Vikifontaro eowikisource https://eo.wikisource.org/wiki/Vikifontaro:%C4%88efpa%C4%9Do MediaWiki 1.45.0-wmf.8 first-letter Aŭdvidaĵo Specialaĵo Diskuto Uzanto Uzanto-Diskuto Vikifontaro Vikifontaro diskuto Dosiero Dosiero-Diskuto MediaWiki MediaWiki-Diskuto Ŝablono Ŝablono-Diskuto Helpo Helpo-Diskuto Kategorio Kategorio-Diskuto Aŭtoro Aŭtoro-Diskuto Paĝo Paĝo-Diskuto Indekso Indekso-Diskuto TimedText TimedText talk Modulo Modulo-Diskuto 102 854 109542 67926 2025-07-04T01:17:29Z Alef.person 5183 +ligilo 109542 wikitext text/x-wiki {{Aŭtoro}} == Verkoj == {|class="wikitable sortable" !Jaro !Titolo |- | [[1590]]-[[1592]] || [[Henriko la 6-a]] |- | [[1590]]-[[1595]] || [[La Du Ĝentilhomoj el Verono]] |- | [[1593]] || [[Rikardo la 3-a]] |- | [[1593]] || [[Tito Androniko]] |- | [[1594]] || [[La Dresado de la megero]] |- | [[1594]] || [[La Komedio de eraroj]] |- | [[1594]] || [[Perditaj Amopenoj]] |- | [[1595]] || [[Rikardo la 2-a]] |- | [[1595]] || [[Romeo kaj Julieta]] |- | [[1595]] || [[Sonĝo de someromeza nokto]] |- | [[1596]] || [[Reĝo Johano]] |- | [[1597]] || [[La Gajaj Edzinoj de Vindsoro]] |- | [[1598]] || [[Henriko la 4-a]] |- | [[1598]] || [[La Venecia Komercisto]] |- | [[1599]] || [[Henriko la 5-a]] |- | [[1599]] || [[Julio Cezaro]] |- | [[1599]] || [[Multa bruo pri nenio]] |- | [[1600]] || [[Kiel plaĉas al vi]] |- | [[1602]]-[[1603]] || [[Fino bona, ĉio bona]] |- | [[1601]] || [[Dekdua nokto]] (aŭ [[Epifanio: aŭ kiel vi volas]]) |- | [[1601]] || [[Trojlo kaj Kresida]] |- | [[1603]] || [[Hamleto|Hamleto, reĝido de Danujo]] |- | [[1604]] || [[Mezuro por mezuro]] |- | [[1604]] || [[Otelo, la maŭro de Venecio]] |- | [[1605]] || [[La Tragedio de Reĝo Lear]] |- | [[1606]] || [[Makbeto]] |- | [[1606]] || [[Timono de Ateno]] |- | [[1607]] || [[Antonio kaj Kleopatra]] |- | [[1607]] || [[Periklo]] |- | [[1608]] || [[Koriolano]] |- | [[1611]] || [[La Ventego]] |- | [[1610]] || [[Cimbelino]] |- | [[1611]] || [[La Vintra Fabelo]] |} [[bn:লেখক:উইলিয়াম শেকসপিয়র]] [[ca:Autor:William Shakespeare]] [[cs:Autor:William Shakespeare]] [[de:William Shakespeare]] [[el:Ουίλλιαμ Σαίξπηρ]] [[en:Author:William Shakespeare]] [[es:William Shakespeare]] [[fr:Auteur:William Shakespeare]] [[hu:Szerző:William Shakespeare]] [[it:Autore:William Shakespeare]] [[ko:저자:윌리엄 셰익스피어]] [[nl:Auteur:William Shakespeare]] [[pl:Autor:William Shakespeare]] [[pt:Autor:William Shakespeare]] [[ro:Autor:William Shakespeare]] [[ru:Уильям Шекспир]] [[sv:Författare:William Shakespeare]] [[tr:Kişi:William Shakespeare]] [[zh:Author:威廉·莎士比亚]] 7hb5gztismv18xelrx45xhtvbwr6wds 104 12302 109527 104209 2025-07-03T19:37:20Z Lorlam 3462 /* Validée */ 109527 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Lorlam" /></noinclude>ŝtrumpe vestataj. La ŝtonoj estis formitaj por esti prilaborataj kaj por konstrui per ili kastelojn; tial lia sinjorega moŝto havas tre belan kastelon; la plej granda barono el la provinco devas ja esti loĝata plej bone; kaj la porkoj estante faritaj por esti manĝataj, ni do manĝas porkaĵon dum la tuta jaro: sekve, kiuj diris, ke ĉio estas bona, tiuj diris sensencaĵon; necesis diri, ke ĉio estas la plej bona.« Kandid atente aŭskultis, kaj naive kredis: ĉar li trovis F-inon Kunegond treege bela, kvankam neniam li kuraĝis tion diri al ŝi. Li konkludis, ke post la feliĉo esti barono de Thunder-ten-tronckh, la dua grado de feliĉo estas esti F-ino Kunegond; la tria, vidi ŝin ĉiutage; kaj la kvara, aŭdi majstron Panglos, la plej grandan filozofon el la provinco, kaj sekve el la tuta tero. Iun tagon, Kunegond, promenante apud la kastelo, en arbareto, kiun oni nomis parko, vidis doktoron Panglos, kiu donis lecionon pri eksperimenta fiziko al la ĉambristino de ŝia patrino, brunulineto tre bela kaj obeema. Tial ke F-ino Kunegond estis tre inklina lerni la sciencojn, ŝi silente observadis la ripetitajn eksperimentojn kiujn ŝi ĉeestis; ŝi klare vidis la sufiĉan kialon<ref>Lajbnica principo, laŭ kiu nenio ekzistas aŭ okazas sen ''sufiĉa kialo''.</ref> de la doktoro, la efikojn kaj la kaŭzojn, kaj tute maltrankviligite, tute enpensiĝinte, ŝi foriris kun la deziro esti klera, revante, ke ŝi bone povus esti la sufiĉa kialo por la juna Kandid, kiu bone povus ankaŭ esti la ŝia. Revenante al la kastelo, ŝi renkontis Kandid kaj ruĝiĝis; Kandid ankaŭ ruĝiĝis; ŝi salutis lin per treme-<noinclude><references/></noinclude> k255lcpngqw5sil9tq0b3lahrckhccv 104 12320 109529 104210 2025-07-03T19:43:05Z Lorlam 3462 /* Validée */ 109529 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Lorlam" /></noinclude><section begin="unu"/>tanta voĉo, kaj Kandid parolis al ŝi, ne sciante, kion li diras. La morgaŭan tagon, post la tagmanĝo, ĉe la detabliĝo, Kunegond kaj Kandid troviĝis malantaŭ ekranego; Kunegond lasis fali sian naztukon. Kandid ĝin levis; ŝi senpeke prenis lian manon, la junulo kisis senpeke la manon de la juna fraŭlino kun viveco, sentemo kaj tute aparta afabla plaĉemo; iliaj buŝoj renkontiĝis, iliaj okuloj ardis, iliaj genuoj tremis, iliaj manoj ŝoviĝis. Lia barona moŝto Thunder-ten-tronckh preterpasis la ekranegon, kaj, vidante la kaŭzon kaj la efikon, forpelis Kandid el la kastelo per piedbatoj sur la postaĵon; Kunegond svenis; tuj rekonsciiĝinte, ŝi estis vangofrapata de la barona sinjorino; kaj ĉio estis konsternita en la plejeble bela kaj agrabla el la kasteloj.<br><br> <section end="unu"/> <section begin="du"/>{{f|ĈAPITRO II|antau=1em|c}}{{f|'''Kio fariĝis Kandid inter la Bulgaroj'''<ref>En ĉi tiu ĉapitro Volter nomas la Prusojn Bulgaroj; kaj la Francojn Abaroj.</ref>|c}} <br> {{tab}}Kandid, forpelite el la tera paradizo, marŝadis longe, ne sciante kien, rigardante al la ĉielo kaj al la plej bela el la kasteloj, kiu enfermis la plej belan el la baroninetoj; nemanĝinte li kuŝiĝis meze de kampoj inter du sulkoj; la neĝo faladis per dikaj flokoj. Kandid, tute frostite, treniĝis al proksima urbo, kiun oni nomis ''Valdberghof-trarbkdikdorff'', estante senmona, mortiĝante pro malsato kaj laco. Malgaje li haltis ĉe la pordo de drinkejo. Du homoj, blue vestitaj<ref>Aludo al la prusaj rekrutistoj, kiuj havis bluan uniformon.</ref>, rimarkis lin.<br> <section end="du"/><noinclude><references/></noinclude> 4ew4drxbsafp0mzd9dcudjpvpqpavu9 104 15530 109530 108922 2025-07-03T19:46:31Z Ciampix 3284 /* Validigita */ 109530 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{RunningHeader||FABELOJ KAJ LEGENDOJ.|49}}</noinclude>ne povu per tio ĉi ŝin ekkapti, la ambaŭ manojn ŝi almetis kruce al la brusto kaj rapide iris antaŭen, kiel fiŝo rapidanta tra la akvo, inter la teruraj polipoj, kiuj etendadis post ŝi siajn fleksajn brakojn kaj fingrojn. Ŝi rimarkis, kiel ĉiu el ili objekton unu fojon kaptitan tenis forte per centoj da malgrandaj brakoj, kiel per feraj ligiloj. Homoj pereintaj en la maro kaj falintaj al la fundo elrigardadis kiel blankaj ostaroj el la brakoj de la polipoj. En la brakoj ili tenis partojn de ŝipoj kaj kestojn, ostarojn de bestoj surteraj kaj, kio ŝajnis al la reĝidino la plej terura — virineton de maro, kiun ili estis kaptintaj kaj sufokintaj. Jen ŝi venis al granda, preskaŭ ĉie kovrita de ŝlimo, placo en la arbaro, kie grandaj grasaj maraj serpentoj sin volvadis kaj montradis sian abomenan blankflavan ventron. En la mezo de la placo staris domo, konstruita el la blankaj ostoj do homoj pereintaj en la maro; tie sidis la sorĉistino de la maro kaj manĝigadis testudon el sia buŝo, kiel la homoj donas sukeron al kanarieto. La malbelajn grasajn serpentojn de la maro ŝi nomadis siaj amataj kokidoj kaj lasis ilin ludi sur sia granda sponga brusto. — Mi jam scias, kion vi volas! diris la sorĉistino, tre malsaĝe! Tamen via volo estos plenumita, ĉar ĝi ĵetos vin en malfeliĉon, mia bela reĝidineto. Vi volus liberiĝi de via fiŝa vosto kaj por tio havi du trabojn por la irado, kiel la homoj, por ke la juna reĝido enamiĝu en vin kaj vi ricevu lin kaj senmortan animon! Ĉe tio ĉi la sorĉistino ridis tiel laŭte kaj malbele, ke la testudo kaj la serpentoj falis sur la teron. Vi ne povis veni en pli oportuna tempo. Morgaŭ post la leviĝo de la suno mi jam ne povus al vi helpi, ĝis ree pasus jaro. Mi kuiros al vi trinkaĵon, kun kiu vi ankoraŭ antaŭ la leviĝo de la suno devas naĝi al la tero, sidiĝi sur la bordo kaj eltrinki la trinkaĵon; tiam via fiŝa vosto turniĝos en tion, kion la homoj nomas graciaj piedoj, sed ĝi doloros, ĝi estos al vi, kiel se akra<noinclude><references/></noinclude> ix33ux8m01jidr4dkw0rlmerf0fvw6j 106 18923 109553 107997 2025-07-04T05:52:24Z Ciampix 3284 109553 proofread-index text/x-wiki {{:MediaWiki:Proofreadpage_index_template |Tipo=book |Titolo=[[Lingvaj Respondoj (1927)|Lingvaj Respondoj]] |Subtitolo= |Volumo= |Aŭtoro={{de|L. Zamenhof}} |Tradukinto= |Redaktoro= |Antaŭparolisto= |Lingvo= |Eldonejo=Esperantista Centra Librejo |Eldona_loko=Parizo |Jaro=1927 |Fonto=pdf |Bildo=5 |Serio= |Paĝoj=<pagelist 1="Titolpaĝo" 2="Reklamo" 3="Titolpaĝo" 4="-" 5="Titolpaĝo" 6="-" 7="5" 93="Enhavo" 94="-" 95to96="Enhavo" 10="-" 99to100="Reklamo" 97to98="-" /> |Enhavo={{Paĝo:Zamenhof_L._L._-_Lingvaj_Respondoj,_1927.pdf/93}} |Rimarkoj= |Vikifontaro_Traduko=false }} [[Kategorio:Indeksoj - L. L. Zamenhof]] 13lz1ktyi7tjcy0h4rkhb0vbuq1b5kw 104 19797 109571 108200 2025-07-04T06:36:05Z Ciampix 3284 109571 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" /></noinclude><CENTER>ANTAŬPAROLO</CENTER> {{---|3em}} {{tab}}Jam de la unua tempo de la lingvo Esperanto la Esperantistoj ofte petis de {{dro|L. L. Zamenhof}} klarigojn pri diversaj lingvaj demandoj, kaj ĉiam la kreinto de nia lingvo plej afable donis tiujn klarigojn publike. Dum tri periodoj aperis lingvaj respondoj: unue, en la jam ne riceveblaj numeroj de La Esperantisto (1889-1893), due en ''La Revuo'' (1906-1908), kaj trie en la ''Oficiala Gazeto'' (1911-1912). Kelkaj respondoj aperis ankaŭ de tempo al tempo en aliaj gazetoj kaj en libroj. La lingvaj respondoj el la unua periodo estas represitaj en la ''Oficiala Gazeto'' (1911-1912), kaj poste, kun tiuj de la tria periodo, en aparta volumo sub la titolo Lingvaj Respondoj (nova serio), Esperantista Centra Oficejo, 1913; la lingvaj respondoj el la dua periodo estas represitaj en aparta volumo: ''Lingvaj Respondoj aperintaj en La Revuo'', Hachette, 1910. Ambaŭ volumoj estas jam elvenditaj, kaj tial ni decidis publikigi en unu volumo plenan kolekton de tiuj respondoj, kaj tiuj aliloke aperintaj (el kiuj la plimulto estas verkitaj de {{dro|Zamenhof}} mem, kaj la ceteraj de aliaj personoj, al kiuj {{dro|Zamenhof}} donis la koncernajn informojn). Ni klasifikis ilin laŭ la principoj de la Decimala Klasifiko<ref>Tiun klasifikon ni faris laŭ la tabeloj montritaj en la libro: ''Manuel du Répertoire bibliographique universel.'' Extrait limité aux parties plus spécialement applicables à la bibliographie de la langue auxiliaire internationale Esperanto, avec appendice sur l'emploi de cette langue en bibliographie. Institut international de Bibliographie, Paris, 44, rue de Rennes, 1908, 1 vol., 64 p.</ref>, kaj sub ĉiu respondo ni donis montron pri ĝia deveno.<noinclude><references/></noinclude> dyogususkjee22bnqq6975oqqx1lmny 104 19801 109572 108201 2025-07-04T06:36:41Z Ciampix 3284 109572 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" /></noinclude><nowiki /> La jena volumo estas do kolekto de ''ĉiuj'' lingvaj respondoj de {{dro|Zamenhof}}, metode klasifikitaj. Fine, ni opinias, ke ni kontentigos multajn Esperantistojn, represante la esperantan tradukon de la historia ruslingva letero de nia Majstro al nia malnova samideano N. Borovko «Pri la deveno de Esperanto», kvankam ĝi estas nur traduko. Ni devas esprimi grandan dankon al {{Sro|William Bailey}}, kiu zorge korektis ne sole la erarojn de ĉi tiu libro, sed ankaŭ, post komparo kun la originaloj mem, la erarojn, kiuj troviĝas en la volumoj jam eldonitaj. {{Dekstra|{{f|La Esperantista Centra Librejo.{{tab}}|etm}}}}<noinclude><references/></noinclude> dmgwtrx58iaiot7k3eagemiixj9o5qt 104 21886 109541 108681 2025-07-04T01:13:20Z Alef.person 5183 +sekcia markilo 109541 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" /></noinclude>{{f|'''HAMLETO'''|c|g=200%}} {{f|REĜIDO DE DANUJO|c}} ---- ==Akto I== {{f|AKTO I|c|g=120%}} {{---|3em}} {{f|SCENO I|c}} {{f|Teraso antaŭ la palaco Francisko staras sur la posteno; Bernardo venas.|c|g=80%}} <poem class="verse"> {{Persono|Bernardo}} He! Kiu? {{Persono|francisko}} {{Kaŝita|He! Kiu?}} Halt’! Respondu: kiu iras? {{Persono|Bernardo}} La reĝo vivu! {{Persono|francisko}} {{Kaŝita|La rego vivu!}} Ĉu Bernardo? {{Persono|Bernardo}} {{Kaŝita|La rego vivu! Ĉu Bernardo?}} Jes {{Persono|francisko}} Vi akurate venis al la servo! {{Persono|Bernardo}} Dekdua horo sonis. Iru dormi. </poem><noinclude><references/></noinclude> 27kps87v3jiawckcvj1a714230p2hnz 109543 109541 2025-07-04T01:22:43Z Alef.person 5183 +sekcia markilo 109543 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" /></noinclude>{{f|'''HAMLETO'''|c|g=200%}} {{f|REĜIDO DE DANUJO|c}} ---- <section begin="Akto I" /> {{f|AKTO I|c|g=120%}} {{---|3em}} {{f|SCENO I|c}} {{f|Teraso antaŭ la palaco Francisko staras sur la posteno; Bernardo venas.|c|g=80%}} <poem class="verse"> {{Persono|Bernardo}} He! Kiu? {{Persono|francisko}} {{Kaŝita|He! Kiu?}} Halt’! Respondu: kiu iras? {{Persono|Bernardo}} La reĝo vivu! {{Persono|francisko}} {{Kaŝita|La rego vivu!}} Ĉu Bernardo? {{Persono|Bernardo}} {{Kaŝita|La rego vivu! Ĉu Bernardo?}} Jes {{Persono|francisko}} Vi akurate venis al la servo! {{Persono|Bernardo}} Dekdua horo sonis. Iru dormi. </poem><noinclude><references/></noinclude> fu04i2d4cyql18sm8p167g315rpallc 104 28689 109573 103881 2025-07-04T06:40:13Z Ciampix 3284 109573 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="HenriLeFoll" />{{rh|16|LINGVAJ RESPONDOJ|}}</noinclude>en nia ''nuna'' konstanta akcento ne trovos eĉ la plej malgrandan maloportunaĵon, se vi eĉ serĉos tutan vivon! Kial do, oni povas demandi, propono tiel senfundamenta povis plaĉi al kelkaj el niaj amikoj? La respondo estas tre simpla : la propono tuŝis kordon konatan de ni ĉiuj sed de ni mem ĝis hodiaŭ ne rimarkitan; kaj se homo ekaŭdas ion konatan, li ofte kontraŭvole, sen konscio kaj sen analizo, ekkrias: «Jes, jes, bone!». Ni analizu pli proksime la motivojn, kiuj ŝajne parolas por la propono. La konato de sinjoro R. ne volis lerni nian lingvon, ĉar kutiminte je la elparolado de la latina «pr''o''ximus», «''a''nimus», li ne povis akcepti la vortojn «proks''i''ma», «an''i''mo». Sed ne malfacile estas vidi la tutan sensignifecon de tiu ĉi motivo. Ĉu la latina vorto «m''a''ximus» estas motivo kontraŭ la franca vorto «maxime»? Ĉu la simpla fakto, ke ia vorto havas ian difinitan formon en unu lingvo, prezentas ian eĉ plej malgrandan kaŭzon, por ke tiu ĉi vorto en alia lingvo ne havu alian formon? Se hodiaŭ iu postulas, ke anstataŭ «fac''i''la», ni diru «f''a''cila», li morgaŭ kun tia sama rajto postulos, ke anstataŭ «f''a''cila» ni diru «facil''i''s», ĉar la formo «f''a''cila» al lia orelo estas fremda! Kaj kun tia sama rajto oni postmorgaŭ postulos, ke ni al ĉiuj vortoj en nia lingvo donu tiujn formojn, kiujn oni trovas en la lingvo ekzemple latina, t.e. ke ni tute detruu la lingvon internacian kaj anstataŭigu ĝin per ia alia jam ekzistanta lingvo, ĉar… (nenia alia kaŭzo)… la formoj de tiu aŭ alia lingvo al sinjoro X. aŭ Y. estas konataj kaj la formoj de nia lingvo al li ne estas ankoraŭ konataj! Ĉiu lingvo havas siajn leĝojn, kaj se la leĝoj per si mem estas bonaj, estus ridinde deziri ilin ŝanĝi ''nur'' tial, ke alia lingvo havas aliajn leĝojn. Ĉu ni povas diri, ke la germana vorto «{{Lang|de|Geographie}}» estas malbona kaj tranĉas la orelon, ĉar la Rusoj elparolas tiun ĉi saman vorton «geogr''a''fia»? Al la konato de sinjoro R. la vorto «proks''i''ma» en la unua momento malplaĉis, ĉar li alvenis al tiu ĉi sama vorto de nia lingvo kun kutimoj latinaj; ĉio dependas de la kutimo, kaj<noinclude><references/></noinclude> 6pamy3erdc5wupfwwwdnc6wzpfm27ld 106 29609 109555 106981 2025-07-04T05:56:11Z HenriLeFoll 4277 109555 proofread-index text/x-wiki {{:MediaWiki:Proofreadpage_index_template |Tipo=book |Titolo=[[Proverbaro Esperanta (L. Zamenhof, 2a eld.)|Proverbaro Esperanta]] |Subtitolo= |Volumo= |Aŭtoro={{de|L. Zamenhof}} |Tradukinto= |Redaktoro= |Antaŭparolisto= |Lingvo= |Eldonejo=Esperantista Centra Librejo |Eldona_loko=Paris |Jaro=1925 |Fonto=djvu |Bildo=1 |Serio= |Paĝoj=<pagelist 1="Titolpaĝo" 2=- 3="Antaŭparolo" 4=- 5=1 /> |Enhavo={{Enhavtabelo}} {{Enhavo||[[Proverbaro_Esperanta_(L._Zamenhof,_2a_eld.)/Antaŭparolo]]|1}} {{Enhavo||[[Proverbaro_Esperanta_(L._Zamenhof,_2a_eld.)/Antaŭparolo]]|5}} |Rimarkoj= |Vikifontaro_Traduko=false }} [[Kategorio:Indeksoj - L. L. Zamenhof]] [[Kategorio:Indeksoj - Esperantista Centra Librejo]] pcxnh55q0s9hmzpkad2aoau9llsl8zr 109556 109555 2025-07-04T05:56:52Z HenriLeFoll 4277 109556 proofread-index text/x-wiki {{:MediaWiki:Proofreadpage_index_template |Tipo=book |Titolo=[[Proverbaro Esperanta (L. Zamenhof, 2a eld.)|Proverbaro Esperanta]] |Subtitolo= |Volumo= |Aŭtoro={{de|L. Zamenhof}} |Tradukinto= |Redaktoro= |Antaŭparolisto= |Lingvo= |Eldonejo=Esperantista Centra Librejo |Eldona_loko=Paris |Jaro=1925 |Fonto=djvu |Bildo=1 |Serio= |Paĝoj=<pagelist 1="Titolpaĝo" 2=- 3="Antaŭparolo" 4=- 5=1 /> |Enhavo={{Enhavtabelo}} {{Enhavo||[[Proverbaro_Esperanta_(L._Zamenhof,_2a_eld.)/Antaŭparolo]]|1}} {{Enhavo||[[Proverbaro_Esperanta_(L._Zamenhof,_2a_eld.)/Texto]]|5}} |Rimarkoj= |Vikifontaro_Traduko=false }} [[Kategorio:Indeksoj - L. L. Zamenhof]] [[Kategorio:Indeksoj - Esperantista Centra Librejo]] bjg4zap0z74t1kkuq7d1gu9vc2r09u6 109577 109556 2025-07-04T07:03:13Z Ciampix 3284 109577 proofread-index text/x-wiki {{:MediaWiki:Proofreadpage_index_template |Tipo=book |Titolo=[[Proverbaro Esperanta (L. Zamenhof, 2a eld.)|Proverbaro Esperanta]] |Subtitolo= |Volumo= |Aŭtoro={{de|L. Zamenhof}} |Tradukinto= |Redaktoro= |Antaŭparolisto= |Lingvo= |Eldonejo=Esperantista Centra Librejo |Eldona_loko=Paris |Jaro=1925 |Fonto=djvu |Bildo=1 |Serio= |Paĝoj=<pagelist 1="Titolpaĝo" 2=- 3="Antaŭparolo" 4=- 5=1 /> |Enhavo={{Enhavtabelo}} {{Enhavo||[[Proverbaro_Esperanta_(L._Zamenhof,_2a_eld.)/Antaŭparolo|Antaŭparolo]]|1}} {{Enhavo||[[Proverbaro_Esperanta_(L._Zamenhof,_2a_eld.)/Texto|Proverbaro]]|5}} |Rimarkoj= |Vikifontaro_Traduko=false }} [[Kategorio:Indeksoj - L. L. Zamenhof]] [[Kategorio:Indeksoj - Esperantista Centra Librejo]] nc5o1uktqrsbrg7t3t5x85o4kzgugsg 104 31093 109579 109186 2025-07-04T09:41:34Z Ciampix 3284 109579 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{rh|82|PROVERBARO ESPERANTA|}}</noinclude>Serpento, {{PE - 1925|987}}. Servanto, {{PE - 1925|172}}, {{PE - 1925|774}}. Servo, {{PE - 1925|1185}}. Severo, {{PE - 1925|366}}, {{PE - 1925|449}}, {{PE - 1925|676}}, {{PE - 1925|867}}. Sezono, {{PE - 1925|240}}. Siaĵo, {{PE - 1925|90}}, {{PE - 1925|349}}, {{PE - 1925|350}}, {{PE - 1925|353}}, {{PE - 1925|357}}, {{PE - 1925|765}}, {{PE - 1925|792}}, {{PE - 1925|1178}}. Silento, {{PE - 1925|21}}, {{PE - 1925|456}}, {{PE - 1925|570}}, {{PE - 1925|575}}, {{PE - 1925|1012}}, {{PE - 1925|1039}}, {{PE - 1925|1115}}. Simileco, {{PE - 1925|380}}, {{PE - 1925|603}}. Sindefendo, {{PE - 1925|1020}}. Singardo, {{PE - 1925|62}}, {{PE - 1925|64}}, {{PE - 1925|272}}. Sinjoro, {{PE - 1925|50}}, {{PE - 1925|52}}. Sintenado, {{PE - 1925|565}}. Sklavo, {{PE - 1925|304}}, {{PE - 1925|405}}. Skribo, {{PE - 1925|1150}}. Solidareco, {{PE - 1925|302}}. Sonĝo, {{PE - 1925|543}}. Sorto, {{PE - 1925|194}}, {{PE - 1925|200}}, {{PE - 1925|920}}. Specialisto, {{PE - 1925|1156}}. Sperto, {{PE - 1925|71}}, {{PE - 1925|192}}, {{PE - 1925|995}}, {{PE - 1925|1197}}. Stomako, {{PE - 1925|180}}, {{PE - 1925|181}}. Subitaĵo, {{PE - 1925|118}}, {{PE - 1925|211}}, {{PE - 1925|235}}. Sufero, {{PE - 1925|147}}. Sukceso, {{PE - 1925|28}}, {{PE - 1925|335}}. Superfluo, {{PE - 1925|660}}, {{PE - 1925|965}}, {{PE - 1925|1170}}. Ŝajno, {{PE - 1925|87}}, {{PE - 1925|286}}, {{PE - 1925|337}}, {{PE - 1925|338}}. Ŝanĝo, {{PE - 1925|393}}, {{PE - 1925|421}}, {{PE - 1925|893}}. Ŝerco, {{PE - 1925|438}}. Ŝparo, {{PE - 1925|61}}, {{PE - 1925|63}}, {{PE - 1925|445}}, {{PE - 1925|658}}, {{PE - 1925|664}}, {{PE - 1925|768}}. Ŝtelo, {{PE - 1925|18}}, {{PE - 1925|94}}, {{PE - 1925|310}}, {{PE - 1925|311}}, {{PE - 1925|312}}, {{PE - 1925|313}}, {{PE - 1925|316}}, {{PE - 1925|317}}, {{PE - 1925|320}}. Ŝuldo, {{PE - 1925|105}}, {{PE - 1925|732}}, {{PE - 1925|733}}, {{PE - 1925|734}}, {{PE - 1925|737}}, {{PE - 1925|738}}, {{PE - 1925|740}}, {{PE - 1925|741}}, {{PE - 1925|742}}. {{f|'''T'''|c}} Taksado, {{PE - 1925|25}}, {{PE - 1925|256}}, {{PE - 1925|257}}. Temo, {{PE - 1925|846}}. Tempo, {{PE - 1925|267}}, {{PE - 1925|330}}, {{PE - 1925|331}}, {{PE - 1925|332}}, {{PE - 1925|334}}, {{PE - 1925|703}}. Tento, {{PE - 1925|309}}, {{PE - 1925|963}}. Teruro, {{PE - 1925|819}. Timo, {{PE - 1925|160}}, {{PE - 1925|161}}, {{PE - 1925|165}}, {{PE - 1925|281}}, {{PE - 1925|306}}, {{PE - 1925|434}}, {{PE - 1925|777}}, {{PE - 1925|1199}}. Toleremeco, {{PE - 1925|1148}}. Tombo, {{PE - 1925|541}}, {{PE - 1925|834}}. Trankvileco, {{PE - 1925|585}}, {{PE - 1925|924}}, {{PE - 1925|1180}}, {{PE - 1925|1195}}, {{PE - 1925|1208}}. Trinko, {{PE - 1925|962}}. Trio, {{PE - 1925|108}}. Troalteco, {{PE - 1925|427}}. Troeco, {{PE - 1925|502}}, {{PE - 1925|1076}}, {{PE - 1925|1149}}. Trofrueco, {{PE - 1925|241}}, {{PE - 1925|1171}}, {{PE - 1925|1215}}. Trograndigo, {{PE - 1925|1063}}. Trojuneco, {{PE - 1925|569}}. Tromulteco, {{PE - 1925|295}}, {{PE - 1925|296}}, {{PE - 1925|433}}. Trompo, {{PE - 1925|86}}. Trovo, {{PE - 1925|1189}}. Tuj, {{PE - 1925|467}}, {{PE - 1925|526}}, {{PE - 1925|843}}. Tuteco, {{PE - 1925|757}}, {{PE - 1925|1075}}. {{f|'''U'''|c}} Unu, {{PE - 1925|1141}}, {{PE - 1925|1142}}, {{PE - 1925|1143}}, {{PE - 1925|1144}}. Unufoje, {{PE - 1925|222}}, {{PE - 1925|363}}, {{PE - 1925|625}}. Urĝo, {{PE - 1925|849}}. Utilo, {{PE - 1925|651}}. {{f|'''V'''|c}} Valoro, {{PE - 1925|764}}, {{PE - 1925|851}}. Ve, {{PE - 1925|873}}. Vero, {{PE - 1925|177}}, {{PE - 1925|824}}, {{PE - 1925|1163}}, {{PE - 1925|1164}}, {{PE - 1925|1165}}. Vesto, {{PE - 1925|340}}. Veto, {{PE - 1925|955}}. Vico, {{PE - 1925|943}}. Virino, {{PE - 1925|33}}, {{PE - 1925|34}}, {{PE - 1925|35}}, {{PE - 1925|36}}, {{PE - 1925|37}}, {{PE - 1925|38}}, {{PE - 1925|39}}, {{PE - 1925|40}}, {{PE - 1925|415}}, {{PE - 1925|730}}, {{PE - 1925|900}}, {{PE - 1925|901}}. Virto, {{PE - 1925|710}}, {{PE - 1925|820}}. Vino, {{PE - 1925|1175}}. Vivmaniero, {{PE - 1925|925}}. Vivo, {{PE - 1925|387}}, {{PE - 1925|905}}, {{PE - 1925|934}}. Vizaĝo, {{PE - 1925|1094}}. Volo, {{PE - 1925|297}}, {{PE - 1925|299}}, {{PE - 1925|417}}. Vorto, {{PE - 1925|1084}}, {{PE - 1925|1183}}, {{PE - 1925|1184}}. Vundo, {{PE - 1925|903}}, {{PE - 1925|950}}. {{f|'''Z'''|c}} Zorgo, {{PE - 1925|492}}, {{PE - 1925|638}}.<noinclude><references/></noinclude> ro0vm3kaeqja7d7bz8tuggq2l4issm2 104 34676 109565 108567 2025-07-04T06:24:24Z Ciampix 3284 109565 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" /></noinclude><CENTER><BIG>LINGVAJ RESPONDOJ</BIG></CENTER> <CENTER>(PLENA KOLEKTO)</CENTER> {{---}} <section begin="alfabeto"/><CENTER>'''(412-11) Alfabeto.'''</CENTER> {{f|Pri la uzado de «H» anstataŭ supersigno|c|etm}} {{tab}}La uzado de ''ch'' k.t.p. anstataŭ ''ĉ'' k.t.p. estas enkondukita nur por la presejoj, kiuj ne havas ankoraŭ literojn kun signetoj, sed en ''skribado'' mi konsilas al vi ĉiam uzi pli bone ''ĉ'' anstataŭ ''ch'', ĉar la uzado de ''unu'' litero por unu sono estas multe pli logika ol la uzado de ''du'' literoj. Vi diras, ke la signetoj superliteraj estas maloportunaj en la skribado; sed la alfabeto pure latina havas ja ankaŭ kelkajn literojn kun signetoj superliniaj (i, j, t), kaj la plej granda parto de la lingvoj kiuj uzas la alfabeton latinan havas ankoraŭ amason da aliaj literoj kun signetoj superliniaj kaj subliniaj. Certe ia akademio aŭ kongreso penos iam elpensi pli oportunajn skribajn formojn por kelkaj literoj (ĉar ne sole la literoj kun signetoj sed ankaŭ multaj aliaj literoj havas formon tre maloportunan); sed tio ĉi estas jam tute alia demando, kiu ''la'' ''lingvon mem'' tute ne tuŝas: ĝi estas ne demando de lingvo, sed nur demando de oportuneco de la skribado. {{Dekstra|''La Esperantisto'', 1889, p. 15.{{tab}}}} {{tab}}Multaj plendas, ke la skribado per ''ĉ'', ''ĝ'', ''ĥ'', ''ĵ'', ''ŝ'', kaj ''ŭ'' estas por ili neoportuna kaj malhelpas ilin ankaŭ en la presado de verketoj en iliaj lokoj, kie la presejoj ne havas la literojn kun signetoj. Ni <section end="alfabeto"/><noinclude><references/></noinclude> hgqkdtk6y7n873w2wbx2lgc8vi2xk3g 104 34677 109566 108568 2025-07-04T06:25:16Z Ciampix 3284 109566 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" /></noinclude>ripetas tial tion, kio estis jam dirita en la «Aldono al la Dua Libro»: anstataŭ la signeto superlitera oni povas kuraĝe uzadi la literon ''h'' kaj anstataŭ ''ŭ'' — simplan ''u''. {{dekstra|''La Esperantisto'', 1890, p. 32.}} {{tab}}Sinjoro F.-V. Lorenc konsilas, ke la presejoj, kiuj ne havas la signetojn superliterajn, uzu anstataŭ ili kaj anstataŭ ''h'' — apostrofon returnitan post la litero; ekzemple «ac‘eti» anstataŭ «aĉeti» aŭ «acheti». De nia flanko ni devas nur peti, ke se oni volos uzi tiun ĉi konsilon, oni ne forgesu klarigi en la komenco de la presata verko la signifon de tiu ĉi returnita apostrofo. {{dekstra|''La Esperantisto'', 1890, p. 54-55.}} {{tab}}Vane vi timas, ke ni volas enkonduki novan ortografion (''h'' anstataŭ signeto superlitera). La fina leĝo por nia ortografio estos: «por unu sono unu litero»; kaj kiam ni nur povos, ni ĉiam uzados ĉ anstataŭ ch (povas nur esti, ke iom poste, por pli oportunigi la skribadon, ni donos al tiu ĉi litero pli simplan formon). La skribado de unu sono per du literoj estas tute ne logika kaj neniam povus esti aprobata; sed ni ĝin uzas nur kiel necesan unuatempan rimedon por doni al ĉiuj presejoj kaj al la telegrafo la eblon labori jam nun en nia lingvo. Sed kiam iom post iom la plej granda parto de la presejoj kaj telegrafejoj proviziĝos je nia alfabeto, tiam la uzado de superflua h estos absolute ĉesigita. Ne la ''ĉ'' estas transira ŝtupo al ''ch'', sed en la ''ch'' ni proponis transiran ŝtupon al ''ĉ'', kiam ni vidis, ke la absoluta enkonduko de ''ĉ'' estas ankoraŭ teĥnike ne oportuna. Tute vere vi diras, ke la presejoj kaj telegrafoj devas sin konformigi al la lingvo, kiun ili uzas, kaj ne la lingvo al ili; sed nia lingvo estas ankoraŭ juna kaj nepotenca kaj devas sin fleksi, se ĝi ne volas perei. Ne estas ankoraŭ tempo diri fiere al ĉiuj presistoj: «Se vi ne volas vin konformigi al ni, ni vin ne bezonas»! La unuatempa permeso presi per ''h'' estas necesa rimedo<noinclude><references/></noinclude> oli1blmoovwwjj09mlm828lcgmjxpal 104 34678 109558 103872 2025-07-04T06:02:53Z Ciampix 3284 /* Validigita */ 109558 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{rh||LINGVAJ RESPONDOJ|11}}</noinclude>por ne fari ofte la presadon de ia verko tute ne ebla aŭ tro multekosta; sed kiu nur havas la eblon presi per signetoj superliteraj, tiu ĉiam devas ĝin fari. {{dekstra|''La Esperantisto'', 1891, p. 15.{{tab}}}} La literojn de nia alfabeto mi proponas nomi en la sekvanta maniero: a, bo, co, ĉo, do, e, fo, go, ĝo, ho, ĥo, i, jo, ĵo, ko, lo, mo, no, o, po, ro, so, ŝo, to, u, ŭo, vo, zo. {{dekstra|''Esperantisto'', 1893, p. 32.{{tab}}}} <CENTER>{{maj|Pri sensupersigna skribado}}</CENTER> La fundamentaj reguloj de nia lingvo permesas presi «h» anstataŭ supersigno; sed kio estas permesata por presado, tio ankaŭ estas permesata por skribado. Tiel same, kiel neniu povas protesti, se vi skribos ekzemple per artifikaj gotaj literoj anstataŭ per literoj ordinaraj, aŭ per literoj presaj anstataŭ skribaj, tiel same ankaŭ neniu povas protesti, se vi skribos per «h» anstataŭ supersignoj. Sed la demando estas, ĉu viaj ''korespondantoj'' estos kontentaj, se, skribante al ili, vi uzos la pli artifikan manieron kun «h» anstataŭ la pli simpla kun supersignoj. Tio ĉi sekve estas ne demando de permeso aŭ malpermeso, sed simple demando de ''gusto''. Sed, se vi deziras anstataŭigi la supersignon en «ĉ» kaj «ŝ», vi nepre devas anstataŭigi ĝin ankaŭ en «ĵ», «ĥ» kaj «ĝ», ĉar ĉiu el la ambaŭ skribmanieroj ''aparte'' estas permesita en nia lingvo, sed uzado de ia skribmaniero ''miksita'' estus jam arbitraĵo kaj kondukus al ĥaoso. — Se vi volas skribi per «h» anstataŭ supersignoj, vi povas tion fari, ne bezonante demandi ies permeson; sed se vi volas uzi skribmanieron ''miksitan'', aŭ — tiom pli — se vi volas uzi ''sisteme'' la tute novajn literojn «y» kaj «w», anstataŭ «j» kaj «ŭ» (mi ne parolas pri ''specialaj'' teknikaj okazoj, kiam tio eble estas necesa) vi devas — se vi deziras esti lojala {{Vdk|Esperant|isto}}<noinclude><references/></noinclude> 6wp3swjioblucx9vrf7ptev1lvbcja9 109560 109558 2025-07-04T06:12:37Z Ciampix 3284 109560 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{rh||LINGVAJ RESPONDOJ|11}}</noinclude>por ne fari ofte la presadon de ia verko tute ne ebla aŭ tro multekosta; sed kiu nur havas la eblon presi per signetoj superliteraj, tiu ĉiam devas ĝin fari. {{dekstra|''La Esperantisto'', 1891, p. 15.{{tab}}}} La literojn de nia alfabeto mi proponas nomi en la sekvanta maniero: a, bo, co, ĉo, do, e, fo, go, ĝo, ho, ĥo, i, jo, ĵo, ko, lo, mo, no, o, po, ro, so, ŝo, to, u, ŭo, vo, zo. {{dekstra|''Esperantisto'', 1893, p. 32.{{tab}}}} <CENTER>{{maj|Pri sensupersigna skribado}}</CENTER> La fundamentaj reguloj de nia lingvo permesas presi «h» anstataŭ supersigno; sed kio estas permesata por presado, tio ankaŭ estas permesata por skribado. Tiel same, kiel neniu povas protesti, se vi skribos ekzemple per artifikaj gotaj literoj anstataŭ per literoj ordinaraj, aŭ per literoj presaj anstataŭ skribaj, tiel same ankaŭ neniu povas protesti, se vi skribos per «h» anstataŭ supersignoj. Sed la demando estas, ĉu viaj ''korespondantoj'' estos kontentaj, se, skribante al ili, vi uzos la pli artifikan manieron kun «h» anstataŭ la pli simpla kun supersignoj. Tio ĉi sekve estas ne demando de permeso aŭ malpermeso, sed simple demando de ''gusto''. Sed, se vi deziras anstataŭigi la supersignon en «ĉ» kaj «ŝ», vi nepre devas anstataŭigi ĝin ankaŭ en «ĵ», «ĥ» kaj «ĝ», ĉar ĉiu el la ambaŭ skribmanieroj ''aparte'' estas permesita en nia lingvo, sed uzado de ia skribmaniero ''miksita'' estus jam arbitraĵo kaj kondukus al ĥaoso. — Se vi volas skribi per «h» anstataŭ supersignoj, vi povas tion fari, ne bezonante demandi ies permeson; sed se vi volas uzi skribmanieron ''miksitan'', aŭ — tiom pli — se vi volas uzi ''sisteme'' la tute novajn literojn «y» kaj «w», anstataŭ «j» kaj «ŭ» (mi ne parolas pri ''specialaj'' teknikaj okazoj, kiam tio eble estas necesa) vi devas — se vi deziras esti lojala {{Vdk|Esperant|isto}}<noinclude><references/></noinclude> hce0ioal2wocx9kpb9cmc5mx6e11uwv 109567 109560 2025-07-04T06:26:42Z Ciampix 3284 109567 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{rh||LINGVAJ RESPONDOJ|11}}</noinclude>por ne fari ofte la presadon de ia verko tute ne ebla aŭ tro multekosta; sed kiu nur havas la eblon presi per signetoj superliteraj, tiu ĉiam devas ĝin fari. {{dekstra|''La Esperantisto'', 1891, p. 15.{{tab}}}} {{tab}}La literojn de nia alfabeto mi proponas nomi en la sekvanta maniero: a, bo, co, ĉo, do, e, fo, go, ĝo, ho, ĥo, i, jo, ĵo, ko, lo, mo, no, o, po, ro, so, ŝo, to, u, ŭo, vo, zo. {{dekstra|''Esperantisto'', 1893, p. 32.{{tab}}}} {{f|Pri sensupersigna skribado|c|etm}} {{tab}}La fundamentaj reguloj de nia lingvo permesas presi «h» anstataŭ supersigno; sed kio estas permesata por presado, tio ankaŭ estas permesata por skribado. Tiel same, kiel neniu povas protesti, se vi skribos ekzemple per artifikaj gotaj literoj anstataŭ per literoj ordinaraj, aŭ per literoj presaj anstataŭ skribaj, tiel same ankaŭ neniu povas protesti, se vi skribos per «h» anstataŭ supersignoj. Sed la demando estas, ĉu viaj ''korespondantoj'' estos kontentaj, se, skribante al ili, vi uzos la pli artifikan manieron kun «h» anstataŭ la pli simpla kun supersignoj. Tio ĉi sekve estas ne demando de permeso aŭ malpermeso, sed simple demando de ''gusto''. Sed, se vi deziras anstataŭigi la supersignon en «ĉ» kaj «ŝ», vi nepre devas anstataŭigi ĝin ankaŭ en «ĵ», «ĥ» kaj «ĝ», ĉar ĉiu el la ambaŭ skribmanieroj ''aparte'' estas permesita en nia lingvo, sed uzado de ia skribmaniero ''miksita'' estus jam arbitraĵo kaj kondukus al ĥaoso. — Se vi volas skribi per «h» anstataŭ supersignoj, vi povas tion fari, ne bezonante demandi ies permeson; sed se vi volas uzi skribmanieron ''miksitan'', aŭ — tiom pli — se vi volas uzi ''sisteme'' la tute novajn literojn «y» kaj «w», anstataŭ «j» kaj «ŭ» (mi ne parolas pri ''specialaj'' teknikaj okazoj, kiam tio eble estas necesa) vi devas — se vi deziras esti lojala {{Vdk|Esperant|isto}}<noinclude><references/></noinclude> nxlfbp0h3q8fwl6f0ad8nkkdwfrlqei 104 34679 109561 103873 2025-07-04T06:13:06Z Ciampix 3284 /* Validigita */ 109561 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{rh|12|LINGVAJ RESPONDOJ|}}</noinclude><section begin="alfabeto"/>{{Vdf|Esperant|isto}} kaj ne enkonduki anarĥion en nian aferon — akiri por tio la permeson de la «Lingva Komitato». Formulu klare vian deziron kaj prezentu ĝin al la voĉdonado de la Lingva Komitato, kaj se via propono estos akceptita per plimulto da voĉoj, ĝi fariĝos permeso oficiala. Sed memoru, ke pro la bono de nia afero la Lingva Komitato devas esti tre singarda kaj akcepti nur tion, kion ĝi trovas tute ''sendanĝera'', efektive ''grava'' kaj sendube ''utila''; tial se la Komitato malakceptos vian proponon, submetu vin discipline al ĝia decido kaj ne agu simile al tiuj personoj, kiuj, ne ricevinte aprobon de la Komitato, krias, ke la Komitato nenion taŭgas, ke ĝi ne estas aŭtoritata, ke ĝi nenion faras, k.t.p. — Principe la Lingva Komitato havas la rajton permesi en la lingvo ĉion, kion ĝi trovos necesa; mi neniam prezentos ian malhelpon, kaj ĉiun mature pripensitan kaj orde voĉdonitan decidon de la Komitato mi akceptos sendispute. Sed mi opinias, ke la vera celo de la Lingva Komitato tute ne konsistas en ia facilanima eksperimentado ''sen grava neceseco''; ju malpli ni okupos niajn kapojn per diversaj «plibonigoj» kaj ju pli ni simple propagandos kaj riĉigos la lingvon, des pli bone estos. {{Dekstra|Respondo 45, ''La Revuo'', 1908, Aŭgusto.{{tab}}}} {{----}} <section end="alfabeto"/> <section begin="elparolado"/>{{f|'''(412-15) Elparolado.'''|c}} {{f|Elparolado de «ŭ» kaj «j».|c|etm}} En la sono ''aŭ'' la ''a'' kaj la ''ŭ'' devas esti aŭdataj klare ĉiu aparte, sed ili faras unu silabon, ĉar efektive la litero ''ŭ'' ne estas vokalo. Tiel ekzemple la vorto ''laŭdi'' devas esti elparolata ''laŭ-di''. {{Dekstra|''La Esperantisto'', 1889, p. 23.{{tab}}}}<section end="elparolado"/><noinclude><references/></noinclude> pda52v6w42rzysb0ylm50rkimzcwmzg 109568 109561 2025-07-04T06:27:05Z Ciampix 3284 109568 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{rh|12|LINGVAJ RESPONDOJ|}}</noinclude><section begin="alfabeto"/>{{Vdf|Esperant|isto}} kaj ne enkonduki anarĥion en nian aferon — akiri por tio la permeson de la «Lingva Komitato». Formulu klare vian deziron kaj prezentu ĝin al la voĉdonado de la Lingva Komitato, kaj se via propono estos akceptita per plimulto da voĉoj, ĝi fariĝos permeso oficiala. Sed memoru, ke pro la bono de nia afero la Lingva Komitato devas esti tre singarda kaj akcepti nur tion, kion ĝi trovas tute ''sendanĝera'', efektive ''grava'' kaj sendube ''utila''; tial se la Komitato malakceptos vian proponon, submetu vin discipline al ĝia decido kaj ne agu simile al tiuj personoj, kiuj, ne ricevinte aprobon de la Komitato, krias, ke la Komitato nenion taŭgas, ke ĝi ne estas aŭtoritata, ke ĝi nenion faras, k.t.p. — Principe la Lingva Komitato havas la rajton permesi en la lingvo ĉion, kion ĝi trovos necesa; mi neniam prezentos ian malhelpon, kaj ĉiun mature pripensitan kaj orde voĉdonitan decidon de la Komitato mi akceptos sendispute. Sed mi opinias, ke la vera celo de la Lingva Komitato tute ne konsistas en ia facilanima eksperimentado ''sen grava neceseco''; ju malpli ni okupos niajn kapojn per diversaj «plibonigoj» kaj ju pli ni simple propagandos kaj riĉigos la lingvon, des pli bone estos. {{Dekstra|Respondo 45, ''La Revuo'', 1908, Aŭgusto.{{tab}}}} {{----}} <section end="alfabeto"/> <section begin="elparolado"/>{{f|'''(412-15) Elparolado.'''|c}} {{f|Elparolado de «ŭ» kaj «j».|c|etm}} {{tab}}En la sono ''aŭ'' la ''a'' kaj la ''ŭ'' devas esti aŭdataj klare ĉiu aparte, sed ili faras unu silabon, ĉar efektive la litero ''ŭ'' ne estas vokalo. Tiel ekzemple la vorto ''laŭdi'' devas esti elparolata ''laŭ-di''. {{Dekstra|''La Esperantisto'', 1889, p. 23.{{tab}}}}<section end="elparolado"/><noinclude><references/></noinclude> rehw0sglh6njobmz90tlod9mckia2yl 104 34680 109562 103874 2025-07-04T06:17:51Z Ciampix 3284 /* Validigita */ 109562 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{rh||LINGVAJ RESPONDOJ|13}}</noinclude><nowiki /> {{f|Pri la literoj «u» kaj «ŭ», «i» kaj «j».|c|etm}} Kelkaj amikoj ne bone komprenas kaj ne regule uzas la literojn ''u'', ''ŭ'', ''i'' kaj ''j''. Laŭ ilia opinio (esprimita eĉ en kelkaj lernolibroj) la literoj ''u'' kaj ''i'' kune kun antaŭirantaj vokaloj faras «duoblan vokalon»; ili sekve elparolas ''au'' kiel ''aŭ'', ''ei'' kiel ''ej'' k.t.p. Tio ĉi estas ''eraro''. En nia lingvo ne ekzistas duoblaj vokaloj, sed ĉiu litero estas elparolata ĉiam egale kaj ĉiam aparte. Sekve oni devas legi «ba-lá-u, tra-ú-lo, tro-ú-zi, de-í-ri, kré-i, hero-í-no» kaj ne «bá-laŭ, tráŭ-lo, tróŭ-zi, déj-ri, kréj, herój-no» (kiel faras multaj germanoj, havantaj tiun ĉi kutimon en sia lingvo). La literoj ''u'' kaj ''i'' devas ĉiam esti elparolataj klare kaj aparte, kiel ĉiu alia litero. Sed ekster ''u'' kaj ''i'' en nia lingvo ekzistas ankoraŭ la literoj ''ŭ'' kaj ''j'', kies elparolado estas simila al la elparolado de ''u'' kaj ''i'', sed pli mallonga kaj ne prezentanta silabon (kiel konsonanto); se ili staras post vokalo, ili estas elparolataj kun ĝi en unu silabo kaj tial faras ''impreson'' de duobla vokalo. La literoj ''ŭ'' kaj ''j'' ĉiam ankaŭ estas elparolataj aparte, sed ili ĉiam estas ''konsonantoj'', tute egale, ĉu ili staras antaŭ vokalo aŭ post vokalo. Sekve oni devas legi «ja-ro, jus-ta, kra-jo-no, fraŭ-lo, Eŭ- ro-po, foj-no, paj-lo» kaj ne «i-a-ro, i-us-ta, kra-i-o-no, fra-u- lo, E-u-ro-po, fo-i-no, pa-i-lo». Se ni la germanajn vortojn ''Saite'', ''Traube'' volus skribi per ortografio Esperanta, ni devus skribi ''Zajte'', ''Traŭbe''. La vorto ''laŭta'' ekzemple estas dusilaba kaj ne trisilaba, sed ne pro la kaŭzo ke ''aŭ'' estas kvazaŭ duobla vokalo, sed nur ĉar ''ŭ'' estas konsonanto (dum ''u'' estas vokalo). {{Dekstra|''Esperantisto'', 1893, p. 15.{{tab}}}}<noinclude><references/></noinclude> ambboyd1sfpnowyzlsl5ld2zea6usy3 109569 109562 2025-07-04T06:27:48Z Ciampix 3284 109569 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{rh||LINGVAJ RESPONDOJ|13}}</noinclude><nowiki /> {{f|Pri la literoj «u» kaj «ŭ», «i» kaj «j».