Wikiquote bewikiquote https://be.wikiquote.org/wiki/%D0%93%D0%B0%D0%BB%D0%BE%D1%9E%D0%BD%D0%B0%D1%8F_%D1%81%D1%82%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%BD%D0%BA%D0%B0 MediaWiki 1.45.0-wmf.7 first-letter Мультымедыя Адмысловае Размовы Удзельнік Размовы з удзельнікам Вікіцытатнік Размовы пра Вікіцытатнік Файл Размовы пра файл MediaWiki Размовы пра MediaWiki Шаблон Размовы пра шаблон Даведка Размовы пра даведку Катэгорыя Размовы пра катэгорыю TimedText TimedText talk Модуль Размовы пра модуль 0 4741 13908 2025-06-26T19:45:54Z Антон 740 2465 Новая старонка: «'''Дзяды''' — народны памінальны абрад у беларусаў, рытуальная вячэра ў памяць памерлых родзічаў. == Цытаты == {{q|Цытата= Дождж падае вонку прыцішаным звонам, дождж льецца, дождж плача на шыбах аконных, балючы стон ветру даносіцца з даляў, і зоркі на небе нам...» 13908 wikitext text/x-wiki '''Дзяды''' — народны памінальны абрад у беларусаў, рытуальная вячэра ў памяць памерлых родзічаў. == Цытаты == {{q|Цытата= Дождж падае вонку прыцішаным звонам, дождж льецца, дождж плача на шыбах аконных, балючы стон ветру даносіцца з даляў, і зоркі на небе нам ноч не запаліць. Ў святынях сціх гоман малітваў нядзельных, на могілках свечкі даўно дагаралі. А ў краі, дзе думы мае безупынна, чакаюць у хатах дзядоў на гасціну. Да нас не забудзьце, прыходзьце, дзяды; хопіць малітваў ў мяне і яды, — з сёлаў забытых, з лагчын і бароў, і з наднямонскіх старых цвінтароў. У дом мой плывеце на святло агню, вокны шырокія Вам адчыню; гэдак прыходзьце, як колісьць жылі, весткі прыносце із роднай зямлі. Душу Вам вышлю насустрач сваю, палкай малітваю Вас напаю, сэрца маё каля Вашых магіл, там, дзе сумуе мой край дарагі. У вечар таемны, у поўначы час з Божае волі чакаю на Вас; разам мы просьбаў гарачы наш жар слаць будзем шчыра прад Божы аўтар. Сумна і пуста ў вокнах маіх, ніхто не прыдзе сюды з жывых; кругом пустыня, навокал цьма, над горнай прорвай стаю сама. Будзем прасіць за тых, хто не забыў ні роднай мовы, ні родных ніў. Хто мёртвых уваскрошваў святою рукой, той нас не пакіне ў хвіліне цяжкой.|Аўтар=Ларыса Геніюш|Каментар=Верш датуецца 1947 годам.|Арыгінал=}} {{Крыніца|''Ларыса Геніюш.'' [https://web.archive.org/web/20241112190028/https://bellit.info/wp-content/uploads/2024/11/litbel-11-2024.pdf Дзяды] // Літаратурная Беларусь. — 2024. — № 11 (219). — С. 1.}} {{q|Цытата= Наша спрадвечнае свята, Сумнае свята — Дзяды. Чыста прыбраная хата, Ціха глядзяць абразы. Белы абрус вышываны, Свечка гарыць на стале, Стравы як след згатаваны, Ды на вячэры не ўсе. Дзе вы, любімыя душы? Молімся ціха за вас, Ваш супакой не парушым, Вы завітайце да нас! Двор свой пазнайце ціхмяны, Гляньце на хатку сваю, Храм наш стары, дзераўляны, Што бласлаўляе зямлю. Дзякуем вам, дарагія, Што гаравалі за нас, Ды ў гадзіны ліхія Мелі праўдзівы адказ. Ведалі праўду святую, Бедна, ды годна жылі. Дай Бог, і мы ахвяруем Сэрцы для роднай зямлі…|Аўтар=Уладзімір Мірончык|Каментар=|Арыгінал=}} {{Крыніца|''Уладзімір Мірончык.'' [https://web.archive.org/web/20241112190028/https://bellit.info/wp-content/uploads/2024/11/litbel-11-2024.pdf Дзяды] // Літаратурная Беларусь. — 2024. — № 11 (219). — С. 1.}} == Спасылкі == {{Вікіпедыя|Дзяды}} {{DEFAULTSORT:Дзяды}} [[Катэгорыя:Тэматычныя артыкулы]] f1cnztodxzjhagbi635z6djgyh48znw