ဝီကီရင်းမြစ် mywikisource https://my.wikisource.org/wiki/%E1%80%97%E1%80%9F%E1%80%AD%E1%80%AF%E1%80%85%E1%80%AC%E1%80%99%E1%80%BB%E1%80%80%E1%80%BA%E1%80%94%E1%80%BE%E1%80%AC MediaWiki 1.45.0-wmf.9 first-letter မီဒီယာ အထူး ဆွေးနွေးချက် အသုံးပြုသူ အသုံးပြုသူ ဆွေးနွေးချက် ဝီကီရင်းမြစ် ဝီကီရင်းမြစ် ဆွေးနွေးချက် ဖိုင် ဖိုင် ဆွေးနွေးချက် မီဒီယာဝီကီ မီဒီယာဝီကီ ဆွေးနွေးချက် တမ်းပလိတ် တမ်းပလိတ် ဆွေးနွေးချက် အကူအညီ အကူအညီ ဆွေးနွေးချက် ကဏ္ဍ ကဏ္ဍ ဆွေးနွေးချက် မုခ်ဝ မုခ်ဝ ဆွေးနွေးချက် စာရေးသူ စာရေးသူ ဆွေးနွေးချက် ဘာသာပြန် ဘာသာပြန် ဆွေးနွေးချက် စာမျက်နှာ စာမျက်နှာ ဆွေးနွေးချက် အညွှန်း အညွှန်း ဆွေးနွေးချက် TimedText TimedText talk မော်ဂျူး မော်ဂျူး ဆွေးနွေးချက် 102 71 19107 19105 2025-07-09T21:51:59Z Tejinda 173 19107 wikitext text/x-wiki {{author | firstname = | lastname = လယ်တီဆရာတော် | last_initial = လ | description = | wikidata = Q868763 }} ==စာပေလက်ရာများ== ===ကဗျာ=== ====တေးထပ်==== '''က''' *[[ကိုယ်ခန္ဓာ ကောင်ရုပ်က-ချီ နိဗ္ဗိန္ဒတေးထပ်]] * [[ကမ္မဋ္ဌာန်းကျမ်းကြီး]] '''ခ''' *[[ခွင့်သာခိုက်မှ မလိုက်ချင်လျှင်]] '''ဂ''' *[[ဂေါဏသုရာဒီပနီ]] '''န''' *[[နှစ်မပါ ဗလာသုံး-ချီ နိဗ္ဗိန္ဒတေးထပ်]] *[[နိုင်ငံခြားပုစ္ဆာ အဖြေပေါင်းချုပ်]] *[[နိုင်ငံတွင်းပုစ္ဆာအဖြေပေါင်းချုပ်-ပထမတွဲ]] *[[နိုင်ငံတွင်းပုစ္ဆာအဖြေပေါင်းချုပ်-ဒုတိယတွဲ]] '''ပ''' *[[ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒဒီပနီ]] *[[ပရမတ္ထသံခိပ်]] *[[ပရမတ္ထသံခိပ်အဖြေကျမ်း]] *[[ပါရမီဒီပနီ]] *[[ပဉ္စသီလဝိနိစ္ဆယ]] '''ဘ''' *[[ဘယဝိနာသကဒီပနီကျမ်း]] *[[ဘာဝနာဒီပနီ]] '''မ''' *[[မတူတန် တုဖက်က၊ မှုအချက် မှားရန်-ချီ မောင်ဩဇာအား ဆုံးမသော တေးထပ်]] *[[မဂ္ဂင်္ဂဒီပနီ]] *[[မဟာသယနဒီပနီ]] *[[မိုးကမ္မဝါစာတမ်း]] *[[မဟော်-ကျေးစေခန်း-ရတုကဗျာ]] '''ရ''' *[[ရောဂန္တရဒီပနီ]] '''လ''' *[[လယ်တီနိဗ္ဗာန်]] '''ဝ''' *[[ဝိဇ္ဇာမဂ္ဂဒီပနီ]] *[[ဝိနယသံခိပ်]] *[[ဝိနယသံခိပ်အဖြေကျမ်း]] *[[ဝိရတိသီလဝိနိစ္ဆယ]] *[[ဝိကာလဘောဇနသိက္ခာပုဒ် အဆုံးအဖြတ်]] '''သ''' *[[သဒ္ဒသံခိပ်]] *[[သရဏဂုံဝိနိစ္ဆယကျမ်းသစ်]] * [[သာသနဝိသောဓနီ (ပဌမတွဲ)]] * [[သာသနဝိသောဓနီ (ဒုတိယတွဲ)]] * [[သာသနသမ္ပတ္တိဒီပနီ]] * [[သုကုမာရမဂ္ဂဒီပနီ]] * [[သောမနဿုပေက္ခာဒီပနီ]] '''အ''' *[[အဝိဇ္ဇာ ပိတ်ကာဆို့-ချီ နိဗ္ဗိန္ဒတေးထပ်]] *[[အနတ္တဒီပနီ]] ====မေတ္တာစာ==== '''န''' *[[နွားမေတ္တာစာ]] ====လင်္ကာ==== '''သ''' *[[သံဝေဂလင်္ကာရှစ်ပိုဒ်]] ====လေးချိုးကြီး==== '''က''' *[[ကင်းဝန်မင်းကြီးထံပေးပို့သော သံဝေဂလေးချိုးကြီး]] ====သံပေါက်==== '''ပ''' *[[ပရမတ္ထသံခိပ်]] [[Category:လ-စာဆိုများ]] [[Category:ကုန်းဘောင်ခေတ်]] 7gbow5qjdsmoquhfzs7xzx9pm87ikai 19109 19107 2025-07-09T22:14:18Z Tejinda 173 19109 wikitext text/x-wiki {{author | firstname = | lastname = လယ်တီဆရာတော် | last_initial = လ | description = | wikidata = Q868763 }} ==စာပေလက်ရာများ== ===ကဗျာ=== ====တေးထပ်==== '''က''' *[[ကိုယ်ခန္ဓာ ကောင်ရုပ်က-ချီ နိဗ္ဗိန္ဒတေးထပ်]] * [[ကမ္မဋ္ဌာန်းကျမ်းကြီး]] '''ခ''' *[[ခွင့်သာခိုက်မှ မလိုက်ချင်လျှင်]] '''ဂ''' *[[ဂေါဏသုရာဒီပနီ]] '''န''' *[[နှစ်မပါ ဗလာသုံး-ချီ နိဗ္ဗိန္ဒတေးထပ်]] *[[နိုင်ငံခြားပုစ္ဆာ အဖြေပေါင်းချုပ်]] *[[နိုင်ငံတွင်းပုစ္ဆာအဖြေပေါင်းချုပ်-ပထမတွဲ]] *[[နိုင်ငံတွင်းပုစ္ဆာအဖြေပေါင်းချုပ်-ဒုတိယတွဲ]] '''ပ''' *[[ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒဒီပနီ]] *[[ပရမတ္ထသံခိပ်]] *[[ပရမတ္ထသံခိပ်အဖြေကျမ်း]] *[[ပါရမီဒီပနီ]] *[[ပဉ္စသီလဝိနိစ္ဆယ]] '''ဘ''' *[[ဘယဝိနာသကဒီပနီကျမ်း]] *[[ဘာဝနာဒီပနီ]] '''မ''' *[[မတူတန် တုဖက်က၊ မှုအချက် မှားရန်-ချီ မောင်ဩဇာအား ဆုံးမသော တေးထပ်]] *[[မဂ္ဂင်္ဂဒီပနီ]] *[[မဟာသယနဒီပနီ]] *[[မိုးကမ္မဝါစာတမ်း]] *[[မဟော်-ကျေးစေခန်း-ရတုကဗျာ]] '''ရ''' *[[ရောဂန္တရဒီပနီ]] '''လ''' *[[လယ်တီနိဗ္ဗာန်]] '''ဝ''' *[[ဝိဇ္ဇာမဂ္ဂဒီပနီ]] *[[ဝိနယသံခိပ်]] *[[ဝိနယသံခိပ်အဖြေကျမ်း]] *[[ဝိရတိသီလဝိနိစ္ဆယ]] *[[ဝိကာလဘောဇနသိက္ခာပုဒ် အဆုံးအဖြတ်]] '''သ''' *[[သဒ္ဒသံခိပ်]] *[[သရဏဂုံဝိနိစ္ဆယကျမ်းသစ်]] * [[သာသနဝိသောဓနီ (ပဌမတွဲ)]] * [[သာသနဝိသောဓနီ (ဒုတိယတွဲ)]] * [[သာသနသမ္ပတ္တိဒီပနီ]] * [[သုကုမာရမဂ္ဂဒီပနီ]] * [[သောမနဿုပေက္ခာဒီပနီ]] '''အ''' *[[အဝိဇ္ဇာ ပိတ်ကာဆို့-ချီ နိဗ္ဗိန္ဒတေးထပ်]] *[[အနတ္တဒီပနီ]] *[[အလင်းကျမ်း]] ====မေတ္တာစာ==== '''န''' *[[နွားမေတ္တာစာ]] ====လင်္ကာ==== '''သ''' *[[သံဝေဂလင်္ကာရှစ်ပိုဒ်]] ====လေးချိုးကြီး==== '''က''' *[[ကင်းဝန်မင်းကြီးထံပေးပို့သော သံဝေဂလေးချိုးကြီး]] ====သံပေါက်==== '''ပ''' *[[ပရမတ္ထသံခိပ်]] [[Category:လ-စာဆိုများ]] [[Category:ကုန်းဘောင်ခေတ်]] arkm8ov8bq28dgcglfdlfnm0zzf2m6g 19112 19109 2025-07-10T00:04:06Z Tejinda 173 19112 wikitext text/x-wiki {{author | firstname = | lastname = လယ်တီဆရာတော် | last_initial = လ | description = | wikidata = Q868763 }} ==စာပေလက်ရာများ== ===ကဗျာ=== ====တေးထပ်==== '''က''' *[[ကိုယ်ခန္ဓာ ကောင်ရုပ်က-ချီ နိဗ္ဗိန္ဒတေးထပ်]] * [[ကမ္မဋ္ဌာန်းကျမ်းကြီး]] '''ခ''' *[[ခွင့်သာခိုက်မှ မလိုက်ချင်လျှင်]] '''ဂ''' *[[ဂေါဏသုရာဒီပနီ]] '''န''' *[[နှစ်မပါ ဗလာသုံး-ချီ နိဗ္ဗိန္ဒတေးထပ်]] *[[နိုင်ငံခြားပုစ္ဆာ အဖြေပေါင်းချုပ်]] *[[နိုင်ငံတွင်းပုစ္ဆာအဖြေပေါင်းချုပ်-ပထမတွဲ]] *[[နိုင်ငံတွင်းပုစ္ဆာအဖြေပေါင်းချုပ်-ဒုတိယတွဲ]] '''ပ''' *[[ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒဒီပနီ]] *[[ပရမတ္ထသံခိပ်]] *[[ပရမတ္ထသံခိပ်အဖြေကျမ်း]] *[[ပါရမီဒီပနီ]] *[[ပဉ္စသီလဝိနိစ္ဆယ]] '''ဘ''' *[[ဘယဝိနာသကဒီပနီကျမ်း]] *[[ဘာဝနာဒီပနီ]] '''မ''' *[[မတူတန် တုဖက်က၊ မှုအချက် မှားရန်-ချီ မောင်ဩဇာအား ဆုံးမသော တေးထပ်]] *[[မဂ္ဂင်္ဂဒီပနီ]] *[[မဟာသယနဒီပနီ]] *[[မိုးကမ္မဝါစာတမ်း]] *[[မဟော်-ကျေးစေခန်း-ရတုကဗျာ]] '''ရ''' *[[ရောဂန္တရဒီပနီ]] '''လ''' *[[လယ်တီနိဗ္ဗာန်]] '''ဝ''' *[[ဝိဇ္ဇာမဂ္ဂဒီပနီ]] *[[ဝိနယသံခိပ်]] *[[ဝိနယသံခိပ်အဖြေကျမ်း]] *[[ဝိရတိသီလဝိနိစ္ဆယ]] *[[ဝိကာလဘောဇနသိက္ခာပုဒ် အဆုံးအဖြတ်]] '''သ''' *[[သဒ္ဒသံခိပ်]] *[[သရဏဂုံဝိနိစ္ဆယကျမ်းသစ်]] * [[သာသနဝိသောဓနီ (ပဌမတွဲ)]] * [[သာသနဝိသောဓနီ (ဒုတိယတွဲ)]] * [[သာသနသမ္ပတ္တိဒီပနီ]] * [[သုကုမာရမဂ္ဂဒီပနီ]] * [[သောမနဿုပေက္ခာဒီပနီ]] '''အ''' *[[အဝိဇ္ဇာ ပိတ်ကာဆို့-ချီ နိဗ္ဗိန္ဒတေးထပ်]] *[[အနတ္တဒီပနီ]] *[[အလင်းကျမ်း]] *[[အာနာပါနဒီပနီ]] ====မေတ္တာစာ==== '''န''' *[[နွားမေတ္တာစာ]] ====လင်္ကာ==== '''သ''' *[[သံဝေဂလင်္ကာရှစ်ပိုဒ်]] ====လေးချိုးကြီး==== '''က''' *[[ကင်းဝန်မင်းကြီးထံပေးပို့သော သံဝေဂလေးချိုးကြီး]] ====သံပေါက်==== '''ပ''' *[[ပရမတ္ထသံခိပ်]] [[Category:လ-စာဆိုများ]] [[Category:ကုန်းဘောင်ခေတ်]] 538sywe55x9r5kzozkervvdnuu96m08 19128 19112 2025-07-10T04:00:42Z Tejinda 173 19128 wikitext text/x-wiki {{author | firstname = | lastname = လယ်တီဆရာတော် | last_initial = လ | description = | wikidata = Q868763 }} ==စာပေလက်ရာများ== ===ကဗျာ=== ====တေးထပ်==== '''က''' *[[ကိုယ်ခန္ဓာ ကောင်ရုပ်က-ချီ နိဗ္ဗိန္ဒတေးထပ်]] * [[ကမ္မဋ္ဌာန်းကျမ်းကြီး]] '''ခ''' *[[ခွင့်သာခိုက်မှ မလိုက်ချင်လျှင်]] '''ဂ''' *[[ဂေါဏသုရာဒီပနီ]] '''န''' *[[နှစ်မပါ ဗလာသုံး-ချီ နိဗ္ဗိန္ဒတေးထပ်]] *[[နိုင်ငံခြားပုစ္ဆာ အဖြေပေါင်းချုပ်]] *[[နိုင်ငံတွင်းပုစ္ဆာအဖြေပေါင်းချုပ်-ပထမတွဲ]] *[[နိုင်ငံတွင်းပုစ္ဆာအဖြေပေါင်းချုပ်-ဒုတိယတွဲ]] '''ပ''' *[[ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒဒီပနီ]] *[[ပရမတ္ထသံခိပ်]] *[[ပရမတ္ထသံခိပ်အဖြေကျမ်း]] *[[ပါရမီဒီပနီ]] *[[ပဉ္စသီလဝိနိစ္ဆယ]] '''ဘ''' *[[ဘယဝိနာသကဒီပနီကျမ်း]] *[[ဘာဝနာဒီပနီ]] '''မ''' *[[မတူတန် တုဖက်က၊ မှုအချက် မှားရန်-ချီ မောင်ဩဇာအား ဆုံးမသော တေးထပ်]] *[[မဂ္ဂင်္ဂဒီပနီ]] *[[မဟာသယနဒီပနီ]] *[[မိုးကမ္မဝါစာတမ်း]] *[[မဟော်-ကျေးစေခန်း-ရတုကဗျာ]] '''ရ''' *[[ရောဂန္တရဒီပနီ]] '''လ''' *[[လယ်တီနိဗ္ဗာန်]] '''ဝ''' *[[ဝိဇ္ဇာမဂ္ဂဒီပနီ]] *[[ဝိနယသံခိပ်]] *[[ဝိနယသံခိပ်အဖြေကျမ်း]] *[[ဝိရတိသီလဝိနိစ္ဆယ]] *[[ဝိကာလဘောဇနသိက္ခာပုဒ် အဆုံးအဖြတ်]] '''သ''' *[[သဒ္ဒသံခိပ်]] *[[သရဏဂုံဝိနိစ္ဆယကျမ်းသစ်]] * [[သာသနဝိသောဓနီ (ပဌမတွဲ)]] * [[သာသနဝိသောဓနီ (ဒုတိယတွဲ)]] * [[သာသနသမ္ပတ္တိဒီပနီ]] * [[သုကုမာရမဂ္ဂဒီပနီ]] * [[သောမနဿုပေက္ခာဒီပနီ]] '''အ''' *[[အဝိဇ္ဇာ ပိတ်ကာဆို့-ချီ နိဗ္ဗိန္ဒတေးထပ်]] *[[အနတ္တဒီပနီ]] *[[အလင်းကျမ်း]] *[[အာနာပါနဒီပနီ]] *[[အာဟာရဒီပနီ]] ====မေတ္တာစာ==== '''န''' *[[နွားမေတ္တာစာ]] ====လင်္ကာ==== '''သ''' *[[သံဝေဂလင်္ကာရှစ်ပိုဒ်]] ====လေးချိုးကြီး==== '''က''' *[[ကင်းဝန်မင်းကြီးထံပေးပို့သော သံဝေဂလေးချိုးကြီး]] ====သံပေါက်==== '''ပ''' *[[ပရမတ္ထသံခိပ်]] [[Category:လ-စာဆိုများ]] [[Category:ကုန်းဘောင်ခေတ်]] kg48kaoa14jyrrfim27gw2hjygaut1p 0 5584 19123 18773 2025-07-10T01:36:30Z Tejinda 173 19123 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်</b> | previous = [[ပိဋကတ်သုံးပုံပါဠိတော်ကျမ်းများ မိတ်ဆက်]] | previous2 = | next = [[ပါရာဇိကဏ် ပါဠိတော်]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} ===ဝိနယပိဋက=== * [[ပါရာဇိကဏ် ပါဠိတော်|ပါရာဇိကဏ် ပါဠိတော်]] * [[ပါစိတ် ပါဠိတော်|ပါစိတ် ပါဠိတော်]] * [[ဝိနည်း မဟာဝါ ပါဠိတော်|ဝိနည်း မဟာဝါ ပါဠိတော်]] * [[စူဠဝါ ပါဠိတော်|စူဠဝါ ပါဠိတော်]] * [[ပရိဝါ ပါဠိတော်|ပရိဝါ ပါဠိတော်]] ===ဒီဃနိကာယ=== * [[သီလက္ခန် ပါဠိတော်|သီလက္ခန် ပါဠိတော်]] * [[သုတ်မဟာဝါ ပါဠိတော်|သုတ်မဟာဝါ ပါဠိတော်]] * [[ပါထိက ပါဠိတော်|ပါထိက ပါဠိတော်]] ===မဇ္ဈိမနိကာယ=== * [[မူလပဏ္ဏာသ ပါဠိတော်|မူလပဏ္ဏာသ ပါဠိတော်]] * [[မဇ္ဈိမပဏ္ဏာသ ပါဠိတော်|မဇ္ဈိမပဏ္ဏာသ ပါဠိတော်]] * [[ဥပရိပဏ္ဏာသ ပါဠိတော်|ဥပရိပဏ္ဏာသ ပါဠိတော်]] ===သံယုတ္တနိကာယ=== * [[သဂါထာဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်|(က) သဂါထာဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်]] * [[နိဒါနဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်|(ခ) နိဒါနဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်]] * [[ခန္ဓဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်|(က) ခန္ဓဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်]] * [[သဠာယတနဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်|(ခ) သဠာယတနဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်]] * [[မဟာဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်|မဟာဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်]] ===အင်္ဂုတ္တရနိကာယ=== * [[ဧကကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(က) ဧကကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[ဒုကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ခ) ဒုကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[တိကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ဂ) တိကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[စတုက္ကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ဃ) စတုက္ကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[ပဉ္စကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(က) ပဉ္စကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[ဆက္ကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ခ) ဆက္ကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[သတ္တကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ဂ) သတ္တကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[အဋ္ဌကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(က) အဋ္ဌကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[နဝကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ခ) နဝကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[ဒသကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ဂ) ဒသကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[ဧကာဒသကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ဃ) ဧကာဒသကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] ===ခုဒ္ဒကနိကာယ=== * [[ခုဒ္ဒကပါဌ ပါဠိတော်|(က) ခုဒ္ဒကပါဌ ပါဠိတော်]] * [[ဓမ္မပဒပါဠိတော်|(ခ) ဓမ္မပဒပါဠိတော်]] * [[ဥဒါန်းပါဠိတော်|(ဂ) ဥဒါန်းပါဠိတော်]] * [[ဣတိဝုတ်ပါဠိတော်|(ဃ) ဣတိဝုတ်ပါဠိတော်]] * [[သုတ္တနိပါတ် ပါဠိတော်|(င) သုတ္တနိပါတ် ပါဠိတော်]] * [[ဝိမာနဝတ္ထု ပါဠိတော်|(က) ဝိမာနဝတ္ထု ပါဠိတော်]] * [[ပေတဝတ္ထုပါဠိတော်|(ခ) ပေတဝတ္ထုပါဠိတော်]] * [[ထေရဂါထာ ပါဠိတော်|(ဂ) ထေရဂါထာ ပါဠိတော်]] * [[ထေရီဂါထာ ပါဠိတော်|(ဃ) ထေရီဂါထာ ပါဠိတော်]] * [[ထေရာပဒါန် ပါဠိတော်|ထေရာပဒါန် ပါဠိတော်]] * [[ထေရီအပဒါန် ပါဠိတော်|(က) ထေရီအပဒါန် ပါဠိတော်]] * [[ဗုဒ္ဓဝင် ပါဠိတော်|(ခ) ဗုဒ္ဓဝင် ပါဠိတော်]] * [[စရိယာပိဋက ပါဠိတော်|(ဂ) စရိယာပိဋက ပါဠိတော်]] * [[ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ္ဂ ပါဠိတော်|ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ္ဂ ပါဠိတော်]] * [[မိလိန္ဒပဥှာ ပါဠိတော်|မိလိန္ဒပဥှာ ပါဠိတော်]] ===အဘိဓမ္မပိဋက=== * [[ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်|ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်]] * [[ဝိဘင်းပါဠိတော်|ဝိဘင်းပါဠိတော်]] * [[ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်|(ခ) ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်]] * [[ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်|ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်]] <h1>ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်</h1> <h3>နိဒါန်း</h3> <p>ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးသခင် အစိန္တေယျ အာနုဘာဝ (မကြံစည်နိုင်သော တန်ခိုးဂုဏ်) နှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော ဘုရားရှင်၏ သာပုက္ကံသိက ကိုယ်တော်တိုင် ထုတ်ဆောင် ဟောကြားတော်မူသော ပါဠိတော်ဓမ္မသည်-</p> <ul> <li>ဓမ္မဂမ္ဘီရ၊ အကြောင်း၏ နက်နဲခြင်း။</li> <li>အတ္ထဂမ္ဘီရ၊ အကျိုး၏ နက်နဲခြင်း။</li> <li>ဒေသနာဂမ္ဘီရ၊ ပညတ်တင်ထား ဟောကြားပုံ၏ နက်နဲခြင်း။</li> <li>ပဋိဝေဓဂမ္ဘီရ၊ ထိုးထွင်းသိမြင်သော အသိဉာဏ်၏ နက်နဲခြင်း ဟု ဆိုအပ်သော ဂမ္ဘီရလေးပါး၊</li> </ul> <p>သဒ္ဒဂမ္ဘီရ၊ သဒ္ဒါ၏ နက်နဲခြင်း။<br> အတ္ထဂမ္ဘီရ၊ အနက်၏ နက်နဲခြင်း။<br> သဒ္ဒတ္ထဂမ္ဘီရ၊ သဒ္ဒါအနက် ၂-ပါးစုံ၏ နက်နဲခြင်း။ အဓိပ္ပါယဂမ္ဘီရ၊ အဓိပ္ပါယ်၏ နက်နဲခြင်း ဟု ဆိုအပ်သော ဂမ္ဘီရလေးပါး တည်းဟူသော အစိန္တေယျ (မကြံစည်နိုင်သော) ဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံတော်မူပေ၏၊ ဤသို့လျှင် အစိန္တေယျ အာနုဘာဝဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော ဒေသက (တရားဟော ပုဂ္ဂိုလ်) ဖြစ်သော ဘုရားရှင်၏ ဒေသဗ္ဗဓမ္မ (ဟောအပ်သောတရား) ဖြစ်သော-</p> <p>နာနာနယဝိစိတြ ပါဠိတော်ဓမ္မကို ယထာဘူတ (ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ) ယထာသဘာဝ (သဘာဝအားလျော်စွာ) ဒေသကအာဘော်ကျအောင် ထင်ရှား သိရှိနိုင်ရန်မှာ လွယ်ကူသော အရာ မဟုတ်ပါပေ။</p> <p>ထိုသို့ မလွယ်ကူသည့်အားလျော်စွာ ထိုထိုပါဠိတော်များ၏ အဖွင့်ဖြစ်သော အဋ္ဌကထာ ဋီကာ ဝဏ္ဏနာ ဒီပနီ အလီလီအစုစု အနုမဓုတခန်း လင်္ကာသန်း ယောဇနာ အဖြာဖြာသော ဂဏ္ဌိကျမ်းတို့ကို အပန်းတကြီးပင် ဆင့်ကာဆင့်ကာ နောင်လာနောက်သားတို့အတွက် ဖွင့်ဆို ရေးသားတော်မူခဲ့ကြပေသည်။ ပါဠိတော်ဓမ္မနှင့် တကွ ဖွင့်ဆိုရေးသားတော်မူခဲ့ကြသော အဖွင့်သံဝဏ္ဏနာ အဖြာဖြာသော ကျမ်းတို့မှာလည်း အနန္တကမ္ဘာတို့၌ သေဋ္ဌဘာသာ (အမြတ်ဆုံးသောဘာသာ)၊ မူလဘာသာ (အမြစ်အရင်းဖြစ်သော ဘာသာ) ဟု ခေါ်ဆိုအပ်သော ပါဠိမာဂဓဘာသာဖြင့်သာ အစဉ်မပြတ် တည်ရှိခဲ့ကြသဖြင့် မိမိတို့ဒေသအလိုက် ဘာသာအသီးအသီး ရှိနေကြသောသူတို့မှာ မိမိတို့ မျိုးရိုးဘာသာဖြင့် အားပါးတရ သဘာဝကျကျ သိရှိနိုင်ခွင့်ကို စင်စစ်မရရှိခဲ့ကြချေ။</p> <p>ဘုရားရှင် ကရုဏာရွှန်းထားလျက် ဟောကြားတော်မူအပ်သော ပိဋကတ်သုံးပုံ ပါဠိတော်ဓမ္မတို့မှာ “အရဟတ္တေန ဒေသနာယ ကုဋံ ဂဏ္ဌိ” ဟူသော ဓမ္မပဒ အဋ္ဌကထာ မိန့်ဆိုချက်နှင့်အညီ ဝိမုတ္တိ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿန အနုပါဒိသေသ နိဗ္ဗာန် မျက်မှောက်ပြုရေးကိုသာ ရည်ရွယ်ချက်ထားရင်း ရှိသည်ကား မှန်၏။ သို့ရာတွင် ထိုဝိမုတ္တိ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿန အနုပါဒိသေသ နိဗ္ဗာန် မျက်မှောက်ပြုရေး၌ များစွာ အထောက်အပံ့ ဖြစ်သော ကျန်းမာရေး ချမ်းသာရေး ကြီးပွါးရေး စီးပွါးရေး ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေး နေထိုင်စားသောက်ရေး အသိတရားလုံလောက်ရေး လိမ္မာရေး အစရှိသည့် မျက်မှောက်ဘဝ ကောင်းစားရေး ပေါင်းများစွာတို့သည်လည်း ထိုပိဋကတ်တော် တည်းဟူသော ပါဠိဓမ္မ၌ပင် အပြည့်အစုံ ပါဝင်ပြီးဖြစ်သဖြင့် မည်သူမဆို လောက၏ လုံလောက်သော အကျိုးတရားများကို ခံစားလိုပါက ဘုရားဟော ပိဋကတ်တော်ကိုလည်း မျက်နှာလွှဲထား သင့်သည်မဟုတ်ပေ။</p> <p>သို့သော်လည်း ယင်းဘုရားဟောပိဋကတ်တော်များမှာ ပါဠိဘာသာဖြင့်သာ တည်ရှိနေသောကြောင့် ပါဠိဘာသာကို မတတ်မြောက်သော ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံရှိ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် လူများစု အဖို့မှာကား ပိဋကတ်တော်က ညွှန်ပြထားသော လောကကောင်းစားရေးနှင့် လောကနှင့် မဆက်စပ်သော ဘဝလွတ်မြောက်ရေးများအတွက် ပါဠိတတ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တဆင့်ဟောချက်မျှဖြင့်သာ တင်းတိမ် ရောင့်ရဲလျက် သိသင့်သမျှကိုပင် စုံလင်စွာမသိရပဲ ရှိခဲ့လေသည်။</p> <p>သို့ဖြစ်၍ ဘုရားဟော ပိဋကတ်တော် အရသာများကို လွယ်ကူစွာ သုံးဆောင် မှီဝဲနိုင်ကြစေရန်၎င်း၊ ပါဠိမာဂဓ ပိဋကတ်ကျမ်းဂန်များကို သင်ယူလေ့လာပို့ချရာတွင် လွယ်ကူစွာ သင်ယူပို့ချ နားလည်နိုင်ကြစေရန်၎င်း၊ ရှေးရှေး ဆရာကြီးများသည် မြန်မာပြန်မှီရာ နိကာယ် ခေါ် နိဿယကျမ်းများကို မိမိတို့ရိုးရာ ဒေသဘာသာဖြင့် ရေးသား ပြန်ဆိုတော်မူခဲ့ကြသည်၊ ရှေးရှေး ဆရာကြီးများ၏ ကျေးဇူးသည် အထူးကြီးမားလှပေစွ။</p> <h3>ပါဠိဘာသာမှ မြန်မာဘာသာသို့ ပြန်ဆိုနည်း</h3> <p>ထိုထို နိဿယ ဘာသာပြန်တို့မှာ—</p> <ol> <li>ပါဠိတချက် အနက်တချက်ဖြင့် ပြန်ဆိုနည်း။</li> <li>ပါဠိမဖက် မြန်မာသက်သက်ဖြင့် ပြန်ဆိုနည်း။</li> </ol> <p>ဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိခဲ့ရာ ပဌမနည်းသည် ထိုထိုပါဠိ အဋ္ဌကထာ ဋီကာ နိဿယကျမ်းမျိုးပင် ဖြစ်၍ ဒုတိယနည်းမှာမူ ငါးရာ့ငါးဆယ် ဇာတ်ဝတ္ထု ဇာတ်ကြီးဆယ်ဘွဲ့ဝတ္ထု၊ မိလိန္ဒပဉှာဝတ္ထု စသော ကျမ်းမျိုးပင် ဖြစ်သည်။ ထိုနှစ်နည်းတွင် ပါဠိတချက် အနက်တချက် ပြန်ဆိုသော ပဌမနည်းမှာ ဗာလလူမိုက် ပဏ္ဍိတပညာရှိဟု နှုတ်တွင်တက်၍ အဘိဓာန်ကျမ်းကြီး တစ်စောင်ကို အာဂုံဆောင် ကျက်၍ ထားရသကဲ့သို့ ပါဠိမာဂဓ ဘာသာကို သင်ယူရာ၌ အလွန် ကျေးဇူးများခဲ့ရကား ရဟန်း သာမဏေများ ယနေ့ထက်တိုင် သင်ယူပို့ချ လေ့လာနေကြဆဲပင် ဖြစ်သည်၊ ထိုသင်ပုံနည်းဖြင့်ပင် ပါဠိပိဋကတ်ကျမ်းဂန်များကို တတ်မြောက်လိမ္မာတော်မူခဲ့ကြလေသည်။</p> <p>သီဟိုဠ် ယိုးဒယား ကမ္ဗောဒီးယား စသော ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် နိုင်ငံများ၌လည်း မိမိတို့ရိုးရာ ဒေသဘာသာဖြင့်ပင် ပိဋကတ်ကျမ်းဂန်များကို သင်ယူပို့ချ လေ့လာခြင်းဖြင့် တတ်မြောက် လိမ္မာတော်မူခဲ့ကြလေသည်။ ဒုတိယနည်းမှာ သင်ယူပို့ချရာ၌ အသုံးနည်း၍ အများအားဖြင့် ပါဠိမာဂဓဘာသာကို မတတ်မြောက် မကျွမ်းကျင်ကြသော လူပုဂ္ဂိုလ်များ ကြည့်ရှုစာအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြုခဲ့ကြလေသည်။</p> <h3>ဘာသာပြန်နည်းတမျိုး</h3> <p>ဘာသာတပါးမှ ဘာသာတပါးသို့ ပြန်ဆိုရာ၌—</p> <ol> <li>တိုက်ရိုက် ပြန်ဆိုနည်း။</li> <li>ဆီလျော်အောင် ပြန်ဆိုနည်း။</li> </ol> <p>ဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိပြန်ရာ ပဌမနည်းမှာ နိဿယ ပြန်ဆိုနည်းပင် ဖြစ်၍ (ပါဠိကို ဖြုတ်ထားသော ငါးရာ့ငါးဆယ် ဇာတ်ဝတ္ထု ပြန်နည်းမျိုးလည်း ပါဝင်သည်) ဒုတိယနည်းမှာကား သံဝေဂဝတ္ထု၊ မာလာလင်္ကာရ ဝတ္ထု စသည်နှင့် ပါဠိ အဋ္ဌကထာ ဋီကာတို့မှ ဆီလျော်အောင် အဓိပ္ပါယ်ကို ယူ၍ ကိုးကား ရေးသားထားသော ထိုထို ဒီပနီ ပကာသနီ စသော စကားပြေ ကျမ်းမျိုးပင် ဖြစ်သည်။</p> <h3>ဤဘာသာပြန်ဖြစ်ပေါ်လာရခြင်း၏အကြောင်း</h3> <p>ပြဆိုခဲ့သည့်အတိုင်း မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားတော်မူအပ်သော မာဂဓ ပါဠိပိဋကတ်တော်တွင် မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း နည်းလမ်းကောင်းများအပြင် ပစ္စုပ္ပန် သံသရာ နှစ်ဖြာသော ဘဝတို့၌ အကျိုးများပြားစေနိုင်သည့် လောကရေး ဓမ္မရေး ရာဇရေးတို့တွင် အလေးဂရုပြု၍ လိုက်နာ ကျင့်သုံးရန်အတွက် အချက်အလက်တို့လည်း အကြောင်းသက်ဆိုင်ရာ အများအပြား ပါဝင်လျက်ရှိသော်လည်း ပါဠိဘာသာကို မတတ်ကျွမ်းမှု ပါဠိဘာသာ၌ မကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် ရတနာထုပ် လက်ဝယ်ထား၍ မသုံးဆောင် မခံစားနိုင်သကဲ့သို့ ဖြစ်နေရသော ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် သူတော်စင် အများတို့အား ရတနာ ပတ္တမြားလုံးကို မြေဖုံးနေရာမှ အများသုံးဘို့ ထုတ်ဖော်ပေးသည့်အလား ထိုပိဋကတ်သုံးပုံ ပါဠိတော် အစေ့စေ့ကို မိမိတို့ ရိုးရာဖြစ်သော မြန်မာဘာသာ သက်သက်ဖြင့် ပြန်ဆိုရေးသားစေရပါမူ ထိုပါဠိဘာသာ၌ မကျွမ်းကျင်နိုင်သော ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် သူတော်စင် အများတို့အတွက် အလွန် အကျိုးများလေရာ၏ ဟု သဒ္ဓါတရား သမ္မာဆန္ဒတရား ရှေ့ထားကာ ကောင်းစွာ စဉ်းစားဆင်ခြင်မိသော ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော် ဝန်ကြီးချုပ် ဦးနုသည် ၁၃၁၂-ခု ဒုတိယဝါဆိုလတွင် မိမိနေအိမ်၌ သိဒ္ဓိမင်္ဂလာ ပရိတ်တော်အဖွဲ့ကို ဖွဲ့စည်းတည်ထောင်ရန် တိုင်ပင်ဆွေးနွေးကြစဉ် အခါကပင် ပိဋကတ်ပါဠိတော်များကို အကုန်အစင် မြန်မာဘာသာ ပြန်ဆိုခြင်း ဗုဒ္ဓဝင်ကျမ်းကြီးကို ရေးသားခြင်း ပိဋကတ်သုံးပုံ ပါဠိမြန်မာ အဘိဓာန်ကျမ်းကြီး စီရင်ခြင်းတို့ကို ပြုလုပ်ဆောင်ရွက်ရန်အတွက် စီမံစေလိုကြောင်းနှင့် သာသနာရေးဝန်ကြီး ဦးဝင်းအား တိုက်တွန်းစကား ပြောကြားသည့်အတိုင်း သာသနာရေးဝန်ကြီး၏ အစီအမံဖြင့် နိုင်ငံတော်အစိုးရ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်အရ ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော် သမ္မတကြီးက ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် စီစဉ်ရေး ကော်မတီ တရပ်ကို သတ်မှတ်ဖွဲ့စည်းလိုက်လေသည်။</p> <p>ထို ကော်မတီတွင်—</p> <ul> <li>(၁) အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ မဟာစည် ဆရာတော် (နာယက)။</li> <li>(၂) အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဒေါက်တာဦးလင်း (ပဌမဥက္ကဋ္ဌ)။</li> <li>(၃) သာသနာ့ညွှန်ကြားရေးဝန် ပဌမကျော် ဦးကြီးဖေ (ဒုတိယဥက္ကဋ္ဌ)။</li> <li>(၄) ပါဠိပါမောက္ခ စာပြင်မှူးချုပ် ဆရာဉာဏ်။</li> <li>(၅) သာသနာရေး အထူးအရာရှိ ဦးဘဆွေ (အကျိုးတော်ဆောင်)။</li> <li>(၆) ပရိယတ္တိ သာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယ ကျမ်းပြုဆရာကြီး မေဓာဝီ ဆရာဆိုင်။</li> <li>(၇) ပဌမကျော် ဦးသန့်စင်။</li> <li>(၈) သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ သာသနာရေး အရာရှိ ဦးခင်မောင်လင်း (တွဲဖက်အကျိုးဆောင်) တို့ ပါဝင်ကြသည်။</li> </ul> <p>ထိုကော်မတီသည် (၇) ကြိမ်တိုင်တိုင် စည်းဝေး ဆွေးနွေး တိုင်ပင်ကြပြီးမှ ပိဋကတ်တော်ကို မြန်မာဘာသာသို့ ပြန်ဆိုရန် ဗုဒ္ဓဝင်ကျမ်းကြီး ရေးသားပြုစုရန်နှင့် ပိဋကတ်သုံးပုံလာ ပါဠိမြန်မာ အဘိဓာန် ကျမ်းကြီးကို စီရင်ရန် သင့်လျော်ကြောင်းတို့ကို တညီတညွတ်တည်း ဆုံးဖြတ်ချက်ချကြ၍ မည်သို့ မည်ပုံ ပြန်ဆိုရေးသား ပြုစုရမည်ဟူသော စီမံကိန်းအသီးသီးနှင့်တကွ ထိုဆုံးဖြတ်ချက်ကို နိုင်ငံတော်ဝန်ကြီးချုပ်ထံ တင်ပြရာ၊ ဝန်ကြီးချုပ်ကလည်း သဘောတူညီသဖြင့် ထိုကိစ္စအရပ်ရပ်ကို ကောင်းစွာ ဆောင်ရွက်နိုင်မည့် စာပြုစာတည်း ဆရာများ ရရှိရေးအတွက် အောက်ပါ ပုဂ္ဂိုလ်ငါးဦး ပါဝင်သော ရွေးချယ်ရေး အဖွဲ့ငယ် တရပ်ကို သတ်မှတ်ဖွဲ့စည်းခဲ့လေသည်။</p> <ol> <li>သာသနာရေး ဝန်ကြီး ဦးဝင်း။</li> <li>နိုင်ငံတော် တရားဝန်ကြီးချုပ် သတိုးသီရိသုဓမ္မ ဦးသိမ်းမောင်။</li> <li>အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဆရာလင်း။</li> <li>သာသနာ့ညွှန်ကြားရေးဝန် ပဌမကျော် ဦးကြီးဖေ (အကျိုးဆောင်)။</li> <li>သာသနာရေး အထူးအရာရှိ ဦးဘဆွေ။</li> </ol> <p>ဤအဖွဲ့ငယ်က ရှေးဦးစွာ အယ်ဒီတာချုပ် ရာထူးအတွက် အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဒေါက်တာ ဦးလင်းအား ရွေးချယ် တင်မြှောက်၍ ကျန် စာပြု စာတည်း ဆရာများ ရွေးချယ်ခန့်ထားရေးကိစ္စကိုမူ နိုင်ငံတော်အစိုးရ ရာထူးဝန် အဖွဲ့သို့ လွှဲအပ်ခဲ့ရာ ရာထူးဝန်အဖွဲ့က အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဒေါက်တာ ဦးလင်း ပဌမကျော် ဦးကြီးဖေ တို့နှင့် တိုင်ပင်၍ စာမေးပွဲ ပြုလုပ်စမ်းသပ်ကာ အဆိုပါ စာပြု စာတည်း ဆရာများကို ရွေးချယ်ခဲ့လေသည်။ ထို့နောက် ၁၉၅၁-ခု၊ အောက်တိုဘာလ ၁-ရက်နေ့မှ စ၍ ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်ဌာနကို တည်ထောင်ဖွင့်လှစ်ခဲ့လေသည်။</p> <h3>မြန်မာ့ဂတိသို့ လိုက်၍ ပြန်ဆိုသင့်ခြင်း</h3> <p>ဘာသာပြန်ဆိုသည်ကား ဘာသာတပါးမှ ဘာသာတပါးသို့၎င်း၊ ဝေါဟာရတပါးမှ ဝေါဟာရ တပါးသို့၎င်း၊ ပြောင်းလွှဲ ပြန်ဆိုရေးသားထားခြင်းမျိုးပင် ဖြစ်လေသည်။ ဘာသာတမျိုးမျိုး၌ ၎င်းတို့၏ ဓလေ့ထုံးစံ အသုံးအနှုန်း ဝေါဟာရ တမျိုးစီ ရှိကြမြဲဖြစ်ရာ၊ ပါဠိမှာ ပါဠိအသွား မြန်မာမှာ မြန်မာအသွား အင်္ဂလိပ်မှာ အင်္ဂလိပ်အသုံး စသည်ဖြင့် ကိုယ့်ဂတိနှင့်ကိုယ်၊ သူ့အလိုလိုပင် ဝေါဟာရ သိရှိပြီး ဖြစ်နေတော့၏။ ထို့ကြောင့် ပါဠိကို မြန်မာအသွားသော်၎င်း၊ မြန်မာကို ပါဠိအသွားသော်၎င်း၊ ပြန်ဆိုရေးသားပါလျှင် အဆီအငေါ်မတည့် ဖြစ်ပေမည်။</p> <p>ဥပမာဆိုသော် “စီဝရေန တံ အစ္ဆာဒေသာမိ” ဟူသော ပါဠိတော်ကို ပါဠိဂတိသို့ လိုက်၍ “ထိုရဟန်းကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအံ့” ဟု ပြန်ဆိုလျှင် ဓာတ်ပစ္စည်း ဝိဘတ်နှင့် သဒ္ဒါ၏အနက်အရ ပါဠိအချိုးအစား ကျမည်ဖြစ်သော်လည်း မြန်မာ့နားတွင်ကား ထွေးလုံးရစ်ပတ်သာ ဖြစ်နေ၍ “ထိုရဟန်းအား သင်္ကန်းလှူအံ့၊ သင်္ကန်းလှူမည်” ဟု မြန်မာအသွားကျ ပြန်ဆိုမှသာ အလွယ်တကူ နားလည်ကြလိမ့်မည်ဖြစ်သကဲ့သို့တည်း။ ထို့ကြောင့် ဘာသာပြန်ဆိုရာ၌ မူရင်းဘာသာ အသုံးအနှုန်းသို့ မလိုက်ပဲ ပြောင်းလဲပြန်ဆိုရမည့် ဘာသာအသုံးအနှုန်းအတိုင်းသာ ဘာသာပြန်ဆိုဘို့ရန်မှာ အရေးအကြီးဆုံးပင် ဖြစ်သည်ဟု ကြိုတင် သတိချပ်ထားသင့်ပါသည်။</p> <h3>ဤဘာသာပြန်ကို ပြန်ဆိုရခြင်း</h3> <p>ရှေးရှေး ဆရာကြီးများသည် မြန်မာဘာသာပြန် အမျိုးမျိုးတို့ကို ပြန်ဆိုရေးသားကြပြီးဖြစ်၍ ဤဘာသာပြန်ကို ပြန်ဆိုရေးသားဘို့ လိုပါသေးသလော စောကြောမေးမြန်းဖွယ် ရှိလေသည်။ ပြန်ဆိုပြီးရှိသည်မှာ မှန်ပေသည်၊ သို့ရှိပြီးဖြစ်သော်လည်း ရှေးကျသော ပေါရာဏ အသုံးအနှုန်းတို့ဖြင့် ပြန်ဆိုထားခြင်းကြောင့် ကျေနပ်ရောင့်ရဲခြင်း မရှိသေး၍ ဤဘာသာပြန်ကို ထပ်မံ၍ ပြန်ဆိုရခြင်း ဖြစ်သည်ဟု တိုတိုပင် ဖြေဆိုရပေမည်။ ထိုစကား မှန်ပေသည် ဝေါဟာရ စကားအသုံးအနှုန်းတို့မည်သည်....</p> <p>“ဝေါဟာရဝိသယော သဒ္ဓေါ၊ ဘူတာ ဘူတတ္ထဝါစကော။<br> လောကသင်္ကေတသာဓနတ္ထာ၊ သဒ္ဓေါ နေကန္တ ဘူတိကော”။</p> <p>ဟု သတ္ထဘေဒစိန္တာ ဆရာ ဆိုသည့်အတိုင်း ပုံသေကားချ တနေရာတည်းဖြင့် တည်နေရိုးမရှိခဲ့ပေ၊ အစဉ်အမြဲ ပြောင်းလဲ ဖောက်ပြန် ရွှေ့လျော လှုပ်ရှား၍သာ နေရိုးဓမ္မတာ ဖြစ်ပေသည်။ ရှေးခေတ်အခါက ခေါ်ဝေါ်သုံးစွဲခဲ့သော စကားအသုံးအနှုန်းများမှာ ရှေးခေတ် လူများအတွက် လွယ်ကူစွာ နားလည်သဘောပေါက်ခဲ့ကြသော်လည်း ယခုခေတ်လူများအတွက်မှာမူကား စကားထူး စကားဆန်း ဖြစ်ပြီး၊ နားလည်သဘောပေါက်ဘို့ လွယ်ကူခြင်း မရှိခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့်ပင် (ဥပ္ပဋိပါဋိယာ၊ ကျိတကျု အားဖြင့်၊ ပါမင်္ဂံ၊ ဦးညွှတ်) ဟု ပြန်ဆိုထားသော ရှေးခေတ်ဘာသာပြန် နိဿယများကို ယခုခေတ်လူတို့အနေနှင့် နားလည်သဘောပေါက်ဘို့ရန် မလွယ်ကူကြောင်း အကဲခတ်နိုင်ကြပေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ရှေးခေတ် နိဿယကြီးများကို ယခုခေတ်အသုံးအနှုန်းဖြင့် ပြန်လည် ရေးသားကြရအချိန်တန်ပြီ ဟု ဆရာ့ဆရာကြီးများ အကြံဖြစ်ခဲ့ကြဖူးလေပြီ။ သို့ဖြစ်၍ ဋီကာကျော်ခေါ် အဘိဓမ္မတ္ထဝိဘာဝနီ ကျမ်းပြုဆရာသည်—</p> <p>ပေါရာဏေဟိ အနေကာပိ၊ ကတာ ယာ ပန ဝဏ္ဏနာ။<br> န တာဟိ သက္ကာ သဗ္ဗတ္ထ၊ အတ္ထော ဝိညာတဝေ ဣဓ။<br> တသ္မာ လီနပဒါနတ္ထ၊ သာဓိပ္ပါယံ မဟာပယံ။<br> ဝိဘာဝေန္တော သမာသေန၊ ရစယိဿာမိ ဝဏ္ဏနံ။</p> <p>(ရှေးဆရာကြီးတို့သည် အဘိဓမ္မတ္ထသင်္ဂဟကျမ်း၏ အဖွင့်ဋီကာ ကျမ်းများစွာတို့ကို ရေးသားခဲ့ကြသော်လည်း ထိုဋီကာကျမ်းတို့ဖြင့် ဤအဘိဓမ္မတ္ထသင်္ဂဟကျမ်း၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်တို့ကို လွယ်ကူစွာ သိဘို့ရန် မစွမ်းနိုင်ခဲ့၊ ထို့ကြောင့်ပင် ဤအဘိဓမ္မတ္ထသင်္ဂဟကျမ်း၌ ကွယ်ဝှက်သော ပုဒ်တို့၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို ပေါ်လွင် ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြ၍ အကျဉ်းချုပ်အားဖြင့် ဋီကာသစ် (ဋီကာကျော်) ကို ရေးသားမည်) ဟု မိန့်ဆိုခဲ့ရသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p>ဤသို့သော အကြောင်းတို့ကို ထောက်ထား၍ ခေတ်အားလျော်စွာ ပိဋကတ်အရသာများကို သုံးဆောင် ခံစားနိုင်ကြစေရန် ဤဘာသာပြန်ကို ပြန်ဆိုရေးသားရခြင်း ဖြစ်လေသည်။</p> <h3>ဌာနပြောင်းလွှဲခြင်း</h3> <p>ဖော်ပြခဲ့ပြီးသော ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် စီစဉ်ရေး ကော်မတီကို ဖွဲ့စည်း၍ ၎င်းကော်မတီက ရေးဆွဲသော စီမံကိန်းများအရ ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်ဌာနကို တည်ထောင်ဖွင့်လှစ်ပြီးမှ ဤဌာနကို</p> <ul> <li>(၁) သတိုးသီရိသုဓမ္မ သူဌေးကြီး ဆာဦးသွင် (ပဌမဥက္ကဋ္ဌ)၊</li> <li>(၂) သတိုးသီရိသုဓမ္မ နိုင်ငံတော် တရားဝန်ကြီးချုပ် ဦးသိမ်းမောင် (ဒုတိယဥက္ကဋ္ဌ)၊</li> <li>(၃) သတိုးမဟာသရေစည်သူ တရားဝန်ကြီး ဦးချန်ထွန်း (အကျိုးတော်ဆောင်)၊</li> <li>(၄) သာသနာရေး အထူးအရာရှိ ဦးဘဆွေ (တွဲဖက်အကျိုးတော်ဆောင်) စသည်တို့ ပါဝင်သော နိုင်ငံတော် ဗုဒ္ဓသာသနာအဖွဲ့ကြီးသို့ လွှဲပြောင်းအပ်နှင်းခဲ့လေသည်။</li> </ul> <p>ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်ဌာနတွင်လည်း သတ်မှတ်ထားရင်း ဖြစ်သော ဆောင်ရွက်ရမည့် ကိစ္စကြီးသုံးရပ် ရှိလေရာ ထိုသုံးရပ်လုံး၌ပင် အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဒေါက်တာ ဦးလင်းအား ကျေနပ်စွာ စီမံအုပ်ချုပ်စေရန် တာဝန်လွှဲအပ်ချက်အရ စာပြုစာတည်း အယ်ဒီတာ အစုံအလင်ဖြင့် အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဒေါက်တာဦးလင်းကိုယ်တိုင် တာဝန်ခံ၍ အစစ မလစ်ဟင်းစေရပဲ အားထုတ်ပြုစု တည်းဖြတ်လာခဲ့ကြလေသည်။</p> <p>ဤနိဒါန်း စာမျက်နှာ (၃-၄) တွင် ဖော်ပြခဲ့ပြီးသော ဘာသာပြန်နည်းအမျိုးမျိုးတို့တွင် ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်ဌာနက ပြန်ဆိုသော ဤဘာသာပြန်ကား တိုက်ရိုက် ပြန်ဆိုနည်း မြန်မာသက်သက် ပြန်ဆိုနည်းမျိုးပင် ဖြစ်သည်။ သို့ပြန်ဆိုရာ၌—</p> <ol> <li>ပါဠိတော်၏ သဘော အဓိပ္ပါယ်ကို ထိရောက်စေခြင်း။</li> <li>မြန်မာအသွားနှင့် နီးကပ်နိုင်သမျှ နီးကပ်စေခြင်း။</li> <li>ဝေါဟာရကျဉ်း၍ အဓိပ္ပါယ်ပေါ်လွင်စေခြင်း။</li> <li>စကားအသုံးအနှုန်း ထယ်ဝါ ခန့်ညားစေခြင်း။</li> </ol> <p>ဟူသော အချက်များကို အဓိကထား၍ ပြန်ဆိုခဲ့လေသည်။ ဤနည်းဖြင့် ဘာသာပြန်ဆိုလာခဲ့ကြရာ ပြီးစီးသမျှသော ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်များကို ထပ်မံ သုံးသပ်ပြင်ဆင်တော်မူနိုင်ကြစေရန် ကျေးဇူးရှင် အဘိဓဇ မဟာရဋ္ဌဂုရု ဘွဲ့တံဆိပ်တော်ရ ဆဋ္ဌသံဂါယနာ မဟာနာယက ညောင်ရမ်း ဆရာတော်ဘုရားကြီး ကြီးမှူးတော်မူသော (ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော် အရပ်ရပ်ရှိ ပိဋကတ္တယဆေက ပိဋကတ္တယပါရဂူ ဓမ္မာစရိယ ဆရာတော်တို့ ပါဝင်သည့်) ဆဋ္ဌသံဂါယနာ ဝန်ဆောင်သံဃအဖွဲ့သို့ တင်သွင်းခဲ့လေသည်။</p> <p>အဆိုပါ ဝန်ဆောင်သံဃအဖွဲ့ဝင် ဆရာတော်ဘုရားတို့ကလည်း ဤပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်များကို အကြောင်းအားလျော်စွာ သံဂါယနာပင် တင်နိုင်ကြရန် ရည်သန်တော်မူကြပြီးလျှင် “ကောင်းစေလိုလျှင် အကြိမ်ကြိမ် တည်းဖြတ်ပြင်ဆင်ရမည်” ဟူသော ထုံးအရ မြန်မာပြန် ပဋိဝိသောဓကအဖွဲ့အား အကူအညီပေးသော ဝေါဟာရ စီစဉ်ရေးအဖွဲ့နှင့် မြန်မာပြန် ပဋိဝိသောဓကအဖွဲ့ ခေါ် (တဖန်ပြန်လည် ပြင်ဆင်သော) စာပြင်အဖွဲ့ကို အသီးသီး ဖွဲ့စည်းစေပြီး၍ တဖန် ပြင်ဆင်တော်မူခဲ့ကြသည်။ ထိုမြန်မာပြန် ပဋိဝိသောဓကအဖွဲ့ဝင် ဆရာတော်များ သုတ်သင်ပြင်ဆင်ပြီးမူကိုပင် အဆုံးသတ် ပြင်ဆင်သော သဘောဖြင့် ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် ဩသာနသောဓေယျ ပတ္ထပါဌကအဖွဲ့ကိုလည်း ပါဠိမြန်မာ နှစ်ဘာသာ ကျွမ်းကျင်၍ ပြင်ဆင်ရေးဘက်က အားထားလောက်သော ဆရာတော်များကို ရွေးကောက် ဖွဲ့စည်းစေပြီးလျှင် အဆုံးသတ် ပြင်ဆင်တော်မူခဲ့ကြသည်။</p> <p>ထိုသို့ ဩသာနအဖွဲ့ဝင် ဆရာတော် အရှင်မြတ်တို့က အဆုံးသတ် ပြင်ဆင်တော်မူကြရာ၌ ကာလရှည်ဝေး၍ ယခုခေတ်သိဘို့ရန် မလွယ်ကူသော ပေါရာဏစကား အသုံးအနှုန်းများကို နည်းနိုင်သမျှ နည်းပါးစေလျက်—</p> <ol> <li>အသိလွယ်ကူခြင်း။</li> <li>အများသုံးဖြစ်ခြင်း။</li> <li>အသင့်လျော်ဆုံးဖြစ်ခြင်း။</li> </ol> <p>တို့ကို အရေးထား၍ စဉ်းစားလက်ခံခဲ့ကြလေသည်။ ဝေါဟာရ အသုံးအနှုန်းမှာလည်း မယဉ်ကျေးခြင်း နားမသာ (သုတိမသာ) ခြင်း၊ စကားသိမ်ဖျင်းသေးနုပ်ခြင်းတို့ကို အထူးသတိပြု၍ ရှောင်ရှားခဲ့ကြသည်။ လိုအပ်သော မြန်မာဘာသာ သတ်ပုံသတ်ညွှန်းဘက်ကလည်း ပြည့်စုံလုံလောက်ခြင်း ရှိစေရန် စာမျက်နှာ (၁၁) တွင် ဖော်ပြထားသော ရဟန်းပုဂ္ဂိုလ် ၆ ပါး၊ လူပုဂ္ဂိုလ် ၉ ဦးတို့ပါဝင်သည့် သတ်ပုံသတ်ညွှန်းကော်မတီ၏ ကူညီမှုကို လက်ခံသုံးသပ်တော်မူခဲ့ကြသည်။</p> <p>ပိဋကတ်ပါဠိတော်များကို ဆဋ္ဌသံဂါယနာတင်ရန် အဖွဲ့အသီးသီးတို့က အထပ်ထပ် ပြင်ဆင်သည့်နည်းတူ ဤပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် စာမူကိုလည်း ထိုထိုအဖွဲ့အသီးသီးတို့က အထပ်ထပ် အလီလီ ပြင်ဆင်ပြီးမှသာလျှင် စက်တင် ပုံနှိပ်ခြင်း ပြုလုပ်ကြလေသည်။</p> <p>ပန်းဝတ်ရည်ကို စားသုံးကြမည့် ပျားပိတုန်းတို့အလား သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရား ဟောကြားတော်မူအပ်သည့် တရားဒေသနာ တည်းဟူသော ပိဋကတ်တော် အရသာကို မြိန်ရှက်စွာ စားသုံးလိုကြသည့် မာဂဓဘာသာ ပါဠိစကား၌ ကျွမ်းကျင်သက်ဝင်နိုင်စွမ်း မရှိကြသော နိုင်ငံတော်သူ နိုင်ငံတော်သား ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် သူတော်စင်တို့သည် ကံအားလျော်စွာ အနှစ်တထောင်ကြာမှ တကြိမ်သာပွင့်သော အာသာဝတီနတ်ပန်းကဲ့သို့၎င်း၊ ကမ္ဘာဦးအခါက ကမ္ဘာသူ ကမ္ဘာသားတို့၏ အာသာဆန္ဒအားလျော်စွာ ကမ္ဘာသူ ကမ္ဘာသားတို့၏ အာသာဆန္ဒကို ပြည့်စေသောအားဖြင့် ဖြစ်ထွန်းပေါ်ပေါက်လာသော နေ လ နက္ခတ်တာရာတို့ကဲ့သို့၎င်း နိုင်ငံတော်သူ နိုင်ငံတော်သားတို့၏ ကုသိုလ်ကံနှင့် အာသာဆန္ဒအားလျော်စွာ အကြိမ်ကြိမ်အဖန်ဖန် ကြံစည်ကြိုးကုတ် တည်ထွင် စီရင်ရေးသား ပြန်ဆိုသဖြင့် အလွန်ခဲယဉ်းငြိုငြင်စွာ ဖြစ်ထွန်း ပေါ်ပေါက် ပြီးစီးအောင်မြင်ခြင်းသို့ ရောက်လာသော ဤပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်တို့ကို လိုလိုချင်ချင် အာသာထက်သန်ပြင်းစွာ ကြည့်ရှုမှတ်သား လေ့လာ သွားခြင်းဖြင့် ပိဋကတ်တော် အရသာများကို လွယ်လွယ်ကူကူ မပင်မပန်း ချမ်းချမ်းသာသာ အားပါးတရ သုံးဆောင်ခံစားနိုင်ကြ၍ သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရား ရည်ရွယ်တော်မူရင်း ဖြစ်သော အမတပြည်နိဗ္ဗာန်နန်းသို့ မကြာမတင် တက်လှမ်းနိုင်ကြပါစေကုန်သတည်း။</p> <h1>အဖွဲ့အသီးသီး</h1> <h3>ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် အဖွဲ့</h3> <ul> <li>ဆရာကြီး ဒေါက်တာဦးလင်း၊ အယ်ဒီတာချုပ်၊ အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ မဟာဝိဇ္ဇာ စာပေပါရဂူဘွဲ့ရ။</li> <li>ဆရာဉာဏ်၊ ဒုတိယ အယ်ဒီတာချုပ် (၁)၊ ပရိယတ္တိ သာသနာနုဂ္ဂါဟက- ပဌမကျော် ပါဠိပါမောက္ခ ဂန္ထကာရက (ဟောင်း)။</li> <li>ဦးဘမှီ၊ ဒုတိယ အယ်ဒီတာချုပ် (၁)၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတဓမ္မာစရိယ (သစ်)။</li> <li>ဦးအောင်မိုး၊ ဒုတိယအယ်ဒီတာချုပ် (၂)၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတဓမ္မာစရိယ နှင့် သာသနဓဇသိရီပဝရဓမ္မာစရိယ (ဟောင်း)။</li> <li>ဆရာအုပ်၊ ဒုတိယအယ်ဒီတာချုပ် (၂)၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယ (သစ်)။</li> <li>ဦးအုန်းရွှေ၊ အယ်ဒီတာချုပ်များအဖွဲ့၏ အတွင်းရေးမှူး၊ မူလဓမ္မာစရိယ (ဂန္ထကာရက)။</li> </ul> <h3>စာတည်းအယ်ဒီတာများ</h3> <ul> <li>ဆရာဆိုင်၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတဓမ္မာစရိယ (ဂန္ထကာရက)။</li> <li>ဦးထွန်းအောင်၊ မူလဓမ္မာစရိယ (ဂန္ထကာရက)။</li> <li>ဦးစိန်၊ ပရိယတ္တိ သာသန ဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးကြင်မောင်၊ သာသနဓဇသိရီပဝရဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးကျော်ထွတ်၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးအေးမောင်၊ ပရိယတ္တိ သာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးစံတင်၊ သာသနဓဇသိရီပဝရဓမ္မာစရိယ။</li> </ul> <h3>စာပြုအယ်ဒီတာများ</h3> <ul> <li>ဦးဗိုလ်မောင်၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇသိရီပဝရဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးစိုးဝင်း၊ စေတိယင်္ဂဏ ပရိယတ္တိ ဓမ္မာစရိယ ဂဏဝါစကနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးမောင်ကြီး၊ ပရိယတ္တိ သာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးမြင့်သိန်း၊ စေတိယင်္ဂဏ ပရိယတ္တိ ဓမ္မာစရိယ ဂဏဝါစက။</li> <li>ဦးမျိုးမြင့်၊ သာသနဓဇသိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးတင်ဦး၊ မူလဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးဟန်ထွန်း၊ စေတိယင်္ဂဏ ပရိယတ္တိ ဓမ္မာစရိယ ဂဏဝါစက နှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးအုန်းဖေ၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးတင်မြင့်၊ စေတိယင်္ဂဏပရိယတ္တိဓမ္မာစရိယ ဂဏဝါစက နှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဆရာတင်၊ စေတိယင်္ဂဏ ပရိယတ္တိ ဓမ္မာစရိယ ဂဏဝါစက။</li> <li>ဦးသန်းမော်၊ ပရိယတ္တိ သာသနဟိတဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇသိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးဖေမြင့်၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးတင်ရွှေ၊ သာသနဓဇသိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးစိန်မောင်၊ စေတိယင်္ဂဏ ပရိယတ္တိ ဓမ္မာစရိယ ဂဏဝါစကနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးညိုမြ၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးဝင်း (၁)၊ မူလဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးထွန်းကြည်၊ သာသနဓဇသိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> </ul> <h3>ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် ဝေါဟာရ စိစစ်ရေးအဖွဲ့</h3> <p>ပါဠိတော်များ၌ အထပ်ထပ်ပါသော ပါဠိဝါကျများကို ပိဋကတ် မြန်မာပြန်ဌာနမှ ထုတ်နှုတ်ပေါင်းစု၍ တင်ပြရာ၊ ထိုတင်ပြသည့် ဝါကျများအနက် တပုဒ်စီ တအုပ်စီ၏ မြန်မာပြန်များကို စိစစ်ဆွေးနွေးသည့် ပါဠိမြန်မာ ဝေါဟာရအစည်းအဝေးကို ၅၉ ကြိမ် စည်းဝေး ဆွေးနွေးခဲ့ပါသည်။ ထိုပါဠိမြန်မာ ဝေါဟာရအစည်းအဝေးသို့ ကြွရောက်ဆွေးနွေး အကြံဉာဏ်ပေးကြသော ပညာရှင်များမှာ—</p> <ol> <li>ဆရာတော်ဦးဉာဏတ္တရ၊ မူလဓမ္မာစရိယ၊ ပဲခူး။</li> <li>ဦးချန်ထွန်း၊ နိုင်ငံတော် ဗုဒ္ဓသာသနာအဖွဲ့ အကျိုးတော်ဆောင်စာရင်းစစ်၊ တရားဝန်ကြီး။</li> <li>ဆရာဉာဏ်၊ နိုင်ငံတော်ဗုဒ္ဓသာသနာအဖွဲ့၊ စာပုံနှိပ်တိုက် ပါဠိပါမောက္ခ စာပြင်မှူးချုပ်။</li> <li>ဦးဘမှီ၊ ပိဋကတ်တော်မြန်မာပြန်ဌာန ဒုတိယအယ်ဒီတာချုပ် (၁)။</li> <li>ဆရာအုပ်၊ ပိဋကတ်တော်မြန်မာပြန်ဌာန ဒုတိယအယ်ဒီတာချုပ် (၂)။</li> <li>ဦးဘိုးလတ် (ဝိဇ္ဇာ)၊ ယဉ်ကျေးမှုဌာနအတွင်းဝန်။</li> <li>ဦးအေးမောင် (မဟာဝိဇ္ဇာ)၊ တက္ကသိုလ် မြန်မာစာပါမောက္ခ။</li> <li>ဦးဘလေး (မဟာဝိဇ္ဇာ)၊ တက္ကသိုလ်ပါဠိပါမောက္ခ။</li> <li>ဦးသာမြတ် (ဝိဇ္ဇာ)၊ ယဉ်ကျေးမှုဌာန ညွှန်ကြားရေးဝန်။</li> <li>ဦးအုန်းရွှေ၊ ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်ဌာန အယ်ဒီတာချုပ်များ၏ အတွင်းရေးမှူး။</li> <li>ဆရာဆိုင်၊ ပိဋကတ်တော်မြန်မာပြန်ဌာန စာတည်း။</li> <li>ဦးထွန်းအောင်၊ ၎င်း။</li> <li>ဦးစိန်၊ ၎င်း။</li> <li>ဦးကြင်မောင်၊ ၎င်း။</li> <li>ဦးအေးမောင်၊ ၎င်း။</li> <li>ဦးကျော်ထွတ်၊ ၎င်း။</li> <li>ဦးစံတင်၊ ၎င်း။</li> </ol> <h3>ဝိနည်းမြန်မာပြန် ပဋိဝိသောဓက ဆရာတော်များ</h3> <table> <tr> <th>အမှတ်</th> <th>ဘွဲ့တော်</th> <th>ဂုဏ်ထူး</th> <th>ကျောင်းတိုက်</th> <th>မြို့နေရပ်</th> </tr> <tr> <td>၁။</td> <td>ဆရာတော်ဦးဉေယျ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>လယ်တီစံကျောင်း</td> <td>ပျဉ်းမနားမြို့။</td> </tr> <tr> <td>၂။</td> <td>။ ဦးဥက္ကဋ္ဌ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>ဗုဒ္ဓတက္ကသိုလ်</td> <td>တောင်တွင်းကြီးမြို့။</td> </tr> <tr> <td>၃။</td> <td>။ ဦးဥတ္တမဗုဒ္ဓိ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>မဟာဇေတဝန်ကျောင်း</td> <td>မုံရွေး။</td> </tr> <tr> <td>၄။</td> <td>။ ဦးကေသရ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>ကျောက်ကာတိုက်</td> <td>ရွှေဘိုမြို့။</td> </tr> <tr> <td>၅။</td> <td>။ ဦးကုဏ္ဍလ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>လောကုတ္တရာသိမ်ဦးတိုက်</td> <td>တောင်ငူမြို့။</td> </tr> <tr> <td>၆။</td> <td>။ ဦးပါလိတ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>မင်းကျောင်း</td> <td>မြစ်သားမြို့။</td> </tr> <tr> <td>၇။</td> <td>ပဋ္ဌာန်းဆရာတော်-ဦးဝိသုဒ္ဓ</td> <td>သကျသီဟမူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>ပါဠိကျောင်း မစိုးရိမ်တိုက်</td> <td>မန္တလေးမြို့။</td> </tr> <tr> <td>၈။</td> <td>ဆရာတော် ဦးစန္ဒဇောတိ</td> <td>အစိုးရဓမ္မာစရိယ</td> <td>ကန်ကြီးကျောင်း</td> <td>မလှိုင်မြို့။</td> </tr> <tr> <td>၉။</td> <td>။ ဦးရာဇိန္ဒ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>စကဝါပင်ကျောင်း သရက်တောတိုက်</td> <td>ရန်ကုန်မြို့။</td> </tr> <tr> <td>၁၀။</td> <td>။ ဦးပညာကိတ္တိ</td> <td>အစိုးရဓမ္မာစရိယ</td> <td>မင်္ဂလာမဏ္ဍိုင်ကျောင်း ဗဟန်း</td> <td>ရန်ကုန်မြို့။</td> </tr> <tr> <td>၁၁။</td> <td>။ ဦးသုဇာတာလင်္ကာရ</td> <td>ပဌမကျော် သကျသီဟနှင့် အစိုးရဓမ္မာစရိယ</td> <td>သီရိမန္တလာကျောင်း ဥယျာဉ်တိုက် ကြည့်မြင်တိုင်</td> <td>ရန်ကုန်မြို့။</td> </tr> <tr> <td>၁၂။</td> <td>။ ဦးဇောတိက</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>ဇမ္ဗူ မိတ်ဆွေကျောင်း ရွှေပိန္နဲကုန်းတိုက်</td> <td>ရန်ကုန်မြို့။</td> </tr> <tr> <td>၁၃။</td> <td>။ ဦးအရိယဝံသ</td> <td>အစိုးရဓမ္မာစရိယ</td> <td>အေးစေတီကျောင်း</td> <td>ရန်ကုန်မြို့။</td> </tr> <tr> <td>၁၄။</td> <td>။ ဦးတိက္ခ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>ပိုးစာတောတိုက်</td> <td>ဟင်္သာတမြို့။</td> </tr> </table> <h3>မြန်မာပြန် ဩသာနသောဓေယျ ပတ္ထပါဌကအဖွဲ့အား အကူအညီပေးသော သတ်ပုံသတ်ညွှန်း ကော်မတီအဖွဲ့</h3> <ol> <li>မုံရွေးဆရာတော် ဦးဥတ္တမဗုဒ္ဓိ-မူလဓမ္မာစရိယ၊ ဝိနည်းမြန်မာပြန် ပဋိဝိသောဓကအဖွဲ့ဝင်၊ မုံရွေး။</li> <li>ဦးဉာဏတ္တရ-မူလဓမ္မာစရိယ၊ ဒီဃနိကာယ် မြန်မာပြန် ပဋိဝိသောဓကအဖွဲ့ဝင်၊ ပဲခူးမြို့။</li> <li>ဦးဝိသုဒ္ဓ၊ ပဌမကျော် သကျသီဟဓမ္မာစရိယ၊ ဝိဇ္ဇာလင်္ကာရ ဆရာတော် ဝန်ဆောင်သံဃအဖွဲ့ အကျိုးတော်ဆောင်၊ မန္တလေးမြို့။</li> <li>ဦးဝိသုဒ္ဓ၊ ပဋ္ဌာန်းဆရာတော်၊ သကျသီဟ မူလဓမ္မာစရိယ၊ ပါဠိကျောင်း၊ မစိုးရိမ်တိုက် မန္တလေးမြို့။</li> <li>ဦးဓမ္မာနန္ဒ၊ မူလဓမ္မာစရိယ၊ ဝန်ဆောင်သံဃအဖွဲ့ဝင် ဆရာတော်၊ မြောင်းမြကျောင်း၊ ပုသိမ်မြို့။</li> <li>ဦးသုဇာတာလင်္ကာရ၊ မြန်မာပြန် ဩသာန သောဓေယျ အဖွဲ့ တာဝန်ခံ၊ ပဌမကျော် သကျသီဟ ဓမ္မာစရိယနှင့် အစိုးရဓမ္မာစရိယ ဆရာတော်၊ ဥယျာဉ်တိုက်၊ ကြည့်မြင်တိုင်၊ ရန်ကုန်မြို့။</li> <li>ဦးချန်ထွန်း နိုင်ငံတော်တရားဝန်ကြီး (သတိုးမဟာသရေစည်သူ)။</li> <li>ဦးလူဖေဝင်း (မဟာဝိဇ္ဇာ) ကမ္ဗည်းကျောက်စာဝန် (သိပ္ပံပျံချီ)။</li> <li>ဦးအေးမောင်၊ (မဟာဝိဇ္ဇာ) (သီရိပျံချီ) မြန်မာစာပါမောက္ခ၊ တက္ကသိုလ်၊ ရန်ကုန်မြို့။</li> <li>ဦးသာမြတ်၊ (ဝိဇ္ဇာ) (သီရိပျံချီ) ယဉ်ကျေးမှုညွှန်ကြားရေးဝန်။</li> <li>ဦးဝန်၊ (မဟာဝိဇ္ဇာ) (ဝဏ္ဏကျော်ထင်) စာတည်းမှူး၊ ဘာသာပြန်နှင့် စာအုပ်ထုတ်ဝေရေးဌာန၊ ရန်ကုန်မြို့။</li> <li>ဦးသိန်းဟန် (မဟာဝိဇ္ဇာ) ပိဋကတ်တိုက်မှူး၊ တက္ကသိုလ်၊ ရန်ကုန်မြို့။</li> <li>ဦးဘိုးလတ် (ဝိဇ္ဇာ) ယဉ်ကျေးမှုအတွင်းဝန်ဟောင်း။</li> <li>ဦးသာတင်၊ သာသနာ့ရောင်ခြည် အယ်ဒီတာ။</li> <li>ဦးဘသန်း (အကျိုးဆောင်)၊ ပရိယတ္တိ သာသနာနုဂ္ဂဟက အမျိုးသား ပဌမကျော် မူလဓမ္မာစရိယ အထက်တန်း မြန်မာဘာသာနှင့် ပါဠိဆရာဟောင်း၊ ဒုတိယစာပြင်မှူးချုပ်၊ နိုင်ငံတော်ဗုဒ္ဓသာသနာအဖွဲ့၊ ပုံနှိပ်တိုက်ဌာန။</li> </ol> <h3>ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် ဩသာန သောဓေယျ ပတ္ထပါဌက အဖွဲ့ဝင် ဆရာတော်များ</h3> <ol> <li>ဦးဓမ္မာနန္ဒ၊ မူလဓမ္မာစရိယ၊ ဝန်ဆောင်သံဃအဖွဲ့ဝင် ဆရာတော်၊ မြောင်းမြကျောင်းတိုက် ပုသိမ်မြို့။</li> <li>ဦးဝိသုဒ္ဓ၊ ပဋ္ဌာန်းဆရာတော်၊ သကျသီဟ မူလဓမ္မာစရိယ၊ ပါဠိကျောင်း၊ မစိုးရိမ်တိုက်၊ မန္တလေးမြို့။</li> <li>ဦးသုဇာတာ လင်္ကာရ၊ ပဌမကျော် သကျသီဟ ဓမ္မာစရိယံနှင့် အစိုးရဓမ္မာစရိယ၊ ဥယျာဉ်တိုက်၊ ကြည့်မြင်တိုင်၊ ရန်ကုန်မြို့။<br> (ထိုအဖွဲ့တွင် ဦးသုဇာတလင်္ကာရ ဆရာတော်က အဖွဲ့၏ တာဝန်ခံအဖြစ်ဖြင့် ဆောင်ရွက်၍ ဒုတိယစာပြင်မှူးချုပ် ဆရာဦးဘသန်းက အကျိုးဆောင်အဖြစ်ဖြင့် ဆောင်ရွက်သည်)။</li> </ol> 5n4kb3nhb1htmrl8oxprp5xmb3whnp0 19124 19123 2025-07-10T01:37:02Z Tejinda 173 19124 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်</b> | previous = [[ပိဋကတ်သုံးပုံပါဠိတော်ကျမ်းများ မိတ်ဆက်]] | previous2 = | next = [[ပါရာဇိကဏ် ပါဠိတော်]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} ===ဝိနယပိဋက=== * [[ပါရာဇိကဏ် ပါဠိတော်|ပါရာဇိကဏ် ပါဠိတော်]] * [[ပါစိတ် ပါဠိတော်|ပါစိတ် ပါဠိတော်]] * [[ဝိနည်း မဟာဝါ ပါဠိတော်|ဝိနည်း မဟာဝါ ပါဠိတော်]] * [[စူဠဝါ ပါဠိတော်|စူဠဝါ ပါဠိတော်]] * [[ပရိဝါ ပါဠိတော်|ပရိဝါ ပါဠိတော်]] ===ဒီဃနိကာယ=== * [[သီလက္ခန် ပါဠိတော်|သီလက္ခန် ပါဠိတော်]] * [[သုတ်မဟာဝါ ပါဠိတော်|သုတ်မဟာဝါ ပါဠိတော်]] * [[ပါထိက ပါဠိတော်|ပါထိက ပါဠိတော်]] ===မဇ္ဈိမနိကာယ=== * [[မူလပဏ္ဏာသ ပါဠိတော်|မူလပဏ္ဏာသ ပါဠိတော်]] * [[မဇ္ဈိမပဏ္ဏာသ ပါဠိတော်|မဇ္ဈိမပဏ္ဏာသ ပါဠိတော်]] * [[ဥပရိပဏ္ဏာသ ပါဠိတော်|ဥပရိပဏ္ဏာသ ပါဠိတော်]] ===သံယုတ္တနိကာယ=== * [[သဂါထာဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်|(က) သဂါထာဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်]] * [[နိဒါနဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်|(ခ) နိဒါနဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်]] * [[ခန္ဓဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်|(က) ခန္ဓဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်]] * [[သဠာယတနဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်|(ခ) သဠာယတနဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်]] * [[မဟာဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်|မဟာဝဂ္ဂ သံယုတ် ပါဠိတော်]] ===အင်္ဂုတ္တရနိကာယ=== * [[ဧကကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(က) ဧကကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[ဒုကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ခ) ဒုကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[တိကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ဂ) တိကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[စတုက္ကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ဃ) စတုက္ကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[ပဉ္စကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(က) ပဉ္စကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[ဆက္ကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ခ) ဆက္ကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[သတ္တကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ဂ) သတ္တကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[အဋ္ဌကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(က) အဋ္ဌကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[နဝကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ခ) နဝကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[ဒသကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ဂ) ဒသကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] * [[ဧကာဒသကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်|(ဃ) ဧကာဒသကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်]] ===ခုဒ္ဒကနိကာယ=== * [[ခုဒ္ဒကပါဌ ပါဠိတော်|(က) ခုဒ္ဒကပါဌ ပါဠိတော်]] * [[ဓမ္မပဒပါဠိတော်|(ခ) ဓမ္မပဒပါဠိတော်]] * [[ဥဒါန်းပါဠိတော်|(ဂ) ဥဒါန်းပါဠိတော်]] * [[ဣတိဝုတ်ပါဠိတော်|(ဃ) ဣတိဝုတ်ပါဠိတော်]] * [[သုတ္တနိပါတ် ပါဠိတော်|(င) သုတ္တနိပါတ် ပါဠိတော်]] * [[ဝိမာနဝတ္ထု ပါဠိတော်|(က) ဝိမာနဝတ္ထု ပါဠိတော်]] * [[ပေတဝတ္ထုပါဠိတော်|(ခ) ပေတဝတ္ထုပါဠိတော်]] * [[ထေရဂါထာ ပါဠိတော်|(ဂ) ထေရဂါထာ ပါဠိတော်]] * [[ထေရီဂါထာ ပါဠိတော်|(ဃ) ထေရီဂါထာ ပါဠိတော်]] * [[ထေရာပဒါန် ပါဠိတော်|ထေရာပဒါန် ပါဠိတော်]] * [[ထေရီအပဒါန် ပါဠိတော်|(က) ထေရီအပဒါန် ပါဠိတော်]] * [[ဗုဒ္ဓဝင် ပါဠိတော်|(ခ) ဗုဒ္ဓဝင် ပါဠိတော်]] * [[စရိယာပိဋက ပါဠိတော်|(ဂ) စရိယာပိဋက ပါဠိတော်]] * [[ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ္ဂ ပါဠိတော်|ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ္ဂ ပါဠိတော်]] * [[မိလိန္ဒပဥှာ ပါဠိတော်|မိလိန္ဒပဥှာ ပါဠိတော်]] ===အဘိဓမ္မပိဋက=== * [[ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်|ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်]] * [[ဝိဘင်းပါဠိတော်|ဝိဘင်းပါဠိတော်]] * [[ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်|(ခ) ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်]] * [[ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်|ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်]] <h3>ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်</h3> <h3>နိဒါန်း</h3> <p>ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးသခင် အစိန္တေယျ အာနုဘာဝ (မကြံစည်နိုင်သော တန်ခိုးဂုဏ်) နှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော ဘုရားရှင်၏ သာပုက္ကံသိက ကိုယ်တော်တိုင် ထုတ်ဆောင် ဟောကြားတော်မူသော ပါဠိတော်ဓမ္မသည်-</p> <ul> <li>ဓမ္မဂမ္ဘီရ၊ အကြောင်း၏ နက်နဲခြင်း။</li> <li>အတ္ထဂမ္ဘီရ၊ အကျိုး၏ နက်နဲခြင်း။</li> <li>ဒေသနာဂမ္ဘီရ၊ ပညတ်တင်ထား ဟောကြားပုံ၏ နက်နဲခြင်း။</li> <li>ပဋိဝေဓဂမ္ဘီရ၊ ထိုးထွင်းသိမြင်သော အသိဉာဏ်၏ နက်နဲခြင်း ဟု ဆိုအပ်သော ဂမ္ဘီရလေးပါး၊</li> </ul> <p>သဒ္ဒဂမ္ဘီရ၊ သဒ္ဒါ၏ နက်နဲခြင်း။<br> အတ္ထဂမ္ဘီရ၊ အနက်၏ နက်နဲခြင်း။<br> သဒ္ဒတ္ထဂမ္ဘီရ၊ သဒ္ဒါအနက် ၂-ပါးစုံ၏ နက်နဲခြင်း။ အဓိပ္ပါယဂမ္ဘီရ၊ အဓိပ္ပါယ်၏ နက်နဲခြင်း ဟု ဆိုအပ်သော ဂမ္ဘီရလေးပါး တည်းဟူသော အစိန္တေယျ (မကြံစည်နိုင်သော) ဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံတော်မူပေ၏၊ ဤသို့လျှင် အစိန္တေယျ အာနုဘာဝဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော ဒေသက (တရားဟော ပုဂ္ဂိုလ်) ဖြစ်သော ဘုရားရှင်၏ ဒေသဗ္ဗဓမ္မ (ဟောအပ်သောတရား) ဖြစ်သော-</p> <p>နာနာနယဝိစိတြ ပါဠိတော်ဓမ္မကို ယထာဘူတ (ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ) ယထာသဘာဝ (သဘာဝအားလျော်စွာ) ဒေသကအာဘော်ကျအောင် ထင်ရှား သိရှိနိုင်ရန်မှာ လွယ်ကူသော အရာ မဟုတ်ပါပေ။</p> <p>ထိုသို့ မလွယ်ကူသည့်အားလျော်စွာ ထိုထိုပါဠိတော်များ၏ အဖွင့်ဖြစ်သော အဋ္ဌကထာ ဋီကာ ဝဏ္ဏနာ ဒီပနီ အလီလီအစုစု အနုမဓုတခန်း လင်္ကာသန်း ယောဇနာ အဖြာဖြာသော ဂဏ္ဌိကျမ်းတို့ကို အပန်းတကြီးပင် ဆင့်ကာဆင့်ကာ နောင်လာနောက်သားတို့အတွက် ဖွင့်ဆို ရေးသားတော်မူခဲ့ကြပေသည်။ ပါဠိတော်ဓမ္မနှင့် တကွ ဖွင့်ဆိုရေးသားတော်မူခဲ့ကြသော အဖွင့်သံဝဏ္ဏနာ အဖြာဖြာသော ကျမ်းတို့မှာလည်း အနန္တကမ္ဘာတို့၌ သေဋ္ဌဘာသာ (အမြတ်ဆုံးသောဘာသာ)၊ မူလဘာသာ (အမြစ်အရင်းဖြစ်သော ဘာသာ) ဟု ခေါ်ဆိုအပ်သော ပါဠိမာဂဓဘာသာဖြင့်သာ အစဉ်မပြတ် တည်ရှိခဲ့ကြသဖြင့် မိမိတို့ဒေသအလိုက် ဘာသာအသီးအသီး ရှိနေကြသောသူတို့မှာ မိမိတို့ မျိုးရိုးဘာသာဖြင့် အားပါးတရ သဘာဝကျကျ သိရှိနိုင်ခွင့်ကို စင်စစ်မရရှိခဲ့ကြချေ။</p> <p>ဘုရားရှင် ကရုဏာရွှန်းထားလျက် ဟောကြားတော်မူအပ်သော ပိဋကတ်သုံးပုံ ပါဠိတော်ဓမ္မတို့မှာ “အရဟတ္တေန ဒေသနာယ ကုဋံ ဂဏ္ဌိ” ဟူသော ဓမ္မပဒ အဋ္ဌကထာ မိန့်ဆိုချက်နှင့်အညီ ဝိမုတ္တိ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿန အနုပါဒိသေသ နိဗ္ဗာန် မျက်မှောက်ပြုရေးကိုသာ ရည်ရွယ်ချက်ထားရင်း ရှိသည်ကား မှန်၏။ သို့ရာတွင် ထိုဝိမုတ္တိ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿန အနုပါဒိသေသ နိဗ္ဗာန် မျက်မှောက်ပြုရေး၌ များစွာ အထောက်အပံ့ ဖြစ်သော ကျန်းမာရေး ချမ်းသာရေး ကြီးပွါးရေး စီးပွါးရေး ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေး နေထိုင်စားသောက်ရေး အသိတရားလုံလောက်ရေး လိမ္မာရေး အစရှိသည့် မျက်မှောက်ဘဝ ကောင်းစားရေး ပေါင်းများစွာတို့သည်လည်း ထိုပိဋကတ်တော် တည်းဟူသော ပါဠိဓမ္မ၌ပင် အပြည့်အစုံ ပါဝင်ပြီးဖြစ်သဖြင့် မည်သူမဆို လောက၏ လုံလောက်သော အကျိုးတရားများကို ခံစားလိုပါက ဘုရားဟော ပိဋကတ်တော်ကိုလည်း မျက်နှာလွှဲထား သင့်သည်မဟုတ်ပေ။</p> <p>သို့သော်လည်း ယင်းဘုရားဟောပိဋကတ်တော်များမှာ ပါဠိဘာသာဖြင့်သာ တည်ရှိနေသောကြောင့် ပါဠိဘာသာကို မတတ်မြောက်သော ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံရှိ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် လူများစု အဖို့မှာကား ပိဋကတ်တော်က ညွှန်ပြထားသော လောကကောင်းစားရေးနှင့် လောကနှင့် မဆက်စပ်သော ဘဝလွတ်မြောက်ရေးများအတွက် ပါဠိတတ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တဆင့်ဟောချက်မျှဖြင့်သာ တင်းတိမ် ရောင့်ရဲလျက် သိသင့်သမျှကိုပင် စုံလင်စွာမသိရပဲ ရှိခဲ့လေသည်။</p> <p>သို့ဖြစ်၍ ဘုရားဟော ပိဋကတ်တော် အရသာများကို လွယ်ကူစွာ သုံးဆောင် မှီဝဲနိုင်ကြစေရန်၎င်း၊ ပါဠိမာဂဓ ပိဋကတ်ကျမ်းဂန်များကို သင်ယူလေ့လာပို့ချရာတွင် လွယ်ကူစွာ သင်ယူပို့ချ နားလည်နိုင်ကြစေရန်၎င်း၊ ရှေးရှေး ဆရာကြီးများသည် မြန်မာပြန်မှီရာ နိကာယ် ခေါ် နိဿယကျမ်းများကို မိမိတို့ရိုးရာ ဒေသဘာသာဖြင့် ရေးသား ပြန်ဆိုတော်မူခဲ့ကြသည်၊ ရှေးရှေး ဆရာကြီးများ၏ ကျေးဇူးသည် အထူးကြီးမားလှပေစွ။</p> <h3>ပါဠိဘာသာမှ မြန်မာဘာသာသို့ ပြန်ဆိုနည်း</h3> <p>ထိုထို နိဿယ ဘာသာပြန်တို့မှာ—</p> <ol> <li>ပါဠိတချက် အနက်တချက်ဖြင့် ပြန်ဆိုနည်း။</li> <li>ပါဠိမဖက် မြန်မာသက်သက်ဖြင့် ပြန်ဆိုနည်း။</li> </ol> <p>ဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိခဲ့ရာ ပဌမနည်းသည် ထိုထိုပါဠိ အဋ္ဌကထာ ဋီကာ နိဿယကျမ်းမျိုးပင် ဖြစ်၍ ဒုတိယနည်းမှာမူ ငါးရာ့ငါးဆယ် ဇာတ်ဝတ္ထု ဇာတ်ကြီးဆယ်ဘွဲ့ဝတ္ထု၊ မိလိန္ဒပဉှာဝတ္ထု စသော ကျမ်းမျိုးပင် ဖြစ်သည်။ ထိုနှစ်နည်းတွင် ပါဠိတချက် အနက်တချက် ပြန်ဆိုသော ပဌမနည်းမှာ ဗာလလူမိုက် ပဏ္ဍိတပညာရှိဟု နှုတ်တွင်တက်၍ အဘိဓာန်ကျမ်းကြီး တစ်စောင်ကို အာဂုံဆောင် ကျက်၍ ထားရသကဲ့သို့ ပါဠိမာဂဓ ဘာသာကို သင်ယူရာ၌ အလွန် ကျေးဇူးများခဲ့ရကား ရဟန်း သာမဏေများ ယနေ့ထက်တိုင် သင်ယူပို့ချ လေ့လာနေကြဆဲပင် ဖြစ်သည်၊ ထိုသင်ပုံနည်းဖြင့်ပင် ပါဠိပိဋကတ်ကျမ်းဂန်များကို တတ်မြောက်လိမ္မာတော်မူခဲ့ကြလေသည်။</p> <p>သီဟိုဠ် ယိုးဒယား ကမ္ဗောဒီးယား စသော ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် နိုင်ငံများ၌လည်း မိမိတို့ရိုးရာ ဒေသဘာသာဖြင့်ပင် ပိဋကတ်ကျမ်းဂန်များကို သင်ယူပို့ချ လေ့လာခြင်းဖြင့် တတ်မြောက် လိမ္မာတော်မူခဲ့ကြလေသည်။ ဒုတိယနည်းမှာ သင်ယူပို့ချရာ၌ အသုံးနည်း၍ အများအားဖြင့် ပါဠိမာဂဓဘာသာကို မတတ်မြောက် မကျွမ်းကျင်ကြသော လူပုဂ္ဂိုလ်များ ကြည့်ရှုစာအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြုခဲ့ကြလေသည်။</p> <h3>ဘာသာပြန်နည်းတမျိုး</h3> <p>ဘာသာတပါးမှ ဘာသာတပါးသို့ ပြန်ဆိုရာ၌—</p> <ol> <li>တိုက်ရိုက် ပြန်ဆိုနည်း။</li> <li>ဆီလျော်အောင် ပြန်ဆိုနည်း။</li> </ol> <p>ဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိပြန်ရာ ပဌမနည်းမှာ နိဿယ ပြန်ဆိုနည်းပင် ဖြစ်၍ (ပါဠိကို ဖြုတ်ထားသော ငါးရာ့ငါးဆယ် ဇာတ်ဝတ္ထု ပြန်နည်းမျိုးလည်း ပါဝင်သည်) ဒုတိယနည်းမှာကား သံဝေဂဝတ္ထု၊ မာလာလင်္ကာရ ဝတ္ထု စသည်နှင့် ပါဠိ အဋ္ဌကထာ ဋီကာတို့မှ ဆီလျော်အောင် အဓိပ္ပါယ်ကို ယူ၍ ကိုးကား ရေးသားထားသော ထိုထို ဒီပနီ ပကာသနီ စသော စကားပြေ ကျမ်းမျိုးပင် ဖြစ်သည်။</p> <h3>ဤဘာသာပြန်ဖြစ်ပေါ်လာရခြင်း၏အကြောင်း</h3> <p>ပြဆိုခဲ့သည့်အတိုင်း မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားတော်မူအပ်သော မာဂဓ ပါဠိပိဋကတ်တော်တွင် မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း နည်းလမ်းကောင်းများအပြင် ပစ္စုပ္ပန် သံသရာ နှစ်ဖြာသော ဘဝတို့၌ အကျိုးများပြားစေနိုင်သည့် လောကရေး ဓမ္မရေး ရာဇရေးတို့တွင် အလေးဂရုပြု၍ လိုက်နာ ကျင့်သုံးရန်အတွက် အချက်အလက်တို့လည်း အကြောင်းသက်ဆိုင်ရာ အများအပြား ပါဝင်လျက်ရှိသော်လည်း ပါဠိဘာသာကို မတတ်ကျွမ်းမှု ပါဠိဘာသာ၌ မကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် ရတနာထုပ် လက်ဝယ်ထား၍ မသုံးဆောင် မခံစားနိုင်သကဲ့သို့ ဖြစ်နေရသော ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် သူတော်စင် အများတို့အား ရတနာ ပတ္တမြားလုံးကို မြေဖုံးနေရာမှ အများသုံးဘို့ ထုတ်ဖော်ပေးသည့်အလား ထိုပိဋကတ်သုံးပုံ ပါဠိတော် အစေ့စေ့ကို မိမိတို့ ရိုးရာဖြစ်သော မြန်မာဘာသာ သက်သက်ဖြင့် ပြန်ဆိုရေးသားစေရပါမူ ထိုပါဠိဘာသာ၌ မကျွမ်းကျင်နိုင်သော ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် သူတော်စင် အများတို့အတွက် အလွန် အကျိုးများလေရာ၏ ဟု သဒ္ဓါတရား သမ္မာဆန္ဒတရား ရှေ့ထားကာ ကောင်းစွာ စဉ်းစားဆင်ခြင်မိသော ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော် ဝန်ကြီးချုပ် ဦးနုသည် ၁၃၁၂-ခု ဒုတိယဝါဆိုလတွင် မိမိနေအိမ်၌ သိဒ္ဓိမင်္ဂလာ ပရိတ်တော်အဖွဲ့ကို ဖွဲ့စည်းတည်ထောင်ရန် တိုင်ပင်ဆွေးနွေးကြစဉ် အခါကပင် ပိဋကတ်ပါဠိတော်များကို အကုန်အစင် မြန်မာဘာသာ ပြန်ဆိုခြင်း ဗုဒ္ဓဝင်ကျမ်းကြီးကို ရေးသားခြင်း ပိဋကတ်သုံးပုံ ပါဠိမြန်မာ အဘိဓာန်ကျမ်းကြီး စီရင်ခြင်းတို့ကို ပြုလုပ်ဆောင်ရွက်ရန်အတွက် စီမံစေလိုကြောင်းနှင့် သာသနာရေးဝန်ကြီး ဦးဝင်းအား တိုက်တွန်းစကား ပြောကြားသည့်အတိုင်း သာသနာရေးဝန်ကြီး၏ အစီအမံဖြင့် နိုင်ငံတော်အစိုးရ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်အရ ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော် သမ္မတကြီးက ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် စီစဉ်ရေး ကော်မတီ တရပ်ကို သတ်မှတ်ဖွဲ့စည်းလိုက်လေသည်။</p> <p>ထို ကော်မတီတွင်—</p> <ul> <li>(၁) အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ မဟာစည် ဆရာတော် (နာယက)။</li> <li>(၂) အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဒေါက်တာဦးလင်း (ပဌမဥက္ကဋ္ဌ)။</li> <li>(၃) သာသနာ့ညွှန်ကြားရေးဝန် ပဌမကျော် ဦးကြီးဖေ (ဒုတိယဥက္ကဋ္ဌ)။</li> <li>(၄) ပါဠိပါမောက္ခ စာပြင်မှူးချုပ် ဆရာဉာဏ်။</li> <li>(၅) သာသနာရေး အထူးအရာရှိ ဦးဘဆွေ (အကျိုးတော်ဆောင်)။</li> <li>(၆) ပရိယတ္တိ သာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယ ကျမ်းပြုဆရာကြီး မေဓာဝီ ဆရာဆိုင်။</li> <li>(၇) ပဌမကျော် ဦးသန့်စင်။</li> <li>(၈) သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ သာသနာရေး အရာရှိ ဦးခင်မောင်လင်း (တွဲဖက်အကျိုးဆောင်) တို့ ပါဝင်ကြသည်။</li> </ul> <p>ထိုကော်မတီသည် (၇) ကြိမ်တိုင်တိုင် စည်းဝေး ဆွေးနွေး တိုင်ပင်ကြပြီးမှ ပိဋကတ်တော်ကို မြန်မာဘာသာသို့ ပြန်ဆိုရန် ဗုဒ္ဓဝင်ကျမ်းကြီး ရေးသားပြုစုရန်နှင့် ပိဋကတ်သုံးပုံလာ ပါဠိမြန်မာ အဘိဓာန် ကျမ်းကြီးကို စီရင်ရန် သင့်လျော်ကြောင်းတို့ကို တညီတညွတ်တည်း ဆုံးဖြတ်ချက်ချကြ၍ မည်သို့ မည်ပုံ ပြန်ဆိုရေးသား ပြုစုရမည်ဟူသော စီမံကိန်းအသီးသီးနှင့်တကွ ထိုဆုံးဖြတ်ချက်ကို နိုင်ငံတော်ဝန်ကြီးချုပ်ထံ တင်ပြရာ၊ ဝန်ကြီးချုပ်ကလည်း သဘောတူညီသဖြင့် ထိုကိစ္စအရပ်ရပ်ကို ကောင်းစွာ ဆောင်ရွက်နိုင်မည့် စာပြုစာတည်း ဆရာများ ရရှိရေးအတွက် အောက်ပါ ပုဂ္ဂိုလ်ငါးဦး ပါဝင်သော ရွေးချယ်ရေး အဖွဲ့ငယ် တရပ်ကို သတ်မှတ်ဖွဲ့စည်းခဲ့လေသည်။</p> <ol> <li>သာသနာရေး ဝန်ကြီး ဦးဝင်း။</li> <li>နိုင်ငံတော် တရားဝန်ကြီးချုပ် သတိုးသီရိသုဓမ္မ ဦးသိမ်းမောင်။</li> <li>အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဆရာလင်း။</li> <li>သာသနာ့ညွှန်ကြားရေးဝန် ပဌမကျော် ဦးကြီးဖေ (အကျိုးဆောင်)။</li> <li>သာသနာရေး အထူးအရာရှိ ဦးဘဆွေ။</li> </ol> <p>ဤအဖွဲ့ငယ်က ရှေးဦးစွာ အယ်ဒီတာချုပ် ရာထူးအတွက် အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဒေါက်တာ ဦးလင်းအား ရွေးချယ် တင်မြှောက်၍ ကျန် စာပြု စာတည်း ဆရာများ ရွေးချယ်ခန့်ထားရေးကိစ္စကိုမူ နိုင်ငံတော်အစိုးရ ရာထူးဝန် အဖွဲ့သို့ လွှဲအပ်ခဲ့ရာ ရာထူးဝန်အဖွဲ့က အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဒေါက်တာ ဦးလင်း ပဌမကျော် ဦးကြီးဖေ တို့နှင့် တိုင်ပင်၍ စာမေးပွဲ ပြုလုပ်စမ်းသပ်ကာ အဆိုပါ စာပြု စာတည်း ဆရာများကို ရွေးချယ်ခဲ့လေသည်။ ထို့နောက် ၁၉၅၁-ခု၊ အောက်တိုဘာလ ၁-ရက်နေ့မှ စ၍ ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်ဌာနကို တည်ထောင်ဖွင့်လှစ်ခဲ့လေသည်။</p> <h3>မြန်မာ့ဂတိသို့ လိုက်၍ ပြန်ဆိုသင့်ခြင်း</h3> <p>ဘာသာပြန်ဆိုသည်ကား ဘာသာတပါးမှ ဘာသာတပါးသို့၎င်း၊ ဝေါဟာရတပါးမှ ဝေါဟာရ တပါးသို့၎င်း၊ ပြောင်းလွှဲ ပြန်ဆိုရေးသားထားခြင်းမျိုးပင် ဖြစ်လေသည်။ ဘာသာတမျိုးမျိုး၌ ၎င်းတို့၏ ဓလေ့ထုံးစံ အသုံးအနှုန်း ဝေါဟာရ တမျိုးစီ ရှိကြမြဲဖြစ်ရာ၊ ပါဠိမှာ ပါဠိအသွား မြန်မာမှာ မြန်မာအသွား အင်္ဂလိပ်မှာ အင်္ဂလိပ်အသုံး စသည်ဖြင့် ကိုယ့်ဂတိနှင့်ကိုယ်၊ သူ့အလိုလိုပင် ဝေါဟာရ သိရှိပြီး ဖြစ်နေတော့၏။ ထို့ကြောင့် ပါဠိကို မြန်မာအသွားသော်၎င်း၊ မြန်မာကို ပါဠိအသွားသော်၎င်း၊ ပြန်ဆိုရေးသားပါလျှင် အဆီအငေါ်မတည့် ဖြစ်ပေမည်။</p> <p>ဥပမာဆိုသော် “စီဝရေန တံ အစ္ဆာဒေသာမိ” ဟူသော ပါဠိတော်ကို ပါဠိဂတိသို့ လိုက်၍ “ထိုရဟန်းကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအံ့” ဟု ပြန်ဆိုလျှင် ဓာတ်ပစ္စည်း ဝိဘတ်နှင့် သဒ္ဒါ၏အနက်အရ ပါဠိအချိုးအစား ကျမည်ဖြစ်သော်လည်း မြန်မာ့နားတွင်ကား ထွေးလုံးရစ်ပတ်သာ ဖြစ်နေ၍ “ထိုရဟန်းအား သင်္ကန်းလှူအံ့၊ သင်္ကန်းလှူမည်” ဟု မြန်မာအသွားကျ ပြန်ဆိုမှသာ အလွယ်တကူ နားလည်ကြလိမ့်မည်ဖြစ်သကဲ့သို့တည်း။ ထို့ကြောင့် ဘာသာပြန်ဆိုရာ၌ မူရင်းဘာသာ အသုံးအနှုန်းသို့ မလိုက်ပဲ ပြောင်းလဲပြန်ဆိုရမည့် ဘာသာအသုံးအနှုန်းအတိုင်းသာ ဘာသာပြန်ဆိုဘို့ရန်မှာ အရေးအကြီးဆုံးပင် ဖြစ်သည်ဟု ကြိုတင် သတိချပ်ထားသင့်ပါသည်။</p> <h3>ဤဘာသာပြန်ကို ပြန်ဆိုရခြင်း</h3> <p>ရှေးရှေး ဆရာကြီးများသည် မြန်မာဘာသာပြန် အမျိုးမျိုးတို့ကို ပြန်ဆိုရေးသားကြပြီးဖြစ်၍ ဤဘာသာပြန်ကို ပြန်ဆိုရေးသားဘို့ လိုပါသေးသလော စောကြောမေးမြန်းဖွယ် ရှိလေသည်။ ပြန်ဆိုပြီးရှိသည်မှာ မှန်ပေသည်၊ သို့ရှိပြီးဖြစ်သော်လည်း ရှေးကျသော ပေါရာဏ အသုံးအနှုန်းတို့ဖြင့် ပြန်ဆိုထားခြင်းကြောင့် ကျေနပ်ရောင့်ရဲခြင်း မရှိသေး၍ ဤဘာသာပြန်ကို ထပ်မံ၍ ပြန်ဆိုရခြင်း ဖြစ်သည်ဟု တိုတိုပင် ဖြေဆိုရပေမည်။ ထိုစကား မှန်ပေသည် ဝေါဟာရ စကားအသုံးအနှုန်းတို့မည်သည်....</p> <p>“ဝေါဟာရဝိသယော သဒ္ဓေါ၊ ဘူတာ ဘူတတ္ထဝါစကော။<br> လောကသင်္ကေတသာဓနတ္ထာ၊ သဒ္ဓေါ နေကန္တ ဘူတိကော”။</p> <p>ဟု သတ္ထဘေဒစိန္တာ ဆရာ ဆိုသည့်အတိုင်း ပုံသေကားချ တနေရာတည်းဖြင့် တည်နေရိုးမရှိခဲ့ပေ၊ အစဉ်အမြဲ ပြောင်းလဲ ဖောက်ပြန် ရွှေ့လျော လှုပ်ရှား၍သာ နေရိုးဓမ္မတာ ဖြစ်ပေသည်။ ရှေးခေတ်အခါက ခေါ်ဝေါ်သုံးစွဲခဲ့သော စကားအသုံးအနှုန်းများမှာ ရှေးခေတ် လူများအတွက် လွယ်ကူစွာ နားလည်သဘောပေါက်ခဲ့ကြသော်လည်း ယခုခေတ်လူများအတွက်မှာမူကား စကားထူး စကားဆန်း ဖြစ်ပြီး၊ နားလည်သဘောပေါက်ဘို့ လွယ်ကူခြင်း မရှိခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့်ပင် (ဥပ္ပဋိပါဋိယာ၊ ကျိတကျု အားဖြင့်၊ ပါမင်္ဂံ၊ ဦးညွှတ်) ဟု ပြန်ဆိုထားသော ရှေးခေတ်ဘာသာပြန် နိဿယများကို ယခုခေတ်လူတို့အနေနှင့် နားလည်သဘောပေါက်ဘို့ရန် မလွယ်ကူကြောင်း အကဲခတ်နိုင်ကြပေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ရှေးခေတ် နိဿယကြီးများကို ယခုခေတ်အသုံးအနှုန်းဖြင့် ပြန်လည် ရေးသားကြရအချိန်တန်ပြီ ဟု ဆရာ့ဆရာကြီးများ အကြံဖြစ်ခဲ့ကြဖူးလေပြီ။ သို့ဖြစ်၍ ဋီကာကျော်ခေါ် အဘိဓမ္မတ္ထဝိဘာဝနီ ကျမ်းပြုဆရာသည်—</p> <p>ပေါရာဏေဟိ အနေကာပိ၊ ကတာ ယာ ပန ဝဏ္ဏနာ။<br> န တာဟိ သက္ကာ သဗ္ဗတ္ထ၊ အတ္ထော ဝိညာတဝေ ဣဓ။<br> တသ္မာ လီနပဒါနတ္ထ၊ သာဓိပ္ပါယံ မဟာပယံ။<br> ဝိဘာဝေန္တော သမာသေန၊ ရစယိဿာမိ ဝဏ္ဏနံ။</p> <p>(ရှေးဆရာကြီးတို့သည် အဘိဓမ္မတ္ထသင်္ဂဟကျမ်း၏ အဖွင့်ဋီကာ ကျမ်းများစွာတို့ကို ရေးသားခဲ့ကြသော်လည်း ထိုဋီကာကျမ်းတို့ဖြင့် ဤအဘိဓမ္မတ္ထသင်္ဂဟကျမ်း၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်တို့ကို လွယ်ကူစွာ သိဘို့ရန် မစွမ်းနိုင်ခဲ့၊ ထို့ကြောင့်ပင် ဤအဘိဓမ္မတ္ထသင်္ဂဟကျမ်း၌ ကွယ်ဝှက်သော ပုဒ်တို့၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို ပေါ်လွင် ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြ၍ အကျဉ်းချုပ်အားဖြင့် ဋီကာသစ် (ဋီကာကျော်) ကို ရေးသားမည်) ဟု မိန့်ဆိုခဲ့ရသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p>ဤသို့သော အကြောင်းတို့ကို ထောက်ထား၍ ခေတ်အားလျော်စွာ ပိဋကတ်အရသာများကို သုံးဆောင် ခံစားနိုင်ကြစေရန် ဤဘာသာပြန်ကို ပြန်ဆိုရေးသားရခြင်း ဖြစ်လေသည်။</p> <h3>ဌာနပြောင်းလွှဲခြင်း</h3> <p>ဖော်ပြခဲ့ပြီးသော ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် စီစဉ်ရေး ကော်မတီကို ဖွဲ့စည်း၍ ၎င်းကော်မတီက ရေးဆွဲသော စီမံကိန်းများအရ ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်ဌာနကို တည်ထောင်ဖွင့်လှစ်ပြီးမှ ဤဌာနကို</p> <ul> <li>(၁) သတိုးသီရိသုဓမ္မ သူဌေးကြီး ဆာဦးသွင် (ပဌမဥက္ကဋ္ဌ)၊</li> <li>(၂) သတိုးသီရိသုဓမ္မ နိုင်ငံတော် တရားဝန်ကြီးချုပ် ဦးသိမ်းမောင် (ဒုတိယဥက္ကဋ္ဌ)၊</li> <li>(၃) သတိုးမဟာသရေစည်သူ တရားဝန်ကြီး ဦးချန်ထွန်း (အကျိုးတော်ဆောင်)၊</li> <li>(၄) သာသနာရေး အထူးအရာရှိ ဦးဘဆွေ (တွဲဖက်အကျိုးတော်ဆောင်) စသည်တို့ ပါဝင်သော နိုင်ငံတော် ဗုဒ္ဓသာသနာအဖွဲ့ကြီးသို့ လွှဲပြောင်းအပ်နှင်းခဲ့လေသည်။</li> </ul> <p>ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်ဌာနတွင်လည်း သတ်မှတ်ထားရင်း ဖြစ်သော ဆောင်ရွက်ရမည့် ကိစ္စကြီးသုံးရပ် ရှိလေရာ ထိုသုံးရပ်လုံး၌ပင် အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဒေါက်တာ ဦးလင်းအား ကျေနပ်စွာ စီမံအုပ်ချုပ်စေရန် တာဝန်လွှဲအပ်ချက်အရ စာပြုစာတည်း အယ်ဒီတာ အစုံအလင်ဖြင့် အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဒေါက်တာဦးလင်းကိုယ်တိုင် တာဝန်ခံ၍ အစစ မလစ်ဟင်းစေရပဲ အားထုတ်ပြုစု တည်းဖြတ်လာခဲ့ကြလေသည်။</p> <p>ဤနိဒါန်း စာမျက်နှာ (၃-၄) တွင် ဖော်ပြခဲ့ပြီးသော ဘာသာပြန်နည်းအမျိုးမျိုးတို့တွင် ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်ဌာနက ပြန်ဆိုသော ဤဘာသာပြန်ကား တိုက်ရိုက် ပြန်ဆိုနည်း မြန်မာသက်သက် ပြန်ဆိုနည်းမျိုးပင် ဖြစ်သည်။ သို့ပြန်ဆိုရာ၌—</p> <ol> <li>ပါဠိတော်၏ သဘော အဓိပ္ပါယ်ကို ထိရောက်စေခြင်း။</li> <li>မြန်မာအသွားနှင့် နီးကပ်နိုင်သမျှ နီးကပ်စေခြင်း။</li> <li>ဝေါဟာရကျဉ်း၍ အဓိပ္ပါယ်ပေါ်လွင်စေခြင်း။</li> <li>စကားအသုံးအနှုန်း ထယ်ဝါ ခန့်ညားစေခြင်း။</li> </ol> <p>ဟူသော အချက်များကို အဓိကထား၍ ပြန်ဆိုခဲ့လေသည်။ ဤနည်းဖြင့် ဘာသာပြန်ဆိုလာခဲ့ကြရာ ပြီးစီးသမျှသော ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်များကို ထပ်မံ သုံးသပ်ပြင်ဆင်တော်မူနိုင်ကြစေရန် ကျေးဇူးရှင် အဘိဓဇ မဟာရဋ္ဌဂုရု ဘွဲ့တံဆိပ်တော်ရ ဆဋ္ဌသံဂါယနာ မဟာနာယက ညောင်ရမ်း ဆရာတော်ဘုရားကြီး ကြီးမှူးတော်မူသော (ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော် အရပ်ရပ်ရှိ ပိဋကတ္တယဆေက ပိဋကတ္တယပါရဂူ ဓမ္မာစရိယ ဆရာတော်တို့ ပါဝင်သည့်) ဆဋ္ဌသံဂါယနာ ဝန်ဆောင်သံဃအဖွဲ့သို့ တင်သွင်းခဲ့လေသည်။</p> <p>အဆိုပါ ဝန်ဆောင်သံဃအဖွဲ့ဝင် ဆရာတော်ဘုရားတို့ကလည်း ဤပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်များကို အကြောင်းအားလျော်စွာ သံဂါယနာပင် တင်နိုင်ကြရန် ရည်သန်တော်မူကြပြီးလျှင် “ကောင်းစေလိုလျှင် အကြိမ်ကြိမ် တည်းဖြတ်ပြင်ဆင်ရမည်” ဟူသော ထုံးအရ မြန်မာပြန် ပဋိဝိသောဓကအဖွဲ့အား အကူအညီပေးသော ဝေါဟာရ စီစဉ်ရေးအဖွဲ့နှင့် မြန်မာပြန် ပဋိဝိသောဓကအဖွဲ့ ခေါ် (တဖန်ပြန်လည် ပြင်ဆင်သော) စာပြင်အဖွဲ့ကို အသီးသီး ဖွဲ့စည်းစေပြီး၍ တဖန် ပြင်ဆင်တော်မူခဲ့ကြသည်။ ထိုမြန်မာပြန် ပဋိဝိသောဓကအဖွဲ့ဝင် ဆရာတော်များ သုတ်သင်ပြင်ဆင်ပြီးမူကိုပင် အဆုံးသတ် ပြင်ဆင်သော သဘောဖြင့် ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် ဩသာနသောဓေယျ ပတ္ထပါဌကအဖွဲ့ကိုလည်း ပါဠိမြန်မာ နှစ်ဘာသာ ကျွမ်းကျင်၍ ပြင်ဆင်ရေးဘက်က အားထားလောက်သော ဆရာတော်များကို ရွေးကောက် ဖွဲ့စည်းစေပြီးလျှင် အဆုံးသတ် ပြင်ဆင်တော်မူခဲ့ကြသည်။</p> <p>ထိုသို့ ဩသာနအဖွဲ့ဝင် ဆရာတော် အရှင်မြတ်တို့က အဆုံးသတ် ပြင်ဆင်တော်မူကြရာ၌ ကာလရှည်ဝေး၍ ယခုခေတ်သိဘို့ရန် မလွယ်ကူသော ပေါရာဏစကား အသုံးအနှုန်းများကို နည်းနိုင်သမျှ နည်းပါးစေလျက်—</p> <ol> <li>အသိလွယ်ကူခြင်း။</li> <li>အများသုံးဖြစ်ခြင်း။</li> <li>အသင့်လျော်ဆုံးဖြစ်ခြင်း။</li> </ol> <p>တို့ကို အရေးထား၍ စဉ်းစားလက်ခံခဲ့ကြလေသည်။ ဝေါဟာရ အသုံးအနှုန်းမှာလည်း မယဉ်ကျေးခြင်း နားမသာ (သုတိမသာ) ခြင်း၊ စကားသိမ်ဖျင်းသေးနုပ်ခြင်းတို့ကို အထူးသတိပြု၍ ရှောင်ရှားခဲ့ကြသည်။ လိုအပ်သော မြန်မာဘာသာ သတ်ပုံသတ်ညွှန်းဘက်ကလည်း ပြည့်စုံလုံလောက်ခြင်း ရှိစေရန် စာမျက်နှာ (၁၁) တွင် ဖော်ပြထားသော ရဟန်းပုဂ္ဂိုလ် ၆ ပါး၊ လူပုဂ္ဂိုလ် ၉ ဦးတို့ပါဝင်သည့် သတ်ပုံသတ်ညွှန်းကော်မတီ၏ ကူညီမှုကို လက်ခံသုံးသပ်တော်မူခဲ့ကြသည်။</p> <p>ပိဋကတ်ပါဠိတော်များကို ဆဋ္ဌသံဂါယနာတင်ရန် အဖွဲ့အသီးသီးတို့က အထပ်ထပ် ပြင်ဆင်သည့်နည်းတူ ဤပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် စာမူကိုလည်း ထိုထိုအဖွဲ့အသီးသီးတို့က အထပ်ထပ် အလီလီ ပြင်ဆင်ပြီးမှသာလျှင် စက်တင် ပုံနှိပ်ခြင်း ပြုလုပ်ကြလေသည်။</p> <p>ပန်းဝတ်ရည်ကို စားသုံးကြမည့် ပျားပိတုန်းတို့အလား သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရား ဟောကြားတော်မူအပ်သည့် တရားဒေသနာ တည်းဟူသော ပိဋကတ်တော် အရသာကို မြိန်ရှက်စွာ စားသုံးလိုကြသည့် မာဂဓဘာသာ ပါဠိစကား၌ ကျွမ်းကျင်သက်ဝင်နိုင်စွမ်း မရှိကြသော နိုင်ငံတော်သူ နိုင်ငံတော်သား ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် သူတော်စင်တို့သည် ကံအားလျော်စွာ အနှစ်တထောင်ကြာမှ တကြိမ်သာပွင့်သော အာသာဝတီနတ်ပန်းကဲ့သို့၎င်း၊ ကမ္ဘာဦးအခါက ကမ္ဘာသူ ကမ္ဘာသားတို့၏ အာသာဆန္ဒအားလျော်စွာ ကမ္ဘာသူ ကမ္ဘာသားတို့၏ အာသာဆန္ဒကို ပြည့်စေသောအားဖြင့် ဖြစ်ထွန်းပေါ်ပေါက်လာသော နေ လ နက္ခတ်တာရာတို့ကဲ့သို့၎င်း နိုင်ငံတော်သူ နိုင်ငံတော်သားတို့၏ ကုသိုလ်ကံနှင့် အာသာဆန္ဒအားလျော်စွာ အကြိမ်ကြိမ်အဖန်ဖန် ကြံစည်ကြိုးကုတ် တည်ထွင် စီရင်ရေးသား ပြန်ဆိုသဖြင့် အလွန်ခဲယဉ်းငြိုငြင်စွာ ဖြစ်ထွန်း ပေါ်ပေါက် ပြီးစီးအောင်မြင်ခြင်းသို့ ရောက်လာသော ဤပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်တို့ကို လိုလိုချင်ချင် အာသာထက်သန်ပြင်းစွာ ကြည့်ရှုမှတ်သား လေ့လာ သွားခြင်းဖြင့် ပိဋကတ်တော် အရသာများကို လွယ်လွယ်ကူကူ မပင်မပန်း ချမ်းချမ်းသာသာ အားပါးတရ သုံးဆောင်ခံစားနိုင်ကြ၍ သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရား ရည်ရွယ်တော်မူရင်း ဖြစ်သော အမတပြည်နိဗ္ဗာန်နန်းသို့ မကြာမတင် တက်လှမ်းနိုင်ကြပါစေကုန်သတည်း။</p> <h3>အဖွဲ့အသီးသီး</h3> <h3>ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် အဖွဲ့</h3> <ul> <li>ဆရာကြီး ဒေါက်တာဦးလင်း၊ အယ်ဒီတာချုပ်၊ အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ မဟာဝိဇ္ဇာ စာပေပါရဂူဘွဲ့ရ။</li> <li>ဆရာဉာဏ်၊ ဒုတိယ အယ်ဒီတာချုပ် (၁)၊ ပရိယတ္တိ သာသနာနုဂ္ဂါဟက- ပဌမကျော် ပါဠိပါမောက္ခ ဂန္ထကာရက (ဟောင်း)။</li> <li>ဦးဘမှီ၊ ဒုတိယ အယ်ဒီတာချုပ် (၁)၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတဓမ္မာစရိယ (သစ်)။</li> <li>ဦးအောင်မိုး၊ ဒုတိယအယ်ဒီတာချုပ် (၂)၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတဓမ္မာစရိယ နှင့် သာသနဓဇသိရီပဝရဓမ္မာစရိယ (ဟောင်း)။</li> <li>ဆရာအုပ်၊ ဒုတိယအယ်ဒီတာချုပ် (၂)၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယ (သစ်)။</li> <li>ဦးအုန်းရွှေ၊ အယ်ဒီတာချုပ်များအဖွဲ့၏ အတွင်းရေးမှူး၊ မူလဓမ္မာစရိယ (ဂန္ထကာရက)။</li> </ul> <h3>စာတည်းအယ်ဒီတာများ</h3> <ul> <li>ဆရာဆိုင်၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတဓမ္မာစရိယ (ဂန္ထကာရက)။</li> <li>ဦးထွန်းအောင်၊ မူလဓမ္မာစရိယ (ဂန္ထကာရက)။</li> <li>ဦးစိန်၊ ပရိယတ္တိ သာသန ဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးကြင်မောင်၊ သာသနဓဇသိရီပဝရဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးကျော်ထွတ်၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးအေးမောင်၊ ပရိယတ္တိ သာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးစံတင်၊ သာသနဓဇသိရီပဝရဓမ္မာစရိယ။</li> </ul> <h3>စာပြုအယ်ဒီတာများ</h3> <ul> <li>ဦးဗိုလ်မောင်၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇသိရီပဝရဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးစိုးဝင်း၊ စေတိယင်္ဂဏ ပရိယတ္တိ ဓမ္မာစရိယ ဂဏဝါစကနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးမောင်ကြီး၊ ပရိယတ္တိ သာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးမြင့်သိန်း၊ စေတိယင်္ဂဏ ပရိယတ္တိ ဓမ္မာစရိယ ဂဏဝါစက။</li> <li>ဦးမျိုးမြင့်၊ သာသနဓဇသိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးတင်ဦး၊ မူလဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးဟန်ထွန်း၊ စေတိယင်္ဂဏ ပရိယတ္တိ ဓမ္မာစရိယ ဂဏဝါစက နှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးအုန်းဖေ၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးတင်မြင့်၊ စေတိယင်္ဂဏပရိယတ္တိဓမ္မာစရိယ ဂဏဝါစက နှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဆရာတင်၊ စေတိယင်္ဂဏ ပရိယတ္တိ ဓမ္မာစရိယ ဂဏဝါစက။</li> <li>ဦးသန်းမော်၊ ပရိယတ္တိ သာသနဟိတဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇသိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးဖေမြင့်၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးတင်ရွှေ၊ သာသနဓဇသိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးစိန်မောင်၊ စေတိယင်္ဂဏ ပရိယတ္တိ ဓမ္မာစရိယ ဂဏဝါစကနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးညိုမြ၊ ပရိယတ္တိသာသနဟိတ ဓမ္မာစရိယနှင့် သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးဝင်း (၁)၊ မူလဓမ္မာစရိယ။</li> <li>ဦးထွန်းကြည်၊ သာသနဓဇသိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ။</li> </ul> <h3>ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် ဝေါဟာရ စိစစ်ရေးအဖွဲ့</h3> <p>ပါဠိတော်များ၌ အထပ်ထပ်ပါသော ပါဠိဝါကျများကို ပိဋကတ် မြန်မာပြန်ဌာနမှ ထုတ်နှုတ်ပေါင်းစု၍ တင်ပြရာ၊ ထိုတင်ပြသည့် ဝါကျများအနက် တပုဒ်စီ တအုပ်စီ၏ မြန်မာပြန်များကို စိစစ်ဆွေးနွေးသည့် ပါဠိမြန်မာ ဝေါဟာရအစည်းအဝေးကို ၅၉ ကြိမ် စည်းဝေး ဆွေးနွေးခဲ့ပါသည်။ ထိုပါဠိမြန်မာ ဝေါဟာရအစည်းအဝေးသို့ ကြွရောက်ဆွေးနွေး အကြံဉာဏ်ပေးကြသော ပညာရှင်များမှာ—</p> <ol> <li>ဆရာတော်ဦးဉာဏတ္တရ၊ မူလဓမ္မာစရိယ၊ ပဲခူး။</li> <li>ဦးချန်ထွန်း၊ နိုင်ငံတော် ဗုဒ္ဓသာသနာအဖွဲ့ အကျိုးတော်ဆောင်စာရင်းစစ်၊ တရားဝန်ကြီး။</li> <li>ဆရာဉာဏ်၊ နိုင်ငံတော်ဗုဒ္ဓသာသနာအဖွဲ့၊ စာပုံနှိပ်တိုက် ပါဠိပါမောက္ခ စာပြင်မှူးချုပ်။</li> <li>ဦးဘမှီ၊ ပိဋကတ်တော်မြန်မာပြန်ဌာန ဒုတိယအယ်ဒီတာချုပ် (၁)။</li> <li>ဆရာအုပ်၊ ပိဋကတ်တော်မြန်မာပြန်ဌာန ဒုတိယအယ်ဒီတာချုပ် (၂)။</li> <li>ဦးဘိုးလတ် (ဝိဇ္ဇာ)၊ ယဉ်ကျေးမှုဌာနအတွင်းဝန်။</li> <li>ဦးအေးမောင် (မဟာဝိဇ္ဇာ)၊ တက္ကသိုလ် မြန်မာစာပါမောက္ခ။</li> <li>ဦးဘလေး (မဟာဝိဇ္ဇာ)၊ တက္ကသိုလ်ပါဠိပါမောက္ခ။</li> <li>ဦးသာမြတ် (ဝိဇ္ဇာ)၊ ယဉ်ကျေးမှုဌာန ညွှန်ကြားရေးဝန်။</li> <li>ဦးအုန်းရွှေ၊ ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်ဌာန အယ်ဒီတာချုပ်များ၏ အတွင်းရေးမှူး။</li> <li>ဆရာဆိုင်၊ ပိဋကတ်တော်မြန်မာပြန်ဌာန စာတည်း။</li> <li>ဦးထွန်းအောင်၊ ၎င်း။</li> <li>ဦးစိန်၊ ၎င်း။</li> <li>ဦးကြင်မောင်၊ ၎င်း။</li> <li>ဦးအေးမောင်၊ ၎င်း။</li> <li>ဦးကျော်ထွတ်၊ ၎င်း။</li> <li>ဦးစံတင်၊ ၎င်း။</li> </ol> <h3>ဝိနည်းမြန်မာပြန် ပဋိဝိသောဓက ဆရာတော်များ</h3> <table> <tr> <th>အမှတ်</th> <th>ဘွဲ့တော်</th> <th>ဂုဏ်ထူး</th> <th>ကျောင်းတိုက်</th> <th>မြို့နေရပ်</th> </tr> <tr> <td>၁။</td> <td>ဆရာတော်ဦးဉေယျ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>လယ်တီစံကျောင်း</td> <td>ပျဉ်းမနားမြို့။</td> </tr> <tr> <td>၂။</td> <td>။ ဦးဥက္ကဋ္ဌ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>ဗုဒ္ဓတက္ကသိုလ်</td> <td>တောင်တွင်းကြီးမြို့။</td> </tr> <tr> <td>၃။</td> <td>။ ဦးဥတ္တမဗုဒ္ဓိ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>မဟာဇေတဝန်ကျောင်း</td> <td>မုံရွေး။</td> </tr> <tr> <td>၄။</td> <td>။ ဦးကေသရ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>ကျောက်ကာတိုက်</td> <td>ရွှေဘိုမြို့။</td> </tr> <tr> <td>၅။</td> <td>။ ဦးကုဏ္ဍလ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>လောကုတ္တရာသိမ်ဦးတိုက်</td> <td>တောင်ငူမြို့။</td> </tr> <tr> <td>၆။</td> <td>။ ဦးပါလိတ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>မင်းကျောင်း</td> <td>မြစ်သားမြို့။</td> </tr> <tr> <td>၇။</td> <td>ပဋ္ဌာန်းဆရာတော်-ဦးဝိသုဒ္ဓ</td> <td>သကျသီဟမူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>ပါဠိကျောင်း မစိုးရိမ်တိုက်</td> <td>မန္တလေးမြို့။</td> </tr> <tr> <td>၈။</td> <td>ဆရာတော် ဦးစန္ဒဇောတိ</td> <td>အစိုးရဓမ္မာစရိယ</td> <td>ကန်ကြီးကျောင်း</td> <td>မလှိုင်မြို့။</td> </tr> <tr> <td>၉။</td> <td>။ ဦးရာဇိန္ဒ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>စကဝါပင်ကျောင်း သရက်တောတိုက်</td> <td>ရန်ကုန်မြို့။</td> </tr> <tr> <td>၁၀။</td> <td>။ ဦးပညာကိတ္တိ</td> <td>အစိုးရဓမ္မာစရိယ</td> <td>မင်္ဂလာမဏ္ဍိုင်ကျောင်း ဗဟန်း</td> <td>ရန်ကုန်မြို့။</td> </tr> <tr> <td>၁၁။</td> <td>။ ဦးသုဇာတာလင်္ကာရ</td> <td>ပဌမကျော် သကျသီဟနှင့် အစိုးရဓမ္မာစရိယ</td> <td>သီရိမန္တလာကျောင်း ဥယျာဉ်တိုက် ကြည့်မြင်တိုင်</td> <td>ရန်ကုန်မြို့။</td> </tr> <tr> <td>၁၂။</td> <td>။ ဦးဇောတိက</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>ဇမ္ဗူ မိတ်ဆွေကျောင်း ရွှေပိန္နဲကုန်းတိုက်</td> <td>ရန်ကုန်မြို့။</td> </tr> <tr> <td>၁၃။</td> <td>။ ဦးအရိယဝံသ</td> <td>အစိုးရဓမ္မာစရိယ</td> <td>အေးစေတီကျောင်း</td> <td>ရန်ကုန်မြို့။</td> </tr> <tr> <td>၁၄။</td> <td>။ ဦးတိက္ခ</td> <td>မူလဓမ္မာစရိယ</td> <td>ပိုးစာတောတိုက်</td> <td>ဟင်္သာတမြို့။</td> </tr> </table> <h3>မြန်မာပြန် ဩသာနသောဓေယျ ပတ္ထပါဌကအဖွဲ့အား အကူအညီပေးသော သတ်ပုံသတ်ညွှန်း ကော်မတီအဖွဲ့</h3> <ol> <li>မုံရွေးဆရာတော် ဦးဥတ္တမဗုဒ္ဓိ-မူလဓမ္မာစရိယ၊ ဝိနည်းမြန်မာပြန် ပဋိဝိသောဓကအဖွဲ့ဝင်၊ မုံရွေး။</li> <li>ဦးဉာဏတ္တရ-မူလဓမ္မာစရိယ၊ ဒီဃနိကာယ် မြန်မာပြန် ပဋိဝိသောဓကအဖွဲ့ဝင်၊ ပဲခူးမြို့။</li> <li>ဦးဝိသုဒ္ဓ၊ ပဌမကျော် သကျသီဟဓမ္မာစရိယ၊ ဝိဇ္ဇာလင်္ကာရ ဆရာတော် ဝန်ဆောင်သံဃအဖွဲ့ အကျိုးတော်ဆောင်၊ မန္တလေးမြို့။</li> <li>ဦးဝိသုဒ္ဓ၊ ပဋ္ဌာန်းဆရာတော်၊ သကျသီဟ မူလဓမ္မာစရိယ၊ ပါဠိကျောင်း၊ မစိုးရိမ်တိုက် မန္တလေးမြို့။</li> <li>ဦးဓမ္မာနန္ဒ၊ မူလဓမ္မာစရိယ၊ ဝန်ဆောင်သံဃအဖွဲ့ဝင် ဆရာတော်၊ မြောင်းမြကျောင်း၊ ပုသိမ်မြို့။</li> <li>ဦးသုဇာတာလင်္ကာရ၊ မြန်မာပြန် ဩသာန သောဓေယျ အဖွဲ့ တာဝန်ခံ၊ ပဌမကျော် သကျသီဟ ဓမ္မာစရိယနှင့် အစိုးရဓမ္မာစရိယ ဆရာတော်၊ ဥယျာဉ်တိုက်၊ ကြည့်မြင်တိုင်၊ ရန်ကုန်မြို့။</li> <li>ဦးချန်ထွန်း နိုင်ငံတော်တရားဝန်ကြီး (သတိုးမဟာသရေစည်သူ)။</li> <li>ဦးလူဖေဝင်း (မဟာဝိဇ္ဇာ) ကမ္ဗည်းကျောက်စာဝန် (သိပ္ပံပျံချီ)။</li> <li>ဦးအေးမောင်၊ (မဟာဝိဇ္ဇာ) (သီရိပျံချီ) မြန်မာစာပါမောက္ခ၊ တက္ကသိုလ်၊ ရန်ကုန်မြို့။</li> <li>ဦးသာမြတ်၊ (ဝိဇ္ဇာ) (သီရိပျံချီ) ယဉ်ကျေးမှုညွှန်ကြားရေးဝန်။</li> <li>ဦးဝန်၊ (မဟာဝိဇ္ဇာ) (ဝဏ္ဏကျော်ထင်) စာတည်းမှူး၊ ဘာသာပြန်နှင့် စာအုပ်ထုတ်ဝေရေးဌာန၊ ရန်ကုန်မြို့။</li> <li>ဦးသိန်းဟန် (မဟာဝိဇ္ဇာ) ပိဋကတ်တိုက်မှူး၊ တက္ကသိုလ်၊ ရန်ကုန်မြို့။</li> <li>ဦးဘိုးလတ် (ဝိဇ္ဇာ) ယဉ်ကျေးမှုအတွင်းဝန်ဟောင်း။</li> <li>ဦးသာတင်၊ သာသနာ့ရောင်ခြည် အယ်ဒီတာ။</li> <li>ဦးဘသန်း (အကျိုးဆောင်)၊ ပရိယတ္တိ သာသနာနုဂ္ဂဟက အမျိုးသား ပဌမကျော် မူလဓမ္မာစရိယ အထက်တန်း မြန်မာဘာသာနှင့် ပါဠိဆရာဟောင်း၊ ဒုတိယစာပြင်မှူးချုပ်၊ နိုင်ငံတော်ဗုဒ္ဓသာသနာအဖွဲ့၊ ပုံနှိပ်တိုက်ဌာန။</li> </ol> <h3>ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် ဩသာန သောဓေယျ ပတ္ထပါဌက အဖွဲ့ဝင် ဆရာတော်များ</h3> <ol> <li>ဦးဓမ္မာနန္ဒ၊ မူလဓမ္မာစရိယ၊ ဝန်ဆောင်သံဃအဖွဲ့ဝင် ဆရာတော်၊ မြောင်းမြကျောင်းတိုက် ပုသိမ်မြို့။</li> <li>ဦးဝိသုဒ္ဓ၊ ပဋ္ဌာန်းဆရာတော်၊ သကျသီဟ မူလဓမ္မာစရိယ၊ ပါဠိကျောင်း၊ မစိုးရိမ်တိုက်၊ မန္တလေးမြို့။</li> <li>ဦးသုဇာတာ လင်္ကာရ၊ ပဌမကျော် သကျသီဟ ဓမ္မာစရိယံနှင့် အစိုးရဓမ္မာစရိယ၊ ဥယျာဉ်တိုက်၊ ကြည့်မြင်တိုင်၊ ရန်ကုန်မြို့။<br> (ထိုအဖွဲ့တွင် ဦးသုဇာတလင်္ကာရ ဆရာတော်က အဖွဲ့၏ တာဝန်ခံအဖြစ်ဖြင့် ဆောင်ရွက်၍ ဒုတိယစာပြင်မှူးချုပ် ဆရာဦးဘသန်းက အကျိုးဆောင်အဖြစ်ဖြင့် ဆောင်ရွက်သည်)။</li> </ol> ssoqmfnfw0hh26mu9jzm3mc5flf8klh 0 5611 19119 18293 2025-07-10T01:20:01Z Tejinda 173 19119 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်သုံးပုံ မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>(ခ) ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်</b> | previous = [[ဝိဘင်းပါဠိတော်|ဝိဘင်းပါဠိတော်]] | previous2 = | next = [[ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်|ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မပိဋက</p> <h3 style="text-align:center;">ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်</h3> <p style="text-align: center;">မြန်မာပြန်</p> <p style="text-align: center;">နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။</p> <h3 style="text-align:center;">မာတိကာ</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-ဧကကဥဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ပညတ်တို့သည်- ခန္ဓပညတ်၊ အာယတနပညတ်၊ ဓာတုပညတ်၊ သစ္စပညတ်၊ ဣန္ဒြိယပညတ်၊ ပုဂ္ဂလပညတ်ဟူ၍ ခြောက်ပါးဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ အဘယ်မျှလောက်ဖြင့် ခန္ဓာတို့၏ ခန္ဓာဟူသော ပညတ်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ အကြင်မျှလောက်ဖြင့် ခန္ဓာတို့သည်- ရူပက္ခန္ဓာ၊ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ၊ သညာက္ခန္ဓာ၊ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာဟူ၍ငါးပါးဖြစ်ကုန်၏၊ ဤမျှလောက်ဖြင့် ခန္ဓာတို့၏ ခန္ဓာဟူသော ပညတ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ အဘယ်မျှလောက်ဖြင့် အာယတနတို့၏ အာယတနဟူသော ပညတ်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ အကြင်မျှလောက်ဖြင့် အာယတနတို့သည်- စက္ခာယတန+ရူပါယတန၊ သောတာယတန+သဒ္ဒါယတန၊ ဃာနာယတန+ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန+ရသာယတန၊ ကာယာယတန+ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန+ဓမ္မာယတနဟူ၍ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤမျှလောက်ဖြင့် အာယတနတို့၏အာယတနဟူသော ပညတ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ အဘယ်မျှလောက်ဖြင့် ဓာတ်တို့၏ ဓာတ်ဟူသော ပညတ်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ အကြင်မျှလောက်ဖြင့် ဓာတ်တို့သည်- စက္ခုဓာတ်+ရူပဓာတ်+စက္ခုဝိညာဏဓာတ်၊ သောတဓာတ်+သဒ္ဒဓာတ်+သောတဝိညာဏဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်+ဂန္ဓဓာတ်+ဃာနဝိညာဏဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်+ရသဓာတ်+ဇိဝှါ ဝိညာဏဓာတ်၊ ကာယဓာတ်+ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်+ကာယဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဓာတ်+ဓမ္မဓာတ်+မနော ဝိညာဏဓာတ်ဟူ၍ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးဖြစ်ကုန်၏၊ ဤမျှလောက်ဖြင့် ဓာတ်တို့၏ဓာတ်ဟူသော ပညတ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ အဘယ်မျှလောက်ဖြင့် သစ္စာတို့၏ သစ္စာဟူသော ပညတ်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ အကြင်မျှလောက်ဖြင့် သစ္စာတို့သည်- ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာဟူ၍ လေးပါးဖြစ်ကုန်၏၊ ဤမျှလောက်ဖြင့် သစ္စာတို့၏ သစ္စာဟူသော ပညတ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ အဘယ်မျှလောက်ဖြင့် ဣန္ဒြေတို့၏ ဣန္ဒြေဟူသော ပညတ်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ အကြင်မျှလောက်ဖြင့် ဣန္ဒြေတို့သည်- စက္ခုန္ဒြေ၊ သောတိန္ဒြေ၊ ဃာနိန္ဒြေ၊ ဇိဝှိန္ဒြေ၊ ကာယိန္ဒြေ၊ မနိန္ဒြေ၊ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ ပုရိသိန္ဒြေ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေ၊ သုခိန္ဒြေ၊ ဒုက္ခိန္ဒြေ၊ သောမနဿိန္ဒြေ၊ ဒေါမနဿိန္ဒြေ၊ ဥပေက္ခိန္ဒြေ၊ သဒ္ဓိန္ဒြေ၊ ဝီရိယိန္ဒြေ၊ သတိန္ဒြေ၊ သမာဓိန္ဒြေ၊ ပညိန္ဒြေ၊ အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေ၊ အညိန္ဒြေ၊ အညာတာဝိန္ဒြေဟူ၍ နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးဖြစ်ကုန်၏၊ ဤမျှလောက်ဖြင့် ဣန္ဒြေတို့၏ ဣန္ဒြေဟူသော ပညတ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ အဘယ်မျှလောက်ဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသော ပညတ်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ အခါအားဖြင့် လွတ်သူ ‘သမယဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ အခါအားဖြင့် မလွတ်သူ ‘အသမယဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ ဈာန်ပျက်ခြင်းသဘောရှိသူ ‘ကုပ္ပဓမ္မ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ ဈာန်ပျက်ခြင်းသဘော မရှိသူ ‘အကုပ္ပဓမ္မ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ ဈာန်မှ ယုတ်လျော့ခြင်းသဘောရှိသူ ‘ပရိဟာနဓမ္မ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ ဈာန်မှ ယုတ်လျော့ခြင်းသဘော မရှိသူ ‘အပရိဟာနဓမ္မ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ လှုံ့ဆော်ခြင်းငှါထိုက်သူ ‘စေတနာ ဘဗ္ဗ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှါထိုက်သူ ‘အနုရက္ခဏာ ဘဗ္ဗ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ အနွယ်ကို ဖြတ်သူ ‘ဂေါတြဘူ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁</b>။ ဘေးရန်မှ ကြဉ်ဆဲဖြစ်သူ ‘ဘယူပရတ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂</b>။ ဘေးရန်မှ ကြဉ်ပြီးဖြစ်သူ ‘အဘယူပရတ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃</b>။ အရိယာအဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါ ထိုက်သူ ‘ဘဗ္ဗာဂမန’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄</b>။ အရိယာအဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်သူ ‘အဘဗ္ဗာဂမန’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅</b>။ မြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆</b>။ မမြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇</b>။ ကျင့်ဆဲဖြစ်သော ‘ပဋိပန္နက’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈</b>။ ဖိုလ်၌ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉</b>။ အာသဝေါလည်းကုန်, အသက်လည်းကုန် နှစ်ပါးစုံအညီအမျှ ပရိနိဗ္ဗာန်စံရသော ‘သမသီသီ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀</b>။ ကမ္ဘာကို တည်စေနိုင်သော ‘ဌိတကပ္ပီ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁</b>။ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂</b>။ အရိယာမဟုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃</b>။ ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ’ ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄</b>။ ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅</b>။ ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ’ လည်းမဟုတ်, ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ'လည်း မဟုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆</b>။ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးရှိသော ‘တေဝိဇ္ဇ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇</b>။ အဘိညာဉ်ခြောက်ပါးရှိသော ‘ဆဠဘိည’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈</b>။ အလုံးစုံသော တရားကို အမှန်ကိုယ်တိုင် သိမြင်သော ‘သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉</b>။ သစ္စာလေးပါးတရားကို အသီးအခြား သိမြင်သော ‘ပစ္စေကသမ္ဗုဒ္ဓ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၀</b>။ နှစ်ပါးသောအဖို့အားဖြင့် လွတ်မြောက်သူ ‘ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁</b>။ ပညာဖြင့် လွတ်မြောက်သူ ‘ပညာဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂</b>။ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်ချမ်းသာကို ကိုယ်တိုင် တွေ့ထိခံစား၍ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုသော ‘ကာယသက္ခီ'ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃</b>။ သိမြင်ခြင်းအဆုံးသို့ ရောက်သော ‘ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄</b>။ သဒ္ဓါကို အမှူးထား၍ လွတ်မြောက်သော ‘သဒ္ဓါဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅</b>။ ပညာတရားဖြင့် အောက်မေ့တတ်သော ‘ဓမ္မာနုသာရီ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆</b>။ သဒ္ဓါဖြင့် အောက်မေ့တတ်သော ‘သဒ္ဓါနုသာရီ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇</b>။ အလွန်ဆုံး ခုနစ်ဘဝသာ ပဋိသန္ဓေနေသော ‘သတ္တက္ခတ္တုပရမ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈</b>။ နှစ်ဘဝ သုံးဘဝစသည် အမျိုးတစ်မျိုးမှ အမျိုးတစ်မျိုး၌ဖြစ်၍ ပဋိသန္ဓေနေသော ‘ကောလံကောလ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉</b>။ တစ်ဘဝသာ ပဋိသန္ဓေမျိုးစေ့ရှိသော ‘ဧကဗီဇီ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀</b>။ ကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် တစ်ကြိမ်သာ ပြန်လာသော ‘သကဒါဂါမီ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁</b>။ ကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် မပြန်လာသော ‘အနာဂါမီ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂</b>။ အသက်တမ်း ထက်ဝက်မတိုင်မီအတွင်း၌ ရဟန္တာဖြစ်သော ‘အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃</b>။ အသက်တမ်းထက်ဝက်သို့ ဆိုက်ထိလွန်မှ ရဟန္တာဖြစ်သော ‘ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄</b>။ အားထုတ်တိုက်တွန်းမှုမရှိသဖြင့် ရဟန္တာဖြစ်သော ‘အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅</b>။ အားထုတ်တိုက်တွန်းမှုရှိသဖြင့် ရဟန္တာဖြစ်သော ‘သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆</b>။ ရှေးဦးစွာ အဝိဟာဘုံ၌ဖြစ်ပြီးလျှင် ဘုံစဉ်အတိုင်းတက်၍ အကနိဋ္ဌဘုံရောက်မှ ရဟန္တာဖြစ်သော ‘ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇</b>။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈</b>။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉</b>။ သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀</b>။ သကဒါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁</b>။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂</b>။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃</b>။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄</b>။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုကဥဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် နှစ်မျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ အမျက်ထွက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ရန်ငြိုးဖွဲ့တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချေဖျက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် အပြိုင်ပြုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ ငြူစူတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဝန်တိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ စဉ်းလဲတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် လှည့်ပတ်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ ဒုစရိုက်မှ မရှက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဒုစရိုက်မှ မကြောက်လန့်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ အဆုံးမခက်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ယုတ်မာသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ ဣန္ဒြေတို့၌ မလုံခြုံသော တံခါးရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို မသိသောပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ လွတ်သော သတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ပညာအဆင်အခြင် မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ သီလအကျင့်ပျက်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် အယူပျက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ အတွင်းသံယောဇဉ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် အပြင်အပသံယောဇဉ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁</b>။ အမျက်မထွက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ရန်ငြိုးမဖွဲ့တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂</b>။ ကျေးဇူးကို မချေဖျက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် အပြိုင်မပြုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃</b>။ မငြူစူတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဝန်မတိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄</b>။ မစဉ်းလဲတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် မလှည့်ပတ်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅</b>။ ဒုစရိုက်မှ ရှက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဒုစရိုက်မှ ကြောက်လန့်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆</b>။ ဆိုဆုံးမလွယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇</b>။ ဣန္ဒြေတို့၌ လုံခြုံသော တံခါးရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈</b>။ ထင်သောသတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ပညာအဆင်အခြင်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉</b>။ သီလအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် အယူနှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀</b>။ လောက၌ နှစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရနိုင်ခဲကုန်၏၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁</b>။ လောက၌ နှစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရောင့်ရဲနိုင်ခဲကုန်၏၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂</b>။ လောက၌ နှစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရောင့်ရဲလွယ်ကုန်၏၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃</b>။ လောက၌ နှစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ကိလေသာတရားတို့သည် တိုးပွားကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄</b>။ လောက၌ နှစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ကိလေသာတရားတို့သည် မတိုးပွားကုန်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅</b>။ ယုတ်ညံ့သော နှလုံးသွင်း ‘အလို’ ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် မြတ်သော နှလုံးသွင်း ‘အလို’ ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆</b>။ ရောင့်ရဲတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ရောင့်ရဲစေတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-align: center;">ဒုကပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-တိကဥဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် သုံးမျိုးတို့တည်း-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်း၌ မတောင့်တသော ‘နိရာသ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်း၌ တောင့်တသော ‘အာသံသ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်း၌ တောင့်တခြင်းမှ ကင်းသော ‘ဝိဂတာသ'ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ သူနာနှင့်တူသော သုံးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်ချမ်းသာကို ကိုယ်တိုင် တွေ့ထိခံစား၍ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုသော ‘ကာယသက္ခီ'ပုဂ္ဂိုလ်၊ သိမြင်ခြင်းအဆုံးသို့ ရောက်သော ‘ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊ သဒ္ဓါကို အမှူးထား၍ လွတ်သော'သဒ္ဓါဝိမုတ္တ'ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ မစင်နှင့်တူသော စကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပန်းနှင့်တူသော စကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပျားနှင့်တူသောစကားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ အိုင်းအမာနှင့်တူသော စိတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ လျှပ်စစ်နှင့်တူသော စိတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ဝဇိရစိန် နှင့်တူသော စိတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ ပညာမျက်စိမရှိ ‘ကန်း'သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပညာမျက်စိ တစ်ဖက်သာ အမြင်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပညာမျက်စိ နှစ်ဖက်အမြင်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ မှောက်၍ထားသော အိုးနှင့်တူသော ပညာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ခါးပိုက်၌ ထည့်ထားသည့် ခဲဖွယ်စားဖွယ်ဝတ္ထုရှိသောသူနှင့် တူသော ပညာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ကျယ်ပြန့်သော ပညာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ ကာမတို့၌လည်းကောင်း၊ ဘဝတို့၌လည်းကောင်း တပ်ခြင်းမကင်းသော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ ကာမတို့၌ တပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍ ဘဝတို့၌ တပ်ခြင်းမကင်းသေးသော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ ကာမတို့၌လည်းကောင်း၊ ဘဝတို့၌လည်းကောင်း တပ်ခြင်းကင်းပြီးသော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ ကျောက်၌ ရေးထားသော အက္ခရာနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ မြေ၌ ရေးထားသော အက္ခရာနှင့် တူသောပုဂ္ဂိုလ်၊ ရေ၌ ရေးသားထားသော အက္ခရာနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ ပိုက်ဆံလျော်ချည် ပုဆိုးသုံးထည်နှင့်တူသော သုံးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁</b>။ ကာသိတိုင်းဖြစ် ပုဆိုးသုံးထည်နှင့်တူသော သုံးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂</b>။ နှိုင်းဆရန် လွယ်ကူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ နှိုင်းဆရန် ခဲယဉ်းသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ မနှိုင်းဆနိုင်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃</b>။ မမှီဝဲအပ် မဆည်းကပ်အပ် မချဉ်းကပ်အပ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ မှီဝဲအပ် ဆည်းကပ်အပ်ချဉ်းကပ်အပ်သော အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အရိုအသေ အလေးအမြတ် ပြု၍ မှီဝဲအပ် ဆည်းကပ်အပ် ချဉ်း့ကပ်အပ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၄</b>။ စက်ဆုပ်အပ်, မမှီဝဲအပ်, မဆည်းကပ်အပ်, မချဉ်းကပ်အပ်သော အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ လျစ်လျူရှုအပ်, မမှီဝဲအပ်, မဆည်းကပ်အပ်, မချဉ်းကပ်အပ်သော အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ မြတ်နိုးအပ်, မှီဝဲအပ်,ဆည်းကပ်အပ်, ချဉ်းကပ်အပ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅</b>။ သီလအကျင့်တို့၌ ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသည်, သမာဓိ၌ အတိုင်းအရှည်ပြုလေ့ရှိသည် ဖြစ်၍ပညာ၌လည်း အတိုင်းအရှည်ကို ပြုလေ့ရှိသော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ သီလ၌ ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသည်,သမာဓိ၌လည်း ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍ ပညာ၌ အတိုင်းအရှည်ကို ပြုလေ့ရှိသော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ သီလ၌လည်း ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသည် သမာဓိ၌လည်း ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသည် ဖြစ်၍ပညာ၌လည်း ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆</b>။ ဆရာတို့သည် သုံးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇</b>။ ထိုမှတစ်ပါး ဆရာတို့သည် သုံးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">တိက ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-စတုက္ကဥဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ သူတော်ကောင်းမဟုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ သူတော်ကောင်းမဟုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အောက် သာလွန်၍သူတော်ကောင်းမဟုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ သူတော်ကောင်းပုဂ္ဂိုလ်၊ သူတော်ကောင်းထက် သာလွန်၍ သူတော်ကောင်းဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ယုတ်မာသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ယုတ်မာသော ပုဂ္ဂိုလ်အောက် သာလွန်၍ ယုတ်မာသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ကောင်းမြတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ကောင်းမြတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ထက် သာလွန်၍ ကောင်းမြတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အောက် သာလွန်၍ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ကောင်းမြတ်သော အကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ကောင်းမြတ်သောအကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ထက် သာလွန်၍ ကောင်းမြတ်သော အကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ အပြစ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အပြစ်များသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အပြစ်နည်းသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အပြစ်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ အကျဉ်းဟောပြကာမျှ ဖြင့် မဂ်ဖိုလ်ကိုရသော ‘ဥဂ္ဃဋိတညူ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊ အကျယ်ဟောပြကာမျှ ဖြင့်မဂ်ဖိုလ်ကို ရသော ‘ဝိပဉ္စိတညူ’ ပုဂ္ဂိုလ်၊ ဥဒ္ဒေသစသည်ဖြင့် ဆောင်ပြ၍ တဖြည်းဖြည်း နောက်မှ မဂ်ဖိုလ်ကို ရသော ‘နေယျ'ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပုဒ်, ဗျည်းမျှသာ အတိုင်းအရှည်ရှိသော ‘ပဒပရမ’ ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ သင့်လျော်စွာ ဆိုတတ်၍ လွတ်လွတ် ‘မဆိုင်းမလင့်’ မဆိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ လွတ်လွတ်'မဆိုင်းမလင့်'ဆိုတတ်၍ သင့်လျော်စွာ မဆိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ သင့်လျော်စွာလည်း ဆိုတတ် လွတ်လွတ်'မဆိုင်းမလင့်'လည်း ဆိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ သင့်လျော်စွာလည်း မဆိုတတ်, လွတ်လွတ် ‘မဆိုင်းမလင့်'လည်း မဆိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ တရားဟော ‘ဓမ္မကထိက'ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ မိုးတိမ်တိုက်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ ကြွက်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ သရက်သီးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁</b>။ အိုးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂</b>။ ရေအိုင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃</b>။ နွားလားနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄</b>။ မြွေနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးမျိုးတို့တည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၅</b>။ မဆင်ခြင်မူ၍ ဉာဏ်ဖြင့် မသက်ဝင်မူ၍ မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆို တတ်သောအချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ မဆင်ခြင်မူ၍ ဉာဏ်ဖြင့် မသက်ဝင်မူ၍ ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကိုပြောဆိုတတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ မဆင်ခြင်မူ၍ ဉာဏ်ဖြင့် မသက်ဝင်မူ၍ မကြည်ညိုထိုက်သောအရာ၌ ကြည်ညိုခြင်းကို ပြတတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ မဆင်ခြင်မူ၍ ဉာဏ်ဖြင့် မသက်ဝင်မူ၍ ကြည်ညိုထိုက်သောအရာ၌ မကြည်ညိုခြင်းကို ပြတတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆</b>။ ဆင်ခြင်၍ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်၍ မချီးမွမ်းထိုက်သောသူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ဆိုတတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ ဆင်ခြင်၍ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်၍ ချီးမွမ်းထိုက်သောသူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဆိုတတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ ဆင်ခြင်၍ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်၍ မကြည်ညိုထိုက်သောအရာ၌ မကြည်ညိုခြင်းကို ပြတတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ ဆင်ခြင်၍ ဉာဏ်ဖြင့် သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုထိုက်သောအရာ၌ ကြည်ညိုခြင်းကို ပြတတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇</b>။ မချီးမွမ်းထိုက်သောသူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို အဟုတ်အမှန် လျောက်ပတ်သောအခါ၌ ပြောဆိုတတ်သည်ဖြစ်၍ ချီးမွမ်းထိုက်သောသူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို အဟုတ်အမှန် လျောက်ပတ်သောအခါ၌ မပြောဆိုတတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ ချီးမွမ်းထိုက်သောသူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို အဟုတ်အမှန် လျောက်ပတ်သောအခါ၌ ပြောဆိုတတ်သည်ဖြစ်၍ မချီးမွမ်းထိုက်သောသူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို အဟုတ်အမှန်လျောက်ပတ်သောအခါ၌ မပြောဆိုတတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ မချီးမွမ်းထိုက်သောသူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို အဟုတ်အမှန် လျောက်ပတ်သော အခါ၌ ပြောဆိုတတ်သည်ဖြစ်၍ ချီးမွမ်းထိုက်သောသူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုလည်း အဟုတ်အမှန် လျောက်ပတ်သောအခါ၌ ပြောဆိုတတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ မချီးမွမ်းထိုက်သောသူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို အဟုတ်အမှန် လျောက်ပတ်သောအခါ၌ မပြောဆိုတတ်သည်ဖြစ်၍ချီးမွမ်းထိုက်သောသူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုလည်း အဟုတ်အမှန် လျောက်ပတ်သောအခါ၌ မပြောဆိုတတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈</b>။ လုံ့လအကျိုးကိုသာ မှီ၍ အသက်မွေးလျက် ရှေးကောင်းမှု အကျိုးကို မှီ၍ အသက်မမွေး သောပုဂ္ဂိုလ်၊ ရှေးကောင်းမှု အကျိုးကိုသာ မှီ၍ အသက်မွေးလျက် လုံ့လအကျိုးကို မှီ၍ အသက်မမွေး သောပုဂ္ဂိုလ်၊ လုံ့လအကျိုးကိုလည်း မှီ၍ အသက်မွေးလျက် ရှေးကောင်းမှု အကျိုးကိုလည်း မှီ၍အသက်မွေးသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ လုံ့လအကျိုးကိုလည်း မှီ၍ အသက်မမွေး ရှေးကောင်းမှု အကျိုးကိုလည်း မှီ၍အသက်မမွေးသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉</b>။ အမိုက်မှောင်မှ (လာ၍) အမိုက်မှောင်သို့ သွားသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အမိုက်မှောင်မှ (လာ၍) အလင်း သို့သွားသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အလင်းမှ (လာ၍) အမိုက်မှောင်သို့ သွားသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အလင်းမှ (လာ၍) အလင်းသို့သွားသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀</b>။ အောက်မှ (လာ၍) အောက်သို့ ညွတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အောက်မှ (လာ၍) အထက်သို့ ညွတ်သောပုဂ္ဂိုလ်၊ အထက်မှ (လာ၍) အောက်သို့ ညွတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အထက်မှ (လာ၍) အထက်သို့ ညွတ်သောပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁</b>။ သစ်ပင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးယောက်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂</b>။ အဆင်းလျှင် အတိုင်းအရှည်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အဆင်း၌ ကြည်ညိုသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အသံလျှင်အတိုင်းအရှည်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အသံ၌ ကြည်ညိုသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃</b>။ ခေါင်းပါးခြင်းလျှင် အတိုင်းအရှည်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ခေါင်းပါးခြင်း၌ ကြည်ညိုသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ တရားလျှင် အတိုင်းအရှည်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ တရား၌ ကြည်ညိုသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၄</b>။ မိမိ၏ အစီးအပွါးအတွက်သာ ကျင့်သည်ဖြစ်၍ သူတစ်ပါးတို့၏ အစီးအပွါးအတွက် မကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၊ သူတစ်ပါးတို့၏ အစီးအပွါးအတွက်သာ ကျင့်သည်ဖြစ်၍ မိမိ၏ အစီးအပွါးအတွက် မကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၊ မိမိ၏ အစီးအပွါးအတွက်လည်းကျင့် သူတစ်ပါးတို့၏ အစီးအပွါးအတွက်လည်း ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၊ မိမိ၏ အစီးအပွါးအတွက်လည်း မကျင့်, သူတစ်ပါးတို့၏ အစီးအပွါးအတွက်လည်း မကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅</b>။ မိမိကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်သောအမှုကို အဖန်ဖန်အားထုတ်သော အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ သူတစ်ပါးကိုပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်သောအမှုကို အဖန်ဖန်အားထုတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ မိမိကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်သောအမှုကိုလည်း အဖန်ဖန် အားထုတ်လျက် သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်သော အမှုကိုလည်း အဖန်ဖန်အားထုတ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ မိမိကိုယ်ကို မပူပန် မဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်သောအမှုကိုလည်း အဖန်ဖန်အားမထုတ် သူတစ်ပါးကို မပူပန် မဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်သော အမှုကိုလည်း အဖန်ဖန် အားမထုတ်သောပုဂ္ဂိုလ်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်ကိုလည်း မပူပန် မဆင်းရဲစေ သူတစ်ပါးကိုယ်ကိုလည်း မပူပန် မဆင်းရဲစေမူ၍ ယခုပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌ တဏှာကင်းသည် ကိလေသာငြိမ်းအေးသည် အေးမြသည်ဖြစ်၍ (ဈာန် မဂ် ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်) ချမ်းသာကို ခံစားလျက် မြတ်သည်ဖြစ်၍ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆</b>။ ရာဂရှိသောပုဂ္ဂိုလ်၊ ဒေါသရှိသောပုဂ္ဂိုလ်၊ မောဟရှိသောပုဂ္ဂိုလ်၊ မာနရှိသောပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇</b>။ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ငြိမ်းအေးကြောင်း (စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်) ကို ရသည်ဖြစ်၍ အဓိပညာဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကို မရသော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ အဓိပညာဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကို ရသည်ဖြစ်၍ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ငြိမ်းအေးကြောင်း (စတုတ္ထဈာန် သမာပတ်) ကို မရသော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ငြိမ်းအေးကြောင်း (စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်) ကိုလည်း ရ၊ အဓိပညာဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကိုလည်း ရသော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ငြိမ်းအေးကြောင်း (စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်) ကိုလည်း မရ၊ အဓိပညာဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကိုလည်း မရသော အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈</b>။ ဝဋ်ရေအလျဉ်သို့ အစဉ်လိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ဝဋ်ရေအလျဉ်၏ အထက်သို့ ဆန်တက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ တည်သောသဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ တဏှာအလျဉ်ကို ကူးမြောက်သည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသောကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်လျက် (အရဟတ္တဖိုလ်) ကြည်းကုန်း၌ တည်သော မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉</b>။ အကြားအမြင်နည်းသည်ဖြစ်၍ အကြားအမြင်နှင့် မပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အကြားအမြင်နည်း သည်ဖြစ်၍ အကြားအမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အကြားအမြင်များသည်ဖြစ်၍ အကြားအမြင်နှင့်မပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အကြားအမြင်များသည်ဖြစ်၍ အကြားအမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀</b>။ မတုန်လှုပ်သော (သောတာပန်) ရဟန်း၊ ပဒုမ္မာကြာနှင့်တူသော (သကဒါဂါမ်) ရဟန်း၊ ပုဏ္ဍရိက်ကြာနှင့်တူသော (အနာဂါမ်) ရဟန်း၊ ရဟန်းတို့တွင် အလွန်သိမ်မွေ့သော (ရဟန္တာ) ရဟန်း။</p> <p style="text-align: center;">စတုက္က ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-ပဉ္စကဥဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အာပတ်လည်း သင့်၏၊ နှလုံးမသာယာခြင်းလည်း ဖြစ်၏၊ အကြင့်အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဖြစ်ပေါ်လာကုန်သော ယုတ်ညံ့ကုန်သော ထိုအကုသိုလ်တရားတို့သည် အကြွင်းမဲ့ ချုပ်ကုန်၏၊ စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော, ပညာဖြင့် ကိလေသာမှလွတ်မြောက်သော ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ မသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အာပတ်သင့်၏၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကား မဖြစ်၊ အကြင် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဖြစ်ပေါ်လာကုန်သော ယုတ်ညံ့ကုန်သော ထိုအကုသိုလ်တရားတို့သည် အကြွင်းမဲ့ချုပ်ကုန်၏၊ စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော, ပညာဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ မသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အာပတ်ကား မသင့်၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသဘောကား ဖြစ်၏၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဖြစ်ပေါ်လာကုန်သော ယုတ်ညံ့ကုန်သော ထိုအကုသိုလ်တရားတို့သည် အကြွင်းမဲ့ ချုပ်ကုန်၏၊ စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော, ပညာဖြင့် ကိလေသာမှလွတ်မြောက်သော ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကိုဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ မသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အာပတ်လည်း မသင့်၊ နှလုံးမသာယာခြင်းလည်း မဖြစ်၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဖြစ်ပေါ်လာကုန်သော ယုတ်ညံ့ကုန်သော ထိုအကုသိုလ်တရားတို့သည်အကြွင်းမဲ့ ချုပ်ကုန်၏၊ စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော, ပညာဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်း မသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အာပတ်လည်း မသင့်၊ နှလုံးမသာယာခြင်းလည်း မဖြစ်၊ အကြင် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သည်ရှိသော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဖြစ်ပေါ်လာကုန်သော ယုတ်ညံ့ကုန်သော ထိုအကုသိုလ်တရားတို့သည် အကြွင်းမဲ့ ချုပ်ကုန်၏၊ စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော, ပညာဖြင့် ကိလေသာမှလွတ်မြောက်သော ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပေးပြီး မထီမဲ့မြင်ပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံသဖြင့် မထီမဲ့မြင်ပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ လက်ဦးစကား၌ အကြောင်းရင်းထားသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ လျှပ်ပေါ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ထိုင်းအ, မိုက်မဲသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ စစ်သည် သူရဲကောင်းနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ ခလုပစ္ဆာဘတ္တိကဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ ဧကာသနိက်ဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ ပံသုကူဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ တိစီဝရိက်ဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ အရညကင်ဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ ရုက္ခမူဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁</b>။ အဗ္ဘောကာသိကဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂</b>။ နိသဇ်ဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃</b>။ ယထာသန္ထတိဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄</b>။ သုသာန်ဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ငါးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စက ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-ဆက္ကဥဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ခြောက်မျိုးတို့တည်း-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ ကိုယ်တိုင် သစ္စာလေးပါး့တရားတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိ၏၊ ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့၌ အကုန်အစင် သိမြင်ခြင်းသို့လည်းရောက်၏၊ အားတော်ဆယ်တန် ဉာဏ်တော်ဆယ်ပါးတို့၌ လေ့လာနိုင်နင်းခြင်းသို့လည်း ရောက်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ ကိုယ်တိုင် သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကိုထိုးထွင်း၍ သိ၏၊ ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့၌ အကုန်အစင် သိမြင်ခြင်းသို့လည်း မရောက်၊ အားတော်ဆယ်တန် ဉာဏ်တော်ဆယ်ပါးတို့၌ လေ့လာနိုင်နင်းခြင်းသို့လည်း မရောက်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ ကိုယ်တိုင် သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကိုထိုးထွင်း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင်လျှင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုလည်း ပြု၏၊ သာဝကပါရမီဉာဏ်သို့လည်းရောက်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ ကိုယ်တိုင် သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကိုထိုးထွင်း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင်လျှင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြု၏၊ သာဝကပါရမီဉာဏ်သို့ကား မရောက်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ ကိုယ်တိုင် သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကိုထိုးထွင်း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင်လျှင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုလည်း မပြုနိုင်၊ ဤကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် မလာမူ၍ အနာဂါမ်ဖြစ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ ကိုယ်တိုင် သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကိုထိုးထွင်း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင်လျှင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုလည်း မပြုနိုင်၊ ဤကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ပြန်လာ၍ သောတာပန်, သကဒါဂါမ်ဖြစ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ဆက္က ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-သတ္တကဥဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ခုနစ်မျိုးတို့တည်း-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ‘ရေကူးခြင်း'ဥပမာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ခုနစ်မျိုးတို့တည်း၊ တစ်ကြိမ်နစ်မြုပ်သော်နစ်မြုပ်သည်သာဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပေါ်ပြီးမှ နစ်မြုပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပေါ်၍ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပေါ်၍တူရူကြည့် တစောင်းကြည့်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပေါ်၍ ကူးသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပေါ်၍ ထောက်မှီရာသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်၊ ပေါ်၍ ကူးမြောက်သည်ဖြစ်လျက် ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်သော (နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော) ကြည်းကုန်းထက်၌ တည်သော မကောင်းမှုကို အပပြု ပြီးသော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ နှစ်ပါးသော အဖို့ဖြင့် လွတ်မြောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပညာဖြင့် လွတ်မြောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ဈာန် မဂ် ဖိုလ် ချမ်းသာကို ကိုယ်တိုင်တွေ့ထိခံစား၍ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ သိမြင်ခြင်းအဆုံးသို့ ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ သဒ္ဓါကို အမှူးထား၍ လွတ်မြောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပညာတရားဖြင့် အစဉ်ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ သဒ္ဓါတရားဖြင့် အစဉ်ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တက ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၈-အဋ္ဌကဥဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရှစ်မျိုးတို့တည်း-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ မဂ်လေးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော လေးယောက်သော မဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့နှင့် ဖိုလ်လေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော လေးယောက်သော ဖလဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌက ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၉-နဝကဥဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ကိုးမျိုးတို့တည်း-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ အလုံးစုံသော တရားတို့ကို ကိုယ်တိုင် မှန်စွာ သိမြင်တော်မူသော သဗ္ဗညုဘုရား၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို အသီးအခြားသိမြင်သော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ နှစ်ပါးသော အဖို့ဖြင့် လွတ်မြောက်သောပုဂ္ဂိုလ်၊ ပညာဖြင့် လွတ်မြောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်ချမ်းသာကို ကိုယ်တိုင် တွေ့ထိခံစား၍ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ သိမြင်ခြင်းအဆုံးသို့ ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ သဒ္ဓါကို အမှူးထား၍ လွတ်မြောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပညာတရားဖြင့် အစဉ်ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ သဒ္ဓါတရားဖြင့် အစဉ်ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-align: center;">နဝက ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၁၀-ဒသကဥဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဆယ်မျိုးတို့တည်း-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ကာမဘုံ၌ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သော ငါးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ဖြစ်ခြင်းကို ပယ်၍ (သုဒ္ဓါဝါသဘုံ၌ ) ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သော ငါးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်။</p> <p style="text-align: center;">ဒသက ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ပုဂ္ဂလပညတ် မာတိကာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">နိဒ္ဒေသ</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-ဧကကပုဂ္ဂလပညတ်</h3> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁</b>။ အခါအားဖြင့် လွတ်သူ ‘သမယဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရံဖန်ရံခါ တစ်ခါတစ်ရံ ရှစ်ပါးသော သမာပတ်တို့ကို နာမကာယဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား (ဝိပဿနာမဂ်) ပညာဖြင့်လည်း မြင်၍ အချို့သော အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အခါအားဖြင့် လွတ်သူ ‘သမယဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂</b>။ အခါအားဖြင့် မလွတ်သူ ‘အသမယဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့ သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရံဖန်ရံခါ တစ်ခါတစ်ရံ ရှစ်ပါးသော သမာပတ်တို့ကို နာမကာယဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား (ဝိပဿနာမဂ်) ပညာဖြင့်လည်း မြင်၍ အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အခါအားဖြင့် မလွတ်သူ ‘အသမယဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သောအရိယာပုဂ္ဂိုလ် (ရှစ်ယောက်) တို့သည် မွန်မြတ်သော (လောကုတ္တရာ) သမာပတ်၌ အခါအားဖြင့် လွတ်မြောက်သူမဟုတ်သော ‘အသမယဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၃</b>။ ဈာန်ပျက်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ကုပ္ပဓမ္မ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရုပ်လျှင် အာရုံရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော ရုပ်မဟုတ်သော တရားလျှင် အာရုံရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော သမာပတ်တို့ကို ရ၏၊ ထိုသို့ရခြင်းသည်ကား အလိုရှိတိုင်း ရသည်လည်း မဟုတ်၊ မပင်မပန်းဘဲ ရသည်လည်း မဟုတ်၊ မငြိုမငြင်ဘဲ ရသည်လည်း မဟုတ်၊ အလိုရှိရာအရပ်၌ အလိုရှိသောသမာပတ်ကို အလိုရှိသမျှ ကာလပတ်လုံး ဝင်လည်း မဝင်စားနိုင်၊ ထလည်း မထနိုင်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏မေ့လျော့မှုကို စွဲ၍ ထိုသမာပတ်တို့သည် ပျက်စီးကုန်ရာသော အကြောင်းအခွင့်သည် ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကိုဈာန်ပျက်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ကုပ္ပဓမ္မ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၄</b>။ ဈာန်ပျက်ခြင်းသဘောမရှိသော ‘အကုပ္ပဓမ္မ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရုပ်လျှင် အာရုံရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော ရုပ်မဟုတ်သော တရားလျှင် အာရုံရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော သမာပတ်တို့ကို ရ၏၊ ထိုသို့ရခြင်းသည်ကား အလိုရှိတိုင်းလည်း ရ၏၊ မပင်မပန်းဘဲလည်း ရ၏၊ မငြိုမငြင်ဘဲလည်း ရ၏၊ အလိုရှိရာအရပ်၌ အလိုရှိသော သမာပတ်ကို အလိုရှိသမျှကာလပတ်လုံး ဝင်စားလည်း ဝင်စားနိုင်၏၊ ထလည်း ထနိုင်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ မေ့လျော့မှုကို စွဲ၍ ထိုသမာပတ်တို့သည် ပျက်စီးကုန်ရာသော အကြောင်းအခွင့်သည် မရှိ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ဈာန်ပျက်ခြင်းသဘောမရှိသော ‘အကုပ္ပဓမ္မ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်ရှစ်ယောက်တို့သည် မွန်မြတ်သော (လောကုတ္တရာ) သမာပတ်၌ ဈာန်ပျက်ခြင်းသဘောမရှိသော ‘အကုပ္ပဓမ္မ’ ပုဂ္ဂိုလ်တို့မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၅</b>။ ဈာန်မှ ယုတ်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ပရိဟာနဓမ္မ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရုပ်လျှင် အာရုံရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော ရုပ်မဟုတ်သောတရားလျှင် အာရုံရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော သမာပတ်တို့ကို ရ၏၊ ထိုသို့ရခြင်းသည်ကား အလိုရှိတိုင်းရသည်လည်းမဟုတ်၊ မပင်မပန်းဘဲ ရသည်လည်း မဟုတ်၊ မငြိုမငြင်ဘဲရသည်လည်း မဟုတ်၊ အလိုရှိရာအရပ်၌ အလိုရှိသော သမာပတ်ကို အလိုရှိသမျှကာလပတ်လုံး ဝင်စားလည်း မဝင်စားနိုင်၊ ထလည်း မထနိုင်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မေ့လျော့မှုကို စွဲ၍ ထိုသမာပတ်တို့မှ ဆုတ်ယုတ်ရာသော အကြောင်းသည် ရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ဈာန်မှ ယုတ်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ပရိဟာနဓမ္မ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၆</b>။ ဈာန်မှ ယုတ်ခြင်းသဘောမရှိသော ‘အပရိဟာနဓမ္မ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရုပ်လျှင် အာရုံရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော ရုပ်မဟုတ်သောတရားလျှင် အာရုံရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော သမာပတ်တို့ကို ရ၏၊ ထိုသို့ရခြင်းသည်ကား အလိုရှိတိုင်းလည်း ရ၏၊ မပင်မပန်းဘဲလည်း ရ၏၊ မငြိုမငြင်ဘဲလည်း ရ၏၊ အလိုရှိရာအရပ်၌ အလိုရှိသော သမာပတ်ကို အလိုရှိသမျှကာလပတ်လုံး ဝင်စားလည်း ဝင်စားနိုင်၏၊ ထလည်း ထနိုင်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မေ့လျော့မှုကို စွဲ၍သမာပတ်တို့မှ ဆုတ်ယုတ်ရာသော အကြောင်းအခွင့်သည် မရှိ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ဈာန်မှ ယုတ်ခြင်းသဘောမရှိသော ‘အပရိဟာနဓမ္မ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ် ရှစ်ယောက်တို့သည် မွန်မြတ်သော (လောကုတ္တရာ) သမာပတ်၌ ဈာန်မှ ယုတ်ခြင်းသဘောမရှိသော'အပရိဟာနဓမ္မ’ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၇</b>။ လှုံ့ဆော်ခြင်းငှါထိုက်သော ‘စေတနာဘဗ္ဗ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရုပ်လျှင်အာရုံရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော ရုပ်မဟုတ်သော တရားလျှင်အာရုံရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော သမာပတ်တို့ကို ရ၏၊ ထိုသို့ရခြင်းသည်ကား အလိုရှိတိုင်းရသည်လည်း မဟုတ်၊ မပင်မပန်းဘဲ ရသည်လည်း မဟုတ်၊ မငြိုမငြင်ဘဲ ရသည်လည်း မဟုတ်၊ အလိုရှိရာအရပ်၌ အလိုရှိသောသမာပတ်ကို အလိုရှိသမျှ ကာလပတ်လုံး ဝင်စားလည်း မဝင်စားနိုင်၊ ထလည်း မထနိုင်၊ အကယ်၍လှုံ့ဆော်ငြားအံ့၊ ထိုသမာပတ်တို့မှ မဆုတ်ယုတ်၊ အကယ်၍ မလှုံ့ဆော်ငြားအံ့၊ ထိုသမာပတ်တို့မှဆုတ်ယုတ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို လှုံ့ဆော်ခြင်းငှါထိုက်သော ‘စေတနာဘဗ္ဗ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၈</b>။ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှါထိုက်သော ‘အနုရက္ခဏာဘဗ္ဗ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရုပ်လျှင်အာရုံရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော ရုပ်မဟုတ်သော တရားလျှင်အာရုံရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော သမာပတ်တို့ကို ရ၏၊ ထိုသို့ရခြင်းသည်ကား အလိုရှိတိုင်း ရသည်လည်း မဟုတ်၊ မပင်မပန်းဘဲ ရသည်လည်း မဟုတ်၊ မငြိုမငြင်ဘဲ ရသည်လည်း မဟုတ်၊ အလိုရှိရာအရပ်၌ အလိုရှိသောသမာပတ်ကို အလိုရှိသမျှ ကာလပတ်လုံး ဝင်စားလည်း မဝင်စားနိုင်၊ ထလည်း မထနိုင်၊ အကယ်၍စောင့်ရှောက်ငြားအံ့၊ ထိုသမာပတ်တို့မှ မဆုတ်ယုတ်၊ အကယ်၍ မစောင့်ရှောက်ငြားအံ့၊ ထိုသမာပတ်တို့မှ ဆုတ်ယုတ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို စောင့်ရှောက်ခြင်းငှါထိုက်သော ‘အနုရက္ခဏာဘဗ္ဗ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၉</b>။ ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သုံးပါးသော (ဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသ) သံယောဇဉ်တို့ကို မပယ်အပ်ကုန်၊ ထို (သုံးပါးသောသံယောဇဉ်) တရားတို့ကို ပယ်ခြင်းငှါ ကျင့်လည်း မကျင့်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၀</b>။ အနွယ်ကိုဖြတ်သော ‘ဂေါတြဘူ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ဂေါတြဘူဉာဏ်နှင့်တကွဖြစ်သော တရားတို့၏ အခြားမဲ့၌ လောကုတ္တရာအရိယမဂ်တရားသို့ သက်ရောက်သည်ဖြစ်၍ ထိုဂေါတြဘူဉာဏ်နှင့် တကွဖြစ်သော တရားတို့နှင့်လည်း ပြည့်စုံ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို (ပုထုဇဉ်) အနွယ်ကို ဖြတ်သော'ဂေါတြဘူ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၁</b>။ ဘေးရန်မှ ကြဉ်ဆဲဖြစ်သော ‘ဘယူပရတ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ် ခုနစ်ယောက်တို့သည်လည်းကောင်း၊ သီလရှိသော ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း ဘေးရန်မှ ကြဉ်ဆဲပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်ကုန်၏၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည် ဘေးရန်မှ ကြဉ်ပြီးပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၂</b>။ အရိယာအဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်သော ‘အဘဗ္ဗာဂမန’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် (ပဉ္စာနန္တရိယ) ကံတည်းဟူသော ပိတ်ပင်ခြင်းနှင့်လည်း ပြည့်စုံကုန်၏၊ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော) ကိလေသာ၏ ပိတ်ပင်ခြင်းနှင့်လည်း ပြည့်စုံကုန်၏၊ (အဟိတ်, ဒွိဟိတ်ပဋိသန္ဓေတည်းဟူသော) ဝိပါက်ပိတ်ပင်ခြင်းနှင့်လည်း ပြည့်စုံကုန်၏၊ သဒ္ဓါတရားလည်း မရှိကုန်၊ ကုသိုလ်၌ လိုလားခြင်း ဆန္ဒမှလည်း ကင်းကုန်၏၊ ဉာဏ်ပညာလည်း မဲ့ကုန်၏၊ ကုသိုလ်တရားတို့၌ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော လောကုတ္တရာ အရိယာမဂ်သို့ သက်ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်ကုန်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို အရိယာအဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်သော ‘အဘဗ္ဗာဂမန'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၃</b>။ အရိယာအဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါ ထိုက်သော ‘ဘဗ္ဗာဂမန’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် (ပဉ္စာနန္တရိယ) ကံတည်းဟူသော ပိတ်ပင်ခြင်းနှင့်လည်း မပြည့်စုံကုန်၊ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော) ကိလေသာ၏ ပိတ်ပင်ခြင်းနှင့်လည်း မပြည့်စုံကုန်၊ (အဟိတ်, ဒွိဟိတ်ပဋိသန္ဓေတည်းဟူသော) ဝိပါက်ပိတ်ပင်ခြင်းနှင့်လည်း မပြည့်စုံကုန်၊ သဒ္ဓါတရားလည်း ရှိကုန်၏၊ ကုသိုလ်၌ လိုလားခြင်း ဆန္ဒမှလည်း ရှိကုန်၏၊ ဉာဏ်ပညာလည်း ရှိကုန်၏၊ ကုသိုလ်တရားတို့၌ မဖောက်ပြန်သောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော လောကုတ္တရာ အရိယာမဂ်သို့ သက်ရောက်ခြင်းငှါ ထိုက်ကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို အရိယာအဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါ ထိုက်သော ‘ဘဗ္ဗာဂမန’ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ဟူ၍ ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၄</b>။ အကျိုးပေးမြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ (ပဉ္စာနန္တရိယ) ကံထိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း၊ နိယတမိစ္ဆာအယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ရှစ်ယောက်သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း အကျိုးပေးမြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ မည်ကုန်၏၊</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အကျိုးပေး မမြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၅</b>။ ကျင့်ဆဲဖြစ်သော ‘ပဋိပန္နက’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ မဂ်လေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဖိုလ်အကျိုးငှါ ကျင့်ဆဲ ‘ပဋိပန္နက'ပုဂ္ဂိုလ်တို့ မည်ကုန်၏၊</p> <p style="text-indent:2em">ဖိုလ်လေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဖိုလ်၌ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၆</b>။ အာသဝေါလည်းကုန်, အသက်လည်းကုန် နှစ်ပါးစုံအညီအမျှ ပရိနိဗ္ဗာန်စံရသော ‘သမသီသီ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား အာသဝေါကုန်ခြင်းသည်လည်းကောင်း အသက်ကုန်ခြင်းသည်လည်းကောင်း မရှေးမနှောင်း ‘တစ်ပြိုင်တည်း’ ဖြစ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အာသဝေါလည်းကုန်, အသက်လည်းကုန်, နှစ်ပါးစုံ အညီအမျှ ပရိနိဗ္ဗာန်စံရသော ‘သမသီသီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၇</b>။ ကမ္ဘာကို တည်စေနိုင်သော ‘ဌိတကပ္ပီ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤသောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်ခိုက်လည်း ဖြစ်၏၊ ကမ္ဘာ၏ မီးလောင်တော့မည့်အခါလည်း ဖြစ်၏၊ အကြင်မျှလောက် ဤသောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုမျက်မှောက် မပြုနိုင်သေး၊ ထိုမျှလောက် ကမ္ဘာသည် မီးမလောင်နိုင်ရာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ကမ္ဘာကိုတည်စေနိုင်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ မဂ်နှင့်ပြည့်စုံသော အလုံးစုံသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း ကမ္ဘာကိုတည်စေနိုင်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၈</b>။ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ရှစ်ယောက်သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အရိယာ ပုဂ္ဂိုလ်မည်ကုန်၏၊ ကြွင်းသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အရိယာပုဂ္ဂိုလ် မမည်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၉</b>။ ကျင့်ဆဲဖြစ်သော ‘သေက္ခ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ မဂ်လေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ အောက်ဖိုလ်သုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ဖြစ်ကုန်၏၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည် ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်၏၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်မှ ကြွင်းသော (ပုထုဇဉ်) ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ကျင့်ဆဲလည်း မဟုတ်ကုန်၊ ကျင့်ပြီးလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၀</b>။ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးရှိသော ‘တေဝိဇ္ဇ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့နှင့်ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိဇ္ဇာသုံးပါးရှိသော ‘တေဝိဇ္ဇ'ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၁</b>။ အဘိညာဉ်ခြောက်ပါးရှိသော ‘ဆဠဘိည'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အဘိညာဉ်ခြောက်ပါး တို့နှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘိညာဉ်ခြောက်ပါးရှိသော ‘ဆဠဘိည’ ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၂</b>။ (အလုံးစုံသောတရားတို့ကို) ကိုယ်တိုင် မှန်စွာ သိမြင်သော ‘သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ ကိုယ်တိုင် (သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို) ထိုးထွင်း၍ သိမြင်၏၊ ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့၌ အကုန်အစင် သိမြင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း၊ အားတော်ဆယ်တန်, ဉာဏ်တော်ဆယ်ပါးတို့၌ လေ့လာနိုင်နင်းခြင်းသို့လည်းကောင်းရောက်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို (အလုံးစုံသောတရားတို့ကို) ကိုယ်တိုင် မှန်စွာ သိမြင်နိုင်သော ‘သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၃</b>။ သစ္စာလေးပါးတရားကို အသီးအခြား သိမြင်သော ‘ပစ္စေကသမ္ဗုဒ္ဓ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ် နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ ကိုယ်တိုင် ထိုးထွင်း၍သိမြင်၏၊ ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့၌ အကုန်အစင် သိမြင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း အားတော်ဆယ်တန်,ဉာဏ်တော်ဆယ်ပါးတို့၌ လေ့လာနိုင်နင်းခြင်းသို့လည်းကောင်း မရောက်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သစ္စာလေးပါးတရားကို အသီးအခြား သိမြင်သော ‘ပစ္စေကသမ္ဗုဒ္ဓ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၄</b>။ နှစ်ပါးသော အဖို့အားဖြင့် လွတ်မြောက်သော ‘ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှစ်ပါးသော သမာပတ်တို့ကို နာမကာယဖြင့် ရရောက်တွေ့ထိ၍ နေ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဝိပဿနာမဂ်ပညာဖြင့်လည်း သိမြင်၍ အာသဝေါတရားတို့သည်ကုန်ခန်း ကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို နှစ်ပါးသောအဖို့မှ လွတ်မြောက်သော ‘ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၅</b>။ ပညာဖြင့် လွတ်မြောက်သော ‘ပညာဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှစ်ပါးသော သမာပတ်တို့ကို နာမကာယဖြင့် ရရောက် တွေ့ထိ၍ မနေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဝိပဿနာမဂ်ပညာဖြင့်ကား သိမြင်၍ အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညာဖြင့် လွတ်မြောက်သော ‘ပညာဝိမုတ္တ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၆</b>။ ဈာန် မဂ် ဖိုလ်ချမ်းသာကို ကိုယ်တိုင် တွေ့ထိခံစား၍ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုသော ‘ကာယသက္ခီ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှစ်ပါးသော သမာပတ်တို့ကို နာမကာယဖြင့် ရရောက် တွေ့ထိ၍ နေ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဝိပဿနာမဂ်ပညာဖြင့်လည်း သိမြင်၍ အချို့သော အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ဈာန် မဂ် ဖိုလ်ချမ်းသာကို ကိုယ်တိုင်တွေ့ထိခံစား၍ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုသော ‘ကာယသက္ခီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၇</b>။ သိမြင်ခြင်းအဆုံးသို့ ရောက်သော ‘ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤလောဘသည်ကား ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤနိဗ္ဗာန်သည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကားဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်တည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရားထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်သော သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ပညာဖြင့်လည်း ကောင်းစွာမြင်အပ်ကုန်၏၊ ကောင်းစွာ ကျင့်အပ် ကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဝိပဿနာမဂ်ပညာဖြင့်လည်း သိမြင်၍အချို့သော အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သိမြင်ခြင်းအဆုံးသို့ ရောက်သော'ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၈</b>။ သဒ္ဓါကို အမှူးထား၍ လွတ်မြောက်သော ‘သဒ္ဓါဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤ လောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤတဏှာ ‘လောဘ’ သည်ကား ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤနိဗ္ဗာန်သည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်းသိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရား ထိုးထွင်း၍သိအပ်ကုန်သော သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ပညာဖြင့်လည်း ကောင်းစွာ သိမြင်အပ်ကုန်၏၊ ကောင်းစွာ ကျင့်အပ်ကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာဖြင့်လည်းသိမြင်၍ အချို့သော အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တပုဂ္ဂိုလ်အား အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်သကဲ့သို့ သဒ္ဓါဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်အား မဖြစ်ကုန်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သဒ္ဓါကို အမှူးထား၍လွတ်မြောက်သော ‘သဒ္ဓါဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၉</b>။ ပညာတရားဖြင့် အောက်မေ့တတ်သော ‘ဓမ္မာနုသာရီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သော အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညိန္ဒြေလွန်ကဲ၏၊ ပညာလျှင်ဝန်ဆောင်ရှိသော ပညာလျှင် ရှေ့သွားရှိသော အရိယမဂ်ကို ပွါးများ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညာတရားဖြင့်အောက်မေ့တတ်သော ‘ဓမ္မာနုသာရီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါကျင့်ဆဲဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ‘ဓမ္မာနုသာရီ'ပုဂ္ဂိုလ် မည်၏၊ ဖိုလ်၌ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၃၀</b>။ သဒ္ဓါဖြင့် အောက်မေ့တတ်သော ‘သဒ္ဓါနုသာရီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ သောတာပတ္တိဖိုလ် ကိုမျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သော အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓိန္ဒြေသည် လွန်ကဲ၏၊ သဒ္ဓါလျှင် ဝန်ဆောင်ရှိသော သဒ္ဓါလျှင် ရှေ့သွားရှိသော အရိယမဂ်ကို ပွါးများ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သဒ္ဓါဖြင့် အောက်မေ့တတ်သော'သဒ္ဓါနုသာရီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်ဆဲဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ‘သဒ္ဓါနုသာရီ'ပုဂ္ဂိုလ် မည်၏၊ ဖိုလ်၌ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ‘သဒ္ဓါဝိမုတ္တ'ပုဂ္ဂိုလ် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၃၁</b>။ အလွန်ဆုံးခုနစ်ဘဝသာ ပဋိသန္ဓေနေသော ‘သတ္တက္ခတ္တုပရမ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သုံးပါးသော သံယောဇဉ်တို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် သောတာပန်ဖြစ်၏၊ အပါယ်လေးပါးသို့ ကျခြင်းသဘော မရှိ၊ ကိန်းသေမြဲ၏၊ အထက်မဂ်သုံးပါးလျှင် လဲလျောင်းရာရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ်နတ်ပြည်၌လည်းကောင်း လူ့ပြည်၌လည်းကောင်း ကျင်လည်ပြေးသွား၍ ဆင်းရဲ၏အဆုံးကို ပြု၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အလွန်ဆုံးခုနစ်ဘဝသာ ပဋိသန္ဓေနေသော ‘သတ္တက္ခတ္တုပရမ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍့ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၃၂</b>။ နှစ်ဘဝ သုံးဘဝစသည် (မြင့်မြတ်သောအမျိုး) တစ်မျိုးမှ (မြင့်မြတ်သောအမျိုး) တစ်မျိုး၌ဖြစ်၍ပဋိသန္ဓေနေသော ‘ကောလံကောလ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်သုံးပါးသော သံယောဇဉ်တို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် သောတာပန်ဖြစ်၏၊ အပါယ်လေးပါးသို့ ကျခြင်းသဘောမရှိ၊ ကိန်းသေမြဲ၏၊ အထက်မဂ်သုံးပါးလျှင် လဲလျောင်းရာရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် နှစ်ဘဝ လည်းကောင်း၊ သုံးဘဝလည်းကောင်း (မြင့်မြတ်သော) အမျိုးတို့၌ ကျင်လည်ပြေးသွား၍ ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြု၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို နှစ်ဘဝ, သုံးဘဝစသည် (မြင့်မြတ်သောအမျိုး) တစ်မျိုးမှ (မြင့်မြတ်သောအမျိုး) တစ်မျိုး၌ဖြစ်၍ ပဋိသန္ဓေနေသော ‘ကောလံ ကောလ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၃၃</b>။ တစ်ဘဝသာ ပဋိသန္ဓေမျိုးစေ့ရှိသော ‘ဧကဗီဇီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သုံးပါးသော သံယောဇဉ်တို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် သောတာပန်ဖြစ်၏၊ အပါယ်လေးပါးသို့ ကျခြင်းသဘော မရှိ၊ ကိန်းသေမြဲ၏၊ အထက်မဂ်သုံးပါးလျှင် လဲလျောင်းရာ ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကြိမ်သာလျှင် လူ့ဘဝ၌ဖြစ်၍ ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြု၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို တစ်ဘဝသာလျှင် ပဋိသန္ဓေမျိုးစေ့ရှိသော ‘ဧကဗီဇီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၃၄</b>။ ကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် တစ်ကြိမ်သာ ပြန်လာသော ‘သကဒါဂါမီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သုံးပါးသော သံယောဇဉ်တို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့်ရာဂ ဒေါသ မောဟတို့၏ ခေါင်းပါးခြင်းကြောင့် သကဒါဂါမ်ဖြစ်၏၊ တစ်ကြိမ်သာလျှင် ဤလူ့ဘုံသို့ ပြန်လာ၍ ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြု၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် တစ်ကြိမ်သာပြန်လာသော ‘သကဒါဂါမီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၃၅</b>။ ကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် တစ်ဖန်ပြန်မလာသော ‘အနာဂါမီ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘုံတည်းဟူသော အောက်အဖို့ရှိသော ‘ဩရမ္ဘာဂိယ’ သံယောဇဉ်ငါးပါးတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေဖြစ်၏၊ ထိုရူပဘုံမှ ကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ပြန်လည်ခြင်းသဘောမရှိမူ၍ ထိုရူပသုဒ္ဓါဝါသဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလတ္တံ့၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် တစ်ဖန် ပြန်မလာသော ‘အနာဂါမီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၃၆</b>။ အသက်တမ်း ထက်ဝက်မတိုင်မီ အတွင်း၌ ရဟန္တာဖြစ်သော ‘အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘုံတည်းဟူသော အောက်အဖို့ရှိသော'ဩရမ္ဘာဂိယ’ သံယောဇဉ်ငါးပါးတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေဖြစ်၏၊ ထိုရူပဘုံမှကာမဘုံ သို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ပြန်လည်ခြင်းသဘော မရှိမူ၍ ထိုသုဒ္ဓါဝါသဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလတ္တံ့၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပဋိသန္ဓေနေသော ကာလ၏အခြားမဲ့၌လည်းကောင်း၊ အသက်တမ်းထက်ဝက် (အလယ်) သို့မရောက်မီ အတွင်း၌လည်းကောင်း အထက်ဗြဟ္မာ့ဘုံ၌သာလျှင် ကျင်လည်စေခြင်းအဖို့ရှိသော'ဥဒ္ဓမ္ဘာဂိယ’ သံယောဇဉ် ငါးပါးတရားတို့ကို ပယ်ခြင်းငှါ အရိယမဂ်ကို ကောင်းစွာ ဖြစ်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုအသက်တမ်း ထက် ဝက် (အလယ်) မတိုင်မီအတွင်း ရဟန္တာဖြစ်သော ‘အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၃၇</b>။ အသက်တမ်းထက်ဝက်သို့ ဆိုက်ထိကျော်လွန်မှ ရဟန္တာဖြစ်သော ‘ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘုံတည်းဟူသော အောက်အဖို့ရှိသော'ဩရမ္ဘာဂိယ’ သံယောဇဉ်ငါးပါးတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေဖြစ်၏၊ ထိုရူပဘုံမှ ကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ပြန်လည်ခြင်းသဘော မရှိမူ၍ ထိုသုဒ္ဓါဝါသဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလတ္တံ့၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အသက်တမ်းထက်ဝက်ကို ကျော်လွန်သော အခါ၌လည်းကောင်း၊ သေရာကာလအနီးသို့ကပ်ရောက် သော အခါ၌လည်းကောင်း အထက်ဗြဟ္မာဘုံ၌သာလျှင် ကျင်လည်စေခြင်းအဖို့ရှိသော ‘ဥဒ္ဓမ္ဘာဂိယ’ သံယော ဇဉ်ငါးပါးတရားတို့ကို ပယ်ခြင်းငှါ အရိယမဂ်ကို ကောင်းစွာ ဖြစ်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အသက်တမ်း ထက်ဝက်သို့ ဆိုက်ထိကျော်လွန်မှ ရဟန္တာဖြစ်သော'ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၃၈</b>။ အားထုတ်မှုမရှိသဖြင့် ရဟန္တာဖြစ်သော ‘အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘုံတည်းဟူသော အောက်အဖို့ရှိသော'ဩရမ္ဘာဂိယ'သံယောဇဉ် ငါးပါးတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေဖြစ်၏၊ ထိုရူပဘုံမှကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ပြန်လည်ခြင်းသဘော မရှိမူ၍ ထိုသုဒ္ဓါဝါသဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလတ္တံ့၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အထက်ဗြဟ္မာဘုံ၌သာ ကျင်လည်စေခြင်းအဖို့ရှိသော ‘ဥဒ္ဓမ္ဘာဂိယ’ သံယောဇဉ်ငါးပါးတရားတို့ကို ပယ်ခြင်းငှါ အားထုတ်မှု မရှိဘဲ အရိယမဂ်ကို ကောင်းစွာ ဖြစ်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုအားထုတ်မှု မရှိသဖြင့် ရဟန္တာဖြစ်သော ‘အသင်္ခါရ ပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၃၉</b>။ အားထုတ်မှုရှိသဖြင့် ရဟန္တာဖြစ်သော ‘သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘုံတည်းဟူသော အောက်အဖို့ရှိသော ‘ဩရမ္ဘာဂိယ’ သံယောဇဉ်ငါးပါးတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေဖြစ်၏၊ ထိုရူပဘုံမှ ကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ပြန်လည်ခြင်း သဘောမရှိမူ၍ ထိုသုဒ္ဓါဝါသဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလတ္တံ့၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အထက်ဗြဟ္မာဘုံ၌သာကျင်လည်စေခြင်းအဖို့ရှိသော ‘ဥဒ္ဓမ္ဘာဂိယ’ သံယောဇဉ် ငါးပါးတရားတို့ကို ပယ်ခြင်းငှါ အားထုတ်မှုရှိသဖြင့်အရိယမဂ်ကို ကောင်းစွာ ဖြစ်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အားထုတ်မှုရှိသဖြင့် ရဟန္တာဖြစ်သော ‘သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၄၀</b>။ ရှေးဦးစွာ အဝိဟာဘုံ၌ဖြစ်ပြီးလျှင် ဘုံစဉ်အတိုင်းတက်၍ အကနိဋ္ဌဘုံသို့ ရောက်မှ ရဟန္တာဖြစ်သော ‘ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ကာမဘုံတည်းဟူသော အောက်အဖို့ရှိသော ‘ဩရမ္ဘာဂိယ’ သံယောဇဉ်ငါးပါးတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့်ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေဖြစ်၏၊ ထိုရူပဘုံမှ ကာမဘုံသို့ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ပြန်လည်ခြင်းသဘော မရှိမူ၍ ထိုသုဒ္ဓါဝါသဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလတ္တံ့၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အဝိဟာဘုံမှ စုတေသည်ရှိသော် အတပ္ပါဘုံသို့ရောက်၏၊ အတပ္ပါဘုံမှ စုတေသည်ရှိသော် သုဒဿာဘုံသို့ ရောက်၏၊ သုဒဿာဘုံမှ စုတေသည်ရှိသော်သုဒဿီဘုံသို့ ရောက်၏၊ သုဒဿီဘုံမှ စုတေသည်ရှိသော် အကနိဋ္ဌဘုံသို့ ရောက်၏၊ အကနိဋ္ဌဘုံ၌ အထက်ဗြဟ္မာဘုံ၌သာ ကျင်လည်စေခြင်းအဖို့ရှိသော ‘ဥဒ္ဓမ္ဘာဂိယ’ သံယောဇဉ်ငါးပါး တရားတို့ကိုပယ်ခြင်းငှါ အရိယမဂ်ကို ကောင်းစွာ ဖြစ်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ရှေးဦးစွာ အဝိဟာဘုံ၌ဖြစ်ပြီးလျှင်ဘုံစဉ်အတိုင်း တက်၍ အကနိဋ္ဌဘုံသို့ ရောက်မှ ရဟန္တာဖြစ်သော ‘ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၄၁</b>။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ သုံးပါးသော သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ခြင်းငှါ ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သုံးပါးသောသံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်အပ်ကုန်ပြီ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၄၂</b>။ သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန်ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ကာမရာဂ ဗျာပါဒတို့ကို ခေါင်းပါးစေခြင်းငှါကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား ကာမရာဂ ဗျာပါဒတို့သည် ခေါင်းပါးသည် ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်ပြီ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၄၃</b>။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ကာမရာဂ, ဗျာပါဒတို့ကို အကြွင်းမဲ့ပယ်ခြင်းငှါကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂ, ဗျာပါဒတို့ကိုအကြွင်းမဲ့ပယ်အပ်ကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၄၄</b>။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ရူပရာဂ, အရူပရာဂ, မာန, ဥဒ္ဓစ္စ, အဝိဇ္ဇာကို အကြွင်းမဲ့ပယ်ခြင်းငှါကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ရူပရာဂ, အရူပရာဂ, မာန, ဥဒ္ဓစ္စ, အဝိဇ္ဇာတို့ကို အကြွင်းမဲ့ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနိဒ္ဒေသ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုကပုဂ္ဂလပညတ်</h3> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၄၅</b>။ အမျက်ထွက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ အမျက်ထွက်ခြင်း ‘ကောဓ’ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ အကြင်အမျက်ထွက်ခြင်း၊ အမျက်ထွက်သောအခြင်းအရာ၊ အမျက်ထွက်သူ၏အဖြစ်၊ ပြစ်မှားခြင်း၊ ပြစ်မှားသောအခြင်းအရာ၊ ပြစ်မှားသူ၏အဖြစ်၊ ပကတိသဘောကို စွန့်ခြင်း၊ ပကတိသဘောကို စွန့်သောအခြင်းအရာ၊ ပကတိသဘောကို စွန့်သူ၏အဖြစ်၊ ဆန့်ကျင်ခြင်း၊ အဖန်ဖန် ဆန့်ကျင်ခြင်း၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ်၊ စကားကို ပြည့်စုံစွာ မဆိုနိုင်ခြင်း၊ စိတ်နှလုံးမသာယာသောအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသည်ကို အမျက်ထွက်ခြင်း ‘ကောဓ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အမျက်ထွက်ခြင်း ‘ကောဓ’ ကို မပယ်အပ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အမျက်ထွက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၄၆</b>။ ရန်ငြိုးဖွဲ့တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ‘ဥပနာဟ’ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ ရှေးဦးစွာ အမျက်ထွက်ခြင်း ဖြစ်၏၊ ထို့နောက် ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ဖြစ်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် ရန်ငြိုးဖွဲ့သောအခြင်းအရာ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့သူ၏အဖြစ်၊ ရှေးရှုထားခြင်း၊ အမျက်ထားခြင်း၊ ပြင်းစွာထားခြင်း၊ အစဉ်တည်ခြင်း၊ အစဉ်ဖွဲ့ခြင်း၊ အမျက်ကို မြဲမြံစွာပြုခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသည်ကို ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ‘ဥပနာဟ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းကို မပယ်အပ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ရန်ငြိုးဖွဲ့သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၄၇</b>။ ကျေးဇူးကို ချေဖျက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ကျေးဇူးကို ချေဖျက်ခြင်း ‘မက္ခ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင် သူ့ကျေးဇူးကို ချေဖျက်ခြင်း၊ သူ့ကျေးဇူးကို ချေဖျက်သော အခြင်းအရာ၊ သူ့ကျေးဇူးကို ချေဖျက်သူ၏အဖြစ်၊ သူ့ကျေးဇူးကို ခါသောအဖြစ်၊ သူ့ကျေးဇူးကိုခါမှုသည် ရှိ၏၊ ဤသည်ကို ကျေးဇူးကို ချေဖျက်ခြင်း ‘မက္ခ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသူ့ကျေးဇူးကို ချေဖျက်ခြင်းကို မပယ်အပ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သူ့ကျေးဇူးကို ချေဖျက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၄၈</b>။ အပြိုင်ပြုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ အပြိုင်ပြုခြင်း ‘ပဠာသ’ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ အပြိုင်ပြုခြင်း၊ အပြိုင်ပြုသောအခြင်းအရာ၊ အပြိုင်ပြုသူ၏အဖြစ်၊ အပြိုင်ပြုမှုကိုဆောင်ခြင်း၊ ငြင်းခုံခြင်း၊ အစုံယူခြင်း၊ အယူကို မစွန့်ခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသည်ကို အပြိုင်ပြုခြင်း'ပဠာသ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤအပြိုင်ပြုခြင်းကို မပယ်အပ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အပြိုင်ပြုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၄၉</b>။ ငြူစူတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ငြူစူခြင်း ‘ဣဿာ’ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ သူတစ်ပါးတို့ လာဘ်ရခြင်း၊ အရိုအသေပြုခံရခြင်း၊ အလေးအမြတ်ပြုခံရခြင်း၊ မြတ်နိုးခံရခြင်း၊ ရှိခိုးခံရခြင်း၊ ပူဇော်ခံရခြင်းတို့၌ အကြင်ငြူစူခြင်း၊ ငြူစူသောအခြင်းအရာ၊ ငြူစူသူ၏အဖြစ်၊ စောင်းမြောင်းခြင်း၊ စောင်းမြောင်းသောအခြင်းအရာ၊ စောင်းမြောင်းသူ၏အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသည်ကိုငြူစူခြင်း'ဣဿာ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤငြူစူစောင်းမြောင်းခြင်းကို မပယ်အပ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ငြူစူတတ်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၅၀</b>။ ဝန်တိုတတ်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ဝန်တိုခြင်း ‘မစ္ဆရိယ’ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ ဝန်တိုခြင်းတို့သည် နေရာအိမ်ကျောင်း၌ ဝန်တိုခြင်းလည်းကောင်း၊ အမျိုး၌ ဝန်တိုခြင်းလည်းကောင်း၊ လာဘ်၌ ဝန်တိုခြင်းလည်းကောင်း၊ အဆင်းဂုဏ်၌ ဝန်တိုခြင်းလည်းကောင်း၊ တရား၌ ဝန်တိုခြင်းလည်းကောင်း ဤသို့လျှင် ငါးပါးရှိကုန်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်ဝန်တိုခြင်း၊ ဝန်တိုသောအခြင်းအရာ၊ ဝန်တိုသူ၏အဖြစ်၊ မလိုလားခြင်း၊ စဉ်းလဲခြင်း၊ ခါးစပ်ခြင်း၊ စိတ်၏ အမှန်ကိုမယူသော အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသည်ကို ဝန်တိုခြင်း ‘မစ္ဆရိယ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဝန်တိုခြင်းကို မပယ်အပ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ဝန်တိုတတ်သော ‘မစ္ဆရိယ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၅၁</b>။ စဉ်းလဲတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ စဉ်းလဲခြင်း ‘သာဌေယျ’ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် စဉ်းလဲ၏၊ ထက်ဝန်းကျင် စဉ်းလဲ၏၊ ထိုစကား၌ အကြင် စဉ်းလဲခြင်း၊ စဉ်းလဲသောအခြင်းအရာ၊ စဉ်းလဲသူ၏အဖြစ်၊ ကြမ်းတမ်းခြင်း၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ်၊ စိုက်၍ထားဘိသကဲ့သို့ မြဲမြံစွာ ကောက်ကျစ်ခြင်း၊ ကောက်ကျစ်သည်၏အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသည်ကို စဉ်းလဲခြင်း ‘သာဌေယျ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤစဉ်းလဲခြင်းကို မပယ်အပ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို စဉ်းလဲတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၅၂</b>။ လှည့်ပတ်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ လှည့်ပတ်ခြင်း ‘မာယာ’ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်ဖြင့် ဒုစရိုက်ကို ကျင့်၍ နှုတ်ဖြင့် ဒုစရိုက်ကိုကျင့်၍ စိတ်ဖြင့် ဒုစရိုက်ကို ကျင့်၍ ထိုမကောင်းမှုကို ဖုံးလွှမ်းလိုခြင်းကြောင့် မကောင်းသော အလိုကို ဆောက်တည်၏၊ “ငါ့ကို (သူတစ်ပါးတို့) မသိစေလင့်”ဟု လိုလား၏၊ “ငါ့ကို (သူတစ်ပါးတို့) မသိစေလင့်”ဟု ကြံစည်၏၊ “ငါ့ကို (သူတစ်ပါးတို့) မသိစေလင့်”ဟု စကားကို ပြောဆို၏၊ “ငါ့ကို (သူတစ်ပါးတို့) မသိစေလင့်”ဟု ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြု၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် လှည့်ပတ်ခြင်း၊ လှည့်ပတ်တတ်သောအဖြစ်၊ လှည့်စားခြင်း၊ လွန်စွာလှည့် စားခြင်း၊ ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲခြင်း၊ (ငါ မပြုဟု ) ပယ်ခြင်း၊ ငါမပြုဟု အဖန်ဖန် ရှောင်လွှဲခြင်း၊ လျှို့ဝှက်ခြင်း၊ ထက်ဝန်းကျင် လျှို့ဝှက်ခြင်း၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်း၊ အဖန်ဖန် ဖုံးလွှမ်းခြင်း၊ ပေါ်လွင်စွာ မပြုခြင်း၊ ထင်စွာမပြုခြင်း၊ ကောင်းစွာဖုံးလွှမ်းခြင်း၊ မကောင်းသောအမူအရာသည် ရှိ၏၊ ဤသည်ကို လှည့်ပတ်ခြင်း ‘မာယာ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလှည့်ပတ်ခြင်းကို မပယ်အပ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို လှည့်ပတ်တတ်သော ‘မာယာဝီ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၅၃</b>။ ဒုစရိုက်မှ မရှက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ဒုစရိုက်မှ မရှက်ခြင်း'အဟိရိက’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင် ဒုစရိုက်မှုကို ရှက်သင့်ပါလျက် မရှက်၊ ယုတ်မာသော ဒုစရိုက်အကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်းမှ မရှက်၊ ဤယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်းမှမရှက်ခြင်းကို ဒုစရိုက်မှ မရှက်ခြင်း ‘အဟိရိက’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤဒုစရိုက်မှ မရှက်ခြင်း ‘အဟိရိက’ နှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဒုစရိုက်မှ မရှက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၅၄</b>။ ဒုစရိုက်မှ မကြောက်လန့်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ဒုစရိုက်မှမကြောက်လန့်ခြင်း ‘အနောတ္တပ္ပ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင် ဒုစရိုက်မှုကို ကြောက်လန့်သင့်ပါလျက်မကြောက်လန့်၊ ယုတ်ညံ့သော အကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်းမှ မကြောက်လန့်၊ ဤယုတ်ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်းမှ မကြောက်လန့်ခြင်းကို ဒုစရိုက်မှ မကြောက်လန့်ခြင်း ‘အနောတ္တပ္ပ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤဒုစရိုက်မှ မကြောက်လန့်ခြင်း ‘အနောတ္တပ္ပ’ နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဒုစရိုက်မှမကြောက်လန့်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၅၅</b>။ ဆိုဆုံးမခက်သော ‘ဒုဗ္ဗစ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ဆုံးမခက်ခြင်း ‘ဒေါဝစဿတာ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့ ပြောဆိုအပ်သည်ရှိသော် အကြင် အပြောခက်ခြင်း၊ အပြောခက်သောအဖြစ်၊ အဆိုခက်သောအဖြစ်၊ ဖောက်ပြန်သောအယူကို ယူသောအဖြစ်၊ ဆန့်ကျင်သောတရား၌သာယာ (နှစ်သက်) သောအဖြစ်၊ မရိုသေခြင်း၊ မရိုသေသောအဖြစ်၊ မလေးစားသောအဖြစ်၊ မတုပ်ဝပ်မကျိုးနွံသောအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို ဆိုဆုံးမခက်ခြင်း ‘ဒေါဝစဿတာ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤဆိုဆုံးမခက်ခြင်း ‘ဒေါဝစဿတာ'နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဆိုဆုံးမခက်သော ‘ဒုဗ္ဗစ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၅၆</b>။ ယုတ်မာသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိခြင်း ‘ပါပမိတ္တတာ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် သဒ္ဓါတရားမရှိကုန်၊ သီလမဲ့ကုန်၏၊ အကြားအမြင်နည်းကုန်၏၊ ဝန်တိုတတ်ကုန်၏၊ ပညာမဲ့ကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို အကြင့်မှီဝဲခြင်း၊ အမြဲမှီဝဲခြင်း၊ အဖန်ဖန် မှီဝဲခြင်း၊ ဆည်းကပ်ခြင်း၊ အဖန်ဖန် ဆည်းကပ်ခြင်း၊ ခစားခြင်း၊ အဖန်ဖန် ခစားခြင်း၊ ကိုင်းရှိုင်း ညွတ်တွား ပေါင်းဖော်ခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောအစုကို ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းရှိခြင်း ‘ပါပမိတ္တတာ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤယုတ်မာသော မိတ်ဆွေရှိခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ယုတ်မာသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၅၇</b>။ ဣန္ဒြေတို့၌ မလုံခြုံသော တံခါးရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ဣန္ဒြေတို့၌ မလုံခြုံသော တံခါးရှိခြင်း ‘ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မျက်စိဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်သော် (ယောက်ျား မိန်းမစသော) အမှတ်နိမိတ်ကို စွဲယူလေ့ရှိ၏၊ (လက်, ခြေစသောအမှတ်) လက္ခဏာငယ်ကို စွဲယူလေ့ရှိ၏၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့်စက္ခုန္ဒြေ ကို မစောင့်စည်းမူ၍ နေသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’ဟု ဆိုအပ် ကုန်သော ယုတ်ညံ့သော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အစဉ်လိုက်၍နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ ထိုစက္ခုန္ဒြေကို စောင့်စည်းခြင်းငှါ မကျင့်၊ စက္ခုန္ဒြေကို မစောင့်ရှောက်၊ စက္ခုန္ဒြေ၌ စောင့်စည်းခြင်းသို့ မရောက်။ နားဖြင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’ ကို ကြားလတ်သော်။ပ။ နှာခေါင်းဖြင့်အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ ကို နံလတ်သော်။ပ။ လျှာဖြင့် အရသာ ‘ရသာရုံ’ ကို လျက်လတ်သော်။ပ။ ကိုယ်ဖြင့်အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’ ကို တွေ့ထိလတ်သော်။ပ။ စိတ်ဖြင့် သဘောတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို သိလတ်သော် (ယောက်ျား, မိန်းမစသော) အမှတ်နိမိတ်ကို စွဲယူလေ့ရှိ၏၊ (လက်, ခြေစသောအမှတ်) လက္ခဏာငယ်ကိုစွဲယူလေ့ရှိ၏၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့် မနိန္ဒြေကို မစောင့် စည်းမူ၍ နေသော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော ယုတ်ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့သည် အစဉ်လိုက်၍ နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ ထိုမနိန္ဒြေကို စောင့်စည်းခြင်းငှါ မကျင့်၊ မနိန္ဒြေကို မစောင့်ရှောက်၊ မနိန္ဒြေ၌ စောင့်စည်းခြင်းသို့ မရောက်၊ ဤခြောက်ပါးသော ဣန္ဒြေ တို့ကိုအကြင် မလုံခြုံစေခြင်း၊ မစောင့်ရှောက်ခြင်း၊ မစောင့်စည်းခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို ဣန္ဒြေ တို့၌ မလုံခြုံသောတံခါးရှိခြင်း ‘ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤဣန္ဒြေတို့၌ မလုံခြုံသောတံခါးရှိခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဣန္ဒြေတို့၌ မလုံခြုံသောတံခါးရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၅၈</b>။ ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်မသိခြင်း ‘ဘောဇနေအမတ္တညူ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မဆင်ခြင်မူ၍ မသင့်သော အကြောင်းအားဖြင့် မြူးထူးခြင်းငှါ မာန်ယစ်ခြင်းငှါ တင့်တယ်စေခြင်းငှါပြေပြစ်စေခြင်းငှါ အစာအာဟာရကို စား၏၊ ထိုအာဟာရကို စားရာ၌ အကြင်မရောင့်ရဲသောအဖြစ်အတိုင်းအရှည်ကို မသိသောအဖြစ် အစာဘောဇဉ်၌ မဆင်ခြင်သောအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကိုဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို မသိခြင်း ‘ဘောဇနေအမတ္တညုတာ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤအစာဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို မသိခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို မသိသောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၅၉</b>။ လွတ်သော သတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ လွတ်သောသတိရှိခြင်း'မုဋ္ဌဿစ္စ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ မအောက်မေ့ခြင်း၊ အစဉ်မအောက်မေ့ခြင်း၊ အဖန်ဖန်မအောက်မေ့ခြင်း၊ မအောက်မေ့သောအဖြစ်၊ မဆောင်နိုင်ခြင်း၊ ပေါ့ဆသောအဖြစ်၊ တွေဝေသောအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤ သဘောစုကို လွတ်သောသတိရှိခြင်း ‘မုဋ္ဌဿစ္စ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤလွတ်သော သတိရှိခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို လွတ်သော သတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၆၀</b>။ ပညာအဆင်အခြင်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ပညာအဆင်ခြင်မရှိခြင်း ‘အသမ္ပဇည’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင် မသိခြင်း၊ မမြင်ခြင်း၊ အထူးကိုမသိခြင်း၊ လျော်စွာမသိခြင်း၊ ကောင်းစွာမသိခြင်း၊ ထိုးထွင်း၍မသိခြင်း၊ အမှန်မယူခြင်း၊ အမှန်သို့မသက်ဝင်ခြင်း၊ အသင့်မရှုခြင်း၊ မဆင်ခြင်ခြင်း၊ မျက်မှောက်မပြုခြင်း၊ မလိမ္မာခြင်း၊ မိုက်မဲခြင်း၊ ပညာအဆင်ခြင်မဲ့ခြင်း၊ တွေဝေခြင်း၊ ပြင်းစွာတွေဝေခြင်း၊ လွန်စွာတွေ ဝေခြင်း၊ အမှန်မသိခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသောဩဃ၊ အဝိဇ္ဇာဟူသောယောဂ၊ အဝိဇ္ဇာဟူသောအနုသယ၊ အဝိဇ္ဇာဟူသော ထကြွခြင်း၊ အဝိဇ္ဇာဟူသောတံခါးကျည်၊ အကုသိုလ်တို့၏ အရင်းဖြစ်သော မသိခြင်း ‘မောဟ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို ပညာအဆင်ခြင်မရှိခြင်း ‘အသမ္ပဇည’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤပညာအဆင်ခြင်မရှိခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညာအဆင်ခြင်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆို အပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၆၁</b>။ သီလအကျင့်ပျက်စီးသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ သီလအကျင့်ပျက်စီးခြင်း'သီလဝိပတ္တိ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော ဒုစရိုက်မှုကို လွန်ကျူးခြင်း၊ နှုတ်၌ဖြစ်သောဒုစရိုက်မှုကို လွန်ကျူးခြင်း၊ ကိုယ်နှုတ်တို့၌ဖြစ်သော ဒုစရိုက်မှုကို လွန်ကျူးခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသို့ ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် ဒုစရိုက်မှုကို လွန်ကျူးခြင်းကို သီလအကျင့်ပျက်စီးခြင်း ‘သီလဝိပတ္တိ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အလုံးစုံ သော သီလမရှိခြင်းကိုလည်း သီလအကျင့်ပျက်စီးခြင်းဟူ၍ပင် ဆိုအပ်၏၊ ဤသီလအကျင့်ပျက်စီးခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို သီလအကျင့်ပျက်စီးသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၆၂</b>။ အယူပျက်စီးသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ အယူပျက်စီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ “အလှူ၏ အကျိုးသည် မရှိ၊ ပူဇော်ခြင်း၏ အကျိုးသည် မရှိ၊ ပသခြင်း၏အကျိုးသည် မရှိ၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ်သော, မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးရင်း အကျိုးဆက်သည် မရှိ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကသည် မရှိ၊ တမလွန်လောကသည် မရှိ၊ အမိ၌ ကောင်းစွာ ပြုမှု, မကောင်းသဖြင့် ပြုမှု၏ အကျိုးသည် မရှိ၊ အဖ၌ ကောင်းစွာပြုမှုမကောင်းသဖြင့် ပြုမှု၏အကျိုးသည် မရှိ၊ (ငရဲစသော) ဥပပါတ်သတ္တဝါသည် မရှိ၊ ဤလောကကိုလည်းကောင်း၊ တစ်ပါးသောလောကကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင် ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ မျက်မှောက်ပြုကာဟောကြားနိုင်ကုန်သော ဖြောင့်မှန်သော အရိယမဂ်သို့ရောက်ကုန်သော သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည်လောက၌ မရှိကုန်”ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အယူမှားခြင်း၊ အယူမှားသောအဖြစ်၊ အယူမှားတည်းဟူသောတော အုပ်၊ အယူမှားတည်းဟူသောခရီးခဲ၊ အယူမှားတည်းဟူသောငြောင့်တံကျင်၊ အယူမှားတည်းဟူသော တုန် လှုပ်ခြင်း၊ အယူမှား (ဒိဋ္ဌိ) တည်းဟူသောသံယောဇဉ်၊ အယူမှားကိုယူခြင်း၊ အယူမှားကို အဖန်ဖန် ယူခြင်း၊ မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်း၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်း၊ မကောင်းသောခရီး၊ မှားသော ခရီး၊ ဖောက်ပြန်သောအဖြစ်၊ အယူမှားတည်းဟူသော ဆိပ်၌ တည်ခြင်း၊ ဖောက်ပြန်သဖြင့် ယူခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို အယူပျက်စီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အလုံးစုံသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည်လည်း အယူပျက် စီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ မည်၏၊ ဤအယူပျက်စီးခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို အယူပျက်စီးသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၆၃</b>။ အတွင်းသံယောဇဉ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘုံတည်းဟူသော အောက်အဖို့ရှိသော ‘ဩရမ္ဘာဂိယ'သံယောဇဉ်ငါးပါးတရားတို့ကို မပယ်အပ်ကုန်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုအတွင်းသံယောဇဉ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၆၄</b>။ အပြင်အပသံယောဇဉ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဗြဟ္မာ့ဘုံတည်းဟူသော အထက်အဖို့ရှိသော ‘ဥဒ္ဓမ္ဘာဂိယ’ သံယောဇဉ်ငါးပါးတရားတို့ကို မပယ်အပ်ကုန်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အပြင်အပသံယောဇဉ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၆၅</b>။ အမျက်မထွက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ အမျက်ထွက်ခြင်း ‘ကောဓ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်အမျက်ထွက်ခြင်း၊ အမျက်ထွက်သောအခြင်းအရာ၊ အမျက်ထွက်သောအဖြစ်၊ ပြစ်မှားခြင်း၊ ပြစ်မှားသောအခြင်းအရာ၊ ပြစ်မှားသောအဖြစ်၊ ပကတိသဘောကို စွန့်ခြင်း၊ ပကတိသဘောကို စွန့်သောအခြင်းအရာ၊ ဆန့်ကျင်ခြင်း၊ အဖန်ဖန်ဆန့်ကျင်ခြင်း၊ ကြမ်းတမ်းသောအဖြစ်၊ စကားကို ပြည့်စုံစွာ မဆိုနိုင်ခြင်း၊ စိတ်နှလုံး မသာယာသောအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို အမျက်ထွက်ခြင်း ‘ကောဓ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ် သည် ဤအမျက်ထွက်ခြင်းကို ပယ်အပ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အမျက်မထွက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၆၆</b>။ ရန်ငြိုးမဖွဲ့တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ‘ဥပနာဟ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ရှေးကာလ၌ အမျက်ထွက်၏၊ နောက်ကာလ၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် ရန်ငြိုးဖွဲ့သော အခြင်းအရာ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့သူ၏အဖြစ်၊ ရှေးရှုထားခြင်း၊ အမျက်ထားခြင်း၊ ပြင်းစွာထားခြင်း၊ အစဉ်တည်ခြင်း၊ အစဉ်ဖွဲ့ခြင်း၊ အမျက်ကို မြဲမြံစွာ ပြုခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ‘ဥပနာဟ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းကို ပယ်အပ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ရန်ငြိုးမဖွဲ့တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၆၇</b>။ ကျေးဇူးကို မချေဖျက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ကျေးဇူးကိုချေဖျက်ခြင်း ‘မက္ခ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင် သူ့ကျေးဇူးကို ချေဖျက်ခြင်း၊ သူ့ကျေးဇူးကို ချေဖျက်သော အခြင်းအရာ၊ သူ့ကျေးဇူးကို ချေဖျက်သောအဖြစ်၊ သူ့ကျေးဇူးကို ခါသောအဖြစ်၊ သူ့ကျေးဇူးကိုခါမှုသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို သူ့ကျေးဇူးကို ချေဖျက်ခြင်း ‘မက္ခ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်သူ့ကျေးဇူးကို ချေဖျက်ခြင်းကို ပယ်အပ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သူ့ကျေးဇူးကို မချေဖျက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၆၈</b>။ အပြိုင်မပြုသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ အပြိုင်ပြုခြင်း ‘ပဠာသ’ဟူသည်အဘယ်နည်း။ အပြိုင်ပြုခြင်း၊ အပြိုင်ပြုသောအခြင်းအရာ၊ အပြိုင်ပြုသောအဖြစ်၊ အပြိုင်ပြုမှုကို ဆောင်ခြင်း၊ ငြင်းခုံခြင်း၊ အစုံယူခြင်း၊ အယူကို မစွန့်ခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို အပြိုင်ပြုခြင်း ‘ပဠာသ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤအပြိုင်ပြုခြင်းကို ပယ်အပ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုအပြိုင်မပြုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၆၉</b>။ မငြူစူတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ငြူစူခြင်း ‘ဣဿာ’ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ သူတစ်ပါးတို့ လာဘ်ရခြင်း၊ အရိုအသေပြုခံရခြင်း၊ အလေးအမြတ်ပြုခံရခြင်း၊ မြတ်နိုးခံရခြင်း၊ ရှိခိုးခံရခြင်း၊ ပူဇော်ခံရခြင်းတို့၌ အကြင် ငြူစူခြင်း၊ ငြူစူသောအခြင်းအရာ၊ ငြူစူသောအဖြစ်၊ စောင်းမြောင်းခြင်း၊ စောင်းမြောင်းသောအခြင်းအရာ၊ စောင်းမြောင်းသောအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို ငြူစူခြင်း'ဣဿာ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ငြူစူစောင်းမြောင်းခြင်းကိုပယ်အပ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ် ကို မငြူစူတတ်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၇၀</b>။ ဝန်မတိုတတ်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ဝန်တိုခြင်း ‘မစ္ဆရိယ’ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ ဝန်တိုခြင်းတို့သည် နေရာအိမ်ကျောင်း၌ ဝန်တိုခြင်းလည်းကောင်း၊ အမျိုး၌ ဝန်တိုခြင်းလည်းကောင်း၊ လာဘ်၌ ဝန်တိုခြင်းလည်းကောင်း၊ အဆင်းဂုဏ်၌ ဝန်တိုခြင်းလည်းကောင်း၊ တရား၌ ဝန်တိုခြင်းလည်းကောင်း ဤသို့လျှင် ငါးပါးရှိကုန်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် ဝန်တိုခြင်း၊ ဝန်တိုသောအခြင်းအရာ၊ ဝန်တိုသူ၏အဖြစ်၊ မလိုလားခြင်း၊ စဉ်းလဲခြင်း၊ ခါးစပ်ခြင်း၊ စိတ်၏ အမှန်ကိုမယူသော အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသည်ကို ဝန်တိုခြင်း ‘မစ္ဆရိယ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်ဤဝန်တိုခြင်းကို ပယ်အပ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ဝန်မတိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၇၁</b>။ မစဉ်းလဲတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ စဉ်းလဲခြင်း ‘သာဌေယျ’ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် စဉ်းလဲ၏၊ ထက်ဝန်းကျင် စဉ်းလဲ၏၊ ထိုစကား၌ အကြင် စဉ်းလဲခြင်း၊ စဉ်းလဲသောအခြင်းအရာ၊ စဉ်းလဲသူ၏အဖြစ်၊ ကြမ်းတမ်းခြင်း၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ်၊ စိုက်၍ထားဘိသကဲ့သို့ မြဲမြံစွာကောက်ကျစ်ခြင်း၊ ကောက်ကျစ်သည်၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို စဉ်းလဲခြင်း ‘သာဌေယျ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤစဉ်းလဲခြင်းကို ပယ်အပ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မစဉ်းလဲတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၇၂</b>။ မလှည့်ပတ်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ လှည့်ပတ်ခြင်း ‘မာယာ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်ဖြင့် ဒုစရိုက်ကို ကျင့်၍ နှုတ်ဖြင့်ဒုစရိုက်ကို ကျင့်၍ စိတ်ဖြင့် ဒုစရိုက်ကို ကျင့်၍ ထိုမကောင်းမှုကို ဖုံးလွှမ်းလိုခြင်းကြောင့် မကောင်းသောအလိုကို ဆောက်တည်၏၊ “ငါ့ကို (သူတစ်ပါးတို့) မသိစေလင့်”ဟု လိုလား၏၊ “ငါ့ကို (သူတစ်ပါးတို့) မသိစေလင့်”ဟု ကြံစည်၏၊ “ငါ့ကို (သူတစ်ပါးတို့) မသိစေလင့်”ဟု ပြောဆို၏၊ “ငါ့ကို (သူတစ်ပါးတို့) မသိစေလင့်”ဟု ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြု၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်လှည့်ပတ်ခြင်း၊ လှည့်ပတ်တတ်သော အဖြစ်၊ လှည့်စားခြင်း၊ လွန်စွာလှည့်စားခြင်း၊ ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲခြင်း၊ (ငါမပြုဟု ) ပယ်ခြင်း၊ (ငါမပြုဟု ) အဖန်ဖန် ရှောင်လွှဲခြင်း၊ လျှို့ဝှက်ခြင်း၊ ထက်ဝန်းကျင် လျှို့ဝှက်ခြင်း၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်း၊ အဖန်ဖန် ဖုံးလွှမ်းခြင်း၊ ပေါ်လွင်စွာ မပြုခြင်း၊ ထင်စွာ မပြုခြင်း၊ ကောင်းစွာ ဖုံးလွှမ်းခြင်း၊ မကောင်းသော အမူအရာသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို လှည့်ပတ်ခြင်း'မာယာ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလှည့်ပတ်ခြင်းကို ပယ်အပ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မလှည့်ပတ်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၇၃</b>။ ဒုစရိုက်မှ ရှက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ဒုစရိုက်မှ ရှက်ခြင်း'ဟိရီ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင် ဒုစရိုက်မှုကို ရှက်သင့်သည်မှ ရှက်၏၊ ယုတ်ညံ့သော အကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်းမှ ရှက်၏၊ ဤသဘောစုကို ရှက်ခြင်း ‘ဟိရီ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤဒုစရိုက်မှရှက်ခြင်း ‘ဟိရီ’ နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဒုစရိုက်မှ ရှက်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၇၄</b>။ ဒုစရိုက်မှ ကြောက်လန့်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ဒုစရိုက်မှကြောက်လန့်ခြင်း ‘ဩတ္တပ္ပ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ဒုစရိုက်မှုကို ကြောက်လန့်သင့်သည်မှကြောက် လန့်၏၊ ယုတ်ညံ့သော အကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်းမှ ကြောက်လန့်၏၊ ဤသဘောစုကို ကြောက် လန့်ခြင်း ‘ဩတ္တပ္ပ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤဒုစရိုက်မှကြောက်လန့်ခြင်း ‘ဩတ္တပ္ပ’ နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဒုစရိုက်မှ ကြောက်လန့်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၇၅</b>။ ဆိုဆုံးမလွယ်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ဆိုဆုံးမလွယ်ခြင်း ‘သောဝစဿတာ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၏ (တရားနှင့်အညီ) ပြောဆိုသည်ရှိသော် အကြင်အပြောလွယ်ခြင်း၊ အပြောလွယ်သောအဖြစ်၊ အဆိုလွယ်သောအဖြစ်၊ ဖောက်ပြန်သောအယူကို မယူသောအဖြစ်၊ ဆန့်ကျင်သော တရား၌ မသာယာသောအဖြစ်၊ ရိုသေခြင်း၊ ရိုသေသောအဖြစ်၊ လေးစားသောအဖြစ်၊ တုပ်ဝပ်ကျိုးနွံသောအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို ဆိုဆုံးမလွယ်သော ‘သောဝစဿတာ’ဟူ၍ဆိုအပ်၏၊ ဤဆိုဆုံးမလွယ်ခြင်း ‘သောဝစဿတာ'နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ဆိုဆုံးမလွယ်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၇၆</b>။ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ကောင်းသောအဆွေခင်ပွန်းရှိခြင်း ‘ကလျာဏမိတ္တတာ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် သဒ္ဓါတရားရှိကုန်၏၊ သီလရှိကုန်၏၊ အကြားအမြင်များကုန်၏၊ ပေးကမ်းစွန့်ကြဲခြင်းရှိကုန်၏၊ ပညာရှိကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို အကြင် မှီဝဲခြင်း၊ အမြဲမှီဝဲခြင်း၊ ကောင်းစွာမှီဝဲခြင်း၊ ဆည်းကပ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ ဆည်းကပ်ခြင်း၊ ခစားခြင်း၊ ကောင်းစွာ ခစားခြင်း၊ ကိုင်းရှိုင်းညွတ်တွားခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောအစုကိုကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိခြင်း ‘ကလျာဏမိတ္တတာ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၇၇</b>။ ဣန္ဒြေတို့၌ လုံခြုံသော တံခါးရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ဣန္ဒြေတို့၌့လုံခြုံသော တံခါးရှိခြင်း ‘ဣန္ဒြိယေသု ဂုတ္တဒွါရတာ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မျက်စိဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကိုမြင်လတ်သော် (ယောက်ျား မိန်းမစသော) အမှတ်နိမိတ်ကိုစွဲယူလေ့မရှိ၊ (လက်ခြေစသော) အမှတ်လက္ခဏာငယ်ကို စွဲယူလေ့မရှိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်</p> -- <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေ ကို မစောင့်စည်းမူ၍ နေသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’ဟု ဆို အပ်ကုန်သော ယုတ်ညံ့သော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အစဉ်လိုက်၍နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ ထိုစက္ခုန္ဒြေကို စောင့်စည်းခြင်းငှါ ကျင့်၏၊ စက္ခုန္ဒြေကို စောင့်ရှောက်၏၊ စက္ခုန္ဒြေ၌ စောင့်စည်းခြင်းသို့ ရောက်၏။ နားဖြင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’ ကို ကြားလတ်သော်။ပ။ နှာခေါင်းဖြင့်အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ ကို နံလတ်သော်။ပ။ လျှာဖြင့် အရသာ ‘ရသာရုံ’ ကို လျက်လတ်သော်။ပ။ ကိုယ်ဖြင့်အတွေ့ အထိ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’ ကို တွေ့ထိလတ်သော်။ပ။ စိတ်ဖြင့် သဘောတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို သိလတ်သော် (ယောက်ျား မိန်းမစသော) အမှတ်နိမိတ်ကို စွဲယူလေ့ မရှိ၊ (လက်ခြေစသော) အမှတ်လက္ခဏာငယ်ကိုစွဲယူလေ့ မရှိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့် မနိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမူ၍ နေသော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’ဟု ဆိုအပ်ကုန် သော ယုတ်ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့သည် အစဉ်လိုက်၍နှိပ်စက်ကုန် ရာ၏၊ ထိုမနိန္ဒြေကို စောင့်စည်းခြင်းငှါ ကျင့်၏၊ မနိန္ဒြေကို စောင့်ရှောက်၏၊ မနိန္ဒြေ၌ စောင့်စည်းခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ဤခြောက်ပါးသော ဣန္ဒြေတို့ကိုအကြင်လုံခြုံခြင်း၊ လုံခြုံစေခြင်း၊ စောင့်ရှောက်ခြင်း၊ စောင့်စည်းခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစု ကိုဣန္ဒြေတို့၌ လုံခြုံသောတံခါးရှိခြင်း ‘ဣန္ဒြိယေသု ဂုတ္တဒွါရတာ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤဣန္ဒြေတို့၌ လုံခြုံသောတံခါးရှိခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဣန္ဒြေတို့၌ လုံခြုံသော တံခါးရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၇၈</b>။ ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို သိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကိုသိခြင်း ‘ဘောဇနေမတ္တညုတာ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အသင့်အားဖြင့် ဆင်ခြင်၍ အာဟာရကို စားမျို၏၊ မြူးထူးခြင်းငှါ, မာန်ယစ်ခြင်းငှါ, တင့်တယ်စေခြင်းငှါ, ပြေပြစ်စေခြင်းငှါ အစာအာဟာရကို မစား၊ အကြင်မျှလောက် ကာလတိုင်အောင် ဤကိုယ်၏တည်တံ့ခြင်းငှါ, မျှတခြင်းငှါ, ညှဉ်းဆဲခြင်းကိုဖျောက်ခြင်းငှါ, မြတ်သောအကျင့်ကို ချီးမြှောက်ခြင်းငှါ အစာအာဟာရကို စား၏၊ ဤအစာအာဟာရကို စားသည်ရှိသော် အဟောင်းဖြစ်သော မွတ်သိပ်ဆာလောင်ခြင်းဝေဒနာကိုလည်း ပယ်ဖျောက်အံ့၊ အသစ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကိုလည်း မဖြစ်စေအံ့၊ ငါ့အား မျှတခြင်း၊ အပြစ်ကင်းခြင်း၊ ချမ်းသာစွာ နေရခြင်းသည်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့ဟု ဤသို့လျှင် ငါသည် အစာအာဟာရကိုစားသောက်မှီဝဲပါ၏၊ ထိုအစာအာဟာရကို စားရာ၌ အကြင် ရောင့်ရဲလွယ်သောအဖြစ်၊ အတိုင်းအရှည်သိသောအဖြစ်၊ အစာဘောဇဉ်၌ ဆင်ခြင်ခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကိုသိခြင်း ‘ဘောဇနေ မတ္တညုတာ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို သိခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကိုသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၇၉</b>။ ထင်သောသတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ အောက်မေ့ခြင်း ‘သတိ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင် အောက်မေ့ခြင်း၊ အစဉ်အောက်မေ့ခြင်း၊ အဖန်ဖန် အောက်မေ့ခြင်း၊ အောက်မေ့သောအဖြစ်၊ ဆောင်နိုင်ခြင်း၊ မပေါ့ဆသောအဖြစ်၊ မတွေဝေသောအဖြစ်၊ အောက်မေ့ခြင်း၊ သတိန္ဒြေ၊ သတိဗိုလ်၊ သမ္မာသတိသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို အောက်မေ့ခြင်း ‘သတိ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤ အောက်မေ့ခြင်း ‘သတိ’ နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထင်သောသတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၈၀</b>။ ပညာအဆင်အခြင်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကား၌ ပညာအဆင်ခြင်'သမ္ပဇဉ်’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင် သိခြင်း၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်း၊ အထူးသဖြင့် ဆင်ခြင်ခြင်း၊ အပြားအားဖြင့် ဆင်ခြင်ခြင်း၊ တရားကို ဆင်ခြင်ခြင်း၊ ကောင်းစွာမှတ်ခြင်း၊ ကပ်၍မှတ်ခြင်း၊ ရှေးရှုမှတ်ခြင်း၊ ပညာရှိသောအဖြစ်၊ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသောအဖြစ်၊ သိမ်မွေ့ဖြူစင်သောအဖြစ်၊ စိတ်ဖြာခွဲခြမ်းသောအဖြစ်၊ ကြံခြင်း၊ စူးစမ်းခြင်း၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသော ပညာ၊ ဝရဇိန်လက်နက်နှင့်တူသော ပညာ ပညာတည်းဟူသောအကြီးအမှူး အနိစ္စစသောလက္ခဏာရေးကို ရှုခြင်း၊ အပြားအားဖြင့် ကောင်းစွာ ဆင်ခြင်ခြင်း၊ သဘာဝပညာတည်းဟူသော လှံတံ၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်း၊ ပညာတည်းဟူသော ဣန္ဒြေ၊ ပညာဗိုလ်၊ ပညာလက်နက်၊ ပညာပြာသာဒ်၊ ပညာအလင်း၊ ပညာအရောင်၊ ပညာဆီမီးတန်ဆောင်၊ ပညာရတနာ၊ မတွေမဝေသိခြင်း၊ တရားကို အထူးဆင်ခြင်ခြင်း၊ ကောင်းစွာသိမြင်ခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို ပညာအဆင်ခြင် ‘သမ္ပဇည’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤပညာအဆင်ခြင် ‘သမ္ပဇဉ်’ နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညာ အဆင်အခြင်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၈၁</b>။ သီလအကျင့်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကားရပ်၌ သီလအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံခြင်း'သီလသမ္ပဒါ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော ဒုစရိုက်ကို မလွန်ကျူးခြင်း၊ နှုတ်၌ဖြစ်သော ဒုစရိုက်ကို မလွန်ကျူးခြင်း၊ ကိုယ်နှုတ်တို့၌ဖြစ်သော ဒုစရိုက်ကို မလွန်ကျူးခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို သီလအကျင့်ပြည့်စုံခြင်း ‘သီလသမ္ပဒါ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အလုံးစုံသော သီလကိုစောင့်စည်းခြင်း ကိုလည်း သီလအကျင့်ပြည့်စုံခြင်းဟူ၍ပင် ဆိုအပ်၏၊ ဤသီလအကျင့်ပြည့်စုံခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို သီလအကျင့်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၈၂</b>။ အယူနှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကားရပ်၌ အယူနှင့်ပြည့်စုံခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ “အလှူ၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ပူဇော်ခြင်း၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ပသခြင်း၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ကောင်းစွာပြုအပ် မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်သော ကောင်းမှုကံ, မကောင်းမှုကံတို့၏အကျိုးရင်း အကျိုးဆက်သည် ရှိ၏၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကသည် ရှိ၏၊ တမလွန်လောကသည် ရှိ၏၊ အမိ၌ ကောင်းစွာပြုမှု, မကောင်းသဖြင့် ပြုမှု၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ အဖ၌ ကောင်းစွာပြုမှု, မကောင်းသဖြင့်ပြုမှု၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ (ငရဲစသော) ဥပပါတ်သတ္တဝါသည် ရှိ၏၊ ဤလောကကိုလည်းကောင်းတစ်ပါးသောလောကကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင် ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ မျက်မှောက်ပြုကာဟောကြား နိုင်ကုန်သော ဖြောင့်မှန်သော အရိယမဂ်သို့ ရောက်ကုန်သော သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည်လောက၌ ရှိကုန်၏”ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်သိခြင်း အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ မတွေမဝေသိခြင်း တရား ကို အထူးဆင်ခြင်ခြင်း ကောင်းစွာသိခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောစုကို အယူနှင့် ပြည့်စုံခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါ’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အလုံးစုံသော ကောင်းစွာသိမှု'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကိုလည်း အယူနှင့် ပြည့်စုံခြင်းဟူ၍ပင် ဆိုအပ်၏၊ ဤအယူပြည့်စုံခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုအယူနှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၈၃</b>။ လောက၌ ရနိုင်ခဲကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့သည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကားရှေးဦးစွာ ကျေးဇူးပြုတတ်၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုဖူးသော သူ့ကျေးဇူးကို သိ၍ ပြုဖူးသောကျေးဇူးကို ထင်စွာ ပြလေ့ရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့သည် လောက၌ ရခဲကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၈၄</b>။ လောက၌ ရောင့်ရဲနိုင်ခဲကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့သည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား ရတိုင်း ရတိုင်းကို သိုမှီးသိမ်းဆည်းထား၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား ရတိုင်း ရတိုင်းကိုစွန့်လွှတ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့သည် လောက၌ ရောင့်ရဲနိုင်ခဲကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၈၅</b>။ လောက၌ ရောင့်ရဲလွယ်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့သည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား ရတိုင်းရတိုင်းကို မသိုမှီး၊ မသိမ်းဆည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား ရတိုင်းရတိုင်းကိုမစွန့်လွှတ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့သည် လောက၌ ရောင့်ရဲလွယ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၈၆</b>။ လောက၌ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့အား အာသဝေါတရားတို့သည် တိုးပွါးကုန်သနည်း၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား အလို့လို့ ‘ကုက္ကုစ္စ’ မရှိအပ်သည်ကို အလို့လို့ ‘ကုက္ကုစ္စ’ ရှိ၏၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကား အလို့လို့ ‘ကုက္ကုစ္စ’ ရှိအပ်သည်ကို အလို့လို့ ‘ကုက္ကုစ္စ’ မရှိ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့အား့အာသဝေါ တရားတို့သည် တိုးပွါး ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၈၇</b>။ လောက၌ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့အား အာသဝေါတရားတို့သည် မတိုးပွါးကုန်သနည်း၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား အလို့လို့ ‘ကုက္ကုစ္စ’ မရှိအပ်သည်ကို အလို့လို့ ‘ကုက္ကုစ္စ’ မရှိ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား အလို့လို့ ‘ကုက္ကုစ္စ’ ရှိအပ်သည်ကို အလို့လို့ ‘ကုက္ကုစ္စ’ ရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့အား အာသဝေါတရားတို့သည် မတိုးပွါးကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၈၈</b>။ ယုတ်ညံ့သော နှလုံးသွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလမရှိမူ၍ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလမရှိသော ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိသော တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲ၏၊ ဆည်းကပ်၏၊ အဖန်ဖန် ချဉ်းကပ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ယုတ်ညံ့သောနှလုံးသွင်းရှိသော ‘ဟီနာဓိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၈၉</b>။ မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည်သီလရှိ၏၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလရှိသော ကောင်းသော အကျင့်ရှိသောတစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲ၏၊ ဆည်းကပ်၏၊ အဖန်ဖန် ချဉ်းကပ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၉၀</b>။ ရောင့်ရဲတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ အသျှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရားရှင်၏ တပည့်သာဝကဖြစ်သော အကြင် ရဟန္တာအသျှင်မြတ်တို့သည်လည်းကောင်း ရောင့်ရဲတတ်သော ‘တိတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ မည်ကုန်၏၊ သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရားသည်ကား (လောကုတ္တရာတရားတို့ဖြင့်) ကိုယ်တိုင်လည်း ရောင့်ရဲတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ် မည်၏၊ တပည့်သာဝကတို့ကိုလည်း ရောင့်ရဲစေတတ်သောပုဂ္ဂိုလ် မည်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနိဒ္ဒေသ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-တိကပုဂ္ဂလပညတ်</h3> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၉၁</b>။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်း၌ မတောင့်တသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလမရှိ၊ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိ၏၊ မစင်ကြယ် ယုံမှားဖွယ်အကျင့်ရှိ၏၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သောအမှုရှိ၏၊ ရဟန်းမဟုတ်ဘဲ ရဟန်းဟု ဝန်ခံ၏၊ မြတ်သောအကျင့်မရှိဘဲ မြတ်သောအကျင့်ရှိသည်ဟု ဝန်ခံ၏၊ အတွင်းပုပ်၏၊ ကိလေသာဖြင့် စိုစွတ်၏၊ အမှိုက်သဖွယ်ဖြစ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်"ဤမည်သော ရဟန်းသည် အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အာသဝေါကင်းသော, စိတ်ဖြင့်ကိလေသာမှ လွတ်သော, ပညာဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို ယခုဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင်ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် မျက်မှောက်ပြုလျက် ရောက်၍ နေသတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား"အဘယ်အခါ၌ ငါသည်လည်း အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အာသဝေါကင်းသော, စိတ်ဖြင့်ကိလေသာမှ လွတ်သော, ပညာဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို ယခုဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင်ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် မျက်မှောက်ပြုလျက် ရောက်၍ နေရအံ့နည်း”ဟု ဤသို့ အကြံအစည်မျိုးသည်မဖြစ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်း၌ မတောင့်တသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၉၂</b>။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်း၌ တောင့်တသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလရှိ၏၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤမည်သော ရဟန်းသည်အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အာသဝေါကင်းသော, စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်သော, ပညာဖြင့်ကိလေသာမှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို ယခုဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် မျက်မှောက်ပြုလျက် ရောက်၍ နေသတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား “အဘယ်အခါ၌ ငါသည်လည်း အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အာသဝေါကင်းသော, စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်သော, ပညာဖြင့်ကိလေသာမှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို ယခုဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်မျက်မှောက်ပြုလျက် ရောက်၍ နေရအံ့နည်း”ဟု ဤအကြံ အစည်မျိုးသည် ဖြစ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်း၌ တောင့်တ သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၉၃</b>။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်း၌ တောင့်တခြင်းမှ ကင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်းး ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အာသဝေါကင်းသော,စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်သော, ပညာဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို ယခုဘဝ၌ပင်ကိုယ်တိုင် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် မျက်မှောက်ပြုလျက် ရောက်၍ နေ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤအမည်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အာသဝေါကင်းသော, စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှလွတ်သော, ပညာ ဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို ယခုဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင်ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် မျက်မှောက် ပြုလျက် ရောက်၍ နေသတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား"အဘယ်အခါ၌ ငါသည်လည်း အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အာသဝေါကင်းသော, စိတ်ဖြင့်ကိလေသာမှ လွတ်သော, ပညာ ဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို ယခုဘဝ၌ပင်ကိုယ်တိုင် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် မျက်မှောက်ပြုလျက် ရောက်၍ နေရအံ့နည်း”ဟု ဤအကြံအစည်မျိုးသည်မဖြစ်၊ ဤသို့ အကြံအစည်မျိုး မဖြစ်ခြင်း သည် အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ စင်စစ် ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်မီ) ရှေ့အဖို့၌ အရဟတ္တဖိုလ်ဝိမုတ္တိဖြင့် ကိလေသာမှ မလွတ်သေးသည်ဖြစ်၍အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်ကို လိုလားတောင့်တခြင်းသည် ရှိ၏၊ ထိုလိုလားတောင့်တခြင်းသည် ငြိမ်းအေး၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်း၌ တောင့်တခြင်းကင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၉၄</b>။ သူနာနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ် သုံးယောက်တို့သည် အဘယ်နည်း၊ ထိုစကားရပ်၌ သူနာတို့သည်သုံးယောက်ရှိကုန်၏၊ ဤလောက၌ အချို့သော သူနာသည် သင့်တင့်သော အစာဘောဇဉ်တို့ကို ရသော်လည်းကောင်း, မရသော်လည်းကောင်း၊ သင့်တင့်သော ဆေးဝါးဓာတ်စာတို့ကို ရသော်လည်းကောင်း,မရ သော်လည်းကောင်း၊ လျောက်ပတ်သော အလုပ်အကျွေးကို ရသော်လည်းကောင်း,မရသော်လည်းကောင်း ထိုအနာရောဂါမှ မထ။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သော သူနာသည်ကား သင့်တင့်သော အစာဘောဇဉ်တို့ကို ရသော်လည်းကောင်း,မရသော်လည်းကောင်း၊ သင့်တင့်သော ဆေးဝါးဓာတ်စာတို့ကို ရသော်လည်းကောင်း, မရသော်လည်းကောင်း၊ လျောက်ပတ်သော အလုပ်အကျွေးကို ရသော်လည်းကောင်း, မရသော်လည်းကောင်း ထိုအနာရောဂါမှ ထ၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သော သူနာသည်ကား သင့်တင့်သော အစာဘောဇဉ်တို့ကို ရသော် ထိုအနာရောဂါမှ ထ၏။ မရသော် မထ၊ သင့်တင့်သော ဆေးဝါးဓာတ်စာတို့ကို ရသော် ထိုအနာရောဂါမှ ထ၏။ မရသော် မထ၊ လျောက်ပတ်သော အလုပ်အကျွေးတို့ကို ရသော် ထိုအနာရောဂါမှ ထ၏။ မရသော်မထ။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဥပမာစကားရပ်၌ အကြင်သူနာသည် သင့်တင့်သော အစာဘောဇဉ် ဆေး အလုပ်အကျွေးတို့ကိုရသော် ထိုအနာရောဂါမှ ထ၏။ မရသော် မထ။ ဤသူနာကို ရည်ရှယ်၍ မြတ်စွာဘုရားသည် သူနာအားလျောက်ပတ်သော ဆွမ်း ဆေး အလုပ်အကျွေးကို ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊ ဤသူနာကို စွဲ၍ အခြားသောသူနာတို့ကိုလည်း လုပ်ကျွေးအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤအတူ သူနာနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်သုံးယောက်တို့သည် လောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏။ သုံးယောက်တို့သည် အဘယ်တို့နည်းဟူမူကား- ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရားကိုဖူးမြင်ခြင်းငှါ ရသော်လည်းကောင်း, မရသော်လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သော သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းကို ကြားနာခြင်းငှါ ရသော်လည်းကောင်း, မရသော်လည်းကောင်း၊ ကုသိုလ်တရားတို့၌ မဖောက်မပြန်သော သဘောရှိသော မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မြဲသော အရိယမဂ်သို့ မသက်ရောက်။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရားကို ဖူးမြင်ခြင်းငှါ ရသော်လည်းကောင်း,မရသော်လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သော သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းကို ကြားနာခြင်းငှါရသော်လည်းကောင်း, မရသော်လည်းကောင်း၊ ကုသိုလ်တရားတို့၌ မဖောက်မပြန်သော သဘောရှိသောမိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မြဲသော အရိယမဂ်သို့ သက်ရောက်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရားကို ဖူးမြင်ခြင်းငှါရသော် ကုသိုလ်တရားတို့၌ မဖောက်မပြန်သော သဘောရှိသော မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မြဲသော အရိယမဂ်သို့ သက်ရောက်၏၊ မရသော် မသက်ရောက်။</p> <p style="text-indent:2em">မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သော သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းကို ကြားနာရသော် ကုသိုလ်တရားတို့၌ မဖောက်မပြန်သော သဘောရှိသော မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မြဲသော အရိယမဂ့်သို့ သက်ရောက်၏၊ မရသော် မသက်ရောက်။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ်သုံးယောက်တို့တွင် အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရားကို ဖူးမြင်ခြင်းငှါ ရသော် ကုသိုလ်တရားတို့၌ မဖောက်မပြန်သော သဘောရှိသော မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မြဲသောအရိယမဂ်သို့ သက်ရောက်၏၊ မရသော် မသက်ရောက်။ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သော သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းကို ကြားနာခြင်းငှါရသော် ကုသိုလ်တရားတို့၌ မဖောက်မပြန်သော သဘောရှိသော မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မြဲသော အရိယမဂ်သို့ သက်ရောက်၏၊ မရသော် မသက်ရောက်။ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အကြောင်းပြု၍ မြတ်စွာဘုရားသည် တရားဟောခြင်းကို ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အကြောင်းပြု၍ အခြားပုဂ္ဂိုလ်တို့အားလည်း တရားကို ဟောအပ်၏၊ သူနာနှင့်တူသောဤပုဂ္ဂိုလ်သုံးယောက်တို့သည် လောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၉၅</b>။ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်ချမ်းသာကို ကိုယ်တိုင် တွေ့ထိခံစား၍ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုသော ‘ကာယသက္ခီ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှစ်ပါးသော သမာပတ်တို့ကိုနာမကာယဖြင့် ရရောက်တွေ့ထိ၍ နေ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာဖြင့်လည်း (အမှန်တရားကို) သိမြင်၍အချို့သော အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ဈာန်မဂ်ဖိုလ်ချမ်းသာကို ကိုယ်တိုင်တွေ့ထိခံစား၍ နိဗ္ဗာန်ကို မျက် မှောက်ပြုသော ‘ကာယသက္ခီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၉၆</b>။ သိမြင်ခြင်းအဆုံးသို့ ရောက်သော ‘ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲဒုက္ခတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သော အတိုင်း သိ၏၊ “ဤတဏှာ ‘လောဘ’ သည်ကား ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤနိဗ္ဗာန်သည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်တည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်းသိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရားဟောကြားအပ်ကုန်သော သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ပညာဖြင့်လည်းကောင်းစွာ မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကောင်းစွာ ကျင့်အပ်ကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာဖြင့်လည်း (အမှန်တရားကို) သိမြင်၍ အချို့သော အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သိမြင်ခြင်းအဆုံးသို့ရောက်သော ‘ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၉၇</b>။ သဒ္ဓါကို အမှူးထား၍ လွတ်သော ‘သဒ္ဓါဝိမုတ္တ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤသာသနာ တော်၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ တည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သော အတိုင်း သိ၏၊ “ဤတဏှာ ‘လောဘ’ သည်ကား ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သော အတိုင်း သိ၏၊ “ဤနိဗ္ဗာန်သည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်တည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်းသိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရားဟောကြားအပ်ကုန်သော သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ပညာဖြင့်လည်းကောင်းစွာ မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကောင်းစွာ ကျင့်အပ်ကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာဖြင့်လည်း (အမှန်တရားကို) သိမြင်၍ အချို့သော အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တပုဂ္ဂိုလ်အား အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်သကဲ့သို့ သဒ္ဓါဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်အား မဖြစ်ကုန်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သဒ္ဓါကိုအမှူးထား၍ (ကိလေသာမှ) လွတ်သူ ‘သဒ္ဓါဝိမုတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၉၈</b>။ မစင်နှင့်တူသော စကားရှိသော ‘ဂူထဘာဏီ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သဘင်၌ တည်သော်လည်းကောင်း၊ ပရိသတ်၌ တည်သော်လည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သော်လည်းကောင်း၊ အသင်း၏ အလယ်၌ တည်သော်လည်းကောင်း၊ မင်းမျိုးတို့၏အလယ်၌ တည်သော်လည်းကောင်း မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏၊ ခေါ်ဆောင်လျက်"အမောင်ယောက်ျား လာလော့၊ အကြင်အကြောင်းကို သင်သိ၏၊ ထိုအကြောင်းကို ပြောဆိုလော့”ဟု သက်သေအဖြစ် မေးစစ်အပ်သည်ရှိသော် မသိသည်ကိုလည်း “ငါသိ၏”ဟု ၊ သိသည်ကိုလည်း “ငါမသိ”ဟု ၊ မမြင်သည်ကိုလည်း “ငါမြင်၏”ဟု ၊ မြင်သည်ကိုလည်း “ငါမမြင်”ဟု ဤသို့လျှင် မိမိအကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း၊ သူတစ်ပါးအကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း၊ အနည်းငယ်မျှသော လာဘ်တံစိုးအကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ပြောဆို၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မစင်နှင့်တူသောစကားရှိသော ‘ဂူထဘာဏီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၉၉</b>။ ပန်းနှင့်တူသော စကားရှိသော ‘ပုပ္ဖဘာဏီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မဟုတ်မမှန်စကားပြောဆိုခြင်းကို ပယ်၍ မဟုတ်မမှန်စကားပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ (ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်) သဘင်၌ တည်သော်လည်းကောင်း၊ ပရိသတ်၌ တည်သော်လည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အလယ်၌ တည်သော်လည်းကောင်း၊ အသင်း၏ အလယ်၌ တည်သော်လည်းကောင်း၊ မင်းမျိုးတို့၏အလယ်၌ တည်သော်လည်းကောင်း ခေါ်ဆောင်လျက် “အမောင်ယောက်ျား လာလော့၊ အကြင်အကြောင်းကို သင်သိ၏၊ ထိုအကြောင်းကို ပြောဆိုလော့”ဟု သက်သေအဖြစ်မေးစစ်အပ်သည်ရှိသော် မသိသည်ကို လည်း “ငါမသိ”ဟု ၊ သိသည်ကိုလည်း “ငါသိ၏”ဟု ၊ မမြင်သည်ကိုလည်း “ငါမမြင်”ဟု ၊ မြင်သည်ကို လည်း “ငါမြင်၏”ဟု ဤသို့လျှင် မိမိအကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း၊ သူတစ်ပါးအကြောင်းကြောင့် လည်းကောင်း၊ အနည်းငယ်မျှသောလာဘ်တံစိုးအကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို မပြောဆို၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုပန်းနှင့်တူသော စကားရှိသော ‘ပုပ္ဖဘာဏီ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၀၀</b>။ ပျားနှင့်တူသော စကားရှိသော ‘မဓုဘာဏီ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြင်စကားသည် အပြစ်ကင်း၏၊ နားချမ်းသာ၏၊ နှစ်လိုဖွယ်ဖြစ်၏၊ နှလုံးသို့သက်ဝင်၏၊ မြို့ကြီးသူတို့၏ စကားဖြစ်၏၊ လူအများနှစ်သက်၏၊ လူအများမြတ်နိုး၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော စကားကို ပြောဆို၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ပျားနှင့်တူသော စကားရှိသော ‘မဓုဘာဏီ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၀၁</b>။ အိုင်းအမာနှင့်တူသော စိတ်ရှိသော ‘အရုကူပမစိတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤ လောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အမျက်ထွက်တတ်၏၊ ပင်ပန်းခြင်းများ၏၊ အနည်းငယ်ပင် ပြောဆို စေကာမူငြိကပ်တတ်၏၊ ပြစ်မှားတတ်၏၊ ဖောက်ပြန်တတ်၏၊ ခက်ထန်၏၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကို လည်းကောင်း၊ စိတ်ဆိုးခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ မနှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း ထင်စွာပြု၏၊ သွေးပြည် ပြည့်သောအိုင်းအမာ အနာဟောင်းသည် ထင်းချောင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အိုးခြမ်းကွဲဖြင့်လည်းကောင်းထိခိုက်မိသည်ရှိသော် အတိုင်းထက်အလွန် သွေးပြည် ယိုစီးသကဲ့သို့၊ ဤအတူပင်လျှင် ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အမျက်ထွက်တတ်၏၊ ပင်ပန်းခြင်းများ၏၊ အနည်းငယ်ပင် ပြောဆိုစေကာမူငြိကပ်တတ်၏၊ ပြစ်မှားတတ်၏၊ ဖောက်ပြန်တတ်၏၊ ခက်ထန်၏၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ စိတ် ဆိုးခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ မနှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း ထင်စွာ ပြု၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုအိုင်းအမာနှင့် တူသော စိတ်ရှိသော ‘အရုကူပမစိတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၀၂</b>။ လျှပ်စစ်နှင့်တူသော စိတ်ရှိသော ‘ဝိဇ္ဇူပမစိတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ တည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤတဏှာ ‘လောဘ’ သည်ကား ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤနိဗ္ဗာန်သည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်းသိ၏၊ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည် ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်တည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ မျက်စိ အမြင်ရှိသော ယောက်ျားသည် အလွန်မှောင်မိုက်သော ညဉ့်အခါ၌ လျှပ်စစ်ပြက်သဖြင့် အဆင်းရူပါရုံတို့ကို မြင်ရာသကဲ့သို့၊ ဤအတူပင် ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါး သည်ကား ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ တည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤတဏှာ ‘လောဘ’ သည်ကား ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤနိဗ္ဗာန်သည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) တည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို လျှပ်စစ်နှင့်တူသော စိတ်ရှိသော'ဝိဇ္ဇူပမစိတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၀၃</b>။ ဝဇိရစိန်နှင့်တူသော စိတ်ရှိသော ‘ဝဇိရူပမစိတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခန်းခြင်းကြောင့် အာသဝေါကင်းသော၊ စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်သော၊ ပညာဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို ယခုဘဝ၌ပင်ကိုယ်တိုင် ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် မျက်မှောက်ပြုလျက် ရောက်၍ နေ၏၊ ကျောက်မျက်ရတနာပင်ဖြစ်စေ၊ ကျောက်သား ပင်ဖြစ်စေ ဝဇိရစိန်၏ မဖောက်ထွင်းနိုင်သော တစ်စုံတစ်ခု ဝတ္ထုမည်သည် မရှိသကဲ့သို့၊ ဤအတူပင်လျှင် ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခန်းခြင်းကြောင့်အာသဝေါ ကင်းသော၊ စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်သော၊ ပညာဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်ကို ယခုဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် မျက်မှောက်ပြုလျက် ရောက်၍ နေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ဝဇိရ စိန်နှင့်တူသော စိတ်ရှိသော ‘ဝဇိရူပမစိတ္တ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၀၄</b>။ ပညာမျက်စိ အမြင်မရှိ ‘ကန်း’ သော ‘အန္ဓ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်အား အကြင်သို့သဘောရှိသော (ပညာ) မျက်စိဖြင့် မရဖူးသေးသော စည်းစိမ်ဥစ္စာကိုမူလည်း ရရာ၏၊ ရပြီးသော စည်းစိမ်ဥစ္စာကိုမူလည်း တိုးပွါးအောင် ပြုနိုင်ရာ၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသောပညာမျက်စိမျိုးသည် မရှိ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော (ပညာ) မျက်စိဖြင့် ကုသိုလ်အကုသိုလ်တရားတို့ကိုသိနိုင်ရာ၏၊ အပြစ်ရှိမရှိသော တရားတို့ကို သိနိုင်ရာ၏၊ အယုတ်အမြတ်တရားတို့ကို သိနိုင်ရာ၏၊ အမည်းအဖြူအဖို့ရှိသော တရားတို့ကို သိနိုင်ရာ၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပညာမျက်စိမျိုးသည်လည်းမရှိ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညာမျက်စိ အမြင်မရှိ ‘ကန်း'သော ‘အန္ဓ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၀၅</b>။ ပညာမျက်စိ တစ်ဖက်သာ အမြင်ရှိသော ‘ဧကစက္ခု’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်အား အကြင်သို့သဘောရှိသော (ပညာ) မျက်စိဖြင့် မရဖူးသေးသောစည်းစိမ်ဥစ္စာကိုမူလည်း ရရာ၏၊ ရပြီးသော စည်းစိမ်ဥစ္စာကိုမူလည်း တိုးတက်အောင် ပြုနိုင်ရာ၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပညာမျက်စိမျိုးသည် ရှိ၏၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော (ပညာ) မျက်စိဖြင့် ကုသိုလ်အကုသိုလ်တရားတို့ကို သိနိုင်ရာ၏၊ အပြစ်ရှိ မရှိသော တရားတို့ကို သိနိုင်ရာ၏၊ အယုတ်အမြတ်တရားတို့ကို သိနိုင်ရာ၏၊ အမည်းအဖြူအဖို့ရှိသော တရားတို့ကို သိနိုင်ရာ၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပညာမျက်စိမျိုးသည်ကား မရှိ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညာမျက်စိ တစ်ဖက်သာ အမြင်ရှိသော ‘ဧကစက္ခု’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၀၆</b>။ ပညာမျက်စိ နှစ်ဖက်အမြင်ရှိသော ‘ဒွိစက္ခု’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်အား အကြင်သို့သဘောရှိသော (ပညာ) မျက်စိဖြင့် မရဖူးသေးသော စည်းစိမ်ဥစ္စာကိုမူလည်း ရရာ၏၊ ရပြီးသော စည်းစိမ်ဥစ္စာကိုမူလည်း တိုးတက်အောင် ပြုနိုင်ရာ၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသောပညာမျက်စိမျိုးသည် ရှိ၏၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော (ပညာ) မျက်စိဖြင့် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့ကိုသိနိုင်ရာ၏၊ အပြစ်ရှိ မရှိသော တရားတို့ကို သိနိုင်ရာ၏၊ အယုတ်အမြတ်တရားတို့ကို သိနိုင်ရာ၏၊ အမည်းအဖြူအဖို့ရှိသော တရားတို့ကို သိနိုင်ရာ၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပညာမျက်စိမျိုးသည်လည်းရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညာမျက်စိ နှစ်ဖက်အမြင်ရှိသော ‘ဒွိစက္ခု’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၀၇</b>။ မှောက်၍ထားသော အိုးနှင့်တူသော ပညာရှိသော ‘အဝကုဇ္ဇပည’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန်းတို့၏ အထံ၌ တရားနာအံ့သောငှါ ကျောင်းအရံသို့မပြတ်သွား၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ရဟန်းတို့သည် အစ၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အနက်နှင့်လည်းပြည့်စုံသော၊ သဒ္ဒါနှင့်လည်းပြည့်စုံသော၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသောတရားကို ဟောကုန်၏၊ (ပွတ်သစ်စ ခရုသင်းအတူ) ဖြူစင်သော မြတ်သော အကျင့်ကိုလည်း ပြကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုနေရာ၌ ထိုင်နေလျက် ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည်းကောင်း၊ အလယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးကိုလည်းကောင်း နှလုံးမသွင်း၊ ထိုနေရာမှ ထသွားသော်လည်း ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည်းကောင်း၊ အလယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးကိုလည်းကောင်း နှလုံးမသွင်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဥပမာသော်ကား မှောက်၍ထားသော အိုး၌ လောင်းထည့်ထားသော ရေသည် စီးဆင်းသကဲ့သို့လည်းကောင်း မတည်သကဲ့သို့လည်းကောင်း ဤအတူပင်လျှင် ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်ရဟန်းတို့၏ အထံ၌ တရားနာအံ့သောငှါ ကျောင်းအရံသို့ မပြတ်သွား၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ရဟန်းတို့သည်အစ၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အနက်နှင့်လည်းပြည့်စုံသော၊ သဒ္ဒါနှင့်လည်းပြည့်စုံသော၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသော တရားကို ဟောကုန်၏၊ (ပွတ်သစ်စခရုသင်းအတူ) ဖြူစင်သော မြတ်သော အကျင့်ကိုလည်း ပြကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုနေရာ၌ ထိုင်နေလျက် ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည်းကောင်း၊ အလယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးကိုလည်းကောင်းနှလုံးမသွင်း၊ ထိုနေရာမှ ထသွားသော်လည်း ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည်းကောင်း၊ အလယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးကိုလည်းကောင်း နှလုံးမသွင်း၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မှောက်၍ ထားသော အိုးနှင့်တူသောပညာရှိသော ‘အဝကုဇ္ဇပည’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၀၈</b>။ ခါးပိုက်၌ ထည့်ထားသည့် အရာဝတ္ထုရှိသောသူနှင့်တူသော ပညာရှိသော ‘ဥ စ္ဆင်္ဂပည'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန်းတို့၏ အထံ၌ တရားနာအံ့သောငှါ ကျောင်းအရုံသို့ မပြတ်သွား၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ရဟန်းတို့သည် အစ၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အနက်နှင့်လည်းပြည့်စုံသော၊ သဒ္ဒါနှင့်လည်းပြည့်စုံသော၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသော တရားကို ဟောကုန်၏၊ (ပွတ်သစ်စ ခရုသင်းအတူ) ဖြူစင်သောမြတ်သော အကျင့်ကိုလည်း ပြကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုနေရာ၌ ထိုင်နေလျက် ထိုတရားစကား၏အစကိုလည်းကောင်း၊ အလယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးကိုလည်းကောင်း နှလုံးသွင်း၏၊ ထိုနေရာမှထသွား သည်ရှိသော်ကား ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည်းကောင်း၊ အလယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးကိုလည်း ကောင်း နှလုံးမသွင်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပမာသော်ကား ယောက်ျား၏ ခါးပိုက်၌ အထူးထူးသော ခဲဖွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ နှမ်း ဆန်ကတွတ်မုံ့ ဆီးသီးတို့ကိုလည်းကောင်း ထည့်ထားရာ၏၊ ထိုယောကျာ်းသည် ထိုနေရာမှ ထသွားသည်ရှိသော် သတိမေ့လျော့ခြင်းကြောင့် (ထိုဝတ္ထုပစ္စည်းတို့ကို) ဖြန့်ကြဲလေရာသကဲ့သို့၊ ဤအတူသာလျှင်ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန်းတို့၏ အထံ၌ တရားနာအံ့သောငှါ ကျောင်းအရံသို့မပြတ်သွား၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ရဟန်းတို့သည် အစ၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အနက်နှင့်လည်းပြည့်စုံသော၊ သဒ္ဒါနှင့်လည်းပြည့်စုံသော၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသောတရားကို ဟောကုန်၏၊ (ပွတ်သစ်စ ခရုသင်းအတူ) ဖြူစင်သော မြတ်သော အကျင့်ကို ပြကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုနေရာ၌ ထိုင်နေလျက် ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည်းကောင်း၊ အလယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးကိုလည်းကောင်း နှလုံးသွင်း၏၊ ထိုနေရာမှ ထသွားသည်ရှိသော်ကား ထိုတရားစကား၏အစကိုလည်းကောင်း၊ အလယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးကိုလည်းကောင်း နှလုံးမသွင်း၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုခါးပိုက်၌ ထည့်ထားသည့် အရာဝတ္ထုရှိသောသူနှင့် တူသော ပညာရှိသော ‘ဥ စ္ဆင်္ဂပည’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၀၉</b>။ လှန်၍ ထားသော အိုးနှင့်တူသည့် ကျယ်ပြန့်သော ပညာရှိသော ‘ပုထုပည’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန်းတို့၏ အထံ၌ တရားနာအံ့သောငှါ ကျောင်းအရံသို့ မပြတ်သွား၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ရဟန်းတို့သည် အစ၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အနက်နှင့်လည်းပြည့်စုံသော၊ သဒ္ဒါနှင့်လည်းပြည့်စုံသော၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသော တရားကိုဟောကုန်၏၊ (ပွတ်သစ်စ ခရုသင်းအတူ) ဖြူစင်သော မြတ်သောအကျင့်ကို ပြကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုနေရာ၌ ထိုင်နေလျက် ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည်းကောင်း၊ အလယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးကိုလည်းကောင်း နှလုံးသွင်း၏၊ ထိုနေရာမှ ထသွားသည်ရှိသော် ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည်းကောင်း၊ အလယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးကိုလည်းကောင်း နှလုံးသွင်း၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဥပမာသော်ကား လှန်၍ ထားသော အိုး၌ လောင်းထည့်အပ်သော ရေသည် တည်သကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ မယိုသကဲ့သို့လည်းကောင်း ဤအတူပင်လျှင် ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်ရဟန်းတို့၏ အထံ၌ တရားနာအံ့သောငှါ ကျောင်းအရံသို့ မပြတ်သွား၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ရဟန်းတို့သည်အစ၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်းရှိသော၊ အနက်နှင့်လည်းပြည့်စုံ သော၊ သဒ္ဒါနှင့်လည်းပြည့်စုံသော၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသော တရားကို ဟောကုန်၏၊ (ပွတ်သစ်စ ခရုသင်းအတူ) ဖြူစင်သော မြတ်သော အကျင့်ကို ပြကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုနေရာ၌ ထိုင်နေလျက် ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည်းကောင်း၊ အလယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးကိုလည်းကောင်းနှလုံးသွင်း၏၊ ထိုနေရာမှ ထသွား သည်ရှိသော်လည်း ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည်းကောင်း၊ အလယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးကိုလည်း ကောင်း နှလုံးသွင်း၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို (လှန်၍ ထားသောအိုးနှင့် တူသည့်) ကျယ်ပြန့်သော ပညာရှိသော ‘ပုထုပည’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၁၀</b>။ ကာမဂုဏ်တို့၌လည်းကောင်း၊ ဘဝသုံးပါးတို့၌လည်းကောင်း တပ်မက်ခြင်းမကင်းသေးသောပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ပေတည်း၊ ဤနှစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို ကာမဂုဏ်တို့၌လည်းကောင်း၊ ဘဝသုံးပါးတို့၌လည်းကောင်း တပ်မက်ခြင်းမကင်းသေးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့ဟူ၍ ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၁၁</b>။ ကာမဂုဏ်တို့၌ တပ်မက်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍ ရူပဘဝ အရူပဘဝနှစ်ပါးတို့၌ တပ်ခြင်းမကင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တည်း၊ ဤအနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်ကို ကာမဂုဏ်တို့၌ တပ်ခြင်းကင်းသည် ဖြစ်၍ ရူပဘဝ အရူပဘဝနှစ်ပါးတို့၌ တပ်မက်ခြင်းမကင်းသေးသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၁၂</b>။ ကာမဂုဏ်တို့၌လည်းကောင်း၊ ဘဝသုံးပါးတို့၌လည်းကောင်း တပ်မက်ခြင်းကင်းပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တည်း၊ ဤရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို ကာမဂုဏ်တို့၌လည်းကောင်း၊ ဘဝသုံးပါးတို့၌လည်းကောင်း တပ်မက်ခြင်းကင်းပြီးသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၁၃</b>။ ကျောက်၌ ရေးထားသော အက္ခရာနှင့်တူသော ‘ပါသာဏလေခူပမ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြတ် အမျက်ထွက်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုအမျက်သည်ကားရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး ကိန်း၏၊ ကျောက်၌ ရေးထားသော အက္ခရာသည် လေကြောင့်လည်းကောင်း၊ ရေကြောင့်လည်းကောင်း လျင်စွာ မပျက်စီးဘဲ ကြာမြင့်စွာ တည်သကဲ့သို့၊ ဤအတူပင်လျှင် ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြတ် အမျက်ထွက်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ထိုအမျက်သည်ကား ရှည်မြင့် စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး ကိန်း၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ကျောက်၌ ရေးထားသောအက္ခရာနှင့်တူသော ‘ပါသာဏလေခူပမ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၁၄</b>။ မြေ၌ ရေးထားသော အက္ခရာနှင့်တူသော ‘ပထဝိလေခူပမ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြတ် အမျက်ထွက်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုအမျက်သည်ကား ကြာမြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး မကိန်း၊ မြေကြီး၌ ရေးထားသော အက္ခရာသည် လေကြောင့်လည်းကောင်း၊ ရေကြောင့်လည်းကောင်း လျင်စွာ ကျေပျက်၍ ကြာမြင့်စွာ မတည်သကဲ့သို့၊ ဤအတူပင်လျှင်ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြတ် အမျက်ထွက်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုအမျက်သည်ကားကြာမြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး မကိန်း၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မြေ၌ ရေးထားသော အက္ခရာနှင့်တူသော'ပထဝိလေခူပမ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၁၅</b>။ ရေ၌ ရေးသားသော အက္ခရာနှင့်တူသော ‘ဥဒကလေခူပမ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အလွန်ခက်ထန်သော စကားဖြင့် ပြောဆိုသော်လည်းကောင်း၊ ကြမ်း ကြုတ်သော စကားဖြင့် ပြောဆိုသော်လည်းကောင်း၊ မနှစ်လိုဖွယ်သောစကားဖြင့်ပြောဆိုသော်လည်း ကောင်း ရောနှောသည်သာလျှင်တည်း၊ ဆက်စပ်သည်သာလျှင်တည်း၊ ညီညွတ်သည်သာလျှင်တည်း၊ ရေပြင်၌ ရေးသားသော အက္ခရာသည် လျင်စွာ ပျက်စီး၍ မြဲမြံစွာမတည်သကဲ့သို့၊ ဤအတူပင်လျှင် ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အလွန်ခက်ထန်သောစကားဖြင့်ပြောဆိုသော်လည်းကောင်း၊ ကြမ်း ကြုတ်သောစကားဖြင့် ပြောဆိုသော်လည်းကောင်း၊ မနှစ်လိုဖွယ်သောစကားဖြင့် ပြောဆိုသော်လည်းကောင်း ရောနှောသည်သာလျှင်တည်း၊ ဆက်စပ်သည်သာလျှင်တည်း၊ ညီညွတ်သည်သာလျှင်တည်း၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ရေ၌ ရေးသားသောအက္ခရာနှင့်တူသော ‘ဥဒကလေခူပမ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၁၆</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ ပိုက်ဆံလျော်ချည် ပုဆိုးသုံးထည်နှင့် တူသော သုံးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အဘယ်နည်း၊ (ထိုစကားရပ်၌ ) ပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးတို့သည် သုံးထည်ရှိကုန်၏၊ အသစ်ဖြစ်သော ပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးသည်လည်း အဆင်းလည်းမလှ၊ ကြမ်းတမ်းသော အတွေ့လည်း ရှိ၏၊ အဖိုးလည်း အနည်းငယ်သာ ထိုက်၏၊ အလယ်အလတ် (တစ်ပတ်နွမ်း) ဖြစ်သော ပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးသည်လည်း အဆင်းမလှ၊ ကြမ်းတမ်းသော အတွေ့လည်း ရှိ၏၊ အဖိုးလည်း အနည်းငယ်သာ ထိုက်၏၊ ဟောင်းနွမ်းသော ပိုက်ဆံလျော် ချည်ပုဆိုးသည်လည်း အဆင်းလည်း မလှ၊ ကြမ်းတမ်းသော အတွေ့လည်း ရှိ၏၊ အဖိုးလည်း အနည်းငယ်သာ ထိုက်၏၊ ဟောင်းနွမ်းသော ပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးစုတ်ကို လက်နှီးစုတ်အဖြစ်ကိုသော်လည်း ပြုကုန်၏၊ အမှိုက်ပုံ၌ သော်လည်း စွန့်ပစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤအတူပင်လျှင် ပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုး သုံးထည်နှင့်တူသော ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရဟန်းတို့၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ သုံးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အဘယ်တို့နည်း၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်အကယ်၍ သီလမရှိမူ၍ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသည်ဖြစ်ခဲ့မူ ဤသီလမရှိခြင်းသည် ထိုရဟန်း၏ အဆင်းမလှခြင်း ဖြစ်၏၊ ထိုပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးသည် အဆင်းမလှသကဲ့သို့၊ ဤသီလမရှိသော ရဟန်းကို ထိုအဆင်းမလှသော ပိုက်ဆံလျော်ချည် ပုဆိုးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ အကြင်သူတို့သည်ကား ထိုသီလမရှိသော ရဟန်းအား မှီဝဲကုန်၏၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏၊ ချဉ်းကပ်ကုန်၏၊ ထိုသီလမရှိသော ရဟန်း၏ အယူသို့ အတုလိုက်ကုန်၏၊ ထိုသူတို့အား ထိုမှီဝဲဆည်းကပ်ခြင်းသည် ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး မပွါးစီးခြင်းငှါ ဆင်းရဲခြင်းငှါ ဖြစ်၏၊ ဤမပွါးစီးခြင်း ဆင်းရဲခြင်းသည် ထိုရဟန်း၏ ကြမ်းတမ်းသော အတွေ့ရှိခြင်း ဖြစ်၏၊ ထိုပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးသည် ကြမ်းတမ်းသော အတွေ့ရှိသကဲ့သို့၊ ရဟန်းကို ကြမ်းတမ်းသော အတွေ့ရှိသော ပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ အကြင်သူတို့၏ ဆွမ်း သင်္ကန်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးအသုံးအဆောင်ကိုထိုရဟန်း သည် အလှူခံ၏၊ ထိုသူတို့အား ထိုအလှူသည် အကျိုးလည်း မကြီး၊ အာနိသင်လည်း မရှိ၊ ဤအကျိုး မကြီးခြင်း, အာနိသင်မရှိခြင်းသည် ထိုရဟန်း၏ အဖိုးမထိုက်တန်ခြင်း ဖြစ်၏၊ ထိုပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုး သည် အဖိုးမထိုက်တန်သကဲ့သို့၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုအဖိုးမထိုက်တန်သောပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးနှင့် တူ သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သီတင်းအလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်လည်း အကယ်၍ သီလမရှိ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ။ပ။ သီတင်းကြီးဖြစ်သော ရဟန်းသည်လည်း အကယ်၍ သီလမရှိ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိ သည်ဖြစ်ခဲ့မူဤသီလမရှိခြင်းသည် ထိုရဟန်း၏ အဆင်းမလှခြင်း ဖြစ်၏၊ ထိုပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးသည်အဆင်းမလှသကဲ့သို့၊ ထိုသီလမရှိသော ရဟန်းကို ထိုအဆင်းမလှသော ပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးနှင့်တူသောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ အကြင်သူတို့သည် ထိုသီလမရှိသော ရဟန်းအား မှီဝဲကုန်၏၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏၊ ချဉ်းကပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်း၏ အယူသို့ အတုလိုက်ခြင်းသို့လည်း ရောက်ကုန်၏၊ ထိုသူတို့အား ထိုမှီဝဲဆည်းကပ်ခြင်းသည် ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး မပွါးစီးခြင်းငှါ, ဆင်းရဲခြင်းငှါ ဖြစ်၏၊ ဤမပွါးစီးခြင်း, ဆင်းရဲခြင်းသည် ထိုရဟန်း၏ ကြမ်းတမ်းသော အတွေ့ရှိခြင်း ဖြစ်၏၊ ထိုပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးသည် ကြမ်းတမ်းသော အတွေ့ရှိသကဲ့သို့၊ ဤရဟန်းကို ကြမ်းတမ်းသော အတွေ့ရှိသော ပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ အကြင်သူတို့၏ ဆွမ်း, သင်္ကန်း, ကျောင်း, သူနာ၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးအသုံးအဆောင်ကို ထိုရဟန်းသည် အလှူခံ၏၊ ထိုသူအား ထိုအလှူသည်အကျိုးလည်း မကြီး၊ အာနိသင်လည်း မရှိ၊ ဤအကျိုးမကြီးခြင်းသည် ထိုရဟန်း၏ အဖိုးမထိုက်တန်ခြင်းဖြစ်၏၊ ထိုပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးသည် အဖိုးမထိုက်တန်သကဲ့သို့၊ ဤရဟန်းကို ထိုအဖိုး မထိုက်တန်သောပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤသို့သဘောရှိသော သီတင်းကြီးရဟန်းသည် အကယ်၍ သံဃာ၏ အလယ်၌ ပြောဆိုခဲ့မူ ရဟန်းတို့သည် “မလိမ္မာသော သင်သူမိုက်၏ပြောဆိုခြင်းဖြင့် အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း၊ သင်ကဲ့သို့သော သူသည်ပြောဆိုထိုက်သည်ဟူ၍ မှတ်ထင်အောက်မေ့ဘိသေး၏”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏၊ အကြင် သို့သဘောရှိသောစကားကို ပြောဆိုအပ်သည်ရှိသော် တံမြက်ချေးပုံ၌ ထိုပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးကို စွန့်ပစ်သကဲ့သို့၊ သံဃာသည် ထိုသီတင်းကြီးရဟန်းကို နှင်ထုတ်၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော နှင်ထုတ်ကြောင်းစကားကို ထိုသီတင်းကြီးရဟန်းသည် အမျက်ထွက်သည် နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍ ပြောဆို၏၊ ပိုက်ဆံလျော်ချည်ပုဆိုးသုံးထည်နှင့်တူသော သုံးယောက်သော ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရဟန်းတို့၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၁၇</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ ကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးသုံးထည်နှင့် တူသည့်သုံးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ် တို့သည်အဘယ်တို့နည်း၊ ကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးတို့သည် သုံးထည်ရှိကုန်၏၊ အသစ်ဖြစ်သော ကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးသည် အဆင်းလည်း လှ၏၊ အတွေ့လည်း ကောင်း၏၊ အဖိုးလည်း ထိုက်တန်၏၊ အလယ်အလတ် (တစ်ပတ်နွမ်း) ဖြစ်သော ကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးသည်လည်း အဆင်းလည်း လှ၏၊ အတွေ့လည်းကောင်း၏၊ အဖိုးလည်း ထိုက်၏၊ ဟောင်းနွမ်းဆွေးမြေ့သော ကာသိတိုင်းဖြစ် ပုဆိုးသည်လည်းအဆင်းလည်း လှ၏၊ အတွေ့လည်း ကောင်း၏၊ အဖိုးလည်း ထိုက်၏။ ဟောင်းနွမ်းသော်လည်းကာသိတိုင်းဖြစ် ပုဆိုးကိုကား ရတနာထုပ်ရန်အလို့ငှါ သော်လည်း အသုံးပြုကုန်၏၊ ဟောင်းနွမ်းသောပုဆိုးကို နံ့သာကြုတ်ထဲ၌ သော်လည်း ထည့်ထား၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤအတူပင်လျှင် ကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးနှင့် တူသည့်သုံးယောက်သော ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရဟန်းတို့၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ သုံးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အဘယ်တို့နည်း၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်လည်း အကယ်၍ သီလလည်းရှိ၊ ကောင်းသောအကျင့်လည်းရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ ဤသီလရှိခြင်းသည်ထိုရဟန်း၏ အဆင်းလှခြင်းဖြစ်၏၊ ထိုကာသိတိုင်းဖြစ် ပုဆိုးသည် အဆင်းလှသကဲ့သို့၊ ဤသီလရှိသောရဟန်းကို ထိုအဆင်းလှသော ကာသိတိုင်းဖြစ် ပုဆိုးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ အကြင်သူတို့သည်ကား ထိုရဟန်းအား မှီဝဲကုန်၏၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏၊ ချဉ်းကပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်း၏ အယူသို့အတုလိုက်ကုန်၏၊ ထိုသူတို့အား ထိုမှီဝဲဆည်းကပ်ခြင်းသည် ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး ပွါးစီးခြင်းငှါ ချမ်းသာခြင်းငှါ ဖြစ်၏၊ ဤပွါးစီးခြင်း ချမ်းသာခြင်းသည် ထိုရဟန်း၏ အတွေ့ကောင်းခြင်း ဖြစ်၏၊ ထိုကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးသည် အတွေ့ကောင်းသကဲ့သို့ ဤရဟန်းကို ထိုအတွေ့ကောင်းသော ကာသိတိုင်းဖြစ် ပုဆိုးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ အကြင်သူတို့၏ ဆွမ်း သင်္ကန်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးအသုံးအဆောင်ကို ထိုရဟန်းသည် အလှူခံ၏၊ ထိုသူတို့အား ထိုအလှူသည်အကျိုးလည်း ကြီး၏၊ အာနိသင်လည်း ရှိ၏၊ ဤအကျိုးအာနိသင်ရှိခြင်းသည် ထိုရဟန်း၏ အဖိုးထိုက်တန်ခြင်းဖြစ်၏၊ ထိုကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးသည် အဖိုးထိုက်တန်သကဲ့သို့၊ ဤရဟန်းကို ထိုအဖိုးထိုက်တန်သော ကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သီတင်းအလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်လည်း အကယ်၍ သီလရှိ၍ ကောင်းသော အကျင့်ရှိသည်ဖြစ်ခဲ့မူ။ပ။ သီတင်းကြီးဖြစ်သော ရဟန်းသည်လည်း အကယ်၍ သီလရှိလျက် ကောင်းသော အကျင့်ရှိသည်ဖြစ်ခဲ့မူ ဤသီလရှိခြင်းသည် ထိုရဟန်း၏ အဆင်းလှခြင်းဖြစ်၏၊ ထိုကာသိတိုင်းဖြစ် ပုဆိုးသည်အဆင်းလှသကဲ့သို့၊ သီလရှိသော ရဟန်းကို ထိုအဆင်းလှသော ကာသိတိုင်းဖြစ် ပုဆိုးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ အကြင်သူတို့သည်ကား ထိုရဟန်းအား မှီဝဲကုန်၏၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏၊ ချဉ်းကပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်း၏ အယူသို့ အတုလိုက်ကုန်၏၊ ထိုသူတို့အား ထိုမှီဝဲဆည်းကပ်ခြင်းသည်ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး ပွါးစီးခြင်းငှါ, ချမ်းသာခြင်းငှါ ဖြစ်၏၊ ဤပွါးစီးခြင်း, ချမ်းသာခြင်းသည်ထိုရဟန်း၏ အတွေ့ကောင်းခြင်းဖြစ်၏၊ ထိုကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးသည် အတွေ့ကောင်းသကဲ့သို့၊ ဤရဟန်းကို ထိုအတွေ့ ကောင်းသော ကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊</p> -- <p style="text-indent:2em">အကြင်သူတို့၏ ဆွမ်း သင်္ကန်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေး အသုံးအဆောင်ကိုထိုရဟန်းသည် အလှူခံ၏၊ ထိုသူတို့ အား ထိုအလှူသည် အကျိုးလည်း ကြီး၏၊ အာနိသင်လည်း ရှိ၏၊ ဤအကျိုးအာနိသင်ရှိခြင်းသည် ထိုရဟန်း၏ အဖိုးထိုက်တန်ခြင်းဖြစ်၏၊ ထိုကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးသည်အဖိုးထိုက်တန်သကဲ့သို့၊ ဤရဟန်း ကို ထိုအဖိုးထိုက်တန်သော ကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးနှင့် တူသောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့သဘောရှိသော သီတင်းကြီးရဟန်းသည် အကယ်၍ သံဃာ၏ အလယ်၌ ပြောဆိုခဲ့မူ ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်တို့ အသံမပြု ကြကုန်လင့်၊ မထေရ်ရဟန်းသည် သုတ် အဘိဓမ္မာကိုလည်းကောင်း၊ ဝိနည်းကိုလည်းကောင်း ဟောနေ၏”ဟု ပြောဆိုကုန်၏၊ ထိုသီတင်းကြီးရဟန်း၏ ထိုတရားစကားသည်ထိုကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးကို နံ့သာကြုတ်ထဲ၌ ထည့်သွင်းသိုမှီး၍ ထားထိုက်သကဲ့သို့ မှတ်သားဆောင်ထားထိုက်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်၏၊ ကာသိတိုင်းဖြစ်ပုဆိုးနှင့်တူသော သုံးယောက်သော ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်ရဟန်းတို့၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၁၈</b>။ နှိုင်းဆရန် လွယ်ကူသော ‘သုပ္ပမေယျ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့ သောပုဂ္ဂိုလ်သည် စိတ်ပျံ့လွင့်၏၊ တက်ကြွ၏၊ လျှပ်ပေါ်၏၊ နှုတ်ကြမ်း၏၊ ပရမ်းပတာပြောဆို၏၊ သတိလွတ်၏၊ ပညာအဆင်အခြင် ကင်း၏၊ တည်ကြည်ခြင်း ကင်း၏၊ စိတ်တုန်လှုပ်၏၊ ပေါ်လွင်ထင်ရှားသောဣန္ဒြေရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို နှိုင်းဆရန် လွယ်ကူသော ‘သုပ္ပမေယျ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၁၉</b>။ နှိုင်းဆရန် ခဲယ ဉ်းသော ‘ဒုပ္ပမေယျ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့ သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ပျံ့လွင့်ခြင်းကင်း၏၊ တက်ကြွခြင်းကင်း၏၊ လျှပ်ပေါ်ခြင်းကင်း၏၊ နှုတ်ကြမ်းခြင်း ကင်း၏၊ ပရမ်းပတာပြောခြင်းကင်း၏၊ ထင်သော သတိရှိ၏၊ ပညာအဆင်အခြင်ရှိ၏၊ စိတ်တည်ကြည်၏၊ စိတ်တုန်လှုပ်ခြင်း ကင်း၏၊ စောင့်စည်းသော ဣန္ဒြေရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို နှိုင်းဆရန် ခဲယဉ်းသော'ဒုပ္ပမေယျ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၂၀</b>။ မနှိုင်းဆနိုင်သော ‘အပ္ပမေယျ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခန်းခြင်းကြောင့် အာသဝေါကင်းသော၊ စိတ်ဖြင့် ကိလေသာမှလွတ်မြောက်သော၊ ပညာဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို ယခုဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင်ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် မျက်မှောက်ပြုလျက် ရောက်၍ နေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မနှိုင်းဆနိုင်သော ‘အပ္ပမေယျ'့ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၂၁</b>။ မမှီဝဲအပ် မဆည်းကပ်အပ် မချဉ်းကပ်အပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤ လောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကျင့်သီလဖြင့်၊ သမာဓိဖြင့်၊ ပညာဖြင့် ယုတ်ညံ့၏၊ သနားခြင်းစောင့်ရှောက်ခြင်းမှတစ်ပါး ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မမှီဝဲအပ်၊ မဆည်းကပ်အပ်၊ မချဉ်းကပ်အပ်။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၂၂</b>။ မှီဝဲအပ် ဆည်းကပ်အပ် ချဉ်းကပ်အပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကျင့်သီလဖြင့်၊ သမာဓိဖြင့်၊ ပညာဖြင့် တူမျှ၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲ အပ်၏၊ ဆည်းကပ်အပ်၏၊ ချဉ်းကပ်အပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသို့ မှီဝဲအပ် မှီဝဲထိုက်သည်၏အဖြစ်သည် အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ သီလသီတင်းတူညီသော အဖြစ်သို့ရောက်သော သူတော်ကောင်းတို့၏ သီလစကားသည် ငါတို့အတွက် ဖြစ်လတ္တံ့၊ ထိုသီလစကားသည်ကားငါတို့အတွက် ချမ်းသာသည် ဖြစ်လတ္တံ့၊ ထိုသီလစကားသည် ငါတို့အတွက် မထိပါးသည် ဖြစ်လတ္တံ့၊ သမာဓိတူညီသောအဖြစ်သို့ ရောက်သော သူတော်ကောင်းတို့၏ သမာဓိစကားသည် ငါတို့ အတွက်ဖြစ်လတ္တံ့၊ ထိုသမာဓိ စကားသည်ကား ငါတို့အတွက် ချမ်းသာသည် ဖြစ်လတ္တံ့၊ ထိုသမာဓိစကားသည်ကား ငါတို့အတွက် မထိပါးသည် ဖြစ်လတ္တံ့၊ ပညာတူညီသော အဖြစ်သို့ရောက်သောသူတော်ကောင်းတို့၏ ပညာစကားသည် ငါတို့အတွက် ဖြစ်လတ္တံ့၊ ထိုပညာစကားသည်ကား ငါတို့အတွက်ချမ်းသာသည် ဖြစ်လတ္တံ့၊ ထိုပညာစကားသည် ငါတို့အတွက် မထိပါးသည် ဖြစ်လတ္တံ့၊ ထို့ကြောင့်ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲအပ်၏၊ ဆည်းကပ်အပ်၏၊ ချဉ်းကပ်အပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၂၃</b>။ အရိုအသေ အလေးအမြတ်ပြု၍ မှီဝဲအပ် ဆည်းကပ်အပ် ချဉ်းကပ်အပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကျင့်သီလဖြင့် သမာဓိဖြင့် ပညာဖြင့် လွန်ကဲ၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို အရိုအသေ အလေးအမြတ်ပြု၍ မှီဝဲအပ် ဆည်းကပ်အပ် ချဉ်းကပ်အပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသို့ မှီဝဲအပ် မှီဝဲထိုက်သည်၏အဖြစ်သည် အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ မဖြည့်ကျင့်ရသေးသော သီလအစုကိုလည်း ငါဖြည့်ကျင့်အံ့၊ ဖြည့်ကျင့်ပြီးသော သီလအစုကို ထိုထိုအရာ၌ ပညာဖြင့် ငါချီးမြှောက်အံ့၊ မဖြည့်ကျင့်ရသေးသော သမာဓိအစုကိုလည်း ငါဖြည့်ကျင့်အံ့၊ ဖြည့်ကျင့်ပြီးသော သမာဓိအစုကိုလည်းထိုထိုအရာ၌ ပညာဖြင့် ငါချီးမြှောက်အံ့၊ မဖြည့်ကျင့်ရသေးသော ပညာအစုကိုလည်း ငါဖြည့်ကျင့်အံ့၊ ဖြည့်ကျင့်ပြီးသော ပညာအစုကိုလည်း ထိုထိုအရာ၌ ပညာဖြင့် ငါချီးမြှောက်အံ့ဟု (ဆိုသောကြောင့်တည်း)၊ ထို့ကြောင့် ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို အရိုအသေ အလေးအမြတ်ပြု၍ မှီဝဲအပ်၏၊ ဆည်းကပ်အပ်၏၊ ချဉ်းကပ်အပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၂၄</b>။ စက်ဆုပ်အပ် မမှီဝဲအပ် မဆည်းကပ်အပ် မချဉ်းကပ်အပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလမရှိ၊ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိ၏၊ မစင်ကြယ်ယုံမှားဖွယ်အကျင့်ရှိ၏၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော အမှုရှိ၏၊ ရဟန်းမဟုတ်ဘဲလျက် ငါရဟန်းဟု ဝန်ခံ၏၊ မြတ်သောအကျင့်မရှိဘဲလျက် မြတ်သော အကျင့်ရှိသည်ဟု ဝန်ခံ၏၊ အတွင်းပုပ်၏၊ ကိလေသာဖြင့် စိုစွတ်၏၊ အမှိုက်ရေကဲ့သို့ပင် ဖြစ်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို စက်ဆုပ်အပ်၊ မမှီဝဲအပ်၊ မဆည်းကပ်အပ်၊ မချဉ်းကပ်အပ်။ ထိုသို့ မမှီဝဲအပ် မမှီဝဲထိုက်သည်၏အဖြစ်သည်ကား အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အယူသို့ အကယ်၍ အစဉ်မလိုက်မပါစေကာမူ “ဤပုဂ္ဂိုလ်ကား မကောင်းသောမိတ်ဆွေရှိ၏၊ မကောင်းသော အဖော်သဟဲရှိ၏၊ မကောင်းသော အပေါင်းအဖော်၌ ညွတ်ကိုင်း၏”ဟု ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ မကောင်းသော သတင်းသည် ပျံ့နှံ့၍ ထွက်၏၊ ဥပမာသော်ကား မစင်ဖြင့်လူးသော မြွေသည်အကယ်၍ မကိုက်စေကာမူ မိမိသို့ ချဉ်းကပ်သော သူကို မစင်ဖြင့် လူးစေသကဲ့သို့ ဤအတူပင် ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို အယူသို့ အကယ်၍ အစဉ်မလိုက်ပါစေကာမူ “ဤပုဂ္ဂိုလ်ကား မကောင်းသောမိတ်ဆွေရှိ၏၊ မကောင်းသော အဖော်သဟဲရှိ၏၊ မကောင်းသော အပေါင်းအဖော်၌ ညွတ်ကိုင်း၏”ဟု ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ မကောင်းသော သတင်းသည် ပျံ့နှံ့၍တက်၏၊ ထို့ကြောင့် ဤကဲ့သို့ သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို စက်ဆုပ်အပ်၏၊ မမှီဝဲအပ်၊ မဆည်းကပ်အပ်၊ မချဉ်းကပ်အပ်။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၂၅</b>။ လျစ်လျူရှုအပ် မမှီဝဲအပ် မဆည်းကပ်အပ် မချဉ်းကပ်အပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အမျက်ထွက်တတ်၏၊ ပင်ပန်းခြင်းများ၏၊ အနည်းငယ်ပင်ပြောဆိုစေကာမူလည်း ငြိကပ်တတ်၏၊ ပြစ်မှားတတ်၏၊ ဖောက်ပြန်တတ်၏၊ ခက်မာကြမ်းတမ်း၏၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ စိတ်ဆိုးခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ မနှစ်သက်ဖွယ်အခြင်းအရာကိုလည်းကောင်း ထင်စွာပြုတတ်၏၊ ဥပမာသော်ကား (သွေးပြည်ပြည့်သော) အိုင်းအမာအနာဟောင်းသည် ထင်းချောင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အိုးခြမ်းကွဲဖြင့်လည်းကောင်း ထိခိုက်မိသည်ရှိသော် အတိုင်းထက်အလွန်သွေးပြည်ယိုစီးသကဲ့သို့၊ ဤအတူပင်လျှင် ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အမျက်ထွက်တတ်၏၊ ပင်ပန်းခြင်းများ၏၊ အနည်းငယ်ပင် ပြောဆိုစေကာမူလည်း ငြိကပ်တတ်၊ ပြစ်မှားတတ်၏၊ ဖောက်ပြန်တတ်၏၊ ခက်မာကြမ်းတမ်း၏၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ စိတ်ဆိုးခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ မနှစ်သက်ဖွယ်အခြင်းအရာကိုလည်းကောင်း ထင်စွာပြုတတ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဥပမာတစ်နည်းသော်ကား တည်သားထင်းမီးစသည် ထင်းချောင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အိုးခြမ်းကွဲဖြင့်လည်းကောင်း ထိခိုက်သည်ရှိသော် အတိုင်းထက်အလွန် ဖျစ်ဖျစ်မည်သကဲ့သို့၊ တဖျစ်ဖျစ်မည်သကဲ့သို့၊ ဤအတူပင်လျှင် ဤလောက၌ ။ပ။ ထင်စွာပြုတတ်၏။ ဥပမာတစ်နည်းသော်ကား မစင်တွင်းကိုထင်းချောင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အိုးခြမ်းကွဲဖြင့် လည်းကောင်း ပုတ်ခတ်အပ်သည်ရှိသော် အတိုင်းထက်အလွန်မကောင်းသော အနံ့သည် ထွက်သကဲ့သို့၊ ဤအတူပင် ဤလောက၌ ။ပ။ ထင်စွာပြုတတ်၏။ ဤကဲ့သို့သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို လျစ်လျူရှုအပ်၏၊ မမှီဝဲအပ်၊ မဆည်းကပ်အပ်၊ မချဉ်းကပ်အပ်။ ထိုမမှီဝဲအပ်သည်၏အဖြစ်သည် အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူကား- ငါ့ကို ဆဲမူလည်း ဆဲရာ၏၊ ရေရွတ်မူလည်း ရေရွတ်ရာ၏၊ ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုမူလည်း ပြုရာ၏၊ ထို့ကြောင့် ဤသို့ သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို လျစ်လျူရှုအပ်၏၊ မမှီဝဲအပ်၊ မဆည်းကပ်အပ်၊ မချဉ်းကပ်အပ်။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၂၆</b>။ မှီဝဲအပ် ဆည်းကပ်အပ် ချဉ်းကပ်အပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလရှိ၏၊ ကောင်းသော အကျင့်လည်း ရှိ၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမှီဝဲအပ်၏၊ ဆည်းကပ်အပ်၏၊ ချဉ်းကပ်အပ်၏။ ထိုသို့ မှီဝဲအပ်သည်၏အဖြစ်သည် အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အယူကို အစဉ်လိုက်ခြင်းသို့ အကယ်၍ မရောက်ငြားသော်လည်း “ဤသူကား ကောင်းသော မိတ်ဆွေရှိ၏၊ ကောင်းသော အဖော်သဟဲရှိ၏၊ ကောင်းသော အပေါင်းအဖော်၌ ညွတ်ကိုင်း၏”ဟု ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ကောင်းသော သတင်းသည် ပျံ့နှံ့၍ တက်၏၊ ထို့ကြောင့် ဤကဲ့သို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲအပ်၏၊ ဆည်းကပ်အပ်၏၊ ချဉ်းကပ်အပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၂၇</b>။ သီလအကျင့်တို့၌ ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍ သမာဓိ၌ အတိုင်းအရှည်ကို ပြုလေ့ရှိသောပညာ၌ အတိုင်းအရှည်ကို ပြုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ သောတာပန် ပုဂ္ဂိုလ်နှင့်သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ပေတည်း၊ ဤသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို သီလအကျင့်တို့၌ ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍ သမာဓိ၌ အတိုင်းအရှည်ကို ပြုလေ့ရှိသော ပညာ၌ အတိုင်း အရှည်ကိုပြုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ဟူ၍ ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၂၈</b>။ သီလတို့၌လည်း ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသော သမာဓိ၌လည်း ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍ ပညာ၌ အတိုင်းအရှည်ကို ပြုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်ပေတည်း၊ ဤအနာဂါမ် ပုဂ္ဂိုလ်ကို သီလ၌ ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသော သမာဓိ၌ ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍ပညာ၌ အတိုင်းအရှည်ကို ပြုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၂၉</b>။ သီလတို့၌လည်း ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသော သမာဓိ၌လည်း ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသောပညာ၌လည်း ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ပေတည်း၊ ဤရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို သီလတို့၌လည်း ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသော သမာဓိ၌လည်း ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသော ပညာ၌ ပြည့်စုံအောင် ပြုလေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၃၀</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ သုံးယောက်သော ဆရာတို့သည် အဘယ်တို့နည်း၊ ဆရာတို့သည်သုံးယောက် ရှိကုန်၏၊ ဤလောက၌ အချို့သော ဆရာသည် ကာမဂုဏ်တရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍သိခြင်းကို ပညတ်၏၊ ရုပ်တရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကို မပညတ်၊ ဝေဒနာတရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍သိခြင်းကို မပညတ်။ ဤလောက၌ အချို့သော ဆရာသည်ကား ကာမဂုဏ်တရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍သိခြင်းကိုလည်း ပညတ်၏၊ ရုပ်တရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကိုလည်း ပညတ်၏၊ ဝေဒနာတရားတို့ကိုပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကိုကား မပညတ်။ ဤလောက၌ အချို့သော ဆရာသည်ကား ကာမဂုဏ်တရားတို့ကိုပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကိုလည်း ပညတ်၏၊ ရုပ်တရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကိုလည်း ပညတ်၏၊ ဝေဒနာတရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကိုလည်း ပညတ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုဆရာသုံးယောက်တို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ကာမဂုဏ်တရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကို ပညတ်၏၊ ရုပ်တရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကို မပညတ်၊ ဝေဒနာတရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကို မပညတ်၊ ထို့ကြောင့် ထိုဆရာကို ရူပါဝစရသမာပတ်ကိုသာ ရသော ဆရာဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ ထို ဆရာသုံးယောက်တို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ကာမဂုဏ်တရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကိုလည်း ပညတ်၏၊ ရုပ်တရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကိုလည်း ပညတ်၏၊ ဝေဒနာတရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကိုကားမပညတ်၊ ထို့ကြောင့် ထိုဆရာကို အရူပသမာပတ်ကိုသာ ရသော ဆရာဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ ထိုဆရာသုံးယောက်တို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ကာမဂုဏ်တရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကိုလည်း ပညတ်၏၊ ရုပ်တရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကိုလည်း ပညတ်၏၊ ဝေဒနာတရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကိုလည်းပညတ်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုဆရာကို အလုံးစုံသော တရားတို့ကို အမှန် ကိုယ်တိုင် သိစွမ်းတော်မူနိုင်သောဆရာဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ သုံးယောက်သော ဆရာတို့သည်ကား ဤသည်တို့ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၃၁</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ တစ်ပါးသော သုံးယောက်သော ဆရာတို့သည် အဘယ်တို့နည်း၊ ဆရာတို့သည် သုံးယောက်ရှိကုန်၏၊ ဤလောက၌ အချို့သော ဆရာသည် ယခုဘဝ၌လည်း အတ္တကိုဟုတ်မှန်သောအားဖြင့် ခိုင်ခံ့သောအားဖြင့် ပညတ်၏၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကိုဟုတ်မှန်သောအားဖြင့် ခိုင်ခံ့သောအားဖြင့် ပညတ်၏။ ဤလောက၌ အချို့သော ဆရာသည်ကား ယခုဘဝ၌သာ အတ္တကိုဟုတ်မှန်သောအားဖြင့် ခိုင်ခံ့သောအားဖြင့် ပညတ်၏။ တမလွန်ဘဝ၌ အတ္တကိုဟုတ်မှန်သောအားဖြင့် ခိုင်ခံ့သောအားဖြင့် မပညတ်။ ဤလောက၌ အချို့သော ဆရာသည်ကား ယခုဘဝ၌လည်း အတ္တကိုဟုတ်မှန်သောအားဖြင့် ခိုင်ခံ့သောအားဖြင့် မပညတ်၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကိုဟုတ်မှန်သောအားဖြင့် ခိုင်ခံ့သောအားဖြင့် မပညတ်။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဆရာသုံးယောက်တို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ယခုဘဝ၌လည်း အတ္တကိုဟုတ်မှန်သောအားဖြင့်ခိုင်ခံ့သောအားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကိုဟုတ်မှန်သောအားဖြင့် ခိုင်ခံ့သောအားဖြင့် ပညတ်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုဆရာကို သဿတဝါဒရှိသော ဆရာဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ ထိုဆရာသုံးယောက်တို့တွင် အကြင် ဆရာသည် ယခုဘဝ၌သာ အတ္တကိုဟုတ်မှန်သောအားဖြင့် ခိုင်ခံ့သောအားဖြင့်ပညတ်၏၊ တမလွန် ဘဝ၌ ကား အတ္တကိုဟုတ်မှန်သောအားဖြင့် ခိုင်ခံ့သောအားဖြင့် မပညတ်၊ ထို့ကြောင့် ထိုဆရာကို ဥစ္ဆေ ဒဝါဒရှိသော ဆရာဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ ထိုဆရာသုံးယောက်တို့တွင်အကြင်ဆရာသည် ယခု ဘဝ၌လည်း အတ္တကိုဟုတ်မှန်သောအားဖြင့် ခိုင်ခံ့သောအားဖြင့် မပညတ်၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကိုဟုတ်မှန်သောအားဖြင့် ခိုင်ခံ့သောအားဖြင့် မပညတ်။ ထို့ကြောင့်ထိုဆရာကို အလုံးစုံသော တရားတို့ကို အမှန် ကိုယ်တိုင် သိစွမ်းနိုင်သော ဆရာဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ တစ်ပါးသော ဆရာသုံးယောက်တို့သည်ကား ဤသည်တို့ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">တိကနိဒ္ဒေသ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-စတုက္ကပုဂ္ဂလပညတ်</h3> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၃၂</b>။ သူတော်ကောင်းမဟုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သူ့အသက်ကို သတ်လေ့ရှိ၏၊ သူ့ဥစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိ၏၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ကျင့်လေ့ရှိ၏၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏၊ မူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက်ကို သောက်စားလေ့ရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သူတော်ကောင်းမဟုတ် ‘ယုတ်မာ’ သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၃၃</b>။ သူတော်ကောင်းမဟုတ် ‘ယုတ်မာ’ သော ပုဂ္ဂိုလ်အောက် သာလွန်၍ သူတော်ကောင်းမဟုတ်'ယုတ်မာ'သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်တိုင်လည်းသူ့အသက်ကို သတ်လေ့ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သူ့အသက်သတ်ခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သူ့ဥစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သူ့ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ပြုကျင့်လေ့ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ပြုကျင့်ခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း မဟုတ်မမှန်စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မဟုတ်မမှန်စကား ပြောဆိုခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်းမူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက်ကို သောက်စားလေ့ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက်ကို သောက်စားခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုသူတော်ကောင်းမဟုတ် ‘ယုတ်မာ'သော ပုဂ္ဂိုလ်အောက် သာလွန်၍ သူတော်ကောင်းမဟုတ်'ယုတ်မာ'သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၃၄</b>။ သူတော်ကောင်းပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်သူ့အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူ့ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာပြုကျင့်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ မဟုတ်မမှန်စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ မူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက်ကို သောက်စားခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သူတော်ကောင်းပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၃၅</b>။ သူတော်ကောင်းပုဂ္ဂိုလ်ထက် သာလွန်၍ သူတော်ကောင်းဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သူ့အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သူ့အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်မှု၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သူ့ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သူ့ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်မှု၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ပြုကျင့်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ပြုကျင့်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်မှု၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း မဟုတ်မမှန်စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းမဟုတ်မမှန်စကားကို ပြောဆိုခြင်း မှ ရှောင်ကြဉ်မှု၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်းမူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည် သေရက်ကို သောက်စားခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက်ကို သောက်စားခြင်းမှရှောင်ကြဉ်မှု၌ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သူတော်ကောင်းပုဂ္ဂိုလ်ထက် သာလွန်၍သူတော်ကောင်းဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၃၆</b>။ ယုတ်မာသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည့်သူ့အသက်ကို သတ်လေ့ရှိ၏၊ သူ့ဥစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိ၏၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ပြုကျင့်လေ့ရှိ၏၊ မဟုတ်မမှန် စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏၊ ကုန်းချောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏၊ ကြမ်းကြုတ်သော စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏၊ ပြိန်ဖျင်းသော စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏၊ အလိုကြီးခြင်း များ၏၊ ဖောက်ပြန်သောစိတ်ရှိ၏၊ မှားသော အယူရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ယုတ်မာသော ‘ပါပ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၃၇</b>။ ယုတ်မာသည်အောက် သာလွန်၍ ယုတ်မာသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သူ့အသက်ကို သတ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သူ့အသက်သတ်ခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သူ့ဥစ္စာကို ခိုးယူ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သူ့ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ပြုကျင့်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ပြုကျင့်ခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်းမဟုတ်မမှန်စကားကို ပြောဆို၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မဟုတ်မမှန်စကားကို ပြောဆိုခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ကုန်းချောစကားကို ပြောဆို၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ကုန်းချောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ကြမ်းကြုတ်သော စကားကို ပြောဆို၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ကြမ်းကြုတ်သော စကားကို ပြောဆိုခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်းပြိန်ဖျင်းသော စကားကို ပြောဆို၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြိန်ဖျင်းသော စကားကို ပြောဆိုခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိ ကိုယ်တိုင်လည်း အလိုကြီးခြင်းများ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း အလိုကြီးခြင်းများမှု၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ဖောက်ပြန်သော စိတ်ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းဖောက်ပြန်ခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း မှားသော အယူရှိ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းမှားသော အယူရှိခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ယုတ်မာသည်အောက် သာလွန်၍ယုတ်မာသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၃၈</b>။ ကောင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူ့ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာပြုကျင့်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ မဟုတ်မမှန်စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ကုန်းချော စကားကိုပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ကြမ်းကြုတ်သော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ အလိုကြီးခြင်း မရှိ၊ ဖောက်ပြန်သော စိတ်မရှိ၊ ကောင်းသောအယူရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ကောင်းသော ‘ကလျာဏ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၃၉</b>။ ကောင်းသည်ထက် သာလွန်၍ ကောင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သူ့ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သူ့ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ပြုကျင့်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ကျင့်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်းမဟုတ်မမှန်စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မဟုတ်မမှန်စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၌ ဆောက်တည် စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ကုန်းချောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ကုန်းချောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ကြမ်းကြုတ်သော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ကြမ်းကြုတ်သော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ပြိန်ဖျင်းသော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းပြိန်ဖျင်းသော စကားကို ပြော ဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း့အလိုကြီးခြင်းမှ ကင်း၏၊ သူတစ်ပါး ကိုလည်း အလိုကြီးခြင်းမှ ကင်းခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ဖောက်ပြန်သောစိတ်မှ ကင်း၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဖောက်ပြန်ခြင်းမှ ကင်းခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ကောင်းသော အယူရှိ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းကောင်းသောအယူ၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ကောင်းသည်ထက် သာလွန်၍ ကောင်းေသောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၄၀</b>။ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သူ့အသက်ကို သတ်လေ့ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးဥစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိ၏။ပ။ မှားယွင်းသောအယူရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၄၁</b>။ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိသောသူအောက် သာလွန်၍ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သူ့အသက်ကို သတ်လေ့ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သူတစ်ပါးဥစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သူတစ်ပါးဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်း၌ ဆောက်တည်စေ၏။ပ။ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း မှားယွင်းသော အယူရှိ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မှားယွင်းသော အယူ၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိသော သူ့အောက် သာလွန်၍ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၄၂</b>။ ကောင်းသော အကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏။ပ။ ကောင်းသော အယူရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ကောင်းသော အကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၄၃</b>။ ကောင်းသော အကျင့်ရှိသောသူထက် သာလွန်၍ ကောင်းသော အကျင့်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည်အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှရှောင်ကြဉ်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၌ ဆောက်တည် စေ၏။ပ။ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ကောင်းသော အယူရှိ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ကောင်းသော အယူ၌ ဆောက်တည်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ကောင်းသော အကျင့်ရှိသောသူထက် သာလွန်၍ ကောင်းသော အကျင့်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၄၄</b>။ အပြစ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အပြစ်ရှိသော ကာယကံနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ အပြစ်ရှိသော ဝစီကံနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ အပြစ်ရှိသော မနောကံနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အပြစ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၄၅</b>။ အပြစ်များသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်အပြစ်ရှိသော ကာယကံနှင့် များစွာ ပြည့်စုံ၍၊ အပြစ်မရှိသော ကာယကံနှင့် အနည်းငယ်သာ ပြည့်စုံ၏၊ အပြစ်ရှိသော ဝစီကံနှင့် များစွာ ပြည့်စုံ၍၊ အပြစ်မရှိသော ဝစီကံနှင့် အနည်းငယ်သာ ပြည့်စုံ၏၊ အပြစ်ရှိသော မနောကံနှင့် များစွာ ပြည့်စုံ၍၊ အပြစ်မရှိသော မနောကံနှင့် အနည်းငယ်သာ ပြည့်စုံ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အပြစ်များသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၄၆</b>။ အပြစ်နည်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်အပြစ်မရှိသော ကာယကံနှင့် များစွာ ပြည့်စုံ၍ အပြစ်ရှိသော ကာယကံနှင့် အနည်းငယ်သာ ပြည့်စုံ၏၊ အပြစ်မရှိသော ဝစီကံနှင့် များစွာ ပြည့်စုံ၍ အပြစ်ရှိသော ဝစီကံနှင့် အနည်းငယ်သာ ပြည့်စုံ၏၊ အပြစ်မရှိသော မနောကံနှင့် များစွာ ပြည့်စုံ၍ အပြစ်ရှိသော မနောကံနှင့် အနည်းငယ်သာ ပြည့်စုံ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အပြစ်နည်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၄၇</b>။ အပြစ်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည့်အပြစ်မရှိသော ကာယကံနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ အပြစ်မရှိသော ဝစီကံနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ အပြစ်မရှိသော မနောကံနှင့်ပြည့်စုံ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အပြစ်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၄၈</b>။ အကျဉ်းဟောပြကာ မျှဖြင့် မဂ်ဖိုလ်ကို ရသော ‘ဥဂ္ဃဋိတညူ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်အား (အကျဉ်း) ထုတ်ဆောင် ဟောပြအပ်သောအခါနှင့် တစ်ပြိုင်နက် (သစ္စာလေးပါး) တရားကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အကျဉ်းဟောပြကာမျှဖြင့် မဂ်ဖိုလ်ကို ရသော'ဥဂ္ဃဋိတညူ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၄၉</b>။ အကျယ်ဟောပြကာမျှဖြင့် မဂ်ဖိုလ်ကို ရသော ‘ဝိပဉ္စိတညူ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား အကျဉ်းအားဖြင့် ဟောအပ်ပြီးသော ဒေသနာ၏ အနက်ကို အကျယ်အားဖြင့် ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော် (သစ္စာလေးပါး) တရားကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အကျယ်ဟောပြကာမျှဖြင့် မဂ်ဖိုလ်ကို ရသော ‘ဝိပဉ္စိတညူ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၅၀</b>။ ဥဒ္ဒေသစသည်ဖြင့် ဆောင်ပြ၍ တဖြည်းဖြည်း နောက်မှ မဂ်ဖိုလ်ကို ရသော ‘နေယျ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား အကျဉ်း (ပါဠိ) အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အကျယ် (အဋ္ဌကထာ) အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ သင့်လျော်လျောက်ပတ်စွာ နှလုံးသွင်းသောအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ မိတ်ဆွေကောင်းတို့ကို မှီဝဲဆည်းကပ်လျက် ချဉ်းကပ်သောအားဖြင့်လည်းကောင်း ဤသို့ အစဉ်အတိုင်း (သစ္စာလေးပါး) တရားကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ဥဒ္ဒေသစသည်ဖြင့် ဆောင်ပြ၍တဖြည်းဖြည်း နောက်မှ မဂ်ဖိုလ်ကို ရသော ‘နေယျ’ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၅၁</b>။ ပုဒ်ဗျည်းမျှသာ အတိုင်းအရှည်ရှိသော ‘ပဒပရမ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား အကြိမ်များစွာ နာကြားသော်လည်း အကြိမ်များစွာ ပြောဟောရွတ်ဆိုသော်လည်း အကြိမ်များစွာ ဆောင်ပြသော်လည်း အကြိမ်များစွာ သရဇ္ဈာယ်သော်လည်း ထိုကိုယ်၏အဖြစ်၌ (သစ္စာလေးပါး) တရားကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည် မဖြစ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ပုဒ်ဗျည်း အတိုင်းအရှည်ရှိသော ‘ပဒပရမ'ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၅၂</b>။ သင့်လျော်စွာ ဆိုတတ်၍ လွတ်လွတ် ‘မဆိုင်းမလင့်’ မဆိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြဿနာကို မေးအပ်သည်ရှိသော် သင့်လျော်သည်ကိုဆိုတတ်၏၊ လျင်မြန်စွာ မဆိုတတ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သင့်လျော်စွာ ဆိုတတ်၍ လွတ်လွတ် ‘မဆိုင်းမလင့်'မဆိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၅၃</b>။ လွတ်လွတ်ဆိုတတ်၍ သင့်လျော်စွာ မဆိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြဿနာကို မေးအပ်သည်ရှိသော် (ပြဿနာ၏ အဆုံး၌ ) လျင်မြန် စွာဆိုတတ်၏၊ သင့်လျော်သည်ကို မဆိုတတ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို လွတ်လွတ်ဆိုတတ်၍ သင့်လျော်စွာ မဆိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၅၄</b>။ သင့်လျော်စွာလည်းဆိုတတ် လွတ်လွတ်လည်း ဆိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြဿနာကို မေးအပ်သည်ရှိသော် သင့်လျော်သည်ကိုလည်းဆိုတတ်၏၊ လျင်မြန်စွာလည်း ဆိုတတ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သင့်လျော်စွာလည်းဆိုတတ် လွတ်လွတ်လည်းဆိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၅၅</b>။ သင့်လျော်စွာလည်း မဆိုတတ်၊ လွတ်လွတ်လည်း မဆိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြဿနာကို မေးအပ်သည်ရှိသော် သင့်လျော်သည်ကိုလည်းမဆိုတတ်၊ လျင်မြန်စွာလည်း မဆိုတတ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သင့်လျော်စွာလည်း မဆိုတတ်၊ လွတ်လွတ်လည်းမဆိုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၅၆</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ တရားဟော ‘ဓမ္မကထိက'ပုဂ္ဂိုလ် လေးယောက်တို့သည် အဘယ်တို့နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော တရားဟော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အနည်းငယ်ကိုလည်း ဟော၏၊ အကျိုးအကြောင်းနှင့်မစပ်သည်ကိုလည်း ဟော၏၊ ထိုဓမ္မကထိက၏ တရားနာပရိသတ်သည်လည်း အကျိုးအကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ မလိမ္မာ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသို့ သဘောရှိသော (မလိမ္မာသည့်) တရားနာပရိသတ်၌ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ပင် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သော တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား အနည်းငယ်ကိုလည်း ဟော၏၊ အကျိုးအကြောင်းနှင့် စပ်သည်ကိုလည်း ဟော၏၊ ထိုတရားဟောပုဂ္ဂိုလ်၏ ပရိသတ်သည်လည်း အကျိုးအကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ လိမ္မာ၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသို့သဘောရှိသော တရားနာပရိသတ်၌ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ပင် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သော တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည် များစွာလည်း ဟော၏၊ အကျိုးအကြောင်းနှင့်မစပ်သည်ကိုလည်း ဟော၏၊ ထိုတရားဟောပုဂ္ဂိုလ်၏ ပရိသတ်သည်လည်း အကျိုးအကြောင်းဟုတ်သည်မဟုတ်သည်၌ မလိမ္မာ၊ ဤသို့သဘောရှိသော တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသို့သဘောရှိသော တရားနာပရိသတ်၌ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ပင် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သော တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည် များစွာလည်း ဟော၏၊ အကျိုးအကြောင်းနှင့် စပ်သည်ကိုလည်း ဟော၏၊ ထိုတရားဟောပုဂ္ဂိုလ်၏ တရားနာပရိသတ်သည်လည်း အကျိုးအကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ လိမ္မာ၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသို့ သဘောရှိသော တရားနာပရိသတ်၌ တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ပင် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်၏။ တရားဟော'ဓမ္မကထိက’ ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် ဤသည်တို့ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၅၇</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ မိုးတိမ်တိုက်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် အဘယ်တို့နည်း၊ ချုန်းရုံသာ ချုန်း၍ မရွာသောမိုး၊ ရွာရုံသာ ရွာ၍ မချုန်းသောမိုး၊ ချုန်းလည်းချုန်း, ရွာလည်းရွာသောမိုး၊ ချုန်းလည်း မချုန်း, ရွာလည်း မရွာသောမိုးဟူ၍ မိုးတိမ်တို့သည် လေးမျိုးရှိကုန်၏၊ ဤအတူပင် မိုးတိမ်တိုက်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် လောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ လေးယောက်တို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ ချုန်းရုံသာ ချုန်း၍ မရွာသောမိုးနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ရွာရုံသာ ရွာ၍မချုန်းသောမိုးနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ချုန်းလည်းချုန်း, ရွာလည်း ရွာသော မိုးနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ချုန်းလည်း မချုန်း, ရွာလည်း မရွာသောမိုးနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ လေးယောက်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုန်းရုံသာ ချုန်း၍ မရွာသောမိုးနှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြောရုံသာ ပြော၏၊ ပြောသည့်အတိုင်း လုပ်ကား မလုပ်၊ ဤသို့ ပြောရုံသာ ပြော၍ (ပြောသည့်အတိုင်း) မလုပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုန်းရုံသာ ချုန်း၍ မရွာသော မိုးနှင့် တူသည် မည်၏၊ ထိုမိုးသည် ချုန်း ရုံသာ ချုန်း၍ မရွာသကဲ့သို့ ဤသို့ ပြောရုံသာ ပြော၍ ပြောသည့်အတိုင်း မပြုလုပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုမိုးနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရွာရုံသာ ရွာ၍ မချုန်းသောမိုးနှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့ သောပုဂ္ဂိုလ်သည် လုပ်ကား လုပ်၏၊ ပြောကား မပြော၊ ဤသို့ လုပ်ရုံသာ လုပ်၍ မပြောသော ပုဂ္ဂိုလ် သည်ရွာရုံသာ ရွာ၍ မချုန်းသော မိုးနှင့် တူသည် မည်၏၊ ထိုမိုးသည် ရွာရုံသာ ရွာ၍ မချုန်းသကဲ့သို့လုပ်ရုံသာ လုပ်၍ မပြောသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုမိုးနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုန်းလည်းချုန်း ရွာလည်းရွာသော မိုးနှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြောလည်း ပြော၏၊ လုပ်လည်း လုပ်၏၊ ဤသို့ ပြောလည်းပြော လုပ်လည်းလုပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုန်းလည်းချုန်း, ရွာလည်းရွာသော မိုးနှင့်တူသည် မည်၏၊ ထိုမိုးသည် ချုန်းလည်းချုန်း, ရွာလည်းရွာသကဲ့သို့ ဤသို့ ပြောလည်းပြော, လုပ်လည်းလုပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုမိုးနှင့်တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုန်းလည်းမချုန်း, ရွာလည်းမရှာသော မိုးနှင့်တူသနည်း၊ ဤ လောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြောလည်း မပြော၊ လုပ်လည်း မလုပ်၊ ဤသို့ ပြောလည်းမပြော၊ လုပ်လည်းမလုပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုန်းလည်းမချုန်း၊ ရွာလည်းမရွာသော မိုးနှင့်တူသည် မည်၏၊ ထိုမိုးသည် ချုန်းလည်းမချုန်း, ရွာလည်းမရွာသကဲ့သို့ ဤသို့ ပြောလည်းမပြော, လုပ်လည်းမလုပ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုမိုးနှင့်တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၄)</p> -- <p style="text-indent:2em">လောက၌ ထင်ရှားရှိသော မိုးတိမ်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် ဤသည်တို့ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၅၈</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ ကြွက်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် အဘယ်တို့နည်း၊ တွင်းတူးလျက် မအောင်းသောကြွက်၊ အောင်းလျက် တွင်းမတူးသောကြွက်၊ တွင်းလည်းတူးအောင်းလည်း အောင်းသောကြွက်၊ တွင်းလည်းမတူး အောင်းလည်းမအောင်းသော ကြွက် တို့သည်လေးမျိုးရှိကုန်၏၊ ဤအတူပင်လျှင် ကြွက်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် လောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ လေးယောက် တို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ တွင်းတူးလျက် မအောင်းသောကြွက်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အောင်းလျက် တွင်းမတူးသော ကြွက်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ တွင်းလည်းတူးအောင်းလည်းအောင်းသော ကြွက်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ တွင်းလည်းမတူး အောင်းလည်းမအောင်းသောကြွက်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တွင်းသာတူး၍ မအောင်းသော ကြွက်နှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သုတ္တ, ဂေယျ, ဝေယျာကရဏ, ဂါထာ, ဥဒါန်း, ဣတိဝုတ်, ဇာတ်, အဗ္ဘုတဓမ္မ, ဝေဒလ္လတည်းဟူသော တရား (ပိဋကတ်တော်) ကို သင်ယူ၏၊ ထိုပိဋကတ်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်"ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ၊ “ဤလောဘသည်ကား ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ၊ “ဤနိဗ္ဗာန်သည်ကားဆင်းရဲချုပ်ရာတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ၊ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်တည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ၊ ဤသို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် တွင်းသာ တူးလျက် မအောင်းသော ကြွက်နှင့် တူ၏၊ ထိုကြွက်သည် တွင်းတူးလျက် မအောင်းသကဲ့သို့ ဤသို့ပိဋကတ်သာတတ်လျက် အမှန်တရားကို မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုကြွက်နှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောင်းလျက် တွင်းမတူးသော ကြွက်နှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သုတ္တ, ဂေယျ, ဝေယျာကရဏ, ဂါထာ, ဥဒါန်း, ဣတိဝုတ်, ဇာတ်, အဗ္ဘုတဓမ္မ,ဝေဒလ္လတည်းဟူသော တရား (ပိဋကတ်တော်) ကို မသင်ယူ၊ ထိုပိဋကတ် မတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း” ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏။ပ။ ဤသို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောင်းလျက် တွင်းမတူးသော ကြွက်နှင့်တူသည် မည်၏၊ ထိုကြွက်သည် အောင်းလျက်တွင်းမတူးသကဲ့သို့၊ ဤသို့ ပိဋကတ်မတတ်ဘဲ အမှန်တရားကို သိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုကြွက်နှင့်တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တွင်းလည်းတူး အောင်းလည်းအောင်းသော ကြွက်နှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့ သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သုတ္တ, ဂေယျ, ဝေယျာကရဏ, ဂါထာ, ဥဒါန်း, ဣတိဝုတ်,ဇာတ်, အ ဗ္ဘုတဓမ္မ, ဝေဒလ္လတည်းဟူသော တရား (ပိဋကတ်တော်) ကို သင်ယူ၏၊ ထိုပိဋကတ်တတ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်းသိ၏။ပ။ ဤသို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် တွင်းလည်းတူး အောင်းလည်းအောင်းသော ကြွက်နှင့်တူသည် မည်၏၊ ထိုကြွက်သည် တွင်းလည်းတူး အောင်းလည်းအောင်းသကဲ့သို့၊ ဤသို့ပိဋကတ်လည်းတတ် အမှန်တရားကိုလည်းသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုကြွက်နှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တွင်းလည်းမတူး အောင်းလည်းမအောင်းသော ကြွက်နှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့ သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သုတ္တ, ဂေယျ, ဝေယျာကရဏ, ဂါထာ, ဥဒါန်း, ဣတိဝုတ်,ဇာတ်, အ ဗ္ဘုတဓမ္မ, ဝေဒလ္လတည်းဟူသော တရား (ပိဋကတ်တော်) ကို မသင်ယူ၊ ထိုပိဋကတ်မတတ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်းမသိ။ပ။ ဤသို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် တွင်းလည်းမတူး အောင်းလည်းမအောင်းသော ကြွက်နှင့်တူ၏၊ ထိုကြွက်သည် တွင်းလည်းမတူး အောင်းလည်းမအောင်းသကဲ့သို့ ဤသို့ပိဋကတ်လည်းမတတ်,အမှန်တရားကိုလည်း မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုကြွက်နှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၄)</p> -- <p style="text-indent:2em">လောက၌ ထင်ရှားရှိသော ကြွက်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် ဤသည်တို့ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၅၉</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ သရက်သီးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် အဘယ်တို့နည်း၊ စိမ်းလျက် မှည့်ရောင်ရှိသော သရက်သီး၊ မှည့်လျက် စိမ်းရောင်ရှိသော သရက်သီး၊ စိမ်းလျက် စိမ်းရောင်ရှိသော သရက်သီး၊ မှည့်လျက် မှည့်ရောင်ရှိသော သရက်သီးဟူ၍ သရက်သီးတို့သည် လေးမျိုးရှိကုန်၏၊ ဤအတူပင်လျှင် သရက်သီးနှင့် တူသော ဤပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် လောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ လေးယောက်တို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ စိမ်းလျက် မှည့်ရောင်ရှိသော သရက်သီးနှင့်တူသောပုဂ္ဂိုလ်၊ မှည့်လျက် စိမ်းရောင်ရှိသော သရက်သီးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ စိမ်းလျက် စိမ်းရောင်ရှိသောသရက်သီးနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ မှည့်လျက် မှည့်ရောင်ရှိသော သရက်သီးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် စိမ်းလျက် မှည့်ရောင်ရှိသော သရက်သီးနှင့် တူသနည်း၊ ဤ လောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရှေ့သို့တက်ခြင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၊ တူရူကြည့်ခြင်း၊ တစောင်း ကြည့်ခြင်း၊ ကွေးခြင်း၊ ဆန့်ခြင်း၊ ဒုကုဋ် သပိတ် သင်္ကန်းဝတ်ရုံယူဆောင်ခြင်းသည် ကြည်ညိုဖွယ်ရှိ၏၊ ထိုကြည်ညိုဖွယ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကားဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန် သောအတိုင်း မသိ၊ “ဤလောဘသည်ကား ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ၊ “ဤနိဗ္ဗာန်သည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ တည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်းမသိ၊ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါး သည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်တည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ၊ ဤသို့ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိလျက် အမှန်တရားမသိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် စိမ်းလျက်မှည့်ရောင်ရှိသော သရက်သီး နှင့် တူ၏၊ ထိုသရက်သီးသည် စိမ်းလျက် မှည့်ရောင်ရှိသကဲ့သို့ ဤသို့ကြည်ညိုဖွယ်ရှိလျက် အမှန်တရား ကို မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုသရက်သီးနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မှည့်လျက် စိမ်းရောင်ရှိသော သရက်သီးနှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ရှေ့သို့တက်ခြင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၊ တူရူကြည့်ခြင်း၊ တစောင်းကြည့်ခြင်း၊ ကွေးခြင်း၊ ဆန့်ခြင်း၊ ဒုကုဋ် သပိတ် သင်္ကန်းဝတ်ရုံ ယူဆောင်ခြင်းသည် ကြည်ညိုဖွယ် မရှိ၊ ထိုကြည်ညိုဖွယ်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤလောဘသည်ကား ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤနိဗ္ဗာန်သည်ကား ဆင်းရဲ ချုပ်ရာတည်း” ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကားဆင်းရဲချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်တည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ ဤသို့ ကြည်ညိုဖွယ် မရှိဘဲ အမှန်တရားကို သိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မှည့်လျက် စိမ်းရောင်ရှိသော သရက်သီးနှင့်တူ၏၊ ထိုသရက်သီးသည် မှည့်လျက် စိမ်းရောင်ရှိသကဲ့သို့ ဤသို့ ကြည်ညိုဖွယ်မရှိဘဲ အမှန်တရားသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုသရက်သီးနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် စိမ်းလျက် စိမ်းရောင်ရှိသော သရက်သီးနှင့် တူသနည်း၊ ဤ လောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရှေ့သို့တက်ခြင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၊ တူရူကြည့်ခြင်း၊ တစောင်း ကြည့်ခြင်း၊ ကွေးခြင်း၊ ဆန့်ခြင်း၊ ဒုကုဋ် သပိတ် သင်္ကန်း ဝတ်ရုံ ယူဆောင်ခြင်းသည်လည်း ကြည်ညိုဖွယ် မရှိ၊ ထိုကြည်ညိုဖွယ်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍့ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ။ပ။ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း”ဟူ၍ ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ၊ ဤသို့ ကြည်ညိုဖွယ်လည်း မရှိ၊ အမှန်တရားကိုလည်းမသိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် စိမ်းလျက် စိမ်းရောင်ရှိသော သရက်သီးနှင့်တူ၏၊ ထိုသရက်သီးသည် စိမ်းလျက်စိမ်းရောင်ရှိသကဲ့သို့ ဤသို့ကြည်ညိုဖွယ်လည်း မရှိ၊ အမှန်တရားကိုလည်း မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုသရက်သီးနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၃)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မှည့်လျက် မှည့်ရောင်ရှိသော သရက်သီးနှင့် တူသနည်း၊ ဤ လောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ရှေ့သို့တက်ခြင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၊ တူရူကြည့်ခြင်း၊ တစောင်းကြည့်ခြင်း၊ ကွေးခြင်း၊ ဆန့်ခြင်း၊ ဒုကုဋ်သပိတ်သင်္ကန်း ဝတ်ရုံယူဆောင်ခြင်းသည် ကြည်ညိုဖွယ်ရှိ၏၊ ထိုကြည်ညိုဖွယ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သော အတိုင်း သိ၏။ပ။ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း”ဟူ၍ ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ ဤသို့ ကြည်ညိုဖွယ်လည်းရှိ အမှန်တရားကိုလည်းသိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မှည့်လျက် မှည့်ရောင်ရှိသော သရက်သီးနှင့် တူ၏၊ ထိုသရက်သီးသည် မှည့်လျက်မှည့်ရောင်ရှိ သကဲ့သို့ ဤသို့ကြည်ညိုဖွယ်လည်းရှိ အမှန်တရားကို လည်းသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုထိုသရက်သီးနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ ထင်ရှားရှိသော သရက်သီးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် ဤသည်တို့ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၆၀</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ အိုးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် အဘယ်တို့နည်း၊ အတွင်း၌ အချည်းနှီးဖြစ်လျက် ပိတ်ထားသောအိုး၊ အတွင်း၌ ပြည့်လျက် ဖွင့်ထားသောအိုး၊ အတွင်း၌ အချည်းနှီးလည်းဖြစ်, ဖွင့်လည်းဖွင့်ထားသောအိုး၊ အတွင်း၌ ပြည့်လည်းပြည့်, ပိတ်လည်းပိတ်ထားသောအိုးဟူ၍အိုးတို့သည် လေးမျိုးရှိကုန်၏၊ ဤအတူပင်လျှင် အိုးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် လောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ လေးယောက်တို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ အတွင်း၌ အချည်းနှီးဖြစ်လျက် ပိတ်ထားသော အိုးနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အတွင်း၌ ပြည့်လျက် ဖွင့်ထားသော အိုးနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အတွင်း၌ အချည်းနှီးလည်းဖြစ်, ဖွင့်လည်းဖွင့်ထားသော အိုးနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ အတွင်း၌ ပြည့်လည်းပြည့်, ပိတ်လည်းပိတ်ထားသော အိုးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အတွင်း၌ အချည်းနှီးဖြစ်လျက် ပိတ်ထားသောအိုးနှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရှေ့သို့တက်ခြင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၊ တူရူကြည့်ခြင်း၊ တစောင်းကြည့်ခြင်း၊ ကွေးခြင်း၊ ဆန့်ခြင်း၊ ဒုကုဋ် သပိတ် သင်္ကန်း ဝတ်ရုံ ယူဆောင်ခြင်းသည် ကြည်ညိုဖွယ်ရှိ၏၊ ထိုကြည်ညိုဖွယ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ “ဤလောဘသည်ကား ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်းမသိ၊ “ဤနိဗ္ဗာန်သည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ၊ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်တည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ၊ ဤသို့ကြည်ညိုဖွယ်ရှိလျက် အမှန်တရားကို မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အတွင်း၌ အချည်းနှီးဖြစ်လျက်ပိတ်ထားသော အိုးနှင့် တူ၏၊ ထိုအိုးသည် အတွင်း၌ အချည်းအနှီးဖြစ်လျက် ပိတ်ထားသကဲ့သို့ ဤသို့ကြည်ညိုဖွယ်ရှိလျက် အမှန်တရားကို မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုအိုးနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အတွင်း၌ ပြည့်လျက် ဖွင့်ထားသော အိုးနှင့် တူသနည်း၊ ဤ လောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရှေ့သို့တက်ခြင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၊ တူရူကြည့်ခြင်း၊ တစောင်း ကြည့်ခြင်း၊ ကွေးခြင်း၊ ဆန့်ခြင်း၊ ဒုကုဋ် သပိတ် သင်္ကန်း ဝတ်ရုံ ယူဆောင်ခြင်းသည် ကြည်ညိုဖွယ် မရှိ၊ ထိုကြည်ညိုဖွယ် မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သော အတိုင်း သိ၏။ပ။ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း့အကျင့်တည်း”ဟူ၍ ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ ဤသို့ကြည်ညိုဖွယ် မရှိဘဲလျက် အမှန်တရားကိုသိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အတွင်း၌ ပြည့်လျက် ဖွင့်ထားသော အိုးနှင့် တူ၏၊ ထိုအိုးသည် အတွင်း၌ ပြည့်လျက် ဖွင့်ထားသကဲ့သို့ ဤသို့ ကြည်ညိုဖွယ်မရှိဘဲ အမှန်တရားကို သိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုအိုးနှင့်တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၂)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အတွင်း၌ အချည်းအနှီးလည်းဖြစ်, ဖွင့်လည်းဖွင့်ထားသော အိုးနှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရှေ့သို့တက်ခြင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၊ တူရူကြည့်ခြင်း၊ တစောင်းကြည့်ခြင်း၊ ကွေးခြင်း၊ ဆန့်ခြင်း၊ ဒုကုဋ် သပိတ် သင်္ကန်း ဝတ်ရုံ ယူဆောင်ခြင်းသည် ကြည်ညိုဖွယ်လည်း မရှိ, ထိုကြည်ညိုဖွယ်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ။ပ။ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း”ဟူ၍ ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ၊ ဤသို့ ကြည်ညိုဖွယ်လည်း မရှိ, အမှန်တရားကိုလည်း မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အတွင်း၌ အချည်းအနှီးလည်းဖြစ်, ဖွင့်လည်းဖွင့်ထားသောအိုးနှင့် တူ၏၊ ထိုအိုးသည် အတွင်း၌ အချည်းအနှီးလည်းဖြစ်, ဖွင့်လည်းဖွင့်ထားသကဲ့သို့ ဤသို့ကြည်ညိုဖွယ်လည်း မရှိ, အမှန်တရားကိုလည်း မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုအိုးနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အတွင်း၌ ပြည့်လည်းပြည့်, ပိတ်လည်း ပိတ်ထားအပ်သော အိုးနှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရှေ့သို့တက်ခြင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၊ တူရူကြည့်ခြင်း၊ တစောင်း၊ ကြည့်ခြင်း၊ ကွေးခြင်း၊ ဆန့်ခြင်း၊ ဒုကုဋ် သပိတ် သင်္ကန်း ဝတ်ရုံ ယူဆောင်ခြင်းသည် ကြည်ညိုဖွယ်လည်း ရှိ၏၊ ထိုကြည်ညိုဖွယ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကားဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏။ပ။ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း”ဟူ၍ ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ ဤသို့ ကြည်ညိုဖွယ်လည်းရှိ, အမှန်တရားကိုလည်း သိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အတွင်း၌ ပြည့်လည်းပြည့်, ပိတ်လည်းပိတ်ထားအပ်သော အိုးနှင့်တူ၏၊ ထိုအိုးသည် အတွင်း၌ ပြည့်လည်းပြည့်, ပိတ်လည်းပိတ်ထားသကဲ့သို့ ဤသို့ ကြည်ညိုဖွယ်လည်းရှိ, အမှန်တရားကိုလည်း သိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုအိုးနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ ထင်ရှားရှိသော အိုးနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် ဤသည်တို့ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၆၁</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ ရေအိုင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် အဘယ်တို့နည်း၊ တိမ်လျက်နက်ယောင်ရှိသော ရေအိုင်၊ နက်လျက် တိမ်ယောင်ရှိသော ရေအိုင်၊ တိမ်လည်းတိမ်၍တိမ်ယောင်လည်းရှိသော ရေအိုင်၊ နက်လည်းနက်၍ နက်ယောင်လည်းရှိသော ရေအိုင်ဟူ၍ရေအိုင်တို့သည် လေးမျိုးရှိကုန်၏၊ ဤအတူပင်လျှင် ရေအိုင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည်လောက၌ ထင်ရှား ရှိကုန်၏၊ လေးယောက်တို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ တိမ်လျက် နက်ယောင်ရှိသောရေအိုင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ နက်လျက် တိမ်ယောင်ရှိသော ရေအိုင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ တိမ်လည်းတိမ်၍တိမ်ယောင်လည်း ရှိသော ရေအိုင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ နက်လည်းနက်၍ နက်ယောင်လည်းရှိသောရေအိုင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးယောက်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တိမ်လျက် နက်ယောင်ရှိသော ရေအိုင်နှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရှေ့သို့တက်ခြင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၊ တူရူကြည့်ခြင်း၊ တစောင်းကြည့်ခြင်း၊ ကွေးခြင်း၊ ဆန့်ခြင်း၊ ဒုကုဋ် သပိတ် သင်္ကန်း ဝတ်ရုံ ယူဆောင်ခြင်းသည် ကြည်ညိုဖွယ်ရှိ၏၊ ထိုကြည်ညိုဖွယ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ။ပ။ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်တည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ၊ ဤသို့ကြည်ညိုဖွယ်ရှိလျက် အမှန်တရားကို မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည့်တိမ်လျက် နက်ယောင်ရှိသော ရေအိုင်နှင့် တူ၏၊ ထိုရေအိုင်သည် တိမ်လျက် နက်ယောင်ရှိသကဲ့သို့ ဤသို့ကြည်ညိုဖွယ်ရှိလျက် အမှန်တရားကို မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုရေအိုင်နှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၁)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် နက်လျက် တိမ်ယောင်ရှိသော ရေအိုင်နှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရှေ့သို့တက်ခြင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၊ တူရူကြည့်ခြင်း၊ တစောင်းကြည့်ခြင်း၊ ကွေးခြင်း၊ ဆန့်ခြင်း၊ ဒုကုဋ်သပိတ်သင်္ကန်း ဝတ်ရုံယူဆောင်ခြင်းသည် ကြည်ညိုဖွယ် မရှိ၊ ထိုကြည်ညိုဖွယ်မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏။ပ။ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်တည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ ဤသို့ ကြည်ညိုဖွယ်မရှိဘဲလျက် အမှန်တရားကို သိသောပုဂ္ဂိုလ်သည်နက်လျက် တိမ်ယောင်ရှိသော ရေအိုင်နှင့် တူ၏၊ ထိုရေအိုင်သည် နက်လျက် တိမ်ယောင်ရှိသကဲ့သို့ ဤသို့ကြည်ညိုဖွယ် မရှိဘဲလျက် အမှန်တရားကို သိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုရေအိုင်နှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တိမ်လည်းတိမ်၍ တိမ်ယောင်လည်းရှိသော ရေအိုင်နှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရှေ့သို့တက်ခြင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၊ တူရူကြည့်ခြင်း၊ တစောင်းကြည့်ခြင်း၊ ကွေးခြင်း၊ ဆန့်ခြင်း၊ ဒုကုဋ် သပိတ် သင်္ကန်း ဝတ်ရုံ ယူဆောင်ခြင်းသည် ကြည်ညိုဖွယ်လည်းမရှိ၊ ထိုကြည်ညိုဖွယ် မရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ။ပ။ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း”ဟူ၍ ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း မသိ၊ ဤသို့ကြည်ညိုဖွယ်လည်း မရှိ, အမှန်တရားကိုလည်း မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် တိမ်လည်းတိမ်၍ တိမ်ယောင်လည်းရှိသော ရေအိုင်နှင့် တူ၏၊ ထိုရေအိုင်သည် တိမ်လည်းတိမ်၍ တိမ်ယောင်လည်းရှိသကဲ့သို့ ဤသို့ ကြည်ညိုဖွယ်လည်းမရှိ, အမှန်တရားကိုလည်း မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုရေအိုင်နှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ် အပ်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် နက်လည်းနက်၍ နက်ယောင်လည်းရှိသော ရေအိုင်နှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရှေ့သို့တက်ခြင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ခြင်း၊ တူရှုကြည့်ခြင်း၊ တစောင်းကြည့်ခြင်း၊ ကွေးခြင်း၊ ဆန့်ခြင်း၊ ဒုကုဋ်သပိတ်သင်္ကန်း ဝတ်ရုံယူဆောင်ခြင်းသည် ကြည်ညိုဖွယ်လည်းရှိ၏၊ ထိုကြည်ညိုဖွယ် ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤလောဘကြဉ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည်ကားဆင်းရဲတည်း”ဟူ၍ ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏။ပ။ “ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ကားဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်တည်း”ဟူ၍ ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ ဤသို့ကြည်ညိုဖွယ်လည်း ရှိ၍ အမှန်တရားကိုလည်း သိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် နက်လည်းနက်၍နက်ယောင်လည်းရှိသော ရေအိုင်နှင့် တူ၏၊ ထိုရေအိုင်သည် နက် လည်းနက်၍နက်ယောင်လည်းရှိသကဲ့သို့ ဤသို့ ကြည်ညိုဖွယ်လည်း ရှိ၍ အမှန်တရားကိုလည်း သိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုထိုရေအိုင်နှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ ထင်ရှားရှိသော ရေအိုင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် ဤသည်တို့ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၆၂</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ နွားလားနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် အဘယ်တို့နည်၊ မိမိနွားအုပ်၌သာ ကြမ်းလျက် တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌ မကြမ်းသော နွားလား၊ တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌သာကြမ်းလျက် မိမိနွားအုပ်၌ မကြမ်းသော နွားလား၊ မိမိနွားအုပ်၌လည်း ကြမ်း၍ တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌လည်း ကြမ်းသော နွားလား၊ မိမိနွားအုပ်၌လည်း မကြမ်းဘဲ တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌လည်းမကြမ်းသော နွားလားဟူ၍ နွားလားတို့သည် လေးမျိုးရှိကုန်၏၊ ဤအတူပင်လျှင် နွားလားနှင့် တူသောပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် လောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ လေးယောက်တို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ မိမိနွားအုပ်၌သာ ကြမ်းလျက် တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌ မကြမ်းသော နွားလားနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌သာ ကြမ်းလျက် မိမိနွားအုပ်၌ မကြမ်းသော နွားလားနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ မိမိနွားအုပ်၌့လည်း ကြမ်း၍ တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌လည်း ကြမ်းသော နွားလားနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ မိမိနွားအုပ်၌လည်း မကြမ်းဘဲ တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌လည်း မကြမ်းသော နွားလားနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးယောက်ရှိကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိနွားအုပ်၌သာ ကြမ်းလျက် တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌ မကြမ်းသောနွားလားနှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိပရိသတ်ကိုသာ ထိတ်လန့်စေလျက်သူတစ်ပါးပရိသတ်ကို မထိတ်လန့်စေ၊ ဤသို့မိမိပရိသတ်ကိုသာ ထိတ်လန့်စေလျက် သူတစ်ပါးပရိသတ်ကိုမထိတ်လန့်စေသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိနွားအုပ်၌သာ ကြမ်းလျက် တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌ မကြမ်းသောနွားလားနှင့် တူ၏၊ ထိုနွားလားသည် မိမိနွားအုပ်၌သာ ကြမ်းလျက် တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌ မကြမ်းသကဲ့သို့ ဤသို့မိမိပရိသတ်ကိုသာ ထိတ်လန့်စေလျက် သူတစ်ပါးပရိသတ်ကိုကား မထိတ်လန့်စေသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုနွားလားနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌သာ ကြမ်းလျက် မိမိနွားအုပ်၌ မကြမ်းသောနွားလားနှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သူတစ်ပါးပရိသတ်ကိုသာ ထိတ်လန့်စေလျက် မိမိပရိသတ်ကိုကား မထိတ်လန့်စေ၊ ဤသို့ သူတစ်ပါးပရိသတ်ကိုသာ ထိတ်လန့်စေလျက်မိမိပရိသတ်ကိုကား မထိတ်လန့်စေသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌သာ ကြမ်းလျက် မိမိနွားအုပ်၌ ကား မကြမ်းသော နွားလားနှင့် တူ၏၊ ထိုနွားလားသည် တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌သာကြမ်းလျက် မိမိနွားအုပ်၌ ကား မကြမ်းသကဲ့သို့ ဤသို့သူတစ်ပါးပရိသတ်ကိုသာ ထိတ်လန့်စေလျက်မိမိပရိသတ်ကိုကား မထိတ်လန့်စေသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုနွားလားနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိနွားအုပ်၌လည်း ကြမ်း၍် တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌လည်း ကြမ်း သောနွားလားနှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိပရိသတ်ကိုလည်း ထိတ်လန့်စေ၏၊ သူတစ်ပါး ပရိသတ်ကိုလည်း ထိတ်လန့်စေ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိနွားအုပ်၌လည်း ကြမ်း၍်တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌လည်း ကြမ်းသော နွားလားနှင့် တူ၏၊ ထိုနွားလားသည် မိမိနွားအုပ်၌လည်းကြမ်း၍် တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌လည်း ကြမ်းသကဲ့သို့၊ ဤသို့ မိမိပရိသတ်ကိုလည်း ထိတ်လန့်စေ၍်သူတစ်ပါးပရိသတ်ကိုလည်း ထိတ်လန့်စေသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုနွားလားနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိနွားအုပ်၌လည်း မကြမ်းဘဲ တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌လည်း မကြမ်းသောနွားလားနှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိပရိသတ်ကိုလည်း မထိတ်လန့်စေ၊ သူတစ်ပါး ပရိသတ်ကိုလည်း မထိတ်လန့်စေ၊ ဤသို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိ နွားအုပ်၌လည်း မကြမ်းဘဲတစ်ပါးသော နွားအုပ်၌လည်း မကြမ်းသော နွားလားနှင့် တူ၏၊ ထိုနွားလားသည် မိမိနွားအုပ်၌လည်းမကြမ်းဘဲ တစ်ပါးသော နွားအုပ်၌လည်း မကြမ်းသကဲ့သို့၊ ဤသို့ မိမိပရိသတ်ကို လည်းမထိတ်လန့်စေဘဲ သူတစ်ပါးပရိသတ်ကိုလည်း မထိတ်လန့်စေသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုနွားလားနှင့် တူ၏ဟူ၍မှတ်အပ်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ ထင်ရှားရှိသော နွားလားနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် ဤသည်တို့ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၆၃</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ မြွေနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် အဘယ်တို့နည်း၊ လျင်မြန် သောအဆိပ်ရှိလျက် ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်မရှိသော မြွေ၊ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်ရှိလျက် လျင်မြန် သောအဆိပ်မရှိသော မြွေ၊ လျင်မြန်သော အဆိပ်လည်းရှိ၍ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်လည်းရှိသော မြွေ၊ လျင်မြန်သော အဆိပ်လည်းမရှိဘဲ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်လည်းမရှိသော မြွေဟူ၍ မြွေတို့သည် လေးမျိုးရှိကုန်၏၊ ဤအတူပင်လျှင် မြွေနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် လောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ လေးယောက်တို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ လျင်မြန်သော အဆိပ်ရှိလျက် ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်မရှိသော မြွေ နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်ရှိလျက် လျင်မြန်သော အဆိပ်မရှိသော မြွေနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ လျင်မြန်သော အဆိပ်လည်းရှိ၍ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်လည်းရှိသော မြွေနှင့်တူသောပုဂ္ဂိုလ်၊ လျင်မြန်သော အဆိပ်လည်းမရှိဘဲ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်လည်း မရှိသော မြွေ နှင့်တူသောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် လေးယောက်တို့တည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် လျင်မြန်သော အဆိပ်ရှိလျက် ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်မရှိသော မြွေနှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြတ် အမျက်ထွက်၏၊ ထိုအမျက်ဒေါသသည်ကား ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး မကိန်း၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လျင်မြန်သောအဆိပ်ရှိလျက် ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်မရှိသော မြွေနှင့် တူ၏၊ ထိုမြွေသည် လျင်မြန်သော အဆိပ်ရှိလျက် ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်မရှိသကဲ့သို့၊ ဤသို့ မပြတ်အမျက်ထွက်လျက် ရှည်မြင့်စွာ အမျက်ဒေါသ မကိန်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုမြွေနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်ရှိလျက် လျင်မြန်သော အဆိပ်မရှိသော မြွေနှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြတ် အမျက်မထွက်၊ ထိုအမျက်ဒေါသ သည်ကားထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး ကိန်း၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြမ်းတမ်းသောအဆိပ်ရှိလျက် လျင်မြန်သော အဆိပ်မရှိသော မြွေနှင့် တူ၏၊ ထိုမြွေသည် ကြမ်းတမ်းသောအဆိပ်ရှိလျက် လျင်မြန်သော အဆိပ်မရှိသကဲ့သို့၊ ဤသို့ မပြတ် အမျက်မထွက်ဘဲလျက် ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး အမျက်ဒေါသ ကိန်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုမြွေနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် လျင်မြန်သော အဆိပ်လည်းရှိ၍ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်လည်းရှိသောမြွေနှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြတ် အမျက်လည်း ထွက်၏၊ ထိုအမျက်ဒေါသသည်လည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး ကိန်း၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လျင်မြန်သော အဆိပ်လည်း ရှိ၍ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်လည်းရှိသော မြွေနှင့် တူ၏၊ ထိုမြွေသည် လျင်မြန်သော အဆိပ်လည်း ရှိ၍ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်လည်းရှိသကဲ့သို့ ဤသို့လျှင် မပြတ်အမျက် လည်း ထွက်၍် ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး အမျက်ဒေါသလည်းကိန်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုထိုမြွေန ှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် လျင်မြန်သော အဆိပ်လည်းမရှိဘဲ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်လည်းမရှိသော မြွေနှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြတ် အမျက်လည်း မထွက်၊ ထိုအမျက်ဒေါသသည်လည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး မကိန်း၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လျင်မြန်သော အဆိပ်လည်းမရှိဘဲ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်လည်း မရှိသော မြွေနှင့် တူ၏၊ ထိုမြွေသည် လျင်မြန်သော အဆိပ်လည်းမရှိဘဲ ကြမ်းတမ်းသော အဆိပ်လည်း မရှိသကဲ့သို့ ဤသို့ မပြတ်အမျက်လည်း မထွက်၊ ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး အမျက်ဒေါသလည်း မကိန်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုထိုမြွေနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ ထင်ရှားရှိသော မြွေနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် ဤသည်တို့ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၆၄</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မဆင်ခြင်မူ၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်မူ၍ မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုတတ်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော, မှားသော အကျင့်ရှိကုန်သော တိတ္ထိတို့၏လည်းကောင်း၊ တိတ္ထိတပည့် သာဝကတို့၏လည်းကောင်း၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ကောင်းစွာ ကျင့်သူတို့ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မှန်စွာ ကျင့်ကုန်သူတို့ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆို၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မဆင်ခြင်မူ၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်မူ၍ မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုတတ်သည် မည်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မဆင်ခြင်မူ၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်မူ၍ ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ပြောဆိုတတ်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန့်သော မှန်သော အကျင့်ရှိကုန်သော မြတ်စွာဘုရားတို့၏လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရား တပည့်သာဝကတို့၏လည်းကောင်း၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို မကောင်းသဖြင့် ကျင့်သူတို့ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မှားယွင်းစွာကျင့်သူတို့ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆို၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မဆင်ခြင်မူ၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်မူ၍ ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ပြောဆိုတတ်သည် မည်၏။ (၂)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မဆင်ခြင်မူ၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်မူ၍ မကြည်ညိုထိုက်သော အရာ၌ ကြည်ညိုခြင်းကို (ထင်ရှား) ပြသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကောင်းသောအကျင့်မှားယွင်းသောအကျင့်၌ ကောင်းသောအကျင့်, မှန်သော အကျင့်ဟူ၍ ကြည်ညိုခြင်းကို ဖြစ်စေ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မဆင်ခြင်မူ၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်မူ၍ မကြည်ညိုထိုက်သောအရာ၌ ကြည်ညိုခြင်းကို ပြတတ်သည် မည်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မဆင်ခြင်မူ၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်မူ၍ ကြည်ညိုထိုက်သော အရာ၌ မကြည်ညိုခြင်းကို ပြသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောင်းသောအကျင့် မှန်သောအကျင့်၌ မကောင်းသောအကျင့် မှားယွင်းသောအကျင့်ဟူ၍ မကြည်ညိုခြင်းကို ဖြစ်စေ၏၊ ဤသို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဆင်ခြင်မူ၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်မူ၍ ကြည်ညိုထိုက်သောအရာ၌ မကြည်ညိုခြင်းကိုပြတတ်သည် မည်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၆၅</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆင်ခြင်၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်၍ မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ပြောဆိုသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကောင်းသောအကျင့်, မှားယွင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော တိတ္ထိ, တိတ္ထိတပည့်တို့၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို မကောင်းသော အကျင့်ရှိသူတို့ဟူ၍၊ မှားသော အကျင့်ရှိသူတို့ဟူ၍ ပြောဆို၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆင်ခြင်၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) သက်ဝင်၍ မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ် ကျေးဇူးမဲ့ကို ပြောဆိုတတ်သည် မည်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆင်ခြင်၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) သက်ဝင်မူ၍ ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုပြောဆိုသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောင်းသောအကျင့် မှန်သောအကျင့် ရှိကုန်သော မြတ်စွာဘုရား, မြတ်စွာဘုရား တပည့်တို့၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ကောင်းသော အကျင့်ရှိသူတို့ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မှန်သောအကျင့် ရှိသူတို့ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆို၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်ဆင်ခြင်၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) သက်ဝင်၍ ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုတတ်သည် မည်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆင်ခြင်၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) သက်ဝင်၍ မကြည်ညိုထိုက်သော အရာ၌ မကြည်ညိုခြင်းကို ပြသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကောင်းသောအကျင့်, မှားယွင်းသော အကျင့်၌ မကောင်းသောအကျင့်, မှားယွင်းသော အကျင့်ဟု မကြည်ညိုခြင်းကို ဖြစ်စေ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆင်ခြင်၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) သက်ဝင်၍ မကြည်ညိုထိုက်သောအရာ၌ မကြည်ညိုခြင်းကိုပြတတ်သည် မည်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆင်ခြင်၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုထိုက်သော အရာ၌ ကြည်ညိုခြင်းကို ပြသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောင်းသောအကျင့်, မှန်သောအကျင့်၌ ကောင်းသောအကျင့်, မှန်သောအကျင့်ဟု ကြည်ညိုခြင်းကို ဖြစ်စေ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆင်ခြင်၍ (ဉာဏ်ဖြင့်) သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုထိုက်သောအရာ၌ ကြည်ညိုခြင်းကို ပြတတ်သည် မည်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၆၆</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ရံခါ ဟုတ်မှန်သည့် အတိုင်းပြောဆိုသနည်း၊ ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ရံခါ ဟုတ်မှန်သည့် အတိုင်း မပြောဆိုသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဂုဏ်ကျေးဇူးလည်း ရှိ၏၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့လည်း ရှိ၏၊ ထိုနှစ်မျိုးတွင် ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း ပြောဆို၏၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း မပြောဆို၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း ပြောဆိုသည် မည်၏၊ ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း မပြောဆို။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်းပြောဆိုသနည်း၊ မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း မပြောဆိုသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဂုဏ်ကျေးဇူးလည်း ရှိ၏၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့လည်း ရှိ၏၊ ထိုနှစ်မျိုးတို့တွင် ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း ပြောဆို၏၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း မပြောဆို၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း ပြောဆို၏၊ မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း မပြောဆို။ (၂)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏လည်း ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်းပြောဆိုသနည်း၊ ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏လည်း ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း ပြောဆိုသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဂုဏ်ကျေးဇူးလည်း ရှိ၏၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့လည်း ရှိ၏၊ ထိုနှစ်မျိုးတို့တွင် ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း ပြောဆို၏၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း ပြောဆို၏၊ ထိုနှစ်မျိုး၌ ထိုပြဿနာကို ဖြေဆိုခြင်းငှါ အခါကို သိ၏၊ ဤသို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း ပြောဆို၏၊ ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့် အတိုင်း ပြောဆို၏ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း မပြောဆိုသနည်း၊ ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း မပြောဆိုသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဂုဏ်ကျေးဇူးလည်း ရှိ၏၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့လည်း ရှိ၏၊ ထိုနှစ်မျိုးတို့တွင် ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း မပြောဆို၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုလည်း ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း မပြောဆို၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ လျစ်လျူရှုလျက် နေ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်းမပြောဆို၊ ချီးမွမ်းထိုက်သူ၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ရံခါဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း မပြောဆို။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၆၇</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် လုံ့လအကျိုးကိုသာ မှီ၍ အသက်မွေးလျက် ကောင်းမှုအကျိုး ကိုမှီ၍ အသက်မမွေးသနည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထကြွခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အားထုတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ လုံ့လစိုက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း အသက်မွေးခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ရှေးကောင်းမှုအားဖြင့် အသက်မွေးခြင်းသည် မဖြစ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို လုံ့လကိုသာ မှီ၍ အသက်မွေးလျက် ရှေးကောင်းမှုအကျိုးကို မှီ၍အသက်မမွေးသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေးကောင်းမှုအကျိုးကို မှီ၍ အသက်မွေးလျက် လုံ့လအကျိုးကို မှီ၍အသက်မမွေးသနည်း၊ ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနတ်တို့ကို အစပြု၍ ထိုပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနတ်ပြည်မှ အထက်၌ နတ်, ဗြဟ္မာတို့သည် ရှေးကောင်းမှုအကျိုးကိုသာ မှီ၍ အသက်မွေးကုန်၏၊ လုံ့လအကျိုးကို မှီ၍ အသက်မမွေးကုန်။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် လုံ့လအကျိုးကိုလည်း မှီ၍ အသက်မွေးလျက် ကောင်းမှုအကျိုးကို လည်းမှီ၍ အသက်မွေးသနည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထကြွခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အားထုတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ လုံ့လစိုက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ရှေးကောင်းမှုအားဖြင့်လည်းကောင်း အသက်မွေးခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို လုံ့လအကျိုးကိုလည်း မှီ၍ အသက်မွေးလျက် ကောင်းမှုအကျိုးကိုလည်း မှီ၍အသက်မွေး၏ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် လုံ့လအကျိုးကိုလည်း မှီ၍ အသက်မမွေး၊ ရှေးကောင်းမှုအကျိုးကိုလည်း မှီ၍ အသက်မမွေးသနည်း၊ ငရဲသူတို့သည် လုံ့လအကျိုးကိုလည်း မှီ၍ အသက်မမွေးကုန်၊ ရှေး့ကောင်းမှုအကျိုးကိုလည်း မှီ၍ အသက်မမွေးကုန်။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၆၈</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အမိုက်မှောင်မှ (လာ၍) အမိုက်မှောင်သို့ သွားသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆင်းရဲသော ထမင်းအဖျော်နည်းသော ငြိုငြင်စွာ အသက်မွေးခြင်းရှိသော ဒွန်းစဏ္ဍားအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ မုဆိုးအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ နှီးသမားအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ သားရေနယ်သမားအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ ပန်းမှိုက်သွန် အမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ သူဆင်းရဲအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း ယုတ်နိမ့်သော အမျိုး၌ဖြစ်၏၊</p> -- <p style="text-indent:2em">အကြင်အမျိုး၌ ငြိုငြင်ဆင်းရဲသဖြင့်အစားအစာ အဝတ်ပုဆိုးကို ရအပ်၏၊ (ထို အမျိုး၌ဖြစ်၏)၊ ထိုသူသည်လည်း အဆင်းမလှ၊ မနှစ်လိုဖွယ်သော အသွင်အပြင်ရှိ၏၊ ပုကွ၏၊ အနာများ၏၊ ကန်းခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ လက်ကောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ ခြေခွင်ခြင်းသည်လည်ကောင်း၊ ဆွံ့ခြင်းသည်လည်းကောင်း ဖြစ်၏၊ ထမင်း, အဖျော်,အဝတ် (ပုဆိုး), ယာဉ်, ပန်း, နံ့သာ, နံ့သာပျောင်း,အိပ်ရာ နေရာ, ဆီမီးကို ရခြင်းမရှိ၊ ထိုသူသည်ကိုယ်နှုတ်စိတ်ဖြင့် မကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်၏၊ ထိုသူသည် ကိုယ် နှုတ် စိတ်ဖြင့် မကောင်းသောအကျင့်ကို ကျင့်၍ (ခန္ဓာ) ကိုယ်ပျက်စီး၍ သေသည်မှ နောက်၌ ချမ်းသာကင်းသော မကောင်းသောလားရာ, ပျက်စီး၍ ကျရောက်ရာဖြစ်သော ငရဲ၌ဖြစ်ရ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အမိုက်မှောင်မှ (လာ၍) အမိုက်မှောင်သို့သွားသည် မည်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အမိုက်မှောင်မှ (လာ၍) အလင်းသို့ သွားသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆင်းရဲသော ထမင်းအဖျော်နည်းသော ငြိုငြင်စွာ အသက်မွေးခြင်းရှိသော ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ မုဆိုးအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ နှီးသမားအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ သားရေနယ်သမားအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ ပန်းမှိုက်သွန်အမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ သူဆင်းရဲအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း ယုတ်နိမ့်သောအမျိုး၌ဖြစ်၏၊ အကြင်အမျိုး၌ ငြိုငြင်ဆင်းရဲသဖြင့် အစားအစာ အဝတ်ပုဆိုးကို ရအပ်၏၊ (ထိုအမျိုး၌ဖြစ်၏)၊ ထိုသူသည်လည်း အဆင်းမလှ၊ မနှစ်လိုဖွယ်သော အသွင်အပြင်ရှိ၏၊ ပုကွ၏၊ အနာများ၏၊ ကန်းခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ လက်ကောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ ခြေခွင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ ဆွံ့ခြင်းသည်လည်းကောင်း ဖြစ်၏၊ ထမင်း, အဖျော်, အဝတ် (ပုဆိုး),ယာဉ်, ပန်း, နံ့သာ, နံ့သာပျောင်း, အိပ်ရာ နေရာ, ဆီမီးကို ရခြင်း မရှိ၊ ထိုသူသည် ကိုယ်, နှုတ်,စိတ်ဖြင့် ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်၏၊ ထိုသူသည် ကိုယ်, နှုတ်, စိတ်ဖြင့် ကောင်းသော အကျင့်ကိုကျင့်၍ (ခန္ဓာ) ကိုယ်ပျက်စီး၍ သေသည်မှ နောက်၌ ကောင်းသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော နတ်ပြည်၌ဖြစ်ရ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အမိုက်မှောင်မှ (လာ၍) အလင်းသို့ သွားသည် မည်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အလင်းမှ (လာ၍) အမိုက်မှောင်သို့ သွားသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြွယ်ဝသော ဥစ္စာများသော အသုံးအဆောင်များသော ရွှေငွေဥစ္စာများသော နှစ်လိုဖွယ်ကို ပြုတတ်သည့် ဥစ္စာများသော များစွာသော ဥစ္စာစပါးရှိသော ခတ္ထိယမဟာသာလ အမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ ဂဟပတိမဟာသာလအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း မြင့်မြတ်သော အမျိုး၌ဖြစ်၏၊ ထိုသူသည် အလွန် အဆင်းလှ၏၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိ၏၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိ၏၊ မြတ်သော ကိုယ်အဆင်းနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ထမင်း, အဖျော်, အဝတ် (ပုဆိုး), ယာဉ်, ပန်း,နံ့သာ, နံ့သာပျောင်း, အိပ်ရာ နေရာ, ဆီမီးကို ရခြင်း ရှိ၏၊ ထိုသူသည် ကိုယ်, နှုတ်, စိတ်ဖြင့်မကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်၏၊ ထိုသူသည် ကိုယ်, နှုတ်, စိတ်ဖြင့် မကောင်းသောအကျင့်ကို ကျင့်၍ (ခန္ဓာ) ကိုယ်ပျက်စီး၍ သေသည်မှ နောက်၌ ချမ်းသာကင်းသော မကောင်းသော လားရာ၊ ပျက်စီး၍ကျရာဖြစ်သော ငရဲ၌ဖြစ်ရ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အလင်းမှ (လာ၍) အမိုက်မှောင်သို့ သွားသည်မည်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အလင်းမှ (လာ၍) အလင်းသို့ သွားသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြွယ်ဝသော ဥစ္စာများသော အသုံးအဆောင်များသော ရွှေငွေဥစ္စာ များသော နှစ်လိုဖွယ်ကိုပြုတတ်သည့်ဥစ္စာများသော များစွာသော ဥစ္စာစပါးရှိသော ခတ္ထိယ မဟာသာလအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း၊ ဂဟပတိမဟာသာလအမျိုး၌ သော်လည်းကောင်း မြင့်မြတ်သော အမျိုး၌ဖြစ်၏၊ ထိုသူသည်လည်း အလွန် အဆင်းလှ၏၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိ၏၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိ၏၊ မြတ်သော ကိုယ်အဆင်းနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ထမင်း, အဖျော်,အဝတ် (ပုဆိုး), ယာဉ်, ပန်း, နံ့သာ, နံ့သာ ပျောင်း, အိပ်ရာ နေရာ, ဆီမီးကို ရခြင်း ရှိ၏၊ ထိုသူသည် ကိုယ် နှုတ် စိတ်ဖြင့် ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်၏၊ ထိုသူသည် ကိုယ်, နှုတ်, စိတ်ဖြင့်ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်၍ (ခန္ဓာ) ကိုယ်ပျက်စီး၍ သေသည်မှ နောက်၌ ကောင်းသောသူတို့၏လားရာဖြစ်သော နတ်ပြည်၌ဖြစ်ရ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ် သည် အလင်းမှ (လာ၍) အလင်းသို့သွားသည်မည်၏။ (၄)</p> -- <p style="text-indent:2em">၁၆၉*။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်မှ (လာ၍) အောက်သို့ ညွှတ်လေသနည်း။ပ။ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်မှ (လာ၍) အောက်သို့ ညွှတ်လေသည်မည်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်မှ (လာ၍) အထက်သို့ ညွှတ်လေသနည်း။ပ။ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်မှ (လာ၍) အထက်သို့ ညွှတ်လေသည်မည်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အထက်မှ (လာ၍) အောက်သို့ ညွှတ်လေသနည်း။ပ။ ဤသို့ သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြွယ်ဝသော အထက်မှ (လာ၍) အောက်သို့ ညွှတ်လေသည် မည်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အထက်မှ (လာ၍) အထက်သို့ ညွှတ်လေသနည်း။ပ။ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အထက်မှ (လာ၍) အထက်သို့ ညွှတ်လေသည် မည်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၇၀</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ သစ်ပင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် အဘယ်သည်တို့နည်း၊ သစ်ပင်တို့သည် မိမိက အကာပင်ဖြစ်လျက် အနှစ်ပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်၊ (မိမိက) အနှစ်ပင်ဖြစ်လျက် အကာပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်၊ မိမိက အကာပင်ဖြစ်လျက် အကာပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သောသစ်ပင်၊ (မိမိက) အနှစ်ပင်ဖြစ်လျက် အနှစ်ပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်၊ ဤလေးမျိုးတို့ပေတည်း။ ဤအတူပင်လျှင် သစ်ပင်လေးမျိုးတို့နှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် ဤလောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ သစ်ပင်လေးမျိုးတို့နှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ မိမိက အကာပင်ဖြစ်လျက် အနှစ်ပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ မိမိက အနှစ်ပင်ဖြစ်လျက်အကာပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ မိမိက အကာပင်ဖြစ်လျက် အကာပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ မိမိက အနှစ်ပင်ဖြစ်လျက် အနှစ်ပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဤလေးယောက်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိက အကာပင်ဖြစ်လျက် အနှစ်ပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်နှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလမရှိ၊ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ပရိသတ်သည်ကား သီလရှိ၏၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိက အကာပင်ဖြစ်လျက် အနှစ်ပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်နှင့် တူ၏၊ ထိုသစ်ပင်သည် မိမိက အကာပင်ဖြစ်လျက်အနှစ်ပင်တို့ဝိုင်းရံသကဲ့သို့ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုသစ်ပင်နှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိက အနှစ်ပင်ဖြစ်လျက် အကာပင်တို့ ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်နှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလရှိ၏၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ပရိသတ်သည်ကား သီလမရှိ၊ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိ၏၊ ဤသို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိက အနှစ်ပင်ဖြစ်လျက် အကာပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်နှင့် တူ၏၊ ထိုသစ်ပင်သည် မိမိက အနှစ်ပင်ဖြစ်လျက်အကာပင်တို့ဝိုင်းရံသကဲ့သို့ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုသစ်ပင်နှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိက အကာပင်ဖြစ်လျက် အကာပင်တို့ ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်နှင့်တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလမရှိ၊ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ပရိသတ်သည်လည်း အကျင့်သီလ မရှိ၊ ယုတ်ညံ့သော အကျင့်ရှိ၏၊ ဤသို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကအကာပင်ဖြစ်လျက် အကာပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်နှင့် တူ၏၊ ထိုသစ်ပင်သည် မိမိက အကာပင်ဖြစ်လျက် အကာပင်တို့ဝိုင်းရံသကဲ့သို့ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုသစ်ပင်နှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိက အနှစ်ပင်ဖြစ်လျက် အနှစ်ပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်နှင့် တူသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလရှိ၏၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ပရိသတ်သည်လည်း သီလရှိ၏၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိ၏၊ ဤသို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိက အနှစ်ပင်ဖြစ်လျက် အနှစ်ပင်တို့ဝိုင်းရံအပ်သော သစ်ပင်နှင့် တူ၏၊ ထိုသစ်ပင်သည် မိမိက အနှစ်ပင်ဖြစ်လျက် အနှစ်ပင်တို့ဝိုင်းရံသကဲ့သို့ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုသစ်ပင်နှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏။ (၄)</p> -- <p style="text-indent:2em">လောက၌ ထင်ရှားရှိသော သစ်ပင်နှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဤလေးယောက်တို့ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၇၁</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဆင်းကို ပမာဏပြု၍ အဆင်းကို ကြည်ညိုဘိသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရပ်အမောင်း လုံးဝန်းသဏ္ဌာန် ကြန်အင်လက္ခဏာ ပြည့်စုံသည့်အဖြစ်ကို မြင်ရ၍ ထိုအရပ်အမောင်း လုံးဝန်းသဏ္ဌာန် ကြန်အင်လက္ခဏာ၌ ပမာဏကို ယူ၍ ကြည်ညိုခြင်းကို ဖြစ်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို အဆင်းကို ပမာဏပြုလျက် အဆင်းကို ကြည်ညိုသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အသံ (ကျော်စောသံ) ကို ပမာဏပြု၍ အသံ (ကျော်စောသံ) ကို ကြည်ညိုဘိသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သူတစ်ပါးတို့၏ ချီးမွမ်းခြင်းဖြင့် သူတစ်ပါးတို့၏ချီးမြှောက်ခြင်းဖြင့် သူတစ်ပါးတို့၏ ချီးပင့်ခြင်းဖြင့် သူတစ်ပါးတို့၏ ကျေးဇူးကို ဆောင်ခြင်းဖြင့် ကျော်စောသံ၌ အတိုင်းအရှည် ပမာဏကို ယူ၍ ကြည်ညိုခြင်းကို ဖြစ်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုအသံ (ကျော်စောသံ) ကို ပမာဏပြု၍ အသံ (ကျော်စောသံ) ကို ကြည်ညိုသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၇၂</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခေါင်းပါးခြင်းလျှင် အတိုင်းအရှည်ရှိ၍ ခေါင်းပါးခြင်း၌ ကြည်ညိုသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သင်္ကန်း၏ ခေါင်းပါးခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ သပိတ်၏ခေါင်းပါးခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ကျောင်း၏ ခေါင်းပါးခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ အထူးထူး အပြားပြား ပြုနိုင်ခဲသော အကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းကို လည်းကောင်း တွေ့မြင်ရ၍ ခေါင်းပါးသော အကျင့်၌ ပမာဏကိုယူ၍ ကြည်ညိုခြင်းကို ဖြစ်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ခေါင်းပါးခြင်းလျှင် အတိုင်းအရှည်ရှိ၍ ခေါင်းပါးခြင်း၌ ကြည်ညိုသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တရားလျှင် အတိုင်းအရှည်ရှိ၍ တရား၌ ကြည်ညိုသနည်း၊ ဤ လောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလကိုလည်းကောင်း၊ သမာဓိကိုလည်းကောင်း၊ ပညာကိုလည်း ကောင်းမြင်ရ၍ ထိုသီလ သမာဓိ ပညာ၌ အတိုင်းအရှည်ကို ယူ၍ ကြည်ညိုခြင်းကို ဖြစ်စေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုတရားလျှင် အတိုင်းအရှည် ရှိ၍ တရား၌ ကြည်ညိုသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၇၃</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိအစီးအပွါးအတွက်သာ ကျင့်၍ သူတစ်ပါး၏ အစီးအပွါးအတွက် မကျင့်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်တိုင် သီလနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ သူတစ်ပါးကို သီလနှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ မဆောက်တည်စေ၊ မိမိကိုယ်တိုင် သမာဓိနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ သူတစ်ပါးကိုမူ သမာဓိနှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ မဆောက်တည်စေ၊ မိမိကိုယ်တိုင် ပညာနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ သူတစ်ပါးကိုမူပညာနှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ မဆောက်တည်စေ၊ မိမိကိုယ်တိုင် အရဟတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏၊ သူတစ်ပါးကိုမူအရဟတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ မဆောက်တည်စေ၊ မိမိကိုယ်တိုင် ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံ၏၊ သူတစ်ပါးကိုမူ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ မဆောက်တည်စေ၊ ဤသို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိအစီးအပွါးအတွက်သာ ကျင့်၍ သူတစ်ပါး၏ အစီးအပွါးအတွက် ကျင့်သည် မမည်။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် သူတစ်ပါး၏ အစီးအပွါးအတွက်သာ ကျင့်၍ မိမိအစီးအပွါးအတွက်မကျင့်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်တိုင် သီလနှင့် မပြည့်စုံ၊ သူတစ်ပါးကိုမူသီလနှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင် သမာဓိနှင့် မပြည့်စုံ၊ သူတစ်ပါးကိုမူသမာဓိနှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင် ပညာနှင့် မပြည့်စုံ၊ သူတစ်ပါးကိုမူ ပညာနှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင် အရဟတ္တဖိုလ်နှင့်မပြည့်စုံ၊ သူတစ်ပါးကိုမူအရဟတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင် ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်နှင့် မပြည့်စုံ၊ သူတစ်ပါးကိုမူ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ ဆောက်တည်စေ၏၊ ဤသို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သူတစ်ပါး၏ အစီးအပွါးအတွက်သာ ကျင့်၍ မိမိအစီးအပွါးအတွက် ကျင့်သည် မမည်။ (၂)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိအစီးအပွါးအတွက်လည်း ကျင့်၍ သူတစ်ပါး၏ အစီးအပွါးအတွက်လည်း ကျင့်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သီလနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သီလနှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သမာဓိနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သမာဓိနှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်းပညာနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပညာနှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း အရဟတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း အရဟတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ ဆောက်တည်စေ၏၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ် နှင့်ပြည့်စုံ၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ ဆောက်တည်စေ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိအစီးအပွါးအတွက်လည်း ကျင့်၍သူတစ်ပါး၏ အစီးအပွါးအတွက်လည်း ကျင့်သည် မည်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိအစီးအပွါးအတွက်လည်း မကျင့်, သူတစ်ပါး၏ အစီးအပွါးအတွက်လည်း မကျင့်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်တိုင်လည်း သီလနှင့်မပြည့်စုံ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သီလနှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ မဆောက်တည်စေ၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်းသမာဓိနှင့် မပြည့်စုံ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သမာဓိနှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ မဆောက်တည်စေ၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ပညာနှင့် မပြည့်စုံ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပညာနှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ မဆောက်တည်စေ၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း အရဟတ္တဖိုလ်နှင့် မပြည့်စုံ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း အရဟတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါမဆောက်တည်စေ၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်နှင့် မပြည့်စုံ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံစိမ့်သောငှါ မဆောက်တည်စေ၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိအစီးအပွါးအတွက်လည်း မကျင့်, သူတစ်ပါး၏ အစီးအပွါးအတွက်လည်း မကျင့်။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၇၄</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲစေသော အကျင့်၌ အဖန်ဖန် အားထုတ်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဝတ်မဝတ်ဘဲ နေ၏၊ လူ့အကျင့်ကို စွန့်၍ (ရပ်လျက် ကျင်ကြီး ကျင်ငယ် စွန့်ခြင်းစသည်ကို) ကျင့်၏၊ လက်ဖြင့် (မစင်ကို) သုတ်၏၊ “အသျှင် လာပါလော့” ဆိုသူ၏ ဆွမ်းကို မခံ၊ “အသျှင် ရပ်ပါဦးလော့”ဟု ဆိုသူ၏ ဆွမ်းကို မခံ၊ ရှေးရှုဆောင်လာသော ဆွမ်းကို မခံ၊ ရည်စူး၍ ပြုသော ဆွမ်းကို မခံ၊ ပင့်ဖိတ်ဆွမ်းကို မခံ၊ အိုးဝမှ ခူးသောဆွမ်းကို မခံ၊ တောင်းဝမှ ခူးသောဆွမ်းကို မခံ၊ တံခါးခုံခြား၍ လှူသောဆွမ်းကို မခံ၊ တုတ်ခြား၍ လှူသောဆွမ်းကို မခံ၊ ကျည်ပွေ့ခြား၍ လှူသောဆွမ်းကို မခံ၊ နှစ်ယောက်စားစဉ် လှူသောဆွမ်းကို မခံ၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိန်းမ လှူသောဆွမ်းကို မခံ၊ နို့တိုက်ဆဲမိန်းမ လှူသောဆွမ်းကို မခံ၊ ယောက်ျားနှင့်နှီးနှောသော မိန်းမ၏ ဆွမ်းကို မခံ၊ ဆော်ဩ၍ လောင်းလှူသော ဆွမ်းကိုမခံ၊ ခွေးမျှော်ရာဆွမ်းကို မခံ၊ ယင်အုံရာ ဆွမ်းကို မခံ၊ ငါးမစား၊ အမဲမစား၊ သေမသောက်၊ အရက်မသောက်၊ ဖွဲ၌ မြှုပ်သော ဆေးရည်ကို မသောက်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်အိမ်၌သာ ဆွမ်းခံ၏၊ တစ်လုပ်သာ့စား၏၊ နှစ်အိမ်၌သာ ဆွမ်းခံ၏၊ နှစ်လုပ်သာ စား၏။ပ။ ခုနစ်အိမ်၌သာ ဆွမ်းခံ၏၊ ခုနစ်လုပ်သာစား၏၊ ခွက်ငယ်တစ်ခုဖြင့်လည်း ရောင့်ရဲ၏၊ ခွက်ငယ်နှစ်ခုဖြင့်လည်း ရောင့်ရဲ၏။ပ။ ခွက်ငယ်ခုနစ်ခုဖြင့်လည်း ရောင့်ရဲ၏၊ တစ်ရက်ခြား အစာစား၏၊ နှစ်ရက်ခြား အစာစား၏။ပ။ ခုနစ်ရက်ခြား အစာစား၏၊ ဤနည်း ဖြင့် ဤသို့သဘောရှိသော လဝက်တစ်ကြိမ် အစာစားခြင်းအကျင့်ကို ကျင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဟင်းရွက်စိမ်းကိုသော်လည်း စား၏၊ ဆန်စိမ်းကိုသော်လည်း စား၏၊ မြက်သီးဆန်ကိုသော်လည်း စား၏၊ သားရေဖတ်ကိုသော်လည်း စား၏၊ မှော်ကိုသော်လည်း စား၏၊ ဆန်ကွဲကိုသော်လည်း စား၏၊ ထမင်းချိုးကိုသော်လည်း စား၏၊ နှမ်းမှုန့်ညက်ကိုသော်လည်း စား၏၊ မြက်ကိုသော်လည်း စား၏၊ နွားချေးကိုသော်လည်း စား၏၊ တောသစ်မြစ်သစ်သီးလျှင် အစာရှိသည်ဖြစ်၍ ကြွေကျသော သစ်သီးကို စားလျက် မျှတ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပိုက်ဆံလျှော်အဝတ်တို့ကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊</p> -- <p style="text-indent:2em">ပိုက်ဆံလျှော်ဖြင့် ရောနှော ရက်သော အဝတ်တို့ကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊ သူသေကောင်အဝတ်တို့ကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊ ပံ့သကူအဝတ်တို့ကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊ သစ်ခေါက်အဝတ်တို့ကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊ သစ်နက်ရေကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊ သစ်နက်ရေ မျှင်အဝတ်ကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊ သမန်းမြက်အဝတ် ကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊ လျှော်တေအဝတ်ကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊ ပျဉ်ချပ်အဝတ်ကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊ ဆံခြည်ကမ္ဗလာကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊ သားမြီး ကမ္ဗလာကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊ ခင်ပုပ်ငှက်တောင်အဝတ်ကိုသော်လည်း ဆောင်၏၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကိုသော်လည်း နုတ်၏၊ ဆံမုတ်ဆိတ်နုတ်ခြင်းအမှုကိုသော်လည်း အားထုတ်လျက် နေ၏၊ နေရာကို ပယ်လျက် မတ်မတ်ရပ်၍သော်လည်း နေ၏၊ ဆောင့်ကြောင့်သော်လည်း ထိုင်၏၊ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ခြင်း အမှုကိုသော်လည်း အားထုတ်၍ နေ၏၊ ဆူးအခင်းပေါ်၌ သော်လည်း နေ၏၊ ဆူးအခင်းပေါ်၌ အိပ်၏၊ ညနေချမ်းလျှင် သုံးကြိမ်မြောက် ရေသို့ သက် ဆင်းခြင်းအမှုကိုသော်လည်း အားထုတ်၍ နေ၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော တစ်ပါးမက များစွာသော ကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကို အဖန်ဖန် အားထုတ်နေ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်ကို ပူပန် ဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကို အဖန်ဖန် အားထုတ်နေသည် မည်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၇၅</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကို အဖန်ဖန် အားထုတ်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆိတ်ကို သတ်၏၊ ဝက်ကို သတ်၏၊ ငှက်ကို သတ်၏၊ သားကောင်ကို သတ်၏၊ ကြမ်းကြုတ်၏၊ ငါးကိုသတ်၏၊ ခိုး၏၊ ခိုးသူကို သတ်၏၊ နွားကို သတ်၏၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းကို ပြု၏၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်မှတစ်ပါးအလုံးစုံ ကြမ်းကြုတ်သော အမှုကို ပြုသူအားလုံးတို့တည်း၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲစေတတ်သည်ဖြစ်၍ သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကို အဖန်ဖန် အားထုတ်သည်မည်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၇၆</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကို အဖန်ဖန် အားထုတ်လျက် သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲစေသည် ဖြစ်၍ သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကို အဖန်ဖန် အားထုတ်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မင်းမျိုးလည်းဖြစ်သော ဦးထိပ်၌ ဘိသိက်သွန်းအပ်သော မင်းသော်လည်းကောင်း၊ များသောဥစ္စာရှိသော ပုဏ္ဏားသော်လည်းကောင်း ဖြစ်၏၊ ထိုသူသည် မြို့၏ အရှေ့မျက်နှာ၌ အသစ်ဖြစ်သော ယဇ်ပူဇော်ရာတင်းကုပ်ကို ပြုလုပ်စေ၍ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို ပယ်ချ၍ ခွါနှင့်တကွ သစ်နက်ရေကို ဝတ်၍ ထောပတ်ဆီဖြင့် ကိုယ်ကို လိမ်းလျက် သားချိုဖြင့် ကျောက်ကုန်းကို အယားဖျောက်လျက် ယဇ်ပူဇော်ရာ တင်းကုပ်သို့ မိဖုရား ပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏားနှင့် တကွ ဝင်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုယဇ်ပူဇော်ရာ တင်းကုပ်၌ အခင်းမရှိသော နွားချေးဖြင့် လိမ်းကျံသော မြေ၌ အိပ်၏၊ အမိအဆင်းနှင့်တူသော နွားငယ်ရှိသော နွားမတစ်ကောင်၏ နို့တိုင်တစ်ခု၌ဖြစ်သော နို့ရည်ဖြင့် မင်းသည် မျှတ၏၊ နှစ်ခုမြောက် နို့တိုင်၌ဖြစ်သော နို့ရည်ဖြင့် မိဖုရားသည် မျှတ၏၊ သုံးခုမြောက် နို့တိုင်၌ဖြစ်သော နို့ရည်ဖြင့် ပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏားသည် မျှတ၏၊ လေးခုမြောက်နို့တိုင်၌ဖြစ်သော နို့ရည်ဖြင့် မီးပူဇော်၏၊ ကြွင်းသောနို့ရည်ဖြင့် နွားငယ်သည် မျှတရ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမင်းသည် ဤသို့ ဆို၏၊ “ဤမျှသော နွားကြီးတို့ကို ဤမျှသော နွားငယ်တို့ကို ဤမျှသော နွားမငယ်တို့ကို ယဇ်ပူဇော်အံ့သောငှါ သတ်လေကုန်၊ ဤမျှသော ဆိတ်တို့ကို ယဇ်ပူဇော်အံ့ သောငှါ သတ်လေကုန်၊ ဤမျှသော သိုးတို့ကို ယဇ်ပူဇော်အံ့သောငှါ သတ်လေကုန်၊ ဤမျှသော မြင်းတို့ကို ယဇ်ပူဇော်အံ့သောငှါ သတ်လေကုန်၊ ဤမျှသော သစ်ပင်တို့ကို ယဇ်တိုင်အလို့ငှါ ဖြတ်ကြလေကုန်၊ ဤမျှသော သမန်းမြက်တို့ကို အခင်းအကာအလို့ငှါ ရိတ်ကြလေကုန်”ဟု ဤသို့ ဆို၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ကျေးကျွန်အစေအပါး အမှုလုပ်ဖြစ်ကုန်သော ထိုသူတို့သည်လည်း ဒဏ်ဖြင့် ခြိမ်းခြောက်အပ်ကုန်သည် ဘေးဖြင့်ခြိမ်းခြောက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ မျက်ရည်ဖြင့် ပြည့်ကုန်လျက် ငိုယိုကုန်လျက် ယဇ်ပူဇော်သောအမှုတို့ကို ပြုကြရကုန်၏၊ ဤသို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ကို ပူပန်ဆင်းရဲခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကို အားထုတ်သည်လည်း မည်၏၊ သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကို အားထုတ်သည်လည်း မည်၏။ (၃)</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၇၇</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်ကိုလည်း မပူပန် မဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ကိုလည်း ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကိုလည်း အဖန်ဖန် အားမထုတ်၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မပူပန်မဆင်းရဲစေသည် ဖြစ်၍ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကိုလည်း အဖန်ဖန် အားမထုတ်သနည်း၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်ကို မပူပန် မဆင်းရဲစေတတ်၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မပူပန်မဆင်းရဲစေတတ်၊ မျက်မှောက်ပစ္စုပ္ပန် ဘဝ၌ တဏှာမရှိသည်ဖြစ်၍ ကိလေသာငြိမ်းသည် ချမ်းအေးသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာကို ခံစားလျက် မြင့်မြတ်သော ကိုယ်ဖြင့် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော (အလုံးစုံသောတရားတို့ကို) ကိုယ်တိုင်မှန်စွာ သိတော်မူသော၊ အသိဉာဏ် ‘ဝိဇ္ဇာ', အကျင့် ‘စရဏ'နှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော၊ ကောင်းသော စကားကိုဆိုတော်မူတတ်သော၊ လောကကို သိတော်မူသော၊ ဆုံးမထိုက်သူကို ဆုံးမတတ်သည့် အတုမဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်တော်မူသော နတ်လူတို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော၊ (သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို) သိစေတော်မူသော၊ ဘုန်းတန်းခိုးကြီးတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဤလောက၌ ပွင့်တော်မူ၏၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် နတ် မာရ်နတ် ဗြဟ္မာနှင့် တကွသော နတ်လောကနှင့် သမဏ ဗြာဟ္မဏ မင်းများ လူများနှင့် တကွသော လူ့လောကကို ကိုယ်တိုင် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ မျက်မှောက်ပြုလျက် ဟောကြားတော်မူ၏၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် အစ၏ ကောင်းခြင်း ရှိသော, အလယ်၏ကောင်းခြင်းရှိသော, အဆုံး၏ကောင်းခြင်းရှိသော, အနက်နှင့်ပြည့်စုံသော, သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံသော တရားကို ဟောတော်မူ၏၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသော စင်ကြယ်သော မြတ်သော အကျင့်ကို ပြတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတရားတော်ကို သူကြွယ်သော်လည်းကောင်း၊ သူကြွယ်သားသော်လည်းကောင်း၊ အခြားဇာတ်တစ်မျိုးမျိုး၌ဖြစ်သောသူသော်လည်းကောင်း ကြားနာရ၏၊ ထိုသူသည် ထိုတရားတော်ကို ကြားနာရ၍မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံကြည်မှုကို ရ၏၊ ထိုသူသည် ထိုယုံကြည်မှုကို ရခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ “လူ့ဘောင်၌ နေရခြင်းသည် ကျဉ်းမြောင်း၏၊ ကိလေသာမြူထရာ လမ်းကြောင်းဖြစ်၏၊ ရဟန်းအဖြစ်သည် လွင်ပြင်နှင့် တူ၏၊ လူ့ဘောင်၌ နေသူသည် ဤမြတ်သောအကျင့်ကို စင်စစ်ပြည့်စုံစွာ စင်စစ် စင်ကြယ်စွာ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့်တူစွာ ကျင့်ခြင်းငှါ မလွယ်၊ ငါသည် ဆံမုတ်ဆိတ်ကိုပယ်ပြီးလျှင် ဖန်ရည်ဆိုးသော အဝတ်တို့ကို ဝတ်၍ လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရမူ့ကောင်းလေစွ”ဟု ဆင်ခြင်၏၊ ထို သူသည် နောင်အခါ၌ နည်းသောဥစ္စာစုကို စွန့်၍ဖြစ်စေ၊ များသောဥစ္စာစုကို စွန့်၍ဖြစ်စေ၊ နည်းသော ဆွေမျိုးစုကို စွန့်၍ဖြစ်စေ၊ များသော ဆွေမျိုးစုကိုစွန့်၍ဖြစ်စေ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို ပယ်ပြီးလျှင် ဖန်ရည်ဆိုးသော အဝတ်တို့ကို ဝတ်၍ လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရဟန်းပြု၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၇၈</b>။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသို့ ရဟန်းပြု ပြီးသည်ရှိသော် ရဟန်းတို့၏ သိက္ခာ, သိက္ခာပုဒ်တော်ဟူသော သာဇီဝသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍ အသက်သတ်ခြင်းကို ပယ်၍ အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ တုတ်ကို ချထားပြီး ဖြစ်၏၊ လက်နက်ကို ချထားပြီး ဖြစ်၏၊ ရှက်ခြင်း ရှိ၏၊ သနားတတ်၏၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၏ အစီးအပွါးကို လိုလားလျက် နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">မပေးသည်ကို ယူခြင်းကို ပယ်၍ မပေးသည်ကို ယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ပေးသည်ကိုသာ ယူ၏၊ ပေးသည်ကိုသာ အလိုရှိ၏၊ မခိုးမဝှက် စင်ကြယ်သော ကိုယ်ဖြင့် နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">မမြတ်သော အကျင့်ကို ပယ်၍ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်၏၊ ယုတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ မရှိ၊ ရွာသူတို့၏ အလေ့ဖြစ်သော မေထုန်အကျင့်မှ ရှောင်ကြဉ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">မဟုတ်မမှန် ပြောခြင်းကို ပယ်၍ မဟုတ်မမှန် ပြောခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ အမှန်ကိုသာ ဆိုလေ့ရှိ၏၊ မှန်သော စကားခြင်း ဆက်စပ်စေ၏၊ တည်သော စကားရှိ၏၊ ယုံကြည်ထိုက်သော စကားရှိ၏၊ လောကကို လှည့်စားတတ်သူ မဟုတ်။</p> <p style="text-indent:2em">ကုန်းစကားကို ပယ်၍ ကုန်စကားမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ဤသူတို့ထံမှ နားထောင်၍ (ထိုသူတို့နှင့်) ဤသူတို့ကွဲပြားခြင်းငှါ ထိုသူတို့ထံ၌ မပြောတတ်၊ ထိုသူတို့ထံမှ နားထောင်၍ (ဤသူတို့နှင့်) ထိုသူတို့ကွဲပြားခြင်းငှါ ဤသူတို့ထံ၌ မပြောတတ်၊ ဤသို့ ကွဲပြားသူတို့ကိုလည်း စေ့စပ်တတ်၏၊ ညီညွတ်သူတို့ကိုလည်း အားပေးတတ်၏၊ ညီညွတ်ခြင်း၌ မွေ့လျော်၏၊ ညီညွတ်ခြင်း၌ ပျော်ပိုက်၏၊ ညီညွတ်ခြင်းကိုနှစ်သက်၏၊ ညီညွတ်ခြင်းကို ပြုသော စကားကို ဆိုလေ့ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြမ်းတမ်းသော စကားကို ပယ်၍ ကြမ်းတမ်းသော စကားမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ အကြင် စကားသည် အပြစ်ကင်း၏၊ နားချမ်းသာ၏၊ နှစ်လိုဖွယ်ရှိ၏၊ နှလုံးသို့ သက်ဝင်၏၊ ယဉ်ကျေး၏၊ လူအများ နှစ်သက်၏၊ လူအများ နှစ်ခြိုက်၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော စကားကိုသာ ဆို၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပြိန်ဖျင်းသော စကားကို ပယ်၍ ပြိန်ဖျင်းသော စကားမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ (သင့်သော) အခါ၌သာ ဆိုလေ့ရှိ၏၊ ဟုတ်သည်ကိုသာ ဆိုလေ့ရှိ၏၊ အကျိုးနှင့်စပ်သည်ကိုသာ ဆိုလေ့ရှိ၏၊ တရားနှင့်စပ်သည်ကိုသာ ဆိုလေ့ရှိ၏၊ အဆုံးအမနှင့် စပ်သည်ကိုသာ ဆိုလေ့ရှိ၏၊ (သင့်သော) အခါ၌ အကြောင်းနှင့် တကွသော အပိုင်းအခြားရှိသော အစီးအပွါးနှင့်စပ်သော မှတ်သားလောက်သော စကားကိုသာ ဆိုလေ့ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၇၉</b>။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မျိုးစေ့အပေါင်း အပင်အပေါင်းကို ဖျက်ဆီးခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ဆွမ်းတစ်နပ်သာ စားလေ့ရှိ၏၊ ညစာစားခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ နေလွဲစားခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ကခြင်း, သီခြင်း, တီးမှုတ်ခြင်း, (သူတော်ကောင်းတရား၏) ဆူးငြောင့်ဖြစ်သော (ပွဲ) ကြည့်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ပန်းပန်ခြင်း, နံ့သာခြယ်ခြင်း, နံ့သာပျောင်းလိမ်းခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ မြင့်သောနေရာ မြတ်သောနေရာမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ရွှေငွေကို ခံယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကောက်စိမ်းကို ခံယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ အသားစိမ်းကို ခံယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ မိန်းမအို မိန်းမပျိုကို ခံယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ကျွန်မိန်းမ ကျွန်ယောက်ျားကို ခံယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ဆိတ်နှင့်သိုးကို ခံယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ကြက်ဝက်ကို ခံယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ဆင် နွား မြင်း မြည်းကို ခံယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ လယ်နှင့် ယာကို ခံယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ တမန်အမှု အစေအပါးအမှုကိုဆောင်ရွက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ဝယ်မှု ရောင်းမှုမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ ချိန်စဉ်းလဲ အသပြာစဉ်းလဲခြင်တွယ်တိုင်းတာ စဉ်းလဲခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏၊ တံစိုးယူခြင်း လှည့်ဖြားခြင်း အတုပြု၍လိမ်ခြင်းတည်းဟူသော ကောက်ကျစ်ခြင်းမှ ရှောင် ကြဉ်၏၊ ဖြတ်ခြင်း, သတ်ခြင်း, နှောင်ဖွဲ့ခြင်း, (ခရီးသွားတို့ကို) လုယက်ခြင်း, (ရွာနိဂုံးတို့ကို) ဖျက်ဆီးခြင်း, ဓားပြတိုက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၈၀</b>။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်ကို မျှတစေနိုင်ရုံသော သင်္ကန်းဖြင့်, ဝမ်းကို မျှတစေနိုင်ရုံသော ဆွမ်း ဖြင့်ရောင့်ရဲ၏၊ သွားလေရာရာသို့ (ကိုယ်နှင့် အတူပါမြဲ ပရိက္ခရာမျှသာရှိသဖြင့်) တစ်ပါတည်း ယူပြီးဖြစ်၍သာလျှင် သွား၏၊ အတောင်ရှိသော ငှက်သည် ပျံလေရာရာသို့ မိမိအတောင်သာ ဝန်ရှိသည်ဖြစ်၍ ပျံသကဲ့သို့ ဤအတူ ရဟန်းသည် ရောင့်ရဲ၏၊ ကိုယ်ကို မျှတစေနိုင်ရုံသော သင်္ကန်းဖြင့် ဝမ်းကို မျှတစေနိုင်ရုံသော ဆွမ်းဖြင့် ရောင့်ရဲ၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွားလေရာရာသို့ (ကိုယ်နှင့် အတူပါမြဲ ပရိက္ခရာမျှသာရှိသဖြင့်) တစ်ပါတည်းယူပြီး ဖြစ်၍သာလျှင် သွား၏၊ ထိုရဟန်းသည် မြတ်သော ဤသီလအစုနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ မိမိသန္တာန်၌ အပြစ်မရှိသော ချမ်းသာကို ခံစား၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၈၁</b>။ ထိုရဟန်းသည် မျက်စိဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်သော် (မိန်းမယောက်ျားစသော) သဏ္ဌာန်နိမိတ်ကို စွဲယူလေ့မရှိ၊ (လက်ခြေစသော အင်္ဂါ ပြုံးဟန် ရယ်ဟန်စသော အမူအရာ) အမှတ်လက္ခဏာကို စွဲယူလေ့မရှိ၊ (အကယ်၍) စက္ခုန္ဒြေကို မစောင့်စည်းဘဲနေလျှင် ယင်း (စက္ခုန္ဒြေဟူသော) အကြောင်းကြောင့် မက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ',</p> -- <p style="text-indent:2em">နှလုံးမသာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’ဟူသော ယုတ်ညံ့ကုန်သောအကုသိုလ်တရားတို့သည် ထိုမစောင့်စည်းသူကို လိုက်၍ နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ (ထို့ကြောင့် ရဟန်းသည်) ထိုစက္ခုန္ဒြေကို စောင့်စည်းခြင်းငှါ ကျင့်၏၊ စက္ခုန္ဒြေကို စောင့်စည်း၏၊ စက္ခုန္ဒြေ၌ စောင့်စည်းခြင်းသို့ရောက်၏။ နားဖြင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’ ကို ကြားသော်။ပ။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို နမ်းသော်။ပ။ လျှာဖြင့် အရသာ ‘ရသာရုံ’ ကို လျက်သော်။ပ။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗ္ဗာရုံ'ကို တွေ့ထိသော်။ပ။ စိတ်ဖြင့်သဘောတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို သိသော် (မိန်းမယောက်ျားစသော) သဏ္ဌာန်နိမိတ်ကို စွဲယူလေ့မရှိ၊ (လက်ခြေစသော အင်္ဂါ ပြုံးဟန် ရယ်ဟန်စသော အမူအရာ) အမှတ်လက္ခဏာကို စွဲယူလေ့မရှိ၊ (အကယ်၍) မနိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းဘဲနေလျှင် ယင်း (မနိန္ဒြေဟူသော) အကြောင်းကြောင့် မက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ',နှလုံး မသာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’ဟူသော ယုတ်ညံ့ကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့သည် ထိုမစောင့်စည်းသူကိုလိုက်၍ နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ (ထို့ကြောင့် ရဟန်းသည်) ထိုမနိန္ဒြေကို စောင့်စည်းခြင်းငှါ ကျင့်၏၊ မနိန္ဒြေကိုစောင့်စည်း၏၊ မနိန္ဒြေ၌ စောင့်စည်းခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤမြတ်သော ဣန္ဒြေကို စောင့်စည်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ မိမိသန္တာန်၌ (ကိလေသာနှင့်) မရောသော ချမ်းသာကို ခံစား၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၈၂</b>။ ထိုရဟန်းသည် ရှေ့သို့တက်ရာ နောက်သို့ဆုတ်ရာ၌ ဆင်ခြင်လျက် ပြုလေ့ရှိ၏၊ တူရူကြည့်ရာတစောင်းကြည့်ရာ၌ ဆင်ခြင်လျက် ပြုလေ့ရှိ၏၊ ကွေးရာ ဆန့်ရာ၌ ဆင်ခြင်လျက် ပြုလေ့ရှိ၏၊ ဒုကုဋ်သပိတ် သင်္ကန်းကို ဆောင်ရာ၌ ဆင်ခြင်လျက် ပြုလေ့ရှိ၏၊ စားရာ, သောက်ရာ, ခဲရာ, လျက်ရာ၌ ဆင်ခြင်လျက် ပြုလေ့ရှိ၏၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်ကို စွန့်ရာ၌ ဆင်ခြင်လျက် ပြုလေ့ရှိ၏၊ သွားရာ, ရပ်ရာ, ထိုင်ရာ, အိပ်ရာ, နိုးရာ, ပြောရာ, ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၌ ဆင်ခြင်လျက် ပြုလေ့ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုရဟန်းသည် ဤမြတ်သော သီလအစုနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ဤမြတ်သော ဣန္ဒြေကို စောင့်စည်းခြင်းနှင့်လည်း ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ဤမြတ်သော အောက်မေ့ခြင်း ‘သတိ', ဆင်ခြင်ခြင်း ‘သမ္ပဇဉ်’ နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ဤမြတ်သော ရောင့်ရဲခြင်းနှင့်လည်း ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ဆိတ်ငြိမ်သော ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကိုမှီဝဲ၏၊ တောကို သစ်ပင်ရင်းကို တောင်ကို ချောက်ကို တောင်ခေါင်းကို သင်းချိုင်းကို တောအုပ်ကိုလွင်ပြင် ကို ကောက်ရိုးပုံကို မှီဝဲ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုရဟန်းသည် ဆွမ်းခံရာမှ ပြန်ခဲ့၍ ဆွမ်းစားပြီးနောက် ထက်ဝယ်ဖွဲ့ခွေပြီးလျှင် ကိုယ်ကို ဖြောင့်မတ်စွာ ထား၍ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ ရှေးရှု သတိကို ဖြစ်စေလျက် ထိုင်၏၊ ထိုရဟန်းသည် (ဥပါဒါနက္ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောက၌ မက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’ ကို ပယ်၍ မက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’ ကင်းသောစိတ်ဖြင့် နေ၏၊ မက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’ မှ စိတ်ကို စင်ကြယ်စေ၏၊ ပျက်စီးစေလိုသော ဒေါသကိုပယ်၍ မပျက် စီးစေလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၏ အစီးအပွါးကို လိုလားလျက် နေ၏၊ ပျက်စီးစေလိုသော ‘ဒေါသ’ မှ စိတ်ကို စင်ကြယ်စေ၏၊ လေးလံထိုင်းမှိုင်းခြင်း ‘ထိနမိဒ္ဓ’ ကို ပယ်၍ လေးလံ ထိုင်းမှိုင်းခြင်း ‘ထိနမိဒ္ဓ’ မှ ကင်းသည်ဖြစ်၍အောက်မေ့ဆင်ခြင်လျက် အလင်းရောင်ကို မှတ်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍ နေ၏၊ လေးလံထိုင်းမှိုင်းခြင်း ‘ထိနမိဒ္ဓ’ မှ စိတ်ကို စင်ကြယ်စေ၏။ ပျံ့လွင့်ခြင်း ‘ဥဒ္ဓစ္စ', နောင်တတစ်ဖန်ပူပန်ခြင်း ‘ကုက္ကုစ္စ’ ကို ပယ်၍ မိမိသန္တာန်၌ ငြိမ်းအေးသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မပျံ့လွင့်ဘဲ နေ၏၊ ပျံ့လွင့်ခြင်း ‘ဥဒ္ဓစ္စ', နောင်တတစ်ဖန်ပူပန်ခြင်း ‘ကုက္ကုစ္စ’ မှ စိတ်ကို စင်ကြယ်စေ၏၊ ယုံမှားခြင်း ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်၍ ယုံမှားခြင်း ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကို လွန်မြောက်သည်ဖြစ်၍ ကုသိုလ်တရားတို့၌ သို့လောသို့လော မရှိသည်ဖြစ်၍ နေ၏၊ ယုံမှားခြင်း ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ မှ စိတ်ကို စင်ကြယ်စေ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၈၃</b>။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤငါးပါးသော နီဝရဏတို့ကို ပယ်၍ စိတ်၏ ညစ်ညူးခြင်းတို့ကို ပညာဖြင့်အားနည်းအောင် ပြုလျက် နေ၏၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် အကုသိုလ်တရားတို့မှကင်းဆိတ်၍သာလျှင် ကြံစည်ခြင်း ‘ဝိတက်', သုံးသပ်ဆင်ခြင်ခြင်း ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွဖြစ်သော၊ နီဝရဏကင်းဆိတ်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော၊ နှစ်သိမ့်ခြင်း ‘ပီတိ', ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ’ ရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍နေ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဝိတက် ဝိစာရတို့၏ ငြိမ်းခြင်းကြောင့် မိမိသန္တာန်၌ စိတ်ကို ကြည်လင်စေတတ်သော စိတ်တည်ကြည်ခြင်း ‘သမာဓိ’ ကို ဖြစ်ပွါးစေတတ်သော၊ ကြံစည်ခြင်း ‘ဝိတက်',သုံးသပ်ဆင်ခြင်ခြင်း ‘ဝိစာရ’ မရှိသော၊ တည်ကြည်ခြင်း ‘သမာဓိ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နှစ်သိမ့်ခြင်း ‘ပီတိ',ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ’ ရှိသော ဒုတိယဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်သိမ့်ခြင်း ‘ပီတိ’ ကိုလည်း မတပ်မက်ခြင်းကြောင့် သတိသမ္ပဇဉ်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ လျစ်လျူရှုလျက်နေ၏၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ’ ကိုလည်း ကိုယ်ဖြင့် ခံစား၏၊ အကြင် တတိယဈာန်ကြောင့် ထိုသူကို “လျစ်လျူရှုသူ, သတိရှိသူ, ချမ်းသာစွာနေလေ့ရှိသူ”ဟု အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ပြောကြားကုန်၏၊ (ရဟန်းသည်) ထိုတတိယဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ပယ်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း၊ ရှေးဦးကပင်လျှင် ဝမ်းသာခြင်း နှလုံးမသာခြင်းတို့၏ ချုပ်နှင့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း ဆင်းရဲချမ်းသာမရှိသော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ကြောင့်ဖြစ်သည့် သတိ၏ စင်ကြယ်ခြင်းရှိသော စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသို့ စိတ်သည် တည်ကြည်လတ်သော်၊ စင်ကြယ်လတ်သော်၊ ဖြူစင်လတ်သော်၊ ညစ်ကြေးမရှိလတ်သော်၊ ညစ်ညူးခြင်းကင်းလတ်သော်၊ နူးညံ့လတ်သော်၊ ပြုခြင်းငှါသင့်လျော်လတ်သော်၊ တည့်တံ့လတ်သော်၊ မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်လတ်သော် ရှေး၌ဖြစ်ဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို အောက်မေ့၍ သိသော ‘ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိ’ ဉာဏ်အလို့ငှါ စိတ်ကို ရှေးရှုပို့ဆောင်၏၊ ရှေးရှုညွတ်စေ၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ် သည် များပြားသော ရှေး၌ဖြစ်ဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို အောက့်မေ့၏၊ ဤသည်တို့ကား အဘယ်နည်း၊ တစ်ဘဝကိုလည်းကောင်း၊ နှစ်ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ သုံးဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ လေးဘဝတို့ကို လည်းကောင်း၊ ငါးဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဆယ်ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝနှစ်ဆယ်တို့ကိုလည်း ကောင်း၊ ဘဝသုံးဆယ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝလေးဆယ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝငါးဆယ်တို့ကိုလည်း ကောင်း၊ ဘဝတစ်ရာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုဘဝတစ်ထောင်ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝတစ်သိန်းကို လည်းကောင်း၊ ဘဝရာပေါင်းများစွာတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝထောင်ပေါင်းများစွာတို့ကို လည်းကောင်း၊ ဘဝသိန်းပေါင်းများစွာတို့ကိုလည်းကောင်း၊ များပြားသော ပျက်ကပ်တို့ကို လည်းကောင်း၊ များပြားသော ဖြစ်ကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ များပြားသော ပျက်ကပ်ဖြစ်ကပ်တို့ကို လည်းကောင်း “ဤမည်သော ဘဝ၌ (ငါသည်)့ဤသို့သော အမည်ရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော အနွယ် ရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော အဆင်းရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သောအစားအစာ ရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော ချမ်းသာဆင်းရဲကို ခံစားခဲ့၏၊ ဤသို့သော အသက်အပိုင်းအခြား ရှိခဲ့၏၊ ထိုငါသည် ထိုဘဝမှ သေခဲ့၍ ဤမည်သော ဘဝ၌ဖြစ်ပြန်၏၊ ထိုဘဝ၌လည်း ဤသို့သော အမည်ရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော အနွယ်ရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော အဆင်းရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော အစားအစာရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သောချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ခံစားခဲ့၏၊ ဤသို့သော အသက်အပိုင်းအခြား ရှိခဲ့၏၊ ထိုငါသည် ထိုဘဝမှ သေခဲ့၍ ဤဘဝ၌ ဖြစ်ပြန်၏”ဟု ဤသို့ အခြင်းအရာနှင့်တကွ ညွှန်းပြဖွယ် အမည်အနွယ်နှင့်တကွ များပြားသော ရှေး၌ဖြစ်ဖူးသော ဘဝကို အောက်မေ့နိုင်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၈၄</b>။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသို့ စိတ်သည် တည်ကြည်လတ်သော်၊ စင်ကြယ်လတ်သော်၊ ဖြူစင်လတ်သော်၊ ညစ်ကြေးမရှိလတ်သော်၊ ညစ်ညူးခြင်းကင်းလတ်သော်၊ နူးညံ့လတ်သော်၊ ပြုခြင်းငှါ သင့်လျော်လတ်သော်၊ တည့်တံ့လတ်သော်၊ မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်လတ်သော် သတ္တဝါတို့၏ သေခြင်းဖြစ်ပေါ်ခြင်းကို သိသော ‘စုတူပပါတ’ ဉာဏ်အလို့ငှါ စိတ်ကို ရှေးရှုပို့ဆောင်၏၊ ရှေးရှုညွတ်စေ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သော နတ်တို့၏ မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ ဉာဏ်ဖြင့် သေဆဲသတ္တဝါ၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲသတ္တဝါ၊ ယုတ်သောသတ္တဝါ၊ မြတ်သောသတ္တဝါ၊ အဆင်းလှသောသတ္တဝါ၊ အဆင်းမလှသောသတ္တဝါ၊ ကောင်းသောလားရာ ‘ဂတိ’ ရှိသောသတ္တဝါ၊ မကောင်း သော လားရာ ‘ဂတိ’ ရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မြင်၏၊ ကံအားလျော်စွာ ဖြစ်ပေါ်သောသတ္တဝါတို့ကို သိ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">“အချင်းတို့ ဤသတ္တဝါတို့သည် ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘ကာယ ဒုစရိုက်’ နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘ဝစီဒုစရိုက်’ နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏၊ စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘မနောဒုစရိုက်’ နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကိုစွပ်စွဲကုန်၏၊ မှားသော အယူရှိကုန်၏၊ မှားသော အယူဖြင့် ပြုသော ကံရှိကုန်၏၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်ခန္ဓာကိုယ် ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ချမ်းသာကင်းသော မကောင်းသောလားရာ ပျက်စီး၍ကျရောက်ရာ ငရဲ၌ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အချင်းတို့ ဤသတ္တဝါတို့သည်ကား ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော ကောင်းသော အကျင့် ‘ကာယသုစရိုက်’ နှင့်ပြည့်စုံကုန်၏၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော ကောင်းသော အကျင့် ‘ဝစီသုစရိုက်’ နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏၊ စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းသော အကျင့် ‘မနောသုစရိုက်’ နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို မစွပ်စွဲကုန်၊ မှန်သော အယူရှိကုန်၏၊ မှန်သော အယူဖြင့် ပြုသော ကံရှိကုန်၏၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ကောင်းသော လားရာ နတ်ပြည်၌ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏”ဟု ဤသို့လျှင် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သော နတ်တို့၏ မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ ဉာဏ်ဖြင့် သေဆဲသတ္တဝါ၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲသော သတ္တဝါ၊ ယုတ်သောသတ္တဝါ၊ မြတ်သောသတ္တဝါ၊ အဆင်းလှသောသတ္တဝါ၊ အဆင်းမလှသောသတ္တဝါ၊ ကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ’ ရှိသော သတ္တဝါ၊ မကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ’ ရှိသော သတ္တဝါတို့ကိုမြင်၏၊ ကံအားလျော်စွာ ဖြစ်ပေါ်သော သတ္တဝါတို့ကို သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၈၅</b>။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသို့ စိတ်သည် တည်ကြည်လတ်သော်၊ စင်ကြယ်လတ်သော် ဖြူစင်လတ်သော်၊ ညစ်ကြေးမရှိလတ်သော်၊ ညစ်ညူးခြင်းကင်းလတ်သော်၊ နူးညံ့လတ်သော်၊ ပြုခြင်းငှါ သင့်လျော်လတ်သော်၊ တည့်တံ့လတ်သော်၊ မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်လတ်သော် အာသဝေါတရားတို့ကို ကုန်စေသော ‘အာသဝက္ခယ'ဉာဏ်အလို့ငှါ စိတ်ကို ရှေးရှုပို့ဆောင်၏၊ ရှေးရှုညွတ်စေ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်"ဤကား ဆင်းရဲ”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤကား ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ခြင်း၏ အကြောင်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်)”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤတရားတို့ကား အာသဝေါတရားတို့”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤတရားတို့ကား အာသဝေါတရားတို့၏ ဖြစ်ပေါ်ကြောင်း”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤတရားတို့ကား အာသဝေါတရားတို့၏ ချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်)”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ “ဤတရားတို့ကား အာသဝေါတရားတို့၏ချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်”ဟု ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိ၏၊ ဤသို့သိသော ဤသို့မြင်သော ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ စိတ်သည် ကာမာသဝမှလည်း လွတ်မြောက်၏၊ ဘဝါသဝမှလည်း လွတ်မြောက်၏၊ အဝိဇ္ဇာသဝမှလည်း လွတ်မြောက်၏၊ လွတ်မြောက်ပြီးလတ်သော် “လွတ်မြောက်လေပြီ”ဟု အသိဉာဏ်ဖြစ်ပေါ်၏၊ “ပဋိသန္ဓေနေမှုကုန်ပြီ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးပြီးပြီ၊ ပြုဖွယ် (မဂ်) ကိစ္စကို ပြု ပြီးပြီ၊ ဤ (မဂ်) ကိစ္စအလို့ငှါ တစ်ပါးသော ပြုဖွယ်မရှိတော့ပြီ”ဟု သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်ကိုလည်း မပူပန် မဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ကိုလည်း ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကိုလည်း အဖန်ဖန် အားမထုတ်၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မပူပန် မဆင်းရဲစေသည်ဖြစ်၍ သူတစ်ပါးကို ပူပန်ဆင်းရဲစေခြင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကိုလည်း အဖန်ဖန် အားမထုတ်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိကိုယ်ကိုလည်း မပူပန်မဆင်းရဲစေတတ်၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း မပူပန်မဆင်းရဲစေတတ်၊ မျက်မှောက် ပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌ တဏှာမရှိသည် ဖြစ်၍ ကိလေသာငြိမ်းအေးသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာကို ခံစားလျက်မြင့်မြတ်သော ကိုယ်ဖြင့် နေ၏ ။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၈၆</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရာဂရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်သနည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရာဂကိုမပယ်အပ်သေး၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို ရာဂရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒေါသရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်သနည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒေါသကို မပယ်အပ်သေး၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို ဒေါသရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မောဟရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်သနည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မောဟကို မပယ်အပ်သေး၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မောဟရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မာနရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်သနည်း၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မာနကို မပယ်အပ်သေး၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မာနရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၈၇</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ငြိမ်းအေးကြောင်း (စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်) ကို ရသည်ဖြစ်၍ အဓိပညာဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကို ရသူမဟုတ်သနည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရုပ်လျှင် အာရုံရှိကုန်သော သမာပတ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ရုပ်မဟုတ်သော တရားလျှင်အာရုံရှိကုန်သော သမာပတ်တို့ကိုလည်းကောင်း ရခြင်းရှိ၏၊ လောကုတ္တရာမဂ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ရခြင်းမရှိ၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ငြိမ်းအေးကြောင်း (စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်) ကို ရသည်ဖြစ်၍ အဓိပညာဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကို ရသူမဟုတ်။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဓိပညာဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကို ရသည်ဖြစ်၍ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ငြိမ်းအေးကြောင်း (စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်) ကို ရသူမဟုတ်သနည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကုတ္တရာမဂ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဖိုလ်ကိုလည်းကောင်းရခြင်းရှိ၏၊ ရုပ်လျှင် အာရုံရှိကုန်သော သမာပတ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ရုပ်မဟုတ်သော တရားလျှင်အာရုံရှိ ကုန်သော သမာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကိုလည်းကောင်းရခြင်းမရှိ၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဓိပညာဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကိုရသည်ဖြစ်၍ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ငြိမ်းအေးကြောင်း (စတုတ္တဈာန်သမာပတ်) ကို ရသူမဟုတ်။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ငြိမ်းအေးကြောင်း (စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်) ကိုရသည်ဖြစ်၍ အဓိပညာဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကို ရသနည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရုပ်လျှင်အာရုံရှိကုန်သော သမာပတ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ရုပ်မဟုတ်သောတရားလျှင်အာရုံရှိကုန်သော သမာပတ်တို့ကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လောကုတ္တရာမဂ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ငြိမ်းအေးကြောင်း (စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်) ကို ရသည်လည်း ဖြစ်၍ အဓိပညာဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကိုရသည်လည်း ဖြစ်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ငြိမ်းအေးကြောင်း (စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်) ကိုမရသည်ဖြစ်၍ အဓိပညာဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကို မရသနည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရုပ်လျှင်အာရုံရှိကုန်သော သမာပတ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ရုပ်မဟုတ်သော တရားလျှင်အာရုံရှိကုန်သော သမာပတ်တို့ကိုလည်းကောင်း မရ။ လောကုတ္တရာမဂ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း မရ၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ငြိမ်းအေး ကြောင်း (စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်) ကို မရသည်ဖြစ်၍ အဓိပညာဟု ဆိုအပ်သော ခန္ဓာတရားတို့၌ ရှုသော ဝိပဿနာကိုလည်း မရ။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၈၈</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝဋ်တည်းဟူသော ရေအလျဉ်သို့ အစဉ်လိုက်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမတရားတို့ကိုလည်း မှီဝဲ၏၊ မကောင်းမှုကိုလည်း ပြု၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ဝဋ်တည်းဟူသော ရေအလျဉ်သို့ အစဉ်လိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝဋ်တည်းဟူသော ရေအလျဉ်မှ ဆန်တက်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမတရားတို့ကိုလည်း မမှီဝဲ၊ မကောင်းမှုကိုလည်း မပြု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ဆင်းရဲခြင်း, နှလုံးမသာယာခြင်းနှင့်တကွ မျက်ရည်ပြည့်သော မျက်နှာဖြင့် ငိုကြွေးလျက် ပြည့်စုံသောထက်ဝန်းကျင် စင်ကြယ်သော မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ဝဋ်တည်းဟူသောရေအလျဉ်မှ ဆန်တက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တည်တံ့သော သဘောရှိသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေဖြစ်၏၊ ထိုရူပဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလေ့ရှိ၏၊ ထိုရူပဘုံမှ ကာမဘုံသို့ မပြန်လည်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို တည်တံ့သော သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တဏှာရေအလျဉ်ကို ကူးမြောက်သည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသောကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်လျက် မကောင်းမှုကို အပပြု ပြီး၍ အရဟတ္တဖိုလ်ဟူသော ကြည်းကုန်းထက်၌ တည်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အာသဝေါကင်းသော ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) စိတ်နှင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) ပညာကို ယခုဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် မျက်မှောက်ပြုလျက် ရောက်၍နေ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို တဏှာအလျဉ်ကို ကူးမြောက်သည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့ရောက်သည် ဖြစ်၍ မကောင်းမှုကို အပပြု ပြီး၍ အရဟတ္တဖိုလ်ဟူသော ကြည်းကုန်းထက်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ် ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၈၉</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြားအမြင်နည်းသည်ဖြစ်၍ အကြားအမြင်နှင့် မပြည့်စုံသနည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်အား အနည်းငယ်သော သုတ္တ, ဂေယျ,ဝေယျာကရဏ, ဂါထာ, ဥဒါန, ဣတိဝုတ္တက, ဇာတက, အဗ္ဘုတဓမ္မ, ဝေဒလ္လဟူသော အကြားအမြင်သည် ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အနည်းငယ်သော ထိုအကြားအမြင်၏အနက်ကို မသိဘဲ၊ ပါဠိကိုမသိဘဲ (လောကုတ္တရာ) တရားအားလျော်သော အကျင့်ကို မကျင့်၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြားအမြင်နည်းသည်ဖြစ်၍ အကြားအမြင်နှင့် မပြည့်စုံ။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြားအမြင် နည်းသည်ဖြစ်၍ အကြားအမြင်နှင့် ပြည့်စုံ သနည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်အား အနည်းငယ်သော သုတ္တ, ဂေယျ, ဝေယျာကရဏ, ဂါထာ, ဥဒါန, ဣတိဝုတ္တက, ဇာတက, အဗ္ဘုတဓမ္မ, ဝေဒလ္လဟူသော အကြား အမြင်သည် ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်အနည်းငယ်သော ထိုအကြားအမြင်၏ အနက်ကို သိလျက်၊ ပါဠိကို သိလျက် (လောကုတ္တရာ) တရားအားလျော်သော အကျင့်ကို ကျင့်၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြားအမြင် နည်းသည်ဖြစ်၍ အကြားအမြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် မည်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြားအမြင်များသည် ဖြစ်၍ အကြားအမြင်နှင့် မပြည့်စုံသနည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်အား များစွာသော သုတ္တ, ဂေယျ, ဝေယျာကရဏ, ဂါထာ, ဥဒါန, ဣတိဝုတ္တက, ဇာတက, အဗ္ဘုတဓမ္မ, ဝေဒလ္လဟူသော အကြားအမြင်သည် ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်များစွာသော ထိုအကြားအမြင်၏ အနက်ကို မသိဘဲ၊ ပါဠိကို မသိဘဲ (လောကုတ္တရာ) တရားအားလျော်သော အကျင့်ကို မကျင့်၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြားအမြင် များသည်ဖြစ်၍ အကြားအမြင်နှင့် မပြည့်စုံ။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြားအမြင်များသည် ဖြစ်၍ အကြားအမြင်နှင့် ပြည့်စုံသနည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်အား များစွာသော သုတ္တ, ဂေယျ, ဝေယျာကရဏ, ဂါထာ, ဥါဒါန, ဣတိဝုတ္တက, ဇာတက, အဗ္ဘုတဓမ္မ, ဝေဒလ္လဟူသော အကြားအမြင်သည် ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်များစွာသော ထိုအကြားအမြင်၏ အနက်ကို သိလျက်၊ ပါဠိကို သိလျက် (လောကုတ္တရာ) တရားအားလျော်သော အကျင့်ကို ကျင့်၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြားအမြင်များသည်ဖြစ်၍ အကြားအမြင်နှင့်ပြည့်စုံ၏။ (၄)</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၉၀</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မတုန်မလှုပ်သော ရဟန်းမည်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် သောတာပန်ဖြစ်၏၊ ဖရိုဖရဲကျခြင်း သဘောမရှိ၊ ကိန်းသေ မြဲ၏၊ အထက်မဂ်သုံးခုလျှင် လဲလျောင်းရာ ရှိ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မတုန်မလှုပ်သော ရဟန်းဟူ၍ဆိုအပ်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပဒုမ္မာကြာနှင့် တူသော ရဟန်းမည်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် ရာဂ ဒေါသ မောဟတို့၏ ခေါင်းပါးခြင်း ကြောင့်သကဒါဂါမ်ဖြစ်၏၊ တစ်ကြိမ်သာလျှင် ဤလူ့ပြည်သို့ လာလတ်၍ ဆင်းရဲ၏အဆုံးကို ပြု၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုပဒုမ္မာကြာနှင့်တူသော ရဟန်းဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပုဏ္ဍရိက်ကြာနှင့် တူသော ရဟန်းမည်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့ သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ် ငါးပါးတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် ဥပပါတ် ပဋိသန္ဓေဖြစ်၏၊ ထိုသုဒ္ဓါဝါသဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလေ့ရှိ၏၊ ထိုရူပဘုံမှ ပြန်လည်ခြင်းသဘော မရှိ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ပုဏ္ဍရိက်ကြာနှင့်တူသော ရဟန်းဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန်းတို့၌ အလွန်သိမ်မွေ့သော ရဟန်းမည်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အာသဝေါကင်းသော ကိလေသာမှလွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) စိတ်နှင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) ပညာကို ယခုဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် မျက်မှောက်ပြုလျက် ရောက်၍ နေ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို ရဟန်းတို့၌ အလွန်သိမ်မွေ့သော ရဟန်းဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄)</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနိဒ္ဒေသ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">* ၁၆၉ပိုဒ်ရှိ ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်အကျယ်ကို ၁၆၈အပိုဒ်အတိုင်း ချဲ့လေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-ပဉ္စကပုဂ္ဂလပညတ်</h3> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၉၁</b>။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင် အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အာပတ်လည်း သင့်၏၊ နှလုံးမသာယာခြင်းလည်း ဖြစ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဖြစ်ပေါ်လာကုန်သော ယုတ်ညံ့ကုန်သော ထိုအကုသိုလ်တရားတို့သည် အကြင် ကိလေသာမှလွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) စိတ်နှင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) ပညာ၌ အကြွင်းမဲ့ ချုပ်ကုန်၏၊ ထို (အရဟတ္တဖိုလ်) စိတ်နှင့် (အရဟတ္တဖိုလ်) ပညာကိုလည်းဟုတ်တိုင်း မှန်စွာမသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို ဤသို့ ဆိုရာ၏- “အသျှင်အား အာပတ်ကို လွန်ကျူးခြင်းကြောင့် ဖြစ်ကုန်သော အာသဝေါတရား တို့သည် ရှိကုန်၏၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကြောင့် ဖြစ်ကုန်သော အာသဝေါတရားတို့သည် တိုးပွါးကုန်၏၊ တောင်းပန်ပါ၏၊ အသျှင်သည် အာပတ်သင့်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ကုန်သော အာသဝေါ တရားတို့ကို ပယ်စွန့်၍ နှလုံးမသာယာခြင်းကြောင့် ဖြစ်ကုန်သော အာသဝေါတရားတို့ကို ပယ်ဖျောက်ပြီးလျှင် ဝိပဿနာစိတ်, ဝိပဿနာဉာဏ်ကိုလည်း ပွါးများပါလော့၊ ဤသို့ ပွါးများသည်ရှိသော် အသျှင်သည်ငါးယောက်မြောက်သော ဤ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် တူမျှသည် ဖြစ်လတ္တံ့”ဟု (ဆိုရာ၏)။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင် အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အာပတ်သင့်၏၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကား မဖြစ်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဖြစ်ပေါ်လာကုန်သော ယုတ်ညံ့ကုန်သော ထိုအကုသိုလ်တရားတို့သည် အကြင် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) စိတ်နှင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) ပညာ၌ အကြွင်းမဲ့ ချုပ်ကုန်၏၊ ထို (အရဟတ္တဖိုလ်) စိတ်နှင့် (အရဟတ္တဖိုလ်) ပညာကိုလည်း ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာမသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို ဤသို့ ဆိုရာ၏- “အသျှင်အား အာပတ်ကို လွန်ကျူးခြင်းကြောင့် ဖြစ်ကုန်သော အာသဝေါတရားတို့သည် ရှိကုန်၏၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကြောင့် ဖြစ်ကုန်သော အာသဝေါတရားတို့သည်မတိုးပွါး ကုန်၊ တောင်းပန်ပါ၏၊ အသျှင်သည် အာပတ်သင့်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ကုန်သောအာသဝေါတရားတို့ကို ပယ်စွန့်၍ ဝိပဿနာစိတ်, ဝိပဿနာပညာကိုလည်း ပွါးများပါလော့၊ ဤသို့ပွါးများသည်ရှိသော် အသျှင်သည် ငါးယောက်မြောက်သော ဤ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် တူမျှသည်ဖြစ်လတ္တံ့”ဟု (ဆိုရာ၏)။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင် အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အာပတ်မသင့်၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကား ဖြစ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားဖြစ်ပေါ်လာကုန်သော ယုတ်ညံ့ကုန်သော ထိုအကုသိုလ်တရားတို့သည် အကြင် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) စိတ်နှင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) ပညာ၌ အကြွင်းမဲ့ချုပ်ကုန်၏၊ ထို (အရဟတ္တဖိုလ်) စိတ်နှင့် (အရဟတ္တဖိုလ်) ပညာကိုလည်းဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ မသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို ဤသို့ ဆိုရာ၏- “အသျှင်အား အာပတ်ကို လွန်ကျူးခြင်းကြောင့် ဖြစ်ကုန်သော အာသဝေါတရားတို့သည် မရှိကုန်၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကြောင့် ဖြစ်ကုန်သော အာသဝေါတရားတို့သည် တိုးပွါးကုန်၏၊ တောင်းပန်ပါ၏၊ အသျှင်သည် နှလုံးမသာယာခြင်းကြောင့်ဖြစ်ကုန်သော အာသဝေါတရားတို့ကို ပယ်ဖျောက်ပြီးလျှင် ဝိပဿနာစိတ်, ဝိပဿနာပညာကိုလည်း ပွါးများပါလော့၊ ဤသို့ ပွါးများသည်ရှိသော် အသျှင်သည် ငါးယောက်မြောက်သော ဤ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် တူမျှသည်ဖြစ်လတ္တံ့”ဟု (ဆိုရာ၏)။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင် အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အာပတ်မသင့်၊ နှလုံးမသာယာခြင်းလည်း မဖြစ်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ် အားဖြစ်ပေါ်လာကုန်သော ယုတ်ညံ့ကုန်သော ထိုအကုသိုလ်တရားတို့သည် အကြင် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) စိတ်နှင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) ပညာ၌ အကြွင်းမဲ့ ချုပ်ကုန်၏၊ ထို (အရဟတ္တဖိုလ်) စိတ်နှင့် (အရဟတ္တဖိုလ်) ပညာကိုလည်းဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ့မသိ၊</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ် ကို ဤသို့ ဆိုရာ၏-"အသျှင်အား အာပတ်ကို လွန်ကျူးခြင်းကြောင့် ဖြစ်ကုန်သောအာသဝေါတရား တို့သည် မရှိကုန်၊ နှလုံးမသာယာခြင်း ကြောင့်ဖြစ်ကုန်သော အာသဝေါတရားတို့သည်မတိုးပွါးကုန်၊ တောင်းပန်ပါ၏၊ အသျှင်သည် ဝိပဿနာစိတ်, ဝိပဿနာပညာကိုလည်း ပွါးများပါလော့၊ ဤသို့ ပွါးများသည်ရှိသော် အသျှင်သည် ငါးယောက်မြောက်သော ဤ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် တူမျှသည်ဖြစ်လတ္တံ့”ဟု (ဆိုရာ၏)။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">ဤပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့သည် ငါးယောက်မြောက်သော (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်က ဤသို့ ဆုံးမအပ်ကုန်သည်ရှိသော် ဤသို့ ကံမြစ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော် အစဉ်သဖြင့် အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းသို့ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၉၂</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေးပြီးမှ မထီမဲ့မြင် ပြုဘိသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သင်္ကန်း, ဆွမ်း, ကျောင်း, အိပ်ရာ နေရာ, သူနာတို့၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးအသုံးအဆောင်ကို အခြားပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးအား ပေး၏၊ ထိုပေးတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား “ငါသည် ပေးရ၏၊ ဤသူသည် ခံယူ၏”ဟု အကြံဖြစ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို ပေးပြီးမှ မထီမဲ့မြင် ပြု၏၊ ဤသို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည်ပေးပြီးမှ မထီမဲ့မြင် ပြုသည် မည်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံသဖြင့် မထီမဲ့မြင် ပြုဘိသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် နှစ်နှစ် သုံးနှစ်တို့ပတ်လုံး အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် အတူတကွ နေ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို ပေါင်းသင်းဆက်ဆံသဖြင့် မထီမဲ့မြင် ပြု၏၊ ဤသို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံသဖြင့် မထီမဲ့မြင်ပြုသည် မည်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် လက်ဦးစကား၌ အကြောင်းရင်းထားသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့ သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သူတစ်ပါး၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုလည်းကောင်း၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးမဲ့ကို လည်းကောင်း ပြောဆိုသည်ရှိသော် လျင်စွာသာလျှင် ယုံကြည်၏၊ ဤသို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် လက်ဦးစကား၌ အကြောင်းရင်းထား၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် လျှပ်ပေါ်ဘိသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် နည်းသော ယုံကြည်ခြင်း ရှိ၏၊ နည်းသော ဆည်းကပ်ခြင်း ရှိ၏၊ နည်းသော ချစ်ခင်ခြင်း ရှိ၏၊ နည်းသော ကြည်ညိုခြင်း ရှိ၏၊ ဤသို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် လျှပ်ပေါ်သည် မည်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုင်းအ, မိုက်မဲသည် ဖြစ်ဘိသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တရားတို့ကို မသိ၊ အပြစ်ရှိ, အပြစ်မဲ့တရားတို့ကို မသိ၊ အယုတ်, အမြတ်ဖြစ်သော တရားတို့ကို မသိ၊ အမည်း, အဖြူဟူသော အဖို့ရှိသော တရားတို့ကို မသိ၊ ဤသို့လျှင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုင်းအမိုက်မဲသည် ဖြစ်သည် မည်၏။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၉၃</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ စစ်သူရဲကောင်းနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ငါးမျိုးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ သူရဲကောင်းငါးမျိုးတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤလောက၌ အချို့သော သူရဲကောင်းသည် (ဆင်တပ်, မြင်းတပ်စသည်တို့ကြောင့် တက်လာသော) မြူမှုန့်ထုကို မြင်၍ ဆုတ်နစ်၏၊ ထိုမှ ဤမှ ဆုတ်နစ်၏၊ မရပ်တည်နိုင်၊ စစ်မြေပြင်သို့ သက်ဆင်းရန် မတတ်နိုင်၊ ဤလောက၌ ဤသို့သဘောရှိသော အချို့သောသူရဲကောင်းသည်လည်း ရှိ၏၊ ဤသည်ကား လောက၌ ထင်ရှားရှိသော ပဌမ သူရဲကောင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နောက်တစ်မျိုးကား ဤလောက၌ အချို့သော သူရဲကောင်းသည် (ဆင်တပ်, မြင်းတပ်စသည်တို့ကြောင့် တက်လာသော) မြူမှုန့်ထုကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ သို့သော်လည်း အလံဖျားကို မြင်ရမူကား ဆုတ်နစ်၏၊ ထိုမှဤမှ ဆုတ်နစ်၏၊ မရပ်တည်နိုင်၊ စစ်မြေပြင်သို့ သက်ဆင်းရန် မတတ်နိုင်၊ ဤလောက၌ ဤသို့ သဘောရှိသော အချို့သော သူရဲကောင်းသည်လည်း ရှိ၏၊ ဤသည်ကား လောက၌ ထင်ရှားရှိသော ဒုတိယ သူရဲကောင်းတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">နောက်တစ်မျိုးကား ဤလောက၌ အချို့သော သူရဲကောင်းသည် (ဆင်တပ်, မြင်းတပ် စသည်တို့ကြောင့် တက်လာသော) မြူမှုန့်ထုကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ အလံဖျားကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ သို့သော်လည်း (ဆင် မြင်း ရထား ဗိုလ်ခြေတို့၏) ကျယ်လောင်မြောက်မြားသော အသံကိုသာ ကြားရမူကား ဆုတ်နစ်၏၊ ထိုမှဤမှ ဆုတ်နစ်၏၊ မရပ်တည်နိုင်၊ စစ်မြေ ပြင်သို့သက်ဆင်းရန် မတတ်နိုင်၊ ဤလောက၌ ဤသို့ သဘောရှိသော အချို့သော သူရဲကောင်းသည်လည်း ရှိ၏၊ ဤသည်ကား လောက၌ ထင်ရှားရှိသော တတိယ သူရဲကောင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နောက်တစ်မျိုးကား ဤလောက၌ အချို့သော သူရဲကောင်းသည် (ဆင်တပ်, မြင်းတပ်စသည်တို့ ကြောင့်တက်လာသော) မြူမှုန့်ထုကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ အလံဖျားကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ ကြံ့ခံ နိုင်သေး၏၊ (ဆင် မြင်း ရထား ဗိုလ်ခြေတို့၏) ကျယ်လောင်မြောက်မြားသော အသံကို (ကြားရသော်လည်း) ကြံ့ ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ သို့သော်လည်း ပုတ်ခတ်ထိုးပစ်ခြင်းကြောင့် ပင်ပန်း၏၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ဤလောက၌ ဤသို့သဘောရှိသော အချို့သော သူရဲကောင်းသည်လည်းရှိ၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား လောက၌ ထင်ရှားရှိသော စတုတ္ထ သူရဲကောင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နောက်တစ်မျိုးကား ဤလောက၌ အချို့သော သူရဲကောင်းသည် (ဆင်တပ်, မြင်းတပ် စသည်တို့ ကြောင့်တက်လာသော) မြူမှုန့်ထုကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ ကြံ့ခံနိုင်၏၊ အလံဖျားကို (မြင်ရသော် လည်း) ကြံ့ ကြံ့ခံနိုင်၏၊ (ဆင်မြင်းရထားဗိုလ်ခြေတို့၏) ကျယ်လောင် မြောက်မြားသော အသံကို (ကြားရသော်လည်း) ကြံ့ ကြံ့ခံနိုင်၏၊ ပုတ်ခတ်ထိုးပစ်ခြင်းကို ကြံ့ ကြံ့ခံနိုင်၏၊ ထိုသူရဲကောင်းသည် စစ်မြေပြင်အရပ်ကို အောင်မြင်လျက် အောင်အပ်ပြီးသော စစ်မြေပြင်ရှိ၍ ထိုစစ်မြေဦးကိုပင်လျှင် စိုးအုပ်နေ၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော အချို့သော သူရဲကောင်းသည်လည်း လောက၌ ရှိ၏၊ ဤသည်ကား လောက၌ ထင်ရှားရှိသော ပဉ္စမ သူရဲကောင်းတည်း၊ ဤသူရဲကောင်းငါးမျိုးတို့သည် လောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၉၄</b>။ ဤအတူပင် သူရဲကောင်းတို့နှင့် တူကုန်သော ဤပုဂ္ဂိုလ်ငါးမျိုးတို့သည် ရဟန်းတို့၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ ငါးမျိုးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ရဟန်းသည် မြူမှုန့်ထုမျှကို မြင်၍ ဆုတ်နစ်၏၊ ထိုမှဤမှ ဆုတ်နစ်၏၊ မရပ်တည်နိုင်၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုဆောက်တည်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်၊ သိက္ခာအားနည်းမှုကို ထင်စွာပြု၍ သိက္ခာချပြီးလျှင် လူထွက်၏၊ ထိုရဟန်း၏ မြူမှုန့်ထုဟူသည် အဘယ်တို့နည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် “ဤမည်သောရွာနိဂုံး၌ မိန်းမကြီးသည်လည်းကောင်း၊ မိန်းမပျိုသည်လည်းကောင်း အလွန်အဆင်းလှ၏၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိ၏၊ စိတ်ကြည်လင်ဖွယ် ရှိ၏၊ လွန်ကဲသော အဆင်းသဏ္ဌာန်နှင့် ပြည့်စုံ၏”ဟူ၍ (သတင်း) ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုသတင်း မျှကို ကြား၍ ဆုတ်နစ်၏၊ ထိုမှဤမှ ဆုတ်နစ်၏၊ မရပ်တည်နိုင်၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ဆောက် တည်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်၊ သိက္ခာအားနည်းမှုကို ထင်စွာပြု၍ သိက္ခာချပြီးလျှင်လူထွက်၏၊ ဤသည်ကား ရဟန်း၏ မြူမှုန့်ထုပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုစစ်သူရဲကောင်းသည် မြူမှုန့်ထုမျှကို မြင်၍ ဆုတ်နစ်၏၊ ထိုမှဤမှ ဆုတ်နစ်၏၊ မရပ်တည်နိုင်၊ စစ်မြေပြင်သို့ သက်ဆင်းခြင်းငှါ မတတ်နိုင်သကဲ့သို့၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုစစ်သူရဲကောင်းနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ ဤသာနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသို့သဘောရှိ၏၊ ဤသည်ကား ရဟန်းတို့၌ ထင်ရှားရှိသော ပဌမ စစ်သူရဲကောင်းနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၉၅</b>။ နောက်တစ်မျိုးကား ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ရဟန်းသည် မြူမှုန့်ထုကို (မြင်ရသော်) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ သို့သော်လည်း အလံဖျားကို မြင်ရမူကား ဆုတ်နစ်၏၊ ထိုမှဤမှ ဆုတ်နစ်၏၊ မရပ်တည်နိုင်၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ဆောက်တည်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်၊ သိက္ခာအားနည်းမှုကို ထင်စွာပြု၍သိက္ခာချပြီးလျှင် လူထွက်၏၊ ထိုရဟန်း၏ အလံဖျားဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် “ဤမည်သောရွာ ဤမည်သောနိဂုံး၌ မိန်းမကြီးသည်လည်းကောင်း၊ မိန်းမပျိုသည်လည်း့ကောင်း အလွန်အဆင်းလှ၏၊</p> -- <p style="text-indent:2em">ရှုချင်ဖွယ် ရှိ၏၊ စိတ်ကြည်လင်ဖွယ် ရှိ၏၊ လွန်ကဲသောအဆင်းသဏ္ဌာန်နှင့် ပြည့်စုံ၏”ဟူ၍ သတင်းကိုမူကား မကြား၊ စင်စစ်သော်ကား အလွန်အဆင်းလှ၍ ရှုချင်ဖွယ်လည်းရှိ စိတ်ကြည်လင်ဖွယ်လည်း ရှိသဖြင့် လွန်ကဲသော အဆင်းသဏ္ဌာန်နှင့်ပြည့်စုံသော မိန်းမကြီးကိုလည်းကောင်း၊ မိန်းမပျိုကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင်ပင် တွေ့မြင်ရ၏၊ ထိုရဟန်းသည်ထိုမိန်းမကို တွေ့မြင်၍ ဆုတ်နစ်၏၊ ထိုမှဤမှ ဆုတ်နစ်၏၊ မရပ်တည်နိုင်၊ မြတ်သော အကျင့်ကိုဆောက်တည်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်၊ သိက္ခာအားနည်းမှုကို ထင်စွာပြု၍ သိက္ခာချပြီးလျှင် လူထွက်၏၊ ဤသည်ကား ထိုရဟန်း၏ အလံဖျားပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသူရဲကောင်းသည် မြူမှုန့်ထုကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ သို့သော်လည်း အလံဖျားကိုမြင်ရမူကား ဆုတ်နစ်၏၊ ထိုမှဤမှ ဆုတ်နစ်၏၊ မရပ်တည်နိုင်၊ စစ်မြေပြင်သို့ သက်ဆင်းခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သကဲ့သို့၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုသူရဲကောင်းနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသို့သဘောရှိ၏၊ ဤသည်ကား ရဟန်းတို့၌ ထင်ရှားရှိသော ဒုတိယသူရဲကောင်းနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၉၆</b>။ နောက်တစ်မျိုးကား ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ရဟန်းသည် မြူမှုန့်ထုကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ အလံဖျားကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ သို့သော်လည်း ကျယ်လောင်မြောက်မြားသော အသံကို ကြားရမူကား ဆုတ်နစ်၏၊ ထိုမှဤမှ ဆုတ်နစ်၏၊ မရပ်တည်နိုင်၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ဆောက်တည်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်၊ သိက္ခာအားနည်းမှုကို ထင်စွာပြု၍ သိက္ခာချပြီးလျှင် လူထွက်၏၊ ထိုရဟန်း၏ ကျယ်လောင် မြောက်မြားသော အသံဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ တောသို့ဖြစ်စေ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ဖြစ်စေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ဖြစ်စေ ကပ်ရောက်နေသော ရဟန်းထံသို့ မာတုဂါမသည် ချဉ်းကပ်လာ၍ ပြုံးလည်း ပြုံး၏၊ မြှောက့်ပင့်၍လည်း ပြောဆို၏၊ ပြင်းစွာလည်း ရယ်မော၏၊ ပြောင်လှောင်လည်း ပြောင်လှောင်၏၊ ထိုရဟန်းသည် မာတုဂါမက ပြုံးသည်ရှိသော် မြှောက်ပင့်၍ပြောဆိုသည်ရှိသော် ပြင်းစွာ ရယ်သည်ရှိသော် ပြောင်လှောင်သည်ရှိသော် ဆုတ်နစ်၏၊ ထိုမှဤမှ ဆုတ်နစ်၏၊ မရပ်တည်နိုင်၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်၊ သိက္ခာအားနည်းမှုကို ထင်စွာပြု၍ သိက္ခာချပြီးလျှင် လူထွက်၏၊ ဤသည်ကား ထိုရဟန်း၏ ကျယ်လောင်မြောက်မြားသောအသံပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသူရဲကောင်းသည် မြူမှုန့်ထုကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ အလံဖျားကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ သို့သော်လည်း ကျယ်လောင်မြောက်မြားသော အသံကို ကြားရမူကားဆုတ်နစ်၏၊ ထိုမှဤမှ ဆုတ်နစ်၏၊ မရပ်တည်နိုင်၊ စစ်မြေပြင်သို့ သက်ဆင်းခြင်းငှါ မတတ်နိုင်သကဲ့သို့၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုသူရဲကောင်းနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်ဤသို့သဘောရှိ၏၊ ဤသည်ကား ရဟန်းတို့၌ ထင်ရှားရှိသော တတိယ စစ်သူရဲကောင်းနှင့်တူသောပုဂ္ဂိုလ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၉၇</b>။ နောက်တစ်မျိုးကား ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ရဟန်းသည် မြူမှုန့်ထုကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ အလံဖျားကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ ကျယ်လောင်မြောက် မြားသော အသံကို (ကြားရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ သို့သော်လည်း ထိုးပစ်ပုတ်ခတ်သော်ကား ပင်ပန်း၏၊ ပျက်စီး၏၊ ထိုရဟန်း၏ ထိုးပစ်ပုတ်ခတ် ခံရမှုဟူသည် အဘယ်နည်းဤသာသနာတော်၌ တောသို့ဖြစ်စေ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ဖြစ်စေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ဖြစ်စေ ကပ်ရောက်နေသောရဟန်းထံသို့ မာတုဂါမသည် ချဉ်းကပ်၍ အနိုင်အထက်ပြုလျက် ထိုင်နေ၏၊ အနိုင်အထက်ပြုလျက် အိပ်၏၊ ဖိစီးလွှမ်းမိုး၏၊ မာတုဂါမက အနိုင်အထက်ပြု၍ ထိုင်နေအပ်သည်ရှိသော် အနိုင်အထက်ပြု၍ အိပ်နေအပ်သည်ရှိသော်, ဖိစီးလွှမ်းမိုးအပ်သည်ရှိသော် ထိုရဟန်းသည် သိက္ခာအားနည်းမှုကို ထင်စွာမပြုမူ၍ သိက္ခာမချဘဲ မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲ၏၊ ဤသည်ကား ထိုရဟန်း၏ ထိုးပစ်ပုတ်ခတ်ခံရခြင်းပင်တည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုသူရဲကောင်းသည် မြူမှုန့်ထုကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ အလံဖျားကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ ကျယ်လောင်မြောက်မြားသော အသံကို (ကြားရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သေး၏၊ သို့သော်လည်း ထိုးပစ်ပုတ်ခတ်ခံရသော်ကား ပင်ပန်းဖောက်ပြန်သကဲ့သို့၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုသူရဲကောင်းနှင့် တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသို့သဘောရှိ၏၊ ဤသည်ကား ရဟန်းတို့၌ ထင်ရှားရှိသော စတုတ္ထ သူရဲကောင်းနှင့် တူသောပုဂ္ဂိုလ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၉၈</b>။ နောက်တစ်မျိုးကား ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ရဟန်းသည် မြူမှုန့်ထုကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်၏၊ အလံဖျားကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်၏၊ ကျယ်လောင်မြောက်မြားသောအသံကို ကြားရသော်လည်း ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်၏၊ ထိုးပစ်ပုတ်ခတ်ခံရသော်လည်း ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်၏၊ ထိုရဟန်းသည် စစ်မြေပြင်ကို အောင်မြင်လျက် အောင်အပ်ပြီးသော စစ်မြေပြင်ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုစစ်မြေပြင်ဦး၌ပင်လျှင် လွှမ်းမိုး၍ နေ၏၊ ထိုရဟန်း၏ အောင်အပ်ပြီးသော စစ်မြေပြင်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ဤသာသနာတော်၌ တောသို့ဖြစ်စေ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ဖြစ်စေ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ဖြစ်စေ ကပ်ရောက်နေသောရဟန်းထံသို့ မာတုဂါမသည် ချဉ်းကပ်၍ အနိုင်အထက် ပြုလျက် ထိုင်နေ၏၊ အနိုင်အထက်ပြုလျက်အိပ်၏၊ ဖိစီးလွှမ်းမိုး၏၊ ထိုမာတုဂါမက အနိုင်အထက်ပြု၍ ထိုင်နေအပ်သည်ရှိသော်, အနိုင်အထက်ပြု၍ အိပ်နေအပ်သည်ရှိသော်, ဖိစီးလွှမ်းမိုးအပ်သည်ရှိသော် ဖြေ၍ လွှတ်စေလျက် အလိုရှိရာအရပ်သို့ ဖဲသွား၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုရဟန်းသည် တော, သစ်ပင်ရင်း, တောင်, ချောက်, တောင်ခေါင်း, သင်းချိုင်း, တောအုပ်, လွင်ပြင်, ကောက်ရိုးပုံဟူသော ဆိတ်ငြိမ်သော ကျောင်း (အိပ်ရာနေရာ) ကို မှီဝဲ၏၊ ထိုရဟန်းသည် တောသို့ကပ်၍လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ကပ်၍လည်းကောင်း၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်၍လည်းကောင်းထက်ဝယ်ဖွဲ့ခွေ ထိုင်နေပြီးလျှင် ကိုယ်ကို ဖြောင့်မတ်စွာ ထား၍ (ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့) ရှေးရှု သတိကို ဖြစ်စေလျက် ထိုင်နေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ဤဥပါဒါနက္ခန္ဓာ ငါးပါးဟူသော လောက၌ မက်မောခြင်း'အဘိဇ္ဈာ’ ကိုပယ်၍ မက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’ ကင်းသော စိတ်ဖြင့် နေ၏၊ မက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’ မှ စိတ်ကိုစင်ကြယ် စေ၏၊ ပျက်စီးစေလိုသော ‘ဒေါသ’ ကို ပယ်၍ မပျက်စီးစေလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၏ အစီးအပွါးကို လိုလားလျက် နေ၏၊ ပျက်စီးစေလိုသော ‘ဒေါသ’ မှ စိတ်ကိုစင်ကြယ်စေ၏၊ လေးလံထိုင်းမှိုင်းခြင်း ‘ထိနမိဒ္ဓ’ ကို ပယ်၍ လေးလံထိုင်းမှိုင်းခြင်း ‘ထိနမိဒ္ဒ’ မှကင်းသည်ဖြစ်၍ အောက်မေ့ ဆင်ခြင်လျက် အလင်းရောင်ကို မှတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ နေ၏၊ လေးလံထိုင်းမှိုင်းခြင်း ‘ထိနမိဒ္ဓ'မှ စိတ်ကို စင်ကြယ်စေ၏၊ ပျံ့လွင့်ခြင်း ‘ဥဒ္ဓစ္စ',နောင်တပူပန်ခြင်း ‘ကုက္ကုစ္စ'ကို ပယ်၍ အတွင်းသန္တာန်၌ ငြိမ်းအေး သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍မပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍ နေ၏၊ ပျံ့လွင့်ခြင်း ‘ဥဒ္ဓစ္စ', နောင်တပူပန်ခြင်း ‘ကုက္ကုစ္စ’ မှ စိတ်ကို စင်ကြယ်စေ၏၊ ယုံမှားခြင်း ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကို ပယ်၍ ယုံမှားခြင်း ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကို လွန်မြောက်သည်ဖြစ်၍ ကုသိုလ်တရားတို့၌ သို့လောသို့လော (တွေးတောခြင်း) မရှိသည်ဖြစ်၍ နေ၏၊ ယုံမှားခြင်း ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ မှ စိတ်ကိုစင်ကြယ်စေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုရဟန်းသည် စိတ်၏ ညစ်ညူးကြောင်းဖြစ်ကုန်သော၊ ပညာ၏ အားနည်းခြင်းကို ပြုတတ်ကုန် သောဤအပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ တရား ငါးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်၍ ကာမဂုဏ်တရားတို့မှ ကင်းဆိတ်၍ သာလျှင်အကုသိုလ်တရားတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် ကြံစည်ခြင်း ‘ဝိတက်’ နှင့်တကွ၊ သုံးသပ်ဆင်ခြင်ခြင်း'ဝိစာရ’ နှင့်တကွ ဖြစ်သော၊ (နီဝရဏ) ကင်းဆိတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော၊ နှစ်သိမ့်ခြင်း ‘ပီတိ', ချမ်းသာခြင်း'သုခ’ ရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏၊ ဝိတက်ဝိစာရငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ ဒုတိယဈာန်သို့။ပ။ တတိယဈာန်သို့။ပ။ စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုရဟန်းသည် ဤသို့စိတ်သည် တည်ကြည်လတ်သော်, စင်ကြယ်လတ်သော်, ဖြူစင်လတ်သော်, ညစ်ကြေးမရှိလတ်သော်, ညစ်ညူးခြင်းကင်းလတ်သော်, နူးညံ့လတ်သော်, ပြုခြင်းငှါ သင့်လျော်လတ်သော်, တည်တံ့လတ်သော်, မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်လတ်သော် အာသဝေါတရားတို့ကို ကုန်စေသော'အာသဝက္ခယ’ ဉာဏ်အလို့ငှါ စိတ်ကို ရှေးရှုညွတ်စေ၏၊</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုရဟန်းသည် “ဤကား ဆင်းရဲ”ဟု ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိ၏၊ “ဤကား ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ခြင်း၏ အကြောင်း”ဟု ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိ၏၊ “ဤကားဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်)”ဟု ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိ၏၊ “ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်”ဟု ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိ၏၊ “ဤသည်တို့ကား အာသဝေါတရားတို့”ဟု ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာသိ၏၊ “ဤကား အာသဝေါတရားတို့ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း၏ အကြောင်း”ဟု ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိ၏၊ “ဤကားအာသဝေါတရားတို့ချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်)”ဟု ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိ၏၊ “ဤကား အာသဝေါတရားတို့ ချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်”ဟု ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့သိသော ဤသို့မြင်သော (ထိုရဟန်း၏) စိတ်သည် ကာမာသဝမှလည်း လွတ်မြောက်၏၊ ဘဝါသဝမှလည်း လွတ်မြောက်၏၊ အဝိဇ္ဇာသဝမှလည်း လွတ်မြောက်၏၊ လွတ်မြောက်ပြီးလတ်သော်"လွတ်မြောက်လေပြီ”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်၏၊ “ပဋိသန္ဓေနေမှုကုန်ပြီ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးပြီးပြီ၊ မဂ် (ကိစ္စ) ကို ပြု ပြီးပြီ၊ ဤ (မဂ်) ကိစ္စအလို့ငှါ တစ်ပါးသော ပြုဖွယ်မရှိတော့ပြီ”ဟု သိ၏၊ ဤသည်ကား ထိုရဟန်း၏ အောင်အပ်ပြီးသော စစ်မြေပြင်၌ လွှမ်းမိုး၍ နေခြင်းပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသူရဲကောင်းသည် မြူမှုန့်ထုကို (မြင်ရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်၏၊ အလံဖျားကို (မြင်ရသော် လည်း) ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်၏၊ ကျယ်လောင်မြောက်မြားသောအသံတို့ကို (ကြားရသော်လည်း) ကြံ့ကြံ့ ခံနိုင်၏၊ ထိုးပစ်ပုတ်ခတ်ခြင်းကို ခံရသော်လည်း ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်၏၊ ထိုသူရဲကောင်းသည် ထိုစစ်မြေပြင်အရပ် ကိုလည်းလွှမ်းမိုးအောင်မြင်၍ အောင်အပ်ပြီးသော စစ်မြေပြင်ရှိလျက် ထိုစစ်မြေပြင်ဦး၌ပင်လျှင် လွှမ်းမိုး အုပ်ချုပ်၍နေသကဲ့သို့၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ထိုသူရဲကောင်းနှင့်တူ၏ဟူ၍ မှတ်အပ်၏၊ ဤသာသနာတော်၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤသို့ သဘောရှိ၏၊ ဤသည်ကား ရဟန်းတို့၌ ထင်ရှားရှိသော ပဉ္စမ စစ်သည် သူရဲကောင်းနှင့်တူသော ပုဂ္ဂိုလ်တည်း၊ စစ်သူရဲကောင်းနှင့် တူကုန်သော ဤပုဂ္ဂိုလ်ငါးမျိုးတို့သည် ရဟန်းတို့၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၁၉၉</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ဆောင် ရဟန်းငါးမျိုးဟူသည် အဘယ်နည်း၊ အကြင်ရဟန်းသည် အသိဉာဏ်နုံ့သည်၏အဖြစ်, တွေဝေသည်၏အဖြစ် တွေဝေသောကြောင့် ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏၊ အကြင်ရဟန်းသည် ယုတ်မာသော အလိုဆိုးရှိသည်ဖြစ်၍, ယုတ်မာသောအလိုဆိုး နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏၊ အကြင်ရဟန်းသည် ရူးသွပ်သောကြောင့် စိတ်ပျံ့လွင့်သောကြောင့် ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏၊ အကြင်ရဟန်းသည် မြတ်စွာဘုရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်တို့သည်လည်းကောင်း ချီးမွမ်းအပ်၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏၊ စင်စစ်သော်ကား အကြင်ရဟန်းသည် အလိုနည်းခြင်းကိုသာ မှီ၍ရောင့်ရဲခြင်းကိုသာ မှီ၍ ခေါင်းပါးခြင်းကိုသာ မှီ၍ ဤကောင်းသော အကျင့်၌ အလိုရှိသောအဖြစ်ကိုသာမှီ၍ ပိဏ္ဍပါတ် ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင် ဆောက်တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်ငါးမျိုးတို့တွင် အကြင်ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သော ရဟန်းသည် အလိုနည်းခြင်းကိုသာ မှီ၍ ရောင့်ရဲခြင်းကိုသာ မှီ၍ ခေါင်းပါးခြင်းကိုသာ မှီ၍ ဤကောင်းသောအကျင့်၌ အလိုရှိသောအဖြစ်ကိုသာ မှီ၍ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင် ဆောက်တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်ငါးမျိုးတို့တွင် မြတ်လည်း မြတ်၏၊ ချီးမွမ်းလည်း ချီးမွမ်းထိုက်၏၊ အကြီးအမှူးလည်း ဖြစ်၏၊ အလွန်လည်း မြတ်၏၊ အထူးသဖြင့်လည်းမြတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပမာသော်ကား နွားမမှ နို့ရည်၊ နို့ရည်မှ နို့ဓမ်း၊ နို့ဓမ်းမှ ဆီဦး၊ ဆီဦးမှ ထောပတ်၊ ထောပတ်မှ ထောပတ်ကြည်သည် ဖြစ်၏၊ ထိုနွားနို့အရသာ ငါးမျိုးတို့တွင် ထောပတ်ကြည်ကို အမြတ်ဆုံးဟူ၍ ဆိုအပ်သကဲ့သို့၊ ဤအတူ ဤပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သော ရဟန်းသည် အလိုနည်းခြင်းကိုသာ မှီ၍ ရောင့်ရဲခြင်းကိုသာ မှီ၍ ခေါင်းပါးခြင်းကိုသာ မှီ၍ ဤကောင်းသောအကျင့်၌ အလိုရှိသောအဖြစ်ကိုသာ မှီ၍ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏၊ ဤပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင် ဆောက်တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်ငါးမျိုးတို့တွင် ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်လည်း မြတ်၏၊ ချီးမွမ်းလည်း ချီးမွမ်းထိုက်၏၊ အကြီးအမှူးလည်းဖြစ်၏၊ အလွန်လည်း မြတ်၏၊ အထူးသဖြင့်လည်း မြတ်၏၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၀၀</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ ငါးမျိုးသော ခလုပစ္ဆာဘတ္တိကဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အဘယ်တို့နည်း။ပ။ ငါးမျိုးသော ဧကာသနိက်ဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ပ။ ငါးမျိုးသော ပံသုကူဓုတင်ဆောင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ပ။ ငါးမျိုးသော တိစီဝရိက်ဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ပ။ ငါးမျိုးသော အရညကင်ဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ပ။ ငါးမျိုးသော ရုက္ခမူဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ပ။ ငါးမျိုးသောအဗ္ဘောကာသိကဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ပ။ ငါးမျိုးသော နိသဇ်ဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ပ။ ငါးမျိုးသော ယထာသန္ထတိဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၀၁</b>။ ထိုမာတိကာပုဒ်၌ ငါးမျိုးသော သုသာန်ဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အဘယ်တို့နည်း၊ အကြင်ရဟန်းသည် အသိဉာဏ်နုံ့သည်၏အဖြစ်, တွေဝေသည်၏အဖြစ် တွေဝေသောကြောင့် သောသာနိကဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏၊ အကြင်ရဟန်းသည် ယုတ်မာသော အလိုဆိုးရှိသည်ဖြစ်၍ ယုတ်မာသောအလိုဆိုး နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ်၍ သောသာနိကဓုတင် ဆောက်တည်၏၊ အကြင်ရဟန်းသည် ရူးသွပ်သောကြောင့်, စိတ်ပျံ့လွင့်သောကြောင့် သောသာနိကဓုတင် ဆောက်တည်၏၊ အကြင်ရဟန်းသည် မြတ်စွာဘုရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်တို့သည်လည်းကောင်း ချီးမွမ်းအပ်၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ သောသာနိကဓုတင်ဆောက်တည်၏၊ စင်စစ်သော်ကား အကြင် ရဟန်းသည် အလိုနည်းခြင်း ကိုသာမှီ၍ ရောင့်ရဲခြင်းကိုသာ မှီ၍ ခေါင်းပါးခြင်းကိုသာ မှီ၍ ဤကောင်းသော အကျင့်၌ အလိုရှိသော အဖြစ်ကိုသာ မှီ၍ သောသာနိကဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏၊ ဤငါးမျိုးသော သောသာနိကဓုတင်ဆောင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင် ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်လည်း မြတ်၏၊ ချီးမွမ်းလည်း ချီးမွမ်းထိုက်၏၊ အကြီးအမှူးလည်းဖြစ်၏၊ အလွန်လည်း မြတ်၏၊ အထူးသဖြင့်လည်း မြတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပမာသော်ကား နွားမမှ နို့ရည်၊ နို့ရည်မှ နို့ဓမ်း၊ နို့ဓမ်းမှ ဆီဦး၊ ဆီဦးမှ ထောပတ်၊ ထောပတ်မှထောပတ်ကြည်သည် ဖြစ်၏၊ ထိုနွားနို့ အရသာငါးမျိုးတို့တွင် ထောပတ်ကြည်ကို အမြတ်ဆုံးဟူ၍ဆိုအပ်သကဲ့သို့၊ ဤအတူ အကြင် သောသာနိကဓုတင်ဆောက်တည်သော ရဟန်းသည် အလိုနည်းခြင်းကိုသာမှီ၍ ရောင့်ရဲခြင်းကိုသာ မှီ၍ ခေါင်းပါးခြင်းကိုသာ မှီ၍ ဤကောင်းသောအကျင့်၌ အလိုရှိသောအဖြစ်ကိုသာ မှီ၍ သောသာနိကဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏၊ ထိုသောသာနိကဓုတင်ဆောင် ပုဂ္ဂိုလ်ငါးမျိုးတို့တွင် ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်လည်း မြတ်၏၊ ချီးမွမ်းလည်း ချီးမွမ်းထိုက်၏၊ အကြီးအမှူးလည်း ဖြစ်၏၊ အလွန်လည်း မြတ်၏၊ အထူးသဖြင့်လည်း မြတ်၏၊ သောသာနိကဓုတင်ဆောက်တည်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စကနိဒ္ဒေသ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-ဆက္ကပုဂ္ဂလပညတ်</h3> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၀၂</b>။ ထိုမာတိကာစကားရပ်၌ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ ကိုယ်တိုင်သာလျှင် သစ္စာလေးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိ၏၊ ထိုတရားတို့၌လည်း အလုံးစုံသိခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ဗိုလ်တို့၌လည်း လေ့လာခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ထိုကိုယ်တိုင်ဖြစ်စေအပ်သော သဗ္ဗညုတဉာဏ်ဖြင့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို (အလုံးစုံသောတရားတို့ကို) ကိုယ်တိုင် မှန်စွာသိသော ‘သဗ္ဗညုတဘုရား’ဟု မှတ်အပ်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမာတိကာစကားရပ်၌ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ အလိုလို ကိုယ်တိုင်သာလျှင် သစ္စာလေးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိ၏၊ ထိုတရားတို့၌လည်း အလုံးစုံသိခြင်းသို့ မရောက်၊ ဗိုလ်တို့၌လည်း လေ့လာခြင်းသို့ မရောက်၊ ထိုပစ္စေကသမ္ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို ‘ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ’ဟု မှတ်အပ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမာတိကာစကားရပ်၌ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ အလိုလိုကိုယ်တိုင်သာလျှင် သစ္စာလေးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြု၏၊ သာဝကပါရမီသို့လည်း ရောက်၏၊ ထိုသာဝကပါရမီဉာဏ်ဖြင့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို ‘သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့’ဟု မှတ်အပ်ကုန်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမာတိကာစကားရပ်၌ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ အလိုလိုကိုယ်တိုင်သာလျှင် သစ္စာလေးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြု၏၊ သာဝကပါရမီသို့ မရောက်၊ ထိုဒုက္ခ၏အဆုံးကို ပြုခြင်းဖြင့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို (သာရိပုတြာ မောဂ္ဂလ္လာန်တို့မှ) ကြွင်းသော ‘ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့’ဟု မှတ်အပ်ကုန်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမာတိကာစကားရပ်၌ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ အလိုလိုကိုယ်တိုင်သာလျှင် သစ္စာလေးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို မပြု၊ ဤကာမဘုံသို့ မလာခြင်းကြောင့် အနာဂါမ်ဖြစ်၏၊ ထိုကာမဘုံသို့ မလာခြင်းဖြင့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို ‘အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်’ဟု မှတ်အပ်၏။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမာတိကာစကားရပ်၌ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ အလိုလိုကိုယ်တိုင်သာလျှင် သစ္စာလေးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို မပြု၊ ဤကာမဘုံသို့ လာ၏၊ ထိုကာမဘုံသို့လာခြင်းဖြင့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို ‘သောတာပန်, သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့’ဟု မှတ်အပ်ကုန်၏။ (၆)</p> <p style="text-align: center;">ဆက္ကနိဒ္ဒေသ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-သတ္တကပုဂ္ဂလပညတ်</h3> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၀၃</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကြိမ်နစ်မြုပ်သော် နစ်မြုပ်တော့သည်သာလျှင် ဖြစ်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် စင်စစ် မည်းညစ်ကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ဤသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကြိမ်နစ်မြုပ်သော် နစ်မြုပ်တော့သည်သာလျှင်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ နစ်မြုပ်ဘိသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်"ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ သဒ္ဓါမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဟိရီမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဩတ္တပ္ပမည်သော တရားသည်ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဝီရိယမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ပညာမည်သောတရားသည် ကောင်း၏”ဟု အယူရှိသည်ဖြစ်၍ ပေါ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုသဒ္ဓါမည်သော တရားသည် မတည်၊ မတိုးပွါး၊ ဆုတ်ယုတ်သည်သာတည်း၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုဟိရီမည်သော တရားသည်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုဩတ္တပ္ပမည်သော တရားသည်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုဝီရိယမည်သော တရားသည်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုပညာမည်သော တရားသည် မတည်၊ မတိုးပွါး၊ ဆုတ်ယုတ်သည်သာတည်း၊ ဤသို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ နစ်မြုပ်သည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ တည်ဘိသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ သဒ္ဓါမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဟိရီမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဩတ္တပ္ပမည်သော တရားသည်ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဝီရိယမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရား တို့၌ ပညာမည်သော တရားသည် ကောင်း၏”ဟု အယူရှိသည်ဖြစ်၍ ပေါ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ထိုသဒ္ဓါမည်သော တရားသည် မဆုတ်ယုတ်၊ မတိုးပွါး၊ တည်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုဟီရိမည်သောတရားသည်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုဩတ္တပ္ပမည်သော တရားသည်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုဝီရိယမည်သောတရားသည်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုပညာမည်သော တရားသည် မဆုတ်ယုတ်၊ မတိုးပွါး၊ တည်၏၊ ဤသို့လျှင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ တည်သည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ ရှုကြည့်ဘိသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်"ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ သဒ္ဓါမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဟိရီမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဩတ္တပ္ပမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဝီရိယမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘော တရားတို့၌ ပညာမည်သော တရားသည် ကောင်း၏”ဟု အယူရှိသည်ဖြစ်၍ ပေါ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သုံးပါးသော သံယောဇဉ် အနှောင်အဖွဲ့တို့၏ အကြွင်းမဲ့ကုန်ခြင်းကြောင့် အပါယ်သို့ကျခြင်းသဘောမရှိသော, ကိန်းသေမြဲသော အထက်မဂ်သုံးပါးလျှင် လားရာရှိသော သောတာပန်ဖြစ်၏၊ ဤသို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ ရှုကြည့်သည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ ကူးမြောက်ဘိသနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ် သည်"ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ သဒ္ဓါမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဟိရီမည်သောတရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဩတ္တပ္ပမည်သော တရားသည်ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဝီရိယမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ပညာမည်သော တရားသည် ကောင်း၏”ဟု အယူရှိသည်ဖြစ်၍ ပေါ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်သုံးပါးသော သံယောဇဉ်အနှောင်အဖွဲ့တို့၏ အကြွင်းမဲ့ကုန်ခြင်းကြောင့် ရာဂ ဒေါသ မောဟတို့၏ ခေါင်းပါးခြင်းကြောင့် တစ်ကြိမ်သာလျှင် ဤကာမဘုံသို့ လာလတ်၍ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုတတ်သော သကဒါဂါမ်ဖြစ်၏၊ ဤသို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ ကူးမြောက်သည် မည်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ ထောက်တည်ရာသို့ ရောက်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့ သောပုဂ္ဂိုလ်သည် “ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ သဒ္ဓါမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဟိရီမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဩတ္တပ္ပမည်သောတရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဝီရိယမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ပညာမည်သောတရားသည် ကောင်း၏”ဟု အယူရှိသည်ဖြစ်၍ ပေါ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ် ငါးပါးတို့၏ အကြွင်းမဲ့ကုန်ခြင်းကြောင့် သုဒ္ဓါဝါသ ဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေ၍ ထိုဘုံ၌သာလျှင် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုမည့် ထိုဘုံမှ ပြန်လည်ခြင်းသဘော မရှိသူ (အနာဂါမ်) ဖြစ်၏၊ ဤသို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ ထောက်တည်ရာသို့ ရောက်သည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ ကူးမြောက်ပြီးဖြစ်သနည်း၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးဖြစ်လျက် နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကြည်းကုန်းထက်၌ တည်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ကုသိုလ်သဘောတရား တို့၌ သဒ္ဓါမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဟိရီမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ် သဘောတရားတို့၌ ဩတ္တပ္ပမည်သောတရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ဝီရိယမည်သော တရားသည် ကောင်း၏၊ ကုသိုလ်သဘောတရားတို့၌ ပညာမည်သောတရားသည် ကောင်း၏”ဟု အယူရှိသည်ဖြစ်၍ ပေါ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် အာသဝေါကင်းသော လွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) စိတ်နှင့် လွတ်မြောက်သော (အရဟတ္တဖိုလ်) ပညာကို ယခုဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်မျက်မှောက်ပြုလျက် ရောက်၍နေ၏၊ ဤသို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ ကူးမြောက်ပြီးသည် မည်၏၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကမ်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသည် ဖြစ်၍နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကြည်းကုန်း၌ တည်သည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၀၄</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် နှစ်ပါးသော အဖို့ဖြင့် လွတ်မြောက်သနည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သမာပတ်ရှစ်ပါးတို့ကို နာမကာယဖြင့် တွေ့ထိ၍နေ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာဖြင့်လည်း မြင်၍ အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို နှစ်ပါးသောအဖို့ဖြင့် လွတ်မြောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၀၅</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပညာဖြင့် လွတ်မြောက်သနည်း။ပ။ ကာယသက္ခိမည်သနည်း။ ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တမည်သနည်း။ သဒ္ဓါဝိမုတ္တမည်သနည်း။ ဓမ္မာနုသာရီမည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၀၆</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် သဒ္ဓါနုသာရီ ပုဂ္ဂိုလ်မည်သနည်း၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သော အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓိန္ဒြေသည် လွန်ကဲ၏၊ သဒ္ဓါဦးဆောင်သောသဒ္ဓါပြဋ္ဌာန်း သော အရိယမဂ်ကို ပွါးများ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သဒ္ဓါနုသာရီပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ ခေါ်ဆိုအပ်၏၊ သောတာပတ္တိ ဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သဒ္ဓါနုသာရီပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သဒ္ဓါဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ် မည်၏။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တကနိဒ္ဒေသ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-အဋ္ဌကပုဂ္ဂလပညတ်</h3> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၀၇</b>။ ထိုမာတိကာ၌ မဂ်လေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသည့်ပုဂ္ဂိုလ်, ဖိုလ်လေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသည့်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၊ သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၊ သဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၊ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ် ဤလေးယောက်တို့သည် မဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်း၊ ဤလေးယောက်တို့သည် ဖလဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌကနိဒ္ဒေသ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၉-နဝကပုဂ္ဂလပညတ်</h3> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၀၈</b>။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ အလိုလို ကိုယ်တိုင်သာလျှင် သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ထိုးထွင်း၍သိ၏၊ ထိုတရားတို့၌လည်း အလုံးစုံသိခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ဗိုလ်တို့၌လည်း လေ့လာခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓမည်၏ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပစ္စေကသမ္ဗုဒ္ဓမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ မကြားဖူးကုန်သော တရားတို့၌ အလိုလို ကိုယ်တိုင်သာလျှင် သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ထိုးထွင်း၍သိ၏၊ ထိုတရားတို့၌ အလုံးစုံသိခြင်းသို့ မရောက်၊ ဗိုလ်တို့၌လည်း လေ့လာခြင်းသို့ မရောက်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ပစ္စေကသမ္ဗုဒ္ဓမည်၏ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးသော အဖို့တို့ဖြင့် လွတ်မြောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သမာပတ်ရှစ်ပါးတို့ကို နာမကာယဖြင့် တွေ့ထိ၍နေ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာဖြင့် သိမြင်၍အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို နှစ်ပါးသောအဖို့တို့ဖြင့် လွတ်မြောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပညာဖြင့် လွတ်မြောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်သမာပတ်ရှစ်ပါးတို့ကို နာမကာယဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာဖြင့်လည်း အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညာဖြင့် လွတ်မြောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကာယသက္ခီမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်သမာပတ်ရှစ်ပါးတို့ကို နာမကာယဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာဖြင့်လည်း သိမြင်၍ အချို့သော အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခန်းကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ကာယသက္ခီပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤသည်ကားဆင်းရဲတည်း”ဟု ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိ၏။ပ။ “ဤသည်ကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း”ဟု ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိ၏၊ မြတ်စွာဘုရားဟောတော်မူအပ်ကုန်သော သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပညာဖြင့် ကောင်းစွာ မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကောင်းစွာ ကျင့်အပ်ကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာဖြင့်လည်း သိမြင်၍ အချို့သော အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခမ်းကုန်၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သဒ္ဓါဝိမုတ္တမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် “ဤသည်ကား ဆင်းရဲတည်း”ဟု ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိ၏။ပ။ “ဤသည်ကား ဆင်းရဲ၏ချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ရောက်ကြောင်း အကျင့်တည်း”ဟု ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိ၏၊ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်ကုန်သောသစ္စာလေးပါး တရားတို့ကို ကောင်းစွာ မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကောင်းစွာ ကျင့်အပ်ကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားပညာဖြင့်လည်း သိမြင်၍ အချို့သော အာသဝေါတရားတို့သည် ကုန်ခမ်းကုန်၏၊ ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တပုဂ္ဂိုလ်အားအာသဝေါတရားတို့ ကုန်ခန်းသကဲ့သို့ သဒ္ဓါဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်အား ကုန်ခန်းခြင်းသည် မဖြစ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကိုသဒ္ဓါဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဓမ္မာနုသာရီမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သောအကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညိန္ဒြေသည် လွန်ကဲ၏၊ ပညာဖြင့် ဦးဆောင်သော ပညာပြဋ္ဌာန်းသော အရိယမဂ်ကိုပွါးများ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို ဓမ္မာနုသာရီပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုမျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သောပုဂ္ဂိူလ်သည် ဓမ္မာနုသာရီမည်၏၊ ဖိုလ်၌ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တမည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သဒ္ဓါနုသာရီမည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်နည်း၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သောအကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓိန္ဒြေသည် လွန်ကဲ၏၊ သဒ္ဓါဖြင့် ဦးဆောင်သော သဒ္ဓါပြဋ္ဌာန်းသော အရိယာမဂ်ကိုပွါးများ၏၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို သဒ္ဓါနုသာရီပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုမျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သဒ္ဓါနုသာရီမည်၏။ ဖိုလ်၌ တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်သဒ္ဓါဝိမုတ္တ မည်၏။</p> <p style="text-align: center;">နဝကနိဒ္ဒေသ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၀-ဒသကပုဂ္ဂလပညတ်</h3> <p style="text-indent:2em"><a href="./../mula/bi#para_03” name="para_03” target="_blank” title="ပါဠိတော်သို့"><b>၂၀၉</b>။ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့အား ဤကာမဘုံ၌ ပြီးဆုံးကုန်သနည်း၊ သတ္တက္ခတ္တုပရမပုဂ္ဂိုလ်၊ ကောလံကောလပုဂ္ဂိုလ်၊ ဧကဗီဇီပုဂ္ဂိုလ်၊ သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၊ ယခုဘဝ၌ပင် ရဟန္တာဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ် ငါးယောက်တို့အား ဤကာမဘုံ၌ ပြီးဆုံးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့အား ဤကာမဘုံ၌ (အတ္တဘောကို) စွန့်၍ ပြီးဆုံးကုန်သနည်း၊ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီပုဂ္ဂိုလ်၊ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီပုဂ္ဂိုလ်၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီပုဂ္ဂိုလ်၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီပုဂ္ဂိုလ်၊ ဥဒ္ဓံသောတ အကနိဋ္ဌဂါမီပုဂ္ဂိုလ်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့အား ဤကာမဘုံ၌ (အတ္တဘောကို) စွန့်၍ ပြီးဆုံးကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဤမျှသော စကားအစဉ်ဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို ပညတ်ခြင်း (သိစေခြင်း) သည် ဖြစ်သတည်း။ဒသကနိဒ္ဒေသ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော် မြန်မာပြန် ပြီး၏။</p> cvl9i99iiibkb1zrcq1lckwt5xezsvw 0 5644 19113 18452 2025-07-10T00:21:38Z Tejinda 173 19113 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်-ဒု</b> | previous = [[ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်]] | previous2 = | next = [[ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်-တ]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} <h3 style="text-align:center;">၂-ရူပကဏ္ဍ</h3> <h3 style="text-align:center;">ရုပ်ပိုင်း</h3> <p style="text-align: center;">(က) အကျဉ်းချုပ်ဟောကြားခြင်း ‘ဥဒ္ဒေသဝါရ'</p> <p style="text-align: center;">အဗျာကတတရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၃</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတမည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, (ကာမ, ရူပ, အရူပ,) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်ကုန်သော) ,ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော, အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော, (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံ၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ လည်း မဟုတ်ကုန်သော, ပြုကာမျှ ကိရိယာဖြစ်သော အကြင်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့သည်) မပြု ပြင်အပ်သော သဘာဝ ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိကုန်၏)။ ဤတရား တို့သည် အဗျာကတမည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">မာတိကာ</p> <p style="text-align: center;">အလုံးစုံသော ရုပ်အကျဉ်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၄</b>။ ထိုစကားရပ်၌ အလုံးစုံသော ရုပ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ မဟာ ဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ’ ရုပ်သည်လည်းကောင်း (ရှိကုန်၏)။ ဤကြီးကျယ်ထင်ရှား သော ‘မဟာဘုတ်’ နှင့်ဥပါဒါရုပ်ကို အလုံးစုံသော ရုပ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ရူပဝိဘတ္တိဥဒ္ဒေသ</h3> <h3>ဧကက</h3> <p style="text-align: center;"> အလုံးစုံသော ရုပ်သည် -</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ မမည် ‘န ဟေတု’ ၊<p/> <p style="text-indent:2em">အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ မရှိ ‘အဟေတုက’ ၊<p/> </p>အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ နှင့် မယှဉ် မရောနှော ‘ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တ’။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရားတို့နှင့် တကွ (အကြောင်းတရားတို့ကြောင့်) ဖြစ်၏ ‘သပစ္စယ’။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့သည်) ပေါင်း၍ ပြုပြင်စီမံအပ်၏ ‘သင်္ခတ’ ၊<p/> </p>ဆန့်ကျင်ဘက်အကြောင်းတို့ကြောင့် ဖောက်ပြန်တတ်၏ ‘ရူပ’ ၊<p/> </p>ဖြစ်တတ်ပျက်တတ်သော ‘လောက’ ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘လောကိယ’ ၊<p/> </p>(သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော အာသဝေါတရား (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ,မောဟ)တို့၏ အာရုံဖြစ်၏ ‘သာသဝ’ ၊<p/> </p>သံယောဇဉ်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) ဖြစ်၏ ‘သံယောဇနိယ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ'တို့၏ အာရုံဖြစ်၏ ‘ဂန္ထနိယ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေမှု ‘ဩဃ'တို့၏ အာရုံဖြစ်၏ ‘ဩဃနိယ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေမှု ‘ယောဂ'တို့၏ အာရုံဖြစ်၏ ‘ယောဂနိယ’ ၊<p/> </p>ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တို့ကို ပိတ်ပင်မှု ‘နီဝရဏ'တို့၏ အာရုံဖြစ်၏ ‘နီဝရဏိယ’ ၊<p/> </p>မမြဲသည်ကို မြဲ၏ဟု မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'တို့၏ အာရုံဖြစ်၏ ‘ပရာမဋ္ဌ’ ၊<p/> </p>ပြင်းစွာ စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်'တို့၏ အာရုံဖြစ်၏ (လောကီတရား) ‘ဥပါဒါနိယ’ ၊<p/> </p>ပူပန်စေမှု ‘ကိလေသာ'တို့၏ အာရုံဖြစ်၏ ‘သံကိလေသိက’ ၊<p/> </p>ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောကြားအပ် ‘အဗျာကတ’ ၊<p/> </p>အာရုံပြု ခြင်းမရှိ (အာရုံကို ယူနိုင်သော သဘောမရှိ) ‘အနာရမ္မဏ’ ၊<p/> </p>စိတ်၌ မယှဉ် ‘အစေတသိက’ ၊<p/> </p>စိတ်နှင့် မယှဉ် (မပေါင်းမစပ် မရောနှော) ‘စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ’ ၊<p/> </p>အကျိုး ‘ဝိပါက်’ လည်း မဟုတ်၊ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသည်လည်း မဟုတ် ‘နေဝ ဝိပါကန ဝိပါကဓမ္မဓမ္မ’ ၊<p/> </p>ပူပန်စေတတ်, နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ’ တရားတို့သည် မပူပန်စေအပ်, မနှိပ်စက်အပ်ကုန် သည်ဖြစ်၍ ပူပန်စေတတ်, နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက် တန်၏ (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ဘဲ ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်၏) ‘အသံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိက’ ၊<p/> </p>ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်လည်း တကွ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သည် မဟုတ် ‘န သဝိတက္ကသဝိစာရ’ ၊<p/> -- </p>ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ကား မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မျှသာရှိသည်လည်း မဟုတ် ‘န အဝိတက္က ဝိစာရ မတ္တ’ ၊<p/> </p>ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ လည်း မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ လည်း မရှိ ‘အဝိတက္က အဝိစာရ’ ၊<p/> </p>နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သည် မဟုတ် ‘န ပီတိသဟဂတ’ ၊<p/> </p>ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သည် မဟုတ် ‘န သုခသဟဂတ’ ၊<p/> </p>လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သည် မဟုတ် ‘န ဥပေက္ခာသဟဂတ’ ၊<p/> </p>သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ် ‘နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ ၊<p/> </p>သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ် သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ် သောဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ် ‘နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ ၊<p/> </p>ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်။ (ပဋိသန္ဓေကို ဖြစ်စေနိုင်သော သဘောလည်း မဟုတ်၊ စုတိကို ဖြစ်စေနိုင်သော သဘောလည်း မဟုတ်၊) နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ် ‘နေဝအာစယဂါမိ န အပစယဂါမိ’ ၊<p/> </p>သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်၊ အသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ် ‘နေဝ သေက္ခ နာသေက္ခ’ ၊<p/> </p>နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိ၏ ‘ပရိတ္တ’ ၊<p/> </p>ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်၏ (ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည် ကျက်စားရာ ဖြစ်၏) ‘ကာမာဝစရ’ ၊<p/> </p>ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ် (ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည် ကျက်စားရာ မဖြစ်) ‘န ရူပါဝစရ’ ၊<p/> </p>အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ် (အရူပတဏှာ၏ ကျင်လည် ကျက်စားရာ မဖြစ်) ‘န အရူပါဝစရ’ ၊<p/> </p>ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘ပရိယာပန္န’ ၊<p/> </p>ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးမဝင်သည် မဟုတ် ‘နောအပရိယာပန္န’ ၊<p/> </p>စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ ဖြစ်စေ၊ မိမိဖြစ်ခြင်း၏ အခြားမဲ့၌ ဖြစ်စေ အကျိုးပေး မမြဲ ‘အနိယတ’ ၊<p/> </p>ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ် ‘အနိယျာနိက’ ၊<p/> </p>ဖြစ်ဆဲ (ဖြစ်ပေါ်ဆဲ) ဖြစ်သော ရုပ်ကို အထူးသိမှု (စိတ်) ‘ဝိညာဏ်’ ခြောက်ပါးတို့သည် သိအပ်၏ ‘ဥပ္ပန္နံဆဟိ ဝိညာဏေဟိ ဝိညေယျံ’။ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲ ‘အနိစ္စ’ ၊<p/> </p>အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့မှု ‘ဇရာ’ သည် လွှမ်းမိုးနှိပ်စက်အပ်၏ ‘ဇရာဘိဘူတ’ ၊<p/> </p>ဤသို့ တစ်ဖို့ (တစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဧကက ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">နှစ်မျိုးနှစ်စားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း</h3> <h3>ဒုက</h3> <h4>ပကိဏ္ဏကဒုက်</h4>> <p style="text-indent:2em">နှစ်ဖို့ (နှစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်ခြင်း ‘ရူပသင်္ဂဟ'ကား -</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မှီ၍ သာဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ဥပါဒါရူပ’။ (၅၉၅-၆၄၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (ဥပါဒါရုပ် မှီသကဲ့သို့) မမှီမူ၍ ဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘နော ဥပါဒါရူပ’ (မဟာဘုတ် လေးပါး)။ (၆၄၆-၆၅၁)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်စွဲယူအပ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ဥပါဒိဏ္ဏရူပ’ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ဥပါဒါန်ဦးစီး လွှမ်းမိုး အပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးဖြစ်သော ကမ္မဇရုပ်)။ (၆၅၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်မစွဲယူအပ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘အနုပါဒိဏ္ဏရူပ’ (တိဇရုပ်)။ (၆၅၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူအပ်သည် ဖြစ်၍ လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အာရုံ လည်းဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယရူပ’ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်ဦးစီး သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ကမ္မဇရုပ်)။ (၆၅၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်ကုန်မူ၍ လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ရုပ် သည်ရှိ၏ ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယရူပ’ (တဏှာ,ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်ဦးစီးသည့် ကံ၏ အကျိုး ကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော စိတ္တဇရုပ်, ဥတုဇရုပ်, အာဟာရဇရုပ်)။ (၆၅၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်ခြင်း မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ်နှင့် တကွဖြစ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘သနိဒဿနရူပ’ (မြင်အပ် သောရူပါရုံ)။ (၆၅၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်ခြင်း မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ်နှင့် တကွမဖြစ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘အနိဒဿနရူပ’ (ရူပါရုံမှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၅၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိပါး (တိုက်ခိုက်) ခြင်း ထိပါး (တိုက်ခိုက်) တတ်သည်၏အဖြစ်နှင့် တကွဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘သပ္ပဋိဃရူပ’ (ဩဠာရိကရုပ်)။ (၆၅၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထိပါး (တိုက်ခိုက်) ခြင်း ထိပါး (တိုက်ခိုက်) တတ်သည်၏အဖြစ်နှင့် တကွမဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏့ ‘အပ္ပဋိဃရူပ’ (သုခုမရုပ်)။ (၆၅၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) (ဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရသော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ဣန္ဒြိယရူပ’။ (၆၆၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (ဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရသည် မဟုတ်သော (အစိုးမရသော) ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န ဣန္ဒြိယရူပ’။ (၆၆၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘မဟာဘူတရူပ’။ (၆၆၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘နမဟာဘူတရူပ’ (ဥပါဒါရုပ်) (၆၆၃)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) မိမိ၏ အလို ‘ဆန္ဒ’ ကို သိကြောင်း အမူအရာဖြစ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ဝိညတ္တိရူပ’။ (၆၆၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မိမိ၏ အလို ‘ဆန္ဒ’ ကို သိကြောင်း အမူအရာမဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န ဝိညတ္တိရူပ’။ (ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၆၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော) ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာနရူပ’။ (၆၆၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းမရှိသော (စိတ်ကြောင့် မဖြစ်သော) ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န စိတ္တသမုဋ္ဌာနရူပ’ (ကမ္မဇ, ဥတုဇ, အာဟာရဇရုပ်များ)။ (၆၆၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) စိတ်နှင့် တကွဖြစ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘စိတ္တသဟဘုရူပ’ (ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ခု)။ (၆၆၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) စိတ်နှင့် တကွဖြစ်သည်မဟုတ် (စိတ်နှင့် တကွမဖြစ်) သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န စိတ္တသဟဘု ရူပ’ (ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၆၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘စိတ္တာနုပရိဝတ္တိရူပ’ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် သောဝိညတ်ရုပ်နှစ်ခု)။ (၆၇၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်သည်မဟုတ် (စိတ်သို့အစဉ်မလိုက်) သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိရူပ’ (ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၇၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘အဇ္ဈတ္တိကရူပ’ (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၆၇၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ဗာဟိရရူပ’ (ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၇၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကြမ်းတမ်းသော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ဩဠာရိကရူပ’ (ဩဠာရိကရုပ် တစ်ဆယ့်နှစ်ခု)။ (၆၇၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမ်မွေ့သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘သုခုမရူပ’ (သုခုမရုပ်များ)။ (၆၇၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ဒူရေရူပ’ (သုခုမရုပ်များ)။ (၆၇၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘သန္တိကေရူပ’ (ဩဠာရိကရုပ်များ)။ (၆၇၇)</p> <h4>ဝတ္ထုဒုက်</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာတည်ရာ ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘စက္ခုသမ္ဖဿဿ ဝတ္ထု’ (စက္ခုပသာဒ)။ (၆၇၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘စက္ခုသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု’ (စက္ခုပသာဒမှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၇၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ၏။ပ။ မှတ်သား မှု ‘သညာ’ ၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ ၏။ပ။ မြင်သိစိတ်၏ မှီရာ တည်ရာ ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘စက္ခုဝိညာဏဿဝတ္ထု’ (စက္ခုပသာဒ)။ (၆၈၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်သိစိတ်၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘စက္ခုဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု’ (စက္ခုပသာဒမှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၈၁)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) ကြားသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏။ပ။ နံသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏။ပ။ လျက်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’။ပ။ ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏မှီရာတည်ရာ ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ကာယသမ္ဖဿဿ ဝတ္ထု’ (သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ,ကာယပသာဒရုပ်လေးခု)။ (၆၈၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု’ (ကာယပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၈၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ၏။ပ။ မှတ်သား မှု ‘သညာ’ ၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ ၏။ပ။ ထိသိစိတ်၏ မှီရာတည်ရာရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ကာယဝိညာဏဿ ဝတ္ထု’ (ကာယပသာဒရုပ်)။ (၆၈၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထိသိစိတ်၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု’ (ကာယပသာဒမှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၈၅)</p> <h4>အာရမ္မဏဒုက်</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံဖြစ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘စက္ခုသမ္ဖဿဿအာရမ္မဏ’ (ရူပါရုံ)။ (၆၈၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏ အာရုံမဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘စက္ခု သမ္ဖဿဿနာရမ္မဏ’ (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၈၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ ၏။ပ။ မြင်သိစိတ်၏ အာရုံ ဖြစ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘စက္ခုဝိညာဏဿ အာရမ္မဏ’ (ရူပါရုံ)။ (၆၈၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်သိစိတ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘စက္ခု့ဝိညာဏဿ နာရမ္မဏ’ (ရူပါရုံမှတစ်ပါး သောရုပ်များ)။ (၆၈၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကြားသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏။ပ။ နံသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏။ပ။ လျက်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏။ပ။ ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏အာရုံဖြစ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ကာယသမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏ’ (သဒ္ဒါရုံ, ဂန္ဓာရုံ, ရသာရုံ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၆၉၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ကာယ သမ္ဖဿဿနာရမ္မဏ’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၉၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ၏။ပ။ မှတ်သား မှု ‘သညာ’ ၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု့ (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ ၏။ပ။ ထိသိစိတ်၏ အာရုံဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ကာယဝိညာဏဿ အာရမ္မဏ’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၆၉၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထိသိစိတ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ကာယဝိညာဏဿ နာရမ္မဏ’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှတစ်ပါးသော ရုပ်များ။ (၆၉၃)</p> -- <h4>အာယတနဒုက်</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည်ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘စက္ခာယတန’ (စက္ခုပသာဒ)။ (၆၉၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န စက္ခာယတန’ (စက္ခုပသာဒမှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၉၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁-၂) ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည်ရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘သောတာယတန’ (သောတပသာဒ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁-၂) နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည်ရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘ဃာနယတန’ (ဃာနပသာဒ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁-၂) လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည်ရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘ဇိဝှါယတန’ (ဇိဝှါပသာဒ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည်ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ကာယာယတန’ (ကာယပသာဒ)။ (၆၉၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည်မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န ကာယာယတန’ (ကာယပသာဒ မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၆၉၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ရူပါယတန’ (ရူပါရုံ)။ (၆၉၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န ရူပါယတန’ (ရူပါရုံမှတစ်ပါး သောရုပ်များ)။ (၆၉၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘သဒ္ဒါယတန’ (သဒ္ဒါရုံ)။ပ။ နံသိစိတ်ဖြစ် ကြောင်းအနံ့ရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘ဂန္ဓာယတန’ (ဂန္ဓာရုံ)။ပ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘ရသာယတန’ (ရသာရုံ)။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၇၀၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၀၁)</p> <h4>ဓာတုဒုက်</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်မှုသဘာဝရုပ်သည်ရှိ၏ ‘စက္ခု့ဓာတု’ (မြင်တတ်သော သဘောရှိသော ‘စက္ခုပသာဒ'ရုပ်)။ (၇၀၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်မှုသဘာဝ မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န စက္ခုဓာတု’ (မြင်တတ်သော သဘောမရှိသော ‘စက္ခုပသာဒ’ မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၀၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကြားမှုသဘာဝရုပ်သည်ရှိ၏ ‘သောတဓာတု’ (ကြားတတ်သော သဘောရှိသော ‘သောတပသာဒ’ ရုပ်)။ပ။ နံမှုသဘာဝရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘ဃာနဓာတု’ (နံတတ်သော သဘောရှိသောဃာနပသာဒ’ ရုပ်)။ပ။ လျက်မှုသဘာဝရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘ဇိဝှါဓာတု’ (လျက်တတ်သောသဘောရှိသော ‘ဇိဝှါပသာဒ’ ရုပ်)။ပ။ ထိမှုသဘာဝရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘ကာယဓာတု’ (ထိခိုက် တတ်သောသဘောရှိသော ‘ကာယပသာဒ’ ရုပ်)။ (၇၀၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထိမှုသဘာဝမဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န ကာယဓာတု’ (ထိခိုက်တတ်သော သဘော မရှိ သော ‘ကာယပသာဒ’ မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၀၅)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) အဆင်းသဘာဝရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ရူပဓာတု’ (ရူပါရုံ)။ (၇၀၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အဆင်းသဘာဝမဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န ရူပဓာတု’ (ရူပါရုံမှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၀၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အသံသဘာဝရုပ်သည်ရှိ၏ ‘သဒ္ဒဓာတု’ (သဒ္ဒါရုံ)။ပ။ အနံ့သဘာဝရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘ဂန္ဓဓာတု’ (ဂန္ဓာရုံ)။ပ။ အရသာသဘာဝရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘ရသဓာတု’ (ရသာရုံ)။ပ။ အတွေ့သဘာဝ ရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၇၀၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အတွေ့သဘာဝ မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာဓာတု’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှတစ်ပါးသောရုပ်များ)။ (၇၀၉)</p> <h4>ဣန္ဒြိယဒုက်</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်ခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) မျက်စိအကြည်ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘စက္ခု့န္ဒြိယ’ (စက္ခုပသာဒ)။ (၇၁၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်ခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) မျက်စိအကြည်မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘န စက္ခုန္ဒြိယ’ (စက္ခုပသာဒမှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၁၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကြားခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) နားအကြည်ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘သောတိန္ဒြိယ’ (သောတ ပသာဒ)။ပ။ နံခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) နှာခေါင်းအကြည်ရုပ်သည် (ရှိ၏) ‘ဃာနိန္ဒြိယ’ (ဃာနပသာဒ)။ပ။ လျက်ခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) လျှာအကြည်ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ‘ဇိဝှိန္ဒြိယ’ (ဇိဝှါပသာဒ)။ပ။ ထိခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) ကိုယ်အကြည်ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ကာယိန္ဒြိယ’ (ကာယပသာဒ)။ (၇၁၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထိခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) ကိုယ်အကြည်မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န ကာယိန္ဒြိယ’ (ကာယပသာဒမှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၁၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ဣတ္ထိန္ဒြိယ’ (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်များ)။ (၇၁၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု မဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘န ဣတ္ထိန္ဒြိယ’ (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၁၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ပုရိသိန္ဒြိယ’ (ပုရိသဘာဝရုပ်)။ (၇၁၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘န ပုရိသိန္ဒြိယ’ (ပုရိသဘာဝရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၁၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အစိုးတရ စောင့်ရှောက်မှု ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ဇီဝိတိန္ဒြိယ’ (ဇီဝိတရုပ်)။ (၇၁၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အစိုးတရ စောင့်ရှောက်မှု မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘န ဇီဝိတိန္ဒြိယ’ (ဇီဝိတရုပ်မှတစ်ပါး သောရုပ်များ)။ (၇၁၉)</p> -- <h4>သုခုမရူပဒုက်</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှုရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ကာယဝိညတ္တိ’ (ကာယ ဝိညတ်ရုပ်)။ (၇၂၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘န ကာယ ဝိညတ္တိ ‘(ကာယဝိညတ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၂၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှုရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ဝစိဝိညတ္တိ’ (ဝစီဝိညတ်ရုပ်)။ (၇၂၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှုမဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘န ဝစီဝိညတ္တိ’ (ဝစီဝိညတ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၂၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘာဝ ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘အာကာသ ဓာတု’ (ပရိစ္ဆေဒရုပ်)။ (၇၂၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘာဝမဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘နအာကာသဓာတု’ (ပရိစ္ဆေဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၂၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဖွဲ့စည်းမှုသဘာဝ ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘အာပေါဓာတု’။ (၇၂၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဖွဲ့စည်းမှုသဘာဝ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘န အာပေါဓာတု’ (အာပေါဓာတ်မှ တစ်ပါးသောရုပ်များ)။ (၇၂၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ပေါ့ပါးမှု ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (၇၂၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ပေါ့ပါးမှု မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ရူပဿ န လဟုတာ’ (ရူပဿလဟုတာရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၂၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှုရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (၇၃၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှုမဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ရူပဿ န မုဒုတာ’ (ရူပဿ မုဒုတာရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၃၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (၇၃၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရှက်နိုင်မှု) မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ရူပဿ န ကမ္မညတာ’ (ရူပဿ ကမ္မညတာရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၃၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (၇၃၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ရူပဿ န ဥပစယ’ (ဥပစယရုပ်မှ့တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၃၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ရုပ်သည်ရှိ၏ ‘ရူပဿ သန္တတိ’။ (၇၃၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ရူပဿ န သန္တတိ’ (သန္တတိရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၃၇)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ယိုယွင်း ရင့်ရော်လျော့ပါးမှုဟူသော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ရူပဿ ဇရတာ’။ (၇၃၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ယိုယွင်း ရင့်ရော်လျော့ပါးမှု မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ရူပဿ န ဇရတာ’ (ဇရတာရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၃၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ချုပ်ပျက်၍) မမြဲမှု (ပျောက်ပျက်ချုပ်ဆုံးမှု)ဟူသော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ရူပဿအနိစ္စတာ’။ (၇၄၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ချုပ်ပျက်၍) မမြဲမှု (ပျောက်ပျက်ချုပ်ဆုံးမှု) မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ရူပဿ န အနိစ္စတာ’ (အနိစ္စတာရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၄၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာအာဟာရ ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’။ (၇၄၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာအာဟာရ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ ‘န ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ (အာဟာရရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၄၃)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ နှစ်ဖို့ (နှစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">သုံးမျိုးသုံးစားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း</h3> <h3>တိက</h3> <h4>ပကိဏ္ဏကတိက်</h4> <p style="text-indent:2em">သုံးဖို့ (သုံးစု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်ခြင်း ‘ရူပသင်္ဂဟ'ကား-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၅</b>။ (၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'၁ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်သာဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိကဥပါဒါရုပ်ဖြစ်သော ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၇၄၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ဗာဟိရဥပါဒါရုပ်ဖြစ်သော ဥပါဒါရုပ်များ)။ (၇၄၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မမှီတတ်သော ‘နောဥပါဒါ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (မဟာဘုတ်လေးပါး)။ (၇၄၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) သာ ဖြစ်၏။ (အတွင်းသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်၍ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သောကံ၏ အကျိုးတရားလည်းဖြစ်သော အဇ္ဈတ္တိကကမ္မဇပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၇၄၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ၊ ထိုရုပ်သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့်တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) လည်း ရှိ၏။ (အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်၍ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက် အပ်သောကံ၏ အကျိုးတရားလည်းဖြစ်သော ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ဗာဟိရကမ္မဇရုပ် များ)။ (၇၄၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ် (ကမ္မဇမဟုတ်သောရုပ်) လည်းရှိ၏ (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သော စိတ္တဇ,ဥတုဇ, အာဟာရဇရုပ်များ)။ (၇၄၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူအပ်သည့်ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံလည်းဖြစ်သော ရုပ် (ကိလေသာဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော ရုပ်) သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိကဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ ကမ္မဇပသာဒရုပ်)။ (၇၅၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့်တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သောကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူအပ် သည်ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်းဖြစ်သော ရုပ် (တဏှာကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ရုပ်) လည်း