|c|etm}} {{tab}}Kelkaj amikoj ne bone komprenas kaj ne regule uzas la literojn ''u'', ''ŭ'', ''i'' kaj ''j''. Laŭ ilia opinio (esprimita eĉ en kelkaj lernolibroj) la literoj ''u'' kaj ''i'' kune kun antaŭirantaj vokaloj faras «duoblan vokalon»; ili sekve elparolas ''au'' kiel ''aŭ'', ''ei'' kiel ''ej'' k.t.p. Tio ĉi estas ''eraro''. En nia lingvo ne ekzistas duoblaj vokaloj, sed ĉiu litero estas elparolata ĉiam egale kaj ĉiam aparte. Sekve oni devas legi «ba-lá-u, tra-ú-lo, tro-ú-zi, de-í-ri, kré-i, hero-í-no» kaj ne «bá-laŭ, tráŭ-lo, tróŭ-zi, déj-ri, kréj, herój-no» (kiel faras multaj germanoj, havantaj tiun ĉi kutimon en sia lingvo). La literoj ''u'' kaj ''i'' devas ĉiam esti elparolataj klare kaj aparte, kiel ĉiu alia litero. Sed ekster ''u'' kaj ''i'' en nia lingvo ekzistas ankoraŭ la literoj ''ŭ'' kaj ''j'', kies elparolado estas simila al la elparolado de ''u'' kaj ''i'', sed pli mallonga kaj ne prezentanta silabon (kiel konsonanto); se ili staras post vokalo, ili estas elparolataj kun ĝi en unu silabo kaj tial faras ''impreson'' de duobla vokalo. La literoj ''ŭ'' kaj ''j'' ĉiam ankaŭ estas elparolataj aparte, sed ili ĉiam estas ''konsonantoj'', tute egale, ĉu ili staras antaŭ vokalo aŭ post vokalo. Sekve oni devas legi «ja-ro, jus-ta, kra-jo-no, fraŭ-lo, Eŭ- ro-po, foj-no, paj-lo» kaj ne «i-a-ro, i-us-ta, kra-i-o-no, fra-u- lo, E-u-ro-po, fo-i-no, pa-i-lo». Se ni la germanajn vortojn ''Saite'', ''Traube'' volus skribi per ortografio Esperanta, ni devus skribi ''Zajte'', ''Traŭbe''. La vorto ''laŭta'' ekzemple estas dusilaba kaj ne trisilaba, sed ne pro la kaŭzo ke ''aŭ'' estas kvazaŭ duobla vokalo, sed nur ĉar ''ŭ'' estas konsonanto (dum ''u'' estas vokalo). {{Dekstra|''Esperantisto'', 1893, p. 15.{{tab}}}}<noinclude><references/></noinclude> ih1s0moivywtf1svzyme5bj080iqna9 109574 109569 2025-07-04T06:40:30Z Ciampix 3284 109574 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{rh||LINGVAJ RESPONDOJ|13}}</noinclude><nowiki /> {{f|Pri la literoj «u» kaj «ŭ», «i» kaj «j».|c|etm}} {{tab}}Kelkaj amikoj ne bone komprenas kaj ne regule uzas la literojn ''u'', ''ŭ'', ''i'' kaj ''j''. Laŭ ilia opinio (esprimita eĉ en kelkaj lernolibroj) la literoj ''u'' kaj ''i'' kune kun antaŭirantaj vokaloj faras «duoblan vokalon»; ili sekve elparolas ''au'' kiel ''aŭ'', ''ei'' kiel ''ej'' k.t.p. Tio ĉi estas ''eraro''. En nia lingvo ne ekzistas duoblaj vokaloj, sed ĉiu litero estas elparolata ĉiam egale kaj ĉiam aparte. Sekve oni devas legi «ba-lá-u, tra-ú-lo, tro-ú-zi, de-í-ri, kré-i, hero-í-no» kaj ne «bá-laŭ, tráŭ-lo, tróŭ-zi, déj-ri, kréj, herój-no» (kiel faras multaj germanoj, havantaj tiun ĉi kutimon en sia lingvo). La literoj ''u'' kaj ''i'' devas ĉiam esti elparolataj klare kaj aparte, kiel ĉiu alia litero. Sed ekster ''u'' kaj ''i'' en nia lingvo ekzistas ankoraŭ la literoj ''ŭ'' kaj ''j'', kies elparolado estas simila al la elparolado de ''u'' kaj ''i'', sed pli mallonga kaj ne prezentanta silabon (kiel konsonanto); se ili staras post vokalo, ili estas elparolataj kun ĝi en unu silabo kaj tial faras ''impreson'' de duobla vokalo. La literoj ''ŭ'' kaj ''j'' ĉiam ankaŭ estas elparolataj aparte, sed ili ĉiam estas ''konsonantoj'', tute egale, ĉu ili staras antaŭ vokalo aŭ post vokalo. Sekve oni devas legi «ja-ro, jus-ta, kra-jo-no, fraŭ-lo, Eŭ- ro-po, foj-no, paj-lo» kaj ne «i-a-ro, i-us-ta, kra-i-o-no, fra-u- lo, E-u-ro-po, fo-i-no, pa-i-lo». Se ni la germanajn vortojn {{Lang|de|''Saite''}}, {{Lang|de|''Traube''}} volus skribi per ortografio Esperanta, ni devus skribi ''Zajte'', ''Traŭbe''. La vorto ''laŭta'' ekzemple estas dusilaba kaj ne trisilaba, sed ne pro la kaŭzo ke ''aŭ'' estas kvazaŭ duobla vokalo, sed nur ĉar ''ŭ'' estas konsonanto (dum ''u'' estas vokalo). {{Dekstra|''Esperantisto'', 1893, p. 15.{{tab}}}}<noinclude><references/></noinclude> rrou2u3d26xka09dwl0i3j395r2nj3b 104 34681 109570 103877 2025-07-04T06:30:33Z Ciampix 3284 /* Validigita */ 109570 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{rh|14|LINGVAJ RESPONDOJ|}}</noinclude><section begin="elparolado"/><nowiki /> {{f|Pri elparolado en teorio kaj en praktiko.|c|etm}} {{tab}}Kiel en ĉiuj lingvoj, tiel ankaŭ en Esperanto la sono «j» ordinare moligas la konsonanton, kiu staras antaŭ ĝi; oni sekve ne devas miri, ke ekzemple en la vorto «panjo» la plimulto de la Esperantistoj elparolas la «nj» kiel unu molan sonon (simile al la franca «gn»). Tiel same oni ne miru, ke en praktiko oni ordinare antaŭ «g» aŭ «k» elparolas la sonon «n» naze, aŭ ke antaŭ vokalo oni elparolas la «i» ordinare kiel «ij». ''Batali'' kontraŭ tia natura emo en la elparolado ŝajnas al mi afero tute sencela kaj senbezona, ĉar tia elparolado (kiu estas iom pli eleganta, ol la elparolado pure teoria) donas nenian malkompreniĝon aŭ praktikan maloportunaĵon; sed ''rekomendi'' tian elparoladon (aŭ nomi ĝin «la sole ĝusta») ni ankaŭ ne devas, ĉar laŭ la teoria vidpunkto (kiu en Esperanto ofte povas esti ne severe observata, sed neniam povas esti rigardata kiel «erara») ni devas elparoli ĉiun sonon severe aparte; sekve se ni deziras paroli severe regule, ni devas elparoli «pan-jo», «san-go», «mi-a». {{Dekstra|Respondo 56, ''Oficiala Gazeto'', IV, 1911, p. 222.{{tab}}}} {{----}} <section end="elparolado"/> <section begin="akcento"/>{{f|'''(412-16) Akcento.'''|c}} {{f|Pri la reguloj de la akcento.|c|etm}} {{tab}}… Egale kiel la sekvado de gustoj personaj aŭ naciaj, estas senfrukta kaj danĝera, ankaŭ la sekvado de ''teoriaj principoj'', se ni ne demandas nin, kian ''praktikan'' signifon ili havas. La defendantoj de tiaj teoriaj principoj ofte memorigas la instruitulon, kiu, vidante ke el la tuta bestaro nenia speco da bestoj manĝas <section end="akcento"/><noinclude><references/></noinclude> 63f7kw1onxcpscr0w7niq7dc0nyp1mr 104 34682 109575 103879 2025-07-04T06:43:09Z Ciampix 3284 /* Validigita */ 109575 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{rh||LINGVAJ RESPONDOJ|}}</noinclude>bakitan panon, venis al la logika konvinko, ke ĝi ne estas sana kaj bongusta, kaj komencis sin nutradi je kampaj herboj kaj kruda viando. Teoriaj proponoj, ofte eksterordinare strangaj kaj havantaj nenian eĉ plej malgrandan praktikan fundamenton, estis faritaj al ni en granda amaso. Sed, ne parolante pri ĉiu el ili, ni prenos por ekzemplo nur unu, kiu apartenas ŝajne al la plej bonaj kaj pravaj kaj trovis multajn aprobantojn. Ni parolas pri la regulo de la akcento. Sinjoro de Wahl en tre bona artikolo montris, ke la ŝanĝoj, kiujn diversaj vortoj ricevis, transirante el unu lingvo en alian, neniam tuŝas la akcenton, ke volonte estas forglutataj tutaj silaboj, por nur ne ŝanĝi la akcenton, ke sekve la akcento en diversaj niaj vortoj, kiel ekzemple «nacio», «titolo» k. c. estas kontraŭnatura; kaj sinjoro Runstedt eĉ rakontas pri unu persono, kiun la akcentoj en «anímo», «proksíme» k. c. fortimigis de nia lingvo, kvankam per si mem la lingvo al li tre plaĉis. Kiel ajn bela tiu ĉi opinio ŝajnas en la teorio, ĝi tamen post pli atenta pripenso baldaŭ montriĝus al ĉiu kiel bela… sofismo. Ni rigardu atente, en kio propre kuŝas la kulpo de la konstanta akcento, kaj kia grava kaŭzo devigas nin aŭ doni malfacilan kaj konfuzan malregulecon al la akcento, aŭ forigi silabojn en diversaj vortoj, por ke la akcento fariĝu «pli natura». Ĉu vortoj kiel ekzemple «proks''i''ma», «tit''o''lo» estas pli malfacile ellerneblaj kaj memoreblaj, ol «t''i''tolo», «pr''o''ksima»? Ne, neniu dubos, ke ellerni ''unu'' akcenton por ĉiuj vortoj estas mil fojojn pli facile, ol memori por ĉiu vorto apartan akcenton. (Demandu la alinaciulojn, kiuj lernas la lingvon rusan, kaj ili diros al vi, kiom da grandegaj malfacilaĵoj prezentas al ili la ellernado kaj regula uzado de la rusa akcento!) Ĉu la diritaj vortoj estas malfacile elparoleblaj? Ĉu ili estas malbonsonaj? Ĉu ili prezentas eble ian alian maloportunaĵon? Ne! Sendube ne! Ĉiu scias, ke la akcento sur la antaŭlasta silabo estas ĉiam la plej bone elparolebla kaj la plej bonsona. Dum la malreguligo de la akcento estus ligita kun tro grandaj kaj tro videblaj maloportunaĵoj, vi<noinclude><references/></noinclude> 16jhp7g77v5g7drnnry16adp9b8ali0 109576 109575 2025-07-04T06:43:24Z Ciampix 3284 109576 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Ciampix" />{{rh||LINGVAJ RESPONDOJ|15}}</noinclude>bakitan panon, venis al la logika konvinko, ke ĝi ne estas sana kaj bongusta, kaj komencis sin nutradi je kampaj herboj kaj kruda viando. Teoriaj proponoj, ofte eksterordinare strangaj kaj havantaj nenian eĉ plej malgrandan praktikan fundamenton, estis faritaj al ni en granda amaso. Sed, ne parolante pri ĉiu el ili, ni prenos por ekzemplo nur unu, kiu apartenas ŝajne al la plej bonaj kaj pravaj kaj trovis multajn aprobantojn. Ni parolas pri la regulo de la akcento. Sinjoro de Wahl en tre bona artikolo montris, ke la ŝanĝoj, kiujn diversaj vortoj ricevis, transirante el unu lingvo en alian, neniam tuŝas la akcenton, ke volonte estas forglutataj tutaj silaboj, por nur ne ŝanĝi la akcenton, ke sekve la akcento en diversaj niaj vortoj, kiel ekzemple «nacio», «titolo» k. c. estas kontraŭnatura; kaj sinjoro Runstedt eĉ rakontas pri unu persono, kiun la akcentoj en «anímo», «proksíme» k. c. fortimigis de nia lingvo, kvankam per si mem la lingvo al li tre plaĉis. Kiel ajn bela tiu ĉi opinio ŝajnas en la teorio, ĝi tamen post pli atenta pripenso baldaŭ montriĝus al ĉiu kiel bela… sofismo. Ni rigardu atente, en kio propre kuŝas la kulpo de la konstanta akcento, kaj kia grava kaŭzo devigas nin aŭ doni malfacilan kaj konfuzan malregulecon al la akcento, aŭ forigi silabojn en diversaj vortoj, por ke la akcento fariĝu «pli natura». Ĉu vortoj kiel ekzemple «proks''i''ma», «tit''o''lo» estas pli malfacile ellerneblaj kaj memoreblaj, ol «t''i''tolo», «pr''o''ksima»? Ne, neniu dubos, ke ellerni ''unu'' akcenton por ĉiuj vortoj estas mil fojojn pli facile, ol memori por ĉiu vorto apartan akcenton. (Demandu la alinaciulojn, kiuj lernas la lingvon rusan, kaj ili diros al vi, kiom da grandegaj malfacilaĵoj prezentas al ili la ellernado kaj regula uzado de la rusa akcento!) Ĉu la diritaj vortoj estas malfacile elparoleblaj? Ĉu ili estas malbonsonaj? Ĉu ili prezentas eble ian alian maloportunaĵon? Ne! Sendube ne! Ĉiu scias, ke la akcento sur la antaŭlasta silabo estas ĉiam la plej bone elparolebla kaj la plej bonsona. Dum la malreguligo de la akcento estus ligita kun tro grandaj kaj tro videblaj maloportunaĵoj, vi<noinclude><references/></noinclude> cswws6wpn52lp6t9wrxlwtkmy2ob7qj 3 36294 109563 109522 2025-07-04T06:18:50Z HenriLeFoll 4277 109563 wikitext text/x-wiki Saluton karaj kontribuantoj Mi proponas al vi denove kunlabori kune al reeldono de monata libro. == Por julio 2025 == === Ni povas nun provlegi kaj validi === Ni proponas al vi provlegi kaj validi unu el la du libroj : {|class="wikitable"| !Proponanto!!Indekso!!Aŭtoro!!Provlegita |- | [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] | [[Indekso:Privat_-_Interpopola_Konduto,_1935.pdf|Interpopola Konduto]] | {{de|Edmond Privat}} | ankoraŭ ne |} Ne hezitu validi la paĝojn de ĉi tiuj libroj === Ni povas validi nun === Vi povas ankaŭ helpi validi Libron jam provlegita: {|class="wikitable"| !Proponanto!!Indekso!!Aŭtoro!!Provlegita |- |bgcolor=#ffff80| [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] |bgcolor=#ffff80| [[Indekso:Ledon_-_Virusoj,_1999.pdf|Virusoj]] |bgcolor=#ffff80| {{de|Gilbert Ledon}} |bgcolor=#ffff80| 2025.07 |- | bgcolor=#ffff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#ffff80|[[Indekso:Zamenhof L. L. - Lingvaj Respondoj, 1927.pdf|Lingvaj Respondoj, 1927]] | bgcolor=#ffff80|{{de|L. Zamenhof}} | bgcolor=#ffff80|2025.03 |} == proponoj por poste == Ni proponas ankaŭ plibonigi tiujn indeksojn por korekti, validigi, provlegi aŭ ilin en la venontaj monatoj {|class="wikitable" !Proponanto!!Indekso!!Aŭtoro!!mi preferas |- | [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] | [[Indekso:Zamenhof,_Dietterle_-_Originala_Verkaro,_1929.pdf|Zamenhof, Dietterle - Originala Verkaro]] | {{de|Johannes Dietterle}} | provlegi/validi |- | bgcolor=#0080FF|<mia uzantnomo> | bgcolor=#0080FF|<mia propono> | bgcolor=#0080FF|<la aŭtoro> | bgcolor=#0080FF|Ne Krei/provlegi/validi |- |} * Vi povas proponi [[:Kategorio:Indeksoj - Provlegita|alian provlegitan indekson]], [[:Kategorio:Indeksoj - Ne provlegita|alian ne provlegitan indekson]] aŭ [[:Kategorio:Indeksoj - Ne kompleta|alian ne kompletan indekson]] * Ni povas helpi por "Kreotaj paĝoj" se vi preferas provlegi "Ne provlegitajn paĝojn". == auntaŭa laboro == Nia antaŭa laboro por la '''monata libro en 2025''' : === provlegitaj indekjoj en 2025 === Ni proponas ankaŭ plibonigi tiujn indeksojn por validigi ilin en la venontaj monatoj {|class="wikitable"| !Proponanto!!Indekso!!Aŭtoro!!Provlegita |- | bgcolor=#ffff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#ffff80|[[Indekso:Sienkiewikz - Quo vadis?, 1934, Zamenhof, I.pdf|Quo vadis?]] | bgcolor=#ffff80|{{de|Henryk Sienkiewicz}} | bgcolor=#ffff80|2025.06 |- | bgcolor=#ffff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#ffff80|[[Indekso:Sekso kaj Egaleco - Oktobro 1979.pdf|Sekso kaj Egaleco - Oktobro 1979]] | bgcolor=#ffff80|{{de|Anna Brennan}} | bgcolor=#ffff80|2025.06 |- | bgcolor=#ffff80|[[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] | bgcolor=#ffff80|[[Indekso:Zamenhof L. L. - Fundamenta Krestomatio, 1903.pdf|Fundamenta Krestomatio]] | bgcolor=#ffff80|{{de|L. Zamenhof}} | bgcolor=#ffff80|2025.06 |- | bgcolor=#ffff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#ffff80|[[Indekso:Grabowski_-_El_Parnaso_de_Popoloj,_1913.pdf|El Parnaso de Popoloj]] | bgcolor=#ffff80|{{de|Antoni Grabowski}} | bgcolor=#ffff80|2025.05 |- |} === validigitaj indekjoj en 2025 === {|class="wikitable" !N°!!Monato!!Proponanto!!Indekso!!Aŭtoro!!validigita!!provlegita |- | bgcolor=#80ff80|11 | bgcolor=#80ff80|juno | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Zamenhof_L._L._-_Proverbaro_Esperanta,1925.djvu|Proverbaro Esperanta]] | bgcolor=#80ff80|{{de|L. Zamenhof}} | bgcolor=#80ff80|2025.07 | bgcolor=#80ff80|2024.02 |- | bgcolor=#80ff80|11 | bgcolor=#80ff80|juno | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:Danÿa|Danÿa]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Dickens - La batalo de l’vivo, 1910, Zamenhof.pdf|La batalo de l’vivo]] | bgcolor=#80ff80|{{de|Charles Dickens}} | bgcolor=#80ff80|2025.06 | bgcolor=#80ff80|2025.06 |- | bgcolor=#80ff80|10 | bgcolor=#80ff80|majo | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:Lepticed7|Lepticed7]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Bilhaud_-_Solo_de_Fluto,_1907,_Doré.pdf|Solo de Fluto]] | bgcolor=#80ff80|{{de|Paul Bilhaud}} | bgcolor=#80ff80|2025.05 | bgcolor=#80ff80|2025.05 |- |bgcolor=#80ff80|9 | bgcolor=#80ff80|majo | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:Danÿa|Danÿa]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Andersen_-_La_virineto_de_maro,_1907,_Zamenhof.pdf|La virineto de maro]] | bgcolor=#80ff80|{{de|Hans Christian Andersen|Andersen}} | bgcolor=#80ff80|2025.05 | bgcolor=#80ff80|2025.05 |- |bgcolor=#80ff80|8 | bgcolor=#80ff80|majo | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:Danÿa|Danÿa]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Merchant_-_Kompatinda_Klem,_1931.pdf|Kompatinda Klem]] | bgcolor=#80ff80|{{de|John Merchant}} | bgcolor=#80ff80|2025.05 | bgcolor=#80ff80|2025.05 |- |bgcolor=#80ff80|7 | bgcolor=#80ff80|majo | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Zamenhof_-_Proverbaro_Esperanta,_1905,_I.djvu|Proverbaro Esperanta]] | bgcolor=#80ff80|{{de|Marko Zamenhof}} | bgcolor=#80ff80|2025.05 | bgcolor=#80ff80|2023.03 |- |bgcolor=#80ff80|6 | bgcolor=#80ff80|aprilo | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:EO_Lidja_Zamenhof_-_La_ekzameno.pdf|La ekzameno]] | bgcolor=#80ff80|{{de|Lidja Zamenhof}} | bgcolor=#80ff80|2025.04 | bgcolor=#80ff80|2023.03 |- |bgcolor=#80ff80|5 | bgcolor=#80ff80|marto | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:EO_RU_L._L._Zamenhof_-_Dogmoj_de_Hilelismo_-_Догматы_Гиллелизма_1906.pdf|Dogmoj de Hilelismo]] | bgcolor=#80ff80|{{de|L. Zamenhof}} | bgcolor=#80ff80|2025.03 | bgcolor=#80ff80|2025.02 |- |bgcolor=#80ff80|4 |bgcolor=#80ff80|Februaro | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] |bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Borel_-_Legolibreto,_1926.pdf|Legolibreto]] |bgcolor=#80ff80|{{de|Jean Borel}} |bgcolor=#80ff80|2025.02 |bgcolor=#80ff80|2023.01 |- |bgcolor=#80ff80|3 |bgcolor=#80ff80|Februaro | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] |bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Tolstoj_-_Du_maljunuloj,_1912,_Kabanov.pdf|Du maljunuloj]] |bgcolor=#80ff80|{{de|Lev Nikolaeviĉ Tolstoj}} |bgcolor=#80ff80|2025.02 |bgcolor=#80ff80|2024.11 |- |bgcolor=#80ff80|2 |bgcolor=#80ff80|Januaro | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:Lepticed7|Lepticed7]] |bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Root_-_Bahaaj_sciencaj_pruvoj_de_vivo_post_morto,_1927.pdf|Bahaaj sciencaj pruvoj de vivo post morto]] |bgcolor=#80ff80|{{de|L. Zamenhof}} |bgcolor=#80ff80|2025.01 |bgcolor=#80ff80|2025.01 |- |bgcolor=#80ff80|1 |bgcolor=#80ff80|Januaro | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] |bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Tolstoj_-_Dio_ĉiam_veron_vidas,_sed_ne_tuj_ĝin_aperigas,_1895,_Lojko.pdf|Dio ĉiam veron vidas, sed ne tuj ĝin aperigas]] |bgcolor=#80ff80|{{de|Lev Nikolaeviĉ Tolstoj}} |bgcolor=#80ff80|2025.01 |bgcolor=#80ff80|2025.01 |- |} ĝis [[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] ([[Uzanto-Diskuto:HenriLeFoll|diskuto]]) 21:50, 30 jun. 2025 (UTC) nviqe44baiybdv5t3t6vhuo884wouim 109564 109563 2025-07-04T06:20:35Z HenriLeFoll 4277 109564 wikitext text/x-wiki Saluton karaj kontribuantoj Mi proponas al vi denove kunlabori kune al reeldono de monata libro. == Por julio 2025 == === Ni povas nun provlegi kaj validi === Ni proponas al vi provlegi kaj validi unu el la du libroj : {|class="wikitable"| !Proponanto!!Indekso!!Aŭtoro!!Provlegita |- | [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] | [[Indekso:Privat_-_Interpopola_Konduto,_1935.pdf|Interpopola Konduto]] | {{de|Edmond Privat}} | ankoraŭ ne |} Ne hezitu validi la paĝojn de ĉi tiuj libroj === Ni povas validi nun === Vi povas ankaŭ helpi validi Libron jam provlegita: {|class="wikitable"| !Proponanto!!Indekso!!Aŭtoro!!Provlegita |- |bgcolor=#ffff80| [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] |bgcolor=#ffff80| [[Indekso:Ledon_-_Virusoj,_1999.pdf|Virusoj]] |bgcolor=#ffff80| {{de|Gilbert Ledon}} |bgcolor=#ffff80| 2025.07 |- | bgcolor=#ffff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#ffff80|[[Indekso:Zamenhof L. L. - Lingvaj Respondoj, 1927.pdf|Lingvaj Respondoj, 1927]] | bgcolor=#ffff80|{{de|L. Zamenhof}} | bgcolor=#ffff80|2025.03 |} == proponoj por poste == Ni proponas ankaŭ plibonigi tiujn indeksojn por korekti, validigi, provlegi aŭ ilin en la venontaj monatoj {|class="wikitable" !Proponanto!!Indekso!!Aŭtoro!!mi preferas |- | [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] | [[Indekso:Zamenhof,_Dietterle_-_Originala_Verkaro,_1929.pdf|Zamenhof, Dietterle - Originala Verkaro]] | {{de|Johannes Dietterle}} | provlegi/validi |- | bgcolor=#0080FF|<mia uzantnomo> | bgcolor=#0080FF|<mia propono> | bgcolor=#0080FF|<la aŭtoro> | bgcolor=#0080FF|Ne Krei/provlegi/validi |- |} * Vi povas proponi [[:Kategorio:Indeksoj - Provlegita|alian provlegitan indekson]], [[:Kategorio:Indeksoj - Ne provlegita|alian ne provlegitan indekson]] aŭ [[:Kategorio:Indeksoj - Ne kompleta|alian ne kompletan indekson]] * Ni povas helpi por "Kreotaj paĝoj" se vi preferas provlegi "Ne provlegitajn paĝojn". == auntaŭa laboro == Nia antaŭa laboro por la '''monata libro en 2025''' : === provlegitaj indekjoj en 2025 === Ni proponas ankaŭ plibonigi tiujn indeksojn por validigi ilin en la venontaj monatoj {|class="wikitable"| !Proponanto!!Indekso!!Aŭtoro!!Provlegita |- |bgcolor=#ffff80| [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] |bgcolor=#ffff80| [[Indekso:Ledon_-_Virusoj,_1999.pdf|Virusoj]] |bgcolor=#ffff80| {{de|Gilbert Ledon}} |bgcolor=#ffff80| 2025.07 |- | bgcolor=#ffff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#ffff80|[[Indekso:Sienkiewikz - Quo vadis?, 1934, Zamenhof, I.pdf|Quo vadis?]] | bgcolor=#ffff80|{{de|Henryk Sienkiewicz}} | bgcolor=#ffff80|2025.06 |- | bgcolor=#ffff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#ffff80|[[Indekso:Sekso kaj Egaleco - Oktobro 1979.pdf|Sekso kaj Egaleco - Oktobro 1979]] | bgcolor=#ffff80|{{de|Anna Brennan}} | bgcolor=#ffff80|2025.06 |- | bgcolor=#ffff80|[[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] | bgcolor=#ffff80|[[Indekso:Zamenhof L. L. - Fundamenta Krestomatio, 1903.pdf|Fundamenta Krestomatio]] | bgcolor=#ffff80|{{de|L. Zamenhof}} | bgcolor=#ffff80|2025.06 |- | bgcolor=#ffff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#ffff80|[[Indekso:Grabowski_-_El_Parnaso_de_Popoloj,_1913.pdf|El Parnaso de Popoloj]] | bgcolor=#ffff80|{{de|Antoni Grabowski}} | bgcolor=#ffff80|2025.05 |- |} === validigitaj indekjoj en 2025 === {|class="wikitable" !N°!!Monato!!Proponanto!!Indekso!!Aŭtoro!!validigita!!provlegita |- | bgcolor=#80ff80|11 | bgcolor=#80ff80|juno | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Zamenhof_L._L._-_Proverbaro_Esperanta,1925.djvu|Proverbaro Esperanta]] | bgcolor=#80ff80|{{de|L. Zamenhof}} | bgcolor=#80ff80|2025.07 | bgcolor=#80ff80|2024.02 |- | bgcolor=#80ff80|11 | bgcolor=#80ff80|juno | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:Danÿa|Danÿa]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Dickens - La batalo de l’vivo, 1910, Zamenhof.pdf|La batalo de l’vivo]] | bgcolor=#80ff80|{{de|Charles Dickens}} | bgcolor=#80ff80|2025.06 | bgcolor=#80ff80|2025.06 |- | bgcolor=#80ff80|10 | bgcolor=#80ff80|majo | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:Lepticed7|Lepticed7]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Bilhaud_-_Solo_de_Fluto,_1907,_Doré.pdf|Solo de Fluto]] | bgcolor=#80ff80|{{de|Paul Bilhaud}} | bgcolor=#80ff80|2025.05 | bgcolor=#80ff80|2025.05 |- |bgcolor=#80ff80|9 | bgcolor=#80ff80|majo | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:Danÿa|Danÿa]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Andersen_-_La_virineto_de_maro,_1907,_Zamenhof.pdf|La virineto de maro]] | bgcolor=#80ff80|{{de|Hans Christian Andersen|Andersen}} | bgcolor=#80ff80|2025.05 | bgcolor=#80ff80|2025.05 |- |bgcolor=#80ff80|8 | bgcolor=#80ff80|majo | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:Danÿa|Danÿa]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Merchant_-_Kompatinda_Klem,_1931.pdf|Kompatinda Klem]] | bgcolor=#80ff80|{{de|John Merchant}} | bgcolor=#80ff80|2025.05 | bgcolor=#80ff80|2025.05 |- |bgcolor=#80ff80|7 | bgcolor=#80ff80|majo | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Zamenhof_-_Proverbaro_Esperanta,_1905,_I.djvu|Proverbaro Esperanta]] | bgcolor=#80ff80|{{de|Marko Zamenhof}} | bgcolor=#80ff80|2025.05 | bgcolor=#80ff80|2023.03 |- |bgcolor=#80ff80|6 | bgcolor=#80ff80|aprilo | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:EO_Lidja_Zamenhof_-_La_ekzameno.pdf|La ekzameno]] | bgcolor=#80ff80|{{de|Lidja Zamenhof}} | bgcolor=#80ff80|2025.04 | bgcolor=#80ff80|2023.03 |- |bgcolor=#80ff80|5 | bgcolor=#80ff80|marto | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] | bgcolor=#80ff80|[[Indekso:EO_RU_L._L._Zamenhof_-_Dogmoj_de_Hilelismo_-_Догматы_Гиллелизма_1906.pdf|Dogmoj de Hilelismo]] | bgcolor=#80ff80|{{de|L. Zamenhof}} | bgcolor=#80ff80|2025.03 | bgcolor=#80ff80|2025.02 |- |bgcolor=#80ff80|4 |bgcolor=#80ff80|Februaro | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] |bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Borel_-_Legolibreto,_1926.pdf|Legolibreto]] |bgcolor=#80ff80|{{de|Jean Borel}} |bgcolor=#80ff80|2025.02 |bgcolor=#80ff80|2023.01 |- |bgcolor=#80ff80|3 |bgcolor=#80ff80|Februaro | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] |bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Tolstoj_-_Du_maljunuloj,_1912,_Kabanov.pdf|Du maljunuloj]] |bgcolor=#80ff80|{{de|Lev Nikolaeviĉ Tolstoj}} |bgcolor=#80ff80|2025.02 |bgcolor=#80ff80|2024.11 |- |bgcolor=#80ff80|2 |bgcolor=#80ff80|Januaro | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:Lepticed7|Lepticed7]] |bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Root_-_Bahaaj_sciencaj_pruvoj_de_vivo_post_morto,_1927.pdf|Bahaaj sciencaj pruvoj de vivo post morto]] |bgcolor=#80ff80|{{de|L. Zamenhof}} |bgcolor=#80ff80|2025.01 |bgcolor=#80ff80|2025.01 |- |bgcolor=#80ff80|1 |bgcolor=#80ff80|Januaro | bgcolor=#80ff80|[[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] |bgcolor=#80ff80|[[Indekso:Tolstoj_-_Dio_ĉiam_veron_vidas,_sed_ne_tuj_ĝin_aperigas,_1895,_Lojko.pdf|Dio ĉiam veron vidas, sed ne tuj ĝin aperigas]] |bgcolor=#80ff80|{{de|Lev Nikolaeviĉ Tolstoj}} |bgcolor=#80ff80|2025.01 |bgcolor=#80ff80|2025.01 |- |} ĝis [[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] ([[Uzanto-Diskuto:HenriLeFoll|diskuto]]) 21:50, 30 jun. 2025 (UTC) edsfcdqyhkwuhgnilm9bx624xoyp1nu 104 36329 109523 109514 2025-07-03T17:39:38Z HenriLeFoll 4277 /* Validigita */ 109523 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="HenriLeFoll" />{{rh||„La Esperantisto“ 1894. — N-roj 78—79|}} {{---}}</noinclude>dezirus, ke tiu ĉi nia propono estu rajte akceptita, kaj tial ni insiste petas ĉiujn abonantojn de nia gazeto, ke ili forĵetu sian indiferentecon kaj alsendu al ni kiel eble plej frue sian voĉon por aŭ kontraŭ la propono, kiun ni faras nun al la Ligo en la parto de la anoncoj. {{rh|N-ro 79.|paĝ. 3—4|}} {{rh||^zPri reformoj en Esperanto|}} {{rh|<small>Wŭster: RefEsp</small>||}} Kiel mi promesis en n-ro 12 de „Esperantisto“ 1893, mi nun komencas sisteman analizon de nia tuta lingvo. Peco post peco, komencante de la alfabeto kaj finante per la lasta vorto de la Meza Vortaro, mi priparolos la tutan lingvon, kaj pri ĉiu peco mi montros, kian formon mi donus al ĝi, se mi komencus la kreadon de la lingvo nun, havante post mi jam 6½ jarojn da praktika laborado kaj elprovado kaj elaŭdinte jam tiom multege da opinioj kaj konsiloj, ricevitaj de plej diversaj {{sic|proponoj|personoj}}, gazetoj kaj societoj el la plej diversaj landoj de la mondo. Kiam mia tuta analiza laboro estos finita kaj niaj legantoj havos antaŭ si jam plenan pentraĵon de la nove proponata perfektigita dialekto, tiam mi turnos min al la Ligo Esperantista kaj proponos al ĝi decidi per voĉdonado la sekvantajn demandojn: 1) ĉu ni devas restigi senŝanĝe la malnovan (ĝisnunan) formon de nia lingvo? 2) ĉu ni devas akcepti la novan formon, kiun mi estos prezentinta al la Liganoj en ĝia tuta pleneco? 3) ĉu ni devas fari aliajn reformojn en la lingvo? Se la Ligo elektos la unuan decidon, tiam ni tute ĉesos paroladi pri reformoj ĝis la tempo, kiam la Ligo iam eble decidos alie. Se la Ligo elektos la trian decidon, tiam ni daŭrigos presadi ankoraŭ aliajn reformajn proponojn de ni kaj de aliaj amikoj, ĝis la Ligo trovos, ke la demando de la reformoj estas elĉerpita. (Kiu ne volas atendi kun siaj reformaj proponoj, ĝis mia analiza laboro estos finita, tiu havas kompreneble la rajton prezenti siajn reformajn proponojn al la Ligo jam nun.) Se la Ligo elektos la duan decidon, tiam ni anoncos, ke la demando pri reformoj estas teorie finita kaj ni alpaŝos al la praktika elprovado. En la praktiko (t. e. en la eble ankoraŭ eldonotaj verkoj, en la korespondado inter la esperantistoj k.t.p.) tiam ĉiam ankoraŭ restos en sia plena forto la dialekto malnova; sed, komencante de tiu tempo, unu parto de nia gazeto (aŭ eble la tuta gazeto) estos jam presata en la dialekto nova, por doni al ĉiuj la eblon sufiĉe esplori, ĉu la nova dialekto ne havas en la praktiko iajn maloportunaĵojn aŭ erarojn. Se en la tempo de tiu elprovado montriĝos iaj eraroj, ili estos forigitaj. Tiu ĉi tempo de elprovado daŭros,<noinclude><references/></noinclude> 636mjcg2rhhw6qghgcptp7l4ybb04wb 104 36330 109524 2025-07-03T18:42:20Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109524 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>Sian helpon li konsentis nur se ,pni samtempe akceptas lian metodon. Pliposte dum pluraj jaroj li retiriĝis for, kiam la Kongreso preferis alian vojon. Gandhi ne eltrovis la hindan vekiĝon, sed li kreis ĝian formon en 1920 kaj ĝian forton en 1930. Lia plej granda merito laŭ Tagore estas, ke li sukcesis liberigi sian popolon de timo.<ref>Vd. E. Privat: Aux Indes Avec Gandhi. Paris, Attinger, 1933.</ref> Ne ian ajn Hindujon li deziras, sed puran, sentiman, senkriman kaj senmensogan Hindujon. Sciante, ke daŭras la rimedoj kaj forkuras la celoj, li volas, ke la rimedoj fariĝu lernejo por la popolo kaj ke ties animo estu formata per kutimoj helpontaj la homojn al kunvivo, ne al sindetrao. Ankoraŭ longe la homaj aroj devos batali por justeco kaj libereco. Ne mankos okazoj de konfliktoj. Se l’ abomeno pri la milito kaj la ekzemplo de Hindujo iom post iom gvidus ilin al malsama kutimo kaj al alia metodo ol milito, ĉu ili ne estus lernintaj unu el la plej grandaj instruoj de historio kaj prahistorio? Ĝi estus trovaĵo ne malpli grava ol la lerno pri fajro.<ref>Krom alia batalmetodo, gravas ankaŭ apelacioj al interŝtata tribunalo. Pri tio pli poste en ĉapitro XV.</ref> Ĉiuj ni kredas je la graveco de niaj celoj. Tamen ili ŝanĝiĝas de centjaro al centjaro. Sed la militrimedo estas miljara multoble. ŝanĝi la procedon signifus egan renverson. Nia inteligento ĵus eltrovis novan teknikon por mortigi tutajn loĝantarojn amase per unu frapo. Estus ja normale, se ĝi sufiĉe frue malkovrus, kiel eviti nun tiun finon de la homa gento. Unu geniulo provas gasojn, alia ne-perforton. Ĉiu laŭ sia prefero.<noinclude><references/></noinclude> j9gdwxss4zu4b6civa4fz8mifjpekb5 104 36331 109525 2025-07-03T18:51:46Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109525 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>{{f|ZADIG|c|g=250%}} {{f|aŭ|c|g=150%}} {{f|LA DESTINO|c|g=250%}} {{f|Orienta Historio|c|g=100%}} {{f|1747|c|g=100%}} APROBO<ref>Tiu ĉi aprobo estas parodio je la aproboj postulitaj en tiu epoko por la publikigo de libroj.</ref>. — Mi, subskribinto, kiu igis sin konsideri kiel scienculo, kaj eĉ kiel saĝulo, legis tiun ĉi manuskripton, kiun mi trovis, kontraŭvole, kurioza, amuza, morala, filozofa, inda plaĉi ĝuste ,al tiuj, kiuj malŝatas la romanojn. Tial mi kopiis ĝin, kaj mi certigis al S-ro la Justic-ministro, ke ĝi estas verko abomeninda, ::Dediĉa epistolo de Zadig ::al la Sultanino Ŝeraa<ref>Temas pri Sinjorino de Pompadur, favoritino de Ludoviko XVa.</ref> de Sadi ::La 18-an de l’monato de »ŝeval« ::en la jaro 837 de la Heĝiro.<noinclude><references/></noinclude> 156ff4dhuwrd0i4qc2c1lt4kp17fefg 104 36332 109526 2025-07-03T19:20:51Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109526 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>{{f|'''ZADIG'''|c|g=120%}} {{f|'''aŭ la Destino'''|c}} Ravo por la okuloj, turmento por la koroj, lumo por la spirito, mi ne kisas la polvon de viaj piedoj, tial ke vi marŝas malmulte, aŭ pro tio, ke vi paŝas sur tapiŝoj el Iranio, aŭ sur rozoj. Mi prezentas al vi la tradukon el libro de antikva saĝulo, kiu ĝuante la feliĉon havi nenion por fari, amuziĝis, verkante historion pri Zadig, verko, kiu diras pli ol ĝi ŝajnas dari. Mi petas, ke vi legu ĝin kaj juĝu pri tio; tial ke, kvankam vi estas en la printempo de via vivo, kvankam ĉiuj plezuroj ĉirkaŭas vin, kvankam vi estas bela kaj viaj talentoj<ref>Sinjorino de Pompadur sciis kanti kaj eĉ gravuri laŭ plaĉa maniero.</ref> aldonas al via belo, kvankam oni laŭdas vin de la mateno ĝis la vespero, pro kio vi rajtas esti tute malsaĝa, tamen vi havas tre saĝan spiriton kaj tre delikatan guston, kaj mi aŭdis vin rezonanta pli bone ol tiuj maljunaj derviŝoj longbarbaj kun pinta ĉapo. Vi estas diskreta, kaj vi ne estas malfidema; vi estas milda kaj ne senvola; vi estas bonfarema kun sagaco; vi estimas viajn amikojn kaj vi ne havigas al vi malamikojn. Via spirito neniam uzas la sagojn de l’kalumnio; vi diras kaj faras nenion malbonan, malgraŭ la eksterordinara kapablo, kiun vi havus por tio. Fine, via<noinclude><references/></noinclude> 40q5ikl6cbn6ixcvr0zwusrfnrxsyan 104 36333 109528 2025-07-03T19:39:57Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109528 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>{{vdf|guberni|estron}} princon Gorĉakof, kiu antaŭsentis eksplodon. Li petis el Petersburgo instrukciojn kaj soldatojn. La 25 Februaro, la kozakoj alrajdis kaj disrompis per sabrobatoj grandan procesion de Poloj. Du tagojn poste, la popolamaso sekvis la ĉerkon de mortinto. Infanterio pafas. Mil buŝoj respondas per kantado de la himno. La viktimojn akompanis la duan fojon pli ol cent mil personoj al tombejo. Tra tuta lando proklamiĝis tiam nacia funebro: virinoj vestiĝis nur nigre, teatroj fermiĝis, danooj malpermesiĝis per la nura potenco de l’ popola sento. Tiama korespondanto de la granda londona gazeto The Times citis sekretan cirkuleron, rondirantan de loko al loko: »En ĉiuj partoj de la eks-Polujo regu funebro; virinoj povos meti blankan veston je sia edziniĝtago. Ni elportu fiere nian centjaran malfeliĉon kaj niajn vundojn. Ni provu per konkordo, ke ni estas la nacio de l’ ofero. La dornkrono, jen nia emblemo . . . ĝi signifas paciencon en doloro, oferon, liberiĝon kaj pardonon. Ni invitas ĉiun polon el kiu ajn religio disvastigi tiun parolon ĝis plej malproksimaj regionoj.« La 8 Aprilo 1861, en Varsovio, la popolamaso preterpasis la palacon de l’ imperia guberniestro revenante el tombejo. Ĝi kantis la himnon: ::«Redonu al ni la patrujon, ::»Ho Sinjoro, redonu al ni liberecon.« Denove pafis la soldatoj. Falis kvindek homoj. Daŭris la kantado. La oficiro avertis kaj ordonis {{vdk|dis|iron}}<noinclude><references/></noinclude> oxynuotzn6wd5jueqedmgn1i7pv0cnx 104 36334 109531 2025-07-03T19:56:29Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109531 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>{{ĉapitro|ĈAPITRO I|La Unuokula}} En la tempo de l’reĝo Moadbar estis en Babilono junulo nomita Zadig, naskiĝinta kun bona naturo, fortigita per edukado. Kvankam li estis riĉa kaj juna, li tamen scipovis moderigi siajn pasiojn; li afektis nenion; li ne volis esti ĉiam prava kaj scipovis respekti la homan malforton. Oni miris ĉe la konstato, ke estante tre sprita li neniam insultis per mokoj al tiuj diroj tiel malprecizaj, tiel tedaj, tiel tumultaj, al tiuj tiel riskaj diroj malicaj, al tiuj malklerulecaj decidoj, al tiuj krudaj ŝercoj, al tiu vana bruo parola, kiun oni nomis konversacio en Babilonio, En la unua libro de Zoroastro<ref>Temas pri Zend-Avesta, la sankta, libro de l’Gebroj kaj de l’Persoj. La kosmogonio, kiu tie estas disvolvita, resumiĝas je du principoj: unu, tiu de l’bono, Ormuzd, havas kiel simbolon la lumon; la alia, tiu de l’malbono, Ariman, havas kiel simbolon la mallumon. Super tio estas plej alta principo, la eterna senfineco, la Zervane-Akerene. Ormuzd luktas kontraŭ Ariman, kiun li fine venkos. — Eld.</ref> li lernis, ke la ofendiĝemo estas balono ŝvelita per vento, el kiu eliras uraganoj, kiam oni trapikas ĝin. Precipe Zadig ne fanfaronis, ke li malestimas la virinojn kaj subigas ilin. Li estis malavara; li ne timis fari komplezon al maldankemuloj, laŭ tiu nobla maksimo de Zoroastro: Kiam ci manĝas, ci donu manĝajon al la hundoj, ec se poste ili fariĝos al ci mordemaj. Li estis tiel saĝa, kiel eblas, tial ke li celis vivi kun saĝuloj. Instruite en la sciencoj de la antikvaj Ĥaldeoj, li konis la fizikajn principojn de la naturo, tiaj kiel ili estas hodiaŭ konataj, kaj rilate al la metafiziko, li sciis tion, kio estis ĉiuepoke sciata, t. e. tre malmulte. Li estis firme konvinkita, ke la jaro {{vdk|kon|sistas}}<noinclude><references/></noinclude> ll0tsm2t5f94wx11e9ihwsn4uf5swi7 104 36335 109532 2025-07-03T20:06:26Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109532 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>sistas el tri cent sesdek kvin kaj kvarono da tagoj, malgraŭ la nova filozofio liatempa, kaj ke la suno estas en la centro de l’mondo; kaj kiam la ĉefaj pastroj diris al li, kun aroganta fierego, ke li havas malbonajn opiniojn kaj ke li malamikas al la Ŝtato, kredante, ke la suno turniĝas kaj ke la jaro konsistais el dek du monatoj, li senkolere kaj senmalŝate silentis. Zadig, estante tre riĉa kaj sekve havante amikojn, estante bonfarta kun agrabla vizaĝo, havante justan kaj moderan spiriton, kun sincera kaj nobla koro, kredis, ke Ii povas esti feliĉa. Li estis edziĝonta kun Semira, kies belo, deveno kaj riĉaĵo faris el ŝi la plej profitan edziĝon en Babilono. Li havis por ŝi solidan kaj virtan koralligitecon, kaj Semira amis lin pasie. Alproksimiĝis la feliĉa momento de ilia geedziĝo, kiam, promenante kune en la direkto al iu pordo de Babilono, sub la palmoj, kiuj ornamas la bordon de la riverego Eŭfrato, ili vidis veni al si virojn, armitaj per sabroj kaj pafarkoj. Ili estis sekvuloj de l’juna Orkan, nevo de ministro, al kiu flatuloj de lia onklo kredigis, ke al li ĉio estas permesata. Li havis neniun el la afablaj plaĉoj nek el la virtoj de Zadig; sed, opiniante esti multe supera, li afliktiĝis pro tio, ke li ne estas preferata. Tiu ĵaluzo, kiun kaŭzis lia vanto, kredigis lin, ke li amas Semira. La rabantoj kaptis ŝin; kaj en la flamiĝo de sia perforto ili vundis ŝin kaj fluigis la sangon de persono, kies vidiĝo kortuŝus la tigrojn de l’monto Imaus. ŝiaj ĝemoj atingis la ĉielon. Si kriis: — Kara edzo mia! oni rabas min for de vi, kiun mi adoras. ŝi ne zorgis pri si mem; ŝi pensis nur pri sia kara Zadig. Ĉi tiu, en la sama tempo, defendis ŝin per la tuta<noinclude><references/></noinclude> 6l0z9ghoilem4ip01z80zqg6srfihz4 104 36336 109533 2025-07-03T20:18:49Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109533 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>{{vdf|dis|iron}}. Neniu moviĝis. Male. La popolo surgenuiĝis, eĉ interplektis la manojn por sin kuraĝigi reciproke. Pafis la soldatoj duan fojon. Falis la unuaj rangoj. Plilaŭtiĝis la kanto. ŝanceliĝis la soldatoj. Tiam la oficiroj haltigis la pafadon. Estis venko de la ne-perforto. Tra tuta Eŭropo tiuj varsoviaĵoj kaŭzis grandegan impreson. La mirindan kvietecon de ia popolo ankaŭ fremdaj realistoj rekonis kaj admiris. Oni rakontis ĉie pri virino mortvundita sub kozaka ĉevalo. ŝi jetis sian infanon al la soldato kriante: »Ci volas mortigi polojn. Jen unu.« Oni parolis pri policano, kies sabro falis teren. Junulo tuj kaptis ĝin, sed virino ĝin prenis de li kaj redonis al la policano dirante al la studento: »Vi forgesas, ke ne tiaj estas niaj nunaj armiloj«. Tian sintenadon rekomendis al poloj konata poeto kaj respektataj ĉefoj. Al princo Gorĉakof eĉ Andreo Zamojski donis sian honorpromeson, ke nenia perforto okazos flanke de la loĝantaro, se li permesos la procesiojn. Kiel Prezidanto de la Kultura Societo, Zamojski konsentis prizorgi plenan ordon kun helpo de senarmaj junuloj. Sian promeson li plenumis. Kolere la guberniestro diris jam al li: »Car mi havas soldatojn, necesos ja ke ni batalu!« — Ne, respondis Zamojski, ni ne hatalos, ĉar ni estas senarmaj. Vi povos nur buĉi nin. — Ĉu vi do volas armilojn? Mi donos ilin al vi, — respondis la generalo. Li ja estis la heroa defendinto de Sebastopol kaj ne komprenis tian militmetodon.<noinclude><references/></noinclude> dejkn3a8jxc3y1uyxbmdwdk6v6im78x 104 36337 109534 2025-07-03T20:32:20Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109534 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>— Ni ne bezonas armilojn! nia rajto kaj morala forto sufiĉas al ni. — Do kion fari? demandis la guberniestro finfine. — Foriri. La saman respondon spontane kriis la popolamaso, kiam la generalo provis konvinki la publikon kaj rondrajdis de grupo al grupo kun sia stabo dirante ĉie: »Iru hejmen! Nu! Iru hejmen! Ĉiu restu hejme.« — Ni ja estas hejme, oni kriis. Nur vi ne estas. Reiru mem hejmen, en Rusujon! El Parizo la maljuna ekzilito Adam Ĉartoriski same kuraĝigis tiun tendencon de ne-perforto ĉe siaj samlandanoj. Estante naŭdekdu-jara, li volis ankoraŭ foje tion esprimi al siaj kunrifuĝintoj, kiuj respektis liajn blankajn harojn. La 3. Majo 1861, ĉe la jarkunveno de la Pola Historia Societo en Parizo, li diris: »Ne malsupreniru, ho mia nacio, de tiu alteco, sur kiu la popoloj kaj la potenculoj estas devigataj Vin respekti . . . Eĉ meze de Viaj kruelaj suferoj kaj de la malespero, eĉ sub indigno pri perfido kaj perforto, forpuŝu la tentojn de kolero, ne malaltiĝu al bataloj nedignaj . . . . Memoru, ke necesas pli granda heroeco por iri al morto malkovrante sian bruston ol por defendi sian vivon per glavo.« La saman tendencon jam en 1845 prikantis la poeto Sigismond Krasinski en siaj «Psalmoj de l’estonteco«, kies versojn oni ripetis de buŝo al buŝo dum la postaj jaroj: »Ho Dio! Ne la esperon ni petas, ĉar kiel pluvo da floroj ĝi ja falas al ni. Ankaŭ ne la morton de l’ malamikoj: ĉar sur morgaŭaj nuboj ĝi estas {{vdk|enskrib|ita}}<noinclude><references/></noinclude> 2vs1gylbub82skli691lvwetgxss1tv 104 36338 109535 2025-07-03T20:45:10Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109535 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>{{vdf|enskrib|ita}}. Eĉ ne armilojn, ĉar vi metis ilin en animojn niajn. Tion ni preĝas: ke Vi metu en niajn korojn intencon puran . . . Ĉu do necesas esti mortigisto kun mortigistoj, krimulo kun krimiuloj? Ĉu necesas mensogi, buĉi, blasfemi? Al ni la mondo vokas: »Je tiu kosto la povon kaj la liberecon. Alie nenion!« Ne, animo mia, ne per tiaj armiloj. Nur la pezo de l’ ofero povos siavioe dispremegi la sorton pezantan sur ni . . . Ho, mia patrujo! Estu prefere pacienco, instruanta kiel oni rekonstruas domon, ŝtonon per ŝtono. Estu nefleksebla volo kaj humiliga preĝo, preparantaj estontan venkon. Estu trankvilo dum ventego. Estu harmonio super malamaj blekoj. Estu eterna belo, meze de malbelaĵoj. Estu por malkuraĝuloj kaj malsinceruloj la silento malaproba. Estu por malfortuloj la forto al kuraĝo! Estu espero por malesperantoj! En via batalo kontraŭ la infero de tiu-ĉi mondo, staranta kontraŭ vi, estu tiu forto de kvieto kaj amo, kontraŭ tiuj eĉ tuta infero ĉiam staros senpova«.<ref>Se pola poeto mem esperantigus tiujn versojn el originalo, tiam ili brilus multoble pli brile ol tra malriĉa prozo de fremdulo.</ref> La gazetinformoj pri tia buĉado en Varsovio kaŭzis eksterlande tian abomenon, ke la imperia registaro juĝis necesa ian publikan anoncon per siaj diplomatoj pri reformprojekto de pollanda regado. Tion oni rigardis kiel venkon de la senarma heroeco de la poloj kaj, en Parizo, la fama predikanto, kanoniko Deguerry, ekkriis el la katedro de la Madeleine: »Jen martiroj, jen ankaŭ venkintoj, ĉar martiro<noinclude><references/></noinclude> tswoek040co715uhtl71y6kpb8cqj6r 104 36339 109536 2025-07-03T20:59:24Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109536 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>signifas venkinton. Ho, noblaj viktimoj, kies morton ni honorigas, ja fluis sango, ja falis homoj, sed vi venkis . . . Vi devigis la kontraŭulon rigardi vin kun ia kliniĝo al via rolo. Li ekkomprenis, ke li devas cedi, ke necesas ia interkonsento kun vi, kaj tiel vi estas venkintoj. Nu, se vi estus provintaj armeon kontraŭ armeo, fervoron kontraŭ fervoro, glavon kontraŭ glavo, pafmaterialon kontraŭ pafmaterialo, materian potencon kontraŭ materia potenco kaj estus malsukcesintaj pro la nombro, ĉu vi estus gajnintaj saman venkon kiel nun?« Cetere tiu venko de la poloj ne daŭris pli longe ol ilia momenta ne-perforto. Eĉ nova lernejaro kaj rajto je urbaj estraroj ne povis ilin kontentigi. Siaflanke Aleksandro II-a celis ilin dividi per apartigo inter vilaĝanoj kaj posedantoj. Tiu kalkulo ne estis tute fremda al lia dekreto pri forigo de servuteco. Novaj buĉoj okazis kaj la gvidon ekprenis la ruĝa partio. Ĝi tiam organizis la ribelon de 1863. eĉ pli kruele subpremotan ol tiu de 1831.<ref>Pri tio pli detale en E. Privat: »L’ Europe et la Pologne au XIXeme siècle«. Paris Fischbacher 1918, ĉapitroj XXI ĝis XXIV.</ref> Kontraŭ la sanga revenĝo de l’ Caro publike protestis papo Pio IX kaj eĉ montris la pordon al rusa ambasadoro dum vizito, poste fama ĉe Vatikano. Nenio certigas, ke Hindujo ne spertos revenon al uzo de perforto kiel en 1856. Nova moro ne en unu fojo povas anstataŭi kelkmiljaran kutimon. Sed unu sperto sekvigas aliajn. Ĝi lasas profundajn postsignojn. Ĝi estas poste imitata, ripetata, novigata. El tio konsistas ja vivo kaj kresko.<noinclude><references/></noinclude> pvoyoaaixhhnh0mwr59kdw1u1grvbhc 109537 109536 2025-07-03T20:59:52Z HenriLeFoll 4277 109537 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>signifas venkinton. Ho, noblaj viktimoj, kies morton ni honorigas, ja fluis sango, ja falis homoj, sed vi venkis . . . Vi devigis la kontraŭulon rigardi vin kun ia kliniĝo al via rolo. Li ekkomprenis, ke li devas cedi, ke necesas ia interkonsento kun vi, kaj tiel vi estas venkintoj. Nu, se vi estus provintaj armeon kontraŭ armeo, fervoron kontraŭ fervoro, glavon kontraŭ glavo, pafmaterialon kontraŭ pafmaterialo, materian potencon kontraŭ materia potenco kaj estus malsukcesintaj pro la nombro, ĉu vi estus gajnintaj saman venkon kiel nun?« Cetere tiu venko de la poloj ne daŭris pli longe ol ilia momenta ne-perforto. Eĉ nova lernejaro kaj rajto je urbaj estraroj ne povis ilin kontentigi. Siaflanke Aleksandro II-a celis ilin dividi per apartigo inter vilaĝanoj kaj posedantoj. Tiu kalkulo ne estis tute fremda al lia dekreto pri forigo de servuteco. Novaj buĉoj okazis kaj la gvidon ekprenis la ruĝa partio. Ĝi tiam organizis la ribelon de 1863. eĉ pli kruele subpremotan ol tiu de 1831.<ref>Pri tio pli detale en E. Privat: »L’ Europe et la Pologne au XIXeme siècle«. Paris Fischbacher 1918, ĉapitroj XXI ĝis XXIV.</ref> Kontraŭ la sanga revenĝo de l’ Caro publike protestis papo Pio IX kaj eĉ montris la pordon al rusa ambasadoro dum vizito, poste fama ĉe Vatikano. Nenio certigas, ke Hindujo ne spertos revenon al uzo de perforto kiel en 1856. Nova moro ne en unu fojo povas anstataŭi kelkmiljaran kutimon. Sed unu sperto sekvigas aliajn. Ĝi lasas profundajn postsignojn. Ĝi estas poste imitata, ripetata, novigata. El tio konsistas ja vivo kaj kresko.<noinclude><references/></noinclude> 1tq2db5ush2glfct23lnfjk7bvwnh7w 107 36340 109538 2025-07-03T23:24:17Z Ciampix 3284 /* Problemego pri formatoj */ nova sekcio 109538 wikitext text/x-wiki == Problemego pri formatoj == Mi trovis ke, bedaŭrinde, ĉiuj formatoj (pdf, epub, mobi) elŝuteblaj ŝajnas al mi ne-legeblaj! [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] ([[Uzanto-Diskuto:Ciampix|diskuto]]) 23:24, 3 jul. 2025 (UTC) i6pwj9q1pxxx53bnu81zt66wjcpdl9d 109545 109538 2025-07-04T05:11:05Z HenriLeFoll 4277 /* Problemego pri formatoj */ Respondo 109545 wikitext text/x-wiki == Problemego pri formatoj == Mi trovis ke, bedaŭrinde, ĉiuj formatoj (pdf, epub, mobi) elŝuteblaj ŝajnas al mi ne-legeblaj! [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] ([[Uzanto-Diskuto:Ciampix|diskuto]]) 23:24, 3 jul. 2025 (UTC) :Saluton. :Mi kreis la novan paĝon : :https://eo.wikisource.org/wiki/Proverbaro_Esperanta_(L._Zamenhof,_2a_eld.)/Kompleta_teksto :Ĉu ĝi estas pli bona? :ĝis [[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] ([[Uzanto-Diskuto:HenriLeFoll|diskuto]]) 05:11, 4 jul. 2025 (UTC) cfwficf8syzx761sm62cl5j0jllxfsf 109549 109545 2025-07-04T05:34:15Z Ciampix 3284 109549 wikitext text/x-wiki == Problemego pri formatoj == Mi trovis ke, bedaŭrinde, ĉiuj formatoj (pdf, epub, mobi) elŝuteblaj ŝajnas al mi ne-legeblaj! [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] ([[Uzanto-Diskuto:Ciampix|diskuto]]) 23:24, 3 jul. 2025 (UTC) :Saluton. :Mi kreis la novan paĝon : :https://eo.wikisource.org/wiki/Proverbaro_Esperanta_(L._Zamenhof,_2a_eld.)/Kompleta_teksto :Ĉu ĝi estas pli bona? :ĝis [[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] ([[Uzanto-Diskuto:HenriLeFoll|diskuto]]) 05:11, 4 jul. 2025 (UTC) ::Dankon, Henri! ::Jes tiu estas pli bona sed, bedaŭrinde, ne perfekta. Mankas enhavtabelo kiu estas tre utila se oni volas legi per epub, mobi aŭ pdf... [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] ([[Uzanto-Diskuto:Ciampix|diskuto]]) 05:34, 4 jul. 2025 (UTC) 2logbqbrh32fi7cu0922i71oi3apa5x 109551 109549 2025-07-04T05:44:06Z Ciampix 3284 109551 wikitext text/x-wiki == Problemego pri formatoj == Mi trovis ke, bedaŭrinde, ĉiuj formatoj (pdf, epub, mobi) elŝuteblaj ŝajnas al mi ne-legeblaj! [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] ([[Uzanto-Diskuto:Ciampix|diskuto]]) 23:24, 3 jul. 2025 (UTC) :Saluton. :Mi kreis la novan paĝon : :https://eo.wikisource.org/wiki/Proverbaro_Esperanta_(L._Zamenhof,_2a_eld.)/Kompleta_teksto :Ĉu ĝi estas pli bona? :ĝis [[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] ([[Uzanto-Diskuto:HenriLeFoll|diskuto]]) 05:11, 4 jul. 2025 (UTC) ::Dankon, Henri! ::Jes tiu estas pli bona sed, bedaŭrinde, ne perfekta. Mankas enhavtabelo kiu estas tre utila se oni volas legi per epub, mobi aŭ pdf... verdire, estas enhavtabelo sed al tiu enhavtabelo mankas ekzemple ligilo al alfabeta registro aŭ al iu aj pağo krom la du paĝoj, la unua kaj la lasta, en tiuj oni vidas la notojn de la aŭtoroj... [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] ([[Uzanto-Diskuto:Ciampix|diskuto]]) 05:34, 4 jul. 2025 (UTC) e2lbk4gbp4mi0rg059yzv0grjmwzy03 109557 109551 2025-07-04T05:58:28Z HenriLeFoll 4277 /* Problemego pri formatoj */ Respondo 109557 wikitext text/x-wiki == Problemego pri formatoj == Mi trovis ke, bedaŭrinde, ĉiuj formatoj (pdf, epub, mobi) elŝuteblaj ŝajnas al mi ne-legeblaj! [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] ([[Uzanto-Diskuto:Ciampix|diskuto]]) 23:24, 3 jul. 2025 (UTC) :Saluton. :Mi kreis la novan paĝon : :https://eo.wikisource.org/wiki/Proverbaro_Esperanta_(L._Zamenhof,_2a_eld.)/Kompleta_teksto :Ĉu ĝi estas pli bona? :ĝis [[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] ([[Uzanto-Diskuto:HenriLeFoll|diskuto]]) 05:11, 4 jul. 2025 (UTC) ::Dankon, Henri! ::Jes tiu estas pli bona sed, bedaŭrinde, ne perfekta. Mankas enhavtabelo kiu estas tre utila se oni volas legi per epub, mobi aŭ pdf... verdire, estas enhavtabelo sed al tiu enhavtabelo mankas ekzemple ligilo al alfabeta registro aŭ al iu aj pağo krom la du paĝoj, la unua kaj la lasta, en tiuj oni vidas la notojn de la aŭtoroj... [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] ([[Uzanto-Diskuto:Ciampix|diskuto]]) 05:34, 4 jul. 2025 (UTC) :::Mi ĵus aldonis enhavo en la indekso. :::Ĉu ĝi estas pli bona ? [[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] ([[Uzanto-Diskuto:HenriLeFoll|diskuto]]) 05:58, 4 jul. 2025 (UTC) elltl9sykfpznwxp8zp17ib3w2970t5 109580 109557 2025-07-04T09:44:39Z Ciampix 3284 109580 wikitext text/x-wiki == Problemego pri formatoj == Mi trovis ke, bedaŭrinde, ĉiuj formatoj (pdf, epub, mobi) elŝuteblaj ŝajnas al mi ne-legeblaj! [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] ([[Uzanto-Diskuto:Ciampix|diskuto]]) 23:24, 3 jul. 2025 (UTC) :Saluton. :Mi kreis la novan paĝon : :https://eo.wikisource.org/wiki/Proverbaro_Esperanta_(L._Zamenhof,_2a_eld.)/Kompleta_teksto :Ĉu ĝi estas pli bona? :ĝis [[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] ([[Uzanto-Diskuto:HenriLeFoll|diskuto]]) 05:11, 4 jul. 2025 (UTC) ::Dankon, Henri! ::Jes tiu estas pli bona sed, bedaŭrinde, ne perfekta. Mankas enhavtabelo kiu estas tre utila se oni volas legi per epub, mobi aŭ pdf... verdire, estas enhavtabelo sed al tiu enhavtabelo mankas ekzemple ligilo al alfabeta registro aŭ al iu aj pağo krom la du paĝoj, la unua kaj la lasta, en tiuj oni vidas la notojn de la aŭtoroj... [[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] ([[Uzanto-Diskuto:Ciampix|diskuto]]) 05:34, 4 jul. 2025 (UTC) :::Mi ĵus aldonis enhavo en la indekso. :::Ĉu ĝi estas pli bona ? [[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] ([[Uzanto-Diskuto:HenriLeFoll|diskuto]]) 05:58, 4 jul. 2025 (UTC) :::La ligilioj en la Alfabeta Registro estas malbonaj ĉar ili celas al interneta wikifontaro (el PDF, epub, k.t.p.)[[Uzanto:Ciampix|Ciampix]] ([[Uzanto-Diskuto:Ciampix|diskuto]]) 09:44, 4 jul. 2025 (UTC) jz8f5tlqi4cilnfr2dilo9lj4ebg929 2 36341 109539 2025-07-04T01:10:25Z Alef.person 5183 Kreis novan paĝon kun "Mi ne komprendas esperanton. Mi komprendas la angla lingvo kaj Tokipono. La transkribadoj de la traduko de la dramistoj de ŜEKSPIRO estas malbona. Mi redakas la transkriboj." 109539 wikitext text/x-wiki Mi ne komprendas esperanton. Mi komprendas la angla lingvo kaj Tokipono. La transkribadoj de la traduko de la dramistoj de ŜEKSPIRO estas malbona. Mi redakas la transkriboj. cqn3wxkbtnwld78a2txg3oy89qstv9e 109540 109539 2025-07-04T01:11:44Z Alef.person 5183 +E 109540 wikitext text/x-wiki Mi ne komprendas Esperanton. Mi komprendas la angla lingvo kaj Tokipono. La transkribadoj de la traduko de la dramistoj de ŜEKSPIRO estas malbona. Mi redakas la transkriboj. 22pm24k688yfah918p90fl1sf9fzrj1 0 36342 109544 2025-07-04T05:07:36Z HenriLeFoll 4277 Kreis novan paĝon kun "<pages index="Zamenhof_L._L._-_Proverbaro_Esperanta,1925.djvu" from="1" to="86" header="1" />" 109544 wikitext text/x-wiki <pages index="Zamenhof_L._L._-_Proverbaro_Esperanta,1925.djvu" from="1" to="86" header="1" /> pnpcir6ouhklf229ci6nj0vj1qzcd6b 104 36343 109546 2025-07-04T05:17:02Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109546 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude><poem class="verse"> {{Persono|Polonio}} {{kaŝita|Al vi sin turnos»}}Ha! Al vi sin turnos. Li turnos sin al vi : « Jes, mi lin konas, Sinjoron tiun vidis mi hieraŭ, Aŭ antaŭ kelka temp’, aŭ kiam ajn ; En tia aŭ tiela societo; Li tie efektive alte ludis, Li tie estis en malsobra stato, Li tie sin batadis kun kolegoj »; Aŭ « mi lin vidis, kiam li eniris En domon de virinoj de malĉasto »; Aŭ tięl plu. Kaj tiam vi rimarkos, Ke via kaptileto la mensoga Alkaptis la ezokon de la vero; Kaj tiel ni, sprituloj, ĉiam povas Per anguletoj kaj per artifikoj, Per kurba voj’ al rekta celo veni; Kaj tiel vi laŭ mia kjarigado Facile elesploros mian filon. Ĉu vi komprenis bone ? {{Persono|Reinhold}} {{kaŝita|Ĉu vi komprenis bone ?}}Jes, sinjovo, {{Persono|Polonio}} Kaj nun kun Dio iru! Bonan vojon! {{Persono|Reinhold}} Sinjor’... {{Persono|Polonio}} {{kaŝita|Sinjor’...}}Vi ankaŭ mem lin elobservu, Per la rilat’ al vi. {{Persono|Reinhold}} {{kaŝita|Per la rilat’ al vi.}}Mi ĉion faros. {{Persono|Polonio}} Ke li nur diligente muzikadu ! {{Persono|Reinhold}} Tre bone. Mi salutas! </poem><noinclude><references/></noinclude> qse54llz093fblpx9avp8bs3d306mf8 104 36344 109547 2025-07-04T05:26:11Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109547 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>devoj interŝtataj. Ne mankas indignigitaj gazetoj en Londono por kulpigi tian organizon pri perfido al patrujo, dum eksterlandaj ĵurnaloj admiras ĝian pledon por justeco al oeteraj popoloj. Nur hejme sonas bele: »Nia lando super ĉio, ĉu prava, ĉu malprava«. Eksterlande ĝi ofendas. Kiam eksidis al povo registaro laborista, ĝi kompreneble puŝis al sama direkto kaj progresigis la Ligan superecon kontraŭ la nur brita supereoo. Tiam subskribis Anglujo la devigan submeton de konfliktoj al interŝtata juĝado kaj la ŝiparan egalecon kun aliaj. »Tiu fiera Imperio, ĝis hodiaŭ neniam klininta la kapon antaŭ iu ajn, devos de nun kliniĝi antaŭ fremdaj juĝistoj en Hago, iuj kontinentaj sinjoroj nenion sciantaj pri l’ regado de la maroj.« Pronacia gazetaro plendas kaj protestas. Ĝi ploras pri estinta grandeco. Kontraŭe la geniaj verkistoj, de Wells ĝis Bernard Shaw, kiel la francaj poetoj en 1848, de Lamartine ĝis Victor Hugo, bonvenigas la novan grandecon, turnatan al paoo per propra ekzemplo. En Genevo du moraloj renkontiĝas interbate. Internacia estas la celo, sed naciaj la ordonoj de registaroj al delegitoj. Por naŭ ŝtatoj el dek, antaŭ ĉio staras la propra kaj aparta profito. La reprezentanto devas labori por sia regno, eĉ se li parolos pri ĉiuj. Kiam oni konsentas pri avantaĝo komuna, eĉ tiam li devas tre zorgi pri la nacia vanteco. Ĉu temas pri ĝenerala utilo? Bone, sed nur per propono de nia lando, ne de alia. Ĝuste same ĉe ia klubo de fanfaronaj knaboj. Kaj plie, kiom da intrigoj pri prezidoj, de kunvenoj, vic-prezidoj de komisionoj aŭ sidlokoj en la konsilantaro! Faru statistikon pri la telegramoj de<noinclude><references/></noinclude> oejo1p1474hyj8ya0jyw1an03liyo2v 104 36345 109548 2025-07-04T05:32:53Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109548 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>registaroj al delegitoj. Kiom da ili por la prestiĝo de unu ŝtato? Kiom por ĉies bono? Malsukcesa elekto ŝajnas katastrofo. Eĉ pri tiaj bagateloj oni eksiĝas aŭ minacas eksiĝi. ŝovinista gazetaro blekas: »Ne timu! Estu firma! Temas pri nia honoro!« Feliĉe militon ne kaŭzas tiaj aferoj. Iom post iom tamen agas la sento pri ridindeco. Ĉe la Sekretariaro, same kiel en Hago, necesas dungi senpartiulojn. Tute ne! ekkrias la ŝtataj gazetoj. Intemacia oficisto estu morala viro. Ĝuste. Sed kiel vi komprenas tion? »Nu, morala signifas pornacia. Antaŭ ĉio li estu fidela al sia lando.« Laŭnecese li devos do perfidi la ofican taskon, se tion postulas avantaĝo patruja. Li tiam fariĝos en Ĝenevo spiono kaj advokato por la propra ŝtato. Male — asertas kritiko, — ĉe taŭga ligo de nacioj, morala signifu internacia! Honesta oficisto estas tiu, kiu servas la komunan tuton, eĉ okaze kontraŭ sia patrujo, se ĝi estus malprava. Oni ne postulu, ke li perfidu ĝin, sed repacigu ĝin. Li ne rajtu servi ĝian egoismon. Li montru al ĝi la juran devon. Ĉe la konsilantaro, la reprezentantoj ne povas agi libere. Ordonoj ligas ilin. Kiel Britujo, Francujo, Italujo, Finlando aŭ Kolombio ili parolas, ne kiel homoj aŭ homaranoj. Jen eksidas du plendantoj en konflikto, ambaŭ invititaj al la tablo. La celo estas ilin repacigi. Kian sintenon mi havu? demandas sian registaron ambasadoro de neŭtrala ŝtato. Konstante same sonas la respondo. Parkere ĝin konas la telegrafistoj: »Kiom eble subtenu la rajton de la pli malforta, ĉar ĝi estas ankaŭ nia rajto, sed ne malamikigu nin kun la pli forta por<noinclude><references/></noinclude> cpy0lj3wjnw4rbsh7tf6qxdo3yvf79i 104 36346 109550 2025-07-04T05:42:35Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109550 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>ne malhelpi la komercan kontrakton, baldaŭ renovigotan kun ĝi.« Alie dirite: Staru la tutan matenon sur unu kruro, sed ne falu! Ne deziras riskon ankaŭ la ambasadoro mem, se ĝuste li loĝas en la ĉefurbo de la pli forta. Tiamaniere la Konsilantaro taŭgas por repacigo, sed ne por justeco. Pli certa estas arbitracio. Dum la milito de Nordo kontraŭ Sudo, tion provis Usono kun Anglujo. De tiu tempo la kutimo plivastiĝis. La ideon diskonigis kaj la praktikon plioftigis la Ligo de Nacioj. La nura fakto, ke ĝi ekzistas, devigas organizon aŭ agi, aŭ morti. Ĝia rutino estas mem kreanto de kutimoj. Oni tie renkontiĝas, oni diskutas, oni kunvivas ĉiujare kelkajn semajnojn en kolektiva atmosfero. Ŝtatistoj kaj ĵurnalistoj retroviĝas sub komuna tegmento malsama je siaj naciaj plafonoj. Dumtempe ili anstataŭas monologojn per interparolo. Se ili nenion mirindan atingas, almenaŭ ili mezuras la haltojn, la progresojn aŭ la malprogresojn. Reciproka kompato kreas amikojn pli multajn ol oni supozas. Ĉiu pli bone komprenas la malfacilaĵojn de la ceteraj, preskaŭ ĉiam samajn kiel la propraj. Ĉe tagmanĝo en apuda vilaĝo, Stresemann povis rakonti al kolego siajn batalojn kun la gazetaro, la malamajn kriojn en la strato, la suspekton en Parlamento. Tion Briand povis kompreni, eĉ sen la scio de la germana lingvo. Li ja konis mem la tutan maŝinaron kaj la binoklon je ambaŭ flankoj.<noinclude><references/></noinclude> mwe8l87ss6u6qn4c7vbkqevpj8dil0u 104 36347 109552 2025-07-04T05:50:34Z HenriLeFoll 4277 /* Provlegita */ 109552 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="HenriLeFoll" /></noinclude>la estraro de Kongolando sub Leopoldo Il-a<ref>Vidu René Claparède: L' Evolution d’ un Etat philantropique, Atar, Genève 1909 kaj E. D. Morel: Red Rubber, London 1919.</ref> kaj eĉ nigrula ŝtato kiel Liberia.<ref>Vidu la enketon de la Ligo de Nacioj pri sklaveco en Liberia, Genève 1930.</ref> En Sudafriko, blankaj laboristoj aplikas renverse la klasbatalon kaj ligiĝas kun boeraj naciistoj kontraŭ enlanda loĝantaro senigita je regnanaj rajtoj. La plej rimarkinda novaĵo iniciatita per la Ligo de Nacioj estas la sistemo de koloniaj mandatoj, ebliganta publikan kontrolon pri la nacia konduto de l’ venkintoj, almenaŭ en tiuj teritorioj. Ĝis tiam ne ekzistis alia kontrolo tie ol soleca voĉo de iu kuraĝa misiisto aŭ de konscienca vojaĝanto, pretaj riski sian vivon por atesta rakonto. De tempo al tempo, iu deputito trovis okazon turni publikan demandon al la ministro de kolonioj en la hejma Parlamento; sed neeviteble li ĉiam estis tuj riproĉata pri trograndigo, kulpigo sen pruvoj, misfamigo de la patrujo kaj eĉ perfido kontraŭ ĝia honoro. Por sukcese lin silentigi, aŭ indigne lin respondi per elokventaj vortoj, aparte zorgis tiu registara fako, nomita de Dickens »la ŝtatoficejo por ĉirkaŭparolado.« Nu, la mandatsistemo alportis la diskuton sur internadan forumon. Senkoloniaj ŝtatoj de nun rajtis ion diri. Tiamaniere sidis en la komisiono pri Mandatoj unu svedino, kiu foje reprezentis sian landon ĉe la Kunveno de la Ligo de Nacioj. Ŝi gvidis en Stockholmo higienan movadon de virinoj kontraŭ tuberkulozo kaj drinkado.<noinclude><references/></noinclude> 6flhxc1teyqpy5ig60xjt76rytx757e 0 36348 109554 2025-07-04T05:52:58Z HenriLeFoll 4277 Kreis novan paĝon kun "{{Vidi apartigiloj|Proverbaro Esperanta}} <pages index="Zamenhof L. L. - Proverbaro Esperanta,1925.djvu" from="5" to="86" header=1 />" 109554 wikitext text/x-wiki {{Vidi apartigiloj|Proverbaro Esperanta}} <pages index="Zamenhof L. L. - Proverbaro Esperanta,1925.djvu" from="5" to="86" header=1 /> ttu2sv4e1dwyzn7nsn6iirq0an5tn6a 3 36349 109559 2025-07-04T06:11:49Z HenriLeFoll 4277 Kreis novan paĝon kun "== bonvenon == {| style="margin:0 auto;width:100%;background-color:#E4F2E4;border:2px solid #ADA; padding:3px;font-size:100%;min-height:50px;vertical-align:center" | style="width:8%"|[[Image:Face-smile.svg|60px|center|Dankon!]] | style="text-align:left;margin-left:2em" |<big>'''Saluton, [[Uzanto:{{PAGENAME}}|{{PAGENAME}}]]''', bonvenon al '''[[Helpo:Kio Vikifontaro estas|Vikifontaro]]</big> Ĉi tio estas via diskutpaĝo, kiu utilos por ricevi mesaĝojn de la alia..." 109559 wikitext text/x-wiki == bonvenon == {| style="margin:0 auto;width:100%;background-color:#E4F2E4;border:2px solid #ADA; padding:3px;font-size:100%;min-height:50px;vertical-align:center" | style="width:8%"|[[Image:Face-smile.svg|60px|center|Dankon!]] | style="text-align:left;margin-left:2em" |<big>'''Saluton, [[Uzanto:{{PAGENAME}}|{{PAGENAME}}]]''', bonvenon al '''[[Helpo:Kio Vikifontaro estas|Vikifontaro]]</big> Ĉi tio estas via diskutpaĝo, kiu utilos por ricevi mesaĝojn de la aliaj uzantoj, kaj respondi ilin. Por sendi novan mesaĝon al alia uzanto bonvolu iri al ties diskutpaĝo. Tiel, li rimarkos la informilon "Vi havas novan mesaĝon". Skribu vian mesaĝon en la fino de la diskutpaĝo kaj ne forgesu subskribi ĝin tajpante <big><nowiki>~~~~</nowiki></big> aŭ uzante la butonon [[Dosiero:Button sig2.png|Via subskribo kun tempstampo]] aŭ [[Dosiero:Insert-signature.png|Via subskribo kun tempstampo]]. Vi disponas ankaŭ pri '''[[Special:MyPage|paĝo de uzanto]]''', kie vi povas meti informojn pri vi mem kaj pri viaj interesoj, listigi la lingvojn, kiujn vi komprenas ktp. |} Agrablan kunlaboradon deziras al vi&nbsp; [[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] ([[Uzanto-Diskuto:HenriLeFoll|diskuto]]) 06:11, 4 jul. 2025 (UTC) == Porponoj == * 2025.07 : [[Uzanto-Diskuto:HenriLeFoll/2025/07/monatalibro|julio (monata libro)]] . [[Uzanto:HenriLeFoll|HenriLeFoll]] ([[Uzanto-Diskuto:HenriLeFoll|diskuto]]) 06:11, 4 jul. 2025 (UTC) t0lx4dtisy4wsofy7rdnxi1xtzid2qc 104 36350 109578 2025-07-04T09:07:31Z Ciampix 3284 /* Provlegita */ 109578 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Ciampix" />{{rh||II. A. Gazetartikoloj el}} {{---}}</noinclude>{{rh|N-ro 58.|paĝ. 62|}} {{rh||^zRespondoj al la amikoj|}} {{tab}}Al s-ro A. G. en Iv.-V. — Viaj lastaj versaĵoj estas konstruitaj laŭ la nombro de la silaboj; sed mi pensas, ke en nia lingvo estus pli bone, se ni ĉiam nin tenus je la akcento de la silaboj; ĉar dum la dua formo estas agrabla por la oreloj de ĉiuj popoloj, la unua formo estas uzata nur de kelkaj popoloj kaj al ĉiuj aliaj ĝi ŝajnos stranga kaj ne harmonia. {{rh|N-ro 59.|paĝ. 65—66|}} {{rh||^zŜanĝotaĵo<ref>''komp. II. 42. 48. 57'' kaj ankaŭ 62.</ref>}} {{tab}}Al la ŝanĝoj, kiuj estis proponitaj de multaj amikoj kaj laŭ nia opinio estas prove akceptindaj sur kondiĉoj esprimitaj en nia artikolo en la No 4 (t.e. por prova privata uzado ĝis la tempo montros ilian indon aŭ neindon), ni devas ankoraŭ aldoni la ŝanĝon de la tabelo da interrilataj pronomoj kaj adverboj („kiu“, „tiu“, „kiam“ k.c.). Estante vortoj tre gravaj kaj uzataj sur ĉiu paŝo pli ol ĉiuj aliaj vortoj, ili ofte malhelpas per sia longeco kaj multe gajnus, se ili estus kiel eble plej mallongaj. El la diversaj formoj, kiujn oni proponis al ni, ni elektas la sekvantan, kiu sola donas al ni la eblon prepari iom post iom formojn novajn, ne rompante la malnovajn, t. e. perfektigi la lingvon sen arbitraj ŝanĝoj kaj en la spirito de perfektiĝoj en ĉiu alia lingvo. Ni proponas elĵeti en la dirita tabelo da vortoj la literon „i“ kaj (por ke ne naskiĝu io tute nova) anstataŭigi ĝin per apostrofo. La apostrofoj en la unua tempo eble prezentos ion neoportunan, sed ili prezentos sendanĝeran ponton de transiro, kaj ni ne devas bruligi post ni tiun ĉi ponton, antaŭ ol venis la ĝusta tempo. Kiam la apostrofitaj formoj tute forte enradikiĝos kaj tute elpuŝos la formojn malnovajn, tiam la apostrofoj forfalos, kaj ni tiam havos novajn formojn naskitajn per vojo tute natura kaj absolute sendanĝera. Ni sekve proponas la sekvantajn provajn (dume nur permesatajn sed ne devigajn) formojn: „ia, ial, iam, ie, iel, ies, io, iom, iu; k’a, k’al, k’am, k’e, k’el, k’es, k’o, k’om, k’u; t’a, t’al, t’am, t’e, t’el, t’es, t’o, t’om, t’u; ĉ’a, ĉ’al, ĉ’am, ĉ’e, ĉ’el, ĉ’es, ĉ’o, ĉ’om, ĉ’u; nen’a, nen’al, nen’am, nen’e, nen’el, nen’es, nen’o, nen’om, nen’u“. La vortoj „k’e, ĉ’e, ĉ’u“ fariĝas tiel tute similaj je la vortoj „ke, ĉe, ĉu“, kiuj havas jam alian signifon; tamen tio ĉi ne malhelpas: en la skribado vi ilin facile diferencigos per ilia apostrofo, en la elparolado — per ilia uzo kaj pliforta akcento. Se iam ili estos tiel sendube akceptitaj, ke ili perdos la apostrofon, ili povos tiam por diferenco havi sur si skribitan akcenton: „ke“ (mallonge) kaj „ke“ (longe). Cetere, se tio ĉi ŝajnos neoportuna, tiam sendube fariĝos la sekvanta fakto: ĉiuj vortoj de la<noinclude><references/> {{rh|150||}}</noinclude> j6puxh959eu49aiqk96jx16ds3vxgc6