ရှိ၏ (ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ဗာဟိရဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ ကမ္မဇရုပ်များ)။ (၇၅၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်သည်ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သော ရုပ်ဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော ရုပ် (တဏှာကိလေသာတို့၏ စွဲလမ်း ရာဖြစ်သော ရုပ်) လည်းရှိ၏ (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သော ဗာဟိရအနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ စိတ္တဇ, ဥတုဇ, အာဟာရဇရုပ်များ)။ (၇၅၂)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုအတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မမြင်အပ်သော ပသာဒရုပ်များ)။ (၇၅၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သနိဒဿန’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မြင် အပ်သော ရူပါရုံ)။ (၇၅၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အပ သန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မမြင်အပ်သော, ရူပါရုံမှတစ်ပါးသော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်များ)။ (၇၅၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါး (တိုက် ခိုက်) တတ်သည်၏အဖြစ် ထိပါး (တိုက်ခိုက်) ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ’ ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော သပ္ပဋိဃပသာဒရုပ်)။ (၇၅၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ်ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ ထိပါး ခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ဩဠာရိကရုပ် ခုနစ်ပါး)။ (၇၅၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (ထိခိုက်၍ မရသောသုခုမရုပ်)။ (၇၅၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် (သက်ဆိုင်ရာ ကိစ္စ၌) အစိုးရသော ‘ဣန္ဒြိယ’ ရုပ်သာဖြစ်၏ (အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မိမိဆိုင်ရာ ကိစ္စ၌ အစိုးရသော,ဣန္ဒြေထိုက်သော ပသာဒရုပ်)။ (၇၅၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် (သက်ဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရသော ‘ဣန္ဒြိယ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မိမိဆိုင်ရာ ကိစ္စ၌ အစိုးရသော, ဘာဝရုပ်,ဇီဝတရုပ်)။ (၇၆၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) (သက်ဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရသည် မဟုတ် (အစိုးမရ) သော န ဣန္ဒြိယရုပ်လည်းရှိ၏ (ပသာဒရုပ်ငါးခု၊ ဘာဝရုပ်နှစ်ခု၊ ဇီဝိတရုပ်ဟူသော ဣန္ဒြိယရုပ်ရှစ်ခုမှတစ်ပါးသော န ဣန္ဒြိယရုပ် များ)။ (၇၆၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မဟာဘုတ်မဟုတ်သော ရုပ်သာဖြစ်၏ (အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မဟုတ်သော ပသာဒရုပ်)။ (၇၆၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မဟာဘုတ်ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော မဟာဘုတ် ၄- ပါး)။ (၇၆၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မဟာဘုတ်မဟုတ်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မဟုတ်သော ဥပါဒါရုပ်များ)။ (၇၆၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မိမိ၏ အလို ဆန္ဒကိုသိကြောင်းမဟုတ်သော ‘န ဝိညတ္တိ’ ရုပ်တည်း (အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မိမိ၏ အလို ဆန္ဒကို သိကြောင်းမဟုတ်သော ပသာဒရုပ်)။ (၇၆၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကိုသိကြောင်းဖြစ်သော ‘ဝိညတ္တိ’ ရုပ်လည်းရှိ၏။ (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို သိကြောင်းဖြစ်သော ဝိညတ္တိရုပ် ၂ -ခု)။ (၇၆၆)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၃) မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို သိကြောင်းမဟုတ်သော ‘န ဝိညတ္တိ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မိမိ၏အလိုဆန္ဒကို သိကြောင်းမဟုတ်သော (ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါးသော) ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၇၆၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သော ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ မဟုတ်သော ရုပ်တည်း (အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သည် မဟုတ်သောပသာဒရုပ် ၅-ခု)။ (၇၆၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော စိတ္တဇရုပ်)။ (၇၆၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သည် မဟုတ် (စိတ်ကြောင့် မဖြစ်) သော ‘န စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော, အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သည် မဟုတ်သော ကမ္မဇ, ဥတုဇ,အာဟာရဇရုပ်များ)။ (၇၇၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် စိတ်နှင့်တကွဖြစ်သည် မဟုတ် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်မဟုတ်) သော ‘န စိတ္တသဟဘု’ ရုပ်တည်း (အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ စိတ်နှင့်အတူ တကွမဖြစ်သော ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။ (၇၇၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် စိတ်နှင့် တကွ ဖြစ်သော ‘စိတ္တသဟဘု’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက် သော ဝိညတ္တိရုပ်၂-ခု)။ (၇၇၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) စိတ်နှင့် တကွဖြစ်သည် မဟုတ် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်မဟုတ်) သော ‘န စိတ္တသဟဘု’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါးသော စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်မဟုတ်သော ဗာဟိရ ရုပ်များ)။ (၇၇၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် စိတ်သို့အစဉ်လိုက်သည် မဟုတ် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်မဟုတ်) သော ‘န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ရုပ်တည်း (အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်မဟုတ်သော ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။ (၇၇၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက် သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်ဖြစ်သော) ‘စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အပ သန္တာန်၌ ဖြစ်၍စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်ဖြစ်စသော ဝိညတ္တိရုပ် ၂-ခု)။ (၇၇၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်သည် မဟုတ် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်မဟုတ်) သော ‘န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏။ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်ဖြစ်သော (ဝိညတ်ရုပ်မှ တစ်ပါးသော) ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၇၇၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်း သော ‘ဩဠာရိက’ ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ကြမ်းတမ်းသော ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။ (၇၇၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ ကြမ်းတမ်းသော ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသောဩဠာရိကရုပ်ခုနစ်ခု)။ (၇၇၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (သိမ်မွေ့သော အာပေါစသော သုခုမရုပ်များ)။ (၇၇၉)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘သန္တိကေ’ ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ နီးကပ်သော (သိလွယ် သော) ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။ (၇၈၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘ဒူရေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) အာပေါ စသောဒူရေရုပ်, သုခုမရုပ်များ)။ (၇၈၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘သန္တိကေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ‘သန္တိကေ’ ရုပ် (ဩဠာရိကရုပ် ခုနစ်ခု)။ (၇၈၂)</p> <p style="text-align: center;">ပကိဏ္ဏကတိက် ပြီးပြီ။</p> <h4>ဝတ္ထုတိက်</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခု ဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာမဟုတ်သော ‘နဝတ္ထု'ရုပ်တည်း (ဝိသယရုပ်,သုခုမရုပ်ဟူသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၇၈၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏ မှီရာ တည်ရာဖြစ်သော ‘ဝတ္ထု’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (စက္ခုပသာဒ)။ (၇၈၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏ မှီရာ တည်ရာ မဟုတ်သော ‘န ဝတ္ထု’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယပသာဒ ၄-ခု)။ (၇၈၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခု ဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ၏။ပ။ မှတ် သားမှု ‘သညာ’ ၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ ၏။ပ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခု ဝိညာဏ်’ ၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ မဟုတ်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၈၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (စက္ခုပသာဒ’။ (၇၈၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ မဟုတ်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (သောတ, ဃာန,ဇိဝှါ, ကာယပသာဒ)။ (၇၈၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏။ပ။ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ မဟုတ်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခုမှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၈၉)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကာယပသာဒ)။ (၇၉၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ မဟုတ်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါပသာဒ ၄-ခု)။ (၇၉၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ၏။ပ။ မှတ် သားမှု ‘သညာ’ ၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ ၏။ပ။ ထိသိစိတ် ‘ကာယ ဝိညာဏ်’ ၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ မဟုတ်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၇၉၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကာယပသာဒ)။ (၇၉၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ မဟုတ်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (စက္ခု, သောတ,ဃာန, ဇိဝှါပသာဒလေးခု)။ (၇၉၄)</p> <p style="text-align: center;">ဝတ္ထုတိက် ပြီးပြီ။</p> <h4>အာရမ္မဏတိက်</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ'ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၇၉၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏ အာရုံဖြစ်သော ‘အာရမ္မဏ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပါရုံ)။ (၇၉၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပါရုံမှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၇၉၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ ၏။ပ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခု ဝိညာဏ်’ ၏အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ’ ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၇၉၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ၏ အာရုံဖြစ်သော ‘အာရမ္မဏ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပါရုံ)။ (၇၉၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသောဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၀၀)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘သောတသမ္ဖဿ’ ၏။ပ။ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ ၏။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ ၏။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ကာယသမ္ဖဿ’ ၏အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ’ ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။ (၈၀၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယ့ဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ကာယသမ္ဖဿ’ ၏ အာရုံဖြစ်သော ‘အာရမ္မဏ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၈၀၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၀၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ ၏။ပ။ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ၏အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ’ ရုပ်တည်း။ (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။ (၈၀၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ၏ အာရုံဖြစ်သော ‘အာရမ္မဏ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၈၀၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၀၆)</p> <p style="text-align: center;">အာရမ္မဏတိက် ပြီးပြီ။</p> <h4>အာယတနတိက်</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ မမည်သော ရုပ်တည်း (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍စက္ခာယတနမမည်သော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၀၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ မည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (စက္ခုပသာဒ)။ (၈၀၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ မမည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယပသာဒ)။ (၈၀၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ၊ ထိုရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ နံသိ စိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနယတန’ မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၁၀)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကာယ ပသာဒ)။ (၈၁၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါပသာဒ)။ (၈၁၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။ (၈၁၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုအပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ မည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ရူပါရုံ)။ (၈၁၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏့ (ရူပါရုံမှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၁၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။ (၈၁၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုအပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ မည် သောရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၈၁၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၁၈)</p> <p style="text-align: center;">အာယတနတိက် ပြီးပြီ။</p> <h4>ဓာတုတိက်</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်မှုသဘော ‘စက္ခုဓာတု'မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၈၁၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်မှုသဘော ‘စက္ခုဓာတု’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (စက္ခုပသာဒ)။ (၈၂၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မြင်မှုသဘော ‘စက္ခုဓာတု’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ ပသာဒ)။ (၈၂၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ကြားမှုသဘော ‘သောတဓာတု’ မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ နံမှုသဘော ‘ဃာနဓာတု'မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ လျက်မှုသဘော ‘ဇိဝှါဓာတု'မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ ထိမှုသဘော ‘ကာယဓာတု’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၈၂၂)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိမှုသဘော ‘ကာယဓာတု’ မည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ကာယပသာဒ)။ (၈၂၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ထိမှုသဘော ‘ကာယဓာတု’ မမည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ ပသာဒ)။ (၈၂၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အဆင်း သဘော ‘ရူပဓာတု’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၈၂၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အဆင်းသဘော ‘ရူပဓာတု’ မည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ရူပါရုံ)။ (၈၂၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အဆင်းသဘော ‘ရူပဓာတု’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပါရုံမှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ် များ)။ (၈၂၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အသံသဘော ‘သဒ္ဒဓာတု'မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ အနံ့သဘော ‘ဂန္ဓဓာတု'မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ အရသာသဘော ‘ရသဓာတု'မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ အတွေ့သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ မမည်သောရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၈၂၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အတွေ့သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ မည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၈၂၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အတွေ့သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှတစ်ပါးသောဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၃၀)</p> <p style="text-align: center;">ဓာတုတိက် ပြီးပြီ။</p> <h4>ဣန္ဒြိယတိက်</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်မှု၌ အစိုးရသောမျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၈၃၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်မှု၌ အစိုးရ သောမျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (စက္ခုပသာဒ)။ (၈၃၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ,ကာယပသာဒ)။ (၈၃၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ကြားမှု၌ အစိုးရ သောနားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်း အကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်တည်း။ပ။ လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ’ မမည်သောရုပ်တည်း။ပ။ ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ မမည် သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၈၃၄)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိမှု၌ အစိုးရ သောကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကာယပသာဒ)။ (၈၃၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (စက္ခု, သောတ,ဃာန, ဇိဝှါပသာဒ)။ (၈၃၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မိန်းမဖြစ် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။ (၈၃၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မိန်းမဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်)။ (၈၃၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မိန်းမဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဣတ္တိဘာဝရုပ်မှတစ်ပါး သောဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၃၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ယောက်ျားဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။ (၈၄၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ယောက်ျားဖြစ် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ပုရိသဘာဝရုပ်)။ (၈၄၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ယောက်ျားဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ပုရိသဘာဝရုပ်မှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၄၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် အသက်ရှည် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။ (၈၄၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဇီဝိတရုပ်)။ (၈၄၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဇီဝိတရုပ်မှတစ်ပါး သောဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၄၅)</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြိယတိက် ပြီးပြီ။</p> -- <h4>သုခုမရူပတိက်</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မိမိ၏ အလို ဆန္ဒကိုကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်'မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၈၄၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကိုကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’ မည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ကာယဝိညတ်)။ (၈၄၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကာယဝိညတ်မှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၄၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မိမိ၏ အလို ဆန္ဒကိုနှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၈၄၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကိုနှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ မည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဝစီဝိညတ်)။ (၈၅၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ မမည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဝစီဝိညတ်မှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၅၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မရေးခြစ်အပ် သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ် ငါးခု) (၈၅၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ပရိစ္ဆေဒရုပ်)။ (၈၅၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’ မမည်သောရုပ်လည်း ရှိ၏ (ပရိစ္ဆေဒရုပ်မှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၅၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ဖွဲ့စည်းမှု (ရေ)ဟူသော သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၈၅၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ဖွဲ့စည်းမှု (ရေ)ဟူသော ‘အာပေါဓာတ်’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အာပေါဓာတ်)။ (၈၅၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဖွဲ့စည်းမှု (ရေ)ဟူသော ‘အာပေါဓာတ်’ မမည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (အာပေါဓာတ်မှတစ်ပါး သောဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၅၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၈၅၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ လျင်မြန် ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပဿလဟုတာ)။ (၈၅၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ရုပ်၏ လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’ မမည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ရူပဿ လဟုတာမှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၆၀)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ နူးညံ့မှု့ ‘ရူပဿ မုဒုတာ’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၈၆၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿမုဒုတာ’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပဿ မုဒုတာ)။ (၈၆၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပဿ မုဒုတာရုပ်မှတစ်ပါး သောဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၆၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ မမည် သောရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၈၆၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ခံ့မှု (အမှုကိစ္စ တို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ရူပဿ ကမ္မညတာ’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပဿကမ္မညတာ)။ (၈၆၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ရုပ်၏ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပဿ ကမ္မညတာမှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၆၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ ဖြစ်စ ‘ရူပဿဥပစယ’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၈၆၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ ဖြစ်စ ‘ရူပဿဥပစယ’ မည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ရူပဿ ဥပစယ)။ (၈၆၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ရုပ်၏ ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပဿ ဥပစယမှတစ်ပါးသောဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၆၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၈၇၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲ အစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပဿ သန္တတိ)။ (၈၇၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပဿ သန္တတိမှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၇၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ အိုမှု,ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့မှု ‘ရူပဿ ဇရတာ’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။ (၈၇၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့မှု ‘ရူပဿ ဇရတာ’ မည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ရူပဿ ဇရတာ)။ (၈၇၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ရုပ်၏ အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့မှု ‘ရူပဿ ဇရတာ’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပဿဇရတာမှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၇၅)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ (ချုပ် ပျက်၍) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၈၇၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ (ချုပ်ပျက်၍) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ မည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ရူပဿ အနိစ္စတာ)။ (၈၇၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ရုပ်၏ (ချုပ်ပျက်၍) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပဿအနိစ္စတာမှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၇၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အလုတ် အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ မမည်သော ရုပ်တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ (၈၇၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ မည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ကဗဠီကာရအာဟာရ)။ (၈၈၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ မမည်သော ရုပ်လည်းရှိ၏ (ကဗဠီကာရအာဟာရမှတစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (၈၈၁)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ သုံးဖို့ (သုံးစု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုံးမျိုးသုံးစားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း ‘တိက’ ပြီးပြီ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “အဇ္ဈတ္တိက” ဟူ၍ အမည်ပေးထားခြင်းသည် ကိုယ်ခန္ဓာ၏ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော အကြောင်းတစ်ခုတည်း ကြောင့်သာ ပေးထားခြင်းမဟုတ်၊ စင်စစ်မူကား ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကို ဖြစ်စေနိုင်သည့် ထူးခြားသော ကိစ္စ,၊ သတ္တိများရှိ၍ ကိုယ်ခန္ဓာအား အလွန်အကျူး အထူးပင် ကျေးဇူးများသောကြောင့် “အဇ္ဈတ္တိက” ဟူ၍ အမည်ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ပသာဒရုပ်ငါးခုသည်သာ “အဇ္ဈတ္တိက’ ဟူသော အမည်ကို ရ၍ ကျန်သော ဘာဝရုပ်, ဇီဝိတရုပ်စသော ရုပ်များသည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်ကြသော်လည်း “အဇ္ဈတ္တိက” ဟူသော အမည်ကို မရနိုင်ချေ။ တစ်နည်းအားဖြင့် အတွင်း အကျဆုံး ရုပ်များဟူ၍ ဆိုလိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">လေးမျိုးလေးစားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း</h3> <b>စတုက္က</b> <p style="text-indent:2em">လေးဖို့ (လေးစု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်ခြင်း ‘ရူပသင်္ဂဟ'ကား -</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၆</b>။ (၁) အကြင် မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့်တဏှာ ဒိဋ္ဌိ တို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) လည်း ရှိ၏ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသော ကံ၏ အကျိုးတရားဖြစ်သော ကမ္မဇ ဥပါဒါရုပ်)။ (၈၈၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သောရုပ်) လည်း ရှိ၏ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ဦးစီးသော ကံ၏အကျိုးတရား မဟုတ်သော တိဇဥပါဒါရုပ်)။ (၈၈၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် မမှီတတ်သော ‘နော ဥပါဒါ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့်တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) လည်း ရှိ၏ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသော ကံ၏ အကျိုးတရားဖြစ်သော ကမ္မဇမဟာဘုတ်ရုပ်)။ (၈၈၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ် မဟုတ်သောရုပ်) လည်း ရှိ၏ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ဦးစီးသော ကံ၏အကျိုးတရားမဟုတ်သော တိဇမဟာဘုတ်ရုပ်)။ (၈၈၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူအပ် သည် ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်းဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏အာရုံလည်းဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသည့် ကံ၏ အကျိုးတရားဖြစ်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော ကမ္မဇဥပါဒါရုပ်)။ (၈၈၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်ကုန်မူ၍ (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသည့် ကံ၏ အကျိုးကား မဟုတ်၊ သို့သော် ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော တိဇဥပါဒါရုပ်)။ (၈၈၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် မမှီတတ်သော ‘နော ဥပါဒါ’ ရုပ်သည်ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့်တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူအပ် သည်ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသည့်ကံ၏ အကျိုးတရားဖြစ်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော ကမ္မဇမဟာဘုတ်ရုပ်)။ (၈၈၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်ကုန်မူ၍ လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသည့် ကံ၏အကျိုး ကား မဟုတ်၊ သို့သော်ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော တိဇမဟာဘုတ်ရုပ်)။ (၈၈၉)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဩဠာရိကဥပါဒါရုပ်)။ (၈၉၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (သုခုမဥပါဒါရုပ်)။ (၈၉၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် မမှီတတ်သော ‘နော ဥပါဒါ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဩဠာရိကမဟာဘုတ်ရုပ်)။ (၈၉၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိးပါးခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (သုခုမမဟာဘုတ်ရုပ်) (အာပေါရုပ်)။ (၈၉၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဩဠာရိကဥပါဒါရုပ်)။ (၈၉၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (သုခုမဥပါဒါရုပ်)။ (၈၉၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် မမှီတတ်သော ‘နော ဥပါဒါ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဩဠာရိကမဟာဘုတ်ရုပ်)။ (၈၉၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (သုခုမမဟာဘုတ်ရုပ်) (အာပေါရုပ်)။ (၈၉၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (သုခုမဥပါဒါရုပ်)။ (၈၉၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဩဠာရိကဥပါဒါရုပ်)။ (၈၉၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် မမှီတတ်သော ‘နော ဥပါဒါ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက် သော) ‘ဒူရေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (သုခုမမဟာဘုတ်ရုပ်)။ (၉၀၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဩဠာရိကမဟာဘုတ်ရုပ်)။ (၉၀၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ဦးစီးသော ကံ၏အကျိုးတရားဖြစ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ ဖြစ်သော ‘သနိဒဿန’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပါရုံဟူသော သနိဒဿနကမ္မဇရုပ်)။ (၉၀၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (အနိဒဿနကမ္မဇရုပ်)။ (၉၀၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ဦးစီးသော ကံ၏ အကျိုးတရားမဟုတ်သောရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ ဖြစ်သော ‘သနိဒဿန’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (သနိဒဿနတိဇရုပ်)။ (၉၀၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနိဒဿနတိဇရုပ်)။ (၉၀၅)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသော ကံ၏အကျိုးတရားဖြစ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (ကမ္မဇဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၀၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထိးပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇသုခုမရုပ်)။ (၉၀၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ဦးစီးသော ကံ၏ အကျိုးတရားမဟုတ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပ, သဒ္ဒ, ဂန္ဓ, ရသ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗဟူသော အနုပါဒိဏ္ဏ သပ္ပဋိဃရုပ်)။ (၉၀၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ထိးပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိဏ္ဏအပ္ပဋိဃရုပ်)။ (၉၀၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ဦးစီး သော ကံ၏အကျိုးတရားဖြစ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (ကမ္မဇမဟာဘုတ်)။ (၉၁၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော (န မဟာဘူတ) ရုပ်လည်းရှိ၏ (ကမ္မဇဥပါဒါရုပ်)။ (၉၁၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ဦးစီးသော ကံ၏အကျိုးတရားမဟုတ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (တိဇမဟာဘုတ်)။ (၉၁၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (တိဇဥပါဒါရုပ်)။ (၉၁၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီး သော ကံ၏အကျိုးတရားဖြစ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက’ ရုပ် လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၁၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇသုခုမရုပ်)။ (၉၁၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ဦးစီးသော ကံ၏အကျိုးတရားမဟုတ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက’ ရုပ်လည်း ရှိ၏့ (တိဇဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၁၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (တိဇသုခုမရုပ်)။ (၉၁၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသော ကံ၏အကျိုးတရားဖြစ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ’ ရုပ် လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇ-သုခုမရုပ်)။ (၉၁၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၁၉)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသော ကံ၏ အကျိုးတရားမဟုတ်သောရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ’ ရုပ် လည်း ရှိ၏ (တိဇသုခုမရုပ်)။ (၉၂၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (တိဇဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၂၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူအပ်သည်ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (တဏှာ,ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသော ကံ၏ အကျိုးတရားလည်း ဖြစ် ဥပါဒါန်၏အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်းဖြစ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သနိဒဿန’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇရူပါရုံ)။ (၉၂၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ရူပါရုံမှတစ်ပါးသော ကမ္မဇရုပ်များ)။ (၉၂၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်မူ၍ လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသော ကံ၏ အကျိုးကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သနိဒဿန’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (တိဇရူပါရုံ)။ (၉၂၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (ရူပါရုံမှတစ်ပါးသော တိဇရုပ်များ)။ (၉၂၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူအပ်သည် ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ် သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံ လည်း ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသော ကံ၏ အကျိုးလည်းဖြစ်၊ ဥပါဒါန်၏အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်းဖြစ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (ကမ္မဇ ဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၂၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော ‘အပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇသုခုမရုပ်)။ (၉၂၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်မူ၍ (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော) ‘အနု ပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)</p> <p style="text-indent:2em">(တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသော ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (တိဇဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၂၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (တိဇသုခုမရုပ်)။ (၉၂၉)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူအပ်သည်ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော၊ ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသော ကံ၏ အကျိုးလည်းဖြစ်၊ ဥပါဒါန်၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘူတ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇ မဟာဘူတရုပ်)။ (၉၃၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇဥပါဒါရုပ်)။ (၉၃၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင်အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်မူ၍ လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ဦးစီးသော ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘူတ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (တိဇမဟာဘူတရုပ်)။ (၉၃၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (တိဇဥပါဒါရုပ်)။ (၉၃၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူအပ်သည် ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဦးစီးသော ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ် ဥပါဒါန်၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ရုပ်)၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၃၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇသုခုမရုပ်)။ (၉၃၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်မူ၍ (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သော ရုပ်ဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထို (အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ) ရုပ်သည် ကြမ်းတမ်း သော ‘ဩဠာရိက’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (တိဇဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၃၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (တိဇသုခုမရုပ်)။ (၉၃၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူအပ်သည် ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထို (ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ) ရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇသုခုမရုပ်)။ (၉၃၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇဩဠာရိက’ ရုပ်)။ (၉၃၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်မူ၍ (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သော ရုပ်ဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ရုပ်သည့် (ရှိ၏)၊ ထို (အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ) ရုပ်သည် ဝေးကွာ သော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (တိဇသုခုမရုပ်)။ (၉၄၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (တိဇဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၄၁)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိ ဃ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထို (သပ္ပဋိ ဃ) ရုပ်သည် အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဣန္ဒြိယဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၄၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ မမည်သော ‘န ဣန္ဒြေ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (အနိန္ဒြိယဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၄၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အပ္ပဋိ ဃ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထို (အပ္ပဋိဃ) ရုပ်သည် အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဣန္ဒြိယသုခုမရုပ်)။ (၉၄၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ မမည်သော ‘န ဣန္ဒြေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနိန္ဒြိယသုခုမရုပ်)။ (၉၄၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထို (သပ္ပဋိ ဃ) ရုပ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (မဟာဘူတ ဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၄၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၄၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အပ္ပဋိဃ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထို (အပ္ပဋိဃ) ရုပ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (မဟာ ဘူတ သုခုမရုပ်) (အာပေါဓာတ်)။ (၉၄၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါသုခုမရုပ်)။ (၉၄၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုအစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ် သည်ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဣန္ဒြိယဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၅၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဣန္ဒြိယသုခုမရုပ်)။ (၉၅၁)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုအစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်သည်ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနိန္ဒြိယဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၅၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနိန္ဒြိယသုခုမရုပ်)။ (၉၅၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုအစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည်ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဣန္ဒြိယသုခုမရုပ်)။ (၉၅၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဣန္ဒြိယဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၅၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုအစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်သည်ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနိန္ဒြိယသုခုမရုပ်)။ (၉၅၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနိန္ဒြိယဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၅၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ ရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (မဟာဘူတဩဠာရိက ရုပ်)။ (၉၅၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (မဟာဘူတသုခုမရုပ်) (အာပေါဓာတ်)။ (၉၅၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ မမည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ မမည်သော ရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၆၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါသုခုမရုပ်)။ (၉၆၁)</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) အကြင် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ ရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (မဟာဘူတ သုခုမရုပ်)</p> <p style="text-indent:2em">(အာပေါဓာတ်)။ (၉၆၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (မဟာဘူတဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၆၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြင် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ’ ရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ’ ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဥပါဒါသုခုမရုပ်)။ (၉၆၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ’ ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါဩဠာရိကရုပ်)။ (၉၆၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်အပ်သော ‘ဒိဋ္ဌ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရူပါရုံ)။ (၉၆၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကြားအပ်သော ‘သုတ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (သဒ္ဒါရုံ)။ (၉၆၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) (ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယဝိညာဏ်ဖြင့်) သိအပ်သော ‘မုတ’ ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဂန္ဓာရုံ, ရသာရုံ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၉၆၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) (စိတ်ဖြင့်) သိအပ်သော ‘ဝိညာတ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရုပ်အားလုံး)။ (၉၆၆)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ လေးဖို့ (လေးစု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">လေးမျိုးလေးစားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း ‘စတုက္က’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ငါးမျိုးငါးစားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း</h3> <b>ပဉ္စက</b> <p style="text-indent:2em">ငါးဖို့ (ငါးစု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်ခြင်း ‘ရူပသင်္ဂဟ’ ကား -</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၇</b>။ (၁) မြေဟူသော သဘော ‘ပထဝီဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ (၉၆၇)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ရေဟူသော သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ (၉၆၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မီးဟူသော သဘော ‘တေဇောဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ (၉၆၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) လေဟူသော သဘော ‘ဝါယောဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ (၉၇၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ယင်းသဘာဝ ‘ဓာတ်’ လေးပါးကို မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ (၉၇၁) ဤသို့ ငါးဖို့ (ငါးစု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ငါးမျိုးငါးစားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း ‘ပဉ္စက’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3>ခြောက်မျိုးခြောက်စားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း</h3> <b>ဆက္က</b> <p style="text-indent:2em">ခြောက်ဖို့ (ခြောက်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်ခြင်း ‘ရူပသင်္ဂဟ’ ကား -</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၈</b>။ (၁) စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘စက္ခုဝိညေယျ'ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရူပါရုံ)။ (၉၇၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘သောတဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (သဒ္ဒါရုံ)။ (၉၇၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဃာနဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဂန္ဓာရုံ)။ (၉၇၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဇိဝှါဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရသာရုံ)။ (၉၇၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ကာယဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၉၇၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၆) မနောဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရုပ်အားလုံး)။ (၉၇၂) ဤသို့ ခြောက်ဖို့ (ခြောက်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ခြောက်မျိုးခြောက်စားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း ‘ဆက္က’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3>ခုနစ်မျိုး (ခုနစ်စား) အားဖြင့် ဟောကြားခြင်း</h3> <b>သတ္တက</b> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ဖို့ (ခုနစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်ခြင်း ‘ရူပသင်္ဂဟ’ ကား -</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၉</b>။ (၁) စက္ခု့ဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘စက္ခုဝိညေယျ'ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရူပါရုံ)။ (၉၇၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘သောတဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (သဒ္ဒါရုံ)။ (၉၇၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဃာနဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဂန္ဓာရုံ)။ (၉၇၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဇိဝှါဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရသာရုံ)။ (၉၇၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ကာယဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၉၇၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၆) (ပဉ္စာရုံကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်'ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဓာတုဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရူပါရုံစသော အာရုံငါးပါး)။ (၉၇၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၇) (အာရုံခြောက်ပါးလုံးကို) အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်'ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဝိညာဏဓာတုဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရုပ်အားလုံး)။ (၉၇၃)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ခုနစ်ဖို့ (ခုနစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ခုနစ်မျိုး (ခုနစ်စား) အားဖြင့် ဟောကြားခြင်း ‘သတ္တက’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ရှစ်မျိုးရှစ်စားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း</h3> <b>အဋ္ဌက</b> <p style="text-indent:2em">ရှစ်ဖို့ (ရှစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်ခြင်း ‘ရူပသင်္ဂဟ’ ကား-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၀</b>။ (၁) စက္ခု့ဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘စက္ခုဝိညေယျ'ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရူပါရုံ)။ (၉၇၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘သောတဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (သဒ္ဒါရုံ)။ (၉၇၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဃာနဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဂန္ဓာရုံ)။ (၉၇၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဇိဝှါဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရသာရုံ)။ (၉၇၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ကာယဝိညေယျ’ ဟူသော ချမ်းသာသော အတွေ့အထိရှိသော ‘သုခသမ္ဖဿ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (နှစ်လိုဖွယ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၉၇၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ဆင်းရဲသော အတွေ့အထိရှိသော ‘ဒုက္ခသမ္ဖဿ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (မနှစ်လိုဖွယ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၉၇၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၇) (ပဉ္စာရုံကို) သိကာမျှ သဘော (မနောဓာတ်) ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဓာတုဝိညေယျ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရူပါရုံစသော အာရုံငါးပါး)။ (၉၇၄)</p> <p style="text-indent:2em">(၈) (အာရုံခြောက်ပါးလုံးကို) အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်'ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဝိညာဏဓာတုဝိညေယျ’ ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရုပ်အားလုံး)။ (၉၇၄)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ရှစ်ဖို့ (ရှစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရှစ်မျိုးရှစ်စားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း ‘အဋ္ဌက’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ကိုးမျိုး ကိုးစားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း</h3> <b>နဝက</b> <p style="text-indent:2em">ကိုးဖို့ (ကိုစု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်ခြင်း ‘ရူပသင်္ဂဟ’ ကား-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၁</b>။ (၁) မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (စက္ခု ပသာဒ)။ (၉၇၅)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကြားမှု၌ အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (သောတ ပသာဒ)။ (၉၇၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဃာနပသာဒ)။ (၉၇၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဇိဝှါပသာဒ)။ (၉၇၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိနြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ကာယပသာဒ)။ (၉၇၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၆) မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်)။ (၉၇၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ပုရိသဘာဝရုပ်)။ (၉၇၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၈) အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဇီဝိတရုပ်)။ (၉၇၆)</p> <p style="text-indent:2em">(၉) အကြင် ဣန္ဒြေ မမည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဣန္ဒြိယရုပ်ရှစ်ခုမှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။ (၉၇၇)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ကိုးဖို့ (ကိုးစု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကိုးမျိုး ကိုးစားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း ‘နဝက’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ဆယ်မျိုး ဆယ်စားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း</h3> <b>ဒသက</b> <p style="text-indent:2em">ဆယ်ဖို့ (ဆယ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်ခြင်း ‘ရူပသင်္ဂဟ’ ကား -</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၂</b>။ (၁) မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (စက္ခုပသာဒ)။ (၉၇၈)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကြားမှု၌ အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (သောတပသာဒ)။ (၉၇၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဃာနပသာဒ)။ (၉၇၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဇိဝှါပသာဒ)။ (၉၇၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ကာယပသာဒ)။ (၉၇၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၆) မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်)။ (၉၇၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ပုရိသဘာဝရုပ်)။ (၉၇၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၈) အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဇီဝိတရုပ်)။ (၉၇၉)</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဣန္ဒြေမမည်သော ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဝိသယရုပ်ခုနစ်ခု)။ (၉၈၀)</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဣန္ဒြေမမည်သော ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ် သည် (ရှိ၏) (ဘာဝရုပ် ဇီဝိတရုပ်မှ တစ်ပါး သုခုမရုပ်များ)။ (၉၈၁) ဤသို့ ဆယ်ဖို့ (ဆယ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဆယ်မျိုး ဆယ်စားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း ‘ဒသက’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">တစ်ဆယ့်တစ်မျိုးတစ်ဆယ့်တစ်စားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း</h3> <b>ဧကာဒသက</b> <p style="text-indent:2em">တစ်ဆယ့်တစ်ဘို့ (တစ်ဆယ့်တစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်ခြင်း ‘ရူပသင်္ဂဟ’ ကား-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၃</b>။ (၁) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (စက္ခုပသာဒ)။ (၉၈၂)</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (သောတ ပသာဒ)။ (၉၈၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဃာန ပသာဒ)။ (၉၈၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၄) လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဇိဝှါပသာဒ)။ (၉၈၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ကာယပသာဒ)။ (၉၈၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၆) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရူပါရုံ)။ (၉၈၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (သဒ္ဒါရုံ)။ (၉၈၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၈) နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဂန္ဓာရုံ)။ (၉၈၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၉) လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ရသာရုံ)။ (၉၈၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ မည်သော ရုပ်သည် (ရှိ၏) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ (၉၈၃)</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဓမ္မာယတန၌ အကျုံးဝင်သော, မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) လည်း မရှိ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) လည်း မရှိသော အကြင် ‘အနိဒဿန,အပ္ပဋိဃ’ ရုပ်သည်လည်း (ရှိ၏) (အနိဒဿန အပ္ပဋိဃဖြစ်သော သုခုမရုပ်)။ (၉၈၄)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ တစ်ဆယ့်တစ်ဖို့ (တစ်ဆယ့်တစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တစ်ဆယ့်တစ်မျိုးတစ်ဆယ့်တစ်စားအားဖြင့် ဟောကြားခြင်း ‘ဧကာဒသက’ ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">ခေါင်းစဉ်မာတိကာ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ရူပဝိဘတ္တိနိဒ္ဒေသ</h3> <h3 style="text-align:center;">တစ်ခုစီအကျယ်ပြခြင်း</h3> <b>ဧကကနိဒ္ဒေသ</b> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၄</b>။ အလုံးစုံသော ရုပ်သည် -အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) မမည်သည်သာတည်း ‘န ဟေတုမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) နှင့် မယှဉ်သည်သာတည်း ‘ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တမေဝ’။</p> <p style="text-indent:2em">(ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရားတို့နှင့် တကွ (အကြောင်းတရားတို့ကြောင့်) ဖြစ်သည်သာတည်း ‘သပ္ပစ္စယမေဝ’။</p> <p style="text-indent:2em">(ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရားတို့သည် (ပေါင်း၍) ပြုပြင်စီမံအပ်သည်သာတည်း ‘သင်္ခတမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ဆန့်ကျင်ဘက်အကြောင်းတို့ကြောင့် ဖောက်ပြန်တတ်သည်သာတည်း ‘ရူပမေဝ’။ (ဥပါဒါနက္ခန္ဓာဟူသော) လောက၌ အကျုံးဝင်သည်သာတည်း ‘လောကိယမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ရှည်စွာသော သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲကို ဖြစ်စေတတ်သော, သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌ ယိုစီးဖြစ်ပေါ်နေတတ် သည့်တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတည်းဟူသော အာသဝေါတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သည်သာတည်း ‘သာသဝမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ယှဉ်စပ်နှောင်ဖွဲ့တတ်သော သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံဖြစ်သည်သာတည်း ‘သညောဇနိယ မေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ‘ဂန္ထ'တို့၏ အာရုံဖြစ်သည်သာတည်း ‘ဂန္ထနိယမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ နစ်မြုပ်စေတတ်သော ‘ဩဃ'တို့၏ အာရုံဖြစ်သည်သာတည်း ‘ဩဃနိယမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ယှဉ်စေတတ်သော ‘ယောဂ'တို့၏ အာရုံဖြစ်သည်သာတည်း ‘ယောဂနိယမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တို့ကို ပိတ်ပင်တတ်သော နီဝရဏတို့၏ အာရုံဖြစ်သည်သာတည်း ‘နီဝရဏိယမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">မမြဲသည်ကို မြဲ၏ဟု မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော ‘ပရာမာသ'တို့၏ အာရုံဖြစ်သည်သာ တည်း'ပရာမဋ္ဌမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ပြင်းစွာ စွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံဖြစ်သည်သာတည်း ‘ဥပါဒါနိယမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သည်သာတည်း ‘သံကိလေသိကမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားချည်းသာတည်း ‘အဗျာကတ မေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">အာရုံပြု ခြင်း မရှိသည်သာတည်း ‘အနာရမ္မဏမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၌ မယှဉ်သည်သာတည်း ‘အစေတသိကမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်နှင့် မတွဲယှဉ် မရောနှောသည်သာတည်း ‘စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">အကျိုး ‘ဝိပါက်’ (စိတ်) လည်း မဟုတ်၊ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်သည်သာတည်း ‘နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မဓမ္မမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် မပူပန်စေအပ် မနှိပ်စက်အပ်ကုန်မူ၍ ပူပန့်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့ကို (ရခြင်းငှါသာ) ထိုက်တန်သည်သာတည်း (ကိလေသာနှင့်မရောယှဉ်၊ ကိလေသာ၏ အာရုံဖြစ်သည်) ‘အသံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိကမေဝ’၊</p> -- <p style="text-indent:2em">ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်လည်း တကွ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သဝိတက္ကသဝိစာရ’ တရား မဟုတ်သည်သာတည်း ‘န သဝိတက္ကသဝိစာရမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'ကား မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'မျှသာရှိသော ‘အဝိတက္က ဝိစာရမတ္တ’ တရားလည်းမဟုတ်သည်သာတည်း ‘န အဝိတက္ကဝိစာရမတ္တမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ လည်း မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'လည်း မရှိသည်သာတည်း ‘အဝိတက္က အဝိစာရ မေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ (စေတသိက်) နှင့် တကွမဖြစ်။ (မတွဲယှဉ် မရောနှော) သည်သာတည်း ‘န ပီတိသဟဂတမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွမဖြစ်။ (မတွဲယှဉ် မရောနှော) သည်သာတည်း ‘န သုခသဟဂတမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွမဖြစ်။ (မတွဲယှဉ် မရောနှော) သည်သာတည်း ‘န ဥပေက္ခာသဟဂတမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သည်လည်းမဟုတ်သည်သာတည်း ‘နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ် သောဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်သည်သာတည်း ‘နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက မေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သည်သာတည်း ‘နေဝ အာစယဂါမိ န အပစယဂါမိမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်၊ ရဟန္တာ ‘အသေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ်သည်သာတည်း ‘နေဝသေက္ခ နာသေက္ခမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရားသာတည်း ‘ပရိတ္တမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ကာမာဝစရတရားသာတည်း ‘ကာမာဝစရမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ရူပါဝစရတရား မဟုတ်သည်သာတည်း ‘န ရူပါဝစရမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော အရူပါဝစရတရား မဟုတ်သည်သာတည်း ‘န အရူပါဝစရမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ဝဋ်၌ အကျုံးဝင်သည်သာတည်း ‘ပရိယာပန္နမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ဝဋ်၌ အကျုံးမဝင်သည် မဟုတ်သည်သာတည်း ‘နော အပရိယာပန္နမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ ဖြစ်စေ, မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ ဖြစ်စေ အကျိုးပေး မမြဲသည်သာတည်း ‘အနိယတမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းတရား မဟုတ်သည်သာတည်း ‘အနိယျာနိကမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ဆဲ (ဖြစ်ပေါ်ဆဲ) ဖြစ်သော ရုပ်ကို အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ် ‘ခြောက်ပါးတို့သည် သိအပ်သည်သာ တည်း'ဥပ္ပန္နံ ဆဟိ ဝိညာဏေဟိ ဝိညေယျမေဝ’။ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲသည်သာတည်း ‘အနိစ္စမေဝ’၊</p> <p style="text-indent:2em">အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့မှု ‘ဇရာ’ သည် လွှမ်းမိုးနှိပ်စက်အပ်သည်သာတည်း ‘ဇရာဘိဘူတမေဝ’။ (ပဒအမှတ် ၅၈၄-ကြည့်) ဤသို့ တစ်ဖို့ (တစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တစ်ခုစီ အကျယ်ပြခြင်း ‘ဧကကနိဒ္ဒေသ’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">နှစ်ခုစီအကျယ်ပြခြင်း</h3> <b>ဒုကနိဒ္ဒေသ</b> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါရုပ်ကို ဝေဖန်ခြင်း ‘ဥပါဒါဘာဇနီယ'</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၅</b>။ ထိုမှီ၍ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန'ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန'ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန'ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန'ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း (ရူပါရုံ) ‘ရူပါယတန'ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ‘သဒ္ဒါယတန'ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ‘ဂန္ဓာယတန'ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ (ရသာရုံ) ‘ရသာယတန'ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ'ရုပ်သည်။ (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်)</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ'ရုပ်သည်။ (ပုမ္ဘာဝရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃) မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်'ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၄) မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်'ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) ရုပ်၏ လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’ ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၇) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’ ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၈) ရုပ်၏ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’ ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၀) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’ ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၁) ရုပ်၏ အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့မှု ‘ရူပဿ ဇရတာ’ ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၂) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ'ရုပ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၃) အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍ ဖြစ်သော ဥပါဒါရုပ်ပေတည်း)</p> -- <p style="text-align: center;">စက္ခာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၆</b>။ (၁) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) ရုပ်သည် မဟာဘုတ်လေးပါး တို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏'ပသာဒ’၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွ ဖြစ်သော , အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) ဖြင့် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ ‘သနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အဆင်း (ရူပါရုံ) ကို မြင်လည်း မြင်ခဲ့ပြီ၊ မြင်လည်း မြင်ဆဲ၊ မြင်လည်း မြင်လတ္တံ့၊ မြင်မူလည်း မြင်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မျက်စိအကြည်ဟူသော သဘော ‘စက္ခုဓာတ်'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည့်ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသောနာမ်တရားတို့၏ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ရူပါရုံကို မြင်မှု၌ မရောင့်ရဲပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ'ခေတ္တ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (လမ်းခရီး ညီညွတ်သည် မညီညွတ် သည်ကို ပြလျက် အတ္တဘောကို) ဆောင်တတ်သောမျက်စိ ‘နေတ္တ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (လမ်း ခရီး ညီညွတ်သည် မညီညွတ်သည်ကို ပြလျက်အတ္တဘောကိုပင်) ဆောင်တတ်သော မျက်စိ ‘နယန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှတစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြား ပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၇</b>။ (၂) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင်မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) ရုပ်သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ် ‘အနိဒဿန’ , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) ၌ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ ‘သနိဒဿန’ , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အဆင်း (ရူပါရုံ) သည်ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မျက်စိအကြည်ဟူသော သဘော ‘စက္ခုဓာတ်’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည်ဖြစ်တတ်၊ ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ရူပါရုံကို မြင်မှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသောသဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (လမ်းခရီးညီညွတ် သည် မညီညွတ်သည်ကို ပြလျက် အတ္တဘောကို) ဆောင်တတ်သော မျက်စိ ‘နေတ္တ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ် သည် (လမ်းခရီးညီညွတ်သည် မညီညွတ်သည်ကို ပြလျက် အတ္တဘောကိုပင်) ဆောင်တတ်သော မျက်စိ ‘နယန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဘက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၈</b>။ (၃) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင်မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) ရုပ်သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’ , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ ‘သနိဒဿန’ , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အဆင်း ရူပါရုံ၌ ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မျက်စိအကြည်ဟူသော သဘော ‘စက္ခုဓာတ်’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည်ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ရူပါရုံကို မြင်မှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသောသဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်း သဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (လမ်းခရီးညီညွတ်သည် မညီညွတ်သည်ကို ပြလျက် အတ္တဘောကို) ဆောင်တတ်သော မျက်စိ ‘နေတ္တ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (လမ်းခရီးညီညွတ်သည် မညီညွတ်သည်ကို ပြလျက် အတ္တဘောကိုပင်) ဆောင်တတ်သော မျက်စိ ‘နယန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင် သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၉</b>။ (၄) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင်မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’ , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အဆင်း (ရူပါရုံ) ကို အာရုံပြု၍ မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူ လည်းဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အဆင်း (ရူပါရုံ) ကို အာရုံပြု၍ မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အဆင်း (ရူပါရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော မြင်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အဆင်း (ရူပါရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော မြင်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤရုပ်သည် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မျက်စိအကြည်ဟူသော သဘော ‘စက္ခုဓာတ်’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည်ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ရူပါရုံကို မြင်မှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသောသဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (လမ်းခရီးညီညွတ် သည် မညီညွတ်သည်ကို ပြလျက် အတ္တဘောကို) ဆောင်တတ်သော မျက်စိ ‘နေတ္တ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (လမ်းခရီး ညီညွတ်သည် မညီညွတ်သည်ကို ပြလျက် အတ္တဘောကိုပင်) ဆောင်တတ်သော မျက်စိ ‘နယန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင် သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">သောတာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၀</b>။ (၁) ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း၊ အကြင် နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) သည် မဟာ ဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝ ပရိယာပန္န’၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’ ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် ထိပါးခြင်းနှင့်တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော , အကြင် နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) ဖြင့် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ကို ကြားလည်း ကြားခဲ့ပြီ၊ ကြားလည်း ကြားဆဲ၊ ကြားလည်း ကြားလတ္တံ့၊ ကြားမူလည်း ကြားရာ၏။ ဤရုပ်သည် နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နားအကြည်ဟူသော သဘော ‘သောတဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားမှု၌ အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (သဒ္ဒါရုံကို ကြားမှု၌ မရောင့်ရဲပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (သောတဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၁</b>။ (၂) ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော , အကြင် နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) ၌ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သည် ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်းထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာနားအကြည် ‘သောတာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နားအကြည်ဟူသော သဘော ‘သောတဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားမှု၌ အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသောနာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (သဒ္ဒါရုံကို ကြားမှု၌ မရောင့်ရဲပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (သောတဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၂</b>။ (၃) ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင်နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော , အကြင် နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်းထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာနားအကြည် ‘သောတာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နားအကြည်ဟူသော သဘော ‘သောတဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားမှု၌ အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသောနာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (သဒ္ဒါရုံကို ကြားမှု၌ မရောင့်ရဲပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (သောတဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၃</b>။ (၄) ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ အကြင် နားအကြည် ‘သောတ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ကို အာရုံပြု၍ ကြားသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် နားအကြည် ‘သောတ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ကို အာရုံပြု၍ ကြားသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ် လည်းဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် နားအကြည် ‘သောတ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော ကြားသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် နားအကြည် ‘သောတ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော, ကြားသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်လည်းဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာနားအကြည် ‘သောတာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နားအကြည်ဟူသော သဘော ‘သောတဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားမှု၌ အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသောနာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (သဒ္ဒါရုံကို ကြားမှု၌ မရောင့်ရဲပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်း သဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်း ဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံး ဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (သောတဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဃာနာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၄</b>။ (၁) နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ဟူသည်အဘယ်နည်း၊ အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) သည် မဟာ ဘုတ် လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝ ပရိယာပန္န’၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် ထိပါးခြင်းနှင့်တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) ဖြင့် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ကို နမ်းလည်း နမ်းခဲ့ပြီ၊ နမ်းလည်း နမ်းဆဲ၊ နမ်းလည်း နမ်းလတ္တံ့၊ နမ်းမူလည်း နမ်းရာ၏။ ဤရုပ်သည် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ်ဖြစ်ရာနှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နှာခေါင်းအကြည်ဟူသော သဘော ‘ဃာနဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသောနာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဂန္ဓာရုံကို နမ်းမှု၌ မရောင့်ရဲပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဃာနဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည်နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၅</b>။ (၂) နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏'ပသာဒ’၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော , အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) ၌ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) သည် ထိပါးလည်း ထိးပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ်ဖြစ်ရာနှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နှာခေါင်းအကြည်ဟူသော သဘော ‘ဃာနဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသောနာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဂန္ဓာရုံကို နမ်းမှု၌ မရောင့်ရဲပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဃာနဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၆</b>။ (၃) နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ် ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော , အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ၌ ထိပါးလည်း ထိးပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်းထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ်ဖြစ်ရာနှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နှာခေါင်းအကြည်ဟူသော သဘော ‘ဃာနဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသောနာမ် တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဂန္ဓာရုံကို နမ်းမှု၌ မရောင့်ရဲပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဃာနဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် နံသိစိတ်ဖြစ်ရာနှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၇</b>။ (၄) နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ် ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ကို အာရုံပြု၍ နံသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူ လည်းဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ကို အာရုံပြု၍ နံသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ် လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော နံသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော နံသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ်ဖြစ်ရာနှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နှာခေါင်းအကြည်ဟူသော သဘော ‘ဃာနဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသောနာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဂန္ဓာရုံကို နမ်းမှု၌ မရောင့်ရဲပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဃာနဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ဇိဝှါယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၈</b>။ (၁) လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင်လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ် လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝ ပရိယာပန္န’၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ် သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော အကြင်လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) ဖြင့် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အရသာ (ရသာရုံ) ကို လျက်လည်း လျက်ခဲ့ပြီ၊ လျက်လည်း လျက်ဆဲ၊ လျက်လည်း လျက်လတ္တံ့၊ လျက်မူလည်းလျက်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျှာအကြည်ဟူသော သဘော ‘ဇိဝှါဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသောနာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ရသာရုံကို လျက်မှု၌ မရောင့်ရဲပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာ တည်၏ရာ ‘ဝတ္ထု'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဇိဝှါဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၉</b>။ (၂) လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ အကြင် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ့် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ’ သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော အကြင် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ)ဖြင့် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အရသာ (ရသာရုံ) ကို ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်းထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျှာအကြည်ဟူသောသဘော ‘ဇိဝှါဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသောနာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ရသာရုံကို လျက်မှု၌ မရောင့်ရဲပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဇိဝှါဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၀</b>။ (၃) လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ အကြင် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ’ သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော အကြင် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အရသာ (ရသာရုံ) ၌ ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်းထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျှာအကြည်ဟူသော သဘော ‘ဇိဝှါဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသောနာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ရသာရုံကို လျက်မှု၌ မရောင့်ရဲပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဇိဝှါဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၁</b>။ (၄) လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ် ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ အကြင် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အရသာ (ရသာရုံ) ကို အာရုံပြု၍ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အရသာ (ရသာရုံ) ကို အာရုံပြု၍ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ သည်ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အရသာ (ရသာရုံ) ကို အာရုံရှိသော လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အရသာ (ရသာရုံ) ကို အာရုံရှိသော လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ သည်ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျှာအကြည်ဟူသော သဘော ‘ဇိဝှါဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည်ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ရသာရုံကို လျက်မှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသောသဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှတစ်ဖက် ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဇိဝှါဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည်လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာ အကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ကာယာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၂</b>။ (၅) ၁။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) သည်ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ့်'အနိဒဿန’၊ ထိပါး တတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်ရာ၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) ဖြင့် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်းထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကိုယ်အကြည်ဟူသောသဘော ‘ကာယဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည်ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုထိမှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည်ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသောနာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာလယ်မြေ ‘ခေတ္တ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်း ဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အ ကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း'ဩရိမတီရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ကာယဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသောရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၃</b>။ (၂) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ကြည်လင် ၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) ၌ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) သည် ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကိုယ်အကြည်ဟူသောသဘော ‘ကာယဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ်ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်းတံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို ထိမှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာလယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ကာယဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင့်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၄</b>။ (၃) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ခန္ဓာကိုယ်) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကိုယ်အကြည်ဟူသောသဘော ‘ကာယဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို ထိမှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ကာယဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသောရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၅</b>။ (၄) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’ ၊ အတ္တဘော (ကိုယ်ခန္ဓာ) ၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’ ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ် ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်၏။ အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ကို အာရုံပြု၍ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ကို အာရုံပြု၍ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်းဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော ထိသိစိတ့် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမ ှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ် လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်းဖြစ်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ‘ကိုယ်အကြည်’ ဟူသောသဘော ‘ကာယဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ်ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿ စသော နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း တံခါး ‘ဒွါရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို ထိမှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်း သဘော ‘ပဏ္ဍရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ပေါက်ဖွားရာ လယ်မြေ ‘ခေတ္တ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော သက္ကာယ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ကာယဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ် သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပါယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၆</b>။ (၆) ၁။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ ‘သနိဒဿန'ဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ'သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော , အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင် အဆင်း (ရူပါရုံ)၊ အညို ‘နီလ’၊ အရွှေ (အဝါနု) ‘ပီတက’၊ အနီ ‘လောဟိတက’၊ အဖြူ ‘ဩဒါတ’၊ အမည်း (အနက်) ‘ကာဠက’၊ အမောင်း (နီညိုရောင်) ‘မဉ္ဇိဋ္ဌက’၊ အဝါရင့် ‘ဟရိ’၊ အစိမ်းရောင် ‘ဟရိဝဏ္ဏ’၊ သရက်ညွန့်အဆင်းရောင် (အစိမ်းနု) ‘အမ္ဗင်္ကုရဝဏ္ဏ’၊ အရှည် ‘ဒီဃ’၊ အတို ‘ရဿ’၊ အငယ် ‘အဏု’၊ အကြီး ‘ထူလ’၊ အလုံး ‘ဝဋ္ဋ’၊ အဝန်းအဝိုင်း ‘ပရိမဏ္ဍလ’၊ လေးမြှောင့် ‘စတုရံသ’ (စတုရဿ)၊ ခြောက်မြှောင့် ‘ဆဠံသ’၊ ရှစ်မြှောင့် ‘အဋ္ဌံသ’၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်မြှောင့်'သောဠသံသ’၊ အနိမ့်အရှိုင်း ‘နိန္န’၊ အမြင့်အမောက် ‘ထလ’၊ အရိပ် ‘ဆာယာ’၊ နေပူ ‘အာတပ’၊ အလင်းရောင် ‘အာလောက’၊ အမိုက်မှောင် ‘အန္ဓကာရ’၊ တိမ်တိုက် ‘အဗ္ဘာ’၊ ဆီးနှင်း ‘မဟိကာ’၊ အခိုး'ဓူမ’၊ မြူ ‘ရဇ’၊ လဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ နေဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ ကြယ် (တာရာ) အပေါင်းတို့၏အဆင်းအရောင်၊ ကြေးမုံ (မှန်) ဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ ပတ္တမြား, ခရုသင်း, ပုလဲ, ဝါးအဆင်းရှိသောဝေဠုရိယ ကြောင်မျက်ရွဲ (မြ) ၏ အဆင်းအရောင်၊ ရွှေ, ငွေ၏ အဆင်းအရောင်သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကိုစွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ ‘သနိဒဿန'ဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော , အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင်အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ သည်လည်းရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ ‘သနိဒဿန'ဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိ့ပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အကြင် အဆင်း (ရူပါရုံ) ကို မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခု'ဖြင့် မြင်လည်း မြင်ခဲ့ပြီ၊ မြင်လည်း မြင်ဆဲ၊ မြင်လည်း မြင်လတ္တံ့၊ မြင်မူလည်းမြင်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အဆင်း (ရူပါရုံ)ဟူသော သဘော ‘ရူပဓာတ်'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၇</b>။ (၂) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ ‘သနိဒဿန’ ဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော ,အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင်အဆင်း (ရူပါရုံ) အညို ‘နီလ’ ၊ အရွှေ (အဝါနု) ‘ပီတက’ ၊ အနီ ‘လောဟိတက’ ၊ အဖြူ ‘ဩဒါတ’ ၊ အမည်း (အနက်) ‘ကာဠက’ ၊ အမောင်း (နီညိုရောင်) ‘မဉ္ဇိဋ္ဌက’ ၊ အဝါရင့် ‘ဟရိ’ ၊ အစိမ်း ရောင် ‘ဟရိဝဏ္ဏ’ ၊ သရက်ညွန့် အဆင်းရောင် (အစိမ်းနု) ‘အမ္ဗင်္ကုရဝဏ္ဏ’ ၊ အရှည် ‘ဒီဃ’ ၊ အတို ‘ရဿ’ ၊ အငယ် ‘အဏု’ ၊ အကြီး ‘ထူလ’ ၊ အလုံး ‘ဝဋ္ဋ’ ၊ အဝန်းအဝိုင်း ‘ပရိမဏ္ဍလ’ ၊ လေးမြှောင့် ‘စတုရံသ’ (စတုရဿ)၊ ခြောက်မြှောင့် ‘ဆဠံသ’ ၊ ရှစ်မြှောင့် ‘အဋ္ဌံသ’ ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်မြှောင့် ‘သောဠသံသ’ ၊ အနိမ့်အရှိုင်း ‘နိန္န’ ၊ အမြင့်အမောက် ‘ထလ’ ၊ အရိပ် ‘ဆာယာ’ ၊ နေပူ ‘အာတပ’ ၊ အလင်းရောင် ‘အာလောက’ ၊ အမိုက်မှောင် ‘အန္ဓကာရ’ ၊ တိမ်တိုက် ‘အဗ္ဘာ’ ၊ ဆီးနှင်း ‘မဟိကာ’ ၊ အခိုး ‘ဓူမ’ ၊ မြူ ‘ရဇ’ ၊ လဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ နေဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ ကြယ် (တာရာ) အပေါင်းတို့၏အဆင်းအရောင်၊ ကြေးမုံ (မှန်) ဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ ပတ္တမြား, ခရုသင်း, ပုလဲ, ဝါးအဆင်းရှိသောဝေဠုရိယ ကြောင် မျက်ရွဲ (မြ) ၏ အဆင်းအရောင်၊ ရွှေ, ငွေ၏ အဆင်းအရောင်သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ ‘သနိဒဿန’ ဖြစ်သော ,ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော , အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင်အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ သည်လည်း ရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ ‘သနိဒဿန’ ဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) သည် ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်းထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် အဆင်း (ရူပါရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အဆင်း (ရူပါရုံ)ဟူသော သဘော ‘ရူပဓာတ်’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၈</b>။ (၃) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ ‘သနိဒဿန’ ဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော ,အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင် အဆင်း (ရူပါရုံ)၊ အညို ‘နီလ’ ၊ အရွှေ (အဝါနု) ‘ပီတက’ ၊ အနီ ‘လောဟိတက’ ၊ အဖြူ ‘ဩဒါတ’ ၊ အမည်း (အနက်) ‘ကာဠက’ ၊ အမောင်း (နီညိုရောင်) ‘မဉ္ဇိဋ္ဌက’ ၊ အဝါရင့် ‘ဟရိ’ ၊ အစိမ်းရောင် ‘ဟရိဝဏ္ဏ’ ၊ သရက်ညွန့် အဆင်းရောင် (အစိမ်းနု) ‘အမ္ဗင်္ကုရဝဏ္ဏ’ ၊ အရှည် ‘ဒီဃ’ ၊ အတို ‘ရဿ’ ၊ အငယ် ‘အဏု’ ၊ အကြီး ‘ထူလ’ ၊ အလုံး ‘ဝဋ္ဋ’ ၊ အဝန်းအဝိုင်း ‘ပရိမဏ္ဍလ’ ၊ လေးမြှောင့် ‘စတုရံသ’ (စတုရဿ)၊ ခြောက်မြှောင့် ‘ဆဠံသ’ ၊ ရှစ်မြှောင့် ‘အဋ္ဌံသ’ ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်မြှောင့် ‘သောဠသံသ’ ၊ အနိမ့်အရှိုင်း ‘နိန္န’ ၊ အမြင့်အမောက် ‘ထလ’ ၊ အရိပ် ‘ဆာယာ’ ၊ နေပူ ‘အာတပ’ ၊ အလင်းရောင် ‘အာလောက’ ၊ အမိုက်မှောင် ‘အန္ဓကာရ’ ၊ တိမ်တိုက် ‘အဗ္ဘာ’ ၊ ဆီးနှင်း ‘မဟိကာ’ ၊ အခိုး ‘ဓူမ’ ၊ မြူ ‘ရဇ’ ၊ လဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ နေဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ ကြယ် (တာရာ) အပေါင်းတို့၏အဆင်းအရောင်၊ ကြေးမုံ (မှန်) ဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ ပတ္တမြား, ခရုသင်း, ပုလဲ, ဝါးအဆင်းရှိသောဝေဠုရိယ ကြောင်မျက်ရွဲ (မြ) ၏ အဆင်းအရောင်၊ ရွှေ, ငွေ၏ အဆင်းအရောင်သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောအဆင်း ‘ရူပါရုံ’ တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ ‘သနိဒဿန’ ဖြစ်သော ,ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော , အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင်အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ သည်လည်း ရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ ‘သနိဒဿန’ ဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အဆင်း (ရူပါရုံ) သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) ၌ ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် အဆင်း (ရူပါရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အဆင်း (ရူပါရုံ)ဟူသော သဘော ‘ရူပဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၉</b>။ (၄) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ ‘သနိဒဿန’ ဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော ,အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင် အဆင်း (ရူပါရုံ)၊ အညို ‘နီလ’ ၊ အရွှေ (အဝါနု) ‘ပီတက’ ၊ အနီ ‘လောဟိတက’ ၊ အဖြူ ‘ဩဒါတ’ ၊ အမည်း (အနက်) ‘ကာဠက’ ၊ အမောင်း (နီညိုရောင်) ‘မဉ္ဇိဋ္ဌက’ ၊ အဝါရင့် ‘ဟရိ’ ၊ အစိမ်းရောင် ‘ဟရိဝဏ္ဏ’ ၊ သရက်ညွန့် အဆင်းရောင် (အစိမ်းနု) ‘အမ္ဗင်္ကုရဝဏ္ဏ’ ၊ အရှည် ‘ဒီဃ’ ၊ အတို ‘ရဿ’ ၊ အငယ် ‘အဏု’ ၊ အကြီး ‘ထူလ’ ၊ အလုံး ‘ဝဋ္ဋ’ ၊ အဝန်းအဝိုင်း ‘ပရိမဏ္ဍလ’ ၊ လေးမြှောင့် ‘စတုရံသ’ (စတုရဿ)၊ ခြောက်မြှောင့် ‘ဆဠံသ’ ၊ ရှစ်မြှောင့် ‘အဋ္ဌံသ’ ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်မြှောင့် ‘သောဠသံသ’ ၊ အနိမ့်အရှိုင်း ‘နိန္န’ ၊ အမြင့်အမောက် ‘ထလ’ ၊ အရိပ် ‘ဆာယာ’ ၊ နေပူ ‘အာတပ’ ၊ အလင်းရောင် ‘အာလောက’ ၊ အမိုက်မှောင် ‘အန္ဓကာရ’ ၊ တိမ်တိုက် ‘အဗ္ဘာ’ ၊ ဆီးနှင်း ‘မဟိကာ’ ၊ အခိုး ‘ဓူမ’ ၊ မြူ ‘ရဇ’ ၊ လဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ နေဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ ကြယ် (တာရာ) အပေါင်းတို့၏အဆင်းအရောင်၊ ကြေးမုံ (မှန်) ဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ ပတ္တမြား, ခရုသင်း, ပုလဲ, ဝါးအဆင်းရှိသောဝေဠုရိယ ကြောင် မျက်ရွဲ (မြ) ၏ အဆင်းအရောင်၊ ရွှေ, ငွေ၏ အဆင်းအရောင်သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ မှ) တစ်မျိုးတစ်ခြားဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ ‘သနိဒဿန’ ဖြစ်သော ,ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော , အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင်အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ သည်လည်း ရှိသေး၏။ အကြင် အဆင်း (ရူပါရုံ) ကို အာရုံပြု၍ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ မြင်သိစိတ် (စက္ခု့ဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်တလ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် အဆင်း (ရူပါရုံ) ကို အာရုံပြု၍ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ သည်ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အဆင်း ရူပါရုံလျှင် အာရုံရှိသော မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်တလ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အဆင်း ရူပါရုံလျှင် အာရုံရှိသော မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ ဤရုပ်သည် အဆင်း (ရူပါရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အဆင်း (ရူပါရုံ)ဟူသော သဘော ‘ရူပဓာတ်’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">သဒ္ဒါယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၀</b>။ (၇) ၁။ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သည်၊ စည်ကြီးသံ ‘ဘေရိသဒ္ဒ’၊ မုရှိးစည်သံ ‘မုဒိင်္ဂသဒ္ဒ’၊ ခရုသင်းသံ ‘သင်္ခသဒ္ဒ’၊ ထက်စည်သံ ‘ပဏဝသဒ္ဒ’၊ သီချင်းသံ ‘ဂီတသဒ္ဒ’၊ တီးမှုတ်သံ ‘ဝါဒိတသဒ္ဒ’၊ မောင်းကြေးနင်း, ခွက်ခွင်းသံ ‘သမ္မသဒ္ဒ’၊ လက်သံ (လက်ခုပ်တီးသံ) ‘ပါဏိသဒ္ဒ’၊ သတ္တဝါတို့၏ ကြွေးကြော်သံ ‘နိဂ္ဃေါသသဒ္ဒ’၊ သဘာဝ (ဓာတ်)တို့၏ (အချင်းချင်း) ထိခိုက်သောအသံ'သန္နိဃာတသဒ္ဒ’၊ လေသံ (လေတိုက်သော အသံ) ‘ဝါတသဒ္ဒ’၊ ရေသံ ‘ဥဒကသဒ္ဒ’၊ လူသံ ‘မနုဿသဒ္ဒ’၊ လူသံမှ တစ်ပါးသော အသံ ‘အမနုဿသဒ္ဒ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ဖြစ်သော အကြင်အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သည်လည်း ရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော အကြင်အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ကို မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) ဖြင့် ကြားလည်း ကြားခဲ့ပြီ၊ ကြားလည်း ကြားဆဲ၊ ကြားလည်း ကြားလတ္တံ့၊ ကြားမူလည်း ကြားရာ၏။ ဤရုပ်သည် အသံ (သဒ္ဒါရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအသံ ‘သဒ္ဒါယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အသံ (သဒ္ဒါရုံ)ဟူသော သဘော ‘သဒ္ဒဓာတ်’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၁</b>။ (၂) ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည့်အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သည်၊ စည်ကြီးသံ ‘ဘေရိသဒ္ဒ’ ၊ မုရှိးစည်သံ ‘မုဒိင်္ဂသဒ္ဒ’ ၊ ခရုသင်းသံ ‘သင်္ခသဒ္ဒ’ ၊ ထက်စည်သံ ‘ပဏဝသဒ္ဒ’ ၊ သီချင်းသံ ‘ဂီတသဒ္ဒ’ ၊ တီးမှုတ်သံ ‘ဝါဒိတသဒ္ဒ’ ၊ မောင်းကြေးနင်း, ခွက်ခွင်းသံ ‘သမ္မသဒ္ဒ’ ၊ လက်သံ (လက်ခုပ်တီးသံ) ‘ပါဏိသဒ္ဒ’ ၊ သတ္တဝါတို့၏ ကြွေးကြော်သံ ‘နိဂ္ဃေါသသဒ္ဒ’ ၊ သဘာဝ (ဓာတ်)တို့၏ (အချင်းချင်း) ထိခိုက်သော အသံ ‘သန္နိဃာတသဒ္ဒ’ ၊ လေသံ (လေတိုက်သော အသံ) ‘ဝါတသဒ္ဒ’ ၊ ရေသံ ‘ဥဒကသဒ္ဒ’ ၊ လူသံ ‘မနုဿသဒ္ဒ’ ၊ လူသံမှ တစ်ပါးသော အသံ ‘အမနုဿသဒ္ဒ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’ တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သည်လည်းရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော အကြင်အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) သည် ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် အသံ (သဒ္ဒါရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ် ကြောင်းအသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အသံ (သဒ္ဒါရုံ)ဟူသော သဘော ‘သဒ္ဒဓာတ်’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၂</b>။ (၃) ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သည်၊ စည်ကြီးသံ ‘ဘေရိသဒ္ဒ’ ၊ မုရှိးစည်သံ ‘မုဒိင်္ဂသဒ္ဒ’ ၊ ခရုသင်းသံ ‘သင်္ခသဒ္ဒ’ ၊ ထက်စည်သံ ‘ပဏဝသဒ္ဒ’ ၊ သီချင်းသံ ‘ဂီတသဒ္ဒ’ ၊ တီးမှုတ်သံ ‘ဝါဒိတသဒ္ဒ’ ၊ မောင်းကြေးနင်း, ခွက်ခွင်းသံ ‘သမ္မသဒ္ဒ’ ၊ လက်သံ (လက်ခုပ်တီးသံ) ‘ပါဏိသဒ္ဒ’ ၊ သတ္တဝါတို့၏ ကြွေးကြော်သံ ‘နိဂ္ဃေါသသဒ္ဒ’ ၊ သဘာဝ (ဓာတ်)တို့၏ (အချင်းချင်း) ထိခိုက်သောအသံ ‘သန္နိဃာတသဒ္ဒ’ ၊ လေသံ (လေတိုက်သောအသံ) ‘ဝါတသဒ္ဒ’ ၊ ရေသံ ‘ဥဒကသဒ္ဒ’ ၊ လူသံ ‘မနုဿသဒ္ဒ’ ၊ လူသံမှ တစ်ပါးသော အသံ ‘အမနုဿသဒ္ဒ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’ တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ,ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သည်လည်းရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) ၌ ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ် ကြောင်းအသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အသံ (သဒ္ဒါရုံ)ဟူသော သဘော ‘သဒ္ဒဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၃</b>။ (၄) ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’ သည်၊ စည်ကြီးသံ ‘ဘေရိသဒ္ဒ’ ၊ မုရှိးစည်သံ ‘မုဒိင်္ဂသဒ္ဒ’ ၊ ခရုသင်းသံ ‘သင်္ခသဒ္ဒ’ ၊ ထက်စည်သံ ‘ပဏဝသဒ္ဒ’ ၊ သီချင်းသံ ‘ဂီတသဒ္ဒ’ ၊ တီးမှုတ်သံ ‘ဝါဒိတသဒ္ဒ’ ၊ မောင်းကြေးနင်း,ခွက်ခွင်းသံ ‘သမ္မသဒ္ဒ’ ၊ လက်သံ (လက်ခုပ်တီးသံ) ‘ပါဏိသဒ္ဒ’ ၊ သတ္တဝါတို့၏ ကြွေးကြော်သံ ‘နိဂ္ဃေါသသဒ္ဒ’ ၊ သဘာဝ (ဓာတ်)တို့၏ (အချင်းချင်း) ထိခိုက်သော အသံ ‘သန္နိဃာတသဒ္ဒ’ ၊ လေသံ (လေတိုက်သော အသံ) ‘ဝါတသဒ္ဒ’ ၊ ရေသံ ‘ဥဒကသဒ္ဒ’ ၊ လူသံ ‘မနုဿသဒ္ဒ’ ၊ လူသံမှ တစ်ပါးသော အသံ ‘အမနုဿသဒ္ဒ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’ တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သည်လည်းရှိသေး၏။ အကြင် အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ကို အာရုံပြု၍ နားအကြည် ‘သောတ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ကို အာရုံပြု၍ နားအကြည် ‘သောတ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ သည်ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် နားအကြည် ‘သောတ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် နားအကြည် ‘သောတ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ် လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ ဤရုပ်သည် အသံ (သဒ္ဒါရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ် ကြောင်းအသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အသံ (သဒ္ဒါရုံ)ဟူသော သဘော ‘သဒ္ဒဓာတ်’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ဂန္ဓာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၄</b>။ (ဂ) ၁။ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ့် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အကြင် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ သည်၊ အမြစ်နံ့ ‘မူလဂန္ဓ’၊ အနှစ်နံ့ ‘သာရဂန္ဓ’၊ အခေါက် (အခွံ) နံ့'တစဂန္ဓ’၊ အရွက်နံ့ ‘ပတ္တဂန္ဓ’၊ အပွင့်နံ့ ‘ပုပ္ဖဂန္ဓ’၊ အသီးနံ့ ‘ဖလဂန္ဓ’၊ စိမ်းရွှေသော အနံ့ ‘အာမကဂန္ဓ’၊ သားစိမ်းငါးစိမ်း အညှီနံ့ ‘ဝိဿဂန္ဓ’၊ ကောင်းသော အနံ့ ‘သုဂန္ဓ’၊ မကောင်းသော အနံ့ ‘ဒုဂ္ဂန္ဓ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အကြင်အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ သည်လည်းရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အကြင် အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ကို မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) ဖြင့် နမ်းလည်း နမ်းခဲ့ပြီ၊ နမ်းလည်း နမ်းဆဲ၊ နမ်းလည်း နမ်းလတ္တံ့၊ နမ်းမူလည်း နမ်းရာ၏။ ဤရုပ်သည် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ဂန္ဓဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၅</b>။ (၂) နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အကြင်အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ သည် အမြစ်နံ့ ‘မူလဂန္ဓ’၊ အနှစ်နံ့ ‘သာရဂန္ဓ’၊ အခေါက် (အခွံ) နံ့ ‘တစဂန္ဓ’၊ အရွက်နံ့'ပတ္တဂန္ဓ’၊ အပွင့်နံ့ ‘ပုပ္ဖဂန္ဓ’၊ အသီးနံ့ ‘ဖလဂန္ဓ’၊ စိမ်းရွှေသော အနံ့ ‘အာမကဂန္ဓ’၊ သားစိမ်းငါးစိမ်းအညှီနံ့ ‘ဝိဿဂန္ဓ’၊ ကောင်းသော အနံ့ ‘သုဂန္ဓ’၊ မကောင်းသော အနံ့ ‘ဒုဂ္ဂန္ဓ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အကြင်အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ သည်လည်းရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အကြင် အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ၌ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) သည် ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်းထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့'ဂန္ဓာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ဂန္ဓဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၆</b>။ (၃) နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ သည်၊ အမြစ်နံ့ ‘မူလဂန္ဓ’ ၊ အနှစ်နံ့ ‘သာရဂန္ဓ’ ၊ အခေါက် (အခွံ) နံ့ ‘တစဂန္ဓ’ ၊ အရွက်နံ့ ‘ပတ္တဂန္ဓ’ ၊ အပွင့်နံ့ ‘ပုပ္ဖဂန္ဓ’ ၊ အသီးနံ့ ‘ဖလဂန္ဓ’ ၊ စိမ်းရွှေသော အနံ့ ‘အာမကဂန္ဓ’ ၊ သားစိမ်းငါးစိမ်း အညှီနံ့ ‘ဝိဿဂန္ဓ’ ၊ ကောင်းသော အနံ့ ‘သုဂန္ဓ’ ၊ မကောင်းသော အနံ့ ‘ဒုဂ္ဂန္ဓ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ သည်လည်းရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) ၌ ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါလည်းထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ဂန္ဓဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၇</b>။ (၄) နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ သည် အမြစ်နံ့ ‘မူလဂန္ဓ’ ၊ အနှစ်နံ့ ‘သာရဂန္ဓ’ ၊ အခေါက် (အခွံ) နံ့ ‘တစဂန္ဓ’ ၊ အရွက်နံ့ ‘ပတ္တဂန္ဓ’ ၊ အပွင့်နံ့ ‘ပုပ္ဖဂန္ဓ’ ၊ အသီးနံ့ ‘ဖလဂန္ဓ’ ၊ စိမ်းရွှေသော အနံ့ ‘အာမကဂန္ဓ’ ၊ သားစိမ်းငါးစိမ်း အညှီနံ့ ‘ဝိဿဂန္ဓ’ ၊ ကောင်းသော အနံ့ ‘သုဂန္ဓ’ ၊ မကောင်းသော အနံ့ ‘ဒုဂ္ဂန္ဓ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ သည်လည်းရှိသေး၏။ အကြင်အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ကို အာရုံပြု၍ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ကို အာရုံပြု၍ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ် လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု့ ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်လည်းဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ် လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ဂန္ဓဓာတ်’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရသာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၈</b>။ (၉) ၁။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ် သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အရသာ (ရသာရုံ) သည်၊ အမြစ် အရသာ ‘မူလရသ’၊ ပင်စည်အရသာ ‘ခန္ဓရသ’၊ အခေါက် (အခွံ) အရသာ ‘တစရသ’၊ အရွက် အရသာ ‘ပတ္တရသ’၊ အပွင့်အရသာ ‘ပုပ္ဖရသ’၊ အသီးအရသာ ‘ဖလရသ’၊ အချဉ် ‘အမ္ဗိလ’၊ အချို အမြိန် ‘မဓုရ’၊ အခါး'တိတ္တက’၊ အစပ် ‘ကဋုက’၊ ဆားအငန် ‘လောဏိက’၊ ဆပ်ပြာအငန် ‘ခါရိက’၊ စူးရှသော အချဉ် ‘လမ္ဗိလ’၊ အဖန် ‘ကသာဝ’၊ သာယာဖွယ် (ကောင်းသော) အရသာ ‘သာဒု’၊ မသာယာဖွယ် (မကောင်းသော) အရသာ ‘အသာဒု’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောအရသာ ‘ရသာရုံ'တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသာ ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အကြင် အရသာ (ရသာရုံ) သည်လည်းရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော အကြင် အရသာ (ရသာရုံ) ကို မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော လျှာ အကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) ဖြင့် လျက်လည်း လျက်ခဲ့ပြီ၊ လျက်လည်း လျက်ဆဲ၊ လျက်လည်း လျက်လတ္တံ့၊ လျက်မူလည်း လျက်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် အရသာ ‘ရသာရုံ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအရသာ ‘ရသာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အရသာ (ရသာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ရသဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၉</b>။ (၂) လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အရသာ (ရသာရုံ) သည် အမြစ်အရသာ ‘မူလရသ’ ၊ ပင်စည်အရသာ ‘ခန္ဓရသ’ ၊ အခေါက် (အခွံ) အရသာ ‘တစရသ’ ၊ အရွက်အရသာ ‘ပတ္တရသ’ ၊ အပွင့်အရသာ ‘ပုပ္ဖရသ’ ၊ အသီးအရသာ ‘ဖလရသ’ ၊ အချဉ် ‘အမ္ဗိလ’ ၊ အချိုအမြိန် ‘မဓုရ’ ၊ အခါး ‘တိတ္တက’ ၊ အစပ် ‘ကဋုက’ ၊ ဆားအငန် ‘လောဏိက’ ၊ ဆပ်ပြာအငန် ‘ခါရိက’ ၊ စူးရှသော အချဉ် ‘လမ္ဗိလ’ ၊ အဖန် ‘ကသာဝ’ ၊ သာယာဖွယ် (ကောင်းသော) အရသာ ‘သာဒု’ ၊ မသာယာဖွယ် (မကောင်းသော) အရသာ ‘အသာဒု’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောအရသာ ‘ရသာရုံ’ တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသာ ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ,့ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အရသာ (ရသာရုံ) သည်လည်းရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အရသာ (ရသာရုံ) ၌ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော လျှာ အကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) သည် ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် အရသာ (ရသာရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအရသာ ‘ရသာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အရသာ (ရသာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ရသဓာတ်’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၀</b>။ (၃) လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အရသာ (ရသာရုံ) သည် အမြစ်အရသာ ‘မူလရသ’ ၊ ပင်စည်အရသာ ‘ခန္ဓရသ’ ၊ အခေါက် (အခွံ) အရသာ ‘တစရသ’ ၊ အရွက်အရသာ ‘ပတ္တရသ’ ၊ အပွင့်အရသာ ‘ပုပ္ဖရသ’ ၊ အသီးအရသာ ‘ဖလရသ’ ၊ အချဉ် ‘အမ္ဗိလ’ ၊ အချိုအမြိန် ‘မဓုရ’ ၊ အခါး ‘တိတ္တက’ ၊ အစပ် ‘ကဋုက’ ၊ ဆားအငန် ‘လောဏိက’ ၊ ဆပ်ပြာအငန် ‘ခါရိက’ ၊ စူးရှသော အချဉ် ‘လမ္ဗိလ’ ၊ အဖန် ‘ကသာဝ’ ၊ သာယာဖွယ် (ကောင်းသော) အရသာ ‘သာဒု’ ၊ မသာယာဖွယ် (မကောင်းသော) အရသာ ‘အသာဒု’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောအရသာ ‘ရသာရုံ’ တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသာ ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ,ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အရသာ (ရသာရုံ) သည်လည်းရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အရသာ (ရသာရုံ) သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) ၌ ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်းထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် အရသာ (ရသာရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအရသာ ‘ရသာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အရသာ (ရသာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ရသဓာတ်’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၁</b>။ (၄) လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အရသာ (ရသာရုံ) သည် အမြစ်အရသာ ‘မူလရသ’ ၊ ပင်စည်အရသာ ‘ခန္ဓရသ’ ၊ အခေါက် (အခွံ) အရသာ ‘တစရသ’ ၊ အရွက်အရသာ ‘ပတ္တရသ’ ၊ အပွင့်အရသာ ‘ပုပ္ဖရသ’ ၊ အသီးအရသာ ‘ဖလရသ’ ၊ အချဉ် ‘အမ္ဗိလ’ ၊ အချိုအမြိန် ‘မဓုရ’ ၊ အခါး ‘တိတ္တက’ ၊ အစပ် ‘ကဋုက’ ၊ ဆားအငန် ‘လောဏိက’ ၊ ဆပ်ပြာအငန် ‘ခါရိက’ ၊ စူးရှသော အချဉ် ‘လမ္ဗိလ’ ၊ အဖန် ‘ကသာဝ’ ၊ သာယာဖွယ် (ကောင်းသော) အရသာ ‘သာဒု’ ၊ မသာယာဖွယ် (မကောင်းသော) အရသာ ‘အသာဒု’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောအရသာ ‘ရသာရုံ’ တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကြီးကျယ်ထင်ရှားသာ ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အရသာ (ရသာရုံ) သည်လည်းရှိသေး၏။ အကြင် အရသာ (ရသာရုံ) ကို အာရုံပြု၍ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် အရသာ (ရသာရုံ) ကို အာရုံပြု၍ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်လည်းဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အရသာ (ရသာရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော လျက်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အရသာ (ရသာရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်လည်းဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ ဤရုပ်သည် အရသာ (ရသာရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအရသာ ‘ရသာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အရသာ (ရသာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ရသဓာတ်’ လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဣတ္ထိန္ဒြေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၂</b>။ (၁၀) မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ၏ အကြင် (အရပ်အမောင်း လက်ခြေစသော) မိန်းမပုံသဏ္ဌာန် ‘ဣတ္ထိလိင်္ဂ’။ (မိန်းမဟုသိကြောင်း) မိန်းမအမှတ်အသား ‘ဣတ္ထိနိမိတ္တ’၊ မိန်းမအမူအရာ ‘ဣတ္ထိကုတ္တ’၊ မိန်းမ၏ (သွားပုံလာပုံစသော) အသွင်အပြင် ‘ဣတ္ထာကပ္ပ’၊ မိန်းမ၏အဖြစ် ‘ဣတ္ထတ္တ’၊ မိန်းမ၏သဘော ‘ဣတ္ထိဘာဝ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ပုရိသန္ဒြေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၃</b>။ (၁၁) ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ယောက်ျား၏ အကြင် (အရပ်အမောင်း လက်ခြေစသော) ယောက်ျား ပုံသဏ္ဌာန် ‘ပုရိသလိင်္ဂ’။ (ယောက်ျားဟု သိကြောင်း) ယောက်ျားအမှတ်အသား ‘ပုရိသနိမိတ္တ’၊ ယောက်ျားအမူအရာ ‘ပုရိသကုတ္တ’၊ ယောက်ျား၏ (သွားပုံလာပုံစသော) အသွင်အပြင် ‘ပုရိသာကပ္ပ’၊ ယောက်ျား၏အဖြစ် ‘ပုရိသတ္တ’၊ ယောက်ျား၏သဘော ‘ပုရိသဘာဝ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း အစိုးရမှု၌ ‘ပုရိသိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဇီဝိတိန္ဒြေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၄</b>။ (၁၂) အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိုဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ရုပ်’ တရားတို့၏ အကြင်အသက် ‘အာယု’၊ တည်ကြောင်းသဘော ‘ဌိတိ’။ (တည်တံ့စွာ) ဖြစ်နေခြင်းသဘော ‘ယပနာ’။ (တည်တံ့စွာ) ဖြစ်နေစေခြင်းသဘော ‘ယာပနာ’။ (တိုးပွါး၍) ဖြစ်မှုသဘော ‘ဣရိယနာ’။ (ဆက်လက်၍) ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဝတ္တနာ’၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းသဘော ‘ပါလနာ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်းသဘော ‘ဇီဝိတ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာယဝိညတ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၅</b>။ (၁၃) (မိမိ အလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကုသိုလ်စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ, အကုသိုလ်စိတ် ကြောင့်ဖြစ်စေ,ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ'စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ, ရှေ့သို့တက်သူအားလည်းကောင်း, နောက်သို့ဆုတ်သူအားလည်းကောင်း, တူရူကြည့်သူအားလည်းကောင်း,တစောင်းကြည့်သူအားလည်းကောင်း, ကွေးသူအားလည်းကောင်း, ဆန့်တန်းသူအားလည်းကောင်း, (ဖြစ်ပေါ်လာသော) ကိုယ်၏ အကြင် ခိုင်မာမှု ‘ထမ္ဘန’၊ ကောင်းစွာ ခိုင်မာမှု ‘သန္ထမ္ဘန’၊ ကောင်းစွာခိုင်မာသည်၏ အဖြစ် (ကောင်းစွာ ခိုင်မာခြင်း) ‘သန္ထမ္ဘိတတ္တ’၊ သိစေခြင်းသဘော ‘ဝိညတ္တိ’၊ သိစေသော အခြင်းအရာ ‘ဝိညာပနာ’၊ သိစေတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဝိညာပိတတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် (မိမိ အလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဝစီဝိညတ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၆</b>။ (၁၄) (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ ကုသိုလ်စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ၊ အကုသိုလ်စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ'စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ (ဖြစ်ပေါ်လာသော) အကြင် စကား ‘ဝါစာ’၊ မြွက်ဆိုမှု ‘ဂိရာ’၊ စကားအစီအစဉ် ‘ဗျပ္ပထ’၊ ပြောဆိုမှု ‘ဥဒီရဏ’၊ ကြွေးကြော်ခြင်း ‘ဃောသ’၊ ကြွေးကြော်မှု ‘ဃောသကမ္မ’၊ စကားတည်းဟူသော နှုတ်မြွက်မှု ‘ဝါစာဝစီဘေဒ’ သည် (ရှိ၏)၊ ဤမြွက်ဆိုမှု စသည်ကို စကား'ဝါစာ’ ဟု ဆိုအပ်၏၊ ထိုစကား ‘ဝါစာ'ဖြင့်အကြင် သိစေခြင်းသဘော ‘ဝိညတ္တိ’၊ သိစေသော အခြင်းအရာ ‘ဝိညာပနာ’၊ သိစေတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဝိညာပိတတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ ဟူသော ထိုရုပ် ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အာကာသဓာတ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၇</b>။ (၁၅) မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသောဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသ’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘောဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း'အာကာသဂတ’၊ မထိမခိုက်အပ်သော (ထိကိုင်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အဃ’၊ မထိမခိုက်အပ်သော (ထိကိုင်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘောဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း ‘အဃဂတ’။ (ဟင်းလင်း) အပေါက် ‘ဝိဝရ’။ (ဟင်းလင်း) အပေါက်ဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း ‘ဝိဝရဂတ’၊ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသောမဟာဘုတ်လေးပါးတို့ဖြင့် မတွေ့ထိအပ်သော သဘော ‘အသမ္ဖုဋ္ဌ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသောရုပ်သည် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ လဟုတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၈</b>။ (၁၆) ရုပ်၏ လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အကြင် လျင်မြန်ပေါ့ပါးသည်၏အဖြစ် ‘လဟုတာ’၊ ပေါ့ပါးစွာပြောင်းလဲနိုင်သည် (လျင်မြန်သည်) ၏ အဖြစ် ‘လဟုပရိဏာမတာ’၊ မနုန့်နှေး မလေးလံသည်၏ အဖြစ် ‘အဒန္ဓနတာ’၊ မခိုင်မာသည်၏အဖြစ် (မတုန်မလှုပ်ခြင်း ကင်းသည်၏အဖြစ်) ‘အဝိတ္ထနတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ရုပ်၏ လျင်မြန် ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ မုဒုတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၉</b>။ (၁၇) ရုပ်၏နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အကြင်နူးညံ့မှု ‘မုဒုတာ’၊ ပျော့ပျောင်းပြေပြစ်မှု ‘မဒ္ဒဝတာ’၊ မကြမ်း တမ်းမှု ‘အကက္ခဠတာ’၊ မခက်မာမှု ‘အကထိနတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿမုဒုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ ကမ္မညတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၀</b>။ (၁၈) ရုပ်၏ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင်လိုက်လျောဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အကြင် အလုပ်၌ ခံ့မှု ‘ကမ္မညတာ’၊ အလုပ်၌ ခံ့ကြောင်းသဘော ‘ကမ္မညတ္တ’၊ အလုပ်၌ ခံ့သည်၏အဖြစ် ‘ကမ္မညဘာဝ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ရုပ်၏ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင်လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ ဥပစယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၁</b>။ (၁၉) ရုပ်၏ ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ရုပ် ‘အာယတန'တို့၏ အကြင် (ဦးစွာအစ) ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘အာစယ’ သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ် ‘အာယတန'တို့၏ (ဦးစွာအစ) ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘အာစယ’ သည် ရုပ်၏ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’မည်၏။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် ရုပ်၏ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ရူပဿ သန္တတိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၂</b>။ (၂၀) ရုပ်၏ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အကြင်ကြီးပွါးဆဲအစဉ် (ဆက်လက်ဖြစ်နေဆဲ) သည်ရှိ၏၊ ထိုရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ်သည် ရုပ်၏ ဖြစ်စဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ'ရုပ် မည်၏။ ဤသို့သဘော ရှိသော ရုပ်သည် ရုပ်၏ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ ဇရတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၃</b>။ (၂၁) ရုပ်၏အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု ‘ရူပဿ ဇရတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အကြင် လျော့ပါးခြင်း (အိုမင်းယုတ်လျော့ ခြင်း) ‘ဇရာ’၊ ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်ကြောင်း ‘ဇီရဏတာ’၊ သွားကျိုးကြောင်း ‘ခဏ္ဍိစ္စ’၊ ဆံပင်ဖြူကြောင်း ‘ပါလိစ္စ’၊ အရေတွန့်ကြောင်း ‘ဝလိတ္တစတာ’၊ အသက်၏ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်း ‘အာယုနော သံဟာနိ’။ (စက္ခုန္ဒြေစသော) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'တို့၏ ရင့်ရော် ပျက်ပြားကြောင်း ‘ဣန္ဒြိယာနံပရိပါက’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့ သဘောရှိသောရုပ်သည် ရုပ်၏ အိုမှု (ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿဇရတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ အနိစ္စတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၄</b>။ (၂၂) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿအနိစ္စတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အကြင် ကုန်ဆုံးမှု ‘ခယ’၊ ပျက်မှု ‘ဝယ’၊ ကွဲမှု ‘ဘေဒ’၊ ထက်ဝန်းကျင် ကွဲမှု (အာလုံးပျက်ပြိုကွဲမှု) ‘ပရိဘေဒ’။ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက်တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘အနိစ္စတာ’၊ ကွယ်ပျောက်မှု ‘အန္တရဓာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿအနိစ္စတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကဗဠီကာရ အာဟာရရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၅</b>။ (၂၃) အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထမင်း ‘ဩဒန’၊ မုယောမုန့် (ဆန် ကြမ်းမုန့်နပ်) ‘ကုမ္မာသ’၊ မုန့်လုံး'သတ္တု’၊ ငါး ‘မစ္ဆ’၊ အသား ‘မံသ’၊ နို့ရည် ‘ခီရ’၊ နို့ဓမ်း ‘ဒဓိ’၊ ထောပတ် ‘သပ္ပိ’၊ ဆီဦး ‘နဝနီတ’၊ ဆီ'တေလ’၊ ပျားရည် ‘မဓု’၊ တင်လဲ ‘ဖာဏိတ’ သည် ရှိ၏။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အစာအာဟာရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , အကြင်အကြင် ဇနပုဒ် (တိုင်း၊ ခရှိင်) ၌ ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ ခံတွင်း (ပါးစပ်) ဖြင့် စားအပ်သော, သွားတို့ဖြင့် ကိုက်ခဲအပ် (ကြိတ်ချေဝါး၍စားအပ်) သော, လည်ချောင်းဖြင့် မျိုချအပ်သော, ဝမ်း (ပိုက်) ကို ပြည့်ဝ တောင့်တင်းစေတတ်သောအကြင် (အစာအာဟာရ) ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အဆီအနှစ်အစေး (ဩဇာ)ဖြင့် သတ္တဝါတို့သည် မျှတကုန်၏၊ ဤမျှတကြောင်းဖြစ်သော ရုပ်သည် အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) ရုပ်အပေါင်းသည် မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်တို့ကို ဝေဖန်ခြင်း ‘ဥပါဒါဘာဇနီယ’ ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">ရုပ်ပိုင်း ‘ရူပကဏ္ဍ’ ၌ ရှေးဦးစွာရှတ်ဆိုမှု အလှည့်အကြိမ် ‘ပဌမဘာဏဝါရ’ ပြီးပြီ။</p> -- <p style="text-align: center;">မမှီတတ်သော ‘နောဥပါဒါ ‘ရုပ်များ</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၆</b>။ (ဥပါဒါရုပ်မှီသကဲ့သို့မမှီမူ၍ဖြစ်သော) ‘နော ဥပါဒါ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ (ပထဝီဓာတ်, တေဇော ဓာတ်,ဝါယောဓာတ်)၊ ‘ရေ’ ဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ (ဤရုပ်အပေါင်း သည် ‘နော ဥပါဒါ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း)။</p> <p style="text-align: center;">ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၇</b>။ (၁) ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြေဟူသော သဘော (ခက်မာခြင်းသဘော) ‘ပထဝီ ဓာတ်’၊ မီးဟူသော သဘော (ရင့်ကျက်စေခြင်း သဘော) ‘တေဇောဓာတ်’၊ လေဟူသော သဘော (ထောက်ကန်လှုပ်ရှားခြင်းသဘော) ‘ဝါယောဓာတ်’၊ ခိုင်မာခြင်း သဘော ‘ကက္ခဠ’၊ နူးညံ့ခြင်းသဘော ‘မုဒုက’၊ သိမ်မွေ့ခြင်း သဘော ‘သဏှ’၊ ကြမ်းတမ်းခြင်းသဘော ‘ဖရုသ’၊ ချမ်းသာသော အတွေ့ ‘သုခသမ္ဖဿ’၊ ဆင်းရဲသော အတွေ့'ဒုက္ခသမ္ဖဿ’၊ လေးသော သဘော ‘ဂရုက’၊ ပေါ့သော သဘော ‘လဟုက’ သည် ရှိ၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ကို မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'ဖြစ်သော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) ဖြင့် ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါး ရာ၏။ ဤရုပ်သည် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်'လည်းမည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၈</b>။ (၂) ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြေဟူသော သဘော (ခက်မာခြင်းသဘော) ‘ပထဝီဓာတ်’ ၊ မီးဟူသော သဘော (ရင့်ကျက်စေခြင်းသဘော) ‘တေဇောဓာတ်’ ၊ လေဟူသော သဘော (ထောက်ကန်လှုပ်ရှားခြင်းသဘော) ‘ဝါယောဓာတ်’ ၊ ခိုင်မာခြင်းသဘော ‘ကက္ခဠ’ ၊ နူးညံ့ခြင်းသဘော ‘မုဒုက’ ၊ သိမ်မွေ့ခြင်းသဘော ‘သဏှ’ ၊ ကြမ်းတမ်းခြင်းသဘော ‘ဖရုသ’ ၊ ချမ်းသာသောအတွေ့ ‘သုခသမ္ဖဿ’ ၊ ဆင်းရဲသောအတွေ့ ‘ဒုက္ခသမ္ဖဿ’ ၊ လေးလံသောသဘော ‘ဂရုက’ ၊ ပေါ့ပါးသောသဘော ‘လဟုက’ သည်ရှိ၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ ၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) သည် ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါး လည်းထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်’ လည်းမည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသောရုပ်သည် ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၉</b>။ (၃) ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြေဟူသော သဘော (ခက်မာခြင်းသဘော) ‘ပထဝီဓာတ်’ ၊ မီးဟူသော သဘော (ရင့်ကျက်စေခြင်းသဘော) ‘တေဇောဓာတ်’ ၊ လေဟူသော သဘော (ထောက်ကန်လှုပ်ရှားခြင်းသဘော) ‘ဝါယောဓာတ်’ ၊ ခိုင်မာခြင်း သဘော ‘ကက္ခဠ’ ၊ နူးညံ့ခြင်းသဘော ‘မုဒုက’ ၊ သိမ်မွေ့ခြင်းသဘော ‘သဏှ’ ၊ ကြမ်းတမ်းခြင်းသဘော ‘ဖရုသ’ ၊ ချမ်းသာသော အတွေ့ ‘သုခသမ္ဖဿ’ ၊ ဆင်းရဲသော အတွေ့ ‘ဒုက္ခသမ္ဖဿ’ ၊ လေးလံသော သဘော ‘ဂရုက’ ၊ ပေါ့ပါးသော သဘော ‘လဟုက’ သည် ရှိ၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) သည် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အနိဒဿန’ , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) ၌ ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်းထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်’ လည်းမည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၀</b>။ (၄) ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြေဟူသော သဘော (ခက်မာခြင်းသဘော) ‘ပထဝီဓာတ်’ ၊ မီးဟူသော သဘော (ရင့်ကျက်စေခြင်းသဘော) ‘တေဇောဓာတ်’ ၊ လေဟူသော သဘော (ထောက်ကန်လှုပ်ရှားခြင်းသဘော) ‘ဝါယောဓာတ်’ ၊ ခိုင်မာခြင်းသဘော ‘ကက္ခဠ’ ၊ နူးညံ့ခြင်းသဘော ‘မုဒုက’ ၊ သိမ်မွေ့ခြင်းသဘော ‘သဏှ’ ၊ ကြမ်းတမ်းခြင်းသဘော ‘ဖရုသ’ ၊ ချမ်းသာသော အတွေ့ ‘သုခ သမ္ဖဿ’ ၊ ဆင်းရဲသော အတွေ့ ‘ဒုက္ခသမ္ဖဿ’ ၊ လေးလံသောသဘော ‘ဂရုက’ ၊ ပေါ့ပါးသော သဘော ‘လဟုက’ သည် ရှိ၏။ အကြင် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ကို အာရုံပြုလျက် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည်ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ကို အာရုံပြုလျက် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ ထိသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) လျှင် အာရုံရှိသော ထိသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ပ။ အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ဝတ္ထု) ကို မှီ၍ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) လျှင်အာရုံရှိ သော ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ သည်။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) သည် ဖြစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်ဆဲ၊ ဖြစ်လည်း ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဖြစ်မူလည်း ဖြစ်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်’ လည်းမည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာပေါဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၁</b>။ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် ရေ ‘အာပေါ’၊ ရေဟူ၍ဖြစ်ခြင်း ‘အာပေါဂတ’၊ အစေး ‘သိနေဟ’၊ အစေးဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း'သိနေဟဂတ’၊ ရုပ်ကို ဖွဲ့စည်းခြင်းသဘော ‘ဗန္ဓနတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည်ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မမှီတတ်သော ‘နောဥပါဒါ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။နှစ်ခုစီအကျယ်ပြခြင်း ‘ဒုကနိဒ္ဒေသ'</p> -- <p style="text-align: center;">တဏှာဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံကြောင့် ဖြစ်သော ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၂</b>။ (၁) ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ (ကမ္မဇ)ဟူသော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ'ရုပ်ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏) (ကမ္မဇရုပ် ဧကန်)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့'ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသောဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ‘ရေ’ ဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’၊ ရုပ်၏ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’၊ ရုပ်၏ကြီးပွါးဆဲ အစဉ် ‘ရူပဿသန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ (ကမ္မဇ)ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကံကြောင့် မဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၃</b>။ (၂) ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။ (မိမိအလိုဆန္ဒ ကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီ ဝိညတ်’၊ ရုပ်၏ ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’၊ ရုပ်၏နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’၊ ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင်လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’၊ ရုပ်၏ အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု ‘ရူပဿ ဇရတာ’၊ ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့ မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည်ရှိ၏။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်မဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့'ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’၊ ရုပ်၏ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’၊ ရုပ်၏ကြီးပွါးဆဲ အစဉ် ‘ရူပဿသန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ကံ၏အကျိုးဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၄</b>။ (၁) ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယဟူသော ထိုရုပ်သည် ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ'ရုပ် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု့'ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတစ်ခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့'ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသောဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ‘ရေ’ ဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’၊ ရုပ်၏ ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’၊ ရုပ်၏ကြီးပွါးဆဲ အစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကံ၏အကျိုးမဟုတ် ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၅</b>။ (၂) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ'ရုပ် ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် ဖြစ်ကြောင်း အသံ'သဒ္ဒါယတန’။ (မိမိ အလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလို ဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’၊ ရုပ်၏ ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’၊ ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿမုဒုတာ’၊ ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စ တို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿကမ္မညတာ’၊ ရုပ်၏ အိုမှု (ရင့်ရော် ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’၊ ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက်တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည်ရှိ၏။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့'ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">မြင်အပ်သော ‘သနိဒဿန'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၆</b>။ (၁) ‘သနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ‘သ နိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">မမြင်အပ်သော ‘အနိဒဿန'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၇</b>။ (၂) ‘အနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ် အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ထိခိုက်တတ်သော ‘သပ္ပဋိဃ'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၈</b>။ (၁) ‘သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နား အကြည် ‘သောတာယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာ ယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ ယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဩဠာရိကရုပ်၊ သန္တိကေ ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">မထိခိုက်ကောင်းသော ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၉</b>။ (၂) ‘အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ့'ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ် ပေတည်း (သုခုမရုပ်၊ ဒူရေရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အစိုးရသော ‘ဣန္ဒြိယ'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၀</b>။ (၁) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’၊ ကြားမှု၌ အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ’၊ နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ’၊ လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ’၊ ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’၊ မိန်းမ (အမ) ဖြစ် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြိယ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ဘာဝရုပ်နှစ်ပါး၊ ဇီဝိတရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">န ဣန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၁</b>။ (၂) ‘န ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း'ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">မဟာဘုတ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၂</b>။ (၁) ‘မဟာဘုတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ (ပထဝီ, တေဇော, ဝါယော)၊ ‘ရေ’ ဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘မဟာဘုတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">န မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၃</b>။ (၂) မဟာဘုတ် မမည်သော ‘န မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မဟာဘုတ် မမည်သော ‘နမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ဝိညတ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၄</b>။ (၁) ‘ဝိညတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့်သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီ ဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်နှစ်ခုသည် ‘ဝိညတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">န ဝိညတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၅</b>။ (၂) ‘န ဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၆</b>။ (၁) ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ (စိတ္တဇ)ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏) (ဝိညတ်ရုပ် နှစ်ပါး, စိတ္တဇရုပ်ဧကန်)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော , စိတ်လျှင်အကြောင်းရှိသော, စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းရှိသော မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော သဘော ‘အာပေါဓာတ်’၊ ရုပ်၏ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’၊ ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’၊ ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်စ ‘ရူပဿဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲ အစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ (စိတ္တဇ)ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">စိတ်ကြောင့် မဖြစ်သော ‘န စိတ္တသမုဋ္ဌာန'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၇</b>။ (၂) ‘န စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’၊ ရုပ်၏ အိုမှု (ရင့်ရော် ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’၊ ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့ မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿအနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , စိတ်ကြောင့် မဖြစ်သော , စိတ်ဟူသော အကြောင်းမရှိသော, စိတ်ဟူသော ဖြစ်ကြောင်းမရှိသော မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’၊ ရုပ်၏ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’၊ ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’၊ ရုပ်၏အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">စိတ်နှင့်အတူဖြစ် (အတူပျက်) သော ‘စိတ္တသဟဘု'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၈</b>။ (၁) ‘စိတ္တသဟဘု’ (စိတ္တဇ)ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒ ကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီ ဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်နှစ်ခုသည် ‘စိတ္တသဟဘု’ (စိတ္တဇ)ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဝိညတ်ရုပ် နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">စိတ်နှင့်အတူမဖြစ်သော ‘န စိတ္တသဟဘု'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၉</b>။ (၂) ‘န စိတ္တသဟဘု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်း သည် ‘န စိတ္တသဟဘု’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း (ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ပါးမှ တစ်ပါးအခြားသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်သော ‘စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၀</b>။ (၁) စိတ်သို့အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့်ဖြစ်တူ၊ ပျက်တူ) ‘စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒ ကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်နှစ်ပါးသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့် ဖြစ်တူ၊ ပျက်တူ) ‘စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဝိညတ္တိရုပ် နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်သော ‘န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၁</b>။ (၂) စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်ဖြစ်တူ ပျက်တူ မဟုတ်သော) ‘န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာ ယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်း သည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်ဖြစ်တူ ပျက်တူ မဟုတ်သော) ‘န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဝိညတ်ရုပ် နှစ်ပါးမှတစ်ပါးအခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အတွင်းကျသော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၂</b>။ (၁) ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အဇ္ဈတ္တိကဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ် ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ပြင်ပဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၃</b>။ (၂) ‘ဗာဟိရ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ဗာဟိရဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ် ငါးပါးမှတစ်ပါး အခြားသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၄</b>။ (၁) ‘ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ် ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း (သပ္ပဋိဃရုပ်၊ သန္တိကေရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၅</b>။ (၂) ‘သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဒူရေရုပ်၊ အပ္ပဋိဃရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">သိဖို့ဝေးသော ‘ဒူရေ'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၆</b>။ (၁) ‘ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (သုခုမရုပ်၊ အပ္ပဋိဃရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">သိဖို့နီးသော ‘သန္တိကေ'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၇</b>။ (၂) ‘သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ’ ဟူသော ထို ရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">စက္ခုသမ္ဖဿ ဿ ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၈</b>။ (၁) မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာတည်ရာ ‘စက္ခုသမ္ဖဿဿ ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာ ‘စက္ခုသမ္ဖဿဿ ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-align: center;">စက္ခုသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၉</b>။ (၂) မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာမဟုတ်သော ‘စက္ခုသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာနားအကြည် ‘သောတာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ‘စက္ခုသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (စက္ခုပသာဒရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">စက္ခုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာစသည်တို့၏မှီရာဝတ္ထုရုပ်များ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၀</b>။ (၁) မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ'၏။ပ။ မြင်သိစိတ် (စက္ခု ဝိညာဏ်) ၏ မှီရာ တည်ရာ ‘စက္ခုဝိညာဏဿ ဝတ္ထု’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည်မြင်သိစိတ်၏ မှီရာ တည်ရာ ‘စက္ခု ဝိညာဏဿ ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (စက္ခုပသာဒရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">စက္ခုဝိညာဏဿ န ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၁</b>။ (၂) မြင်သိစိတ်၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ‘စက္ခုဝိညာဏဿ နဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည်မြင်သိစိတ်၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ‘စက္ခုဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">သောတသမ္ဖဿဿဝတ္ထုစသော ရုပ်များ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၂</b>။ (၁) ကြားသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘သောတသမ္ဖဿ'၏။ပ။ နံသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿ'၏။ပ။ လျက်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ ၏။ပ။ ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ် သော တွေ့တိမှု ‘ကာယသမ္ဖဿ'၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိ စိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည့် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ကာယသမ္ဖဿ'၏ မှီရာတည်ရာ ‘ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၃</b>။ (၂) ထိသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာမဟုတ်သော ‘ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ် သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာ မဟုတ်သော ‘ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာယသမ္ဖဿဇာဝေဒနာစသည်တို့၏ ဝတ္ထုရုပ်များ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၄</b>။ (၁) ထိသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ'၏။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ၏ မှီရာတည်ရာ ‘ကာယဝိညာဏဿ ဝတ္ထု’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ် အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည်ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်'၏ မှီရာတည်ရာ ‘ကာယ ဝိညာဏဿ ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၅</b>။ (၂) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ‘ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ‘ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ကာယပသာဒမှတစ်ပါး အခြားသော ရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">စက္ခုသမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၆</b>။ (၁) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံ ‘စက္ခုသမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခု ဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏အာရုံ ‘စက္ခုသမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">စက္ခုသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၇</b>။ (၂) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘စက္ခုသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူ သော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုပ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘စက္ခုသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံမှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)</p> <p style="text-align: center;">စက္ခုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာစသည်တို့၏ အာရမ္မဏရုပ်များ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၈</b>။ (၁) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ'၏။ပ။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ၏ အာရုံ ‘စက္ခုဝိညာဏဿအာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် မြင်သိ စိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ၏ အာရုံ ‘စက္ခုဝိညာဏဿအာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">စက္ခုဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၉</b>။ (၂) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘စက္ခုဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ၏ အာရုံ မဟုတ်သော ‘စက္ခုဝိညာဏဿ နအာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">သောတသမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏစသော ရုပ်များ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၀</b>။ (၁) ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံ ‘ကာယသမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ၏ အာရုံ ‘ကာယသမ္ဖဿဿအာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ကာယသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၁</b>။ (၂) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘ကာယသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘ကာယ သမ္ဖဿဿ နအာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှတစ်ပါး အခြားသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ကာယသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာစသည်တို့၏ အာရမ္မဏရုပ်များ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၂</b>။ (၁) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ ၏။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ၏ အာရုံ'ကာယဝိညာဏဿ အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ထိသိ စိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ၏ အာရုံ ‘ကာယဝိညာဏဿ အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ကာယဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၃</b>။ (၂) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘ကာယဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ် သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ် အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ၏အာရုံမဟုတ်သော ‘ကာယဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ ယတနမှတစ်ပါးအခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန'ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၄</b>။ (၁) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် မျက်စိအကြည်သည်မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏။ပ။ ဤ ရုပ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့်ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်း သော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-align: center;">န စက္ခာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၅</b>။ (၂) ‘န စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န စက္ခာ ယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာနားအကြည်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၆</b>။ (၁) ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန'စသည်ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာနှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာလျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည့်'ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် ကိုယ်အကြည်သည်မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏။ပ။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် (ကာယဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">န ကာယာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၇</b>။ (၂) ‘န ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ် အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပါယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၈</b>။ (၁) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင်အဆင်း'ရူပါရုံ’။ပ။ ဤရုပ်သည် အဆင်းဟူသောသဘော ‘ရူပဓာတ်'လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသောရုပ်သည် ရူပါယတနဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">န ရူပါယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၉</b>။ (၂) ‘န ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံမှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">သဒ္ဒါယတနရုပ်စသည်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၀</b>။ (၁) ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ဟူသောထိုရုပ်သည်။ပ။ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာ ယတန’ ဟူသောထိုရုပ်သည်။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထို ရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြေဟူသော (ခက်မာမှု) သဘော ‘ပထဝီဓာတ်’။ပ။ ဤရုပ်သည် အတွေ့ဟူသောသဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်'လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> -- <p style="text-align: center;">န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၁</b>။ (၂) ‘န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ် အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှတစ်ပါး အခြား သောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">စက္ခုဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၂</b>။ (၁) မြင်မှုသဘော ‘စက္ခုဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် မြင်မှု သဘော ‘စက္ခုဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (စက္ခုပသာဒရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">န စက္ခုဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၃</b>။ (၂) ‘န စက္ခုဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န စက္ခုဓာတု’ ဟူသော ထို ရုပ်ပေတည်း (စက္ခုပသာဒရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">သောတဓာတုရုပ်စသည်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၄</b>။ (၁) ကြားမှုသဘော ‘သောတဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ နံမှုသဘော ‘ဃာနဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ လျက်မှုသဘော ‘ဇိဝှါဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ ထိမှုသဘော ‘ကာယဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ထိမှု သဘော ‘ကာယဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">န ကာယဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၅</b>။ (၂) ‘န ကာယဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ကာယဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ကာယပသာဒရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၆</b>။ အဆင်းသဘော ‘ရူပဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် အဆင်း သဘော ‘ရူပဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> -- <p style="text-align: center;">န ရူပဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၇</b>။ (၁) ‘န ရူပဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ရူပဓာတု’ ဟူသော ထို ရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံမှ တစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">သဒ္ဒဓာတုရုပ်စသည်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၈</b>။ (၁) အသံသဘော ‘သဒ္ဒဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ အနံ့သဘော ‘ဂန္ဓဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ အရသာသဘော ‘ရသဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ အတွေ့သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် အတွေ့သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">န ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၉</b>။ (၂) ‘န ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">စက္ခုန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၀</b>။ (၁) မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် မျက်စိအကြည်သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏။ပ။ ဤရုပ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (စက္ခုပသာဒရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">န စက္ခုန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၁</b>။ (၂) ‘န စက္ခုန္ဒြိယရုပ်’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န စက္ခုန္ဒြိယ’ ဟူသော ထို ရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">သောတိန္ဒြိယရုပ်စသည်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၂</b>။ (၁) ကြားမှု၌ အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် ကိုယ်အကြည်သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကိုစွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏။ပ။ ဤရုပ်သည် (ကာယဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ဤသို့ သဘောရှိသောရုပ်သည် ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ကာယပသာဒ)။</p> -- <p style="text-align: center;">န ကာယိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၃</b>။ (၂) ‘န ကာယိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ကာယိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဣတ္ထိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၄</b>။ (၁) မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ၏ အကြင် (အရပ်အမောင်း လက်ခြေစသော) မိန်းမပုံ သဏ္ဌာန်။ (မိန်းမဟု သိကြောင်း) မိန်းမ၏အမှတ်အသား၊ မိန်းမအမူအရာ၊ မိန်းမ၏ (သွားပုံ, လာပုံ စသော) အသွင်အပြင်၊ မိန်းမ၏အဖြစ်၊ မိန်းမ၏သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သဘောရှိသော ရုပ်သည် မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">န ဣတ္ထိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၅</b>။ (၂) ‘န ဣတ္ထိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ဣတ္ထိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ပုရိသိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၆</b>။ (၁) ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ယောက်ျား၏ အကြင် (အရပ်အမောင်း လက်ခြေ စသော) ယောက်ျားပုံသဏ္ဌာန်။ (ယောက်ျားဟု သိကြောင်း) ယောက်ျား၏ အမှတ်အသား၊ ယောက်ျား အမူအရာ၊ ယောက်ျား၏ (သွားပုံ လာပုံစသော) အသွင်အပြင်၊ ယောက်ျား၏အဖြစ်၊ ယောက်ျား၏ သဘော သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ‘ပုရိသိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပုမ္ဘာဝရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">န ပုရိသိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၇</b>။ (၂) ‘န ပုရိသိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ပုရိသိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပုမ္ဘာဘာဝရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဇီဝိတိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၈</b>။ (၁) အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိုဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသော (ရုပ်) တရားတို့၏ အကြင်အသက်၊ တည်ကြောင်း သဘော။ (တည်တံ့စွာ) ဖြစ်နေခြင်းသဘော။ (တည်တံ့စွာ) ဖြစ်နေစေခြင်းသဘော။ (တိုးပွား ၍) ဖြစ်မှုသဘော။ (ဆက်လက်၍) ဖြစ်ကြောင်း သဘော၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းသဘော၊ အသက်ရှည်ကြောင်း သဘော၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည်အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဇီဝိတိန္ဒြေ)။</p> -- <p style="text-align: center;">န ဇီဝိတိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၉</b>။ (၂) ‘န ဇီဝိတိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ဇီဝိတိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထို ရုပ်ပေတည်း (ဇီဝိတိန္ဒြေမှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ကာယဝိညတ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၀</b>။ (၁) (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကုသိုယ်စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ၊ အကုသိုလ်စိတ် ကြောင့်ဖြစ်စေ၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ'စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ၊ ရှေ့သို့တက်သူအားလည်းကောင်း၊ နောက်သို့ ဆုတ်သူအားလည်းကောင်း၊ တူရူကြည့်သူအားလည်းကောင်း၊ တစောင်းကြည့်သူအားလည်းကောင်း၊ ကွေးသူအားလည်းကောင်း၊ ဆန့်တန်းသူအားလည်းကောင်း (ဖြစ်ပေါ်လာသော) ကိုယ်၏ အကြင်ခိုင်မာမှု၊ ကောင်းစွာ ခိုင်မာမှု၊ ကောင်းစွာ ခိုင်မာသည်၏အဖြစ် (ကောင်းစွာခိုင်မာခြင်း)၊ သိစေခြင်းသဘော၊ သိစေပုံ အခြင်းအရာ၊ သိစေတတ်သည်၏ အဖြစ်သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">န ကာယဝိညတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၁</b>။ (၂) ‘န ကာယဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ် အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘န ကာယဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဝစီဝိညတ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၂</b>။ (၁) (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ ကုသိုလ်စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ၊ အကုသိုလ်စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ'စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ အကြင်စကား၊ မြွက်ဆိုမှု၊ စကားအစီအစဉ်၊ ပြောဆိုမှု၊ ကြွေးကြော်ခြင်း၊ ကြွေးကြော်မှု၊ စကားတည်းဟူသော နှုတ်မြွက်မှုသည် (ရှိ၏)၊ ဤနှုတ်မြွက်မှုစသည်ကိုစကား ‘ဝါစာ’ ဟု ဆိုအပ်၏၊ ထိုစကားဖြင့် အကြင် သိစေခြင်းသဘော၊ သိစေပုံအခြင်းအရာ၊ သိစေတတ်သည်၏ အဖြစ်သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် (မိမိအလို ဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (၆၃၆, ၈၅၀)</p> <p style="text-align: center;">န ဝစီဝိညတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၃</b>။ (၂) ဝစီဝိညတ်မဟုတ်သော ‘န ဝစီဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက် ခြင်းဖြင့်သိစေမှုမဟုတ်သော ‘န ဝစီဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဝစီဝိညတ္တိရုပ်မှတစ်ပါး အခြား သောရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">အာကာသဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၄</b>။ (၁) မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသောကောင်းကင် ဟင်းလင်း) သဘော၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ကောင်းကင် ဟင်းလင်း) သဘောဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း၊ မထိခိုက်အပ်သော (ထိကိုင်၍ မရသော ကောင်းကင် ဟင်းလင်း) သဘော၊ မထိခိုက် အပ်သော (ထိကိုင်၍ မရသော ကောင်းကင် ဟင်းလင်း) သဘောဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း။ (ဟင်းလင်း) အပေါက်။ (ဟင်းလင်း) အပေါက်ဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း၊ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ မတွေ့ မထိအပ်သောသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသောဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (၆၃၇,၈၅၃)</p> <p style="text-align: center;">န အာကာသဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၅</b>။ (၂) အာကာသဓာတု မဟုတ်သော ‘န အာကာသဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အာကာသ ဓာတု မဟုတ်သော ‘န အာကာသဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (အာကာသဓာတုရုပ်မှတစ်ပါး အခြား သော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အာပေါဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၆</b>။ (၁) ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် ရေ၊ ‘ရေ’ ဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း (အရည်)၊ အစေး၊ အစေးဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း၊ ရုပ်ကိုဖွဲ့စည်းခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသောရုပ်သည် ‘ရေ’ ဟူသော (ဖွဲ့စည်း မှု) သဘော ‘အာပေါဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (၆၅၁,၈၅၆)</p> <p style="text-align: center;">န အာပေါဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၇</b>။ (၂) အာပေါဓာတုမဟုတ်သော ‘န အာပေါဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ် အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အာပေါဓာတု မဟုတ်သော ‘န အာပေါဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (အာပေါဓာတု ရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ လဟုတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၈</b>။ (၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အကြင် လျင်မြန် ပေါ့ပါးမှု။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ပေါ့ပါး စွာ ပြောင်းလဲနိုင်မှု (လျင်စွာဖြစ်မှု)၊ မနုန့်နှေး မလေးလံ (မနှေးကန်) သည်၏အဖြစ်၊ မခိုင်မာမှု (မတုန်မလှုပ်ခြင်းကင်းမှု) သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ့လဟုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (၆၃၈)</p> -- <p style="text-align: center;">ရူပဿ န လဟုတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၉</b>။ (၂) ရူပဿလဟုတာ မဟုတ်သော ‘ရူပဿ န လဟုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် ရူပဿ လဟုတာမဟုတ်သော ‘ရူပဿ န လဟုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပဿ လဟုတာရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ မုဒုတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၀</b>။ (၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အကြင် နူးညံ့မှု၊ ပျော့ပျောင်းပြေပြစ်မှု၊ မကြမ်းတမ်းမှု၊ မခက်မာမှုသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (၆၃၄, ၈၆၂)</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ န မုဒုတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၁</b>။ (၂) ရူပဿမုဒုတာ မဟုတ်သော ‘ရူပဿ န မုဒုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ရူပဿ မုဒုတာ မဟုတ်သော ‘ရူပဿ န မုဒုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပဿ မုဒုတာရုပ်မှတစ်ပါး အခြား သောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ ကမ္မညတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၂</b>။ (၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အကြင်အလုပ်၌ ခံ့မှု၊ အလုပ်၌ ခံ့ကြောင်းသဘော၊ အလုပ်၌ ခံ့သည်၏ အဖြစ်သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီး မြောက်အောင်လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (၆၄၀, ၈၆၅)</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ န ကမ္မညတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၃</b>။ (၂) ရူပဿ ကမ္မညတာ မဟုတ်သော ‘ရူပဿ န ကမ္မညတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ ရုပ်အပေါင်းသည်ရူပဿကမ္မညတာ မဟုတ်သော ‘ရူပဿ န ကမ္မညတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပဿကမ္မညတာရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ ဥပစယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၄</b>။ (၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ ရုပ် ‘အာယတန'တို့၏ အကြင် (ဦးစွာအစ) ဖြစ်ပေါ် လာစသည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်အာယတနတို့၏ (ဦးစွာအစ) ဖြစ်ပေါ်လာစသည် ရုပ်၏ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (၆၄၁, ၈၆၈)</p> -- <p style="text-align: center;">ရူပဿ န ဥပစယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၅</b>။ (၂) ရူပဿ ဥပစယ မဟုတ်သော ‘ရူပဿ န ဥပစယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ရူပဿ ဥပစယ မဟုတ်သော ‘ရူပဿ န ဥပစယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ သန္တတိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၆</b>။ (၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အကြင် ကြီးပွါးဆဲအစဉ် (ဆက်လက် ဖြစ်နေဆဲ) သည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ်၏ကြီးပွါးဆဲအစဉ်သည် ‘ရူပဿ သန္တတိ’မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (၆၄၂,၈၇၁)</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ န သန္တတိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၇</b>။ (၂) ရူပဿ သန္တတိ မဟုတ်သော ‘ရူပဿ န သန္တတိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ရူပဿ သန္တတိ မဟုတ်သော ‘ရူပဿ န သန္တတိ ‘ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ ဇရတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၈</b>။ (၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အိုမှု (ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အကြင် လျော့ပါးခြင်း (အိုမင်း ယုတ်လျော့ခြင်း)၊ ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်ကြောင်း၊ သွားကျိုးကြောင်း၊ ဆံဖြူကြောင်း၊ အရေတွန့်ကြောင်း၊ အသက်၏ဆုတ်ယုတ်ကြောင်း။ (စက္ခုန္ဒြေစသော မိမိဆိုင်ရာ ကိစ္စ၌) အစိုးရမှုရုပ် ‘ဣန္ဒြေ'တို့၏ ရင့်ရော်ပျက်ပြားကြောင်းသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အိုမှု (ရင့်ရော် ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (၆၄၃,၈၇၄)</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ န ဇရတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၉</b>။ (၂) ရူပဿ ဇရတာ မဟုတ်သော ‘ရူပဿ န ဇရတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာ ယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်း သည် ရူပဿဇရတာမဟုတ်သော ‘ရူပဿ န ဇရတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဿ အနိစ္စတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၀</b>။ (၁) (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ရုပ်၏ အကြင်ကုန်ဆုံးမှု၊ ပျက်မှု၊ ကွဲမှု၊ ထက်ဝန်းကျင်ကွဲမှု (အားလုံးပျက်ပြိုကွဲမှု)၊ မမြဲမှု၊ ကွယ်ပျောက်မှုသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသောရုပ်သည် (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့ မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿအနိစ္စတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (၆၄၄,၈၇၇)</p> -- <p style="text-align: center;">ရူပဿ န အနိစ္စတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၁</b>။ (၂) ရူပဿ အနိစ္စတာ မဟုတ်သော ‘ရူပဿ န အနိစ္စတာ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်း သည် ရူပဿအနိစ္စတာမဟုတ်သော ‘ရူပဿ န အနိစ္စတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကဗဠီကာရ အာဟာရရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၂</b>။ (၁) အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထမင်း၊ မုယောမုန့် (ဆန်ကြမ်း မုန့်နပ်)၊ မုန့်လုံး၊ ငါး၊ အသား၊ နို့ရည်၊ နို့ဓမ်း၊ ထောပတ်၊ ဆီဦး (ထောပေး)၊ ဆီ၊ ပျားရည်၊ တင်လဲသည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောအစာ အာဟာရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , အကြင်အကြင် ဇနပုဒ် (တိုင်းခရိုင်) ၌ ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ ခံတွင်း (ပါးစပ်) ဖြင့် စားအပ်သော, သွားတို့ဖြင့် ကိုက်ခဲအပ် (ကြိတ်ချေဝါး၍ စားအပ်) သော, လည်ချောင်းဖြင့် မျိုချအပ်သော, ဝမ်း (ပိုက်) ကို ပြည့်ဝတောင့်တင်းစေတတ်သောအကြင် အစာ အာဟာရသည်လည်းရှိသေး၏၊ အကြင် ဩဇာ (အဆီအနှစ်အစေး) ဖြင့် သတ္တဝါတို့သည်မျှတကုန်၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (၆၄၅, ၈၈၀)</p> <p style="text-align: center;">န ကဗဠီကာရ အာဟာရရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၃</b>။ (၂) ကဗဠီကာရ အာဟာရ မဟုတ်သော ‘န ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့ မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ကဗဠီကာရအာဟာရ မဟုတ်သော ‘န ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။ ဤသို့ နှစ်ဖို့ (နှစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နှစ်ခုစီ အကျယ်ပြခြင်း ‘ဒုကနိဒ္ဒေသ’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">သုံးခုစီအကျယ်ပြခြင်း</h3> <b>တိကနိဒ္ဒေသ</b> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ဥပါဒါရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၄</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , မှီ၍လည်း ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိကဥပါဒါ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိကဥပါဒါ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ဥပါဒါရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၅</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , မှီ၍လည်း ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရဥပါဒါ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရဥပါဒါ ‘ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ နော ဥပါဒါရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၆</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍၊ မှီ၍ကား မဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ နောဥပါဒါ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ်ဖြစ် ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ နောဥပါဒါ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (မဟာဘုတ်လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ဥပါဒိဏ္ဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၇</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏အကျိုးလည်း ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ဥပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ် သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ဥပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒ ရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ဥပါဒိဏ္ဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၈</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ ဥပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏) (ဘာဝရုပ်နှစ်ပါးနှင့် ဇီဝိတ ရုပ်)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် ကြောင့် (ကံကြောင့်) ဖြစ်သော မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့'ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’၊ ရုပ်၏ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’၊ ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် (ဆက်လက်ဖြစ်နေဆဲ) ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုပ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရဥပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ အနုပါဒိဏ္ဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၉</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ်သော ‘ဗာဟိရ အနုပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿလဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျော ဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’၊ ရုပ်၏ အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု ‘ရူပဿ ဇရတာ’၊ ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့ မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် ကြောင့် (ကံကြောင့်) မဖြစ်သော မြင်သိစိတ် ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ'သဒ္ဒါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိ စိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ‘ရေ’ ဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် (ဆက်လက်ဖြစ်နေဆဲ) ‘ရူပဿသန္တတိ’၊ အလုပ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏။ ဤ ရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ အနုပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၀</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီး အပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိကဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိ စိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (အဇ္ဈတ္တိက ကမ္မဇရုပ် ဧကန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၁</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက် ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏) (ဗာဟိရကမ္မဇရုပ် ဧကန်)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် (ကံကြောင့်) ဖြစ်သော မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့'ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိ စိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ် အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’၊ ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’၊ ရုပ်၏ကြီးပွါး ဆဲအစဉ် (ဆက်လက်ဖြစ်နေဆဲ) ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုပ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဗာဟိရ ကမ္မဇရုပ်အနေကန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၂</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်၍ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အစီး အပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော ‘ဗာဟိရအနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိ စိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိ အလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့်သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿမုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’၊ ရုပ်၏ အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု ‘ရူပဿ ဇရတာ’၊ ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက်တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏) (ဒွိဇ, စိတ္တဇ, တိဇရုပ်ဧကန်)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် (ကံကြောင့်) ဖြစ်သော မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့'ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ကြီးပွါးဆဲအစဉ် (ဆက်လက်ဖြစ်နေဆဲ) ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုပ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရအနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထို ရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက အနိဒဿနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၃</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွကား မဖြစ်သော (မမြင်အပ်, မမြင်ရသော) ‘အဇ္ဈတ္တိက အနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိကအနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ် ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ သနိဒဿနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၄</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွလည်း ဖြစ်သော (မြင်အပ် မြင်ရသော) ‘ဗာဟိရ သနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ‘ဗာဟိရ သနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ အနိဒဿနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၅</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွကား မဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ အနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ အနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက သပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၆</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွလည်း ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထို ရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ် အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း (ပသာဒရုပ် ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ သပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၇</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွလည်း ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထို ရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (အာရုံ ငါးပါး, ဝိသယရုပ် ခုနစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ အပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၈</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွကား မဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အ ဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ဣန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၉</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌ လည်း အစိုးရသော ‘အဇ္ဈတ္တိက ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’။ပ။ ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ် ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ဣန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၀</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , မိမိဆိုင်ရာ ကိစ္စ၌ လည်း အစိုးရသော ‘ဗာဟိရ ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အစိုးတရ စောင့်ရှောက်မှု့'ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ် ပေတည်း (ဘာဝရုပ်နှစ်ပါး, ဇီဝိတရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ဣန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၁</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မိမိဆိုင်ရာ ကိစ္စ၌ လည်း အစိုးမရသော ‘ဗာဟိရ န ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိ စိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ န ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၂</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိကန မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၃</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , မဟာဘုတ်လည်းမည်သော ‘ဗာဟိရမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ်ဖြစ် ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ ‘ရေ’ ဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၄</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မမည်သော ‘ဗာဟိရ န မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ် ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ နမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ဝိညတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၅</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ဝိညတ်မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက နဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက နဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ဝိညတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၆</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ဝိညတ်လည်းမည်သော ‘ဗာဟိရဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာ ဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ္တိ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ္တိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ဝိညတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၇</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ဝိညတ် မမည်သော ‘ဗာဟိရ န ဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ နဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တသမုဋ္ဌာနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၈</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ စိတ္တသမုဋ္ဌာန မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာ ယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒ ရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရစိတ္တသမုဋ္ဌာနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၉</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သဖြင့် စိတ္တသမုဋ္ဌာနလည်း မည်သော ‘ဗာဟိရစိတ္တသမုဋ္ဌာန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ္တိ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက် ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ္တိ’ သည် (ရှိ၏) (စိတ္တဇရုပ် ဧကန်နှစ်ပါး)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော , စိတ်လျှင်အကြောင်းရှိသော, စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းရှိသော မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ လျင်မြန် ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အမှု၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် (ဆက်လက်ဖြစ်နေဆဲ) ‘ရူပဿသန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရစိတ္တသမုဋ္ဌာန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (စိတ္တဇရုပ် အနေကန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န စိတ္တသမုဋ္ဌာနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၀</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ စိတ္တသမုဋ္ဌာန မမည်သော ‘ဗာဟိရန စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အစိုးတရ စောင့်ရှောက်မှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’၊ ရုပ်၏အိုမှု (ရင့်ရော် ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’၊ ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သည် မဟုတ် (စိတ်ကြောင့် မဖြစ်) သော, စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းရှိသည် မဟုတ် (စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းမရှိ) သော, စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သည် မဟုတ် (စိတ်ကြောင့်မဖြစ်) သော မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ လျင်မြန် ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿမုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျော ဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် (ဆက်လက်ဖြစ်နေဆဲ) ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ န စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တသဟဘုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၁</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ စိတ္တသဟဘု မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တသဟဘု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာ ယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တသဟဘု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရစိတ္တသဟဘုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၂</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက်သဖြင့်စိတ္တသဟဘုလည်း မည်သော ‘ဗာဟိရစိတ္တသဟဘု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ္တိ’။ (မိမိအလို ဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့်သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ္တိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရစိတ္တသဟဘု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (စိတ္တဇရုပ်ဧကန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န စိတ္တသဟဘုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၃</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ စိတ္တသဟဘု မမည်သော ‘ဗာဟိရ နစိတ္တသဟဘု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရန စိတ္တသဟဘု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၄</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အ ဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာ ယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရစိတ္တာနုပရိဝတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၅</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍လည်းဖြစ် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက်) သဖြင့် စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ လည်း မည်သော ‘ဗာဟိရစိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ္တိ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ္တိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရစိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (စိတ္တဇရုပ် ဧကန်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၆</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ မမည်သော ‘ဗာဟိရ နစိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင် သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရန စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၇</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ကြမ်းတမ်းသဖြင့် ဩဠာရိကလည်း မည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၈</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ကြမ်းတမ်းသဖြင့် ဩဠာရိကလည်းမည်သော ‘ဗာဟိရ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ သုခုမရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၉</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , သိမ်မွေ့နူးညံ့သဖြင့် သုခုမလည်းမည်သော ‘ဗာဟိရသုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရသုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၀</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , သိလွယ်သဖြင့် သန္တိကေလည်းမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ဒူရေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၁</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , အသိခက်သဖြင့် ဒူရေလည်းမည်သော ‘ဗာဟိရ ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၂</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , သိလွယ်သဖြင့် သန္တိကေလည်း မည်သော ‘ဗာဟိရ သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိ စိတ်ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၃</b>။ (၁) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာမဟုတ်သော ‘ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿ နဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုသမ္ဖဿဿ ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၄</b>။ (၂) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , မြင်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာလည်း ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုသမ္ဖဿဿဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုသမ္ဖဿဿ ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၅</b>။ (၃) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာ မဟုတ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုသမ္ဖဿဿ နဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာ ယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိကစက္ခုသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရစက္ခုဝိညာဏဿ န ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၆</b>။ (၁) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ'၏။ပ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်'၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ‘ဗာဟိရစက္ခုဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော မြင်သိစိတ် ‘စက္ခု ဝိညာဏ်'၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ‘ဗာဟိရစက္ခုဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုဝိညာဏဿ ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၇</b>။ (၂) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , မြင်သိစိတ်၏မှီရာ တည်ရာလည်း ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခု ဝိညာဏဿ ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ‘အဇ္ဈတ္တိကစက္ခုဝိညာဏဿ ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုဝိညာဏဿ န ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၈</b>။ (၃) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်သိစိတ်၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုဝိညာ ဏဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၉</b>။ (၁) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ကြားသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ နံသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ လျက်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာ မဟုတ်သော ‘ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ကာယသမ္ဖဿဿ ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၀</b>။ (၂) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော ,ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာလည်း ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိကကာယသမ္ဖဿဿ ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယသမ္ဖဿဿ ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ကာယပသာဒ)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၁</b>။ (၃) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာ မဟုတ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိကကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၂</b>။ (၁) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ’ ၏။ပ။ ထိသိစိတ်၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ‘ဗာဟိရ ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ် သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ကာယဝိညာဏဿ ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၃</b>။ (၂) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ထိသိစိတ်၏မှီရာတည်ရာလည်း ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယ ဝိညာဏဿ ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၄</b>။ (၃) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ထိသိစိတ်၏ မှီရာတည်ရာမဟုတ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယဝိညာ ဏဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယ ဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၅</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံ မဟုတ်သော (မမြင်အပ် မမြင်ရသော) ‘အဇ္ဈတ္တိကစက္ခုသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၆</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော (မြင်အပ် မြင်ရသော) ‘ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿအာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိ စိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ‘ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၇</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၈</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ မြင်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ'၏။ပ။ မြင်သိ စိတ်၏ အာရုံမဟုတ်သော (မမြင်အပ်မမြင်ရသော) ‘စက္ခုဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထို ရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ် အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရစက္ခုဝိညာဏဿ အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၉</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , မြင်သိစိတ်၏အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရစက္ခုဝိညာ ဏဿ အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ‘ဗာဟိရစက္ခုဝိညာဏဿအာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရစက္ခုဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၀</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်သိစိတ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘ဗာဟိရစက္ခုဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရစက္ခုဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ကာယသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၁</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ကြားသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ နံသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ လျက်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိ မှု ‘ဖဿ'၏အာရုံမဟုတ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတ န’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယ သမ္ဖဿဿ နအာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ကာယသမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၂</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ထိသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ ကာယသမ္ဖဿဿအာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ်ဖြစ် ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ‘ဗာဟိရ ကာယသမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ကာယသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၃</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘ဗာဟိရ ကာယသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ ရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရကာယသမ္ဖဿဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ကာယဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၄</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ထိသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ'၏။ပ။ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်'၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိကကာယဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ကာယဝိညာဏဿ အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၅</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ထိသိစိတ်၏အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ ကာယဝိညာ ဏဿ အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ‘ဗာဟိရကာယဝိညာဏဿ အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ် ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ကာယဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၆</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ထိသိစိတ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘ဗာဟိရ ကာယဝိညာဏဿ န အာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ ကာယဝိညာဏဿ နအာရမ္မဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န စက္ခာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၇</b>။ (၁) အပသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန'မမည်သော ‘ဗာဟိရ န စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ န စက္ခာယတန’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက စက္ခာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၈</b>။ (၂) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန'လည်း မည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခာ ယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ် လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ကြည်လင်၏။ပ။ ဤရုပ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်း ရှိ၍သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသောရုပ်သည် ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န စက္ခာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၉</b>။ (၃) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န စက္ခာ ယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န စက္ခာ ယတန’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဗာဟိရ န သောတာယတနရုပ်စသည်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၀</b>။ (၁) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ကြားသိစိတ် ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ မမည်သော ‘ဗာဟိရ န သောတာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်း အကြည် ‘ဃာနာယတန'မဟုတ်သော ‘န ဃာနာယတန’ ဟူသောထိုရုပ်သည်။ပ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ မမည်သော ‘န ဇိဝှါယတန’ ဟူသောထိုရုပ်သည်။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန'မမည်သော ‘ဗာဟိရ နကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရန ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ကာယာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၁</b>။ (၂) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန'လည်း မည်သော, ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ကြည်လင်၏။ပ။ ဤရုပ်သည် (ကာယဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ကာယပသာဒ)။</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ကာယာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၂</b>။ (၃) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ရူပါယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၃</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န ရူပါယတန’ ဟူသော ထို ရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပါယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၄</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း’ ရူပါယတန ‘လည်းမည်သော, ‘ဗာဟိရ ရူပါယတန’ ဟူသော ထို ရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ သည်။ပ။ ဤရုပ်သည်အဆင်း'ရူပါရုံ’ ဟူသော သဘော ‘ရူပဓာတ်’ လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘော ရှိသောရုပ်သည် ‘ဗာဟိရရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ရူပါယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၅</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ မမည်သော ‘ဗာဟိရ န ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ န ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၆</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ကြားသိစိတ် ဖြစ်ကြောင်းအသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န သဒ္ဒါ ယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ မမည်သော ‘န ဂန္ဓာ ယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ မမည်သော ‘န ရသာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက နဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၇</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန'လည်း မည်သော ‘ဗာဟိရ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြေဟူသော (ခက်မာမှု) သဘော ‘ပထဝီ'ဓာတ်။ပ။ ဤရုပ်သည် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်'လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ‘ဗာဟိရ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း (ပထဝီ, တေဇော, ဝါယော)။ (၆၄၇)</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၈</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန'မမည်သော ‘ဗာဟိရ န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န စက္ခုဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၉</b>။ (၁) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်မှုသဘော ‘စက္ခုဓာတု'မမည်သော ‘ဗာဟိရ န စက္ခုဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ န စက္ခုဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၀</b>။ (၂) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , မြင်မှုသဘော ‘စက္ခုဓာတု'လည်း မည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုဓာတု’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န စက္ခုဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၁</b>။ (၃) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်မှုသဘော ‘စက္ခုဓာတု’ မမည်သော, ‘အဇ္ဈတ္တိက န စက္ခုဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န စက္ခုဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ကာယဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၂</b>။ (၁) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ကြားမှုသဘော ‘သောတဓာတု’ မမည်သော, ‘ဗာဟိရ န သောတဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ နံမှု သဘော ‘ဃာနဓာတု’ မမည်သော,'န ဃာနဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ လျက်မှုသဘော ‘ဇိဝှါ ဓာတု’ မမည်သော, ‘န ဇိဝှါဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ ထိမှုသဘော ‘ကာယဓာတု’ မမည်သော, ‘ဗာဟိရ န ကာယဓာတု’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပ သန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ထိမှုသဘော ‘ကာယဓာတု’ မမည်သော ‘ဗာဟိရ န ကာယဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ် ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ကာယဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၃</b>။ (၂) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ထိမှုသဘော ‘ကာယဓာတု'လည်း မည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယဓာတု’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း (ကာယပသာဒ)။</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ကာယဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၄</b>။ (၃) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ထိမှုသဘော ‘ကာယဓာတု'မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ကာယဓာတု’ ဟူသော ထို ရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န ကာယဓာတု’ ဟူသော ထို ရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၅</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ အဆင်းသဘော ‘ရူပဓာတု’ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ရူပါဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၆</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , အဆင်းသဘော ‘ရူပဓာတု'လည်းမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် အဆင်း ‘ဗာဟိရ ရူပဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ရူပဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၇</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ အဆင်းသဘော ‘ရူပဓာတု'မမည်သော ‘ဗာဟိရ န ရူပဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ'သဒ္ဒါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်း သည် ‘ဗာဟိရ န ရူပဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက နတ္တိ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၈</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ အသံသဘော ‘သဒ္ဒဓာတု'မမည်သော ‘န သဒ္ဒဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ အနံ့သဘော ‘ဂန္ဓဓာတု'မမည်သော ‘န ဂန္ဓဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ အရသာသဘော ‘ရသဓာတု’ မမည်သော ‘န ရသဓာတု’ ဟူသောထိုရုပ်သည်။ပ။ အတွေ့သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု'မမည်သော ‘န ဖောဋ္ဌဗ္ဗ ဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိ စိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န ဖောဋ္ဌဗ္ဗ ဓာတု’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ် ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၉</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , အတွေ့သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု'လည်းမည်သော ‘ဗာဟိရဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ‘ဗာဟိရ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၀</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ အတွေ့သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ မမည်သော ‘ဗာဟိရ န ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ န ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န စက္ခုန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၁</b>။ (၁) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'မမည်သော ‘ဗာဟိရ န စက္ခုန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ် သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘ဗာဟိရ န စက္ခုန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၂</b>။ (၂) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'လည်း မည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုန္ဒြိယ’ ဟူ သော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏။ပ။ ဤရုပ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြား ပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ‘အဇ္ဈတ္တိကစက္ခုန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န စက္ခုန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၃</b>။ (၃) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န စက္ခုန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ် သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ် အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န စက္ခုန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ကာယိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၄</b>။ (၁) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ကြားမှု၌ အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ'မမည်သော, ဗာဟိရ န သောတိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ'မမည်သော, ‘န ဃာနိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထို ရုပ်သည်။ပ။ လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ'မမည်သော, ‘န ဇိဝှိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ် သည်။ပ။ ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ မမည်သော, ‘ဗာဟိရ န ကာယိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ထိမှု၌ အစိုးရသောကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြ'မမည်သော ‘ဗာဟိရ န ကာယိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ကာယိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၅</b>။ (၂) အတွင်းသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ'လည်းမည်သော, ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ အကြင် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါး တို့ကို စွဲမှီ၍့ကြည်လင်၏။ပ။ ဤရုပ်သည် (ကာယဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ‘အဇ္ဈတ္တိက ကာယိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ကာယပသာဒ)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ကာယိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၆</b>။ (၃) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ'မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ကာယိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ‘အဇ္ဈတ္တိက န ကာယိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ် ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ဣတ္ထိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၇</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ဣတ္ထိန္ဒြေ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက နဣတ္ထိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ဣတ္ထိန္ဒြေ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ဣတ္ထိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ဣတ္ထိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၈</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , ဣတ္ထိန္ဒြေလည်း မည်သော ‘ဗာဟိရဣတ္ထိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ၏ အကြင် (အရပ်အမောင်းလက်ခြေစသော) မိန်းမပုံသဏ္ဌာန် ‘ဣတ္ထိလိင်္ဂ’၊ မိန်းမဟု သိကြောင်း အမှတ်အသား ‘ဣတ္ထိ နိမိတ္တ’၊ မိန်းမအမူအရာ ‘ဣတ္ထိကုတ္တ’၊ မိန်းမ၏ (သွားပုံလာပုံစသော) အသွင်အပြင် ‘ဣတ္ထာကပ္ပ’၊ မိန်းမအဖြစ် ‘ဣတ္ထတ္တ’၊ မိန်းမ၏သဘော ‘ဣတ္ထိဘာဝ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ‘ဗာဟိရဣတ္ထိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်)။ (စာပိုဒ် ၆၃၂- ကြည့်)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ဣတ္ထိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၉</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ဣတ္ထိန္ဒြေမမည်သော ‘ဗာဟိရ န ဣတ္ထိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည်အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ဣတ္ထိန္ဒြေမမည်သော, ‘ဗာဟိရ န ဣတ္ထိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ပုရိသိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၀</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ပုရိသိန္ဒြေမမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက နပုရိသိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ သည်။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ပုရိသိန္ဒြေ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ပုရိသိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ပုရိသိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၁</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော ,ပုရိသိန္ဒြေလည်းမည်သော ‘ဗာဟိရပုရိသိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ယောက်ျား၏ အကြင် (အရပ်အမောင်းလက်ခြေစသော) ယောက်ျားပုံသဏ္ဌာန် ‘ပုရိသလိင်္ဂ’၊ ယောက်ျားဟုသိကြောင်း အမှတ်အသား'ပုရိသနိမိတ္တ’၊ ယောက်ျားအမူအရာ ‘ပုရိသကုတ္တ’၊ ယောက်ျား၏ (သွားပုံ လာပုံစသော) အသွင်အပြင် ‘ပုရိသာကပ္ပ’၊ ယောက်ျားအဖြစ် ‘ပုရိသတ္တ’၊ ယောက်ျား၏သဘော ‘ပုရိသဘာဝ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ပုရိသိန္ဒြေလည်း မည်သော ‘ဗာဟိရပုရိသိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပုမ္ဘာဝရုပ်)။ (စာပိုဒ် ၆၃၃-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ပုရိသိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၂</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ပုရိသိန္ဒြေမမည်သော ‘ဗာဟိရ န ပုရိသိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည်အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ပုရိသိန္ဒြေ မမည်သော ‘ဗာဟိရ န ပုရိသိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ဇီဝိတိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၃</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ဇီဝိတိန္ဒြေမမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက နဇီဝိတိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ဇီဝိတိန္ဒြေ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ဇီဝိတိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒ ရုပ်ငါးခု)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ဇီဝိတိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၄</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော ,ဇီဝိတိန္ဒြေလည်းမည်သော ‘ဗာဟိရဇီဝိတိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိုဖောက်ပြန် ခြင်း သဘောရှိကုန်သော (ရုပ်) တရားတို့၏ အကြင် အသက်၊ တည်ကြောင်းသဘော။ (တည်တံ့စွာ) ဖြစ်နေခြင်းသဘော။ (တည်တံ့စွာ) ဖြစ်နေစေခြင်းသဘော။ (တိုးပွား၍) ဖြစ်မှုသဘော။ (ဆက်လက်၍) ဖြစ်ကြောင်းသဘော၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းသဘော၊ အသက်ရှည်ခြင်းသဘော၊ အစိုးတရ စောင့်ရှောက်မှုသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ဇိဝိတိန္ဒြေလည်း မည်သော ‘ဗာဟိရဇီဝိတိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၃၄-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ဇီဝိတိန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၅</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ဇီဝိတိန္ဒြေ မမည်သော ‘ဗာဟိရ နဇီဝိတိန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ဇီဝိတိန္ဒြေမမည်သော ‘ဗာဟိရ န ဇီဝိတိန္ဒြိယ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ကာယဝိညတ္တိ ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၆</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ကာယဝိညတ် မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ကာယဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ကာယဝိညတ်မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ကာယဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒ ရုပ်ငါးခု)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ကာယဝိညတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၇</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ကာယဝိညတ်လည်း မည်သော ‘ဗာဟိရကာယဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကုသိုလ်စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ,အကုသိုလ်စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ, ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ'စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ ရှေ့သို့တက်သူအားလည်းကောင်း, နောက်သို့ ဆုတ်သူအားလည်းကောင်း,တည့်တည့်ကြည့်သူအားလည်းကောင်း, တစောင်းကြည့်သူအားလည်းကောင်း,ကွေးသူအားလည်းကောင်း, ဆန့်တန်းသူအားလည်းကောင်း, (ဖြစ်ပေါ်လာသော) ကိုယ်၏ အကြင်ခိုင်မာမှု၊ ကောင်းစွာ ခိုင်မာမှု၊ ကောင်းစွာ ခိုင်မာသည်၏အဖြစ်။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) သိစေခြင်းသဘော၊ သိစေပုံအခြင်းအရာ၊ သိစေတတ် သည်၏အဖြစ်သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည်အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ကာယ ဝိညတ်လည်းမည်သော ‘ဗာဟိရ ကာယဝိညတ္တိ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၃၅-ကြည့်)</p> <p style="text-indent:2em">ဗာဟိရ န ကာယဝိညတ္တဣ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၈</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ကာယဝိညတ် မမည်သော ‘ဗာဟိရ နကာယဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ကာယဝိညတ်မမည်သော ‘ဗာဟိရ န ကာယဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ဝစီဝိညတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၉</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ဝစီဝိညတ်မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက နဝစီဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ် အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ဝစီဝိညတ် မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက နဝစီဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ဝစီဝိညတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၀</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , ဝစီဝိညတ်လည်းမည်သော ‘ဗာဟိရဝစီဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကုသိုလ်စိတ် ကြောင့်ဖြစ်စေ,အကုသိုလ်စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ, ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ'စိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ အကြင်စကား၊ မြွက်ဆိုမှု၊ စကားအစီအစဉ်၊ ပြောဆိုမှု၊ ကြွေးကြော်ခြင်း၊ ကြွေးကြော် မှု၊ နှုတ် (စကား)၊ နှုတ်မြွက်မှုသည် (ရှိ၏)။ ဤနှုတ်မြွက်မှု စသည်ကိုနှုတ်စကား ‘ဝါစာ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ ထိုနှုတ် (စကား) ဖြင့် (မိမိအလိုဆန္ဒကို) အကြင် သိစေခြင်းသဘော၊ သိစေပုံအခြင်းအရာ၊ သိစေတတ်သည်၏အဖြစ်သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , ဝစီဝိညတ်လည်း မည်သော ‘ဗာဟိရဝစီဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၃၆-ကြည့်)</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ဝစီဝိညတ္တိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၁</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ဝစီဝိညတ် မမည်သော ‘ဗာဟိရ နဝစီဝိညတ္တိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်းရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ဝစီဝိညတ် မမည်သော ‘ဗာဟိရ န ဝစီဝိညတ္တိ’ ဟူသောထိုရုပ် ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န အာကာသဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၂</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ အာကာသဓာတ် မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န အာကာသဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အ ဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍အာကာသဓာတ် မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န အာကာသဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ အာကာသဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၃</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , အာကာသဓာတ်လည်းမည်သော ‘ဗာဟိရ အာကာသဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင်မရေး ခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ကောင်းကင် ဟင်းလင်း) သဘော၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသောကောင်းကင်ဟင်းလင်း) သဘောဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း၊ မထိခိုက်အပ်သော (ထိကိုင်၍မရသောကောင်းကင်ဟင်းလင်း) သဘော၊ မထိခိုက်အပ်သော ထိကိုင်၍ မရသော ကောင်းကင်ဟင်းလင်း) သဘောဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း။ (ဟင်းလင်း) အပေါက်။ (ဟင်းလင်း) အပေါက်ဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း၊ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့သည် မတွေ့ထိအပ်သော သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည်အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , အာကာသဓာတ်လည်းမည်သော ‘ဗာဟိရ အာကာသဓာတု’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၃၇-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န အာကာသဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၄</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ အာကာသဓာတ်ကား မမည်သော ‘ဗာဟိရ န အာကာသဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ အာကာသဓာတ်မမည်သော ‘ဗာဟိရ န အာကာသဓာတတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န အာပေါဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၅</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ အာပေါဓာတ် မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န အာပေါဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အ ဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍အာပေါဓာတ်မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န အာပေါဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒ ရုပ်ငါးခု)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ အာပေါဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၆</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , အာပေါဓာတ်လည်းမည်သော,'ဗာဟိရအာပေါဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင်ရေ၊ ရေဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း၊ အစေး (အစို)၊ အစေး (အစို)ဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း၊ ရုပ်ကို ဖွဲ့စည်းခြင်းသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့ သဘောရှိသောရုပ်သည် အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , အာပေါဓာတ်လည်း မည်သော, ‘ဗာဟိရအာပေါဓာတု’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၅၁-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န အာပေါဓာတုရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၇</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ အာပေါဓာတ် မမည်သော ‘ဗာဟိရ နအာပေါဓာတု’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိ စိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ် ‘ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ အာပေါဓာတ် မမည်သော ‘ဗာဟိရ နအာပေါဓာတု’ ဟူသော ထို ရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န လဟုတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၈</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ရူပဿလဟုတာမမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န လဟုတာ’ ဟူသော ထို ရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်း သန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿလဟုတာမမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န လဟုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ် ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ လဟုတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၉</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , ရူပဿ လဟုတာလည်းမည်သော, ‘ဗာဟိရ ရူပဿ လဟုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အကြင်လျင်မြန်ပေါ့ပါးသည်၏ အဖြစ်၊ ပေါ့ပါးစွာပြောင်းလဲနိုင်သည်၏အဖြစ် (လျင်မြန်သည်၏အဖြစ်)၊ မနုန့်နှေးမလေးလံသည်၏အဖြစ်၊ မခိုင်မာသည်၏အဖြစ်။ (မတုန်မလှုပ်ခြင်း ကင်းသည်၏အဖြစ်) သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ရူပဿ လဟုတာလည်း မည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ လဟုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၃၈-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ န လဟုတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၀</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ လဟုတာ မမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ န လဟုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ် သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ရူပဿ လဟုတာမမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ န လဟုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န မုဒုတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၁</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ မုဒုတာ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န မုဒုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ရူပဿ မုဒုတာမမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န မုဒုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ မုဒုတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၂</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ရူပဿ မုဒုတာလည်းမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ မုဒုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အကြင်နူးညံ့မှု၊ ပြော့ပျောင်းပြေပြစ်မှု၊ မကြမ်းတမ်းမှု၊ မခက်မာမှုသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည့်အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ရူပဿ မုဒုတာလည်း မည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ မုဒုတာ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၃၉-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ န မုဒုတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၃</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ မုဒုတာ မမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ န မုဒုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြု အပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ မုဒုတာ မမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ န မုဒုတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န ကမ္မညတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၄</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ ကမ္မညတာမမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န ကမ္မညတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်း သန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿကမ္မညတာမမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န ကမ္မညတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ ကမ္မညတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၅</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , ရူပဿ ကမ္မညတာလည်းမည်သော, ‘ဗာဟိရ ကမ္မညတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အကြင်အလုပ်၌ ခံ့မှု၊ အလုပ်၌ ခံ့ကြောင်းသဘော၊ အလုပ်၌ ခံ့သည်၏ အဖြစ် သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသောရုပ်သည် အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ရူပဿ ကမ္မညတာလည်း မည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿကမ္မညတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၄၀-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ န ကမ္မညတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၆</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ ကမ္မညတာမမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ န ကမ္မညတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ် သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ ကမ္မညတာမမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ န ကမ္မညတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န ဥပစယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၇</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ရူပဿ ဥပစယ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န ဥပစယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿဥပစယ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န ဥပစယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒ ရုပ်ငါးခု)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ ဥပစယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၈</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , ရူပဿ ဥပစယလည်းမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ ဥပစယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ရုပ်အာယတနတို့၏အကြင် (ဦးစွာအစ) ဖြစ်ပေါ် လာစသည် (ရှိ၏)၊ ထိုရုပ် အာယတနတို့၏ (ဦးစွာအစ) ဖြစ်ပေါ်လာစသည်ရုပ်၏ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် အပ သန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော ,ရူပဿ ဥပစယလည်းမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ ဥပစယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၄၁-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ န ဥပစယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၉</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ရူပဿ ဥပစယမမည်သော ‘ဗာဟိရရူပဿ န ဥပစယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ ဥပစယ မမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ နဥပစယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န သန္တတိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၀</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ သန္တတိ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န သန္တတိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အ ဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿသန္တတိမမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န သန္တတိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒ ရုပ်ငါးခု)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ သန္တတိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၁</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , ရူပဿ သန္တတိလည်းမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ သန္တတိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ရုပ်၏ အကြင် ကြီးပွါးဆဲအစဉ် (ဆက်လက်၍ ဖြစ်ပေါ်နေဆဲ) သည် (ရှိ၏)။ ထိုရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ်သည် ရုပ်၏ ဖြစ်စဉ် ‘ရူပဿသန္တတိ ‘မည်၏။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ရူပဿသန္တတိလည်းမည်သော ‘ဗာဟိရရူပဿ သန္တတိ ‘ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၄၂-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ န သန္တတိရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၂</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ ရူပဿ သန္တတိ မမည်သော ‘ဗာဟိရရူပဿ န သန္တတိ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ သန္တတိ မမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ နသန္တတိ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န ဇရတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၃</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ရူပဿ ဇရတာ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န ဇရတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အ ဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်းသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ ဇရတာမမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န ဇရတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒ ရုပ်ငါးခု)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ ဇရတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၄</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , ရူပဿဇရတာလည်း မည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ ဇရတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အကြင်လျော့ပါးခြင်း (အိုမင်းယုတ်လျော့ခြင်း) ‘ဇရာ’၊ ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့ကြောင်း ‘ဇီရဏတာ’၊ သွားကျိုးကြောင်း ‘ခဏ္ဍိစ္စ’၊ ဆံပင်ဖြူကြောင်း ‘ပါလိစ္စ’၊ အရေတွန့်ကြောင်း ‘ဝလိတ္တစတာ’၊ အသက်၏ဆုတ်ယုတ်ကြောင်း ‘အာယုနောသံဟာနိ’။ (စက္ခုန္ဒြေစသော) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'တို့၏ရင့်ရော်ပျက်ပြားကြောင်း ‘ဣန္ဒြိယာနံ ပရိပါက’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ရူပဿ ဇရတာလည်း မည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ ဇရတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၄၃-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ န ဇရတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၅</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ရူပဿဇရတာမမည်သော ‘ဗာဟိရရူပဿ န ဇရတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ ဇရတာ မမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ နဇရတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န အနိစ္စတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၆</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ရူပဿအနိစ္စတာ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န အနိစ္စတာ’ ဟူသော ထို ရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်း သန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿအနိစ္စတာ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက ရူပဿ န အနိစ္စတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ အနိစ္စတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၇</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , ရူပဿ အနိစ္စတာလည်းမည်သော, ‘ဗာဟိရ ရူပဿ အနိစ္စတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အကြင်ကုန်ဆုံးမှု ‘ခယ’၊ ပျက်မှု ‘ဝယ’၊ ကွဲမှု ‘ဘေဒ’၊ ထက်ဝန်းကျင်ကွဲမှု (အားလုံးပျက်ပြိုကွဲမှု) ‘ပရိဘေဒ’။ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘အနိစ္စတာ’၊ ကွယ်ပျောက်မှု ‘အန္တရဓာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , ရူပဿအနိစ္စတာလည်း မည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ အနိစ္စတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၄၄-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ရူပဿ န အနိစ္စတာရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၈</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ရူပဿ အနိစ္စတာ မမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿ န အနိစ္စတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အပသန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ ရူပဿ အနိစ္စတာ မမည်သော ‘ဗာဟိရ ရူပဿန အနိစ္စတာ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပင်တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက န ကဗဠီကာရ အာဟာရရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၉</b>။ (၁) အတွင်းသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ကဗဠီကာရ အာဟာရမမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် အတွင်း သန္တာန်၌ သာ ဖြစ်၍ နကဗဠီကာရအာဟာရ မမည်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက န ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ ကဗဠီကာရအာဟာရရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၀</b>။ (၂) အပသန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော ,အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ'လည်း မည်သော ‘ဗာဟိရ ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ ထမင်း ‘ဩဒန’၊ မုယောမုန့် (ဆန်ကြမ်း မုန့်နပ်) ‘ကုမ္မာသ’၊ မုန့်လုံး ‘သတ္တု’၊ ငါး'မစ္ဆ’၊ အသား ‘မံသ’၊ နို့ရည် ‘ခီရ’၊ နို့ဓမ်း ‘ဒဓိ’၊ ထောပတ် ‘သပ္ပိ’၊ ဆီဦး (ထောပေး) ‘နဝနီတ’၊ ဆီ'တေလ’၊ ပျားရည် ‘မဓု’၊ တင်လဲ ‘ဖာဏိတ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အစာအာဟာရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , အကြင်အကြင် ဇနပုဒ် (တိုင်း ခရိုင်) ၌ ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ ခံတွင်း (ပါးစပ်) ဖြင့် စားအပ်သော, သွားတို့ဖြင့် ကိုက်ခဲအပ် (ကြိတ်ချေဝါး၍ စားအပ်) သော, လည်ချောင်းဖြင့် မျိုချအပ်သော, ဝမ်း (ပိုက်) ကို ပြည့်ဝတောင့်တင်းစေတတ်သောအကြင် (အစာအာဟာရ) ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏၊ အကြင် ဩဇာ (အဆီ အနှစ် အစေး) ဖြင့် သတ္တဝါတို့သည် မျှတကုန်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် အပသန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ'လည်း မည်သော ‘ဗာဟိရ ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (စာပိုဒ် ၆၄၅-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရ န ကဗဠီကာရအာဟာရရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၁</b>။ (၃) အပသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ကဗဠီကာရအာဟာရ မမည်သော ‘ဗာဟိရ န ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ရူပါယတန’။ပ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက်တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည်အပသန္တာန်၌ သာဖြစ်၍ ကဗဠီကာရအာဟာရမမည်သော ‘ဗာဟိရ န ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ သုံးဖို့ (သုံးစု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုံးခုစီ အကျယ်ပြခြင်း ‘တိကနိဒ္ဒေသ’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">လေးခုစီအကျယ်ပြခြင်း</h3> <b>စတုက္ကနိဒ္ဒေသ</b> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါ ဥပါဒိဏ္ဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၂</b>။ (၁) မှီ၍လည်းဖြစ်တတ်, တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ ဥပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏) (ပသာဒရုပ်ငါးခု, ဘာဝ ရုပ်နှစ်ခု,ဇီဝိတရုပ်)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသောဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍လည်း ဖြစ်တတ်, တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒါဥပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါ အနုပါဒိဏ္ဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၃</b>။ (၂) မှီ၍သာဖြစ်လျက် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးမဟုတ်သော ‘ဥပါဒါ အနုပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြား သိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿလဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အိုမှု (ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက်တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏) (သဒ္ဒါရုံ, ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ခု,လဟုတာစသောရုပ်သုံးခု, ဇရတာ, အနိစ္စတာ)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ မရေးခြစ် အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲ အစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ် အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍သာ ဖြစ်လျက် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုသည့် ကံ၏အကျိုးမဟုတ်သော ‘ဥပါဒါအနုပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါ ဥပါဒိဏ္ဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၄</b>။ (၃) မှီ၍ကားမဖြစ်သော ,တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးသာဖြစ်သော , ‘နောဥပါဒါ ဥပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍ကား မဖြစ်သော , တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးသာဖြစ်သော ,'နော ဥပါဒါ ဥပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (မဟာဘုတ်လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါ အနုပါဒိဏ္ဏရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၅</b>။ (၄) မှီ၍လည်းမဖြစ်သော ,တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်းမဟုတ်သော ‘နော ဥပါဒါ အနုပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ် သည် အဘယ်နည်း။ ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါ ဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍လည်း မဖြစ်သော , တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်းမဟုတ်သော ‘နော ဥပါဒါ အနုပါဒိဏ္ဏ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (မဟာဘုတ်လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါ ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၆</b>။ (၁) မှီ၍လည်းဖြစ်သော ,တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာ ယတန’၊ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ (ပသာဒရုပ်ငါးခု, ဘာဝ ရုပ်နှစ်ခု, ဇီဝိတရုပ်)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသောဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပ ဿဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍လည်းဖြစ်သော , တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြု အပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါ အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၇</b>။ (၂) မှီ၍ကားဖြစ်၏ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ် ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလို ဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့်သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ လျင်မြန် ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ။</p> -- <p style="text-indent:2em">(နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အမှု၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက် လျောဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အိုမှု (ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ (သဒ္ဒါရုံ,ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ခု, လဟုတာစသောရုပ်သုံးခု, ဇရတာ, အနိစ္စတာ)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍ကား ဖြစ်၏ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါ ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၈</b>။ (၃) မှီ၍ကားမဖြစ်,တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ‘နော ဥပါဒါ့ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍ကား မဖြစ်၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ‘နော ဥပါဒါ ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (မဟာဘုတ်လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါ အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၉</b>။ (၄) မှီ၍လည်းမဖြစ်၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော ‘နော ဥပါဒါအနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်မဖြစ်သော ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ ယတန’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍လည်း မဖြစ်၊ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော ‘နော ဥပါဒါ အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (မဟာဘုတ်လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါ သပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၀</b>။ (၁) မှီ၍လည်းဖြစ် ထိပါးခြင်းနှင့်လည်းတကွဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာ ယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍လည်းဖြစ်၊ ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ သပ္ပဋိဃ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါးနှင့် ရူပ, သဒ္ဒ, ဂန္ဓ, ရသအာရုံလေးပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပါဒါ အပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၁</b>။ (၂) မှီ၍ကား ဖြစ်၏၊ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော ဥပါဒါ အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် မှီ၍ကားဖြစ်၏၊ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါ သပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၂</b>။ (၃) မှီ၍ကား မဖြစ်၊ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘နော ဥပါဒါ သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် မှီ၍ကား မဖြစ်၊ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွ ဖြစ်သော ‘နော ဥပါဒါသပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါ အပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၃</b>။ (၄) မှီ၍လည်း မဖြစ်၊ ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွမဖြစ်သော , ‘နောဥပါဒါ အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် မှီ၍လည်း မဖြစ်၊ ထိပါးခြင်း နှင့်လည်း တကွမဖြစ်သော ‘နောဥပါဒါ အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (အာပေါဓာတ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါ ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၄</b>။ (၁) မှီ၍ ဖြစ်သော , ကြမ်းတမ်းသော ‘ဥပါဒါ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည်မှီ၍ဖြစ်သော , ကြမ်းတမ်းသော ‘ဥပါဒါ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ရူပ,သဒ္ဒ, ဂန္ဓ, ရသအာရုံလေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါ သုခုမရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၅</b>။ (၂) မှီ၍ ဖြစ်သော , သိမ်မွေ့သော ‘ဥပါဒါ သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ် အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍ ဖြစ်သော , သိမ်မွေ့သော ‘ဥပါဒါသုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါ ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၆</b>။ (၃) မှီ၍ မဖြစ်သော , ကြမ်းတမ်းသော ‘နော ဥပါဒါ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍ မဖြစ်သော , ကြမ်းတမ်း သော ‘နော ဥပါဒါဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> -- <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါ သုခုမရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၇</b>။ (၄) မှီ၍ မဖြစ်သော , သိမ်မွေ့သော ‘နော ဥပါဒါ သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် မှီ၍မဖြစ်သော , သိမ်မွေ့သော ‘နော ဥပါဒါ သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (အာပေါဓာတ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါ ဒူရေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၈</b>။ (၁) မှီ၍ ဖြစ်သော , ဝေးကွာ (အသိခက်) သော, ‘ဥပါဒါ ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ် အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍ဖြစ်သော , ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘ဥပါဒါ ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါ သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၉</b>။ (၂) မှီ၍ ဖြစ်သော နီးကပ် (သိလွယ်) သော, ‘ဥပါဒါ သန္တိကေ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည်မှီ၍ဖြစ်သော , နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘ဥပါဒါ သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး,ရူပ, သဒ္ဒ, ဂန္ဓ, ရသအာရုံလေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါ ဒူရေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၀</b>။ (၃) မမှီမူ၍ဖြစ်သော , ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘နော ဥပါဒါ ဒူရေ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါ ဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် မမှီမူ၍ ဖြစ်သော , ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘နော ဥပါဒါ ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (အာပေါဓာတ်)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါ သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၁</b>။ (၄) မမှီမူ၍ ဖြစ်သော ,နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘နော ဥပါဒါ သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် မမှီမူ၍ ဖြစ်သော , နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘နော ဥပါဒါသန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏ သနိဒဿနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၂</b>။ (၁) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ သနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးလည်းဖြစ်၍ မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ သနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏ အနိဒဿနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၃</b>။ (၂) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးသာ ဖြစ်၍ မြင်ခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ အနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ (ပသာဒရုပ်ငါးခု, ဘာဝရုပ်နှစ်ခု, ဇီဝိတရုပ်)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏ အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ့် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲ အစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုး သာ ဖြစ်၍ မြင်ခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ အနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ သနိဒဿနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၄</b>။ (၃) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ်၊ မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ သနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးကား မဟုတ်၊ မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ သနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ အနိဒဿနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၅</b>။ (၄) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်၊ မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွမဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ အနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့်သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိ အလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အိုမှု (ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့် နောက်တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ (သဒ္ဒါရုံ, ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ခု,လဟုတာစသောရုပ်သုံးခု, ဇရတာ, အနိစ္စတာ)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင်နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသောရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်း သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်းမဟုတ်၊ မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွမဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ အနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏသပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၆</b>။ (၁) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏသပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာတန’ သည် (ရှိ၏)။ (ပသာဒရုပ်ငါးခု)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသောရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်းဖြစ်၍ ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏ အပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၇</b>။ (၂) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏အကျိုးသာ ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏအပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဘာဝရုပ် နှစ်ခု, ဇီဝိတိရုပ်)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးသာဖြစ်၍ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ သပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၈</b>။ (၃) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ (သဒ္ဒါရုံ) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသောရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးကားမဟုတ်၊ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ အပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၉</b>။ (၄) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်၊ ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွမဖြစ်သော ၊ ‘အနုပါဒိဏ္ဏ အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိ အလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့်သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿမုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အမှု၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင် ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အိုမှု (ရင့်ရော် ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ခု, လဟုတာစသော ရုပ်သုံးခု, ဇရတာ, အနိစ္စတာ) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည်တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်၊ ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွမဖြစ်သော ,'အနုပါဒိဏ္ဏ အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏ မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၀</b>။ (၁) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ မဟာဘုတ်လည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော ထိသိစိတ် (ကာယဝိညဏ်) ဖြစ် ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ ရုပ်အပေါင်းသည်တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်းဖြစ်၍ မဟာဘုတ်လည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (မဟာဘုတ်လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏ န မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၁</b>။ (၂) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးသာ ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်သာဖြစ်၍) မဟာဘုတ်မဟုတ်သော, ‘ဥပါဒိဏ္ဏ န မဟာ ဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာ ယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ မိန်းမ (အမ) ဖြစ် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ (ပသာဒရုပ်ငါးခု, ဘာဝရုပ်နှစ်ခု, ဇီဝိတရုပ်) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည်တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးသာဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မဟုတ်သော, ‘ဥပါဒိဏ္ဏ န မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၂</b>။ (၃) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ်၊ မဟာဘုတ်ဖြစ်သော ၊ ‘အနုပါဒိဏ္ဏ မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ် ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည်တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ်၊ မဟာဘုတ်ဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (မဟာဘုတ်လေးပါး)</p> -- <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ န မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၃</b>။ (၄) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်၊ မဟာဘုတ်လည်း မဟုတ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ န မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့်သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အမှု၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အိုမှု (ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့် နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ (သဒ္ဒါရုံ, ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ခု, လဟုတာစသောရုပ်သုံးခု, ဇရတာ,အနိစ္စတာ) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်၊ မဟာဘုတ်လည်း မဟုတ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ န မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏ ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၄</b>။ (၁) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) ကြမ်းတမ်းသော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ် သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ (ပသာဒရုပ်ငါးခု) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ ကြမ်းတမ်းသော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏ သုခုမရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၅</b>။ (၂) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) သိမ်မွေ့သော၊ ‘ဥပါဒိဏ္ဏသုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဘာဝရုပ်, ဇီဝိတရုပ်) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသ ဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿသန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ်၍ သိမ်မွေ့သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏသုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၆</b>။ (၃) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးမဟုတ်မူ၍ ကြမ်းတမ်းသော ‘အနုပါဒိဏ္ဏဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ (သဒ္ဒါရုံ) (ဒွိဇရုပ်) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးမဟုတ်မူ၍ ကြမ်းတမ်းသော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ သုခုမရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၇</b>။ (၄) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးမဟုတ်မူ၍ သိမ်မွေ့သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏသုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒ ကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့်သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီ ဝိညတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အမှု၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အိုမှု (ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသ ဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးမဟုတ်မူ၍ သိမ်မွေ့သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏ ဒူရေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၈</b>။ (၁) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဘာဝရုပ်နှစ်ခု, ဇီဝိတရုပ်) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏အကျိုးဖြစ်၍ ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏ သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၉</b>။ (၂) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ (ပသာဒရုပ်ငါးခု) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးဖြစ်၍ နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ ဒူရေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၀</b>။ (၃) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုး မဟုတ်မူ၍ ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်း ဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အမှု၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အိုမှု (ရင့်ရော် ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီး သည့်နောက်တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ခု, လဟုတာစသောရုပ်သုံးခု, ဇရတာ, အနိစ္စတာ) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသ ဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ့'ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည်တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးမဟုတ်မူ၍ ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၁</b>။ (၄) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးမဟုတ်မူ၍ နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏသန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ (သဒ္ဒါရုံ) (ဒွိဇရုပ်) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးမဟုတ်မူ၍ နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သနိဒဿနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၂</b>။ (၁) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ်၍ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော , မြင် ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယသနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကံကိုပြု အပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော , မြင်ခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။ (ရူပါရုံ)</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ အနိဒဿနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၃</b>။ (၂) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ်၍ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်းဖြစ်သော , မြင်ခြင်း နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယအနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည်စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ (ပသာဒ ရုပ်ငါးခု, ဘာဝရုပ်နှစ်ခု,ဇီဝိတရုပ်) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ် အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ် အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသောရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ်၍ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော , မြင်ခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယအနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သနိဒဿနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၄</b>။ (၃) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးကားမဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော , မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော , မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယသနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (ရူပါရုံ)</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ အနိဒဿနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၅</b>။ (၄) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးကားမဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော , မြင်ခြင်းနှင့်တကွမဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ အနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ် အမူအရာဖြင့်သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’။</p> -- <p style="text-indent:2em">(နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အမှု၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျော ဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အိုမှု (ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿသန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်သော , မြင်ခြင်းနှင့်တကွမဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ အနိဒဿန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၆</b>။ (၁) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးလည်းဖြစ် (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်) ၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော , ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ (ပသာဒရုပ်ငါးခု) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သပ္ပဋိဃ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ အပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၇</b>။ (၂) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးလည်းဖြစ် (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်) ၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော , ထိပါးခြင်းနှင့်တကွမဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မိန်းမ (အမ)</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဘာဝရုပ်နှစ်ခု, ဇီဝိတရုပ်) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်, ဥပါဒါန်တို့၏အာရုံလည်းဖြစ်၍ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သပ္ပဋိဃရရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၈</b>။ (၃) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သောကံ) သည် အကျိုးအဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ကား မဟုတ်, လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာ ဖြစ်၍ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွ ဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယသပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ သည် (ရှိ၏) (ဒွိဇရုပ်)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏ (စတုဇရုပ်များ)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ အပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၉</b>။ (၄) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သောကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သောကံ) သည် အကျိုး အဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ကား မဟုတ်,လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာ ဖြစ်၍ ထိပါးခြင်းနှင့်တကွမဖြစ်သော (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယအပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိ အလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့်သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ (စိတ္တဇဧကန်)။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အမှု၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျော ဆောင်ရွက် နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ (တိဇရုပ်)။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏အိုမှု (ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက်တည်တံ့ မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော , မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲ အစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏ (စတုဇရုပ်)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၀</b>။ (၁) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သောကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သော ကံ) သည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ဖြစ်၍လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော , မဟာဘုတ်မည်သော (ကမ္မဇရုပ်လည်း ဖြစ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မည် သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏ အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်၍မဟာဘုတ်မည်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။ (ကမ္မဇမဟာဘုတ်လေးပါး)</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ န မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၁</b>။ (၂) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သောကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သောကံ) သည် အကျိုးအဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်းဖြစ်သော , မဟာဘုတ်မမည်သော (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်၍ မဟာဘုတ် မမည်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ နမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခု ဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက် ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ (ကမ္မဇဧကန် ဖြစ်သော ဣန္ဒြိယ ရုပ်ရှစ်ပါး) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ မရေးခြစ် အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏ (ကမ္မဇရုပ်အနေကန်)။ ဤရုပ် အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်လည်း ဖြစ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၍မဟာဘုတ်မမည်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ န မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ် ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၂</b>။ (၃) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သောကံ) သည် အကျိုးအဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မည်သော (ကမ္မဇရုပ်ကားမဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ မဟာဘုတ် မည်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ မဟာဘူတ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကံကိုပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏ အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏) (တိဇမဟာဘုတ်လေးပါး)။ ဤရုပ်အပေါင်း သည် (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်,ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မည်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ မဟာဘူတ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ န မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၃</b>။ (၄) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သောကံ) သည် အကျိုး အဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ကား မဟုတ်၊ လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မမည်သော (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မမည်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ နမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြား သိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ့'သဒ္ဒါယတန’ (ဒွိဇရုပ်)။ (မိမိ အလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူ အရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ (စိတ္တဇ ဧကန်)။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အမှု၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ (တိဇရုပ်)။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အိုမှု (ရင့်ရော်ဆွေးမြည့်မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’။</p> -- <p style="text-indent:2em">(နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက်တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအရသာ ‘ရသာယတန’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေးပြု အပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏ (စတုဇရုပ်)။ ဤရုပ်အပေါင်း သည် (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မမည်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ န မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၄</b>။ (၁) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ,ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သောကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သော ကံ) သည် အကျိုး၏ အဖြစ် ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော , ကြမ်းတမ်းသော (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၍ ကြမ်းတမ်းသော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် ရှိ၏)။ (ဩဠာရိက, ကမ္မဇရုပ်ဧကန် ငါးပါး) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏ (ဩဠာရိက, ကမ္မဇရုပ် အနေကန်ခြောက်ပါး)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်,ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်၍ ကြမ်းတမ်းသော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သုခုမရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၅</b>။ (၂) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သောကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သောကံ) သည် အကျိုးအဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည် ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော , သိမ်မွေ့သော (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၍ သိမ်မွေ့သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သုခုမ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏) (သုခုမ,ကမ္မဇရုပ်ဧကန်သုံးပါး)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော , အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ဖြစ်စ ‘ရူပဿဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ့'ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏ (သုခုမ, ကမ္မဇရုပ်အနေကန်ငါးပါး)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၍ သိမ်မွေ့သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယသုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၆</b>။ (၃) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သောကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သောကံ) သည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ကား မဟုတ်,လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာ ဖြစ်၍ ကြမ်းတမ်းသော (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကြမ်း တမ်းသော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ'သဒ္ဒါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ (ဒွိဇရုပ်) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသောရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏ (စတုဇရုပ်)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကြမ်းတမ်းသော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သုခုမရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၇</b>။ (၄) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ,ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သောကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သောကံ) သည် အကျိုးအဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ကား မဟုတ်, လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ) သာ ဖြစ်၍ သိမ်မွေ့သော (ကမ္မဇရုပ်ကားမဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သိမ်မွေ့သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ (စိတ္တဇဧကန်)။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿလဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အမှု၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ (တိဇရုပ်)။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အိုမှု (ရင့်ရော် ဆွေးမြေ့မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့ မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော , အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်စ'ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွားဆဲအစဉ် ‘ရူပဿန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏ (စတုဇရုပ်)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ သိမ်မွေ့သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယသုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ ဒူရေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၈</b>။ (၁) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သောကံ) သည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော , ဝေးကွာ (အသိခက်) သော, (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်၍ အသိခက်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ ဒူရေ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇိဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဒူရေ,့ကမ္မ္မဇရုပ်ဧကန်သုံးပါး) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’၊</p> -- <p style="text-indent:2em">ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွားဆဲ အစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏ (ဒူရေ, ကမ္မဇရုပ်အနေကန်ငါးပါး)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်၍ အသိခက်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ ဒူရေ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၉</b>။ (၂) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သောကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သော ကံ) သည် အကျိုး၏အဖြစ် ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော , နီးကပ် (သိလွယ်) သော (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်၍ သိလွယ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယသန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ (သန္တိကေ, ကမ္မဇရုပ်ဧကန် ငါးပါး) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏ (သန္တိကေ, ကမ္မဇရုပ် အနေကန်ခြောက်ပါး)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၍ သိလွယ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ ဒူရေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၀</b>။ (၃) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သောကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သောကံ) သည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ကား မဟုတ်၊ လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) သာ ဖြစ်၍ ဝေးကွာ (အသိခက်) သော (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ အသိခက်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ (စိတ္တဇဧကန်)။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အမှု၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျော ဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ (တိဇရုပ်)။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အိုမှု (ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့မှု) ‘ရူပဿ ဇရတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မရသော ဟင်းလင်း) သဘော,'အာကာသဓာတ်’၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်စ ‘ရူပဿဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွားဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏ (စတုဇရုပ်)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ် ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ အသိခက်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ ဒူရေ'့ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၁</b>။ (၄) အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သောကံ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သောကံ) သည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်ကား မဟုတ်၊ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) သာဖြစ်၍ နီးကပ် (သိလွယ်) သော (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ သိလွယ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယသန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ'သဒ္ဒါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ (ဒွိဇရုပ်) ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော , ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှာဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ရုပ်သည်လည်းရှိသေး၏ (စတုဇရုပ်)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (ကမ္မဇရုပ်ကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍သိလွယ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပဋိဃ ဣန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၂</b>။ (၁) ထိပါးခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရသော ‘သပ္ပဋိဃဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’။ပ။ ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည်ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်၍ (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရသော ‘သပ္ပဋိဃဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပဋိဃ န ဣန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၃</b>။ (၂) ထိပါးခြင်းနှင့်တကွဖြစ်၍ (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရသော ‘သပ္ပဋိဃန ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခု ဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်၍ (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရသော ‘သပ္ပဋိဃ န ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (အာရုံငါးပါး၊ ဝိသယရုပ် ရ - ပါး)</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပဋိဃ ဣန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၄</b>။ (၃) ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်မူ၍ (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရသော ‘အပ္ပဋိဃဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ် ကြောင်း ၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွ မဖြစ်မူ၍ (မိမိ ဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရသော ‘အပ္ပဋိဃဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဘာဝရုပ်နှစ်ပါးနှင့် ဇီဝိတရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပဋိဃ န ဣန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၅</b>။ (၄) ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်မူ၍ (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရသော ‘အပ္ပဋိဃ န ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိ အလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့်သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ (စိတ္တဇဧကန်)။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏) (စတုဇရုပ်)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွ မဖြစ်မူ၍ (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရသော ‘အပ္ပဋိဃ နဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">သပ္ပဋိဃ မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၆</b>။ (၁) ထိပါးခြင်းနှင့်တကွဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မည်သော ‘သပ္ပဋိဃမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်၍ မဟာဘုတ် မည်သော ‘သပ္ပဋိဃမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (ပထဝီ, တေဇော, ဝါယော)</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပဋိဃ န မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၇</b>။ (၂) ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်၍ မဟာဘုတ်မမည်သော ‘သပ္ပဋိဃ နမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွ ဖြစ်၍ မဟာဘုတ် မမည်သော ‘သပ္ပဋိဃ နမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပဋိဃ မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၈</b>။ (၃) ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်မူ၍ မဟာဘုတ်မည်သော ‘အပ္ပဋိဃ မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်မူ၍ မဟာဘုတ်မည်သော ‘အပ္ပဋိဃ မဟာဘူတ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပဋိယ န မဟာဘူတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၉</b>။ (၄) ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွမဖြစ်မူ၍ မဟာဘုတ်လည်း မမည်သော ‘အပ္ပဋိဃ န မဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွ မဖြစ်မူ၍ မဟာဘုတ် လည်း မမည်သော ‘အပ္ပဋိဃ နမဟာဘူတ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြိယ ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၀</b>။ (၁) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရ၍ ကြမ်းတမ်းသော ‘ဣန္ဒြိယ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’။ပ။ ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်း သည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရ၍ကြမ်းတမ်းသော ‘ဣန္ဒြိယဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ပသာဒ ရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြိယ သုခုမရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၁</b>။ (၂) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရ၍ သိမ်မွေ့သော ‘ဣန္ဒြိယသုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရ၍ သိမ်မွေ့သော ‘ဣန္ဒြိယ သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (ဘာဝရုပ်နှစ်ပါးနှင့် ဇီဝိတရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">န ဣန္ဒြိယ ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၂</b>။ (၃) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရမူ၍ ကြမ်းတမ်းသော ‘န ဣန္ဒြိယဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရမူ၍ ကြမ်းတမ်းသော ‘န ဣန္ဒြိယ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း (အာရုံငါးပါး၊ ဝိသယရုပ် ရ - ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">န ဣန္ဒြိယ သုခုမရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၃</b>။ (၄) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရမူ၍ သိမ်မွေ့သော ‘န ဣန္ဒြိယ သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာ ဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညာတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’။ပ။ အလုတ် အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရမူ၍ သိမ်မွေ့သော ‘န ဣန္ဒြိယ သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြိယ ဒူရေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၄</b>။ (၁) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရ၍ ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘ဣန္ဒြိယ ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရ၍ ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘ဣန္ဒြိယဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြိယ သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၅</b>။ (၂) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရ၍ နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘ဣန္ဒြိယသန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’။ပ။ ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်း သည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရ၍နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘ဣန္ဒြိယသန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)</p> <p style="text-align: center;">န ဣန္ဒြိယ ဒူရေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၆</b>။ (၃) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရမူ၍ ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘န ဣန္ဒြိယဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူ အရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’။ပ။ အလုတ် အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရမူ၍ ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘န ဣန္ဒြိယ ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">န ဣန္ဒြိယ သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၇</b>။ (၄) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရမူ၍ နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘န ဣန္ဒြိယသန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခု ဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရမူ၍ နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘န ဣန္ဒြိယ သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (အာရုံ ငါးပါး၊ ဝိသယရုပ် ရ -ပါး)</p> -- <p style="text-align: center;">မဟာဘူတ ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၈</b>။ (၁) မဟာဘုတ်မည်၍ ကြမ်းတမ်းသော ‘မဟာဘူတ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် မဟာဘုတ်မည်၍ ကြမ်းတမ်းသော ‘မဟာဘူတဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ (ပထဝီ, တေဇော, ဝါယော)</p> <p style="text-align: center;">မဟာဘူတ သုခုမရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၉</b>။ (၂) မဟာဘုတ်မည်၍ သိမ်မွေ့သော ‘မဟာဘူတ သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည်မဟာဘုတ်မည်၍ သိမ်မွေ့သော ‘မဟာဘူတ သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">န မဟာဘူတ ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၀</b>။ (၃) မဟာဘုတ်မမည်မူ၍ ကြမ်းတမ်းသော ‘န မဟာဘူတ ဩဠာရိက’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မဟာဘုတ်မမည်မူ၍ ကြမ်းတမ်းသော ‘န မဟာဘူတ ဩဠာရိက’ ဟူသောထိုရုပ် ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">န မဟာဘူတ သုခုမရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၁</b>။ (၄) မဟာဘုတ်မမည်မူ၍ သိမ်မွေ့သော ‘န မဟာဘူတ သုခုမ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်း သည် မဟာဘုတ်မမည်မူ၍သိမ်မွေ့သော ‘န မဟာဘူတ သုခုမ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">မဟာဘူတ ဒူရေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၂</b>။ (၁) မဟာဘုတ်မည်၍ ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘မဟာဘူတ ဒူရေ’ ဟူသောထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါ ဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည်မဟာဘုတ်မည်၍ ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘မဟာဘူတ ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">မဟာဘူတ သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၃</b>။ (၂) မဟာဘုတ်မည်၍ နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘မဟာဘူတ သန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် မဟာဘုတ်မည်၍ နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘မဟာဘူတသန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">န မဟာဘူတ ဒူရေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၄</b>။ (၃) မဟာဘုတ်မမည်မူ၍ ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘န မဟာဘူတဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ ရုပ်အပေါင်းသည်မဟာဘုတ်မမည်မူ၍ ဝေးကွာ (အသိခက်) သော ‘န မဟာဘူတ ဒူရေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">န မဟာဘူတ သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၅</b>။ (၄) မဟာဘုတ် မမည်မူ၍ နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘န မဟာဘူတသန္တိကေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မဟာဘုတ်မမည်မူ၍ နီးကပ် (သိလွယ်) သော ‘န မဟာဘူတ သန္တိကေ’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌရုပ်စသည်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၆</b>။ (၁) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (မျက်စိဖြင့်) မြင်အပ်သော ‘ဒိဋ္ဌ’ ရုပ်ပေတည်း။ (၂) ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ သည် (နားဖြင့်) ကြားအပ်သော ‘သုတ’ ရုပ်ပေတည်း။ (၃) နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (နှာခေါင်းဖြင့်, လျှာ ဖြင့်, ကိုယ်ဖြင့်) ထိအပ်သော ‘မုတ’ ရုပ်ပေတည်း။ (၄) အလုံးစုံသောရုပ်သည် စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဝိညာတ’ ရုပ်ပေတည်း။ ဤသို့လေးဖို့ (လေးစု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">လေးခုစီ အကျယ်ပြခြင်း ‘စတုက္က’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ငါးခုစီအကျယ်ပြခြင်း</h3> <b>ပဉ္စကနိဒ္ဒေသ</b> <p style="text-align: center;">ပထဝီဓာတ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၇</b>။ (၁) မြေဟူသော သဘော (ခက်မာမှုသဘော) ‘ပထဝီဓာတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ’ သန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်စွဲယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးဖြစ်သော) , အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မစွဲယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိူးမဟုတ်သော) အကြင်ခိုင်မာခြင်း'ကက္ခဠ’၊ ကြမ်းတမ်းခြင်း ‘ခရဂတ’၊ ခိုင်မာသည်၏အဖြစ် ‘ကက္ခဠတ္တ’၊ ခိုင်မာခြင်းသဘော ‘ကက္ခဠဘာဝ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် မြေဟူသော သဘော (ခက်မာမှုသဘော) ‘ပထဝီဓာတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အာပေါဓာတ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၈</b>။ (၂) ရေဟူသော သဘော (ဖွဲ့စည်းမှုသဘော) ‘အာပေါဓာတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အတွင်း'အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်စွဲယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုး ဖြစ်သော) ,အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မစွဲယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးမဟုတ်သော) အကြင်ရေ (အရည်) ‘အာပ’၊ ရေ (အရည်)ဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း ‘အာပေါဂတ’၊ အစေး (အစို) ‘သိနေဟ’၊ အစေး (အစို)ဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း ‘သိနေဟဂတ’၊ ရုပ်ကို ဖွဲ့စည်းခြင်း ‘ရူပဿ ဗန္ဓနတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ရေဟူသော သဘော (ဖွဲ့စည်းမှုသဘော) ‘အာပေါဓာတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">တေဇောဓာတ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၉</b>။ (၃) မီးဟူသော သဘော (ရင့်ကျက်စေမှုသဘော) ‘တေဇောဓာတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ လည်းဖြစ်သော , အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးဖြစ်သော) , အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မစွဲယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးမဟုတ်သော) အကြင် မီး ‘တေဇော’၊ မီးဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း ‘တေဇောဂတ’၊ အပူ ‘ဥသ္မာ’၊ ‘အပူ’ ဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း ‘ဥသ္မာဂတ’၊ အငွေ့ ‘ဥသုမ’၊ အငွေ့ဟူ၍ဖြစ်ခြင်း ‘ဥသုမဂတ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် မီးဟူသော သဘော (ရင့်ကျက်စေမှုသဘော) ‘တေဇောဓာတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">ဝါယောဓာတ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၀</b>။ (၄) လေဟူသောသဘော (ထောက်ကန်လှုပ်ရှားစေမှုသဘော) ‘ဝါယောဓာတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , အပ'ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ လည်း ဖြစ်သော , အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက် အပ်သောကံသည်အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော (တဏှာ,ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏အကျိုးဖြစ်သော) , အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မစွဲယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုး မဟုတ်သော) အကြင် လေ ‘ဝါယော’၊ ‘လေ’ ဟူ၍ ဖြစ်ခြင်း ‘ဝါယောဂတ’၊ ရုပ်၏ တောင့်တင်းသည်၏အဖြစ် (တောင့်တင်း ခြင်း) ‘ရူပဿ ထမ္ဘိတတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ‘လေ’ ဟူသောသဘော (ထောက်ကန်လှုပ်ရှားမှု သဘော) ‘ဝါယောဓာတ်’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၁</b>။ (၅) မှီ၍ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် မှီ၍ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ ဤသို့ငါးဖို့ (ငါးစု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ငါးခုစီ အကျယ်ပြခြင်း ‘ပဉ္စက’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ခြောက်ခုစီအကျယ်ပြခြင်း</h3> <b>ဆက္ကနိဒ္ဒေသ</b> <p style="text-align: center;">စက္ခုဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၂</b>။ (၁) ရူပါယတနသည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြင့် သိအပ်သော ‘စက္ခုဝိညေယျ'ရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">သောတဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါယတနသည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြင့် သိအပ်သော ‘သောတဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း (သဒ္ဒါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ဃာနဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဂန္ဓာယတနသည် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဃာနဝိညေယျ'ရုပ်ပေတည်း (ဂန္ဓာရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ဇိဝှါဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ရသာယတနသည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါညာဏ်) ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဇိဝှါဝိညေယျ'ရုပ်ပေတည်း (ရသာရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ကာယဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြင့် သိအပ်သော ‘ကာယဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">မနောဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၆) အလုံးစုံသော ရုပ်သည် စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ခြောက်ဖို့ (ခြောက်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ခြောက်ခုစီ အကျယ်ပြခြင်း ‘ဆက္က’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ခုနစ်ခုစီအကျယ်ပြခြင်း</h3> <b>သတ္တကနိဒ္ဒေသ</b> <p style="text-align: center;">စက္ခုဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၃</b>။ (၁) ရူပါယတနသည် မြင်သိစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘စက္ခုဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">သောတဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါယတနသည် ကြားသိစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘သောတဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း (သဒ္ဒါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ဃာနဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဂန္ဓာယတနသည် နံသိစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဃာနဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း (ဂန္ဓာရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ဇိဝှါဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ရသာယတနသည် လျက်သိစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဇိဝှါဝိညေယျ’ ရုပ်ပေ တည်း (ရသာရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ကာယဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် ထိသိစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ကာယဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">မနောဓာတုဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ရူပါယတန, သဒ္ဒါယတန, ဂန္ဓာယတန, ရသာယတန, ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, သမ္ပဋိစ္ဆိုင်းဒွေး) ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဓာတုဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း (အာရုံငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">မနောဝိညာဏဓာတုဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၇) အလုံးစုံသောရုပ်သည် အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’ ဖြင့်သိအပ်သော ‘မနောဝိညာဏဓာတုဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း။ ဤသို့ ခုနစ်ဖို့ (ခုနစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ခုနစ်ခုစီ အကျယ်ပြခြင်း ‘သတ္တက’ ပြီးပြီ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ရှစ်ခုစီအကျယ်ပြခြင်း ‘အဋ္ဌကနိဒ္ဒေသ'</p> <p style="text-align: center;">စက္ခုဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၄</b>။ (၁) ရူပါယတနသည် မြင်သိစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘စက္ခုဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">သောတဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါယတနသည် ကြားသိစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘သောတဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း (သဒ္ဒါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ဃာနဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဂန္ဓာယတနသည် နံသိစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဃာနဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း (ဂန္ဓာရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">ဇိဝှါဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ရသာယတနသည် လျက်သိစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဇိဝှါဝိညေယျ'ရုပ်ပေတည်း (ရသာရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">(က) ကာယဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၅) စိတ်ကို တိုးပွားစေတတ်သော ချမ်းသာသော အတွေ့ဖြစ်သော (သုခဝေဒနာကို ရခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော) အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) သည် ထိသိစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘သုခသဟဂတ ကာယဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">(ခ) ကာယဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၆) စိတ်ကို မတိုးပွားစေတတ်သော ဆင်းရဲသော အတွေ့ဖြစ်သော (ဒုက္ခဝေဒနာကို ရခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော) အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) သည် ထိသိစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဒုက္ခသဟဂတ ကာယဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">မနောဓာတုဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ရူပါယတန, သဒ္ဒါယတန, ဂန္ဓာယတန, ရသာယတန, ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, သမ္ပဋိ စ္ဆိုင်းဒွေး)ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဓာတုဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း (အာရုံငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">မနောဝိညာဏဓာတုဝိညေယျရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">(၈) အလုံးစုံသောရုပ်သည် (ရုပ်အာရုံခြောက်ပါးသည်) အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်'ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဝိညာဏ ဓာတုဝိညေယျ’ ရုပ်ပေတည်း။ ဤသို့ ရှစ်ဖို့ (ရှစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရှစ်ခုစီ အကျယ်ပြခြင်း ‘အဋ္ဌက’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ကိုးခုစီအကျယ်ပြခြင်း</h3> <b>နဝကနိဒ္ဒေသ</b> <p style="text-align: center;">စက္ခုန္ဒြေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၅</b>။ (၁) မြင်မှု၌ အစိုးရသောမျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါး တို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏။ပ။ ဤရုပ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသောရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် မြင်မှု၌ အစိုးရသောမျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">သောတိန္ဒြေရုပ်စသည်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၆</b>။ (၂) ကြားမှု၌ အစိုးရသောနားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၃) နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၄) လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၅) ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၆) မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၇) ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’ ဟူသော ထို ရုပ်သည်။ပ။ (၈) အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇိဝိတိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိုဖောက်ပြန်ခြင်း သဘောရှိကုန်သော (ရုပ်) တရားတို့၏ အကြင် အသက်၊ တည်ကြောင်းသဘော။ (တည်တံ့စွာ) ဖြစ်နေခြင်း သဘော။ (တည်တံ့စွာ) ဖြစ်နေစေခြင်းသဘော။ (တိုးပွား၍) ဖြစ်မှုသဘော။ (ဆက်လက်၍) ဖြစ်ကြောင်း သဘော၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းသဘော၊ အသက်ရှည်ကြောင်းသဘော၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇိဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်သည် အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇိဝိတိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">န ဣန္ဒြိယရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၇</b>။ (၉) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရသော ‘န ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (မိမိဆိုင်ရာ ကိစ္စ၌) အစိုးမရသော ‘န ဣန္ဒြိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ ဤသို့ ကိုးဖို့ (ကိုးစု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကိုးခုစီအကျယ်ပြခြင်း ‘နဝက’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ဆယ်ခုစီအကျယ်ပြခြင်း</h3> <b>ဒသကနိဒ္ဒေသ</b> <p style="text-align: center;">စက္ခုန္ဒြေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၈</b>။ (၁) မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ ကို စွဲမှီ၍ကြည်လင်၏။ပ။ ဤရုပ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည်မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သောတိန္ဒြေရုပ်စသည်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၉</b>။ (၂) ကြားမှု၌ အစိုးရသောနားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၃) နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၄) လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝိန္ဒြေ ‘ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၅) ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၆) မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၇) ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ် သည်။ပ။ (၈) အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇိဝိတိန္ဒြေ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ ထိုဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိကုန်သော (ရုပ်) တရားတို့၏ အကြင် အသက်၊ တည်ကြောင်းသဘော။ (တည်တံ့စွာ) ဖြစ်နေခြင်းသဘော။ (တည်တံ့စွာ) ဖြစ်နေစေခြင်းသဘော။ (တိုးပွား၍) ဖြစ်မှုသဘော။ (ဆက်လက်၍) ဖြစ်ကြောင်း သဘော၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းသဘော၊ အသက်ရှည်ကြောင်းသဘော၊ အသက် ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇိဝိတိန္ဒြေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်သည် အသက်ရှည် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇိဝိတိန္ဒြေ ‘ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">န ဣန္ဒြိယ သပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၀</b>။ (၉) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရသည်ဖြစ်၍ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ‘န ဣန္ဒြိယ သပ္ပဋိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရသည် ဖြစ်၍ ထိပါးခြင်း နှင့် တကွဖြစ်သော ‘နဣန္ဒြိယ သပ္ပဋိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">န ဣန္ဒြိယ အပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၁</b>။ (၁၀) (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရသည်ဖြစ်၍ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော ‘န ဣန္ဒြိယ အပ္ပဋိယ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့်သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးမရသည် ဖြစ်၍ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော ‘န ဣန္ဒြိယအပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ ဤသို့ ဆယ်ဖို့ (ဆယ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဆယ်ခုစီအကျယ်ပြခြင်း ‘ဒသက’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">တဆယ့်တခုစီ အကျယ်ပြခြင်း</h3> <b>ဧကာဒသကနိဒ္ဒေသ</b> <p style="text-align: center;">စက္ခာယတနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၂</b>။ (၁) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်အဘယ်နည်း။ အကြင် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါး တို့ကို စွဲမှီ၍ကြည်လင်၏။ပ။ ဤရုပ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသော ရွာ ‘သုညဂါမ’ လည်း မည်၏။ ဤသို့ သဘောရှိသောရုပ်သည် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သောတာယတနရုပ်စသည်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၃</b>။ (၂) ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၃) နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၄) လျက်သိစိတ် ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၅) ထိသိစိတ် ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၆) မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၇) ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၉) လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်းအရသာ ‘ရသာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည်။ပ။ (၁၀) ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ်နည်း။ မြေဟူသော (ခက်မာမှု) သဘော ‘ပထဝီဓာတ်’။ပ။ ဤရုပ်သည် အတွေ့သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗ ဓာတ်’ လည်း မည်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်သည် ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ဟူသောထိုရုပ်ပေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဓမ္မာယတနပရိယာပန္န အနိဒဿန အပ္ပဋိဃရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၄</b>။ (၁၁) သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်း သဘော ‘ဓမ္မာယတန’၌ အကျုံးဝင်သည်ဖြစ်၍ မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်း မရှိသော ‘ဓမ္မာယတနပရိယာပန္န အနိဒဿနအပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်သည် အဘယ် နည်း။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤရုပ်အပေါင်းသည်သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်း သဘော ‘ဓမ္မာယတန’ ၌ အကျုံးဝင် သည်ဖြစ်၍ မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်း မရှိသော ‘ဓမ္မာယတနပရိယာပန္န အနိဒဿန အပ္ပဋိဃ’ ဟူသော ထိုရုပ်ပေတည်း။ ဤသို့ တဆယ့်တဖို့ (တစ်ဆယ့်တစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တဆယ့်တခုစီ အကျယ်ပြခြင်း ‘ဧကာဒသက’ ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">ရုပ်ကိုဝေဘန်ရာအခန်း ‘ရူပဝိဘတ္တိ’ မည်သော</p> <p style="text-align: center;"> ရှစ်ကြိမ်မြောက် ရွတ်ဆိုရာ အလှည့်အကြိမ် ‘အဋ္ဌမဘာဏဝါရ’ ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">၂ - ရူပကဏ္ဍ ‘ရုပ်ပိုင်း’ ပြီးပြီ။</p> -- g4w4lzoi5g4hut8m7l843g0s7t7fkg5 0 5645 19114 18339 2025-07-10T00:24:34Z Tejinda 173 19114 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်သုံးပုံ မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်-တ</b> | previous = [[ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်-ဒု]] | previous2 = | next = [[ဝိဘင်းပါဠိတော်]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} <h3 style="text-align:center;">၃-နိက္ခေပကဏ္ဍ</h3> <p style="text-align: center;">မူလခန္ဓာစသည်ဖြင့် ချထား (ဝေဖန်) ၍ ပြသောအပိုင်း</p> <h3 style="text-align:center;">သုံးဖို့ (သုံးစု) အားဖြင့် ချထား (ဝေဖန်) ၍ ပြခြင်း</h3> <h3 style="text-align:center;">တိကနိက္ခေပ</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-ကုသလတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ကုသိုလ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ ဟူသော ကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် ‘ကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုမလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ စသည့် ကုသိုလ်အခြေအမြစ် ‘ကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့နှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ , မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ , ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ,အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုမလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ စသည့်ကုသိုလ်အခြေအမြစ် ‘ကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ , နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ , စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကုသိုလ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသော အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့သည်လည်း ကောင်း၊ ထို့ပြင် ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည့်အကုသိုလ် အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါး တို့နှင့်အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ’ တရားတို့သည်လည်း ကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည့် အကုသိုလ်အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ , ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ , အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင် တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည့် အကုသိုလ်အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ , နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ , စိတ်ဖြင့် ကြံစည် တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်အကုသိုလ်မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဗျာကတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၇</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ် ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) , ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ,</p> -- <p style="text-indent:2em">မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ', ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ , အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်, အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော, (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံတို့၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ လည်း မဟုတ်ကုန်သော, ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ ဖြစ်ကုန်သော အကြင် တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့သည်) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားမည်ကုန်၏ (ဝိပါက်၊ ကြိယာ၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <h3 style="text-align:center;">၂-ဝေဒနာတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ နှင့်ယှဉ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ၏ဖြစ်ရာ စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ ဖြစ်သော (ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် ယှဉ်သည့် စိတ် စေတသိက်၌ ရှိသော) သုခဝေဒနာကို ချန်ထား၍ (ပယ်ထား၍) ထိုချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ , ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ , အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ’ ၏ဖြစ်ရာ စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ ဖြစ်သော (ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ’ နှင့် ယှဉ်သည့် စိတ် စေတသိက်၌ ရှိသော) ဒုက္ခဝေဒနာကို ချန်ထား၍ (ပယ်ထား၍) ထိုဆင်းရဲ ခံစားမှု ဒုက္ခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခာန္ဓာ’ , ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ သည် ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၀</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သောအလယ်အလတ် ခံစားမှု ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) , မဆင်းရဲ မချမ်းသာမှု ‘အဒုက္ခမသုခ’ ၏ဖြစ်ရာ စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ ဖြစ်သော (မဆင်းရဲ မချမ်းသာမှု ‘အဒုက္ခမသုခ’ နှင့် ယှဉ်သည့်စိတ် စေတသိက်၌ ရှိသော) အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ ကို ချန်ထား၍ (ပယ်ထား၍) ထိုဆင်းရဲ ချမ်းသာမဟုတ်သော အလယ်အလတ်ခံစားမှု ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ , ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ , အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သော အလယ်အလတ် ခံစားမှု ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ဝိပါကတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အကျိုး ‘ဝိပါက်’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်'ဖြစ်သော ‘ဝိပါက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) , ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန် သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည်အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သော ‘ဝိပါက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါက်စိတ်နှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အကျိုးဖြစ်စေတတ်သော တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော ‘ဝိပါကဓမ္မ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) , ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော ‘ဝိပါကဓမ္မ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်အကုသိုလ်စိတ်နှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၃</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် အကျိုး'ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်၊ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်သော ‘နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အကျိုး ‘ဝိပါက်’ လည်း မဟုတ်၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်သောတရားများကား အဘယ်နည်း)။ ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော ‘နေဝကုသလ’၊ အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော ‘နာ ကုသလ’။ (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံတို့၏ အကျိုး'ဝိပါက်’ လည်း မဟုတ်ကုန်သော ‘န ကမ္မဝိပါက’၊ ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ ဖြစ်ကုန်သော အကြင်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်, အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ကို ဖြစ်စေတတ်သောကုသိုလ် အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်သော) ‘နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိရိယာစိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ဥပါဒိဏ္ဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူ အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သည့် ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) လည်းဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတည်းဟူသော) အာသဝေါတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော ‘သာသဝ’၊ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏ အဖြစ့် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီဝိပါက်, ကမ္မဇရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူ အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) သာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏အစီးအပွား (အာရုံ) သာဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (လောဘ,ဒိဋ္ဌိ, မောဟတည်းဟူသော) အာသဝေါတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော ‘သာသဝ’၊ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရား ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော,အကုသိုလ် လည်း မဟုတ်ကုန်သော, (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်းမဟုတ်ကုန်သော, ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ ဖြစ်ကုန်သော အကြင် တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် ကံကိုပြုအပ် ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် ရုပ်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏အစီးအပွား (အာရုံ) သာဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်,အကုသိုလ်, ကိရိယာစိတ်, ကမ္မဇရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ အနုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၆</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူလည်း မစွဲယူအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) လည်း မဟုတ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏအနုပါဒါနိယ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြု အပ်သည့်ကံ၏အကျိုးလည်းမဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော တရားများကား အဘယ် နည်း)။ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ကိလေသာတို့ကိုသတ်လျက် နိဗ္ဗာန်သို့ သွားတတ်သော မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏအနုပါဒါနိယ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်တရားများ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-သံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိကတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိက်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ် ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) ထိုက်သော ‘သံကိလိဋ္ဌသံကိလေသိက’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၍ ‘သံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ'သံကိလေသိက'လည်း ဖြစ်သော တရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ လိုချင် တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသောအကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည့်အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့နှင့် အတူတကွ့ဖြစ်ကုန်သော, ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ'စသည့်အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့နှင့် ယှဉ်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ'စသည်တို့ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည် တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၍ ‘သံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ ‘သံကိလေသိက’ လည်းဖြစ်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ၎င်းနှင့်ယှဉ်ဖက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အ သံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် မပူပန်စေအပ် မနှိပ် စက်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက် သော ‘အသံကိလိဋ္ဌသံကိလေသိက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ် ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏အာရုံ ‘သံကိလေသိက’ သာဖြစ်သော တရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ အာသဝေါတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော ‘သာသဝ’၊ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သော ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’၊ ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ် ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ ‘သံကိလေသိက’ သာဖြစ်သော) ‘အ သံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်နှင့် ရုပ်တရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">အသံကိလိဋ္ဌ အသံကိလေသိက တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၉</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန်လည်း မပူပန် စေအပ်၊ နှိပ်စက်လည်း မနှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) မထိုက်လည်း မထိုက်သော ‘အသံကိလိဋ္ဌ အသံကိလေသိက’ တရားတို့ ဖြစ် ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘အသံကိလေသိက’ တရားတို့ကားအဘယ်နည်း)။ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်တို့သည်လည်း ကောင်း,မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း, (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ် ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘အသံကိလေသိက’ ဖြစ်သော) ‘အသံကိလိဋ္ဌအသံကိလေသိက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်ဟူသော လောကုတ္တရာတရားများ)။</p> <h3 style="text-align:center;">၆-ဝိတက္ကတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သဝိတက္က သဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်လည်းတကွ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သဝိတက္က သဝိစာရ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) , ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်လည်း တကွ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော (ဝိတက် ဝိစာရနှင့် ယှဉ်သော) စိတ်၌ ရှိသည့် ဝိတက်နှင့် ဝိစာရတို့ကို ချန်ထား၍ ထို ‘ဝိတက်ဝိစာရ'တို့နှင့် ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်လည်း တကွ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိတက္ကသဝိစာရ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒွေပဉ္စဝိညာဉ် တစ်ဆယ်နှင့် ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်စိတ်များမှတစ်ပါးအခြားသော စိတ်နှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အဝိတက္က ဝိစာရမတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ကား မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မျှသာရှိသော ‘အဝိတက္က ဝိစာရမတ္တ’ တရား တို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း (ဝိတက်နှင့်ကားမယှဉ်, ဝိစာရနှင့်သာ ယှဉ်သောတရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ မရှိဘဲ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'မျှသာ ဖြစ်ရာစိတ်၌ (ဖြစ်သော) သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'ကို ချန်ထား၍ ထိုသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူး သိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ဝိတက်နှင့်ကား မယှဉ်၊ ဝိစာရနှင့်သာ ယှဉ်သော) ‘အဝိတက္ကဝိစာရမတ္တ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒုတိယဈာန်စိတ် ၁၁-နှင့် စေတသိက်, သဝိတက္က စိတ် ၅၅-ပါး၌ ရှိသော ဝိတက်-၅၅)။</p> -- <p style="text-align: center;">အဝိတက္က အဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၂</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ လည်း မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ လည်း မရှိသော ‘အဝိတက္ကအဝိစာရ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့် မယှဉ်သော တရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်', သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ဖြစ်သော) (ဝိတက်ဝိစာရတို့နှင့် မယှဉ်သည့် စိတ်၌ ရှိသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု'ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်,ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က အဝိစာရ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒွေပဉ္စဝိညာဉ် တစ်ဆယ်, တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်စိတ်များနှင့် စေတသိက်, ဝိစာရ၁၁, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <h3 style="text-align:center;">၇-ပီတိတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ပီတိသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော ‘ပိတိသဟဂတ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော နှစ်သက်မှု ‘ပိတိ’ ၏ ဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ဖြစ်သော) (ပီတိနှင့် ယှဉ်သည့် စိတ်၌ ရှိသော) နှစ်သက်မှု ‘ပိတိ’ ကို ချန်ထား၍ ထိုနှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့်ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော ‘ပိတိသဟဂတ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဉ်, စတုတ္ထဈာန်မှတစ်ပါး သောမနဿ သဟဂုတ်စိတ် ၅၁-နှင့်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">သုခသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့်တကွဖြစ်သော ‘သုခသဟဂတ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ၏ ဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ဖြစ်သော) (သုခနှင့် ယှဉ်သည့် စိတ်၌ ရှိသော) ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ကို ချန်ထား၍ ထို ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့်ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သုခသဟဂတ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဉ်, သောမနဿသဟဂုတ်စိတ်နှင့်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၅</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင် လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ၏ ဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ဖြစ်သော) (ဥပေက္ခာနှင့်ယှဉ်သည့်စိတ်၌ ရှိသော) လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ကို ချန်ထား၍ ထိုလျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခၤါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွ ဖြစ်သော ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ခုနှင့် စေတသိက်များ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-ဒဿနတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော သံယောဇဉ်သုံးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်ပယ်အပ်သော ‘ဒဿ နေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည် (သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သောသံယောဇဉ်တို့ ဖြစ်ကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၇</b>။ ထို (သုံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ထင်ရှားသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အကြားအမြင် မရှိသော, (မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ် ရအပ်ပြီးသော) အရိယာတို့ကို ဉာဏ်ဖြင့် မြင်လေ့မရှိ သော, အရိယာတို့၏ (မဂ်,ဖိုလ်) တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော, အရိယာတို့၏ (မဂ်, ဖိုလ်) တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း၊ ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ်သော, သူတော်ကောင်းတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့ မရှိသော,သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော, သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌ (စောင့် စည်းခြင်း၊ ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ်သော ပုထုဇဉ်သည်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) (က) ရုပ်ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို ရုပ်ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ရုပ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း ရုပ်ရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ ရုပ်ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် ရုပ်၌ အတ္တကို ရှု၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (က) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ရှိ၏ဟု ရှု၏။ (အတ္တမှာ ဝေဒနာရှိ၏၊ တစ်နည်း- ဝေဒနာရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ၌ အတ္တကို ရှု၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) (က) မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ သညာရှိ၏၊။ တစ်နည်း သညာရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ကို ရှု၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ) သို့မဟုတ် မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ၌ အတ္တကို ရှု၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၄) (က) ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ သင်္ခါရရှိ၏၊ တစ်နည်း-သင်္ခါရရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့၌ အတ္တကို ရှု၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) (က) အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ဝိညာဏ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ဝိညာဏ်ရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ၌ အတ္တကို ရှု၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှု တောအုပ် ‘ဒိဋ္ဌိဂဟန’ ၊ အမြင် မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှု ခရီးခဲ ‘ဒိဋ္ဌိကန္တာရ’။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက် ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိသူကာယိက’ ၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသောဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိပ္ဖန္ဒိတ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိသံယောဇန’။ (အာရုံကို မှားသော အားဖြင့်) မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသောသဘော) ‘ဂါဟ’။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာ ဖြစ်သော သဘော ‘ပတိဋ္ဌာဟ’ « (အာရုံကိုမှားသောအားဖြင့်) ထပ်ကာထပ်ကာ မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော ‘ပဋိဂ္ဂါဟ’ ]၊ မှားသောအားဖြင့်နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော ‘အဘိနိဝေသ’ ၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော ‘ပရာမာသ’ ၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ် ‘ကုမ္မဂ္ဂ’ ၊ မှားသော ခရီးလမ်း ကြောင်း ‘မိစ္ဆာပထ’ ၊ မှားယွင်းသော သဘော ‘မိစ္ဆာတ္တ’ ၊ မှားသော အယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ တည်ရာ ‘တိတ္ထာယတန’ ၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘော ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၃၈၁-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၈</b>။ ထို (သံယောဇဉ် သုံးပါးတို့) တွင် ယုံမှားမှု ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှား၏, တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)၊ တရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ သံဃာ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသောခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရား (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်း) ကို စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်ယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ’၊ ယုံမှားပုံအခြင်းအရာ ‘ကင်္ခါယနာ’၊ ယုံမှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကင်္ခါယိတတ္တ’၊ မသိခြင်း (တွေးတောခြင်း) ‘ဝိမတိ’၊ သဘာဝကို စဉ်းစားလျှင် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) ပင်ပန်းကြောင်းသဘော ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’၊ မှန်မမှန် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) နှစ်မျိုးအားဖြင့် တုန်လှုပ်တတ်သောသဘော ‘ဒွေဠှက’၊ လမ်းနှစ်ခွနှင့်တူသော သဘော ‘ဒွေဓာပထ’၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ဖြစ်တတ် (ယုံမှားတတ်) သော သဘော ‘သံသယ’၊ ဧကန္တအားဖြင့် ယူခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ခြင်းသဘော ‘အနေကံသဂ္ဂါဟ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) အာရုံမှ ဆုတ်နစ်တတ်သော သဘော ‘အာသပ္ပန’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) (အာရုံ၏) ထက်ဝန်းကျင်၌ (တဝဲလည်လည်) ရွေ့လျားနေတတ်သော သဘော ‘ပရိသပ္ပန’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍ အာရုံ၌ ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်နိုင်ခြင်းသဘော ‘အပရိယောဂါဟန’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါမစွမ်းနိုင်၍) စိတ်၏ ခက်တရော်သည်၏အဖြစ် ‘ထမ္ဘိတတ္တံ စိတ္တဿ’၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေး) ဖြစ်တတ်သော သဘော ‘မနောဝိလေခ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၄၂၅-ကြည့်)</p> -- <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၉</b>။ ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် (နွား, ခွေး စသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်မှ အပဖြစ်ကုန်သော ရဟန်း, ပုဏ္ဏားတို့၏ (နွား, ခွေး စသည်တို့၏) အလေ့ ‘သီလ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အကျင့် ‘ဝတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့် ‘သီလဗ္ဗတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏ဟုဤသို့ သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှု တောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှု ‘ခရီးခဲ’။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက် ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန် တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော၊ မှားသော အားဖြင့် နှလုံးသွင်း တတ်သော သဘော၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသော အမြင်တည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၃၉၂- ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၀</b>။ ဤသံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် (အတူတကွ) တွဲယှဉ်ကုန်သော, ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့်ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်, ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်, သီလဗ္ဗတပရာမာသသံယောဇဉ်, ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် ယှဉ်သော စိတ်, စေတသိက်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သောတာ ပတ္တိမဂ်ပယ်အပ်သည်မှ) ကြွင်းကျန်သော လိုချင် တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် (အတူတကွ) ဖြစ်ကုန်သော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့ကြောင့်ဖြစ်သော ‘ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ ၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်ဧတွးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ့်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော တရားတို့မှကြွင်းသော ကိလေသာ, ထိုကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်သော စိတ်, စေတသိက်တရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၂</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အထက်မဂ်သုံး ပါးဖြင့်လည်းကောင်း မပယ်အပ်သော ‘နေဝ ဒဿနေန နဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာ ဖြစ်သော) ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့ မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း မပယ်အပ်သော ‘နေဝဒဿ နေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်လေးပါးတို့ဖြင့် မပယ်အပ်သောကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်တရားများ)။</p> <h3 style="text-align:center;">၉-ဒဿနဟေတုတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အ ကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း၊ ထင်ရှားသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (နွား, ခွေး စသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည် (သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သောဟိတ်ရှိသော သံယောဇဉ် တို့ဖြစ်ကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၄</b>။ ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ပ။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောသဘောကိုထင်ရှားရှိသော ကိုယ်၌ အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ်၁၀၀၇- ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၅</b>။ ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ပ။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ်၁၀၀၈-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၆</b>။ ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ပ။ ဤသဘောကို (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ်၁၀၀၉-ကြည့်)</p> -- <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၇</b>။ ဤသံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော, ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်'ရှိကုန်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ ထင်ရှားရှိသော ကိုယ်၌ အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသောသံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့တည်း။ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နိဗ္ဗာန်ကိုရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်ရှားအပ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) တို့တည်း။ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော တရားတို့မှ) ကြွင်းကျန်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ် သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) တို့တည်း။ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော, ပူပန်စေတတ်သော,နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ , နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ , စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">မဂ်လေးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိသောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၉</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အထက်မဂ်သုံး ပါးဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း (ဟိတ်) မရှိသော ‘နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထို (မဂ်လေးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော, ကြွင်းကျန်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော, ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်ကုန်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်,ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့်လည်းကောင်း ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) မရှိသော ‘နေဝဒဿနေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">၁၀-အာစယဂါမိတိက့်အာစယဂါမိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အာစယဂါမိ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အာသဝေါတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်တရားဖြစ်ကုန် သော,အကုသိုလ်တရားဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကံ ကိလေသာတို့ ဆည်းပူးအပ်သော ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အာစယဂါမိ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ရောက်စေတတ်သော လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်နှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အပစယဂါမိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အပစယဂါမိ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး ၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အပစယဂါမိ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်စေတတ်သောမဂ်စိတ်လေးပါးနှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">နေဝ အာစယဂါမိ န အပစယဂါမိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၂</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်း မဟုတ်သော ‘နေဝ အာစယဂါမိ န အပစယ ဂါမိ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သော,ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန် သော,အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော, (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ လည်း မဟုတ်ကုန်သော, ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ ဖြစ်ကုန်သော အကြင်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတ ဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်း မဟုတ်သော ‘နေဝ အာစယဂါမိ န အပစယဂါမိ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့လည်း မရောက် စေတတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့လည်း မရောက်စေတတ်သော ဝိပါက်,ကြိယာစိတ်နှင့် စေတသိက်များ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၁-သေက္ခတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သေက္ခတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘သေက္ခ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံ သုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် အောက်ဖြစ်သော ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏ အကျိုးဖြစ်သော ‘သာမညဖိုလ်’ (အောက်ဖိုလ်သုံးပါး) သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခပုဂ္ဂိုလ် ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘သေက္ခ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်ပုဂ္ဂိုလ် လေးယောက် အောက်ဖိုလ်ပုဂ္ဂိုလ် သုံးယောက်ဟု ဆိုအပ်သော သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော မဂ်စိတ်လေးခု အောက်ဖိုလ်စိတ် သုံးခုနှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အသေက္ခတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးဖြစ်သော) ကျင့်ပြီးအသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘အသေက္ခ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထက်၌့တည်သော (ရဟန္တာဖြစ်ကြောင်း) အရဟတ္တမဂ်၏ အကျိုး (အရဟတ္တဖိုလ်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘အသေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်နှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">နေဝ သေက္ခ နာ'သေက္ခတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၅</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခပုဂ္ဂိုလ် ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော, (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ပြီးဖြစ်သော) ကျင့်ပြီးအသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာ လည်း မဟုတ်သော ‘နေဝသေက္ခနာသေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အရိယာပုဂ္ဂိုလ်ရှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာမဟုတ်သော တရားများကားအဘယ်နည်း)။ ထို (ဟောပြီး) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,ကြွင်းကျန်ကုန်သော (လောကီ) ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော, (လောကီ) ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းတရားတို့ မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)၊ ဤတရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော, (အရ ဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ပြီးဖြစ်သော) ကျင့်ပြီးအသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိူလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ် ကုန်သော (အရိယာပုဂ္ဂိုလ်ရှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာမဟုတ်သော) ‘နေဝသေက္ခ နာသေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ် ၈၁, စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်တရားများ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၂-ပရိတ္တတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ပရိတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံသော ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍သာ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်ကုန်သောရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ် ငါးဆယ့်လေးခု, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်နှင့် ရုပ်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">မဟဂ္ဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ်, စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပမာဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၈</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ တရားစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ တရားစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏့ (လောကုတ္တရာစိတ်, စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်တရားများ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၃-ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ပရိတ္တာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်, စေတသိက်တရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရားတို့ကို အာရုံပြု၍ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (ကာမစိတ် ၅၄၊ အဘိညာဉ်ဒွေနှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">မဟဂ္ဂတာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂုတ်’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက် သော ‘မဟဂ္ဂုတ်’ တရားတို့ကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂုတ်’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ မဟာကုသိုလ်၊ မဟာကြိယာ၊ အဘိညာဉ်ဒွေ (အနေကန်)၊ ဝိညာဏဉ္စာ ယတန,နေဝသညာ နာယတနစိတ် (ဧကန်) နှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပမာဏာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၁</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ တရားစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော , မနှိုင်းယှဉ် အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရားလျှင်အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည်နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ စသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်သော ,မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရားတို့ကို အာရုံပြု ၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် နှိုင်းယှဉ်မှုကိုပြုတတ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ စသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော , မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရားတို့ကို အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း, မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်, အဘိညာဉ်ဒွေ (အနေကန်) , လောကုတ္တရာစိတ် (ဧကန်) နှင့်စေတသိက်များ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၄-ဟီနတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဟီနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသော အကုသိုလ်၏ အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော , ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် ယှဉ်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ ၊ နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ ၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">မဇ္ဈိမတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝေါတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သောရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည့်အလယ်အလတ် ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်,စေတသိက်နှင့် ရုပ်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">ပဏီတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၄</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် မွန်မြတ်သော ‘ပဏီတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်မွန်မြတ်သော ‘ပဏီတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၅-မိစ္ဆတ္တတိက်</h3> <p style="text-align: center;">မိစ္ဆတ္တနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၍ စုတိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ဖောက်ပြန်သောသဘောရှိ၍ သေပြီးသည့်နောက် အကျိုးပေးမြဲသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (စုတိ၏) အခြားမဲ့၌ အနှောင့်အယှက်မရှိ၊ အကျိုးပေးတတ်ကုန်သောကံငါးပါး (ပဉ္စာနန္တရိယ ကံ) တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (အပါယ်ငရဲ၌ အကျိုးပေး) မြဲသော အကြင်အမြင်မှားမှု ‘နိယတမိစ္ဆာ ဒိဋ္ဌိ’ (အဟေတုက,အကိရိယ, နတ္ထိကဒိဋ္ဌိ) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဖောက်ပြန် သော သဘောရှိ၍သေပြီးသည့်နောက် အကျိုးပေးမြဲသော) ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ’ တရားများ ဖြစ်ကုန်၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်သတ္တမဇော, ပဉ္စာနန္တရိယကံ၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒေါသမူဒွေသတ္တမဇောနှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">သမ္ပတ္တနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မဖောက်မပြန် (မှန်ကန်) သော သဘောရှိကုန်၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မြဲသော ‘သမ္ပတ္တနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မှန်ကန်သော သဘောရှိကုန်၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေး မြဲသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် မဖောက်မပြန် (မှန်ကန်) သော သဘောရှိကုန်၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုး ပေးမြဲသော ‘သမ္ပတ္တနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးနှင့် ယှဉ်ဖက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၇</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်) အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (စာပိုဒ်၁၀၃၅၊ ၁၀၃၆-၌ ဟောပြီးသော) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင် ကုန်သောကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်း ကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း, မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်) အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်, ဒေါသမူဒွေသတ္တမဇောမှ တစ်ပါးသော အကုသိုလ်, လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်နှင့်နိဗ္ဗာန်တရားများ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၆-မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">မဂ္ဂါရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မဂ်တည်းဟူသော အာရုံရှိသော ‘မဂ္ဂါရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (မဂ်ကို အာရုံပြုသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ အကြင်စိတ်စေတသိက်တရားတို့သည် အရိယမဂ်ကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် (မဂ်ကိုအာရုံပြုသော) ‘မဂ္ဂါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း, မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်, အဘိညာဏ်ဒွေနှင့် ယှဉ်ဖက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">မဂ္ဂဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် - (က) မဂ် (မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)ဟု ဆိုအပ်သောအကြောင်းရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်း (ခ) မဂ်၌ ပါဝင်သော (မဂ်၌ တည်သော) အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်း (ဂ) မဂ်နှင့် ယှဉ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(က) အရိယာမဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ္ဂင် (ရှစ်ပါး) တို့ကို ချန်ထား၍ ထို (မဂ္ဂင်) တို့နှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မဂ် (မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)ဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးခု, မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးမှ တစ်ပါးသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။ (ခ) အရိယမဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ကောင်းစွာ (အမှန်) မြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ (အမောဟ) သည်မဂ်လည်း မည်၏၊ အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) လည်း မည်၏၊ ကောင်းစွာ (အမှန်) မြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ (အမောဟ) ကို ချန်ထား၍ ထိုကောင်းစွာ (အမှန်) မြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ (အမောဟ) နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မဂ်၌ ပါဝင်သော (မဂ်၌ တည်သော) အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးခု, အမောဟမှ တစ်ပါးသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။ (ဂ) အရိယမဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ မလိုချင်မှု မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကို သိမှု) ‘အမောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်မဂ်၏အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) တို့တည်း။ ထိုမဂ်၏ အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) တို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မဂ်နှင့်ယှဉ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးခုနှင့်ယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">မဂ္ဂါဓိပတိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၀</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် မဂ်ဟူသော (အာရုံ) အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ'ရှိသော ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မဂ်အကြီးအမှူးရှိသော တရားများကား အဘယ်နည်း။ မြတ်သောမဂ်, တစ်နည်း- အရိယမဂ်ကို အကြီးအမှူးပြု၍ (အလေး အမြတ်ပြု၍) အကြင်စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် မဂ်ဟူသော အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ရှိသော ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (အာရမ္မဏာဓိပတိ) (မဂ်ကို အလေး အမြတ်အားဖြင့်အာရုံပြုသော မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။ စိစစ်မှုအကြီးအမှူး ‘ဝီမံသာဓိပတိ’ ရှိသော မဂ်ကို ပွါးစေသော အရိယမဂ်နှင့် ပြည့်စုံသည့် ပုဂ္ဂိုလ်၏စိစစ်မှု ‘ဝီမံသ’ (ပညာ) ကို ချန်ထား၍ ထိုစိစစ်မှု ‘ဝီမံသ’ (ပညာ) နှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မဂ်ဟူသော အကြီးအမှူး'အဓိပတိ'ရှိသော ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဟဇာတာဓိပတိ) (မဂ်စိတ်လေးခု, ဝီမံသကြဉ်သောယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၇-ဥပ္ပန္နတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဥပ္ပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ရောက်ဆဲ (ဖြစ်ဆဲ) ဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ခဏသုံးပါးသို့ ရောက် ဆဲဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘ဇာတာ’၊ ထင်ရှားကုန်သော ‘ဘူတာ’၊ ကောင်းစွာဖြစ်ကုန်သော ‘သဉ္ဇာတာ’၊ ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘နိဗ္ဗတ္တာ’၊ အလွန်ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘အဘိနိဗ္ဗတ္တာ’၊ ထင်ရှားစွာ ဖြစ်ကုန်သော ‘ပါတုဘူတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ဖြစ်ကုန်သော ‘ဥပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာ ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘သမုပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန် ကာလ၌) တည်ကုန်သော ‘ဥဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှအထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာ တည်ကုန်သော ‘သမုဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ဖြစ်ကုန်သော ‘ဥပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ဖြစ်သော အဖို့အစုအားဖြင့် ရေတွက်အပ်ကုန်သော ‘ဥပ္ပန္နံသေန သင်္ဂဟိတာ’၊ ရုပ်၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’၊ ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’၊ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ (ဖြစ်ဆဲ) ဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန် စိတ် စေတသိက်နှင့် ရုပ်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပ္ပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်၊ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ် (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်ဆဲမဟုတ်) သော ‘အနုပ္ပန္န’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်ဆဲမဟုတ် အနာဂတ်ဖြစ်သော တရားများကား အဘယ် နည်း)။ မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အဇာတာ’၊ မထင်ရှားကုန်သေးသော ‘အဘူတာ’၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်ကုန် သေးသော ‘အသဉ္ဇာတာ’၊ မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေးသော ‘အနိဗ္ဗတ္တာ’၊ အလွန် (လုံးဝ) မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေးသော ‘အနဘိနိဗ္ဗတ္တာ’၊ ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အပါတုဘူတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အနုပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခု ဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာ မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အသမုပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) မတည်ကုန်သေးသော ‘အနုဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာမတည်ကုန်သေးသော ‘အသမုဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အနုပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) မဖြစ်သော အဖို့အစုအားဖြင့်ရေတွက်အပ်ကုန်သော ‘အနုပ္ပန္နံသေန သင်္ဂဟိတာ’၊ ရုပ်၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’၊ ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’၊ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည်ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်၊ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော, (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်ဆဲ မဟုတ်သော) (အနာဂတ်ဖြစ်သော) ‘အနုပ္ပန္န’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အနာဂတ်ဖြစ်သော အကုသိုလ်, ကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်နှင့် စိတ္တဇ, ဥတုဇ, အာဟာရဇရုပ်တရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပ္ပါဒိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၃</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသော အကြောင်း (ကံ) ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့် မချွတ်ဧကန် ဖြစ်ပေါ်လတံ့သော ‘ဥပ္ပါဒိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မချွတ်ဧကန်ဖြစ်ပေါ်လတံ့သောတရားများကား အဘယ်နည်း)။ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန် သော,ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော, ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှု အစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော အကြင်ရုပ်သည်လည်း ဖြစ်လတံ့ (ထိုရုပ်သည်လည်း) (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသော အကြောင်း (ကံ) ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် မချွတ်ဧကန် ဖြစ်ပေါ်လတံ့သော ‘ဥပ္ပါဒိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မချွတ်ဧကန်ဖြစ်ပေါ်မည့် ဝိပါက်စိတ်၊ ယှဉ်ဖက်စေတသိက်နှင့်ကမ္မဇရုပ်တရားများ)။</p> <h3 style="text-align:center;">၁၈-အတီတတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အတိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အတိတ်မည်သော ‘အတီတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အတိတ်မည်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (ခဏသုံးပါးကို) ကျော်လွန်ကုန်ပြီးသော,ချုပ်ကုန်ပြီးသော, ကင်းကုန်ပြီးသော, ဖောက်ပြန်ကုန်ပြီးသော, ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်ပြီးသော,အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်ပြီးသော, ဖြစ်ပြီး၍ ကင်းပျောက်ကုန်ပြီးသော, (ခဏ သုံးပါးကို) ကျော်လွန်ကုန်ပြီးသော, (ခဏသုံးပါးကို) ကျော်လွန်သော, အဖို့အစုအားဖြင့် ရေတွက်အပ် ကုန်ပြီးသောရုပ်, ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ', မှတ်သားမှု ‘သညာ', ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ', အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟူသောအကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အတိတ်မည်သော ‘အတီတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အတိတ်ဖြစ်သော စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">အနာဂတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အနာဂတ်မည်သော ‘အနာဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အနာဂတ်မည်သောတရားများကား အဘယ်နည်း)။ မဖြစ်ကုန် သေးသော ‘အဇာတာ’၊ မထင်ရှားကုန်သေးသော ‘အဘူတာ’၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အသဉ္ဇာ တာ’၊ မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေးသော ‘အနိဗ္ဗတ္တာ’၊ အလွန် (လုံးဝ) မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေးသော ‘အနဘိနိဗ္ဗတ္တာ’၊ ထင်ရှားစွာမဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အပါတုဘူတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အနုပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) မတည်ကုန်သေးသော ‘အနုဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာ မတည်ကုန်သေးသော ‘အသမုဋ္ဌိတာ’။ (မိမိသဘောသို့ဖြစ်စေ, ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ဖြစ်စေ) မရောက်ကုန်သေးသော ‘အနာဂတာ’၊ မရောက်သေးသော အဖို့အစုအားဖြင့် ရေတွက်အပ်ကုန်သော ‘အနာဂတံသေန သင်္ဂဟိတာ’၊ ရုပ်, ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ', မှတ်သားမှု ‘သညာ', ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ', အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အနာဂတ်မည်သော ‘အနာဂတ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အနာဂတ်ဖြစ်သော စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်တရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ပစ္စုပ္ပန်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၆</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်မည်သော ‘ပစ္စုပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ပစ္စုပ္ပန်မည်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘ဇာတာ’၊ ထင်ရှားကုန်သော ‘ဘူတာ’၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘သဉ္ဇာတာ’၊ ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘နိဗ္ဗတ္တာ’၊ အလွန်ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘အဘိနိဗ္ဗတ္တာ’၊ ထင်ရှားစွာ ဖြစ်ကုန်သော ‘ပါတုဘူတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ဖြစ်ကုန်သော ‘ဥပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘သမုပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန် ကာလ၌) တည်ကုန်သော ‘ဥဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာ တည်ကုန်သော ‘သမုဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ) ဖြစ်ကုန်သော ‘ဥပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ဖြစ်သော အဖို့အစုအားဖြင့် ရေတွက်အပ်ကုန်သော ‘ဥပ္ပန္နံသေနသင်္ဂဟိတာ’၊ ရုပ်, ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ', မှတ်သားမှု ‘သညာ ‘, ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ', အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်မည်သော ‘ပစ္စုပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စိတ်, စေတသိက်နှင့် ရုပ်တရားများ)။</p> <h3 style="text-align:center;">၁၉-အတီတာရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အတီတာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အတီတာရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (အတိတ်ကို အာရုံပြုသော ‘အတီတာ ရမ္မဏ’ တရားများကားအဘယ်နည်း)။ အကြင် စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် (မိမိသဘောသို့ဖြစ်စေ၊ ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ဖြစ်စေ ရောက်၍) လွန်သွားသော (အတိတ်) တရားတို့ကို အာရုံ့ပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အတီတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အတိတ်တရားကို အာရုံပြုသော စိတ်, စေတသိက်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">အနာဂတာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အနာဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အနာဂတ်ကို အာရုံပြုသော ‘အနာဂတာရမ္မဏ’ တရားများကားအဘယ်နည်း)။ အကြင် စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် (မိမိ သဘောသို့ဖြစ်စေ၊ ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ဖြစ်စေ) မရောက်သေးသော (အနာဂတ်) တရားတို့ကိုအာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အနာဂတာ ရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အနာဂတ်တရားကို အနေကန် အာရုံပြုသော စိတ် စေတသိက်တရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၉</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (ပစ္စုပ္ပန်ကို အာရုံပြုသော ‘ပစ္စုပ္ပန္နာ ရမ္မဏ’ တရားများကားအဘယ်နည်း)။ အကြင် စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် ထိုထိုအကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်နေသော (ပစ္စုပ္ပန်) တရားတို့ကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အာရုံပြုသော စိတ် စေတသိက်တရားများ)။</p> <h3 style="text-align:center;">၂၀-အဇ္ဈတ္တတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ အကြင်တရားတို့သည်ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ မိမိကိုယ် ‘အတ္တ’ ကို စွဲ၍ ဖြစ်ကုန်၏၊ အတ္တအသီးသီးကို စွဲ၍ဖြစ်ကုန်၏၊ မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်အသီးသီး၏ ဥစ္စာ ဖြစ်ကုန်၏။ (မိမိသန္တာန်၌) ကပ်၍ စွဲယူအပ်ကုန်၏။ (ဤသို့သဘောရှိသော) ရုပ်, ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ', မှတ်သားမှု ‘သညာ', ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ',အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ဖြစ်သော စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">ဗဟိဒ္ဓတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗဟိဒ္ဓ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ အကြင် တရားတို့သည်ထိုထိုအခြားသတ္တဝါတို့၏ အခြားပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ကိုယ် ‘အတ္တ’ ကို စွဲ၍ဖြစ်ကုန်၏၊ အတ ္တအသီးသီးကို စွဲ၍ဖြစ်ကုန်၏။ (အခြားပုဂ္ဂိုလ်၏) သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်အသီးသီး၏ ဥစ္စာဖြစ် ကုန်၏။ (အခြားပုဂ္ဂိုလ်၏ သန္တာန်၌) ကပ်၍ စွဲယူအပ်ကုန်၏။ (ဤသို့သဘောရှိသော) ရုပ်, ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ',မှတ်သားမှု ‘သညာ', ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ', အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ သည်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗဟိဒ္ဓ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၂</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် အတွင်း အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓသန္တာန်တို့၌ ဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ထို (အတွင်း အပြင် အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ) တရားနှစ်ပါးသည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်အတွင်း အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ သန္တာန်၌ ဖြစ်သော စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်တရားများ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂၁-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အဇ္ဈတ္တတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အဇ္ဈတ္တတရားကို အာရုံပြုသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ အကြင် စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အဇ္ဈတ္တတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဇ္ဈတ္တတရားကို အာရုံပြုသော စိတ်, စေတသိက်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (ဗဟိဒ္ဓတရားကို အာရုံပြုသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ အကြင်စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဗဟိဒ္ဓ တရားကိုအာရုံပြုသော စိတ်, စေတသိက်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၅</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ တရားနှစ်ပါးတို့ကိုအာရုံပြုသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ အကြင် စိတ်, စေတသိက် တရား တို့သည်အဇ္ဈတ္တသန္တာန်, ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရား တို့သည်အဇ္ဈတ္တ, ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဇ္ဈတ္တ,ဗဟိဒ္ဓတရားကို အာရုံပြုသော စိတ်, စေတသိက်တရားများ)။</p> <h3 style="text-align:center;">၂၂-သနိဒဿနတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သနိဒဿန သပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ထိပါးခြင်းနှင့်လည်းတကွဖြစ်သော ‘သနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မြင်အပ်၍ထိပါးတတ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ မြင်သိစိတ် (စက္ခု ဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွ ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">အနိဒဿန သပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းကား မရှိ၊ ထိပါးခြင်းနှင့်သာတကွဖြစ်သော ‘အနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မမြင်အပ်မူ၍ ထိပါးတတ်သောတရားများကား အဘယ်နည်း)။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’၊ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာနှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်းကား မရှိ၊ ထိပါးခြင်းနှင့်သာ တကွဖြစ်သော ‘အနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ် ငါးခု၊ သဒ္ဒါရုံ,ဂန္ဓာရုံ, ရသာရုံ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> -- <p style="text-align: center;">အနိဒဿန အပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၈</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်းမရှိသော ‘အနိဒဿန အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မြင် လည်း မမြင်အပ်, ထိပါးလည်းမထိပါးတတ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှုအစု'သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ မြင်ခြင်းမရှိသော, ထိပါးခြင်းမရှိသော (မြင်လည်း မမြင်အပ်, ထိပါးလည်း မထိပါးတတ်သော) သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဓမ္မာယတန’၌ အကျုံးဝင်သော အကြင် ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ် သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်းမရှိသော ‘အနိဒဿန အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုံးဖို့ (သုံးစု) အားဖြင့် ချထား (ဝေဖန်) ၍ ပြအပ်သော ‘တိကနိက္ခေပ’ ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">တိက် ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">နှစ်ဖို့ (နှစ်စု) အားဖြင့် ချထား (ဝေဖန်) ၍ ပြခြင်း</h3> <h3 style="text-align:center;">ဒုကနိက္ခေပ</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-ဟေတုဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဟေတုဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟိတ်မည်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ကုသိုလ်ဟိတ်) သုံးပါး၊ အကုသိုလ်အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (အကုသိုလ်ဟိတ်) သုံးပါး၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (အဗျာကတဟိတ်) သုံးပါး၊ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း (ကာမာဝစရဟိတ်) ကိုးပါး၊ ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော အကြောင်း ရင်း (ရူပါဝစရဟိတ်) ခြောက်ပါး၊ အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း (အရူပါဝစရဟိတ်) ခြောက်ပါး၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော အကြောင်းရင်း (အပရိယာပန္နဟိတ်) ခြောက်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၀</b>။ ထို (အကြောင်းရင်း ဟိတ်တို့) တွင် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း (ကုသိုလ်ဟိတ်) ‘ကုသလဟေတု'သုံးပါးတို့သည် အဘယ်နည်း။ မလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’၊ မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-align: center;">အလောဘ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၁</b>။ ထို (ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် မလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူသည် အဘယ်သဘောဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မလိုချင် မတပ်မက်ခြင်းသဘော၊ မလိုချင် မတပ်မက်ပုံအခြင်းအရာ၊ မလိုချင် မတပ်မက်တတ်သူ၏အဖြစ်၊ မစွဲလမ်းခြင်းသဘော၊ မစွဲလမ်းပုံအခြင်းအရာ၊ မစွဲလမ်းတတ်သူ၏အဖြစ်၊ မမက်မောမှု၊ ကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော မလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသဘောကို မလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၃၂,၁၀၄, ၃၁၂)</p> <p style="text-align: center;">အဒေါသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၂</b>။ ထို (ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူသည် အဘယ်သဘော ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘အဒေါသ’ ၊ မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားပုံ အခြင်းအရာ ‘အဒုဿနာ’ ၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ် ‘အဒုဿိတတ္တ’ ၊ ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’ ၊ ချစ်ခင်ပုံ အခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’ ၊ ချစ်ခင်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’ ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်း သဘော ‘အနုဒ္ဒယာ’ ၊ စောင့်ရှောက်ပုံ အခြင်းအရာ ‘အနုဒ္ဒယနာ’ ၊ စောင့်ရှောက်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘အနုဒ္ဒယိတတ္တ’ ၊ အစီးအပွါးကို ရှာမှီးခြင်း သဘော ‘ဟိတေသိတာ’ ၊ အစဉ်သနားခြင်း ‘အနုကမ္ပာ’ ၊ စိတ်မပျက်ဆီးမှု ‘အဗျာပါဒ’ ၊ စိတ်မပျက်စီးစေလိုမှု ‘အဗျာပဇ္ဇ’ ၊ ကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသဘောကို မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၃၃,၁၀၅, ၃၁၃)</p> -- <p style="text-align: center;">အမောဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၃</b>။ ထို (ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါတို့) တွင် (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ ဟူသည် အဘယ်သဘောဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲ၌ သိမှု ‘ဒုက္ခဉာဏ်’ ၊ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း၌ သိမှု ‘ဒုက္ခသမုဒယဉာဏ်’ ၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ သိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဉာဏ်’ ၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒါဉာဏ်’ ၊ ရှေးအဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) သိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တဉာဏ်’ ၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) သိမှု ‘အပရန္တဉာဏ်’ ၊ ရှေ့အဖို့နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတံ့ခန္ဓာ စသည်တို့၌) သိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တာပရန္တဉာဏ်’ ၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းတို့ကို) စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ သိမှု ‘ဣဒပ္ပစ္စယတာ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န ဓမ္မဉာဏ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်းသဘော။ (အနိစ္စစသည်ကို) စိစစ်ခြင်းသဘော။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် စိစစ်ခြင်းသဘော။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော။ (အနိစ္စစသည်ကို) ကောင်းစွာ မှတ်ခြင်းသဘော၊ ကပ်၍မှတ်ခြင်းသဘော၊ ရှေးရှုကပ်၍ မှတ်ခြင်း (ပိုင်းခြားခြင်း) သဘော၊ အသိ (ဉာဏ်) ရှိသူ၏အဖြစ်၊ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်၊ သိမ်မွေ့သူ၏အဖြစ်၊ ဝေဖန်တတ်သူ (ထင်ရှားပြတတ်သူ) ၏အဖြစ်။ (အနိစ္စစသည်ကို) ကြံစည်ခြင်းသဘော၊ နှိုင်းချိန်ခြင်းသဘော၊ မြေကြီးနှင့်တူသော သဘော၊ တစ်နည်း-ဟုတ်မှန်သော အနက်၌ မွေ့လျော်တတ်သော သဘော၊ ကိလေသာတို့ကို ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်တတ်သောသဘော၊ ထိုးထွင်း၍ သိမှု၌ ညွတ်စေတတ်သောသဘော၊ အထူးထူး ရှုမြင်တတ်သော သဘော၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိတတ်သော သဘော။ (လမ်းမှားသို့ ပြေးသွားနေသောစိတ်ကို လမ်းမှန်သို့ ရောက်ရန် ထိုးနှင်တတ်သဖြင့်) နှင်တံ (တုတ်တပြာ) နှင့် တူသော သဘော၊ ပညာဟူသော အစိုးတရ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညိန္ဒြေ’ ၊ မတုန်မလှုပ် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာဗိုလ်’။ (ကိလေသာတို့ကို ဖြတ်တတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညာလက်နက်’။ (မိမိဖြစ်ရာ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင့်တက်စေတတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညာပြာသာဒ်’။ (အဝိဇ္ဇာအမိုက် မှောင်ကို ပယ်ဖျောက်၍ ထွန်းလင်းစေတတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာအလင်း’။ (ကြည်လင်တောက်ပသော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာအရောင်’။ (ထွန်းပြတတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာတန်ဆောင်’။ (ဖြစ်နိုင်ခဲရနိုင်ခဲ၍ နှစ်သက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ် သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာရတနာ’ ၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော ‘ဓမ္မဝိစယ’ ၊ ကောင်းစွာ (အမှန်) သိမြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ သဘောကို (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၃၄,၁၀၆, ၃၁၄) ဤသုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း (ကုသိုလ်ဟိတ်) တို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၄</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း (အကုသိုလ်ဟိတ်) သုံးပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ ဖျက်ဆီး ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-align: center;">လောဘ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၅</b>။ ထို (အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ဟူသည် အဘယ်သဘောဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘ရာဂ’ ၊ ပြင်းစွာစွဲလမ်းခြင်း သဘော ‘သာရာဂ’။ (အာရုံ၌ သတ္တဝါတို့ကို) အဖန်ဖန် ဆွဲဆောင်ခြင်းသဘော ‘အနုနယ’ ၊ မဆန့်ကျင်ခြင်း (လိုလားစေခြင်း) သဘော ‘အနုရောဓ’ ၊ နှစ်သက်ခြင်းသဘော ‘နန္ဒီ’ ၊ နှစ်သက်စွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘နန္ဒီရာဂ’ ၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ စွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘စိတ္တဿ သာရာဂ’။ (အာရုံကို) လိုလားမှုသဘော ‘ဣစ္ဆာ’။ (လိုချင်မှုအားကြီးသဖြင့်) မိန်းမောမှု သဘော ‘မုစ္ဆာ’ ၊ မျို၍ပြီးဆုံးစေခြင်းသဘော (အပြီးအဆုံး အကြွင်းအကျန်မရှိလိုချင်တပ်မက်မှု) ‘အဇ္ဈောသာန’ ၊ တပ်မက်ခြင်းသဘော ‘ဂေဓ’ ၊ ထက်ဝန်းကျင် (အားလုံးကို) တပ်မက်ခြင်းသဘော ‘ပလိဂေဓ’ ၊ ကပ်ငြိ တွယ်တာခြင်းသဘော ‘သင်္ဂ’ ၊ ရွှံ့ညွန်နှင့် တူသော (နစ်မြုပ်စေခြင်း) သဘော ‘ပင်္က’ ၊ ဆွဲငင်ခြင်း (ထိုထိုဘဝ၌ ဖြစ်ရန် ဆွဲဆောင်ခြင်း) သဘော ‘ဧဇာ’ ၊ လှည့်ပတ်ခြင်းသဘော ‘မာယာ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ သတ္တဝါတို့ကို) ဖြစ်စေခြင်းသဘော ‘ဇနိကာ’။ (ဆင်းရဲနှင့်) ယှဉ်လျက်ဖြစ်စေတတ်သော သဘော ‘သဉ္စနနီ’။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့်) ချုပ်စပ်ခြင်းသဘော ‘သိဗ္ဗိနီ’ ၊ အာရုံကွန်ရက်ရှိသော သဘော ‘ဇာလိနီ’။ (တပ်မက်မှုဖြင့်) စိုစွတ်ခြင်းသဘော၊ တစ်နည်း- (ဝဋ်ဆင်းရဲသို့ ဆွဲဆောင်တတ်သဖြင့်) လျင်သော ရေအယဉ်ရှိသောမြစ်နှင့်တူသောသဘော ‘သရိတာ’ ၊ အဆိပ်နှင့်တူသော သဘော ‘ဝိသတ္တိကာ’။ (အကျိုးမဲ့သို့ရောက်အောင်နှောင်ဖွဲ့တတ်သဖြင့်) ကြိုးနှင့်တူသော သဘော ‘သုတ္တ’။ (ရူပါရုံစသည်တို့၌) ပျံ့နှံ့တပ်မက်တတ်သောသဘော ‘ဝိသဋာ’။ (ထိုထိုအာရုံကို ရခြင်းငှါ) အားထုတ် စေတတ်သော သဘော ‘အာယူဟိနီ’။ (ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော ဘဝသံသရာ၌ မိမိ၏ ချစ်နှစ်သက်သည့်) အဖော်ဖြစ်သော သဘော ‘ဒုတိယာ’ ၊ တောင့်တခြင်းသဘော ‘ပဏိဓိ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) ဘဝသို့ ဆွဲဆောင်ကြောင်းသဘော (ဘဝကြိုး) ‘ဘဝနေတ္တိ’။ (ထိုထိုအာရုံသို့) ကပ်ရောက်တတ် (ငြိကပ်တတ်) သောသဘော၊ တစ်နည်း- (အကျိုးမဲ့ ဆင်းရဲကို ဖြစ်စေတတ်သဖြင့်) တောနှင့် တူသောသဘော ‘ဝန’။ (ထိုထိုအာရုံသို့) ပြင်းပြစွာ ကပ်ရောက်တတ် (ငြိကပ်တတ်) သော သဘော၊ တစ်နည်း- (အကျိုးမဲ့ဆင်းရဲကို လွန်စွာ ဖြစ်စေတတ်သဖြင့်) တောနှင့်တူသော သဘော ‘ဝနထ’။ (ချစ်ကြိုက်) ပေါင်းဖော် (ရောနှော) ခြင်းသဘော ‘သန္ထဝ’ ၊ ချစ်ကြိုက်ခြင်းသဘော ‘သိနေဟ’ ၊ ငဲ့ကွက်တွယ်တာခြင်းသဘော ‘အပေက္ခ’။ (အာရုံအသီးသီး၌) နှောင်ဖွဲ့တတ်သော သဘော ‘ပဋိဗန္ဓု’။ (အာရုံကို) တောင့်တခြင်းသဘော ‘အာသာ’ ၊ တောင့်တပုံအခြင်းအရာ ‘အာသိသနာ’ ၊ တောင့်တတတ်သော စိတ်၏အဖြစ် ‘အာသီသိတတ္တ’ ၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ရူပါသာ’ ၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘သဒ္ဒါသာ’ ၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ၌) ၌ တောင့်တမှု ‘ဂန္ဓာသာ’ ၊ အရသာ (ရသာရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ရသာသာ’ ၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာသာ’ ၊ ရအပ်သော အရာဝတ္ထု (လာဘ်) ၌ တောင့်တမှု ‘လာဘာသာ’ ၊ ပစ္စည်းဥစ္စာ၌ တောင့်တမှု ‘ဓနာသာ’ ၊ သားသမီး၌ တောင့်တမှု ‘ပုတ္တာသာ’ ၊ အသက်၌ တောင့်တမှု ‘ဇီဝိတာသာ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) တပ်မက်စေတတ်သောသဘော၊ တစ်နည်း- (ငါ့ဥစ္စာ ငါ့ဥစ္စာဟု) ပြောဆိုစေတတ် သောသဘော ‘ဇပ္ပါ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) ထူးထူးခြားခြား တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- (ငါ့ဥစ္စာငါ့ဥစ္စာဟု) ထပ်ကာထပ်ကာ ပြောဆိုစေတတ်သော သဘော ‘ပဇပ္ပါ’။</p> -- <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို) အလွန်တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- (ငါ့ဥစ္စာ ငါ့ဥစ္စာဟု) အလွန် ပြောဆိုစေတတ်သော သဘော ‘အဘိဇပ္ပါ’ ၊ တပ်မက်စေခြင်းသဘော ‘ဇပ္ပါ’ ၊ တပ်မက်စေပုံအခြင်းအရာ ‘ဇပ္ပနာ’ ၊ တပ်မက်စေတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဇပ္ပိတတ္တ’။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်ခြင်းသဘော (အလွန်တပ်မက်ခြင်းသဘော) ‘လောလုပ္ပ’။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်ပုံ အခြင်းအရာ ‘လောလုပ္ပါယနာ’။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက် ဆွဲငင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘လောလုပ္ပါယိတတ္တ’ ၊ အမြီးနန့်သော ခွေးကဲ့သို့ (လာဘ်လာဘ၌) တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော ‘ပုစ္ဆဉ္စိကတာ’ ၊ ကောင်းသော အာရုံတို့ကို လိုလားသူ၏အဖြစ် ‘သာဓုကမျတာ’။ (အမိ, အဒေါ်စသော) မသင့်လျော်သောအရာ၌ တပ်မက်ခြင်းသဘော ‘အဓမ္မရာဂ’ ၊ မညီမမျှ အဆမတန် အားကြီးစွာ လိုချင်ခြင်းသဘော ‘ဝိသမလောဘ’။ (အာရုံကို) နှစ်သက်ခြင်းသဘော ‘နိကန္တိ’ ၊ နှစ်သက်ပုံအခြင်းအရာ ‘နိကာမနာ’ ၊ မျှော်လင့်တောင့်တခြင်းသဘော ‘ပတ္ထနာ’ ၊ ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘ပိဟနာ’ ၊ ကောင်းစွာမျှော်လင့်တောင့်တခြင်း သဘော ‘သမ္ပတ္ထနာ’။ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’။ (ရူပ အရူပ) ဘဝတို့၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’။ (ဥစ္ဆေဒဟုဆိုအပ်သော) ဘဝကင်းခြင်း၌ တပ်မက်မှု ‘ဝိဘဝတဏှာ’ ၊ ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’ ၊ အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘အရူပတဏှာ’ ၊ ဘဝချုပ်ခြင်း၌ တပ်မက်မှု ‘နိရောဓတဏှာ’ ၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’ ၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘သဒ္ဒတဏှာ’ ၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ဂန္ဓတဏှာ’ ၊ အရသာ (ရသာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ရသတဏှာ’ ၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗ့တဏှာ’ ၊ သဘောတရား (ဓမ္မာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ဓမ္မတဏှာ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေခြင်းသဘော ‘ဩဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေခြင်းသဘော ‘ယောဂ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့ခြင်းသဘော ‘ဂန္ထ’ ၊ ပြင်းစွာယူခြင်း (စွဲလမ်းခြင်း) သဘော ‘ဥပါဒါန’။ (ကုသိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တတ်သောသဘော ‘အာဝရဏ’။ (ကုသိုလ်တရားတို့ကို) တားမြစ်တတ်သောသဘော ‘နီဝရဏ’။ (အမှန်တရားကို) ဖုံးကွယ်ခြင်းသဘော ‘ဆာဒန’။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဖွဲ့နှောင် တတ်သော သဘော ‘ဗန္ဓန’။ (စိတ်ကို) ကပ်၍ ညစ်နွမ်းစေတတ်သော သဘော ‘ဥပက္ကိလေသ’ ၊ အစဉ် ကိန်းဝပ်တတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင် (အကြောင်းညီညွတ် လျှင်) ဖြစ်တတ်သော သဘော ‘အနုသယ’ ၊ ထက်ဝန်းကျင် (စိတ်တစ်ခုလုံးသိမ်းကျုံး၍) ထကြွ (သောင်း ကျန်း) တတ်သော သဘော ‘ပရိယုဋ္ဌာန’။ (ရစ်ပတ်တတ်သော) နွယ်နှင့်တူသောသဘော ‘လတာ’ ၊ အရာ ဝတ္ထုအမျိုးမျိုးတို့ကို လိုချင်တတ်သော သဘော ‘ဝေဝိစ္ဆ’။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ အခြေအမြစ် ‘ဒုက္ခမူလ’။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ အကြောင်းရင်း ‘ဒုက္ခနိဒါန’။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏စ၍ဖြစ်ရာ ‘ဒုက္ခပ္ပဘဝ’ ၊ မာရ်၏ကျော့ ကွင်း ‘မာရပါသ’ ၊ မာရ်၏ငါးမျှားချိတ် ‘မာရဗဠိသ’ ၊ မာရ်၏အရာ (မာရ်၏နယ်ပယ်) ‘မာရဝိသယ’။ (ယိုစီးတတ် သော) တပ်မက်မှုတဏှာမြစ် ‘တဏှာနဒီ’။ (ဖုံးလွှမ်းတတ်သော) တပ်မက်မှုတဏှာကွန်ရက် ‘တဏှာ ဇာလ’။ (မြဲမြံစွာ နှောင်ဖွဲ့တတ်သော) တပ်မက်မှုတဏှာတောက် ‘တဏှာဂဒ္ဒုလ’ ၊ ပြည့်နိုင်ခဲသော တပ်မက်မှုတဏှာသမုဒ္ဒရာ ‘တဏှာသမုဒ္ဒ’။ (သူတစ်ပါးပစ္စည်းကို) လိုချင်မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ ၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘအကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ ပြီးသော) သဘောကိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၁၄၁)</p> <p style="text-align: center;">ဒေါသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၆</b>။ ထို (အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကိုပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့် လတ္တံ့” ဟုရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ ချစ်ခင်မြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည်ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ မချစ်ခင် မမြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊</p> -- <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်အကြောင်း မဟုတ်သည်၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု) သည် ဖြစ်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော စိတ်၏ အကြင်ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’၊ လွန်စွာ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ပဋိဃာတ’။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (မုန်းထားမှု) ‘ပဋိဃ’၊ လွန်စွာ ဆန့်ကျင်ခြင်းသဘော ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော ‘ကောပ’၊ လွန်စွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော ‘ပကောပ’၊ အလွန် ပြင်းစွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော ‘သမ္ပကောပ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ဒေါသ’၊ လွန်စွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ပဒေါသ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘သမ္ပဒေါသ’၊ စိတ်၏ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘စိတ္တဿဗျာပတ္တိ’၊ စိတ်ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘မနောပဒေါသ’၊ အမျက် ထွက်ခြင်းသဘော ‘ကောဓ’၊ အမျက်ထွက်ပုံအခြင်းအရာ ‘ကုဇ္ဈနာ’၊ အမျက်ထွက်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘ကုဇ္ဈိတတ္တ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ဒေါသ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားပုံ အခြင်းအရာ ‘ဒုဿနာ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဒုဿိတတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဗျာပတ္တိ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပုံအခြင်းအရာ ‘ဗျာပဇ္ဇနာ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဗျာပဇ္ဇိတတ္တံ’၊ ဆန့်ကျင်မှု ‘ဝိရောဓ’၊ လွန်စွာ အဖန်ဖန် ဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ် (ကြမ်းတမ်းမှု) ‘စဏ္ဍိက္က’၊ ကောင်းမွန်ပြည့်စုံစွာ မပြောဆိုနိုင်ခြင်း (မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုခြင်း) ‘အသုရောပ’၊ စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ့်မဟုတ်သည်၏အဖြစ် (မနှစ်လိုမှု) ‘အနတ္တမနသာ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄၁၈, ၄၁၉,၁၁၄၂,၁၂၃၇,၁၂၄၂)</p> <p style="text-align: center;">မောဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၇</b>။ ထို (အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဆင်းရဲ၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခေအညာဏ’၊ ဆင်းရဲဖြစ် ကြောင်း၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခသမုဒယေ အညာဏ’၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓေ အညာဏ’၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနိယာ ပဋိပဒါယ အညာဏ’၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တေအညာဏ’၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတံ့သောခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု ‘အပရန္တေအညာဏ’၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးလတံ့ခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု ‘ပုဗ္ဗာန္တာပရန္တေ အညာဏ’၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသောထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ မသိမှု ‘ဣဒပ္ပစ္စယတာ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နေသု ဓမ္မေသုအညာဏ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’။ (အမှန်တရားကို) မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’၊ ထိုးထွင်း၍ မသိတတ်သောသဘော ‘အနဘိသမယ’။ (အမှန်တရားအား) လျော်စွာ မသိတတ်သောသဘော ‘အနနုဗောဓ’။ (အနိစ္စစသည်တို့နှင့် ယှဉ်၍) မသိတတ်သောသဘော (မှားယွင်းစွာ သိတတ်သောသဘော) ‘အသမ္ဗောဓ’၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းသဘော ‘အပ္ပဋိဝေဓ’။ (အနိစ္စစသည်ဖြင့်) မယူတတ်သော သဘော ‘အသံဂါဟနာ’။ (အမှန်တရားကို) သက်ဝင်၍ (နားလည်၍) မယူတတ်သော သဘော ‘အပရိယောဂါဟနာ’၊ ညီညီညွတ်ညွတ် မရှုတတ် (အနိစ္စစသည်ကို နိစ္စစသည်ဟု မညီမညွတ် ရှုတတ်) သောသဘော ‘အသမပေက္ခန’၊ မဆင်ခြင်တတ်သောသဘော ‘အပစ္စဝေက္ခဏာ’၊ မျက်မှောက်မရှုတတ်သော သဘော (အကောင်းအဆိုးကို မဝေခွဲတတ်သောသဘော) ‘အပစ္စက္ခကမ္မ’။ (စိတ်) ဖြူစင်သန့်ရှင်းမှုကို ဖျက်ဆီးကြောင်းသဘော ‘ဒုမ္မေဇ္ဈ’၊ လူမိုက်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဗာလျ၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် မသိတတ်သောသဘော ‘အသမ္ပဇည’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေခြင်းသဘော (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’၊ ပြင်းစွာ တွေဝေခြင်းသဘော ‘ပမောဟ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (တရားအားလုံး၌) တွေဝေခြင်း သဘော ‘သမ္မောဟ’၊ သိအပ်သည်ကို မသိခြင်း (သစ္စာလေးပါးကိုမသိခြင်း) သဘော ‘အဝိဇ္ဇာ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇောဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာယောဂ’၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာနုသယ’။ (ကိလေသာတို့၏) ထကြွ သောင်းကျန်းခြင်းဟူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန’။</p> -- <p style="text-indent:2em">(စီးပွါးချမ်းသာသို့ မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသောမသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ'အကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘော ကို (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၃၉၀,၁၁၀၅,၁၁၀၆,၁၂၃၈)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသုံးပါးတို့သည် အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (အကုသိုလ်ဟိတ်) တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဗျာကတဟိတ်သုံးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၈</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်’ သုံးပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'တို့၌ လည်းကောင်း၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သောပြုကာမျှဖြစ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ တရားတို့၌ လည်းကောင်း (ရှိသော) မလိုချင် မတပ် မက်မှု ‘အလောဘ’၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်'တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာမာဝစရဟိတ်ကိုးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၉</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘ကာမာဝစရဟိတ်’ ကိုးပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့ နည်း။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ကုသိုလ်ဟိတ်'သုံးပါး၊ အကုသိုလ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အကုသိုလ်ဟိတ်'သုံးပါး၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်'သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤဟိတ်ကိုးပါးတို့သည် ကာမ ဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ကာမာဝစရဟိတ်'တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပါဝစရဟိတ်ခြောက်ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၀</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ရူပါဝစရဟိတ်'ခြောက်ပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့ နည်း။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ကုသိုလ်ဟိတ်'သုံးပါး၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်'သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤဟိတ် ခြောက်ပါးတို့သည်ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ရူပါဝစရဟိတ်’ တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">အရူပါဝစရဟိတ်ခြောက်ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၁</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အရူပါဝစရဟိတ်’ ခြောက်ပါးတို့ဟူ သည် အဘယ်တို့နည်း။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ကုသိုလ်ဟိတ်'သုံးပါး၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်'သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤဟိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အရူပါဝစရဟိတ်'တို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အပရိယာပန္နဟိတ်ခြောက်ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၂</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အပရိယာပန္နဟိတ်'ခြောက်ပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ကုသိုလ်ဟိတ်'သုံးပါး၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်'သုံးပါး တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤဟိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော အကြောင်းရင်း အခြေ အမြစ် ‘အပရိယာပန္နဟိတ်’ တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၃</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် ကုသိုလ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ကုသိုလ်ဟိတ်'သုံးပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-align: center;">အလောဘ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၄</b>။ (၁) ထို (ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ အကြင် မလိုချင်မတပ်မက်ခြင်းသဘော၊ မလိုချင်မတပ်မက်ပုံ အခြင်းအရာ၊ မလိုချင်မတပ်မက်တတ်သူ၏အဖြစ်၊ မစွဲလမ်းခြင်းသဘော၊ မစွဲလမ်းပုံအခြင်းအရာ၊ မစွဲလမ်း တတ်သူ၏အဖြစ်၊ မမက်မောမှု၊ ကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ ကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၂, ၁၀၄, ၃၁၂,၁၀၆၁)</p> <p style="text-align: center;">အဒေါသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၅</b>။ (၂) ထို (ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ အကြင် မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားပုံအခြင်းအရာ၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ်။ပ။ စိတ်မပျက်ဆီးမှု၊ စိတ်မပျက်စီးစေ လိုမှု၊ ကုသိုလ်တို့၏အခြေအမြစ်ဖြစ်သော မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၃, ၃၆,၁၀၅, ၃၁၃, ၁၀၆၂)</p> <p style="text-align: center;">အမောဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၆</b>။ (၃) ထို (ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဆင်းရဲ၌ သိမှု ‘ဒုက္ခဉာဏ်’၊ ဆင်းရဲဖြစ် ကြောင်း၌ သိမှု ‘ဒုက္ခသမုဒယဉာဏ်’၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ သိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဉာဏ်’၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒါဉာဏ်’၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) သိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တဉာဏ်’၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) သိမှု ‘အပရန္တဉာဏ်’၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးဖြစ်လတ္တံ့ခန္ဓာစသည်တို့၌) သိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တာပရန္တဉာဏ်’၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ သိမှု ‘ဣဒပ္ပစ္စယတာ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နဓမ္မဉာဏ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်းသဘော။ (အနိစ္စစသည်ကို) စိစစ်ခြင်းသဘော။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် စိစစ်ခြင်းသဘော။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော။</p> -- <p style="text-indent:2em">(အနိစ္စစသည်ကို) ကောင်းစွာ မှတ်ခြင်းသဘော၊ ကပ်၍မှတ်ခြင်းသဘော၊ ရှေးရှုကပ်၍ မှတ်ခြင်းသဘော၊ အသိဉာဏ်ရှိသူ၏အဖြစ်၊ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်၊ သိမ်မွေ့သူ၏အဖြစ်၊ ဝေဖန်တတ်သူ (ထင်ရှားပြတတ်သူ) ၏အဖြစ်။ (အနိစ္စစသည်ကို) ကြံစည်ခြင်းသဘော၊ နှိုင်းချိန်ခြင်းသဘော၊ မြေကြီးနှင့် တူသောသဘော၊ တစ်နည်း-ဟုတ်မှန်သော အနက်၌ မွေ့လျော်တတ် သောသဘော၊ ကိလေသာတို့ကို ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်တတ်သောသဘော၊ ထိုးထွင်း၍ သိမှု၌ ညွှတ်စေတတ် သောသဘော၊ အထူးထူး ရှုမြင်တတ်သောသဘော၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိတတ် သော သဘော။ (လမ်းမှားသို့ ပြေးသွားနေသောစိတ်ကို လမ်းမှန်သို့ရောက်ရန် ထိုးနှင်တတ်သဖြင့်) နှင်တံ (တုတ်တပြာ) နှင့် တူသော သဘော၊ ပညာဟူသော အစိုးတရ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညိန္ဒြေ’၊ မတုန်မလှုပ် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာဗိုလ်’။ (ကိလေသာတို့ကို ဖြတ်တတ် သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညာလက်နက်’။ (မိမိဖြစ်ရာ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင့်တက်စေ တတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညာပြာသာဒ်’။ (အဝိဇ္ဇာအမိုက်မှောင်ကို ပယ်ဖျောက်၍ ထွန်းလင်းစေတတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာအလင်း’။ (ကြည်လင်တောက်ပသော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာအရောင်’။ (ထွန်းပြတတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာတန်ဆောင်’။ (ဖြစ်နိုင်ခဲရနိုင်ခဲ၍ နှစ်သက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြား အားဖြင့် သိမှု ‘ပညာရတနာ’၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းစွာ (အမှန်) သိမြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’၊ ထွက်မြောက်ကြောင်း (မဂ်) ၏ အစိတ်အပိုင်း အင်္ဂါ ‘မဂ္ဂင်'ဖြစ်သော ,ထွက်မြောက်ကြောင်း (မဂ်) ၌ အကျုံးဝင်သော, ကောင်းစွာသိမှု (မဂ်ဉာဏ်) ၏ အစိတ် အပိုင်းအင်္ဂါဖြစ်သော (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၄,၁၀၆, ၃၁၄,၁၀၆၃) ဤဟိတ်သုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ကုသိုလ်ဟိတ်) တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဗျာကတဟိတ်သုံးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၇</b>။ ထို (အပရိယာပန္နဟိတ်တို့) တွင် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်’ သုံးပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုးဝိပါက်တို့၌ (ရှိသော) မလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’၊ မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤဟိတ်သုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်'တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ခြောက်ပါးတို့သည် ဘုံသုံးပါ၌ အကျုံးမဝင်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အပရိယာပန္နဟိတ်’ တို့တည်း။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟိတ် မမည်သော ‘နဟေတု’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'မမည်သော ‘နဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဟိတ်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ဟိတ်မမည်သော ‘နဟေတု’ တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟိတ်ရှိသော ‘သဟေတုက’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'ရှိသော ‘သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဟိတ်) တရားတို့ဖြင့် (ထိုဟိတ်တရားတို့နှင့် ယှဉ်သဖြင့်) အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသော ‘သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟိတ်မရှိသော ‘အဟေတုက’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'မရှိသော ‘အဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ထို (ဟိတ်) တရားတို့ဖြင့် (ထိုဟိတ်တရားတို့နှင့် မယှဉ်သဖြင့်) အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိကုန်သော ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည်ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'မရှိသော ‘အဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့် ယှဉ်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဟိတ်) တရားတို့နှင့်ယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူး သိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသောအကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့် ယှဉ်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော ‘ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်မယှဉ်သော ‘ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဟိတ်) တရားတို့နှင့်မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူး သိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင် တရားတို့သည်ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်မယှဉ်သော ‘ဟေတု ဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">၄-ဟေတု သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟေတု သဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'လည်းမည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'လည်း ရှိသော ‘ဟေတု သဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ သည် အကြောင်း ရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) လောဘကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေ အမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသည်လည်းဖြစ်၏။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒေါသကြောင့် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသည်လည်း ဖြစ်၏၊ မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ၊ မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန် ကို သိမှု) ‘အမောဟ’ ၊ ထို (တရားသုံးပါး) တို့သည်အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်ကုန်၏၊ အချင်းချင်း (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သဖြင့်) အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရား တို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း ရှိသော ‘ဟေတု သဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သဟေတုက န ဟေတုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'သာ ရှိ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'မမည်သော ‘သဟေတုက န ဟေတု’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော ဟိတ်) တရားတို့ကြောင့် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသော ‘သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထို သဟေတုကတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော ဟိတ်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ သာရှိ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ မမည်သော ‘သဟေတုက န ဟေတု’ တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">၅-ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'လည်းမည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် အကြောင်း ရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ သည် အကြောင်း ရင်းအခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘လောဘ’ ကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒေါသကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏၊ မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ၊ မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ ၊ ထို (တရားသုံးပါး) တို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ့် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်ကုန်၏၊ အချင်းချင်း (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သဖြင့်) အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်းမည်၍အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုသမ္ပယုတ္တန ဟေတုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်သာ ယှဉ်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'မမည်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တနဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (ဟိတ်) တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုဟေတုသမ္ပယုတ္တတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော ဟိတ်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်သာ ယှဉ်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ မမည်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တန ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-န ဟေတု သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">န ဟေတု သဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ဟိတ်'မမည်မူ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'ရှိသော ‘န ဟေတု သဟေတု’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ မမည်ကုန်သော, ထို (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော ဟိတ်) တရားတို့ကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသော ‘န ဟေတု သဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">န ဟေတု အဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'လည်း မမည်မူ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မရှိသော ‘န ဟေတုအဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်းမမည်၊ ထို (ဟိတ်) တရားတို့ဖြင့် (ထိုဟိတ်တရားတို့နှင့် မယှဉ်သဖြင့်) အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မရှိကုန်။ (ထိုသို့သဘောရှိသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မမည်မူ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မရှိသော ‘န ဟေတု အဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၂-စူဠန္တရဒုက်</h3> <p style="text-align: center;">၁-သပ္ပစ္စယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပစ္စယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရားလေးပါးတို့နှင့် တကွဖြစ်သော (အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘သပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’ ၊ ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသောခန္ဓာငါးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရားလေးပါးတို့နှင့် တကွဖြစ်သော (အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ကြောင့် ဖြစ်သော) ‘သပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပစ္စယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရားလေးပါးတို့နှင့် တကွမဖြစ်သော (အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ ကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရား လေးပါးတို့နှင့် တကွမဖြစ်သော (အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-သင်္ခတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သင်္ခတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားလေးပါးတို့သည်) ပြုပြင်စီရင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် (ကံ စိတ် ဥတု အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရား လေးပါးတို့နှင့် တကွ ဖြစ်သော (အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘သပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ထို (သပ္ပစ္စယ) တရားတို့သည်ပင် (ကံ စိတ်ဥတု အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားလေးပါးတို့) ပြုပြင်စီရင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အသင်္ခတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား လေးပါးတို့သည်) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော ‘အသင်္ခတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားသည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရားလေးပါးတို့နှင့် တကွမဖြစ်သော (အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အပ္ပစ္စယ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ ထို (အပ္ပစ္စယ) တရားသည်ပင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား လေးပါးတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော ‘အသင်္ခတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃-သနိဒဿနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သနိဒဿနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (မြင်အပ် မြင်ရသော) ‘သနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် (စက္ခု ဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွ ဖြစ်သော (မြင်အပ် မြင်ရသော) ‘သနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">အနိဒဿနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်,မမြင်ရသော) ‘အနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း၊ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’။ ထို့ပြင် မြင်ခြင်းနှင့် တကွ၊ ထိခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော , သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်း သဘော ‘ဓမ္မာယတန’ ၌ အကျုံးဝင်သော အကြင်ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားလေးပါးတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်း နှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်, မမြင်ရသော) ‘အနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါရုံမှတစ်ပါး အခြား သော တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">၄-သပ္ပဋိဃဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ ရသော) ‘သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ ရသော) ‘သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏့ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး, ဝိသယရုပ် ခုနစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိခိုက်၍မရသော) ‘အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် မြင်ခြင်းနှင့် တကွ, ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော , သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဓမ္မာယတန’ ၌ အကျုံးဝင်သော အကြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ မရသော) ‘အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, သုခုမရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ရူပီဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ရူပီတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ရူပီ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟာဘုတ်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို မှီ၍ (ဖြစ်သော) ရုပ်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ရူပီ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အရူပီတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော မရှိသော ‘အရူပီ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်း သဘော မရှိသော ‘အရူပီ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၆-လောကိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">လောကိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပ ဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အာသဝေါ တရားတို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်,စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">လောကုတ္တရာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် လောကမှ လွန်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့ သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်လောကမှ လွန်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-ကေနစိ ဝိညေယျဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကေနစိ ဝိညေယျတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့ကို တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သိထိုက်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်သော ‘ကေနစိဝိညေယျ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း)။ န ကေနစိ ဝိညေယျတရား (၂) အဘယ်တရားတို့ကို တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ဖြင့် မသိ အပ် မသိထိုက်သော ‘န ကေနစိဝိညေယျ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း)။ အကြင်တရားတို့ကို မြင်သိစိတ် စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကိုစက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတာဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကိုသောတာဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ် ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတာဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ် ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတာဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကိုဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတဝိညာဏ် ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ ဤတရားတို့ကို တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏ (ဤတရားတို့သည် တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်သော ‘ကေနစိဝိညေယျ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏)။ (ဤတရားတို့ကို) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန် (ဤတရားတို့သည် တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ဖြင့် မသိအပ်မသိထိုက်သော ‘န ကေနစိ ဝိညေယျ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">စူဠန္တရဒုက် ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၃-အာသဝဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁ အာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ တို့၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ကာမာသဝ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝတို့၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ ၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’ ၊ သိအပ်သည်ကို မသိမှု (သစ္စာ လေးပါးကိုမသိမှု)ဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ ဟူသော အာသဝလေးပါးတို့သည် (ရှိ ကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">ကာမာသဝ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၃</b>။ (၁) ထို (အာသဝလေးပါးတို့) တွင် လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်းဖြစ်ခြင်း ‘ကာမာသဝ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ တို့၌ အကြင်လိုချင်တောင့်တမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’၊ လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ’၊ လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမနန္ဒီ’၊ လိုချင်တပ်မက်မှု့'ကာမတဏှာ’၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’၌ တပ်မက်မှု အစေး ‘ကာမသိနေဟ’၊ လိုချင်မှု ‘ကာမ’ ဟူသောပူလောင်မှု ‘ကာမပရိဠာဟ’၊ လိုချင်မိန်းမောမှု (လိုချင်အားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှု) ‘ကာမမုစ္ဆာ’၊ လိုချင်ဖွယ်ကာမကို မျို၍ ပြီးဆုံးစေခြင်း (လိုချင်ဖွယ်ကာမကို အပြီးအဆုံး အကြွင်းအကျန်မရှိ လိုချင်မှု) ‘ကာမဇ္ဈောသာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ၌ လိုချင်မှုဟူသောယိုစီးခြင်းဖြစ်ခြင်း ‘ကာမာသဝ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဘဝါသဝ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၄</b>။ (၂) ထို (အာသဝလေးပါးတို့) တွင် (ရူပ, အရူပ) ဘဝတို့၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (ရူပ, အရူပ) ဘုံတို့၌ အကြင် ဘဝကို တောင့်တမှု ‘ဘဝဆန္ဒ’၊ ဘဝကို စွဲလမ်းမှု ‘ဘဝရာဂ’၊ ဘဝကို နှစ်သက်မှု ‘ဘဝနန္ဒီ’၊ ဘဝကို တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’၊ ဘဝ၌ (တပ်မက်မှု) အစေး ‘ဘဝသိနေဟ’၊ ဘဝကို လိုချင်မှုဟူသော ပူလောင်မှု အပူ ‘ဘဝပရိဠာဟ’၊ ဘဝကို လိုချင်မှု အားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှု ‘ဘဝမုစ္ဆာ’၊ ဘဝကို မျို၍ ပြီးဆုံးစေမှု (ဘဝကို အပြီးအဆုံးအကြွင်းအကျန်မရှိ လိုချင်မှု) ‘ဘဝဇ္ဈောသာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို (ရူပ, အရူပ) ဘဝတို့၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒိဋ္ဌာသဝ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၅</b>။ (၃) ထို (အာသဝလေးပါးတို့) တွင် အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း'ဒိဋ္ဌာသဝ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မြဲ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည်အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုအသက် ‘ဇီဝ’ သည်ပင် ထိုကိုယ်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက် ‘ဇီဝ’ သည်တစ်ခြား, ကိုယ်သည် တစ်ခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်လည်းဖြစ်, မဖြစ်လည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးသည့်နောက်ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်, မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော တောအုပ် ‘ဒိဋ္ဌိဂဟန’။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှု ခရီးခဲ ‘ဒိဋ္ဌိကန္တာရ’၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို ထွင်းဖောက် ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိပိသူကာယိက’၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိပ္ဖန္ဒိတ’။ (ဝဋ် ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိသညောဇန’။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော) ‘ဂါဟ’။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) ထပ်ကာထပ်ကာမြဲစွာယူတတ်သော သဘော ‘ပဋိဂ္ဂါဟ’၊ « (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော ‘ပတိဋ္ဌာဟ’၊ ] မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော ‘အဘိနိဝေသ’၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သောသဘော ‘ပရာမာသ’၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ် ‘ကုမ္မဂ္ဂ’၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း ‘မိစ္ဆာပထ’၊ မှားယွင်းသော သဘော ‘မိစ္ဆတ္တ’၊ မှားသော အယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ ‘တိတ္ထာယတန’၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသော (အားဖြင့်) စွဲယူခြင်းသဘော ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အလုံးစုံသော အမြင်မှားမှု ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ သည်လည်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’မည်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ (၃၈၁,၁၀၀၇,၁၁၂၂,၁၁၄၄, ၁၁၈၀,၁၂၄၀)</p> <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာသဝ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၆</b>။ (၄) ထို (အာသဝလေးပါးတို့) တွင် သိအပ်သည်ကို မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကိုမသိမှု)ဟူသော ယိုစီးခြင်းဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဆင်းရဲ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲခြင်းဖြစ်ကြောင်း၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု၊ နောက် အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့သောခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏ အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ မသိမှုသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’။ (အမှန်တရားကို) မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’၊ ထိုးထွင်း၍ မသိတတ်သော သဘော ‘အနဘိသမယ’။ (အမှန်တရားအား) လျော်စွာ မသိတတ်သော သဘော ‘အနနုဗောဓ’။ (အနိစ္စစသည်တို့နှင့် ယှဉ်၍) မသိတတ်သော သဘော (မှားယွင်းစွာသိတတ်သော သဘော) ‘အသမေ ္ဗာဓ’၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းသဘော ‘အပ္ပဋိဝေဒ’။ (အနိစ္စစသည်ဖြင့်) မယူတတ်သော သဘော ‘အသံဂါဟနာ’။ (အမှန်တရားကို) သက်ဝင်၍ (နားလည်၍) မယူတတ်သောသဘော ‘အပရိယော ဂါဟနာ’၊ ညီညီညွတ်ညွတ် မရှုတတ် (အနိစ္စစသည်ကို နိစ္စစသည်ဟု မညီမညွတ်ရှုတတ်) သော သဘော ‘အသမပေက္ခနာ’၊ မဆင်ခြင်တတ်သော သဘော ‘အပစ္စဝေက္ခဏာ’၊ မျက်မှောက်မရှုတတ်သော သဘော (အကောင်းအဆိုးကို မဝေခွဲတတ်သော သဘော) ‘အပစ္စက္ခကမ္မ’။ (စိတ်) ဖြူစင်သန့်ရှင်းမှုကို ဖျက်ဆီးကြောင်းသဘော ‘ဒုမ္မေဇ္ဈ’၊ လူမိုက်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဗာလျ’၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် မသိတတ်သော သဘော ‘အသမ္ပဇည’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေခြင်းသဘော (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’။ (အမှန် သဘော၌) ပြင်းစွာ တွေဝေခြင်းသဘော ‘ပမောဟ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (တရားအားလုံး၌) တွေဝေခြင်း သဘော ‘သမ္မောဟ’၊ သိအပ်သည်ကို မသိခြင်း (သစ္စာလေးပါးကို မသိခြင်း) သဘော ‘အဝိဇ္ဇာ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ် စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇောဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာယောဂ’၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သော (လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင် ဖြစ်တတ်သော) မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာနုသယ’၊ စိတ်၌ ကိလေသာတို့၏ ထကြွသောင်းကျန်းခြင်းဟူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန’။ (စီးပွါးချမ်းသာသို့ မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့် တူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ အကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သစ္စာလေးပါးကို) မသိမှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (မောဟ)။ (၁၀၆၇)</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ‘အာသဝ’မည်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော အာသဝတရားကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘နောအာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (အာသဝလေးပါး) တရား တို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသောရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်,ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘နောအာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, အာသဝတရားကိုယ်ကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-သာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝတို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင် လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက် ဝင်၍့ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝရားတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သောမဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနာသဝ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (အာဝသ) တရားတို့နှင့်ယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝနှင့်ယှဉ်သော ‘အာသဝ သမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ဒေါသမူမောဟနှင့် မောဟမူမောဟမှတစ်ပါးသော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (အာသဝ) တရားတို့နှင့်မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်,ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒေါသမူမောဟ, မောဟမူမောဟ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-အာသဝ သာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝ သာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘အာသဝ သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအာသဝ တို့သည်ပင် အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘အာသဝ သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော အာသဝ တရားကိုယ် သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သာသဝ နော အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သာသဝ’ တရားသာ ဖြစ်၍'အာသဝ’ မမည်သော ‘သာသဝ နောအာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (အာသဝ) တရားတို့ဖြင့် (ထိုအာသဝတရားတို့ အာရုံပြုအပ်သဖြင့်) အာသဝတရားတို့၏ အာရုံ ‘သာသဝ’ ဖြစ်ကုန်၏။ (ထို ‘သာသဝ’ တရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက် ‘အာသဝ') တရားတို့ကို ချန်ထား ၍ ကြွင်းကျန်သည့် ‘သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ် တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘သာသဝ နော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, အာသဝတရားကိုယ်မှတစ်ပါးသော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘အာသဝ'လည်းမည်၍ ‘အာသဝ’ နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်ဖွယ် ကာမဂုဏ်ငါးပါး ‘ကာမ’ ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ကာမာသဝ’ သည် ‘အာသဝ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာသဝကြောင့် အာသဝနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှုဟူသော ယိုစီးခြင်းဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ သည် အာသဝလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ကာမာသဝကြောင့် အာသဝနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ရူပ, အရူပ) ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ဖြစ်ခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ သည် အာသဝလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက် ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာသဝကြောင့် အာသဝနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ သည် အာသဝလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဘဝါသဝကြောင့် အာသဝနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’ သည် အာသဝလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက် ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာသဝကြောင့် အာသဝနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ သည် အာသဝလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒိဋ္ဌာသဝကြောင့် အာသဝနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်းယှဉ်သော ‘အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝသမ္ပယုတ္တနော အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည် သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တနော အာသဝ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (အာသဝ) တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုအာသဝ သမ္ပယုတ္တတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်အာသဝ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းကျန်ကုန်သော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝ နှင့်သာ ယှဉ်၍အာသဝမမည်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တနော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်,အာသဝတရားကိုယ်ကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝတရားတို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (အာသဝ) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒေါသမူမောဟ, မောဟမူမောဟ, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဝိပ္ပယုတ္တအနာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍အာသဝတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘အာသဝ ဝိပ္ပယုတ္တအနာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်း ကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား တို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍အာသဝတို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တအနာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">တရားတို့ကို ချထားဝေဖန်ရာအပိုင်း၌</p> <p style="text-align: center;">ရှေးဦးစွာ ဟောကြားခြင်း ‘နိက္ခေပကဏ္ဍ ပဌမဘာဏဝါရ’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၄-သညောဇနဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-သညောဇနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်မည်သော ‘သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမဂုဏ်တို့၌) လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ’ သံယော ဇဉ်။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (အမျက်ဒေါသ) ‘ပဋိဃ’ သံယောဇဉ်။ (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သံယောဇဉ်၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သံယောဇဉ်၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သံယောဇဉ်။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ သံယောဇဉ်၊ ရူပ, အရူပဘဝ၌ စွဲလမ်းမှု ‘ဘဝရာဂ’ သံယောဇဉ်၊ ငြူစူမှု (မနာလိုမှု) ‘ဣဿာ’ သံယောဇဉ်၊ ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’ သံယောဇဉ်။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ဟူသော သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">ကာမရာဂသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၉</b>။ (၁) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် ကာမဂုဏ်တို့၌ လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ’ သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ လိုချင်ဖွယ် ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ အကြင်လိုချင်တောင့်တမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’၊ လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ’၊ လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမနန္ဒီ ‘၊ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’၊ လိုချင်မှုအစေး ‘ကာမသိနေဟ’၊ လိုချင်မှု ‘ကာမ’ ဟူသော ပူလောင်မှု ‘ကာမပရိဠာဟ’၊ လိုချင်မိန်းမောမှု (လိုချင်မှုအားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှု) ‘ကာမမုစ္ဆာ’၊ လိုချင်မှု ‘ကာမ'ကိုမျို၍ ပြီးဆုံးစေခြင်း (လိုချင်ဘွယ်ကာမကို အပြီးအဆုံး အကြွင်း အကျန်မရှိ လိုချင်မှု) ‘ကာမဇ္ဈောသာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ'သံယောဇဉ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁၁၀၃)</p> <p style="text-align: center;">ပဋိဃသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၀</b>။ (၂) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (အမျက်ဒေါသ) ‘ပဋိဃ'သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြု ကျင့်ခဲ့ပြီ” ဟုရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲ ဖြစ်သည်” ဟုရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည်ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ ချစ်ခင်မြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ မချစ်ခင် မမြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ ထို့ပြင် အရာမဟုတ်သည်၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု) ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော စိတ်၏ အကြင် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု) ‘အာဃာတ’၊ လွန်စွာ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ပဋိဃာတ’။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (မုန်းထားမှု) ‘ပဋိဃ’၊ လွန်စွာ ဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) ‘ကောပ’၊ လွန်စွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) ‘ပကောပ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) ‘သမ္ပကောပ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်း ‘ဒေါသ’၊ လွန်စွာ ဖျက်စီးပြစ်မှားခြင်း ‘ပဒေါသ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်း ‘သမ္ပဒေါသ’၊ စိတ်၏ ဖောက်ပြန်ခြင်း'စိတ္တဿဗျာပတ္တိ’၊ စိတ်ပျက်စီးခြင်း၏သဘော ‘မနောပဒေါသ’၊ အမျက်ထွက်ခြင်း ‘ကောဓ’၊ အမျက်ထွက်ပုံအခြင်းအရာ ‘ကုဇ္ဈနာ’၊</p> -- <p style="text-indent:2em">အမျက်ထွက်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘ကုဇ္ဈိတတ္တ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ဒေါသ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားပုံအခြင်းအရာ ‘ဒုဿနာ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဒုဿိတတ္တ’၊ ဖောက်ပြန် ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဗျာပတ္တိ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပုံအခြင်းအရာ ‘ဗျာပဇ္ဇနာ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဗျာပဇ္ဇိတတ္တ’၊ ဆန့်ကျင်မှု ‘ဝိရောဓ’၊ လွန်စွာ ဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ် (ကြမ်းတမ်းမှု) ‘စဏ္ဍိက္က’၊ ကောင်းမွန်ပြည့်စုံစွာ မပြောဆိုနိုင်ခြင်း (မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုခြင်း) ‘အသုရောပ’၊ စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ် မဟုတ်သည်၏အဖြစ် (စိတ်တိုင်းမကျဖြစ်သည်၏အဖြစ်) ‘အနတ္တမနတာ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (အမျက်ဒေါသ) ‘ပဋိဃ'သံယောဇဉ်ဟုဆိုအပ်၏။ (၁၀၆၆,၁၁၄၂)</p> <p style="text-align: center;">မာနသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၁</b>။ (၃) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ငါသည် (အဆင့်အတန်း) မြင့်မြတ်သူဖြစ်၏” ဟူ၍ မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘သေယျမာန’၊ “ငါသည် (အဆင့်အတန်းချင်း) တူသူဖြစ်၏” ဟူ၍ မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘သဒိသမာန’၊ “ငါသည် (အဆင့်အတန်း) ယုတ်နိမ့် (အောက်ကျ) သူဖြစ်၏” ဟူ၍ မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) (ငါသည် အဆင့်အတန်းယုတ်နိမ့်သော်လည်း မည်သူကိုမျှ ဂရုစိုက်ရန် မလိုဟု မှတ်ထင်မှု) ‘ဟီနမာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင် မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ပုံ (ထောင်လွှားပုံ) အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်တတ်သူ (ထောင်လွှားတတ်သူ) ၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွခြင်းသဘော ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နမ’၊ တံခွန်နှင့်တူသော သဘော ‘ဓဇ’၊ မြှောက်ပင့်ခြင်းသဘော ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ တံခွန်မှန်ကင်းကဲ့သို့ မြင့်မောက်လိုသည်၏အဖြစ် ‘ကေတုကမျတာ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင် လွှားမှု) ‘မာန'သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၂</b>။ (၄) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'သံယောဇဉ်ဟူသည်အဘယ်နည်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မြဲ၏ဟူ၍လည်း ကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မမြဲ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုအသက် ‘ဇီဝ’ သည်ပင် ထိုကိုယ်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက် ‘ဇီဝ’ သည်တစ်ခြား, ကိုယ်သည် တစ်ခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည်သေပြီးနောက် ဖြစ်လည်းဖြစ်, မဖြစ်လည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်, မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော တောအုပ် ‘ဒိဋ္ဌိဂဟန’။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ ‘ဒိဋ္ဌိကန္တာရ’၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို ထွင်းဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိသူကာယိက’၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသောဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်း သဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိပ္ဖန္ဒိတ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိသညောဇန’။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော) ‘ဂါဟ’။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော ‘ပတိဋ္ဌာဟ’၊ « (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့်ထပ်ကာထပ်ကာ မြဲစွာ ယူတတ် သော သဘော ‘ပဋိဂ္ဂါဟ']၊ မှားသောအားဖြင့်နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော ‘အဘိနိဝေသ’၊ မှားသော အားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော ‘ပရာမာသ’၊ စက်ဆုပ်အပ်သောလမ်းစဉ် ‘ကုမ္မဂ္ဂ’၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း ‘မိစ္ဆာပထ’၊ မှားယွင်းသော သဘော ‘မိစ္ဆတ္တ’၊ မှားသော အယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ ‘တိတ္ထာယတန’၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘော ‘ဝိပရိယာ သဂ္ဂါဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ သံယောဇဉ်ကို ချန်ထား၍ အလုံးစုံသော အမြင်မှားမှု ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ သည်လည်း အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'သံယောဇဉ် မည်၏။ (၁၁၀၅)</p> -- <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၃</b>။ (၅) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)၊ တရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ သံဃာ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ အကျင့် (သိက္ခာ) ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ဤ (ဇရာ, မရဏ စသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် ယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ’၊ ယုံမှားပုံအခြင်းအရာ ‘ကင်္ခါယနာ’၊ ယုံမှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကင်္ခါယိတတ္တ’၊ မသိခြင်း (တွေးတောခြင်း) ‘ဝိမတိ’၊ သဘာဝကို စဉ်းစားလျှင် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) ပင်ပန်းကြောင်းသဘော ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’၊ မှန်,မမှန် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) နှစ်မျိုးအားဖြင့် တုန်လှုပ်တတ်သော သဘော ‘ဒွေဠှက’၊ လမ်းနှစ်ခွနှင့်တူသော သဘော ‘ဒွေဓာပထ’၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ဖြစ်တတ် (ယုံမှားတတ်) သော သဘော ‘သံသယ’၊ ဧကန္တအားဖြင့် ယူခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ခြင်းသဘော ‘အနေကံသဂ္ဂါဟ’။ (ဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) အာရုံမှ ဆုတ်နစ်တတ်သော သဘော ‘အာသပ္ပနာ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) (အာရုံ၏) ထက်ဝန်းကျင်၌ (တဝဲလည်လည်) ရွေ့လျားတတ်သော သဘော ‘ပရိသပ္ပနာ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍ အာရုံ၌ ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်နိုင်ခြင်းသဘောအပရိယောဂါဟနာ’။ (ဆုံး ဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) စိတ်၏ ခက်တရော်သည်၏အဖြစ် ‘ထမ္ဘိတတ္တံစိတ္တဿ’၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေး) ဖြစ်စေတတ်သော သဘော ‘မနောဝိလေခ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'သံယောဇဉ်ဟုဆိုအပ်၏။ (၄၂၅,၁၀၀၈)</p> <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၄</b>။ (၆) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ'သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်မှ အပြင်အပ၌ ဖြစ်ကုန်သောရဟန်း, ပုဏ္ဏား သမဏဗြာဟ္မဏတို့၏ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့'သီလ’ ဖြင့် (ကိလေ သာမှ) စင်ကြယ်၏, (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အကျင့်'ဝတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏, (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့် ‘သီလဗ္ဗတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော တောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန့်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော၊ « (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် ထပ်ကာထပ်ကာ မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော]၊ မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစ ဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသောအယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ၊ ဖောက်ပြန် မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ် ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (၃၉၂, ၁၀၀၉)</p> -- <p style="text-align: center;">ဘဝရာဂသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၅</b>။ (၇) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ စွဲလမ်းမှု ‘ဘဝရာဂ'သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (ရူပ, အရူပ) ဘုံတို့၌ (ဖြစ်သော) အကြင်ဘဝကို တောင့်တမှု (လိုချင်မှု) ‘ဘဝဆန္ဒ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝကို စွဲလမ်းမှု ‘ဘဝရာဂ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝကို နှစ်သက်မှု ‘ဘဝနန္ဒီ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝကို တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ (တပ်မက်မှု) အစေး'ဘဝသိနေဟ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ (တပ်မက်မှုဟူသော) ပူလောင်မှု ‘ဘဝ ပရိဠာဟ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ လိုချင်မှုအားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှု ‘ဘဝမုစ္ဆာ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝကို မျို၍ ပြီးဆုံးစေမှု (ဘဝကိုအပြီးအဆုံး အကြွင်းအကျန်မရှိ လိုချင်မှု) ‘ဘဝဇ္ဈောသာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ စွဲလမ်းမှု ‘ဘဝရာဂ'သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၁၀၄)</p> <p style="text-align: center;">ဣဿာသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၆</b>။ (၈) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် ငြူစူမှု (မနာလိုမှု) ‘ဣဿာ'သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ သူတစ်ပါးတိုး၏ လာဘ်ရမှု ‘လာဘ’၊ ကောင်း စွာ ပြုမှု (ရိုသေမှု) ‘သက္ကာရ',အလေးပြုမှု ‘ဂရုကာရ', မြတ်နိုးမှု ‘မာနန’၊ ရှိခိုးမှု ‘ဝန္ဒန’၊ ပူဇော်မှု ‘ပူဇန'တို့၌ အကြင် ငြူစူခြင်းသဘော ‘ဣဿာ’၊ ငြူစူပုံအခြင်းအရာ ‘ဣဿာယနာ’၊ ငြူစူတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဣဿာယိတတ္တ’၊ စောင်းမြောင်းခြင်းသဘော ‘ဥသူယာ’၊ စောင်းမြောင်းပုံအခြင်းအရာ ‘ဥသူယနာ’၊ စောင်းမြောင်းတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဥသူယိတတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ငြူစူမှု (မနာလိုမှု) ‘ဣဿာ’ သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မစ္ဆရိယသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၇</b>။ (၉) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ'သံယောဇဉ်ဟူသည်အဘယ်နည်း။ ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ'တို့သည် -</p> <p style="text-indent:2em">(၁) နေရာ၌ ဝန်တိုမှု ‘အာဝါသမစ္ဆရိယ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အမျိုး၌ (ဒါယကာတို့၌) ဝန်တိုမှု ‘ကုလမစ္ဆရိယ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) လာဘ်၌ ဝန်တိုမှု ‘လာဘမစ္ဆရိယ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အဆင်းဂုဏ်၌ ဝန်တိုမှု ‘ဝဏ္ဏမစ္ဆရိယ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) (ပရိယတ္တိ, ပဋိဝေဓ) တရား၌ ဝန်တိုမှု ‘ဓမ္မမစ္ဆရိယ’ ဟူ၍ ငါးပါးဖြစ်ကုန်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် ဝန်တိုခြင်းသဘော ‘မစ္ဆေရ’ ၊ ဝန်တိုပုံအခြင်းအရာ ‘မစ္ဆေရာယနာ’ ၊ ဝန်တိုတတ်သူ၏အဖြစ် ‘မစ္ဆရာယိတတ္တ’။ (မိမိပစ္စည်းစသည်တို့ကို သူတစ်ပါးနှင့် ဆက်ဆံ) ပျံ့နှံ့စေခြင်းငှါအလိုမရှိသူ၏အဖြစ် ‘ဝေဝိစ္ဆ’ ၊ ကပ်စေးနှဲခြင်း (နှမြောခြင်း) ‘ကဒရိယ’ ၊ ခါးစပ်သည်၏အဖြစ် (စိတ်ကိုတွန့်တိုစေခြင်းသဘော) ‘ကဋုကဉ္စုကတာ’။ (ပေးကမ်းစွန့်ကြဲလိုသည့်) စိတ်ကို ပိတ်ပင်၍ (တွန့်တိုသော) စိတ်ကို ယူထားသည်၏အဖြစ် ‘အဂ္ဂဟိတတ္တံစိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’ သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၈</b>။ (၁၀) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဆင်းရဲ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲဖြစ် ကြောင်း၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်၌ မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသောခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာ စသည်တို့၌) မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ မသိမှုသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်မသိခြင်းသဘော။ (အမှန်တရားကို) မမြင်ခြင်းသဘော၊ ထိုးထွင်း၍မသိတတ်သောသဘော။ (အမှန်တရားအား) လျော်စွာ မသိတတ်သော သဘော။ (အနိစ္စစသည်တို့နှင့်) ယှဉ်၍ မသိတတ်သော သဘော (မှားယွင်းစွာ သိတတ်သော သဘော)၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းသဘော။ (အနိစစသည်ဖြင့်) မယူတတ်သော သဘော။ (အမှန်တရားကို) သက်ဝင်၍ (နားလည်၍) မယူတတ်သောသဘော၊ ညီညီညွတ်ညွတ် မရှုတတ် (အနိစ္စစသည်ကို နိစ္စစသည်ဟု မညီမညွတ် ရှုတတ်) သောသဘော၊ မဆင်ခြင်တတ်သော သဘော၊ မျက်မှောက် မရှုတတ်သော သဘော (အကောင်းအဆိုးကိုမဝေခွဲတတ်သော သဘော)။ (စိတ်) ဖြူစင်သန့်ရှင်းမှုကို ဖျက်ဆီးကြောင်းသဘော၊ လူမိုက်ဖြစ်ကြောင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် မသိတတ်သော သဘော။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေခြင်းသဘော (အမှန်ကို မသိမှု) ပြင်းစွာ တွေဝေခြင်းသဘော၊ ထက်ဝန်းကျင် (တရားအားလုံး၌) တွေဝေခြင်းသဘော၊ သိအပ် သည်ကို မသိခြင်း (သစ္စာလေးပါးကိုမသိခြင်း) သဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇောဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သောမသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာယောဂ’ ၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သော (လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင်ဖြစ်တတ်သော) မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာနုသယ’။ (ကိလေသာတို့၏) ထကြွသောင်းကျန်းခြင်းဟူသောမသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန’ ၊ စီးပွါးချမ်းသာသို့ မရောက်နိုင် အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့် တူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’ ၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု ‘မောဟအကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သိအပ်သည်ကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၀၆၇,၁၁၀၆) ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">နော သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်မမည်သော ‘နော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သံယောဇဉ်) တရားတို့ကို ချန်ထား ၍ ကြွင်းကျန် ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူး သိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်သံယောဇဉ်မမည်သော ‘နောသညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (စိတ်, သံယောဇဉ် တရားကိုယ် ကြဉ်သောစေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သညောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန် သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော ‘သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်း ကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန် ၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃-သညောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သံယောဇဉ်) တရား တို့နှင့် ယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်မယှဉ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သံယောဇဉ်) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင် အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရား တို့သည်သံယောဇဉ်တို့နှင့် မယှဉ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်,ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-သညောဇန သညောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်လည်းမည်၍သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘သညောဇနသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသံယောဇဉ်တို့သည်ပင် သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ လည်း ဖြစ်သော ‘သညောဇန သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သံယောဇဉ် တရားကိုယ်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနိယ နော သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်သော ‘သညောဇနိယ နော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (သံယောဇဉ်) တရားတို့ဖြင့် (ထို သံယောဇဉ်တရားတို့သည် အာရုံပြုအပ်သဖြင့်) ‘သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုသညောဇနိယ တရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်သံယောဇဉ်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, အာသဝ တရားတို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ် တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်သော ‘သညောဇနိယ နောသညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, သံယောဇဉ်တရား ကိုယ်ကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">၅-သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ် လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ကာမ ရာဂ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (အမျက်ဒေါသ) ‘ပဋိဃ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ပဋိဃ’ သံယောဇဉ်ကြောင့်သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင် မြတ်၏ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည် ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘မာန’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ဒိဋ္ဌိ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ သံယောဇဉ်ကြောင့်သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ စွဲလမ်းမှု ‘ဘဝရာဂ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ဘဝရာဂ’ သံယောဇဉ်ကြောင့်သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ငြူစူမှု (မနာလိုမှု) ‘ဣဿာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ဣဿာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့်သံယောဇဉ် နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘မစ္ဆရိယ’ သံယောဇဉ်ကြောင့်သံယောဇဉ် နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘သညောဇနသညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (သံယောဇဉ်တရားကိုယ်ရှစ်ပါး)</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနသမ္ပယုတ္တနော သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ်မမည်သော ‘သညောဇန သမ္ပယုတ္တနော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (သံယောဇဉ်) တရားတို့ နှင့် ယှဉ်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုသညောဇနသမ္ပယုတ္တတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်သံယောဇဉ်) တရားတို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော သညောဇနသမ္ပယုတ္တတရားဖြစ်သည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်သာ ယှဉ်၍သံယောဇဉ်မမည်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တနော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်,သံယောဇဉ်တရားကိုယ်ကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သံယောဇဉ်) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝေါတရားတို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ် ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသောအကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ် ကုန်သည်ဖြစ်၍သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တအသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်လည်းမယှဉ်သည်ဖြစ်၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ လည်း မဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တအသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သောမဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်သည်ဖြစ်၍ သံယောဇဉ်တို့၏အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တအသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၅-ဂန္ထဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဂန္ထဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထမည်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ’မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ် ထုံးဖွဲ့တတ်သောမက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ’ ၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (ဝဋ် ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဖောက်ပြန် ပျက်စီးစေမှု ‘ဗျာပါဒကာယဂန္ထ’ ၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ’ ၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့ တတ်သော ဤသည်သာ အမှန်တည်းဟု (မှားသောအားဖြင့်) လွန်စွာ နှလုံးသွင်းမှု ‘ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ ဟူသော ဂန္ထလေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၁</b>။ (၁) ထို (ဂန္ထလေးပါးတို့) တွင် နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာကာယ ဂန္ထ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် စွဲလမ်းခြင်းသဘော၊ ပြင်းစွာစွဲလမ်းခြင်းသဘော။ (အာရုံ၌ သတ္တဝါ တို့ကို) အဖန်ဖန်ဆွဲဆောင်ခြင်းသဘော၊ မဆန့်ကျင်ခြင်း (လိုလားစေခြင်း) သဘော၊ နှစ်သက်ခြင်း သဘော၊ နှစ်သက်စွဲလမ်းခြင်းသဘော၊ စိတ်၏ပြင်းစွာ စွဲလမ်းခြင်းသဘော။ (အာရုံကို) လိုလားမှုသဘော။ (လိုချင်မှုအားကြီးသဖြင့်) မိန်းမောမှုသဘော၊ မျို၍ပြီးဆုံးစေခြင်းသဘော (အပြီးအဆုံးအကြွင်းအကျန်မရှိ လိုချင်တပ်မက်မှု)၊ တပ်မက်ခြင်းသဘော၊ ထက်ဝန်းကျင် (အားလုံးကို) တပ်မက်ခြင်းသဘော၊ ကပ်ငြိ တွယ်တာခြင်းသဘော၊ ရွှံ့ညွန်နှင့်တူသော (နစ်မြုပ်စေခြင်း) သဘော၊ ဆွဲငင်ခြင်း (ထိုထိုဘဝ၌ ဖြစ်ရန် ဆွဲဆောင်ခြင်း) သဘော၊ လှည့်ပတ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ သတ္တဝါတို့ကို) ဖြစ်စေခြင်းသဘော။ (ဆင်းရဲနှင့်) ယှဉ်လျက် ဖြစ်စေတတ်သော သဘော။ (သတ္တဝါတို့ကိုဝဋ်ဆင်းရဲ၌ စုတိ, ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့်) ချုပ်စပ်ခြင်းသဘော၊ အာရုံကွန်ရက်ရှိသော သဘော။ (တပ်မက်မှုဖြင့်) စိုစွတ်ခြင်းသဘော၊ တစ်နည်း- (ဝဋ်ဆင်းရဲသို့ ဆွဲဆောင်တတ်သဖြင့်) လျင်သောရေအယဉ်ရှိသော မြစ်နှင့်တူသော သဘော၊ အဆိပ်နှင့်တူသော သဘော။ (အကျိုးမဲ့သို့ရောက်အောင်နှောင်ဖွဲ့တတ်သဖြင့်)၊ ကိးနှင့်တူသောသဘော။ (ရူပါရုံစသည်တို့၌) ပျံ့နှံ့တပ်မက်တတ်သော သဘော။ (ထိုထိုအာရုံကို ရခြင်းငှါ) အားထုတ်စေတတ်သော သဘော။ (ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော ဘဝသံသရာ၌ မိမိ၏ ချစ်ခင်နှစ်သက်သည့်) အဖော်ဖြစ်သော သဘော၊ တောင့်တခြင်းသဘော။ (သတ္တဝါတို့ကို) ဘဝသို့ဆွဲဆောင်ကြောင်း သဘော (ဘဝကြိုး)။ (ထိုထိုအာရုံသို့) ကပ်ရောက်တတ် (ငြိကပ်တတ်သော) သဘော၊ တစ်နည်း- (အကျိုးမဲ့ ဆင်းရဲကို ဖြစ်စေတတ် သဖြင့်) တောနှင့်တူသော သဘော။ (ထိုထိုအာရုံသို့) ပြင်းပြစွာ ကပ်ရောက်တတ် (ငြိကပ်တတ်) သော သဘော၊ တစ်နည်း- (အကျိုးမဲ့ဆင်းရဲကိုလွန်စွာဖြစ်စေတတ်သဖြင့်) တောနှင့်တူသော သဘော။ (ချစ်ကြိုက်) ပေါင်းဖော် (ရောနှော) ခြင်းသဘော၊ ချစ်ကြိုက်ခြင်းသဘော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းသဘော။ (အာရုံအသီးသီး၌) နှောင် ဖွဲ့တတ်သော သဘော။ (အာရုံကို) တောင့်တခြင်းသဘော၊ တောင့်တပုံအခြင်းအရာ၊ တောင့်တတတ်သော စိတ်၏အဖြစ်၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ တောင့်တမှု၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ တောင့်တမှု၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ၌ တောင့်တမှု၊ အရသာ (ရသာရုံ) ၌ တောင့်တမှု၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ တောင့်တမှု၊ ရအပ်သော အရာဝတ္ထု (လာဘ်) ၌ တောင့်တမှု၊ ပစ္စည်းဥစ္စာ၌ တောင့်တမှု၊ သားသမီး၌ တောင့်တမှု၊ အသက်၌ တောင့်တမှု။ (သတ္တဝါတို့ကို) တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- (ငါ့ဥစ္စာ, ငါ့ဥစ္စာဟု) ပြောဆိုစေတတ်သော သဘေအ။ (သတ္တဝါတို့ကို) ထူးထူးခြားခြား တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- (ငါ့ဥစ္စာ, ငါ့ဥစ္စာဟု) ထပ်ကာထပ်ကာ ပြောဆိုစေတတ်သော သဘော။ (သတ္တဝါတို့ကို) အလွန် တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- (ငါ့ဥစ္စာ, ငါ့ဥစ္စာဟု) အလွန် ပြောဆိုစေတတ်သော သဘော၊ တပ်မက်စေခြင်းသဘော၊ တပ်မက်စေပုံအခြင်းအရာ၊ တပ်မက်စေတတ်သည်၏အဖြစ်။</p> -- <p style="text-indent:2em">(အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်ခြင်းသဘော (အလွန်တပ်မက်ခြင်းသဘော)။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်ပုံအခြင်းအရာ။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်တတ်သည်၏အဖြစ်၊ အမြီးနန့်သောခွေးကဲ့သို့ (လာဘ်လာဘ၌) တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော၊ ကောင်းသော အာရုံတို့ကို လိုလားသူ၏အဖြစ်။ (အမိ, အဒေါ်စသော) မသင့်လျော်သောအရာ၌ တပ်မက်ခြင်းသဘော၊ မညီမမျှ အဆမတန် အားကြီးစွာလိုချင်ခြင်းသဘော။ (အာရုံကို) နှစ်သက်ခြင်းသဘော၊ နှစ်သက်ပုံအခြင်းအရာ၊ မျှော်လင့်ခြင်းသဘော၊ ချစ်ခင်ခြင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ မျှော်လင့်ခြင်းသဘော။ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ တပ်မက်မှု။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ တပ်မက်မှု။ (ဥစ္ဆေဒဟု ဆိုအပ်သော) ဘဝ့ကင်းခြင်း၌ တပ်မက်မှု၊ ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု၊ အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု၊ ဘဝချုပ်ခြင်း၌ တပ်မက်မှု၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ တပ်မက်မှု၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ တပ်မက်မှု၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု၊ အရသာ (ရသာရုံ) ၌ တပ် မက်မှု၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု၊ သဘောတရား (ဓမ္မာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့ခြင်းသဘော၊ ပြင်းစွာယူခြင်း (စွဲလမ်းခြင်း) သဘော။ (ကုသိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တတ်သောသဘော။ (ကုသိုလ်တရားတို့ကို) တားမြစ်တတ်သော သဘော။ (အမှန်တရားကို) ဖုံးကွယ်ခြင်းသဘော။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဖွဲ့နှောင်တတ်သော သဘော။ (စိတ်ကို) ကပ်၍ ညစ်နွမ်းစေတတ်သောသဘော၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင် (အကြောင်းညီညွတ်လျှင်) ဖြစ်တတ်သော သဘော၊ ထက်ဝန်းကျင် (စိတ်တစ်ခုလုံး သိမ်းကျုံး၍) ထကြွ (သောင်းကျန်း) တတ်သော သဘော။ (ရစ်ပတ်တတ်သော) နွယ်နှင့်တူသော သဘော၊ အရာဝတ္ထုအမျိုးမျိုးတို့ကို လိုချင်တတ်သောသဘော။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ အခြေအမြစ်။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ အကြောင်းရင်း။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ စ၍ဖြစ်ရာ၊ မာရ်၏ကျော့ကွင်း၊ မာရ်၏ငါးမျှားချိတ်၊ မာရ်၏အရာ (မာရ်၏နယ်ပယ်)။ (ယိုစီးတတ်သော) တပ်မက်မှု တဏှာမြစ်။ (ဖုံးလွှမ်းတတ်သော) တပ်မက်မှု တဏှာကွန်ရက်။ (မြဲမြံစွာ နှောင်ဖွဲ့တတ်သော) တပ်မက်မှု တဏှာတောက်။ (ပြည့်နိုင်ခဲသော) တပ်မက်မှု တဏှာသမုဒ္ဒရာ။ (သူတစ်ပါးပစ္စည်းကို) လိုချင်မက်မောမှု၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘအကုသလ မူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို နာမ်တရားအပေါင်း'နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (လောဘ)။ (၁၀၆၅)</p> <p style="text-align: center;">ဗျာပါဒကာယဂန္ထ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၂</b>။ (၂) ထို (ဂန္ထလေးပါးတို့) တွင် နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေမှု ‘ဗျာပါဒ ကာယဂန္ထ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ “ငါ၏အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏အကျိုးမဲ့ကိုပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့’ ဟုရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ ချစ်ခင်မြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည်ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ မချစ်ခင် မမြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ ထို့ပြင် အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု) သည် ဖြစ်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော စိတ်၏ အကြင် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု၊ လွန်စွာရန်ငြိုးဖွဲ့မှု။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (မုန်းထားမှု)၊ လွန်စွာ ဆန့်ကျင်ခြင်းသဘော၊ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော၊</p> -- <p style="text-indent:2em">လွန်စွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော၊ အလွန်ပြင်းစွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ လွန်စွာဖျက် ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ အလွန်ပြင်းစွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ စိတ်၏ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော၊ စိတ်ပျက်စီးခြင်းသဘော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသဘော၊ အမျက်ထွက်ပုံအခြင်းအရာ၊ အမျက်ထွက်တတ်သူ၏အဖြစ်၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားပုံအခြင်းအရာ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ်၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပုံအခြင်းအရာ၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သည်၏အဖြစ်၊ ဆန့်ကျင်မှု၊ လွန်စွာ အဖန်ဖန် ဆန့်ကျင်မှု၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ် (ကြမ်းတမ်းမှု)၊ ကောင်းမွန် ပြည့်စုံစွာ မပြောဆိုနိုင်ခြင်း (မကောင်းသဖြင့်ပြောဆိုခြင်း)၊ စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ် မဟုတ်သည်၏အဖြစ် (မနှစ်လိုမှု) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘော ကို နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေမှု ‘ဗျာပါဒကာယဂန္ထ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (ဒေါသ)။ (၄၁၈, ၄၁၉,၁၀၆၆,၁၂၃၇,၁၂၄၂)</p> <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၃</b>။ (၃) ထို (ဂန္ထလေးပါးတို့) တွင် နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော (နွား, ခွေး စသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ ကာယဂန္ထ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်မှ အပြင်အပဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏား သမဏဗြာဟ္မဏတို့၏ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့ ‘သီလ'ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏။ (နွား, ခွေး စသည်တို့၏) အကျင့် ‘ဝတ'ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့် ‘သီလဗ္ဗတ'ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (၆၂-ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှု တောအုပ်။ (အမြင် မှန်သို့မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက် ဖျက်ဆီးခြင်း သဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန် တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင် ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သော သဘော (အယူသည်း သော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော « (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် ထပ်ကာ ထပ်ကာ မြဲစွာယူတတ်သော သဘော]၊ မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော၊ မှားသော အားဖြင့်သုံးသပ်တတ်သော သဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်း သောသဘော၊ မှားသောအမြင် (မှားသောအယူ) တည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ (၁၀၀၉)</p> <p style="text-align: center;">ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၄</b>။ (၄) ထို (ဂန္ထလေးပါးတို့) တွင် နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဤသည်သာ အမှန်တည်းဟု (မှားသောအားဖြင့်) နှလုံးသွင်းမှု ‘ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ ဟူသည် အဘယ် နည်း။ လောကသည် မြဲ၏ဟူသောဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူသည် အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကသည် မမြဲဟူသော ဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူ သည်အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟူသော ဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူသည် အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကသည်အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိဟူသော ဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူသည်အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုအသက် ‘ဇီဝ’ သည်ပင် ထိုကိုယ်တည်းဟူသောဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူသည် အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက် ‘ဇီဝ’ သည် တခြား, ကိုယ်သည် တခြားဟူသော ဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) ,အခြားအယူသည် အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်း ကောင်း၊</p> -- <p style="text-indent:2em">သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်၏ဟူသောဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူ သည် အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် မဖြစ်ဟူသော ဤအယူသည် သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူသည်အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီး နောက် ဖြစ်လည်းဖြစ်၏, မဖြစ်လည်းမဖြစ်ဟူသော ဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူ သည်အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်,့မဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်ဟူသော ဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူသည် အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (၆၂-ပါးသော) အမြင်မှား (အယူမှား) မှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော တောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော၊ မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသော အယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ‘ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ'ကို ချန်ထား၍ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ သည် ‘ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ'တည်း (ဒိဋ္ဌိ)။ (၁၁၀၅,၁၁၂၂) ဤတရားတို့သည် ဂန္ထမည်ကုန်၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု (ဂန္ထ) မမည်သော ‘နော ဂန္ထတရား’ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဂန္ထ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သော,ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထမမည်သော ‘နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါးကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ’ တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင် လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဂန္ထတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ စိတ်,စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထတရားတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော အဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့ သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ဂန္ထတရားတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃- ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက့်ဂန္ထသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဂန္ထ) တရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည်ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ်, ဒိဋ္ဌိ ဂတဝိပ္ပယုတ်၌ ရှိသော လောဘနှင့် ဒေါသမူဒွေ၌ ရှိသော ဒေါသကြဉ် ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဂန္ထ) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထနှင့်မယှဉ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မောဟမူ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘ, ဒေါသမူဒွေ၌ ဒေါသ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ဂန္ထ ဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထ ဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ'လည်းမည်၍ ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ'တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဂန္ထဂန္ထနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ’ တို့သည်ပင်လျှင် ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ’ လည်းမည်၍ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ'တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဂန္ထ ဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒေါသ,ဒိဋ္ဌိဟူသော ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထနိယ နော ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထတို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထနိယ နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (ဂန္ထ) တရားတို့ဖြင့် (ထိုဂန္ထတရားတို့ အာရုံပြုအပ် သဖြင့်) ဂန္ထတို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘ဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုဂန္ထနိယတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ဂန္ထ) တရားတို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော, အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထနိယ နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, ဂန္ထတရားကိုယ် သုံးပါးမှတစ်ပါးအခြားသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">၅-ဂန္ထ ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထ ဂန္ထသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်းယှဉ်သော ‘ဂန္ထဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ’ သည် ဂန္ထလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ’ ကြောင့် ဂန္ထနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကိုဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ’ သည် ဂန္ထလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထကြောင့် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဤသည်သာ အမှန်ဟုမှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းမှု ‘ဣဒံ သစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ သည် ဂန္ထလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက့်ဖြစ်သော) အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထကြောင့် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ’ သည် ဂန္ထလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ ကြောင့် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဂန္ထ ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဂန္ထသမ္ပယုတ္တနော ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထနှင့်သာယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တနော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တရားတို့သည် ထို (ဂန္ထ) တရားတို့နှင့်ယှဉ်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုဂန္ထ သမ္ပယုတ္တတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ဂန္ထ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တနော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်, ဒေါသမူစိတ်,ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါးမှတစ်ပါး အခြားသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">၆-ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်ကုန်မူ၍ ဂန္ထတို့၏အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဂန္ထ) တရားတို့နှင့်မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမ ဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤ တရားတို့သည်ဂန္ထနှင့် မယှဉ်ကုန်မူ၍ ဂန္ထတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, မောဟမူဒွေ, လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘ, ဒေါသမူဒွေ၌ ရှိသော ဒေါသ, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တအဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်မူ၍ ဂန္ထတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တအဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထ နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်မူ၍ဂန္ထတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တအဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၆-ဩဃဂေါစ္ဆက/ <p style="text-align: center;">ဩဃ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေမှု ‘ဩဃ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">။ပ။ (အာသဝနှင့် အားလုံးတူ)။</p> <br> <h3>၇-ယောဂဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">ယောဂ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေမှု ‘ယောဂ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အာသဝနှင့် အားလုံးတူ)။</p> -- <h3>၈-နီဝရဏဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-နီဝရဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏမည်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ’မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌) လိုချင် တောင့်တခြင်း (အလိုကြီးခြင်း)ဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ’။ (စိတ်) ပျက်စီးစေခြင်းဟူသောပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဗျာပါဒနီဝရဏ’ ၊ စိတ်စေတသိက်တို့၏ မခံ့ခြင်း (ထိုင်းမှိုင်းခြင်း)ဟူသောပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏ’ ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်း, နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဥဒ္ဓစွကုက္ကုစ္စနီဝရဏ’ ၊ ယုံမှားခြင်းဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏ’ ၊ သိအပ်သည်ကို မသိ (သစ္စာလေးပါးကိုမသိ) ခြင်းဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘အဝိဇ္ဇာနီဝရဏ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ’ ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၉</b>။ (၁) ထို (နီဝရဏခြောက်ပါးတို့) တွင် (ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌) လိုချင်တောင့်တခြင်း (အလိုကြီးခြင်း)ဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ'တို့၌ အကြင် လိုချင်တောင့်တမှု၊ လိုချင်စွဲလမ်းမှု၊ လိုချင် နှစ်သက်မှု၊ လိုချင်တပ်မက်မှု၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’၌ တပ်မက်မှုအစေး၊ လိုချင်မှု ‘ကာမ’ ဟူသော ပူလောင်မှု၊ လိုချင်မိန်းမောမှု (လိုချင်မှုအားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှု)၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ'ကို မျို၍ပြီးဆုံးစေခြင်း (လိုချင်ဖွယ် ကာမကိုအပြီးအဆုံး အကြွင်းအကျန်မရှိ လိုချင်မှု) သည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို (ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌) လိုချင်တောင့်တခြင်း (အလိုကြီးခြင်း)ဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁၁၀၃)</p> <p style="text-align: center;">ဗျာပါဒနီဝရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၀</b>။ (၂) ထို (နီဝရဏခြောက်ပါးတို့) တွင် (စိတ်) ပျက်စီးစေခြင်းဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဗျာပါဒနီဝရဏ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ငါ၏အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည်ဖြစ်၏၊ “ငါ၏အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ ချစ်ခင်မြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးမဲ့ကိုပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ မချင်ခင် မမြတ်နိုး အပ်သူ၏ အကျိုးကိုပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ ထို့ပြင် အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု) ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော စိတ်၏ အကြင် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု၊ လွန်စွာရန်ငြိုးဖွဲ့မှု။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (မုန်းထားမှု)၊ ဆန့်ကျင်ခြင်းသဘော၊ အမျက်ထွက်ခြင်း (စိတ်ဆိုးခြင်း) သဘော၊ လွန်စွာအမျက်ထွက်ခြင်း (စိတ်ဆိုးခြင်း) သဘော၊ အလွန်ပြင်းစွာ အမျက်ထွက်ခြင်း (စိတ်ဆိုးခြင်း) သဘော၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ လွန်စွာဖျက် ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊</p> -- <p style="text-indent:2em">အလွန်ပြင်းစွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ စိတ်၏ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသဘော၊ အမျက်ထွက်ပုံအခြင်းအရာ၊ အမျက်ထွက်တတ်သူ၏အဖြစ်၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားပုံအခြင်းအရာ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ်၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေခြင်းသဘော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေပုံအခြင်းအရာ၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေတတ်သူ၏အဖြစ်၊ ဆန့်ကျင်မှု၊ လွန်စွာဆန့်ကျင်မှု၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ် (ကြမ်းတမ်းမှု)၊ ကောင်းမွန်ပြည့်စုံစွာမပြောဆိုနိုင်ခြင်း (မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုခြင်း)၊ စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ် မဟုတ်သည်၏အဖြစ် (စိတ်တိုင်းမကျသည်၏အဖြစ်) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (စိတ်) ပျက်စီးစေခြင်းဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဗျာပါဒနီဝရဏ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁၀၆၆,၁၁၂၀,၁၁၄၂)</p> <p style="text-align: center;">ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၁</b>။ (၃) ထို (နီဝရဏခြောက်ပါးတို့) တွင် စေတသိက်တို့၏ မခံ့ခြင်း (ထိုင်းမှိုင်းခြင်း)ဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည်ရှိ၏။ (စေတသိက်အပေါင်း၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘မိဒ္ဓ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-align: center;">ထိန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၂</b>။ (က) ထို (ထိန မိဒ္ဓတို့) တွင် (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စိတ်၏ အကြင် မခံ့ကျန်းသည်၏အဖြစ် ‘အကလ္လတာ’၊ အမှု၌ မခံ့သည်၏အဖြစ် (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် မလိုက်လျော မဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ‘အကမ္မညတာ’။ (ရှိမြဲဣရိယာပုထ် မခိုင်ခံ့နိုင်အောင်ပျင်းရိခြင်း၌) ငြိတွယ်ပုံအခြင်းအရာ ‘ဩလီယနာ’။ (ရှိမြဲဣရိယာပုထ် မခိုင်ခံ့နိုင်အောင် ပျင်းရိခြင်း၌) ငြိကပ်ပုံအခြင်းအရာ ‘သလ္လီယနာ’၊ တွန့်ဆုတ်ခြင်းသဘော ‘လီန’၊ တွန့်ဆုတ်ပုံအခြင်းအရာ ‘လီယနာ’၊ တွန့်ဆုတ်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘လီယိတတ္တ’။ (စိတ်၏) မခံ့ခြင်း (ထိုင်းမှိုင်းခြင်း) သဘော ‘ထိန’။ (စိတ်၏) မခံ့ပုံ (ထိုင်းမှိုင်းပုံ) အခြင်းအရာ ‘ထိယနာ’၊ စိတ်၏ မခံ့သည် (ထိုင်းမှိုင်းသည်) ၏အဖြစ် ‘ထိယိတတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသဘောကို (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မိဒ္ဓ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၃</b>။ (ခ) ထို (ထိန, မိဒ္ဓတို့) တွင် (စေတသိက်အပေါင်း၏) မခံ့ကျန်းမှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘မိဒ္ဓ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စေတသိက်အပေါင်း၏ အကြင် မခံ့ကျန်းသည်၏အဖြစ် ‘အကလ္လတာ’၊ အမှု၌ မခံ့သည်၏အဖြစ် (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် မလိုက်လျော မဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ‘အကမ္မညတာ’။ (ယှဉ်ဖက်တရားတို့ကို မည်သည့်အာရုံကိုမျှ သွက်လက်ကြည်လင်စွာ မယူနိုင်အောင်ပိတ်ဆို့ဖွဲ့နှောင်) မြှေးယှက်ခြင်းသဘော ‘ဩနာဟ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (အလုံးစုံ) (ယှဉ်ဖက်တရားတို့ကိုမည်သည့်အာရုံကိုမျှ သွက်လက်ကြည်လင်စွာ မယူနိုင်အောင် ပိတ်ဆို့ဖွဲ့နှောင်) မြှေးယှက်ခြင်းသဘော ‘ပရိယောနာဟ’။ (ယှဉ်ဖက်တရားတို့ကို အာရုံအမျိုးမျိုး၌ မဖြစ်နိုင် မယူနိုင်အောင် တားမြစ်ခြင်းအားဖြင့်) အတွင်း၌ ကောင်းစွာ ပိတ်ဆို့ခြင်းသဘော ‘အန္တောသမောရောဓ’။ (စေတသိက်အပေါင်း၏) မခံ့ခြင်း (ထိုင်းမှိုင်းခြင်း, ငိုက်မျဉ်းခြင်း) သဘော ‘မိဒ္ဓ’၊ အိပ်ကြောင်းသဘော ‘သောပ္ပ’။ (ငိုက်မျဉ်းသဖြင့် မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ်) မျက်တောင်လှုပ်ခြင်းကို ပြုခြင်းသဘော ‘ပစလာယိက’၊ အိပ်ကြောင်းသဘော ‘သောပ္ပ’၊ အိပ်ပုံအခြင်းအရာ ‘သုပနာ’၊ အိပ်သူ၏အဖြစ် ‘သုပိတတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသဘောကို (စေတသိက်အပေါင်း၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘မိဒ္ဓ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည်လည်းကောင်း၊ ဤ (စေတသိက်အပေါင်း၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘မိဒ္ဓ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤ (စိတ်,စေတသိက်တို့၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ကို'ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကစ္စနီဝရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၄</b>။ (၄) ထို (နီဝရဏခြောက်ပါးတို့) တွင် ဥဒ္ဓစ္စ, ကုက္ကုစ္စနီဝရဏဟူသည် အဘယ်နည်း။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည်ရှိ၏။ နောင်တတစ်ဖန်ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-align: center;">ဥဒ္ဓစ္စ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၅</b>။ (က) ထို (ဥဒ္ဓစ္စ, ကုက္ကုစ္စတို့) တွင် ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စိတ်၏ အကြင်တုန်လှုပ်သည်၏အဖြစ် (ပျံ့လွင့်ခြင်း)၊ မငြိမ်သက်ခြင်း (မငြိမ်းအေးခြင်း)၊ စိတ်ပျံ့လွင့်တတ်သော သဘော၊ စိတ်တုန်လှုပ် (မတည်ငြိမ်) သည်၏အဖြစ်သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄၂၉)</p> <p style="text-align: center;">ကုက္ကုစ္စ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၆</b>။ (ခ) ထို (ဥဒ္ဓစ္စ, ကုက္ကုစ္စတို့) တွင် နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ မအပ်သည်၌ အပ်၏ဟု အမှတ် ‘သညာ'ရှိသူ၏အဖြစ်၊ အပ်သည်၌ မအပ်ဟု အမှတ် ‘သညာ'ရှိသူ၏အဖြစ်၊ အပြစ်မဟုတ်သည်၌ အပြစ်ဟု အမှတ် ‘သညာ'ရှိသူ၏အဖြစ်၊ အပြစ်၌ အပြစ်မဟုတ်ဟု အမှတ် ‘သညာ'ရှိသူ၏အဖြစ်သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့ (အကြောင်းရင်းအခြေခံ) သဘောရှိသော အကြင် နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းသဘော ‘ကုက္ကုစ္စ’၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ပုံအခြင်းအရာ ‘ကုက္ကုစ္စာယနာ’၊ နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်တတ်သူ၏အဖြစ့်'ကုက္ကုစ္စာယိတတ္တ’၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသဘော ‘စေတသော ဝိပ္ပဋိသာရ’၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေး) ဖြစ်ခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤသဘောကို နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ ဟူ၍ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည်လည်းကောင်း၊ ဤနောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ နှင့် နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ'ကို ‘ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စနီဝရဏ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၇</b>။ (၅) ထို (နီဝရဏခြောက်ပါးတို့) တွင် ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏဟူသည် အဘယ်နည်း။ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)၊ တရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ သံဃာ၌ ယုံမှား၏, တွေးတော၏၊ အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့ (လွန်ပြီးသောခန္ဓာစသည်တို့) ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ နောက်အဖို့ (ဖြစ်လတ္တံ့ သောခန္ဓာစသည်တို့) ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့) ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသောထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲပင်ပန်း၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်ယုံမှားမှု၊ ယုံမှားပုံအခြင်းအရာ၊ ယုံမှားတတ်သည်၏အဖြစ်၊ မသိခြင်း (တွေးတောခြင်း)၊ သဘာဝကို စဉ်းစားလျှင် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) ပင်ပန်းကြောင်းသဘော၊ မှန်မမှန် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) နှစ်မျိုးအားဖြင့် တုန်လှုပ်တတ်သော သဘော၊ လမ်းနှစ်ခွနှင့်တူသော သဘော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ဖြစ်တတ် (ယုံမှားတတ်) သော သဘော၊ ဧကန္တအားဖြင့် ယူခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ခြင်းသဘော။ (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) အာရုံမှ ဆုတ်နစ်တတ်သော သဘော။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) (အာရုံ၏) ထက်ဝန်းကျင်၌ (တဝဲလည်လည်) ရွေ့လျားနေတတ်သော သဘော။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍အာရုံ၌ ဉာဏ်ဖြင့်) မသက် ဝင်နိုင်ခြင်းသဘော။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) စိတ်၏ခက်တရော်သည်၏အဖြစ် (ခိုင်မာခြင်းသဘော)၊ စိတ်ကိုရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေး) ဖြစ်တတ်သော သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို ‘ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏ’ ဟူ၍ဆိုအပ်၏။ (၄၂၅,၁၀၀၈)</p> -- <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာနီဝရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၈</b>။ (၆) ထို (နီဝရဏခြောက်ပါတို့) တွင် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဆင်းရဲ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာ စသည်တို့) ၌ မသိမှု၊ နောက်အဖို့ (ဖြစ်လတ္တံ့သောခန္ဓာစသည်တို့) ၌ မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့သောခန္ဓာစသည်တို့) ၌ မသိမှု၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသောထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ မသိမှုသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မသိခြင်းသဘော။ (အမှန်တရားကို) မမြင်ခြင်းသဘော၊ ထိုးထွင်း၍မသိတတ်သော သဘော။ (အမှန်တရားအား) လျော်စွာ မသိတတ်သောသဘော။ (အနိစ္စစသည်တို့နှင့်) ယှဉ်၍ မသိတတ်သော သဘော (မှားယွင်းစွာ သိတတ်သော သဘော)၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းသဘော။ (အနိစ္စစသည်ဖြင့်) မယူတတ်သော သဘော။ (အမှန်တရားကို) သက်ဝင်၍ (နားလည်၍) မယူတတ်သောသဘော၊ ညီညီညွတ်ညွတ် မရှုတတ် (အနိစ္စစသည်ကို နိစ္စစသည်ဟု မညီမညွတ်ရှုတတ်) သော သဘော၊ မဆင်ခြင်တတ်သော သဘော၊ မျက်မှောက် မရှုတတ်သော သဘော (အကောင်းအဆိုးကိုမဝေခွဲတတ်သော သဘော)။ (စိတ်) ဖြူစင်သန့်ရှင်းမှုကို ဖျက်ဆီးကြောင်းသဘော၊ လူမိုက်ဖြစ်ကြောင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် မသိတတ်သော သဘော။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေခြင်းသဘော (အမှန်ကို မသိမှု)။ (အမှန်သဘော၌) ပြင်းစွာတွေဝေခြင်းသဘော၊ ထက်ဝန်းကျင် (တရားအားလုံး၌) တွေဝေခြင်း သဘော၊ သိအပ်သည်ကို မသိခြင်း (သစ္စာလေးပါးကို မသိခြင်း) သဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ် သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇောဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာယောဂ’၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သောမသိမှုသဘော၊ တစ်နည်း- လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင် (အကြောင်း ညီညွတ်လျှင်) ဖြစ်တတ်သော သဘော ‘အဝိဇ္ဇာနုသယ’။ (စိတ်၌ ကိလေသာတို့၏) ထကြွသောင်းကျန်းခြင်းဟူသောမသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန’။ (စီးပွါးချမ်းသာသို့ မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟအကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အဝိဇ္ဇာနီဝရဏဟူ၍ဆိုအပ်၏။ (၁၁၀၆,၁၂၃၈)</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ‘နီဝရဏ’မည်ကုန်၏ (လောဘ, ဒေါသ, ထိန, မိဒ္ဓ, ဥဒ္ဓစ္စ, ကုက္ကစ္စ, ဝိစိကိစ္ဆာ,မောဟဟူသော နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘နီဝရဏ'မမည်သော ‘နော နီဝရဏ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (နီဝရဏ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန် ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်နီဝရဏမမည်သော ‘နော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါးမှ တစ်ပါးအခြားသော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-နီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘နီဝရဏ'တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘နီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘နီဝရဏ'တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘နီဝရဏိယ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘နီဝရဏ'တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနီဝရဏိယ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်း ကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘နီဝရဏ'တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနီဝရဏိယ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်,ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘နီဝရဏ’ နှင့်ယှဉ်သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (နီဝရဏ) တရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန် သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရား တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘နီဝရဏ’ နှင့် ယှဉ်သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘နီဝရဏ’ နှင့် မယှဉ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (နီဝရဏ) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ထို့ပြင် အလုံးစုံသောရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘နီဝရဏ’ နှင့် မယှဉ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-နီဝရဏ နီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏ နီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏတို့၏အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘နီဝရဏ နီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုနီဝရဏ (တရား) တို့သည်ပင် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘နီဝရဏနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏိယ နော နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍နီဝရဏမမည်သော ‘နီဝရဏိယ နော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည်ထို (နီဝရဏ) တရားတို့ဖြင့် (ထိုနီဝရဏတရားတို့ အာရုံပြုအပ် သဖြင့်) နီဝရဏတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘နီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုနီဝရဏိယတရားတို့၌ ပါရှိ သော) ထို (ယှဉ်ဖက်နီဝရဏ) တရားတို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍နီဝရဏ မမည်သော ‘နီဝရဏိယ နော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်,နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး ကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည်နီဝရဏလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာ နီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ် ဖက်ဖြစ်သော) ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဗျာပါဒနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဗျာပါဒနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ကုက္ကုစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ကုက္ကုစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဗျာပါဒနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဗျာပါဒနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ထိန မိဒ္ဓနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ကုက္ကုစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ကုက္ကုစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">နီဝရဏသမ္ပယုတ္တနော နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်သော ‘နီဝရဏသမ္ပ ယုတ္တနော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (နီဝရဏ) တရားတို့နှင့် ယှဉ် သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုနီဝရဏသမ္ပယုတ္တတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက် နီဝရဏ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းကျန်သော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တနောနီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, နီဝရဏ တရားကိုယ် ကြဉ် သောယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">၆-နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘နီဝရဏ ဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (နီဝရဏ) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝ တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ် တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့်ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကြိယာစိတ်,ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တအနီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့်လည်းမယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော (နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တအနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်တို့ သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တအနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၉-ပရာမာသဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ပရာမာသဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သည် မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ မည်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒိဋ္ဌိပရာမာသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၁</b>။ ထိုစကားရပ်၌ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိပရာမာသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မြဲ၏ဟူ၍လည်း ကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်း အခြား) ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုအသက် ‘ဇီဝ’ သည်ပင် ထိုကိုယ်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက် ‘ဇီဝ’ သည်တစ်ခြား, ကိုယ်သည် တစ်ခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည်သေပြီးသည့်နောက် ဖြစ်လည်းဖြစ်, မဖြစ်လည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်, မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော တောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှု ခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက် ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် ထပ်ကာထပ်ကာ မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော « (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော]။ (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော။ (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသော အယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ၊ ဖောက်ပြန် မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိပရာမာသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသော အမြင်မှားမှု ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ သည်လည်းမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိပရာမာသ'တည်း ('ဒိဋ္ဌိ’ ဟုဆိုအပ်သော ပရာမာသတရားကိုယ်တစ်ပါး)။ (၃၈၁,၁၁၀၅,၁၁၂၂,၁၁၄၄)။ ဤတရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နော ပရာမာသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'မမည်သော ‘နော ပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ပရာမာသ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန် သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြု ပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ သည်မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ မမည်သော ‘နော ပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်,ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-ပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'တို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'တို့၏အာရုံမဖြစ်သော ‘အပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'တို့၏အာရုံမဖြစ်သော ‘အပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန် ၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ နှင့် ယှဉ်သော ‘ပရာမာသသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ပရာမာသ) တရားတို့နှင့်ယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသောအကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ နှင့်ယှဉ်သော ‘ပရာမာသသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်နှင့် ဒိဋ္ဌိ ကြဉ်သောယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ပရာမာသ) တရားတို့နှင့်မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသောရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင့်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်သော ‘ပရာမာသ ဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူ, မောဟမူ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သောစေတသိက်, ဒိဋ္ဌိပရာမာသ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပရာမာသလည်းမည်၍ ပရာမာသတို့၏အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ထိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ သည်ပင် ပရာမာသလည်းမည်၍ ပရာမာသတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌ’ တရားဖြစ်၏ (ဒိဋ္ဌိဟုဆိုအပ်သော ပရာမာသတရားကိုယ် တစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမဋ္ဌ နော ပရာမာသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ပရာမာသမမည်သော ‘ပရာမဋ္ဌ နော ပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည်ထို (ပရာမာသ) တရားတို့ဖြင့် (ထိုပရာမာသတရားတို့ အာရုံပြု အပ်သဖြင့်) ‘ပရာမဋ္ဌ’ တရား မည်ကုန်၏။ (ထို ‘ပရာမဋ္ဌ’ တရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်ပရာမာသ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ'တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်သော ‘ပရာမဋ္ဌ နောပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ, စိတ်, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ပရာမာသတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ပရာမသ) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝ တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ် တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရား တို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့်မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ‘ပရာမာသ'တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူ, မောဟမူ, လောကီကုသိုလ်, လောကီ ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်,ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိပရာမာသ, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တအပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ‘ပရာမာသ'တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တအပရာမဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ‘ပရာမာသ'တို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တအပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၀-မဟန္တရဒုက်</h3> <p style="text-align: center;">၁-သာရမ္မဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းရှိသော (အာရုံပြုတတ်သော) ‘သာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းရှိသော (အာရုံပြုတတ်သော) ‘သာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အာရုံပြုတတ်သော စိတ်, စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အနာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော (အာရုံမပြုတတ်သော) ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိသော (အာရုံမပြုတတ်သော) ‘အနာရမ္မာဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အာရုံမပြုတတ်သော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-စိတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်မည်သော ‘စိတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ၊ နံသိစိတ် ‘ဃာန ဝိညာဏ်’ ၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’။ (အာရုံငါးပါးကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’ (သမ္ပဋိစ္ဆနဒွေ, ပဉ္စဒွါရဝဇ္ဇန)။ (အာရုံခြောက်ပါးကို) အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏ ဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည် စိတ်မည်သော ‘စိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်မမည်သော ‘နော စိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသောရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည် စိတ်မမည်သော ‘နော စိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-စေတသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စေတသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စေတသိက်မည်သော ‘စေတသိက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စေတသိက်မည်သော ‘စေတသိ က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">အစေတသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စေတသိက်မမည်သော ‘အစေတသိက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်,ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စေတသိက် မမည် သော ‘အစေတသိက’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် ယှဉ်သော ‘စိတ္တသမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်ယှဉ်သော ‘စိတ္တသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏့ (စိတ်နှင့် ယှဉ်သော စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်သော ‘စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်သော ‘စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။ စိတ်ကိုစိတ်နှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့်မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်ရောနှောသော (ယှဉ်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်ရောနှောသော (ယှဉ် သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်နှင့် ရောနှောသော စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တဝိသံသဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် မရောနှောသော (မယှဉ်သော) ‘စိတ္တဝိသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘောအသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်ကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့် မရောနှောသော (မယှဉ်သော) ‘စိတ္တဝိသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။ စိတ်ကို စိတ်နှင့်ရောနှော၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့် မရောနှောဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> <p style="text-align: center;">၆-စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ် အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော , စိတ်ဟူသောအကြောင်းရှိသော, စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းရှိသော, မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မထင်သော ကောင်းကင်ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’ ၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ လျင်မြန် ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျော ဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’ ၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော အကြင်ရုပ်လည်း ရှိသေး၏။ ဤတရားတို့သည် စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်- ၅၂, စိတ္တဇရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်မဖြစ်သော) ‘နော စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း။ (စိတ္တဇရုပ်မှ) ကြွင်းကျန်သော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်မဖြစ်သော) ‘နော့စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ကမ္မဇ, ဥတုဇ, အာဟာရဇရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၇-စိတ္တသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူတကွဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ် အမူအရာဖြင့်သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူတကွဖြစ်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်- ၅၂, ဝိညတ်ရုပ် နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်အတူတကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း။ (ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ပါးမှ) ကြွင်းကျန်သော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်အတူတကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်- ၈၉,ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါး အခြား သော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၈-စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂, ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း။ (ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ပါးမှ) ကြွင်းကျန်သော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်,ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အစဉ်မလိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်,အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်- ၈၉, ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါးအခြားသော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၉-စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းယှဉ်သော) , စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာန’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော, စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းမယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းလည်းမရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်သော) ‘နော့စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်း ကောင်း၊ အလုံးစုံသောရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား တို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည်စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်သော) ‘နော စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၀-စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်သော) , စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော) , စိတ်နှင့်လည်းတကွဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌမုဋ္ဌာနသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်) , စိတ်နှင့်လည်း တကွ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်း လည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်) ,စိတ်နှင့်လည်း တကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နောစိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်း ကောင်း၊ အလုံးစုံသောရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား တို့) မပြု ပြင်မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်းမဖြစ်) , စိတ်နှင့်လည်း တကွမဖြစ်သော (စိတ်နှင့်လည်းအတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၁-စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်း လည်းရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်) , စိတ်သို့လည်းအစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းယှဉ်) ,စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်) , စိတ်သို့လည်း အစဉ် လိုက်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာ နုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်- ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်) ,စိတ်သို့လည်း အစဉ်မလိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူ ဖြစ်, အတူပျက်လည်း မဟုတ်သော) ‘နောစိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း၊ စိတ် သည်လည်းကောင်း၊ အလုံးစုံသောရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော အသင်္ခတဓာတ် ‘(နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းမယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်) , စိတ်သို့လည်း အစဉ် မလိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက် လည်း မဟုတ်သော) ‘နော့စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-အဇ္ဈတ္တိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အတွင်း'အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ သိမှုစိတ် ဖြစ်ရာဌာန ‘မနာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉ နှင့် ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း’ ရူပါယတန’။ပ။ သိမှုစိတ် ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဓမ္မာယတန’ သည် (ရှိ၏)၊ ဤတရားတို့သည် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အာရုံ၆-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၃-ဥပါဒါဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မှီ၍ ဖြစ်တတ်သော ‘ဥပါဒါ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ် အလွေးပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မှီ၍ ဖြစ်တတ်သော ‘ဥပါဒါ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါရုပ် နှစ်ဆယ့်လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မှီ၍ မဖြစ်တတ်သော ‘နော ဥပါဒါ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် မဟာဘုတ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မှီ၍ မဖြစ်တတ်သော ‘နော ဥပါဒါ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉, စေတသိက် ၅၂, မဟာဘုတ်လေးပါး, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၄-ဥပါဒိဏ္ဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ် ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး'ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီး သည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင်ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ် သည့် ကံ၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီဝိပါက်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ကမ္မဇရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မဟုတ်ကုန်သနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန် သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင်ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်, အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်, (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံတို့၏ အကျိုး'ဝိပါက်'လည်းမဟုတ်ကုန်သော, ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ ဖြစ်သော အကြင်တရား၊ ထို့ပြင် ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သော မဂ်၊ ထို့ပြင် မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်)၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြု ပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုး'ဝိပါက်’ မဟုတ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်,ကုသိုလ်, ဖိုလ်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော တိဇရုပ်နှင့် နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">မဟန္တရဒုက် ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၁-ဥပါဒါနဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဥပါဒါနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပြင်းစွာယူမှု (ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု) ဥပါဒါန်မည်သော ‘ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ကို ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ကာမုပါဒါန်’ ၊ အမြင်မှားမှုကို ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု)၊ တစ်နည်း- ပြင်းစွာ ယူတတ် (စွဲလမ်းတတ်) သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာ ယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’။ (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို) အတ္တဟု ပြောဆိုကြကြောင်း ဖြစ်သော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ ဟု ဥပါဒါန်လေးပါး (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">ကာမုပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၀</b>။ (၁) ထို (ဥပါဒါန်လေးပါးတို့) တွင် လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ'ကို ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ကာမုပါဒါန်’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ'တို့၌ အကြင်လိုချင် တောင့်တမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’၊ လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ’၊ လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမနန္ဒီ’၊ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’၌ တပ်မက်မှုအစေး ‘ကာမသိနေဟ’၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ဟူသော ပူလောင်မှု,ကာမပရိဠာဟ’၊ လိုချင်မိန်းမောမှု (လိုချင်အားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှု) ‘ကာမမုစ္ဆာ’၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ'ကိုမျို၍ ပြီးဆုံးစေခြင်း (အပြီးအဆုံး အကြွင်းအကျန်မရှိ လိုချင်မှု) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီး သော) သဘောကို ‘ကာမုပါဒါန်’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (လောဘ)။ (၁၁၀၃,၁၁၅၉)</p> <p style="text-align: center;">ဒိဋ္ဌုပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၁</b>။ (၂) ထို (ဥပါဒါန်လေးပါးတို့) တွင် ပြင်းစွာယူတတ် (စွဲလမ်းတတ်) သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ပေးလှူရခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယစ်ကြီး (အလှူကြီး) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယစ်ငယ် (ဟုန်း) (အလှူငယ်) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ်၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်သော (ကောင်းမှု မကောင်းမှု) ကံတို့၏အကျိုးဖျား (အကျိုးဆက်) ‘ဖလ', အကျိုးရင်း'ဝိပါက်’ သည် မရှိ၊ ဤလောကသည် မရှိ၊ တမလွန်လောကသည် မရှိ၊ အမိ (၌ ကောင်းစွာ ပြုခြင်း, မကောင်းသဖြင့် ပြုခြင်း၏ အကျိုး) မရှိ၊ အဖ (၌ ကောင်းစွာ ပြုခြင်း, မကောင်းသဖြင့် ပြု ခြင်း၏ အကျိုး) မရှိ၊ သေ၍ တစ်ဖန် ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့သည် မရှိကုန်၊ ဤလောကကိုလည်းကောင်း၊ တမလွန် လောကကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင်ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ မျက်မှောက်ပြုကာ ဟောကြားနိုင်ကုန်သော, ညီညွတ်ကုန်သော, ကောင်းသောအကျင့်ရှိကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည် လောက၌ မရှိကုန်” ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (ခြောက် ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကိုပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှု တောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှု ခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်း ဖောက်ဖျက်ဆီးတတ်ခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသောဖောက်ပြန် တုန်လှုပ်ခြင်း သဘော။ (ဝဋ် ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကိုမှားသော အားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော [ (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော]။</p> -- <p style="text-indent:2em">(အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်း တတ်သော သဘော။ (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သောသဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သောလမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသော အမြင် (မှားသော အယူ) တည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ တည်ရာ၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့်) စွဲယူခြင်း သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤဆို အပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုပြင်းစွာယူတတ် (စွဲလမ်းတတ်) သော အမြင်မှားမှု ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’ ကိုလည်းကောင်း။ (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ်တရား တို့ကို) အတ္တဟု ပြောဆိုကြောင်းဖြစ်သော , ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ဖြစ်သော ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ ကို လည်းကောင်း ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သည့် အလုံးစုံသော အမြင်မှားမှုသည်လည်း ပြင်းစွာယူတတ် (စွဲလမ်းတတ်) သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’မည်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ (၃၈၁, ၁၁၀၅,၁၁၂၂,၁၁၄၄)</p> <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတုပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၂</b>။ (၃) ထို (ဥပါဒါန်လေးပါးတို့) တွင် (နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်မှ အပြင်အပဖြစ်ကုန်သော ရဟန်း, ပုဏ္ဏား သမဏ ဗြာဟ္မဏတို့၏"(နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့ ‘သီလ'ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏, (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်'ဝတ'ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏” ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု (ခြောက် ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှား မှုတောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိ) ကို ထွင်း ဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသောဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကိုမှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော « (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော]။ (အာရုံ) ကိုမှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်း တတ်သော သဘော။ (အာရုံ ကို) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သောသဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီး လမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသောအမြင် (မှားသောအယူ) တည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ တည်ရာ၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ (၁၁၄၃,၁၁၄၄)</p> <p style="text-align: center;">အတ္တဝါဒုပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၃</b>။ (၄) ထို (ဥပါဒါန်လေးပါးတို့) တွင် (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို) အတ္တဟုပြောဆိုကြောင်းဖြစ်သော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အကြားအမြင် မရှိသော, (မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ်ရအပ်ပြီးသော) အရိယာတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့မရှိသော, အရိယာတို့၏ (သတိပဋ္ဌာန်စသော) တရား၌ မကျွမ်း ကျင်သော, အရိယာတို့၏ (သတိပဋ္ဌာန်စသော) တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း, ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံး မအပ်သော,သူတော်ကောင်းတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့မရှိသော, သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော,သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း, ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ် သောပုထုဇဉ်သည် -</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) (က) ရုပ်ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို ရုပ်ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ရုပ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ရုပ်ရှိသောအတ္တဟု ရှု၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ ရုပ်ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် ရုပ်၌ အတ္တကို ရှု၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (က) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကို။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) (က) မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ကို။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) (က) ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့ကို။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) (က) အထူးသိမှု (စိတ်) ‘ဝိညာဏ်’ ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ဝိညာဏ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ဝိညာဏ်ရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ၌ အတ္တကို ရှု၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင်ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာ ယူတတ်သောသဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော « (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် ထပ်ကာထပ်ကာ မြဲစွာယူတတ်သောသဘော]၊ မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသော အယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ တည်ရာ၊ ဖောက်ပြန် မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို) အတ္တဟု ပြောဆိုကြောင်း ဖြစ်သော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၉၂,၁၀၀၇,၁၁၀၅,၁၁၂၂,၁၁၄၄) ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်မည်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန် မမည်သော ‘နော ဥပါဒါန’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဥပါဒါန်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန် သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် ရှိ၏။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်မမည်သော ‘နော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (စိတ်, လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်တရား ကိုယ်နှစ်ပါး ကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ရှည်စွာသော သံသရာဆင်းရဲကို) ယိုစီးစေတတ်ဖြစ်စေတတ်သော အာသဝတရားတို့၏ အာရုံ ‘သာသဝ’ ဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံဖြစ်သော လောကီနာမ်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး ၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အာရုံ မဖြစ်သော ‘အနုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံ မဖြစ်သော မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဥပါဒါန်တရားတို့နှင့်ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဥပါဒါန်) တရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင် တရားတို့သည် (ရှိကုန်)။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သော လောဘမူစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဥါဒါနဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဥပါဒါန်တရားတို့နှင့်မယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဥပါဒါန်) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)၊ ဤတရား တို့သည်ဥပါဒါန်တရားတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်သော ဒေါသမူ,မောဟမူ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘ, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပြင်းစွာ စွဲလမ်းတတ်သောဥပါဒါန်တရားတို့သည်ပင် ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်တရားကိုယ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနိယ နော ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၀</b>။ (၂) အဘယ်ရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဥပါဒါန်တို့၏အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနိယ နော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (ဥပါဒါန်) တရားတို့ဖြင့် (ထိုဥပါဒါန်တရားတို့ အာရုံပြုအပ်သဖြင့်) ဥပါဒါန်တို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထို ‘ဥပါဒါနိယ’ တရား တို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်ဥပါဒါန်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, အာသဝတရားတို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနိယ နော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည့်သော လောကီစိတ် ၈၁, ဥပါဒါန်တရားကိုယ်နှစ်ပါးကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်တို့နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပြင်းစွာ စွဲလမ်းတတ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’ သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ကာမုပါဒါန်’ ကြောင့် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ကို ပြင်းစွာ စွဲလမ်းမှု ‘ကာမုပါဒါန်’ သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’ ကြောင့် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’ သည်ဥပါဒါန်လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ကာမုပါဒါန်’ ကြောင့် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ကို ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘ကာမုပါဒါန်’ သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’ ကြောင့် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို) အတ္တဟုပြောဆိုကြောင်းဖြစ်သော ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ကာမုပါဒါန်’ ကြောင့် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ကို ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘ကာမုပါဒါန်’ သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ ကြောင့် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်းယှဉ်သော ‘ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူ ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသည့် လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်တရားကိုယ် နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တနော ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တနော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (ဥပါဒါန်) တရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန် သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထို ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက် ဥပါဒါန်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းကျန်သော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တနောဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည် သော လောဘမူစိတ်ရှစ်ပါး,ဥပါဒါန်တရား ကိုယ်နှစ်ပါးကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဥပါဒါန်) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင် တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့နှင့်မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဒေါသမူ, မောဟမူ, လောကီကုသိုလ်,လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘ, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တအနုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တအနုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့ သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တအနုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၂-ကိလေသဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ကိလေသဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက် ဆီး ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’။ (ငါသာလျှင် မြတ်၏ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ ၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ ၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’။ (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’။ (ကာယ ဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်၍ (ပုထုဇဉ်သတ္တဝါတို့၏) တည်ရာ ‘ကိလေသဝတ္ထု’ တို့သည် ဆယ်ပါးရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">လောဘ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၆</b>။ (၁) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါး) တို့တွင် လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် စွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာစွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘သာရာဂ’။ (အာရုံ၌ သတ္တဝါတို့ကို) အဖန်ဖန် ဆွဲဆောင်ခြင်းသဘော ‘အနုနယ’၊ မဆန့်ကျင်ခြင်း (လိုလား စေခြင်း) သဘော ‘အနုရောဓ’၊ နှစ်သက်ခြင်းသဘော ‘နန္ဒီ’၊ နှစ်သက်စွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘နန္ဒီရာဂ’၊ စိတ်၏ပြင်းစွာစွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘စိတ္တဿ သာရာဂ’။ (အာရုံကို) လိုလားမှုသဘော ‘ဣစ္ဆာ’။ (လိုချင်မှုအားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှုသဘော ‘မုစ္ဆာ’၊ မျို၍ ပြီးဆုံးစေခြင်းသဘော (အပြီးအဆုံး အကြွင်းအကျန်မရှိလိုချင်တပ်မက်မှု) ‘အဇ္ဈောသာန’၊ တပ်မက်ခြင်းသဘော ‘ဂေဓ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (အားလုံးကို) တပ်မက်ခြင်း သဘော ‘ပလိဂေဓ’၊ ကပ်ငြိတွယ်တာခြင်းသဘော ‘သင်္ဂ’၊ ရွှံ့ညွန်နှင့် တူသော (နစ်မြုပ်စေခြင်း) သဘော ‘ပင်္က’၊ ဆွဲငင်ခြင်း (ထိုထိုဘဝ၌ ဖြစ်ရန် ဆွဲဆောင်ခြင်း) သဘော ‘ဧဇာ’၊ လှည့်ပတ်ခြင်းသဘော ‘မာယာ’ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ သတ္တဝါတို့ကို) ဖြစ်စေခြင်းသဘော ‘ဇနိကာ’။ (ဆင်းရဲနှင့်) ယှဉ်လျက် ဖြစ်စေတတ်သော သဘော ‘သဉ္ဇနနီ’။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ စုတိ,ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့်) ချုပ်စပ်ခြင်းသဘော ‘သိဗ္ဗိနီ’၊ အာရုံကွန်ရက်ရှိသော သဘော ‘ဇာလိနီ’။ (တပ်မက်မှုဖြင့်) စိုစွတ်ခြင်းသဘော၊ တစ်နည်း (ဝဋ်ဆင်းရဲသို့ ဆွဲဆောင်တတ်သဖြင့် လျင်သော ရေအလျဉ်ရှိသော) မြစ်နှင့်တူသောသဘော ‘သရိတာ’၊ အဆိပ်နှင့်တူသော သဘော ‘ဝိသတ္တိကာ’။ (အကျိုးမဲ့သို့ ရောက်အောင်နှောင်ဖွဲ့တတ်သဖြင့်)၊ ကိးနှင့်တူသော သဘော ‘သုတ္တ’။ (ရူပါရုံစသည်တို့၌) ပျံ့နှံ့တပ်မက်တတ်သောသဘော ‘ဝိသဋာ’။ (ထိုထိုအာရုံကို ရခြင်းငှါ) အားထုတ်စေတတ်သော သဘော ‘အာယူဟိနီ’။ (ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော ဘဝသံသရာ၌ မိမိ၏ ချစ်နှစ်သက်သည့်) အဖော်ဖြစ်သော သဘော ‘ဒုတိယာ’၊ တောင့်တခြင်းသဘော ‘ပဏိဓိ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) ဘဝသို့ ဆွဲဆောင်ကြောင်းသဘော (ဘဝ၊ ကိး) ‘ဘဝနေတ္တိ’။ (ထိုထိုအာရုံသို့) ကပ်ရောက်တတ် (ငြိကပ် တတ်) သောသဘော၊ တစ်နည်း- အကျိုးမဲ့ဆင်းရဲကို ဖြစ်စေတတ်သဖြင့် တောနှင့် တူသောသဘော ‘ဝန’။ (ထိုထိုအာရုံသို့) ပြင်းပြစွာကပ်ရောက်တတ် (ငြိကပ်တတ်) သော သဘော၊ တစ်နည်း- အကျိုးမဲ့ ဆင်းရဲကို လွန်စွာ့ဖြစ်စေတတ်သဖြင့် တောနှင့်တူသောသဘော ‘ဝနထ’၊ ချစ်၊ ကိက် ပေါင်းဖော် (ရောနှော) ခြင်းသဘော ‘သန္ထဝ’၊ ချစ်၊ ကိက်ခြင်းသဘော ‘သိနေဟ’၊ ငဲ့ကွက်တွယ်တာခြင်းသဘော ‘အပေက္ခ’။ (အာရုံအသီးသီး၌) နှောင်ဖွဲ့တတ်သော သဘော ‘ပဋိဗန္ဓု’။ (အာရုံကို) တောင့်တခြင်းသဘော ‘အာသာ’၊ တောင့်တပုံအခြင်းအရာ ‘အာသီသနာ’၊</p> -- <p style="text-indent:2em">တောင့်တတတ်သော စိတ်၏အဖြစ် ‘အာသိသိတတ္တ’၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ရူပါသာ’၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ တောင့်တ မှု ‘သဒ္ဒါသာ’၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ဂန္ဓာသာ’၊ အရသာ (ရသာရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ရသာသာ’၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာသာ’၊ ရအပ်သည့် အရာဝတ္ထု (လာဘ်) ၌ တောင့်တမှု ‘လာဘာသာ’၊ ပစ္စည်းဥစ္စာ၌ တောင့်တမှု ‘ဓနာသာ’၊ သားသမီး၌ တောင့်တမှု ‘ပုတ္တာသာ’၊ အသက်၌ တောင့်တမှု ‘ဇီဝိတာသာ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း (ငါ့ဥစ္စာ, ငါ့ဥစ္စာဟု) ပြောဆိုစေတတ်သော သဘော ‘ဇပ္ပါ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) ထူးထူးခြားခြား တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း (ငါ့ဥစ္စာ ငါ့ဥစ္စာဟု ထပ်ကာထပ်ကာ ပြောဆိုစေတတ်သော) သဘော ‘ပဇပ္ပါ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) အလွန်တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း (ငါ့ဥစ္စာ, ငါ့ဥစ္စာဟု အလွန်ပြောဆိုစေတတ်သော) သဘော ‘အဘိဇပ္ပါ’၊ တပ်မက်စေခြင်းသဘော ‘ဇပ္ပါ’၊ တပ်မက်စေပုံအခြင်းအရာ ‘ဇပ္ပနာ’၊ တပ်မက်စေတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဇပ္ပိတတ္တ’။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်ခြင်းသဘော (အလွန်တပ်မက်ခြင်းသဘော) ‘လောလုပ္ပ’။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်ပုံအခြင်းအရာ ‘လောလုပ္ပါယနာ’။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘လောလုပ္ပါယိတတ္တ’၊ အမြီးနန့်သော ခွေးကဲ့သို့ (လာဘ်လာဘ၌) တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော ‘ပုစ္ဆဉ္ဇိကတာ’၊ ကောင်းသော အာရုံတို့ကို လိုလားသူ၏အဖြစ် ‘သာဓုကမျတာ’။ (အမိ, အဒေါ်စသော) မသင့်လျော်သောအရာ၌ တပ်မက်ခြင်းသဘော ‘အဓမ္မရာဂ’၊ မညီမမျှ (အဆမတန်အားကြီးစွာ) လိုချင်ခြင်းသဘော ‘ဝိသမလောဘ’။ (အာရုံကို) နှစ်သက်ခြင်းသဘော ‘နိကန္တိ’၊ နှစ်သက်ပုံအခြင်းအရာ ‘နိကာမနာ’၊ မျှော်လင့်တောင့်တခြင်းသဘော ‘ပတ္ထနာ’၊ ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘ပိဟနာ’၊ ကောင်းစွာမျှော်လင့်တောင့်တခြင်း သဘော ‘သမ္ပတ္ထနာ’။ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’။ (ဥစ္ဆေဒဟု ဆိုအပ်သော) ဘဝကင်းခြင်း၌ တပ်မက်မှု ‘ဝိဘဝတဏှာ’၊ ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’၊ အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘အရူပတဏှာ’၊ ဘဝချုပ်ခြင်း၌ တပ်မက်မှု ‘နိရောဓတဏှာ’၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘သဒ္ဒတဏှာ’၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ဂန္ဓတဏှာ’၊ အရသာ (ရသာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ရသတဏှာ’၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာ’၊ သဘောတရား (ဓမ္မာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ဓမ္မတဏှာ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေခြင်းသဘော ‘ဩဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေခြင်းသဘော ‘ယောဂ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့ခြင်းသဘော ‘ဂန္ထ’၊ ပြင်းစွာယူခြင်း (စွဲလမ်းခြင်း) သဘော ‘ဥပါဒါန’။ (ကုသိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တတ်သောသဘော ‘အာဝရဏ’။ (ကုသိုလ်တရားတို့ကို) တားမြစ်တတ်သောသဘော ‘နီဝရဏ’။ (အမှန်တရားကို) ဖုံးကွယ်ခြင်းသဘော ‘ဆာဒန’။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နှောင်ဖွဲ့တတ် သောသဘော ‘ဗန္ဓန’။ (စိတ်ကို) ကပ်၍ ညစ်နွမ်းစေတတ်သော သဘော ‘ဥပက္ကိလေသ’၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သောသဘော၊ တစ်နည်း လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင် (အကြောင်းညီညွတ်လျှင်) ဖြစ်တတ်သောသဘော ‘အနုသယ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (စိတ်တစ်ခုလုံး သိမ်းကျုံး၍) ထကြွ (သောင်းကျန်း) တတ်သော သဘော ‘ပရိယုဋ္ဌာန’။ (ရစ်ပတ်တတ်သော) နွယ်နှင့်တူသော သဘော ‘လတာ’၊ အရာဝတ္ထုအမျိုးမျိုးတို့ကို လိုချင်တတ်သော သဘော ‘ဝေဝိစ္ဆ’။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ အခြေအမြစ့်'ဒုက္ခမူလ’။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏အကြောင်းရင်း ‘ဒုက္ခနိဒါန’။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ စ၍ဖြစ်ရာ ‘ဒုက္ခပ္ပဘဝ’၊ မာရ်၏ကျော့ကွင်း ‘မာရပါသ’၊ မာရ်၏ ငါးမျှားချိတ် ‘မာရဗဠိသ’၊ မာရ်၏အရာ (မာရ်၏နယ်ပယ်) ‘မာရဝိသယ’။ (ယိုစီးတတ်သော) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ မြစ် ‘တဏှာနဒီ’။ (ဖုံးလွှမ်းတတ်သော) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကွန်ရက် ‘တဏှာဇာလ’။ (မြြဲံမံစွာ နှောင်ဖွဲ့တတ်သော) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ တောက် ‘တဏှာဂဒ္ဒုလ’။ (ပြည့်နိုင်ခဲသော) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သမုဒ္ဒရာ ‘တဏှာသမုဒ္ဒ’။ (သူတစ်ပါးပစ္စည်းဥစ္စာကို) လိုချင်မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘအကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁၀၆၅,၁၁၄၁)</p> -- <p style="text-align: center;">ဒေါသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၇</b>။ (၂) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏။ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကိုပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏။ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟုရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏။ “ငါ၏ ချစ်ခင်မြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့် နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည်ဖြစ်၏။ “ငါ၏ မချစ်ခင် မမြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏။ ထို့ပြင်အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု) သည် ဖြစ်၏။ ဤသို့ သဘောရှိသော စိတ်၏အကြင် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’၊ လွန်စွာ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ပဋိဃာတ’။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (မုန်းထားမှု) ‘ပဋိဃ’၊ လွန်စွာ ဆန့်ကျင်ခြင်းသဘော ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော ‘ကောပ’၊ လွန်စွာစိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော ‘ပကောပ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော ‘သမ္ပကောပ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ဒေါသ’၊ လွန်စွာဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ပဒေါသ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘သမ္ပဒေါသ’၊ စိတ်၏ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘စိတ္တဿ ဗျာပတ္တိ’၊ စိတ်ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘မနောပဒေါသ’၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသဘော ‘ကောဓ’၊ အမျက်ထွက်ပုံအခြင်းအရာ ‘ကုဇ္ဈနာ’၊ အမျက်ထွက်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘ကုဇ္ဈိတတ္တ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ဒေါသ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားပုံအခြင်းအရာ ‘ဒုဿနာ’၊ ဖျက်ဆီး ပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဒုဿိတတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဗျာပတ္တိ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပုံ အခြင်းအရာ ‘ဗျာပဇ္ဇနာ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဗျာပဇ္ဇိတတ္တ’၊ ဆန့်ကျင်မှု ‘ဝိရောဓ’၊ လွန်စွာ အဖန်ဖန် ဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ် (ကြမ်းတမ်းမှု) ‘စဏ္ဍိက္က’၊ ကောင်းမွန် ပြည့်စုံစွာ မပြောဆိုနိုင်ခြင်း (မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုခြင်း) ‘အသုရောပ’၊ စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ် မဟုတ်သည်၏အဖြစ် (မနှစ်လိုမှု) ‘အနတ္တမနတာ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄၁၈, ၄၁၉,၁၀၆၆,၁၁၄၂,၁၂၄၂)</p> <p style="text-align: center;">မောဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၈</b>။ (၃) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဆင်းရဲ၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခေ အညာဏ’၊ ဆင်းရဲဖြစ် ကြောင်း၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခသမုဒယေ အညာဏ’၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓေ အညာဏ’၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနိယာ ပဋိပဒါယ အညာဏ’၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တေ အညာဏ’၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သောခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု ‘အပရန္တေ အညာဏ’၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့သောခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တာပရန္တေ အညာဏ’၊ ဤ (ဇရာ, မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ မသိမှု ‘ဣဒပ္ပစ္စယတာ့ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နေသု ဓမ္မေသု အညာဏ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’။ (အမှန်တရားကို) မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’၊ ထိုးထွင်း၍ မသိတတ်သောသဘော ‘အနဘိသမယ’။ (အမှန်တရားအား) လျော်စွာမသိတတ်သော သဘော ‘အနုနုဗောဓ’။ (အနိစ္စစသည်တို့နှင့် ယှဉ်၍) မသိတတ်သော သဘော (မှားယွင်းစွာ သိတတ်သော သဘော) ‘အသမ္ဗောဓ’၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းသဘော ‘အပ္ပဋိဝေဓ’။ (အနိစ္စစသည်ဖြင့်) မယူတတ်သော သဘော ‘အသံဂါဟနာ’။ (အမှန်တရားကို) သက်ဝင်၍ (နားလည်၍) မယူတတ်သော သဘော ‘အပရိယောဂါဟနာ’၊ ညီညီညွတ်ညွတ် မရှုတတ် (အနိစ္စစသည်ကို နိစ္စစသည်ဟုမညီမညွတ် ရှုတတ်) သော သဘော ‘အသမပေက္ခန’၊ မဆင်ခြင်တတ်သော သဘော ‘အပစ္စဝေက္ခဏာ’၊</p> -- <p style="text-indent:2em">မျက်မှောက် မရှုတတ်သော သဘော (အကောင်းအဆိုးကို မဝေခွဲတတ်သော သဘော) ‘အပစ္စက္ခကမ္မ’။ (စိတ်) ဖြူစင် သန့်ရှင်းမှုကို ဖျက်ဆီးကြောင်းသဘော ‘ဒုမ္မေဇ္ဈ’၊ လူမိုက်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဗာလျ’၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် မသိတတ်သော သဘော ‘အသမ္ပဇည’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေခြင်း (အမှန်ကို မသိခြင်း) သဘော ‘မောဟ’၊ ပြင်းစွာတွေဝေခြင်းသဘော ‘ပမောဟ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (တရားအားလုံး၌) တွေဝေခြင်းသဘော ‘သမ္မောဟ’။ (သိအပ်သည်ကို) မသိခြင်း (သစ္စာလေးပါးကို မသိခြင်း) သဘော ‘အဝိဇ္ဇာ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇောဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ ၌) ယှဉ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာယောဂ’၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သော မသိမှုသဘော၊ တစ်နည်း- လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင် (အကြောင်းညီညွတ်လျှင်) ဖြစ်တတ်သော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာနုသယ’။ (စိတ်၌ ကိလေသာတို့၏) ထကြွသောင်းကျန်းခြင်းဟူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန’။ (စီးပွားချမ်းသာသို့မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့် တူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟအကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၉၀,၁၀၆၇,၁၁၀၅,၁၁၀၆)</p> <p style="text-align: center;">မာန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၉</b>။ (၄) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် (ငါသာလျှင်မြတ်သည်ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ငါသည် (အဆင့်အတန်း) မြင့်မြတ်သူဖြစ်၏” ဟူ၍ မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘သေယျမာန’၊ “ငါသည် (အဆင့်အတန်းချင်း) တူသူဖြစ်၏” ဟူ၍မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘သဒိသမာန’၊ “ငါသည် (အဆင့်အတန်း) ယုတ်နိမ့် (အောက်ကျ) သူဖြစ်၏” ဟူ၍မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) (ငါသည် အဆင့်အတန်းယုတ်နိမ့်သော်လည်း မည်သူ့ကိုမျှ ဂရုစိုက်ရန်မလိုဟုမှတ်ထင်မှု) ‘ဟီနမာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ပုံ (ထောင်လွှားပုံ) အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်တတ် (ထောင်လွှားတတ်) သည်၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွခြင်းသဘော ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နမ’၊ တံခွန်နှင့်တူသောသဘော ‘ဓဇ’၊ မြှောက်ပင့်ခြင်းသဘော ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ တံခွန် မှန်ကင်းကဲ့သို့ မြင့်မောက်လိုသည်၏အဖြစ် ‘ကေတုကမျတာ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁၁၂၁)</p> <p style="text-align: center;">ဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၀</b>။ (၅) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မြဲ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောက သည်မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထို့အသက် ‘ဇီဝ’ သည်ပင် ထိုကိုယ်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက် ‘ဇီဝ’ သည် တခြား, ကိုယ်သည် တခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်လည်းဖြစ်, မဖြစ်လည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်, မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’။ (၆၂ - ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော တောအုပ် ‘ဒိဋ္ဌိဂဟန’။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ ‘ဒိဋ္ဌိကန္တာရ’။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိသူကာယိက’၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိပ္ဖန္ဒိတ’။</p> -- <p style="text-indent:2em">(ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိသညောဇန’။ (အာရုံကိုမှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သောသဘော (အယူသည်းသောသဘော) ‘ဂါဟ’။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော ‘ပတိဋ္ဌာဟ’၊ မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော ‘အဘိနိဝေသ’၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော ‘ပရာမာသ’၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ် ‘ကုမ္မဂ္ဂ’၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း ‘မိစ္ဆာပထ’၊ မှားယွင်းသော သဘော ‘မိစ္ဆတ္တ’၊ မှားသောအယူတည်းဟူသောအကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ ‘တိတ္တာယတန’၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘော ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသော မှားယွင်းစွာမြင်မှု ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ သည်လည်း အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ မည်၏။ (၁၁၀၅,၁၁၂၂)</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၁</b>။ (၆) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှား၏, တွေးတော၏၊ အကျင့် ‘သိက္ခာ’ ၌ ယုံမှား၏, တွေးတော၏။ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏, တွေးတော၏။ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သောခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏, တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့ သောခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏, တွေးတော၏၊ ဤ (ဇရာ, မရဏ စသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ ယုံမှား၏, တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် ယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ’၊ ယုံမှားပုံအခြင်းအရာ ‘ကင်္ခါယနာ’၊ ယုံမှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကင်္ခါယိတတ္တ’၊ မသိခြင်း (တွေးတောခြင်း) ‘ဝိမတိ’၊ သဘာဝကို စဉ်းစားလျှင် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) ပင်ပန်းကြောင်းသဘော ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) မှန်, မမှန်နှစ်မျိုးအားဖြင့် တုန်လှုပ်တတ်သောသဘော ‘ဒွေဠက’၊ လမ်းနှစ်ခွနှင့်တူသောသဘော ‘ဒွေဓာပထ’၊ ထက်ဝန်းကျင်မှဖြစ်တတ် (ယုံမှားတတ်) သောသဘော ‘သံသယ’၊ ဧကန္တအားဖြင့် ယူခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ခြင်းသဘော ‘အနေကံသဂ္ဂါဟ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) အာရုံမှ ဆုတ်နစ်တတ်သောသဘော ‘အာသပ္ပနာ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်း နိုင်၍) အာရုံမှ ဆုတ်နစ်တတ်သော သဘော ‘အာသပ္ပနာ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) (အာရုံ၏) ထက်ဝန်းကျင် (တဝဲလည်လည်) ရွေ့ရှားတတ်သော သဘော ‘ပရိသပ္ပနာ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) စိတ်၏ခက်တရော်သည်၏အဖြစ် ‘ထမ္ဘိတတ္တံ စိတ္တဿ’၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေး) ဖြစ်တတ်သော သဘော ‘မနောဝိလေခ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄၂၅,၁၀၀၈,၁၁၂၃)</p> <p style="text-align: center;">ထိန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၂</b>။ (၇) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စိတ်၏ အကြင်မခံ့ကျန်းသည်၏အဖြစ် ‘အကလ္လတာ’၊ အမှု၌ မခံ့သည်၏ အဖြစ် (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် မလိုက်လျော မဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ‘အကမ္မညတာ’။ (ရှိမြဲ ဣရိယာပုထ် မခိုင်ခံ့နိုင်အောင်ပျင်းရိခြင်း၌) ငြိတွယ်ပုံအခြင်းအရာ ‘ဩလီယနာ’။ (ရှိမြဲ ဣရိယာပုထ် မခိုင်ခံ့နိုင်အောင် ပျင်းရိခြင်း၌)</p> <p style="text-indent:2em">ငြိကပ်ပုံအခြင်းအရာ ‘သလ္လီယနာ’၊ တွန့်ဆုတ်ခြင်းသဘော ‘လီန’၊ တွန့်ဆုတ်ပုံအခြင်းအရာ ‘လီယနာ’၊ တွန့်ဆုတ်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘လီယိတတ္တ’။ (စိတ်၏) မခံ့ခြင်း (ထိုင်း မှိုင်းခြင်း) သဘော ‘ထိန’။ (စိတ်၏) မခံ့ပုံ (ထိုင်းမှိုင်းပုံ) အခြင်းအရာ ‘ထိယနာ’။ (စိတ်၏) မခံ့သည် (ထိုင်း မှိုင်းသည်) ၏အဖြစ် ‘ထိယိတတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ ဟူ၍ဆိုအပ်၏။ (၁၁၆၂)</p> -- <p style="text-align: center;">ဥဒ္စစ္စ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၃</b>။ (၈) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စိတ်၏အကြင် တုန်လှုပ်သည်၏အဖြစ် (ပျံ့လွင့်ခြင်း) ‘စိတ္တဿ ဥဒ္ဓစ္စ’၊ မငြိမ်သက်ခြင်း (မငြိမ်းဧခြင်း) ‘အဝူပသမ’၊ စိတ်ပျံ့လွင့်တတ်သောသဘော (စိတ်၏ ဖရိုဖရဲ ပျံ့လွင့်ခြင်း) ‘စေတသော ဝိက္ခေပ’၊ စိတ်တုန်လှုပ် (မတည်ငြိမ်) သည်၏အဖြစ် (စိတ်လေလွင့်သည်၏အဖြစ်) ‘ဘန္တတ္တံ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄၂၉,၁၁၆၅)</p> <p style="text-align: center;">အဟိရီက</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၄</b>။ (၉) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်သဘောတရားသည် ရှက်ထိုက်သောကာယဒုစရိုက်စသည်ကို မရှက်တတ်၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားများသို့ ရောက်ခြင်း (လွန်ကျူးခြင်း) ကို မရှက်တတ်။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၈၇)</p> <p style="text-align: center;">အနောတ္တပ္ပ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၅</b>။ (၁၀) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် သဘောတရားသည်ကြောက်လန့်ထိုက်သော ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ မကြောက်လန့်တတ်၊ ယုတ်မာသောအကုသိုလ်တရားများ သို့ ရောက်ခြင်း (လွန်ကျူးခြင်း) မှ မကြောက်လန့်တတ်။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကာယ ဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၀၈)</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ’ တရားမည်ကုန်၏ (ကိလေသာ တရားကိုယ်ဆယ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားမမည်သော ‘နော ကိလေသ’ တရားဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ကိလေသ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမ (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရား တို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားမမည်သော ‘နောကိလေသ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (စိတ်, ကိလေသာဆယ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို ရခြင်းငှါထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘သံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌့ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို ရခြင်းငှါထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘သံကိလေသိက’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော လောကီတရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">အသံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော) ‘အသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို ရခြင်းငှါမထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော) ‘အသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-သံကိလိဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သံကိလိဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းစေအပ်) သော ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့်ယှဉ်သော တရားများကား အဘယ်တို့ နည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသော အကုသိုလ် အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါး၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ'စသည့် အကုသိုလ်အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့နှင့် အတူတကွဖြစ်သော ‘ကိလေသာ’၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည့်အကုသိုလ် အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ တို့နှင့် ယှဉ်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည့် ‘အကုသလမူလ'တို့ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အသံကိလိဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် မပူပန်စေအပ် မနှိပ်စက်အပ် (မညစ်နွမ်းစေအပ်) သော ‘အသံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်သော တရားများကား အဘယ်တို့နည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်သော) ‘အသံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်နှင့် နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ကိလေသ သမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ကိလေသ) တရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု'ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရား တို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ကိလေသ သမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။ (၁၂၄၉)</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ကိလေသ ဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ကိလေသ) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသောအကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက် တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်,ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။ (၁၂၅၀)</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ကိလေသ သံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသ သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၍ ကိလေသတို့ကို ရခြင်းငှါလည်း ထိုက်သော (ကိလေသတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘ကိလေသ သံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုကိလေသာတို့သည်ပင် ‘ကိလေသ’ လည်းမည်၍ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို ရခြင်းငှါလည်း ထိုက်သော (ကိလေသတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘ကိလေသသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာဆယ်ပါး)။ (၁၂၃၅,၁၂၄၅)</p> <p style="text-align: center;">သံကိလေသိက နော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို ရခြင်းငှါသာ ထိုက်၍ (ကိလေသတို့၏အာရုံသာဖြစ်၍) ‘ကိလေသ’ မမည်သော ‘သံကိလေသိက နော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို ‘ကိလေသ’ တရားတို့ဖြင့် (ထို ‘ကိလေသ’ တရားတို့ အာရုံပြုအပ်သဖြင့်) ကိလေသတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သံကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထို ‘သံကိလေသိက’ တရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ကိလေသ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သည့် (သံကိလေသိကတရားဖြစ်ကုန်သော) အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသတို့၏အာရုံသာဖြစ်၍ ကိလေသမမည်သော) ‘သံကိလေသိက နော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်,ကိလေသာတရားကိုယ် ဆယ်ပါးကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၍ ပူပန်စေတတ် နှိပ် စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်, နှိပ်စက်လည်း နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းစေအပ်) သော ‘ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသတရားလည်း မည်၍ ကိလေသနှင့်လည်းယှဉ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ထိုပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်ပင် (ကိလေသလည်းမည်၍ ကိလေသနှင့်လည်းယှဉ်သော) ‘ကိလေသ့သံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာတရားကိုယ် ဆယ်ပါး)။ (၁၂၃၅,၁၂၄၅)</p> <p style="text-align: center;">သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန် စေအပ် နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းစေအပ်) သည်သာဖြစ်၍ (ကိလေသတို့နှင့်သာ ယှဉ်၍) ကိလေသ မမည်သော ‘သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (ကိလေသ) တရားတို့ဖြင့် (ထိုကိလေသတရားတို့ကပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ်သဖြင့်) ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထို ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ကိလေသ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းကျန်ကုန်သော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသတို့နှင့်သာ ယှဉ်၍ကိလေသမမည်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်၊ ကိလေသဆယ်ပါးကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၍ ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့်လည်းယှဉ်သော ‘ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) လောဘ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ (အမှန် တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒေါသ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မာန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒိဋ္ဌိ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဝိစိကိစ္ဆာ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ့်သော) ထိန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) လောဘ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒေါသ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မာန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒိဋ္ဌိ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဝိစိကိစ္ဆာ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ထိန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) လောဘ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒေါသ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ် စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မာန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒိဋ္ဌိ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဝိစိကိစ္ဆာ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ထိန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ် ဖက်ဖြစ်သော) လောဘ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်းမည်၏။ (ယှဉ် ဖက်ဖြစ်သော) ဒေါသ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မာန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒိဋ္ဌိ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဝိစိကိစ္ဆာ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ထိန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ် သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည် ၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ကိလေသကိလေသသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒေါသစသောကိလေသတရား ကိုယ်ဆယ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသသမ္ပယုတ္တနော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့်သာ ယှဉ်၍ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား မမည်သော ‘ကိလေသ သမ္ပယုတ္တနော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ') တရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန်သောထို (ကိလေသ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းကျန်သည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင် (အကုသိုလ်) တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား မမည်သော ‘ကိလေသသမ္ပယုတ္တနော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ကိလေသာဆယ်ပါးကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၈-ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား တို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏အာရုံဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ကိလေသ) တရားတို့နှင့်မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့်ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင် တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ'့တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်စတတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တအသံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား တို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်စေတတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို (ရခြင်းငှါ) လည်း မထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏အာရုံလည်း မဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တအသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား တို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်, နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်, နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို (ရခြင်းငှါ) လည်းမထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တအသံကိလေသိက’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၃-ပိဋ္ဌိဒုက်</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှား သောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည်ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၂</b>။ (၁) ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤ လောက၌ အကြားအမြင်မရှိသော, အရိယာတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့မရှိသော, အရိယာတို့၏ (သတိပဋ္ဌာန်စသော) တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော, အရိယာတို့၏ (သတိပဋ္ဌာန်စသော) တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း၊ ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ်သော, သူတော်ကောင်းတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့မရှိသော, သူတော်ကောင်းတို့၏တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော, သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း, ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ်သော ပုထုဇဉ်သည်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) (က) ရုပ်ကို အတ္တဟုရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို ရုပ်ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ရုပ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ရုပ်ရှိသောအတ္တဟုရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ ရုပ်ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် ရုပ်၌ အတ္တကို ရှု၏။ (၂) (က) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကို။ပ။ (၃) (က) မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ကို။ပ။ (၄) (က) ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့ကို။ပ။ (၅) (က) အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ဝိညာဉ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ဝိညာဉ်ရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ၌ အတ္တကို ရှု၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟုဆိုအပ်၏။ (၃၈၁,၁၀၀၇,၁၁၀၅,၁၁၂၂,၁၁၄၄)</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၃</b>။ (၂) ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှား၏, တွေးတော၏။ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)။ပ။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါမစွမ်းနိုင်၍) စိတ်၏ ခက်တရော်သည်၏အဖြစ်၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ် ထွေးထွေး) ဖြစ်တတ်သော သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟုဆိုအပ်၏။ (၄၂၅,၁၀၀၈,၁၁၂၃,၁၁၆၇)</p> -- <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၄</b>။ (၃) ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါတို့) တွင် (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတ ပရာမာသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်မှ အပဖြစ်ကုန်သော ရဟန်း, ပုဏ္ဏား သမဏ ဗြာဟ္မဏတို့၏ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့ ‘သီလ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အကျင့် ‘ဝတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့် ‘သီလဗ္ဗတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏ဟု ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက် ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင် ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (၃၉၂,၁၀၀၉,၁၁၄၃)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသံယောဇဉ်သုံးပါး၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်သော, နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား၊ ထို (သံယောဇဉ်တို့) နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို (သံယောဇဉ်တို့) ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့်ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သောတာပတ္တိမဂ်သည် အကြွင်းမရှိ ပယ်အပ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်၊ အပါယဂမနိယဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူစိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင် ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ တရားဖြစ်သည့်ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံ သော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ် သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် မပယ် အပ်သော ‘နဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သောပတ္တိမဂ် ပယ်အပ်သည်မှတစ်ပါး ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ်,ဒေါသမူ, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သောတာ ပတ္တိမဂ်ဖြင့်ပယ်အပ်သောတရားတို့မှ) ကြွင်းကျန်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည် တို့နှင့်အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်စေတတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်) တို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့) ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့်ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ ၊ နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ ၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူ, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ထို (အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါ၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့်မပယ်အပ်သော ကုသိုလ်, အပါယဂမနိယအကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်'ရှိသော ‘ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟုဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ , ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ , (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတ ပရာမာသ’ ဟူသောသံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည်ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၉</b>။ (၁) ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤ လောက၌ အကြားအမြင်မရှိသော, (မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ်ရအပ်ပြီးသော) အရိယာတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့မရှိသော, အရိယာတို့၏ (သတိပဋ္ဌာန်စသော) တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော, အရိယာတို့၏ (သတိ့ပဋ္ဌာန်စသော) တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ်သော, သူတော်ကောင်းတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့မရှိသော, သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော, သူတော်ကောင်းတို့၏တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း၊ ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ်သော ပုထုဇဉ်သည်- (၁) (က) ရုပ်ကို အတ္တဟုရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို ရုပ်ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ရုပ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ရုပ်ရှိသော အတ္တဟုရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ ရုပ်ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် ရုပ်၌ အတ္တကို ရှု၏။ (၂) (က) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကို။ပ။ (၃) (က) မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ကို။ပ။ (၄) (က) ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့ကို။ပ။ (၅) (က) အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ဝိညာဉ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ဝိညာဉ်ရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ၌ အတ္တကို ရှု၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟုဆိုအပ်၏။ (၃၈၁,၁၀၀၇,၁၁၀၅,၁၁၂၂,၁၁၄၄,၁၂၆၂)</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၀</b>။ (၂) ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏။ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)။ပ။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါမစွမ်းနိုင်၍) စိတ်၏ ခက်တရော်သည်၏အဖြစ်၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ် ထွေးထွေး) ဖြစ်တတ်သော သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟုဆိုအပ်၏။ (၄၂၅,၁၀၀၈,၁၁၂၃,၁၁၆၇,၁၂၆၃)</p> -- <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၁</b>။ (၃) ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါတို့) တွင် (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတ ပရာမာသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်မှ အပဖြစ်ကုန်သော ရဟန်း, ပုဏ္ဏား သမဏ, ဗြာဟ္မဏတို့၏ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့ ‘သီလ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏, (နွား, ခွေး စသည်တို့၏) အကျင့် ‘ဝတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏, (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့် ‘သီလဗ္ဗတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက် ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း သဘောသည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၉၂,၁၀၀၉,၁၁၄၃,၁၂၆၄) ဤသံယောဇဉ်သုံးပါး၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်သော နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား၊ ထို (ကိလေသတရားတို့) နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို (ကိလေသတရားတို့) ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့်ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု့'မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည်ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်'ရှိသော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည်ရှိကုန်၏၊ ဤ (သံယောဇဉ်သုံးပါး) တရားတို့ကိုသောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်ကုန်၏။ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ တို့တည်း။ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေ တတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့) နှင့် ယှဉ်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ'စသည်တို့) ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့်ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်'ရှိသော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ မရှိသော ‘န ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ ရှိသော) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ မရှိသော ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း'ဟိတ်'ရှိသော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ ဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ ရှိသော တရားတို့မှ) ကြွင်းကျန်သောလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ် သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ တို့တည်း။ ထို့ပြင် ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့) နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့) ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ ၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ ၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ ရှိသော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့်ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်'မရှိသော ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ ရှိသော) တရားတို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ မရှိသော ‘န ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-သဝိတက္ကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဝိတက္ကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့်ယှဉ်သော) ‘သဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် အတူတကွဖြစ်ရာစိတ်၌ (ရှိသည့်) ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ကို ချန်ထား၍ ထို (ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်') နှင့် ယှဉ်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅ နှင့် ဝိတက်မှတစ်ပါးသော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အဝိတက္ကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ မရှိသော (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် အတူတကွ မဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ရှိသည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသောရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ မရှိသော (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဝိတက္ကစိတ် ၆၆၊ ဝိတက်ကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဝိတက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-သဝိစာရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဝိစာရနှင့်ယှဉ်သော) ‘သဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ရာစိတ်၌ (ရှိသည့်) သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ကို ချန်ထား၍ ထို (သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ') နှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစ ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဝိစာရနှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဝိစာရစိတ် ၆၆၊ ဝိစာရကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'မရှိသော (ဝိစာရနှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက် ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သောသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် အတူတကွ မဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ရှိသည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသောရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မရှိသော (ဝိစာရနှင့်မယှဉ်သော) ‘အဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဝိစာရစိတ် ၅၅, ဝိတက် ဝိစာရကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဝိစာရ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-သပ္ပီတိကတရား</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပီတိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ရှိသော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ‘သပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် အတူတကွဖြစ်ရာစိတ်၌ (ရှိသည့်) နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ကို ချန်ထား၍ ထို (နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ') နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ရှိသော (ပီတိနှင့် ယှဉ်သော) ‘သပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိရှိ သော သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁,ပီတိကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပီတိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ မရှိသော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ‘အပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံ သုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် အတူတကွ မဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ရှိသည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင် အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ မရှိ သော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ‘အပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိမရှိသော အပ္ပီတိကစိတ် ၇၀, ပီတိကြဉ် သောယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ပီတိ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၈-ပီတိသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပီတိသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့် ယှဉ်သော) ‘ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့်အတူတကွဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ရှိသည့်) နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ကို ချန်ထား၍ ထို (နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ') နှင့် ယှဉ်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့် ယှဉ်သော) ‘ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သပ္ပီတိကတရားနှင့် တူ၏)။</p> <p style="text-align: center;">န ပီတိသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ‘န ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် အတူတကွ မဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ရှိသည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ၊ ထို့ပြင့်အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ သည်နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ‘န ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အပ္ပီတိကတရားနှင့် တူ၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">၉-သုခသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သုခသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (သုခနှင့် ယှဉ်သော) ‘သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ၏ဖြစ်ရာစိတ်၌ (ရှိသည့်) ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ကို ချန်ထား၍ ထို (ချမ်းသာမှု ‘သုခ') နှင့် ယှဉ်သောမှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (သုခနှင့် ယှဉ်သော) ‘သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃, ဝေဒနာကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">န သုခသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (သုခနှင့် မယှဉ်သော) ‘န သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ၏ မဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ရှိသည့်) ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (သုခနှင့် မယှဉ်သော) ‘န သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒုက္ခသဟဂုတ်စိတ်-၃, ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ်-၅၅, ပီတိကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, သုခဝေဒနာ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၀-ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် ယှဉ်သော) ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ ၏ ဖြစ်ရာစိတ်၌ (ရှိသည့်) အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ ကိုချန်ထား၍ ထို (အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ') နှင့် ယှဉ်သော မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာ နှင့်ယှဉ်သော) ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ်- ၅၅, ဥပေက္ခာဝေဒနာကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">န ဥပေက္ခာသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် မယှဉ်သော) ‘န ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ ၏ မဖြစ်ရာစိတ်၌ (ရှိသည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့်မယှဉ်သော) ‘န ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သုခသဟဂုတ်စိတ်- ၆၃,ဒုက္ခသဟဂုတ်စိတ်- ၃, ဝိစိကိစ္ဆာကြဉ်သော စေတသိက်, ဥပေက္ခာဝေဒနာ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၁-ကာမာဝစရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကာမာဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်အဖို့အားဖြင့် အဝီစိ ငရဲကိုအဆုံး (အပိုင်းအခြား) ပြု၍ အထက်အဖို့အားဖြင့် ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနတ်တို့ကို အတွင်းပြု၍ (အပါ အဝင်ထည့်သွင်း၍) ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော) အရပ်ဌာန၌ ဤ (ကာမဘုံ) ၌ ကျင်လည်သက်ဝင် ဖြစ်ကုန်သော,ဤ (ကာမဘုံ) ၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော အကြင် အစု ‘ခန္ဓာ’ ၊ သဘာဝ ‘ဓာတ်’။ (စိတ်တို့၏) ဖြစ်ရာဖြစ်ကြောင်း ‘အာယတန’ ၊ ရုပ်၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ၊ ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) ‘ဝိညာဏ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ်- ၅၄, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">န ကာမာဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ မမည်သော ‘န ကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ မမည်သော ‘နကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဟဂ္ဂုတ်, လောကုတ္တရာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-ရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်အဖို့အားဖြင့် (ပဌမဈာန်ဘုံဟု ဆိုအပ် သော) ဗြဟ္မာလောကကိုအဆုံး (အပိုင်းအခြား) ပြု၍ အထက်အဖို့အားဖြင့် အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့ကို အတွင်း ပြု၍ (အပါအဝင်ထည့်သွင်း၍) ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) အရပ်ဌာန၌ ဤ (ရူပဘုံ) ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ဤ (ရူပဘုံ) ၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော, (ဈာန်သို့) ကောင်းစွာရောက်သူ (ဈာန်ဝင်စားသူ) ၏လည်းကောင်း။ (ပဋိသန္ဓေအဖြစ်ဖြင့်) ကပ်ရောက်သူ (ပဋိသန္ဓေနေသူ) ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ (ဈာန်) ချမ်းသာဖြင့် နေခြင်းရှိသူ၏လည်းကောင်း စိတ်စေတသိက်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပစိတ် ၁၅-ပါးနှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">န ရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'မမည်သော ‘န ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင် လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင် သော တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ မမည်သော ‘န ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ်, အရူပစိတ်, လောကုတ္တရာစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">အရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်အဖို့အားဖြင့် အာ ကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ကပ်ရောက်သော (ဖြစ်သော) ဗြဟ္မာတို့ကို အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ပြု၍ အထက် အဖို့အားဖြင့် နေဝသညာနာသညာယတနဘုံသို့ ကပ်ရောက်သော (ဖြစ်သော) ဗြဟ္မာတို့ကို အတွင်းပြု၍ (အပါအဝင်ထည့်သွင်း၍) ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) အရပ်ဌာန၌ ဤ (အရူပဘုံ) ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,့ဤ (အရူပဘုံ) ၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော, (ဈာန်သို့) ကောင်းစွာ ရောက်သူ (ဈာန်ဝင်စားသူ) ၏လည်းကောင်း။ (ပဋိသန္ဓေအဖြစ်ဖြင့်) ကပ်ရောက်သူ (ပဋိသန္ဓေနေသူ) ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ (ဈာန်) ချမ်းသာဖြင့် နေခြင်းရှိသူ၏လည်းကောင်း စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အရူပစိတ်၁၂-ပါးနှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">န အရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ မမည်သော ‘န အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သောတရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ မမည်သော ‘န အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ်, ရူပစိတ်, လောကုတ္တရာ စိတ်,စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၄-ပရိယာပန္နဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရိယာပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်,စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပရိယာပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ဝဋ် ဆင်းရဲ၌) အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၅-နိယျာနိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နိယျာနိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘နိယျာနိက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါးတို့ သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘နိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးနှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အနိယျာနိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သော ‘အနိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (မဂ်လေးပါး) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သောကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သော ‘အနိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, ဖိုလ်စိတ်, စေတသိက်,့ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၆-နိယတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း, မိမိဖြစ်ခြင်း၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း အကျိုးပေးခြင်း) မြဲသော ‘နိယတ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(စုတိ၏) အခြားမဲ့၌ အကျိုး ပေးခြင်းမြဲကုန်သော ကံငါးပါး (ပဉ္စာနန္တရိယကံငါးပါး)၊ ထို့ပြင် (အပါယ်ငရဲ၌) မြဲသောအကြင် အမြင်မှားမှု ‘နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ (အဟေတုက, အကြိယ, နတ္ထိကဒိဋ္ဌိ)၊ ဘုံ သုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိဖြစ်ခြင်း၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း အကျိုးပေးခြင်း) မြဲသော ‘နိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ, ပဉ္စာနန္တရိယကံတို့၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်နှင့် ဒေါသမူဒွေသတ္တမဇော, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, မဂ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိဖြစ်ခြင်း၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း အကျိုးပေးခြင်း) မမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (နိယတ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ် အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိဖြစ်ခြင်း၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်းအကျိုးပေးခြင်း) မမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ, ပဉ္စာနန္တရိယကံတို့၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်နှင့် ဒေါသမူဒွေ သတ္တမဇောကြဉ်သော အကုသိုလ်, ကုသိုလ်,ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၇-သဥတ္တရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဥတ္တရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန်မြင့်မြတ်သော တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန် သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန် မြင့်မြတ်သော တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုတ္တရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန်မြင့်မြတ်သော တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး ‘ဖိုလ်’ တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန် မြင့်မြတ်သော တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန် ၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၈-သရဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်းရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) တို့နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသော အကုသိုလ်အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါး၊ ထို့ပြင် ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် အတူတကွဖြစ်ကုန်သော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့) နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့) ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့်ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ ၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ ၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) တို့နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) တို့မရှိသော ‘အရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင် ၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟော အပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား တို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) မရှိသော ‘အရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်,ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ပိဋ္ဌိဒုက် ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မာဒုက် ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">သုတ္တန္တိကဒုကနိက္ခေပ</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဝိဇ္ဇာဘာဂီဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဝိဇ္ဇာဘာဂီတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဝိဇ္ဇာ (ရှစ်ပါး) သို့ ဆည်းကပ်တတ်သော ‘ဝိဇ္ဇာဘာဂီ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိဇ္ဇာ (ရှစ်ပါး) နှင့် ယှဉ်သော တရား တို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဝိဇ္ဇာ (ရှစ်ပါး) သို့ ဆည်းကပ်တတ်သော ‘ဝိဇ္ဇာဘာဂီ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါးနှင့်ယှဉ်သော မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ်ဒွေ,အရဟတ္တမဂ်စိတ်, အမောဟကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာဘာဂီတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကိုမသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သို့ ဆည်းကပ်တတ်သော ‘အဝိဇ္ဇာဘာဂီ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကိုမသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့် ယှဉ်သော တရား တို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကို မသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သို့ဆည်းကပ်တတ်သော ‘အဝိဇ္ဇာဘာဂီ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် မောဟကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-ဝိဇ္ဇူပမဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဝိဇ္ဇူပမတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (အမှန်တရား) သစ္စာလေးပါးတို့ကို ဖုံးကွယ်တတ်သည့် အဝိဇ္ဇာ မောဟအမိုက်မှောင်ကို မိမိဖြစ်ဆဲ အခိုက်အတန့်၌ ပယ်ခွင်းထွန်းလင်းစေတတ်သောကြောင့် မိုးမှောင်ကို ထွန်းလင်းစေသည့်) လျှပ်စစ်နှင့် တူသော ‘ဝိဇ္ဇူပမ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်ဖြစ်သော အရိယမဂ်သုံးပါးတို့၌ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လျှပ်စစ်နှင့် တူသော ‘ဝိဇ္ဇူပမ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အောက်မဂ်သုံးခု၌ ရှိသောပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဝဇိရူပမတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (အလုံးစုံသော ကိလေသာတို့ကို နောက်ထပ် တစ်ဖန်ပြန်၍ မဖြစ်နိုင်အောင် အကြွင်းမဲ့ ပယ်ဖျက်သုတ်သင်တတ်သောကြောင့် မိမိကျသည့် နေရာ၌ အရာဝတ္ထုအားလုံးတို့ကို ဖောက်ခွဲဖျက်ဆီးတတ်သည့်) မိုးကြိုးစက်နှင့်တူသော ‘ဝဇိရူပမ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထက်၌ တည်သော အရဟတ္တမဂ်၌ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မိုးကြိုးစက်နှင့် တူသော ‘ဝဇိရူပမ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အရဟတ္တမဂ်၌ ရှိသောပညာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဗာလဒုက်</p> <p style="text-align: center;">လူမိုက်ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော ‘ဗာလ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် လူမိုက်တို့၌ တည်သော (လူမိုက်ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ဗာလ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာယဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည်လည်းကောင်း။ (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လူမိုက်တို့၌ တည်သော (လူမိုက်ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ဗာလ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အလုံးစုံသောအကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း လူမိုက်တို့၌ တည်သော (လူမိုက်ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ဗာလ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">လူလိမ္မာဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော ‘ပဏ္ဍိတ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ပညာရှိတို့၌ တည်သော (လူလိမ္မာဖြစ်အောင် ပြု တတ်သော) ‘ပဏ္ဍိတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) ရှက်မှု ‘ဟိရီ’ သည်လည်းကောင်း။ (ကာယဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) ကြောက်လန့်မှု ‘ဩတ္တပ္ပ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ပညာရှိတို့၌ တည်သော (လူလိမ္မာဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ပဏ္ဍိတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အလုံးစုံသောကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း ပညာရှိတို့၌ တည်သော (လူလိမ္မာဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ပဏ္ဍိတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-ကဏှဒုက်</p> <p style="text-align: center;">မည်းညစ်သော ‘ကဏှ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (စိတ်) မည်းညစ်အောင် (ယုတ်မာညံ့ဖျင်းသော လူဆင်းရဲဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ကဏှ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည်လည်းကောင်း။ (ကာယဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်မည်းညစ်သော (ယုတ်မာညံ့ဖျင်းသော လူဆင်းရဲဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ကဏှ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အလုံးစုံသော အကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း မည်းညစ်သော (ယုတ်မာညံ့ဖျင်းသော လူဆင်းရဲဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ကဏှ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဗာလတရားနှင့်တူ၏)။</p> <p style="text-align: center;">ဖြူစင်သော ‘သုက္က’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (စိတ်) ဖြူစင်သော (စိတ်ချမ်းသာသူ,ဘုန်းကံကြီးမားသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘သုက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာယဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) ရှက်မှု ‘ဟိရီ’ သည်လည်းကောင်း။ (ကာယဒုစရိုက် စသောမကောင်းမှုမှ) ကြောက်လန့်မှု ‘ဩတ္တပ္ပ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (စိတ်) ဖြူစင်သော (စိတ်ချမ်းသာသူ၊ ဘုန်းကံကြီးမားသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘သုက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အလုံးစုံသော ကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း (စိတ်) ဖြူစင်သော (စိတ်ချမ်းသာသူ၊ ဘုန်းကံကြီးမားသူ့ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘သုက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပဏ္ဍိတတရားနှင့် တူ၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-တပနီယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပူလောင်စေတတ်သော ‘တပနီယ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ယခုဘဝ နောက်ဘဝ၌) ပူလောင်စေတတ်သော ‘တပနီယ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် မကောင်းပြုကျင့်မှု ‘ကာယဒုစရိုက်’ နှုတ် (စကား)ဖြင့် မကောင်းပြုကျင့်မှု (ပြောဆိုမှု) ‘ဝစီဒုစရိုက်’ ၊ စိတ်ဖြင့်မကောင်းပြုကျင့်မှု (ကြံစည်တွေးတောမှု) ‘မနောဒုစရိုက်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ယခုဘဝနောက်ဘဝ၌) ပူလောင်စေတတ်သော ‘တပနီယ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏။ အလုံးစုံသောအကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း (ယခုဘဝ နောက်ဘဝ၌) ပူလောင်စေတတ်သော ‘တပနီယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဗာလတရားနှင့် တူ၏)။</p> <p style="text-align: center;">မပူလောင်စေတတ်သော ‘အ တပနီယ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ယခုဘဝ နောက်ဘဝ၌) မပူလောင်စေတတ်သော ‘အတပနီယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ကောင်းစွာ ပြုကျင့်မှု ‘ကာယသုစရိုက်’ နှုတ် (စကား)ဖြင့် ကောင်းစွာပြုကျင့်မှု (ပြောဆိုမှု) ‘ဝစီသုစရိုက်’ ၊ စိတ်ဖြင့်ကောင်းစွာပြုကျင့်မှု (ကြံစည်တွေး တောမှု) ‘မနောသုစရိုက်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ယခုဘဝ နောက်ဘဝ၌) မပူလောင်စေတတ်သော ‘အတပနီယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အလုံးစုံသောကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း (ယခုဘဝ နောက်ဘဝ၌) မပူလောင်စေတတ်သော ‘အတပနီယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ပဏ္ဍိတတရားနှင့် တူ၏)။</p> <p style="text-align: center;">၆-အဓိဝစနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အမည်ပညတ် ‘အဓိဝစန’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အမည်ပညတ် ‘အဓိဝစန’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုတရားတို့၏ အကြင်ကောင်းစွာ ပြောဆိုအပ်သော နာမည် ‘သင်္ခါ’ ၊ ကောင်းစွာသိအပ်သော နာမည် ‘သမညာ’ ၊ ပညတ်အပ်သော (သိစေအပ်သော) နာမည် ‘ပညတ္တိ’ ၊ ခေါ်ဝေါ်အပ်သောနာမည် ‘ဝေါဟာရ’ ၊ နာမည် (အနက်အဓိပ္ပါယ် ခေါ်ဝေါ်မှု၌ ညွတ်တတ်သော, အနက်အဓိပ္ပါယ်ခေါ်ဝေါ်မှုကို မိမိသို့ ညွှတ်စေတတ်သော အမည်) ‘နာမ’ ၊ မှည့်အပ်သောအမည် ‘နာမကမ္မ’ ၊ ထားအပ်သော အမည် ‘နာမဓေယျ’ ၊ ထုတ်ဖော်၍ ဆိုအပ်သော အမည် ‘နိရုတ္တိ’။ (အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို) ပြတတ်သော အမည် ‘ဗျဉ္ဇန’ ၊ ပြောပြအပ်သော အမည် ‘အဘိလာပ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်အမည်ပညတ် ‘အဓိဝစန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဒ္ဒပညတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">အမည်ပညတ်၏ အကြောင်းဖြစ်သော (၂) အလုံးစုံသော တရားတို့သည်ပင်လျှင် အမည်ပညတ်၏အကြောင်း ‘အဓိဝ စနပထ’ တရားဖြစ်သော ‘အဓိဝစန ပထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အတ္ထပညတ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-နိရုတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ထုတ်ဆိုအပ်သော ‘နိရုတ္တိ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (အသံ) ထုတ်၍ ရွတ်ဆိုအပ်သော ‘နိရုတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုတရားတို့၏ အကြင် ကောင်းစွာ ပြောဆိုအပ်သော နာမည် ‘သင်္ခါ’ ၊ ကောင်းစွာ သိအပ်သော နာမည် ‘သမညာ’ ၊ ပညတ်အပ်သော (သိစေအပ်သော) နာမည် ‘ပညတ္တိ’ ၊ ခေါ်ဝေါ်အပ်သော နာမည် ‘ဝေါဟာရ’ ၊ နာမည် (အနက်အဓိပ္ပါယ် ခေါ်ဝေါ်မှု၌ ညွတ်တတ်သော,အနက်အဓိပ္ပါယ် ခေါ်ဝေါ်မှုကို မိမိသို့ ညွှတ်စေတတ်သော အမည်) ‘နာမ’ ၊ မှည့်အပ်သော အမည် ‘နာမကမ္မ’ ၊ ထားအပ်သော အမည် ‘နာမဓေယျ’ ၊ ထုတ်ဖော်၍ ဆိုအပ်သော အမည် ‘နိရုတ္တိ’။ (အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို) ပြတတ်သော အမည် ‘ဗျဉ္ဇန’ ၊ ပြောပြအပ်သော အမည် ‘အဘိလာပ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် (အသံ) ထုတ်၍ ရွတ်ဆိုအပ်သော ‘နိရုတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဒ္ဒပညတ်)။ ထုတ်ဆိုခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော (၂) အလုံးစုံသော တရားတို့သည်ပင် (အသံ) ထုတ်၍ ရွတ်ဆိုအပ်သော ‘နိရုတ္တိပထ’ တရား တရားတို့၏အကြောင်း (ရွတ်ဆိုခြင်း၏ အကြောင်း) ဖြစ်သော ‘နိရုတ္တိ ပထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အတ္ထပညတ်)။</p> <p style="text-align: center;">၈-ပညတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အပြားအားဖြင့် သိစေတတ်သော ‘ပညတ္တိ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပိုင်းခြား၍ အပြားအားဖြင့် သိစေတတ်သော ‘ပညတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုတရားတို့၏ အကြင် ကောင်းစွာပြောဆိုအပ်သော နာမည် ‘သင်္ခါ’ ၊ ကောင်းစွာ သိအပ်သော နာမည် ‘သမညာ’ ၊ ပညတ်အပ်သော (သိစေအပ်သော) နာမည် ‘ပညတ္တိ’ ၊ ခေါ်ဝေါ်အပ်သော နာမည် ‘ဝေါဟာရ’ ၊ နာမည် (အနက်အဓိပ္ပါယ်ခေါ်ဝေါ်မှု၌ ညွတ်တတ်သော, အနက်အဓိပ္ပါယ် ခေါ်ဝေါ်မှုကို မိမိသို့ ညွှတ်စေတတ်သော အမည်) ‘နာမ’ ၊ မှည့်အပ်သော အမည် ‘နာမကမ္မ’ ၊ ထားအပ်သော အမည် ‘နာမဓေယျ’ ၊ ထုတ်၍ ဆိုအပ်သော အမည် ‘နိရုတ္တိ’။ (အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို) ပြတတ်သော အမည် ‘ဗျဉ္ဇန’ ၊ ပြောပြအပ်သော အမည် ‘အဘိလာပ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ပိုင်းခြား၍ အပြားအားဖြင့် သိစေတတ်သော ‘ပညတ္တိ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (သဒ္ဒပညတ်)။ အပြားအားဖြင့် သိစေတတ်သောတရားတို့၏အကြောင်းဖြစ်သော (၂) အလုံးစုံသော ‘ပညတ္တိပထ’ တရား တရားတို့သည်ပင်ပိုင်းခြား၍ အပြားအားဖြင့် သိစေ တတ်သော တရားတို့၏အကြောင်းဖြစ်သော ‘ပညတ္တိ ပထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အတ္ထပညတ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၉-နာမရူပဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နာမ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၆</b>။ (၁) ထို (နာမ်, ရုပ်တို့) တွင် နာမ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင် အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားအပေါင်းကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏ (စိတ်, စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၇</b>။ (၂) ထို (နာမ်, ရုပ်တို့) တွင် ရုပ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မဟာဘုတ်လေးပါး၊ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားအပေါင်းကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာဘူတရုပ်, ဥပါဒါရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၀-အဝိဇ္ဇာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၈</b>။ (၁) ထို (အဝိဇ္ဇာ, ဘဝတဏှာတို့) တွင် (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကိုမသိမှု) အဝိဇ္ဇာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်မသိခြင်းသဘော၊ မမြင်ခြင်းသဘော။ပ။ (စီးပွါးချမ်းသာသို့မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့် တူသော မသိမှု သဘော၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် ဖြစ်သော (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟအကုလသမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကို မသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မောဟ)။</p> <p style="text-align: center;">ဘဝတဏှာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၉</b>။ (၂) ထို (အဝိဇ္ဇာ, ဘဝတဏှာတို့) တွင် ဘဝကို တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝတို့၌ အကြင် (ရူပ, အရူပ) ဘဝကို တောင့်တမှု။ပ။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝကို မျို၍ ပြီးဆုံးစေခြင်း (ရူပ, အရူပဘဝကို အပြီးအဆုံး အကြွင်း အကျန်မရှိ လိုချင်မှု) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဘဝကို တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ရူပ, အရူပဘဝကို လိုချင်တောင့်တသော လောဘ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၁-ဘဝဒိဋ္ဌိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဘဝဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၀</b>။ (၁) ထို (ဘဝဒိဋ္ဌိ, ဝိဘဝဒိဋ္ဌိတို့) တွင် ဘဝမြဲခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့် (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း မြဲ၏ဟူသော အစွမ်းဖြင့်) ဖြစ်သော အယူ ‘ဘဝဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည့်အဘယ်နည်း။ အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း ဖြစ်လတ္တံ့ဟု ဤသို့ သဘောရှိသောအကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဘဝ မြဲခြင်း၏အစွမ်းဖြင့် (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း မြဲ၏ဟူသော အစွမ်းဖြင့်) ဖြစ်သော အယူ ‘ဘဝဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">ဝိဘဝဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၁</b>။ (၁) ထို (ဘဝဒိဋ္ဌိ, ဝိဘဝဒိဋ္ဌိတို့) တွင် ဘဝကင်းပြတ်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့် ဖြစ်သော အယူ‘ဝိဘဝဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်းမဖြစ်လတ္တံ့ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဘဝကင်းပြတ်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော အယူ ‘ဝိဘဝဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-သဿတဒိဋ္ဌိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဿတဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၂</b>။ (၁) ထို (သဿတဒိဋ္ဌိ, ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိတို့) တွင် (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) မြဲ၏ဟု စွဲယူခြင်း ‘သဿတဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း မြဲ၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့်စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) မြဲ၏ဟု စွဲယူခြင်း ‘သဿတဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၃</b>။ (၂) ထို (သဿတဒိဋ္ဌိ, ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိတို့) တွင် (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) ပြတ်လတ္တံ့ဟု စွဲယူခြင်း ‘ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း ပြတ်လတံ့ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) ပြတ်လတ္တံ့ဟု စွဲယူခြင်း ‘ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၃-အန္တဝါ ဒိဋ္ဌိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အန္တဝါဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၄</b>။ (၁) ထို (အန္တဝါဒိဋ္ဌိ, အနန္တဝါဒိဋ္ဌိတို့) တွင် (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟု စွဲယူခြင်း ‘အန္တဝါဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက် ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟု စွဲယူခြင်း ‘အန္တဝါဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">အနန္တဝါဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၅</b>။ (၂) ထို (အန္တဝါဒိဋ္ဌိ, အနန္တဝါဒိဋ္ဌိတို့) တွင် (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိ၏ဟု စွဲယူခြင်း ‘အနန္တဝါ ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ ပြီးသော) သဘောကို (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိ၏ဟု စွဲယူခြင်း'အနန္တဝါဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">၁၄-ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၆</b>။ (၁) ထို (ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ, အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိတို့) တွင် (သံသရာ၏) ရှေးအဖို့သို့ အစဉ်လိုက်သော အယူ (ရှေးအတိတ် သံသရာဘဝ အဆက်ဆက်တို့၌ ဖြစ်ခဲ့သော ခန္ဓာတို့ကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော အယူမှားမှု) ‘ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (သံသရာ၏) ရှေးအဖို့ ကို (ရှေးအတိတ်ဘဝတို့၌ ဖြစ်ခဲ့သော ခန္ဓာတို့ကို) အာရုံပြု၍ အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် ဖြစ်၏။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သံသရာ၏) ရှေးအဖို့သို့ အစဉ်လိုက်သောအယူ (ရှေးအတိတ် သံသရာဘဝအဆက်ဆက်တို့၌ ဖြစ်ခဲ့သော ခန္ဓာတို့ကိုစွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်လာသော အယူမှားမှု) ‘ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၇</b>။ (၂) ထို (ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ, အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိတို့) တွင် (သံသရာ၏) နောက်အဖို့သို့အစဉ်လိုက်သော အယူ (နောင်ဘဝ အနာဂတ်အခါ၌ ခန္ဓာတို့သည် မည်သို့ဖြစ် လိမ့်မည်,မည်သို့ဖြစ်လတ္တံ့စသည်ဖြင့် တွေးတောပြီးလျှင် ထိုအနာဂတ်ခန္ဓာတို့ကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော အယူမှားမှု) ‘အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (သံသရာ၏) နောက်အဖို့ကို (နောင်အနာဂတ်အခါ၌ ဖြစ်ပေါ်မည့်ခန္ဓာတို့ကို) အာရုံပြု၍ အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း သဘောသည် ဖြစ်၏။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သံသရာ၏) နောက်အဖို့သို့ အစဉ်လိုက်သော အယူ (နောင်ဘဝအနာဂတ်အခါ၌ ခန္ဓာတို့သည် မည်သို့ဖြစ်လိမ့်မည်, မည်သို့ဖြစ်လတ္တံ့စသည်ဖြင့် တွေးတောပြီးလျှင်ထိုအနာဂတ်ခန္ဓာတို့ကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော အယူမှားမှု) ‘အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၅-အဟိရီကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အဟိရီက</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၈</b>။ (၁) ထို (အဟိရီက, အနောတ္တပ္ပတို့) တွင် (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်သဘောသည် ရှက်ထိုက်သော ကာယ ဒုစရှိက်စသည်ကိုမရှက်တတ်၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်း (ကျူးလွန်ခြင်း) ကို မရှက်တတ်။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ ဟုဆိုအပ်၏ (အဟိရီကစေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အနောတ္တပ္ပ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၉</b>။ (၂) ထို (အဟိရီက, အနောတ္တပ္ပတို့) တွင် (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်သဘောသည် ကြောက်လန့်ထိုက်သောကာယဒုစရိုက်စသည်ကို မကြောက်လန့်တတ်၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ် တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်း (ကျူးလွန်ခြင်း) မှ မကြောက်လန့်တတ်။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကာယဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (အနောတ္တပ္ပ စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၆-ဟိရီဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟိရီ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၀</b>။ (၁) ထို (ဟိရီ, ဩတ္တပ္ပတို့) တွင် (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) ရှက်မှု ‘ဟိရီ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ အကြင်သဘောသည် ရှက်ထိုက်သော ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ ရှက်တတ် ၏၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်း (ကျူးလွန်ခြင်း) ကို ရှက်တတ်၏။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) ရှက်မှု ‘ဟိရီ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဟိရီစေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဩတ္တပ္ပ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၁</b>။ (၂) ထို (ဟိရီ, ဩတ္တပ္ပတို့) တွင် (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) ကြောက်လန့်မှု ‘ဩတ္တပ္ပ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်သဘောသည် ကြောက်လန့်ထိုက်သော ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ့ကြောက်လန့်တတ်၏၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်း (ကျူး လွန်ခြင်း) မှကြောက်လန့်တတ်၏။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှု မှ) ကြောက်လန့်မှု ‘ဩတ္တပ္ပ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဩတ္တပ္ပစေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၇-ဒေါဝစဿတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဆိုဆုံးမခက်သောသူ ဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၂</b>။ (၁) ထို (ဒေါဝစဿတာ,ပါပမိတ္တတာတို့) တွင် ‘ဒေါဝစဿတာ’ ဆိုဆုံးမခက်သော သူ၏အဖြစ် (ဆိုဆုံးမခက် သောသူ ဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘ဒေါဝစဿတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကျင့်သိက္ခာပုဒ်၌ (အကြောင်းကိုပြကာ သင်သည်ဤအပြစ်အာပတ်သို့ ရောက်နေ၏၊ ထိုအပြစ် အာပတ်ကို ကုစားလော့ဟု) ပြောဆို (ဆုံးမ) အပ်သည်ရှိသော် ခဲယဉ်းသော စကားရှိသူ (ဆိုဆုံးမ ခက်သူ) ၏ အပြုအမူ'ဒေါဝစဿာယံ’၊ ခဲယဉ်းသော စကားရှိသူ၏ အပြုအမူ၏အဖြစ် ‘ဒေါဝစဿိယံ’၊ ခဲယဉ်းသောစကားရှိသူ၏ အပြုအမူ၏ဖြစ်ကြောင်း ‘ဒေါဝစဿတာ’၊ မလျောက်ပတ်သည်ကို (စက်ဆုပ်ဖွယ်ဆန့်ကျင်ဘက်ကို) ယူလေ့ရှိသူ၏အဖြစ် ‘ဝိပ္ပဋိကူလဂ္ဂါဟိတာ’။ (မလျောက်ပတ်သည်ကို ယူခြင်းဟုဆိုအပ်သော) ဆန့်ကျင်မှုကို သာယာတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဝိပစ္စနီကသာတတာ’။ (အဆုံးအမကို မနာယူသည်၏အစွမ်းဖြင့်) ရိုသေခြင်းမရှိသူ၏အဖြစ် ‘အနာဒရိယ’။ (အဆုံးအမကို မနာယူသည်၏ အစွမ်းဖြင့်) ရိုသေခြင်းမရှိသူ၏ အခြင်းအရာ ‘အနာဒရတာ’။ (လေးစားစွာ မနေသည်၏ အစွမ်းဖြင့်) လေးစားခြင်းမရှိသူ၏အဖြစ် ‘အဂါရဝတာ’၊ ရှေးရှု (စူးစိုက်၍) နားထောင်ခြင်း မရှိသူ၏အဖြစ် (မကျိုးနွံခြင်း) ‘အပ္ပဋိဿဝတာ’ သည်ရှိ၏။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဆိုဆုံးမ ခက်သောသူ၏ အဖြစ် (ဆိုဆုံးမခက်သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ဒေါဝစဿတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒေါသမူဒွေ, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">မိတ်ဆွေဆိုးရှိသူဖြစ်ကြောင်းတရား ‘ပါပမိတ္တတာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၃</b>။ (၂) ထို (ဒေါဝစဿတာ, ပါပမိတ္တတာတို့) တွင်ယုတ်မာသော (မကောင်းသော) မိတ်ဆွေ ရှိသူ၏အဖြစ် (မကောင်းသောမိတ်ဆွေရှိသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ပါပမိတ္တတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် (ကံ, ကံ၏အကျိုးကို) ယုံကြည်မှု ‘သဒ္ဓါ’ တရား မရှိကုန် ‘အသဒ္ဓ’၊ အကျင့် သီလမရှိကုန် ‘ဒုဿီလ’၊ အကြားအမြင်မရှိကုန် ‘အပ္ပဿုတ’၊ နှမြောဝန်တိုခြင်းရှိကုန်၏ ‘မစ္ဆရီ’၊ ပညာမရှိကုန် ‘ဒုပ္ပည’၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို အကြင် (မှီဝဲဆည်းကပ်) ပေါင်းသင်းခြင်း ‘သေဝန’၊ အမြဲ (မှီဝဲ ဆည်းကပ်) ပေါင်းသင်းခြင်း ‘နိသေဝန’၊ ကောင်းစွာ (မှီဝဲဆည်းကပ်) ပေါင်းသင်းခြင်း ‘သံသေဝန’၊ မှီဝဲခြင်း ‘ဘဇန’၊ ကောင်းစွာ မှီဝဲခြင်း ‘သမ္ဘဇန’၊ ဆည်းကပ်ခြင်း ‘ဘတ္တိ’၊ ကောင်းစွာ ဆည်းကပ်ခြင်း ‘သမ္ဘတ္တိ’၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့၌ ညွတ်ယိမ်း ကိုင်းရှိုင်းခြင်း ‘သမ္ပဝင်္ကတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုယုတ်မာသော (မကောင်းသော) မိတ်ဆွေရှိ သူ၏အဖြစ် (မကောင်းသော မိတ်ဆွေရှိသော သူဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘ပါပမိတ္တတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (လောဘမူ, မောဟမူစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၈-သောဝစဿတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဆိုဆုံးမလွယ်သောသူဖြစ်ကြောင်းတရား ‘သောဝစဿတာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၄</b>။ (၁) ထို (သောဝစဿတာ,ကလျာဏမိတ္တတာတို့) တွင် ဆိုဆုံးမလွယ် သောသူ၏အဖြစ် (ဆိုဆုံးမလွယ်သောသူဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘သောဝစဿတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကျင့်သိက္ခာပုဒ်၌ (အကြောင်းကိုပြကာ သင်သည် ဤအပြစ်အာပတ်သို့ ရောက်နေ၏၊ ထိုအပြစ်အာပတ်ကို ကုစားလော့ဟု) ပြောဆို (ဆုံးမ) အပ်သည်ရှိသော် လွယ်ကူသော စကားရှိသူ (ဆိုဆုံးမလွယ်သောသူ) ၏ အပြုအမူ'သောဝစဿာယံ’၊ လွယ်ကူသော စကားရှိသူ (ဆိုဆုံးမလွယ်သူ) ၏ အပြုအမူ၏အဖြစ် ‘သောဝစဿိယံ’၊ လွယ်ကူသော စကားရှိသူ (ဆုံးမလွယ်သူ) ၏ အပြုအမူ၏ဖြစ်ကြောင်း ‘သောဝစဿတာ’၊ လျောက်ပတ်သည်ကို (မဆန့်ကျင်သည်ကို) ယူလေ့ရှိသူ၏အဖြစ် ‘အပ္ပဋိကူလဂ္ဂါဟိတာ’၊ မဆန့်ကျင်မှုကိုသာယာတတ်သူ၏အဖြစ် ‘အဝိပစ္စနီကသာတတာ’။ (အဆုံးအမကို နာယူသည်၏ အစွမ်းဖြင့်) ရိုသေခြင်းရှိသူ၏အဖြစ် ‘သာဒရိယံ’ (အဆုံးအမကို နာယူသည်၏ အစွမ်းဖြင့်) ရိုသေခြင်းရှိသူ၏အခြင်းအရာ ‘သာဒရတာ’။ (လေးစားစွာ နေသည်၏ အစွမ်းဖြင့်) လေးစားခြင်းရှိသူ၏အဖြစ် ‘သဂါရဝတာ’၊ ရှေးရှု (စူးစိုက်၍) နားထောင်ခြင်းရှိသူ၏အဖြစ် (ကျိုးနွံခြင်း) ‘သပ္ပဋိဿဝတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဆိုဆုံးမ လွယ်သောသူ၏အဖြစ် (ဆိုဆုံးမ လွယ်သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သောဝစဿတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အဆွေခင်ပွန်းကောင်းရှိသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၅</b>။ (၂) ထို (သောဝစဿတာ,'ကလျာဏမိတ္တတာ'တို့) တွင် ကောင်းသော မိတ်ဆွေရှိသူ၏ အဖြစ် (အဆွေခင်ပွန်းကောင်းရှိသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ကလျာဏမိတ္တတာ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် (ကံ, ကံ၏အကျိုးကို) ယုံကြည်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ရှိကုန်၏၊ အကျင့်'သီလ'ရှိကုန်၏ ‘သီလဝန္တ’၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန် (အကြားအမြင်များကုန်) ၏၊ စွန့်ကြဲပေးကမ်းခြင်းရှိကုန်၏ ‘စာဂဝန္တ’၊ ပညာရှိကုန်၏ ‘ပညဝန္တ’၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ် တို့ကို အကြင် (မှီဝဲဆည်းကပ်) ပေါင်းသင်းခြင်း'သေဝန’၊ အမြဲ (မှီဝဲဆည်းကပ်) ပေါင်းသင်းခြင်း ‘နိသေဝန’၊ ကောင်းစွာ (မှီဝဲဆည်းကပ်) ပေါင်းသင်းခြင်း ‘သံသေဝန’၊ မှီဝဲခြင်း ‘ဘဇန’၊ ကောင်းစွာ မှီဝဲခြင်း ‘သမ္ဘဇန’၊ ဆည်းကပ်ခြင်း ‘ဘတ္တိ’၊ ကောင်းစွာ ဆည်းကပ်ခြင်း ‘သမ္ဘတ္တိ’ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့၌ ညွတ်ယိမ်းကိုင်းရှိုင်းခြင်း ‘သမ္ပဝင်္ကတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ကောင်းသော မိတ်ဆွေရှိသူ၏အဖြစ် (အဆွေခင်ပွန်းကောင်းရှိသောသူ ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ကလျာဏမိတ္တတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၉-အာပတ္တိကုသလတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာပတ်တို့၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၆</b>။ (၁) ထို (အာပတ္တိကုသလတာ အာပတ္တိဝုဋ္ဌာန'အာပတ္တိကုသလတာ'ကုသလတာတို့) တွင် အပြစ်အာပတ်တို့၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သော သူ၏အဖြစ် (အပြစ်အာပတ်တို့၌ ကျွမ်းကျင်တတ်သိလိမ္မာသော သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘အာပတ္တိကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (ပါရာဇိက, သံဃာဒိသိသ်, ပါစိတ်, ပါဋိဒေသနီ,ဒုက္ကဋ်ဟူသော) (အပြစ်) အာပတ်ငါးပုံ (ငါးစု) တို့သည်လည်း (အပြစ်) အာပတ်တို့တည်း။ (ပါရာဇိက,သံဃာဒိသိသ်, ထုလ္လစဉ်း, ပါစိတ်, ပါဋိဒေသနီ, ဒုက္ကဋ်, ဒုဗ္ဘာသီဟူသော) (အပြစ်) အာပတ်ခုနစ်ပုံ (ခုနစ်စု) တို့သည်လည်း (အပြစ်) အာပတ်တို့တည်း၊ ထို (အပြစ်) အာပတ်တို့ကို အကြင်အာပတ်၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲ ခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေ မှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အပြစ်) အာပတ်တို့၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူအဖြစ် (အပြစ် အာပတ်တို့၌ ကျွမ်းကျင်တတ်သိလိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘အာပတ္တိကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ် ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသောပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">အာပတ်မှထခြင်း၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၇</b>။ (၂) ထို (အာပတ္တိကုသလတာ, အာပတ္တိဝုဋ္ဌာန'အာပတ္တိဝုဋ္ဌာနကုသလတာ’ ကုသလတာတို့) တွင် (အပြစ်) အာပတ်မှ ထခြင်း၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူ၏ အဖြစ် (အပြစ်အာပတ်မှ ကင်းလွတ်အောင် ကုစားခြင်း၌ ကျွမ်းကျင်တတ်သိလိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြု တတ်သောတရား) ‘အာပတ္တိဝုဋ္ဌာနကုသလတာ’ ဟူသည့်အဘယ်နည်း။ ထိုအာပတ်တို့မှ အကြင် ထခြင်း၌ (ကင်းလွတ်အောင် ကုစားခြင်း၌) ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာ လေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အပြစ်) အာပတ်မှ ထခြင်း၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူအဖြစ် (အပြစ် အာပတ်မှ ကင်းလွတ်အောင်ကုစားခြင်း၌ ကျွမ်းကျင်တတ်သိ လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘အာပတ္တိဝုဋ္ဌာနကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ် ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော ပညာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၀-သမာပတ္တိ ကုသလတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သမာပတ်၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၈</b>။ (၁) ထို (သမာပတ္တိကုသလတာ, သမာပတ္တိဝုဋ္ဌာန'သမာပတ္တိကုသလတာ’ ကုသလတာတို့) တွင် သမာပတ် (ဝင်စားမှု) ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူ၏အဖြစ် (သ မာပတ်ဝင်စားမှုကို ပိုင်းခြားခွဲခြမ်း၍ သိနိုင်သောဉာဏ်ရှိသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သမာပတ္တိ ကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွဖြစ်သော သမာပတ်သည်ရှိ၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'ကားမရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'မျှသာရှိသော သမာပတ်သည် ရှိ၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ လည်း မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ လည်း မရှိသော သမာပတ်သည်ရှိ၏၊ ထို သမာပတ်တို့ကို ဝင်စားခြင်း၌ အကြင် ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ (အမှန် သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာသိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို သမာပတ်တို့၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူ၏အဖြစ် (သမာပတ်ဝင်စား မှုကို ပိုင်းခြားခွဲခြမ်း၍သိနိုင်သောဉာဏ်ရှိသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သမာပတ္တိကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ် ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာဉာဏ သမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">သမာပတ်မှထမှု၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၉</b>။ (၂) ထို (သမာပတ္တိကုသလတာ,'သမာပတ္တိဝုဋ္ဌာနကုသလတာ’ သမာပတ္တိဝုဋ္ဌာန ကုသလတာတို့) တွင် သမာပတ်မှ ထခြင်း၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သော သူ၏အဖြစ် (သမာပတ်မှထခြင်းကို ပိုင်းခြားခွဲခြမ်း၍ သိနိုင်သောဉာဏ်ရှိသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘သမာပတ္တိဝုဋ္ဌာန ကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ထိုသမာပတ်တို့မှ အကြင်ထခြင်း၌ လိမ္မာ သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို သမာပတ်မှ ထခြင်း၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူ၏အဖြစ် (သမာပတ်မှထခြင်းကို ပိုင်းခြားခွဲခြမ်း၍ သိနိုင်သော ဉာဏ်ရှိသူ ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သမာပတ္တိဝုဋ္ဌာနကုသလတာ’ ဟုဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ် ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော ပညာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၁-ဓာတုကုသလတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဘာဝ'ဓာတ် ‘၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၀</b>။ (၁) ထို (ဓာတုကုသလတာ မနသိကာရ ‘ဓာတုကုသလတာ’ ကုသလတာတို့) တွင် ပင်ကိုရှိရင်း သဘောကို ဆောင်ထားမှု ‘ဓာတ်’ ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သော သူ၏အဖြစ် (ဓာတ်တစ်ဆယ့် ရှစ်ပါးတို့၌ တတ်သိကျွမ်းကျင် လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ဓာတုကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မျက်စိသဘာဝ့'စက္ခုဓာတ်’၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) သဘာဝ ‘ရူပဓာတ်’၊ မြင်သိစိတ်သဘာဝ ‘စက္ခုဝိညာဏဓာတ်’၊ နားသဘာဝ ‘သောတဓာတ်’၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သဘာဝ ‘သဒ္ဒဓာတ်’၊ ကြားသိစိတ်သဘာဝ'သောတဝိညာဏဓာတ်’၊ နှာခေါင်းသဘာဝ ‘ဃာနဓာတ်’၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) သဘာဝ ‘ဂန္ဓဓာတ်’၊ နံသိစိတ်သဘာဝ ‘ဃာနဝိညာဏဓာတ်’၊ လျှာသဘာဝ ‘ဇိဝှါဓာတ်’၊ အရသာ (ရသာရုံ) သဘာဝ ‘ရသဓာတ်’၊ လျက်သိစိတ်သဘာဝ ‘ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်’၊ ကိုယ်သဘာဝ ‘ကာယဓာတ်’၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) သဘာဝ'ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်’၊ ထိသိစိတ်သဘာဝ ‘ကာယဝိညာဏဓာတ်’၊ သိမှုသဘာဝ ‘မနောဓာတ်’၊ တရားသဘာဝ'ဓမ္မဓာတ်’၊ အထူးသိမှုသဘာဝ ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’ ဟူသော သဘာဝ ‘ဓာတ်’ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)၊ ထိုသဘာဝ ‘ဓာတ်’ တို့ကို အကြင် ‘ဓာတ်’ ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကို သိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ပင်ကိုရှိရင်းသဘောကို ဆောင်ထားမှု ‘ဓာတ်’ ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူ၏အဖြစ် (ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့၌ တတ်သိကျွမ်းကျင်လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ဓာတုကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာ ဉာဏ သမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ်စိတ်, မဂ်စိတ်တို့၌ ရှိသော ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">(ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကို) နှလုံးသွင်းမှု၌ လိမ္မာသောသူ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၁</b>။ (၂) ထို (ဓာတုကုသလတာ,ဖြစ်ကြောင်းတရား ‘မနသိကာရကုသလတာ’ မနသိကာရကုသလတာတို့) တွင် (ပင်ကိုရှိရင်းသဘောကို ဆောင်ထားမှု ‘ဓာတ်'တို့ကို) နှလုံးသွင်းမှု၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကို နှလုံးသွင်းမှု၌ တတ်သိ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘မနသိကာရကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ထိုသဘာဝ ‘ဓာတ်’ တို့ကို အကြင်နှလုံးသွင်းမှု၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြား အားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ပင်ကိုရှိရင်းသဘောကို ဆောင်ထားမှု ‘ဓာတ်’ တို့ကို) နှလုံးသွင်းမှု၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကို နှလုံးသွင်းမှု၌ တတ်သိကျွမ်းကျင် လိမ္မာ သောသူဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘မနသိကာရကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ် ဉာဏ သမ္ပယုတ်,မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ်စိတ်, မဂ်စိတ်တို့၌ ရှိသော ပညာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၂-အာယတနကုသလတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါး၌ တတ်သိလိမ္မာသောသူ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၂</b>။ (၁) ထို (အာယတနကုသလတာ, ပဋိစ္စဖြစ်ကြောင်းတရား ‘အာယတနကုသလတာ'သမုပ္ပါဒကုသလတာတို့) တွင်စိတ်ဖြစ်ရာ စိတ်ဖြစ်ကြောင်း ‘အာယတန’၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါး၌ တတ်သိကျွမ်းကျင်လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘အာယတနကုသလတာ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန’၊ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’၊ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ သိမှုစိတ် ဖြစ်ရာ ‘မနာယတန’၊ သိမှုစိတ် ဖြစ်ကြောင်းသဘာဝ ‘ဓမ္မာယတန’ ဟူသောအာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ထို (အာယတန) တို့ကို အကြင် အာယတန၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာသိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို စိတ်ဖြစ်ရာ စိတ်ဖြစ်ကြောင်း ‘အာယတန’ ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (အာယတန တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး၌ တတ်သိကျွမ်းကျင်လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘အာယတနကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ်စိတ်, မဂ်စိတ်တို့၌ ရှိသော ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၌ တတ်သိလိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၃</b>။ (၂) ထို (အာယတနကုသလတာ,'ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒကုသလတာ’ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒကုသလတာတို့) တွင် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၌ တတ်သိကျွမ်းကျင် လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ သိအပ်သည်ကို မသိခြင်း (သစ္စာလေးပါးကို မသိခြင်း) ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့သည် (ဖြစ်ကုန်၏)၊ ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟူသော အကြောင်း ကြောင့် အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ (ပဋိသန္ဓေစိတ်) သည် (ဖြစ်၏)၊ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ (ပဋိသန္ဓေစိတ်)ဟူသော အကြောင်းကြောင့် နာမ်နှင့်ရုပ်သည် (ဖြစ်၏)၊ နာမ်ရုပ်ဟူသောအကြောင်းကြောင့် စိတ်ဖြစ်ရာ အာယတနခြောက်ပါးသည် (ဖြစ်၏)၊ စိတ်ဖြစ်ရာ ‘အာယတန’ ခြောက်ပါးဟူသော အကြောင်းကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် (ဖြစ်၏)၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် (ဖြစ်၏)၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟူသော အကြောင်းကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် (ဖြစ်၏)၊ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ဥပါဒါန်’ သည် (ဖြစ်၏)၊ ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ဥပါဒါန်’ ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ကြောင်း'ဘဝ’ (ကမ္မဘဝ) သည် (ဖြစ်၏)၊ ဖြစ် ပေါ်ကြောင်း ‘ဘဝ’ (ကမ္မဘဝ)ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်မှု (ပဋိသန္ဓေနေမှု) ‘ဇာတိ’ သည် (ဖြစ်၏)၊ ဖြစ်မှု (ပဋိသန္ဓေနေမှု) ‘ဇာတိ’ ဟူသော အကြောင်းကြောင့်အိုမှုနှင့် သေမှု ‘ဇရာ, မရဏ’ သည် (ဖြစ်၏)၊ စိုးရိမ်မှု ‘သောက', ငိုကြွေးမှု ‘ပရိဒေဝ', ကိုယ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ', စိတ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒေါမနဿ', ပြင်းထန်စွာ ပင်ပန်းမှု ‘ဥပါယာသ'တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤသို့အလုံးစုံသော ဆင်းရဲအစု၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသည် ထင်ရှား၏။ ဤသို့ ထိုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၌ အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြား အားဖြင့်သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၌ တတ်သိကျွမ်းကျင် လိမ္မာသောသူ ဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်,မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ်စိတ်, မဂ်စိတ်တို့၌ ရှိသောပညာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၃-ဌာနကုသလတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အကြောင်း (ဟုတ်သည်) ၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၄</b>။ (၁) ထို (ဌာနကုသလတာ,'ဌာနကုသလတာ’ အဋ္ဌာနကုသလတာတို့) တွင် အကြောင်း (ဟုတ်သည်) ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (အကြောင်း ‘ဌာန’ ဟုတ်သည်၌ တတ်သိ ကျွမ်းကျင် လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ဌာနကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်အကြင်တရားတို့သည် အကြင်အကြင် (အကျိုး) တရားတို့၏ အကြောင်း'ဟေတု’ ဖြစ်ကုန်၏။ အထောက်အပံ့'ပစ္စယ’ ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုထို အကျိုးတရားတို့) ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ ထိုထိုအကြောင်း ‘ဌာန’ သည် ရှိ၏။ «ထိုထိုအကြောင်းကို စွဲ၍ (ထိုထိုအကျိုးတရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏) ]။ ဤသို့ ထိုအကြောင်းဟုတ်သည်၌ အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကို သိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အကြောင်း (ဟုတ်သည်) ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (အကြောင်းဟုတ်သည်၌ တတ်သိကျွမ်းကျင်လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ဌာနကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ်စိတ်တို့၌ ရှိသောပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၅</b>။ (၂) ထို (ဌာနကုသလတာ အဋ္ဌာန'အဋ္ဌာနကုသလတာ’ ကုသလတာတို့) တွင်အကြောင်း မဟုတ်သည်၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ တတ်သိကျွမ်းကျင် လိမ္မာသူဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘အဋ္ဌာနကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်အကြင် တရားတို့သည်အကြင်အကြင် (အကျိုး) တရားတို့၏ (ဖြစ်ပေါ်ရန်) အကြောင်း မဟုတ်ကုန်၊ အထောက်အပံ့မဟုတ်ကုန်။ (ထိုထိုအကျိုးတရားတို့) ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ ထိုထိုမဟုတ်သော အကြောင်း ‘အဋ္ဌာန’ သည်ရှိ၏။ «ထိုထိုအကြောင်း မဟုတ်သည်ကို စွဲ၍ (ထိုထိုအကျိုးတရားတို့ မဖြစ်ကုန်) ]။ ဤသို့ ထိုအကြောင်းဟုတ်သည်၌ အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကိုစိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ တတ်သိကျွမ်းကျင် လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘အဋ္ဌာနကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (စက္ခုပသာဒသည် သောတဝိညာဉ်ဖြစ်ပေါ်ရန် အကြောင်းမဟုတ်စသည်ဖြင့် သိတတ်သော မဟာကုသိုလ်ဉာဏ သမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ် စိတ်တို့၌ ရှိသောပညာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၄-အဇ္ဇဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဖြောင့်မတ်သောသူဖြစ်ကြောင်းတရား ‘အဇ္ဇဝ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၆</b>။ (၁) ထို (အဇ္ဇဝ မဒ္ဒဝတို့) တွင် ဖြောင့်မတ်သူ၏အဖြစ် (ဖြောင့်မတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ် သောတရား) ‘အဇ္ဇဝ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်ဖြောင့်မတ်သည်၏အဖြစ် ‘အဇ္ဇဝတာ’၊ မကောက် သည်၏အဖြစ် ‘အဇိမှတာ’၊ မကွေးသည်၏အဖြစ် ‘အဝင်္ကတာ’၊ မကိုင်းသည်၏အဖြစ် ‘အကုဋိလတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုဖြောင့်မတ်သူ၏အဖြစ် (ဖြောင့်မတ်သောသူ ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘အဇ္ဇဝ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ကာယုဇုကတာ, စိတ္တုဇုကတာ)။</p> <p style="text-align: center;">နူးညံ့ပြေပြစ်သောသူဖြစ်ကြောင်းတရား ‘မဒ္ဒဝ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၇</b>။ (၂) ထို (အဇ္ဇဝ မဒ္ဒဝတို့) တွင် နူးညံ့ပြေပြစ်သူ၏အဖြစ် (နူးညံ့ပြေပြစ်သောသူဖြစ်အောင် ပြု တတ်သောတရား) ‘မဒ္ဒဝ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်နူးညံ့သည်၏အဖြစ် ‘မုဒုတာ’၊ ပြေပြစ်သည်၏ အဖြစ် ‘မဒ္ဒဝတာ’၊ မခက်ထန်သည်၏အဖြစ် ‘အကက္ခဠတာ’၊ မကြမ်းတမ်းသည်၏အဖြစ် ‘အကထိနတာ’။ (မာနမရှိသဖြင့်) နှိမ့်ချသော စိတ်ရှိသူ၏အဖြစ် ‘နီစစိတ္တတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘော ကို နူးညံ့ပြေပြစ်သူ၏ အဖြစ် (နူးညံ့ပြေပြစ်သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘မဒ္ဒဝ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ကာယမုဒုတာ, စိတ္တမုဒုတာ)။</p> <p style="text-align: center;">၂၅-ခန္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သည်းခံခြင်းတရား ‘ခန္တိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၈</b>။ (၁) ထို (ခန္တိ, သောရစ္စတို့) တွင် သည်းခံခြင်းတရား'ခန္တိ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ အကြင် သည်းခံခြင်း ‘ခန္တိ’၊ သည်းခံပုံအခြင်းအရာ ‘ခမနတာ’၊ အထက်၌ နေစေခြင်း (မိမိထက် အမြတ်ထားခြင်း) ဆန့်ကျင်ဘက်အဖြစ်ဖြင့် မတည်ခြင်း ‘အဓိဝါသနတာ’၊ မကြမ်းတမ်းခြင်းသဘော ‘အစဏ္ဍိက္က’၊ ပြည့်စုံစွာ ပြောဆိုနိုင်ခြင်း (ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကား) ‘အနသုရောပ’။ (ဝမ်းမြောက်သည်၏အစွမ်းဖြင့်) စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ်ရှိသည်၏အဖြစ် (နှစ်သက်လိုလားခြင်း) ‘အတ္တမနတာ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုသည်းခံခြင်းတရား ‘ခန္တိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သည်းခံခြင်း အဒေါသပြဋ္ဌာန်းသော မဟာကုသိုလ်,မဟာကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ကောင်းသောအမှု၌ မွေ့လျော်သောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၉</b>။ (၂) ထို (ခန္တိ, သောရစ္စတို့) တွင် ‘သောရစ္စ’ ကောင်းသောအမှု၌ မွေ့လျော်သူ၏ အဖြစ် (ကောင်းသောအမှု၌ မွေ့လျော် သူဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘သောရစ္စ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် ကိုယ်၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူး မှု (ကာယသုစရိုက်သုံးပါး)၊ နှုတ် (စကား) ၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (ဝစီသုစရိုက်လေးပါး)၊ ကိုယ်နှုတ် (နှစ်ပါး) ၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (အာဇီဝလျှင် ရှစ်ခုမြောက်သော ‘အာဇီဝဋ္ဌမက သီလ') သည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို ကောင်းသော အမှု၌ မွေ့လျော်သူ၏အဖြစ် (ကောင်းသော အမှု၌ မွေ့လျော်သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သောရစ္စ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသော အကျင့် ‘သီလ’ ကိုစောင့်စည်းခြင်းကိုလည်း ကောင်းသောအမှု၌ မွေ့လျော်သူ၏အဖြစ် (ကောင်းသော အမှု၌ မွေ့လျော်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သောရစ္စ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သီလစေတနာ ပြဋ္ဌာန်းသော မဟာကုသိုလ်,မဟာကြိယာစိတ်, လောကုတ္တရာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၆-သာခလျဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နူးညံ့ပြေပြစ်ချစ်ခင်ဖွယ်စကားကို ဆိုတတ်သောသူ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၀</b>။ (၁) ထို (သာခလျ၊ ပဋိသန္ထာရတို့) တွင်ဖြစ်ကြောင်းတရား ‘သာခလျ’ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော, စကားရှိသော သူ၏အဖြစ် (နူးညံ့ပြေပြစ်ချစ်ဖွယ်စကားကို ဆိုတတ် သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သာခလျ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်စကားသည် (မပြေမပြစ်) အဖုအထစ်ရှိ၏ ‘အဏ္ဍက’၊ ဆွေးမြည့်၏ (နားမချမ်းသာဖွယ်ဖြစ်၏) ‘ကက္ကသ’၊ သူတစ်ပါး တို့ကို စပ်ပူစေတတ်၏ (ဒေါသကို ဖြစ်စေတတ်၏) ‘ပရကဋုက’၊ သူတစ်ပါးတို့ကို (သွားလိုရာသို့ သွားခွင့် မပေးဘဲ ဆူးခက်ကဲ့သို့) အလွန် ငြိတွယ်တတ်၏ (စိတ်ကို ထိခိုက်တတ်၏) ‘ပရာဘိသဇ္ဇနီ’၊ အမျက် ဒေါသ၏ အနီးအပါး၌ ဖြစ်၏ (အမျက်ဒေါသထွက်လောက်အောင် ဖြစ်၏) ‘ကောဓသာမန္တာ’၊ တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ ကို မဖြစ်ပေါ်စေတတ် ‘အသမာဓိ သံဝတ္တနိကာ’၊ ထိုသို့သဘောရှိသော စကားကို ပယ်စွန့်၍ အကြင် စကားသည် အပြစ်ကင်း၏ ‘နေဠ’၊ နားချမ်းသာ၏'ကဏ္ဏသုခ’၊ နှစ်သက်မြတ်နိုးဖွယ်ရှိ၏ ‘ပေမနီယ’။ (မထိခိုက်ဘဲ ချမ်းသာစွာ) စိတ်နှလုံးသို့ သက်ဝင်၏ ‘ဟဒယင်္ဂမ’၊ နေပြည်တော်သူ မြို့ကြီးသူတို့ စကားသဖွယ် ယဉ်ကျေး၏ ‘ပေါရီ’၊ လူအများ နှစ်သက်၏'ဗဟုဇနကန္တ’၊ လူအများစိတ်ကို (နှစ်သက်မြတ်နိုးသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်) တိုးပွါးစေတတ်၏ ‘ဗဟုဇနမနာပ’၊ ထိုသို့သဘောရှိသော စကားကို ပြောဆိုအပ်၏။ ထိုစကား၌ အကြင် ပြေပြစ်သော စကားရှိသူ၏အဖြစ် ‘သဏှဝါစတာ’၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော စကားရှိသူ၏အဖြစ် ‘သခိလဝါစတာ’၊ မကြမ်းတမ်းသော စကားရှိသူ၏အဖြစ် ‘အဖရုသဝါစတာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို နူးညံ့သိမ်မွေ့သော စကားရှိသူ၏အဖြစ် (နူးညံ့ပြေပြစ် ချစ်ဖွယ်စကားကိုဆိုတတ်သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သာခလျ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ချစ်ဖွယ်စကားကို ဆိုသောအခါဖြစ်ပေါ်သော မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ပျူငှါလောကဝတ် ဖော်ရှေကျေပွန်ခြင်းဖြစ်သော သူ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၁</b>။ (၂) ထို (သာခလျ၊ ပဋိသန္ထာရတို့) တွင် ‘ပဋိသန္ထာရ’ (တရား'ဓမ္မ'ဖြင့်ဖြစ်စေ, ပစ္စည်း'အာမိသ'ဖြင့်ဖြစ်စေ) ပျူငှါလောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း (လောကဝတ် ဖော်ရွေကျေပွန်ခြင်း, ကျွမ်းဝင်ရင်းနှီးစွာ ဆက်ဆံခြင်း) ‘ပဋိသန္ထာရ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ ပစ္စည်း'အာမိသ'ဖြင့် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း ‘အာမိသပဋိသန္ထာရ’၊ တရား ‘ဓမ္မ’ ဖြင့် အစေ့အစပ့်ပြုခြင်း ‘ဓမ္မပဋိသန္ထာရ’ ဟူ၍ အစေ့အစပ်ပြုခြင်း ‘ပဋိသန္ထာရ'တို့သည် နှစ်မျိုးရှိကုန်၏။ ဤသာသနာ (လောက) ၌ အချို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပစ္စည်း ‘အာမိသ’ ဖြင့် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း ‘အာမိသပဋိသန္ထာရ'ဖြင့်လည်းကောင်း၊ တရား ‘ဓမ္မ’ ဖြင့် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း ‘ဓမ္မပဋိသန္ထာရ’ ဖြင့်လည်းကောင်းစေ့စပ်တတ်သူဖြစ်၏၊ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ပျူငှါလောကဝတ်အစေ့အစပ်ပြုခြင်း ‘ပဋိသန္ထာရ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ပျူငှါလောကဝတ် ပြုသောအခါ၌ ဖြစ်ပေါ်သော မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၇-ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">မျက်စိစသောဣန္ဒြေကို မစောင့်ထိန်းတတ်သူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၂</b>။ (၁) ထို (ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တ'ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ’ ဒွါရတာ, ဘောဇနေ အမတ္တညုတာတို့) တွင် အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'ခြောက်ပါး (တံခါးခြောက်ပေါက်) တို့၌ မစောင့်ရှောက်သော တံခါးပေါက်ရှိသူ၏အဖြစ် (မျက်စိစသော,ဣန္ဒြေကို မစောင့်ထိန်းတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကိုမြင်သော် (မိန်းမ, ယောက်ျားဟူသော) အမှတ်အသား ပုံသဏ္ဌာန် ‘နိမိတ်'ကို ယူလေ့ရှိ၏၊ ကိလေသာကို ထင်ရှားပြတတ်သော လက်ခြေစသော အင်္ဂါ၊ ပြုံးဟန် ရယ်ဟန် စသောအမူအရာ အမှတ်လက္ခဏာ ‘အနုဗျဉ္စန’ ကိုယူလေ့ရှိ၏၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့် မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ကို မစောင့်စည်း (မပိတ်ဆို့) ဘဲ နေသော ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာခြင်း စိတ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒေါမနဿ’ ဟူသော ယုတ်ညံ့သော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အစဉ်လိုက်၍ နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ ထိုမြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'ကို စောင့်စည်းခြင်းငှါ မကျင့်၊ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'ကို မစောင့်ရှောက်၊ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ၌ စောင့်စည်းခြင်းသို့မရောက်။ နားအကြည် ‘သောတ’ ဖြင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို ကြားသော်။ပ။ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန'ဖြင့် အနံ့'ဂန္ဓာရုံ'ကို နမ်း (နံ) သော်။ပ။ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ ဖြင့် အရသာ ‘ရသာရုံ’ ကို လျက်သော်။ပ။ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ'ဖြင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’ ကို ထိသော်။ပ။ စိတ်ဖြင့် သဘောတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကိုသိသော် (မိန်းမ, ယောက်ျားဟူသော) အမှတ်အသားပုံသဏ္ဌာန် ‘နိမိတ်’ ကို ယူလေ့ရှိ၏၊ ကိလေသာကိုထင်ရှားပြတတ်သော လက်ခြေစသော အင်္ဂါ, ပြုံးဟန် ရယ်ဟန်စသော အမူအရာ အမှတ်လက္ခဏာ ‘အနုဗျဉ္ဇန'ကို ယူလေ့ရှိ၏၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့် အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ ကို မစောင့်စည်း (မပိတ်ဆို့) ဘဲ နေသော ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာခြင်း စိတ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒေါမနဿ’ ဟူသော ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အစဉ်လိုက်၍ နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ ထိုအစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ ကို စောင့်စည်း ခြင်းငှါ မကျင့်၊ အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ'ကို မစောင့်ရှောက်၊ အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ ၌ စောင့်စည်း ခြင်းသို့ မရောက်။ ဤအစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ ခြောက်ပါး (တံခါးခြောက်ပေါက်) တို့ကို အကြင် မလုံခြုံစေခြင်း ‘အဂုတ္တိ’၊ မလုံခြုံစေပုံအခြင်းအရာ ‘အဂေါပနာ’၊ မစောင့်ရှောက်ခြင်း ‘အနာရက္ခ’၊ မစောင့်စည်းခြင်း (မပိတ်ဆို့ခြင်း) ‘အသံဝရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ ခြောက်ပါး (တံခါးခြောက်ပေါက်) တို့၌ မစောင့်ရှောက်သော တံခါးပေါက်ရှိသူ၏အဖြစ် (မျက်စိစသော ဣန္ဒြေကို မစောင့်ထိန်းတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (လောဘမူစိတ်, ဒေါသမူစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အတိုင်းအရှည်မသိတတ်သူ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၃</b>။ (၂) ထို (ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ,ဖြစ်ကြောင်းတရား ‘ဘောဇနေ အမတ္တညုတာ’ ဘောဇနေအမတ္တညုတာတို့) တွင် စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌့အတိုင်းအရှည်ကို မသိတတ် သူ၏အဖြစ် (စားဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို မသိတတ်သူ ဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘ဘောဇနေ အမတ္တညုတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဉာဏ်ဖြင့်) မဆင်ခြင်မူ၍ မသင့်လျော်သောအားဖြင့် (ကချေသည် ကျွမ်းသမားတို့ကဲ့သို့) မြူးထူးပျော်ပါးခြင်းငှါ။ (မင်း, မင်း၏အမတ်တို့ကဲ့သို့) မာန်ယစ်ခြင်းငှါ။ (ပြည့်တန်ဆာ နန်းတွင်းသူတို့ကဲ့သို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို) တန်ဆာဆင်ခြင်းငှါ။ (လက်ဝှေ့သည်, လက်ပမ်းသည်တို့ကဲ့သို့ အသားအရေကို) ပြည့်ဖြိုးတိုးပွါးစေခြင်းငှါ အစာ ‘အာဟာရ’ ကို စားသောက်၏။ ထိုစားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အကြင် မရောင့်ရဲသူ၏အဖြစ် ‘အသန္တုဋ္ဌိတာ’၊ အတိုင်းအရှည်ကို မသိသူ၏အဖြစ် ‘အမတ္တညုတာ’၊ စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ (သင့်လျော်သောအားဖြင့်) မဆင်ခြင်ခြင်း ‘အပ္ပဋိသင်္ခါဘောဇနေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အတိုင်းအရှည်ကိုမသိတတ်သူ၏အဖြစ် (စားဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို မသိတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ဘောဇနေ အမတ္တညုတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (လောဘမူစိတ်, မောဟမူစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၈-ဣန္ဒြိယေသု ဂုတ္တဒွါရတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">မျက်စိစသောဣန္ဒြေကိုစောင့်ထိန်းတတ်သူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၄</b>။ (၁) ထို (ဣန္ဒြိယေသု'ဣန္ဒြိယေသု ဂုတ္တဒွါရတာ’ ဂုတ္တဒွါရတာ,ဘောဇနေ မတ္တညုတာတို့) တွင်အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'ခြောက်ပါး (တံခါးခြောက်ပေါက်) တို့၌ စောင့်ရှောက်ပိတ်ဆို့အပ်သော တံခါးပေါက်ရှိသူ၏အဖြစ် (မျက်စိစသော ဣန္ဒြေကို စောင့်ထိန်းတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ဣန္ဒြိယေသုဂုတ္တဒွါရတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု'ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကိုမြင်သော် (မိန်းမ, ယောက်ျားဟူသော) အမှတ်အသားပုံသဏ္ဌာန် ‘နိမိတ်'ကို ယူလေ့မရှိ၊ ကိလေသာကိုထင်ရှားပြတတ်သော လက်ခြေစသော အင်္ဂါ, ပြုံးဟန် ရယ်ဟန်စသော အမူအရာ အမှတ်လက္ခဏာ ‘အနုဗျဉ္စန'ကို ယူလေ့မရှိ၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့် မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'ကိုမစောင့်စည်း (မပိတ်ဆို့) ဘဲ နေသော ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာခြင်း စိတ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒေါမနဿ’ ဟူသော ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အစဉ်လိုက်၍ နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ ထိုမြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ကို စောင့်စည်းခြင်းငှါ ကျင့်၏၊ မြင်မှု၌ အစိုးရသောမျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ကို စောင့်ရှောက်၏၊ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ၌ စောင့်စည်းခြင်းသို့ ရောက်၏။ နားအကြည် ‘သောတ’ ဖြင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’ ကို ကြားသော်။ပ။ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ ဖြင့် အနံ့'ဂန္ဓာရုံ’ ကို နမ်း (နံ) သော်။ပ။ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ ဖြင့် အရသာ ‘ရသာရုံ’ ကို လျက်သော်။ပ။ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ ဖြင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’ ကို ထိသော်။ပ။ စိတ်ဖြင့် သဘောတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို သိသော် (မိန်းမ, ယောက်ျားဟူသော) အမှတ်အသားပုံသဏ္ဌာန် ‘နိမိတ်’ ကို ယူလေ့မရှိ၊ ကိလေသာကို ထင်ရှားပြတတ်သော လက်ခြေစသော အင်္ဂါ, ပြုံးဟန် ရယ်ဟန်စသော အမူအရာ အမှတ်လက္ခဏာ ‘အနုဗျ ဉ္ဇန’ ကို ယူလေ့မရှိ၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့် အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ ကို မစောင့်စည်း (မပိတ်ဆို့) ဘဲ နေသော ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာခြင်း စိတ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒေါမနဿ’ ဟူသော ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အစဉ်လိုက်၍ နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ ထိုအစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ'ကို စောင့်စည်းခြင်းငှါ ကျင့်၏၊ အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ'ကို စောင့်ရှောက်၏၊ အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၌ စောင့်စည်းခြင်းသို့ ရောက်၏။ ဤအစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'ခြောက်ပါး (တံခါးခြောက်ပေါက်) တို့ကို အကြင် လုံခြုံစေခြင်း ‘ဂုတ္တိ’၊ လုံခြုံစေပုံအခြင်းအရာ ‘ဂေါပနာ’၊ စောင့်ရှောက်ခြင်း ‘အာရက္ခ’၊ စောင့်စည်း (ပိတ်ဆို့) ခြင်း'သံဝရ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ ခြောက်ပါး (တံခါးခြောက်ပေါက်) တို့၌ စောင့်ရှောက့်ပိတ်ဆို့အပ်သော တံခါးပေါက်ရှိသူ၏အဖြစ် (မျက်စိစသော ဣန္ဒြေကို စောင့်ထိန်းတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ဣန္ဒြိယေသု ဂုတ္တဒွါရတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာ,လောကုတ္တရာ စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အတိုင်းအရှည်သိတတ်သူ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၅</b>။ (၂) ထို (ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ, ဘာဇနေဖြစ်ကြောင်းတရား ‘ဘောဇနေ မတ္တညုတာ’ မတ္တညုတာတို့) တွင် စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အတိုင်းအရှည်ကို သိတတ်သူ၏အဖြစ် (စားဖွယ် ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကိုသိတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ဘောဇနေ မတ္တညုတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်၌ အချို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဉာဏ်ဖြင့်) ဆင်ခြင်၍ သင့်လျော်သော အားဖြင့် အစာ ‘အာဟာရ'ကို စားသောက်၏။ (ကချေသည် ကျွမ်းသမားတို့ကဲ့သို့) မြူးထူးပျော်ပါးခြင်းငှါ မစား။ (မင်း, မင်း၏အမတ်တို့ကဲ့သို့) မာန်ယစ်ခြင်းငှါ မစား။ (ပြည့်တန်ဆာ, နန်းတွင်းသူတို့ကဲ့သို့ခန္ဓာကိုယ်ကို) တန်ဆာဆင်ခြင်းငှါ မစား။ (လက်ဝှေ့သည်, လက်ပန်းသည်တို့ကဲ့သို့ အသားအရေကို) ပြည့်ဖြိုးတိုးပွါးစေခြင်းငှါ မစား၊ ဤကိုယ်၏ တည်တံ့ရန်, မျှတရန်, ပင်ပန်းခြင်းကို ပယ်ဖျောက်ရန်,ဆာလောင်ခြင်း မွတ်သိပ်ခြင်းငြိမ်းရန်, မြတ်သောအကျင့်ကို ချီးမြှောက်ရန် အကျိုးငှါသာလျှင် အစာ ‘အာဟာရ’ ကို စားသောက်၏၊ ဤသို့ (အစာ ‘အာဟာရ’ ကို) စားသောက်ခြင်းကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'အဟောင်း (အစာမစားခြင်းကြောင့်ဖြစ် သည့် ဝေဒနာ) ကိုလည်း ပယ်ဖျောက်မည်၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'အသစ် (အလွန်စားခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည့် ဝေဒနာ) ကိုလည်း မဖြစ်စေမည်၊ ငါ့အား မျှတခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ အပြစ်မရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ ချမ်းသာစွာ နေရခြင်းသည်လည်းကောင်း ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူသောရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် အစာ ‘အာဟာရ'ကို စားမျို၏၊ ထိုစားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အကြင်ရောင့်ရဲသူ၏အဖြစ် ‘သန္တုဋ္ဌိတာ’၊ အတိုင်းအရှည်ကို သိသူ၏အဖြစ် ‘မတ္တညုတာ’၊ စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ ဆင်ခြင်ခြင်း ‘ပဋိသင်္ခါဘောဇနေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အတိုင်းအရှည်ကိုသိတတ်သူ၏အဖြစ် (စားဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို သိတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ဘောဇနေ မတ္တညုတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">၂၉-မုဋ္ဌသစ္စဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သတိမေ့လျော့သောသူဖြစ်ကြောင်းတရား ‘မုဋ္ဌသစ္စ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၆</b>။ (၁) ထို (မုဋ္ဌသစ္စ၊ အသမ္ပဇညတို့) တွင်မေ့လျော့သော ‘သတိ'ရှိသူ (သတိ မေ့သူ) ၏အဖြစ် (သတိမေ့လျော့သောသူဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘မုဋ္ဌသစ္စ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် မအောက်မေ့မှု, အမှတ်မရမှု ‘အသတိ’၊ အစဉ်မအောက်မေ့မှု ‘အနနုဿတိ’၊ တစ်ဖန် မအောက်မေ့မှု ‘အပ္ပဋိဿတိ’၊ ‘အသတိ’ ဟူသောမအောက်မေ့ပုံ အခြင်းအရာ ‘အသတိ အသရဏရတာ’၊ ဆောင်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သည်၏အဖြစ် ‘အဓာရဏတာ’။ (ရေပေါ်၌ ပေါ်နေသော ဗူးခွံကဲ့သို့ အာရုံ၌) ပေါ် သည်၏အဖြစ် (အာရုံ၌ မစူးစိုက်မှု) ‘ပိလာပနတာ’၊ မေ့ပျောက်သော သတိရှိသည်၏အဖြစ် ‘သမ္မုဿနတာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို မေ့လျော့သော ‘သတိ’ ရှိသူ (သတိမေ့သူ) ၏အဖြစ် (သတိမေ့လျော့သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘မုဋ္ဌသစ္စ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သတိ၏ ဆန့်ကျင်ဖက်အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဆင်ခြင်စဉ်းစားဉာဏ်မရှိသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၇</b>။ (၂) ထို (မုဋ္ဌသစ္စ၊ အသမ္ပဇညတို့) ‘အသမ္ပဇည’ တွင် ဆင်ခြင်စဉ်းစားဉာဏ်မရှိသူ၏ အဖြစ် (ဆင်ခြင်စဉ်းစားဉာဏ် မရှိသူ ဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘အသမ္ပဇည’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ (စီးပွားချမ်းသာသို့ မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ် သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့် တူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ့်ဖြစ်သော (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟအကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဆင်ခြင်စဉ်းစားဉာဏ် မရှိသူ၏အဖြစ် (ဆင်ခြင်စဉ်းစားဉာဏ်မရှိသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘အသမ္ပဇည’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ပညာ၏ ဆန့်ကျင်ဖက် အကုသိုလ်စိတ်,ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၀-သတိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၈</b>။ (၁) ထို (သတိ,သမ္ပဇညတို့) တွင် အောက်မေ့မှု အမှတ်ရမှု ‘သတိ’ တရားဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်အောက်မေ့မှု, အမှတ်ရမှု ‘သတိ’၊ အစဉ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’၊ တစ်ဖန် အောက်မေ့မှု ‘ပဋိဿတိ’၊ အမှတ်ရမှု ‘သတိ’ ဟူသော အောက်မေ့ပုံ အခြင်းအရာ ‘သတိ သရဏတာ’၊ ဆောင်ပုံအခြင်းအရာ ‘ဓာရဏတာ’၊ မပေါ်သောအခြင်းအရာ (အာရုံ၌ စူးစိုက်မှု) ‘အပိလာပနတာ’၊ မမေ့ပျောက်သည်၏အဖြစ် ‘အသမ္မုဿနတာ’၊ သတိဟူသော အစိုးတရ အောက်မေ့မှု ‘သတိန္ဒြေ’။ (ခိုင်မြဲစွာ) မတုန်မလှုပ် အောက်မေ့မှု ‘သတိဗိုလ်’၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘော ကို အောက်မေ့မှု အမှတ်ရမှု ‘သတိ’ တရားဟုဆိုအပ်၏ (သတိ)။</p> <p style="text-align: center;">ဆင်ခြင်စဉ်းစားမှု ‘သမ္ပဇည’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၉</b>။ (၂) ထို (သတိ, သမ္ပဇညတို့) တွင် ဆင်ခြင်စဉ်းစားမှု ‘သမ္ပဇည’ တရားဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း ‘ပဇာနနာ’။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကို သိမှု) ‘အမောဟ’။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဆင်ခြင် စဉ်းစားမှု ‘သမ္ပဇည’ တရားဟုဆိုအပ်၏ (ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">၃၁-ပဋိသင်္ခါနဗလဒုက်</p> <p style="text-align: center;">မတုန်မလှုပ်ဆင်ခြင်ခြင်း'ပဋိသင်္ခါနဗလ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၀</b>။ (၁) ထို (ပဋိသင်္ခါနဗလ, ဘာဝနာဗလတို့) တွင် (ခိုင်မြဲစွာ) မတုန်မလှုပ်သော ဆင်ခြင်ခြင်း ‘ပဋိသင်္ခါနဗလ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသဘော။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ခိုင်မြဲစွာ) မတုန်မလှုပ်သော ဆင်ခြင်ခြင်း'ပဋိသင်္ခါနဗလ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">မတုန်မလှုပ်ပွားများခြင်း ‘ဘာဝနာဗလ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၁</b>။ (၂) ထို (ပဋိသင်္ခါနဗလ,ဘာဝနာဗလတို့) တွင် (ခိုင်မြဲစွာ) မတုန်မလှုပ် ပွားများခြင်း ‘ဘာဝနာဗလ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ကုသိုလ်တရား (ဗောဓိပက္ခိယတရား) တို့ကို အကြင် မှီဝဲခြင်း ‘အာသေဝနာ’၊ ပွားများခြင်း ‘ဘာဝနာ’၊ အကြိမ်များစွာပြုခြင်း ‘ဗဟုလီကမ္မ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ခိုင်မြဲစွာ) မတုန်မလှုပ်ပွားများခြင်း ‘ဘာဝနာဗလ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (သစ္စာလေးပါးကို) သိခြင်း၏ အဖို့ အစု (အသင်းအပင်း) ‘ဗောဇ္ဈင်’ ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်း (ခိုင်မြဲစွာ) မတုန်မလှုပ် ပွားများခြင်း ‘ဘာဝနာ ဗလ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ကုသိုလ် ၂၁, ယှဉ်ဖက် စေတသိက် ၃၈)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၂-သမထဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဆန့်ကျင်ဘက် အကုသိုလ်တရားတို့ကို ငြိမ်သက်စေမှု</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၂</b>။ (၁) ထို (သမထ, ဝိပဿနာတို့) တွင် ‘သမထ’ တရား (ဆန့်ကျင်ဘက် အကုသိုလ်တရား တို့ကို) ငြိမ်သက်စေမှု ‘သမထ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ စိတ်၏ အကြင် တည်မှု။ပ။ ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ဆန့်ကျင်ဘက် အကုသိုလ်တရားတို့ကို) ငြိမ်သက်စေမှု ‘သမထ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သမ္မာသမာဓိ)။</p> <p style="text-align: center;">အထူးထူးရှုမြင်မှု ‘ဝိပဿနာ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၃</b>။ (၁) ထို (သမထ, ဝိပဿနာတို့) တွင် (အနိစ္စအစရှိသော) အထူးထူးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ရှုမြင်မှု ‘ဝိပဿနာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြား အားဖြင့် သိခြင်းသဘော။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေခြင်း (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရား တို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီး သော) သဘောကို (အနိစ္စအစရှိသော) အထူးထူးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ရှုမြင်မှု ‘ဝိပဿနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">၃၃-သမထနိမိတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သမထ၏အကြောင်း ‘သမထနိမိတ္တ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၄</b>။ (၁) ထို (သမထနိမိတ္တ၊ ပဂ္ဂါဟနိမိတ္တတို့) တွင် ငြိမ်သက်စေမှု ‘သမထ’ ၏အကြောင်း ‘သမထနိမိတ္တ’ ဟူသည် အဘယ် နည်း။ စိတ်၏ အကြင်တည်မှု။ပ။ ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ် ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုငြိမ်သက်စေမှု ‘သမထ’ ၏အကြောင်း ‘သမထနိမိတ္တ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သမ္မာ သမာဓိ)။</p> <p style="text-align: center;">ပဂ္ဂါဟ၏အကြောင်း ‘ပဂ္ဂါဟနိမိတ္တ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၅</b>။ (၂) ထို (သမထနိမိတ္တ,ပဂ္ဂါဟနိမိတ္တတို့) တွင် (သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို) ချီးမြှောက်မှု (ထောက်ပံ့မှု) ‘ပဂ္ဂါဟ’ ၏ အကြောင်း ‘ပဂ္ဂါဟနိမိတ္တ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စိတ်၌ မှီသော အကြင် လုံ့လအားထုတ်မှု။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို) ချီးမြှောက်မှု (ထောက်ပံ့မှု) ‘ပဂ္ဂါဟ'၏အကြောင်း ‘ပဂ္ဂါဟနိမိတ္တ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သမ္မာဝါယာမ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၄-ပဂ္ဂါဟဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ချီးမြှောက်မှု ‘ပဂ္ဂါဟ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၆</b>။ (၁) ထို (ပဂ္ဂါဟ၊ အဝိက္ခေပတို့) တွင် (သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို) ချီးမြှောက်မှု (ထောက်ပံ့မှု) ‘ပဂ္ဂါဟ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စိတ်၌ မှီသော အကြင် လုံ့လအားထုတ်မှု။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို) ချီးမြှောက်မှု (ထောက်ပံ့မှု) ‘ပဂ္ဂါဟ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သမ္မာဝါယာမ)။</p> <p style="text-align: center;">မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၇</b>။ (၁) ထို (ပဂ္ဂါဟ၊ အဝိက္ခေပတို့) တွင်မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ စိတ်၏ အကြင် တည်မှု။ပ။ ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သမ္မာသမာဓိ)။</p> <p style="text-align: center;">၃၅-သီလဝိပတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အကျင့် ‘သီလ'ပျက်စီးခြင်း ‘သီလဝိပတ္တိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၈</b>။ (၁) ထို (သီလဝိပတ္တိ,ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိတို့) တွင်အကျင့်'သီလ'ပျက်စီးခြင်း ‘သီလဝိပတ္တိ’ ဟူသည် အဘယ် နည်း။ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော အကြင် လွန်ကျူးမှု (ကာယဒုစရိုက်သုံးပါး)၊ နှုတ် (စကား) ၌ ဖြစ်သော အကြင် လွန်ကျူးမှု (ဝစီဒုစရိုက်လေးပါး)၊ ကိုယ်နှုတ် (စကား) နှစ်ပါး၌ ဖြစ်သော လွန်ကျူးမှုသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (မစောင့်စည်းမှုဟူသော) အကျင့်ပျက်စီးခြင်း ‘သီလဝိပတ္တိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသောအကျင့်'သီလ'မရှိသူ၏အဖြစ် ‘ဒုဿီလျ'ကိုလည်း အကျင့်ပျက်စီးခြင်း ‘သီလဝိပတ္တိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အယူပျက်စီးခြင်း'ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၉</b>။ (၂) ထို (သီလဝိပတ္တိ,ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိတို့) တွင်အယူပျက်စီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ပေးလှူခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယဇ်ကြီး (အလှူကြီး) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယဇ်ငယ် (ဟုန်း) (အလှူငယ်) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ်, မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်သော (ကောင်းမှု မကောင်းမှု) ကံတို့၏ အကျိုးဖျား (အကျိုးဆက်) ‘ဖလ', အကျိုးရင်း'ဝိပါက်’ သည် မရှိ၊ ဤလောကသည် မရှိ၊ တမလွန် လောကသည့်မရှိ၊ အမိ (၌ ကောင်းစွာ ပြုခြင်း မကောင်းသဖြင့် ပြုခြင်း၏ အကျိုး) သည် မရှိ၊ အဖ (၌ ကောင်းစွာပြုခြင်း မကောင်းသဖြင့် ပြုခြင်း၏ အကျိုး) သည် မရှိ၊ သေ၍ တစ်ဖန်ဖြစ်သော သတ္တဝါ တို့သည်မရှိကုန်၊ ဤလောကကိုလည်းကောင်း၊ တမလွန် လောကကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင် ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်သိ၍ မျက်မှောက်ပြုကာ ဟောကြားနိုင်ကုန်သော, ညီညွတ်ကုန်သော, ကောင်းသော အကျင့်ရှိ ကုန်သောရဟန်း, ပုဏ္ဏား (သမဏ, ဗြာဟ္မဏ) တို့သည် လောက၌ မရှိကုန်” ဟု ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှု (အယူမှားမှု) တို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန် မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အယူပျက်စီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသော အမြင်မှားမှု (အယူမှားမှု) ကိုလည်း အယူပျက်စီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ (၁၂၂၁)</p> -- <p style="text-align: center;">၃၆-သီလသမ္ပဒါဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အကျင့်သီလပြည့်စုံခြင်း ‘သီလသမ္ပဒါ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၀</b>။ (၁) ထို (သီလသမ္ပဒါ, ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါတို့) တွင် အကျင့်'သီလ'ပြည့်စုံခြင်း ‘သီလသမ္ပဒါ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်ကိုယ်၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (ကာယသုစရိုက်သုံးပါး)၊ နှုတ် (စကား) ၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (ဝစီသုစရိုက်လေးပါး)၊ ကိုယ်နှုတ် (စကား) နှစ်ပါး၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (အာဇီဝလျှင် ရှစ်ခုမြောက် ဖြစ်သော ‘အာဇီဝဋ္ဌမကသီလ') သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အကျင့် ‘သီလ’ နှင့် ပြည့်စုံခြင်း'သီလသမ္ပဒါ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသော အကျင့် ‘သီလ’ ကို စောင့်စည်းခြင်း ‘သီလသံဝရ’ ကိုလည်းအကျင့် ‘သီလ’ ပြည့်စုံခြင်း ‘သီလသမ္ပဒါ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ်,ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အယူပြည့်စုံခြင်း'ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၁</b>။ (၂) ထို (သီလသမ္ပဒါ, ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါတို့) တွင် (ကောင်းမွန် မှန်ကန်သော) အယူ ပြည့်စုံခြင်း (သမ္မာ) ‘ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ပေးလှူခြင်း (အကျိုး) သည် ရှိ၏၊ ယဇ်ကြီး (အလှူကြီး) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် ရှိ၏၊ ယဇ်ငယ် (ဟုန်း) (အလှူငယ်) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် ရှိ၏၊ ကောင်းစွာပြုအပ် မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်သော (ကောင်းမှုမကောင်းမှု) ကံတို့၏ အကျိုးဖျား (အကျိုးဆက်) ‘ဖလ', အကျိုးရင်း'ဝိပါက’ သည် ရှိ၏။ ဤလောကသည်ရှိ၏၊ တမလွန် လောကသည်ရှိ၏၊ အမိ (၌ ကောင်းစွာ ပြုခြင်း မကောင်းသဖြင့် ပြုခြင်း၏အကျိုး) သည်ရှိ၏၊ အဖ (၌ ကောင်းစွာ ပြုခြင်း မကောင်းသဖြင့် ပြုခြင်း၏အကျိုး) သည် ရှိ၏၊ သေ၍ တစ်ဖန်ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤလောကကိုလည်းကောင်း၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်းကိုယ်တိုင်ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ မျက်မှောက်ပြုကာ ဟောကြားနိုင်ကုန်သော, ညီညွတ်ကုန်သော,ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော ရဟန်း, ပုဏ္ဏား (သမဏ, ဗြာဟ္မဏ) တို့သည် လောက၌ ရှိကြ၏” ဟုဤသို့သဘောရှိသော အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်းသဘော။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေခြင်း (အမှန်ကို သိခြင်း)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကိုစိစစ်ခြင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ မြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကောင်းမွန် မှန်ကန်သော) အယူပြည့်စုံခြင်း (သမ္မာ) ‘ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသောအမြင်မှန်မှု (အယူမှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ ကိုလည်း အယူပြည့်စုံခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၇-သီလဝိသုဒ္ဓိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အကျင့်'သီလ'၏ အထူးစင်ကြယ်ခြင်း ‘သီလဝိသုဒ္ဓိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၂</b>။ (၁) ထို (သီလဝိသုဒ္ဓိ, ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိတို့) တွင်အကျင့်'သီလ'၏ အထူး စင်ကြယ်ခြင်း ‘သီလဝိသုဒ္ဓိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော အကြင် မလွန်ကျူးမှု (ကာယသုစရိုက်သုံးပါး)၊ နှုတ် (စကား) ၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (ဝစီသုစရိုက်လေးပါး)၊ ကိုယ်နှုတ် (စကား) နှစ်ပါး၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (အာဇီဝလျှင့်ရှစ်ခုမြောက်ဖြစ်သော ‘အာဇီဝဋ္ဌမကသီလ') သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုအကျင့် ‘သီလ'၏ အထူးစင်ကြယ်ခြင်း ‘သီလဝိသုဒ္ဓိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသော အကျင့် ‘သီလ’ ကိုစောင့်စည်းခြင်း ‘သီလသံဝရ'ကိုလည်း အကျင့် ‘သီလ'၏ အထူး စင်ကြယ်ခြင်း ‘သီလဝိသုဒ္ဓိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (လောကုတ္တရာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အယူ၏အထူးစင်ကြယ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၃</b>။ (၂) ထို (သီလဝိသုဒ္ဓိ, ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိတို့) တွင် အယူ၏ အထူးစင်ကြယ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ကံသည် မိမိဥစ္စာဖြစ်သည်ဟု သိသောဉာဏ် ‘ကမ္မဿကတဉာဏ်’။ (သစ္စာလေးပါး) အမှန်တရားအား လျော်စွာ သိမှု ‘သစ္စာနုလောမိကဉာဏ်’ (ဝိပဿနာဉာဏ်)၊ မဂ်နှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ သိမှု ‘မဂ် ဉာဏ်’၊ မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏သိမှု ‘ဖိုလ်ဉာဏ်’ သည် (ရှိ၏)။ (ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီး သော သဘောကို အယူ၏ အထူးစင်ကြယ်ခြင်း'ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ’ ဟုဆိုအပ်၏) (ကမ္မဿကတဉာဏ်, သစ္စာနုလောမိကဟု ဆိုအပ်သော ဝိပဿနာဉာဏ်,မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ်)။</p> <p style="text-align: center;">၃၈-ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိခေါပနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အယူ၏ အထူးစင်ကြယ်ခြင်း'ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၄</b>။ (၁) ထိုပြင် အယူ၏အထူးစင်ကြယ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ’ ဟူသည်ကား အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအား ဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲ ခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်းသဘော။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေခြင်းသဘော (အမှန်ကို သိခြင်းသဘော)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဤကား အယူ၏ အထူးစင်ကြယ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ’ တည်း။) (ကမ္မဿကတဉာဏ်,သစ္စာနုလောမိကဉာဏ်, မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ်)။</p> <p style="text-align: center;">အထူးစင်ကြယ်သောအယူအားလျော်သော လုံ့လ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၅</b>။ (၂) အထူးစင်ကြယ်သောအယူ ‘ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ"ယထာဒိဋ္ဌိဿ ပဓာန’ အားလျော်သော လုံ့လ ‘ယထာဒိဋ္ဌိဿပဓာန’ ဟူသည်ကား စိတ်၌ မှီသော အကြင် လုံ့လ အားထုတ်မှု။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဤကား အထူးစင်ကြယ် သော အယူ ‘ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ’ အားလျော် သော လုံ့လ'ယထာဒိဋ္ဌိဿ ပဓာန’ တည်း) (မဟာကုသိုလ်ဉာဏ သမ္ပယုတ်, မဟာကိရိယာဉာဏ သမ္ပယုတ်,လောကုတ္တရာစိတ်တို့၌ ရှိသော ဝီရိယ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၉-သံဝေဂဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ထိတ်လန့်ဖွယ်အကြောင်းတို့၌ ထိတ်လန့်ခြင်း'သံဝေဂ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၆</b>။ (၁) (ထိတ်လန့်ဖွယ်အကြောင်းတို့၌) ထိတ်လန့်ခြင်း ‘သံဝေဂ’ ဟူ သည်ကား ပဋိသန္ဓေနေမှု ‘ဇာတိ’ ကို ဘေးအားဖြင့် မြင်၍ တည်သော (ဖြစ်ပေါ်လာသော) ဉာဏ် ‘ဇာတိဘယ’၊ အိုမှု ‘ဇရာ'ကို ဘေးအားဖြင့် မြင်၍ တည်သော (ဖြစ်ပေါ်လာသော) ဉာဏ် ‘ဇရာဘယ’၊ နာမှု ‘ဗျာဓိ'ကို ဘေးအားဖြင့် မြင်၍ တည်သော (ဖြစ်ပေါ်လာသော) ဉာဏ် ‘ဗျာဓိဘယ’၊ သေမှု ‘မရဏ'ကို ဘေးအားဖြင့် မြင်၍ တည်သော (ဖြစ်ပေါ်လာသော) ဉာဏ် ‘မရဏဘယ'တည်း၊ ထိတ်လန့်ဖွယ် အကြောင်းဟူသည်ကား ပဋိသန္ဓေနေမှု ‘ဇာတိ’၊ အိုမှု ‘ဇရာ’၊ နာမှု ‘ဗျာဓိ’၊ သေမှု ‘မရဏ’ တည်း (ဇာတိစသည်တို့မှ ထိတ်လန့်သောအခါဖြစ်ပေါ်သော မဟာကုသိုလ် ဉာဏသမ္ပယုတ်၌ ရှိသော ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ထိတ်လန့်သူ၏သင့်လျော်သောအားဖြင့်လုံ့လပြုခြင်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၇</b>။ (၂) ထိတ်လန့်သူ၏ သင့်လျော်သောအား'သံဝိဂ္ဂဿ ယောနိသော ပဓာန'ဖြင့် လုံ့လပြုခြင်း ‘သံဝိဂ္ဂဿ ယောနိသောပဓာန’ ဟူသည်ကား ဤသာသနာတော် ၌ ရဟန်းသည် - (၁) မဖြစ်ပေါ်သေးကုန်သော ယုတ်မာကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို မဖြစ်စေခြင်းငှါ လိုလားမှု ကိုဖြစ်စေ၏ ‘ဆန္ဒံ ဇနေတိ’၊ ကြိုးစား၏ ‘ဝါယမတိ’၊ ကြိုးစားမှု ‘ဝီရိယ’ ကို အားထုတ်၏ ‘ဝီရိယံ့အာရဘတိ’၊ စိတ်ကို ချီးမြှောက် (အားပေး) ၏ ‘စိတ္တံ ပဂ္ဂဏှာတိ’၊ လုံ့လစိုက်၏ ‘ပဒဟတိ’။ (၂) ဖြစ်ပေါ်ကုန်ပြီးသော ယုတ်မာကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ လိုလားမှုကိုဖြစ်စေ၏၊ ကြိုးစား၏၊ ကြိုးစားမှု ‘ဝီရိယ'ကို အားထုတ်၏၊ စိတ်ကို ချီးမြှောက် (အားပေး) ၏၊ လုံ့လစိုက်၏။ (၃) မဖြစ်ပေါ်သေးကုန်သော ကုသိုလ်တရားတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေခြင်းငှါ လိုလားမှုကို ဖြစ်စေ၏၊ ကြိုးစား၏၊ ကြိုးစားမှု ‘ဝီရိယ'ကို အားထုတ်၏၊ စိတ်ကို ချီးမြှောက် (အားပေး) ၏၊ လုံ့လစိုက်၏။ (၄) ဖြစ်ပေါ်ကုန်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့၏ တည်တံ့စေခြင်းငှါ ‘ဌိတိယာ’၊ မမေ့မပျောက် စေခြင်းငှါ'အသမ္မောသာယ’၊ လွန်စွာ တိုးပွါးစေခြင်းငှါ ‘ဘိယျောဘာဝါယ’၊ စည်ပင်ပြန့်ပြောစေခြင်းငှါ ‘ဝေပုလ္လာယ’၊ ပွားများစေခြင်းငှါ ‘ဘာဝနာယ’၊ ပြည့်ဖြိုးစေခြင်းငှါ ‘ပါရိပူရိယာ’ လိုလားမှုကို ဖြစ်စေ၏၊ ကြိုးစား၏၊ ကြိုးစားမှု ‘ဝီရိယ’ ကို အားထုတ်၏၊ စိတ်ကို ချီးမြှောက် (အားပေး) ၏၊ လုံ့လစိုက်၏။ (ဤကား ထိတ်လန့်သူ၏ သင့်လျော်သောအားဖြင့် လုံ့လပြုခြင်း ‘သံဝိဂ္ဂဿ ယောနိသော ပဓာန'ပေတည်း။) (ကုသိုလ်စိတ် ၂၁နှင့် ဖိုလ်စိတ် ၄ တို့၌ ရှိသော ဝီရိယ)</p> -- <p style="text-align: center;">၄၀-အသန္တုဋ္ဌိတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကုသိုလ်တရားတို့၌ မရောင့်ရဲနိုင်သူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၈</b>။ (၁) ကုသိုလ် တရားတို့၌ ‘အသန္တုဋ္ဌိတာကုသလေသု ဓမ္မေသု’ မရောင့်ရဲ (မတင်းတိမ်) နိုင်သူ၏အဖြစ် (ကုသိုလ်တရားတို့၌ မရောင့်ရဲမတင်းတိမ်နိုင်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား)ဟူသည်ကား ကုသိုလ်တရားတို့ကို ပွားစေခြင်းငှါမရောင့်ရဲ (မတင်းတိမ်) သူ၏ အကြင် လွန်စွာ လိုလားသူ၏အဖြစ်သည် (ရှိ၏)။ «ဤကားကုသိုလ်တရားတို့၌ မရောင့်ရဲ (မတင်းတိမ်) နိုင်သူ၏အဖြစ် (ကုသိုလ်တရားတို့၌ မရောင့်ရဲ မတင်းတိမ်နိုင်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား ‘အသန္တုဋ္ဌိတာ ကုသလေသု ဓမ္မေသု’ တည်း) (ကုသိုလ်စိတ် ၂၁,ယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၃၈) ]။</p> <p style="text-align: center;">လုံ့လပြုခြင်း'ဝီရိယ’၌ မဆုတ်နစ်သူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၉</b>။ (၂) လုံ့လပြုခြင်း'ဝီရိယ’ ၌ ‘အပ္ပဋိဝါနိတာ ပဓာနသ္မိံ’ မဆုတ်နစ်သူ (ဇွဲရှိသူ) ၏အဖြစ် (ကုသိုလ် တရားပွားများအားထုတ်ခြင်း၌ မဆုတ်နစ်သူ ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ဟူသည်ကား ကုသိုလ်တရားတို့ကိုပွားစေခြင်းငှါ အကြင် ရိုသေစွာ ပြုခြင်း ‘သက္ကစ္စ ကိရိယတာ’၊ အမြဲ မပြတ်ပြုခြင်း ‘သာတစ္စကိရိယတာ’။ (ဝီရိယကို ကျိုးပဲ့ပျက်စီးအောင် မပြုဘဲ) ဝီရိယကို ချန်မထားဘဲ ပြုခြင်း ‘အဋ္ဌိတကိရိယတာ’၊ မတွန့်ဆုတ်သော (ဝီရိယမလျော့သော) ဖြစ်ခြင်းရှိသည်၏အဖြစ် ‘အနောလီနဝုတ္တိတာ’၊ မချအပ်သော (မလျော့သော လိုလားမှုရှိသူ၏အဖြစ် (ကောင်းသော အလိုဆန္ဒကို မချခြင်း) ‘အနိက္ခိတ္တဆန္ဒတာ’၊ မချအပ်သော (မလျော့သော) တာဝန်ရှိသူ၏ အဖြစ် (ကုသိုလ်ပြုရာ၌ ဝီရိယတည်းဟူသော တာဝန်ကိုမလျော့ခြင်း) ‘အနိက္ခိတ္တဓုရတာ’၊ မှီဝဲခြင်း ‘အာသေဝနာ’၊ ပွားစေခြင်း ‘ဘာဝနာ’၊ အကြိမ်များစွာ ပြုခြင်း'ဗဟုလီကမ္မ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဤကား လုံ့လပြုခြင်း ‘ဝီရိယ’၌ မဆုတ်နစ်သူ (ဇွဲရှိသူ) ၏အဖြစ် ‘အပ္ပဋိဝါနိတာ ပဓာနသ္မိံ ‘တည်း။) (ကုသိုလ်စိတ် ၂၁နှင့် ဖိုလ်စိတ် ၄ တို့၌ ရှိသော ဝီရိယ။)</p> -- <p style="text-align: center;">၄၁-ဝိဇ္ဇာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၀</b>။ (၁) (သစ္စာလေးပါးကို ဖုံးလွှမ်းတတ်သော အဝိဇ္ဇာမောဟ အမိုက်မှောင်ကို) ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ’ တရားဟူသည်ကား ရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို (ရှေးဘဝကို) အဖန်ဖန် အောက်မေ့မှုနှင့် ယှဉ်သောသိမှု ‘ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏ်’ ဟူသော ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ’၊ သတ္တဝါတို့၏ သေခြင်း, ပဋိသန္ဓေနေခြင်း၌ သိမှု ‘စုတူပပါတဉာဏ်’ ဟူသော ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ’၊ အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တမဂ်) ၌ သိမှု ‘အာသဝက္ခယဉာဏ်’ ဟူသော ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ'အားဖြင့် (သစ္စာလေးပါးကို ဖုံးလွှမ်းတတ်သော အဝိဇ္ဇာမောဟ အမိုက် မှောင်ကို) ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ’ တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း (ဤကား ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ’ တရား တို့တည်း) (ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ်, စုတူပပါတဉာဏ်, အာသဝက္ခယဉာဏ်)။</p> <p style="text-align: center;">လွတ်မြောက်မှု ‘ဝိမုတ္တိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၁</b>။ (၂) လွတ်မြောက်မှု ‘ဝိမုတ္တိ’ တရားဟူသည်ကား စိတ်၏ လွတ်မြောက်မှု (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ‘စိတ္တဿအဓိမုတ္တိ’၊ ‘ဝါန’ ဟူသော တဏှာမှ ထွက်မြောက်မှု ‘နိဗ္ဗာန်'အားဖြင့်လွတ်မြောက်မှု ‘ဝိမုတ္တိ’ တို့သည် နှစ်မျိုးတို့တည်း။ (ဤတရားတို့ကား လွတ်မြောက်မှု ‘ဝိမုတ္တိ’ တရားတို့တည်း) (မဟဂ္ဂုတ်ကုသိုလ်, မဟဂ္ဂုတ်ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄၂-ခယေဉာဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသာကုန်ခန်းခြင်းကို ပြုတတ်သောဉာဏ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၂</b>။ (၁) (ကိလေသာ) ကုန်ခန်းခြင်းကို ပြုတတ်သော ‘ခယေဉာဏ’ (အရိယမဂ်) ဉာဏ် ‘ခယေဉာဏ’ ဟူသည်ကား မဂ်နှင့်ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏ သိမှု ‘မဂ်ဉာဏ်’ တည်း (မဂ်စိတ်လေးခု၌ ရှိသောပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသာတစ်ဖန်မဖြစ်ပေါ်စေတတ်သောဉာဏ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၃</b>။ (၂) (ကိလေသာ) တစ်ဖန် မဖြစ်ပေါ်စေတတ် ‘အနုပ္ပါဒေဉာဏ’ သော (အရိယာဖိုလ်) ဉာဏ် ‘အနုပ္ပါဒေဉာဏ’ ဟူသည်ကား မဂ်၏အကျိုး ‘ဖိုလ်’ နှင့် ပြည့်စုံ သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ သိမှု ‘ဖိုလ်ဉာဏ်'တည်း (ဖိုလ်စိတ်လေးခု၌ ရှိသော ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">နိက္ခေပကဏ္ဍ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ပိဋကတ်သုံးပုံဟူသော မြတ်စွာဘုရားစကားတော်၏ အနက်ကို ထုတ်ဆိုရာအပိုင်း</p> <h3 style="text-align:center;">အဋ္ဌကထာကဏ္ဍ</h3> <h3 style="text-align:center;">(က) သုံးစုပြု၍ ဟောအပ်သော တရားတို့၏အရကောက်ကို ထုတ်ပြခြင်း</h3> <h3 style="text-align:center;">တိကအတ္ထုဒ္ဓါရ</h3> <h3>၁-ကုသလတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ကုသိုလ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ,အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ကုသိုလ်မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကုသိုလ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကုသိုလ်မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အကုသိုလ် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဗျာကတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၆</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားမည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) အကျိုး ‘ဝိပါက်’ (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ဝါနဟူသော တဏှာမှ ထွက်မြောက်ရာ) နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားမည်ကုန်၏။</p> -- <h3>၂-ဝေဒနာတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ နှင့်ယှဉ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမာဝစရ) ကုသိုလ်မှသောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် ၄၊ အကုသိုလ်မှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၄၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၅၊ ကိရိယာမှ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၅၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း၊ ဝိပါက်မှလည်းကောင်း၊ ကိရိယာမှ လည်းကောင်း ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၉,့ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္တဈာန်၁၂)၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း၊ ဝိပါက်မှလည်းကောင်း လောကုတ္တရာတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ,ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၂၄, ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၃၂)၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်၄၆ - တို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’ နှင့်ယှဉ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် ၂၊ ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်၁၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၂၁-တို့သည် ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၉</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သော အလယ်အလတ် ခံစားမှု (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ၄၊ အကုသိုလ်မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၆၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (ဥပေက္ခာ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၁၀၊ အကုသိုလ်၏အကျိုး (ဝိပါက်) မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၆၊ ကိရိယာမှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၆၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း, အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှလည်းကောင်း, ကိရိယာမှ လည်းကောင်း စတုက္ကနည်းအားဖြင့်ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၃၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း, ဝိပါက်မှ လည်းကောင်း, ကိရိယာမှလည်းကောင်း အရူပဝစရစိတ် ၄ -ပါးစီ၁၂၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း, ဝိပါက်မ ှလည်းကောင်း စတုက္ကနည်းအားဖြင့်လောကုတ္တရာစတုတ္ထဈာန် ၈၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သော အလယ်အလတ်ခံစားမှု (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) ‘အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနာ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်း သော စေတသိက်၄၆- တို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သော အလယ် အလတ် ခံစားမှု (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ တိတ်မုတ် (သုခ, ဒုက္ခ, အဒုက္ခမသုခဟူသော) ဝေဒနာသုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ကို ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခ ဝေဒနာ’ နှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော အလယ်အလတ် ခံစားမှု (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <h3>၃-ဝိပါကတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အကျိုး'ဝိပါက်’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်’မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) အကျိုး ‘ဝိပါက်’ (၃၆) သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကျိုးကိုဖြစ်စေသော ‘ဝိပါကဓမ္မ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော ‘ဝိပါကဓမ္မ’ တရားမည် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော ‘ဝိပါကဓမ္မ’ တရား မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကျိုးလည်းမဟုတ်အကျိုးကိုလည်းမဖြစ်စေသော တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၂</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်"နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မ’ တရားလည်းမဟုတ်, အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ကို ဖြစ် စေခြင်းသဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်သော ‘နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မ’ တရား မည်ကုန်နည်း။ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည် အကျိုး'ဝိပါက်’ လည်း မဟုတ်၊ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်သော ‘နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မ’ တရားမည်ကုန်၏။</p> <h3>၄-ဥပါဒိဏ္ဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (အာရုံပြုသောအားဖြင့်) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူအပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) အကျိုး'ဝိပါက်’ (၃၂)၊ ထို့ပြင် (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံကို ပြုအပ်သည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော အကြင် (ကမ္မဇ) ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်းဖြစ်၍ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၉၉၄)</p> -- <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ် ကုန်သည်ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော တရားများကားအဘယ်နည်း)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) , ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သောပြုကာမျှ ကိရိယာ (၂၀)၊ ထို့ပြင် (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံကို ပြုအပ်ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်မဖြစ်သော အကြင် (တိဇ) ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၉၉၅)</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ အနုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၅</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (အာရုံပြုသောအားဖြင့်) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သောကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူလည်း မစွဲယူအပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏအနုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင်ဖိုလ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏအနုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏။ (၉၉၆)</p> <h3>၅-သံကိလိဋ္ဌတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန် စေအပ် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား တို့ကို (ရခြင်းငှါ) ထိုက်သော ‘သံကိလိဋ္ဌသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၍ ‘သံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ ‘သံကိလေသိက’ လည်း ဖြစ်သော တရားတို့ကား အဘယ် နည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့ နှင့်လည်းယှဉ်၍ ‘သံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ ‘သံကိလေသိက’ လည်း ဖြစ်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌသံကိလေသိက’ တရားဖြစ်ကုန်၏။ (၉၉၇)</p> <p style="text-align: center;">အသံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် မပူပန် စေအပ် မနှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်, နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်သော ‘အသံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသ တို့နှင့်မယှဉ် ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ ‘သံကိလေသိက'သာဖြစ်သော တရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) အကျိုး ‘ဝိပါက်’ (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ် သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ် ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ ‘သံကိလေသိက’ သာဖြစ်သော) ‘အသံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၉၉၈)</p> -- <p style="text-align: center;">အသံကိလိဋ္ဌ အသံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၈</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ သည် ပူလည်းမပူပန်စေအပ်,နှိပ်လည်းမနှိပ်စက်အပ်ကုန်မူ၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်, နှိပ်စက် တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) ထိုက်လည်း မထိုက်သော ‘အသံကိလိဋ္ဌ အသံကိလေသိက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘အသံကိလေသိက’ တရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ဖိုလ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘အသံကိလိဋ္ဌ အသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၉၉၉)</p> <h3>၆-ဝိတက္ကတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သဝိတက္က သဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်လည်း တကွသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သဝိတက္က သဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့် ယှဉ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ကာမာဝစရကုသိုလ် (၈)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ အကျိုး'ဝိပါက်’ မှ စိတ္တုပ္ပါဒ် (ဝိပါက် စိတ်) တစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ အကုသိုလ်၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (ဝိပါက်စိတ်) နှစ်ပါး၊ ကိရိယာမှ (ကာမ) ကိရိယာ တစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ ကုသိုလ်မှရူပါဝစရ ပဌမဈာန် (၁)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရ ပဌမဈာန် (၁)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ ပဌမဈာန် (၁)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် (၄)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် (၄)၊ ဤ (ငါးဆယ့်ငါးပါးသော) စိတ်တို့၌ ဖြစ်ကုန်သော ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ တို့ကိုချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် ငါးဆယ်တို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်လည်း တကွ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သဝိတက္က သဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၀၀၀)</p> <p style="text-align: center;">အဝိတက္က ဝိစာရမတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ကား မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'မျှသာရှိသော (ဝိတက်နှင့်ကား မယှဉ်, ဝိစာရနှင့်သာ ယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က ဝိစာရမတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပါဝစရ (ဈာန်) ပဉ္စကနည်း၌ ကုသိုလ်မှ ဒုတိယဈာန် (၁)၊ ဝိပါက်မှ ဒုတိယဈာန် (၁)၊ ကိရိယာမှ ဒုတိယဈာန် (၁)၊ လောကုတ္တရာ (ဈာန်) ပဉ္စကနည်း၌ ကုသိုလ်မှ ဒုတိယဈာန် (၄)၊ ဝိပါက်မှ ဒုတိယဈာန် (၄)၊ ဤ (တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသော) စိတ် တို့၌ ဖြစ်သော သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် သုံးဆယ့်ခြောက်)။ (သဝိတက္က စိတ်၅၅ ခု၌ ရှိသော) ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ကား မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မျှသာရှိသော (ဝိတက်နှင့်ကား မယှဉ်၊ ဝိစာရနှင့်သာ ယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က့ဝိစာရမတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၀၀၁)</p> -- <p style="text-align: center;">အဝိတက္က အဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၁</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'လည်း မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'လည်း မရှိသော ‘အဝိတက္က အဝိစာရ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့်မယှဉ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ဒွေပဉ္စဝိညာဏ် (၁၀)၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရတတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၃)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၃)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရတိက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၃)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပဈာန် (၄)၊ ဝိပါက်မှအရူပဈာန် (၄)၊ ကြိယာမှ အရူပဈာန် (၄)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာတိက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့်လောကုတ္တရာ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၁၂)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာတိက တိကဈာန် (စတုတ္ထနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ၊ တတိယ၊ စတုတ္ထ၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာတတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၁၂) ပဉ္စကနည်း၌ ဒုတိယဈာန်၌ ဖြစ်သော သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ (၁၁)၊ ရုပ် (၂၈)၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'လည်း မရှိ, သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'လည်းမရှိသော (ဝိတက်, ဝိစာရတို့နှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က အဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၀၀၂)</p> <p style="text-indent:2em">တိက်မုတ် ဝိတက်နှင့် တကွဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်သော) ‘ဝိစာရ’ ကို ‘ဝိတက်’ ‘ဝိစာရ’ နှစ်ပါးစလုံးနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်နှင့်ကား မယှဉ်, ဝိစာရနှင့်သာ ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက် ဝိစာရနှစ်ပါးစလုံးနှင့် မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> <h3>၇-ပီတိတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ပီတိသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွ ဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ‘ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရ ကုသိုလ်မှသောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) လေးပါး၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ကိရိယာမှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရဒုက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရဒုက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရဒုက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ဒုက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် ၄,ဒုတိယဈာန် ၄, ပေါင်း ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် ၄, ဒုတိယဈာန်၄, ပေါင်း ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂)၊ ဤ (ငါးဆယ့်တစ်ပါးသော စိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်လေးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့်တကွ ဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ‘ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိသဟဂုတ်စိတ် ၅၁, ပီတိကြဉ်ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။ (၁၀၀၃)</p> -- <p style="text-align: center;">သုခသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော) ‘သုခသဟဂတ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရ ကုသိုလ်မှသောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) လေးပါး၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (သုခသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကိရိယာမှ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ တိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္က နည်းအားဖြင့်ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ,စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ,တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကိရိယာမှရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာတိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ ဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၁၆)၊ ဝိပါက်မှလောကုတ္တရာတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုက္ကဈာန်၁၆)၊ ဤ (ခြောက်ဆယ့်သုံးပါးသော စိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်လေးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤ တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော) ‘သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၀၀၄)</p> <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၄</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် ယှဉ်သော) ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရားဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (ဥပေက္ခာ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ဆယ်ပါး၊ အကုသိုလ်၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကိရိယာမှ (ဥပေက္ခာ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ဝိပါက်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပဈာန်လေးပါး၊ ဝိပါက်မှ အရူပဈာန် လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပဈာန် လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) လောကုတ္တရာစတုတ္ထဈာန် (၄)၊ ဝိပါက်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) လောကုတ္တရာစတုတ္ထဈာန် (၄)၊ ဤ (ငါးဆယ့်ငါးပါးသော စိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်လေးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် ယှဉ်သော) ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ် စိတ်, ဥပေက္ခာဝေဒနာ ကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွမဖြစ်၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်၏၊ လျစ် လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွမဖြစ်။ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွ မဖြစ်၊ ရံခါ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွ ဖြစ်၏၊ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွ မဖြစ်၊ ရံခါ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။ တိက်မုတ် ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာ၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ကို နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ (၁၀၀၅)</p> -- <p style="text-align: center;">၈ - ဒဿနတိက်</p> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာမြင်တတ်သော ‘ဒဿန') သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်၁- သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (သောတာပတ္တိမဂ်သည်အကြွင်းမရှိ ပယ်အပ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်, ဝိစိကိစ္ဆာ သဟဂုတ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၁-သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အချို့ကား (ဤတရားတို့အနက်မှ အပါယ်သို့လားစေတတ်သည့် အစိတ်အပိုင်း ဖြစ်သော တရားအချို့တို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ကား (ကြွင်းကျန်သည့် အစိတ်အပိုင်း အချို့တရားတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်း မပယ်အပ်, အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် လည်း မပယ်အပ်သော ‘နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ,ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ စိတ် (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်း မပယ်အပ်၊ အထက် မဂ်သုံးပါးဖြင့်လည်း မပယ်အပ်သော ‘နေဝ ဒဿနေနန ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်,ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3>၉-ဒဿနဟေတုတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော ‘ဒဿန') သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ် အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ ဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၁၊ ဤ (ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်) ၌ ဖြစ်သော (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် (၂၂) ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ်၌ ရှိသောမောဟမှတစ်ပါး အခြားသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယမဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ‘ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၁၊ ဤ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်) ၌ ရှိသောမောဟကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်၁၄-ပါးတို့ သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည်အချို့ကား (ဤတရားတို့အနက်မှ အပါယ်သို့ လားစေတတ်သည့် အစိတ်အပိုင်းဖြစ်သော တရားအချို့တို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ကား (ကြွင်း ကျန်သည့် အစိတ်အပိုင်းတရားအချို့တို့သည်) အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်,ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူဒွေ, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ ရှိသော မောဟမှတစ်ပါး အခြားသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၀</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်း ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိ၊ အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့်လည်းပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော) ‘နေဝ ဒဿနေနန ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ ဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော တွေဝေမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်မောဟ’ ၊ ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော တွေဝေမှု ‘ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်မောဟ’။ (ကာမ,ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေး ပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်း ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော, အထက်မဂ် သုံးပါးဖြင့်လည်း ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်သော) ‘နေဝ ဒဿနေနန ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ ဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်,ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်မောဟ, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်မောဟ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3>၁၀-အာစယဂါမိတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အာစယဂါမိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အာစယဂါမိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အာစယဂါမိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အပစယဂါမိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အပစယဂါမိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အပစယဂါမိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">နေဝါစယဂါမိ နာပစယဂါမိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၃</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်းမဟုတ်သော ‘နေဝါစယဂါမိ နာပစယဂါမိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်းမဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်းမဟုတ်သော ‘နေဝါစယဂါမိ နာပစယဂါမိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါက်စိတ်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3>၁၁-သေက္ခတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သေက္ခတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘သေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌့အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် အောက်၌ ဖြစ်သော ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏အကျိုး (အောက်ဖိုလ်) သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခ ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘သေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးခု, အောက်ဖိုလ်သုံးခု, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အသေက္ခတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးဖြစ်သော) ကျင့်ပြီးအသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘အသေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အောက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့၏) အထက်၌ တည်သော အရဟတ္တဖိုလ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးဖြစ်သော) ကျင့်ပြီး အသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘အသေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">နေဝသေက္ခ နာသေက္ခတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၆</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ်။ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးဖြစ်သော) ကျင့်ပြီးအသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော ‘နေဝသေက္ခ နာသေက္ခ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အရိယာပုဂ္ဂိုလ် ရှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာမဟုတ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ,ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်။ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီး ဖြစ်သော) ကျင့်ပြီးအသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော (အရိယာပုဂ္ဂိုလ် ရှစ်ယောက်တို့၏ဥစ္စာမဟုတ်သော) ‘နေဝသေက္ခ နာသေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်, လောကီ ကုသိုလ်,လောကီဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3>၁၂-ပရိတ္တတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ပရိတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ် (၈)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ အလုံးစုံသော ကာမာဝစရဝိပါက် (၂၃)၊ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ပြုကာမျှဖြစ်သည့် ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကာမာဝစရကိရိယာဗျာကတ’ စိတ် (၁၁)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">မဟဂ္ဂတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ ကုသိုလ် (၅)၊ အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ ကုသိုလ် (၄)၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော (မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်) အဗျာကတ (၉)။ (မဟဂ္ဂုတ်ကြိယာ) အဗျာကတ (၉) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြီးကျယ် မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက် သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပမာဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၉</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3>၁၃-ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ပရိတ္တာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား (ကာမတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံသောကာမာဝစရဝိပါက် (၂၃)၊ ကိရိယာမနောဓာတ် (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း (၁)၊ သောမနဿသဟဂုတ် (အဟိတ်) ကြိယာ မနောဝိညာဏဓာတ် (ဟသိတုပ္ပါဒ်) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (၂၅) ပါး သော) တရားတို့သည်နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား (ကာမတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ကာမတရားကို ဧကန်အာရုံပြုသော ကာမဝိပါက်, ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, ဟသိတုပ္ပါဒ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">မဟဂ္ဂတာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်စိတ် (၃)၊ နေဝသညာ နာသညာယတနဈာန်စိတ် (၃) သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရား (ခြောက်ပါး) တို့သည် ကြီးကျယ် မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင်အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိညာဏဉ္စာယတနစိတ်, နေဝသညာနာသညာယတနစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပမာဏာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၂</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ (လောကုတ္တရာ) တရားလျှင်အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရား (ရှစ်ပါး) တို့သည် (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂ စသည်တို့၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား (လောကုတ္တရာတရား) လျှင်အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်)။ ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဉာဏဝိပ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ကြိယာမှ ဉာဏဝိပ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ အလုံးစုံသော အကုသိုလ် (တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (နှစ်ဆယ်သော) တရားတို့သည် ရံခါနည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား (ကာမတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင် အာရုံ ရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား (လောကုတ္တရာတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရားတို့ကား မဟုတ်ကုန် (ဟု ဆိုအပ်ဆိုထိုက်၏)။ ရံခါ နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား (ကာမတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရံခါ ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဉာဏသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ကိရိယာမှ ဉာဏသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ထို့ပြင် ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ဥပေက္ခာသဟဂုတ်ကြိယာ အဟိတ် မနောဝိညာဏဓာတ် (မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသော) တရားတို့သည် ရံခါ နည်းပါးသောအာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ့်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား (လောကုတ္တရာတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဟု ဆိုအပ် ဆိုထိုက်ကုန်၏)။ ရံခါ နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား (ကာမတရား) လျှင်အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရံခါ ကြီးကျယ်မြင့်မြတ် သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရံခါ (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား (လောကုတ္တရာတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် (၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့်ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် (၄)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ,ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် (၄)။ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ဝိပါက် (၁)၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန် (၃)၊ အာကိဉ္စာညာယတနဈာန် (၃) သည် ရှိ၏။ ဤတရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား (ကာမတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား (လောကုတ္တရာတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း အာရုံမပြုတတ်သော ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <h3>၁၄-ဟီနတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဟီနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">မဇ္ဈိမတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အလယ်အလတ် ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ပဏီတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၅</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် မွန်မြတ်သော ‘ပဏီတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ သည် မွန်မြတ်သော ‘ပဏီတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <h3>၁၅-မိစ္ဆတ္တတိက်</h3> <p style="text-align: center;">မိစ္ဆတ္တနိယတ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဖောက်ပြန်သောသဘောရှိကုန်၍ (စုတိ၏အခြားမဲ့၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ့်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရား (ခြောက်ပါး) တို့သည် ရံခါ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲကုန်၏၊ ရံခါ မမြဲကုန်။ (ဒိဋ္ဌိဂတ သမ္ပယုတ်သတ္တမဇော, ဒေါသမူသတ္တမဇော, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မတ္တနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မဖောက်ပြန်သောသဘောရှိကုန်၍ (မိမိ၏အခြားမဲ့၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ’ တရားဖြစ်ကုန်သ နည်း။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤ တရားတို့သည်မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">အနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၈</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း) အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ စိတ် (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (စုတိ၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း) အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် သတ္တမဇောနှင့် ဒေါသမူဒွေသတ္တမဇောကြဉ်သော အကုသိုလ်, လောကီကုသိုလ်,ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <h3>၁၆-မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">မဂ္ဂါရမ္မဏ, မဂ္ဂဟေတုက,မဂ္ဂါဓိပတိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၉</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် မဂ်တည်းဟူသော အာရုံရှိသော ‘မဂ္ဂါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာ မာဝစရကုသိုလ်မှ ဉာဏသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး။ (ကာမာဝစရ) ကိရိယာမှ ဉာဏသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ရံခါမဂ်တည်းဟူသော အာရုံရှိသော ‘မဂ္ဂါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ဤတရားတို့သည်) မဂ်တည်းဟူသောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရားများကား မဟုတ်ကုန်၊ ရံခါမဂ်တည်းဟူသော အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ’ ရှိသော ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဟု ဆိုအပ် ဆိုထိုက်၏)၊ ရံခါ မဂ်တည်းဟူသော အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ မဂ်တည်းဟူသော အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ’ ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆို ထိုက်ကုန်။ အရိယာမဂ်လေးပါးတို့သည် မဂ်တည်းဟူသော အာရုံရှိသော ‘မဂ္ဂါရမ္မဏ’ တရား မဟုတ်ကုန်၊ မဂ်တည်းဟူသော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည် ရံခါ မဂ်တည်းဟူသော အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ’ ရှိသော ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဟုဆိုအပ် ဆိုထိုက်၏)။ ရံခါ မဂ်တည်းဟူသော အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ’ ရှိသော ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ တရားဟူ၍မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ဥပေက္ခာသဟဂုတ် ကြိယာ အဟိတ်မနောဝိညာဏဓာတ် (မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား (သုံးပါး) တို့သည် ရံခါ မဂ်လျှင် အာရုံရှိသော တရားဖြစ်ကုန်၏၊ မဂ်တည်းဟူ သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော တရားများကား မဟုတ်ကုန်၊ မဂ်တည်းဟူသော အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ’ ရှိသော တရားမဟုတ်ကုန် (ဟု ဆိုအပ် ဆိုထိုက်၏)။ (ဤတရားတို့ကို) ရံခါ မဂ်လျှင်အာရုံရှိသော တရားဟူ၍ မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန် (ဤတရားတို့သည် ရံခါ မဂ်ကို အာရုံပြု၍ ရံခါ မဂ်ကို အာရုံမပြုကုန်)။</p> -- <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဉာဏဝိပ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အလုံးစုံသော အကုသိုလ် (၁၂)၊ အလုံးစုံသော ကာမာဝစရဝိပါက် (၂၃)။ (ကာမာဝစရ) ကိရိယာမှ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, ဟသိတုပ္ပါဒ်, ဉာဏဝိပ္ပယုတ်၄) စိတ္တုပ္ပါဒ်ခြောက်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)။ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန်ဝိပါက် (၁)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပ (ဈာန်) လေးပါး၊ ဝိပါက်မှ အရူပ (ဈာန်) လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပ (ဈာန်) လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့ကို မဂ်တည်းဟူသော အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်တည်းဟူသော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်တည်းဟူသော အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ'ရှိကုန်၏ဟူ ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း အာရုံမပြုတတ်သော ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <h3>၁၇-ဥပ္ပန္နတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဥပ္ပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၀</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ (ဖြစ်ဆဲ) ဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ထို့ပြင် (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် (ကမ္မဇ) ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ရံခါဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ ဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါမချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတံ့သော ‘ဥပ္ပါဒိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ရောက်ပြီးလည်းမဟုတ်၊ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော ‘အနုပ္ပန္န’ တရားဟူ၍ မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ စိတ် (၂၀)၊ ထို့ပြင် ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်မဖြစ်သော အကြင် (တိဇ) ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ရံခါ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သောခဏသုံးပါသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်းမဟုတ်၊ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော ‘အနုပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတံ့သော ‘ဥပ္ပါဒိ’ တရားဟူ၍ မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ တိက်မုတ် နိဗ္ဗာန်ကို ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န’ တရားဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်,ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော ‘အနုပ္ပန္န’ တရားဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတံ့ သော ‘ဥပ္ပါဒိ’ တရားဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> -- <h3>၁၈-အတီတတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၁</b>။ နိဗ္ဗာန်ကို ချန်ထား၍အလုံးစုံသော တရားတို့သည် ရံခါအတိတ်မည်ကုန်၏၊ ရံခါ အနာဂတ်မည်ကုန်၏၊ ရံခါ ပစ္စုပ္ပန်မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">တိက်မုတ် နိဗ္ဗာန်ကို အတိတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အနာဂတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> <h3>၁၉-အတီတာရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အတီတာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အတီတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အတိတ်တရားကို အာရုံပြုသော ‘အတီတာရမ္မဏ’ တရားများကားအဘယ်နည်း)။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန် (၃)၊ နေဝသညာ နာသညာယတန ဈာန် (၃) သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရား (ခြောက်ပါး) တို့သည် အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အတီတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိညာဏဉ္စာယတန, နေဝသညာနာသညာယတနစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အနာဂတာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၃</b>။ (၂) အမြဲတန်း အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အနာဂတာရမ္မဏ’ (စိတ်, စေတသိက်) တရားများ မရှိကြ။</p> <p style="text-align: center;">ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၄</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အာရုံပြု၍ ‘ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏ’ တရားများကားအဘယ်နည်း)။ ဒွေပဉ္စဝိညာဏ် (၁၀)၊ မနောဓာတ်သုံးပါးတို့သည် (ရှိ ကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရား (တစ်ဆယ့်သုံးပါး) တို့သည် ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ ဝိပါက်မှ စိတ္တုပ္ပါဒ်ဆယ်ပါး၊ အကုသလဝိပါက်မှ ဥပေက္ခာသဟဂုတ်မနောဝိညာဏဓာတ် (သန္တီရဏ) (၁)၊ သောမနဿသဟဂုတ် ကိရိယာ အဟိတ်မနောဝိညာဏဓာတ် (ဟသိတုပ္ပါဒ်) (၁) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား (တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး) တို့သည် ရံခါ အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏၊ ရံခါ အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏၊ ရံခါ ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏။ ကာမာဝစရကုသိုလ် (၈)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ) ကိရိယာမှ စိတ္တုပ္ပါဒ်ကိုးပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား (သုံးဆယ့်တစ်ပါး) တို့သည် ရံခါ အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏၊ ရံခါအနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏၊ ရံခါ ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏ဟုဆိုအပ် ဆိုထိုက်ကုန်။ ရံခါ အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန် (ဤတရားသုံးဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် ရံခါ အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန် အာရုံရှိကုန်၍ ရံခါ အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်အာရုံ မရှိကြကုန်)။</p> -- <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)။ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ဝိပါက် (၁)၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန် (၃)၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန် (၃)၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သောမဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့ကို အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အနာဂတ်တရားလျှင်အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန် (ဤတရားတို့သည် ပညတ်နှင့် နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု ကြ၏)။ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း အာရုံမပြုတတ်သော ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏။</p> <h3>၂၀-အဇ္ဈတ္တတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တ, ဗဟိဒ္ဓ, အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၅</b>။ ဣန္ဒြေနှင့်မစပ်သော ‘အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓ'ရုပ် (ဣန္ဒြိယဗဒ္ဓရုပ်ရှစ်ပါးမှ တစ်ပါး သော ရုပ်) ကိုလည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်ကိုလည်းကောင်း ချန်ထား၍အလုံးစုံသော «စိတ်, စေတသိက်, ဣန္ဒြေနှင့်စပ်သော ‘ဣန္ဒြိယဗဒ္ဓ'ရုပ် (ပသာဒရုပ်ငါးခု ဘာဝရုပ်နှစ်ခုဇီဝိတရုပ်) ] တရားတို့သည် ရံခါ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗဟိဒ္ဓ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေနှင့် မစပ်သော ‘အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓ'ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗဟိဒ္ဓ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <h3>၂၁-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အဇ္ဈတ္တတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဇ္ဈတ္တတရားကို အာရုံပြုသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန် (၃)၊ နေဝသညာ နာသညာယတနဈာန် (၃) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား (ခြောက်ပါး) တို့သည် အဇ္ဈတ္တတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏဧကန် ဖြစ်သော ဝိညာဏဉ္စာယတန, နေဝသညာ နာသညာယတနစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရားဖြစ် ကုန်သနည်း (ဗဟိဒ္ဓတရားကို အာရုံပြုသော တရားများ ကား အဘယ်နည်း)။ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)။ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ဝိပါက် (၁)၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန် (၃)၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင်ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဘိညာဉ်ဒွေမှ တစ်ပါးသော ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏဧကန်ဖြစ်သော ရူပစိတ်, အာကာသာနဉ္စာယတနစိတ်, မဂ်စိတ်, ဖိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။ ရုပ်ကို ချန်ထား၍ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော (မဟာ) ကုသိုလ် (၈)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော (ကာမဝိပါက်ကိရိယာ) ‘အဗျာကတ’ တရား (၃၄)၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ရံခါအဇ္ဈတ္တတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ အဇ္ဈတ္တ,ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိကုန်သော ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အနေကန် အာရုံပြုသောတရား)။</p> <p style="text-indent:2em">တိက်မုတ် အာကိဉ္စညာယတနဈာန် (၃) ကို အဇ္ဈတ္တတရားလျှင် အာရုံရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဇ္ဈတ္တ, ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်မဆိုထိုက်။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း အာရုံမပြုတတ်သော ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန် ၏။</p> -- <h3>၂၂-သနိဒဿနတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သနိဒဿန သပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွ ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း (မြင်အပ်၍ ထိပါးတတ်သောတရားများကား အဘယ်နည်း)။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ် ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ရူပါယတန) တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွ ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">အနိဒဿန သပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းကား မရှိ၊ ထိပါးခြင်းနှင့်သာတကွဖြစ်သော ‘အနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မမြင်အပ်မူ၍ ထိပါးတတ်သောတရားများကား အဘယ်နည်း)။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်မြင်ခြင်းကား မရှိ၊ ထိပါးခြင်းနှင့်သာ တကွဖြစ်သော ‘အနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါရုံမှတစ်ပါးသော ဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနိဒဿန အပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၀</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်းမရှိသော ‘အနိဒဿန အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မြင် လည်း မမြင်အပ်, ထိပါးလည်းမထိပါးတတ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ဓမ္မာယတန၌ အကျုံးဝင်သော မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်းမရှိသော အကြင် (သုခုမ) ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်း မရှိသော ‘အနိဒဿနအပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, သုခုမရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">သုံးစုပြု၍ဟောအပ်သော ‘တိက်’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-နှစ်စုပြု၍ ဟောအပ်သော တရားတို့၏အရကောက်ကို ထုတ်ပြခြင်း</h3> <h3 style="text-align:center;">ဒုကအတ္ထုဒ္ဓါရ</h3> <h3>(၁) ဟေတုဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဟေတုဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မည်သော ‘ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ကုသိုလ်ဟိတ်) သုံးပါး၊ အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (အကုသိုလ်ဟိတ်) သုံးပါး၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (အဗျာကတဟိတ်) သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူသော ကုသိုလ်ဟိတ်သည် မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူသော ကုသိုလ်ဟိတ်သည် ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁) တို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကို သိမှု) ‘အမောဟ’ ဟူသော ကုသိုလ်ဟိတ်သည် ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဉာဏဝိပ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၁၇) တို့၌ ဖြစ်၏။ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ (အကုသိုလ်ဟိတ်) သည် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်ရှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ (အကုသိုလ်ဟိတ်) သည် ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ (အမှန် သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ (အကုသိုလ်ဟိတ်) သည် အလုံးစုံသော အကုသိုလ့်တို့၌ ဖြစ်၏။ မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူသော ဝိပါက်ဟိတ်သည်, မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူသောဝိပါက်ဟိတ်သည် ကာမာဝစရဝိပါက်မှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်, မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) တို့၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ ဟူသော ဝိပါက်ဟိတ်သည် ကာမာဝစရဝိပါက်မှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား၍ဉာဏဝိပ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါးတို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) တို့၌ ဖြစ်၏။ မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူသော ကိရိယာဟိတ်သည် မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူသောကိရိယာဟိတ်သည် ကာမာဝစရကိရိယာမှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကို ချန်ထား၍ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကိရိယာ (မဟာကိရိယာ, မဟဂ္ဂုတ်ကိရိယာ) တို့၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ ဟူသော ကြိယာဟိတ်သည် ကာမာဝစရကိရိယာမှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကိုချန်ထား၍ ဉာဏဝိပ္ပယုတ် စိတ္တပ္ပါဒ်လေးပါးတို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကိရိယာ (မဟာကိရိယာဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟဂ္ဂုတ်ကိရိယာ) တို့၌ ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မည်သော ‘ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဟိတ်၆-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">န ဟေတုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော ‘န ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) တို့ကို ချန်ထား၍ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော ‘န ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ဟိတ် ၆-ပါး မှတစ်ပါးအခြားသော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ‘သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် ယှဉ်သော မောဟ) နှင့် ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သောမောဟ) တို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ ကာမာဝစရဝိပါက်မှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား ၍ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်, မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) (၂၁)၊ ကာမာဝစရ ကိရိယာမှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၁၇) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော ‘သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဟိတ်စိတ် ၇၁, မောဟမူဒွေမောဟမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော ‘အဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့်ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဒွေပဉ္စဝိညာဏ် (၁၀)၊ ထို့ပြင် မနောဓာတ်သုံးပါး (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)၊ အဟိတ် မနောဝိညာဏဓာတ် (သန္တီရဏသုံးခု၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ဟသိတုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော ‘အဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဟိတ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, မောဟမူဒွေ၌ ရှိသော မောဟ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်ယှဉ်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သော မောဟ) တို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ ကာမာဝစရဝိပါက်မှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်, မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) (၂၁)၊ ကာမာဝစရကိရိယာမှ အဟိတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ်,အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၁၇) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ခုနစ်ဆယ့်တစ်ပါး) တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့် ယှဉ်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဟိတ်စိတ် ၇၁၊ မောဟမူဒွေမောဟမှတစ်ပါး အခြားသောစေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်မယှဉ်သော ‘ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့်ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဒွေပဉ္စဝိညာဏ် (၁၀)၊ ထို့ပြင် မနောဓာတ်သုံးပါး (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)၊ အဟိတ်မနောဝိညာဏဓာတ် (သန္တီရဏသုံးခု၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ဟသိတုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့် မယှဉ်သော ‘ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဟိတ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, မောဟမူဒွေ၌ ရှိသော မောဟ,ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-ဟေတု သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟေတု သဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း ရှိသော (ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်သော) ‘ဟေတု သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှစ်ပါးသုံးပါးတို့သည် တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏။ ဤ (ဟိတ်နှစ်ပါး သုံးပါး) တရားတို့သည် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းရှိသော (ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်သော) ‘ဟေတု သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မောဟမူဒွေ မောဟကြဉ်သော ဟိတ် ခြောက်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သဟေတုက န ဟေတုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) သာ ရှိ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော ‘သဟေတုက န ဟေတု’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ကာမာဝစရဝိပါက်မှအဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်,မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) (၂၁)၊ ကာမာဝစရကိရိယာမှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကိုချန်ထား၍ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (မဟာကိရိယာ, မဟဂ္ဂုတ်ကိရိယာ) (၁၇)၊ ဤစိတ် (ခုနစ်ဆယ့်တစ်ပါး) တို့၌ ဖြစ်ကုန်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) တို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် (၄၆) တို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) သာ ရှိ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော ‘သဟေတုက န ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (သဟိတ်စိတ် ၇၁၊ ဟိတ်ခြောက်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော ‘အဟေတုက’ တရားတို့ကို အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းမည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းရှိသော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) သာရှိ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းမည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှစ်ပါးသုံးပါးတို့သည် တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏။ ဤ (ဟိတ်နှစ်ပါး, သုံးပါး) တို့သည်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းမည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်လည်းယှဉ်သော ‘ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မောဟမူဒွေ၌ ရှိသော မောဟကြဉ်သောဟိတ်ခြောက်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုသမ္ပယုတ္တန ဟေတုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်သာ ယှဉ်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တနဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ကာမာဝစရဝိပါက်မှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်, မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) (၂၁)၊ ကာမာဝစရကိရိယာမှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၁၇)၊ ဤစိတ် (ခုနစ်ဆယ့်တစ်ပါး) တို့၌ ဖြစ်ကုန်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) တို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၆-ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်သာ ယှဉ်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တန ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဟိတ်စိတ် ၇၁၊ ဟိတ်ခြောက်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်မယှဉ်သော ‘ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားတို့ကို အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းမည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်လည်းယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်သာ ယှဉ်၍ အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-န ဟေတု သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">န ဟေတု သဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်ဟူ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) သာ ရှိသော ‘န ဟေတု သဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ကာမာဝစရဝိပါက်မှအဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်,မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) (၂၁)၊ ကာမာဝစရကိရိယာမှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကိုချန်ထား၍ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၁၇)၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်ကုန်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) တို့ကိုချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၆-ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရား (ခုနစ်ဆယ့်တစ်ပါး) တို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်မူ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) သာရှိသော ‘န့ဟေတု သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဟိတ် စိတ် ၇၁၊ ဟိတ် ခြောက်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသောစေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">န ဟေတု အဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မမည်၊ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မရှိသော ‘န ဟေတု အဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒွေပဉ္စဝိညာဏ် (၁၀)၊ ထို့ပြင် မနောဓာတ်သုံးပါး (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)၊ ထို့ပြင် အဟိတ်မနောဝိညာဏဓာတ် (သန္တီရဏ သုံးခု၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ဟသိတုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ထို့ပြင်ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းမမည်၊ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မရှိသော ‘န ဟေတု အဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အဟိတ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ဟိတ် (ခြောက်ပါး) တရားတို့ကိုအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်မူ၍ အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) သာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မမည်,အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မရှိသော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၂-စူဠန္တရဒုက်</h3> <p style="text-align: center;">၁-သပ္ပစ္စယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပစ္စယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော) အကြောင်းတရား (လေးပါး) တို့နှင့် တကွဖြစ်သော (အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘သပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ်,အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော) အကြောင်းတရား (လေးပါး) တို့နှင့် တကွဖြစ်သော (အကြောင်း တရား လေးပါးတို့ကြောင့် ဖြစ်သော) ‘သပ္ပစ္စယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပစ္စယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော) အကြောင်းတရား (လေးပါး) တို့နှင့် တကွမဖြစ်သော (အကြောင်းတရား လေးပါး တို့ကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော) အကြောင်းတရား (လေးပါး) တို့နှင့် တကွမဖြစ်သော (အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သင်္ခတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သင်္ခတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းတရား လေးပါးတို့သည်) ပြုပြင်စီရင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသောအကြောင်း တရားလေးပါးတို့သည်) ပြုပြင် စီရင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (စိတ်,စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အသင်္ခတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသောအကြောင်းတရားလေးပါးတို့သည်) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော ‘အသင်္ခတ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော) အကြောင်းတရားလေးပါးတို့သည်) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော ‘အသင်္ခတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃-သနိဒဿနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သနိဒဿနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (မြင်အပ် မြင်ရသော) ‘သနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ရူပါယတန) တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (မြင်အပ် မြင် ရသော) ‘သနိဒဿန’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">အနိဒဿနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ် မမြင်ရသော) ‘အနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် မြင်ခြင်းနှင့်လည်းတကွမဖြစ် ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွမဖြစ်သော , စိတ်ဖြစ်ရာ စိတ်ဖြစ်ကြောင်း သဘော ‘ဓမ္မာယတန’ ၌ အကျုံးဝင်သော အကြင် (သုခုမ) ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့်တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်, မမြင်ရသော) ‘အနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်,ရူပါရုံမှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-သပ္ပဋိဃဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ရသော) ‘သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ရသော) ‘သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သပ္ပဋိဃရုပ်၁၂)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ မရသော) ‘အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ ပြင်မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွမဖြစ် ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွမဖြစ်သော , စိတ်ဖြစ်ရာ စိတ်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဓမ္မာယတန’ ၌ အကျုံးဝင်သော အကြင် (သုခုမ) ရုပ်၊ ထို့ပြင် (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ မရသော) ‘အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, သုခုမရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၅-ရူပီဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ရူပီတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်း သဘောရှိသော ‘ရူပီ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါး၊ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ (ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒါ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ရူပီ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရုပ်နှစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">အရူပီတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော မရှိသော ‘အရူပီ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌့ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည်ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော မရှိသော ‘အရူပီ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-လောကိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">လောကိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် ဖြစ်တတ်, ပျက်တတ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲဟု ဆိုအပ်သောသင်္ခါရလောက၌ အကျုံးဝင်သည်၏အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်တတ်, ပျက်တတ်သော ဝဋ် ဆင်းရဲဟု ဆိုအပ်သောသင်္ခါရလောက၌ ယှဉ်ကုန်သနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသောရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဖြစ်တတ်, ပျက်တတ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သော သင်္ခါရလောက၌ အကျုံးဝင် သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်ဖြစ်တတ်, ပျက်တတ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲဟု ဆိုအပ်သော သင်္ခါရလောက၌ ယှဉ်ကုန်၏) (လောကီစိတ်,စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">လောကုတ္တရာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် လောကမှ လွန်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် ဖြစ်တတ်, ပျက် တတ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သော သင်္ခါရလောက၌ အကျုံးမဝင်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်တတ်, ပျက် တတ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သော သင်္ခါရလောကမှ လွန်မြောက်ကုန်သနည်း)။ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်လောကမှ လွန်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဖြစ်တတ်, ပျက်တတ် သောဝဋ်ဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သော သင်္ခါရလောက၌ အကျုံးမဝင်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်တတ်, ပျက်တတ်သောဝဋ်ဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သော သင်္ခါရလောကမှ လွန်မြောက်ကုန်၏) (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၇-ကေနစိ ဝိညေယျဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကေနစိ ဝိညေယျတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၄</b>။ (၁) (စက္ခုဝိညာဏ်စသော) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် အလုံးစုံသော (မိမိနှင့်သက်ဆိုင်သည့်) တရားတို့ကို သိအပ် သိထိုက် ကုန်၏။ (၁၁၀၁)</p> <p style="text-align: center;">ကေနစိ န ဝိညေယျတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၄</b>။ (၂) (စက္ခုဝိညာဏ်စသော) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် (မိမိနှင့်မသက်ဆိုင်သည့် အလုံးစုံသော တရားတို့ကို) မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">စူဠန္တရဒုက် ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၃-အာသဝဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-အာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ တို့၌) လိုချင်မှုဟူသောယိုစီးခြင်း, ဖြစ်ခြင်း ‘ကာမာသဝ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝတို့၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း, ဖြစ်ခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ ၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသော ယိုစီးခြင်း, ဖြစ်ခြင်း ဒိဋ္ဌာသဝ’ ၊ သိအပ်သည် ကိုမသိမှု (သစ္စာလေးပါးကို မသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟူသော ယိုစီးခြင်း, ဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ ဟူသော ‘အာသဝ’ လေးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ (ထိုအာသဝလေးပါးတွင်) (လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ တို့၌) လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း, ဖြစ်ခြင်း ‘ကာမာသဝ’ သည် လော ဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်ရှစ်ပါးတို့ ၌ ဖြစ်၏။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝတို့၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ဖြစ်ခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ (အမြင်မှားမှု) ဒိဋ္ဌိဟူသော ယိုစီးခြင်း ဖြစ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’ သည်ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် (လောဘသဟဂုတ်) စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏၊ သိအပ်သည်ကိုမသိမှု (သစ္စာလေးပါးကို မသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟူသော ယိုစီး ခြင်း ဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ (မောဟ) သည်အလုံးစုံသော အကုသိုလ် (၁၂) တို့၌ ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့ သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်,ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော အာသဝတရားကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘နော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ‘အာသဝ’ (လေးပါး) တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့ ၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ ဘုံ (လေးပါးတို့၌) ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ ပြင် ရုပ်၊ ထို့ ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ် သော ‘အာသဝ'မမည်သော ‘နော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, အာသဝတရား ကိုယ်သုံးပါးမှတစ် ပါးအခြားသော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သာသဝ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သာသဝ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနာသဝ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃-အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်,ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားနှင့် ယှဉ်သော ‘အာသဝ သမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဤ (ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ကို ချန်ထား၍, ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် ယှဉ်သော မောဟ) နှင့် ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ နှင့် တကွ ဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သောမောဟ) တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရား တို့နှင့် ယှဉ်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ဒေါသမူဒွေမောဟနှင့် မောဟမူ ဒွေ၌့မောဟကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘အာသဝ ဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်သော ‘မောဟ’ ၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် ယှဉ်သော မောဟ)၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ နှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့်ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော)၊ ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ် ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရား တို့နှင့် မယှဉ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်,ဒေါသမူဒွေမောဟ, မောဟမူဒွေမောဟ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-အာသဝ သာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝ သာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားလည်း မည်၍ ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘အာသဝ သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ‘အာသဝ’ (လေးပါး) တို့သည် ပင်လျှင် ‘အာသဝ’ လည်းမည်၍ ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘အာသဝ သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ,မောဟဟူသော အာသဝတရား ကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သာသဝ နော အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်,ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘သာသဝ နောအာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော)၊ ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝတို့၏အာရုံသာဖြစ်၍ ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘သာသဝ နော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ စိတ်,အာသဝတရားကိုယ် သုံးပါးကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘အနာသဝ’ (လောကုတ္တရာ) တရားတို့ကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝတို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်သော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည်အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ အာသဝနှစ်ပါးသုံးပါးတို့သည် တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤတရား တို့သည် အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်းယှဉ်သော ‘အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ,မောဟဟူသော အာသဝတရားကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝသမ္ပယုတ္တနော အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ နှင့်သာ ယှဉ်၍ ‘အာသဝ'မမည်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တနော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">‘အာသဝ’ တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘အာသဝ’ နှင့်သာ ယှဉ်၍ ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တ့နော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ် စိတ်, အာသဝတရားကိုယ်သုံးပါးကြဉ်သောယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်အာသဝနှင့် မယှဉ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားတို့ကို အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်း ကောင်းမဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">၆-အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍ ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒေါမနဿ သဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်သော မောဟ၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် ယှဉ်သော မောဟ)၊ ပျံ့လွင့်မှုဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘အာသဝ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍ ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်,ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒေါသမူဒွေမောဟ, မောဟမူဒွေ မောဟ, ရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">အာသဝဝိပ္ပယုတ္တအနာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တအနာသဝ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သောမဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားသည် ‘အာသဝ’ နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ‘အာဝသ'တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တအနာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ‘အာသဝ’ နှင့် ယှဉ်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရားတို့ကို ‘အာသဝ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍ ‘အာသဝ’ တရားတို့၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ‘အာသဝ’ နှင့်လည်း မယှဉ်, ‘အာသဝ'တို့၏အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဂေါစ္ဆကပြီးပြီ။</p> -- <h3>၄-သညောဇနဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-သညောဇနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော သံယောဇဉ်မည်သော ‘သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်တို့၌ လိုချင်တပ်မက်မှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့ တတ်သော ‘ကာမရာဂသံယောဇဉ်’။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (အမျက်ဒေါသ)ဟူသော (သတ္တဝါဝာို့ကို ဝဋ် ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ပဋိ့ဃသံယောဇဉ်’။ (ငါသာလျှင် မြတ်၏ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘မာနသံယောဇဉ်’ ၊ အမြင်မှားမှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်’ ၊ ယုံမှားမှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်’ ၊ နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်ဖြင့် (မကောင်းမှုမှ စင်ကြယ်၏ဟု) အမှားသုံးသပ့်ခြင်းဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ သံယောဇဉ်’ ၊ ရူပ, အရူပဘဝ၌ တပ်မက်မှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဘဝရာဂသံယောဇဉ်’ ၊ ငြူစူမှု (မနာလိုမှု)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဣဿာသံယောဇဉ်’ ၊ ဝန်တိုမှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘မစ္ဆရိယသံယောဇဉ်’။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကို မသိမှု)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်ဟူသော သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏။ (ထိုသံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့တွင်) ကာမဂုဏ်တို့၌ လိုချင်တပ်မက်မှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်ရှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (အမျက်ဒေါသ)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ပဋိဃသံယောဇဉ်’ သည် ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင် မြတ်၏ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘မာနသံယောဇဉ်’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်’ သည် ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့၌ ဖြစ်၏။ နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်ဖြင့် (မကောင်းမှုမှ စင်ကြယ်၏ဟု) အမှားသုံးသပ်ခြင်း ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်, နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသသံယောဇဉ်’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ (ရူပ, အရူပဘဝ၌) တပ်မက်မှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ် သော ‘ဘဝရာဂသံယောဇဉ်’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ငြူစူမှု (မနာလိုမှု)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဣဿာသံယောဇဉ်’ သည်လည်းကောင်း၊ ဝန်တိုမှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်, နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘မစ္ဆရိယသံယောဇဉ်’ သည်လည်းကောင်း ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးတို့ကို မသိမှု)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်’ (မောဟ) သည် အလုံးစုံသော အကုသိုလ်တို့၌ ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော သံယောဇဉ်မည်သော ‘သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နော သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်မမည်သော ‘နော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သံယောဇဉ်) တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်း ကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)၊ ဘုံလေပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ် မမည်သော ‘နော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, သံယောဇဉ်တရားကိုယ် ရှစ်ပါးမှတစ်ပါး အခြား သော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-သညောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်'တို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘သညောဇနိယ’ တရားဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်'တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည်သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-သညောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်'တို့နှင့် ယှဉ်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ နှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သော မောဟ) ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါ တို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်’ နှင့် ယှဉ်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်၌ မောဟကြဉ် ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည်သံယောဇဉ်တို့နှင့် မယှဉ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်မောဟ၊ ဘုံ လေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့် မယှဉ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်၌ မောဟ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-သညောဇန သညောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇန သညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘သညောဇန သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသံယောဇဉ်တို့သည်ပင်လျှင် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘သညောဇန သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သံယောဇဉ် တရားကိုယ် ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနိယ နော သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည်သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်သော ‘သညောဇနိယ နော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်သံယော ဇဉ်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်သော ‘သညောဇနိယ နော သညောဇန’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, သံယောဇဉ်တရားကိုယ် ရှစ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် သံယောဇဉ်တို့၏အာရုံမဖြစ်သော ‘အသညောဇနိယ’ (လောကုတ္တရာ) တရားတို့ကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်တို့၏အာရုံသာ ဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည်သံယောဇဉ်လည်း မည်၍သံယောဇဉ်တို့နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ သံယောဇဉ်နှစ်ပါး သုံးပါးတို့သည် တစ်ပြိုင် နက် ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤ (နှစ်ပါးသုံးပါးသောသံယောဇဉ်) တရားတို့သည် သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ် တို့နှင့်လည်းယှဉ်သော ‘သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် မောဟ ကြဉ်သောသံယောဇဉ်တရားကိုယ် ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနသမ္ပယုတ္တနော သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တနော သညောဇန’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်း ကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တနော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, သံယောဇဉ် တရားကိုယ်ရှစ်ပါးမှတစ်ပါးအခြားသော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် သံယောဇဉ်တို့နှင့် မယှဉ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တ’ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်တို့နှင့်လည်းယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သံယောဇဉ်တို့နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စ သဟဂုတ်စိတ်၌ ရှိသော မောဟ)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာ ဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသောရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့် မယှဉ်မူ ၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ ကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်,ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်မောဟ, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တအသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်လည်း မယှဉ်, သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တအသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံး ပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သောမဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်လည်း မယှဉ်၊ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တအသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် သံယောဇဉ်တို့နှင့် ယှဉ်သော သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ (အကုသိုလ်) တရားတို့ကို သံယောဇဉ်တို့နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်တို့နှင့် လည်းမယှဉ်, သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>ဂန္ထဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဂန္ထဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ‘ဂန္ထ’ တရား မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ ကာယဂန္ထ’ ၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဗျာပါဒကာယဂန္ထ’ ၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ,ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်ဖြင့် (မကောင်းမှုမှ စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ’ ၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဤငါ၏အယူသည်သာလျှင် မှန်၏ (တစ်ပါးသောအယူသည် အချည်းနှီးတည်း)ဟု မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းမှု ‘ဣဒံသစ္စာ ဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ ဟူသော ဂန္ထလေးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ထို (ဂန္ထလေးပါးတို့) တွင် နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ’ သည် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်ရှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဗျာပါဒကာယဂန္ထ’ သည် ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်ဖြင့် (မကောင်းမှုမှ စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ’ သည်လည်းကောင်း၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင် မှန်၏။ (တစ်ပါးသောအယူသည် အချည်းနှီးတည်း)ဟု မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းမှု ‘ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ သည်လည်းကောင်း ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် (စုတိ, ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ် ထုံးဖွဲ့တတ်သော ‘ဂန္ထ’ တရားမည်ကုန်၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထမမည်သော ‘နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထမမည်သော ‘နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်,ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါးကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထ၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အပြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထ၏အာရုံဖြစ်သော ‘ဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်,ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထ၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထ၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဤ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော လောဘကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါး)၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဤ (ဒေါသမူစိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော ပဋိဃကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် နှစ်ဆယ့်တစ်ပါး) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်, ဒေါသမူဒွေ,ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘနှင့် ဒေါသမူဒေါသမှတစ်ပါး အခြားသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော လောဘ၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပဋိဃ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)၊ ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မောဟမူဒွေ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်,ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်၌ လောဘ, ဒေါသမူဒွေ၌ ဒေါသ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ဂန္ထ ဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဂန္ထ္ထဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ထိုဂန္ထတရားတို့သည်ပင် ဂန္ထလည်းမည် ကုန်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဂန္ထဂန္ထနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဂန္ထတရား ကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထနိယ နော ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထ၏အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထနိယ နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော လောကီဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထတို့၏အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထ မမည်သော ‘ဂန္ထနိယ နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်, လောကီကုသိုလ်,လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါးမှတစ်ပါး အခြား သော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်ဂန္ထတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အဂန္ထနိယ’ (လောကုတ္တရာ) တရားတို့ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ဂန္ထဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂန္ထသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)ဟူသော ဂန္ထလည်း မည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဂန္ထ ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဒိဋ္ဌိသည်လည်းကောင်း၊ လောဘသည်လည်းကောင်း တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုစိတ်၌ ဖြစ်သော လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဤတရားတို့သည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့် လည်း ယှဉ်သော ‘ဂန္ထဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထသမ္ပယုတ္တနော ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)ဟူသောဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တနော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ရှစ်ပါး၊ ဒေါမနဿသဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဤ (လောဘမူ၊ ဒေါသမူစိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော ဂန္ထတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် နှစ်ဆယ့်သုံးပါး တို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တနော ဂန္ထ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ်, ဂန္ထတရားကိုယ် သုံးပါးမှတစ်ပါး အခြားသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တ’ (မောဟမူဒွေ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထတို့နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-ဂန္တဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ,ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထနှင့် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော လောဘ၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပဋိဃ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မောဟမူဒွေ, လောကီကုသိုလ်,လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်၌ လောဘ, ဒေါသမူဒွေ၌ ဒေါသ၊ ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တအဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်, ဂန္ထ၏အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တအဂန္ထနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင်ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန် သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်၊ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဂန္ထ ဝိပ္ပယုတ္တ့အဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရားတို့ကို ဂန္ထနှင့် မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၆-ဩဃဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဩဃဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဩဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၁</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ဩဃမည်ကုန်သနည်း။ပ။</p> <br> <h3>၇-ယောဂဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ယောဂဃဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ယောဂတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၂</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ယောဂမည်ကုန်သနည်း။ပ။</p> -- <h3>၈-နီဝရဏဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-နီဝရဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ’ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်တို့၌ လိုချင်တောင့်တခြင်း ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင် တားဆီးမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဗျာပါဒ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဗျာပါဒနီဝရဏ’ ၊ စိတ် စေတသိက်တို့၏မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းခြင်း) ‘ထိနမိဒ္ဓ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏ’ ၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင် တားဆီးမှု ‘ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စနီဝရဏ’ ၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏ’။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကိုမသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘အဝိဇ္ဇာ နီဝရဏ’ ဟူသော နီဝရဏခြောက်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ (ထိုနီဝရဏခြောက်ပါးတို့တွင်) ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်ရှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ ဗျာပါဒ နီဝရဏသည် ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ ထိနမိဒ္ဓ နီဝရဏသည် သသင်္ခါရိက အကုသိုလ် (စိတ်) တို့၌ ဖြစ်၏။ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် ဥဒ္ဓစ္စသဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့၌ ဖြစ်၏။ ကုက္ကုစ္စ နီဝရဏသည် ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ ဝိစိကိစ္ဆာ နီဝရဏသည် ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့၌ ဖြစ်၏။ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏ (မောဟ) သည် အလုံးစုံသော အကုသိုလ် (စိတ်) တို့၌ ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ’ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">နော နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏမမည်သော ‘နော နီဝရဏ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ’ တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် နီဝရဏမမည်သော ‘နော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-နီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘နီဝရဏိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်နီဝရဏတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘နီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃-နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ,ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏနှင့်မယှဉ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်,ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-နီဝရဏ နီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏ နီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏတို့၏အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘နီဝရဏ နီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုနီဝရဏတရားတို့သည်ပင်လျှင် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘နီဝရဏနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏိယ နော နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍နီဝရဏမမည်သော ‘နီဝရဏိယ နော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏတရားတို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည့်နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်သော ‘နီဝရဏိယ နော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး ကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် နီဝရဏတို့၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘အနီဝရဏိယ’ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ နီဝရဏနှစ်ပါး, သုံးပါးတို့သည် တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုစိတ်၌ ဖြစ်သော နီဝရဏနှစ်ပါး,သုံးပါးဟူသော) ဤတရားတို့သည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘နီဝရဏနီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏသမ္ပယုတ္တနော နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်သော ‘နီဝရဏ သမ္ပယုတ္တနော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏတရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်နီဝရဏတို့နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည် သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တနော နီဝရဏ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, နီဝရဏတရား ကိုယ်ရှစ်ပါး မှတစ်ပါး အခြားသော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် နီဝရဏတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တ’ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏတို့နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏတို့နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ နီဝရဏ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်မူ၍နီဝရဏတို့၏အာရုံသာဖြစ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာ အဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့် မယှဉ် ကုန်မူ၍ နီဝရဏတို့၏အာရုံသာဖြစ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ ကုသိုလ်,လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တအနီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်မူ၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တအနီဝရဏိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်မူ၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တအနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် နီဝရဏတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ (အကုသိုလ်) တရားတို့ကို နီဝရဏတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏတို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန် မူ၍နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၉-ပရာမာသဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ပရာမာသဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိ ပရာမာသ’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ မည်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိစေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">နော ပရာမာသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ပရာမာသမမည်သော ‘နော ပရာမာသ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိပရာမာသကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန် သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ,အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာ အဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ပရာမာသမမည်သော ‘နောပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော စေတသိက် ၅၁, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-ပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ'၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ'၏အာရုံဖြစ်သော ‘ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ'၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံ မဖြစ်သော ‘အပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသ သမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့်ယှဉ်သော ‘ပရာမာသသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော (ဒိဋ္ဌိ) ပရာမာသကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော) စေတသိက် (၂၀) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့် ယှဉ်သော ‘ပရာမာသ သမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်, ဒိဋ္ဌိမှတစ်ပါးအခြားသော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘ သဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ,အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူ, မောဟမူ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်,ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် (ဒိဋ္ဌိ) ပရာမာသကို ‘ပရာမာသ’ နှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ'လည်းမည်၍ ပရာမာသ၏အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဒိဋ္ဌိ) ပရာမာသသည်ပင် ‘ပရာမာသ’ လည်း မည်၍ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်၏ (ဒိဋ္ဌိစေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမဋ္ဌ နော ပရာမာသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ'၏ အာရုံသာဖြစ်၍'ပရာမာသ'မမည်သော ‘ပရာမဋ္ဌ နော ပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ဒိဋ္ဌိ) ပရာမာသကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာအဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ‘ပရာမာသ’ မမည်သော ‘ပရာမဋ္ဌ နောပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, ဒိဋ္ဌိမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အပရာမဋ္ဌ’ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို ‘ပရာမာသ’ လည်း မည်၍ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ‘ပရာမာသ’ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍'ပရာမာသ'၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာအဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသောရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူ, မောဟမူ, လောကီကုသိုလ်,လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တအပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ‘ပရာမသ'၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ဝိပ္ပယုတ္တအပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ် လေးပါး၊ ထို့ပြင်ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တအပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ‘ပရာမာသ’ (ဒိဋ္ဌိ) တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ‘ပရာမာသ’ နှင့် ယှဉ်သော (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) တရားတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ‘ပရာမာသ’ နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံလည်းမဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၀-မဟန္တရဒုက်</h3> <p style="text-align: center;">၁-သာရမ္မဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းရှိသော (အာရုံပြုတတ်သော) ‘သာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀) သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းရှိသော (အာရုံပြုတတ်သော) ‘သာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (အာရုံပြုခြင်းရှိသော စိတ်, စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အနာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော (အာရုံမပြုတတ်သော) ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန် သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော (အာရုံမပြုတတ်သော) ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အာရုံပြုခြင်းမရှိသော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-စိတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (အာရုံကိုသိတတ်သည့်) ‘စိတ်’မည်သော ‘စိတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ ၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ၊ သိတတ်သော သဘော ‘မနောဓာတ်’ ၊ အထူးသိတတ်သော သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (အာရုံကိုသိတတ်သည့်) ‘စိတ်’ မည်သော ‘စိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (အာရုံကို သိတတ်သည့်) ‘စိတ်’ မမည်သော ‘နော စိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (အာရုံကိုသိတတ်သည့်) ‘စိတ်’ မမည်သော ‘နော စိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-စေတသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စေတသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (စိတ်၌ ယှဉ်သည့်) ‘စေတသိက်’မည်သော ‘စေတသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (စိတ်၌ ယှဉ်သည့်) ‘စေတသိက်’ မည်သော ‘စေတသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">အစေတသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (စိတ်၌ ယှဉ်သည့်) ‘စေတသိက်’ မမည်သော ‘အစေတသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် (စိတ်၌ ယှဉ်သည့်) ‘စေတသိက်’ မမည်သော ‘အစေတသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(စိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်၌ ယှဉ်သော ‘စိတ္တသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်၌ ယှဉ်သော ‘စိတ္တသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်သော ‘စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်စိတ်နှင့် မယှဉ်သော ‘စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်နှင့် မယှဉ်သော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် စိတ်ကိုစိတ်နှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့်မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် ရောနှောသော (စိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့် ရောနှောသော (စိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တဝိသံသဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် မရောနှောသော (စိတ်နှင့် မယှဉ်သော) ‘စိတ္တဝိသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန် သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့် မရောနှောသော (စိတ်နှင့် မယှဉ်သော) ‘စိတ္တဝိသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် စိတ်ကို စိတ်နှင့်ရောနှော၏ဟူ၍လည်းကောင်း စိတ်နှင့် မရောနှောဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်မဆိုထိုက်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူ အရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော ‘စိတ္တဇ’ ၊ စိတ်ဟူသောအကြောင်းရှိသော ‘စိတ္တဟေတုက’ ၊ စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိသော ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ ၊ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ၊ မရေး ခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မထင်သောဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’ ၊ ရေဟူသောသဘော (ဖွဲ့စည်းခြင်းသဘော) ‘အာပေါဓာတ်’ ၊ ရုပ်၏လျင်မြန် ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’ ၊ ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’ ၊ ရုပ်၏ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျော ဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ ၊ ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်စ ‘ရူပဿဥပစယ’ ၊ ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’ ၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော အကြင် ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤတရားတို့သည် စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိသော (စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သော) ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်, စိတ္တဇရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်မဖြစ်သော) ‘နော စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၊ ထို့ပြင် (စိတ္တဇရုပ်မှ) ကြွင်းကျန်သော ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့် မဖြစ်သော) ‘နော စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ကမ္မဇ, ဥတုဇ,အာဟာရဇရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-စိတ္တသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်စိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂, ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်အတူတကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း။ (ဝိညတ်ရုပ်မှ) ကြွင်းကျန်သော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူတကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်,အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၈-စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်သို့အစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်,အတူပျက်သော) ‘စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ် အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် စိတ်သို့အစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက်သော) ‘စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်, ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်သို့အစဉ်မလိုက်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း။ (ဝိညတ်ရုပ်မှ) ကြွင်းကျန်သော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်သို့အစဉ် မလိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နောစိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၉-စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်သော)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းယှဉ်သော)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်သော) ‘နောစိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်း ကောင်း၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်သော) ‘နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၀-စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘုဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့် လည်းယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော)၊ စိတ်နှင့်လည်းအတူတကွ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက် သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘု’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော)၊ စိတ်နှင့်လည်း အတူတကွ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်းမရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်း လည်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်) စိတ်နှင့်လည်း အတူတကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်)၊ စိတ်နှင့်လည်းအတူတကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၁-စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့် လည်းယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော)၊ စိတ်သို့လည်းအစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်)၊ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက် သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် -၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ် ကြောင်းလည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်သော)၊ စိတ်သို့လည်း အစဉ်မလိုက်သော (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ် သည်လည်းကောင်း၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်)၊ စိတ်သို့လည်းအစဉ်မလိုက်သော (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နောစိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-အဇ္ဈတ္တိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ သိမှု (စိတ်) ဖြစ်ရာ ‘မနာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉, ပသာဒရုပ် ၅)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အပ (ဗဟိဒ္ဓ) သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ သိမှု (စိတ်) ဖြစ်ကြောင်း သဘော ‘ဓမ္မာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အပ (ဗဟိဒ္ဓ) သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်, ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၃-ဥပါဒါဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မှီ၍သာဖြစ်တတ်သော ‘ဥပါဒါ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ် သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မှီ၍သာ ဖြစ်တတ်သော ‘ဥပါဒါ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါရုပ် ၂၄)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မှီ၍သာ ဖြစ်တတ်သည့် ‘ဥပါဒါ'ရုပ် မဟုတ်သော ‘နော ဥပါဒါ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာ ပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် မဟာဘုတ် လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မှီ၍သာ ဖြစ်တတ်သည့် ‘ဥပါဒါ’ ရုပ်မဟုတ်သော ‘နောဥပါဒါ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, ဘူတရုပ်လေးပါး, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၄-ဥပါဒိဏ္ဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး'ဝိပါက်'၏အဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)၊ ထို့ပြင် (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် (ကမ္မဇ) ရုပ်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သော ကံ၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီဝိပါက်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ကမ္မဇရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး (ဝိပါက်) ၏အဖြစ်ဖြင့် မစွဲယူအပ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သော ကံ၏ အကျိုး'ဝိပါက်’ မဟုတ်ကုန်သနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော လောကီကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်မဖြစ်သော (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သော) အကြင် (တိဇ) ရုပ်။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သော ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'မဟုတ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကိရိယာ, ဖိုလ်စိတ်, စေတသိက်,တိဇရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">မဟန္တရဒုက် ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၁-ဥပါဒါနဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဥပါဒါနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ဥပါဒါန်’မည်သော ‘ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ကို ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ကာမုပါဒါန်’ ၊ အမြင်မှားမှုဟူသော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’။ (နွား ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့ အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’။ (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ် တရားတို့ကို) အတ္တဟု ပြောဆိုကြောင်းဖြစ်သော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ ဟူသော ပြင်းစွာ ယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ဥပါဒါန်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ (ထိုဥပါဒါန်လေးပါးတို့တွင်) ကာမဟူသော လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ကို ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ကာမုပါဒါန်’ သည် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ရှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏၊ အမြင်မှားမှုဟူသော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’။ (နွား ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’။ (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို) အတ္တဟု ပြောဆိုကြောင်းဖြစ်သော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ဥပါဒါန်’ မည်သော ‘ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်ရှစ်ပါး၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် လေးခု၌ ရှိသော ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်တရားကိုယ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန် မမည်သော ‘နော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ,အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ဥပါဒါန်မမည်သော ‘နော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ဥပါဒါန်တရား ကိုယ်နှစ်ပါးမှတစ်ပါးအခြားသော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်'တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး တို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး တို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်'တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်'တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ့်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဤ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) တို့၌ ဖြစ်သော လောဘကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်, ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ်၌ လောဘမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော လောဘ၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံ လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန် သည် (ရှိ၏) ဤတရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ဥပါဒါန ဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒေါသမူဒွေ, မောဟမူဒွေ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ လောဘ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဥပါဒါန်တို့သည်ပင်လျှင်ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်တရား ကိုယ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနိယ နော ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်'တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနိယ နော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) လောကီကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (လောဘ ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနိယ နောဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, ဥပါဒါန်တရားကိုယ် နှစ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်,ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ဥပါဒါန်တို့၏အာရုံ မဖြစ်သော (လောကုတ္တရာ) တရားတို့ကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်) စိတ်၌ ဒိဋ္ဌိသည်လည်းကောင်း, လောဘသည်လည်းကောင်း တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုစိတ်၌ ဖြစ်သော လောဘ ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ်၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်တရားကိုယ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တနော ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တနော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ရှစ်ပါး၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်ကုန်သော ဥပါဒါန်တို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် (၂၀) တို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန် နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တနော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်,ဥပါဒါန်တရားကိုယ် နှစ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသောယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တ’ (ဒေါသမူ, မောဟမူ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့် လည်းယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်ကား မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်ကုန်မူ၍ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော လောဘ၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်ကုန်မူ၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒေါသမူဒွေ, မောဟမူဒွေ, လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်,ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်၌ လောဘ, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တအနုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တအနုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင်ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ဥပါဒါန်တို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တအနုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ (လောဘမူစိတ်ရှစ်ခု, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက် နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါး) တရားတို့ကို ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်တို့၏အာရုံသာဖြစ်သော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၂-ကိလေသဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ကိလေသဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီး ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ၊ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’။ (ငါသာလျှင် မြတ်၏ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ ၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ၊ ယုံမှားမှု ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ ၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’။ (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’။ (ကာယဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေမှု, နှိပ်စက်မှု ‘ကိလေသ’ ဖြစ်ရာ အကြောင်း ‘ကိလေသဝတ္ထု’ ဆယ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ (ထိုဆယ်ပါးတို့တွင်) လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တပ္ပါဒ် ရှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ သည် အလုံးစုံသော အကုသိုလ်တို့၌ ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင်မြတ်၏ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး တို့၌ ဖြစ်၏၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့၌ ဖြစ်၏။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည် သသင်္ခါရိက အကုသိုလ်တို့၌ ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’။ (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’။ (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် အလုံးစုံသော အကုသိုလ်တို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">နော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကိလေသမမည်သော ‘နော ကိလေသ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာ (၁၀) ပါးတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန် သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကိလေသမမည်သော ‘နောကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (စိတ်, ကိလေသာဆယ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသောစေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်စေတတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) ထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘သံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) ထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘သံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အသံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) မထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော) ‘အသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံ သုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သောမဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် သော ‘ကိလေသ’ တို့ကို (ရခြင်းငှါ) မထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော) ‘အသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-သံကိလိဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သံကိလိဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းစေအပ်) သော ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်သော တရားများကား အဘယ် နည်း)။ အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အသံကိလိဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် မပူပန်စေအပ် မနှိပ်စက်အပ် (မညစ်နွမ်းစေအပ်) သော ‘အသံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်သော) ‘အသံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ကိလေသ သမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရား တို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ကိလေသ သမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကိလေသတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံ လေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကိလေသတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ကိလေသ သံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသ သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၍ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) လည်း ထိုက်သော (ကိလေ သာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘ကိလေသသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုကိလေသ (ဆယ်ပါး) တို့သည်ပင်လျှင် ‘ကိလေသ’ လည်းမည်၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) လည်း ထိုက်သော (ကိလေသတို့၏အာရုံလည်းဖြစ်သော) ‘ကိလေသ သံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာ တရားကိုယ်ဆယ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သံကိလေသိက နော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကိလေသကို (ရခြင်းငှါ) သာထိုက်၍ (ကိလေသအာရုံသာ ဖြစ်၍) ကိလေသ မမည်သော ‘သံကိလေသိက နော ကိလေသ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော)</p> <p style="text-indent:2em">(လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသတို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍) ‘ကိလေသ'မမည်သော ‘သံကိလေသိကနော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, ကိလေသတရားကိုယ် ဆယ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသောစေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) မထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏အာရုံမဟုတ်သော) ‘အသံကိလေသိက’ (လောကုတ္တရာ) တရားတို့ကို ကိလေသလည်းမည်၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) လည်း ထိုက် ကုန်၏ (ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်၍ (ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍) ကိလေသမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကိလေသတရားလည်းမည်၍ကိလေသတရားတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်, နှိပ်စက် လည်း နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းလည်း ညစ်နွမ်းစေအပ်) သော (ကိလေသတို့နှင့်ယှဉ်သော) ‘ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌ’ တရားလည်းဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသတရားလည်း မည်၍ ကိလေသနှင့်လည်း ယှဉ်သော တရားများ ကားအဘယ်နည်း)။ ထို ကိလေသ (ဆယ်ပါး) တို့သည်ပင် (ကိလေသလည်း မည်၍ ကိလေသနှင့်လည်းယှဉ်သော) ‘ကိလေသသံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာတရားကိုယ် ဆယ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကိလေသသတရားတို့သည်ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းစေအပ်) သည်သာ ဖြစ်၍ (ကိလေသတို့နှင့်သာယှဉ်၍) ကိလေသမမည်သော ‘သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသ (ဆယ်ပါး) တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသတို့နှင့်သာယှဉ်၍ ကိလေသမမည်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ကိလေသတရားကိုယ် ဆယ်ပါးကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ကိလေသ (ဆယ်ပါး) တို့သည် မပူပန်စေအပ် မနှိပ်စက်အပ် (မညစ်နွမ်းစေအပ်) သော (ကိလေသတို့နှင့် မယှဉ်သော) ‘အသံကိလိဋ္ဌ’ တရားတို့ကို ကိလေသလည်းမည်၍ ကိလေသတို့သည်ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်လည်း နှိပ်စက်အပ်သော (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသတို့သည် ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းစေအပ်) သည်သာဖြစ်၍ (ကိလေသတို့နှင့်သာ ယှဉ်၍) ကိလေသမမည်သော ‘သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ကိသေလ'လည်း မည်၍'ကိလေသ'တို့နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ကိလေသနှစ်ပါး သုံးပါးတို့သည် တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုစိတ်၌ ဖြစ်သော ကိလေသနှစ်ပါး သုံးပါးဟူသော) ဤတရားတို့သည် ကိလေသလည်း မည်၍ ကိလေသနှင့်လည်းယှဉ်သော ‘ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသ တရား ကိုယ်ဆယ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသသမ္ပယုတ္တနော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကိလေသနှင့်သာ ယှဉ်သည် ဖြစ်၍ ကိလေသမမည်သော ‘ကိလေသ သမ္ပယုတ္တနော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသ (ဆယ်ပါး) တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန် သော အကုသိုလ် (၁၂) သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ကိလေသနှင့်သာ ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ ကိလေသ မမည်သော ‘ကိလေသသမ္ပယုတ္တနော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ကိလေသာ တရားကိုယ်ဆယ်ပါးမှတစ်ပါး အခြား သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ကိလေသနှင့် မယှဉ်သော ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တ’ (ကုသိုလ် ၂၁, ဝိပါက် ၃၆, ကိရိယာ ၂၀, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို ကိလေသလည်း မည်၍ ကိလေသတို့နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ကိလေသတို့နှင့်သာ ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ ကိလေသမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၈-ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ကိလေသ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်သော (ကိလေသတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကိလေသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသတရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တအသံကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည်ကိလေသနှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) လည်း မထိုက်သော (ကိလေသတို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တအသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်း ကြောင်း (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကိလေသာ တရားတို့နှင့်လည်းမယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) လည်း မထိုက်သော (ကိလေသတို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တအသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ကိလေသနှင့်ယှဉ်သော ‘ကိလေသသမ္ပယုတ္တ’ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) တရားတို့ကို ကိလေသတရားတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်ကုန်၏ (ကိလေသတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသတို့နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) လည်း မထိုက်ကုန် (ကိလေသတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်)ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၃-ပိဋ္ဌိဒုက်</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော ‘ဒဿန') သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်,ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အချို့ကား (ဤတရားတို့အနက်မှ အပါယ်သို့ လားစေတတ်သည့် ‘အပါယ့ဂမနိယ’ ဖြစ်သော အစိတ်အပိုင်းတရား အချို့တို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ကား (အပါယဂမနိယတရားမှတစ်ပါး ကြွင်းကျန်သည့် အစိတ်အပိုင်းအချို့တရားတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၂</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော ‘ဒဿန') သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စ သဟဂုတ်စိတ်,ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စ သဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အချို့ကား အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ကား အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ္ဗ္ဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန် သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော ‘ဒဿန') သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ် အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ ဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဤ (ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်) စိတ်၌ ဖြစ်သော မောဟကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက် နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ်၌ ရှိသော မောဟကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၂၂) ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အချို့ကား သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေ့အမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော တရားမည်ကုန်၏၊ အချို့ကား သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော တရားမမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော ‘ဒဿန') သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ် အပ်သော အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်သော)၊ ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ ဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်မောဟ၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော) ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဂုတ်စိတ်, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်မောဟ, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ‘ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဤ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်) စိတ်၌ ဖြစ်သော မောဟကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်တစ်ဆယ့်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ် သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် မောဟကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်၁၄) ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အချို့ကား အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏)၊ အချို့ကား အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်)။</p> <p style="text-align: center;">န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့်ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော) ‘န ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် မောဟ။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာ မျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော) ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်မောဟ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-သဝိတက္ကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဝိတတ္ကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွ ဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ် ၈၊ အကုသိုလ်၁၂၊ ကာမာဝစရကုသလ ဝိပါက်မှ စိတ္တုပ္ပါဒ် တစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ အကုသလဝိပါက်မှ နှစ်ပါး၊ ကိရိယာမှတစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း၊ ဝိပါက်မှလည်းကောင်း၊ ကိရိယာမှလည်းကောင်း၊ ရူပါဝစရပဌမဈာန် ၃၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း၊ ဝိပါက်မှလည်းကောင်း လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် ၈၊ ဤ (၅၅-ပါးသော) စိတ်တို့၌ ဖြစ်သော ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်ငါးဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွ ဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅၊ ဝိတက်ကြဉ်သောယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၅၁)။</p> <p style="text-align: center;">အဝိတက္ကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒွေပဉ္စဝိညာဏ်၁၀၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၄)’ ၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရတိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၄)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဝိပါက်မှ အရူပဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၁၆)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၁၆)၊ ထို့ပြင် ဝိတက်၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဝိတက္ကစိတ် ၆၆၊ ယှဉ်ဖက် စေတသိက် ၃၇၊ ဝိတက် စေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-သဝိစာရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော (ဝိစာရနှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ် ၈၊ အကုသိုလ်၁၂၊ ကာမာဝစရကုသလ ဝိပါက်မှ စိတ္တုပ္ပါဒ် တစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ အကုသလဝိပါက်မှ နှစ်ပါး၊ ကိရိယာမှ တစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ ဧကကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမဈာန်၁၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရဧကက ဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမဈာန် ၁၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ ဈာန် ၂)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ ဧကကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမဈာန်၁၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ဧကကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် ၄၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၈)၊ ဝိပါက်မှလောကုတ္တရာ ဧကကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် ၄၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့်လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၈)၊ ဤ (၆၆-ပါးသော) စိတ်တို့၌ ဖြစ်သော သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ကိုချန်ထား၍ (ကြွင်းကျန်သော စေတသိက် ၅၁-ပါး တို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤ တရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဝိစာရနှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိစာရ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (သဝိစာရစိတ် ၆၆၊ ဝိစာရကြဉ် စေတသိက် ၅၁)။</p> <p style="text-align: center;">အဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဝိစာရနှင့်မယှဉ်သော) ‘အဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒွေပဉ္စဝိညာဏ်၁၀၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ တိကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၃)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရ တိကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၃၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ တိကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၃)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပစိတ် ၄၊ ဝိပါက်မှ အရူပစိတ် ၄၊ ကိရိယာမှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ တိကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့်လောကုတ္တရာ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၁၂)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာတိက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၁၂)၊ ထို့ပြင် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဝိစာရနှင့် မယှဉ်သော) အဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဝိစာရစိတ် ၅၅၊ ယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၃၆၊ ဝိစာရစေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-သပ္ပီတိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပီတိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွ ဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ‘သပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) လေးပါး၊ ကာမာဝစရ ကုသလဝိပါက်မှ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ငါးပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ သောမနဿ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ငါးပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ဒုက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကတိကဈာန်။ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂)၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် ၄၆-ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ‘သပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁၊ ပီတိကြဉ် ယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၄၆)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပီတိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့်မယှဉ်သော) ‘အပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (ဒေါသမူ ၂၊ ဥပေက္ခာ ၆) ရှစ်ပါး၊ ကာမာဝစရ ကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာ၁၀၊ သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်) တစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ အကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာ ၆၊ ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်) ခုနစ်ပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ (ဥပေက္ခာ) ခြောက်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုက္ကဈာန် ၂၊ ပဉ္စက နည်း အားဖြင့် ရူပါဝစရစတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၂)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်း အားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ,့စတုတ္ထဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရစတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၂)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရတတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် ရူပါဝစရစတုတ္ထ, ပဉ္စကဈာန် ၂)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပစိတ် လေးပါး၊ ဝိပါက်မှ အရူပစိတ် လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၈)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၈)၊ ထို့ပြင် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ခုနစ်ဆယ်သော) တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ‘အပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အပ္ပီတိကစိတ် ၇၀၊ ပီတိကြဉ်စေတသိက် ၅၁၊ ပီတိ စေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၈-ပီတိသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပီတိသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့် ယှဉ်သော) ‘ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရ ကုသိုလ်မှသောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) လေးပါး၊ ကာမာဝစရ ကုသလဝိပါက်မှ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ကိရိယာမှ သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် ငါးပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရပဌမ ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃) ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂)၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် ၄၆-ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့် ယှဉ်သော) ပီတိသဟဂတတရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိသဟဂုတ်စိတ် ၅၁၊ ပီတိကြဉ် ယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၄၆)။</p> <p style="text-align: center;">န ပီတိသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့်တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ‘န ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (ဒေါသမူ ၂၊ ဥပေက္ခာ ၆) ရှစ်ပါး၊ ကာမာဝစရကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာ၁၀၊ သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်) တစ်ဆယ့် တစ်ပါး၊ အကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာ ၆၊ ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်) ခုနစ်ပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ (ဥပေက္ခာ) ခြောက်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုက္ကဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရစတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၂)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရ ဒုကဒုက ဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရစတုတ္ထ,ပဉ္စမဈာန် ၂)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရတတိယ, စတုတ္ထဈာန်၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရစတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၂)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပစိတ် လေးပါး၊ ဝိပါက်မှအရူပစိတ်လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၈)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ တတိယဈာန်, စတုတ္ထဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၈)၊ ထို့ပြင် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ၊ ထို့ပြင်ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့်မယှဉ်သော) ‘န ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (န ပီတိသဟဂတစိတ် ၇၀, ပီတိကြဉ် ယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၅၁, ပီတိစေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၉-သုခသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သုခသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (သုခနှင့် ယှဉ်သော) ‘သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရ ကုသိုလ်မှသောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) လေးပါး၊ ကာမာဝစရ ကုသလဝိပါက်မှ (သောမနဿသဟဂုတ် ၅၊ သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်) ခြောက်ပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ သောမနဿ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ငါးပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ တိကစတုက္က ဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ,ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရ တိကစတုတ္ထဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ,စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပဝါစရ ပဌမ, ဒုတိယ,တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကုသိုလ်မှလောကုတ္တရာ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၁၆)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာတိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၁၆)၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၆-ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရား တို့သည်ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (သုခနှင့်ယှဉ်သော) ‘သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သုခ သဟဂုတ်စိတ် ၆၃၊ ဝေဒနာကြဉ် ယှဉ်ဖက်စေတသိတ် ၄၆)။</p> <p style="text-align: center;">န သုခသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွ မဖြစ်သော (သုခနှင့် မယှဉ်သော ‘န သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (ဒေါသမူ ၂, ဥပေက္ခာ ၆) ရှစ်ပါး၊ ကာမာဝစရကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၁၀၊ အကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာ ၆၊ ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်) ခုနစ်ပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၁၊ ဝိပါက်မှ (စတုက္ကနည်း အားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၁၊ ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၁၊ ကုသိုလ်မှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ဝိပါက်မှအရူပစိတ်လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္က နည်းအားဖြင့်) လောကုတ္တရာစတုတ္ထဈာန် ၄၊ ဝိပါက်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) လောကုတ္တရာ စတုတ္ထဈာန် ၄၊ ထို့ပြင်ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့်တကွမဖြစ်သော ‘န သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (န သုခသဟဂတစိတ် ၅၈၊ ပီတိကြဉ် စေတသိက်၅၁၊ သုခဝေဒနာ၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၀-ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် ယှဉ်သော) ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကာမာဝစရကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ဆယ်ပါး၊ အကုသလ ဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၁၊ ဝိပါက်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၁၊ ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၁၊ ကုသိုလ်မှအရူပစိတ်လေးပါး၊ ဝိပါက်မှ အရူပစိတ် လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပစိတ် လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) လောကုတ္တရာ စတုတ္ထဈာန် ၄၊ ဝိပါက်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) လောကုတ္တရာစတုတ္ထဈာန်၄၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော ဥပေက္ခာကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၆-ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဥပေက္ခာနှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် ယှဉ်သော) ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂတတရား ၅၅၊ ဝေဒနာကြဉ် ယှဉ်ဖက် စေတသိက် ၄၆)။</p> <p style="text-align: center;">န ဥပေက္ခာသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့်မယှဉ်သော) ‘န ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှသောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး, အကုသိုလ်မှ (သောမနဿ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ၄၊ ဒေါမနဿ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ၂-) ခြောက်ပါး၊ ကာမာဝစရကုသလ ဝိပါက်မှ (သုခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်, သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ၅) ခြောက်ပါး၊ အကုသလ ဝိပါက်မှ (ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်) တစ်ပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ (သောမနဿသဟဂုစိတ္တုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိကစတုက္ကဈာန် စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ ဈာန်၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့်ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ,တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ,တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၁၆)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ ဈာန် ၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ,တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၁၆)၊ ထို့ပြင် ဥပေက္ခာ (ဝေဒနာ)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် မယှဉ်သော) ‘န ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (န ဥပေက္ခာသဟဂတစိတ် ၆၆၊ ဝိစိကိစ္ဆာကြဉ် စေတသိက် ၅၁၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာ၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၁-ကာမာဝစရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကာမာဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ် ၈၊ အကုသိုလ်၁၂)၊ ကာမာဝစရဝိပါက်အလုံးစုံ ၂၃၊ ကာမာဝစရ ကိရိယာဗျာကတ၁၁၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံ သော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ် ၅၄၊ စေတသိက် ၅၂၊ ရုပ် ၂၈)။</p> <p style="text-align: center;">န ကာမာဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ‘န ကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပါဝစရတရား (၁၅)၊ အရူပါဝစရ တရား (၁၂)။ (ကာမ,့ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ‘န ကာမာဝစရ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ်၊ လောကုတ္တရာစိတ်၊ ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-ရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရစတုက္ကပဉ္စကဈာန် (စတုက္က နည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရဈာန်၄၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် ရူပါဝစရဈာန် ၅)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရစတုက္က ပဉ္စကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရဈာန် ၄၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရဈာန် ၅)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရစတုက္ကပဉ္စကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရဈာန ၄၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရဈာန် ၅) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပစိတ် ၁၅၊ ယှဉ်ဖက် စေတသိက် ၃၅)။</p> <p style="text-align: center;">န ရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ‘နရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရတရား (ကာမစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)၊ အရူပါဝစရတရား (အရူပစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤ တရားတို့သည်ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ‘န ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ်၊ အရူပစိတ်၊ လောကုတ္တရာစိတ်၊ ယှဉ်ဖက်စေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၃-အရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်မှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ဝိပါက်မှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပစိတ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အရူပ ဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အရူပစိတ်၊ ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">န အရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ‘န အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရတရား (ကာမစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)၊ ရူပါဝစရတရား (ရူပစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ‘န အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမ စိတ်၊ ရူပစိတ်၊ လောကုတ္တရာစိတ်၊ စေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၄-ပရိယာပန္နဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရိယာပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ,ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်၊ စေတသိက်၊ ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပရိယာပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန် သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၅-နိယျာနိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နိယျာနိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်သော ‘နိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး တို့၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) မဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘နိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ် လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">အနိယျာနိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဖြစ်သော ‘အနိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံ သုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဖြစ်သော ‘အနိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၆-နိယတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း, မိမိဖြစ်ခြင်း၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း အကျိုးပေးမြဲသော ‘နိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အချို့ကား (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းဖြင့် ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် သတ္တမဇော၊ ပဉ္စာနန္တရိယကံ၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒေါသမူသတ္တမဇောတို့သည်) စုတိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘နိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ကြွင်းကျန်သောတရား) အချို့ကား စုတိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် မိမိဖြစ်ခြင်း၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘နိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း, မိမိဖြစ်ခြင်း၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ,အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စုတိ၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိဖြစ်ခြင်း၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၇-သဥတ္တရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဥတ္တရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန်မြင့်မြတ်သည့် တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်မိမိထက် သာလွန် မြင့်မြတ်သည့်တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ် ၈၁၊ စေတသိက် ၅၂၊ ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုတ္တရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန်မြင့်မြတ်သည့် တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန်မြင့်မြတ်သည့်တရား မရှိသော ‘အနုတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်၊ ဖိုလ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၈-သရဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်းရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) တို့နှင့် တကွဖြစ်သော ('ရဏ'တို့နှင့် ယှဉ်သော) ‘သရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသောကိလေသာ (ရဏ) တို့နှင့် တကွဖြစ်သော ('ရဏ’ တို့နှင့် ယှဉ်သော) ‘သရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂၊ ယှဉ်ဖက် စေတသိက် ၂၇)။</p> <p style="text-align: center;">အရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) တို့မရှိသော ('ရဏ'တို့နှင့် မယှဉ်သော ‘အရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်းရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) တို့မရှိသော ('ရဏ’ တို့နှင့် မယှဉ်သော) ‘အရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်၊ ဝိပါက်၊ ကိရိယာစိတ်၊ ယှဉ်ဖက်စေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">အနက်ကို ထုတ်ပြခန်း ‘အတ္ထုဒ္ဓါရ’ ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">တရားတို့ကို ပေါင်းစုရေတွက်ရာ ‘ဓမ္မသင်္ဂဏီ’ ကျမ်း ပြီးပြီ။</p> nc7t9ssczvrffktfyioifyliga98pi8 19115 19114 2025-07-10T00:27:44Z Tejinda 173 19115 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်သုံးပုံ မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်-တ</b> | previous = [[ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်-ဒု]] | previous2 = | next = [[ဝိဘင်းပါဠိတော်]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} <h3 style="text-align:center;">၃-နိက္ခေပကဏ္ဍ</h3> <p style="text-align: center;">မူလခန္ဓာစသည်ဖြင့် ချထား (ဝေဖန်) ၍ ပြသောအပိုင်း</p> <h3 style="text-align:center;">သုံးဖို့ (သုံးစု) အားဖြင့် ချထား (ဝေဖန်) ၍ ပြခြင်း</h3> <h3 style="text-align:center;">တိကနိက္ခေပ</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-ကုသလတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ကုသိုလ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ ဟူသော ကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် ‘ကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုမလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ စသည့် ကုသိုလ်အခြေအမြစ် ‘ကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့နှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ , မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ , ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ,အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုမလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ စသည့်ကုသိုလ်အခြေအမြစ် ‘ကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ , နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ , စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကုသိုလ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသော အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့သည်လည်း ကောင်း၊ ထို့ပြင် ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည့်အကုသိုလ် အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါး တို့နှင့်အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ’ တရားတို့သည်လည်း ကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည့် အကုသိုလ်အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ , ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ , အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင် တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည့် အကုသိုလ်အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ , နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ , စိတ်ဖြင့် ကြံစည် တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်အကုသိုလ်မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဗျာကတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၇</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ် ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) , ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ,</p> -- <p style="text-indent:2em">မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ', ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ , အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်, အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော, (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံတို့၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ လည်း မဟုတ်ကုန်သော, ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ ဖြစ်ကုန်သော အကြင် တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့သည်) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားမည်ကုန်၏ (ဝိပါက်၊ ကြိယာ၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <h3 style="text-align:center;">၂-ဝေဒနာတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ နှင့်ယှဉ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ၏ဖြစ်ရာ စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ ဖြစ်သော (ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် ယှဉ်သည့် စိတ် စေတသိက်၌ ရှိသော) သုခဝေဒနာကို ချန်ထား၍ (ပယ်ထား၍) ထိုချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ , ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ , အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ’ ၏ဖြစ်ရာ စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ ဖြစ်သော (ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ’ နှင့် ယှဉ်သည့် စိတ် စေတသိက်၌ ရှိသော) ဒုက္ခဝေဒနာကို ချန်ထား၍ (ပယ်ထား၍) ထိုဆင်းရဲ ခံစားမှု ဒုက္ခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခာန္ဓာ’ , ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ သည် ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၀</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သောအလယ်အလတ် ခံစားမှု ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) , မဆင်းရဲ မချမ်းသာမှု ‘အဒုက္ခမသုခ’ ၏ဖြစ်ရာ စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ ဖြစ်သော (မဆင်းရဲ မချမ်းသာမှု ‘အဒုက္ခမသုခ’ နှင့် ယှဉ်သည့်စိတ် စေတသိက်၌ ရှိသော) အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ ကို ချန်ထား၍ (ပယ်ထား၍) ထိုဆင်းရဲ ချမ်းသာမဟုတ်သော အလယ်အလတ်ခံစားမှု ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ , ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ , အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သော အလယ်အလတ် ခံစားမှု ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ဝိပါကတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အကျိုး ‘ဝိပါက်’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်'ဖြစ်သော ‘ဝိပါက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) , ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန် သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည်အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သော ‘ဝိပါက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါက်စိတ်နှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အကျိုးဖြစ်စေတတ်သော တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော ‘ဝိပါကဓမ္မ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) , ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော ‘ဝိပါကဓမ္မ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်အကုသိုလ်စိတ်နှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၃</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် အကျိုး'ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်၊ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်သော ‘နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အကျိုး ‘ဝိပါက်’ လည်း မဟုတ်၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်သောတရားများကား အဘယ်နည်း)။ ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော ‘နေဝကုသလ’၊ အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော ‘နာ ကုသလ’။ (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံတို့၏ အကျိုး'ဝိပါက်’ လည်း မဟုတ်ကုန်သော ‘န ကမ္မဝိပါက’၊ ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ ဖြစ်ကုန်သော အကြင်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်, အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ကို ဖြစ်စေတတ်သောကုသိုလ် အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်သော) ‘နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိရိယာစိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ဥပါဒိဏ္ဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူ အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သည့် ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) လည်းဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတည်းဟူသော) အာသဝေါတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော ‘သာသဝ’၊ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏ အဖြစ့် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီဝိပါက်, ကမ္မဇရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူ အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) သာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏အစီးအပွား (အာရုံ) သာဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (လောဘ,ဒိဋ္ဌိ, မောဟတည်းဟူသော) အာသဝေါတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော ‘သာသဝ’၊ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရား ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော,အကုသိုလ် လည်း မဟုတ်ကုန်သော, (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်းမဟုတ်ကုန်သော, ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ ဖြစ်ကုန်သော အကြင် တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် ကံကိုပြုအပ် ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် ရုပ်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏အစီးအပွား (အာရုံ) သာဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်,အကုသိုလ်, ကိရိယာစိတ်, ကမ္မဇရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ အနုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၆</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူလည်း မစွဲယူအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) လည်း မဟုတ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏအနုပါဒါနိယ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြု အပ်သည့်ကံ၏အကျိုးလည်းမဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော တရားများကား အဘယ် နည်း)။ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ကိလေသာတို့ကိုသတ်လျက် နိဗ္ဗာန်သို့ သွားတတ်သော မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏအနုပါဒါနိယ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်တရားများ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-သံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိကတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိက်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ် ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) ထိုက်သော ‘သံကိလိဋ္ဌသံကိလေသိက’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၍ ‘သံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ'သံကိလေသိက'လည်း ဖြစ်သော တရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ လိုချင် တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသောအကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည့်အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့နှင့် အတူတကွ့ဖြစ်ကုန်သော, ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ'စသည့်အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့နှင့် ယှဉ်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ'စသည်တို့ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည် တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၍ ‘သံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ ‘သံကိလေသိက’ လည်းဖြစ်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ၎င်းနှင့်ယှဉ်ဖက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အ သံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် မပူပန်စေအပ် မနှိပ် စက်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက် သော ‘အသံကိလိဋ္ဌသံကိလေသိက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ် ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏အာရုံ ‘သံကိလေသိက’ သာဖြစ်သော တရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ အာသဝေါတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော ‘သာသဝ’၊ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သော ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’၊ ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ် ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ ‘သံကိလေသိက’ သာဖြစ်သော) ‘အ သံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်နှင့် ရုပ်တရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">အသံကိလိဋ္ဌ အသံကိလေသိက တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၉</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန်လည်း မပူပန် စေအပ်၊ နှိပ်စက်လည်း မနှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) မထိုက်လည်း မထိုက်သော ‘အသံကိလိဋ္ဌ အသံကိလေသိက’ တရားတို့ ဖြစ် ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘အသံကိလေသိက’ တရားတို့ကားအဘယ်နည်း)။ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်တို့သည်လည်း ကောင်း,မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း, (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ် ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘အသံကိလေသိက’ ဖြစ်သော) ‘အသံကိလိဋ္ဌအသံကိလေသိက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်ဟူသော လောကုတ္တရာတရားများ)။</p> <h3 style="text-align:center;">၆-ဝိတက္ကတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သဝိတက္က သဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်လည်းတကွ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သဝိတက္က သဝိစာရ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) , ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်လည်း တကွ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော (ဝိတက် ဝိစာရနှင့် ယှဉ်သော) စိတ်၌ ရှိသည့် ဝိတက်နှင့် ဝိစာရတို့ကို ချန်ထား၍ ထို ‘ဝိတက်ဝိစာရ'တို့နှင့် ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်လည်း တကွ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိတက္ကသဝိစာရ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒွေပဉ္စဝိညာဉ် တစ်ဆယ်နှင့် ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်စိတ်များမှတစ်ပါးအခြားသော စိတ်နှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အဝိတက္က ဝိစာရမတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ကား မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မျှသာရှိသော ‘အဝိတက္က ဝိစာရမတ္တ’ တရား တို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း (ဝိတက်နှင့်ကားမယှဉ်, ဝိစာရနှင့်သာ ယှဉ်သောတရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ မရှိဘဲ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'မျှသာ ဖြစ်ရာစိတ်၌ (ဖြစ်သော) သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'ကို ချန်ထား၍ ထိုသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူး သိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ဝိတက်နှင့်ကား မယှဉ်၊ ဝိစာရနှင့်သာ ယှဉ်သော) ‘အဝိတက္ကဝိစာရမတ္တ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒုတိယဈာန်စိတ် ၁၁-နှင့် စေတသိက်, သဝိတက္က စိတ် ၅၅-ပါး၌ ရှိသော ဝိတက်-၅၅)။</p> -- <p style="text-align: center;">အဝိတက္က အဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၂</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ လည်း မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ လည်း မရှိသော ‘အဝိတက္ကအဝိစာရ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့် မယှဉ်သော တရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်', သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ဖြစ်သော) (ဝိတက်ဝိစာရတို့နှင့် မယှဉ်သည့် စိတ်၌ ရှိသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု'ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်,ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က အဝိစာရ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒွေပဉ္စဝိညာဉ် တစ်ဆယ်, တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်စိတ်များနှင့် စေတသိက်, ဝိစာရ၁၁, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <h3 style="text-align:center;">၇-ပီတိတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ပီတိသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော ‘ပိတိသဟဂတ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော နှစ်သက်မှု ‘ပိတိ’ ၏ ဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ဖြစ်သော) (ပီတိနှင့် ယှဉ်သည့် စိတ်၌ ရှိသော) နှစ်သက်မှု ‘ပိတိ’ ကို ချန်ထား၍ ထိုနှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့်ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော ‘ပိတိသဟဂတ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဉ်, စတုတ္ထဈာန်မှတစ်ပါး သောမနဿ သဟဂုတ်စိတ် ၅၁-နှင့်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">သုခသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့်တကွဖြစ်သော ‘သုခသဟဂတ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ၏ ဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ဖြစ်သော) (သုခနှင့် ယှဉ်သည့် စိတ်၌ ရှိသော) ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ကို ချန်ထား၍ ထို ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့်ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သုခသဟဂတ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဉ်, သောမနဿသဟဂုတ်စိတ်နှင့်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၅</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင် လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ၏ ဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ဖြစ်သော) (ဥပေက္ခာနှင့်ယှဉ်သည့်စိတ်၌ ရှိသော) လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ကို ချန်ထား၍ ထိုလျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် ယှဉ်သော (ကြွင်းသော) မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခၤါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွ ဖြစ်သော ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ခုနှင့် စေတသိက်များ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-ဒဿနတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော သံယောဇဉ်သုံးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်ပယ်အပ်သော ‘ဒဿ နေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည် (သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သောသံယောဇဉ်တို့ ဖြစ်ကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၇</b>။ ထို (သုံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ထင်ရှားသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အကြားအမြင် မရှိသော, (မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ် ရအပ်ပြီးသော) အရိယာတို့ကို ဉာဏ်ဖြင့် မြင်လေ့မရှိ သော, အရိယာတို့၏ (မဂ်,ဖိုလ်) တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော, အရိယာတို့၏ (မဂ်, ဖိုလ်) တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း၊ ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ်သော, သူတော်ကောင်းတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့ မရှိသော,သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော, သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌ (စောင့် စည်းခြင်း၊ ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ်သော ပုထုဇဉ်သည်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) (က) ရုပ်ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို ရုပ်ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ရုပ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း ရုပ်ရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ ရုပ်ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် ရုပ်၌ အတ္တကို ရှု၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (က) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ရှိ၏ဟု ရှု၏။ (အတ္တမှာ ဝေဒနာရှိ၏၊ တစ်နည်း- ဝေဒနာရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ၌ အတ္တကို ရှု၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) (က) မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ သညာရှိ၏၊။ တစ်နည်း သညာရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ကို ရှု၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ) သို့မဟုတ် မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ၌ အတ္တကို ရှု၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၄) (က) ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ သင်္ခါရရှိ၏၊ တစ်နည်း-သင်္ခါရရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့၌ အတ္တကို ရှု၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) (က) အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ဝိညာဏ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ဝိညာဏ်ရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ၌ အတ္တကို ရှု၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှု တောအုပ် ‘ဒိဋ္ဌိဂဟန’ ၊ အမြင် မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှု ခရီးခဲ ‘ဒိဋ္ဌိကန္တာရ’။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက် ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိသူကာယိက’ ၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသောဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိပ္ဖန္ဒိတ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိသံယောဇန’။ (အာရုံကို မှားသော အားဖြင့်) မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသောသဘော) ‘ဂါဟ’။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာ ဖြစ်သော သဘော ‘ပတိဋ္ဌာဟ’ « (အာရုံကိုမှားသောအားဖြင့်) ထပ်ကာထပ်ကာ မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော ‘ပဋိဂ္ဂါဟ’ ]၊ မှားသောအားဖြင့်နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော ‘အဘိနိဝေသ’ ၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော ‘ပရာမာသ’ ၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ် ‘ကုမ္မဂ္ဂ’ ၊ မှားသော ခရီးလမ်း ကြောင်း ‘မိစ္ဆာပထ’ ၊ မှားယွင်းသော သဘော ‘မိစ္ဆာတ္တ’ ၊ မှားသော အယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ တည်ရာ ‘တိတ္ထာယတန’ ၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘော ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၃၈၁-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၈</b>။ ထို (သံယောဇဉ် သုံးပါးတို့) တွင် ယုံမှားမှု ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှား၏, တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)၊ တရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ သံဃာ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသောခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရား (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်း) ကို စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်ယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ’၊ ယုံမှားပုံအခြင်းအရာ ‘ကင်္ခါယနာ’၊ ယုံမှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကင်္ခါယိတတ္တ’၊ မသိခြင်း (တွေးတောခြင်း) ‘ဝိမတိ’၊ သဘာဝကို စဉ်းစားလျှင် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) ပင်ပန်းကြောင်းသဘော ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’၊ မှန်မမှန် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) နှစ်မျိုးအားဖြင့် တုန်လှုပ်တတ်သောသဘော ‘ဒွေဠှက’၊ လမ်းနှစ်ခွနှင့်တူသော သဘော ‘ဒွေဓာပထ’၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ဖြစ်တတ် (ယုံမှားတတ်) သော သဘော ‘သံသယ’၊ ဧကန္တအားဖြင့် ယူခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ခြင်းသဘော ‘အနေကံသဂ္ဂါဟ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) အာရုံမှ ဆုတ်နစ်တတ်သော သဘော ‘အာသပ္ပန’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) (အာရုံ၏) ထက်ဝန်းကျင်၌ (တဝဲလည်လည်) ရွေ့လျားနေတတ်သော သဘော ‘ပရိသပ္ပန’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍ အာရုံ၌ ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်နိုင်ခြင်းသဘော ‘အပရိယောဂါဟန’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါမစွမ်းနိုင်၍) စိတ်၏ ခက်တရော်သည်၏အဖြစ် ‘ထမ္ဘိတတ္တံ စိတ္တဿ’၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေး) ဖြစ်တတ်သော သဘော ‘မနောဝိလေခ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၄၂၅-ကြည့်)</p> -- <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၉</b>။ ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် (နွား, ခွေး စသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်မှ အပဖြစ်ကုန်သော ရဟန်း, ပုဏ္ဏားတို့၏ (နွား, ခွေး စသည်တို့၏) အလေ့ ‘သီလ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အကျင့် ‘ဝတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့် ‘သီလဗ္ဗတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏ဟုဤသို့ သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှု တောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှု ‘ခရီးခဲ’။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက် ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန် တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော၊ မှားသော အားဖြင့် နှလုံးသွင်း တတ်သော သဘော၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသော အမြင်တည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၃၉၂- ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၀</b>။ ဤသံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် (အတူတကွ) တွဲယှဉ်ကုန်သော, ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့်ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်, ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်, သီလဗ္ဗတပရာမာသသံယောဇဉ်, ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် ယှဉ်သော စိတ်, စေတသိက်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သောတာ ပတ္တိမဂ်ပယ်အပ်သည်မှ) ကြွင်းကျန်သော လိုချင် တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် (အတူတကွ) ဖြစ်ကုန်သော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့ကြောင့်ဖြစ်သော ‘ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ ၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်ဧတွးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ့်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော တရားတို့မှကြွင်းသော ကိလေသာ, ထိုကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်သော စိတ်, စေတသိက်တရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၂</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အထက်မဂ်သုံး ပါးဖြင့်လည်းကောင်း မပယ်အပ်သော ‘နေဝ ဒဿနေန နဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာ ဖြစ်သော) ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့ မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း မပယ်အပ်သော ‘နေဝဒဿ နေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်လေးပါးတို့ဖြင့် မပယ်အပ်သောကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်တရားများ)။</p> <h3 style="text-align:center;">၉-ဒဿနဟေတုတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အ ကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း၊ ထင်ရှားသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (နွား, ခွေး စသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည် (သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သောဟိတ်ရှိသော သံယောဇဉ် တို့ဖြစ်ကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၄</b>။ ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ပ။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောသဘောကိုထင်ရှားရှိသော ကိုယ်၌ အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ်၁၀၀၇- ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၅</b>။ ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ပ။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ်၁၀၀၈-ကြည့်)</p> <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၆</b>။ ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ပ။ ဤသဘောကို (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ်၁၀၀၉-ကြည့်)</p> -- <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၇</b>။ ဤသံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော, ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်'ရှိကုန်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ ထင်ရှားရှိသော ကိုယ်၌ အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသောသံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့တည်း။ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နိဗ္ဗာန်ကိုရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်ရှားအပ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) တို့တည်း။ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော တရားတို့မှ) ကြွင်းကျန်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ် သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) တို့တည်း။ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော, ပူပန်စေတတ်သော,နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ , နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ , စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">မဂ်လေးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိသောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၉</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အထက်မဂ်သုံး ပါးဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း (ဟိတ်) မရှိသော ‘နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထို (မဂ်လေးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော, ကြွင်းကျန်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော, ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်ကုန်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်,ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့်လည်းကောင်း ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) မရှိသော ‘နေဝဒဿနေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">၁၀-အာစယဂါမိတိက့်အာစယဂါမိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အာစယဂါမိ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အာသဝေါတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်တရားဖြစ်ကုန် သော,အကုသိုလ်တရားဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကံ ကိလေသာတို့ ဆည်းပူးအပ်သော ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အာစယဂါမိ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ရောက်စေတတ်သော လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်နှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အပစယဂါမိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အပစယဂါမိ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး ၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အပစယဂါမိ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်စေတတ်သောမဂ်စိတ်လေးပါးနှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">နေဝ အာစယဂါမိ န အပစယဂါမိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၂</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်း မဟုတ်သော ‘နေဝ အာစယဂါမိ န အပစယ ဂါမိ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သော,ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန် သော,အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော, (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ လည်း မဟုတ်ကုန်သော, ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ ဖြစ်ကုန်သော အကြင်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတ ဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်း မဟုတ်သော ‘နေဝ အာစယဂါမိ န အပစယဂါမိ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့လည်း မရောက် စေတတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့လည်း မရောက်စေတတ်သော ဝိပါက်,ကြိယာစိတ်နှင့် စေတသိက်များ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၁-သေက္ခတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သေက္ခတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘သေက္ခ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံ သုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် အောက်ဖြစ်သော ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏ အကျိုးဖြစ်သော ‘သာမညဖိုလ်’ (အောက်ဖိုလ်သုံးပါး) သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခပုဂ္ဂိုလ် ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘သေက္ခ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်ပုဂ္ဂိုလ် လေးယောက် အောက်ဖိုလ်ပုဂ္ဂိုလ် သုံးယောက်ဟု ဆိုအပ်သော သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော မဂ်စိတ်လေးခု အောက်ဖိုလ်စိတ် သုံးခုနှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အသေက္ခတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးဖြစ်သော) ကျင့်ပြီးအသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘အသေက္ခ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထက်၌့တည်သော (ရဟန္တာဖြစ်ကြောင်း) အရဟတ္တမဂ်၏ အကျိုး (အရဟတ္တဖိုလ်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘အသေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်နှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">နေဝ သေက္ခ နာ'သေက္ခတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၅</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခပုဂ္ဂိုလ် ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော, (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ပြီးဖြစ်သော) ကျင့်ပြီးအသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာ လည်း မဟုတ်သော ‘နေဝသေက္ခနာသေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အရိယာပုဂ္ဂိုလ်ရှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာမဟုတ်သော တရားများကားအဘယ်နည်း)။ ထို (ဟောပြီး) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,ကြွင်းကျန်ကုန်သော (လောကီ) ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော, (လောကီ) ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းတရားတို့ မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)၊ ဤတရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော, (အရ ဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ပြီးဖြစ်သော) ကျင့်ပြီးအသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိူလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ် ကုန်သော (အရိယာပုဂ္ဂိုလ်ရှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာမဟုတ်သော) ‘နေဝသေက္ခ နာသေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ် ၈၁, စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်တရားများ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၂-ပရိတ္တတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ပရိတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံသော ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍သာ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်ကုန်သောရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ် ငါးဆယ့်လေးခု, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်နှင့် ရုပ်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">မဟဂ္ဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ်, စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပမာဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၈</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ တရားစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ တရားစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏့ (လောကုတ္တရာစိတ်, စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်တရားများ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၃-ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ပရိတ္တာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်, စေတသိက်တရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရားတို့ကို အာရုံပြု၍ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (ကာမစိတ် ၅၄၊ အဘိညာဉ်ဒွေနှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">မဟဂ္ဂတာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂုတ်’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက် သော ‘မဟဂ္ဂုတ်’ တရားတို့ကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂုတ်’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ မဟာကုသိုလ်၊ မဟာကြိယာ၊ အဘိညာဉ်ဒွေ (အနေကန်)၊ ဝိညာဏဉ္စာ ယတန,နေဝသညာ နာယတနစိတ် (ဧကန်) နှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပမာဏာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၁</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ တရားစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော , မနှိုင်းယှဉ် အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရားလျှင်အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည်နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ စသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်သော ,မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရားတို့ကို အာရုံပြု ၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် နှိုင်းယှဉ်မှုကိုပြုတတ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ စသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော , မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရားတို့ကို အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း, မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်, အဘိညာဉ်ဒွေ (အနေကန်) , လောကုတ္တရာစိတ် (ဧကန်) နှင့်စေတသိက်များ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၄-ဟီနတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဟီနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသော အကုသိုလ်၏ အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော , ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် ယှဉ်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ ၊ နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ ၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">မဇ္ဈိမတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝေါတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သောရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည့်အလယ်အလတ် ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်,စေတသိက်နှင့် ရုပ်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">ပဏီတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၄</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် မွန်မြတ်သော ‘ပဏီတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်မွန်မြတ်သော ‘ပဏီတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၅-မိစ္ဆတ္တတိက်</h3> <p style="text-align: center;">မိစ္ဆတ္တနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၍ စုတိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ဖောက်ပြန်သောသဘောရှိ၍ သေပြီးသည့်နောက် အကျိုးပေးမြဲသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (စုတိ၏) အခြားမဲ့၌ အနှောင့်အယှက်မရှိ၊ အကျိုးပေးတတ်ကုန်သောကံငါးပါး (ပဉ္စာနန္တရိယ ကံ) တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (အပါယ်ငရဲ၌ အကျိုးပေး) မြဲသော အကြင်အမြင်မှားမှု ‘နိယတမိစ္ဆာ ဒိဋ္ဌိ’ (အဟေတုက,အကိရိယ, နတ္ထိကဒိဋ္ဌိ) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဖောက်ပြန် သော သဘောရှိ၍သေပြီးသည့်နောက် အကျိုးပေးမြဲသော) ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ’ တရားများ ဖြစ်ကုန်၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်သတ္တမဇော, ပဉ္စာနန္တရိယကံ၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒေါသမူဒွေသတ္တမဇောနှင့် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">သမ္ပတ္တနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မဖောက်မပြန် (မှန်ကန်) သော သဘောရှိကုန်၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မြဲသော ‘သမ္ပတ္တနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မှန်ကန်သော သဘောရှိကုန်၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေး မြဲသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် မဖောက်မပြန် (မှန်ကန်) သော သဘောရှိကုန်၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုး ပေးမြဲသော ‘သမ္ပတ္တနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးနှင့် ယှဉ်ဖက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၇</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်) အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (စာပိုဒ်၁၀၃၅၊ ၁၀၃၆-၌ ဟောပြီးသော) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင် ကုန်သောကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်း ကောင်း၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း, မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်) အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်, ဒေါသမူဒွေသတ္တမဇောမှ တစ်ပါးသော အကုသိုလ်, လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်နှင့်နိဗ္ဗာန်တရားများ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၆-မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">မဂ္ဂါရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မဂ်တည်းဟူသော အာရုံရှိသော ‘မဂ္ဂါရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (မဂ်ကို အာရုံပြုသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ အကြင်စိတ်စေတသိက်တရားတို့သည် အရိယမဂ်ကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် (မဂ်ကိုအာရုံပြုသော) ‘မဂ္ဂါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း, မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်, အဘိညာဏ်ဒွေနှင့် ယှဉ်ဖက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">မဂ္ဂဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် - (က) မဂ် (မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)ဟု ဆိုအပ်သောအကြောင်းရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်း (ခ) မဂ်၌ ပါဝင်သော (မဂ်၌ တည်သော) အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်း (ဂ) မဂ်နှင့် ယှဉ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(က) အရိယာမဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ္ဂင် (ရှစ်ပါး) တို့ကို ချန်ထား၍ ထို (မဂ္ဂင်) တို့နှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မဂ် (မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)ဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးခု, မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးမှ တစ်ပါးသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။ (ခ) အရိယမဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ကောင်းစွာ (အမှန်) မြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ (အမောဟ) သည်မဂ်လည်း မည်၏၊ အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) လည်း မည်၏၊ ကောင်းစွာ (အမှန်) မြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ (အမောဟ) ကို ချန်ထား၍ ထိုကောင်းစွာ (အမှန်) မြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ (အမောဟ) နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မဂ်၌ ပါဝင်သော (မဂ်၌ တည်သော) အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးခု, အမောဟမှ တစ်ပါးသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။ (ဂ) အရိယမဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ မလိုချင်မှု မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကို သိမှု) ‘အမောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်မဂ်၏အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) တို့တည်း။ ထိုမဂ်၏ အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) တို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မဂ်နှင့်ယှဉ်သော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးခုနှင့်ယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">မဂ္ဂါဓိပတိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၀</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် မဂ်ဟူသော (အာရုံ) အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ'ရှိသော ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မဂ်အကြီးအမှူးရှိသော တရားများကား အဘယ်နည်း။ မြတ်သောမဂ်, တစ်နည်း- အရိယမဂ်ကို အကြီးအမှူးပြု၍ (အလေး အမြတ်ပြု၍) အကြင်စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် မဂ်ဟူသော အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ရှိသော ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (အာရမ္မဏာဓိပတိ) (မဂ်ကို အလေး အမြတ်အားဖြင့်အာရုံပြုသော မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။ စိစစ်မှုအကြီးအမှူး ‘ဝီမံသာဓိပတိ’ ရှိသော မဂ်ကို ပွါးစေသော အရိယမဂ်နှင့် ပြည့်စုံသည့် ပုဂ္ဂိုလ်၏စိစစ်မှု ‘ဝီမံသ’ (ပညာ) ကို ချန်ထား၍ ထိုစိစစ်မှု ‘ဝီမံသ’ (ပညာ) နှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မဂ်ဟူသော အကြီးအမှူး'အဓိပတိ'ရှိသော ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဟဇာတာဓိပတိ) (မဂ်စိတ်လေးခု, ဝီမံသကြဉ်သောယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၇-ဥပ္ပန္နတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဥပ္ပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ရောက်ဆဲ (ဖြစ်ဆဲ) ဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ခဏသုံးပါးသို့ ရောက် ဆဲဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘ဇာတာ’၊ ထင်ရှားကုန်သော ‘ဘူတာ’၊ ကောင်းစွာဖြစ်ကုန်သော ‘သဉ္ဇာတာ’၊ ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘နိဗ္ဗတ္တာ’၊ အလွန်ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘အဘိနိဗ္ဗတ္တာ’၊ ထင်ရှားစွာ ဖြစ်ကုန်သော ‘ပါတုဘူတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ဖြစ်ကုန်သော ‘ဥပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာ ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘သမုပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန် ကာလ၌) တည်ကုန်သော ‘ဥဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှအထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာ တည်ကုန်သော ‘သမုဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ဖြစ်ကုန်သော ‘ဥပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ဖြစ်သော အဖို့အစုအားဖြင့် ရေတွက်အပ်ကုန်သော ‘ဥပ္ပန္နံသေန သင်္ဂဟိတာ’၊ ရုပ်၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’၊ ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’၊ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ (ဖြစ်ဆဲ) ဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန် စိတ် စေတသိက်နှင့် ရုပ်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပ္ပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်၊ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ် (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်ဆဲမဟုတ်) သော ‘အနုပ္ပန္န’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်ဆဲမဟုတ် အနာဂတ်ဖြစ်သော တရားများကား အဘယ် နည်း)။ မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အဇာတာ’၊ မထင်ရှားကုန်သေးသော ‘အဘူတာ’၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်ကုန် သေးသော ‘အသဉ္ဇာတာ’၊ မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေးသော ‘အနိဗ္ဗတ္တာ’၊ အလွန် (လုံးဝ) မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေးသော ‘အနဘိနိဗ္ဗတ္တာ’၊ ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အပါတုဘူတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အနုပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခု ဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာ မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အသမုပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) မတည်ကုန်သေးသော ‘အနုဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာမတည်ကုန်သေးသော ‘အသမုဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အနုပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) မဖြစ်သော အဖို့အစုအားဖြင့်ရေတွက်အပ်ကုန်သော ‘အနုပ္ပန္နံသေန သင်္ဂဟိတာ’၊ ရုပ်၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’၊ ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’၊ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည်ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်၊ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော, (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်ဆဲ မဟုတ်သော) (အနာဂတ်ဖြစ်သော) ‘အနုပ္ပန္န’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အနာဂတ်ဖြစ်သော အကုသိုလ်, ကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်နှင့် စိတ္တဇ, ဥတုဇ, အာဟာရဇရုပ်တရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပ္ပါဒိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၃</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသော အကြောင်း (ကံ) ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့် မချွတ်ဧကန် ဖြစ်ပေါ်လတံ့သော ‘ဥပ္ပါဒိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မချွတ်ဧကန်ဖြစ်ပေါ်လတံ့သောတရားများကား အဘယ်နည်း)။ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန် သော,ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော, ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှု အစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော အကြင်ရုပ်သည်လည်း ဖြစ်လတံ့ (ထိုရုပ်သည်လည်း) (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသော အကြောင်း (ကံ) ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် မချွတ်ဧကန် ဖြစ်ပေါ်လတံ့သော ‘ဥပ္ပါဒိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မချွတ်ဧကန်ဖြစ်ပေါ်မည့် ဝိပါက်စိတ်၊ ယှဉ်ဖက်စေတသိက်နှင့်ကမ္မဇရုပ်တရားများ)။</p> <h3 style="text-align:center;">၁၈-အတီတတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အတိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အတိတ်မည်သော ‘အတီတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အတိတ်မည်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (ခဏသုံးပါးကို) ကျော်လွန်ကုန်ပြီးသော,ချုပ်ကုန်ပြီးသော, ကင်းကုန်ပြီးသော, ဖောက်ပြန်ကုန်ပြီးသော, ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်ပြီးသော,အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်ပြီးသော, ဖြစ်ပြီး၍ ကင်းပျောက်ကုန်ပြီးသော, (ခဏ သုံးပါးကို) ကျော်လွန်ကုန်ပြီးသော, (ခဏသုံးပါးကို) ကျော်လွန်သော, အဖို့အစုအားဖြင့် ရေတွက်အပ် ကုန်ပြီးသောရုပ်, ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ', မှတ်သားမှု ‘သညာ', ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ', အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟူသောအကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အတိတ်မည်သော ‘အတီတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အတိတ်ဖြစ်သော စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">အနာဂတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အနာဂတ်မည်သော ‘အနာဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အနာဂတ်မည်သောတရားများကား အဘယ်နည်း)။ မဖြစ်ကုန် သေးသော ‘အဇာတာ’၊ မထင်ရှားကုန်သေးသော ‘အဘူတာ’၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အသဉ္ဇာ တာ’၊ မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေးသော ‘အနိဗ္ဗတ္တာ’၊ အလွန် (လုံးဝ) မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေးသော ‘အနဘိနိဗ္ဗတ္တာ’၊ ထင်ရှားစွာမဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အပါတုဘူတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) မဖြစ်ကုန်သေးသော ‘အနုပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) မတည်ကုန်သေးသော ‘အနုဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာ မတည်ကုန်သေးသော ‘အသမုဋ္ဌိတာ’။ (မိမိသဘောသို့ဖြစ်စေ, ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ဖြစ်စေ) မရောက်ကုန်သေးသော ‘အနာဂတာ’၊ မရောက်သေးသော အဖို့အစုအားဖြင့် ရေတွက်အပ်ကုန်သော ‘အနာဂတံသေန သင်္ဂဟိတာ’၊ ရုပ်, ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ', မှတ်သားမှု ‘သညာ', ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ', အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အနာဂတ်မည်သော ‘အနာဂတ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အနာဂတ်ဖြစ်သော စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်တရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ပစ္စုပ္ပန်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၆</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်မည်သော ‘ပစ္စုပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ပစ္စုပ္ပန်မည်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘ဇာတာ’၊ ထင်ရှားကုန်သော ‘ဘူတာ’၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘သဉ္ဇာတာ’၊ ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘နိဗ္ဗတ္တာ’၊ အလွန်ဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘အဘိနိဗ္ဗတ္တာ’၊ ထင်ရှားစွာ ဖြစ်ကုန်သော ‘ပါတုဘူတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ဖြစ်ကုန်သော ‘ဥပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာဖြစ်ပေါ်ကုန်သော ‘သမုပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန် ကာလ၌) တည်ကုန်သော ‘ဥဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ကောင်းစွာ တည်ကုန်သော ‘သမုဋ္ဌိတာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ) ဖြစ်ကုန်သော ‘ဥပ္ပန္နာ’၊ ရှေးအဖို့မှ အထက်၌ (ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌) ဖြစ်သော အဖို့အစုအားဖြင့် ရေတွက်အပ်ကုန်သော ‘ဥပ္ပန္နံသေနသင်္ဂဟိတာ’၊ ရုပ်, ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ', မှတ်သားမှု ‘သညာ ‘, ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ', အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်မည်သော ‘ပစ္စုပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စိတ်, စေတသိက်နှင့် ရုပ်တရားများ)။</p> <h3 style="text-align:center;">၁၉-အတီတာရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အတီတာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အတီတာရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (အတိတ်ကို အာရုံပြုသော ‘အတီတာ ရမ္မဏ’ တရားများကားအဘယ်နည်း)။ အကြင် စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် (မိမိသဘောသို့ဖြစ်စေ၊ ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ဖြစ်စေ ရောက်၍) လွန်သွားသော (အတိတ်) တရားတို့ကို အာရုံ့ပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အတီတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အတိတ်တရားကို အာရုံပြုသော စိတ်, စေတသိက်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">အနာဂတာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အနာဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အနာဂတ်ကို အာရုံပြုသော ‘အနာဂတာရမ္မဏ’ တရားများကားအဘယ်နည်း)။ အကြင် စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် (မိမိ သဘောသို့ဖြစ်စေ၊ ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ဖြစ်စေ) မရောက်သေးသော (အနာဂတ်) တရားတို့ကိုအာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အနာဂတာ ရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အနာဂတ်တရားကို အနေကန် အာရုံပြုသော စိတ် စေတသိက်တရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၉</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (ပစ္စုပ္ပန်ကို အာရုံပြုသော ‘ပစ္စုပ္ပန္နာ ရမ္မဏ’ တရားများကားအဘယ်နည်း)။ အကြင် စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် ထိုထိုအကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်နေသော (ပစ္စုပ္ပန်) တရားတို့ကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အာရုံပြုသော စိတ် စေတသိက်တရားများ)။</p> <h3 style="text-align:center;">၂၀-အဇ္ဈတ္တတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ အကြင်တရားတို့သည်ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ မိမိကိုယ် ‘အတ္တ’ ကို စွဲ၍ ဖြစ်ကုန်၏၊ အတ္တအသီးသီးကို စွဲ၍ဖြစ်ကုန်၏၊ မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်အသီးသီး၏ ဥစ္စာ ဖြစ်ကုန်၏။ (မိမိသန္တာန်၌) ကပ်၍ စွဲယူအပ်ကုန်၏။ (ဤသို့သဘောရှိသော) ရုပ်, ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ', မှတ်သားမှု ‘သညာ', ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ',အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ဖြစ်သော စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">ဗဟိဒ္ဓတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗဟိဒ္ဓ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ အကြင် တရားတို့သည်ထိုထိုအခြားသတ္တဝါတို့၏ အခြားပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ကိုယ် ‘အတ္တ’ ကို စွဲ၍ဖြစ်ကုန်၏၊ အတ ္တအသီးသီးကို စွဲ၍ဖြစ်ကုန်၏။ (အခြားပုဂ္ဂိုလ်၏) သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်အသီးသီး၏ ဥစ္စာဖြစ် ကုန်၏။ (အခြားပုဂ္ဂိုလ်၏ သန္တာန်၌) ကပ်၍ စွဲယူအပ်ကုန်၏။ (ဤသို့သဘောရှိသော) ရုပ်, ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ',မှတ်သားမှု ‘သညာ', ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ', အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ သည်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗဟိဒ္ဓ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၂</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် အတွင်း အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓသန္တာန်တို့၌ ဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ထို (အတွင်း အပြင် အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ) တရားနှစ်ပါးသည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်အတွင်း အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ သန္တာန်၌ ဖြစ်သော စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်တရားများ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂၁-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အဇ္ဈတ္တတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အဇ္ဈတ္တတရားကို အာရုံပြုသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ အကြင် စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အဇ္ဈတ္တတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဇ္ဈတ္တတရားကို အာရုံပြုသော စိတ်, စေတသိက်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (ဗဟိဒ္ဓတရားကို အာရုံပြုသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ အကြင်စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဗဟိဒ္ဓ တရားကိုအာရုံပြုသော စိတ်, စေတသိက်တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၅</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ တရားနှစ်ပါးတို့ကိုအာရုံပြုသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ အကြင် စိတ်, စေတသိက် တရား တို့သည်အဇ္ဈတ္တသန္တာန်, ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရား တို့သည်အဇ္ဈတ္တ, ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဇ္ဈတ္တ,ဗဟိဒ္ဓတရားကို အာရုံပြုသော စိတ်, စေတသိက်တရားများ)။</p> <h3 style="text-align:center;">၂၂-သနိဒဿနတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သနိဒဿန သပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ထိပါးခြင်းနှင့်လည်းတကွဖြစ်သော ‘သနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မြင်အပ်၍ထိပါးတတ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ မြင်သိစိတ် (စက္ခု ဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း'ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွ ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">အနိဒဿန သပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းကား မရှိ၊ ထိပါးခြင်းနှင့်သာတကွဖြစ်သော ‘အနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မမြင်အပ်မူ၍ ထိပါးတတ်သောတရားများကား အဘယ်နည်း)။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’၊ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာနှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်းကား မရှိ၊ ထိပါးခြင်းနှင့်သာ တကွဖြစ်သော ‘အနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ် ငါးခု၊ သဒ္ဒါရုံ,ဂန္ဓာရုံ, ရသာရုံ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> -- <p style="text-align: center;">အနိဒဿန အပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၈</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်းမရှိသော ‘အနိဒဿန အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မြင် လည်း မမြင်အပ်, ထိပါးလည်းမထိပါးတတ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှုအစု'သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည်လည်းကောင်း၊ မြင်ခြင်းမရှိသော, ထိပါးခြင်းမရှိသော (မြင်လည်း မမြင်အပ်, ထိပါးလည်း မထိပါးတတ်သော) သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဓမ္မာယတန’၌ အကျုံးဝင်သော အကြင် ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ် သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်းမရှိသော ‘အနိဒဿန အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုံးဖို့ (သုံးစု) အားဖြင့် ချထား (ဝေဖန်) ၍ ပြအပ်သော ‘တိကနိက္ခေပ’ ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">တိက် ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">နှစ်ဖို့ (နှစ်စု) အားဖြင့် ချထား (ဝေဖန်) ၍ ပြခြင်း</h3> <h3 style="text-align:center;">ဒုကနိက္ခေပ</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-ဟေတုဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဟေတုဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟိတ်မည်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ကုသိုလ်ဟိတ်) သုံးပါး၊ အကုသိုလ်အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (အကုသိုလ်ဟိတ်) သုံးပါး၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (အဗျာကတဟိတ်) သုံးပါး၊ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း (ကာမာဝစရဟိတ်) ကိုးပါး၊ ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော အကြောင်း ရင်း (ရူပါဝစရဟိတ်) ခြောက်ပါး၊ အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း (အရူပါဝစရဟိတ်) ခြောက်ပါး၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော အကြောင်းရင်း (အပရိယာပန္နဟိတ်) ခြောက်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၀</b>။ ထို (အကြောင်းရင်း ဟိတ်တို့) တွင် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း (ကုသိုလ်ဟိတ်) ‘ကုသလဟေတု'သုံးပါးတို့သည် အဘယ်နည်း။ မလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’၊ မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-align: center;">အလောဘ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၁</b>။ ထို (ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် မလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူသည် အဘယ်သဘောဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မလိုချင် မတပ်မက်ခြင်းသဘော၊ မလိုချင် မတပ်မက်ပုံအခြင်းအရာ၊ မလိုချင် မတပ်မက်တတ်သူ၏အဖြစ်၊ မစွဲလမ်းခြင်းသဘော၊ မစွဲလမ်းပုံအခြင်းအရာ၊ မစွဲလမ်းတတ်သူ၏အဖြစ်၊ မမက်မောမှု၊ ကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော မလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသဘောကို မလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၃၂,၁၀၄, ၃၁၂)</p> <p style="text-align: center;">အဒေါသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၂</b>။ ထို (ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူသည် အဘယ်သဘော ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘အဒေါသ’ ၊ မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားပုံ အခြင်းအရာ ‘အဒုဿနာ’ ၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ် ‘အဒုဿိတတ္တ’ ၊ ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’ ၊ ချစ်ခင်ပုံ အခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’ ၊ ချစ်ခင်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’ ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်း သဘော ‘အနုဒ္ဒယာ’ ၊ စောင့်ရှောက်ပုံ အခြင်းအရာ ‘အနုဒ္ဒယနာ’ ၊ စောင့်ရှောက်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘အနုဒ္ဒယိတတ္တ’ ၊ အစီးအပွါးကို ရှာမှီးခြင်း သဘော ‘ဟိတေသိတာ’ ၊ အစဉ်သနားခြင်း ‘အနုကမ္ပာ’ ၊ စိတ်မပျက်ဆီးမှု ‘အဗျာပါဒ’ ၊ စိတ်မပျက်စီးစေလိုမှု ‘အဗျာပဇ္ဇ’ ၊ ကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသဘောကို မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၃၃,၁၀၅, ၃၁၃)</p> -- <p style="text-align: center;">အမောဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၃</b>။ ထို (ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါတို့) တွင် (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ ဟူသည် အဘယ်သဘောဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲ၌ သိမှု ‘ဒုက္ခဉာဏ်’ ၊ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း၌ သိမှု ‘ဒုက္ခသမုဒယဉာဏ်’ ၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ သိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဉာဏ်’ ၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒါဉာဏ်’ ၊ ရှေးအဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) သိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တဉာဏ်’ ၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) သိမှု ‘အပရန္တဉာဏ်’ ၊ ရှေ့အဖို့နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတံ့ခန္ဓာ စသည်တို့၌) သိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တာပရန္တဉာဏ်’ ၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းတို့ကို) စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ သိမှု ‘ဣဒပ္ပစ္စယတာ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န ဓမ္မဉာဏ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်းသဘော။ (အနိစ္စစသည်ကို) စိစစ်ခြင်းသဘော။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် စိစစ်ခြင်းသဘော။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော။ (အနိစ္စစသည်ကို) ကောင်းစွာ မှတ်ခြင်းသဘော၊ ကပ်၍မှတ်ခြင်းသဘော၊ ရှေးရှုကပ်၍ မှတ်ခြင်း (ပိုင်းခြားခြင်း) သဘော၊ အသိ (ဉာဏ်) ရှိသူ၏အဖြစ်၊ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်၊ သိမ်မွေ့သူ၏အဖြစ်၊ ဝေဖန်တတ်သူ (ထင်ရှားပြတတ်သူ) ၏အဖြစ်။ (အနိစ္စစသည်ကို) ကြံစည်ခြင်းသဘော၊ နှိုင်းချိန်ခြင်းသဘော၊ မြေကြီးနှင့်တူသော သဘော၊ တစ်နည်း-ဟုတ်မှန်သော အနက်၌ မွေ့လျော်တတ်သော သဘော၊ ကိလေသာတို့ကို ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်တတ်သောသဘော၊ ထိုးထွင်း၍ သိမှု၌ ညွတ်စေတတ်သောသဘော၊ အထူးထူး ရှုမြင်တတ်သော သဘော၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိတတ်သော သဘော။ (လမ်းမှားသို့ ပြေးသွားနေသောစိတ်ကို လမ်းမှန်သို့ ရောက်ရန် ထိုးနှင်တတ်သဖြင့်) နှင်တံ (တုတ်တပြာ) နှင့် တူသော သဘော၊ ပညာဟူသော အစိုးတရ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညိန္ဒြေ’ ၊ မတုန်မလှုပ် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာဗိုလ်’။ (ကိလေသာတို့ကို ဖြတ်တတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညာလက်နက်’။ (မိမိဖြစ်ရာ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင့်တက်စေတတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညာပြာသာဒ်’။ (အဝိဇ္ဇာအမိုက် မှောင်ကို ပယ်ဖျောက်၍ ထွန်းလင်းစေတတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာအလင်း’။ (ကြည်လင်တောက်ပသော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာအရောင်’။ (ထွန်းပြတတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာတန်ဆောင်’။ (ဖြစ်နိုင်ခဲရနိုင်ခဲ၍ နှစ်သက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ် သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာရတနာ’ ၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော ‘ဓမ္မဝိစယ’ ၊ ကောင်းစွာ (အမှန်) သိမြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ သဘောကို (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၃၄,၁၀၆, ၃၁၄) ဤသုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း (ကုသိုလ်ဟိတ်) တို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၄</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း (အကုသိုလ်ဟိတ်) သုံးပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ ဖျက်ဆီး ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-align: center;">လောဘ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၅</b>။ ထို (အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ဟူသည် အဘယ်သဘောဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘ရာဂ’ ၊ ပြင်းစွာစွဲလမ်းခြင်း သဘော ‘သာရာဂ’။ (အာရုံ၌ သတ္တဝါတို့ကို) အဖန်ဖန် ဆွဲဆောင်ခြင်းသဘော ‘အနုနယ’ ၊ မဆန့်ကျင်ခြင်း (လိုလားစေခြင်း) သဘော ‘အနုရောဓ’ ၊ နှစ်သက်ခြင်းသဘော ‘နန္ဒီ’ ၊ နှစ်သက်စွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘နန္ဒီရာဂ’ ၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ စွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘စိတ္တဿ သာရာဂ’။ (အာရုံကို) လိုလားမှုသဘော ‘ဣစ္ဆာ’။ (လိုချင်မှုအားကြီးသဖြင့်) မိန်းမောမှု သဘော ‘မုစ္ဆာ’ ၊ မျို၍ပြီးဆုံးစေခြင်းသဘော (အပြီးအဆုံး အကြွင်းအကျန်မရှိလိုချင်တပ်မက်မှု) ‘အဇ္ဈောသာန’ ၊ တပ်မက်ခြင်းသဘော ‘ဂေဓ’ ၊ ထက်ဝန်းကျင် (အားလုံးကို) တပ်မက်ခြင်းသဘော ‘ပလိဂေဓ’ ၊ ကပ်ငြိ တွယ်တာခြင်းသဘော ‘သင်္ဂ’ ၊ ရွှံ့ညွန်နှင့် တူသော (နစ်မြုပ်စေခြင်း) သဘော ‘ပင်္က’ ၊ ဆွဲငင်ခြင်း (ထိုထိုဘဝ၌ ဖြစ်ရန် ဆွဲဆောင်ခြင်း) သဘော ‘ဧဇာ’ ၊ လှည့်ပတ်ခြင်းသဘော ‘မာယာ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ သတ္တဝါတို့ကို) ဖြစ်စေခြင်းသဘော ‘ဇနိကာ’။ (ဆင်းရဲနှင့်) ယှဉ်လျက်ဖြစ်စေတတ်သော သဘော ‘သဉ္စနနီ’။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့်) ချုပ်စပ်ခြင်းသဘော ‘သိဗ္ဗိနီ’ ၊ အာရုံကွန်ရက်ရှိသော သဘော ‘ဇာလိနီ’။ (တပ်မက်မှုဖြင့်) စိုစွတ်ခြင်းသဘော၊ တစ်နည်း- (ဝဋ်ဆင်းရဲသို့ ဆွဲဆောင်တတ်သဖြင့်) လျင်သော ရေအယဉ်ရှိသောမြစ်နှင့်တူသောသဘော ‘သရိတာ’ ၊ အဆိပ်နှင့်တူသော သဘော ‘ဝိသတ္တိကာ’။ (အကျိုးမဲ့သို့ရောက်အောင်နှောင်ဖွဲ့တတ်သဖြင့်) ကြိုးနှင့်တူသော သဘော ‘သုတ္တ’။ (ရူပါရုံစသည်တို့၌) ပျံ့နှံ့တပ်မက်တတ်သောသဘော ‘ဝိသဋာ’။ (ထိုထိုအာရုံကို ရခြင်းငှါ) အားထုတ် စေတတ်သော သဘော ‘အာယူဟိနီ’။ (ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော ဘဝသံသရာ၌ မိမိ၏ ချစ်နှစ်သက်သည့်) အဖော်ဖြစ်သော သဘော ‘ဒုတိယာ’ ၊ တောင့်တခြင်းသဘော ‘ပဏိဓိ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) ဘဝသို့ ဆွဲဆောင်ကြောင်းသဘော (ဘဝကြိုး) ‘ဘဝနေတ္တိ’။ (ထိုထိုအာရုံသို့) ကပ်ရောက်တတ် (ငြိကပ်တတ်) သောသဘော၊ တစ်နည်း- (အကျိုးမဲ့ ဆင်းရဲကို ဖြစ်စေတတ်သဖြင့်) တောနှင့် တူသောသဘော ‘ဝန’။ (ထိုထိုအာရုံသို့) ပြင်းပြစွာ ကပ်ရောက်တတ် (ငြိကပ်တတ်) သော သဘော၊ တစ်နည်း- (အကျိုးမဲ့ဆင်းရဲကို လွန်စွာ ဖြစ်စေတတ်သဖြင့်) တောနှင့်တူသော သဘော ‘ဝနထ’။ (ချစ်ကြိုက်) ပေါင်းဖော် (ရောနှော) ခြင်းသဘော ‘သန္ထဝ’ ၊ ချစ်ကြိုက်ခြင်းသဘော ‘သိနေဟ’ ၊ ငဲ့ကွက်တွယ်တာခြင်းသဘော ‘အပေက္ခ’။ (အာရုံအသီးသီး၌) နှောင်ဖွဲ့တတ်သော သဘော ‘ပဋိဗန္ဓု’။ (အာရုံကို) တောင့်တခြင်းသဘော ‘အာသာ’ ၊ တောင့်တပုံအခြင်းအရာ ‘အာသိသနာ’ ၊ တောင့်တတတ်သော စိတ်၏အဖြစ် ‘အာသီသိတတ္တ’ ၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ရူပါသာ’ ၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘သဒ္ဒါသာ’ ၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ၌) ၌ တောင့်တမှု ‘ဂန္ဓာသာ’ ၊ အရသာ (ရသာရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ရသာသာ’ ၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာသာ’ ၊ ရအပ်သော အရာဝတ္ထု (လာဘ်) ၌ တောင့်တမှု ‘လာဘာသာ’ ၊ ပစ္စည်းဥစ္စာ၌ တောင့်တမှု ‘ဓနာသာ’ ၊ သားသမီး၌ တောင့်တမှု ‘ပုတ္တာသာ’ ၊ အသက်၌ တောင့်တမှု ‘ဇီဝိတာသာ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) တပ်မက်စေတတ်သောသဘော၊ တစ်နည်း- (ငါ့ဥစ္စာ ငါ့ဥစ္စာဟု) ပြောဆိုစေတတ် သောသဘော ‘ဇပ္ပါ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) ထူးထူးခြားခြား တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- (ငါ့ဥစ္စာငါ့ဥစ္စာဟု) ထပ်ကာထပ်ကာ ပြောဆိုစေတတ်သော သဘော ‘ပဇပ္ပါ’။</p> -- <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို) အလွန်တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- (ငါ့ဥစ္စာ ငါ့ဥစ္စာဟု) အလွန် ပြောဆိုစေတတ်သော သဘော ‘အဘိဇပ္ပါ’ ၊ တပ်မက်စေခြင်းသဘော ‘ဇပ္ပါ’ ၊ တပ်မက်စေပုံအခြင်းအရာ ‘ဇပ္ပနာ’ ၊ တပ်မက်စေတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဇပ္ပိတတ္တ’။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်ခြင်းသဘော (အလွန်တပ်မက်ခြင်းသဘော) ‘လောလုပ္ပ’။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်ပုံ အခြင်းအရာ ‘လောလုပ္ပါယနာ’။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက် ဆွဲငင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘လောလုပ္ပါယိတတ္တ’ ၊ အမြီးနန့်သော ခွေးကဲ့သို့ (လာဘ်လာဘ၌) တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော ‘ပုစ္ဆဉ္စိကတာ’ ၊ ကောင်းသော အာရုံတို့ကို လိုလားသူ၏အဖြစ် ‘သာဓုကမျတာ’။ (အမိ, အဒေါ်စသော) မသင့်လျော်သောအရာ၌ တပ်မက်ခြင်းသဘော ‘အဓမ္မရာဂ’ ၊ မညီမမျှ အဆမတန် အားကြီးစွာ လိုချင်ခြင်းသဘော ‘ဝိသမလောဘ’။ (အာရုံကို) နှစ်သက်ခြင်းသဘော ‘နိကန္တိ’ ၊ နှစ်သက်ပုံအခြင်းအရာ ‘နိကာမနာ’ ၊ မျှော်လင့်တောင့်တခြင်းသဘော ‘ပတ္ထနာ’ ၊ ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘ပိဟနာ’ ၊ ကောင်းစွာမျှော်လင့်တောင့်တခြင်း သဘော ‘သမ္ပတ္ထနာ’။ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’။ (ရူပ အရူပ) ဘဝတို့၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’။ (ဥစ္ဆေဒဟုဆိုအပ်သော) ဘဝကင်းခြင်း၌ တပ်မက်မှု ‘ဝိဘဝတဏှာ’ ၊ ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’ ၊ အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘အရူပတဏှာ’ ၊ ဘဝချုပ်ခြင်း၌ တပ်မက်မှု ‘နိရောဓတဏှာ’ ၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’ ၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘သဒ္ဒတဏှာ’ ၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ဂန္ဓတဏှာ’ ၊ အရသာ (ရသာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ရသတဏှာ’ ၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗ့တဏှာ’ ၊ သဘောတရား (ဓမ္မာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ဓမ္မတဏှာ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေခြင်းသဘော ‘ဩဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေခြင်းသဘော ‘ယောဂ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့ခြင်းသဘော ‘ဂန္ထ’ ၊ ပြင်းစွာယူခြင်း (စွဲလမ်းခြင်း) သဘော ‘ဥပါဒါန’။ (ကုသိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တတ်သောသဘော ‘အာဝရဏ’။ (ကုသိုလ်တရားတို့ကို) တားမြစ်တတ်သောသဘော ‘နီဝရဏ’။ (အမှန်တရားကို) ဖုံးကွယ်ခြင်းသဘော ‘ဆာဒန’။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဖွဲ့နှောင် တတ်သော သဘော ‘ဗန္ဓန’။ (စိတ်ကို) ကပ်၍ ညစ်နွမ်းစေတတ်သော သဘော ‘ဥပက္ကိလေသ’ ၊ အစဉ် ကိန်းဝပ်တတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင် (အကြောင်းညီညွတ် လျှင်) ဖြစ်တတ်သော သဘော ‘အနုသယ’ ၊ ထက်ဝန်းကျင် (စိတ်တစ်ခုလုံးသိမ်းကျုံး၍) ထကြွ (သောင်း ကျန်း) တတ်သော သဘော ‘ပရိယုဋ္ဌာန’။ (ရစ်ပတ်တတ်သော) နွယ်နှင့်တူသောသဘော ‘လတာ’ ၊ အရာ ဝတ္ထုအမျိုးမျိုးတို့ကို လိုချင်တတ်သော သဘော ‘ဝေဝိစ္ဆ’။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ အခြေအမြစ် ‘ဒုက္ခမူလ’။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ အကြောင်းရင်း ‘ဒုက္ခနိဒါန’။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏စ၍ဖြစ်ရာ ‘ဒုက္ခပ္ပဘဝ’ ၊ မာရ်၏ကျော့ ကွင်း ‘မာရပါသ’ ၊ မာရ်၏ငါးမျှားချိတ် ‘မာရဗဠိသ’ ၊ မာရ်၏အရာ (မာရ်၏နယ်ပယ်) ‘မာရဝိသယ’။ (ယိုစီးတတ် သော) တပ်မက်မှုတဏှာမြစ် ‘တဏှာနဒီ’။ (ဖုံးလွှမ်းတတ်သော) တပ်မက်မှုတဏှာကွန်ရက် ‘တဏှာ ဇာလ’။ (မြဲမြံစွာ နှောင်ဖွဲ့တတ်သော) တပ်မက်မှုတဏှာတောက် ‘တဏှာဂဒ္ဒုလ’ ၊ ပြည့်နိုင်ခဲသော တပ်မက်မှုတဏှာသမုဒ္ဒရာ ‘တဏှာသမုဒ္ဒ’။ (သူတစ်ပါးပစ္စည်းကို) လိုချင်မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ ၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘအကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ ပြီးသော) သဘောကိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၁၄၁)</p> <p style="text-align: center;">ဒေါသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၆</b>။ ထို (အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကိုပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့် လတ္တံ့” ဟုရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ ချစ်ခင်မြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည်ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ မချစ်ခင် မမြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊</p> -- <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်အကြောင်း မဟုတ်သည်၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု) သည် ဖြစ်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော စိတ်၏ အကြင်ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’၊ လွန်စွာ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ပဋိဃာတ’။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (မုန်းထားမှု) ‘ပဋိဃ’၊ လွန်စွာ ဆန့်ကျင်ခြင်းသဘော ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော ‘ကောပ’၊ လွန်စွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော ‘ပကောပ’၊ အလွန် ပြင်းစွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော ‘သမ္ပကောပ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ဒေါသ’၊ လွန်စွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ပဒေါသ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘သမ္ပဒေါသ’၊ စိတ်၏ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘စိတ္တဿဗျာပတ္တိ’၊ စိတ်ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘မနောပဒေါသ’၊ အမျက် ထွက်ခြင်းသဘော ‘ကောဓ’၊ အမျက်ထွက်ပုံအခြင်းအရာ ‘ကုဇ္ဈနာ’၊ အမျက်ထွက်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘ကုဇ္ဈိတတ္တ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ဒေါသ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားပုံ အခြင်းအရာ ‘ဒုဿနာ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဒုဿိတတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဗျာပတ္တိ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပုံအခြင်းအရာ ‘ဗျာပဇ္ဇနာ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဗျာပဇ္ဇိတတ္တံ’၊ ဆန့်ကျင်မှု ‘ဝိရောဓ’၊ လွန်စွာ အဖန်ဖန် ဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ် (ကြမ်းတမ်းမှု) ‘စဏ္ဍိက္က’၊ ကောင်းမွန်ပြည့်စုံစွာ မပြောဆိုနိုင်ခြင်း (မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုခြင်း) ‘အသုရောပ’၊ စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ့်မဟုတ်သည်၏အဖြစ် (မနှစ်လိုမှု) ‘အနတ္တမနသာ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄၁၈, ၄၁၉,၁၁၄၂,၁၂၃၇,၁၂၄၂)</p> <p style="text-align: center;">မောဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၇</b>။ ထို (အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဆင်းရဲ၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခေအညာဏ’၊ ဆင်းရဲဖြစ် ကြောင်း၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခသမုဒယေ အညာဏ’၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓေ အညာဏ’၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနိယာ ပဋိပဒါယ အညာဏ’၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တေအညာဏ’၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတံ့သောခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု ‘အပရန္တေအညာဏ’၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးလတံ့ခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု ‘ပုဗ္ဗာန္တာပရန္တေ အညာဏ’၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသောထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ မသိမှု ‘ဣဒပ္ပစ္စယတာ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နေသု ဓမ္မေသုအညာဏ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’။ (အမှန်တရားကို) မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’၊ ထိုးထွင်း၍ မသိတတ်သောသဘော ‘အနဘိသမယ’။ (အမှန်တရားအား) လျော်စွာ မသိတတ်သောသဘော ‘အနနုဗောဓ’။ (အနိစ္စစသည်တို့နှင့် ယှဉ်၍) မသိတတ်သောသဘော (မှားယွင်းစွာ သိတတ်သောသဘော) ‘အသမ္ဗောဓ’၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းသဘော ‘အပ္ပဋိဝေဓ’။ (အနိစ္စစသည်ဖြင့်) မယူတတ်သော သဘော ‘အသံဂါဟနာ’။ (အမှန်တရားကို) သက်ဝင်၍ (နားလည်၍) မယူတတ်သော သဘော ‘အပရိယောဂါဟနာ’၊ ညီညီညွတ်ညွတ် မရှုတတ် (အနိစ္စစသည်ကို နိစ္စစသည်ဟု မညီမညွတ် ရှုတတ်) သောသဘော ‘အသမပေက္ခန’၊ မဆင်ခြင်တတ်သောသဘော ‘အပစ္စဝေက္ခဏာ’၊ မျက်မှောက်မရှုတတ်သော သဘော (အကောင်းအဆိုးကို မဝေခွဲတတ်သောသဘော) ‘အပစ္စက္ခကမ္မ’။ (စိတ်) ဖြူစင်သန့်ရှင်းမှုကို ဖျက်ဆီးကြောင်းသဘော ‘ဒုမ္မေဇ္ဈ’၊ လူမိုက်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဗာလျ၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် မသိတတ်သောသဘော ‘အသမ္ပဇည’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေခြင်းသဘော (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’၊ ပြင်းစွာ တွေဝေခြင်းသဘော ‘ပမောဟ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (တရားအားလုံး၌) တွေဝေခြင်း သဘော ‘သမ္မောဟ’၊ သိအပ်သည်ကို မသိခြင်း (သစ္စာလေးပါးကိုမသိခြင်း) သဘော ‘အဝိဇ္ဇာ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇောဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာယောဂ’၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာနုသယ’။ (ကိလေသာတို့၏) ထကြွ သောင်းကျန်းခြင်းဟူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန’။</p> -- <p style="text-indent:2em">(စီးပွါးချမ်းသာသို့ မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသောမသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ'အကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘော ကို (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (စာပိုဒ် ၃၉၀,၁၁၀၅,၁၁၀၆,၁၂၃၈)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသုံးပါးတို့သည် အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (အကုသိုလ်ဟိတ်) တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဗျာကတဟိတ်သုံးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၈</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်’ သုံးပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'တို့၌ လည်းကောင်း၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သောပြုကာမျှဖြစ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ တရားတို့၌ လည်းကောင်း (ရှိသော) မလိုချင် မတပ် မက်မှု ‘အလောဘ’၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်'တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာမာဝစရဟိတ်ကိုးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆၉</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘ကာမာဝစရဟိတ်’ ကိုးပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့ နည်း။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ကုသိုလ်ဟိတ်'သုံးပါး၊ အကုသိုလ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အကုသိုလ်ဟိတ်'သုံးပါး၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်'သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤဟိတ်ကိုးပါးတို့သည် ကာမ ဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ကာမာဝစရဟိတ်'တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ရူပါဝစရဟိတ်ခြောက်ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၀</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ရူပါဝစရဟိတ်'ခြောက်ပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့ နည်း။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ကုသိုလ်ဟိတ်'သုံးပါး၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်'သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤဟိတ် ခြောက်ပါးတို့သည်ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ရူပါဝစရဟိတ်’ တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">အရူပါဝစရဟိတ်ခြောက်ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၁</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အရူပါဝစရဟိတ်’ ခြောက်ပါးတို့ဟူ သည် အဘယ်တို့နည်း။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ကုသိုလ်ဟိတ်'သုံးပါး၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်'သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤဟိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အရူပါဝစရဟိတ်'တို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">အပရိယာပန္နဟိတ်ခြောက်ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၂</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အပရိယာပန္နဟိတ်'ခြောက်ပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ကုသိုလ်ဟိတ်'သုံးပါး၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်'သုံးပါး တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤဟိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော အကြောင်းရင်း အခြေ အမြစ် ‘အပရိယာပန္နဟိတ်’ တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၃</b>။ ထို (ဟိတ်တို့) တွင် ကုသိုလ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ကုသိုလ်ဟိတ်'သုံးပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-align: center;">အလောဘ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၄</b>။ (၁) ထို (ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ အကြင် မလိုချင်မတပ်မက်ခြင်းသဘော၊ မလိုချင်မတပ်မက်ပုံ အခြင်းအရာ၊ မလိုချင်မတပ်မက်တတ်သူ၏အဖြစ်၊ မစွဲလမ်းခြင်းသဘော၊ မစွဲလမ်းပုံအခြင်းအရာ၊ မစွဲလမ်း တတ်သူ၏အဖြစ်၊ မမက်မောမှု၊ ကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ ကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၂, ၁၀၄, ၃၁၂,၁၀၆၁)</p> <p style="text-align: center;">အဒေါသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၅</b>။ (၂) ထို (ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ အကြင် မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားပုံအခြင်းအရာ၊ မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ်။ပ။ စိတ်မပျက်ဆီးမှု၊ စိတ်မပျက်စီးစေ လိုမှု၊ ကုသိုလ်တို့၏အခြေအမြစ်ဖြစ်သော မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၃, ၃၆,၁၀၅, ၃၁၃, ၁၀၆၂)</p> <p style="text-align: center;">အမောဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၆</b>။ (၃) ထို (ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့) တွင် (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဆင်းရဲ၌ သိမှု ‘ဒုက္ခဉာဏ်’၊ ဆင်းရဲဖြစ် ကြောင်း၌ သိမှု ‘ဒုက္ခသမုဒယဉာဏ်’၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ သိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဉာဏ်’၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒါဉာဏ်’၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) သိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တဉာဏ်’၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) သိမှု ‘အပရန္တဉာဏ်’၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးဖြစ်လတ္တံ့ခန္ဓာစသည်တို့၌) သိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တာပရန္တဉာဏ်’၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ သိမှု ‘ဣဒပ္ပစ္စယတာ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နဓမ္မဉာဏ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်းသဘော။ (အနိစ္စစသည်ကို) စိစစ်ခြင်းသဘော။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် စိစစ်ခြင်းသဘော။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော။</p> -- <p style="text-indent:2em">(အနိစ္စစသည်ကို) ကောင်းစွာ မှတ်ခြင်းသဘော၊ ကပ်၍မှတ်ခြင်းသဘော၊ ရှေးရှုကပ်၍ မှတ်ခြင်းသဘော၊ အသိဉာဏ်ရှိသူ၏အဖြစ်၊ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်၊ သိမ်မွေ့သူ၏အဖြစ်၊ ဝေဖန်တတ်သူ (ထင်ရှားပြတတ်သူ) ၏အဖြစ်။ (အနိစ္စစသည်ကို) ကြံစည်ခြင်းသဘော၊ နှိုင်းချိန်ခြင်းသဘော၊ မြေကြီးနှင့် တူသောသဘော၊ တစ်နည်း-ဟုတ်မှန်သော အနက်၌ မွေ့လျော်တတ် သောသဘော၊ ကိလေသာတို့ကို ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်တတ်သောသဘော၊ ထိုးထွင်း၍ သိမှု၌ ညွှတ်စေတတ် သောသဘော၊ အထူးထူး ရှုမြင်တတ်သောသဘော၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိတတ် သော သဘော။ (လမ်းမှားသို့ ပြေးသွားနေသောစိတ်ကို လမ်းမှန်သို့ရောက်ရန် ထိုးနှင်တတ်သဖြင့်) နှင်တံ (တုတ်တပြာ) နှင့် တူသော သဘော၊ ပညာဟူသော အစိုးတရ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညိန္ဒြေ’၊ မတုန်မလှုပ် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာဗိုလ်’။ (ကိလေသာတို့ကို ဖြတ်တတ် သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညာလက်နက်’။ (မိမိဖြစ်ရာ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင့်တက်စေ တတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညာပြာသာဒ်’။ (အဝိဇ္ဇာအမိုက်မှောင်ကို ပယ်ဖျောက်၍ ထွန်းလင်းစေတတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာအလင်း’။ (ကြည်လင်တောက်ပသော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာအရောင်’။ (ထွန်းပြတတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာတန်ဆောင်’။ (ဖြစ်နိုင်ခဲရနိုင်ခဲ၍ နှစ်သက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော) (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြား အားဖြင့် သိမှု ‘ပညာရတနာ’၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းစွာ (အမှန်) သိမြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’၊ ထွက်မြောက်ကြောင်း (မဂ်) ၏ အစိတ်အပိုင်း အင်္ဂါ ‘မဂ္ဂင်'ဖြစ်သော ,ထွက်မြောက်ကြောင်း (မဂ်) ၌ အကျုံးဝင်သော, ကောင်းစွာသိမှု (မဂ်ဉာဏ်) ၏ အစိတ် အပိုင်းအင်္ဂါဖြစ်သော (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၄,၁၀၆, ၃၁၄,၁၀၆၃) ဤဟိတ်သုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ကုသိုလ်ဟိတ်) တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဗျာကတဟိတ်သုံးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၇</b>။ ထို (အပရိယာပန္နဟိတ်တို့) တွင် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်’ သုံးပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုးဝိပါက်တို့၌ (ရှိသော) မလိုချင် မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’၊ မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤဟိတ်သုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘အဗျာကတဟိတ်'တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ခြောက်ပါးတို့သည် ဘုံသုံးပါ၌ အကျုံးမဝင်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘အပရိယာပန္နဟိတ်’ တို့တည်း။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟိတ် မမည်သော ‘နဟေတု’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'မမည်သော ‘နဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဟိတ်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ဟိတ်မမည်သော ‘နဟေတု’ တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟိတ်ရှိသော ‘သဟေတုက’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'ရှိသော ‘သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဟိတ်) တရားတို့ဖြင့် (ထိုဟိတ်တရားတို့နှင့် ယှဉ်သဖြင့်) အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသော ‘သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟိတ်မရှိသော ‘အဟေတုက’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'မရှိသော ‘အဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ထို (ဟိတ်) တရားတို့ဖြင့် (ထိုဟိတ်တရားတို့နှင့် မယှဉ်သဖြင့်) အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိကုန်သော ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည်ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'မရှိသော ‘အဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့် ယှဉ်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဟိတ်) တရားတို့နှင့်ယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူး သိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသောအကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့် ယှဉ်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော ‘ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်မယှဉ်သော ‘ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဟိတ်) တရားတို့နှင့်မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူး သိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင် တရားတို့သည်ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်မယှဉ်သော ‘ဟေတု ဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">၄-ဟေတု သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟေတု သဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'လည်းမည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'လည်း ရှိသော ‘ဟေတု သဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ သည် အကြောင်း ရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) လောဘကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေ အမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသည်လည်းဖြစ်၏။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒေါသကြောင့် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသည်လည်း ဖြစ်၏၊ မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ၊ မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန် ကို သိမှု) ‘အမောဟ’ ၊ ထို (တရားသုံးပါး) တို့သည်အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်ကုန်၏၊ အချင်းချင်း (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သဖြင့်) အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသည်လည်း ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရား တို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း ရှိသော ‘ဟေတု သဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သဟေတုက န ဟေတုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'သာ ရှိ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'မမည်သော ‘သဟေတုက န ဟေတု’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော ဟိတ်) တရားတို့ကြောင့် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသော ‘သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထို သဟေတုကတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော ဟိတ်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ သာရှိ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ မမည်သော ‘သဟေတုက န ဟေတု’ တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">၅-ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'လည်းမည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် အကြောင်း ရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ သည် အကြောင်း ရင်းအခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘လောဘ’ ကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒေါသကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏၊ မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ၊ မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’ ၊ ထို (တရားသုံးပါး) တို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ့် ‘ဟိတ်’ လည်း မည်ကုန်၏၊ အချင်းချင်း (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သဖြင့်) အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်းမည်၍အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုသမ္ပယုတ္တန ဟေတုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်သာ ယှဉ်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'မမည်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တနဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (ဟိတ်) တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုဟေတုသမ္ပယုတ္တတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော ဟိတ်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ နှင့်သာ ယှဉ်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ မမည်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တန ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-န ဟေတု သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">န ဟေတု သဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ဟိတ်'မမည်မူ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'ရှိသော ‘န ဟေတု သဟေတု’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ မမည်ကုန်သော, ထို (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော ဟိတ်) တရားတို့ကြောင့် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ ရှိသော ‘န ဟေတု သဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">န ဟေတု အဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်'လည်း မမည်မူ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မရှိသော ‘န ဟေတုအဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်းမမည်၊ ထို (ဟိတ်) တရားတို့ဖြင့် (ထိုဟိတ်တရားတို့နှင့် မယှဉ်သဖြင့်) အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မရှိကုန်။ (ထိုသို့သဘောရှိသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မမည်မူ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် ‘ဟိတ်’ လည်း မရှိသော ‘န ဟေတု အဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၂-စူဠန္တရဒုက်</h3> <p style="text-align: center;">၁-သပ္ပစ္စယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပစ္စယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရားလေးပါးတို့နှင့် တကွဖြစ်သော (အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘သပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’ ၊ ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသောခန္ဓာငါးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရားလေးပါးတို့နှင့် တကွဖြစ်သော (အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ကြောင့် ဖြစ်သော) ‘သပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပစ္စယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရားလေးပါးတို့နှင့် တကွမဖြစ်သော (အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ ကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရား လေးပါးတို့နှင့် တကွမဖြစ်သော (အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-သင်္ခတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သင်္ခတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားလေးပါးတို့သည်) ပြုပြင်စီရင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် (ကံ စိတ် ဥတု အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရား လေးပါးတို့နှင့် တကွ ဖြစ်သော (အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘သပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ထို (သပ္ပစ္စယ) တရားတို့သည်ပင် (ကံ စိတ်ဥတု အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားလေးပါးတို့) ပြုပြင်စီရင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အသင်္ခတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား လေးပါးတို့သည်) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော ‘အသင်္ခတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားသည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော) အကြောင်းတရားလေးပါးတို့နှင့် တကွမဖြစ်သော (အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အပ္ပစ္စယ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ ထို (အပ္ပစ္စယ) တရားသည်ပင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား လေးပါးတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော ‘အသင်္ခတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃-သနိဒဿနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သနိဒဿနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (မြင်အပ် မြင်ရသော) ‘သနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် (စက္ခု ဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွ ဖြစ်သော (မြင်အပ် မြင်ရသော) ‘သနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">အနိဒဿနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်,မမြင်ရသော) ‘အနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း၊ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’။ ထို့ပြင် မြင်ခြင်းနှင့် တကွ၊ ထိခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော , သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်း သဘော ‘ဓမ္မာယတန’ ၌ အကျုံးဝင်သော အကြင်ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားလေးပါးတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်း နှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်, မမြင်ရသော) ‘အနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါရုံမှတစ်ပါး အခြား သော တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">၄-သပ္ပဋိဃဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ ရသော) ‘သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ ရသော) ‘သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏့ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး, ဝိသယရုပ် ခုနစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိခိုက်၍မရသော) ‘အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် မြင်ခြင်းနှင့် တကွ, ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော , သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဓမ္မာယတန’ ၌ အကျုံးဝင်သော အကြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ မရသော) ‘အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, သုခုမရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ရူပီဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ရူပီတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ရူပီ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟာဘုတ်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို မှီ၍ (ဖြစ်သော) ရုပ်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ရူပီ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အရူပီတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော မရှိသော ‘အရူပီ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်း သဘော မရှိသော ‘အရူပီ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၆-လောကိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">လောကိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပ ဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အာသဝေါ တရားတို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်,စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">လောကုတ္တရာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် လောကမှ လွန်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့ သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်လောကမှ လွန်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-ကေနစိ ဝိညေယျဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကေနစိ ဝိညေယျတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့ကို တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သိထိုက်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်သော ‘ကေနစိဝိညေယျ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း)။ န ကေနစိ ဝိညေယျတရား (၂) အဘယ်တရားတို့ကို တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ဖြင့် မသိ အပ် မသိထိုက်သော ‘န ကေနစိဝိညေယျ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း)။ အကြင်တရားတို့ကို မြင်သိစိတ် စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကိုစက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတာဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကိုသောတာဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ် ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတာဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ် ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတာဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကိုဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို သောတဝိညာဏ် ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ အကြင်တရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့်မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်၊ အကြင်တရားတို့ကိုကား ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏၊ ထိုတရားတို့ကို ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။ ဤတရားတို့ကို တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ် သိထိုက်ကုန်၏ (ဤတရားတို့သည် တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ဖြင့် သိအပ်သိထိုက်သော ‘ကေနစိဝိညေယျ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏)။ (ဤတရားတို့ကို) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ် မသိထိုက်ကုန် (ဤတရားတို့သည် တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ဖြင့် မသိအပ်မသိထိုက်သော ‘န ကေနစိ ဝိညေယျ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">စူဠန္တရဒုက် ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၃-အာသဝဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁ အာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ တို့၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ကာမာသဝ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝတို့၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ ၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’ ၊ သိအပ်သည်ကို မသိမှု (သစ္စာ လေးပါးကိုမသိမှု)ဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ ဟူသော အာသဝလေးပါးတို့သည် (ရှိ ကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">ကာမာသဝ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၃</b>။ (၁) ထို (အာသဝလေးပါးတို့) တွင် လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်းဖြစ်ခြင်း ‘ကာမာသဝ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ တို့၌ အကြင်လိုချင်တောင့်တမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’၊ လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ’၊ လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမနန္ဒီ’၊ လိုချင်တပ်မက်မှု့'ကာမတဏှာ’၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’၌ တပ်မက်မှု အစေး ‘ကာမသိနေဟ’၊ လိုချင်မှု ‘ကာမ’ ဟူသောပူလောင်မှု ‘ကာမပရိဠာဟ’၊ လိုချင်မိန်းမောမှု (လိုချင်အားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှု) ‘ကာမမုစ္ဆာ’၊ လိုချင်ဖွယ်ကာမကို မျို၍ ပြီးဆုံးစေခြင်း (လိုချင်ဖွယ်ကာမကို အပြီးအဆုံး အကြွင်းအကျန်မရှိ လိုချင်မှု) ‘ကာမဇ္ဈောသာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ၌ လိုချင်မှုဟူသောယိုစီးခြင်းဖြစ်ခြင်း ‘ကာမာသဝ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဘဝါသဝ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၄</b>။ (၂) ထို (အာသဝလေးပါးတို့) တွင် (ရူပ, အရူပ) ဘဝတို့၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (ရူပ, အရူပ) ဘုံတို့၌ အကြင် ဘဝကို တောင့်တမှု ‘ဘဝဆန္ဒ’၊ ဘဝကို စွဲလမ်းမှု ‘ဘဝရာဂ’၊ ဘဝကို နှစ်သက်မှု ‘ဘဝနန္ဒီ’၊ ဘဝကို တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’၊ ဘဝ၌ (တပ်မက်မှု) အစေး ‘ဘဝသိနေဟ’၊ ဘဝကို လိုချင်မှုဟူသော ပူလောင်မှု အပူ ‘ဘဝပရိဠာဟ’၊ ဘဝကို လိုချင်မှု အားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှု ‘ဘဝမုစ္ဆာ’၊ ဘဝကို မျို၍ ပြီးဆုံးစေမှု (ဘဝကို အပြီးအဆုံးအကြွင်းအကျန်မရှိ လိုချင်မှု) ‘ဘဝဇ္ဈောသာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို (ရူပ, အရူပ) ဘဝတို့၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒိဋ္ဌာသဝ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၅</b>။ (၃) ထို (အာသဝလေးပါးတို့) တွင် အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း'ဒိဋ္ဌာသဝ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မြဲ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည်အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုအသက် ‘ဇီဝ’ သည်ပင် ထိုကိုယ်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက် ‘ဇီဝ’ သည်တစ်ခြား, ကိုယ်သည် တစ်ခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်လည်းဖြစ်, မဖြစ်လည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးသည့်နောက်ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်, မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော တောအုပ် ‘ဒိဋ္ဌိဂဟန’။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှု ခရီးခဲ ‘ဒိဋ္ဌိကန္တာရ’၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို ထွင်းဖောက် ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိပိသူကာယိက’၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိပ္ဖန္ဒိတ’။ (ဝဋ် ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိသညောဇန’။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော) ‘ဂါဟ’။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) ထပ်ကာထပ်ကာမြဲစွာယူတတ်သော သဘော ‘ပဋိဂ္ဂါဟ’၊ « (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော ‘ပတိဋ္ဌာဟ’၊ ] မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော ‘အဘိနိဝေသ’၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သောသဘော ‘ပရာမာသ’၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ် ‘ကုမ္မဂ္ဂ’၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း ‘မိစ္ဆာပထ’၊ မှားယွင်းသော သဘော ‘မိစ္ဆတ္တ’၊ မှားသော အယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ ‘တိတ္ထာယတန’၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသော (အားဖြင့်) စွဲယူခြင်းသဘော ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ အလုံးစုံသော အမြင်မှားမှု ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ သည်လည်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’မည်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ (၃၈၁,၁၀၀၇,၁၁၂၂,၁၁၄၄, ၁၁၈၀,၁၂၄၀)</p> <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာသဝ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၆</b>။ (၄) ထို (အာသဝလေးပါးတို့) တွင် သိအပ်သည်ကို မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကိုမသိမှု)ဟူသော ယိုစီးခြင်းဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဆင်းရဲ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲခြင်းဖြစ်ကြောင်း၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု၊ နောက် အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့သောခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏ အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ မသိမှုသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’။ (အမှန်တရားကို) မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’၊ ထိုးထွင်း၍ မသိတတ်သော သဘော ‘အနဘိသမယ’။ (အမှန်တရားအား) လျော်စွာ မသိတတ်သော သဘော ‘အနနုဗောဓ’။ (အနိစ္စစသည်တို့နှင့် ယှဉ်၍) မသိတတ်သော သဘော (မှားယွင်းစွာသိတတ်သော သဘော) ‘အသမေ ္ဗာဓ’၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းသဘော ‘အပ္ပဋိဝေဒ’။ (အနိစ္စစသည်ဖြင့်) မယူတတ်သော သဘော ‘အသံဂါဟနာ’။ (အမှန်တရားကို) သက်ဝင်၍ (နားလည်၍) မယူတတ်သောသဘော ‘အပရိယော ဂါဟနာ’၊ ညီညီညွတ်ညွတ် မရှုတတ် (အနိစ္စစသည်ကို နိစ္စစသည်ဟု မညီမညွတ်ရှုတတ်) သော သဘော ‘အသမပေက္ခနာ’၊ မဆင်ခြင်တတ်သော သဘော ‘အပစ္စဝေက္ခဏာ’၊ မျက်မှောက်မရှုတတ်သော သဘော (အကောင်းအဆိုးကို မဝေခွဲတတ်သော သဘော) ‘အပစ္စက္ခကမ္မ’။ (စိတ်) ဖြူစင်သန့်ရှင်းမှုကို ဖျက်ဆီးကြောင်းသဘော ‘ဒုမ္မေဇ္ဈ’၊ လူမိုက်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဗာလျ’၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် မသိတတ်သော သဘော ‘အသမ္ပဇည’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေခြင်းသဘော (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’။ (အမှန် သဘော၌) ပြင်းစွာ တွေဝေခြင်းသဘော ‘ပမောဟ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (တရားအားလုံး၌) တွေဝေခြင်း သဘော ‘သမ္မောဟ’၊ သိအပ်သည်ကို မသိခြင်း (သစ္စာလေးပါးကို မသိခြင်း) သဘော ‘အဝိဇ္ဇာ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ် စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇောဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာယောဂ’၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သော (လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင် ဖြစ်တတ်သော) မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာနုသယ’၊ စိတ်၌ ကိလေသာတို့၏ ထကြွသောင်းကျန်းခြင်းဟူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန’။ (စီးပွါးချမ်းသာသို့ မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့် တူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ အကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သစ္စာလေးပါးကို) မသိမှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (မောဟ)။ (၁၀၆၇)</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ‘အာသဝ’မည်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော အာသဝတရားကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘နောအာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (အာသဝလေးပါး) တရား တို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သော (လောကုတ္တရာဖြစ်သော) ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသောရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်,ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘နောအာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, အာသဝတရားကိုယ်ကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-သာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝတို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင် လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက် ဝင်၍့ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝရားတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သောမဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနာသဝ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (အာဝသ) တရားတို့နှင့်ယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝနှင့်ယှဉ်သော ‘အာသဝ သမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ဒေါသမူမောဟနှင့် မောဟမူမောဟမှတစ်ပါးသော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (အာသဝ) တရားတို့နှင့်မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်,ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒေါသမူမောဟ, မောဟမူမောဟ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-အာသဝ သာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝ သာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘အာသဝ သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအာသဝ တို့သည်ပင် အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘အာသဝ သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော အာသဝ တရားကိုယ် သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သာသဝ နော အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သာသဝ’ တရားသာ ဖြစ်၍'အာသဝ’ မမည်သော ‘သာသဝ နောအာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (အာသဝ) တရားတို့ဖြင့် (ထိုအာသဝတရားတို့ အာရုံပြုအပ်သဖြင့်) အာသဝတရားတို့၏ အာရုံ ‘သာသဝ’ ဖြစ်ကုန်၏။ (ထို ‘သာသဝ’ တရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက် ‘အာသဝ') တရားတို့ကို ချန်ထား ၍ ကြွင်းကျန်သည့် ‘သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ် တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘သာသဝ နော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, အာသဝတရားကိုယ်မှတစ်ပါးသော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘အာသဝ'လည်းမည်၍ ‘အာသဝ’ နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်ဖွယ် ကာမဂုဏ်ငါးပါး ‘ကာမ’ ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ကာမာသဝ’ သည် ‘အာသဝ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာသဝကြောင့် အာသဝနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှုဟူသော ယိုစီးခြင်းဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ သည် အာသဝလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ကာမာသဝကြောင့် အာသဝနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ရူပ, အရူပ) ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ဖြစ်ခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ သည် အာသဝလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက် ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာသဝကြောင့် အာသဝနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ သည် အာသဝလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဘဝါသဝကြောင့် အာသဝနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’ သည် အာသဝလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက် ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာသဝကြောင့် အာသဝနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှုဟူသော ယိုစီးခြင်း၊ ဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ သည် အာသဝလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒိဋ္ဌာသဝကြောင့် အာသဝနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်းယှဉ်သော ‘အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝသမ္ပယုတ္တနော အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော) အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည် သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တနော အာသဝ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (အာသဝ) တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုအာသဝ သမ္ပယုတ္တတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်အာသဝ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းကျန်ကုန်သော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝ နှင့်သာ ယှဉ်၍အာသဝမမည်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တနော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်,အာသဝတရားကိုယ်ကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝတရားတို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (အာသဝ) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒေါသမူမောဟ, မောဟမူမောဟ, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဝိပ္ပယုတ္တအနာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍အာသဝတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘အာသဝ ဝိပ္ပယုတ္တအနာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်း ကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား တို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍အာသဝတို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တအနာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">တရားတို့ကို ချထားဝေဖန်ရာအပိုင်း၌</p> <p style="text-align: center;">ရှေးဦးစွာ ဟောကြားခြင်း ‘နိက္ခေပကဏ္ဍ ပဌမဘာဏဝါရ’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၄-သညောဇနဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-သညောဇနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်မည်သော ‘သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမဂုဏ်တို့၌) လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ’ သံယော ဇဉ်။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (အမျက်ဒေါသ) ‘ပဋိဃ’ သံယောဇဉ်။ (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သံယောဇဉ်၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သံယောဇဉ်၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သံယောဇဉ်။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ သံယောဇဉ်၊ ရူပ, အရူပဘဝ၌ စွဲလမ်းမှု ‘ဘဝရာဂ’ သံယောဇဉ်၊ ငြူစူမှု (မနာလိုမှု) ‘ဣဿာ’ သံယောဇဉ်၊ ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’ သံယောဇဉ်။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ဟူသော သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">ကာမရာဂသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁၉</b>။ (၁) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် ကာမဂုဏ်တို့၌ လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ’ သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ လိုချင်ဖွယ် ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ အကြင်လိုချင်တောင့်တမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’၊ လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ’၊ လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမနန္ဒီ ‘၊ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’၊ လိုချင်မှုအစေး ‘ကာမသိနေဟ’၊ လိုချင်မှု ‘ကာမ’ ဟူသော ပူလောင်မှု ‘ကာမပရိဠာဟ’၊ လိုချင်မိန်းမောမှု (လိုချင်မှုအားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှု) ‘ကာမမုစ္ဆာ’၊ လိုချင်မှု ‘ကာမ'ကိုမျို၍ ပြီးဆုံးစေခြင်း (လိုချင်ဘွယ်ကာမကို အပြီးအဆုံး အကြွင်း အကျန်မရှိ လိုချင်မှု) ‘ကာမဇ္ဈောသာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ'သံယောဇဉ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁၁၀၃)</p> <p style="text-align: center;">ပဋိဃသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၀</b>။ (၂) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (အမျက်ဒေါသ) ‘ပဋိဃ'သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြု ကျင့်ခဲ့ပြီ” ဟုရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲ ဖြစ်သည်” ဟုရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည်ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ ချစ်ခင်မြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ မချစ်ခင် မမြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ ထို့ပြင် အရာမဟုတ်သည်၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု) ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော စိတ်၏ အကြင် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု) ‘အာဃာတ’၊ လွန်စွာ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ပဋိဃာတ’။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (မုန်းထားမှု) ‘ပဋိဃ’၊ လွန်စွာ ဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) ‘ကောပ’၊ လွန်စွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) ‘ပကောပ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) ‘သမ္ပကောပ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်း ‘ဒေါသ’၊ လွန်စွာ ဖျက်စီးပြစ်မှားခြင်း ‘ပဒေါသ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်း ‘သမ္ပဒေါသ’၊ စိတ်၏ ဖောက်ပြန်ခြင်း'စိတ္တဿဗျာပတ္တိ’၊ စိတ်ပျက်စီးခြင်း၏သဘော ‘မနောပဒေါသ’၊ အမျက်ထွက်ခြင်း ‘ကောဓ’၊ အမျက်ထွက်ပုံအခြင်းအရာ ‘ကုဇ္ဈနာ’၊</p> -- <p style="text-indent:2em">အမျက်ထွက်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘ကုဇ္ဈိတတ္တ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ဒေါသ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားပုံအခြင်းအရာ ‘ဒုဿနာ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဒုဿိတတ္တ’၊ ဖောက်ပြန် ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဗျာပတ္တိ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပုံအခြင်းအရာ ‘ဗျာပဇ္ဇနာ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဗျာပဇ္ဇိတတ္တ’၊ ဆန့်ကျင်မှု ‘ဝိရောဓ’၊ လွန်စွာ ဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ် (ကြမ်းတမ်းမှု) ‘စဏ္ဍိက္က’၊ ကောင်းမွန်ပြည့်စုံစွာ မပြောဆိုနိုင်ခြင်း (မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုခြင်း) ‘အသုရောပ’၊ စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ် မဟုတ်သည်၏အဖြစ် (စိတ်တိုင်းမကျဖြစ်သည်၏အဖြစ်) ‘အနတ္တမနတာ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (အမျက်ဒေါသ) ‘ပဋိဃ'သံယောဇဉ်ဟုဆိုအပ်၏။ (၁၀၆၆,၁၁၄၂)</p> <p style="text-align: center;">မာနသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၁</b>။ (၃) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ငါသည် (အဆင့်အတန်း) မြင့်မြတ်သူဖြစ်၏” ဟူ၍ မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘သေယျမာန’၊ “ငါသည် (အဆင့်အတန်းချင်း) တူသူဖြစ်၏” ဟူ၍ မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘သဒိသမာန’၊ “ငါသည် (အဆင့်အတန်း) ယုတ်နိမ့် (အောက်ကျ) သူဖြစ်၏” ဟူ၍ မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) (ငါသည် အဆင့်အတန်းယုတ်နိမ့်သော်လည်း မည်သူကိုမျှ ဂရုစိုက်ရန် မလိုဟု မှတ်ထင်မှု) ‘ဟီနမာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင် မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ပုံ (ထောင်လွှားပုံ) အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်တတ်သူ (ထောင်လွှားတတ်သူ) ၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွခြင်းသဘော ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နမ’၊ တံခွန်နှင့်တူသော သဘော ‘ဓဇ’၊ မြှောက်ပင့်ခြင်းသဘော ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ တံခွန်မှန်ကင်းကဲ့သို့ မြင့်မောက်လိုသည်၏အဖြစ် ‘ကေတုကမျတာ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင် လွှားမှု) ‘မာန'သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၂</b>။ (၄) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'သံယောဇဉ်ဟူသည်အဘယ်နည်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မြဲ၏ဟူ၍လည်း ကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မမြဲ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုအသက် ‘ဇီဝ’ သည်ပင် ထိုကိုယ်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက် ‘ဇီဝ’ သည်တစ်ခြား, ကိုယ်သည် တစ်ခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည်သေပြီးနောက် ဖြစ်လည်းဖြစ်, မဖြစ်လည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်, မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော တောအုပ် ‘ဒိဋ္ဌိဂဟန’။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ ‘ဒိဋ္ဌိကန္တာရ’၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို ထွင်းဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိသူကာယိက’၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသောဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်း သဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိပ္ဖန္ဒိတ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိသညောဇန’။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော) ‘ဂါဟ’။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော ‘ပတိဋ္ဌာဟ’၊ « (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့်ထပ်ကာထပ်ကာ မြဲစွာ ယူတတ် သော သဘော ‘ပဋိဂ္ဂါဟ']၊ မှားသောအားဖြင့်နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော ‘အဘိနိဝေသ’၊ မှားသော အားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော ‘ပရာမာသ’၊ စက်ဆုပ်အပ်သောလမ်းစဉ် ‘ကုမ္မဂ္ဂ’၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း ‘မိစ္ဆာပထ’၊ မှားယွင်းသော သဘော ‘မိစ္ဆတ္တ’၊ မှားသော အယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ ‘တိတ္ထာယတန’၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘော ‘ဝိပရိယာ သဂ္ဂါဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ သံယောဇဉ်ကို ချန်ထား၍ အလုံးစုံသော အမြင်မှားမှု ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ သည်လည်း အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'သံယောဇဉ် မည်၏။ (၁၁၀၅)</p> -- <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၃</b>။ (၅) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)၊ တရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ သံဃာ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ အကျင့် (သိက္ခာ) ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ဤ (ဇရာ, မရဏ စသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် ယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ’၊ ယုံမှားပုံအခြင်းအရာ ‘ကင်္ခါယနာ’၊ ယုံမှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကင်္ခါယိတတ္တ’၊ မသိခြင်း (တွေးတောခြင်း) ‘ဝိမတိ’၊ သဘာဝကို စဉ်းစားလျှင် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) ပင်ပန်းကြောင်းသဘော ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’၊ မှန်,မမှန် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) နှစ်မျိုးအားဖြင့် တုန်လှုပ်တတ်သော သဘော ‘ဒွေဠှက’၊ လမ်းနှစ်ခွနှင့်တူသော သဘော ‘ဒွေဓာပထ’၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ဖြစ်တတ် (ယုံမှားတတ်) သော သဘော ‘သံသယ’၊ ဧကန္တအားဖြင့် ယူခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ခြင်းသဘော ‘အနေကံသဂ္ဂါဟ’။ (ဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) အာရုံမှ ဆုတ်နစ်တတ်သော သဘော ‘အာသပ္ပနာ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) (အာရုံ၏) ထက်ဝန်းကျင်၌ (တဝဲလည်လည်) ရွေ့လျားတတ်သော သဘော ‘ပရိသပ္ပနာ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍ အာရုံ၌ ဉာဏ်ဖြင့်) မသက်ဝင်နိုင်ခြင်းသဘောအပရိယောဂါဟနာ’။ (ဆုံး ဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) စိတ်၏ ခက်တရော်သည်၏အဖြစ် ‘ထမ္ဘိတတ္တံစိတ္တဿ’၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေး) ဖြစ်စေတတ်သော သဘော ‘မနောဝိလေခ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'သံယောဇဉ်ဟုဆိုအပ်၏။ (၄၂၅,၁၀၀၈)</p> <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၄</b>။ (၆) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ'သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်မှ အပြင်အပ၌ ဖြစ်ကုန်သောရဟန်း, ပုဏ္ဏား သမဏဗြာဟ္မဏတို့၏ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့'သီလ’ ဖြင့် (ကိလေ သာမှ) စင်ကြယ်၏, (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အကျင့်'ဝတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏, (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့် ‘သီလဗ္ဗတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော တောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန့်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော၊ « (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် ထပ်ကာထပ်ကာ မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော]၊ မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစ ဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသောအယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ၊ ဖောက်ပြန် မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ် ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (၃၉၂, ၁၀၀၉)</p> -- <p style="text-align: center;">ဘဝရာဂသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၅</b>။ (၇) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ စွဲလမ်းမှု ‘ဘဝရာဂ'သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (ရူပ, အရူပ) ဘုံတို့၌ (ဖြစ်သော) အကြင်ဘဝကို တောင့်တမှု (လိုချင်မှု) ‘ဘဝဆန္ဒ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝကို စွဲလမ်းမှု ‘ဘဝရာဂ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝကို နှစ်သက်မှု ‘ဘဝနန္ဒီ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝကို တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ (တပ်မက်မှု) အစေး'ဘဝသိနေဟ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ (တပ်မက်မှုဟူသော) ပူလောင်မှု ‘ဘဝ ပရိဠာဟ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ လိုချင်မှုအားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှု ‘ဘဝမုစ္ဆာ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝကို မျို၍ ပြီးဆုံးစေမှု (ဘဝကိုအပြီးအဆုံး အကြွင်းအကျန်မရှိ လိုချင်မှု) ‘ဘဝဇ္ဈောသာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ စွဲလမ်းမှု ‘ဘဝရာဂ'သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၁၀၄)</p> <p style="text-align: center;">ဣဿာသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၆</b>။ (၈) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် ငြူစူမှု (မနာလိုမှု) ‘ဣဿာ'သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ သူတစ်ပါးတိုး၏ လာဘ်ရမှု ‘လာဘ’၊ ကောင်း စွာ ပြုမှု (ရိုသေမှု) ‘သက္ကာရ',အလေးပြုမှု ‘ဂရုကာရ', မြတ်နိုးမှု ‘မာနန’၊ ရှိခိုးမှု ‘ဝန္ဒန’၊ ပူဇော်မှု ‘ပူဇန'တို့၌ အကြင် ငြူစူခြင်းသဘော ‘ဣဿာ’၊ ငြူစူပုံအခြင်းအရာ ‘ဣဿာယနာ’၊ ငြူစူတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဣဿာယိတတ္တ’၊ စောင်းမြောင်းခြင်းသဘော ‘ဥသူယာ’၊ စောင်းမြောင်းပုံအခြင်းအရာ ‘ဥသူယနာ’၊ စောင်းမြောင်းတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဥသူယိတတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ငြူစူမှု (မနာလိုမှု) ‘ဣဿာ’ သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မစ္ဆရိယသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၇</b>။ (၉) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ'သံယောဇဉ်ဟူသည်အဘယ်နည်း။ ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ'တို့သည် -</p> <p style="text-indent:2em">(၁) နေရာ၌ ဝန်တိုမှု ‘အာဝါသမစ္ဆရိယ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အမျိုး၌ (ဒါယကာတို့၌) ဝန်တိုမှု ‘ကုလမစ္ဆရိယ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) လာဘ်၌ ဝန်တိုမှု ‘လာဘမစ္ဆရိယ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အဆင်းဂုဏ်၌ ဝန်တိုမှု ‘ဝဏ္ဏမစ္ဆရိယ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) (ပရိယတ္တိ, ပဋိဝေဓ) တရား၌ ဝန်တိုမှု ‘ဓမ္မမစ္ဆရိယ’ ဟူ၍ ငါးပါးဖြစ်ကုန်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် ဝန်တိုခြင်းသဘော ‘မစ္ဆေရ’ ၊ ဝန်တိုပုံအခြင်းအရာ ‘မစ္ဆေရာယနာ’ ၊ ဝန်တိုတတ်သူ၏အဖြစ် ‘မစ္ဆရာယိတတ္တ’။ (မိမိပစ္စည်းစသည်တို့ကို သူတစ်ပါးနှင့် ဆက်ဆံ) ပျံ့နှံ့စေခြင်းငှါအလိုမရှိသူ၏အဖြစ် ‘ဝေဝိစ္ဆ’ ၊ ကပ်စေးနှဲခြင်း (နှမြောခြင်း) ‘ကဒရိယ’ ၊ ခါးစပ်သည်၏အဖြစ် (စိတ်ကိုတွန့်တိုစေခြင်းသဘော) ‘ကဋုကဉ္စုကတာ’။ (ပေးကမ်းစွန့်ကြဲလိုသည့်) စိတ်ကို ပိတ်ပင်၍ (တွန့်တိုသော) စိတ်ကို ယူထားသည်၏အဖြစ် ‘အဂ္ဂဟိတတ္တံစိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’ သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၈</b>။ (၁၀) ထို (သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့) တွင် (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဆင်းရဲ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲဖြစ် ကြောင်း၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်၌ မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသောခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာ စသည်တို့၌) မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ မသိမှုသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်မသိခြင်းသဘော။ (အမှန်တရားကို) မမြင်ခြင်းသဘော၊ ထိုးထွင်း၍မသိတတ်သောသဘော။ (အမှန်တရားအား) လျော်စွာ မသိတတ်သော သဘော။ (အနိစ္စစသည်တို့နှင့်) ယှဉ်၍ မသိတတ်သော သဘော (မှားယွင်းစွာ သိတတ်သော သဘော)၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းသဘော။ (အနိစစသည်ဖြင့်) မယူတတ်သော သဘော။ (အမှန်တရားကို) သက်ဝင်၍ (နားလည်၍) မယူတတ်သောသဘော၊ ညီညီညွတ်ညွတ် မရှုတတ် (အနိစ္စစသည်ကို နိစ္စစသည်ဟု မညီမညွတ် ရှုတတ်) သောသဘော၊ မဆင်ခြင်တတ်သော သဘော၊ မျက်မှောက် မရှုတတ်သော သဘော (အကောင်းအဆိုးကိုမဝေခွဲတတ်သော သဘော)။ (စိတ်) ဖြူစင်သန့်ရှင်းမှုကို ဖျက်ဆီးကြောင်းသဘော၊ လူမိုက်ဖြစ်ကြောင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် မသိတတ်သော သဘော။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေခြင်းသဘော (အမှန်ကို မသိမှု) ပြင်းစွာ တွေဝေခြင်းသဘော၊ ထက်ဝန်းကျင် (တရားအားလုံး၌) တွေဝေခြင်းသဘော၊ သိအပ် သည်ကို မသိခြင်း (သစ္စာလေးပါးကိုမသိခြင်း) သဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇောဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သောမသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာယောဂ’ ၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သော (လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင်ဖြစ်တတ်သော) မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာနုသယ’။ (ကိလေသာတို့၏) ထကြွသောင်းကျန်းခြင်းဟူသောမသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန’ ၊ စီးပွါးချမ်းသာသို့ မရောက်နိုင် အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့် တူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’ ၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု ‘မောဟအကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သိအပ်သည်ကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၀၆၇,၁၁၀၆) ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">နော သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်မမည်သော ‘နော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သံယောဇဉ်) တရားတို့ကို ချန်ထား ၍ ကြွင်းကျန် ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူး သိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်သံယောဇဉ်မမည်သော ‘နောသညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (စိတ်, သံယောဇဉ် တရားကိုယ် ကြဉ်သောစေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သညောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန် သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော ‘သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်း ကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန် ၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃-သညောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သံယောဇဉ်) တရား တို့နှင့် ယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်မယှဉ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သံယောဇဉ်) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင် အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရား တို့သည်သံယောဇဉ်တို့နှင့် မယှဉ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်,ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-သညောဇန သညောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်လည်းမည်၍သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘သညောဇနသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသံယောဇဉ်တို့သည်ပင် သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ လည်း ဖြစ်သော ‘သညောဇန သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သံယောဇဉ် တရားကိုယ်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနိယ နော သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်သော ‘သညောဇနိယ နော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (သံယောဇဉ်) တရားတို့ဖြင့် (ထို သံယောဇဉ်တရားတို့သည် အာရုံပြုအပ်သဖြင့်) ‘သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုသညောဇနိယ တရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်သံယောဇဉ်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, အာသဝ တရားတို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ် တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်သော ‘သညောဇနိယ နောသညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, သံယောဇဉ်တရား ကိုယ်ကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">၅-သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ် လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ကာမ ရာဂ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (အမျက်ဒေါသ) ‘ပဋိဃ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ပဋိဃ’ သံယောဇဉ်ကြောင့်သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင် မြတ်၏ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည် ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘မာန’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ဒိဋ္ဌိ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ သံယောဇဉ်ကြောင့်သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ စွဲလမ်းမှု ‘ဘဝရာဂ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ဘဝရာဂ’ သံယောဇဉ်ကြောင့်သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ငြူစူမှု (မနာလိုမှု) ‘ဣဿာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ဣဿာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့်သံယောဇဉ် နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်ကြောင့် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘မစ္ဆရိယ’ သံယောဇဉ်ကြောင့်သံယောဇဉ် နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘သညောဇနသညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (သံယောဇဉ်တရားကိုယ်ရှစ်ပါး)</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနသမ္ပယုတ္တနော သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ်မမည်သော ‘သညောဇန သမ္ပယုတ္တနော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (သံယောဇဉ်) တရားတို့ နှင့် ယှဉ်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုသညောဇနသမ္ပယုတ္တတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်သံယောဇဉ်) တရားတို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော သညောဇနသမ္ပယုတ္တတရားဖြစ်သည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်သာ ယှဉ်၍သံယောဇဉ်မမည်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တနော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်,သံယောဇဉ်တရားကိုယ်ကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သံယောဇဉ်) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝေါတရားတို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ် ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသောအကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ် ကုန်သည်ဖြစ်၍သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တအသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်လည်းမယှဉ်သည်ဖြစ်၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ လည်း မဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တအသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သောမဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်သည်ဖြစ်၍ သံယောဇဉ်တို့၏အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တအသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၅-ဂန္ထဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဂန္ထဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထမည်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ’မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ် ထုံးဖွဲ့တတ်သောမက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ’ ၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (ဝဋ် ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဖောက်ပြန် ပျက်စီးစေမှု ‘ဗျာပါဒကာယဂန္ထ’ ၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ’ ၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့ တတ်သော ဤသည်သာ အမှန်တည်းဟု (မှားသောအားဖြင့်) လွန်စွာ နှလုံးသွင်းမှု ‘ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ ဟူသော ဂန္ထလေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၁</b>။ (၁) ထို (ဂန္ထလေးပါးတို့) တွင် နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာကာယ ဂန္ထ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် စွဲလမ်းခြင်းသဘော၊ ပြင်းစွာစွဲလမ်းခြင်းသဘော။ (အာရုံ၌ သတ္တဝါ တို့ကို) အဖန်ဖန်ဆွဲဆောင်ခြင်းသဘော၊ မဆန့်ကျင်ခြင်း (လိုလားစေခြင်း) သဘော၊ နှစ်သက်ခြင်း သဘော၊ နှစ်သက်စွဲလမ်းခြင်းသဘော၊ စိတ်၏ပြင်းစွာ စွဲလမ်းခြင်းသဘော။ (အာရုံကို) လိုလားမှုသဘော။ (လိုချင်မှုအားကြီးသဖြင့်) မိန်းမောမှုသဘော၊ မျို၍ပြီးဆုံးစေခြင်းသဘော (အပြီးအဆုံးအကြွင်းအကျန်မရှိ လိုချင်တပ်မက်မှု)၊ တပ်မက်ခြင်းသဘော၊ ထက်ဝန်းကျင် (အားလုံးကို) တပ်မက်ခြင်းသဘော၊ ကပ်ငြိ တွယ်တာခြင်းသဘော၊ ရွှံ့ညွန်နှင့်တူသော (နစ်မြုပ်စေခြင်း) သဘော၊ ဆွဲငင်ခြင်း (ထိုထိုဘဝ၌ ဖြစ်ရန် ဆွဲဆောင်ခြင်း) သဘော၊ လှည့်ပတ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ သတ္တဝါတို့ကို) ဖြစ်စေခြင်းသဘော။ (ဆင်းရဲနှင့်) ယှဉ်လျက် ဖြစ်စေတတ်သော သဘော။ (သတ္တဝါတို့ကိုဝဋ်ဆင်းရဲ၌ စုတိ, ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့်) ချုပ်စပ်ခြင်းသဘော၊ အာရုံကွန်ရက်ရှိသော သဘော။ (တပ်မက်မှုဖြင့်) စိုစွတ်ခြင်းသဘော၊ တစ်နည်း- (ဝဋ်ဆင်းရဲသို့ ဆွဲဆောင်တတ်သဖြင့်) လျင်သောရေအယဉ်ရှိသော မြစ်နှင့်တူသော သဘော၊ အဆိပ်နှင့်တူသော သဘော။ (အကျိုးမဲ့သို့ရောက်အောင်နှောင်ဖွဲ့တတ်သဖြင့်)၊ ကိးနှင့်တူသောသဘော။ (ရူပါရုံစသည်တို့၌) ပျံ့နှံ့တပ်မက်တတ်သော သဘော။ (ထိုထိုအာရုံကို ရခြင်းငှါ) အားထုတ်စေတတ်သော သဘော။ (ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော ဘဝသံသရာ၌ မိမိ၏ ချစ်ခင်နှစ်သက်သည့်) အဖော်ဖြစ်သော သဘော၊ တောင့်တခြင်းသဘော။ (သတ္တဝါတို့ကို) ဘဝသို့ဆွဲဆောင်ကြောင်း သဘော (ဘဝကြိုး)။ (ထိုထိုအာရုံသို့) ကပ်ရောက်တတ် (ငြိကပ်တတ်သော) သဘော၊ တစ်နည်း- (အကျိုးမဲ့ ဆင်းရဲကို ဖြစ်စေတတ် သဖြင့်) တောနှင့်တူသော သဘော။ (ထိုထိုအာရုံသို့) ပြင်းပြစွာ ကပ်ရောက်တတ် (ငြိကပ်တတ်) သော သဘော၊ တစ်နည်း- (အကျိုးမဲ့ဆင်းရဲကိုလွန်စွာဖြစ်စေတတ်သဖြင့်) တောနှင့်တူသော သဘော။ (ချစ်ကြိုက်) ပေါင်းဖော် (ရောနှော) ခြင်းသဘော၊ ချစ်ကြိုက်ခြင်းသဘော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းသဘော။ (အာရုံအသီးသီး၌) နှောင် ဖွဲ့တတ်သော သဘော။ (အာရုံကို) တောင့်တခြင်းသဘော၊ တောင့်တပုံအခြင်းအရာ၊ တောင့်တတတ်သော စိတ်၏အဖြစ်၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ တောင့်တမှု၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ တောင့်တမှု၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ၌ တောင့်တမှု၊ အရသာ (ရသာရုံ) ၌ တောင့်တမှု၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ တောင့်တမှု၊ ရအပ်သော အရာဝတ္ထု (လာဘ်) ၌ တောင့်တမှု၊ ပစ္စည်းဥစ္စာ၌ တောင့်တမှု၊ သားသမီး၌ တောင့်တမှု၊ အသက်၌ တောင့်တမှု။ (သတ္တဝါတို့ကို) တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- (ငါ့ဥစ္စာ, ငါ့ဥစ္စာဟု) ပြောဆိုစေတတ်သော သဘေအ။ (သတ္တဝါတို့ကို) ထူးထူးခြားခြား တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- (ငါ့ဥစ္စာ, ငါ့ဥစ္စာဟု) ထပ်ကာထပ်ကာ ပြောဆိုစေတတ်သော သဘော။ (သတ္တဝါတို့ကို) အလွန် တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- (ငါ့ဥစ္စာ, ငါ့ဥစ္စာဟု) အလွန် ပြောဆိုစေတတ်သော သဘော၊ တပ်မက်စေခြင်းသဘော၊ တပ်မက်စေပုံအခြင်းအရာ၊ တပ်မက်စေတတ်သည်၏အဖြစ်။</p> -- <p style="text-indent:2em">(အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်ခြင်းသဘော (အလွန်တပ်မက်ခြင်းသဘော)။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်ပုံအခြင်းအရာ။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်တတ်သည်၏အဖြစ်၊ အမြီးနန့်သောခွေးကဲ့သို့ (လာဘ်လာဘ၌) တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော၊ ကောင်းသော အာရုံတို့ကို လိုလားသူ၏အဖြစ်။ (အမိ, အဒေါ်စသော) မသင့်လျော်သောအရာ၌ တပ်မက်ခြင်းသဘော၊ မညီမမျှ အဆမတန် အားကြီးစွာလိုချင်ခြင်းသဘော။ (အာရုံကို) နှစ်သက်ခြင်းသဘော၊ နှစ်သက်ပုံအခြင်းအရာ၊ မျှော်လင့်ခြင်းသဘော၊ ချစ်ခင်ခြင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ မျှော်လင့်ခြင်းသဘော။ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ တပ်မက်မှု။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ တပ်မက်မှု။ (ဥစ္ဆေဒဟု ဆိုအပ်သော) ဘဝ့ကင်းခြင်း၌ တပ်မက်မှု၊ ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု၊ အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု၊ ဘဝချုပ်ခြင်း၌ တပ်မက်မှု၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ တပ်မက်မှု၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ တပ်မက်မှု၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု၊ အရသာ (ရသာရုံ) ၌ တပ် မက်မှု၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု၊ သဘောတရား (ဓမ္မာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့ခြင်းသဘော၊ ပြင်းစွာယူခြင်း (စွဲလမ်းခြင်း) သဘော။ (ကုသိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တတ်သောသဘော။ (ကုသိုလ်တရားတို့ကို) တားမြစ်တတ်သော သဘော။ (အမှန်တရားကို) ဖုံးကွယ်ခြင်းသဘော။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဖွဲ့နှောင်တတ်သော သဘော။ (စိတ်ကို) ကပ်၍ ညစ်နွမ်းစေတတ်သောသဘော၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း- လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင် (အကြောင်းညီညွတ်လျှင်) ဖြစ်တတ်သော သဘော၊ ထက်ဝန်းကျင် (စိတ်တစ်ခုလုံး သိမ်းကျုံး၍) ထကြွ (သောင်းကျန်း) တတ်သော သဘော။ (ရစ်ပတ်တတ်သော) နွယ်နှင့်တူသော သဘော၊ အရာဝတ္ထုအမျိုးမျိုးတို့ကို လိုချင်တတ်သောသဘော။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ အခြေအမြစ်။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ အကြောင်းရင်း။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ စ၍ဖြစ်ရာ၊ မာရ်၏ကျော့ကွင်း၊ မာရ်၏ငါးမျှားချိတ်၊ မာရ်၏အရာ (မာရ်၏နယ်ပယ်)။ (ယိုစီးတတ်သော) တပ်မက်မှု တဏှာမြစ်။ (ဖုံးလွှမ်းတတ်သော) တပ်မက်မှု တဏှာကွန်ရက်။ (မြဲမြံစွာ နှောင်ဖွဲ့တတ်သော) တပ်မက်မှု တဏှာတောက်။ (ပြည့်နိုင်ခဲသော) တပ်မက်မှု တဏှာသမုဒ္ဒရာ။ (သူတစ်ပါးပစ္စည်းကို) လိုချင်မက်မောမှု၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘအကုသလ မူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို နာမ်တရားအပေါင်း'နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (လောဘ)။ (၁၀၆၅)</p> <p style="text-align: center;">ဗျာပါဒကာယဂန္ထ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၂</b>။ (၂) ထို (ဂန္ထလေးပါးတို့) တွင် နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေမှု ‘ဗျာပါဒ ကာယဂန္ထ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ “ငါ၏အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏အကျိုးမဲ့ကိုပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့’ ဟုရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ ချစ်ခင်မြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည်ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ မချစ်ခင် မမြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ ထို့ပြင် အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု) သည် ဖြစ်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော စိတ်၏ အကြင် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု၊ လွန်စွာရန်ငြိုးဖွဲ့မှု။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (မုန်းထားမှု)၊ လွန်စွာ ဆန့်ကျင်ခြင်းသဘော၊ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော၊</p> -- <p style="text-indent:2em">လွန်စွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော၊ အလွန်ပြင်းစွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ လွန်စွာဖျက် ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ အလွန်ပြင်းစွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ စိတ်၏ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော၊ စိတ်ပျက်စီးခြင်းသဘော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသဘော၊ အမျက်ထွက်ပုံအခြင်းအရာ၊ အမျက်ထွက်တတ်သူ၏အဖြစ်၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားပုံအခြင်းအရာ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ်၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပုံအခြင်းအရာ၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သည်၏အဖြစ်၊ ဆန့်ကျင်မှု၊ လွန်စွာ အဖန်ဖန် ဆန့်ကျင်မှု၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ် (ကြမ်းတမ်းမှု)၊ ကောင်းမွန် ပြည့်စုံစွာ မပြောဆိုနိုင်ခြင်း (မကောင်းသဖြင့်ပြောဆိုခြင်း)၊ စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ် မဟုတ်သည်၏အဖြစ် (မနှစ်လိုမှု) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘော ကို နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေမှု ‘ဗျာပါဒကာယဂန္ထ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (ဒေါသ)။ (၄၁၈, ၄၁၉,၁၀၆၆,၁၂၃၇,၁၂၄၂)</p> <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၃</b>။ (၃) ထို (ဂန္ထလေးပါးတို့) တွင် နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော (နွား, ခွေး စသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ ကာယဂန္ထ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်မှ အပြင်အပဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏား သမဏဗြာဟ္မဏတို့၏ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့ ‘သီလ'ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏။ (နွား, ခွေး စသည်တို့၏) အကျင့် ‘ဝတ'ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့် ‘သီလဗ္ဗတ'ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (၆၂-ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှု တောအုပ်။ (အမြင် မှန်သို့မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက် ဖျက်ဆီးခြင်း သဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန် တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင် ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သော သဘော (အယူသည်း သော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော « (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် ထပ်ကာ ထပ်ကာ မြဲစွာယူတတ်သော သဘော]၊ မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော၊ မှားသော အားဖြင့်သုံးသပ်တတ်သော သဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်း သောသဘော၊ မှားသောအမြင် (မှားသောအယူ) တည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ (၁၀၀၉)</p> <p style="text-align: center;">ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၄</b>။ (၄) ထို (ဂန္ထလေးပါးတို့) တွင် နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ'ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဤသည်သာ အမှန်တည်းဟု (မှားသောအားဖြင့်) နှလုံးသွင်းမှု ‘ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ ဟူသည် အဘယ် နည်း။ လောကသည် မြဲ၏ဟူသောဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူသည် အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကသည် မမြဲဟူသော ဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူ သည်အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟူသော ဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူသည် အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကသည်အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိဟူသော ဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူသည်အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုအသက် ‘ဇီဝ’ သည်ပင် ထိုကိုယ်တည်းဟူသောဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူသည် အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက် ‘ဇီဝ’ သည် တခြား, ကိုယ်သည် တခြားဟူသော ဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) ,အခြားအယူသည် အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်း ကောင်း၊</p> -- <p style="text-indent:2em">သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်၏ဟူသောဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူ သည် အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် မဖြစ်ဟူသော ဤအယူသည် သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူသည်အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီး နောက် ဖြစ်လည်းဖြစ်၏, မဖြစ်လည်းမဖြစ်ဟူသော ဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူ သည်အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်,့မဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်ဟူသော ဤအယူသည်သာ အမှန် (ဖြစ်၏) , အခြားအယူသည် အချည်းနှီး (အမှား)ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (၆၂-ပါးသော) အမြင်မှား (အယူမှား) မှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော တောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော၊ မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသော အယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ‘ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ'ကို ချန်ထား၍ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ သည် ‘ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ'တည်း (ဒိဋ္ဌိ)။ (၁၁၀၅,၁၁၂၂) ဤတရားတို့သည် ဂန္ထမည်ကုန်၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု (ဂန္ထ) မမည်သော ‘နော ဂန္ထတရား’ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဂန္ထ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သော,ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထမမည်သော ‘နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါးကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ’ တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင် လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဂန္ထတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ စိတ်,စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထတရားတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော အဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့ သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ဂန္ထတရားတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃- ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက့်ဂန္ထသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဂန္ထ) တရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည်ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ်, ဒိဋ္ဌိ ဂတဝိပ္ပယုတ်၌ ရှိသော လောဘနှင့် ဒေါသမူဒွေ၌ ရှိသော ဒေါသကြဉ် ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဂန္ထ) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထနှင့်မယှဉ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မောဟမူ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘ, ဒေါသမူဒွေ၌ ဒေါသ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ဂန္ထ ဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထ ဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ'လည်းမည်၍ ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ'တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဂန္ထဂန္ထနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ’ တို့သည်ပင်လျှင် ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ’ လည်းမည်၍ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ'တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဂန္ထ ဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒေါသ,ဒိဋ္ဌိဟူသော ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထနိယ နော ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထတို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထနိယ နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (ဂန္ထ) တရားတို့ဖြင့် (ထိုဂန္ထတရားတို့ အာရုံပြုအပ် သဖြင့်) ဂန္ထတို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘ဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုဂန္ထနိယတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ဂန္ထ) တရားတို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော, အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထနိယ နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, ဂန္ထတရားကိုယ် သုံးပါးမှတစ်ပါးအခြားသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">၅-ဂန္ထ ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထ ဂန္ထသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်းယှဉ်သော ‘ဂန္ထဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ’ သည် ဂန္ထလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ’ ကြောင့် ဂန္ထနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကိုဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ’ သည် ဂန္ထလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထကြောင့် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဤသည်သာ အမှန်ဟုမှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းမှု ‘ဣဒံ သစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ သည် ဂန္ထလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက့်ဖြစ်သော) အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထကြောင့် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ’ သည် ဂန္ထလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ ကြောင့် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဂန္ထ ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဂန္ထသမ္ပယုတ္တနော ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထနှင့်သာယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တနော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တရားတို့သည် ထို (ဂန္ထ) တရားတို့နှင့်ယှဉ်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုဂန္ထ သမ္ပယုတ္တတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ဂန္ထ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တနော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်, ဒေါသမူစိတ်,ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါးမှတစ်ပါး အခြားသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">၆-ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်ကုန်မူ၍ ဂန္ထတို့၏အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဂန္ထ) တရားတို့နှင့်မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမ ဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤ တရားတို့သည်ဂန္ထနှင့် မယှဉ်ကုန်မူ၍ ဂန္ထတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, မောဟမူဒွေ, လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘ, ဒေါသမူဒွေ၌ ရှိသော ဒေါသ, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တအဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်မူ၍ ဂန္ထတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တအဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထ နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်မူ၍ဂန္ထတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တအဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၆-ဩဃဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">ဩဃ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေမှု ‘ဩဃ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">။ပ။ (အာသဝနှင့် အားလုံးတူ)။</p> <br> <h3>၇-ယောဂဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">ယောဂ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေမှု ‘ယောဂ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အာသဝနှင့် အားလုံးတူ)။</p> -- <h3>၈-နီဝရဏဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-နီဝရဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏမည်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ’မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌) လိုချင် တောင့်တခြင်း (အလိုကြီးခြင်း)ဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ’။ (စိတ်) ပျက်စီးစေခြင်းဟူသောပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဗျာပါဒနီဝရဏ’ ၊ စိတ်စေတသိက်တို့၏ မခံ့ခြင်း (ထိုင်းမှိုင်းခြင်း)ဟူသောပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏ’ ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်း, နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဥဒ္ဓစွကုက္ကုစ္စနီဝရဏ’ ၊ ယုံမှားခြင်းဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏ’ ၊ သိအပ်သည်ကို မသိ (သစ္စာလေးပါးကိုမသိ) ခြင်းဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘အဝိဇ္ဇာနီဝရဏ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ’ ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅၉</b>။ (၁) ထို (နီဝရဏခြောက်ပါးတို့) တွင် (ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌) လိုချင်တောင့်တခြင်း (အလိုကြီးခြင်း)ဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ'တို့၌ အကြင် လိုချင်တောင့်တမှု၊ လိုချင်စွဲလမ်းမှု၊ လိုချင် နှစ်သက်မှု၊ လိုချင်တပ်မက်မှု၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’၌ တပ်မက်မှုအစေး၊ လိုချင်မှု ‘ကာမ’ ဟူသော ပူလောင်မှု၊ လိုချင်မိန်းမောမှု (လိုချင်မှုအားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှု)၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ'ကို မျို၍ပြီးဆုံးစေခြင်း (လိုချင်ဖွယ် ကာမကိုအပြီးအဆုံး အကြွင်းအကျန်မရှိ လိုချင်မှု) သည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို (ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌) လိုချင်တောင့်တခြင်း (အလိုကြီးခြင်း)ဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁၁၀၃)</p> <p style="text-align: center;">ဗျာပါဒနီဝရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၀</b>။ (၂) ထို (နီဝရဏခြောက်ပါးတို့) တွင် (စိတ်) ပျက်စီးစေခြင်းဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဗျာပါဒနီဝရဏ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ငါ၏အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည်ဖြစ်၏၊ “ငါ၏အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ ချစ်ခင်မြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးမဲ့ကိုပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ “ငါ၏ မချင်ခင် မမြတ်နိုး အပ်သူ၏ အကျိုးကိုပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏၊ ထို့ပြင် အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု) ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော စိတ်၏ အကြင် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု၊ လွန်စွာရန်ငြိုးဖွဲ့မှု။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (မုန်းထားမှု)၊ ဆန့်ကျင်ခြင်းသဘော၊ အမျက်ထွက်ခြင်း (စိတ်ဆိုးခြင်း) သဘော၊ လွန်စွာအမျက်ထွက်ခြင်း (စိတ်ဆိုးခြင်း) သဘော၊ အလွန်ပြင်းစွာ အမျက်ထွက်ခြင်း (စိတ်ဆိုးခြင်း) သဘော၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ လွန်စွာဖျက် ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊</p> -- <p style="text-indent:2em">အလွန်ပြင်းစွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ စိတ်၏ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသဘော၊ အမျက်ထွက်ပုံအခြင်းအရာ၊ အမျက်ထွက်တတ်သူ၏အဖြစ်၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားပုံအခြင်းအရာ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ်၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေခြင်းသဘော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေပုံအခြင်းအရာ၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေတတ်သူ၏အဖြစ်၊ ဆန့်ကျင်မှု၊ လွန်စွာဆန့်ကျင်မှု၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ် (ကြမ်းတမ်းမှု)၊ ကောင်းမွန်ပြည့်စုံစွာမပြောဆိုနိုင်ခြင်း (မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုခြင်း)၊ စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ် မဟုတ်သည်၏အဖြစ် (စိတ်တိုင်းမကျသည်၏အဖြစ်) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (စိတ်) ပျက်စီးစေခြင်းဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဗျာပါဒနီဝရဏ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁၀၆၆,၁၁၂၀,၁၁၄၂)</p> <p style="text-align: center;">ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၁</b>။ (၃) ထို (နီဝရဏခြောက်ပါးတို့) တွင် စေတသိက်တို့၏ မခံ့ခြင်း (ထိုင်းမှိုင်းခြင်း)ဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည်ရှိ၏။ (စေတသိက်အပေါင်း၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘မိဒ္ဓ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-align: center;">ထိန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၂</b>။ (က) ထို (ထိန မိဒ္ဓတို့) တွင် (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စိတ်၏ အကြင် မခံ့ကျန်းသည်၏အဖြစ် ‘အကလ္လတာ’၊ အမှု၌ မခံ့သည်၏အဖြစ် (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် မလိုက်လျော မဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ‘အကမ္မညတာ’။ (ရှိမြဲဣရိယာပုထ် မခိုင်ခံ့နိုင်အောင်ပျင်းရိခြင်း၌) ငြိတွယ်ပုံအခြင်းအရာ ‘ဩလီယနာ’။ (ရှိမြဲဣရိယာပုထ် မခိုင်ခံ့နိုင်အောင် ပျင်းရိခြင်း၌) ငြိကပ်ပုံအခြင်းအရာ ‘သလ္လီယနာ’၊ တွန့်ဆုတ်ခြင်းသဘော ‘လီန’၊ တွန့်ဆုတ်ပုံအခြင်းအရာ ‘လီယနာ’၊ တွန့်ဆုတ်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘လီယိတတ္တ’။ (စိတ်၏) မခံ့ခြင်း (ထိုင်းမှိုင်းခြင်း) သဘော ‘ထိန’။ (စိတ်၏) မခံ့ပုံ (ထိုင်းမှိုင်းပုံ) အခြင်းအရာ ‘ထိယနာ’၊ စိတ်၏ မခံ့သည် (ထိုင်းမှိုင်းသည်) ၏အဖြစ် ‘ထိယိတတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသဘောကို (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မိဒ္ဓ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၃</b>။ (ခ) ထို (ထိန, မိဒ္ဓတို့) တွင် (စေတသိက်အပေါင်း၏) မခံ့ကျန်းမှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘မိဒ္ဓ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စေတသိက်အပေါင်း၏ အကြင် မခံ့ကျန်းသည်၏အဖြစ် ‘အကလ္လတာ’၊ အမှု၌ မခံ့သည်၏အဖြစ် (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် မလိုက်လျော မဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ‘အကမ္မညတာ’။ (ယှဉ်ဖက်တရားတို့ကို မည်သည့်အာရုံကိုမျှ သွက်လက်ကြည်လင်စွာ မယူနိုင်အောင်ပိတ်ဆို့ဖွဲ့နှောင်) မြှေးယှက်ခြင်းသဘော ‘ဩနာဟ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (အလုံးစုံ) (ယှဉ်ဖက်တရားတို့ကိုမည်သည့်အာရုံကိုမျှ သွက်လက်ကြည်လင်စွာ မယူနိုင်အောင် ပိတ်ဆို့ဖွဲ့နှောင်) မြှေးယှက်ခြင်းသဘော ‘ပရိယောနာဟ’။ (ယှဉ်ဖက်တရားတို့ကို အာရုံအမျိုးမျိုး၌ မဖြစ်နိုင် မယူနိုင်အောင် တားမြစ်ခြင်းအားဖြင့်) အတွင်း၌ ကောင်းစွာ ပိတ်ဆို့ခြင်းသဘော ‘အန္တောသမောရောဓ’။ (စေတသိက်အပေါင်း၏) မခံ့ခြင်း (ထိုင်းမှိုင်းခြင်း, ငိုက်မျဉ်းခြင်း) သဘော ‘မိဒ္ဓ’၊ အိပ်ကြောင်းသဘော ‘သောပ္ပ’။ (ငိုက်မျဉ်းသဖြင့် မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ်) မျက်တောင်လှုပ်ခြင်းကို ပြုခြင်းသဘော ‘ပစလာယိက’၊ အိပ်ကြောင်းသဘော ‘သောပ္ပ’၊ အိပ်ပုံအခြင်းအရာ ‘သုပနာ’၊ အိပ်သူ၏အဖြစ် ‘သုပိတတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသဘောကို (စေတသိက်အပေါင်း၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘မိဒ္ဓ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည်လည်းကောင်း၊ ဤ (စေတသိက်အပေါင်း၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘မိဒ္ဓ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤ (စိတ်,စေတသိက်တို့၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ကို'ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကစ္စနီဝရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၄</b>။ (၄) ထို (နီဝရဏခြောက်ပါးတို့) တွင် ဥဒ္ဓစ္စ, ကုက္ကုစ္စနီဝရဏဟူသည် အဘယ်နည်း။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည်ရှိ၏။ နောင်တတစ်ဖန်ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-align: center;">ဥဒ္ဓစ္စ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၅</b>။ (က) ထို (ဥဒ္ဓစ္စ, ကုက္ကုစ္စတို့) တွင် ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စိတ်၏ အကြင်တုန်လှုပ်သည်၏အဖြစ် (ပျံ့လွင့်ခြင်း)၊ မငြိမ်သက်ခြင်း (မငြိမ်းအေးခြင်း)၊ စိတ်ပျံ့လွင့်တတ်သော သဘော၊ စိတ်တုန်လှုပ် (မတည်ငြိမ်) သည်၏အဖြစ်သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄၂၉)</p> <p style="text-align: center;">ကုက္ကုစ္စ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၆</b>။ (ခ) ထို (ဥဒ္ဓစ္စ, ကုက္ကုစ္စတို့) တွင် နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ မအပ်သည်၌ အပ်၏ဟု အမှတ် ‘သညာ'ရှိသူ၏အဖြစ်၊ အပ်သည်၌ မအပ်ဟု အမှတ် ‘သညာ'ရှိသူ၏အဖြစ်၊ အပြစ်မဟုတ်သည်၌ အပြစ်ဟု အမှတ် ‘သညာ'ရှိသူ၏အဖြစ်၊ အပြစ်၌ အပြစ်မဟုတ်ဟု အမှတ် ‘သညာ'ရှိသူ၏အဖြစ်သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့ (အကြောင်းရင်းအခြေခံ) သဘောရှိသော အကြင် နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းသဘော ‘ကုက္ကုစ္စ’၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ပုံအခြင်းအရာ ‘ကုက္ကုစ္စာယနာ’၊ နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်တတ်သူ၏အဖြစ့်'ကုက္ကုစ္စာယိတတ္တ’၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသဘော ‘စေတသော ဝိပ္ပဋိသာရ’၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေး) ဖြစ်ခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤသဘောကို နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ ဟူ၍ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည်လည်းကောင်း၊ ဤနောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ နှင့် နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ'ကို ‘ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စနီဝရဏ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၇</b>။ (၅) ထို (နီဝရဏခြောက်ပါးတို့) တွင် ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏဟူသည် အဘယ်နည်း။ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)၊ တရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ သံဃာ၌ ယုံမှား၏, တွေးတော၏၊ အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့ (လွန်ပြီးသောခန္ဓာစသည်တို့) ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ နောက်အဖို့ (ဖြစ်လတ္တံ့ သောခန္ဓာစသည်တို့) ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတံ့သော ခန္ဓာစသည်တို့) ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသောထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲပင်ပန်း၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်ယုံမှားမှု၊ ယုံမှားပုံအခြင်းအရာ၊ ယုံမှားတတ်သည်၏အဖြစ်၊ မသိခြင်း (တွေးတောခြင်း)၊ သဘာဝကို စဉ်းစားလျှင် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) ပင်ပန်းကြောင်းသဘော၊ မှန်မမှန် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) နှစ်မျိုးအားဖြင့် တုန်လှုပ်တတ်သော သဘော၊ လမ်းနှစ်ခွနှင့်တူသော သဘော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ဖြစ်တတ် (ယုံမှားတတ်) သော သဘော၊ ဧကန္တအားဖြင့် ယူခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ခြင်းသဘော။ (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) အာရုံမှ ဆုတ်နစ်တတ်သော သဘော။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) (အာရုံ၏) ထက်ဝန်းကျင်၌ (တဝဲလည်လည်) ရွေ့လျားနေတတ်သော သဘော။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍အာရုံ၌ ဉာဏ်ဖြင့်) မသက် ဝင်နိုင်ခြင်းသဘော။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) စိတ်၏ခက်တရော်သည်၏အဖြစ် (ခိုင်မာခြင်းသဘော)၊ စိတ်ကိုရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေး) ဖြစ်တတ်သော သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို ‘ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏ’ ဟူ၍ဆိုအပ်၏။ (၄၂၅,၁၀၀၈)</p> -- <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာနီဝရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၈</b>။ (၆) ထို (နီဝရဏခြောက်ပါတို့) တွင် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဆင်းရဲ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာ စသည်တို့) ၌ မသိမှု၊ နောက်အဖို့ (ဖြစ်လတ္တံ့သောခန္ဓာစသည်တို့) ၌ မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့သောခန္ဓာစသည်တို့) ၌ မသိမှု၊ ဤ (ဇရာ မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသောထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ မသိမှုသည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မသိခြင်းသဘော။ (အမှန်တရားကို) မမြင်ခြင်းသဘော၊ ထိုးထွင်း၍မသိတတ်သော သဘော။ (အမှန်တရားအား) လျော်စွာ မသိတတ်သောသဘော။ (အနိစ္စစသည်တို့နှင့်) ယှဉ်၍ မသိတတ်သော သဘော (မှားယွင်းစွာ သိတတ်သော သဘော)၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းသဘော။ (အနိစ္စစသည်ဖြင့်) မယူတတ်သော သဘော။ (အမှန်တရားကို) သက်ဝင်၍ (နားလည်၍) မယူတတ်သောသဘော၊ ညီညီညွတ်ညွတ် မရှုတတ် (အနိစ္စစသည်ကို နိစ္စစသည်ဟု မညီမညွတ်ရှုတတ်) သော သဘော၊ မဆင်ခြင်တတ်သော သဘော၊ မျက်မှောက် မရှုတတ်သော သဘော (အကောင်းအဆိုးကိုမဝေခွဲတတ်သော သဘော)။ (စိတ်) ဖြူစင်သန့်ရှင်းမှုကို ဖျက်ဆီးကြောင်းသဘော၊ လူမိုက်ဖြစ်ကြောင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် မသိတတ်သော သဘော။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေခြင်းသဘော (အမှန်ကို မသိမှု)။ (အမှန်သဘော၌) ပြင်းစွာတွေဝေခြင်းသဘော၊ ထက်ဝန်းကျင် (တရားအားလုံး၌) တွေဝေခြင်း သဘော၊ သိအပ်သည်ကို မသိခြင်း (သစ္စာလေးပါးကို မသိခြင်း) သဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ် သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇောဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာယောဂ’၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သောမသိမှုသဘော၊ တစ်နည်း- လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင် (အကြောင်း ညီညွတ်လျှင်) ဖြစ်တတ်သော သဘော ‘အဝိဇ္ဇာနုသယ’။ (စိတ်၌ ကိလေသာတို့၏) ထကြွသောင်းကျန်းခြင်းဟူသောမသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန’။ (စီးပွါးချမ်းသာသို့ မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟအကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အဝိဇ္ဇာနီဝရဏဟူ၍ဆိုအပ်၏။ (၁၁၀၆,၁၂၃၈)</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ‘နီဝရဏ’မည်ကုန်၏ (လောဘ, ဒေါသ, ထိန, မိဒ္ဓ, ဥဒ္ဓစ္စ, ကုက္ကစ္စ, ဝိစိကိစ္ဆာ,မောဟဟူသော နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘နီဝရဏ'မမည်သော ‘နော နီဝရဏ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (နီဝရဏ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန် ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်နီဝရဏမမည်သော ‘နော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါးမှ တစ်ပါးအခြားသော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-နီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘နီဝရဏ'တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘နီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘နီဝရဏ'တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘နီဝရဏိယ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘နီဝရဏ'တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနီဝရဏိယ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်း ကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘နီဝရဏ'တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနီဝရဏိယ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်,ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘နီဝရဏ’ နှင့်ယှဉ်သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (နီဝရဏ) တရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန် သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရား တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘နီဝရဏ’ နှင့် ယှဉ်သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘နီဝရဏ’ နှင့် မယှဉ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (နီဝရဏ) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ထို့ပြင် အလုံးစုံသောရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘နီဝရဏ’ နှင့် မယှဉ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-နီဝရဏ နီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏ နီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏတို့၏အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘နီဝရဏ နီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုနီဝရဏ (တရား) တို့သည်ပင် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘နီဝရဏနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏိယ နော နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍နီဝရဏမမည်သော ‘နီဝရဏိယ နော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည်ထို (နီဝရဏ) တရားတို့ဖြင့် (ထိုနီဝရဏတရားတို့ အာရုံပြုအပ် သဖြင့်) နီဝရဏတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘နီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုနီဝရဏိယတရားတို့၌ ပါရှိ သော) ထို (ယှဉ်ဖက်နီဝရဏ) တရားတို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍နီဝရဏ မမည်သော ‘နီဝရဏိယ နော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်,နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး ကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည်နီဝရဏလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာ နီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ် ဖက်ဖြစ်သော) ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဗျာပါဒနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဗျာပါဒနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ကုက္ကုစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ကုက္ကုစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဗျာပါဒနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဗျာပါဒနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ထိန မိဒ္ဓနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ကုက္ကုစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ကုက္ကုစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် နီဝရဏလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဝိဇ္ဇာနီဝရဏကြောင့် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">နီဝရဏသမ္ပယုတ္တနော နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်သော ‘နီဝရဏသမ္ပ ယုတ္တနော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (နီဝရဏ) တရားတို့နှင့် ယှဉ် သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုနီဝရဏသမ္ပယုတ္တတရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက် နီဝရဏ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းကျန်သော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တနောနီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, နီဝရဏ တရားကိုယ် ကြဉ် သောယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">၆-နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘နီဝရဏ ဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (နီဝရဏ) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝ တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ် တရား၊ အဗျာကတတရားဖြစ်သည့်ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကြိယာစိတ်,ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တအနီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့်လည်းမယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော (နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တအနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်တို့ သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တအနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၉-ပရာမာသဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ပရာမာသဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သည် မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ မည်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒိဋ္ဌိပရာမာသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၁</b>။ ထိုစကားရပ်၌ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိပရာမာသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မြဲ၏ဟူ၍လည်း ကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်း အခြား) ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုအသက် ‘ဇီဝ’ သည်ပင် ထိုကိုယ်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက် ‘ဇီဝ’ သည်တစ်ခြား, ကိုယ်သည် တစ်ခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည်သေပြီးသည့်နောက် ဖြစ်လည်းဖြစ်, မဖြစ်လည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်, မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော တောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှု ခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက် ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် ထပ်ကာထပ်ကာ မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော « (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော]။ (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော။ (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသော အယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ၊ ဖောက်ပြန် မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိပရာမာသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသော အမြင်မှားမှု ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ သည်လည်းမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိပရာမာသ'တည်း ('ဒိဋ္ဌိ’ ဟုဆိုအပ်သော ပရာမာသတရားကိုယ်တစ်ပါး)။ (၃၈၁,၁၁၀၅,၁၁၂၂,၁၁၄၄)။ ဤတရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နော ပရာမာသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'မမည်သော ‘နော ပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ပရာမာသ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန် သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြု ပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ သည်မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ မမည်သော ‘နော ပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်,ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-ပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'တို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'တို့၏အာရုံမဖြစ်သော ‘အပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'တို့၏အာရုံမဖြစ်သော ‘အပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန် ၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ နှင့် ယှဉ်သော ‘ပရာမာသသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ပရာမာသ) တရားတို့နှင့်ယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသောအကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ နှင့်ယှဉ်သော ‘ပရာမာသသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်နှင့် ဒိဋ္ဌိ ကြဉ်သောယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ပရာမာသ) တရားတို့နှင့်မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသောရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင့်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်သော ‘ပရာမာသ ဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူ, မောဟမူ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သောစေတသိက်, ဒိဋ္ဌိပရာမာသ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပရာမာသလည်းမည်၍ ပရာမာသတို့၏အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ထိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ သည်ပင် ပရာမာသလည်းမည်၍ ပရာမာသတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌ’ တရားဖြစ်၏ (ဒိဋ္ဌိဟုဆိုအပ်သော ပရာမာသတရားကိုယ် တစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမဋ္ဌ နော ပရာမာသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ပရာမာသမမည်သော ‘ပရာမဋ္ဌ နော ပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည်ထို (ပရာမာသ) တရားတို့ဖြင့် (ထိုပရာမာသတရားတို့ အာရုံပြု အပ်သဖြင့်) ‘ပရာမဋ္ဌ’ တရား မည်ကုန်၏။ (ထို ‘ပရာမဋ္ဌ’ တရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်ပရာမာသ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ'တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်သော ‘ပရာမဋ္ဌ နောပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ, စိတ်, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ပရာမာသတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ပရာမသ) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝ တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ် တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရား တို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့်မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ‘ပရာမာသ'တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူ, မောဟမူ, လောကီကုသိုလ်, လောကီ ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်,ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိပရာမာသ, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တအပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ‘ပရာမာသ'တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တအပရာမဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ‘ပရာမာသ'တို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တအပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၀-မဟန္တရဒုက်</h3> <p style="text-align: center;">၁-သာရမ္မဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းရှိသော (အာရုံပြုတတ်သော) ‘သာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းရှိသော (အာရုံပြုတတ်သော) ‘သာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အာရုံပြုတတ်သော စိတ်, စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အနာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော (အာရုံမပြုတတ်သော) ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိသော (အာရုံမပြုတတ်သော) ‘အနာရမ္မာဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အာရုံမပြုတတ်သော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-စိတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်မည်သော ‘စိတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ၊ နံသိစိတ် ‘ဃာန ဝိညာဏ်’ ၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’။ (အာရုံငါးပါးကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’ (သမ္ပဋိစ္ဆနဒွေ, ပဉ္စဒွါရဝဇ္ဇန)။ (အာရုံခြောက်ပါးကို) အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏ ဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည် စိတ်မည်သော ‘စိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်မမည်သော ‘နော စိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသောရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည် စိတ်မမည်သော ‘နော စိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-စေတသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စေတသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စေတသိက်မည်သော ‘စေတသိက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စေတသိက်မည်သော ‘စေတသိ က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">အစေတသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စေတသိက်မမည်သော ‘အစေတသိက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်,ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စေတသိက် မမည် သော ‘အစေတသိက’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် ယှဉ်သော ‘စိတ္တသမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်ယှဉ်သော ‘စိတ္တသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏့ (စိတ်နှင့် ယှဉ်သော စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်သော ‘စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်သော ‘စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။ စိတ်ကိုစိတ်နှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့်မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်ရောနှောသော (ယှဉ်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်ရောနှောသော (ယှဉ် သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်နှင့် ရောနှောသော စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တဝိသံသဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် မရောနှောသော (မယှဉ်သော) ‘စိတ္တဝိသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘောအသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်ကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့် မရောနှောသော (မယှဉ်သော) ‘စိတ္တဝိသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။ စိတ်ကို စိတ်နှင့်ရောနှော၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့် မရောနှောဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> <p style="text-align: center;">၆-စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ် အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သော , စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော , စိတ်ဟူသောအကြောင်းရှိသော, စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းရှိသော, မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မထင်သော ကောင်းကင်ဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’ ၊ ရေဟူသော (ဖွဲ့စည်းမှု) သဘော ‘အာပေါဓာတ်’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ လျင်မြန် ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျော ဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်စ ‘ရူပဿ ဥပစယ’။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’ ၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ ဟူသော အကြင်ရုပ်လည်း ရှိသေး၏။ ဤတရားတို့သည် စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်- ၅၂, စိတ္တဇရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်မဖြစ်သော) ‘နော စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း။ (စိတ္တဇရုပ်မှ) ကြွင်းကျန်သော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်မဖြစ်သော) ‘နော့စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ကမ္မဇ, ဥတုဇ, အာဟာရဇရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၇-စိတ္တသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူတကွဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ် အမူအရာဖြင့်သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူတကွဖြစ်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်- ၅၂, ဝိညတ်ရုပ် နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်အတူတကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း။ (ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ပါးမှ) ကြွင်းကျန်သော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်အတူတကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်- ၈၉,ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါး အခြား သော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၈-စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂, ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း။ (ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ပါးမှ) ကြွင်းကျန်သော ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်,ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အစဉ်မလိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်,အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်- ၈၉, ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါးအခြားသော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၉-စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းယှဉ်သော) , စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာန’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော, စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းမယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းလည်းမရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်သော) ‘နော့စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်း ကောင်း၊ အလုံးစုံသောရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား တို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည်စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်သော) ‘နော စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၀-စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်သော) , စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော) , စိတ်နှင့်လည်းတကွဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌမုဋ္ဌာနသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်) , စိတ်နှင့်လည်း တကွ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်း လည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်) ,စိတ်နှင့်လည်း တကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နောစိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်း ကောင်း၊ အလုံးစုံသောရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား တို့) မပြု ပြင်မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်းမဖြစ်) , စိတ်နှင့်လည်း တကွမဖြစ်သော (စိတ်နှင့်လည်းအတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၁-စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်း လည်းရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်) , စိတ်သို့လည်းအစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြု ပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းယှဉ်) ,စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်) , စိတ်သို့လည်း အစဉ် လိုက်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာ နုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်- ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်) ,စိတ်သို့လည်း အစဉ်မလိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူ ဖြစ်, အတူပျက်လည်း မဟုတ်သော) ‘နောစိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း၊ စိတ် သည်လည်းကောင်း၊ အလုံးစုံသောရုပ်သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော အသင်္ခတဓာတ် ‘(နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းမယှဉ်) , စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်) , စိတ်သို့လည်း အစဉ် မလိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက် လည်း မဟုတ်သော) ‘နော့စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-အဇ္ဈတ္တိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အတွင်း'အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ သိမှုစိတ် ဖြစ်ရာဌာန ‘မနာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉ နှင့် ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း’ ရူပါယတန’။ပ။ သိမှုစိတ် ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဓမ္မာယတန’ သည် (ရှိ၏)၊ ဤတရားတို့သည် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အာရုံ၆-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၃-ဥပါဒါဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မှီ၍ ဖြစ်တတ်သော ‘ဥပါဒါ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ် အလွေးပြုအပ်သောအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မှီ၍ ဖြစ်တတ်သော ‘ဥပါဒါ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါရုပ် နှစ်ဆယ့်လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မှီ၍ မဖြစ်တတ်သော ‘နော ဥပါဒါ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် မဟာဘုတ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မှီ၍ မဖြစ်တတ်သော ‘နော ဥပါဒါ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉, စေတသိက် ၅၂, မဟာဘုတ်လေးပါး, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၄-ဥပါဒိဏ္ဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ် ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး'ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီး သည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင်ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ် သည့် ကံ၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီဝိပါက်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ကမ္မဇရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်ရောက်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မဟုတ်ကုန်သနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန် သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင်ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်, အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်, (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံတို့၏ အကျိုး'ဝိပါက်'လည်းမဟုတ်ကုန်သော, ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ ဖြစ်သော အကြင်တရား၊ ထို့ပြင် ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် မဖြစ်သော အကြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သော မဂ်၊ ထို့ပြင် မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်)၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြု ပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုး'ဝိပါက်’ မဟုတ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်,ကုသိုလ်, ဖိုလ်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော တိဇရုပ်နှင့် နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">မဟန္တရဒုက် ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၁-ဥပါဒါနဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဥပါဒါနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပြင်းစွာယူမှု (ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု) ဥပါဒါန်မည်သော ‘ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ကို ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ကာမုပါဒါန်’ ၊ အမြင်မှားမှုကို ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု)၊ တစ်နည်း- ပြင်းစွာ ယူတတ် (စွဲလမ်းတတ်) သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာ ယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’။ (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို) အတ္တဟု ပြောဆိုကြကြောင်း ဖြစ်သော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ ဟု ဥပါဒါန်လေးပါး (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">ကာမုပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၀</b>။ (၁) ထို (ဥပါဒါန်လေးပါးတို့) တွင် လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ'ကို ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ကာမုပါဒါန်’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ'တို့၌ အကြင်လိုချင် တောင့်တမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’၊ လိုချင်စွဲလမ်းမှု ‘ကာမရာဂ’၊ လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမနန္ဒီ’၊ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’၌ တပ်မက်မှုအစေး ‘ကာမသိနေဟ’၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ဟူသော ပူလောင်မှု,ကာမပရိဠာဟ’၊ လိုချင်မိန်းမောမှု (လိုချင်အားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှု) ‘ကာမမုစ္ဆာ’၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ'ကိုမျို၍ ပြီးဆုံးစေခြင်း (အပြီးအဆုံး အကြွင်းအကျန်မရှိ လိုချင်မှု) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီး သော) သဘောကို ‘ကာမုပါဒါန်’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (လောဘ)။ (၁၁၀၃,၁၁၅၉)</p> <p style="text-align: center;">ဒိဋ္ဌုပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၁</b>။ (၂) ထို (ဥပါဒါန်လေးပါးတို့) တွင် ပြင်းစွာယူတတ် (စွဲလမ်းတတ်) သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ပေးလှူရခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယစ်ကြီး (အလှူကြီး) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယစ်ငယ် (ဟုန်း) (အလှူငယ်) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ်၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်သော (ကောင်းမှု မကောင်းမှု) ကံတို့၏အကျိုးဖျား (အကျိုးဆက်) ‘ဖလ', အကျိုးရင်း'ဝိပါက်’ သည် မရှိ၊ ဤလောကသည် မရှိ၊ တမလွန်လောကသည် မရှိ၊ အမိ (၌ ကောင်းစွာ ပြုခြင်း, မကောင်းသဖြင့် ပြုခြင်း၏ အကျိုး) မရှိ၊ အဖ (၌ ကောင်းစွာ ပြုခြင်း, မကောင်းသဖြင့် ပြု ခြင်း၏ အကျိုး) မရှိ၊ သေ၍ တစ်ဖန် ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့သည် မရှိကုန်၊ ဤလောကကိုလည်းကောင်း၊ တမလွန် လောကကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင်ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ မျက်မှောက်ပြုကာ ဟောကြားနိုင်ကုန်သော, ညီညွတ်ကုန်သော, ကောင်းသောအကျင့်ရှိကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည် လောက၌ မရှိကုန်” ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (ခြောက် ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကိုပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှု တောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှု ခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်း ဖောက်ဖျက်ဆီးတတ်ခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသောဖောက်ပြန် တုန်လှုပ်ခြင်း သဘော။ (ဝဋ် ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကိုမှားသော အားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော [ (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော]။</p> -- <p style="text-indent:2em">(အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်း တတ်သော သဘော။ (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သောသဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သောလမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသော အမြင် (မှားသော အယူ) တည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ တည်ရာ၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့်) စွဲယူခြင်း သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤဆို အပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုပြင်းစွာယူတတ် (စွဲလမ်းတတ်) သော အမြင်မှားမှု ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’ ကိုလည်းကောင်း။ (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ်တရား တို့ကို) အတ္တဟု ပြောဆိုကြောင်းဖြစ်သော , ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ဖြစ်သော ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ ကို လည်းကောင်း ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သည့် အလုံးစုံသော အမြင်မှားမှုသည်လည်း ပြင်းစွာယူတတ် (စွဲလမ်းတတ်) သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’မည်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ (၃၈၁, ၁၁၀၅,၁၁၂၂,၁၁၄၄)</p> <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတုပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၂</b>။ (၃) ထို (ဥပါဒါန်လေးပါးတို့) တွင် (နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်မှ အပြင်အပဖြစ်ကုန်သော ရဟန်း, ပုဏ္ဏား သမဏ ဗြာဟ္မဏတို့၏"(နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့ ‘သီလ'ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏, (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်'ဝတ'ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏” ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု (ခြောက် ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှား မှုတောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိ) ကို ထွင်း ဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသောဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကိုမှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာ ယူတတ်သော သဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော « (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော]။ (အာရုံ) ကိုမှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်း တတ်သော သဘော။ (အာရုံ ကို) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သောသဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီး လမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသောအမြင် (မှားသောအယူ) တည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ တည်ရာ၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ (၁၁၄၃,၁၁၄၄)</p> <p style="text-align: center;">အတ္တဝါဒုပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၃</b>။ (၄) ထို (ဥပါဒါန်လေးပါးတို့) တွင် (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို) အတ္တဟုပြောဆိုကြောင်းဖြစ်သော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အကြားအမြင် မရှိသော, (မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ်ရအပ်ပြီးသော) အရိယာတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့မရှိသော, အရိယာတို့၏ (သတိပဋ္ဌာန်စသော) တရား၌ မကျွမ်း ကျင်သော, အရိယာတို့၏ (သတိပဋ္ဌာန်စသော) တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း, ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံး မအပ်သော,သူတော်ကောင်းတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့မရှိသော, သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော,သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း, ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ် သောပုထုဇဉ်သည် -</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁) (က) ရုပ်ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို ရုပ်ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ရုပ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ရုပ်ရှိသောအတ္တဟု ရှု၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ ရုပ်ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် ရုပ်၌ အတ္တကို ရှု၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) (က) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကို။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) (က) မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ကို။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) (က) ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့ကို။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) (က) အထူးသိမှု (စိတ်) ‘ဝိညာဏ်’ ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ဝိညာဏ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ဝိညာဏ်ရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ၌ အတ္တကို ရှု၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတောအုပ်။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင်ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု။ (အာရုံကို မှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာ ယူတတ်သောသဘော (အယူသည်းသော သဘော)။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော « (အာရုံကို) မှားသောအားဖြင့် ထပ်ကာထပ်ကာ မြဲစွာယူတတ်သောသဘော]၊ မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ်၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသော သဘော၊ မှားသော အယူတည်းဟူသော အကျိုးမဲ့တို့၏ တည်ရာ၊ ဖောက်ပြန် မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို) အတ္တဟု ပြောဆိုကြောင်း ဖြစ်သော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၉၂,၁၀၀၇,၁၁၀၅,၁၁၂၂,၁၁၄၄) ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်မည်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန် မမည်သော ‘နော ဥပါဒါန’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဥပါဒါန်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန် သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် ရှိ၏။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်မမည်သော ‘နော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (စိတ်, လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်တရား ကိုယ်နှစ်ပါး ကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ရှည်စွာသော သံသရာဆင်းရဲကို) ယိုစီးစေတတ်ဖြစ်စေတတ်သော အာသဝတရားတို့၏ အာရုံ ‘သာသဝ’ ဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံဖြစ်သော လောကီနာမ်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး ၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု,အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏အာရုံ မဖြစ်သော ‘အနုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံ မဖြစ်သော မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဥပါဒါန်တရားတို့နှင့်ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဥပါဒါန်) တရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင် တရားတို့သည် (ရှိကုန်)။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သော လောဘမူစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဥါဒါနဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဥပါဒါန်တရားတို့နှင့်မယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဥပါဒါန်) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)၊ ဤတရား တို့သည်ဥပါဒါန်တရားတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်သော ဒေါသမူ,မောဟမူ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘ, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပြင်းစွာ စွဲလမ်းတတ်သောဥပါဒါန်တရားတို့သည်ပင် ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်တရားကိုယ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနိယ နော ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၀</b>။ (၂) အဘယ်ရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဥပါဒါန်တို့၏အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနိယ နော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (ဥပါဒါန်) တရားတို့ဖြင့် (ထိုဥပါဒါန်တရားတို့ အာရုံပြုအပ်သဖြင့်) ဥပါဒါန်တို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထို ‘ဥပါဒါနိယ’ တရား တို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက်ဥပါဒါန်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, အာသဝတရားတို့၏အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနိယ နော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည့်သော လောကီစိတ် ၈၁, ဥပါဒါန်တရားကိုယ်နှစ်ပါးကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်တို့နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပြင်းစွာ စွဲလမ်းတတ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’ သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ကာမုပါဒါန်’ ကြောင့် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ကို ပြင်းစွာ စွဲလမ်းမှု ‘ကာမုပါဒါန်’ သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’ ကြောင့် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’ သည်ဥပါဒါန်လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ကာမုပါဒါန်’ ကြောင့် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ကို ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘ကာမုပါဒါန်’ သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’ ကြောင့် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို) အတ္တဟုပြောဆိုကြောင်းဖြစ်သော ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘ကာမုပါဒါန်’ ကြောင့် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ကို ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘ကာမုပါဒါန်’ သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ ကြောင့် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်းယှဉ်သော ‘ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူ ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသည့် လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်တရားကိုယ် နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တနော ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တနော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (ဥပါဒါန်) တရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန် သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထို ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ယှဉ်ဖက် ဥပါဒါန်) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းကျန်သော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တနောဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည် သော လောဘမူစိတ်ရှစ်ပါး,ဥပါဒါန်တရား ကိုယ်နှစ်ပါးကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဥပါဒါန်) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင် တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့နှင့်မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဒေါသမူ, မောဟမူ, လောကီကုသိုလ်,လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘ, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တအနုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တအနုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့ သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်တို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တအနုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၂-ကိလေသဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ကိလေသဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက် ဆီး ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’။ (ငါသာလျှင် မြတ်၏ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ ၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ ၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’။ (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’။ (ကာယ ဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်၍ (ပုထုဇဉ်သတ္တဝါတို့၏) တည်ရာ ‘ကိလေသဝတ္ထု’ တို့သည် ဆယ်ပါးရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">လောဘ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၆</b>။ (၁) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါး) တို့တွင် လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် စွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာစွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘သာရာဂ’။ (အာရုံ၌ သတ္တဝါတို့ကို) အဖန်ဖန် ဆွဲဆောင်ခြင်းသဘော ‘အနုနယ’၊ မဆန့်ကျင်ခြင်း (လိုလား စေခြင်း) သဘော ‘အနုရောဓ’၊ နှစ်သက်ခြင်းသဘော ‘နန္ဒီ’၊ နှစ်သက်စွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘နန္ဒီရာဂ’၊ စိတ်၏ပြင်းစွာစွဲလမ်းခြင်းသဘော ‘စိတ္တဿ သာရာဂ’။ (အာရုံကို) လိုလားမှုသဘော ‘ဣစ္ဆာ’။ (လိုချင်မှုအားကြီးသဖြင့် မိန်းမောမှုသဘော ‘မုစ္ဆာ’၊ မျို၍ ပြီးဆုံးစေခြင်းသဘော (အပြီးအဆုံး အကြွင်းအကျန်မရှိလိုချင်တပ်မက်မှု) ‘အဇ္ဈောသာန’၊ တပ်မက်ခြင်းသဘော ‘ဂေဓ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (အားလုံးကို) တပ်မက်ခြင်း သဘော ‘ပလိဂေဓ’၊ ကပ်ငြိတွယ်တာခြင်းသဘော ‘သင်္ဂ’၊ ရွှံ့ညွန်နှင့် တူသော (နစ်မြုပ်စေခြင်း) သဘော ‘ပင်္က’၊ ဆွဲငင်ခြင်း (ထိုထိုဘဝ၌ ဖြစ်ရန် ဆွဲဆောင်ခြင်း) သဘော ‘ဧဇာ’၊ လှည့်ပတ်ခြင်းသဘော ‘မာယာ’ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ သတ္တဝါတို့ကို) ဖြစ်စေခြင်းသဘော ‘ဇနိကာ’။ (ဆင်းရဲနှင့်) ယှဉ်လျက် ဖြစ်စေတတ်သော သဘော ‘သဉ္ဇနနီ’။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ စုတိ,ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့်) ချုပ်စပ်ခြင်းသဘော ‘သိဗ္ဗိနီ’၊ အာရုံကွန်ရက်ရှိသော သဘော ‘ဇာလိနီ’။ (တပ်မက်မှုဖြင့်) စိုစွတ်ခြင်းသဘော၊ တစ်နည်း (ဝဋ်ဆင်းရဲသို့ ဆွဲဆောင်တတ်သဖြင့် လျင်သော ရေအလျဉ်ရှိသော) မြစ်နှင့်တူသောသဘော ‘သရိတာ’၊ အဆိပ်နှင့်တူသော သဘော ‘ဝိသတ္တိကာ’။ (အကျိုးမဲ့သို့ ရောက်အောင်နှောင်ဖွဲ့တတ်သဖြင့်)၊ ကိးနှင့်တူသော သဘော ‘သုတ္တ’။ (ရူပါရုံစသည်တို့၌) ပျံ့နှံ့တပ်မက်တတ်သောသဘော ‘ဝိသဋာ’။ (ထိုထိုအာရုံကို ရခြင်းငှါ) အားထုတ်စေတတ်သော သဘော ‘အာယူဟိနီ’။ (ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော ဘဝသံသရာ၌ မိမိ၏ ချစ်နှစ်သက်သည့်) အဖော်ဖြစ်သော သဘော ‘ဒုတိယာ’၊ တောင့်တခြင်းသဘော ‘ပဏိဓိ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) ဘဝသို့ ဆွဲဆောင်ကြောင်းသဘော (ဘဝ၊ ကိး) ‘ဘဝနေတ္တိ’။ (ထိုထိုအာရုံသို့) ကပ်ရောက်တတ် (ငြိကပ် တတ်) သောသဘော၊ တစ်နည်း- အကျိုးမဲ့ဆင်းရဲကို ဖြစ်စေတတ်သဖြင့် တောနှင့် တူသောသဘော ‘ဝန’။ (ထိုထိုအာရုံသို့) ပြင်းပြစွာကပ်ရောက်တတ် (ငြိကပ်တတ်) သော သဘော၊ တစ်နည်း- အကျိုးမဲ့ ဆင်းရဲကို လွန်စွာ့ဖြစ်စေတတ်သဖြင့် တောနှင့်တူသောသဘော ‘ဝနထ’၊ ချစ်၊ ကိက် ပေါင်းဖော် (ရောနှော) ခြင်းသဘော ‘သန္ထဝ’၊ ချစ်၊ ကိက်ခြင်းသဘော ‘သိနေဟ’၊ ငဲ့ကွက်တွယ်တာခြင်းသဘော ‘အပေက္ခ’။ (အာရုံအသီးသီး၌) နှောင်ဖွဲ့တတ်သော သဘော ‘ပဋိဗန္ဓု’။ (အာရုံကို) တောင့်တခြင်းသဘော ‘အာသာ’၊ တောင့်တပုံအခြင်းအရာ ‘အာသီသနာ’၊</p> -- <p style="text-indent:2em">တောင့်တတတ်သော စိတ်၏အဖြစ် ‘အာသိသိတတ္တ’၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ရူပါသာ’၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ တောင့်တ မှု ‘သဒ္ဒါသာ’၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ဂန္ဓာသာ’၊ အရသာ (ရသာရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ရသာသာ’၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ တောင့်တမှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာသာ’၊ ရအပ်သည့် အရာဝတ္ထု (လာဘ်) ၌ တောင့်တမှု ‘လာဘာသာ’၊ ပစ္စည်းဥစ္စာ၌ တောင့်တမှု ‘ဓနာသာ’၊ သားသမီး၌ တောင့်တမှု ‘ပုတ္တာသာ’၊ အသက်၌ တောင့်တမှု ‘ဇီဝိတာသာ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း (ငါ့ဥစ္စာ, ငါ့ဥစ္စာဟု) ပြောဆိုစေတတ်သော သဘော ‘ဇပ္ပါ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) ထူးထူးခြားခြား တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း (ငါ့ဥစ္စာ ငါ့ဥစ္စာဟု ထပ်ကာထပ်ကာ ပြောဆိုစေတတ်သော) သဘော ‘ပဇပ္ပါ’။ (သတ္တဝါတို့ကို) အလွန်တပ်မက်စေတတ်သော သဘော၊ တစ်နည်း (ငါ့ဥစ္စာ, ငါ့ဥစ္စာဟု အလွန်ပြောဆိုစေတတ်သော) သဘော ‘အဘိဇပ္ပါ’၊ တပ်မက်စေခြင်းသဘော ‘ဇပ္ပါ’၊ တပ်မက်စေပုံအခြင်းအရာ ‘ဇပ္ပနာ’၊ တပ်မက်စေတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဇပ္ပိတတ္တ’။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်ခြင်းသဘော (အလွန်တပ်မက်ခြင်းသဘော) ‘လောလုပ္ပ’။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်ပုံအခြင်းအရာ ‘လောလုပ္ပါယနာ’။ (အာရုံ၌ အဖန်ဖန်) လုယက်ဆွဲငင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘လောလုပ္ပါယိတတ္တ’၊ အမြီးနန့်သော ခွေးကဲ့သို့ (လာဘ်လာဘ၌) တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော ‘ပုစ္ဆဉ္ဇိကတာ’၊ ကောင်းသော အာရုံတို့ကို လိုလားသူ၏အဖြစ် ‘သာဓုကမျတာ’။ (အမိ, အဒေါ်စသော) မသင့်လျော်သောအရာ၌ တပ်မက်ခြင်းသဘော ‘အဓမ္မရာဂ’၊ မညီမမျှ (အဆမတန်အားကြီးစွာ) လိုချင်ခြင်းသဘော ‘ဝိသမလောဘ’။ (အာရုံကို) နှစ်သက်ခြင်းသဘော ‘နိကန္တိ’၊ နှစ်သက်ပုံအခြင်းအရာ ‘နိကာမနာ’၊ မျှော်လင့်တောင့်တခြင်းသဘော ‘ပတ္ထနာ’၊ ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘ပိဟနာ’၊ ကောင်းစွာမျှော်လင့်တောင့်တခြင်း သဘော ‘သမ္ပတ္ထနာ’။ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’။ (ဥစ္ဆေဒဟု ဆိုအပ်သော) ဘဝကင်းခြင်း၌ တပ်မက်မှု ‘ဝိဘဝတဏှာ’၊ ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’၊ အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘အရူပတဏှာ’၊ ဘဝချုပ်ခြင်း၌ တပ်မက်မှု ‘နိရောဓတဏှာ’၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘သဒ္ဒတဏှာ’၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ဂန္ဓတဏှာ’၊ အရသာ (ရသာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ရသတဏှာ’၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာ’၊ သဘောတရား (ဓမ္မာရုံ) ၌ တပ်မက်မှု ‘ဓမ္မတဏှာ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေခြင်းသဘော ‘ဩဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေခြင်းသဘော ‘ယောဂ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့ခြင်းသဘော ‘ဂန္ထ’၊ ပြင်းစွာယူခြင်း (စွဲလမ်းခြင်း) သဘော ‘ဥပါဒါန’။ (ကုသိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တတ်သောသဘော ‘အာဝရဏ’။ (ကုသိုလ်တရားတို့ကို) တားမြစ်တတ်သောသဘော ‘နီဝရဏ’။ (အမှန်တရားကို) ဖုံးကွယ်ခြင်းသဘော ‘ဆာဒန’။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နှောင်ဖွဲ့တတ် သောသဘော ‘ဗန္ဓန’။ (စိတ်ကို) ကပ်၍ ညစ်နွမ်းစေတတ်သော သဘော ‘ဥပက္ကိလေသ’၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သောသဘော၊ တစ်နည်း လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင် (အကြောင်းညီညွတ်လျှင်) ဖြစ်တတ်သောသဘော ‘အနုသယ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (စိတ်တစ်ခုလုံး သိမ်းကျုံး၍) ထကြွ (သောင်းကျန်း) တတ်သော သဘော ‘ပရိယုဋ္ဌာန’။ (ရစ်ပတ်တတ်သော) နွယ်နှင့်တူသော သဘော ‘လတာ’၊ အရာဝတ္ထုအမျိုးမျိုးတို့ကို လိုချင်တတ်သော သဘော ‘ဝေဝိစ္ဆ’။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ အခြေအမြစ့်'ဒုက္ခမူလ’။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏အကြောင်းရင်း ‘ဒုက္ခနိဒါန’။ (ဝဋ်) ဆင်းရဲ၏ စ၍ဖြစ်ရာ ‘ဒုက္ခပ္ပဘဝ’၊ မာရ်၏ကျော့ကွင်း ‘မာရပါသ’၊ မာရ်၏ ငါးမျှားချိတ် ‘မာရဗဠိသ’၊ မာရ်၏အရာ (မာရ်၏နယ်ပယ်) ‘မာရဝိသယ’။ (ယိုစီးတတ်သော) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ မြစ် ‘တဏှာနဒီ’။ (ဖုံးလွှမ်းတတ်သော) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကွန်ရက် ‘တဏှာဇာလ’။ (မြြဲံမံစွာ နှောင်ဖွဲ့တတ်သော) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ တောက် ‘တဏှာဂဒ္ဒုလ’။ (ပြည့်နိုင်ခဲသော) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သမုဒ္ဒရာ ‘တဏှာသမုဒ္ဒ’။ (သူတစ်ပါးပစ္စည်းဥစ္စာကို) လိုချင်မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘအကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁၀၆၅,၁၁၄၁)</p> -- <p style="text-align: center;">ဒေါသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၇</b>။ (၂) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏။ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကိုပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏။ “ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟုရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏။ “ငါ၏ ချစ်ခင်မြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့် နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည်ဖြစ်၏။ “ငါ၏ မချစ်ခင် မမြတ်နိုးအပ်သူ၏ အကျိုးကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်လတ္တံ့” ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည် ဖြစ်၏။ ထို့ပြင်အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု) သည် ဖြစ်၏။ ဤသို့ သဘောရှိသော စိတ်၏အကြင် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’၊ လွန်စွာ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ပဋိဃာတ’။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (မုန်းထားမှု) ‘ပဋိဃ’၊ လွန်စွာ ဆန့်ကျင်ခြင်းသဘော ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော ‘ကောပ’၊ လွန်စွာစိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော ‘ပကောပ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) သဘော ‘သမ္ပကောပ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ဒေါသ’၊ လွန်စွာဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ပဒေါသ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘သမ္ပဒေါသ’၊ စိတ်၏ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘စိတ္တဿ ဗျာပတ္တိ’၊ စိတ်ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘မနောပဒေါသ’၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသဘော ‘ကောဓ’၊ အမျက်ထွက်ပုံအခြင်းအရာ ‘ကုဇ္ဈနာ’၊ အမျက်ထွက်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘ကုဇ္ဈိတတ္တ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ဒေါသ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားပုံအခြင်းအရာ ‘ဒုဿနာ’၊ ဖျက်ဆီး ပြစ်မှားတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဒုဿိတတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဗျာပတ္တိ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပုံ အခြင်းအရာ ‘ဗျာပဇ္ဇနာ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဗျာပဇ္ဇိတတ္တ’၊ ဆန့်ကျင်မှု ‘ဝိရောဓ’၊ လွန်စွာ အဖန်ဖန် ဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ် (ကြမ်းတမ်းမှု) ‘စဏ္ဍိက္က’၊ ကောင်းမွန် ပြည့်စုံစွာ မပြောဆိုနိုင်ခြင်း (မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုခြင်း) ‘အသုရောပ’၊ စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ် မဟုတ်သည်၏အဖြစ် (မနှစ်လိုမှု) ‘အနတ္တမနတာ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄၁၈, ၄၁၉,၁၀၆၆,၁၁၄၂,၁၂၄၂)</p> <p style="text-align: center;">မောဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၈</b>။ (၃) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဆင်းရဲ၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခေ အညာဏ’၊ ဆင်းရဲဖြစ် ကြောင်း၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခသမုဒယေ အညာဏ’၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓေ အညာဏ’၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်၌ မသိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနိယာ ပဋိပဒါယ အညာဏ’၊ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တေ အညာဏ’၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သောခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု ‘အပရန္တေ အညာဏ’၊ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့သောခန္ဓာစသည်တို့၌) မသိမှု ‘ပုဗ္ဗန္တာပရန္တေ အညာဏ’၊ ဤ (ဇရာ, မရဏစသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ မသိမှု ‘ဣဒပ္ပစ္စယတာ့ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နေသု ဓမ္မေသု အညာဏ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’။ (အမှန်တရားကို) မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’၊ ထိုးထွင်း၍ မသိတတ်သောသဘော ‘အနဘိသမယ’။ (အမှန်တရားအား) လျော်စွာမသိတတ်သော သဘော ‘အနုနုဗောဓ’။ (အနိစ္စစသည်တို့နှင့် ယှဉ်၍) မသိတတ်သော သဘော (မှားယွင်းစွာ သိတတ်သော သဘော) ‘အသမ္ဗောဓ’၊ ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းသဘော ‘အပ္ပဋိဝေဓ’။ (အနိစ္စစသည်ဖြင့်) မယူတတ်သော သဘော ‘အသံဂါဟနာ’။ (အမှန်တရားကို) သက်ဝင်၍ (နားလည်၍) မယူတတ်သော သဘော ‘အပရိယောဂါဟနာ’၊ ညီညီညွတ်ညွတ် မရှုတတ် (အနိစ္စစသည်ကို နိစ္စစသည်ဟုမညီမညွတ် ရှုတတ်) သော သဘော ‘အသမပေက္ခန’၊ မဆင်ခြင်တတ်သော သဘော ‘အပစ္စဝေက္ခဏာ’၊</p> -- <p style="text-indent:2em">မျက်မှောက် မရှုတတ်သော သဘော (အကောင်းအဆိုးကို မဝေခွဲတတ်သော သဘော) ‘အပစ္စက္ခကမ္မ’။ (စိတ်) ဖြူစင် သန့်ရှင်းမှုကို ဖျက်ဆီးကြောင်းသဘော ‘ဒုမ္မေဇ္ဈ’၊ လူမိုက်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဗာလျ’၊ ကောင်းစွာ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် မသိတတ်သော သဘော ‘အသမ္ပဇည’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေခြင်း (အမှန်ကို မသိခြင်း) သဘော ‘မောဟ’၊ ပြင်းစွာတွေဝေခြင်းသဘော ‘ပမောဟ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (တရားအားလုံး၌) တွေဝေခြင်းသဘော ‘သမ္မောဟ’။ (သိအပ်သည်ကို) မသိခြင်း (သစ္စာလေးပါးကို မသိခြင်း) သဘော ‘အဝိဇ္ဇာ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇောဃ’။ (ဝဋ်ဆင်းရဲ ၌) ယှဉ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာယောဂ’၊ အစဉ်ကိန်းဝပ်တတ်သော မသိမှုသဘော၊ တစ်နည်း- လျောက်ပတ်သော အကြောင်းကိုရလျှင် (အကြောင်းညီညွတ်လျှင်) ဖြစ်တတ်သော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာနုသယ’။ (စိတ်၌ ကိလေသာတို့၏) ထကြွသောင်းကျန်းခြင်းဟူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန’။ (စီးပွားချမ်းသာသို့မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့် တူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟအကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၉၀,၁၀၆၇,၁၁၀၅,၁၁၀၆)</p> <p style="text-align: center;">မာန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃၉</b>။ (၄) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် (ငါသာလျှင်မြတ်သည်ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ငါသည် (အဆင့်အတန်း) မြင့်မြတ်သူဖြစ်၏” ဟူ၍ မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘သေယျမာန’၊ “ငါသည် (အဆင့်အတန်းချင်း) တူသူဖြစ်၏” ဟူ၍မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘သဒိသမာန’၊ “ငါသည် (အဆင့်အတန်း) ယုတ်နိမ့် (အောက်ကျ) သူဖြစ်၏” ဟူ၍မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) (ငါသည် အဆင့်အတန်းယုတ်နိမ့်သော်လည်း မည်သူ့ကိုမျှ ဂရုစိုက်ရန်မလိုဟုမှတ်ထင်မှု) ‘ဟီနမာန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ပုံ (ထောင်လွှားပုံ) အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်တတ် (ထောင်လွှားတတ်) သည်၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွခြင်းသဘော ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နမ’၊ တံခွန်နှင့်တူသောသဘော ‘ဓဇ’၊ မြှောက်ပင့်ခြင်းသဘော ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ တံခွန် မှန်ကင်းကဲ့သို့ မြင့်မောက်လိုသည်၏အဖြစ် ‘ကေတုကမျတာ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၁၁၂၁)</p> <p style="text-align: center;">ဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၀</b>။ (၅) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် မြဲ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောက သည်မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ခန္ဓာငါးပါးဟူသော) လောကသည် အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထို့အသက် ‘ဇီဝ’ သည်ပင် ထိုကိုယ်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက် ‘ဇီဝ’ သည် တခြား, ကိုယ်သည် တခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်လည်းဖြစ်, မဖြစ်လည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်, မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’။ (၆၂ - ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ (အမြင်မှန်ကို ပိတ်ဆီးတတ်သော) အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော တောအုပ် ‘ဒိဋ္ဌိဂဟန’။ (အမြင်မှန်သို့ မရောက်နိုင်အောင် ခက်ခဲစေသော) အမြင်မှားမှုခရီးခဲ ‘ဒိဋ္ဌိကန္တာရ’။ (သမ္မာဒိဋ္ဌိကို) ထွင်းဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိသူကာယိက’၊ အမြင်မှားမှုတည်းဟူသော ဖောက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဝိပ္ဖန္ဒိတ’။</p> -- <p style="text-indent:2em">(ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ကြောင်းဖြစ်သော အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိသညောဇန’။ (အာရုံကိုမှားသောအားဖြင့်) မြဲစွာယူတတ်သောသဘော (အယူသည်းသောသဘော) ‘ဂါဟ’။ (အမြင်မှားမှု၏) တည်ရာဖြစ်သော သဘော ‘ပတိဋ္ဌာဟ’၊ မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းတတ်သော သဘော ‘အဘိနိဝေသ’၊ မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်တတ်သော သဘော ‘ပရာမာသ’၊ စက်ဆုပ်အပ်သော လမ်းစဉ် ‘ကုမ္မဂ္ဂ’၊ မှားသော ခရီးလမ်းကြောင်း ‘မိစ္ဆာပထ’၊ မှားယွင်းသော သဘော ‘မိစ္ဆတ္တ’၊ မှားသောအယူတည်းဟူသောအကျိုးမဲ့တို့၏ဖြစ်ရာ ‘တိတ္တာယတန’၊ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘော ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသော မှားယွင်းစွာမြင်မှု ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ သည်လည်း အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ မည်၏။ (၁၁၀၅,၁၁၂၂)</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၁</b>။ (၆) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှား၏, တွေးတော၏၊ အကျင့် ‘သိက္ခာ’ ၌ ယုံမှား၏, တွေးတော၏။ ရှေ့အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီးသော ခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏, တွေးတော၏။ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်လတ္တံ့သောခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏, တွေးတော၏၊ ရှေ့အဖို့၊ နောက်အဖို့၌ (ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့ သောခန္ဓာစသည်တို့၌) ယုံမှား၏, တွေးတော၏၊ ဤ (ဇရာ, မရဏ စသည်တို့၏) အကြောင်းတရားနှင့် (ဇာတိစသော ထိုထိုအကြောင်းကို) စွဲ၍ဖြစ်သော အကျိုးတရားတို့၌ ယုံမှား၏, တွေးတော၏ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် ယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ’၊ ယုံမှားပုံအခြင်းအရာ ‘ကင်္ခါယနာ’၊ ယုံမှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကင်္ခါယိတတ္တ’၊ မသိခြင်း (တွေးတောခြင်း) ‘ဝိမတိ’၊ သဘာဝကို စဉ်းစားလျှင် (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) ပင်ပန်းကြောင်းသဘော ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (မဆုံးဖြတ်နိုင်၍) မှန်, မမှန်နှစ်မျိုးအားဖြင့် တုန်လှုပ်တတ်သောသဘော ‘ဒွေဠက’၊ လမ်းနှစ်ခွနှင့်တူသောသဘော ‘ဒွေဓာပထ’၊ ထက်ဝန်းကျင်မှဖြစ်တတ် (ယုံမှားတတ်) သောသဘော ‘သံသယ’၊ ဧကန္တအားဖြင့် ယူခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ခြင်းသဘော ‘အနေကံသဂ္ဂါဟ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) အာရုံမှ ဆုတ်နစ်တတ်သောသဘော ‘အာသပ္ပနာ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်း နိုင်၍) အာရုံမှ ဆုတ်နစ်တတ်သော သဘော ‘အာသပ္ပနာ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) (အာရုံ၏) ထက်ဝန်းကျင် (တဝဲလည်လည်) ရွေ့ရှားတတ်သော သဘော ‘ပရိသပ္ပနာ’။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်၍) စိတ်၏ခက်တရော်သည်၏အဖြစ် ‘ထမ္ဘိတတ္တံ စိတ္တဿ’၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေး) ဖြစ်တတ်သော သဘော ‘မနောဝိလေခ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄၂၅,၁၀၀၈,၁၁၂၃)</p> <p style="text-align: center;">ထိန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၂</b>။ (၇) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စိတ်၏ အကြင်မခံ့ကျန်းသည်၏အဖြစ် ‘အကလ္လတာ’၊ အမှု၌ မခံ့သည်၏ အဖြစ် (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် မလိုက်လျော မဆောင်ရှက်နိုင်မှု) ‘အကမ္မညတာ’။ (ရှိမြဲ ဣရိယာပုထ် မခိုင်ခံ့နိုင်အောင်ပျင်းရိခြင်း၌) ငြိတွယ်ပုံအခြင်းအရာ ‘ဩလီယနာ’။ (ရှိမြဲ ဣရိယာပုထ် မခိုင်ခံ့နိုင်အောင် ပျင်းရိခြင်း၌)</p> <p style="text-indent:2em">ငြိကပ်ပုံအခြင်းအရာ ‘သလ္လီယနာ’၊ တွန့်ဆုတ်ခြင်းသဘော ‘လီန’၊ တွန့်ဆုတ်ပုံအခြင်းအရာ ‘လီယနာ’၊ တွန့်ဆုတ်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘လီယိတတ္တ’။ (စိတ်၏) မခံ့ခြင်း (ထိုင်း မှိုင်းခြင်း) သဘော ‘ထိန’။ (စိတ်၏) မခံ့ပုံ (ထိုင်းမှိုင်းပုံ) အခြင်းအရာ ‘ထိယနာ’။ (စိတ်၏) မခံ့သည် (ထိုင်း မှိုင်းသည်) ၏အဖြစ် ‘ထိယိတတ္တ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ ဟူ၍ဆိုအပ်၏။ (၁၁၆၂)</p> -- <p style="text-align: center;">ဥဒ္စစ္စ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၃</b>။ (၈) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စိတ်၏အကြင် တုန်လှုပ်သည်၏အဖြစ် (ပျံ့လွင့်ခြင်း) ‘စိတ္တဿ ဥဒ္ဓစ္စ’၊ မငြိမ်သက်ခြင်း (မငြိမ်းဧခြင်း) ‘အဝူပသမ’၊ စိတ်ပျံ့လွင့်တတ်သောသဘော (စိတ်၏ ဖရိုဖရဲ ပျံ့လွင့်ခြင်း) ‘စေတသော ဝိက္ခေပ’၊ စိတ်တုန်လှုပ် (မတည်ငြိမ်) သည်၏အဖြစ် (စိတ်လေလွင့်သည်၏အဖြစ်) ‘ဘန္တတ္တံ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၄၂၉,၁၁၆၅)</p> <p style="text-align: center;">အဟိရီက</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၄</b>။ (၉) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်သဘောတရားသည် ရှက်ထိုက်သောကာယဒုစရိုက်စသည်ကို မရှက်တတ်၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားများသို့ ရောက်ခြင်း (လွန်ကျူးခြင်း) ကို မရှက်တတ်။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၈၇)</p> <p style="text-align: center;">အနောတ္တပ္ပ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၅</b>။ (၁၀) ထို (ကိလေသာဆယ်ပါးတို့) တွင် (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် သဘောတရားသည်ကြောက်လန့်ထိုက်သော ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ မကြောက်လန့်တတ်၊ ယုတ်မာသောအကုသိုလ်တရားများ သို့ ရောက်ခြင်း (လွန်ကျူးခြင်း) မှ မကြောက်လန့်တတ်။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကာယ ဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၀၈)</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ’ တရားမည်ကုန်၏ (ကိလေသာ တရားကိုယ်ဆယ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားမမည်သော ‘နော ကိလေသ’ တရားဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ကိလေသ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမ (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရား တို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားမမည်သော ‘နောကိလေသ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (စိတ်, ကိလေသာဆယ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို ရခြင်းငှါထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘သံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌့ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော အဗျာကတတရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို ရခြင်းငှါထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘သံကိလေသိက’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော လောကီတရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">အသံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော) ‘အသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို ရခြင်းငှါမထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော) ‘အသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-သံကိလိဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သံကိလိဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းစေအပ်) သော ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့်ယှဉ်သော တရားများကား အဘယ်တို့ နည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသော အကုသိုလ် အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါး၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ'စသည့် အကုသိုလ်အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါးတို့နှင့် အတူတကွဖြစ်သော ‘ကိလေသာ’၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည့်အကုသိုလ် အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ တို့နှင့် ယှဉ်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည့် ‘အကုသလမူလ'တို့ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အသံကိလိဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် မပူပန်စေအပ် မနှိပ်စက်အပ် (မညစ်နွမ်းစေအပ်) သော ‘အသံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်သော တရားများကား အဘယ်တို့နည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်သော) ‘အသံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်နှင့် နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ကိလေသ သမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ကိလေသ) တရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု'ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရား တို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ကိလေသ သမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။ (၁၂၄၉)</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ကိလေသ ဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ကိလေသ) တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟူသောအကြင်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက် တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်,ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။ (၁၂၅၀)</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ကိလေသ သံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသ သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၍ ကိလေသတို့ကို ရခြင်းငှါလည်း ထိုက်သော (ကိလေသတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘ကိလေသ သံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုကိလေသာတို့သည်ပင် ‘ကိလေသ’ လည်းမည်၍ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို ရခြင်းငှါလည်း ထိုက်သော (ကိလေသတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘ကိလေသသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာဆယ်ပါး)။ (၁၂၃၅,၁၂၄၅)</p> <p style="text-align: center;">သံကိလေသိက နော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို ရခြင်းငှါသာ ထိုက်၍ (ကိလေသတို့၏အာရုံသာဖြစ်၍) ‘ကိလေသ’ မမည်သော ‘သံကိလေသိက နော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို ‘ကိလေသ’ တရားတို့ဖြင့် (ထို ‘ကိလေသ’ တရားတို့ အာရုံပြုအပ်သဖြင့်) ကိလေသတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သံကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထို ‘သံကိလေသိက’ တရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ကိလေသ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သည့် (သံကိလေသိကတရားဖြစ်ကုန်သော) အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသတို့၏အာရုံသာဖြစ်၍ ကိလေသမမည်သော) ‘သံကိလေသိက နော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်,ကိလေသာတရားကိုယ် ဆယ်ပါးကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၍ ပူပန်စေတတ် နှိပ် စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်, နှိပ်စက်လည်း နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းစေအပ်) သော ‘ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသတရားလည်း မည်၍ ကိလေသနှင့်လည်းယှဉ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ထိုပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည်ပင် (ကိလေသလည်းမည်၍ ကိလေသနှင့်လည်းယှဉ်သော) ‘ကိလေသ့သံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာတရားကိုယ် ဆယ်ပါး)။ (၁၂၃၅,၁၂၄၅)</p> <p style="text-align: center;">သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန် စေအပ် နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းစေအပ်) သည်သာဖြစ်၍ (ကိလေသတို့နှင့်သာ ယှဉ်၍) ကိလေသ မမည်သော ‘သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တရားတို့သည် ထို (ကိလေသ) တရားတို့ဖြင့် (ထိုကိလေသတရားတို့ကပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ်သဖြင့်) ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ထို ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရားတို့၌ ပါရှိသော) ထို (ကိလေသ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းကျန်ကုန်သော) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသတို့နှင့်သာ ယှဉ်၍ကိလေသမမည်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်၊ ကိလေသဆယ်ပါးကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၍ ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့်လည်းယှဉ်သော ‘ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) လောဘ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ (အမှန် တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒေါသ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မာန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒိဋ္ဌိ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဝိစိကိစ္ဆာ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ့်သော) ထိန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) လောဘ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒေါသ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မာန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒိဋ္ဌိ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဝိစိကိစ္ဆာ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ထိန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) လောဘ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒေါသ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ် စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မာန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒိဋ္ဌိ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဝိစိကိစ္ဆာ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ထိန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်းဖြစ်၏။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ် ဖက်ဖြစ်သော) လောဘ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်းမည်၏။ (ယှဉ် ဖက်ဖြစ်သော) ဒေါသ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (အမှန်တရား၌) တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မောဟ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင် မြတ်သည်ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) မာန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် ‘ကိလေသ’ လည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဒိဋ္ဌိ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား လည်းမည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဝိစိကိစ္ဆာ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ထိန (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) ဥဒ္ဓစ္စ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ် သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အနောတ္တပ္ပ (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့်ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ (ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၏။ (ယှဉ်ဖက်ဖြစ်သော) အဟိရီက (ကိလေသ) ကြောင့် ‘ကိလေသ’ နှင့် ယှဉ်သည်လည်း ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည် ၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ကိလေသကိလေသသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒေါသစသောကိလေသတရား ကိုယ်ဆယ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသသမ္ပယုတ္တနော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့်သာ ယှဉ်၍ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား မမည်သော ‘ကိလေသ သမ္ပယုတ္တနော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ') တရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန်သောထို (ကိလေသ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းကျန်သည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင် (အကုသိုလ်) တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား မမည်သော ‘ကိလေသသမ္ပယုတ္တနော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ကိလေသာဆယ်ပါးကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၈-ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား တို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏အာရုံဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ကိလေသ) တရားတို့နှင့်မယှဉ်ကုန်သော, အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့်ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ဟူသော အကြင် တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ'့တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်စတတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တအသံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား တို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်စေတတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို (ရခြင်းငှါ) လည်း မထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏အာရုံလည်း မဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တအသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား တို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်, နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်, နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားကို (ရခြင်းငှါ) လည်းမထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တအသံကိလေသိက’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၃-ပိဋ္ဌိဒုက်</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှား သောအားဖြင့်သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည်ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၂</b>။ (၁) ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤ လောက၌ အကြားအမြင်မရှိသော, အရိယာတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့မရှိသော, အရိယာတို့၏ (သတိပဋ္ဌာန်စသော) တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော, အရိယာတို့၏ (သတိပဋ္ဌာန်စသော) တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း၊ ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ်သော, သူတော်ကောင်းတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့မရှိသော, သူတော်ကောင်းတို့၏တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော, သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း, ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ်သော ပုထုဇဉ်သည်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) (က) ရုပ်ကို အတ္တဟုရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို ရုပ်ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ရုပ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ရုပ်ရှိသောအတ္တဟုရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ ရုပ်ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် ရုပ်၌ အတ္တကို ရှု၏။ (၂) (က) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကို။ပ။ (၃) (က) မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ကို။ပ။ (၄) (က) ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့ကို။ပ။ (၅) (က) အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ဝိညာဉ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ဝိညာဉ်ရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ၌ အတ္တကို ရှု၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟုဆိုအပ်၏။ (၃၈၁,၁၀၀၇,၁၁၀၅,၁၁၂၂,၁၁၄၄)</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၃</b>။ (၂) ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှား၏, တွေးတော၏။ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)။ပ။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါမစွမ်းနိုင်၍) စိတ်၏ ခက်တရော်သည်၏အဖြစ်၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ် ထွေးထွေး) ဖြစ်တတ်သော သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟုဆိုအပ်၏။ (၄၂၅,၁၀၀၈,၁၁၂၃,၁၁၆၇)</p> -- <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၄</b>။ (၃) ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါတို့) တွင် (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတ ပရာမာသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်မှ အပဖြစ်ကုန်သော ရဟန်း, ပုဏ္ဏား သမဏ ဗြာဟ္မဏတို့၏ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့ ‘သီလ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အကျင့် ‘ဝတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့် ‘သီလဗ္ဗတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏ဟု ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက် ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင် ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏ (၃၉၂,၁၀၀၉,၁၁၄၃)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသံယောဇဉ်သုံးပါး၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်သော, နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား၊ ထို (သံယောဇဉ်တို့) နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို (သံယောဇဉ်တို့) ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့်ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သောတာပတ္တိမဂ်သည် အကြွင်းမရှိ ပယ်အပ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်၊ အပါယဂမနိယဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူစိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင် ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ တရားဖြစ်သည့်ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံ သော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ် သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် မပယ် အပ်သော ‘နဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သောပတ္တိမဂ် ပယ်အပ်သည်မှတစ်ပါး ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ်,ဒေါသမူ, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သောတာ ပတ္တိမဂ်ဖြင့်ပယ်အပ်သောတရားတို့မှ) ကြွင်းကျန်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ၊ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည် တို့နှင့်အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်စေတတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်) တို့နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့) ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့်ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ ၊ နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ ၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူ, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ထို (အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါ၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့်မပယ်အပ်သော ကုသိုလ်, အပါယဂမနိယအကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်'ရှိသော ‘ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟုဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ , ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ , (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတ ပရာမာသ’ ဟူသောသံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည်ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆၉</b>။ (၁) ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤ လောက၌ အကြားအမြင်မရှိသော, (မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ်ရအပ်ပြီးသော) အရိယာတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့မရှိသော, အရိယာတို့၏ (သတိပဋ္ဌာန်စသော) တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော, အရိယာတို့၏ (သတိ့ပဋ္ဌာန်စသော) တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ်သော, သူတော်ကောင်းတို့ကို (ဉာဏ်ဖြင့်) မြင်လေ့မရှိသော, သူတော်ကောင်းတို့၏ တရား၌ မကျွမ်းကျင်သော, သူတော်ကောင်းတို့၏တရား၌ (စောင့်စည်းခြင်း၊ ပယ်ရှားခြင်းအားဖြင့်) မဆုံးမအပ်သော ပုထုဇဉ်သည်- (၁) (က) ရုပ်ကို အတ္တဟုရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို ရုပ်ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ရုပ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ရုပ်ရှိသော အတ္တဟုရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ ရုပ်ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် ရုပ်၌ အတ္တကို ရှု၏။ (၂) (က) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကို။ပ။ (၃) (က) မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ကို။ပ။ (၄) (က) ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့ကို။ပ။ (၅) (က) အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို အတ္တဟု ရှု၏။ (ခ) သို့မဟုတ် အတ္တကို အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ရှိ၏ဟု ရှု၏ (အတ္တမှာ ဝိညာဉ်ရှိ၏၊ တစ်နည်း- ဝိညာဉ်ရှိသော အတ္တဟု ရှု၏)။ (ဂ) သို့မဟုတ် အတ္တ၌ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကို ရှု၏။ (ဃ) သို့မဟုတ် အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ၌ အတ္တကို ရှု၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟုဆိုအပ်၏။ (၃၈၁,၁၀၀၇,၁၁၀၅,၁၁၂၂,၁၁၄၄,၁၂၆၂)</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၀</b>။ (၂) ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့) တွင် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏။ (မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်း၏)။ပ။ (ဆုံးဖြတ်ခြင်းငှါမစွမ်းနိုင်၍) စိတ်၏ ခက်တရော်သည်၏အဖြစ်၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ (ရှုပ်ရှုပ် ထွေးထွေး) ဖြစ်တတ်သော သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟုဆိုအပ်၏။ (၄၂၅,၁၀၀၈,၁၁၂၃,၁၁၆၇,၁၂၆၃)</p> -- <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၁</b>။ (၃) ထို (သံယောဇဉ်သုံးပါတို့) တွင် (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတ ပရာမာသ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်မှ အပဖြစ်ကုန်သော ရဟန်း, ပုဏ္ဏား သမဏ, ဗြာဟ္မဏတို့၏ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့ ‘သီလ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏, (နွား, ခွေး စသည်တို့၏) အကျင့် ‘ဝတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏, (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့် ‘သီလဗ္ဗတ’ ဖြင့် (ကိလေသာမှ) စင်ကြယ်၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက် ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း သဘောသည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (၃၉၂,၁၀၀၉,၁၁၄၃,၁၂၆၄) ဤသံယောဇဉ်သုံးပါး၊ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်သော နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား၊ ထို (ကိလေသတရားတို့) နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို (ကိလေသတရားတို့) ကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့်ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု့'မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည်ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်'ရှိသော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါးဟု ဆိုအပ်သော) ကိုယ်၌ (ငါဟူ၍) အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (နွား, ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့သည်ရှိကုန်၏၊ ဤ (သံယောဇဉ်သုံးပါး) တရားတို့ကိုသောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်ကုန်၏။ ထိုသံယောဇဉ်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ တို့တည်း။ ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေ တတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့) နှင့် ယှဉ်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ'စသည်တို့) ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့်ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်'ရှိသော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ မရှိသော ‘န ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ ရှိသော) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရား ဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ မရှိသော ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း'ဟိတ်'ရှိသော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ ဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ ရှိသော တရားတို့မှ) ကြွင်းကျန်သောလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ် သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ တို့တည်း။ ထို့ပြင် ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့) နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့) ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ ၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ ၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ ရှိသော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့်ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်'မရှိသော ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ ရှိသော) တရားတို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်’ မရှိသော ‘န ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-သဝိတက္ကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဝိတက္ကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့်ယှဉ်သော) ‘သဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် အတူတကွဖြစ်ရာစိတ်၌ (ရှိသည့်) ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ကို ချန်ထား၍ ထို (ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်') နှင့် ယှဉ်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅ နှင့် ဝိတက်မှတစ်ပါးသော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အဝိတက္ကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ မရှိသော (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် အတူတကွ မဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ရှိသည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသောရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ မရှိသော (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဝိတက္ကစိတ် ၆၆၊ ဝိတက်ကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဝိတက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-သဝိစာရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဝိစာရနှင့်ယှဉ်သော) ‘သဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ရာစိတ်၌ (ရှိသည့်) သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ကို ချန်ထား၍ ထို (သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ') နှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစ ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဝိစာရနှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဝိစာရစိတ် ၆၆၊ ဝိစာရကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'မရှိသော (ဝိစာရနှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက် ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သောသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် အတူတကွ မဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ရှိသည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသောရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မရှိသော (ဝိစာရနှင့်မယှဉ်သော) ‘အဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဝိစာရစိတ် ၅၅, ဝိတက် ဝိစာရကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဝိစာရ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-သပ္ပီတိကတရား</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပီတိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ရှိသော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ‘သပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် အတူတကွဖြစ်ရာစိတ်၌ (ရှိသည့်) နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ကို ချန်ထား၍ ထို (နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ') နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ရှိသော (ပီတိနှင့် ယှဉ်သော) ‘သပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိရှိ သော သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁,ပီတိကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပီတိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ မရှိသော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ‘အပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံ သုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် အတူတကွ မဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ရှိသည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင် အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ မရှိ သော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ‘အပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိမရှိသော အပ္ပီတိကစိတ် ၇၀, ပီတိကြဉ် သောယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ပီတိ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၈-ပီတိသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပီတိသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့် ယှဉ်သော) ‘ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့်အတူတကွဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ရှိသည့်) နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ကို ချန်ထား၍ ထို (နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ') နှင့် ယှဉ်သောခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့် ယှဉ်သော) ‘ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သပ္ပီတိကတရားနှင့် တူ၏)။</p> <p style="text-align: center;">န ပီတိသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ‘န ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် အတူတကွ မဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ရှိသည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ၊ ထို့ပြင့်အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်း တရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ သည်နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ‘န ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အပ္ပီတိကတရားနှင့် တူ၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">၉-သုခသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သုခသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (သုခနှင့် ယှဉ်သော) ‘သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ၏ဖြစ်ရာစိတ်၌ (ရှိသည့်) ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ကို ချန်ထား၍ ထို (ချမ်းသာမှု ‘သုခ') နှင့် ယှဉ်သောမှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (သုခနှင့် ယှဉ်သော) ‘သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃, ဝေဒနာကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">န သုခသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (သုခနှင့် မယှဉ်သော) ‘န သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ၏ မဖြစ်ရာ စိတ်၌ (ရှိသည့်) ခံစားမှုအစု'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (သုခနှင့် မယှဉ်သော) ‘န သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒုက္ခသဟဂုတ်စိတ်-၃, ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ်-၅၅, ပီတိကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, သုခဝေဒနာ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၀-ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် ယှဉ်သော) ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ ၏ ဖြစ်ရာစိတ်၌ (ရှိသည့်) အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ ကိုချန်ထား၍ ထို (အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ') နှင့် ယှဉ်သော မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာ နှင့်ယှဉ်သော) ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ်- ၅၅, ဥပေက္ခာဝေဒနာကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">န ဥပေက္ခာသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် မယှဉ်သော) ‘န ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ,ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ ၏ မဖြစ်ရာစိတ်၌ (ရှိသည့်) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အသင့်အားဖြင့် ရှုမှု (လျစ်လျူရှုမှု) ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့်မယှဉ်သော) ‘န ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သုခသဟဂုတ်စိတ်- ၆၃,ဒုက္ခသဟဂုတ်စိတ်- ၃, ဝိစိကိစ္ဆာကြဉ်သော စေတသိက်, ဥပေက္ခာဝေဒနာ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၁-ကာမာဝစရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကာမာဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်အဖို့အားဖြင့် အဝီစိ ငရဲကိုအဆုံး (အပိုင်းအခြား) ပြု၍ အထက်အဖို့အားဖြင့် ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနတ်တို့ကို အတွင်းပြု၍ (အပါ အဝင်ထည့်သွင်း၍) ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော) အရပ်ဌာန၌ ဤ (ကာမဘုံ) ၌ ကျင်လည်သက်ဝင် ဖြစ်ကုန်သော,ဤ (ကာမဘုံ) ၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော အကြင် အစု ‘ခန္ဓာ’ ၊ သဘာဝ ‘ဓာတ်’။ (စိတ်တို့၏) ဖြစ်ရာဖြစ်ကြောင်း ‘အာယတန’ ၊ ရုပ်၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ၊ ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ၊ အထူးသိမှု (စိတ်) ‘ဝိညာဏ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ်- ၅၄, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">န ကာမာဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ မမည်သော ‘န ကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော , အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော , ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ မမည်သော ‘နကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဟဂ္ဂုတ်, လောကုတ္တရာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-ရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်အဖို့အားဖြင့် (ပဌမဈာန်ဘုံဟု ဆိုအပ် သော) ဗြဟ္မာလောကကိုအဆုံး (အပိုင်းအခြား) ပြု၍ အထက်အဖို့အားဖြင့် အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့ကို အတွင်း ပြု၍ (အပါအဝင်ထည့်သွင်း၍) ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) အရပ်ဌာန၌ ဤ (ရူပဘုံ) ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ဤ (ရူပဘုံ) ၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော, (ဈာန်သို့) ကောင်းစွာရောက်သူ (ဈာန်ဝင်စားသူ) ၏လည်းကောင်း။ (ပဋိသန္ဓေအဖြစ်ဖြင့်) ကပ်ရောက်သူ (ပဋိသန္ဓေနေသူ) ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ (ဈာန်) ချမ်းသာဖြင့် နေခြင်းရှိသူ၏လည်းကောင်း စိတ်စေတသိက်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပစိတ် ၁၅-ပါးနှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">န ရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'မမည်သော ‘န ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင် လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင် သော တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ မမည်သော ‘န ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ်, အရူပစိတ်, လောကုတ္တရာစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">အရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်အဖို့အားဖြင့် အာ ကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ကပ်ရောက်သော (ဖြစ်သော) ဗြဟ္မာတို့ကို အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ပြု၍ အထက် အဖို့အားဖြင့် နေဝသညာနာသညာယတနဘုံသို့ ကပ်ရောက်သော (ဖြစ်သော) ဗြဟ္မာတို့ကို အတွင်းပြု၍ (အပါအဝင်ထည့်သွင်း၍) ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) အရပ်ဌာန၌ ဤ (အရူပဘုံ) ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော,့ဤ (အရူပဘုံ) ၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော, (ဈာန်သို့) ကောင်းစွာ ရောက်သူ (ဈာန်ဝင်စားသူ) ၏လည်းကောင်း။ (ပဋိသန္ဓေအဖြစ်ဖြင့်) ကပ်ရောက်သူ (ပဋိသန္ဓေနေသူ) ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ (ဈာန်) ချမ်းသာဖြင့် နေခြင်းရှိသူ၏လည်းကောင်း စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အရူပစိတ်၁၂-ပါးနှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">န အရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ မမည်သော ‘န အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သောတရားတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ မမည်သော ‘န အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ်, ရူပစိတ်, လောကုတ္တရာ စိတ်,စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၄-ပရိယာပန္နဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရိယာပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်,စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပရိယာပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ,စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ဝဋ် ဆင်းရဲ၌) အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၅-နိယျာနိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နိယျာနိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘နိယျာနိက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါးတို့ သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘နိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးနှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အနိယျာနိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သော ‘အနိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (မဂ်လေးပါး) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သောကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သော ‘အနိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, ဖိုလ်စိတ်, စေတသိက်,့ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၆-နိယတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း, မိမိဖြစ်ခြင်း၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း အကျိုးပေးခြင်း) မြဲသော ‘နိယတ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(စုတိ၏) အခြားမဲ့၌ အကျိုး ပေးခြင်းမြဲကုန်သော ကံငါးပါး (ပဉ္စာနန္တရိယကံငါးပါး)၊ ထို့ပြင် (အပါယ်ငရဲ၌) မြဲသောအကြင် အမြင်မှားမှု ‘နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ (အဟေတုက, အကြိယ, နတ္ထိကဒိဋ္ဌိ)၊ ဘုံ သုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိဖြစ်ခြင်း၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း အကျိုးပေးခြင်း) မြဲသော ‘နိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ, ပဉ္စာနန္တရိယကံတို့၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်နှင့် ဒေါသမူဒွေသတ္တမဇော, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, မဂ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိဖြစ်ခြင်း၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း အကျိုးပေးခြင်း) မမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (နိယတ) တရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်ကုန်သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ် အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသောအကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိဖြစ်ခြင်း၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်းအကျိုးပေးခြင်း) မမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ, ပဉ္စာနန္တရိယကံတို့၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်နှင့် ဒေါသမူဒွေ သတ္တမဇောကြဉ်သော အကုသိုလ်, ကုသိုလ်,ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၇-သဥတ္တရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဥတ္တရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန်မြင့်မြတ်သော တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန် သော, ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ အကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန် မြင့်မြတ်သော တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုတ္တရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန်မြင့်မြတ်သော တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး ‘ဖိုလ်’ တို့သည်လည်းကောင်း။ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန် မြင့်မြတ်သော တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန် ၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၈-သရဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်းရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) တို့နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ ဟူသော အကုသိုလ်အခြေအမြစ် ‘အကုသလမူလ’ သုံးပါး၊ ထို့ပြင် ထိုလိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့နှင့် အတူတကွဖြစ်ကုန်သော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့) နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို (လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ စသည်တို့) ကြောင့် ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့်ပြုလုပ်မှု ‘ကာယကံ’ ၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု ‘ဝစီကံ’ ၊ စိတ်ဖြင့် ကြံစည်တွေးတောမှု ‘မနောကံ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) တို့နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) တို့မရှိသော ‘အရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင် ၍ ဖြစ်ကုန်သော, ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော ကုသိုလ်တရား၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟော အပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားဖြစ်သည့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’။ပ။ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား တို့) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) မရှိသော ‘အရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်,ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ပိဋ္ဌိဒုက် ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မာဒုက် ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">သုတ္တန္တိကဒုကနိက္ခေပ</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဝိဇ္ဇာဘာဂီဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဝိဇ္ဇာဘာဂီတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဝိဇ္ဇာ (ရှစ်ပါး) သို့ ဆည်းကပ်တတ်သော ‘ဝိဇ္ဇာဘာဂီ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိဇ္ဇာ (ရှစ်ပါး) နှင့် ယှဉ်သော တရား တို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဝိဇ္ဇာ (ရှစ်ပါး) သို့ ဆည်းကပ်တတ်သော ‘ဝိဇ္ဇာဘာဂီ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါးနှင့်ယှဉ်သော မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ်ဒွေ,အရဟတ္တမဂ်စိတ်, အမောဟကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာဘာဂီတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကိုမသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သို့ ဆည်းကပ်တတ်သော ‘အဝိဇ္ဇာဘာဂီ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကိုမသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့် ယှဉ်သော တရား တို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကို မသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ သို့ဆည်းကပ်တတ်သော ‘အဝိဇ္ဇာဘာဂီ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် မောဟကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-ဝိဇ္ဇူပမဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဝိဇ္ဇူပမတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (အမှန်တရား) သစ္စာလေးပါးတို့ကို ဖုံးကွယ်တတ်သည့် အဝိဇ္ဇာ မောဟအမိုက်မှောင်ကို မိမိဖြစ်ဆဲ အခိုက်အတန့်၌ ပယ်ခွင်းထွန်းလင်းစေတတ်သောကြောင့် မိုးမှောင်ကို ထွန်းလင်းစေသည့်) လျှပ်စစ်နှင့် တူသော ‘ဝိဇ္ဇူပမ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်ဖြစ်သော အရိယမဂ်သုံးပါးတို့၌ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လျှပ်စစ်နှင့် တူသော ‘ဝိဇ္ဇူပမ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အောက်မဂ်သုံးခု၌ ရှိသောပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဝဇိရူပမတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (အလုံးစုံသော ကိလေသာတို့ကို နောက်ထပ် တစ်ဖန်ပြန်၍ မဖြစ်နိုင်အောင် အကြွင်းမဲ့ ပယ်ဖျက်သုတ်သင်တတ်သောကြောင့် မိမိကျသည့် နေရာ၌ အရာဝတ္ထုအားလုံးတို့ကို ဖောက်ခွဲဖျက်ဆီးတတ်သည့်) မိုးကြိုးစက်နှင့်တူသော ‘ဝဇိရူပမ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထက်၌ တည်သော အရဟတ္တမဂ်၌ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မိုးကြိုးစက်နှင့် တူသော ‘ဝဇိရူပမ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အရဟတ္တမဂ်၌ ရှိသောပညာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဗာလဒုက်</p> <p style="text-align: center;">လူမိုက်ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော ‘ဗာလ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် လူမိုက်တို့၌ တည်သော (လူမိုက်ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ဗာလ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာယဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည်လည်းကောင်း။ (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လူမိုက်တို့၌ တည်သော (လူမိုက်ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ဗာလ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အလုံးစုံသောအကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း လူမိုက်တို့၌ တည်သော (လူမိုက်ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ဗာလ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">လူလိမ္မာဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော ‘ပဏ္ဍိတ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ပညာရှိတို့၌ တည်သော (လူလိမ္မာဖြစ်အောင် ပြု တတ်သော) ‘ပဏ္ဍိတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) ရှက်မှု ‘ဟိရီ’ သည်လည်းကောင်း။ (ကာယဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) ကြောက်လန့်မှု ‘ဩတ္တပ္ပ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ပညာရှိတို့၌ တည်သော (လူလိမ္မာဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ပဏ္ဍိတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အလုံးစုံသောကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း ပညာရှိတို့၌ တည်သော (လူလိမ္မာဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ပဏ္ဍိတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-ကဏှဒုက်</p> <p style="text-align: center;">မည်းညစ်သော ‘ကဏှ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (စိတ်) မည်းညစ်အောင် (ယုတ်မာညံ့ဖျင်းသော လူဆင်းရဲဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ကဏှ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ သည်လည်းကောင်း။ (ကာယဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်မည်းညစ်သော (ယုတ်မာညံ့ဖျင်းသော လူဆင်းရဲဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ကဏှ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အလုံးစုံသော အကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း မည်းညစ်သော (ယုတ်မာညံ့ဖျင်းသော လူဆင်းရဲဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘ကဏှ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဗာလတရားနှင့်တူ၏)။</p> <p style="text-align: center;">ဖြူစင်သော ‘သုက္က’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (စိတ်) ဖြူစင်သော (စိတ်ချမ်းသာသူ,ဘုန်းကံကြီးမားသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘သုက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာယဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) ရှက်မှု ‘ဟိရီ’ သည်လည်းကောင်း။ (ကာယဒုစရိုက် စသောမကောင်းမှုမှ) ကြောက်လန့်မှု ‘ဩတ္တပ္ပ’ သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (စိတ်) ဖြူစင်သော (စိတ်ချမ်းသာသူ၊ ဘုန်းကံကြီးမားသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘သုက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အလုံးစုံသော ကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း (စိတ်) ဖြူစင်သော (စိတ်ချမ်းသာသူ၊ ဘုန်းကံကြီးမားသူ့ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော) ‘သုက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပဏ္ဍိတတရားနှင့် တူ၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-တပနီယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပူလောင်စေတတ်သော ‘တပနီယ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ယခုဘဝ နောက်ဘဝ၌) ပူလောင်စေတတ်သော ‘တပနီယ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် မကောင်းပြုကျင့်မှု ‘ကာယဒုစရိုက်’ နှုတ် (စကား)ဖြင့် မကောင်းပြုကျင့်မှု (ပြောဆိုမှု) ‘ဝစီဒုစရိုက်’ ၊ စိတ်ဖြင့်မကောင်းပြုကျင့်မှု (ကြံစည်တွေးတောမှု) ‘မနောဒုစရိုက်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ယခုဘဝနောက်ဘဝ၌) ပူလောင်စေတတ်သော ‘တပနီယ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏။ အလုံးစုံသောအကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း (ယခုဘဝ နောက်ဘဝ၌) ပူလောင်စေတတ်သော ‘တပနီယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဗာလတရားနှင့် တူ၏)။</p> <p style="text-align: center;">မပူလောင်စေတတ်သော ‘အ တပနီယ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ယခုဘဝ နောက်ဘဝ၌) မပူလောင်စေတတ်သော ‘အတပနီယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ကောင်းစွာ ပြုကျင့်မှု ‘ကာယသုစရိုက်’ နှုတ် (စကား)ဖြင့် ကောင်းစွာပြုကျင့်မှု (ပြောဆိုမှု) ‘ဝစီသုစရိုက်’ ၊ စိတ်ဖြင့်ကောင်းစွာပြုကျင့်မှု (ကြံစည်တွေး တောမှု) ‘မနောသုစရိုက်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ယခုဘဝ နောက်ဘဝ၌) မပူလောင်စေတတ်သော ‘အတပနီယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အလုံးစုံသောကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း (ယခုဘဝ နောက်ဘဝ၌) မပူလောင်စေတတ်သော ‘အတပနီယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ပဏ္ဍိတတရားနှင့် တူ၏)။</p> <p style="text-align: center;">၆-အဓိဝစနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အမည်ပညတ် ‘အဓိဝစန’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အမည်ပညတ် ‘အဓိဝစန’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုတရားတို့၏ အကြင်ကောင်းစွာ ပြောဆိုအပ်သော နာမည် ‘သင်္ခါ’ ၊ ကောင်းစွာသိအပ်သော နာမည် ‘သမညာ’ ၊ ပညတ်အပ်သော (သိစေအပ်သော) နာမည် ‘ပညတ္တိ’ ၊ ခေါ်ဝေါ်အပ်သောနာမည် ‘ဝေါဟာရ’ ၊ နာမည် (အနက်အဓိပ္ပါယ် ခေါ်ဝေါ်မှု၌ ညွတ်တတ်သော, အနက်အဓိပ္ပါယ်ခေါ်ဝေါ်မှုကို မိမိသို့ ညွှတ်စေတတ်သော အမည်) ‘နာမ’ ၊ မှည့်အပ်သောအမည် ‘နာမကမ္မ’ ၊ ထားအပ်သော အမည် ‘နာမဓေယျ’ ၊ ထုတ်ဖော်၍ ဆိုအပ်သော အမည် ‘နိရုတ္တိ’။ (အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို) ပြတတ်သော အမည် ‘ဗျဉ္ဇန’ ၊ ပြောပြအပ်သော အမည် ‘အဘိလာပ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်အမည်ပညတ် ‘အဓိဝစန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဒ္ဒပညတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">အမည်ပညတ်၏ အကြောင်းဖြစ်သော (၂) အလုံးစုံသော တရားတို့သည်ပင်လျှင် အမည်ပညတ်၏အကြောင်း ‘အဓိဝ စနပထ’ တရားဖြစ်သော ‘အဓိဝစန ပထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အတ္ထပညတ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-နိရုတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ထုတ်ဆိုအပ်သော ‘နိရုတ္တိ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (အသံ) ထုတ်၍ ရွတ်ဆိုအပ်သော ‘နိရုတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုတရားတို့၏ အကြင် ကောင်းစွာ ပြောဆိုအပ်သော နာမည် ‘သင်္ခါ’ ၊ ကောင်းစွာ သိအပ်သော နာမည် ‘သမညာ’ ၊ ပညတ်အပ်သော (သိစေအပ်သော) နာမည် ‘ပညတ္တိ’ ၊ ခေါ်ဝေါ်အပ်သော နာမည် ‘ဝေါဟာရ’ ၊ နာမည် (အနက်အဓိပ္ပါယ် ခေါ်ဝေါ်မှု၌ ညွတ်တတ်သော,အနက်အဓိပ္ပါယ် ခေါ်ဝေါ်မှုကို မိမိသို့ ညွှတ်စေတတ်သော အမည်) ‘နာမ’ ၊ မှည့်အပ်သော အမည် ‘နာမကမ္မ’ ၊ ထားအပ်သော အမည် ‘နာမဓေယျ’ ၊ ထုတ်ဖော်၍ ဆိုအပ်သော အမည် ‘နိရုတ္တိ’။ (အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို) ပြတတ်သော အမည် ‘ဗျဉ္ဇန’ ၊ ပြောပြအပ်သော အမည် ‘အဘိလာပ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် (အသံ) ထုတ်၍ ရွတ်ဆိုအပ်သော ‘နိရုတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဒ္ဒပညတ်)။ ထုတ်ဆိုခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော (၂) အလုံးစုံသော တရားတို့သည်ပင် (အသံ) ထုတ်၍ ရွတ်ဆိုအပ်သော ‘နိရုတ္တိပထ’ တရား တရားတို့၏အကြောင်း (ရွတ်ဆိုခြင်း၏ အကြောင်း) ဖြစ်သော ‘နိရုတ္တိ ပထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အတ္ထပညတ်)။</p> <p style="text-align: center;">၈-ပညတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အပြားအားဖြင့် သိစေတတ်သော ‘ပညတ္တိ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပိုင်းခြား၍ အပြားအားဖြင့် သိစေတတ်သော ‘ပညတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုတရားတို့၏ အကြင် ကောင်းစွာပြောဆိုအပ်သော နာမည် ‘သင်္ခါ’ ၊ ကောင်းစွာ သိအပ်သော နာမည် ‘သမညာ’ ၊ ပညတ်အပ်သော (သိစေအပ်သော) နာမည် ‘ပညတ္တိ’ ၊ ခေါ်ဝေါ်အပ်သော နာမည် ‘ဝေါဟာရ’ ၊ နာမည် (အနက်အဓိပ္ပါယ်ခေါ်ဝေါ်မှု၌ ညွတ်တတ်သော, အနက်အဓိပ္ပါယ် ခေါ်ဝေါ်မှုကို မိမိသို့ ညွှတ်စေတတ်သော အမည်) ‘နာမ’ ၊ မှည့်အပ်သော အမည် ‘နာမကမ္မ’ ၊ ထားအပ်သော အမည် ‘နာမဓေယျ’ ၊ ထုတ်၍ ဆိုအပ်သော အမည် ‘နိရုတ္တိ’။ (အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို) ပြတတ်သော အမည် ‘ဗျဉ္ဇန’ ၊ ပြောပြအပ်သော အမည် ‘အဘိလာပ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ပိုင်းခြား၍ အပြားအားဖြင့် သိစေတတ်သော ‘ပညတ္တိ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (သဒ္ဒပညတ်)။ အပြားအားဖြင့် သိစေတတ်သောတရားတို့၏အကြောင်းဖြစ်သော (၂) အလုံးစုံသော ‘ပညတ္တိပထ’ တရား တရားတို့သည်ပင်ပိုင်းခြား၍ အပြားအားဖြင့် သိစေ တတ်သော တရားတို့၏အကြောင်းဖြစ်သော ‘ပညတ္တိ ပထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အတ္ထပညတ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၉-နာမရူပဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နာမ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၆</b>။ (၁) ထို (နာမ်, ရုပ်တို့) တွင် နာမ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ အထူးသိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထို့ပြင် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့) မပြုပြင် မစီရင် အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားအပေါင်းကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏ (စိတ်, စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၇</b>။ (၂) ထို (နာမ်, ရုပ်တို့) တွင် ရုပ်ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မဟာဘုတ်လေးပါး၊ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားအပေါင်းကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာဘူတရုပ်, ဥပါဒါရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၀-အဝိဇ္ဇာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၈</b>။ (၁) ထို (အဝိဇ္ဇာ, ဘဝတဏှာတို့) တွင် (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကိုမသိမှု) အဝိဇ္ဇာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်မသိခြင်းသဘော၊ မမြင်ခြင်းသဘော။ပ။ (စီးပွါးချမ်းသာသို့မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့် တူသော မသိမှု သဘော၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် ဖြစ်သော (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟအကုလသမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကို မသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မောဟ)။</p> <p style="text-align: center;">ဘဝတဏှာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁၉</b>။ (၂) ထို (အဝိဇ္ဇာ, ဘဝတဏှာတို့) တွင် ဘဝကို တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝတို့၌ အကြင် (ရူပ, အရူပ) ဘဝကို တောင့်တမှု။ပ။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝကို မျို၍ ပြီးဆုံးစေခြင်း (ရူပ, အရူပဘဝကို အပြီးအဆုံး အကြွင်း အကျန်မရှိ လိုချင်မှု) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဘဝကို တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ရူပ, အရူပဘဝကို လိုချင်တောင့်တသော လောဘ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၁-ဘဝဒိဋ္ဌိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဘဝဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၀</b>။ (၁) ထို (ဘဝဒိဋ္ဌိ, ဝိဘဝဒိဋ္ဌိတို့) တွင် ဘဝမြဲခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့် (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း မြဲ၏ဟူသော အစွမ်းဖြင့်) ဖြစ်သော အယူ ‘ဘဝဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည့်အဘယ်နည်း။ အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း ဖြစ်လတ္တံ့ဟု ဤသို့ သဘောရှိသောအကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဘဝ မြဲခြင်း၏အစွမ်းဖြင့် (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း မြဲ၏ဟူသော အစွမ်းဖြင့်) ဖြစ်သော အယူ ‘ဘဝဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">ဝိဘဝဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၁</b>။ (၁) ထို (ဘဝဒိဋ္ဌိ, ဝိဘဝဒိဋ္ဌိတို့) တွင် ဘဝကင်းပြတ်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့် ဖြစ်သော အယူ‘ဝိဘဝဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်းမဖြစ်လတ္တံ့ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဘဝကင်းပြတ်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော အယူ ‘ဝိဘဝဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-သဿတဒိဋ္ဌိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဿတဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၂</b>။ (၁) ထို (သဿတဒိဋ္ဌိ, ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိတို့) တွင် (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) မြဲ၏ဟု စွဲယူခြင်း ‘သဿတဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း မြဲ၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့်စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) မြဲ၏ဟု စွဲယူခြင်း ‘သဿတဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၃</b>။ (၂) ထို (သဿတဒိဋ္ဌိ, ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိတို့) တွင် (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) ပြတ်လတ္တံ့ဟု စွဲယူခြင်း ‘ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း ပြတ်လတံ့ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) ပြတ်လတ္တံ့ဟု စွဲယူခြင်း ‘ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၃-အန္တဝါ ဒိဋ္ဌိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အန္တဝါဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၄</b>။ (၁) ထို (အန္တဝါဒိဋ္ဌိ, အနန္တဝါဒိဋ္ဌိတို့) တွင် (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟု စွဲယူခြင်း ‘အန္တဝါဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက် ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း သဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟု စွဲယူခြင်း ‘အန္တဝါဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">အနန္တဝါဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၅</b>။ (၂) ထို (အန္တဝါဒိဋ္ဌိ, အနန္တဝါဒိဋ္ဌိတို့) တွင် (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိ၏ဟု စွဲယူခြင်း ‘အနန္တဝါ ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း အဆုံး (အပိုင်းအခြား) ရှိ၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ ပြီးသော) သဘောကို (အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း) အဆုံး (အပိုင်းအခြား) မရှိ၏ဟု စွဲယူခြင်း'အနန္တဝါဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">၁၄-ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၆</b>။ (၁) ထို (ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ, အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိတို့) တွင် (သံသရာ၏) ရှေးအဖို့သို့ အစဉ်လိုက်သော အယူ (ရှေးအတိတ် သံသရာဘဝ အဆက်ဆက်တို့၌ ဖြစ်ခဲ့သော ခန္ဓာတို့ကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော အယူမှားမှု) ‘ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (သံသရာ၏) ရှေးအဖို့ ကို (ရှေးအတိတ်ဘဝတို့၌ ဖြစ်ခဲ့သော ခန္ဓာတို့ကို) အာရုံပြု၍ အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘောသည် ဖြစ်၏။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သံသရာ၏) ရှေးအဖို့သို့ အစဉ်လိုက်သောအယူ (ရှေးအတိတ် သံသရာဘဝအဆက်ဆက်တို့၌ ဖြစ်ခဲ့သော ခန္ဓာတို့ကိုစွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်လာသော အယူမှားမှု) ‘ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၇</b>။ (၂) ထို (ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ, အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိတို့) တွင် (သံသရာ၏) နောက်အဖို့သို့အစဉ်လိုက်သော အယူ (နောင်ဘဝ အနာဂတ်အခါ၌ ခန္ဓာတို့သည် မည်သို့ဖြစ် လိမ့်မည်,မည်သို့ဖြစ်လတ္တံ့စသည်ဖြင့် တွေးတောပြီးလျှင် ထိုအနာဂတ်ခန္ဓာတို့ကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော အယူမှားမှု) ‘အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (သံသရာ၏) နောက်အဖို့ကို (နောင်အနာဂတ်အခါ၌ ဖြစ်ပေါ်မည့်ခန္ဓာတို့ကို) အာရုံပြု၍ အကြင် အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှုတို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း သဘောသည် ဖြစ်၏။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သံသရာ၏) နောက်အဖို့သို့ အစဉ်လိုက်သော အယူ (နောင်ဘဝအနာဂတ်အခါ၌ ခန္ဓာတို့သည် မည်သို့ဖြစ်လိမ့်မည်, မည်သို့ဖြစ်လတ္တံ့စသည်ဖြင့် တွေးတောပြီးလျှင်ထိုအနာဂတ်ခန္ဓာတို့ကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော အယူမှားမှု) ‘အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၅-အဟိရီကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အဟိရီက</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၈</b>။ (၁) ထို (အဟိရီက, အနောတ္တပ္ပတို့) တွင် (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်သဘောသည် ရှက်ထိုက်သော ကာယ ဒုစရှိက်စသည်ကိုမရှက်တတ်၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်း (ကျူးလွန်ခြင်း) ကို မရှက်တတ်။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’ ဟုဆိုအပ်၏ (အဟိရီကစေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အနောတ္တပ္ပ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂၉</b>။ (၂) ထို (အဟိရီက, အနောတ္တပ္ပတို့) တွင် (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်သဘောသည် ကြောက်လန့်ထိုက်သောကာယဒုစရိုက်စသည်ကို မကြောက်လန့်တတ်၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ် တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်း (ကျူးလွန်ခြင်း) မှ မကြောက်လန့်တတ်။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကာယဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (အနောတ္တပ္ပ စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၆-ဟိရီဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟိရီ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၀</b>။ (၁) ထို (ဟိရီ, ဩတ္တပ္ပတို့) တွင် (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) ရှက်မှု ‘ဟိရီ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ အကြင်သဘောသည် ရှက်ထိုက်သော ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ ရှက်တတ် ၏၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်း (ကျူးလွန်ခြင်း) ကို ရှက်တတ်၏။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) ရှက်မှု ‘ဟိရီ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဟိရီစေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဩတ္တပ္ပ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၁</b>။ (၂) ထို (ဟိရီ, ဩတ္တပ္ပတို့) တွင် (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) ကြောက်လန့်မှု ‘ဩတ္တပ္ပ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်သဘောသည် ကြောက်လန့်ထိုက်သော ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ့ကြောက်လန့်တတ်၏၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်း (ကျူး လွန်ခြင်း) မှကြောက်လန့်တတ်၏။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှု မှ) ကြောက်လန့်မှု ‘ဩတ္တပ္ပ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဩတ္တပ္ပစေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၇-ဒေါဝစဿတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဆိုဆုံးမခက်သောသူ ဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၂</b>။ (၁) ထို (ဒေါဝစဿတာ,ပါပမိတ္တတာတို့) တွင် ‘ဒေါဝစဿတာ’ ဆိုဆုံးမခက်သော သူ၏အဖြစ် (ဆိုဆုံးမခက် သောသူ ဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘ဒေါဝစဿတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကျင့်သိက္ခာပုဒ်၌ (အကြောင်းကိုပြကာ သင်သည်ဤအပြစ်အာပတ်သို့ ရောက်နေ၏၊ ထိုအပြစ် အာပတ်ကို ကုစားလော့ဟု) ပြောဆို (ဆုံးမ) အပ်သည်ရှိသော် ခဲယဉ်းသော စကားရှိသူ (ဆိုဆုံးမ ခက်သူ) ၏ အပြုအမူ'ဒေါဝစဿာယံ’၊ ခဲယဉ်းသော စကားရှိသူ၏ အပြုအမူ၏အဖြစ် ‘ဒေါဝစဿိယံ’၊ ခဲယဉ်းသောစကားရှိသူ၏ အပြုအမူ၏ဖြစ်ကြောင်း ‘ဒေါဝစဿတာ’၊ မလျောက်ပတ်သည်ကို (စက်ဆုပ်ဖွယ်ဆန့်ကျင်ဘက်ကို) ယူလေ့ရှိသူ၏အဖြစ် ‘ဝိပ္ပဋိကူလဂ္ဂါဟိတာ’။ (မလျောက်ပတ်သည်ကို ယူခြင်းဟုဆိုအပ်သော) ဆန့်ကျင်မှုကို သာယာတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဝိပစ္စနီကသာတတာ’။ (အဆုံးအမကို မနာယူသည်၏အစွမ်းဖြင့်) ရိုသေခြင်းမရှိသူ၏အဖြစ် ‘အနာဒရိယ’။ (အဆုံးအမကို မနာယူသည်၏ အစွမ်းဖြင့်) ရိုသေခြင်းမရှိသူ၏ အခြင်းအရာ ‘အနာဒရတာ’။ (လေးစားစွာ မနေသည်၏ အစွမ်းဖြင့်) လေးစားခြင်းမရှိသူ၏အဖြစ် ‘အဂါရဝတာ’၊ ရှေးရှု (စူးစိုက်၍) နားထောင်ခြင်း မရှိသူ၏အဖြစ် (မကျိုးနွံခြင်း) ‘အပ္ပဋိဿဝတာ’ သည်ရှိ၏။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဆိုဆုံးမ ခက်သောသူ၏ အဖြစ် (ဆိုဆုံးမခက်သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ဒေါဝစဿတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒေါသမူဒွေ, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">မိတ်ဆွေဆိုးရှိသူဖြစ်ကြောင်းတရား ‘ပါပမိတ္တတာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၃</b>။ (၂) ထို (ဒေါဝစဿတာ, ပါပမိတ္တတာတို့) တွင်ယုတ်မာသော (မကောင်းသော) မိတ်ဆွေ ရှိသူ၏အဖြစ် (မကောင်းသောမိတ်ဆွေရှိသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ပါပမိတ္တတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် (ကံ, ကံ၏အကျိုးကို) ယုံကြည်မှု ‘သဒ္ဓါ’ တရား မရှိကုန် ‘အသဒ္ဓ’၊ အကျင့် သီလမရှိကုန် ‘ဒုဿီလ’၊ အကြားအမြင်မရှိကုန် ‘အပ္ပဿုတ’၊ နှမြောဝန်တိုခြင်းရှိကုန်၏ ‘မစ္ဆရီ’၊ ပညာမရှိကုန် ‘ဒုပ္ပည’၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို အကြင် (မှီဝဲဆည်းကပ်) ပေါင်းသင်းခြင်း ‘သေဝန’၊ အမြဲ (မှီဝဲ ဆည်းကပ်) ပေါင်းသင်းခြင်း ‘နိသေဝန’၊ ကောင်းစွာ (မှီဝဲဆည်းကပ်) ပေါင်းသင်းခြင်း ‘သံသေဝန’၊ မှီဝဲခြင်း ‘ဘဇန’၊ ကောင်းစွာ မှီဝဲခြင်း ‘သမ္ဘဇန’၊ ဆည်းကပ်ခြင်း ‘ဘတ္တိ’၊ ကောင်းစွာ ဆည်းကပ်ခြင်း ‘သမ္ဘတ္တိ’၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့၌ ညွတ်ယိမ်း ကိုင်းရှိုင်းခြင်း ‘သမ္ပဝင်္ကတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုယုတ်မာသော (မကောင်းသော) မိတ်ဆွေရှိ သူ၏အဖြစ် (မကောင်းသော မိတ်ဆွေရှိသော သူဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘ပါပမိတ္တတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (လောဘမူ, မောဟမူစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၈-သောဝစဿတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဆိုဆုံးမလွယ်သောသူဖြစ်ကြောင်းတရား ‘သောဝစဿတာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၄</b>။ (၁) ထို (သောဝစဿတာ,ကလျာဏမိတ္တတာတို့) တွင် ဆိုဆုံးမလွယ် သောသူ၏အဖြစ် (ဆိုဆုံးမလွယ်သောသူဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘သောဝစဿတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကျင့်သိက္ခာပုဒ်၌ (အကြောင်းကိုပြကာ သင်သည် ဤအပြစ်အာပတ်သို့ ရောက်နေ၏၊ ထိုအပြစ်အာပတ်ကို ကုစားလော့ဟု) ပြောဆို (ဆုံးမ) အပ်သည်ရှိသော် လွယ်ကူသော စကားရှိသူ (ဆိုဆုံးမလွယ်သောသူ) ၏ အပြုအမူ'သောဝစဿာယံ’၊ လွယ်ကူသော စကားရှိသူ (ဆိုဆုံးမလွယ်သူ) ၏ အပြုအမူ၏အဖြစ် ‘သောဝစဿိယံ’၊ လွယ်ကူသော စကားရှိသူ (ဆုံးမလွယ်သူ) ၏ အပြုအမူ၏ဖြစ်ကြောင်း ‘သောဝစဿတာ’၊ လျောက်ပတ်သည်ကို (မဆန့်ကျင်သည်ကို) ယူလေ့ရှိသူ၏အဖြစ် ‘အပ္ပဋိကူလဂ္ဂါဟိတာ’၊ မဆန့်ကျင်မှုကိုသာယာတတ်သူ၏အဖြစ် ‘အဝိပစ္စနီကသာတတာ’။ (အဆုံးအမကို နာယူသည်၏ အစွမ်းဖြင့်) ရိုသေခြင်းရှိသူ၏အဖြစ် ‘သာဒရိယံ’ (အဆုံးအမကို နာယူသည်၏ အစွမ်းဖြင့်) ရိုသေခြင်းရှိသူ၏အခြင်းအရာ ‘သာဒရတာ’။ (လေးစားစွာ နေသည်၏ အစွမ်းဖြင့်) လေးစားခြင်းရှိသူ၏အဖြစ် ‘သဂါရဝတာ’၊ ရှေးရှု (စူးစိုက်၍) နားထောင်ခြင်းရှိသူ၏အဖြစ် (ကျိုးနွံခြင်း) ‘သပ္ပဋိဿဝတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဆိုဆုံးမ လွယ်သောသူ၏အဖြစ် (ဆိုဆုံးမ လွယ်သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သောဝစဿတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အဆွေခင်ပွန်းကောင်းရှိသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၅</b>။ (၂) ထို (သောဝစဿတာ,'ကလျာဏမိတ္တတာ'တို့) တွင် ကောင်းသော မိတ်ဆွေရှိသူ၏ အဖြစ် (အဆွေခင်ပွန်းကောင်းရှိသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ကလျာဏမိတ္တတာ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် (ကံ, ကံ၏အကျိုးကို) ယုံကြည်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ရှိကုန်၏၊ အကျင့်'သီလ'ရှိကုန်၏ ‘သီလဝန္တ’၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန် (အကြားအမြင်များကုန်) ၏၊ စွန့်ကြဲပေးကမ်းခြင်းရှိကုန်၏ ‘စာဂဝန္တ’၊ ပညာရှိကုန်၏ ‘ပညဝန္တ’၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ် တို့ကို အကြင် (မှီဝဲဆည်းကပ်) ပေါင်းသင်းခြင်း'သေဝန’၊ အမြဲ (မှီဝဲဆည်းကပ်) ပေါင်းသင်းခြင်း ‘နိသေဝန’၊ ကောင်းစွာ (မှီဝဲဆည်းကပ်) ပေါင်းသင်းခြင်း ‘သံသေဝန’၊ မှီဝဲခြင်း ‘ဘဇန’၊ ကောင်းစွာ မှီဝဲခြင်း ‘သမ္ဘဇန’၊ ဆည်းကပ်ခြင်း ‘ဘတ္တိ’၊ ကောင်းစွာ ဆည်းကပ်ခြင်း ‘သမ္ဘတ္တိ’ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့၌ ညွတ်ယိမ်းကိုင်းရှိုင်းခြင်း ‘သမ္ပဝင်္ကတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ကောင်းသော မိတ်ဆွေရှိသူ၏အဖြစ် (အဆွေခင်ပွန်းကောင်းရှိသောသူ ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ကလျာဏမိတ္တတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၉-အာပတ္တိကုသလတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာပတ်တို့၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၆</b>။ (၁) ထို (အာပတ္တိကုသလတာ အာပတ္တိဝုဋ္ဌာန'အာပတ္တိကုသလတာ'ကုသလတာတို့) တွင် အပြစ်အာပတ်တို့၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သော သူ၏အဖြစ် (အပြစ်အာပတ်တို့၌ ကျွမ်းကျင်တတ်သိလိမ္မာသော သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘အာပတ္တိကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ (ပါရာဇိက, သံဃာဒိသိသ်, ပါစိတ်, ပါဋိဒေသနီ,ဒုက္ကဋ်ဟူသော) (အပြစ်) အာပတ်ငါးပုံ (ငါးစု) တို့သည်လည်း (အပြစ်) အာပတ်တို့တည်း။ (ပါရာဇိက,သံဃာဒိသိသ်, ထုလ္လစဉ်း, ပါစိတ်, ပါဋိဒေသနီ, ဒုက္ကဋ်, ဒုဗ္ဘာသီဟူသော) (အပြစ်) အာပတ်ခုနစ်ပုံ (ခုနစ်စု) တို့သည်လည်း (အပြစ်) အာပတ်တို့တည်း၊ ထို (အပြစ်) အာပတ်တို့ကို အကြင်အာပတ်၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲ ခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေ မှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အပြစ်) အာပတ်တို့၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူအဖြစ် (အပြစ် အာပတ်တို့၌ ကျွမ်းကျင်တတ်သိလိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘အာပတ္တိကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ် ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသောပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">အာပတ်မှထခြင်း၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၇</b>။ (၂) ထို (အာပတ္တိကုသလတာ, အာပတ္တိဝုဋ္ဌာန'အာပတ္တိဝုဋ္ဌာနကုသလတာ’ ကုသလတာတို့) တွင် (အပြစ်) အာပတ်မှ ထခြင်း၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူ၏ အဖြစ် (အပြစ်အာပတ်မှ ကင်းလွတ်အောင် ကုစားခြင်း၌ ကျွမ်းကျင်တတ်သိလိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြု တတ်သောတရား) ‘အာပတ္တိဝုဋ္ဌာနကုသလတာ’ ဟူသည့်အဘယ်နည်း။ ထိုအာပတ်တို့မှ အကြင် ထခြင်း၌ (ကင်းလွတ်အောင် ကုစားခြင်း၌) ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာ လေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (အပြစ်) အာပတ်မှ ထခြင်း၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူအဖြစ် (အပြစ် အာပတ်မှ ကင်းလွတ်အောင်ကုစားခြင်း၌ ကျွမ်းကျင်တတ်သိ လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘အာပတ္တိဝုဋ္ဌာနကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ် ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော ပညာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၀-သမာပတ္တိ ကုသလတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သမာပတ်၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၈</b>။ (၁) ထို (သမာပတ္တိကုသလတာ, သမာပတ္တိဝုဋ္ဌာန'သမာပတ္တိကုသလတာ’ ကုသလတာတို့) တွင် သမာပတ် (ဝင်စားမှု) ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူ၏အဖြစ် (သ မာပတ်ဝင်စားမှုကို ပိုင်းခြားခွဲခြမ်း၍ သိနိုင်သောဉာဏ်ရှိသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သမာပတ္တိ ကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွဖြစ်သော သမာပတ်သည်ရှိ၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'ကားမရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'မျှသာရှိသော သမာပတ်သည် ရှိ၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ လည်း မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ လည်း မရှိသော သမာပတ်သည်ရှိ၏၊ ထို သမာပတ်တို့ကို ဝင်စားခြင်း၌ အကြင် ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ (အမှန် သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာသိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို သမာပတ်တို့၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူ၏အဖြစ် (သမာပတ်ဝင်စား မှုကို ပိုင်းခြားခွဲခြမ်း၍သိနိုင်သောဉာဏ်ရှိသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သမာပတ္တိကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ် ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာဉာဏ သမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">သမာပတ်မှထမှု၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃၉</b>။ (၂) ထို (သမာပတ္တိကုသလတာ,'သမာပတ္တိဝုဋ္ဌာနကုသလတာ’ သမာပတ္တိဝုဋ္ဌာန ကုသလတာတို့) တွင် သမာပတ်မှ ထခြင်း၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သော သူ၏အဖြစ် (သမာပတ်မှထခြင်းကို ပိုင်းခြားခွဲခြမ်း၍ သိနိုင်သောဉာဏ်ရှိသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘သမာပတ္တိဝုဋ္ဌာန ကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ထိုသမာပတ်တို့မှ အကြင်ထခြင်း၌ လိမ္မာ သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို သမာပတ်မှ ထခြင်း၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူ၏အဖြစ် (သမာပတ်မှထခြင်းကို ပိုင်းခြားခွဲခြမ်း၍ သိနိုင်သော ဉာဏ်ရှိသူ ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သမာပတ္တိဝုဋ္ဌာနကုသလတာ’ ဟုဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ် ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော ပညာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၁-ဓာတုကုသလတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဘာဝ'ဓာတ် ‘၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၀</b>။ (၁) ထို (ဓာတုကုသလတာ မနသိကာရ ‘ဓာတုကုသလတာ’ ကုသလတာတို့) တွင် ပင်ကိုရှိရင်း သဘောကို ဆောင်ထားမှု ‘ဓာတ်’ ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သော သူ၏အဖြစ် (ဓာတ်တစ်ဆယ့် ရှစ်ပါးတို့၌ တတ်သိကျွမ်းကျင် လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ဓာတုကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ မျက်စိသဘာဝ့'စက္ခုဓာတ်’၊ အဆင်း (ရူပါရုံ) သဘာဝ ‘ရူပဓာတ်’၊ မြင်သိစိတ်သဘာဝ ‘စက္ခုဝိညာဏဓာတ်’၊ နားသဘာဝ ‘သောတဓာတ်’၊ အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သဘာဝ ‘သဒ္ဒဓာတ်’၊ ကြားသိစိတ်သဘာဝ'သောတဝိညာဏဓာတ်’၊ နှာခေါင်းသဘာဝ ‘ဃာနဓာတ်’၊ အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) သဘာဝ ‘ဂန္ဓဓာတ်’၊ နံသိစိတ်သဘာဝ ‘ဃာနဝိညာဏဓာတ်’၊ လျှာသဘာဝ ‘ဇိဝှါဓာတ်’၊ အရသာ (ရသာရုံ) သဘာဝ ‘ရသဓာတ်’၊ လျက်သိစိတ်သဘာဝ ‘ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်’၊ ကိုယ်သဘာဝ ‘ကာယဓာတ်’၊ အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) သဘာဝ'ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်’၊ ထိသိစိတ်သဘာဝ ‘ကာယဝိညာဏဓာတ်’၊ သိမှုသဘာဝ ‘မနောဓာတ်’၊ တရားသဘာဝ'ဓမ္မဓာတ်’၊ အထူးသိမှုသဘာဝ ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’ ဟူသော သဘာဝ ‘ဓာတ်’ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)၊ ထိုသဘာဝ ‘ဓာတ်’ တို့ကို အကြင် ‘ဓာတ်’ ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကို သိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ပင်ကိုရှိရင်းသဘောကို ဆောင်ထားမှု ‘ဓာတ်’ ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သောသူ၏အဖြစ် (ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့၌ တတ်သိကျွမ်းကျင်လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ဓာတုကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာ ဉာဏ သမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ်စိတ်, မဂ်စိတ်တို့၌ ရှိသော ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">(ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကို) နှလုံးသွင်းမှု၌ လိမ္မာသောသူ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၁</b>။ (၂) ထို (ဓာတုကုသလတာ,ဖြစ်ကြောင်းတရား ‘မနသိကာရကုသလတာ’ မနသိကာရကုသလတာတို့) တွင် (ပင်ကိုရှိရင်းသဘောကို ဆောင်ထားမှု ‘ဓာတ်'တို့ကို) နှလုံးသွင်းမှု၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကို နှလုံးသွင်းမှု၌ တတ်သိ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘မနသိကာရကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ထိုသဘာဝ ‘ဓာတ်’ တို့ကို အကြင်နှလုံးသွင်းမှု၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြား အားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ပင်ကိုရှိရင်းသဘောကို ဆောင်ထားမှု ‘ဓာတ်’ တို့ကို) နှလုံးသွင်းမှု၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကို နှလုံးသွင်းမှု၌ တတ်သိကျွမ်းကျင် လိမ္မာ သောသူဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘မနသိကာရကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ် ဉာဏ သမ္ပယုတ်,မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ်စိတ်, မဂ်စိတ်တို့၌ ရှိသော ပညာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၂-အာယတနကုသလတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါး၌ တတ်သိလိမ္မာသောသူ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၂</b>။ (၁) ထို (အာယတနကုသလတာ, ပဋိစ္စဖြစ်ကြောင်းတရား ‘အာယတနကုသလတာ'သမုပ္ပါဒကုသလတာတို့) တွင်စိတ်ဖြစ်ရာ စိတ်ဖြစ်ကြောင်း ‘အာယတန’၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါး၌ တတ်သိကျွမ်းကျင်လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘အာယတနကုသလတာ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန’၊ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’၊ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’၊ ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’၊ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’၊ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယ ဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’၊ သိမှုစိတ် ဖြစ်ရာ ‘မနာယတန’၊ သိမှုစိတ် ဖြစ်ကြောင်းသဘာဝ ‘ဓမ္မာယတန’ ဟူသောအာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ထို (အာယတန) တို့ကို အကြင် အာယတန၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ်။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာသိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို စိတ်ဖြစ်ရာ စိတ်ဖြစ်ကြောင်း ‘အာယတန’ ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (အာယတန တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး၌ တတ်သိကျွမ်းကျင်လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘အာယတနကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ်စိတ်, မဂ်စိတ်တို့၌ ရှိသော ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၌ တတ်သိလိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၃</b>။ (၂) ထို (အာယတနကုသလတာ,'ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒကုသလတာ’ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒကုသလတာတို့) တွင် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၌ တတ်သိကျွမ်းကျင် လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ သိအပ်သည်ကို မသိခြင်း (သစ္စာလေးပါးကို မသိခြင်း) ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့သည် (ဖြစ်ကုန်၏)၊ ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟူသော အကြောင်း ကြောင့် အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ (ပဋိသန္ဓေစိတ်) သည် (ဖြစ်၏)၊ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ (ပဋိသန္ဓေစိတ်)ဟူသော အကြောင်းကြောင့် နာမ်နှင့်ရုပ်သည် (ဖြစ်၏)၊ နာမ်ရုပ်ဟူသောအကြောင်းကြောင့် စိတ်ဖြစ်ရာ အာယတနခြောက်ပါးသည် (ဖြစ်၏)၊ စိတ်ဖြစ်ရာ ‘အာယတန’ ခြောက်ပါးဟူသော အကြောင်းကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် (ဖြစ်၏)၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် (ဖြစ်၏)၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟူသော အကြောင်းကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် (ဖြစ်၏)၊ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ဥပါဒါန်’ သည် (ဖြစ်၏)၊ ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ဥပါဒါန်’ ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ကြောင်း'ဘဝ’ (ကမ္မဘဝ) သည် (ဖြစ်၏)၊ ဖြစ် ပေါ်ကြောင်း ‘ဘဝ’ (ကမ္မဘဝ)ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်မှု (ပဋိသန္ဓေနေမှု) ‘ဇာတိ’ သည် (ဖြစ်၏)၊ ဖြစ်မှု (ပဋိသန္ဓေနေမှု) ‘ဇာတိ’ ဟူသော အကြောင်းကြောင့်အိုမှုနှင့် သေမှု ‘ဇရာ, မရဏ’ သည် (ဖြစ်၏)၊ စိုးရိမ်မှု ‘သောက', ငိုကြွေးမှု ‘ပရိဒေဝ', ကိုယ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ', စိတ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒေါမနဿ', ပြင်းထန်စွာ ပင်ပန်းမှု ‘ဥပါယာသ'တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤသို့အလုံးစုံသော ဆင်းရဲအစု၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသည် ထင်ရှား၏။ ဤသို့ ထိုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၌ အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြား အားဖြင့်သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၌ တတ်သိကျွမ်းကျင် လိမ္မာသောသူ ဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်,မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ်စိတ်, မဂ်စိတ်တို့၌ ရှိသောပညာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၃-ဌာနကုသလတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အကြောင်း (ဟုတ်သည်) ၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၄</b>။ (၁) ထို (ဌာနကုသလတာ,'ဌာနကုသလတာ’ အဋ္ဌာနကုသလတာတို့) တွင် အကြောင်း (ဟုတ်သည်) ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (အကြောင်း ‘ဌာန’ ဟုတ်သည်၌ တတ်သိ ကျွမ်းကျင် လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ဌာနကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်အကြင်တရားတို့သည် အကြင်အကြင် (အကျိုး) တရားတို့၏ အကြောင်း'ဟေတု’ ဖြစ်ကုန်၏။ အထောက်အပံ့'ပစ္စယ’ ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုထို အကျိုးတရားတို့) ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ ထိုထိုအကြောင်း ‘ဌာန’ သည် ရှိ၏။ «ထိုထိုအကြောင်းကို စွဲ၍ (ထိုထိုအကျိုးတရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏) ]။ ဤသို့ ထိုအကြောင်းဟုတ်သည်၌ အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကို သိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အကြောင်း (ဟုတ်သည်) ၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (အကြောင်းဟုတ်သည်၌ တတ်သိကျွမ်းကျင်လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ဌာနကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ်စိတ်တို့၌ ရှိသောပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ လိမ္မာသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၅</b>။ (၂) ထို (ဌာနကုသလတာ အဋ္ဌာန'အဋ္ဌာနကုသလတာ’ ကုသလတာတို့) တွင်အကြောင်း မဟုတ်သည်၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ တတ်သိကျွမ်းကျင် လိမ္မာသူဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘အဋ္ဌာနကုသလတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်အကြင် တရားတို့သည်အကြင်အကြင် (အကျိုး) တရားတို့၏ (ဖြစ်ပေါ်ရန်) အကြောင်း မဟုတ်ကုန်၊ အထောက်အပံ့မဟုတ်ကုန်။ (ထိုထိုအကျိုးတရားတို့) ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ ထိုထိုမဟုတ်သော အကြောင်း ‘အဋ္ဌာန’ သည်ရှိ၏။ «ထိုထိုအကြောင်း မဟုတ်သည်ကို စွဲ၍ (ထိုထိုအကျိုးတရားတို့ မဖြစ်ကုန်) ]။ ဤသို့ ထိုအကြောင်းဟုတ်သည်၌ အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကိုစိစစ်ခြင်း၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ ကျွမ်းကျင် (လိမ္မာ) သူ၏အဖြစ် (အကြောင်းမဟုတ်သည်၌ တတ်သိကျွမ်းကျင် လိမ္မာသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘အဋ္ဌာနကုသလတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (စက္ခုပသာဒသည် သောတဝိညာဉ်ဖြစ်ပေါ်ရန် အကြောင်းမဟုတ်စသည်ဖြင့် သိတတ်သော မဟာကုသိုလ်ဉာဏ သမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ်, အဘိညာဉ် စိတ်တို့၌ ရှိသောပညာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၄-အဇ္ဇဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဖြောင့်မတ်သောသူဖြစ်ကြောင်းတရား ‘အဇ္ဇဝ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၆</b>။ (၁) ထို (အဇ္ဇဝ မဒ္ဒဝတို့) တွင် ဖြောင့်မတ်သူ၏အဖြစ် (ဖြောင့်မတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ် သောတရား) ‘အဇ္ဇဝ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်ဖြောင့်မတ်သည်၏အဖြစ် ‘အဇ္ဇဝတာ’၊ မကောက် သည်၏အဖြစ် ‘အဇိမှတာ’၊ မကွေးသည်၏အဖြစ် ‘အဝင်္ကတာ’၊ မကိုင်းသည်၏အဖြစ် ‘အကုဋိလတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုဖြောင့်မတ်သူ၏အဖြစ် (ဖြောင့်မတ်သောသူ ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘အဇ္ဇဝ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ကာယုဇုကတာ, စိတ္တုဇုကတာ)။</p> <p style="text-align: center;">နူးညံ့ပြေပြစ်သောသူဖြစ်ကြောင်းတရား ‘မဒ္ဒဝ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၇</b>။ (၂) ထို (အဇ္ဇဝ မဒ္ဒဝတို့) တွင် နူးညံ့ပြေပြစ်သူ၏အဖြစ် (နူးညံ့ပြေပြစ်သောသူဖြစ်အောင် ပြု တတ်သောတရား) ‘မဒ္ဒဝ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်နူးညံ့သည်၏အဖြစ် ‘မုဒုတာ’၊ ပြေပြစ်သည်၏ အဖြစ် ‘မဒ္ဒဝတာ’၊ မခက်ထန်သည်၏အဖြစ် ‘အကက္ခဠတာ’၊ မကြမ်းတမ်းသည်၏အဖြစ် ‘အကထိနတာ’။ (မာနမရှိသဖြင့်) နှိမ့်ချသော စိတ်ရှိသူ၏အဖြစ် ‘နီစစိတ္တတာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘော ကို နူးညံ့ပြေပြစ်သူ၏ အဖြစ် (နူးညံ့ပြေပြစ်သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘မဒ္ဒဝ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ကာယမုဒုတာ, စိတ္တမုဒုတာ)။</p> <p style="text-align: center;">၂၅-ခန္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သည်းခံခြင်းတရား ‘ခန္တိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၈</b>။ (၁) ထို (ခန္တိ, သောရစ္စတို့) တွင် သည်းခံခြင်းတရား'ခန္တိ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ အကြင် သည်းခံခြင်း ‘ခန္တိ’၊ သည်းခံပုံအခြင်းအရာ ‘ခမနတာ’၊ အထက်၌ နေစေခြင်း (မိမိထက် အမြတ်ထားခြင်း) ဆန့်ကျင်ဘက်အဖြစ်ဖြင့် မတည်ခြင်း ‘အဓိဝါသနတာ’၊ မကြမ်းတမ်းခြင်းသဘော ‘အစဏ္ဍိက္က’၊ ပြည့်စုံစွာ ပြောဆိုနိုင်ခြင်း (ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကား) ‘အနသုရောပ’။ (ဝမ်းမြောက်သည်၏အစွမ်းဖြင့်) စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ်ရှိသည်၏အဖြစ် (နှစ်သက်လိုလားခြင်း) ‘အတ္တမနတာ စိတ္တဿ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုသည်းခံခြင်းတရား ‘ခန္တိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သည်းခံခြင်း အဒေါသပြဋ္ဌာန်းသော မဟာကုသိုလ်,မဟာကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ကောင်းသောအမှု၌ မွေ့လျော်သောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄၉</b>။ (၂) ထို (ခန္တိ, သောရစ္စတို့) တွင် ‘သောရစ္စ’ ကောင်းသောအမှု၌ မွေ့လျော်သူ၏ အဖြစ် (ကောင်းသောအမှု၌ မွေ့လျော် သူဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘သောရစ္စ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် ကိုယ်၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူး မှု (ကာယသုစရိုက်သုံးပါး)၊ နှုတ် (စကား) ၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (ဝစီသုစရိုက်လေးပါး)၊ ကိုယ်နှုတ် (နှစ်ပါး) ၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (အာဇီဝလျှင် ရှစ်ခုမြောက်သော ‘အာဇီဝဋ္ဌမက သီလ') သည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို ကောင်းသော အမှု၌ မွေ့လျော်သူ၏အဖြစ် (ကောင်းသော အမှု၌ မွေ့လျော်သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သောရစ္စ’ ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသော အကျင့် ‘သီလ’ ကိုစောင့်စည်းခြင်းကိုလည်း ကောင်းသောအမှု၌ မွေ့လျော်သူ၏အဖြစ် (ကောင်းသော အမှု၌ မွေ့လျော်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သောရစ္စ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သီလစေတနာ ပြဋ္ဌာန်းသော မဟာကုသိုလ်,မဟာကြိယာစိတ်, လောကုတ္တရာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၆-သာခလျဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နူးညံ့ပြေပြစ်ချစ်ခင်ဖွယ်စကားကို ဆိုတတ်သောသူ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၀</b>။ (၁) ထို (သာခလျ၊ ပဋိသန္ထာရတို့) တွင်ဖြစ်ကြောင်းတရား ‘သာခလျ’ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော, စကားရှိသော သူ၏အဖြစ် (နူးညံ့ပြေပြစ်ချစ်ဖွယ်စကားကို ဆိုတတ် သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သာခလျ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်စကားသည် (မပြေမပြစ်) အဖုအထစ်ရှိ၏ ‘အဏ္ဍက’၊ ဆွေးမြည့်၏ (နားမချမ်းသာဖွယ်ဖြစ်၏) ‘ကက္ကသ’၊ သူတစ်ပါး တို့ကို စပ်ပူစေတတ်၏ (ဒေါသကို ဖြစ်စေတတ်၏) ‘ပရကဋုက’၊ သူတစ်ပါးတို့ကို (သွားလိုရာသို့ သွားခွင့် မပေးဘဲ ဆူးခက်ကဲ့သို့) အလွန် ငြိတွယ်တတ်၏ (စိတ်ကို ထိခိုက်တတ်၏) ‘ပရာဘိသဇ္ဇနီ’၊ အမျက် ဒေါသ၏ အနီးအပါး၌ ဖြစ်၏ (အမျက်ဒေါသထွက်လောက်အောင် ဖြစ်၏) ‘ကောဓသာမန္တာ’၊ တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ ကို မဖြစ်ပေါ်စေတတ် ‘အသမာဓိ သံဝတ္တနိကာ’၊ ထိုသို့သဘောရှိသော စကားကို ပယ်စွန့်၍ အကြင် စကားသည် အပြစ်ကင်း၏ ‘နေဠ’၊ နားချမ်းသာ၏'ကဏ္ဏသုခ’၊ နှစ်သက်မြတ်နိုးဖွယ်ရှိ၏ ‘ပေမနီယ’။ (မထိခိုက်ဘဲ ချမ်းသာစွာ) စိတ်နှလုံးသို့ သက်ဝင်၏ ‘ဟဒယင်္ဂမ’၊ နေပြည်တော်သူ မြို့ကြီးသူတို့ စကားသဖွယ် ယဉ်ကျေး၏ ‘ပေါရီ’၊ လူအများ နှစ်သက်၏'ဗဟုဇနကန္တ’၊ လူအများစိတ်ကို (နှစ်သက်မြတ်နိုးသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်) တိုးပွါးစေတတ်၏ ‘ဗဟုဇနမနာပ’၊ ထိုသို့သဘောရှိသော စကားကို ပြောဆိုအပ်၏။ ထိုစကား၌ အကြင် ပြေပြစ်သော စကားရှိသူ၏အဖြစ် ‘သဏှဝါစတာ’၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော စကားရှိသူ၏အဖြစ် ‘သခိလဝါစတာ’၊ မကြမ်းတမ်းသော စကားရှိသူ၏အဖြစ် ‘အဖရုသဝါစတာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို နူးညံ့သိမ်မွေ့သော စကားရှိသူ၏အဖြစ် (နူးညံ့ပြေပြစ် ချစ်ဖွယ်စကားကိုဆိုတတ်သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘သာခလျ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ချစ်ဖွယ်စကားကို ဆိုသောအခါဖြစ်ပေါ်သော မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ပျူငှါလောကဝတ် ဖော်ရှေကျေပွန်ခြင်းဖြစ်သော သူ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၁</b>။ (၂) ထို (သာခလျ၊ ပဋိသန္ထာရတို့) တွင် ‘ပဋိသန္ထာရ’ (တရား'ဓမ္မ'ဖြင့်ဖြစ်စေ, ပစ္စည်း'အာမိသ'ဖြင့်ဖြစ်စေ) ပျူငှါလောကဝတ် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း (လောကဝတ် ဖော်ရွေကျေပွန်ခြင်း, ကျွမ်းဝင်ရင်းနှီးစွာ ဆက်ဆံခြင်း) ‘ပဋိသန္ထာရ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ ပစ္စည်း'အာမိသ'ဖြင့် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း ‘အာမိသပဋိသန္ထာရ’၊ တရား ‘ဓမ္မ’ ဖြင့် အစေ့အစပ့်ပြုခြင်း ‘ဓမ္မပဋိသန္ထာရ’ ဟူ၍ အစေ့အစပ်ပြုခြင်း ‘ပဋိသန္ထာရ'တို့သည် နှစ်မျိုးရှိကုန်၏။ ဤသာသနာ (လောက) ၌ အချို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပစ္စည်း ‘အာမိသ’ ဖြင့် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း ‘အာမိသပဋိသန္ထာရ'ဖြင့်လည်းကောင်း၊ တရား ‘ဓမ္မ’ ဖြင့် အစေ့အစပ်ပြုခြင်း ‘ဓမ္မပဋိသန္ထာရ’ ဖြင့်လည်းကောင်းစေ့စပ်တတ်သူဖြစ်၏၊ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ပျူငှါလောကဝတ်အစေ့အစပ်ပြုခြင်း ‘ပဋိသန္ထာရ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ပျူငှါလောကဝတ် ပြုသောအခါ၌ ဖြစ်ပေါ်သော မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၇-ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">မျက်စိစသောဣန္ဒြေကို မစောင့်ထိန်းတတ်သူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၂</b>။ (၁) ထို (ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တ'ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ’ ဒွါရတာ, ဘောဇနေ အမတ္တညုတာတို့) တွင် အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'ခြောက်ပါး (တံခါးခြောက်ပေါက်) တို့၌ မစောင့်ရှောက်သော တံခါးပေါက်ရှိသူ၏အဖြစ် (မျက်စိစသော,ဣန္ဒြေကို မစောင့်ထိန်းတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကိုမြင်သော် (မိန်းမ, ယောက်ျားဟူသော) အမှတ်အသား ပုံသဏ္ဌာန် ‘နိမိတ်'ကို ယူလေ့ရှိ၏၊ ကိလေသာကို ထင်ရှားပြတတ်သော လက်ခြေစသော အင်္ဂါ၊ ပြုံးဟန် ရယ်ဟန် စသောအမူအရာ အမှတ်လက္ခဏာ ‘အနုဗျဉ္စန’ ကိုယူလေ့ရှိ၏၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့် မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ကို မစောင့်စည်း (မပိတ်ဆို့) ဘဲ နေသော ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာခြင်း စိတ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒေါမနဿ’ ဟူသော ယုတ်ညံ့သော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အစဉ်လိုက်၍ နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ ထိုမြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'ကို စောင့်စည်းခြင်းငှါ မကျင့်၊ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'ကို မစောင့်ရှောက်၊ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ၌ စောင့်စည်းခြင်းသို့မရောက်။ နားအကြည် ‘သောတ’ ဖြင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို ကြားသော်။ပ။ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန'ဖြင့် အနံ့'ဂန္ဓာရုံ'ကို နမ်း (နံ) သော်။ပ။ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ ဖြင့် အရသာ ‘ရသာရုံ’ ကို လျက်သော်။ပ။ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ'ဖြင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’ ကို ထိသော်။ပ။ စိတ်ဖြင့် သဘောတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကိုသိသော် (မိန်းမ, ယောက်ျားဟူသော) အမှတ်အသားပုံသဏ္ဌာန် ‘နိမိတ်’ ကို ယူလေ့ရှိ၏၊ ကိလေသာကိုထင်ရှားပြတတ်သော လက်ခြေစသော အင်္ဂါ, ပြုံးဟန် ရယ်ဟန်စသော အမူအရာ အမှတ်လက္ခဏာ ‘အနုဗျဉ္ဇန'ကို ယူလေ့ရှိ၏၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့် အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ ကို မစောင့်စည်း (မပိတ်ဆို့) ဘဲ နေသော ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာခြင်း စိတ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒေါမနဿ’ ဟူသော ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အစဉ်လိုက်၍ နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ ထိုအစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ ကို စောင့်စည်း ခြင်းငှါ မကျင့်၊ အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ'ကို မစောင့်ရှောက်၊ အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ ၌ စောင့်စည်း ခြင်းသို့ မရောက်။ ဤအစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ ခြောက်ပါး (တံခါးခြောက်ပေါက်) တို့ကို အကြင် မလုံခြုံစေခြင်း ‘အဂုတ္တိ’၊ မလုံခြုံစေပုံအခြင်းအရာ ‘အဂေါပနာ’၊ မစောင့်ရှောက်ခြင်း ‘အနာရက္ခ’၊ မစောင့်စည်းခြင်း (မပိတ်ဆို့ခြင်း) ‘အသံဝရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ ခြောက်ပါး (တံခါးခြောက်ပေါက်) တို့၌ မစောင့်ရှောက်သော တံခါးပေါက်ရှိသူ၏အဖြစ် (မျက်စိစသော ဣန္ဒြေကို မစောင့်ထိန်းတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (လောဘမူစိတ်, ဒေါသမူစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အတိုင်းအရှည်မသိတတ်သူ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၃</b>။ (၂) ထို (ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ,ဖြစ်ကြောင်းတရား ‘ဘောဇနေ အမတ္တညုတာ’ ဘောဇနေအမတ္တညုတာတို့) တွင် စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌့အတိုင်းအရှည်ကို မသိတတ် သူ၏အဖြစ် (စားဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို မသိတတ်သူ ဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘ဘောဇနေ အမတ္တညုတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဉာဏ်ဖြင့်) မဆင်ခြင်မူ၍ မသင့်လျော်သောအားဖြင့် (ကချေသည် ကျွမ်းသမားတို့ကဲ့သို့) မြူးထူးပျော်ပါးခြင်းငှါ။ (မင်း, မင်း၏အမတ်တို့ကဲ့သို့) မာန်ယစ်ခြင်းငှါ။ (ပြည့်တန်ဆာ နန်းတွင်းသူတို့ကဲ့သို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို) တန်ဆာဆင်ခြင်းငှါ။ (လက်ဝှေ့သည်, လက်ပမ်းသည်တို့ကဲ့သို့ အသားအရေကို) ပြည့်ဖြိုးတိုးပွါးစေခြင်းငှါ အစာ ‘အာဟာရ’ ကို စားသောက်၏။ ထိုစားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အကြင် မရောင့်ရဲသူ၏အဖြစ် ‘အသန္တုဋ္ဌိတာ’၊ အတိုင်းအရှည်ကို မသိသူ၏အဖြစ် ‘အမတ္တညုတာ’၊ စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ (သင့်လျော်သောအားဖြင့်) မဆင်ခြင်ခြင်း ‘အပ္ပဋိသင်္ခါဘောဇနေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အတိုင်းအရှည်ကိုမသိတတ်သူ၏အဖြစ် (စားဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို မသိတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ဘောဇနေ အမတ္တညုတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (လောဘမူစိတ်, မောဟမူစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၈-ဣန္ဒြိယေသု ဂုတ္တဒွါရတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">မျက်စိစသောဣန္ဒြေကိုစောင့်ထိန်းတတ်သူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၄</b>။ (၁) ထို (ဣန္ဒြိယေသု'ဣန္ဒြိယေသု ဂုတ္တဒွါရတာ’ ဂုတ္တဒွါရတာ,ဘောဇနေ မတ္တညုတာတို့) တွင်အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'ခြောက်ပါး (တံခါးခြောက်ပေါက်) တို့၌ စောင့်ရှောက်ပိတ်ဆို့အပ်သော တံခါးပေါက်ရှိသူ၏အဖြစ် (မျက်စိစသော ဣန္ဒြေကို စောင့်ထိန်းတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘ဣန္ဒြိယေသုဂုတ္တဒွါရတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤလောက၌ အချို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု'ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကိုမြင်သော် (မိန်းမ, ယောက်ျားဟူသော) အမှတ်အသားပုံသဏ္ဌာန် ‘နိမိတ်'ကို ယူလေ့မရှိ၊ ကိလေသာကိုထင်ရှားပြတတ်သော လက်ခြေစသော အင်္ဂါ, ပြုံးဟန် ရယ်ဟန်စသော အမူအရာ အမှတ်လက္ခဏာ ‘အနုဗျဉ္စန'ကို ယူလေ့မရှိ၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့် မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'ကိုမစောင့်စည်း (မပိတ်ဆို့) ဘဲ နေသော ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာခြင်း စိတ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒေါမနဿ’ ဟူသော ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အစဉ်လိုက်၍ နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ ထိုမြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ကို စောင့်စည်းခြင်းငှါ ကျင့်၏၊ မြင်မှု၌ အစိုးရသောမျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ကို စောင့်ရှောက်၏၊ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ ၌ စောင့်စည်းခြင်းသို့ ရောက်၏။ နားအကြည် ‘သောတ’ ဖြင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’ ကို ကြားသော်။ပ။ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ ဖြင့် အနံ့'ဂန္ဓာရုံ’ ကို နမ်း (နံ) သော်။ပ။ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ ဖြင့် အရသာ ‘ရသာရုံ’ ကို လျက်သော်။ပ။ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ ဖြင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’ ကို ထိသော်။ပ။ စိတ်ဖြင့် သဘောတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို သိသော် (မိန်းမ, ယောက်ျားဟူသော) အမှတ်အသားပုံသဏ္ဌာန် ‘နိမိတ်’ ကို ယူလေ့မရှိ၊ ကိလေသာကို ထင်ရှားပြတတ်သော လက်ခြေစသော အင်္ဂါ, ပြုံးဟန် ရယ်ဟန်စသော အမူအရာ အမှတ်လက္ခဏာ ‘အနုဗျ ဉ္ဇန’ ကို ယူလေ့မရှိ၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့် အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ ကို မစောင့်စည်း (မပိတ်ဆို့) ဘဲ နေသော ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာခြင်း စိတ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒေါမနဿ’ ဟူသော ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အစဉ်လိုက်၍ နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏၊ ထိုအစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ'ကို စောင့်စည်းခြင်းငှါ ကျင့်၏၊ အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ'ကို စောင့်ရှောက်၏၊ အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၌ စောင့်စည်းခြင်းသို့ ရောက်၏။ ဤအစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'ခြောက်ပါး (တံခါးခြောက်ပေါက်) တို့ကို အကြင် လုံခြုံစေခြင်း ‘ဂုတ္တိ’၊ လုံခြုံစေပုံအခြင်းအရာ ‘ဂေါပနာ’၊ စောင့်ရှောက်ခြင်း ‘အာရက္ခ’၊ စောင့်စည်း (ပိတ်ဆို့) ခြင်း'သံဝရ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’ ခြောက်ပါး (တံခါးခြောက်ပေါက်) တို့၌ စောင့်ရှောက့်ပိတ်ဆို့အပ်သော တံခါးပေါက်ရှိသူ၏အဖြစ် (မျက်စိစသော ဣန္ဒြေကို စောင့်ထိန်းတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ဣန္ဒြိယေသု ဂုတ္တဒွါရတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာ,လောကုတ္တရာ စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အတိုင်းအရှည်သိတတ်သူ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၅</b>။ (၂) ထို (ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ, ဘာဇနေဖြစ်ကြောင်းတရား ‘ဘောဇနေ မတ္တညုတာ’ မတ္တညုတာတို့) တွင် စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အတိုင်းအရှည်ကို သိတတ်သူ၏အဖြစ် (စားဖွယ် ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကိုသိတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ဘောဇနေ မတ္တညုတာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ဤသာသနာတော်၌ အချို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဉာဏ်ဖြင့်) ဆင်ခြင်၍ သင့်လျော်သော အားဖြင့် အစာ ‘အာဟာရ'ကို စားသောက်၏။ (ကချေသည် ကျွမ်းသမားတို့ကဲ့သို့) မြူးထူးပျော်ပါးခြင်းငှါ မစား။ (မင်း, မင်း၏အမတ်တို့ကဲ့သို့) မာန်ယစ်ခြင်းငှါ မစား။ (ပြည့်တန်ဆာ, နန်းတွင်းသူတို့ကဲ့သို့ခန္ဓာကိုယ်ကို) တန်ဆာဆင်ခြင်းငှါ မစား။ (လက်ဝှေ့သည်, လက်ပန်းသည်တို့ကဲ့သို့ အသားအရေကို) ပြည့်ဖြိုးတိုးပွါးစေခြင်းငှါ မစား၊ ဤကိုယ်၏ တည်တံ့ရန်, မျှတရန်, ပင်ပန်းခြင်းကို ပယ်ဖျောက်ရန်,ဆာလောင်ခြင်း မွတ်သိပ်ခြင်းငြိမ်းရန်, မြတ်သောအကျင့်ကို ချီးမြှောက်ရန် အကျိုးငှါသာလျှင် အစာ ‘အာဟာရ’ ကို စားသောက်၏၊ ဤသို့ (အစာ ‘အာဟာရ’ ကို) စားသောက်ခြင်းကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'အဟောင်း (အစာမစားခြင်းကြောင့်ဖြစ် သည့် ဝေဒနာ) ကိုလည်း ပယ်ဖျောက်မည်၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'အသစ် (အလွန်စားခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည့် ဝေဒနာ) ကိုလည်း မဖြစ်စေမည်၊ ငါ့အား မျှတခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ အပြစ်မရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ ချမ်းသာစွာ နေရခြင်းသည်လည်းကောင်း ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူသောရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် အစာ ‘အာဟာရ'ကို စားမျို၏၊ ထိုစားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အကြင်ရောင့်ရဲသူ၏အဖြစ် ‘သန္တုဋ္ဌိတာ’၊ အတိုင်းအရှည်ကို သိသူ၏အဖြစ် ‘မတ္တညုတာ’၊ စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ ဆင်ခြင်ခြင်း ‘ပဋိသင်္ခါဘောဇနေ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောကို စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အတိုင်းအရှည်ကိုသိတတ်သူ၏အဖြစ် (စားဖွယ်ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို သိတတ်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘ဘောဇနေ မတ္တညုတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">၂၉-မုဋ္ဌသစ္စဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သတိမေ့လျော့သောသူဖြစ်ကြောင်းတရား ‘မုဋ္ဌသစ္စ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၆</b>။ (၁) ထို (မုဋ္ဌသစ္စ၊ အသမ္ပဇညတို့) တွင်မေ့လျော့သော ‘သတိ'ရှိသူ (သတိ မေ့သူ) ၏အဖြစ် (သတိမေ့လျော့သောသူဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘မုဋ္ဌသစ္စ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် မအောက်မေ့မှု, အမှတ်မရမှု ‘အသတိ’၊ အစဉ်မအောက်မေ့မှု ‘အနနုဿတိ’၊ တစ်ဖန် မအောက်မေ့မှု ‘အပ္ပဋိဿတိ’၊ ‘အသတိ’ ဟူသောမအောက်မေ့ပုံ အခြင်းအရာ ‘အသတိ အသရဏရတာ’၊ ဆောင်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သည်၏အဖြစ် ‘အဓာရဏတာ’။ (ရေပေါ်၌ ပေါ်နေသော ဗူးခွံကဲ့သို့ အာရုံ၌) ပေါ် သည်၏အဖြစ် (အာရုံ၌ မစူးစိုက်မှု) ‘ပိလာပနတာ’၊ မေ့ပျောက်သော သတိရှိသည်၏အဖြစ် ‘သမ္မုဿနတာ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို မေ့လျော့သော ‘သတိ’ ရှိသူ (သတိမေ့သူ) ၏အဖြစ် (သတိမေ့လျော့သောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား) ‘မုဋ္ဌသစ္စ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သတိ၏ ဆန့်ကျင်ဖက်အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဆင်ခြင်စဉ်းစားဉာဏ်မရှိသောသူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၇</b>။ (၂) ထို (မုဋ္ဌသစ္စ၊ အသမ္ပဇညတို့) ‘အသမ္ပဇည’ တွင် ဆင်ခြင်စဉ်းစားဉာဏ်မရှိသူ၏ အဖြစ် (ဆင်ခြင်စဉ်းစားဉာဏ် မရှိသူ ဖြစ်အောင်ပြုတတ်သောတရား) ‘အသမ္ပဇည’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ (စီးပွားချမ်းသာသို့ မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ် သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုပ်) နှင့် တူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ့်ဖြစ်သော (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟအကုသလမူလ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဆင်ခြင်စဉ်းစားဉာဏ် မရှိသူ၏အဖြစ် (ဆင်ခြင်စဉ်းစားဉာဏ်မရှိသောသူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ‘အသမ္ပဇည’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ပညာ၏ ဆန့်ကျင်ဖက် အကုသိုလ်စိတ်,ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၀-သတိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၈</b>။ (၁) ထို (သတိ,သမ္ပဇညတို့) တွင် အောက်မေ့မှု အမှတ်ရမှု ‘သတိ’ တရားဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်အောက်မေ့မှု, အမှတ်ရမှု ‘သတိ’၊ အစဉ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’၊ တစ်ဖန် အောက်မေ့မှု ‘ပဋိဿတိ’၊ အမှတ်ရမှု ‘သတိ’ ဟူသော အောက်မေ့ပုံ အခြင်းအရာ ‘သတိ သရဏတာ’၊ ဆောင်ပုံအခြင်းအရာ ‘ဓာရဏတာ’၊ မပေါ်သောအခြင်းအရာ (အာရုံ၌ စူးစိုက်မှု) ‘အပိလာပနတာ’၊ မမေ့ပျောက်သည်၏အဖြစ် ‘အသမ္မုဿနတာ’၊ သတိဟူသော အစိုးတရ အောက်မေ့မှု ‘သတိန္ဒြေ’။ (ခိုင်မြဲစွာ) မတုန်မလှုပ် အောက်မေ့မှု ‘သတိဗိုလ်’၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘော ကို အောက်မေ့မှု အမှတ်ရမှု ‘သတိ’ တရားဟုဆိုအပ်၏ (သတိ)။</p> <p style="text-align: center;">ဆင်ခြင်စဉ်းစားမှု ‘သမ္ပဇည’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅၉</b>။ (၂) ထို (သတိ, သမ္ပဇညတို့) တွင် ဆင်ခြင်စဉ်းစားမှု ‘သမ္ပဇည’ တရားဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်း ‘ပဇာနနာ’။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကို သိမှု) ‘အမောဟ’။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို ဆင်ခြင် စဉ်းစားမှု ‘သမ္ပဇည’ တရားဟုဆိုအပ်၏ (ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">၃၁-ပဋိသင်္ခါနဗလဒုက်</p> <p style="text-align: center;">မတုန်မလှုပ်ဆင်ခြင်ခြင်း'ပဋိသင်္ခါနဗလ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၀</b>။ (၁) ထို (ပဋိသင်္ခါနဗလ, ဘာဝနာဗလတို့) တွင် (ခိုင်မြဲစွာ) မတုန်မလှုပ်သော ဆင်ခြင်ခြင်း ‘ပဋိသင်္ခါနဗလ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသဘော။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ခိုင်မြဲစွာ) မတုန်မလှုပ်သော ဆင်ခြင်ခြင်း'ပဋိသင်္ခါနဗလ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">မတုန်မလှုပ်ပွားများခြင်း ‘ဘာဝနာဗလ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၁</b>။ (၂) ထို (ပဋိသင်္ခါနဗလ,ဘာဝနာဗလတို့) တွင် (ခိုင်မြဲစွာ) မတုန်မလှုပ် ပွားများခြင်း ‘ဘာဝနာဗလ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ကုသိုလ်တရား (ဗောဓိပက္ခိယတရား) တို့ကို အကြင် မှီဝဲခြင်း ‘အာသေဝနာ’၊ ပွားများခြင်း ‘ဘာဝနာ’၊ အကြိမ်များစွာပြုခြင်း ‘ဗဟုလီကမ္မ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ခိုင်မြဲစွာ) မတုန်မလှုပ်ပွားများခြင်း ‘ဘာဝနာဗလ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (သစ္စာလေးပါးကို) သိခြင်း၏ အဖို့ အစု (အသင်းအပင်း) ‘ဗောဇ္ဈင်’ ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်း (ခိုင်မြဲစွာ) မတုန်မလှုပ် ပွားများခြင်း ‘ဘာဝနာ ဗလ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ကုသိုလ် ၂၁, ယှဉ်ဖက် စေတသိက် ၃၈)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၂-သမထဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဆန့်ကျင်ဘက် အကုသိုလ်တရားတို့ကို ငြိမ်သက်စေမှု</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၂</b>။ (၁) ထို (သမထ, ဝိပဿနာတို့) တွင် ‘သမထ’ တရား (ဆန့်ကျင်ဘက် အကုသိုလ်တရား တို့ကို) ငြိမ်သက်စေမှု ‘သမထ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ စိတ်၏ အကြင် တည်မှု။ပ။ ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ဆန့်ကျင်ဘက် အကုသိုလ်တရားတို့ကို) ငြိမ်သက်စေမှု ‘သမထ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သမ္မာသမာဓိ)။</p> <p style="text-align: center;">အထူးထူးရှုမြင်မှု ‘ဝိပဿနာ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၃</b>။ (၁) ထို (သမထ, ဝိပဿနာတို့) တွင် (အနိစ္စအစရှိသော) အထူးထူးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ရှုမြင်မှု ‘ဝိပဿနာ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြား အားဖြင့် သိခြင်းသဘော။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေခြင်း (အမှန်ကိုသိမှု)။ (သစ္စာလေးပါး) တရား တို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီး သော) သဘောကို (အနိစ္စအစရှိသော) အထူးထူးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ရှုမြင်မှု ‘ဝိပဿနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">၃၃-သမထနိမိတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သမထ၏အကြောင်း ‘သမထနိမိတ္တ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၄</b>။ (၁) ထို (သမထနိမိတ္တ၊ ပဂ္ဂါဟနိမိတ္တတို့) တွင် ငြိမ်သက်စေမှု ‘သမထ’ ၏အကြောင်း ‘သမထနိမိတ္တ’ ဟူသည် အဘယ် နည်း။ စိတ်၏ အကြင်တည်မှု။ပ။ ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ် ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုငြိမ်သက်စေမှု ‘သမထ’ ၏အကြောင်း ‘သမထနိမိတ္တ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သမ္မာ သမာဓိ)။</p> <p style="text-align: center;">ပဂ္ဂါဟ၏အကြောင်း ‘ပဂ္ဂါဟနိမိတ္တ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၅</b>။ (၂) ထို (သမထနိမိတ္တ,ပဂ္ဂါဟနိမိတ္တတို့) တွင် (သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို) ချီးမြှောက်မှု (ထောက်ပံ့မှု) ‘ပဂ္ဂါဟ’ ၏ အကြောင်း ‘ပဂ္ဂါဟနိမိတ္တ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စိတ်၌ မှီသော အကြင် လုံ့လအားထုတ်မှု။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို) ချီးမြှောက်မှု (ထောက်ပံ့မှု) ‘ပဂ္ဂါဟ'၏အကြောင်း ‘ပဂ္ဂါဟနိမိတ္တ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သမ္မာဝါယာမ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၄-ပဂ္ဂါဟဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ချီးမြှောက်မှု ‘ပဂ္ဂါဟ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၆</b>။ (၁) ထို (ပဂ္ဂါဟ၊ အဝိက္ခေပတို့) တွင် (သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို) ချီးမြှောက်မှု (ထောက်ပံ့မှု) ‘ပဂ္ဂါဟ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ စိတ်၌ မှီသော အကြင် လုံ့လအားထုတ်မှု။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို) ချီးမြှောက်မှု (ထောက်ပံ့မှု) ‘ပဂ္ဂါဟ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သမ္မာဝါယာမ)။</p> <p style="text-align: center;">မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၇</b>။ (၁) ထို (ပဂ္ဂါဟ၊ အဝိက္ခေပတို့) တွင်မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ ဟူသည်အဘယ်နည်း။ စိတ်၏ အကြင် တည်မှု။ပ။ ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သမ္မာသမာဓိ)။</p> <p style="text-align: center;">၃၅-သီလဝိပတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အကျင့် ‘သီလ'ပျက်စီးခြင်း ‘သီလဝိပတ္တိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၈</b>။ (၁) ထို (သီလဝိပတ္တိ,ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိတို့) တွင်အကျင့်'သီလ'ပျက်စီးခြင်း ‘သီလဝိပတ္တိ’ ဟူသည် အဘယ် နည်း။ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော အကြင် လွန်ကျူးမှု (ကာယဒုစရိုက်သုံးပါး)၊ နှုတ် (စကား) ၌ ဖြစ်သော အကြင် လွန်ကျူးမှု (ဝစီဒုစရိုက်လေးပါး)၊ ကိုယ်နှုတ် (စကား) နှစ်ပါး၌ ဖြစ်သော လွန်ကျူးမှုသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (မစောင့်စည်းမှုဟူသော) အကျင့်ပျက်စီးခြင်း ‘သီလဝိပတ္တိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသောအကျင့်'သီလ'မရှိသူ၏အဖြစ် ‘ဒုဿီလျ'ကိုလည်း အကျင့်ပျက်စီးခြင်း ‘သီလဝိပတ္တိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အယူပျက်စီးခြင်း'ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆၉</b>။ (၂) ထို (သီလဝိပတ္တိ,ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိတို့) တွင်အယူပျက်စီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ပေးလှူခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယဇ်ကြီး (အလှူကြီး) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယဇ်ငယ် (ဟုန်း) (အလှူငယ်) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ်, မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်သော (ကောင်းမှု မကောင်းမှု) ကံတို့၏ အကျိုးဖျား (အကျိုးဆက်) ‘ဖလ', အကျိုးရင်း'ဝိပါက်’ သည် မရှိ၊ ဤလောကသည် မရှိ၊ တမလွန် လောကသည့်မရှိ၊ အမိ (၌ ကောင်းစွာ ပြုခြင်း မကောင်းသဖြင့် ပြုခြင်း၏ အကျိုး) သည် မရှိ၊ အဖ (၌ ကောင်းစွာပြုခြင်း မကောင်းသဖြင့် ပြုခြင်း၏ အကျိုး) သည် မရှိ၊ သေ၍ တစ်ဖန်ဖြစ်သော သတ္တဝါ တို့သည်မရှိကုန်၊ ဤလောကကိုလည်းကောင်း၊ တမလွန် လောကကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင် ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်သိ၍ မျက်မှောက်ပြုကာ ဟောကြားနိုင်ကုန်သော, ညီညွတ်ကုန်သော, ကောင်းသော အကျင့်ရှိ ကုန်သောရဟန်း, ပုဏ္ဏား (သမဏ, ဗြာဟ္မဏ) တို့သည် လောက၌ မရှိကုန်” ဟု ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင်အမြင်မှားမှု။ (ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော) အမြင်မှားမှု (အယူမှားမှု) တို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော။ပ။ ဖောက်ပြန် မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အယူပျက်စီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသော အမြင်မှားမှု (အယူမှားမှု) ကိုလည်း အယူပျက်စီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ (၁၂၂၁)</p> -- <p style="text-align: center;">၃၆-သီလသမ္ပဒါဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အကျင့်သီလပြည့်စုံခြင်း ‘သီလသမ္ပဒါ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၀</b>။ (၁) ထို (သီလသမ္ပဒါ, ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါတို့) တွင် အကျင့်'သီလ'ပြည့်စုံခြင်း ‘သီလသမ္ပဒါ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ အကြင်ကိုယ်၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (ကာယသုစရိုက်သုံးပါး)၊ နှုတ် (စကား) ၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (ဝစီသုစရိုက်လေးပါး)၊ ကိုယ်နှုတ် (စကား) နှစ်ပါး၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (အာဇီဝလျှင် ရှစ်ခုမြောက် ဖြစ်သော ‘အာဇီဝဋ္ဌမကသီလ') သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို အကျင့် ‘သီလ’ နှင့် ပြည့်စုံခြင်း'သီလသမ္ပဒါ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသော အကျင့် ‘သီလ’ ကို စောင့်စည်းခြင်း ‘သီလသံဝရ’ ကိုလည်းအကျင့် ‘သီလ’ ပြည့်စုံခြင်း ‘သီလသမ္ပဒါ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ်,ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အယူပြည့်စုံခြင်း'ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၁</b>။ (၂) ထို (သီလသမ္ပဒါ, ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါတို့) တွင် (ကောင်းမွန် မှန်ကန်သော) အယူ ပြည့်စုံခြင်း (သမ္မာ) ‘ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ “ပေးလှူခြင်း (အကျိုး) သည် ရှိ၏၊ ယဇ်ကြီး (အလှူကြီး) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် ရှိ၏၊ ယဇ်ငယ် (ဟုန်း) (အလှူငယ်) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် ရှိ၏၊ ကောင်းစွာပြုအပ် မကောင်းသဖြင့် ပြုအပ်သော (ကောင်းမှုမကောင်းမှု) ကံတို့၏ အကျိုးဖျား (အကျိုးဆက်) ‘ဖလ', အကျိုးရင်း'ဝိပါက’ သည် ရှိ၏။ ဤလောကသည်ရှိ၏၊ တမလွန် လောကသည်ရှိ၏၊ အမိ (၌ ကောင်းစွာ ပြုခြင်း မကောင်းသဖြင့် ပြုခြင်း၏အကျိုး) သည်ရှိ၏၊ အဖ (၌ ကောင်းစွာ ပြုခြင်း မကောင်းသဖြင့် ပြုခြင်း၏အကျိုး) သည် ရှိ၏၊ သေ၍ တစ်ဖန်ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤလောကကိုလည်းကောင်း၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်းကိုယ်တိုင်ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ မျက်မှောက်ပြုကာ ဟောကြားနိုင်ကုန်သော, ညီညွတ်ကုန်သော,ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော ရဟန်း, ပုဏ္ဏား (သမဏ, ဗြာဟ္မဏ) တို့သည် လောက၌ ရှိကြ၏” ဟုဤသို့သဘောရှိသော အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်းသဘော။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေခြင်း (အမှန်ကို သိခြင်း)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကိုစိစစ်ခြင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ မြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကို (ကောင်းမွန် မှန်ကန်သော) အယူပြည့်စုံခြင်း (သမ္မာ) ‘ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသောအမြင်မှန်မှု (အယူမှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ ကိုလည်း အယူပြည့်စုံခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၇-သီလဝိသုဒ္ဓိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အကျင့်'သီလ'၏ အထူးစင်ကြယ်ခြင်း ‘သီလဝိသုဒ္ဓိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၂</b>။ (၁) ထို (သီလဝိသုဒ္ဓိ, ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိတို့) တွင်အကျင့်'သီလ'၏ အထူး စင်ကြယ်ခြင်း ‘သီလဝိသုဒ္ဓိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော အကြင် မလွန်ကျူးမှု (ကာယသုစရိုက်သုံးပါး)၊ နှုတ် (စကား) ၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (ဝစီသုစရိုက်လေးပါး)၊ ကိုယ်နှုတ် (စကား) နှစ်ပါး၌ ဖြစ်သော မလွန်ကျူးမှု (အာဇီဝလျှင့်ရှစ်ခုမြောက်ဖြစ်သော ‘အာဇီဝဋ္ဌမကသီလ') သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော) သဘောကိုအကျင့် ‘သီလ'၏ အထူးစင်ကြယ်ခြင်း ‘သီလဝိသုဒ္ဓိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ အလုံးစုံသော အကျင့် ‘သီလ’ ကိုစောင့်စည်းခြင်း ‘သီလသံဝရ'ကိုလည်း အကျင့် ‘သီလ'၏ အထူး စင်ကြယ်ခြင်း ‘သီလဝိသုဒ္ဓိ’ ဟု ဆိုအပ်၏ (လောကုတ္တရာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အယူ၏အထူးစင်ကြယ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၃</b>။ (၂) ထို (သီလဝိသုဒ္ဓိ, ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိတို့) တွင် အယူ၏ အထူးစင်ကြယ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ’ ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ကံသည် မိမိဥစ္စာဖြစ်သည်ဟု သိသောဉာဏ် ‘ကမ္မဿကတဉာဏ်’။ (သစ္စာလေးပါး) အမှန်တရားအား လျော်စွာ သိမှု ‘သစ္စာနုလောမိကဉာဏ်’ (ဝိပဿနာဉာဏ်)၊ မဂ်နှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ သိမှု ‘မဂ် ဉာဏ်’၊ မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏သိမှု ‘ဖိုလ်ဉာဏ်’ သည် (ရှိ၏)။ (ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီး သော သဘောကို အယူ၏ အထူးစင်ကြယ်ခြင်း'ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ’ ဟုဆိုအပ်၏) (ကမ္မဿကတဉာဏ်, သစ္စာနုလောမိကဟု ဆိုအပ်သော ဝိပဿနာဉာဏ်,မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ်)။</p> <p style="text-align: center;">၃၈-ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိခေါပနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အယူ၏ အထူးစင်ကြယ်ခြင်း'ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၄</b>။ (၁) ထိုပြင် အယူ၏အထူးစင်ကြယ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ’ ဟူသည်ကား အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအား ဖြင့် သိမှု။ (ခွဲခွဲ ခြားခြား) အပြားအားဖြင့်သိခြင်းသဘော။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေခြင်းသဘော (အမှန်ကို သိခြင်းသဘော)။ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု (အမြင်မှန်မှု) ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဤကား အယူ၏ အထူးစင်ကြယ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ’ တည်း။) (ကမ္မဿကတဉာဏ်,သစ္စာနုလောမိကဉာဏ်, မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ်)။</p> <p style="text-align: center;">အထူးစင်ကြယ်သောအယူအားလျော်သော လုံ့လ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၅</b>။ (၂) အထူးစင်ကြယ်သောအယူ ‘ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ"ယထာဒိဋ္ဌိဿ ပဓာန’ အားလျော်သော လုံ့လ ‘ယထာဒိဋ္ဌိဿပဓာန’ ဟူသည်ကား စိတ်၌ မှီသော အကြင် လုံ့လ အားထုတ်မှု။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဤကား အထူးစင်ကြယ် သော အယူ ‘ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ’ အားလျော် သော လုံ့လ'ယထာဒိဋ္ဌိဿ ပဓာန’ တည်း) (မဟာကုသိုလ်ဉာဏ သမ္ပယုတ်, မဟာကိရိယာဉာဏ သမ္ပယုတ်,လောကုတ္တရာစိတ်တို့၌ ရှိသော ဝီရိယ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၉-သံဝေဂဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ထိတ်လန့်ဖွယ်အကြောင်းတို့၌ ထိတ်လန့်ခြင်း'သံဝေဂ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၆</b>။ (၁) (ထိတ်လန့်ဖွယ်အကြောင်းတို့၌) ထိတ်လန့်ခြင်း ‘သံဝေဂ’ ဟူ သည်ကား ပဋိသန္ဓေနေမှု ‘ဇာတိ’ ကို ဘေးအားဖြင့် မြင်၍ တည်သော (ဖြစ်ပေါ်လာသော) ဉာဏ် ‘ဇာတိဘယ’၊ အိုမှု ‘ဇရာ'ကို ဘေးအားဖြင့် မြင်၍ တည်သော (ဖြစ်ပေါ်လာသော) ဉာဏ် ‘ဇရာဘယ’၊ နာမှု ‘ဗျာဓိ'ကို ဘေးအားဖြင့် မြင်၍ တည်သော (ဖြစ်ပေါ်လာသော) ဉာဏ် ‘ဗျာဓိဘယ’၊ သေမှု ‘မရဏ'ကို ဘေးအားဖြင့် မြင်၍ တည်သော (ဖြစ်ပေါ်လာသော) ဉာဏ် ‘မရဏဘယ'တည်း၊ ထိတ်လန့်ဖွယ် အကြောင်းဟူသည်ကား ပဋိသန္ဓေနေမှု ‘ဇာတိ’၊ အိုမှု ‘ဇရာ’၊ နာမှု ‘ဗျာဓိ’၊ သေမှု ‘မရဏ’ တည်း (ဇာတိစသည်တို့မှ ထိတ်လန့်သောအခါဖြစ်ပေါ်သော မဟာကုသိုလ် ဉာဏသမ္ပယုတ်၌ ရှိသော ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ထိတ်လန့်သူ၏သင့်လျော်သောအားဖြင့်လုံ့လပြုခြင်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၇</b>။ (၂) ထိတ်လန့်သူ၏ သင့်လျော်သောအား'သံဝိဂ္ဂဿ ယောနိသော ပဓာန'ဖြင့် လုံ့လပြုခြင်း ‘သံဝိဂ္ဂဿ ယောနိသောပဓာန’ ဟူသည်ကား ဤသာသနာတော် ၌ ရဟန်းသည် - (၁) မဖြစ်ပေါ်သေးကုန်သော ယုတ်မာကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို မဖြစ်စေခြင်းငှါ လိုလားမှု ကိုဖြစ်စေ၏ ‘ဆန္ဒံ ဇနေတိ’၊ ကြိုးစား၏ ‘ဝါယမတိ’၊ ကြိုးစားမှု ‘ဝီရိယ’ ကို အားထုတ်၏ ‘ဝီရိယံ့အာရဘတိ’၊ စိတ်ကို ချီးမြှောက် (အားပေး) ၏ ‘စိတ္တံ ပဂ္ဂဏှာတိ’၊ လုံ့လစိုက်၏ ‘ပဒဟတိ’။ (၂) ဖြစ်ပေါ်ကုန်ပြီးသော ယုတ်မာကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ လိုလားမှုကိုဖြစ်စေ၏၊ ကြိုးစား၏၊ ကြိုးစားမှု ‘ဝီရိယ'ကို အားထုတ်၏၊ စိတ်ကို ချီးမြှောက် (အားပေး) ၏၊ လုံ့လစိုက်၏။ (၃) မဖြစ်ပေါ်သေးကုန်သော ကုသိုလ်တရားတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေခြင်းငှါ လိုလားမှုကို ဖြစ်စေ၏၊ ကြိုးစား၏၊ ကြိုးစားမှု ‘ဝီရိယ'ကို အားထုတ်၏၊ စိတ်ကို ချီးမြှောက် (အားပေး) ၏၊ လုံ့လစိုက်၏။ (၄) ဖြစ်ပေါ်ကုန်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့၏ တည်တံ့စေခြင်းငှါ ‘ဌိတိယာ’၊ မမေ့မပျောက် စေခြင်းငှါ'အသမ္မောသာယ’၊ လွန်စွာ တိုးပွါးစေခြင်းငှါ ‘ဘိယျောဘာဝါယ’၊ စည်ပင်ပြန့်ပြောစေခြင်းငှါ ‘ဝေပုလ္လာယ’၊ ပွားများစေခြင်းငှါ ‘ဘာဝနာယ’၊ ပြည့်ဖြိုးစေခြင်းငှါ ‘ပါရိပူရိယာ’ လိုလားမှုကို ဖြစ်စေ၏၊ ကြိုးစား၏၊ ကြိုးစားမှု ‘ဝီရိယ’ ကို အားထုတ်၏၊ စိတ်ကို ချီးမြှောက် (အားပေး) ၏၊ လုံ့လစိုက်၏။ (ဤကား ထိတ်လန့်သူ၏ သင့်လျော်သောအားဖြင့် လုံ့လပြုခြင်း ‘သံဝိဂ္ဂဿ ယောနိသော ပဓာန'ပေတည်း။) (ကုသိုလ်စိတ် ၂၁နှင့် ဖိုလ်စိတ် ၄ တို့၌ ရှိသော ဝီရိယ)</p> -- <p style="text-align: center;">၄၀-အသန္တုဋ္ဌိတာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကုသိုလ်တရားတို့၌ မရောင့်ရဲနိုင်သူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၈</b>။ (၁) ကုသိုလ် တရားတို့၌ ‘အသန္တုဋ္ဌိတာကုသလေသု ဓမ္မေသု’ မရောင့်ရဲ (မတင်းတိမ်) နိုင်သူ၏အဖြစ် (ကုသိုလ်တရားတို့၌ မရောင့်ရဲမတင်းတိမ်နိုင်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား)ဟူသည်ကား ကုသိုလ်တရားတို့ကို ပွားစေခြင်းငှါမရောင့်ရဲ (မတင်းတိမ်) သူ၏ အကြင် လွန်စွာ လိုလားသူ၏အဖြစ်သည် (ရှိ၏)။ «ဤကားကုသိုလ်တရားတို့၌ မရောင့်ရဲ (မတင်းတိမ်) နိုင်သူ၏အဖြစ် (ကုသိုလ်တရားတို့၌ မရောင့်ရဲ မတင်းတိမ်နိုင်သူဖြစ်အောင် ပြုတတ်သော တရား ‘အသန္တုဋ္ဌိတာ ကုသလေသု ဓမ္မေသု’ တည်း) (ကုသိုလ်စိတ် ၂၁,ယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၃၈) ]။</p> <p style="text-align: center;">လုံ့လပြုခြင်း'ဝီရိယ’၌ မဆုတ်နစ်သူဖြစ်ကြောင်းတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇၉</b>။ (၂) လုံ့လပြုခြင်း'ဝီရိယ’ ၌ ‘အပ္ပဋိဝါနိတာ ပဓာနသ္မိံ’ မဆုတ်နစ်သူ (ဇွဲရှိသူ) ၏အဖြစ် (ကုသိုလ် တရားပွားများအားထုတ်ခြင်း၌ မဆုတ်နစ်သူ ဖြစ်အောင် ပြုတတ်သောတရား) ဟူသည်ကား ကုသိုလ်တရားတို့ကိုပွားစေခြင်းငှါ အကြင် ရိုသေစွာ ပြုခြင်း ‘သက္ကစ္စ ကိရိယတာ’၊ အမြဲ မပြတ်ပြုခြင်း ‘သာတစ္စကိရိယတာ’။ (ဝီရိယကို ကျိုးပဲ့ပျက်စီးအောင် မပြုဘဲ) ဝီရိယကို ချန်မထားဘဲ ပြုခြင်း ‘အဋ္ဌိတကိရိယတာ’၊ မတွန့်ဆုတ်သော (ဝီရိယမလျော့သော) ဖြစ်ခြင်းရှိသည်၏အဖြစ် ‘အနောလီနဝုတ္တိတာ’၊ မချအပ်သော (မလျော့သော လိုလားမှုရှိသူ၏အဖြစ် (ကောင်းသော အလိုဆန္ဒကို မချခြင်း) ‘အနိက္ခိတ္တဆန္ဒတာ’၊ မချအပ်သော (မလျော့သော) တာဝန်ရှိသူ၏ အဖြစ် (ကုသိုလ်ပြုရာ၌ ဝီရိယတည်းဟူသော တာဝန်ကိုမလျော့ခြင်း) ‘အနိက္ခိတ္တဓုရတာ’၊ မှီဝဲခြင်း ‘အာသေဝနာ’၊ ပွားစေခြင်း ‘ဘာဝနာ’၊ အကြိမ်များစွာ ပြုခြင်း'ဗဟုလီကမ္မ’ သည် (ရှိ၏)။ (ဤကား လုံ့လပြုခြင်း ‘ဝီရိယ’၌ မဆုတ်နစ်သူ (ဇွဲရှိသူ) ၏အဖြစ် ‘အပ္ပဋိဝါနိတာ ပဓာနသ္မိံ ‘တည်း။) (ကုသိုလ်စိတ် ၂၁နှင့် ဖိုလ်စိတ် ၄ တို့၌ ရှိသော ဝီရိယ။)</p> -- <p style="text-align: center;">၄၁-ဝိဇ္ဇာဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၀</b>။ (၁) (သစ္စာလေးပါးကို ဖုံးလွှမ်းတတ်သော အဝိဇ္ဇာမောဟ အမိုက်မှောင်ကို) ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ’ တရားဟူသည်ကား ရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို (ရှေးဘဝကို) အဖန်ဖန် အောက်မေ့မှုနှင့် ယှဉ်သောသိမှု ‘ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏ်’ ဟူသော ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ’၊ သတ္တဝါတို့၏ သေခြင်း, ပဋိသန္ဓေနေခြင်း၌ သိမှု ‘စုတူပပါတဉာဏ်’ ဟူသော ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ’၊ အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တမဂ်) ၌ သိမှု ‘အာသဝက္ခယဉာဏ်’ ဟူသော ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ'အားဖြင့် (သစ္စာလေးပါးကို ဖုံးလွှမ်းတတ်သော အဝိဇ္ဇာမောဟ အမိုက် မှောင်ကို) ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ’ တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း (ဤကား ဖောက်ထွင်းသိမှု ‘ဝိဇ္ဇာ’ တရား တို့တည်း) (ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ်, စုတူပပါတဉာဏ်, အာသဝက္ခယဉာဏ်)။</p> <p style="text-align: center;">လွတ်မြောက်မှု ‘ဝိမုတ္တိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၁</b>။ (၂) လွတ်မြောက်မှု ‘ဝိမုတ္တိ’ တရားဟူသည်ကား စိတ်၏ လွတ်မြောက်မှု (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ‘စိတ္တဿအဓိမုတ္တိ’၊ ‘ဝါန’ ဟူသော တဏှာမှ ထွက်မြောက်မှု ‘နိဗ္ဗာန်'အားဖြင့်လွတ်မြောက်မှု ‘ဝိမုတ္တိ’ တို့သည် နှစ်မျိုးတို့တည်း။ (ဤတရားတို့ကား လွတ်မြောက်မှု ‘ဝိမုတ္တိ’ တရားတို့တည်း) (မဟဂ္ဂုတ်ကုသိုလ်, မဟဂ္ဂုတ်ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄၂-ခယေဉာဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသာကုန်ခန်းခြင်းကို ပြုတတ်သောဉာဏ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၂</b>။ (၁) (ကိလေသာ) ကုန်ခန်းခြင်းကို ပြုတတ်သော ‘ခယေဉာဏ’ (အရိယမဂ်) ဉာဏ် ‘ခယေဉာဏ’ ဟူသည်ကား မဂ်နှင့်ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏ သိမှု ‘မဂ်ဉာဏ်’ တည်း (မဂ်စိတ်လေးခု၌ ရှိသောပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသာတစ်ဖန်မဖြစ်ပေါ်စေတတ်သောဉာဏ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၃</b>။ (၂) (ကိလေသာ) တစ်ဖန် မဖြစ်ပေါ်စေတတ် ‘အနုပ္ပါဒေဉာဏ’ သော (အရိယာဖိုလ်) ဉာဏ် ‘အနုပ္ပါဒေဉာဏ’ ဟူသည်ကား မဂ်၏အကျိုး ‘ဖိုလ်’ နှင့် ပြည့်စုံ သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ သိမှု ‘ဖိုလ်ဉာဏ်'တည်း (ဖိုလ်စိတ်လေးခု၌ ရှိသော ပညာ)။</p> <p style="text-align: center;">နိက္ခေပကဏ္ဍ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ပိဋကတ်သုံးပုံဟူသော မြတ်စွာဘုရားစကားတော်၏ အနက်ကို ထုတ်ဆိုရာအပိုင်း</p> <h3 style="text-align:center;">အဋ္ဌကထာကဏ္ဍ</h3> <h3 style="text-align:center;">(က) သုံးစုပြု၍ ဟောအပ်သော တရားတို့၏အရကောက်ကို ထုတ်ပြခြင်း</h3> <h3 style="text-align:center;">တိကအတ္ထုဒ္ဓါရ</h3> <h3>၁-ကုသလတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ကုသိုလ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ,အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ကုသိုလ်မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကုသိုလ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကုသိုလ်မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အကုသိုလ် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဗျာကတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၆</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားမည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) အကျိုး ‘ဝိပါက်’ (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် (ဝါနဟူသော တဏှာမှ ထွက်မြောက်ရာ) နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ တရားမည်ကုန်၏။</p> -- <h3>၂-ဝေဒနာတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ နှင့်ယှဉ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမာဝစရ) ကုသိုလ်မှသောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် ၄၊ အကုသိုလ်မှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၄၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၅၊ ကိရိယာမှ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၅၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း၊ ဝိပါက်မှလည်းကောင်း၊ ကိရိယာမှ လည်းကောင်း ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၉,့ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္တဈာန်၁၂)၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း၊ ဝိပါက်မှလည်းကောင်း လောကုတ္တရာတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ,ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၂၄, ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၃၂)၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်၄၆ - တို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’ နှင့်ယှဉ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် ၂၊ ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်၁၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၂၁-တို့သည် ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈၉</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သော အလယ်အလတ် ခံစားမှု (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ၄၊ အကုသိုလ်မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၆၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (ဥပေက္ခာ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၁၀၊ အကုသိုလ်၏အကျိုး (ဝိပါက်) မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၆၊ ကိရိယာမှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ၆၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း, အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှလည်းကောင်း, ကိရိယာမှ လည်းကောင်း စတုက္ကနည်းအားဖြင့်ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၃၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း, ဝိပါက်မှ လည်းကောင်း, ကိရိယာမှလည်းကောင်း အရူပဝစရစိတ် ၄ -ပါးစီ၁၂၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း, ဝိပါက်မ ှလည်းကောင်း စတုက္ကနည်းအားဖြင့်လောကုတ္တရာစတုတ္ထဈာန် ၈၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သော အလယ်အလတ်ခံစားမှု (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) ‘အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနာ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်း သော စေတသိက်၄၆- တို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သော အလယ် အလတ် ခံစားမှု (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ တိတ်မုတ် (သုခ, ဒုက္ခ, အဒုက္ခမသုခဟူသော) ဝေဒနာသုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ကို ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခ ဝေဒနာ’ နှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော အလယ်အလတ် ခံစားမှု (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <h3>၃-ဝိပါကတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အကျိုး'ဝိပါက်’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်’မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) အကျိုး ‘ဝိပါက်’ (၃၆) သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကျိုးကိုဖြစ်စေသော ‘ဝိပါကဓမ္မ’ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော ‘ဝိပါကဓမ္မ’ တရားမည် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော ‘ဝိပါကဓမ္မ’ တရား မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကျိုးလည်းမဟုတ်အကျိုးကိုလည်းမဖြစ်စေသော တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၂</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်"နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မ’ တရားလည်းမဟုတ်, အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ကို ဖြစ် စေခြင်းသဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်သော ‘နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မ’ တရား မည်ကုန်နည်း။ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည် အကျိုး'ဝိပါက်’ လည်း မဟုတ်၊ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်သော ‘နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မ’ တရားမည်ကုန်၏။</p> <h3>၄-ဥပါဒိဏ္ဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (အာရုံပြုသောအားဖြင့်) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်) စွဲယူလည်း စွဲယူအပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်း ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) အကျိုး'ဝိပါက်’ (၃၂)၊ ထို့ပြင် (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံကို ပြုအပ်သည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်ဖြစ်သော အကြင် (ကမ္မဇ) ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်းဖြစ်၍ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၉၉၄)</p> -- <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သော ကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူအပ် ကုန်သည်ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော တရားများကားအဘယ်နည်း)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) , ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သောပြုကာမျှ ကိရိယာ (၂၀)၊ ထို့ပြင် (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံကို ပြုအပ်ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်မဖြစ်သော အကြင် (တိဇ) ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးကား မဟုတ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၉၉၅)</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏ အနုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၅</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (အာရုံပြုသောအားဖြင့်) တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သောကံသည် (အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်) မစွဲယူလည်း မစွဲယူအပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏအနုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့်ကံ၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင်ဖိုလ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏအနုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏။ (၉၉၆)</p> <h3>၅-သံကိလိဋ္ဌတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန် စေအပ် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား တို့ကို (ရခြင်းငှါ) ထိုက်သော ‘သံကိလိဋ္ဌသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၍ ‘သံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ ‘သံကိလေသိက’ လည်း ဖြစ်သော တရားတို့ကား အဘယ် နည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့ နှင့်လည်းယှဉ်၍ ‘သံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ ‘သံကိလေသိက’ လည်း ဖြစ်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌသံကိလေသိက’ တရားဖြစ်ကုန်၏။ (၉၉၇)</p> <p style="text-align: center;">အသံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် မပူပန် စေအပ် မနှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်, နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်သော ‘အသံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသ တို့နှင့်မယှဉ် ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ ‘သံကိလေသိက'သာဖြစ်သော တရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) အကျိုး ‘ဝိပါက်’ (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ် သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ် ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ ‘သံကိလေသိက’ သာဖြစ်သော) ‘အသံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၉၉၈)</p> -- <p style="text-align: center;">အသံကိလိဋ္ဌ အသံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၈</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ သည် ပူလည်းမပူပန်စေအပ်,နှိပ်လည်းမနှိပ်စက်အပ်ကုန်မူ၍ (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ်, နှိပ်စက် တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) ထိုက်လည်း မထိုက်သော ‘အသံကိလိဋ္ဌ အသံကိလေသိက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ‘အသံကိလိဋ္ဌ’၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘အသံကိလေသိက’ တရားတို့ကား အဘယ်နည်း)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ဖိုလ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘အသံကိလိဋ္ဌ အသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၉၉၉)</p> <h3>၆-ဝိတက္ကတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သဝိတက္က သဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်လည်း တကွသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သဝိတက္က သဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့် ယှဉ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ကာမာဝစရကုသိုလ် (၈)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ အကျိုး'ဝိပါက်’ မှ စိတ္တုပ္ပါဒ် (ဝိပါက် စိတ်) တစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ အကုသိုလ်၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (ဝိပါက်စိတ်) နှစ်ပါး၊ ကိရိယာမှ (ကာမ) ကိရိယာ တစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ ကုသိုလ်မှရူပါဝစရ ပဌမဈာန် (၁)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရ ပဌမဈာန် (၁)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ ပဌမဈာန် (၁)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် (၄)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် (၄)၊ ဤ (ငါးဆယ့်ငါးပါးသော) စိတ်တို့၌ ဖြစ်ကုန်သော ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ တို့ကိုချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် ငါးဆယ်တို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်လည်း တကွ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သဝိတက္က သဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၀၀၀)</p> <p style="text-align: center;">အဝိတက္က ဝိစာရမတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ကား မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'မျှသာရှိသော (ဝိတက်နှင့်ကား မယှဉ်, ဝိစာရနှင့်သာ ယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က ဝိစာရမတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပါဝစရ (ဈာန်) ပဉ္စကနည်း၌ ကုသိုလ်မှ ဒုတိယဈာန် (၁)၊ ဝိပါက်မှ ဒုတိယဈာန် (၁)၊ ကိရိယာမှ ဒုတိယဈာန် (၁)၊ လောကုတ္တရာ (ဈာန်) ပဉ္စကနည်း၌ ကုသိုလ်မှ ဒုတိယဈာန် (၄)၊ ဝိပါက်မှ ဒုတိယဈာန် (၄)၊ ဤ (တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသော) စိတ် တို့၌ ဖြစ်သော သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် သုံးဆယ့်ခြောက်)။ (သဝိတက္က စိတ်၅၅ ခု၌ ရှိသော) ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ကား မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မျှသာရှိသော (ဝိတက်နှင့်ကား မယှဉ်၊ ဝိစာရနှင့်သာ ယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က့ဝိစာရမတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၀၀၁)</p> -- <p style="text-align: center;">အဝိတက္က အဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၁</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'လည်း မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'လည်း မရှိသော ‘အဝိတက္က အဝိစာရ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့်မယှဉ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ ဒွေပဉ္စဝိညာဏ် (၁၀)၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရတတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၃)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၃)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရတိက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၃)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပဈာန် (၄)၊ ဝိပါက်မှအရူပဈာန် (၄)၊ ကြိယာမှ အရူပဈာန် (၄)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာတိက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့်လောကုတ္တရာ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၁၂)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာတိက တိကဈာန် (စတုတ္ထနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ၊ တတိယ၊ စတုတ္ထ၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာတတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၁၂) ပဉ္စကနည်း၌ ဒုတိယဈာန်၌ ဖြစ်သော သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ (၁၁)၊ ရုပ် (၂၈)၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'လည်း မရှိ, သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'လည်းမရှိသော (ဝိတက်, ဝိစာရတို့နှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က အဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၀၀၂)</p> <p style="text-indent:2em">တိက်မုတ် ဝိတက်နှင့် တကွဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်သော) ‘ဝိစာရ’ ကို ‘ဝိတက်’ ‘ဝိစာရ’ နှစ်ပါးစလုံးနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်နှင့်ကား မယှဉ်, ဝိစာရနှင့်သာ ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက် ဝိစာရနှစ်ပါးစလုံးနှင့် မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> <h3>၇-ပီတိတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ပီတိသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွ ဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ‘ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရ ကုသိုလ်မှသောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) လေးပါး၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ကိရိယာမှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရဒုက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရဒုက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရဒုက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ဒုက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် ၄,ဒုတိယဈာန် ၄, ပေါင်း ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် ၄, ဒုတိယဈာန်၄, ပေါင်း ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂)၊ ဤ (ငါးဆယ့်တစ်ပါးသော စိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်လေးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့်တကွ ဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ‘ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိသဟဂုတ်စိတ် ၅၁, ပီတိကြဉ်ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။ (၁၀၀၃)</p> -- <p style="text-align: center;">သုခသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော) ‘သုခသဟဂတ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရ ကုသိုလ်မှသောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) လေးပါး၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (သုခသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကိရိယာမှ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ တိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္က နည်းအားဖြင့်ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ,စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ,တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကိရိယာမှရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာတိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ ဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၁၆)၊ ဝိပါက်မှလောကုတ္တရာတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုက္ကဈာန်၁၆)၊ ဤ (ခြောက်ဆယ့်သုံးပါးသော စိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်လေးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤ တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော) ‘သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၀၀၄)</p> <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၄</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် ယှဉ်သော) ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရားဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (ဥပေက္ခာ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ဆယ်ပါး၊ အကုသိုလ်၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကိရိယာမှ (ဥပေက္ခာ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ဝိပါက်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပဈာန်လေးပါး၊ ဝိပါက်မှ အရူပဈာန် လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပဈာန် လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) လောကုတ္တရာစတုတ္ထဈာန် (၄)၊ ဝိပါက်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) လောကုတ္တရာစတုတ္ထဈာန် (၄)၊ ဤ (ငါးဆယ့်ငါးပါးသော စိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်လေးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် ယှဉ်သော) ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ် စိတ်, ဥပေက္ခာဝေဒနာ ကြဉ်သော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွမဖြစ်၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်၏၊ လျစ် လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွမဖြစ်။ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွ မဖြစ်၊ ရံခါ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွ ဖြစ်၏၊ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွ မဖြစ်၊ ရံခါ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။ တိက်မုတ် ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာ၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ကို နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ (၁၀၀၅)</p> -- <p style="text-align: center;">၈ - ဒဿနတိက်</p> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာမြင်တတ်သော ‘ဒဿန') သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်၁- သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏ (သောတာပတ္တိမဂ်သည်အကြွင်းမရှိ ပယ်အပ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်, ဝိစိကိစ္ဆာ သဟဂုတ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၁-သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အချို့ကား (ဤတရားတို့အနက်မှ အပါယ်သို့လားစေတတ်သည့် အစိတ်အပိုင်း ဖြစ်သော တရားအချို့တို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ကား (ကြွင်းကျန်သည့် အစိတ်အပိုင်း အချို့တရားတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်း မပယ်အပ်, အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် လည်း မပယ်အပ်သော ‘နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ,ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ စိတ် (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်း မပယ်အပ်၊ အထက် မဂ်သုံးပါးဖြင့်လည်း မပယ်အပ်သော ‘နေဝ ဒဿနေနန ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်,ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3>၉-ဒဿနဟေတုတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော ‘ဒဿန') သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ် အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ ဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၁၊ ဤ (ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်) ၌ ဖြစ်သော (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် (၂၂) ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ်၌ ရှိသောမောဟမှတစ်ပါး အခြားသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယမဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ‘ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၁၊ ဤ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်) ၌ ရှိသောမောဟကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်၁၄-ပါးတို့ သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည်အချို့ကား (ဤတရားတို့အနက်မှ အပါယ်သို့ လားစေတတ်သည့် အစိတ်အပိုင်းဖြစ်သော တရားအချို့တို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ကား (ကြွင်း ကျန်သည့် အစိတ်အပိုင်းတရားအချို့တို့သည်) အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်,ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူဒွေ, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ ရှိသော မောဟမှတစ်ပါး အခြားသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">နေဝ ဒဿနေန န ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၀</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်း ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိ၊ အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့်လည်းပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော) ‘နေဝ ဒဿနေနန ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ ဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော တွေဝေမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်မောဟ’ ၊ ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော တွေဝေမှု ‘ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်မောဟ’။ (ကာမ,ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေး ပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်လည်း ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော, အထက်မဂ် သုံးပါးဖြင့်လည်း ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်သော) ‘နေဝ ဒဿနေနန ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ ဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်,ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်မောဟ, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်မောဟ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3>၁၀-အာစယဂါမိတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အာစယဂါမိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အာစယဂါမိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အာစယဂါမိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အပစယဂါမိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အပစယဂါမိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သောမဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အပစယဂါမိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">နေဝါစယဂါမိ နာပစယဂါမိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၃</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်းမဟုတ်သော ‘နေဝါစယဂါမိ နာပစယဂါမိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် ပဋိသန္ဓေ စုတိသို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်းမဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း (ရောက်စေတတ်သည်) လည်းမဟုတ်သော ‘နေဝါစယဂါမိ နာပစယဂါမိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါက်စိတ်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3>၁၁-သေက္ခတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သေက္ခတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၄</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘သေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌့အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် အောက်၌ ဖြစ်သော ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏အကျိုး (အောက်ဖိုလ်) သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခ ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘သေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးခု, အောက်ဖိုလ်သုံးခု, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အသေက္ခတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၅</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးဖြစ်သော) ကျင့်ပြီးအသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘အသေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အောက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့၏) အထက်၌ တည်သော အရဟတ္တဖိုလ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးဖြစ်သော) ကျင့်ပြီး အသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ‘အသေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">နေဝသေက္ခ နာသေက္ခတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၆</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ်။ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးဖြစ်သော) ကျင့်ပြီးအသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော ‘နေဝသေက္ခ နာသေက္ခ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အရိယာပုဂ္ဂိုလ် ရှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာမဟုတ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ,ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ပြုကာမျှ ‘ကိရိယာ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲသေက္ခပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်။ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီး ဖြစ်သော) ကျင့်ပြီးအသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော (အရိယာပုဂ္ဂိုလ် ရှစ်ယောက်တို့၏ဥစ္စာမဟုတ်သော) ‘နေဝသေက္ခ နာသေက္ခ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်, လောကီ ကုသိုလ်,လောကီဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3>၁၂-ပရိတ္တတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ပရိတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ် (၈)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ အလုံးစုံသော ကာမာဝစရဝိပါက် (၂၃)၊ ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ပြုကာမျှဖြစ်သည့် ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကာမာဝစရကိရိယာဗျာကတ’ စိတ် (၁၁)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">မဟဂ္ဂတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ ကုသိုလ် (၅)၊ အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ ကုသိုလ် (၄)၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော (မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်) အဗျာကတ (၉)။ (မဟဂ္ဂုတ်ကြိယာ) အဗျာကတ (၉) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြီးကျယ် မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက် သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပမာဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁၉</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <h3>၁၃-ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ပရိတ္တာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား (ကာမတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံသောကာမာဝစရဝိပါက် (၂၃)၊ ကိရိယာမနောဓာတ် (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း (၁)၊ သောမနဿသဟဂုတ် (အဟိတ်) ကြိယာ မနောဝိညာဏဓာတ် (ဟသိတုပ္ပါဒ်) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (၂၅) ပါး သော) တရားတို့သည်နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား (ကာမတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ကာမတရားကို ဧကန်အာရုံပြုသော ကာမဝိပါက်, ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, ဟသိတုပ္ပါဒ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">မဟဂ္ဂတာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၁</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်စိတ် (၃)၊ နေဝသညာ နာသညာယတနဈာန်စိတ် (၃) သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရား (ခြောက်ပါး) တို့သည် ကြီးကျယ် မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင်အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိညာဏဉ္စာယတနစိတ်, နေဝသညာနာသညာယတနစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပမာဏာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၂</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ (လောကုတ္တရာ) တရားလျှင်အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရား (ရှစ်ပါး) တို့သည် (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂ စသည်တို့၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား (လောကုတ္တရာတရား) လျှင်အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်)။ ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဉာဏဝိပ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ကြိယာမှ ဉာဏဝိပ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ အလုံးစုံသော အကုသိုလ် (တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (နှစ်ဆယ်သော) တရားတို့သည် ရံခါနည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား (ကာမတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင် အာရုံ ရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား (လောကုတ္တရာတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရားတို့ကား မဟုတ်ကုန် (ဟု ဆိုအပ်ဆိုထိုက်၏)။ ရံခါ နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား (ကာမတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရံခါ ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဉာဏသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ကိရိယာမှ ဉာဏသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ထို့ပြင် ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ဥပေက္ခာသဟဂုတ်ကြိယာ အဟိတ် မနောဝိညာဏဓာတ် (မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသော) တရားတို့သည် ရံခါ နည်းပါးသောအာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ့်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား (လောကုတ္တရာတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဟု ဆိုအပ် ဆိုထိုက်ကုန်၏)။ ရံခါ နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား (ကာမတရား) လျှင်အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရံခါ ကြီးကျယ်မြင့်မြတ် သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရံခါ (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား (လောကုတ္တရာတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် (၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့်ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် (၄)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ,ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် (၄)။ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ဝိပါက် (၁)၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန် (၃)၊ အာကိဉ္စာညာယတနဈာန် (၃) သည် ရှိ၏။ ဤတရားတို့သည် နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’ တရား (ကာမတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘ပရိတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’ တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘မဟဂ္ဂတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်) မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ’ တရား (လောကုတ္တရာတရား) လျှင် အာရုံရှိသော ‘အပ္ပမာဏာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း အာရုံမပြုတတ်သော ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <h3>၁၄-ဟီနတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဟီနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">မဇ္ဈိမတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အလယ်အလတ် ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ပဏီတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၅</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် မွန်မြတ်သော ‘ပဏီတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့ သည် မွန်မြတ်သော ‘ပဏီတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <h3>၁၅-မိစ္ဆတ္တတိက်</h3> <p style="text-align: center;">မိစ္ဆတ္တနိယတ တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဖောက်ပြန်သောသဘောရှိကုန်၍ (စုတိ၏အခြားမဲ့၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ့်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရား (ခြောက်ပါး) တို့သည် ရံခါ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲကုန်၏၊ ရံခါ မမြဲကုန်။ (ဒိဋ္ဌိဂတ သမ္ပယုတ်သတ္တမဇော, ဒေါသမူသတ္တမဇော, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မတ္တနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မဖောက်ပြန်သောသဘောရှိကုန်၍ (မိမိ၏အခြားမဲ့၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ’ တရားဖြစ်ကုန်သ နည်း။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤ တရားတို့သည်မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">အနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၈</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် (စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း) အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ စိတ် (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (စုတိ၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း) အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် သတ္တမဇောနှင့် ဒေါသမူဒွေသတ္တမဇောကြဉ်သော အကုသိုလ်, လောကီကုသိုလ်,ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <h3>၁၆-မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">မဂ္ဂါရမ္မဏ, မဂ္ဂဟေတုက,မဂ္ဂါဓိပတိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂၉</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် မဂ်တည်းဟူသော အာရုံရှိသော ‘မဂ္ဂါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာ မာဝစရကုသိုလ်မှ ဉာဏသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး။ (ကာမာဝစရ) ကိရိယာမှ ဉာဏသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ရံခါမဂ်တည်းဟူသော အာရုံရှိသော ‘မဂ္ဂါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ဤတရားတို့သည်) မဂ်တည်းဟူသောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရားများကား မဟုတ်ကုန်၊ ရံခါမဂ်တည်းဟူသော အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ’ ရှိသော ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဟု ဆိုအပ် ဆိုထိုက်၏)၊ ရံခါ မဂ်တည်းဟူသော အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ မဂ်တည်းဟူသော အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ’ ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆို ထိုက်ကုန်။ အရိယာမဂ်လေးပါးတို့သည် မဂ်တည်းဟူသော အာရုံရှိသော ‘မဂ္ဂါရမ္မဏ’ တရား မဟုတ်ကုန်၊ မဂ်တည်းဟူသော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော ‘မဂ္ဂဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည် ရံခါ မဂ်တည်းဟူသော အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ’ ရှိသော ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဟုဆိုအပ် ဆိုထိုက်၏)။ ရံခါ မဂ်တည်းဟူသော အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ’ ရှိသော ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ တရားဟူ၍မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ဥပေက္ခာသဟဂုတ် ကြိယာ အဟိတ်မနောဝိညာဏဓာတ် (မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား (သုံးပါး) တို့သည် ရံခါ မဂ်လျှင် အာရုံရှိသော တရားဖြစ်ကုန်၏၊ မဂ်တည်းဟူ သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော တရားများကား မဟုတ်ကုန်၊ မဂ်တည်းဟူသော အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ’ ရှိသော တရားမဟုတ်ကုန် (ဟု ဆိုအပ် ဆိုထိုက်၏)။ (ဤတရားတို့ကို) ရံခါ မဂ်လျှင်အာရုံရှိသော တရားဟူ၍ မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန် (ဤတရားတို့သည် ရံခါ မဂ်ကို အာရုံပြု၍ ရံခါ မဂ်ကို အာရုံမပြုကုန်)။</p> -- <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဉာဏဝိပ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အလုံးစုံသော အကုသိုလ် (၁၂)၊ အလုံးစုံသော ကာမာဝစရဝိပါက် (၂၃)။ (ကာမာဝစရ) ကိရိယာမှ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, ဟသိတုပ္ပါဒ်, ဉာဏဝိပ္ပယုတ်၄) စိတ္တုပ္ပါဒ်ခြောက်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)။ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန်ဝိပါက် (၁)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပ (ဈာန်) လေးပါး၊ ဝိပါက်မှ အရူပ (ဈာန်) လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပ (ဈာန်) လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့ကို မဂ်တည်းဟူသော အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်တည်းဟူသော အကြောင်းရင်း (ဟိတ်) ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်တည်းဟူသော အကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ'ရှိကုန်၏ဟူ ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း အာရုံမပြုတတ်သော ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <h3>၁၇-ဥပ္ပန္နတိက်</h3> <p style="text-align: center;">ဥပ္ပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၀</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ (ဖြစ်ဆဲ) ဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ထို့ပြင် (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် (ကမ္မဇ) ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ရံခါဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ ဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါမချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတံ့သော ‘ဥပ္ပါဒိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ရောက်ပြီးလည်းမဟုတ်၊ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော ‘အနုပ္ပန္န’ တရားဟူ၍ မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ စိတ် (၂၀)၊ ထို့ပြင် ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်မဖြစ်သော အကြင် (တိဇ) ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ရံခါ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သောခဏသုံးပါသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်းမဟုတ်၊ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော ‘အနုပ္ပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတံ့သော ‘ဥပ္ပါဒိ’ တရားဟူ၍ မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။ တိက်မုတ် နိဗ္ဗာန်ကို ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န’ တရားဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်,ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော ‘အနုပ္ပန္န’ တရားဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတံ့ သော ‘ဥပ္ပါဒိ’ တရားဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> -- <h3>၁၈-အတီတတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၁</b>။ နိဗ္ဗာန်ကို ချန်ထား၍အလုံးစုံသော တရားတို့သည် ရံခါအတိတ်မည်ကုန်၏၊ ရံခါ အနာဂတ်မည်ကုန်၏၊ ရံခါ ပစ္စုပ္ပန်မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">တိက်မုတ် နိဗ္ဗာန်ကို အတိတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အနာဂတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> <h3>၁၉-အတီတာရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အတီတာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၂</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အတီတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အတိတ်တရားကို အာရုံပြုသော ‘အတီတာရမ္မဏ’ တရားများကားအဘယ်နည်း)။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန် (၃)၊ နေဝသညာ နာသညာယတန ဈာန် (၃) သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရား (ခြောက်ပါး) တို့သည် အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အတီတာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိညာဏဉ္စာယတန, နေဝသညာနာသညာယတနစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အနာဂတာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၃</b>။ (၂) အမြဲတန်း အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အနာဂတာရမ္မဏ’ (စိတ်, စေတသိက်) တရားများ မရှိကြ။</p> <p style="text-align: center;">ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၄</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အာရုံပြု၍ ‘ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏ’ တရားများကားအဘယ်နည်း)။ ဒွေပဉ္စဝိညာဏ် (၁၀)၊ မနောဓာတ်သုံးပါးတို့သည် (ရှိ ကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရား (တစ်ဆယ့်သုံးပါး) တို့သည် ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ပစ္စုပ္ပန္နာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ကာမာဝစရကုသိုလ်၏ ဝိပါက်မှ စိတ္တုပ္ပါဒ်ဆယ်ပါး၊ အကုသလဝိပါက်မှ ဥပေက္ခာသဟဂုတ်မနောဝိညာဏဓာတ် (သန္တီရဏ) (၁)၊ သောမနဿသဟဂုတ် ကိရိယာ အဟိတ်မနောဝိညာဏဓာတ် (ဟသိတုပ္ပါဒ်) (၁) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား (တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး) တို့သည် ရံခါ အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏၊ ရံခါ အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏၊ ရံခါ ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏။ ကာမာဝစရကုသိုလ် (၈)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ) ကိရိယာမှ စိတ္တုပ္ပါဒ်ကိုးပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား (သုံးဆယ့်တစ်ပါး) တို့သည် ရံခါ အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏၊ ရံခါအနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏၊ ရံခါ ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏ဟုဆိုအပ် ဆိုထိုက်ကုန်။ ရံခါ အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန် (ဤတရားသုံးဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် ရံခါ အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန် အာရုံရှိကုန်၍ ရံခါ အတိတ်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်အာရုံ မရှိကြကုန်)။</p> -- <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)။ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ဝိပါက် (၁)၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန် (၃)၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန် (၃)၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်ကုန်သောမဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့ကို အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အနာဂတ်တရားလျှင်အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန် (ဤတရားတို့သည် ပညတ်နှင့် နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု ကြ၏)။ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း အာရုံမပြုတတ်သော ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏။</p> <h3>၂၀-အဇ္ဈတ္တတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တ, ဗဟိဒ္ဓ, အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၅</b>။ ဣန္ဒြေနှင့်မစပ်သော ‘အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓ'ရုပ် (ဣန္ဒြိယဗဒ္ဓရုပ်ရှစ်ပါးမှ တစ်ပါး သော ရုပ်) ကိုလည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်ကိုလည်းကောင်း ချန်ထား၍အလုံးစုံသော «စိတ်, စေတသိက်, ဣန္ဒြေနှင့်စပ်သော ‘ဣန္ဒြိယဗဒ္ဓ'ရုပ် (ပသာဒရုပ်ငါးခု ဘာဝရုပ်နှစ်ခုဇီဝိတရုပ်) ] တရားတို့သည် ရံခါ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗဟိဒ္ဓ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေနှင့် မစပ်သော ‘အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓ'ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗဟိဒ္ဓ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <h3>၂၁-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်</h3> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၆</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အဇ္ဈတ္တတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဇ္ဈတ္တတရားကို အာရုံပြုသော တရားများကား အဘယ်နည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန် (၃)၊ နေဝသညာ နာသညာယတနဈာန် (၃) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား (ခြောက်ပါး) တို့သည် အဇ္ဈတ္တတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏဧကန် ဖြစ်သော ဝိညာဏဉ္စာယတန, နေဝသညာ နာသညာယတနစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၇</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရားဖြစ် ကုန်သနည်း (ဗဟိဒ္ဓတရားကို အာရုံပြုသော တရားများ ကား အဘယ်နည်း)။ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)။ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ဝိပါက် (၁)၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန် (၃)၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင်ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဘိညာဉ်ဒွေမှ တစ်ပါးသော ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏဧကန်ဖြစ်သော ရူပစိတ်, အာကာသာနဉ္စာယတနစိတ်, မဂ်စိတ်, ဖိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။ ရုပ်ကို ချန်ထား၍ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်ကုန်သော (မဟာ) ကုသိုလ် (၈)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော (ကာမဝိပါက်ကိရိယာ) ‘အဗျာကတ’ တရား (၃၄)၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁)၊ ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် (၁) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ရံခါအဇ္ဈတ္တတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိသော ‘ဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ အဇ္ဈတ္တ,ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိကုန်သော ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အနေကန် အာရုံပြုသောတရား)။</p> <p style="text-indent:2em">တိက်မုတ် အာကိဉ္စညာယတနဈာန် (၃) ကို အဇ္ဈတ္တတရားလျှင် အာရုံရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဇ္ဈတ္တ, ဗဟိဒ္ဓတရားလျှင် အာရုံရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်မဆိုထိုက်။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း အာရုံမပြုတတ်သော ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန် ၏။</p> -- <h3>၂၂-သနိဒဿနတိက်</h3> <p style="text-align: center;">သနိဒဿန သပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၈</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွ ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း (မြင်အပ်၍ ထိပါးတတ်သောတရားများကား အဘယ်နည်း)။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ် ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ရူပါယတန) တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွ ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွဖြစ်သော ‘သနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">အနိဒဿန သပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃၉</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းကား မရှိ၊ ထိပါးခြင်းနှင့်သာတကွဖြစ်သော ‘အနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မမြင်အပ်မူ၍ ထိပါးတတ်သောတရားများကား အဘယ်နည်း)။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်မြင်ခြင်းကား မရှိ၊ ထိပါးခြင်းနှင့်သာ တကွဖြစ်သော ‘အနိဒဿန သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါရုံမှတစ်ပါးသော ဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနိဒဿန အပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၀</b>။ (၃) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်းမရှိသော ‘အနိဒဿန အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (မြင် လည်း မမြင်အပ်, ထိပါးလည်းမထိပါးတတ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ဓမ္မာယတန၌ အကျုံးဝင်သော မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်းမရှိသော အကြင် (သုခုမ) ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်း မရှိသော ‘အနိဒဿနအပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, သုခုမရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">သုံးစုပြု၍ဟောအပ်သော ‘တိက်’ ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-နှစ်စုပြု၍ ဟောအပ်သော တရားတို့၏အရကောက်ကို ထုတ်ပြခြင်း</h3> <h3 style="text-align:center;">ဒုကအတ္ထုဒ္ဓါရ</h3> <h3>(၁) ဟေတုဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဟေတုဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မည်သော ‘ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ကုသိုလ်ဟိတ်) သုံးပါး၊ အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (အကုသိုလ်ဟိတ်) သုံးပါး၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (အဗျာကတဟိတ်) သုံးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူသော ကုသိုလ်ဟိတ်သည် မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူသော ကုသိုလ်ဟိတ်သည် ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁) တို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကို သိမှု) ‘အမောဟ’ ဟူသော ကုသိုလ်ဟိတ်သည် ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဉာဏဝိပ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၁၇) တို့၌ ဖြစ်၏။ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ (အကုသိုလ်ဟိတ်) သည် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်ရှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ (အကုသိုလ်ဟိတ်) သည် ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ (အမှန် သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ (အကုသိုလ်ဟိတ်) သည် အလုံးစုံသော အကုသိုလ့်တို့၌ ဖြစ်၏။ မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူသော ဝိပါက်ဟိတ်သည်, မဖျက်ဆီးမပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူသောဝိပါက်ဟိတ်သည် ကာမာဝစရဝိပါက်မှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်, မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) တို့၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ ဟူသော ဝိပါက်ဟိတ်သည် ကာမာဝစရဝိပါက်မှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား၍ဉာဏဝိပ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါးတို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) တို့၌ ဖြစ်၏။ မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟူသော ကိရိယာဟိတ်သည် မဖျက်ဆီး မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ ဟူသောကိရိယာဟိတ်သည် ကာမာဝစရကိရိယာမှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကို ချန်ထား၍ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကိရိယာ (မဟာကိရိယာ, မဟဂ္ဂုတ်ကိရိယာ) တို့၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ ဟူသော ကြိယာဟိတ်သည် ကာမာဝစရကိရိယာမှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကိုချန်ထား၍ ဉာဏဝိပ္ပယုတ် စိတ္တပ္ပါဒ်လေးပါးတို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကိရိယာ (မဟာကိရိယာဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟဂ္ဂုတ်ကိရိယာ) တို့၌ ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မည်သော ‘ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဟိတ်၆-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">န ဟေတုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော ‘န ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) တို့ကို ချန်ထား၍ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော ‘န ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ဟိတ် ၆-ပါး မှတစ်ပါးအခြားသော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ‘သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် ယှဉ်သော မောဟ) နှင့် ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သောမောဟ) တို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ ကာမာဝစရဝိပါက်မှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား ၍ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်, မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) (၂၁)၊ ကာမာဝစရ ကိရိယာမှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၁၇) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော ‘သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဟိတ်စိတ် ၇၁, မောဟမူဒွေမောဟမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော ‘အဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့်ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဒွေပဉ္စဝိညာဏ် (၁၀)၊ ထို့ပြင် မနောဓာတ်သုံးပါး (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)၊ အဟိတ် မနောဝိညာဏဓာတ် (သန္တီရဏသုံးခု၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ဟသိတုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော ‘အဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဟိတ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, မောဟမူဒွေ၌ ရှိသော မောဟ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်ယှဉ်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သော မောဟ) တို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ ကာမာဝစရဝိပါက်မှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်, မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) (၂၁)၊ ကာမာဝစရကိရိယာမှ အဟိတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ်,အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၁၇) သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ခုနစ်ဆယ့်တစ်ပါး) တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့် ယှဉ်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဟိတ်စိတ် ၇၁၊ မောဟမူဒွေမောဟမှတစ်ပါး အခြားသောစေတသိက်)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်မယှဉ်သော ‘ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့်ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဒွေပဉ္စဝိညာဏ် (၁၀)၊ ထို့ပြင် မနောဓာတ်သုံးပါး (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)၊ အဟိတ်မနောဝိညာဏဓာတ် (သန္တီရဏသုံးခု၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ဟသိတုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့် မယှဉ်သော ‘ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဟိတ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, မောဟမူဒွေ၌ ရှိသော မောဟ,ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-ဟေတု သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟေတု သဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း ရှိသော (ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်သော) ‘ဟေတု သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှစ်ပါးသုံးပါးတို့သည် တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏။ ဤ (ဟိတ်နှစ်ပါး သုံးပါး) တရားတို့သည် အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းရှိသော (ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်သော) ‘ဟေတု သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မောဟမူဒွေ မောဟကြဉ်သော ဟိတ် ခြောက်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သဟေတုက န ဟေတုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) သာ ရှိ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော ‘သဟေတုက န ဟေတု’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ကာမာဝစရဝိပါက်မှအဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်,မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) (၂၁)၊ ကာမာဝစရကိရိယာမှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကိုချန်ထား၍ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (မဟာကိရိယာ, မဟဂ္ဂုတ်ကိရိယာ) (၁၇)၊ ဤစိတ် (ခုနစ်ဆယ့်တစ်ပါး) တို့၌ ဖြစ်ကုန်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) တို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် (၄၆) တို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) သာ ရှိ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော ‘သဟေတုက န ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (သဟိတ်စိတ် ၇၁၊ ဟိတ်ခြောက်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော ‘အဟေတုက’ တရားတို့ကို အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းမည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းရှိသော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) သာရှိ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းမည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှစ်ပါးသုံးပါးတို့သည် တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏။ ဤ (ဟိတ်နှစ်ပါး, သုံးပါး) တို့သည်အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းမည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်လည်းယှဉ်သော ‘ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မောဟမူဒွေ၌ ရှိသော မောဟကြဉ်သောဟိတ်ခြောက်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုသမ္ပယုတ္တန ဟေတုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်သာ ယှဉ်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တနဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ကာမာဝစရဝိပါက်မှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်, မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) (၂၁)၊ ကာမာဝစရကိရိယာမှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၁၇)၊ ဤစိတ် (ခုနစ်ဆယ့်တစ်ပါး) တို့၌ ဖြစ်ကုန်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) တို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၆-ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်သာ ယှဉ်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်သော ‘ဟေတုသမ္ပယုတ္တန ဟေတု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဟိတ်စိတ် ၇၁၊ ဟိတ်ခြောက်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်မယှဉ်သော ‘ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားတို့ကို အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းမည်၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်လည်းယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) နှင့်သာ ယှဉ်၍ အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-န ဟေတု သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">န ဟေတု သဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်ဟူ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) သာ ရှိသော ‘န ဟေတု သဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ကာမာဝစရဝိပါက်မှအဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ဝိပါက်) တို့ကို ချန်ထား၍ ဘုံလေးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (မဟာဝိပါက်,မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်, ဖိုလ်စိတ်) (၂၁)၊ ကာမာဝစရကိရိယာမှ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (အဟိတ်ကိရိယာ) တို့ကိုချန်ထား၍ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၁၇)၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်ကုန်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) တို့ကိုချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၆-ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရား (ခုနစ်ဆယ့်တစ်ပါး) တို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်မူ၍ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) သာရှိသော ‘န့ဟေတု သဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဟိတ် စိတ် ၇၁၊ ဟိတ် ခြောက်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသောစေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">န ဟေတု အဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မမည်၊ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မရှိသော ‘န ဟေတု အဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒွေပဉ္စဝိညာဏ် (၁၀)၊ ထို့ပြင် မနောဓာတ်သုံးပါး (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)၊ ထို့ပြင် အဟိတ်မနောဝိညာဏဓာတ် (သန္တီရဏ သုံးခု၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ဟသိတုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ထို့ပြင်ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်းမမည်၊ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မရှိသော ‘န ဟေတု အဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အဟိတ်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ဟိတ် (ခြောက်ပါး) တရားတို့ကိုအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မမည်မူ၍ အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) သာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မမည်,အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) လည်း မရှိသော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၂-စူဠန္တရဒုက်</h3> <p style="text-align: center;">၁-သပ္ပစ္စယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပစ္စယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော) အကြောင်းတရား (လေးပါး) တို့နှင့် တကွဖြစ်သော (အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘သပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ်,အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော) အကြောင်းတရား (လေးပါး) တို့နှင့် တကွဖြစ်သော (အကြောင်း တရား လေးပါးတို့ကြောင့် ဖြစ်သော) ‘သပ္ပစ္စယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပစ္စယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော) အကြောင်းတရား (လေးပါး) တို့နှင့် တကွမဖြစ်သော (အကြောင်းတရား လေးပါး တို့ကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော) အကြောင်းတရား (လေးပါး) တို့နှင့် တကွမဖြစ်သော (အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အပ္ပစ္စယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သင်္ခတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သင်္ခတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းတရား လေးပါးတို့သည်) ပြုပြင်စီရင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသောအကြောင်း တရားလေးပါးတို့သည်) ပြုပြင် စီရင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (စိတ်,စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အသင်္ခတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသောအကြောင်းတရားလေးပါးတို့သည်) မပြုပြင်မစီရင်အပ်သော ‘အသင်္ခတ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော) အကြောင်းတရားလေးပါးတို့သည်) မပြုပြင် မစီရင်အပ်သော ‘အသင်္ခတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃-သနိဒဿနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သနိဒဿနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (မြင်အပ် မြင်ရသော) ‘သနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ရူပါယတန) တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (မြင်အပ် မြင် ရသော) ‘သနိဒဿန’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-align: center;">အနိဒဿနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ် မမြင်ရသော) ‘အနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ ထိသိစိတ် ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် မြင်ခြင်းနှင့်လည်းတကွမဖြစ် ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွမဖြစ်သော , စိတ်ဖြစ်ရာ စိတ်ဖြစ်ကြောင်း သဘော ‘ဓမ္မာယတန’ ၌ အကျုံးဝင်သော အကြင် (သုခုမ) ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မြင်ခြင်းနှင့်တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်, မမြင်ရသော) ‘အနိဒဿန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်,ရူပါရုံမှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-သပ္ပဋိဃဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ရသော) ‘သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတတန’။ပ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ရသော) ‘သပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သပ္ပဋိဃရုပ်၁၂)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပဋိဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ မရသော) ‘အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ ပြင်မြင်ခြင်းနှင့်လည်း တကွမဖြစ် ထိပါးခြင်းနှင့်လည်း တကွမဖြစ်သော , စိတ်ဖြစ်ရာ စိတ်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဓမ္မာယတန’ ၌ အကျုံးဝင်သော အကြင် (သုခုမ) ရုပ်၊ ထို့ပြင် (နိဗ္ဗာန်) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိခိုက်၍ မရသော) ‘အပ္ပဋိဃ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, သုခုမရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၅-ရူပီဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ရူပီတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်း သဘောရှိသော ‘ရူပီ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါး၊ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်’ လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ (ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒါ’ ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ရူပီ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရုပ်နှစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">အရူပီတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော မရှိသော ‘အရူပီ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌့ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည်ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော မရှိသော ‘အရူပီ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-လောကိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">လောကိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် ဖြစ်တတ်, ပျက်တတ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲဟု ဆိုအပ်သောသင်္ခါရလောက၌ အကျုံးဝင်သည်၏အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်တတ်, ပျက်တတ်သော ဝဋ် ဆင်းရဲဟု ဆိုအပ်သောသင်္ခါရလောက၌ ယှဉ်ကုန်သနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသောရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဖြစ်တတ်, ပျက်တတ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သော သင်္ခါရလောက၌ အကျုံးဝင် သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်ဖြစ်တတ်, ပျက်တတ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲဟု ဆိုအပ်သော သင်္ခါရလောက၌ ယှဉ်ကုန်၏) (လောကီစိတ်,စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">လောကုတ္တရာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၃</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် လောကမှ လွန်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် ဖြစ်တတ်, ပျက် တတ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သော သင်္ခါရလောက၌ အကျုံးမဝင်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်တတ်, ပျက် တတ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သော သင်္ခါရလောကမှ လွန်မြောက်ကုန်သနည်း)။ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်လောကမှ လွန်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဖြစ်တတ်, ပျက်တတ် သောဝဋ်ဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သော သင်္ခါရလောက၌ အကျုံးမဝင်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့် ဖြစ်တတ်, ပျက်တတ်သောဝဋ်ဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သော သင်္ခါရလောကမှ လွန်မြောက်ကုန်၏) (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၇-ကေနစိ ဝိညေယျဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကေနစိ ဝိညေယျတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၄</b>။ (၁) (စက္ခုဝိညာဏ်စသော) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် အလုံးစုံသော (မိမိနှင့်သက်ဆိုင်သည့်) တရားတို့ကို သိအပ် သိထိုက် ကုန်၏။ (၁၁၀၁)</p> <p style="text-align: center;">ကေနစိ န ဝိညေယျတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၄</b>။ (၂) (စက္ခုဝိညာဏ်စသော) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် (မိမိနှင့်မသက်ဆိုင်သည့် အလုံးစုံသော တရားတို့ကို) မသိအပ် မသိထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">စူဠန္တရဒုက် ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၃-အာသဝဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-အာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ တို့၌) လိုချင်မှုဟူသောယိုစီးခြင်း, ဖြစ်ခြင်း ‘ကာမာသဝ’။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝတို့၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း, ဖြစ်ခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ ၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသော ယိုစီးခြင်း, ဖြစ်ခြင်း ဒိဋ္ဌာသဝ’ ၊ သိအပ်သည် ကိုမသိမှု (သစ္စာလေးပါးကို မသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟူသော ယိုစီးခြင်း, ဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ ဟူသော ‘အာသဝ’ လေးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ (ထိုအာသဝလေးပါးတွင်) (လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ တို့၌) လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း, ဖြစ်ခြင်း ‘ကာမာသဝ’ သည် လော ဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်ရှစ်ပါးတို့ ၌ ဖြစ်၏။ (ရူပ, အရူပ) ဘဝတို့၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ဖြစ်ခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ (အမြင်မှားမှု) ဒိဋ္ဌိဟူသော ယိုစီးခြင်း ဖြစ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’ သည်ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် (လောဘသဟဂုတ်) စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏၊ သိအပ်သည်ကိုမသိမှု (သစ္စာလေးပါးကို မသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟူသော ယိုစီး ခြင်း ဖြစ်ခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ (မောဟ) သည်အလုံးစုံသော အကုသိုလ် (၁၂) တို့၌ ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့ သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်,ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟဟူသော အာသဝတရားကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘နော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ‘အာသဝ’ (လေးပါး) တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့ ၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ ဘုံ (လေးပါးတို့၌) ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ ပြင် ရုပ်၊ ထို့ ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ် သော ‘အာသဝ'မမည်သော ‘နော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, အာသဝတရား ကိုယ်သုံးပါးမှတစ် ပါးအခြားသော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သာသဝ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သာသဝ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနာသဝ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃-အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်,ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားနှင့် ယှဉ်သော ‘အာသဝ သမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဤ (ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’ ကို ချန်ထား၍, ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် ယှဉ်သော မောဟ) နှင့် ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ နှင့် တကွ ဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သောမောဟ) တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရား တို့နှင့် ယှဉ်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ဒေါသမူဒွေမောဟနှင့် မောဟမူ ဒွေ၌့မောဟကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘အာသဝ ဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်သော ‘မောဟ’ ၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် ယှဉ်သော မောဟ)၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ နှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့်ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော)၊ ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ် ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရား တို့နှင့် မယှဉ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်,ဒေါသမူဒွေမောဟ, မောဟမူဒွေမောဟ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-အာသဝ သာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝ သာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ တရားလည်း မည်၍ ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘အာသဝ သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ‘အာသဝ’ (လေးပါး) တို့သည် ပင်လျှင် ‘အာသဝ’ လည်းမည်၍ ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘အာသဝ သာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ,မောဟဟူသော အာသဝတရား ကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သာသဝ နော အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်,ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘သာသဝ နောအာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော)၊ ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အာသဝတို့၏အာရုံသာဖြစ်၍ ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘သာသဝ နော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ စိတ်,အာသဝတရားကိုယ် သုံးပါးကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘အနာသဝ’ (လောကုတ္တရာ) တရားတို့ကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝတို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်သော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည်အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ အာသဝနှစ်ပါးသုံးပါးတို့သည် တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤတရား တို့သည် အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်းယှဉ်သော ‘အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ,မောဟဟူသော အာသဝတရားကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝသမ္ပယုတ္တနော အာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ နှင့်သာ ယှဉ်၍ ‘အာသဝ'မမည်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တနော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">‘အာသဝ’ တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘အာသဝ’ နှင့်သာ ယှဉ်၍ ‘အာသဝ’ မမည်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တ့နော အာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ် စိတ်, အာသဝတရားကိုယ်သုံးပါးကြဉ်သောယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်အာသဝနှင့် မယှဉ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားတို့ကို အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်း ကောင်းမဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">၆-အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍ ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒေါမနဿ သဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်သော မောဟ၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် ယှဉ်သော မောဟ)၊ ပျံ့လွင့်မှုဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သော မောဟ)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘အာသဝ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍ ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်,ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒေါသမူဒွေမောဟ, မောဟမူဒွေ မောဟ, ရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">အာသဝဝိပ္ပယုတ္တအနာသဝတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ်, ဖြစ်နေတတ်သော ‘အာသဝ’ နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ‘အာသဝ'တို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တအနာသဝ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သောမဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားသည် ‘အာသဝ’ နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ‘အာဝသ'တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘အာသဝဝိပ္ပယုတ္တအနာသဝ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ‘အာသဝ’ နှင့် ယှဉ်သော ‘အာသဝသမ္ပယုတ္တ’ တရားတို့ကို ‘အာသဝ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍ ‘အာသဝ’ တရားတို့၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ‘အာသဝ’ နှင့်လည်း မယှဉ်, ‘အာသဝ'တို့၏အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဂေါစ္ဆကပြီးပြီ။</p> -- <h3>၄-သညောဇနဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-သညောဇနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော သံယောဇဉ်မည်သော ‘သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်တို့၌ လိုချင်တပ်မက်မှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့ တတ်သော ‘ကာမရာဂသံယောဇဉ်’။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (အမျက်ဒေါသ)ဟူသော (သတ္တဝါဝာို့ကို ဝဋ် ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ပဋိ့ဃသံယောဇဉ်’။ (ငါသာလျှင် မြတ်၏ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘မာနသံယောဇဉ်’ ၊ အမြင်မှားမှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်’ ၊ ယုံမှားမှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်’ ၊ နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်ဖြင့် (မကောင်းမှုမှ စင်ကြယ်၏ဟု) အမှားသုံးသပ့်ခြင်းဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ သံယောဇဉ်’ ၊ ရူပ, အရူပဘဝ၌ တပ်မက်မှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဘဝရာဂသံယောဇဉ်’ ၊ ငြူစူမှု (မနာလိုမှု)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဣဿာသံယောဇဉ်’ ၊ ဝန်တိုမှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘မစ္ဆရိယသံယောဇဉ်’။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကို မသိမှု)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်ဟူသော သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏။ (ထိုသံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့တွင်) ကာမဂုဏ်တို့၌ လိုချင်တပ်မက်မှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်ရှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (အမျက်ဒေါသ)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ပဋိဃသံယောဇဉ်’ သည် ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင် မြတ်၏ဟုစသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘မာနသံယောဇဉ်’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်’ သည် ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့၌ ဖြစ်၏။ နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်ဖြင့် (မကောင်းမှုမှ စင်ကြယ်၏ဟု) အမှားသုံးသပ်ခြင်း ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်, နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသသံယောဇဉ်’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ (ရူပ, အရူပဘဝ၌) တပ်မက်မှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ် သော ‘ဘဝရာဂသံယောဇဉ်’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ငြူစူမှု (မနာလိုမှု)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘ဣဿာသံယောဇဉ်’ သည်လည်းကောင်း၊ ဝန်တိုမှုဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်, နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘မစ္ဆရိယသံယောဇဉ်’ သည်လည်းကောင်း ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးတို့ကို မသိမှု)ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်’ (မောဟ) သည် အလုံးစုံသော အကုသိုလ်တို့၌ ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော သံယောဇဉ်မည်သော ‘သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နော သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်မမည်သော ‘နော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သံယောဇဉ်) တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်း ကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)၊ ဘုံလေပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ် မမည်သော ‘နော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, သံယောဇဉ်တရားကိုယ် ရှစ်ပါးမှတစ်ပါး အခြား သော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-သညောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်'တို့၏အာရုံဖြစ်သော ‘သညောဇနိယ’ တရားဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်'တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည်သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-သညောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်'တို့နှင့် ယှဉ်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ နှင့် တကွဖြစ်သော မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စနှင့် ယှဉ်သော မောဟ) ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါ တို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်’ နှင့် ယှဉ်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်၌ မောဟကြဉ် ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည်သံယောဇဉ်တို့နှင့် မယှဉ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်မောဟ၊ ဘုံ လေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့် မယှဉ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်၌ မောဟ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-သညောဇန သညောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇန သညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘သညောဇန သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသံယောဇဉ်တို့သည်ပင်လျှင် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘သညောဇန သညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သံယောဇဉ် တရားကိုယ် ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနိယ နော သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည်သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်သော ‘သညောဇနိယ နော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်သံယော ဇဉ်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်သော ‘သညောဇနိယ နော သညောဇန’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, သံယောဇဉ်တရားကိုယ် ရှစ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် သံယောဇဉ်တို့၏အာရုံမဖြစ်သော ‘အသညောဇနိယ’ (လောကုတ္တရာ) တရားတို့ကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်တို့၏အာရုံသာ ဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည်သံယောဇဉ်လည်း မည်၍သံယောဇဉ်တို့နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ သံယောဇဉ်နှစ်ပါး သုံးပါးတို့သည် တစ်ပြိုင် နက် ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤ (နှစ်ပါးသုံးပါးသောသံယောဇဉ်) တရားတို့သည် သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ် တို့နှင့်လည်းယှဉ်သော ‘သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် မောဟ ကြဉ်သောသံယောဇဉ်တရားကိုယ် ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနသမ္ပယုတ္တနော သညောဇနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တနော သညောဇန’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်း ကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်သော ‘သညောဇနသမ္ပယုတ္တနော သညောဇန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, သံယောဇဉ် တရားကိုယ်ရှစ်ပါးမှတစ်ပါးအခြားသော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် သံယောဇဉ်တို့နှင့် မယှဉ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တ’ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်တို့နှင့်လည်းယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သံယောဇဉ်တို့နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် မောဟ (ဥဒ္ဓစ္စ သဟဂုတ်စိတ်၌ ရှိသော မောဟ)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာ ဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသောရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့် မယှဉ်မူ ၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ ကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်,ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်မောဟ, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တအသညောဇနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်လည်း မယှဉ်, သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တအသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံး ပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သောမဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သံယောဇဉ်တို့နှင့်လည်း မယှဉ်၊ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တအသညောဇနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် သံယောဇဉ်တို့နှင့် ယှဉ်သော သညောဇနသမ္ပယုတ္တ’ (အကုသိုလ်) တရားတို့ကို သံယောဇဉ်တို့နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်တို့နှင့် လည်းမယှဉ်, သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">သညောဇနဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>ဂန္ထဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဂန္ထဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ‘ဂန္ထ’ တရား မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ ကာယဂန္ထ’ ၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဗျာပါဒကာယဂန္ထ’ ၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ,ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်ဖြင့် (မကောင်းမှုမှ စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ’ ၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဤငါ၏အယူသည်သာလျှင် မှန်၏ (တစ်ပါးသောအယူသည် အချည်းနှီးတည်း)ဟု မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းမှု ‘ဣဒံသစ္စာ ဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ ဟူသော ဂန္ထလေးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ထို (ဂန္ထလေးပါးတို့) တွင် နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ’ သည် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်ရှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဗျာပါဒကာယဂန္ထ’ သည် ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်ဖြင့် (မကောင်းမှုမှ စင်ကြယ်၏ဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ’ သည်လည်းကောင်း၊ နာမ်တရားအပေါင်း ‘နာမကာယ’ ကို (စုတိပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဤငါ၏ အယူသည်သာလျှင် မှန်၏။ (တစ်ပါးသောအယူသည် အချည်းနှီးတည်း)ဟု မှားသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းမှု ‘ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ’ သည်လည်းကောင်း ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် (စုတိ, ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ် ထုံးဖွဲ့တတ်သော ‘ဂန္ထ’ တရားမည်ကုန်၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဂန္ထမမည်သော ‘နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထမမည်သော ‘နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်,ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါးကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထ၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)၊ ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အပြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထ၏အာရုံဖြစ်သော ‘ဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်,ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထ၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်ကုန်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထ၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဤ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော လောဘကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါး)၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဤ (ဒေါသမူစိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော ပဋိဃကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် နှစ်ဆယ့်တစ်ပါး) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်, ဒေါသမူဒွေ,ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘနှင့် ဒေါသမူဒေါသမှတစ်ပါး အခြားသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော လောဘ၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပဋိဃ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)၊ ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည်ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မောဟမူဒွေ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်,ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်၌ လောဘ, ဒေါသမူဒွေ၌ ဒေါသ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ဂန္ထ ဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဂန္ထ္ထဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သ နည်း။ ထိုဂန္ထတရားတို့သည်ပင် ဂန္ထလည်းမည် ကုန်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဂန္ထဂန္ထနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဂန္ထတရား ကိုယ်သုံးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထနိယ နော ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထ၏အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထနိယ နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော လောကီဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထတို့၏အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထ မမည်သော ‘ဂန္ထနိယ နော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်, လောကီကုသိုလ်,လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါးမှတစ်ပါး အခြား သော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်ဂန္ထတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အဂန္ထနိယ’ (လောကုတ္တရာ) တရားတို့ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ဂန္ထဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂန္ထသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)ဟူသော ဂန္ထလည်း မည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဂန္ထ ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဒိဋ္ဌိသည်လည်းကောင်း၊ လောဘသည်လည်းကောင်း တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုစိတ်၌ ဖြစ်သော လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဤတရားတို့သည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့် လည်း ယှဉ်သော ‘ဂန္ထဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထသမ္ပယုတ္တနော ဂန္ထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)ဟူသောဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တနော ဂန္ထ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ရှစ်ပါး၊ ဒေါမနဿသဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဤ (လောဘမူ၊ ဒေါသမူစိတ်) တို့၌ ဖြစ်သော ဂန္ထတို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် နှစ်ဆယ့်သုံးပါး တို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တနော ဂန္ထ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ်, ဂန္ထတရားကိုယ် သုံးပါးမှတစ်ပါး အခြားသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တ’ (မောဟမူဒွေ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထတို့နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-ဂန္တဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ,ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထနှင့် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော လောဘ၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပဋိဃ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မောဟမူဒွေ, လောကီကုသိုလ်,လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်၌ လောဘ, ဒေါသမူဒွေ၌ ဒေါသ၊ ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တအဂန္ထနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်, ဂန္ထ၏အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တအဂန္ထနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင်ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန် သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်၊ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဂန္ထ ဝိပ္ပယုတ္တ့အဂန္ထနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်ဂန္ထနှင့် ယှဉ်သော ‘ဂန္ထသမ္ပယုတ္တ’ တရားတို့ကို ဂန္ထနှင့် မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၆-ဩဃဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဩဃဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဩဃတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၁</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ဩဃမည်ကုန်သနည်း။ပ။</p> <br> <h3>၇-ယောဂဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ယောဂဃဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ယောဂတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၂</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ယောဂမည်ကုန်သနည်း။ပ။</p> -- <h3>၈-နီဝရဏဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-နီဝရဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ’ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်တို့၌ လိုချင်တောင့်တခြင်း ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင် တားဆီးမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ’ ၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဗျာပါဒ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဗျာပါဒနီဝရဏ’ ၊ စိတ် စေတသိက်တို့၏မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းခြင်း) ‘ထိနမိဒ္ဓ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏ’ ၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင် တားဆီးမှု ‘ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စနီဝရဏ’ ၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏ’။ (သိအပ်သည်ကို) မသိမှု (သစ္စာလေးပါးကိုမသိမှု) ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟူသော (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘အဝိဇ္ဇာ နီဝရဏ’ ဟူသော နီဝရဏခြောက်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ (ထိုနီဝရဏခြောက်ပါးတို့တွင်) ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်ရှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ ဗျာပါဒ နီဝရဏသည် ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ ထိနမိဒ္ဓ နီဝရဏသည် သသင်္ခါရိက အကုသိုလ် (စိတ်) တို့၌ ဖြစ်၏။ ဥဒ္ဓစ္စနီဝရဏသည် ဥဒ္ဓစ္စသဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့၌ ဖြစ်၏။ ကုက္ကုစ္စ နီဝရဏသည် ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ ဝိစိကိစ္ဆာ နီဝရဏသည် ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့၌ ဖြစ်၏။ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏ (မောဟ) သည် အလုံးစုံသော အကုသိုလ် (စိတ်) တို့၌ ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ’ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">နော နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏမမည်သော ‘နော နီဝရဏ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ’ တရားတို့ကို ချန်ထား၍ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် နီဝရဏမမည်သော ‘နော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-နီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘နီဝရဏိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်နီဝရဏတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘နီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၃-နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ,ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏနှင့်မယှဉ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်,ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-နီဝရဏ နီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏ နီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏတို့၏အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘နီဝရဏ နီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုနီဝရဏတရားတို့သည်ပင်လျှင် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘နီဝရဏနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏိယ နော နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍နီဝရဏမမည်သော ‘နီဝရဏိယ နော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏတရားတို့ကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည့်နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်သော ‘နီဝရဏိယ နော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး ကြဉ်သော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် နီဝရဏတို့၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘အနီဝရဏိယ’ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ နီဝရဏနှစ်ပါး, သုံးပါးတို့သည် တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုစိတ်၌ ဖြစ်သော နီဝရဏနှစ်ပါး,သုံးပါးဟူသော) ဤတရားတို့သည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘နီဝရဏနီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏသမ္ပယုတ္တနော နီဝရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်သော ‘နီဝရဏ သမ္ပယုတ္တနော နီဝရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏတရားတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်နီဝရဏတို့နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည် သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တနော နီဝရဏ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, နီဝရဏတရား ကိုယ်ရှစ်ပါး မှတစ်ပါး အခြားသော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် နီဝရဏတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တ’ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏတို့နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏတို့နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ နီဝရဏ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်မူ၍နီဝရဏတို့၏အာရုံသာဖြစ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာ အဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့် မယှဉ် ကုန်မူ၍ နီဝရဏတို့၏အာရုံသာဖြစ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ ကုသိုလ်,လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တအနီဝရဏိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်မူ၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တအနီဝရဏိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် နီဝရဏတို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်မူ၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တအနီဝရဏိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် နီဝရဏတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘နီဝရဏသမ္ပယုတ္တ’ (အကုသိုလ်) တရားတို့ကို နီဝရဏတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏတို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန် မူ၍နီဝရဏတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၉-ပရာမာသဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ပရာမာသဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိ ပရာမာသ’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ မည်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိစေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">နော ပရာမာသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ပရာမာသမမည်သော ‘နော ပရာမာသ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိပရာမာသကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန် သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ,အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာ အဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင်အလုံးစုံသော ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ပရာမာသမမည်သော ‘နောပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော စေတသိက် ၅၁, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-ပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ'၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ'၏အာရုံဖြစ်သော ‘ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ'၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံ မဖြစ်သော ‘အပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသ သမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့်ယှဉ်သော ‘ပရာမာသသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော (ဒိဋ္ဌိ) ပရာမာသကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော) စေတသိက် (၂၀) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့် ယှဉ်သော ‘ပရာမာသ သမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်, ဒိဋ္ဌိမှတစ်ပါးအခြားသော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘ သဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ,အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူ, မောဟမူ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်,ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် (ဒိဋ္ဌိ) ပရာမာသကို ‘ပရာမာသ’ နှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ'လည်းမည်၍ ပရာမာသ၏အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဒိဋ္ဌိ) ပရာမာသသည်ပင် ‘ပရာမာသ’ လည်း မည်၍ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်၏ (ဒိဋ္ဌိစေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမဋ္ဌ နော ပရာမာသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ'၏ အာရုံသာဖြစ်၍'ပရာမာသ'မမည်သော ‘ပရာမဋ္ဌ နော ပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ဒိဋ္ဌိ) ပရာမာသကိုချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာအဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ‘ပရာမာသ’ မမည်သော ‘ပရာမဋ္ဌ နောပရာမာသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, ဒိဋ္ဌိမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အပရာမဋ္ဌ’ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို ‘ပရာမာသ’ လည်း မည်၍ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ‘ပရာမာသ’ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍'ပရာမာသ'၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာအဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသောရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူ, မောဟမူ, လောကီကုသိုလ်,လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တအပရာမဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ‘ပရာမသ'၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော ‘ပရာမာသ ဝိပ္ပယုတ္တအပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ် လေးပါး၊ ထို့ပြင်ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း ‘သာမည’ (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ‘ပရာမာသ’ နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တအပရာမဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ‘ပရာမာသ’ (ဒိဋ္ဌိ) တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ‘ပရာမာသ’ နှင့် ယှဉ်သော (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) တရားတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ‘ပရာမာသ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ‘ပရာမာသ’ နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ‘ပရာမာသ’ ၏ အာရုံလည်းမဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၀-မဟန္တရဒုက်</h3> <p style="text-align: center;">၁-သာရမ္မဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းရှိသော (အာရုံပြုတတ်သော) ‘သာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀) သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းရှိသော (အာရုံပြုတတ်သော) ‘သာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (အာရုံပြုခြင်းရှိသော စိတ်, စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အနာရမ္မဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော (အာရုံမပြုတတ်သော) ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန် သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော (အာရုံမပြုတတ်သော) ‘အနာရမ္မဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အာရုံပြုခြင်းမရှိသော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၂-စိတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (အာရုံကိုသိတတ်သည့်) ‘စိတ်’မည်သော ‘စိတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ ၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ၊ သိတတ်သော သဘော ‘မနောဓာတ်’ ၊ အထူးသိတတ်သော သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (အာရုံကိုသိတတ်သည့်) ‘စိတ်’ မည်သော ‘စိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (အာရုံကို သိတတ်သည့်) ‘စိတ်’ မမည်သော ‘နော စိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ ၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (အာရုံကိုသိတတ်သည့်) ‘စိတ်’ မမည်သော ‘နော စိတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-စေတသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စေတသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (စိတ်၌ ယှဉ်သည့်) ‘စေတသိက်’မည်သော ‘စေတသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (စိတ်၌ ယှဉ်သည့်) ‘စေတသိက်’ မည်သော ‘စေတသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">အစေတသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (စိတ်၌ ယှဉ်သည့်) ‘စေတသိက်’ မမည်သော ‘အစေတသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် (စိတ်၌ ယှဉ်သည့်) ‘စေတသိက်’ မမည်သော ‘အစေတသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(စိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်၌ ယှဉ်သော ‘စိတ္တသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်၌ ယှဉ်သော ‘စိတ္တသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်သော ‘စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်စိတ်နှင့် မယှဉ်သော ‘စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်နှင့် မယှဉ်သော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် စိတ်ကိုစိတ်နှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့်မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် ရောနှောသော (စိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့် ရောနှောသော (စိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တဝိသံသဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် မရောနှောသော (စိတ်နှင့် မယှဉ်သော) ‘စိတ္တဝိသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန် သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့် မရောနှောသော (စိတ်နှင့် မယှဉ်သော) ‘စိတ္တဝိသံသဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် စိတ်ကို စိတ်နှင့်ရောနှော၏ဟူ၍လည်းကောင်း စိတ်နှင့် မရောနှောဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်မဆိုထိုက်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူ အရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရုပ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သော စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော ‘စိတ္တဇ’ ၊ စိတ်ဟူသောအကြောင်းရှိသော ‘စိတ္တဟေတုက’ ၊ စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိသော ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ ၊ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ ၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ ၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ ၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ ၊ မရေး ခြစ်အပ်သော (ရေးခြစ်၍ မထင်သောဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတ်’ ၊ ရေဟူသောသဘော (ဖွဲ့စည်းခြင်းသဘော) ‘အာပေါဓာတ်’ ၊ ရုပ်၏လျင်မြန် ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’ ၊ ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’ ၊ ရုပ်၏ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျော ဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’ ၊ ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်စ ‘ရူပဿဥပစယ’ ၊ ရုပ်၏ ကြီးပွါးဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’ ၊ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ ဟူသော အကြင် ရုပ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ ဤတရားတို့သည် စိတ်လျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိသော (စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သော) ‘စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်, စိတ္တဇရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်မဖြစ်သော) ‘နော စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၊ ထို့ပြင် (စိတ္တဇရုပ်မှ) ကြွင်းကျန်သော ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့် မဖြစ်သော) ‘နော စိတ္တသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ကမ္မဇ, ဥတုဇ,အာဟာရဇရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-စိတ္တသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ်အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်စိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂, ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်အတူတကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း။ (ဝိညတ်ရုပ်မှ) ကြွင်းကျန်သော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူတကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်,အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၈-စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်သို့အစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်,အတူပျက်သော) ‘စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) ကိုယ် အမူအရာဖြင့် သိစေမှု ‘ကာယဝိညတ်’။ (မိမိအလိုဆန္ဒကို) နှုတ်မြွက်ခြင်းဖြင့် သိစေမှု ‘ဝစီဝိညတ်’ သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် စိတ်သို့အစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက်သော) ‘စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်, ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်သို့အစဉ်မလိုက်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း။ (ဝိညတ်ရုပ်မှ) ကြွင်းကျန်သော ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်သို့အစဉ် မလိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နောစိတ္တာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ဝိညတ်ရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၉-စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်သော)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းယှဉ်သော)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်သော) ‘နောစိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်း ကောင်း၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်သော) ‘နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၀-စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘုဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့် လည်းယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော)၊ စိတ်နှင့်လည်းအတူတကွ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက် သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘု’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော)၊ စိတ်နှင့်လည်း အတူတကွ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘုတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်းမရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်း လည်း မရှိသော (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်) စိတ်နှင့်လည်း အတူတကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်)၊ စိတ်နှင့်လည်းအတူတကွ မဖြစ်သော (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနသဟဘု’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၁-စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့် လည်းယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော)၊ စိတ်သို့လည်းအစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ ၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ ၊ ပြုပြင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော (စိတ်နှင့်လည်းယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်းရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်)၊ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက် သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် -၅၂)။</p> <p style="text-align: center;">နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ် ကြောင်းလည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်သော)၊ စိတ်သို့လည်း အစဉ်မလိုက်သော (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက်မဟုတ်သော) ‘နော စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ် သည်လည်းကောင်း၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤ တရားတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှော (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်)၊ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းလည်း မရှိ (စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်)၊ စိတ်သို့လည်းအစဉ်မလိုက်သော (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘နောစိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-အဇ္ဈတ္တိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ သိမှု (စိတ်) ဖြစ်ရာ ‘မနာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (စိတ် ၈၉, ပသာဒရုပ် ၅)။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အပ (ဗဟိဒ္ဓ) သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။ပ။ သိမှု (စိတ်) ဖြစ်ကြောင်း သဘော ‘ဓမ္မာယတန’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အပ (ဗဟိဒ္ဓ) သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက်, ပသာဒရုပ်မှတစ်ပါး အခြားသော ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၃-ဥပါဒါဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မှီ၍သာဖြစ်တတ်သော ‘ဥပါဒါ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။ပ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ် သော အစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ’ သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မှီ၍သာ ဖြစ်တတ်သော ‘ဥပါဒါ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဥပါဒါရုပ် ၂၄)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မှီ၍သာ ဖြစ်တတ်သည့် ‘ဥပါဒါ'ရုပ် မဟုတ်သော ‘နော ဥပါဒါ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာ ပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် မဟာဘုတ် လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မှီ၍သာ ဖြစ်တတ်သည့် ‘ဥပါဒါ’ ရုပ်မဟုတ်သော ‘နောဥပါဒါ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, ဘူတရုပ်လေးပါး, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၄-ဥပါဒိဏ္ဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒိဏ္ဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး'ဝိပါက်'၏အဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သော ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်သနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)၊ ထို့ပြင် (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် (ကမ္မဇ) ရုပ်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သော ကံ၏အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီဝိပါက်စိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ကမ္မဇရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒိဏ္ဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး (ဝိပါက်) ၏အဖြစ်ဖြင့် မစွဲယူအပ်သော ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (အဘယ်တရားတို့သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သော ကံ၏ အကျိုး'ဝိပါက်’ မဟုတ်ကုန်သနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော လောကီကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် (ကုသိုလ် အကုသိုလ်) ကံကို ပြုအပ်ခဲ့ပြီးသည်၏အဖြစ် (ကံ) ကြောင့်မဖြစ်သော (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သော) အကြင် (တိဇ) ရုပ်။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သော ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'မဟုတ်သော) ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကိရိယာ, ဖိုလ်စိတ်, စေတသိက်,တိဇရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">မဟန္တရဒုက် ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၁-ဥပါဒါနဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဥပါဒါနဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ဥပါဒါန်’မည်သော ‘ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ကို ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ကာမုပါဒါန်’ ၊ အမြင်မှားမှုဟူသော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’။ (နွား ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့ အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’။ (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ် တရားတို့ကို) အတ္တဟု ပြောဆိုကြောင်းဖြစ်သော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ ဟူသော ပြင်းစွာ ယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ဥပါဒါန်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ (ထိုဥပါဒါန်လေးပါးတို့တွင်) ကာမဟူသော လိုချင်ဖွယ် ‘ကာမ’ ကို ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ကာမုပါဒါန်’ သည် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ရှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏၊ အမြင်မှားမှုဟူသော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’။ (နွား ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (စင်ကြယ်၏ဟု) ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’။ (အနတ္တဖြစ်သော ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို) အတ္တဟု ပြောဆိုကြောင်းဖြစ်သော ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် ပြင်းစွာယူမှု (စွဲလမ်းမှု) ‘ဥပါဒါန်’ မည်သော ‘ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်ရှစ်ပါး၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် လေးခု၌ ရှိသော ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်တရားကိုယ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">နော ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန် မမည်သော ‘နော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ,အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ဥပါဒါန်မမည်သော ‘နော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, ဥပါဒါန်တရား ကိုယ်နှစ်ပါးမှတစ်ပါးအခြားသော စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်'တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး တို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး တို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်'တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်'တို့၏ အာရုံမဖြစ်သော ‘အနုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ့်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဤ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) တို့၌ ဖြစ်သော လောဘကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်, ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ်၌ လောဘမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော လောဘ၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံ လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန် သည် (ရှိ၏) ဤတရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်’ တရားတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ဥပါဒါန ဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒေါသမူဒွေ, မောဟမူဒွေ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ လောဘ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဥပါဒါန်တို့သည်ပင်လျှင်ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်တရား ကိုယ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနိယ နော ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော) ‘ဥပါဒါန်'တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနိယ နော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) လောကီကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (လောဘ ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနိယ နောဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, ဥပါဒါန်တရားကိုယ် နှစ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသော စေတသိက်,ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ဥပါဒါန်တို့၏အာရုံ မဖြစ်သော (လောကုတ္တရာ) တရားတို့ကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်) စိတ်၌ ဒိဋ္ဌိသည်လည်းကောင်း, လောဘသည်လည်းကောင်း တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုစိတ်၌ ဖြစ်သော လောဘ ဒိဋ္ဌိဟူသော) ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ်၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိဟူသော ဥပါဒါန်တရားကိုယ်နှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တနော ဥပါဒါနတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တနော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ရှစ်ပါး၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်ကုန်သော ဥပါဒါန်တို့ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် (၂၀) တို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန် နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ဥပါဒါန်မမည်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တနော ဥပါဒါန’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ်,ဥပါဒါန်တရားကိုယ် နှစ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသောယှဉ်ဖက် စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တ’ (ဒေါသမူ, မောဟမူ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့် လည်းယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်ကား မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်ကုန်မူ၍ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော လောဘ၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်ကုန်မူ၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒေါသမူဒွေ, မောဟမူဒွေ, လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်,ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်၌ လောဘ, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တအနုပါဒါနိယတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တအနုပါဒါနိယ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင်ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်ဥပါဒါန်တို့နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော ‘ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တအနုပါဒါနိယ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သော ‘ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တ’ (လောဘမူစိတ်ရှစ်ခု, ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက် နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါး) တရားတို့ကို ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်တို့၏အာရုံသာဖြစ်သော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော တရားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၂-ကိလေသဂေါစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">၁-ကိလေသဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ ၊ ဖျက်ဆီး ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ၊ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကိုမသိမှု) ‘မောဟ’။ (ငါသာလျှင် မြတ်၏ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ ၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ၊ ယုံမှားမှု ဝိစိကိစ္ဆာ’။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ ၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’။ (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’။ (ကာယဒုစရိုက်စသောမကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ ဟူသော (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေမှု, နှိပ်စက်မှု ‘ကိလေသ’ ဖြစ်ရာ အကြောင်း ‘ကိလေသဝတ္ထု’ ဆယ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ (ထိုဆယ်ပါးတို့တွင်) လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’ သည် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တပ္ပါဒ် ရှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ သည် ဒေါမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်၏။ (အမှန်သဘော၌) တွေဝေမှု (အမှန်ကို မသိမှု) ‘မောဟ’ သည် အလုံးစုံသော အကုသိုလ်တို့၌ ဖြစ်၏။ (ငါသာလျှင်မြတ်၏ဟု စသည်ဖြင့်) မှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘မာန’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး တို့၌ ဖြစ်၏၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သည် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်၏၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့၌ ဖြစ်၏။ (စိတ်၏) မခံ့မှု (ထိုင်းမှိုင်းမှု) ‘ထိန’ သည် သသင်္ခါရိက အကုသိုလ်တို့၌ ဖြစ်၏၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’။ (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မရှက်မှု ‘အဟိရီက’။ (ကာယဒုစရိုက်စသော မကောင်းမှုမှ) မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ သည် အလုံးစုံသော အကုသိုလ်တို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">နော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကိလေသမမည်သော ‘နော ကိလေသ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာ (၁၀) ပါးတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန် သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကိလေသမမည်သော ‘နောကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (စိတ်, ကိလေသာဆယ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသောစေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်စေတတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) ထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘သံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) ထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘သံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အသံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) မထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော) ‘အသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံ သုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သောမဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် သော ‘ကိလေသ’ တို့ကို (ရခြင်းငှါ) မထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဖြစ်သော) ‘အသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-သံကိလိဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သံကိလိဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းစေအပ်) သော ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်သော တရားများကား အဘယ် နည်း)။ အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">အသံကိလိဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့သည် မပူပန်စေအပ် မနှိပ်စက်အပ် (မညစ်နွမ်းစေအပ်) သော ‘အသံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်သော တရားများကား အဘယ်နည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး တို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်သော) ‘အသံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၄-ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တရားတို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ကိလေသ သမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရား တို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသ’ တို့နှင့် ယှဉ်သော ‘ကိလေသ သမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကိလေသတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံ လေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကိလေသတို့နှင့် မယှဉ်သော ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ကိလေသ သံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသ သံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ကိလေသ’ တရားလည်း မည်၍ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) လည်း ထိုက်သော (ကိလေ သာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော) ‘ကိလေသသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုကိလေသ (ဆယ်ပါး) တို့သည်ပင်လျှင် ‘ကိလေသ’ လည်းမည်၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) လည်း ထိုက်သော (ကိလေသတို့၏အာရုံလည်းဖြစ်သော) ‘ကိလေသ သံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာ တရားကိုယ်ဆယ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သံကိလေသိက နော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကိလေသကို (ရခြင်းငှါ) သာထိုက်၍ (ကိလေသအာရုံသာ ဖြစ်၍) ကိလေသ မမည်သော ‘သံကိလေသိက နော ကိလေသ’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသတို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော)</p> <p style="text-indent:2em">(လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသတို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍) ‘ကိလေသ'မမည်သော ‘သံကိလေသိကနော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်, ကိလေသတရားကိုယ် ဆယ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားသောစေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) မထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏အာရုံမဟုတ်သော) ‘အသံကိလေသိက’ (လောကုတ္တရာ) တရားတို့ကို ကိလေသလည်းမည်၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) လည်း ထိုက် ကုန်၏ (ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်၍ (ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာဖြစ်၍) ကိလေသမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကိလေသတရားလည်းမည်၍ကိလေသတရားတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်, နှိပ်စက် လည်း နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းလည်း ညစ်နွမ်းစေအပ်) သော (ကိလေသတို့နှင့်ယှဉ်သော) ‘ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌ’ တရားလည်းဖြစ်ကုန်သနည်း (ကိလေသတရားလည်း မည်၍ ကိလေသနှင့်လည်း ယှဉ်သော တရားများ ကားအဘယ်နည်း)။ ထို ကိလေသ (ဆယ်ပါး) တို့သည်ပင် (ကိလေသလည်း မည်၍ ကိလေသနှင့်လည်းယှဉ်သော) ‘ကိလေသသံကိလိဋ္ဌ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာတရားကိုယ် ဆယ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကိလေသသတရားတို့သည်ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းစေအပ်) သည်သာ ဖြစ်၍ (ကိလေသတို့နှင့်သာယှဉ်၍) ကိလေသမမည်သော ‘သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသ (ဆယ်ပါး) တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော အကုသိုလ် (၁၂) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် (ကိလေသတို့နှင့်သာယှဉ်၍ ကိလေသမမည်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ကိလေသတရားကိုယ် ဆယ်ပါးကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ကိလေသ (ဆယ်ပါး) တို့သည် မပူပန်စေအပ် မနှိပ်စက်အပ် (မညစ်နွမ်းစေအပ်) သော (ကိလေသတို့နှင့် မယှဉ်သော) ‘အသံကိလိဋ္ဌ’ တရားတို့ကို ကိလေသလည်းမည်၍ ကိလေသတို့သည်ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်လည်း နှိပ်စက်အပ်သော (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်သော) ‘သံကိလိဋ္ဌ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသတို့သည် ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ် (ညစ်နွမ်းစေအပ်) သည်သာဖြစ်၍ (ကိလေသတို့နှင့်သာ ယှဉ်၍) ကိလေသမမည်သော ‘သံကိလိဋ္ဌ နော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ကိသေလ'လည်း မည်၍'ကိလေသ'တို့နှင့်လည်း ယှဉ်သော ‘ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ကိလေသနှစ်ပါး သုံးပါးတို့သည် တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ကုန်၏။ (ထိုစိတ်၌ ဖြစ်သော ကိလေသနှစ်ပါး သုံးပါးဟူသော) ဤတရားတို့သည် ကိလေသလည်း မည်၍ ကိလေသနှင့်လည်းယှဉ်သော ‘ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသ တရား ကိုယ်ဆယ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသသမ္ပယုတ္တနော ကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကိလေသနှင့်သာ ယှဉ်သည် ဖြစ်၍ ကိလေသမမည်သော ‘ကိလေသ သမ္ပယုတ္တနော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသ (ဆယ်ပါး) တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန် သော အကုသိုလ် (၁၂) သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ကိလေသနှင့်သာ ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ ကိလေသ မမည်သော ‘ကိလေသသမ္ပယုတ္တနော ကိလေသ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်, ကိလေသာ တရားကိုယ်ဆယ်ပါးမှတစ်ပါး အခြား သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ကိလေသနှင့် မယှဉ်သော ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တ’ (ကုသိုလ် ၂၁, ဝိပါက် ၃၆, ကိရိယာ ၂၀, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်) တရားတို့ကို ကိလေသလည်း မည်၍ ကိလေသတို့နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ကိလေသတို့နှင့်သာ ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ ကိလေသမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၈-ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ‘ကိလေသ’ နှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်သော (ကိလေသတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကိလေသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသတရားတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်သော (ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, လောကီဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တအသံကိလေသတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည်ကိလေသနှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) လည်း မထိုက်သော (ကိလေသတို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တအသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်း ကြောင်း (မဂ်) ၏အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ကိလေသာ တရားတို့နှင့်လည်းမယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) လည်း မထိုက်သော (ကိလေသတို့၏ အာရုံလည်းမဖြစ်သော) ‘ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တအသံကိလေသိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ် ကိလေသနှင့်ယှဉ်သော ‘ကိလေသသမ္ပယုတ္တ’ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) တရားတို့ကို ကိလေသတရားတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) သာ ထိုက်ကုန်၏ (ကိလေသတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသတို့နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသတို့ကို (ရခြင်းငှါ) လည်း မထိုက်ကုန် (ကိလေသတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်)ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် မဆိုထိုက်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဂေါစ္ဆက ပြီးပြီ။</p> -- <h3>၁၃-ပိဋ္ဌိဒုက်</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော ‘ဒဿန') သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁) သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်,ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အချို့ကား (ဤတရားတို့အနက်မှ အပါယ်သို့ လားစေတတ်သည့် ‘အပါယ့ဂမနိယ’ ဖြစ်သော အစိတ်အပိုင်းတရား အချို့တို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ကား (အပါယဂမနိယတရားမှတစ်ပါး ကြွင်းကျန်သည့် အစိတ်အပိုင်းအချို့တရားတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၂</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော ‘ဒဿန') သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည်သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စ သဟဂုတ်စိတ်,ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စ သဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အချို့ကား အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ကား အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ္ဗ္ဗ္ဗတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန် သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် မပယ်အပ်သော ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော ‘ဒဿန') သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ် အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ ဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဤ (ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်) စိတ်၌ ဖြစ်သော မောဟကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော ယှဉ်ဖက်စေတသိက် နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ‘ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ် စိတ်၌ ရှိသော မောဟကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၂၂) ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အချို့ကား သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေ့အမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော တရားမည်ကုန်၏၊ အချို့ကား သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော တရားမမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်တတ်သော ‘ဒဿန') သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ် အပ်သော အကြောင်းရင်းအခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်သော)၊ ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ ဟေတုက’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်မောဟ၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ,အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော) ‘န ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဂုတ်စိတ်, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက် စေတသိက်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်မောဟ, ရုပ်,နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ‘ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဤ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်) စိတ်၌ ဖြစ်သော မောဟကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော ယှဉ်ဖက် စေတသိက်တစ်ဆယ့်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ် သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ‘ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် မောဟကြဉ်သော ယှဉ်ဖက်စေတသိက်၁၄) ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အချို့ကား အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏)၊ အချို့ကား အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သောအကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်)။</p> <p style="text-align: center;">န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့်ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော) ‘န ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် မောဟ။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာ မျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးဖြင့် ပယ်အပ်သော အကြောင်းရင်း အခြေအမြစ် (ဟိတ်) မရှိသော (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော) ‘န ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကိရိယာစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်မောဟ, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-သဝိတက္ကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဝိတတ္ကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွ ဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ် ၈၊ အကုသိုလ်၁၂၊ ကာမာဝစရကုသလ ဝိပါက်မှ စိတ္တုပ္ပါဒ် တစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ အကုသလဝိပါက်မှ နှစ်ပါး၊ ကိရိယာမှတစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း၊ ဝိပါက်မှလည်းကောင်း၊ ကိရိယာမှလည်းကောင်း၊ ရူပါဝစရပဌမဈာန် ၃၊ ကုသိုလ်မှလည်းကောင်း၊ ဝိပါက်မှလည်းကောင်း လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် ၈၊ ဤ (၅၅-ပါးသော) စိတ်တို့၌ ဖြစ်သော ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက်ငါးဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွ ဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅၊ ဝိတက်ကြဉ်သောယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၅၁)။</p> <p style="text-align: center;">အဝိတက္ကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၀</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒွေပဉ္စဝိညာဏ်၁၀၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိက စတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၄)’ ၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရတိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၄)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ဝိပါက်မှ အရူပဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၁၆)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၁၆)၊ ထို့ပြင် ဝိတက်၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်သော) ‘အဝိတက္က’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဝိတက္ကစိတ် ၆၆၊ ယှဉ်ဖက် စေတသိက် ၃၇၊ ဝိတက် စေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-သဝိစာရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်း တကွဖြစ်သော (ဝိစာရနှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ် ၈၊ အကုသိုလ်၁၂၊ ကာမာဝစရကုသလ ဝိပါက်မှ စိတ္တုပ္ပါဒ် တစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ အကုသလဝိပါက်မှ နှစ်ပါး၊ ကိရိယာမှ တစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ ဧကကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမဈာန်၁၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရဧကက ဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမဈာန် ၁၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ ဈာန် ၂)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ ဧကကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမဈာန်၁၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ဧကကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် ၄၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၈)၊ ဝိပါက်မှလောကုတ္တရာ ဧကကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန် ၄၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့်လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၈)၊ ဤ (၆၆-ပါးသော) စိတ်တို့၌ ဖြစ်သော သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ကိုချန်ထား၍ (ကြွင်းကျန်သော စေတသိက် ၅၁-ပါး တို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤ တရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဝိစာရနှင့် ယှဉ်သော) ‘သဝိစာရ’ တရား ဖြစ် ကုန်၏ (သဝိစာရစိတ် ၆၆၊ ဝိစာရကြဉ် စေတသိက် ၅၁)။</p> <p style="text-align: center;">အဝိစာရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဝိစာရနှင့်မယှဉ်သော) ‘အဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒွေပဉ္စဝိညာဏ်၁၀၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ တိကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၃)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရ တိကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၃၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ တိကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၃)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပစိတ် ၄၊ ဝိပါက်မှ အရူပစိတ် ၄၊ ကိရိယာမှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ တိကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့်လောကုတ္တရာ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၁၂)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာတိက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၁၂)၊ ထို့ပြင် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဝိစာရနှင့် မယှဉ်သော) အဝိစာရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အဝိစာရစိတ် ၅၅၊ ယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၃၆၊ ဝိစာရစေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-သပ္ပီတိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သပ္ပီတိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွ ဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ‘သပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) လေးပါး၊ ကာမာဝစရ ကုသလဝိပါက်မှ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ငါးပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ သောမနဿ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ငါးပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ဒုက တိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကတိကဈာန်။ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂)၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် ၄၆-ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ‘သပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁၊ ပီတိကြဉ် ယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၄၆)။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပီတိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့်မယှဉ်သော) ‘အပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (ဒေါသမူ ၂၊ ဥပေက္ခာ ၆) ရှစ်ပါး၊ ကာမာဝစရ ကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာ၁၀၊ သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်) တစ်ဆယ့်တစ်ပါး၊ အကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာ ၆၊ ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်) ခုနစ်ပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ (ဥပေက္ခာ) ခြောက်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုက္ကဈာန် ၂၊ ပဉ္စက နည်း အားဖြင့် ရူပါဝစရစတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၂)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်း အားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ,့စတုတ္ထဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရစတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၂)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရတတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် ရူပါဝစရစတုတ္ထ, ပဉ္စကဈာန် ၂)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပစိတ် လေးပါး၊ ဝိပါက်မှ အရူပစိတ် လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၈)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၈)၊ ထို့ပြင် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤ (ခုနစ်ဆယ်သော) တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ‘အပ္ပီတိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အပ္ပီတိကစိတ် ၇၀၊ ပီတိကြဉ်စေတသိက် ၅၁၊ ပီတိ စေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၈-ပီတိသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပီတိသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့် ယှဉ်သော) ‘ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရ ကုသိုလ်မှသောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) လေးပါး၊ ကာမာဝစရ ကုသလဝိပါက်မှ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ကိရိယာမှ သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ် ငါးပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရပဌမ ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃) ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကတိကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂)၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသောစေတသိက် ၄၆-ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့် ယှဉ်သော) ပီတိသဟဂတတရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိသဟဂုတ်စိတ် ၅၁၊ ပီတိကြဉ် ယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၄၆)။</p> <p style="text-align: center;">န ပီတိသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့်တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ‘န ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (ဒေါသမူ ၂၊ ဥပေက္ခာ ၆) ရှစ်ပါး၊ ကာမာဝစရကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာ၁၀၊ သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်) တစ်ဆယ့် တစ်ပါး၊ အကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာ ၆၊ ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်) ခုနစ်ပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ (ဥပေက္ခာ) ခြောက်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုက္ကဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရစတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၂)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရ ဒုကဒုက ဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရစတုတ္ထ,ပဉ္စမဈာန် ၂)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရတတိယ, စတုတ္ထဈာန်၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရစတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၂)၊ ကုသိုလ်မှ အရူပစိတ် လေးပါး၊ ဝိပါက်မှအရူပစိတ်လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်၈)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ ဒုကဒုကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ တတိယဈာန်, စတုတ္ထဈာန် ၈၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန် ၈)၊ ထို့ပြင် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ၊ ထို့ပြင်ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့်မယှဉ်သော) ‘န ပီတိသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (န ပီတိသဟဂတစိတ် ၇၀, ပီတိကြဉ် ယှဉ်ဖက်စေတသိက် ၅၁, ပီတိစေတသိက်, ရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၉-သုခသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သုခသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (သုခနှင့် ယှဉ်သော) ‘သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရ ကုသိုလ်မှသောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (သောမနဿသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) လေးပါး၊ ကာမာဝစရ ကုသလဝိပါက်မှ (သောမနဿသဟဂုတ် ၅၊ သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်) ခြောက်ပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ သောမနဿ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ငါးပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရ တိကစတုက္က ဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ,ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရ တိကစတုတ္ထဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ,စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပဝါစရ ပဌမ, ဒုတိယ,တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကုသိုလ်မှလောကုတ္တရာ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၁၆)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာတိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၁၆)၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၆-ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏)။ ဤတရား တို့သည်ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (သုခနှင့်ယှဉ်သော) ‘သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (သုခ သဟဂုတ်စိတ် ၆၃၊ ဝေဒနာကြဉ် ယှဉ်ဖက်စေတသိတ် ၄၆)။</p> <p style="text-align: center;">န သုခသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့် တကွ မဖြစ်သော (သုခနှင့် မယှဉ်သော ‘န သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (ဒေါသမူ ၂, ဥပေက္ခာ ၆) ရှစ်ပါး၊ ကာမာဝစရကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၁၀၊ အကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာ ၆၊ ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်) ခုနစ်ပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၁၊ ဝိပါက်မှ (စတုက္ကနည်း အားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၁၊ ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၁၊ ကုသိုလ်မှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ဝိပါက်မှအရူပစိတ်လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္က နည်းအားဖြင့်) လောကုတ္တရာစတုတ္ထဈာန် ၄၊ ဝိပါက်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) လောကုတ္တရာ စတုတ္ထဈာန် ၄၊ ထို့ပြင်ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ နှင့်တကွမဖြစ်သော ‘န သုခသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (န သုခသဟဂတစိတ် ၅၈၊ ပီတိကြဉ် စေတသိက်၅၁၊ သုခဝေဒနာ၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၀-ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် ယှဉ်သော) ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ အကုသိုလ်မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကာမာဝစရကုသလဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ဆယ်ပါး၊ အကုသလ ဝိပါက်မှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်) ခြောက်ပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၁၊ ဝိပါက်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၁၊ ကိရိယာမှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) ရူပါဝစရစတုတ္ထဈာန် ၁၊ ကုသိုလ်မှအရူပစိတ်လေးပါး၊ ဝိပါက်မှ အရူပစိတ် လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပစိတ် လေးပါး၊ ကုသိုလ်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) လောကုတ္တရာ စတုတ္ထဈာန် ၄၊ ဝိပါက်မှ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်) လောကုတ္တရာစတုတ္ထဈာန်၄၊ ဤစိတ်တို့၌ ဖြစ်သော ဥပေက္ခာကို ချန်ထား၍ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၆-ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဥပေက္ခာနှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် ယှဉ်သော) ‘ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂတတရား ၅၅၊ ဝေဒနာကြဉ် ယှဉ်ဖက် စေတသိက် ၄၆)။</p> <p style="text-align: center;">န ဥပေက္ခာသဟဂတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့်မယှဉ်သော) ‘န ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်မှသောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးပါး, အကုသိုလ်မှ (သောမနဿ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ၄၊ ဒေါမနဿ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ၂-) ခြောက်ပါး၊ ကာမာဝစရကုသလ ဝိပါက်မှ (သုခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်, သောမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ၅) ခြောက်ပါး၊ အကုသလ ဝိပါက်မှ (ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်) တစ်ပါး။ (ကာမ) ကိရိယာမှ (သောမနဿသဟဂုစိတ္တုပ္ပါဒ်) ငါးပါး၊ ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရတိကစတုက္ကဈာန် စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ ဈာန်၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရတိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့်ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန် ၃၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရ ပဌမ, ဒုတိယ,တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၄)၊ ကုသိုလ်မှ လောကုတ္တရာ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ,တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၁၆)၊ ဝိပါက်မှ လောကုတ္တရာ တိကစတုက္ကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့်လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ ဈာန် ၁၂၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် လောကုတ္တရာ ပဌမ, ဒုတိယ,တတိယ, စတုတ္ထဈာန် ၁၆)၊ ထို့ပြင် ဥပေက္ခာ (ဝေဒနာ)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွမဖြစ်သော (ဥပေက္ခာနှင့် မယှဉ်သော) ‘န ဥပေက္ခာသဟဂတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (န ဥပေက္ခာသဟဂတစိတ် ၆၆၊ ဝိစိကိစ္ဆာကြဉ် စေတသိက် ၅၁၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာ၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၁-ကာမာဝစရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ကာမာဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ် ၈၊ အကုသိုလ်၁၂)၊ ကာမာဝစရဝိပါက်အလုံးစုံ ၂၃၊ ကာမာဝစရ ကိရိယာဗျာကတ၁၁၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံ သော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ် ၅၄၊ စေတသိက် ၅၂၊ ရုပ် ၂၈)။</p> <p style="text-align: center;">န ကာမာဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ‘န ကာမာဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပါဝစရတရား (၁၅)၊ အရူပါဝစရ တရား (၁၂)။ (ကာမ,့ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ‘န ကာမာဝစရ’ တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ်၊ လောကုတ္တရာစိတ်၊ ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-ရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်မှ ရူပါဝစရစတုက္ကပဉ္စကဈာန် (စတုက္က နည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရဈာန်၄၊ ပဉ္စကနည်း အားဖြင့် ရူပါဝစရဈာန် ၅)၊ ဝိပါက်မှ ရူပါဝစရစတုက္က ပဉ္စကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရဈာန် ၄၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရဈာန် ၅)၊ ကိရိယာမှ ရူပါဝစရစတုက္ကပဉ္စကဈာန် (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရဈာန ၄၊ ပဉ္စကနည်းအားဖြင့် ရူပါဝစရဈာန် ၅) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပစိတ် ၁၅၊ ယှဉ်ဖက် စေတသိက် ၃၅)။</p> <p style="text-align: center;">န ရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ‘နရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရတရား (ကာမစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)၊ အရူပါဝစရတရား (အရူပစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤ တရားတို့သည်ရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ‘န ရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ်၊ အရူပစိတ်၊ လောကုတ္တရာစိတ်၊ ယှဉ်ဖက်စေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၃-အရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">အရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်မှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ဝိပါက်မှ အရူပစိတ်လေးပါး၊ ကိရိယာမှ အရူပစိတ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အရူပ ဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အရူပစိတ်၊ ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">န အရူပါဝစရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ‘န အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရတရား (ကာမစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်, ရုပ်)၊ ရူပါဝစရတရား (ရူပစိတ်, ယှဉ်ဖက်စေတသိက်)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်) တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ‘န အရူပါဝစရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမ စိတ်၊ ရူပစိတ်၊ လောကုတ္တရာစိတ်၊ စေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">၁၄-ပရိယာပန္နဒုက်</p> <p style="text-align: center;">ပရိယာပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၇</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န’ တရားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ,ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရား တို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ်၊ စေတသိက်၊ ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အပရိယာပန္နတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၈</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံး မဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း (မဂ်) ၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန် သည် (ရှိ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်, ဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၅-နိယျာနိကဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နိယျာနိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀၉</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်သော ‘နိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး တို့၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) မဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘နိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ် လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">အနိယျာနိကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၀</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဖြစ်သော ‘အနိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံ သုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော (လောကီ) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဖြစ်သော ‘အနိယျာနိက’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၆-နိယတဒုက်</p> <p style="text-align: center;">နိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၁</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း, မိမိဖြစ်ခြင်း၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း အကျိုးပေးမြဲသော ‘နိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဒေါမနဿသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့သည် အချို့ကား (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းဖြင့် ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် သတ္တမဇော၊ ပဉ္စာနန္တရိယကံ၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒေါသမူသတ္တမဇောတို့သည်) စုတိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘နိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ကြွင်းကျန်သောတရား) အချို့ကား စုတိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် မိမိဖြစ်ခြင်း၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘နိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အနိယတတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၂</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း, မိမိဖြစ်ခြင်း၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်လောဘသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် လေးပါး၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ် (၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ,အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှ ဖြစ်၍ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင်နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် စုတိ၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိဖြစ်ခြင်း၏အခြားမဲ့၌ လည်းကောင်း အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၇-သဥတ္တရဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သဥတ္တရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၃</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန်မြင့်မြတ်သည့် တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ကုသိုလ် (၁၇)၊ အကုသိုလ် (၁၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) (လောကီ) ဝိပါက် (၃၂)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် အလုံးစုံသော ရုပ်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည်မိမိထက် သာလွန် မြင့်မြတ်သည့်တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ် ၈၁၊ စေတသိက် ၅၂၊ ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">အနုတ္တရတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၄</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန်မြင့်မြတ်သည့် တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော မဂ်လေးပါး၊ ထို့ပြင် မဂ်၏ အကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါး၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် မိမိထက် သာလွန်မြင့်မြတ်သည့်တရား မရှိသော ‘အနုတ္တရ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်၊ ဖိုလ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၈-သရဏဒုက်</p> <p style="text-align: center;">သရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၅</b>။ (၁) အဘယ်တရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်းရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) တို့နှင့် တကွဖြစ်သော ('ရဏ'တို့နှင့် ယှဉ်သော) ‘သရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ဤတရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသောကိလေသာ (ရဏ) တို့နှင့် တကွဖြစ်သော ('ရဏ’ တို့နှင့် ယှဉ်သော) ‘သရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂၊ ယှဉ်ဖက် စေတသိက် ၂၇)။</p> <p style="text-align: center;">အရဏတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁၆</b>။ (၂) အဘယ်တရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) တို့မရှိသော ('ရဏ'တို့နှင့် မယှဉ်သော ‘အရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ကုသိုလ် (၂၁)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ, အပရိယာပန္န) ဘုံလေးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ဝိပါက် (၃၆)။ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါးတို့၌ (ဖြစ်သော) ပြုကာမျှဖြစ်၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘ကိရိယာဗျာကတ’ (၂၀)၊ ထို့ပြင် ရုပ်၊ ထို့ပြင် နိဗ္ဗာန်သည် (ရှိ၏)။ ဤတရားတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်းရာဂစသော ကိလေသာ (ရဏ) တို့မရှိသော ('ရဏ’ တို့နှင့် မယှဉ်သော) ‘အရဏ’ တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်၊ ဝိပါက်၊ ကိရိယာစိတ်၊ ယှဉ်ဖက်စေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">အနက်ကို ထုတ်ပြခန်း ‘အတ္ထုဒ္ဓါရ’ ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">တရားတို့ကို ပေါင်းစုရေတွက်ရာ ‘ဓမ္မသင်္ဂဏီ’ ကျမ်း ပြီးပြီ။</p> s6hgmuwvj2nmi9iacrp160bxlgej6tf 0 5646 19116 18340 2025-07-10T01:09:48Z Tejinda 173 19116 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်သုံးပုံ မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ဝိဘင်းပါဠိတော်</b> | previous = [[ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်-တ]] | previous2 = | next = [[ဝိဘင်းပါဠိတော်-ဒု]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မပိဋက</p> <h3 style="text-align:center;">ဝိဘင်္ဂပါဠိတော်</h3> <p style="text-align: center;">မြန်မာပြန်</p> <p style="text-align: center;">နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ခန္ဓဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(ခန္ဓာတို့ကို ဝေဖန်ဟောကြားသည့် ခန္ဓဝိဘင်းအခန်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-သုတ္တန္တဘာဇနီယ</h3> <p style="text-align:center;">(သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားအပ်သော သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ခန္ဓာငါးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့ကား- ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’၊ ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု (စိတ်) အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'တို့တည်း။</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ရူပက္ခန္ဓ (ရုပ်အစု)</h3> <p style="text-align: center;">ရူပက္ခန္ဓာ (ရုပ် ၁၁-မျိုး)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ထို (ခန္ဓာငါးပါးတို့) တွင် အဘယ်သည် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီး ‘အတီတ'ရုပ်၊ ဖြစ်လတ္တံ့ ‘အနာဂတ'ရုပ်၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန္န'ရုပ်၊ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တ'ရုပ်၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗဟိဒ္ဓ'ရုပ်၊ ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်၊ ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'ရုပ်၊ မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'ရုပ်၊ ဝေးသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ'ရုပ်၊ နီးသော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်တည်းဟူသော အလုံးစုံသော အကြင်ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို (အားလုံးသော ရုပ် ၁၁-မျိုးတို့) ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ ရုံးစု၍ အကျဉ်းချုံး၍ပြသော ဤသဘောကို ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁) အတိက်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ ထို (၁၁-မျိုးသောရုပ်တို့) တွင် အဘယ်ရုပ်သည် ဖြစ်ပြီးရုပ် ‘အတိက်ရုပ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟာဘုတ်လေးပါးနှင့် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်ဟု ဆိုအပ်သောအကြင်ရုပ်သည် လွန်ပြီးဖြစ်၏ (အတီတံ)၊ ချုပ်ပြီးဖြစ်၏ (နိရုဒ္ဓံ)၊ ကင်းပြီးဖြစ်၏ (ဝိဂတံ)၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီး ဖြစ်၏ (ဝိပရိဏတံ)၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီးဖြစ်၏ (အတ္ထင်္ဂတံ)၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ရောက်ပြီးဖြစ်၏ (အဗ္ဘတ္ထင်္ဂတံ)၊ ဖြစ်ပြီး၍ ကင်းပျောက်ပြီးဖြစ်၏ (ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ ဝိဂတံ)၊ လွန်ပြီးဖြစ်၏ (အတီတံ)၊ လွန်ပြီးသော အတိက်တရားအစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ (အတီတံသေနသင်္ဂဟိတံ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ်အပေါင်း) ကို ဖြစ်ပြီးရုပ် ‘အတိက်ရုပ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အနာဂတ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထို (၁၁-မျိုးသောရုပ်တို့) တွင် အဘယ်ရုပ်သည် ဖြစ်လတ္တံ့ရုပ် ‘အနာဂတ်ရုပ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟာဘုတ်လေးပါးနှင့် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်ဟု ဆိုအပ်သောအကြင်ရုပ်သည် မဖြစ်ပေါ်သေး (အဇာတံ)၊ မထင်ရှားသေး (ထင်ရှားမရှိသေး) (အဘူတံ)၊ ကောင်းစွာမဖြစ်မရှိသေး (လုံးဝ မဖြစ်မရှိသေး) (အသဉ္ဇာတံ)၊ မဖြစ်သေး (အနိဗ္ဗတ္တံ)၊ အသစ်မဖြစ်သေး (အနဘိနိဗ္ဗတ္တံ)၊ ထင်ရှားမဖြစ်သေး (အပါတုဘူတံ)၊ မဖြစ်ပေါ်သေး (အနုပ္ပန္နံ)၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်ပေါ်သေး (လုံးဝမဖြစ်ပေါ်သေး) (အသမုပ္ပန္နံ)၊ မပေါ်ပေါက်သေး (အနုဋ္ဌိတံ)၊ ကောင်းစွာ မပေါ်ပေါက်သေး (လုံးဝမပေါ်ပေါက်သေး) (အသမုဋ္ဌိတံ)၊ မရောက်လာသေး (အနာဂတံ)၊ မရောက်လာသေးသော အနာဂတ်တရားအစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ (အနာဂတံသေန သင်္ဂဟိတံ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ်အပေါင်း) ကို ဖြစ်လတ္တံ့ရုပ် ‘အနာဂတ်ရုပ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထို (၁၁-မျိုးသောရုပ်တို့) တွင် အဘယ်ရုပ်သည် ဖြစ်ဆဲရုပ် ‘ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟာဘုတ်လေးပါးနှင့် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်ဟု ဆိုအပ်သောအကြင်ရုပ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (ဇာတံ)၊ ထင်ရှားဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (ဘူတံ)၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ရှိဆဲဖြစ်၏ (သဉ္ဇာတံ)၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (နိဗ္ဗတ္တံ)၊ အသစ်ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (အဘိနိဗ္ဗတ္တံ)၊ ထင်ရှားဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (ပါတုဘူတံ)၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်၏ (ဥပ္ပန္နံ)၊ ကောင်းစွာဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်၏ (သမုပ္ပန္နံ)၊ ပေါ်ပေါက်ဆဲဖြစ်၏ (ဥဋ္ဌိတံ)၊ ကောင်းစွာ ပေါ်ပေါက်ဆဲဖြစ်၏ (သမုဋ္ဌိတံ)၊ ယခုဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်၏ (ပစ္စုပ္ပန္နံ)၊ ယခုဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်သော ပစ္စုပ္ပန်တရားအစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ (ပစ္စုပ္ပန္နံသေန သင်္ဂဟိတံ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ်အပေါင်း) ကို ဖြစ်ဆဲရုပ် ‘ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) အဇ္ဈတ္တရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ ထို (ရုပ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ရုပ်သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သောရုပ် ‘အဇ္ဈတ္တရုပ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟာဘုတ်လေးပါးနှင့် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်ဟု ဆိုအပ်သောအကြင်ရုပ်သည် ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တံ)၊ ကိုယ်ကိုစွဲ၍ဖြစ်၏ (ပစ္စတ္တံ)၊ မိမိကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာ ဖြစ်၏ (နိယကံ)၊ အသီးအခြားပုဂ္ဂိုလ်ပိုင်ဥစ္စာ ဖြစ်၏ (ပါဋိပုဂ္ဂလိကံ)၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို စွဲကပ်၍ဖြစ်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်၏) (ဥပါဒိန္နံ၁)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ်အပေါင်း) ကို အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သောရုပ် ‘အဇ္ဈတ္တရုပ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဗဟိဒ္ဓရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ရုပ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ရုပ်သည် အပသန္တာန်၌ဖြစ်သောရုပ် ‘ဗဟိဒ္ဓရုပ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟာဘုတ်လေးပါးနှင့် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်ဟုဆိုအပ်သော အကြင်ရုပ်သည် ထိုထိုတစ်ပါးသော သတ္တဝါ, တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အတွင်းအဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ (ပရပုဂ္ဂလအဇ္ဈတ္တံ)၊ (တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) ကိုယ်ကိုစွဲ၍ဖြစ်၏ (ပစ္စတ္တံ)၊ (တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) ကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာဖြစ်၏ (နိယကံ)၊ (တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) အသီးအခြား ပုဂ္ဂိုလ်ပိုင်ဥစ္စာဖြစ်၏ (ပါဋိပုဂ္ဂလိကံ)၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို စွဲကပ်၍ ဖြစ်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်၏) (ဥပါဒိန္နံ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ်အပေါင်း) ကို အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သောရုပ် ‘ဗဟိဒ္ဓရုပ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤနေရာ၌ ရုပ်အားလုံးသည်ပင် ‘ဥပါဒိန္န’ ဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသည်၊ ထို့ကြောင့် ‘ဥပါဒိန္န'ပုဒ်၏ အနက်ကို ‘ခန္ဓာကိုယ်ကို စွဲကပ်၍ ဖြစ်၏’ဟု မြန်မာပြန်ဆိုရမည်ဖြစ်သည်၊ ဥပါဒိန္နတိက် အဖွင့်၌ ‘ဥပါဒိန္န'ပုဒ်၏ အဓိပ္ပါယ်ကို ‘ကမ္မဇ’ဟု ဖွင့်သည်၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် တရားအားလုံးကိုလည်း ‘ဥပါဒိန္န’ဟု ခေါ်သည်ဟု ဖွင့်ပြသေးသည်။ (စာပိုဒ် ၁၀၅၀၊ အဋ္ဌသာလိနီ၊ မူလဋီကာ)။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ကြမ်းတမ်းသော ဩဠာရိကရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ ထို (ရုပ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသောရုပ် ‘ဩဠာရိကရုပ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် စက္ခုဝိညာဏ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတနရုပ်’၊ ကြားသိစိတ် သောတဝိညာဏ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတနရုပ်’၊ နံသိစိတ် ဃာနဝိညာဏ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတနရုပ်’၊ လျက်သိစိတ် ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတနရုပ်’၊ ထိသိစိတ် ကာယဝိညာဏ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတနရုပ်’။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတနရုပ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတနရုပ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတနရုပ်’၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတနရုပ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း တွေ့ထိမှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနရုပ်'သည် ရှိ၏။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ် ၁၂-ပါး) ကို ကြမ်းတမ်းသောရုပ် ‘ဩဠာရိကရုပ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) နူးညံ့သိမ်မွေ့သော သုခုမရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ရုပ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ရုပ်သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့ သောရုပ် ‘သုခုမရုပ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေရုပ်’၊ ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေရုပ်’၊ အသက်ရှင်ကြောင်း၌ အစိုးတရစောင့်ရှောက်မှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေရုပ်’၊ (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သော ကိုယ်အမူအရာ ‘ကာယဝိညတ်ရုပ်’၊ (မိမိ၏အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သောနှုတ်မြွက်မှု အမူအရာ ‘ဝစီဝိညတ်ရုပ်’၊ မရေးခြစ်အပ်သော (ရုပ်တစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို ပိုင်းခြားသောဟင်းလင်း) သဘော ‘အာကာသဓာတုရုပ်’၊ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ပေါ့ပါးမှု ‘လဟုတာရုပ်’၊ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘မုဒုတာရုပ်’၊ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျော ဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ကမ္မညတာရုပ်’၊ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ‘ဥပစယရုပ်’၊ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွားဆဲအစဉ် ‘သန္တတိရုပ်’၊ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ယိုယွင်းရင့်ရော်လျော့ပါးမှု ‘ဇရတာရုပ်’၊ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ချုပ်ပျက်၍ မမြဲမှု (ပျောက်ပျက်ချုပ်ဆုံးမှု) ‘အနိစ္စတာရုပ်’၊ ဖွဲ့စည်းမှုသဘော ‘အာပေါရုပ်’၊ မနောဓာတ် မနောဝိညာဏဓာတ်တို့၏တည်ရာ ဆောင်ထားတတ်သော သဘော ‘ဟဒယဝတ္ထုရုပ်’၊ အလုပ်အလွေး ပြုအပ်သော အစားအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရရုပ်'သည် ရှိ၏။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ်အပေါင်း) ကို နူးညံ့သိမ်မွေ့သောရုပ် ‘သုခုမရုပ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဟီနရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ ထို (ရုပ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ရုပ်သည် ယုတ်ညံ့သောရုပ် ‘ဟီနရုပ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဆင်း ‘ရူပ’၊ အသံ ‘သဒ္ဒ’၊ အနံ့ ‘ဂန္ဓ’၊ အရသာ ‘ရသ’၊ တွေ့ထိမှု (အတွေ့) ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗ’ဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ရုပ်ကို ထိုထိုသတ္တဝါတို့သည် မထီမဲ့မြင်အားဖြင့် သိအပ်၏ (ဥညာတံ)၊ ရှုတ်ချသောအားဖြင့်သိအပ်၏ (အဝညာတံ)၊ ပစ်ပယ်အပ်၏, စက်ဆုပ်အပ်၏ (ဟီဠိတံ)၊ နှိပ်စက်အပ်၏ (နှိပ်ချကဲ့ရဲ့အပ်၏) (ပရိဘူတံ)၊ အလေးမပြုအပ် (အရိုအသေမပြုအပ်) (အစိတ္တီကတံ)၊ ယုတ်ညံ့၏ (ဟီနံ)၊ ယုတ်ညံ့၏ဟု သိအပ်၏ (ဟီနမတံ)၊ ယုတ်ညံ့၏ဟု သမုတ်အပ်၏ (ဟီနသမ္မတံ)၊ မလိုချင်အပ် (အနိဋ္ဌံ)၊ မနှစ်သက်အပ် (အကန္တံ)၊ စိတ်နှလုံး၌ မသက်ဝင်အပ် (မနှစ်လိုအပ်) (အမနာပံ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသောရုပ်အပေါင်း) ကို ယုတ်ညံ့သောရုပ် ‘ဟီနရုပ်’ဟု ဆိုအပ်၏ (အကုသိုလ် ကမ္မဇရုပ်၁)။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ပဏီတရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ရုပ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ရုပ်သည် မြင့်မြတ်သောရုပ် ‘ပဏီတရုပ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပ၊ သဒ္ဒ၊ ဂန္ဓ၊ ရသ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ရုပ်ကို ထိုထိုသတ္တဝါတို့သည် မထီမဲ့မြင်အားဖြင့်မသိအပ် (မထီမဲ့မြင်ပြုအပ်သော ရုပ်မဟုတ်ဟု စိတ်၌ သိအပ်၏) (အနုညာတံ)၊ ရှုတ်ချသောအားဖြင့် မသိအပ် (ရှုတ်ချအပ်သော ရုပ်မဟုတ်ဟု စိတ်၌ သိအပ်၏) (အနဝညာတံ)၊ မပစ်ပယ်အပ်, မစက်ဆုပ်အပ် (အဟီဠိတံ)၊ မနှိပ်စက်အပ် (မနှိပ်ချ မကဲ့ရဲ့အပ်) (အပရိဘူတံ)၊ အလေးပြုအပ် (ရိုသေ အပ်၏) (စိတ္တိကတံ)၊ မြင့်မြတ်၏ (ပဏီတံ)၊ မြင့်မြတ်၏ဟု သိအပ်၏ (ပဏီတမတံ)၊ မြင့်မြတ်၏ဟုသမုတ်အပ်၏ (ပဏီတသမ္မတံ)၊ လိုချင်အပ် ၏ (ဣဋ္ဌံ)၊ နှစ်သက်အပ်၏ (ကန္တံ)၊ စိတ် နှလုံး၌ သက်ဝင်၏ (နှစ်လိုဖွယ်ဖြစ်၏) (မနာပံ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ်အပေါင်း) ကို မြင့်မြတ်သောရုပ် ‘ပဏီတရုပ်’ဟု ဆိုအပ်၏ (ကုသိုလ်ကမ္မဇရုပ်၂)။ တစ်နည်းကား၊ ထိုထိုရုပ်ကို စွဲ၍ စွဲ၍ ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (ရုပ်တစ်ခုနှင့်တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့်၍ နှိုင်းရှည့်၍) ယုတ်ညံ့သောရုပ် ‘ဟီနရုပ်'နှင့် မြင့်မြတ်သောရုပ် ‘ပဏီတရုပ်'၃ ကို မှတ်အပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ၂။ ၃။ ဤနေရာ၌ အကုသိုလ်ကံကြောင့်ဖြစ်သော ကမ္မဇရုပ်ကို ‘ဟီနရုပ်’ဟုလည်းကောင်း၊ ကုသိုလ်ကံကြောင့်ဖြစ်သော ကမ္မဇရုပ်ကို ‘ပဏီတရုပ်’ဟုလည်းကောင်း အရကောက်အားဖြင့် ဦးစားပေး၍ ပြထားခြင်းမှာ ပဓာနနည်းအားဖြင့်သာ ပြခြင်းဖြစ်သည်၊ စင်စစ်မှာ အားလုံးသော စတုဇရုပ်များကိုပင် ယူနိုင်သည်ဟု ဆိုထားသည် (သမ္မောဟဝိနောဒနီ စာမျက်နှာ ၉)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) ဒူရေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ ထို (ရုပ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ရုပ်သည် ဝေးသောရုပ် (အသိခက်သောရုပ်) ‘ဒူရေရုပ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဣတ္ထိန္ဒြေရုပ်။ပ။ ကဗဠီကာရအာဟာရရုပ်တို့တည်း (သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး)။ ထို့ပြင်လည်း အကြင်ရုပ်သည် မနီးရာ၌ ရှိ၏ (အနာသန္နေ)၊ မကပ်ရာ၌ ရှိ၏ (အနုပကဋ္ဌေ)၊ ဝေးရာ၌ရှိ၏ (ဒူရေ)၊ အနီးမဟုတ်ရာ၌ ရှိ၏ (အသန္တိကေ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသောရုပ်အပေါင်း) ကို ‘ဒူရေရုပ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သန္တိကေရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ရုပ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ရုပ်သည် နီးသောရုပ် (သိလွယ်သောရုပ်) ‘သန္တိကေရုပ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတနရုပ်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနရုပ်တို့တည်း (ဩဠာရိကရုပ် ၁၂-ပါး)။ ထို့ပြင်လည်း အကြင်ရုပ်သည် နီးရာ၌ ရှိ၏ (အာသန္နေ)၊ ကပ်ရာ၌ ရှိ၏ (ဥပကဋ္ဌေ)၊ မဝေးရာ၌ ရှိ၏ (အဝိဒူရေ)၊ အနီး၌ ရှိ၏ (သန္တိကေ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ်အပေါင်း) ကို ‘သန္တိကေရုပ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်းကား၊ ထိုထိုရုပ်ကို စွဲ၍ စွဲ၍ ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (ရုပ်တစ်ခုနှင့်တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့်၍ နှိုင်းရှည့်၍) ဝေးသောရုပ် ‘ဒူရေရုပ်'နှင့် နီးသောရုပ် ‘သန္တိကေရုပ်'ကို မှတ်အပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဝေဒနာက္ခန္ဓ (ခံစားမှုအစု)</h3> <p style="text-align: center;">ဝေဒနာက္ခန္ဓာ (ဝေဒနာ ၁၁-မျိုး)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ ထို (ခန္ဓာငါးပါးတို့) တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးခံစားမှု ‘အတိက်ဝေဒနာ’၊ ဖြစ်လတ္တံ့ခံစားမှု ‘အနာဂတ်ဝေဒနာ’၊ ဖြစ်ဆဲခံစားမှု ‘ပစ္စုပ္ပန်ဝေဒနာ’၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘အဇ္ဈတ္တဝေဒနာ’၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဗဟိဒ္ဓဝေဒနာ’၊ ကြမ်းတမ်းသော ခံစားမှု ‘ဩဠာရိကဝေဒနာ’၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ခံစားမှု ‘သုခုမဝေဒနာ’၊ ယုတ်ညံ့သော ခံစားမှု ‘ဟီနဝေဒနာ’၊ မြင့်မြတ်သော ခံစားမှု ‘ပဏီတဝေဒနာ’၊ ဝေးသော ခံစားမှု ‘ဒူရေဝေဒနာ’၊ နီးသော ခံစားမှု ‘သန္တိကေဝေဒနာ'တည်းဟူသော အလုံးစုံသော အကြင်ခံစားမှု ဝေဒနာသည် ရှိ၏။ ထို (အားလုံးသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၁၁-မျိုးတို့) ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ ရုံးစု၍ အကျဉ်းချုံး၍ပြသော ဤသဘောကို ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁) အတိက်ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ ထို (ဝေဒနာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်ပြီးခံစားမှု ‘အတိက်ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’၊ ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ’၊ ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သောခံစားမှု့ (အလယ်အလတ်ခံစားမှု) ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ခံစားမှုဝေဒနာသည် လွန်ပြီးဖြစ်၏ (အတီတာ)၊ ချုပ်ပြီးဖြစ်၏ (နိရုဒ္ဓါ)၊ ကင်းပြီးဖြစ်၏ (ဝိဂတာ)၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီးဖြစ်၏ (ဝိပရိဏတာ)၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီးဖြစ်၏ (အတ္ထင်္ဂတာ)၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီးဖြစ်၏ (အဗ္ဘတ္ထင်္ဂတာ)၊ ဖြစ်ပြီး၍ ကင်းပျောက်ပြီးဖြစ်၏ (ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ ဝိဂတာ)၊ လွန်ပြီး ဖြစ်၏ (အတီတာ)၊ လွန်ပြီးသော အတိက်တရား အစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ (အတီတံသေန သင်္ဂဟိတာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'အပေါင်း) ကို ဖြစ်ပြီးခံစားမှု ‘အတိက်ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ပဒ အမှတ် ၃-ရှု။)</p> <p style="text-align: center;">(၂) အနာဂတ်ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဝေဒနာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်လတ္တံ့ခံစားမှု ‘အနာဂတ်ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာ၊ ဒုက္ခဝေဒနာ၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ဝေဒနာသည် မဖြစ်ပေါ်သေး (အဇာတာ)၊ မထင်ရှားသေး (အဘူတာ)၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်မရှိသေး (အသဉ္ဇာတာ)၊ မဖြစ်သေး (အနိဗ္ဗတ္တာ)၊ အသစ်မဖြစ်သေး (အနဘိနိဗ္ဗတ္တာ)၊ ထင်ရှားမဖြစ်သေး (အပါတုဘူတာ)၊ မဖြစ်ပေါ်သေး (အနုပ္ပန္နာ)၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်ပေါ်သေး (အသမုပ္ပန္နာ)၊ မပေါ်ပေါက်သေး (အနုဋ္ဌိတာ)၊ ကောင်းစွာ မပေါ်ပေါက်သေး (အသမုဋ္ဌိတာ)၊ မရောက်လာသေး (အနာဂတာ)၊ မရောက်လာသေးသော အနာဂတ်တရားအစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ (အနာဂတံသေန သင်္ဂဟိတာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'အပေါင်း) ကို ဖြစ်လတ္တံ့ခံစားမှု ‘အနာဂတ်ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ပစ္စုပ္ပန်ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဝေဒနာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်ဆဲခံစားမှု ‘ပစ္စုပ္ပန်ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာ၊ ဒုက္ခဝေဒနာ၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည်ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (ဇာတာ)၊ ထင်ရှားဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (ဘူတာ)၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ရှိဆဲဖြစ်၏ (သဉ္ဇာတာ)၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (နိဗ္ဗတ္တာ)၊ အသစ်ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (အဘိနိဗ္ဗတ္တာ)၊ ထင်ရှားဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (ပါတုဘူတာ)၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်၏ (ဥပ္ပန္နာ)၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်၏ (သမုပ္ပန္နာ)၊ ပေါ်ပေါက်ဆဲဖြစ်၏ (ဥဋ္ဌိတာ)၊ ကောင်းစွာပေါ်ပေါက်ဆဲဖြစ်၏ (သမုဋ္ဌိတာ)၊ ယခု ဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်၏ (ပစ္စုပ္ပန္နာ)၊ ယခုဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်သော ပစ္စုပ္ပန်တရားအစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ (ပစ္စုပ္ပန္နံသေန သင်္ဂဟိတာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'အပေါင်း) ကို ဖြစ်ဆဲခံစားမှု ‘ပစ္စုပ္ပန်ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ရုပ်ပစ္စုပ္ပန်-ပဒ ၃-ကြည့်။)</p> <p style="text-align: center;">(၄) အဇ္ဈတ္တဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ ထို (ဝေဒနာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ် ‘ဝေဒနာ'သည် အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သောခံစားမှု ‘အဇ္ဈတ္တဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာ၊ ဒုက္ခဝေဒနာ၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ဝေဒနာသည် ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တံ)၊ ကိုယ်ကိုစွဲ၍ဖြစ်၏ (ပစ္စတ္တံ)၊ မိမိကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာဖြစ်၏ (နိယကာ)၊ အသီးအခြား ပုဂ္ဂိုလ်ပိုင်ဥစ္စာဖြစ်၏ (ပါဋိပုဂ္ဂလိကာ)၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို စွဲကပ်၍ ဖြစ်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏အာရုံဖြစ်၏) (ဥပါဒိန္နာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'အပေါင်း) ကို အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သောခံစားမှု ‘အဇ္ဈတ္တဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ပဒအမှတ် ၄-ကြည့်။)</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဗဟိဒ္ဓဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဝေဒနာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝေဒနာ'သည် အပသန္တာန်၌ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဗဟိဒ္ဓဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာ၊ ဒုက္ခဝေဒနာ၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ဝေဒနာသည် ထိုထိုတစ်ပါးသော သတ္တဝါ, တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ (ပရပုဂ္ဂလအဇ္ဈတ္တံ)၊ (တစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) ကိုယ်ကို စွဲ၍ဖြစ်၏ (ပစ္စတ္တံ)၊ (တစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) ကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာဖြစ်၏ (နိယကာ)၊ (တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) အသီးအခြားပုဂ္ဂိုလ်ပိုင်ဥစ္စာဖြစ်၏ (ပါဋိပုဂ္ဂလိကာ)၊ ခန္ဒာကိုယ်ကို စွဲကပ်၍ဖြစ်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်၏) (ဥပါဒိန္နာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'အပေါင်း) ကို အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဗဟိဒ္ဓဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) (၇) ဩဠာရိကဝေဒနာနှင့် သုခုမဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁</b>။ ထို (ဝေဒနာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝေဒနာသည် ကြမ်းတမ်းသော ခံစားမှု ‘ဩဠာရိကဝေဒနာ'နှင့် နူးညံ့ သိမ်မွေ့သောခံစားမှု ‘သုခုမဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အပြစ်နှင့်တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ခံစားမှု ‘အကုသိုလ်ဝေဒနာ'သည် ကြမ်းတမ်း၏၊ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ခံစားမှု ‘ကုသိုလ်ဝေဒနာ'နှင့်ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ခံစားမှု ‘အဗျာကတဝေဒနာ'သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏၊ (တစ်နည်းကား) ကုသိုလ်ဝေဒနာနှင့် အကုသိုလ်ဝေဒနာသည် ကြမ်းတမ်း၏၊ အဗျာကတဝေဒနာသည်နူးညံ့သိမ်မွေ့၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာသည် ကြမ်းတမ်း၏၊ သုခဝေဒနာနှင့် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏၊ (တစ်နည်းကား) သုခဝေဒနာ, ဒုက္ခဝေဒနာသည် ကြမ်းတမ်း၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ်မဝင်စားသူ၏ ဝေဒနာသည် ကြမ်းတမ်း၏၊ သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ ဝေဒနာသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏။</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သည့် ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ကြမ်းတမ်း၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သောဝေဒနာသည် နူးညံ့ သိမ်မွေ့၏။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်းကား၊ ထိုထိုဝေဒနာကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (ဝေဒနာတစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့်၍နှိုင်းရှည့်၍) ကြမ်းတမ်းသော ခံစားမှု ‘ဩဠာရိကဝေဒနာ'နှင့် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ခံစားမှု ‘သုခုမဝေဒနာ'ကို မှတ်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) (၉) ဟီနဝေဒနာနှင့် ပဏီတဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂</b>။ ထို (ဝေဒနာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝေဒနာ'သည်ယုတ်ညံ့သော ခံစားမှု ‘ဟီနဝေဒနာ'နှင့် မြင့်မြတ်သော ခံစားမှု ‘ပဏီတဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အပြစ်နှင့်တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ခံစားမှု ‘အကုသိုလ်ဝေဒနာ'သည် ယုတ်ညံ့၏၊ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ခံစားမှု ‘ကုသိုလ်ဝေဒနာ'နှင့် ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ခံစားမှု ‘အဗျာကတဝေဒနာ'သည် မြင့်မြတ်၏၊ (တစ်နည်းကား) ကုသိုလ် ဝေဒနာနှင့် အကုသိုလ်ဝေဒနာသည် ယုတ်ညံ့၏၊ အဗျာကတဝေဒနာသည် မြင့်မြတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာသည် ယုတ်ညံ့၏၊ သုခဝေဒနာနှင့် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာသည် မြင့်မြတ်၏၊ (တစ်နည်းကား) သုခဝေဒနာ, ဒုက္ခဝေဒနာသည် ယုတ်ညံ့၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာသည် မြင့်မြတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ်မဝင်စားသူ၏ ဝေဒနာသည် ယုတ်ညံ့၏၊ သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ ဝေဒနာသည် မြင့်မြတ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သည့် ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ယုတ်ညံ့၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာသည်မြင့်မြတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်းကား၊ ထိုထိုဝေဒနာကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (ဝေဒနာတစ်ခုနှင့်တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့်၍နှိုင်းရှည့်၍) ယုတ်ညံ့သော ခံစားမှု ‘ဟီနဝေဒနာ'နှင့် မြင့်မြတ်သော ခံစားမှု ‘ပဏီတဝေဒနာ'ကိုမှတ်အပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) ဒူရေဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃</b>။ ထို (ဝေဒနာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝေဒနာသည် ဝေးသော ခံစားမှု ‘ဒူရေဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဝေဒနာသည် ကုသိုလ်ဝေဒနာနှင့် အဗျာကတဝေဒနာတို့မှ ဝေး၏၊ ကုသိုလ်ဝေဒနာနှင့်အဗျာကတဝေဒနာတို့သည် အကုသိုလ်ဝေဒနာမှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဝေဒနာသည် အကုသိုလ်ဝေဒနာနှင့် အဗျာကတဝေဒနာတို့မှ ဝေး၏၊ အကုသိုက်ဝေဒနာနှင့်အဗျာကတဝေဒနာတို့သည် ကုသိုလ်ဝေဒနာမှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဗျာကတဝေဒနာသည် ကုသိုလ်ဝေဒနာနှင့် အကုသိုလ်ဝေဒနာတို့မှ ဝေးကုန်၏။ ကုသိုလ်ဝေဒနာနှင့်အကုသိုလ်ဝေဒနာတို့သည် အဗျာကတဝေဒနာမှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာသည် သုခဝေဒနာနှင့် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့မှ ဝေး၏၊ သုခဝေဒနာနှင့် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့သည် ဒုက္ခဝေဒနာမှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာသည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့မှ ဝေး၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့သည် သုခဝေဒနာမှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဒုက္ခမသုခဝေဒနာသည် သုခဝေဒနာနှင့်ဒုက္ခဝေဒနာတို့မှ ဝေး၏၊ သုခဝေဒနာနှင့်ဒုက္ခဝေဒနာ တို့သည်အဒုက္ခမသုခဝေဒနာမှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ်မဝင်စားသူ၏ ဝေဒနာသည် သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ ဝေဒနာမှ ဝေး၏၊ သမာပတ် ဝင်စားသူ၏ဝေဒနာသည် သမာပတ်မဝင်စားသူ၏ ဝေဒနာမှ ဝေး၏။</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သည့် ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာသည် အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာမှ ဝေး၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာသည် အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာမှ ဝေး၏။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ‘ဝေဒနာ'အပေါင်း) ကို ဝေးသောခံစားမှု ‘ဒူရေဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၁) သန္တိကေဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဝေဒနာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ် ‘ဝေဒနာ'သည် နီးသော ခံစားမှု ‘သန္တိကေဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဝေဒနာသည် အကုသိုလ်ဝေဒနာနှင့် နီး၏၊ ကုသိုလ်ဝေဒနာသည် ကုသိုလ်ဝေဒနာနှင့် နီး၏၊ အဗျာကတဝေဒနာသည် အဗျာကတဝေဒနာနှင့် နီး၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာသည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် နီး၏၊ သုခဝေဒနာသည် သုခဝေဒနာနှင့် နီး၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာသည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် နီး၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ ဝေဒနာသည် သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ ဝေဒနာနှင့် နီး၏၊ သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ ဝေဒနာသည် သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ ဝေဒနာနှင့် နီး၏။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာသည် အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာနှင့် နီး၏၊ အာသဝ၏အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာသည် အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သောဝေဒနာနှင့် နီး၏။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ‘ဝေဒနာ'အပေါင်း) ကို နီးသောခံစားမှု ‘သန္တိကေဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်းကား၊ ထိုထိုဝေဒနာကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (ဝေဒနာတစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့်၍ နှိုင်းရှည့်၍) ဝေးသောခံစားမှု ‘ဒူရေဝေဒနာ'နှင့် နီးသောခံစားမှု ‘သန္တိကေဝေဒနာ'ကို မှတ်အပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-သညာက္ခန္ဓ (မှတ်သားမှုအစု)</h3> <p style="text-align: center;">သညာက္ခန္ဓာ (သညာ ၁၁-မျိုး)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄</b>။ ထို (ခန္ဓာငါးပါးတို့) တွင် အဘယ်သည် မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးမှတ်သားမှု ‘အတိက်သညာ’၊ ဖြစ်လတ္တံ့မှတ်သားမှု ‘အနာဂတ်သညာ’၊ ဖြစ်ဆဲမှတ်သားမှု့ ‘ပစ္စုပ္ပန်သညာ’၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘အဇ္ဈတ္တသညာ’၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်သောမှတ်သားမှု ‘ဗဟိဒ္ဓသညာ’၊ ကြမ်းတမ်းသော မှတ်သားမှု ‘ဩဠာရိကသညာ’၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သောမှတ်သားမှု ‘သုခုမသညာ’၊ ယုတ်ညံ့သော မှတ်သားမှု ‘ဟီနသညာ’၊ မြင့်မြတ်သော မှတ်သားမှု ‘ပဏီတသညာ’၊ ဝေးသော မှတ်သားမှု ‘ဒူရေသညာ’၊ နီးသော မှတ်သားမှု ‘သန္တိကေသညာ'တည်းဟူသော အလုံးစုံသော အကြင်မှတ်သားမှု သညာသည် ရှိ၏။ ထို (အားလုံးသော သညာ ၁၁-မျိုးတို့) ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ ရုံးစု၍ အကျဉ်းချုံး၍ ပြသော ဤသဘောကို မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁) အတိက်သညာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅</b>။ ထို (သညာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သညာသည် ဖြစ်ပြီး မှတ်သားမှု ‘အတိက်သညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအကြည် စက္ခုပသာဒနှင့် အဆင်း ရူပါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဉ်’၌ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ') (မျက်စိအတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သောသညာ) (စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ၁)၊ နားအကြည် သောတပသာဒနှင့် အသံသဒ္ဒါရုံတို့တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဉ်’၌ ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ') (နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (သောတသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ နှာခေါင်းအကြည် ဃာနပသာဒနှင့် အနံ့ဂန္ဓာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဉ်’၌ ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှုသညာ) (နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (ဃာနသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ လျှာအကြည် ဇိဝှါပသာဒနှင့်အရသာ ရသာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဉ်’၌ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှုသညာ) (လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ ကိုယ်အကြည်ကာယပသာဒနှင့် အတွေ့ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သောမှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဉ်’၌ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှုသညာ) (ကိုယ်အတွေ့ ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (ကာယသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့တွေ့ထိမှုကြောင့် ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဉ်’၌ရှိသောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့် ဖြစ်သော မှတ်သားမှု သညာ) (မနောသမ္ဖဿဇာသညာ)ဟု ဆိုအပ်သောအကြင်သညာသည် လွန်ပြီးဖြစ်၏ (အတီတာ)၊ ချုပ်ပြီးဖြစ်၏ (နိရုဒ္ဓါ)၊ ကင်းပြီးဖြစ်၏ (ဝိဂတာ)၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီးဖြစ်၏ (ဝိပရိဏတာ)၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီးဖြစ်၏ (အတ္ထင်္ဂတာ)၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီးဖြစ်၏ (အဗ္ဘတ္ထင်္ဂတာ)၊ ဖြစ်ပြီး၍ ကင်းပျောက်ပြီးဖြစ်၏ (ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ ဝိဂတာ)၊ လွန်ပြီးဖြစ်၏ (အတီတာ)၊ လွန်ပြီးသောအတိက် တရားအစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ (အတီတံသေနသင်္ဂဟိတာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော မှတ်သားမှု သညာအပေါင်း) ကို ဖြစ်ပြီး မှတ်သားမှု ‘အတိက်သညာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘စက္ခုသမ္ပဿ'ကို သုတ္တန်နည်း, အဘိဓမ္မာနည်း, တိုက်ရိုက်နည်းတို့ဖြင့် အောက်ပါအတိုင်း မြန်မာဘာသာ ပြန်ဆိုထားပါသည်။ ထိုမြန်မာပြန်တို့ကို အချို့နေရာ၌ အားလုံးကို ဖော်ပြထားပါသည်၊ အချို့နေရာ၌မူ အချို့ကိုသာ ဖော်ပြထားပါသည်။</p> <p style="text-indent:3em">(က) မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု</p> <p style="text-indent:3em">(ခ) မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဉ်’၌ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’၊ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဉ်'နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'</p> <p style="text-indent:3em">(ဂ) မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'</p> <p style="text-indent:3em">(ဃ) စက္ခုပသာဒ၌မှီသော ‘ဖဿ’ (အချို့ရှေးပညာရှိကြီးများ ပြန်ဆိုနည်း)</p> <p style="text-indent:3em">(င) ‘စက္ခုသမ္ပဿဇာသညာ'ကို မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့တွေ့ထိမှုကြောင့် ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ဟု စသည်ဖြင့် ပြန်ဆိုထားသည်။ သောတသမ္ပဿ, ဃာနသမ္ပဿ, စသည်တို့၏ မြန်မာပြန်များကိုလည်း ဤနည်းအတိုင်းပင် ပြန်ဆိုထားပါသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) အနာဂတ်သညာ</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သညာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သညာသည် ဖြစ်လတ္တံ့ မှတ်သားမှု ‘အနာဂတ်သညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအကြည် စက္ခုပသာဒနှင့် အဆင်း ရူပါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (မျက်စိအတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သောသညာ) (စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ နားအကြည် သောတပသာဒနှင့် အသံသဒ္ဒါရုံတို့တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (နားအတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော သညာ) (သောတသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ နှာခေါင်းအကြည် ဃာနပသာဒနှင့် အနံ့ဂန္ဓာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (ဃာနသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ လျှာအကြည် ဇိဝှါပသာဒနှင့် အရသာရသာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ ကိုယ်အကြည်ကာယပသာဒနှင့် အတွေ့ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (ကာယသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (မနောသမ္ဖဿဇာသညာ)ဟု ဆိုအပ်သော အကြင်သညာသည် မဖြစ်သေး (အဇာတာ)၊ မထင်ရှားသေး (ထင်ရှားမရှိသေး) (အဘူတာ)၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်ရှိသေး (အသဉ္ဇာတာ)၊ မဖြစ်သေး (အနိဗ္ဗတ္တာ)၊ အသစ်မဖြစ်သေး (အနဘိနိဗ္ဗတ္တာ)၊ ထင်ရှားမဖြစ်သေး (အပါတုဘူတာ)၊ မဖြစ်ပေါ်သေး (အနုပ္ပန္နာ)၊ ကောင်းစွာမဖြစ်ပေါ်သေး (အသမုပ္ပန္နာ)၊ မပေါ်ပေါက်သေး (အနုဋ္ဌိတာ)၊ ကောင်းစွာ မပေါ်ပေါက်သေး (အသမုဋ္ဌိတာ)၊ မရောက်လာသေး (အနာဂတာ)၊ မရောက်လာသေးသော အနာဂတ်တရားအစုအဖို့ဖြင့်ရေတွက်အပ်၏ (အနာဂတံသေန သင်္ဂဟိတာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော မှတ်သားမှု သညာအပေါင်း) ကိုဖြစ်လတ္တံ့ ‘အနာဂတ်သညာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ပစ္စုပ္ပန်သညာ</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သညာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သညာသည် ဖြစ်ဆဲမှတ်သားမှု ‘ပစ္စုပ္ပန်သညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအကြည် စက္ခုပသာဒနှင့် အဆင်း ရူပါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ နားအကြည်သောတပသာဒနှင့် အသံသဒ္ဒါရုံတို့တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (သောတသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ နှာခေါင်းအကြည် ဃာနပသာဒနှင့် အနံ့ဂန္ဓာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (ဃာနသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ လျှာအကြည် ဇိဝှါပသာဒနှင့် အရသာရသာရုံတို့တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ ကိုယ်အကြည်ကာယပသာဒနှင့် အတွေ့ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (ကာယသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (မနောသမ္ဖဿဇာသညာ)ဟု ဆိုအပ်သော အကြင်သညာသည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (ဇာတာ)၊ ထင်ရှားဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (ဘူတာ)၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ရှိဆဲဖြစ်၏ (သဉ္ဇာတာ)၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (နိဗ္ဗတ္တာ)၊ အသစ်ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (အဘိနိဗ္ဗတ္တာ)၊ ထင်ရှားဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (ပါတုဘူတာ)၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်၏ (ဥပ္ပန္နာ)၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်၏ (သမုပ္ပန္နာ)၊ ပေါ်ပေါက်ဆဲဖြစ်၏ (ဥဋ္ဌိတာ)၊ ကောင်းစွာ ပေါ်ပေါက်ဆဲဖြစ်၏ (သမုဋ္ဌိတာ)၊ ယခုဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်၏ (ပစ္စုပ္ပန္နာ)၊ ယခုဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်သော ပစ္စုပ္ပန်တရား အစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ (ပစ္စုပ္ပန္နံသေန သင်္ဂဟိတာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော သညာအပေါင်း) ကို ဖြစ်ဆဲမှတ်သားမှု ‘ပစ္စုပ္ပန်သညာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) အဇ္ဈတ္တသညာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆</b>။ ထို (သညာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သညာသည် အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘အဇ္ဈတ္တသညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအကြည် စက္ခုပသာဒနှင့် အဆင်းရူပါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော ‘သညာ’ (မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဉ်’၌ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ‘သညာ') (စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ နားအကြည် သောတပသာဒနှင့် အသံသဒ္ဒါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဉ်’၌ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ‘သညာ') (သောတသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ နှာခေါင်းအကြည်ဃာနပသာဒနှင့် အနံ့ဂန္ဓာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှုသညာ (နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဉ်’၌ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ') (ဃာနသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ လျှာအကြည် ဇိဝှါပသာဒနှင့် အရသာရသာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှုသညာ (လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဉ်’၌ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ') (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ ကိုယ်အကြည်ကာယပသာဒနှင့် အတွေ့ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဉ်’၌ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ') (ကာယသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ စိတ်နှင့်ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှုသညာ (ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဉ်’၌ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ‘သညာ') (မနောသမ္ဖဿဇာသညာ)ဟု ဆိုအပ်သောအကြင်သညာသည် ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တံ)၊ ကိုယ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏ (ပစ္စတ္တံ)၊ မိမိကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာဖြစ်၏ (နိယကာ)၊ အသီးအခြားပုဂ္ဂိုလ်ပိုင် ဥစ္စာဖြစ်၏ (ပါဋိပုဂ္ဂလိကာ)၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲကပ်၍ ဖြစ်၏၊ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်၏) (ဥပါဒိန္နာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော သညာအပေါင်း) ကိုအတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘အဇ္ဈတ္တသညာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဗဟိဒ္ဓသညာ</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သညာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သညာသည် အပသန္တာန်၌ဖြစ်သောမှတ်သားမှု ‘ဗဟိဒ္ဓသညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအကြည် စက္ခုပသာဒနှင့် အဆင်း ရူပါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ နားအကြည် သောတပသာဒနှင့်အသံသဒ္ဒါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (သောတသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ နှာခေါင်းအကြည် ဃာနပသာဒနှင့် အနံ့ဂန္ဓာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သောသညာ (နှာခေါင်းအတွေ့ ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ) (ဃာနသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ လျှာအကြည်ဇိဝှါပသာဒနှင့် အရသာရသာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောသညာ) (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ ကိုယ် အကြည်ကာယပသာဒနှင့် အတွေ့ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော သညာ) (ကာယသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (မနောသမ္ဖဿဇာသညာ)ဟု ဆိုအပ်သောအကြင်သညာသည် တစ်ပါးသော သတ္တဝါ, တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ (ပရပုဂ္ဂလအဇ္ဈတ္တံ)၊ (တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) ကိုယ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏ (ပစ္စတ္တံ)၊ (တစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) ကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာဖြစ်၏ (နိယကာ)၊ (တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) အသီးအခြားပုဂ္ဂိုလ်ပိုင်ဥစ္စာဖြစ်၏ (ပါဋိပုဂ္ဂလိကာ)၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို စွဲကပ်၍ဖြစ်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏အာရုံဖြစ်၏) (ဥပါဒိန္နာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော သညာအပေါင်း) ကို အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ဗဟိဒ္ဓသညာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) (၇) ဩဠာရိကသညာနှင့် သုခုမသညာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇</b>။ ထို (သညာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သညာသည်ကြမ်းတမ်းသော မှတ်သားမှု ‘ဩဠာရိကသညာ'နှင့် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော မှတ်သားမှု ‘သုခုမသညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ပဉ္စဒွါရ၌) ထိခိုက်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာသည်၁ ကြမ်းတမ်းသော မှတ်သားမှု ‘ဩဠာရိကသညာ’ မည်၏၊ (မနောဒွါရ၌) ထိခိုက်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာ၂ သည်နူးညံ့သိမ်မွေ့သော မှတ်သားမှု ‘သုခုမသညာ’ မည်၏။ အပြစ်နှင့်တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော မှတ်သားမှု ‘အကုသိုလ်သညာ'သည်ကြမ်းတမ်း၏၊ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော မှတ်သားမှု ‘ကုသိုလ်သညာ'နှင့်ကုသိုလ် အကုသိုလ်ဟု မဟောအပ်သော မှတ်သားမှု ‘အဗျာကတသညာ'သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏၊ (တစ်နည်းကား) ကုသိုလ်သညာနှင့် အကုသိုလ်သညာသည် ကြမ်းတမ်း၏၊ အဗျာကတသညာသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏။ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာသည် ကြမ်းတမ်း၏၊ သုခဝေဒနာ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့် ယှဉ်သောသညာသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏၊ (တစ်နည်းကား) သုခဝေဒနာ, ဒုက္ခဝေဒနာတို့နှင့် ယှဉ်သော သညာသည်ကြမ်းတမ်း၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သညာသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏။ သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ သညာသည် ကြမ်းတမ်း၏၊ သမာပတ် ဝင်စားသူ၏ သညာသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏။ (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ် မိုက်မဲစေတတ်သည့် ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သညာသည် ကြမ်းတမ်း၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သောသညာသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏။ တစ်နည်းကား၊ ထိုထိုသညာကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (သညာတစ်ခုနှင့်တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့်၍နှိုင်းရှည့်၍) ကြမ်းတမ်းသော မှတ်သားမှု ‘ဩဠာရိကသညာ'နှင့် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော မှတ်သားမှု ‘သုခုမသညာ'ကို မှတ်အပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပဋိဃသမ္ပဿဇာ သညာ= ပဉ္စဒွါရိကသညာ= ဩဠာရိကသညာ။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အဓိဝစန သမ္ပဿဇာ သညာ= မနောဒွါရိကသညာ= သုခုမသညာ (သမ္မော-ဋ္ဌ၊ နှာ-၁၈)</p> -- <p style="text-align: center;">(၈) (၉) ဟီနသညာနှင့် ပဏီတသညာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈</b>။ ထို (သညာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သညာသည်ယုတ်ညံ့သောမှတ်သားမှု ‘ဟီနသညာ'နှင့် မြင့်မြတ်သော မှတ်သားမှု ‘ပဏီတသညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အပြစ်နှင့်တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ‘အကုသိုလ်သညာ'သည် ယုတ်ညံ့၏၊ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ‘ကုသိုလ်သညာ'နှင့် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတသညာ'သည် မြင့်မြတ်၏၊ (တစ်နည်းကား) ကုသိုလ်သညာနှင့် အကုသိုလ်သညာသည် ယုတ်ညံ့၏၊ အဗျာကတသညာသည် မြင့်မြတ်၏။ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သညာသည် ယုတ်ညံ့၏၊ သုခဝေဒနာ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင် ယှဉ်သောသညာသည် မြင့်မြတ်၏၊ (တစ်နည်းကား) သုခဝေဒနာ, ဒုက္ခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သညာသည်ယုတ်ညံ့၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာသည် မြင့်မြတ်၏။ သမာပတ်မဝင်စားသူ၏ သညာသည် ယုတ်ညံ့၏၊ သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ သညာသည် မြင့်မြတ်၏။ အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော သညာသည် ယုတ်ညံ့၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာသည်မြင့်မြတ်၏။ တစ်နည်းကား ထိုထိုသညာကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (သညာတစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့်၍နှိုင်းရှည့်၍) ယုတ်ညံ့သော မှတ်သားမှု ‘ဟီနသညာ'နှင့်မြင့်မြတ်သော မှတ်သားမှု ‘ပဏီတသညာ'ကိုမှတ်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) ဒူရေသညာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉</b>။ ထို (သညာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သညာသည် ဝေးသော မှတ်သားမှု ‘ဒူရေသညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်သညာသည် ကုသိုလ်သညာနှင့် အဗျာကတသညာတို့မှ ဝေး၏၊ ကုသိုလ်သညာနှင့်အဗျာကတသညာတို့သည် အကုသိုလ်သညာမှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်သညာသည် အကုသိုလ်သညာနှင့် အဗျာကတသညာတို့မှ ဝေး၏၊ အကုသိုလ်သညာနှင့်အဗျာကတသညာတို့သည် ကုသိုလ်သညာမှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဗျာကတသညာသည် ကုသိုလ်သညာနှင့်အကုသိုလ်သညာတို့မှ ဝေး၏။ ကုသိုလ်သညာနှင်အကုသိုလ်သညာတို့သည် အဗျာကတသညာမှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သညာသည် သုခဝေဒနာ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့် ယှဉ်သော သညာ တို့မှဝေး၏၊ သုခဝေဒနာ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့် ယှဉ်သော သညာတို့သည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သောသညာမှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာသည် ဒုက္ခဝေဒနာ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သညာတို့မှဝေး၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သညာတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သောသညာမှ ဝေးကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာသည် သုခဝေဒနာ ဒုက္ခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သညာမှဝေး၏၊ သုခဝေဒနာ ဒုက္ခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သညာတို့သည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သောသညာမှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ သညာသည် သမာပတ် ဝင်စားသူ၏ သညာမှ ဝေး၏၊ သမာပတ် ဝင်စားသူ၏သညာသည် သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ သညာမှ ဝေး၏။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သညာသည် အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သောသညာမှ ဝေး၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာသည် အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော သညာမှဝေး၏။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော သညာ အပေါင်း) ကို ဝေးသော မှတ်သားမှု ‘ဒူရေသညာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သန္တိကေသညာ</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သညာ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သညာသည် နီးသောမှတ်သားမှု ‘သန္တိကေသညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်သညာသည် အကုသိုလ်သညာနှင့် နီး၏၊ ကုသိုလ်သညာသည် ကုသိုလ်သညာနှင့် နီး၏။ အဗျာကတသညာသည် အဗျာကတသညာနှင့် နီး၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သညာသည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သညာနှင့် နီး၏၊ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာသည် သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သညာနှင့် နီး၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သောသညာသည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာနှင့် နီး၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ သညာသည် သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ သညာနှင့် နီး၏၊ သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ သညာသည် သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ သညာနှင့် နီး၏။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော သညာသည် အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော သညာနှင့် နီး၏၊ အာသဝ၏အာရုံမဟုတ်သော သညာသည် အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာနှင့် နီး၏။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော သညာ အပေါင်း) ကို နီးသော မှတ်သားမှု ‘သန္တိကေသညာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်းကား၊ ထိုထိုသညာကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (သညာတစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့်၍နှိုင်းရှည့်၍) ဝေးသော သညာ ‘ဒူရေသညာ'နှင့် နီးသော သညာ ‘သန္တိကေသညာ'ကို မှတ်အပ်၏။</p> - <h3 style="text-align:center;">၄-သင်္ခါရက္ခန္ဓ (ပြုပြင်စီရင်မှုအစု)</h3> <p style="text-align: center;">သင်္ခါရက္ခန္ဓာ (သင်္ခါရ ၁၁-မျိုး)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀</b>။ ထို (ခန္ဓာငါးပါးတို့) တွင် အဘယ်သည် ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီး ပြုပြင်စီရင်မှု ‘အတိက်သင်္ခါရ’၊ ဖြစ်လတ္တံ့ ပြုပြင်စီရင်မှု ‘အနာဂတ်သင်္ခါရ’၊ ဖြစ်ဆဲ ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ပစ္စုပ္ပန်သင်္ခါရ’၊ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘အဇ္ဈတ္တသင်္ခါရ’၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ပြုပြင် စီရင်မှု ‘ဗဟိဒ္ဓသင်္ခါရ’၊ ကြမ်းတမ်းသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ဩဠာရိကသင်္ခါရ’၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သုခုမသင်္ခါရ’၊ ယုတ်ညံ့သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ဟီနသင်္ခါရ’၊ မြင့်မြတ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ပဏီတသင်္ခါရ’၊ ဝေးသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ဒူရေသင်္ခါရ’၊ နီးသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သန္တိကေသင်္ခါရ'တည်းဟူသော အလုံးစုံသော ပြုပြင်စီရင်မှု သင်္ခါရတို့သည် ရှိကုန်၏။ ထို (အားလုံးသောပြုပြင်စီရင်မှု သင်္ခါရ၁၁-မျိုးတို့) ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ ရုံးစု၍ အကျဉ်းချုံး၍ ပြသော ဤသဘောကို ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁) အတိက်သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁</b>။ ထို (ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သင်္ခါရတို့သည်ဖြစ်ပြီးသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘အတိက်သင်္ခါရ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအကြည် စက္ခုပသာဒနှင့် အဆင်း ရူပါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (စက္ခုသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၁၊ နားအကြည် သောတပသာဒနှင့် အသံသဒ္ဒါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (သောတသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ နှာခေါင်းအကြည် ဃာနပသာဒနှင့် အနံ့ဂန္ဓာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ (နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (ဃာနသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ လျှာအကြည်ဇိဝှါပသာဒနှင့် အရသာရသာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ) (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ ကိုယ်အကြည် ကာယပသာဒနှင့် အတွေ့ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့တွေ့ထိမှုကြောင့် ဖြစ်သော စေတနာ (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (ကာယသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မနောသမ္ဖဿဇာစေတနာ)ဟု ဆိုအပ်သော အကြင် ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'တို့သည် လွန်ပြီးဖြစ်ကုန်၏ (အတီတာ)၊ ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်၏ (နိရုဒ္ဓါ)၊ ကင်းပြီး ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိဂတာ)၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီးဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပရိဏတာ)၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီး ဖြစ်ကုန်၏ (အတ္ထင်္ဂတာ)၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ရောက်ပြီးဖြစ်ကုန်၏ (အဗ္ဘတ္ထင်္ဂတာ)၊ ဖြစ်ပြီး၍ ကင်း ပျောက်ပြီးဖြစ်ကုန်၏ (ဥပ္ပဇ္ဇိတွာဝိဂတာ)၊ လွန်ပြီးဖြစ်ကုန်၏ (အတီတာ)၊ လွန်ပြီးသော အတိက်တရား အစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်ကုန်၏ (အတီတံသေန သင်္ဂဟိတာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသောသင်္ခါရ) တို့ကို ဖြစ်ပြီး သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘အတိက်သင်္ခါရ'တို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) အနာဂတ်သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သင်္ခါရ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သင်္ခါရတို့သည် ဖြစ်လတ္တံ့သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘အနာဂတ်သင်္ခါရ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအကြည် စက္ခုပသာဒနှင့် အဆင်း ရူပါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (စက္ခုသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ နားအကြည် သောတပသာဒနှင့် အသံ့သဒ္ဒါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (သောတသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ နှာခေါင်းအကြည် ဃာနပသာဒနှင့် အနံ့ဂန္ဓာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ (နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (ဃာနသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ လျှာအကြည် ဇိဝှါပသာဒနှင့် အရသာရသာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ) (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ ကိုယ်အကြည် ကာယပသာဒနှင့် အတွေ့ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (ကာယသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မနောသမ္ဖဿဇာစေတနာ)ဟုဆိုအပ်သော အကြင်ပြုပြင် စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'တို့သည် မဖြစ်ကုန်သေး (အဇာတာ)၊ မထင်ရှားကုန်သေး (အဘူတာ)၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်ရှိသေး (အသဉ္ဇာတာ)၊ မဖြစ်ကုန်သေး (အနိဗ္ဗတ္တာ)၊ အသစ်မဖြစ်ကုန်သေး (အနဘိနိဗ္ဗတ္တာ)၊ ထင်ရှား မဖြစ် ကုန်သေး (အပါတုဘူတာ)၊ မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေး (အနုပ္ပန္နာ)၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေး (အသမုပ္ပန္နာ)၊ မပေါ်ပေါက်ကုန်သေး (အနုဋ္ဌိတာ)၊ ကောင်းစွာ မပေါ်ပေါက်ကုန်သေး (အသမုဋ္ဌိတာ)၊ မရောက်လာ ကုန်သေး (အနာဂတာ)၊ မရောက်လာကုန်သေးသော အနာဂတ်တရားအစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ (အနာဂတံသေန သင်္ဂဟိတာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ') တို့ကို ဖြစ်လတ္တံ့သော ပြုပြင် စီရင်မှု ‘အနာဂတ်သင်္ခါရ’ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ပစ္စုပ္ပန်သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သင်္ခါရ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သင်္ခါရတို့သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ပစ္စုပ္ပန်သင်္ခါရ'တို့မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအကြည် စက္ခုပသာဒနှင့် အဆင်းရူပါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ (မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (စက္ခုသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ နားအကြည် သောတပသာဒနှင့် အသံသဒ္ဒါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (သောတသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ နှာခေါင်းအကြည် ဃာနပသာဒနှင့် အနံ့ဂန္ဓာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ (နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (ဃာနသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ လျှာအကြည် ဇိဝှါပသာဒနှင့် အရသာရသာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ) (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ ကိုယ်အကြည် ကာယပသာဒနှင့် အတွေ့ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (ကာယသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မနောသမ္ဖဿဇာစေတနာ)ဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'တို့သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်ကုန်၏ (ဇာတာ)၊ ထင်ရှားဖြစ်ဆဲ ဖြစ်ကုန်၏ (ဘူတာ)၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ရှိဆဲ ဖြစ်ကုန်၏ (သဉ္ဇာတာ)၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗတ္တာ)၊ အသစ်ဖြစ်ဆဲဖြစ်ကုန်၏ (အဘိနိဗ္ဗတ္တာ)၊ ထင်ရှား ဖြစ်ဆဲဖြစ်ကုန်၏ (ပါတုဘူတာ)၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်ကုန်၏ (ဥပ္ပန္နာ)၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်ကုန်၏ (သမုပ္ပန္နာ)၊ ပေါ်ပေါက်ဆဲဖြစ်ကုန်၏ (ဥဋ္ဌိတာ)၊ ကောင်းစွာ ပေါ်ပေါက်ဆဲဖြစ်ကုန်၏ (သမုဋ္ဌိတာ)၊ ယခုဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်ကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန္နာ)၊ ယခုဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်သော ပစ္စုပ္ပန်တရားအစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်ကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန္နံသေန သင်္ဂဟိတာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ') တို့ကို ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ပစ္စုပ္ပန်သင်္ခါရ'တို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အထူးသတိပြုရန်- ‘သင်္ခါရ'ပုဒ်အရ ပဓာနနည်းအားဖြင့် ‘စေတနာ'ကို ပြဆိုထားသည်။ (သမ္မော-နှာ- ၁၉)</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) အဇ္ဈတ္တသင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂</b>။ ထို (သင်္ခါရ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သင်္ခါရတို့သည်အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘အဇ္ဈတ္တသင်္ခါရ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအကြည် စက္ခုပသာဒနှင့် အဆင်းရူပါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ (မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (စက္ခုသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ နားအကြည်သောတပသာဒနှင့် အသံသဒ္ဒါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (သောတသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ နှာခေါင်းအကြည် ဃာနပသာဒနှင့် အနံ့ဂန္ဓာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ (နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (ဃာနသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ လျှာအကြည် ဇိဝှါပသာဒနှင့် အရသာရသာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ) (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ ကိုယ်အကြည် ကာယပသာဒနှင့် အတွေ့ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့တွေ့ထိမှုကြောင့် ဖြစ်သော စေတနာ (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (ကာယသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မနောသမ္ဖဿဇာစေတနာ)ဟုဆိုအပ်သော အကြင် ပြုပြင် စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'တို့သည် ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏ (အဇ္ဈတ္တံ)၊ ကိုယ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်ကုန်၏ (ပစ္စတ္တံ)၊ မိမိကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာ ဖြစ်ကုန်၏ (နိယကာ)၊ အသီးအခြား ပုဂ္ဂိုလ်ပိုင်ဥစ္စာ ဖြစ်ကုန်၏ (ပါဋိပုဂ္ဂလိကာ)၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏) (ဥပါဒိန္နာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ') တို့ကိုအတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘အဇ္ဈတ္တသင်္ခါရ'တို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဗဟိဒ္ဓသင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သင်္ခါရ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သင်္ခါရတို့သည် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သောပြုပြင်စီရင်မှု ‘ဗဟိဒ္ဓသင်္ခါရ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအကြည် စက္ခုပသာဒနှင့် အဆင်း ရူပါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ (မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (စက္ခုသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ နားအကြည် သောတပသာဒနှင့် အသံသဒ္ဒါရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (သောတသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ နှာခေါင်းအကြည် ဃာနပသာဒနှင့် အနံ့ဂန္ဓာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ (နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (ဃာနသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ လျှာအကြည်ဇိဝှါပသာဒနှင့် အရသာ ရသာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ) (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ ကိုယ်အကြည် ကာယပသာဒနှင့် အတွေ့ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့တွေ့ထိမှုကြောင့် ဖြစ်သော စေတနာ (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ) (ကာယသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မနောသမ္ဖဿဇာစေတနာ)ဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ပြုပြင် စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'တို့သည် တစ်ပါးသောသတ္တဝါ, တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏ (ပရပုဂ္ဂလအဇ္ဈတ္တံ)၊ (တစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) ကိုယ်ကို စွဲ၍ဖြစ်ကုန်၏ (ပစ္စတ္တံ)၊ (တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) ကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏ (နိယကာ)၊ (တစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) အသီးအခြားပုဂ္ဂိုလ်ပိုင် ဥစ္စာ ဖြစ်ကုန်၏ (ပါဋိပုဂ္ဂလိကာ)၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲကပ်၍ ဖြစ်ကုန်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏) (ဥပါဒိန္နာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ') တို့ကို အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ဗဟိဒ္ဓ သင်္ခါရ'တို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) (၇) ဩဠာရိကသင်္ခါရနှင့် သုခုမသင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃</b>။ ထို (သင်္ခါရ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သင်္ခါရတို့၁သည် ကြမ်းတမ်းသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ဩဠာရိကသင်္ခါရ'နှင့် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သုခုမသင်္ခါရ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">့အပြစ်နှင့်တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘အကုသိုလ်သင်္ခါရ'တို့ သည်ကြမ်းတမ်းကုန်၏၊ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ကုသိုလ်သင်္ခါရ'နှင့် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတသင်္ခါရ'တို့သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့ကုန်၏၊ (တစ်နည်းကား) ကုသိုလ်သင်္ခါရနှင့် အကုသိုလ်သင်္ခါရတို့သည် ကြမ်းတမ်းကုန်၏၊ အဗျာကတသင်္ခါရတို့သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် ကြမ်းတမ်းကုန်၏၊ သုခဝေဒနာ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့ကုန်၏။ (တစ်နည်းကား) သုခဝေဒနာ, ဒုက္ခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် ကြမ်းတမ်းကုန်၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ် မဝင်စားသူ၏သင်္ခါရတို့သည် ကြမ်းတမ်းကုန်၏၊ သမာပတ် ဝင်စားသူ၏ သင်္ခါရတို့သည်နူးညံ့သိမ်မွေ့ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သည့် ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရတို့သည် ကြမ်းတမ်းကုန်၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သောသင်္ခါရတို့သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်းကား၊ ထိုထိုသင်္ခါရတို့ကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (သင်္ခါရတစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့်ထောက်ဆခြင်းအားဖြင့်) ကြမ်းတမ်းသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ဩဠာရိကသင်္ခါရ'နှင့် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သုခုမသင်္ခါရ'တို့ကို မှတ်အပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) (၉) ဟီနသင်္ခါရနှင့် ပဏီတသင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄</b>။ ထို (သင်္ခါရ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သင်္ခါရတို့သည်ယုတ်ညံ့သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ဟီနသင်္ခါရ'နှင့် မြင့်မြတ် သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ပဏီတသင်္ခါရ'တို့မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အပြစ်နှင့်တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ‘အကုသိုလ်သင်္ခါရ'တို့သည် ယုတ်ညံ့ကုန်၏၊ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ကုသိုလ်သင်္ခါရ'နှင့် ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သည့် ပြုပြင်စီရင်မှု ‘အဗျာကတသင်္ခါရ'တို့သည် မြင့်မြတ်ကုန်၏၊ ကုသိုလ် သင်္ခါရနှင့် အကုသိုလ်သင်္ခါရတို့သည် ယုတ်ညံ့ကုန်၏၊ အဗျာကတသင်္ခါရတို့သည် မြင့်မြတ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် ယုတ်ညံ့ကုန်၏၊ သုခဝေဒနာ, အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် မြင့်မြတ်ကုန်၏၊ (တစ်နည်းကား) သုခဝေဒနာ, ဒုက္ခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သောသင်္ခါရတို့သည် ယုတ်ညံ့ကုန်၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် မြင့်မြတ်ကုန်၏၊</p> -- <p style="text-indent:2em">သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ သင်္ခါရတို့သည် ယုတ်ညံ့ကုန်၏၊ သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ သင်္ခါရတို့သည်မြင့်မြတ်ကုန်၏။ အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရတို့သည် ယုတ်ညံ့ကုန်၏၊ အာသဝ၏အာရုံမဟုတ်သော သင်္ခါရတို့သည် မြင့်မြတ်ကုန်၏၊ တစ်နည်းကား၊ ထိုထိုသင်္ခါရတို့ကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (သင်္ခါရတစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့်ထောက်ဆခြင်းအားဖြင့်) ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီနသင်္ခါရ'နှင့် မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတသင်္ခါရ'တို့ကို မှတ်အပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အထူးသတိပြုရန်- ‘သင်္ခါရ'ပုဒ်အရ ပဓာနနည်းအားဖြင့် ‘စေတနာ'ကို ပြဆိုထားသည်။ (ဝိဘင်းအပိုဒ်-၂၁, ၂၂)</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) ဒူရေသင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅</b>။ ထို (သင်္ခါရ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သင်္ခါရတို့သည် ဝေးသော အသိခက်သောပြုပြင်စီရင်မှု ‘ဒူရေသင်္ခါရ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်သင်္ခါရတို့သည် ကုသိုလ်သင်္ခါရနှင့် အဗျာကတသင်္ခါရတို့မှ ဝေးကုန်၏၊ ကုသိုလ်သင်္ခါရနှင့်အဗျာကတသင်္ခါရတို့သည် အကုသိုလ်သင်္ခါရတို့မှ ဝေးကုန်၏။ ကုသိုလ်သင်္ခါရတို့သည် အကုသိုလ်သင်္ခါရနှင့် အဗျာကတသင်္ခါရတို့မှ ဝေးကုန်၏၊ အကုသိုလ်သင်္ခါရနှင့်အဗျာကတသင်္ခါရတို့သည် ကုသိုလ်သင်္ခါရမှ ဝေးကုန်၏။ အဗျာကတသင်္ခါရတို့သည် ကုသိုလ်သင်္ခါရနှင့် အကုသိုလ်သင်္ခါရတို့မှ ဝေးကုန်၏။ ကုသိုလ်သင်္ခါရနှင့်အကုသိုလ်သင်္ခါရတို့သည် အဗျာကတသင်္ခါရမှ ဝေးကုန်၏။ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် သုခဝေဒနာ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရ တို့မှဝေးကုန်၏၊ သုခဝေဒနာ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သောသင်္ခါရတို့မှ ဝေးကုန်၏။ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် ဒုက္ခဝေဒနာ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရ တို့မှဝေးကုန်၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သောသင်္ခါရတို့မှ ဝေးကုန်၏။ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် သုခဝေဒနာ ဒုက္ခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရ တို့မှဝေးကုန်၏၊ သုခဝေဒနာ ဒုက္ခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သောသင်္ခါရတို့မှ ဝေးကုန်၏။ သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ သင်္ခါရတို့သည် သမာပတ် ဝင်စားသူ၏ သင်္ခါရတို့မှ ဝေးကုန်၏၊ သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ သင်္ခါရတို့သည် သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ သင်္ခါရတို့မှ ဝေးကုန်၏။ အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရတို့သည် အာသဝ၏ အာရုံ မဟုတ် သောသင်္ခါရတို့မှ ဝေးကုန်၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော သင်္ခါရတို့သည် အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သောသင်္ခါရတို့မှ ဝေးကုန်၏။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော သင်္ခါရ) တို့ကို ဝေးသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ဒူရေသင်္ခါရ'တို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၁) သန္တိကေသင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထို (သင်္ခါရ ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်သင်္ခါရတို့သည် နီးသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သန္တိကေသင်္ခါရ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်သင်္ခါရတို့သည် အကုသိုလ်သင်္ခါရတို့နှင့် နီးကုန်၏၊ ကုသိုလ်သင်္ခါရတို့သည် ကုသိုလ်သင်္ခါရတို့နှင့် နီးကုန်၏။ အဗျာကတသင်္ခါရတို့သည် အဗျာကတသင်္ခါရတို့နှင့် နီးကုန်၏။ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့နှင့် နီးကုန်၏၊ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့နှင့် နီးကုန်၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့သည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရတို့နှင့် နီးကုန်၏။ သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ သင်္ခါရတို့သည် သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ သင်္ခါရတို့နှင့် နီးကုန်၏၊ သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ သင်္ခါရတို့သည် သမာပတ် ဝင်စားသူ၏ သင်္ခါရတို့နှင့် နီးကုန်၏။ အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရတို့သည် အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သောသင်္ခါရတို့နှင့် နီးကုန်၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော သင်္ခါရတို့သည် အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သောသင်္ခါရတို့နှင့် နီးကုန်၏။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသောသင်္ခါရ) တို့ကို နီးသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သန္တိကေသင်္ခါရ'တို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။ တစ်နည်းကား ထိုထိုသင်္ခါရတို့ကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (သင်္ခါရတစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့်ထောက်ဆခြင်းအားဖြင့်) ဝေးသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘ဒူရေသင်္ခါရ'နှင့် နီးသော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သန္တိကေ့သင်္ခါရ'တို့ကို မှတ်အပ်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-ဝိညာဏက္ခန္ဓ (သိမှုအစု)</h3> <p style="text-align: center;">ဝိညာဏက္ခန္ဓာ (ဝိညာဏ် ၁၁-မျိုး)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆</b>။ ထို (ခန္ဓာငါးပါးတို့) တွင် အဘယ်သည် သိမှုအစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသော သိမှု ‘အတိက်ဝိညာဏ်’၊ ဖြစ်လတ္တံ့သော သိမှု ‘အနာဂတ်ဝိညာဏ်’၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော သိမှု ‘ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်’၊ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော သိမှု ‘အဇ္ဈတ္တဝိညာဏ်’၊ အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော သိမှု ‘ဗဟိဒ္ဓဝိညာဏ်’၊ ကြမ်းတမ်းသော သိမှု ‘ဩဠာရိကဝိညာဏ်’၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော သိမှု ‘သုခုမ ဝိညာဏ်’၊ ယုတ်ညံ့သော သိမှု ‘ဟီနဝိညာဏ်"၊ မြင့်မြတ်သော သိမှု ‘ပဏီတဝိညာဏ်’၊ ဝေးသော သိမှု ‘ဒူရေဝိညာဏ်’၊ နီးသော သိမှု ‘သန္တိကေဝိညာဏ်'တည်းဟူသော အလုံးစုံသော ဝိညာဏ်သည် ရှိ၏။ ထို (အားလုံးသော သိမှုဝိညာဏ် ၁၁-မျိုးတို့) ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ ရုံးစု၍ အကျဉ်းချုံး၍ ပြသောဤသဘောကို သိမှုအစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁) အတိက်ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇</b>။ ထို (ဝိညာဏ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပြီးသော သိမှု ‘အတိက်ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊လျက် သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်’ဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ဝိညာဏ်သည် လွန်ပြီးဖြစ်၏ (အတီတံ)၊ ချုပ်ပြီးဖြစ်၏ (နိရုဒ္ဓံ)၊ ကင်းပြီးဖြစ်၏ (ဝိဂတံ)၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီးဖြစ်၏ (ဝိပရိဏတံ)၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ပြီးဖြစ်၏ (အတ္ထင်္ဂတံ)၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ရောက်ပြီးဖြစ်၏ (အဗ္ဘတ္ထင်္ဂတံ)၊ ဖြစ်ပြီး၍ ကင်းပျောက်ပြီးဖြစ်၏ (ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ ဝိဂတံ)၊ လွန်ပြီးဖြစ်၏ (အတီတံ)၊ လွန်ပြီးသော အတိက်တရား အစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ (အတီတံသေန သင်္ဂဟိတံ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ဝိညာဏ်အပေါင်း) ကို ဖြစ်ပြီးသော သိမှု ‘အတိက်ဝိညာဏ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အနာဂတ်ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဝိညာဏ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်လတ္တံ့သော သိမှု ‘အနာဂတ် ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဝိညာဏ်၊ သောတဝိညာဏ်၊ ဃာနဝိညာဏ်၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်၊ ကာယဝိညာဏ်၊ မနောဝိညာဏ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်ပေါ်သေး (အဇာတံ)၊ မထင်ရှားသေး (အဘူတံ)၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်ရှိသေး (အသဉ္ဇာတံ)၊ မဖြစ်သေး (အနိဗ္ဗတ္တံ)၊ အသစ်မဖြစ်သေး (အနဘိနိဗ္ဗတ္တံ)၊ ထင်ရှားမဖြစ်သေး (အပါတုဘူတံ)၊ မဖြစ်ပေါ်သေး (အနုပ္ပန္နံ)၊ ကောင်းစွာမဖြစ်ပေါ်သေး (အသမုပ္ပန္နံ)၊ မပေါ်ပေါက်သေး (အနုဋ္ဌိတံ)၊ ကောင်းစွာ မပေါ်ပေါက်သေး (အသမုဋ္ဌိတံ)၊ မရောက်လာသေး (အနာဂတံ)၊ မရောက်လာ သေးသော အနာဂတ်တရား အစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ (အနာဂတံသေန သင်္ဂဟိတာ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီး သော ဝိညာဏ်အပေါင်း) ကို ဖြစ်လတ္တံ့သော သိမှု ‘အနာဂတ်ဝိညာဏ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဝိညာဏ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော သိမှု ‘ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဝိညာဏ်၊ သောတဝိညာဏ်၊ ဃာနဝိညာဏ်၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်၊ ကာယဝိညာဏ်၊ မနောဝိညာဏ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (ဇာတံ)၊ ထင်ရှားဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (ဘူတံ)၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ရှိ ဆဲဖြစ်၏ (သဉ္ဇာတံ)၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (နိဗ္ဗတ္တံ)၊ အသစ်ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ (အဘိနိဗ္ဗတ္တံ)၊ ထင်ရှားဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏ (ပါတုဘူတံ)၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်၏ (ဥပ္ပန္နံ)၊ ကောင်းစွာဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်၏ (သမုပ္ပန္နံ)၊ ပေါ်ပေါက်ဆဲဖြစ်၏ (ဥဋ္ဌိတံ)၊ ကောင်းစွာ ပေါ်ပေါက်ဆဲဖြစ်၏ (သမုဋ္ဌိတံ)၊ ယခုဖြစ်ပေါ်ဆဲဖြစ်၏ (ပစ္စုပ္ပန္နံ)၊ ယခုဖြစ်ပေါ်ဆဲ့ဖြစ်သော ပစ္စုပ္ပန်တရား အစုအဖို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ (ပစ္စုပ္ပန္နံသေနသင်္ဂဟိတံ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ဝိညာဏ်အပေါင်း) ကို ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော သိမှု ‘ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) အဇ္ဈတ္တဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈</b>။ ထို (ဝိညာဏ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝိညာဏ်သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သောသိမှု ‘အဇ္ဈတ္တဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဝိညာဏ်၊ သောတဝိညာဏ်၊ ဃာနဝိညာဏ်၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်၊ ကာယဝိညာဏ်၊ မနောဝိညာဏ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ဝိညာဏ်သည် ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တံ)၊ ကိုယ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏ (ပစ္စတ္တံ)၊ မိမိကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာဖြစ်၏ (နိယကံ)၊ အသီအခြားပုဂ္ဂိုလ်ပိုင်ဥစ္စာဖြစ်၏ (ပါဋိပုဂ္ဂလိကံ)၊ ခန္ဓာ ကိုယ်ကို စွဲကပ်၍ ဖြစ်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်၏) (ဥပါဒိန္နံ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ဝိညာဏ် အပေါင်း) ကို အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သောသိမှု ‘အဇ္ဈတ္တဝိညာဏ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဗဟိဒ္ဓဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဝိညာဏ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝိညာဏ်သည် အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော သိမှု ‘ဗဟိဒ္ဓဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဝိညာဏ်၊ သောတဝိညာဏ်၊ ဃာနဝိညာဏ်၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်၊ ကာယဝိညာဏ်၊ မနောဝိညာဏ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြင်ဝိညာဏ်သည် တစ်ပါးသော သတ္တဝါ, တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ (ပရပုဂ္ဂလအဇ္ဈတ္တံ)၊ (တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) ကိုယ်ကိုစွဲ၍ဖြစ်၏ (ပစ္စတ္တံ)၊ (တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) ကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာ ဖြစ်၏ (နိယကံ)၊ (တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏) အသီးအခြား ပုဂ္ဂိုလ်ပိုင်ဥစ္စာ ဖြစ်၏ (ပါဋိပုဂ္ဂလိကံ)၊ ခန္ဒာကိုယ်ကို စွဲကပ်၍ ဖြစ်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်၏) (ဥပါဒိန္နံ)။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ဝိညာဏ်အပေါင်း) ကို အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော သိမှု ‘ဗဟိဒ္ဓဝိညာဏ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) (၇) ဩဠာရိကဝိညာဏ်နှင့် သုခုမဝိညာဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉</b>။ ထို (ဝိညာဏ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝိညာဏ် သည် ကြမ်းတမ်းသော သိမှု ‘ဩဠာရိကဝိညာဏ်'နှင့် နူးညံ့ သိမ်မွေ့သော သိမှု ‘သုခုမဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အပြစ်နှင့် တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော သိမှု ‘အကုသိုလ်ဝိညာဏ်'သည် ကြမ်းတမ်း၏၊ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော သိမှု ‘ကုသိုလ်ဝိညာဏ်'နှင့် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော သိမှု ‘အဗျာကတဝိညာဏ်'တို့သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့ကုန်၏၊ (တစ်နည်းကား) ကုသိုလ်ဝိညာဏ်နှင့် အကုသိုလ်ဝိညာဏ်တို့သည် ကြမ်းတမ်းကုန်၏၊ အဗျာကတ ဝိညာဏ်သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ် သည် ကြမ်းတမ်း၏၊ သုခဝေဒနာ, အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏ်တို့သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့ကုန်၏၊ (တစ်နည်းကား) သုခဝေဒနာ, ဒုက္ခဝေဒနာတို့နှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏ်တို့သည် ကြမ်းတမ်းကုန်၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ်သည် နူးညံ့ သိမ်မွေ့၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ ဝိညာဏ်သည် ကြမ်းတမ်း၏၊ သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ ဝိညာဏ်သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏ်သည် ကြမ်းတမ်း၏၊ အာသဝ၏ အာရုံ မဟုတ်သော ဝိညာဏ်သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့၏။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်းကား ထိုထိုဝိညာဏ်ကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (ဝိညာဏ်တစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့် ထောက်ဆခြင်းအားဖြင့်) ကြမ်းတမ်းသော သိမှု ‘ဩဠာရိကဝိညာဏ်'နှင့် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော သိမှု ‘သုခုမဝိညာဏ်'ကို မှတ်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) (၉) ဟီနဝိညာဏ်နှင့် ပဏီတဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀</b>။ ထို (ဝိညာဏ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝိညာဏ် သည် ယုတ်ညံ့သော သိမှု ‘ဟီနဝိညာဏ်'နှင့် မြင့်မြတ် သော သိမှု ‘ပဏီတဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အပြစ်နှင့်တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော သိမှု ‘အကုသိုလ်ဝိညာဏ်'သည် ယုတ်ညံ့၏၊ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော သိမှု ‘ကုသိုလ်ဝိညာဏ်'နှင့် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော သိမှု ‘အဗျာကတဝိညာဏ်'တို့သည် မြင့်မြတ်ကုန်၏၊ (တစ်နည်းကား) ကုသိုလ်ဝိညာဏ်နှင့် အကုသိုလ်ဝိညာဏ်တို့သည် ယုတ်ညံ့ကုန်၏၊ အဗျာကတဝိညာဏ်သည် မြင့်မြတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ်သည် ယုတ်ညံ့၏၊ သုခဝေဒနာ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့် ယှဉ် သော ဝိညာဏ်တို့သည် မြင့်မြတ်ကုန်၏။ (တစ်နည်းကား) သုခဝေဒနာ ဒုက္ခဝေဒနာတို့နှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏ်တို့သည် ယုတ်ညံ့ကုန်၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ်သည် မြင့်မြတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ ဝိညာဏ်သည် ယုတ်ညံ့၏၊ သမာပတ် ဝင်စားသူ၏ ဝိညာဏ်သည် မြင့်မြတ်၏၊</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏ်သည် ယုတ်ညံ့၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏ်သည် မြင့်မြတ်၏၊</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်းကား၊ ထိုထိုဝိညာဏ်ကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (ဝိညာဏ်တစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့် ထောက်ဆခြင်းအားဖြင့်) ယုတ်ညံ့သော သိမှု ‘ဟီနဝိညာဏ်'နှင့် မြင့်မြတ်သော သိမှု ‘ပဏီတဝိညာဏ်'ကို မှတ်အပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) ဒူရေဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁</b>။ ထို (ဝိညာဏ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝိညာဏ်သည် ဝေးသော သိမှု ‘ဒူရေ ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဝိညာဏ်သည် ကုသိုလ်ဝိညာဏ်နှင့် အဗျာကတဝိညာဏ်တို့မှ ဝေး၏၊ ကုသိုလ်ဝိညာဏ်နှင့် အဗျာကတဝိညာဏ်တို့သည် အကုသိုလ်ဝိညာဏ်မှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဝိညာဏ်သည် အကုသိုလ်ဝိညာဏ်နှင့် အဗျာကတဝိညာဏ်တို့မှ ဝေး၏၊ အကုသိုလ် ဝိညာဏ် နှင့် အဗျာကတဝိညာဏ်တို့သည် ကုသိုလ်ဝိညာဏ်မှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဗျာကတဝိညာဏ်သည် ကုသိုလ်ဝိညာဏ်နှင့် အကုသိုလ်ဝိညာဏ်တို့မှ ဝေး၏။ ကုသိုလ်ဝိညာဏ်နှင့် အကုသိုလ်ဝိညာဏ်တို့သည် အဗျာကတဝိညာဏ်မှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ်သည် သုခဝေဒနာ, အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ် တို့မှ ဝေး၏၊ သုခဝေဒနာ, အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သောဝိညာဏ်တို့သည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ်မှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ်သည် ဒုက္ခဝေဒနာ, အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ် တို့မှ ဝေး၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာ, အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ်တို့သည် သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏ်မှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ်သည် သုခဝေဒနာ, ဒုက္ခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ် တို့မှ ဝေး၏၊ သုခဝေဒနာ, ဒုက္ခဝေဒနာတို့နှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ်တို့သည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏ်မှ ဝေးကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ ဝိညာဏ်သည် သမာပတ် ဝင်စားသူ၏ ဝိညာဏ်မှ ဝေး၏၊ သမာပတ် ဝင်စားသူ၏ ဝိညာဏ်သည် သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ ဝိညာဏ်မှ ဝေး၏။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏ်သည် အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏ်မှ ဝေး၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏ်သည် အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏ်မှ ဝေး၏။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ဝိညာဏ်အပေါင်း) ကို ဝေးသော သိမှု ‘ဒူရေဝိညာဏ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၁) သန္တိကေဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဝိညာဏ် ၁၁-မျိုးတို့) တွင် အဘယ်ဝိညာဏ်သည် နီးသော သိမှု ‘သန္တိကေဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဝိညာဏ်သည် အကုသိုလ်ဝိညာဏ်နှင့် နီး၏၊ ကုသိုလ်ဝိညာဏ်သည် ကုသိုလ်ဝိညာဏ်နှင့် နီး၏။ အဗျာကတဝိညာဏ်သည် အဗျာကတဝိညာဏ်နှင့် နီး၏။</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏ်သည် သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏ်နှင့် နီး၏၊ ဒုက္ခ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏ်သည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏ်နှင့် နီး၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ နှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏ်သည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏ်နှင့် နီး၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ ဝိညာဏ်သည် သမာပတ် မဝင်စားသူ၏ ဝိညာဏ်နှင့် နီး၏၊ သမာပတ် ဝင်စားသူ၏ ဝိညာဏ်သည် သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ ဝိညာဏ်နှင့် နီး၏။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏ်သည် အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏ်နှင့် နီး၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏ်သည် အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏ် နှင့် နီး၏။ ဤ (ဆိုခဲ့ပြီးသော ဝိညာဏ် အပေါင်း) ကို နီးသော သိမှု ‘သန္တိကေဝိညာဏ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်းကား၊ ထိုထိုဝိညာဏ်ကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ (ဝိညာဏ်တစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို နှိုင်းရှည့် ထောက်ဆခြင်းအားဖြင့်) ဝေးသော သိမှု ‘ဒူရေဝိညာဏ်'နှင့် နီးသော သိမှု ‘သန္တိကေဝိညာဏ်'ကို မှတ်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ခန္ဓာတို့ကို သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားအပ်သော သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အဘိဓမ္မဘာဇနီယ</h3> <p style="text-align:center;">(အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားအပ်သော အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ခန္ဓာငါးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့ကား- ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’၊ ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှုအစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'တို့တည်း။</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ရူပက္ခန္ဓာ</h3> <h4>ဧကကနည်း ၄၃-ပါး</h4> <h4>(တစ်ပါးစီပြားသောနည်းအားဖြင့် ဟောကြားအပ်သော ဧကကနည်း ၄၃-ပါး)</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃</b>။ ထို (ခန္ဓာငါးပါးတို့) တွင် အဘယ်သည် ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးစီပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ၄၃-ပါး ဖြစ်၏။ ရုပ်အားလုံးသည်၁</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြောင်းရင်းဟိတ် မမည် (န ဟေတု)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်းရင်းဟိတ် မရှိ (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်) (အဟေတုက)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကြောင်းရင်းဟိတ်နှင့် မယှဉ် မရောနှော (ဟေတုဝိပ္ပယုတ္တ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော) အကြောင်းအရာတို့နှင့် တကွ (အကြောင်းတရားတို့ကြောင့်) ဖြစ်၏ (သပ္ပစ္စယ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းအရာတို့သည်) ပြုပြင်စီရင်အပ်၏ (သင်္ခတ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ဆန့်ကျင်ဘက်အကြောင်းအရာတို့ကြောင့် ဖောက်ပြန်တတ်၏ (ရူပ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော လောက၌ အကျုံးဝင်၏ (လောကိယ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) (သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ် မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော အာသဝေါတရားတို့၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်၏ (သာသဝ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) သံယောဇဉ်တို့၏ အစီးအပွား (သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ) ဖြစ်၏ (သံယောဇနိယ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့မှု ‘ဂန္ထ'၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်၏ (ဂန္ထနိယ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေမှု ‘ဩဃ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်၏ (ဩဃနိယ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေမှု ‘ယောဂ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်၏ (ယောဂနိယ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃) ဈာန် မဂ် ဖိုလ်တို့ကို ပိတ်ပင်မှု ‘နီဝရဏ'တို့၏ အာရုံဖြစ်၏ (နီဝရဏီယ)။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁၄) (မမြဲသည်ကို မြဲ၏ဟု စသည်ဖြင့်) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'၏ (ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်၏ (ပရာမဋ္ဌ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) ပြင်းစွာ စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်၏ (လောကီတရား) (ဥပါဒါနိယ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သည့် ‘ကိလေသာ'တို့၏ အာရုံဖြစ်၏ (သံကိလေသိက)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၇) ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောကြားအပ် (အဗျာကတ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၈) အာရုံပြုခြင်းမရှိ (အာရုံကို ယူနိုင်သော သဘောမရှိ) (အနာရမ္မဏ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) စိတ်၌ မယှဉ် (အစေတသိက)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၀) စိတ်နှင့် မယှဉ် (မပေါင်း မစပ် မရောနှော) (စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၁) အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘော (အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော သဘော) ရှိသည်လည်း မဟုတ် (နေဝဝိပါက နဝိပါကဓမ္မဓမ္မ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၂) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တရားတို့သည် မပူပန်စေအပ် မနှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍) ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ကိလေသာ တရားတို့ကို ရခြင်းငှါသာ ထိုက်တန်၏ (ကိလေသာနှင့်မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏အာရုံသာ ဖြစ်၏) (အသံကိလိဋ္ဌ သံကိလေသိက)။)</p> <p style="text-indent:2em">(၂၃) ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'နှင့်လည်းတကွ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'နှင့်လည်းတကွ ဖြစ်သည်မဟုတ် (ဝိတက်, ဝိစာရတို့နှင့် မယှဉ်) (န သဝိတက္ကသဝိစာရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၄) ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'မရှိမူ၍ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'မျှသာ ရှိသော တရားမဟုတ် (န အဝိတက္က ဝိစာရမတ္တ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၅) ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'လည်း မရှိ, သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'လည်း မရှိ (အဝိတက္က အဝိစာရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၆) နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'နှင့် တကွဖြစ်သည် မဟုတ် (ပီတိနှင့်မယှဉ်) (န ပီတိသဟဂတ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၇) ချမ်းသာမှု ‘သုခ'နှင့်တကွဖြစ်သည် မဟုတ် (သုခဝေဒနာနှင့် မယှဉ်) (န သုခသဟဂတ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၈) လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ'နှင့် တကွဖြစ်သည် မဟုတ် (ဥပေက္ခာနှင့် မယှဉ်) (န ဥပေက္ခာ သဟဂတ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၉) (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ် (နေဝဒဿ နေန နဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၀) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါး တို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ် (သောတာပတ္တိမဂ် ပယ်အပ်သော ဟိတ် တို့နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်တို့နှင့်လည်း မယှဉ်ချေ) (နေဝ ဒဿနေန နဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုက)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၁) ပဋိသန္ဓေစုတိသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ (ပဋိသန္ဓေကို ဖြစ်စေနိုင်သော တရား လည်း မဟုတ်, စုတိကို ဖြစ်စေနိုင်သော တရားလည်း မဟုတ်မူ၍) နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက် ကြောင်းလည်း မဟုတ် (နေဝ အာစယဂါမိ န အပစယဂါမိ)။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၃၂) (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက် (မဂ်ပုဂ္ဂိုလ်၄-ယောက်, အောက်ဖိုလ် ၃-ယောက်) တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီး ဖြစ်သော) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ် (နေဝ သေက္ခ နာသေက္ခ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၃) နည်းပါးသော အာနုဘော် ရှိ၏ (ကာမတရားဖြစ်၏) (ပရိတ္တ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၄) ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်၏ (ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာဖြစ်၏) (ကာမာဝစရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၅) ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ် (ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာ မဟုတ်) (န ရူပါဝစရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၆) အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ် (အရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာ မဟုတ်) (န အရူပါဝစရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၇) ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်၏ (ပရိယာပန္န)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၈) ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးမဝင်သည့် ‘အပရိယာပန္န'တရားမဟုတ် (လောကုတ္တရာတရားမဟုတ်) (နော အပရိယာပန္န)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၉) စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော တရားလည်း မဟုတ်မူ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုး ပေးမြဲသော တရားလည်း မဟုတ် (အနိယတ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၀) ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ် (အနိယျာနိက)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၁) ဝိညာဉ်ခြောက်ပါးတို့ဖြင့် သိအပ်သည့် ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော တရားဖြစ်၏ (ဥပ္ပန္နံ ဆဟိဝိညာ ဏေဟိ ဝိညေယျံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၂) (ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် တည်တံ့ မနေခြင်းကြောင့်) မမြဲ (အနိစ္စ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၃) အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့မှု ‘ဇရာ'သည် လွှမ်းမိုးနှိပ်စက်အပ်၏ (ဇရာဘိဘူတ)။ ဤသို့ တစ်ပါးစီပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ၄၃-ပါး ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တစ်ပါးစီပြားသော နည်းအားဖြင့် ဟောကြားအပ်သော ဧကကနည်း ၄၃-ပါး ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဓမ္မသင်္ဂဏီ မြန်မာပြန် ပဒ-၅၈၄၊ နှာ ၂၂၅-၂၂၇။</p> -- <h4>ဒုကနည်း ၁၀၄-ပါး</h4> <h4>(နှစ်ပါးစီပြားသော နည်းအားဖြင့် ဟောကြားအပ်သော ဒုကနည်း ၁၀၄-ပါး)</h4> <p style="text-indent:2em">ဒုကနည်း ၁၀၄-ပါး၁။ ။ နှစ်ပါးစီပြားသောနည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ၁၀၄-ပါး ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဓမ္မသင်္ဂဏီ ပဒ ၅၈၄၊ နှာ ၂၂၇-၂၃၃။</p> <p style="text-align: center;">ပကိဏ္ဏကဒုကနည်း ၁၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ (မဟာဘုတ်ကို) မှီ၍ဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဥပါဒါရုပ် ၂၄-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (ဥပါဒါရုပ်မှီသကဲ့သို့ မဟာဘုတ်ကို) မမှီမူ၍ ဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (နော ဥပါဒါရုပ်) (မဟာဘုတ်လေးပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က)။ ။ အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့်ကံသည်) အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် စွဲယူအပ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်ဖြစ်သောရုပ်) (ဥပါဒိန္နရုပ်) (ကမ္မဇရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ် ဖြင့် မစွဲယူအပ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်သော စိတ္တဇရုပ်, ဥတုဇရုပ်, အာဟာရဇရုပ်) (အနုပါဒိန္နရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">၃ (က)။ ။ အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ် ဖြင့်လည်း စွဲယူအပ်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်၁တို့၏ အစီးအပွား (အာရုံ) လည်း ဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သောရုပ်) (ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယရုပ်) (ကမ္မဇရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အာရုံပြုသောအားဖြင့် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ် ဖြင့် မစွဲယူအပ်ကုန်မူ၍ လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်သော စိတ္တဇရုပ်, ဥတုဇရုပ်နှင့် အာဟာရဇရုပ်များ) (အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">၄ (က)။ ။ မြင်ခြင်းနှင်တကွဖြစ်သော (မြင်အပ်သောသဘောရှိသော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (သနိဒဿ နရုပ်) (မြင်အပ်သော ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မြင်ခြင်းနှင့်တကွမဖြစ်သော (မြင်အပ်သောသဘောမရှိသော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (အနိဒဿ နရုပ်) (ရူပါရုံမှတစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ ထိပါး (တိုက်ခိုက်) ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သောသဘောရှိသော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (သပ္ပဋိဃရုပ်) (ဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ထိပါး (တိုက်ခိုက်) ခြင်းနှင့်တကွ မဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သောသဘောမရှိသော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (အပ္ပဋိဃရုပ်) (သုခမရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">၆ (က)။ ။ (ဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရသောရုပ်သည် ရှိ၏ (ဣန္ဒြိယရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (ဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရသည် မဟုတ်သော (အစိုးမရသော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (န ဣန္ဒြိယရုပ်)။</p> -- <p style="text-indent:2em">၇ (က)။ ။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ရုပ်သည် ရှိ၏ (မဟာဘူတရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န မဟာဘူတရုပ်) (ဥပါဒါရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">၈ (က)။ ။ (မိမိ၏အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် အမူအရာဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဝိညတ္တိရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (မိမိ၏အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် အမူအရာမဟုတ်သောရုပ်သည် ရှိ၏ (နဝိညတ္တိရုပ်) (ဝိညတ်ရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၉ (က)။ ။ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းရှိသော (စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (စိတ္တသမုဋ္ဌာန ရုပ်) (စိတ္တဇရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ စိတ်လျှင်ဖြစ်ကြောင်းမရှိသော (စိတ်ကြောင့်မဖြစ်သော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (န စိတ္တသမုဋ္ဌာနရုပ်) (ကမ္မဇ, ဥတုဇ, အာဟာရဇရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၁၀ (က)။ ။ စိတ်နှင့်တကွဖြစ်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (စိတ္တသဟဘုရုပ်) (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော ဝိညတ်ရုပ်နှစ်ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ စိတ်နှင့်တကွဖြစ်သည် မဟုတ်သော (စိတ်နှင့်တကွမဖြစ်သော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (န့စိတ္တသဟဘုရုပ်) (ဝိညတ်ရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၁၁ (က)။ ။ စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (စိတ္တာနုပရိဝတ္တိရုပ်) (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက်သော ဝိညတ်ရုပ် နှစ်ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်သည် မဟုတ် (စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်) သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (နစိတ္တာနုပရိဝတ္တိရုပ်) (ဝိညတ်ရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၁၂ (က)။ ။ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သောရုပ်သည် ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိကရုပ်) (ပသာဒရုပ်ငါးခု၂)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဗာဟိရရုပ်) (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃ (က)။ ။ ကြမ်းတမ်းသောရုပ်သည် ရှိ၏ (ဩဠာရိကရုပ်) (ဩဠာရိကရုပ် တစ်ဆယ့်နှစ်ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ သိမ်မွေ့သောရုပ်သည် ရှိ၏ (သုခုမရုပ်) (သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">၁၄ (က)။ ။ ဝေးသော (အသိခက်သော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဒူရေရုပ်) (သုခုမရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (သန္တိကေရုပ်) (ဩဠာရိကရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ပကိဏ္ဏကဒုကနည်း ၁၄-ပါး ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဥပါဒါန်၏တရားကိုယ်မှာ တဏှာ ဒိဋ္ဌိ ၂-ပါး ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အဇ္ဈတ္တိကဟူ၍ အမည်ပေးထားခြင်းသည် ကိုယ်ခန္ဓာ၏ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော အကြောင်းတစ်ခုတည်းကြောင့်သာ ပေးထားခြင်း မဟုတ်၊ စင်စစ်မူကား (ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကို ဖြစ်စေ နိုင်သည့်) ထူးခြားသော ကိစ္စ သတ္တိများရှိ၍ ကိုယ်ခန္ဓာအား အလွန်အကျူး အထူးပင် ကျေးဇူး များသောကြောင့် အဇ္ဈတ္တိကဟူ၍ အမည်ပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်၊ ထို့ကြောင့် ပသာဒ ရုပ်ငါးခုသည်သာ အဇ္ဈတ္တိကဟူသော အမည်ကို ရ၍ ကျန်သော ဘာဝရုပ် ဇီဝိတရုပ်စသော ရုပ်များသည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်ကြ သော်လည်း အဇ္ဈတ္တိကဟူသောအမည်ကို မရကြချေ၊ ပသာဒရုပ်ငါးခုမှာ အတွင်းအကျဆုံး ရုပ်များဟု ဆိုလိုသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">ဝတ္ထု၁ဒုကနည်း ၂၅-ပါး၂</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ မြင်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာတည်ရာရုပ်သည် ရှိ၏ (စက္ခု သမ္ဖဿဿ ဝတ္ထု) (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မြင်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (စက္ခုသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု) (စက္ခုပသာဒမှ တစ်ပါးသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂-၄ (က)။ ။ မြင်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ'၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ မြင်သိစိတ်၏ မှီရာတည်ရာရုပ်သည် ရှိ၏ (စက္ခုဝိညာဏဿ ဝတ္ထု) (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မြင်သိစိတ်၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သောရုပ်သည် ရှိ၏ (စက္ခုဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု) (စက္ခု ပသာဒမှ တစ်ပါးသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၆-၂၀ (က)။ ။ ကြားသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ံသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ လျက်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ (သောတဝတ္ထုနည်း ၅-ပါး၊ ဃာနဝတ္ထုနည်း ၅-ပါး၊ ဇိဝှါဝတ္ထုနည်း ၅-ပါးတို့ကို ပေယျာလ ချန်ထားသည်)။</p> <p style="text-indent:2em">၆-၂၀ (ခ)။ ။ ပေယျာလ</p> <p style="text-indent:2em">၂၁ (က)။ ။ ထိသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာတည်ရာ ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယ သမ္ဖဿဿ ဝတ္ထု) (ကာယပသာဒရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ထိသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထု) (ကာယပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂-၂၄ (က)။ ။ ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) စေတနာ'၏။ပ။ (ကျန် ကာယဝတ္ထုနည်း ၃-ပါးကို ပေယျာလ ချန်ထားသည်)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၅ (က)။ ။ ထိသိစိတ်၏ မှီရာတည်ရာရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယဝိညာဏဿဝတ္ထု) (ကာယ ပသာဒရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ထိသိစိတ်၏ မှီရာတည်ရာ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထု) (ကာယပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဝတ္ထုဒုကနည်း ၂၅-ပါး ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ တည်ရာ မှီရာ၊ မြေပမာ၊ လွန်စွာကျေးဇူးထုတ် (လယ်တီပရမတ္ထသံခိပ်)</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဝတ္ထုဒုကနည်းမှစ၍ သုခုမရူပဒုကနည်း ၁၁-ပါးအထိ (ဒုကနည်း ၆-မျိုးတို့ကို) ဝိဘင်းပါဠိတော်၌ ပေယျာလ ချန်ထားသည်၊ သို့ရာတွင် ဝိဘင်းမြန်မာပြန်ကျမ်းကို လေ့လာသူများအတွက် ပြည့်စုံစေရန် ဒုကနည်းအားလုံးတို့ကို ထည့်သွင်းဖော်ပြလိုက် ပါသည်။ (ဓမ္မသင်္ဂဏီ မြန်မာပြန် စာပိုဒ်- ၅၈၄၊ နှာ ၂၂၉-၂၃၃- ရှုပါ)</p> -- <p style="text-align: center;">အာရမ္မဏ၁ဒုကနည်း ၂၅ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (စက္ခု သမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏ) (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ (စက္ခုသမ္ဖဿဿ နာရမ္မဏ) (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂-၄ (က)။ ။ မြင်သိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ'၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ မြင်သိစိတ်၏ အာရုံဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (စက္ခုဝိညာဏဿ အာရမ္မဏ) (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မြင်သိစိတ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (စက္ခုဝိညာဏဿ နာရမ္မဏ) (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၆-၂၀ (က)။ ။ ကြားသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ နံသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ လျက်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ (သဒ္ဒါရုံနည်း ၅-ပါး၊ ရသာရုံနည်း ၅-ပါး။ ဂန္ဓာရုံနည်း ၅-ပါးတို့ကို ပေယျာလ ချန်ထားသည်)။</p> <p style="text-indent:2em">၆-၂၀ (ခ)။ ။ ပေယျာလ</p> <p style="text-indent:2em">၂၁ (က)။ ။ ထိသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယ သမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏ) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၁ (ခ)။ ။ ထိသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယ သမ္ဖဿဿ နာရမ္မဏ) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှ တစ်ပါးသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂-၂၄ (က)။ ။ ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) စေတနာ'၏။ပ။ (ကျန် ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ ၃-နည်း ပေယျာလ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၅ (က)။ ။ ထိသိစိတ်၏ အာရုံဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယဝိညာဏဿ အာရမ္မဏ) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ထိသိစိတ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယဝိညာဏဿ နာရမ္မဏ) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှ တစ်ပါးသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အာရမ္မဏဒုကနည်း ၂၅-ပါးပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘ဆွဲကိုင်, မှီတွယ်၊ ကျေးဇူးကြွယ်၊ ခြောက်သွယ် ခေါ်အာရုံ’ [လယ်တီပရမတ္ထသံခိပ်]</p> -- <p style="text-align: center;">အာယတန ဒုကနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည်ရုပ် ‘စက္ခာယတန'သည် ရှိ၏ (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် မဟုတ်သော ရုပ် ‘န စက္ခာယတန'သည် ရှိ၏ (စက္ခုပသာဒမှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က-ခ)။ ။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည်ရုပ် ‘သောတာယတန'သည် ရှိ၏ (သောတပသာဒ)။ပ။ (န သောတာယတန)။</p> <p style="text-indent:2em">၃ (က-ခ)။ ။ နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည်ရုပ် ‘ဃာနာယတန'သည် ရှိ၏ (ဃာနပသာဒ)။ပ။ (နဃာနာယတန)။</p> <p style="text-indent:2em">၄ (က-ခ)။ ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည်ရုပ် ‘ဇိဝှါယတန'သည် ရှိ၏ (ဇိဝှါပသာဒ)။ပ။ (နဇိဝှါယတန)။</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည်ရုပ် ‘ကာယာယတန'သည် ရှိ၏ (ကာယပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည်မဟုတ်သော ရုပ် ‘န ကာယာယတန'သည် ရှိ၏ (ကာယပသာဒမှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၆ (က)။ ။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်းရုပ် ‘ရူပါယတန'သည် ရှိ၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်းမဟုတ်သော ရုပ် ‘န ရူပါယတန'သည် ရှိ၏ (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">ရ (က-ခ)။ ။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံရုပ် ‘သဒ္ဒါယတန'သည် ရှိ၏ (သဒ္ဒါရုံ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၈ (က-ခ)။ ။ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ရုပ် ‘ဂန္ဓာယတန'သည် ရှိ၏ (ဂန္ဓာရုံ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၉ (က-ခ)။ ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာရုပ် ‘ရသာယတန'သည် ရှိ၏ (ရသာရုံ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၀ (က)။ ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ရုပ် ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန'သည် ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ရုပ် မဟုတ်သောရုပ် ‘န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန'သည် ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အာယတန ဒုကနည်း ၁၀-ပါး ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဓာတု၁ ဒုကနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ မြင်မှုသဘာဝရုပ်သည် ရှိ၏ (စက္ခုဓာတု) (မြင်တတ်သော သဘောရှိသော မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မြင်မှုသဘာဝ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န စက္ခုဓာတု) (စက္ခုပသာဒမှ တစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က-ခ)။ ။ ကြားမှုသဘာဝရုပ်သည် ရှိ၏ (သောတဓာတု) (ကြားတတ်သော သဘောရှိသော နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'ရုပ်)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃ (က-ခ)။ ။ နံမှုသဘာဝရုပ်သည် ရှိ၏ (ဃာနဓာတု) (နံတတ်သော သဘောရှိသော နှာခေါင်း အကြည် ‘ဃာနပသာဒ'ရုပ်)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၄ (က-ခ)။ ။ လျက်မှုသဘာဝရုပ်သည် ရှိ၏ (ဇိဝှါဓာတု) (လျက်တတ်သော သဘောရှိသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'ရုပ်)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ ထိမှုသဘာဝရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယဓာတု) (ထိခိုက်တတ်သော သဘောရှိသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ထိမှုသဘာဝ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န ကာယဓာတု) (ကာယပသာဒမှ တစ်ပါး အခြားသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၆ (က)။ ။ အဆင်းသဘာဝရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဓာတု) (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အဆင်းသဘာဝ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န ရူပဓာတု) (ရူပါရုံမှတစ်ပါး အခြားသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">ရ (က-ခ)။ ။ အသံသဘာဝရုပ်သည် ရှိ၏ (သဒ္ဒဓာတု) (သဒ္ဒါရုံ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၈ (က-ခ)။ ။ အနံ့သဘာဝရုပ်သည် ရှိ၏ (ဂန္ဓ္ဒဓာတု) (ဂန္ဓာရုံ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၉ (က-ခ)။ ။ အရသာသဘာဝရုပ်သည် ရှိ၏ (ရသဓာတု) (ရသာရုံ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၀ (က)။ ။ အတွေ့သဘာဝရုပ်သည် ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အတွေ့သဘော မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှ တစ်ပါး အခြားသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဓာတုဒုကနည်း ၁၀-ပါး ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘သတ္တ, ဇီဝ၊ ကင်းစင်ပ၊ ဘာဝ တတ်တိုင်းဖြစ်’ [လယ်တီ ပရမတ္ထသံခိပ်]။</p> -- <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြိယ၁ ဒုကနည်း ၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ မြင်ခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) မျက်စိအကြည်ရုပ်သည် ရှိ၏ (စက္ခုန္ဒြိယ) (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မြင်ခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) မျက်စိအကြည်မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န စက္ခုန္ဒြိယ) (စက္ခုပသာဒမှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က-ခ)။ ။ ကြားခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) နားအကြည်ရုပ်သည် ရှိ၏ (သောတိန္ဒြိယ) (သောတ ပသာဒ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃ (က-ခ)။ ။ နံခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) နှာခေါင်းအကြည်ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဃာနိန္ဒြိယ) (ဃာနပသာဒ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၄ (က-ခ)။ ။ လျက်ခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) လျာအကြည်ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဇိဝှိန္ဒြိယ) (ဇိဝှါပသာဒ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ ထိခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) ကိုယ်အကြည်ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယိန္ဒြိယ) (ကာယ ပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ထိခြင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) ကိုယ်အကြည် မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န ကာယိန္ဒြိယ) (ကာယပသာဒမှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၆ (က)။ ။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဣထ္ထိန္ဒြိယ) (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န ဣတ္ထိန္ဒြိယ)့ (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၇ (က)။ ။ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု (ရှိသော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (ပုရိသိန္ဒြိယ) (ပုရိသဘာဝရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န ပုရိသိန္ဒြိယ) (ပုမ္ဘာဝရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၈ (က)။ ။ အစိုးတရစောင့်ရှောက်မှု (ရှိသော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဇီဝိတိန္ဒြိယ) (ဇီဝိတရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အစိုးတရစောင့်ရှောက်မှု မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န ဇီဝိတိန္ဒြိယ) (ဇီဝိတရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြိယဒုကနည်း ၈-ပါး ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘ဆိုင်ရာဌာန၊ စိုးပိုင်ကြ၊ ကိစ္စကိုယ်စီစီ’ [လယ်တီ ပရမတ္ထသံခိပ်]။</p> -- <p style="text-align: center;">သုခုမရူပဒုကနည်း ၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် ကိုယ်အမူအရာဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယ ဝိညတ္တိ) (ကာယဝိညတ်ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် ကိုယ်အမူအရာ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န ကာယဝိညတ္တိ) (ကာယဝိညတ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က)။ ။ (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် နှုတ်မြွက်မှု အမူအရာဖြစ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဝစီဝိညတ္တိ) (ဝစီဝိညတ်ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် နှုတ်မြွက်မှု အမူအရာ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န ဝစီဝိညတ္တိ) (ဝစီဝိညတ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၃ (က)။ ။ မရေးခြစ်အပ်သော (ရုပ်တစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို ပိုင်းခြားသော ဟင်းလင်း) သဘာဝ ရုပ်သည် ရှိ၏ (အာကာသဓာတု) (ပရိစ္ဆေဒရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မရေးခြစ်အပ်သော (ရုပ်တစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို ပိုင်းခြားသော ဟင်းလင်း) သဘာဝ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န အာကာသဓာတု) (ပရိစ္ဆေဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄ (က)။ ။ ဖွဲ့စည်းမှုသဘာဝရုပ်သည် ရှိ၏ (အာပေါဓာတု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ဖွဲ့စည်းမှုသဘာဝ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (န အာပေါဓာတု) (အာပေါဓာတ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ပေါ့ပါးမှုသဘော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ လဟုတာ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ပေါ့ပါးမှုသဘော မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ န လဟုတာ) (ရူပဿ လဟုတာရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၆ (က)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှုသဘော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ မုဒုတာ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ နူးညံ့မှုသဘော မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ န မုဒုတာ) (ရူပဿ မုဒုတာရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၇ (က)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှုသဘော (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျော ဆောင်ရွက်နိုင်မှုသဘော) ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ ကမ္မညတာ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ အလုပ်၌ ခံ့မှုသဘော (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှုသဘော) မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ န ကမ္မညတာ) (ရူပဿ ကမ္မညတာရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၈ (က)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ ဥပစယ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ဖြစ်ပေါ်လာစ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ န ဥပစယ) (ဥပစယရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၉ (က)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွားဆဲအစဉ် ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ သန္တတိ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ကြီးပွားဆဲအစဉ် မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ န သန္တတိ) (သန္တတိရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-indent:2em">၁၀ (က)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ယိုယွင်းရင့်ရော် လျော့ပါးမှုသဘော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ ဇရတာ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ ယိုယွင်းရင့်ရော်လျော့ပါးမှုသဘော မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ န ဇရတာ) (ဇရတာရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၁၁ (က)၁။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ချုပ်ပျက်၍) မမြဲမှု (ပျောက်ပျက်ချုပ်ဆုံးမှု) သဘောရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ အနိစ္စတာ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (နိပ္ဖန္န) ရုပ်၏ (ချုပ်ပျက်၍) မမြဲမှု (ပျောက်ပျက်ချုပ်ဆုံးမှု) သဘော မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပဿ န အနိစ္စတာ) (အနိစ္စတာရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">၁၂ (က)။ ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစာအာဟာရ ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကဗဠီကာရအာဟာရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော အစာအာဟာရ မဟုတ်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (နကဗဠီကာရ အာဟာရ) (အာဟာရရုပ်မှ တစ်ပါးသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ နှစ်ဖို့ (နှစ်စု) အားဖြင့် ရုပ်ကို ရေတွက်အပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုခုမရူပဒုကနည်း ၁၂-ပါး ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">နှစ်ပါးစီပြားသော နည်းအားဖြင့် ဟောကြားအပ်သော ဒုကနည်း ၁၀၄-ပါး ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဝတ္ထုဒုကနည်းမှစ၍ သုခုမဒုကနည်း နံပါတ် ၁၁-အထိ ဒုကနည်း ၆-မျိုးကို ဝိဘင်းပါဠိတော်တွင် ပေယျာလ ချန်ထားခဲ့သည်၊ ယခုမြန်မာပြန်တွင် လေ့လာသူ သုတေသီတို့အတွက် ဖော်ထုတ်ရေးသား ထားသည်။ သုခုမရုပ် ၁၆ ပါး (သောဠသ) ဆိုရိုးဆိုစဉ်မှာ- “အာပေါ၊ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ ပုရိသိန္ဒြေ၊ ဟဒယရုပ်၊ ဇီဝိတရုပ်၊ အာဟာရရုပ်၊ ပရိစ္ဆေဒရုပ်၊ ကာယဝိညတ်၊ ဝစီဝိညတ်၊ (ရူပဿ) လဟုတာ, မုဒုတာ, ကမ္မညတာ, ဥပစယ, သန္တတိ, ဇရတာ, အနိစ္စတာ”ဟု ဖြစ်သည်။</p> -- <h4>တိကနည်း ၁၀၃-ပါး</h4> <p style="text-align: center;">(သုံးပါးစီပြားသောနည်းအားဖြင့် ဟောကြားသော တိကနည်း ၁၀၃-ပါး)</p> <p style="text-indent:2em">တိကနည်း ၁၀၃-ပါး။ ။ သုံးပါးစီပြားသောနည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် (၁၀၃-ပါး) ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပကိဏ္ဏကတိကနည်း ၁၃-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက ဥပါဒါတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မှီတတ် သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိကဥပါဒါရုပ်ဖြစ်သော ပသာဒရုပ်ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရဥပါဒါရုပ်ဖြစ်သော ဥပါဒါရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မမှီတတ်သော ‘နော ဥပါဒါ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (မဟာဘုတ်လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက ဥပါဒိန္နတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) သာ ဖြစ်၏ (အတွင်း သန္တာန်၌လည်း ဖြစ်၍ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်းဖြစ်သော အဇ္ဈတ္တိကဥပါဒိန္နရုပ်= ကမ္မဇပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံ ဖြစ်သည့် ကံ၏ အကျိုးဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိန္န'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အပသန္တာန်၌လည်း ဖြစ်၍ ကံကြောင့်လည်းဖြစ်သော ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါး အခြားသော ဗာဟိရ ဥပါဒိန္နရုပ်= ဗာဟိရ ကမ္မဇရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်သော (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇမဟုတ် သောရုပ်) လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သော စိတ္တဇ, ဥတုဇ, အာဟာရဇရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၃ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ (ထိုရုပ်သည် တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်၍ တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍ (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရား၁တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယရုပ်= ကမ္မဇပသာဒရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်၍ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံ ဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ် သော ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ= ကမ္မဇရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိ တို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်သောရုပ်လည်း ရှိ၏ (ကမ္မဇရုပ် မဟုတ်သော ဗာဟိရ အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ= စိတ္တဇ, ဥတုဇ, အာဟာရဇရုပ်များ)၂။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက အနိဒဿနတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၄ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုအတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် မမြင်အပ်သော (မြင်အပ်သော သဘောမရှိသော) ‘အနိဒဿန'ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိကအနိဒဿနရုပ်) (အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၍ မမြင်အပ်သော ပသာဒ ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်အပ်သော သဘော ရှိသော ‘သနိဒဿန'ရုပ်လည်း ရှိ၏၊ (ဗာဟိရသနိဒဿနရုပ်) (အပ သန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မြင်အပ်သော ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မမြင်အပ်သော (မြင်အပ်သော သဘောမရှိသော) ‘အနိဒဿန'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရအနိဒဿနရုပ်) (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသော အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မမြင်အပ် သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက သပ္ပဋိဃတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါး (တိုက်ခိုက်) ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောရှိသော) ‘သပ္ပဋိဃ'ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက သပ္ပဋိဃရုပ်) (အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၍ ထိပါးတတ်သော သပ္ပဋိဃရုပ်= ပသာဒရုပ် ၅-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောရှိသော) ‘သပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ သပ္ပဋိဃရုပ်) (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော အပသန္တာန်၌ဖြစ်၍ ထိပါးတတ် သော ဩဠာရိကရုပ် ၇-ပါး= အာရုံငါးပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘော မရှိသော) ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ အပ္ပဋိဃရုပ်) (ထိခိုက်၍ မရသော နူးညံ့သိမ်မွေ့သည့် သုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက ဣန္ဒြိယတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၆ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် (မိမိ ဆိုင်ရာ ကိစ္စ၌) အစိုးရသော ‘ဣန္ဒြိယ'ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက ဣန္ဒြိယရုပ်) (အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌ အစိုးရသော ဣန္ဒြေထိုက်သော ပသာဒရုပ် ၅-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် (မိမိဆိုင်ရာ ကိစ္စ၌) အစိုးရသော ‘ဣန္ဒြိယ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ဣန္ဒြိယရုပ်) (အပ သန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌ အစိုးရသော ဘာဝရုပ်, ဇီဝိတရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရသည် မဟုတ်သော (အစိုးမရသော) ‘န ဣန္ဒြိယရုပ်'လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ဣန္ဒြိယရုပ်) (ပသာဒရုပ်ငါးခု၊ ဘာဝရုပ်နှစ်ခု၊ ဇီဝိတရုပ်ဟူသော ဣန္ဒြိယရုပ် ရှစ်ခုမှတစ်ပါး အခြားသော န ဣန္ဒြိယရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န မဟာဘူတတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၇ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မဟာ ဘုတ် မဟုတ်သော ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န မဟာဘူတရုပ်) (အတွင်း သန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မဟာဘုတ် မဟုတ်သော ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မဟာဘုတ်ရုပ် လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ မဟာဘူတရုပ်) (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော မဟာဘုတ် ၄-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မဟာဘုတ် မဟုတ်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န မဟာဘူတရုပ်) (အပ သန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မဟာဘုတ် မဟုတ်သော ဥပါဒါရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ဝိညတ္တိတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၈ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် အမူအရာ မဟုတ်သော ‘န ဝိညတ္တိ'ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ဝိညတ္တိရုပ်) (အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို သိကြောင်း မဟုတ်သော ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် (မိမိ၏ အလို ဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် အမူအရာဖြစ်သော ‘ဝိညတ္တိ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ဝိညတ္တိရုပ်) (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို သိကြောင်းဖြစ်သော ဝိညတ္တိရုပ် ၂-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် အမူအရာ မဟုတ်သော ‘န ဝိညတ္တိ'ရုပ် လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ဝိညတ္တိရုပ်) (ဝိညတ်ရုပ်မှ တစ်ပါးသော အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို သိစေတတ်သည့် အမူအရာမဟုတ်သော ဗာဟိရ ရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တသမုဋ္ဌာနတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၉ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် စိတ် ကြောင့် မဖြစ်သော ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တသမုဋ္ဌာနရုပ်) (အတွင်း သန္တာန်၌သာ ဖြစ်၍ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သည့် စိတ္တဇရုပ် မဟုတ်သော ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရစိတ္တသမုဋ္ဌာနရုပ်) (အပသန္တာန်၌လည်း ဖြစ်၍ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော စိတ္တဇရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သည် မဟုတ်သော (စိတ်ကြောင့် မဖြစ်သော) ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န စိတ္တသမုဋ္ဌာနရုပ်) (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော အပသန္တာန်၌ဖြစ်၍ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သည့် စိတ္တဇရုပ် မဟုတ်သော ကမ္မဇ, ဥတုဇ, အာဟာရဇရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တသဟဘုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁၀ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် စိတ်နှင့် တကွ ဖြစ်သည် မဟုတ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘န စိတ္တသဟဘု'ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တသဟဘုရုပ်) (အတွင်း သန္တာန်၌သာ ဖြစ်၍ စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ်သော ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် စိတ်နှင့် တကွ ဖြစ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်သော) ‘စိတ္တသဟဘု'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရစိတ္တသဟဘုရုပ်) (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူ ပျက်သော ဝိညတ္တိရုပ် ၂-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ စိတ်နှင့် တကွဖြစ်သည် မဟုတ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘န စိတ္တသဟဘု'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န စိတ္တသဟဘုရုပ်) (ဝိညတ်ရုပ်မှ တစ်ပါးသော စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ်သော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁၁ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်သည် မဟုတ်သော (စိတ်နှင့်အတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ်သော) ‘န စိတ္တာ နုပရိဝတ္တိ'ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိရုပ်) (အတွင်း သန္တာန်၌ ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ်သော ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်ဖြစ်သော) ‘စိတ္တာနုပရိဝတ္တို'ရုပ် လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရစိတ္တာနုပရိဝတ္တိရုပ်) (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက်သော ဝိညတ္တိရုပ် ၂-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်သည် မဟုတ်သော (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူပျက် မဟုတ် သော) ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န စိတ္တာနုပရိဝတ္တိရုပ်) (စိတ်နှင့် အတူဖြစ်, အတူ ပျက်ဖြစ်သော ဝိညတ်ရုပ်မှ တစ်ပါး အခြားသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက ဩဠာရိကတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁၂ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက ဩဠာရိကရုပ်) (အတွင်း သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ကြမ်းတမ်းသော ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်း သော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ဩဠာရိကရုပ်) (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ ကြမ်းတမ်းသော ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဩဠာရိကရုပ် ခုနစ်ခု= အာရုံငါးပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရသုခုမရုပ်) (သိမ်မွေ့သော အာပေါစသော သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက သန္တိကေတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁၃ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် နီးကပ် သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်သာ ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိကသန္တိကေရုပ်) (အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရဒူရေရုပ်) (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) အာပေါစသော ဒူရေရုပ်= သုခုမရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရသန္တိကေရုပ်) (နီးကပ်သော သိလွယ်သော ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ‘သန္တိကေ'ရုပ်= ဩဠာရိက ရုပ် ခုနစ်ခု)။</p> <p style="text-align: center;">ပကိဏ္ဏကတိကနည်း ၁၃-ပါး ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဥပါဒါန်၏ တရားကိုယ်မှာ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဝိဘင်းပါဠိတော်၌ ပကိဏ္ဏကတိကနည်း ၃-နည်းနှင့် သုခုမတိကနည်း နောက်ဆုံးနည်း ၁-နည်းသာ ဖော်ပြထားသည်၊ ပကိဏ္ဏကတိကနည်း အမှတ် ၄-မှစ၍ သုခုမတိကနည်း အမှတ် ၁၁-အထိ ပေယျာလ ချန်ထားခဲ့သည်၊ လေ့လာသူ သုတေသီတို့ အကျိုးငှါဤမြန်မာပြန်၌ ထည့်သွင်း ဖော်ပြလိုက်ပါသည်။ ပေယျာလချန်ထားခဲ့သော နည်းများမှာ ပကိဏ္ဏ ကတိက ၁၀-နည်း၊ ဝတ္ထုတိက ၂၅-နည်း၊ အာရမ္မဏတိက ၂၅-နည်း၊ အာယတနတိက ၁၀-နည်း၊ ဓာတုတိက ၁၀-နည်း၊ ဣန္ဒြိယတိက ၈-နည်း၊ သုခုမတိက ၁၁-နည်းတို့ ဖြစ်သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">ဝတ္ထုတိကနည်း ၂၅-ပါး၁</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာ မဟုတ်သော ‘နဝတ္ထု'ရုပ် ဖြစ်၏ (ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထုရုပ်) (ဝိသယရုပ်, သုခုမရုပ်ဟူသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိ စိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာ ဖြစ်သော ‘ဝတ္ထု'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုသမ္ဖဿဿ ဝတ္ထုရုပ်) စက္ခုပသာဒ။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာ မဟုတ် သော ‘န ဝတ္ထု'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထုရုပ်) (သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယပသာဒရုပ် ၄-ခု)။ (ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ န ဝတ္ထုတိက် စသည်)</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က-ခ-ဂ) - ၄ (က-ခ-ဂ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ'၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရစက္ခုဝိညာဏဿ နဝတ္ထုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်'၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'မဟုတ်သောရုပ် ဖြစ်၏ (ဗာဟိရစက္ခု ဝိညာဏဿ န ဝတ္ထုရုပ်) (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိ စိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်'၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက စက္ခု ဝိညာဏဿ ဝတ္ထုရုပ်) (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်'၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'မဟုတ်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုဝိညာဏဿ န ဝတ္ထုရုပ်) (သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယပသာဒ ရုပ် ၄-ခု)။ (ဗာဟိရ သောတသမ္ဖဿဿ နဝတ္ထုတိက် စသည်)</p> -- <p style="text-indent:2em">၆ (က-ခ-ဂ) -၂၀ (က-ခ-ဂ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ် သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၂၁ (က)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်'နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'မဟုတ် သောရုပ် ဖြစ်၏ (ဗာဟိရ ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထုရုပ်) (ပသာဒရုပ်ငါးခုမှ တစ်ပါးသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက ကာယသမ္ဖဿဿ ဝတ္ထုရုပ်) (ကာယပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'မဟုတ်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက ကာယသမ္ဖဿဿ န ဝတ္ထုရုပ်) (စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါပသာဒရုပ် ၄-ခု)။ (ဗာဟိရ ကာယသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာယ န ဝတ္ထုတိက် စသည်)</p> <p style="text-indent:2em">၂၂ (က-ခ-ဂ) -၂၄ (က-ခ-ဂ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ် သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ'၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၂၅ (က)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်'၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'မဟုတ်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (ဗာဟိရ ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထုရုပ်) (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက ကာယဝိညာဏဿ ဝတ္ထုရုပ်) (ကာယပသာဒ)။</p> -- <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ၏ မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'မဟုတ်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက ကာယဝိညာဏဿ န ဝတ္ထုရုပ်) (စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါပသာဒရုပ် ၄-ခု)။</p> <p style="text-align: center;">ဝတ္ထုတိကနည်း ၂၅-ပါး ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤနည်း၌ ဖဿ, ဝေဒနာ, သညာ, စေတနာ, ဝိညာဉ်တည်းဟူသော ဖဿပဉ္စမကကို မူလီသွင်း၍ ဟောထားသည်။</p> <p style="text-align: center;">အာရမ္မဏတိကနည်း ၂၅-ပါး၁</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုသမ္ဖဿဿ နာရမ္မဏတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ'ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုသမ္ဖဿဿ နာရမ္မဏရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံဖြစ်သော ‘အာရမ္မဏ'ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏရုပ်) (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရစက္ခုသမ္ဖဿဿ နာရမ္မဏရုပ်) (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(စက္ခုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာယ နာရမ္မဏတိက် စသည်)</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က-ခ-ဂ) -၄ (က-ခ-ဂ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့် ဖြစ် သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ'၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုဝိညာဏဿ နာရမ္မဏတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ (အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည်) မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ'ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက စက္ခု ဝိညာဏဿ နာရမ္မဏရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ၏ အာရုံဖြစ်သော ‘အာရမ္မဏ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရစက္ခုဝိညာဏဿ အာရမ္မဏရုပ်) (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရစက္ခုဝိညာဏဿ နာရမ္မဏရုပ်) (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက သောတသမ္ဖဿဿ နာရမ္မဏတိက်စသည်)</p> <p style="text-indent:2em">၆ (က-ခ-ဂ) -၂၀ (က-ခ-ဂ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘သောတ သမ္ဖဿ'၏။ပ။ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿ'၏။ပ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက ကာယသမ္ဖဿဿ နာရမ္မဏတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၂၁ (က)။ ။ (အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည်) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ကာယသမ္ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ'ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက ကာယသမ္ဖဿဿ နာရမ္မဏရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ကာယသမ္ဖဿ'၏ အာရုံဖြစ်သော ‘အာရမ္မဏ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ကာယသမ္ဖဿဿ အာရမ္မဏရုပ်) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ကာယသမ္ဖဿဿ နာရမ္မဏရုပ်) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက ကာယသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာယ နာရမ္မဏတိက်စသည်)</p> <p style="text-indent:2em">၂၂ (က-ခ-ဂ) ၂၄ (က-ခ-ဂ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'၏။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ'၏။ပ။ စေ့ဆော်မှု (နှိုးဆော်မှု) ‘စေတနာ'၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက ကာယဝိညာဏဿ နာရမ္မဏတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၂၅ (က)။ ။ (အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည်) ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ'ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက ကာယဝိညာဏဿ နာရမ္မဏရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်'၏ အာရုံဖြစ်သော ‘အာရမ္မဏ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ကာယ ဝိညာဏဿ အာရမ္မဏရုပ်) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ၏ အာရုံမဟုတ်သော ‘နာရမ္မဏ'ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဗာဟိရကာယဝိညာဏဿ နာရမ္မဏရုပ်) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရ ရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အာရမ္မဏတိကနည်း ၂၅-ပါး ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤနည်း၌ အဇ္ဈတ္တိကနှင့် ဗာဟိရ ၂-ပါးတို့ကို မူထား၍ ဖဿ, ဝေဒနာ, သညာ, စေတနာ, ဝိညာဏ်တည်းဟူသော ဖဿပဉ္စမကကို မူလီသွင်းပြီးလျှင် ဟောထားသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">အာယတနတိကနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ န စက္ခာယတနတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် စက္ခာယတန'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (ဗာဟိရ န စက္ခာယတနရုပ်) (အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၍ စက္ခာယတန မမည်သော ဗာဟိရရုပ်များ) (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိ စိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက စက္ခာယတနရုပ်) (စက္ခုပသာဒရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန'မမည်သော ရုပ် လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက န စက္ခာယတနရုပ်) (သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ ပသာဒရုပ် ၄-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ န သောတာယတနတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က-ခ-ဂ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ န ဃာနာယတနတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၃ (က-ခ-ဂ)။ ။ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ န ဇိဝှါယတနတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၄ (က-ခ-ဂ)။ ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ န ကာယာယတနတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (ဗာဟိရ န ကာယာယတနရုပ်) (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက ကာယာယတနရုပ်) (ကာယပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ကာယာယတနရုပ်) (သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ ပသာဒ ရုပ် ၄-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ရူပါယတနတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၆ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်သိ စိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ရူပါယတနရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုအပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ရူပါယတနရုပ်) (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန'မမည်သော ရုပ် လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ရူပါယတနရုပ်) (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န သဒ္ဒါယတနတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">ရ (က-ခ-ဂ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန'မမည်သော ရုပ် ဖြစ်၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ဂန္ဓာယတနတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၈ (က-ခ-ဂ)။ ။ နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ရသာယတနတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၉ (က-ခ-ဂ)။ ။ လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁၀ (က)။ ။ (အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည်) ထိသိ စိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန ရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနရုပ်) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ထိသိစိတ် (ကာယဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနရုပ်) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">အာယတနတိကနည်း ၁၀-ပါး ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဓာတုတိကနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ န စက္ခုဓာတုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်မှုသဘော (မြင်တတ်သော မျက်စိအကြည်ဓာတ်) ‘စက္ခုဓာတု'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (ဗာဟိရ န စက္ခုဓာတုရုပ်) (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်မှု သဘော (မြင်တတ်သော မျက်စိအကြည်ဓာတ်) ‘စက္ခုဓာတု’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုဓာတုရုပ်) (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မြင်မှုသဘော (မြင်တတ်သော မျက်စိအကြည်ဓာတ်) ‘စက္ခုဓာတု'မမည်သော ရုပ် လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက န စက္ခုဓာတုရုပ်) (သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယပသာဒ ရုပ် ၄-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ န သောတဓာတုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က-ခ-ဂ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြားမှု သဘော (ကြားတတ်သော နားအကြည်ဓာတ်) ‘သောတဓာတု'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ န ဃာနဓာတုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၃ (က-ခ-ဂ)။ ။ နံမှုသဘော (နံတတ်သော နှာခေါင်းအကြည်ဓာတ်) ‘ဃာနဓာတု'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ န ဇိဝှါဓာတုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၄ (က-ခ-ဂ)။ ။ လျက်မှုသဘော (လျက်တတ်သော လျှာအကြည်ဓာတ်) ‘ဇိဝှါဓာတု'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ န ကာယဓာတုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ (အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည်) ထိမှုသဘော (ထိတွေ့တတ်သော ကိုယ်အကြည်ဓာတ်) ‘ကာယဓာတု'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (ဗာဟိရ န ကာယဓာတုရုပ်) (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသောဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိမှု သဘော (ထိတွေ့တတ်သော ကိုယ်အကြည်ဓာတ်) ‘ကာယဓာတု’မည်သော ရုပ် လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက ကာယဓာတုရုပ်) (ကာယပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ထိမှုသဘော (ထိတွေ့တတ်သော ကိုယ်အကြည်ဓာတ်) ‘ကာယဓာတု'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ကာယဓာတုရုပ်) (စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါပသာဒရုပ် ၄-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဓာတုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၆ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် အဆင်း သဘော ‘ရူပဓာတု'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဓာတု) (ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် အဆင်း သဘော ‘ရူပဓာတု’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ရူပဓာတုရုပ်) (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အဆင်းသဘော ‘ရူပဓာတု'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ရူပဓာတုရုပ်) (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န သဒ္ဒဓာတုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">ရ (က-ခ-ဂ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် အသံ သဘော ‘သဒ္ဒဓာတု'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ဂန္ဓဓာတုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၈ (က-ခ-ဂ)။ ။ အနံ့သဘော ‘ဂန္ဓဓာတု'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ရသဓာတုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၉ (က-ခ-ဂ)။ ။ အရသာသဘော ‘ရသဓာတု'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁၀ (က)။ ။ (အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည်) အတွေ့သဘော (ထိတွေ့အပ်သော သဘော) ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတုရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် အတွေ့ သဘော (ထိတွေ့အပ်ခြင်းသဘော) ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ဖောဋ္ဌဗ္ဗ ဓာတုရုပ်) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အတွေ့သဘော (ထိတွေ့အပ်သော သဘော) ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတု'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတုရုပ်) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဓာတုတိကနည်း ၁၀-ပါး ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြိယတိကနည်း ၈-ပါး၁</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ န စက္ခုန္ဒြိယတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ’ ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (ဗာဟိရ န စက္ခုန္ဒြိယရုပ်) (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက’ ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက စက္ခုန္ဒြိယရုပ်) (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’ မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက န စက္ခုန္ဒြိယ ရုပ်) (သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယပသာဒရုပ် ၄-ပါး)။ (ဗာဟိရ န သောတန္ဒြိယတိက်စသည်)</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က-ခ-ဂ) ၄ (က-ခ-ဂ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြားမှု၌ အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။ နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။ လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(ဗာဟိရ န ကာယိန္ဒြိယတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ (အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည်) ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်လည်း ဖြစ်၏ (ဗာဟိရ န ကာယိန္ဒြိယ ရုပ်) (ပသာဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက ကာယိန္ဒြိယရုပ်) (ကာယပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ကာယိန္ဒြိယရုပ်) (စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါပသာဒရုပ် ၄-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ဣတ္ထိန္ဒြိယတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၆ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ဣထ္ထိန္ဒြိယရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ဣတ္ထိန္ဒြိယရုပ်) (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ဣတ္ထိန္ဒြိယရုပ်) (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ပုရိသိန္ဒြိယတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၇ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ယောက်ျား (အထီး, အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ် ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ပုရိသိန္ဒြိယရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ယောက်ျား (အထီး, အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ပုရိသိန္ဒြိယရုပ်) (ပုမ္ဘာဝရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ယောက်ျား (အထီး, အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ် လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ပုရိသိန္ဒြိယရုပ်) (ပုရိသဘာဝရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရ ရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ဇီဝိတိန္ဒြိယတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၈ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် အသက် ရှင်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ဇီဝိတိန္ဒြိယရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် အသက်ရှင် ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ဇီဝိတိန္ဒြိယရုပ်) (ဇီဝိတရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အသက်ရှင်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ဇီဝိတိန္ဒြိယရုပ်) (ဇီဝိတရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြိယတိကနည်း ၈-ပါး ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤနည်း၌ အဇ္ဈတ္တိကနှင့် ဗာဟိရ ၂-ပါးတို့ကို မူထား၍ ရုပ်ဣန္ဒြေ ၈-ပါးတို့ကို မူလီသွင်းပြီးလျှင် ဟောထားသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">သုခုမတိကနည်း ၁၂-ပါး၁</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ကာယဝိညတ္တိတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် ကိုယ်အမူအရာ ‘ကာယဝိညတ်'မမည်သော ရုပ် ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ကာယဝိညတ္တိရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် ကိုယ်အမူအရာ ‘ကာယဝိညတ်’မည်သော ရုပ် လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ကာယဝိညတ္တိရုပ်) (ကာယဝိညတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ (မိမိ၏အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် ကိုယ်အမူအရာ ‘ကာယဝိညတ်'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ကာယဝိညတ္တိရုပ်) (ကာယဝိညတ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (အဇ္ဈတ္တိက န ဝစီဝိညတ္တိတိက်)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤနည်း၌ အဇ္ဈတ္တိကနှင့် ဗာဟိရ ၂-ပါးတို့ကို မူတည်၍ ဣန္ဒြေမထိုက်သော အာပေါ, ဝိကာရရုပ် ၅-ပါး, အာကာသရုပ်, အာဟာရရုပ်, လက္ခဏရုပ် ၄-ပါး တည်းဟူသော သုခုမရုပ် ၁၂-ပါးတို့ကို မူလီသွင်းပြီးလျှင် ဟောကြား သည်။ ပကိဏ္ဏကတိကနည်း အမှတ် ၄-မှ သုခုမတိကနည်း အမှတ် ၁၁-အထိ ဝိဘင်းပါဠိတော်၌ ပေယျာလ ချန်ထားခဲ့သည်။ (ပကိဏ္ဏကတိကနည်း၊ အမှတ် ၃- (အဇ္ဈတ္တိကဥပါဒိန္နုပါဒါနိယတိက်) အောက်ခြေ မှတ်ချက် ပြန်ကြည့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် နှုတ်မြွက်မှု အမူအရာ ‘ဝစီဝိညတ်'မမည်သော ရုပ် ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ဝစီဝိညတ္တိရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် (မိမိ၏ အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် နှုတ်မြွက်မှု အမူအရာ ‘ဝစီဝိညတ်’မည်သော ရုပ် လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ဝစီဝိညတ္တိရုပ်) (ဝစီဝိညတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ (မိမိ၏အလိုဆန္ဒကို) သိစေတတ်သည့် နှုတ်မြွက်မှု အမူအရာ ‘ဝစီဝိညတ်'မမည် သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ဝစီဝိညတ္တိရုပ်) (ဝစီဝိညတ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။ (အဇ္ဈတ္တိက န အာကာသဓာတုတိက်)</p> -- <p style="text-indent:2em">၃ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မရေး ခြစ်အပ်သော သဘော (ရုပ်တစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို ပိုင်းခြားမှု ဟင်းလင်းသဘော) ‘အာကာသဓာတ်'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န အာကာသဓာတုရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မရေးခြစ် အပ်သော သဘော (ရုပ်တစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို ပိုင်းခြားမှု ဟင်းလင်းသဘော) ‘အာကာသဓာတ်’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ အာကာသဓာတုရုပ်) (ပရိစ္ဆေဒရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မရေးခြစ်အပ်သော သဘော (ရုပ်တစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို ပိုင်းခြားမှု ဟင်းလင်းသဘော) ‘အာကာသဓာတ်'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န အာကာသာဓာတုရုပ်) (ပရိစ္ဆေဒရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န အာပေါဓာတုတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၄ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ဖွဲ့စည်းမှု သဘော ‘အာပေါ(ရေ) ဓာတ်'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န အာပေါဓာတုရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ဖွဲ့စည်းမှု သဘော ‘အာပေါ(ရေ) ဓာတ်’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရအာပေါဓာတု ရုပ်) (အာပေါဓာတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ဖွဲ့စည်းမှုသဘော ‘အာပေါ(ရေ) ဓာတ်'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န အာပေါဓာတုရုပ်) (အာပေါဓာတ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ လဟုတာတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ လဟုတာရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ လျင်မြန် ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ရူပဿ လဟုတာရုပ်) (ရူပဿ လဟုတာ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ရုပ်၏ လျင်မြန်ပေါ့ပါးမှု ‘ရူပဿ လဟုတာ'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ရူပဿ လဟုတာရုပ်) (ရူပဿ လဟုတာမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ မုဒုတာတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၆ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ မုဒုတာရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ရူပဿ မုဒုတာရုပ်) (မုဒုတာရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ရုပ်၏ နူးညံ့မှု ‘ရူပဿ မုဒုတာ'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ရူပဿ မုဒုတာရုပ်) (မုဒုတာရုပ်မှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ ကမ္မညတာတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၇ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ ကမ္မညတာရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ရူပဿ ကမ္မညတာရုပ်) (ကမ္မညတာရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ရုပ်၏ ခံ့မှု (အမှုကိစ္စတို့၌ ပြီးမြောက်အောင် လိုက်လျောဆောင်ရွက်နိုင်မှု) ‘ရူပဿ ကမ္မညတာ'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ရူပဿ ကမ္မညတာရုပ်) (ကမ္မညတာရုပ်မှ့တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ ဥပစယတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၈ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ ဖြစ်စရုပ် (ဦးစွာအစဖြစ်ပေါ်သောရုပ်) ‘ရူပဿ ဥပစယ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ ဥပစယရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ ဖြစ်စရုပ် (ဦးစွာအစဖြစ်ပေါ်သောရုပ်) ‘ရူပဿ ဥပစယ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ရူပဿ ဥပစယရုပ်) (ဥပစယရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ရုပ်၏ ဖြစ်စရုပ် (ဦးစွာအစဖြစ်ပေါ်သောရုပ်) ‘ရူပဿ ဥပစယ'မမည်သော ရုပ် လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ရူပဿ ဥပစယရုပ်) (ရူပဿ ဥပစယမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ သန္တတိတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၉ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ ကြီးပွားဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ သန္တတိရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ ကြီးပွားဆဲ အစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ရူပဿ သန္တတိရုပ်) (သန္တတိရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ရုပ်၏ ကြီးပွားဆဲအစဉ် ‘ရူပဿ သန္တတိ'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ရူပဿ သန္တတိရုပ်) (ရူပဿ သန္တတိမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ ဇရတာတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁၀ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့မှု ‘ရူပဿ ဇရတာ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ ဇရတာရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့မှု ‘ရူပဿ ဇရတာ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ရူပဿ ဇရတာရုပ်) (ဇရတာရုပ်)။</p> -- <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ရုပ်၏ အိုမှု, ရင့်ရော်ဆွေးမြေ့မှု ‘ရူပဿ ဇရတာ'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ရူပဿ ဇရတာရုပ်) (ရူပဿ ဇရတာမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရ ရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ အနိစ္စတာတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁၁ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ (ချုပ်ပျက်၍) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ရူပဿ အနိစ္စတာရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ရုပ်၏ (ချုပ်ပျက်၍) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ရူပဿ အနိစ္စတာရုပ်) (အနိစ္စတာရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ ရုပ်၏ (ချုပ်ပျက်၍) မမြဲမှု ‘ရူပဿ အနိစ္စတာ'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ရူပဿ အနိစ္စတာရုပ်) (ရူပဿ အနိစ္စတာမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရ ရုပ်များ)၂။</p> <p style="text-align: center;">၂။ ပကိဏ္ဏကတိကနည်း အမှတ် ၄-မှစ၍ သုခုမတိကနည်း အမှတ် ၁၁-အထိ ဝိဘင်းပါဠိတော်၌ ပေယျာလ ချန်ထားခဲ့သည်ကို ဤမြန်မာပြန်၌ သုတေသီတို့ အကျိုးငှါ ထည့်သွင်း ဖော်ပြလိုက်ပါသည်။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တိက န ကဗဠီကာရအာဟာရတိက်)</p> <p style="text-indent:2em">၁၂ (က)။ ။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တိက'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် အလုတ် အလွေးပြုအပ်သော အစားအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ'မမည်သော ရုပ်ဖြစ်၏ (အဇ္ဈတ္တိက န ကဗဠီကာရ အာဟာရရုပ်) (ပသာဒရုပ် ငါးခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် အလုတ် အလွေးပြုအပ်သော အစားအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ ကဗဠီကာရ အာဟာရရုပ်) (ကဗဠီကာရ အာဟာရရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစားအစာ ‘ကဗဠီကာရ အာဟာရ'မမည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဗာဟိရ န ကဗဠီကာရ အာဟာရရုပ်) (ကဗဠီကာရ အာဟာရမှ တစ်ပါးသော ဗာဟိရရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">သုခုမတိကနည်း ၁၂-ပါး ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤသို့ သုံးပါးစီပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် (၁၀၃-ပါး) ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁။ ပကိဏ္ဏကတိကနည်း ၁၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၂။ ဝတ္ထုတိကနည်း ၂၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၃။ အာရမ္မဏတိကနည်း ၂၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၄။ အာယတနတိကနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၅။ ဓာတုတိကနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၆။ ဣန္ဒြိယတိကနည်း ၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၇။ သုခုမတိကနည်း ၁၂-ပါး</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း ၁၀၃-ပါး ပြီး၏။</p> -- <h4>စတုက္ကနည်း ၂၂-ပါး</h4> <h4>(လေးပါးစီပြားသော နည်းအားဖြင့် ဟောကြားသော စတုက္ကနည်း ၂၂-ပါး)</h4> <p style="text-indent:2em">လေးပါးစီပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် (၂၂-ပါး) ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒါဥပါဒိန္နစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၁ (က)။ ။ အကြင်မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သောကံသည်) အကျိုး၏ အဖြစ် ဖြင့် ယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါဥပါဒိန္နရုပ်) (ကမ္မဇဥပါဒါရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ် မဟုတ်သောရုပ်) လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါအနုပါဒိန္နရုပ်) (စိတ္တဇ, ဥတုဇ, အာဟာရဇ ဥပါဒါရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ မဟာဘုတ်ကို မမှီတတ်သော အကြင် ‘နော ဥပါဒါ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည့်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံ၏ အကျိုးဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) လည်း ရှိ၏ (နော ဥပါဒါဥပါဒိန္နရုပ်) (ကမ္မဇ မဟာဘုတ်ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ် မဟုတ်သော ရုပ်) လည်း ရှိ၏ (နော ဥပါဒါအနုပါဒိန္နရုပ်) (တိဇ မဟာဘုတ်ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒါဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ စတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၂ (က)။ ။ အကြင်မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ် အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်းဖြစ်၍) (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါဥပါဒိန္နုပါဒါနိယရုပ်) (ကမ္မဇဥပါဒါရုပ်)။</p> -- <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) (ကမ္မဇရုပ် မဟုတ်မူ၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါအနုပါဒိန္နုပါဒါနိယရုပ်) (တိဇဥပါဒါရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်မမှီတတ်သော ‘နော ဥပါဒါ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံ ဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ် သော ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (နော ဥပါဒါဥပါဒိန္နု ပါဒါနိယရုပ်) (ကမ္မဇ မဟာဘူတရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (နော ဥပါဒါအနုပါဒိန္နု ပါဒါနိယရုပ်) (တိဇ မဟာဘုတ်ရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒါသပ္ပဋိဃစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၃ (က)။ ။ အကြင်မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွ ဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောရှိသော) ‘သပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဥပါဒါသပ္ပဋိဃရုပ်) (ဩဠာရိက ဥပါဒါရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ရူပ, သဒ္ဒ, ဂန္ဓ, ရသ အာရုံ ၄-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ထိပါးခြင်းနှင့်တကွမဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိသော) ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ် လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါအပ္ပဋိဃရုပ်) (သုခုမ ဥပါဒါရုပ်) (အာပေါကြဉ်သော သုခုမရုပ် ၁၅-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်မမှီတတ်သော ‘နော ဥပါဒါ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွ ဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောရှိသော) ‘သပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်းရှိ၏ (နော ဥပါဒါသပ္ပဋိဃရုပ်) (ဩဠာရိက မဟာဘုတ်ရုပ်) (ပထဝီ, တေဇော, ဝါယော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိသော) ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (နော ဥပါဒါအပ္ပဋိဃရုပ်) (သုခုမ မဟာဘုတ်ရုပ်) (အာပေါရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(ဥပါဒါဩဠာရိကစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၄ (က)။ ။ အကြင်မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါဩဠာရိကရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗကြဉ်သော ဂေါစရ ရုပ် ၄-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါသုခုမရုပ်) (အာပေါကြဉ်သော သုခုမရုပ့်၁၅-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်မမှီတတ်သော ‘နော ဥပါဒါ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (နော ဥပါဒါဩဠာရိကရုပ်) (ဩဠာရိက မဟာဘုတ်ရုပ်) (ပထဝီ, တေဇော, ဝါယော)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (နော ဥပါဒါသုခုမရုပ်) (သုခုမ မဟာဘုတ်ရုပ်) (အာပေါရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒါဒူရေစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၅ (က)။ ။ အကြင်မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ဝေးသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါဒူရေရုပ်) (သုခုမ ဥပါဒါရုပ်) (အာပေါကြဉ်သော သုခုမရုပ် ၁၅-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒါသန္တိကေရုပ်) (ဩဠာရိက ဥပါဒါရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗကြဉ်သော ဂေါစရရုပ် ၄-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်မမှီတတ်သော ‘နော ဥပါဒါ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ဝေးသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (နော ဥပါဒါဒူရေရုပ်) (သုခုမ မဟာဘုတ်ရုပ်) (အာပေါရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (နော ဥပါဒါသန္တိကေရုပ်) (ဩဠာရိက မဟာဘုတ်ရုပ်) (ပထဝီ, တေဇော, ဝါယော)။</p> -- <p style="text-align: center;">(ဥပါဒိဏ္ဏ သနိဒဿနစတုက္က)၁</p> <p style="text-indent:2em">၆ (က)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံသည်) အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (မြင်အပ်သော) ‘သနိဒဿန'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္န သနိဒဿနရုပ်)၂ (ရူပါရုံဟူသော မြင်အပ်သည့် ကမ္မဇရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မြင်ခြင်းနှင့် တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန'ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဥပါဒိန္န အနိဒဿန ရုပ်) (မမြင်အပ်သော ကမ္မဇရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ် မဟုတ်သောရုပ်) သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွ ဖြစ်သော (မြင်အပ်သော) ‘သနိဒဿန'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္န သနိဒဿန ရုပ်) (သနိဒဿန တိဇရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ မြင်ခြင်းနှင့် တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန'ရုပ်လည်းရှိ၏ (အနုပါဒိန္န အနိဒဿနရုပ်) (အနိဒဿန တိဇရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒိန္န သပ္ပဋိဃစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၇ (က)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံသည်) အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံ၏ အကျိုးဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောရှိသော) ‘သပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဥပါဒိန္န သပ္ပဋိဃရုပ်) (ကမ္မဇဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွ မဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိသော) ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္န အပ္ပဋိဃရုပ်) (ကမ္မဇသုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ် သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့်ကံကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သော ရုပ်) သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော) ‘သပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္န သပ္ပဋိဃရုပ်) (ရူပ, သဒ္ဒ, ဂန္ဓ, ရသ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိသော) ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ် လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္န အပ္ပဋိဃရုပ်) (တိဇသုခုမရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(ဥပါဒိန္န မဟာဘူတစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၈ (က)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံသည်) အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြီးကျယ် ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္နမဟာဘုတ်ရုပ်) (ကမ္မဇ မဟာဘုတ်ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္န န မဟာဘူတရုပ်) (ကမ္မဇဥပါဒါရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ် သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်မဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သောရုပ်) သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္န မဟာဘုတ်ရုပ်) (ကမ္မဇရုပ် မဟုတ်သော တိဇမဟာဘုတ်ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္န န မဟာဘူတရုပ်) (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သော တိဇဥပါဒါရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒိန္န ဩဠာရိကစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၉ (က)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံသည်) အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံ ကြောင့်ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်း သော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္န ဩဠာရိကရုပ်) (ကမ္မဇဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္န သုခုမရုပ်) (ကမ္မဇသုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ် သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သောရုပ်) သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္န ဩဠာရိကရုပ်) (ကမ္မဇရုပ် မဟုတ်သော တိဇဩဠာရိက ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္နသုခုမရုပ်) (တိဇသုခုမရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(ဥပါဒိန္န ဒူရေစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၁၀ (က)။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ် သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်ဖြစ်သော) ‘ဥပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်) သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ'ရုပ် လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္န ဒူရေရုပ်) (ကမ္မဇသုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္န သန္တိကေရုပ်) (ကမ္မဇ ဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ် သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်သော) ‘အနုပါဒိန္န'ရုပ် (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်သောရုပ်) သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္န ဒူရေရုပ်) (တိဇသုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္န သန္တိကေရုပ်) (ကမ္မဇရုပ် မဟုတ်သော တိဇဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ သနိဒဿန စတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၁၁ (က)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် ဖြစ်၍) (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရား (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ) တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ'ရုပ်လည်း ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (မြင်အပ်သော) ‘သနိဒဿန'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ သနိဒဿနရုပ်) (ကမ္မဇရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ မြင်ခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန'ရုပ်လည်းရှိ၏ (ဥပါဒိန္နု ပါဒါနိယ အနိဒဿနရုပ်) (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသော ကမ္မဇရုပ်များ)။</p> -- <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်၍) (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်မူ၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်သော ‘အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် မြင်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (မြင်အပ်သော) ‘သနိဒဿန'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ သနိဒဿနရုပ်) (ကမ္မဇရုပ် မဟုတ်သော တိဇရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ မြင်ခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန'ရုပ်လည်းရှိ၏ (အနုပါဒိန္နု ပါဒါနိယ အနိဒဿနရုပ်) (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသော တိဇရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ သပ္ပဋိဃစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၁၂ (က)။ ။ အကြင် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောရှိသော) ‘သပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ သပ္ပဋိဃရုပ်) (ကမ္မဇဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိသော) ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ အပ္ပဋိဃရုပ်) (ကမ္မဇသုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်မူ၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောရှိသော) ‘သပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ သပ္ပဋိဃရုပ်) (တိဇဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိသော) ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ် လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ အပ္ပဋိဃရုပ်) (တိဇသုခုမရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ မဟာဘူတစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၁၃ (က)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်းဖြစ်၍) (ကမ္မဇရုပ်လည်းဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘူတ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ မဟာဘူတရုပ်) (ကမ္မဇမဟာဘုတ်ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ န မဟာဘူတရုပ်) (ကမ္မဇဥပါဒါရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ် မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်မူ၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘူတ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္နု ပါဒါနိယ မဟာဘူတရုပ်) (တိဇ မဟာဘုတ်ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ န မဟာဘူတရုပ်) (တိဇဥပါဒါရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ ဩဠာရိကစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၁၄ (က)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်းဖြစ်၍) (ကမ္မဇရုပ် လည်းဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရား (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ) တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒိန္နု ပါဒါနိယ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်း သော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ ဩဠာရိကရုပ်) (ကမ္မဇ ဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိဏ္ဏုပါဒါနိယသုခုမရုပ်) (ကမ္မဇ သုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်မူ၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ ဩဠာရိကရုပ်) (တိဇဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယသုခုမရုပ်) (တိဇသုခုမ ရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ ဒူရေစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၁၅ (က)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) (ကမ္မဇရုပ် လည်းဖြစ်၍) လွန်စွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရား (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ) တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ‘ဥပါဒိန္နု ပါဒါနိယ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဥပါဒိန္နုပါဒါနိယရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ ဒူရေရုပ်) (ကမ္မဇသုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဥပါဒိန္နုပါဒါနိယ သန္တိကေရုပ်) (ကမ္မဇဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) (ကမ္မဇရုပ်မဟုတ်မူ၍) လွန်စွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'တရားတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ‘အနုပါဒိန္နု ပါဒါနိယ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထို (အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ) ရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက် သော) ‘ဒူရေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ ဒူရေရုပ်) (တိဇသုခုမ ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနုပါဒိန္နုပါဒါနိယ သန္တိကေရုပ်) (တိဇဩဠာရိကရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(သပ္ပဋိဃ ဣန္ဒြိယစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၁၆ (က)။ ။ အကြင်ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောရှိသော) ‘သပ္ပဋိဃ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထို (သပ္ပဋိဃ) ရုပ်သည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (သပ္ပဋိဃ ဣန္ဒြိယရုပ်) (ဣန္ဒြိယ ဩဠာရိကရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'မမည်သော ‘န ဣန္ဒြိယ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (သပ္ပဋိဃ န ဣန္ဒြိယရုပ်) (အနိန္ဒြိယ ဩဠာရိကရုပ်) (ဝိသယရုပ် ၇-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိသော) ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’မည် သော ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အပ္ပဋိဃ ဣန္ဒြိယရုပ်) (ဣန္ဒြိယ သုခုမရုပ်) (ဘာဝရုပ်၂-ပါး နှင့် ဇီဝိတိန္ဒြေရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'မမည်သော ‘န ဣန္ဒြိယ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အပ္ပဋိဃ န ဣန္ဒြိယ ရုပ်) (အနိန္ဒြိယ သုခုမရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(သပ္ပဋိဃ မဟာဘူတစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၁၇ (က)။ ။ အကြင်ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောရှိသော) ‘သပ္ပဋိဃ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထို (သပ္ပဋိဃ) ရုပ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'ရုပ် လည်း ရှိ၏ (သပ္ပဋိဃ မဟာဘူတရုပ်) (မဟာဘူတ ဩဠာရိက ရုပ်) (ပထဝီ, တေဇော, ဝါယော)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည်မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (သပ္ပဋိဃ န မဟာဘူတရုပ်) (ဥပါဒါဩဠာရိကရုပ် ၉-ပါး) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ရူပ, သဒ္ဒ, ဂန္ဓ, ရသ အာရုံ ၄-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်ထိပါးခြင်းနှင့် တကွမဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိသော) ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထို (အပ္ပဋိဃ) ရုပ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘူတ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အပ္ပဋိဃ မဟာဘူတရုပ်) (မဟာဘူတသုခုမရုပ်) (အာပေါဓါတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည် မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အပ္ပဋိဃ န မဟာဘူတရုပ်) (ဥပါဒါသုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(ဣန္ဒြိယ ဩဠာရိကစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၁၈ (က)။ ။ အကြင် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုအစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဣန္ဒြိယဩဠာရိကရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဣန္ဒြိယသုခုမရုပ်) (ဘာဝရုပ် ၂-ပါး၊ ဇီဝိတိန္ဒြေ ရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုအစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနိန္ဒြိယ ဩဠာရိကရုပ်) (အာရုံငါးပါး= ဂေါစရရုပ် ၇-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနိန္ဒြိယ သုခုမရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(ဣန္ဒြိယ ဒူရေစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၁၉ (က)။ ။ အကြင် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဣန္ဒြိယ ဒူရေရုပ်) (ဣန္ဒြိယ သုခုမရုပ်) (ဘာဝရုပ် ၂-ပါး၊ ဇီဝိတိန္ဒြေရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (ဣန္ဒြိယ သန္တိကေရုပ်) (ဣန္ဒြိယ ဩဠာရိကရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင် (မိမိဆိုင်ရာကိစ္စ၌) အစိုးရမှု ‘ဣန္ဒြေ'မမည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ် သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (န ဣန္ဒြိယ ဒူရေရုပ်) (အနိန္ဒြိယ သုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေရုပ်'လည်း ရှိ၏ (န ဣန္ဒြိယသန္တိ ကေရုပ်) (အနိန္ဒြိယ ဩဠာရိကရုပ်) (ဂေါစရရုပ် ၇-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(မဟာဘူတ ဩဠာရိကစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၂၀ (က)။ ။ အကြင်ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ်သည် ကြမ်းတမ်း သော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (မဟာဘူတ ဩဠာရိကရုပ်) (ပထဝီ, တေဇော, ဝါယော)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (မဟာဘူတ သုခုမရုပ်) (အာပေါဓာတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင်ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'မမည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုရုပ် သည် ကြမ်းတမ်းသော ‘ဩဠာရိက'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (န မဟာဘူတ ဩဠာရိက ရုပ်) (ဥပါဒါဩဠာရိကရုပ်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗကြဉ်သော ဂေါစရရုပ် ၄-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ သိမ်မွေ့သော ‘သုခုမ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (န မဟာဘူတ သုခုမရုပ်) (ဥပါဒါသုခုမရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(မဟာဘူတ ဒူရေစတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၂၁ (က)။ ။ အကြင် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုမဟာဘုတ်ရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (မဟာဘူတဒူရေရုပ်) (မဟာဘူတ သုခုမရုပ်) (အာပေါဓာတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (မဟာဘူတ သန္တိကေရုပ်) (မဟာဘူတဩဠာရိကရုပ်) (ပထဝီ, တေဇော, ဝါယော)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ အကြင် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည်မဟုတ်သော ‘န မဟာဘူတ'ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထို (န မဟာဘူတ) ရုပ်သည် ဝေးကွာသော (အသိခက်သော) ‘ဒူရေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (န မဟာဘူတ ဒူရေရုပ်) (ဥပါဒါသုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ နီးကပ်သော (သိလွယ်သော) ‘သန္တိကေ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (န မဟာဘူတ သန္တိကေရုပ်) (ဥပါဒါဩဠာရိကရုပ်)၃။**</p> <p style="text-align: center;">(ဒိဋ္ဌာဒိ စတုက္က)</p> <p style="text-indent:2em">၂၂ (က)။ ။ မြင်အပ်သော ‘ဒိဋ္ဌ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ)။ ။ ကြားအပ်သော ‘သုတ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (သဒ္ဒါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ)။ ။ (ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယပသာဒတို့ဖြင့်) တွေ့ထိ၍ သိအပ်သော ‘မုတ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (သမ္ပတ္တရုပ်များ ဖြစ်သော ဂန္ဓာရုံ, ရသာရုံ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)၄။***</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ)။ ။ (စိတ်ဖြင့်) သိအပ်သော ‘ဝိညာတ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရုပ်အားလုံး)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ လေးပါးစီပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် (၂၂-ပါး) ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနည်း ၂၂-ပါး ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ်နံပါတ် ၆-မှ ၂၁-အထိ ဝိဘင်းပါဠိတော်၌ ပေယျာလချန်ခဲ့သည်၊ ယခုမြန်မာပြန်၌ လေ့လာသူ သုတေသီတို့ အကျိုးငှါထည့်သွင်းဖော်ပြလိုက်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ‘ဥပါဒိဏ္ဏ'- ‘ဥပါဒိန္န’ဟု ၂-မျိုးလုံးပင် ရေးနိုင်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">၃။ ** စတုက္ကနည်း အမှတ် ၆-မှ ၂၁-အထိ ဝိဘင်းပါဠိတော်၌ ပေယျာလချန်ထားခဲ့သည်၊ လေ့လာသူ သုတေသီတို့အကျိုးငှါဤမြန်မာပြန်၌ ထုတ်ဖော်ရေးသားလိုက်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">၄။ *** အဋ္ဌသာလိနီ၊ နှာ-၃၇၃၊ မဟာနိဒ္ဒေသအဋ္ဌကထာ-နှာ-၃၇။</p> -- <h4>ပဉ္စကနည်း</h4> <h4>ငါးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဟောကြားသော ‘ပဉ္စက'နည်း</h4> <p style="text-indent:2em">ငါးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-(၁)။ ။ မြေဟူသော ခက်မာမှုသဘော ‘ပထဝီဓာတ်'သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂)။ ။ ရေဟူသော ဖွဲ့စည်းမှုသဘော ‘အာပေါဓာတ်'သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃)။ ။ မီးဟူသော ပူလောင်ရင့်ကျက်စေမှုသဘော ‘တေဇောဓာတ်'သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄)။ ။ လေဟူသော ထောက်ကန်လှုပ်ရှားမှုသဘော ‘ဝါယောဓာတ်'သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅)။ ။ ယင်းသဘာဝ ‘ဓာတ်'လေးပါးကို မှီတတ်သော ‘ဥပါဒါ'ရုပ်သည် ရှိ၏။ ဤသို့ ငါးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စကနည်း ပြီး၏။</p> -- <h4>ဆက္ကနည်း</h4> <h4>ခြောက်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဟောကြားသော ‘ဆက္က'နည်း</h4> <p style="text-indent:2em">ခြောက်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-(၁)။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘စက္ခုဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂)။ ။ သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘သောတဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (သဒ္ဒါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃)။ ။ ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဃာနဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဂန္ဓာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄)။ ။ ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဇိဝှါဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရသာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၅)။ ။ ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ကာယဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၆)။ ။ မနောဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရုပ်အားလုံး)။ ဤသို့ ခြောက်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဆက္ကနည်း ပြီး၏။</p> -- <h4>သတ္တကနည်း</h4> <h4>ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဟောကြားသော ‘သတ္တက'နည်း</h4> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-(၁)။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘စက္ခုဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂)။ ။ သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘သောတဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (သဒ္ဒါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃)။ ။ ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဃာနဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဂန္ဓာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄)။ ။ ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဇိဝှါဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရသာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၅)။ ။ ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ကာယဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၆)။ ။ (ပဉ္စာရုံကို) သိကာမျှသဘောဖြစ်သည့် ‘မနောဓာတ်’ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး) ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဓာတုဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (မနောဓာတုဝိညေယျရုပ်) (ရူပါရုံစသော အာရုံငါးပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(၇)။ ။ (အာရုံခြောက်ပါးလုံးကို) အထူးသိမှုသဘောဖြစ်သည့် ‘မနောဝိညာဏဓာတ်'ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဝိညာဏဓာတုဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရုပ်အားလုံး)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တကနည်း ပြီး၏။</p> -- <h4>အဋ္ဌကနည်း</h4> <h4>ရှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဟောကြားသော ‘အဋ္ဌက'နည်း</h4> <p style="text-indent:2em">ရှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-(၁)။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘စက္ခုဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂)။ ။ သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘သောတဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (သဒ္ဒါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃)။ ။ ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဃာနဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဂန္ဓာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄)။ ။ ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ‘ဇိဝှါဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရသာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၅)။ ။ ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ချမ်းသာသောအတွေ့ရှိသည့် ‘ကာယဝိညေယျသုခ သမ္ဖဿ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (နှစ်လိုဖွယ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၆)။ ။ ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော ဆင်းရဲသောအတွေ့ရှိသည့် ‘ကာယဝိညေယျဒုက္ခ သမ္ဖဿ'ရုပ် သည် ရှိ၏ (မနှစ်လိုဖွယ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၇)။ ။ (ပဉ္စာရုံကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်'ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဓာတုဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပါရုံ စသော အာရုံငါးပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(၈)။ ။ (အာရုံခြောက်ပါးလုံးကို) အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်'ဖြင့် သိအပ်သော ‘မနောဝိညာဏဓာတုဝိညေယျ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရုပ်အားလုံး)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ရှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌကနည်း ပြီး၏။</p> -- <h4>နဝကနည်း</h4> <h4>ကိုးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဟောကြားသော ‘နဝက'နည်း</h4> <p style="text-indent:2em">ကိုးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁)။ ။ မြင်မှု၌အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂)။ ။ ကြားမှု၌အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (သောတပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃)။ ။ နံမှု၌အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဃာနပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄)။ ။ လျက်မှု၌အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဇိဝှါပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၅)။ ။ ထိမှု၌အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၆)။ ။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၇)။ ။ ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ပုမ္ဘာဝရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၈)။ ။ အသက်ရှင်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’မည်သောရုပ်သည် ရှိ၏ (ဇီဝိတရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၉)။ ။ အကြင်ဣန္ဒြေ မမည်သောရုပ်သည် ရှိ၏ (ဣန္ဒြိယရုပ်ရှစ်ခုမှ တစ်ပါး အခြားသော ရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ကိုးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နဝကနည်း ပြီး၏။</p> -- <h4>ဒသကနည်း</h4> <h4 style="text-align:center;">ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဟောကြားသော ‘ဒသက'နည်း</h4> <p style="text-indent:2em">ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁)။ ။ မြင်မှု၌အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည်ရှိ၏ (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂)။ ။ ကြားမှု၌အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (သောတပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃)။ ။ နံမှု၌အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဃာနပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄)။ ။ လျက်မှု၌အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဇိဝှါပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၅)။ ။ ထိမှု၌အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၆)။ ။ မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၇)။ ။ ယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ပုရိသိန္ဒြေ’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ပုရိသဘာဝရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၈)။ ။ အသက်ရှင်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’မည်သောရုပ်သည် ရှိ၏ (ဇီဝိတရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၉)။ ။ ဣန္ဒြေမမည်သော, ထိပါးခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သောသဘောရှိသော) ‘သပ္ပဋိဃ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (န ဣန္ဒြိယ သပ္ပဋိဃရုပ်) (ဝိသယရုပ် ခုနစ်ခု)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀)။ ။ ဣန္ဒြေမမည်သော, ထိပါးခြင်းနှင့်တကွမဖြစ်သော (ထိပါးတတ်သောသဘောမရှိသော) ‘အပ္ပဋိဃ'ရုပ်သည် ရှိ၏ (န ဣန္ဒြိယအပ္ပဋိဃရုပ်) (ဘာဝရုပ်, ဇီဝိတရုပ်တို့မှ တစ်ပါး အခြားသော သုခုမရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒသကနည်း ပြီး၏။</p> -- <h4>ဧကာဒသကနည်း</h4> <h4 style="text-align:center;">တစ်ဆယ့်တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဟောကြားသော ‘ဧကာဒသက'နည်း</h4> <p style="text-indent:2em">တစ်ဆယ့်တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁)။ ။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (စက္ခုပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂)။ ။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (သောတပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃)။ ။ နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဃာနပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄)။ ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဇိဝှါပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၅)။ ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ကာယာပသာဒ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၆)။ ။ မြင်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၇)။ ။ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (သဒ္ဒါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၈)။ ။ နံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဂန္ဓာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၉)။ ။ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’မည်သောရုပ်သည် ရှိ၏ (ရသာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀)။ ။ ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’မည်သော ရုပ်သည် ရှိ၏ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁)။ ။ ဓမ္မာယတန၌ အကျုံးဝင်သော မြင်အပ်သောသဘောလည်း မရှိမူ၍ (မမြင်အပ်မူ၍) ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း မရှိသော ‘အနိဒဿန အပ္ပဋိဃ'ရုပ်လည်း ရှိ၏ (အနိဒဿန အပ္ပဋိဃဖြစ်သော သုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဧကာဒသကနည်း ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ်အားလုံးကို ရူပက္ခန္ဓာဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-ဧကကနည်း ၄၃-ပါး ရုပ် ၄၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၂-ဒုကနည်း ၁၀၄-ပါး ရုပ် ၂၀၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၃-တိကနည်း ၁၀၃-ပါး ရုပ် ၃၀၉-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၄-စတုက္ကနည်း ၂၂-ပါး ရုပ် ၈၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၅-ပဉ္စကနည်း ၁-ပါး ရုပ် ၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၆-ဆက္ကနည်း ၁-ပါး ရုပ် ၆-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၇-သတ္တကနည်း ၁-ပါး ရုပ် ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၈-အဋ္ဌကနည်း ၁-ပါး ရုပ် ၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၉-နဝကနည်း ၁-ပါး ရုပ် ၉-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁၀-ဒသကနည်း ၁-ပါး ရုပ် ၁၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁၁-ဧကာဒသကနည်း ၁-ပါး ရုပ် ၁၁-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">နည်း- ၂၇၉-ပါး ရုပ်- ၇၀၄-ပါး (ဤနည်းပေါင်း ၂၇၉-နည်းတို့ဖြင့် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ၇၀၄-ပါးသော ရုပ်တို့ကို ရူပက္ခန္ဓာဟု ဆိုအပ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(ရူပက္ခန္ဓာကို အဘိဓမ္မာနည်းအားဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားအပ်သော ‘အဘိဓမ္မဘာဇနီယ'နည်း ပြီး၏)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဝေဒနာက္ခန္ဓာ</h3> <h3 style="text-align:center;"> (ခံစားမှုအစု)</h3> <h4>ဒုကမူလကနည်း</h4> <p style="text-align: center;">ဒုကမူ-တိကမူလီ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက်၅၀-ကို မူထားပြီးလျှင် တိက် ၁၉-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော ဒုကမူလကနည်း ၉၅၀)</p> <p style="text-indent:2em">(အရကောက်အားဖြင့် ဝေဒနာရကောင်းသော ဒုက် ၅၀-ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဝေဒနာရကောင်းသော တိက် ၁၉-တိက်တို့ကို မူလီသွင်းသော် နည်းပေါင်း (၅၀*၁၉) = ၉၅၀ ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ အစိတ် အစိတ် ရေတွက်ပါမူ ဝေဒနာက္ခန္ဓာပေါင်း (၉၅၀*၅၅) = ၅၂၂၅၀ ဖြစ်သည်၊ စင်စစ် ရသမျှ ရေတွက်ပါမူ များလှ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဝေဒနာမရအပ်သော တိက်များမှာ ဝေဒနာတိက်, ပီတိတိက်နှင့် သနိဒဿတိက်များဖြစ်သည်။)</p> -- <p style="text-align: center;">၁-သဟေတုက ဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄</b>။ ထို (ခန္ဓာငါးပါးတို့) တွင် အဘယ်သည် ဝေဒနာက္ခန္ဓာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်၍ တိက် ၁၉-ခုကို မူလီသွင်းပြီးလျှင် ဟောသော် ၁၉-နည်း’ ဖြစ်သည်။ အကျဉ်း အားဖြင့် ‘သဟေတုက ဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း”ဟု ခေါင်းစဉ်ရေးထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုနည်း ၁၉-နည်း၌ တစ်နည်းလျှင် ထပ်မံ၍နည်း ၁၀-နည်းဖြင့် အသေးစိတ်ဝေဖန် ဟောကြား ပြန်သည်။ ကျန် ဒုက် ၄၉-ခုကိုလည်း ဤနည်းအတိုင်း ထားသည်။</p> <p style="text-align: center;">(၁) သဟေတုကဒုက်ကို မူထားပြီးလျှင် ကုသလတိက်ကို မူလီသွင်း၍ ဟောသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-ကုသလတိကမူလီ ၁၀-နည်း)၁</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း, စတုက္ကနည်း, ပဉ္စကနည်း, ဆက္ကနည်း, သတ္တကနည်း, အဋ္ဌကနည်း, နဝကနည်း, ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ'တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သဟိတ် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ အဟိတ် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">လေးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငါးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကိုယ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘သုခိန္ဒြေ'သည် ရှိ၏၊ ကိုယ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးတရခံစားရခြင်း ‘ဒုက္ခိန္ဒြေ'သည် ရှိ၏၊ စိတ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးတရခံစားခြင်း ‘သောမနဿိန္ဒြေ'သည် ရှိ၏၊ စိတ်မချမ်းသာမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘ဒေါမနဿိန္ဒြေ'သည် ရှိ၏၊ လျစ်လျူရှုမှု၌ အစိုးတရခံစားခြင်း ‘ဥပေက္ခိန္ဒြေ'သည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ငါးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ငါးပါး ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဆက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခြောက်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဉ်'နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (မျက်စိအတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (စက္ခုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဉ်'နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (နား အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (သောတသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဉ်'နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (ဃာနသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)၊လျက် သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဉ်'နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (လျှာ အကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (လျှာ အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဉ်'နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (ကိုယ် အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (ကိုယ် အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (ကာယသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)၊ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဉ်'နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှု ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (မနောသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ) သည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ခြောက်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ခြောက်ပါးဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စက္ခုဝိညာဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)၊ သောတဝိညာဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (သောတသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)၊ ဃာနဝိညာဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ် သော ဝေဒနာ (ဃာနသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)၊ ဇိဝှါဝိညာဉ်နှင့် ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)၊ ကာယဝိညာဉ်နှင့် ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (ကာယသမ္ဖဿဇာ့ဝေဒနာ)၊ မနောဓာတ်နှင့် ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)၊ မနောဝိညာဏဓာတ်နှင့် ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ) သည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ခုနစ်ပါးဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ရှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဒာသည် ဖြစ်၏။ ။ စက္ခုဝိညာဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ၊ သောတဝိညာဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ၊ ဃာနဝိညာဉ်နှင့် ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ၊ ဇိဝှါဝိညာဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဖဿ ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ၊ ကာယဝိညာဉ်နှင့် ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော သုခဝေဒနာ၊ ကာယ ဝိညာဉ်နှင့် ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဒုက္ခဝေဒနာ၊ မနောဓာတ်နှင့် ယှဉ်သော ဖဿကြောင့် ဖြစ်သော ဝေဒနာ၊ မနောဝိညာဏဓာတ်နှင့် ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ရှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှစ်ပါး ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နဝကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိုးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မြင်သိစိတ် စက္ခုဝိညာဉ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု ပသာဒနှင့်အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ) (မျက်စိ အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (စက္ခုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။ ကြားသိစိတ် သောတဝိညာဉ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ) (နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (သောတသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။ နံသိစိတ် ဃာနဝိညာဉ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ) (နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (ဃာနသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)။ လျက်သိစိတ် ဇိဝှါဝိညာဉ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ) (လျှာအတွေ့ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။ ထိသိစိတ် ကာယဝိညာဉ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ) (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (ကာယသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။ ပဉ္စရုံကို သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်'နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းစိတ်တို့နှင့် ပဉ္စာရုံတို့ တွေ့ထိမှု ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ) (မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ') (မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)။ အာရုံကို အထူးသိမှုသဘော မနောဝိညာဏဓာတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော (စိတ်နှင့် ပဉ္စာရုံ ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှု ‘မနောဝိညာဏဓာတု သမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော) (မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) ကုသိုလ်ဝေဒနာ, အကုသိုလ် ဝေဒနာ, အဗျာကတဝေဒနာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ကိုးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ကိုးပါးဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒသကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စက္ခုဝိညာဉ်နှင့် ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ) (စက္ခုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)၊ သောတဝိညာဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (နားအတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော ဝေဒနာ) (သောတသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)၊ ဃာနဝိညာဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ) ဃာနသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)၊ ဇိဝှါဝိညာဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောဝေဒနာ) (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)၊ ကာယ ဝိညာဉ်နှင့် ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) သုခဝေဒနာနှင့် ဒုက္ခဝေဒနာ၊ မနောဓာတ်နှင့်ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ)။ မနောဝိညာဏဓာတ်နှင့် ယှဉ်သော ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော (မနောဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) ကုသိုလ်ဝေဒနာ, အကုသိုလ်ဝေဒနာ, အဗျာကတဝေဒနာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်း အားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဆယ်ပါးဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်၍ ကုသလတိက်ကို မူလီသွင်းပြီးလျှင် ဟောသောနည်း ၁၀-ပါး ပြီး၏)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤနည်း ၁၀-နည်း၌ အသေးစိတ်ရေတွက်လျှင် ဝေဒနာက္ခန္ဓာ ၅၅-ပါးရှိသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဝိပါကတိက်ကို မူလီသွင်း၍ ဟောသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-ဝိပါကတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း။ပ။ ဒသကနည်းအထိ</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း ၃၅</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားဖြစ်သော (အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏ (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်သော (အကျိုးဝိပါက်ကို မဖြစ်စေတတ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏ (ကြိယာစိတ်၌ရှိသောဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၃) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဥပါဒိဏ္ဏတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-ဥပါဒိဏ္ဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီဝိပါက် စိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">ဤသဟေတုကဒုကမူ - ဥပါဒိဏ္ဏတိကမူလီမှစ၍ သဟေတုကဒုကမူ အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူလီ အထိ နည်း ၁၀-ပါးကို ပေယျာလ လုံးဝချန်ထားပါသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် သံကိလိဋ္ဌတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-သံကိလိဋ္ဌတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်သည်ဖြစ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်းယှဉ်၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည် မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာ တို့နှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ် ဝိပါက် ကြိယာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဝိတက်တိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-ဝိတက္ကတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">ဝိတက်လည်း ရှိ၍ ဝိစာရလည်းရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါးတို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ ဝိတက် မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဝိစာရနှင့်သာ ယှဉ်သော ဝေဒနာ) (ဒုတိယဈာန်စိတ် ၁၁-ပါး၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာ) (ဒွေးပဉ္စ ဝိညာဉ်နှင့် တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်စိတ်၊ ထို၅၅-ပါး၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၆) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒဿနတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-ဒဿနတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">(နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါးနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ သောတာ ပတ္တိမဂ်မြင်ပြီးသည့် နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောအကုသိုလ်စိတ်တို့၌ ရှိသောဝေဒနာ)၊ သောတာပတ္တိမဂ် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ် ဝိပါက် ကြိယာ စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒဿနဟေတုတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-ဒဿနဟေတုတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">(နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိ သည့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါးနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, အပါယ်သို့ လားစေတတ်သည့် အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးသည့် နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ သောတာပတ္တိမဂ် သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိ သည်လည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် အာစယဂါမိတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-အာစယဂါမိတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ‘အာစယဒါမိ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ‘အပစယဂါမိ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးနှင့်ယှဉ်သောဝေဒနာ)၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် သေက္ခတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-သေက္ခတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">(အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (မဂ်ပုဂ္ဂိုလ် ၄-ပါးနှင့် အောက်ဖိုလ် ၃-ပါး ခုနစ်ယောက်) တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါး, အောက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီး) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (ရဟန္တာ) တို့၏ ဥစ္စာ ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာ လည်း မဟုတ်မူ၍ အသေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ပရိတ္တတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-ပရိတ္တတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသည့် ‘ပရိတ္တ’မည်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကာမစိတ်နှင့် ယှဉ် သော ဝေဒနာ)၊ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’မည်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်သည့် (မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော) ‘အပ္ပမာဏ’မည်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-ပရိတ္တာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံ ပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဟီနတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-ဟီနတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ အလယ် အလတ် ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ် ဝိပါက် ကြိယာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် မိစ္ဆတ္တတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-မိစ္ဆတ္တတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်နှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူ စိတ်တို့၏ သတ္တမဇောတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေး မြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ (နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့်) အကျိုးပေးမမြဲသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၄) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-မဂ္ဂါရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်ကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ္ဂါရမ္မဏစိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်းဟိတ်ရှိသော (သမ္မာဒိဋ္ဌိမည်သော ပညာတည်းဟူသော အမောဟဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိမည်သော အမောဟ= ပညာနှင့် ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး (ဝီမံသာဓိပတိဖြစ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိ= အမောဟ= ပညာ, ဝီရိယာဓိပတိ ဖြစ်သော သမ္မာဝါယာမ= ဝီရိယ) ရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝီမံသာဓိပတိဖြစ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိ= အမောဟ= ပညာ, ဝီရိယာဓိပတိဖြစ်သော သမ္မာဝါယာမ မဂ္ဂင်= ဝီရိယတို့နှင့်ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဥပ္ပန္နတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-ဥပ္ပန္နတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒ် ဌီ ဘင် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော (ဖြစ်ဆဲ) ပစ္စုပ္ပန်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ခဏ သုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော အနာဂတ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဖြစ်လတ္တံ့သော ကုသိုလ် အကုသိုလ် ကြိယာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့သော အနာဂတ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် အတီတတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-အတီတတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသော အတိက်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော အနာဂတ် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ပစ္စုပ္ပန်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် အတီတာရမ္မဏတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-အတီတာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသည့်အတိက်တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဒာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၈) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် အဇ္ဈတ္တတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါး</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(သဟေတုကဒုကမူလကနည်း ၁၉-နည်းပြီး၏။ ဤနည်း၌ အသေးစိတ်အားဖြင့် ဝေဒနာသည် (၁၉*၅၅) = ၁၀၄၅-ပါး ဖြစ်၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း၁</p> <p style="text-indent:2em">(ဤ၌ (၁) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ကုသလတိက်ကို မူလီသွင်း၍ ဟောသောနည်း ၁၀-ပါး (မှ) (၁၉) ဟေတုသမ္ပယုတ္ထဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ တိက်ကို မူလီသွင်းသောနည်း ၁၀-ပါးထိ ဟောရန်ဖြစ်သော်လည်း ကျယ်မည်စိုး၍ အကျဉ်ချုံး ဟောထားသည်။ ကျန်သော ဒုကမူ-တိကမူလီများကိုလည်း ဤနည်းအတူသိပါလေ။)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း ၃၆</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘တိကမူလီ ၁၉-နည်း’ ဟူသည်မှာ တိက်၁၉-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောထားသည်ဟုဆိုလိုသည်။ အသေးစိတ်အားဖြင့် ဤနည်း တစ်နည်း တစ်နည်း၌ ဝေဒနာပေါင်း ၅၅-ပါးစီ ရှိ၏၊ ၁၉-နည်း၌မူ (၁၉*၅၅) = ၁၀၄၅-ပါး ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">၃-နဟေတု သဟေတုကဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၂-စူဠန္တရဒုကမှ ဒုက် ၂-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၄-လောကိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကီ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ လောကမှ ထွက်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅-ကေနစိဝိညေယျဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည်သိအပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃-အာသဝဂေါစ္ဆကမှ ဒုက်၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၆-သာသဝဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၇-အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ အာသဝနှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၈-အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၄-သညောဇနဂေါစ္ဆကမှ ဒုက်၃-ခု)့</p> <p style="text-align: center;">၉-သံယောဇနိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နှောင်ဖွဲ့တတ်သော သဘော ‘သံယောဇဉ်'၏ အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၀-သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၁-သံယောဇနဝိပ္ပယုတ္တသံယောဇနိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ် နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅-ဂန္ထဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၁၂-ဂန္ထနိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့ခြင်းသဘော ‘ဂန္ထ'၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၃-ဂန္ထ သမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၄-ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၆-ဩဃဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၁၅-ဩဃနိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သောသဘော ‘ဩဃ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၆-ဩဃသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဩဃနှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃနှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၇-ဩဃဝိပ္ပယုတ္တဩဃနိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဩဃနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇-ယောဂဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၁၈-ယောဂနိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သောသဘော ‘ယောဂ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ ယောဂ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၉-ယောဂသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယောဂနှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂနှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၀-ယောဂဝိပ္ပယုတ္တယောနိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယောဂနှင့် မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၈-နီဝရဏဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၂၁-နီဝရဏိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ'၏ အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၂-နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏနှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၃-နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉-ပရာမာသဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၂၄-ပရာမဋ္ဌဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ ပရာမာသ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၅-ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ ပရာမာသနှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၆-ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရာမာသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ ပရာမာသနှင့် လည်း မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀-မဟန္တရဒုကမှ ဒုက်၁-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၂၇-ဥပါဒိဏ္ဏဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုသည့်ကံ၏အကျိုးဖြစ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီဝိပါက်စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သောဝေဒနာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံ ပြုသည့် ကံ၏ အကျိုးမဟုတ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁-ဥပါဒါနဂေါစ္ဆုကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၂၈-ဥပါဒါနိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပြင်းစွာစွဲလမ်းတတ်သောသဘော ‘ဥပါဒါန်'၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၉-ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်နှင့် (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာ က္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၀-ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂-ကိလေသဂေါစ္ဆုကမှ ဒုက် ၄-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၃၁-သံကိလေသိကဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့၏အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၂-သံကိလိဋ္ဌဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သော (ကိလေသာတို့နှင့်ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့်ယှဉ်သောဝေဒနာ)၊ ကိလေသာတို့သည် မပူပန်စေအပ်သော (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၃-ကိလေသာသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကိလေသာနှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၄-ကိလေသာဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့်မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကိလေသာနှင့် လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃-ပိဋ္ဌိဒုကမှ ၁၆-ဒုက်)</p> <p style="text-align: center;">၃၅-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၆-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သောတာပတ္တိမဂ်မြင်ပြီးသည့် နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော အထက်မဂ် သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် မပယ်အပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၇-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ဒဿနမည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၈-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ဘာဝနာမည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၉-သဝိတက္ကဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝိတက်ရှိသော (ဝိတက်နှင့်ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဝိတက်မရှိသော (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၀-သဝိစာရဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစာရရှိသော (ဝိစာရနှင့်ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဝိစာရမရှိသော (ဝိစာရနှင့် မယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၁-သပ္ပီတိကဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပီတိရှိသော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ပီတိမရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၂-ပီတိသဟဂတဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပီတနှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ပီတိနှင့် တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့် မယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၄၃-ကာမာဝစရဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကာမာ ဝစရစိတ်၌ ရှိသောဝေဒနာ)၊ ကာမာဝစရမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၄-ရူပါဝစရဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ရူပါဝစရစိတ်၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ ရူပါဝစရမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၅-အရူပါဝစရဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အရူပါဝစရစိတ်၌ ရှိသောဝေဒနာ)၊ အရူပါဝစရမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၆-ပရိယာပန္နဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၇-နိယျာနိကဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ‘နိယျာနိက'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းမဟုတ်သော ‘အနိယျာနိက'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၈-နိယတဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အကျိုးပေးမြဲသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ ကျူးလွန်သည့် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုယ် စိတ် ၄-ပါးနှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူစိတ်တို့၏ သတ္တမဇောတို့၌ရှိသောဝေဒနာ, မဂ်စိတ် ၄-ပါးတို့၌ရှိသောဝေဒနာ)၊ အကျိုးပေး မမြဲသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၉-သဥတ္တရဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">မိမိထက် လွန်မြတ်သည့် တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ မိမိထက် လွန်မြတ်သည့် တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့် ယှဉ်သောဝေဒနာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၅၀-သရဏဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">("သရဏဒုကမူ-တိကမူလီ ၁၉-နည်း"၌ တစ်နည်း တစ်နည်းအတွက် ထပ်မံ၍ ၁၀-နည်းစီပွားပုံကို မကျဉ်းမကျယ် ဖော်ပြထားသည်။)</p> <p style="text-align: center;">(၁) သရဏဒုကမူ-ကုသလတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသောကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ အဗျာကတဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သရဏဒုကမူ-ဝိပါကတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂ အစရှိသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက် ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘော ရှိသည့် တရားဖြစ်သော (အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသည့် တရား လည်း မဟုတ်သော (အကျိုးဝိပါက်ကို မဖြစ်စေတတ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ (စတုက္ကနည်းမှ ဒသကနည်းအထိ ပေယျာလချန်ခဲ့သည်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) သရဏဒုကမူ-ဥပါဒိဏ္ဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံ၏အကျိုးလည်းဖြစ်၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ဝိပါက်စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၄) ‘သရဏဒုကမူ-သံကိလိဋ္ဌတိကမူလီ၁၀-နည်း'မှ အမှတ် (၁၈) ‘သရဏဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တတိက မူလီ ၁၀-နည်း'အထိ ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) သရဏဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သောတရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်း အားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက် ၅၀-ကို မူတည်ပြီးလျှင် တိက် ၁၉-ခုတို့ကို မူလီသွင်း၍ဟောသော ဒုကမူလကနည်း (၅၀*၁၉) = ၉၅၀-နည်း ပြီး၏။ ဤနည်း ၉၅၀-တို့၌ ဝေဒနာပေါင်း (၅၀*၁၉*၅၅) = ၅၂၂၅၀-ပါး ဖြစ်သည်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်ကို မူတည်၍ဟောသော ‘ဒုကမူလက'နည်း ပြီး၏။</p> -- <h4>တိကမူလကနည်း</h4> <p style="text-align: center;">တိကမူ-ဒုကမူလီ</p> <p style="text-align: center;">(တိက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက်တို့ကို မူလီသွင်းသော တိကမူလကနည်း)</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၁၉-ခုကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၅၀-ကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော ‘တိကမူလကနည်း'၉၅၀)၁**</p> <p style="text-indent:2em">၁။ ** ဤနည်းအရ အစိတ် အစိတ်ရေတွက်ပါမူ ဝေဒနာပေါင်း (၁၉*၅၀*၅၅) = ၅၂၂၅၀-ဖြစ်သည်။ (၂-ဝေဒနာက္ခန္ဓာအခန်း အစရှိ အောက်ခြေမှတ်ချက် ကြည့်ပါ)</p> <p style="text-align: center;">၁-ကုသလတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(ကုသလတိက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၅၀-တို့ကို မူလီသွင်းသောနည်း)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကုသလတိက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် သဟေတုကဒုက်ကို မူလီသွင်းသော ၁၀-နည်း၁**</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း ၃၈</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁။ ** ရှေးဦးအစဖြစ်၍ ဖတ်ရှုသူနားလည်စေရန် ယခုကဲ့သို့ ခေါင်းစဉ်အကျယ်ရေးထားသည်၊ နောက်၌ ‘ကုသလတိကမူ- သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း’ဟူသော ခေါင်းစဉ်မျိုးသာ အကျဉ်းပြတော့မည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) ကုသလတိကမူ-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း ၃၉</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ကုသလတိကမူ-နဟေတုသဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀</b>။ ။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ကုသလတိကမူ-လောကိယဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကီ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ လောကမှ ထွက်မြောက် သော ‘လောကုတ္တရာ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ကုသလတိကမူ-ကေနစိဝိညေယျဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ကုသလတိကမူ-သာသဝဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ကုသလတိကမူ-အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝနှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ကုသလတိကမူ-အာသဝသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝ နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁*</p> <p style="text-indent:2em">၁။ * အမှတ် (၉) ကုသလတိကမူ-သညောဇနိယဒုကမူလီမှ အမှတ် (၄၉) ကုသလတိကမူ-သဥတ္တရဒုကမူလီ အထိ ပေယျာလ လုံးဝ ချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၀) ကုသလတိကမူ-သရဏဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသောကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဝိပါကတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ (ဝိပါကတိက်ကို မူတည်၍ ဒုက်၅၀ကိုမူလီသွင်းသောနည်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဝိပါကတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်းဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည်ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ (ဝိပါက်စိတ်တို့၌ ရှိသောဝေဒနာ)၊ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသည့် တရားဖြစ်သော (အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏ (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ ရှိသော ဝေဒနာ)၊ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်းမဟုတ်သော (အကျိုးဝိပါက်ကိုမဖြစ်စေတတ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏ (ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသောဝေဒနာ)။ပ။၁**</p> <p style="text-indent:2em">၁။ ** အမှတ် (၂) ဝိပါကတိကမူ-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူလီမှ အမှတ် (၅၀) ဝိပါကတိကမူ-သရဏဒုကမူလီအထိ ပေယျာလ လုံးဝ ချန်ခဲ့သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-ဥပါဒိဏ္ဏတိကမူဒုက် ၅၀မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒိန္နတိက်ကိုမူတည်၍ဒုက်၅၀ကိုမူလီသွင်းသောနည်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဥပါဒိန္နတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံ ပြုသော ကံ၏ အကျိုးဝိပါက်လည်းဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်းဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (လောကီဝိပါက်စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည်အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သောကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (လောကီ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံ ဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သောဝေဒနာ)။ပ။၁**</p> <p style="text-indent:2em">၁။ ** အမှတ် (၂) ဥပါဒိဏ္ဏတိကမူ-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူလီမှ အမှတ် (၅၀) ဥပါဒိဏ္ဏတိကမူ-သရဏဒုကမူလီအထိ ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။ အမှတ် ၄-သံကိလိဋ္ဌတိကမူမှ အမှတ်-၁၈ အဇ္ဈတ္တတိကမူအထိတို့၌လည်း ဤအတိုင်းပင် ပေယျာလ လုံးဝ ချန်ထားသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-သံကိလိဋ္ဌတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) သံကိလိဋ္ဌတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်သည်ဖြစ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်ကား မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅-ဝိတက္ကတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဝိတက္ကတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိတက်လည်းရှိ၍ ဝိစာရလည်းရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ ရှိသော ဝေဒနာ)၊ ဝိတက်မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒုတိယဈာန်စိတ် ၁၁-ပါး၌ ရှိသော ဝေဒနာ)၊ ဝိတက်လည်းမရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်တို့၌ ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၆-ဒဿနတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဒဿနတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခုနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ (သောတာပတ္တိမဂ်မြင်ပြီးသည့် နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-ဒဿနဟေတုတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဒဿနဟေတုတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ် ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခုနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်၌ ရှိသော ဝေဒနာ)၊ (သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးသည့် နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ် ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၈-အာစယဂါမိတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) အာစယဂါမိတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အာစယဂါမိ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ‘အပစယဂါမိ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးနှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၉-သေက္ခတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) သေက္ခတိကမူ သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (ခုနစ်ယောက်) တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ် ၄-ပါး, အောက်ဖိုလ် ၃-ပါး၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီး) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၀-ပရိတ္တတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ပရိတ္တတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နည်းပါးသော အာနုဘော်ရှိသည့် ‘ပရိတ္တ’မည်သော (ကာမတရားဖြစ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကာမစိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’မည်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ကိလေသာ တို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့် (မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော) ‘အပ္ပမာဏ’မည်သော (လောကုတ္တရာ) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့် ယှဉ်သောဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၁-ပရိတ္တာရမ္မဏတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ပရိတ္တာ ရမ္မဏတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံ ပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-ဟီနတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟီနတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ အလယ် အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၃-မိစ္ဆတ္တတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) မိစ္ဆတ္တတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်သတ္တမဇောနှင့်ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူစိတ်တို့၏ သတ္တမဇောတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ် လေးပါးတို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့် အကျိုးပေး မမြဲသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၄-မဂ္ဂါရမ္မဏတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) မိစ္ဆတ္တတိကမူ-သဟေတုကဒုမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်ကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ္ဂါရမ္မဏစိတ်နှင့်ယှဉ်သောဝေဒနာ)၊ မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်းဟိတ် (သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်မည်သော အမောဟ= ပညာ) ရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိ မည်သော အမောဟ= ပညာနှင့်ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး (သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ဝီမံသာဓိပတိမည်သော အမောဟ= ပညာ, သမ္မာဝါယာမမဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ဝီရိယာ ဓိပတိမည်သော ဝီရိယ) ရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ဝီမံသာဓိပတိမည်သော အမောဟ= ပညာ, သမ္မာဝါယာမမဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ဝီရိယာဓိပတိမည်သော ဝီရိယတို့နှင့်ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၅-ဥပ္ပန္နတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဥပ္ပန္န္နတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ခဏ သုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နောင် အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ မချွတ်ဧကန်ဖြစ် လတ္တံ့သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၆-အတီတတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) အတီတတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသော ‘အတိက်'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး ဖြစ်လတ္တံ့သော ‘အနာဂတ်'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၇-အတီတာရမ္မဏတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) အတီတာရမ္မဏတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသည့် ‘အတိက်'တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး ဖြစ်လတ္တံ့ သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံ ပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၈-အဇ္ဈတ္တတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) အဇ္ဈတ္တတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၉-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-ဒုက် ၅၀-မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သောတရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သောတရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်း အားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၃) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-နဟေတု သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၄) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-လောကိယဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကီ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ လောကမှ ထွက်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-ကေနစိဝိညေယျဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၆) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-သာသဝဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီး ဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝနှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၈) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၉) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-သံယောဇနိယဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်'တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁**</p> <p style="text-indent:2em">၁။ ** အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူကို ဒုက်ဖြင့် အကျယ်ပြရာ၌လည်း ဒုက်အမှတ် (၁၀) သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုကမူလီမှ အမှတ် (၄၉) သဥတ္တရဒုကမူလီအထိ ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့ပြန်သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅၀) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-သရဏဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်တို့၌ရှိသောဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၁၉-ခုကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၅၀-တို့ကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော တိကမူလကနည်း (၁၉*၅၀) = ၉၅၀-နည်း ပြီး၏။ အသေးစိတ် ရေတွက်လျှင် ဝေဒနာပေါင်း (၉၅၀*၅၅) = ၅၂၂၅၀-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်တို့ကို မူတည်၍ ဟောသော ‘တိကမူလက'နည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း</p> <p style="text-align: center;">(တိက် ၁၉-ခုနှင့် ဒုက် ၁၉-ခုတို့ကို တစုံစီထား၍ပွားသော ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) သဟေတုကဒုက်နှင့် ကုသလတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း၁*</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ * ဤ ၁၀-နည်း၌ အသေးစိတ်ရေတွက်သော် ဝေဒနာက္ခန္ဓာ ၅၅-ပါး ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် ဝိပါကတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ဝိပါက်စိတ်၌ရှိသောဝေဒနာ)၊ အကျိုး ဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော (အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ် အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်သော (အကျိုးဝိပါက်ကို မဖြစ်စေတတ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) နဟေတု သဟေတုကဒုက်နှင့် ဥပါဒိဏ္ဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံ၏ အကျိုးလည်းဖြစ်၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီဝိပါက်စိတ် တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏အာရုံဖြစ်သော ကံ၏ အကျိုး မဟုတ်မူ၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ် အကုသိုလ် ကြိယာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံ၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာ စိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) လောကိယဒုက်နှင့်သံကိလိဋ္ဌတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ လောက၌အကျုံးဝင်သော ‘လောကီ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ လောကမှ ထွက်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက် တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်သည်ဖြစ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့် လည်း ယှဉ်၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်ကား မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ် ဝိပါက် ကြိယာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ တို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ကေနစိဝိညေယျဒုက်နှင့်သဝိတက္ကတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဝိတက်လည်းရှိ၍ ဝိစာရ လည်းရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိတက်ဝိစာရတို့နှင့်ယှဉ်သော သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ ဝိတက် မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိစာရနှင့်သာ ယှဉ်သော ဒုတိယဈာန်စိတ် ၁၁-ပါး၌ ရှိသော ဝေဒနာ)၊ ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) သာသဝဒုက်နှင့် ဒဿနတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ် မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ တို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင် သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သောတာပတ္တိမဂ်မြင်ပြီးသော နိဗ္ဗာန်ကို တဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါး တို့သည် ပယ်အပ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် ဒဿနဟေတုတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝနှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင် သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (သောတာပတ္တိမဂ်မြင်ပြီးသော နိဗ္ဗာန်ကို တဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ် သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်နှင့် အာစယဂါမိတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက် ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ခံစားမှုအစု ‘အာစယဂါမိဝေဒနာက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ် အကုသိုလ်စိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ခံစားမှုအစု ‘အပစယဂါမိဝေဒနာက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးတို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ) စုတိ ပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက် ကြိယာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သံယောဇနိယဒုက်နှင့် သေက္ခတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်'၏ အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ‘သံယောဇဉ်'၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (ခုနစ်ယောက်) တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ် ၄-ပါးနှင့် အောက်ဖိုလ် ၃-ပါးတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ပြီး) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (ရဟန္တာ) တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်၌ ရှိသော ဝေဒနာ)၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ အသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် ပရိတ္တတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ နည်းပါးသော အာနုဘော် ရှိသည့် ‘ပရိတ္တ’မည်သော (ကာမတရားမည်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကာမစိတ်တို့ နှင့်ယှဉ်သောဝေဒနာ)၊ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’မည်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ နှိုင်းယှဉ်တတ်သော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ် သည့် (မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော) ‘အပ္ပမာဏ’မည်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သံယောဇနဝိပ္ပယုတ္တသံယောဇနိယဒုက်နှင့် ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာ စိတ်၌ရှိသော ဝေဒနာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ဂန္ထနိယဒုက်နှင့် ဟီနတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော သဘော ‘ဂန္ထ'၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ မြင့်မြတ် သော ‘ပဏီတ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် မိစ္ဆတ္တတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ် ထုံးဖွဲ့တတ်သောသဘော ‘ဂန္ထ'၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖောက်ပြန်သော သဘော ရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ခံစားမှုအစု ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံကို ကျူးလွန်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်နှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သော ဒေါသမူစိတ်တို့၏ သတ္တမဇောတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုး ပေးမြဲသော ခံစားမှုအစု ‘သမ္မတ္တနိယတဝေဒနာက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်နှင့် ယှဉ်သောဝေဒနာ)၊ (နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်) အကျိုးပေးမမြဲသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကြွင်းသောစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုက်နှင့် မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ က္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သောသဘော ‘ဂန္ထ'နှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မဂ်ကိုအာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ္ဂါရမ္မဏစိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်း ဟိတ်ရှိသော (သမ္မာဒိဋ္ဌိမည်သော ပညာ= အမောဟဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိမည်သော အမောဟ = ပညာနှင့်ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး (သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ဝီမံသာဓိပတိမည်သော အမောဟ = ပညာ, သမ္မာဝါယာမ မဂ္ဂင် ဖြစ်သည့် ဝီရိယာဓိပတိမည်သော ဝီရိယ) ရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ဝီမံသာဓိပတိမည်သော အမောဟ = ပညာ, သမ္မာဝါယာမမဂ္ဂင် ဖြစ်သည့် ဝီရိယာဓိပတိ မည်သော ဝီရိယတို့နှင့်ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော ဝေဒနာ)။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်ကို အလေးအမြတ်အာရုံပြုသည့် စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာကိုလည်း အရကောက်ယူနိုင်သည် (မူလ ဋီကာ-နှာ ၄၆)</p> -- <p style="text-indent:3em">(၁၅) ဩဃနိယဒုက်နှင့် ဥပ္ပန္နတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သောသဘော ‘ဩဃ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟု ဆိုအပ် သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ကုသိုလ် အကုသိုလ် ကြိယာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ)၊ မချွတ်ဧကန်ဖြစ်လတ္တံ့သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ (ဝိပါက်စိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) ဩဃသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် အတီတတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဩဃနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃနှင့်မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖြစ်ပြီးသော ‘အတိက်'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၇) ဩဃဝိပ္ပယုတ္တဩဃနိယဒုက်နှင့် အတီတာရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဩဃနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏အာရုံသာဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃနှင့် လည်း မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖြစ်ပြီးသော ‘အတိက်'တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) ယောဂနိယဒုက်နှင့်အဇ္ဈတ္တတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သောသဘော ‘ယောဂ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၉) ယောဂသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ (ဒသကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သောသဘော ‘ယောဂ'နှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂနှင့် မယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၁၉-ခုနှင့် ဒုက် ၁၉-ခုတို့ကို တစ်စုံစီထား၍ ပွားသော ဥဘတောဝဍ္ဎက ၁၉-နည်း ပြီး၏။ စိတ်အားဖြင့် ဤနည်း၌ ဝေဒနာပေါင်း (၁၉*၅၅) = ၁၀၄၅-ပါး ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တိက်နှင့်ဒုက်တို့ကို တစ်စုံစီထား၍ ပွားသော ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗဟုဝိဓဝါရ (များသောအပြားရှိသောနည်း)</p> <h4>သတ္တကနည်း</h4> <p style="text-align: center;">(တိက် ၁၉-ခုကို ဘုံလေးပါးတို့ဖြင့်ဝေဖန်၍ ၇-ပါးစီဟောသော သတ္တကနည်း ၁၉-နည်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပ တဏှာ၏ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝိပါကတိက်သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမှတစ်ပါးလည်း ခုနစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဝေဒနာ က္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em">၁။ အမှတ် (၃) ဥပါဒိန္နတိက် သတ္တကနည်းမှ အမှတ် (၁၈) အဇ္ဈတ္တတိက် သတ္တကနည်းအထိ ပေယျာလချန်ထားသည်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အဇ္ဈတ္တာရမ္မတိက်သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရား ကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပ တဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(အသေးစိတ်အားဖြင့် ဤနည်း၌ ဝေဒနာပေါင်း ၁၉*၇= ၁၃၃-ပါး ဖြစ်၏။)</p> <p style="text-align: center;">သတ္တကနည်း ပြီး၏။</p> -- <h4>စတုဝီသတိဝိဓနည်း</h4> <p style="text-align: center;">(တိက် ၁၉-ခုကို ဖဿခြောက်ပါးဖြင့် ဝေဖန်၍ ၂၄-ပါးစီဟောသော စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၁၉-နည်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၂-၃။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏၊ အကုသိုလ် ဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏၊ အဗျာကတဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄-၅-၆။ နားအတွေ့ (နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၇-၈-၉။ နှာခေါင်းအတွေ့ (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၀-၁၁-၁၂။ လျှာအတွေ့ (လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံ ထိခိုက်မှု) ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃-၁၄-၁၅။ ကိုယ်အတွေ့ (ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံ ထိခိုက်မှု) ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၆-၁၇-၁၈။ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏၊ အကုသိုလ် ဝေဒနာက္ခန္ဓာ လည်း ရှိ၏၊ အဗျာကတဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁၉။ စက္ခုအတွေ့ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၀။ သောတအတွေ့ (နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (သောတသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၁။ ဃာနအတွေ့ (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဃာန သမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (ဃာနသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂။ ဇိဝှါအတွေ့ (လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု)့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၃။ ကာယအတွေ့ (ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့်အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (ကာယသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၄။ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (မနောသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။ ဤသို့ နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(ကုသလတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) ဝိပါကတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမှတစ်ပါးလည်း နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ဥပါဒိန္နတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်းမှ အမှတ် (၁၈) အဇ္ဈတ္တတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း အထိ ပေယျာလ လုံးဝ ချန်ထားခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">၁-၂-၃။ ။ (မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏။ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄-၅-၆။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၇-၈-၉။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၀-၁၁-၁၂။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃-၁၄-၁၅။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">[၁၆-၁၇-၁၈။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏) အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏။ပ။]၁</p> <p style="text-indent:2em">၁၆-၁၇-၁၈။၂ (စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁၉-၂၃။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၄။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာ (မနောသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။ ဤသို့ နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း ပြီး၏)။ (တိက် ၁၉-ခုကို ဖဿ ၆-ပါးဖြင့် ဝေဖန်၍ ၂၄-ပါးစီ ဟောသော စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၁၉-နည်း ပြီး၏။ ဤစတုဝီသတိဝိဓနည်း၌ ဝေဒနာပေါင်း (၁၉*၂၄) = ၄၅၆-ပါး ဖြစ်၏။)</p> <p style="text-align: center;">(စတုဝီသတိဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ဤစာပိုဒ်သည် ဒုတိယ စတုဝီသတိနည်းဖြစ်သော ဝိပါကတိက်၏ မနောသမ္ဖဿဖြင့် ဝေဖန်ဟောပြခြင်းကို အဆက် ပြန်ဖော်ခြင်းဖြစ်သည်၊ သုဒ္ဓနည်း ၆-ပါးကိုမူ တစ်ပေါင်းတည်း ပြုပြီးလျှင် နောက်ဆုံး၌ ဖော်ပြထားသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤစာပိုဒ်သည် အဇ္ဈတ္တာရမ္ပဏတိက်ကို အစီအစဉ်အရ တစ်ဖန်ပြန်၍ ဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။</p> -- <h4>တိံသဝိဓနည်း</h4> <p style="text-align: center;">(ဘုံလေးပါးဖြင့် ဖဿ ၆-ပါးကိုဝေဖန်၍ အပြား ၃၀-အားဖြင့် ဟောသော တိံသဝိဓနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">သုံးဆယ်ပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၄။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၅-၈။ နားအတွေ့ (နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၉-၁၂။ နှာခေါင်းအတွေ့ (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃-၁၆။ လျှာအတွေ့ (လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၇-၂၀။ ကိုယ်အတွေ့ (ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၁-၂၄။ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်း ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၂၅။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၆။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏ (သောတသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၇။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏ (ဃာနသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၈။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၉။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏ (ကာယသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၃၀။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏၊ (မနောသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)။ ဤသို့ သုံးဆယ်ပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဘုံလေးပါးဖြင့် ဖဿ ၆-ပါးကို ဝေဖန်၍ အပြား ၃၀-အားဖြင့် ဟောသော တိံသဝိဓနည်း ပြီး၏။ ဤတိံသဝိဓနည်း၌ ဝေဒနာပေါင်း ၃၀-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(တိံသဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> -- <h4>ဗဟုဝိဓနည်း</h4> <p style="text-align: center;">(တိက် ၁၉-ခုကို ဘုံ လေးပါး ဖဿ ၆-ပါး တို့ဖြင့်ဝေဖန်၍ ဟောသည့်)</p> <p style="text-align: center;">များသောအပြားရှိသော ဗဟုဝိဓနည်း ၁၉-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ဤနည်းတစ်နည်းတစ်နည်းစီ၌ ဝေဒနာပေါင်း ၄၈-ပါးရှိသည်၊ ဗဟုဝိဓနည်း ၁၉-နည်း၌ ဝေဒနာပေါင်း (၁၉*၄၈) = ၉၁၂-ပါး ဖြစ်သည်။)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် ဗဟုဝိဓနည်း ၄၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">များသောအပြားအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၇။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပ တဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၈-၁၄။ နားအတွေ့ (နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၅-၂၁။ နှာခေါင်းအတွေ့ (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂-၂၈။ လျှာအတွေ့ (လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၉-၃၅။ ကိုယ်အတွေ့ (ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံ ထိခိုက်မှု) ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃၆-၄၂။ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်း ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပ တဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄၃။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">၄၄။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄၅။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄၆။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄၇။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄၈။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ များသော အပြားအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝိပါကတိက် ဗဟုဝိဓနည်း ၄၈ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမှတစ်ပါးလည်း များသောအပြားအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၇။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် (ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏) အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ဥပါဒိန္နတိက် ဗဟုဝိဓနည်းမှ အမှတ် (၁၈) အဇ္ဈတ္တတိက် ဗဟုဝိဓနည်းအထိ ပေယျာလ လုံးဝချန်ထား ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်ဗဟုဝိဓနည်း ၄၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁-၇။ (မျက်စိ အတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သောတရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပ တဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၈-၁၄။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၅-၂၁။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂-၂၈။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၉-၃၅။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">[၃၆-၄၂။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။]၁</p> <p style="text-indent:2em">၃၆-၄၂။၂ (စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သောတရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'့ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">၄၃။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏၊ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၄။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏ (သောတသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၅။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏ (ဃာနသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၆။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၇။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏ (ကာယသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၈။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် ရှိ၏၊ (မနောသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ)။ ဤသို့ များသောအပြားအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(ဗဟုဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော ဝေဒနာတို့ကို ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">[ဝေဒနာပေါင်းမှာ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဒုကမူလကနည်း ၅၂၂၅၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၂) တိကမူလကနည်း ၅၂၂၅၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း ၁၀၄၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၄) သတ္တကနည်း (၁၉၇) ၁၃၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၅) စတုဝီသတိဝိဓနည်း (၁၉၂၄) ၄၅၆-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တိံသဝိဓနည်း ၃၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဗဟုဝိဓနည်း (၁၉၄၈) ၉၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁၀၇၀၇၆-ပါး ဖြစ်၏]။</p> <p style="text-align: center;">ဝေဒနာက္ခန္ဓာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">(ဝေဒနာတို့ကို အဘိဓမ္မာနည်းအားဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားအပ်သော အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း ပြီး၏)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤစာပိုဒ်သည် ဒုတိယဗဟုဝိဓနည်းဖြစ်သော ဝိပါကတိက် ဗဟုဝိဓနည်းကို မနောသမ္ဖဿဖြင့် ဝေဖန်ပြီးလျှင် အဆက် တစ်ဖန်ပြန်၍ ဟောခြင်းဖြစ်သည်၊ ပေယျာလချန်ခဲ့သည်ကို သတိရစေခြင်းငှါပြန်၍ ဖော်ထုတ်ပြခြင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ (ဤစာပိုဒ်သည် အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် ဗဟုဝိဓနည်းကို အစီအစဉ်အရ ဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။)</p> <p style="text-indent:2em">Ã</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-သညာက္ခန္ဓ</h3> <p style="text-align:center;">(မှတ်သားမှုအစု)</p> <h4>ဒုကမူလကနည်း</h4> <p style="text-align: center;">ဒုကမူ-တိကမူလီ</p> <p style="text-align: center;">(ဒုက်တို့ကို မူတည်ပြီးလျှင် တိက်တို့ကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော ဒုကမူလကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">(ဒုက် ၅၂-ခုကို မူတည်ပြီးလျှင် တိက် ၂၁-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော ၁၀၉၂-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">(ဤဒုကမူလနည်း၌ သညာရကောင်းသော ဒုက် ၅၂-ကို မူတည်၍ သညာရကောင်းသော တိက် ၂၁-ခုတို့ကို မူလီသွင်းသော နည်းပေါင်း (၅၂*၂၁) =၁၀၉၂ နည်း ဖြစ်သည်၊ ဤနည်း ၁၀၉၂-နည်း၌ တစ်နည်း တစ်နည်းကိုပင် တစ်ဖန် ၁၀-နည်းစီ ထပ်၍ ပွားပြန်သည်၊ ထိုထပ်ပွား ၁၀-နည်း၌ သညာက္ခန္ဓာပေါင်း ၅၅-ပါးရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် အစိတ်အစိတ် ရေတွက်ပါမူ သညာက္ခန္ဓာပေါင်း (၁၀၉၂*၅၅) = ၆၀၀၆၀-ပါး ဖြစ်သည်။)</p> <p style="text-align: center;">(ဟေတုဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၁-သဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(၁) သဟေတုကဒုကမူ-ကုသလတိကမူလီ ၁၀-နည်း၁</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း, စတုက္ကနည်း, ပဉ္စကနည်း, ဆက္ကနည်း, သတ္တကနည်း, အဋ္ဌကနည်း, နဝကနည်း, ဒသကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂</b>။ ထို (ခန္ဓာငါးပါးတို့) တွင် အဘယ်သည် သညာက္ခန္ဓာမည်သနည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတသညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">လေးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ပဉ္စကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငါးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကိုယ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘သုခိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကိုယ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘ဒုက္ခိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ စိတ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘သောမနဿိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ စိတ်မချမ်းသာမှု၌ အစိုးတရခံစားခြင်း ‘ဒေါမနဿိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ လျစ်လျူရှုမှု၌ အစိုးတရခံစားခြင်း ‘ဥပေက္ခိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ငါးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဆက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခြောက်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့် ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည်ရှိ၏ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ နားအတွေ့ (နားအကြည် ‘သောတ ပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့် ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏ (သောတသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ နှာခေါင်းအတွေ့ (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏ (ဃာနသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ လျှာအတွေ့ (လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံ ထိခိုက်မှု) ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ ကိုယ်အတွေ့ (ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ကာယ သမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏ (ကာယသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏ (မနော သမ္ဖဿဇာသညာ)။ ။ ဤသို့ ခြောက်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခု သမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏ (သောတသမ္ဖဿဇာ သညာ)၊ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏။ (ဃာနသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏ (ကာယသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ (အာရုံငါးပါးကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်'အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့် ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏ (မနောသမ္ဖဿဇာသညာ)၊ (အာရုံခြောက်ပါးကို) အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်'အတွေ့ ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏ (မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာသညာ)။ ။ ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ရှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏။ပ။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သုခ ဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏၊ (ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော) ဒုက္ခ ဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ရှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နဝကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိုးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ‘သညာ'သည် ရှိ၏။ပ။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ‘သညာ'သည် ရှိ၏၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ‘သညာ'သည် ရှိ၏၊ မနောဝိညာဏ ဓာတ်အတွေ့ ကြောင့်ဖြစ်သော ကုသိုလ်သညာသည် ရှိ၏။ (မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) အကုသိုလ် သညာသည် ရှိ၏။ (မနောဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) အဗျာကတသညာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ကိုးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒသကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ‘သညာ'သည် ရှိ၏။ပ။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ‘သညာ'သည် ရှိ၏ (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ‘သညာ'သည် ရှိ၏၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ‘သညာ'သည် ရှိ၏၊ မနော ဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ကုသိုလ်သညာသည် ရှိ၏၊ (မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော) အကုသိုလ်သညာသည် ရှိ၏၊ (မနောဝိညာဏ ဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) အဗျာကတသညာ သည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ (သဟေတုကဒုကမူ-ကုသလတိကမူလီ ၁၀-နည်း ပြီး၏။ ဤနည်း၌ သညာပေါင်း ၅၅-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤနည်း ၁၀-နည်း၌ သညာက္ခန္ဓာပေါင်း ၅၅-ပါးရှိ၏။ နောက်နည်းများ၌လည်း ဤနည်းအတိုင်း သိပါလေ။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုကမူ-ဝေဒနာတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခာန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) သဟေတုကဒုကမူ-ဝိပါကတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘော ရှိသည့် တရားဖြစ်သော (အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရား လည်း မဟုတ်သော (အကျိုးဝိပါက်ကို မဖြစ်စေ တတ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သဟေတုကဒုကမူ-ဥပါဒိန္နတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ဝိပါက်စိတ်တို့၌ရှိသော သညာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်တို့၌ ရှိသောသညာ)၊ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံ ဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ ရှိသော သညာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သဟေတုကဒုကမူ-သံကိလိဋ္ဌတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ် သည်ဖြစ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၍)၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်သောသညာ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်ကား မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာ တို့နှင့်မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ့ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သောသညာ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာ တို့နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော သညာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) သဟေတုကဒုကမူ-ဝိတက္ကတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝိတက်လည်းရှိ၍ ဝိစာရလည်းရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဝိတက်မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှ သာရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဝိတက်လည်းမရှိမူ၍ ဝိစာရလည်းမရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၇) သဟေတုကဒုကမူ-ပီတိတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပီတိနှင့်တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သုခဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သဟေတုကဒုကမူ-ဒဿနတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါးနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်တို့၌ရှိသော သညာ, အပါယဂမနိယ အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော သညာ)။ (သောတာပတ္တိမဂ်သည် မြင်ပြီးသော နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ ရှိသော သညာ)။ (ဒဿနမည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍၊ (ဘာဝနာမည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ ရှိသော သညာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သဟေတုကဒုကမူ-ဒဿနဟေတုတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ် ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ (ဘာဝနာမည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည် လည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သဟေတုကဒုကမူ-အာစယဂါမိတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">စုတိပဋိသန္ဓေသို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော မှတ်သားမှုအစု ‘အာစယဂါမိသညာက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏၊ (လောကီ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သောသညာ)၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော မှတ်သားမှု အစု ‘အပစယဂါမိသညာက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏၊ (မဂ်စိတ်နှင့်ယှဉ်သောသညာ)၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက် ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော သညာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၁) သဟေတုကဒုကမူ-သေက္ခတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (မဂ်ပုဂ္ဂိုလ် ၄-ယောက်, အောက်ဖိုလ်ပုဂ္ဂိုလ် ၃-ယောက်) တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (မဂ်စိတ်လေးပါး, အောက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့နှင့် ယှဉ်သော သညာ)၊ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ပြီး) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (ရဟန္တာ) တို့၏ ဥစ္စာ ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်နှင့်ယှဉ်သောသညာ)၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ အသေက္ခပုဂ္ဂိုလ် (ရဟန္တာ) တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သောသညာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) သဟေတုကဒုကမူ-ပရိတ္တတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နည်းသော အာနုဘော်ရှိသည့် ‘ပရိတ္တ’မည်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမစိတ်နှင့်ယှဉ်သော သညာ)၊ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’မည်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဟဂ္ဂုတ် စိတ်နှင့် ယှဉ်သောသညာ)၊ နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သည့် (ရာဂအစရှိသော) ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သော (မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော) ‘အပ္ပမာဏ’မည်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာ စိတ်နှင့်ယှဉ်သောသညာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) သဟေတုကဒုကမူ-ပရိတ္တာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံ ပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ္ပမာဏတရား (မနှိုင်းယှဉ်အပ်သောလောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြု သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) သဟေတုကဒုကမူ-ဟီနတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့်ယှဉ်သောသညာ)၊ အလယ်အလတ် ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သောသညာ)၊ မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့်ယှဉ်သောသညာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သဟေတုကဒုကမူ-မိစ္ဆတ္တနိယတတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဖောက်ပြန်သောသဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် သတ္တမဇောတို့၌ ရှိသော သညာနှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူဒွေး သတ္တမဇောတို့၌ရှိသောသညာ)၊ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်၌ရှိသော သညာ)၊ (နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်) အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကြွင်းသောစိတ်တို့၌ ရှိသော သညာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၆) သဟေတုကဒုကမူ-မဂ္ဂါရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်ကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ္ဂါရမ္မဏစိတ်နှင့်ယှဉ်သောသညာ)၊ မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်း ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်မည်သော ပညာတည်းဟူသော အမောဟဟိတ်နှင့်ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသောသညာ)၊ မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး (ပညာနှင့်ဝီရိယ)၁ ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝီမံသာဓိပတိမည်သော အမောဟ = ပညာ, ဝီရိယာဓိပတိမည်သော ဝီရိယတို့နှင့် ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော သညာ)။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အဓိပတိထိုက်သော မဂ္ဂင်တို့မှာ သမ္မာဒိဋ္ဌိနှင့် သမ္မာဝါယာမတို့ဖြစ်သည်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် ပညာဟုခေါ်သော ဝီမံသ ဖြစ်သည်။ ဝီမံသာဓိပတိလည်း သမ္မာဒိဋ္ဌိပင်ဖြစ်သည်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ= ပညာ= ဝီမံသာဓိပတိ။ သမ္မာဝါယာမမှာ ဝီရိယစေတသိက် ဖြစ်သည်၊ ဝီရိယာဓိပတိဖြစ်သည်။ သမ္မာဝါယာမ= ဝီရိယ= ဝီရိယာဓိပတိ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) သဟေတုကဒုကမူ-ဥပ္ပန္နတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော (ဖြစ်ဆဲ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နောင်အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သညာ)၊ မချွတ် ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်တို့၌ရှိသောသညာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) သဟေတုကဒုကမူ-အတီတတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသော ‘အတိက်'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) သဟေတုကဒုကမူ-အတီတာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသည့် ‘အတိက်'တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) သဟေတုကဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပသန္တာန်၌ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၁) သဟေတုကဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသောသညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပသန္တာန်၌ဖြစ်သော တရား ကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-တိကမူလီ ၂၁နည်း ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤ"ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း"၌ တစ်နည်း တစ်နည်းလျှင် ထပ်မံ၍ ဧကကမှ ဒသက အထိ ၁၀-နည်းစီ ဟောပြရန်ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် ဤနည်း၌ ရှေးဦးအစမျှကိုသာ ဖော်ပြထားသည်။ အကျယ်ဖွင့်လိုလျှင် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ‘သဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁နည်း'အတိုင်း နည်းယူ၍ ဖွင့်ဆိုပါလေ။ ကျန် ‘ဒုကမူ'များ အတွက်လည်း ဤနည်းအတိုင်း သိပါလေ။</p> <p style="text-align: center;">၃-နဟေတု သဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၂-စူဠန္တရဒုကမှ ဒုက် ၂-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၄-လောကီယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကီ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ လောကမှ ထွက်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅-ကေနစိဝိညေယျဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသောစိတ်သည် သိအပ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသောစိတ်သည် မသိအပ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၆-သာသဝဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၇-အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝနှင့် မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၈-အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၉-သံယောဇနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်'၏ အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၀-သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၁-သံယောဇနဝိပ္ပယုတ္တသံယောဇနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်နှင့် လည်း မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-ဂန္ထနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သောသဘော ‘ဂန္ထ'၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၃-ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၄-ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၅-ဩဃနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော ‘ဩဃ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံ ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၆-ဩဃသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဩဃနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃနှင့်မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၇-ဩဃဝိပ္ပယုတ္တဩဃနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဩဃနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၈-ယောဂနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် တွယ်ကပ်စေတတ်သောသဘော ‘ယောဂ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၉-ယောဂသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယောဂနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂနှင့်မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၀-ယောဂဝိပ္ပယုတ္တယောဂနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယောဂနှင့်မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၁-နီဝရဏိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ'၏ အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၂-နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏနှင့်မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၃-နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၄-ပရာမဋ္ဌဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ပရာမာသ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၅-ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၆-ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၇-ဥပါဒိဏ္ဏဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံ ဖြစ်သည့် ကံကြောင့်ဖြစ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီဝိပါက်စိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သောသညာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံ ဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သညာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၈-ဥပါဒါနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပြင်းစွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၉-ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်နှင့် (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၀-ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်နှင့်မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ် မူ၍ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၁-သံကိလေသိကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ‘ကိလေသာ'၏ အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကိလေသာ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၂-သံကိလိဋ္ဌဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်စေအပ်သော (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သညာ)၊ ကိလေသာတို့ သည် မပူပန်စေအပ်သော (ကိလေသာနှင့်မယှဉ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၃-ကိလေသ သမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကိလေသာနှင့်မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၄-ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သညာ)၊ ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့်ယှဉ်သော သညာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၅-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၆-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးသော နိဗ္ဗာန်ကို တဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော အထက်မဂ် သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် မပယ်အပ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၇-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၈-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဘာဝနာမည်သော အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၉-သဝိတက္ကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝိတက်ရှိသော (ဝိတက်နှင့်ယှဉ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဝိတက်မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၄၀-သဝိစာရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစာရရှိသော (ဝိစာရနှင့်ယှဉ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဝိစာရမရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၁-သပ္ပီတိကဒုကမူ-တိက် ၂၁ခု မူလီ ၂၁နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပီတိရှိသော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ပီတိမရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၂-ပီတိသဟဂတဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပီတိနှင့်တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ပီတိနှင့်တကွမဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၃-သုခသဟဂတဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၄-ဥပေက္ခာသဟဂတဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၅-ကာမာဝစရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၆-ရူပါဝစရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၄၇-အရူပါဝစရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၈-ပရိယာပန္နဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န’ (လောကီ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၉-နိယျာနိကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ‘နိယျာနိက'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ် ၄-ပါး၌ ရှိသော သညာ)၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းမဟုတ်သော ‘အနိယျာနိက'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော သညာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅၀-နိယတဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အကျိုးပေးမြဲသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတ သမ္ပယုတ် စိတ်သတ္တမဇော၌ရှိသော သညာ, ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူဒွေး သတ္တမဇော၌ ရှိသော သညာ, မဂ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော သညာ)၊ အကျိုးပေးမမြဲသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော သညာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅၁-သဥတ္တရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">မိမိထက် လွန်မြတ်သည့် တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်နှင့် ယှဉ်သော သညာ)၊ မိမိထက် လွန်မြတ်သည့် တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့် ယှဉ်သော သညာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၅၂-သရဏဒုကမူ၊ တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) သရဏဒုကမူ-ကုသလတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတသညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သရဏဒုကမူ ဝေဒနာတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစ ရှိသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစ ရှိသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၃) သရဏဒုကမူ ဝိပါကတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ။ပ။၁</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၁) သရဏဒုကမူ အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်း အပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ကုသလတိက်၌ အကျယ်ချဲ့သကဲ့သို့ ဤအတူ တိက်အလုံးစုံတို့ကို ချဲ့အပ်ကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">[ဒုက် ၅၂-ခုကို မူတည်ပြီးလျှင် တိက် ၂၁-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော ဒုကမူလကနည်း (၅၂*၂၁) = ၁၀၉၂ နည်း ပြီး၏။ အသေးစိတ်ရေတွက်ပါမူ ဤနည်း၌ သညာပေါင်း (၁၀၉၂*၅၅) = ၆၀၀၆၀- ဖြစ်၏]။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်ကို မူတည်၍ ဟောသော ဒုကမူလကနည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၄) သရဏဒုကမူ ဥပါဒိဏ္ဏတိကမူလီမှ အမှတ် (၂၀) သရဏဒုကမူ အဇ္ဈတ္တတိကမူလီအထိ ပေယျာလ လုံးဝ ချန်ခဲ့သည်။</p> -- <h4>တိကမူလကနည်း</h4> <p style="text-align: center;">တိကမူ-ဒုကမူလီ</p> <p style="text-align: center;">(တိက်တို့ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက်တို့ကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော တိကမူလကနည်း)</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၂၁-ခုကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၅၂-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော တိကမူလကနည်း ၂၁*၅၂) = ၁၀၉၂-နည်း)။</p> <p style="text-align: center;">၁-ကုသလတိက်ကိုမူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၅၂-ခုကို မူလီသွင်းသော ၅၂-နည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိကမူ သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတသညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ကုသလတိကမူ ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ကုသလတိကမူ-နဟေတု သဟေတုကဒုကမူလီမှ အမှတ် (၅၁) ကုသလတိကမူ သဥတ္တရဒုကမူလီအထိ ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅၂-ကုသလတိကမူ သရဏဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတသညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">၂-ဝေဒနာတိက်ကို မူတည်၍ ဒုက် ၅၂-ခုကို မူလီသွင်းသော ၅၂-နည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဝေဒနာတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃-ဝိပါကတိက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၅၂-ခုကို မူလီသွင်းသော ၅၂-နည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဝိပါကတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၄) ဥပါဒိဏ္ဏတိကမူ- ဒုက် ၅၂-ခု မူလီမှ အမှတ် ၂၀-အဇ္ဈတ္တတိကမူ ဒုက် ၅၂-ခု မူလီအထိ (တိကမူ ၁၇-ခုကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၁-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်ကို မူတည်၍ ဒုက် ၅၂-ခုကို မူလီသွင်းသော ၅၂-နည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-align: center;">(၅၂) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-သရဏဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၂၁-ခုကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၅၂-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော တိကမူလကနည်း ၁၀၉၂-နည်း ပြီး၏။ ဤနည်း၌ အသေးစိတ် ရေတွက်သော် သညာပေါင်း (၁၀၉၂*၅၅) = ၆၀၀၆၀- ရှိ၏)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်ကိုမူတည်၍ ဟောသော ‘တိကမူလက'နည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-နဟေတုသဟေတုကဒုကမူလီမှ အမှတ် (၅၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ တိကမူ-သဥတ္တရဒုကမူလီ အထိ ပေယျာလလုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> -- <h4>ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">(တိက်၂၁- ခုနှင့် ဒုက် ၂၁- ခုတို့ကို တစ်စုံစီထား၍ ပွါးသော ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း ၂၁- နည်း၁)</p> <p style="text-indent:2em">၁။ ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း ၂၁-နည်းအတွက် တစ်နည်းတစ်နည်းကို ထပ်၍ ၁၀-နည်းစီ ပွါးပြန်သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၁) သဟေတုကဒုက်နှင့် ကုသလတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း၁</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ဟိတ်မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အဗျာကတသညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤထပ်ပွါး ၁၀-နည်း၌ အသေးစိတ်ရေတွက်သော် သညာက္ခန္ဓာပေါင်း ၅၅-ပါး ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် ဝေဒနာတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) နဟေတု သဟေတုကဒုက်နှင့် ဝိပါကတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်တို့၌ရှိသောသညာ)၊ အကျိုး ဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော (အကျိုးဝိပါက်ကိုဖြစ်စေတတ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, အကုသိုလ် စိတ်တို့၌ရှိသော သညာ)၊ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်လည်းမဟုတ် မူ၍ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်သော (အကျိုးဝိပါက်ကို မဖြစ်စေ တတ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြိယာစိတ်တို့၌ ရှိသော သညာ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) လောကိယဒုက်နှင့် ဥပါဒိဏ္ဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကီ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ လောကမှ ထွက်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြု သော ကံ၏ အကျိုးလည်း ဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ဝိပါက်စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သညာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူ အပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သော ကံကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော သညာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိ တို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သညာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ကေနစိဝိညေယျဒုက်နှင့် သံကိလိဋ္ဌတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသောစိတ်သည် မသိအပ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်သည်ဖြစ်၍ (ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၍)၊ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသောသညာ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်ကား မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာနှင့်မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသောသညာ)၊ ကိလေသာ တို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာ စိတ်၌ရှိသော သညာ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) သာသဝဒုက်နှင့် ဝိတက်တိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီး ဖြစ်ပွါးနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သည့် သဘော ‘အာသဝ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ တို့၏) အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဝိတက်လည်းရှိ၍ ဝိစာရ လည်းရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဝိတက်မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိသော သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် ပီတိတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အာသဝနှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝနှင့် မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ပီတိနှင့်တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့် ယှဉ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ပီတိသဟဂုတ်စိတ် ၅၁-ပါး၌ရှိသော သညာ)၊ သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃-ပါး၌ရှိသော သညာ)၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး၌ ရှိသော သညာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်နှင့် ဒဿနတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင် သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးသော နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော အထက်မဂ် သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သံယောဇနိယဒုက်နှင့် ဒဿနဟေတုတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကိုဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်, နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်'၏ အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံ မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (ဒဿန မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဘာဝနာ မည်သော အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာ့ပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် အာစယဂါမိတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသောသညာ)၊ သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်တို့၌ရှိသော သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက် ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အာစယဂါမိ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော သညာ)၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ် သော) ‘အပစယဂါမိ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးနှင့်ယှဉ်သော သညာ)၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သညာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သံယောဇနဝိပ္ပယုတ္တသံယောဇနိယဒုက်နှင့် သေက္ခတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ် နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (ခုနစ်ယောက်) တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ် ၄-ပါး အောက်ဖိုလ် ၃-ပါးတို့၌ရှိသော သညာ)၊ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ပြီး) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (ရဟန္တာ) တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်၌ရှိသော သညာ)၊ ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ် မူ၍ ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (ရဟန္တာ) တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ် တို့၌ရှိသော သညာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၂) ဂန္ထနိယဒုက်နှင့် ပရိတ္တတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော သဘော ‘ဂန္ထ'၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (နည်းသော အာနုဘော် ရှိသည့် ‘ပရိတ္တ’မည်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကာမစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သောသညာ)၊ မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’မည်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဟဂ္ဂုစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော သညာ)၊ နှိုင်းယှဉ်တတ်သော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့် (မနှိုင်းယှဉ်အပ် သော) ‘အပ္ပမာဏ’မည်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့် ယှဉ်သော သညာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ပရိတ္တတရားကို (ကာမ တရားကို) အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုက်နှင့် ဟီနတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသောသညာ)၊ အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ ရှိသောသညာ)၊ မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသောသညာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) ဩဃနိယဒုက်နှင့် မိစ္ဆတ္တတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကိုဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော သဘော ‘ဩဃ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖေါက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်းအားဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်သတ္တမဇောနှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သော ဒေါသမူစိတ်တို့၏ သတ္တမဇောတို့၌ရှိသော သညာ)၊ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်နှင့် ယှဉ်သောသညာ)၊ (နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်) အကျိုးပေး မမြဲသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သောသညာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) ဩဃသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကိုဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော သဘော ‘ဩဃ'နှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃနှင့် မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မဂ်ကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ္ဂါရမ္မဏစိတ်နှင့် ယှဉ်သော သညာ)၊ မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်းဟိတ်ရှိသော (သမ္မာဒိဋ္ဌိမည်သော ပညာတည်းဟူသော အမောဟဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိ မည်သော အမောဟ= ပညာနှင့်ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသောသညာ)၊ မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး (ဝီမံသာ ဓိပတိဖြစ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိ = အမောဟ = ပညာ, ဝီရိယာဓိပတိဖြစ်သော သမ္မာဝါယာမ = ဝီရိယ) ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝီမံသာဓိပတိ ဖြစ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိ = အမောဟ = ပညာ, ဝီရိယာဓိပတိ ဖြစ်သော သမ္မာဝါယာမမဂ္ဂင် = ဝီရိယတို့နှင့်ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော သညာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၇) ဩဃဝိပ္ပယုတ္တဩဃနိယဒုက်နှင့် ဥပ္ပန္နတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဩဃ နှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ စိတ်တို့၌ရှိသောသညာ)၊ ဩဃနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာ စိတ်တို့၌ရှိသောသညာ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ခဏသုံးပါး သို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နောင်အနာဂတ် ကာလ၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ် ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သညာ)၊ မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်တို့၌ရှိသော သညာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) ယောဂနိယဒုက်နှင့် အတီတတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကိုဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော သဘော ‘ယောဂ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သောသညာ)၊ ယောဂ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့်ယှဉ်သော သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖြစ်ပြီးသော ‘အတိက်'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၉) ယောဂသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် အတီတာရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ယောဂနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သောသညာ)၊ ယောဂနှင့် မယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်နှင့်ယှဉ်သော သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖြစ်ပြီးသည့် ‘အတိက်'တရား ကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) ယောဂဝိပ္ပယုတ္တယောဂနိယဒုက်နှင့် အဇ္ဈတ္တတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ယောဂနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၁) နီဝရဏိယဒုက်နှင့် အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရား တို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးတတ်သော သဘော ‘နီဝရဏ'၏ အာရုံဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သောသညာ)၊ နီဝရဏ၏ အာရုံမဟုတ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ် သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၂၁- ခုနှင့် ဒုက် ၂၁- ခုတို့ကို တစ်စုံစီထား၍ ပွါးသော ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း ၂၁- နည်း ပြီး၏။ အသေးစိတ် ရေတွက်ပါမူ ဤနည်း၌ သညာပေါင်း (၂၁*၅၅) = ၁၁၅၅ ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်နှင့် ဒုက်တို့ကို တစ်စုံစီထား၍ ပွါးသော ‘ဥဘတောဝဍ္ဎက'နည်း ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗဟုဝိဓဝါရ</p> <p style="text-align: center;">(များသော အပြားအားဖြင့် ဟောသော ‘ဗဟုဝိဓဝါရ'နည်း ၂၁- နည်း)</p> <h4>သတ္တကနည်း</h4> <p style="text-align: center;">တိက် ၂၁- ခုကို ဘုံလေးပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ ၇-ပါးစီ ဟောသော သတ္တကနည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတသညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ကာမဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (အရူပ တဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ဤသို့ ခုနစ်ပါး ပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမှတစ်ပါးလည်း ခုနစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဒုက္ခ ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ဝိပါကတိက် သတ္တကနည်းမှ အမှတ် (၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် သတ္တကနည်းအထိ ပေယျာလ လုံးဝ ချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံ ပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ကာမဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဤနည်း၌ အသေးစိတ်ရေတွက်ပါမူ သညာပေါင်း (၂၁*၇) = ၁၄၇-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(ဗဟုဝိဓဝါရသတ္တကနည်း ၂၁- နည်း ပြီး၏)။</p> -- <h4>စတုဝီသတိဝိဓနည်း</h4> <p style="text-align: center;">တိက် ၂၁-ခုကို ဖဿ ၆-ပါးဖြင့် ဝေဖန်၍ ၂၄-ပါးစီဟောသော စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၁</p> <p style="text-indent:2em">၁။ စတုသတိဝိဓနည်း ၂၁- နည်း၌ တစ်နည်း တစ်နည်းအတွက် သညာက္ခန္ဓာ ၂၄-ပါးစီ ဟောထားရာ အသေးစိတ် ရေတွက်ပါမူ ဤနည်း၌ သညာက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၂၄) = ၅၀၄-ပါး ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၃။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတသညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄-၆။ နားအတွေ့ (နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၇-၉။ နှာခေါင်းအတွေ့ (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၀-၁၂။ လျှာအတွေ့ (လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု)့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃-၁၅။ ကိုယ်အတွေ့ (ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံ ထိခိုက်မှု) ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၆-၁၈။ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့်ဓမ္မာရုံတို့တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်း ကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ် သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတ သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁၉။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာ သညာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၀။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (သောတသမ္ဖဿဇာ သညာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၁။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ဃာနသမ္ဖဿဇာ သညာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာသညာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၃။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ကာယသမ္ဖဿဇာ သညာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၄။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (မနောသမ္ဖဿဇာ သညာ)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(ကုသလတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမှတစ်ပါးလည်း နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ဝိပါကတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်းမှ အမှတ် (၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်းအထိ ပေယျာလ လုံးဝ ချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">(နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏)</p> <p style="text-indent:2em">၁-၃။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄-၆။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၇-၉။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၀-၁၂။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃-၁၅။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">[၁၆-၁၈။၁ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် သုခ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ‘</p> <p style="text-indent:2em">၁၆-၁၈။၂ (စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁၉-၂၃။ မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ’။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၄။ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (မနောသမ္ဖဿဇာသညာ)။ ။ ဤသို့ နှစ်ဆယ့်လေးပါး ပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၂၁- ခုကို ဖဿ ၆-ပါးဖြင့် ဝေဖန်၍ ၂၄-ပါးစီ ဟောသော စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၂၁-နည်း ပြီး၏။ ဤစတုဝီသတိဝိဓနည်း၌ သညာပေါင်း (၂၁*၂၄) = ၅၀၄-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(စတုဝီသတိဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤစာပိုဒ်သည် ဒုတိယ စတုဝီသတိဝိဓနည်းဖြစ်သော ဝေဒနာတိက်ကို မနောသမ္ဖဿဖြင့် ဝေဖန်ဟောပြခြင်းကို အဆက် ပြန်ဖော်ခြင်းဖြစ်သည်၊ သုဒ္ဓနည်း ၆ - မျိုးကိုမူ အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်နှင့် တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ နောက်ဆုံး၌ ဖော်ပြထားသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤစာပိုဒ်သည် နောက်ဆုံးဖြစ်သော အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်ကို အစီအစဉ်အရ ဖော်ပြခြင်း ဖြစ်သည်။</p> -- <h4>တိံသဝိဓနည်း</h4> <p style="text-align: center;">ဘုံလေးပါးဖြင့် ဖဿ ၆-ပါးကို ဝေဖန်၍ အပြား ၃၀-အားဖြင့် ဟောသော တိံသဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးဆယ်ပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၄။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ကာမ ဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၅-၈။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၉-၁၂။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃-၁၆။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၇-၂၀။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၁-၂၄။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ကျင်လည် ကျက်စားရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၂၅-၃၀။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ)။ပ။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (မနောသမ္ဖဿဇာသညာ)။ ။ ဤသို့ သုံးဆယ်ပြား သော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ (ဘုံလေးပါးဖြင့် ဖဿ ၆-ပါးကိုဝေဖန်၍ အပြား ၃၀ - အားဖြင့် ဟောသော တိံသဝိဓနည်း ပြီး၏။ ဤတိံသဝိဓနည်း၌ သညာပေါင်း ၃၀-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(တိံသဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> -- <h4>ဗဟုဝိဓနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">တိက် ၂၁- ခုကို ဘုံလေးပါး ဖဿ ၆-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောသည့်</p> <p style="text-indent:2em">များသော အပြားရှိသော ဗဟုဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤနည်း တစ်နည်း တစ်နည်း၌ သညာပေါင်း ၄၈-ပါး ရှိသည်၊ ထို့ကြောင့် ဗဟုဝိဓနည်း ၂၁- နည်း၌ သညာ ပေါင်း (၂၁*၄၈) = ၁၀၀၈-ပါး ရှိသည်။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် ဗဟုဝိဓနည်း ၄၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">များသော အပြားအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၇။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ် သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတ သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၈-၁၄။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၅-၂၁။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂-၂၈။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၉-၃၅။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃၆-၄၂။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ် သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတ သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄၃-၄၈။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ)။ပ။ စိတ် အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သညာ (မနောသမ္ဖဿဇာသညာ)။ ။ ဤသို့ သုံးဆယ်ပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် ဗဟုဝိဓနည်း ၄၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမှတစ်ပါးလည်း များသော အပြားအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၇။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် သုခ ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ဝိပါကတိက် ဗဟုဝိဓနည်းမှ အမှတ် (၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် ဗဟုဝိဓနည်းအထိ ပေယျာလ လုံးဝ ချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် ဗဟုဝိဓနည်း ၄၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(ထိုမှတစ်ပါးလည်း များသော အပြားအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၇။ (မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်း အပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံ ပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၈-၁၄။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၅-၂၁။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂-၂၈။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၉-၃၅။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃၆-၄၂။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သညာက္ခန္ဓာသည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်း အပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန် ၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော (ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော (ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော (အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄၃။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သညာသည် ရှိ၏ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၄။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သညာသည် ရှိ၏ (သောတသမ္ဖဿဇာ သညာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၅။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သညာသည် ရှိ၏ (ဃာနသမ္ဖဿဇာ သညာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၆။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သညာသည် ရှိ၏ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာသညာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၇။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သညာသည် ရှိ၏ (ကာယသမ္ဖဿဇာသညာ)။</p> -- <p style="text-indent:2em">၄၈။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သညာသည် ရှိ၏ (မနောသမ္ဖဿဇာသညာ)။ ဤသို့ များသော အပြားအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၂၁- ခုကို ဘုံလေးပါး ဖဿ ၆-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောသည့် များသော အပြား ရှိသော ဗဟုဝိဓနည်း ၂၁- နည်း ပြီး၏။ ဤဗဟုဝိဓနည်း၌ သညာက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၄၈) = ၁၀၀၈-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(ဗဟုဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သညာတို့ကို မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">[သညာပေါင်းမှာ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဒုကမူလကနည်း ၆၀၀၆၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၂) တိကမူလကနည်း ၆၀၀၆၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း ၁၁၅၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၄) သတ္တကနည်း ၁၄၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၅) စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၅၀၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တိံသဝိဓနည်း ၃၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဗဟုဝိဓနည်း ၁၀၀၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ပေါင်း ၁၂၂၉၆၄-ပါး ဖြစ်၏]။</p> <p style="text-align: center;">သညာက္ခန္ဓာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">(သညာတို့ကို အဘိဓမ္မာနည်းအားဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားအပ်သော ‘အဘိဓမ္မဘာဇနီယ'နည်း ပြီး၏)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-သင်္ခါရက္ခန္ဓ</h3> <p style="text-align:center;">(ပြုပြင်စီရင်မှုအစု) ၁</p> <p style="text-indent:2em">၁။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာဟူသည်မှာ ဝေဒနာ သညာ ကြဉ်သော စေတသိက် ၅၀ - အစုပင် ဖြစ်သည်။)</p> <h4>ဒုကမူလကနည်း</h4> <p style="text-align: center;">ဒုကမူ-တိကမူလီ</p> <p style="text-align: center;">(ဒုက်တို့ကိုမူတည်ပြီးလျှင် တိက်တို့ကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော ဒုကမူလကနည်း)</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက် ၈၂ - ခုကို မူတည်ပြီးလျှင်၁ တိက် ၂၁- ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော ၁၇၂၂ - နည်း၂)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ စူဠန္တရဒုက်မှ ပထမဒုက် ၅ -ခုနှင့် မဟန္တရဒုက်မှ ပထမဒုက် ၁၃ -ခု၊ ပေါင်း ဒုက် ၁၈ - ခုတို့ကို သင်္ခါရက္ခန္ဓာ တရားကိုယ်များ အရမကောက်နိုင်သော ဒုက်ပုဒ်များ ပါဝင်နေသဖြင့် ဤနေရာ၌ မဟောခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့် ဒုက် ၁၀၀ မှ ၁၈-ခုကို ချန်၍ ဒုက် ၈၂-ခုကိုသာ ဟောခြင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤဒုကမူလကနည်း၌ နည်းပေါင်း (၈၂*၂၁) = ၁၇၂၂-နည်းဖြစ်သည်၊ ဤနည်း ၁၇၂၂ - နည်း၌ တစ်နည်း တစ်နည်းကိုပင် တစ်ဖန် ၁၀-နည်းစီ ထပ်၍ ပွါးပြန်သည်၊ ထိုထပ်ပွါး ၁၀ - နည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ၅၅-ပါးရှိသည်၊ ထို့ကြောင့် အသေးစိတ်ရေတွက်သော် သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း (၁၇၂၂*၅၅) = ၉၄၇၁၀-ပါး ဖြစ်သည်။ (ဝေဒနာက္ခန္ဓာ - ဒုက မူလကနည်း စာမျက်နှာ ၇၂ -အောက်ခြေ မှတ်ချက်များကိုလည်း လေ့လာကြည့်ရှုပါ)။</p> -- <p style="text-align: center;">၁-ဟေတုဒုကမူ တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟေတုဒုကမူ-ကုသလတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း, စတုက္ကနည်း, ပဉ္စက နည်း, ဆက္ကနည်း, သတ္တကနည်း, အဋ္ဌကနည်း, နဝကနည်း, ဒသကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂</b>။ ထို (ခန္ဓာငါးပါး) တို့တွင် အဘယ်သည် ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (ဟိတ် ၆-ပါး)၊ ဟိတ်မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဟိတ် ၆-ပါး ကြဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ၄၄-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အဗျာကတ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငါးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကိုယ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘သုခိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကိုယ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘ဒုက္ခိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ စိတ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးတရခံစားခြင်း ‘သောမနဿိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ စိတ်မချမ်းသာမှု စိတ်နှလုံးမသာယာမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘ဒေါမနဿိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ လျစ်လျူရှုမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘ဥပေက္ခိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ငါးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ပြုပြင် စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ဖြစ်၏၊</p> <p style="text-align: center;">ဆက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခြောက်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့် ဖြစ်သော စေတနာ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ နားအတွေ့ (နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (သောတသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)၊ နှာခေါင်းအတွေ့ (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ဃာနသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)၊ လျှာအတွေ့ (လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)၊ ကိုယ်အတွေ့ (ကိုယ်အကြည်ကာယပသာဒနှင့် အတွေ့ ဖေါဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ကာယ သမ္ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ကာယသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ဆုံ ထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မနောသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။ ။ ဤသို့ ခြောက်ပါး ပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခု သမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ နားအတွေ့ ‘သောတ သမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (သောတသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ဃာနသမ္ဖဿဇာစေတနာ)၊ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သောစေတနာ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)၊ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ကာယသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)၊ မနောဓာတ်အတွေ့ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေးစိတ်တို့နှင့် ပဉ္စာရုံတို့ ထိခိုက်မှု) ‘မနော ဓာတုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ (ဒွေးပဉ္စဝိညာဏ် တစ်ဆယ်နှင့် မနောဓာတ်သုံးပါးကြဉ်သည့် စိတ်တို့နှင့်ဓမ္မာရုံတို့ ထိခိုက်မှု) ‘မနော ဝိညာဏ ဓာတု သမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။ ။ ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ရှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခု သမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏။ပ။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'့ကြောင့်ဖြစ်သော သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏ (ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော) ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏၊ မနောဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဓာတု သမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ရှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နဝကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိုးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏။ပ။ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ကုသိုလ်စေတနာသည် ရှိ၏၊ (မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) အကုသိုလ်စေတနာသည် ရှိ၏၊ (မနောဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) အဗျာတကစေတနာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ကိုးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒသကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏။ပ။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယ သမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏၊ (ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယ သမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော) ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏၊ မနောဓာတ်အတွေ့ ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏၊ မနောဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ကုသိုလ် စေတနာ သည် ရှိ၏၊ (မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) အကုသိုလ် စေတနာသည် ရှိ၏။ (မနော ဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) အဗျာတက စေတနာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) ဟေတုဒုကမူ-ဝေဒနာတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃</b>။ ။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ ဟိတ်မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သခ ၤါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤ ‘ဟေတုဒုကမူ-ဝေဒနာတိကမူလီ'မှစ၍ ကျန်သောတိကမူလီများ၌ ၁၀ - နည်းစလုံးကို မပြတော့ချေ၊ ‘ဟေတုဒုကမူ-ကုသလတိကမူလီ’၌ ပြဆိုသည့်အတိုင်းချဲ့ထွင်သိပါလေ။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုဒုကမူ-ဝိပါကတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော (အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်သော (အကျိုး ဝိပါက်ကို မဖြစ်စေတတ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတုဒုကမူ-ဥပါဒိဏ္ဏတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်းဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ဝိပါက်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာ စိတ်၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတုဒုကမူ-သံကိလိဋ္ဌတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်သည်ဖြစ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်ကား မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ် တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟေတုဒုကမူ-ဝိတက္ကတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝိတက်လည်းရှိ၍ ဝိစာရလည်းရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဝိတက်မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဟေတုဒုကမူ-ပီတိတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပီတိနှင့်တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သုခဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဟေတုဒုကမူ-ဒဿနတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးသော နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဟေတုဒုကမူ-ဒဿနဟေတုတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ဒဿနမည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ဘာဝနာမည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါတို့သည် ပယ်အပ် သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) ဟေတုဒုကမူ-အာစယဂါမိတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘အာစယဂါမိ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘အပစယဂါမိသင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးနှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန် သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ဟေတုဒုကမူ-သေက္ခတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (ခုနစ်ယောက်) တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါး, အောက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီး) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အရဟတ္တဖိုလ် စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ အသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ဟေတုဒုကမူ-ပရိတ္တတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နည်းသောအာနုဘော်ရှိသည့် ‘ပရိတ္တ’မည်သော (ကာမတရားဖြစ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကာမစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သည့် ရာဂ အစရှိသော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော (မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော) ‘အပ္ပမာဏ’မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ဟေတုဒုကမူ-ပရိတ္တာရမ္မဏတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံ ပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟေတုဒုကမူ-ဟီနတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အလယ် အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၅) ဟေတုဒုကမူ-မိစ္ဆတ္တတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘မိစ္ဆတ္တနိယတသင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတ သမ္ပယုတ် စိတ် ၄-ပါး၏ သတ္တမဇောနှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူစိတ်တို့၏ သတ္တမဇောတို့နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ပြုပြင် စီရင်မှုအစု ‘သမ္မတ္တနိယတသင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါက္ခန္ဓာ)၊ နှစ်ပါး သော အခြင်းအရာတို့ဖြင့် အကျိုးပေးမမြဲသော ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘အနိယတသင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) ဟေတုဒုကမူ-မဂ္ဂါရမ္မဏတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်ကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ္ဂါရမ္မဏစိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မဂ် မည်သော အကြောင်းရင်းဟိတ် (သမ္မာဒိဋ္ဌိ = ပညာ = အမောဟ) ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိ မဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ပညာတည်းဟူသော အမောဟဟိတ်နှင့်ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မဂ် မည်သော အကြီးအမှူး (သမ္မာဒိဋ္ဌိ = ပညာ = ဝီမံသာဓိပတိ, သမ္မာဝါယာမ = ဝီရိယာဓိပတိ) ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ပညာတည်းဟူသော ဝီမံသာဓိပတိနှင့် သမ္မာဝါယာမမဂ္ဂင် ဖြစ်သည့် ဝီရိယာဓိပတိမည်သော ဝီရိယတို့နှင့် ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) ဟေတုဒုကမူ-ဥပ္ပန္နတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟုဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ရောက်ဆဲဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ခဏ သုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်းမဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နောင် အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) ဟေတုဒုကမူ-အတီတတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသော ‘အတိက်'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) ဟေတုဒုကမူ-အတီတာရမ္မဏတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသည့် ‘အတိက်'တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၀) ဟေတုဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) ဟေတုဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူလီံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဟေတုဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် တိက် ၂၁-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော ဟေတုဒုကမူလကနည်း ၂၁-နည်း ပြီး၏။ ဤနည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၅၅) = ၁၁၅၅-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(ဟေတုဒုကမူ-တိကမူလီ ၂၁-နည်း ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း၁</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄</b>။ ။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤအမှတ် ၂- ‘သဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း'ကို အမှတ် ၁- ‘ဟေတုဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ'အတိုင်း အသေးစိတ် ဖော်ပြရမည် ဖြစ်သည်၊ သို့သော်လည်း နည်းပြပြီးဖြစ်၍ သိသာပြီဖြစ်သောကြောင့် အကျဉ်းချုံး၍ ပြထားသည်၊ အမှတ် ၈၁-သဥတ္တရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ အထိ ဤနည်းအတိုင်း အကျဉ်းချုံး၍ ပြထားသည်။</p> <p style="text-align: center;">၃-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄-ဟေတုသဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်လည်းရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မောဟမူဒွေး၌ရှိသည့် မောဟ ကြဉ်သော လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ)၊ ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဟိတ်ခြောက်ပါးကြဉ်သော သဟိတ်စိတ် ၇၁-ပါး၌ရှိသည့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅-ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ် မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၆-နဟေတု သဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်လည်းမမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၇-လောကိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကီ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ လောကမှ ထွက်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၈-ကေနစိဝိညေယျဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၉-အာသဝဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ် ဖြစ်ပွါးနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော သဘော ‘အာသဝ’ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ) မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၀-သာသဝဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝ၏အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၁-အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အာသဝနှင့် မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ် တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၂-အာသဝ သာသဝဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟကြဉ်သော လောကီသင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၃-အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်းယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘမူစိတ်၌ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အာသဝနှင့်သာယှဉ်၍ အာသဝမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အာသဝတရားကိုယ် ၃-ပါးကြဉ်သည့် အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၄-အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၅-သံယောဇနဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်’မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ် မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၆-သံယောဇနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၇-သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၈-သံယောဇန သံယောဇနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၉-သံယောဇန သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်းယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ်မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၀-သံယောဇနဝိပ္ပယုတ္တသံယောဇနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်နှင့် လည်း မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၁-ဂန္ထဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော သဘော ‘ဂန္ထ’ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ) မည် သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၂-ဂန္ထနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ဂန္ထ၏ အာရုံမဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၃-ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထနှင့်မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၄-ဂန္ထဂန္ထနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)၊ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော ဂန္ထတရားကိုယ်ကြဉ်သည့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၅-ဂန္ထဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထလည်း မည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)၊ ဂန္ထနှင့်သာယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (လောဘမူ ဒေါသမူ စိတ်တို့၌ ရှိသော ဂန္ထတရားကိုယ်ကြဉ်သည့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၆-ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘမူ ဒေါသမူကြဉ်သော လောကီစိတ်တို့၌ရှိသည့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၇-ဩဃဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော သဘော ‘ဩဃ’ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ) မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၂၈-ဩဃနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဩဃ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ဩဃ၏ အာရုံမဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၉-ဩဃသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဩဃနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃနှင့် မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၀-ဩဃ ဩဃနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဩဃလည်းမည်၍ ဩဃ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ ဩဃ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဩဃမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟကြဉ်သော လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၁-ဩဃ ဩဃသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဩဃလည်းမည်၍ ဩဃနှင့်လည်းယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃနှင့်သာယှဉ်၍ ဩဃ မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၂-ဩဃဝိပ္ပယုတ္တဩဃနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဩဃနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၃-ယောဂဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော သဘော ‘ယောဂ’ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ) မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၄-ယောဂနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယောဂ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂ၏ အာရုံ မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၅-ယောဂသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယောဂနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂနှင့် မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၆-ယောဂ ယောဂနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယောဂလည်းမည်၍ ယောဂ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂ၏ အာရုံ သာဖြစ်၍ ယောဂမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၇-ယောဂ ယောဂသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယောဂလည်း မည်၍ ယောဂနှင့်လည်း ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘမူစိတ်၌ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ ယောဂနှင့်သာ ယှဉ်၍ ယောဂမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၈-ယောဂ ဝိပ္ပယုတ္တ္ထယောဂနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယောဂနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၉-နီဝရဏဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘နီဝရဏ’မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏ မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၀-နီဝရဏိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏ၏ အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏ၏ အာရုံမဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၁-နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏနှင့်မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၂-နီဝရဏ နီဝရဏိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၄၃-နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်းယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏနှင့်သာယှဉ်၍ နီဝရဏ မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၄-နီဝရဏ ဝိပ္ပယုတ္တ္ထ နီဝရဏိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏနှင့်မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၅-ပရာမာသဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ (ဒိဋ္ဌိ) မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ပရာမာသ မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၆-ပရာမဋ္ဌဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ပရာမာသ၏ အာရုံမဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၇-ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ပရာမာသနှင့် မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၈-ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရာမာသလည်းမည်၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၉-ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တ္ထပရာမဋ္ဌဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၅၀-ဥပါဒိဏ္ဏဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံ ဖြစ်သည့် ကံကြောင့်ဖြစ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီဝိပါက်စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်သော (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံ ဖြစ်သည့် ကံ၏ အကျိုးဝိပါက် မဟုတ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅၁-ဥပါဒါနဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပြင်းစွာစွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ) မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒါန် မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅၂-ဥပါဒါနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံ မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅၃-ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်နှင့် (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ပ၊</p> <p style="text-align: center;">၅၄-ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅၅-ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန် မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅၆-ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယ ဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်နှင့် (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၅၇-ကိလေသဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ‘ကိလေသာ’မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ကိလေသာ မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅၈-သံကိလေသိကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ‘ကိလေသာ'၏ အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ကိလေသာ၏ အာရုံမဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅၉-သံကိလိဋ္ဌဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သော (ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ အကုသိုလ်စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ကိလေသာတို့သည် မပူပန်စေအပ်သော (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၆၀-ကိလေသ သမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကိလေသာနှင့်မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၆၁-ကိလေသ သံကိလေသိကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ကိလေသာမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၆၂-ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်သော (ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကိလေသာဆယ်ပါး)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်သာ့ဖြစ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့်သာ ယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကိလေသာ ဆယ်ပါးမှတစ်ပါး အကုသိုလ်စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော ကြွင်းသည့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၆၃-ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်းယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၆၄-ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကိလေသာနှင့် လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၆၅-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗ ဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်နှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ သောတာ ပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၆၆-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်နှင့် ဝိစိကိစ္ဆာ စိတ်တို့ ကြဉ်အပ်သည့် အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် မပယ်အပ် သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၆၇-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်လေးခု၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်၌ရှိသည့် မောဟကြဉ်သော သင်္ခါရ က္ခန္ဓာ)၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိသော (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၆၈-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါးနှင့် ဒေါသမူဒွေးတို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာနှင့် ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ ကြဉ်သည့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဓမ္မသင်္ဂဏီပုဒ်ရေ ၁၅၈၈)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၆၉-သဝိတက္က ဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝိတက်ရှိသော (ဝိတက်နှင့်ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ဝိတက်မရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၇၀-သဝိစာရ ဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစာရရှိသော (ဝိစာရနှင့်ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သဝိစာရစိတ် ၆၆-ပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ဝိစာရမရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၇၁-သပ္ပီတိကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပီတိရှိသော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ပီတိမရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၇၂-ပီတိသဟဂတဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပီတိနှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ပီတိနှင့် တကွမဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၇၃-သုခသဟဂတဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော (သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သုခသဟဂုတ် စိတ် ၆၃-ပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ သုခဝေဒနာနှင့် တကွမဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၇၄-ဥပေက္ခာသဟဂတ ဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဥပေက္ခာ သဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွမဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၇၅-ကာမာဝစရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၇၆-ရူပါဝစရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၇၇-အရူပါဝစရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၇၈-ပရိယာပန္န ဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ စိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၇၉-နိယျာနိကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘နိယျာနိက'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းမဟုတ်သော ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘အနိယျာနိက'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၈၀-နိယတဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အကျိုးပေးမြဲသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတ သမ္ပယုတ် စိတ် ၄-ခု၏ သတ္တမဇောနှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံငါးပါးကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူစိတ်တို့၏ သတ္တမဇော, မဂ်စိတ် ၄-ပါးတို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အကျိုးပေး မမြဲသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၈၁-သဥတ္တရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရားရှိသော ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သဥတ္တရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားမရှိသော ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘အနုတ္တရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၈၂-သရဏဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) သရဏဒုကမူ-ကုသလတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဒုကနည်း, တိကနည်း, ။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတသင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သရဏဒုကမူ-ဝေဒနာတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း၊ ဒုကနည်း၊ တိကနည်း။ ဖ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစ ရှိသော ကိလေသာ) ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) မရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) သရဏဒုကမူ-ဝိပါကတိကမူလီမှ အမှတ် (၂၀) သရဏဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တတိကမူလီ အထိ ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၁) သရဏဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက် ၈၂-ခုကို မူတည်ပြီးလျှင် တိက် ၂၁-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော ဒုကမူလကနည်း (၈၂*၂၁) = ၁၇၂၂-နည်း ပြီး၏။ အသေးစိတ် ရေတွက်သော် ဤနည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း (၈၂*၂၁*၅၅) = ၉၄၇၁၀-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်ကို မူတည်၍ ဟောသော ‘ဒုကမူလက'နည်း ပြီး၏။</p> -- <h4>တိကမူလကနည်း</h4> <p style="text-align: center;">(တိက် ၂၁-ခုကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၈၂-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော တိကမူလကနည်း ၂၁*၈၂) = ၁၇၂၂-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">(အရကောက်အားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာအပြည့်အစုံရသော တိက်နှင့်ဒုက်များကိုသာ ဤနည်း၌ ဟောထားသည်။ (စာမျက်နှာ ၁၄၆-၌ အောက်ခြေမှတ်ချက်ကြည့်ပါ)။)</p> <p style="text-align: center;">၁-ကုသလတိကမူ-ဒုက် ၈၂-ခု မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(ကုသလတိက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၈၂-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော ၈၂-နည်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိကမူ-ဟေတုဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည်ရှိ၏ (လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ)၊ ဟိတ်မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတသင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၂) ကုသလတိကမူ- သဟောတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်းမှ အမှတ် (၈၁) ကုသလတိကမူ- သဥတ္တရ ဒုကမူလီ ၁၀-နည်းအထိ (ကုသလတိကမူ ၈၀-နည်းကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၂) ကုသလတိကမူ-သရဏ ဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစ ရှိသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ (အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ အဗျာကတ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ်၂-ဝေဒနာတိကမူ-ဒုက်၈၂-ခု မူလီမှ အမှတ်၂၀-အဇ္ဈတ္တတိကမူ-ဒုက်၈၂-ခု မူလီ အထိ (ပေါင်း ၁၉-တိက်မူတို့ကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">၂၁-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-ဒုက် ၈၂-ခုမူလီ ၈၂-နည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-ဟေတုဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၂) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ- သဟေတုက ဒုကမူလီ ၁၀-နည်းမှ အမှတ် (၈၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-သဥတ္တရဒုကမူလီ ၁၀-နည်း အထိ (အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ ၈၀-နည်းကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၂) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-သရဏဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစ ရှိသော ကိလေသာ) ရှိသော ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သရဏ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ငိုကြွေး ကြောင်း (ရာဂအစရှိသော ကိလေသာ) မရှိသော ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘အရဏသင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၂၁-ခုကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၈၂-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော တိကမူလကနည်း (၈၂*၂၁) =၁၇၂၂-နည်းပြီး၏။ အသေးစိတ် ရေတွက်ပါမူ ဤနည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း (၈၂* ၂၁*၅၅) =၉၄၇၁၀-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်ကို မူတည်၍ ဟောသော ‘တိကမူလက'နည်း ပြီး၏။</p> -- <h4>ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း</h4> <p style="text-align: center;">(တိက် ၂၁-ခုနှင့် ဒုက် ၂၁-ခုတို့ကို တစ်စုံစီထား၍ ပွါးသော ‘ဥဘတောဝဍ္ဎက'နည်း ၂၁-နည်း)</p> <p style="text-indent:2em">(ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း ၂၁-နည်း၌ တစ်နည်း တစ်နည်းစီအတွက် ထပ်၍ ၁၀-နည်းစီ ပွါးပြန် သည်။)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဟေတုဒုက်နှင့် ကုသလတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း၁</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤထပ်ပွါး ၁၀-နည်း၌ အသေးစိတ် ရေတွက်သော် သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း ၅၅-ပါး ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက်နှင့် ဝေဒနာတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် ဝိပါကတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့် မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော (အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော (အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော) တရား လည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတု သဟေတုကဒုက်နှင့် ဥပါဒိဏ္ဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်လည်း ရှိသော (ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်သာ ရှိ၍ ဟိတ်မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီဝိပါက်စိတ်တို့၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်တို့၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် သံကိလိဋ္ဌတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ် လည်း ရှိသော (ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့် သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက် တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်၍ (ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၍) ကိလေသာ၏အာရုံလည်း ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်ကား မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) နဟေတု သဟေတုကဒုက်နှင့် သဝိတက္ကတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅</b>။ တစ်ပါးပြားသေ နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိသော (ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ် လည်း မရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဝိတက်လည်းရှိ၍ ဝိစာရ လည်း ရှိသော (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့် ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ဝိတက်မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒုတိယဈာန် စိတ် ၁၁-ပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ဝိတက်လည်းမရှိမူ၍ ဝိစာရလည်းမရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) လောကိယဒုက်နှင့် ပီတိတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကီ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ လောကမှ ထွက်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ပီတိနှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃-ပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈) ကေနစိဝိညေယျဒုက်နှင့် ဒဿနတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ်လေးပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ (သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးသော နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ် သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) အာသဝဒုက်နှင့် ဒဿနဟေတုတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲ စေတတ်သောသဘော ‘အာသဝ’မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အာသဝမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (ဒဿနမည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်လေးခု၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်၌ရှိသည့် မောဟကြဉ် သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ (ဘာဝနာမည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ်စိတ်လေးခု, ဒေါသမူဒွေးတို့၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာနှင့် ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသည့် မောဟကြဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာနှင့် မောဟမူဒွေး၌ ရှိသော မောဟ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) သာသဝဒုက်နှင့် အာစယဂါမိတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အာသဝ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘အာစယဂါမိ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု အစု ‘အပစယဂါမိ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ စုတိဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် သေက္ခတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး၌ရှိသော ဝေဒနာနှင့် သညာကြဉ်သည့် စေတသိက်များ)၊ အာသဝနှင့်မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်း သော စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာနှင့်သညာကြဉ်သည့် စေတသိက်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (မဂ်ပုဂ္ဂိုလ် ၄-ယောက်, အောက်ဖိုလ်ပုဂ္ဂိုလ်၃-ယောက် ခုနစ်ယောက်) တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးနှင့် အောက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီး) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် (ရဟန္တာ) တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အရဟတ္တဖိုလ် စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ အသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) အာသဝသာသဝဒုက်နှင့် ပရိတ္တတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အာသဝ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အာသဝတရားကိုယ် သုံးပါးကြဉ်သည့် လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ နည်းသော အာနုဘော်ရှိသည့်</p> <p style="text-indent:2em">'ပရိတ္တ’မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကာမစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မြင့်မြတ် သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သည့် ရာဂအစရှိသော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သော (မနှိုင်းယှဉ် အပ်သော) ‘အပ္ပမာဏ’မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၃) အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်းယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘမူစိတ်၌ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အာသဝနှင့် သာယှဉ်၍ အာသဝမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ ကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ် တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်နှင့် ဟီနတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံ လည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ယုတ်ညံသော ‘ဟီန'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အလယ်အလတ် ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လေကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၅) သံယောဇနဒုက်နှင့် မိစ္ဆတ္တနိယတတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်’မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ သံယောဇဉ် မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖောက်ပြန်သောသဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းအားဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး၏ သတ္တမဇောနှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံငါးပါးကို ကျူးလွန်သော ဒေါသမူစိတ်တို့၏ သတ္တမဇောတို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မဖောက်ပြန်သော သဘော ရှိ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သမ္မတ္တနိယတသင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါး၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ နှစ်ပါးသော အခြင်း အရာတို့ဖြင့် အကျိုးပေးမမြဲသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) သံယောဇနိယဒုက်နှင့် မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မဂ်ကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ္ဂါရမ္မဏစိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မဂ်မည်သော အကြောင်း ရင်း ဟိတ်ရှိသော (သမ္မာဒိဋ္ဌိမည်သော ပညာ= အမောဟဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ္ဂင် မည်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိ= အမောဟ = ပညာကြဉ်သည့် မဂ်စိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မဂ်မည်သော အကြီး အမှူးရှိသော (ဝီမံသာ ဓိပတိဖြစ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိ= အမောဟ= ပညာ, ဝီရိယာဓိပတိဖြစ်သော သမ္မဝါယာမ= ဝီရိယတို့နှင့်ယှဉ်သော) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိမည်သော ဝီမံသာဓိပတိ= အမောဟ= ပညာ, သမ္မာဝါယာမ မည်သော ဝီရိယာဓိပတိ = ဝီရိယတို့နှင့်ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ၁</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဝီမံသာဓိပတိတပ်ခိုက်၌ ပညာကိုကြဉ်၍၊ ဝီရိယာဓိပတိတပ်ခိုက်၌ ဝီရိယကိုကြဉ်ပြီးလျှင် သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို အရကောက်ပါလေ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၇) သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် ဥပ္ပန္နတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နောင်ဖြစ်လတ္တံ့သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) သံယောဇန သံယောဇနိယဒုက်နှင့် အတီတတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်၏အာရုံလည်းဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖြစ်ပြီးသော ‘အတိက်'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၉) သံယောဇန သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် အတီတာရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) သံယောဇနဝိပ္ပယုတ္တသံယောဇနိယဒုက်နှင့် အဇ္ဈတ္တတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ် မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၁) ဂန္ထဒုက်နှင့် အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀</b>။ တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ် ထုံးဖွဲ့တတ်သော ‘ဂန္ထ’မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)၊ ဂန္ထမမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သောတရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၂၁-ခုနှင့် ဒုက် ၂၁-ခုတို့ကို တစ်စုံစီ ထား၍ ပွါးသော ‘ဥဘတောဝဍ္ဎက'နည်းပြီး၏။ အသေးစိတ် ရေတွက်သော် ဤနည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၅၅) = ၁၁၅၅-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်နှင့်ဒုက်တို့ကို တစ်စုံစီထား၍ ပွါးသော ‘ဥဘတောဝဍ္ဎက'နည်း ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗဟုဝိဓဝါရ</p> <p style="text-align: center;">(များသောအပြားအားဖြင့် ဟောသော ‘ဗဟုဝိဓဝါရ'နည်း ၂၁-နည်း)</p> <h4>သတ္တကနည်း</h4> <p style="text-align: center;">(တိက် ၂၁-ခုကို ဘုံလေးပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ ၇-ပါးစီဟောသော သတ္တကနည်း ၂၁-နည်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ပြုပြင် စီရင်မှုအစု ‘ကုသိုလ်သင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏၊ အပြစ်နှင့် တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ပြုပြင် စီရင်မှုအစု ‘အကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘အဗျာကတသင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမှတစ်ပါးလည်း ခုနစ်ပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ သုခ ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဒုက္ခမသုခ (ဥပေက္ခာ) ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ဝိပါကတိက် သတ္တကနည်းမှ အမှတ် (၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် သတ္တကနည်းအထိ ပေယျာလ လုံးဝ ချန်ခဲ့သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံ ပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပတဏှာ၏ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ခုနစ်ပါး ပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တကနည်း ၂၁-နည်း ပြီး၏။ အသေးစိတ် ရေတွက်သော် ဤနည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၇) = ၁၄၇-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(ဗဟုဝိဓဝါရ သတ္တကနည်း ၂၁-နည်း ပြီး၏)။</p> -- <h4>စတုဝီသတိဝိဓနည်း</h4> <p style="text-align: center;">တိက် ၂၁-ခုကို ဖဿ ၆-ပါးဖြင့် ဝေဖန်၍ ၂၄-ပါးစီဟောသော</p> <p style="text-align: center;">စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၌ တစ်နည်း တစ်နည်းအတွက် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ၂၄-ပါးစီ ဟောထားရာ အသေးစိတ် ရေတွက်ပါမူ ဤနည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၂၄) =၅၀၄-ပါး ဖြစ်သည်။)</p> <p style="text-align: center;">စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၁</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၂-၃။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ်သင်္ခါရက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏၊ အကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏၊ အဗျာကတ သင်္ခါရက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄-၅-၆။ နားအတွေ့ (နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၇-၈-၉။ နှာခေါင်းအတွေ့ (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၀-၁၁-၁၂။ လျှာအတွေ့ (လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃-၁၄-၁၅။ ကိုယ်အတွေ့ (ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပဿဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံ ထိခိုက်မှု) ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၆-၁၇-၁၈။ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏၊ အကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏၊ အဗျာကတ သင်္ခါရက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁၉-၂၃။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာစေတနာ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၄။ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မနောသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။ ဤသို့ နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(ကုသလတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၌ တစ်နည်း တစ်နည်းအတွက် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ၂၄-ပါးစီ ဟောထားရာ အသေးစိတ် ရေတွက်ပါမူ ဤနည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၂၄) =၅၀၄-ပါး ဖြစ်သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမှတစ်ပါးလည်း နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်း အားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၂-၃။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် သုခ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာလည်း ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ဝိပါကတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်းမှ အမှတ် (၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် စတုဝီသတိဝိဓ နည်းအထိ (စတုဝီ သတိဝိဓနည်း ၁၈-နည်းတို့ကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">၁-၂-၃။ (မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရ က္ခန္ဓာသည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ [မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ။ပ။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ]။၁</p> <p style="text-indent:2em">၄-၅-၆။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် (သောတသမ္ဖဿပစ္စယာ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၇-၈-၉။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် (ဃာနသမ္ဖဿပစ္စယာ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၀-၁၁-၁၂။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် (ဇိဝှါသမ္ဖဿပစ္စယာ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃-၁၄-၁၅။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် (ကာယသမ္ဖဿပစ္စယာ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">[၁၆-၁၇-၁၈။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။]၂</p> <p style="text-indent:2em">၁၆-၁၇-၁၈။၃ (စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁၉။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာစေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၀။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (သောတသမ္ဖဿဇာစေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၁။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ဃာနသမ္ဖဿဇာစေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာစေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၃။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ကာယသမ္ဖဿဇာစေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၂၄။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မနောသမ္ဖဿဇာစေတနာ)။ ဤသို့ နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-indent:2em">(တိက် ၂၁-ခုကို ဖဿ ၆-ပါးဖြင့် ဝေဖန်၍ ၂၄-ပါးစီ ဟောသော စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၂၁-နည်း ပြီး၏။ အသေးစိတ် ရေတွက်သော် ဤစတုဝီသတိဝိဓနည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၂၄) =၅၀၄-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(စတုဝီသတိဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤစာပိုဒ်မှာ ပါဋ္ဌိတော်၌ ပါရှိနေသဖြင့်သာ အနက်ပြန်ဆိုရေးသားလိုက်ပါသည်။ စင်စစ်မှာ ဤစာပိုဒ်သည် အပိုသာ ဖြစ်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤစာပိုဒ်သည် ဒုတိယစတုဝီသတိဝိဓနည်းဖြစ်သော ဝေဒနာတိက်ကို မနောသမ္ဖဿဖြင့် ဝေဖန်ဟောပြသည့် အဆက်ကို ပြန်ဖော်ခြင်းဖြစ်သည်။ သုဒ္ဓနည်း ၆-ပါးကိုမူ တစ်ပေါင်းတည်းပြုပြီးလျှင် နောက်ဆုံး၌ ဖော်ပြထားသည်။ စင်စစ်အားဖြင့် ဤစာပိုဒ်သည် မလိုချေ၊ စာကြည့်သူကို ရှုပ်ထွေးစေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဤစာပိုဒ်သည် နောက်ဆုံးဖြစ်သော အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်ကို အစီအစဉ်အရ ဖော်ပြခြင်း ဖြစ်သည်။</p> -- <h4>တိံသဝိဓနည်း</h4> <p style="text-align: center;">(ဘုံလေးပါးဖြင့် ဖဿ ၆-ပါးကို ဝေဖန်၍ အပြား ၃၀-အားဖြင့် ဟောသော တိံသဝိဓနည်း)</p> <p style="text-indent:2em">သုံးဆယ်ပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၄။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၅-၈။ နားအတွေ့ (နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘သောတ သမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၉-၁၂။ နှာခေါင်းအတွေ့ (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃-၁၆။ လျှာအတွေ့ (လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၇-၂၀။ ကိုယ်အတွေ့ (ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၁-၂၄။ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့်ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်း ကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၂၅-၂၉။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃၀။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏ (မနောသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။ ဤသို့ သုံးဆယ်ပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဘုံလေးပါးဖြင့် ဖဿ ၆-ပါးကို ဝေဖန်၍ အပြား ၃၀-အားဖြင့် ဟောသော တိံသဝိဓနည်းပြီး၏။ ဤတိံသဝိဓနည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း ၃၀-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(တိံသဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> -- <h4>ဗဟုဝိဓနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">တိက် ၂၁-ခုကို ဘုံလေးပါး ဖဿ ၆-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောသည့် များသော အပြား ရှိသော ဗဟုဝိဓနည်း ၂၁-နည်း (ဤနည်း တစ်နည်း တစ်နည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း ၄၈-ပါး ရှိ၏၊ ဗဟုဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၄၈) = ၁၀၀၈-ပါး ဖြစ်၏။)</p> <p style="text-indent:2em">တိက် ၂၁-ခုကို ဘုံလေးပါး ဖဿ ၆-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ဟောသည့် များသော အပြား ရှိသော ဗဟုဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၁</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် ဗဟုဝိဓနည်း ၄၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">များသောအပြားအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၇။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ်သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော (ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပ တဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော (ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည့်ရှိ၏၊ အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည် ရာဖြစ်သော (အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၈-၁၄။ နားအတွေ့ (နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၅-၂၁။ နှာခေါင်းအတွေ့ (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂-၂၈။ လျှာအတွေ့ (လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၉-၃၅။ ကိုယ်အတွေ့ (ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃၆-၄၂။ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့်ဓမ္မာရုံတို့တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်း ကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ်သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄၃။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၄။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (သောတသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၅။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ဃာနသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။</p> -- <p style="text-indent:2em">၄၆။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၇။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (ကာယသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၈။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာ (မနောသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။ ဤသို့ များသောအပြားအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤနည်း တစ်နည်း တစ်နည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း ၄၈-ပါး ရှိ၏၊ ဗဟုဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၄၈) = ၁၀၀၈-ပါး ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် ဗဟုဝိဓနည်း ၄၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမှ တစ်ပါးလည်း များသော အပြားအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၄၈။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် သုခ ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ဝိပါကတိက် ဗဟုဝိဓနည်းမှ အမှတ် (၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် ဗဟုဝိဓနည်းအထိ (ဗဟုဝိဓနည်း ၁၈-နည်းတို့ကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် ဗဟုဝိဓနည်း ၄၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁-၇။ (မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သောသင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၈-၁၄။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၅-၂၁။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂-၂၈။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၉-၃၅။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">[၃၆-၄၂။၁ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ‘</p> <p style="text-indent:2em">၃၆-၄၂။၂ (စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ကာမ တဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည် ရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">၄၃။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၄။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏ (သောတသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၅။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏ (ဃာနသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၆။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာစေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၇။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏ (ကာယသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။</p> <p style="text-indent:2em">၄၈။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော စေတနာသည် ရှိ၏ (မနောသမ္ဖဿဇာ စေတနာ)။ ။ ဤသို့ များသောအပြားအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၂၁-ခုကို ဘုံလေးပါး, ဖဿ ၆-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ဟောသည့် များသော အပြားရှိသော ဗဟုဝိဓနည်း ၂၁-နည်း ပြီး၏။ အသေးစိတ် ရေတွက်သော် ဤဗဟုဝိဓနည်း၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၄၈)= ၁၀၀၈-ပါး ဖြစ်၏။)</p> <p style="text-align: center;">(ဗဟုဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သင်္ခါရတို့ကို ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">[သင်္ခါရက္ခန္ဓာပေါင်းမှာ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဒုကမူလကနည်း ၉၄၇၁၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၂) တိကမူလကနည်း ၉၄၇၁၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း ၁၁၅၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၄) သတ္တကနည်း ၄၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၅) စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၅၀၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တိံသဝိဓနည်း ၃၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဗဟုဝိဓနည်း ၁၀၀၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ပေါင်း ၁၉၂၂၆၄-ပါး ဖြစ်၏]။</p> <p style="text-align: center;">သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">(သင်္ခါရက္ခန္ဓာတို့ကို အဘိဓမ္မာနည်းအားဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားအပ်သော ‘အဘိဓမ္မဘာဇနီယ'နည်း ပြီး၏)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်ကို အမှတ် ၃၅-တွင် ရပ်၍ ဝေဒနာတိက်မှ အမှတ် ၃၆-၄၂ ကို သတိရရန် ပြန်၍ ဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။ စင်စစ် ဤစာပိုဒ်သည် မလိုချေ၊ စာကြည့်သူကို ရှုပ်ထွေးစေနိုင်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤစာပိုဒ်သည် အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် ဗဟုဝိဓနည်းကို အစီအစဉ်အရ ဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်၊ ထို့နောက်မှ ဖဿ ၆-ပါး သက်သက်ကို ဆက်လက်ထည့်သွင်းပြီးလျှင် ရေတွက်၍ပြသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-ဝိညာဏက္ခန္ဓ</h3> <p style="text-align:center;">(သိမှုအစု)</p> <h4>ဒုကမူလကနည်း</h4> <p style="text-align: center;">ဒုကမူ-တိကမူလီ</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်တို့ကို မူတည်၍ တိက် ၂၁-ခုကို မူလီသွင်း၍ဟောသော ဒုကမူလကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက် ၅၂-ခု၁ကို မူတည်၍ တိက် ၂၁-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသောနည်း (၅၂*၂၁) = ၁၀၉၂-နည်း)၂</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ တရားကိုယ်များ အရ မကောက်နိုင်သော ဒုက်ပုဒ်များ ပါဝင်နေသည့် ဒုက် ၄၈-ခုကို မဟောချေ။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤဝိညာဏက္ခန္ဓာ ဒုကမူလကနည်း၌ နည်းပေါင်း (၅၂*၂၁)= ၁၀၉၂-နည်း ဖြစ်သည်၊ ဤနည်း ၁၀၉၂-နည်း၌ တစ်နည်း တစ်နည်းကိုပင် တစ်ဖန် ၁၀-နည်းစီ ထပ်၍ ပွါးပြန်သည်၊ ထိုထပ်ပွါး ၁၀-နည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ ၅၅-ပါး ရှိသည်၊ ထို့ကြောင့် အသေးစိတ် ရေတွက်သော် ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း (၁၀၉၂*၅၅) = ၆၀၀၆၀-ပါး ဖြစ်သည်။)</p> <p style="text-align: center;">၁-သဟေတုကဒုကမူ တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(၁) သဟေတုကဒုကမူ ကုသလတိကမူလီ ၁၀-နည်း၁</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်, ဒုကနည်း, တိကနည်း, စတုက္ကနည်း, ပဉ္စကနည်း, ဆက္ကနည်း, သတ္တကနည်း, အဋ္ဌကနည်း, နဝကနည်း, ဒသကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁</b>။ ထို (ခန္ဓာ ငါးပါးတို့) တွင် အဘယ်သည် သိမှုအစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုး ချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ‘ကုသိုလ်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပြစ်နှင့်တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုး ဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ‘အကုသိုလ်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ်, အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော (ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော (ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော (အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) ‘အပရိယာပန္န'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ပဉ္စကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငါးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကိုယ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘သုခိန္ဒြေ'နှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကိုယ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘ဒုက္ခိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ စိတ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘သောမနဿိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ စိတ်မချမ်းသာမှု စိတ်နှလုံးမသာယာမှု၌ အစိုးတရခံစားခြင်း ‘ဒေါမနဿိနြေ'နှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ လျစ်လျူရှုမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘ဥပေက္ခိန္ဒြေ'နှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ဤသို့ ငါးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဆက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခြောက်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သိမှုအစု ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်’။ ။ ဤသို့ ခြောက်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊လျက် သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ (အာရုံငါးပါးကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)၊ (အာရုံခြောက်ပါးကို) အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။ ။ ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ရှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်၊ သောတဝိညာဏ်၊ ဃာနဝိညာဏ်၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်၊ သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ကာယ ဝိညာဏ်၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ကာယဝိညာဏ်၊ မနောဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ရှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နဝကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ကိုးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်၊ သောတ ဝိညာဏ်၊ ဃာနဝိညာဏ်၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်၊ ကာယဝိညာဏ်၊ မနောဓာတ်၊ ကုသိုလ် မနော ဝိညာဏဓာတ်၊ အကုသိုလ် မနောဝိညာဏဓာတ်၊ အဗျာကတ မနောဝိညာဏဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ကိုးပါး ပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်။ပ။ သုခ ဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ကာယဝိညာဏ်၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ကာယ ဝိညာဏ်၊ မနောဓာတ်၊ ကုသိုလ်မနောဝိညာဏဓာတ်၊ အကုသိုလ် မနောဝိညာဏဓာတ်၊ အဗျာကတ မနောဝိညာဏဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ (သဟေတုကဒုကမူ-ကုသလတိကမူလီ ၁၀-နည်း ဖြစ်၏၊ ဤ၁၀-နည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း (၁၀*၅၅) = ၅၅၀-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤ ၁၀-နည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း ၅၅-ပါး ရှိသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုကမူ-ဝေဒနာတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော ဝိညာဏ က္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) နှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၃) သဟေတုကဒုကမူ-ဝိပါကတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်များ)၊ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော (အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်များ)၊ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုး ဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်သော (အကျိုးဝိပါက်ကို မဖြစ်စေတတ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြိယာစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သဟေတုကဒုကမူ-ဥပါဒိဏ္ဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်းဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီဝိပါက် စိတ်များ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်များ)၊ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်မူ၍ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သဟေတုကဒုကမူ-သံကိလိဋ္ဌတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်သည်ဖြစ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်များ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည် မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ့စိတ်များ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်းမယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) သဟေတုကဒုကမူ-ဝိတက္ကတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝိတက်လည်းရှိ၍ ဝိစာရလည်းရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး)၊ ဝိတက်မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒုတိယဈာန်စိတ် ၁၁-ပါး)၊ ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၇) သဟေတုကဒုကမူ-ပီတိတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပီတိနှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး)၊ သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃-ပါး)၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သဟေတုကဒုကမူ-ဒဿနတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် လေးပါးနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်)၊ (သောတာပတ္တိမဂ်မြင်ပြီး သော နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန် ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ် သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော အကုသိုလ်စိတ် ခုနစ်ပါး)၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ် သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သဟေတုကဒုကမူ-ဒဿနဟေတုတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ဒဿနမည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်လေးပါးနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်)၊ (ဘာဝနာမည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော အကုသိုလ်စိတ်ခုနစ်ပါး)၊ သောတာ ပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သဟေတုကဒုကမူ-အာစယဂါမိတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော ‘အာစယဂါမိ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်များ)၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ‘အပစယဂါမိ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါး)၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်နှင့် ကြိယာစိတ်များ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၁) သဟေတုကဒုကမူ-သေက္ခတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(အရဟတ္တဖိုလ်ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးနှင့်အောက်ဖိုလ်သုံးပါး)၊ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ပြီး) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်)၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ အသေက္ခ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ် ၈၁-ပါး)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) သဟေတုကဒုကမူ-ပရိတ္တတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နည်းသောအာနုဘော်ရှိသည့် ‘ပရိတ္တ’မည်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကာမစိတ်များ)၊ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’မည်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဟဂ္ဂုတ် စိတ်များ)၊ နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သည့် (ရာဂအစရှိသော) ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော (မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော) ‘အပ္ပမာဏ’မည်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) သဟေတုကဒုကမူ-ပရိတ္တာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံ ပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ္ပမာဏတရား (မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံ ပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) သဟေတုကဒုကမူ-ဟီနတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး)၊ အလယ်အလတ် ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)၊ မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ် ၈-ပါး)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သဟေတုကဒုကမူ-မိစ္ဆတ္တတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နိယတမိစ္ဆဒိဋ္ဌိကံ၏အစွမ်းအားဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါးတို့၏ သတ္တမဇောနှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူစိတ်တို့၏ သတ္တမဇော)၊ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ် ၄-ပါး)၊ (နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်) အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၆) သဟေတုကဒုကမူ-မဂ္ဂါရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်ကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ္ဂါရမ္မဏစိတ်)၊ မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်း ဟိတ် (သမ္မာဒိဋ္ဌိ= ပညာ= အမောဟ) ရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ပညာတည်းဟူသော အမောဟဟိတ်နှင့် ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ်လေးခု)၊ မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး (သမ္မာဒိဋ္ဌိ= ပညာ= ဝီမံသာဓိပတိ, သမ္မာဝါယာမ= ဝီရိယာဓိပတိ) ရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ပညာတည်းဟူသော ဝီမံသာဓိပတိနှင့် သမ္မာဝါယာမမဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ဝီရိယာဓိပတိမည်သော ဝီရိယတို့နှင့် ယှဉ်သည့် မဂ်စိတ်လေးခု)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) သဟေတုကဒုကမူ-ဥပ္ပန္နတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ့်သော ‘အနာဂတ်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နောင်အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်လတ္တံသော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်များ)၊ မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) သဟေတုကဒုကမူ-အတီတတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသော ‘အတိက်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စပ္ပုန်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) သဟေတုကဒုကမူ-အတီတာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသော ‘အတိက်'တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စပ္ပုန်'တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) သဟေတုကဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၁) သဟေတုကဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(သဟေတုကဒုက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် တိက် ၂၁-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော သဟေတုကဒုကမူလကနည်း ၂၁-နည်း ပြီး၏။ ဤနည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၅၅) = ၁၁၅၅-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(သဟေတုကဒုကမူ-တိကမူလီ ၂၁-နည်း ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း၌ တစ်နည်း တစ်နည်းလျှင် ထပ်မံ၍ ဧကကမှ ဒသကအထိ ၁၀-နည်းစီ ဟောပြရန် ဖြစ်သည်၊ သို့ရာတွင် ဤနည်း၌ ရှေးဦးအစမျှကိုသာ ဖော်ပြထားသည်။ အကျယ်ဖွင့်လိုလျှင် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော သဟေတုကဒုကမူ- တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်းအတိုင်း နည်းယူ၍ ဖွင့်ဆိုပါလေ၊ ကျန် ‘ဒုက'မူများအတွက်လည်း ဤနည်းအတိုင်း သိပါလေ။</p> <p style="text-align: center;">၃-နဟေတု သဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်လည်းမမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၂-စူဠန္တရဒုကမှ ဒုက် ၂-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၄-လောကိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကီ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ လောကမှ ထွက်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ် ၈-ပါး)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅-ကေနစိဝိညေယျဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃-အာသဝဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၆-သာသဝဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးနေတတ် ဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော သဘော ‘အာသဝ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၇-အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး)၊ အာသဝနှင့် မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၈-အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့်မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံလည်းမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၄-သညောဇနဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၉-သံယောဇနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်'၏ အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၀-သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး)၊ သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၁-သံယောဇနဝိပ္ပယုတ္တသံယောဇနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅-ဂန္ထဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၁၂-ဂန္ထနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ‘ဂန္ထ'၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံ ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ ဂန္ထ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာ စိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၃-ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘမူ, ဒေါသမူ စိတ်များ)၊ ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၄-ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၆-ဩဃဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၁၅-ဩဃနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော ‘ဩဃ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံ ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ ဩဃ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၆-ဩဃသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဩဃနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး)၊ ဩဃနှင့် မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၇-ဩဃဝိပ္ပယုတ္တဩဃနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဩဃနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဩဃနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇-ယောဂဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၁၈-ယောဂနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ် တွယ်ကပ်စေတတ်သော ‘ယောဂ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ‘ယောဂ'၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၁၉-ယောဂသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယောဂနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ယောဂနှင့် မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၀-ယောဂဝိပ္ပယုတ္တယောဂနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ယောဂနှင့် မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)၊ ယောဂနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၈-နီဝရဏဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၂၁-နီဝရဏိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားတို့ကို) တားမြစ်ပိတ်ပင်တတ်သော သဘော ‘နီဝရဏ'၏ အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၂-နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး)၊ နီဝရဏနှင့် မယှဉ် သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၃-နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉-ပရာမာသဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၂၄-ပရာမဋ္ဌဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ ပရာမာသ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၅-ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး)၊ ပရာမာသနှင့် မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၆-ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀-မဟန္တရ ဒုကမှ ဒုက် ၁-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၂၇-ဥပါဒိဏ္ဏဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်ဖြစ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီဝိပါက်စိတ်များ)၊ တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့ သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်သော (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်မဖြစ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁-ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၃-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၂၈-ဥပါဒါနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပြင်းစွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (လောကီစိတ်များ)၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (လောကုတ္တရာ စိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၂၉-ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်နှင့် (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘမူစိတ်စိတ် ၈-ပါး)၊ ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၀-ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်နှင့် (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒေါသမူ, မောဟမူ, လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်းမယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံ လည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂-ကိလေသဂေါစ္ဆကမှ ဒုက် ၄-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၃၁-သံကိလေသိကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ‘ကိလေသာ'၏ အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ ကိလေသာ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၂-သံကိလိဋ္ဌဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်စေအပ်သော (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည် မဟုတ်သော (ကိလေသာတို့နှင့်မယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၃-ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကိလေသာနှင့် မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၄-ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့်မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)၊ ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ် ၈-ပါး)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃-ပိဋ္ဌိဒုကမှ ဒုက် ၁၈-ခု)</p> <p style="text-align: center;">၃၅-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် လေးပါးနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်)၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၃၆-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးသည့် နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက် မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် လေးပါး, ဒေါသမူဒွေး, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်)၊ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် မပယ်အပ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၇-ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိသော (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၈-ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုကမူ- တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဘာဝနာမည်သော အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိသော (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃၉-သဝိတက္ကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝိတက်ရှိသော (ဝိတက်နှင့်ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး)၊ ဝိတက် မရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၀-သဝိစာရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝိစာရရှိသော (ဝိစာရနှင့်ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သဝိစာရစိတ် ၆၆-ပါး)၊ ဝိစာရ မရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၁-သပ္ပီတိကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပီတိရှိသော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး)၊ ပီတိမရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၂-ပီတိသဟဂတဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ပီတိနှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး)၊ ပီတိနှင့် တကွမဖြစ်သော (ပီတိနှင့်မယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၄၃-သုခသဟဂတဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော (သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သုခသဟဂုတ် စိတ် ၆၃-ပါး)၊ သုခဝေဒနာနှင့် တကွမဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၄-ဥပေက္ခာသဟဂတဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော (ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး)၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၅-ကာမာဝစရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၆-ရူပါဝစရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၇-အရူပါဝစရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ မဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၈-ပရိယာပန္နဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">(ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သော (လောကီ) ‘ပရိယာပန္န'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) ‘အပရိယာပန္န'ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၄၉-နိယျာနိကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ‘နိယျာနိက'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ် လေးပါး)၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်များ)။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">၅၀-နိယတဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အကျိုးပေးမြဲသော ‘နိယတ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မိစ္ဆတ္တနိယတ, သမ္မတ္တနိယတစိတ်များ) (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းအားဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါးတို့၏ သတ္တမဇော, ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူဒွေး၏ သတ္တမဇော, မဂ်စိတ်လေးပါး)၊ အကျိုးပေး မမြဲသော ‘အနိယတ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅၁-သဥတ္တရဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၅၂-သရဏဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) သရဏဒုကမူ-ကုသလတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ’ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး)၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ’ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သရဏဒုကမူ-ဝေဒနာတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃-ပါး)၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဉ်စိတ်၊ ဒေါသမူဒွေး)၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး)။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၃) သရဏဒုကမူ-ကုသလတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်များ)။ပ။**၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** အမှတ် (၄) သရဏဒုကမူ-ဥပါဒိဏ္ဏတိကမူလီ ၁၀-နည်းမှ အမှတ် (၂၀) သရဏဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တတိကမူလီ ၁၀-နည်းအထိ (သရဏဒုကမူ ၁၇-နည်းတို့ကို) ပေယျာလ လုံးဝ ချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) သရဏဒုကမူ-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ် ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက် ၅၂-ခုကို မူတည်ပြီးလျှင် တိက် ၂၁-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော ဒုကမူလကနည်း (၅၂*၂၁) = ၁၀၉၂-နည်း ပြီး၏။ အသေးစိတ် ရေတွက်ပါမူ ဤဒုကမူလကနည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း (၅၂*၂၁*၅၅) = ၆၀၀၆၀-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်ကို မူတည်၍ဟောသော ‘ဒုကမူလက'နည်း ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကမူလက</p> <p style="text-align: center;">တိကမူ-ဒုကမူလီ</p> <p style="text-indent:2em">(တိက်၂၁- ခုကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၅၂ - ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော တိကမူလကနည်း (၂၁*၅၂) = ၁၀၉၂- နည်း)**၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဤနည်း ၁၀၉၂-နည်း၌ တစ်နည်း တစ်နည်းကိုပင် တစ်ဖန် ၁၀-နည်းစီထပ်၍ ပွါးပြန်သည်။ ထိုထပ်ပွါး ၁၀-နည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း ၅၅-ပါး ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် အသေးစိတ် ရေတွက်ပါမူ ဤနည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း (၁၀၉၂*၅၅) = ၆၀၀၆၀-ပါး ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-align: center;">၁-ကုသလတိကမူ-ဒုက် ၅၂-ခု မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(ကုသလတိက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၅၂-ခုကို မူလီသွင်း၍ဟောသောနည်း ၅၂-နည်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း**၁</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သဟိတ်စိတ် ၇၁-ပါး)၊ ဟိတ်မရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (အဟိတ် စိတ် ၁၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်စိတ်များ)၊ အကုသိုလ်ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး)၊ အဗျာကတ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဤထပ်ပွါး ၁၀-နည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း ၅၅-ပါး ရှိသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) ကုသလတိကမူ-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ကုသလတိကမူ-နဟေတု သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်းမှ အမှတ် (၅၁) ကုသလတိကမူ-သဥတ္တရဒုကမူလီ ၁၀-နည်းအထိ (ကုသလတိကမူ ၄၉-နည်းကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၂) ကုသလတိကမူ-သရဏဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဒုကကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ် စိတ် ၁၂-ပါး)၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) မရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ (ကုသလတိက်ကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၅၂-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသောနည်း ၅၂-နည်း ပြီး၏။ ဤကုသလတိကမူ၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း (၅၅*၅၂) = ၂၈၆၀-ပါး ဖြစ်၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဝေဒနာတိကမူ-ဒုက် ၅၂-ခု မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(ဝေဒနာတိက်ကို မူတည်၍ ဒုက် ၅၂-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသောနည်း ၅၂-နည်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဝေဒနာတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-align: center;">(ဝေဒနာတိက်ကို မူတည်၍ ဒုက် ၅၂-ခုကို မူလီသွင်း၍ဟောသောနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">၃-ဝိပါကတိကမူ-ဒုက် ၅၂-ခု မူလီ</p> <p style="text-align: center;">(ဝိပါကတိက်ကို မူတည်၍ ဒုက် ၅၂-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသောနည်း ၅၂-နည်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဝိပါကတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၄) ဥပါဒိဏ္ဏတိကမူ-ဒုက်-၅၂-ခု မူလီမှ အမှတ် (၂၀) အဇ္ဈတ္တတိကမူ-ဒုက် ၅၂-ခု မူလီအထိ (တိကမူ ၁၇-ခုကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">၂၁-အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-ဒုက် ၅၂-ခု မူလီ ၅၂-နည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'့သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-နဟေတု သဟေတုကဒုကမူလီ ၁၀-နည်းမှ အမှတ် (၅၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏ တိကမူ-သဥတ္တရဒုကမူလီ ၁၀-နည်းအထိ (အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ ၄၉-နည်းကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၂) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိကမူ-သရဏဒုကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပသန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၂၁-ခုကို မူတည်ပြီးလျှင် ဒုက် ၅၂-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော တိကမူလကနည်း (၂၁*၅၂) = ၁၀၉၂-နည်း ပြီး၏။ ဤတိကမူလကနည်း၌ အသေးစိတ် ရေတွက်သော် ဝိညာဏက္ခန္ဓာ ပေါင်း (၂၁*၅၂*၅၅) = ၆၀၀၆၀-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်ကို မူတည်၍ဟောသော ‘တိကမူလက'နည်း ပြီး၏။</p> -- <h4>ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">တိက် ၂၁- ခုနှင့် ဒုက် ၂၁-ခုတို့ကို တစ်စုံစီထား၍ ပွါးသော ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း ၂၁-နည်း၁ (ဤဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း ၂၁-နည်း၌ တစ်နည်းတစ်နည်းအတွက် ၁၀-နည်းစီ ထပ်၍ပွါးပြန်သည်။ ထိုထပ်ပွါး ၁၀-နည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း ၅၅-ပါးရှိသည်။ အသေးစိတ် ရေတွက်ပါမူ ဤဥဘတော ဝဍ္ဎကနည်း ၂၁-နည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၅၅) = ၁၁၅၅-ပါးရှိသည်။)</p> <p style="text-align: center;">(၁) သဟေတုကဒုက်နှင့် ကုသလတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း၁</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်းဧကကနည်း ၁၂၉။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤထပ်ပွါး ၁၀-နည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း ၅၅-ပါးရှိသည်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့်ဝေဒနာတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) နဟေတုသဟေတုကဒုက်နှင့်ဝိပါကတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်လည်းမမည်မူ၍ ဟိတ်လည်းမရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်များ)၊ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော (အကျိုး ဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်များ)၊ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေ ခြင်း သဘောရှိသော (အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော) တရားလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (ကြိယာစိတ်များ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) လောကိယဒုက်နှင့် ဥပါဒိဏ္ဏတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ လောက၌ အကျုံးဝင်သော လောကီဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ လောကမှ ထွက်မြောက်သော လောကုတ္တရာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ် သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီဝိပါက်စိတ် များ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်များ)၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် လည်း မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုသော ကံကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဧကနစိဝိညေယျဒုက်နှင့် သံကိလိဋ္ဌတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ တစ်စုံတစ်ခုသောစိတ်သည် သိအပ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသောစိတ်သည် မသိအပ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်၍ (ကိလေသာ တို့နှင့်လည်း ယှဉ်၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် များ)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည် မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)၊ ကိလေသာတို့ သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံ လည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) သာသဝဒုက်နှင့် သဝိတက္ကတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွါးနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ့တို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဝိတက်လည်းရှိ၍ ဝိစာရ လည်းရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး)၊ ဝိတက်မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒုတိယဈာန်စိတ် ၁၁-ပါး)၊ ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရ လည်း မရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်များ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် ပီတိတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး)၊ အာသဝနှင့် မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ပီတိနှင့် တကွဖြစ်သော (ပီတိနှင့်ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ပီတိသဟဂုတ်စိတ် ၅၁-ပါး)၊ သုခ ဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃-ပါး)၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်နှင့် ဒဿနတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ် ၄-ပါးနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်)၊ သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးသော နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန် ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော အကုသိုလ်စိတ် ခုနစ်ပါး)၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သံယောဇနိယဒုက်နှင့် ဒဿနဟေတုတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကိုဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ‘သံယောဇဉ်'၏ အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (ဒဿန မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (ဒိဋ္ဌိဂတ သမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါးနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်)၊ (ဘာဝနာ မည်သော) အထက်မဂ် သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော အကုသိုလ်စိတ်ခုနစ်ပါး)၊ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ် သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် အာစယဂါမိတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး)၊ သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အာစယဂါမိ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်များ)၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော (ရောက်စေတတ်သော) ‘အပစယဂါမိ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါး)၊ စုတိ ပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ်များ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သံယောဇနဝိပ္ပယုတ္တသံယောဇနိယဒုက်နှင့် သေက္ခတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာ စိတ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါးနှင့် အောက်ဖိုလ်သုံးပါး)၊ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီး) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်)၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ဂန္ထနိယဒုက်နှင့် ပရိတ္တုတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကိုဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော သဘော ‘ဂန္ထ'၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ ဂန္ထ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ နည်းသော အာနုဘော်ရှိသည့် ‘ပရိတ္တ’မည်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကာမစိတ်များ)၊ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ’မည်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဟဂ္ဂုတ် စိတ်များ)၊ နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သည့် ရာဂအစရှိသော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော (မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော) ‘အပ္ပမာဏ’မည်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၃) ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် ပရိတ္တုာရမ္မဏတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ်များ)၊ ဂန္ထနှင့် မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ နည်းသော အာနုဘော် ရှိသည့် ‘ပရိတ္တ'တရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂုတ်'တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ‘အပ္ပမာဏ'တရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုက်နှင့် ဟီနတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘမူ, ဒေါသမူကြဉ်သော လောကီစိတ်များ)၊ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာ စိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး)၊ အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)၊ မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ် ၈-ပါး)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၅) ဩဃနိယဒုက်နှင့် မိစ္ဆတ္တတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကိုဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော သဘော ‘ဩဃ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ ဩဃ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ဖေါက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နိယတမိစ္ဆာ ဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းအားဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၏ သတ္တမဇောနှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူစိတ်တို့၏ သတ္တမဇော)၊ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါး)၊ နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာ တို့ဖြင့် အကျိုးပေးမမြဲသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) ဩဃသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် မဂ္ဂါရမ္မဏတိက် တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော သဘော ‘ဩဃ'နှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်များ)၊ ဩဃနှင့် မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ မဂ်ကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ္ဂါရမ္မဏစိတ်)၊ မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်းဟိတ်ရှိသော (သမ္မာဒိဋ္ဌိမည်သော ပညာတည်းဟူသော အမောဟဟိတ်နှင့် ယှဉ်သော) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါး)၊ မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး (သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ဝီမံသာဓိပတိမည်သော အမောဟ = ပညာ, သမ္မာဝါယာမမဂ္ဂင်ဖြစ်သည့် ဝီရိယာဓိပတိ မည်သောဝီရိယ) ရှိသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (မဂ်စိတ်လေးပါး)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၇) ဩဃဝိပ္ပယုတ္တဩဃနိယဒုက်နှင့် ဥပ္ပန္နတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဩဃ နှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)၊ ဩဃနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ခဏ သုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်သော ‘အနုပ္ပန္န'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (နောင်အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်များ)၊ မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်စိတ်များ)။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) ယောဂနိယဒုက်နှင့် အတီတတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော သဘော ‘ယောဂ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ ယောဂ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖြစ်ပြီးသော ‘အတိက်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) ယောဂသမ္ပယုတ္တဒုက်နှင့် အတီတာရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ယောဂနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်များ)၊ ယောဂနှင့် မယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသောစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖြစ်ပြီးသော ‘အတိက်'တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) ယောဂဝိပ္ပယုတ္တယောဂနိယဒုက်နှင့် အဇ္ဈတ္တတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ယောဂနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)၊ ယောဂနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) နီဝရဏိယဒုက်နှင့် အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်တစ်စုံ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဧကကနည်း, ဒုကနည်း, တိကနည်း။ပ။ ဒသကနည်း</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉</b>။ တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးတတ်သော သဘော ‘နီဝရဏ'၏ အာရုံဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကီစိတ်များ)၊ နီဝရဏ၏ အာရုံမဟုတ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ် သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ (တိက် ၂၁- ခုနှင့် ဒုက် ၂၁- ခုတို့ကို တစ်စုံစီထား၍ ပွါးသော ‘ဥဘတောဝဍ္ဎက'နည်း ၂၁-နည်း ပြီး၏။ အသေးစိတ် ရေတွက်ပါမူ ဤနည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၅၅) = ၁၁၅၅ ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်နှင့် ဒုက်တို့ကို တစ်စုံစီထား၍ ပွါးသော ‘ဥဘတောဝဍ္ဎက'နည်း ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဗဟုဝိဓဝါရ</p> <p style="text-align: center;">(များသောအပြားအားဖြင့် ဟောသော ‘ဗဟုဝိဓဝါရ'နည်း ၂၁-နည်း)</p> <h4>သတ္တကနည်း</h4> <p style="text-align: center;">(တိက် ၂၁-ခုကို ဘုံလေးပါးတို့ဖြင့်ဝေဖန်၍ ၇-ပါးစီဟောသော သတ္တကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ‘ကုသိုလ်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပြစ်နှင့် တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ‘အကုသိုလ်'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမှတစ်ပါးလည်း ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခ ဝေဒနာ'နှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'နှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု (အလယ်အလတ်ခံစားမှု) ‘အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနာ’ (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) နှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပါဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ဝိပါကတိက် သတ္တကနည်းမှ အမှတ် (၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် သတ္တကနည်းအထိ (သတ္တကနည်း ၁၈-နည်းတို့ကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ထားခဲ့သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံ ပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဤဗဟုဝိဓဝါရနည်း၌ အသေးစိတ်ရေတွက်ပါမူ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၇) = ၁၄၇-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(ဗဟုဝိဓဝါရ သတ္တကနည်း ၂၁-နည်း ပြီး၏)။</p> -- <h4>စတုဝီသတိဝိဓနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">တိက် ၂၁-ခုကို ဖဿ ၆-ပါးဖြင့် ဝေဖန်၍ ၂၄-ပါးစီ ဟောသော စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၌ တစ်နည်းတစ်နည်းအတွက် ဝိညာဏက္ခန္ဓာ ၂၄-ပါးစီ ဟောထားရာ အသေးစိတ် ရေတွက်ပါမူ ဤနည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၂၄) = ၅၀၄-ပါးဖြစ်သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၂-၃။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ်ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ အဗျာကတဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄-၅-၆။ နားအတွေ့ (နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၇-၈-၉။ နှာခေါင်းအတွေ့ (နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၀-၁၁-၁၂။ လျှာအတွေ့ (လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃-၁၄-၁၅။ ကိုယ်အတွေ့ (ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ဆုံ ထိခိုက်မှု) ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၆-၁၇-၁၈။ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ်ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁၉-၂၄။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်’။ ။ ဤသို့ နှစ်ဆယ့် လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(ကုသလတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် စတုဝိသတိဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမှတစ်ပါးလည်း နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၂-၃။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ဝိပါကတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်းမှ အမှတ် (၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်းအထိ (စတုဝိသတိဝိဓနည်း ၁၈-နည်းတို့ကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် စတုဝိသတိဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">(နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၂-၃။ (မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ [မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဉ်’။ပ။ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဉ်’၊ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဉ်']၁</p> <p style="text-indent:2em">၄-၅-၆။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၇-၈-၉။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၀-၁၁-၁၂။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃-၁၄-၁၅။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၆-၁၈။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁၉-၂၄။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်’။ ဤသို့ နှစ်ဆယ့်လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် စတုဝီသတိဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက် ၂၁-ခုကို ဖဿ ၆-ပါးဖြင့် ဝေဖန်၍ ၂၄-ပါးစီဟောသော စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၂၁-နည်း ပြီး၏။ အသေးစိတ်ရေတွက်သော် ဤစတုဝီသတိဝိဓနည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၂၄) = ၅၀၄-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၂၁-နည်း ပြီး၏)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤစာပိုဒ်မှာ ပါဠိတော်၌ ပါရှိနေသဖြင့်သာ အနက်ပြန်ဆိုရေးသားလိုက်ပါသည်၊ စင်စစ်မှာ ဤစာပိုဒ်သည် အပိုသာ ဖြစ်ပါသည်။</p> -- <h4>တိံသဝိဓနည်း</h4> <p style="text-align: center;">(ဘုံလေးပါးဖြင့် ဖဿ ၆-ပါးကို ဝေဖန်၍ အပြား ၃၀-အားဖြင့် ဟောသော တိံသဝိဓနည်း)</p> <p style="text-indent:2em">သုံးဆယ်ပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၄။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ကာမ ဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည် ကျက်စားရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ကျင်လည် ကျက်စားရာဖြစ်သော) အရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၅-၈။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၉-၁၂။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၃-၁၆။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၇-၂၀။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၁-၂၄။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည်ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၂၅-၃၀။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်’။ ။ ဤသို့ သုံးဆယ်ပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဘုံလေးပါးဖြင့် ဖဿ ၆-ပါးကို ဝေဖန်၍ အပြား ၃၀-အားဖြင့် ဟောသော တိံသဝိဓနည်း ပြီး၏။ ဤတိံသဝိဓနည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း ၃၀-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(တိံသဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> -- <h4>ဗဟုဝိဓနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">တိက် ၂၁-ခုကို ဘုံလေးပါး ဖဿ ၆-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောသည့် များသော အပြားရှိသော ဗဟုဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤနည်း တစ်နည်း တစ်နည်း၌ ဝိညာဉ်ပေါင်း ၄၈-ပါး ရှိသည်၊ ထို့ကြောင့် ဗဟုဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၌ ဝိညာဉ်ပေါင်း (၂၁*၄၈) = ၁၀၀၈-ပါး ရှိသည်။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် ဗဟုဝိဓနည်း ၄၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">များသော အပြားအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၇။ မျက်စိအတွေ့ (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ်ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ [မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’။ပ။ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်']၁</p> <p style="text-indent:2em">၈-၁၄။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၅-၂၁။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂-၂၈။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၉-၃၅။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃၆-၄၂။ စိတ်အတွေ့ (စိတ်နှင့်ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ဆုံထိခိုက်မှု) ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်း ကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၄၃-၄၈။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’။ပ။ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်’။ ။ ဤသို့ များသော အပြား အားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤစာပိုဒ်မှာအပိုဖြစ်သည်၊ ပါဠိတော်၌ပါရှိနေ၍သာ ဘာသာပြန်ဆို ရေးသားလိုက်ပါသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် ဗဟုဝိဓနည်း၄၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမှတစ်ပါးလည်း များသောအပြားအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၇။ မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၃) ဝိပါကတိက် ဗဟုဝိဓနည်းမှ အမှတ် (၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် ဗဟုဝိဓနည်းအထိ (ဗဟုဝိဓနည်း ၁၈-နည်းတို့ကို) ပေယျာလ လုံးဝ ချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် ဗဟုဝိဓနည်း ၄၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(ထိုမှတစ်ပါးလည်း များသော အပြားအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">၁-၇။ (မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်၌ ဖြစ်သောတရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ’ သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ’ သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ’ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၈-၁၄။ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၁၅-၂၁။ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၂-၂၈။ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂၉-၃၅။ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">[၃၆-၄၂။ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။]**၁</p> <p style="text-indent:2em">၃၆-၄၂။ (စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည်) အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုသော ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ’ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ’ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န’ (လောကုတ္တရာ) ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။**၂</p> <p style="text-indent:2em">၄၃-၄၈။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်’။ ဤသို့ များသော အပြားအားဖြင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(တိက် ၂၁-ခုကို ဘုံလေးပါး ဖဿ ၆-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ဟောသည့် များသော အပြားရှိသော ဗဟုဝိဓနည်း ၂၁-နည်း ပြီး၏။ ဤနည်း၌ ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်း (၂၁*၄၈) = ၁၀၀၈-ပါး ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(ဗဟုဝိဓနည်း ပြီး၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ဝိညာဏ်ကို သိမှုအစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">[ဝိညာဏက္ခန္ဓာပေါင်းမှာ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဒုကမူလကနည်း ၆၀၀၆၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၂) တိကမူလကနည်း ၆၀၀၆၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း ၁၁၅၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၄) သတ္တကနည်း ၁၄၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၅) စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၅၀၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တိံသဝိဓနည်း ၃၀-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဗဟုဝိဓနည်း ၁၀၀၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ပေါင်း ၁၂၂၉၆၄-ပါးဖြစ်၏]။</p> <p style="text-align: center;">ဝိညာဏက္ခန္ဓာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝိညာဏ်တို့ကို အဘိဓမ္မာနည်းအားဖြင့် ဝေဖန် ဟောကြားအပ်သော ‘အဘိဓမ္မဘာဇနီယ'နည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤစာပိုဒ်သည် ဝေဒနာတိက် ဗဟုဝိဓနည်းကို ပြန်ဖော်ထားခြင်းဖြစ်သည်၊ စင်စစ်မှာ ဤစာပိုဒ်သည် အပိုသာဖြစ်သည်၊ လေ့လာသူအတွက် ရှုပ်ထွေးစေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤစာပိုဒ်မှာ အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်ကို ဆက်လက်၍ ဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။</p> <h3 style="text-align:center;">၃-ပဥှာပုစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">(အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားသော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">အမေးပုစ္ဆာ</h3> <p style="text-align: center;">ခန္ဓာငါးပါး</p> <p style="text-align: center;">(ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို တိက်ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်းသက်သက်ကို ပြခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့ကား- ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’၊ ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၁’၊ သိမှုအစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာဆိုသည်မှာ ဝေဒနာ, သညာကြဉ်သော စေတသိက် ၅၀-ပါးဖြစ်သည်။</p> <p style="text-align: center;">ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို တိက် ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်းသက်သက်ကို ပြခြင်း</p> <h4>၁-တိက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကို ပြခြင်း</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) ကုသလတိက် အမေးပုစ္ဆာ ၁၅၁။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ‘ကုသိုလ်'ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း၊ အပြစ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ မကောင်းကျိုး ဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ‘အကုသိုလ်'ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း၊ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ'ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန် သနည်း။ပ။ (တိက်အမှတ် ၂-မှ ၂၂-အထိ ပေယျာလ ချန်ထားခဲ့သည်။)**၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၂) ဝေဒနာတိက်မှ အမှတ် (၂၂) သနိဒဿနတိက်အထိ (တိက် ၂၁-ခုကို) ပေယျာလ လုံးဝ ချန်ထားခဲ့သည်။ ထိုတိက်တို့ကို ကုသလတိက် အမေးပုစ္ဆာအတိုင်း ချဲ့၍ ယူပါလေ၊ အန္တပေယျာလနည်းဖြစ်သည်။</p> <h4>၂-ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကို ပြခြင်း</h4> <p style="text-indent:2em">(ဒုက်အမှတ် ၁-မှ ၉၉-အထိ ပေယျာလ ချန်ထားခဲ့သည်)**၁</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀၀) သရဏဒုက် အမေးပုစ္ဆာ။ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'ခန္ဓာတို့ သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'ခန္ဓာ တို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အမှတ် (၁) ဟေတုဒုက်မှ အမှတ် (၉၉) သဥတ္တရဒုက်အထိ (ဒုက် ၉၉-ခုကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်၊ ထိုဒုက်တို့ကို သရဏဒုက်အမေးပုစ္ဆာနည်းတူ ချဲ့၍ယူပါလေ၊ အာဒိပေယျာလနည်း ဖြစ်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို တိက်ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <h4>တိကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <h4>၁-တိက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">၁၅၂။ ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ'သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ ဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ‘ကုသိုလ်'့ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အပြစ်နှင့် တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ‘အကုသိုလ်’ ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ’ ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ။ ။ (ရူပက္ခန္ဒာ, ဝေဒနာက္ခန္ဓာ) ခန္ဓာနှစ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း, အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (သုခ သဟဂုတ် စိတ် ၆၃-ပါးနှင့် ထိုစိတ်တို့၌ရှိသော သညာ, သင်္ခါရ)။ အချို့သော (သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဉ်စိတ်, ဒေါသမူဒွေးနှင့် ထိုစိတ်တို့၌ရှိသော သညာ, သင်္ခါရ)။ အချို့သော (သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါးနှင့် ထိုစိတ်တို့၌ရှိသော သညာ, သင်္ခါရ)။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိပါကတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော (အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေတတ်သော) တရားလည်း မဟုတ်။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါက်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော (အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေတတ်သော) တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ် မူ၍ အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော (အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေတတ်သော) တရားလည်း မဟုတ်ကုန် (ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) ဥပါဒိဏ္ဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သောရူပက္ခန္ဓာသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံ ဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (ကမ္မဇရုပ်)။ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ (ကမ္မဇရုပ်မှ ကြွင်းသော တိဇရုပ်များ)။</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီဝိပါက်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့်ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုသည့်ကံကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သံကိလိဋ္ဌတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေ တတ်သော ‘ကိလောသာ'တို့သည် ပူပန်စေအပ်သည် မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာ တို့နှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်၍ (ကိလေသာ တို့နှင့်လည်း ယှဉ်၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည် မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာ စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဝိတက္ကတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိသော ခန္ဓာဖြစ်၏ (ဝိတက်, ဝိစာရတို့နှင့် မယှဉ်)။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) နာမ်ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း ရှိ၍ ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါးနှင့် ၎င်းတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) နာမ်ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဝိတက်မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏ (ဒုတိယဈာန်စိတ် ၁၁-ပါးနှင့် ၎င်းတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) နာမ်ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရ လည်း မရှိသော ခန္ဓာများ ဖြစ်ကုန်၏ (အဝိတက္က အဝိစာရစိတ် ၅၅-ပါးနှင့် ၎င်းတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဝိတက်လည်းရှိ၍ ဝိစာရလည်းရှိသော ခန္ဓာဖြစ်၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော ဝိတက်ဝိစာရကြဉ်သည့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဝိတက်မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိသော ခန္ဓာဖြစ်၏ (ဒုတိယဈာန်စိတ် ၁၁-ပါး၌ရှိသော ဝိစာရကြဉ်သည့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၊ သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော ဝိတက် ၅၅-ပါး)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဝိတက်လည်းမရှိမူ၍ ဝိစာရလည်းမရှိသော ခန္ဓာဖြစ်၏ (အဝိတက္ကအဝိစာရစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာနှင့် ဒုတိယဈာန် စိတ် ၁၁-ပါး၌ရှိသော ဝိစာရ ၁၁-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ဝိတက်လည်းရှိ၍ ဝိစာရလည်းရှိသော ခန္ဓာဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဝိတက်မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိသော ခန္ဓာဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း, ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်းမရှိသော ခန္ဓာဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော ဝိစာရ စေတသိက် ၅၅-ပါး)။ (ဏီ-၁၄၀၁)၁။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤနေရာ၌ သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို သီးခြားထုတ်၍ ဟောထားသည်၊ အကြောင်းမှာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ တိက်သုံးခုအပြင် တိက်မုတ်လည်း ရနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်၊ သဝိတက္ကသဝိစာရစိတ် ၅၅-ခု၌ရှိသော ဝိစာရစေတသိက် ၅၅-ခုသည် တိက်မုတ်ဖြစ်သည်၊ စင်စစ်မှာ ဝိစာရ ၆၆-ခုရှိသော်လည်း ဒုတိယဈာန်၌ရှိသော ဝိစာရ ၁၁-ခုမှာ တိက်၏ တတိယပဒ၌ တရားကိုယ်အရ ကောက်နိုင်သောကြောင့်တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ပီတိတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို ပီတိနှင့်တကွဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း (ပီတိနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း), သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ပီတိနှင့် တကွဖြစ်၍ (ပီတိနှင့်ယှဉ်၍) သုခဝေဒနာနှင့် တကွ မဖြစ်ချေ (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါးတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)၊ (အချို့သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ပီတိနှင့်သာ တကွ ဖြစ်၍) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွမဖြစ် (ပီတိသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး, စတုတ္ထဈာန်စိတ် ၁၁-ပါး တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာကို ပီတိနှင့်တကွဖြစ်၏ (ပီတိနှင့်ယှဉ်၏)ဟု မဆိုအပ်ချေ (ကာယဝိညာဉ်ဒွေး, ဒေါသမူဒွေး, ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး, စတုတ္ထဈာန်စိတ် ၁၁-ပါးတို့၌ ရှိသော ဝေဒနာ)။ အချို့သော (သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိသဟ ဂုတ်စိတ် ၅၁-ပါးနှင့် ထိုစိတ်တို့၌ရှိသော သညာ, သင်္ခါရ)၊ အချို့သော (သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်ကုန်၏ (သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃-ပါးနှင့် ထိုစိတ်တို့၌ ရှိသော သညာ, သင်္ခါရ)၊ အချို့သော (သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါးနှင့် ထိုစိတ်တို့၌ရှိသော သညာ, သင်္ခါရ)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ပီတိနှင့်တကွဖြစ်ကုန်၏ (ယှဉ်ကုန်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း, သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဉ်နှင့် ဒေါသမူစိတ်တို့၌ရှိသော သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဉ်)။ (ဏီ-၁၄၀၄)</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဒဿနတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည့် ခန္ဓာလည်းမဟုတ်၊ (သောတာ ပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးသည့် နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့ သည် ပယ်အပ်သည့် ခန္ဓာလည်း မဟုတ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို အထက်မဂ်သုံးပါးတို့ သည် ပယ်အပ်ကုန်၏ (ကြွင်းသော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန် (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဒဿနဟေတုတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည့် ခန္ဓာလည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးပါး တို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည့် ခန္ဓာလည်း မဟုတ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် မောဟကြဉ်သော ဝိစိကိစ္ဆာစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဒေါသမူ စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မောဟကြဉ်သော ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါး တို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့ သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန် (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ (ဏီ-၁၄၁၀)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) အာစယဂါမိတိက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်းမဟုတ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ ကုသိုလ်နှင့် အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်ကုန် (ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ် နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သေက္ခတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီး) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ် လေးပါးနှင့် အောက်ဖိုလ်သုံးပါး စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏ (အရဟတ္တဖိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ (ဏီ-၁၄၁၆)</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ပရိတ္တတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် နည်းသောအာနုဘော်ရှိ၏ (နည်းသော အာနုဘော် ရှိသည့် ‘ပရိတ္တ’ (ကာမ) တရားဖြစ်၏)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အာနုဘော်နည်းကုန်၏ (ကာမစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် မြင့်မြတ်သည်ဖြစ်ကုန်၏ (မဟဂ္ဂတစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ သည် နိုင်းယှဉ်တတ်သော ရာဂအစရှိသော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော (မနှိုင်းယှဉ်အပ် သည့်) ‘အပ္ပမာဏ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ပရိတ္တာရမ္မဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အာရုံပြုတတ်သော တရားမဟုတ်ချေ (အနာရမ္မဏ)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပညတ်ကို ဧကန်အာရုံပြုသော နာမ်ခန္ဓာ လေးပါးဖြစ်သော ရူပစိတ် ၁၅-ပါးနှင့် အရူပ ပထမနှင့် တတိယစိတ် ၆-ပါး၊ ၎င်းတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ)။ (ဏီ-၁၄၂၂)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟီနတိက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အလယ်အလတ်တရား ဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတု္တပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကုတ္တရာစိတု္တပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) မိစ္ဆတ္တတိက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် မိစ္ဆတ္တနိယတလည်း မဟုတ်မူ၍ သမ္မတ္တနိယတ လည်း မဟုတ်ချေ (အနိယတ)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဖောက်ပြန်တတ်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး၏ သတ္တမဇောနှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူ စိတ်တို့၏ သတ္တမဇောစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့် အကျိုးပေး မမြဲကုန် (အနိယတ)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) မဂ္ဂါရမ္မဏတိက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အာရုံပြုတတ်သောတရား မဟုတ်ချေ (အနာရမ္မဏ)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ သည် မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်း ဟိတ် (သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်မည်သော ပညာတည်းဟူသော အမောဟဟိတ်) ရှိကုန်၏ (အမောဟကြဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် မဂ်မည်သော အကြီး အမှူး ‘မဂ္ဂါဓိပတိ’ (ဝီမံသာဓိပတိ= အမောဟ= သမ္မာဒိဋ္ဌိ, သမ္မာဝါယာမ= ဝီရိယာဓိပတိ= ဝီရိယ) ရှိကုန်၏ (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ-၁၄၂၉)</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်းဟိတ် ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး ‘မဂ္ဂါဓိပတိ'ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (မဂ်ကိုအာရုံမပြုသော နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။ (ဏီ-၁၄၂၉)</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) ဥပ္ပန္နတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သော ခန္ဓာငါးပါးတို့ သည် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ကုန် (နောင်အနာဂတ် ကာလ၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ, ကမ္မဇရုပ်မှတစ်ပါး တိဇရုပ်)၊ အချို့သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် မချွတ်ဧကန်ဖြစ်လတ္တံ့ ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါက်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ကမ္မဇရုပ်)။ (ဏီ-၁၄၃၀)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၈) အတီတတိက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားဖြစ် ကုန်၏၊ အချို့သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အတီတာရမ္မဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အာရုံပြုတတ်သော တရားမဟုတ်ချေ (အနာရမ္မဏ)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့ သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း, မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပညတ်နှင့်နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြုသောတရားများ)။ (ဏီ-၁၄၃၄)</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အာရုံပြုတတ်သော တရားမဟုတ်ချေ (အနာရမ္မဏ)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြု ကုန်၏၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြု ကုန်၏၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံ ပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သောတရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နတ္ထိဘောပညတ်ကို အာရုံပြုသော အာကိဉ္စညာယတနစိတ် ၃-ပါး)။ (ဏီ-၁၄၃၇)</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၂) သနိဒဿနတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် မြင်အပ်သော သဘောလည်း မရှိမူ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း မရှိကုန် (အနိဒဿနအပ္ပဋိဃ)။ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း ရှိ၏ (ရူပါရုံ)၊ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် မြင်အပ်သောသဘော မရှိမူ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောသာရှိ၏ (ရူပါရုံမှ တစ်ပါးသော ဩဠာရိကရုပ် ၁၁-ပါး)၊ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် မြင်အပ်သော သဘောလည်း မရှိမူ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း မရှိချေ (သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို တိက် ၂၂-ခုတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာကိုပြသော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏)။</p> -- <h4>၂-ဒုကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <h4>(ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို ဒုက် ၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း)</h4> <p style="text-align: center;">(၁-ဟေတုဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟေတုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃</b>။ (ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဟိတ်မမည်ကုန်။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဟိတ်မည်၏ (ဟိတ်၆-ပါး)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဟိတ် မမည်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဟိတ်ရှိသောတရား (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သောတရား) မဟုတ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဟိတ်ရှိသောတရား (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်သောတရား) ဖြစ်ကုန်၏ (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် သဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဟိတ် မရှိကုန် (မောဟမူဒွေး၌ရှိသောမောဟ၊ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဟိတ်နှင့် မယှဉ်။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်။</h4> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတု သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ်လည်း ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်သာ ရှိ၍ ဟိတ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ်လည်း ရှိကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်လည်းမမည်ဟူ၍ မဆို အပ်ကုန်။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ်လည်း ရှိ၏ (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် ဟိတ် ၆-ပါး)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်လည်း မမည်ချေ (သဟိတ်စိတ်၌ ရှိသည့် ဟိတ် ၆-ပါးကြဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ်လည်း ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟ၊ အဟိတ်စိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာများ)။ (ဏီ-၁၄၄၈)</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း, ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆို အပ်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍ မဆို အပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ် မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဟိတ် မမည်ဟူ၍ မဆိုအပ်ကုန် (အဟိတ်စိတ်၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်၏ (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် ဟိတ် ၆ ပါး)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ချေ (သဟိတ်စိတ်တို့၌ ရှိသော ဟိတ် ၆-ပါးကြဉ်သည့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (မောဟမူဒွေး၌ ရှိသော မောဟ၊ အဟိတ်စိတ်၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၄၅၀)</p> <p style="text-align: center;">(၆) နဟေတု သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိချေ။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိကုန်၏၊ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိကုန်။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိ၏ (သဟိတ်စိတ်၌ရှိသော ဟိတ် ၆-ပါး ကြဉ်သည့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဟိတ်လည်းမမည်မူ၍ ဟိတ်လည်းမရှိချေ (အဟိတ်စိတ်၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်းမရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဟိတ် ၆-ပါး)။ (ဏီ-၁၄၅၂)</p> <p style="text-align: center;">(ဟေတုဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂-စူဠန္တရဒုက် ၇-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၇) သပ္ပစ္စယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ) အကြောင်းတရားတို့နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သင်္ခတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ) အကြောင်းတရားတို့သည် ပေါင်း၍ ပြုပြင်စီရင်အပ်သော ‘သင်္ခတ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်း တရားလေးပါးတို့ကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏)။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သနိဒဿနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် မြင်အပ်သောသဘောမရှိကုန် (နာမ်ခန္ဓာတို့ကို မမြင် အပ်ချေ)။ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် မြင်အပ်သောသဘောရှိ၏ (မြင်အပ်၏) (ရူပါရုံ)၊ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာ သည် မြင်အပ်သောသဘော မရှိချေ (မမြင်အပ်ချေ) (ကြွင်းသောရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သပ္ပဋိဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ထိပါးတတ်သော သဘော မရှိကုန် (အပ္ပဋိဃ)။ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် ထိပါးတတ်သောသဘော ရှိ၏ (ဩဠာရိကရုပ် ၁၂-ပါး)၊ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် ထိပါးတတ်သောသဘော မရှိချေ (သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ရူပီဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဖောက်ပြန်တတ်သော သဘောရှိ၏။ နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် (ရူပက္ခန္ဓာ ဖောက်ပြန်သကဲ့သို့) ဖောက်ပြန်တတ်သော သဘော မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) လောကိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် လောက၌အကျုံးဝင်၏ (လောကီတရားဖြစ်၏)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် လောကမှ ထွက်မြောက်သောတရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ကေနစိဝိညေယျဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သောတရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် တစ်စုံတစ်ခုသောစိတ်သည် သိအပ်သော တရား မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(စူဠန္တရဒုက် ၇-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃-အာသဝဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) အာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဏ်) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့၏သန္တန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'မမည်ကုန်။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အာသဝမည်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် အာသဝ မမည်ချေ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အာသဝ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အာသဝ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်ကုန်၏ (ဒေါသမူဒွေးနှင့် မောဟမူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာ လေးပါးတို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်ကုန် (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ဒေါသမူဒွေးနှင့် မောဟမူ ဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟ)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) အာသဝသာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝ၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုအပ်ချေ။ ရူပက္ခန္ဓာသည် အာသဝ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံသာ ဖြစ်၍ အာသဝ မမည်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် အာသဝ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ တို့၏) အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ကုန် (လောကီစိတ်, ၎င်းနှင့်ယှဉ်ဘက် ဝေဒနာ, သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝ မမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ် ၎င်းနှင့်ယှဉ်ဘက် ဝေဒနာ, သညာ)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝ မမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟကြဉ်သော လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၄၇၂)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၈) အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာယှဉ်၍ အာသဝ မမည်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်းယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝ မမည်ကုန် (အကုသိုလ်စိတ်, ၎င်း၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို အာသဝနှင့်သာယှဉ်၍ အာသဝ မမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ဒေါသမူဒွေးနှင့် မောဟမူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အာသဝ နှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟကြဉ်သည့် အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝ မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (အာသဝနှင့်မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ= ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၊ ဒေါသမူ ဒွေးနှင့် မောဟမူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟ)။ (ဏီ-၁၄၇၀, ၁၄၇၄)</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အာသဝနှင့်မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အာသဝနှင့်မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံသာ ဖြစ်၏ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်, ဒေါသမူနှင့်မောဟမူစိတ်တို့၌ရှိသော မောဟ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာ လေးပါးတို့သည် အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ် နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဒေါသမူနှင့် မောဟမူစိတ်တို့၌ရှိသည့် မောဟကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။ (ဏီ-၁၄၇၆)</p> <p style="text-align: center;">(အာသဝဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄-သညောဇနဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) သံယောဇနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော ‘သံယောဇဉ်'မမည်ကုန်။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် သံယောဇဉ်မည်၏၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် သံယောဇဉ် မမည်ချေ။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) သံယောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏၊ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ် နာမ်ခန္ဓာ လေးပါး)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ် နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသည့် မောဟကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ် နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်ကုန် (ကြွင်းသော နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။ (ဏီ-၁၄၈၁, ၁၄၈၂)</p> <p style="text-align: center;">(၂၃) သံယောဇန သံယောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ၊ (ရူပက္ခန္ဓာသည်) သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ကုန် (လောကီစိတ်နှင့် ၎င်း၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့် ၎င်း၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, ခန္ဓာသုံးပါး)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (သံယောဇဉ် ၁၀-ပါး)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ချေ (သံယောဇဉ် ၁၀-ပါးကြဉ်သော လောကီသင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၄၈၄)</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၄) သံယောဇန သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ် နှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ် နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ကုန် (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ၎င်း၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်သော ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ်တို့၌ရှိသည့် ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ (သံယောဇဉ် ၁၀-ပါး)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ချေ (သံယောဇဉ်တရား ကိုယ်ကြဉ်သည့် အကုသိုလ်စိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာစေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်သော ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၄၈၆)</p> <p style="text-align: center;">(၂၅) သံယောဇနဝိပ္ပယုတ္တသံယောဇနိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ် ကုန်၏။ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာ နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်းမယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါး= ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် အကုသိုလ် နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။ (ဏီ-၁၄၈၁, ၁၄၈၈)</p> <p style="text-align: center;">(သညောဇနဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅-ဂန္ထဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၂၆) ဂန္ထဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ‘ဂန္ထ'မမည်ကုန်။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဂန္ထမည်၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဂန္ထမမည်ချေ။</p> <p style="text-align: center;">(၂၇) ဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဂန္ထ၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဂန္ထ၏အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)၊ အချို့ သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဂန္ထ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာ နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၈) ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၌ရှိသော လောဘနှင့် ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသည့် ဒေါသကြဉ်သော လောဘမူ, ဒေါသမူ နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်ကုန် (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၌ရှိသော လောဘ၊ ဒေါသမူ ဒွေး၌ရှိသော ဒေါသ၊ မောဟမူဒွေး၊ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ် နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။ (ဏီ-၁၄၉၃, ၁၄၉၄)</p> <p style="text-align: center;">(၂၉) ဂန္ထ ဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်၊ ရူပက္ခန္ဓာသည် ဂန္ထ၏အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆို အပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဂန္ထ၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏)့အာရုံဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန် (လောကီစိတ်နှင့် ၎င်း၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ဂန္ထ၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ်နှင့် ၎င်း၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဂန္ထလည်း မည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ချေ (ဂန္ထတရားကိုယ်ကြဉ်သည့် လောကီစိတ်တို့၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၄၉၆)</p> -- <p style="text-align: center;">(၃၀) ဂန္ထ ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆို အပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင်) သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန် (လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ်နှင့် ၎င်းတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ဂန္ထနှင့်သာယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ်တို့ကြဉ်သည့် ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဂန္ထလည်း မည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄ ခု ၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထ မမည်ချေ (ဂန္ထတရားကိုယ်ကြဉ်သည့် လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ်တို့ ၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်သာယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဂန္ထနှင့်မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ= ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၌ရှိသော လောဘ, ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသ၊ လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ်တို့ ကြဉ်သည့် ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၄၉၈)</p> <p style="text-align: center;">(၃၁) ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံ သာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၌ရှိသော လောဘ, ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသ၊ လောဘမူ, ဒေါသမူ ကြဉ်သော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ် နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာနာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်လည်းမယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် ((ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၌ရှိသော လောဘနှင့် ဒေါသမူဒွေး၌ ရှိသော ဒေါသကြဉ်သည့် လောဘမူ, ဒေါသမူ နာမ်ခန္ဓာလေးပါး= ဂန္ထနှင့်ယှဉ်သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။ (ဏီ-၁၅၀၀)</p> <p style="text-align: center;">(ဂန္ထဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇာနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆-ဩဃဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခုအဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-indent:2em">(၃၂)-(၃၇)။ (ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော ‘ဩဃ'မမည်ကုန်။ပ။**၁</p> <p style="text-align: center;">(၇-ယောဂဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-indent:2em">(၃၈)-(၄၃)။ (ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော ‘ယောဂ’ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဩဃဂေါစ္ဆကနှင့် ယောဂဂေါစ္ဆကဒုက်တို့သည် အာသဝဂေါစ္ဆကဒုက်နှင့် အလုံးစုံတူသည်၊ ထို့ကြောင့် ထိုဂေါစ္ဆကတို့၏ အဖွင့်အကျယ်ကို ပေယျာလချန်ထားခြင်းဖြစ်သည်၊ အာသဝဂေါစ္ဆကကဲ့သို့ အကျယ်ချဲ့၍ သိပါလေ။</p> <p style="text-align: center;">(၈-နီဝရဏဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၄၄) နီဝရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ် ခန္ဓာလေးပါးတို့သည်) (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးတတ်သော ‘နီဝရဏ ‘မမည်ကုန်။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် နီဝရဏမည်၏ (လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, ထိန, မိဒ္ဓ, ဥဒ္ဓစ္စ, ကုက္ကုစ္စ, ဝိစိကိစ္ဆာ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် နီဝရဏမမည်ချေ (ကြွင်းသင်္ခါရက္ခန္ဓာများ)။</p> <p style="text-align: center;">(၄၅) နီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် နီဝရဏ၏ အာရုံဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့ သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံမဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(၄၆) နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄၇) နီဝရဏ နီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ၊ ရူပက္ခန္ဓာသည် နီဝရဏ၏အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏ မမည်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) နာမ်ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏ၏အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) နာမ်ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏ မမည်ကုန် (လောကီစိတ်တို့နှင့် ၎င်းတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) နာမ်ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (နီဝရဏ၏အာရုံမဟုတ်သော လောကုတ္တရာစိတ်နှင့် ၎င်းတို့ ၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏ၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (နီဝရဏ တရားကိုယ် ရှစ်ပါး= လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, ထိန, မိဒ္ဓ, ဥဒ္ဓစ္စ, ကုက္ကုစ္စ, ဝိစိကိစ္ဆာ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ချေ (နီဝရဏတရား ကိုယ်ကြဉ်သော လောကီ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ နီဝရဏ၏အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာသင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၅၁၀)</p> <p style="text-align: center;">(၄၈) နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) နာမ်ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်းယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) နာမ်ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့်သာယှဉ်၍ နီဝရဏ မမည်ကုန်။ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ၎င်းတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) နာမ်ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို နီဝရဏနှင့်သာယှဉ်၍ နီဝရဏ မမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (နီဝရဏတရား ကိုယ် ၈-ပါး)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် နီဝရဏနှင့်သာယှဉ်၍ နီဝရဏမမည်ချေ (နီဝရဏတရား ကိုယ် ၈-ပါး ကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ နီဝရဏနှင့် သာယှဉ်၍ နီဝရဏမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နီဝရဏနှင့် မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ = ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၅၁၂)</p> <p style="text-align: center;">(၄၉) နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ် နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာနာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို နီဝရဏနှင့်မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်း ကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်= နီဝရဏနှင့်ယှဉ်သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။ (ဏီ-၁၅၁၄)</p> <p style="text-align: center;">(နီဝရဏဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉-ပရာမာသဂေါစ္ဆကဒုက် ၅-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၅၀) ပရာမာသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ (ဒိဋ္ဌိ) မမည်ကုန်။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ပရာမာသမည်၏ (ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ပရာမာသ မမည်ချေ။</p> <p style="text-align: center;">(၅၁) ပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီနာမ်ခန္ဓာ လေးပါး)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ပရာမာသ၏ အာရုံ မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာနာမ်ခန္ဓာ လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၂) ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်ချေ။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) ယှဉ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတ သမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်)၊ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်ကုန်။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိကြဉ်သည့် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၌ ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ပရာမာသနှင့် မယှဉ်ချေ။ (ဏီ-၁၅၁၉, ၁၅၂၀)</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ပရာမာသနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပရာမာသနှင့် မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဒိဋ္ဌိ)။ (ဏီ-၁၅၂၀)</p> <p style="text-align: center;">(၅၃) ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို ပရာမာသလည်း မည်၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ၊ ရူပက္ခန္ဓာသည် ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ပရာမာသလည်းမည်၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ကုန် (လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ်, ၎င်းနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ, သညာ)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ပရာမာသလည်း မည်၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ချေ (ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော လောကီ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ပရာမာသလည်း မည်၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၅၂၂)</p> -- <p style="text-align: center;">(၅၄) ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု, ဒေါသမူဒွေး, မောဟမူဒွေး, လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ့နာမ်ခန္ဓာ လေးပါး)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာနာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို ပရာမာသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ပရာမသ၏အာရုံသာဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဒိဋ္ဌိ, ဒိဋ္ဌိနှင့်ယှဉ်သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။ (ဏီ-၁၅၂၄)</p> <p style="text-align: center;">(ပရာမာသဂေါစ္ဆကဒုက် ၅-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀-မဟန္တရဒုက် ၁၄-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၅၅) သာရမ္မဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အာရုံပြုတတ်သော သဘောမရှိ (အာရုံမပြုတတ်ချေ) (အနာရမ္မဏ)၊ နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အာရုံပြုတတ်ကုန်၏ (သာရမ္မဏ)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၆) စိတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် စိတ်မည်၏၊ (ကြွင်းသော) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် စိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၇) စေတသိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် စေတသိက်မည်ကုန်၏၊ (ရုပ်, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာနှစ်ပါးတို့သည် စေတသိက် မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၈) စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် စိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏။ ရူပက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့်မယှဉ်ချေ။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">ဝိညာဏက္ခန္ဓာကို စိတ်နှင့် ယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့် မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဏီ-၁၅၃၂)</p> <p style="text-align: center;">(၅၉) စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရက္ခန္ဓာ) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် စိတ်နှင့်ရောနှော (ယှဉ်တွဲ) ကုန်၏၊ ရူပက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့်မရောနှော (မယှဉ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">ဝိညာဏက္ခန္ဓာကို စိတ်နှင့် ရောနှော၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့် မရောနှောဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဏီ-၁၅၃၄)</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၀) စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရက္ခန္ဓာ) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် စိတ်ကြောင့် မဖြစ်။ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်၏ (စိတ္တဇရုပ်)၊ အချို့သော ရူက္ခခန္ဓာသည် စိတ်ကြောင့် မဖြစ် (စိတ္တဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော တိဇရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၁) စိတ္တသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရက္ခန္ဓာ) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် စိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်ကုန်၏)၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့် တကွမဖြစ် (ဝိညာဏက္ခန္ဓာကို စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက်ဟု မဆိုအပ်ချေ)။ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့်တကွဖြစ်၏ (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက်ဖြစ်၏) (ဝိညတ်ဒွေး)၊ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့် တကွမဖြစ် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (ဝိညတ်ဒွေးကြဉ်သည့် ကြွင်းသောရုပ် ၂၆-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၂) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရက္ခန္ဓာ) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် စိတ်သို့အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်ကုန်၏)၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်။ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (ဝိညာတ်ဒွေး)၊ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် စိတ်သို့အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၃) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရက္ခန္ဓာ) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော၍ (ယှဉ်၍) စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်ကုန်၏၊ (ရုပ်, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာနှစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှောမူ၍ စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၄) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရက္ခန္ဓာ) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော၍ (ယှဉ်၍) စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၍ စိတ်နှင့်လည်း တကွ (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက်) ဖြစ်ကုန်၏။ (ရုပ်, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာနှစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှောမူ၍ (မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍ စိတ်နှင့်လည်း တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၅) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရက္ခန္ဓာ) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော၍ (ယှဉ်၍) စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၍ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက်) ဖြစ်ကုန်၏။ (ရုပ်, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာနှစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှောမူ၍ စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၆) အဇ္ဈတ္တိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၁၌ ဖြစ်၏။ (ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရက္ခန္ဓာ) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌၂ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်၏ (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး)၊ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်၏ (ကြွင်းသောရုပ်များ)။ (ဏီ-၁၅၄၇-၁၅၄၈)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အာယတန ၁၂-ပါးကို အတွင်း (အိမ်သည်) အာယတန ၆-ပါး,</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အပြင် (ဧည့်သည်) အာယတန ၆-ပါးအားဖြင့် ပိုင်းခြား၍ ဟောထားခြင်း ဖြစ်သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၇) ဥပါဒါဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် (မဟာဘုတ်လေးပါးကို) မှီ၍ မဖြစ်ကုန်။ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် (မဟာဘုတ်လေးပါးကို မှီ၍ ဖြစ်၏ (ဥပါဒါရုပ်များ)၊ အချို့သော ရူပက္ခန္ဓာသည် (ဥပါဒါရုပ်တို့မှီသကဲ့သို့) မှီ၍ မဖြစ် (မဟာဘုတ်လေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၈) ဥပါဒိဏ္ဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်ကုန်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့အာရုံပြုအပ်သည့် ကံကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏) (လောကီဝိပါက် နာမ်ခန္ဓာလေးပါးနှင့် ကမ္မဇရုပ်)၊ အချို့သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ် သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ကုန် (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်ကုန်) (ကြွင်းသော နာမက္ခန္ဓာနှင့် ကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော တိဇရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(မဟန္တရဒုက် ၁၄-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁-ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၆၉) ဥပါဒါနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ပြင်းစွာစွဲလမ်းတတ်သော သဘော ‘ဥပါဒါန်'မမည်ကုန်။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဥပါဒါန်မည်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဥပါဒါန် မမည်ချေ။</p> <p style="text-align: center;">(၇၀) ဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည်ဥပါဒါန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ စိတ္တုပ္ပါဒ် နာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၁) ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဥပါဒါန်နှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၌ရှိသော လောဘကြဉ်သည့် လောဘမူနာမ်ခန္ဓာလေးပါး)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ် ကုန် (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များနှင့် ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၌ရှိသော လောဘ)။ (ဏီ-၁၅၅၇-၁၅၅၈)</p> <p style="text-align: center;">(၇၂) ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ၊ ရူပက္ခန္ဓာသည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ကုန် (လောကီ စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (လောကုတ္တရာ စိတ်, ၎င်းနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ, သညာ)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော လောကီ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာသင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၅၆၀)</p> <p style="text-align: center;">(၇၃) ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့် သာယှဉ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်းယှဉ်၏ဟု မဆို အပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့်သာယှဉ်၍ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိနှင့်သာ) ယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ကုန် (လောဘမူစိတ်, ၎င်းနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာ, သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (ဥပါဒါန်နှင့်မယှဉ်သော ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်= ဒေါသမူ, မောဟမူ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်းယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ် ၄-ခု ၌ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဥပါဒါန်နှင့်သာယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သည့် လောဘမူ စိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်သာယှဉ်၍ ဥပါဒါန်လည်း မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဥပါဒါန်နှင့်မယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၅၅၈, ၁၅၆၂)</p> <p style="text-align: center;">(၇၄) ဥပါဒါန ဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒေါသမူဒွေး, မောဟမူဒွေး, လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ် နာမ်ခန္ဓာလေးပါးနှင့် ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ် စိတ် ၄-ခု၌ရှိသော လောဘ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့်လည်းမယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာနာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါး= ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၌ရှိသော လောဘကြဉ် သည့် လောဘမူစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ-၁၅၆၄)</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၂-ကိလေသဂေါစ္ဆကဒုက် ၈-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၇၅) ကိလေသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက် တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ‘ကိလေသာ'မမည်ကုန်။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာမည်၏ (လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, မာန, ဒိဋ္ဌိ, ဝိစိကိစ္ဆာ, ထိန, ဥဒ္ဓစ္စ, အဟိရိက, အနောတ္တပ္ပ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာ မမည်ချေ (ကြွင်းသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၆) သံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာ၏ အာရုံဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီနာမ်ခန္ဓာလေးပါး)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံမဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာနာမ်ခန္ဓာလေးပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၇) သံကိလိဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာတို့သည် မပူပန်စေအပ်သော တရားဖြစ်၏ (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်ကုန်၏ (ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ် သော သဘော မရှိကုန် (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်) (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၈) ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ကုန်) (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၉) ကိလေသ သံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ၊ ရူပက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ကုန် (လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်၊ ၎င်းတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ (ကိလေသာတရားကိုယ် ၁၀-ပါး)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ချေ (ကိလေသာတရားကိုယ် ၁၀-ပါးကြဉ်သော လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ကိလေသာမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာသင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၅၇၄)</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၀) ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်၏ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာတို့သည့်ပူပန်စေအပ်သည် သာဖြစ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့်သာယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန် လည်း ပူပန်စေအပ်၏ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၏)ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည် သာဖြစ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့်သာ ယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်ကုန် (အကုသိုလ်စိတ်, ၎င်း၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ် သည်သာ ဖြစ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့်သာယှဉ်၍) ကိလေသာမမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်နှင့် ၎င်း၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေ အပ်၏ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်းယှဉ်၏) (ကိလေသာတရားကိုယ်များ)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်သာဖြစ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့်သာယှဉ်၍) ကိလေသာမမည်ချေ (ကိလေသာတရားကိုယ်ကြဉ်သည့် အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်၏ (ကိလေသာတို့နှင့်လည်း ယှဉ်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ် သည်သာ ဖြစ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့်သာယှဉ်၍) ကိလေသာမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။ (ဏီ-၁၅၇၆)</p> <p style="text-align: center;">(၈၁) ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့ကို ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့်သာယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ကုန် (အကုသိုလ်စိတ်, ၎င်း၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဝေဒနာ, သညာ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်၊ ၎င်းတို့၌ရှိသော ဝေဒနာ, သညာ)။ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ကိလေသာ တရားကိုယ် ၁၀-ပါး)၊ အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာနှင့်သာယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ချေ (ကိလေသာ ၁၀-ပါး ကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာများ)။ (ဏီ-၁၅၇၈)</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၂) ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ကိလေသာနှင့်မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကိလေသာ တို့နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာတို့နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာတို့၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (အကုသိုလ်နာမ်ခန္ဓာလေးပါး= အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ (ဏီ၁၅၈၀)</p> <p style="text-align: center;">(ကိလေသဂေါစ္ဆကဒုက် ၈-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃-ပိဋ္ဌိဒုက် ၁၈-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၈၃) ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၄) ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာကို (သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန် ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် မပယ်အပ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ်နှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ္တုပ္ပါဒ်တို့ကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် မပယ်အပ်ကုန် (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၅) ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာမြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ် ရှိသော တရား မဟုတ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏) (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်, မောဟကြဉ်သည့် ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့ သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်ကုန်) (ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်၌ ရှိသော မောဟ၊ ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၆) ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် (သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန် ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက် မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသောတရား မဟုတ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် ဒေါသမူစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မောဟကြဉ်သည့် ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန် (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ) ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၇) သဝိတက္ကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဝိတက်ရှိသော (ဝိတက်နှင့်ယှဉ်သော) တရားမဟုတ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဝိတက်ရှိကုန်၏ (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (သဝိတက္ကစိတ့်၅၅-ပါး, ၎င်းနှင့်ယှဉ်ဘက် ဝိတက်ကြဉ်သော စေတသိက်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဝိတက်မရှိကုန် (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်ကုန်) (အဝိတက္ကစိတ် ၆၆-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ၊ သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော ဝိတက် ၅၅-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၈) သဝိစာရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဝိစာရရှိသော (ဝိစာရနှင့်ယှဉ်သော) တရားမဟုတ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဝိစာရရှိကုန်၏ (ဝိစာရနှင့်ယှဉ်ကုန်၏) (သဝိစာရစိတ် ၆၆ ပါး, ၎င်းနှင့်ယှဉ်ဘက် ဝိစာရကြဉ်သော စေတသိက်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဝိစာရ မရှိကုန် (ဝိစာရနှင့်မယှဉ်ကုန်) (အဝိစာရစိတ် ၅၅-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ၊ သဝိစာရစိတ်၆၆-ပါး၌ရှိသော ဝိစာရ ၆၆-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၉) သပ္ပီတိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ပီတိရှိသော (ပီတိနှင့် ယှဉ်သော) တရားမဟုတ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ပီတိရှိကုန်၏ (ပီတိနှင့်ယှဉ်ကုန်၏) (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး, ၎င်းနှင့်ယှဉ်ဘက် ပီတိကြဉ်သော စေတသိက်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ပီတိမရှိကုန် (ပီတိနှင့် မယှဉ်ကုန်) (အပ္ပီတိကစိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး၌ရှိသော ပီတိ ၅၁-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၀) ပီတိသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ် (ပီတိနှင့်မယှဉ်)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာ လေးပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိနှင့်ယှဉ်ကုန်၏)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် ((ပီတိနှင့်မယှဉ်ကုန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၁) သုခသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်, ဝေဒနာ) ခန္ဓာနှစ်ပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (သုခဝေဒနာနှင့် မယှဉ်)။ အချို့သော (သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (သုခ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃-ပါး, ၎င်း၌ရှိသော သညာ, သင်္ခါရ)၊ အချို့သော (သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၂) ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်, ဝေဒနာ) ခန္ဓာနှစ်ပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် မယှဉ်ကုန်)။ အချို့သော (သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး, ၎င်း၌ရှိသော သညာ, သင်္ခါရ)၊ အချို့သော (သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဉ်) ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၃) ကာမာဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော (ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'တရားဖြစ်၏ (ကာမာဝစရမည်၏)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကာမာဝစရတရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ကာမာဝစရတရား မဟုတ်ကုန် (မဟဂ္ဂုတ်, လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၄) ရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာဖြစ်သော (ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'တရား မဟုတ်ချေ (ရူပါဝစရမမည်ချေ)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ရူပါဝစရတရား မည်ကုန်၏ (ရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ရူပါဝစရတရား မမည်ကုန် (ကာမာဝစရ, အရူပါဝစရ, လောကုတ္တရာ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၅) အရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော (အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'တရား မဟုတ်ချေ (အရူပါဝစရတရား မမည်ချေ)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အရူပါဝစရတရား မည်ကုန်၏ (အရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့ သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အရူပါဝစရတရား မမည်ကုန် (ကာမာဝစရ, အရူပါဝစရ, လောကုတ္တရာ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၆) ပရိယာပန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ဖြစ်သည့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံး ဝင်သော ‘ပရိယာပန္န'တရား ဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ဖြစ်သည့် ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ (ဏီ-၁၆၀၇) အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ဖြစ်သည့် ဝဋ်ဆင်ရဲ၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ (ဏီ-၁၆၀၈)</p> <p style="text-align: center;">(၉၇) နိယျာနိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်စေတတ်သော ‘နိယျာနိက'တရား မဟုတ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်စေတတ်သော ‘နိယျာနိက'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ-၁၆၀၉) အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ မထွက်မြောက်စေတတ်သော ‘အနိယျာနိက'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကြွင်းသောစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ (ဏီ-၁၆၁၀)</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၈) နိယတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ'တရားမည်၏ (ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ'တရားလည်း မဟုတ်မူ၍ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ'တရားလည်း မဟုတ်ချေ) (နိယတ မမည်ချေ)။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အကျိုးပေးမြဲကုန်၏ (နိယတ) (နိယတမိစ္ဆဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်း အားဖြင့် ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်သတ္တမဇောစိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူစိတ် တို့၏ သတ္တမဇောစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အကျိုးပေး မမြဲကုန် (အနိယတ) (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ (ဏီ-၁၆၁၁, ၁၆၁၂)</p> <p style="text-align: center;">(၉၉) သဥတ္တရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် မိမိထက် လွန်မြတ်သည့် တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ'တရား ဖြစ်၏။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားရှိသည့် ‘သဥတ္တရ'တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် မိမိထက်လွန်မြတ်သည့် တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ'တရား ဖြစ်ကုန်၏။ (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ-၁၆၁၃, ၁၆၁၄)</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'တရား မဟုတ်ချေ။ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂ စသောကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကြွင်းသောစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ (ဏီ-၁၆၁၅, ၁၆၁၆)။</p> <p style="text-align: center;">(ပိဋ္ဌိဒုက် ၁၈-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> <p style="text-align: center;">(ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို ဒုက် ၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြသော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏)။ ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို တိက် ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်ပြီးလျှင် အမေးအဖြေပြု၍ဟောကြားအပ်သော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ခန္ဓာတို့ကို ဝေဖန်ဟောကြားသည့် ‘ခန္ဓဝိဘင်း'ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အာယတနဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(စိတ်စေတသိက်တို့ ဖြစ်ရာဖြစ်ကြောင်း ‘အာယတန'တို့ကို ဝေဖန်၍ ဟောကြားအပ်သော အာယတနဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-သုတ္တန္တဘာဇနီယ</h3> <p style="text-align: center;">(သုတ္တန်နည်းဖြင့်ဝေဖန်၍ ဟောကြားအပ်သော ‘သုတ္တန္တဘာဇနီယ'နည်း)</p> <p style="text-align: center;">အာယတန ၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄</b>။ စိတ်စေတသိက်တို့ ဖြစ်ရာဖြစ်ကြောင်း ‘အာယတန'တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကား- (၁) မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ (စက္ခုပသာဒ= စက္ခုဝတ္ထု= စက္ခုဒွါရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ (သောတပသာဒ= သောတဝတ္ထု= သောတဒွါရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ (သဒ္ဒါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ (ဃာနပသာဒ= ဃာန ဝတ္ထု= ဃာနဒွါရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ (ဂန္ဓာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ (ဇိဝှါပသာဒ= ဇိဝှါဝတ္ထု= ဇိဝှါဒွါရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ (ရသာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ (ကာယပသာဒ= ကာယဝတ္ထု= ကာယဒွါရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) သိမှုစိတ်ဖြစ်ရာ ‘မနာယတန'၁ (စိတ် ၈၉-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်း သဘာဝ ‘ဓမ္မာယတန’ (ဓမ္မာရုံ) တို့တည်း။ (ဏီ-၅၉၃, ၁၃၄၂)</p> -- <p style="text-align: center;">အာယတန ၁၂-ပါးကို ဝိပဿနာ ရှုပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မျက်စိသည် မမြဲ ‘အနိစ္စ’၊ ဆင်းရဲ၏ ‘ဒုက္ခ’၊ အတ္တမဟုတ် (မိမိအလိုသို့ မလိုက်) ‘အနတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၏ ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့သည် မမြဲကုန် ‘အနိစ္စ’၊ ဆင်းရဲကုန်၏ ‘ဒုက္ခ’၊ အတ္တမဟုတ်ကုန် (မိမိအလိုသို့ မလိုက်ကုန်) ‘အနတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၏ ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နားသည် မမြဲ ‘အနိစ္စ’၊ ဆင်းရဲ၏ ‘ဒုက္ခ’၊ အတ္တမဟုတ် (မိမိအလိုသို့ မလိုက်) ‘အနတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၏ ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့သည် မမြဲကုန် ‘အနိစ္စ’၊ ဆင်းရဲကုန်၏ ‘ဒုက္ခ’၊ အတ္တမဟုတ်ကုန် (မိမိအလို သို့ မလိုက်ကုန်) ‘အနတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၏ ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) နှာခေါင်းသည် မမြဲ ‘အနိစ္စ’၊ ဆင်းရဲ၏ ‘ဒုက္ခ’၊ အတ္တမဟုတ် (မိမိအလိုသို့မလိုက်) ‘အနတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၏ ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့သည် မမြဲကုန် ‘အနိစ္စ’၊ ဆင်းရဲကုန်၏ ‘ဒုက္ခ’၊ အတ္တမဟုတ်ကုန် (မိမိ အလိုသို့ မလိုက်ကုန်) ‘အနတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၏ ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) လျှာသည် မမြဲ ‘အနိစ္စ’၊ ဆင်းရဲ၏ ‘ဒုက္ခ’၊ အတ္တမဟုတ် (မိမိအလိုသို့ မလိုက်) ‘အနတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၏ ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့သည် မမြဲကုန် ‘အနိစ္စ’၊ ဆင်းရဲကုန်၏ ‘ဒုက္ခ’၊ အတ္တမဟုတ်ကုန် (မိမိ အလိုသို့ မလိုက်ကုန်) ‘အနတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၏ ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ကိုယ် ‘ကာယ'သည် မမြဲ ‘အနိစ္စ’၊ ဆင်းရဲ၏ ‘ဒုက္ခ’၊ အတ္တမဟုတ် (မိမိအလိုသို့ မလိုက်) ‘အနတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၏ ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) တွေ့ထိမှု (အတွေ့) ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့သည် မမြဲကုန် ‘အနိစ္စ’၊ ဆင်းရဲကုန်၏ ‘ဒုက္ခ’၊ အတ္တမဟုတ်ကုန် (မိမိအလိုသို့ မလိုက်ကုန်) ‘အနတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၏ ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) သိမှုစိတ်သည် မမြဲ ‘အနိစ္စ’၊ ဆင်းရဲ၏ ‘ဒုက္ခ’၊ အတ္တမဟုတ် (မိမိအလိုသို့ မလိုက်) ‘အနတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၏ ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်း သဘော ‘ဓမ္မာရုံ'၂ တို့သည် မမြဲကုန် ‘အနိစ္စ’၊ ဆင်းရဲကုန်၏ ‘ဒုက္ခ’၊ အတ္တမဟုတ်ကုန် (မိမိအလိုသို့ မလိုက်ကုန်) ‘အနတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၏ ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’။</p> <p style="text-align: center;">သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားအပ်သော ‘သုတ္တန္တဘာဇနီယ'နည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဝိဘင်းစာပိုဒ် ၁၆၁-ရှု။ ဓမ္မသင်္ဂဏီ စာပိုဒ် ၆၅-လည်းရှု။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤဓမ္မာရုံတို့၌ နိဗ္ဗာန် မပါဝင်ချေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အဘိဓမ္မဘာဇနီယ</h3> <p style="text-align: center;">(အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့်ဝေဖန်၍ ဟောကြားအပ်သော ‘အဘိဓမ္မဘာဇနီယ'နည်း)</p> <p style="text-align: center;">အာယတန ၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅</b>။ စိတ်စေတသိက်တို့ ဖြစ်ရာဖြစ်ကြောင်း ‘အာယတန'တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ (စက္ခုပသာဒ= စက္ခုဝတ္ထု= စက္ခုဒွါရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ (သောတပသာဒ= သောတဝတ္ထု= သောတဒွါရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ (ဃာနပသာဒ= ဃာန ဝတ္ထု= ဃာနဒွါရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ (ဇိဝှါပသာဒ= ဇိဝှါဝတ္ထု= ဇိဝှါဒွါရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ (ကာယပသာဒ= ကာယဝတ္ထု= ကာယဒွါရ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) သိမှုစိတ်ဖြစ်ရာ ‘မနာယတန’ (စိတ် ၈၉-ပါး)။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ (ရူပါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ (သဒ္ဒါရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ (ဂန္ဓာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ (ရသာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်း သဘာဝ ‘ဓမ္မာယတန’ (ဓမ္မာရုံ) တို့တည်း။ (ဏီ-၅၉၃, ၁၃၄၂)</p> -- <p style="text-align: center;">စက္ခာယတန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆</b>။ (၁) ထိုအာယတန ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာမျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) ရုပ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’၊ ကိုယ်ခန္ဓာ ‘အတ္တဘော’၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ် (မြင်အပ်သောသဘောမရှိ, မမြင်အပ်) ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်၏ ‘သပ္ပဋိဃ’။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော), ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော အကြင်မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) ဖြင့် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော (မြင်အပ်သော), ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို မြင်လည်း မြင်ခဲ့ပြီ၊ မြင်လည်း မြင်ဆဲ၊ မြင်လည်း မြင်လတ္တံ့၊ မြင်မူလည်း မြင်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခု’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိ အကြည် ‘စက္ခာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မျက်စိအကြည်ဟူသော သဘော ‘စက္ခုဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်မှု၌ အစိုးရသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုန္ဒြေ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း) တံခါး ‘ဒွါရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ရူပါရုံကို မြင်မှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော (အလုံးစုံ ထက်ဝန်း ကျင် ကြည်လင်သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သော သဘော) ‘ပဏ္ဍရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ် တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ) လယ်မြေ ‘ခေတ္တ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ်တရား တို့၏) မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (လမ်းခရီး ညီညွတ်သည် မညီညွတ်သည်ကို ပြလျက် အတ္တဘောကို) ဆောင်တတ်သော သဘော ‘နေတ္တ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (လမ်းခရီး ညီညွတ်သည် မညီညွတ်သည်ကို ပြလျက် အတ္တဘောကိုပင်) ဆောင်တတ်သော သဘော ‘နယန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်း ဖြစ်သော ငါ-ငါဟူသော စွဲလမ်းမှု ‘သက္ကာယ’၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသောရွာ ‘သုညဂါမ'၁လည်း မည်၏။ ။ ဤသို့ သဘောရှိသောရုပ်ကို မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (ဏီ-၅၉၆)</p> -- <p style="text-align: center;">သောတာယတန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇</b>။ (၂) ထိုအာယတန ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကြားသိစိတ် ‘သောတ ဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ ‘သောတာယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) သည် ကြီးကျယ် ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’၊ ကိုယ်ခန္ဓာ အတ္တဘော၌ အကျုံး ဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ် (မြင်အပ်သော သဘော မရှိ, မမြင်အပ်) ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွ ဖြစ်၏ ‘သပ္ပဋိဃ’။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော), ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) ဖြင့် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော), ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို ကြားလည်း ကြားခဲ့ပြီ၊ ကြားလည်း ကြားဆဲ၊ ကြားလည်း ကြားလတ္တံ့၊ ကြားမူလည်း ကြားရာ၏။ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နားအကြည်ဟူသော သဘော ‘သောတဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားမှု၌ အစိုးရသော နားအကြည် ‘သောတိန္ဒြေ'့လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သောသဘော ‘လောက'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း) တံခါး ‘ဒွါရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (သဒါ္ဒရုံကို ကြားမှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်း သဘော (အလုံးစုံ ထက်ဝန်းကျင် ကြည်လင် သန့်ရှင်း စင်ကြယ်သော သဘော) ‘ပဏ္ဍရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ) လယ်မြေ ‘ခေတ္တ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ် သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏) မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော ငါ- ငါဟူသော စွဲလမ်းမှု ‘သက္ကာယ’၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ံဩရိမတီရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (သောတဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသောရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်ကို ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (ဏီ-၆၀၀)</p> -- <p style="text-align: center;">ဃာနာယတန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈</b>။ (၃) ထိုအာယတန ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ ‘ဃာနာယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါး တို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’၊ ကိုယ်ခန္ဓာ ‘အတ္တဘော’၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’၊ မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ် (မြင်အပ်သော သဘောမရှိ, မမြင်အပ်) ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွ ဖြစ်၏ ‘သပ္ပဋိဃ’။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော), ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော အကြင် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) ဖြင့် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော), ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ဖြစ်သော အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို နမ်းလည်း နမ်းခဲ့ပြီ၊ နမ်းလည်း နမ်းဆဲ၊ နမ်းလည်း နမ်းလတ္တံ့၊ နမ်းမူ လည်း နမ်းရာ၏။ ဤရုပ်သည် နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နှာခေါင်းအကြည်ဟူသော သဘော ‘ဃာန'ဓာတ်လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံမှု၌ အစိုးရသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနိန္ဒြေ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း) တံခါး ‘ဒွါရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဂန္ဓာရုံကို နမ်းမှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော (အလုံးစုံ ထက်ဝန်းကျင် ကြည်လင် သန့်ရှင်း စင်ကြယ်သော သဘော) ‘ပဏ္ဍရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ် သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ) လယ်မြေ ‘ခေတ္တ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏) မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက် ကမ်းဖြစ်သော ငါ- ငါဟူသော စွဲလမ်းမှု ‘သက္ကာယ’၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဃာနဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသောရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်ကို နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (ဏီ-၆၀၄)</p> -- <p style="text-align: center;">ဇိဝှါယတန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉</b>။ (၄) ထို အာယတန ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ ‘ဇိဝှါယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) သည် ကြီးကျယ် ထင်ရှားသော မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’၊ ကိုယ်ခန္ဓာ ‘အတ္တဘော’၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ် (မြင်အပ်သော သဘောမရှိ, မမြင်အပ်) ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ် သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ဖြစ်၏ ‘သပ္ပဋိဃ’။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော), ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော အကြင်လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) ဖြင့် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော), ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော အရသာ ‘ရသာရုံ'ကို လျက်လည်း လျက်ခဲ့ပြီ၊ လျက်လည်း လျက်ဆဲ၊ လျက်လည်း လျက်လတ္တံ့၊ လျက်မူလည်း လျက်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ လျာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျှာအကြည်ဟူသော သဘော ‘ဇိဝှါဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်မှု၌ အစိုးရသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှိန္ဒြေ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း) တံခါး ‘ဒွါရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ရသာရုံကို လျက်မှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော (အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင် ကြည်လင် သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သောသဘော) ‘ပဏ္ဍရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ပေါက်ဖွားရာ) လယ်မြေ ‘ခေတ္တ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏) မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဘက် ကမ်းဖြစ်သော ငါ- ငါဟူသော စွဲလမ်းမှု ‘သက္ကာယ’၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဇိဝှါဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ် အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသောရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်ကို လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (ဏီ-၆၀၈)</p> -- <p style="text-align: center;">ကာယာယတန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀</b>။ (၅) ထို အာယတန ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ ‘ကာယာယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) သည် ကြီးကျယ် ထင်ရှားသော မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’၊ ကိုယ်ခန္ဓာ ‘အတ္တဘော’၌ အကျုံးဝင်၏ ‘အတ္တဘာဝပရိယာပန္န’၊ မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ် (မြင်အပ်သော သဘောမရှိ, မမြင်အပ်) ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်၏ ‘သပ္ပဋိဃ’။ မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော), ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော အကြင်ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) ဖြင့် မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော), ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကိုယ်အကြည်ဟူသော သဘော ‘ကာယဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိမှု၌ အစိုးရသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယိန္ဒြေ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြစ်တတ် ပျက်တတ်သော သဘော ‘လောက'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း) တံခါး ‘ဒွါရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို ထိမှု၌ မရောင့်ရဲ ပြည့်နိုင်ခဲသော သဘောကြောင့်) သမုဒ္ဒရာ ‘သမုဒ္ဒ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ဖြူစင်ခြင်းသဘော (အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင် ကြည်လင်သန့်ရှင်း စင်ကြယ်သော သဘော) ‘ပဏ္ဍရ'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့ ပေါက်ဖွားရာ) လယ်မြေ ‘ခေတ္တ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ဖဿစသော နာမ်တရားတို့၏) မှီရာ တည်ရာ ‘ဝတ္ထု'လည်းမည်၏၊ ဤရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန်မှ တစ်ဖက်ကမ်းဖြစ်သော ငါ- ငါဟူသော စွဲလမ်းမှု ‘သက္ကာယ’၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်) ဤမှာဘက်ကမ်း ‘ဩရိမတီရ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် (ကာယဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသောရွာ ‘သုညဂါမ'၁လည်း မည်၏။ ။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်ကို ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (ဏီ-၆၁၂)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သုညဂါမ-သုညဂါမဟူသည် လူတို့စွန့်ပစ်ဖဲခွါသွားသည့် ရွာပျက်ကုန်းကြီး ရွာဆိုးကုန်းကြီး ဖြစ်သည်၊ ကြည့်ရှုအုပ်ချုပ်သူ နေထိုင်သူတို့ ကင်းမဲ့သဖြင့် ဆိတ်သုဉ်းသောရွာ ‘သုညဂါမ’ဟု ခေါ်သည်၊ ထိုရွာပျက်ကြီးသည် မြွေ, ကျား, ကင်း စသော အယုတ်တမာ သတ္တဝါတို့ ခိုအောင်းရာဖြစ်သည့်ပြင် လူဆိုး သူဆိုး သူခိုး ဓားပြ သူပုန်တို့ စည်းမဲ့ကမ်းမဲ့ လွတ်လပ်စွာ ထွက်ဝင် ခိုအောင်းရာလည်း ဖြစ်သည်၊ စက္ခုဒွါရ သောတဒွါရစသည်တို့သည်လည်း ကိလေသာ သူပုန် စသည်တို့ ခိုဝင်ပုန်းအောင်းရာ ဖြစ်သည်၊ ထို့ကြောင့် စက္ခုဒွါရ, စသည့် ဒွါရ ၅-ပါးတို့ကို ‘သုညဂါမ’ဟု ခေါ်သည် (သဠာယတနသံယုတ် ပါဠိတော်၊ အာသီဝိသောပမသုတ်၊ ၃၈၃။ ဋ္ဌ၊ ၅၂။)</p> -- <p style="text-align: center;">(ဒုက် ၅၂-ခုကို မူတည်၍ တိက် ၂၁-ခုကို မူလီသွင်းသော ဒုကမူလကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">၁-သဟေတုကဒုကမူ-တိက် ၂၁-ခု မူလီ ၂၁-နည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) သဟေတုကဒုကမူ-ကုသလတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-indent:2em">မနာယတန၁ ၁၆၁။ (၆) ထိုအာယတန ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှုစိတ်ဖြစ်ရာ ‘မနာယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော မနာယတန တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော မနာယတနသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော မနာယတနသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုး ချမ်းသာကို ပေးတတ်သောစိတ် ‘ကုသိုလ်မနာယတန'သည် ရှိ၏ (ကုသိုလ်စိတ်)၊ အပြစ်နှင့် တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုး ဆင်းရဲကို ပေးတတ်သောစိတ် ‘အကုသိုလ်မနာယတန'သည် ရှိ၏ (အကုသိုလ်စိတ်)၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ'မနာယတနသည် ရှိ၏ (ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">လေးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'မနာယတန သည် ရှိ၏ (ကာမစိတ်များ)၊ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'မနာယတနသည် ရှိ၏၊ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော (အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'မနာယတနသည် ရှိ၏၊ (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံး မဝင်သော (လောကုတ္တရာ) ‘အပရိယာပန္န'မနာယတနသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငါးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ ကိုယ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘သုခိန္ဒြေ'နှင့်ယှဉ်သော မနာယတနသည် ရှိ၏ (သုခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ် စိတ်)၊ ကိုယ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘ဒုက္ခိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော မနာယတနသည် ရှိ၏ (ဒုက္ခ သဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်စိတ်)၊ စိတ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘သောမနဿိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော မနာယတနသည် ရှိ၏ (သောမနဿ သဟဂုတ်စိတ် ၆၂-ပါး)၊ စိတ်မချမ်းသာမှု (စိတ်နှလုံးမသာယာမှု၌) အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘ဒေါမနဿိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော မနာယတနသည် ရှိ၏ (ဒေါသမူဒွေး)၊ လျစ်လျူရှုမှု၌ အစိုးတရ ခံစားခြင်း ‘ဥပေက္ခိန္ဒြေ'နှင့် ယှဉ်သော မနာယတနသည် ရှိ၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ် ၅၅-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဆက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခြောက်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ခြောက်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခု ဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ (အာရုံငါးပါးကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’ (ပဉ္စဒွါရာ ဝဇ္ဇန်း, သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)၊ (အာရုံခြောက်ပါးကို) အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်'သည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ရှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'နှင့် တကွဖြစ်သော ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'နှင့် တကွဖြစ်သော ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ ၊ (အာရုံငါးပါးကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်'သည် ရှိ၏၊ (အာရုံခြောက်ပါးကို) အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်'သည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ရှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နဝကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိုးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ (အာရုံငါးပါးကို) သိကာမျှ သဘော ‘မနောဓာတ်'သည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ် မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ရှိ၏။ အကုသိုလ် မနော ဝိညာဏဓာတ်သည် ရှိ၏။ အဗျာကတ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ကိုးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒသကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခု ဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'နှင့် တကွဖြစ်သော ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'နှင့် တကွဖြစ်သော ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏၊ (အာရုံငါးပါးကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်'သည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ် မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ရှိ၏။ အကုသိုလ်မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ရှိ၏။ အဗျာကတ မနော ဝိညာဏဓာတ်သည် ရှိ၏။ ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မနာယတနကို ဟောရာ၌ ခန္ဓဝိဘင်း-ဝိညာဏက္ခန္ဓာကို ဟောသကဲ့သို့ (၁) ဒုက် ၅၂-ကို မူထား၍ တိက် ၂၁-ခုကို မူလီသွင်း၍ ဟောသော ဒုကမူလကနည်း ၁၀၉၂-နည်း၊ (၂) တိကမူလကနည်း ၁၀၉၂-နည်း၊ (၃) ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း ၂၁-နည်း၊ (၄) သတ္တကနည်း ၂၁-နည်း၊ (၅) စတုဝီသတိဝိဓနည်း ၂၁-နည်း၊ (၆) တိံသဝိဓနည်း၊ (၇) ဗဟုဝိဓနည်း ၂၁-နည်း (အားလုံး မနာယတနပေါင်း ၁၂၂၉၄၄-ပါး) အားဖြင့် ဟောရမည်။ ဤနေရာ၌ အမြွက်မျှသာ ဟောကြားထားသည်၊ [ခန္ဓဝိဘင်းဝိညာဏက္ခန္ဓာ ကြည့်]</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုကမူ-ဝေဒနာတိကမူလီ ၁၀-နည်း</p> <p style="text-align: center;">ရူပါယတန, သဒ္ဒါယတန, ဂန္ဓာယတန, ရသာယတန, ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန ဓမ္မာယတန ၅မျိုး</p> <p style="text-indent:2em">(ဝေဒနာက္ခန္ဓာဓမ္မာယတန, သညာက္ခန္ဓာဓမ္မာယတန, သင်္ခါရက္ခန္ဓာဓမ္မာယ တန, သုခုမရုပ်ဓမ္မာယတန, နိဗ္ဗာန်ဓမ္မာယတန)</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော မနာယတနတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော မနာယတနသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော မနာယတနသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။ ။ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော မနာယတနသည် ရှိ၏၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော မနာယတနသည် ရှိ၏၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော မနာယတနသည် ရှိ၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့များသောအပြားအားဖြင့် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤပြဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မနာယတနဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ရူပါယတန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၂</b>။ (၇) ထိုအာယတန ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်းအဆင်း ‘ရူပါယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော (မြင်အပ်သော) ‘သနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင်အဆင်း (ရူပါရုံ) ကား-အညို ‘နီလ’၊ အရွှေ (အဝါနု) ‘ပီတက’၊ အနီ ‘လောဟိတက’၊ အဖြူ ‘ဩဒါတ’၊ အမည်း (အနက်) ‘ကာဠက’၊ အမောင်း (နီညိုရောင်) ‘မဉ္ဇိဋ္ဌက’၊ အဝါရင့် ‘ဟရိ’၊ အစိမ်းရင့်ရောင် ‘ဟရိဝဏ္ဏ’၊ သရက်ညွန့်အဆင်းရောင် (အစိမ်းနု) ‘အမ္ဗင်္ကုရဝဏ္ဏ’၊ အရှည် ‘ဒီဃ’၊ အတို ‘ရဿ’၊ အငယ် ‘အဏု’၊ အကြီး ‘ထူလ’၊ (လှည်းဘီးသဏ္ဌာန်) အဝန်းအဝိုင်း ‘ဝဋ္ဋ’၊ (ကြက်ဥသဏ္ဌာန်) အလုံး ‘ပရိမဏ္ဍလ’၊ လေးမြှောင့် ‘စတုရဿ’၊ ခြောက်မြှောင့် ‘ဆဠံသ’၊ ရှစ်မြှောင့် ‘အဋ္ဌံသ’၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်မြှောင့် ‘သောဠသံသ’၊ အနိမ့်အရှိုင်း ‘နိန္န၊ အမြင့်အမောက် ‘ထလ’၊ အရိပ် ‘ဆာယာ’၊ နေပူ ‘အာတပ’၊ အလင်း ရောင် ‘အာလောက’၊ အမိုက်မှောင် ‘အန္ဓကာရ’၊ တိမ်တိုက် ‘အဗ္ဘာ’၊ ဆီးနှင်း ‘မဟိကာ’၊ အခိုး ‘ဓူမ’၊ မြူ ‘ရဇ’၊ လဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ နေဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ ကြယ် (တာရာ) အပေါင်းတို့၏ အဆင်းအရောင်၊ ကြေးမုံ (မှန်) ဝန်း၏ အဆင်းအရောင်၊ ပတ္တမြား ‘မဏိ’၊ ခရုသင်း ‘သင်္ခ’၊ ပုလဲ ‘မုတ္တ’၊ ဝါးအဆင်း ရှိသော ဝေဠုရိယ ကြောင်မျက်ရွဲ (မြ) ၏ အဆင်းအရောင်၊ ရွှေ ငွေ၏ အဆင်းအရောင်သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့မှ) တစ်မျိုးတစ်ခြားဖြစ်သော ကြီးကျယ်ထင်ရှားသည့် ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော (မြင်အပ်သော) ‘သနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ’ အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင် အဆင်းရူပါရုံသည်လည်း ရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွဖြစ်သော (မြင်အပ်သော) ‘သနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အဆင်းအရောင်ဟူသော အကြင်အဆင်း (ရူပါရုံ) ကို မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ'မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'ဖြင့် မြင်လည်း မြင်ခဲ့ပြီ၊ မြင်လည်း မြင်ဆဲ၊ မြင်လည်း မြင်လတ္တံ့၊ မြင်မူလည်း မြင်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ မည်၏၊ ဤရုပ်သည် မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အဆင်း (ရူပါရုံ)ဟူသော သဘော ‘ရူပဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (ဏီ-၆၁၆)</p> -- <p style="text-align: center;">သဒ္ဒါယတန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၃</b>။ (၈) ထိုအာယတန ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ဖြစ်သော ‘သပ္ပဋိဃ'အကြင်အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သည် စည်ကြီးသံ ‘ဘေရိသဒ္ဒ’၊ မုရိုးစည်သံ ‘မုဒိင်္ဂသဒ္ဒ’၊ ခရုသင်းသံ ‘သင်္ခသဒ္ဒ’၊ ထက်စည်သံ ‘ပဏဝသဒ္ဒ’၊ သီချင်းသံ ‘ဂီတသဒ္ဒ’၊ တီးမှုတ်သံ ‘ဝါဒိတသဒ္ဒ’၊ မောင်းကြေးနင်း ခွက်ခွင်းသံ ‘သမ္မသဒ္ဒ’၊ လက်သံ (လက်ခုပ်တီးသံ) ‘ပါဏိသဒ္ဒ’၊ သတ္တဝါတို့၏ ကြွေးကြော်သံ ‘နိဂ္ဃေါသသဒ္ဒ’၊ (မိုးချုန်းသံ, ငလျင် တော်လည်းသံ စသော) သဘာဝ (ဓာတ်) တို့၏ (အချင်းချင်း) ထိခိုက်သော အသံ ‘သန္နိဃာတသဒ္ဒ’၊ လေသံ (လေတိုက်သော အသံ) ‘ဝါတသဒ္ဒ’၊ ရေသံ (ရေစီးသံ, ရေလှိုင်းသံ) ‘ဥဒကသဒ္ဒ’၊ လူသံ ‘မနုဿသဒ္ဒ’၊ လူသံမှ တပါးသော အသံ ‘အမနုဿသဒ္ဒ'သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့မှ) တစ်မျိုးတစ်ခြားဖြစ်သော ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကိုစွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော), ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော အကြင်အသံ (သဒ္ဒါရုံ) သည်လည်း ရှိသေး၏။၂ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ် သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွဖြစ်သော အကြင်အသံ (သဒ္ဒါရုံ) ကို မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော နားအကြည် ‘သောတ’ (ပသာဒ) ဖြင့် ကြားလည်း ကြားခဲ့ပြီ၊ ကြားလည်း ကြားဆဲ၊ ကြားလည်း ကြားလတ္တံ့၊ ကြားမူလည်း ကြားရာ၏။ ဤရုပ်သည် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’ မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်းအသံ ‘သဒ္ဒါယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အသံ (သဒ္ဒါရုံ)ဟူသော သဘော ‘သဒ္ဒဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို ကြားသိစိတ် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (ဏီ-၆၂၀)</p> -- <p style="text-align: center;">ဂန္ဓာယတန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၄</b>။ (၉) ထိုအာယတန ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်းအနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ'့ဖြစ်သော အကြင် အနံ့ ဂန္ဓာရုံသည် အမြစ်နံ့ ‘မူလဂန္ဓ’၊ အနှစ်နံ့ ‘သာရဂန္ဓ’၊ အခေါက် (အခွံ) နံ့ ‘တစဂန္ဓ’၊ အရွက်နံ့ ‘ပတ္တဂန္ဓ’၊ အပွင့်နံ့ ‘ပုပ္ဖဂန္ဓ’၊ အသီးနံ့ ‘ဖလဂန္ဓ’၊ စိမ်းရွှေသောအနံ့ ‘အာမကဂန္ဓ’၊ သားစိမ်း ငါးစိမ်း သားပုပ် ငါးပုပ် အညှီနံ့ ‘ဝိဿဂန္ဓ’၊ ကောင်းသော အလိုရှိအပ်သော အနံ့ ‘သုဂန္ဓ’၊ မကောင်းသော အလိုမရှိအပ်သော အနံ့ ‘ဒုဂ္ဂန္ဓ'သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောအနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့မှ) တစ်မျိုးတစ်ခြားဖြစ်သော ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ် သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အနံ့ ဂန္ဓာရုံသည်လည်း ရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ် သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ) ကို မြင်အပ်သည်၏ အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာန’ (ပသာဒ) ဖြင့် နမ်းလည်း နမ်းခဲ့ပြီ၊ နမ်းလည်း နမ်းဆဲ၊ နမ်းလည်း နမ်းလတ္တံ့၊ နမ်းမူလည်း နမ်းရာ၏။ ဤရုပ်သည် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အနံ့ (ဂန္ဓာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ဂန္ဓဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို နံသိစိတ် (ဃာနဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (ဏီ-၆၂၄)</p> -- <p style="text-align: center;">ရသာယတန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၅</b>။ (၁၀) ထိုအာယတန ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အရသာ (ရသာရုံ) သည် အမြစ်အရသာ ‘မူလရသ’၊ ပင်စည်အရသာ ‘ခန္ဓရသ’၊ အခေါက် (အခွံ) အရသာ ‘တစရသ’၊ အရွက်အရသာ ‘ပတ္တရသ’၊ အပွင့်အရသာ ‘ပုပ္ဖရသ’၊ အသီးအရသာ ‘ဖလရသ’၊ အချဉ် ‘အမ္ဗိလ’၊ အချိုးအမြိန် ‘မဓုရ’၊ အခါး ‘တိတ္တက’၊ အစပ် ‘ကဋုက’၊ ဆားအငန် ‘လောဏိက’၊ ဆပ်ပြာအငန် ‘ခါရိက’၊ စူးရှသော အချဉ် ‘လမ္ဗိက’၊ အဖန် ‘ကသာဝ’၊ သာယာဖွယ် (ကောင်းသော) အရသာ ‘သာဒု’၊ မသာယာဖွယ် (မကောင်းသော) အရသာ ‘အသာဒု'သည် (ရှိ၏)။ ထို့ပြင် (ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့မှ) တစ်မျိုး တစ်ခြားဖြစ်သော ကြီးကျယ် ထင်ရှားသော ‘မဟာဘုတ်'လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော), ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အရသာ (ရသာရုံ) သည်လည်း ရှိသေး၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါး တတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အရသာ (ရသာရုံ) ကို မြင်အပ် သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့်တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ’ (ပသာဒ) ဖြင့် လျက်လည်း လျက်ခဲ့ပြီ၊ လျက်လည်း လျက်ဆဲ၊ လျက်လည်း လျက်လတ္တံ့၊ လျက်မူလည်း လျက်ရာ၏။ ဤရုပ်သည် အရသာ ‘ရသာရုံ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ် ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အရသာ (ရသာရုံ)ဟူသော သဘော ‘ရသဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အရသာ ‘ရသာရုံ'ကို လျက်သိစိတ် (ဇိဝှါဝိညာဏ်) ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာ ယတန’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (ဏီ-၆၂၈)</p> -- <p style="text-align: center;">ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၆</b>။ (၁၁) ထိုအာယတန ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြေဟူသော သဘော (ခက်မာခြင်းသဘော) ‘ပထဝီဓာတ်’၊ မီးဟူသော သဘော (ရင့်ကျက်စေခြင်း သဘော) ‘တေဇောဓာတ်’၊ လေဟူသော သဘော (ထောက်ကန်လှုပ်ရှားခြင်းသဘော) ‘ဝါယောဓာတ်’၊ ခက်မာခြင်းသဘော ‘ကက္ခဠ’၊ နူးညံ့ခြင်းသဘော ‘မုဒုက’၊ သိမ်မွေ့ခြင်းသဘော ‘သဏှ’၊ ကြမ်းတမ်းခြင်း သဘော ‘ဖရုသ’၊ ချမ်းသာသော အတွေ့ ‘သုခသမ္ဖဿ’၊ ဆင်းရဲသော အတွေ့ ‘ဒုက္ခသမ္ဖဿ’၊ လေးသော သဘော ‘ဂရုက’၊ ပေါ့သော သဘော ‘လဟုက'သည် ရှိ၏။ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ် သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့်တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော အကြင်အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ) ကို မြင်အပ်သည် ၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွ ‘သပ္ပဋိဃ’ ဖြစ်သော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယ’ (ပသာဒ) ဖြင့် ထိပါးလည်း ထိပါးခဲ့ပြီ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးဆဲ၊ ထိပါးလည်း ထိပါးလတ္တံ့၊ ထိပါးမူလည်း ထိပါးရာ၏။ ဤရုပ်သည် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် ထိသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန'လည်း မည်၏၊ ဤရုပ်သည် အတွေ့ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ)ဟူသောသဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်'လည်း မည်၏၊ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို ထိသိစိတ် ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ ယတန’ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ (ဏီ-၆၄၇)</p> -- <p style="text-align: center;">ဓမ္မာယတန ၅ မျိုး၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၇</b>။ (၁၂) ထိုအာယတန ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှုစိတ် ဖြစ်ရာ ဖြစ်ကြောင်း ‘ဓမ္မာယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှုအစု သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ (တည်းဟူသော နာမ်ခန္ဓာသုံးပါး) သည်လည်းကောင်း၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ် (မြင်ခြင်း) နှင့် တကွ မဖြစ်သော (မမြင်အပ်သော) ‘အနိဒဿန', ထိပါးတတ်သည်၏ အဖြစ် (ထိပါးခြင်း) နှင့် တကွမဖြစ်သော ‘အပ္ပဋိဃ', သိမှုစိတ်ဖြစ်ရာ ဖြစ်ကြောင်း ‘ဓမ္မာယတန’၌ အကျုံးဝင်သော အကြင် (သုခုမရုပ်သောဠသ) ရုပ်သည်လည်းကောင်း၊ အကြောင်းတရားလေးပါးတို့သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ် (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ (ဤတရားတို့ကို သိမှုစိတ်ဖြစ်ရာဖြစ်ကြောင်း ‘ဓမ္မာယတန’ဟု ဆိုအပ်၏။)</p> <p style="text-align: center;">ဝေဒနာက္ခန္ဓာ ဓမ္မာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထို ဓမ္မာယတန ၅-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ'သည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ် မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုး ချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ခံစားမှုအစု ‘ကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏၊ အပြစ်နှင့် တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုး ဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ခံစားမှုအစု ‘အကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ခံစားမှုအစု ‘အဗျာကတဝေဒနာက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ပ။၄ ဤသို့ များသော အပြားအား ဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော ဝေဒနာကို ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သညာက္ခန္ဓာဓမ္မာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထို ဓမ္မာယတန ၅-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ‘သညာက္ခန္ဓာ'သည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည်ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ် မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတသညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ပ။၅ ဤသို့ များသော အပြားအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သညာကို မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သင်္ခါရက္ခန္ဓာဓမ္မာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဓမ္မာယတန ၅-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့်ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည်ရှိ၏၊ ဟိတ်မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ်သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ်သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတသင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါး ပြားသောနည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ပ။၆ ဤသို့ များသော အပြားအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုခုမရုပ် ဓမ္မာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဓမ္မာယတန ၅-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် မြင်အပ်သော သဘောနှင့် ထိပါးတတ်သောသဘော မရှိသည့် ဓမ္မာယတန၌ အကျုံးဝင်သောရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှုသဘော ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’၊ ယောက်ျား (အထီး, အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှုသဘော ‘ပုရိသိန္ဒြေ’။ပ။ ကဗဠီကာရ အာဟာရရုပ်သည် ရှိ၏၊ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ် ၁၆-ပါးကို မြင်အပ်သော သဘောနှင့် ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိသည့် ဓမ္မာယတန၌ အကျုံးဝင်သော (သုခုမ) ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိဗ္ဗာန် ဓမ္မာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဓမ္မာယတန ၅-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် အကြောင်းတရား လေးပါးတို့သည် မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'၏ ကုန်ရာကုန်ကြောင်း၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ'၏ ကုန်ရာကုန်ကြောင်း၊ အမှန်သဘောကို မသိမှု ‘မောဟ'၏ ကုန်ရာကုန်ကြောင်းသည် ရှိ၏၊ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အကြောင်းတရားလေးပါးတို့သည် မပြုပြင်အပ်သော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်)ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော တရား ၅-မျိုးကို သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်း သဘာဝ ‘ဓမ္မာယတန’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မာနည်းအားဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားအပ်သော ‘အဘိဓမ္မဘာဇနီယ'နည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤမနာယတနကို ဟောရာတွင် တိကမူလကနည်း၊ ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း၊ သတ္တကနည်း၊ စတုဝီသတိဝိဓနည်း၊ တိံသဝိဓနည်း၊ ဗဟုဝိဓနည်းများကို ပေယျာလ လုံးဝချန်ထားခဲ့သည်။ ဒုကမူလကနည်းကိုမူ ဒုက် ၅၂-ခုအနက် ‘သဟေတုကဒုကမူ'တစ်ခုကိုသာ အစ ဖော်၍ ပြထားသည်။ အကျယ်သိလိုလျှင် ‘ခန္ဓဝိဘင်း-ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'ကို ရှုပါလေ။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဝါးချင်းကြိတ်သံ, ပုဆိုးမြည်သံ စသည့် အသံများ။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဏီ-၁၄၄၊ ၉၈၄။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာကို ခန္ဓဝိဘင်းကဲ့သို့ (၁) ဒုကမူလကနည်း (၂) တိကမူလကနည်း (၃) ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း (၄) သတ္တက နည်း (၅) စတုဝီသတိဝိဓနည်း (၆) တိံသဝိဓနည်း (၇) ဗဟုဝိဓနည်းတို့ဖြင့် ဟောရမည်၊ သို့သော်လည်း ခန္ဓဝိဘင်းတွင် ဟောခဲ့ပြီးဖြစ်သဖြင့် ပေယျာလချန်ခဲ့သည်။ (ခန္ဓဝိဘင်းစာမျက်နှာ ၇၂ မှ ၁၁၂ အထိကြည့်)</p> -- <p style="text-indent:3em">၅။ သညာက္ခန္ဓာကို ခန္ဓဝိဘင်းအတိုင်း ဟောရမည်။ (ခန္ဓဝိဘင်း သညက္ခန္ဓာ ပြန်ကြည့်)</p> <p style="text-indent:3em">၆။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ခန္ဓဝိဘင်းအတိုင်း ဟောရမည် ဖြစ်သည်။ (ခန္ဓဝိဘင်း သင်္ခါရက္ခန္ဓာကြည့်)</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ပဥှာပုစ္ဆက</h3> <h3 style="text-align:center;">အမေး-အဖြေပြု၍ ဟောကြားသောနည်း</h3> <p style="text-align: center;">အာယတန ၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၈</b>။ စိတ်စေတသိက်တို့ ဖြစ်ရာဖြစ်ကြောင်း ‘အာယတန'တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အဆင်း ‘ရူပါယတန’။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အသံ ‘သဒ္ဒါယတန’။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အနံ့ ‘ဂန္ဓာယတန’။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အရသာ ‘ရသာယတန’။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’ ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန’။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) သိမှုစိတ်ဖြစ်ရာ ‘မနာယတန’။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) သိမှုစိတ်ဖြစ်ကြောင်း သဘာဝ ‘ဓမ္မာယတန'တို့တည်း။ (ဏီ-၅၉၃, ၁၃၄၂)</p> -- <h3 style="text-align:center;">အမေးပုစ္ဆာ</h3> <p style="text-align: center;">အာယတန ၁၂-ပါးတို့ကို တိက်ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်းသက်သက်ကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">၁-တိက် ၂၂-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကိုပြခြင်း</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကုသလတိက် အမေးပုစ္ဆာ ၁၆၉။ စိတ်စေတသိက်တို့ ဖြစ်ရာ ဖြစ်ကြောင်း ‘အာယတန'တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တွင် အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ် သော ‘ကုသိုလ်'အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အပြစ်နှင့် တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုး ဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ‘အကုသိုလ်'အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ကုသိုလ်, အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ'အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။ပ။**၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဝေဒနာတိက် အမှတ်- ၂မှ သနိဒဿနတိက် အမှတ်-၂၂ အထိ (တိက် ၂၁-ခုတို့၏ အမေးပုစ္ဆာများကို) ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">၂-ဒုက် ၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကိုပြခြင်း</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀၀) သရဏဒုက် အမေးပုစ္ဆာ။ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသောကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ’ အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။**၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဟေတုဒုက် ဒုက်အမှတ်- ၁မှ သဥတ္တရဒုက် ဒုက်အမှတ်-၉၉အထိ ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">အာယတန ၁၂-ပါးတို့ကို တိက် ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <h4>၁-တိကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(အာယာတန ၁၂-ပါးတို့ကို တိက် ၂၂-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကိုပြခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကုသလတိက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ၁၇၀။ ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အဗျာကတ ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ် များ၊ သုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော မနာယတနသည် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ (သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃-ပါး)၊ အချို့သော မနာယတနသည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ (ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်နှင့် ဒေါသမူဒွေး)၊ အချို့သော မနာယတနသည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (ဝေဒနာကြဉ်သော သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃-ပါး၌ ရှိသည့် စေတသိက် ၄၆-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (ဝေဒနာကြဉ်သော ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်စိတ်နှင့် ဒေါသမူဒွေးတို့၌ရှိသော စေတသိက် ၂၁-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာ ယတနသည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ (ဝေဒနာကြဉ်သော ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး၌ ရှိသော စေတသိက် ၄၆-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဝေဒနာ၁, သုခုမရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဝေဒနာကို ‘ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏’ဟု မဆိုအပ်ချေ။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိပါကတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘော (အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေတတ်သော သဘော) ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန် (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါက်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနာယတန ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘော (အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေတတ်သော သဘော) ရှိသော တရားဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, အကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့သော (မနာယတန ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘော ရှိသော (အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေတတ်သော) တရားလည်း မဟုတ်ကုန် (ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်, သုခုမရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) ဥပါဒိဏ္ဏတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ပသာဒရုပ်) ရုပ်အာယတန ငါးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ (ကမ္မဇရုပ် ဧကန်ဖြစ်သော ပသာဒရုပ် ငါးပါး)။ အသံ ‘သဒ္ဒါယတန'သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အချို့သော (အဆင်း ‘ရူပ', အနံ့ ‘ဂန္ဓ', အရသာ ‘ရသ', အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗ') အာယတနလေးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ် သည့် ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ (ကမ္မဇရုပ်ကလာပ်၌ပါသော ရုပ်လေးပါး)။ အချို့သော (ရူပ, ဂန္ဓ, ရသ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗ) အာယတနလေးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ကမ္မဇရုပ်မှတစ်ပါး တိဇရုပ်၌ပါသည့် ရုပ်လေးပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုသည့် ကံ၏ အကျိုးဝိပါက်လည်း ဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီဝိပါက် စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ကမ္မဇရုပ်ဧကန်ဖြစ်သည့် သုခုမရုပ်များ ဖြစ်သော ဘာဝရုပ် ၂-ပါး, ဇီဝိတရုပ်, ဟဒယရုပ်၊ အနေကန်ဖြစ်သည့် သုခုမရုပ်များဖြစ်သော အာပေါ, အာဟာရ, ပရိစ္ဆေဒရုပ်, လက္ခဏရုပ်)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုသောကံ၏ အကျိုးဝိပါက် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမကမ္မဇရုပ် ဧကန် ၄-ပါးကြဉ်သည့် တိဇသုခုမရုပ် ၁၂-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံပြုသော ကံကြေင့်လည်း မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) သံကိလိဋ္ဌတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည် ပူပန်စေအပ် သည် မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ် ၅-ပါးနှင့် အာရုံ ငါးပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေ အပ်၍ (ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်၍) ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေ အပ်သည် မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေ အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝိတက်တိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်းမရှိကုန် (ဝိတက် ဝိစာရတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါးနှင့် အာရုံငါးပါး)။ အချို့သော မနာယတနသည် ဝိတက်လည်း ရှိ၍ ဝိစာရလည်း ရှိ၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး)၊ အချို့သော မနာယတနသည် ဝိတက် မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ (ဒုတိယဈာန်စိတ် ၁၁-ပါး)၊ အချို့သော မနာယတနသည် ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိချေ။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဝိတက်လည်း ရှိ၍ ဝိစာရလည်း ရှိ၏ (ဝိတက် ဝိစာရကြဉ်သော သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ ရှိသော စေတသိက် ၅၀)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဝိတက် မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ (ဝိစာရကြဉ်သည့် ဒုတိယဈာန်စိတ်၌ရှိသော စေတသိက် ၃၆-ပါး၊ သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ ရှိသော ဝိတက် ၅၅-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိ (အဝိတက္က အဝိစာရစိတ်တို့၌ ရှိသော စေတသိက် ၃၆၊ ဒုတိယဈာန် ၁၁-ပါး၌ ရှိသော ဝိစာရ ၁၁-ပါး၊ သုခုမရုပ် ၁၆၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ဝိတက်လည်း ရှိ၍ ဝိစာရလည်း ရှိ၏ (ဝိတက် ဝိစာရနှင့် ယှဉ်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း, ဝိတက်မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဝိတက် လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (သဝိတက္က သဝိစာရစိတ် ၅၅-ပါး၌ ရှိသော ဝိစာရ ၅၅-ပါး)။ (ဏီ ၁၄၀၁)</p> <p style="text-align: center;">(၇) ပီတိတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း (ပီတိနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း)၊ သုခဝေဒနာ နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ် ကုန် (ပသာဒ ရုပ် ၅-ပါးနှင့် အာရုံ ငါးပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိနှင့်ယှဉ်ကုန်၏) (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဥပေက္ခာ ဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါးနှင့်ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သုခဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပေက္ခာ ဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဒေါသမူဒွေးစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယ ဝိညာဏ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ပီတိနှင့် မယှဉ်သော သုခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်နှင့် စတုတ္ထဈာန် ၁၁-ပါး၌ရှိသော သုခဝေဒနာ ၁၂-ပါး၊ ဥပေက္ခာ သဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော ဥပေက္ခာဝေဒနာ ၅၅-ပါး၊ သုခုမရုပ် ၁၆၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ ၁၄၀၄)</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဒဿနတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာမြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီးသော နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံ ငါးပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို (ဒဿနမည်သော) သောတာ ပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်, ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို (ဘာဝနာမည်သော) အထက်မဂ် သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်ကုန်၏ (ကြွင်းသော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ် သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန် (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်, သုခုမရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဒဿနဟေတုတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် (ဒဿနမည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည်ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည် လည်း မဟုတ်မူ၍ (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်မူ၍) (ဘာဝနာမည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန် (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ် သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏) (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မောဟကြဉ်သည့်ဝိစိကိစ္ဆာစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ် သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (မောဟကြဉ်သည့် ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် ကြွင်းသော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန် (ဟိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်) (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ မောဟမူဒွေး၌ မောဟ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၁၀)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) အာစယဂါမိတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက် ကြောင်းလည်းမဟုတ်ကုန် (ပသာဒရုပ် ၅-ပါးနှင့် အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်နှင့် အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်ကုန် (ဝိပါက်နှင့် ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သေက္ခတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ် မူ၍ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီး) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ် ကုန် (ပသာဒရုပ် ၅-ပါးနှင့် အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ်လေးပါး၊ အောက်ဖိုလ် ၃-ပါး စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ် ကုန်၏ (အရဟတ္တဖိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်ခုနစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်) (ဏီ-၁၄၁၄, ၁၄၁၅, ၁၄၁၆)</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ပရိတ္တတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် နည်းပါးသော တန်ခိုး အာနုဘော် ရှိသော ‘ပရိတ္တ'တရား (ကာမတရား) ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံငါးပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် နည်းပါးသော တန်းခိုး အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ'တရား (ကာမတရား) ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမာဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာ ယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော (မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော) ‘အပ္ပမာဏ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းသဘော မရှိကုန် (အာရုံမပြုတတ်ချေ) (အနာရမ္မဏ) (ပသာဒရုပ်ငါး ပါး၊ အာရုံငါးပါး) အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကိုအာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပညတ်ကို ဧကန်အာရုံပြုသော စိတ်များ= ရူပါဝစရဈာန်စိတ် ၁၅-စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ အာကာသာနဉ္စာယတနနှင့်အာကိဉ္စညာယတနအရူပစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၂၂)</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟီနတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံငါးပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာ ယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) မိစ္ဆတ္တတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် မိစ္ဆတ္တနိယတ, သမ္မတ္တနိယတ တည်းဟူသော နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် အကျိုးပေး မမြဲချေ (အနိယတ) (ပသာဒရုပ် ငါးပါး၊ အာရုံ ငါးပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်လေးပါးတို့၏ သတ္တမဇောစိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူဒွေးတို့၏ သတ္တမဇောစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဖောက်ပြန်သော သဘောမရှိမူ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါး တို့သည် နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် အကျိုးပေး မမြဲကုန် (အနိယတ) (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ် များနှင့် သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းသဘော မရှိကုန် (အာရုံမပြုတတ်ချေ) (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံ ငါးပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ (မနော ဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ မဟာကုသိုလ်-ကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်၊ အဘိညာဉ်ဒွေးစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်း ဟိတ် (သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်= ပညာ= အမောဟဟိတ်) ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (အမောဟကြဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး (သမ္မာဒိဋ္ဌိ= ဝီမံသာဓိပတိ= အမောဟ၊ သမ္မာဝါယာမ= ဝီရိယာဓိပတိ= ဝီရိယ) ရှိကုန်၏ (အဓိပတိတပ်ခိုက် ပညာနှင့် ဝီရိယ အသီး အသီးကြဉ်သော မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ မဂ်မည်သောအကြောင်းရင်းဟိတ် (သမ္မာဒိဋ္ဌိ= ပညာ= အမောဟ) ရှိကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး (သမ္မာဒိဋ္ဌိ= ဝီမံသာဓိပတိ= အမောဟ၊ သမ္မာဝါယာမ= ဝီရိယာဓိပတိ= ဝီရိယ) ရှိကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (မဂ်ကို အာရုံမပြုသော မနာယတန, ဓမ္မာယတန)။ (ဏီ-၁၄၂၉)</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) ဥပ္ပန္နတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ကမ္မဇ) ရုပ်အာယတန ငါးပါးတို့သည် ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ် ငါးပါး)၊ အချို့သော (ကမ္မဇ) ရုပ်အာယတနငါးပါး တို့သည် မချွတ်ဧကန်ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်သော ‘ဥပ္ပါဒိ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)၊ အချို့သော (ကမ္မဇ) ရုပ်အာယတနငါးပါးတို့ကို ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီး လည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ် သော (နောင်အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်လတ္တံ့ ဖြစ်သော) ‘အနုပ္ပန္န'တရားဟု မဆိုအပ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။ အချို့သော သဒ္ဒါယတနသည် ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်၏ (ဥပ္ပန္န)၊ အချို့သော သဒ္ဒါယတနသည် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ချေ (နောင်အနာဂတ်ကာလ၌ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်လတ္တံဖြစ်သော ‘အနုပ္ပန္န'တရားဖြစ်သည်)၊ အချို့သော သဒ္ဒါယတနကို မချွတ်ဧကန်ဖြစ်လတ္တံ့သော ‘ဥပ္ပါဒိ'တရားဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော (ရူပါယတန, ဂန္ဓာယတန, ရသာယတန, ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန, မနာယတန) အာယတန ငါးပါးတို့သည် ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်ကုန်၏ (ဥပ္ပန္န)၊ အချို့သော (ရူပ, ဂန္ဓ, ရသ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗ, မန) အာယတနငါးပါးတို့သည် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ကုန် (အနုပ္ပန္န)၊ အချို့သော (ရူပ, ဂန္ဓ, ရသ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗ, မန) အာယတနငါးပါး တို့သည် မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပ္ပါဒိ)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဥပါဒ်, ဌီ, ဘင်ဟု ဆိုအပ်သော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်၏ (စေတသိက်နှင့် သုခုမရုပ်များ)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ် မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ချေ (နောင်အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော စေတသိက်များ၊ ကမ္မဇရုပ်မှတစ်ပါး တိဇသုခုမရုပ်)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ ဖြစ်၏ (ဝိပါက်စိတ်နှင့်ယှဉ်သော စေတသိက်များနှင့် ကမ္မဇ သုခုမရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ခဏသုံးပါးသို့ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၃၀)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၈) အတီတတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားဖြစ်ကုန်၏ (ရုပ်အာ ယတနဆယ်ပါးနှင့်မနာယတန)၊ အချို့သော အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သော အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားဖြစ်၏၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားဖြစ်၏၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားဖြစ်၏ (စေတသိက် ၅၂-ပါးနှင့် သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ မရောက် သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၃၀)</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အတီတာရမ္မဏတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းသဘော မရှိကုန် (အာရုံ မပြုတတ်ချေ) (ပသာဒရုပ်ငါးပါးနှင့် အာရုံငါးပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ (အတိက်တရားကို ဧကန်, အနေကန်အာရုံပြုသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြု ကုန်၏ (အနာဂတ်တရားကို အနေကန်အာရုံပြုသော စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန်တရားကို ဧကန်, အနေကန် အာရုံပြုသော စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကိုအာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်နှင့် ပညတ်တရားတို့ကို ဧကန်အာရုံပြုသော စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၃၄)</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော အာယတန ၁၂-ပါး တို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, သက်မဲ့အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓ ရုပ်မှတစ်ပါး သက်ရှိသတ္တဝါတို့၏ မိမိတို့ သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ရုပ်များ)၊ အချို့သော အာယတန ၁၂-ပါး တို့သည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, ရုပ် နိဗ္ဗာန်)၊ အချို့သော အာယတန ၁၂-ပါးတို့သည် အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန် ၂-ပါး၌ ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်, စေတသိက်, သက်မဲ့ အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓရုပ်မှ တစ်ပါး သက်ရှိသတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌ ရှိသော ရုပ်များ)။ (ဏီ-၁၄၃၂)</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းသဘော မရှိကုန် (အာရုံ မပြုတတ်ချေ) (အနာရမ္မဏ) (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံငါးပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ (အဇ္ဈတ္တတရားကို ဧကန် အနေကန် အာရုံပြုသည့် စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သောတရား ကို အာရုံပြုကုန်၏ (ဗဟိဒ္ဓတရားကို ဧကန် အနေကန်အာရုံပြုသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန် ၂-ပါး၌ ဖြစ်သောတရားကို အာရုံပြုကုန်၏ (အနေကန် အာရုံပြုသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နတ္ထိဘောပညတ်ကို အာရုံပြုသော အာကိဉ္စညာယတန စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၃၇)</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သနိဒဿနတိက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အဆင်းရူပါရုံ ‘ရူပါယတန'သည် မြင်အပ်သော သဘောလည်းရှိ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း ရှိ၏ (သနိဒဿန သပ္ပဋိဃ)။ (ရူပါယတနကြဉ်သော ဩဠာရိကရုပ် ၁၁-ပါး) အာယတနကိုးပါးတို့သည် မြင်အပ်သော သဘော မရှိမူ၍ (မမြင်အပ်မူ၍) ထိပါးတတ်သော သဘောရှိ၏ (အနိဒဿနသပ္ပဋိဃ) (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ရူပါရုံကြဉ် သော အာရုံလေးပါး)။ (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် မြင်အပ်သော သဘောလည်း မရှိမူ၍ (မမြင်အပ်မူ၍) ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း မရှိချေ (စိတ်, စေတသိက်, သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(တိက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်ပြီးလျှင် အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားအပ်သော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏)။</p> <p style="text-align: center;">(အာယတန ၁၂-ပါးတို့ကို တိက် ၂၂-ခုတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြသော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏)။</p> -- <h4>၂-ဒုကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(အာယတန ၁၂-ပါးတို့ကို ဒုက် ၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁-ဟေတုဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟေတုဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ၁၇၁</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံငါးပါး၊ မနာယတန)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဟိတ်မည်၏ (ဟိတ် ၆-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနာသည် ဟိတ်မမည်ချေ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၆-ပါး, သုခုမရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ဟိတ်မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်) (ပသာဒရုပ်ငါးပါးနှင့်အာရုံ ငါးပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (မောဟမူဒွေး၌ ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် သဟေတုကစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်မရှိကုန် ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန် (မောဟမူ ဒွေး၌ရှိသောမောဟ၊ အဟေတုကစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါးနှင့် အာရုံငါးပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏ (မောဟမူ ဒွေး၌ ရှိသည့် မောဟကြဉ်သော သဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန် (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟ၊ အဟေတုကစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတုသဟေတုကဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ်လည်းရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏)ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဟိတ်သာ ရှိ၍ (ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍) ဟိတ် မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနကို ဟိတ် လည်းမည်၍ ဟိတ်လည်းရှိ၏ဟူ၍ မဆိုအပ်ချေ (စိတ်အားလုံး)။ အချို့သော မနာယတနသည် ဟိတ်သာရှိ၍ (ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍) ဟိတ်မမည်ချေ (သဟိတ်စိတ်များ)၊ အချို့သော မနာယတနကို ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်လည်း မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (အဟိတ်စိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်လည်းရှိ၏ (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟကြဉ်သော ဟိတ် ၆-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ချေ (ဟိတ် ၆-ပါး ကြဉ်သော သဟိတ်စိတ်၌ရှိသည့် စေတသိက်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ်လည်း ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်သာ ရှိ၍ ဟိတ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (အဟိတ်စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၄၈)။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါးနှင့် ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနကို ဟိတ် လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ မဆိုအပ်ချေ (စိတ်)။ အချို့သော မနာယတနသည် ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ချေ (သဟိတ်စိတ် ၇၁-ပါး)၊ အချို့သော မနာယတနကို ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (အဟိတ်စိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်၏ (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် ဟိတ် ၆-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ချေ (ဟိတ် ၆-ပါးကြဉ်သော သဟိတ်စိတ်၌ ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်နှင့် သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟ၊ အဟိတ်စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၅၀)</p> <p style="text-align: center;">(၆) နဟေတုသဟေတုကဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ဟိတ်လည်းမရှိကုန် (ဟိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်ကုန်) (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံငါးပါး)။ အချို့သော မနာယတနသည် ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိ၏ (သဟိတ်စိတ် ၇၁-ပါး)၊ အချို့သော မနာယတနသည် ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိချေ (အဟိတ်စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိ၏ (ဟိတ် ၆-ပါးကြဉ်သော သဟိတ်စိတ်၌ ရှိသော စေတသိက်များ၊)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဟိတ်လည်းမမည်မူ၍ ဟိတ်လည်းမရှိချေ (အဟိတ်စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်းမရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဟိတ် ၆-ပါး)။ (ဏီ-၁၄၅၂)</p> <p style="text-align: center;">(ဟေတုဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂-စူဠန္တရဒုက် ၇-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၇) သပ္ပစ္စယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ပသာဒရုပ်ငါးပါးနှင့် ပဉ္စာရုံတည်းဟူသော ရုပ်အာယတနဆယ်ပါး၊ မနာယတန) အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် အကြောင်းနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် အကြောင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်း တရားလေးပါးတို့ကြောင့် ဖြစ်၏) (စေတသိက်နှင့်သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် အကြောင်းနှင့် တကွ မဖြစ်ချေ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ကြောင့် မဖြစ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၅၄)</p> <p style="text-align: center;">(၈) သင်္ခတဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်းတရားလေးပါးတို့သည်) ပြုပြင်စီမံအပ်သော ‘သင်္ခတ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံငါပါး၊ မနာယတန)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ ပြုပြင် စီမံအပ်သော ‘သင်္ခတ'တရားဖြစ်၏ (စေတသိက် ၅၂-ခု, သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတန သည် အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ မပြုပြင်အပ်သော ‘အသင်္ခတ'တရားဖြစ်၏ (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သနိဒဿနဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပါယတန (အဆင်း ‘ရူပါရုံ') သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ (ရူပါယတနကြဉ်သော) အာယတန တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် မြင်အပ်သော သဘောမရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သပ္ပဋိဃဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ထိပါးတတ်သော သဘောရှိကုန်၏ (သပ္ပဋိဃ) (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံငါးပါး)။ (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ထိပါးတတ်သောသဘော မရှိကုန် (စိတ်, စေတသိက်, သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ရူပီဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ရုပ်မည်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနသည် ရုပ်မမည်ချေ (နာမ်မည်၏) (စိတ်အားလုံး)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ရုပ်မည်၏ (သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ရုပ်မမည်ချေ (နာမ် မည်၏) (စေတသိက်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၂) လောကိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏ (လောကီတရားဖြစ်ကုန်၏) (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကိယ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် လောကမှ ထွက်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကုတ္တရာ စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ကေနစိဝိညေယျဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်ကုန်၏၊ အာယတန တစ်ဆယ့် နှစ်ပါးတို့ကို တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(စူဠန္တရ ဒုက် ၇-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> <p style="text-align: center;">(၃-အာသဝဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) အာသဝဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးနှင့် မနာယတန) အာယတနတစ်ဆယ့် တစ်ပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွား နေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ၊ စိတ်အားလုံး)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ် မိုက်မဲ စေတတ်သော ‘အာသဝ’ မည်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် အာသဝ မမည်ချေ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၉-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သာသဝဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အာသဝ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ တို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၆) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အာသဝနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ (ဒေါသမူ, မောဟမူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်ကုန် (ဒေါသမူဒွေး, မောဟမူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟ၊ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) အာသဝ သာသဝဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝ မမည်ကုန်၊ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံ ငါးပါး)။ မနာယတနကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝ၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (စိတ်)။ အချို့သော မနာယတနသည် အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝ မမည်ချေ (လောကီစိတ်)၊</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ချေ (အာသဝ တရားကိုယ် ကြဉ်သော လောကီစိတ်၌ရှိသော စေတသိက်၊ သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ အာသဝ၏အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ ရှိသော စေတသိက်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၇၂)</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အာသဝအာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာယှဉ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပသာဒရုပ် ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်းယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (စိတ်အားလုံး)။ အချို့သော မနာယတနသည် အာသဝနှင့်သာယှဉ်၍ အာသဝမမည်ချေ (အကုသိုလ်စိတ်များ)၊</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို အာသဝနှင့်သာယှဉ်၍ အာသဝမမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (လောဘမူစိတ်နှင့် ယှဉ်သော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ချေ (အာသဝတရားကိုယ် ၃-ပါးကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသည့် စေတသိက် ၂၄-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်းယှဉ်၏ ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာယှဉ်၍ အာသဝမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (အာသဝဝိပ္ပယုတ် တရား= ဒေါသမူဒွေး, မောဟမူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟ၊ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၇၀, ၁၄၇၄)</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အာသဝ နှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ် မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အာသဝနှင့်မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒေါသမူဒွေး, မောဟမူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟ၊ လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို အာသဝနှင့်မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (အာသဝသမ္ပယုတ္တတရား= ဒေါသမူဒွေး, မောဟ မူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ-၁၄၇၆)</p> <p style="text-align: center;">(အာသဝဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄-သညောဇနဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) သညောဇနဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးနှင့် မနာယတန) အာယတန တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကိုဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော ‘သံယောဇဉ်'မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ၊ စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် သံယောဇဉ်မည်၏ (သံယောဇဉ်တရားကိုယ် ၈-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် သံယောဇဉ် မမည်ချေ (သံယောဇဉ်တရားကိုယ် ၈-ပါးကြဉ်သော စေတသိက် ၄၄-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) သညောဇနိယဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ် ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံ မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သညောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာ ယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်ကုန် (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ၊ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၈၁၊ ၁၄၈၂)</p> <p style="text-align: center;">(၂၃) သညောဇန သညောဇနိယဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနကို သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနာယတနသည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ချေ (လောကီ စိတ်များ)၊</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်၏အာရုံလည်းဖြစ်၏ (သံယောဇဉ် တရားကိုယ် ၈-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ချေ (သံယောဇဉ်တရားကိုယ်ကြဉ်သော လောကီစိတ်နှင့်ယှဉ်သော စေတသိက် ၄၄-ပါး၊ သုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာ စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၈၄)</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၄) သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနာယတနသည် သံယောဇဉ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ချေ (အကုသိုလ် စိတ်များ)၊</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်းယှဉ်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် စိတ်၌ ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် သံယောဇဉ်တရားကိုယ် ၈-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် သံယောဇဉ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ချေ (သံယောဇဉ်တရားကိုယ်ကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ်၌ ယှဉ်သည့် စေတသိက်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ ရှိသော မောဟ၊ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့်ယှဉ်သော စေတသိက်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၈၆)</p> <p style="text-align: center;">(၂၅) သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ၊ လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်းမယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် အကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ-၁၄၈၈)</p> <p style="text-align: center;">(သညောဇနဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅-ဂန္ထဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၂၆) ဂန္ထဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးနှင့် မနာယတန) အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါး တို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ‘ဂန္ထ'မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ၊ စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဂန္ထမည်၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဂန္ထမမည်ချေ (ဂန္ထတရားကိုယ်ကြဉ်သော စေတသိက် ၄၉-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၇) ဂန္ထနိယဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ဂန္ထ၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၈) ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ် စိတ်၌ရှိသော လောဘနှင့် ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသကြဉ်သည့် လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ္တုပ္ပါဒ် များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့်မယှဉ်ကုန် (ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ် စိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသ၊ မောဟမူဒွေး စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၉) ဂန္ထဂန္ထနိယဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ဂန္ထ၏အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (စိတ်)။ အချို့သော မနာယတနသည် ဂန္ထ၏အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ချေ (လောကီစိတ်များ)၊</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏အာရုံလည်းဖြစ်၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဂန္ထ၏အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ချေ (ဂန္ထတရားကိုယ်သုံးပါးကြဉ်သော လောကီစိတ်တို့၌ ရှိသော စေတသိက်၊ သုခုမရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ ရှိသော စေတသိက်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၉၆)</p> <p style="text-align: center;">(၃၀) ဂန္ထ ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (စိတ်အားလုံး)။ အချို့သော မနာယတနသည် ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ချေ (လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို ဂန္ထနှင့်သာယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (မောဟမူဒွေး၊ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။ (ဏီ-၁၄၉၈) အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်းယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ချေ (ဂန္ထတရားကိုယ် ကြဉ်သည့် လောဘမူ ဒေါသမူ စိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့် သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသ၊ မောဟမူဒွေး, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သော စေတသိက် များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၄၉၄၊ ၁၄၉၈)</p> <p style="text-align: center;">(၃၁) ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ် ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်လေးပါး၌ရှိသော လောဘ၊ ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသ၊ မောဟ မူဒွေးစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ လောကီ, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်လည်းမယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဂန္ထသမ္ပယုတ္တတရား= ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော လောဘနှင့် ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသကြဉ်သော လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ-၁၄၉၃, ၁၅၀၀)</p> <p style="text-align: center;">(ဂန္ထဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆-ဩဃဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-indent:2em">(၃၂)-(၃၇)။ အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော ‘ဩဃ'မမည်ကုန်။ပ။**၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဩဃဂေါစ္ဆကနှင့် ယောဂဂေါစ္ဆက အဖြေဝိသဇ္ဇနာများသည် အာသဝဂေါစ္ဆကနှင့် ထပ်တူဖြစ်သဖြင့် ပေယျာလချန်ခဲ့သည်၊ ထိုအာသဝဂေါစ္ဆကအတိုင်း ချဲ့ယူပါလေ။</p> <p style="text-align: center;">(၇-ယောဂဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခုအဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-indent:2em">(၃၈)-(၄၃)။ အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော ‘ယောဂ'မမည်ကုန်။ပ။**၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဩဃဂေါစ္ဆကနှင့် ယောဂဂေါစ္ဆက အဖြေဝိသဇ္ဇနာများသည် အာသဝဂေါစ္ဆကနှင့် ထပ်တူဖြစ်သဖြင့် ပေယျာလချန်ခဲ့သည်၊ ထိုအာသဝဂေါစ္ဆကအတိုင်း ချဲ့ယူပါလေ။</p> <p style="text-align: center;">(၈-နီဝရဏဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၄၄) နီဝရဏဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါး၊ မနာယတန) အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါး တို့သည် (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးတတ် သော ‘နီဝရဏ'မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ၊ စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် နီဝရဏမည်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ် ၈-ပါး= လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, ထိန, မိဒ္ဓ, ဥဒ္ဓစ္စ, ကုက္ကုစ္စ, ဝိစိကိစ္ဆာ)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် နီဝရဏမမည်ချေ (နီဝရဏ တရားကိုယ်ကြဉ်သော စေတသိက် ၄၄-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄၅) နီဝရဏိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ် ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏ၏အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏ၏အာရုံ မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၄၆) နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်ကုန် (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၄၇) နီဝရဏနီဝရဏိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ နီဝရဏ မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနကို နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (စိတ်အားလုံး)။ အချို့သော မနာယတနသည် နီဝရဏ၏အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ချေ (လောကီစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို နီဝရဏ၏အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ</p> <p style="text-indent:2em">(လောကုတ္တရာစိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ် ၈-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏ မမည်ချေ (နီဝရဏ တရားကိုယ်ကြဉ်သော လောကီစိတ်၌ရှိသော စေတသိက် ၄၄-ပါး၊ သုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော စေတသိက်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၁၀)</p> <p style="text-align: center;">(၄၈) နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝဏနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပသာဒရုပ် ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (စိတ်အားလုံး)။ အချို့သော မနာယတနသည် နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏမမည်ချေ (အကုသိုလ်စိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏမမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ် ၈-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏမမည်ချေ (နီဝရဏတရားကိုယ်ကြဉ်သည့် အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို နီဝရဏလည်းမည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နီဝရဏ ဝိပ္ပယုတ္တဓမ္မ= ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၁၂)</p> <p style="text-align: center;">(၄၉) နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် နီဝရဏံ နှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ ၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာ ယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို နီဝရဏနှင့်မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဓမ္မ= အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ-၁၅၁၄)</p> <p style="text-align: center;">(နီဝရဏဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉-ပရာမာသဂေါစ္ဆက ဒုက် ၅-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၅၀) ပရာမာသဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါး, မနာယတန) အာယတနတစ်ဆယ့် တစ်ပါးတို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ် ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ၊ စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ပရာမာသမည်၏ (ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ပရာမာသ မမည်ချေ (ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော စေတသိက် ၅၁-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၁) ပရာမဋ္ဌဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံ ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသ၏အာရုံ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံ မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၂) ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော မနာယတနသည် ပရာမာသနှင့် ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး)၊ အချို့သော မနာယတနသည် ပရာမာသနှင့် မယှဉ်ချေ (ကြွင်းသောစိတ် ၈၅-ပါး)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ပရာမာသနှင့် ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော စေတသိက် ၂၁-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ပရာမာသနှင့် ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်ချေ (ကြွင်းသောစိတ် ၈၅-ပါးနှင့် ယှဉ်သောစေတသိက်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ပရာမာသနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း, ပရာမာသနှင့် မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဒိဋ္ဌိ)။ (ဏီ-၁၅၂၀)</p> <p style="text-align: center;">(၅၃) ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့ကို ပရာမာသလည်း မည်၍ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။်မနာယတနကို ပရာမာသလည်းမည်၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနာယတနသည် ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ချေ (လောကီ စိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ပရာမာသလည်းမည်၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့ သော ဓမ္မာယတနသည် ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ချေ (ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော လောကီ စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ပရာမာသလည်းမည်၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော စေတသိက်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၂၂)</p> <p style="text-align: center;">(၅၄) ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ပရာ မာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်ကြဉ်သော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပရာမာသ, ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဓမ္မ= ဒိဋ္ဌိ, ဒိဋ္ဌိဂတ သမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ-၁၅၂၄)</p> <p style="text-align: center;">(ပရာမာသဂေါစ္ဆက ဒုက် ၅-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀-မဟန္တရဒုက် ၁၄-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၅၅) သာရမ္မဏဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း သဘောမရှိကုန် (အာရုံမပြုတတ်ချေ) (ပသာဒရုပ် ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနသည် (စိတ်သည်) အာရုံပြုခြင်းသဘောရှိ၏ (အာရုံပြုတတ်၏)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် အာရုံပြုခြင်းသဘောရှိ၏ (အာရုံပြုတတ်၏) (စေတသိက်များ)၊ အချို့ သော ဓမ္မာယတနသည် အာရုံပြုခြင်းသဘောမရှိချေ (အာရုံမပြုတတ်ချေ) (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၆) စိတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">မနာယတနသည် စိတ်မည်၏၊ (ကြွင်းသော) အာယတန တစ်ဆယ့် တစ်ပါးတို့သည် စိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၇) စေတသိကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါး, မနာယတန) အာယတန တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်အတူ ယှဉ်တွဲသော သဘော ‘စေတသိက်'မမည်ကုန်။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စေတသိက်မည်၏ (စေတသိက် ၅၂-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတန သည် စေတသိက်မမည်ချေ (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၈) စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်မယှဉ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်နှင့်ယှဉ်၏ (စေတသိက် ၅၂-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်နှင့်မယှဉ်ချေ (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">မနာယတနကို စိတ်နှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း စိတ်နှင့်မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဏီ-၁၅၃၂)</p> <p style="text-align: center;">(၅၉) စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့် မရောနှောကုန် (စိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်နှင့်ရောနှော၏ (ယှဉ်၏) (စေတသိက်၅၂-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်နှင့်မရောနှောချေ (မယှဉ်ချေ) (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">မနာယတနကို စိတ်နှင့်ရောနှော၏ (ယှဉ်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း စိတ်နှင့်မရောနှော (မယှဉ်)ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ (ဏီ-၁၅၃၄)</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၀) စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(အတွင်းအာယတန ခြောက်ပါးဖြစ်သော ရုပ်အာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ငါးပါးနှင့် မနာယတန) အာယတန ခြောက်ပါးတို့သည် စိတ်ကြောင့် မဖြစ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ စိတ်)။ အချို့သော (အပြင်အာယတန ခြောက်ပါးဖြစ်သော ရုပ်အာယတနငါးပါးနှင့် ဓမ္မာယတန) အာယတနခြောက်ပါးတို့သည် စိတ်ကြောင့်ဖြစ်ကုန်၏ (စေတသိက် ၅၂-ပါး၊ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော ပဉ္စာရုံနှင့် သုခုမရုပ်များ)၊ အချို့သော (အပြင်ရုပ်အာယတန ငါးပါးနှင့် ဓမ္မာယတန) အာယတန ခြောက်ပါးတို့သည် စိတ်ကြောင့် မဖြစ်ကုန် (စိတ္တဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော တိဇပဉ္စာရုံ၊ စိတ်ကြောင့်မဖြစ်သည့် သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၃၅၊ ၁၅၃၆) (ဏီ-၁၅၄၇၊ ၁၅၄၈)</p> <p style="text-align: center;">(၆၁) စိတ္တသဟဘုဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးနှင့် မနာယတန) အာယတန တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ၊ စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်နှင့်တကွဖြစ်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (စေတသိက် ၅၂-ပါး၊ ဝိညတ်ဒွေး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်နှင့်တကွမဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (ဝိညတ်ဒွေးကြဉ်သော ကြွင်းသောသုခုမရုပ် ၁၄-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၃၇၊ ၁၅၃၈)</p> <p style="text-align: center;">(၆၂) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါး, မနာယတန) အာယတန တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် စိတ်သို့အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ကုန် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ကုန်) (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ၊ စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (စေတသိက် ၅၂-ပါး၊ ဝိညတ်ဒွေး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (ဝိညတ်ဒွေးကြဉ်သော သုခုမရုပ် ၁၄-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၃၉၊ ၁၅၄၀)</p> <p style="text-align: center;">(၆၃) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါး, မနာယတန) အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ၊ စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော၍ (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍) စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၏ (စေတသိက် ၅၂-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်ချေ (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၄၁၊ ၁၅၄၂)</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၄) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘုဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါး, မနာယတန) အာယတန တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍ စိတ်နှင့် လည်း တကွမဖြစ်ကုန် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ကုန်) (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ၊ စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်နှင့်လည်း ရောနှော၍ (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍) စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၍ စိတ်နှင့်လည်း တကွဖြစ်၏ (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (စေတသိက် ၅၂-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်နှင့်လည်း မရောနှောမူ၍ (မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍စိတ်နှင့်လည်း တကွ မဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၄၃၊ ၁၅၄၄)</p> <p style="text-align: center;">(၆၅) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါး, မနာယတန) အာယတန တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍ စိတ်သို့ လည်း အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ကုန် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ကုန်) (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ၊ စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော ရောနှော၍ (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍) စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၍ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ဖြစ်၏ (စေတသိက် ၅၂-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာ ယတနသည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍မဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၄၅၊ ၁၅၄၆)</p> <p style="text-align: center;">(၆၆) အဇ္ဈတ္တိကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(စက္ခာယတန။ပ။ ကာယာယတန, မနာယတန) အာယတနခြောက်ပါးတို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ စိတ်)၊ (ရူပါယတန။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ ဓမ္မာယတန) အာယတနခြောက်ပါးတို့ သည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏ (အာရုံငါးပါး၊ စေတသိက် ၅၂-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၄၇, ၁၅၄၈)</p> <p style="text-align: center;">(၆၇) ဥပါဒါဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနကြဉ်သော ရုပ်အာယတန) အာယတနကိုးပါး တို့သည် မဟာဘုတ်ကို မှီ၍ ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကြဉ်သော အာရုံ ၄-ပါး)။ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန, မနာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် မဟာဘုတ်ကို မှီ၍ မဖြစ်ကုန် (ဥပါဒါရုပ် မမည်ကုန်) (ပထဝီ, တေဇော, ဝါယော၊ စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် မဟာဘုတ်ကို မှီ၍ ဖြစ်၏ (အာပေါကြဉ်သော သုခုမရုပ် ၁၅-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် မဟာဘုတ်ကို မှီ၍ မဖြစ်ချေ (အာပေါ၊ စေတသိက် ၅၂-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၅၀)</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၈) ဥပါဒိဏ္ဏဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(စက္ခာယတန။ပ။ ကာယာယတန) အာယတနငါးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော တရားဖြစ်ကုန်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုသည့်ကံကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏) (ဥပါဒိဏ္ဏမည်ကုန်၏) (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်သော ပသာဒရုပ်ငါးပါး)။ သဒ္ဒါယတနသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ချေ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်ချေ) (ကမ္မဇရုပ် မဟုတ်ချေ) (ဥပါဒိဏ္ဏမမည်ချေ)။ အချို့သော (ရူပါယတန, ဂန္ဓာယတန, ရသာယတန, ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန, မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနခြောက်ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော တရား ဖြစ်ကုန်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုအပ်သည့် ကံကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏) (ဥပါဒိဏ္ဏမည်ကုန်၏) (လောကီဝိပါက်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ပသာဒရုပ်ငါးပါးမှ ကြွင်းသောကမ္မဇရုပ်များ)၊ အချို့သော အာယတနခြောက်ပါး တို့သည် ကံကြောင့် မဖြစ်ကုန် (ဥပါဒိဏ္ဏမမည်ကုန်) (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာ, ဖိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ကမ္မဇရုပ်မှတစ်ပါးသော တိဇရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၅၂)</p> <p style="text-align: center;">(မဟန္တရဒုက် ၁၄-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၁-ဥပါဒါနဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၆၉) ဥပါဒါနဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါး, မနာယတန) အာယတန တစ်ဆယ့်တစ်ပါး တို့သည် ပြင်းစွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ် ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ၊ စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဥပါဒါန်မည်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဥပါဒါန် မမည်ချေ (ကြွင်းသောစေတသိက် ၅၀၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၀) ဥပါဒါနိယဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံမဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၅၅, ၁၅၅၆)</p> <p style="text-align: center;">(၇၁) ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) ယှဉ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘကြဉ်သော လောဘမူစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့်မယှဉ်ကုန် (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော လောဘ၊ လောဘမူစိတ္တုပ္ပါဒ်မှ ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၂) ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုအပ် ကုန်၊ ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနကို ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (စိတ်)။ အချို့သော မနာယတနသည် ဥပါဒါန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ချေ (လောကီစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော လောကီစိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၆၀)့</p> <p style="text-align: center;">(၇၃) ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့ကို ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်နှင့် လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း, ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (စိတ်)။ အချို့သော မနာယတနသည် ဥပါဒါန်နှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ချေ (လောဘမူစိတ် ၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (ဥပါဒါန ဝိပ္ပယုတ္တစိတ်= လောဘမူစိတ်တို့မှတစ်ပါး ကြွင်းသောစိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ်၌ ရှိသော လောဘနှင့်ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သည့် လောဘမူစိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်သော စိတ်တို့၌ ရှိသော စေတသိက်များ= လောဘမူစိတ်မှတစ်ပါး ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၆၂)</p> <p style="text-align: center;">(၇၄) ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပဒါန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ လောဘမူစိတ္တုပ္ပါဒ်မှတစ်ပါး ကြွင်းသော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဓမ္မ= ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော လောဘကြဉ်သည့် လောဘမူ စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ-၁၅၆၄)</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒါနဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၂-ကိလေသ ဂေါစ္ဆကဒုက် ၈-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၇၅) ကိလေသ ဂေါစ္ဆကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်အာယတနဆယ်ပါး, မနာယတန) အာယတန တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက် တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ကိလေသာ မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ပဉ္စာရုံ၊ စိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ကိလေသာမည်၏ (ကိလေသာတရားကိုယ် ၁၀-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ကိလေသာ မမည်ချေ (ကိလေသာတရားကိုယ်၁၀-ပါးကြဉ်သော ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၂-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၆) သံကိလေသိကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံ ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၇) သံကိလိဋ္ဌဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ်သော တရားမဟုတ်ကုန် (ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ် ကုန်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ်သော တရားဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ်သော တရားမဟုတ်ကုန် (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ကုန်) (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၈) ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (အကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ကုန် (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၉) ကိလေသ သံကိလေသိကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့ကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံ သာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံငါးပါး)။ မနာယတနကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနာယတနသည် ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ချေ (လောကီစိတ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (ကိလေသာဆယ်ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ချေ (ကိလေသာ တရားကိုယ်ကြဉ်သော လောကီစိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း, ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာ စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၇၄)</p> <p style="text-align: center;">(၈၀) ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့ကို ကိလေသာ လည်းမည်၍ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း (ကိလေသာနှင့်သာ့ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်၍ (ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်ကုန်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ မနာယတနကို ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်၏ဟု (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်၏ဟု) မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနာယတနသည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်၍ (ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်ချေ (အကုသိုလ်စိတ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်၍ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေ အပ်၏ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၏) (ကိလေသာဆယ်ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်၍ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်ချေ (ကိလေသာတရားကိုယ်ကြဉ်သော အကုသိုလ် စိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်၏ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေ အပ်၍ (ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (အသံကိလိဋ္ဌဓမ္မ= ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၇၆)</p> <p style="text-align: center;">(၈၁) ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့ကို ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေ သာနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်သာယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ကုန်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံငါးပါး)။ မနာယတနကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနာယတနသည် ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ချေ (အကုသိုလ်စိတ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနာယတနကို ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တဓမ္မ= ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။ (ဏီ-၁၅၇၈) အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ကိလေသာ ဆယ်ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မာယတနသည် ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ချေ (ကိလေသာ တရားကိုယ်ကြဉ်သည့် အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မာယတနကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တဓမ္မ= ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၇၈)</p> <p style="text-align: center;">(၈၂) ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း, ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ကိလေသသမ္ပယုတ္တဓမ္မ= အကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ-၁၅၈၀)</p> <p style="text-align: center;">(ကိလေသဂေါစ္ဆကဒုက် ၈-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၃-ပိဋ္ဌိဒုက် ၁၈-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၈၃) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့ကို (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာမြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ် သည် မပယ်အပ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့ကို သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ် ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဝိစိကိစ္ဆာစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သောတရား မဟုတ်ကုန် (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၄) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့ကို (သောတာပတ္တိမဂ်မြင်ပြီး ဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ကို တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် မပယ်အပ်ကုန် (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်, ဒေါသမူဒွေး, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် မပယ်အပ်ကုန် (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၅) ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် (ဒဿနမည်သော) သောတာပတ္တိ မဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်) (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ် သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မောဟကြဉ်သော ဝိစိကိစ္ဆာ သဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်ကုန်) (ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်၌ရှိသော မောဟ၊ ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၆) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် (ဘာဝနာမည်သော) အထက်မဂ် သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ် မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်ကုန်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် အထက်မဂ် သုံးပါးတို့သည့်ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဒေါသမူဒွေးစိတ္တုပ္ပါဒ်, မောဟကြဉ်သည့် ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါး တို့သည် အထက်မဂ် သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန် (ကြွင်းသောစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟ ဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၇) သဝိတက္ကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ဝိတက်မရှိကုန် (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်ကုန်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဝိတက်ရှိကုန်၏ (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (သဝိတက္ကစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဝိတက်မရှိကုန် (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်ကုန်) (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော ဝိတက် ၅၅-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၉၀)</p> <p style="text-align: center;">(၈၈) သဝိစာရဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ဝိစာရမရှိကုန် (ဝိစာရနှင့် မယှဉ်ကုန်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ဝိစာရရှိကုန်၏ (ဝိစာရနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (ဝိစာရကြဉ်သော သဝိစာရစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဝိစာရမရှိကုန် (ဝိစာရနှင့်မယှဉ်ကုန်) (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သဝိစာရစိတ် ၆၆-ပါး၌ရှိသော ဝိစာရ ၆၆-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၉၂)</p> <p style="text-align: center;">(၈၉) သပ္ပီတိကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ပီတိမရှိကုန် (ပီတိနှင့် မယှဉ်ကုန်) (ပသာဒရုပ် ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ပီတိရှိကုန်၏ (ပီတိနှင့် ယှဉ် ကုန်၏) (သပ္ပီတိကစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ပီတိမရှိကုန် (ပီတိနှင့် မယှဉ်ကုန်) (ကြွင်းသောစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သပ္ပီတိက စိတ် ၅၁-ပါး၌ရှိသော ပီတိ ၅၁-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၉၄)</p> <p style="text-align: center;">(၉၀) ပီတိသဟဂတဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (ပီတိနှင့် မယှဉ်ကုန်)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိနှင့် ယှဉ်ကုန်၏)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (ပီတိနှင့်မယှဉ်ကုန်)။ (သပ္ပီတိကဒုက်ကြည့်) (ဏီ-၁၅၉၆)</p> <p style="text-align: center;">(၉၁) သုခသဟဂတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (သုခဝေဒနာနှင့် မယှဉ်ကုန်) (ပသာဒရုပ် ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏)၊ (သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃-ပါးနှင့် ၎င်း၌ရှိသော သုခဝေဒနာကြဉ်သည့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် သုခ ဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော သုခဝေဒနာ ၆၃-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၅၉၈)</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၂) ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်မယှဉ်ကုန်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ</p> <p style="text-indent:2em">၅-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏)၊ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါးနှင့် ၎င်း၌ရှိသော ဥပေက္ခာ ဝေဒနာကြဉ်သည့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါး တို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန် (ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် မယှဉ်ကုန်) (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ် များ၊ ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော ဥပေက္ခာဝေဒနာ ၅၅-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၆၀၀)</p> <p style="text-align: center;">(၉၃) ကာမာဝစရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော (ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမာဝစရမည်၏) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'တရား မဟုတ်ကုန် (မဟဂ္ဂုတ်, လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၄) ရူပါဝစရဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော (ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'တရား မဟုတ်ကုန် (ရူပါဝစရ မမည်ကုန်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ'တရားမဟုတ်ကုန် (ကာမ, အရူပ, လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၅) အရူပါဝစရဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'တရား မဟုတ်ကုန် (အရူပါဝစရ မမည်ကုန်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရ'တရား မဟုတ်ကုန် (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၆) ပရိယာပန္နဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ ဖြစ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န'တရားဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ ဖြစ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န'တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် (ကာမ, ရူပ, အရူပ) ဘုံသုံးပါး၌ ဖြစ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးမဝင်သော ‘အပရိယာပန္န'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကုတ္တရာ စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၆၀၈)</p> <p style="text-align: center;">(၉၇) နိယျာနိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇာနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်စေတတ်သော ‘နိယျာနိက'တရား မဟုတ်ကုန် (ပသာဒရုပ် ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်စေ တတ်သော ‘နိယျာနိက'တရားဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ (ဏီ-၁၆၀၉) အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်စေတတ် သော ‘နိယျာနိက'တရား မဟုတ်ကုန် (ကြွင်းသောစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၆၁၀)</p> <p style="text-align: center;">(၉၈) နိယတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် အကျိုးပေးမမြဲသော၁ ‘အနိယတ'တရားမည်၏ (ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ'တရားလည်း မဟုတ်မူ၍ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ'တရားလည်း မဟုတ်ချေ) (နိယတတရားမဟုတ်ချေ) (ပသာဒရုပ် ၅ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အကျိုးပေးမြဲသော ‘နိယတ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းအားဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် သတ္တမဇော စိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူဒွေးတို့၏ သတ္တမဇောစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “အကျိုးပေး မမြဲသော’ဟု ဆိုရာ၌ မည့်သည့်အခါ၌ အကျိုးပေးသည်ကို သေသေချာချာ မသိနိုင်။ မူလဋီကာ ၁၊ နှာ-၄၅။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၉) သဥတ္တရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် မိမိထက် လွန်မြတ်သောတရား ရှိသည့် ‘သဥတ္တရ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် မိမိထက် လွန်မြတ်သောတရား မရှိသည့် ‘အနုတ္တရ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသောကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'တရား မဟုတ်ကုန် (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ကုန်) (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စာရုံ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့သော (မနာယတန, ဓမ္မာယတန) အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ကုန်) (အကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့ ကြဉ် ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ-၁၆၁၅, ၁၆၁၆)</p> <p style="text-align: center;">(ပိဋ္ဌိဒုက် ၁၈-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">(အာယတန ၁၂-ပါးတို့ကို ဒုက် ၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကိုပြသော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">အာယတန ၁၂-ပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားအပ်သော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">အာယတန ၁၂-ပါးတို့ကို ဝေဖန်၍ ဟောကြားသည့် ‘အာယတနဝိဘင်း'ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">အာယတနဝိဘင်္ဂေါနိဋ္ဌိတော။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ဓာတုဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(မိမိ၏ သဘောကို ဆောင်ထားမှု ‘ဓာတ်'တို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော ဓာတုဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-သုတ္တန္တဘာဇနီယ</h3> <p style="text-align: center;">(သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားအပ်သော ‘သုတ္တန္တဘာဇနီယ'နည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">ဓာတ် ၆-ပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၂</b>။ ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြေဟူသော အမည်ပညတ်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်မှတ်သားအပ်သည့် တည်ရာ ‘ပတိဋ္ဌာန'သဘော (ခက်မာမှု ‘ကက္ခဠ'သဘော) ဖြစ်သော မြေဓာတ် ‘ပထဝီဓာတ်’။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ရေဟူသော အမည်ပညတ်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်မှတ်သားအပ်သည့် ဖွဲ့စည်းမှု ‘အာဗန္ဓန'သဘော, ယိုစီးမှု ‘ပဂ္ဃရဏ'သဘောဖြစ်သော ရေဓာတ် ‘အာပေါဓာတ်’။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မီးဟူသော အမည်ပညတ်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်မှတ်သားအပ်သည့် ရင့်ကျက်စေမှု ‘ပရိပါစန'သဘော ဖြစ်သော မီးဓာတ် ‘တေဇောဓာတ်’။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) လေဟူသော အမည်ပညတ်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်မှတ်သားအပ်သည့် ထောက်ကန်လှုပ်ရှားမှုသဘော ဖြစ်သော လေဓာတ် ‘ဝါယောဓာတ်’။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ရေးခြစ်၍မရအပ် မတွေ့ထိအပ်သောသဘော (ရုပ်တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ပိုင်းခြားမှု ဟင်းလင်း သဘော) ဖြစ်သော ‘အာကာသဓာတ်’။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) သိမှုသဘော ‘ဝိညာဏဓာတ်’ (စိတ်) တို့တည်း။</p> -- <h4>၁-ပထဝီဓာတ်</h4> <p style="text-align: center;">ပထဝီဓာတ် ၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁၇၃။ ထိုဓာတ်ခြောက်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မြေဟူသော ဝေါဟာရပညတ်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်မှတ်သားအပ်သည့် တည်ရာ ‘ပတိဋ္ဌာန'သဘော (ခက်မာမှုသဘော) ဖြစ်သော မြေဓာတ် ‘ပထဝီဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤပထဝီဓာတ်သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တပထဝီဓာတ်'သည် ရှိ၏၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗဟိဒ္ဓပထဝီဓာတ်'သည် ရှိ၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၉၆၇)</p> <p style="text-align: center;">(က) အဇ္ဈတ္တပထဝီဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပထဝီဓာတ် နှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တပထဝီဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ပထဝီဓာတ်သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ကိုယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ပစ္စတ္တံ'၁၊ (အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော, ကိုယ်ကိုစွဲ၍ဖြစ်သော ယင်းပထဝီဓာတ်သည်) ခက်မာ၏ ‘ကက္ခဠ’၊ (အတွေ့) ကြမ်း၏ ‘ခရိဂတ’၊ ခက်မာသည်၏အဖြစ် ‘ကက္ခဠတ္တ’၊ ခက်မာသောသဘော ‘ကက္ခဠဘာဝ’၊ အတွင်း သန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ဥပါဒိဏ္ဏံ’။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တပထဝီဓာတ် ၁၉-ပါး၂</p> <p style="text-indent:2em">ဤအဇ္ဈတ္တပထဝီဓာတ်ဟူသည် အဘယ်အရာတို့နည်း။ ဆံပင် ‘ကေသာ’၊ အမွေး ‘လောမာ’၊ ခြေသည်း, လက်သည်း ‘နခါ’၊ သွား ‘ဒန္တာ’၊ အရေ ‘တစော’။ အသား ‘မံသံ’၊ အကြော ‘နှာရု’၊ အရိုး ‘အဋ္ဌိ’၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီ ‘အဋ္ဌိမိဉ္ဇံ’၊ အညှို့ (ကျောက်ကပ်)၃ ‘ဝက္ကံ’။ နှလုံး ‘ဟဒယံ’၊ အသည်း ‘ယကနံ’၊ အမှေး ‘ကိလောမကံ’၊ အဖျဉ်း (သရက်ရွက်)၄ ပိဟကံ၊ အဆုပ် ‘ပပ္ဖါသံ’။ အူမ ‘အန္တံ’၊ အူသိမ် ‘အန္တဂုဏံ’၊ အစာသစ် ‘ဥဒရိယံ’၊ အစာဟောင်း (ကျင်ကြီး) ‘ကရီသံ’၊ (ဤသည်တို့ တည်း)။ (ထိုပြဆိုခဲ့ပြီးသော ပထဝီဓာတ် ၁၉-ပါးတို့မှ) တပါးလည်းဖြစ်သော အကြင်ပထဝီဓာတ်သည် ရှိသေး၏။ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ကိုယ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ပစ္စတ္တံ’၊ ခက်မာ၏ ‘ကက္ခဠ’၊ (အတွေ့) ကြမ်း၏ ‘ခရိဂတ’၊ ခက်မာသည်၏အဖြစ် ‘ကက္ခဠတ္တ’၊ ခက်မာသောသဘော ‘ကက္ခဠဘာဝ’၊ အတွင်း သန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ဥပါဒိဏ္ဏံ’။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တပထဝီဓာတ်’ဟုဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပစ္စတ္တ= (ပဋိ= စွဲ၍+အတ္တ= ကိုယ်) ကိုယ်ကိုစွဲ၍ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဝိဘင်းအဘိဓမ္မာပါဋ္ဌိတော် ဓာတုဝိဘင်း၊ သတိပဋ္ဌာနဝိဘင်းတို့၌ ပထဝီဓာတ် ၁၉-ခုသာ ပြထားသည်။ အဋ္ဌကထာ ဆရာကမူ- မတ္ထလုင်္ဂံကို ပါဋ္ဌိတော်များ၌ ထည့်ပေးရမည်ဟု ဆိုထားခဲ့သည်၊ ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ် စာမျက်နှာ ၈-၌ မတ္ထလုင်္ဂံကို ဟောခဲ့သည်၊ ထို့ကြောင့် မတ္ထလုင်္ဂံပဉ္စက ဟောရာ၌ ပဋိသမ္ဘိဒါမဂ်မှ ယူ၍ ထည့်ပေးရမည်ဟု မှာထားခဲ့သည် (သမ္မောဟဝိနောဒနီ၊ ဋ္ဌ၊ နှာ-၂၁၄) (ရှေးဆရာတော်ကြီးများမူ၌ ‘မတ္ထလုင်္ဂံ’ဟု တွေ့ရသည်) ဝိဘင်းမူလဋီကာ အရှင်အာနန္ဒာမထေရ်ကမူ- အဋ္ဌိမိဉ္ဇပုဒ်၌ မတ္ထလုင်္ဂံကို သွင်းယူထားပြီး ဖြစ်သောကြောင့် အဇ္ဈတ္တပထဝီဓာတ်ကို ၁၉-ခုသာ ပြရခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ဆိုထားသည်။ (ဝိဘင်းမူလ ဋိကာ၊ နှာ-၄၂)</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ကျောက်ကပ်= Kidney</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သရက်ရွက်= Spleen</p> -- <p style="text-align: center;">(ခ) ဗာဟိရပထဝီဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပထဝီဓာတ်နှစ်မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရပထဝီဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ပထဝီဓာတ်သည် အပသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘ဗာဟိရံ’၊ ခက်မာ၏ ‘ကက္ခဠ’၊ (အတွေ့) ကြမ်း၏ ‘ခရိဂတ’၊ ခက်မာသည်၏အဖြစ် ‘ကက္ခဠတ္တ’၊ ခက်မာသောသဘော ‘ကက္ခဠဘာဝ’၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘ဗဟိဒ္ဓ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို စွဲ၍ မဖြစ် ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဗာဟိရပထဝီဓာတ်ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ သံ ‘အယ’၊ ကြေး ‘လောဟ’၊ ခဲဖြူ (သလွဲဖြူ, သလွဲစင်, ခဲမဖြူ, ဘင်) ‘တိပု’၊ ခဲမည်း (သလွဲမဲ, ခဲမပုပ်, နာ) ‘သီသ’၊ ငွေ ‘သဇ္ဈ’၊ ပုလဲ ‘မုတ္တာ’၊ ပတ္တမြား ‘မဏိ’၊ ဝါးအဆင်းအရောင်ရှိသော ကြောင်မျက်ရွဲ (မြ) ‘ဝေဠုရိယ’၊ ခရုသင်း ‘သင်္ခ’၊ ကျောက် (ကျောက်သလင်း) ‘သိလာ’၊ သန္တာကျောက် ‘ပဝါဠ’၊ ငွေအသပြာ ‘ရဇတ’၊ ရွှေ ‘ဇာတရူပ’၊ ပတ္တမြားနီ ‘လောဟိတင်္က’၊ ပတ္တမြားပြောက် ‘မသာရဂလ္လ’၊ မြက် ‘တိဏ’၊ သစ်သား ‘ကဋ္ဌ’၊ ကျောက်စရစ် ‘သက္ခရ’၊ မြေ ‘ဘူမိ’၊ ကျောက် ‘ပါသာဏ’၊ တောင် ‘ပဗ္ဗတ’၊ (ဤသည်တို့တည်း)။ (ထိုပြဆိုခဲ့ပြီးသည့် ဗဟိဒ္ဓပထဝီဓာတ်တို့မှ) တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော အကြင် ပထဝီဓာတ်သည် ရှိသေး၏၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘ဗာဟိရ’၊ ခက်မာ၏ ‘ကက္ခဠ’၊ (အတွေ့) ကြမ်း၏ ‘ခရိဂတ’၊ ခက်မာသည်၏ အဖြစ် ‘ကက္ခဠတ္တ’၊ ခက်မာသောသဘော ‘ကက္ခဠဘာဝ’၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘ဗဟိဒ္ဓ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ မဖြစ် ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောအရာကို အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရပထဝီဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တပထဝီဓာတ်'သည်လည်းကောင်း, အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရပထဝီဓာတ်'သည်လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ထိုပထဝီဓာတ်ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ ရုံးစု၍ အကျဉ်းချုံး၍ ပြသော ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ပထဝီဓာတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>၂-အာပေါဓာတ်</h4> <p style="text-align: center;">အာပေါဓာတ် ၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">၁၇၄။ ထိုဓာတ် ၆-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရေဟူသော အမည်ပညတ်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်မှတ်သားအပ်သည့် ဖွဲ့စည်းမှု ‘အာဗန္ဓန', ယိုစီးမှု ‘ပဂ္ဃရဏ'သဘောဖြစ်သော ရေဓာတ် ‘အာပေါဓာတ်’မည် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာပေါဓာတ်သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တအာပေါဓာတ်'သည် ရှိ၏၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရအာပေါဓာတ်'သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">(က) အဇ္ဈတ္တအာပေါဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအာပေါဓာတ်၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တအာပေါဓာတ်’ မည်သနည်း။ (ဏီ။ ပဒ-၉၆၇) အကြင် အာပေါဓာတ်သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ကိုယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ပစ္စတ္တံ’၊ (အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ဖြစ်သော ယင်းအာပေါဓာတ်သည်) အရည်ဖြစ်၏ ‘အာပေါ’၊ အရည်သဘောသို့ ရောက်၏ ‘အာပေါဂတ’၊ အစေးဖြစ်၏ ‘သိနေဟ’၊ အစေး၏အဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘သိနေဟဂတ’၊ ရုပ်ကို ဖွဲ့စည်း၏ ‘ရူပဗန္ဓနတ္တ’၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ဖြစ်၏ ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’။ (ဏီ။ ပဒ-၇၂၆)</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တအာပေါဓာတ် ၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဤအဇ္ဈတ္တအာပေါဓာတ်ဟူသည် အဘယ်အရာတို့နည်း။ သည်းခြေ ‘ပိတ္တံ'၁၊ သလိပ် ‘သေမှံ’၊ ပြည် ‘ပုဗ္ဗော’၊ သွေး ‘လောဟိတံ’၊ ချွေး ‘သေဒေါ’၊ အဆီခဲ ‘မေဒေါ’၊ မျက်ရည် ‘အဿု’၊ ဆီကြည် ‘ဝသာ'၂၊ တံတွေး ‘ခေဠော’၊ နှပ် ‘သိင်္ဃာဏိကာ’၊ အစေး ‘လသိကာ'၃၊ ကျင်ငယ် ‘မုတ္တံ’၊ (ဤသည်တို့တည်း)။ (ထိုပြဆိုခဲ့ပြီးသော အဇ္ဈတ္တအာပေါဓာတ် ၁၂-ပါး တို့မှ) တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော အကြင် အာပေါဓာတ်သည် ရှိသေး၏၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ကိုယ်ကို စွဲ၍ဖြစ်၏ ‘ပစ္စတ္တံ’၊ အရည်ဖြစ်၏ ‘အာပေါ’၊ အရည်သဘောသို့ရောက်၏ ‘အာပေါဂတ’၊ အစေးဖြစ်၏ ‘သိနေဟ’၊ အစေး၏ အဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘သိနေဟဂတ’၊ ရုပ်ကို ဖွဲ့စည်း၏ ‘ရူပဗန္ဓနတ္တ’၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တအာပေါဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အဗဒ္ဓသည်းခြေ= တစ်ကိုယ်လုံး ပျံ့နှံ့နေသော သွေး၌ရှိသော အဝါရည်။ ဗဒ္ဓသည်းခြေ= အိမ်ဖြင့် ဖွဲ့သိုထားရှိသော ဝါဖန့်ဖန့် စိမ်းဖန့်ဖန့်ရည် (ခါးသောအရသာ ရှိ၏)။ အဘိ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၊ နှာ-၆၁၊ ၂၃၂။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ လက်ဆီ၊ ခြေဆီထွက်သည့် အဆီကြည်မျိုးကို ဆိုလိုသည်။ အဘိ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၊ နှာ-၆၃။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အရိုး ၂-ခု ဆက်သည့်နေရာ၌ ရှိသော အစေး။ အဘိ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၊ နှာ-၆၄။</p> -- <p style="text-align: center;">(ခ) ဗာဟိရအာပေါဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအာပေါဓာတ်နှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရအာပေါဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အာပေါဓာတ်သည် အပသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘ဗာဟိရံ’၊ အရည်ဖြစ်၏ ‘အာပေါ’၊ အရည်သဘော သို့ ရောက်၏ ‘အာပေါဂတ’၊ အစေးဖြစ်၏ ‘သိနေဟ’၊ အစေး၏အဖြစ်သို့ရောက်၏ ‘သိနေဟဂတ’၊ ရုပ်ကို ဖွဲ့စည်း၏ ‘ရူပဗန္ဓနတ္တ’၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘ဗဟိဒ္ဓ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ မဖြစ် ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဗာဟိရအာပေါဓာတ်ဟူသည် အဘယ်အရာတို့နည်း။ အမြစ်ရည် ‘မူလရသ’၊ ပင်စည်ရည် ‘ခန္ဓရသ’၊ အခေါက်ရည် ‘တစရသ’၊ အရွက်ရည် ‘ပတ္တရသ’၊ အပွင့်ရည် ‘ပုပ္ဖရသ’၊ အသီးရည် ‘ဖလရသ’၊ နို့ရည် ‘ခီရ’၊ နို့ဓမ်း (နို့ချဉ်) ‘ဒဓိ’၊ ထောပတ် ‘သပ္ပိ’၊ ဆီဥ ‘နဝနီတ’၊ ဆီ ‘တေလ’၊ ပျားရည် ‘မဓု’၊ တင်လဲ ‘ဖာဏိတ’၊ မြေ၌တည်သော ရေတို့သည် လည်းကောင်း၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ရေတို့သည်လည်းကောင်း ရှိကုန်၏၊ (ဤသည်တို့တည်း)။ (ဤပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဗာဟိရအာပေါဓာတ်တို့မှ) တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော အကြင်အာပေါဓာတ်သည် ရှိသေး၏၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘ဗာဟိရ’၊ အရည်ဖြစ်၏ ‘အာပေါ’၊ အရည်သဘောသို့ရောက်၏ ‘အာပေါဂတ’၊ အစေးဖြစ်၏ ‘သိနေဟ’၊ အစေး၏အဖြစ်သို့ရောက်၏ ‘သိနေဟဂတ’၊ ရုပ်ကိုဖွဲ့စည်း၏ ‘ရူပဗန္ဓနတ္တ’၊ အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘ဗဟိဒ္ဓ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ မဖြစ် ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရအာပေါဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တအာပေါဓာတ်'သည်လည်းကောင်း, အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရအာပေါဓာတ်'သည်လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ထိုအာပေါဓာတ်ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ ရုံးစု၍ အကျဉ်းချုံး၍ ပြသော ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အာပေါဓာတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>၃-တေဇောဓာတ်</h4> <p style="text-align: center;">တေဇောဓာတ် ၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၅</b>။ ထိုဓာတ် ၆-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မီးဟူသော အမည်ပညတ်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်မှတ်သားအပ်သည့် ရင့်ကျက်စေမှု ‘ပရိပါစန'သဘောဖြစ်သော မီးဓာတ် ‘တေဇောဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတေဇောဓာတ်သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တတေဇောဓာတ်'သည် ရှိ၏၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရတေဇောဓာတ်'သည် ရှိ၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၉၆၉)</p> <p style="text-align: center;">(က) အဇ္ဈတ္တတေဇောဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတေဇောဓာတ် ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တတေဇောဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မီးဟူသော အမည်ပညတ်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်သတ်မှတ်အပ်သည့် ရင့်ကျက်စေမှု ‘ပရိပါစန'သဘော ဖြစ်သော မီးဓာတ်သဘော ‘တေဇောဓာတ်'သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ကိုယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ပစ္စတ္တံ’၊ (အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော, ခန္ဓာကိုယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်သော ယင်းတေဇောဓာတ်သည်) လောင်ကျွမ်းရင့်ကျက်စေခြင်း သဘော ဖြစ်၏ ‘တေဇော’၊ လောင်ကျွမ်းရင့်ကျက်စေသော သဘောသို့ ရောက်၏ ‘တေဇောဂတ’၊ အပူငွေ့ဖြစ်၏ ‘ဥသ္မာ'၁၊ အပူငွေ့အဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘ဥသ္မာဂတ’၊ ပြင်းထန် ကြမ်းတမ်းသော အပူငွေ့ ဖြစ်၏ ‘ဥသုမ’၊ ပြင်းထန် ကြမ်းတမ်းသော အပူငွေ့အဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘ဥသုမဂတ’၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ခန္ဒာကိုယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’။ ဤအဇ္ဈတ္တတေဇောဓာတ်ဟူသည် အဘယ်အရာတို့နည်း။ အကြင်တေဇောဓာတ်ဖြင့်လည်း ပူလောင်၏ ‘သန္တပ္ပတိ’ (သန္တပ္ပနတေဇော)၂၊ အကြင်တေဇောဓာတ်ဖြင့်လည်း ဆွေးမြေ့ရင့်ရော်၏ ‘ဇိရီယတိ’ (ဇိရဏ တေဇော)၃၊ အကြင်တေဇောဓာတ်ဖြင့်လည်း လောင်ကျွမ်း၏ ‘ပရိဍယှတိ’ (ဒဟတေဇော)၄၊ စားအပ်, သောက်အပ်, ခဲအပ်, လျက်အပ်သော၅ အစာသည် အကြင်တေဇောဓာတ်ဖြင့်လည်း ကောင်းစွာကြေခြင်းသို့ ရောက်၏ ‘ပရိဏာမံ ဂစ္ဆတိ’ (ပါစကတေဇော) (ဤသည်တို့တည်း)။ (ဤပြဆိုခဲ့ပြီးသော ‘အဇ္ဈတ္တတေဇောဓာတ်တို့မှ) တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော အကြင်တေဇောဓာတ်သည် ရှိသေး၏၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ကိုယ်ကို စွဲ၍ဖြစ်၏ ‘ပစ္စတ္တံ’၊ လောင်ကျွမ်းရင့်ကျက်စေသော သဘော ဖြစ်၏ ‘တေဇော’၊ လောင်ကျွမ်းရင့်ကျက်စေသောသဘောသို့ရောက်၏ ‘တေဇောဂတ’၊ အပူငွေ့ဖြစ်၏ ‘ဥသ္မာ’၊ အပူငွေ့အဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘ဥသ္မာဂတ’၊ ကြမ်းတမ်းပြင်းထန်သော အပူငွေ့ဖြစ်၏ ‘ဥသုမ’၊ ကြမ်းတမ်း ပြင်းထန်သော အပူငွေ့အဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘ဥသုမဂတ’၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ဖြစ်၏ ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တတေဇောဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဥသ္မာတေဇောနှင့် ပါစကတေဇောတို့သည် ကမ္မဇရုပ် ဖြစ်သည်။ ဥသ္မာတေဇောသည် မျှတသောကိုယ်ငွေ့အပူဓာတ် ဖြစ်သည်၊ ယင်းဖောက်ပြန်သောအခါ ဥသုမ, သန္တပ္ပန, ဒဟတေဇော အဆင့်ဆင့် ဖြစ်ပေါ်လေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သန္တပ္ပနတေဇော= တစ်ရက်ခြား, နှစ်ရက်ခြားစသည် အပူတက်၍ ဖျားနာစေသော အပူဓာတ် (တက်ဖျား-ကျဖျား)။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဇိရဏတေဇော= ဆံပင်ဖြူစေခြင်း, အရေတွန့်ခြင်း, အိုမင်းရင့်ရော်ခြင်းကို ဖြစ်စေသော အပူဓာတ်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဒဟတေဇော= ကယောင်ကတမ်း မြည်တမ်းကာ မူးမေ့လောက်အောင် ဖြစ်စေသော ပြင်းထန်သော အပူဓာတ်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အသိတ= စားအပ်သော။ ပီတ= သောက်အပ်သော။ သာယိတ= လျက်အပ်သော။ ခါယိတ= ခဲအပ် (ကိုက်စားအပ်) သော။</p> -- <p style="text-align: center;">(ခ) ဗာဟိရတေဇောဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတေဇောဓာတ် နှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရတေဇောဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တေဇောဓာတ်သည် အပသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘ဗာဟိရံ’၊ လောင်ကျွမ်းရင့်ကျက်စေသောသဘော ဖြစ်၏ ‘တေဇော’၊ လောင်ကျွမ်းရင့်ကျက်စေသော သဘောသို့ရောက်၏ ‘တေဇောဂတ’၊ အပူငွေ့ဖြစ်၏ ‘ဥသ္မာ'၁၊ အပူငွေ့အဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘ဥသ္မာဂတ’၊ ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းသော အပူငွေ့ ဖြစ်၏ ‘ဥသုမ’၊ ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းသော အပူငွေ့အဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘ဥသုမဂတ’၊ အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘ဗဟိဒ္ဓ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို စွဲ၍မဖြစ် ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဗာဟိရတေဇောဓာတ်ဟူသည် အဘယ်အရာတို့နည်း။ ထင်းမီး ‘ကဋ္ဌဂ္ဂိ’၊ ကောက်ရိုးမီး ‘ပလာလဂ္ဂိ’၊ မြက်မီး ‘တိဏဂ္ဂိ’၊ နွားချေးမီး ‘ဂေါမယဂ္ဂိ’၊ ဖွဲမီး ‘ထုသဂ္ဂိ’၊ အမှိုက်မီး ‘သင်္ကာရဂ္ဂိ’၊ မိုးကြိုးလောင်မီး ‘ဣန္ဒဂ္ဂိ’၊ မီးလျှံမီးကျီးခဲအပူ ‘အဂ္ဂိသန္တာပ’၊ နေပူ ‘သူရိယသန္တာပ’၊ ထင်းပုံ၌ဖြစ်သောအပူ ‘ကဋ္ဌသန္နိစယသန္တာပ’၊ မြက်ပုံ၌ဖြစ်သော အပူ ‘တိဏသန္နိစယ သန္တာပ’၊ စပါးပုံ၌ဖြစ်သောအပူ (စပါးငွေ့) ‘ဓညသန္နိစယသန္တာပ’၊ ဥစ္စာပုံ၌ဖြစ်သော အပူ ‘ဘဏ္ဍသန္နိစယ သန္တာပ’၊ (ဤသည်တို့တည်း။) (ဤပြဆိုခဲ့ပြီးသော တေဇောဓာတ်မှ) တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော အကြင်တေဇောဓာတ်သည် ရှိသေး၏၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘ဗာဟိရံ’၊ လောင်ကျွမ်းရင့်ကျက်စေခြင်းသဘောဖြစ်၏ ‘တေဇော’၊ လောင်ကျွမ်း ရင့်ကျက်စေခြင်း သဘောအဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘တေဇောဂတ’၊ အပူငွေ့ဖြစ်၏ ‘ဥသ္မာ’၊ အပူငွေ့အဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘ဥသ္မာဂတ’၊ ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းသော အပူငွေ့ဖြစ်၏ ‘ဥသုမ’၊ ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းသော အပူငွေ့အဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘ဥသုမဂတ’၊ အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘ဗဟိဒ္ဓ’၊ ခန္ဒာကိုယ်ကိုစွဲ၍မဖြစ် ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရတေဇောဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တတေဇောဓာတ်'သည်လည်းကောင်း, အကြင်အပသန္တာန်၌့ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရတေဇောဓာတ်'သည်လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ထိုတေဇောဓာတ်ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ ရုံးစု၍ အကျဉ်းချုံး၍ ပြသော ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မီးဟူသော အမည်ပညတ်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ် သတ်မှတ်အပ်သည့် ရင့်ကျက်စေမှု ‘ပရိပါစန'သဘောဖြစ်သော မီးဓာတ် ‘တေဇောဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဥသ္မာတေဇောနှင့် ပါစကတေဇောတို့သည် ကမ္မဇရုပ် ဖြစ်သည်။ ဥသ္မာတေဇောသည် မျှတသော ကိုယ်ငွေ့အပူဓာတ် ဖြစ်သည်၊ ယင်းဖောက်ပြန်သောအခါ ဥသုမ, သန္တပ္ပန, ဒဟတေဇော အဆင့်ဆင့် ဖြစ်ပေါ်လေသည်။</p> -- <h4>၄-ဝါယောဓာတ်</h4> <p style="text-align: center;">ဝါယောဓာတ် ၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၆</b>။ ထိုဓာတ် ၆-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် လေဟူသော အမည်ပညတ်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်သတ်မှတ်အပ်သည့် ထောက်ကန်လှုပ်ရှားခြင်းသဘောဖြစ်သော လေဓာတ် ‘ဝါယော ဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဝါယောဓာတ်သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တဝါယောဓာတ်'သည် ရှိ၏၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရဝါယောဓာတ်'သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">(က) အဇ္ဈတ္တဝါယောဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဝါယောဓာတ် ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တဝါယောဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဝါယောဓာတ်သည် အတွင်းသန္တာန်ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ၊ ကိုယ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ပစ္စတ္တံ’၊ (အတွင်း သန္တာန်၌ဖြစ်သော, ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ဖြစ်သော ဝါယောဓာတ်သည်) လှုပ်ရှားမှုသဘော ဖြစ်၏ ‘ဝါယော’၊ လှုပ်ရှားမှုသဘော သို့ရောက်၏ ‘ဝါယောဂတ’၊ ရုပ်ကို တွန်းကန်ခြင်းသဘော ဖြစ်၏ ‘ရူပထမ္ဘိတတ္တံ၊ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’။</p> <p style="text-indent:2em">အဇ္ဈတ္တဝါယောဓာတ် ၁၀-ပါး၁။ ။ ဤအဇ္ဈတ္တဝါယောဓာတ်ဟူသည် အဘယ်အရာတို့နည်း။ အထက်သို့ ဆန်သောလေ ‘ဥဒ္ဓင်္ဂမဝါတ’၊ အောက်သို့စုန်သောလေ ‘အဓောဂမဝါတ’၊ ဝမ်း၌ တည် သော လေ ‘ကုစ္ဆိသယဝါတ’၊ အူ၌ တည်သောလေ ‘ကောဋ္ဌာသယဝါတ’၊ ကိုယ်အင်္ဂါကြီးငယ်သို့ လျှောက် သော လေ ‘အင်္ဂမင်္ဂါနုသာရီဝါတ’၊ ဓားငယ်ကဲ့သို့ ဖြတ်တတ်သောလေ (ပါးရွဲ့ခြင်း ခြေတစ်ဖက် သေသွား ခြင်းတည်းဟူသော ကိုယ်လက်အင်္ဂါစသည်တို့ ရွဲ့စောင်းသွားအောင် မလှုပ်နိုင်အောင် ဖြတ်သောလေ) ‘သတ္ထကဝါတ’၊ သင်တုန်းဓားကဲ့သို့ နှလုံးသားကိုခွဲသောလေ (လေသင်တုန်း) ‘ခုရကဝါတ’၊ နှလုံးသားကို ဆွဲထုတ်သောလေ ‘ဥပ္ပလကဝါတ’၊ ဝင်သက်လေ ‘အဿာသ’၊ ထွက်သက်လေ ‘ပဿာသ’၊ ဤသည်တို့ တည်း။ (ဤပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဝါယောဓာတ် ၁၀-ပါးတို့မှ) တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော အကြင်ဝါယောဓာတ်သည် လည်း ရှိသေး၏။ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ၊ ကိုယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ပစ္စတ္တံ’၊ လှုပ်ရှားမှုသဘော ဖြစ်၏ ‘ဝါယော’၊ လှုပ်ရှားမှုသဘောသို့ ရောက်၏ ‘ဝါယောဂတ’၊ ရုပ်ကို တွန်းကန်ခြင်းသဘောဖြစ်၏ ‘ရူပထမ္ဘိတတ္တံ၊ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တဝါယောဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကောဋ္ဌာသ ၄၂-ပါးရေတွက်ရာ၌ အဇ္ဈတ္တဝါယော ၆-မျိုးသာ ရှိသည်။ သတ္ထကဝါတ, ခုရကဝါတ, ဥပ္ပလကဝါတ၊ ဤ ၃-ပါး မပါချေ။ ထို့ပြင် အဿာသ, ပဿာသတို့ကို ပေါင်း၍ ၁-ပါးဟု ရေတွက်သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(ခ) ဗာဟိရဝါယောဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဝါယောဓာတ် ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရဝါယောဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဝါယောဓာတ်သည် အပသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘ဗာဟိရံ’၊ လှုပ်ရှားမှုသဘောဖြစ်၏ ‘ဝါယော’၊ လှုပ်ရှားမှု သဘောသို့ ရောက်၏ ‘ဝါယောဂတ’၊ ရုပ်ကို တွန်းကန်ခြင်းသဘောဖြစ်၏ ‘ရူပထမ္ဘိတတ္တံ၊ အပ သန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘ဗဟိဒ္ဓ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ မဖြစ် ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဗာဟိရဝါယောဓာတ်ဟူသည် အဘယ်အရာတို့နည်း။ အရှေ့လေ ‘ပုရတ္ထိမဝါတ’၊ အနောက်လေ ‘ပစ္ဆိမဝါတ’၊ မြောက်လေ ‘ဥတ္တရဝါတ’၊ တောင်လေ ‘ဒက္ခိဏဝါတ’၊ မြူပါသောလေ ‘သရဇဝါတ’၊ မြူမပါသောလေ ‘အရဇဝါတ’၊ လေအေး ‘သီတဝါတ’၊ လေပူ ‘ဥဏှဝါတ’၊ လေညှင်း ‘ပရိတ္တဝါတ’၊ လေပြင်း (လေကြမ်း) ‘အဓိမတ္တဝါတ’၊ လေမည်း (လေမုန်တိုင်း) ‘ကာဠဝါတ’၊ (ယူဇနာအထက်) ကောင်းကင်၌ တိုက်ခတ်နေသည့် အလွန်ထက်မြက်သော လေကြမ်း ‘ဝေရမ္ဘဝါတ'၁၊ အတောင်ခတ်လေ ‘ပက္ခဝါတ'၂၊ ဂဠုံတောင်ခတ်လေ ‘သုပဏ္ဏဝါတ’၊ ထမ်းရွက်ယပ်လေ ‘တာလဝဏ္ဋဝါတ’၊ နှီးယပ်လေ ‘ဝိဓူပနဝါတ’၊ (ဤသည်တို့တည်း)။ (ဤပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဗာဟိရဝါယောဓာတ် ၁၀-ပါးတို့မှ) တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော အကြင် ဝါယော ဓာတ်သည်လည်း ရှိသေး၏။ အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘ဗာဟိရံ’၊ ထောက်ကန်လှုပ်ရှားမှုသဘောဖြစ်၏ ‘ဝါယော’၊ ထောက်ကန် လှုပ်ရှားမှုသဘောသို့ ရောက်၏ ‘ဝါယောဂတ’၊ ရုပ်ကို တွန်းကန်ခြင်းသဘော ဖြစ်၏ ‘ရူပထမ္ဘိတတ္တ’၊ အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘ဗာဟိရ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ မဖြစ် ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရဝါယောဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ အကြင်အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တဝါယောဓာတ်'သည်လည်းကောင်း, အကြင်အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရဝါယောဓာတ်'သည်လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ထိုဝါယောဓာတ်ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ ရုံးစု၍ အကျဉ်းချုံး၍ ပြသော ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ဝါယောဓာတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဝေရမ္ဘလေ= ကောင်းကင်မှကြည့်လျှင် ကျွန်းကြီးလေးကျွန်းကို ကြာရွက်အရွယ်မျှလောက်သာ မြင်ရသည့် အရပ်၏ အထက်၌ တိုက်ခတ်နေသော လေကြမ်း (နိဒါနဝဂ္ဂသံယုတ်၊ ဝေရမ္ဘသုတ်၊ နှာ-၄၂၈။ သံ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၊ နှာ-၁၉၂)။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပျံသန်းသည့် ယင်, ငှက် စသောသတ္တဝါတို့ အတောင်ခတ်သောအခါ လှုပ်ရှားသောလေ။</p> -- <h4>၅-အာကာသဓာတ်</h4> <p style="text-align: center;">အာကာသဓာတ် ၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၇</b>။ ထိုဓာတ် ၆-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရေးခြစ်၍ မရအပ် မတွေ့ထိအပ်သော သဘော (ရုပ်တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ပိုင်းခြားမှု ဟင်းလင်းသဘော) ‘အာကာသဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤအာကာသဓာတ်သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တအာကာသဓာတ်'သည် ရှိ၏၊ အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရအာကာသဓာတ်'သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">(က) အဇ္ဈတ္တအာကာသဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအာကာသဓာတ်နှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တအာကာသဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အာကာသဓာတ်သည် အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ကိုယ်ကို စွဲ၍ဖြစ်၏ ‘ပစ္စတ္တံ’၊ (အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ခန္ဓာကိုယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်သော အာကာသဓာတ်သည်) ရေးခြစ်၍ မရအပ်, မထိ အပ်သော သဘော (ကောင်းကင်) ဖြစ်၏ ‘အာကာသ’၊ ရေးခြစ်၍ မရအပ်, မတွေ့ထိအပ်သော (ကောင်းကင်) သဘောသို့ ရောက်၏ (အာကာသဂတ)၊ ထိခိုက်၍မရသော (တွေ့ထိ၍မရသော) သဘောရှိ၏ ‘အဃ’၊ ထိခိုက်၍မရသော သဘောအဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘အဃဂတ’၊ ဟင်းလင်းပေါက်ဖြစ်၏ ‘ဝိဝရ’၊ ဟင်းလင်းပေါက်အဖြစ်သို့ရောက်၏ ‘ဝိဝရဂတ’၊ အသား အသွေးတို့နှင့် တွေ့ထိ၍ မရသောသဘော (ဟင်းလင်းပြင်) ဖြစ်၏ ‘အသမ ္ဖုဋ္ဌမံသလောဟိတ’၊ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’။ ဤအဇ္ဈတ္တအာကာသဓာတ်ဟူသည် အဘယ်အရာတို့နည်း။ နားပေါက် ‘ကဏ္ဏစ္ဆိဒ္ဒ’၊ နှာခေါင်းပေါက် ‘နာသစ္ဆိဒ္ဒ’၊ ခံတွင်းပေါက် ‘မုခဒွါရ’၊ အကြင်ခံတွင်းပေါက်ဖြင့် လည်း စားအပ်သောအစာ, သောက်အပ်သောအစာ, ခဲအပ်သောအစာ, လျက်အပ်သောအစာကို မျို၏ (မျိုသွင်းသော လည်ပင်းပေါက်)၊ အကြင်အရပ်၌လည်း စားအပ်သောအစာ, သောက်အပ်သောအစာ, ခဲအပ်သောအစာ, လျက်အပ်သောအစာသည် တည်၏ (ဝမ်းခေါင်းပေါက် အစာအိမ်)၊ အကြင် ဒွါရပေါက်ဖြင့် လည်း စားအပ်သော အစာ, သောက်အပ်သောအစာ, ခဲအပ်သောအစာ, လျက်အပ်သောအစာသည် အောက် အဖို့သို့ ထွက်၏ (ကျင်ကြီးကျင်ငယ် ထွက်ရာအပေါက်များ)။ (ဤဆိုခဲ့ပြီးသော အဇ္ဈတ္တအာကာသဓာတ်တို့မှ) တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော အကြင် အဇ္ဈတ္တအာကာသဓာတ်သည် ရှိသေး၏၊ အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ကိုယ်ကိုစွဲ၍ဖြစ်၏ ‘ပစ္စတ္တံ’၊ ရေးခြစ်၍ မရအပ်သော သဘော (ကောင်းကင်ပြင်) ဖြစ်၏ ‘အာကာသ’၊ ရေးခြစ်၍မရအပ်သော သဘောသို့ ရောက်၏ ‘အာကာသဂတ’၊ ထိခိုက်၍ မရသောသဘော (တွေ့ထိ၍မရသောသဘော) ဖြစ်၏ ‘အဃ’၊ ထိခိုက်၍ မရသောသဘောအဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘အဃဂတ’၊ ဟင်းလင်းပေါက်ဖြစ်၏ ‘ဝိဝရ’၊ ဟင်းလင်း ပေါက်အဖြစ်သို့ရောက်၏ ‘ဝိဝရဂတ’၊ အသားအသွေးတို့နှင့် တွေ့ထိ၍မရသော သဘော (ဟင်းလင်းပြင်) ဖြစ်၏ ‘မံသလောဟိတအသမ ္ဖုဋ္ဌ’၊ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘အဇ္ဈတ္တံ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်၏ ‘ဥပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တအာကာသဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(ခ) ဗာဟိရ အာကာသဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအာကာသဓာတ် ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရအာကာသဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အာကာသဓာတ်သည် အပသန္တာန်၌ဖြစ်၏ ‘ဗာဟိရ’၊ ရေးခြစ်၍ မရအပ်သောသဘော (ကောင်းကင်ပြင်) ဖြစ်၏ ‘အာကာသ’၊ ရေးခြစ်၍ မရအပ်သော သဘောသို့ ရောက်၏ ‘အာကာသဂတ’၊ ထိခိုက်၍ မရသော (တွေ့ထိ၍မရသော) သဘောဖြစ်၏ ‘အဃ’၊ ထိခိုက်၍မရသော သဘောအဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘အဃဂတ’၊ ဟင်းလင်း ပေါက်ဖြစ်၏ ‘ဝိဝရ’၊ ဟင်းလင်းပေါက်အဖြစ်သို့ ရောက်၏ ‘ဝိဝရဂတ’၊ မဟာဘုတ်လေပါးတို့နှင့် တွေ့ထိ၍ မရသော သဘောဖြစ်၏ ‘စတုမဟာဘူတအသမ ္ဖုဋ္ဌ’၊ အပသန္တာန်၌ ဖြစ်၏ ‘ဗဟိဒ္ဓ’၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုစွဲ၍ မဖြစ် ‘အနုပါဒိဏ္ဏ’။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရ အာကာသဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ အကြင် အတွင်းသန္တာန်၌ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တအာကာသဓာတ်'သည်လည်းကောင်း, အကြင် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘ဗာဟိရအာကာသဓာတ်'သည်လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ထိုအာကာသဓာတ်ကို တစ်ပေါင်းတည်း ပြု၍ရုံးစု၍ အကျဉ်းချုံး၍ ပြသော ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အာကာသဓာတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>၆-ဝိညာဏဓာတ်</h4> <p style="text-align: center;">ဝိညာဏဓာတ် ၆-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၈</b>။ ထိုဓာတ် ၆-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှုသဘော ‘ဝိညာဏဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်သဘာဝ ‘စက္ခုဝိညာဏဓာတ်’၊ ကြားသိစိတ်သဘာဝ ‘သောတဝိညာဏဓာတ်’၊ နံသိစိတ် သဘာဝ ‘ဃာနဝိညာဏဓာတ်’၊ လျက်သိစိတ်သဘာဝ ‘ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်’၊ ထိသိစိတ်သဘာဝ ‘ကာယ ဝိညာဏဓာတ်’၊ ကြံသိစိတ်သဘာဝ ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ (ဤသည်တို့တည်း)။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို သိမှုသဘော ‘ဝိညာဏဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသည်တို့ကား ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> <h3 style="text-align:center;">တစ်နည်း ဓာတ် ၆-ပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၉</b>။ ထိုမှတစ်ပါးလည်း (တစ်နည်းအားဖြင့်ဆိုသော်) ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့ကား</p> <p style="text-indent:2em">ချမ်းသာမှုသဘော ‘သုခဓာတ်’၊</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲမှုသဘော ‘ဒုက္ခဓာတ်’၊</p> <p style="text-indent:2em">ဝမ်းမြောက်မှုသဘော ‘သောမနဿဓာတ်’၊</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးမသာမှု သဘော ‘ဒေါမနဿဓာတ်’၊</p> <p style="text-indent:2em">လျစ်လျူရှုမှု (အလယ်အလတ်ခံစားမှု) သဘော ‘ဥပေက္ခာဓာတ်’၊</p> <p style="text-indent:2em">အမှန်ကို မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာဓာတ်'တို့တည်း။</p> <h4>(၁) သုခဓာတ် </h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၀</b>။ ထိုဓာတ်ခြောက်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ချမ်းသာမှုသဘော ‘သုခဓာတ်’မည် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကိုယ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှူ ‘ကာယိကသာတ’၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ‘ကာယိက သုခ’၊ ကိုယ်၌တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သာယာမှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာသာတ’၊ ကိုယ်၌တွေ့ထိမှုကြောင့် ဖြစ်သော ချမ်းသာ ခံစားမှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာသုခဝေဒနာ'သည် ရှိ၏။ ကိုယ်၌တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သာယာခြင်း ‘ကာယသမ္ဖဿဇာသာတ’၊ ကိုယ်၌တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော ချမ်းသာသော ခံစားခြင်း ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ သုခဝေဒနာ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ချမ်းသာမှုသဘော ‘သုခဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၄၄၅)</p> <h4>(၂) ဒုက္ခဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၆-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှုသဘော ‘ဒုက္ခဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ကိုယ်၌ဖြစ်သော မသာယာမှု ‘ကာယိက အသာတ’၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှု ‘ကာယိက ဒုက္ခ’၊ ကိုယ်၌ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ အသာတ’၊ ကိုယ်၌ တွေ့ထိမှု ကြောင့် ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ ဒုက္ခဝေဒနာ'သည် ရှိ၏။ ကိုယ်၌ တွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာခြင်း ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ အသာတ’၊ ကိုယ်၌တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ ခံစားခြင်း ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ ဒုက္ခဝေဒနာ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ဆင်းရဲမှုသဘော ‘ဒုက္ခဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၅၅၉)</p> <h4>(၃) သောမနဿဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၆-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဝမ်းမြောက်မှု (စိတ်ချမ်းသာမှု, စိတ်နှလုးံသာယာမှု) သဘော ‘သောမနဿဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ဖြစ်သော သာယာမှု ‘စေတသိက သာတ’၊ စိတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ‘စေတသိက သုခ’၊ စိတ်၌ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော သာယာမှု ‘စေတောသမ္ဖဿဇာ သာတ’၊ စိတ်၌ တွေ့ထိမှုကြောင့် ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘စေတောသမ္ဖဿဇာ သုခဝေဒနာ'သည် ရှိ၏။ စိတ်၌ တွေ့ထိမှုကြောင့် ဖြစ်သော သာယာခြင်း ‘စေတောသမ္ဖဿဇာ သာတ’၊ စိတ်၌တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားခြင်း ‘စေတော သမ္ဖဿဇာ သုခဝေဒနာ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ဝမ်းမြောက်မှု (စိတ်ချမ်းသာမှု, စိတ်နှလုံးသာယာမှု) သဘော ‘သောမနဿဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၄) ဒေါမနဿဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၆-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နှလုံးမသာယာမှု (စိတ်မချမ်းသာမှု) သဘော ‘ဒေါမနဿဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ဖြစ်သော (စိတ်၌မှီ၍ဖြစ်သော) မသာယာမှု ‘စေတသိက အသာတ’၊ စိတ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှု ‘စေတသိကဒုက္ခ’၊ စိတ်၌ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု ‘စေတောသမ္ဖဿဇာ အသာတ’၊ စိတ်၌ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘စေတောသမ္ဖဿဇာ ဒုက္ခဝေဒနာ'သည် ရှိ၏။ စိတ်၌ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု ‘စေတောသမ္ဖဿဇာ အသာတ’၊ စိတ်၌တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားခြင်း ‘စေတောသမ္ပဿဇာ ဒုက္ခဝေဒနာ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို စိတ်နှလုံးမသာယာမှုသဘော ‘ဒေါမနဿဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၄၁၅၊ ၄၁၇)</p> <h4>(၅) ဥပေက္ခာဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၆-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် လျစ်လျူရှုမှု (အလယ်အလတ်ခံစားမှု) သဘော ‘ဥပေက္ခာဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ဖြစ်သော သာယာခြင်းလည်းမဟုတ် မသာယာခြင်းလည်း မဟုတ်သောခံစားမှု ‘စေတသိကနေဝသာတနာသာတ’၊ စိတ်၌တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော (စိတ်နှင့်ယှဉ်သော အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော) ဆင်းရဲလည်း မဟုတ် ချမ်းသာလည်း မဟုတ်သော ခံစားမှု ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ’၊ စိတ်၌ တွေ့ထိမှုကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲလည်းမဟုတ် ချမ်းသာလည်း မဟုတ်သော ခံစားမှု ‘အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနာ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို လျစ်လျူရှုမှုသဘော ‘ဥပေက္ခာဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၄၃၃)</p> -- <h4>(၆) အဝိဇ္ဇာဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၆-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် (အမှန်ကို) မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ (အမှန်တရားကို) မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’၊ (ရှေ့ရှု တွေ့မြင်ရောက်ရှိနေသည့် အမှန်တရားကိုပင်) ထိုးထွင်း၍ မသိတတ်သော သဘော ‘အနဘိသမယ’၊ (အမှန်တရားအား) လျော်စွာ မသိတတ်သောသဘော ‘အနနုဗောဓ’၊ (အနိစ္စစသည်ဖြင့်) မသိတတ်သော သဘော (မှားယွင်းစွာ သိတတ်သောသဘော) ‘အသမ္ဗောဓ’၊ (သစ္စာလေးပါးအမှန်တရားကို) ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းသဘော ‘အပ္ပဋိဝေဓ’၊ (အနိစ္စစသည်ဖြင့်) မယူတတ်သောသဘော ‘အသံဂါဟဏ’၊ (အမှန် တရားကို) သက်ဝင်၍ မယူတတ်သောသဘော (အနိစ္စစသည်ဖြင့် သက်ဝင်၍ မထင်မြင်နိုင်သော သဘော) ‘အပရိယောဂါဟန’၊ ညီညီညွတ်ညွတ်မရှုတတ်သော (အနိစ္စစသည်ကို နိစ္စစသည်ဟု မညီမညွတ်ရှုတတ် သော) သဘော ‘အသမပေက္ခန’၊ (အမှန်သဘောကို သုံးသပ်၍ မရှုတတ်) မဆင်ခြင်တတ်သော သဘော ‘အပစ္စဝေက္ခဏ'၁၊ (အမှန်တရားကို) မျက်မှောက်မပြုတတ်သော သဘော (အကောင်းအဆိုးကို မဝေခွဲတတ် သောသဘော) ‘အပစ္စက္ခကမ္မ’၊ (စိတ်၏) ဖြူစင်သန့်ရှင်းမှုကို ဖျက်ဆီးကြောင်း သဘော ‘ဒုမ္မေဇ္ဈ’၊ လူမိုက်ဖြစ်ကြောင်းသဘော ‘ဗာလျ’၊ ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့် (ခွဲခွဲခြားခြား) မသိတတ်သော သဘော ‘အသမ္ပဇည’၊ (အမှန်တရား၌) တွေဝေခြင်းသဘော ‘မောဟ’၊ ပြင်းစွာ တွေဝေခြင်းသဘော ‘ပမောဟ’၊ ထက်ဝန်းကျင် (တရားအားလုံး၌) တွေဝေခြင်းသဘော ‘သမ္မောဟ’၊ သိအပ်သည်ကို မသိခြင်း (သစ္စာ လေးပါးကို မသိခြင်း) သဘော ‘အဝိဇ္ဇာ’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇောဃ'၂၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တွယ်ကပ်ပူးယှဉ်စေတတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာယောဂ’၊ အစဉ် ကိန်းဝပ်တတ်သော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာနုသယ’၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’တို့ ထကြွသောင်းကျန်း နှိပ်စက်ခြင်း သဘော ‘အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန’၊ (စီးပွါးချမ်းသာသို့ မရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်တတ်သဖြင့်) တံခါးကျည် (မင်းတုတ်) နှင့် တူသော မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟအကုသလမှုလ'သည် (ရှိ၏)။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို (အမှန်ကို) မသိမှုသဘော ‘အဝိဇ္ဇာဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသည်တို့ကား ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပစ္စဝေက္ခဏ= (ပတိ+အဝ+ဣက္ခဏ) (ပတိ= တစ်ဖန်, စွဲ၍, ရှေ့ရှု။ အဝ= သက်ဝင်၍။ ဣက္ခဏ= ရှုခြင်း)။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဩဃ= (ဩ= ဖိ၍။ ဃ= သတ်ခြင်း) နစ်မြုပ်စေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">တစ်နည်း ဓာတ်-၆-ပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၁</b>။ ထိုမှတစ်ပါးလည်း (တစ်နည်းအားဖြင့်ဆိုသော်) ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့ကား</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကာမဂုဏ် ငါးပါးတို့၌ လိုချင်တပ်မက်မှုသဘော ‘ကာမဓာတ်’၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပျက်စီးစေလိုမှုသဘော ‘ဗျာပါဒဓာတ်’၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နှိပ်စက် ညှဉ်းဆဲလိုမှုသဘော ‘ဝိဟိံသဓာတ်’၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့မှ ထွက်မြောက်လိုမှုသဘော ‘နေက္ခမ္မဓာတ်’၊</p> <p style="text-indent:2em">(၅) မပျက်စီးစေလိုမှုသဘော ‘အဗျာပါဒဓာတ်’ (မေတ္တာ)၊</p> <p style="text-indent:2em">(၆) မနှိပ်စက် မညှင်းဆဲလိုမှု သဘော ‘အဝိဟိံသဓာတ်’ (ကရုဏာ) တို့တည်း။၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အကုသလဝိတက် ၃-ပါး (မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ) နှင့် ကုသလဝိတက် ၃-ပါး (သမ္မာသင်္ကပ္ပ) ပင် ဖြစ်သည်။ အကုသလဝိတက် ၃-ပါး = (၁) ကာမဓာတ်= ကာမဝိတက်၊ (၂) ဗျာပါဒဓာတ်= ဗျာပါဒဝိတက်၊ (၃) ဝိဟိံသဓာတ်= ဝိဟိံသဝိတက်။ ကုသလ ဝိတက်၃-ပါး= (၄) နေက္ခမ္မဓာတ်= နေက္ခမ္မဝိတက်၊ (၅) အဗျာပါဒဓာတ်= အဗျာပါဒဝိတက်၊ (၆) အဝိဟိံသဓာတ်= အဝိဟိံသ ဝိတက်။</p> <h4>(၁) ကာမဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">၁၈၂။ ထိုဓာတ်ခြောက်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ လိုချင်မှု သဘော ‘ကာမဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့နှင့်စပ်သော ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’၊ ပြင်းစွာကြံစည်မှု ‘သင်္ကပ္ပ’၊ အာရုံသို့ မြဲမြံစွာ ရောက်စေမှု ‘အပ္ပနာ’၊ အာရုံသို့ မြဲမြံစွာ အထူးရောက်စေမှု ‘ဗျပ္ပနာ’၊ စိတ်ကို အာရုံသို့ ရှေးရှုတင်ပေးမှု ‘စေတသောအဘိနိရောပနာ’၊ မှားယွင်းစွာကြံစည်မှု ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏၊ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ လိုချင်မှုသဘော ‘ကာမဓာတ်’ (ကာမဝိတက်)ဟု ဆိုအပ်၏။ အောက်အဖို့အားဖြင့် အဝီစိငရဲကို ပိုင်းခြားအဆုံးပြုထား၍ (အဝီစိငရဲကိုအောက်ဆုံးထား၍) အထက်အဖို့အားဖြင့် ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တိနတ်ပြည်ကို အတွင်းပြု၍ (ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တိနတ်ပြည်ကို အထက်ဆုံးထား၍) ဤ (အောက်ဆုံး အထက်ဆုံး ဘုံ ၂ခုနှင့်တကွ ယင်းဘုံ ၂-ခု) အတွင်းဘုံတို့၌ ကျင်လည် သက်ဝင်၍ ဖြစ်တတ်သော, ဤဘုံတို့၌ အကျုံးဝင်သော အကြင်ခန္ဓာ, အာယတန, ဓာတ် သည် ရှိ၏၊ ရုပ်၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’၊ ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ’၊ အထူးသိမှု (စိတ်) ‘ဝိညာဏ်'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော တရားတို့ကို ကာမဓာတ်ဟု ဆိုအပ်၏ (ကာမ ၁၁-ဘုံ၌ ကျင်လည်သက်ဝင်သော ခန္ဓာ ၅-ပါး, အာယတန, ဓာတ်အားလုံးသည် ကာမဓာတ် ဖြစ်သည်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၂၈၇)</p> -- <h4>(၂) ဗျာပါဒဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ်ခြောက်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပျက်စီးစေလိုမှုသဘော ‘ဗျာပါဒဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပျက်စီးစေလိုမှုနှင့်စပ်သော ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’။ပ။ မှားယွင်းစွာ ကြံစည်မှု ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏၊ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ပျက်စီးစေလိုမှုသဘော ‘ဗျာပါဒဓာတ်’ (ဗျာပါဒဝိတတ်)ဟု ဆိုအပ်၏။ တစ်နည်းကား (တစ်နည်းအားဖြင့်ဆိုသော်) ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းအကြောင်း (ဒေါသဖြစ်ကြောင်း)၁ ဆယ်ပါးတို့ကြောင့် စိတ်၏ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု (အမျက်ထွက်မှု, စိတ်ကို ပျက်စီးစေမှု, ညှင်းဆဲမှု) ‘အာဃာတ’၊ လွန်စွာ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ပဋိဃာတ’၊ (အာရုံ၌) ထိပါးမှု (မုန်းထားမှု) ‘ပဋိဃ’၊ လွန်စွာဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ စိတ်ဆိုးခြင်း (အမျက်ထွက်ခြင်း) ‘ကောပ’၊ လွန်စွာစိတ်ဆိုးခြင်း (လွန်စွာအမျက်ထွက်ခြင်း) ‘ပကောပ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ စိတ်ဆိုးခြင်း (အလွန်ပြင်းစွာ အမျက်ထွက်ခြင်း) ‘သမ္ပကောပ’၊ ဖျက်ဆီး ပြစ်မှားခြင်း ‘ဒေါသ’၊ လွန်စွာဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်း ‘ပဒေါသ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားခြင်း ‘သမ္ပဒေါသ’၊ စိတ်၏ ဖောက်ပြန်ခြင်း ‘စိတ္တဿဗျာပတ္တိ’၊ စိတ်၏ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘မနောပဒေါသ’၊ အမျက်ထွက်ခြင်း ‘ကောဓ’၊ အမျက်ထွက်ပုံအခြင်းအရာ ‘ကုဇ္ဈနာ’၊ အမျက်ထွက်တတ်သူ၏ အဖြစ် ‘ကုဇ္ဈိတတ္တ’၊ ဖျက်ဆီး ပြစ်မှားခြင်းသဘော ‘ဒေါသ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားပုံအခြင်းအရာ ‘ဒုဿနာ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားတတ်သူ၏ အဖြစ် ‘ဒုဿိတတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဗျာပတ္တိ'၂၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပုံ အခြင်းအရာ ‘ဗျာပဇ္ဇနာ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ဗျာပဇ္ဇိတတ္တ'၃၊ ဆန့်ကျင်မှု ‘ဝိရောဓ’၊ လွန်စွာဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ် (ကြမ်းတမ်းမှု) ‘စဏ္ဍိက္က’၊ ကောင်းမွန်ပြည့်စုံစွာ မပြောဆိုနိုင်ခြင်း (မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုခြင်း) ‘အသုရောပ’၊ စိတ်၏ မိမိပကတိစိတ် မဟုတ်သည်၏အဖြစ် (စိတ်တိုင်း မကျသည်၏အဖြစ်, ဝမ်းမြောက်ခြင်း မရှိသည်၏ အဖြစ်) ‘အနတ္တမနတာ စိတ္တဿ'သည် (ရှိ၏)။ ရန်ငြိုးဖွဲ့ကြောင်း= ဒေါသဖြစ်ကြောင်း ၁၀-ပါး ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ပျက်စီးစေလိုမှုသဘော ‘ဗျာပါဒဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏ (ဒေါသ)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၂၃၇)</p> -- <h4>(၃) ဝိဟိံသဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ်ခြောက်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲမှုသဘော ‘ဝိဟိံသဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ညှဉ်းဆဲခြင်းနှင့် စပ်သော ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’။ပ။ မှားယွင်းစွာ ကြံစည်မှု ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲမှုသဘော ‘ဝိဟိံသဓာတ်’ (ဝိဟိံသဝိတက်)ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤလောက၌ အချို့သူသည် လက်ဖြင့်လည်းကောင်း, ခဲဖြင့်လည်းကောင်း, တုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း, (ဓားလှံစသော) လက်နက်ဖြင့်လည်းကောင်း, ကြိုးဖြင့်လည်းကောင်း တစ်ခုခုဖြင့် သတ္တဝါတို့ကို ညှဉ်းဆဲ၏၊ ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင်နှိပ်စက်မှု ‘ဟေဌနာ’၊ လွန်စွာနှိပ်စက်မှု ‘ဝိဟေဌနာ’၊ ညှဉ်းဆဲမှု ‘ဟိံသနာ’၊ အထူးညှင်းဆဲမှု ‘ဝိဟိံသနာ’၊ ခြုတ်ခြယ်မှု ‘ရောသနာ’၊ လွန်စွာခြုတ်ခြယ်မှု ‘ဝိရောသနာ’၊ သူတစ်ပါး တို့ကို ညှဉ်းဆဲသတ်ဖြတ်မှု ‘ပရူပဃာတ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲမှု သဘော ‘ဝိဟိံသဓာတ်’ (ဝိဟိံသဝိတက်)ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ (၁) ငါ့ကို အကျိုးမဲ့ဖြစ်အောင် မကြီးပွားအောင် သူပြုကျင့်ခဲ့ပြီဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း, ဒေါသဖြစ်ခြင်း၊ (၂) ငါ့ကို အကျိုးမဲ့ ဖြစ်အောင် မကြီးပွါးအောင် သူပြုကျင့်နေဆဲ-ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း, ဒေါသဖြစ်ခြင်း၊ (၃) ငါ့ကို အကျိုးမဲ့ဖြစ်အောင် မကြီးပွါးအောင် သူပြုကျင့်လတ္တံဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း, ဒေါသဖြစ်ခြင်း၊ (၄) ငါချစ်ခင်သောသူကို အကျိုးမဲ့ဖြစ်အောင် မကြီးပွါးအောင် သူပြုကျင့်ခဲ့ပြီဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း, ဒေါသဖြစ်ခြင်း၊ (၅) ငါချစ်ခင်သောသူကို အကျိုးမဲ့ဖြစ်အောင် မကြီးပွါးအောင် သူပြုကျင့်နေဆဲ-ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း, ဒေါသဖြစ်ခြင်း၊ (၆) ငါချစ်ခင်သောသူကို အကျိုးမဲ့ဖြစ်အောင် မကြီးပွါးအောင် သူပြုကျင့်လတ္တံ-ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း, ဒေါသဖြစ်ခြင်း၊ (၇) ငါ့မုန်းသောသူကို အကျိုးရှိအောင် ကြီးပွားအောင် သူပြုကျင့်ခဲ့ပြီဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း, ဒေါသဖြစ်ခြင်း၊ (၈) ငါ့မုန်းသောသူကို အကျိုးရှိအောင် ကြီးပွါးအောင် သူပြုကျင့်နေဆဲ-ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း, ဒေါသဖြစ်ခြင်း၊ (၉) ငါ့မုန်းသောသူကို အကျိုးရှိအောင် ကြီးပွါးအောင် သူပြုကျင့်လတ္တံ-ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း, ဒေါသဖြစ်ခြင်း၊ (၁၀) မိုးအလွန်ရွာလျှင် မိုးကလဲရွာလိုက်တာ စသည့်ဖြင့် အကြောင်းအရာ မဟုတ်သည်၌ စိတ်ဆိုးအမျက်ထွက်ခြင်း၊ အဘိ-၁၊ နှာ-၂၁၆။ အဘိ-၂၊ နှာ-၄၀၅။ အဘိ၊ ဋ္ဌ၊ ၁၊ နှာ-၃၉၉။ အာဃာတ ဝတ္တုဆယ်ပါး (ဏီ၊ ပဒ-၁၂၃၇၊ နှာ၂၄၄)</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဗျာပတ္တိ= (ဝိ= ဖောက်ပြန်ခြင်း။ အာပတ္တိ= ရောက်ခြင်း) ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ရောက်ခြင်း။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ “ဗျာပဇ္ဇိတတ္တ'ပုဒ်မှာ ဤကျမ်း၌ ကျကျန်နေခဲ့သည်၊ ဓမ္မသင်္ဂဏီ နှာ-၂၁၆ ၌ ပါရှိသဖြင့် ထည့်သွင်း ပြန်ဆိုလိုက်သည်။</p> <h4>(၄) နေက္ခမ္မဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ်ခြောက်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့မှ ထွက်မြောက်လိုမှုသဘော ‘နေက္ခမ္မဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့မှ ထွက်မြောက်လိုမှုနှင့် စပ်သော ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’။ပ။ ကောင်းစွာ ကြံစည်မှု ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့မှ ထွက်မြောက်လိုမှုသဘော ‘နေက္ခမ္မဓာတ်’ (နေက္ခမ္မဝိတက်)ဟု ဆိုအပ်၏။ (တစ်နည်းကား-တစ်နည်းဆိုသော်) အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးကို ပေးတတ်သော ‘ကုသလဓမ္မ'ကုသိုလ်တရား အလုံးစုံတို့သည်လည်း ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့မှ ထွက်မြောက်လိုမှုသဘော ‘နေက္ခမ္မဓာတ်’ မည်၏။</p> -- <h4>(၅) အဗျာပါဒဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ်ခြောက်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မပျက်စီးစေလိုမှုသဘော ‘အဗျာပါဒ ဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မပျက်စီးစေလိုမှုနှင့်စပ်သော ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’။ပ။ ကောင်းစွာကြံစည်မှု ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မပျက်စီးစေလိုမှုသဘော ‘အဗျာပါဒဓာတ်’ (အဗျာပါဒဝိတက်)ဟု ဆိုအပ်၏။ (တစ်နည်းကား -တစ်နည်းဆိုသော်) သတ္တဝါတို့၌ အကြင် ချစ်ခင်မှု ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်ပုံ အခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်တတ်သူ၏အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ စိတ်ကို ဒေါသ = ဗျာပါဒမှ လွတ်မြောက် စေသော မေတ္တာ ‘မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မပျက်စီးစေလိုမှုသဘော ‘အဗျာပါဒဓာတ်’ (မေတ္တာ)၁ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>(၆) အဝိဟိံသဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ်ခြောက်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မနှိပ်စက်မညှဉ်းဆဲမှုသဘော ‘အဝိဟိံသဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနှိပ်စက် မညှဉ်းဆဲခြင်းနှင့် စပ်သော ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’၊ ပြင်းစွာ ကြံစည်မှု ‘သင်္ကပ္ပ’၊ အာရုံသို့ မြဲမြံစွာ ရောက်စေမှု ‘အပ္ပနာ’၊ အာရုံသို့ အထူးမြဲမြံစွာ ရောက်စေမှု ‘ဗျပ္ပနာ’၊ စိတ်ကို အာရုံသို့ ရှေးရှုတင်မှု ‘စေတသောအဘိနိရောပနာ’၊ ကောင်းစွာ ကြံစည်မှု ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မနှိပ်စက် မညှဉ်းပန်းမှုသဘော ‘အဝိဟိံသဓာတ်’ (အဝိဟိံသဝိတက်)ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(တစ်နည်းကား- တစ်နည်းဆိုသော်) သတ္တဝါတို့၌ အကြင် သနားကြင်နာမှု ‘ကရုဏာ’၊ သနား ကြင်နာပုံ အခြင်းအရာ ‘ကရုဏာယနာ’၊ သနားကြင်နာတတ်သူ၏အဖြစ် ‘ကရုဏာယိတတ္တ’၊ နှိပ်စက် ညှဉ်းဆဲလိုမှုသဘောမှ စိတ်ကို လွတ်မြောက်စေသော ကရုဏာ ‘ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မနှိပ်စက် မညှဉ်းဆဲလိုမှုသဘော ‘အဝိဟိံသဓာတ်’ (ကရုဏာ)၂ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော တရားတို့ကား ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့တည်း။ ဤသို့ ဤဆက္ကသုံးပါး (၆-ပါးစီပါသော နည်း ၃-မျိုး) တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုဆက္ကသုံးပါးတို့ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ ရုံးစု၍ အကျဉ်းချုံး၍ ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုတ္တန်နည်းဖြင့် ခွဲခြားဝေဖန် ဟောကြားအပ်သော ‘သုတ္တန္တဘာဇနီယ'နည်းပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မေတ္တိ, မေတ္တာယနာ, မေတ္တာယိတတ္တ= မေတ္တာ (သောဘဏစိတ် ၅၉-ပါးလုံးနှင့် ယှဉ်သော မေတ္တာကို ယူရမည်)။ မေတ္တာ စေတောဝိမုတ္တိ= အပ္ပနာသို့ရောက်သော မေတ္တာ (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တို့နှင့် ယှဉ်သော မေတ္တာ)။ (အဘိ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၊ နှာ-၇၀)</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ကရုဏာ, ကရုဏာယနာ, ကရုဏာယိတတ္ထ= ကရုဏာ (မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာ, လောကီဈာန်စိတ်တို့၌ရှိသော ကရုဏာကို ယူရမည်)။ ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ= အပ္ပနာသို့ရောက်သော ကရုဏာ (ဈာန်စိတ်နှင့်ယှဉ်သော ကရုဏာ)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အဘိဓမ္မဘာဇနီယ</h3> <p style="text-align: center;">(အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန် ဟောကြားအပ်သော ‘အဘိဓမ္မဘာဇနီယ'နည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">ဓာတ် ၁၈-ပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၃</b>။ ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်မှုသဘော ‘စက္ခုဓာတ်’ (မြင်တတ်သော သဘောရှိသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒရုပ်’။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အဆင်းသဘော ‘ရူပဓာတ်’ (မြင်အပ်သော သဘောရှိသော အဆင်း ‘ရူပါရုံ')။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မြင်သိစိတ်သဘော ‘စက္ခုဝိညာဏဓာတ်’ (မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ကြားမှုသဘော ‘သောတဓာတ်’ (ကြားတတ်သောသဘောရှိသော နားအကြည် သောတပသာဒရုပ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) အသံသဘော'သဒ္ဒဓာတ်’ (ကြားအပ်သော သဘောရှိသော အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ')။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ကြားသိစိတ်သဘော ‘သောတဝိညာဏဓာတ်’ (ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) နံမှုသဘော ‘ဃာနဓာတ်’ (နံတတ်သောသဘောရှိသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒရုပ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) အနံ့သဘော ‘ဂန္ဓဓာတ်’ (နံအပ်သောသဘောရှိသော အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ')။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) နံသိစိတ်သဘော ‘ဃာနဝိညာဏဓာတ်’ (နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) လျက်မှုသဘော ‘ဇိဝှါဓာတ်’ (လျက်တတ်သော သဘောရှိသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒရုပ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အရသာသဘော ‘ရသဓာတ်’ (လျက်အပ်သော သဘောရှိသော အရသာ ‘ရသာရုံ')။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) လျက်သိစိတ်သဘော ‘ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်’ (လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃) (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို) တွေ့ထိမှုသဘော ‘ကာယဓာတ်’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို တွေ့ထိတတ်သော သဘော ရှိသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒရုပ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၄) အတွေ့သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်’ (ကာယပသာဒဖြင့် တွေ့ထိအပ်သော သဘောရှိသော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ')။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) ထိသိစိတ်သဘော ‘ကာယဝိညာဏဓာတ်’ (ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) (အာရုံကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၇) (ဓာတ် ၁၇-ပါးတို့မှ ကြွင်းသော) သိမ်မွေ့သောတရားသဘော ‘ဓမ္မဓာတ်’ (စေတသိက်၊ သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၈) အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’ (စိတ် ၇၆-ပါး) တို့တည်း။</p> -- <h4>(၁) စက္ခုဓာတ် </h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၄</b>။ ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည်မြင်မှုသဘော ‘စက္ခုဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'ရုပ်ဟု ဆိုအပ်သော စက္ခု ဓာတ်သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ (စက္ခုပသာဒ)။ပ။ ဤစက္ခုဓာတ်သည် (စက္ခုဒွါရ၌ဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်စသည့် စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသောရွာ ‘သုညဂါမ'၁လည်း မည်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို မြင်မှုသဘော (မြင်တတ်သောသဘော) ‘စက္ခုဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၅၉၆)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သုညဂါမ- အာယတနဝိဘင်းမြန်မာပြန် နှာ-၂၅၀-ကြည့်။ ဝိဘင်းစာပိုဒ်-၁၅၇။</p> <h4>(၂) ရူပဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မြင်အပ်သောသဘော ‘ရူပဓာတ်’ (အဆင်း ‘ရူပါရုံ') မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မြင်အပ်သောသဘော (အဆင်း ‘ရူပါရုံ') သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော မဟာဘုတ် လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ အဆင်းအရောင်သည် ဖြစ်၏။ပ။ ဤမြင်အပ်သောသဘော (အဆင်း ‘ရူပါရုံ') သည် ရူပဓာတ် မည်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို မြင်အပ်သောသဘော (အဆင်း ‘ရူပါရုံ') ‘ရူပဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၆၁၆)</p> <h4>(၃) စက္ခုဝိညာဏဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မြင်သိစိတ်သဘော ‘စက္ခုဝိညာဏ ဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်တတ်သောသဘောရှိသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် မြင်အပ်သော အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ကို စွဲ၍ ဆန်းကြယ်စွာ ကြံသိမှုသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုသဘော ‘မာနသ’၊ ဆောင် တတ်သော သဘော ‘ဟဒယ'၁၊ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုတည်ရာဌာန ‘မနာယတန'၂၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၊ အထူးသိမှု သဘော ‘ဝိညာဏ’၊ အထူးသိမှု စိတ်အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုစက္ခုပသာဒနှင့် ရူပါရုံတို့အား လျောက်ပတ်သော မြင်သိစိတ် သဘော ‘စက္ခုဝိညာဏဓာတ်'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မြင်သိစိတ်သဘော ‘စက္ခုဝိညာဏဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၆၊ ၆၅)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဟဒယ= ဝတ္ထုရုပ်ကို ဆောင်တတ်သောသဘော၊ စိတ်၏တည်ရာဖြစ်သော ဝတ္ထုရုပ်ကို ဆောင်တတ်သောကြောင့် စိတ်ကို “ဟဒယ’ဟု ခေါ်ဆိုထားသည်၊ (ဓာန်၊ ဋီ၊ ဂါထာ-၁၅၂-၄။) တစ်နည်း- ကိုယ်တွင်း၌ တည်တတ်သောသဘော၊ ကိုယ်တွင်း၌ တည်နေမှုကြောင့် စိတ်ကို “ဟဒယ’ဟု ခေါ်တွင်ပြန်သည်၊ ဌာနဖြစ်သော ဝတ္ထုရုပ်၏ ဟဒယဟူသောအမည်ကို ဌာနီဖြစ်သော စိတ်၌ တင်စား၍ ဌာနူပစာရအားဖြင့်လည်း စိတ်ကို “ဟဒယ’ဟု ခေါ်တွင်ထားသည်။ (အဘိ၊ ဋ္ဌ၊ ၁၊ နှာ ၁၈၄။)</p> <p style="text-indent:3em">၂။ မနာယတန= သိမှု (စိတ်) သည်ပင် ဖဿစသည်တို့၏ ဖြစ်ရာဌာနဖြစ်သောကြောင့် လည်းကောင်း, ဗဟိဒ္ဓအာရုံတို့၏ စုဝေးရာ ဖြစ်သောကြောင့်လည်းကောင်း, ဖဿစသည်တို့၏ ဖြစ်ကြောင်း ဖြစ်သောကြောင့်လည်းကောင်း မနာယတနမည်သည်၊ ထို့ကြောင့် မနာယတန သည် သိမှုဟူသော ဖဿစသည်တို့၏ ဖြစ်ရာဌာန၊ ဝါ၊ သိအပ်သော ဗဟိဒ္ဓအာရုံတို့၏ စုဝေးရာ သိမှုဟူသော ဌာန၊ ဝါ၊ သိမှုဟူသော ဖဿ စသည်တို့၏ ဖြစ်ကြောင်းတည်း။</p> -- <h4>(၄) သောတဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကြားမှုသဘော (ကြားတတ်သော သဘော) ‘သောတဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’ ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'ရုပ်ဟူသော သောတ ဓာတ်သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’။ပ။ ဤသောတဓာတ်သည် (သောတဒွါရ၌ဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်စသည့် စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြား ပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသောရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ကြားမှု သဘော (ကြားတတ်သောသဘော) ‘သောတဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>(၅) သဒ္ဒဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကြားအပ်သောသဘော ‘(အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ') သဒ္ဒဓာတ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကြားအပ်သောသဘော (အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ') သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော မဟာဘုတ် လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သော သဘော မရှိ ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သောသဘော ရှိ၏ ‘သပ္ပဋိဃ’။ပ။ ဤကြားအပ်သောသဘော (အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ') သည် သဒ္ဒဓာတ်လည်း မည်၏။ ဤဆိုခဲ့ ပြီးသောသဘောကို ကြားအပ်သော သဘော (အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ') ‘သဒ္ဒဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ-၆၂၀)</p> <h4>(၆) သောတဝိညာဏဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကြားသိစိတ်သဘော ‘သောတဝိညာဏဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကြားတတ်သောသဘောရှိသော နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် ကြားအပ်သော အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ကိုစွဲ၍ ဆန်းကြယ်စွာ ကြံသိမှုသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုသဘော ‘မာနသ’၊ ဆောင်တတ်သော သဘော ‘ဟဒယ’၊ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုတည်းဟူသော ဖြစ်ရာဌာန ‘မနာယတန’၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၊ အထူးသိမှုသဘော ‘ဝိညာဏ’၊ အထူးသိမှုစိတ်အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုသောတပသာဒနှင့် သဒ္ဒါရုံတို့အား လျောက်ပတ်သော ကြားသိစိတ်သဘော ‘သောတဝိညာဏဓာတ်'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို ကြားသိစိတ် သဘော ‘သောတဝိညာဏဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၆)</p> <h4>(၇) ဃာနဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နံမှုသဘော (နံတတ်သောသဘော)</p> <p style="text-indent:2em">'ဃာနဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'ရုပ်ဟု ဆိုအပ်သော ဃာနဓာတ်သည် ကြီးကျယ်ထင်ရှားသော မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’။ပ။ ဤဃာနဓာတ်သည် (ဃာနဒွါရ၌ ဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်စသည့် စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသောရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို နံမှုသဘော (နံတတ်သောသဘော) ‘ဃာနဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၈) ဂန္ဓဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အနံ့သဘော ‘ဂန္ဓဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် နံအပ်သော ‘ဂန္ဓာရုံ'အနံ့သဘောသည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင်အပ်သောသဘော မရှိ ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သောသဘောရှိ၏ ‘သပ္ပဋိဃ’။ပ။ ဤနံအပ်သောသဘော အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ') သည် ‘ဂန္ဓဓာတ်'လည်း မည်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို အနံ့သဘော (အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ') ‘ဂန္ဓ္ဒဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>(၉) ဃာနဝိညာဏဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နံသိစိတ်သဘော ‘ဃာနဝိညာဏ ဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နံတတ်သောသဘော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် နံအပ်သော အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ကို စွဲမှီ၍ ဆန်းကြယ်စွာ ကြံသိမှုသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုသဘော ‘မာနသ’၊ ဆောင်တတ်သော သဘော ‘ဟဒယ’၊ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုတည်းဟူသော ဖြစ်ရာဌာန ‘မနာယတန’၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၊ အထူးသိမှုသဘော ‘ဝိညာဏ’၊ အထူးသိမှု စိတ်အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုဃာနပသာဒနှင့် ဂန္ဓာရုံတို့အား လျောက်ပတ်သော နံသိစိတ် သဘော ‘ဃာနဝိညာဏဓာတ်'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို နံသိစိတ်သဘော ‘ဃာန ဝိညာဏဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>(၁၀) ဇိဝှါဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် လျက်မှုသဘော (လျက်တတ်သော သဘော) ‘ဇိဝှါဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် လျက်တတ်သော သဘောရှိသော ‘ဇိဝှါပသာဒ'သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’။ပ။ ဤဇိဝှါဓာတ်သည် (ဇိဝှါဒွါရ၌ဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်စသည့် စိတ်အများ နှင့် ဆက်ဆံခြင်း ရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသောရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို လျက်မှုသဘော ‘ဇိဝှါဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>(၁၁) ရသဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အရသာသဘော (သာယာအပ်သော သဘော) ‘ရသဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် လျက်အပ်သော (သာယာအပ်သော) ‘ရသာရုံ'သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ မြင် အပ်သော သဘော မရှိ ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သောသဘောရှိ၏ ‘သပ္ပဋိဃ’။ပ။ ဤအရသာ သဘော သာယာအပ်သော သဘော ‘ရသာရုံ') သည် ‘ရသဓာတ်'လည်း မည်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို အရသာသဘော (သာယာအပ်သော သဘော ‘ရသာရုံ') ‘ရသဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၁၂) ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် လျက်သိစိတ်သဘော ‘ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လျက်တတ်သောသဘောရှိသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် လျက်အပ်သောအာရုံ (သာယာအပ် သော အာရုံ) ‘ရသာရုံ'တို့ကို စွဲ၍ ဆန်းကြယ်စွာ ကြံသိမှုသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုသဘော ‘မာနသ’၊ ဆောင်တတ်သောသဘော ‘ဟဒယ’၊ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုဖြစ်ရာဌာန ‘မနာယတန’၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၊ အထူး သိမှုသဘော ‘ဝိညာဏ’၊ အထူးသိမှု စိတ်အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုဇိဝှါပသာဒနှင့် ရသာရုံတို့အား လျောက်ပတ်သော လျက်သိစိတ်သဘော ‘ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို လျက်သိစိတ်သဘော ‘ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>(၁၃) ကာယဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ထိမှုသဘော (ထိခိုက်တတ်သော သဘောရှိသော) ‘ကာယဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ထိခိုက်တတ်သော သဘောရှိသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'သည် မဟာဘုတ်လေးပါး တို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏ ‘ပသာဒ’။ပ။ ဤကာယဓာတ်သည် (ကာယဒွါရ၌ဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ် စသည့် စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းရှိ၍ သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သဖြင့်) ဆိတ်သုဉ်းသောရွာ ‘သုညဂါမ'လည်း မည်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို ထိမှုသဘော (ထိခိုက်တတ်သောသဘော ရှိသော) ‘ကာယဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>(၁၄) ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အတွေ့သဘော (တွေ့ထိအပ်သော သဘော) ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြေဟူသော အမည်ပညတ်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်သတ်မှတ်အပ်သည့် တည်ရာ ‘ပတိဋ္ဌာန'သဘော (ခက်မာမှု ‘ကက္ခဠ'သဘော) ဖြစ်သော မြေဓာတ် ‘ပထဝီဓာတ်'သည် ဖြစ်၏။ပ။ ဤအတွေ့သဘော (တွေ့ထိအပ် သော သဘော) သည် ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်'လည်း မည်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အတွေ့သဘော (တွေ့ထိအပ်သောသဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ') ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>(၁၅) ကာယဝိညာဏဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ထိသိစိတ်သဘော ‘ကာယဝိညာဏဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိတတ်သောသဘောရှိသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့သဘော (တွေ့ထိအပ် သော သဘော) ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ကို စွဲ၍ ဆန်းကြယ်စွာ ကြံသိမှုသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုသဘော ‘မာနသ’၊ ဆောင်တတ်သောသဘော ‘ဟဒယ’၊ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုတည်းဟူသော (စေတသိက်တို့၏) ဖြစ်ရာ တည်ရာဌာန ‘မနာယတန’၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၊ အထူးသိခြင်းသဘော ‘ဝိညာဏ’၊ အထူးသိမှု စိတ်အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုကာယပသာဒနှင့် ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့အား လျောက်ပတ်သော ထိသိစိတ်သဘော ‘ကာယ ဝိညာဏဓာတ်'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ထိသိစိတ်သဘော ‘ကာယဝိညာဏဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၁၆) မနောဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် (အာရုံကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’ မည်သနည်း (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)။ မြင်သိစိတ်သဘော ‘စက္ခုဝိညာဏဓာတ်’ ဖြစ်ပြီး၍ ချုပ်သည်၏ အခြားမဲ့၌ (ချုပ်ပြီးနောက် တစ်ဆက့်တည်း) ဆန်းကြယ်စွာ ကြံသိမှုသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုသဘော ‘မာနသ’၊ ဆောင်တတ်သော သဘော ‘ဟဒယ’၊ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုတည်းဟူသော ဖြစ်ရာဌာန ‘မနာယတန’၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၊ အထူးသိခြင်းသဘော ‘ဝိညာဏ’၊ အထူးသိမှု စိတ်အစု ‘ဝိညာ ဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုစက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ရူပါရုံတို့ အားလျောက်ပတ်သော (အာရုံကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်'သည် ဖြစ်၏ (သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)။ ကြားသိစိတ်သဘော ‘သောတဝိညာဏဓာတ်’။ပ။ နံသိစိတ်သဘော ‘ဃာနဝိညာဏဓာတ်’။ပ။ လျက်သိစိတ်သဘော ‘ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်’။ပ။ ထိသိစိတ်သဘော ‘ကာယဝိညာဏဓာတ်’ ဖြစ်ပြီး၍ ချုပ်သည်၏ အခြားမဲ့၌ (ချုပ်ပြီးနောက် တစ်ဆက်တည်း) ဆန်းကြယ်စွာ ကြံသိမှုသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုသဘော ‘မာနသ’၊ ဆောင်တတ်သော သဘော ‘ဟဒယ’၊ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုတည်းဟူသော ဖြစ်ရာဌာန ‘မနာယတန’၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၊ အထူးသိမှုသဘော ‘ဝိညာဏ’၊ အထူးသိမှု စိတ်အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုကာယဝိညာဏ်နှင့် ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ တို့အား လျောက်ပတ်သော (အာရုံကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်'သည် ဖြစ်၏ (သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)။ (စက္ခုဝိညာဏ်စသော) အလုံးစုံသောတရား (ဝီထိစိတ်အားလုံး) တို့တွင် ရှေးဦးစွာ နှလုံးသွင်းခြင်း သဘော (ရှေးဦးစွာ အာရုံသို့ ဆောင်တတ်သောသဘော) ‘ပဌမသမန္နာဟာရ’၊ ဆန်းကြယ်စွာ ကြံသိမှု သဘော ‘စိတ္တ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုသဘော ‘မာနသ’၊ ဆောင်တတ်သောသဘော ‘ဟဒယ’၊ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုတည်းဟူသော ဖြစ်ရာ ဌာန ‘မနာယတန’၊ အစိုးတရ သိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၊ အထူးသိမှုသဘော ‘ဝိညာဏ’၊ အထူးသိမှု စိတ်အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုပဉ္စဝိညာဏ်နှင့် ပဉ္စာရုံတို့အား လျောက်ပတ်သော (အာရုံကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်'သည် ဖြစ်၏ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း)။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို (အာရုံကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၁၇) ဓမ္မဓာတ်</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမ်မွေ့သော တရားသဘော ‘ဓမ္မဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ'သည်လည်းကောင်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ'သည်လည်းကောင်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည်လည်းကောင်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) မြင်အပ်သောသဘော မရှိသော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သောသဘော မရှိသော ‘အပ္ပဋိဃ’၊ ကြံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း ‘ဓမ္မာယတန’၌ အကျုံးဝင်သော အကြင် ‘သုခုမရုပ်'သည်လည်းကောင်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ (ဤတရားငါးပါးတို့ကို ကြံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း သိမ်မွေ့သော တရားသဘော ‘ဓမ္မဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏)။ (ဝိဘင်း၊ စာပိုဒ် ပဒ-၁၆၇)</p> <p style="text-align: center;">၁-ဝေဒနာက္ခန္ဓာဓမ္မဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဓမ္မဓာတ် ၅-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုး ချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ခံစားမှုအစု ‘ကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏၊ အပြစ်နှင့် တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ခံစားမှုအစု ‘အကုသိုလ်ဝေဒနာက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ခံစားမှုအစု ‘အဗျာကတဝေဒနာက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ပ။ (ခန္ဓဝိဘင်း၊ စာပိုဒ် ပဒ၊ ၃၄-၆၁)။</p> <p style="text-align: center;">ဗဟုဝိဓနည်း၁</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ များသော အပြားအားဖြင့် ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာကို ခန္ဓဝိဘင်း၌ကဲ့သို့ (၁) ဒုကမူလကနည်း၊ (၂) တိကမူလကနည်း၊ (၃) ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း၊ (၄) သတ္တကနည်း၊ (၅) စတုဝီသတိဝိဓနည်း၊ (၆) တိံသဝိဓနည်း၊ (၇) ဗဟုဝိဓနည်းတို့ဖြင့် ဟောရမည်ဖြစ်သည်။ ခန္ဓဝိဘင်း၌ အပြည့်အစုံဟောခဲ့ပြီး ဖြစ်သဖြင့် ပေယျာလချန်ခဲ့သည်၊ (ခန္ဓဝိဘင်းမြန်မာပြန် စာမျက်နှာ ၇၂-မှ ၁၁၂-ကြည့်)။ (အဘိ မြန် ၂၊ နှာ-၂၆၀-အောက်ခြေမှတ်ချက်လည်းကြည့်)</p> -- <p style="text-align: center;">၂-သညာက္ခန္ဓာ ဓမ္မဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဓမ္မဓာတ် ငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော သညာက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်ရှိသော သညာက္ခန္ဓာ သည် ရှိ၏၊ ဟိတ်မရှိသော သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတ သညာက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဗဟုဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ များသော အပြားအားဖြင့် သညာက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ခန္ဓဝိဘင်း၊ စာပိုဒ်ပဒ-၆၂-၉၁)။</p> <p style="text-align: center;">၃-သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဓမ္မဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဓမ္မဓာတ် ၅-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ မည်သနည်း။ (ဝေဒနာ, သညာကြဉ်သော စေတသိက် ၅၀)။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ စိတ်နှင့် ယှဉ်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ဟိတ်မည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ)၊ ဟိတ် မမည်သော သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၄-ခု)။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ ။ ကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အကုသိုလ် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏၊ အဗျာကတသင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိ၏။ပ။ ဤသို့ ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။ပ။ (ခန္ဓဝိဘင်း၊ စာပိုဒ် ပဒ-၉၂-၁၂၀)။</p> <p style="text-align: center;">ဗဟုဝိဓနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ များသော အပြားအားဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ပြုပြင်စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">၄-သုခုမရုပ်ဓမ္မဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဓမ္မဓာတ် ၅-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မြင်အပ်သော သဘောမရှိသော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သော သဘော မရှိသော ‘အပ္ပဋိဃ’၊ ကြံသိစိတ် ဖြစ်ကြောင်း ‘ဓမ္မာယတန’၌ အကျုံးဝင်သော ‘သုခုမ'ရုပ်မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ‘ဣတ္ထိန္ဒြေ’။ပ။ အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အစားအစာ ‘ကဗဠီကာရအာဟာရ'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ်အပေါင်းကို မြင်အပ်သော သဘောမရှိသော ‘အနိဒဿန’၊ ထိပါးတတ်သော သဘော မရှိသော ‘အပ္ပဋိဃ’၊ ကြံသိစိတ်ဖြစ်ကြောင်း ‘ဓမ္မာယတန’၌ အကျုံးဝင်သော ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏ (သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-အသင်္ခတဓမ္မဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဓမ္မဓာတ် ၅-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရာဂကုန်ခြင်းသဘော ‘ရာဂက္ခယ’၊ ဒေါသကုန်ခြင်းသဘော ‘ဒေါသက္ခယ’၊ မောဟကုန်ခြင်းသဘော ‘မောဟက္ခယ’၊ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏ (နိဗ္ဗာန်)။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို သိမ်မွေ့သော တရားသဘော ‘ဓမ္မဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၈) မနောဝိညာဏဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဓာတ် ၁၈-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်သဘော ‘စက္ခုဝိညာဏဓာတ်’ ဖြစ်ပြီး၍ ချုပ်သည်၏ အခြားမဲ့၌ (ချုပ်ပြီးနောက် တစ်ဆက် တည်း အာရုံကို) သိကာမျှသဘော မနောဓာတ်သည် ဖြစ်၏ (သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းစိတ်)၊ (အာရုံကို) သိကာမျှ သဘော မနောဓာတ် (သမ္ပဋိစ္ဆိုန်း) ဖြစ်ပြီး၍ ချုပ်သည်၏ အခြားမဲ့၌လည်း ဆန်းကြယ်စွာ ကြံသိမှု သဘော ‘စိတ္တ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုသဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ရူပါရုံတို့အား လျောက်ပတ်သော အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်'သည် ဖြစ်၏ (သနီ ္တရဏ စသည်)။ ကြားသိစိတ်သဘော ‘သောတဝိညာဏဓာတ်'သည်။ပ။ နံသိစိတ်သဘော ‘ဃာနဝိညာဏဓာတ်'သည်။ပ။ လျက်သိစိတ်သဘော ‘ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်'သည်။ပ။ ထိသိစိတ်သဘော ‘ကာယဝိညာဏဓာတ်’ ဖြစ်ပြီး၍ ချုပ်သည်၏ အခြားမဲ့၌ (ချုပ်ပြီးနောက် တစ်ဆက်တည်း အာရုံကို) သိကာမျှသဘော မနောဓာတ်သည် ဖြစ်၏ (သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းစိတ်)၊ (အာရုံကို) သိကာမျှသဘော မနောဓာတ် (သမ္ပဋိစ္ဆိုန်း) ဖြစ်ပြီး၍ ချုပ်သည်၏ အခြားမဲ့၌လည်း ဆန်းကြယ်စွာ ကြံသိမှုသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုသဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုကာယဝိညာဉ်နှင့် ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့အား လျောက်ပတ်သော အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်'သည် ဖြစ်၏ (ပဉ္စဒွါရ့ဝီထိ၌ ဖြစ်သော သနီ ္တရဏစသည်)။ ဘဝင်စိတ်ဟု ဆိုအပ်သော သိမှုသဘော ‘မန'နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ကို စွဲ၍ ဆန်းကြယ်စွာ ကြံသိမှုသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုသဘော ‘မာနသ’၊ ဆောင်တတ်ခြင်းသဘော ‘ဟဒယ’၊ ပြိုးပြိုး ပြက်ပြက် ဖြူစင်ခြင်းသဘော ‘ပဏ္ဍရ’၊ သိတတ်ခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှုတည်းဟူသော ဖြစ်ရာဌာန ‘မနာယတန’၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၊ အထူးသိမှုသဘော ‘ဝိညာဏ’၊ အထူးသိမှု စိတ်အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုဘဝင်စိတ်ဟု ဆိုအပ်သော သိမှုသဘော ‘မန'နှင့် ဓမ္မာရုံတို့အား လျောက်ပတ်သော အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’ဟု ဆိုအပ်၏ (မနောဒွါရ ဝီထိ၌ စိတ်ဖြစ်အစဉ်)။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန် ဟောကြားအပ်သော ‘အဘိဓမ္မဘာဇနီယ'နည်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ပဥှာပုစ္ဆက</h3> <h3 style="text-align:center;">အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားအပ်သော'ပဥှာ ပုစ္ဆက'နည်း</h3> <p style="text-align: center;">ဓာတ် ၁၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၅</b>။ ဓာတ် ၁၈-ပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်မှုသဘော ‘စက္ခုဓာတ်’ (မြင်တတ်သော သဘောရှိသော မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ ရုပ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အဆင်းသဘော ‘ရူပဓာတ်’ (မြင်အပ်သော သဘောရှိသော အဆင်း ‘ရူပါရုံ')။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မြင်သိစိတ်သဘော ‘စက္ခုဝိညာဏဓာတ်’ (စက္ခုဝိညာဉ်စိတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ကြားမှုသဘော ‘သောတဓာတ်’ (ကြားတတ်သော သဘောရှိသော နားအကြည် ‘သောတပသာဒရုပ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) အသံသဘော'သဒ္ဒဓာတ်’ (ကြားအပ်သော သဘောရှိသော အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ')။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ကြားသိစိတ်သဘော ‘သောတဝိညာဏဓာတ်’ (သောတဝိညာဉ်စိတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) နံမှုသဘော ‘ဃာနဓာတ်’ (နံတတ်သောသဘောရှိသော နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒရုပ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) အနံ့သဘော ‘ဂန္ဓဓာတ်’ (နံအပ်သော သဘောရှိသော အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ')။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) နံသိစိတ်သဘော ‘ဃာနဝိညာဏဓာတ်’ (ဃာနဝိညာဉ်စိတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) လျက်မှုသဘော ‘ဇိဝှါဓာတ်’ (လျက်တတ်သော သဘောရှိသော လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒရုပ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အရသာသဘော (သာယာအပ်သောသဘော) ‘ရသဓာတ်’ (လျက်အပ်သောသဘော ရှိသော အရသာ ‘ရသာရုံ')။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) လျက်သိစိတ်သဘော ‘ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်’ (ဇိဝှါဝိညာဉ်စိတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃) (ထိခိုက်တတ်သော သဘောရှိသော) ကိုယ်အကြည်သဘော ‘ကာယဓာတ်’ (ထိခိုက်တတ် သော သဘောရှိသော ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒရုပ်')။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၄) အတွေ့သဘော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်’ (တွေ့ထိအပ်သော သဘောရှိသော ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ')။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) ထိသိစိတ်သဘော ‘ကာယဝိညာဏဓာတ်’ (ကာယဝိညာဉ်စိတ်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) (အာရုံကို) သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၇) သိမ်မွေ့သောတရားသဘော ‘ဓမ္မဓာတ်’ (စေတသိက်၊ သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၈) အထူးသိမှုသဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’ ('ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်နှင့် မနောဓာတ်တို့ ကြဉ့်အပ်သောစိတ် ၇၆-ပါး) တို့တည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အမေးပုစ္ဆာ</h3> <p style="text-align: center;">ဓာတ် ၁၈-ပါးတို့ကို တိက် ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်းသက်သက်ကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">၁-တိက် ၂၂-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်အမေးပုစ္ဆာ</p> ၁၈၆။ ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့တွင် အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုး ချမ်းသာကို ပေးတတ်သောသဘော ‘ကုသိုလ်ဓာတ်'တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အပြစ်ရှိ၍ မကောင်းကျိုး ဆင်းရဲကို ပေးတတ်သောသဘော ‘အကုသိုလ်ဓာတ်'တို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။ပ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သောသဘော ‘အဗျာကတဓာတ်'တို့သည် အဘယ်မျှရှိ ကုန်သနည်း။ပ။**၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဝေဒနာတိက် အမှတ် ၂-မှ သနိဒဿနတိက် အမှတ်-၂၂အထိ တိက် ၂၁-ခုတို့၏ အမေးပုစ္ဆာများကို ပေယျာလ ချန်ခဲ့ပြီးလျှင် ဟေတုဒုက် ဒုက်အမှတ် ၁-မှ သဥတ္တရဒုက် ဒုက်အမှတ် ၉၉-အထိ ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဒုက် ၁၀၀တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက် အမေးပုစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသော သဘော ‘သရဏဓာတ်'တို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) မရှိသောသဘော ‘အရဏဓာတ်'တို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။**၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဝေဒနာတိက် အမှတ် ၂-မှ သနိဒဿနတိက် အမှတ်-၂၂အထိ တိက် ၂၁-ခုတို့၏ အမေးပုစ္ဆာများကို ပေယျာလ ချန်ခဲ့ပြီးလျှင် ဟေတုဒုက် ဒုက်အမှတ် ၁-မှ သဥတ္တရဒုက် ဒုက်အမှတ် ၉၉-အထိ ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">ဓာတ် ၁၈-ပါးတို့ကို တိက် ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <h4>၁-တိကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁-ဓာတ် ၁၈-ပါးတို့ကို တိက် ၂၂-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၇</b>။ (ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် အဗျာကတ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ် စိတ်နှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏ (ကြွင်းသောဝိပါက်၊ ကြိယာ၊ ယှဉ်ဘက် စေတသိက် များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ကို ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'နှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'နှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော (အလယ်အလတ်) ခံစားမှု ‘အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ'နှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (တိက်မုတ်)။ (စက္ခုဝိညာဏဓာတ်၊ သောတဝိညာဏဓာတ်၊ ဃာနဝိညာဏဓာတ်၊ ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်ငါးပါးတို့သည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် (ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်) ယှဉ်ကုန်၏။ အချို့သော ကာယဝိညာဏဓာတ်သည် သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်စိတ်)၊ အချို့သော ကာယဝိညာဏဓာတ်သည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ် စိတ်)။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (သောမနဿ သဟဂုတ်စိတ် ၆၂-ပါး)။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (ဒေါသမူဒွေး)၊ အချို့သော မနော ဝိညာဏဓာတ်သည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (ကြွင်းသော ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၄၄-ပါး)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (သောမနဿသဟဂုတ်စိတ်နှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာ, ဒေါသ, ဣဿာ, မစ္ဆရိယ, ကုက္ကုစ္စ, ဝိစိကိစ္ဆာကြဉ် စေတသိက် ၄၆-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (ဒေါသမူဒွေးနှင့် ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်စိတ်တို့၌ရှိသော ဝေဒနာ ကြဉ်သည့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (ဥပေက္ခာသဟဂုတ် စိတ်၌ ရှိသော ဝေဒနာကြဉ်သည့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆို အပ်ချေ (ဝေဒနာ၁၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၃၈၉)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဝေဒနာကို ‘ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏’ဟု မဆိုရချေ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဝိပါကတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသည့် တရားလည်း မဟုတ်ကုန် (နေဝ ဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မဓဓ္မ္မာ)။ (ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး) ဓာတ်ငါးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါကဓမ္မ)။ အချို့သော မနောဓာတ်သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်၏ (ဝိပါကဓမ္မ) (သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)၊ အချို့သော မနောဓာတ်သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသည့် တရားလည်း မဟုတ်ချေ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်းကြိယာစိတ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်ကုန်၏ (မနောဝိညာဏဓာတ် ဝိပါက်စိတ် ၂၄-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)၊ အချို့ သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘော ရှိသည့် တရားဖြစ်ကုန်၏ (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ်တို့နှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဝိပါက်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသည့် တရားလည်း မဟုတ်ကုန် (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်းကြဉ်သည့်ကြိယာစိတ်နှင့်ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဥပါဒိဏ္ဏတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ ပသာဒရုပ်ဓာတ် ၅-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ် ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်ဖြစ်၍) ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ဒွေးပဉ္စဝိညာဏ် ၁၀-ပါး)။ အသံသဘော ‘သဒ္ဒဓာတ်'သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍၁ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အချို့သော (ရူပဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်ငါးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ် သည့် ကံကြောင့်လည်းဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ (ကမ္မဇရူပါရုံ, ကမ္မဇဂန္ဓာရုံ, ကမ္မဇ ရသာရုံ, ကမ္မဇဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၂, သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)၊ အချို့သော (ရူပဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗ ဓာတ်၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်ငါးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုသော ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (တိဇရူပါရုံ, တိဇဂန္ဓာရုံ, တိဇရသာရုံ, တိဇဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ, ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ အာရုံပြုသော ကံကြောင့်လည်းဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီမနောဝိညာဏဓာတ် ဝိပါက်စိတ် ၂၀-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ၊ ကမ္မဇရုပ် ဧကန်ဖြစ်သည့် သုခုမရုပ်များဖြစ်သော ဘာဝရုပ် ၂-ပါး, ဇီဝိတရုပ်, ဟဒယရုပ်, ကမ္မဇရုပ်အနေကန်ဖြစ်သည့် သုခုမရုပ်များဖြစ်သော အာပေါ, အာဟာရရုပ်, ပရိစ္ဆေဒရုပ်, လက္ခဏရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ် သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ် အကုသိုလ်စိတ်၊ ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း ကြဉ်သော ကြိယာစိတ်၊ ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ၊ တိဇသုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်မူ၍ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သည့် ကံကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာ စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ အသံ ‘သဒ္ဒရုပ်'သည် စိတ္တဇရုပ်နှင့် ဥတုဇရုပ်သာဖြစ်သည်၊ ကမ္မဇရုပ် မဟုတ်ချေ။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ရူပါရုံ, ဂန္ဓာရုံ, ရသာရုံ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည် စတုဇရုပ်များ ဖြစ်သည်။ ယင်းရုပ်တို့ကို ဥပါဒိဏ္ဏရုပ် (ကမ္မဇရုပ်)၊ အနုပါဒိဏ္ဏ ရုပ် (တိဇရုပ်) ဟု ခွဲခြားပြထားခြင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သံကိလိဋ္ဌတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက် တတ်၍ ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည် မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး၊ ဒွေးပဉ္ဒဝိညာဏ်-၁၀၊ ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်းနှင့် သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ်သည်လည်းဖြစ်၍ (ကိလေသာနှင့်လည်းယှဉ်၍) ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ်သည် မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီမနောဝိညာဏဓာတ် ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်၊ ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝိတက်တိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိကုန် (ဝိတက်, ဝိစာရနှင့် မယှဉ်ကုန်)။ မနောဓာတ်သည် ဝိတက်လည်း ရှိ၍ ဝိစာရလည်း ရှိ၏ (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ သမ္ပဋိစ္ဆိုန်း ဒွေး)။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဝိတက်လည်း ရှိ၍ ဝိစာရလည်း ရှိ၏ (မနောဓာတ်ကြဉ်သော သဝိတက္ကစိတ် ၅၂-ပါး)၊ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဝိတက်မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိ၏ (ဒုတိယဈာန် စိတ် ၁၁-ပါး)၊ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိချေ (တတိယဈာန် ၁၁-ပါး၊ စတုတ္ထဈာန် ၁၁-ပါး၊ ပဉ္စမဈာန် ၂၃-ပါး၊ ပေါင်း ၄၅-ပါး)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဝိတက်လည်း ရှိ၍ ဝိစာရလည်း ရှိ၏ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော ဝိတက် ဝိစာရကြဉ်သည့် စေတသိက် ၅၀)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဝိတက်ကား မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ (ဒုတိယဈာန်စိတ်၌ရှိသော ဝိစာရကြဉ်သော စေတသိက် ၃၆-ပါး၊ သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော ဝိတက် ၅၅-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိချေ (တတိယဈာန် ၁၁-ပါး, စတုတ္ထဈာန် ၁၁-ပါး, ပဉ္စမဈာန်စိတ် ၂၃-ပါးတို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ ဒုတိယဈာန်စိတ် ၁၁-ပါး၌ရှိသော ဝိစာရ ၁၁-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ဝိတက်လည်း ရှိ၍ ဝိစာရလည်း ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက် မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော ဝိစာရ ၅၅-ပါး)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၀၁)</p> <p style="text-align: center;">(၇) ပီတိတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ကို ပီတိနှင့် တကွဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း (ပီတိနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း)၊ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက်မုတ်)။ (ကာယဝိညာဏဓာတ်ကြဉ်သော ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၄-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်ငါးပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏)။ ကာယဝိညာဏဓာတ်သည် ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်ချေ (ပီတိနှင့် မယှဉ်ချေ)။ အချို့သော ကာယဝိညာဏဓာတ်သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ချေ (သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်စိတ်)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ကာယဝိညာဏဓာတ်ကို သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်စိတ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး၊ ပီတိကြဉ်သော၁ ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏ ဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ် စိတ် ကြဉ်သော သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၂-ပါး၊ ဝေဒနာကြဉ်သော ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (မနောဝိညာဏဓာတ် ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၄၄-ပါး၊ ဝေဒနာကြဉ်သော၂ ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာ နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဒေါသမူစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဒုက္ခ သဟဂုတ်စိတ်၌ ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်နှင့် စတုတ္ထဈာန် ၁၁-ပါး၌ ရှိသော သုခဝေဒနာ ၁၂-ခု၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာ ၅၅-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၀၄)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပီတိကို ပီတိနှင့် ယှဉ်၏ဟု မဆိုရချေ။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဝေဒနာကို ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟု မဆိုရချေ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈) ဒဿနတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာမြင်သဖြင့်) ‘ဒဿန’မည်သော သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (သောတာပတ္တိမဂ်မြင်ပြီး ဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ကို ပွါးများခြင်းအားဖြင့် တစ်ဖန်ထပ်မံ၍ မြင်သဖြင့်) ‘ဘာဝနာ’မည်သော အထက်မဂ် သုံးခုသည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ် ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါးနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်၊ ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနော ဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို အထက်မဂ်သုံးခုတို့သည် ပယ်အပ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် စိတ် ၄-ပါး၊ ဒေါသမူဒွေး၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၊ ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏ ဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ် သုံးခုသည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန် (ကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ် ဝိပါက်နှင့် ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဒဿနဟေတုတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ‘ဒဿန’မည်သော သောတာ ပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်၁၇ှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်မူ၍) ‘ဘာဝနာ’မည်သော အထက်မဂ်သုံးခုတို့ ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့်၂ ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်၊ ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်၌ ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အထက်မဂ်သုံးခုတို့ဖြင့်ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး၊ ဒေါသမူဒွေး၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟ ဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ် သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးခုတို့ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ် ကုန် (ကုသိုလ်, မနောဝိညာဏဓာတ် ဝိပါက်နှင့် ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟ၊ သုခုမ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၁၀)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သောတာပတ္တိမဂ် ပယ်သောဟိတ်များမှာ- လောဘမူ ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော လောဘနှင့် မောဟ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ သဟဂုတ်စိတ်၌ ရှိသော မောဟတို့ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ စင်စစ်အားဖြင့် မဂ်သည် ကိလေသာကို ပယ်သည်၊ ‘မဂ်သည်’ဟု အဝုတ္တကတ္တားအနက် ‘သည်’ ဝိဘတ်ဖြင့်သာ ဘာသာပြန် ဆိုရမည်ဖြစ်သည်၊ သို့သော်လည်း မြန်မာပြန်ဆိုရာ၌ အဓိပ္ပါယ်ဖြောင့်၍ ပြေပြစ် နားလည်လွယ်စေရန် အချို့နေရာ၌ ‘မဂ်ဖြင့် ကိလေသာတို့ကို ပယ်သည်’ဟု ပြန်ဆိုထားသည်၊ ဤနေရာ၌လည်း ‘မဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်’ဟု ပြန်ဆိုရမည့်အစား ‘မဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်’ဟု ပြန်ဆိုထားသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) အာစယဂါမိတိက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ (ရောက်စေတတ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍) စုတိပဋိသန္ဓေ ကင်းရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်၊ ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနော ဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ် များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက် ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်ကုန် (မနောဝိညာဏဓာတ် ဝိပါက်နှင့် ကြိယာ၊ ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သေက္ခတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် ၇-ယောက် တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ် ၇-ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏ (မဂ်စိတ် ၄-ပါး၊ အောက်ဖိုလ် ၃-ပါး၊ ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ် တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏ (အရဟတ္တဖိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်မူ၍ ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်ကုန် (ပဉ္စဝိညာဏ ဓာတ်နှင့် မနောဓာတ်ကြဉ်သော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ပရိတ္တ၁တိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် နည်းပါးသော တန်ခိုး အာနုဘော် ရှိသော ‘ပရိတ္တတရား’ (ကာမတရား) ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် နည်းပါးသော တန်ခိုး အာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တတရား’ (ကာမတရား) ဖြစ်ကုန်၏ (ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်နှင့် မနောဓာတ်ကြဉ်သော ကာမာဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော ‘မဟဂ္ဂုတ်တရား’ ဖြစ်ကုန်၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်သော မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပရိတ္တ= သေးငယ်သော, အားနည်းသောသဘော၊ ကာမာဝစရတရား။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၃) ပရိတ္တာရမ္မဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း သဘောမရှိကုန် (အာရုံမပြု တတ်ချေ)။ (ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ငါးပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့သည် ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုကုန်၏ (ဒွေးပဉ္စဝိညာဏ် ၁၀၊ ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုကုန်၏ (ကြွင်းသော ကာမစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ အဘိညာဉ်ဒွေးစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံ ပြုကုန်၏ [ဝိညာဏဉ္စာယတနနှင့် နေဝသညာနာသညာယတနစိတ္တုပ္ပါဒ် (ဧကန်)၊ အကုသိုလ်စိတ် ၁၂၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာ, အဘိညာဉ်ဒွေး၊ ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ (အနေကန်)]။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုကုန်၏ [လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ် (ဧကန်)၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ မဟာ ကုသိုလ်ဉာဏသမ္ပယုတ်, မဟာကြိယာဉာဏသမ္ပယုတ်, အဘိညာဉ်ဒွေးနှင့်ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ (အနေကန်)]။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆို အပ်ကုန် (ပညတ်ကို ဧကန်အာရုံပြုသော ရူပါဝစရစိတ် ၁၅-ပါးနှင့် အာကာသာနဉ္စာယတန, အာကိဉ္စညာ ယတန အရူပစိတ် ၆-ပါး၊ ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ၊ ပညတ်ကို အနေကန် အာရုံပြုခိုက် စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၂၂)</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟီနတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် အလယ်အလတ်တရား ‘မဇ္ဈိမတရား’ (မယုတ် မမြတ်တရား)့ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ယုတ်ညံ့သောတရား ‘ဟီနတရား’ ဖြစ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အလယ်အလတ်တရား ဖြစ် ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ် ဝိပါက်နှင့် ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) မိစ္ဆတ္တတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် မိစ္ဆတ္တနိယတ၁ သမ္မတ္တနိယတ၂ အခြင်း အရာအားဖြင့် အကျိုးပေး မမြဲကုန် (အနိယတ)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေး မြဲကုန်၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကိစ္စတပ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်လေးပါးနှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံ ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူဒွေးတို့၏ သတ္တမဇောစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေး မြဲကုန်၏ (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် မိစ္ဆတ္တနိယတ, သမ္မတ္တနိယတ အခြင်းအရာအားဖြင့် အကျိုးပေး မမြဲကုန် (ကြွင်းသော မနောဝိညာဏဓာတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ မိစ္ဆတ္တ= ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသော သဘော။ နိယတ= မြဲသော, မြဲခြင်း။ မိစ္ဆတ္တနိယတ= ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ အပါယ်ငရဲသို့ အကျိုးပေး မြဲသောသဘော။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သမ္မတ္တနိယတ= မဖောက်မပြန်သော သဘောရှိ၍ မဂ်၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော သဘော။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း သဘော မရှိကုန် (အာရုံမပြုတတ်ကုန်)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့ကို မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်းဟိတ် (သမ္မာဒိဋ္ဌိ၁= အမောဟဟိတ်) ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး (သမ္မာဒိဋ္ဌိ= ဝီမံသာဓိပတိ= အမောဟ, သမ္မာဝါယမ= ဝီရိယာဓိပတိ၂) ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ (ဉာဏ သမ္ပယုတ် မဟာကုသိုလ်, ဉာဏသမ္ပယုတ် မဟာကြိယာ, မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း, အဘိညာဉ်ဒွေး၊ ၎င်းတို့နှင့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၂၉) အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် မဂ်မည်သော အကြောင်း ရင်းဟိတ် (သမ္မာဒိဋ္ဌိ= အမောဟဟိတ်) ရှိကုန်၏ (အမောဟနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (သမ္မာဒိဋ္ဌိ= မည်သော အမောဟ ကြဉ်သည့် မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး (သမ္မာဒိဋ္ဌိ= ဝီမံသာဓိပတိ= အမောဟ, သမ္မာဝါယာမ= ဝီရိယာဓိပတိ) ရှိကုန်၏ (မဂ်ကို အလေးအမြတ် အာရုံပြုသည့် မဟာကုသိုလ် ဉာဏသမ္ပယုတ်နှင့် မဟာကြိယာ ဉာဏသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်းဟိတ် (သမ္မာဒိဋ္ဌိ= ဝီမံသ= အမောဟ) ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး (ဝီမံသာဓိပတိ= သမ္မာဒိဋ္ဌိ= အမောဟ, ဝီရိယာ ဓိပတိ= သမ္မာဝါယမ= ဝီရိယ) ရှိကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ကြွင်းသော မနောဝိညာဏဓာတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၂၉)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် မဂ္ဂင်တရားဖြစ်၍ မဂ်လည်း မည်သည်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၏ တရားကိုယ်မှာ ‘အမောဟ’ ဖြစ်သောကြောင့် ဟိတ်တရားလည်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် မဂ်လည်းမည်၍ ဟိတ်လည်းဖြစ်သည့် ‘မဂ္ဂဟေတု'တရား ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် ပညာ, အမောဟ, ဝီမံသတရားများဖြစ်သည်။ အဓိပတိကိစ္စတပ်သည်။ သမ္မာဝါယမသည် မဂ်လည်း ဖြစ်သည်။ ယင်း၏ တရားကိုယ်မှာ အဓိပတိကိစ္စတပ်နိုင်သော ဝီရိယဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သမ္မာဒိဋ္ဌိနှင့် သမ္မာဝါယာမ တို့သည် ‘မဂ္ဂါဓိပတိ'တရား၊ ဖြစ်ကုန်သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၇) ဥပ္ပန္နတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ပသာဒရုပ်ဓာတ် ၅-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏ ဓာတ် ၅-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပ္ပန္နာ) (ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်သော ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏ်ငါးပါး)၊ အချို့သော (ပသာဒရုပ်ဓာတ် ငါးပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်ငါးပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပ္ပါဒိနော) (ကမ္မဇပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏ်ငါးပါး)၊ အချို့သော (ပသာဒရုပ်ဓာတ်ငါးပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်ငါးပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် ဥပါဒ် ဋ္ဌီ ဘင် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ဟု မဆိုအပ်ကုန် (အနုပ္ပန္န)၁။ အချို့သော သဒ္ဒဓာတ်သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်၏ (ဥပ္ပန္န)၊ အချို့သော သဒ္ဒဓာတ်သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ချေ (အနုပ္ပန္န)၊ အချို့သော သဒ္ဒဓာတ်ကို မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော (ရူပဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်) ဓာတ် ၆-ပါးတို့သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်ကုန်၏ (ဥပ္ပန္နာ)၊ အချို့သော (ရူပ၊ ဂန္ဓ၊ ရသ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်) ဓာတ် ၆-ပါးတို့သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင် ခဏ သုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ကုန် (အနုပ္ပန္နာ) (အနာဂတ်ဖြစ်သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်၊ သဒ္ဒါရုံကြဉ်သော တိဇအာရုံ ၄-ပါး)၊ အချို့သော (ရူပ၊ ဂန္ဓ၊ ရသ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်) ဓာတ် ၆-ပါးတို့သည် မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ ဖြစ် ကုန်၏ (ဥပ္ပါဒိနော) (အနာဂတ်၌ မချွတ်ဧကန်ဖြစ်မည့် ကမ္မဇဂေါစရရုပ်၊ ဒွေးပဉ္စဝိညာဏ်ကြဉ်သော ဝိပါက် စိတ် ၂၆-ပါး)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်၏ (စေတသိက် ၅၂-ပါး၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဥပါဒ် ဌီ ဘင် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ချေ (အနုပ္ပန္န) (အနာဂတ်ဖြစ်သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာစိတ်တို့၌ ရှိသော စေတသိက်နှင့် တိဇသုခုမရုပ်)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်၏ (ဥပ္ပါဒိနော) (ဒွေးပဉ္စဝိညာဏ်ကြဉ်သည့် ဝိပါက်စိတ် ၂၆-ပါးနှင့် ယှဉ်သော စေတသိက်များ၊ ကမ္မဇသုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ဥပါဒ် ဌီ ဘင် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဟူ၍လည်းကောင်း ခဏ သုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း မချွတ် ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၃၀)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဥပ္ပန္န= ဖြစ်ဆဲ ဥပ္ပါဒီ= နောင်ကာလ၌ မချွတ်ဧကန်ဖြစ်လတ္တံ့သဘောရှိသော တရား (ဝိပါက်တရားများ) အနုပ္ပန္န= ဖြစ်ပြီးလည်းမဟုတ်၊ ဖြစ်ဆဲလည်းမဟုတ်၊ နောင်အနာဂတ် ကာလ၌ ဖြစ်မည်ဆိုက ဖြစ်နိုင်သည့် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မည့် သဘောရှိသော တရားဖြစ်သည့် (ကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်၊ ကြိယာ)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၈) အတီတတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ပြီးအတိက်တရား ဖြစ် ကုန်၏ (အတီတာ)၊ အချို့သော (ရုပ်ဓာတ်ဆယ်ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်ငါးပါး၊ မနောဓာတ်၊ မနောဝိညာဏ ဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် မရောက်သေးသော (ဖြစ်လတ္တံ့) အနာဂတ်တရား ဖြစ်ကုန်၏ (အနာဂတာ)၊ အချို့သော (ရုပ်ဓာတ်ဆယ်ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်ငါးပါး၊ မနောဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်တရား ဖြစ်ကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန္နာ)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဖြစ်ပြီး အတိက်တရား ဖြစ်၏ (အတိက်ဝိညာဏဓာတ်တို့၌ရှိခဲ့သော စေတသိက် ၅၂-ပါး၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် မရောက်သေးသော (ဖြစ်လတ္တံ့) အနာဂတ် တရားဖြစ်၏၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်တရား ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ဖြစ်ပြီးဟူ၍လည်းကောင်း, မရောက်သေး ဖြစ်လတ္တံ့ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၃၁)</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အတီတာရမ္မဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းသဘောမရှိကုန် (အာရုံမပြုတတ်ချေ) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး) (အနာရမ္မဏ)။ (ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့သည် ဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အာရုံ ပြုကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန်အာရုံ ၅-ပါးကို အာရုံပြုသည်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ပြီးအတိက်တရားကို အာရုံ ပြုကုန်၏ [ဝိညာဏဉ္စာယတန၊ နေဝသညာ နာသညာယတနစိတ္တုပ္ပါဒ် (ဧကန်)၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ကာမ ဇော ၂၉၊ တဒါရုံဧကာဒသ၊ အဘိညာဉ်ဒွေး စိတ္တုပ္ပါဒ် (အနေကန်) ‘၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် မရောက်သေးသော (ဖြစ်လတ္တံ့) အနာဂတ်တရားတို့ကို အာရုံပြုကုန်၏ (အနာဂတ်တရားကို အနေကန် အာရုံပြုသော စိတ္တုပ္ပါဒ်= အတိက်တရားကို အနေကန် အာရုံပြုစိတ်များပင်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အာရုံပြု ကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အနေကန်အာရုံပြုသော စိတ္တုပ္ပါဒ်= အတိက်တရားကို အနေကန် အာရုံပြုစိတ် များပင်)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို ဖြစ်ပြီးအတိက်တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရောက်သေးသော (ဖြစ်လတ္တံ့) အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲပစ္စုပ္ပန်တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်နှင့် ပညတ် တရားတို့ကို ဧကန်, အနေကန်အာရုံပြုသည့် စိတ်များ၊ ယှဉ်ဘက် စေတသိက်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၃၄)</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓာတ် ၁၈-ပါးတို့သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်၊ စေတသိက်၊ ရုပ်)၊ အချို့သော ဓာတ် ၁၈-ပါးတို့သည် အပသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်၊ စေတသိက်၊ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)၊ အချို့သော ဓာတ် ၁၈-ပါးတို့သည် အတွင်း အပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်၊ စေတသိက်၊ ရုပ်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၃၅)</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံ ပြုခြင်းသဘော မရှိကုန် (အာရုံမပြုတတ်ချေ) (အနာရမ္မဏ)။ အချို့သော (ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့သော (ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့ သည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့သော (ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်နှစ်ပါး၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏ [ဝိညာဏဉ္စာယတန၊ နေဝသညာနာသညာယတနစိတ္တုပ္ပါဒ် (ဧကန်)၊ ဒွေးပဉ္စဝိညာဏ်နှင့် မနောဓာတ်ကြဉ်သော ကာမစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ အဘိညာဉ်ဒွေးစိတ္တုပ္ပါဒ် (အနေကန်) ‘၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏ ဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏ [အဘိညာဉ်ဒွေးမှတစ်ပါး ရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ အာကာသာနဉ္စာယတနစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ် (ဧကန်)၊ ဒွေးပဉ္စဝိညာဏ်နှင့် မနောဓာတ်ကြဉ်သော ကာမစိတ္တုပ္ပါဒ်, အဘိညာဉ်ဒွေးစိတ္တုပ္ပါဒ် (အနေကန်) ‘၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏ ဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်နှစ်ပါးကို အာရုံပြုကုန်၏ [ဒွေးပဉ္စဝိညာဏ်နှင့် မနောဓာတ်ကြဉ်သော ကာမစိတ္တုပ္ပါဒ်, အဘိညာဉ်ဒွေးစိတ္တုပ္ပါဒ် (အနေကန်)]။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နတ္ထိဘောပညတ်ကို အာရုံပြုသော အာကိဉ္စညာယတနစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၃၆၊ ၁၄၃၇)</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သနိဒဿနတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အဆင်းသဘော ‘ရူပဓာတ်'သည် မြင်အပ်သော သဘောလည်းရှိ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း ရှိ၏ (ရူပါရုံ)။ (အဆင်းသဘော ‘ရူပဓာတ်'ကြဉ်သော ရုပ်ဓာတ် ၉-ပါး) ဓာတ်ကိုးပါးတို့သည် မြင်အပ်သော သဘော မရှိမူ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောရှိကုန်၏ (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ရူပါရုံကြဉ်သော အာရုံ ၄-ပါး)။ (ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်ရှစ်ပါးတို့သည် မြင်အပ်သော သဘောလည်း မရှိမူ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း မရှိကုန် (သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး၊ စိတ်, စေတသိက်အားလုံး)။</p> <p style="text-align: center;">(တိက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်ပြီးလျှင် အမေးအဖြေပြု ၍ ဟောကြားအပ်သော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">(ဓာတ် ၁၈-ပါးတို့ကို တိက်၂၂-ခုတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကိုပြသော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏။)</p> -- <h4>၂-ဒုကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(ဓာတ် ၁၈-ပါးတို့ကို ဒုက် ၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁-ဟေတုဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟေတုဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၈</b>။ ။ (ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ပါးတို့သည် အကြောင်းရင်း ‘ဟိတ်'မမည်ကုန်။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဟိတ်မည်၏ (ဟိတ် ၆-ပါး= လောဘ၊ ဒေါသ၊ မောဟ၊ အလောဘ၊ အဒေါသ၊ အမောဟ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဟိတ်မမည်ချေ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၆၊ သုခုမ ရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ဟိတ်မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်ရှိကုန်၏ (မောဟမူဒွေး၌ ရှိသော မောဟကြဉ်သော သဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါး တို့သည် ဟိတ် မရှိကုန် (သန္တီရဏ ၃-ပါး၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ဟသိတုပ္ပါဒ်၊ ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ၊ မောဟမူဒွေး၌ ရှိသော မောဟ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏ (မောဟမူ ဒွေး၌ ရှိသော မောဟကြဉ်သော သဟေတုကစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန် (ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်နှင့် မနောဓာတ်ကြဉ်သော အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတုသဟေတုကဒုက်အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ်လည်းရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ် မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆို အပ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက်မုတ်)။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်လည်းရှိ၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (မနောဝိညာဏ ဓာတ်စိတ်များ)။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ချေ (သဟေတုကစိတ် ၇၁-ပါး)။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (သန္တီရဏ ၃-ပါး၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ဟသိတုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်လည်းရှိ၏ (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟ ကြဉ်သည့် ဟိတ် ၆-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ချေ့ (သဟိတ်စိတ်၌ရှိသည့် ဟိတ် ၆-ပါး ကြဉ်သော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်လည်းရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဟိတ်သာရှိ၍ဟိတ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (အဟိတ်စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်၊ မောဟ မူဒွေး၌ ရှိသော မောဟ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၄၈)</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့် လည်းယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဟိတ်နှင့် သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (မနောဝိညာဏ ဓာတ် စိတ် ၇၆-ပါး)။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ချေ (သဟိတ်စိတ်)။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (မနောဝိညာဏ ဓာတ် အဟိတ်စိတ်များ= သန္တီရဏ ၃-ပါး၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ဟသိတုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် ဟိတ် ၆-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ချေ (ဟိတ် ၆-ပါးကြဉ်သည့် သဟိတ်စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (အဟိတ်စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ မောဟမူဒွေး၌ ရှိသော မောဟ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၆) နဟေတုသဟေတုကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိကုန်။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိ၏ (သဟိတ်စိတ် ၇၁-ပါး)၊ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိချေ (သန္တီရဏ ၃-ပါး၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ဟသိတုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိ၏ (ဟိတ် ၆-ပါးကြဉ်သော သဟိတ် စေတသိက်များ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိချေ (အဟိတ်စိတ်၌ ရှိသော စေတသိက်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဟိတ် ၆-ပါး)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၅၂)</p> <p style="text-align: center;">(ဟေတုဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၂-စူဠန္တရဒုက် ၇-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၇) သပ္ပစ္စယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ပါးတို့သည် အကြောင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏) (သပ္ပစ္စယ)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် အကြောင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်း တရားလေးပါးတို့ကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏) (သပ္ပစ္စယ) (စေတသိက် ၅၂-ပါး၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် အကြောင်းနှင့်တကွ မဖြစ်ချေ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်း တရားလေးပါးတို့ကြောင့် မဖြစ်ချေ) (အပ္ပစ္စယ) (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သင်္ခတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ပါးတို့သည် ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်းတရား လေးပါးတို့သည် ပြုပြင်စီမံအပ်သော ‘သင်္ခတ'တရားဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်းတရား လေးပါးတို့သည် ပြုပြင် စီမံအပ်သော ‘သင်္ခတ'တရားဖြစ်ကုန်၏။ (စေတသိက် ၅၂-ပါး၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ ပြုပြင်စီမံ အပ်သော ‘သင်္ခတ'တရားမဟုတ်ချေ (အသင်္ခတ) (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သနိဒဿနဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အဆင်းသဘော ‘ရူပဓာတ်'သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ (သနိဒဿန) (ရူပါရုံ)။ (ရူပဓာတ်ကြဉ်သော ကြွင်းသည့်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် မြင်အပ်သော သဘောမရှိကုန် (အနိဒဿန)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သပ္ပဋိဃဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် ထိပါးတတ်သော သဘော ရှိကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံငါးပါး)။ (ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်ရှစ်ပါးတို့သည် ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိကုန် (စိတ်၊ စေတသိက်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ရူပီဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် ရုပ်မည်ကုန်၏ (ပသာဒရုပ်ငါးပါး၊ အာရုံငါးပါး)။ (ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် ရုပ်မမည်ကုန် (နာမ်မည်၏)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ရုပ်မည်၏ (သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ရုပ်မမည်ချေ (စေတသိက် ၅၂-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၂) လောကိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင် ကုန်၏ (လောကီတရားဖြစ်ကုန်၏)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏ (လောကီတရားဖြစ်ကုန်၏) (လောကီမနောဝိညာဏဓာတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် လောကမှ ထွက်မြောက်သော တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကုတ္တရာတရားဖြစ်ကုန်၏) (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ကေနစိဝိညေယျဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဓာတ် ၁၈-ပါးတို့ကို) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်၏၊ (ဓာတ်၁၈-ပါးတို့ကို) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ဖြင့် မသိအပ်ကုန်၁။</p> <p style="text-indent:2em">(စူဠန္တရဒုက် ၇-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အာရုံပြုခိုက်၌ သိနိုင်၍ အာရုံမပြုခိုက်၌ မသိနိုင်ချေ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃-အာသဝဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) အာသဝဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွါးနေတတ်၍ မူးယစ် မိုက်မဲစေတတ်သော သဘော ‘အာသဝ'မမည်ကုန်။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် အာသဝမည်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် အာသဝ မမည်ချေ (ကြွင်းသော စေတသိက် ၄၉-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သာသဝဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် အာသဝ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အာသဝ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အာသဝနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး၊ ဒေါသမူဒွေးနှင့် မောဟမူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟကြဉ်သော ယှဉ်ဘက် စေတသိက် များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်ကုန် (ကြွင်းသောကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ဒေါသမူ, မောဟမူစိတ်တို့၌ရှိသော မောဟ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) အာသဝသာသဝဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ (ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည့်အာသဝ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝ မမည်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝ မမည်ချေ (လောကီ စိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၇၂) အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ (အာသဝတရား ကိုယ်= လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ချေ (အာသဝတရားကိုယ်ကြဉ်သော လောကီစိတ်တို့၌ ရှိသော စေတသိက်၊ သုခုမရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ အာသဝ မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာ စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၇၂)</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါး တို့ကို အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ (ဒုက်မုတ်) မနောဝိညာဏဓာတ်ကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ချေ (အကုသိုလ် စိတ်များ)။ ဒုက်မုတ်။ ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၇၄) အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (လောဘမူစိတ်၌ ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝ မမည်ချေ (အာသဝတရား ကိုယ်ကြဉ်သည့် အကုသိုလ်စိတ်၌ ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်းယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဒေါသမူ မောဟမူ စိတ်တို့၌ ရှိသော မောဟ၊ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၇၄)</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါး တို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ဒေါသမူဒွေးနှင့် မောဟမူ ဒွေးတို့၌ ရှိသော မောဟ၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ သည် အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို အာသဝနှင့်မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး၊ ဒေါသမူ ဒွေးနှင့် မောဟမူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၇၆)</p> <p style="text-align: center;">(အာသဝဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၄-သညောဇနဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) သံယောဇနဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နှောင်ဖွဲ့တွဲယှဉ် တတ်သော သဘော ‘သံယောဇဉ်'မမည်ကုန်။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် သံယောဇဉ်မည်၏ (သံယောဇဉ်တရားကိုယ်များ)၁၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ် သည် သံယောဇဉ် မမည်ချေ (ကြွင်းသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ လောဘ, ဒေါသ, မာန, ဒိဋ္ဌိ, ဝိစိကိစ္ဆာ, ဣဿာ, မစ္ဆရိယ, မောဟ။ (အဘိဓမ္မာနည်းအတိုင်းသာ တရားကိုယ် ကောက်၍ ပြထားခြင်းဖြစ်သည်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) သံယောဇနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ် ၁၂-ပါး၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသည့် မောဟကြဉ်သော ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်ကုန် (ဥဒ္ဓစ္စသဟ ဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ၊ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၃) သံယောဇန သံယောဇနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့ကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ချေ (လောကီစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ (သံယောဇဉ်တရားကိုယ်များ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် သံယောဇဉ်၏အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ချေ (သံယောဇဉ် တရားကိုယ်ကြဉ်သော လောကီစိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာ စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၈၄)</p> <p style="text-align: center;">(၂၄) သံယောဇန သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့ကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ (ဒုက်မုတ်) မနောဝိညာဏဓာတ်ကို သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သောမနောဝိညာဏဓာတ်သည် သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ချေ (အကုသိုလ် စိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်သော ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဟ ဂုတ်စိတ်၌ ရှိသည့် မောဟကြဉ်သော သံယောဇဉ်တရားကိုယ်များ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ချေ (သံယောဇဉ်တရားကိုယ်ကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆို အပ်ချေ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ၊ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၈၆)</p> <p style="text-align: center;">(၂၅) သံယောဇနဝိပ္ပယုတ္တသံယောဇနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ၊ လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၈၈)</p> <p style="text-align: center;">(သညောဇနဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၅-ဂန္ထဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၂၆) ဂန္ထဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲ၌ စုတိပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်း ဖြင့်) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော သဘော ‘ဂန္ထ'မမည်ကုန်။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဂန္ထမည်၏ (လောဘ၊ ဒေါသ၊ ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဂန္ထမမည်ချေ (ကြွင်းသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၇) ဂန္ထနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါး တို့သည် ဂန္ထ၏ (လောဘ၊ ဒေါသ၊ ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၈) ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနော ဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် (လောဘ၊ ဒေါသ၊ ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ် စိတ်၌ရှိသော လောဘနှင့် ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသကြဉ်သော လောဘမူနှင့် ဒေါသမူ စိတ္တုပ္ပါဒ် များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်ကုန် (ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသ၊ မောဟမူဒွေး, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၉) ဂန္ထ ဂန္ထနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့သည် ဂန္ထ၏အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ချေ (လောကီစိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ဂန္ထ၏အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (ဂန္ထတရားကိုယ် ၃-ပါး= လောဘ၊ ဒေါသ၊ ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထ မမည်ချေ (ဂန္ထတရား ကိုယ် ကြဉ်သော လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ဂန္ထလည်း မည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ ရှိသော စေတသိက်များ၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၉၆)</p> -- <p style="text-align: center;">(၃၀) ဂန္ထ ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို ဂန္ထ လည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ (ဒုက်မုတ်) မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ချေ (လောဘမူ, ဒေါသမူ စိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ဂန္ထနှင့်သာယှဉ်၍ ဂန္ထ မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (ကြွင်းသော မနောဝိညာဏဓာတ် ဂန္ထဝိပ္ပယုတ်စိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဂန္ထလည်း မည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဂန္ထနှင့်သာယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ချေ (ဂန္ထတရားကိုယ်ကြဉ်သော လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်သာယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (မောဟမူဒွေး, ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ ရှိသော စေတသိက်များ၊ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၌ရှိသော လောဘ၊ ဒေါသမူဒွေး၌ ရှိသော ဒေါသ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၄၉၈)</p> <p style="text-align: center;">(၃၁) ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါး တို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသ၊ မောဟမူစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏ ဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံ လည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဓမ္မ= ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘနှင့် ဒေါသမူဒွေး၌ ရှိသော ဒေါသကြဉ်သော လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၀၀)</p> <p style="text-align: center;">(ဂန္ထဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၆-ဩဃဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)**၁</p> <p style="text-indent:2em">(၃၂-၃၇)။ (ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော သဘော ‘ဩဃ'မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဩဃဂေါစ္ဆကနှင့် ယောဂဂေါစ္ဆက အဖြေဝိသဇ္ဇနာများသည် အာသဝဂေါစ္ဆက အဖြေများနှင့် ထပ်တူဖြစ်သဖြင့် ပေယျာလ ချန်ထားသည်၊ ထိုအာသဝဂေါစ္ဆကနည်းအတိုင်း ချဲ့ပါလေ။</p> <p style="text-align: center;">(၇-ယောဂဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)**၁</p> <p style="text-indent:2em">(၃၈-၄၃)။ (ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) တုပ်နှောင်ယှဉ်တွဲစေတတ်သော သဘော ‘ယောဂ'မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဩဃဂေါစ္ဆကနှင့် ယောဂဂေါစ္ဆက အဖြေဝိသဇ္ဇနာများသည် အာသဝဂေါစ္ဆက အဖြေများနှင့် ထပ်တူဖြစ်သဖြင့် ပေယျာလ ချန်ထားသည်၊ ထိုအာသဝဂေါစ္ဆကနည်းအတိုင်း ချဲ့ပါလေ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈-နီဝရဏဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၄၄) နီဝရဏဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ပါးတို့သည် (ဈာန် မဂ် ဖိုလ်တို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးတတ် သော သဘော ‘နီဝရဏ’ မမည်ကုန်။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် နီဝရဏမည်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ်ရှစ်ပါး)၁၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ် သည် နီဝရဏ မမည်ချေ (နီဝရဏတရားကိုယ်ကြဉ်သော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ နီဝရဏတရားကိုယ် ၈-ပါး= လောဘ၊ ဒေါသ၊ ထိန၊ မိဒ္ဓ၊ ဥဒ္ဓစ္စ၊ ကုက္ကုစ္စ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ မောဟ။</p> <p style="text-align: center;">(၄၅) နီဝရဏိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံဖြစ် ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံ မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၄၆) နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်ကုန် (ကုသိုလ်၊ ဝိပါက်၊ ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၄၇) နီဝရဏနီဝရဏိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ (ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏ မမည်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏ မမည်ချေ (လောကီ စိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို နီဝရဏ၏အာရုံလည်းဖြစ်၍ နီဝရဏလည်းမမည်ဟု</p> <p style="text-indent:2em">မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (နီဝရဏ တရားကိုယ် ၈-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏ မမည်ချေ (နီဝရဏတရားကိုယ်ကြဉ်သော လောကီစိတ်အားလုံးတို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း, နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏ မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆို အပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၁၀)</p> <p style="text-align: center;">(၄၈) နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါး တို့ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏနှင့် သာယှဉ်၍ နီဝရဏ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ (ဒုက်မုတ်) မနောဝိညာဏဓာတ်ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏ မမည်ချေ (အကုသိုလ် စိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၍ နီဝရဏလည်း မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ။ (ကုသိုလ်၊ ဝိပါက်၊ ကြိယာစိတ်များ)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၁၂) အချို့သောဓမ္မဓာတ်သည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (နီဝရဏတရားကိုယ် ၈-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏ မမည်ချေ (နီဝရဏတရားကိုယ် ကြဉ်သော အကုသိုလ် စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း, နီဝရဏနှင့်သာယှဉ်၍ နီဝရဏမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၁၂)</p> <p style="text-align: center;">(၄၉) နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့ သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဓမ္မ= အကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၁၄)</p> <p style="text-align: center;">(နီဝရဏ ဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၉-ပရာမာသ ဂေါစ္ဆကဒုက် ၅-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)**၁</p> <p style="text-align: center;">(၅၀) ပရာမာသဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် မှားသော သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ (ဒိဋ္ဌိ) မမည်ကုန်။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ပရာမာသမည်၏ (ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ပရာမာသ မမည်ချေ (ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော စေတသိက် ၅၁-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:2em">၁။ ** ပရာမာသ= (ပရ= အခြားတစ်ပါး၊ အမှန်တရားမှတစ်ပါးဖြစ်သော မှားယွင်းမှု။ အာ= လွန်စွာ။ မသ= သုံးသပ်ခြင်း) မှားသော သုံးသပ်ခြင်း၊ မှားယွင်းစွာသုံးသပ်မှု။ (=ဒိဋ္ဌိ)</p> <p style="text-indent:2em">Ã</p> <p style="text-align: center;">(၅၁) ပရာမဋ္ဌဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါး တို့သည် ပရာမာသ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၂) ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်ကုန်။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး)၊ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ပရာမာသနှင့် မယှဉ်ချေ (ကြွင်းသော စိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ်၌ ရှိသော စေတသိတ်များ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ပရာမာသနှင့် မယှဉ်ချေ (ကြွင်းသော စိတ်တို့၌ ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ပရာမာသနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း ပရာမာသနှင့် မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဒိဋ္ဌိ)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၂၀)</p> <p style="text-align: center;">(၅၃) ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါး တို့ကို ပရာမာသလည်းမည်၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ပရာမာသလည်း မည်၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ချေ (လောကီစိတ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ဟု မဆို အပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ပရာမသလည်း မည်၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့ သော ဓမ္မဓာတ်သည် ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ချေ (ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော လောကီ စိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်၊ သုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ပရာမသလည်း မည်၍ ပရာမာသ၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍</p> <p style="text-indent:2em">လည်းကောင်း၊ ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမသ မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆို အပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်တို့၌ ရှိသော စေတသိက်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၄) ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့ သည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်ကြဉ်သော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို ပရာမာသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၂၄)</p> <p style="text-align: center;">(ပရာမာသဂေါစ္ဆကဒုက် ၅-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀-မဟန္တရဒုက် ၁၄-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၅၅) သာရမ္မဏဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန် (အာရုံမပြုတတ်ချေ)။ (ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏ (အာရုံပြုတတ်ကုန်၏) (စိတ် ၈၉-ပါး အားလုံး)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် အာရုံပြုခြင်းရှိ၏ (အာရုံပြုတတ်၏) (စေတသိက်များ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ (အာရုံမပြုတတ်ချေ) (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၆) စိတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံကို သိတတ်သော သဘောရှိသော ‘စိတ်’မည်ကုန်၏။ (ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် စိတ်မမည်ကုန် (ရုပ် ၂၈-ပါး၊ စေတသိက် ၅၂-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၇) စေတသိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ပါးတို့သည် စေတသိက် မမည်ကုန်။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စေတသိက်မည်၏ (စေတသိက် ၅၂-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စေတသိက် မမည်ချေ (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၈) စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန် (ဩဠာရိကရုပ် ၁၂-ပါး)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်နှင့်ယှဉ်၏ (စေတသိက် ၅၂-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ချေ (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့ကို စိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့်မယှဉ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (စိတ်ကို စိတ်နှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၉) စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး) ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့် မနှီးနှော မရောနှောကုန် (စိတ်နှင့်မယှဉ်ကုန်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံငါးပါး)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်နှင့် နှီးနှော၏ (စိတ်နှင့်ယှဉ်၏) (စေတသိက် ၅၂-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်နှင့် မနှီးနှောချေ (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့ကို စိတ်နှင့် နှီးနှော ရောနှောကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း, စိတ်နှင့် မနှီးနှောကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၀) စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ပသာဒရုပ်ဓာတ် ၅-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် စိတ်ကြောင့် မဖြစ် ကုန်။ အချို့သော (ရူပဓာတ်၊ သဒ္ဒဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ် ခြောက်ပါးတို့သည် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ္တဇအာရုံငါးပါး၊ စိတ္တဇသုခုမရုပ်၊ စေတသိက်များ)။ အချို့သော (အာရုံ ၅-ပါး၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့သည် စိတ်ကြောင့် မဖြစ်ကုန် (စိတ္တဇ မဟုတ်သော အာရုံ ၅-ပါး၊ စိတ္တဇ သုခုမရုပ်မှ ကြွင်းသော တိဇသုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၃၅၊ ၁၅၃၆)</p> <p style="text-align: center;">(၆၁) စိတ္တသဟဘုဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်နှင့် တကွဖြစ်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (စေတသိက် ၅၂ပါး၊ သုခုမရုပ်ဖြစ်သော ဝိညတ်ဒွေး)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်နှင့် တကွမဖြစ် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (ဝိညတ်ဒွေးကြဉ်သော သုခုမရုပ် ၁၄-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၂) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် စိတ်သို့ အစဉ် လိုက်၍ မဖြစ်ကုန် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ကုန်)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်သို့အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်၏ (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (စေတသိက်များ၊ ဝိညတ်ဒွေး)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်သို့အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (ဝိညတ်ဒွေးကြဉ်သော သုခုမရုပ် ၁၄-ပါး၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၃) စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ် တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့် လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်ကုန် (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး၊ စိတ် ၈၉-ပါး)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော ရောနှော၍ (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍) စိတ်ကြောင့် လည်း ဖြစ်၏ (စေတသိက် ၅၂-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်ချေ (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၄၁၊ ၁၅၄၂)့</p> <p style="text-align: center;">(၆၄) စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာန သဟဘုဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါး တို့ သည် စိတ်နှင့် လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်မယှဉ်မူ၍), စိတ်ကြောင့် လည်း မဖြစ်မူ၍, စိတ်နှင့်လည်းတကွ မဖြစ်ကုန် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ကုန်) (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး၊ စိတ် ၈၉-ပါး)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှောရောနှော၍ (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍), စိတ်ကြောင့် လည်း ဖြစ်၍, စိတ်နှင့်လည်း တကွဖြစ်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (စေတသိက် ၅၂-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍), စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍, စိတ်နှင့်လည်း တကွမဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၄၃၊ ၁၅၄၄)</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၅) စိတ္တသံသဋ္ဌ သမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍), စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍, စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ကုန် (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ကုန်)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော ရောနှော၍ (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍), စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၍, စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (စေတသိက် ၅၂-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍), စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍, စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ကုန် (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၄၅၊ ၁၅၄၆)</p> <p style="text-align: center;">(၆၆) အဇ္ဈတ္တိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ပသာဒရုပ်ဓာတ် ၅-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ (ရူပဓာတ်၊ သဒ္ဒဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အပ သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏ (အာရုံ ၅-ပါး၊ ဓမ္မဓာတ်ဖြစ်သော စေတသိက်, သုခုမရုပ်, နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၇) ဥပါဒါဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်ကြဉ်သော ရုပ်ဓာတ် ၉-ပါး) ဓာတ်ကိုးပါးတို့သည် (မဟာဘုတ်ကို) မှီ၍ ဖြစ်ကုန်၏။ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်ရှစ်ပါးတို့သည် (မဟာဘုတ်ကို) မှီ၍ မဖြစ်ကုန်။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် (မဟာဘုတ်ကို) မှီ၍ ဖြစ်၏ (အာပေါကြဉ်သော သုခုမရုပ် ၁၅-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် (မဟာဘုတ်ကို) မှီ၍ မဖြစ်ချေ (စေတသိက် ၅၂-ပါး၊ အာပေါ၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၅၀)</p> <p style="text-align: center;">(၆၈) ဥပါဒိဏ္ဏဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ပသာဒရုပ်ဓာတ် ၅-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး) ဓာတ် ဆယ်ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သော ကံသည်၁ အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်ကုန်၏ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် ဖြစ်၏) (ကမ္မဇရုပ် ဖြစ်သည့် ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ဒွေးပဉ္စဝိညာဏ် ၁၀-ပါး)။ သဒ္ဒဓာတ်သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ချေ (ကမ္မဇရုပ့်မဟုတ်ချေ)။ အချို့သော (မနောဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်၊ သဒ္ဒဓာတ် ကြဉ်သော ရုပ်အာရုံဓာတ် ၄-ပါး) ဓာတ် ၇-ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်ကုန်၏ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် ဖြစ်၏) (ဒွေးပဉ္စဝိညာဏ်ကြဉ်သော လောကီဝိပါက်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ၊ အနေကန် ကမ္မဇရုပ်များ)၊ အချို့သော (မနောဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်၊ သဒ္ဒဓာတ် ကြဉ်သော ရုပ်အာရုံဓာတ် ၄-ပါး) ဓာတ် ၇-ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ချေ (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် မဖြစ်ချေ) (ကုသိုလ်, အကုသိုလ်, ကြိယာ, ဖိုလ်နှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ၊ ကမ္မဇရုပ် ကြဉ်သော တိဇရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၅၂)</p> <p style="text-align: center;">(မဟန္တရဒုက် ၁၄-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အတိက်ဘဝ လောကီ ကုသိုလ်ကံ, အကုသိုလ်ကံ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၁-ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၆၉) ဥပါဒါနဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ပါးတို့သည် ပြင်းစွာကပ်ငြိစွဲလမ်းမှုသဘော ‘ဥပါဒါန်'မမည်ကုန်။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဥပါဒါန် မည်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဥပါဒါန် မမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော စေတသိက် ၅၀၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၀) ဥပါဒါနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ တို့၏) အာရုံ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ် နှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏အာရုံ မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၁) ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိ ဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘကြဉ်သော လောဘမူစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်ကုန် (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ လောဘမူ စိတ် ၈-ပါးမှ ကြွင်းသော မနောဝိညာဏဓာတ် စိတ် ၆၈-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၂) ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ထိုဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါး တို့သည်) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန့်မမည်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ချေ (လောကီ စိတ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်လည်း မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော လောကီ စိတ်တို့၌ ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ ရှိသော စေတသိက်များ၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၆၀)</p> -- <p style="text-align: center;">(၇၃) ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါး တို့ကို ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်သာယှဉ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက်မုတ်) မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဥပါဒါန်နှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိနှင့်) သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ချေ (လောဘမူစိတ် ၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တစိတ်= လောဘမူစိတ် ၈-ပါးကြဉ်သော စိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ်၌ရှိသော လောဘ, ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ဥပါဒါန်နှင့်သာယှဉ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ချေ (လောဘနှင့် ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော လောဘမူစိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း, ဥပါဒါန်နှင့်သာယှဉ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောဘမူစိတ်မှ တစ်ပါးသော စိတ်တို့၌ ရှိသော စေတသိက်များ၊ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၆၂)</p> <p style="text-align: center;">(၇၄) ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ လောဘမူစိတ် ၈-ပါး ကြဉ်သော လောကီ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဥပါဒါနသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်= ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌့ရှိသော လောဘကြဉ်သည့် လောဘမူစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၆၄)</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၂-ကိလေသဂေါစ္ဆက ဒုက် ၈-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၇၅) ကိလေသဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ဝိညာဏဓာတ် ၇-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ပါးတို့သည် သတ္တဝါတို့ကို ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေ တတ်သော သဘော ‘ကိလေသာ’ မမည်ကုန် (ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ အာရုံ ၅-ပါး၊ စိတ် ၈၉-ပါး)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ကိလေသာမည်၏ (ကိလေသာတရားကိုယ် ၁၀-ပါး)၁၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ကိလေသာ မမည်ချေ (ကိလေသာတရားကိုယ် ၁၀-ပါးကြဉ်သော စေတသိက် ၄၂-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကိလေသာ ၁၀-ပါး= လောဘ၊ ဒေါသ၊ မောဟ၊ မာန၊ ဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ ထိန၊ ဥဒ္ဓစ္စ၊ အဟိရိက၊ အနောတ္တပ္ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၇၆) သံကိလေသိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာ၏အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၇) သံကိလိဋ္ဌဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် မပူပန် စေအပ် မနှိပ်စက်အပ်ကုန် (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ်ကုန်၏ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၏) (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် မပူပန်စေအပ်ကုန် (ကိလေသာနှင့်မယှဉ်) (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၇၀)</p> <p style="text-align: center;">(၇၈) ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ချေ။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ကုန် (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၇၂)</p> <p style="text-align: center;">(၇၉) ကိလေသ သံကိလေသိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့ကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ထိုဓာတ်တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့သည်) ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ချေ။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ချေ (လောကီစိတ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ကိလေသာ၏အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (ကိလေသာ တရားကိုယ် ၁၀-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ချေ (ကိလေသာတရားကိုယ်ကြဉ်သော လောကီစိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း, ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကုတ္တရာစိတ်၌ ရှိသော စေတသိက်များ၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၇၄)</p> <p style="text-align: center;">(၈၀) ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ်ကုန်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း)၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည် ဖြစ်၍ (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်၏ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၏)ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်၍ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်ချေ (အကုသိုလ်စိတ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်၍ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်ဟူ၍ မဆိုအပ်ချေ (ကုသိုလ်၊ ဝိပါက်၊ ကြိယာစိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်၏ (ကိလေသာတရားကိုယ် ၁၀-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်၍ (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်ချေ (ကိလေသာတရားကိုယ် ၁၀-ပါးကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ်၌ ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း), ကိလေသာ တို့သည် ပူပန်စေအပ်၍ ကိလေသာ မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၇၇)</p> <p style="text-align: center;">(၈၁) ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက် ပါးတို့ကို ကိလေသာ လည်းမည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်းယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက်မုတ်။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ။ အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာမမည်ချေ (အကုသိုလ် စိတ်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ဟု မဆိုအပ်ချေ (ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တစိတ်= ကုသိုလ်၊ ဝိပါက်၊ ကြိယာစိတ်များ)။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ကိလေသာ တရားကိုယ် ၁၀-ပါး)၊ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာမမည်ချေ (ကိလေသာတရားကိုယ် ၁၀-ပါးကြဉ်သည့် အကုသိုလ်စိတ်၌ရှိသော စေတသိက်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဓမ္မဓာတ်သည် ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တဓမ္မ= ကုသိုလ်၊ ဝိပါက်၊ ကြိယာစိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၇၈)</p> <p style="text-align: center;">(၈၂) ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ်၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့်မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို ကိလေသာနှင့်မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်လည်းမယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ကိလေသသမ္ပယုတ္တဓမ္မ= အကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၈၀)</p> <p style="text-align: center;">(ကိလေသဂေါစ္ဆက ဒုက် ၈-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၃-ပိဋ္ဌိဒုက် ၁၈-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၈၃) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့်) ‘ဒဿန’မည်သော သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ် ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဝိစိကိစ္ဆာစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်ကုန် (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၈၁, ၁၅၈၂)</p> <p style="text-align: center;">(၈၄) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို (သောတာပတ္တိမဂ်မြင်ပြီးသည့် နိဗ္ဗာန်ကို ပွားများခြင်းအားဖြင့် တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့်) ‘ဘာဝနာ’မည် သော အထက်မဂ်သုံးခုတို့သည် မပယ်အပ်ကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို အထက်မဂ်သုံးခုတို့သည် ပယ်အပ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် ၄-ပါး၊ ဒေါသမူဒွေး၊ ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၊ ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို အထက်မဂ်သုံးခုတို့သည် မပယ်အပ်ကုန် (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၈၃, ၁၅၈၄)</p> <p style="text-align: center;">(၈၅) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့သည် ဒဿနမည်သော သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်၁မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်)။ (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏) (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မောဟကြဉ်သော ဝိစိကိစ္ဆာစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်) (ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်၌ရှိသော မောဟ၊ ကြွင်းသောစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၈၅, ၁၅၈၆)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သောတာပတ္တိမဂ်ပယ်သည့် ဟိတ်များမှာ-လောဘမူ ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော လောဘနှင့် မောဟ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟတို့သာ ဖြစ်သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၆) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့သည် ဘာဝနာမည်သော အထက်မဂ်သုံးခုတို့ ပယ်အပ်သော ဟိတ် မရှိကုန်။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အထက်မဂ်သုံးခုတို့ ပယ်အပ် သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏) (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဒေါသမူဒွေးစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မောဟ ကြဉ်သည့် ဥဒ္ဓစ္စစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အထက် မဂ်သုံးခုတို့ ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်ကုန်) (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ၊ ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၈၇, ၁၅၈၈)</p> <p style="text-align: center;">(၈၇) သဝိတက္ကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး) ဓာတ် တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် ဝိတက်မရှိကုန် (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်ကုန်)။ မနောဓာတ်သည် ဝိတက်ရှိ၏ (ဝိတက်နှင့်ယှဉ်၏) (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဝိတက်ရှိကုန်၏ (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (မနောဓာတ်ကြဉ်သော သဝိတက္ကစိတ် ၅၂-ပါး၊ ဝိတက်ကြဉ်သည့် သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ ရှိသော စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဝိတက့်မရှိကုန် (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်ကုန်) (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သဝိတက္ကစိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော ဝိတက် ၅၅-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၈) သဝိစာရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည်ဝိစာရမရှိကုန် (ဝိစာရနှင့်မယှဉ်ကုန်)။ မနောဓာတ်သည် ဝိစာရရှိ၏ (ဝိစာရနှင့်ယှဉ်၏) (ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းဒွေး)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဝိစာရရှိကုန်၏ (ဝိစာရနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (မနောဓာတ်ကြဉ်သော သဝိစာရစိတ် ၆၃-ပါး၊ ဝိစာရကြဉ်သည့် သဝိစာရစိတ် ၆၆-ပါး၌ ရှိသော စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဝိစာရ မရှိကုန် (ဝိစာရနှင့်မယှဉ်ကုန်) (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သဝိစာရစိတ်၌ရှိသော ဝိစာရ ၆၆-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၉၂)</p> <p style="text-align: center;">(၈၉) သပ္ပီတိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ပီတိ မရှိကုန် (ပီတိနှင့် မယှဉ်ကုန်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ပီတိရှိကုန်၏ (ပီတိနှင့် ယှဉ် ကုန်၏) (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး၊ ပီတိကြဉ်သော ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနော ဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ပီတိ မရှိကုန် (ပီတိနှင့်မယှဉ်ကုန်) (ကြွင်းသောစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး၌ ရှိသော ပီတိ ၅၁-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၀) ပီတိသဟဂတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ပီတိ နှင့် တကွ မဖြစ်ကုန် (ပီတိနှင့် မယှဉ်ကုန်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး၊ ပီတိကြဉ်သော ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (ပီတိနှင့်မယှဉ်ကုန်) (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သပ္ပီတိကစိတ် ၅၁-ပါး၌ရှိသော ပီတိ ၅၁-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၉၆)</p> <p style="text-align: center;">(၉၁) သုခသဟဂတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ စက္ခုဝိညာဏဓာတ်, သောတ ဝိညာဏဓာတ်, ဃာနဝိညာဏဓာတ်, ဇိဝှါဝိညာဏ ဓာတ်တည်းဟူသော စတုဝိညာဏ ဓာတ် ၄-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် သုခ ဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (သုခဝေဒနာနှင့် မယှဉ်ချေ)။ အချို့သော (ကာယဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်သုံးပါးတို့သည် သုခ ဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏) (သုခသဟဂုတ်စိတ်၁ ၆၃-ပါး၊ ဝေဒနာကြဉ်သော ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)၊ အချို့သော (ကာယဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်သုံးပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (သုခဝေဒနာနှင့်မယှဉ်ကုန်) (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခသဟဂုတ်စိတ် ၆၃-ပါး၌ ရှိသော သုခဝေဒနာ ၆၃-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၉၈)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သုခသဟဂုတ်စိတ်တို့ကို ရေတွက်ရာ၌ သောမနဿဝေဒနာ သုခဝေဒနာတို့နှင့် ယှဉ်သည့်စိတ်အားလုံးကို ရေတွက်ထားသည်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၂) ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ကာယဝိညာဏဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် ဥပေက္ခာ ဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (ဥပေက္ခာနှင့် မယှဉ်ကုန်)။ (ကာယဝိညာဏဓာတ်ကြဉ်သည့် စတုဝိညာဏဓာတ် ၄-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်ငါးပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ် ၄-ပါးနှင့် မနော ဓာတ်ကြဉ်သော ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၄၄-ပါး၊ ဝေဒနာကြဉ်သော ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (ဥပေက္ခာနှင့် မယှဉ်ကုန်) (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၅၅-ပါး၌ရှိသော ဥပေက္ခာ ဝေဒနာ ၅၅-ပါး၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၆၀၀)</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၃) ကာမာဝစရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ကာမတရား’ ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမာဝစရမည်၏)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ကာမတရား ဖြစ်ကုန်၏ (ကာမာဝစရ မည်၏) (ဒွေးပဉ္စဝိညာဏ်တစ်ဆယ်နှင့် မနောဓာတ် ကြဉ်သော ကာမာဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါး တို့သည် ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော ကာမာဝစရတရား မဟုတ်ကုန် (မဟဂ္ဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၆၀၂)</p> <p style="text-align: center;">(၉၄) ရူပါဝစရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ မဖြစ်ကုန် (ရူပါစရ မမည်ကုန်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘ရူပါဝစရ’ ဖြစ်ကုန်၏ (ရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနော ဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ မဖြစ်ကုန် (ကာမ, အရူပ, လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၅) အရူပါဝစရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် အရူပတဏှာ၏ ကျင်လည် ရာ မဖြစ်ကုန် (အရူပါဝစရ မမည်ချေ)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ဖြစ်သော ‘အရူပါဝစရတရား’ ဖြစ်ကုန်၏ (အရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ့မဖြစ်ကုန် (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၆) ပရိယာပန္နဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ ဖြစ်သော ဝဋ် ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏ (ပရိယာပန္န)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ဖြစ်သော ဝဋ် ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ဖြစ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးမဝင်ကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၇) နိယျာနိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက် စေတတ်သော ‘နိယျာနိက'တရား မဟုတ်ကုန် (အနိယျာနိက)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်စေ တတ်သော ‘နိယျာနိက'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိယျာနိက) (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏ ဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်စေတတ်သော ‘နိယျာနိက'တရား မဟုတ်ကုန် (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၈) နိယတဒုက်၁ အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ် တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် မိစ္ဆတ္တနိယတနှင့် သမ္မတ္တနိယတ မဟုတ်ကုန် (အနိယတ)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အကျိုးပေး မြဲကုန်၏ (နိယတ) (နတ္ထိကဒိဋ္ဌိ, အဟေတုကဒိဋ္ဌိ, အကြိယဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတ သမ္ပယုတ်စိတ်၏ သတ္တမဇောစိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံ၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော ဒေါသမူဒွေးတို့၏ သတ္တမဇော စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အကျိုးပေး မမြဲကုန် (အနိယတ)၂ (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၆၁၁, ၁၆၁၂)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မိစ္ဆတ္တတိက်ကြည့်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ‘အနိယတ'ပုဒ်၌ (၁) အကျိုးမပေးသော တရားများနှင့် (၂) အကျိုးပေးရာ၌ အကြောင်းသင့် အခွင့်သာသောအခါများ၌သာ အကျိုးပေးနိုင်၍ ဧကန်အကျိုးပေးသည်ဟု မဆိုနိုင်သော တရားများ အကျုံးဝင်သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၉) သဥတ္တရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ မနောဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရားရှိကုန်၏။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရား ရှိကုန်၏ (လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရားမရှိကုန် (လောကုတ္တရာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ရုပ်ဓာတ် ၁၀-ပါး၊ ပဉ္စဝိညာဏဓာတ် ၅-ပါး၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ‘ရဏ’ဟု ဆိုအပ် သော ကိလေသာ မရှိကုန် (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ကုန်) (အရဏ)။ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ‘ရဏ’ဟု ဆိုအပ်သော ရာဂစသော ကိလေသာ ရှိကုန်၏ (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော (မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်) ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ‘ရဏ’ဟု ဆိုအပ် သော ရာဂစသော ကိလေသာ မရှိကုန် (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ကုန်) (ကြွင်းသော စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ သုခုမရုပ်၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(ပိဋ္ဌိဒုက် ၁၈-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">(ဒုက ပဥှာပုစ္ဆကနည်း ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">(ဓာတ် ၁၈-ပါးတို့ကို ဒုက် ၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြသော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">ဓာတ် ၁၈-ပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် အမေး အဖြေပြု ၍ ဟောကြားအပ်သော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">မိမိ၏ ရှိရင်းသဘောကို ဆောင်ထားမှု ‘ဓာတ်'၁၈-ပါးတို့ကို ဝေဖန်၍ ဟောကြားအပ်သော ‘ဓာတုဝိဘင်း'ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">ဓာတုဝိဘင်္ဂေါနိဋ္ဌိတော။</p> -- jjaunr3bveqj5mqzjs7t1kc26rlbzyj 0 5647 19117 18341 2025-07-10T01:13:36Z Tejinda 173 19117 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်သုံးပုံ မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ဝိဘင်းပါဠိတော်-ဒု</b> | previous = [[ဝိဘင်းပါဠိတော်]] | previous2 = | next = [[ဝိဘင်းပါဠိတော်-တ]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} <h3 style="text-align:center;">၄-သစ္စဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(အမှန်သဘော ‘သစ္စာ'တို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော သစ္စဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-သုတ္တန္တဘာဇနီယ</h3> <p style="text-align: center;">(သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားအပ်သော ‘သုတ္တန္တဘာဇနီယ'နည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">အရိယသစ္စာလေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၉</b>။ ။ မဂ်ဖိုလ်ကို ရ၍ ဖြူစင်မြင့်မြတ်သဖြင့် ‘အရိယာ'၁ဟု ခေါ်တွင်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သည့် အမှန်သဘော ‘အရိယသစ္စာ'လေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော အမှန်ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခအရိယသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော အမှန်ဆင်းရဲမှု ဖြစ်ပွားကြောင်း ‘ဒုက္ခသမုဒယအရိယသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော အမှန်ဆင်းရဲချုပ်မှု ‘ဒုက္ခနိရောဓအရိယသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော အမှန်ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့် ‘ဒုက္ခနိရောဓ ဂါမိနီ ပဋိပဒါအရိယသစ္စာ'တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အရိယ= မဂ်ဖိုလ်ရသူ၊ ကိလေသာတို့မှ စင်ကြယ်သူ၊ ကိလေသာအညစ်အကြေးတို့မှ စင်ကြယ်၍ မြင့်မြတ်သူ။ = ကိလေသာအညစ်အကြေးတို့မှ ကင်းဝေးစေတတ်သော သဘော (အဘိ၊ ဋ္ဌ၊ ၁၊ နှာ-၃၈၄)။</p> -- <h4>၁-ဒုက္ခအရိယသစ္စာ</h4> <p style="text-align: center;">(အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော ဆင်းရဲမှုအမှန်သဘော)</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-မျို</p> <p style="text-indent:2em">၁၉၀။ ထိုအရိယသစ္စာ ၄-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခအရိယသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ဘဝသစ်၌ ရုပ်နာမ်တို့တစ်ဖန်) ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ‘ဇာတိ’ (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) သည်လည်း ဆင်းရဲ၏။ အိုခြင်း ‘ဇရာ'သည်လည်း ဆင်းရဲ၏။ သေခြင်း ‘မရဏ'သည်လည်း ဆင်းရဲ၏။ စိုးရိမ်ပူဆွေးခြင်း ‘သောက’၊ ငိုကြွေး ပူဆွေး မြည်တမ်းခြင်း ‘ပရိဝေဒ’၊ (ကိုယ်) ဆင်းရဲခြင်း ‘ဒုက္ခ’၊ စိတ်နှလုံးမသာယာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’၊ အလွန်အမင်း ပြင်းစွာ ပူဆွေး ပင်ပန်း ပူလောင်ခြင်း ‘ဥပါယာသ'တို့သည်လည်း ဆင်းရဲကုန်၏။ မချစ်မနှစ်သက်အပ်သည်တို့နှင့် အတူယှဉ်တွဲ ပေါင်းဖော်နေရခြင်းသည် ဆင်းရဲ၏။ ချစ်နှစ်သက်အပ်သည်တို့နှင့် ကွဲကွာကွေကွင်းရခြင်းသည် ဆင်းရဲ၏။ အကြင် အလိုရှိအပ်သည်ကိုလည်း မရ၊ ထိုမရခြင်းသည်လည်း ဆင်းရဲ၏။ အကျဉ်းချုပ်အားဖြင့် ဥပါဒါန်၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါး၁တို့သည် ဆင်းရဲကုန်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာ ၅-ပါး= လောကီနာမ်ခန္ဓာ ၄-ပါး၊ ရုပ်ခန္ဓာ ၁-ပါး။ (လောကီစိတ်, စေတသိက်, ရုပ်)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဇာတိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၁</b>။ ထိုဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် (ဘဝသစ်၌ရုပ်နာမ်တို့တစ်ဖန်) ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ‘ဇာတိ’ (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ ထိုထိုသတ္တဝါအစုအပေါင်းအဖွဲ့၌ (ထိုထိုသတ္တဝါတို့ဖြစ်ရာဘုံဘဝ၌) အကြင် ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ‘ဇာတိ’၊ ကောင်းစွာ (ပြည့်စုံစွာ) ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ‘သဉ္ဇာတိ’၊ (အမိဝမ်းတွင်း, ဥခွံတွင်းသို့) ဝင်ရောက် သက်ရောက်ခြင်း ‘ဩက္က နိ ္ထ’၊ အသစ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ‘အဘိနိဗ္ဗတ္တိ’၊ ခန္ဓာတို့၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ခြင်း ‘ခန္ဓပါတုဘာဝ’၊ စိတ်စေတသိက်တို့ ဖြစ်ရာ ဖြစ်ကြောင်း ‘အာယတန'တို့ကို တစ်ဖန်ရခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို (ဘဝသစ်၌ ရုပ်နာမ်တို့၏ တစ်ဖန်) ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ‘ဇာတိ’ (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း)ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဇရာ</p> <p style="text-indent:2em">၁၉၂။ ထိုဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် အိုခြင်း (ရင့်ရော်ခြင်း) ‘ဇရာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ ထိုထိုဘဝ၌ (ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ နေရာဘုံ၊ ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ ဘဝ၌) ထိုထိုသတ္တဝါအစုအပေါင်းအဖွဲ့၌ အကြင် အိုခြင်း (ရင့်ရော်ခြင်း) ‘ဇရာ’၊ အကြင် အိုမင်းရင့်ရော်ပုံ အခြင်းအရာ ‘ဇီရဏတာ’၊ အကြင်သွားကျိုးခြင်း ‘ခဏ္ဍိစ္စံ’၊ အကြင် ဆံပင်ဖြူခြင်း ‘ပါလိစ္စံ’၊ အကြင် အရေတွန့်ခြင်း ‘ဝလိတ္တစ တာ’၊ အကြင်အသက် ဆုတ်ယုတ်ခြင်း ‘အာယုနော သံဟာနိ’၊ အကြင် (မျက်စိ နားစသော) ဣန္ဒြေတို့၏ ရင့်ရော် (ယိုယွင်း) ခြင်း ‘ဣန္ဒြိယပရိပါက'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အိုခြင်း (ရင့်ရော်ခြင်း) ‘ဇရာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) မရဏ</p> <p style="text-indent:2em">၁၉၃။ ထိုဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် သေခြင်း ‘မရဏ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ ထိုထိုသတ္တဝါအစုအပေါင်းအဖွဲ့မှ (ထိုထိုသတ္တဝါအဖြစ်မှ) အကြင် ရွေ့လျောခြင်း ‘စုတိ’၊ အကြင် ရွေ့လျောသော အခြင်းအရာ ‘စဝနတာ’၊ အကြင် ပျက်စီးခြင်း ‘ဘေဒ’၊ အကြင် ကွယ်ပျောက်ခြင်း ‘အန္တရဓာန၊ အကြင် သေဆုံးခြင်း ‘မစ္စု’၊ အကြင် အသက်ကို စွန့်ခြင်း ‘မရဏ’၊ (အသက်ရှင်ခြင်း၏) အကြင်အဆုံးစွန်သောအခါကို ပြုခြင်း ‘ကာလကိရိယာ’၊ အကြင်ခန္ဓာတို့၏ ပျက်စီးခြင်း ‘ခန္ဓဘေဒ’၊ ခန္ဓာကိုယ်အကောင်ကို ပစ်ချခြင်း (အသုဘ အသေကောင်ကို မသာချခြင်း) ‘ကဠေဝရနိက္ခေပ’၊ ဇီဝိတိန္ဒြေ၏ ပြတ်စဲခြင်း (အသက်၏ပြတ်စဲခြင်း) ‘ဇီဝိတိန္ဒြိယ ဥပစ္ဆေဒ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို သေခြင်း ‘မရဏ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သောက</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၄</b>။ ထိုဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် စိုးရိမ်ပူဆွေးခြင်း ‘သောက’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆွေမျိုး ပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း ‘ဉာတိဗျသန’၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ ပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း ‘ဘောဂဗျသန’၊ အနာရောဂါကြောင့် ပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း ‘ရောဂဗျသန’၊ သီလပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း ‘သီလဗျသန’၊ အယူ (ဝါဒ) ပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း (မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူ ရှိသူ၏လည်းကောင်း) ‘ဒိဋ္ဌိဗျသန’၊ ပျက်စီးခြင်းတစ်ခုခုနှင့် ပြည့်စုံသူ၏လည်းကောင်း, (ပျက်စီးခြင်း တစ်စုံတစ်ခုနှင့် မလွတ်ကင်းသူ၏လည်းကောင်း)၊ ဆင်းရဲမှု သဘောတစ်ခုခုနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း အကြင် စိုးရိမ်ပူဆွေးခြင်း ‘သောက’၊ အကြင် စိုးရိမ်သော အခြင်းအရာ ‘သောစနာ’၊ အကြင် စိုးရိမ်သူ၏အဖြစ် ‘သောစိတတ္တံ၊ အကြင် အတွင်း၌ ပူဆွေးခြင်း ‘အန္တောသောက’၊ အကြင် အတွင်း၌ လွန်စွာပူပန်ခြင်း ‘အန္တောပရိသောက’၊ အကြင် စိတ်ပူလောင်ခြင်း (မှိုင်တွေခြင်း) ‘စေတသော ပရိဇ္ဈာယန’၊ အကြင် စိတ်ဆင်းရဲခြင်း (စိတ်နှလုံးမသာယာခြင်း) ‘ဒေါမနဿ’၊ အကြင် စိုးရိမ်မှု စူးဝင်ခြင်း (သောကဟူသောငြောင့်) ‘သောကသလ္လ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို စိုးရိမ်ပူဆွေးခြင်း ‘သောက’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ပရိဒေဝ</p> <p style="text-indent:2em">၁၉၅။ ထိုဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း ‘ပရိဒေဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆွေမျိုး ပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း ‘ဉာတိဗျသန’၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ ပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း ‘ဘောဂဗျသန’၊ အနာရောဂါကြောင့် ပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း ‘ရောဂဗျသန’၊ သီလပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း ‘သီလဗျသန’၊ အယူဝါဒပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း (မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူ ရှိသူ၏လည်းကောင်း) ‘ဒိဋ္ဌိဗျသန’၊ ပျက်စီးခြင်းတစ်ခုခုနှင့် ပြည့်စုံသူ၏လည်းကောင်း (ပျက်စီးခြင်း တစ်စုံတစ်ခုနှင့် မလွတ်ကင်းသူ၏လည်းကောင်း)၊ ဆင်းရဲမှု သဘောတစ်ခုခုနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း အကြင် လွန်စွာ ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း (တစ်စုံတစ်ဦးကို ရည်ညွှန်းထုတ်ဖော်ခေါ်ဝေါ်၍ ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း) ‘အာဒေဝ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ ငိုကြွေးခြင်း (ဂုဏ် ကျေးဇူးကို ဖွဲ့နွဲ့၍ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း) ‘ပရိဒေဝ’၊ လွန်စွာ ငိုကြွေးသော အခြင်း အရာ ‘အာဒေဝနာ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ ငိုးကြွေးသော အခြင်းအရာ ‘ပရိဒေဝနာ’၊ လွန်စွာ ငိုကြွေးသူ၏အဖြစ် ‘အာဒေဝိတတ္တံ’၊ အလွန်ပြင်းစွာ ငိုကြွေးသူ၏အဖြစ် ‘ပရိဒေဝိတတ္တံ’၊ ဆိုမြည်တမ်းခြင်း ‘ဝါစာ’၊ အချည်းနှီး အကျိုးမရှိ ငိုယိုဆိုမြည်တမ်းခြင်း ‘ပလာပ'၁၊ ဖောက်ဖောက်ပြန်ပြန် ငိုယိုဆိုမြည်တမ်းခြင်း ‘ဝိပ္ပလာပ'၂၊ အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ငိုယိုမြည်တမ်းခြင်း ‘လာလပ္ပ’၊ အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ငိုယိုဆိုမြည်တမ်းသော အခြင်းအရာ ‘လာလပ္ပနာ’၊ အဖန်ဖန်အထပ်ထပ် ငိုယိုဆိုမြည်တမ်းသူ၏အဖြစ် ‘လာလပ္ပိတတ္တံ'သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း ‘ပရိဒေဝ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဒုက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">၁၉၆။ ထိုဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကိုယ်၌ဖြစ်သော မသာယာခြင်း ‘ကာယိက အသာတ’၊ အကြင် ကိုယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်း ‘ကာယိကဒုက္ခ’၊ အကြင် ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာခြင်းကို ခံစားမှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇံ အသာတံ ဝေဒယိတံ’၊ (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) ဆင်းရဲမှုကို ခံစားခြင်း ‘ကာယသမ္ဖဿဇံ ဒုက္ခံ ဝေဒယိတံ’၊ အကြင် ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှုကို ခံစားခြင်း ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ အသာတာ ဝေဒနာ’၊ (ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) ဆင်းရဲမှုကို ခံစားခြင်း ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဒေါမနဿ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၇</b>။ ထိုဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် စိတ်နှလုံး မသာယာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ဖြစ်သော မသာယာခြင်း ‘စေတသိကံ အသာတံ’၊ အကြင် စိတ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်း ‘စေတသိကံ ဒုက္ခံ’၊ အကြင် စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှုကို ခံစားခြင်း ‘စေတော သမ္ဖဿဇံ အသာတံ ဝေဒယိတံ’၊ အကြင် (စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) ဆင်းရဲမှုကို ခံစားခြင်း ‘စေတော သမ္ဖဿဇံ ဒုက္ခံဝေဒယိတံ’၊ အကြင်စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှုကို ခံစားခြင်း ‘စေတော သမ္ဖဿဇာ အသာတာ ဝေဒနာ’၊ အကြင် (စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော) ဆင်းရဲမှုကို ခံစားခြင်း ‘စေတော သမ္ဖဿဇာဒုက္ခာဝေဒနာ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို စိတ်နှလုံးမသာယာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဥပါယာသ</p> <p style="text-indent:2em">၁၉၈။ ထိုဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် အလွန်အမင်း ပြင်းစွာ ပူလောင်ပင်ပန်းခြင်း ‘ဥပါယာသ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆွေမျိုးပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း ‘ဉာတိဗျသန’၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ ပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း ‘ဘောဂဗျသန’၊ အနာရောဂါကြောင့် ပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း ‘ရောဂဗျသန’၊ သီလပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း ‘သီလဗျသန’၊ အယူဝါဒပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း (မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူရှိသူ၏လည်းကောင်း) ‘ဒိဋ္ဌိဗျသန’၊ ပျက်စီးခြင်းတစ်ခုခုနှင့် ပြည့်စုံသူ၏လည်းကောင်း (ပျက်စီးခြင်း တစ်စုံတစ်ခုနှင့် မလွတ်ကင်းသူ၏လည်းကောင်း)၊ တစ်ခုခုသော ဆင်းရဲမှုသဘော (ဆင်းရဲမှုအခြင်းအရာတစ်ခုခု) နှင့် တွေ့သူ၏လည်းကောင်း အကြင်လွန်စွာ ပူလောင် ပင်ပန်းခြင်း ‘အာယာသ’၊ အကြင် အလွန်အမင်း ပြင်းစွာ ပူလောင်ပင်ပန်းခြင်း ‘ဥပါယာသ’၊ အကြင် လွန်စွာ ပူလောင်ပင်ပန်းသူ၏အဖြစ် ‘အာယာသိတတ္တံ’၊ အကြင် အလွန်အမင်း ပြင်းစွာ ပူလောင် ပင်ပန်းသူ၏အဖြစ် ‘ဥပါယာသိတတ္တံ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အလွန်အမင်း ပြင်းစွာ ပူလောင်ပင်ပန်းခြင်း ‘ဥပါယာသ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ သတိကင်းလွတ်လျက် မပြောသင့် မဆိုသင့်သော စကားတို့ကို ပရမ်းပတာ ဆိုမြည်တမ်းကာ ငိုယိုခြင်း။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သူရူးပမာ ဝါကျဆုံးအောင်မှ မပြောဆိုနိုင်ဘဲ အဆက်အစပ်မရှိ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ယောင်ယမ်းမြည်တမ်းကာ ငိုယိုခြင်း။</p> <p style="text-align: center;">(၉) အပ္ပိယသမ္ပယောဂဒုက္ခ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၉</b>။ ထိုဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် မချစ်မနှစ်သက် အပ်သည်တို့နှင့်အတူ ယှဉ်တွဲ ပေါင်းဖော်နေရခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ ‘အပ္ပိယသမ္ပယောဂဒုက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အလိုမရှိအပ် ‘အနိဋ္ဌ’၊ မနှစ်သက်အပ် ‘အကန္တ’၊ နှလုံးကို မပွားစေတတ် မမြတ်နိုး အပ် ‘အမနာပ’ ဖြစ်ကုန်သော ထိုအဆင်း ‘ရူပါရုံ’၊ ထိုအသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’၊ ထိုအနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’၊ ထိုအရသာ ‘ရသာရုံ’၊ ထိုအတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့သည် အကြင်သူအား ဖြစ်ကုန်၏။ တစ်နည်းကား-အကြင်သူတို့သည် ထိုသူ၏ အကျိုးမဲ့ကို အလိုရှိကုန်၏ (အနတ္ထကာမာ)၊ စီးပွားမဲ့ကို အလိုရှိကုန်၏ (အဟိတကာမာ)၊ ချမ်းသာမဲ့ကို အလိုရှိကုန်၏ (အဖာသုကကာမာ)၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ယှဉ်တွဲတတ်သည့် ယောဂလေးပါးတို့မှ မလွတ်မြောက်သည်ကို အလိုရှိကုန်၏ (အယောဂက္ခေမကာမာ)။ ထို (မချစ်မနှစ်သက်အပ်သော) အာရုံ, ထို (မချစ်မနှစ်သက်အပ်သော) သူတို့နှင့် အကြင် တွေ့ဆုံ ရခြင်း ‘သင်္ဂတိ’၊ အကြင် အတူစည်းဝေးပေါင်းဆုံရခြင်း ‘သမာဂမ’၊ အကြင်အတူ ပေါင်းဖော်နေထိုင် ရခြင်း ‘သမောဓာန’၊ အကြင် တစ်ပေါင်းတည်း ရောနှောခြင်း ‘မိဿီဘာဝ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မချစ်မနှစ်သက်အပ်သည်တို့နှင့် အတူ ယှဉ်တွဲ ပေါင်းဖော်နေရခြင်း ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှု ‘အပ္ပိယသမ္ပယောဂဒုက္ခ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) ပိယဝိပ္ပယောဂဒုက္ခ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၀</b>။ ထိုဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် ချစ်ခင်နှစ်သက် အပ်သည်တို့နှင့် ကွဲကွာ ကွေကွင်းရခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ ‘ပိယဝိပ္ပယောဂဒုက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အလိုရှိအပ် ‘ဣဋ္ဌ’၊ နှစ်သက်အပ် ‘ကန္တ’၊ နှလုံးကို ပွားစေတတ် မြတ်နိုးအပ် ‘မနာပ’ ဖြစ်ကုန်သော ထိုအဆင်း ‘ရူပါရုံ’၊ ထိုအသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’၊ ထိုအနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’၊ ထိုအရသာ ‘ရသာရုံ’၊ ထိုအတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့သည် အကြင်သူအား ဖြစ်ကုန်၏။ တစ်နည်းကား-အကြင် အမိသည်လည်းကောင်း (မာတာ)၊ အကြင် အဖသည်လည်းကောင်း (ပိတာ)၊ အကြင် ညီ, အစ်ကိုသည်လည်းကောင်း (ဘာတာ)၊ အကြင် အစ်မ, ညီမသည်လည်းကောင်း (ဘဂိနီ)၊ အကြင် မိတ်ဆွေတို့သည်လည်းကောင်း (မိတ္တာ)၊ အကြင်အပေါင်းအဖော်တို့သည်လည်းကောင်း (အမစ္စ)၊ အကြင် ဆွေမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း (ဉာတိ)၊ အကြင် ဆွေမျိုး သွေးချင်းသားချင်းတို့သည်လည်း ကောင်း (သာလောဟိတ)၊ ထိုသူ၏ အကျိုးကို အလိုရှိကုန်၏ (အတ္ထကာမ)၊ စီးပွားကို အလို ရှိကုန်၏ (ဟိတကာမ)၊ ချမ်းသာကို အလိုရှိကုန်၏ (ဖာသုကကာမ)၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ ယှဉ်တွဲစေတတ်သည့် ယောဂ လေးပါးတို့မှ လွတ်မြောက်သည်ကို အလိုရှိကုန်၏ (ယောဂက္ခေမကာမ)။ ထိုချစ်ခင်နှစ်သက်အပ်သော အာရုံ, ထိုချစ်ခင်နှစ်သက်အပ်သော သူတို့နှင့် အကြင်အတူ မတွေ့ဆုံ ရခြင်း ‘အသင်္ဂတိ’၊ အကြင်အတူတကွ မစည်းဝေး မပေါင်းဆုံရခြင်း ‘အသမာဂမ’၊ အကြင်အတူတကွ မပေါင်းဖော် မနေထိုင်ရခြင်း ‘အသမောဓာန’၊ အကြင်တစ်ပေါင်းတည်း မရောနှောရခြင်း ‘အမိဿီဘာဝ'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို ချစ်ခင်နှစ်သက်အပ်သည်တို့နှင့် ကွဲကွာကွေကွင်းရခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ ‘ပိယဝိပ္ပယောဂဒုက္ခ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၁) ဣ စ္ဆိတ အလာဘဒုက္ခ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၁</b>။ ထိုဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် အလိုရှိအပ် သည်ကို မရခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ ‘ဣ စ္ဆိတအလာဘဒုက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ဘဝသစ်၌ ရုပ်နာမ်တို့တစ်ဖန်) ဖြစ်ပေါ်ခြင်း (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) ‘ဇာတိ'သဘောရှိသော သတ္တဝါတို့အား “ငါတို့မှာ (ဘဝသစ်၌ရုပ်နာမ်တို့တစ်ဖန်) ဖြစ်ပေါ်ခြင်း (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) ‘ဇာတိ'သဘောတို့ မဖြစ်ကြပါမူ ကောင်းလေစွ၊ ငါတို့အား (ဘဝသစ်၌ ရုပ်နာမ်တို့ တစ်ဖန်) ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ‘ဇာတိ'သဘော မရောက်လာပါမူ ကောင်းလေစွ”ဟု ဤသို့သော လိုချင်တောင့်တခြင်းသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ဤသို့ လိုချင် တောင့်တငြားသော်လည်း ဤဇာတိ မဖြစ်ခြင်းကို လိုချင်တောင့်တခြင်းမျှဖြင့် မရနိုင် မရောက်နိုင်ပေ၁။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကိုလည်း အလိုရှိအပ်သည်ကို မရခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ ‘ဣ စ္ဆိတ အ လာ ဘ ဒုက္ခ’ဟု ဆိုအပ်၏။ အိုခြင်းသဘော ‘ဇရာဓမ္မ'ရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့အား။ပ။ နာခြင်းသဘော ‘ဗျာဓိဓမ္မ'ရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့အား။ပ။ သေခြင်းသဘော ‘မရဏဓမ္မ'ရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့အား။ပ။ စိုးရိမ်ပူဆွေးခြင်း ‘သောက’၊ ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း ‘ပရိဒေဝ’၊ ကိုယ်ဆင်းရဲခြင်း ‘ဒုက္ခ’၊ စိတ်နှလုံး မသာယာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’၊ အလွန်အမင်း ပြင်းစွာ ပူလောင်ပင်ပန်းခြင်း ‘ဥပါယာသ'သဘောရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့အား “ငါတို့မှာ စိုးရိမ်ပူဆွေးခြင်း ‘သောက’၊ ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း ‘ပရိဒေဝ’၊ ကိုယ် ဆင်းရဲခြင်း ‘ဒုက္ခ’၊ စိတ်နှလုံးမသာယာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’၊ အလွန်အမင်း ပြင်းစွာ ပူလောင်ပင်ပန်းခြင်း ‘ဥပါယာသ'သဘောတို့ မဖြစ်ကြပါမူ ကောင်းလေစွ၊ ငါတို့အား စိုးရိမ်ပူဆွေးခြင်း ‘သောက’၊ ငိုကြွေး မြည်တမ်းခြင်း ‘ပရိဒေဝ’၊ ကိုယ်ဆင်းရဲခြင်း ‘ဒုက္ခ’၊ စိတ်နှလုံးမသာယာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’၊ အလွန်အမင်း ပြင်းစွာ ပူလောင်ပင်ပန်းခြင်း ‘ဥပါယာသ'သဘောတို့ မရောက်လာကြပါမူ ကောင်းလေစွ’ဟု ဤသို့ သော လိုချင်တောင့်တခြင်းသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ဤသို့ လိုချင်တောင့်တငြားသော်လည်း ဤစိုးရိမ်ပူဆွေးခြင်း၊ ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း စသည်တို့ မဖြစ်ခြင်းကို လိုချင်တောင့်တခြင်းမျှဖြင့် မရနိုင် မရောက်နိုင်ပေ။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကိုလည်း အလိုရှိအပ်သည်ကို မရခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ ‘ဣ စ္ဆိတ အ လာ ဘ ဒုက္ခ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၂) ပဉ္စုပါဒါနက္ခန္ဓဒုက္ခ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၂</b>။ ထိုဒုက္ခအရိယသစ္စာ ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်တို့သည် အကျဉ်း အားဖြင့် ဥပါဒါန်၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သည့် ခန္ဓာငါးပါးတည်းဟူသော ဆင်းရဲ ‘ပဉ္စုပါဒါနက္ခန္ဓ ဒုက္ခ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဥပါဒါနက္ခန္ဓာငါးပါးတို့ကား အဘယ်တို့နည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပါဒါန်၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ရုပ်အစု ‘ရူပက္ခန္ဓာ’၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော ခံစားမှုအစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော မှတ်သားမှုအစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံ ဖြစ်သော ပြုပြင် စီရင်မှုအစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော သိမှုအစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'တို့တည်း (လောကီတရားများ)။ ဤငါးပါးတို့ကို အကျဉ်းအားဖြင့် ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သည့် ခန္ဓာငါးပါးတည်းဟူသော ဆင်းရဲ ‘ပဉ္စုပါဒါနက္ခန္ဓာ'တို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော အမှန်ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခအရိယသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(ဒုက္ခအရိယသစ္စာ ပြီး၏)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ လိုချင်တောင့်တကာမျှဖြင့် မရနိုင် မရောက်နိုင်၊ မဂ္ဂဘာဝနာပွားမှသာ ရောက်နိုင် ရနိုင်သည်။ (သမ္မောဟဝိနောဒနီ၊ နှာ-၁၀၂)</p> -- <h4>၂-သမုဒယ အရိယသစ္စာ</h4> <p style="text-align: center;">(အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၃</b>။ ထိုအရိယသစ္စာ ၄-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဂ်ဖိုလ်ကို ရ၍ ဖြူစင် မြင့်မြတ်သဖြင့် ‘အရိယာ’ဟု ခေါ်တွင်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ ထိုးထွင်းသိအပ်သည့် ဆင်းရဲမှု ဖြစ်ပွားကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယ အရိယသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် တစ်ဖန် ဘဝသစ်၌ ဖြစ်စေတတ်၏ ‘ပေါနောဘဝိကာ’၊ နှစ်သက်, တပ်မက်ခြင်းနှင့် တကွ ဖြစ်၏ ‘နိန္ဒိရာဂသဟဂတာ’၊ ထိုထို အာရုံတို့၌ လွန်စွာနှစ်သက်တတ်၏ ‘တတြတတြာဘိနန္ဒိနီ’။ ထိုတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကား အဘယ်နည်း။ လိုချင်မှုဟူသော အနှောင်အဖွဲ့ ‘ကာမဂုဏ်’၌ တပ်မက်ခြင်း ‘ကာမတဏှာ’၊ ဘဝ၌ တပ်မက်ခြင်း ‘ဘဝတဏှာ'၁၊ ဘဝပြတ်စဲခြင်း၌ တပ်မက်ခြင်း ‘ဝိဘဝတဏှာ'၂တို့တည်း။ ထိုတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် အဘယ်၌ ဖြစ်သနည်း၊ တည်သည်ရှိသော် အဘယ်၌ တည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ အကြင် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ'သည် ရှိ၏၊ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ ဤသာယာအပ် သောသဘော ‘သာတရူပ’၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ ဤသာယာ အပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဘဝတဏှာ= သဿတဒိဋ္ဌိ။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဝိဘဝတဏှာ= ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ။</p> -- <p style="text-align: center;">ပိယရူပ သာတရူပ ၁၀-မျိုး, ၆၀-ပါးတို့၌ တပ်မက်မှုဖြစ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">၁။ လောက၌ ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ'သည် အဘယ်နည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိက အာယတန ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှုဖြစ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) လောက၌ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'သည် ချစ်နှစ်သက်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤချစ်ခင် နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သောသဘောရှိသည့် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ’၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤမျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ’၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) လောက၌ နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) လောက၌ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) လောက၌ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) လောက၌ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) လောက၌ စိတ် ‘မနော'သည် ချစ်နှစ်သက်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာ အပ်သောသဘော ရှိသည့် စိတ် ‘မနော’၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤစိတ် ‘မနော’၌ တည်၏။</p> <p style="text-align: center;">အာရုံဖြစ်သော အာရမ္မဏ ဓာတ် ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှုဖြစ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၇) လောက၌ အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့သည် ချစ်နှစ်သက်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာ အပ်သောသဘောရှိသည့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့၌ ဖြစ်၏။ တည်သည်ရှိသော် ဤအဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ ၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) လောက၌ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) လောက၌ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) လောက၌ အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) လောက၌ အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) လောက၌ စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော အာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'တို့သည် ချစ်နှစ်သက်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သောသဘောရှိသည့် ဓမ္မာရုံတို့ ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤဓမ္မာရုံ တို့၌ တည်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဝိညာဏ် ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှုဖြစ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃) လောက၌ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်'သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ် သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သောသဘောရှိသည့် မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤမြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၄) လောက၌ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) လောက၌ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) လောက၌ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၇) လောက၌ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၈) လောက၌ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်'သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ် သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ် သာယာအပ် သောသဘောရှိသည့် ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်’၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်’၌ တည်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဖဿ ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှုဖြစ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) လောက၌ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ (မျက်စိအတွေ့တည်းဟူသော မြင်တွေ့မှု) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာ အပ်သော သဘောရှိသည့် မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤမျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၀) လောက၌ နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘သောတသမ္ဖဿ’ (နားအတွေ့= ကြားတွေ့မှု) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၁) လောက၌ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ (နှာခေါင်းအတွေ့= နံတွေ့မှု) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၂) လောက၌ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ (လျှာအတွေ့= လျက်တွေ့မှု) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၃) လောက၌ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘ကာယသမ္ဖဿ’ (ကိုယ်အတွေ့= ထိတွေ့မှု) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၄) လောက၌ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှု ‘မနောသမ္ဖဿ’ (စိတ်အတွေ့= ကြံတွေ့မှု) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည်ဖြစ်သည် ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ် သာယာအပ်သောသဘောရှိသည့် စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည် ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ် သာယာအပ်သော သဘောရှိသည့် စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ’၌ တည်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဝေဒနာ ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှုဖြစ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၂၅) လောက၌ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု (မျက်စိအတွေ့) ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ'သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာ အပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် မျက်စိအတွေ့ ကြောင့်ဖြစ်သော ချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သောသဘောရှိသည့် ခံစားမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ’၌့ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤမျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ’၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၆) လောက၌ နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု (နားအတွေ့) ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၇) လောက၌ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု (နှာခေါင်းအတွေ့) ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၈) လောက၌ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု (လျှာအတွေ့) ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၉) လောက၌ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု (ကိုယ်အတွေ့) ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၀) လောက၌ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှု (စိတ်အတွေ့) ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘မနော သမ္ဖဿဇာဝေဒနာ'သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤစိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာ အပ်သောသဘော ရှိသည့် ခံစားမှု ‘မနောသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤစိတ်အတွေ့ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘မနောသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၌ တည်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သညာ ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှုဖြစ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၃၁) လောက၌ အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ရူပသညာ) သည် ချစ်အပ်သော သဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤအဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို ချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သောသဘောရှိသည့် မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ရူပသညာ) ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤအဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို ချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သော သဘောရှိသည့် မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ရူပသညာ) ၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၂) လောက၌ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (သဒ္ဒသညာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၃) လောက၌ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ဂန္ဓသညာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၄) လောက၌ အရသာ ‘ရသာရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ရသသညာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၅) လောက၌ အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗသညာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၆) လောက၌ စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ဓမ္မသညာ) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤဓမ္မာရုံကို ချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သောသဘောရှိသည့် မှတ်သား မှု ‘သညာ’ (ဓမ္မသညာ) ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤဓမ္မာရုံကို ချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သော သဘောရှိသည့် မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ဓမ္မသညာ) ၌ တည်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">စေတနာ ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှုဖြစ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၃၇) လောက၌ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’၌ ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှုနှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို မြင်မှု၌ စေ့ဆော်တိုက်တွန်းအားထုတ်မှု ‘ရူပသေဉ္စတနာ') သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤအဆင်း ‘ရူပါရုံ’၌ ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤအဆင်း ‘ရူပါရုံ’၌ဖြစ်သော ချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သောသဘောရှိသည့် စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၈) လောက၌ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’၌ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို ကြားမှု၌ စေ့ဆော်တိုက်တွန်းအားထုတ်မှု ‘သဒ္ဒသေဉ္စတနာ') သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၉) လောက၌ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’၌ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို နံမှု၌ စေ့ဆော် တိုက်တွန်းအားထုတ်မှု ‘ဂန္ဓသေဉ္စတနာ') သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၀) လောက၌ အရသာ ‘ရသာရုံ’၌ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (အရသာ ‘ရသာရုံ'ကို လျက်မှု၌ စေ့ဆော်တိုက်တွန်းအားထုတ်မှု ‘ရသသေဉ္စတနာ') သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၁) လောက၌ အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’၌ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို တွေ့ထိမှု၌ စေ့ဆော်တိုက်တွန်းအားထုတ်မှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗသေဉ္စတနာ') သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၂) လောက၌ စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘော အာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ’၌ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု စေတနာ (စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘော အာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို သိမှု၌ စေ့ဆော်တိုက်တွန်းအားထုတ်မှု ‘ဓမ္မသေဉ္စတနာ') သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ’၌ ဖြစ်သော ချစ်နှစ်သက်အပ် သာယာအပ်သော သဘောရှိသည့် စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ’၌ ဖြစ်သော ချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သောသဘောရှိသည့် စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’၌ တည်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တဏှာ ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှုဖြစ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၄၃) လောက၌ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’၌ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ရူပတဏှာ) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤအဆင်း ‘ရူပါရုံ’၌ ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ရူပတဏှာ) ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤအဆင်း ‘ရူပါရုံ’၌ ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ရူပတဏှာ) ၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၄) လောက၌ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’၌ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (သဒ္ဒတဏှာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၅) လောက၌ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’၌ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ဂန္ဓတဏှာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၆) လောက၌ အရသာ ‘ရသာရုံ’၌ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ရသတဏှာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၇) လောက၌ အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’၌ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၈) လောက၌ စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ’၌ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ဓမ္မတဏှာ) သည် ချစ်အပ်သော သဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ’၌ ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ဓမ္မတဏှာ) ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ’၌ ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ဓမ္မတဏှာ) ၌ တည်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဝိတက် ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှုဖြစ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၄၉) လောက၌ အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ရူပဝိတက်) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤအဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ရူပဝိတက်) ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤအဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ရူပဝိတက်) ၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၀) လောက၌ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (သဒ္ဒဝိတက်) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၁) လောက၌ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ဂန္ဓဝိတက်) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၂) လောက၌ အရသာ ‘ရသာရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ရသဝိတက်) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၃) လောက၌ အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗဝိတက်) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၄) လောက၌ စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ဓမ္မဝိတက်) သည် ချစ်အပ်သော သဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ဓမ္မဝိတက်) ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤဓမ္မာရုံကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ဓမ္မဝိတက်) ၌ တည်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဝိစာရ ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှုဖြစ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၅၅) လောက၌ အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ရူပဝိစာရ) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏၊ ဤ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤအဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ (အဆင်း ‘ရူပါရုံ'အပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု ‘ရူပဝိစာရ') ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤအဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ (အဆင်း ‘ရူပါရုံ'အပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု ‘ရူပဝိစာရ') ၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၆) လောက၌ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (သဒ္ဒဝိစာရ) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏၊ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤအသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (သဒ္ဒဝိစာရ) ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤအသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံ အပေါ်၌ အဖန်ဖန်ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (သဒ္ဒဝိစာရ) ၌ တည်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၇) လောက၌ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ'</p> <p style="text-indent:2em">(ဂန္ဓဝိစာရ) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏၊ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤအနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ဂန္ဓဝိစာရ) ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤအနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံ အပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ဂန္ဓဝိစာရ) ၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၈) လောက၌ အရသာ ‘ရသာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ရသဝိစာရ) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏၊ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤအရသာ ‘ရသာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန်ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ရသဝိစာရ) ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤအရသာ ‘ရသာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ရသဝိစာရ) ၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၉) လောက၌ အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန်ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗဝိစာရ) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏၊ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤအတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန်ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗဝိစာရ) ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤအတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗဝိစာရ) ၌ တည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၀) လောက၌ စိတ်ဖြင့် သိအပ်သောသဘော အာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ဓမ္မဝိစာရ) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏၊ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်သည်ရှိသော် ဤစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘော အာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ဓမ္မဝိစာရ) ၌ ဖြစ်၏၊ တည်သည်ရှိသော် ဤစိတ်ဖြင့် သိအပ်သောသဘော အာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ဓမ္မဝိစာရ) ၌ တည်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို မဂ်ဖိုလ်ကို ရပြီး၍ ဖြူစင်မြင့်မြတ်သဖြင့် ‘အရိယာ’ဟု ခေါ်တွင်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ ထိုးထွင်းသိအပ်သည့် ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယအရိယသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(ဒုက္ခသမုဒယအရိယသစ္စာ ပြီး၏)။</p> -- <h4>၃-နိရောဓအရိယသစ္စာ</h4> <p style="text-indent:2em">(အရိယတို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော ဆင်းရဲချုပ်မှုအမှန်သဘော)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၄</b>။ ထိုအရိယသစ္စာ ၄-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဂ်ဖိုလ်ကို ရပြီး၍ ဖြူစင်မြင့်မြတ်သဖြင့် ‘အရိယာ’ဟု ခေါ်တွင်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ ထိုးထွင်းသိအပ်သည့် ဆင်းရဲချုပ်မှုအမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓ အရိယသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'၏သာလျှင် အကြင် အကြွင်းမဲ့ကင်းခြင်း ချုပ်ပျောက်ခြင်း ‘အသေသဝိရာဂ၁နိရောဓ'၁၊ (အကြွင်းမဲ့) စွန့်ခြင်း ‘စာဂ'၁၊ (အကြွင်းမဲ့) လွတ်လွတ်ကင်းကင်း ဝေးဝေးစွန့်ခြင်း ‘ပဋိနိဿဂ္ဂ'၁၊ (အကြွင်းမဲ့) လွတ်မြောက်ခြင်း ‘မုတ္တိ'၁၊ မတွယ်တာမကပ်ငြိခြင်း ‘အနာလယ'၁သည် ရှိ၏။ ထိုတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် အဘယ်၌ ပယ်သနည်း၊ ချုပ်သည်ရှိသော် အဘယ်၌ ချုပ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ အကြင် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ'သည် ဖြစ်၏၊ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ'နှင့် သာယာ အပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ'နှင့် သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’၌ ချုပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အသေသဝိရာဂနိရောဓ, စာဂ, ပဋိနိဿဂ္ဂ, မုတ္တိ, အနာလယ ပုဒ်တို့သည် နိဗ္ဗာန်၏ ပရိယာယ်များဖြစ်သည်။ (သမ္မော၊ အဘိ၊ ဋ္ဌ၊ နှာ-၁၀၆)။</p> -- <p style="text-align: center;">ပိယရူပ သာတရူပ ၁၀-မျိုး, ၆၀-ပါးတို့၌ တပ်မက်မှုကို ပယ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ'သည် အဘယ်နည်း။</p> <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တိကအာယတန ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှုချုပ်ငြိမ်းပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) လောက၌ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ် သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏၊ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ် သာယာအပ်သော သဘောရှိသည့် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤမျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ’၌ ချုပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) လောက၌ နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) လောက၌ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) လောက၌ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) လောက၌ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) လောက၌ အာရုံကို သိမှုစိတ် ‘မနော'သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ် သာယာ အပ်သော သဘောရှိသည့် သိမှုစိတ် ‘မနော’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤအာရုံကို သိမှုစိတ် ‘မနော’၌ ချုပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဟိရအာယတန ၆-ပါး (အာရုံ ၆-ပါး) ၌ တပ်မက်မှု ချုပ်ငြိမ်းပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၇) လောက၌ အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤ ချစ်နှစ်သက်အပ် သာယာအပ် သော သဘောရှိသည့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤအဆင်း ‘ရူပါရုံ’၌ ချုပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) လောက၌ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) လောက၌ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) လောက၌ အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) လောက၌ အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) လောက၌ စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'တို့သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ် သာယာအပ်သော သဘောရှိသော ‘ဓမ္မာရုံ’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘော အာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ’၌ ချုပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဝိညာဏဓာတ် ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှု ချုပ်ငြိမ်းပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃) လောက၌ မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်'သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာ အပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ် သာယာအပ်သော သဘောရှိသော မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤမြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၌ ချုပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၄) လောက၌ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) လောက၌ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) လောက၌ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၇) လောက၌ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၈) လောက၌ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်'သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ် သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ် သာယာအပ်သော သဘောရှိသော ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်’၌ ချုပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဖဿ ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှု ချုပ်ငြိမ်းပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) လောက၌ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု မျက်စိအတွေ့ (မြင်တွေ့မှု) ‘စက္ခုသမ္ဖဿ'သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သော သဘော ရှိသော မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာ အပ်သော သဘောရှိသော (မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်းရူပါရုံတို့ တွေ့ထိမှု) မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’၌ ချုပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၀) လောက၌ နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘သောတသမ္ဖဿ’ (နားအတွေ့= ကြားတွေ့မှု) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၁) လောက၌ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ (နှာခေါင်းအတွေ့ = နံတွေ့မှု) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၂) လောက၌ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ (လျှာအတွေ့ = လျက်တွေ့မှု) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၃) လောက၌ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘ကာယသမ္ဖဿ’ (ကိုယ်အတွေ့ = ထိတွေ့မှု) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၄) လောက၌ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှု ‘မနောသမ္ဖဿ’ (စိတ်အတွေ့ = ကြံတွေ့မှု) သည် ချစ်အပ်သော သဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည် ရှိသော် ဤချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ'နှင့် သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်သော ‘မနောသမ္ဖဿ’ (စိတ်အတွေ့) ၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤချစ်နှစ်သက်အပ် သာယာ အပ်သော သဘောရှိသော (စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့) တွေ့ထိမှု ‘မနောသမ္ဖဿ’ (စိတ်အတွေ့) ၌ ချုပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဝေဒနာ ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှု ချုပ်ငြိမ်းပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၂၅) လောက၌ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ (မျက်စိအတွေ့ = မြင်တွေ့မှု) ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ) သည် ချစ်အပ် သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် မျက်စိအကြည် ‘စက္ခုပသာဒ'နှင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’ (မျက်စိအတွေ့) ကြောင့်ဖြစ်သော ချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သော သဘောရှိသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ) ၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည် ရှိသော် ဤမျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ချစ်နှစ်သက် အပ်, သာယာအပ်သော သဘောရှိသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (စက္ခုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ) ၌ ချုပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၆) လောက၌ နားအကြည် ‘သောတပသာဒ'နှင့် အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘သောတသမ္ဖဿ’ (နားအတွေ့ = ကြားတွေ့မှု) ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (သောတသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၇) လောက၌ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနပသာဒ'နှင့် အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿ’ (နှာခေါင်းအတွေ့ = နံတွေ့မှု) ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (ဃာနသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၈) လောက၌ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါပသာဒ'နှင့် အရသာ ‘ရသာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’ (လျှာအတွေ့ = လျက်တွေ့မှု) ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၉) လောက၌ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယပသာဒ'နှင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ တွေ့ထိမှု ‘ကာယ သမ္ဖဿ’ (ကိုယ်အတွေ့ = တွေ့ထိမှု) ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (ကာယသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၀) လောက၌ စိတ်နှင့် ဓမ္မာရုံတို့ တွေ့ထိမှု ‘မနောသမ္ဖဿ’ (စိတ်အတွေ့ = ကြံတွေ့မှု) ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (မနောသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤ စိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သော သဘော ရှိသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (မနောသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ) ၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤစိတ်အတွေ့ ‘မနောသမ္ဖဿ'ကြောင့် ဖြစ်သော ချစ်နှစ်သက်အပ်, သာယာအပ်သော သဘောရှိသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ (မနောသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ) ၌ ချုပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သညာ ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှု ချုပ်ငြိမ်းပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၃၁) လောက၌ အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ရူပသညာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၂) လောက၌ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (သဒ္ဒသညာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၃) လောက၌ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ဂန္ဓသညာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၄) လောက၌ အရသာ ‘ရသာရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ရသသညာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၅) လောက၌ အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗသညာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၆) လောက၌ စိတ်ဖြင့်သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ (ဓမ္မသညာ) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ဓမ္မသညာ) ၏ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ် သဘော ‘ပိယရူပ'နှင့် သာယာဖွယ်သဘော ‘သာတရူပ’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ (ဓမ္မသညာ) ၏ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ်သဘော ‘ပိယရူပ'နှင့် သာယာဖွယ်သော ‘သာတရူပ’၌ ချုပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">စေတနာ ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှု ချုပ်ငြိမ်းပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၃၇) လောက၌ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’၌ ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို မြင်မှု၌ စေ့ဆော်တိုက်တွန်း အားထုတ်မှု ‘ရူပသေဉ္စတနာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၈) လောက၌ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’၌ ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို ကြားမှု၌ စေ့ဆော်တိုက်တွန်း အားထုတ်မှု ‘သဒ္ဒသေဉ္စတနာ') သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၉) လောက၌ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’၌ ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို နံမှု၌ စေ့ဆော်တိုက်တွန်း အားထုတ်မှု ‘ဂန္ဓသေဉ္စတနာ') သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၀) လောက၌ အရသာ ‘ရသာရုံ’၌ ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (အရသာ ‘ရသာရုံ'ကို လျက်မှု၌ စေ့ဆော်တိုက်တွန်း အားထုတ်မှု ‘ရသသေဉ္စတနာ') သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၁) လောက၌ အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’၌ ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို တွေ့ထိမှု၌ စေ့ဆော်တိုက်တွန်း အားထုတ်မှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗ သေဉ္စတနာ') သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၂) လောက၌ စိတ်ဖြင့်သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ’၌ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို သိမှု၌ နှိုးဆော် တိုက်တွန်း အားထုတ်မှု ‘ဓမ္မသေဉ္စတနာ') သည် ချစ်အပ်သော သဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ’၌ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (ဓမ္မသေဉ္စတနာ) ၏ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ်သဘော ‘ပိယရူပ'နှင့် သာယာဖွယ် သဘော ‘သာတရူပ’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ’၌ ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု နှိုးဆော်မှု ‘စေတနာ’ (ဓမ္မသေဉ္စတနာ) ၏ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ်သဘော ‘ပိယရူပ'နှင့် သာယာဖွယ်သဘော ‘သာတရူပ’၌ ချုပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တဏှာ ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှု ချုပ်ငြိမ်းပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၄၃) လောက၌ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’၌ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ရူပတဏှာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၄) လောက၌ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ’၌ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (သဒ္ဒတဏှာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၅) လောက၌ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’၌ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ဂန္ဓတဏှာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၆) လောက၌ အရသာ ‘ရသာရုံ’၌ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ရသ တဏှာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၇) လောက၌ အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’၌ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၈) လောက၌ စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ’၌ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ (ဓမ္မတဏှာ) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤဓမ္မာရုံ၌ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘ဓမ္မတဏှာ'၏ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ် သဘော ‘ပိယရူပ'နှင့် သာယာဖွယ်သဘော ‘သာတရူပ’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤဓမ္မာရုံကို တပ်မက်မှု ‘ဓမ္မတဏှာ'၏ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ်သဘော ‘ပိယရူပ'နှင့်သာယာဖွယ်သဘော ‘သာတရူပ’၌ ချုပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝိတက် ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှု ချုပ်ငြိမ်းပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၄၉) လောက၌ အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ရူပဝိတက်) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၀) လောက၌ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (သဒ္ဒဝိတက်) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၁) လောက၌ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ဂန္ဓဝိတက်) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၂) လောက၌ အရသာ ‘ရသာရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ရသဝိတက်) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၃) လောက၌ အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗ ဝိတက်) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၄) လောက၌ စိတ်ဖြင့်သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ (ဓမ္မဝိတက်) သည် ချစ်အပ်သော သဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သော သဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤ ဓမ္မာရုံကို ကြံစည်မှု ‘ဓမ္မဝိတက်'၏ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ် သဘော ‘ပိယရူပ'နှင့် သာယာဖွယ်သဘော ‘သာတရူပ’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤ ဓမ္မာရုံကို ကြံစည်မှု ‘ဓမ္မဝိတက်'၏ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ် သဘော ‘ပိယရူပ'နှင့် သာယာဖွယ်သဘော ‘သာတရူပ’၌ ချုပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဝိစာရ ၆-ပါး၌ တပ်မက်မှု ချုပ်ငြိမ်းပုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၅၅) လောက၌ အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ရူပဝိစာရ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၆) လောက၌ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (သဒ္ဒဝိစာရ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၇) လောက၌ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ဂန္ဓဝိစာရ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၈) လောက၌ အရသာ ‘ရသာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ရသဝိစာရ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၉) လောက၌ အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ဖောဋ္ဌဗ္ဗဝိစာရ) သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၀) လောက၌ စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော သဘောအာရုံ ‘ဓမ္မာရုံ'ကို သုံးသပ်မှု (အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ကျက်စားမှု) ‘ဝိစာရ’ (ဓမ္မဝိစာရ) သည် ချစ်အပ်သောသဘော ‘ပိယရူပ’၊ သာယာအပ်သောသဘော ‘သာတရူပ’ ဖြစ်၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်အပ်သည်ရှိသော် ဤဓမ္မာရုံကို သုံးသပ်မှု ‘ဓမ္မဝိစာရ'၏ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ် သဘော ‘ပိယရူပ'နှင့် သာယာဖွယ်သဘော ‘သာတရူပ’၌ ပယ်အပ်၏၊ ချုပ်သည်ရှိသော် ဤဓမ္မာရုံကို သုံးသပ်မှု ‘ဓမ္မဝိစာရ'၏ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ်သဘော ‘ပိယရူပ'နှင့် သာယာဖွယ်သဘော ‘သာတရူပ’၌ ချုပ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဂ်ဖိုလ်ကို ရပြီး၍ ဖြူစင်မြင့်မြတ်သဖြင့် ‘အရိယာ’ဟု ခေါ်တွင်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ ထိုးထွင်းသိအပ်သော ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓအရိယသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(ဒုက္ခနိရောဓ အရိယသစ္စာ ပြီး၏။)</p> -- <h4>၄-မဂ္ဂအရိယသစ္စာ</h4> <p style="text-align: center;">(ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒါအရိယသစ္စာ)</p> <p style="text-align: center;">(ဆင်းရဲချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ဖြစ်သည့် အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော အမှန်သဘော)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၅</b>။ ထိုအရိယသစ္စ္စာ ၄-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော ဆင်းရဲမှုချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ဖြစ်သည့် အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါအရိယသစ္စာ'၁ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော ဆင်းရဲမှုချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်သည် (ကိလေသာ တို့မှ) ဖြူစင်မြင့်မြတ်သော အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့် ဤနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ္ဂ'ပင် တည်း။ ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ်’ဟူသည် အဘယ်နည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်ပင် ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါအရိယသစ္စာ’ ဖြစ်သည်။</p> <h4>မဂ္ဂင် ၈-ပါး</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြံစည်ခြင်း ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ပြောဆိုခြင်း ‘သမ္မာဝါစာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ပြုလုပ်ခြင်း ‘သမ္မာကမ္မန္တ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ အသက်မွေးခြင်း ‘သမ္မာအာဇီဝ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြိုးစား အားထုတ် လုံ့လပြုခြင်း ‘သမ္မာဝါယာမ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ မမေ့မလျော့ စူးစူးစိုက်စိုက်အောက်မေ့ခြင်း ‘သမ္မာသတိ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်ခြင်း (စိတ်ကို အာရုံ၌ ကောင်းစွာ ထားခြင်း) ‘သမ္မာသမာဓိ’ (တည်းဟူသော ဤရှစ်ပါးတို့တည်း)။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မာဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em">ထို မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’မည် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲ၌ သိမှု ‘ဒုက္ခေ ဉာဏံ’၊ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း၌ သိမှု ‘ဒုက္ခသမုဒယေ ဉာဏံ’၊ ဆင်းရဲချုပ်မှု၌ သိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓေ ဉာဏံ’၊ ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိမှု ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနိယာ ပဋိပဒါယ ဉာဏံ’။ ဤသို့ဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ သိမြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သမ္မာသင်္ကပ္ပ</p> <p style="text-indent:2em">ထို မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြံစည်ခြင်း ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ'၁ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကာမအာရုံ ကာမဂုဏ် အနှောင်အဖွဲ့မှ လွတ်မြောက်သော ကြံစည်မှု ‘နေက္ခမ္မသင်္ကပ္ပ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဒေါသလွတ်ကင်းသော ကြံစည်မှု (မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သည့် ကြံစည်မှု) ‘အဗျာပါဒသင်္ကပ္ပ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်ခြင်းမှ လွတ်ကင်းသော ကြံစည်မှု (ကရုဏာနှင့် ယှဉ်သည့် ကြံစည်မှု) ‘အဝိဟိံသ သင်္ကပ္ပ’။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြံစည်မှု ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မာဝါစာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ပြောဆိုခြင်း ‘သမ္မာဝါစာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘မုသာဝါဒါဝေရမဏိ’၊ ကုန်းချော ကုန်းတိုက်စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း (အချင်းချင်း ချစ်ခင်မှုကို ကြိတ်ချေဖျက်ဆီးသော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်မှု) ‘ပိသုဏဝါစာ ဝေရမဏိ’၊ ကြမ်းတမ်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဖရုသဝါစာ ဝေရမဏိ’၊ အကျိုးမရှိ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘သမ ္ဖ ပ္ပလာပါဝေရမဏိ’။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ပြောဆိုခြင်း ‘သမ္မာဝါစာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မာကမ္မန္တ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ပြုလုပ်ခြင်း ‘သမ္မာကမ္မန္တ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ပါဏာတိပါတာ ဝေရမဏိ’၊ ပိုင်ရှင်မပေးအပ်သော သူတစ်ပါး၏ ပစ္စည်းဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘အဒိန္နာဒါနာ ဝေရမဏိ’၊ ကာမဂုဏ်မေထုန်အမှု တို့ ၌ မှားယွင်းစွာ ကျင့်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ကာမေသုမိစ္ဆာစာရာ ဝေရမဏိ’။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ပြုလုပ်မှု ‘သမ္မာကမ္မန္တ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မာအာဇီဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထို မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ အသက်မွေးခြင်း ‘သမ္မာအာဇီဝ'၂ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ (ကိလေသာတို့မှ) ဖြူစင်မြင့်မြတ်သဖြင့် အရိယာဟု ခေါ်တွင်သော တပည့်သည် မှားယွင်းစွာ အသက်မွေးမှုကို ပယ်စွန့်၍ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်သော အသက်မွေးမှုဖြင့် အသက်မွေးခြင်း ကို ပြု၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်သော အသက်မွေးခြင်း ‘သမ္မာအာဇီဝ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သမ္မာဝါယာမ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြိုးစားအားထုတ် လုံ့လပြုခြင်း ‘သမ္မာဝါယာမ'၃ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် မဖြစ်သေးကုန်သော ယုတ်မာကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို မဖြစ်စေခြင်းငှါအားထုတ်လိုသောဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏ (ဆန္ဒံ ဇနေတိ)၊ လုံ့လပြု၏ (ဝါယမတိ)၊ ကြိုးစား အားထုတ်၏ (ဝီရိယံ အာရဘတိ)၊ စိတ်ကို ချီးမြှောက် (အားပေး) ၏ (ဝီရိယရှိစေ၏) (စိတ္တံ ပဂ္ဂဏှာတိ)၊ မဖြစ်မနေ စိတ်ကို ဆောက်တည်၍ အားထုတ်၏ (အင်္ဂါလေးပါး၄နှင့် ပြည့်စုံသော ဝီရိယကို ဆောက်တည်၏) (ပဒဟတိ)။ ဖြစ်ပြီးကုန်သော ယုတ်မာကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပယ်စွန့်ခြင်းငှါအားထုတ်လိုသော ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏ (ဆန္ဒံ ဇနေတိ)၊ လုံ့လပြု၏ (ဝါယမတိ)၊ ကြိုးစားအားထုတ်၏ (ဝီရိယံ အာရတတိ)၊ စိတ်ကို ချီးမြှောက် (အားပေး) ၏ (ဝီရိယရှိစေ၏) (စိတ္တံ ပဂ္ဂဏှာတိ)၊ မဖြစ်မနေ စိတ်ကို ဆောက်တည်၍ အားထုတ်၏ (အင်္ဂါလေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ဝီရိယကို ဆောက်တည်၏) (ပဒဟတိ)။ မဖြစ်သေးကုန်သော ကုသိုလ်တရားတို့ကို ဖြစ်စေခြင်းငှါအားထုတ်လိုသော ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏ (ဆန္ဒံ ဇနေတိ)၊ လုံ့လပြု၏ (ဝါယမတိ)၊ ကြိုးစားအားထုတ်၏ (ဝီရိယံ အာရဘတိ)၊ စိတ်ကို ချီးမြှောက် (အားပေး) ၏ (ဝီရိယရှိစေ၏) (စိတ္တံ ပဂ္ဂဏှာတိ)၊ မဖြစ်မနေ စိတ်ကို ဆောက်တည်၍ အားထုတ်၏ (အင်္ဂါလေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ဝီရိယကို ဆောက်တည်၏) (ပဒဟတိ)။ ဖြစ်ပြီးကုန်သော ကုသိုလ်တရားတို့ကို တည်တံ့စေခြင်းငှါ(ဌိတိယာ), မပျောက်ပျက် မပျက်စီး စေခြင်းငှါ(အသမ္မောသာယ), များစွာတိုးပွါးစေခြင်းငှါ(ဘိယျောဘာဝါယ), ပြန့်ပြောစေခြင်းငှါ(ပြန့်ပွါး စေခြင်းငှါ) (ဝေပုလ္လာယ), ပွါးများမှု ပြည့်စုံစေခြင်းငှါ(ဘာဝနာယ ပါရိပူရိယာ), အားထုတ်လိုသော ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏ (ဆန္ဒံ ဇနေတိ)၊ လုံ့လပြု၏ (ဝါယမတိ)၊ ကြိုးစားအားထုတ်၏ (ဝီရိယံ အာရဘတိ)၊ စိတ်ကို ချီးမြှောက် (အားပေး) ၏ (ဝီရိယ ရှိစေ၏) (စိတ္တံ ပဂ္ဂဏှာတိ)၊ မဖြစ်မနေ စိတ်ကို ဆောက် တည်၍ အားထုတ်၏ (အင်္ဂါလေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ဝီရိယကို ဆောက်တည်၏) (ပဒဟတိ)။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြိုးစားအားထုတ် လုံ့လပြုခြင်း ‘သမ္မာဝါယာမ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သမ္မာသတိ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ မမေ့မလျော့ စူးစူး စိုက်စိုက် အောက်မေ့ခြင်း ‘သမ္မာသတိ'၅ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ကိလေသာအညစ်အကြေးတို့ကို ပူပန် (ခန်းခြောက်) စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍ (ပြင်းထန်သော လုံ့လဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍) (အာတာပီ), ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့် ပိုင်းခြားသိတတ်သော ပညာနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ (သမ္ပဇာနော), မမေ့မလျော့ အောက်မေ့ခြင်း သတိ ရှိသည်ဖြစ်၍ (သတိမာ) လောက၌၆ ရှေးရှုကြံစည် သောအားဖြင့် အလွန်တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ'နှင့် စိတ်နှလုံး မသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍ ဆံပင်စသော စက်ဆုပ်ဖွယ်တရားတို့ ဖြစ်ပေါ်ရာ ခန္ဓာကိုယ် ရုပ်အပေါင်း၌ ဆံပင်စသော စက်ဆုပ်ဖွယ်တရားတို့ ဖြစ်ပေါ်ရာ ခန္ဓာကိုယ် ရုပ်အပေါင်းဟူ၍ အဖန်ဖန် ရှုလျက် နေ၏ (ကာယေ ကာယာနုပဿီ)။ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌။ပ။ သိမှု ‘စိတ်’၌။ပ။ ကိလေသာ အညစ်အကြေးတို့ကို ပူပန် (ခန်းခြောက်) စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍ (ပြင်းထန် သောလုံ့လ ဝီရိယရှိသည်ဖြစ်၍) (အာတာပီ), ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့် ပိုင်းခြားသိတတ်သော ပညာနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍ (သမ္ပဇာနော), မမေ့မလျော့ အောက်မေ့ခြင်း သတိရှိသည်ဖြစ်၍ (သတိမာ), လောက၌ ရှေးရှုကြံစည်သောအားဖြင့် အလွန်တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ'နှင့် စိတ်နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ် ဖျောက်၍ နီဝရဏတရား, ခန္ဓာငါးပါးစသော တရားတို့၏ မမြဲသောသဘော အနိစ္စစသော သဘော တရားတို့၌ မမြဲသော သဘောတရားတို့ဟူ၍ အဖန်ဖန်ရှု၍နေ၏ (ဓမ္မေသု ဓမ္မာနုပဿီ)။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ မမေ့မလျော့ စူးစူးစိုက်စိုက် အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သမ္မာသမာဓိ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်ခြင်း (စိတ်ကို အာရုံ၌ ကောင်းစွာထားခြင်း) ‘သမ္မာသမာဓိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သမ္မာသင်္ကပ္ပ ၃-ပါး= သမ္မာဝိတက် ၃-ပါး= နေက္ခမ္မဝိတက်, အဗျာပါဒဝိတက်, အဝိဟိံသဝိတက်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သမ္မာအာဇီဝ= သမ္မာဝါစာ, သမ္မာကမ္မန္တအားဖြင့် အသက်မွေးခြင်း (သမ္မောဟဝိနောဒနီ၊ အဘိ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၊ နှာ-၁၁၂)</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သမ္မာဝါယာမ= သမ္မပ္ပဓာန် ၄-ပါး။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဝီရိယအင်္ဂါ၄-ပါး = (၁) အရေကြွင်းစေ၊ (၂) အကြောကြွင်းစေ၊ (၃) အရိုးကြွင်းစေ၊ (၄) အသားအသွေး ခန်းခြောက်စေ-ဟု အားထုတ်ခြင်း။ မဇ္ဈိမပဏ္ဏာသပါဠိတော်၊ ကီဋာဂီရိသုတ်၊ နှာ-၁၄၆။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သမ္မာသတိ= သတိပဋ္ဌာန် ၄-ပါး၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ လောက = ဥပါဒါနက္ခန္ဓာ ၅-ပါး၊ သင်္ခါရတရားများ။</p> <p style="text-align: center;">ပထမဈာန် သမ္မာသမာဓိ</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့မှ ကင်းဆိတ်၍ (ကင်းလွတ်၍) သာလျှင် အကုသိုလ်တရားတို့မှ ကင်းဆိတ်၍ (ကင်း လွတ်၍) သာလျှင် ကြံစည်ခြင်း ‘ဝိတက်'နှင့် တကွဖြစ်သော (သဝိတက္က), အာရုံအပေါ်၌ အဖန်ဖန် ဆင်ခြင်သုံးသပ်ခြင်း ‘ဝိစာရ'နှင့် တကွဖြစ်သော (သဝိစာရ), နီဝရဏတရားတို့ ၏ ကင်းဆိတ်ခြင်း ကြောင့်ဖြစ်သော (ဝိဝေကဇ), နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ'ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ရှိသော (ပီတိသုခ) ပဌမဈာန်သို့၁ ရောက်၍ နေ၏ (ပထမဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ နေ၏)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဈာန်-သမ္မာသမာဓိ</p> <p style="text-indent:2em">ကြံစည်ခြင်း ‘ဝိတက်', ဆင်ခြင်သုံးသပ်ခြင်း ‘ဝိစာရ'တို့၏ ငြိမ်းအေးခြင်း ကြောင့် မိမိအတွင်းအဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ စိတ်ကို ကြည်လင်စေတတ်သော (သမ္ပသာဒန), တည်ကြည်ခြင်း ‘သမာဓိ'ကို ပွါးစေတတ်သော (ဧကောဒိဘာဝ), ကြံစည်ခြင်း ‘ဝိတက်'မရှိသော (အဝိတက္က), ဆင်ခြင်သုံးသပ်ခြင်း ‘ဝိစာရ'မရှိသော (အဝိစာရ), တည်ကြည်ခြင်း ‘သမာဓိ'ကြောင့်ဖြစ်သော (သမာဓိဇ), နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ'နှင့် ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ရှိသော ဒုတိယဈာန်သို့၂ ရောက်၍နေ၏ (ဒုတိယဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ နေ၏)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပထမဈာန်ကို သဝိတက္ကဈာန်, သဝိစာရဈာန်, ဝိဝေကဇဈာန်, ပီတိသုခဈာန်ဟု ခေါ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဒုတိယဈာန်ကို အဝိတက္က အဝိစာရဈာန်, သမာဓိဇဈာန်, ပီတိသုခဈာန်ဟု ခေါ်သည်။ (စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ပြထားခြင်း ဖြစ်သည်။)</p> <p style="text-align: center;">တတိယဈာန်-သမ္မာသမာဓိ</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ'ကိုလည်း တပ်မက်မှုကင်းခြင်းကြောင့် (စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့်) လျစ်လျူရှုလျက်လည်း နေ၏ (ဥပေက္ခကော)၊ မမေ့မလျော့ အောက်မေ့ခြင်း ‘သတိ'ရှိလျက်လည်း နေ၏ (သတော)၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ပိုင်းခြားသိတတ်သော ပညာနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်လျက်လည်း နေ၏ (သမ္ပဇာနော)၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကိုလည်း ကိုယ်စိတ်နှစ်ပါး အပေါင်းဖြင့် ခံစားလျက် နေ၏ (ကာယေန ပဋိသံဝေဒေတိ)၊ ယင်းတတိယဈာန်ရရှိသူကို လျစ်လျူရှုနိုင်သူ (ဥပေက္ခကော)၊ အောက်မေ့ခြင်း ‘သတိ'ရှိသူ (သတိမာ)၊ ချမ်းသာစွာနေလေ့ရှိသူ (သုခဝိဟာရီ)ဟု အရိယာ ပုဂ္ဂိုလ် သူတော်သူမြတ်တို့သည် မိန့်ကြားချီးမွမ်းတော်မူ ကုန်၏။ ထို တတိယဈာန်သို့၁၇ောက်၍ နေ၏ (မျက်မှောက်ပြု၍ နေ၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">စတုတ္ထဈာန်၂-သမ္မာသမာဓိ</p> <p style="text-indent:2em">ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကို ပယ်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း, ဆင်းရဲခြင်း ‘ဒုက္ခ'ကို ပယ်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း, ရှေးဦးမဆွကပင် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘သောမနဿ'နှင့် စိတ်နှလုံးမသာယာခြင်း ‘ဒေါမနဿ'တို့၏ ချုပ်နှင့်ခြင်းကြောင့်လည်း ကောင်း ဆင်းရဲခြင်း ‘ဒုက္ခ'လည်းမဟုတ် ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'လည်း မဟုတ်သော (အဒုက္ခ မသုခဖြစ် သော), လျစ်လျူရှုခြင်း (ထိုထိုအာရုံ၌ အလယ်အလတ် အညီအမျှ ဖြစ်ခြင်း) ‘ဥပေက္ခာ'ကြောင့်ဖြစ်သော သတိ၏ အလုံးစုံ စင်ကြယ်ခြင်းရှိသော (အလွန်စင်ကြယ်သော သတိရှိသော) စတုတ္ထဈာန်သို့၃၇ောက်၍ နေ၏ (မျက်မှောက်ပြု၍ နေ၏)။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော ဈာန်လေးပါးကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ စိတ်ကို အာရုံ၌ ကောင်းစွာ ထားခြင်း တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော ဆင်းရဲမှုချုပ်ရာသို့ ရောက် ကြောင်း အကျင့်ဖြစ်သည့် အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒါအရိယသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒါအရိယသစ္စာ ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">သစ္စာ ၄-ပါးတို့ကို သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားအပ်သော ‘သုတ္တန္တဘာဇနီယ'နည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ တတိယဈာန်ကို ဥပေက္ခကဈာန်, သတိမာဈာန်, သုခဝိဟာရီဈာန်ဟု ခေါ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဈာန်လေးပါးဟု စတုက္ကနည်းဖြင့် ဟောထားခြင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ စတုတ္တဈာန်ကို အဒုက္ခမသုခဈာန်, ဥပေက္ခာသတိပါရိသုဒ္ဓိဈာန်ဟု ခေါ်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အဘိဓမ္မဘာဇနီယ</h3> <p style="text-align: center;">(သစ္စာလေးပါးတို့ကို အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့်ဝေဖန်၍ ဟောကြားအပ်သော ‘အဘိဓမ္မဘာဇနီယ'၁နည်း)</p> <p style="text-indent:3em">(၁။ အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း၌ မဟာဝါရ ၃-ပါးရှိသည်။ ယင်း ၃-ပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:3em">(၁) အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ= မဂ္ဂင် ၈-ပါးဖြင့် ဝေဖန်၍ မဂ္ဒသစ္စာ ဖွဲ့ပြသောနည်း။</p> <p style="text-indent:3em">(၂) ပဉ္စင်္ဂိကဝါရ= သီလမဂ္ဂင် ၃-ပါးမှတစ်ပါး ကျန် မဂ္ဂင် ၅-ပါးဖြင့် ဝေဖန်၍ မဂ္ဂသစ္စာ ဖွဲ့ပြသောနည်း။</p> <p style="text-indent:3em">(၃) သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ= ဖဿစသော တရားအပေါင်းဖြင့် ဝေဖန်၍ မဂ္ဂသစ္စာ ဖွဲ့ပြသောနည်း။)</p> <h3 style="text-align:center;">အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရအားဖြင့် သစ္စာလေးပါး ဖွဲ့နည်း ၅-မျိုး)၂</p> <p style="text-align: center;">(၂။ အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ ၅-မျိုးမှာ (၁) တဏှာ တစ်ခုတည်းကိုသာ သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း။ (၂) ကိလေသာ ၁၀-ပါးကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း။ (၃) အကုသိုလ်တရား အားလုံးကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း။ (၄) အကုသိုလ်တရား အားလုံးနှင့် လောကီကုသလမူလ ၃-ပါးတို့ကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း။ (၅) လောကီ ကုသိုလ်နှင့် အကုသိုလ် အားလုံးတို့ကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း။ ဤနည်း ၅-မျိုးကို ကောဋ္ဌာသ ၅-ပါးဟုလည်း ခေါ်သည်။)</p> -- <h4>၁-အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ ပဌမနည်း </h4> <p style="text-align: center;">(တဏှာကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း)</p> <p style="text-align: center;">သစ္စာလေးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၆</b>။ သစ္စာလေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ'၁။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">သမုဒယသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ရှိ၏၊ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ'၂ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'မှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ’ (၉-ပါး) တို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ ၁၀-ပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အပြစ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးကို ပေးတတ်သော ‘အကုသိုလ်'တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ (သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွါးနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သည့် ‘အာသဝ’ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့) ၏ အာရုံဖြစ်သော အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးကို ပေးတတ်သော အကြောင်းရင်း ‘ကုသလမူလ'သုံးခုတို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကုသလမူလ သုံးခုတို့မှ) ကြွင်းသော အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော လောကီကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုးတရား ‘ဝိပါက်'တို့သည်လည်းကောင်း၊ ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော, အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်ကုန်သော, ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်ကုန်သော အကြင်ပြုကာမျှသဘော ‘ကိရိယာတရား'တို့သည်လည်းကောင်း၊ အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော တရားအပေါင်းကို ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓ သစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်စွန့်ခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်ခြင်းကို ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မဂ္ဂသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ (ဒိဋ္ဌိနှင့် အကုသိုလ် အဖြစ်ချင်း တူသော ဖြစ်ခြင်းရှိကုန်သော ဝိစိကိစ္ဆာစသော အကုသိုလ်တရား) တို့ကို ပယ်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ပထမ အရိယာအဆင့် ဖြစ်သည့် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက် တတ်သော ‘နိယျာနိက', နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ‘အပစယဂါမိ’ ဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါး၏။ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော အကျင့်ရှိသော နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်သို့၃ ရောက်၍ (မျက်မှောက်ပြု၍) နေ၏။ ထိုအခါ၌ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’။ပ။ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်ခြင်း (စိတ်ကို အာရုံ၌ ကောင်းစွာ ထားခြင်း) ‘သမ္မာသမာဓိ’ဟူသော အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ်'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မာဒိဋ္ဌိ၄</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် ပိုင်းခြားသိမှု ‘ပညာ’၊ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် ပိုင်းခြားသိမှု သဘော ‘ပဇာနနာ’။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’၊ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော ‘ဓမ္မဝိစယ'၅၊ ကောင်းစွာ (အမှန်) သိမြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’၊ သစ္စာ လေးပါးတရားတို့ကို ပိုင်းခြားစိစစ်ခြင်းသဘော ‘ဓမ္မဝိစယ’ ဖြစ်၍ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို သိတတ် သော ဗောဓိဉာဏ်၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ'ဓမ္မဝိစယသမ္ဗာဇ္ဈင်’၊ (ကိလေသာတို့ကို ပယ်သတ်၍) နိဗ္ဗာန်သို့ ထွက်မြောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ်'၏ အစိတ်အပိုင်း အင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်ခြင်းသဘော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သမ္မာသင်္ကပ္ပ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြံစည်ခြင်း ‘သမ္မသင်္ကပ္ပ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကြံစည်ခြင်းသဘော ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်ခြင်းသဘော ‘ဝိတက္က’။ပ။ ကောင်းစွာ ကြံစည် ခြင်းသဘော ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ’၊ ထွက်မြောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ်'၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ ထွက် မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်ခြင်းသဘော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြံစည်ခြင်း ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မာဝါစာ</p> <p style="text-indent:2em">ထို မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ပြောဆိုခြင်း ‘သမ္မာဝါစာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မကောင်းသော နှုတ်အကျင့် ‘ဝစီဒုစရိုက်'လေးပါးတို့မှ အကြင်ဝေးစွာ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘အာရတိ'၆၊ အထူးရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝိရတိ'၇၊ နောက်သို့ဆုတ်၍ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ပဋိဝိရတိ’၊ (မကောင်းမှုဝစီဒုစရိုက် ကျူးလွန်မိလျှင် ပေါ်ပေါက်တတ်သည့် မကောင်းကျိုးတည်းဟူသော) ဘေးရန်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော သဘော (ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသဘော) ‘ဝေရမဏီ’၊ (မကောင်းမှုဝစီဒုစရိုက်ကို) မပြုခြင်းသဘော ‘အကိရိယ’၊ (မကောင်းမှုဝစီဒုစရိုက်ကို) မပြုလုပ်ခြင်း ‘အကရဏ’၊ မလွန်ကျူးခြင်း ‘အနဇ္ဈာပတ္တိ’၊ (ဝစီဒုစရိုက်ဟူသော) ကမ်းအပိုင်းအခြားကို မလွန်ခြင်းသဘော ‘ဝေလာအနတိက္ကမ’၊ (ဝစီဒုစရိုက်ဖြစ်ပေါ်ရန်) အကြောင်းကို သတ်ခြင်းသဘော ‘သေတုဃာတ’၊ ကောင်းစွာ ပြောဆိုမှု ‘သမ္မာဝါစာ’၊ (ကိလေသာတို့ကို ပယ်သတ်၍) နိဗ္ဗာန်သို့ ထွက်မြောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ်'၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်ခြင်းသဘော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ပြောဆိုခြင်း ‘သမ္မာဝါစာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မာကမ္မန္တ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ပြုလုပ်ခြင်း ‘သမ္မာကမ္မန္တ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မကောင်းသော ကိုယ်အကျင့် ‘ကာယဒုစရိုက်'သုံးပါးတို့မှ အကြင်ဝေးစွာ ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသဘော ‘အာရတိ’၊ အထူးရှောင်ကြဉ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရတိ’၊ နောက်သို့ဆုတ်၍ ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသဘော ‘ပဋိဝိရတိ’၊ (မကောင်းမှု ကာယဒုစရိုက်ကို ကျူးလွန်မိလျှင် ပေါ်ပေါက်တတ်သည့် မကောင်းကျိုးတည်းဟူသော) ဘေးရန်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော သဘော (ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသဘော) ‘ဝေရမဏီ’၊ (မကောင်းမှုကာယ ဒုစရိုက်ကို) မပြုခြင်းသဘော ‘အကိရိယ’၊ (မကောင်းမှုကာယဒုစရိုက်ကို) မပြုလုပ်ခြင်း ‘အကရဏ’၊ (မကောင်းမှု ကာယဒုစရိုက်ကို) မလွန်ကျူးခြင်း ‘အနဇ္ဈာပတ္တိ’၊ (ကာယဒုစရိုက်ဟူသော) ကမ်းအပိုင်း အခြားကို မလွန်ခြင်းသဘော ‘ဝေလာအနတိက္ကမ’၊ (ကာယဒုစရိုက် ဖြစ်ပေါ်ရန် ရာဂစသော) အကြောင်းကို သတ်ခြင်းသဘော ‘သေတုဃာတ’၊ ကောင်းစွာပြုလုပ်မှု ‘သမ္မာကမ္မန္တ’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်'၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်ခြင်းသဘော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ပြုလုပ်မှု ‘သမ္မာကမ္မန္တ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သမ္မာအာဇီဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ အသက်မွေးမှု ‘သမ္မာအာဇီဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မှားသော အသက်မွေးမှု ‘မိစ္ဆာအာဇီဝ'၈မှ အကြင်ဝေးစွာ ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသဘော ‘အာရတိ’၊ အထူး ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရတိ’၊ နောက်သို့ ဆုတ်၍ ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသဘော ‘ပဋိဝိရတိ’၊ (မကောင်းမှု မိစ္ဆာဇီဝကို ကျူးလွန်မိလျှင် ပေါ်ပေါက်လာတတ်သည့် မကောင်းကျိုးတည်းဟူသော) ဘေးရန်ကို ဖျက်ဆီး တတ်သော သဘော (ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသဘော) ‘ဝေရမဏီ’၊ (မှားသောအသက်မွေးမှုကို) မပြုခြင်းသဘော ‘အကိရိယ’၊ (မှားသော အသက်မွေးမှုကို) မပြုလုပ်ခြင်း ‘အကရဏ’၊ (ကာယဒုစရိုက် ဝစီဒုစရိုက်တို့ကို) မလွန်ကျူးခြင်း ‘အနဇ္ဈာပတ္တိ’၊ (ကာယဒုစရိုက်, ဝစီဒုစရိုက်ဟူသော) ကမ်းအပိုင်းအခြားကို မလွန်ခြင်း ‘ဝေလာအနတိက္ကမ’၊ (ကာယဒုစရိုက်, ဝစီဒုစရိုက်တို့ဖြင့် မှားသော အသက်မွေးမှု ‘မိစ္ဆာအာဇီဝ’ ဖြစ်ပေါ်ရန် ရာဂစသော) အကြောင်းကို သတ်ခြင်း ‘သေတုဃာတ’၊ ကောင်းစွာအသက်မွေးခြင်း ‘သမ္မာအာဇီဝ’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်'၏ အစိတ်အပိုင်း အင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက် ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်ခြင်းသဘော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ အသက်မွေးမှု ‘သမ္မာအာဇီဝ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မာဝါယာမ</p> <p style="text-indent:2em">ထို မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြိုးစားအားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၌ဖြစ်သော အကြင် ကြိုးစားအားထုတ်ခြင်း ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’ (ဝီရိယစေတသိက်)။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်ခြင်း ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ သစ္စာလေးပါးကို ကောင်းစွာ သိမှု ‘မဂ်ဉာဏ်’ (ဗောဓိဉာဏ်) ၏ အကြောင်း အင်္ဂါတစ်ပါးဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်'၏ အစိတ် အပိုင်းအင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်ခြင်းသဘော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤ ဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာကြိုးစားအားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မာသတိ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ မမေ့မလျော့ စူးစူး စိုက်စိုက် အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အစဉ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’။ပ။ ကောင်းစွာအောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ သစ္စာလေးပါး၌ ကောင်းစွာသိမှု ‘မဂ်ဉာဏ်'၏ (ဗောဓိဉာဏ်၏) အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’၊ ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်'၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်ခြင်းသဘော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သမ္မာသမာဓိ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်မှု (ကောင်းစွာစိတ်ကို အာရုံ၌ထားမှု) ‘သမ္မာသမာဓိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၏ အကြင်တည်တံ့ခြင်း ‘ဌိတိ’၊ ကောင်းစွာတည်ခြင်း ‘သဏ္ဌိတိ’။ပ။ ကောင်းစွာတည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’၊ သစ္စာလေးပါး၌ ကောင်းစွာသိမှု ‘မဂ်ဉာဏ်’ (ဗောဓိဉာဏ်၏) အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါဖြစ်သော တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်’၊ ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်'၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ ထွက်မြောက် ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်ခြင်းသဘော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောသဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်မှု ‘ကောင်းစွာ စိတ်ကို အာရုံ၌ ထားမှု ‘သမ္မာသမာဓိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ဆင်းရဲချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီပဋိပဒါသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးမှတစ်ပါး) ကြွင်းကျန်သော (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော မဂ်စိတ်နှင့် စေတဘိတ် ၂၈-ပါး) တရားတို့သည် ဆင်းရဲချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့် (မဂ္ဂသစ္စာ) နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(တဏှာကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသော အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ ပထမနည်း ပြီး၏)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားရာ၌ ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ စသည်ဟုသာ ဟောသည်။ သုတ္တန်နည်း၌မူကား ‘ဒုက္ခအရိယသစ္စာ’ စသည်ဟုသာ ဟောတော်မူသည်။ အဘိဓမ္မာနည်း၌ သုတ္တန်နည်း၌ကဲ့သို့ ‘အရိယသစ္စာ’ဟု ဟောတော်မူလျှင် တဏှာမှ ကြွင်းသော အခြား ဒုက္ခဖြစ်ကြောင်း တရားများ ကျန်ရှိနေသေးသည်၊ ဒုက္ခဖြစ်ကြောင်း တရားများ အားလုံးပါဝင်စေရန် ‘သစ္စာ’ဟုသာ အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း၌ ဟောတော်မူသည်။ (သမ္မော၊ ဋ္ဌ၊ နှာ-၁၁၄-၅)။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သတိပြုရန်- အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောရာတွင် အကျယ်ဝေဖန်၍ ဟောသော နိဒ္ဒေသဝါရ၌ ‘သမုဒယ’ သစ္စာကို ရှေးဦးစွာ ဟောသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဒုက္ခသစ္စာကို ပြသည့်အခါသမုဒယသစ္စာမှတစ်ပါး ကြွင်းသော လောကီတရားများ ဖြစ်သည်ဟု အကျဉ်းချုံး၍ အလွယ်တကူပြလိုသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ (သမ္မော၊ ဋ္ဌ၊ နှာ-၁၁၅)</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဤနေရာ၌ အကျဉ်းချုံး၍ ပြထားသည်၊ ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်၌ လောကုတ္တရာဈာန်တို့ကို သုဒ္ဓိကပဋိပဒါနည်းမှစ၍ အကျယ်ဟောသကဲ့သို့ ဟောရန် ဖြစ်သည်၊ ဓမ္မသင်္ဂဏီစာပိုဒ် ၂၇၇-မှ ၃၆၄-အထိ အကျယ် ပြထားသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတို့၏ အဓိပ္ပါယ်ကို ဓမ္မသင်္ဂဏီစာပိုဒ် ၂၉၇-၃၀၄-ကြည့်။ အဘိဓမ္မဘာဇနီယ၌ နည်းပေါင်း ခြောက်သောင်း (၆၀၀၀၀) ရှိသည်၊ အဘိဓမ္မဘာဇနီယ၌ (၁) အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ။ (၂) ပဉ္စင်္ဂိကဝါရ။ (၃) သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရဟူ၍ မဟာဝါရ ၃-ဝါရရှိရာ မဟာဝါရတစ်ခု တစ်ခု၌ တဏှာယ ပဟာနံ (= တဏှာ တစ်ခုတည်းကိုသာ သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း) စသည်ဖြင့် ကောဋ္ဌာသ ၅-ပါးစီ, နည်းပေါင်း နှစ်သောင်း (၂၀၀၀၀) စီ ရှိသည်။ ထိုတွင် အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ ပထမကောဋ္ဌာသ၌ နည်းပေါင်းလေးထောင် (၄၀၀၀) ရှိသည်၊ ရှိပုံမှာ- သောတာပတ္တိမဂ်ဈာနာဘိ နိဝေသ၌ သုဒ္ဓိကပဋိပဒါစသော ၅-ဝါရကို စတုက္ကနည်း, ပဉ္စကနည်း -၂ ပါးနှင့် မြှောက်သော် နည်း ၁၀-ပါး ဖြစ်၏။ ယင်းနည်း ၁၀-ပါးကို ဈာနာဘိနိဝေသစသော အဘိနိဝေသ ၂၀-နှင့် မြှောက်သော် နည်း-၂၀၀ ဖြစ်သည်၊ ယင်းနည်းကို သုဒ္ဓိကနည်းဟု ခေါ်သည်။ တစ်ဖန် ယင်းသုဒ္ဓိကနည်း-၂၀၀ ကို အဓိပတိ ၄-ပါးနှင့် မြှောက်ပြန်သော် နည်းပေါင်း-၈၀၀ ဖြစ်သည်၊ ယင်းနည်းကို သာဓိပတိနည်းဟု ခေါ်သည်။ သုဒ္ဓိကနည်း-၂၀၀ နှင့် သာဓိပတိနည်း- ၈၀၀ ကို ပေါင်းသော် သောတာပတ္တိမဂ်၌ နည်းပေါင်းတစ်ထောင် (၁၀၀၀) ဖြစ်သည်။ ထို့အတူ သကဒါဂါမိမဂ်, အနာဂါမိမဂ်, အရဟတ္တမဂ်အသီးသီးတို့၌ နည်းပေါင်း တစ်ထောင် (၁၀၀၀) စီ ဖြစ်၍ ပထမ ကောဋ္ဌာသဟုခေါ်သော အဋ္ဌင်္ဂီကဝါရပထမနည်း၌ နည်းပေါင်း (၄၀၀၀) ဖြစ်သည်။ ထိုနည်းအလား အဋ္ဌင်္ဂီကဝါရဒုတိယနည်းစသည့် ကျန်ကောဋ္ဌာသ ၄-ပါး၌လည်း နည်းပေါင်း လေးထောင် (၄၀၀၀) စီ ရှိသည်၊ သို့ြဲဖစ်၍ အဋ္ဌင်္ဂီကဝါရ၌ ကောဋ္ဌာသ ၅-ပါးအတွက် နည်းပေါင်း ၂၀၀၀၀-ဖြစ်သည်။ ‘ထိုနည်းနှင်နှင် ပဉ္စင်္ဂိကဝါရ၌ နည်းပေါင်း နှစ်သောင်း (၂၀၀၀၀) ‘သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ၌ နည်းပေါင်း နှစ်သောင်း (၂၀၀၀၀) ရှိသည်။ သို့ဖြစ်သဖြင့် အဘိဓမ္မာဘာဇနီယ၌ မဟာဝါရ ၃-ပါး၊ ကောဋ္ဌာသ ၁၅-ပါး၊ ဟောနည်းပေါင်း ခြောက်သောင်း (၆၀၀၀၀) ရှိသည်။ သုဒ္ဓိကပဋိပဒါစသော ၅-ဝါရနှင့် ဈာနာဘိနိဝေသ စသော အဘိနိဝေသ ၂၀-ကို ဓမ္မသင်္ဂဏီစာပိုဒ် ၂၇၇-မှ ၃၆၄-၌ ရှုပါ။ (သမ္မောဟဝိနောဒနီ၊ ဋ္ဌ၊ နှာ-၁၁၅-၁၁၆) ကောဋ္ဌာသ ၅-ပါးရေတွက်ပုံကို ရှေ့အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ မှတ်ချက်၌ ပြန်ရှုပါ။</p> -- <p style="text-indent:3em">၅။ ဝိစယ= (ရုပ်နာမ်ဓမ္မသင်္ခါရတရားတို့၌ အနိစ္စလက္ခဏာ စသည်ဖြင့်) စိစစ်ခြင်း။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အာရတိ= စိတ်ဖြင့် ရှောင်ကြဉ်ခြင်း။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဝိရတိ= ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် ရှောင်ကြဉ်ခြင်း (ခုဒ္ဒကပါဌ၊ ဋ္ဌ၊ နှာ-၁၁၉) အထူးမှာထားချက်မှာ ‘အာရတိ’၊ ‘ဝိရတိ’၊ ‘ပဋိဝိရတိ'ပုဒ်တို့သည် ရှောင်ကြဉ်ခြင်း အနက်၏ စကားပရိယာယ် များသာ ဖြစ်သည် (အဋ္ဌသာလိနီ၊ နှာ-၂၆၃)</p> <p style="text-indent:3em">၈။ မိစ္ဆာဇီဝ= ကာယဒုစရိုက် ၃-ပါး, ဝစီဒုစရိုက် ၄-ပါးတို့ဖြင့် အသက်မွေးမှု။</p> -- <h4>၂-အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ ဒုတိယနည်း </h4> <p style="text-align: center;">(ကိလေသာ ၁၀-ပါးကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း)</p> <p style="text-align: center;">သမုဒယသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၇</b>။ ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘သမုဒယ သစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည်လည်းကောင်း၊ (တဏှာမှတစ်ပါး) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် သော ‘ကိလေသာ'၉-ပါးတို့သည်လည်းကောင်း ရှိကုန်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော ကိလေသာ ၁၀-ပါးကို ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ကိလေသသာ ၁၀-ပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ကုသိုလ်၏ အကြောင်းရင်း ‘ကုသလမူလ'သုံးခု (အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ) တို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကုသလမူလသုံးခုမှ) ကြွင်းသော အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော (လောကီ) ကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အာသဝ၏အာရုံဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်မူ၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုးတရားလည်း မဟုတ်သော အကြင်ပြုကာမျှသဘော ‘ကိရိယာ'တရားတို့သည် လည်းကောင်း၊ အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော တရားအပေါင်းကို ဆင်းရဲမှုအမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိရောဓသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကိုလည်းကောင်း၊ (တဏှာမှ) ကြွင်းသော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤကိလေသာ ၁၀-ပါးကို ပယ်စွန့်ခြင်းကို ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">မဂ္ဂသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ (ဒိဋ္ဌိနှင့် အကုသိုလ်အဖြစ်ချင်း တူသော ဖြစ်ခြင်းရှိကုန်သော ဝိစိကိစ္ဆာစသော အကုသိုလ်တရား) တို့ကို ပယ်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ပထမ အရိယာအဆင့်ဖြစ်သည့် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါလည်းကောင်း ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ် သော ‘နိယျာနိက’၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း ‘အပစယဂါမိ’ ဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါး၏၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ (မျက်မှောက်ပြု၍) နေ၏။ ထိုအခါ၌ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’။ပ။ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်ခြင်း (စိတ်ကို အာရုံ၌ကောင်းစွာ ထား ခြင်း) ‘သမ္မာသမာဓိ’ဟူသော အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ်'သည် ဖြစ်၏။ပ။**၁</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓ ဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ)ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးမှတစ်ပါး) ကြွင်းသော (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော မဂ်စိတ်နှင့် စေတသိက် ၂၈-ပါး) တရား တို့သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့် (မဂ္ဂသစ္စာ) နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(ကိလေသာ ၁၀-ပါးကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသော အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ ဒုတိယနည်း ပြီး၏။)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးအကျယ်အဖွင့်ကို ပေယျာလချန်ခဲ့သည်၊ အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ ပထမနည်းအတိုင်း ချဲ့ရမည်ဖြစ်သည်၊ ကြွင်းသော အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမနည်းများမှာလည်း ပထမနည်းအတိုင်း ချဲ့ယူရမည်ဖြစ်သည်။</p> -- <h4>၃-အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ တတိယနည်း </h4> <p style="text-align: center;">(အကုသိုလ်တရား အားလုံးကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း)</p> <p style="text-align: center;">သမုဒယသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၈</b>။ ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်းအမှန်သဘော ‘သမုဒယသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည်လည်းကောင်း၊ (တဏှာမှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'၉-ပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ ၁၀-ပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရား တို့သည်လည်းကောင်း ရှိကုန်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော အကုသိုလ်တရားအားလုံးကို ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘သမုဒယသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်၏ အကြောင်းရင်း ‘ကုသလ မူလ'သုံးခု (အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ) တို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကုသလမူလသုံးခုမှ) ကြွင်းသော အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော (လောကီ) ကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန် သော ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်မူ၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်သော အကြင် ပြုကာမျှသဘော ‘ကိရိယာ'တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော တရားအပေါင်းကို ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိရောဓသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကိုလည်းကောင်း၊ (တဏှာမှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'၉-ပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ ၁၀-ပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့ကို လည်းကောင်း ပယ်စွန့်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤအကုသိုလ်တရားအားလုံး ပယ်စွန့်ခြင်းကို ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">မဂ္ဂသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခ နိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ (ဒိဋ္ဌိနှင့် အကုသိုလ်အဖြစ်ချင်း တူသော ဖြစ်ခြင်းရှိကုန်သော ဝိစိကိစ္ဆာစသော အကုသိုလ်တရား) တို့ကို ပယ်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ပထမ အရိယာ အဆင့်ဖြစ်သည့် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါလည်းကောင်း ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက် တတ်သော ‘နိယျာနိက'နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ‘အပစယဂါမိ’ ဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါး၏၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ (မျက်မှောက်ပြု၍) နေ၏။ ထိုအခါ၌ မဖောက်မပြန်မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’။ပ။ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်ခြင်း (စိတ်ကို အာရုံ၌ ကောင်းစွာ ထားခြင်း) ‘သမ္မာသမာဓိ’ဟူသော အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ်'သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခ နိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးမှတစ်ပါး) ကြွင်းသော (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော မဂ်စိတ်နှင့် စေတသိက် ၂၈-ပါး) တရား တို့သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် (မဂ္ဂသစ္စာ) နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(အကုသိုလ်တရားအားလုံးကို သမုဒယသစ္စာဟုဟောသော အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ တတိယနည်း ပြီး၏။)</p> -- <h4>၄-အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ-စတုတ္ထနည်း </h4> <p style="text-align: center;">(အကုသိုလ်တရား အားလုံးနှင့် လောကီကုသလမူလ ၃-ပါးတို့ကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း)</p> <p style="text-align: center;">သမုဒယသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၉</b>။ ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်းအမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည်လည်းကောင်း၊ (တဏှာမှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ ၁၀-ပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့သည် လည်းကောင်း၊ (သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်သော လောကီကုသိုလ်၏ အကြောင်းရင်း ‘ကုသလမူလ’ (အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ) သုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း ရှိကုန်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော အကုသိုလ်တရားအားလုံးနှင့် လောကီကုသလမူလ ၃-ပါး တရားအပေါင်းကို ဆင်းရဲမှု ဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အကုသိုလ်တရားအားလုံးနှင့် လောကီကုသလမူလသုံးပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အာသဝ၏ အာရုံဖြစ် ကုန်သော လောကီကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'တို့သည်လည်းကောင်း၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်မူ၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုး ‘တရား'လည်း မဟုတ်သော အကြင်ပြုကာမျှသဘော ‘ကိရိယာ'တရား တို့သည်လည်းကောင်း၊ အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော တရားအပေါင်းကို ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိရောဓသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကိုလည်းကောင်း၊ (တဏှာမှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့ကိုလည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ ၁၀-ပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့ကိုလည်း ကောင်း၊ ‘အာသဝ'၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်သော (လောကီ) ကုသိုလ်၏ အကြောင်း ရင်းဖြစ်သော ‘ကုသလမူလ'သုံးပါး (အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ) တို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ခြင်း သည် ရှိ၏။ ဤအကုသိုလ်တရားအားလုံးနှင့် လောကီကုသလမူလ တရား၃-ပါးတို့ကို ပယ်စွန့်ခြင်းကို ဆင်းရဲ ချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">မဂ္ဂသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ (ဒိဋ္ဌိနှင့် အကုသိုလ်အဖြစ်ချင်းတူသော ဖြစ်ခြင်းရှိကုန်သော ဝိစိကိစ္ဆာစသော အကုသိုလ်တရား) တို့ကို ပယ်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ပထမ အရိယာအဆင့် ဖြစ်သည့် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက် တတ်သော ‘နိယျာနိက'နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ‘အပစယဂါမိ’ ဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါး၏၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍ သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ (မျက်မှောက်ပြု၍) နေ၏။ ထိုအခါ၌ မဖောက်မပြန်မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’။ပ။ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်ခြင်း (စိတ်ကို အာရုံ၌ ကောင်းစွာ ထားခြင်း) ‘သမ္မာသမာဓိ’ဟူသော အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ်'သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓ ဂါမိနိပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ)ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးမှတစ်ပါး) ကြွင်းသော (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော မဂ်စိတ်နှင့် စေတသိက် ၂၈-ပါး) တရား တို့သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် (မဂ္ဂသစ္စာ) နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(အကုသိုလ်တရားအားလုံးနှင့် လောကီကုသလမူလ ၃-ပါးတို့ကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသော အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရစတုတ္ထနည်း ပြီး၏။)</p> -- <h4>၅-အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ-ပဉ္စမနည်း </h4> <p style="text-align: center;">(လောကီကုသိုလ်နှင့် အကုသိုလ်အားလုံးတို့ကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း)</p> <p style="text-align: center;">သမုဒယသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၀</b>။ ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် လည်းကောင်း၊ (တဏှာမှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ ၁၀-ပါးမှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့သည် လည်းကောင်း၊ အာသဝ၏ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်သော လောကီကုသိုလ်၏ အကြောင်းရင်း ‘ကုသလမူလ'သုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ‘ကုသလမူလ'သုံးပါးမှ ကြွင်းသော အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော (လောကီ) ကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းကောင်း ရှိကုန်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော လောကီကုသိုလ် အကုသိုလ် တရားအပေါင်းကို ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'တရားတို့သည် လည်းကောင်း (အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော လောကီဝိပါက်တရားတို့သည်လည်းကောင်း)၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်မူ၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်သော အကြင် ပြုကာမျှသဘော ‘ကိရိယာ'တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်းရှိ၏။ ဤလောကီဝိပါက်, ကြိယာ, ရုပ်အာလုံးကို ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိရောဓသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကိုလည်းကောင်း၊ (တဏှာမှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့ကိုလည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ ၁၀-ပါးမှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့ကိုလည်း ကောင်း၊ အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော (လောကီ) ကုသိုလ်၏ အကြောင်းရင်း ‘ကုသလမူလ'သုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ (ကုသလမူလသုံးပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော လောကီကုသိုလ်တရားတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤလောကီကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားအပေါင်းကို ပယ်ခြင်းကို ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">မဂ္ဂသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ (ဒိဋ္ဌိနှင့် အကုသိုလ်အဖြစ်ချင်း တူသော ဖြစ်ခြင်းရှိကုန်သော ဝိစိကိစ္ဆာစသော အကုသိုလ်တရား) တို့ကို ပယ်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ပထမ အရိယာ အဆင့်ဖြစ်သည့် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါလည်းကောင်း ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက် တတ်သော ‘နိယျာနိက'နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ‘အပစယဂါမိ’ ဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါး၏၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍ သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ (မျက်မှောက်ပြု၍) နေ၏။ ထိုအခါ၌ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’။ပ။ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်ခြင်း (စိတ်ကို အာရုံ၌ ကောင်းစွာ ထားခြင်း) ‘သမ္မာသမာဓိ’ဟူသော အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ်'သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခ နိရောဓဂါမိနီပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ)ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးမှတစ်ပါး) ကြွင်းသော (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော မဂ်စိတ်နှင့် စေတသိက် ၂၈-ပါး) တရား တို့သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် (မဂ္ဂသစ္စာ) နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(လောကီကုသိုလ် အကုသိုလ်အားလုံးကို သမုဒယသစ္စာအဖြစ်ဖြင့် ဟောသော အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ ပဉ္စမနည်း ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရ ၅-နည်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ပဉ္စင်္ဂိကဝါရ</h3> <p style="text-align:center;">(ပဉ္စင်္ဂိကဝါရအားဖြင့် သစ္စာလေးပါး ဖွဲ့နည်း ၅-မျိုး)</p> <h4>၁-ပဉ္စင်္ဂိကဝါရ-ပထမနည်း</h4> <p style="text-align: center;">(တဏှာကို သမုဒယသစ္စာအဖြစ်ဖြင့် ဟောသောနည်း)</p> <p style="text-align: center;">သစ္စာလေးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၁</b>။ သစ္စာလေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">သမုဒယသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ရှိ၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(တဏှာမှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ ၁၀-ပါးမှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌)့ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံ ဖြစ်ကုန်သော (လောကီ) ကုသိုလ်၏ အကြောင်းရင်းဖြစ်သော ‘ကုသလမူလ'သုံးပါး (အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ) တို့သည်လည်းကောင်း၊ ‘ကုသလ မူလ'သုံးပါးတို့မှ ကြွင်းသော အာသဝ၏ အာရုံ ဖြစ်ကုန်သော (လောကီ) ကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်မူ၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်ကုန်သော အကြင်ပြုကာမျှသဘော ‘ကြိယာ'တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော တရားအပေါင်းကို ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိရောဓသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်ခြင်းကို ဆင်းရဲ ချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မဂ္ဂသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ (ဒိဋ္ဌိနှင့် အကုသိုလ်အဖြစ်ချင်း တူသော ဖြစ်ခြင်း ရှိကုန်သော ဝိစိကိစ္ဆာစသော အကုသိုလ်တရား) တို့ကို ပယ်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ပထမ အရိယာအဆင့်ဖြစ်သည့် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါလည်းကောင်း ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက် တတ်သော ‘နိယျာနိက'နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ‘အပစယဂါမိ’ ဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါး၏၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍ သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ (မျက်မှောက်ပြု၍) နေ၏။ ထိုအခါ၌ မဖောက်မပြန်မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’၊ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြံစည်ခြင်း ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ’၊ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြိုးစား အားထုတ်ခြင်း ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်မှု (စိတ်ကို အာရုံ၌ ကောင်းစွာ ထားခြင်း) ‘သမ္မာသမာဓိ’ ဟူသော အင်္ဂါငါးပါး၁၇ှိသည့် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ်'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မာဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် ပိုင်းခြားသိမှု ‘ပညာ’၊ (ခွဲခွဲခြားခြား) အပြားအားဖြင့် ပိုင်းခြားသိမှုသဘော ‘ပဇာနနာ’။ပ။ (အမှန်သဘော၌) မတွေဝေမှု (အမှန်ကိုသိမှု) ‘အမောဟ’၊ (သစ္စာလေးပါး) တရားတို့ကို ပိုင်းခြားစိစစ်ခြင်းသဘော ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းစွာ အမှန်သိမြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ပိုင်းခြားစိစစ်ခြင်းသဘော ‘ဓမ္မဝိစယ’ ဖြစ်၍ (သစ္စာလေးပါး) တရား တို့ကို သိတတ်သော ‘ဗောဓိဉာဏ်'၏ အစိတ်အပိုင်း အင်္ဂါဖြစ်သော ‘ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်’၊ (ကိလေသာ တို့ကို ပယ်သတ်၍) နိဗ္ဗာန်သို့ ထွက်မြောက်ကြောင်း လမ်း ‘မဂ်'၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်ခြင်းသဘော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၂၉၇)</p> -- <p style="text-align: center;">သမ္မာသင်္ကပ္ပ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြံစည်မှု ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကြံစည်ခြင်းသဘော ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်ခြင်းသဘော ‘ဝိတက္က’။ပ။ ကောင်းစွာ ကြံစည်ခြင်း သဘော ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ’၊ ထွက်မြောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ်'၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ ထွက်မြောက် ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်ခြင်းသဘော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြံစည်မှု ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၂၉၈)</p> <p style="text-align: center;">သမ္မာဝါယာမ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြိုးစားအားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၌ဖြစ်သော အကြင် ကြိုးစား အားထုတ်ခြင်း လုံ့လ ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’ (ဝီရိယစေတသိက်)။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်ခြင်း ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ သစ္စာလေးပါးကို ကောင်းစွာသိမှု ‘ဗောဓိဉာဏ်’ (မဂ်ဉာဏ်) ၏ အကြောင်းအင်္ဂါတစ်ပါးဖြစ်သော ကြိုးစားအားထုတ်မှု လုံ့လ ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက် ကြောင်း ‘မဂ်'၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်ခြင်း သဘော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြိုးစားအားထုတ်မှု လုံ့လ ‘သမ္မာဝါယာမ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၃၀၂)</p> <p style="text-align: center;">သမ္မာသတိ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ မမေ့မလျော့စူးစူးစိုက်စိုက် အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အစဉ်အမြဲအဖန်ဖန် အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’။ပ။ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ သစ္စာလေးပါးကို ကောင်းစွာ သိမှု ‘ဗောဓိဉာဏ်’ (မဂ်ဉာဏ်) ၏ အစိတ် အပိုင်းအင်္ဂါဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်'၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်သော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ -၃၀၃)</p> -- <p style="text-align: center;">သမ္မာသမာဓိ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုမဂ္ဂင်ငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်မှု (စိတ်ကို အာရုံ၌ ကောင်းစွာထားမှု) ‘သမ္မာသမာဓိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၏ အကြင် တည်တံ့ခြင်း ‘ဌိတိ’။ပ။ ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’၊ သစ္စာလေးပါးကို ကောင်းစွာသိမှု ‘ဗောဓိဉာဏ် (မဂ်ဉာဏ်) ၏ အစိတ်အပိုင်း အင်္ဂါဖြစ်သော တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ သမ္ဗောဇ္ဈင်’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်'၏ အစိတ်အပိုင်း အင်္ဂါ'မဂ္ဂင်္ဂ’၊ (ဝဋ်ဆင်းရဲမှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘မဂ်’၌ အကျုံးဝင်သော ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န'သည် ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သဘောကို မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်မှု (စိတ်ကို အာရုံ၌ ကောင်းစွာ ထားမှု) ‘သမ္မာသမာဓိ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဏီ၊ ပဒ-၃၀၄) ဤဆိုခဲ့ပြီးသော မဂ္ဂင်ငါးပါးကို ဆင်းရဲမှုချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓ ဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(မဂ္ဂင်ငါးပါတို့မှ) ကြွင်းသော (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော မဂ်စိတ်နှင့် စေတသိက် ၂၈-ပါး)၂ တရား တို့သည် ဆင်းရဲချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် (မဂ္ဂသစ္စာ) နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ပ။**၃</p> <p style="text-align: center;">(တဏှာကို သမုဒယသစ္စာအဖြစ်ဖြင့် ဟောသော ပဉ္စင်္ဂိကဝါရ၄ ပထမနည်း ပြီး၏။)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ စာပိုဒ်ရေ-၂၀၆အစနှင့်၂၁၁-အဆုံး ကြည့်ပါ။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ မဂ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက် ၃၆-ပါးဖြစ်၍ မဂ္ဂင်၅-ပါးကြဉ်လျှင် စေတသိက် ၃၁-ပါးသာဖြစ်သည်။ စင်စစ်မှာ ပုဂ္ဂလဇ္ဈာသယအားဖြင့် သီလမဂ္ဂင် ၃-ပါးတို့မှာ မဂ်အခိုက်အတန့်မှာ ဖြစ်ဖွယ်မလိုဟု ယူဆထားရာ ဤနေရာ၌ ယှဉ်ဘက်စေတသိက် ၂၈-ပါးဟု ပြန်ဆိုလိုက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ **ပဉ္စင်္ဂိကဝါရ ဒုတိယနည်း (=ကိလေသာ ၁၀-ပါးကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း)။ တတိယနည်း (=အကုသိုလ်တရားအားလုံးကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း)။ စတုတ္ထနည်း (=အကုသိုလ်တရားအားလုံးနှင့် လောကီကုသလ မူလ ၃-ပါးတို့ကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း) တို့ကို ပေယျာလချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပဉ္စင်္ဂိကဝါရဟု ဟောတော်မူရခြင်းအကြောင်း- (အဋ္ဌင်္ဂိကဝါရအစ ပြန်ကြည့်) (သီလမဂ္ဂင် ၃-ပါးကြဉ်သော) အင်္ဂါ၅-ပါးရှိသည့် ပဉ္စင်္ဂိကမဂ်ကို ဆင်းရဲချုပ်ခြင်း (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် (မဂ္ဂသစ္စာ) ဟု ဟောတော်မူရခြင်းအကြောင်းမှာ- ပုဂ္ဂိုလ်၏ ကာယကံ, ဝစီကံ, အာဇီဝ= အသက်မွေးမှုသည် မဂ်မရမီ ရှေးမဆွကပင် သန့်ရှင်းစင်ကြယ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် မဂ်အခိုက်အတန့်၌ ယင်းသီလမဂ္ဂင် ၃-ပါး ဖြည့်ဖွယ် မရှိတော့ပြီ၊ ကြွင်းမဂ္ဂင် ၅-ပါးသာ ဖြည့်ရတော့သည်ဟု ယူဆသည့် ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ပုဂ္ဂလဇ္ဈာသယအားဖြင့် ပဉ္စင်္ဂိကမဂ်ကို ဆင်းရဲချုပ်ခြင်း ‘နိဗ္ဗာန်'သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် ‘မဂ္ဂသစ္စာ’ဟု ဟောတော်မူသည်။ (သမ္မော၊ ဋ္ဌ၊ နှာ-၁၁၅)</p> -- <h4>၅-ပဉ္စင်္ဂိကဝါရ ပဉ္စမနည်း </h4> <p style="text-align: center;">(လောကီကုသိုလ် အကုသိုလ်အားလုံးတို့ကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း)</p> <p style="text-align: center;">သမုဒယသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">၂၁၂။ ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည်လည်းကောင်း၊ (တဏှာမှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ ၁၀-ပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့သည် လည်းကောင်း၊ (သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်သော (လောကီ) ကုသိုလ်၏ အကြောင်းရင်း ‘ကုသလမူလ'သုံးပါး (အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ) တို့သည်လည်းကောင်း၊ ‘ကုသလမူလ'သုံးပါးတို့မှ ကြွင်းသော အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော လောကီကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းကောင်း ရှိကုန်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော တရားအပေါင်းကို ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'တရားတို့ သည်လည်းကောင်း (အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော လောကီဝိပါက်တရားတို့သည်လည်းကောင်း)၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်မူ၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်သော အကြင် ပြုကာမျှ သဘော ‘ကြိယာ'တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤလောကီဝိပါက်, ကြိယာ, ရုပ်အားလုံးကို ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိရောဓသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကိုလည်းကောင်း၊ (တဏှာမှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့ကိုလည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ ၁၀-ပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့ကိုလည်း ကောင်း၊ ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်သော (လောကီ) ကုသိုလ်၏ အကြောင်းရင်းဖြစ်သော ‘ကုသလမူလ'သုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ('ကုသလမူလ'သုံးပါးတို့မှ) ကြွင်း သော အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော လောကီကုသိုလ် တရားတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤလောကီကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားအပေါင်းကို ပယ်ခြင်းကို ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">မဂ္ဂသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ (ဒိဋ္ဌိနှင့် အကုသိုလ်အဖြစ်ချင်း တူသော ဖြစ်ခြင်း ရှိကုန်သော ဝိစိကိစ္ဆာစသော အကုသိုလ်တရား) တို့ကို ပယ်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ပထမ အရိယာ အဆင့်ဖြစ်သည့် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါလည်းကောင်း ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက် တတ်သော ‘နိယျာနိက'နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ‘အပစယဂါမိ’ ဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါး၏၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍ သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ (မျက်မှောက်ပြု၍) နေ၏။ ထိုအခါ၌ မဖောက်မပြန်မှန်ကန်စွာ သိမြင်ခြင်း ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’၊ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြံစည်ခြင်း ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ’၊ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကြိုးစား အားထုတ်ခြင်း ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်မှု (စိတ်ကို အာရုံ၌ ကောင်းစွာ ထားခြင်း) ‘သမ္မာသမာဓိ’ဟူသော အင်္ဂါငါးပါး ရှိသည့် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း ‘မဂ်'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော မဂ္ဂင်ငါးပါးကို ဆင်းရဲမှုချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ)ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။**၁ (မဂ္ဂင်ငါးပါးတို့မှ) ကြွင်းသော (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော မဂ်စိတ်နှင့် စေတသိက် ၂၈-ပါး) တရားတို့ သည် ဆင်းရဲမှုချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် (မဂ္ဂသစ္စာ) နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(လောကီကုသိုလ် အကုသိုလ်အာလုံးကို သဒုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း ပဉ္စင်္ဂိကဝါရ ပဉ္စမနည်း ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စင်္ဂိကဝါရအားဖြင့် သစ္စာလေးပါးဖွဲ့နည်း ၅-မျိုး ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** မဂ္ဂင်၅-ပါး၏ အဓိပ္ပါယ်ကို ပေယျာလချန်ခဲ့သည်၊ ပထမနည်းအတိုင်း ချဲ့ယူရမည် ဖြစ်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ</h3> <p style="text-align:center;">(သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရအားဖြင့် သစ္စာလေးပါး ဖွဲ့နည်း ၅-မျိုး)</p> <p style="text-indent:3em">(သဗ္ဗ= အလုံးစုံ၊ မဂ်၌ယှဉ်သော သမ္ဂယုတ်တရား အားလုံး။ သင်္ဂါဟိက= (သံ= ကောင်းစွာ။ ဂါဟ= ယူခြင်း။ ဣက= ပြခြင်း) ကောင်းစွာသိမ်းယူ၍ပြခြင်း။ သဗ္ဗသင်္ဂါဟိက= မဂ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ဘက် ဖဿ-စသော စေတသိက်များကို မဂ္ဂသစ္စာဟု သိမ်းကျုံး၍ ပြသည့်နည်း ဖြစ်သည်။)့</p> <p style="text-align: center;">၁-သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ-ပထမနည်း</p> <p style="text-align: center;">(တဏှာကို သမုဒယသစ္စာအဖြစ်ဖြင့် ဟောသောနည်း)</p> <p style="text-align: center;">သစ္စာလေးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၃</b>။ သစ္စာလေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">သမုဒယသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခ သမုဒယသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ရှိ၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(တဏှာမှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ ၁၀-ပါးမှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ (သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွားနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ် ကုန်သော (လောကီ) ကုသိုလ်၏ အကြောင်းရင်း ‘ကုသလမူလ'သုံးပါး (အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ) တို့သည်လည်းကောင်း၊ ‘ကုသလမူလ'သုံးပါးတို့မှ ကြွင်းသော အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော (လောကီ) ကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်မူ၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ် ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်ကုန်သော အကြင်ပြုကာမျှသဘော ‘ကြိယာ'တရားတို့သည် လည်း ကောင်း၊ အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော တရားအပေါင်းကို ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိရောဓသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ပယ်ခြင်းကို ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မဂ္ဂသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခ နိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ (ဒိဋ္ဌိနှင့် အကုသိုလ်အဖြစ်ချင်း တူသော ဖြစ်ခြင်း ရှိကုန်သော ဝိစိကိစ္ဆာစသော အကုသိုလ်တရား) တို့ကို ပယ်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ပထမ အရိယာအဆင့် ဖြစ်သည့် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက် တတ်သော ‘နိယျာနိက'နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ‘အပစယဂါမိ’ ဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါး၏၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ (မျက်မှောက်ပြု၍) နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ'သည် ဖြစ်၏။**၁ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော ဖဿစသော တရားအပေါင်းကို ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ)၂ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(တဏှာကို သမုဒယသစ္စာအဖြစ်ဖြင့် ဟောသော သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ ပထမနည်း ပြီး၏။)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဓမ္မသင်္ဂဏီစာပိုဒ်- ၂၇၇၊ နှာ-၇၂။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ မဂ္ဂသစ္စာနှင့် ယှဉ်ဘက်ဖြစ်သော ဖဿစသော တရားအပေါင်း (=မဂ်စိတ်နှင့်ယှဉ်ဘက် စေတသိက်) သဗ္ဗသင်္ဂါဟိက တရားကို မဂ္ဂသစ္စာဟု ဟောတော်မူခြင်းအကြောင်းမှာ- မဂ်စိတ် ၄-ပါးနှင့် မဂ္ဂင်၈-ပါးကြဉ်သော စေတသိက် ၂၈-ပါးတို့ သည် မဂ္ဂသစ္စာနှင့် ယှဉ်ဘော်ယှဉ်ဘက် တရားများဖြစ်ကြသောကြောင့် ဆင်းရဲချုပ်မှု (နိဗ္ဗာန်) သို့ရောက်ကြောင်း (မဂ္ဂသစ္စာ) ဟု ဟောတော်မူသည်။ (သမ္မော၊ ဋ္ဌ၊ နှာ-၁၁၅) သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ ဒုတိယနည်း (=ကိလေသာ ၁၀-ပါးကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း)။ တတိယနည်း (=အကုသိုလ်တရားအားလုံးကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း)။ စတုတ္ထနည်း (=အကုသိုလ်တရားအားလုံးနှင့် လောကီကုသလမူလ ၃-ပါးတို့ကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း)။ ဤနည်း ၃-မျိုးကို ပေယျာလ ချန်ထားခဲ့သည်။</p> -- <h4>၅-သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ ပဉ္စမနည်း </h4> <p style="text-align: center;">(လောကီကုသိုလ်နှင့် အကုသိုလ်အားလုံးတို့ကို သမုဒယသစ္စာဟု ဟောသောနည်း)</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ, ဒုက္ခသစ္စာ, နိရောဓသစ္စာ, မဂ္ဂသစ္စာ)</p> <p style="text-align: center;">သမုဒယသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၄</b>။ ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည်လည်းကောင်း၊ (တဏှာမှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ကိလေသာတို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ၁၀-ပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့သည် လည်းကောင်း၊ (သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွါးနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်သော လောကီကုသိုလ်၏ အကြောင်းရင်း ‘ကုသလမူလ'သုံးပါး (အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ) တို့သည်လည်းကောင်း၊ (ကုသလမူလသုံးပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော လောကီကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းကောင်း ရှိကုန်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော တရားအပေါင်းကို ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်းအမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွါးနေတတ်၍ မူးယစ် မိုက်မဲစေတတ်သော ‘အာသဝ'၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'တရားတို့သည် လည်းကောင်း (အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော လောကီဝိပါက်တရားတို့သည်လည်းကောင်း)၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်မူ၍ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်သော အကြင် ပြုကာမျှ သဘော ‘ကြိယာ'တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အလုံးစုံသော ရုပ်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤလောကီဝိပါက်, ကြိယာ, ရုပ်အားလုံးကို ဆင်းရဲမှုအမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိရောဓသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓသစ္စာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကိုလည်းကောင်း၊ (တဏှာမှ) ကြွင်းသော ပူပန်စေတတ်သော နှိပ်စက်တတ်သော ‘ကိလေသာ'တို့ကိုလည်းကောင်း၊ (ကိလေသာ၁၀-ပါးမှ) ကြွင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့ကိုလည်း ကောင်း၊ အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံဖြစ်သော (လောကီ) ကုသိုလ်၏ အကြောင်းရင်း ‘ကုသလမူလ'သုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ (ကုသလမူလသုံးပါးတို့မှ) ကြွင်းသော အာသဝ၏ အာရုံဖြစ် သော လောကီကုသိုလ်တရားတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤလောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ်တရားအပေါင်းကို ပယ်ခြင်းကို ဆင်းရဲချုပ်မှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခ နိရောဓသစ္စာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">မဂ္ဂသစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသစ္စာလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ (ဒိဋ္ဌိနှင့် အချင်းချင်း အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် တူသောဖြစ်ခြင်းရှိကုန်သော ဝိစိကိစ္ဆာစသောအကုသိုလ်တရား) တို့ကို ပယ်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ပထမအရိယာအဆင့်ဖြစ်သည့် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါလည်းကောင်း ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက် တတ်သော ‘နိယျာနိက', နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ‘အပစယဂါမိ’ ဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါး၏။ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော အကျင့်ရှိသော နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပထမဈာန်သို့ ရောက်၍ (မျက်မှောက်ပြု၍) နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော ဖဿစသော တရားအပေါင်းကို ဆင်းရဲချုပ်မှုသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီပဋိပဒါသစ္စာ’ (မဂ္ဂသစ္စာ)ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(လောကီကုသိုလ် အကုသိုလ်အားလုံးကို သမုဒယသစ္စာအဖြစ်ဖြင့် ဟောသော သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ ပဉ္စမနည်း ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">(သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားအပ်သော ‘အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း'ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ပဥှာပုစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">(အမေး-အဖြေပြု၍ ဟောကြားသော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း)</p> <p style="text-align: center;">သစ္စာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၅</b>။ မဂ်ဖိုလ်ကို ရပြီး၍ ဖြူစင်မြင့် မြတ်သဖြင့် ‘အရိယာ’ဟု ခေါ်တွင်သော ပုဂ္ဂိုလ်မြတ် တို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သည့် အမှန်သဘော ‘အရိယသစ္စာ'လေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော ဆင်းရဲမှုအမှန်သဘော ‘ဒုက္ခအရိယသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသမုဒယ အရိယသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော ဆင်းရဲမှုချုပ်ရာ အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓ အရိယသစ္စာ’။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အရိယာတို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော ဆင်းရဲမှုချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန် သဘော ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီပဋိပဒါအရိယသစ္စာ'၁ တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">၁။ ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီပဋိပဒါအရိယသစ္စာ= မဂ္ဂသစ္စာ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အမေးပုစ္ဆာ</h3> <p style="text-align: center;">သစ္စာ ၄-ပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်းသက်သက်ကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">၁-တိက် ၂၂-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကုသလတိက် အမေးပုစ္ဆာ ၂၁၆။ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော အမှန်သဘော ‘အရိယသစ္စာ'၄-ပါးတို့တွင် အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုး ချမ်းသာကိုသာ ပေးတတ်သော ‘ကုသိုလ်'သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အပြစ်နှင့်တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ‘အကုသိုလ်'သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော ‘အဗျာကတ'သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။**၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဝေဒနာတိက် အမှတ် ၂-မှ သနိဒဿနတိက် အမှတ် ၂၂-အထိ တိက် ၂၁-ခုတို့၏ အမေးပုစ္ဆာများကို ပေယျာလ ချန်ခဲ့သည်။</p> <p style="text-align: center;">၂-ဒုက်၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက် အမေးပုစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em">(အရိယသစ္စာ ၄-ပါးတို့တွင်) ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန် သနည်း။ ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန် သနည်း။**၁</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ဟေတုဒုက် ဒုက်အမှတ် ၁-မှ သဥတ္တရဒုက် ဒုက်အမှတ် ၉၉-အထိ ဒုက် ၉၉-ခုတို့၏ အမေးပုစ္ဆာများကို ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">သစ္စာ ၄-ပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေ ‘ဝိသဇ္ဇနာ'ကို ပြခြင်း</p> <h4>၁-တိက ဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(သစ္စာ ၄-ပါးတို့ကို တိက် ၂၂-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေ ‘ဝိသဇ္ဇနာ'ကို ပြခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">၂၁၇။ ဆင်းရဲမှုဖြစ်ကြောင်း အမှန်သဘော ‘သမုဒယသစ္စာ'သည် အပြစ်နှင့် တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော ‘အကုသိုလ်’ ဖြစ်၏ (လောဘ)။ ဆင်းရဲမှုချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် အမှန်သဘော ‘မဂ္ဂသစ္စာ'သည် အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုး ချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ‘ကုသိုလ်’ ဖြစ်၏ (မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ ဆင်းရဲမှုချုပ်ရာ အမှန်သဘော ‘နိရောဓသစ္စာ'သည် ကုသိုလ်, အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော (ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်မူ၍ အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်သော) ‘အဗျာကတ’ ဖြစ်၏ (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဆင်းရဲမှု အမှန်သဘော ‘ဒုက္ခသစ္စာ'သည် ကုသိုလ်ဖြစ်၏ (လောကီကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၁များ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အကုသိုလ်ဖြစ်၏ (လောဘကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အဗျာကတဖြစ်၏ (လောကီဝိပါက်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ စိတ္တုပ္ပါဒ်သည် စိတ်နှင့်ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များဟု ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ (လောဘမူ သောမနဿစိတ် ၄-ပါး၌ ရှိသော လောဘ၊ သောမနဿမဂ်ဈာန်စိတ်၁၆-ပါး၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) နှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (လောဘမူ ဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၄-ပါး၌ ရှိသော လောဘ၊ ဥပေက္ခာသဟဂုတ် မဂ်ဈာန်စိတ် ၄-ပါး၌ ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ နိရောဓသစ္စာကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (လောကီသုခသဟဂုတ်စိတ် ၃၁-ပါး၊ လောဘ, ဒေါသ, ဣဿာ, မစ္ဆရိယ, ကုက္ကုစ္စ, ဝိစိကိစ္ဆာ, ဝေဒနာကြဉ် ယှဉ်ဘက် စေတသိက် ၄၅-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ (ဒေါသမူဒွေး၊ ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဉ်စိတ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ (ဥပေက္ခာ) နှင့် ယှဉ်၏ (လောကီဥပေက္ခာသဂုတ်စိတ် ၄၇-ပါး၊ လောဘ, ဒေါသ, ဣဿာ, မစ္ဆရိယ, ကုက္ကုစ္စ, ပီတိ, ဝေဒနာကြဉ်သော ယှဉ်ဘက်စေတသိက် ၄၅-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) နှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်း ကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဝေဒနာ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဝိပါကတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘော (အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေတတ်သော သဘော) ရှိသောတရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘော (အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေတတ်သောသဘော) ရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သောဒုက္ခသစ္စာသည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်၏ (လောကီဝိပါက်စိတ် ၃၂-ပါး၊ ယှဉ်ဘက်စေတသိတ် ၃၅-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘော (အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေတတ်သောသဘော) ရှိသော တရားဖြစ်၏ (လောဘကြဉ်သော လောကီကုသိုလ်, အကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လည်း မဟုတ်မူ၍ အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘော (အကျိုး ‘ဝိပါက်'ကို ဖြစ်စေတတ်သော သဘော) ရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ချေ (ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဥပါဒိဏ္ဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံ ဖြစ်သည့် ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံသာ ဖြစ်၏ (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်မူ၍ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏အာရုံဖြစ်သော လောကီကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံ တို့ကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်-၈ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၍ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့်လည်း ဖြစ်၍) ဥပါဒါန်၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောကီဝိပါက်စိတ် ၃၂-ပါး၊ ယှဉ်ဘက်စေတသိက်၊ ကမ္မဇရုပ်)၊ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်မူ၍ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကံကြောင့် မဖြစ်မူ၍) ဥပါဒါန်၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံသာဖြစ်၏ (လောကီ ကုသိုလ်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ လောဘကြဉ်သော အကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ကမ္မဇရုပ်ကြဉ်သော တိဇရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သံကိလိဋ္ဌတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း ဖြစ်၍ (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်၍) ကိလေသာ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ် စိတ်နှင့်ယှဉ်သော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်းဖြစ်၍ (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်၍) ကိလေသာ၏အာရုံလည်းဖြစ်၏ (လောဘကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည် မဟုတ်မူ၍ (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍) ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဝိတက်တိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ဝိတက်လည်း ရှိ၍ (ဝိတက်နှင့်လည်း ယှဉ်၍) ဝိစာရလည်း ရှိ၏ (ဝိစာရနှင့်လည်း ယှဉ်၏) (လောဘမူစိတ်၌ ရှိသော လောဘ)။ နိရောဓသစ္စာသည် ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ (ဝိတက်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) ဝိစာရလည်း မရှိချေ (ဝိစာရနှင့်လည်း မယှဉ်) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော မဂ္ဂသစ္စာသည် ဝိတက်လည်းရှိ၍ (ဝိတက်နှင့်လည်းယှဉ်၍) ဝိစာရလည်းရှိ၏ (ဝိစာရနှင့် လည်း ယှဉ်၏) (မဂ်ပဌမဈာန်စိတ်၌ရှိသော ဝိတက်ကြဉ်သည့် မဂ္ဂင် ၇-ပါး)။ အချို့သော မဂ္ဂသစ္စာသည် ဝိတက်ကား မရှိမူ၍ (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်မူ၍) ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ (ဝိစာရနှင့်သာယှဉ်၏) (မဂ်ဒုတိယဈာန် စိတ်၌ရှိသည့် သမ္မာသင်္ကပ္ပကြဉ်သော မဂ္ဂင် ၇-ပါး၊ မဂ်ပဌမဈာန်၌ရှိသော သမ္မာသင်္ကပ္ပ= ဝိတက်)။ အချို့သော မဂ္ဂသစ္စာသည် ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိချေ (မဂ်တတိယဈာန်, စတုတ္ထဈာန်, ပဉ္စမဈာန်စိတ်တို့၌ရှိသော သမ္မာသင်္ကပ္ပကြဉ် မဂ္ဂင် ၇-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဝိတက်လည်း ရှိ၍ ဝိစာရလည်း ရှိ၏ (လောကီသဝိတက္ကစိတ် ၄၇-ပါး၊ လောဘ, ဝိတက်, ဝိစာရကြဉ် ယှဉ်ဘက်စေတသိတ် ၄၉-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဝိတက် မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာရှိ၏ (လောကီဒုတိယဈာန် ၃-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်၊ လောကီသဝိတက္ကစိတ် ၄၇-ပါး၌ရှိသော ဝိတက် ၄၇-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဝိတက်လည်းမရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိချေ (လောကီအဝိတက္က အဝိစာရစိတ် ၃၁-ပါး၊ ယှဉ်ဘက်စေတသိက် ၃၆-ပါး၊ လောကီ ဒုတိယဈာန့်စိတ် ၃-ပါး၌ရှိသော ဝိစာရ စေတသိတ် ၃-ပါး၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ဝိတက်လည်းရှိ၍ ဝိစာရလည်းရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဝိတက် မရှိမူ၍ ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဝိတက်လည်း မရှိမူ၍ ဝိစာရလည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကီ သဝိတက္ကစိတ် ၄၇-ပါး၌ရှိသော ဝိစာရစေတသိတ် ၄၇-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ပီတိတိက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိနှင့် ယှဉ်၏) (လောဘမူ သောမနဿစိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယမဂ် ဈာန်စိတ်၁၂-ပါးတို့၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူ သောမနဿစိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယ, စတုတ္ထ မဂ်ဈာန်စိတ်၁၆-ပါး တို့၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဥပေက္ခာ ဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘမူဥပေက္ခာ စိတ်၌ ရှိသော လောဘ၊ မဂ်ပဉ္စမဈာန်စိတ် ၄-ပါး၌ ရှိသော မဂ္ဂင် ၇-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာကို ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်၏ (ပီတိနှင့်ယှဉ်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟူ၍လည်ကောင်း၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်၏ (ပီတိနှင့်ယှဉ်၏) (လောကီပီတိသဟဂုတ်စိတ် ၂၇-ပါး၊ လောဘ, ပီတိ, ဒေါစတုက်, ဝိစိကိစ္ဆာကြဉ်သော ယှဉ်ဘက် စေတသိက် ၄၅-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၏ (သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏) (လောကီသုခသဟဂုတ်စိတ် ၃၁ပါး၊ လောဘ, ဝေဒနာ, ဒေါစတုက်, ဝိစိကိစ္ဆာကြဉ်သော ယှဉ်ဘက်စေတသိက် ၄၅-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၏။ (ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏) (လောကီဥပေက္ခာသဟ ဂုတ်စိတ် ၄၇-ပါး၊ လောဘ, ဝေဒနာ, ဒေါစတုက်, ပီတိကြဉ်သော ယှဉ်ဘက်စေတသိက် ၄၅-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆို အပ်ချေ (ဒုက္ခသဟဂုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး၊ သုခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်နှင့် လောကီစတုတ္ထဈာန် စိတ် ၃-ပါးတို့၌ ရှိသော သုခဝေဒနာ ၄-ပါး၊ လောကီဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၄၇-ပါး၌ ရှိသော ဥပေက္ခာဝေဒနာ ၄၇-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဒဿနတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော သောတာပတ္တိမဂ် သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍, (သောတာပတ္တိမဂ်မြင်ပြီးသော နိဗ္ဗာန်ကို ပွါးများခြင်းအားဖြင့် တစ်ဖန်ထပ်၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက်မဂ်သုံးခုတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော သမုဒယသစ္စာသည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည် ဖြစ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော လောဘ)၊ အချို့သော သမုဒယသစ္စာသည် အထက်မဂ်သုံးခုတို့သည် ပယ်အပ်သည် ဖြစ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော လောဘ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၊ ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်၊ လောဘကြဉ်သော ယှဉ်ဘက် စေတသစိတ်များ၊ အပါယဂမနိယဖြစ်သော အကုသိုလ် တရားများ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်၏ (ကြွင်းအကုသိုလ်စိတ် ၇-ပါး၊ လောဘကြဉ်သော ယှဉ်ဘက်စေတသိတ်များ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သောတာပတ္တိမဂ့်ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန် (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဒဿနဟေတုတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိ သည်လည်း မဟုတ် မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့ ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ်စိတ်တို့၌ ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော သမုဒယသစ္စာသည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိ၏ (လောဘမူဒိဋ္ဌိဂတ သမ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ-မောဟဟိတ်နှင့် ယှဉ်၏)။ အချို့သော သမုဒယသစ္စာသည် အထက်မဂ် သုံးပါးတို့ ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိ၏ (လောဘမူ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိ၏ (လောဘကြဉ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မောဟကြဉ်သော ဝိစိကိစ္ဆာစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အထက်မဂ် သုံးပါးတို့ ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိ၏ (လောဘကြဉ်သော ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဒေါသမူစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မောဟကြဉ်သော ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သောတာပတ္တိမဂ် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်မူ၍ အထက်မဂ်သုံးပါးတို့ ပယ်အပ်သောဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန် (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟ, လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) အာစယဂါမိတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;"> သမုဒယသစ္စာသည် စုတိ ပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်၏ (လောဘ)။ မဂ္ဂသစ္စာသည် စုတိပဋိသန္ဓေမှကင်းသော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်၏ (မဂ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသည့် မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း လည်း မဟုတ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်၏ (လောဘကြဉ်သည့် လောကီ ကုသိုလ်, အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်ချေ (လောကီဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ, ရုပ်၂၈-ပါး)။ [အာစယဂါမိ= အာ+စယ+ဂါမိ။ အာ= လွန်စွာ။ စယ= ဆည်းပူး။ ဂါမိ= ရောက်ကြောင်း။ = ကံ ကိလေသာတို့သည် ဆည်းပူးအပ်သော တရားသို့ရောက်ကြောင်း။ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ‘</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သေက္ခတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">မဂ္ဂသစ္စာသည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်၏ (အရိယာ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ရန်) ကျင့်ဆဲ ‘သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ်မူ၍ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ပြီး) ကျင့်ပြီး ‘အသေက္ခ’ (ရဟန္တာ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်ကုန် (လောကီတရားများ၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ပရိတ္တတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;"> သမုဒယသစ္စာသည် နည်းပါးသော တန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ'တရား (ကာမတရား) ဖြစ်၏ (လောဘ)။ (နိရောဓ သစ္စာ, မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် နှိုင်းယှဉ်မှုကို ပြုတတ်သော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်သော (မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော) ‘အပ္ပမာဏ'တရားဖြစ်၏။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် နည်းပါးသော တန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ'တရား (ကာမတရား) ဖြစ်၏ (လောဘကြဉ်သော ကာမာဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ် သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂတ'တရားဖြစ်၏ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ [ပမာဏ= တိုင်းတာအပ်သော၊ တိုင်းတာတတ်သော ကိလေသာရှိနေသူ ပုထုဇဉ်၏ ဂုဏ်မှာ ဤမျှ လောက် သာရှိ၏။ ဤမျှလောက်သာ ကြီး၏ဟု တိုင်းတာနှိုင်းယှဉ်၍ ရကောင်းသဖြင့် ကိလေသာကို ‘ပမာဏ'တရားဟု ခေါ်သည်။ ‘</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၃) ပရိတ္တာရမ္မဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် အာရုံပြုတတ်သော သဘောမရှိ (အာရုံ မပြုတတ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ မဂ္ဂသစ္စာသည် မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ‘အပ္ပမာဏ'တရား (လောကုတ္တရာတရားဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်) ကို အာရုံပြု၏ (မဂ်စိတ်၌ ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော သမုဒယသစ္စာသည် ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြု၏ (လောဘမူစိတ် ၈-ပါး ၌ ရှိသော လောဘ)။ အချို့သော သမုဒယသစ္စာသည် မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံပြု၏ (ရပြီးဈာန်ကို သာယာမှုစသည် ဖြစ်သော အခိုက်အတန့်၌ ဖြစ်သော လောဘ)။ သမုဒယသစ္စာသည် အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံမပြုချေ။ အချို့သော သမုဒယသစ္စာကို ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ပညတ်ကို အာရုံပြုခိုက်ဖြစ်သော လောဘ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကာမကို အာရုံပြု၏ (ကာမတရားကို အာရုံပြုခိုက်ဖြစ်သော ကာမာဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်များနှင့် အဘိညာဉ်ဒွေး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မဟဂ္ဂုတ်ကိုအာရုံပြု၏ (လောဘ ကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ အဘိညာဉ်ဒွေး၊ မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း, မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ အရူပ ဒုတိယ-စတုတ္ထ စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြု၏ (မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ဉာဏသမ္ပယုတ် မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ အဘိညာဉ်ဒွေး)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ပရိတ္တတရား (ကာမတရား) ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အပ္ပမာဏတရား (လောကုတ္တရာ တရား) ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ပညတ်ကို ဧကန်အာရုံပြုသော ရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မဟဂ္ဂုတ်ကို ဧကန် အာရုံပြုသော အရူပါဝစရ ပဌမ တတိယ စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ပညတ်ကို အနေကန် အာရုံ ပြုခိုက်ဖြစ်သော မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း, လောဘကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်, မဟာကုသိုလ် မဟာကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် အဘိညာဉ်ဒွေး၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟီနတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'တရားဖြစ်၏။ (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် မြင့်မြတ်သော ‘ပဏီတ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ယုတ်ညံ့သော ‘ဟီန'တရားဖြစ်၏ (လောဘကြဉ်သော အကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အလယ်အလတ်ဖြစ်သော ‘မဇ္ဈိမ'တရားဖြစ်၏ (အကုသိုလ် ကြဉ်သော လောကီ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၅) မိစ္ဆတ္တတိက်၁အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် မိစ္ဆတ္တနိယတ, သမ္မတ္တနိယတတရား မဟုတ်ချေ (အနိယတ၂တရားဖြစ်သည်) (နိဗ္ဗာန်)။ မဂ္ဂသစ္စာသည် မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ'တရားဖြစ်၏ (မဂ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သောဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါးတို့၏ သတ္တမဇောစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူဒွေး၏ သတ္တမဇောစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာ နှစ်ပါးတို့သည် မိစ္ဆတ္တနိယတ, သမ္မတ္တနိယတအားဖြင့် အကျိုးပေး မမြဲကုန် (ကြွင်းသော လောကီ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မိစ္ဆတ္တ= (မိစ္ဆာ= မှားသော။ အတ္တ= သဘော)။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အာယတနဝိဘင်္ဂ- ပဥှာပုစ္ဆက ပိုဒ်ရေ (၉၈)၊ ဓာတုဝိဘင်္ဂ- ပဥှာပုစ္ဆက ပိုဒ်ရေ (၁၅) (၉၈) ကြည့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) မဂ္ဂါရမ္မဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် အာရုံပြုခြင်းသဘော မရှိချေ။ (အာရုံ မပြုတတ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာကို မဂ်ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်မည်သော အကြောင်းရင်းဟိတ် ‘မဂ္ဂဟိတ်'ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း (ကုသိုလ်ဟိတ်ဖြစ်သည့် အမောဟဟုဆိုအပ်သော သမ္မာ ဒိဋ္ဌိနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း)၊ မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး ‘မဂ္ဂါဓိပတိ'ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း (အဓိပတိ ထိုက်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်= ဝီမံသာဓိပတိ၊ သမ္မာဝါယာမမဂ္ဂင်= ဝီရိယာဓိပတိတို့နှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း) မဆိုအပ်ချေ။ မဂ္ဂသစ္စာသည် မဂ်ကို အာရုံမပြုချေ (မဂ်စိတ်တို့၌ရှိသော မဂ္ဂသစ္စာဟု ဆိုအပ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည် နိဗ္ဗာန်ကိုသာ အာရုံပြုသည်)။ မဂ္ဂသစ္စာသည် မဂ်မည်သော အကြောင်းဟိတ်ရှိ၏ (ဟိတ်ဟုဆိုအပ်သော မဂ္ဂင်နှင့် ယှဉ်၏) (သမ္မာဒိဋ္ဌိဖြစ်သော အမောဟကြဉ်သော မဂ္ဂင် ၇-ပါး)။ အချို့သော မဂ္ဂသစ္စာသည် မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး ‘မဂ္ဂါဓိပတိ'ရှိ၏ (သမ္မာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ဝီမံသာဓိပတိ၊ သမ္မာဝါယာမတည်းဟူသောဝီရိယာဓိပတိ-ဤတရား ၂-ပါးတို့ တစ်ပါးစီ အသီးအသီး အဓိပတိတပ်ခိုက်၌ ကြွင်းသော မဂ္ဂင် ၇-ပါးတို့သည် အဓိပတိတရားနှင့် ယှဉ်ကြသည်။ မဂ္ဂင် ၈-ပါး အားလုံးပင် မဂ္ဂါဓိပတိတရားနှင့် ယှဉ်သည်)။ အချို့သော မဂ္ဂသစ္စာသည် မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး ‘မဂ္ဂါဓိပတိ'ရှိ၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (ဆန္ဒနှင့်စိတ် တို့ အဓိပတိတပ်ခိုက်၌ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည် မဂ္ဂါဓိပတိတရားနှင့်မယှဉ်၁။ တစ်နည်း- အဓိပတိတပ်ခိုက် ဖြစ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိ မဂ္ဂင်, အဓိပတိတပ်ခိုက်ဖြစ်သော သမ္မာဝါယာမမဂ္ဂင်- ဤမဂ္ဂင် ၂-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မဂ်ကို အာရုံပြု၏ (မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း၊ ဉာဏသမ္ပယုတ် မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာ, အဘိညာဉ်ဒွေးစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မဂ်မည်သော အကြောင်းဟိတ်မရှိ (ကုသိုလ်ဟိတ် ဖြစ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိ= အမောဟနှင့်မယှဉ်) (လောဘကြဉ်သော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မဂ်မည်သော အကြီးအမှူးရှိ၏ (မဂ်ကို အလေးအမြတ်အာရုံပြုသည့် ဉာဏသမ္ပယုတ်မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မဂ်ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်မည်သော အကြီးအမှူး ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (မဂ်ကို အာရုံမပြုခိုက် မပြုနေ လောဘကြဉ်သော လောကီ တရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">[မှတ်ချက်။ ။ မဂ္ဂါဓိပတိတရားမှာ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး၌လည်း ပါဝင်ရမည်၊ အဓိပတိကိစ္စ တပ်နိုင်သောတရား လည်း ဖြစ်ရမည်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် မဂ္ဂင်လည်းဖြစ်၍ ဝီမံသာဓိပတိလည်းဖြစ်သဖြင့် မဂ္ဂါဓိပတိတရား ဖြစ်သည်။ သမ္မာဝါယာမသည် မဂ္ဂင်လည်းဖြစ်၍ ဝီရိယာဓိပတိလည်း ဖြစ်နိုင်သဖြင့် မဂ္ဂါဓိပတိတရား ဖြစ်သည်။ ‘</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဆန္ဒနှင့် စိတ်တို့သည် အဓိပတိကိစ္စတပ်နိုင်သော်လည်း မဂ္ဂင်တရားများ မဟုတ်ချေ။ အဓိပတိကိစ္စလည်း တပ်နိုင်၍ မဂ္ဂင်လည်းဖြစ်သော တရားများမှာ သမ္မာဒိဋ္ဌိ (= ပညာ, ဝီမံသာဓိပတိ) နှင့် သမ္မာဝါယာမ (= ဝီရိယ, ဝီရိယာဓိပတိ) တို့ ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) ဥပ္ပန္နတိက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န'တရားဖြစ်ကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန်လောဘနှင့် မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော (သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ခဏ သုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ကုန် (နောင်အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်မည် ဆိုကဖြစ်နိုင်သည့် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မည့် ‘အနုပ္ပန္န'တရား ဖြစ်သည်) (နောင်အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်လတ္တံ့ သော လောဘနှင့် မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော (သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန် (နောင်အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော အကျိုးတရားများ မဟုတ်)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာကို ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န'တရားဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ် သော ‘အနုပ္ပန္န'တရား ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မချွတ်ဧကန်ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်သော ‘ဥပ္ပါဒီ'တရားဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နိဗ္ဗာန်ကို အတိက်, အနာဂတ်, ပစ္စုပ္ပန်တရားဟု မဆိုအပ်ချေ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သော ‘ဥပ္ပန္န'တရားဖြစ်၏ (ပစ္စုပ္ပန်တရားများဖြစ်သော လောဘကြဉ်သည့် လောကီတရားများ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်မူ၍ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ချေ (နောင်အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်မည်ဆိုက ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်လတ္တံ့သောတရား ‘အနုပ္ပန္န'တရား ဖြစ်သည်) (နောင်အနာဂတ်၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော လောဘနှင့် ဝိပါက်စိတ်တို့ကြဉ်သည့် လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ကမ္မဇရုပ်ကြဉ် သည့် တိဇရုပ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မချွတ်ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်၏ (နောင်အနာဂတ်ကာလ၌ မချွတ်ဧကန် ဖြစ်မည့် ‘ဥပ္ပါဒီ'တရားဖြစ်၏) (လောကီဝိပါက်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ကမ္မဇရုပ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၈) အတီတတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရား ဖြစ်ကုန် ၏။ အချို့သော သစ္စာသုံးပါးတို့သည် မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သော သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး၊ မဂ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာကို ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အတီတာရမ္မဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် အာရုံပြုခြင်းသဘော မရှိ (အာရုံမပြုတတ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ မဂ္ဂသစ္စာကို ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံပြု၏ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (မဂ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါးသည် နိဗ္ဗာန်ကိုသာ အာရုံပြုသည်)။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက်မုတ်) အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားကို အာရုံ ပြုကုန်၏ (အတိက်ကို ဧကန်အာရုံပြုသော အရူပ ဒုတိယ, စတုတ္ထ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ဝိရတီနှင့်အပ္ပမညာ ကြဉ်သော အတိက်ကို အနေကန် အာရုံပြုသော မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း, ကာမဇော ၂၉, တဒါရုံ ၁၁, အဘိညာဉ်ဒွေး စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ (အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြုခိုက်ဖြစ်သော အပ္ပမညာကြဉ်သည့် မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း, ကာမဇော ၂၉, တဒါရုံ ၁၁, အဘိညာဉ်ဒွေး စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ (ပစ္စုပ္ပန်တရားကို ဧကန် အာရုံပြုသော ဒွေးပဉ္စဝိညာဏ်-၁၀ နှင့် မနောဓာတ် ၃-ပါး၊ ယှဉ်ဘက်စေတသိတ်များ၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အနေကန်အာရုံပြုခိုက် မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း, ကာမဇော ၂၉, တဒါရုံ ၁၁, အဘိညာဉ်ဒွေး စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ပြီး ‘အတိက်'တရားကိုအာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) သော ‘အနာဂတ်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'တရားကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ပညတ်ကို အာရုံပြုသော စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ နိဗ္ဗာန်ကို အနေကန် အာရုံပြုသော မနေဒွါရာဝဇ္ဇန်း, ဉာဏသမ္ပယုတ် မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာ, အဘိညာဉ်ဒွေး စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်၏ (နိဗ္ဗာန်)။ ကြွင်းသော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ရံခါအတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါအပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါအတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် အာရုံပြုခြင်းသဘော မရှိချေ</p> <p style="text-indent:2em">(အာရုံမပြုတတ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ မဂ္ဂသစ္စာသည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သောတရား (နိဗ္ဗာန်) ကို အာရုံပြု၏ (မဂ် ၄-ပါး၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ သမုဒယသစ္စာသည် ရံခါအတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြု၏။ သမုဒယ သစ္စာသည် ရံခါအပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြု၏။ ရံခါအတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြု၏ (လောဘ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြု၏ (အဇ္ဈတ္တကို ဧကန်အာရုံပြုသော အရူပ ဒုတိယ, စတုတ္ထစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ အနေကန် အာရုံပြုသော လောဘ, ဣဿာ, အပ္ပမညာကြဉ် ကာမစိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် အဘိညာဉ်ဒွေး စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏ (ဗဟိဒ္ဓကို ဧကန် အာရုံပြုသော ရူပါဝစရစိတ်၁၅-ပါး, အရူပ ပထမစိတ်နှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ၊ ဗဟိဒ္ဓကို အနေကန် အာရုံပြုသော လောဘ, မစ္ဆရိယကြဉ်သော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်, အဘိညာဉ်ဒွေး စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၁)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အတွင်း အပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ဖြစ်သော တရားကို အာရုံပြု၏ (အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓတရားကို အနေကန် အာရုံပြုသော လောဘ, ဣဿာ, မစ္ဆရိယ, အပ္ပမညာကြဉ် ကာမ စိတ္တုပ္ပါဒ်, အဘိညာဉ်ဒွေး)။</p> <p style="text-align: center;">တိက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နတ္ထိဘောပညတ်ကို ဧကန်အာရုံပြုသော အရူပ တတိယ စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ အနေကန်အာရုံပြုသော မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း, ဟသိတုပ္ပါဒ်ကြဉ် ကာမဇော ၂၈, အဘိညာဉ် ဒွေး၊ လောဘ, ဝိရတီ, အပ္ပမညာ, ဣဿာ, မစ္ဆရိယ ကြဉ်သော ယှဉ်ဘက် စေတသိက်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဓမ္မသင်္ဂဏီ၊ စာပိုဒ် ၁၄၃၅, ၁၄၃၆, ၁၄၃၇, ၁၅၄၈။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၂) သနိဒဿနတိက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည်မြင်အပ်သော သဘောလည်း မရှိမူ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း မရှိကုန်။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မြင်အပ်သော သဘောလည်း ရှိ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း ရှိ၏ (ရူပါရုံ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မြင်အပ်သော သဘော မရှိမူ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောသာရှိ၏ (ရူပါရုံ ကြဉ်သော ဩဠာရိကရုပ် ၁၁-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မြင်အပ်သော သဘောလည်း မရှိမူ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း မရှိချေ (လောဘနှင့် ဩဠာရိကရုပ်၁၂-ပါး ကြဉ်သော လောကီ တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">(တိက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်ပြီးလျှင် အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားအပ်သော ‘ပဥှာပုစ္ဆကနည်း'ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">(သစ္စာလေးပါးတို့ကို တိက် ၂၂-ခုတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကိုပြသော ‘ပဥှာပုစ္ဆကနည်း'ပြီး၏။)</p> -- <h4>၂-ဒုကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(သစ္စာ ၄-ပါးတို့ကို ဒုက်၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေ ‘ဝိသဇ္ဇနာ'ကို ပြခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁-ဟေတုဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဟေတုဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ၂၁၈။ သမုဒယသစ္စာသည် ဟိတ်မည်၏ (အကုသိုလ်ဟိတ်ဖြစ်သော လောဘ)။ နိရောဓသစ္စာသည် ဟိတ်မမည်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်မည်ကုန်၏ (လောဘကြဉ်သော လောကီ စိတ်တို့၌ရှိသော ဒေါသ, မောဟ, အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ တည်းဟူသော ဟိတ် ၅-ပါး၊ မဂ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသည့် အမောဟဖြစ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိမဂ္ဂင်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာ နှစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်မမည်ကုန် (ဟိတ် ၆-ပါးကြဉ်သော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိ ကြဉ်သော မဂ္ဂင် ၇-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်ရှိကုန်၏၁ (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏)။ နိရောဓသစ္စာသည် ဟိတ်မရှိချေ (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဟိတ်ရှိ၏ (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်၏) (လောဘနှင့် မောဟမူဒွေး၌ မောဟ ကြဉ်သည့် လောကီသဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဟိတ်မရှိချေ (ဟိတ်နှင့်မယှဉ်ချေ) (မောဟမူဒွေး၌ မောဟ၊ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ လောဘမူစိတ်၌ရှိသော လောဘသည် မောဟဟိတ်နှင့်ယှဉ်၏။ မဂ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါးသည် အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ ဟိတ်တို့နှင့် ထိုက်သည်အားလျော်စွာ ယှဉ်ကြသည်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏။၁ နိရောဓသစ္စာသည် ဟိတ်နှင့်မယှဉ် (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဟိတ်နှင့်ယှဉ်၏ (လောဘနှင့် မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် လောကီ သဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ချေ (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟ၊ အဟိတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ လောဘမူစိတ်၌ရှိသော လောဘသည် မောဟဟိတ်နှင့် ယှဉ်၏။ မဂ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါးသည် အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟ ဟိတ်တို့နှင့် ထိုက်သည်အားလျော်စွာ ယှဉ်ကြသည်။</p> --</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတု သဟေတုကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ်လည်းရှိ၏ (ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်၏) (လောဘမူစိတ်၌ရှိသော လောဘသည် မောဟဟိတ်နှင့် ယှဉ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာကို ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ်လည်း ရှိ၏ (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်၏)ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဟိတ်လည်း ရှိ၍ ဟိတ်လည်း မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော မဂ္ဂသစ္စာသည် ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ်လည်း ရှိ၏ (ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏) (အမောဟတည်းဟူသော သမ္မာဒိဋ္ဌိ)။ အချို့သော မဂ္ဂသစ္စာသည် ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ချေ (မဂ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသည့် သမ္မာဒိဋ္ဌိကြဉ်သော ကြွင်းမဂ္ဂင် ၇-ပါး-အလောဘ, အဒေါသ, အမောဟဟိတ်တို့နှင့် ယှဉ်ကြ သည်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ်လည်း ရှိ၏ (ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏) (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟနှင့် လောဘကြဉ်သော လောကီဟိတ် ၅-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ချေ (ဟိတ် ၆-ပါးကြဉ်သော လောကီသဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်လည်းရှိ၏ (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်၏)ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (မောဟမူဒွေး၌ ရှိသော မောဟ၊ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ (လောဘမူစိတ် ၈-ပါး၌ရှိသော လောဘဟိတ်-မောဟဟိတ်နှင့် ယှဉ်သည်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာကို ဟိတ်လည်း မည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍ ဟိတ်လည်း မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော မဂ္ဂသစ္စာသည် ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ (အမောဟဟိတ်ဖြစ်သော သမ္မာဒိဋ္ဌိ-အလောဘ, အဒေါသဟိတ်တို့နှင့် ယှဉ်သည်)။ အချို့သော မဂ္ဂသစ္စာသည် ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ချေ (မဂ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသည့် သမ္မာဒိဋ္ဌိကြဉ်သော ကြွင်း မဂ္ဂင် ၇-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ (လောဘနှင့် မောဟမူ ဒွေး၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် လောကီသဟိတ်စိတ်တို့၌ရှိသော ဟိတ် ၅-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာ သည် ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ချေ (ဟိတ် ၆-ပါးကြဉ်သော လောကီသဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ဟိတ်လည်းမည်၍ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (မောဟမူဒွေး၌ရှိသော မောဟ၊ အဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) န ဟေတု သဟေတုကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိချေ (ဟိတ်နှင့်လည်း မယှဉ် ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာကို ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်လည်းမမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောဘ)။ အချို့သော မဂ္ဂသစ္စာသည် ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိ၏ (ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၏) (သမ္မာဒိဋ္ဌိ ကြဉ်သည့် ကြွင်း မဂ္ဂင် ၇-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော မဂ္ဂသစ္စာကို ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (အမောဟတည်းဟူသော သမ္မာဒိဋ္ဌိ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိ၏ (ဟိတ် ၆-ပါးကြဉ်သော လောကီ သဟိတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိချေ (အဟိတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်လည်း မမည်မူ၍ ဟိတ်လည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောဘကြဉ်သည့် လောကီ သဟိတ်စိတ်တို့၌ ရှိသော ဟိတ် ၅-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(ဟေတုဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၂-စူဠန္တရဒုက် ၇-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၇) သပ္ပစ္စယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် အကြောင်းနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏)။ နိရောဓသစ္စာသည် အကြောင်းနှင့်တကွ မဖြစ်ချေ (ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်း တရားလေးပါတို့ကြောင့် မဖြစ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သင်္ခတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ ပြုပြင် အပ်သော ‘သင်္ခတ'တရား ဖြစ်ကုန်၏။ နိရောဓသစ္စာသည် ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ မပြုပြင်အပ်သော ‘အသင်္ခတ'တရား ဖြစ်၏ (နိဗ္ဗာန်)။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သနိဒဿနဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် မြင်အပ်သော သဘော မရှိကုန်။ (စက္ခုပသာဒဖြင့် မမြင်နိုင်ချေ) (လောဘ၊ နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး) အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ (စက္ခုပသာဒဖြင့် မြင်နိုင်၏) (အဆင်း ‘ရူပါရုံ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မြင်အပ်သော သဘော မရှိချေ (လောဘနှင့် ရူပါရုံကြဉ်သော လောကီတရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သပ္ပဋိဃဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ထိပါးတတ်သော သဘော မရှိကုန် (လောဘ၊ နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ထိပါးတတ်သော သဘောရှိ၏ (ဩဠာရိကရုပ်ဖြစ်သော ပသာဒရုပ် ၅-ပါးနှင့် အာရုံ ၅-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိချေ (သုခုမရုပ် ၁၆-ပါး၊ လောဘကြဉ်သည့် လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ရူပီဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါတို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ရုပ်'မဟုတ်ချေ (လောဘ၊ နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ရုပ်’ ဖြစ်၏ (ရုပ် ၂၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသော ‘ရုပ်'မဟုတ်ချေ (လောဘကြဉ်သော လောကီစိတ်, စေတသိက်များ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၂) လောကိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ပျက်စီးခြင်း သဘော ‘လောက’၌ အကျုံးဝင်သော ‘လောကိယ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီတရားများ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘လောက'မှ ထွက်မြောက်သော ‘လောကုတ္တရာ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ကေနစိဝိညေယျဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သစ္စာလေးပါးတို့ကို) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်ကုန်၏။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(စူဠန္တရဒုက် ၇-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၃-အာသဝဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) အာသဝဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် (သတ္တဝါတို့၏သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွါး နေတတ်၍ မူးယစ် မိုက်မဲစေတတ်သော သဘော ‘အာသဝ’ မည်၏ (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အာသဝ မမည်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွါးနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲစေတတ် သောသဘော ‘အာသဝ’ မည်၏ (ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အာသဝမမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟကြဉ်သော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သာသဝဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ တရားများ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အာသဝ၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့၏) အာရုံ မဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် အာသဝနှင့် (ဒိဋ္ဌိ, မောဟနှင့်) ယှဉ်၏ (လောဘမူစိတ်ရှစ်ပါး၌ရှိသော လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) မယှဉ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတို့နှင့်) ယှဉ်၏ (ဒေါသမူ မောဟမူတို့၌ ရှိသော မောဟနှင့် လောဘကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အာသဝနှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောတို့နှင့်) မယှဉ် (ဒေါသမူ မောဟမူတို့၌ရှိသော မောဟ၊ လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) အာသဝ သာသဝဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် (သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌) ယိုစီးဖြစ်ပွါးနေတတ်၍ မူးယစ်မိုက်မဲ စေတတ် သော သဘော ‘အာသဝ'လည်း မည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်း ကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏ (ဒိဋ္ဌိ, မောဟ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟတည်းဟူသော အာသဝတရားကိုယ်ကြဉ် လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၈) အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် အာသဝလည်းမည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိ, မောဟ တို့နှင့် ယှဉ်သော လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာယှဉ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ဒေါသမူဒွေးနှင့် မောဟမူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် မောဟ, ဒိဋ္ဌိ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝ မမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိ, မောဟ တည်းဟူသော အာသဝတရားကိုယ်ကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို အာသဝလည်း မည်၍ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့် သာယှဉ်၍ အာသဝမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆို အပ်ချေ (ဒေါသမူနှင့် မောဟမူ ဒွေး၌ ရှိသော မောဟ၊ လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာ နှစ်ပါးတို့သည် အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံ လည်း မဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာကို အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောဘ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ (ဒေါသမူဒွေးနှင့် မောဟမူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟ၊ လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်း ကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဒေါသမူဒွေးနှင့် မောဟမူဒွေးတို့၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် မောဟ, ဒိဋ္ဌိ အာသဝ တရားကိုယ် ၂-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(အာသဝဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၄-သညောဇနဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) သညောဇနဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော ‘သံယောဇဉ်’ မည်၏ (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ် မမည်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သံယောဇဉ်မည်၏ (လောဘကြဉ်သော သံယောဇဉ်တရားကိုယ် ၇-ပါး= ဒေါသ, မောဟ, မာန, ဒိဋ္ဌိ, ဝိစိကိစ္ဆာ, ဣဿာ, မစ္ဆရိယ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သံယောဇဉ် မမည်ချေ (သံယောဇဉ်တရားကိုယ်ကြဉ်သော လောကီတရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) သညောဇနိယဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီတရားများ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သညောဇန သမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် သံယောဇဉ်နှင့်ယှဉ်၏ (လောဘမူစိတ်၌ ရှိသော လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်၏ (လောဘနှင့် ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ ကြဉ်သည့် အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်ချေ (ဥဒ္ဓစ္စသဟ ဂုတ်စိတ်၌ ရှိသော မောဟ၊ လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာ စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၃) သညောဇန သညောဇနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံ လည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်၏အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ ကြဉ်သော ကြွင်းသံယောဇဉ်တရားကိုယ် ၇-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ချေ (သံယောဇဉ်တရားကိုယ် ၈-ပါးကြဉ်သော လောကီတရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၄) သညောဇန သညောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ (လောဘမူစိတ်၌ ရှိသော လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို သံယောဇဉ်လည်းမည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ်မမည်ကုန်ဟူ၍လည်း ကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ (လောဘနှင့် ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် ကြွင်းသံယောဇဉ်တရားကိုယ် ၇-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခ သစ္စာသည် သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ချေ (သံယောဇဉ်တရားကိုယ် ၈-ပါးကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၍ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်သာယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆို အပ်ချေ (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ ရှိသော မောဟ၊ လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၅) သညောဇနဝိပ္ပယုတ္တသညောဇနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ)</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာကို သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၏ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်း ကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောဘ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ (ဥဒ္ဓစ္စ သဟဂုတ် စိတ်၌ရှိသော မောဟ၊ လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောဘနှင့် ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟကြဉ်သည့် အကုသိုလ် စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(သညောဇနဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၅-ဂန္ထဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၂၆) ဂန္ထဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့ တတ်သော ‘ဂန္ထ’ မည်၏ (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထ မမည်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဂန္ထမည်၏ (ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဂန္ထမမည်ချေ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ဂန္ထတရားကိုယ်ကြဉ်သော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၇) ဂန္ထနိယဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထ၏ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ တရားများ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၈) ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော လောဘနှင့် ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသကြဉ်သည့် လောဘမူစိတ္တုပ္ပါဒ်, ဒေါသမူ စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်ကုန် (ဒိဋ္ဌိဂတ ဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသ၊ မောဟမူဒွေး, လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၂၉) ဂန္ထဂန္ထနိယဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ)။ ဒုက်မုတ်။ ။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ချေ (လောဘ, ဒေါသ, ဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ဂန္ထတရားကိုယ်ကြဉ်သော လောကီတရားများ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃၀) ဂန္ထဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထ နှင့် လည်း ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သမုဒယသစ္စာကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့် သာယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်သာယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာ သည် ဂန္ထနှင့်သာယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ချေ (ဂန္ထတရားကိုယ် ၃-ပါးကြဉ်သော လောဘမူ, ဒေါသမူ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ဂန္ထလည်းမည်၍ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဆိုအပ်ချေ (ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသ၊ မောဟမူဒွေး, လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၃၁) ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါး တို့သည် ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသ၊ မောဟမူဒွေး, လောကီီကုသိုလ်, ဝိပါက်၊ ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘနှင့် ဒေါသမူဒွေး၌ရှိသော ဒေါသကြဉ်သည့် လောဘမူ, ဒေါသမူစိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(ဂန္ထဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၆-ဩဃဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-indent:2em">(၃၂-၃၇)။ ။ သမုဒယသစ္စာသည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော ‘ဩဃ’ မည်၏။ပ။၁</p> <p style="text-align: center;">(ဩဃဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဩဃဂေါစ္ဆက ၆-ဒုက်နှင့် ယောဂဂေါစ္ဆက ၆-ဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာများသည် အာသဝဂေါစ္ဆက ၆-ဒုက်နှင့် ထပ်တူဖြစ်သဖြင့် ပေယျာလ လုံးဝချန်ခဲ့သည်။ အာသဝဂေါစ္ဆကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာအတိုင်း ချဲ့ယူလေ့လာပါလေ။</p> - <p style="text-align: center;">(၇-ယောဂဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-indent:2em">(၃၈-၄၃)။ ။ သမုဒယသစ္စာသည် (သတ္တဝါတို့ကို ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စပ်တွယ်ကပ်စေတတ်သော ‘ယောဂ’ မည်၏။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em">(ယောဂဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဩဃဂေါစ္ဆက ၆-ဒုက်နှင့် ယောဂဂေါစ္ဆက ၆-ဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာများသည် အာသဝဂေါစ္ဆက ၆-ဒုက်နှင့် ထပ်တူဖြစ်သဖြင့် ပေယျာလလုံးဝ ချန်ခဲ့သည်။ အာသဝဂေါစ္ဆကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာအတိုင်း ချဲ့ယူလေ့လာပါလေ။</p> <p style="text-align: center;">(၈-နီဝရဏဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၄၄) နီဝရဏဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် (ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးတတ်သော နီဝရဏမည်၏ (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏမမည်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် နီဝရဏမည်၏ (လောဘကြဉ်သော နီဝရဏတရားကိုယ် ၇-ပါး= ဒေါသ, ဝိစိကိစ္ဆာ, ဥဒ္ဓစ္စ, ကုက္ကုစ္စ, ထိန, မိဒ္ဓ, မောဟ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် နီဝရဏ မမည်ချေ (နီဝရဏတရားကိုယ် ၈-ပါးကြဉ်သော လောကီ တရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">(၄၅) နီဝရဏိယဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီတရားများ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄၆) နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်၏ (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်၏ (လောဘကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်ချေ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၄၇) နီဝရဏ နီဝရဏိယဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (ကာမစ္ဆန္ဒ နီဝရဏ= လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ကုန်ဟူ၍လည်း ကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ ကြဉ်သော နီဝရဏတရားကိုယ် ၇-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏ မမည်ချေ (နီဝရဏတရားကိုယ် ၈-ပါးကြဉ်သည့် လောကီတရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">(၄၈) နီဝရဏ နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏ မမည်ကုန်ဟူ၍ လည်း ကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (လောဘကြဉ်သော နီဝရဏ တရားကိုယ် ၇-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏ မမည်ချေ (နီဝရဏတရားကိုယ် ၈-ပါးကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို နီဝရဏလည်း မည်၍ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ နီဝရဏနှင့် သာယှဉ်၍ နီဝရဏ မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကီ ကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄၉) နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာ နှစ်ပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာကို နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆို အပ်ချေ (လောဘ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၏ (အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ် ကြဉ်သော လောကီတရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောဘကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(နီဝရဏဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၉-ပရာမာသဂေါစ္ဆကဒုက် ၅-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၅၀) ပရာမာသဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါး တို့သည် မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ’ (ဒိဋ္ဌိ) မမည်ကုန် (လောဘ၊ နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ပရာမာသမည်၏ (ဒိဋ္ဌိ)၊ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ပရာမာသ မမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော လောကီတရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၁) ပရာမဋ္ဌဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီ တရားများ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံ မဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၂) ပရာမာသ သမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည်မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘ပရာမာသ'နှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော သမုဒယသစ္စာသည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ)၊ အချို့သော သမုဒယသစ္စာသည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်ချေ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ ရှိသော လောဘ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) ယှဉ်၏ (လောဘနှင့် ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော ဒိဋ္ဌိဂတ သမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်)၊ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) မယှဉ်ချေ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ်ကြဉ်သော လောကီစိတ်များ၊ လောဘ, ဒိဋ္ဌိကြဉ် စေတသိက် ၅၀၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ပရာမာသနှင့် (ဒိဋ္ဌိနှင့်) ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပရာမာသနှင့် မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဒိဋ္ဌိ) (ဒိဋ္ဌိကို ဒိဋ္ဌိနှင့် ယှဉ်၏ဟု မဆိုရချေ)။ (ဏီ၊ ပဒ-၁၅၂၀)</p> -- <p style="text-align: center;">(၅၃) ပရာမာသ ပရာမဋ္ဌဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာကို ပရာမာသ (ဒိဋ္ဌိ) လည်းမည်၍ ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ချေ (လောဘ)။ သမုဒယသစ္စာသည် ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ချေ (လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို ပရာမာသလည်း မည်၍ ပရာမာသ၏ (ဒိဋ္ဌိ၏) အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ပရာမာသလည်း မည်၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ချေ (လောဘနှင့် ဒိဋ္ဌိကြဉ် သည့် လောကီတရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၄) ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသ (ဒိဋ္ဌိ) နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိနှင့် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်ကြဉ်သည့် လောကီတရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဒိဋ္ဌိနှင့် ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(ပရာမာသဂေါစ္ဆကဒုက် ၅-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀-မဟန္တရဒုက်၁၄-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၅၅) သာရမ္မဏဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏ (အာရုံပြုတတ်၏) (လောဘ၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် အာရုံပြုခြင်းသဘော မရှိချေ (အာရုံမပြုတတ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အာရုံပြုခြင်းသဘော ရှိ၏ (အာရုံပြုတတ်၏) (လောဘကြဉ်သော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အာရုံပြု ခြင်းသဘော မရှိချေ (ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၆) စိတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါး တို့သည် စိတ် မမည်ကုန် (လောဘ၊ နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်မည်၏ (လောကီစိတ် ၈၁-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ် မမည်ချေ (လောဘကြဉ်သော လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော စေတသိက်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၇) စေတသိကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် စေတသိက် မည်ကုန်၏ (လောဘ၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် စေတသိက် မမည်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စေတသိက်မည်၏ (လောကီစိတ်တို့ ၌ရှိသော လောဘကြဉ်သည့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စေတသိက် မမည်ချေ (လောကီစိတ် ၈၁-ပါး၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၅၈) စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏ (လောဘ၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်နှင့် ယှဉ်၏ (လောကီစိတ်နှင့် ယှဉ်သော လောဘကြဉ်သည့် စေတသိက်များ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ချေ (ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို စိတ်နှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့် မယှဉ်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကီစိတ် ၈၁-ပါး) (စိတ်ကို စိတ်နှင့် ယှဉ်၏ဟု မဆို ရချေ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅၉) စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်နှီးနှော ရောနှောကုန်၏ (စိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန် ၏) (လောဘ၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် စိတ်နှင့် မနှီးနှော မရောနှောချေ (စိတ်နှင့် မယှဉ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်နှင့် နှီးနှော၏ (စိတ်နှင့်ယှဉ်၏) (လောကီစိတ်နှင့် ယှဉ်သည့် လောဘ ကြဉ်သော စေတသိက် ၅၁-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်နှင့် မနှီးနှော မရောနှောချေ (စိတ်နှင့် မယှဉ်ချေ) (ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို စိတ်နှင့်နှီးနှော ရောနှော၏ (ယှဉ်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့် မနှီးနှော မရောနှောဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကီစိတ် ၈၁-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၀) စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် စိတ်ကြောင့် မဖြစ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်၏ (လောကီစိတ်၌ရှိသော လောဘကြဉ်သည့် စေတသိက်များ၊ စိတ္တဇရုပ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်ကြောင့် မဖြစ်ချေ (လောကီစိတ် ၈၁-ပါး၊ စိတ္တဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော ကမ္မဇ, ဥတုဇ, အာဟာရဇ ရုပ်များ)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၁) စိတ္တသဟဘုဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်နှင့်အတူဖြစ် အတူ ပျက် ဖြစ်ကုန်၏) (လောဘ၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် စိတ်နှင့်တကွ မဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (လောကီ စိတ်၌ရှိသော လောဘကြဉ်သည့် စေတသိက် ၅၁-ပါး၊ ဝိညတ်ရုပ် ၂-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်နှင့်တကွ မဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (လောကီစိတ် ၈၁-ပါး၊ ဝိညတ် ဒွေးကြဉ် ရုပ် ၂၆-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၂) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (လောဘ၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (လောကီစိတ်၌ရှိသော လောဘကြဉ်သည့် စေတသိက် ၅၁-ပါး၊ ဝိညတ်ဒွေး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (လောကီစိတ် ၈၁-ပါး၊ ဝိညတ်ဒွေး ကြဉ်သော ရုပ် ၂၆-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၃) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါး တို့သည်စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှောရောနှော၍ (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍) စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်ချေ (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော ရောနှော၍ (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍) စိတ်ကြောင့် လည်း ဖြစ်၏ (လောကီစိတ်၌ရှိသော လောဘကြဉ်သည့် စေတသိက်များ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်ချေ (လောကီ စိတ် ၈၁-ပါး၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၄) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘုဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့် လည်း နှီးနှော ရောနှော၍ (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍) စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၍ စိတ်နှင့်လည်း တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်ကုန်၏) (လောဘ၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့် လည်း မဖြစ်မူ၍ စိတ်နှင့်လည်း တကွ မဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့်လည်း အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော ရောနှော၍ (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍) စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၍ စိတ်နှင့်လည်း တကွ ဖြစ်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (လောကီစိတ်၌ရှိသော လောဘကြဉ်သည့် စေတသိက် ၅၁-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍ စိတ်နှင့်လည်း တကွမဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (လောကီစိတ် ၈၁-ပါး၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၅) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် စိတ် နှင့်လည်း နှီးနှောရောနှော၍ (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍) စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၍ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်ကုန်၏) (လောဘ၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ (စိတ်နှင့်လည်းမယှဉ်မူ၍) စိတ်ကြောင့် လည်း မဖြစ်မူ၍ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော ရောနှော၍ (စိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၍) စိတ် ကြောင့်လည်း ဖြစ်၍ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်၏ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် ဖြစ်၏) (လောကီစိတ်တို့၌ရှိသော လောဘကြဉ်သည့် စေတသိက် ၅၁-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် စိတ်နှင့် လည်း မနှီးနှော မရောနှောမူ၍ စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်မူ၍ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ချေ (စိတ်နှင့် အတူဖြစ် အတူပျက် မဟုတ်ချေ) (လောကီစိတ် ၈၁-ပါး၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၆) အဇ္ဈတ္တိကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါး တို့သည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏ (လောဘ၊ နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်၏ (လောကီစိတ် ၈၁-ပါး၊ ပသာဒရုပ် ၅-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်၏ (လောကီစိတ်၌ရှိသော လောဘကြဉ် သည့် စေတသိက် ၅၁-ပါး၊ ပသာဒရုပ် ၅-ပါးကြဉ်သော ရုပ် ၂၃-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၇) ဥပါဒါဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာ သုံးပါးတို့သည် မဟာဘုတ် ၄-ပါးတို့ကို မှီ၍ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါရုပ်'မဟုတ်ချေ (လောဘ၊ နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မဟာဘုတ် ၄-ပါးကို မှီ၍ ဖြစ်၏ (ဥပါဒါရုပ် ၂၄-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် မဟာဘုတ် ၄-ပါးကို မှီ၍ ဖြစ်သော ‘ဥပါဒါရုပ်'မဟုတ်ချေ (လောဘကြဉ်သော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မဟာဘုတ် ၄-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၆၈) ဥပါဒိဏ္ဏဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာ သုံးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ကုန် (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့ ကပ်အပ်သော ကံကြောင့် မဖြစ်ကုန်) (လောဘ၊ နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်၏ (လွန်ခဲ့သည့် အတိက်ဘဝကံကြောင့် ဖြစ်၏) (လောကီဝိပါက်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ကမ္မဇရုပ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ချေ (လွန်ခဲ့သည့် အတိက်ဘဝ ကံကြောင့် မဖြစ်ချေ) (လောကီကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်၊ ကြိယာစိတ်၊ လောဘကြဉ်သော ယှဉ်ဘက် စေတသိက် ၅၁-ခု၊ ကမ္မဇရုပ်ကြဉ်သော တိဇရုပ်)။</p> <p style="text-align: center;">(မဟန္တရဒုက်၁၄-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၁-ဥပါဒါနဂေါစ္ဆက ဒုက် ၆-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၆၉) ဥပါဒါနဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ပြင်းစွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ မည်၏ (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ပြင်းစွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်'မမည်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ပြင်းစွာ စွဲလမ်းတတ်သော ‘ဥပါဒါန်’ မည်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဥပါဒါန် မမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၀) ဥပါဒါနိယဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီတရားများ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏ (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့၏) အာရုံ မဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၁) ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် (တဏှာ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်) မယှဉ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် (လောဘ, ဒိဋ္ဌိနှင့်) ယှဉ်ကုန်၏ (လောဘမူစိတ် ၈-ပါး၊ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော လောဘကြဉ်သည့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်ကုန် (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော လောဘ၊ မောဟမူ, ဒေါသမူစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၂) ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ချေ (လောကီစိတ်များ၊ လောဘ, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သည့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက် ၅၀၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇၃) ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သမုဒယသစ္စာသည် ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်နှင့် လည်း ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပ ယုတ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော သမုဒယသစ္စာကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ် စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ကုန်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဥပါဒါန်လည်းမည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ (ဒိဋ္ဌိ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ချေ (လောဘ, ဒိဋ္ဌိကြဉ်သည့် လောဘမူစိတ္တုပ္ပါဒ်၁)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၍ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောဘမူစိတ္တုပ္ပါဒ် ကြဉ် လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ စိတ္တုပ္ပါဒ် = စိတ်နှင့်ယှဉ်ဘက်စေတသိက်။</p> <p style="text-align: center;">(၇၄) ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာ နှစ်ပါးတို့သည်ဥပါဒါန်နှင့်လည်း (လောဘ, ဒိဋ္ဌိတို့နှင့်လည်း) မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ်၌ရှိသော လောဘ၊ လောဘမူစိတ္တုပ္ပါဒ်ကြဉ်သော လောကီ စိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၄-ခု၌ရှိသော လောဘကြဉ်သည့် လောဘမူ စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကဒုက် ၆-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၂-ကိလေသဂေါစ္ဆကဒုက် ၈-ခု အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၇၅) ကိလေသဂေါစ္ဆကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ် ညစ်နွမ်းစေတတ်သော ‘ကိလေသာ’ မည်၏ (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာ မမည်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာမည်၏ (ဒေါသ, မောဟ, မာန, ဒိဋ္ဌိ, ဝိစိကိစ္ဆာ, ထိန, ဥဒ္ဓစ္စ, အဟိရိက, အနောတ္တပ္ပ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္ဒ္စာသည် ကိလေသာမမည်ချေ (ကိလေသာတရားကိုယ် ၁၀-ပါး ကြဉ်သော လောကီတရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၆) သံကိလေသိကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏ (လောကီတရားများ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၇) သံကိလိဋ္ဌဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက် အပ်၏ (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်၏) (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာတို့ မပူပန်စေအပ် မနှိပ်စက်အပ်ကုန် (ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ကုန်) (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ် နှိပ်စက်အပ်၏ (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်၏) (လောဘကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာတို့ မပူပန်စေအပ် မနှိပ်စက်အပ်ချေ (ကိလေသာနှင့်မယှဉ်ချေ) (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ်နှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ၊ ရုပ်၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၇၈) ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ကိလေသာနှင့် ယှဉ်၏ (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ချေ (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာနှင့် ယှဉ်၏ (လောဘကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ချေ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇၉) ကိလေသ သံကိလေသိကဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ကိလေသာလည်း မည်၍ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ (လောဘ ကြဉ်သည့် ကိလေသာတရားကိုယ် ၉-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ချေ (ကိလေသာ၁၀-ပါးကြဉ်သော လောကီတရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၀) ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်၏ (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်၏) (လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်ကုန်၏ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာ တို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန်စေအပ်၍ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၍) ကိလေသာလည်း မမည်ကုန်ဟူ၍လည်း ကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန် စေအပ်၏ (ကိလေသာနှင့် ယှဉ်၏) (လောဘကြဉ်သော ကိလေသာတရားကိုယ် ၉-ပါး)။ အချို့သောဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်သာဖြစ်၍ (ကိလေသာနှင့်သာယှဉ်၍) ကိလေသာ မမည်ချေ (ကိလေသာ၁၀-ပါးကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်လည်း ပူပန် စေအပ်၏ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၏)ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်၍ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၍) ကိလေသာမမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၁) ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ကိလေသာလည်းမည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (လောဘ)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့ကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာ နှင့်လည်းယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ (လောဘ ကြဉ်သော ကိလေသာတရားကိုယ် ၉-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ချေ (ကိလေသာ၁၀-ပါးကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ကိလေသာလည်း မည်၍ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်သာယှဉ်၍ ကိလေသာလည်း မမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၂) ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာ နှစ်ပါး တို့သည် ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ် မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာကို ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောဘ)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်မုတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ (လောဘကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(ကိလေသဂေါစ္ဆကဒုက် ၈-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၃-ပိဋ္ဌိ ဒုက်၁၈-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ)</p> <p style="text-align: center;">(၈၃) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဒုက် အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါး တို့သည် (နိဗ္ဗာန်ကို ရှေးဦးစွာ မြင်သဖြင့် ‘ဒဿန’မည်သော) သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိ ဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဝိစိကိစ္ဆာစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာ နှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်ကုန် (ကြွင်းသော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၄) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါး တို့သည် (သောတာပတ္တိမဂ် မြင်ပြီး ဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ကို ပွားများခြင်းအားဖြင့် တစ်ဖန်ထပ်မံ၍ မြင်သဖြင့် ‘ဘာဝနာ’မည်သော) အထက် မဂ်သုံးခုတို့သည် မပယ် အပ်ကုန် (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အထက်မဂ်သုံးခုတို့သည် ပယ်အပ် ကုန်၏ (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်, ဒေါသမူဒွေး, ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်များ)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယ သစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အထက်မဂ်သုံးခုတို့သည် မပယ်အပ်ကုန် (ကြွင်းသော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ် များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၅) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ် ကုန်သော ဟိတ်၁မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်) (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ် ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏) (ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မောဟကြဉ်သော ဝိစိကိစ္ဆာ စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်) (ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ၊ ကြွင်းသော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ဒိဋ္ဌိနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာကို ပယ်သည်၊ တစ်နည်းအားဖြင့် လောဘမူဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်နှင့် မောဟမူ ဝိစိကိစ္ဆာသမ္ပယုတ်စိတ်တို့ကို ပယ်သည်၊ ထို့ကြောင့် သောတာပတ္တိမဂ်ပယ်သော ဟိတ်များမှာ- လောဘမူဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော လောဘနှင့် မောဟ၊ ဝိစိကိစ္ဆာသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟတို့သာ ဖြစ်သည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၆) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာ နှစ်ပါးတို့သည် ဘာဝနာမည်သော အထက်မဂ်သုံးခု တို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်) (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဘာဝနာမည်သော အထက်မဂ် သုံးခုတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိကုန်၏ (ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဒေါသမူ စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မောဟကြဉ်သည့် ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာ နှစ်ပါးတို့သည် ဘာဝနာမည်သော အထက်မဂ်သုံးခုတို့သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ် မရှိကုန် (ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်) (ဥဒ္ဓစ္စသဟဂုတ်စိတ်၌ရှိသော မောဟ၊ ကြွင်းသော လောကီတရားများ)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၇) သဝိတက္ကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ဝိတက်ရှိ၏ (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်၏) (လောဘမူစိတ်၌ ရှိသော လောဘ)။ နိရောဓသစ္စာသည် ဝိတက်မရှိချေ (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဝိတက်ရှိကုန်၏ (ဝိတက်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (လောဘနှင့် လောကီသဝိတက္ကစိတ် ၄၇-ပါး၌ရှိသော ဝိတက်ကြဉ်သည့် လောကီသဝိတက္ကစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မဂ် ပဌမဈာန် ၄-ပါး၌ရှိသော ဝိတက်ကြဉ်သည့် မဂ္ဂင် ၇-ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဝိတက်မရှိကုန် (ဝိတက်နှင့် မယှဉ်ကုန်) (လောကီသဝိတက္ကစိတ် ၄၇-ပါး၌ရှိသော ဝိတက့်၄၇-ပါး၊ လောကီအဝိတက္ကစိတ် ၃၄-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ၊ ကြွင်းသော မဂ်ဈာန် စိတ်၁၆-ပါး ၌ ရှိသော မဂ္ဂင် ၇-ပါး၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၈) သဝိစာရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ဝိစာရရှိ၏ (ဝိစာရနှင့်ယှဉ်၏) (လောဘမူစိတ်၌ရှိသော လောဘ)။ နိရောဓသစ္စာသည် ဝိစာရမရှိချေ (ဝိစာရနှင့် မယှဉ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဝိစာရရှိ၏ (ဝိစာရနှင့်ယှဉ်၏) (လောဘနှင့် လောကီ သဝိစာရစိတ် ၅၀-၌ရှိသော ဝိစာရကြဉ်သော ဝိစာရစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ မဂ် ပဌမဈာန်, ဒုတိယဈာန် စိတ် ၈-ပါး၌ ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဝိစာရ မရှိကုန် (ဝိစာရနှင့်မယှဉ်ကုန်) (လောကီ သဝိစာရစိတ် ၅၀-၌ရှိသော ဝိစာရ ၅၀-ပါး၊ လောကီအဝိစာရစိတ် ၃၁-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်၊ မဂ် တတိယ, စတုတ္ထ, ပဉ္စမဈာန်စိတ်၁၂-ပါး၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၇-ပါး၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၈၉) သပ္ပီတိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် ပီတိမရှိချေ (ပီတိနှင့် မယှဉ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ပီတိရှိကုန်၏ (ပီတိနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (လောကီသပ္ပီတိကစိတ် ၂၇-ပါးနှင့် ပီတိကြဉ်သော ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ၊ မဂ်-ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်စိတ်၁၂-ပါး၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ပီတိမရှိကုန် (ပီတိနှင့်မယှဉ်ကုန်) (လောကီသပ္ပီတိကစိတ် ၂၇-ပါး၌ ရှိသော ပီတိ ၂၇-ပါး၊ လောကီ အပ္ပီတိကစိတ် ၅၄-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ၊ မဂ်-စတုတ္ထဈာန်, ပဉ္စမဈာန်စိတ် ၈-ပါး၌ရှိသော သမ္မာသင်္ကပ္ပကြဉ်သော မဂ္ဂင် ၇-ပါး၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၀) ပီတိသဟဂတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်ချေ (ပီတိနှင့် မယှဉ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (ပီတိနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (လောကီသပ္ပီတိကစိတ် ၂၇-ပါးနှင့် ပီတိကြဉ်သော ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ၊ မဂ်-ပဌမ, ဒုတိယ, တတိယဈာန်စိတ်၁၂-ပါး၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယ သစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (ပီတိနှင့် မယှဉ်ကုန်) (လောကီ သပ္ပီတိကစိတ် ၂၇-ပါး၌ ရှိသော ပီတိ ၂၇-ပါး၊ လောကီအပ္ပီတိကစိတ် ၅၄-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက် စေတသိက်များ၊ မဂ်-စတုတ္ထဈာန်, ပဉ္စမဈာန်စိတ် ၈-ပါး၌ရှိသော သမ္မာသင်္ကပ္ပကြဉ်သော မဂ္ဂင် ၇-ပါး၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၁) သုခသဟဂတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ချေ (သုခဝေဒနာနှင့် မယှဉ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏) (လောကီသုခသဟဂုတ်စိတ် ၃၁-ပါးနှင့် ဝေဒနာကြဉ်သော ယှဉ်ဘက်စေတသိက်၊ မဂ်သောမနဿ ပ, ဒု, တ, စတုတ္ထဈာန်စိတ်၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန် (သုခ့ဝေဒနာနှင့် မယှဉ်ချေ) (လောကီသုခသဟဂုတ် စိတ် ၃၁-ပါး၌ရှိသော ဝေဒနာ ၃၁-ပါး၊ ဒေါသမူဒွေး၊ ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဉ်၊ လောကီဥပေက္ခာသဟဂုတ် စိတ် ၄၇-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်၊ မဂ်ပဉ္စမ ဈာန်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသည့် သမ္မာသင်္ကပ္ပကြဉ် မဂ္ဂင် ၇-ပါး၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၂) ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ချေ (ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် မယှဉ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီဥပေက္ခာသဟဂုတ်စိတ် ၄၇-ပါးနှင့်ဝေဒနာကြဉ်သည့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်၊ မဂ်ပဉ္စမ ဈာန်စိတ် ၄-ပါး၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၇-ပါး)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာ သုံးပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန် (ဥပေက္ခာနှင့်မယှဉ်ကုန်) (လောကီဥပေက္ခာသဟ ဂုတ်စိတ် ၄၇-ပါး၌ရှိသော ဥပေက္ခာဝေဒနာ ၄၇-ပါး၊ ဒေါသမူဒွေးစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ဒုက္ခသဟဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်၊ လောကီသုခသဟဂုတ် ၃၁-ပါးနှင့် ယှဉ်ဘက်စေတသိက်များ၊ မဂ်-ပ, ဒု, တ, စတုတ္ထဈာန်၁၆-ပါး၌ရှိသော မဂ္ဂင် ၈-ပါး၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၃) ကာမာဝစရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ကာမတဏှာ၏ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော (ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော) ‘ကာမာဝစရ'တရားဖြစ်၏ (ကာမာဝစရမည်၏) (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ကာမတဏှာ၏ ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော ‘ကာမာဝစရ'တရား မဟုတ်ချေ (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ‘ကာမာဝစရ'တရား ဖြစ်၏ (လောဘကြဉ်သော ကာမစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ‘ကာမာဝစရ'တရား မဟုတ်ချေ (မဟဂ္ဂုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၄) ရူပါဝစရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာ သုံးပါးတို့သည် ရူပတဏှာ၏ဖြစ်ရာ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော (ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော) ‘ရူပါဝစရ'တရား မဖြစ်ကုန် (လောဘ၊ နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ‘ရူပါဝစရ'တရား ဖြစ်၏ (ရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာ သည် ‘ရူပါဝစရ'တရား မဟုတ်ချေ (ကာမစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ အရူပစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၅) အရူပါဝစရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာ သုံးပါးတို့သည် အရူပတဏှာ၏ ဖြစ်ရာကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော (အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်သော) ‘အရူပါဝစရ'တရား မဟုတ်ကုန် (အရူပါဝစရ မမည်ကုန်) (လောဘ၊ နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ‘အရူပါဝစရ'တရား ဖြစ်၏ (အရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ‘အရူပါဝစရ'တရား မဟုတ်ချေ (ကာမစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရူပါဝစရစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ်၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၆) ပရိယာပန္နဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ ဖြစ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်သော ‘ပရိယာပန္န'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (လောကီတရားများ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ ဖြစ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးမဝင် သော ‘အပရိယာပန္န'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၉၇) နိယျာနိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">မဂ္ဂသစ္စာသည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ‘နိယျာနိက'တရား ဖြစ်၏ (မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ၊ နိရောဓသစ္စာ) သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက် ကြောင်း ‘နိယျာနိက'တရား မဟုတ်ကုန် (လောကီတရားများ၊ နိဗ္ဗာန်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၈) နိယတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">မဂ္ဂသစ္စာသည် အကျိုးပေးမြဲသော ‘နိယတ'တရား ဖြစ်၏ (မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ နိရောဓသစ္စာသည် အကျိုးပေး မမြဲသော ‘အနိယတ'တရားမည်၏ [ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ (အပါယ်ငရဲ၌) အကျိုးပေးမြဲသော ‘မိစ္ဆတ္တနိယတ'တရားလည်း မဟုတ်မူ၍ မဖောက်ပြန် သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ‘သမ္မတ္တနိယတ'တရားလည်း မဟုတ်ချေ ‘(နိယတ တရား မဟုတ်ချေ) (နိဗ္ဗာန်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အကျိုးပေးမြဲသော ‘နိယတ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံ၏ အစွမ်းအားဖြင့်ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ်စိတ်၏ သတ္တမဇောစိတ္တုပ္ပါဒ်နှင့် ပဉ္စာနန္တရိယကံကို ကျူးလွန်သည့် ဒေါသမူဒွေးတို့၏ သတ္တမဇောစိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော (ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အကျိုးပေးမမြဲသော ‘အနိယတ'၁ တရားဖြစ်ကုန်၏ (ကြွင်းသော လောကီစိတ္တုပ္ပါဒ်များ၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤကျမ်း ဓာတုဝိဘင်္ဂ- ပဥှာပုစ္ဆက- ပိုဒ်ရေ (၉၈) နိယတဒုက် အောက်ခြေမှတ်ချက်ကြည့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">(၉၉) သဥတ္တရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက္ခသစ္စာ၊ သမုဒယသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရားရှိသည့် ‘သဥတ္တရ'တရားဖြစ်ကုန်၏ (လောကီတရားများ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရားမရှိသည့် ‘အနုတ္တရ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသော ‘သရဏ'တရားဖြစ်၏ (လောဘ)။ (နိရောဓသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ) သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) မရှိသည့် ‘အရဏ'တရား ဖြစ်ကုန်၏ (နိဗ္ဗာန်၊ မဂ္ဂင် ၈-ပါး)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂစသော ကိလေသာ) ရှိသည့် ‘သရဏ'တရား ဖြစ်၏ (ကိလေသာနှင့်ယှဉ်၏) (လောဘကြဉ်သော အကုသိုလ်စိတ္တုပ္ပါဒ်)။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာသည် ငိုကြွေးကြောင်း (ရာဂအစရှိသောကိလေသာ) မရှိသော ‘အရဏ'တရားဖြစ်၏ (ကိလေသာနှင့်မယှဉ်) (လောကီကုသိုလ်, ဝိပါက်, ကြိယာစိတ္တုပ္ပါဒ်၊ ရုပ် ၂၈-ပါး)။</p> <p style="text-align: center;">(ပိဋ္ဌိဒုက်၁၈-ခု အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">(သစ္စာ ၄-ပါးတို့ကို ဒုက်၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကိုပြသော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏။)</p> <p style="text-align: center;">သစ္စာ ၄-ပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားအပ်သော ‘ပဥှာပုစ္ဆက'နည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">(သစ္စာ ၄-ပါးတို့ကို ဝေဖန်၍ ဟောကြားသည့် ‘သစ္စဝိဘင်း’ ပြီးပြီ။)</p> <p style="text-align: center;">သစ္စဝိဘင်္ဂေါနိဋ္ဌိတော။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-ဣန္ဒြိယဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(ရုပ်နာမ်တို့ကို အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေတို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော ဣန္ဒြိယဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-အဘိဓမ္မဘာဇနီယ</h3> <p style="text-align:center;">(အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားခြင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၉</b>။ ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်မှု၌ အစိုးရသည့် မျက်စိအကြည် (စက္ခုပသာဒ) စက္ခုန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကြားမှု၌ အစိုးရသည့် နားအကြည် (သောတပသာဒ) သောတိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နံမှု၌ အစိုးရသည့် နှာခေါင်းအကြည် (ဃာနပသာဒ) ဃာနိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) လျက်မှု၌ အစိုးရသည့် လျှာအကြည် (ဇိဝှါပသာဒ) ဇိဝှိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ထိမှု၌ အစိုးရသည့် ကိုယ်အကြည် (ကာယပသာဒ) ကာယိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၆) သိမှု၌ အစိုးရသည့် (စိတ် ၈၉-ခု) မနိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၇) မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရသည့် (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်) ဣတ္ထိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရသည့် (ပုမ္ဘာဝရုပ်) ပုရိသိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ရုပ်နာမ်နှစ်ပါးအသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် (ရုပ်ဇီဝိတ, နာမ်ဇီဝိတ) ဇီဝိတိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကိုယ်ချမ်းသာခံစားမှု၌ အစိုးရသည့် (သုခဝေဒနာ) သုခိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ကိုယ်ဆင်းရဲခံစားမှု၌ အစိုးရသည့် (ဒုက္ခဝေဒနာ) ဒုက္ခိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) စိတ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးရသည့် (သောမနဿဝေဒနာ) သောမနဿိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃) စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် (ဒေါမနဿဝေဒနာ) ဒေါမနဿိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၄) ဆင်းရဲ ချမ်းသာမဟုတ်သည့် ခံစားမှု၌ အစိုးရသည့် (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) ဥပေက္ခိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) ယုံကြည်မှု၌ အစိုးရသည့် (သဒ္ဓါစေတသိက်) သဒ္ဓိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) ကြိုးစားမှု၌ အစိုးရသည့် (ဝီရိယစေတသိက်) ဝီရိယိန္ဒြေ၊</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁၇) အောက်မေ့မှု၌ အစိုးရသည့် (သတိစေတသိက်) သတိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၈) တည်ကြည်မှု၌ အစိုးရသည့် (ဧကဂ္ဂတာစေတသိက်) သမာဓိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) ခွဲခြမ်းဝေဖန်၍ သိမှု၌ အစိုးရသည့် (လောကီပညာစေတသိက်) ပညိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂၀) မသိဖူးသေးသည့် သစ္စာတရားတို့ကို ထိုးထွင်းသိမှု၌ အစိုးရသည့် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂပညာ) အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂၁) သိပြီးသော သစ္စာတရားတို့ကို ထပ်၍ သိမှု၌ အစိုးရသည့် (အလယ်လောကုတ္တရာပညာခြောက်ပါး) အညိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂၂) ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ သစ္စာတရားတို့ကို သိမှု၌ အစိုးရသည့် (အရဟတ္တဖိုလ်ပညာ) အညာတာဝိန္ဒြေတို့တည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါး အမေးအဖြေ</h3> <p style="text-align: center;">(၁) စက္ခုန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၀</b>။ ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မြင်မှု၌ အစိုးရသည့် မျက်စိအကြည် (စက္ခုပသာဒ) စက္ခုန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မျက်စိအကြည် (စက္ခုပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏။ပ။၁ စက္ခုဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံသဖြင့် သီးခြားပိုင်ရှင် ကင်းမဲ့သောကြောင့် လူဆိတ်သုဉ်းသောရွာ (သုညဂါမ) လည်း မည်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်ကို မြင်မှု၌ အစိုးရသည့် မျက်စိအကြည် (စက္ခုပသာဒ) စက္ခုန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သောတိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သည် ကြားမှု၌ အစိုးရသည့် နားအကြည် (သောတပသာဒ) သောတိန္ဒြေ မည်သနည်း။ပ။၁</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဃာနိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သည် နံမှု၌ အစိုးရသည့် နှာခေါင်းအကြည် (ဃာနပသာဒ) ဃာနိန္ဒြေ မည်သနည်း။ပ။၁</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဇိဝှိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သည် လျက်မှု၌ အစိုးရသည့် လျှာအကြည် (ဇိဝှါပသာဒ) ဇိဝှိန္ဒြေ မည်သနည်း။ပ။၁</p> <p style="text-align: center;">(၅) ကာယိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သည် ထိမှု၌ အစိုးရသည့် ကိုယ်အကြည် (ကာယပသာဒ) ကာယိန္ဒြေ မည်သနည်း။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ထိသိစိတ် ကာယဝိညာဏ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် (ကာယပသာဒ) သည် မဟာဘုတ်လေးပါး တို့ကိုစွဲမှီ၍ ကြည်လင်၏။ပ။၁ ကာယဒွါရ၌ ဖြစ်သော စိတ်အများနှင့် ဆက်ဆံသဖြင့် သီးခြားပိုင်ရှင်ကင်းမဲ့သောကြောင့် လူဆိတ်သုဉ်းသောရွာ (သုညဂါမ) လည်း မည်၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်ကိုထိမှု၌ အစိုးရသည့် ကိုယ်အကြည် (ကာယပသာဒ) ကာယိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) မနိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု၌ အစိုးရသည့် (စိတ် ၈၉-ခု) မနိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဧကကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏၊ ဖဿနှင့်ယှဉ်သော မနိန္ဒြေတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။ ဟိတ်ရှိသော မနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ ဟိတ်မရှိသော မနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">တိကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">သုံးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။ ကုသိုလ်မနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ အကုသိုလ်မနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ အဗျာကတမနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">လေးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။ ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သော မနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သော မနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သော မနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော မနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ငါးပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။ သုခိန္ဒြေနှင့်ယှဉ်သော မနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ ဒုက္ခိန္ဒြေနှင့်ယှဉ်သော မနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ သောမနဿိန္ဒြေနှင့်ယှဉ်သော မနိန္ဒြေ သည် ရှိ၏။ ဒေါမနဿိန္ဒြေနှင့် ယှဉ်သော မနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ ဥပေက္ခိန္ဒြေနှင့်ယှဉ်သော မနိန္ဒြေသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ဆက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခြောက်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။ မြင်သိစိတ် (စက္ခုဝိညာဏ်) သည် ရှိ၏။ပ။ အထူးသိမှု မနောဝိညာဏ်သည် ရှိ၏။ ဤသို့ ခြောက်ပါးပြားသောနည်းအား ဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။ မြင်သိစိတ် စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိ၏။ပ။ ထိသိစိတ်ကာယဝိညာဏ်သည် ရှိ၏။ အာရုံကို သိကာမျှ မနောဓာတ်သည် ရှိ၏။ အထူးသိမှု မနောဝိညာဏဓါတ်သည် ရှိ၏။ ဤသို့ ခုနစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ရှစ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။ မြင်သိစိတ် စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိ၏။ပ။ ကိုယ်ချမ်းသာမှု (သုခဝေဒနာ) နှင့် တကွဖြစ်သော ထိသိစိတ် ကာယ ဝိညာဏ်သည် ရှိ၏။ ကိုယ်ဆင်းရဲမှု (ဒုက္ခဝေဒနာ) နှင့် တကွဖြစ်သော ထိသိစိတ် ကာယဝိညာဏ်သည် ရှိ၏။ အာရုံကိုသိကာမျှ မနောဓာတ်သည် ရှိ၏။ အထူးသိမှု မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ရှိ၏။ ဤသို့ ရှစ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နဝကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ကိုးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။ မြင်သိစိတ် စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိ၏။ပ။ ထိသိစိတ်ကာယဝိညာဏ်သည် ရှိ၏။ အာရုံကို သိကာမျှ မနောဓာတ်သည် ရှိ၏။ အာရုံကိုအထူးသိမှုကုသိုလ်မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ရှိ၏။ အထူးသိမှု အကုသိုလ်မနောဝိညာဏ ဓာတ်သည် ရှိ၏။ အထူးသိမှု အဗျာကတ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ရှိ၏။ ဤသို့ ကိုးပါးပြားသော နည်းအားဖြင့်မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒသကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဆယ်ပါးပြားသောနည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။ မြင်သိစိတ် စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိ၏။ပ။ ကိုယ်ချမ်းသာမှု သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ထိသိစိတ် ကာယဝိညာဏ် သည် ရှိ၏။ ကိုယ်ဆင်းရဲမှု ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ထိသိစိတ် ကာယဝိညာဏ်သည် ရှိ၏။ အာရုံ ကို သိကာမျှမနောဓာတ်သည် ရှိ၏။ အထူးသိမှုကုသိုလ်မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ရှိ၏။ အထူးသိမှု အကုသိုလ်မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ရှိ၏။ အထူးသိမှု အဗျာကတမနောဝိညာဏဓာတ်သည် ရှိ၏။ ဤသို့ဆယ်ပါးပြားသော နည်းအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။ပ။၂ ဤသို့ များသော အပြားအားဖြင့် မနိန္ဒြေသည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို မနိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) ဣတ္ထိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ဣတ္ထိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မိန်းမ၏ အကြင် (အရပ်၊ အမောင်း၊ လက်၊ ခြေစသော) မိန်းမ၏ ပုံသဏ္ဌာန် (ဣတ္ထိလိင်္ဂ)၊ (မိန်းမဟုသိကြောင်း) မိန်းမအမှတ်အသား (ဣတ္ထိနိမိတ္တ)၊ မိန်းမ၏ အမူအရာ (ဣတ္ထိကုတ္တ)၊ မိန်းမ၏ (သွားပုံလာပုံစသော) အသွင်အပြင် (ဣတ္ထာကပ္ပ)၊ မိန်းမ၏အဖြစ် (ဣတ္ထတ္တ)၊ မိန်းမ၏သဘော (ဣတ္ထိဘာဝ) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်ကို မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ဣတ္ထိန္ဒြေ (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်) ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ပုရိသိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ပုရိသိန္ဒြေ (ပုရိသဘာဝရုပ်) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ယောက်ျား၏ အကြင် (အရပ်၊ အမောင်း၊ လက်၊ ခြေစသော) ယောက်ျား၏ ပုံသဏ္ဌာန် (ပုရိသလိင်္ဂ)၊ (ယောက်ျားဟု သိကြောင်း) ယောက်ျားအမှတ်အသား (ပုရိသနိမိတ္တ)၊ ယောက်ျား၏ အမူအရာ (ပုရိသကုတ္တ)၊ ယောက်ျား၏ (သွားပုံလာပုံစသော) အသွင်အပြင် (ပုရိသာကပ္ပ)၊ ယောက်ျား၏အဖြစ် (ပုရိသတ္တ)၊ ယောက်ျား၏ သဘော (ပုရိသဘာဝ) သည် ရှိ၏။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်ကိုယောက်ျား (အထီးအဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ပုရိသိန္ဒြေ (ပုရိသဘာဝရုပ်) ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဇီဝိတိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ဇီဝိတိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ဇီဝိတိန္ဒြေသည် နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့် ဖြစ်၏။ ရုပ်တရားတို့၏အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ နာမ်တရားတို့၏ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ ထိုအသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ဇီဝိတိန္ဒြေနှစ်မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ်တရားတို့၏ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုရုပ်တရားတို့၏ အကြင်အသက်- အာယု၊ တည်ကြောင်းသဘော- ဌိတိ၊ (တည်တန့်စွာ) ဖြစ်နေခြင်းသဘော- ယပနာ၊ တည်တန့်စွာ ဖြစ်နေစေခြင်းသဘော- ယာပနာ၊ (တိုးပွါး၍) ဖြစ်နေမှု သဘော-ဣရိယနာ၊ (ဆက်လက်၍) ဖြစ်နေကြောင်းသဘော- ဝတ္တနာ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းသဘော- ပါလနာ၊ အသက်ရှည်ကြောင်းသဘော- ဇီဝိတ၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ရုပ်ကို ရုပ်တရားတို့ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ဇီဝိတိန္ဒြေနှစ်မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်တရားတို့ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုနာမ်တရားတို့၏ အကြင်အသက်- အာယု၊ တည်ကြောင်းသဘော- ဌိတိ၊ (တည်တန့်စွာ) ဖြစ်နေခြင်းသဘော- ယပနာ၊ တည်တန့်စွာ ဖြစ်နေစေခြင်းသဘော- ယာပနာ၊ (တိုးပွါး၍) ဖြစ်မှု သဘော- ဣရိယနာ၊ (ဆက်လက်၍) ဖြစ်ကြောင်းသဘော- ဝတ္တနာ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းသဘော-ပါလနာ၊ အသက်ရှည်ကြောင်း သဘော- ဇီဝိတ၊ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိ၏။ ဤသို့ သဘောရှိသော ရုပ်ကို နာမ်တရားတို့ အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရမှု နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေဟုဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေ နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေ ၂-မျိုးလုံးကို အသက်ရှည်ကြောင်း၌ အစိုးရသည့် ဇီဝိတိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သုခိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ချမ်းသာခံစားမှု၌ အစိုးရသည့် သုခိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ကိုယ်၌ မှီသော သာယာမှု (ကာယိကသာတ)၊ ကိုယ်၌ မှီသော ချမ်းသာမှု (ကာယိကသုခ)၊ ကိုယ်၌ တွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကို ခံစားမှု ချမ်းသာခံစားမှု (ဝေဒယိတ)၊ ကိုယ်၌ တွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကို ခံစားမှု ချမ်းသာဖွယ်ကို ခံစားမှု (ဝေဒနာ) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ဝေဒနာကို ချမ်းသာခံစားမှု၌ အစိုးရသည့် သုခိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ဒုက္ခိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲခံစားမှု၌ အစိုးရသည့် ဒုက္ခိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကိုယ်၌ မှီသော မသာယာမှု (ကာယိကအသာတ)၊ ကိုယ်၌ မှီသော ဆင်းရဲမှု (ကာယိကဒုက္ခ)၊ ကိုယ်၌ တွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာဖွယ်ကို ခံစားမှု ဆင်းရဲခံစားမှု (ဝေဒယိတ)၊ ကိုယ်၌ တွေ့ထိမှု ကြောင့် ဖြစ်သော မသာယာဖွယ်ကို ခံစားမှု ဆင်းရဲခံစားမှု (ဝေဒနာ) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ဝေဒနာကို ဆင်းရဲခံစားမှု၌ အစိုးရမှု ဒုက္ခိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) သောမနဿိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် စိတ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးရသည့်သောမနဿိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ မှီသော သာယာမှု (စေတသိကသာတ)၊ စိတ်၌ မှီသော ချမ်းသာမှု (စေတသိက သုခ)၊ စိတ်၏ ကောင်းစွာတွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကို ခံစားမှု ချမ်းသာဖွယ်ကို ခံစားမှု (ဝေဒယိတ)၊ စိတ်၏ ကောင်းစွာ တွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကို ခံစားမှု ချမ်းသာဖွယ်ကိုခံစားမှု (ဝေဒနာ) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ဝေဒနာကို စိတ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးရသည့်သောမနဿိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၃) ဒေါမနဿိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ မှီသော မသာယာမှု (စေတသိကအသာတ)၊ စိတ်၌ မှီသော မချမ်းသာမှု (စေတသိကဒုက္ခ)၊ စိတ်၏ တွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာဖွယ်ကို ခံစားမှု ဆင်းရဲခံစားမှု (ဝေဒယိတ)၊ စိတ်၏တွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာဖွယ်ကို ခံစားမှု ဆင်းရဲခံစားမှု (ဝေဒနာ) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ဝေဒနာကို စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရမှု ဒေါမနဿိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဥပေက္ခိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု၌ အစိုးရသည့် ဥပေက္ခိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ မှီသော သာယာမှု လည်းမဟုတ် မသာယာမှု လည်းမဟုတ်သော (နေဝသာတ နာသာတ)၊ စိတ်၏ တွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု (ဝေဒယိတ)၊ စိတ်၏တွေ့ထိမှု ကြောင့် ဖြစ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု (ဝေဒနာ) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ဝေဒနာကို ဆင်းရဲ ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု၌ အစိုးရသည့် ဥပေက္ခိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သဒ္ဓိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ယုံကြည်မှု၌ အစိုးရသည့် သဒ္ဓိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ယုံကြည်မှု (သဒ္ဓါ)၊ ယုံကြည်မှု အခြင်းအရာ (သဒ္ဒဟနာ)၊ သက်ဝင်ပုံအခြင်းအရာ (ဩကပ္ပနာ)၊ အလွန်ကြည်လင်မှု (အဘိပ္ပသာဒ)၊ ယုံကြည်မှု (သဒ္ဓါ)၊ ယုံကြည်မှု၌ အစိုးရမှု (သဒ္ဓိန္ဒြေ)၊ မတုန်မလှုပ်ယုံကြည်မှု (သဒ္ဓါဗိုလ်) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော ယုံကြည်မှုကို ယုံကြည်မှု၌ အစိုးရသည့်သဒ္ဓိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) ဝီရိယိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အားထုတ်မှု၌ အစိုးရသည့် ဝီရိယိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ မှီသော ကြိုးစားအားထုတ်မှု (ဝီရိယာရမ္ဘ)၊ ပျင်းရိခြင်းမှ ထွက်မြောက်မှု (နိက္ကမ)၊ အဆင့်ဆင့်တိုးတက်အားထုတ်မှု (ပရက္ကမ)၊ အထက်ရောက်အောင်ကြိုးပမ်းမှု (ဥယျာမ)၊ လုံ့လစိုက်မှု (ဝါယာမ)၊ ဆင်းရဲကို သည်းခံမှု (ဥဿာဟ)၊ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကြိုးစားမှု (ဥဿောဠှီ)၊ ခိုင်မြဲမှု (ထာမ)၊ ဆောင်ထားမှု (ဓိတိ)၊ မလျော့သောအားထုတ်မှု ရှိခြင်း (အသိထိလပရက္ကမတာ)၊ မချအပ်သောအလိုဆန္ဒရှိခြင်း (အနိက္ခိတ္တဆန္ဒတာ)၊ မချအပ်သော တာဝန်ရှိခြင်း (အနိက္ခိတ္တဓုရတာ)၊ တာဝန်ကိုကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်မှု (ဓုရသမ္ပဂ္ဂါဟ)၊ ရဲရင့်သူတို့၏ အဖြစ် (ဝီရိယ)၊ အားထုတ်မှု၌ အစိုးရမှု (ဝီရိယိန္ဒြေ)၊ မတုန်မလှုပ် အားထုတ်မှု (ဝီရိယဗိုလ်)၊ ကောင်းစွာအားထုတ်မှု (သမ္မာဝါယမ) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသောအားထုတ်မှုကို အားထုတ်မှု၌ အစိုးရသည့် ဝီရိယိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၇) သတိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အောက်မေ့မှု၌ အစိုးရသည့် သတိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အောက်မေ့မှု (သတိ)၊ အဖန်ဖန်အောက်မေ့မှု (အနုဿတိ)၊ တစ်ဖန်အောက်မေ့မှု (ပဋိဿတိ)၊ သတိဟူသော အောက်မေ့ပုံအခြင်းအရာ (သတိသရဏတာ)၊ ဆောင်ပုံအခြင်းအရာ (ဓာရဏတာ)၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို ပေါ်စေသောအခြင်းအရာ (အပိလာပနတာ)၊ မမေ့ပျောက်မှု (အသမ္မုဿနတာ)၊ အောက်မေ့မှု (သတိ)၊ အောက်မေ့မှု၌ အစိုးရမှု (သတိန္ဒြေ)၊ မတုန်မလှုပ် အောက်မေ့မှု (သတိဗိုလ်)၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု (သမ္မာသတိ) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အောက်မေ့မှုကို အောက်မေ့မှု၌ အစိုးရသည့် သတိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) သမာဓိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တည်ကြည်မှု၌ အစိုးရသည့် (ဧကဂ္ဂတာစေတသိက်) သမာဓိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၏တည်မှု (ဌိတိ)၊ ကောင်းစွာတည်မှု (သဏ္ဌိတိ)၊ သက်ဝင်၍တည်မှု (အဝဋ္ဌိတိ)၊ မရွေ့ရှားမှု (အဝိသာဟာရ)၊ မပျံ့လွင့်မှု (အဝိက္ခေပ)၊ မရွေ့ရှားသော စိတ်ရှိသူ၏အဖြစ် (အဝိသာဟဋမာနသတာ)၊ ငြိမ်သက်မှု (သမထ)၊ တည်ကြည်မှု၌ အစိုးရမှု (သမာဓိန္ဒြေ)၊ မတုန်မလှုပ်တည်ကြည်မှု (သမာဓိဗိုလ်)၊ ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု (သမ္မာသမာဓိ) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော တည်ကြည်မှုကို တည်ကြည်မှု၌ အစိုးရသည့် သမာဓိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) ပညိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အပြားအားဖြင့် သိမှု၌ အစိုးရသည့် ပညိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အပြားအားဖြင့် သိမှု (ပညာ) ၊ အပြားအားဖြင့်သိသော အခြင်းအရာ (ပဇာနနာ)။ပ။ မတွေဝေမှု (အမောဟ)၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို စိစစ်ခြင်းသဘော (ဓမ္မဝိစယ)၊ ကောင်းစွာ သိမြင် ခြင်း (သမ္မာဒိဋ္ဌိ) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော သိမှုကို အပြားအားဖြင့် သိမှု၌ အစိုးရသည့် ပညိန္ဒြေဟုဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိဖူးသေးသည့် သစ္စာတရားတို့ကို ထိုးထွင်းသိမှု၌ အစိုးရသည့် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂပညာ) အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မသိအပ်ကုန်, မမြင်အပ်ကုန်, မရောက်အပ်ကုန်, မထင်ရှားကုန်, မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်သေး သောထိုတရားတို့ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ အကြင်အပြားအားဖြင့် သိမှု (ပညာ)၊ အပြားအားဖြင့်သိသောအခြင်းအရာ (ပဇာနနာ)။ပ။ မတွေဝေမှု (အမောဟ)၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို စိစစ်မှု (ဓမ္မဝိစယ)၊ ကောင်းစွာ သိမြင်ခြင်း (သမ္မာဒိဋ္ဌိ)၊ မဂ်၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ (မဂ္ဂင်) ဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ ကောင်းစွာသိမှု မဂ်ဉာဏ်၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါဖြစ်သော သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို စိစစ်မှု (ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော သိမှုကို မသိဖူးသေးသည့် သစ္စာတရားတို့ကို ထိုးထွင်းသိမှု၌ အစိုးရသည့် အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၁) အညိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိပြီးသော သစ္စာတရားတို့ကို ထပ်၍ သိမှု၌ အစိုးရသည့် (အလယ်လောကုတ္တရာပညာ ၆-ပါး) အညိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သိအပ်ကုန်, မြင်အပ်ကုန်, ရောက်အပ်ကုန်, ထင်ရှားအပ်ကုန်, မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်သော ထိုတရားတို့ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ အကြင်အပြားအားဖြင့် သိမှု (ပညာ)၊ အပြားအားဖြင့် သိသောအခြင်းအရာ (ပဇာနနာ)။ပ။ မတွေဝေမှု (အမောဟ)၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို စိစစ်မှု (ဓမ္မဝိစယ)၊ ကောင်းစွာ သိမြင်ခြင်း (သမ္မာဒိဋ္ဌိ)၊ မဂ်၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ (မဂ္ဂင်) ဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ ကောင်းစွာသိမှု မဂ်ဉာဏ်၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါဖြစ်သော သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို စိစစ်မှု (ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော သိမှုကို သိပြီးသော သစ္စာတရားတို့ကို ထပ်၍ သိမှု၌ အစိုးရသည့် (အလယ်လောကုတ္တရာပညာ ၆-ပါး) အညိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) အညာတာဝိန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ သိမှု၌ အစိုးရသည် (အရဟတ္တဖိုလ်ပညာ) အညာတာဝိန္ဒြေ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သိအပ်ပြီးကုန်, မြင်အပ်ပြီးကုန်, ရောက်အပ်ပြီးကုန်, ထင်ရှားအပ်ပြီးကုန်, မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးကုန်သော ထိုတရားတို့ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ အကြင်အပြားအားဖြင့် သိသောအခြင်းအရာ (ပဇာနနာ)။ပ။ မတွေဝေမှု- (အမောဟ)၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို စိစစ်မှု (ဓမ္မဝိစယ)၊ ကောင်းစွာ သိမြင်ခြင်း (သမ္မာဒိဋ္ဌိ)၊ မဂ်၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ (မဂ္ဂင်) ဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ ကောင်းစွာသိမှု မဂ်ဉာဏ်၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါဖြစ်သော သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို စိစစ်မှု (ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်) သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော သိမှုကို ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ သိမှု၌ အစိုးရသည့် (အရဟတ္တဖိုလ်ပညာ) အညာတာ ဝိန္ဒြေဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားသော အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဝိဘင်းမြန်မာပြန် ပထမအုပ်-နှာ- ၂၄၉-မှ ၂၅၃ (စာပိုဒ်-၁၅၆-၁၆၀) အထိ စက္ခာယတန သောတာယတန ဃာနာယတန ဇိဝှါယတန ကာယာယတန အဖွင့်များကို မှီး၍ ပေယျာလဖေါ်ပါ။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤမနိန္ဒြေအဖွင့်၌- ဒုကမူလကနည်း၊ တိကမူလကနည်း၊ ဥဘတောဝဍ္ဎကနည်း၊ သတ္တကနည်း၊ စတုဝီသတိဝိဓနည်း၊ တိံသဝိဓနည်း၊ ဗဟုဝိဓနည်းတို့ကို ပေယျာလ မြှုပ်ထားသည်။ ဝိဘင်းမြန်မာပြန် ပဌမတွဲ မူရင်းကျမ်း စာမျက်နှာ ၁၈၇-မှ ၂၁၅ ဝိညာဏက္ခန္ဓာအဖွင့်ကို ကြည့်၍ ပေယျာလ ဖေါ်ပါ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ပဥှာပုစ္ဆက</h3> <p style="text-align: center;">(အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားသော ပဥှာပုစ္ဆကနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၁</b>။ ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မြင်မှု၌ အစိုးရသည့် မျက်စိအကြည် (စက္ခုပသာဒ) စက္ခုန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကြားမှု၌ အစိုးရသည့် နားအကြည် (သောတပသာဒ) သောတိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နံမှု၌ အစိုးရသည့် နှာခေါင်းအကြည် (ဃာနပသာဒ) ဃာနိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) လျက်မှု၌ အစိုးရသည့် လျှာအကြည် (ဇိဝှါပသာဒ) ဇိဝှိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ထိမှု၌ အစိုးရသည့် ကိုယ်အကြည် (ကာယပသာဒ) ကာယိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၆) သိမှု၌ အစိုးရသည့် (စိတ် ၈၉-ခု) မနိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၇) မိန်းမ (အမ) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရသည့် (ဣတ္ထိဘာဝရုပ်) ဣတ္ထိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ယောက်ျား (အထီး အဖို) ဖြစ်ကြောင်း၌ အစိုးရသည့် (ပုမ္ဘာဝရုပ်) ပုရိသိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ရုပ်နာမ်နှစ်ပါး အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် (ရုပ်ဇီဝိတ-နာမ်ဇီဝိတ) ဇီဝိတိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကိုယ်ချမ်းသာခံစားမှု၌ အစိုးရသည့် (သုခဝေဒနာ) သုခိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ကိုယ်ဆင်းရဲခံစားမှု၌ အစိုးရသည့် (ဒုက္ခဝေဒနာ) ဒုက္ခိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) စိတ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးရသည့် (သောမနဿဝေဒနာ) သောမနဿိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃) စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် (ဒေါမနဿဝေဒနာ) ဒေါမနဿိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၄) ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သည့် ခံစားမှု၌ အစိုးရသည့် (ဥပေက္ခာဝေဒနာ) ဥပေက္ခိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) ယုံကြည်မှု၌ အစိုးရသည့် (သဒ္ဓါစေတသိက်) သဒ္ဓိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) ကြိုးစားမှု၌ အစိုးရသည့် (ဝီရိယစေတသိက်) ဝီရိယိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၇) အောက်မေ့မှု၌ အစိုးရသည့် (သတိစေတသိက်) သတိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၈) တည်ကြည်မှု၌ အစိုးရသည့် (ဧကဂ္ဂတာစေတသိက်) သမာဓိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) ခွဲခြမ်းဝေဖန်၍ သိမှု၌ အစိုးရသည့် (လောကီပညာစေတသိက်) ပညိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂၀) မသိဖူးသေးသည့် သစ္စာတရားတို့ကို ထိုးထွင်းသိမှု၌ အစိုးရသည့် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂ ပညာ) အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂၁) သိပြီးသော သစ္စာတရားတို့ကို ထပ်၍ သိမှု၌ အစိုးရသည့် (အလယ်လောကုတ္တရာ ပညာခြောက်ပါး) အညိန္ဒြေ၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂၂) ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ သိမှုကို အစိုးရသည့် (အရဟတ္တဖိုလ်ပညာ) အညာတာဝိန္ဒြေ တို့တည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အမေးပုစ္ဆာ</h3> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့ကို တိက်ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်းသက်သက်ကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">၁-တိက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်အမေးပုစ္ဆာ ၂၂၂။ ။ ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့တွင် အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကိုပေးတတ်သော ကုသိုလ်ဣန္ဒြေတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ အပြစ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော အကုသိုလ်ဣန္ဒြေတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။ ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော အဗျာကတဣန္ဒြေတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(တိက်အမှတ် ၂-မှ ၂၁-အထိ ပေယျာလချန်ထားသည်)။</p> <p style="text-align: center;">၂ -ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-indent:2em">(ဒုက်အမှတ် ၁-မှ ၉၉-အထိ ပေယျာလချန်ထားသည်)</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက်အမေးပုစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသော (ကိလေသာ) ရှိသော သရဏဣန္ဒြေတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသော (ကိလေသာ) မရှိသောအရဏဣန္ဒြေတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့ကို တိက် ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <h3 style="text-align:center;">၁။ တိကဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">၁-ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့ကို တိက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ၂၂၃</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇၊ နာမ်ဣန္ဒြေသုခ, ဒုက္ခ, အညာတာဝိန္ဒြေ-၃) တို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သောအဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် အပြစ်နှင့်တကွဖြစ်၍ မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကိုပေးတတ်သော အကုသိုလ်ဖြစ်၏။ မသိအပ်သေးသော သစ္စာတရားတို့ကို သိမှု၌ အစိုးရသည့် (သောတာပတ္တိမဂ်ပညာ) အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေသည် အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ကုသိုလ်ဖြစ်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေလေးပါး (သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာ, အညိန္ဒြေ) တို့သည် အချို့ အပြစ်မရှိမူ၍ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့် မဟောအပ်သော အဗျာကတ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့သည် အချို့အပြစ်မရှိမူ၍ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးတတ်သော ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့အပြစ်နှင့် တကွ ဖြစ်၍မကောင်းကျိုးဆင်းရဲကို ပေးတတ်သော အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ကုသိုလ် အကုသိုလ်အဖြစ်ဖြင့်မဟောကြား အပ်သော အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ဝေဒနိန္ဒြေ ၅, ရုပ်ဣန္ဒြေ ၇) တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (သဒ္ဓါ, သတိ ၂၊ ပညာဣန္ဒြေ ၄) ခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏။ အချို့ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (မန, ဝီရိယ, သမာဓိ) သုံးပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ အချို့ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ အချို့ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ နာမ်တရားတို့ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ အချို့ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ အချို့ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ ရုပ်တရားတို့ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိပါကတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ, ဣတ္ထိဘာဝ, ပုရိသဘာဝ) ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏အကျိုးလည်းမဟုတ်အကျိုးကိုဖြစ်စေတတ်သော တရားလည်း မဟုတ်ကုန် (နေဝဝိပါက နဝိပါက ဓမ္မဓမ္မာ)။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (သုခ, ဒုက္ခ, အညာတာဝိန္ဒြေ) သုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏အကျိုးဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါကဓမ္မာ)။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ဒေါမနဿနှင့် အနညာတာ) နှစ်ပါးတို့သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်သောတရားဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါကဓမ္မဓမ္မာ)။ သိပြီးသော သစ္စာတရားတို့ကို ထပ်၍ သိမှု၌ အစိုးရသည့် အညိန္ဒြေသည် အချို့ ကုသိုလ်တို့၏အကျိုးဖြစ်၏ (ဝိပါကဓမ္မ)၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်သော တရားဖြစ်၏ (ဝိပါကဓမ္မဓမ္မာ)။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, သဒ္ဓါ, ဝီရိယ, သတိ, သမာဓိ, ပညာ) ကိုးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါကဓမ္မ)၊ အချို့ အကျိုးကိုဖြစ်စေတတ်သော တရားဖြစ်ကုန်၏ (ဝိပါကဓမ္မဓမ္မာ)၊ အချို့ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်းမဟုတ်မူ၍ အကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်သော တရားလည်း မဟုတ်ကုန် (နေဝဝိပါက န ဝိပါကဓမ္မဓမ္မာ)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) ဥပါဒိန္နတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (ရုပ်သက်သက်ဣန္ဒြေ-၇၊ သုခ, ဒုက္ခ-၂) ကိုးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်ကုန်၍ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ နှလုံးမသာယာမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ကုန်မူ၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာဖြစ်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ကုန်မူ၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, သဒ္ဓါ, ဝီရိယ, သတိ, သမာဓိ, ပညာ) ကိုးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ် ကုန်၍ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်မယူအပ်ကုန်မူ၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ကုန်မူ၍ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သံကိလိဋ္ဌတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (ရုပ်သက်သက်ဣန္ဒြေ-၇၊ သုခ, ဒုက္ခ-၂) ကိုးပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် မပူပန်စေအပ်မူ၍ ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ နှလုံးမသာယာမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်၍ ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (လောကုတ္တရာဣန္ဒြေ) သုံးပါးတို့သည် ကိလေသာတို့သည် မပူပန်စေအပ်မူ၍ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာ) သုံးပါးတို့သည် အချို့ ကိလေသာတို့သည် မပူပန်စေအပ်မူ၍ ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ကိလေသာတို့သည် မပူပန်စေအပ်မူ၍ ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) ခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်၍ ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ကိလေသာတို့သည်မပူပန်စေအပ်မူ၍ ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ကိလေသာတို့သည် မပူပန်စေအပ်မူ၍ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝိတက်တိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (ရုပ်သက်သက်ဣန္ဒြေ-၇၊ သုခ, ဒုက္ခ-၂) ကိုးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိ၊ ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် ဝိတက်လည်း ရှိ၊ ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သည့် ခံစားမှု၌ အစိုးရသည့် ဥပေက္ခိန္ဒြေသည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ၊ ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ၊ ဝိစာရလည်း မရှိ။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, သဒ္ဓါ, ဝီရိယ, သတိ, သမာဓိ, ပညာ ဣန္ဒြေ-၄) တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ၊ ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏။ အချို့ ဝိတက် ကား မရှိ၊ ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏။ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ၊ ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) ပီတိတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇၊ သောမနဿိန္ဒြေမှတစ်ပါးဝေဒနိန္ဒြေ- ၄) တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ကို ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ စိတ်ချမ်းသာမှု၌ အစိုးရသည့် အချို့ သောမနဿိန္ဒြေသည် ပီတိနှင့် တကွဖြစ်၏။ သုခဝေဒနာနှင့် တကွမဖြစ်၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်လည်း တကွမဖြစ်၊ အချို့ သောမနဿိန္ဒြေကို ပီတိနှင့် တကွဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သဒ္ဓါ, ဝီရိယ, သတိ, သမာဓိ) ခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ ပီတိနှင့်တကွဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ သုခဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။**၁ အစိုးရသည့် ပညာတရားကိုယ်ရသော ဣန္ဒြေလေးပါးတို့သည် အချို့ ပီတိနှင့်တကွဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သုခဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ပီတိနှင့်တကွဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သုခဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဒဿနတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇၊ သုခ, ဒုက္ခ, သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာဣန္ဒြေ-၄) တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ် သည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ် သုံးခုသည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေကို အချို့ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်၏။ အချို့အထက်မဂ်သုံးခုသည် ပယ်အပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) ခြောက်ပါးတို့ကို အချို့သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်ကုန်၏။ အချို့ အထက်မဂ်သုံးခုသည် ပယ်အပ်ကုန်၏။ အချို့သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ အထက်မဂ်သုံးခုသည် ပယ်အပ်သည်လည်းမဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဒဿနဟေတုတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇၊ သုခ, ဒုက္ခ, သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာဣန္ဒြေ- ၄) တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် သောတာ ပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သောဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုသည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိ သည်လည်း မဟုတ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် အချို့ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သောဟိတ်ရှိ၏။ အချို့ အထက်မဂ်သုံးခုသည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိ၏။ အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) ခြောက်ပါးတို့သည် အချို့သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိကုန်၏။ အချို့ အထက်မဂ်သုံးခုသည် ပယ်အပ်သောဟိတ်ရှိကုန်၏။ အချို့ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ့်သုံးခုသည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) အာစယဂါမိတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇၊ သုခ, ဒုက္ခ, အညာတာဝိန္ဒြေ) ဆယ်ပါးတို့သည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း လည်း မဟုတ်ကုန်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်၏။ မသိဖူးသေးသည့် သစ္စာတရားတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိမှု၌ အစိုးရသည့် အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေ သည်နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်၏။ သိပြီးသော သစ္စာတရားတို့ကို ထပ်၍ သိမှု၌ အစိုးရသည့် အညိန္ဒြေသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်၏။ အချို့ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, သဒ္ဓါ, ဝီရိယ, သတိ, သမာဓိ, ပညာ) ကိုးပါးတို့သည် အချို့ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သေက္ခတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇၊ သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) ဆယ်ပါးတို့သည် သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်ကုန်၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ်ကုန်။ အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (အနညာတညနှင့် အညိန္ဒြေ) နှစ်ပါးတို့သည် သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ သိမှု၌ အစိုးရသည့် အညာတာဝိန္ဒြေသည် ရဟန္တာ (အသေက္ခ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဥစ္စာဖြစ်၏။ အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, သဒ္ဓါ, ဝီရိယ, သတိ, သမာဓိနှင့် ပညာ) ကိုးပါးတို့သည် အချို့ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ရဟန္တာ (အသေက္ခ) ပုဂ္ဂိုလ် တို့၏ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်၊ ရဟန္တာ (အသေက္ခ) ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဥစ္စာလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ပရိတ္တတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇၊ သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) ဆယ်ပါးတို့သည်နည်းသော အာနုဘော်ရှိသော ကာမတရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (လောကုတ္တရာဣန္ဒြေ) သုံးပါးတို့သည် နှိုင်းယှဉ်တတ်သော ကိလေသာတို့၏ဆန့်ကျင်ဘက် လောကုတ္တရာတရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, သဒ္ဓါ, ဝီရိယ, သတိ, သမာဓိနှင့် ပညာ) ကိုးပါးတို့သည် အချို့ နည်းသော အာနုဘော်ရှိသော ကာမတရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော မဟဂ္ဂုတ်တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ နှိုင်းယှဉ်တတ်သော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက် လောကုတ္တရာတရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၃) ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ရုပ်ဣန္ဒြေ ၇-ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (သုခနှင့် ဒုက္ခ) နှစ်ပါးတို့သည် ကာမကို အာရုံပြုကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် လောကုတ္တရာကို အာရုံပြုကုန်၏။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် အချို့ ကာမကို အာရုံပြု၏။ အချို့ မဟဂ္ဂုတ်ကိုအာရုံပြု၏။ လောကုတ္တရာကို အာရုံမပြု။ အချို့ ကာမကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဟဂ္ဂုတ်ကိုအာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ချေ။ အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, သဒ္ဓါ, ဝီရိယ, သတိ, သမာဓိနှင့် ပညာ) ကိုးပါးတို့သည် အချို့ ကာမကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့ မဟဂ္ဂုတ်ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့လောကုတ္တရာကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့ ကာမကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဟဂ္ဂုတ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟီနတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇၊ သုခ, ဒုက္ခ) ကိုးပါးတို့သည်အလယ်အလတ်တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် ယုတ်ညံ့သော တရားဖြစ်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် မွန်မြတ်သော တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာ) သုံးပါးတို့သည် အချို့ အလယ်အလတ်တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ မွန်မြတ်သော တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) ခြောက်ပါးတို့သည်အချို့ ယုတ်ညံ့သော တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ အလယ်အလတ်တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့မွန်မြတ်သော တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) မိစ္ဆတ္တတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇၊ သုခ, ဒုက္ခ, အညာတာဝိန္ဒြေ) ဆယ်ပါးတို့သည် နှစ်ပါးသော အခြင်း အရာအားဖြင့် အကျိုးပေး မမြဲကုန်။ မသိဖူးသေးသည့် သစ္စာတရားတို့ကို ထိုးထွင်းသိမှု၌ အစိုးရသည့် အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေသည်မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲ၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာ, အညိန္ဒြေ) လေးပါးတို့သည် အချို့ မဖောက်ပြန်သောသဘော ရှိ၍ မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲကုန်၏။ အချို့ နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် အကျိုးပေးမမြဲကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် အချို့ ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲ၏။ အချို့ နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် အကျိုးပေးမမြဲ။ အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) ခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲကုန်၏။ အချို့ မဖောက်ပြန်သောသဘောရှိ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲကုန်၏။ အချို့ နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် အကျိုးပေးမမြဲကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၆) မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ရုပ်ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ, အညာတာဝိန္ဒြေ) လေးပါးတို့ကို မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သောအကြီးအမှူးရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ မသိဖူးသေးသည့် သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို သိမှု၌ အစိုးရသည့် အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေသည် မဂ်ကိုအာရုံမပြု၊ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိ၏၊ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိ၏။ အချို့မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။ သိပြီးသော သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ထပ်၍သိမှု၌ အစိုးရသည့် အညိန္ဒြေသည် မဂ်ကို အာရုံမပြု၊ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိ၏။ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိ၏။ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။ အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, သဒ္ဓါ, ဝီရိယ, သတိ, သမာဓိ, ပညာ) ကိုးပါးတို့သည် အချို့ မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိကုန်၏။ အချို့မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိကုန်၏။ အချို့ မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အချို့မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူး ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) ဥပ္ပန္နတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇၊ သုခိန္ဒြေ, ဒုက္ခိန္ဒြေ, အညာတာဝိန္ဒြေ) ဆယ်ပါးတို့သည် အချို့ခဏ သုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ပြီးပြီးသော အကြောင်းတစ်စိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ ဖြစ်ကုန်၏။ ခဏသုံးပါးသို့ရောက်ပြီး ရောက်ဆဲမဟုတ်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (ဒေါမနဿနှင့် အနညာတည) နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီး ရောက်ဆဲမဟုတ်ကုန်။ ပြီးပြီးသော အကြောင်းတစ်စိတ်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့် မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့သည် အချို့ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီး ရောက်ဆဲမဟုတ်ကုန်။ အချို့ ပြီးပြီးသော အကြောင်းတစ်စိတ်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့် မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အတီတတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည်) အချို့ ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့မရောက်သေးသော (အနာဂတ်) ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၉) အတီတာရမ္မဏတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ရုပ်ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ (သုခနှင့် ဒုက္ခ) နှစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေ သုံးပါးတို့ကို ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်လတ္တံ့ (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့သည် အချို့ ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့ဖြစ်လတ္တံ့ (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့ ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အချို့ ဖြစ်လတ္တံ့ (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အချို့ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည်) အချို့ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ အတွင်းအပ'အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ’ သန္တာန် ၂-ပါး၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ရုပ်ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် အပ'ဗဟိဒ္ဓ'အာရုံကို အာရုံပြုကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (သုခ, ဒုက္ခ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ) လေးပါးတို့သည် အချို့ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ’ သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့ အတွင်းအပ'အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ’ သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့သည် အချို့ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့ အပ'ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ’ သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အချို့ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ’ သန္တာန်ကိုအာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ’ သန္တာန်ကိုအာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သနိဒဿနတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ပသာဒိန္ဒြေငါးပါးတို့သည် မြင်အပ်သောသဘောမရှိမူ၍ ထိပါးတတ်သော သဘောရှိကုန်၏။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် မြင်အပ်သော သဘောလည်း မရှိ၊ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့ကို တိက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ** ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေ ကျန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂။ ဒုကဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">၂-ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့ကို ဒုက်၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">၁-ဟေတုဂေါစ္ဆကအဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟေတုဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ၂၂၄</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ပညာတရားကိုယ် ဣန္ဒြေလေးပါးတို့သည်ဟိတ် မည်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့် ရှစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ဒေါမနဿ, သဒ္ဓါ, သတိ နှင့် ပညာဣန္ဒြေ-၄) ခုနစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်ရှိကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ ၇- ပါး, သုခ, ဒုက္ခ) ကိုးပါးတို့သည် ဟိတ်မရှိကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ ဟိတ်ရှိကုန်၏၊ အချို့ ဟိတ်မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ဒေါမနဿ, သဒ္ဓါ, သတိနှင့်ပညာဣန္ဒြေ ၄) ခုနစ်ပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ ၇- ပါး, သုခ, ဒုက္ခ) ကိုးပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ အချို့ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတုသဟေတုကဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ပညာတရားကိုယ်ရသော ဣန္ဒြေလေးပါးတို့သည် ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်လည်း ရှိကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ ၇- ပါး, သုခ, ဒုက္ခ) ကိုးပါးတို့ကို ဟိတ်လည်းမည်၊ ဟိတ်လည်းရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ဒေါမနဿ, သဒ္ဓါ, သတိ) သုံးပါးတို့ကို ဟိတ်လည်းမည်၊ ဟိတ်လည်းရှိကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ၎င်းသုံးပါးတို့သည် ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) ခြောက်ပါးတို့ကိုဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်လည်း ရှိကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ ၎င်းခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ ဟိတ်သာ ရှိ၍ဟိတ်မမည်ကုန်၊ ၎င်းတို့ကို အချို့ ဟိတ်သာ ရှိ၍ ဟိတ်မမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတု ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ပညာတရားကိုယ်ဣန္ဒြေလေးပါးတို့သည်ဟိတ်လည်းမည်၊ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ် ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေကိုးပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ ၇- ပါး, သုခ, ဒုက္ခ) တို့ကို ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေသုံးပါး (ဒေါမနဿ, သဒ္ဓါ, သတိ) တို့ကို ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ (၎င်းသုံးပါးတို့သည်) ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့ကိုဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ (၎င်းခြောက်ပါးတို့သည်) အချို့ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဟိတ် မမည်ကုန်။ (၎င်းတို့ကို) အချို့ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) န ဟေတု သဟေတုကဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေကိုးပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ ၇-ပါး, သုခ, ဒုက္ခ) တို့သည် ဟိတ်လည်း မမည်၊ ဟိတ်လည်း မရှိကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေသုံးပါး (ဒေါမနဿ, သဒ္ဓါ, သတိ) တို့သည် ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိကုန်၏။ အစိုးရသည့် ပညာတရားကိုယ်ရသော ဣန္ဒြေလေးပါးတို့ကို ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်လည်း မမည်, ဟိတ်လည်း မရှိကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိကုန်၏၊ အချို့ဟိတ်လည်း မမည်၊ ဟိတ်လည်း မရှိကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-စူဠန္တရဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၇) သပ္ပစ္စယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည်) ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရ တည်းဟူသော အကြောင်းတရားလေးပါးတို့နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သင်္ခတဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည်) ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းတရားလေးပါးတို့ ပြုပြင်စီရင်အပ်သော တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သနိဒဿနဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည်) မြင်အပ်သော သဘော မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သပ္ပဋိဃဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">ပသာဒဣန္ဒြေငါးပါးတို့သည် ထိပါးတတ်သော သဘောရှိကုန်၏။ (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် ထိပါးတတ်သော သဘော မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ရူဝီဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ရုပ်ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် ရုပ်တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ (ရုပ်ဣန္ဒြေနှင့် ဇီဝိတိန္ဒြေမှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ သည် နာမ်တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏။ ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ ရုပ်တရားဖြစ်၍ အချို့ နာမ်တရားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) လောကိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿဟူသော) ဆယ်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် နောက်ဆုံးဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် လောကမှ ထွက်မြောက်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ လောကမှထွက်မြောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ကေနစိဝိညေယျဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည် စက္ခုဝိညာဏ်စသော တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည် စက္ခုဝိညာဏ်စသော တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိ အပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-အာသဝဂေါစ္ဆကအဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) အာသဝဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည် အာသဝမမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သာသဝဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ ၇-ပါး, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့သည် အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် အာသဝ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ အာသဝ၏အာရုံမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိတို့မှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်ကုန်၊ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် အာသဝနှင့် ယှဉ်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့သည်အချို့ အာသဝနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ အာသဝနှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) အာသဝသာသဝဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ ၇-ပါး, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့ကို အာသဝလည်း မည်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ကုန်။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့ကို အာသဝလည်း မည်၊ အာသဝ၏အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ကို အာသဝလည်း မည်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) အချို့ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ကုန်။ (ယင်းတို့ကို) အချို့ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အာသဝ အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိတို့မှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ၁၅-ပါးတို့ကိုအာသဝလည်းမည်၊ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေကို အာသဝလည်းမည်၊ အာသဝနှင့်လည်းယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်၊ (ယင်းသည်) အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့ကိုအာသဝလည်း မည်၊ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) အချို့ အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ကုန်။ (ယင်းတို့ကို) အချို့ အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၉) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေကိုးပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ ၇, သုခ, ဒုက္ခ) တို့သည် အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်းမဟုတ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေကို အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေသုံးပါး (သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာ) တို့သည် အချို့ အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်၊ (ယင်းတို့ကို) အချို့အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်လည်းမယှဉ်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">၄-သံယောဇနဂေါစ္ဆကအဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) သံယောဇနဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည် သံယောဇဉ် မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) သံယောဇနိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံ မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိတို့မှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့သည် အချို့သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၃) သံယောဇနသံယောဇနိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့ကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟုမဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ကုန်။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့ကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၊ သံယောဇဉ်၏အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ကို သံယောဇဉ်လည်းမည်၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) အချို့ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ကုန်၊ (ယင်းတို့ကို) အချို့ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၄) သံယောဇနသံယောဇနသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ တို့မှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့ကိုသံယောဇဉ်လည်း မည်၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်သာ ယှဉ်၍သံယောဇဉ် မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေကို သံယောဇဉ်လည်း မည်၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟုမဆိုအပ်၊ ယင်းသည် သံယောဇဉ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့ကိုသံယောဇဉ်လည်း မည်၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ယင်းတို့သည် အချို့သံယောဇဉ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ သံယောဇဉ် မမည်ကုန်၊ ယင်းတို့ကို အချို့ သံယောဇဉ်နှင့်သာ ယှဉ်၍့သံယောဇဉ် မမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၅) သံယောဇနဝိပ္ပယုတ္တသံယောဇနိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေကိုးပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ) တို့သည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေကို သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေသုံးပါး (သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာ) တို့သည် အချို့ သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ်၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်းမဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ် သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။ ယင်းတို့ကို အချို့ သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံယောဇဉ်နှင့်လည်း မယှဉ် သံယောဇဉ်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-ဂန္ထဂေါစ္ဆကအဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၂၆) ဂန္ထဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည်) ဂန္ထမမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၇) ဂန္ထနိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့သည် ဂန္ထ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် ဂန္ထ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ ဂန္ထ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ဂန္ထ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၈) ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိတို့မှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့်မယှဉ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် ဂန္ထနှင့် ယှဉ်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့သည်အချို့ ဂန္ထနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဂန္ထနှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၉) ဂန္ထ ဂန္ထနိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့ကို ဂန္ထလည်း မည်၊ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ (ယင်းတို့သည်) ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့ကို ဂန္ထလည်း မည်၊ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ကို ဂန္ထလည်း မည်၊ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟုမဆိုအပ်ကုန်၊ ယင်းတို့သည် အချို့ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်။ ယင်းတို့ကို အချို့ ဂန္ထ၏အာရုံသာ ဖြစ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၃၀) ဂန္ထ ဂန္ထသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ,့ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိတို့မှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့ကို ဂန္ထလည်း မည်၊ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေကို ဂန္ထလည်း မည်၊ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟု မဆိုအပ်၊ ယင်းသည် ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့ကိုဂန္ထလည်း မည်၊ ဂန္ထနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) အချို့ ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ဂန္ထမမည်ကုန်၊ (ယင်းတို့ကို) အချို့ ဂန္ထနှင့်သာ ယှဉ်၍ ဂန္ထမမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃၁) ဂန္ထဝိပ္ပယုတ္တဂန္ထနိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေကိုးပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ) တို့သည် ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်းမဖြစ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေကို ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။ အစိုးရသည့် (သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာ) ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် အချို့ ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ် ဂန္ထ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်၊ ယင်းတို့ကို အချို့ ဂန္ထနှင့်မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဂန္ထနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ဂန္ထ၏ အာရုံလည်းမဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">၆-ဩဃဂေါစ္ဆကအဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၃၂) ဩဃဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည် ဩဃ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၃၊ ဩဃနိယဒုက်မှ- ၃၇၊ ဩဃဝိပ္ပယုတ္တဩဃနိယဒုက်အထိ ပေယျာလချန်ထားသည်။ အာသဝဂေါစ္ဆကနှင့် တူ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">၇-ယောဂဂေါစ္ဆကအဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၃၈) ယောဂဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည် ယောဂမမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၉၊ ယောဂနိယဒုက်မှ--၄၃၊ ယောဂဝိပ္ပယုတ္တယောဂနိယဒုက်အထိ ပေယျာလချန်ထားသည်။ အာသဝဂေါစ္ဆကနှင့် တူ၏)။</p> -- <p style="text-align: center;">၈-နီဝရဏဂေါစ္ဆကအဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၄၄) နီဝရဏဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည် နီဝရဏမမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄၅) နီဝရဏိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ နီဝရဏ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ နီဝရဏ၏အာရုံမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄၆) နီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိတို့မှ ကြွင်း သော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့်မယှဉ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် နီဝရဏနှင့် ယှဉ်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့သည် အချို့နီဝရဏနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ နီဝရဏနှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄၇) နီဝရဏနီဝရဏိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့ကိုနီဝရဏလည်းမည်၊ နီဝရဏ၏ အာရုံ လည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ယင်းတို့သည် နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ကုန်။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့ကို နီဝရဏလည်း မည်၊ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ကို နီဝရဏလည်း မည်၊ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) အချို့ နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ကုန်။ (ယင်းတို့ကို) အချို့ နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ နီဝရဏမမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄၈) နီဝရဏနီဝရဏသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ တို့မှကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့ကိုနီဝရဏလည်း မည်၊ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေကို နီဝရဏလည်း မည်၊ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်၏ဟုမဆိုအပ်။ (ယင်းသည်) နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏမမည်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့ကိုနီဝရဏလည်း မည်၊ နီဝရဏနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ (ယင်းတို့သည်) အချို့ နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏမမည်ကုန်၊ (ယင်းတို့ကို) အချို့ နီဝရဏနှင့်သာ ယှဉ်၍ နီဝရဏမမည်ကုန်ဟုမဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄၉) နီဝရဏဝိပ္ပယုတ္တနီဝရဏိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေကိုးပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ) တို့သည် နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်၊ နီဝရဏ၏အာရုံလည်းမဖြစ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေကို နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်၊ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေသုံးပါး (သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာ) တို့သည် အချို့ နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်၊ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်၊ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။ ယင်းတို့ကို အချို့နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နီဝရဏနှင့်လည်း မယှဉ်၊ နီဝရဏ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">၉-ပရာမာသဂေါစ္ဆကအဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၅၀) ပရာမာသဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည် ပရာမာသမမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၁) ပရာမဋ္ဌဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့သည် ပရာမာသ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် ပရာမာသ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ ပရာမာသ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ပရာမာသ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၂) ပရာမာသသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိတို့မှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့်မယှဉ်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့သည်အချို့ ပရာမာသနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ပရာမာသနှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅၃) ပရာမာသပရာမဋ္ဌဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့ကို ပရာမာသလည်း မည် ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသ မမည်ကုန်။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့ကို ပရာမာသလည်း မည်၊ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ကို ပရာမာသလည်းမည်၊ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) အချို့ ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ပရာမာသအာရုံမမည်ကုန်၊ (ယင်းတို့ကို) အချို့ ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ပရာမာသမမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၄) ပရာမာသဝိပ္ပယုတ္တပရာမဋ္ဌဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့သည် ပရာမာ သနှင့် မယှဉ် မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်းမဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေသုံးပါး (သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာ) တို့သည် အချို့ ပရာမာသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ ပရာမာသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။ ယင်းတို့ကို အချို့ ပရာမာသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပရာမာသနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ပရာမာသ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၀-မဟန္တရဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၅၅) သာရမ္မဏဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ရုပ်ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ အစိုးရသည့် နာမ်ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်း ရှိ၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၅၆) စိတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (မနိန္ဒြေမှကြွင်းသော) ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည်စိတ် မမည်ကုန်။ သိမှု၌ အစိုးရသည့် မနိန္ဒြေသည် စိတ်မည်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၇) စေတသိကဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဆိုလတ္တံ့သော ကိုးပါးမှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့သည် စေတသိက် မည်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, မနိန္ဒြေ) ရှစ်ပါးတို့သည် စေတသိက်မမည်ကုန်။ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ စေတသိက်မည်၏၊ အချို့ စေတသိက်မမည်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၈) စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေကိုးပါးမှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့သည် စိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ရုပ်ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့်မယှဉ်ကုန်။ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ စိတ်နှင့်ယှဉ်၍ အချို့ စိတ်နှင့်မယှဉ်။ သိမှု၌ အစိုးရသည့် မနိန္ဒြေကို စိတ်နှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့် မယှဉ်ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၉) စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေကိုးပါးမှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့သည် စိတ်နှင့် နှီးနှောကုန်၏။ အစိုးရသည့် ရုပ်ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် စိတ်နှင့် မနှီးနှောကုန်။ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ စိတ်နှင့်နှီးနှော၏၊ အချို့ စိတ်နှင့်မနှီးနှော။ သိမှု၌ အစိုးရသည့် မနိန္ဒြေကို စိတ်နှင့် နှီးနှော၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စိတ်နှင့် မနှီးနှောဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၀) စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေကိုးပါးမှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့သည် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေရှစ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, မနိန္ဒြေ) တို့သည် စိတ်ကြောင့် မဖြစ်ကုန်။ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်၏၊ အချို့ စိတ်ကြောင့်မဖြစ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၁) စိတ္တသဟဘူဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေကိုးပါးမှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့သည် စိတ်နှင့် တကွဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေရှစ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, မနိန္ဒြေ) တို့သည် စိတ်နှင့် တကွမဖြစ်ကုန်။ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ စိတ်နှင့် တကွဖြစ်၏၊ အချို့ စိတ်နှင့် တကွ မဖြစ်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၂) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေကိုးပါးမှကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့သည် စိတ် သို့အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ် ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေရှစ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, မနိန္ဒြေ) တို့သည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ကုန်။ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ စိတ်သို့အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်၏၊ အချို့ စိတ်သို့အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၃) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေကိုးပါးမှကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်းနှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေရှစ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, မနိန္ဒြေ) တို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်ကုန်။ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၏၊ အချို့ စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၄) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘူဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေကိုးပါးမှကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်၊ စိတ်နှင့်လည်းတကွဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေရှစ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, မနိန္ဒြေ) တို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်၊ စိတ်နှင့်လည်း တကွမဖြစ်ကုန်။ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၊ စိတ်နှင့်လည်း တကွဖြစ်၏၊ အချို့ စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်၊ စိတ်နှင့်လည်းတကွမဖြစ်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၅) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သောဣန္ဒြေကိုးပါးမှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့သည် စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်၊ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေရှစ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, မနိန္ဒြေ) တို့သည် စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်၊ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်ကုန်။ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၊ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၏၊ အချို့ စိတ်နှင့်လည်း မနှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း မဖြစ်၊ စိတ်သို့ လည်းအစဉ်လိုက်၍ မဖြစ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၆) အဇ္ဈတ္တိကဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (ပသာဒိန္ဒြေ-၅, မနိန္ဒြေ) တို့သည် အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ’ သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၇) ဥပါဒါဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ရုပ်ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် မဟာဘုတ်ကိုမှီ၍ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, ဇီဝိတိန္ဒြေမှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့သည် မဟာဘုတ်ကိုမှီ၍ မဖြစ်ကုန်။ အသက်ရှင်မှု၌ အစိုးရသည့် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ မဟာဘုတ်ကိုမှီ၍ ဖြစ်၏၊ အချို့ မှီ၍ မဖြစ်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၈) ဥပါဒိန္နဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေကိုးပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ) တို့သည်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေလေးပါး (ဒေါမနဿနှင့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေ-၃) တို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">၁၁-ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကအဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၆၉) ဥပါဒါနဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇၀) ဥပါဒါနိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့သည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေ သုံးပါးတို့သည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ဥပါဒါန်၏အာရုံ မဖြစ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇၁) ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိတို့မှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့် ခြောက်ပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့သည့်အချို့ ဥပါဒါန်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇၂) ဥပါဒါန ဥပါဒါနိယဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့ကို ဥပါဒါန်လည်း မည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံ လည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ကုန်။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေ သုံးပါးတို့ကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ကို ဥပါဒါန်လည်း မည်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) အချို့ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ကုန်၊ (ယင်းတို့ကို) အချို့ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇၃) ဥပါဒါန ဥပါဒါနသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိတို့မှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို ဥပါဒါန်လည်းမည်၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ဥပါဒါန်မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့ကိုဥပါဒါန်လည်း မည်၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) အချို့ ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန် မမည်ကုန်၊ (ယင်းတို့ကို) အချို့ ဥပါဒါန်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဥပါဒါန်မမည်ကုန်ဟုမဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇၄) ဥပါဒါနဝိပ္ပယုတ္တဥပါဒါနိယဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့သည် ဥပါဒါန် နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေ သုံးပါးတို့သည် ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းမဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာ) ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် အချို့ ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်၊ (ယင်းတို့ကို) အချို့ဥပါဒါန်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဥပါဒါန်နှင့်လည်း မယှဉ်၊ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၂-ကိလေသဂေါစ္ဆကအဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၇၅) ကိလေသဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့သည် ကိလေသာ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇၆) သံကိလေသိကဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံ ဖြစ်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် ကိလေသာ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ ကိလေသာ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ကိလေသာ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇၇) သံကိလိဋ္ဌဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးမှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် ကိလေသာတို့ အပူပန် မခံရကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် ကိလေသာတို့ အပူပန်ခံရ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့သည်အချို့ ကိလေသာတို့ အပူပန်ခံရကုန်၏၊ အချို့ ကိလေသာတို့ အပူပန်မခံရကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇၈) ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးမှကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် ကိလေသာနှင့် ယှဉ်၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့သည်အချို့ ကိလေသာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ကိလေသာနှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇၉) ကိလေသ သံကိလေသိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့ကို ကိလေသာ လည်း မည်၊ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟုမဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) ကိလေသာ၏အာရုံသာဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ကုန်။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့ကို ကိလေသာလည်း မည်၊ ကိလေသာ၏အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာ၏အာရုံသာဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ကို ကိလေသာလည်း မည်၊ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) အချို့ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ကုန်၊ (ယင်းတို့ကို) အချို့ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ ကိလေသာ မမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၀) ကိလေသ သံကိလိဋ္ဌဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးမှကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ၁၅-ပါးတို့ကို ကိလေသာ လည်း မည်၊ ကိလေသာတို့အပူပန်လည်း ခံရကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာတို့အပူပန်သာ ခံရ၍ ကိလေသာမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေကို ကိလေသာလည်း မည်၊ ကိလေသာတို့အပူပန်လည်းခံရကုန်၏ဟု မဆိုအပ်၊ (ယင်းသည်) ကိလေသာတို့အပူပန်သာ ခံရ၍ ကိလေသာ မမည်။ အစိုးရသည့် (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့ကိုကိလေသာလည်း မည်၊ ကိလေသာတို့အပူပန်လည်း ခံရကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ (ယင်းတို့သည်) အချို့ကိလေသာတို့ အပူပန်သာ ခံရ၍ ကိလေသာ မမည်ကုန်၊ (ယင်းတို့ကို) အချို့ ကိလေသာတို့ အပူပန်သာခံရ၍ ကိလေသာ မမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၁) ကိလေသ ကိလေသသမ္ပယုတ္တဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးမှကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့ကို ကိလေသာလည်း မည်၊ ကိလေသာနှင့်လည်းယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေကို ကိလေသာလည်း မည်၊ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်၏ ဟုမဆိုအပ်၊ (ယင်းသည်) ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့ကိုကိလေသာလည်းမည်၊ ကိလေသာနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ (ယင်းတို့သည်) အချို့ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ ကိလေသာ မမည်ကုန်၊ (ယင်းတို့ကို) အချို့ ကိလေသာနှင့်သာ ယှဉ်၍ကိလေသာ မမည်ကုန်ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၂) ကိလေသဝိပ္ပယုတ္တသံကိလေသိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေကိုးပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ) တို့သည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေ သုံးပါးတို့သည် ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ကိလေသာ၏အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေကို ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏အာရုံသာဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ကိလေသာ၏အာရုံလည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ်။ အစိုးရသည့် (သဒ္ဓါ, သတိ, ပညာ) ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် အချို့ ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ် ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ကိလေသာ၏အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။ (ယင်းတို့ကို) အချို့ ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိလေသာနှင့်လည်း မယှဉ်၊ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">၁၃-ပိဋ္ဌိဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၈၃) ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့မှ ကြွင်းသော) အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့ကို သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခုနစ်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့ကို အချို့ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အချို့ သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၄) ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးမှ ကြွင်းသော) အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့ကို အထက်မဂ်သုံးခု သည် မပယ်အပ်ကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခုနစ်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့ကို အချို့ အထက်မဂ်သုံးခုသည် ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အချို့ အထက်မဂ်သုံးခုသည် မပယ်အပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၅) ဒဿနေန ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးမှကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့် ငါးပါးတို့သည် သောတာပတ္တိ မဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခုနစ်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့သည် အချို့ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိကုန်၏၊ အချို့ သောတာပတ္တိမဂ် သည်ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၆) ဘာဝနာယ ပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">(ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးမှကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့် ငါးပါးတို့သည် အထက်မဂ် သုံးခုသည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန်။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခုနစ်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့သည် အချို့ အထက်မဂ်သုံးခုသည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိကုန်၏၊ အချို့ အထက်မဂ်သုံးခု သည်ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၇) သဝိတက္ကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေကိုးပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ) တို့သည်ဝိတက် မရှိကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် ဝိတက်ရှိ၏။ (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ၁၂-ပါးတို့သည် အချို့ ဝိတက်ရှိကုန်၏၊ အချို့ ဝိတက်မရှိကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၈) သဝိစာရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေကိုးပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ) တို့သည်ဝိစာရမရှိကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် ဝိစာရရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေ၁၂-ပါးတို့သည် အချို့ ဝိစာရရှိကုန်၏။ အချို့ ဝိစာရမရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၉) သပ္ပီတိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်တစ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ) တို့သည် ပီတိမရှိကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် အချို့ ပီတိရှိကုန်၏၊ အချို့ ပီတိမရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၀) ပီတိသဟဂတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်တစ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ) တို့သည် ပီတိနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် အချို့ ပီတိနှင့် တကွဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ပီတိနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၁) သုခသဟဂတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်နှစ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ) တို့သည် သုခဝေဒနာ နှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သုခဝေဒနာနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၂) ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်နှစ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ) တို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့သည် အချို့ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၃) ကာမာဝစရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့သည် ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ ဖြစ် ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ မဖြစ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၄) ရူပါဝစရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ, လောကုတ္တရာဣန္ဒြေ ၃-ပါး) တို့သည် ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၅) အရူပါဝစရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ, သောမနဿ, လောကုတ္တရာဣန္ဒြေ သုံးပါး) တို့သည် အရူပတဏှာ၏ကျင်လည်ရာ မဖြစ်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့သည် အချို့ အရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၆) ပရိယာပန္နဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့်ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၇) နိယျာနိကဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေ၁၁-ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါနဿ, အညာတာ) တို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက် ကြောင်း မဟုတ်ကုန်။ သစ္စာတရားတို့ကို ထိုးထွင်းသိမှု၌ အစိုးရသည့် အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေသည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ့ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်၏။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့သည် အချို့ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၈) နိယတဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ-၇, သုခ, ဒုက္ခ, အညာတာဝိန္ဒြေ) တို့သည် မိမိ၏ အခြားမဲ့၌လည်းကောင်း၊ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌လည်းကောင်းအကျိုးပေးမမြဲကုန်။ သစ္စာတရားတို့ကို ထိုးထွင်းသိမှု၌ အစိုးရသည့် အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေသည် မိမိ၏ အခြားမဲ့၌လည်းကောင်း၊ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌လည်းကောင်း အကျိုးပေးမြဲ၏။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် အချို့ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌လည်းကောင်း၊ စုတိ၏ အခြားမဲ့၌လည်းကောင်း အကျိုးပေးမြဲကုန်၏၊ အချို့ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌လည်းကောင်း၊ စုတိ၏အခြားမဲ့၌လည်းကောင်း အကျိုးပေးမမြဲကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၉) သဥတ္တရဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေဆယ်ပါး (ရုပ်ဣန္ဒြေ- ၇, သုခ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ) တို့သည် မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရား ရှိကုန်၏။ အစိုးရသည့် လောကုတ္တရာဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားမရှိကုန်။ အစိုးရသည့် (ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားရှိကုန်၏၊ အချို့မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရားမရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက် အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em">အစိုးရသည့် (ဆိုလတ္တံ့သော ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးမှ ကြွင်းသော) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့် ငါးပါးတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ကိလေသာမရှိကုန်။ စိတ်ဆင်းရဲမှု၌ အစိုးရသည့် ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် ငိုကြွေးကြောင်း ကိလေသာရှိ၏။ အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေခြောက်ပါး (မန, ဇီဝိတ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ, ဝီရိယ, သမာဓိ) တို့သည်အချို့ ငိုကြွေးကြောင်း ကိလေသာရှိကုန်၏၊ အချို့ ငိုကြွေးကြောင်း ကိလေသာ မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါးတို့ကို ဒုက်၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ပြသော အဖြေဝိသဇ္ဇနာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားသော ပဥှာပုစ္ဆကနည်း ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">ရုပ်နာမ်တို့ကို အစိုးရသည့် ဣန္ဒြေတို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော ဣန္ဒြိယဝိဘင်း ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်နည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-သုတ္တန္တဘာဇနီယ</h3> <p style="text-align: center;">(သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားသော သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်း)</p> <ph3>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အင်္ဂါ (၁၂) ပါး</ph3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၅</b>။ (၁) သစ္စာလေးပါးတို့ကို မသိခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'တို့ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ‘နာမ်ရုပ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ‘နာမ်ရုပ်’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ‘အာယတန’ ခြောက်ပါးသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ‘အာယတန’ ခြောက်ပါးဟူသော အကြောင်းကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ‘ဘဝ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ‘ဘဝ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် အိုခြင်း ‘ဇရာ', သေခြင်း ‘မရဏ’ သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း ‘ဇရာ', သေခြင်း ‘မရဏ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် စိုးရိမ်ပူဆွေးခြင်း ‘သောက’၊ ငိုကြွေးခြင်း ‘ပရိဒေဝ’၊ ကိုယ်ဆင်းရဲခြင်း ‘ဒုက္ခ’၊ စိတ်ဆင်းရဲခြင်း ‘ဒေါမနဿ’၊ ပြင်းစွာပူလောင်ခြင်း ‘ဥပါယာသ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲမှု အစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ပဋိစ္စသမုပါဒ်အင်္ဂါ၁၂-ပါး အကျယ်ပြခြင်း</h3> <p style="text-align: center;">(၁) အဝိဇ္ဇာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၆</b>။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သစ္စာလေးပါးကို မသိခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(က) ဆင်းရဲမှု အမှန်တရား (ဒုက္ခသစ္စာ)၌ မသိခြင်း၊</p> <p style="text-indent:2em">(ခ) ဆင်းရဲမှု ဖြစ်ကြောင်း အမှန်တရား (သမုဒယသစ္စာ)၌ မသိခြင်း၊</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ) ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာ အမှန်တရား (နိရောဓသစ္စာ)၌ မသိခြင်း၊</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ) ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာသို့ရောက်ကြောင်း အမှန်တရား (မဂ္ဂသစ္စာ)၌ မသိခြင်း၊</p> <p style="text-indent:2em">ဤသဘောကို သစ္စာလေးပါးကို မသိခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သစ္စာလေးပါးကို မသိခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(က) ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို ပြုလုပ်မှု (ပုညာဘိသင်္ခါရ)၊</p> <p style="text-indent:2em">(ခ) မကောင်းမှု အကုသိုလ်ကို ပြုလုပ်မှု (အပုညာဘိသင်္ခါရ)၊</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ) အရူပဈာန်တရားအားထုတ်မှု (အာနေဉ္ဇာဘိသင်္ခါရ)၊</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ) ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု (ကာယသင်္ခါရ)၊</p> <p style="text-indent:2em">(င) နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုမှု (ဝစီသင်္ခါရ)၊</p> <p style="text-indent:2em">(စ) စိတ်ဖြင့် ကြံစည်မှု (စိတ္တသင်္ခါရ)၊ ဤပြုလုပ်မှု တို့ကို ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(က) ထိုသင်္ခါရတို့တွင် အဘယ်သည် ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို ပြုလုပ်မှု (ပုညာဘိသင်္ခါရ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော, ရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော ဒါနပြုသောအခါ သီလဆောက်တည်သောအခါ သမထဝိပဿနာအားထုတ်သောအခါ လောကီကုသိုလ်စေတနာသည် ရှိ၏။ ဤစေတနာကို ကုသိုလ်ကောင်းမှု ပြုလုပ်မှု (ပုညာဘိသင်္ခါရ) ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ) ထိုသင်္ခါရတို့တွင် အဘယ်သည် မကောင်းမှု အကုသိုလ်ကို ပြုလုပ်မှု (အပုညာဘိသင်္ခါရ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော အကုသိုလ်စေတနာသည် ရှိ၏၊ ဤစေတနာကို မကောင်းမှု အကုသိုလ်ပြုလုပ်မှု (အပုညာဘိသင်္ခါရ) ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ) ထိုသင်္ခါရတို့တွင် အဘယ်သည် အရူပဈာန်တရားအားထုတ်မှု (အာနေဉ္ဇာဘိသင်္ခါရ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရူပတဏှာ၏ ကျင်လည်ရာဖြစ်သော အရူပကုသိုလ်စေတနာသည် ရှိ၏၊ ဤစေတနာကို အရူပဈာန်တရားအားထုတ်မှု (အာနေဉ္ဇာဘိသင်္ခါရ) ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ၊ င၊ စ) ထိုသင်္ခါရတို့တွင် အဘယ်သည် ကိုယ်ဖြင့် ပြုလုပ်မှု (ကာယသင်္ခါရ) စသည် မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ကိုယ်အမူအရာကို ဖြစ်စေတတ်သော စေတနာသည် ကာယသင်္ခါရမည်၏။ နှုတ်အမူအရာကို ဖြစ်စေတတ်သော စေတနာသည် ဝစီသင်္ခါရမည်၏။ စိတ်အမူအရာကို ဖြစ်စေတတ်သော စေတနာသည် စိတ္တသင်္ခါရမည်၏။ ဤစေတနာတို့ကို သစ္စာလေးပါးကို မသိခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၇</b>။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ ကြံသိစိတ် ‘မနောဝိညာဏ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသိမှု သဘောကို ပြုပြင်စီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">၂၂၈။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏၊ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထိုနာမ်ရုပ်တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုနာမ်ရုပ်တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟာဘုတ်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို မှီ၍ဖြစ်သော ရုပ်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ဤသဘောကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော ရုပ်ကိုလည်းကောင်း သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသောအကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သဠာယတန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၉</b>။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ရုပ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော အာယတနခြောက်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ ယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ သိမှု စိတ်ဖြစ်ရာ မနောအကြည် ‘မနာ ယတန’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ရုပ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော အာယတနခြောက်ပါး ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">၂၃၀။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အာယတနခြောက်ပါးဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’၊ ကြားသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’၊ နံသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’၊ လျက်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’၊ ထိသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’၊ သိမှု စိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အာယတနခြောက်ပါးဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">၂၃၁။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’၊ ကြားသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’၊ နံသိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’၊ လျက်သိစိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’၊ ထိသိစိတ်နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’၊ သိမှု စိတ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ဝေဒနာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) တဏှာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၂</b>။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ဝေဒနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော တပ်နှစ်သက်မှု ‘တဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဆင်းရူပါရုံ၌ တပ်နှစ်သက်မှု ၊ အသံသဒ္ဒါရုံ၌ တပ်နှစ်သက်မှု ၊ အနံ့ဂန္ဓာရုံ၌ တပ်နှစ်သက်မှု ၊ အရသာရသာရုံ၌ တပ်နှစ်သက်မှု ၊ အတွေ့ဖေါဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌ တပ်နှစ်သက်မှု ၊ သဘောတရား ဓမ္မာရုံ၌ တပ်နှစ်သက်မှုသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို ခံစားမှု ဝေဒနာဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော တပ်နှစ်သက်မှု ‘တဏှာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဥပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၃</b>။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တပ်နှစ်သက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်တို့ကို စွဲလမ်းမှု ‘ကာမုပါဒါန်’၊ မှားသောအယူဝါဒကို စွဲလမ်းမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’၊ မှားသောသီလအကျင့်တို့ကို စွဲလမ်းမှု ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’၊ အတ္တရှိ၏ဟူသော ဝါဒကို စွဲလမ်းမှု ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တပ်နှစ်သက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၄</b>။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ‘ဘဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပါးအပြားအားဖြင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(က) ဘုံဘဝသို့ ရောက်စေတတ်သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်ကံဟူသော ကမ္မဘဝသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ) သတ္တဝါတို့၏ဖြစ်ရာ ဘုံဘဝဟူသော ဥပပတ္တိဘဝသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ကမ္မဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဘဝနှစ်မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် ဘုံဘဝသို့ ရောက်စေတတ်သော ကုသိုလ်, အကုသိုလ်ကံဟူသော ကမ္မဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လောကီ (ကာမ, ရူပ) ကောင်းမှုကုသိုလ် ပြုလုပ်မှု ‘ပုညာဘိသင်္ခါရ’၊ မကောင်းမှု အကုသိုလ် ပြုလုပ်မှု ‘အပုညာဘိသင်္ခါရ’၊ အရူပဈာန်တရားအားထုတ်မှု ‘အာနေဉ္ဇာဘိသင်္ခါရ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုကမ္မဘဝ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဘုံဘဝသို့ ရောက်စေတတ်သော ကံတရားအားလုံးသည်လည်း ကမ္မဘဝမည်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဥပပတ္တိဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုဘဝနှစ်မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် သတ္တဝါတို့၏ ဖြစ်ရာဘုံဘဝဟူသော ဥပပတ္တိဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(က) ကာမသတ္တဝါတို့၏ဖြစ်ရာ ကာမ-၁၁-ဘုံဟူသော ကာမဘ၀။</p> <p style="text-indent:2em">(ခ) ရူပဗြဟ္မာတို့၏ဖြစ်ရာ ရူပ၁၆-ဘုံဟူသော ရူပဘ၀။</p> <p style="text-indent:2em">(ဂ) အရူပဗြဟ္မာတို့၏ဖြစ်ရာ အရူပ ၄-ဘုံဟူသော အရူပဘ၀။</p> <p style="text-indent:2em">(ဃ) နာမ်ရှိသော သတ္တဝါတို့၏ဖြစ်ရာ သညီဘ၀။</p> <p style="text-indent:2em">(င) နာမ်မဲ့သောသတ္တဝါတို့၏ဖြစ်ရာ အသညီဘ၀။</p> <p style="text-indent:2em">(စ) နာမ်ရှိလည်းမဟုတ် နာမ်မဲ့လည်းမဟုတ် (ထင်ရှားသော နာမ်မရှိ, သိမ်မွေ့သော နာမ်သာရှိ) သော သတ္တဝါတို့၏ဖြစ်ရာ နေဝသညီနာသညီဘ၀။</p> <p style="text-indent:2em">(ဆ) ခန္ဓာတစ်ပါးသာရှိသော သတ္တဝါတို့၏ဖြစ်ရာ ဧကဝေါကာရဘ၀။</p> <p style="text-indent:2em">(ဇ) နာမ်ခန္ဓာလေးပါးရှိသော သတ္တဝါတို့၏ဖြစ်ရာ စတုဝေါကာရဘ၀။</p> <p style="text-indent:2em">(ဈ) ခန္ဓာငါးပါးရှိသော သတ္တဝါတို့၏ဖြစ်ရာ ပဉ္စဝေါကာရဘဝသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသဘောကို သတ္တဝါတို့၏ ဖြစ်ရာ ဘုံဘဝဟူသော ဥပပတ္တိဘဝဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့ကို စွဲလမ်းမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ဇာတိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၅</b>။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဘဝဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သောပဋိသန္ဓေ နေခြင်း ‘ဇာတိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ ထိုထိုအမျိုးဇာတ်၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’၊ ကောင်းစွာပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘သဉ္စာတိ’၊ အမိဝမ်းသို့သက်ဝင်ခြင်း ‘ဩက္ကန္တိ’၊ ကိုယ်ထင်ရှားဖြစ်ခြင်း ‘အဘိနိဗ္ဗတ္တိ’၊ ခန္ဓာတို့၏ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်း ‘ပါတုဘာဝ’၊ အာယတနတို့ကို အသစ်ရခြင်း ‘ပဋိလာဘ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုဘဝဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၂) ဇရာမရဏ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၆</b>။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ဇာတိ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော အိုခြင်း, သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အိုခြင်း ‘ဇရာ’ သည် ရှိ၏၊ သေခြင်း ‘မရဏ’ သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ဇရာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုနှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အိုခြင်း ‘ဇရာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ ထိုထိုသတ္တဝါအပေါင်း၌ အိုမင်းခြင်း ‘ဇရာ’၊ ရင့်ရော်ခြင်း ‘ဇီရဏတာ’၊ သွားကျိုးခြင်း ‘ခဏ္ဍိစ္စ’၊ ဆံဖြူခြင်း ‘ပါလိစ္စ’၊ အရေတွန့်ခြင်း ‘ဝလိတ္တစတာ’၊ အသက်၏ဆုတ်ယုတ်ခြင်း ‘သံဟာနိ’၊ ဣန္ဒြေတို့၏ ရင့်ကျက်ခြင်း ‘ပရိပါက’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အိုခြင်း ‘ဇရာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မရဏ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုနှစ်မျိုးတို့တွင် အဘယ်သည် သေခြင်း ‘မရဏ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ ထိုထိုသတ္တဝါအပေါင်းမှ စုတေခြင်း ‘စုတိ’၊ ရွေ့လျော့ခြင်း ‘စဝနတာ’၊ ပျက်စီးခြင်း ‘ဘေဒေါ’၊ ကွယ်ပျောက်ခြင်း ‘အန္တရဓာန’၊ သက်ပြတ်သေဆုံးခြင်း ‘မစ္စုမရဏ’၊ သေဆုံးချိန်ကို ပြုခြင်း ‘ကာလကိရိယာ’၊ ခန္ဓာတို့၏ ပျက်စီးခြင်း ‘ခန္ဓဘေဒ’၊ အလောင်းကောင်ကို စွန့်ပစ်ခြင်း ‘ကဠေဝရနိက္ခေပ’၊ ဇီဝိတိန္ဒြေ၏ ပြတ်ခြင်း ‘ဇီဝိတိန္ဒြိယဥပစ္ဆေဒ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သေခြင်း ‘မရဏ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော အိုခြင်း ‘ဇရာ', ဤဆိုခဲ့ပြီးသော သေခြင်း ‘မရဏ’ ကို ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော အိုခြင်း ဇရာ', သေခြင်း ‘မရဏ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဇာတိအကျိုးဆက်တရား ငါးပါး</p> <p style="text-align: center;">သောက</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၇</b>။ ထိုငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် စိုးရိမ်ခြင်း ‘သောက’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆွေမျိုးပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ စီးပွါးပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏ လည်းကောင်း၊ အနာရောဂါနှိပ်စက်ခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ သီလပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ အယူပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ ပျက်စီးခြင်းတစ်ခုခုနှင့်တွေ့သောသူ၏ လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲမှု တစ်ခုခုနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း စိုးရိမ်ခြင်း ‘သောက’၊ စိုးရိမ်ခြင်း အခြင်းအရာ ‘သောစနာ’၊ စိုးရိမ်သူ၏အဖြစ် ‘သောစိတတ္တ’၊ အတွင်းဆွေးဆွေးခြင်း ‘အန္တောသောက’၊ အတွင်းပူပူခြင်း ‘အန္တောပရိသောက’၊ ကြံမှိုင်ခြင်း ‘ပရိဇ္ဈာယန’၊ စိတ်ဆင်းရဲခြင်း ‘ဒေါမနဿ’၊ သောက ငြောင့်စူးဝင်ခြင်း ‘သောကသလ္လ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိုးရိမ်မှု ‘သောက’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပရိဒေဝ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၈</b>။ ထိုငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ငိုကြွေးခြင်း ‘ပရိဒေဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆွေမျိုးပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ စီးပွါးပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ အနာရောဂါနှိပ်စက်ခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ သီလပျက်စီးခြင်းနှင့်တွေ့သော သူ၏လည်းကောင်း၊ အယူပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ ပျက်စီးခြင်းတစ်ခုခုနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲမှု တစ်ခုခုနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရည်ညွှန်း၍ ငိုကြွေးခြင်း ‘အာဒေဝ’၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဖွဲ့နွဲ့၍ ငိုကြွေးခြင်း ‘ပရိဒေဝ’၊ တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုရည်ညွှန်း၍ ငိုကြွေးသောအခြင်းအရာ ‘အာဒေဝနာ’၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဖွဲ့နွဲ့၍ငိုကြွေးသောအခြင်းအရာ ‘ပရိဒေဝနာ’၊ တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုရည်ညွှန်း၍ ငိုကြွေးသူ၏အဖြစ် ‘အာဒေဝိတတ္တ’၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ဖွဲ့နွဲ့၍ ငိုကြွေးသူ၏ အဖြစ် ‘ပရိဒေဝိတတ္တ’၊ ပြော၍ငိုခြင်း ‘ဝါစာ’၊ အကျိုးမဲ့ကိုပြော၍ငိုခြင်း ‘ပလာပ’၊ ကယောင်ကတမ်း ပြောဆို ငိုကြွေးခြင်း ‘ဝိပ္ပလာပ’၊ အထပ်ထပ်ပြောဆိုငိုကြွေးခြင်း ‘လာလပ္ပ’၊ အထပ်ထပ်ပြောဆိုငိုကြွေးသော အခြင်း အရာ ‘လာလပ္ပနာ’၊ အထပ်ထပ်ပြောဆိုငိုကြွေးသူ၏အဖြစ် ‘လာလပ္ပိတတ္တ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ငိုကြွေးခြင်း ‘ပရိဒေဝ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၉</b>။ ထိုငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကိုယ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်၌ ဖြစ်သော မသာယာမှု ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှု ၊ ကိုယ်အတွေ့၌ ဖြစ်သော မသာယာမှု ၊ ဆင်းရဲကိုခံစားမှု ၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာဖွယ်ဆင်းရဲကို ခံစားသောအခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကိုယ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒေါမနဿ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၀</b>။ ထိုငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် စိတ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒေါမနဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၌ ဖြစ်သော မသာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု ၊ စိတ်ဆင်းရဲမှုကို ခံစားရမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာဖွယ်ဆင်းရဲကို ခံစားသောအခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဆင်းရဲမှု ‘ဒေါမနဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါယာသ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၁</b>။ ထိုငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြင်းစွာပူပန်ခြင်း ‘ဥပါယာသ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆွေမျိုးပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ စီးပွါးပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ အနာရောဂါနှိပ်စက်ခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ သီလပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ အယူပျက်စီးခြင်းနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း၊ ပျက်စီးခြင်းတစ်ခုခုနှင့်တွေ့သောသူ၏ လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲမှု တစ်ခုခုနှင့် တွေ့သောသူ၏လည်းကောင်း ပြင်းစွာပူလောင်ပင်ပန်းခြင်း (အာယာသ)၊ အလွန်ပြင်းစွာ ပူလောင်ပင်ပန်းခြင်း (ဥပါယာသ)၊ ပြင်းစွာပူလောင်ပင်ပန်းသူ၏အဖြစ် (အာယာသိတက္က)၊ အလွန်ပြင်းစွာ ပူလောင်ပင်ပန်းသူ၏အဖြစ် (ဥပါယာသိတက္က) သည် ရှိ၏။ ဤသဘော ကို ပြင်းစွာပူပန်ခြင်း ‘ဥပါယာသ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၂</b>။ “ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏”ဟူသော စကား၌ ဆင်းရဲအစု၏ ပေါင်းဆုံခြင်းသည် အညီအညွတ် ရောက်ခြင်းသည်ပေါင်းခြင်းသည် ထင်ရှားဖြစ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-align: center;">သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားသော ‘သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်း’ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂ -အဘိဓမ္မာဘာဇနီယ</h3> <p style="text-align: center;">(အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့်ဝေဖန်ဟောကြားသော ‘အဘိဓမ္မာဘာဇနီယ'နည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-အကုသိုလ်တရားတို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်းအကျဉ်း</h3> <h4>၁-အဝိဇ္ဇာကို အဦးထားသော အဝိဇ္ဇာမူလကနယအကျဉ်း</h4> <h4>၁-ပစ္စယသဒ္ဒါနှင့် ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျဉ်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၃</b>။ (၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ‘သိမှု'ဝိညာဏ်ကြောင့် နာမ်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ဝေဒနာကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ'ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ ဤဝါရ၌ အင်္ဂါ-၁၂-ပါးဆိုသော်လည်း နာမ်ရုပ်ဟူသော အင်္ဂါ၊ သဠာယတနဟူသော အင်္ဂါ- ၂-ပါး အပြည့်အစုံမပါသဖြင့် အပရိပုဏ္ဏအင်္ဂဒွယယုတ္တဒွါဒသင်္ဂိကဝါရဟု အဋ္ဌကထာ (နှာ-၁၉၀)၌ ဆိုသည်)။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ-၁၁-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ‘မသိမှု'အဝိဇ္ဇာကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့် နာမ်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ'ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲမှု အစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ ဤဝါရကို သဠာယတနအင်္ဂါမပါသောကြောင့် အပရိပုဏ္ဏဧကာဒသင်္ဂိကဝါရဟု အဋ္ဌကထာ (၁၉၀)၌ ဆိုသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) အပြည့်အစုံ အင်္ဂါ-၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မသိမှု အဝိဇ္ဇာကြောင့် ပြုစီရင်မှု သင်္ခါရဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု သင်္ခါရကြောင့် သိမှု ဝိညာဏ်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ဝိညာဏ်ကြောင့် နာမ်ရုပ်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့် မနာယတနဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) မနာယတနကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ‘ကမ္မဘဝ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲမှု အစုပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ ဤဝါရကို သဠာယတနနေရာ၌ ဆဋ္ဌာယတနဟု ဆိုသောကြောင့် ပရိပုဏ္ဏဒွါဒသင်္ဂိကဝါရဟုအဋ္ဌကထာ (၁၉၀)၌ ဆိုသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) လုံးဝပြည့်စုံအင်္ဂါ-၁၂-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မသိမှု အဝိဇ္ဇာကြောင့် ပြုစီရင်မှု သင်္ခါရဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု သင်္ခါရကြောင့် သိမှု ဝိညာဏ်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ဝိညာဏ်ကြောင့် နာမ်ရုပ်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့် အာယတနခြောက်ပါး ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) မနာယတနကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ'ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပစ္စယသဒ္ဒါဖြင့်ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျဉ်းပြီး၏။</p> -- <h4>၂ -ဟေတုသဒ္ဒါနှင့် ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျဉ်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၄</b>။ (၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု (သင်္ခါရ)ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနသည် နာမ်ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသောဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ‘ကမ္မဘဝ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၁-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မသိမှု အဝိဇ္ဇာကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် မသိမှု အဝိဇ္ဇာဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု သင်္ခါရဟူသော ဟိတ် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် နာမ်ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသောဟိတ် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ‘ကမ္မဘဝ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) အပြည့်အစုံ အင်္ဂါ-၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ‘မသိမှု'အဝိဇ္ဇာကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု သင်္ခါရဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနသည် နာမ်ရုပ်ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ဝေဒနာကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသောဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) လုံးဝပြည့်စုံသည့် အင်္ဂါ-၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော အာယတနခြောက်ပါးသည် နာမ်ရုပ်ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ဝေဒနာကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသောဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုသဒ္ဒါဖြင့်ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျဉ်း ပြီး၏။</p> -- <h4>၃-သမ္ပယုတ္တသဒ္ဒါနှင့်ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျဉ်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ-၁၂-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၅</b>။ (၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနသည် နာမ်နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနနှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ'ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ-၁၁-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် နာမ်နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) အပြည့်အစုံ အင်္ဂါ-၁၂-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်, ရုပ်တွင် နာမ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် (မနာယတန) သည် နာမ်နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် (မနာယတန) ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ခြောက်ခုမြောက် (မနာယတန) နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) လုံးဝပြည့်စုံသည့်အင်္ဂါ-၁၂-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်, ရုပ်တွင် နာမ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် နာမ်နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္ပယုတ္တသဒ္ဒါဖြင့်ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျဉ်း ပြီး၏။</p> -- <h4>၄-အညမည (အချင်းချင်းအပြန်အလှန်ကြောင်းကျိုးဖြစ်ပုံ) ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျဉ်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ-၁၂-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၆</b>။ (၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်လည်းမသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်လည်းပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏၊ နာမ်ကြောင့်လည်း သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏၊ ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်လည်း နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်လည်း ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်လည်းတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏၊ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်လည်း ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏၊ စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့်လည်း တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ'ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ-၁၁-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်လည်းမသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်လည်း ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏၊ နာမ်ကြောင့်လည်း သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်လည်း နာမ်သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်လည်းတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်၏၊ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကြောင့်လည်းခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။ စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့်လည်း တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) အပြည့်အစုံ အင်္ဂါ-၁၂-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်လည်းမသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်လည်းပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၏၊ နာမ်ရုပ်ကြောင့်လည်း သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနသည် ဖြစ်၏၊ ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်လည်း နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">လည်း ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်လည်းတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏၊ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်လည်း ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။ စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့်လည်း တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) လုံးဝပြည့်စုံသည့်အင်္ဂါ-၁၂-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်လည်းမသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်လည်းပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့် နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၏၊ နာမ်ရုပ်ကြောင့်လည်း သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့် ‘အာယတန'ခြောက်ပါး သည် ဖြစ်၏၊ ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်လည်း နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည်ဖြစ်၏၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်လည်း ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်လည်းတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည်ဖြစ်၏၊ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကြောင့်လည်းခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။ စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့်လည်းတပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း'ဇာတိ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အညမည (အချင်းချင်းအပြန်အလှန်ကြောင်းကျိုးဖြစ်ပုံ) ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျဉ်းပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာကို အဦးထားသော (အဝိဇ္ဇာမူလကနယ) အကျဉ်းပြီး၏။</p> -- <h4>၂-သင်္ခါရကို အဦးထားသော ‘သင်္ခါရမူလကနယ’ အကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၇</b>။ (၁) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <h4>၃-ဝိညာဏ်ကို အဦးထားသော ‘ဝိညာဏမူလကနယ’ အကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့် မသိမှု (အဝိဇ္ဇာ) သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <h4>၄-နာမ်ကို အဦးထားသော ‘နာမမူလကနယ’ အကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) နာမ်ကြောင့် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <h4>၅-ဆဠာယတနကို အဦးထားသော ‘ဆဠာယတနမူလကနယ’ အကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <h4>၆-ဖဿကို အဦးထားသော ‘ဖဿမူလကနယ’ အကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) တွေ့ထိမှု ဖဿကြောင့် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <h4>၇-ဝေဒနာကို အဦးထားသော ‘ဝေဒနာမူလကနယ’ အကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <h4>၈-တဏှာကို အဦးထားသော ‘တဏှာမူလကနယ’ အကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကြောင့် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> -- <h4>၉-ဥပါဒါန်ကို အဦးထားသော ‘ဥပါဒါနမူလကနယ’ အကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em">(၁)။ စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ သင်္ခါရမူလကနယမာတိကာစသော ၈-ခုတို့၌ ပေယျာလ၏ အဓိပ္ပါယ်မှာ- ဆိုခဲ့ပြီးသောအဝိဇ္ဇာ မူလကနယမာတိကာကဲ့သို့ နယတစ်ခုစီ၌ ပစ္စယစတုက္က, ဟေတုစတုက္က, သမ္ပယုတ္တစတုက္က, အညမညစတုက္ကဟု လေးခုစီရှိသည်၊ ယင်းစတုက္ကတစ်ခုစီ၌လည်း မပြည့်မစုံအင်္ဂါ ၁၁-ပါး ရှိသော ဝါရစသည်ဖြင့် လေးဝါရ စီရှိပါသည်။ ထို့ကြောင့် ယင်းပေယျာလကို ဖော်ထုတ်ရလျှင် (၈ ှ ၄ = ၃၂ ှ ၄ =၁၂၈) ဝါရပေါင်း၁၂၈- ဝါရကုန်စင်အောင် ဟောရပါမည်။ ပေါင်း (၉ ှ ၄ = ၃၆ ှ ၄ =၁၄၄) နည်း၊ ၉-မျိုး၊ စတုက္က-၃၆၊ ဝါရ-၁၄၄ ဖြစ်သည်။</p> <h4>အကုသိုလ်စိတ္တက္ခဏတစ်ခု၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အင်္ဂါ၁၂-ပါးဖြစ်ပုံ အကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em">(၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ကမ္မဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် နာမ်တရားဖြစ်ပေါ်မှု ‘ဇာတိ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) နာမ်တရားဖြစ်ပေါ်မှု ‘ဇာတိ’ ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း ‘ဇရာ’ သေခြင်း ‘မရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကျဉ်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အကုသိုလ်တရားတို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်းအကျယ်</h3> <h4>၁-အဝိဇ္ဇာကိုအဦးထားသော (အဝိဇ္ဇာမူလကနယ) အကျယ်</h4> <h4>၅-ပစ္စယသဒ္ဒါဖြင့်ဟောသော (ဝါရလေးမျိုး) အကျယ်</h4> <p style="text-align: center;">လောဘမူ သောမနဿ ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် အသင်္ခါရိကစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-align: center;">၂၄၈။ (၁) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် အကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော (မိစ္ဆာ) ဒိဋ္ဌိနှင့် ယှဉ်သော ရူပါရုံ, သဒ္ဒါရုံ, ဂန္ဓာရုံ, ရသာရုံ, ဖေါဋ္ဌဗ္ဗာရုံ, ဓမ္မာရုံတို့တွင် (အမှတ်မရှိ) တစ်ပါးပါးသော အာရုံကို အာရုံပြုသောအကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်၏။ ထိုအခါ-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) မသိမှု မောဟဟူသော ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု (အကုသိုလ်စေတနာ) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု (အကုသိုလ်စေတနာ) ကြောင့် သိမှု (လောဘမူပဌမစိတ်ဝိညာဏ်) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု (လောဘမူပဌမစိတ်ဝိညာဏ်) ကြောင့် နာမ် (စေတသိက်ခန္ဓာသုံးပါး) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ် (စေတသိက်ခန္ဓာသုံးပါး) ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် (လောဘမူ) မနာယတနသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် (လောဘမူ) မနာယတနကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့် ခံစားမှု (သောမနဿဝေဒနာ) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘သောမနဿဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဒိဋ္ဌိဥပါဒါန်'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဒိဋ္ဌိဥပါဒါန်’ ကြောင့် နာမ်ခန္ဓာလေးပါးဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) နာမ်ခန္ဓာလေးပါးဘဝကြောင့် နာမ်တရားတို့၏ အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှု ‘ဇာတိ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) နာမ်တရားတို့ အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှု ‘ဇာတိ'ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏၊ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲမှု အစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ-၁၂-ပါးရှိသောဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၉</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု မောဟဟူသော ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု (အဝိဇ္ဇာ) ကြောင့်ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု (သင်္ခါရ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု သဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု သဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ စေ့ဆော်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု (အဝိဇ္ဇာ) ကြောင့်ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု (သင်္ခါရ) ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု (သင်္ခါရ) ကြောင့်ဖြစ်သောသိမှု (ဝိညာဏ်) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’၊ စိတ်နှလုံး ‘ဟဒယ’၊ ဖြူစင်ခြင်း ‘ပဏ္ဍရ’၊ အသိသဘော ‘မန’၊ သိမှု ဖြစ်ရာဌာန ‘မနာယတန’၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၊ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ’၊ အထူးသိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့်ဖြစ်သောသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုစီရင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ ဤသဘော ကိုသိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) မနာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’၊ စိတ်နှလုံး ‘ဟဒယ’၊ ဖြူစင်ခြင်း ‘ပဏ္ဍရ’၊ အသိသဘော ‘မန’၊ သိမှု ဖြစ်ရာဌာန ‘မနာယတန’၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၊ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ’၊ အထူးသိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု (ဖဿ) ကြောင့် ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ‘စေတသိကသာတ’၊ စိတ်၌ ဖြစ်သောချမ်းသာမှု ‘စေတသိကသုခ’၊ စိတ်၌ တွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားမှု ‘စေတော သမ္ဖဿဇ သာတသုခ ဝေဒယိတ’၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားမှု သဘော ‘စေတောသမ္ဖဿဇာ သာတသုခဝေဒနာ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) တဏှာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ-၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု (ဝေဒနာ) ကြောင့်ဖြစ်သောတပ်မက်မှု (တဏှာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တပ်မက်ခြင်းသဘော (ရာဂ)၊ ပြင်းစွာတပ်မက်ခြင်းသဘော (သာရာဂ)၊ အဖန်ဖန်ဆွဲဆောင်ခြင်း သဘော (အနုနယ)၊ မဆန့်ကျင်ခြင်းသဘော (အနုရောဓ)၊ နှစ်သက်ခြင်းသဘော (နန္ဒီ)၊ နှစ်သက်တပ်မက်ခြင်းသဘော (နန္ဒိရာဂ)၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာတပ်မက်ခြင်းသဘော (စိတ္တသာရာဂ) သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဥပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောစွဲလမ်းမှု (ဥပါဒါန်) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အမြင်မှားမှု (ဒိဋ္ဌိ)၊ အမြင်မှားမှု တို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော (ဒိဋ္ဌိဂတ)၊ အမြင်မှားမှုဟူသောတောအုပ် (ဒိဋ္ဌိဂဟန)၊ အမြင်မှားမှုဟူသောခရီးခဲ (ဒိဋ္ဌိကန္တာရ)၊ အမြင်မှန်ကို ထွင်းဖောက်ဖျက်ဆီးခြင်း သဘော (ဒိဋ္ဌိဝိသူကာယိက)၊ အမြင်မှားမှုဟူသော ဖေါက်ပြန်တုန်လှုပ်ခြင်းသဘော (ဒိဋ္ဌိဝိပ္ဖန္ဒိတ)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘော (ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ) သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုတပ်မက်မှု (တဏှာ) ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်'ကြောင့်ဖြစ်သောဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောတရားတို့ကို စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၁) ဇာတိ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဘဝကြောင့်ဖြစ်သော ဇာတိ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုတရားတို့၏ အကြင်ဖြစ်ခြင်း ‘ဇာတိ’၊ ကောင်းစွာဖြစ်ခြင်း ‘သဉ္ဇာတိ’၊ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ‘နိဗ္ဗတ္တိ’၊ အသစ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ‘အဘိနိဗ္ဗတ္တိ’၊ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်း ‘ပါတုဘာဝ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘဝကြောင့်ဖြစ်သော ဇာတိဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ဇရာ မရဏ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဇာတိကြောင့်ဖြစ်သော အိုခြင်း ‘ဇရာ'သေခြင်း ‘မရဏ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အိုခြင်း ‘ဇရာ’ သည် ရှိ၏၊ သေခြင်း ‘မရဏ’ သည် ရှိ၏။ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အိုခြင်း ‘ဇရာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုတရားတို့၏ အကြင်အိုခြင်း ‘ဇရာ’၊ ရင့်ရော်ခြင်း ‘ဇီရဏတာ’၊ အသက်ဆုတ်ယုတ်ခြင်း ‘အာယုသံဟာနိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အိုခြင်း ‘ဇရာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုနှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သေခြင်း ‘မရဏ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုတရားတို့၏ အကြင်ကုန်ခြင်း ‘ခယ’၊ ပျက်ခြင်း ‘ဝယ’၊ ကွဲပြိုခြင်း ‘ဘေဒ’၊ ထက်ဝန်းကျင်ကွဲပြိုခြင်း ‘ပရိဘေဒ’၊ မမြဲခြင်း ‘အနိစ္စတာ’၊ ကွယ်ပျောက်ခြင်း ‘အန္တရဓာန'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုသေခြင်း (မရဏ) ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ အိုခြင်း ‘ဇရာ'သည်လည်းကောင်း သေခြင်း ‘မရဏ'သည်လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ဤသဘောကိုဇာတိကြောင့်ဖြစ်သော အိုခြင်း ‘ဇရာ’၊ သေခြင်း ‘မရဏ’ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့်ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏ဟူသော ဤစကား၌ ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဆင်းရဲအစု၏ ပေါင်းဆုံခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ အညီအညွတ်ရောက်ခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ပေါင်းရုံးခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂)။ မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ-၁၁-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၀</b>။ (၁) ထိုအခါ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု သင်္ခါရကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း ‘ဇရာ’ သေခြင်း ‘မရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ-၁၁-ပါးရှိသောဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၁</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ- ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု မောဟဟူသော (အဝိဇ္ဇာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု သဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု သဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ စေ့ဆော်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု'သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သောသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုစီရင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏ ဟုဆိုရာ၌ အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါ ရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ကြောင့် ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိသော အခြင်းအရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ကြောင့် ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု (ဖဿ) ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ထို့ကြောင့် ဤဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) အပြည့်အစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၂</b>။ (၁) ထိုအခါ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု (ဖဿ) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) အပြည့်အစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၃</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု (အဝိဇ္ဇာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့် တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု (အဝိဇ္ဇာ) ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု သဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု သဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ စေ့ဆော်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု (သင်္ခါရ) ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’၊ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုပြုစီရင်မှု (သင်္ခါရ) ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု (ဝိညာဏ်) ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု (ဝိညာဏ်) ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏။ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထိုနာမ်ရုပ် ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ သောတာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဃာနာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဇိဝှါယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ကာယာယတန၏ကြီးပွါးမှုသည် ရှိ၏။ ကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော စိတ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသောစိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော အကြင်စိတ္တဇရုပ်သည်လည်း ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ် စိတ္တဇရုပ် ၂-မျိုးကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့်ရုပ်တို့ကို သိမှု (ဝိညာဏ်) ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ နာမ် ရုပ်အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုရာ၌-</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏၊ ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဟဒယဝတ္ထုရုပ်ကို မှီ၍ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်၏၊ ဤသဘောကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့် ရုပ်တို့ကို နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) မနာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ-၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိမှု သဘော ‘မန’၊ သိခြင်းသဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ရုပ်ကြောင့် ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိသောအခြင်း အရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ထို့ကြောင့် ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) လုံးဝပြည့်စုံသည့်အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၄</b>။ (၁) ထိုအခါ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု (ဝိညာဏ်) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့် ‘အာယတန’ ခြောက်ပါးသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ ‘သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) လုံးဝပြည့်စုံသည့်အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၅</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ-၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု (အဝိဇ္ဇာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု သဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု သဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ စေ့ဆော်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏။ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန၏ ကြီးပွါးမှု ၊ သောတာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဃာနာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဇိဝှါယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ကာယာယတန၏ကြီးပွါးမှုသည် ရှိ၏။ ကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော စိတ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသောစိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော အကြင်စိတ္တဇရုပ်သည်လည်း ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ်နှင့် စိတ္တဇရုပ်ကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့် ရုပ်ကို သိမှု (ဝိညာဏ်) ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ် ရုပ်ကြောင့် အာယတနခြောက်ပါးဖြစ်၏ဟု ဆိုရာ၌-</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏၊ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟာဘုတ်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၏မှီရာဖြစ်သော ဟဒယဝတ္ထုရုပ့်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ဤမဟာဘုတ်နှင့် ဟဒယဝတ္ထုကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနာမ်နှင့် ရုပ်ကို နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သဠာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော ‘အာယတန’ ခြောက်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာ ယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ ယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ ကြံသိစိတ်ဖြစ်ရာ မနောအကြည် ‘မနာယတန’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်, ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော ‘အာယတန’ ခြောက်ပါးဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိသော အခြင်း အရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ထို့ကြောင့် ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပစ္စယသဒ္ဒါဖြင့် ဟောသော ဝါရလေးမျိုး အကျယ်ပြီး၏။</p> -- <h4>၆-ဟေတုသဒ္ဒါဖြင့် ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျယ်</h4> <p style="text-align: center;">(၁) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသောဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၆</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသောဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသောဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် နာမ်ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသောဟိတ်ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ကမ္မဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၇</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်မသိမှု သဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု သဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်သော အခြင်းအရာ ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတက္က’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့်ဖြစ်သော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုစီရင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) မနာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ဟူသောဟိတ်ရှိသော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ် အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟူသော ဟိတ်ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိခြင်းသဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟူသော ဟိတ်ရှိသော တွေ့ထိမှု ဖဿ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ စိတ်၌ တွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သောသာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသောချမ်းသာသော ခံစားမှု သဘောသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) တဏှာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တပ်မက်ခြင်း ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာတပ်မက်ခြင်း ‘သာရာဂ’။ပ။ စိတ်၏ ပြင်းစွာတပ်မက်ခြင်း ‘စိတ္တသာရာဂ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသောဟိတ်ရှိသော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဥပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောတပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ အမြင်မှားမှု၌ ပါဝင်သောသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ မိစ္ဆာအယူဟူသောတည်ရာ ‘တိတ္ထာယတန’၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘော ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၁-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၈</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော သိမှု ‘ဝိညာဏ်'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသောဟိတ်ရှိသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း, သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၁-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၉</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟု ဆိုအပ်သော တွေဝေမှု (မောဟ) သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု (အဝိဇ္ဇာ) ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတက္က’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့် ဖြစ်သော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏ဟုဆိုရာ၌ အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တွေ့ထိခြင်းသဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ကြောင့် ဖြစ်သော နာမ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) အပြည့်အစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၀</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသောဟိတ်ရှိသော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသောဟိတ်ရှိသော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော နာမ်ရုပ်သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်ရုပ်ဟူသောဟိတ်ရှိသော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနသည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟူသော ဟိတ်ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း, သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) အပြည့်အစုံ အင်္ဂါ-၁၂-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၁</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟု ဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတက္က’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုမသိမှု (အဝိဇ္ဇာ) ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော သိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော နာမ်ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏။ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုနှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ သောတာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဃာနာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဇိဝှါယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ကာယာယတန၏ကြီးပွါးမှုသည် ရှိ၏။ ကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သောစိတ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော အကြင်စိတ္တဇရုပ်သည်လည်း ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ် စိတ္တဇရုပ်ကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့် ရုပ်ကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်ဖြစ်သော၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသောဟိတ်ရှိသော နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ် ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်ရုပ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနသည် ဖြစ်၏ ဟုဆိုရာ၌ နာမ်သည် ရှိ၏၊ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဟဒယဝတ္ထုရုပ်ကိုမှီ၍ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်၏။ ဤဟဒယဝတ္ထုကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့်ဝတ္ထုရုပ်ကို နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) မနာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်ရုပ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုနာမ်ရုပ်ကြောင့် ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟူသော ဟိတ်ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ဟူသောဟိတ်ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) လုံးဝပြည့်စုံသည့်အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၂</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသောဟိတ်ရှိသော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော သိမှု ‘ဝိညာဏ်'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော နာမ်ရုပ်သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်ရုပ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော အာယတနခြောက်ပါးသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟူသော ဟိတ်ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု (တဏှာ) ကြောင့်ဖြစ်သော၊ တပ်မက်မှု (တဏှာ)ဟူသောဟိတ်ရှိသော စွဲလမ်းမှု (ဥပါဒါန်) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု (ဥပါဒါန်) ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း, သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) လုံးဝပြည့်စုံသည့်အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၃</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု (အဝိဇ္ဇာ) ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ပြုစီရင်မှု (သင်္ခါရ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတက္က’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုမသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော နာမ်ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏။ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ သောတာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဃာနာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဇိဝှါယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ကာယာယတန၏ကြီးပွါးမှုသည် ရှိ၏။ ကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော စိတ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသောစိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော အကြင်စိတ္တဇရုပ်သည်လည်း ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ်နှင့် စိတ္တဇရုပ်ကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့် ရုပ်ကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်ရုပ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော အာယတနခြောက်ပါးသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုရာ၌ နာမ်သည် ရှိ၏၊ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟာဘုတ်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၏မှီရာဖြစ်သော ဟဒယဝတ္ထုရုပ်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤမဟာဘုတ်နှင့် ဟဒယဝတ္ထုရုပ်ကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့်ရုပ်ကို နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သဠာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော အာယတနခြောက်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာ ယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါ ယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ ကြံသိစိတ်ဖြစ်ရာ မနောအကြည် ‘မနာယတန’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်ရုပ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော အာယတန ခြောက်ပါးဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟူသော ဟိတ်ရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘သမ္ဖုသနာ’ ကောင်းစွာ တွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟူသော ဟိတ်ရှိသောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားမှု ၊ စိတ်အတွေ့အကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ် ကောင်း သောချမ်းသာသော ခံစားခြင်းသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) တဏှာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တပ်မက်ခြင်းသဘော ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာတပ်မက်ခြင်းသဘော ‘သာရာဂ’။ပ။ စိတ်၏ ပြင်းစွာတပ်မက်ခြင်း ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့် ဖြစ်သော၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော ဟိတ် ရှိသော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉) ဥပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ အမြင်မှားမှု၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ မိစ္ဆာအယူဟူသော တည်ရာ ‘တိတ္ထာယတန’၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘော ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကြောင့်ဖြစ်သော၊ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသော ဟိတ်ရှိသော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုသဒ္ဒါဖြင့် ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျယ် ပြီး၏</p> -- <h4>၇-သမ္ပယုတ္တသဒ္ဒါဖြင့် ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျယ်</h4> <p style="text-align: center;">(၁) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၄</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည်၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်သည် သိမှု ဝိညာဏ် နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနသည် နာမ်နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ဖဿသည် ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနနှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိ ကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း, သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၅</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့်ယှဉ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတက္က’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့် ယှဉ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့် ယှဉ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့် ယှဉ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်ဖြစ်သော၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့် ယှဉ်သော နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုစီရင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့် ယှဉ်သော နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) မနာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်နှင့်ယှဉ်သော ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ် အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်နှင့် ယှဉ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနနှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ဖဿ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသော အခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယန’ နှင့် ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ-၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု (ဖဿ) ကြောင့်ဖြစ်သော၊ တွေ့ထိမှု (ဖဿ) နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှု (ဝေဒနာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သောချမ်းသာမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသောချမ်းသာသော ခံစားခြင်းသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ နှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) တဏှာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့် ဖြစ်သော၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တပ်မက်ခြင်း ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာတပ်မက်ခြင်း ‘သာရာဂ’။ပ။ စိတ်၏ပြင်းစွာ တပ်မက်ခြင်း ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'နှင့်ယှဉ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဥပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ နှင့် ယှဉ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ အမြင်မှားမှု တို့၌ ပါဝင်ခြင်းသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ မိစ္ဆာအယူတည်းဟူသောရေဆိပ် ‘တိတ္ထာယတန’၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘော ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ နှင့် ယှဉ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၁-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၆</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် နာမ်နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်'သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိ ကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း, သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ-၁၁-ပါးရှိသောဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၇</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှုဟူသော ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟု ဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့် ယှဉ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု သဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်မှု သဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’နှင့် ယှဉ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင်အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့် ယှဉ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်ခြင်းသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့်ယှဉ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်ဖြစ်သော၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်'နှင့် ယှဉ်သော နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုစီရင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့်ယှဉ်သော နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု (ဖဿ) သည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်နှင့်ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိခြင်းသဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သံမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုနာမ်ကြောင့် ဖြစ်သော၊ နာမ်နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု (ဖဿ) ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) အပြည့်အစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၈</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်, ရုပ်တွင် နာမ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန သည် နာမ်နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ဖဿသည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနနှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိ ကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း၊ သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) အပြည့်အစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၉</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’နှင့်ယှဉ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်သောအခြင်းအရာ ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့် ယှဉ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့် ယှဉ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့်ယှဉ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်တွင်နာမ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့် ယှဉ်၏ဟူသော စကား၌ အဘယ်သည် နာမ်ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏။ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ သောတာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဃာနာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဇိဝှါယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ကာယာယတန၏ကြီးပွါးမှုသည် ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော စိတ်လျှင် အကြောင်းရှိသော စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော အကြင် စိတ္တဇရုပ်သည်လည်း ရှိ၏။ ဤသဘောကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့် ကမ္မဇရုပ် စိတ္တဇရုပ်ကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်တွင် နာမ်သည်သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့်ယှဉ်၏ဟူသော စကား၌ နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ် ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်နှင့်ယှဉ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနသည် ဖြစ်၏ဟုဆိုရာ၌ နာမ်သည် ရှိ၏၊ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်၏ မှီရာဖြစ်သော အကြင်ဟဒယဝတ္ထုရုပ်သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤစေတသိက်ခန္ဓာသုံးပါးနှင့် ဟဒယဝတ္ထုရုပ်ကို နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) မနာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်နှင့်ယှဉ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုနာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်နှင့်ယှဉ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန နှင့်ယှဉ်သော တွေထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသော အခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုခြောက်ခုမြောက်မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနနှင့်ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ထို့ကြောင့် ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) လုံးဝအပြည့်အစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၀</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်တွင် နာမ်သည် သိမှု ဝိညာဏ်နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော အာယတန ခြောက်ပါးတွင် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန သည် နာမ်နှင့်ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောစွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ နှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း, သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) လုံးဝအပြည့်အစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၁</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့်ယှဉ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’နှင့် ယှဉ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ နှင့် ယှဉ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု (သင်္ခါရ) ကြောင့် ဖြစ်သော၊ ပြုစီရင်မှု (သင်္ခါရ) နှင့်ယှဉ်သော သိမှု (ဝိညာဏ်) ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နာမ်ရုပ်တွင် နာမ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့် ယှဉ်၏ဟူသော စကား၌ အဘယ်သည် နာမ်ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏။ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ သောတာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဃာနာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဇိဝှါယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ကာယာယတန၏ကြီးပွါးမှုသည် ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော စိတ်လျှင်အကြောင်းရှိသော စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင်စိတ္တဇရုပ်သည်လည်း ရှိ၏။ ဤသဘောကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့်ရုပ်ကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်တွင် နာမ်သည်သိမှု ‘ဝိညာဏ်'နှင့် ယှဉ်၏ဟူသော စကား၌ နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ် ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော အာယတန ခြောက်ပါးတွင် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနသည် နာမ်နှင့် ယှဉ်၏ဟူသော စကား၌ နာမ်သည် ရှိ၏၊ ရုပ်သည် ရှိ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟာဘုတ်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၏ မှီရာဖြစ်သော အကြင်ဟဒယဝတ္ထုရုပ်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤသဘောကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့် ရုပ်ကို ‘နာမ်ရုပ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သဠာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် နာမ် ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော ‘အာယတန’ ခြောက်ပါးတွင် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် နာမ်နှင့်ယှဉ်၏ဟူသော စကား၌ အဘယ်သည်အာယတန ခြောက်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ်ဖြစ်ရာ မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’၊ ကြားသိစိတ်ဖြစ်ရာ နားအကြည် ‘သောတာယတန’၊ နံသိစိတ်ဖြစ်ရာ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’၊ လျက်သိစိတ်ဖြစ်ရာ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’၊ ထိသိစိတ်ဖြစ်ရာ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ တွေးသိစိတ်ဖြစ်ရာ မနောအကြည် ‘မနာယတန’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော ‘အာယတန’ ခြောက်ပါးတွင် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'သည် နာမ်နှင့် ယှဉ်၏ဟူသော စကား၌ ‘အာယတန’ ခြောက်ပါးဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် ဖြစ်သော၊ ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'နှင့် ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိသော အခြင်းအရာ ‘သံမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သံမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'ကြောင့်ဖြစ်သော၊ ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ နှင့်ယှဉ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ထို့ကြောင့် ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္ပယုတ္တသဒ္ဒါဖြင့် ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျယ်ပြီး၏</p> -- <h4>၈-အညမည (အချင်းချင်းကြောင်းကျိုးဖြစ်ပုံ) ဟောသော ဝါရလေးမျိုးအကျယ်</h4> <p style="text-align: center;">(၁) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၂</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့်လည်း မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'သည် ဖြစ်၏။ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်လည်းပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။ နာမ်ကြောင့်လည်း သိမှု ‘ဝိညာဏ်'သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနသည် ဖြစ်၏၊ ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်လည်း နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်လည်း ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့်လည်းတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်လည်းခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်'သည် ဖြစ်၏။ စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်'ကြောင့်လည်းတပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း, သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၃</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟု ဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု သဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု သဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် ဖြစ်သော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။ အကြင်မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်ခြင်း ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်ခြင်း ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဆဋ္ဌာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ကြောင့် ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန ကြောင့် ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ဖဿ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိခြင်းသဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောသာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသောချမ်းသာသော ခံစားခြင်းသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သောအခြင်းအရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) တဏှာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောတပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’။ပ။ စိတ်၏ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောသာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသောချမ်းသာသော ခံစားခြင်းသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဥပါဒါန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောစွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ အမြင်မှားမှု၌ ပါဝင်သောသဘော ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ အကျိုးမဲ့တို့၏ တည်ရာဖြစ်သည့် မှားသောအယူ ‘တိတ္ထာယတန’၊ ဖေါက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသဘော ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’။ပ။ စိတ်၏ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုစွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့်ဖြစ်သော တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်'ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်'ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ဇာတိ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဘဝကြောင့်ဖြစ်သော ဇာတိ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုနာမ်တရားတို့၏ အကြင် (ဥပါဒ်အားဖြင့်) ဖြစ်ခြင်း ‘ဇာတိ’၊ ကောင်းစွာဖြစ်ခြင်း ‘သဉ္ဇာတိ’၊ ဖြစ်ပေါ်လာခြင်း ‘နိဗ္ဗတ္တိ’၊ အသစ်ဖြစ်ပေါ်လာခြင်း ‘အဘိနိဗ္ဗတ္တိ’၊ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်း ‘ပါတုဘာဝ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘဝကြောင့်ဖြစ်သော ဇာတိ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ဇရာမရဏ</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သည် ဇာတိကြောင့်ဖြစ်သော အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အိုခြင်း ‘ဇရာ’ သည် ရှိ၏။ သေခြင်း ‘မရဏ’ သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အိုခြင်း ‘ဇရာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထို နာမ်တရားတို့၏ အကြင် အိုခြင်း ‘ဇရာ’၊ ရင့်ရော်ခြင်း ‘ဇီရဏတာ’၊ အသက်၏ဆုတ်ယုတ်ခြင်း ‘အာယုသံဟာနိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အိုခြင်း ‘ဇရာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သေခြင်း ‘မရဏ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထိုနာမ်တရားတို့၏ အကြင်ကုန်ခြင်း ‘ခယ’၊ ပျက်ခြင်း ‘ဝယ’၊ ပြိုကွဲခြင်း ‘ဘေဒ’၊ ဖရိုဖရဲ ပြိုကွဲခြင်း ‘ပရိဘေဒ’၊ မမြဲခြင်း ‘အနိစ္စတာ’၊ ပျောက်ကွယ်ခြင်း ‘အန္တရဓာန’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သေခြင်း ‘မရဏ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အိုခြင်း ‘ဇရာ', သေခြင်း ‘မရဏ’ ကို ဇာတိကြောင့် ဖြစ်သောအိုခြင်း, သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏ဟု ဆိုရာ၌။ပ။ ပေါင်းဆုံခြင်းသည် ဖြစ်၏။ အညီအညွတ်ရောက်ခြင်းသည် ဖြစ်၏။ ပေါင်းရုံးခြင်း သည် ဖြစ်၏။ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် ဤဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၁-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၄</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့်လည်း မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။ သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်လည်းပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့် နာမ်သည်ဖြစ်၏။ နာမ်ကြောင့်လည်း သိမှု ‘ဝိညာဏ်'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်လည်း နာမ်သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်လည်းတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်လည်းခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။ စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့်လည်းတပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂) မပြည့်မစုံ အင်္ဂါ၁၁-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၅</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်နှင့်) တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်း ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်ခြင်း ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့်လည်းဖြစ်သော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော</p> <p style="text-indent:2em">သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့် ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိသော အခြင်း အရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုနာမ်ကြောင့် ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">[မှတ်ချက်- ဥဒ္ဒေသ၌ ပါခဲ့သော အင်္ဂါတို့၏ အကျယ်ကို အပြည့်အစုံမပြဘဲ ပေယျာလ၌ သွင်းလိုက်သည်။ ပါဠိတော် နှာ (၁၆၇) ကြည့်လေ]</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) အပြည့်အစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၆</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်လည်း မသိမှု (အဝိဇ္ဇာ) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်လည်းပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၏။ နာမ်ရုပ်ကြောင့်လည်း သိမှု ‘ဝိညာဏ်'သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနသည် ဖြစ်၏၊ ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်လည်း နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်လည်း ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်လည်းတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်လည်းခံစားမှု (ဝေဒနာ) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။ စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့်လည်းတပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) အပြည့်အစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၇</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ-၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ'သည် ရှိ၏။ ဤ သဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့်ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သောသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်လည်းဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏။ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ သောတာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဃာနာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဇိဝှာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ကာယာယတန၏ကြီးပွါးမှုသည် ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော စိတ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင်စိတ္တဇရုပ်သည်လည်း ရှိ၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့် ကမ္မဇရုပ်စိတ္တဇရုပ်ကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ် ရုပ်ကြောင့်လည်း သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဖြစ်၏ဟု ဆိုရာ၌-</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏၊ ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်၏ မှီရာဖြစ်သော အကြင်ဟဒယဝတ္ထုရုပ်သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့်ရုပ်တို့ကို နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ-၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ရုပ်ကြောင့်လည်းဖြစ်သော သိမှု (ဝိညာဏ်) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ရုပ်နာမ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်ရုပ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုရာ၌-</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏၊ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်၏ မှီရာဖြစ်သော အကြင်ဟဒယဝတ္ထုရုပ်သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့်ရုပ်ကို နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဆဋ္ဌာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုနာမ်ရုပ်ကြောင့် ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော နာမ်ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏။ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ သောတာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဃာနာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဇိဝှါယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ကာယာယတန၏ကြီးပွါးမှုသည် ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော စိတ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင်စိတ္တဇရုပ်သည်လည်း ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ်နှင့်စိတ္တဇရုပ်ကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့်ရုပ်ကို ခြောက်ခုမြောက် (မနာယတန) ကြောင့်လည်းဖြစ်သော နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'ကြောင့် ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိသောအခြင်း အရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုခြောက်ခုမြောက် မနာယတန ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ဖဿဟု ဆိုအပ်၏။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်လည်း ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက်မနာယတန မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်လည်းဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) လုံးဝအပြည့်အစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၈</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်လည်း မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ နှင့် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။ သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်လည်းပြုစီရင်မှု (သင်္ခါရ) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၏။ နာမ်ရုပ်ကြောင့်လည်း သိမှု ‘ဝိညာဏ်'သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့် ‘အာယတန’ ခြောက်ပါးသည် ဖြစ်၏၊ ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်လည်း နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">လည်း ခြောက်ခုမြောက် (မနာယတန) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်လည်းတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဖြစ်၏။ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကြောင့်လည်းခံစားမှု (ဝေဒနာ) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။ စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့်လည်းတပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်'ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) လုံးဝအပြည့်အစုံ အင်္ဂါ၁၂-ပါးရှိသော ဝါရအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၉</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်နှင့်) တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်လည်းဖြစ်သော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟု ဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့်လည်းဖြစ်သော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သောသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်လည်းဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်လည်းဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်ရုပ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏။ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ သောတာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဃာနာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဇိဝှာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ကာယာယတန၏ ကြီးပွါးမှုသည် ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော စိတ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင်စိတ္တဇရုပ်သည်လည်း ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ်နှင့်စိတ္တဇရုပ်ကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့်ရုပ်ကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်ရုပ်ကြောင့်လည်း သိမှု ‘ဝိညာဏ်'သည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုရာ၌-</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏။ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်၏ မှီရာဖြစ်သော အကြင်ဟဒယဝတ္ထုရုပ်သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့် ရုပ်ကို နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ်ရုပ်ကြောင့်လည်းဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်ရုပ်ကြောင့် အာယတနခြောက်ပါးသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုရာ၌-</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏။ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟာဘုတ်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ အကြင်မနောဝိညာဏဓာတ်၏ မှီရာဖြစ်သော ဟဒယဝတ္ထုရုပ်သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤသဘောကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့်ရုပ်ကိုနာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) သဠာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော အာယတနခြောက်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအကြည် ‘စက္ခာယတန’၊ နားအကြည် ‘သောတာယတန’၊ နှာခေါင်းအကြည် ‘ဃာနာယတန’၊ လျှာအကြည် ‘ဇိဝှါယတန’၊ ကိုယ်အကြည် ‘ကာယာယတန’၊ မနောအကြည် ‘မနာယတန’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ရုပ်ကြောင့်ဖြစ်သော အာယတန ခြောက်ပါးဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်လည်းဖြစ်သော နာမ်ရုပ့် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နာမ်သည် ရှိ၏။ ရုပ်သည် ရှိ၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ရုပ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ သောတာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဃာနာယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ဇိဝှါယတန၏ကြီးပွါးမှု ၊ ကာယာယတန၏ ကြီးပွါးမှုသည် ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ်မှ တစ်ပါးသော စိတ်ဟူသော ဟိတ်ရှိသော စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သော အကြင် စိတ္တဇရုပ်သည်လည်း ရှိ၏။ ဤကမ္မဇရုပ်နှင့် စိတ္တဇရုပ်ကို ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ်နှင့်ရုပ်ကို ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနကြောင့်လည်းဖြစ်သော နာမ်ရုပ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိခြင်းသဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘သံမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သံမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုခြောက်ခုမြောက် မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ဖဿ ကြောင့်လည်းဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက်မနာယတန မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်ခြင်းသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်လည်းဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာချမ်းသာကို ခံစားမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာချမ်းသာကို ခံစားသောအခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အညမညစတုက္ကနည်း အညမည (အချင်းချင်းကြောင်း, ကျိုးဖြစ်ပုံ) ဟောသော ဝါရလေးပါးအကျယ် ပြီး၏</p> -- <h4>၉-အကုသိုလ်စိတ် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်းအကျယ်</h4> <p style="text-align: center;">လောဘမူ သောမနဿ ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် သသင်္ခါရိကစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်းအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၀</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ မိစ္ဆာ အယူနှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သောမနဿ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၂-ခု၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်းအကျဉ်း</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့်မယှဉ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသောအကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့်မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သောရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၁</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ-၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု (အဝိဇ္ဇာ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်ခြင်းသဘော ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၉) အဓိမောက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် ဖြစ်သောဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်ခြင်းသည်၊ ဆုံးဖြတ်သောအခြင်းအရာသည်၊ ထိုအာရုံကို ဆုံးဖြတ်သော အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ‘ဘဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">လောဘမူ ဥပေက္ခာ ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် အသင်္ခါရိကစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၂</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အကုသိုလ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့်ယှဉ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာဖြင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၃</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု လည်း မဟုတ်၊ မသာယာမှု လည်း မဟုတ်ခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သော ခံစားသောသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*)</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">(*) [မှတ်ချက်။ ပေယျာလတွင် ပဌမအကုသိုလ်စိတ်၌ စတုက္ကလေးမျိုး, ဝါရလေးမျိုးကို အကျယ်ချဲ့၍ ဟောသကဲ့သို့ ဤ၌လည်း အကျယ်ချဲ့၍ ဟောရမည်။ နောက်၌ လည်း (*) ဤအမှတ်ပါသော ပေယျာလတိုင်း၌ စတုက္ကလေးမျိုး, ဝါရလေးမျိုး စုံအောင် ဟောရမည်။]</p> <p style="text-align: center;">လောဘမူ ဥပေက္ခာ ဒိဋ္ဌိဂတသမ္ပယုတ် သသင်္ခါရိကစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၄</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော အကုသိုလ်စိတ်သည်ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">လောဘမူ ဥပေက္ခာ ဒိဋ္ဌိဂတဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၂-ခု၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့် မယှဉ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့် မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သောရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏</p> <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၅</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒေါသမူစိတ် ၂-ခု၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၆</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ဒေါမနဿဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော ထိခိုက်မှု (ဒေါသ) နှင့်ယှဉ်သော ရူပါရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော။ပ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (*) ဒေါမနဿဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော ထိခိုက်မှု ဒေါသနှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖေါဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသောအာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ထိခိုက်မှု ‘ဒေါသ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ထိခိုက်မှု ‘ဒေါသ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၇</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ-၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ'သည် ရှိ၏။ ဤ သဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော မသာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော မသာယာမှု ၊ ဆင်းရဲမှုကို ခံစားခြင်း၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု ၊ ဆင်းရဲမှုကို ခံစားသောသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဒေါသ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောထိခိုက်မှု (ဒေါသ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ ထိခိုက်မှု ‘စိတ္တအာဃာတ’။ပ။ ကြမ်းတမ်းသူ၏အဖြစ် ‘စဏ္ဍိက္က’၊ ကောင်းမွန် ပြည့်စုံစွာမပြောဆိုနိုင်ခြင်း (မကောင်းသဖြင့်ပြောဆိုခြင်း) ‘အသုရောပ’၊ စိတ်၏မနှစ်လိုခြင်း ‘အနတ္တမနတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ထိခိုက်မှု (ဒေါသ) ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) အဓိမောက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ထိခိုက်မှု (ဒေါသ) ကြောင့်ဖြစ်သောဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၏ (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်ခြင်း ‘စိတ္တအဓိမောက္ခ’၊ ဆုံးဖြတ်သော အခြင်းအရာ ‘အဓိမုစ္စနာ’၊ ထို (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်သော အဖြစ် ‘တဒဓိမုတ္တတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ထိခိုက်မှု (ဒေါသ) ကြောင့်ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကြောင့် ဖြစ်သော ဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆုံးဖြတ်မှု (အဓိမောက္ခ) ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">မောဟမူစိတ် ၂-ခုတွင် ဝိစိကိစ္ဆာစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၈</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော ဝိစိကိစ္ဆာနှင့်ယှဉ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်မှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) အာရုံကို မဆုံးဖြတ်နိုင်မှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၁-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၉</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ-၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟု ဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာ, မသာယာ မဟုတ်ခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာ မဟုတ်သော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာ မဟုတ် သောခံစားခြင်းသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဝိစိကိစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောအာရုံကို မဆုံးဖြတ်နိုင်မှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ’၊ ယုံမှားသောအခြင်းအရာ ‘ကင်္ခါယနာ’၊ ယုံမှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကင်္ခါယိတတ္တ’၊ တွေးတောခြင်း ‘ဝိမတိ’၊ မဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်း ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’၊ နှလုံးနှစ်ခွဖြစ်ခြင်း ‘ဒွေဠှက’၊ လမ်းနှစ်ခွဖြစ်ခြင်း ‘ဒွိဓာပထ’၊ ထက်ဝန်းကျင်ယုံမှားခြင်း ‘သံသယ’၊ တထစ်ချမယူဆနိုင်ခြင်း ‘အနေကံသဂ္ဂါဟ’၊ အာရုံမှ ရှေးရှုရွေ့လျားဆုတ်နစ်ခြင်း ‘အာသပ္ပနာ’၊ အာရုံမှ ထက်ဝန်းကျင်ရွေ့လျားဆုတ်နစ်ခြင်း ‘ပရိသပ္ပနာ’၊ ဉာဏ်ဖြင့်သက်ဝင်၍ မယူနိုင်ခြင်း ‘အပရိယောဂါဟဏ’၊ စိတ်၏ခက်တရော်ရှိသည်၏ အဖြစ် ‘ဆမ္ဘိတတ္တ’၊ စိတ်ကို ရေးခြစ်သကဲ့သို့ဖြစ်ခြင်း ‘မနောဝိလေခ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့် ဖြစ်သော မဆုံးဖြတ်နိုင်မှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မဆုံးဖြတ်မှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဆုံးဖြတ်မှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မဆုံးဖြတ်နိုင်မှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥဒ္ဓစ္စသမ္ပယုတ်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၀</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ'နှင့်ယှဉ်သော ရူပါရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသောအာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၁</b>။ (၁) အဝိဇ္ဇာ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိခြင်းသဘော ‘အညာဏ’၊ မမြင်ခြင်းသဘော ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျင် (မင်းတုပ်) နှင့်တူသော မသိမှု သဘော ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာ, မသာယာမဟုတ်ခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာ မဟုတ်သော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သောခံစားခြင်း သဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဥဒ္ဓစ္စ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့်ဖြစ်သော ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ ပျံ့လွင့်ခြင်း ‘ဥဒ္ဓစ္စ’၊ မငြိမ်းအေးခြင်း ‘အဝူပသမ’၊ စိတ်၏ ဖရိုဖရဲဖြစ်ခြင်း ‘စေတသောဝိက္ခေပ’၊ စိတ်၏ တုန်လှုပ်ခြင်း'စိတ္တဘန္တတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့်ဖြစ်သော ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) အဓိမောက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ'ကြောင့် ဖြစ်သောဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၏ အာရုံကို ဆုံးဖြတ်ခြင်း ‘အဓိမောက္ခ’၊ ဆုံးဖြတ်သော အခြင်းအရာ ‘အဓိမုစ္စနာ’၊ ထိုအာရုံကို ဆုံးဖြတ်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘တဒဓိမုတ္တတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကြောင့်ဖြစ်သောဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကုသိုလ်တရားတို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း ပြီး၏</p> -- <h4>၁၀-ကုသိုလ်တရားတို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း </h4> <p style="text-align: center;">ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-align: center;">၁-သောမနဿသဟဂုတ် ဉာဏသမ္ပယုတ် အသင်္ခါရိကစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၂</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်တရား မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော (တိုက်တွန်းခြင်းမရှိသော) ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖေါဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသောအာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော ကာမဘုံ၌ များသောအားဖြင့်ဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ် စိတ်သည်ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် မနာယတနဟူသော အကြောင်းကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဇာတိသည်ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိဟူသောအကြောင်းကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၃</b>။ (၁) ကုသလမူလ။ ။ ထိုအင်္ဂါ-၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်မူလတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလော ဘ’၊ အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ ဤသုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလောဘ။ ။ ထိုသုံးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’၊ မလိုချင်သော အခြင်းအရာ ‘အလုဗ္ဘနာ’၊ မလိုချင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘အလုဗ္ဘိတတ္တ’၊ မစွဲလမ်းမှု ‘အသာရာဂ’၊ မစွဲလမ်းတတ်သော အခြင်းအရာ ‘အသာရဇ္ဇနာ’၊ မစွဲလမ်းတတ့်သည်၏အဖြစ် ‘အသာရဇ္ဇိတတ္တ’၊ (သူ့စည်းစိမ်ကို) ရှေ့ရှုမကြံခြင်း ‘အနဘိဇ္ဈာ’၊ ကုသိုလ်မူလဟု ဆိုအပ်သော မလိုချင်မှု (အလောဘ) သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဒေါသ။ ။ ထိုသုံးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’၊ အမျက်မထွက်သောအခြင်းအရာ ‘အဒုဿနာ’၊ အမျက်မထွက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘အဒုဿိတတ္တ’၊ မဖျက်ဆီးမှု ‘အဗျာပါဒ’၊ မဖျက်ဆီးတတ်သည်၏အဖြစ် ‘အဗျာပဇ္ဇ’၊ ကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော မကြမ်းတမ်းမှု ‘အဒေါသ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အမောဟ။ ။ ထိုသုံးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’၊ အပြားအားဖြင့် သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေ ဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ အမှန်ကိုသိမြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုမတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤတရားတို့ကို ကုသိုလ်၏ အခြေအမြစ် ‘ကုသိုလ်မူလ’ဟုဆိုအပ် ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကုသိုလ်မူလဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကုသိုလ်မူလဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။ပ။ (*)</p> <p style="text-align: center;">(၄) နာမ်</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သည် သိမှု (ဝိညာဏ်)ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော နာမ် မည်သနည်း။ပ။ (*)</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) မနာယတန</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သည် နာမ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် မနာယတန ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သဒ္ဓါ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော အကြောင်း ကြောင့်ဖြစ်သော ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ယုံကြည်ခြင်း ‘သဒ္ဓါ’၊ ယုံကြည်သော အခြင်းအရာ ‘သဒ္ဒဟနာ’၊ သက်ဝင်၍ ယုံကြည်မှု ‘ဩကပ္ပနာ’၊ အလွန်ကြည်ညိုမှု ‘အဘိပ္ပသာဒ’ သည် ရှိ၏။် ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) အဓိမောက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်ခြင်း ‘အဓိမောက္ခ’၊ ဆုံးဖြတ်သော အခြင်းအရာ ‘အဓိမုစ္စနာ’၊ ထို (အာရုံ) ကို ဆုံးဖြတ်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘တဒဓိမုတ္တတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၂ -သောမနဿသဟဂုတ် ဉာဏသမ္ပယုတ် သသင်္ခါရိကစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၄</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ကာမဘုံ၌ များသောအားဖြင့် ဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သောမနဿသဟဂုတ် ဉာဏဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၂-ခု၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">(အကြင်အခါ၌) သောမနဿဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော (တိုက်တွန်းခြင်းမရှိသော) ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ (*)</p> <p style="text-indent:2em">(အကြင်အခါ၌) သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလဟူသောအကြောင်းကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိဟူသောအကြောင်းကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း (ဇရာမရဏ) သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-align: center;">၂၉၅။ (၁) ကုသိုလ်မူလ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်မူလတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မမက်မောမှု ‘အလောဘ’၊ အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’၊ ဤနှစ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ်မူလတို့ မည်ကုန်၏။ ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မလိုချင် မမက်မောမှု ‘အလောဘ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’၊ မလိုချင်သော အခြင်းအရာ ‘အလုဗ္ဘနာ’၊ မလိုချင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘အလုဗ္ဘိတတ္တ’၊ ပြင်းစွာမတပ်မက်ခြင်း ‘အသာရာဂ’၊ ပြင်းစွာမတပ်မက်သောအခြင်းအရာ ‘အသာရဇ္ဇနာ’၊ ပြင်းစွာမတပ်မက်သည်၏အဖြစ် ‘အသာရဇ္ဇိတတ္တ’၊ မမက်မောမှု ‘အနဘိဇ္ဈာ’၊ ကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သောမလိုချင်မှု ‘အလောဘ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မလိုချင်မမက်မောမှု ‘အလောဘ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’၊ အမျက်မထွက်သောအခြင်းအရာ ‘အဒုဿနာ’၊ အမျက်မထွက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘အဒုဿိတတ္တ’၊ မပျက်စီးစေလိုမှု ‘အဗျာပါဒ’၊ မပျက်စီးစေလိုသည်၏အဖြစ် ‘အဗျာပဇ္ဇ’၊ ကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်သော အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤတရားတို့ကို ကုသိုလ်မူလဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်ခြင်း ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်ခြင်း ‘သေဉ္စတနာ၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကုသိုလ်မူလဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက်မနာယတနကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောသာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားခြင်းသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာသဟဂုတ် ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ် ၂-ခု၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၆</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော (တိုက်တွန်းခြင်းမရှိသော) ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ကာမဘုံ၌ များသောအားဖြင့်ဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည်ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (*)</p> <p style="text-indent:2em">(အကြင်အခါ၌) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသောအာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော ကာမဘုံ၌ များသောအားဖြင့်ဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဇာတိသည်ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိဟူသောအကြောင်းကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၇</b>။ (၁) ကုသိုလ်မူလ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်မူလတို့နည်း။ မလိုချင် မမက်မောမှု ‘အလောဘ’၊ အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ ဤတရားတို့ကို ကုသိုလ်မူလတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာဖွယ်လည်းမဟုတ်, မသာယာဖွယ်လည်းမဟုတ်သော သဘောသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာ မဟုတ်သော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု သဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာသဟဂုတ် ဉာဏဝိပ္ပယုတ်စိတ် ၂-ခု၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၈</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ကာမဘုံ၌ များသောအားဖြင့်ဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (*) (အကြင်အခါ၌) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသောအာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော ကာမဘုံ၌ များသောအားဖြင့်ဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိဟူသောအကြောင်းကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-align: center;">၂၉၉။ (၁) ကုသိုလ်မူလ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်မူလတို့နည်း။ မလိုချင် မမက်မောမှု ‘အလောဘ’၊ အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’၊ ဤတရားတို့ကို ကုသိုလ်မူလတို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ရူပါဝစရကုသိုလ်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၀</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်ရန် ရောက်ကြောင်း (ဈာန်) ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတတို့မှကင်းဆိတ်၍ သာလျှင်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းကို အာရုံပြုသော ပထမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလဟူသောအကြောင်းကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိဟူသောအကြောင်းကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-align: center;">၃၀၁။ (၁) ကုသလမူလ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်မူလတို့နည်း။ မလိုချင်မမက်မောမှု ‘အလောဘ’၊ အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ ဤတရားတို့ကို ကုသိုလ်မူလတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကုသလမူလဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏” ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အရူပါဝစရကုသိုလ်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုတ္ထနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၂</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်ရန် ရောက်ကြောင်း (ဈာန်) ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝ လွန်မြောက်၍ နေဝသညာနာသညာယတန သညာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကို လည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလဟူသောအကြောင်းကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိဟူသောအကြောင်းကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-align: center;">၃၀၃။ (၁) ကုသလမူလ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်မူလတို့နည်း။ မလိုချင်မမက်မောမှု ‘အလောဘ’၊ အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ ဤတရားတို့ကို ကုသိုလ်မူလတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားသည် ကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားသည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာဖွယ်လည်းမဟုတ်, မသာယာဖွယ်လည်းမဟုတ်သော သဘောသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု သဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ ဤအရူပါဝစရစိတ်၌ ဥပေက္ခာဝေဒနာသာ ဖြစ်သင့်ပါသည်။ ဆဋ္ဌသံဂါယနာပါဠိတော် စာမူ၌ ဝေဒနာအကျယ်ကို ပြရာတွင် သုခဝေဒနာဖြစ်နေပါသည်၊ သတိပြုရန်။</p> -- <h4>လောကုတ္တရာကုသိုလ်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၄</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ လွတ်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော သက္ကာယဒိဋ္ဌိစသော တရားတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် လောကုတ္တရာဈာန်တရား ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော,့နုံ့နှေး သော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိဟူသော အကြောင်းကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ဤတရားတို့၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-align: center;">၃၀၅။ (၁) ကုသလမူလ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်မူလတို့နည်း။ မလိုချင် မမက်မောမှု ‘အလောဘ’၊ အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ ဤတရားတို့ကို ကုသိုလ်မူလတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ထို ၃-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မလိုချင် မမက်မောမှု ‘အလောဘ’ နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သည် အမျက်မထွက်မှု ‘အဒေါသ’ နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သည် မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ နည်း။ အကြင်အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’၊ အပြားအားဖြင့် သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ မှန်ကန်သောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’၊ တရားတို့ကို စိစစ်မှု မဂ်ဉာဏ်၏ အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ ‘ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်’၊ မဂ်၏အစိတ်အပိုင်းအင်္ဂါ ‘မဂ္ဂင်္ဂ’၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်ခြင်း ‘မဂ္ဂပရိယာပန္န’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့ကို ကုသိုလ်မူလတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သင်္ခါရ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကုသိုလ်မူလဟူသောအကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကုသိုလ်မူလဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သောပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသောချမ်းသာသော ခံစားခြင်းသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သဒ္ဓါ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော အကြောင်း ကြောင့်ဖြစ်သော ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ယုံကြည်မှု ‘သဒ္ဓါ’၊ ယုံကြည်သောအခြင်းအရာ ‘သဒ္ဒဟနာ’၊ သက်ဝင်မှု ‘ဩကပ္ပနာ’၊ အလွန်ကြည်လင်မှု ‘အဘိပ္ပသာဒ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သော ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉) အဓိမောက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ဟူသောအကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၏ (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်ခြင်း ‘အဓိမောက္ခ’၊ ဆုံးဖြတ်သော အခြင်းအရာ ‘အဓိမုစ္စနာ’၊ ထို (အာရုံ) ကို ဆုံးဖြတ်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘တဒမိမုတ္တတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အမိမောက္ခ’ ကြောင့်ဖြစ်သောဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆုံးဖြတ်မှု ‘အမိမောက္ခ’ ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးဖြတ်မှု ‘အမိမောက္ခ’ဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ဇာတိဟူသော အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော အိုခြင်းသေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ထိုတရားတို့၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏’ဟု ဆိုရာ၌ ဤသို့ဤတရားတို့၏ စုရုံးခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ အညီအညွတ်ရောက်ခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ပေါင်းရုံးခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ထင်ရှားခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ဤတရားတို့၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မူသည် ဖြစ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကုသိုလ်တရားတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း ပြီး၏</p> -- <h4>၁၁-အဗျာကတတရားတို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း </h4> <p style="text-indent:2em">အဟိတ်ကာမာဝစရကုသလဝိပါက် စက္ခုဝိညာဏ်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၆</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုအာရုံပြုသော အကျိုးဖြစ်သော မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်'သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၉) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ ၉-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၇</b>။ (၁) သင်္ခါရ။ ။ ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားသည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားသည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိမှု သဘော ‘မန’၊ သိခြင်းသဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ် အားလျော်သော မြင်သိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာစက္ခုဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) နာမ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားသည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုစီရင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဆဋ္ဌာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားသည် နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သော မြင်သိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာစက္ခုဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ကြောင့် ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားသည် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သောအခြင်းအရာ ‘သံမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သံမ္ဖုသိတတ္တ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားသည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာဖွယ်လည်းမဟုတ်, မသာယာဖွယ်လည်းမဟုတ်သော သဘောသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု သဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကို ထား၍ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဟေတုစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၈</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'လျှင်အကြောင်းရှိသော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်'လျှင်အကြောင်းရှိသော နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့်၊ နာမ်လျှင်အကြောင်းရှိသော ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်၊ ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'လျှင် အကြောင်းရှိသော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'လျှင်အကြောင်းရှိသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၉) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၃-သမ္ပယုတ္တစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၉</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်၊ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'နှင့်ယှဉ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်'သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ နှင့်ယှဉ်သော နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့်၊ နာမ်နှင့်ယှဉ်သော ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်၊ ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ နှင့်ယှဉ်သောတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ နှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၉) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၄-အညမညစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၀</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်လည်း ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏၊ နာမ်ကြောင့်လည်း သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏၊ ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'ကြောင့်လည်း နာမ်သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်လည်း ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်လည်းတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏်။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၉) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>သောတဝိညာဏ် စသည်တို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၁</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော သဒ္ဒါရုံကိုအာရုံပြုသော အကျိုးဖြစ်သော ကြားသိစိတ် သောတဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (*) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ဂန္ဓာရုံကို အာရုံပြုသော နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’ စိတ်သည်ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (*) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ရသာရုံကို အာရုံပြုသော လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်စိတ်'သည်ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏။ပ။ (*) သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အာရုံပြုသော ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်စိတ်'သည်ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၉) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ ၉-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၂</b>။ (၁) သင်္ခါရ။ ။ ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားသည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကိုခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကိုယ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောသာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားမှု ၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာ ဖွယ်ကောင်းသောချမ်းသာသော ခံစားခြင်းသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ ‘ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကို ထား၍ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းခေါ် မနောဓာတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၃</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အကျိုးဖြစ်သော သိကာမျှဖြစ်သော သမ္ပဋိစ္ဆိုန်း ခေါ် မနောဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၀-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၄</b>။ (၁) သင်္ခါရ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် ဖြစ်သောသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်ခြင်းသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိမှု သဘော ‘မန’၊ သိခြင်းသဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ့်အား လျော်သော သိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာဖွယ်လည်းမဟုတ်, မသာယာဖွယ်လည်းမဟုတ်သော သဘောသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု သဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အဓိမောက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’၊ ဆုံးဖြတ်သောအခြင်းအရာ ‘အဓိမုစ္စနာ’၊ ထိုအာရုံကို ဆုံးဖြတ်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘တဒဓိမုတ္တတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့်ဖြစ်သောဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကြောင့် ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>သောမနဿ သန္တီရဏစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၅</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသောသောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ဝိပါက်ဖြစ်သော မနောဝိညာဏဓာတ် ခေါ် ‘သန္တီရဏစိတ်’ သည်ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ'သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၀-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၆</b>။ (၁) သင်္ခါရ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သောသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်မှု သဘော ‘စိတ္တ’၊ သိမှု သဘော ‘မန’၊ သိခြင်းသဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော သိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာဖွယ်ကောင်းသောချမ်းသာသော ခံစားခြင်းသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အဓိမောက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အမိမောက္ခ’၊ ဆုံးဖြတ်သောအခြင်းအရာ ‘အမိမုစ္စနာ’၊ ထို (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘တဒဓိမုတ္တတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>ဥပေက္ခာသန္တီရဏစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၇</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို့လည်း အာရုံပြုသော၊ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသောအာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသောဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော အကျိုးဖြစ်သော မနောဝိညာဏဓာတ်ခေါ် သန္တီရဏစိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၀-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၈</b>။ (၁) သင်္ခါရ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သောသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာဖွယ်လည်းမဟုတ်, မသာယာဖွယ်လည်းမဟုတ်သော သဘောသည်၊ စိတ် အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု သဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အဓိမောက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့် ဖြစ်သောဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အမိမောက္ခ’၊ ဆုံးဖြတ်သောအခြင်းအရာ ‘အမိမုစ္စနာ’၊ ထို (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘တဒဓိမုတ္တတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကိုထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>မဟာဝိပါက်စိတ် ၈-ခုတို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၉</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် ယှဉ်သော၊ (တိုက်တွန်းခြင်းမရှိသော)၊ အကျိုးဖြစ်သော မနောဝိညာဏဓာတ်ခေါ် မဟာဝိပါက်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏။ပ။ (*) သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (*) သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော။ပ။ (*) သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (*) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (*) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော။ပ။ (*) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသောအာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အကျိုးဖြစ်သော မနောဝိညာဏဓာတ်ခေါ် မဟာဝိပါက်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၁-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၀</b>။ (၁) သင်္ခါရ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်ခြင်း ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သောသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) သဒ္ဓါ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ယုံကြည်မှု ‘သဒ္ဓါ’၊ ယုံကြည်သောအခြင်းအရာ ‘သဒ္ဒဟနာ’၊ သက်ဝင်မှု ‘ဩကပ္ပနာ’၊ အလွန်ကြည်လင်မှု ‘အဘိပ္ပသာဒ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့်ဖြစ်သော ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) အဓိမောက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ'ကြောင့်ဖြစ်သောဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’၊ ဆုံးဖြတ်သောအခြင်းအရာ ‘အဓိမုစ္စနာ’၊ ထို (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘တဒဓိမုတ္တတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကြောင့်ဖြစ်သောဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကြောင့် ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>ရူပါဝစရဝိပါက်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၁</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်ရန် ရောက်ကြောင်း (ဈာန်) ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းကို အာရုံပြုသော ပထမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်ခြင်း ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်၏။ ထိုရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းကို အာရုံပြုသော အကျိုးဖြစ်သော ပထမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု (အဓိမောက္ခ) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဆုံးဖြတ်မှု (အဓိမောက္ခ) ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>အရူပါဝစရဝိပါက်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၂</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်ရန် ရောက်ကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝ လွန်မြောက်၍ နေဝသညာနာသညာယတန သညာနှင့် တကွသော၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်ခြင်း ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်၏။ ထိုအရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝ လွန်မြောက်၍နေဝသညာနာသညာယတန သညာနှင့်တကွသော၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ အကျိုးဖြစ်သော စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု (အဓိမောက္ခ) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဆုံးဖြတ်မှု (အဓိမောက္ခ) ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>လောကုတ္တရာဝိပါက်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၃</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော သက္ကာယဒိဋ္ဌိစသော တရားတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် လောကုတ္တရာဈာန် တရားကို ပွါးများ အားထုတ်၏။ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏၊ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မပျံ့လွင့်ခြင်း ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်၏။ ထိုလောကုတ္တရာကုသိုလ်ဈာန်ကိုသာလျှင် ဆည်းပူးပြုလုပ် အားထုတ်ခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ဝိပါတ်ကို ပြည့်စုံ၍နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဆုံးဖြတ်မှု (အဓိမောက္ခ) ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ဤတရားတို့ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။ (*)</p> -- <h4>အကုသလဝိပါက်စိတ်ငါးခု၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၄</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော၊ အကျိုးဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (*) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော၊ အကျိုးဖြစ်သော သောတဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (*) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော၊ အကျိုးဖြစ်သော ဃာနဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (*) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ရသာရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော၊ အကျိုးဖြစ်သော ဇိဝှာဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (*) ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဖေါဌဗ္ဗာရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော၊ အကျိုးဖြစ်သော ကာယဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၉) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ ၉-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၅</b>။ (၁) သင်္ခါရ။ ။ ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်ခြင်း ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သောသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ် အားလျော်သော ကိုယ်၌ သိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာကာယဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ကိုယ်၌ ဖြစ်သော မသာယာမှု ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှု ၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောမသာယာမှု, ဆင်းရဲမှုကို ခံစားခြင်း၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု, ဆင်းရဲမှုကို ခံစားသောသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ ၉-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကို ထား၍ မှတ်သားမှု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။ (*)</p> -- <h4>အကုသလဝိပါက် သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၆</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော အကျိုးဖြစ်သော သမ္ပဋိစ္ဆိုန်း ခေါ် မနောဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၀-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၇</b>။ (၁) သင်္ခါရ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သောသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော သိကာမျှသဘော ‘တဇ္ဇာမနောဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့်ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာဖွယ်လည်း မဟုတ်, မသာယာဖွယ်လည်း မဟုတ်သော သဘော သည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သောဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု သဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အဓိမောက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’၊ ဆုံးဖြတ်သောအခြင်းအရာ ‘အဓိမုစ္စနာ’၊ ထို (အာရုံ) ကို ဆုံးဖြတ်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘တဒဓိမုတ္တတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့်ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့်ဖြစ်သောဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကိုထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် ‘ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>အကုသလဝိပါက် သန္တီရဏစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၈</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသောအာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အကျိုးဖြစ်သော သနီ ္တရဏခေါ် မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၀-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၉</b>။ (၁) သင်္ခါရ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သောသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ (*) ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>အဟိတ်ကြိယာပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်းစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၀</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကုသိုလ်လည်းမဟုတ် အကုသိုလ်လည်းမဟုတ်သော ကံ၏အကျိုးလည်းမဟုတ်သောဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော ပြုကာမျှသဘော ‘ကြိယာ’ ဖြစ်သော ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်းခေါ် မနောဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (*)</p> -- <h4>အဟိတ်ကြိယာဟသိတုပ္ပါဒ်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">(အကြင်အခါ၌) ကုသိုလ်လည်းမဟုတ် အကုသိုလ်လည်းမဟုတ်သော၊ ကံ၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်သော၊ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်းအာရုံပြု သော ပြုကာမျှ သဘော ‘ကြိယာ’ ဖြစ်သော ဟသိတုပ္ပါဒ်ခေါ် မနောဝိညာဏဓာတ်သည်ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (*)</p> <h4>အဟိတ်ကြိယာမနောဒွါရာဝဇ္ဇာန်းစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em">(အကြင်အခါ၌) ကုသိုလ်လည်းမဟုတ် အကုသိုလ်လည်းမဟုတ်သော ကံ၏အကျိုးလည်းမဟုတ်သောဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော ပြုကာမျှသဘော ‘ကြိယာ’ ဖြစ်သောမနောဒွါရာဝဇ္ဇာန်း ခေါ်မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (*)</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏။</p> -- <h4>မဟာကြိယာစိတ် ၈-ခုတို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၁</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကုသိုလ်လည်းမဟုတ် အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်သော၊ ကံ၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်သော၊ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ (တိုက်တွန်းခြင်းမရှိသော) ကြိယာမနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော ကြိယာမနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>ရူပါဝစရကြိယာစိတ်ငါးခု၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">၁-ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၂</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကုသိုလ်လည်းမဟုတ် အကုသိုလ်လည်းမဟုတ်သော၊ ကံ၏အကျိုးလည်းမဟုတ်သော၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်သော၊ ကြိယာဖြစ်သော ရူပါဝစရဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏။ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းကို အာရုံပြုသော ပဌမဈာန်ကိုပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>အရူပါဝစရစိတ်လေးခု၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ပစ္စယစတုက္ကနည်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၃</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကုသိုလ်လည်းမဟုတ် အကုသိုလ်လည်းမဟုတ်သော၊ ကံ၏အကျိုးလည်းမဟုတ်သော၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်သော၊ ကြိယာဖြစ်သော အရူပါဝစရဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ နေဝသညာနာသညာယတနသညာနှင့် တကွ့ဖြစ်သော ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဗျာကတတရားတို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း ပြီး၏</p> -- <h4>၁၂-အဝိဇ္ဇာမူလက ကုသလနိဒ္ဒေသ</h4> <p style="text-align: center;">နည်းတစ်မျိုးဖြင့် ကုသိုလ်တရားတို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <h4>၁-မဟာကုသိုလ် ပဌမစိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း </h4> <p style="text-align: center;">ပဌမပစ္စယဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၄</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သောကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း၊ သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၂-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၅</b>။ (၁) သင်္ခါရ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်ခြင်း ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်ခြင်း ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။ ဤသဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောသာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားခြင်း၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောသာယာဖွယ်ကောင်းသော ချမ်းသာသော ခံစားမှု သဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) သဒ္ဓါ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ယုံကြည်မှု ‘သဒ္ဓါ’၊ ယုံကြည်သောအခြင်းအရာ ‘သဒ္ဒဟနာ’၊ သက်ဝင်ခြင်း ‘ဩကပ္ပနာ’၊ အလွန်ကြည်လင်မှု ‘အဘိပ္ပသာဒ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့် ဖြစ်သော ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) အဓိမောက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ယုံကြည်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့်ဖြစ်သောဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၏ အာရုံကိုဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’၊ ဆုံးဖြတ်သောအခြင်းအရာ ‘အဓိမုစ္စနာ’၊ ထို (အာရုံ) ကို ဆုံးဖြတ်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘တဒမိမုတ္တတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ဟု ဆိုအပ်၏၊</p> -- <p style="text-align: center;">(၉) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၂-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကြောင့်ဖြစ်သောဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယပစ္စယဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၆</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ယုံကြည်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ယုံကြည်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တတိယပစ္စယဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၇</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည်ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း၊ သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">စတုတ္ထပစ္စယဝါရ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၈</b>။ (၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ရုပ်ကြောင့် အာယတနခြောက်ပါးသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>(၂-၈) မဟာကုသိုလ်ဒုတိယစိတ်စသည်တို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၉</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏။</p> -- <h4>ရူပါဝစရကုသိုလ်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၀</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်ရန် ရောက်ကြောင်း (ဈာန်) ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းကို အာရုံပြုသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>အရူပါဝစရကုသိုလ်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၁</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်ရန် ရောက်ကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝ လွန်မြောက်၍ နေဝသညာနာသညာယတန သညာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကို လည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု, သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>လောကုတ္တရာကုသိုလ်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၂</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သက္ကာယဒိဋ္ဌိစသော မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ လွတ်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်တရားကို ပွါးများ အားထုတ်၏။ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ကြောင့် ပြုစီရင်မှု, သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ဤတရားတို့၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာမူလကကုသလနိဒ္ဒေသ ပြီး၏</p> -- <h4>(၁၃) ကုသလမူလကဝိပါကနိဒ္ဒေသ</h4> <p style="text-align: center;">ကုသလဝိပါက်စိတ်တို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <h4>အဟိတ်ကုသလဝိပါက် စက္ခုဝိညာဏ်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၃</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုအာရုံပြုသော အကျိုးဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၀-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၄</b>။ ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>အဟိတ်ကုသလဝိပါက် သောတဝိညာဏ်စိတ် စသည်တို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၅</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ သဒ္ဒါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အကျိုးဖြစ်သော သောတဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဂန္ဓာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ဃာနဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရသာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော ဇိဝှာဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ ကာယဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းခေါ် မနောဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော သနီ ္တရဏခေါ် မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော သန္တီရဏခေါ် မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>မဟာဝိပါက်စိတ် ၈-ခုတို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၆</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် ယှဉ်သော၊ (တိုက်တွန်းခြင်းမရှိသော)၊ အကျိုးဖြစ်သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ (တိုက်တွန်းခြင်းမရှိသော)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ (တိုက်တွန်းခြင်းမရှိသော)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ (တိုက်တွန်းခြင်းမရှိသော)။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော၊ အကျိုးဖြစ်သော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>ရူပါဝစရဝိပါက်စိတ်တို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၇</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်ရန် ရောက်ကြောင်း ဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏။ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းကို အာရုံပြုသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်၏။ ထိုရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းကို အာရုံပြုသော၊ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏။</p> -- <h4>အရူပါဝစရဝိပါက်စိတ်တို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၈</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်ရန် ရောက်ကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ နေဝသညာနာသညာယတန သညာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကို လည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏၊ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည်ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်ခြင်း ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်၏။ ထိုအရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝ လွန်မြောက်၍နေဝသညာနာသညာယတန သညာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">အကျိုး ဝိပါက်ဖြစ်သော စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏၊</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်'သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>လောကုတ္တရာဝိပါက်စိတ်တို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၉</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သက္ကာယဒိဋ္ဌိစသော မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်တရားကို ပွါးများ အားထုတ်၏။ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏၊ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်ခြင်း ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏၊ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်၏။ ထိုလောကုတ္တရာကုသိုလ်ဈာန်ကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ပွါးများအားထုတ်ခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင့်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော၊ နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော၊ အတ္တမှဆိတ်သော၊ အကျိုး ဝိပါက်ဖြစ်သော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ ကုသိုလ်မူလကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ဤတရားတို့၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကုသိုလ်ဝိပါက်စိတ်တို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း ပြီး၏</p> -- <h4>၁၄။ အကုသလမူလကဝိပါကနိဒ္ဒေသ</h4> <p style="text-align: center;">အကုသိုလ်ဝိပါက်စိတ်တို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</p> <h4>စက္ခုဝိညာဏ်စိတ်၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၀</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုအာရုံပြုသော၊ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ အကုသိုလ်မူလကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ-၁၀-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၁</b>။ ထိုအင်္ဂါ၁၀-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် “ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>သောတဝိညာဏ်စသည်တို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၂</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ သဒ္ဒါရုံကို အာရုံပြုသော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော သောတဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဂန္ဓာရုံကို အာရုံပြုသော၊ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဃာနဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရသာရုံကို အာရုံပြုသော၊ အကျိုးဝိပါက် ဖြစ်သော ဇိဝှါဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အာရုံပြုသော၊ အကျိုးဝိပါက် ဖြစ်သော ကာယဝိညာဏ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းခေါ် မနောဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ အကုသိုလ်မူလကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>ဥပေက္ခာသန္တီရဏစိတ်တို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၃</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော၊ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော သန္တီရဏခေါ် မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုအခါ၌ အကုသိုလ်မူလကြောင့် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့် နာမ်သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) နာမ်ကြောင့် ခြောက်ခုမြောက် (မနာယတန) သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခြောက်ခုမြောက် (မနာယတန) ကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ သည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘဝကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဇာတိကြောင့်-</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အင်္ဂါ၁၁-ပါးအကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၄</b>။ (၁) သင်္ခါရ။ ။ ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်မှု ‘သေဉ္စတနာ’၊ ကောင်းစွာစေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အကုသိုလ်မူလကြောင့်ဖြစ်သော ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝိညာဏ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ ကြောင့်ဖြစ်သောသိမှု ‘ဝိညာဏ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ် အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ'ကြောင့် ဖြစ်သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) နာမ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော ‘နာမ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုစီရင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ကြောင့်ဖြစ်သော နာမ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) မနာယတန</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်တရားသည် နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သောခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်သောသဘော ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နာမ်ကြောင့်ဖြစ်သော ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန'ကြောင့် ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တွေ့ထိမှု သဘော ‘ဖဿ’၊ တွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိသောအခြင်းအရာ ‘သမ္ဖုသနာ’၊ ကောင်းစွာတွေ့ထိတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သမ္ဖုသိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤ့သဘောကို ခြောက်ခုမြောက် ‘မနာယတန’ ကြောင့်ဖြစ်သော တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့်ဖြစ်သောခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာဖွယ်လည်းမဟုတ်, မသာယာဖွယ်လည်းမဟုတ်သော သဘောသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု သဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အဓိမောက္ခ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သောဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံကို) ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’၊ ဆုံးဖြတ်သောအခြင်းအရာ ‘အဓိမုစ္စနာ’၊ ထို (အာရုံ) ကို ဆုံးဖြတ်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘တဒဓိမုတ္တတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကြောင့်ဖြစ်သော ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဘဝ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကြောင့်ဖြစ်သောဘဝ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ’ ကို ထား၍ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးဖြတ်မှု ‘အဓိမောက္ခ'ကြောင့် ဖြစ်သော ဘဝဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဇာတိ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ဘဝကြောင့်ဖြစ်သော ဇာတိ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ထိုထိုတရားတို့၏ ဖြစ်ပေါ်မှု ‘ဇာတိ’၊ ကောင်းစွာဖြစ်ပေါ်မှု ‘သဉ္စာတိ’၊ အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှု ‘နိဗ္ဗတ္တိ’၊ တစ်ဖန်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှု ‘အဘိနိဗ္ဗတ္တိ’၊ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှု ‘ပါတုဘာဝ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုဘဝကြောင့်ဖြစ်သော ဇာတိဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) ဇရာမရဏ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအင်္ဂါ၁၁-ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အိုခြင်း သေခြင်း ‘ဇရာမရဏ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အိုခြင်း ‘ဇရာ’ သည် ရှိ၏၊ သေခြင်း ‘မရဏ’ သည် ရှိ၏။ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အိုခြင်း ‘ဇရာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ထိုထိုတရားတို့၏ အိုခြင်း ‘ဇရာ’၊ ရင့်ရော်ခြင်း ‘ဇီရဏတာ’၊ အသက်ဆုတ်ယုတ်ခြင်း ‘အာယုသံဟာနိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အိုခြင်း ‘ဇရာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုနှစ်ပါးတို့တွင် အဘယ်သည် သေခြင်း ‘မရဏ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ထိုထိုတရားတို့၏ ကုန်ခြင်း ‘ခယ’၊ ပျက်ခြင်း ‘ဝယ’၊ ပြိုကွဲခြင်း ‘ဘေဒ’၊ ထက်ဝန်းကျင်ပြိုကွဲခြင်း ‘ပရိဘေဒ’၊ မမြဲခြင်း ‘အနိစ္စတာ’၊ ကွယ်ပျောက်ခြင်း ‘အန္တရဓာန’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုသေခြင်း ‘မရဏ’ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤဆိုခဲ့ပြီးသော အိုခြင်း ‘ဇရာ', သေခြင်း ‘မရဏ’ ကိုဇာတိကြောင့်ဖြစ်သော ဇရာမရဏဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">“ဤဆိုခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့်မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏” ဟု ဆိုရာ၌ ဤသို့အလုံးစုံသော ဤဆင်းရဲအစု၏ ရုံးစုခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ အညီအညွတ်ရောက်ခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ပေါင်းရုံးခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့်"ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ချမ်းသာနှင့် မရောသော ဤဆင်းရဲအစုအပုံ၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်မှုသည်ဖြစ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသလဝိပါက်စိတ်တို့၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လှည့်နည်းပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့်ဝေဖန်ဟောကြားသော အဘိဓမ္မာဘာဇနီယနည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်နည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားသော</p> <p style="text-align: center;">ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ဝိဘင်း ပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-သတိပဋ္ဌာနဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော ဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်း </h3> <p style="text-align:center;">(သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ဟောကြားခြင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၅</b>။ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကာယာနုပဿနာ</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ, ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့် သိသောပညာ, အောက်မေ့မှု သတိရှိလျက် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍ မိမိ၏ ခန္ဓာကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။ သူတစ်ပါး ခန္ဓာကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။ မိမိခန္ဓာကိုယ်, သူတစ်ပါးခန္ဓာကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာနုပဿနာ</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ, ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့်သိသောပညာ, အောက်မေ့မှု သတိရှိလျက် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍ မိမိ၏ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ချမ်းသာစသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။ သူတစ်ပါး ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ချမ်းသာစသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက်နေ၏။ မိမိ, သူတစ်ပါး ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ချမ်းသာစသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) စိတ္တာနုပဿနာ</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ, ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိသောပညာ, အောက်မေ့မှု သတိရှိလျက် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ ကို ပယ်ဖျောက်၍ မိမိ၏ စိတ်၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသည့် သရာဂစသော) စိတ်ကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။ သူတစ်ပါးစိတ်၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသည့် သရာဂစသော) စိတ်ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေ၏။ မိမိ, သူတစ်ပါးစိတ်၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသည့် သရာဂစသော) စိတ်ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေ၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဓမ္မာနုပဿနာ</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ, ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိသောပညာ, အောက်မေ့မှု သတိရှိလျက် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍ မိမိသန္တာန်၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသော) တရားတို့၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသော ကာမစ္ဆန္ဒစသော) တရားကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသော) တရားတို့၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသော ကာမစ္ဆန္ဒစသော) တရားကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။ မိမိသန္တာန်, သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသော) တရားတို့၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသော ကာမစ္ဆန္ဒ စသော) တရားကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။</p> -- <h4>၁-ကာယာနုပဿနာအကျယ်</h4> <h4>မိမိ၏ခန္ဓာကိုယ်၌ ရှူနည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၆</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် မိမိခန္ဓာကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အထူးထူးအပြားပြားသော မစင်ဖြင့် ပြည့်သော၊ အောက်ခြေဖဝါးအပြင်မှ အထက်ဆံဖျားတိုင်အောင်, အထက်ဆံဖျားမှ အောက်ခြေဖဝါးအပြင်တိုင်အောင် အရေပါးအဆုံးအပိုင်းခြားရှိသော မိမိ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ရှုဆင်ခြင်၏- “ဤခန္ဓာကိုယ်၌ ဆံပင်၊ အမွေး၊ ခြေသည်းလက်သည်း၊ သွား၊ အရေ+အသား၊ အကြော၊ အရိုး၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီ၊ အညှို့+နှလုံး၊ အသည်း၊ အမြှေး၊ အဖျဉ်း၊ အဆုပ်+အူမ၊ အူသိမ်၊ အစာသစ်၊ အစာဟောင်း၊ (ဦးနှောက်)၁+သည်းခြေ၊ သလိပ်၊ ပြည်၊ သွေး၊ ချွေး၊ အဆီခဲ+မျက်ရည်၊ ဆီကြည်၊ တံတွေး၊ နှပ်၊ အစေး၊ ကျင်ငယ်တို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ရှုဆင်ခြင်၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (ဆံပင်စသော) ကမ္မဋ္ဌာန်းအာရုံကို မှီဝဲ၏၊ ပွါးများ၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြား မှတ်သား၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (ဆံပင်စသော) ကမ္မဋ္ဌာန်းအာရုံကို မှီဝဲ၍ ပွါးများ၍ အကြိမ်များစွာ ပြု၍ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြားမှတ်သား၍ သူတစ်ပါး၏ ခန္ဓာကိုယ်၌ မိမိ၏ စိတ်ကို ဆောင်၍ထား၏ (ညွတ်စေ၏)။</p> <h4>သူတစ်ပါးခန္ဓာကိုယ်၌ ရှူနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် သူတစ်ပါး၏ ခန္ဓာကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အထူးထူးအပြားပြားသော မစင်ဖြင့် ပြည့်သော၊ အောက်ခြေဖဝါးအပြင်မှ အထက်ဆံဖျားတိုင်အောင်, အထက်ဆံဖျားမှ အောက်ခြေဖဝါးအပြင်တိုင်အောင် အရေပါးအဆုံးအပိုင်းခြားရှိသော သူတစ်ပါး၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ရှုဆင်ခြင်၏- “ထိုသူတစ်ပါး၏ကိုယ်၌ ဆံပင်၊ အမွေး၊ ခြေသည်းလက်သည်း၊ သွား၊ အရေ+အသား၊ အကြော၊ အရိုး၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီ၊ အညှို့+နှလုံး၊ အသည်း၊ အမြှေး၊ အဖျဉ်း၊ အဆုပ်+အူမ၊ အူသိမ်၊ အစာသစ်၊ အစာဟောင်း၊ (ဦးနှောက်)+သည်းခြေ၊ သလိပ်၊ ပြည်၊ သွေး၊ ချွေး၊ အဆီခဲ၊ မျက်ရည်၊ ဆီကြည်၊ တံတွေး၊ နှပ်၊ အစေး၊ ကျင်ငယ်တို့သည် ရှိကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (ဆံပင်စသော) ကမ္မဋ္ဌာန်းအာရုံကို မှီဝဲ၏၊ ပွါးများ၏၊ အကြိမ်များစွာပြု၏။ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြား မှတ်သား၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (ဆံပင်စသော) ကမ္မဋ္ဌာန်းအာရုံကို မှီဝဲ၍ပွါးများ၍ အကြိမ်များစွာ ပြု၍ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြား မှတ်သား၍ မိမိ၏ခန္ဓာကိုယ် သူတစ်ပါးခန္ဓာကိုယ်၌ မိမိစိတ်ကို ဆောင်၍ ထား၏ (ညွတ်စေ၏)။</p> -- <h4>မိမိသူတစ်ပါးနှစ်ဦးသားတို့ကိုယ်၌ ရှူနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် မိမိခန္ဓာကိုယ်, သူတစ်ပါးခန္ဓာကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အထူးထူးအပြားပြားသော မစင်ဖြင့် ပြည့်သော၊ အောက်ခြေဖဝါးအပြင်မှ အထက်ဆံဖျားတိုင်အောင်, အထက်ဆံဖျားမှ အောက်ခြေဖဝါးအပြင်တိုင်အောင် အရေပါးအဆုံးအပိုင်းခြားရှိသော မိမိခန္ဓာကိုယ် သူတစ်ပါးခန္ဓာကိုယ်ကို ရှုဆင်ခြင်၏- “ဤခန္ဓာကိုယ်၌ ဆံပင်၊ အမွေး၊ ခြေသည်းလက်သည်း၊ သွား၊ အရေ+အသား၊ အကြော၊ အရိုး၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီ၊ အညှို့+နှလုံး၊ အသည်း၊ အမြှေး၊ အဖျဉ်း၊ အဆုပ်+အူမ၊ အူသိမ်၊ အစာသစ်၊ အစာဟောင်း၊ (ဦးနှောက်)+သည်းခြေ၊ သလိပ်၊ ပြည်၊ သွေး၊ ချွေး၊ အဆီခဲ+မျက်ရည်၊ ဆီကြည်၊ တံတွေး၊ နှပ်၊ အစေး၊ ကျင်ငယ်တို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ရှုဆင်ခြင်၏။ ဤသို့ ရဟန်းသည် ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ, ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့်သိသောပညာ, အောက်မေ့မှု သတိရှိလျက် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံး မသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ ကို ပယ်ဖျောက်၍ မိမိခန္ဓာကိုယ်, သူတစ်ပါးခန္ဓာကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၇</b>။ “အဖန်ဖန်အထပ်ထပ်ရှုလျက်”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုခြင်း မည်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’၊ အပြားအားဖြင့် သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကို စိစစ်ခြင်း ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ မှန်ကန်သောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုခြင်းဟု ဆိုအပ်၏။ ဤအဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုသော ပညာနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံ၏၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ထို့ကြောင့် “အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၈</b>။ “နေ၏”ဟု ဆိုရာ၌ ဣရိယာပုတ်လေးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ဖြစ်၏၊ စောင့်ရှောက်၏၊ မျှတ၏၊ မျှတစေ၏။ ဣရိယာပုထ်တစ်ပါးဖြင့် ဣရိယာပုထ်တစ်ပါးကို ဖြတ်လျက် ဆောင်၏။ ထို့ကြောင့် “နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၉</b>။ “ကိလေသာကို ပြင်းစွာ ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိလျက်” ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည်ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော တရား မည်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာအားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော တရားဟု ဆိုအပ်၏၊ ဤကိလေသာကိုပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံ၏၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိလျက်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၀</b>။ “ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့် သိတတ်သော ပညာ ရှိလျက်”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည်ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိသောတရား မည်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’၊ အပြားအားဖြင့် သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ မှန်ကန်သောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ ဤ သဘောကိုကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိသောတရားဟု ဆိုအပ်၏။ ဤကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိသောပညာနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံ၏၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိတတ်သော ပညာ ရှိလျက်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၁</b>။ “အောက်မေ့တတ်သော သတိရှိလျက်”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် အောက်မေ့တတ်သောတရား မည်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ အထပ်ထပ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’။ပ။ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’ သည် ရှိ၏။ ဤအောက်မေ့တတ်သော သတိနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံ၏၊ ပြည့်စုံခြင်း သို့ ရောက်၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “အောက်မေ့တတ်သောသတိရှိလျက်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၂</b>။ “ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ ကိုပယ်ဖျောက်၍”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် လောက မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (ဆံပင်အစရှိသော) ရူပကာယသည်ပင်လျှင် လောကမည်၏။ (တစ်နည်း) ဥပါဒါနက္ခန္ဓာ ငါးပါးတို့သည်လည်း လောကမည်၏။ ဤသဘောကို လောကဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’။ပ။ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော မသာယာခြင်းသည်၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု ၊ ဆင်းရဲမှုကို ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော မသာယာမှု ဆင်းရဲမှုကို ခံစားသော အခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ဟုဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဤတပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ဤနှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ ကိုလည်းကောင်းဤခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော လောက၌ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အထပ်ထပ် ပယ်အပ်ကုန်၏၊ ငြိမ်သက်စေအပ်ကုန်၏၊ ငြိမ်းစေအပ်ကုန်၏၊ အထူးသဖြင့် ငြိမ်းစေအပ်ကုန်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်စေအပ်ကုန်၏၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်စေအပ်ကုန်၏၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊ အထူးဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊ ခြောက်သွေ့စေအပ်ကုန်၏၊ အထူးခြောက်သွေ့စေအပ်ကုန်၏၊ ကင်းအောင် ပြုအပ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် “ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကာယာနုပဿနာအကျယ်ပြီးပြီ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပါဠိတော်၌ မတ္ထလုင်္ဂ- မပါပါ၊ အဋ္ဌကထာ၌ ပါသည်။</p> -- <h4>၂-ဝေဒနာနုပဿနာအကျယ်</h4> <h4>မိမိ၏ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တို့၌ ရှူနည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၃</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် မိမိ၏ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တို့ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ချမ်းသာသောခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကို ခံစားသည်ရှိသော် “(ငါသည်) ချမ်းသာသောခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကို ခံစား၏ ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ဆင်းရဲသောခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကိုခံစားသည်ရှိသော် ‘(ငါသည်) ဆင်းရဲသောခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ဆင်းရဲ ချမ်းသာ မဟုတ်သော ခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကို ခံစားသည်ရှိသော် “(ငါသည်) ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သောခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော လူတို့၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကိုလည်း ခံစားသည်ရှိသော် “(ငါသည်) ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမ ဂုဏ်နှင့် မစပ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကိုလည်း ခံစားသည်ရှိသော် “(ငါသည်) ကာမဂုဏ်နှင့် မစပ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော လူတို့၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကိုလည်း ခံစားသည်ရှိသော် “(ငါသည်) ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့် မစပ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကိုလည်း ခံစားသည်ရှိသော် “(ငါသည်) ကာမဂုဏ်နှင့်မစပ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ဆင်းရဲ ချမ်းသာမဟုတ်သောခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကိုလည်း ခံစားသည်ရှိသော် “(ငါသည်) ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကိုခံစား၏” ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်မစပ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကိုလည်း ခံစားသည်ရှိသော် “(ငါသည်) ကာမဂုဏ်နှင့်မစပ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာ မဟုတ်သောခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (ခံစားမှု ဝေဒနာတည်းဟူသော) အာရုံကို မှီဝဲ၏၊ ပွါးများ၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြား မှတ်သား၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (ခံစားမှု ဝေဒနာတည်းဟူသော) အာရုံကို မှီဝဲ၍ပွါးများ၍ အကြိမ်များစွာ ပြု၍ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြား မှတ်သား၍ သူတစ်ပါး ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တို့၌ မိမိ၏ စိတ်ကို ဆောင်၍ ထား၏၊ ညွတ်စေ၏။ သူတစ်ပါးခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ရှူနည်း အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် သူတစ်ပါးခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက်နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကို ခံစားသော သူတစ်ပါးကို “(သူသည်) ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခ ဝေဒနာ'ကိုခံစားသော သူတစ်ပါးကို “(သူသည်) ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သောခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကို ခံစားသော သူတစ်ပါးကို “(သူသည်) ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကို ခံစား၏” ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကိုလည်း ခံစားသောသူတစ်ပါးကို “(သူသည်) ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်မစပ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကိုလည်း ခံစားသောသူတစ်ပါးကို “(သူသည်) ကာမဂုဏ်နှင့်မစပ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကိုလည်း ခံစားသော သူတစ်ပါးကို “(သူသည်) ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်နှင့်မစပ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကိုလည်း ခံစားသည်ရှိသော် “(သူသည်) ကာမဂုဏ်နှင့် မစပ်သောဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခ ဝေဒနာ'ကို ခံစား၏”ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကိုလည်း ခံစားသောသူတစ်ပါးကို “(သူသည်) ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကိုခံစား၏” ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်မစပ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သောခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကိုလည်း ခံစားသော သူတစ်ပါးကို “(သူသည်) ကာမဂုဏ်နှင့်မစပ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကို ခံစား၏” ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုရဟန်းသည် (ခံစားမှု ဝေဒနာတည်းဟူသော) အာရုံကို မှီဝဲ၏၊ ပွါးများ၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြား မှတ်သား၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (ခံစားမှု ဝေဒနာတည်းဟူသော) အာရုံကို မှီဝဲ၍ပွါးများ၍ အကြိမ်များစွာ ပြု၍ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြား မှတ်သား၍ မိမိ, သူတစ်ပါးခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တို့၌ စိတ်ကို ဆောင်၍ ထား၏၊ ညွတ်စေ၏။</p> <h4>မိမိသူတစ်ပါးခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ရှူနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် မိမိ, သူတစ်ပါးခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့ကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကို “ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခ ဝေဒနာ"’ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကို “ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ"’ဟု ပိုင်းခြား၍သိ၏။ ဆင်းရဲ ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကို “ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ် သော ခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ"’ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ'ကိုလည်း “ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ချမ်းသာ ခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ"’ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်မစပ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ’ ကိုလည်း “ကာမဂုဏ်နှင့်မစပ်သော ချမ်းသာခံစားမှု ‘သုခဝေဒနာ"’ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကိုလည်း “ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ"’ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့် မစပ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ'ကိုလည်း “ကာမဂုဏ်နှင့် မစပ်သော ဆင်းရဲခံစားမှု ‘ဒုက္ခဝေဒနာ"’ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမ ှု'ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကိုလည်း “ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ"’ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ကာမဂုဏ်နှင့်မစပ်သော ဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ'ကိုလည်း “ကာမဂုဏ်နှင့် မစပ်သောဆင်းရဲချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားမှု ‘ဥပေက္ခာဝေဒနာ"’ဟု ပိုင်းခြား၍ သိ၏။ ဤသို့ ရဟန်းသည် ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ, ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့်သိသော ပညာ, အောက်မေ့မှု သတိရှိလျက် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍ မိမိ, သူတစ်ပါးခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၄</b>။ “အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက်” ဟု ဆိုရာ၌။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">“နေ၏”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">“ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိလျက်”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">“ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့်သိသောပညာရှိလျက်”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">“အောက်မေ့မှု သတိရှိလျက်”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">“ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် လောက မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည်ပင်လျှင် လောက မည်၏။ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် လည်းလောကမည်၏။ ဤသဘောကို လောကဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’။ပ။ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော မသာယာခြင်းသည်၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု ဆင်းရဲမှုကို ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော မသာယာမှု ဆင်းရဲမှုကိုခံစားသော အခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဤတပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ'ကိုလည်းကောင်း၊ ဤနှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကိုလည်းကောင်း ဤ (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ ပယ်အပ်ကုန်၏။ အထပ်ထပ်ပယ်အပ်ကုန်၏။ ငြိမ်သက်စေအပ်ကုန်၏။ ငြိမ်းစေအပ်ကုန်၏၊ အထူးသဖြင့် ငြိမ်းစေအပ်ကုန်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်စေအပ်ကုန်၏။ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်စေအပ်ကုန်၏။ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ အထူးဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ခြောက်သွေ့စေအပ်ကုန်၏။ အထူး ခြောက်သွေ့စေအပ်ကုန်၏။ ကင်းအောင် ပြုအပ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့်"(ခန္ဓာကိုယ် တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကိုပယ်ဖျောက်၍”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝေဒနာနုပဿနာအကျယ်ပြီးပြီ။</p> -- <h4>၃-စိတ္တာနုပဿနာအကျယ်</h4> <h4>မိမိစိတ်၌ ရှူနည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၅</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် မိမိ၏ စိတ်၌ စိတ်ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေသနည်း။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည်တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ ကင်းသော စိတ်ကို လည်း “ငါ၏ စိတ်သည် တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'ကင်းသော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ’ နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည် အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ'နှင့်တကွဖြစ်သော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ’ ကင်းသော စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည်အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ’ ကင်းသော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ အမှန်ကို မသိမှု ‘မောဟ'နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည် အမှန်ကို မသိမှု ‘မောဟ’ နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ အမှန်ကို မသိမှု ‘မောဟ’ ကင်းသော စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည် အမှန်ကို မသိမှု ‘မောဟ’ ကင်းသော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ထိုင်းမှိုင်းခြင်း ထိနမိဒ္ဓနှင့် တကွဖြစ်သော) တွန့်ဆုတ်သော ‘သံခိတ္တ’ စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ် သည် (ထိုင်းမှိုင်းခြင်း ထိနမိဒ္ဓနှင့် တကွဖြစ်သော) တွန့်ဆုတ်သော ‘သံခိတ္တ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ဥဒ္ဓစ္စနှင့်တကွဖြစ်သော ပျံ့လွင့်သော ‘ဝိက္ခတ္တ’ စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည် ‘ဥဒ္ဓစ္စ'နှင့် တကွဖြစ်သောပျံ့လွင့်သော ‘ဝိက္ခိတ္တ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂုတ်’ စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည် မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂုတ်’ စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ မရောက်သော ‘ကာမာဝစရ’ စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည် မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ မရောက်သော ‘ကာမာဝစရ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ မိမိထက် သာလွန်သော တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ (ကာမာဝစရ) စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည်မိမိထက် သာလွန်သော တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ (ကာမာဝစရ) စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ မိမိထက်သာလွန်သောတရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ’ (မဟဂ္ဂုတ်) စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည် မိမိထက်သာလွန်သော တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ’ (မဟဂ္ဂုတ်) စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ တည်ကြည်သော ‘သမာဟိတ'စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည် တည်ကြည်သော ‘သမာဟိတ'စိတ်ဟူ၍သိ၏။ မတည်ကြည်သော ‘အသမာဟိတ'စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည် မတည်ကြည်သော ‘အသမာဟိတ’ စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(တဒင်္ဂ, ဝိက္ခမ္ဘနအားဖြင့်) လွတ်မြောက်သော ‘ဝိမုတ္တ'စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏ စိတ်သည် လွတ်မြောက် သော ‘ဝိမုတ္တ'စိတ်ဟူ၍ သိ၏။ (တဒင်္ဂ, ဝိက္ခမ္ဘနအားဖြင့်) မလွတ်မြောက်သော ‘အဝိမုတ္တ'စိတ်ကိုလည်း “ငါ၏စိတ်သည် မလွတ်မြောက်သော ‘အဝိမုတ္တ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုရဟန်းသည် (စိတ်တည်းဟူသော) အာရုံကို မှီဝဲ၏၊ ပွါးများ၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ကောင်းစွာပိုင်းခြား မှတ်သား၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (စိတ်တည်းဟူသော) အာရုံကို မှီဝဲ၍ ပွါးများ၍အကြိမ်များစွာ ပြု၍ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြား မှတ်သား၍ သူတစ်ပါး၏စိတ်၌ မိမိစိတ်ကို ဆောင်၍ ထား၏၊ ညွတ်စေ၏။</p> -- <h4>သူတစ်ပါးစိတ်၌ ရှူနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် သူတစ်ပါးစိတ်၌ စိတ်ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ထိုသူ၏ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်ကိုလည်း “တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ ကင်းသော စိတ်ကိုလည်း “တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'ကင်းသော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ’ နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်ကိုလည်း “အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ'နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ’ ကင်းသော စိတ်ကိုလည်း အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ’ ကင်းသော စိတ်ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏အမှန်ကို မသိမှု ‘မောဟ'နှင့်တကွ ဖြစ်သော စိတ်ကိုလည်း “အမှန်ကို မသိမှု ‘မောဟ’ နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ အမှန်ကို မသိမှု ‘မောဟ’ ကင်းသော စိတ်ကိုလည်း “အမှန်ကိုမသိမှု ‘မောဟ’ ကင်းသော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ ထိုင်း မှိုင်းခြင်းထိနမိဒ္ဓနှင့် တကွဖြစ်သော တွန့်ဆုတ်သော ‘သံခိတ္တ'စိတ်ကိုလည်း “ထိုင်းမှိုင်းခြင်း ထိနမိဒ္ဓနှင့် တကွဖြစ်သော တွန့်ဆုတ်သော ‘သံခိတ္တ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ ဥဒ္ဓစ္စနှင့်တကွဖြစ်သော ပျံ့လွင့်သော ‘ဝိက္ခိတ္တ’ စိတ်ကိုလည်း “ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော ပျံ့လွင့်သော ‘ဝိက္ခတ္တ’ စိတ်”ဟူ၍သိ၏။ ထိုသူ၏ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂုတ်’ စိတ်ကိုလည်း “မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂုတ်'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ မရောက်သော ‘ကာမာဝစရ’ စိတ်ကိုလည်း “မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ မရောက်သော ‘ကာမာဝစရ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ မိမိထက်သာလွန်သော တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ (ကာမာဝစရ) စိတ်ကိုလည်း “မိမိထက်သာလွန်သော တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ (ကာမာဝစရ) စိတ်ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ မိမိထက်သာလွန်သောတရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ’ (မဟဂ္ဂုတ်) စိတ်ကိုလည်း “မိမိထက် သာလွန်သော တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ’ (မဟဂ္ဂုတ်) စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ တည်ကြည်သော ‘သမာဟိတ’ စိတ်ကိုလည်း “တည်ကြည်သော ‘သမာဟိတ’ စိတ်”ဟူ၍သိ၏။ ထိုသူ၏ မတည်ကြည်သော ‘အသမာဟိတ'စိတ်ကိုလည်း “မတည်ကြည်သော အသမာဟိတ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ (တဒင်္ဂဝိက္ခမ္ဘနအားဖြင့်) လွတ်မြောက်သော ‘ဝိမုတ္တ'စိတ်ကိုလည်း “လွတ်မြောက်သော ‘ဝိမုတ္တ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ (တဒင်္ဂဝိက္ခမ္ဘနအားဖြင့်) မလွတ်မြောက်သော ‘အဝိမုတ္တ'စိတ်ကိုလည်း “မလွတ်မြောက်သော ‘အဝိမုတ္တ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုရဟန်းသည် (စိတ်တည်းဟူသော) အာရုံကို မှီဝဲ၏၊ ပွါးများ၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ကောင်းစွာပိုင်းခြား မှတ်သား၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (စိတ်တည်းဟူသော) အာရုံကို မှီဝဲ၍ ပွါးများ၍ အကြိမ်များစွာ ပြု၍ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြား မှတ်သား၍ မိမိ, သူတစ်ပါးစိတ်၌ မိမိစိတ်ကို ဆောင်၍ ထား၏၊ ညွတ်စေ၏။</p> -- <h4>မိမိသူတစ်ပါးစိတ်၌ ရှူနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် မိမိ, သူတစ်ပါးစိတ်၌ စိတ်ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်ကိုလည်း “တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ ကင်းသော စိတ်ကိုလည်း “တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'ကင်းသော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ'နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်ကိုလည်း “အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ’ နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ’ ကင်းသော စိတ်ကိုလည်းအမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ’ ကင်းသော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ အမှန်ကို မသိမှု ‘မောဟ’ နှင့် တကွဖြစ်သောစိတ်ကိုလည်း “အမှန်ကို မသိမှု ‘မောဟ’ နှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ အမှန်ကို မသိမှု ‘မောဟ'ကင်းသော စိတ်ကိုလည်း “အမှန်ကို မသိမှု ‘မောဟ’ ကင်းသော စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုင်းမှိုင်းခြင်း ထိနမိဒ္ဓနှင့် တကွဖြစ်သော တွန့်ဆုတ်သော ‘သံခိတ္တ'စိတ်ကိုလည်း “ထိုင်းမှိုင်းခြင်း ထိနမိဒ္ဓနှင့် တကွဖြစ်သော တွန့်ဆုတ်သော ‘သံခိတ္တ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော ပျံ့လွင့်သော ‘ဝိက္ခိတ္တ’ စိတ်ကိုလည်း “ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော ပျံ့လွင့်သော ‘ဝိက္ခိတ္တ’ စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂုတ်’ စိတ်ကိုလည်း “မြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ရောက်သော ‘မဟဂ္ဂုတ်'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ မရောက်သော ‘ကာမာဝစရ’ စိတ်ကိုလည်း “မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ မရောက်သော ‘ကာမာဝစရ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ မိမိထက် သာလွန်သော တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ (ကာမာဝစရ) စိတ်ကိုလည်း “မိမိထက် သာလွန်သော တရားရှိသော ‘သဥတ္တရ’ (ကာမာဝစရ) စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ မိမိထက် သာလွန်သော တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ’ (မဟဂ္ဂုတ်) စိတ်ကိုလည်း မိမိထက် သာလွန်သော တရားမရှိသော ‘အနုတ္တရ’ (မဟဂ္ဂုတ်) စိတ်ဟူ၍ သိ၏။ တည်ကြည်သော ‘သမာဟိတ’ စိတ်ကိုလည်း “တည်ကြည်သော ‘သမာဟိတ’ စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ မတည်ကြည်သော ‘အသမာဟိတ’ စိတ်ကိုလည်း “မတည်ကြည်သော ‘အသမာဟိတ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(တဒင်္ဂ, ဝိက္ခမ္ဘနအားဖြင့်) လွတ်မြောက်သော ‘ဝိမုတ္တ’ စိတ်ကိုလည်း “လွတ်မြောက်သော ‘ဝိမုတ္တ'စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ (တဒင်္ဂ, ဝိက္ခမ္ဘနအားဖြင့်) မလွတ်မြောက်သော ‘အဝိမုတ္တ’ စိတ်ကိုလည်း “မလွတ်မြောက်သော ‘အဝိမုတ္တ’ စိတ်”ဟူ၍ သိ၏။ ဤသို့ ရဟန်းသည် ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ, ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့်သိသော ပညာ, အောက်မေ့မှု သတိရှိလျက် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍ မိမိ, သူတစ်ပါးစိတ်၌ စိတ်ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၆</b>။ “အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက်”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">“နေ၏”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">“ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိလျက်”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">“ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့်သိသော ပညာရှိလျက်”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">“အောက်မေ့မှု သတိရှိလျက်”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။-</p> -- <p style="text-indent:2em">“လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍”ဟု ဆိုရာ၌- အဘယ်သည် လောက မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုစိတ်သည်ပင်လျှင် လောကမည်၏၊ ဥပါဒါန်၏အာရုံဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည်လည်း လောကမည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’။ပ။ စိတ်၏ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော မသာယာခြင်းသည်၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု ဆင်းရဲမှုကို ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော မသာယာမှု ဆင်းရဲမှုကိုခံစားသော အခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဤတပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ'ကိုလည်းကောင်း၊ ဤနှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကိုလည်းကောင်းဤ (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အထပ်ထပ်ပယ်အပ်ကုန်၏၊ ငြိမ်သက်စေအပ်ကုန်၏၊ ငြိမ်းစေအပ်ကုန်၏၊ အထူးသဖြင့် ငြိမ်းစေအပ်ကုန်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်စေအပ်ကုန်၏၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်စေအပ်ကုန်၏၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊ အထူးဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊ ခြောက်သွေ့စေအပ်ကုန်၏၊ အထူးခြောက်သွေ့စေအပ်ကုန်၏၊ ကင်းအောင် ပြုအပ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တာနုပဿနာအကျယ်ပြီးပြီ။</p> -- <h4>၄-ဓမ္မာနုပဿနာအကျယ်</h4> <h4>မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သော နီဝရဏတရားတို့၌ ရှုနည်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၇</b>။ ရဟန်းသည် အဘယ်သို့လျှင် မိမိသန္တာန်၌ (ဖြစ်သော) တရားတို့၌ တရားတို့ကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">၁။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် မိမိသန္တာန်၌ (မပြတ်ဖြစ်သောအားဖြင့်) ထင်ရှားရှိသော ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’ ကိုလည်း “ငါ၏ သန္တာန်၌ ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'သည် ရှိ၏”ဟူ၍ သိ၏။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားမရှိသော ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'ကိုလည်း “ငါ၏ သန္တာန်၌ ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'သည် မရှိ”ဟူ၍ သိ၏။ မဖြစ်သေးသော ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းအကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'ကို ပယ်ခြင်း၏ အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ပယ်ပြီးသောကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'၏ နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၂။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားရှိသော အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ'ကို။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားရှိသော ထိုင်းမှိုင်းမှု ‘ထိနမိဒ္ဓ'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၄။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားရှိသော ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ နောင်တတစ်ဖန်ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၅။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားရှိသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကိုလည်း “ငါ၏ သန္တာန်၌ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'သည် ရှိ၏”ဟူ၍ သိ၏။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားမရှိသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကိုလည်း “ငါ၏ သန္တာန်၌ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'သည် မရှိ”ဟူ၍ သိ၏။ မဖြစ်သေးသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကို ပယ်ခြင်း၏ အကြောင်းကိုလည်းသိ၏။ ပယ်ပြီးသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'၏ နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။</p> -- <h4>မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ဗောဇ္ဈင်တရားတို့၌ ရှုနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">၁။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း “ငါ၏ သန္တာန်၌ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏”ဟူ၍ သိ၏။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားမရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ ကိုလည်း “ငါ၏ သန္တာန်၌ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် မရှိ”ဟူ၍ သိ၏။ မဖြစ်သေးသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောအောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းအကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကို ပွါးများခြင်း၏ ပြည့်စုံခြင်းအကြောင်းကိုလည်းသိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၂။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော တရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၄။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၅။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော စိတ်စေတသိက်တို့၏ငြိမ်းအေးမှု ‘ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၆။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၇။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်’ ကိုလည်း “ငါ၏ သန္တာန်၌ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏”ဟူ၍ သိ၏။ မိမိသန္တာန်၌ ထင်ရှားမရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း “ငါ၏ သန္တာန်၌ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် မရှိ”ဟူ၍ သိ၏။ မဖြစ်သေးသော သစ္စာလေးပါးကိုသိကြောင်း ဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းအကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကို ပွါးများခြင်း၏ ပြည့်စုံခြင်းအကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (တရားတည်းဟူသော) အာရုံကို မှီဝဲ၏၊ ပွါးများ၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြား မှတ်သား၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (တရားတည်းဟူသော) အာရုံကို မှီဝဲ၍ ပွါးများ၍အကြိမ်များစွာ ပြု၍ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြား မှတ်သား၍ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့၌ မိမိစိတ်ကို ဆောင်၍ ထား၏၊ ညွတ်စေ၏။</p> -- <h4>သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော နီဝရဏတရားတို့၌ ရှုနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ (ဖြစ်သော) တရားတို့၌ တရားတို့ကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">၁။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) (မပြတ်ဖြစ်သောအားဖြင့်) ထင်ရှား ရှိသောကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'ကိုလည်း “ထိုသူ၌ ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'သည် ရှိ၏”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားမရှိသော ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’ ကိုလည်း “ထိုသူ၌ ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'သည် မရှိ”ဟူ၍ သိ၏။ မဖြစ်သေးသော ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းအကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'ကို ပယ်ခြင်း၏ အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ပယ်ပြီးသော ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'၏ နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းကိုလည်းသိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၂။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားရှိသော အမျက်ထွက်မှု ‘ဗျာပါဒ'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားရှိသော စိတ်စေတသိက်တို့၏ ထိုင်းမှိုင်းမှု ‘ထိနမိဒ္ဓ'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၄။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားရှိသော စိတ်ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ', နောင်တတစ်ဖန်ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၅။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားရှိသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကိုလည်း “ထိုသူ၌ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'သည် ရှိ၏”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားမရှိသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကိုလည်း “ထိုသူ၌ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် မရှိ”ဟူ၍ သိ၏။ မဖြစ်သေးသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ခြင်း၏ အကြောင်းကိုလည်းသိ၏။ ပယ်ပြီးသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'၏ နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။</p> -- <h4>သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ဗောဇ္ဈင်တရားတို့၌ ရှုနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">၁။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း “ထိုသူ၌ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားမရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောအောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း “ထိုသူ၌ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် မရှိ”ဟူ၍ သိ၏။ မဖြစ်သေးသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောအောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကို ပွါးများခြင်း၏ ပြည့်စုံခြင်း အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၂။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော တရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၄။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၅။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော စိတ်စေတသိက် တို့၏ငြိမ်းအေးမှု ‘ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၆။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၇။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း “ထိုသူ၌ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏”ဟူ၍ သိ၏။ ထိုသူ၏ (သန္တာန်၌) ထင်ရှားမရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း “ထိုသူ၌ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောလျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် မရှိ”ဟူ၍ သိ၏။ မဖြစ်သေးသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသောသစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကို ပွါးများခြင်း၏ ပြည့်စုံခြင်း အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (တရားတည်းဟူသော) အာရုံကို မှီဝဲ၏၊ ပွါးများ၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြား မှတ်သား၏။ ထိုရဟန်းသည် ထို (တရားတည်းဟူသော) အာရုံကို မှီဝဲ၍ ပွါးများ၍့အကြိမ်များစွာ ပြု၍ ကောင်းစွာ ပိုင်းခြားမှတ်သား၍ မိမိ, သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့၌ မိမိစိတ်ကို ဆောင်၍ ထား၏၊ ညွတ်စေ၏။</p> -- <h4>မိမိ, သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သောနီဝရဏတရားတို့၌ ရှူနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် မိမိ, သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့၌ တရားတို့ကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">၁။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ထင်ရှားရှိသော ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'ကိုလည်း “ကာမဂုဏ်ကိုလိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'သည် ရှိ၏”ဟူ၍ သိ၏။ ထင်ရှားမရှိသော ကာမဂုဏ်ကိုလိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'ကိုလည်း “ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှုကာမစ္ဆန္ဒ'သည် မရှိ”ဟူ၍ သိ၏။ မဖြစ်သေးသော ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း အကြောင်းကို လည်း သိ၏။ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'ကို ပယ်ခြင်းအကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ပယ်ပြီး သော ကာမဂုဏ်ကိုလိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ'၏ နောင်အခါ မဖြစ်ပေါ်ခြင်း၏အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၂။ ထင်ရှားရှိသော အမျက်ထွက်မှု ‘ဗျာပါဒ'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃။ ထင်ရှားရှိသော စိတ်စေတသိက်တို့၏ ထိုင်းမှိုင်းမှု ‘ထိနမိဒ္ဓ'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၄။ ထင်ရှားရှိသော စိတ်ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၅။ ထင်ရှားရှိသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကိုလည်း “ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'သည် ရှိ၏”ဟူ၍ သိ၏။ ထင်ရှားမရှိသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကိုလည်း “ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'သည် မရှိ”ဟူ၍ သိ၏။ မဖြစ်သေးသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းအကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'၏ ပယ်ခြင်းအကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ပယ်ပြီးသော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'၏ နောင်အခါမဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။</p> -- <h4>မိမိ, သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ဗောဇ္ဈင်တရားတို့၌ ရှုနည်း</h4> <p style="text-indent:2em">၁။ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း “သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏”ဟူ၍ သိ၏။ ထင်ရှားမရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း “သစ္စာလေးပါးကိုသိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် မရှိ”ဟူ၍ သိ၏။ မဖြစ်သေးသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း အကြောင်းကိုလည်းသိ၏။ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုပွါးများခြင်း၏ ပြည့်စုံခြင်းအကြောင်းကိုလည်း သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">၂။ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော တရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃။ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၄။ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၅။ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော စိတ်စေတသိက်တို့၏ ငြိမ်းအေးမှု ‘ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၆။ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကို လည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၇။ ထင်ရှားရှိသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်းလျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏”ဟူ၍ သိ၏။ ထင်ရှားမရှိသော သစ္စာလေးပါးကိုသိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကိုလည်း သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် မရှိ”ဟူ၍ သိ၏။ မဖြစ်သေးသော သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသောသစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်'ကို ပွါးများခြင်း၏ ပြည့်စုံခြင်း အကြောင်းကိုလည်း သိ၏။ ဤသို့ ရဟန်းသည် ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ, ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့်သိသော ပညာ, အောက်မေ့မှု သတိရှိလျက် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍ မိမိ, သူတစ်ပါး၌ ဖြစ်သော တရားတို့၌ တရားတို့ကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၈</b>။ “အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက်”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုခြင်း မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’၊ အပြားအားဖြင့် သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ မှန်ကန်သောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုခြင်းဟု ဆိုအပ်၏၊ ဤအဖန်ဖန်အထပ်ထပ်ရှုသော ပညာနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ကောင်းစွာပြည့်စုံ၏၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့်"အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၉</b>။ “နေ၏”ဟု ဆိုရာ၌ ဣရိယာပုထ်လေးပါးနှင့်ပြည့်စုံ၏၊ ဖြစ်၏၊ စောင့်ရှောက်၏၊ မျှတ၏၊ မျှတစေ၏၊ ဣရိယာပုထ်တစ်ပါးဖြင့် ဣရိယာပုတ်တစ်ပါးကို ဖြတ်လျက် ဆောင်၏။ ထို့ကြောင့်"နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၀</b>။ “ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိလျက်”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည်ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သောတရား မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာအားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သောတရားဟု ဆိုအပ်၏၊ ဤကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံ၏၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ကောင်းစွာပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ။ ထို့ကြောင့် “ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိလျက်”ဟုဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၁</b>။ “ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့် သိသော ပညာရှိလျက်”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့် သိသောတရား မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’၊ အပြားအားဖြင့် သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ မှန်ကန်သောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိသောတရားဟု ဆိုအပ်၏။ ဤကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့်သိသော ပညာနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံ၏၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ကောင်းစွာပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိသော ပညာရှိလျက်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၂</b>။ “အောက်မေ့မှု ‘သတိ'ရှိလျက်”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် အောက်မေ့တတ်သောတရား မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’။ပ။ ကောင်းစွာအောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အောက်မေ့တတ်သော တရားဟု ဆိုအပ်၏။ ဤအောက်မေ့တတ်သော သတိနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံ၏၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်း သို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “အောက်မေ့မှု သတိရှိလျက်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၃</b>။ “လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍” ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် လောက မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုနီဝရဏစသောတရားတို့သည်ပင်လျှင် လောက မည်၏။ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည်လည်း လောက မည်၏။ ဤသဘောကို လောကဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’။ပ။ စိတ်၏ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော မသာယာခြင်းသည် စိတ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်း စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု, ဆင်းရဲမှုကို ခံစားခြင်းသည် စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော မသာယာမှု, ဆင်းရဲမှုကိုခံစားသော အခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဤတပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ဤနှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ ကိုလည်းကောင်းဤ (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အထပ်ထပ် ပယ်အပ်ကုန်၏၊ ငြိမ်သက် စေအပ်ကုန်၏၊ ငြိမ်းစေအပ်ကုန်၏၊ အထူးသဖြင့် ငြိမ်းစေအပ်ကုန်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်စေအပ်ကုန်၏၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်စေအပ်ကုန်၏၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊ အထူးဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊ ခြောက်သွေ့စေအပ်ကုန်၏၊ အထူးခြောက်သွေ့စေအပ်ကုန်၏၊ ကင်းအောင်ကို ပြုအပ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် “(ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍” ဟုဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဓမ္မာနုပဿနာ အကျယ်ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားအပ်သော သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်းပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂- အဘိဓမ္မာဘာဇနီယနည်း </h3> <p style="text-align:center;">(အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားခြင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">ကုသိုလ်သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၄</b>။ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကား- ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ခန္ဓာကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေ၏။ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ (ချမ်းသာစသော) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေ၏။ စိတ်၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ရာဂစသော) စိတ်ကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေ၏။ ဖြစ်ပေါ်လာသော တရားတို့၌ (ကာမစ္ဆန္ဒစသော) တရားကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေ၏။</p> <p style="text-align: center;">လောကုတ္တရာကုသိုလ်စိတ်၌ အဘိဓမ္မာဘာဇနီယနည်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကာယာနုပဿနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၅</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ခန္ဓာကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်တရားကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်း ဖြစ်သောအောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သတိပဋ္ဌာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ သတိမှကြွင်းသော တရားတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်နှင့် ယှဉ်သော (သတိပဋ္ဌာနသမ္ပယုတ္တ) တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာနုပဿနာ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၆</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တို့၌ ချမ်းသာစသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့ကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်တရားကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တို့၌ ချမ်းသာစသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤ သဘောကို သတိပဋ္ဌာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ သတိမှ ကြွင်းသော တရားတို့သည် သတိ ပဋ္ဌာန်နှင့်ယှဉ်သော (သတိပဋ္ဌာနသမ္ပယုတ္တ) တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) စိတ္တာနုပဿနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၇</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် စိတ်၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ရာဂစသော) စိတ်ကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်တရားကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ရာဂစသောစိတ်ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသောအသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သတိပဋ္ဌာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ သတိမှ ကြွင်းသော တရားတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်နှင့် ယှဉ်သော</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာနသမ္ပယုတ္တ) တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဓမ္မာနုပဿနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၈</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် (ဖြစ်ပေါ်လာသော) တရားတို့၌ (ကာမစ္ဆန္ဒစသော) တရားတို့ကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်တရားကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ တရားတို့၌ ကာမစ္ဆန္ဒစသော တရားတို့ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သတိပဋ္ဌာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ သတိမှ ကြွင်းသောတရားတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်နှင့် ယှဉ်သော (သတိပဋ္ဌာန သမ္ပယုတ္တ) တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သတိပဋ္ဌာန်အရကောက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၉</b>။ ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် သတိပဋ္ဌာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်တရားကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ တရားတို့၌ ကာမစ္ဆန္ဒစသော တရားတို့ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သတိပဋ္ဌာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ သတိမှ ကြွင်းသော တရားတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်နှင့် ယှဉ်သော (သတိပဋ္ဌာန သမ္ပယုတ္တ) တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ဝိပါက်သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၀</b>။ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ခန္ဓာကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ချမ်းသာစသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ဟု အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေ၏။ စိတ်၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ရာဂစသော) စိတ်ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေ၏။ (ဖြစ်ပေါ်လာသော) တရားတို့၌ ကာမစ္ဆန္ဒစသော တရားတို့ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေ၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကာယာနုပဿနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၁</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ခန္ဓာကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ကိုယ်ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်တရားကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည်ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်၏။ ထိုလောကုတ္တရာကုသိုလ်ဈာန်ကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ခန္ဓာကိုယ်၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော၊ အတ္တမှ ဆိတ်သော၊ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင် အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’၊ ကောင်းစွာအောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သတိပဋ္ဌာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ သတိမှကြွင်းသော တရားတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်နှင့် ယှဉ်သော (သတိပဋ္ဌာနသမ္ပယုတ္တ) တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာနုပဿနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၂</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ချမ်းသာစသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့ကိုအဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန် ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်တရားကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့ မည်ကုန်၏။ ထိုလောကုတ္တရာကုသိုလ်ဈာန်ကို သာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် ဆင်းရဲသောအကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော၊ အတ္တမှ ဆိတ်သော၊ အကျိုး ဝိပါက်ဖြစ်သောပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင် အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ် အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်း ဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုသတိပဋ္ဌာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ သတိမှ ကြွင်းသော တရားတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်နှင့် ယှဉ်သော (သတိပဋ္ဌာနသမ္ပယုတ္တ) တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) စိတ္တာနုပဿနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၃</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် စိတ်၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ရာဂစသော) စိတ်ကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ်ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်တရားကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့ မည်ကုန်၏။ ထိုလောကုတ္တရာကုသိုလ်ဈာန်ကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ စိတ်၌ စိတ်ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ်ရှုလျက် ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသောအသိဉာဏ်ရှိသော၊ အတ္တမှ ဆိတ်သော၊ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ် အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်း ဖြစ်သော၊ အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သတိပဋ္ဌာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ သတိမှကြွင်းသော တရားတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်နှင့် ယှဉ်သော (သတိပဋ္ဌာနသမ္ပယုတ္တ) တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဓမ္မာနုပဿနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၄</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် တရားတို့၌ ကာမစ္ဆန္ဒစသော တရားတို့ကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန် ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်တရားကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့ မည်ကုန်၏။ ထိုလောကုတ္တရာကုသိုလ်ဈာန်ကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">တရားတို့၌ သဘောတရားတို့ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော၊ အတ္တမှ ဆိတ်သော၊ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ် အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’၊ ကောင်းစွာအောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကိုသိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သတိပဋ္ဌာန်ဟုဆိုအပ်၏။ သတိမှ ကြွင်းသော တရားတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်နှင့် ယှဉ်သော (သတိပဋ္ဌာနသမ္ပယုတ္တ) တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">သတိပဋ္ဌာန်အရကောက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၅</b>။ ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် သတိပဋ္ဌာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်တရားကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့ မည်ကုန်၏။ ထိုလောကုတ္တရာကုသိုလ်ဈာန်ကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော၊ အတ္တမှ ဆိတ်သော၊ အကျိုး ‘ဝိပါက်'ဖြစ်သော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင် အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’၊ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော အောက်မေ့မှု ‘သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သတိပဋ္ဌာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ သတိမှ ကြွင်းသော တရားတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်နှင့် ယှဉ်သော (သတိပဋ္ဌာန သမ္ပယုတ္တ) တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်းပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃- ပဥှာပုစ္ဆကနည်း </h3> <p style="text-align:center;">(အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားသောနည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၆</b>။ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ, ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့် သိသော ပညာ, အောက်မေ့မှု သတိရှိလျက် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍ ကိုယ်ခန္ဓာ၌ (ဆံပင်စသော) ရုပ်အပေါင်းကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ, ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့်သိသော ပညာ, အောက်မေ့မှု ‘သတိ'ရှိလျက် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့၌ ချမ်းသာစသော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့ကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ, ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့်သိသော ပညာ, အောက်မေ့မှု ‘သတိ'ရှိလျက် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍ စိတ်၌ (ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ရာဂစသော) စိတ်ကို အဖန်ဖန် အထပ်ထပ့်ရှုလျက် နေ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ကိလေသာကို ပြင်းစွာပူပန်စေတတ်သော လုံ့လ, ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့်သိသော ပညာ, အောက်မေ့မှု ‘သတိ'ရှိလျက် (ခန္ဓာကိုယ်တည်းဟူသော) လောက၌ တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'ကို ပယ်ဖျောက်၍ တရားတို့၌ (ကာမစ္ဆန္ဒစသော) တရားတို့ကို အဖန်ဖန်အထပ်ထပ် ရှုလျက် နေ၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အမေးပုစ္ဆာ</h3> <p style="text-indent:2em">သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို တိက် ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်းသက်သက်ကိုပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">တိက်၂၂-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်အမေးပုစ္ဆာ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၇</b>။ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့တွင်-</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။ အကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန် သနည်း။ အဗျာကတတရားတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ ဝေဒနာတိက်မှစ၍ သနိဒဿနတိက်အထိ ၂၁-တိက်နှင့် ဟေတုဒုက်မှ သဥတ္တရဒုက်အထိ ၉၉-ဒုက်တို့ကို ပေယျာလဖော်၍ ဟောပါ။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်၁၀၀ တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကိုပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက်အမေးပုစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့် တကွဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ ကိလေသာနှင့် တကွမဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h3> <h3 style="text-align:center;">သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကိုပြခြင်း</h3> <h4>တိကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <h4>တိက်-၂၂-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">၃၈၈။ (သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ အဗျာကတ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိပါကတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">ရံခါ အချင်းချင်းထူးကုန်သော (ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏) အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အကျိုး ကိုဖြစ်စေတတ်သော သဘောတရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဥပါဒိန္နတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သံကိလိဋ္ဌတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ ကိလေသာ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝိတက္ကတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">ရံခါ ဝိတက်နှင့်လည်း တကွ၊ ဝိစာရနှင့်လည်း တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဝိတက်ကား မရှိ၊ ဝိစာရ့မျှသာ ရှိကုန်၏။ ရံခါဝိတက်လည်း မရှိ၊ ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ပီတိတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">ရံခါ ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဒဿနတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုသည် ပယ်အပ်သည်လည်းမဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဒဿနဟေတုတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုသည် ပယ်အပ် သောဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) အာစယဂါမိတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">ရံခါ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သေက္ခတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">ရံခါ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ပရိတ္တတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">နှိုင်းယှဉ်ခြင်းကို ပြုတတ်သော ကိလေသာ၏ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟီနတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">(အယုတ်, အလတ်, အမြတ်တို့တွင်) အမြတ်ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) မိစ္ဆတ္တတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">ရံခါ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲကုန်၏။ ရံခါ နှစ်ပါးသောအခြင်းအရာအားဖြင့် အကျိုးပေး မမြဲကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၆) မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်ကို အာရုံမပြုမူ၍ ရံခါ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်း (ဟိတ်) ရှိကုန်၏။ ရံခါမဂ်ဟု ဆိုအပ် သောအဓိပတိပစ္စည်း ရှိကုန်၏။ ရံခါ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အဓိပတိပစ္စည်းရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) ဥပ္ပန္နတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီး ရောက်ဆဲ မဟုတ်ကုန်။ ရံခါဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အတီတတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">ရံခါ ဖြစ်ပြီး ‘အတိတ်’ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) ‘အနာဂတ်’ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) အတီတာရမ္မဏတိက်အဖြေ (တိက်မုတ်)။ ဖြစ်ပြီး ‘အတိတ်'ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) ‘အနာဂါတ်'ကိုအာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">ရံခါ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အပ'ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အတွင်း အပ'အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) အနိဒဿနတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်အပ်သော သဘောလည်း မရှိ၊ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း မရှိကုန်။</p> -- <h4>ဒုကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <h4>ဒုက်၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</h4> <p style="text-align: center;">ဟေတုဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟေတုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၉</b>။ (သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်လည်း ရှိကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ် မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) နဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">စူဠန္တရဒုက်အဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၇) သပ္ပစ္စယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ကံ စိတ် ဥတု အာဟာရဟူသော အကြောင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သင်္ခတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ကံ စိတ် ဥတု အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့သည်ပြုပြင်အပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉) သနိဒဿနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) မြင်အပ်သော သဘော မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သပ္ပဋိဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ထိပါးတတ်သော သဘော မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ရူပီဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) နာမ်တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) လောကိယာဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) လောကမှလွတ်မြောက်တတ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ကေနစိဝိညေယျဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော သဘောရှိကုန်၏။ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ်သော သဘောရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) အာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) အာသဝ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) အာသဝ၏ အာရုံ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) အာသဝနှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၇) အာသဝသာသဝဒုက် (ဒုက်မုတ်)</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို) အာသဝလည်းမည်, အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အာသဝအာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို) အာသဝလည်း မည်, အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">သံယောဇနဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၂၀-၂၅) သံယောဇနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) သံယောဇဉ် မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၂၆-၃၁) ဂန္ထဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ဂန္ထ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဩဃဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၃၂-၃၇) ဩဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ဩဃ မမည်ကုန်။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">ယောဂဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၃၈-၄၃) ယောဂဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ယောဂ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၄၄-၄၉) နီဝရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) နီဝရဏ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၅၀-၅၄) ပရာမာသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ပရာမာသ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ သံယောဇနဂေါစ္ဆကမှစ၍ ပရာမာသဂေါစ္ဆကအထိ ပေယျာလများကို အာသဝဂေါစ္ဆကကဲ့သို့ ဖော်၍ ဟောရမည်။</p> <p style="text-align: center;">မဟန္တရဒုက်အဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၅၅) သာရမ္မဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၆) စိတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၇) စေတသိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) စေတသိက် မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅၈) စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၉) စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်နှီးနှောကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၀) စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်ကြောင့်ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၁) စိတ္တသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၂) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၃) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၄) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၊ စိတ်နှင့်လည်း တကွဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၅) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၊ စိတ်သို့လည်းအစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၆) အဇ္ဈတ္တိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) အပ'ဗဟိဒ္ဓ’၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၇) ဥပါဒါဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) မဟာဘုတ်လေးပါးကို မှီ၍ မဖြစ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၈) ဥပါဒိန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၆၉-၇၄) ဥပါဒါနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ဥပါဒါန် မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၇၅-၈၂) ကိလေသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ကိလေသာ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကနှင့် ကိလေသဂေါစ္ဆက၌ ပေယျာလတို့ကို အာသဝဂေါစ္ဆကကဲ့သို့ ဖော်၍ ဟောပါလေ။</p> <p style="text-align: center;">ပိဋ္ဌိဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၈၃) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၄) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၅) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၆) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၇) သဝိတက္ကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဝိတက်နှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဝိတက်နှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၈) သဝိစာရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဝိစာရနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဝိစာရနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၉) သပ္ပီတိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ပီတိရှိကုန်၏။ ရံခါ ပီတိ မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၀) ပီတိသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါပီတိနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါပီတိနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၁) သုခသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့် တကွမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၂) ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၃) ကာမာဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ကာမာဝစရ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၄) ရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ရူပါဝစရ မမည်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၅) အရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) အရူပါဝစရ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၆) ပရိယာပန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ဝဋ်တရား၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၇) နိယျာနိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) အချို့ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်ကြောင်း မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၈) နိယတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) အချို့ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲကုန်၏။ အချို့ အကျိုးပေးမမြဲကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၉) သဥတ္တရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရား မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်) ငိုကြွေးကြောင်း ကိလေသာ မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် အမေးအဖြေပြုလုပ်၍ ပြသော ပဥှာပုစ္ဆကနည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကိုဝေဖန်၍ ပြသော သတိပဋ္ဌာန်ဝိဘင်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-သမ္မပ္ပဓာနဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော ဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်း</h3> <p style="text-align:center;">(သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားသောနည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါး</h3> <p style="text-align:center;">(တရားအားထုတ်ခြင်း လုံ့လ လေးမျိုး)</p> <p style="text-align: center;">(၁) အကုသိုလ်မဖြစ်ရန် ကြိုးစားမှု</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၀</b>။ တရားအားထုတ်ခြင်း ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ လေးပါးတို့ကား- ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည်မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ မဖြစ်ပေါ်အောင် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အကုသိုလ်ပယ်ရန် ကြိုးစားမှု</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသော (မဖြစ်တော့ဟု မဆိုနိုင်သော) အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ကို ပယ်ရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ကုသိုလ်ဖြစ်ရန် ကြိုးစားမှု</p> <p style="text-indent:2em">မဖြစ်ဖူးသေးသော ကုသိုလ်တရားတို့ ဖြစ်ပေါ်ရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ကုသိုလ်တည်တံ့တိုးပွါးရန် ကြိုးစားမှု</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့ တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန် များစွာဖြစ်ပွါးရန် ပြန့်ပြောရန် တိုးပွါးရန်ပြည့်စုံစေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးအကျယ်</h3> <h4>(၁) အကုသိုလ်မဖြစ်ရန် ကြိုးစားမှု အကျယ်။</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၁</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ မဖြစ်ပေါ်အောင်ဆန္ဒကို ဖြစ်စေသနည်း၊ လုံ့လပြုသနည်း၊ လုံ့လထုတ်သနည်း၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်သနည်း၊ အဆက်မပြတ် အားထုတ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုစကားရပ်၌ အဘယ်တို့သည် မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ ကြမ်းတမ်းမှု ‘ဒေါသ’၊ တွေဝေမှု (အမှန်မသိမှု) ‘မောဟ’ဟု ဆိုအပ်သောအကုသိုလ်မူသုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုအကုသိုလ်မူသုံးပါးနှင့် အတူဖြစ်သော ကိလေသာတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုအကုသိုလ်မူသုံးပါးနှင့် ယှဉ်သော ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'သည်လည်းကောင်း၊ ထိုအကုသိုလ်မူသုံးပါးကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှု ‘မနောကံ'သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤတရားတို့ကို မဖြစ် သေးသောအကုသိုလ်တရားတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤသို့ ဤမဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်တရားတို့ မဖြစ်ပေါ်အောင် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လ ထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၂</b>။ “ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် ဆန္ဒ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ’၊ လိုလားသည်၏ အဖြစ် ‘ဆန္ဒိကတာ’၊ ပြုလိုသည်၏ အဖြစ် ‘ကတ္တုကမျတာ’၊ ကုသိုလ်တရားကို လိုလားမှု ‘ကုသလဓမ္မစ္ဆန္ဒ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆန္ဒဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေ၏၊ ထစေ၏၊ ကောင်းစွာ ထစေ၏၊ ဖြစ်ပေါ်စေ၏၊ အသစ်ဖြစ်ပေါ်စေ၏၊ ထို့ကြောင့် “ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၃</b>။ “လုံ့လပြု၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် လုံ့လ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို လုံ့လဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလုံ့လနှင့် ပြည့်စုံစေ၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံစေ၏၊ ပြည့်စုံ၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံ၏၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “လုံ့လပြု၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၄</b>။ “လုံ့လထုတ်၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် လုံ့လ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို လုံ့လဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလုံ့လကို ထုတ်၏၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်၏၊ မှီဝဲ၏၊ တိုးပွါးစေ၏၊ အကြိမ်များစွာပြု၏၊ ထို့ကြောင့် “လုံ့လကို ထုတ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၅</b>။ “စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် စိတ် မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိမှု သဘော ‘မန’၊ သိခြင်းသဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ် အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤစိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ ကောင်းစွာ မြှောက်ပင့်၏၊ ထောက်ပံ့၏၊ အထပ်ထပ်ထောက်ပံ့၏၊ ထို့ကြောင့်"စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၆</b>။ “အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် အားထုတ်ခြင်း မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အားထုတ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤအားထုတ်ခြင်းနှင့် ပြည့်စုံ၏။ပ။ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “အဆက် မပြတ်အားထုတ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>(၂) အကုသိုလ်ပယ်ရန် ကြိုးစားမှု အကျယ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၇</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ဖြစ်ပြီးသော အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ကို ပယ်ရန် ဆန္ဒကိုဖြစ်စေသနည်း၊ လုံ့လပြုသနည်း၊ လုံ့လထုတ်သနည်း၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်သနည်း၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုစကားရပ်၌ အဘယ်တို့သည် ဖြစ်ပြီးသော အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ ကြမ်းတမ်းမှု ‘ဒေါသ’၊ တွေဝေမှု (အမှန်မသိမှု) ‘မောဟ’ ဟု ဆိုအပ်သော အကုသိုလ်မူသုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုအကုသိုလ်မူသုံးပါးနှင့် အတူဖြစ်သော ကိလေသာတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုအကုသိုလ်မူသုံးပါးနှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'သည်လည်းကောင်း၊ ထိုအကုသိုလ်မူသုံးပါးကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှု ‘မနောကံ'သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤတရားတို့ကို ဖြစ်ပြီးသော အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤသို့ ဤဖြစ်ပြီးသော အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ကို ပယ်ရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၈</b>။ “ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် ဆန္ဒ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ’၊ လိုလားသည်၏ အဖြစ် ‘ဆန္ဒိကတာ’၊ ပြုလိုသည်၏ အဖြစ် ‘ကတ္တုကမျတာ’၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို လိုလားမှု ‘ကုသလဓမ္မစ္ဆန္ဒ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆန္ဒဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေ၏၊ ထစေ၏၊ ကောင်းစွာ ထစေ၏၊ ဖြစ်ပေါ်စေ၏၊ အသစ်ဖြစ်ပေါ်စေ၏။ ထို့ကြောင့် “ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၉</b>။ “လုံ့လပြု၏” ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် လုံ့လ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လုံ့လဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလုံ့လနှင့် ပြည့်စုံစေ၏။ပ။ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် လုံ့လပြု၏ ဟုဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၀</b>။ “လုံ့လထုတ်၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် လုံ့လ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လုံ့လဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလုံ့လကို ထုတ်၏၊ ကောင်းစွာ ထုတ်၏၊ မှီဝဲ၏၊ တိုးပွါးစေ၏၊ အကြိမ်များစွာပြု၏။ ထို့ကြောင့်"လုံ့လကို ထုတ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၁</b>။ “စိတ်ကိုမြှောက်ပင့်၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် စိတ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိမှု သဘော ‘မန’၊ သိခြင်းသဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤစိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ ကောင်းစွာ မြှောက်ပင့်၏၊ ထောက်ပံ့၏၊ အထပ်ထပ်ထောက်ပံ့၏။ ထို့ကြောင့်"စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၂</b>။ “အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် အားထုတ်ခြင်း မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အားထုတ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤအားထုတ်ခြင်းနှင့် ပြည့်စုံ၏။ပ။ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၃) ကုသိုလ်ဖြစ်ရန် ကြိုးစားမှု အကျယ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၃</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် မဖြစ်သေးသော ကုသိုလ်တရားတို့ ဖြစ်ပေါ်ရန် ဆန္ဒကိုဖြစ်စေသနည်း၊ လုံ့လပြုသနည်း၊ လုံ့လထုတ်သနည်း၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်သနည်း၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုစကားရပ်၌ အဘယ်တို့သည် မဖြစ်သေးသော ကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’၊ မကြမ်းတမ်းမှု ‘အဒေါသ’၊ မတွေဝေမှု (အမှန်သိမှု) ‘အမောဟ’ ဟုဆိုအပ်သော ကုသိုလ်မူသုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုကုသိုလ်မူသုံးပါးနှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'သည်လည်းကောင်း၊ ထိုကုသိုလ်မူသုံးပါးကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤတရား တို့ကို မဖြစ်သေးသော ကုသိုလ်တရားတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤသို့ ဤမဖြစ်သေးသော ကုသိုလ်တရားတို့ ဖြစ်ပေါ်ရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၄</b>။ “ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“လုံ့လပြု၏”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“လုံ့လထုတ်၏”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“စိတ်ကိုမြှောက်ပင့်၏”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် အားထုတ်ခြင်း မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အားထုတ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤအားထုတ်ခြင်းနှင့် ပြည့်စုံ၏။ပ။ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ထို့ကြောင့် “အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၄) ကုသိုလ်တည်တံ့တိုးပွါးရန် ကြိုးစားမှု အကျယ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၅</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့ တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန်များစွာဖြစ်ပွါးရန် ပြန့်ပြောရန် တိုးပွါးရန် ပြည့်စုံစေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေသနည်း၊ လုံ့လပြုသနည်း၊ လုံ့လထုတ်သနည်း၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်သနည်း၊ အဆက်မပြတ် အားထုတ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုစကားရပ်၌ အဘယ်တို့သည် ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မတပ်မက်မှု ‘အလောဘ’၊ မကြမ်းတမ်းမှု ‘အဒေါသ’၊ မတွေဝေမှု (အမှန်သိမှု) ‘အမောဟ’ ဟုဆိုအပ်သော ကုသိုလ်မူသုံးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုကုသိုလ်မူသုံးပါးနှင့်ယှဉ်သော ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'သည်လည်းကောင်း၊ ထိုကုသိုလ်မူသုံးပါးကြောင့်ဖြစ်သော ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှု ‘ကာယကံ’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှု ‘ဝစီကံ’၊ စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှု ‘မနောကံ’ သည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤတရားတို့ကို ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤသို့ ဤဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့ တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန် များစွာဖြစ်ပွါးရန် ပြန့်ပြောရန်တိုးပွါးရန် ပြည့်စုံစေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ် အားထုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၆</b>။ “တည်တံ့ရန်”ဟု ဆိုရာ၌ တည်တံ့ခြင်းဟူသည် မပျောက်ပျက်ခြင်းတည်း၊ မပျောက်ပျက်ခြင်းဟူသည် များစွာဖြစ်ပွါးခြင်းတည်း၊ များစွာဖြစ်ပွါးခြင်းဟူသည် ပြန့်ပြောခြင်းတည်း၊ ပြန့်ပြောခြင်းဟူသည်တိုးပွါးခြင်းတည်း၊ တိုးပွါးခြင်းဟူသည် ပြည့်စုံခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၇</b>။ “ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“လုံ့လပြု၏” ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“လုံ့လထုတ်၏” ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“စိတ်ကိုမြှောက်ပင့်၏” ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏” ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် အားထုတ်ခြင်း မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အားထုတ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤအားထုတ်ခြင်းနှင့် ပြည့်စုံ၏။ပ။ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ထို့ကြောင့် အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားသော သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း </h3> <p style="text-align:center;">(အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားသောနည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါး</h3> <p style="text-align:center;">(တရားအားထုတ်ခြင်းလေးမျိုး)</p> <p style="text-align: center;">(၁) အကုသိုလ်မဖြစ်ရန်ကြိုးစားမှု</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၈</b>။ တရားအားထုတ်ခြင်း (သမ္မပ္ပဓာန်) လေးပါးတို့ကား- ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည်မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ မဖြစ်ပေါ်အောင် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အကုသိုလ်ပယ်ရန်ကြိုးစားမှု</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသော (မဖြစ်တော့ဟု မဆိုနိုင်သော) အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ကို ပယ်ရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ကုသိုလ်ဖြစ်ရန်ကြိုးစားမှု</p> <p style="text-indent:2em">မဖြစ်ဖူးသေးသော ကုသိုလ်တရားတို့ ဖြစ်ပေါ်ရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ကုသိုလ်တည်တံ့တိုးပွါးရန်ကြိုးစားမှု</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့ တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန် များစွာဖြစ်ပွါးရန် ပြန့်ပြောရန် တိုးပွါးရန်ပြည့်စုံစေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးအကျယ်</h3> <h4>(၁) အကုသိုလ်မဖြစ်ရန်ကြိုးစားမှု အကျယ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၉</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ကို မဖြစ်ပေါ်စေရန်ဆန္ဒကို ဖြစ်စေသနည်း၊ လုံ့လပြုသနည်း၊ လုံ့လထုတ်သနည်း၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်သနည်း၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန် ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ဤသို့ မဖြစ်သေးသောအကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ မဖြစ်ပေါ်စေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကိုမြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၀</b>။ “ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏” ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် ဆန္ဒ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ’၊ လိုလားသည်၏ အဖြစ် ‘ဆန္ဒိကတာ’၊ ပြုလိုသည်၏ အဖြစ် ‘ကတ္တုကမျတာ’၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို လိုလားမှု ‘ကုသလဓမ္မစ္ဆန္ဒ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆန္ဒဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေ၏၊ ထစေ၏၊ ကောင်းစွာ ထစေ၏၊ ဖြစ်ပေါ်စေ၏၊ အသစ်ဖြစ်ပေါ်စေ၏။ ထို့ကြောင့် “ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၁</b>။ “လုံ့လပြု၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် လုံ့လ'ဝါယာမ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လုံ့လဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလုံ့လနှင့် ပြည့်စုံစေ၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံစေ၏၊ ပြည့်စုံ၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံ၏၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “လုံ့လပြု၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၂</b>။ “လုံ့လထုတ်၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် လုံ့လ'ဝီရိယ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိကြောင်း ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လုံ့လဟု ဆိုအပ်၏။ ဤလုံ့လကို ထုတ်၏၊ ကောင်းစွာအားထုတ်၏၊ မှီဝဲ၏၊ တိုးပွါးစေ၏၊ အကြိမ်များစွာပြု၏။ ထို့ကြောင့် “လုံ့လထုတ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၃</b>။ “စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် စိတ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိမှု သဘော ‘မန’၊ သိခြင်းသဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟုဆိုအပ်၏။ ဤစိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ ကောင်းစွာ မြှောက်ပင့်၏၊ ထောက်ပံ့၏၊ အထပ်ထပ် ထောက်ပံ့၏။ ထို့ကြောင့် “စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏့ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၄</b>။ ‘အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏’ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် အားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် အားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်'နှင့် ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h4>(၂) အကုသိုလ်မဖြစ်ရန် ကြိုးစားမှု အကျယ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၅</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ဖြစ်ပြီးသော (မဖြစ်တော့ဟု မဆိုနိုင်သော) အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ကို ပယ်ရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေသနည်း၊ လုံ့လပြုသနည်း၊ လုံ့လထုတ်သနည်း၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်သနည်း၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသောအကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပယ်ရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကိုမြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၆</b>။ “ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏” ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“လုံ့လပြု၏” ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“လုံ့လထုတ်၏”ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“စိတ်ကိုမြှောက်ပင့်၏” ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် အားထုတ်ခြင်း ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ကောင်းသောအားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h4>(၃) ကုသိုလ်ဖြစ်ရန်ကြိုးစားမှု အကျယ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၇</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် မဖြစ်သေးသော ကုသိုလ်တရားတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေရန် ဆန္ဒကိုဖြစ်စေသနည်း၊ လုံ့လပြုသနည်း၊ လုံ့လထုတ်သနည်း၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်သနည်း၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ မဖြစ်သေးသောကုသိုလ်တရားတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၈</b>။ “ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏” ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“လုံ့လပြု၏” ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“လုံ့လထုတ်၏” ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“စိတ်ကိုမြှောက်ပင့်၏” ဟု ဆိုရာ၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">“အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏” ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် အားထုတ်ခြင်း ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ကောင်းသောအားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h4>(၄) ကုသိုလ်တည်တံ့တိုးပွါးရန် ကြိုးစားမှု အကျယ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၉</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့ တည်တံ့ရန်၊ မပျောက် ပျက်ရန်၊ များစွာ ဖြစ်ပွါးရန်၊ ပြန့်ပြောရန်၊ တိုးပွါးရန်၊ ပြည့်စုံစေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေသနည်း၊ လုံ့လပြု သနည်း၊ လုံ့လထုတ်သနည်း၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်သနည်း၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ ဖြစ်ပြီးသောကုသိုလ် တရားတို့ တည်တံ့ရန်၊ မပျောက်ပျက်ရန်၊ များစွာဖြစ်ပွါးရန်၊ ပြန့်ပြောရန်၊ တိုးပွါးရန်၊ ပြည့်စုံစေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၀</b>။ “တည်တံ့ရန်”ဟု ဆိုရာ၌ တည်တံ့ခြင်းဟူသည် မပျောက်ပျက်ခြင်းတည်း၊ မပျောက်ပျက်ခြင်းဟူသည် များစွာဖြစ်ပွါးခြင်းတည်း၊ များစွာဖြစ်ပွါးခြင်းဟူသည် ပြန့်ပြောခြင်းတည်း၊ ပြန့်ပြောခြင်းဟူသည်တိုးပွါးခြင်းတည်း၊ တိုးပွါးခြင်းဟူသည် ပြည့်စုံခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၁</b>။ “ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် ဆန္ဒ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ’၊ လိုလားသည်၏ အဖြစ် ‘ဆန္ဒိကတာ’၊ ပြုလိုသည်၏ အဖြစ် ‘ကတ္တုကမျတာ’၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို လိုလားမှု ‘ကုသလဓမ္မစ္ဆန္ဒ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆန္ဒဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေ၏၊ ထစေ၏၊ ကောင်းစွာ ထစေ၏၊ ဖြစ်ပေါ်စေ၏၊ အသစ်ဖြစ်ပေါ်စေ၏။ ထို့ကြောင့် “ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၂</b>။ “လုံ့လပြု၏” ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် လုံ့လ'ဝါယာမ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လုံ့လ'ဝါယာမ’ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤလုံ့လနှင့် ပြည့်စုံစေ၏။ပ။ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “လုံ့လပြု၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၃</b>။ “လုံ့လထုတ်၏”ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် လုံ့လ'ဝီရိယ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လုံ့လ'ဝီရိယ’ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤလုံ့လ'ဝီရိယ'ကို အားထုတ်၏၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်၏၊ မှီဝဲ၏၊ ပွါးများ၏၊ အကြိမ်များစွာပြု၏။ ထို့ကြောင့် “လုံ့လကိုထုတ်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၄</b>။ “စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏” ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် စိတ် မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိမှု သဘော ‘မန’၊ သိခြင်းသဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟုဆိုအပ်၏။ ဤစိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ ကောင်းစွာ မြှောက်ပင့်၏၊ ထောက်ပံ့၏၊ အထပ်ထပ် ထောက်ပံ့၏။ ထို့ကြောင့် “စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၅</b>။ “အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏” ဟု ဆိုရာ၌ အဘယ်သည် အားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ မည်သနည်း။ အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်ပေါ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။ ကြွင်းသောတရားတို့သည် အားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h4>သမ္မပ္ပဓာန်အရကောက်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၆</b>။ ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် အားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိကြောင်း ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် အားထုတ်မှု ‘သမ္မပ္ပဓာန်'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားသော အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ပဥှာပုစ္ဆကနည်း </h3> <p style="text-align: center;">(အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားသောနည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၇</b>။ သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ မဖြစ်ပေါ် စေရန်ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏။ ပြင်းစွာ အားထုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဖြစ်ပြီးသော (မဖြစ်တော့ဟု မဆိုနိုင်သော) အကုသိုလ်တရားယုတ်တို့ကို ပယ်ရန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မဖြစ်ဖူးသေးသော ကုသိုလ်တရားတို့ ဖြစ်ပေါ်စေရန်။ပ။ (၄) ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့ တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန် များစွာဖြစ်ပွါးရန် ပြန့်ပြော ရန်တိုးပွါးရန် ပြည့်စုံစေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ် အားထုတ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အမေးပုစ္ဆာ</h3> <p style="text-align: center;">သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်းသက်သက်ကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">တိက် ၂၂-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်အမေးပုစ္ဆာ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၈</b>။ သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့တွင်- ကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဗျာကတတရားတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက်၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာကိုပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက်အမေးပုစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့် တကွဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့် တကွမဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ ဝေဒနာတိက်မှစ၍ သနိဒဿနတိက်အထိ ၂၁-တိက်နှင့် ဟေတုဒုက်မှ သဥတ္တရဒုက်အထိ ၉၉-ဒုက်တို့ကို ပေယျာလဖော်၍ ဟောပါ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကိုပြခြင်း</p> <h4>တိကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">တိက် ၂၂-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၉</b>။ (သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ကုသိုလ်တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏၊ ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိပါကတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဥပါဒိန္နတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းမယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သံကိလိဋ္ဌတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ကိလေသာတို့သည်ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ ကိလေသာ၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝိတက်တိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဝိတက်လည်း ရှိ၊ ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏။ ရံခါ ဝိတက်ကား မရှိ၊ ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏။ ရံခါဝိတက်လည်း မရှိ၊ ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ပီတိတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဒဿနတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့်ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉) ဒဿနဟေတုတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) အာစယဂါမိတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သေက္ခတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ပရိတ္တတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) နှိုင်းယှဉ်ခြင်းကို ပြုတတ်သော ကိလေသာ၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) လောကုတ္တရာ (အပ္ပမာဏ) ကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟီနတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) (အယုတ်အလတ်အမြတ်တို့တွင်) အမြတ်ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) မိစ္ဆတ္တတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲ ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) မဂ်ကို အာရုံ မပြုမူ၍ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်း (ဟိတ်) ရှိကုန်၏။ ရံခါ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော အဓိပတိပစ္စည်း ရှိကုန်၏။ ရံခါ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော အဓိပတိပစ္စည်းရှိကုန်၏ ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၇) ဥပ္ပန္နတိက်အဖြေ။</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးရောက်ဆဲ မဟုတ်ကုန်။ ပြီးပြီးသော အကြောင်းတစ်စိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် မချွတ် ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်ကုန်၏ ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အတီတတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ မရောက်သေး (အနာဂတ်) ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) အတီတာရမ္မဏတိက်အဖြေ (တိက်မုတ်)</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ မရောက်သေး (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အပ'ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အတွင်းအပ'အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အပ (ဗဟိဒ္ဓတရား=နိဗ္ဗာန်) ကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သနိဒဿနတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်း မရှိကုန်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ဒုကဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">ဒုက်၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကိုပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုဂေါစ္ဆကအဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟေတုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၀</b>။ (သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်လည်း ရှိကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ဟိတ် သာရှိ၍ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ ဟိတ်နှင့်သာယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) နဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">စူဠန္တရဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၇) သပ္ပစ္စယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းနှင့် တကွ ဖြစ် ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သင်္ခတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့သည်ပြုပြင်အပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သနိဒဿနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) မြင်အပ်သော သဘော မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သပ္ပဋိဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ထိပါးတတ်သော သဘော မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ရူပီဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) နာမ်တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) လောကိယာဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) လောကမှ လွတ်မြောက်တတ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ကေနစိဝိညေယျဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော သဘောရှိကုန်၏။ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် မသိအပ်သော သဘောရှိကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အာသဝဂေါစ္ဆကဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) အာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အာသဝ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အာသဝ၏ အာရုံ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အာသဝနှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) အာသဝသာသဝဒုက် (ဒုက်မုတ်)</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အာသဝလည်းမည်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အာသဝအာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက် (ဒုက်မုတ်)</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အာသဝလည်း မည်၊ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">သံယောဇနဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၂၀-၂၅) သံယောဇနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) သံယောဇဉ် မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၂၆-၃၁) ဂန္ထဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ဂန္ထမမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဩဃဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၃၂-၃၇) ဩဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ဩဃ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ယောဂဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၃၈-၄၃) ယောဂဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ယောဂ မမည်ကုန်။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">နီဝရဏဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၄၄-၄၉) နီဝရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) နီဝရဏ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၅၀-၅၄) ပရာမာသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ပရာမာသ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ သံယောဇနဂေါစ္ဆကမှစ၍ ပရာမာသဂေါစ္ဆကအထိ ပေယျာလများကို အာသဝဂေါစ္ဆကကဲ့သို့ဖော်၍ ဟောရမည်။</p> <p style="text-align: center;">မဟန္တရဒုက်အဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၅၅) သာရမ္မဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၆) စိတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၇) စေတသိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) စေတသိက် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၈) စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၉) စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်နှီးနှောကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၀) စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်ကြောင့်ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၁) စိတ္တသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၂) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၃) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၄) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၊ စိတ်နှင့်လည်း တကွဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၅) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၊ စိတ်သို့လည်းအစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၆) အဇ္ဈတ္တိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အပ'ဗဟိဒ္ဓ’၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၇) ဥပါဒါဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) မဟာဘုတ်လေးပါးကို မှီ၍ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၈) ဥပါဒိန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၆၉-၇၄) ဥပါဒါနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ဥပါဒါန် မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကနှင့် ကိလေသဂေါစ္ဆက၌ ပေယျာလတို့ကို အာသဝဂေါစ္ဆကကဲ့သို့ ဖော်၍ဟောပါလေ။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၇၅-၈၂) ကိလေသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ကိလေသာ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပိဋ္ဌိဒုက်အဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၈၃) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၄) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၅) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၆) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၇) သဝိတက္ကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဝိတက်နှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဝိတက်နှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၈) သဝိစာရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဝိစာရနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဝိစာရနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၉) သပ္ပီတိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ပီတိရှိကုန်၏။ ရံခါ ပီတိ မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၀) ပီတိသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ပီတိနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ပီတိနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၁) သုခသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့် တကွမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၂) ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၃) ကာမာဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ကာမာဝစရ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၄) ရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ရူပါဝစရ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၅) အရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) အရူပါဝစရ မမည်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၆) ပရိယာပန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ဝဋ်တရား၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၇) နိယျာနိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏၊</p> <p style="text-align: center;">(၉၈) နိယတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉၉) သဥတ္တရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရား မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်) ငိုကြွေးကြောင်း ကိလေသာ မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကိုတိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားသော ပဥှာပုစ္ဆကနည်းပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကို ဝေဖန်၍ ပြသော သမ္မပ္ပဓာနဝိဘင်းပြီးပြီ။</p> -- 56ghp3psbx4yx52d910cbsdlf2esdo8 0 5648 19118 18342 2025-07-10T01:17:35Z Tejinda 173 19118 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်သုံးပုံ မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ဝိဘင်းပါဠိတော်-တ</b> | previous = [[ဝိဘင်းပါဠိတော်-ဒု]] | previous2 = | next = [[ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်|(ခ) ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} <h3 style="text-align:center;">၉-ဣဒ္ဓိပါဒဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော ဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်း </h3> <p style="text-align: center;">(သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ဟောကြားသောနည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၁</b>။ တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရား ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်’ လေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဆန္ဒိဒ္ဓိပါဒ်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ဆန္ဒကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော ဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးများ၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝီရိယိဒ္ဓိပါဒ်</p> <p style="text-indent:2em">ဝီရိယကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသော ဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးများ၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) စိတ္တိဒ္ဓိပါဒ်</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသော ဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးများ၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဝိမံသိဒ္ဓိပါဒ်</p> <p style="text-indent:2em">ပညာကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော ဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးများ၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးအကျယ်</h3> <h4>(၁) ဆန္ဒိဒ္ဓိပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၂</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ဆန္ဒကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းသည် ဆန္ဒကို အကြီးအမှူးပြု၍ တည်ကြည်မှု သမာဓိကို အကယ်၍ ရအံ့၊ စိတ်၏ တစ်ခုတည်းသော အာရုံရှိသည်၏ အဖြစ်ကို အကယ်၍ ရအံ့၊ ဤသဘောကို ဆန္ဒကြီးမှူးသော သမာဓိဟုဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုရဟန်းသည် မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်အယုတ်တရားတို့ကို မဖြစ်စေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏၊ ဖြစ်ပြီးသော (မဖြစ်တော့ဟု မဆိုနိုင်သော) အကုသိုလ်အယုတ်တရားတို့ကို ပယ်ရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။ မဖြစ်ဖူးသေးသော ကုသိုလ်တရားတို့ကိုဖြစ်ပေါ်စေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။ ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့ တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန် များစွာဖြစ်ပွါးရန် ပြန့်ပြောရန် တိုးပွါးရန် ပြည့်စုံစေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။ ဤတရားတို့ကို သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စ တပ်သော ဝီရိယဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤသို့ဤဆန္ဒ္ဒကြီးမှူးသော သမာဓိကိုလည်းကောင်း၊ သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယတို့ကိုလည်းကောင်းတစ်ပေါင်းတည်းပေါင်း၍ အကျဉ်းချုံး၍ ဆန္ဒကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန် ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟူ၍သာလျှင် ခေါ်ဝေါ်ခြင်းသို့ ရောက်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၃</b>။ ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် ဆန္ဒ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ’၊ လိုလားသည်၏ အဖြစ် ‘ဆန္ဒိကတာ’၊ ပြုလိုသည်၏ အဖြစ် ‘ကတ္တုကမျတာ’၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို လိုလားမှု ‘ကုသလဓမ္မစ္ဆန္ဒ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆန္ဒဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၏ (အာရုံ၌) တည်နေမှု ‘ဌိတိ’၊ ကောင်းစွာ တည်နေမှု ‘သဏ္ဍိတိ’၊ သက်ဝင်၍ တည်နေမှု ‘အဝဌိတိ’၊ မရွေ့ရှားမှု ‘အဝိသာဟာရ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’၊ မရွေ့ရှားသောစိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ် ‘အဝိသာဟဋ မာနသတာ’၊ ငြိမ်သက်မှု ‘သမထ’၊ အစိုးတရတည်ကြည်မှု ‘သမာဓိန္ဒြေ’၊ မတုန်မလှုပ်တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိဗိုလ်’၊ မဖောက်မပြန် ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’၊ ပျင်းရိခြင်းမှ ထွက်မြောက်မှု ‘နိက္ကမ’၊ အဆင့်ဆင့်တိုးတက်အားထုတ်မှု ‘ပရက္ကမ’၊ အထက်တန်းရောက်အောင် ကြိုးပမ်းမှု ‘ဥယျာမ’၊ လုံ့လ စိုက်မှု ‘ဝါယာမ’၊ ဆင်းရဲကို သည်းခံမှု ‘ဥဿာဟ’၊ အပြင်းအထန် ကြိုးစားမှု ‘ဥဿောဠှီ’၊ ခိုင်မြဲမှု ‘ထာမ’၊ ဆောင်ထားမှု ‘ဓိတိ’၊ မလျော့သော လုံ့လရှိခြင်း ‘အသိထိလပရက္ကမတာ’၊ မချသောဆန္ဒရှိခြင်း ‘အနိက္ခိတ္တဆန္ဒတာ’၊ မချသော ဝန်ရှိခြင်း ‘အနိက္ခိတ္တဓုရတာ’၊ တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်မှု ‘ဓုရသမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ ရဲရင့်သည်၏ အဖြစ် ‘ဝီရိယ’၊ အစိုးတရအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယိန္ဒြေ’၊ မတုန်မလှုပ်အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယဗိုလ်’၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု သမ္မာဝါယာမ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုသမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤလိုလားမှု ဆန္ဒနှင့်လည်းကောင်း၊ ဤတည်ကြည်မှု သမာဓိနှင့် လည်းကောင်း၊ ဤသမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်လည်းကောင်းပြည့်စုံ၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံ၏၊ ပြည့်စုံခြင်း သို့ ရောက်၏၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏ထို့ကြောင့် “ဆန္ဒ ကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန် ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၄</b>။ “တန်ခိုး”ဟူသည် ထိုတရားတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံသောအခြင်းအရာတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံသော အခြင်းအရာတည်း၊ ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်းတည်း၊ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ပေါင်းဆုံရခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက် ပြုရခြင်းတည်း၊ လက်ရှိ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရား”ဟူသည် ထိုဆန္ဒာဓိပတိတပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ တည်း။ “တန်ခိုးကြီးသော တရားကို ပွါးများ၏”ဟူသည် ထိုဆန္ဒစသော တရားတို့ကို မှီဝဲ၏၊ အားထုတ်၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ထို့ကြောင့် “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားကို ပွါးများ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>(၂) ဝီရိယိဒ္ဓိပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၅</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ဝီရိယကြီးမှူးသောသမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းသည် အားထုတ်မှု ဝီရိယကို အကြီးအမှူးပြု၍ တည်ကြည်မှု သမာဓိကို အကယ်၍ ရအံ့၊ စိတ်၏တစ်ခုတည်းသော အာရုံရှိသည်၏ အဖြစ်ကို အကယ်၍ ရအံ့၊ ဤသဘောကို ဝီရိယကြီးမှူးသောတည်ကြည်မှု သမာဓိဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုရဟန်းသည် မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်အယုတ်တရားတို့ကို မဖြစ်စေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဖြစ်ပြီးသော အကုသိုလ်အယုတ်တရားတို့ကို ပယ်ရန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မဖြစ်ဖူးသေးသော ကုသိုလ်တရားတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေရန်။ပ။ (၄) ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့ တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန် များစွာဖြစ်ပွါးရန် ပြန့်ပြော ရန်တိုးပွါးရန်၊ ပြည့်စုံစေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကိုမြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ် အားထုတ်၏၊ ဤသဘောတရားတို့ကို သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤသို့ ဤဝီရိယကြီးမှူးသော သမာဓိကိုလည်းကောင်း၊ ဤသမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယတို့ကိုလည်းကောင်း တစ်ပေါင်းတည်းပေါင်း၍ အကျဉ်းချုံး၍ ဝီရိယကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟူ၍သာလျှင် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၆</b>။ ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာအားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို အားထုတ်မှု ဝီရိယဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံ၌) တည်နေမှု ‘ဌိတိ’၊ ကောင်းစွာ တည်နေမှု ‘သဏ္ဍိတိ’၊ သက်ဝင်၍ တည်နေမှု ‘အဝဌိတိ’၊ မရွေ့ရှားမှု ‘အဝိသာဟာရ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’၊ မရွေ့ရှားသောစိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ် ‘အဝိသာဟဋ မာနသတာ’၊ ငြိမ်သက်မှု ‘သမထ’၊ အစိုးတရတည်ကြည်မှု ‘သမာဓိန္ဒြေ’၊ မတုန်မလှုပ်တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိဗိုလ်’၊ မဖေါက်မပြန် ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ'နှင့်လည်းကောင်း၊ ဤတည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ'နှင့်လည်းကောင်း၊ ဤသမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံ၏။ပ။ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “ဝီရိယကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံ၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၇</b>။ “တန်ခိုး”ဟူသည် ထိုတရားတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံသော အခြင်းအရာတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံသော အခြင်းအရာတည်း၊ ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်းတည်း၊ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ပေါင်းဆုံရခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက် ပြုရခြင်းတည်း၊ လက်ရှိ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရား”ဟူသည် ထိုဝီရိယာဓိပတိတပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ'မှတ်သားမှု အစု။ပ။ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ တည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားကို ပွါးများ၏”ဟူသည် ထိုဝီရိယစသော တရားတို့ကို မှီဝဲ၏၊ အားထုတ်၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ထို့ကြောင့် “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားကို ပွါးများ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>(၃) စိတ္တိဒ္ဓိပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၈</b>။ အဘယ်လျှင် ရဟန်းသည် စိတ်ကြီးမှူးသောသမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းသည် စိတ်ကို အကြီးအမှူးပြု၍ တည်ကြည်မှု သမာဓိကို အကယ်၍ ရအံ့၊ စိတ်၏ တစ်ခုတည်းသော အာရုံရှိသည်၏ အဖြစ်ကို အကယ်၍ ရအံ့၊ ဤသဘောကို စိတ်ကြီးမှူးသော တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ထိုရဟန်းသည် မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်အယုတ်တရားတို့ကို မဖြစ်စေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဖြစ်ပြီးသော အကုသိုလ်အယုတ်တရားတို့ကို ပယ်ရန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မဖြစ်ဖူးသေးသော ကုသိုလ်တရားတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေရန်။ပ။ (၄) ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့ တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန် များစွာဖြစ်ပွါးရန် ပြန့်ပြောရန် တိုးပွါးရန် ပြည့်စုံစေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကိုမြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ် အားထုတ်၏၊ ဤတရားတို့ကို သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စ တပ်သောဝီရိယဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤသို့ ဤစိတ်ကြီးမှူးသော တည်ကြည်မှု သမာဓိကိုလည်းကောင်း၊ ဤသမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သောဝီရိယတို့ကိုလည်းကောင်း တစ်ပေါင်းတည်းပေါင်း၍ အကျဉ်းချုံး၍ စိတ်ကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟူ၍သာလျှင် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် စိတ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံ၌) တည်နေမှု ‘ဌိတိ’၊ ကောင်းစွာတည်နေမှု ‘သဏ္ဍိတိ’။ပ။ မဖောက်မပြန်ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာအားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤစိတ်နှင့်လည်းကောင်း၊ ဤ ‘သမာဓိ'နှင့်လည်းကောင်း၊ ဤဝီရိယနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံ၏။ပ။ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “စိတ်ကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၀</b>။ “တန်ခိုး”ဟူသည် ထိုတရားတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံသော အခြင်းအရာတည်း၊ ကောင်းစွာပြည့်စုံသော အခြင်းအရာတည်း၊ ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်း တည်း၊ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ပေါင်းဆုံရခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက်ပြုရခြင်းတည်း၊ လက်ရှိ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရား”ဟူသည် ထိုစိတ္တာဓိပတိတပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ’၊ မှတ်သားမှု အစု။ပ။ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’ တည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားကို ပွါးများ၏”ဟူသည် ထိုစိတ်စသော တရားတို့ကို မှီဝဲ၏၊ အားထုတ်၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ထို့ကြောင့် “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားကို ပွါးများ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>(၄) ဝီမံသိဒ္ဓိပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၁</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ပညာကြီးမှူးသောသမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းသည် ပညာကို အကြီးအမှူးပြု၍ တည်ကြည်မှု သမာဓိကို အကယ်၍ ရအံ့၊ စိတ်၏ တစ်ခုတည်းသော အာရုံရှိသည်၏ အဖြစ်ကို အကယ်၍ ရအံ့၊ ဤသဘောကို ပညာကြီးမှူးသော တည်ကြည်မှု သမာဓိဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ထိုရဟန်းသည် မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်အယုတ်တရားတို့ကို မဖြစ်စေရန် ဆန္ဒကိုဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကို မြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ်အားထုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဖြစ်ပြီးသော အကုသိုလ်အယုတ်တရားတို့ကို ပယ်ရန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) မဖြစ်ဖူးသေးသော ကုသိုလ်တရားတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေရန်။ပ။ (၄) ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့ တည်တံ့ရန် မပျောက်ပျက်ရန် များစွာဖြစ်ပွါးရန် ပြန့်ပြော ရန်တိုးပွါးရန် ပြည့်စုံစေရန် ဆန္ဒကို ဖြစ်စေ၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လုံ့လထုတ်၏၊ စိတ်ကိုမြှောက်ပင့်၏၊ အဆက်မပြတ် အားထုတ်၏၊ ဤတရားတို့ကို သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စ တပ်သောဝီရိယဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤသို့ ဤပညာကြီးမှူးသော သမာဓိကိုလည်းကောင်း၊ ဤသမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယတို့ကိုလည်းကောင်း၊ တစ်ပေါင်းတည်းပေါင်း၍ အကျဉ်းချုံး၍ ပညာကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟူ၍သာလျှင် ရေတွက်ခြင်းသို့ရောက်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် စူးစမ်းမှု ‘ပညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အပြားအားဖြင့်သိမှု ‘ပညာ’၊ အပြားအားဖြင့် သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ'သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းစွာ မြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စူးစမ်းမှု ‘ပညာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံ၌) တည်နေမှု ‘ဌိတိ’ ကောင်းစွာတည်နေမှု ‘သဏ္ဍိတိ’။ပ။ မဖောက်မပြန်ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို တည်ကြည်မှု သမာဓိဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာအားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ဤစူးစမ်းမှု ပညာနှင့်လည်းကောင်း၊ ဤတည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ'နှင့်လည်းကောင်း၊ ဤသမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံ၏။ပ။ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့်"ပညာကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၃</b>။ “တန်ခိုး”ဟူသည် ထိုတရားတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံသောအခြင်းအရာတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံသော အခြင်းအရာတည်း၊ ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်းတည်း၊ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ပေါင်းဆုံရခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက် ပြုရခြင်းတည်း၊ လက်ရှိပြည့်စုံခြင်းတည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရား”ဟူသည် ထိုပညာဓိပတိတပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ခံစားမှု အစု ‘ဝေဒနာက္ခန္ဓာ'မှတ်သားမှု အစု။ပ။ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'တည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားကို ပွါးများ၏”ဟူသည် ထိုပညာစသော တရားတို့ကို မှီဝဲ၏၊ အားထုတ်၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏။ ထို့ကြောင့် “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားကို ပွါးများ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားသော သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း</h3> <p style="text-align: center;">(အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ဟောကြားသောနည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးအကျဉ်း</h3> <p style="text-indent:2em">(တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားလေးပါး)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၄</b>။ တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားလေးပါးတို့ကား- (၁) ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ဆန္ဒကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးများ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဝီရိယကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်းဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးများ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) စိတ်ကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်းဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးများ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ပညာကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်းဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးများ၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးအကျယ်</h3> <h4>(၁) ဆန္ဒိဒ္ဓိပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၅</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ဆန္ဒကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန် ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ ဆန္ဒကြီးမှူးသောသမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၆</b>။ ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် ဆန္ဒ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ’၊ လိုလားသည်၏ အဖြစ် ‘ဆန္ဒိကတာ’ ပြုလိုသည်၏ အဖြစ် ‘ကတ္တုကမျတာ'ကုသိုလ်တရားတို့ကို လိုလားမှု ‘ကုသလဓမ္မစ္ဆန္ဒ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆန္ဒဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံ၌) တည်နေမှု ‘ဌိတိ’၊ ကောင်းစွာတည်နေမှု ‘သဏ္ဍိတိ’။ပ။ မဖောက်မပြန်ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကိုသိကြောင်းဖြစ်သော တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို သမာဓိဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာအားထုတ်မှု သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤဆန္ဒနှင့်လည်းကောင်း၊ ဤသမာဓိနှင့်လည်းကောင်း၊ ဤဝီရိယနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံ၏။ ၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံ၏။ပ။ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “ဆန္ဒကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၇</b>။ “တန်ခိုး”ဟူသည် ထိုတရားတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံသော အခြင်းအရာတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံသောအခြင်းအရာတည်း၊ ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်း တည်း၊ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ပေါင်းဆုံရခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက်ပြုရခြင်းတည်း၊ လက်ရှိပြည့်စုံခြင်းတည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရား”ဟူသည် ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်သော တရား၏ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’။ပ။ မြောက်ပင့်မှု ‘ပဂ္ဂဟ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ တည်း။ “တန်ခိုးကြီးသော တရားကို ပွါးများ၏”ဟူသည် ထိုဆန္ဒစသော တရားတို့ကို မှီဝဲ၏၊ အားထုတ်၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ထို့ကြောင့် “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားကို ပွါးများ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၂) ဝီရိယိဒ္ဓိပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၈</b>။ အဘယ်လျှင် ရဟန်းသည် ဝီရိယကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန် ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ ဝီရိယကြီးမှူးသောသမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၉</b>။ ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာအားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံ၌) တည်နေမှု ‘ဌိတိ’၊ ကောင်းစွာတည်နေမှု ‘သဏ္ဍိတိ’။ပ။ မဖောက်မပြန်ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကိုသိကြောင်းဖြစ်သော တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတရားတို့တွင် အဘယ်သည် သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာအားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ဤဝီရိယနှင့်လည်းကောင်း၊ ဤသမာဓိနှင့်လည်းကောင်း၊ ဤသမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံ၏။ပ။ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “ဝီရိယကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စ တပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၀</b>။ “တန်ခိုး”ဟူသည် ထိုတရားတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံသောအခြင်းအရာတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံသော အခြင်းအရာတည်း၊ ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်းတည်း၊ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ပေါင်းဆုံရခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက် ပြုရခြင်းတည်း၊ လက်ရှိပြည့်စုံခြင်းတည်း။ ‘တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရား’ဟူသည် ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်သောတရား၏ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မြှောက်ပင့်မှု ‘ပဂ္ဂဟ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ'တည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားကို ပွါးများ၏”ဟူသည် ထိုဝီရိယစသော တရားတို့ကို မှီဝဲ၏၊ အားထုတ်၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ထို့ကြောင့် “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားကို ပွါးများ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၃) စိတ္တိဒ္ဓိပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၁</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် စိတ်ကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန် ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ စိတ်ကြီးမှူးသောသမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် စိတ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၏ (အာရုံ၌) တည်နေမှု ‘ဌိတိ’၊ ကောင်းစွာတည်နေမှု ‘သဏ္ဍိတိ’။ပ။ မဖောက်မပြန်ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကိုသိကြောင်းဖြစ်သော တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကိုတည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့တွင် အဘယ်သည် သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာအားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤစိတ်နှင့်လည်းကောင်း၊ ဤသမာဓိနှင့်လည်းကောင်း၊ ဤဝီရိယနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံ၏။ပ။ ပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “စိတ်ကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံ၏” ဟုဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၃</b>။ “တန်ခိုး”ဟူသည် ထိုတရားတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံသော အခြင်းအရာတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံသော အခြင်းအရာတည်း၊ ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်း တည်း၊ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ပေါင်းဆုံရခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက်ပြုရခြင်းတည်း၊ လက်ရှိပြည့်စုံခြင်းတည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရား”ဟူသည် ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်သောတရား၏ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’။ပ။ မြှောက်ပင့်မှု ‘ပဂ္ဂဟ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ တည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်း တရားကို ပွါးများ၏”ဟူသည် ထိုတရားတို့ကို မှီဝဲ၏၊ အားထုတ်၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏၊ ထို့ကြောင့် “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားကို ပွါးများ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၄) ဝီမံသိဒ္ဓိပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၄</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ပညာကြီးမှူးသောသမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ ပညာကြီးမှူးသောသမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်’ ကို ပွါးများ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် စူးစမ်းဆင်ခြင်မှု ‘ပညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’၊ အပြားအားဖြင့် သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’၊ မဂ်၏အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော ပညာဟူသော ‘ဓမ္မဝိစယ့သမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို စူးစမ်းဆင်ခြင်မှု ‘ပညာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သမာဓိ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ (အာရုံ၌) တည်နေမှု ‘ဌိတိ’၊ ကောင်းစွာတည်နေမှု ‘သဏ္ဍိတိ’။ပ။ မဖောက်မပြန်ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ’၊ မဂ်၏အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကိုသိကြောင်းဖြစ်သော တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကိုတည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာအားထုတ်မှု ‘သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ဤပညာနှင့် လည်းကောင်း၊ ဤသမာဓိနှင့်လည်းကောင်း၊ ဤဝီရိယနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံ၏။ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံ၏၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်၏၊ ထို့ကြောင့် “ပညာကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၆</b>။ “တန်ခိုး”ဟူသည် ထိုတရားတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံသော အခြင်းအရာတည်း၊ ကောင်းစွာ ပြည့်စုံသော အခြင်းအရာတည်း၊ ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်း တည်း၊ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ရောက်လာခြင်းတည်း၊ ပေါင်းဆုံရခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက်ပြုရခြင်းတည်း၊ လက်ရှိပြည့်စုံခြင်းတည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရား”ဟူသည် ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်သောတရား၏ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’။ပ။ မြှောက်ပင့်မှု ‘ပဂ္ဂဟ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ'တည်း။ “တန်ခိုးကြီးကြောင်း တရားကို ပွါးများ၏”ဟူသည် ထိုပညာစသော တရားတို့ကို မှီဝဲ၏၊ အားထုတ်၏၊ အကြိမ်များစွာ ပြု၏။ ထို့ကြောင့် “တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားကို ပွါးများ၏”ဟုဆိုအပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">တစ်နည်း ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၇</b>။ တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရားလေးပါးတို့ကား-ဆန္ဒကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ်၊ ဝီရိယကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ်၊ စိတ်ကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ်၊ ပညာကြီးမှူးသောဣဒ္ဓိပါဒ်တို့တည်း။</p> <h4>(၁) ဆန္ဒိဒ္ဓိပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဆန္ဒကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ အကြင် လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ’၊ လိုလားသည်၏အဖြစ် ‘ဆန္ဒိကတာ’၊ ပြုလိုသည်၏ အဖြစ် ‘ကတ္တုကမျတာ’၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကိုလိုလားမှု ‘ကုသလဓမ္မစ္ဆန္ဒ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆန္ဒကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဆန္ဒမှကြွင်းသော တရားတို့သည် ဆန္ဒိဒ္ဓိပါဒ်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h4>(၂) ဝီရိယိဒ္ဓိပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဝီရိယကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ် ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယာရမ္ဘ’။ပ။ ကောင်းစွာ အားထုတ်မှု သမ္မာဝါယာမ’၊ မဂ်၏အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သောအားထုတ်မှု ‘ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝီရိယကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဝီရိယမှကြွင်းသော တရားတို့သည် အားထုတ်မှုဟူသော ဝီရိယိဒ္ဓိပါဒ်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h4>(၃) စိတ္တိဒ္ဓိပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် စိတ်ကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော နုံ့နှေးသော, အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ အကြင်ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်မှကြွင်းသော တရားတို့သည် စိတ္တိဒ္ဓိပါဒ်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h4>(၄) ဝီမံသိဒ္ဓိပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၁</b>။ အဘယ်သည် ပညာကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားတို့ကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းစွာ သိမြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’၊ မဂ်၏ အင်္ဂါဖြစ်သော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သော၊ သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းဖြစ်သော တရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုပညာကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပညာမှကြွင်းသော တရားတို့သည် ဝီမံသိဒ္ဓိပါဒ်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားသော အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ပဥှာပုစ္ဆကနည်း</h3> <p style="text-align: center;">(အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားသောနည်း)</p> <p style="text-align: center;">ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၂</b>။ တန်ခိုးကြီးကြောင်းတရား ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်’ လေးပါးတို့ကား-ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ဆန္ဒကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများ၏။ ဝီရိယကြီးမှူးသော သမာဓိ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ကြီးမှူးသော သမာဓိ။ပ။ ပညာကြီးမှူးသော သမာဓိ, သမ္မပ္ပဓာန်ကိစ္စတပ်သော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော တန်ခိုးကြီးကြောင်း ‘ဣဒ္ဓိပါဒ်'ကို ပွါးများ၏။</p> <h3 style="text-align:center;">အမေးပုစ္ဆာ</h3> <p style="text-align: center;">ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်းသက်သက်ကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">တိက်-၂၂-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍အမေးပုစ္ဆာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်အမေးပုစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၃</b>။ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့တွင် ကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ အကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ အဗျာကတတရားတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက်အမေးပုစ္ဆာ</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့် တကွဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ ကိလေသာနှင့် တကွမဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ ဝေဒနာတိက်မှစ၍ သနိဒဿနတိက်အထိ ၂၁-တိက်နှင့် ဟေတုဒုက်မှ သဥတ္တရဒုက်အထိ ၉၉-ဒုက်တို့ကို ပေယျာလဖော်၍ ဟောပါ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကိုပြခြင်း</p> <h4>တိကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">တိက် ၂၂-ပါးတို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၄</b>။ (ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ကုသိုလ်တရားတို့သာလျှင်တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိပါကတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဥပါဒိန္နတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းမယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သံကိလိဋ္ဌတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ ကိလေသာ၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝိတက္ကတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဝိတက်လည်း ရှိ၊ ဝိစာရလည်းရှိကုန်၏။ ရံခါ ဝိတက်ကား မရှိ၊ ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏။ ရံခါ ဝိတက်လည်း မရှိ၊ ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ပီတိတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဒဿနတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ပြင့် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့်ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဒဿနဟေတုတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) အာစယဂါမိတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သေက္ခတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ပရိတ္တတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) နှိုင်းယှဉ်ခြင်းကို ပြုတတ်သော ကိလေသာ၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟီနတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) (အယုတ်, အလတ်, အမြတ်တို့တွင်) အမြတ်ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) မိစ္ဆတ္တတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) မဂ်ကိုအာရုံမပြုမူ၍ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်း (ဟိတ်) ရှိကုန်၏၊ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော အဓိပတိပစ္စည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) ဥပ္ပန္နတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်၊ ရောက်ဆဲလည်း မဟုတ်ကုန်။ ဖြစ်ပြီးသော အကြောင်းတစ်စိတ်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့် မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့သော တရားဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အတီတတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဖြစ်ပြီး ‘အတိတ်’ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) ‘အနာဂတ်’ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၉) အတီတာရမ္မဏတိက်အဖြေ (တိက်မုတ်)</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ဖြစ်ပြီး ‘အတိတ်'ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) ‘အနာဂတ်'ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အပ'ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အတွင်းအပ'အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) အပ'ဗဟိဒ္ဓတရားနိဗ္ဗာန်'ကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သနိဒဿနတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) မြင်ခြင်းလည်း မရှိ၊ ထိပါးခြင်းလည်း မရှိကုန်။</p> -- <h4>ဒုကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">ဒုက်၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကိုပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုဂေါစ္ဆကအဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟေတုဒုက်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၅</b>။ ပညာကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ်သည် ဟိတ်မည်၏။ (ကြွင်း) ဣဒ္ဓိပါဒ်သုံးပါးတို့သည် ဟိတ် မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့တွင်) ပညာကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ်သည် ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်လည်း ရှိ၏။ (ကြွင်း) ဣဒ္ဓိပါဒ်သုံးပါးတို့ကို ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်လည်း ရှိကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ ၎င်းသုံးပါးတို့သည် ဟိတ်သာ ရှိ၍ ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပညာကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ်သည် ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏။ (ကြွင်း) ဣဒ္ဓိပါဒ်သုံးပါးတို့ကို ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ ၎င်းသုံးပါးတို့သည် ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) နဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ဣဒ္ဓိပါဒ်သုံးပါးတို့သည် ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိကုန်၏၊ ပညာကြီးမှူးသော ဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်လည်း မမည်, ဟိတ်လည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ် (ဒုက်မုတ်)။</p> -- <p style="text-align: center;">စူဠန္တရဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၇) သပ္ပစ္စယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ကံ စိတ် ဥတု အာဟာရဟူသော အကြောင်းရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သင်္ခတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်) ကံ စိတ် ဥတု အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သနိဒဿနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ မင်းမျိုးဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ပုဏ္ဏားမျိုး ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ကုန်သည်မျိုးဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင်ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ရဟန်းဖြစ်သည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ နတ်ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ လူသားဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ရုပ်ရှိသူဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ နာမ်ရှိသူ ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သညာရှိသူ ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သညာမရှိသူ ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ် ဖြစ်သည်ဟူ၍ လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ် စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသူလည်း မဟုတ် သညာမရှိသူလည်းမဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ် ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့လျှင် “ဤရုပ် စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၃)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးမဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးမဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ် သညာမရှိသည်လည်းမဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ် သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်သည်မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါဖြစ်သည်” ဟု ဖြစ်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ် ဝေဒနာ သညာ သင်္ခါရ ဝိညာဏ်တို့ကို ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု လိုလားနှစ်သက်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ရ၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ထောင်လွှားမှု ‘မာန'ကို ရ၏၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'ကို ရ၏၊ ထိုတဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိ သုံးပါးအပေါင်းသည် ဖြစ်လတ်သော် ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤချဲ့ထွင်မှု ‘ပပဉ္စ'တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ မင်းမျိုးဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ နာမ်ရှိသူဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သညာရှိသူဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သညာမရှိသူ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သညာရှိသူလည်းမဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၆)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်းမဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၇)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူငါပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသည်လည်းမဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်” ဟု ဖြစ်၏။ (၈)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် အမြဲ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ဤရုပ်စသည်ဖြင့် (အပျက်အစီးမရှိ) မြဲ၏ (နိစ္စဖြစ်၏)၊ ခိုင်ခန့်၏ (ဓုဝဖြစ်၏)၊ တည်တန့်၏ (သဿတဖြစ်၏)၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောမရှိ (အဝိပရိဏာမဓမ္မ) ဖြစ်၏ဟု ဤသို့လျှင် ဤရုပ်စသည်ဖြင့် အမြဲဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်၏။ (၉)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် အမြဲမဖြစ်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ပြတ်လိမ့်မည်, ပျက်စီးလိမ့်မည်, ဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟု ဤသို့လျှင် ဤရုပ်စသည်ဖြင့် အမြဲမဖြစ်ဟု ဖြစ်၏။ (၁၀)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု လိုလားနှစ်သက်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ရ၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု ထောင်လွှားမှု ‘မာန'ကို ရ၏၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'ကို ရ၏၊ ထိုတဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိသုံးပါးအပေါင်းသည် ဖြစ်လတ်သော် ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤချဲ့ထွင်မှု ‘ပပဉ္စ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤရုပ်စသည်ဖြင့် မင်းမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ကုန်သည်မျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့်သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ရဟန်းဖြစ်ရာသည် ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် နတ်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် လူသားဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ရုပ်ရှိသူ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် နာမ်ရှိသူဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ် စသည်ဖြင့် သညာရှိသူဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် သညာမရှိသူ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ် ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့ “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်းမဟုတ် ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်းမဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၃)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသောအခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူမင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးမဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးမဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်သည်မဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၄)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု လိုလားနှစ်သက်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ရ၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့်စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု ထောင်လွှားမှု ‘မာန'ကို ရ၏၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟုအယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိကို ရ၏၊ ထိုထိုတဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိသုံးပါးအပေါင်းသည် ဖြစ်လတ်သော် ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤချဲ့ထွင်မှု “ပပဉ္စ"တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၅)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် စင်စစ် ငါဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ မင်းမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ကုန်သည်မျိုး ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့်စင်စစ် ငါ (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ရဟန်းဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ် စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ နတ်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ လူသားဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ရုပ်ရှိသူဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ နာမ်ရှိသူဖြစ်ရာ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ် စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါသညာရှိသူ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ သညာမရှိသူဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ် စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၆)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါ မင်းမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ် ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ဤသို့ ငါဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၇)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟုဖြစ်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူမင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါမင်းမျိုးမဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါ့ပုဏ္ဏားမျိုး မဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်းမဟုတ် ဖြစ်ရာသကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ် မဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်” ဟု ဖြစ်၏။ (၁၈)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့ကား သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကိုစွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး တို့တည်း။ ဤသို့လျှင် ဤသည်တို့သည် မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို စွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်းတစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး၊ ဤသည်တို့သည် သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို စွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်းတစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့တည်း။ ထိုတရားတို့ကို တစ်ပေါင်းတည်း ရုံးစုချဉ်းချုံး၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ပါး ဖြစ်ကုန်၏။ ဤသို့လျှင် ဤသို့သဘောရှိသော အတိတ်တဏှာဖြစ်ခြင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ပါး၊ အနာဂတ်တဏှာဖြစ်ခြင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ပါး၊ ပစ္စုပ္ပန်တဏှာဖြစ်ခြင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ပါး ဖြစ်ကုန်၏။ ထိုတရားတို့ကိုတစ်ပေါင်းတည်း ရုံးစုချဉ်းချုံး၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း တစ်ရာ့ရှစ်ပါး ဖြစ်သတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် စကားပြေ ‘ဝေယျာကရဏ'ဖြစ်သော ဗြဟ္မဇာလသုတ်၌ မြတ်စွာဘုရားဟောကြားအပ်သော ဒိဋ္ဌိခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တည်မြဲ၏ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (သဿတဝါဒ) လေးပါး၊ အချို့တည်မြဲ၏ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (ဧကစ္စသဿတဝါဒ) လေးပါး၊ အဆုံးရှိ အဆုံးမရှိယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (အန္တာနန္တဝါဒ) လေးပါး၊ အမရာငါးကဲ့သို့ မတည်တံ့သောယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (အမရာဝိက္ခေပဝါဒ) လေးပါး၊ အကြောင်းကို မစွဲမူ၍ဖြစ်၏ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (အဓိစ္စသမုပ္ပန္နဝါဒ) နှစ်ပါး၊ သညာ ရှိ၏ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (သညီဝါဒ) တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါး၊ သညာမရှိဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (အသညီဝါဒ) ရှစ်ပါး၊ သညာရှိသည်လည်းမဟုတ် သညာမရှိသည်လည်းမဟုတ်ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (နေဝသညာနာသညီဝါဒ) ရှစ်ပါး၊ ပြတ်စဲ၏ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (ဥစ္ဆေဒဝါဒ) ခုနစ်ပါး၊ မျက်မှောက် (လောက) နိဗ္ဗာန်ရှိ၏ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနဝါဒ) ငါးပါး၊ ဤသည်တို့သည် စကားပြေ ‘ဝေယျာကရဏ’ ဖြစ်သော ဗြဟ္မဇာလသုတ်၌ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားအပ်သော ဒိဋ္ဌိ ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ခုဒ္ဒကဝတ္တုဝိဘင်း</p> <p style="text-align: center;">(ယုတ်ညံ့သော တရားများကို ဝေဖန်၍ ပြသော ဝိဘင်း) ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၈-ဓမ္မဟဒယဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(တရားနှလုံးတို့ကို ဝေဖန်၍ ပြသော ဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(တရားအားလုံးတို့ကို သိမ်းကျုံးယူသောဝါရ)</p> <h3 style="text-align:center;">တရား၁၂-မျိုး အမေး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၈</b>။ ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ဓာတ်တို့သည်အဘယ်မျှတို့နည်း၊ သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အာဟာရတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တို့သည်အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h3 style="text-align:center;">တရား၁၂-မျိုး အဖြေ</h3> <p style="text-indent:2em">ခန္ဓာတို့သည် ငါးပါးတို့တည်း၊ အာယတနတို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ ဓာတ်တို့သည်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့တည်း၊ သစ္စာတို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ အကြောင်း ‘ဟိတ်'တို့သည် ကိုးပါးတို့တည်း၊ အာဟာရတို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ'တို့သည်ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ စိတ်တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ခန္ဓာငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ ဤသည်တို့ကို ခန္ဓာငါးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန+ရူပါယတန၊ သောတာယတန+သဒ္ဒါယတန၊ ဃာနာယတန+ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန+ရသာယတန၊ ကာယာယတန+ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန+ဓမ္မာယတန။ ဤသည်တို့ကို အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်၁၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်+ရူပဓာတ်+စက္ခုဝိညာဏဓာတ်၊ သောတဓာတ်+သဒ္ဒဓာတ်+သောတဝိညာဏဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်+ဂန္ဓဓာတ်+ဃာနဝိညာဏဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်+ရသဓာတ်+ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်၊ ကာယဓာတ်+ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်+ကာယဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဓာတ်+ဓမ္မဓာတ်+မနောဝိညာဏဓာတ်။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် သစ္စာလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ သမုဒယသစ္စာ နိရောဓသစ္စာ မဂ္ဂသစ္စာ၊ ဤသည်တို့ကို သစ္စာလေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ် ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သုခိန္ဒြေဒုက္ခိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ ဒေါမနဿိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေအနညာတညဿာမိတိန္ဒြေ အညိန္ဒြေ အညာတာဝိန္ဒြေ၊ ဤသည်တို့ကို ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၉-ပါး။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အကြောင်း (ဟိတ်) ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မှု (အလောဘ) ကုသိုလ်ဟိတ်၊ မပြစ်မှားမှု (အဒေါသ) ကုသိုလ်ဟိတ်၊ မတွေဝေမှု (အမောဟ) ကုသိုလ်ဟိတ်။ ဤသည်တို့သည် ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်မှု (လောဘ) အကုသိုလ်ဟိတ်၊ ပြစ်မှားမှု (ဒေါသ) အကုသိုလ်ဟိတ်၊ တွေဝေမှု (မောဟ) အကုသိုလ်ဟိတ်။ ဤသည်တို့သည် အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး (ဝိပါက်) အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကိရိယာအဗျာကတ တရားတို့၌လည်းကောင်း (ဖြစ်ကြသော) မလိုချင်မှု (အလောဘ)၊ မပြစ်မှားမှု (အဒေါသ)၊ မတွေဝေမှု (အမောဟ)။ ဤသည်တို့သည် အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့ကို ဟိတ်ကိုးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၄-ပါး။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အာဟာရလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရ၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ။ ဤသည်တို့ကို အာဟာရလေးပါးတို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့'စက္ခုသမ္ဖဿ’၊ နားအတွေ့'သောတသမ္ဖဿ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’၊ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’၊ ကိုယ်အတွေ့'ကာယသမ္ဖဿ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့'မနောဓာတုသမ္ဖဿ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿ’၊ ဤသည်တို့ကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခုနစ်ပါးတို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉) ဝေဒနာ ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ ဤသည်တို့ကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သညာ ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မှတ် သားမှု ‘သညာ'ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ ဤသည်တို့ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ'ခုနစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) စေတနာ ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ ဤသည်တို့ကို စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) စိတ် ၇-ပါး။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် စိတ်ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊လျက် သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’၊ အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏ ဓာတ်’၊ ဤသည်တို့ကို စိတ်ခုနစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ (တရားအားလုံးကို သိမ်းကျုံးယူသော ဝါရ) ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဥပ္ပတ္တာနုပ္ပတ္တိဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(တရားတို့၏ ဖြစ်ခြင်း မဖြစ်ခြင်းကို ပြဆိုခြင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ကာမဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၁</b>။ ကာမဓာတ်၌ ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ဓာတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အာဟာရတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ စိတ်တို့သည်အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-indent:2em">ကာမဓာတ်၌ ခန္ဓာတို့သည် ငါးပါးတို့တည်း၊ အာယတနတို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ ဓာတ်တို့သည် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့တည်း၊ သစ္စာတို့သည် သုံးပါးတို့တည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ အကြောင်း ‘ဟိတ်'တို့သည် ကိုးပါးတို့တည်း၊ အာဟာရတို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ စိတ်တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ ခန္ဓာငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ ခန္ဓာငါးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း-စက္ခာယတန+ရူပါယတန၊ သောတာယတန+သဒ္ဒါယတန၊ ဃာနာယတန+ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန +ရသာယတန၊ ကာယာယတန+ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန+ဓမ္မာယတန၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်၁၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်+ရူပဓာတ်+စက္ခုဝိညာဏဓာတ်၊ သောတဓာတ်+သဒ္ဒဓာတ်+သောတဝိညာဏဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်+ဂန္ဓဓာတ်+ဃာနဝိညာဏဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်+ရသဓာတ်+ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်၊ ကာယဓာတ်+ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်+ကာယဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဓာတ်+ဓမ္မဓာတ်+မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဤသည်တို့ကို ကာမ ဓာတ်၌ ဓာတ်တစ်ဆယ့် ရှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ သစ္စာသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ သမုဒယသစ္စာ မဂ္ဂသစ္စာ၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ သစ္စာသုံးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ ၂၂ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေ၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၉-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါး၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ကိုးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရလေးပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ အာဟာရလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရ၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ အာဟာရ လေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿခုနစ်ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’၊ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’၊ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’၊ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿ’၊ မနော ဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿ’၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ခုနစ်ပါး တို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဝေဒနာခုနစ်ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ’၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ကာယ သမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ ဤသည် တို့ကို ကာမဓာတ်၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သညာခုနစ်ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောမှတ်သားမှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောမှတ်သားမှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ခုနစ်ပါးတို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၁) စေတနာခုနစ်ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာစေတနာ’၊ နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောစေ့ဆော်မှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာစေတနာ’၊ လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာစေတနာ’၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာစေတနာ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘မနောဓာတု သမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘မနောဝိညာဏဓာတု သမ္ဖဿဇာစေတနာ’၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) စိတ် ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း-မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’၊ အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ရူပဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၃</b>။ ရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ဓာတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။ စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာတို့သည် ငါးပါးတို့တည်း၊ အာယတနတို့သည် ခြောက်ပါးတို့တည်း၊ ဓာတ်တို့သည်ကိုးပါးတို့တည်း၊ သစ္စာတို့သည် သုံးပါးတို့တည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် တစ်ဆယ့်လေးပါးတို့တည်း၊ ဟိတ်တို့သည် ရှစ်ပါးတို့တည်း၊ အာဟာရတို့သည် သုံးပါးတို့တည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒန’ တို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ တို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'တို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ စိတ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာငါးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန ၆-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ အာယတနခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန+ရူပါယတန၊ သောတာယတန+သဒ္ဒါယတန၊ မနာယတန+ဓမ္မာယတန၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ အာယတနခြောက်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ် ၉-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ ဓာတ်ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်+ရူပဓာတ်+စက္ခုဝိညာဏဓာတ်၊ သောတဓာတ်+သဒ္ဒဓာတ်+သောတဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဓာတ်+ဓမ္မဓာတ်+မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ ဓာတ်ကိုးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ သစ္စာသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ သမုဒယသစ္စာ မဂ္ဂသစ္စာ၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ သစ္စာသုံးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ၁၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေသမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေ အညိန္ဒြေ အညာတာဝိန္ဒြေ၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကြောင်းဟိတ်ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အကုသိုလ်ဟိတ်နှစ်ပါး၊ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မှုကုသိုလ်ဟိတ် (အလောဘ)၊ မပြစ်မှားမှုကုသိုလ်ဟိတ် (အဒေါသ)၊ မတွေဝေမှုကုသိုလ်ဟိတ် (အမောဟ)၊ ဤသည်တို့သည် ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အကုသိုလ်ဟိတ်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်မှု အကုသိုလ်ဟိတ် (လောဘ)၊ တွေဝေမှု အကုသိုလ်ဟိတ် (မောဟ)၊ ဤသည်တို့သည်အကုသိုလ်ဟိတ် နှစ်ပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး (ဝိပါက်) အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကိရိယာအဗျာကတတရားတို့၌လည်းကောင်း (ဖြစ်သော) မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ ဤသည်တို့သည် အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ ဟိတ်ရှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ အာဟာရသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ'အာဟာရ၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ အာဟာရသုံးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'လေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’၊ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’၊ သိကာမျှသဘော မနောဓာတ်အတွေ့'မနောဓာတုသမ္ဖဿ’၊ အထူးသိမှု သဘော မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿ’၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ လေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာ ၄-ပါး စသည်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ လေးပါးတို့ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မှတ်သားမှု ‘သညာ’ လေးပါးတို့ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ လေးပါးတို့ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်လေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’၊ အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ စိတ်လေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-အရူပဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၅</b>။ အရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။ စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာတို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ အာယတနတို့သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ ဓာတ်တို့ သည်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ သစ္စာတို့သည် သုံးပါးတို့တည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့တည်း၊ ဟိတ်တို့သည် ရှစ်ပါးတို့တည်း၊ အာဟာရတို့သည် သုံးပါးတို့တည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် တစ်ပါးတည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် တစ်ပါးတည်း၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည် တစ်ပါးတည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'သည် တစ်ပါးတည်း၊ စိတ်သည် တစ်ပါးတည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ ဤသည်တို့ကို အရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာလေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန ၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ အာယတနနှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန၊ ဤသည်တို့ကို အရူပဓာတ်၌ အာယတနနှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ် ၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်၊ ဤသည်တို့ကို အရူပဓာတ်၌ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ သစ္စာသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ သမုဒယသစ္စာ မဂ္ဂသစ္စာ၊ ဤသည်တို့ကို အရူပဓာတ်၌ သစ္စာသုံးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ၁၁-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ။ အညိန္ဒြေ အညာတာဝိန္ဒြေ၊ ဤသည်တို့ကို အရူပဓာတ်၌ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကြောင်းဟိတ်ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အကုသိုလ်ဟိတ်နှစ်ပါး၊ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါး။ပ။ ဤသည်တို့ကို အရူပ ဓာတ်၌ ဟိတ်ရှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ အာဟာရသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ၊ ဤသည်တို့ကို အရူပဓာတ်၌ အာဟာရသုံးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၁-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အရူပဓာတ်၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထူးသိမှု သဘော မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿ’၊ ယင်းကို အရူပဓာတ်၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါးဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ခံစားမှု ဝေဒနာစသည်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အရူပဓာတ်၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တစ်ပါး မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မှတ်သားမှု ‘သညာ’ တစ်ပါး မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်တစ်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ ယင်းကို အရူပဓာတ်၌ စိတ်တစ်ပါးဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ဓာတ်သုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၇</b>။ ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။ စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ခန္ဓာတို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ အာယတနတို့သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ ဓာတ်တို့သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ သစ္စာတို့သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ အကြောင်း ‘ဟိတ်'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့တည်း၊ အာဟာရတို့သည် သုံးပါးတို့တည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် တစ်ပါးတည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် တစ်ပါးတည်း၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် တစ်ပါးတည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'သည် တစ်ပါးတည်း၊ စိတ်သည် တစ်ပါးတည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ခန္ဓာလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတွင်အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ခန္ဓာလေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန ၂ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ အာယတန နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ အာယတနနှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ် ၂ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ဓာတ် နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၂ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ သစ္စာ နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဂ္ဂသစ္စာ နိရောဓသစ္စာ။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ သစ္စာနှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ ၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေအနညာတညဿာမီတိန္ဒြေ အညိန္ဒြေ အညာတာဝိန္ဒြေ။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၆-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၆ ပါးတို့တွင် အဘယ်တို့သည် ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’ဟူသော ကုသိုလ်ဟိတ်၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ဟူသော ကုသိုလ်ဟိတ်၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ဟူသော ကုသိုလ်ဟိတ်။ ဤသည်တို့သည် ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၆ ပါးတို့တွင် အဘယ်တို့သည် အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး (ဝိပါက်) အားဖြင့် (ဖြစ်သော) မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’။ ဤသည်တို့သည် အဗျာကတဟိတ်သုံးပါး တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ခြောက်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ အာဟာရသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ အာဟာရသုံးပါးတို့ဟုဆိုအပ် ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၁-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တစ်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထူးသိမှု သဘော မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿ’။ ယင်းကို ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တစ်ပါးဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာ ၁-ပါး စသည်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌- ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တစ်ပါး မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မှတ်သားမှု ‘သညာ’ တစ်ပါး မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်တစ်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ ယင်းကို ဓာတ်သုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ စိတ်တစ်ပါးဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တရားတို့၏ ဖြစ်ခြင်း မဖြစ်ခြင်းကိုပြဆိုသောဥပ္ပတ္တာနုပ္ပတ္တိဝါရ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ပရိယာပန္နာပရိယာပန္နဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(ဓာတ်သုံးပါး၌ အကျုံးဝင်, မဝင်သောတရားတို့ကို ပြဆိုသော ဝါရ)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ကာမဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၉</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာငါးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၀</b>။ ရူပက္ခန္ဓာသည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ ကာမ ဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အချို့ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်၁၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏။ သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံး မဝင်ကုန်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌့အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၆-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ (ကြွင်း) ဟိတ် ခြောက်ပါးတို့သည်အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးကို ပြုသော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၆-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့သည် အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာ ၆-ပါးစသည်</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ရူပဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၁</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၂</b>။ ရူပက္ခန္ဓာသည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်၁၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ ၂၂ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌့အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၉-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်၊ (ကြွင်း) ဟိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။ (ကြွင်း) အာဟာရ သုံးပါးတို့သည် အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံး မဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ သည်အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာ စသည်</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၃) အရူပဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၃</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်သော စိတ်တို့သည်အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၄</b>။ ရူပက္ခန္ဓာသည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန ၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အချို့အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ် ၁၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာသုံးပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့သည် အချို့အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၉-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ (ကြွင်း) ဟိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အချို့အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။ (ကြွင်း) အာဟာရ သုံးပါးတို့သည် အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၇ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ သည်အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသည်</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ဓမ္မဒဿနဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(တရားတို့ကို ညွှန်ပြရာဖြစ်သော ဝါရ)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ကာမဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၇</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခါ အဘယ်မျှသော ခန္ဓာတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။ပ။ အဘယ်မျှသော စိတ်တို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခါ သူခပ်သိမ်းတို့အား ခန္ဓာငါးပါး ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သူအား အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား အာယတနဆယ်ပါး တို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား (တစ်နည်း) အခြား အာယတနဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သူအား အာယတနကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား အာယတနခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သူအား ဓာတ်တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား (တစ်နည်း) အခြား ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဓာတ်ကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သူအား ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား (တစ်နည်း) အခြားဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား (တစ်နည်း) အခြားဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား</p> <p style="text-indent:2em">(တစ်နည်း) အခြားဣန္ဒြေ္ဒရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သူအား ဟိတ်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဟိတ်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဟိတ်မပါဘဲ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား အာဟာရလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သညာ</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား သိမှတ်မှု (သညာ) တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) စေတနာ</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား စေ့ဆော်မှု (စေတနာ) တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) စိတ်</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား စိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> -- <h4>အကျယ်ဖွင့်ပြခြင်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၈</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား အဘယ်ခန္ဓာငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်သူခပ်သိမ်းတို့အား ဤခန္ဓာငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၉</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနအပြည့်အစုံဖြစ်ထိုက်ကုန်သော ကာမာဝစရနတ်၊ ကမ္ဘာဦးလူ၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှားဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အားပဋိသန္ဓေအခါ အာယတန တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခာယတန၊ ရူပါယတန၊ သောတာယတန၊ ဃာနာယတန၊ ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန၊ ရသာယတန၊ ကာယာယတန၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အားဤအာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား အာယတနဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကန်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ အာယတနဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပါယတန၊ သောတာယတန၊ ဃာနာယတန၊ ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန၊ ရသာယတန၊ ကာယာ ယတန၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အားဤအာယတနဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား (တစ်နည်း) အခြား အာယတနဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်နားပင်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှားဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ အာယတနဆယ်ပါးတို့ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခာယတန၊ ရူပါယတန၊ ဃာနာယတန၊ ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန၊ ရသာယတန၊ ကာယာယတန၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤအာယတနဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား အာယတနကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကန်းလည်းကန်း ပင်းလည်းပင်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲ ဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ အာယတနကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပါယတန၊ ဃာနာယတန၊ ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန၊ ရသာယတန၊ ကာယာယတန၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤအာယတန ကိုးပါးတို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား အာယတနခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> -- <p style="text-indent:2em">အမိဝမ်းတွင်း၌ ပဋိသန္ဓေနေသော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ အာယတနခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပါယတန၊ ဂန္ဓာယတန၊ ရသာယတန၊ ကာယာယတန၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤအာယတနခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၀</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဓာတ်တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနအပြည့်အစုံဖြစ်ထိုက်ကုန်သော ကာမာဝစရနတ်၊ ကမ္ဘာဦးလူ၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှားဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါဓာတ်တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုဓာတ်၊ ရူပဓာတ်၊ သောတဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ကာယဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဓာတ်တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကန်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။ ရူပဓာတ်၊ သောတဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ကာယဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား (တစ်နည်းအားဖြင့်) အခြား ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် နားပင်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုဓာတ်၊ ရူပဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ကာယဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဓာတ်ကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကန်းလည်းကန်း ပင်းလည်းပင်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဓာတ်ကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ကာယဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဓာတ်ကိုးပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေ တည်နေကုန်သော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ကာယဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၁</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား အဘယ်သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား ဤသစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၂</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော ကာမာဝစရနတ်တို့အား ပဋိသန္ဓေအခါဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသတ္တဝါတို့အား ဤဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော ကာမာဝစရနတ်တို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ့ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား (တစ်နည်းအားဖြင့်) အခြား ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့် သုံးပါးတို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော ကမ္ဘာဦးလူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော ကမ္ဘာဦးလူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အားဤဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေတည်နေကုန်သော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေတည်နေကုန်သော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ၊ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အားဤဣန္ဒြေ ကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား (တစ်နည်းအားဖြင့်) အခြား ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ထင်ရှားဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေအပြည့်အစုံဖြစ်ထိုက်ကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေဇီဝိတိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကန်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေဥပေက္ခိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား (တစ်နည်းအားဖြင့်) အခြား ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် နားပင်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေဥပေက္ခိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကန်းလည်းကန်း ပင်းလည်းပင်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲ ဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ မရှိသည့် (အဟိတ်) ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေတည်နေကုန်သော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား နပုံးဖြစ်သူတို့ကို ထား၍ ပဋိသန္ဓေအခါဣန္ဒြေ ငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ မရှိသည့် (အဟိတ်) ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော၊ နပုံးဖြစ်ကုန်သော၊ အမိဝမ်းတွင်း၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေ တည်နေကုန်သော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါဣန္ဒြေလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၃</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဟိတ်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော ကာမာဝစရနတ်၊ ကမ္ဘာဦးလူ၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေ တည်နေသော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါအကြောင်း ‘ဟိတ်’ သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ထိုသူတို့အား ဤအကြောင်း ‘ဟိတ်'သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား အကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း (ဟိတ်) ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော ကာမာဝစရနတ်၊ ကမ္ဘာဦးလူ၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေ တည်နေသော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါအကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤအကြောင်း (ဟိတ်) နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။ ကြွင်းသောသတ္တဝါတို့ကား အကြောင်း (ဟိတ်) မပါဘဲ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၄</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား အဘယ်အာဟာရလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ'အာဟာရ၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်သူခပ်သိမ်းတို့အား ဤအာဟာရလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား အဘယ်တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့၊ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား ဤတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသည့် တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား-အဘယ်ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ'တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား ဤစိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ရူပဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၅</b>။ ရူဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခါ အဘယ်မျှသော ခန္ဓာတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။ပ။ အဘယ်မျှသော စိတ်တို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာအကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခါ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့ကို ချန်ထား၍ ခန္ဓာငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အာယတနငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ဓာတ်ငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ဟိတ်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အာဟာရသုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ စိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ အကျယ်ဖွင့်ပြခြင်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၆</b>။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်ခန္ဓာငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ဤခန္ဓာငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်အာယတနငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန၊ ရူပါယတန၊ သောတာယတန၊ မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ဤအာယတနငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်ဓာတ်ငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်၊ ရူပဓာတ်၊ သောတဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ဤဓာတ်ငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤသစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေသတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်အကြောင်း ‘ဟိတ်'သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’ဟူသော အကျိုးဝိပါက်ဟိတ်၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ဟူသော အကျိုး ဝိပါက်ဟိတ်၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ဟူသော အကျိုး ‘ဝိပါက်'ဟိတ်။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤအကြောင်း ‘ဟိတ်’ သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်အာဟာရသုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤအာဟာရသုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့၊ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာတရားစသည်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်-့အဘယ်ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤစိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-အသညသတ်ဗြဟ္မာ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၇</b>။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်မျှသော ခန္ဓာတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။ပ။ အဘယ်မျှသော စိတ်တို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-indent:2em">အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား ပဋိသန္ဓေအခိုက် ခန္ဓာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏၊ ရူပက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနနှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပါယတန၊ ဓမ္မာယတနတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဒုက္ခသစ္စာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ဟိတ်မပါဘဲ၊ အာဟာရမပါဘဲ၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မပါဘဲ၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'မပါဘဲ၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ မပါဘဲ၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ မပါဘဲ၊ စိတ်မပါဘဲ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-အရူပဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၈</b>။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်မျှသော ခန္ဓာတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်မျှသော စိတ်တို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာအကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ခန္ဓာလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အာယတနနှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အာဟာရသုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ စိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာအကျယ် ဖွင့်ပြခြင်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၉</b>။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤခန္ဓာလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်အာယတနနှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤအာယတနနှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ် ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤဓာတ်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ် ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤသစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်အကြောင်း ‘ဟိတ်'သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ဤအကြောင်း (ဟိတ်) သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်အာဟာရသုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤအာဟာရသုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှား ဖြစ်၏၊</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာတရားစသည်</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်-အဘယ်ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း- အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤစိတ်တစ်ပါး ထင်ရှား ဖြစ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-ဘူမန္တရဒဿနဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(ဘုံအပိုင်းအခြားကို ပြသော ဝါရ) အကျဉ်းပြခြင်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၀</b>။ ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားများ၊ ကာမဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားများ၊ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားများ၊ ရူပဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားများ၊ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားများ၊ အရူပဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားများ၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သောတရားများ၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သောတရားများ။ အကျယ်ဖွင့်ပြခြင်း အဘယ်တို့သည် ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်အရပ်ဝယ် အဝီစိငရဲကို အပိုင်းအခြားပြု၍ အထက်အရပ်ဝယ် ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနတ်တို့ကိုအတွင်း (အဆုံး) ပြု၍ ဤအကြား၌ ဖြစ်ကုန်သော၊ ဤအကြား၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန, ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့သည် ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် ကာမဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သော တရား၊ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သော တရား၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော တရားတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ မဖြစ်သောတရား တို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်အရပ်ဝယ် (ပဌမဈာန်ဘုံဟူသော) ဗြဟ္မာ့လောကကို အဆုံးအပိုင်းအခြားပြု၍ အထက် အရပ်ဝယ်အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့ကို အတွင်းပြု၍ ဤအကြား၌ ဖြစ်ကုန်သော၊ ဤအကြား၌ အကျုံးဝင်ကုန်သောဈာန်သမာပတ်ဝင်စားသူ၏လည်းကောင်း၊ ပဋိသန္ဓေနေသူ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ဈာန်ချမ်းသာဖြင့် နေခြင်းရှိသူ၏လည်းကောင်း စိတ်စေတသိက်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည်ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် ရူပဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သောတရား၊ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရား၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော တရားတို့ သည်ရှိကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်အရပ်ဝယ် အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်သော ဗြဟ္မာတို့ကို အဆုံးအပိုင်းအခြား ပြု၍ အထက်အရပ်ဝယ် နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်သော ဗြဟ္မာတို့ကို အတွင်းပြု၍ ဤအကြား၌ ဖြစ်ကုန်သော ဤအကြား၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော ဈာန်သမာပတ်ဝင်စားသူ၏လည်းကောင်း၊ ပဋိသန္ဓေနေသူ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ဈာန်ချမ်းသာဖြင့် နေခြင်း ရှိသူ၏လည်းကောင်း စိတ်စေတသိက်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် အရူပဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သော တရား၊ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သော တရား၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော တရားတို့ သည်ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သော တရားတို့ မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဗျာကတတရားတို့ ရှိကုန်၏၊ ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော၊ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော၊ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော ရူပက္ခန္ဓာ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာသင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း၊ အသင်္ခတဓာတ် (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ဤသည်တို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-ဥပ္ပါဒကကမ္မ အာယုပ္ပမာဏဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(ဖြစ်ကြောင်းကံနှင့် အသက်အပိုင်းအခြားကို ပြသော ဝါရ)</p> <h4>၁-ဥပ္ပါဒကကမ္မ</h4> <p style="text-align: center;">(အကြောင်းကံကို ပြဆိုခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၁</b>။ နတ်ဟူရာ၌ နတ်တို့သည် သုံးမျိုးတို့တည်း၊ သမုတ်သောအားဖြင့်ဖြစ်သော ‘သမ္မုတိ’ နတ်၊ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်သော ‘ဥပပတ္တိ'နတ်၊ ကိလေသာစင်ကြယ်သောအားဖြင့် ဖြစ်သော ‘ဝိသုဒ္ဓိ’ နတ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သမုတ်သောအားဖြင့်ဖြစ်သော ‘သမ္မုတိ'နတ်တို့မည်သည်- မင်း, မိဖုရား, မင်းသား တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်သော ‘ဥပပတ္တိ'နတ်တို့မည်သည်- စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့ကို အစပြု၍၊ ထို၏ အထက်၌ ဖြစ်သော နတ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာစင်ကြယ်သောအားဖြင့်ဖြစ်သော ‘ဝိသုဒ္ဓိ'နတ်တို့မည်သည်- “ဘုရား ရဟန္တာတို့တည်း” ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။ အလှူပေး၍ သီလဆောက်တည်ပြီး ဥပုသ်စောင့်သုံးခြင်း အမှုကို ပြုသည်ရှိသော် အဘယ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း-အလှူပေး၍ သီလဆောက်တည်ပြီး ဥပုသ်စောင့်သုံးခြင်းအမှုကို ပြုသည်ရှိသော် အချို့ သူတို့သည်များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသည့် မင်းမျိုးတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည်များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသည့် ပုဏ္ဏားမျိုးတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည် များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူကြွယ်မျိုးတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည် စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည်တာဝတိံသာနတ်တို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည် ယာမာနတ်တို့၏အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည် တုသိတာနတ်တို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည် နိမ္မာနရတိနတ်တို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည် ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနတ်တို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> -- <h4>၂-အာယုပ္ပမာဏ</h4> <p style="text-align: center;">(အသက်အပိုင်းအခြားကို ပြဆိုခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) လူ့သက်တမ်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၂</b>။ လူတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အနှစ်တစ်ရာသော်လည်းကောင်း၊ ထို့အနှစ်တစ်ရာထက် အလွန် အနည်းငယ်သော် လည်းကောင်း ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) စာတုမဟာရာဇ်နတ်သက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၃</b>။ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လူ၌ ဖြစ်သော အနှစ်ငါးဆယ်သည် စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ နေ့ညဉ့်တစ်ခုတည်း၊ ထိုညဉ့်ဖြင့်ညဉ့်သုံးဆယ်တို့သည် တစ်လတည်း၊ ထိုလဖြင့် တစ်ဆယ့်နှစ်လတို့သည် တစ်နှစ်တည်း၊ ထိုနှစ်ဖြင့် နတ်၌ ဖြစ်သော အနှစ်ငါးရာသည် စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် လူတို့၏ အရေအတွက်အားဖြင့် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အနှစ်ကိုးသန်းတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၃) တာဝတိံသာနတ်သက်</p> <p style="text-indent:2em">တာဝတိံသာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လူ၌ ဖြစ်သော အနှစ်တစ်ရာသည် တာဝတိံသာနတ်တို့၏ နေ့ညဉ့်တစ်ခုတည်း၊ ထိုညဉ့်ဖြင့် ညဉ့်သုံးဆယ်တို့သည် တစ်လတည်း၊ ထိုလဖြင့် တစ်ဆယ့်နှစ်လတို့သည် တစ်နှစ်တည်း၊ ထိုနှစ်ဖြင့် နတ်၌ ဖြစ်သော အနှစ်တစ်ထောင်သည် တာဝတိံသာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တာဝတိံသာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် လူတို့၏ အရေအတွက်အားဖြင့် အဘယ်မျှ ရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အနှစ်သုံးကုဋေ ခြောက်သန်းတို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) ယာမာနတ်သက်</p> <p style="text-indent:2em">ယာမာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လူ၌ ဖြစ်သော အနှစ်နှစ်ရာတို့သည် ယာမာနတ်တို့၏ နေ့ညဉ့်တစ်ခုတည်း၊ ထိုညဉ့်ဖြင့် ညဉ့်သုံးဆယ်တို့သည် တစ်လတည်း၊ ထိုလဖြင့် တစ်ဆယ့်နှစ်လတို့သည် တစ်နှစ်တည်း၊ ထိုနှစ်ဖြင့် နတ်၌ ဖြစ်သော အနှစ်နှစ်ထောင်တို့သည် ယာမာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ယာမာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် လူတို့၏ အရေအတွက်အားဖြင့် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အနှစ် တစ်ဆယ့်လေးကုဋေ လေးသန်းတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၅) တုသိတာနတ်သက်</p> <p style="text-indent:2em">တုသိတာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">လူ၌ ဖြစ်သော အနှစ်လေးရာတို့သည် တုသိတာနတ်တို့၏ နေ့ညဉ့်တစ်ခုတည်း၊ ထိုညဉ့်ဖြင့် ညဉ့်သုံးဆယ်တို့သည် တစ်လတည်း၊ ထိုလဖြင့် တစ်ဆယ့်နှစ်လတို့သည် တစ်နှစ်တည်း၊ ထိုနှစ်ဖြင့် နတ်၌ ဖြစ်သော အနှစ်လေးထောင်တို့သည် တုသိတာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တုသိတာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် လူတို့၏ အရေအတွက်အားဖြင့် အဘယ်မျှ ရှိသနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပေါင်း ငါးဆယ့်ခုနစ်ကုဋေခြောက်သန်းတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၆) နိမ္မာနရတိနတ်သက်</p> <p style="text-indent:2em">နိမ္မာနရတိနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">လူ၌ ဖြစ်သော အနှစ်ရှစ်ရာတို့သည် နိမ္မာနရတိနတ်တို့၏ နေ့ညဉ့်တစ်ခုတည်း၊ ထိုညဉ့်ဖြင့် ညဉ့်သုံးဆယ်တို့သည် တစ်လတည်း၊ ထိုလဖြင့် တစ်ဆယ့်နှစ်လတို့သည် တစ်နှစ်တည်း၊ ထိုနှစ်ဖြင့် နတ်၌ ဖြစ်သော အနှစ်ရှစ်ထောင်တို့သည် နိမ္မာနရတိနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နိမ္မာနရတိနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် လူတို့၏ အရေအတွက်အားဖြင့် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပေါင်း နှစ်ရာ့သုံးဆယ်ကုဋေလေးသန်းတို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) ပရနိမ္မိတဝသဝတ္ထီနတ်သက်</p> <p style="text-indent:2em">ပရနိမ္မိတဝသဝတ္ထီနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">လူ၌ ဖြစ်သော အနှစ်တစ်ထောင့်ခြောက်ရာတို့သည် ပရနိမ္မိတဝသဝတ္ထီနတ်တို့၏ နေ့ညဉ့် တစ်ခုတည်း၊ ထိုညဉ့်ဖြင့် ညဉ့်သုံးဆယ်တို့သည် တစ်လတည်း၊ ထိုလဖြင့် တစ်ဆယ့်နှစ်လတို့သည် တစ်နှစ်တည်း၊ ထိုနှစ်ဖြင့် နတ်၌ ဖြစ်သော အနှစ်တစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့သည် ပရနိမ္မိတဝသဝတ္ထီနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရနိမ္မိတဝသဝတ္ထီနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် လူတို့၏ အရေအတွက်အားဖြင့် အဘယ်မျှရှိသနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပေါင်းကိုးရာ့နှစ်ဆယ့်တစ်ကုဋေခြောက်သန်းတို့တည်း။ ဤကာမာဝစရ (နတ်ပြည်) ခြောက်ထပ်တို့သည် ကာမဂုဏ်ခပ်သိမ်းနှင့် ပြည့်စုံ ကုန်၏၊ နတ်ခပ်သိမ်းတို့၏ အသက်သည် (လူသက်ဖြင့်) တစ်ပေါင်းတည်း ရေတွက်လျှင် အဘယ်မျှဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (နတ်ခပ်သိမ်း) တို့၏ (အသက်ကို လူသက်ဖြင့် တစ်ပေါင်းတည်း ရေတွက်လျှင်) ကုဋေတစ်ထောင့်နှစ်ရာ နှစ်ဆယ့်ရှစ်ကုဋေ ငါးသန်းတို့ကို နှစ်အစဉ်ဖြင့် ပြအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဤကား ဂါထာအနက်)</p> -- <p style="text-align: center;">ရူပ အရူပဗြဟ္မာတို့၏ ကံနှင့် သက်တမ်း</p> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်အကျိုးပေးရာ (၃) ဘုံနှင့် သက်တမ်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၄</b>။ ပဌမဈာန်ကို အနည်းငယ်လျှော့ပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်ကို အနည်းငယ်လျှော့ပွါးများလျှင် ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော် အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အသင်္ချေယျ) ကပ်၏ သုံးဖို့ တစ်ဖို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဗြဟ္မပုရောဟိတာ</p> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်ကို အလတ်စားပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။ ပဌမဈာန်ကို အလတ်စားပွါးများလျှင် ဗြဟ္မပုရောဟိတဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အသင်္ချေယျ) ကပ်၏ ထက်ဝက်တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၃) မဟာဗြဟ္မာ</p> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်ကို အမြတ်စားပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။ ပဌမဈာန်ကို အမြတ်စားပွါးများလျှင် မဟာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အသင်္ချေယျ) တစ်ကပ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုတိယဈာန်အကျိုးပေးရာ (၃) ဘုံနှင့် သက်တမ်း</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) ပရိတ္တာဘာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၅</b>။ ဒုတိယဈာန်ကို အနည်းငယ်လျှော့ပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုတိယဈာန်ကို အနည်းငယ်လျှော့ပွါးများလျှင် ပရိတ္တာဘာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော် အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) နှစ်ကပ်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၅) အပ္ပမာဏာဘာ</p> <p style="text-indent:2em">ဒုတိယဈာန်ကို အလတ်စားပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုတိယဈာန်ကို အလတ်စားပွါးများလျှင် အပ္ပမာဏာဘာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော် အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) လေးကပ်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၆) အာဘဿရာ</p> <p style="text-indent:2em">ဒုတိယဈာန်ကို အမြတ်စားပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုတိယဈာန်ကို အမြတ်စားပွါးများလျှင် အာဘဿရဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ရှစ်ကပ်တို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">တတိယဈာန်အကျိုးပေးရာ (၃) ဘုံနှင့် သက်တမ်း</p> <p style="text-align: center;">(၇) ပရိတ္တသုဘာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၆</b>။ တတိယဈာန်ကို အနည်းငယ်လျှော့ပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တတိယဈာန်ကို အနည်းငယ်လျှော့ပွါးများလျှင် ပရိတ္တသုဘာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော် အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) တစ်ဆယ့်ခြောက်ကပ်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၈) အပ္ပမာဏသုဘာ</p> <p style="text-indent:2em">တတိယဈာန်ကို အလတ်စားပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တတိယဈာန်ကို အလတ်စားပွါးများလျှင် အပ္ပမာဏသုဘာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော် အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) သုံးဆယ့်နှစ်ကပ်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သုဘကိဏှာ</p> <p style="text-indent:2em">တတိယဈာန်ကို အမြတ်စားပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တတိယဈာန်ကို အမြတ်စားပွါးများလျှင် သုဘကိဏှာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ခြောက်ဆယ့်လေးကပ်တို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">စတုတ္ထဈာန်အကျိုးပေးရာ (၁၁) ဘုံ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၇</b>။ စတုတ္ထဈာန်ကို ပွါးများလျှင် အာရုံထူးသည်၏အဖြစ်၊ နှလုံးသွင်းမှု ထူးသည်၏အဖြစ်၊ ဆန္ဒထူးသည်၏အဖြစ်၊ တောင့်တမှု ထူးသည်၏အဖြစ်၊ ဆုံးဖြတ်မှု ထူးသည်၏အဖြစ်၊ ဆုတောင်းမှု ထူးသည်၏ အဖြစ်၊ ပညာထူးသည်၏အဖြစ်များကြောင့်-</p> <p style="text-align: center;">ရူပစတုတ္ထဈာန် ၇-ဘုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အချို့သူတို့သည် အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အချို့သူတို့သည် ဝေဟပ္ဖိုလ်ဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အချို့သူတို့သည် အဝိဟာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အချို့သူတို့သည် အတပ္ပါဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) အချို့သူတို့သည် သုဒဿာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) အချို့သူတို့သည် သုဒဿီဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) အချို့သူတို့သည် အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အရူပစတုတ္ထဈာန် ၄-ဘုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၈) အချို့သူတို့သည် အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) အချို့သူတို့သည် ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သောဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) အချို့သူတို့သည် အာကိဉ္စညာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သောဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အချို့သူတို့သည် နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သောဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">စတုတ္ထဈာန်ဗြဟ္မာ (၁၁) မျိုးတို့၏ သက်တမ်း</p> <p style="text-indent:2em">အသညသတ်၊ ဝေဟပ္ဖိုလ်ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာငါးရာတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဝိဟာဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာတစ်ထောင်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အတပ္ပါဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာနှစ်ထောင်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သုဒဿာဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာလေးထောင်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သုဒဿီဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာရှစ်ထောင်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာတစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၈</b>။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာလေးသောင်းတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာကိဉ္စညာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာခြောက်သောင်းတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာရှစ်သောင်းလေးထောင်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၉</b>။ ကောင်းမှု ရှိန်စော် အာနုဘော်ဖြင့် မြှောက်တင်အပ်ကုန်သော ပုထုဇဉ်သတ္တဝါ တို့သည်ကာမသုဂတိ ရူပသုဂတိဘုံသို့ လားရကုန်၍ ဘဝဂ်သို့တိုင် ရောက် ကြသော်လည်း တစ်ဖန်မကောင်းသော လားရာ (အပါယ်လေးဘုံ) သို့ ပြန် ရောက်ကြရကုန်၏။ ထိုမျှလောက် အသက်ရှည်သော သတ္တဝါတို့သည်ပင်လျှင် အသက်တမ်းကုန်၍ သေဆုံးရကုန်၏၊ မြဲသော ဘဝ အနည်းငယ်မျှ မရှိချေ၊ ဤသို့ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားတော်မူ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့်ပင်လျှင် ရင့်ကျက်သော ပညာရှိကုန်သော သိမ်မွေ့သော ပညာရှိ ကုန်သော အကျိုးစီးပွါးကိုကြံစည်တတ်ကုန်သော ပညာရှင်တို့သည် အိုမှု သေမှု လွတ်ရန် မြတ်သော မဂ်ကို ပွါးများကြကုန်၏။ နက်ရှိုင်းသော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော စင်ကြယ်သော မဂ်ကို ပွါးများ၍အာသဝအလုံးစုံတို့ကို ပိုင်းခြားသိလျက် အာသဝမရှိကုန်ဘဲ ဒုက္ခ ခပ်သိမ်း ငြိမ်းကြကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-အဘိညေယျာဒိဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(ထိုးထွင်း၍သိအပ်သောတရား စသည်တို့ကို ပြဆိုသောဝါရ)</p> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၀</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ပယ်အပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ပွါးများအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှ ရှိသနည်း၊ မပယ်အပ်သည်တို့ကား မပွါးများအပ်သည်တို့ကား မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ပယ်အပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ပွါးများအပ်သည်တို့ကားအဘယ်မျှရှိသနည်း၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှ ရှိသနည်း၊ မပယ်အပ်သည်တို့ကားမပွါးများအပ်သည်တို့ကား မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၁</b>။ ရူပက္ခန္ဓာကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်၊ အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ် အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ် ကုန်၏၊ အချို့ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ ပယ်အပ်၏၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်။ မဂ္ဂသစ္စာကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ ပွါးများ အပ်၏၊ မျက်မှောက် မပြုအပ်၊ နိရောဓသစ္စာကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏။ ဒုက္ခသစ္စာကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ အချို့ပယ်အပ်၏၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်၊ အချို့ မပယ်အပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။ ဒေါမနဿိန္ဒြေကို ထိုးထွင်း၍သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်၏၊ ပယ်အပ်၏၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်။ အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေကို ထိုးထွင်း၍သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ ပွါးများအပ်၏၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်။ အညိန္ဒြေကိုထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ အချို့ ပွါးများအပ်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏။ အညာတာဝိန္ဒြေကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏။ ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက် ပြုအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏။ (ကြွင်း) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။ ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ မျက်မှောက် မပြုအပ်ကုန်၊ အချို့မပွါးများအပ်ကုန်၊ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကို ထိုးထွင်း၍သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏၊ အချို့ မပယ်အပ် မပွါးများအပ် မျက်မှောက်မပြုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာတရားစသည်</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခြောက်ပါးတို့ကို။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခြောက်ပါးတို့ကို။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခြောက်ပါးတို့ကို။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခြောက်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်၏။ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏၊ အချို့ မပယ်အပ်မပွါးများအပ် မျက်မှောက်မပြုအပ်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-သာရမ္မဏာ နာရမ္မဏဝါရ</h3> <p style="text-indent:2em">(အာရုံပြုမှု မပြုမှုကို ပြဆိုသော ဝါရ)</p> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၂</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် အာရုံပြုခြင်းရှိသော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်နည်း၊ အာရုံပြုခြင်း မရှိသော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် အာရုံပြုခြင်းရှိသော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အာရုံပြုခြင်း မရှိသော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၃</b>။ ရူပက္ခန္ဓာသည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ မနာယတနသည် အာရုံပြုခြင်းရှိ၏။ ဓမ္မာယတနသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိ၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းရှိကုန်၏။ ဓမ္မဓာတ်သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိ၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းရှိကုန်၏။ နိရောဓသစ္စာသည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ။ ဒုက္ခသစ္စာသည်အချို့ အာရုံပြုခြင်း ရှိ၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။ ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိ၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဟိတ်ကိုးပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ၊ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈-၁၂) ဖဿတရား စသည်။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခုနစ်ပါး တို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၄</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြုသည့် ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြုသည့် ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြုသည့် စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကို အာရုံပြုသည့် စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၅</b>။ ရူပက္ခန္ဓာသည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်း ရှိသောတရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိကုန်။ မနာယတနသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်း ရှိသောတရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။ ဓမ္မာယတနသည် အချို့အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။ အချို့အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကိုအာရုံပြုကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။ ဓမ္မဓာတ်သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကိုအာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသောတရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ။ မဂ္ဂသစ္စာသည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။ သမုဒယသစ္စာသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသောတရားကို အာရုံပြု၏။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကိုအာရုံပြုကုန်၏။ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။ ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကိုအာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဟိတ်ကိုးပါးတို့သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသောတရားကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ ‘ဖဿ’ သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသည့်တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု (ဝေဒနာ) ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု (သညာ) ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု (စေတနာ) ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားတို့ကို အာရုံပြုကုန်၏။ မနောဝိညာဏ ဓာတ်သည့်အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၉-ဒိဋ္ဌသုတာဒိဒဿနဝါရ</h3> <p style="text-indent:2em">(မြင်မှု ကြားမှု စသည်တို့ကို ပြဆိုသော ဝါရ)</p> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၆</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင်-မြင်အပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကြားအပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့အပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သိအပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မမြင်အပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မကြားအပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မတွေ့အပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မသိအပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် မြင်အပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကြားအပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့အပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သိအပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မမြင်အပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မကြားအပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မတွေ့အပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မသိအပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> -- <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၇</b>။ ရူပက္ခန္ဓာကို အချို့ မြင်အပ်၏၊ အချို့ ကြားအပ်၏၊ အချို့ တွေ့အပ်၏၊ အချို့ သိအပ်၏၊ အချို့ မမြင်အပ်၊ မကြားအပ်၊ မတွေ့အပ်၊ မသိအပ်။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပါယတနကို မြင်အပ်၏၊ မကြားအပ်၊ မတွေ့အပ်၊ သိအပ်၏။ သဒ္ဒါယတနကို မမြင်အပ်၊ ကြားအပ်၏၊ မတွေ့အပ်၊ သိအပ်၏။ ဂန္ဓာယတန ရသာယတန ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနကို မမြင်အပ်၊ မကြားအပ်၊ တွေ့အပ်၏၊ သိအပ်၏။ (ကြွင်း) အာယတနခုနစ်ပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်ကို မြင်အပ်၏၊ မကြားအပ်၊ မတွေ့အပ်၊ သိအပ်၏။ သဒ္ဒဓာတ်ကို မမြင်အပ်၊ ကြားအပ်၏၊ မတွေ့အပ်၊ သိအပ်၏။ ဂန္ဓဓာတ် ရသဓာတ် ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်ကို မမြင်အပ်၊ မကြားအပ်၊ တွေ့အပ်၏၊ သိအပ်၏။ (ကြွင်း) ဓာတ်တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာသုံးပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။ ဒုက္ခသစ္စာကိုအချို့ မြင်အပ်၏၊ အချို့ ကြားအပ်၏၊ အချို့ တွေ့အပ်၏၊ အချို့သိအပ်၏။ အချို့ မမြင်အပ်၊ မကြားအပ်၊ မတွေ့အပ်၊ သိအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်'ကိုးပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာဟာရလေးပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု (ဖဿ) ခုနစ်ပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသည်တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါး၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခုနစ်ပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခုနစ်ပါး၊ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၀-တိကာဒိဒဿနဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(တိက်စသည်ဖြင့် ပြဆိုသော ဝါရ)</p> <h4>၁-ကုသလတိက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၈</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ကုသိုလ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အကုသိုလ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အဗျာကတတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ကုသိုလ်တို့သည်အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အကုသိုလ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အဗျာကတတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အဗျာကတဖြစ်၏။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။ အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် အကုသိုလ်ဖြစ်၏။ မဂ္ဂသစ္စာသည် ကုသိုလ်ဖြစ်၏။ နိရောဓသစ္စာသည် အဗျာကတဖြစ်၏။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်၏၊ အချို့ အကုသိုလ်ဖြစ်၏၊ အချို့ အဗျာကတ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့သည် အဗျာကတ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် အကုသိုလ် ဖြစ်၏။ အနညာ့တညဿာမီတိန္ဒြေသည် ကုသိုလ်ဖြစ်၏၊ ဣန္ဒြေလေးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏။ အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏။ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့သည် အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် အဗျာကတဖြစ်၏။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့သည် အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ ‘ဖဿ’ သည်အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်၏၊ အချို့ အကုသိုလ်ဖြစ်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသောတရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ခြောက်ပါး၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခြောက်ပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခြောက်ပါး၊ စိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ ကုသိုလ် ဖြစ်၏၊ အချို့အကုသိုလ် ဖြစ်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်၏။</p> -- <h4>၂-ဝေဒနာတိက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၉</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ခန္ဓာတို့သည်သဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ဒုက္ခ လည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိသကုန်နည်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ခန္ဓာနှစ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ်ကုန်။ ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ မနာယတနသည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ ဓမ္မာယတနသည်အချို့ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ်ကုန်။ ဓာတ်ငါးပါးတို့သည် ဒုက္ခလည်းမဟုတ် သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ ကာယဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခ လည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ ဓမ္မဓာတ်သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ အချို့သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ အချို့သုခလည်းမဟုတ်, ဒုက္ခမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ နိရောဓသစ္စာကို သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏။ အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခ သုခမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခ လည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏။ (ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေကို) အချို့ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဒေါသအကုသိုလ်ဟိတ်သည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏၊ (ကြွင်း) ဟိတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ မောဟ အကုသိုလ်ဟိတ်သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ငါးပါးတို့သည် ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ ကာယဝိညာဏဓာတ်အတွေ့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ဒုက္ခလည်းမဟုတ် သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသော တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ငါးပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ငါးပါး၊ စိတ်ငါးပါးတို့သည်ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ ကာယဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏။</p> -- <h4>၃-ဝိပါကတိက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၀</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဟူသော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်သောခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏အကျိုးစိတ်တို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း၊ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဟူသောစိတ်တို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေ ခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။ အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ် တို့၏အကျိုးဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။ ဓာတ်ငါးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏။ မနောဓာတ်သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောတရားလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောတရား ဖြစ်ကုန်၏၊ နိရောဓသစ္စာသည် ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရား ဖြစ်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘော ရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။ ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏၊ ဣန္ဒြေနှစ်ပါးတို့သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဖြစ်ကုန်၏။ အညိန္ဒြေသည်အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဖြစ်၏။ (ကြွင်း) ဣန္ဒြေ ကိုးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်းမဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ခြောက်ပါးတို့သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်းမဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည်အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်းမဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသောတရားလည်းမဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ငါးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏။ မနောဓာတ်အတွေ့'ဖဿ'သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘ဖဿ’ သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသောတရား ဖြစ်၏။ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသော တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ငါးပါး၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ငါးပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ငါးပါး၊ စိတ်ငါးပါး တို့သည်ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏။ မနောဓာတ်သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ် တို့၏အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရား ဖြစ်၏။ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘော ရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။</p> -- <h4>၄-ဥပါဒိန္နတိက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၁</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်သော ခန္ဓာတို့သည်အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနငါးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ သဒ္ဒါယတနသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အာယတနလေးပါးတို့သည် အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ သဒ္ဒဓာတ်သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ ဓာတ်ငါးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ် ကုန်၏။ အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းမဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံ သည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။ ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ် သုံးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ကားမယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းမဟုတ်ကုန်။ အဗျာကတဟိတ် သုံးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းမဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ငါးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ မနောဓာတ်အတွေ့'ဖဿ'သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။ မနောဝိညာဏ ဓာတ်အတွေ့ ‘ဖဿ’ သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏၊ အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်းမဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသော တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ငါးပါး၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ငါးပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ငါးပါး၊ စိတ်ငါးပါးတို့သည်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏။ မနောဓာတ်သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။ မနာဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းမယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်။</p> -- <h4>၅-ဝိတက္ကတိက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၂</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိသော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ဝိတက်ကား မရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိဝိစာရလည်း မရှိသော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ဝိတက်လည်း ရှိဝိစာရလည်း ရှိသော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ဝိတက်ကား မရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသောစိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိ ဝိစာရလည်း မရှိသော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏၊ အချို့ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏။ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ၊ အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။ မနာယတနသည် အချို့ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်းမရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ ဓမ္မာယတနသည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ အချို့သော ဓမ္မာယတနကိုဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်၊ မနောဓာတ်သည်ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်းရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ ဓမ္မဓာတ်သည် အချို့ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်းရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ နိရောဓသစ္စာသည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ မဂ္ဂသစ္စာသည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ ဝိတက်လည်းရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏။ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။ ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် ဝိတက်လည်းရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ ဥပေက္ခိန္ဒြေသည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ၊ (ကြွင်း) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏။ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏၊ အချို့ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏၊ (ကြွင်း) ဟိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏။ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏၊ အချို့ ဝိတက်ကားမရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ငါးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။ မနောဓာတ်အတွေ့'ဖဿ'သည် ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘ဖဿ’ သည် အချို့ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်းမရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသော တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ငါးပါး၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ငါးပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ငါးပါး၊ စိတ်ငါးပါး တို့သည်ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။ မနောဓာတ်သည် ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။</p> -- <h4>၁-ရူပဒုက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၃</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ရုပ်ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ရုပ်မဟုတ်သော ခန္ဓာတို့သည်အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ရုပ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ရုပ်မဟုတ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ရုပ်ဖြစ်၏။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ရုပ်ဖြစ်ကုန်၏။ မနာယတနသည် ရုပ်မဟုတ်။ ဓမ္မာယတနသည် အချို့ရုပ်ဖြစ်၏၊ အချို့ ရုပ်မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် ရုပ်ဖြစ်ကုန်၏။ ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။ ဓမ္မဓာတ်သည် အချို့ရုပ်ဖြစ်၏၊ အချို့ ရုပ်မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ ရုပ်ဖြစ်၏၊ အချို့ ရုပ်မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် ရုပ်ဖြစ်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။ ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ ရုပ်ဖြစ်၏၊ အချို့ ရုပ်မဟုတ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်'ကိုးပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အာဟာရသည် ရုပ်ဖြစ်၏။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခုနစ်ပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသော တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါး၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခုနစ်ပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'ခုနစ်ပါး၊ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။</p> -- <h4>၂-လောကီယဒုက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၄</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တွင် လောက၌ အကျုံးဝင်သော အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့တွင် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ဓာတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ဓာတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာလေးပါးတို့တွင် လောက၌ အကျုံးဝင်သော သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း၊ လောကမှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် လောက၌ အကျုံးဝင်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ လောကမှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် လောက၌ အကျုံးဝင်၏။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် အချို့လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ် သုံးပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ (ကြွင်း) ဟိတ်ခြောက်ပါး တို့သည် အချို့လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် လောက၌ အကျုံးဝင်၏။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘ဖဿ'သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဝေဒနာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) သညာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော သိမှတ်မှု ‘သညာ'သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ လောကမှထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) စေတနာတရား</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ လောကမှထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) စိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်၏။ ဤသို့ ဖြေဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘိညေယျာဒိဝါရ၊ သာရမ္မဏ အနာရမ္မဏဝါရ နှစ်ပါး၊ ဒိဋ္ဌသုတာဒိဒဿနဝါရ၊ ကုသလတိက် ဝေဒနာတိက် ဝိပါကတိက် ဥပါဒိန္နတိက် ဝိတက်တိက် ရူပဒုက် လောကိယဒုက်၊ ဤသည်တို့ကား ထိုဆိုအပ်ပြီးသည်တို့၏ အကျဉ်းချုပ်မာတိကာတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">တရားနှလုံးတို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော ဓမ္မဟဒယဝိဘင်း ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">ဝိဘင်းပါဠိတော်မြန်မာပြန် (ဒုတိယတွဲ) ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">ဝိဘင်းပါဠိတော်မြန်မာပြန် ပြီးပြီ။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စေတသိက်၏ မခံ့ကျန်းမှု ‘အကလျတာ’၊ အမှုကိစ္စ၌ မဆောင်ရွက်နိုင်မှု ‘အကမ္မညတာ’၊ မြှေးယှက်ခြင်းသဘော ‘ဩနာဟ’၊ ထက်ဝန်းကျင်မြှေးယှက်ခြင်းသဘော ‘ပရိယောနာဟ’၊ အတွင်း၌ ပိတ်ဆို့ခြင်းသဘော ‘အန္တောသမောရောဓ’၊ မှိုင်းခြင်းသဘော ‘မိဒ္ဓ’၊ အိပ်ခြင်းသဘော ‘သုပ္ပ’၊ ငိုက်မျဉ်းခြင်း သဘော ‘ပစလာယိကာ’၊ အိပ်မှု သဘော ‘သုပ္ပ’၊ အိပ်သောအခြင်းအရာ ‘သုပ္ပနာ’၊ အိပ်သည်၏အဖြစ် ‘သုပ္ပိတတ္တ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မှိုင်းခြင်းဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ဤထိုင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ ဤမှိုင်းခြင်းသည်လည်းကောင်း ငြိမ်းကုန်၏၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ရောက်ကုန်၏၊ အထူးငြိမ်းကုန်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ပျက်စီးကုန်၏၊ အထူးပျက်စီးကုန်၏၊ ခြောက်သွေ့ ကုန်၏၊ အထူးခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ ကင်းခြင်းကိုပြုအပ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် “လေးလံထိုင်းမှိုင်းမှု ‘ထိနမိဒ္ဓ'ကို ပယ်၍”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၇</b>။ “လေးလံထိုင်းမှိုင်းခြင်း ‘ထိနမိဒ္ဓ'မှ ကင်းသည်ဖြစ်၍”ဟူရာ၌ ထိုစိတ်စေတသိက်တို့၏ထိုင်းမှိုင်းခြင်းကို စွန့်ခြင်းကြောင့်၊ အန်ခြင်းကြောင့်၊ လွတ်ခြင်းကြောင့်၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်၊ အထပ်ထပ်စွန့်ခြင်း ကြောင့်၊ ပယ်၍ အထပ်ထပ် စွန့်ခြင်းကြောင့်။ ထို့ကြောင့် “ထိုင်းမှိုင်းခြင်း ‘ထိနမိဒ္ဓ'မှကင်းသည် ဖြစ်၍”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၈</b>။ “နေ၏”ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၉</b>။ “အလင်းရောင်ဟူသော အမှတ်သညာရှိသည်ဖြစ်၍”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် အမှတ် ‘သညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မှတ်သားမှု ‘သညာ’၊ မှတ်သားသောအခြင်းအရာ ‘သဉ္ဇာနနာ’၊ မှတ်သားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘သဉ္ဇာနိတတ္တ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤမှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည် လင်း၏၊ ပွင့်၏၊ ထက်ဝန်းကျင်စင်ကြယ်၏၊ ထက်ဝန်းကျင် တောက်ပ၏။ ထို့ကြောင့် “အလင်းရောင်ဟူသော အမှတ် ‘သညာ'ရှိသည်ဖြစ်၍”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၀</b>။ “အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘သမ္ပဇည’ နှင့် ပြည့်စုံလျက်”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’။ပ။ ကောင်းစွာအောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့်သိမှု ‘သမ္ပဇည’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းစွာသိမြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ‘ပညာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤသတိနှင့်လည်းကောင်း၊ ဤပညာနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံ၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “အောက်မေ့မှု ‘သတိ'ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့်သိမှု ‘သမ္ပဇည'နှင့် ပြည့်စုံလျက်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၁</b>။ လေးလံထိုင်းမှိုင်းမှု ‘ထိနမိဒ္ဓ’ မှ စိတ်ကို စင်ကြယ်စေ၏” ဟု ဆိုရာ၌ စိတ်၏ ထိုင်းမှုသည် ရှိ၏။ စေတသိက်တို့၏ မှိုင်းမှုသည် ရှိ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် “စိတ်၏ ထိုင်းမှု” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">။ပ။ ဤသဘောကို “စိတ်၏ ထိုင်းမှု”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “စေတသိက်တို့၏ မှိုင်းမှု” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">။ပ။ ဤသဘောကို “စေတသိက်တို့၏ မှိုင်းမှု”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “စိတ်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">။ပ။ ဤသဘောကို စိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤစိတ်ကို ဤလေးလံထိုင်းမှိုင်းမှု ‘ထိနမိဒ္ဓ’ မှ စင်ကြယ်စေ၏၊ အထူးစင်ကြယ်စေ၏၊ ထက်ဝန်းကျင်စင်ကြယ်စေ၏၊ လွတ်စေ၏၊ အထူးလွတ်စေ၏၊ ထက်ဝန်းကျင်လွတ်စေ၏။ ထို့ကြောင့် “လေးလံထိုင်းမှိုင်းခြင်း ‘ထိနမိဒ္ဓ'မှ စိတ်ကို စင်ကြယ်စေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၂</b>။ “ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’၊ နောင်တတစ်ဖန်ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ'ကို ပယ်၍”ဟူရာ၌ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည် ရှိ၏၊ နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ'သည် ရှိ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’၊ မငြိမ်သက်မှု ‘အဝူပသမ’၊ စိတ်၏ ဖရိုဖရဲပျံ့လွင့်မှု ‘စေတသောဝိက္ခေပ’ စိတ်၏တုန်လှုပ်မှု ‘ဘန္တတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် နောင်တတစ်ဖန်ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မအပ်သည်၌ အပ်၏ဟု မှတ်ထင်ခြင်း၊ အပ်သည်၌ မအပ်ဟုမှတ်ထင်ခြင်း၊ အပြစ်မရှိသည်၌ အပြစ်ရှိ၏ဟုမှတ်ထင်ခြင်း၊ အပြစ်ရှိသည်၌ အပြစ်မရှိဟု မှတ်ထင်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်နောင်တ တစ်ဖန်ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’၊ နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်သောအခြင်းအရာ ‘ကုက္ကုစ္စာယနာ’၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘ကုက္ကုစ္စာယိတတ္တ’၊ စိတ်နှလုံးမသာယာမှု ‘ဝိပ္ပဋိသာရ’၊ စိတ်နှလုံး၌ ရေးခြစ်မှု ‘မနောဝိလေခ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤစိတ်၏ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ သည်လည်းကောင်း၊ ဤနောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ'သည်လည်းကောင်း ငြိမ်းကုန်၏၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ငြိမ်သက်ကုန်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ရောက်ကုန်၏၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ပျက်စီးကုန်၏၊ အထူးပျက်စီးကုန်၏၊ ခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ အထူးခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ ကင်းခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် “စိတ်၏ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ ကို ပယ်၍”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၃</b>။ “မပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍”ဟူသည် ထိုစိတ်၏ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’၊ နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ'ကို စွန့်ခြင်းကြောင့်၊ အန်ခြင်းကြောင့်၊ လွတ်ခြင်းကြောင့်၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်၊ တစ်ဖန်စွန့်ခြင်းကြောင့် ပယ်၍ တစ်ဖန် စွန့်ခြင်းကြောင့်။ ထို့ကြောင့် “မပျံ့လွင့်သည်ဖြစ်၍”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၄</b>။ “နေ၏”ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">“မိမိသန္တာန်၌”ဟူသည် ကိုယ်ကို စွဲ၍ဖြစ်သော အရာတည်း"၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၅</b>။ “ငြိမ်သက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် “စိတ်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သောအထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ‘စိတ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤမိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သော စိတ်သည် ငြိမ်း၏၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ငြိမ်သက်၏။ ထို့ကြောင့် “မိမိသန္တာန်၌ ငြိမ်သက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၆</b>။ “ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’၊ နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ'မှ စိတ်ကို စင်ကြယ်စေ၏”ဟူရာ၌ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ'သည် ရှိ၏၊ နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ'သည် ရှိ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၏ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’၊ မငြိမ်သက်မှု ‘အဝူပသမ’၊ စိတ်၏ ဖရိုဖရဲပျံ့လွင့်မှု ‘စေတသောဝိက္ခေပ’၊ စိတ်၏တုန်လှုပ်မှု ‘ဘန္တတ္တ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">။ပ။ ဤသဘောကို နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “စိတ်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">။ပ။ ဤသဘောကို “စိတ်”ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤစိတ်ကို ဤပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ'မှ စင်ကြယ်စေ၏၊ အထူးစင်ကြယ်စေ၏၊ ထက်ဝန်းကျင် စင်ကြယ်စေ၏၊ လွတ်စေ၏၊ အထူးလွတ်စေ၏၊ ထက်ဝန်းကျင်လွတ်စေ၏။ ထို့ကြောင့် “ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’ နောင်တတစ်ဖန်ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’ မှစိတ်ကို စင်ကြယ်စေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၇</b>။ “ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကိုပယ်၍”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ’၊ ယုံမှားသောအခြင်းအရာ ‘ကင်္ခါယနာ’၊ ယုံမှားတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘ကင်္ခါယိတတ္တ’၊ တွေးတောမှု ‘ဝိမတိ’၊ မဆုံးဖြတ်နှိုင်မှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’၊ နှလုံးနှစ်ခွဖြစ်မှု ‘ဒွေဠှက’၊ လမ်းနှစ်ခွဖြစ်မှု ‘ဒွိဓာပထ’၊ မဝေခွဲနိုင်မှု ‘သံသယ’၊ တသမတ်တည်း မယူနိုင်မှု ‘အနေကံသဂ္ဂါဟ’၊ ရွေ့ရှားတတ်မှု ‘အာသပ္ပနာ’၊ ထက်ဝန်းကျင် ရွေ့ရှားမှု ‘ပရိသပ္ပနာ’၊ ထက်ဝန်းကျင် မသက်ဝင်နိုင်မှု ‘အပရိယောဂါဟဏာ’၊ စိတ်ခက်တရော်ရှိမှု ‘ဆမ္ဘိတတ္တ’၊ စိတ်နှလုံး၌ ရေးခြစ်မှု ‘မနောဝိလေခ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သည် ငြိမ်း၏၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ရောက်၏၊ ငြိမ်သက်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်၏၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ပျက်စီး၏၊ အထူးပျက်စီး၏၊ ခြောက်သွေ့၏၊ အထူးခြောက်သွေ့၏၊ ကင်းခြင်းကို ပြုအပ်၏။ ထို့ကြောင့် “ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကို ပယ်၍” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၈</b>။ “ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို လွန်မြောက်၍”ဟူရာ၌ ဤယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကို ကူးမြောက်၏၊ လွန်မြောက်၏၊ ထွက်မြောက်၏၊ ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်၏၊ ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ဆိုက်၏။ ထို့ကြောင့်"ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို လွန်မြောက်၍”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၉</b>။ “ကုသိုလ်တရားတို့၌ သို့လော သို့လော မရှိသည်ဖြစ်၍”ဟူသည် ဤယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဖြင့်ကုသိုလ်တရားတို့၌ မယုံမှား၊ သံသယမရှိ၊ သို့လော သို့လော မဖြစ်၊ သို့လော သို့လော မရှိ၊ သို့လောသို့လောဖြစ်မှု မှ ကင်း၏။ ထို့ကြောင့် “ကုသိုလ်တရားတို့၌ သို့လော သို့လော မရှိသည် ဖြစ်၍”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၀</b>။ “ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'မှ စိတ်ကို စင်ကြယ်စေ၏”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ’၊ ယုံမှားသောအခြင်းအရာ ‘ကင်္ခါယနာ’၊ ယုံမှားတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘ကင်္ခါယိတတ္တ’။ပ။၂ စိတ်ခက်တရော်ရှိမှု ‘ဆမ္ဘိတတ္တ’၊ စိတ်နှလုံး၌ ရေးခြစ်မှု ‘မနောဝိလေခ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “စိတ်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သော အထူးသိမှု သဘော “တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်"သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို “စိတ်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤစိတ်ကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ မှ စင်ကြယ်စေ၏၊ အထူးစင်ကြယ်စေ၏၊ ထက်ဝန်းကျင်စင်ကြယ်စေ၏၊ လွတ်စေ၏၊ အထူးလွတ်စေ၏၊ ထက်ဝန်းကျင်လွတ်စေ၏။ ထို့ကြောင့် “ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'မှ စိတ်ကိုစင်ကြယ်စေ၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၁</b>။ “ဤနီဝရဏ ငါးပါးတို့ကို ပယ်၍”ဟူရာ၌ ဤနီဝရဏ ငါးပါးတို့သည် ငြိမ်းကုန်၏၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ရောက်ကုန်၏၊ ငြိမ်သက်ကုန်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက် ကုန်၏၊ ပျက်စီးကုန်၏၊ အထူးပျက်စီးကုန်၏၊ ခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ အထူးခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ ကင်းခြင်းကိုပြုအပ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် “ဤနီဝရဏငါးပါးတို့ကို ပယ်၍”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၂</b>။ “စိတ်ကို ညစ်နွမ်းစေတတ်ကုန်သော”ဟူရာ၌ ဤနီဝရဏငါးပါးတို့သည် စိတ်ကို ညစ်နွမ်းစေတတ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၃</b>။ “ပညာကို အားနည်းအောင် ပြုတတ်ကုန်သော”ဟူရာ၌ ဤနီဝရဏငါးပါးတို့ကြောင့် မဖြစ်သေးသော ပညာသည် မဖြစ်ပေါ်၊ ဖြစ်ပြီးသော ပညာသည်လည်း ချုပ်၏။ ထို့ကြောင့် “ပညာကိုအားနည်းအောင် ပြုတတ်ကုန်သော” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၄</b>။ “ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် အကုသိုလ်တရားတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်” ဟူရာ၌ အဘယ်တရားတို့သည် “ကာမ” မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်ကို လိုချင်မှု ‘ဆန္ဒ’ သည် ကာမမည်၏၊ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'သည် ကာမမည်၏၊ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘ဆန္ဒရာဂ'သည် ကာမမည်၏၊ (ပုံသဏ္ဌာန်နိမိတ်စသည်ကို) ကြံစည်မှု ‘သင်္ကပ္ပ’ သည် ကာမမည်၏၊ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'သည် ကာမမည်၏၊ ကြံစည်တပ်မက်မှု ‘သင်္ကပ္ပရာဂ’ သည် ကာမမည်၏။ ဤတရားတို့ကို “ကာမ” ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ထို၌ အဘယ်တရားတို့သည် “အကုသိုလ်” မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပြင်းစွာလိုချင်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’၊ ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ’၊ စိတ်စေတသိက်တို့၏ ထိုင်းမှိုင်းမှု ‘ထိနမိဒ္ဓ’၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’၊ နောင်တ တစ်ဖန်ပူပန်မှု ‘ကုက္ကုစ္စ’၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’။ ဤတရားတို့ကို အကုသိုလ်တို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤသို့ ဤကာမတို့မှလည်းကောင်း၊ ဤအကုသိုလ်တရားတို့မှလည်းကောင်း ကင်းဆိတ်၏။ ထို့ကြောင့် “ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် အကုသိုလ်တရားတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ (*) ဆဋ္ဌမူပါဠိတော်၌ အဇ္ဈတ္တပုဒ်အဖွင့် မပါပါ၊ ကျနေဟန်တူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤကင်္ခါယိတတ္တနောက်၌ ပေယျာလ ရှိသင့်သည်၊ ဆဋ္ဌမူပါဠိတော်၌ ကျသည်ဟု ထင်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁-ပဌမဈာန်အဖွင့်</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၅</b>။ “ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့် တကွဖြစ်သော သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွဖြစ်သော” ဟူရာ၌ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'သည် ရှိ၏၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'သည် ရှိ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’၊ ကောင်းစွာ ကြံစည်မှု ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ’၊ စိတ်ကိုအာရုံသို့ ရောက်စေမှု ‘အပ္ပနာ’၊ အထူးရောက်စေမှု ‘ဗျပ္ပနာ’၊ စိတ်ကိုအာရုံသို့ ရှေးရှုတင်ပေးမှု ‘စေတသောအဘိနိရောပနာ’၊ ကောင်းစွာ ကြံစည်မှု ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်သုံးသပ်မှု ‘စာရ’၊ အထူးသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ အထပ်ထပ်အထူးသုံးသပ်မှု ‘အနုဝိစာရ’၊ ကပ်၍အထူးသုံးသပ်မှု ‘ဥပဝိစာရ’၊ စိတ်ကိုအာရုံနှင့် ဆက်စပ်၍ထားမှု ‘အနုသန္ဓနတာ’၊ အစဉ်မပြတ်ကြည့်ရှုမှု ‘အနုပေက္ခနတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'နှင့်လည်းကောင်း၊ ဤသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံ၏။ပ။ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ နှင့်တကွဖြစ်သော သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွဖြစ်သော"’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၆</b>။ “နီဝရဏကင်းဆိတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော”ဟူရာ၌ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တို့သည် ရှိကုန်၏။ ထိုတရားတို့သည် ဤ (နီဝရဏ) ကင်းခြင်းကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ကုန်၏၊ ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ အသစ်ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် “နီဝရဏကင်းဆိတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၇</b>။ “နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ရှိသော”ဟူရာ၌ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'သည် ရှိ၏။ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ သည် ရှိ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ဝမ်းမြောက်မှု ‘ပါမောဇ္ဇ’၊ လွန်စွာဝမ်းသာမှု ‘အာမောဒနာ’၊ များစွာ ဝမ်းသာမှု ‘ပမောဒနာ’၊ ရွှင်လန်းမှု ‘ဟာသ’၊ များစွာရွှင်လန်းမှု ‘ပဟာသ’၊ နှစ်သိမ့်မှု ‘ဝိတ္တိ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဩဒဂျ’၊ စိတ်၏ နှစ်လိုမှု ‘အတ္တမနတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ဟု ဆိုအပ်၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ မှီသော သာယာမှု ‘စေတသိကသာတ’၊ စိတ်၌ မှီသော ချမ်းသာမှု ‘စေတသိကသုခ’၊ စိတ်၏တွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာမှု ချမ်းသာမှုကို ခံစားခြင်း၊ စိတ်၏ တွေ့ထိမှု ကြောင့်ဖြစ်သောသာယာမှု ချမ်းသာမှုကို ခံစားသော အခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤချမ်းသာမှု ‘သုခ'သည် ဤနှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'နှင့် တကွ အဖြစ်သို့ ရောက်၏၊ တကွဖြစ်၏၊ နှီးနှော၏၊ ယှဉ်၏။ ထို့ကြောင့် “နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ရှိသော” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၈</b>။ “ပဌမ”ဟူရာ၌ ဤဈာန်သည် အရေအတွက် အစဉ်အားဖြင့်လည်း ပဌမမည်၏၊ ရှေးဦးစွာဝင်စားအပ်သောကြောင့်လည်း ပဌမမည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၉</b>။ “ဈာန်”ဟူသည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၀</b>။ “ရောက်၍”ဟူသည် ပဌမဈာန်ကို ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်းတည်း၊ ရောက်ခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာ ရောက်ခြင်းတည်း၊ တွေ့ထိခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၁</b>။ “နေ၏”ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဈာန်အဖွင့်</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၂</b>။ “ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်”ဟူရာ၌ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သည် ရှိ၏၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ သည် ရှိ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’။ပ။ ကောင်းစွာကြံစည်မှု ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်သုံးသပ်မှု ‘စာရ’၊ အထူးသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ အထပ်ထပ် အထူးသုံးသပ်မှု ‘အနုဝိစာရ’၊ ကပ်၍အထူးသုံးသပ်မှု ‘ဥပဝိစာရ’၊ စိတ်ကိုအာရုံနှင့်ဆက်စပ်မှု ‘အနုသန္ဓနတာ’၊ အထပ်ထပ် ကပ်၍ ရှုမှု ‘အနုပေက္ခနတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'သည်လည်းကောင်း၊ ဤသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'သည်လည်းကောင်း ငြိမ်းကုန်၏၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ငြိမ်သက်ကုန်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ပျက်စီးကုန်၏၊ အထူးပျက်စီးကုန်၏၊ ခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ အထူးခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ ကင်းခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် “ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၃</b>။ “မိမိကိုယ်၌”ဟူသည် မိမိသန္တာန်၌ ၊ မိမိအတ္တဘော၌။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၄</b>။ “ကြည်လင်စေတတ်သော”ဟူသည် ယုံကြည်မှု ‘သဒ္ဓါ’၊ ယုံကြည်သော အခြင်းအရာ ‘သဒ္ဒဟနာ’၊ သက်ဝင်မှု ‘ဩကပ္ပနာ’၊ အလွန်ကြည်လင်မှု ‘အဘိပ္ပသာဒ’ တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၅</b>။ “စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်း ‘သမာဓိ'ကို ဖြစ်ပွါးစေတတ်သော”ဟူသည် စိတ်၏တည်တံ့မှု ‘ဌိတိ’။ပ။ ကောင်းစွာ တည်ကြည်မှု ‘သမ္မာသမာဓိ'တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၆</b>။ “ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မရှိသော”ဟူရာ၌ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သည် ရှိ၏၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ သည် ရှိ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ မည်သနည်း၊ အကြင် ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’။ပ။ ကောင်းစွာကြံစည်မှု ‘သမ္မာသင်္ကပ္ပ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်သုံးသပ်မှု ‘စာရ’၊ အထပ်ထပ်သုံးသပ်မှု ‘အနုစာရ’၊ အထူးသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ အထပ်ထပ်အထူးသုံးသပ်မှု ‘အနုဝိစာရ’၊ ကပ်၍ အထူးသုံးသပ်မှု ‘ဥပဝိစာရ’၊ စိတ်ကို အာရုံနှင့်ဆက်စပ်မှု ‘အနုသန္ဓနတာ’၊ အထပ်ထပ်ကပ်၍ရှုမှု ‘အနုပေက္ခနတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'သည်လည်းကောင်း၊ ဤသုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'သည်လည်းကောင်းငြိမ်းကုန်၏၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ငြိမ်သက်ကုန်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ အလွန်ချုပ်ခြင်း သို့ ရောက်ကုန်၏၊ ပျက်စီးကုန်၏၊ အထူးပျက်စီးကုန်၏၊ ခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ အထူးခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ ကင်းခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် “ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'မရှိသော”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၇</b>။ “တည်ကြည်ခြင်း “သမာဓိ” ကြောင့်ဖြစ်သော”ဟူရာ၌ ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ'သည် ရှိ၏။ ထိုသဒ္ဓါ, ပီတိ, သုခတို့သည် ဤဒုတိယဈာန်၌ ပဌမဈာန်သမာဓိကြောင့်ဖြစ်ကုန်၏၊ ကောင်းစွာဖြစ်ကုန်၏၊ ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ အသစ်ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် “တည်ကြည်ခြင်း ‘သမာဓိ'ကြောင့်ဖြစ်သော”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၈</b>။ “နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ရှိသော”ဟူရာ၌ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'သည် ရှိ၏။ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ သည် ရှိ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">။ပ။ ဤသဘောကို နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">။ပ။ ဤသဘောကို ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤချမ်းသာမှု ‘သုခ'သည် ဤနှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'နှင့်တကွအဖြစ်သို့ ရောက်၏၊ တကွဖြစ်၏၊ နှီးနှော၏၊ ယှဉ်၏။ ထို့ကြောင့် “နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ရှိသော”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၉</b>။ “ဒုတိယ”ဟူရာ၌ ဤဈာန်သည် အရေအတွက် အစဉ်အားဖြင့်လည်း ဒုတိယ မည်၏၊ နှစ်ကြိမ်မြောက် ဝင်စားအပ်သောကြောင့်လည်း ဒုတိယ မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၀</b>။ “ဈာန်”ဟူသည် ကြည်လင်မှု ‘သဒ္ဓါ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၁</b>။ “ရောက်၍”ဟူသည် ဒုတိယဈာန်ကို ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်းတည်း၊ ရောက်ခြင်း တည်း၊ ကောင်းစွာ ရောက်ခြင်းတည်း၊ တွေ့ထိခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၂</b>။ “နေ၏”ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-တတိယဈာန်အဖွင့်</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၃</b>။ “နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'ကိုလည်း မတပ်မက်ခြင်းကြောင့်”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ဝမ်းမြောက်မှု ‘ပါမောဇ္ဇ’၊ လွန်စွာဝမ်းသာမှု ‘အာမောဒနာ’၊ များစွာဝမ်းသာမှု ‘ပမောဒနာ’၊ ရွှင်လန်းမှု ‘ဟာသ’၊ များစွာရွှင်လန်းမှု ‘ပဟာသ’၊ နှစ်သိမ့်မှု ‘ဝိတ္တိ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဩဒဂျ’၊ စိတ်၏ နှစ်လိုမှု ‘အတ္တမနတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ သည် ငြိမ်း၏၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ငြိမ်သက်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်၏၊ အလွန် ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ပျက်စီး၏၊ အထူးပျက်စီး၏၊ ခြောက်သွေ့၏၊ အထူးခြောက်သွေ့၏၊ ကင်းခြင်းကို ပြုအပ်၏။ ထို့ကြောင့် “နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'ကိုလည်း မတပ်မက်ခြင်းကြောင့်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၄</b>။ “လျစ်လျူရှုလျက်သာလျှင်”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ လျစ်လျူရှုသော အခြင်းအရာ ‘ဥပေက္ခနာ’၊ အလွန်လျစ်လျူရှုသောအခြင်းအရာ ‘အဇ္ဈုပေက္ခနာ’၊ စိတ်၏ အလယ်အလတ်ဖြစ်ခြင်း ‘မဇ္ဈတ္တတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤလျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ'နှင့် ပြည့်စုံ၏။ပ။ ပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “လျစ်လျူရှုလျက်သာလျှင်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၅</b>။ “နေ၏”ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၆</b>။ “အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့် သိမှု ‘သမ္ပဇဉ်'နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် အောက်မေ့ခြင်း ‘သတိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ် အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’။ပ။ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့် သိမှု ‘သမ္ပဇဉ်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ’၊ အပြားအားဖြင့် သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းစွာသိမြင်မှု ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသဘောကို ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘သမ္ပဇဉ်’ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤသတိနှင့်လည်းကောင်း၊ ဤသမ္ပဇဉ်နှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံ၏။ပ။ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို့ကြောင့် “အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘သမ္ပဇဉ်'နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၇</b>။ “ချမ်းသာမှု ‘သုခ'ကိုလည်း ကိုယ်ဖြင့် ခံစား၏”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာမှု ချမ်းသာမှုကို ခံစားခြင်း၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာမှု ချမ်းသာမှုကို ခံစားသော အခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ‘ကိုယ်’ မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">မှတ်သားမှု အစု ‘သညာက္ခန္ဓာ’၊ ပြုပြင်မှု အစု ‘သင်္ခါရက္ခန္ဓာ’၊ သိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကိုယ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤချမ်းသာခြင်း သုခကို ဤကိုယ် (နာမကာယ) ဖြင့် ခံစား၏။ ထို့ကြောင့် “ချမ်းသာခြင်း သုခကိုလည်း ကိုယ်ဖြင့် ခံစား၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၈</b>။ “အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အကြင်တတိယဈာန်ကြောင့် ထိုသူကို ချီးမွမ်းတော်မူကြကုန်၏”ဟူရာ၌ အဘယ်တို့သည် “အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့” မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြတ်စွာဘုရားတို့ကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သာဝကတို့ကိုလည်းကောင်း အရိယာတို့ ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။ ထိုအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဤတတိယဈာန်ရရှိသူကို ပြောကြားကုန်၏၊ ညွှန်ပြကုန်၏၊ သိစေကုန်၏၊ ဖြစ်စေကုန်၏၊ ဖွင့်ပြကုန်၏၊ ဝေဖန်ကုန်၏၊ ပေါ်လွင်အောင် ပြုကုန်၏၊ ထင်ရှားပြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် “အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အကြင်တတိယဈာန်ကြောင့် ထိုသူကို ချီးမွမ်းတော်မူကုန်၏” ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၉</b>။ “လျစ်လျူရှုသူ သတိရှိသူ ချမ်းသာစွာ နေလေ့ရှိသူ”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ လျစ်လျူရှုသော အခြင်းအရာ ‘ဥပေက္ခနာ’၊ အလွန် လျစ်လျူရှုသောအခြင်းအရာ ‘အဇ္ဈုပက္ခနာ’၊ စိတ်၏ အလယ်အလတ်ဖြစ်မှုသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ် အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’။ပ။ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သောချမ်းသာမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာမှု ချမ်းသာမှုကို ခံစားခြင်း၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာမှု ချမ်းသာမှုကို ခံစားသော အခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤလျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့်လည်းကောင်း၊ ဤအောက်မေ့မှု ‘သတိ'နှင့်လည်းကောင်း၊ ဤချမ်းသာမှု ‘သုခ'နှင့်လည်းကောင်းပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍ ဖြစ်၏၊ စောင့်၏၊ မျှတ၏၊ မျှတစေ၏၊ ကျင့်၏၊ နေ၏၊ ထို့ကြောင့် “လျစ်လျူရှုသူသတိရှိသူ ချမ်းသာစွာ နေလေ့ရှိသူ” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၀</b>။ “တတိယဈာန်”ဟူရာ၌ ဤဈာန်သည် အရေအတွက်အစဉ်အားဖြင့်လည်း တတိယမည်၏၊ သုံးကြိမ်မြောက် ဝင်စားအပ်သောကြောင့်လည်း တတိယ မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၁</b>။ “ဈာန်”ဟူသည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ ကောင်းစွာအပြားအားဖြင့် သိမှု ‘သမ္ပဇည’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၂</b>။ “ရောက်၍”ဟူသည် တတိယဈာန်ကို ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်းတည်း၊ ရောက်ခြင်း တည်း၊ ကောင်းစွာ ရောက်ခြင်းတည်း၊ တွေ့ထိခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၃</b>။ “နေ၏”ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-စတုတ္ထဈာန်အဖွင့်</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၄</b>။ “ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ'ကိုလည်း ပယ်ခွာခြင်းကြောင့်”ဟူရာ၌ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ သည် ရှိ၏၊ ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ’ သည် ရှိ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကိုယ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောသာယာမှု ချမ်းသာမှုကို ခံစားခြင်း၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာမှု ချမ်းသာမှုကို ခံစားသောအခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကိုယ်၌ ဖြစ်သော မသာယာမှု ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှု ၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောမသာယာမှု ဆင်းရဲမှုကို ခံစားခြင်း၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု ဆင်းရဲမှုကို ခံစားသောအခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ ဤချမ်းသာမှု သုခသည်လည်းကောင်း၊ ဤဆင်းရဲမှု ဒုက္ခသည်လည်းကောင်း ငြိမ်းကုန်၏၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ငြိမ်သက်ကုန်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ပျက်စီးကုန်၏၊ အထူးပျက်စီးကုန်၏၊ ခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ အထူးခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ ကင်းခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့်"ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ'ကိုလည်း ပယ်ခွါခြင်းကြောင့်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၅</b>။ “ရှေးဦးကပင် ဝမ်းမြောက်မှု ‘သောမနဿ’၊ စိတ်နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်”ဟူရာ၌ ဝမ်းမြောက်မှု ‘သောမနဿ'သည် ရှိ၏၊ စိတ်နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ သည် ရှိ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဝမ်းမြောက်မှု ‘သောမနဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာမှု ချမ်းသာမှုကို ခံစားခြင်း၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာမှု ချမ်းသာမှုကို ခံစားသော အခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝမ်းမြောက်မှု ‘သောမနဿ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် စိတ်နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၌ ဖြစ်သော မသာယာမှု ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှု ၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု ဆင်းရဲမှုကို ခံစားခြင်း၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာမှု ဆင်းရဲမှုကို ခံစားသောအခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ဤဝမ်းမြောက်မှု ‘သောမနဿ’ သည်လည်းကောင်း၊ စိတ်နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ သည်လည်းကောင်းရှေးဦးကပင် ငြိမ်းကုန်၏၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ငြိမ်သက်ကုန်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ပျက်စီးကုန်၏၊ အထူးပျက်စီးကုန်၏၊ ခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ အထူးခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ ကင်းခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် “ရှေးဦးကပင် ဝမ်းမြောက်မှု ‘သောမနဿ’ စိတ်နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ’ တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၆</b>။ “ဆင်းရဲချမ်းသာမရှိသော”ဟူရာ၌ အကြင်စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာမှု လည်းမဟုတ်, မသာယာမှု လည်းမဟုတ်သော သဘော၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲလည်းမဟုတ်, ချမ်းသာမဟုတ်သောခံစားခြင်းသဘော၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲလည်းမဟုတ်, ချမ်းသာလည်းမဟုတ်သော ခံစားသော အခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ထို့ကြောင့် “ဆင်းရဲချမ်းသာမရှိသော” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၇</b>။ “လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ကြောင့်ဖြစ်သည့် သတိ၏ စင်ကြယ်ခြင်းရှိသော”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အကြင် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ လျစ်လျူရှုသောအခြင်းအရာ ‘ဥပေက္ခနာ’၊ အလွန်လျစ်လျူရှုသောအခြင်းအရာ ‘အဇ္ဈုပေက္ခနာ’၊ စိတ်၏ အလယ်အလတ်ဖြစ်မှု ‘မဇ္ဈတ္တတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုလျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ အထပ်ထပ်အောက်မေ့မှု ‘အနုဿတိ’။ပ။ ကောင်းစွာ အောက်မေ့မှု ‘သမ္မာသတိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသတိသည် ဤလျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ'ကြောင့် ပွင့်လင်း၏၊ ထက်ဝန်းကျင် စင်ကြယ်၏၊ ထက်ဝန်းကျင် ဖြူဖွေး၏။ ထို့ကြောင့် “လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ကြောင့်ဖြစ်သည့် သတိ၏ စင်ကြယ်ခြင်းရှိသော”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၈</b>။ “စတုတ္ထ”ဟူရာ၌ ဤဈာန်သည် အရေအတွက် အစဉ်အားဖြင့်လည်း စတုတ္ထမည်၏၊ လေးကြိမ်မြောက် ဝင်စားအပ်သောကြောင့်လည်း စတုတ္ထမည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၉</b>။ “ဈာန်”ဟူသည် လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၀</b>။ “ရောက်၍”ဟူသည် စတုတ္ထဈာန်ကို ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ် ရခြင်းတည်း၊ ရောက်ခြင်း တည်း၊ ကောင်းစွာ ရောက်ခြင်းတည်း၊ တွေ့ထိခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၁</b>။ “နေ၏”ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၂</b>။ “ရူပသညာကို လုံးဝလွန်မြောက်ခြင်းကြောင့်”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် ရူပသညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဈာန်သမာပတ်ကို ဝင်စားသူ၏လည်းကောင်း၊ ကပ်ရောက်သူ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်၌ ချမ်းသာစွာ နေလေ့ရှိသူ၏လည်းကောင်း မှတ်သားမှု ‘သညာ’၊ မှတ်သားသော အခြင်းအရာ ‘သဉ္ဇာနနာ’၊ မှတ်သားတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သဉ္ဇာနိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသညာတို့ကို ရူပသညာတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤရူပသညာတို့ကို လွန်၏၊ အထူးလွန်၏၊ ကောင်းစွာလွန်၏။ ထို့ကြောင့် “ရူပသညာတို့ကိုလုံးဝလွန်မြောက်ခြင်းကြောင့်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၃</b>။ “ဝတ္ထု+အာရုံထိခိုက်မှု ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ပဋိဃသညာ’ တို့၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် ဝတ္ထု+အာရုံထိခိုက်မှု ကြောင့်ဖြစ်သော ‘ပဋိဃသညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဆင်း၌ မှတ်သားမှု ‘ရူပသညာ’၊ အသံ၌ မှတ်သားမှု ‘သဒ္ဒသညာ’။ပ။ အတွေ့အထိ၌ မှတ်သားမှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗသညာ'တို့တည်း။ ဤသညာတို့ကို ဝတ္ထု+အာရုံထိခိုက်မှု ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ပဋိဃသညာ’ တို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤဝတ္ထု+အာရုံထိခိုက်မှု ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ပဋိဃသညာ’ တို့သည် ငြိမ်းကုန်၏၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ငြိမ်သက်ကုန်၏၊ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ အလွန်ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ပျက်စီးကုန်၏၊ အထူးပျက်စီးကုန်၏၊ ခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ အထူးခြောက်သွေ့ကုန်၏၊ ကင်းခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် “ဝတ္ထု+အာရုံထိခိုက်မှု ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ပဋိဃသညာ'တို့၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၄</b>။ “အထူးထူးသောအာရုံ၌ မှတ်သားမှု ‘နာနတ္တသညာ'တို့ကို နှလုံးမသွင်းမူ၍”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် အထူးထူးသော အာရုံ၌ မှတ်သားမှု ‘နာနတ္တသညာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(သမာပတ်ကို) မဝင်စားသော မနောဓာတ်နှင့် ပြည့်စုံသူ၏လည်းကောင်း၊ မနောဝိညာဏဓာတ်နှင့်ပြည့်စုံသူ၏လည်းကောင်း မှတ်သားမှု ‘သညာ’၊ မှတ်သားသောအခြင်းအရာ ‘သဉ္ဇာနနာ’၊ မှတ်သားသည်၏အဖြစ် ‘သဉ္ဇာနိတတ္တ'သည် ရှိ၏။ ဤသညာကို အထူးထူးသောအာရုံ၌ မှတ်သားမှု ‘နာနတ္တသညာ’ တို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤအထူးထူးသော အာရုံ၌ မှတ်သားမှု ‘နာနတ္တသညာ'တို့ကို နှလုံးမသွင်း။ ထို့ကြောင့်"အထူးထူးသော အာရုံ၌ မှတ်သားမှု ‘နာနတ္တသညာ'တို့ကို နှလုံးမသွင်းခြင်းကြောင့်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၅</b>။ “ကောင်းကင်သည် အဆုံးအပိုင်းအခြားမရှိ”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် “ကောင်းကင်” မည်သနည်း။ အကြင် ရေးခြစ် မရသောသဘော၊ ရေးခြစ်မရသောဖြစ်ခြင်းသဘော၊ ထိကိုင်၍ မရသော သဘော၊ ထိကိုင်၍ မရသောဖြစ်ခြင်းသဘော၊ ဟင်းလင်းသဘော၊ ဟင်းလင်းဖြစ်ခြင်း သဘော၊ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့နှင့် မတွေ့ထိအပ်သောသဘောသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကောင်းကင်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုကောင်းကင်၌ စိတ်ကို ထား၏၊ ကောင်းစွာထား၏။ အပိုင်းအခြားမရှိဖြန့်၏။ ထို့ကြောင့်"ကောင်းကင်သည် အဆုံး အပိုင်းအခြားမရှိ”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၆</b>။ “အာကာသာနဉ္စာယတန”ဟူသည် အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို ဝင်စားသူ၏လည်းကောင်း၊ ကပ်ရောက်သူ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာနေလေ့ရှိသူ၏လည်းကောင်း စိတ်စေတသိက်တရားတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၇</b>။ “ပြည့်စုံစေ၍”ဟူသည် အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ် ရခြင်း တည်း၊ ရောက်ခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာရောက်ခြင်းတည်း၊ တွေ့ထိခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၈</b>။ “နေ၏”ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၉</b>။ “အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်ခြင်းကြောင့်”ဟူရာ၌ ဤအာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို လွန်၏၊ အထူးလွန်၏၊ ကောင်းစွာလွန်၏။ ထို့ကြောင့် “အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကိုလုံးဝလွန်မြောက်ခြင်းကြောင့်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၀</b>။ “ဝိညာဏ်သည် အဆုံးအပိုင်းအခြားမရှိ”ဟူရာ၌ ထိုကောင်းကင်ကိုပင် ဝိညာဏ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍နှလုံးသွင်း၏၊ အပိုင်းအခြားမရှိဖြန့်၏။ ထို့ကြောင့် “ဝိညာဏ်သည် အဆုံးအပိုင်းအခြားမရှိ” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၁</b>။ “ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်”ဟူသည် ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို ဝင်စားသူ၏လည်းကောင်း၊ ကပ်ရောက်သူ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာနေလေ့ရှိသူ၏လည်းကောင်း စိတ်စေတသိက်တရားတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၂</b>။ “ပြည့်စုံစေ၍”ဟူသည် ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်းတည်း၊ ရောက်ခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာရောက်ခြင်းတည်း၊ တွေ့ထိခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံခြင်း တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၃</b>။ “နေ၏”ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h3 style="text-align:center;">အာကိဉ္စညာယတနဈာန်</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၄</b>။ “ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို လုံးဝ လွန်မြောက်ခြင်းကြောင့်”ဟူရာ၌ ဤဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို လွန်၏၊ အထူးလွန်၏၊ ကောင်းစွာလွန်၏။ ထို့ကြောင့် “ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်ခြင်းကြောင့်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၅</b>။ “စိုးစဉ်းမျှ မရှိ”ဟူရာ၌ ထိုဝိညာဏ်ကိုပင် ပွါးများ၏၊ အထူးပွါးများ၏၊ ကွယ်စေ၏၊ စိုးစဉ်းမျှ မရှိဟု ရှု၏။ ထို့ကြောင့် “စိုးစဉ်းမျှ မရှိ”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၆</b>။ “အာကိဉ္စညာယတန”ဟူသည် အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို ဝင်စားသူ၏လည်းကောင်း၊ ကပ်ရောက်သူ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာနေလေ့ရှိသူ၏လည်းကောင်း စိတ်စေတသိက်တရားတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၇</b>။ “ပြည့်စုံစေ၍”ဟူသည် အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်းတည်း၊ ရောက်ခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာရောက်ခြင်းတည်း၊ တွေ့ထိခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၈</b>။ “နေ၏”ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၉</b>။ “အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်ခြင်းကြောင့်”ဟူရာ၌ ဤအာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လွန်၏၊ အထူးလွန်၏၊ ကောင်းစွာလွန်၏။ ထို့ကြောင့် “အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်ခြင်းကြောင့်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">“နေဝသညီနာသညီ”ဟူရာ၌ ထိုအာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကိုပင် ငြိမ်သက်သောအားဖြင့် နှလုံးသွင်း၏၊ အလွန်သိမ်မွေ့သည့် သင်္ခါရမျှသာကြွင်းကျန်သော သမာပတ်ကို ပွါးများ၏၊ ထို့ကြောင့် “နေဝသညီနာသညီ” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၀</b>။ “နေဝသညာနာသညာယတန”ဟူသည် နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကို ဝင်စားသူ၏လည်းကောင်း၊ ကပ်ရောက်သူ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာနေလေ့ရှိသူ၏လည်းကောင်း စိတ်စေတသိက်တရားတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၁</b>။ “ပြည့်စုံစေ၍”ဟူသည် နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကို ရခြင်းတည်း၊ အထပ်ထပ်ရခြင်း တည်း၊ ရောက်ခြင်းတည်း၊ ကောင်းစွာရောက်ခြင်းတည်း၊ တွေ့ထိခြင်းတည်း၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းတည်း၊ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၂</b>။ “နေ၏”ဟူသည် ဣရိယာပုထ်လေးပါးကို ဖြစ်စေ၏၊ ဖြစ်၏၊ စောင့်၏၊ မျှတ၏၊ မျှတ စေ၏၊ ကျင့်၏၊ ဣရိယာပုထ်တစ်ပါးဖြင့် ဣရိယာပုထ်တစ်ပါးကို ဖြတ်၍ ဆောင်၏။ ထို့ကြောင့် “ဝိဟရတိ (နေ၏)” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း</h3> <p style="text-align:center;">(အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားသော နည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-စတုက္ကနည်း ရူပါဝစရကုသိုလ်ဈာန်လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၃</b>။ ဈာန်လေးပါးတို့ကား ပဌမဈာန်၊ ဒုတိယဈာန်၊ တတိယဈာန်၊ စတုတ္ထဈာန်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၄</b>။ ထိုလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပဌမဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင် အခါ၌ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် ရူပဘုံသို့ရောက်ကြောင်းဈာန်ကို အားထုတ်၏။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ ဆင်ခြင်သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါငါးပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကိုပဌမဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ (၁)</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဒုတိယဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ကြောင်း ဈာန်ကို အားထုတ်၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ ဆင်ခြင်သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင်အာရုံ ရှိသော ဒုတိယဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါသုံးပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကိုဒုတိယဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ (၂)</p> <p style="text-align: center;">တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် တတိယဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ကြောင်း ဈာန်ကို အားထုတ်၏၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'ကိုလည်း စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံ ရှိသော တတိယဈာန်ကိုပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသောအင်္ဂါ နှစ်ပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို တတိယဈာန် ဟု ဆိုအပ်၏။ ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ (၃)</p> -- <p style="text-align: center;">စတုတ္ထဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် စတုတ္ထဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ကြောင်း ဈာန်ကို အားထုတ်၏၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ'တည်းဟူသော အင်္ဂါ နှစ်ပါးရှိသော ဈာန်သည်ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို စတုတ္ထဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ (၄)</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနည်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ပဉ္စကနည်း ရူပါဝစရကုသိုလ်ဈာန်ငါးပါး</h3> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၅</b>။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် ရူပဘုံသို့ရောက်ကြောင်း ဈာန်ကို အားထုတ်၏။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါငါးပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ပဌမဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ (၁)</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် အကုသိုလ်တရားတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် ရူပဘုံသို့ ရောက်ကြောင်း ဈာန်ကို အားထုတ်၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ မရှိသော သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'မျှသာရှိသော (နီဝရဏ) ကင်းဆိတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ရှိသော ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ဒုတိယဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါ လေးပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ဒုတိယဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ (၂)</p> <p style="text-align: center;">တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ကြောင်း ဈာန်ကို အားထုတ်၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောတတိယဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါသုံးပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကိုတတိယဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ (၃)</p> <p style="text-align: center;">စတုတ္ထဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ကြောင်း ဈာန်ကို အားထုတ်၏၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'ကိုလည်း စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံ ရှိသော စတုတ္ထဈာန်ကိုပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါနှစ်ပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို စတုတ္ထဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ (၄)</p> -- <p style="text-align: center;">ပဉ္စမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ကြောင်း ဈာန်ကို အားထုတ်၏၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဉ္စမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါနှစ်ပါးရှိသော ဈာန်သည်ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ပဉ္စမဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ (၅) *</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ * ဤဝိဘင်းပါဠိတော်၌ စတုက္ကနည်း ပဉ္စကနည်း အကျဉ်း နမူနာမျှသာ ပါရှိပါသည်။ အကျယ်ကို ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်အတိုင်း ဟောရမည်ဟု အဋ္ဌကထာ ဆိုသောကြောင့် ဤနေရာ၌ တတိယ အရူပဈာန်အထိ ပေယျာလ ရှိသင့်ပါသည်။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စကနည်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အရူပါဝစရကုသိုလ်ဈာန်လေးပါး</h3> <p style="text-align: center;">စတုတ္ထအရူပဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၆</b>။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ အရူပဘုံသို့ ရောက်ကြောင်း ဈာန်ကိုပွါးများအားထုတ်၏၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်ခြင်းကြောင့် နေဝသညာနာသညာယတနသညာနှင့် တကွသော၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကိုပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ စိတ်၏တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသောအင်္ဂါနှစ်ပါး ရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို စတုတ္ထဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၃-စတုက္ကနည်း လောကုတ္တရာကုသိုလ်ဈာန်လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၇</b>။ ဈာန်လေးပါးတို့ကား ပဌမဈာန်၊ ဒုတိယဈာန်၊ တတိယဈာန်၊ စတုတ္ထဈာန်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ပဌမဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါငါးပါးရှိသော ဈာန်သည်ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ပဌမဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဒုတိယဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်း ကြောင့်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ဒုတိယဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသောအင်္ဂါသုံးပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ဒုတိယဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် တတိယဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'ကိုလည်း စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော တတိယဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါ နှစ်ပါးရှိသောဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို တတိယဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">စတုတ္ထဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် စတုတ္ထဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ ဆင်းရဲသောအကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါ နှစ်ပါးရှိသော ဈာန်သည်ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို စတုတ္ထဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။ ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ (၄)</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနည်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ပဉ္စကနည်း လောကုတ္တရာကုသိုလ်ဈာန်ငါးပါး</h3> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၉</b>။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ</p> <p style="text-indent:2em">(သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏။ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသောအကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါငါးပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ပဌမဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသော တရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် အကုသိုလ်တရားတို့မှကင်းဆိတ်၍သာလျှင် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'ကား မရှိ၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မျှသာရှိသော၊ (နီဝရဏ) ကင်းဆိတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော၊ နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ’ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ရှိသော၊ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ဒုတိယဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသောအင်္ဂါလေးပါး ရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ဒုတိယဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်း ကြောင့်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော တတိယဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသောအင်္ဂါသုံးပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို တတိယဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">စတုတ္ထဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'ကိုလည်း စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါ နှစ်ပါးရှိသောဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို စတုတ္ထဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောကတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဉ္စမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ'တည်းဟူသော အင်္ဂါ နှစ်ပါးရှိသော ဈာန်သည်ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ပဉ္စမဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စကနည်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-စတုက္ကနည်း ရူပါဝစရဝိပါက်ဈာန်လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၀</b>။ ဈာန်လေးပါးတို့ကား ပဌမဈာန် ဒုတိယဈာန် တတိယဈာန် စတုတ္ထဈာန်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ပဌမဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် ရူပဘုံသို့ ရောက်ကြောင်း ဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်၏။ ထိုရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါငါးပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ပဌမဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဈာန်စသည်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဒုတိယဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ကြောင်း ဈာန်ကို အားထုတ်၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောဒုတိယဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ'သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ် မည်ကုန်၏။ ထိုရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သောဒုတိယဈာန်ကို။ပ။ တတိယဈာန်ကို။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို။ပ။</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနည်းပြီး၏</p> -- <h3 style="text-align:center;">ပဉ္စကနည်း ရူပါဝစရဝိပါက်ဈာန်ငါးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၁</b>။ ပဌမဈာန်ကို။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဉ္စမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါနှစ်ပါးရှိသော ဈာန်သည်ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ပဉ္စမဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၅-အရူပါဝစရဝိပါက်ဈာန်လေးခု</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၂</b>။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ အရူပဘုံသို့ ရောက်ကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်နေဝသညာ နာသညာယတန သညာနှင့် တကွသော။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့ မည်ကုန်၏။ ထိုအရူပါဝစရ ကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်ခြင်းကြောင့် နေဝသညာနာသညာယတန သညာနှင့် တကွသော၊ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါနှစ်ပါးရှိသော ဈာန်သည်ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို စတုတ္ထဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၆-စတုက္ကနည်း လောကုတ္တရာဝိပါက်ဈာန်လေးခု</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၃</b>။ ဈာန်လေးပါးတို့ကား ပဌမဈာန်၊ ဒုတိယဈာန်၊ တတိယဈာန်၊ စတုတ္ထဈာန်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ပဌမဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ'သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုလောကုတ္တရာကုသိုလ်ဈာန်ကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ပွါးများခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော၊ အတ္တမှ ဆိတ်သော၊ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါငါးပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ပဌမဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဈာန်စသည်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဒုတိယဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောလောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏၊ ။ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်း ကြောင့်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ဒုတိယဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ'သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့ မည်ကုန်၏။ ထိုလောကုတ္တရာကုသိုလ်ဈာန်ကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ပွါးများခဲ့၍ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့် အကျိုးဝိပါက် ဖြစ်သော။ပ။ ဒုတိယ ဈာန်ကို။ပ။ တတိယဈာန်ကို။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို။ပ။</p> <h3 style="text-align:center;">ပဉ္စကနည်း လောကုတ္တရာဝိပါက်ဈာန်ငါးခု</h3> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်ကို။ပ။ ဆင်းရဲသောအကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသောအသိဉာဏ်ရှိသော အတ္တမှဆိတ်သော ပဉ္စမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ'့တည်းဟူသော အင်္ဂါနှစ်ပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ပဉ္စမဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">စတုက္ကနည်း ရူပါဝစရကြိယာဈာန်လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၅</b>။ ဈာန်လေးပါးတို့ကား ပဌမဈာန်၊ ဒုတိယဈာန်၊ တတိယဈာန်၊ စတုတ္ထဈာန်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ပဌမဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်, အကုသိုလ်လည်းမဟုတ်သော၊ ကံ၏အကျိုးလည်းမဟုတ်သော၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာနေခြင်းဖြစ်သော၊ ကြိယာဖြစ်သော ရူပါဝစရဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏။ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါငါးပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ပဌမဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဈာန်စသည်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဒုတိယဈာန် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်, အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်သော၊ ကံ၏အကျိုးလည်းမဟုတ်သော၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာနေခြင်းဖြစ်သော၊ ကြိယာဖြစ်သောရူပါဝစရဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏။ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ ဒုတိယဈာန်ကို။ပ။ တတိယဈာန်ကို။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို။ပ။</p> <h3 style="text-align:center;">ပဉ္စကနည်း ရူပါဝစရကြိယာဈာန်ငါးပါး</h3> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်ကို။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဉ္စမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ တည်းဟူသော အင်္ဂါနှစ်ပါးရှိသော ဈာန်သည်ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ပဉ္စမဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အရူပါဝစရကြိယာဈာန်လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၇</b>။ပ။၁ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်, အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်သော၊ ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်သော၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာနေခြင်းရှိသော၊ ကြိယာဖြစ်သော အရူပါဝစရဈာန်ကို အားထုတ်၏။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍နေဝသညာ နာသညာယတန သညာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ’ ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ စိတ်၏တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ'တည်းဟူသော အင်္ဂါနှစ်ပါးရှိသော ဈာန်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို စတုတ္ထဈာန်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်းပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤပေယျာလ ပါဠိတော်၌ မရှိ၊ ရှိသင့်၍ ထည့်ထားသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ပဥှာပုစ္ဆကနည်း</h3> <p style="text-align: center;">(အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားသောနည်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၈</b>။ ဈာန်လေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">၁။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် အကုသိုလ်တရားတို့မှကင်းဆိတ်၍သာလျှင် ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်', သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ နှင့် တကွဖြစ်သော၊ (နီဝရဏ) ကင်းဆိတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ', ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ရှိသော ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၂။ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့် မိမိသန္တာန်၌ စိတ်ကို ကြည်လင်စေတတ်သော၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ'ကို ဖြစ်စေတတ်သော၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်', သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ မရှိသော၊ တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ'ကြောင့်ဖြစ်သော၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ', ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ ရှိသော ဒုတိယဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၃။ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ’ ကိုလည်း စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့် လျစ်လျူရှုလျက်သာ နေ၏။ အောက်မေ့မှု ‘သတိ’၊ ဆင်ခြင်ဉာဏ် ‘သမ္ပဇဉ်'နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာမှု ‘သုခ'ကိုလည်း နာမကာယဖြင့်ခံစား၏။ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အကြင် တတိယဈာန်ကြောင့် ထိုသူကို “လျစ်လျူရှုနိုင်သူ သတိရှိသူချမ်းသာစွာ နေလေ့ရှိသူ” ဟု ချီးမွမ်းတော်မူကြကုန်၏။ ထိုတတိယဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">၄။ ချမ်းသာမှု ‘သုခ', ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ'ကို ပယ်ခွာခြင်းကြောင့် ရှေးဦးကပင်လျှင် ဝမ်းမြောက်မှု ‘သောမနဿ', စိတ်နှလုံးမသာယာမှု ‘ဒေါမနဿ'တို့၏ ချုပ်နှင့်ခြင်းကြောင့် ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ'လည်း မဟုတ်, ချမ်းသာမှု ‘သုခ'လည်း မဟုတ်သော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ကြောင့်ဖြစ်သည့် သတိ၏ ထက်ဝန်းကျင်စင်ကြယ်ခြင်းရှိသော စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏။</p> <h3 style="text-align:center;">အမေးပုစ္ဆာ</h3> <p style="text-align: center;">ဈာန်လေးပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်းသက်သက်ကို ပြခြင်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၉</b>။ ဈာန်လေးပါးတို့တွင်- ကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ အကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဗျာကတတရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ငိုကြွေးကြောင်း ကိလေသာနှင့် တကွဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ ငိုကြွေးကြောင်း ကိလေသာနှင့် တကွမဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-indent:2em">၁-ဈာန်လေးပါးတို့ကို တိက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <h4>တိကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၀</b>။ (ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်သုံးပါးတို့သည် ဤဈာန်သုံးပါး၌ ဖြစ်သော သုခဝေဒနာကိုထား၍ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ စတုတ္ထဈာန်သည် ဤစတုတ္ထဈာန်၌ ဖြစ်သော ဥပေက္ခာဝေဒနာကိုထား၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိပါကတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အချို့ အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး ဖြစ့်ကုန်၏။ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိကုန်၏၊ အချို့ အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဥပါဒိန္နတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အချို့ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ယူအပ်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သံကိလိဋ္ဌတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အချို့ ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ်သည်ကား မဟုတ်၊ ကိလေသာတို့၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ ကိလေသာတို့၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝိတက္ကတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်သည် ဤပဌမဈာန်၌ ဖြစ်သော ဝိတက် ဝိစာရတို့ကို ထား၍ (ကြွင်းသော တရားတို့သည်) ဝိတက်လည်း ရှိ၏၊ ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ (ဒု-တ-စ-) ဈာန်သုံးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိ၊ ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) ပီတိတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန် ဒုတိယဈာန်နှစ်ပါးတို့သည် ဤနှစ်ပါး၌ ဖြစ်သော ပီတိကိုထား၍ ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ (ပ-ဒု-တ-) ဈာန်သုံးပါးတို့သည် ဤသုံးပါး၌ ဖြစ်သော သုခကို ထား၍ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ စတုတ္ထဈာန်သည် ဤဈာန်၌ ဖြစ်သော ဥပေက္ခာကို ထား၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဒဿနတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့်ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဒဿနဟေတုတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) အာစယဂါမိတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သေက္ခတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ပရိတ္တတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ မဟဂ္ဂုတ် ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ လောကုတ္တရာ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်သုံးပါးတို့ကို ပရိတ္တ(ကာမ) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဟဂ္ဂုတ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ ဈာန်သုံးပါးတို့သည် အချို့ အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) ကို အာရုံပြုကုန်၏။ ဈာန်သုံးပါးတို့ကို အချို့ အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ စတုတ္ထဈာန်*၁သည် အချို့ ပရိတ္တ(ကာမ) ကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ မဟဂ္ဂုတ်ကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) ကို အာရုံပြု၏။ အချို့ ပရိတ္တ(ကာမ) ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဟဂ္ဂုတ်ကိုအာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟီနတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အချို့ အလယ်အလတ် ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အမြတ် ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) မိစ္ဆတ္တတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အချို့ မဖေါက်ပြန်သောသဘော ရှိ၍ မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေး မြဲကုန်၏။ အချို့ အကျိုးပေးမမြဲကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်သုံးပါးတို့သည် မဂ်ကို အာရုံမပြုကုန်၊ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းဟိတ် ရှိကုန်၏၊ အချို့မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အဓိပတိပစ္စည်း ရှိကုန်၏၊ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အဓိပတိပစ္စည်းရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ စတုတ္ထဈာန်သည် အချို့ မဂ်ကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၏၊ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အဓိပတိပစ္စည်း ရှိ၏၊ အချို့ မဂ်ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သောအကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အချို့ မဂ်ဟုဆိုအပ်သောအဓိပတိပစ္စည်းရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) ဥပ္ပန္နတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီး, ရောက်ဆဲ မဟုတ်ကုန်။ ရံခါ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အတီတတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဖြစ်ပြီး ‘အတိတ်’ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ မရောက်သေး ‘အနာဂတ်’ (ဖြစ်လတ္တံ့) ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အတီတာရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်သုံးပါးတို့ကို ဖြစ်ပြီး ‘အတိတ်'ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရောက်သေး ‘အနာဂတ်’ (ဖြစ်လတ္တံ့) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန့်'ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ စတုတ္ထဈာန်သည် အချို့ ဖြစ်ပြီး ‘အတိတ်'ကို အာရုံပြု၏။ အချို့ မရောက်သေး ‘အနာဂတ်’ (ဖြစ်လတ္တံ့) ကို အာရုံပြု၏။ အချို့ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'ကို အာရုံပြု၏။ အချို့ဖြစ်ပြီး ‘အတိတ်'ကိုအာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရောက်သေး ‘အနာဂတ်’ (ဖြစ်လတ္တံ့) ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အပ'ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်သုံးပါးတို့သည် အပ'ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏။ စတုတ္ထဈာန်သည် အချို့ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်ကို အာရုံပြု၏။ အချို့ အပ ‘ဗဟိဒ္ဓ’ သန္တာန်ကို အာရုံပြု၏။ အချို့ အတွင်းအပ ‘အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်ကို အာရုံပြု၏။ အချို့ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အပ'ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အတွင်းအပ'အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သနိဒဿနတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) မြင်အပ်သောသဘောလည်း မရှိ၊ ထိပါးတတ်သောသဘောလည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-indent:3em">* အဘိညာဉ်ကိစ္စတပ်သော စတုက္ကနည်း စတုတ္ထဈာန်ကို ဆိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ဒုကဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">၂-ဒုက် ၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟေတုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၁</b>။ (ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့ကို) ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်လည်း ရှိကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့ကို) ဟိတ်လည်းမည်၊ ဟိတ်နှင့်လည်းယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) န ဟေတု သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">စူဠန္တရဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၇) သပ္ပစ္စယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အကြောင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သင်္ခတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သနိဒဿနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်လေးပါးတို့သည် မြင်အပ်သောသဘော မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သပ္ပဋိဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်လေးပါးတို့သည် ထိပါးတတ်သောသဘော မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ရူပီဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) နာမ်တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) လောကိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ ရံခါ လောကမှ ထွက်မြောက်တတ် ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ကေနစိဝိညေယျဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော သဘောရှိကုန်၏။ တစ်စုံတစ်ခု သော စိတ်သည် မသိအပ်သော သဘောရှိကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အာသဝဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) အာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အာသဝ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အာသဝ၏ အာရုံမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အာသဝနှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) အာသဝသာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့ကို) အာသဝလည်း မည်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ရံခါအာသဝ၏အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ကုန်၊ ရံခါ အာသဝ၏အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟုမဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အာသဝသာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့ကို) အာသဝလည်း မည်၊ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာယှဉ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါအာသဝနှင့်လည်း မယှဉ်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်း မဖြစ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">သံယောဇနဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၂၀-၂၅) သံယောဇနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) သံယောဇဉ် မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၂၆-၃၁) ဂန္ထဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ဂန္ထမမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဩဃဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၃၂-၃၇) ဩဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ဩဃ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ယောဂဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၃၈-၄၃) ယောဂဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ယောဂ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၄၄-၄၉) နီဝရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) နီဝရဏ မမည်ကုန်။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">ပရာမာသဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၅၀-၅၄) ပရာမာသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ပရာမာသ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ သံယောဇနဂေါစ္ဆကမှစ၍ ပရာမာသဂေါစ္ဆကအထိ ပေယျာလများကို အာသဝဂေါစ္ဆကအတိုင်း ဖေါ်၍ ဟောရမည်။</p> <p style="text-align: center;">မဟန္တရဒုက်အဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၅၅) သာရမ္မဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၆) စိတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ် မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၇) စေတသိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) စေတသိက် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၈) စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၉) စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့် နှီးနှောကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၀) စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်ကြောင့်ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၁) စိတ္တသဟဘူဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၂) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၃) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၄) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘူဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၊ စိတ်နှင့်လည်းတကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၅) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၊ စိတ်သို့လည်း အစဉ် လိုက်၍ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၆) အဇ္ဈတ္တိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အပ'ဗဟိဒ္ဓ’၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၇) ဥပါဒါဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို မှီ၍ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၈) ဥပါဒိန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ယူအပ်ကုန်၏။ ရံခါ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၆၉-၇၄) ဥပါဒါနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ဥပါဒါန် မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၇၅-၈၂) ကိလေသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ကိလေသာ မမည်ကုန်။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">ပိဋ္ဌိဒုက်အဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၈၃) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၄) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၅) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၆) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၇) သဝိတက္ကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်သည် ဤပဌမဈာန်၌ ဖြစ်သော ဝိတက်ကို ထား၍ ဝိတက် ရှိ၏၊ ဈာန်သုံးပါးတို့သည် ဝိတက်မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၈) သဝိစာရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်သည် ဤပဌမဈာန်၌ ဖြစ်သော ဝိစာရကို ထား၍ ဝိစာရ ရှိ၏၊ ဈာန်သုံးပါးတို့သည် ဝိစာရမရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၉) သပ္ပီတိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်နှစ်ပါးတို့သည် ဤဈာန်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပီတိကို ထား၍ ပီတိ ရှိကုန်၏၊ ဈာန်နှစ်ပါး တို့သည်ပီတိ မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၀) ပီတိသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်နှစ်ပါးတို့သည် ဤဈာန်နှစ်ပါး၌ ဖြစ်သော ပီတိကို ထား၍ ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ ဈာန်နှစ်ပါးတို့သည် ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၁) သုခသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်သုံးပါးတို့သည် ဤဈာန်သုံးပါး၌ ဖြစ်သော သုခကို ထား၍ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ စတုတ္ထဈာန်သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၂) ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">စတုတ္ထဈာန်သည် ဤစတုတ္ထဈာန်၌ ဖြစ်သော ဥပေက္ခာကို ထား၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ ဈာန်သုံးပါးတို့သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန်။*၁</p> <p style="text-align: center;">(၉၃) ကာမာဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ကာမာဝစရ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၄) ရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ရူပါဝစရ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ရူပါဝစရ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၅) အရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်သုံးပါးတို့သည် အရူပါဝစရ မမည်ကုန်၊ စတုတ္ထဈာန်သည် ရံခါ အရူပါဝစရမည်၏၊ ရံခါ အရူပါဝစရမမည်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၆) ပရိယာပန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဝဋ်တရား၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ ရံခါ ဝဋ်တရား၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၇) နိယျာနိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၈) နိယတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ ရံခါ အကျိုးပေးမြဲကုန်၏၊ ရံခါ အကျိုးပေး မမြဲကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၉) သဥတ္တရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ရံခါ မိမိထက် လွန်မြတ်သောတရား ရှိကုန်၏။ ရံခါ မိမိထက် လွန်မြတ်သောတရား မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ဈာန်လေးပါးတို့သည်) ငိုကြွေးကြောင်း ကိလေသာ မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဈာန်လေးပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် အမေးအဖြေပြုလုပ်ပြသောရ ပဥှာပုစ္ဆကနည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဈာန်တရားတို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော ဈာနဝိဘင်းပြီးပြီ။</p> <p style="text-indent:3em">* ဆဋ္ဌမူပါဠိတော် နှာ-၂၈၃၌ “တီဏိ ဈာနာနိ ဥပေက္ခာ သဟဂတာ”ဟု ရှိနေသည်။ (န) ကျနေသည်။ “န ဥပေက္ခာ သဟဂတာ”ဟု ရှိရမည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၃-အပ္ပမညာဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကို ဝေဖန်၍ ပြသော ဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်း (အကျဉ်း)</h3> <p style="text-align: center;">(သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားသော နည်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၂</b>။ အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-align: center;">၁။ မေတ္တာ</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ချမ်းသာစေလိုခြင်း ‘မေတ္တာ’ နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် တစ်ခုသောအရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ သုံးခုမြောက်သောအရပ်မျက်နှာကို။ လေးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ဤနည်းအားဖြင့် အထက် အောက် ဖီလာ အရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့် အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို ပြန့်ပြောသော၊ မြတ်သော၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော၊ ရန်မရှိသော၊ ကြောင့်ကြမရှိသော ချမ်းသာစေလိုခြင်း ‘မေတ္တာ'နှင့် ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့်ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-align: center;">၂။ ကရုဏာ</p> <p style="text-indent:2em">သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ နှင့် ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် တစ်ခုသော အရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ထို့အတူနှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ သုံးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ လေးခုမြောက်သောအရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏။ ဤနည်းအားဖြင့် အထက် အောက် ဖီလာ အရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့် အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို ပြန့်ပြောသော၊ မြတ်သော၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော၊ ရန်မရှိသော၊ ကြောင့်ကြမရှိသော သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-align: center;">၃။ မုဒိတာ</p> <p style="text-indent:2em">ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့် ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် တစ်ခုသော အရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ သုံးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ လေးခုမြောက်သောအရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏။ ဤနည်းအားဖြင့် အထက် အောက် ဖီလာ အရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့် အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို ပြန့်ပြောသော၊ မြတ်သော၊ အပိုင်းအခြားမရှိသော၊ ရန်မရှိသော၊ ကြောင့်ကြ မရှိသော ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-align: center;">၄။ ဥပေက္ခာ</p> <p style="text-indent:2em">လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် တစ်ခုသော အရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ သုံးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ လေးခုမြောက်သောအရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏။ ဤနည်းအားဖြင့် အထက် အောက် ဖီလာ အရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍နေ၏၊ အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့် အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို ပြန့်ပြောသော၊ မြတ်သော၊ အပိုင်းအခြား မရှိသော၊ ရန်မရှိသော၊ ကြောင့်ကြမရှိသော လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'နှင့် ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်း (အကျယ်)</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-မေတ္တာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၃</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ချမ်းသာစေလိုခြင်း ‘မေတ္တာ'နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် တစ်ခုသောအရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပမာအားဖြင့် ချစ်အပ်, နှလုံးကိုပွါးစေတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ကို မြင်လျှင် ချမ်းသာ စေလိုခြင်း မေတ္တာပြုသကဲ့သို့ ထို့အတူ သတ္တဝါအားလုံးတို့ကို ချမ်းသာစေလိုခြင်း ‘မေတ္တာ’ ဖြင့် ပျံ့နှံ့ စေ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မေတ္တာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတ္တဝါတို့၌ အကြင် ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သောအခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်သောသူ၏အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မေတ္တာ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “စိတ်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိမှု သဘော ‘မန’၊ သိခြင်းသဘော ‘မာနသ’၊ အတွင်း၌ ဖြစ်သောသဘော ‘ဟဒယ’၊ ဖြူစင်သောသဘော ‘ပဏ္ဍရ’၊ သိမှု သဘော ‘မန’၊ သိမှု ဖြစ်ရာဌာန ‘မနာယတန’၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’၊ အထူးသိမှု ‘ဝိညာဏ’၊ အထူးသိမှု အစု ‘ဝိညာဏက္ခန္ဓာ’၊ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤစိတ် သည် ဤမေတ္တာနှင့် တကွအဖြစ်သို့ ရောက်၏၊ တကွဖြစ်၏၊ နှီးနှော၏၊ ယှဉ်၏။ ထို့ကြောင့် “မေတ္တာနှင့် ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၄</b>။ “တစ်ခုသောအရပ်မျက်နှာကို”ဟူသည်ကား အရှေ့အရပ်မျက်နှာ၊ အနောက်အရပ်မျက်နှာ၊ မြောက်အရပ်မျက်နှာ၊ တောင်အရပ်မျက်နှာ၊ အထက်အရပ်မျက်နှာ၊ အောက်အရပ်မျက်နှာ၊ ဖီလာအရပ်မျက်နှာ၊ အထောင့်အရပ်မျက်နှာတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၅</b>။ “ပျံ့နှံ့စေ၍”ဟူသည်ကား မေတ္တာစိတ်ဖြန့်၍ မေတ္တာစိတ်လွှတ်၍။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၆</b>။ “ဝိဟရတိ (နေ၏)”ဟူသည်ကား ဣရိယာပုထ်ကို ဖြစ်စေ၏၊ ဖြစ်၏၊ စောင့်ရှောက်၏၊ မျှတ၏၊ မျှတစေ၏၊ ကျင့်၏၊ ဣရိယာပုထ်တစ်ပါးဖြင့် ဣရိယာပုထ်တစ်ပါးကို ဖြတ်လျက် ဆောင်၏၊ ထို့ကြောင့်"ဝိဟရတိ (နေ)၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၇</b>။ “ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို”ဟူသည်ကား တစ်ခုသော အရပ်မျက်နှာကို ကဲ့သို့ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ သုံးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူလေးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ အထက်အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ အောက်အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ ဖီလာအရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ အထောင့်အရပ်မျက်နှာကိုဟု (ဆိုအပ်၏)။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၈</b>။ “အလုံးစုံသောအရပ်မျက်နှာ၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့် အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို”ဟူသည်ကား အလုံးစုံအားဖြင့် သတ္တဝါအားလုံးကို, အလုံးစုံသော အခြင်း အရာအားဖြင့် သတ္တဝါအားလုံးကို အကြွင်းမရှိအောင်၊ အကျန်မရှိအောင် သိမ်းကျုံး၍ဆိုသောစကားတည်း၊ ထို့ကြောင့် “အလုံးစုံသောအရပ်မျက်နှာ၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့် အတူပြု၍သတ္တဝါအားလုံး ပါဝင်သော သတ္တလောကကို”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၉</b>။ “မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့်”ဟူရာ၌ ထိုတွင် အဘယ်သည် “မေတ္တာ” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတ္တဝါတို့၌ အကြင်ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သော အခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်သောသူ၏အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်း သဘော ‘မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို “မေတ္တာ”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “စိတ်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိမှု သဘော ‘မန’၊ သိခြင်းသဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အားလျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုစိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤစိတ်သည် ဤမေတ္တာနှင့် တကွအဖြစ်သို့ ရောက်၏၊ တကွဖြစ်၏၊ နှီးနှော၏၊ ယှဉ်၏။ ထို့ကြောင့် “မေတ္တာနှင့် ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၀</b>။ “ပြန့်ပြောသော”ဟူရာ၌ ပြန့်ပြောခြင်းဟူသည် များမြတ်ခြင်းပေတည်း၊ များမြတ်ခြင်းဟူသည်အပိုင်းအခြား မရှိခြင်းတည်း၊ အပိုင်းအခြား မရှိခြင်းဟူသည် ရန်မရှိခြင်းတည်း၊ ရန်မရှိခြင်းဟူသည်ကြောင့်ကြမရှိခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၁</b>။ “ပျံ့နှံ့စေ၍”ဟူသည်ကား မေတ္တာစိတ်ဖြန့်၍ မေတ္တာစိတ်လွှတ်၍ဟူသည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၂</b>။ “နေ၏”ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၂-ကရုဏာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၃</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့် ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် တစ်ခုသောအရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပမာအားဖြင့် မကောင်းသော လက်ခြေသဏ္ဌာန်ရှိသော ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ့်တစ်ယောက်ကို မြင်လျှင် သနားကြင်နာသကဲ့သို့ ထို့အတူ သတ္တဝါအားလုံးတို့ကို သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'ဖြင့် ပျံ့နှံ့စေ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတ္တဝါတို့၌ အကြင်သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ သနားသောအခြင်းအရာ ‘ကရုဏာယနာ’၊ သနားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကရုဏာယိတတ္တ’၊ ကရုဏာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်း သဘော ‘ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “စိတ်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤစိတ်သည် ဤသနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်တကွအဖြစ်သို့ ရောက်၏၊ တကွဖြစ်၏၊ နှီးနှော၏၊ ယှဉ်၏။ ထို့ကြောင့် “သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၄</b>။ “တစ်ခုသော အရပ်မျက်နှာကို”ဟူသည်ကား အရှေ့အရပ်မျက်နှာ၊ အနောက်အရပ်မျက်နှာ၊ မြောက်အရပ်မျက်နှာ၊ တောင်အရပ်မျက်နှာ၊ အထက်အရပ်မျက်နှာ၊ အောက်အရပ်မျက်နှာ၊ ဖီလာအရပ်မျက်နှာ၊ အထောင့်အရပ်မျက်နှာတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၅</b>။ “ပျံ့နှံ့စေ၍”ဟူသည်ကား ကရုဏာစိတ်ဖြန့်၍၊ ကရုဏာစိတ်လွှတ်၍။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၆</b>။ “ဝိဟရတိ (နေ၏)”ဟူသည်ကား ဣရိလယာပုတ်ကို ဖြစ်စေ၏၊ ဖြစ်၏၊ စောင့်ရှောက်၏၊ မျှတ၏၊ မျှတစေ၏၊ ကျင့်၏၊ ဣရိယာပုထ်တစ်ပါးဖြင့် ဣရိယာပုထ်တစ်ပါးကို ဖြတ်လျက် ဆောင်၏၊ ထို့ကြောင့် “ဝိဟရတိ (နေ၏)”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၇</b>။ “ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်ကို”ဟူသည်ကား တစ်ခုသော အရပ်မျက်နှာကိုကဲ့သို့ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ သုံးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူလေးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ အထက်အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ အောက်အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ ဖီလာအရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ အထောင့်အရပ်မျက်နှာကိုဟု (ဆိုအပ်၏။)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၈</b>။ “အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာ၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့် အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို”ဟူသော ဤစကားသည် အလုံးစုံအားဖြင့် သတ္တဝါအားလုံးကို, အလုံးစုံသောအခြင်းအရာအားဖြင့် သတ္တဝါအားလုံးကို အကြွင်းမရှိအောင်၊ အကျန်မရှိအောင် သိမ်းကျုံး၍ဆိုသောစကား တည်း။ (ထို့ကြောင့်) “အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့် အတူပြု၍သတ္တဝါ အားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို”ဟု (ဆိုအပ်သတည်း)။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၉</b>။ “သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့်”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတ္တဝါတို့၌ အကြင် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ သနားသောအခြင်းအရာ ‘ကရုဏာယနာ’၊ သနားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကရုဏာယိတတ္တ’၊ ကရုဏာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်း သဘော ‘ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ ‘သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “စိတ်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤစိတ်သည် ဤသနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့် တကွအဖြစ်သို့ ရောက်၏၊ တကွဖြစ်၏၊ နှီးနှော၏၊ ယှဉ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့် “သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၀</b>။ “ပြန့်ပြောသော”ဟူရာ၌ ပြန့်ပြောခြင်းဟူသည် များမြတ်ခြင်းပေတည်း၊ များမြတ်ခြင်းဟူသည်အပိုင်းအခြား မရှိခြင်းတည်း၊ အပိုင်းအခြား မရှိခြင်းဟူသည် ရန်မရှိခြင်းတည်း၊ ရန်မရှိခြင်းဟူသည်ကြောင့်ကြမရှိခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၁</b>။ “ပျံ့နှံ့စေ၍”ဟူသည်ကား ကရုဏာစိတ်ဖြန့်၍ ကရုဏာစိတ်လွှတ်၍။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၂</b>။ “နေ၏”ဟူသည်ကား။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-မုဒိတာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၃</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် တစ်ခုသောအရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပမာအားဖြင့် ချစ်အပ်သော နှလုံးကိုပွါးစေတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ကိုမြင်လျှင် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ သတ္တဝါအားလုံးတို့ကို ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'ဖြင့် ပျံ့နှံ့စေ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတ္တဝါတို့၌ အကြင် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ ဝမ်းမြောက်သော အခြင်းအရာ ‘မုဒိတာယနာ’၊ ဝမ်းမြောက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မုဒိတာယိတတ္တ’၊ မုဒိတာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှလွတ် မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မုဒိတာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “စိတ်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤစိတ်သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့် တကွအဖြစ်သို့ ရောက်၏၊ တကွဖြစ်၏၊ နှီးနှော၏၊ ယှဉ်၏၊ ထို့ကြောင့် “ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၄</b>။ “တစ်ခုသော အရပ်မျက်နှာကို”ဟူသည်ကား အရှေ့အရပ်မျက်နှာ၊ အနောက်အရပ်မျက်နှာ၊ မြောက်အရပ်မျက်နှာ၊ တောင်အရပ်မျက်နှာ၊ အထက်အရပ်မျက်နှာ၊ အောက်အရပ်မျက်နှာ၊ ဖီလာအရပ်မျက်နှာ၊ အထောင့်အရပ်မျက်နှာတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၅</b>။ “ပျံ့နှံ့စေ၍”ဟူသည်ကား မုဒိတာစိတ်ကို ဖြန့်၍၊ မုဒိတာစိတ်ကိုလွှတ်၍။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၆</b>။ “နေ၏”ဟူသည်ကား။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၇</b>။ “ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်ကို”ဟူသည်ကား တစ်ခုသော အရပ်မျက်နှာကိုကဲ့သို့ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ သုံးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူလေးခုမြောက်သောအရပ် မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ အထက်အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ အောက်အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ ဖီလာအရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ အထောင့်အရပ်မျက်နှာကိုဟု (ဆိုအပ်၏။)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၈</b>။ “အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့် အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို”ဟူသော ဤစကားသည် အလုံးစုံအားဖြင့် သတ္တဝါအားလုံးကို, အလုံးစုံသော အခြင်းအရာအားဖြင့် သတ္တဝါအားလုံးကို အကြွင်းမရှိအောင်၊ အကျန်မရှိအောင် သိမ်းကျုံး၍ဆိုသော စကားတည်း၊ ထို့ကြောင့် “အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့်အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၉</b>။ “ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့်”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတ္တဝါတို့၌ အကြင် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ ဝမ်းမြောက်သောအခြင်းအရာ ‘မုဒိတာယနာ’၊ ဝမ်းမြောက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မုဒိတာယိတတ္တ’၊ မုဒိတာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှလွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မုဒိတာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “စိတ်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သောအထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤစိတ်သည်ဤဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ နှင့်တကွအဖြစ်သို့ ရောက်၏၊ တကွဖြစ်၏၊ နှီးနှော၏၊ ယှဉ်၏၊ ထို့ကြောင့်ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ နှင့် ယှဉ်သောစိတ်ဖြင့်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၀</b>။ “ပြန့်ပြောသော”ဟူရာ၌ ပြန့်ပြောခြင်းဟူသည် များမြတ်ခြင်းပေတည်း၊ များမြတ်ခြင်းဟူသည်အပိုင်းအခြား မရှိခြင်းတည်း၊ အပိုင်းအခြား မရှိခြင်းဟူသည် ရန်မရှိခြင်းတည်း၊ ရန်မရှိခြင်းဟူသည်ကြောင့်ကြမရှိခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၁</b>။ “ပျံ့နှံ့စေ၍”ဟူသည်ကား မုဒိတာစိတ်ကို ဖြန့်၍၊ မုဒိတာစိတ်ကို လွှတ်၍။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၂</b>။ “နေ၏”ဟူသည်ကား။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ဥပေက္ခာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၃</b>။ အဘယ်သို့လျှင် ရဟန်းသည် လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် တစ်ခုသောအရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပမာအားဖြင့် နှလုံးကိုပွါးစေတတ်သည်လည်း မဟုတ်၊ နှလုံးကိုမပွါးစေတတ်သည်လည်း မဟုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ကို မြင်လျှင် လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ သတ္တဝါ အားလုံးတို့ကို လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ ဖြင့် ပျံ့နှံ့စေ၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတ္တဝါတို့၌ အကြင်လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’၊ လျစ်လျူရှုသော အခြင်းအရာ ‘ဥပေက္ခာယနာ’၊ လျစ်လျူရှုတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဥပေက္ခာယိတတ္တ’၊ ဥပေက္ခာဟူသော၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှလွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော “ဥပေက္ခာစေတောဝိမုတ္တိ” သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “စိတ်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သောအထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤစိတ်သည် လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့်တကွအဖြစ်သို့ ရောက်၏၊ တကွဖြစ်၏၊ နှီးနှော၏၊ ယှဉ်၏၊ ထို့ကြောင့် “လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၄</b>။ “တစ်ခုသော အရပ်မျက်နှာကို”ဟူသည်ကား အရှေ့အရပ်မျက်နှာ၊ အနောက်အရပ်မျက်နှာ၊ မြောက်အရပ်မျက်နှာ၊ တောင်အရပ်မျက်နှာ၊ အထက်အရပ်မျက်နှာ၊ အောက်အရပ်မျက်နှာ၊ ဖီလာအရပ်မျက်နှာ၊ အထောင့်အရပ်မျက်နှာကို (ဟု ဆိုအပ်၏)။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၅</b>။ “ပျံ့နှံ့စေ၍”ဟူသည်ကား ဥပေက္ခာစိတ်ကို ဖြန့်၍၊ ဥပေက္ခာစိတ်ကို လွှတ်၍။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၆</b>။ “နေ၏”ဟူသည်ကား။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၇</b>။ “ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သောအရပ်ကို”ဟူသည်ကား တစ်ခုသောအရပ်မျက်နှာကိုကဲ့သို့ ထို့အတူနှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ သုံးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ လေးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ အထက်အရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ အောက်အရပ်မျက်နှာ ကို၊ ထို့အတူ ဖီလာအရပ်မျက်နှာကို၊ ထို့အတူ အထောင့်အရပ်မျက်နှာကို (ဟု ဆိုအပ်၏။)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၈</b>။ “အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့် အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို”ဟူသော ဤစကားသည် အလုံးစုံအားဖြင့် သတ္တဝါအားလုံးကို, အလုံးစုံသောအခြင်းအရာအားဖြင့် သတ္တဝါအားလုံးကို အကြွင်းမရှိအောင်၊ အကျန်မရှိအောင် သိမ်းကျုံး၍ဆိုသောစကားတည်း။ ထို့ကြောင့် “အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့် အတူပြှု၍သတ္တဝါအားလုံး ပါဝင်သော သတ္တလောကကို”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၉</b>။ “လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့်”ဟူရာ၌ အဘယ်သည် လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတ္တဝါတို့၌ အကြင် လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’၊ လျစ်လျူရှုသော အခြင်းအရာ ‘ဥပေက္ခာယနာ’၊ လျစ်လျူရှုတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘ဥပေက္ခာယိတတ္တ’၊ ဥပေက္ခာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှလွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘ဥပေက္ခာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “စိတ်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဆန်းကြယ်မှု ‘စိတ္တ’၊ သိခြင်းသဘော ‘မန’၊ သိမှု သဘော ‘မာနသ’။ပ။ ထိုစိတ်အား လျော်သော အထူးသိမှု သဘော ‘တဇ္ဇာမနောဝိညာဏဓာတ်'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤစိတ်သည် ဤလျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'နှင့် တကွအဖြစ်သို့ ရောက်၏၊ တကွဖြစ်၏၊ နှီးနှော၏၊ ယှဉ်၏။ ထို့ကြောင့် “လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'နှင့် ယှဉ်သောစိတ်ဖြင့်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၀</b>။ “ပြန့်ပြောသော”ဟူရာ၌ ပြန့်ပြောခြင်းဟူသည် များမြတ်ခြင်းတည်း၊ များမြတ်ခြင်းဟူသည်အပိုင်းအခြား မရှိခြင်းတည်း၊ အပိုင်းအခြား မရှိခြင်းဟူသည် ရန်မရှိခြင်းတည်း၊ ရန်မရှိခြင်းဟူသည်ကြောင့်ကြမရှိခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၁</b>။ “ပျံ့နှံ့စေ၍”ဟူသည်ကား ဥပေက္ခာစိတ်ကို ဖြန့်၍၊ ဥပေက္ခာစိတ်ကို လွှတ်၍။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၂</b>။ “နေ၏”ဟူသည်ကား။ပ။ ထို့ကြောင့် “နေ၏” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ဟောကြားသော သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်းပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း</h3> <p style="text-align: center;">(အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၃</b>။ အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကား ချမ်းသာစေလိုခြင်း ‘မေတ္တာ’၊ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ တို့တည်း။</p> <h3 style="text-align:center;">စတုက္ကနည်း ကုသိုလ်မေတ္တာဈာန်သုံးပါး</h3> <p style="text-align: center;">(၁) ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၄</b>။ ထိုလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မေတ္တာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင် ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သော အခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ့လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မေတ္တာစေတော ဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို “မေတ္တာ”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဒုတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် မေတ္တာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ဝိတက် ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ မေတ္တာနှင့် ယှဉ်သော ဒုတိယဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သော အခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှလွတ်မြောက်ကြောင်း သဘော ‘မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို “မေတ္တာ”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် မေတ္တာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ’ ကိုလည်း စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ မေတ္တာနှင့် ယှဉ်သော တတိယဈာန်သို့ ရောက်၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သောအခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို “မေတ္တာ”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h3 style="text-align:center;">ပဉ္စကနည်း ကုသိုလ်မေတ္တာဈာန်လေးပါး</h3> <p style="text-align: center;">(၁) ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၅</b>။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကိုပွါးများ၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သော အခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှလွတ်မြောက်ကြောင်း သဘော ‘မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို “မေတ္တာ”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဒုတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် အကုသိုလ်တရားတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် ဝိတက်ကား မရှိ၊ ဝိစာရမျှသာရှိသော (နီဝရဏ) ကင်းဆိတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ’ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ရှိသော ‘မေတ္တာ’ နှင့်ယှဉ်သော ဒုတိယဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သော အခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသဘောကို “မေတ္တာ”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏။ ဝိတက် ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော တတိယဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင် ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သော အခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မေတ္တာ စေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို “မေတ္တာ”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) စတုတ္ထဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏။ နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ’ ကိုလည်း စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ မေတ္တာ'နှင့်ယှဉ်သော စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင် ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သောအခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်း သဘော ‘မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို “မေတ္တာ” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">စတုက္ကနည်း ကုသိုလ်ကရုဏာဈာန်သုံးပါး</h3> <p style="text-align: center;">(၁) ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ သနားသော အခြင်းအရာ ‘ကရုဏာယနာ’၊ သနားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကရုဏာယိတတ္တ’၊ ကရုဏာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဒုတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ဝိတက်ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော ဒုတိယဈာန်သို့ ရောက်၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ သနားသောအခြင်းအရာ ‘ကရုဏာယနာ’၊ သနားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကရုဏာယိတတ္တ’၊ ကရုဏာဟူသော၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ’ ကိုလည်း စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ နှင့်ယှဉ်သောတတိယဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ သနားသော အခြင်းအရာ ‘ကရုဏာယနာ’၊ သနားတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘ကရုဏာယိတတ္တ’၊ ကရုဏာဟူသော၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသော တရားတို့သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ပဉ္စကနည်း ကုသိုလ်ကရုဏာဈာန်လေးပါး</h3> <p style="text-align: center;">(၁) ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၇</b>။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကိုပွါးများ၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော ပဌမဈာန်သို့ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ သနားသောအခြင်းအရာ ‘ကရုဏာယနာ’၊ သနားတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘ကရုဏာယိတတ္တ’၊ ကရုဏာဟူသော၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှလွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘ကရုဏာစေတော ဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဒုတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် အကုသိုလ်တရားတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် ဝိတက်ကား မရှိ၊ ဝိစာရမျှသာရှိသော (နီဝရဏ) ကင်းဆိတ်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ’ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ရှိသောသနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော ဒုတိယဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ သနားသောအခြင်းအရာ ‘ကရုဏာယနာ’၊ သနားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကရုဏာယိတတ္တ’၊ ကရုဏာဟူသော စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ဝိတက် ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ နှင့်ယှဉ်သော တတိယဈာန်သို့ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ သနားသော အခြင်းအရာ ‘ကရုဏာယနာ’၊ သနားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကရုဏာယိတတ္တ’၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) စတုတ္ထဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏။ နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ'ကိုလည်း စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့် ယှဉ်သော စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ သနားသော အခြင်းအရာ ‘ကရုဏာယနာ’၊ သနားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကရုဏာယိတတ္တ’၊ ကရုဏာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက် တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်း သဘော ‘ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h3 style="text-align:center;">စတုက္ကနည်း ကုသိုလ်မုဒိတာဈာန်သုံးပါး</h3> <p style="text-align: center;">(၁) ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ ဝမ်းမြောက်သော အခြင်းအရာ ‘မုဒိတာယနာ’၊ ဝမ်းမြောက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မုဒိတာယိတတ္တ’၊ မုဒိတာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက် တရားတို့မှလွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မုဒိတာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝမ်းမြောက် ခြင်း ‘မုဒိတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဒုတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ဝိတက်ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ နှင့်ယှဉ်သော ဒုတိယဈာန်သို့ရောက်၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ ဝမ်းမြောက်သော အခြင်းအရာ ‘မုဒိတာယနာ’၊ ဝမ်းမြောက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မုဒိတာယိတတ္တ’၊ မုဒိတာဟူသော၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင်ဘက် တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မုဒိတာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့် ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ'ကိုလည်း စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော တတိယဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ ဝမ်းမြောက်သော အခြင်းအရာ ‘မုဒိတာယနာ’၊ ဝမ်းမြောက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မုဒိတာယိတတ္တ’၊ မုဒိတာဟူသော၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင်ဘက် တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မုဒိတာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝမ်းမြောက် ခြင်း ‘မုဒိတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h3 style="text-align:center;">ပဉ္စကနည်း ကုသိုလ်မုဒိတာဈာန်လေးပါး</h3> <p style="text-align: center;">(၁) ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၉</b>။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကိုပွါးများ၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော ပဌမဈာန်သို့ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ ဝမ်းမြောက်သောအခြင်းအရာ ‘မုဒိတာယနာ’၊ ဝမ်းမြောက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မုဒိတာယိတတ္တ’၊ မုဒိတာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မုဒိတာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဒုတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် အကုသိုလ်တရားတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် ဝိတက်ကား မရှိ၊ ဝိစာရမျှသာ ရှိသော နီဝရဏကင်းဆိတ်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ’ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ’ ရှိသောဝမ်းမြောက်မှု ‘မုဒိတာ’ နှင့်ယှဉ်သော ဒုတိယဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ ဝမ်းမြောက်သောအခြင်းအရာ ‘မုဒိတာယနာ’၊ ဝမ်းမြောက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မုဒိတာယိတတ္တ’၊ မုဒိတာဟူသောစိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မုဒိတာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ဝိတက်ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ နှင့်ယှဉ်သော တတိယဈာန်သို့ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ ဝမ်းမြောက်သော အခြင်းအရာ ‘မုဒိတာယနာ’၊ ဝမ်းမြောက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မုဒိတာယိတတ္တ’၊ မုဒိတာဟူသော၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင်ဘက် တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မုဒိတာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝမ်းမြောက် ခြင်း ‘မုဒိတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) စတုတ္ထဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏။ နှစ်သက်ခြင်း ‘ပီတိ'ကိုလည်း စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ နှင့်ယှဉ်သော စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ ဝမ်းမြောက်သော အခြင်း အရာ ‘မုဒိတာယနာ’၊ ဝမ်းမြောက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မုဒိတာယိတတ္တ’၊ မုဒိတာဟူသော၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင်ဘက် တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မုဒိတာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝမ်းမြောက် ခြင်း ‘မုဒိတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">စတုက္ကနည်း ကုသိုလ်ဥပေက္ခာဈာန် ၁-ပါး</h3> <p style="text-align: center;">(၁) စတုတ္ထဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် ပွါးများ၏၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'နှင့်ယှဉ်သော စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’၊ လျစ်လျူရှုသော အခြင်းအရာ ‘ဥပေက္ခာယနာ’၊ လျစ်လျူရှုတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဥပေက္ခာယိတတ္တ’၊ ဥပေက္ခာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှလွတ်မြောက် ကြောင်းသဘော ‘ဥပေက္ခာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">စတုက္ကနည်း ဝိပါက်မေတ္တာဈာန် သုံးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၁</b>။ အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကား ချမ်းသာစေလိုခြင်း ‘မေတ္တာ’၊ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မေတ္တာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်ခြင်း ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့တည်း။ ထိုရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော အကျိုး ‘ဝိပါက်'ဖြစ်သော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သော အခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ချစ်ခြင်း ‘မေတ္တာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဈာန်နှင့် တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မေတ္တာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ဝိတက်ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ မေတ္တာနှင့် ယှဉ်သော ဒုတိယဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည်ကုသိုလ်တို့တည်း။ ထိုရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သောဝိတက် ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ ဒုတိယဈာန်သို့။ပ။ တတိယဈာန်သို့။ပ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ပဉ္စကနည်း ဝိပါက်မေတ္တာဈာန် လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်သို့။ပ။ ဒုတိယဈာန်သို့။ပ။ တတိယဈာန်သို့။ပ။ မေတ္တာနှင့် ယှဉ်သော စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင် ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သော အခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက် တရားတို့မှလွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို “မေတ္တာ” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h3 style="text-align:center;">စတုက္ကနည်း ဝိပါက်ကရုဏာဈာန် သုံးပါး</h3> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည်ကုသိုလ်တို့တည်း။ ထိုရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့် ယှဉ်သော အကျိုးဖြစ်သော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ သနားသောအခြင်းအရာ ‘ကရုဏာယနာ’၊ သနားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကရုဏာယိတတ္တ’၊ ကရုဏာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဈာန်နှင့် တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ဝိတက်ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့်ယှဉ်သော ဒုတိယဈာန်သို့ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရား တို့သည် ကုသိုလ်တို့တည်း။ ထိုရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ဝိတက်ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သော ဒုတိယဈာန်သို့။ပ။ တတိယဈာန်သို့။ပ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ပဉ္စကနည်း ဝိပါက်ကရုဏာဈာန် လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်သို့။ပ။ ဒုတိယဈာန်သို့။ပ။ တတိယဈာန်သို့။ပ။ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ နှင့်ယှဉ်သောစတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ သနားသော အခြင်းအရာ ‘ကရုဏာယနာ’၊ သနားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကရုဏာယိတတ္တ’၊ ကရုဏာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုသနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h3 style="text-align:center;">စတုက္ကနည်း ဝိပါက်မုဒိတာဈာန် သုံးပါး</h3> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့တည်း။ ထိုရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကို သာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ကာမတို့မှကင်းဆိတ်၍ သာလျှင်။ပ။ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့် ယှဉ်သော အကျိုး ‘ဝိပါက်'ဖြစ်သော ပဌမဈာန်သို့ရောက်၍နေ၏၊ ထိုအခါ၌ အကြင်ဝမ်းမြောက်မှု ‘မုဒိတာ’၊ ဝမ်းမြောက်သော အခြင်းအရာ ‘မုဒိတာယနာ’၊ ဝမ်းမြောက်တတ် သည်၏အဖြစ် ‘မုဒိတာယိတတ္တ’၊ မုဒိတာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှလွတ်မြောက်ကြောင်း သဘော ‘မုဒိတာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဈာန်နှင့် တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ဝိတက်ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့်ယှဉ်သော ဒုတိယဈာန်သို့ ရောက်၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်ခြင်း ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့တည်း။ ထိုရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကို သာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ဝိတက်ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သော ဒုတိယဈာန်သို့။ပ။ တတိယ ဈာန်သို့။ပ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ပဉ္စကနည်း ဝိပါက်မုဒိတာဈာန် လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em">။ပ။ ပဌမဈာန်သို့။ပ။ ဒုတိယဈာန်သို့။ပ။ တတိယဈာန်သို့။ပ။ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ နှင့် ယှဉ်သောစတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ ဝမ်းမြောက် သောအခြင်းအရာ ‘မုဒိတာယနာ’၊ ဝမ်းမြောက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မုဒိတာယိတတ္တ’၊ မုဒိတာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မုဒိတာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <h3 style="text-align:center;">စတုက္ကနည်း ဝိပါက်ဥပေက္ခာဈာန် ၁-ပါး</h3> <p style="text-align: center;">စတုတ္ထဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများ၏၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'နှင့်ယှဉ်သော စတုတ္ထဈာန်သို့ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့တည်း။ ထိုရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ’ ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့် ဆင်းရဲခြင်း ‘ဒုက္ခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ လျစ်လျူ ရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'နှင့်ယှဉ်သော အကျိုး ‘ဝိပါက်'ဖြစ်သော စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏၊ ထိုအခါ၌ အကြင်လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ လျစ်လျူရှုသော အခြင်းအရာ ‘ဥပေက္ခာယနာ’၊ လျစ်လျူရှုတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘ဥပေက္ခာယိတတ္တ’၊ ဥပေက္ခာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်း သဘော ‘ဥပေက္ခာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">စတုက္ကနည်း ကြိယာမေတ္တာဈာန် သုံးပါး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၆</b>။ အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကား ချမ်းသာစေလိုခြင်း ‘မေတ္တာ’၊ သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’၊ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မေတ္တာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပါဝစရဈာန်ကို အားထုတ်၏။ ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်, အကုသိုလ်လည်းမဟုတ်သော ကံ၏အကျိုးလည်းမဟုတ်သော ကိရိယာဖြစ်သော မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်းဖြစ်သော၊ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင် ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သော အခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မေတ္တာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဈာန်နှင့် တတိယဈာန်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ချစ်ခင်ခြင်း ‘မေတ္တာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပါဝစရဈာန်ကို အားထုတ်၏၊ ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်, အကုသိုလ်လည်းမဟုတ်သော ကံ၏အကျိုးလည်းမဟုတ်သော ကိရိယာဖြစ်သော မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်းဖြစ်သော၊ ဝိတက်ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ ဒုတိယဈာန်သို့။ပ။ တတိယဈာန်သို့။ပ။</p> <h3 style="text-align:center;">ပဉ္စကနည်း ကြိယာမေတ္တာဈာန် လေးပါး</h3> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်သို့။ပ။ ဒုတိယဈာန်သို့။ပ။ တတိယဈာန်သို့။ပ။ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင် ချစ်ခင်ခြင်းသဘော ‘မေတ္တိ’၊ ချစ်ခင်သောအခြင်းအရာ ‘မေတ္တာယနာ’၊ ချစ်ခင်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘မေတ္တာယိတတ္တ’၊ မေတ္တာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှလွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ချစ်ခြင်း ‘မေတ္တာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ကြိယာကရုဏာဈာန် ၃-၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ကြိယာမုဒိတာဈာန် ၃-၄</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ကြိယာဥပေက္ခာဈာန် ၁-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အကြင်အခါ၌ ရူပါဝစရဈာန်ကို အားထုတ်၏။ ကုသိုလ်လည်း မဟုတ်, အကုသိုလ်လည်းမဟုတ်သော ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်သော ကြိယာဖြစ်သော မျက်မှောက် ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်းဖြစ်သော ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့် ဆင်းရဲခြင်း ‘ဒုက္ခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့်ယှဉ်သော စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’၊ လျစ်လျူရှုသော အခြင်းအရာ ‘ဥပေက္ခာယနာ’၊ လျစ်လျူရှုတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဥပေက္ခာယိတတ္တ’၊ ဥပေက္ခာဟူသော၊ စိတ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကြောင်းသဘော ‘ဥပေက္ခာစေတောဝိမုတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ပဥှာပုစ္ဆကနည်း</h3> <p style="text-align: center;">(အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားသောနည်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၉</b>။ အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-align: center;">(၁) မေတ္တာ</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ချမ်းသာစေလိုခြင်း ‘မေတ္တာ'နှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် တစ်ခုသောအရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ သုံးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ လေးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ဤနည်းအားဖြင့် အထက်အောက် ဖီလာအရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့် အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို ပြန့်ပြောသော မြတ်သော အပိုင်းအခြားမရှိသော ရန်မရှိသော ကြောင့်ကြမရှိသော မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ကရုဏာ</p> <p style="text-indent:2em">သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့် ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် တစ်ခုသော အရပ်မျက်နှာကို ပြန့်နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ သုံးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ လေးခုမြောက်သောအရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ဤနည်းအားဖြင့် အထက် အောက် ဖီလာ အရပ်မျက်နှာတို့ကိုပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့်အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'နှင့် ယှဉ်သော ပြန့်ပြောသော မြတ်သောအပိုင်းအခြားမရှိသော ရန်မရှိသော ကြောင့်ကြမရှိသော စိတ်ဖြင့် ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) မုဒိတာ</p> <p style="text-indent:2em">ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ'နှင့် ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် တစ်ခုသော အရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ သုံးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို၊ လေးခုမြောက်သောအရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ဤနည်းအားဖြင့် အထက် အောက် ဖီလာ အရပ်မျက်နှာတို့ကိုပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ အလုံးစုံသောအရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့်အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို ဝမ်းမြောက်ခြင်း ‘မုဒိတာ’ နှင့် ယှဉ်သော ပြန့်ပြောသော မြတ်သော အပိုင်းအခြားမရှိသော ရန်မရှိသော ကြောင့်ကြမရှိသော စိတ်ဖြင့် ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဥပေက္ခာ</p> <p style="text-indent:2em">လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် ယှဉ်သော စိတ်ဖြင့် တစ်ခုသော အရပ်မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ထို့အတူ နှစ်ခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ သုံးခုမြောက်သော အရပ်မျက်နှာကို။ လေးခုမြောက်သောအရပ် မျက်နှာကို ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ ဤနည်းအားဖြင့် အထက် အောက် ဖီလာ အရပ်မျက်နှာတို့ကိုပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏၊ အလုံးစုံသောအရပ်မျက်နှာတို့၌ သတ္တဝါအားလုံးတို့၌ မိမိနှင့်အတူပြု၍ သတ္တဝါအားလုံးပါဝင်သော သတ္တလောကကို လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့်ယှဉ်သော ပြန့်ပြောသော မြတ်သော အပိုင်းအခြားမရှိသော ရန်မရှိသော ကြောင့်ကြမရှိသော စိတ်ဖြင့် ပျံ့နှံ့စေ၍ နေ၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အမေးပုစ္ဆာ</h3> <p style="text-align: center;">အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်းသက်သက်ကို ပြခြင်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၀</b>။ အပ္ပမညာလေးပါးတို့တွင်-ကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ အကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဗျာကတတရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့် တကွဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ ကိလေသာနှင့် တကွမဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h3 style="text-align:center;">အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <h3 style="text-align:center;">တိကဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">၁-တိက် ၂၂-တိက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၁</b>။ (အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ရံခါ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အဗျာကတ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာသုံးပါးတို့သည်) သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိပါကတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ရံခါ အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။ ရံခါ အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဥပါဒိန္နတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ရံခါ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ယူအပ်သည်ဖြစ်၍၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) သံကိလိဋ္ဌတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ကိလေသာတို့ပူပန်စေအပ်သည်ကား မဟုတ်၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝိတတ္က္ကတိက်></p> <p style="text-indent:2em">အပ္ပမညာသုံးပါးတို့သည် ရံခါ ဝိတက်လည်း ရှိ၊ ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏။ ရံခါ ဝိတက်ကား မရှိ၊ ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏။ ရံခါ ဝိတက်လည်း မရှိ၊ ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'သည်ဝိတက်လည်း မရှိ၊ ဝိစာရလည်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ပီတိတိက်></p> <p style="text-indent:2em">အပ္ပမညာသုံးပါးတို့သည် ရံခါ ပီတိနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။ (စတုတ္ထဈာန်၌ ရှိသော အပ္ပမညာသုံးပါးတို့ကို) ရံခါ ပီတိနှင့်တကွဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဒဿနတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်လည်းမဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့်ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဒဿနဟေတုတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ် သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) အာစယဂါမိတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ရံခါ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သေက္ခတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာ လည်းမဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ပရိတ္တတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) မဟဂ္ဂုတ် ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကို) ပရိတ္တ(ကာမ) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဟဂ္ဂုတ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟီနတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အလတ် (မဇ္ဈိမ) ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) မိစ္ဆတ္တတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အကျိုးပေးမမြဲကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကို မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အဓိပတိပစ္စည်းရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) ဥပ္ပန္နတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးရောက်ဆဲ မဟုတ်ကုန်။ ရံခါ ပြီးပြီးသော အကြောင်းတစ်စိတ် ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့် မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အတီတတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဖြစ်ပြီး ‘အတိတ်’ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ မရောက်သေး (ဖြစ်လတ္တံ့) ‘အနာဂတ်’ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အတီတာရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကို) ဖြစ်ပြီး ‘အတိတ်’ ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရောက်သေး</p> <p style="text-indent:2em">(ဖြစ်လတ္တံ့) ‘အနာဂတ်'ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်'ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) အဇ္ဈတ္တတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ရံခါ အတွင်း ‘အဇ္ဈတ္တ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အပ'ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ အတွင်းအပ'အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အပ'ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သနိဒဿနတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) မြင်အပ်သောသဘောလည်း မရှိ၊ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း မရှိကုန်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ဒုကဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">၂-ဒုက်၁၀၀- တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟေတုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၂</b>။ မေတ္တာ (အဒေါသ) သည် ဟိတ်မည်၏၊ (ကြွင်း) အပ္ပမညာသုံးပါးတို့သည် ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ဟိတ်ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ဟိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">မေတ္တာ သည် ဟိတ်လည်းမည်၊ ဟိတ်လည်း ရှိ၏။ (ကြွင်း) အပ္ပမညာသုံးပါးတို့ကို ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်လည်း ရှိကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">မေတ္တာသည် ဟိတ်လည်း မည်၊ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်၏။ (ကြွင်း) အပ္ပမညာသုံးပါးတို့ကို ဟိတ်လည်းမည်၊ ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) နဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">အပ္ပမညာသုံးပါးတို့သည် ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိကုန်၏။ မေတ္တာကို ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်လည်း မမည်, ဟိတ်လည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> -- <p style="text-align: center;">စူဠန္တရဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၇) သပ္ပစ္စယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ကံ စိတ် ဥတု အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သင်္ခတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သနိဒဿနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) မြင်အပ်သောသဘော မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သပ္ပဋိဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ရူပီဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) နာမ်တရား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) လောကိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ကေနစိဝိညေယျဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော သဘောရှိကုန်၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော သဘောမရှိကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">အာသဝဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) အာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အာသဝ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အာသဝနှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) အာသဝသာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကို) အာသဝလည်း မည်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆို အပ်ကုန်။ (အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၍ အာသဝမမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အာသဝအာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကို) အာသဝလည်း မည်၊ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာယှဉ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သံယောဇနဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၂၀-၂၅) သံယောဇနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) သံယောဇဉ် မမည်ကုန်။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၂၆-၃၁) ဂန္ထဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ဂန္ထ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဩဃဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၃၂-၃၇) ဩဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ဩဃ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ယောဂဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၃၈-၄၃) ယောဂဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ယောဂ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၄၄-၄၉) နီဝရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) နီဝရဏ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၅၀-၅၄) ပရာမာသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ပရာမာသ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ သံယောဇနဂေါစ္ဆကမှစ၍ ပရာမာသဂေါစ္ဆကအထိ ပေယျာလများကို အာသဝဂေါစ္ဆကအတိုင်း ဖော်၍ ဟောရမည်။</p> -- <p style="text-align: center;">မဟန္တရဒုက်အဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၅၅) သာရမ္မဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၆) စိတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) စိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၇) စေတသိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) စေတသိက် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၈) စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၉) စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့် နှီးနှောကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၀) စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) စိတ်ကြောင့်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၁) စိတ္တသဟဘူဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၂) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၃) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်းနှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၄) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘူဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်းနှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်၊ စိတ်နှင့်လည်း တကွဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၅) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်နှင့်လည်းနှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်၊ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၆) အဇ္ဈတ္တိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အပ၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၇) ဥပါဒါဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို မှီ၍ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၈) ဥပါဒိန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အချို့ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ယူအပ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူ အပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၆၉-၇၄) ဥပါဒါနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ဥပါဒါန်မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၇၅-၈၂) ကိလေသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကနှင့်ကိလေသဂေါစ္ဆကကိုလည်း အာသဝဂေါစ္ဆကကဲ့သို့ ပေယျာလဖော်၍ ဟောရမည်။</p> <p style="text-align: center;">ပိဋ္ဌိဒုက်အဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၈၃) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သောတရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၄) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သောတရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၅) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၆) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသောတရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈၇) သဝိတက္ကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">အပ္ပမညာသုံးပါးတို့သည် ရံခါ ဝိတက်ရှိကုန်၏။ ရံခါ ဝိတက် မရှိကုန်။ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'သည် ဝိတက် မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၈၈) သဝိစာရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">အပ္ပမညာသုံးပါးတို့သည် ရံခါ ဝိစာရ ရှိကုန်၏။ ရံခါ ဝိစာရ မရှိကုန်။ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ သည် ဝိစာရ မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၈၉) သပ္ပီတိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">အပ္ပမညာသုံးပါးတို့သည် ရံခါ ပီတိ ရှိကုန်၏။ ရံခါ ပီတိ မရှိကုန်။ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'သည် ပီတိမရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၉၀) ပီတိသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">အပ္ပမညာသုံးပါးတို့သည် ရံခါ ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန်။ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'သည် ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၁) သုခသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">အပ္ပမညာသုံးပါးတို့သည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ'သည်သုခဝေဒနာနှင့် တကွ မဖြစ်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၂) ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">လျစ်လျူရှုခြင်း ‘ဥပေက္ခာ’ သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်၏။ (ကြွင်း) အပ္ပမညာသုံးပါး တို့သည်ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၃) ကာမာဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ကာမာဝစရ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၄) ရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ရူပါဝစရ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉၅) အရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အရူပါဝစရ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၆) ပရိယာပန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ဝဋ်တရား၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၇) နိယျာနိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၈) နိယတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) အကျိုးပေးမမြဲကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၉) သဥတ္တရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) မိမိထက် လွန်မြတ်သောတရား ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(အပ္ပမညာလေးပါးတို့သည်) ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသောကိလေသာ မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကို တိက် ဒုက်တို့ဖြင့် အမေးအဖြေပြုလုပ်ပြသော ပဥှာပုစ္ဆကနည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">အပ္ပမညာလေးပါးတို့ကို ဝေဖန်၍ ပြသော အပ္ပမညာဝိဘင်းပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၄-သိက္ခာပဒဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(သိက္ခာပုဒ်တို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော သိက္ခာပဒဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-အဘိဓမ္မာဘာဇနီယနည်း </h3> <p style="text-align: center;">(အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားသော အဘိဓမ္မာဘာဇနီယနည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">ငါးပါးသီလအကျဉ်း</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၃</b>။ သိက္ခာပုဒ်ငါးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မပေးသည်ကိုယူခြင်း (ခိုးခြင်း) မှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်မှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) မမှန်ပြောခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၅) မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေ, အရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်တို့တည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ငါးပါးသီလအကျယ်</h3> <h4>ပဌမသိက္ခာပုဒ်</h4> <p style="text-align: center;">မဟာကုသိုလ်ပဌမစိတ်</p> <p style="text-align: center;">ဝိရတိသီလ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၄</b>။ ထိုငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ အကြင် ဝေးစွာရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘အာရတိ’၊ အထူးရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝိရတိ’၊ အထပ်ထပ် ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ပဋိဝိရတိ’၊ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝေရမဏီ’၊ မပြုသော အခြင်းအရာ ‘အကိရိယာ’၊ မပြုလုပ်ခြင်း ‘အကရဏ’၊ မလွန်ကျူးခြင်း ‘အနဇ္ဈာပတ္တိ’၊ ကမ်းကို မလွန်ခြင်း ‘ဝေလာအနတိက္ကမ’၊ အကြွင်းမဲ့ပယ်သတ်ခြင်း ‘သေတုဃာတ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသော တရားတို့သည် ဝိရတိနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">စေတနာသီလ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ အကြင်စေ့ဆော်ခြင်း ‘စေတနာ’၊ စေ့ဆော်သောအခြင်းအရာ ‘သေဉ္စတနာ’၊ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် စေတနာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမ္ပယုတ္တသီလထိုတွင် အဘယ်သည် အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ကြောင်း သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ အကြင်တွေ့ထိမှု “ဖဿ”။ပ။ ချီးမြှောက်မှု ‘ပဂ္ဂါဟ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို အသက်သတ်ခြင်းမှရှောင်ကြဉ် သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁)</p> -- <p style="text-align: center;">မဟာကုသိုလ် ဒုတိယစိတ်စသည်</p> <p style="text-align: center;">ဝိရတိသီလ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၆)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။ (၇)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သောကာမာဝစရ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ အကြင်ဝေးစွာ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘အာရတိ’၊ အထူးရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝိရတိ’၊ အထပ်ထပ်ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ပဋိဝိရတိ’၊ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝေရမဏီ’၊ မပြုသောအခြင်းအရာ ‘အကိရိယာ’၊ မပြုလုပ်ခြင်း ‘အကရဏ’၊ မလွန်ကျူးခြင်း ‘အနဇ္ဈာပတ္တိ’၊ ကမ်းကို မလွန်ခြင်း ‘ဝေလာ အနတိက္ကမ’၊ အကြွင်းမဲ့သတ်ခြင်း ‘သေတုဃာတ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သောသိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (၈)</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝိရတိနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">စေတနာသီလ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(*) အကြင်အခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ အကြင်စေ့ဆော်ခြင်း ‘စေတနာ’၊ စေ့ဆော်သောအခြင်းအရာ ‘သေဉ္စတနာ’၊ စေ့ဆော်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် စေတနာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမ္ပယုတ္တသီလ ထိုတွင် အဘယ်သည် အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">(*) အကြင်အခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ကာမာဝစရ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’။ပ။ ချီးမြှောက်မှု ‘ပဂ္ဂါဟ’၊ မပျံ့လွင့်မှု အဝိက္ခေပသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ (*) ဤ၌ စေတနာသီလ, သမ္ပယုတ္တသီလတို့၌ မဟာကုသိုလ်ပဌမစိတ်မှ သတ္တမစိတ်အထိ ပေယျာလ မပါဘဲ အကျဉ်းချုံးထားသည်။ အာဒိပေယျာလ ရှိသင့်သည်။</p> <h4>ငါးပါးသီလ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ် စသည်အကျယ်</h4> <p style="text-align: center;">မဟာကုသိုလ်ပဌမစိတ်</p> <p style="text-align: center;">ဝိရတိသီလ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၆</b>။ ထိုငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် မပေးသည်ကို ယူခြင်း (ခိုးခြင်း) မှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်မှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မမှန်ပြောခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကိုသောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား သောမနဿဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ အကြင်ဝေးစွာ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘အာရတိ’၊ အထူးရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝိရတိ’၊ အထပ်ထပ်ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ပဋိဝိရတိ’၊ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝေရမဏီ’၊ မပြုသောအခြင်းအရာ ‘အကိရိယာ’၊ မပြုလုပ်ခြင်း ‘အကရဏ’၊ မလွန်ကျူးခြင်း ‘အနဇ္ဈာပတ္တိ’၊ ကမ်းကို မလွန်ခြင်း ‘ဝေလာအနတိက္ကမ’၊ အကြွင်းမဲ့ပယ်သတ်ခြင်း ‘သေတုဃာတ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝိရတိနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">စေတနာသီလ ထိုတွင် အဘယ်သည် မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သောသိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကိုသောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအားသောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့် ယှဉ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ အကြင်စေ့ဆော်ခြင်း ‘စေတနာ’၊ စေ့ဆော်သော အခြင်းအရာ ‘သေဉ္စတနာ’၊ စေ့ဆော်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သောသေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် စေ့ဆော်ခြင်းစေတနာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမ္ပယုတ္တသီလထိုတွင် အဘယ်သည် မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သောသိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကိုသောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား သောမနဿဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’။ပ။ ချီးမြှောက်မှု ‘ပဂ္ဂါဟ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုမူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁)</p> <p style="text-align: center;">မဟာကုသိုလ် ဒုတိယစိတ်စသည့် ဝိရတိသီလ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သောသိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအားသောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သောကာမာဝစရ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၆)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။ (၇)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သောကာမာဝစရ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏ ထိုအခါ၌ မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ အကြင်ဝေးစွာ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘အာရတိ’၊ အထူးရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝိရတိ’၊ အထပ်ထပ်ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ပဋိဝိရတိ’၊ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝေရမဏီ’၊ မပြုသော အခြင်းအရာ ‘အကိရိယာ’၊ မပြုလုပ်ခြင်း ‘အကရဏ’၊ မလွန်ကျူးခြင်း ‘အနဇ္ဈာပတ္တိ’၊ ကမ်းကိုမလွန်ခြင်း ‘ဝေလာအနတိက္ကမန’၊ အကြွင်းမဲ့သတ်ခြင်း ‘သေတုဃာတ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝိရတိနှင့်ယှဉ်သောတရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">စေတနာသီလ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကိုသောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(*) အကြင်အခါ၌ မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကိုသောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ အကြင်စေ့ဆော်ခြင်း ‘စေတနာ’၊ စေ့ဆော်သောအခြင်းအရာ ‘သေဉ္စတနာ’၊ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် စေတနာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္ပယုတ္တသီလ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သောသိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(*) အကြင်အခါ၌ မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအားဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ အကြင်တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’။ပ။ ချီးမြှောက်မှု ‘ပဂ္ဂါဟ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ (*) စေတနာသီလနှင့် သမ္ပယုတ္တသီလတို့၌ ဒုတိယစိတ်မှ သတ္တမစိတ်အထိ အကျဉ်းချုံးထားသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ဒုတိယနည်း ငါးပါးသီလအကျဉ်း</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၈</b>။ သိက္ခာပုဒ်ငါးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မပေးသည်ကို ယူခြင်း (ခိုးခြင်း) မှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်မှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) မမှန်ပြောခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၅) မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်တို့တည်း။</p> <h3 style="text-align:center;">ဒုတိယနည်း ငါးပါးသီလအကျယ်</h3> <p style="text-align: center;">မဟာကုသိုလ်ပဌမစိတ်</p> <p style="text-align: center;">ဝိရတိသီလ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၉</b>။ ထိုငါးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ’ အကြီးအမှူးရှိသော၊ သိမှု ‘စိတ္တ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ စူးစမ်းမှု ‘ဝီမံသ'အကြီးအမှူးရှိသော- လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ’ အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ’ အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-သိမှု ‘စိတ်'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-စူးစမ်းမှု ‘ဝီမံသ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ အကြင်ဝေးစွာ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘အာရတိ’၊ အထူးရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝိရတိ’၊ အထပ်ထပ် ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ပဋိဝိရတိ’၊ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝေရမဏီ’၊ မပြုသော အခြင်းအရာ ‘အကိရိယ’၊ မပြုလုပ်ခြင်း ‘အကရဏ’၊ မလွန်ကျူးခြင်း ‘အနဇ္ဈာပတ္တိ’၊ ကမ်းကို မလွန်ခြင်း ‘ဝေလာ အနတိက္ကမ’၊ အကြွင်းမဲ့ပယ်သတ်ခြင်း ‘သေတုဃာတ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သောသိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝိရတိနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">စေတနာသီလ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော၊ လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ သိမှု ‘စိတ္တ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ စူးစမ်းမှု ‘ဝီမံသ'အကြီးအမှူးရှိသော- လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ'အကြီးအမှူးရှိသော အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ'အကြီးအမှူးရှိသော အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-သိမှု ‘စိတ်'အကြီးအမှူးရှိသော အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-စူးစမ်းမှု ‘ဝီမံသ'အကြီးအမှူးရှိသော အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်စေ့ဆော်ခြင်း ‘စေတနာ’၊ စေ့ဆော်သောအခြင်းအရာ ‘သေဉ္စတနာ’၊ စေ့ဆော်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘သေဉ္စတယိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သောသိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် စေ့ဆော်မှု စေတနာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္ပယုတ္တသီလ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော၊ လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ’ အကြီးအမှူးရှိသော၊ သိမှု ‘စိတ္တ’ အကြီးအမှူးရှိသော၊ စူးစမ်းမှု ‘ဝီမံသ’ အကြီးအမှူးရှိသော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-သိမှု ‘စိတ္တ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-စူးစမ်းမှု ‘ဝီမံသ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ် သည် ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ အကြင်တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’။ပ။ ချီးမြှောက်မှု ‘ပဂ္ဂါဟ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁)</p> -- <p style="text-align: center;">မဟာကုသိုလ်ဒုတိယစိတ်စသည်အကျယ်</p> <p style="text-align: center;">ငါးပါးသီလ ပဌမသိက္ခာပုဒ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၆)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။ (၇)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော အယုတ်အလတ်အမြတ်ဖြစ်သော၊ လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ သိမှု ‘စိတ္တ'အကြီးအမှူးရှိသော- လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော- အားထုတ်မှု ‘ဝိရိယ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော- သိမှု ‘စိတ္တ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ အသက်သတ်ခြင်းမှ အကြင် ဝေးစွာရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘အာရတိ’၊ အထူးသဖြင့် ရှောင်ကြဉ် ခြင်း ‘ဝိရတိ’၊ အထပ်ထပ်ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ပဋိဝိရတိ’၊ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝေရမဏီ’၊ မပြုသောအခြင်း အရာ ‘အကိရိယာ’၊ မပြုလုပ်ခြင်း ‘အကရဏ’၊ မလွန်ကျူးခြင်း ‘အနဇ္ဈာပတ္တိ’၊ ကမ်းကို မလွန်ခြင်း ‘ဝေလာအနတိက္ကမ’၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်သတ်ခြင်း ‘သေတုဃာတ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အသက်သတ်ခြင်းမှရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ဝိရတိနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">စေတနာသီလ</p> <p style="text-indent:2em">။ပ။ ကြွင်းသောတရားတို့သည် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္ပယုတ္တသီလ</p> <p style="text-indent:2em">။ပ။ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’။ပ။ ချီးမြှောက်မှု ‘ပဂ္ဂါဟ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုအသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဂ)</p> -- <p style="text-align: center;">ငါးပါးသီလ ဒုတိယသိက္ခာပုဒ်စသည်</p> <p style="text-align: center;">မဟာကုသိုလ်ပဌမစိတ်အကျယ်</p> <p style="text-align: center;">ဝိရတိသီလစသည်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မပေးသည်ကို ယူခြင်း (ခိုးခြင်း) မှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်မှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မမှန်ပြောခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်း သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ မူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်း သေအရက်ကိုသောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား သောမနဿဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော၊ လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ'အကြီး အမှူးရှိသော၊ အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ သိမှု ‘စိတ္တ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ စူးစမ်းမှု ‘ဝီမံသ’ အကြီးအမှူးရှိသော-လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-သိမှု ‘စိတ္တ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-စူးစမ်းမှု ‘ဝီမံသ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ် သည် ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ မူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်း သေအရက်ကိုသောက်ခြင်းမှ အကြင်ဝေးစွာရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘အာရတိ’၊ အထူးသဖြင့် ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝိရတိ’၊ အထပ်ထပ်ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ပဋိဝိရတိ’၊ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝေရမဏီ’၊ မပြုသော အခြင်းအရာ ‘အကိရိယာ’၊ မပြုလုပ်ခြင်း ‘အကရဏ’၊ မလွန်ကျူးခြင်း ‘အနဇ္ဈာပတ္တိ’၊ ကမ်းကိုမလွန်ခြင်း ‘ဝေလာအနတိက္ကမ’၊ အကြွင်းမဲ့ပယ်သတ်ခြင်း ‘သေတုဃာတ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုမူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်း သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ရှောင်ကြဉ်မှု ဝိရတိနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် စေတနာနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’။ပ။ ချီးမြှောက်မှု ‘ပဂ္ဂါဟ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုမူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်း သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁)</p> -- <p style="text-align: center;">မဟာကုသိုလ် ဒုတိယစိတ် စသည်အကျယ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်း သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ် သောသိက္ခာပုဒ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ မူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်း သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူအား သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၆)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော။ပ။ (၇)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော၊ အယုတ်အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော၊ လိုချင်မှု ‘ဆန္ဒ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ သိမှု ‘စိတ္တ’ အကြီးအမှူးရှိသော-လိုလားမှု ‘ဆန္ဒ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-သိမှု ‘စိတ္တ'အကြီးအမှူးရှိသော၊ အယုတ် အလတ် အမြတ်ဖြစ်သော-ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ မူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်း သေအရက်ကိုသောက်ခြင်းမှ အကြင်ဝေးစွာ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘အာရတိ’၊ အထူးရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝိရတိ’၊ အထပ်ထပ်ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ပဋိဝိရတိ’၊ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း ‘ဝေရမဏီ’၊ မပြုသော အခြင်းအရာ ‘အကိရိယာ’၊ မပြုလုပ်ခြင်း ‘အကရဏ’၊ မလွန်ကျူးခြင်း ‘အနဇ္ဈာပတ္တိ’၊ ကမ်းကိုမလွန်ခြင်း ‘ဝေလာအနတိက္ကမ’၊ အကြွင်းမဲ့ပယ်သတ်ခြင်း ‘သေတုဃာတ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုမူးယစ်မေ့လျော့ ကြောင်း သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် ရှောင်ကြဉ်မှု ဝိရတိနှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသောတရားတို့သည် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ နှင့်ယှဉ်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’။ပ။ ချီးမြှောက်မှု ‘ပဂ္ဂါဟ’၊ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုမူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်း သေအရက်ကိုသောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (ဂ)</p> -- <p style="text-align: center;">သိက္ခာပဒ၌ သိက္ခာအရ တရားများ</p> <p style="text-align: center;">မဟာကုသိုလ်ပဌမစိတ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၂</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကျင့်အပ်သော သိက္ခာတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့ လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ'သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကျင့်အပ်သော ‘သိက္ခာ'တို့ မည်ကုန်၏။ (၁)</p> <p style="text-align: center;">မဟာကုသိုလ် ဒုတိယစိတ်စသည်</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် ကျင့်အပ်သော ‘သိက္ခာ'တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သောမနဿဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့် ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွ့ဖြစ်သော။ပ။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၆)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော။ပ။ (၇)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသောကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကျင့်အပ်သော ‘သိက္ခာ’ တို့ မည်ကုန်၏။ (၈)</p> -- <p style="text-align: center;">ရူပကုသိုလ် စသည်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၃</b>။ အဘယ်တရားတို့သည် ကျင့်အပ်သော “သိက္ခာ” တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဘုံသို့ ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမတို့မှကင်းဆိတ်၍ သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်သို့ရောက်၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကျင့်အပ်သော ‘သိက္ခာ'တို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားသော အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ပဥှာပုစ္ဆကနည်း </h3> <p style="text-align: center;">(အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၄</b>။ သိက္ခာပုဒ်ငါးပါးတို့ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) မပေးသည်ကိုယူခြင်း (ခိုးခြင်း) မှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအကျင့်မှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) မမှန်ပြောခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၅) မူးယစ်မေ့လျော့စေတတ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော သိက္ခာပုဒ်တို့တည်း။</p> <h3 style="text-align:center;">အမေးပုစ္ဆာ</h3> <p style="text-align: center;">ငါးပါးသီလတို့ကို တိက်ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်း သက်သက်ကိုပြခြင်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၅</b>။ သိက္ခာပုဒ် ငါးပါးတို့တွင်-ကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း၊ အကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန် သနည်း၊ အဗျာကတတရားတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့် တကွဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။ ကိလေသာနှင့် တကွမဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">ငါးပါးသီလတို့ကို တိက်ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <h4>တိကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">၁-တိက် ၂၂-တိက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်></p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၆</b>။ (ငါးပါးသီလတို့သည်) ကုသိုလ်တို့သာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိပါကတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောတရားရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဥပါဒိန္နတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ် ကုန်မူ၍ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါးသာ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သံကိလိဋ္ဌတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ်သည်ကား မဟုတ်၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဝိတက္ကတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ဝိတက်လည်း ရှိ၊ ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ပီတိတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ရံခါ ပီတိနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဒဿနတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့်ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉) ဒဿနဟေတုတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) အာစယဂါမိတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သေက္ခတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ပရိတ္တတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) နည်းသောအာနုဘော်ရှိသော ‘ပရိတ္တ’မည်သော (ကာမ) တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ပရိတ္တ(ကာမ) တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟီနတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) အလတ် ‘မဇ္ဈိမ’ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) မိစ္ဆတ္တတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) အကျိုးပေး မမြဲကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့ကို) မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (တိက်မုတ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) ဥပ္ပန္နတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးရောက်ဆဲမဟုတ်ကုန်။ ပြီးပြီးသော အကြောင်းတစ်စိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အတီတတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ရံခါ ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ မရောက်သေး (အနာဂတ်) ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၉) အတီတာရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၀) အဇ္ဇျတ္တတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ရံခါ မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါမိမိသူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သနိဒဿနတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) မြင်အပ်သော သဘောလည်း မရှိ၊ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း မရှိကုန်။</p> -- <h4>ဒုကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">၂-ဒုက်၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကို ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟေတုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၇</b>။ (ငါးပါးသီလတို့သည်) ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ဟိတ်ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ဟိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့ကို) ဟိတ်လည်းမည် ဟိတ်လည်း ရှိကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ဟိတ်သာရှိ၍ ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့ကို) ဟိတ်လည်းမည် ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်၊ ဟိတ်နှင့်သာ ယှဉ်၍ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) နဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်သာ ရှိကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">စူဠန္တရဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၇) သပ္ပစ္စယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ကံ စိတ် ဥတု အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သင်္ခတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သနိဒဿနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) မြင်အပ်သော သဘောမရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သပ္ပဋိဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ရူပီဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) နာမ်တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) လောကိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ကေနစိဝိညေယျဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) တစ်စုံတစ်ခုသောစိတ်သည် သိအပ်ကုန်၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသောစိတ်သည် သိအပ်သော သဘောမရှိကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">အာသဝဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) အာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) အာသဝ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) အာသဝနှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) အာသဝသာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့ကို) အာသဝလည်းမည်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ (ငါးပါးသီလတို့သည်) အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အာသဝအာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့ကို) အာသဝလည်းမည်, အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာ ယှဉ်၍ အာသဝမမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန် (ဒုက်မုတ်)။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သံယောဇနဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၂၀-၂၅) သံယောဇနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) သံယောဇဉ် မမည်ကုန်။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">ဂန္တဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၂၆-၃၁) ဂန္ထဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ဂန္ထမမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဩဃဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၃၂-၃၇) ဩဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ဩဃ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ယောဂဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၃၈-၄၃) ယောဂဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ယောဂ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၄၄-၄၉) နီဏဝရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) နီဝရဏမမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၅၀-၅၄) ပရာမာသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ပရာမာသ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ သံယောဇနဂေါစ္ဆကမှ ပရာမာသဂေါစ္ဆကအထိ ပေယျာလများကို အာသဝဂေါစ္ဆကအတိုင်း ဖေါ်၍ ဟောရမည်။</p> -- <p style="text-align: center;">မဟန္တရဒုက်အဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၅၅) သာရမ္မဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၆) စိတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) စိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၇) စေတသိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) စေတသိက် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၈) စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) စိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၉) စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) စိတ်နှင့်နှီးနှောကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၀) စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) စိတ်ကြောင့်ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၁) စိတ္တသဟဘူဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) စိတ်နှင့်တကွဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၂) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၃) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၄) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘူဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်၊ စိတ်နှင့်လည်း တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၅) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်းဖြစ်၊ စိတ်သို့လည်း အစဉ်လိုက်၍ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၆) အဇ္ဈတ္တိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) အပသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၇) ဥပါဒါဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို မှီ၍ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၈) ဥပါဒိန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူ အပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၆၉-၇၄) ဥပါဒါနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ဥပါဒါန်မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(၇၅-၈၂) ကိလေသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ကိလေသာမမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကနှင့် ကိလေသဂေါစ္ဆကကိုလည်း အာသဝဂေါစ္ဆကကဲ့သို့ ပေယျာလဖော်၍ဟောရမည်။</p> -- <p style="text-align: center;">ပိဋ္ဌိဒုက်အဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၈၃) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့ကို) သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပယ်အပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၄) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့ကို) အထက်မဂ်သုံးခုသည် မပယ်အပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၅) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သောဟိတ် မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၆) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၇) သဝိတက္ကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ဝိတက်ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈၈) သဝိစာရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ဝိစာရရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈၉) သပ္ပီတိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ရံခါ ပီတိရှိကုန်၏၊ ရံခါ ပီတိမရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၀) ပီတိသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ရံခါ ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၁) သုခသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့် တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၂) ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွမဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၃) ကာမာဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ကာမာဝစရ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉၄) ရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ရူပါဝစရ မဖြစ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၅) အရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) အရူပါဝစရ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၆) ပရိယာပန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ဝဋ်တရား၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉၇) နိယျာနိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၈) နိယတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) အကျိုးပေး မမြဲကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၉) သဥတ္တရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) မိမိထက် လွန်မြတ်သောတရား ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ငါးပါးသီလတို့သည်) ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသော ကိလေသာ မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားသော ပဥှာပုစ္ဆကနည်းပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">သိက္ခာပုဒ်တို့ကို ဝေဖန်ပြသော သိက္ခာပဒဝိဘင်းပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၅-ပဋိသမ္ဘိဒါဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့ကို ဝေဖန်ပြသော ဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-သုတ္တန္တဘာဇနီယနည်း</h3> <p style="text-align: center;">(သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်၍ ဟောကြားသော နည်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-အကျဉ်းချုပ်ပြဆိုခြင်း (သင်္ဂဟဝါရ)</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၈</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ ထိုအကျိုး အကြောင်းတို့၌ မာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့ကို သိသောဉာဏ်တို့၌ အကျယ်သိသောဉာဏ်သည် ‘ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်’ မည်၏။ ။ သင်္ဂဟဝါရတည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-သစ္စာလေးပါးကို ပြဆိုခြင်း (သစ္စဝါရ)</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၉</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ'ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲ၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း၌ သိသောဉာဏ် သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ငြိမ်းရာ၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ငြိမ်းရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ ထိုအကျိုးအကြောင်းတို့၌ မာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့ကို သိသောဉာဏ်တို့၌ အကျယ်သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ။ ဤကား သစ္စဝါရတည်း။</p> <h3 style="text-align:center;">၃-အကြောင်း (အကျိုး) တရားတို့ကို ပြဆိုခြင်း (ဟေတုဝါရ)</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၀</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-align: center;">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။ အကြောင်း၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ အကြောင်း၏ အကျိုး၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ ထိုအကြောင်း အကျိုးတို့၌ မာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသောအသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ အကြောင်း၊ အကျိုး၊ သဒ္ဒါတို့ကိုသိသောဉာဏ်တို့၌ အကျယ်သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏</p> <p style="text-indent:2em">ဤကားဟေတုဝါရတည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ရုပ်နာမ်တို့၏ အကျိုးအကြောင်းတို့ကို ပြဆိုခြင်း (ဓမ္မဝါရ)</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၁</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ'ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ်ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ရုပ်နာမ်တရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ ထင်ကုန်၏၊ ကောင်းစွာဖြစ်ကုန်၏၊ ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ အသစ်ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ဤရုပ်နာမ်တရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင် ရုပ်နာမ် (အကြောင်း) တရားတို့ကြောင့် ထိုရုပ်နာမ် (အကျိုး) တရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ ထင်ကုန်၏၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ကုန်၏၊ ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ အသစ်ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ထိုရုပ်နာမ် (အကြောင်း) တရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ထိုအကျိုးအကြောင်းတရားတို့၌ မာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့ကို သိသောဉာဏ်တို့၌ အကျယ်သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ။ ဤကား ဓမ္မဝါရတည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို ပြဆိုခြင်း (ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒဝါရ)</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၂</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ'ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။ အိုခြင်း ‘ဇရာ', သေခြင်း ‘မရဏ’၌ သိသောဉာဏ်သည် ‘အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါ’ မည်၏။ အိုခြင်း ‘ဇရာ', သေခြင်း ‘မရဏ’ ဖြစ်ကြောင်း၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါ” မည်၏။ အိုခြင်း ‘ဇရာ', သေခြင်း ‘မရဏ’ ချုပ်ရာ၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါ” မည်၏။ အိုခြင်း ‘ဇရာ', သေခြင်း ‘မရဏ’ ချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါ” မည်၏။ ထိုအကျိုးအကြောင်းတရားတို့၌ တရားကိုထုတ်ဆို၍ မာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့ကို သိသောဉာဏ်တို့၌ အကျယ်သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၃</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ‘ဇာတိ’၌ သိသောဉာဏ်သည်။ပ။ ဘဝ၌ သိသောဉာဏ်သည်။ပ။ စွဲလမ်းခြင်း ‘ဥပါဒါန်’၌ သိသောဉာဏ်သည်။ပ။ တပ်မက်ခြင်း ‘တဏှာ’၌ သိသောဉာဏ်သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားခြင်း ‘ဝေဒနာ’၌ သိသောဉာဏ်သည်။ပ။ တွေ့ထိခြင်း ‘ဖဿ’၌ သိသောဉာဏ်သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနခြောက်ပါး ‘သဠာယတန’၌ သိသောဉာဏ်သည်။ပ။ နာမ်ရုပ်၌ သိသောဉာဏ်သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိညာဏ်၌ သိသောဉာဏ် သည်။ပ။ သင်္ခါရတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါ” မည်၏။ သင်္ခါရတို့၏ ဖြစ်ကြောင်း၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါ” မည်၏။ သင်္ခါရတို့၏ ချုပ်ရာ၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါ” မည်၏။ သင်္ခါရတို့၏ ချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်၌့သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါ"မည်၏။ ထိုအကျိုးအကြောင်းတို့၌ မာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသောအသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိ ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့ကိုသိသောဉာဏ်တို့၌ အကျယ်သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒဝါရတည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-ပိဋကသုံးပုံကို ပြဆိုခြင်း (ပရိယတ္တိဝါရ)</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၄</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ'ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အနက်၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပါဠိတော်၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အနက်၊ ပါဠိတော်၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။ ထိုလေးပါးတို့တွင် အဘယ်သည် ပါဠိတော်၌ ခွဲခြင်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ပါဠိတော်ကို သိ၏၊ သုတ်ကို၊ ဂေယျကို၊ ဝေယျာကရဏကို၊ ဂါထာကို၊ ဥဒါန်းကို၊ ဣတိဝုတ်ကို၊ ဇာတ်ကို၊ အဗ္ဘုတဓမ္မကို၊ ဝေဒလ္လကို သိ၏၊ ဤအင်္ဂါ ၉-တန်ကို သိသောဉာဏ်ကို “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါ"ဉာဏ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ထိုရဟန်းသည် ဟောတော်မူအပ်သော ထိုထို (သုတ်စသည်)၏ အနက်ကို “ဤအနက်သည် ဟောတော်မူအပ်သော ဤ (ပါဠိတော်)၏ အနက်တည်း။ ဤအနက်သည် ဟောတော်မူအပ်သော ဤ (ပါဠိတော်)၏ အနက်တည်း” ဟု သိ၏၊ ဤသို့ အနက်ကိုသိသောဉာဏ်ကို “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါ ဉာဏ်”ဟု ဆိုအပ်၏။ ထိုပါဠိတော်နှင့် အနက်တို့၌ မာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ပါဠိတော်နှင့် အနက်၊ သဒ္ဒါတို့ကို သိသောဉာဏ်တို့၌ အကျယ် သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ။ ဤကား ပရိယတ္တိဝါရတည်း။</p> <p style="text-align: center;">သုတ္တန်နည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားသော ‘သုတ္တန္တဘာဇနီယ'နည်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း</h3> <p style="text-align: center;">(အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားခြင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ကုသိုလ်တရားတို့ကို ပြဆိုခြင်း (ကုသလဝါရ)</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၅</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <h4>မဟာကုသိုလ်ပဌမစိတ်</h4> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော ကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့တည်း၊ ဤကုသိုလ်တရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မ ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ထိုကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုကုသိုလ်တရားတို့ကိုပညတ်၏။ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟုအကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ် သုံးပါး တို့ကို သိ၏။ ဤသို့ ထိုရှေး ဉာဏ်သုံးပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။</p> -- <h4>မဟာကုသိုလ်ဒုတိယစိတ်စသည်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၆</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော၊ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသောကာမာဝစရကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့တည်း၊ ဤကုသိုလ်တရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ထိုကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုကုသိုလ်တရားတို့ကို ပညတ်၏။ ထိုတရားတို့ကိုမာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်သုံးပါးတို့ကိုသိ၏၊ ဤသို့ ထိုရှေးဉာဏ်သုံးပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။</p> -- <h4>ရူပကုသိုလ်ငါးခု</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၇</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့တည်း၊ ဤကုသိုလ်တရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ထိုကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုကုသိုလ်တရားတို့ကို ပညတ်၏။ ထိုမာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင်အသိဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်သုံးပါးတို့ကို သိ၏။ ဤသို့ ထိုရှေးဉာဏ်သုံးပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။</p> -- <h4>အရူပကုသိုလ်လေးခု</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၈</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ နေဝသညာနာသညာယတန သညာနှင့် တကွသော၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည်ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့တည်း၊ ဤကုသိုလ်တရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ထိုကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါ” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုကုသိုလ်တရားတို့ကိုပညတ်၏၊ ထိုမာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏” ဟုအကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်သုံးပါးတို့ကို သိ၏။ ဤသို့ ထိုရှေးဉာဏ်သုံးပါးတို့၌ အကျယ်သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။</p> -- <h4>လောကုတ္တရာကုသိုလ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၉</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် ကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်တတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါများအားထုတ်၏။ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည့်ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့တည်း။ ဤကုသိုလ်တရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ထိုကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်"မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုကုသိုလ်တရားတို့ကို ပညတ်၏။ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါ” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည်ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင် အသိဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်သုံးပါးတို့ကို သိ၏။ ဤသို့ထို ရှေးဉာဏ်သုံးပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါ” မည်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပြဆိုခြင်း (အကုသလဝါရ)</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၀</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <h4>အကုသိုလ်ပဌမစိတ်</h4> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အကုသိုလ်တရားတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့်ယှဉ်သော ရူပါရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ ဖြစ်သောအကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ'သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် အကုသိုလ်တို့တည်း၊ ဤအကုသိုလ်တရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ထိုတရားတို့၏ အကျိုး၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်"မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုအကုသိုလ်တရားတို့ကို ပညတ်၏။ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင် ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်သုံးပါးတို့ကိုသိ၏။ ထိုရှေးဉာဏ်သုံးပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်"မည်၏။ (၁)</p> -- <h4>အကုသိုလ်ဒုတိယစိတ်စသည်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၁</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အကုသိုလ်တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့်မယှဉ်သော။ပ။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့်မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ မိစ္ဆာအယူနှင့်ယှဉ်သော။ပ။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၆)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ မိစ္ဆာအယူနှင့်မယှဉ်သော။ပ။ (၇)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့်မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်သော။ပ။ (၈)</p> <p style="text-indent:2em">ဒေါမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော အမျက်ထွက်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သော။ပ။ (၉)</p> <p style="text-indent:2em">ဒေါမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော အမျက်ထွက်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော။ပ။ (၁၀)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ယုံမှားခြင်းနှင့်ယှဉ်သော။ပ။ (၁၁)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ပျံ့လွင့်ခြင်းနှင့် ယှဉ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော အကုသိုလ်စိတ်သည်ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် အကုသိုလ်တို့တည်း။ ဤအကုသိုလ်တရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ ထိုအကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်"မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုအကုသိုလ်တရားတို့ကို ပညတ်၏၊ ထိုတရားတို့ကိုမာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်သုံးပါးတို့ကိုသိ၏။ ဤသို့ ထိုရှေးဉာဏ်သုံးပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ (၁၂)</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ဝိပါက်တရားတို့ကို ပြဆိုခြင်း (ဝိပါကဝါရ)</h3> <h4>အဟိတ်ကုသလဝိပါက်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၂</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးနှင့် သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဝိညာဏ်အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကို ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုအာရုံပြုသော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည်ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည် ဖြစ်၏၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ သည်ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘စိတ်'သည် ဖြစ်၏၊ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ'သည် ဖြစ်၏၊ စိတ် တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ'သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရလျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရစောင့်ရှောက်မှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်မှ တစ်ပါးကုန်သောအကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ကုန်သော အကြင်နာမ်တရားတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏၊ ဤနာမ်တရားတို့သည် အဗျာကတတို့တည်း။ ဤအကျိုးတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် ‘အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်’မည်၏။ အကြင်မာဂဓဘာသာဖြင့် ထို (အကျိုး) တရားတို့ကို ပညတ်၏၊ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာ ဖြင့် ပြောဆိုသောအသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် ‘နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်’ မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကိုထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကို သိ၏။ ဤသို့ ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ (၁)</p> -- <h4>သောတဝိညာဏ်စသည်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၃</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ'ဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးနှင့် သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော သဒ္ဒါရုံကိုအာရုံပြုသော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော သောတဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ဂန္ဓာရုံကို အာရုံပြုသော ဃာနဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ရသာရုံကို အာရုံပြုသော ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အာရုံပြုသော ကာယဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်ဖြစ်၏၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘စိတ်’ သည် ဖြစ်၏၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ’ သည် ဖြစ်၏၊ စိတ် တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏။ အစိုးတရချမ်းသာမှု ‘သုခိန္ဒြေ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရ စောင့်ရှောက်မှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်မှတစ်ပါးကုန်သော အကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ကုန်သော အကြင်နာမ်တရားတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏။ ဤနာမ်တရားတို့သည် အဗျာကတတို့တည်း။ ဤအကျိုးတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် ‘အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်’မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထို (အကျိုး) တရားတို့ကို ပညတ်၏။ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသော အသံ၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကို သိ၏။ ဤသို့ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ (၅)</p> -- <h4>သမ္ပဋိစ္ဆိုင်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၄</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးနှင့်သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ်ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော သမ္ပဋိစ္ဆိုင်းခေါ် မနောဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည် ဖြစ်၏၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘စိတ်’ သည် ဖြစ်၏၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သည် ဖြစ်၏၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ သည် ဖြစ်၏၊ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ သည် ဖြစ်၏၊ စိတ်တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရစောင့်ရှောက်မှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည် ဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ ဆိုခဲ့ပြီးသည်မှ တစ်ပါးကုန်သော အကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ကုန်သော အကြင်နာမ်တရားတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏။ ဤနာမ်တရားတို့သည် အဗျာကတတရားတို့တည်း။ ဤတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါ” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့်ထိုတရားတို့ကို ပညတ်၏။ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာဖြင့် ရွတ်ဆိုသော အသံ၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကို သိ၏၊ ဤသို့ ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ (၆)</p> -- <h4>သောမနဿသန္တီရဏ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၅</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍သိသောဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးသဒ္ဒါတို့၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်းအာရုံပြု၍ ဖြစ်သော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ‘သန္တီရဏ'ခေါ် မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်ဖြစ်၏၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘စိတ်'သည် ဖြစ်၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'သည် ဖြစ်၏၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ သည် ဖြစ်၏၊ နှစ်သက်မှု ‘ပီတိ'သည် ဖြစ်၏၊ ချမ်းသာမှု ‘သုခ'သည် ဖြစ်၏၊ စိတ်တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရဝမ်းမြောက်မှု ‘သောမနဿိန္ဒြ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရစောင့်ရှောက်မှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည်ဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ ဆိုခဲ့ပြီးသည်မှ တစ်ပါး ကုန်သော အကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ကုန်သောအကြင်နာမ်တရားတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်၏။ ဤတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါ” မည်၏။ အကြင် မာဂဓ ဘာသာဖြင့် ထိုတရားတို့ကိုပညတ်၏။ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာဖြင့် ရွတ်ဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ် ကုန်၏” ဟုအကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကို သိ၏။ ဤသို့ ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ (၇)</p> -- <h4>ဥပေက္ခာသန္တီရဏ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၆</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးနှင့်သဒ္ဒါတို့၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း၊ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်းအာရုံပြု၍ ဖြစ်သော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော “သန္တီရဏ” ခေါ် မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် ဖြစ်၏၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်ဖြစ်၏၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘စိတ်’ သည် ဖြစ်၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သည် ဖြစ်၏၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ သည် ဖြစ်၏၊ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ သည် ဖြစ်၏၊ စိတ်တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရလျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခ္ခိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရ စောင့်ရှောက်မှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ ဆိုခဲ့ပြီးသည်မှ တစ်ပါးကုန်သော အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ကုန်သော အကြင်နာမ်တရားတို့သည်လည်းရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်၏။ ဤတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါ” မည်၏။ အကြင်မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုတရားတို့ကို ပညတ်၏၊ ထိုတရားတို့ကိုမာဂဓဘာသာဖြင့် ရွတ်ဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိ ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကိုသိ၏၊ ဤသို့ ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာန ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ (၈)</p> -- <h4>သဟိတ်ဝိပါက်</h4> <h4>မဟာဝိပါက်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၇</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးနှင့်သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကာမာဝစရကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်သော။ပ။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွ ဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်သော။ပ။ (၆)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။ (၇)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော အကျိုးဖြစ်သော (မဟာဝိပါက်) မနောဝိညာဏဓါတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု “ဖဿ” သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် အဗျာကတတရားတို့ မည်ကုန်၏။ ဤတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင်မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုတရားတို့ကို ပညတ်၏၊ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာဖြင့် ရွတ်ဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကို သိ၏။ ဤသို့ ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ (၈)</p> -- <h4>ရူပဝိပါက်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၈</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးသဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ရူပဘုံသို့ ရောက်ရန် အကြောင်းဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏။ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ် တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကို သာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ'သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် အဗျာကတတရားတို့တည်း။ ဤတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုတရားတို့ကို ပညတ်၏။ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာဖြင့် ရွတ်ဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏” ဟု အကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကို သိ၏။ ဤသို့ ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။</p> -- <h4>အရူပဝိပါက်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၉</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးနှင့်သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အရူပဘုံသို့ရောက်ရန် အကြောင်းကို ပွါးများအားထုတ်၏။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကိုလုံးဝလွန်မြောက်၍ နေဝသညာနာသညာယတန သညာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ချမ်းသာခြင်းသုခကိုလည်းပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တို့တည်း၊ ထိုအရူပါဝစရကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ နေဝသညာနာသညာယတနသညာနှင့် တကွဖြစ်သော ချမ်းသာခြင်းသုခကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ အကျိုး ဝိပါက် ဖြစ်သောစတုတ္ထဈာန်သို့ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် အဗျာကတတရားတို့တည်း။ ဤတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထ ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုတရားတို့ကိုပညတ်၏။ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓ ဘာသာဖြင့် ရွတ်ဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ “ဤဉာဏ် တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟုအကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကို သိ၏။ ဤသို့ ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။</p> -- <h4>လောကုတ္တရာဝိပါက်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၀</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးနှင့်သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ မိစ္ဆာအယူတို့ကို ပယ်ရန်၊ ပဌမဘုံ (သောတာပန်အဆင့်) သို့ ရောက်ရန် ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်တတ်သော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော လောကုတ္တရာဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏။ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည်ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် ကုသိုလ်တရားတို့တည်း။ ထိုလောကုတ္တရာကုသိုလ်ကံကိုသာလျှင် ပြုခဲ့ပွါးများခဲ့၍ ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ဆင်းရဲသော အကျင့်ရှိသော, နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော၊ အတ္တမှဆိတ်သော၊ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် အဗျာကတတရားတို့တည်း။ ဤတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုတရားတို့ကို ပညတ်၏၊ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာဖြင့် ရွတ်ဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟုအကြင် ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကို သိ၏။ ဤသို့ ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။</p> <h4>အကုသလဝိပါက်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၁</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးနှင့်သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> -- <h4>ပဉ္စဝိညာဏ်</h4> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုအာရုံပြု၍ ဖြစ်သော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော သဒ္ဒါရုံကို အာရုံပြု၍ဖြစ်သော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော သောတဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ဂန္ဓာရုံကို အာရုံပြု၍ဖြစ်သော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဃာနဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ရသာရုံကို အာရုံပြု၍ဖြစ်သော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အာရုံပြု၍ဖြစ်သော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော ကာယဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ဖြစ်၏၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘စိတ်’ သည် ဖြစ်၏၊ ဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခ’ သည် ဖြစ်၏၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရဆင်းရဲမှု ‘ဒုက္ခိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရ စောင့်ရှောက်မှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ သည်ဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်မှ တစ်ပါးကုန်သောအကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ကုန်သော အကြင်နာမ်တရားတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အဗျာကတတို့တည်း။ ဤတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုတရားတို့ကို ပညတ်၏၊ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာဖြင့် ရွတ်ဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကို သိ၏။ ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ (၅)</p> -- <h4>သမ္ပဋိစ္ဆိုင်း, သန္တီရဏ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၂</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးနှင့်သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ အကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့ဆည်းပူးခဲ့၍ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အကျိုး ဝိပါက် ဖြစ်သော “သမ္ပဋိစ္ဆိုင်း"ခေါ် မနောဓာတ်သည် ဖြစ်၏။ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်းအာရုံပြုသော အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်သော “သနီ ္တရဏ"ခေါ်မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည်ဖြစ်၏၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည် ဖြစ်၏၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘စိတ်’ သည် ဖြစ်၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'သည် ဖြစ်၏၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ သည် ဖြစ်၏၊ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ သည် ဖြစ်၏၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရလျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခိန္ဒြေ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရစောင့်ရှောက်မှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်မှ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ကုန်သော အကြင်နာမ်တရားတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အဗျာကတတို့တည်း။ ဤတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုတရားတို့ကို ပညတ်၏၊ ထိုတရားတို့ကိုမာဂဓဘာသာဖြင့် ရွတ်ဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကိုသိ၏၊ ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ကိရိယာတရားတို့ကို ပြဆိုခြင်း (ကိရိယဝါရ)</h3> <h4>အဟိတ်ကိရိယာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၃</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးနှင့်သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <h4>ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း</h4> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကုသိုလ် အကုသိုလ်မဟုတ်သော ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်သော ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်သော ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော ကိရိယာဖြစ်သော “ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း"ခေါ် မနောဓာတ်သည်ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် ဖြစ်၏၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘စိတ်’ သည် ဖြစ်၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်’ သည် ဖြစ်၏၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ’ သည် ဖြစ်၏၊ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ သည် ဖြစ်၏၊ စိတ်၏တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ သည်ဖြစ်၏၊ အစိုးတရ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရစောင့်ရှောက်မှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ၌ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်မှ တစ်ပါးလည်း ဖြစ်ကုန်သောအကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ကုန်သောအကြင်နာမ်တရားတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည် အဗျာကတတို့တည်း။ ဤတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုတရားတို့ကိုပညတ်၏။ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာဖြင့် ရွတ်ဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤ အနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟုအကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကို သိ၏၊ ဤသို့ ထိုရှေး ဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။</p> -- <h4>မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်းနှင့် ဟသိတုပ္ပါဒ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၄</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးနှင့် သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း၊ ။ အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကုသိုလ် အကုသိုလ်မဟုတ်သော၊ ကံ၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်သော၊ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော ကြိယာဖြစ်သော “ဟသိတုပ္ပါဒ်” ခေါ် မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်မဟုတ်သော၊ ကံ၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်သော၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ရူပါရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော။ပ။ ဓမ္မာရုံကိုလည်း အာရုံပြုသော၊ အမှတ်မရှိသော အာရုံကိုလည်း အာရုံပြု၍ဖြစ်သော၊ ကြိယာဖြစ်သော “မနောဒွါရာဝဇ္ဇန်း"ခေါ် မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည် ဖြစ်၏၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ သည် ဖြစ်၏၊ သိမှု ‘စိတ်'သည် ဖြစ်၏၊ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'သည် ဖြစ်၏၊ သုံးသပ်မှု ‘ဝိစာရ'သည် ဖြစ်၏၊ လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ သည် ဖြစ်၏၊ စိတ်၏ တည်ကြည်မှု ‘ဧကဂ္ဂတာ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရအားထုတ်မှု “ဝီရိယိန္ဒြေ"သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရတည်ကြည်မှု “သမာဓိန္ဒြေ” သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရသိမှု ‘မနိန္ဒြေ’ သည် ဖြစ်၏။ အစိုးတရလျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခိန္ဒြေ’ သည် ဖြစ်၏၊ အစိုးတရစောင့်ရှောက်မှု ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'သည် ဖြစ်၏။ ထိုအခါ၌ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်မှ တစ်ပါးကုန်သော အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ကုန်သော အကြင်နာမ်တရားတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည် အဗျာကတတို့တည်း။ ဤတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုတရားတို့ကိုပညတ်၏၊ ထိုတရားတို့ကို မာဂဓဘာသာဖြင့် ရွတ်ဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည့်"နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကို သိ၏၊ ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။</p> -- <h4>မဟာကြိယာစိတ်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၅</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အကျိုးနှင့်သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တရားတို့သည် အဗျာကတ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အခါ၌ ကုသိုလ် အကုသိုလ်မဟုတ်သော၊ ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်သော၊ သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော၊ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော ပ။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em">သောမနဿဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်သော။ပ။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော။ပ။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ (၆)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော။ပ။ (၇)</p> <p style="text-indent:2em">ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောဉာဏ်နှင့် မယှဉ်သော တိုက်တွန်းခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော မဟာကြိယာဟူသော မနောဝိညာဏဓာတ်သည် ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏။ပ။ (၈)</p> -- <h4>ရူပါဝစရနှင့် အရူပါဝစရကြိယာ</h4> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ် အကုသိုလ်လည်း မဟုတ်သော၊ ကံ၏အကျိုးလည်း မဟုတ်သော၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်းဖြစ်သော။ပ။ ကိရိယာဖြစ်သော ရူပါဝစရဈာန်ကို ပွါးများအားထုတ်၏။ပ။ (အရူပါဝစရဈာန်ကို ပွါးများ အားထုတ်၏)။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ နေဝသညာနာသညာယတနသညာနှင့်တကွဖြစ်သော၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ” ကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ ကြိယာဖြစ်သောစတုတ္တဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ ထိုအခါ၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် ဖြစ်၏။ပ။ မပျံ့လွင့်မှု ‘အဝိက္ခေပ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤတရားတို့သည် အဗျာကတတရားတို့တည်း။ ဤတရားတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏။ အကြင် မာဂဓဘာသာဖြင့် ထိုတရားတို့ကို ပညတ်၏။ ထိုတရားတို့ကိုမာဂဓဘာသာဖြင့် ရွတ်ဆိုသော အသံ (သဒ္ဒါ)၌ သိသောဉာဏ်သည် “နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်” မည်၏၊ “ဤဉာဏ်တို့သည် ဤအနက်ကို ထွန်းပြတတ်ကုန်၏”ဟု အကြင်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့ကိုသိ၏။ ဤသို့ ထို ရှေးဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်သည် “ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါ ဉာဏ်"မည်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးအရကောက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၆</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်သုံးပါးတို့သည် ကာမာဝစရကုသိုလ်မှ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးခုတို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ ကိရိယာမှ ဉာဏသမ္ပယုတ်စိတ္တုပ္ပါဒ်လေးခုတို့၌ ဖြစ်ကုန်၏။ အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်သည် ဤ (ဆိုခဲ့ပြီး) စိတ္တုပ္ပါဒ်တို့၌လည်းကောင်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌လည်းကောင်း ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မာနည်းဖြင့် ဝေဖန်ဟောကြားသောအဘိဓမ္မဘာဇနီယနည်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ပဥှာပုစ္ဆကနည်း</h3> <p style="text-align: center;">(အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားသောနည်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၇</b>။ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသော ‘ပဋိသမ္ဘိဒါ’ ဉာဏ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၃) သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်၊</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကျိုး၊ အကြောင်း၊ သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။</p> <h3 style="text-align:center;">အမေးပုစ္ဆာ</h3> <p style="text-align: center;">ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အမေးပုစ္ဆာနည်းသက်သက်ကို ပြဆိုခြင်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၈</b>။ ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့တွင် ကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း၊ အကုသိုလ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း၊ အဗျာကတတရားတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာနှင့် တကွဖြစ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ကိလေသာနှင့် တကွ မဖြစ်သောတရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h3> <p style="text-align: center;">ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့ကို တိက်, ဒုက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကိုပြခြင်း</p> <h4>တိကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">၁-တိက် ၂၂-တိက်တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ကုသလတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၉</b>။ (ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ရံခါ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဝေဒနာတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဝိပါကတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် ရံခါ အကျိုး (ဝိပါက်) ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါအကျိုး (ဝိပါက်) လည်း မဟုတ်၊ အကျိုး (ဝိပါက်) ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်းမဟုတ်ကုန်။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ အကျိုး (ဝိပါက်) ဖြစ်၏၊ ရံခါ အကျိုး (ဝိပါက်) ကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော ကုသိုလ်တရား ဖြစ်၏။ ရံခါ အကျိုး (ဝိပါက်) လည်း မဟုတ်၊ အကျိုး (ဝိပါက်) ကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော ကုသိုလ်တရားလည်း မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဥပါဒိန္နတိက်အဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၏။ ရံခါ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) သံကိလိဋ္ဌတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ်သည် မဟုတ်ကုန်မူ၍ ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ်သည် မဟုတ်မူ၍ ကိလေသာ တို့၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။ ရံခါ ကိလေသာတို့ ပူပန်စေအပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ လည်းမဟုတ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ ပါဠိတော်၌ “တိဿော ပဋိသမ္ဘိဒါ အသံကိလိဋ္ဌသံကိလေသိကာ”ဟုသာ ရှိသင့်ပါသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဝိတက္ကတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း ရှိ၊ ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါဝိတက်လည်း ရှိ၊ ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ ရံခါ ဝိတက်ကား မရှိ၊ ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏။ ရံခါ ဝိတက်လည်းမရှိ၊ ဝိစာရလည်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၇) ပီတိတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ရံခါ ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဒဿနတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခု ဖြင့်ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဒဿနဟေတုတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) အာစယဂါမိတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် ရံခါ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်ကုန်။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါစုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်၏၊ ရံခါ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်၏။ ရံခါ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) သေက္ခတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ်ကုန်။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်၏၊ ရံခါ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဥစ္စာဖြစ်၏။ ရံခါ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) ပရိတ္တတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် ကာမတရား ဖြစ်ကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ ကာမတရား ဖြစ်၏၊ ရံခါလောကုတ္တရာတရား ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ပရိတ္တာရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါသည် ကာမတရားကို အာရုံပြု၏။ (ကြွင်း) ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် ရံခါကာမ တရားကိုအာရုံပြုကုန်၏၊ ရံခါ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ ရံခါ လောကုတ္တရာ တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၄) ဟီနတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် အလတ် (မဇ္ဈိမ) ဖြစ်ကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ အလတ် (မဇ္ဈိမ) ဖြစ်၏၊ ရံခါ အမြတ် (ပဏီတ) ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) မိစ္ဆတ္တတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် အကျိုးပေး မမြဲကုန်။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ မဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၍မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲ၏၊ ရံခါ အကျိုးပေး မမြဲ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) မဂ္ဂါရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါကို မဂ်ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်း ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည်မဂ်ကို အာရုံ မပြု၊ ရံခါ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိ၏၊ ရံခါ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိ၏။ ရံခါ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိ၏ဟူ၍ လည်းကောင်း မဆိုအပ်။ ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါ, ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါတို့သည် ရံခါ မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၍ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းမရှိကုန်၊ ရံခါ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိကုန်၏။ ရံခါ မဂ်ကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) ဥပ္ပန္နတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်ကုန်၏။ ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီးရောက်ဆဲမဟုတ်ကုန်၊ ပြီးပြီးသောအကြောင်း တစ်စိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်၏၊ ရံခါ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီး ရောက်ဆဲ မဟုတ်၊ ရံခါ မချွတ် (ဧကန်) ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အတီတတိက်></p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဖြစ်ပြီး ‘အတိတ်’ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ မရောက်သေး ‘အနာဂတ်’ (ဖြစ်လတ္တံ့) ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အတီတာရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါသည် ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြု၏။ ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါ, ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါ နှစ်ပါးတို့သည် ရံခါ ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြုကုန်၏၊ ရံခါ မရောက်သေး (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြုကုန်၏၊ ရံခါဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြု၏၊ ရံခါ မရောက်သေး (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြု၏၊ ရံခါ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြု၏။ ရံခါ ဖြစ်ပြီး</p> <p style="text-indent:2em">(အတိတ်) ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရောက်သေး (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၂၀) အဇ္ဇျတ္တတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည် ရံခါ မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါမိမိသန္တာန် သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၁) အဇ္ဈတ္တာရမ္မဏတိက်></p> <p style="text-indent:2em">နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါသည် အပ'ဗဟိဒ္ဓ'သန္တာန်ကို အာရုံပြု၏။ ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် ရံခါ မိမိ သန္တာန်ကိုအာရုံပြုကုန်၏၊ ရံခါ သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုကုန်၏၊ ရံခါ မိမိသန္တာန် သူတစ်ပါး သန္တာန်ကိုအာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂၂) သနိဒဿနတိက်></p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည် မြင်အပ်သော သဘောလည်း မရှိ၊ ထိပါးတတ်သော သဘောလည်း မရှိကုန်။</p> -- <h4>ဒုကဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-indent:2em">၂-ဒုက်၁၀၀-တို့ဖြင့် ဝေဖန်၍ အဖြေဝိသဇ္ဇနာကိုပြခြင်း</p> <p style="text-align: center;">ဟေတုဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဟေတုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၀</b>။ (ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ဟိတ် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) သဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ဟိတ်ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ဟိတ်နှင့်ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) ဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ဟိတ်လည်းမည် ဟိတ်လည်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဟေတုဟေတုသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ဟိတ်လည်းမည် ဟိတ်နှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) နဟေတုသဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ဟိတ်မမည်မူ၍ ဟိတ်ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟိတ်လည်း မမည်, ဟိတ်လည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">စူဠန္တရဒုက်အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</p> <p style="text-align: center;">(၇) သပ္ပစ္စယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ကံ စိတ် ဥတု အာဟာရတည်းဟူသောအကြောင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) သင်္ခတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သနိဒဿနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) မြင်အပ်သော သဘောမရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သပ္ပဋိဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ထိပါးတတ်သော သဘောမရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) ရူပီဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) နာမ်ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) လောကိယဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ လောက၌ အကျုံးဝင်၏၊ ရံခါ လောကမှ ထွက်မြောက်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၃) ကေနစိဝိညေယျဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) တစ်စုံတစ်ခုသောစိတ်သည် သိအပ်သော သဘောရှိကုန်၏၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်သည် သိအပ်သော သဘောမရှိကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">အာသဝဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၁၄) အာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) အာသဝ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၅) သာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်၏၊ ရံခါ အာသဝ၏ အာရုံမဖြစ်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၆) အာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) အာသဝနှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၇) အာသဝသာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့ကို အာသဝလည်းမည်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏ဟု မဆိုအပ်ကုန်။ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝ မမည်ကုန်။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါကို အာသဝလည်းမည်၊ အာသဝ၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်။ ရံခါ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝမမည်၊ ရံခါ အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၍ အာသဝ မမည်ဟု မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၈) အာသဝအာသဝသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့ကို) အာသဝလည်း မည်၊ အာသဝနှင့်လည်း ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အာသဝနှင့်သာယှဉ်၍ အာသဝ မမည်ကုန်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၁၉) အာသဝဝိပ္ပယုတ္တသာသဝဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် အာသဝနှင့်မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါ သည်ရံခါ အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍် အာသဝ၏ အာရုံသာဖြစ်၏၊ ရံခါ အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံမဟုတ်။</p> -- <p style="text-align: center;">သံယောဇနဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၂၀-၂၅) သံယောဇနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) သံယောဇဉ် မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ထဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၂၆-၃၁) ဂန္ထဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ဂန္ထ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဩဃဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-indent:2em">(၃၂-၃၇) ဩဃဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ဩဃ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ယောဂဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၃၈-၄၃) ယောဂဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ယောဂ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">နီဝရဏဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၄၄-၄၉) နီဝရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) နီဝရဏ မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပရာမာသဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၅၀-၅၄) ပရာမာသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ပရာမာသ မမည်ကုန်။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">မဟန္တရဒုက်အဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၅၅) သာရမ္မဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) အာရုံပြုခြင်းရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၆) စိတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) စိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၅၇) စေတသိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) စေတသိက် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၈) စိတ္တသမ္ပယုတ္တဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅၉) စိတ္တသံသဋ္ဌဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့် နှီးနှောကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၀) စိတ္တသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) စိတ်ကြောင့် ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၁) စိတ္တသဟဘူဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၂) စိတ္တာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) စိတ်သို့အစဉ်လိုက်၍ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၃) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၄) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနသဟဘုဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၊ စိတ်နှင့်လည်း တကွဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၅) စိတ္တသံသဋ္ဌသမုဋ္ဌာနာနုပရိဝတ္တိဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) စိတ်နှင့်လည်း နှီးနှော၊ စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်၊ စိတ်သို့လည်းအစဉ်လိုက်၍ ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆၆) အဇ္ဈတ္တိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) အပ'ဗဟိဒ္ဓ’၌ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆၇) ဥပါဒါဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို မှီ၍ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆၈) ဥပါဒိန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါနဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၆၉-၇၄) ဥပါဒါနဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည် ဥပါဒါန် မမည်ကုန်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဂေါစ္ဆကအဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၇၅-၈၂) ကိလေသဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ကိလေသာမမည်ကုန်။ပ။</p> -- <p style="text-align: center;">ပိဋ္ဌိဒုက်အဖြေ</p> <p style="text-align: center;">(၈၃) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၄) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၅) ဒဿနေနပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၆) ဘာဝနာယပဟာတဗ္ဗဟေတုကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) အထက်မဂ်သုံးခုဖြင့် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသော တရားတို့ မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈၇) သဝိတက္ကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် ဝိတက်ရှိကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ ဝိတက်ရှိ၍ ရံခါ ဝိတက် မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၈၈) သဝိစာရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် ဝိစာရ ရှိကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ ဝိစာရ ရှိ၍ ရံခါ ဝိစာရ မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၈၉) သပ္ပီတိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ရံခါ ပီတိ ရှိကုန်၏၊ ရံခါပီတိ မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၀) ပီတိသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ရံခါ ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၁) သုခသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ သုခဝေဒနာနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၂) ဥပေက္ခာသဟဂတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ ရံခါ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွမဖြစ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉၃) ကာမာဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် ကာမာဝစရ မည်ကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ ကာမာဝစရ ဖြစ်၏၊ ရံခါကာမာဝစရ မဖြစ်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၄) ရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) ရူပါဝစရ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၅) အရူပါဝစရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">(ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည်) အရူပါဝစရ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၆) ပရိယာပန္နဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါ သုံးပါးတို့သည် ဝဋ်တရား၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ ဝဋ်တရား၌ အကျုံးဝင်၏၊ ရံခါ ဝဋ်တရား၌ အကျုံးမဝင်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၇) နိယျာနိကဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်ကုန်။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်၏၊ ရံခါ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၉၈) နိယတဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် အကျိုးပေး မမြဲကုန်။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ အကျိုးပေး မြဲ၏၊ ရံခါအကျိုးပေး မမြဲ။</p> <p style="text-align: center;">(၉၉) သဥတ္တရဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါသုံးပါးတို့သည် မိမိထက် လွန်မြတ်သောတရား ရှိကုန်၏။ အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါသည် ရံခါ မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားရှိ၏၊ ရံခါ မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားမရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀၀) သရဏဒုက်</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့သည် ငိုကြွေးကြောင်း ရာဂစသော ကိလေသာ မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">အမေးအဖြေပြု၍ ဟောကြားသော ပဥှာပုစ္ဆကနည်း ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိသမ္ဘိဒါလေးပါးတို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော ပဋိသမ္ဘိဒါဝိဘင်းပြီးပြီ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၆-ဉာဏဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(ဉာဏ်တို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော ဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">အကျဉ်းပြဆိုခြင်း</h3> <h4>၁-တစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်အရေအတွက်ကို အကျဉ်းပြဆိုခြင်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၁</b>။ တစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည်ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ဟိတ်မမည်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဟိတ်မရှိကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဟိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အကြောင်းရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) နာမ်တရားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဂန္ထ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဩဃ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) ယောဂ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃) နီဝရဏ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၄) ပရာမာသ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) ကိလေသာ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၇) အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၈) အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) စေတသိက် မမည်ကုန်။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၂၀) ဝိပါက် ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၁) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၂) ကိလေသာတို့သည် ပူပန်စေအပ်သည်ကား မဟုတ်၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၃) ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိသည် မမည်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၄) ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိသည် မမည်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၅) ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၆) ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၇) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်, အထက်မဂ်သုံးခုသည် ပယ်အပ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၈) သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပယ်အပ်သောဟိတ် ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်, အထက်မဂ် သုံးခုသည်ပယ်အပ်သောဟိတ် ရှိသည်လည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၉) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်, နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၀) သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဥစ္စာလည်း မဟုတ်, ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဥစ္စာလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၁) အာနုဘော်နည်းကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၂) ကာမာဝစရ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၃) ရူပါဝစရ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၄) အရူပါဝစရ မမည်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၅) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၆) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သောတရား မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၇) အကျိုးပေး မမြဲကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၈) ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၉) * ဖြစ်ဆဲဖြစ်ကုန်၏။ (ဥပ္ပန္နာ)</p> <p style="text-indent:2em">(၄၀) * မနောဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်၏။ (မနောဝိညာဏဝိညေယျမေဝ)</p> <p style="text-indent:2em">(၄၁) * မမြဲကုန်။ (အနိစ္စာ)</p> <p style="text-indent:2em">(၄၂) * အိုခြင်းဖြင့် နှိပ်စက်အပ်ကုန်၏။ (ဇရာဘိဘူတာ)</p> <p style="text-indent:2em">(၄၃) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ဖြစ်ဆဲဝတ္ထုကို မှီကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၄) ဖြစ်ဆဲအာရုံကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၅) ရှေးဖြစ်သောဝတ္ထုရုပ်ကို မှီကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၆) ရှေး၌ ဖြစ်သောအာရုံကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၇) အဇ္ဈတ္တိကရုပ်ကို မှီကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၄၈) အပအာရုံကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၉) မချုပ်သေးသောရုပ်ကို မှီကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၀) မချုပ်သေးသောအာရုံကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၁) အသီးသီးသောရုပ်လျှင် မှီရာရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၂) အသီးသီးသောအာရုံကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၃) တစ်ပါးသည် တစ်ပါး၏အာရုံအရာကို မခံစားကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၄) အာဝဇ္ဇန်းကင်းလျက် မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၅) နှလုံးမသွင်းဘဲ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၆) ရောပြွမ်း၍ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၇) မရှေးမနှောင်း မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၈) တစ်ပါးသည် တစ်ပါး၏အခြားမဲ့၌ မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၉) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် နှလုံးသွင်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၀) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် အာရုံသို့ ရှေးရှုကျခြင်းမျှကို ကြဉ်၍ တစ်စုံတစ်ခုသောတရားကို မသိ။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၁) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ လည်း တစ်စုံတစ်ခုသောတရားကို မသိ။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၂) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော ဣရိယာပုထ်ကို မပြုလုပ်နိုင်။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၃) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ လည်း တစ်စုံတစ်ခုသော ဣရိယာပုထ်ကို မပြုလုပ်နိုင်။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၄) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် ကိုယ်အမူအရာ နှုတ်အမူအရာကို မဖြစ်စေနိုင်။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၅) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ လည်း ကိုယ်အမူအရာ နှုတ်အမူအရာကို မဖြစ်စေနိုင်။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၆) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားကို မဆောက်တည်နိုင်။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၇) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ လည်း ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားကို မဆောက်တည်နိုင်။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၈) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် (သမာပတ်ကို) မဝင်စားနိုင်၊ မထနိုင်။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၉) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ လည်း (သမာပတ်ကို) မဝင်စားနိုင်၊ မထနိုင်။</p> <p style="text-indent:2em">(၇၀) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မစုတေနိုင်၊ ပဋိသန္ဓေမနေနိုင်။</p> <p style="text-indent:2em">(၇၁) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ လည်း မစုတေနိုင်၊ ပဋိသန္ဓေမနေနိုင်။</p> <p style="text-indent:2em">(၇၂) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မအိပ်၊ မနိုး၊ အိပ်မက်မမက်။</p> <p style="text-indent:2em">(၇၃) ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ လည်း မအိပ်၊ မနိုး၊ အိပ်မက်မမက်။</p> <p style="text-indent:2em">(၇၄) ဟုတ်မှန်သောအကြောင်းကို ထင်စွာပြသော ပညာသည် ဖြစ်၏။ ဤသို့ တစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>မှတ်ချက်</b>။ ။ * ခရေပွင့်ပြ ၄-ပုဒ်သည် ပါဠိတော်၌ မရှိပါ။ အဋ္ဌကထာပြသည့်အတိုင်း ထည့်ထားပါသည်။</p> -- <h4>၂-နှစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်အရေအတွက်ကို အကျဉ်းပြဆိုခြင်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၂</b>။ နှစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည်ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) လောက၌ အကျုံးဝင်သော ပညာ၊ လောကမှ ထွက်မြောက်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) တစ်စုံတစ်ခုသောစိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ပညာ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောစိတ်ဖြင့် မသိအပ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ အာသဝ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ အာသဝနှင့် မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ သံယောဇဉ်၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဂန္ထ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ ဂန္ထ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ ဂန္ထနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဩဃ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ ဩဃ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဩဃနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ ဩဃနှင့် မယှဉ်မူ၍ ဩဃ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ယောဂ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ ယောဂ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) ယောဂနှင့် မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ ယောဂနှင့် မယှဉ်မူ၍ယောဂ၏ အာရုံ မဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃) နီဝရဏ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ နီဝရဏ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၄) နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ နီဝရဏနှင့် မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏ အာရုံ မဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) ပရာမာသ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ ပရာမာသ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) ပရာမာသနှင့် မယှဉ်မူ၍ ပရာမာသ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ ပရာမာသနှင့် မယှဉ်မူ၍ပရာမာသ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၇) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော ပညာ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၈) ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) ဥပါဒါန်နှင့်မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ ဥပါဒါန်နှင့်မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၂၀) ကိလေသာ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ ကိလေသာ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၁) ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာ၊ ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ ကိလေသာ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၂) ဝိတက်ရှိသော ပညာ၊ ဝိတက်မရှိသော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၃) ဝိစာရရှိသော ပညာ၊ ဝိစာရမရှိသော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၄) ပီတိရှိသော ပညာ၊ ပီတိမရှိသော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၅) ပီတိနှင့် တကွဖြစ်သော ပညာ၊ ပီတိနှင့် တကွမဖြစ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၆) သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ပညာ၊ သုခဝေဒနာနှင့် တကွမဖြစ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၇) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ပညာ၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွမဖြစ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၈) ကာမာဝစရမည်သော ပညာ၊ ကာမာဝစရမမည်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၉) ရူပါဝစရမည်သော ပညာ၊ ရူပါဝစရမမည်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၀) အရူပါဝစရမည်သော ပညာ၊ အရူပါဝစရမမည်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၁) ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သော ပညာ၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၂) ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၃) အကျိုးပေးမြဲသော ပညာ၊ အကျိုးပေးမမြဲသော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၄) မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားရှိသော ပညာ၊ မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားမရှိသော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၅) အကျိုးကိုဖြစ်စေတတ်သော ပညာ၊ ဖြစ်စေအပ်သောအကျိုးဖြစ်သော ပညာ။ ဤသို့ နှစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>၃-သုံးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်အရေအတွက်ကို အကျဉ်းပြဆိုခြင်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၃</b>။ သုံးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည်ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အကြံအစည်ဖြင့်ပြီးသော ‘စိန္တာမယ'ပညာ၊ အကြားအမြင်ဖြင့်ပြီးသော ‘သုတမယ'ပညာ၊ ပွါးများခြင်းဖြင့်ပြီးသော ‘ဘာဝနာမယ’ ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပေးကမ်းခြင်းဒါနဖြင့်ပြီးသော ပညာ၊ အကျင့်သီလဖြင့်ပြီးသော ပညာ၊ ပွါးများခြင်း ဘာဝနာဖြင့်ပြီးသော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) လွန်ကဲသောသီလ၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ လွန်ကဲသောစိတ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ လွန်ကဲသော ပညာ၌ ဖြစ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ကြီးပွါးရေး၌ လိမ္မာသော ပညာ၊ ဆုတ်ယုတ်ရေး၌ လိမ္မာသော ပညာ၊ ဥပါယ်၌ လိမ္မာသော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး (ဝိပါက်) ဖြစ်သော ပညာ၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော ပညာ၊ အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ် တို့၏ အကျိုးလည်းမဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်သည် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်သော ပညာ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကားမယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်သော ပညာ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ် သော ကံသည်အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိသော ပညာ၊ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိသော ပညာ၊ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိသော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ပီတိနှင့် တကွဖြစ်သော ပညာ၊ သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ပညာ၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာ၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်းမဟုတ်, နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ပညာ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ပညာ၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ်, ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အာနုဘော်နည်းသော ပရိတ္တ(ကာမ) ပညာ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော မဟဂ္ဂုတ် (ရူပ အရူပ) ပညာ၊ နှိုင်းယှဉ်တတ်သော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) ပရိတ္တ(ကာမ) ကို အာရုံပြုသော ပညာ၊ မဟဂ္ဂုတ်ကို အာရုံပြုသော ပညာ၊ အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) တရားကို အာရုံပြုသော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃) မဂ်ကို အာရုံပြုသော ပညာ၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိသော ပညာ၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိသော ပညာ။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁၄) ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ပညာ၊ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲလည်းမဟုတ်, ရောက်ပြီးလည်း မဟုတ်သော ပညာ၊ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ ဖြစ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) ဖြစ်ပြီးသော (အတိတ်) ပညာ၊ မရောက်သေးသော (အနာဂတ်) ပညာ၊ ဖြစ်ဆဲသော (ပစ္စုပ္ပန်) ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြုသော ပညာ၊ မရောက်သေး (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြုသော ပညာ၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုသော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၇) မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ မိမိ, သူတစ်ပါး သန္တာန်၌ ဖြစ်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၈) မိမိသန္တာန်ကို အာရုံပြုသော ပညာ၊ သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသော ပညာ၊ မိမိ, သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသော ပညာ။ သဝိတက္ကသဝိစာရမူ</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) ဝိတက်လည်းရှိ, ဝိစာရလည်းရှိသော ပညာကား- အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး (ဝိပါက်) လည်း ရှိ၏၊ အကျိုး (ဝိပါက်) ကို ဖြစ်စေခြင်းသဘော ရှိသောတရားလည်း ရှိ၏၊ အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသောတရား မဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၀) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကားမယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံမဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၁) ပီတိနှင့် တကွဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၂) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း ရှိ၏၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း ရှိ၏၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်းမဟုတ်, နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၃) သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း ရှိ၏၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း ရှိ၏၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၄) အာနုဘော်နည်းသော ပရိတ္တ(ကာမ) လည်း ရှိ၏၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော မဟဂ္ဂုတ် (ရူပ အရူပ) လည်း ရှိ၏၊ နှိုင်းယှဉ်တတ်သော ကိလေသာတို့၏ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်သော အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) လည်း ရှိ၏၊</p> <p style="text-indent:2em">(၂၅) ပရိတ္တ (ကာမ) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) တရားကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၆) မဂ်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိသည်လည်း ရှိ၏၊ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၇) ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲလည်း ရှိ၏၊ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီး, ရောက်ဆဲမဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏၊ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၈) ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) လည်း ရှိ၏၊ မရောက်သေး (အနာဂတ်) လည်း ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) လည်း ရှိ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၂၉) ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မရောက်သေး (အနာဂတ်) အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၀) မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ မိမိ, သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၁) မိမိသန္တာန်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မိမိ သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏။ အဝိတက္ကအဝိစာရမတ္တမူ</p> <p style="text-indent:2em">(၃၂) ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာရှိသော ပညာကား- အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး (ဝိပါက်) သည်လည်း ရှိ၏၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘော ရှိသောတရားလည်း ရှိ၏၊ အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်းမဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားမဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၃) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်သည်ဖြစ်၍ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၄) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းသည်လည်း ရှိ၏၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းသည်လည်း ရှိ၏၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်းမဟုတ် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၅) သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း ရှိ၏၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း ရှိ၏၊ သေက္ခ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဥစ္စာလည်း မဟုတ်, ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၆) ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲလည်း ရှိ၏၊ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီး, ရောက်ဆဲမဟုတ် သည်လည်းရှိ၏၊ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၇) ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) လည်း ရှိ၏၊ မရောက်သေး (အနာဂတ်) လည်း ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၈) မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သောတရားလည်း ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သောတရားလည်း ရှိ၏၊ မိမိ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သောတရားလည်း ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အဝိတက္ကအဝိစာရမူ</p> <p style="text-indent:2em">(၃၉) ဝိတက်လည်းမရှိ, ဝိစာရလည်းမရှိသောပညာကား- အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း ရှိ၏၊ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း ရှိ၏၊ အချင်းချင်း ထူးကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ် အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၀) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံမဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၁) ပီတိနှင့်တကွဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၂) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း ရှိ၏၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း ရှိ၏၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်, နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သည် လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၃) သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာသည် ရှိ၏၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာသည် ရှိ၏၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၄) ပရိတ္တ(ကာမတရား) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ် (ရူပ အရူပတရား) ကိုအာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာတရား) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၅) မဂ်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိသည်လည်း ရှိ၏၊ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၆) ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲလည်း ရှိ၏၊ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီး, ရောက်ဆဲမဟုတ် သည်လည်းရှိ၏၊ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ (အနာဂတ်) ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၇) ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) သည်လည်း ရှိ၏၊ မရောက်သေး (အနာဂတ်) သည်လည်း ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၈) ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မရောက်သေး (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄၉) မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ မိမိသူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၀) မိမိသန္တာန်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မိမိသူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏။ ပီတိသဟဂတ သုခသဟဂတမူ</p> <p style="text-indent:2em">(၅၁) ပီတိနှင့်တကွဖြစ်သောပညာ, သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ပညာကား- အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးသည်လည်း ရှိ၏၊ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားသည်လည်း ရှိ၏၊ အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘော ရှိသော တရားလည်း မဟုတ် သည်လည်းရှိ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၅၂) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်သည် ဖြစ်၍ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံမဖြစ်သည် လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၃) ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိသည်လည်း ရှိ၏၊ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာရှိသည်လည်း ရှိ၏၊ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၄) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းသည်လည်း ရှိ၏၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းသည်လည်းရှိ၏၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်းမဟုတ်, နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်းမဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၅) သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာသည်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာသည်လည်း ရှိ၏၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ်, ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်းမဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၆) ကာမတရားသည်လည်း ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားသည်လည်း ရှိ၏၊ လောကုတ္တရာတရားသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၇) ကာမတရားကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ လောကုတ္တရာတရားကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၈) မဂ်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိသည်လည်း ရှိ၏၊ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅၉) ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲလည်း ရှိ၏၊ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီး, ရောက်ဆဲ မဟုတ် သည်လည်းရှိ၏၊ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၀) ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) သည်လည်း ရှိ၏၊ မရောက်သေး (အနာဂတ်) သည်လည်း ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၁) ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မရောက်သေး (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၂) မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ မိမိ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၃) မိမိသန္တာန်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မိမိသူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(*) ဥပေက္ခာသဟဂတမူ</p> <p style="text-indent:2em">(၆၄) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ပညာကား- အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း ရှိ၏၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားသည် လည်းရှိ၏၊ အချင်းချင်း ထူးကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်းမဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၅) တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်ဖြစ်၍ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံမဖြစ်သည် လည်းရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၆) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းသည်လည်း ရှိ၏၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းသည်လည်း ရှိ၏၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်, နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သည်လည်းရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၇) သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း ရှိ၏၊ ရဟန္တာတို့၏ ဥစ္စာလည်း ရှိ၏၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဥစ္စာလည်း မဟုတ်, ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၈) ကာမတရားလည်း ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ်တရားလည်း ရှိ၏၊ လောကုတ္တရာတရားလည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆၉) ကာမတရားကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မဟဂ္ဂုတ်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ လောကုတ္တရာတရားကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇၀) မဂ်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိသည်လည်း ရှိ၏၊ မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇၁) ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲလည်း ရှိ၏၊ ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ပြီး, ရောက်ဆဲမဟုတ်သည်လည်း ရှိ၏၊ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇၂) ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) သည်လည်း ရှိ၏၊ မရောက်သေး (အနာဂတ်) သည်လည်း ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇၃) ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မရောက်သေး (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇၄) မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏၊ မိမိ, သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သည်လည်း ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇၅) မိမိသန္တာန်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏၊ မိမိ, သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသည်လည်း ရှိ၏။ ဤသို့ သုံးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">(*) အဋ္ဌကထာအဆိုအရ ဉာဏ်သုံးပါးအားဖြင့် တည်ရာအရေအတွက်ပေါင်း (၈၈) ဟု ဆိုရာ၌ ပီတိသဟဂတမူ ၁၃-ပါး၊ သုခသဟဂတမူ ၁၃-ပါးဖြစ်ခြင်းကြောင့် ၇၅-၌ ၁၃-ပါး ထပ်ထည့်လျှင် ၈၈-ပါး ဖြစ်ပါသည်။</p> -- <h4>၄-လေးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်အရေအတွက်ကို အကျဉ်းပြဆိုခြင်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၄</b>။ လေးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည်ကား-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်၊ သစ္စာအားလျော်စွာ ဖြစ်သောဉာဏ်၊ မဂ်နှင့်ပြည့်စုံသူအား ဖြစ်သောဉာဏ်၊ ဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူအား ဖြစ်သောဉာဏ်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဆင်းရဲမှု၌ သိသောဉာဏ်၊ ဆင်းရဲမှု ဖြစ်ကြောင်း၌ သိသောဉာဏ်၊ ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာ၌ သိသောဉာဏ်၊ ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိသောဉာဏ်။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ပညာ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) တရား၌ သိသောဉာဏ်၊ အလျော်၌ သိသောဉာဏ်၊ ပိုင်းခြားခြင်း၌ သိသောဉာဏ်၊ သမုတ်ခြင်း၌ သိသောဉာဏ်။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) စုတိပဋိသန္ဓေအလို့ငှါသာဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှါ မဖြစ်သော ပညာသည် ရှိ၏။ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှါသာ ဖြစ်၍ စုတိပဋိသန္ဓေအလို့ငှါ မဖြစ်သော ပညာသည် ရှိ၏။ စုတိပဋိသန္ဓေအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှါလည်းကောင်း ဖြစ်သောပညာသည် ရှိ၏။ စုတိပဋိသန္ဓေအလို့ငှါလည်းကောင်း နိဗ္ဗာန်အလို့ငှါလည်းကောင်း မဖြစ်သော ပညာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ငြီးငွေ့ရန်အလို့ငှါသာဖြစ်၍ ထိုးထွင်းသိရန်အလို့ငှါ မဖြစ်သော ပညာသည် ရှိ၏။ ထိုးထွင်းသိရန် အလို့ငှါသာဖြစ်၍ ငြီးငွေ့ရန်အလို့ငှါ မဖြစ်သော ပညာသည် ရှိ၏။ ငြီးငွေ့ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ထိုးထွင်းသိရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း ဖြစ်သောပညာသည် ရှိ၏။ ငြီးငွေ့ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ထိုးထွင်းသိရန် အလို့ငှါလည်းကောင်း မဖြစ်သော ပညာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဆုတ်ယုတ်သော အဖို့ရှိသော ပညာသည် ရှိ၏။ တည်တံ့သော အဖို့ရှိသော ပညာသည် ရှိ၏။ ထူးသော အဖို့ရှိသော ပညာသည် ရှိ၏။ ဖောက်ခွဲခြင်းအဖို့ရှိသော ပညာသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်း (ပဋိသမ္ဘိဒါ) လေးပါး၌ သိသောဉာဏ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) အကျင့်လေးပါး၌ သိသောဉာဏ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) အာရုံလေးပါး၌ သိသောဉာဏ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အိုခြင်း သေခြင်း၌ သိသောဉာဏ်သည် ရှိ၏။ အိုခြင်း သေခြင်းဖြစ်ကြောင်း၌ သိသော ဉာဏ်သည် ရှိ၏။ အိုခြင်း သေခြင်းချုပ်ရာ၌ သိသောဉာဏ်သည် ရှိ၏။ အိုခြင်း သေခြင်းချုပ်ရာသို့ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိသောဉာဏ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) ပဋိသန္ဓေနေမှု၌ သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၃) ဘဝ၌ သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၄) စွဲလမ်းမှု၌ သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) တပ်မက်မှု၌ သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) ခံစားမှု၌ သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၇) တွေ့ထိမှု၌ သိသောဉာဏ်။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁၈) အာယတနခြောက်ပါး၌ သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) နာမ်ရုပ်၌ သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၀) ဝိညာဏ်၌ သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၁) သင်္ခါရတို့၌ သိသောဉာဏ်၊ သင်္ခါရဖြစ်ကြောင်း၌ သိသောဉာဏ်၊ သင်္ခါရချုပ်ရာ၌ သိသောဉာဏ်၊ သင်္ခါရချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိသောဉာဏ်။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ လေးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <h4>၅-ငါးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်အရေအတွက်ကို အကျဉ်းပြဆိုခြင်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၅</b>။ ငါးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည်ကား-</p> <p style="text-indent:2em">အင်္ဂါငါးပါးရှိသော ကောင်းသောတည်ကြည်မှုသည် ရှိ၏။ ဉာဏ်ငါးပါးရှိသော ကောင်းသောတည်ကြည်မှုသည် ရှိ၏။ ဤသို့ ငါးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <h4>၆-ခြောက်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်အရေအတွက်ကို အကျဉ်းပြဆိုခြင်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၆</b>။ ခြောက်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည်ကား-</p> <p style="text-indent:2em">အဘိဉာဏ်ခြောက်ပါးတို့၌ ဖြစ်သောပညာသည် ရှိ၏။ ဤသို့ ခြောက်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>၇-ခုနစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်အရေအတွက်ကို အကျဉ်းပြဆိုခြင်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၇</b>။ ခုနစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည်ကား-</p> <p style="text-indent:2em">ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးသောဉာဏ်တည်းဟူသော တည်ရာတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဤသို့ ခုနစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <h4>၈-ရှစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်အရေအတွက်ကို အကျဉ်းပြဆိုခြင်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၈</b>။ ရှစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည်ကား-</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်လေးပါးတို့၌လည်းကောင်း၊ ဖိုလ်လေးပါးတို့၌လည်းကောင်း ဖြစ်သော ပညာသည် ရှိ၏။ ဤသို့ရှစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <h4>၉-ကိုးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်အရေအတွက်ကို အကျဉ်းပြဆိုခြင်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၉</b>။ ကိုးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည်ကား-</p> <p style="text-indent:2em">အစဉ်အတိုင်းဝင်စားအပ်သော သမာပတ်တို့၌ ဖြစ်သောပညာသည် ရှိ၏။ ဤသို့ ကိုးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> -- <h4>၁၀-ဆယ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်အရေအတွက်ကို အကျဉ်းပြဆိုခြင်း</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၀</b>။ ဆယ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည်ကား-</p> <p style="text-indent:2em">မြတ်စွာဘုရား၏ ဘုရားအားတော်ဆယ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ယင်းအားတော်တို့နှင့်ပြည့်စုံသောမြတ်စွာဘုရားသည် မြတ်သောအရာကို ဝန်ခံတော်မူ၏၊ ပရိသတ်တို့၌ ရဲရင့်သောအသံကို မြွက်ဆိုတော်မူ၏၊ ဓမ္မစကြာတရားကို လည်စေတော်မူ၏။ အဘယ်ဆယ်ပါးတို့နည်း-</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ဤလောက၌ မြတ်စွာဘုရားသည် အကြောင်းဟုတ်သည်ကိုလည်း အကြောင်း ဟုတ်သောအားဖြင့် အကြောင်းမဟုတ်သည်ကိုလည်း အကြောင်းမဟုတ်သောအားဖြင့် ဟုတ်တိုင်း မှန်စွာ သိတော်မူ၏။ အကြောင်းဟုတ်သည်ကိုလည်း အကြောင်းဟုတ်သောအားဖြင့် အကြောင်း မဟုတ်သည်ကိုလည်းအကြောင်း မဟုတ်သောအားဖြင့် ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိခြင်းသည်လည်း မြတ်စွာဘုရား၏ ဘုရားအားတော်ဖြစ်၏။ ယင်းအားတော်ကိုစွဲ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် မြတ်သော အရာကို ဝန်ခံတော်မူ၏၊ ပရိသတ်တို့၌ ရဲရင့်သော အသံကို မြွက်ဆိုတော်မူ၏၊ ဓမ္မစကြာတရားကို လည်စေတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ထို့ပြင်လည်း မြတ်စွာဘုရားသည် အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော ဆောက်တည် အပ်သောကံတို့၏ အကျိုးကို အကြောင်းအရာအားဖြင့် ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိတော်မူ၏။ အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော ဆောက်တည်အပ်သော ကံတို့၏အကျိုးကို အကြောင်းအရာအားဖြင့် ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာသိခြင်းသည်လည်း မြတ်စွာဘုရား၏ ဘုရားအားတော်ဖြစ်၏။ ယင်းအားတော်ကို စွဲ၍ မြတ်စွာဘုရားသည်မြတ်သောအရာကို ဝန်ခံတော်မူ၏၊ ပရိသတ်တို့၌ ရဲရင့်သော အသံကို မြွက်ဆိုတော်မူ၏၊ ဓမ္မစကြာတရားကို လည်စေတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ထို့ပြင်လည်း မြတ်စွာဘုရားသည် ဂတိအမျိုးမျိုးသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာသိတော်မူ၏။ ဂတိအမျိုးမျိုးသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိခြင်းသည်လည်းမြတ်စွာဘုရား၏ ဘုရားအားတော်ဖြစ်၏။ ယင်းအားတော်ကိုစွဲ၍ မြတ်စွာ ဘုရားသည် မြတ်သောအရာကိုဝန်ခံတော်မူ၏၊ ပရိသတ်တို့၌ ရဲရင့်သောအသံကို မြွက်ဆို တော်မူ၏၊ ဓမ္မစကြာတရားကိုလည်စေတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ထို့ပြင်လည်း မြတ်စွာဘုရားသည် များသောဓာတ်, အမျိုးမျိုးသောဓာတ်ရှိသော လောကကိုဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိတော်မူ၏။ များသောဓာတ် အမျိုးမျိုးသောဓာတ်ရှိသော လောက ကိုဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိခြင်းသည်လည်း မြတ်စွာဘုရား၏ ဘုရားအားတော်ဖြစ်၏။ ယင်း အားတော်ကို စွဲ၍မြတ်စွာဘုရားသည် မြတ်သောအရာကို ဝန်ခံတော်မူ၏၊ ပရိသတ်တို့၌ ရဲရင့်သောအသံကိုမြွက်ဆိုတော်မူ၏၊ ဓမ္မစကြာတရားကို လည်စေတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ထို့ပြင်လည်း မြတ်စွာဘုရားသည် သတ္တဝါတို့၏ အမျိုးမျိုးသော နှလုံးသွင်းခြင်းကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာသိတော်မူ၏၊ သတ္တဝါတို့၏ အမျိုးမျိုးသော နှလုံးသွင်းခြင်းကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိခြင်းသည်လည်းမြတ်စွာဘုရား၏ ဘုရားအားတော်ဖြစ်၏။ ယင်းအားတော်ကိုစွဲ၍ မြတ်စွာ ဘုရားသည် မြတ်သောအရာကိုဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသတ်တို့၌ ရဲရင့်သောအသံကို မြွက်ဆို တော်မူ၏၊ ဓမ္မစကြာတရားကိုလည်စေတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ထို့ပြင်လည်း မြတ်စွာဘုရားသည် တစ်ပါးသောသတ္တဝါ တစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဣန္ဒြေအနုအရင့်ကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိတော်မူ၏။ တစ်ပါးသောသတ္တဝါ တစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဣန္ဒြေအနုအရင့်ကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိခြင်းသည်လည်း မြတ်စွာဘုရား၏ ဘုရားအားတော်ဖြစ်၏။ ယင်းအားတော်ကိုစွဲ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် မြတ်သောအရာကို ဝန်ခံတော်မူ၏၊ ပရိသတ်တို့၌ ရဲရင့်သောအသံကို မြွက်ဆိုတော်မူ၏၊ ဓမ္မစကြာတရားကို လည်စေတော်မူ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၇) ထို့ပြင်လည်း မြတ်စွာဘုရားသည် ဈာန်, လွတ်မြောက်မှု ‘ဝိမောက္ခ', တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ', ဝင်စားမှု ‘သမာပတ်’ တို့၏ ညစ်နွမ်းခြင်း ဖြူစင်ခြင်း ထခြင်းကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိတော်မူ၏။ ဈာန်, လွတ်မြောက်မှု ‘ဝိမောက္ခ', တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ', ဝင်စားမှု ‘သမာပတ်’ တို့၏ ညစ်နွမ်းခြင်း ဖြူစင်ခြင်း ထခြင်းကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိခြင်းသည်လည်း မြတ်စွာဘုရား၏ ဘုရားအားတော်ဖြစ်၏။ ယင်းအားတော်ကိုစွဲ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် မြတ်သောအရာကို ဝန်ခံတော် မူ၏၊ ပရိသတ်တို့၌ ရဲရင့်သောအသံကို မြွက်ဆိုတော်မူ၏၊ ဓမ္မစကြာတရားကို လည်စေတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ထို့ပြင်လည်း မြတ်စွာဘုရားသည် ရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို အောက်မေ့ခြင်းကိုဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိတော်မူ၏။ ရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို အောက်မေ့ခြင်းကို ဟုတ်တိုင်း မှန်စွာသိခြင်းသည်လည်း မြတ်စွာဘုရား၏ ဘုရားအားတော်ဖြစ်၏။ ယင်းအားတော်ကိုစွဲ၍ မြတ်စွာဘုရားသည်မြတ်သောအရာကို ဝန်ခံတော်မူ၏၊ ပရိသတ်တို့၌ ရဲရင့်သောအသံကို မြွက်ဆို တော်မူ၏၊ ဓမ္မစကြာတရားကို လည်စေတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ထို့ပြင်လည်း မြတ်စွာဘုရားသည် သတ္တဝါတို့၏ စုတေခြင်း ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာသိတော်မူ၏။ သတ္တဝါတို့၏ စုတေခြင်း ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိခြင်းသည်လည်းမြတ်စွာဘုရား၏ ဘုရားအားတော်ဖြစ်၏။ ယင်းအားတော်ကိုစွဲ၍ မြတ်စွာ ဘုရားသည် မြတ်သောအရာကိုဝန်ခံတော်မူ၏၊ ပရိသတ်တို့၌ ရဲရင့်သောအသံကို မြွက်ဆို တော်မူ၏၊ ဓမ္မစကြာတရားကိုလည်စေတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ထို့ပြင်လည်း မြတ်စွာဘုရားသည် အာသဝတို့၏ ကုန်ရာကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိတော်မူ၏။ အာသဝတို့၏ကုန်ရာကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိခြင်းသည်လည်း မြတ်စွာဘုရား၏ ဘုရားအားတော် ဖြစ်၏။ ယင်းအားတော်ကိုစွဲ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် မြတ်သောအရာကို ဝန်ခံ တော်မူ၏၊ ပရိသတ်တို့၌ ရဲရင့်သောအသံကို မြွက်ဆိုတော်မူ၏၊ ဓမ္မစကြာတရားကို လည်စေတော် မူ၏။ ဤသည်တို့ကားမြတ်စွာဘုရား၏ ဘုရားအားတော်ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ယင်းအားတော် တို့နှင့် ပြည့်စုံသောမြတ်စွာဘုရားသည် မြတ်သောအရာကို ဝန်ခံတော်မူ၏။ ပရိသတ်တို့၌ ရဲရင့်သောအသံကိုမြွက်ဆိုတော်မူ၏၊ ဓမ္မစကြာ တရားကို လည်စေတော်မူ၏။ ဤသို့ ဆယ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကျဉ်းပြဆိုခြင်း (မာတိကာ) ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <h3 style="text-align:center;">၁ – တစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်များကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၁</b>။ ဝိဉာဏ်ငါးပါးတို့သည် ဟိတ် မမည် ၊ ဟိတ် မရှိ ၊ ဟိတ်နှင့်မယှဉ်သည်သာ ဖြစ်၏။အကြောင်း ‘ပစ္စယ’ ရှိသည်သာ ဖြစ်၏။အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်အပ်သည်သာ ဖြစ်၏ ၊နာမ်တရား သည်သာ ဖြစ်၏ ၊ လောက၌ အကျုံးဝင်သည်သာ ဖြစ်၏ ၊ အာသဝ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ဂန္တ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ဩဃ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ ယောဂ၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။ နီဝရဏ အာရုံ သာ ဖြစ်၏။ပရာမာသ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်၏။ ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အဗျာကတမည်သည်သာ ဖြစ်၏။ အာရုံပြုခြင်းရှိသာ ဖြစ်၏။စေတသိတ်မမည်သည်သာ ဖြစ်၏။ အကျိုးဝိပေါက်တရားတို့သာ ဖြစ်၏။တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်သာ ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏။ ပူပန်စေအပ်သည်ကား မဟုတ်, ကိလေသာ၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ဝိတက်လည်းရှိ၊ဝိစာရလည်းရှိသော တရား မဟုတ်သည်သာ ဖြစ်၏။ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာရှိသော တရား မဟုတ်သည်သာ ဖြစ်၏။ ဝိတက်လည်းမရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိသော တရား သည်သာ ဖြစ်၏။ပီတိနှင့်တကွ မဖြစ်သော တရားသာ ဖြစ်၏။သောတာပတ္တမဂ်သည် ပယ်အပ်သည် လည်း မဟုတ်, အထက်မဂ်သုံးခုသည် ပယ်အပ်သည် လည်းမဟုတ်သည်သာ ဖြစ်၏။ သောတာပတ္တမဂ် သည် ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ် အထက်မဂ်သုံးခု ပယ်အပ်သော ဟိတ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်သော တရားသာ ဖြစ်၏။ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်, နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက် ကြောင်းလည်း မဟုတ်သော တရားသာ ဖြစ်၏။သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်, ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ် တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော တရားသာဖြစ်၏။ ကာမတရားသာ ဖြစ်၏။ ရူပါဝစရမမည်သော တရား သည်သာ ဖြစ်၏။ အရူပါဝစရမမည်သောတရားသာ ဖြစ်၏။ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သည်သာ ဖြစ်၏။ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော တရားမဟုတ်သည်သာ ဖြစ်၏။ အကျိုးပေးမြဲသော တရားမဟုတ်သည်သာ ဖြစ်၏။ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းမဟုတ်သည်သာ ဖြစ်၏။ ဖြစ်ဆဲဖြစ်၍ မနောဝိညာဏ်သည် သိအပ်သည်သာ ဖြစ်၏။မမြဲသောတရားသာဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၂</b>။ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ဖြစ်ဆဲဝတ္ထုကို မှီကုန်၏၊ဖြစ်ဆဲအာရုံကို အာရုံပြုကု၏ဟူသည်ဖြစ်ဆဲသော မှီရာ၌ ဖြစ်ဆဲအာရုံ၌ ဖြစ်ကုန်၏။ရှေ့၌ဖြစ်သော ဝတ္ထုရုပ်ကိုမှီကုန်၏၊ရှေ့၌ဖြစ်သော အာရုံကို အာရုံပြု ကုန်၏ဟူသည် ရှေ့၌ဖြစ်သော(အတီတဘဝင်နှင့် ဥပါဒ်ပြိုင်သော) မှီရာ၌, ရှေ့၌ဖြစ်သော(အတိတဘဝင် နှင့် ဥပါဒ်ပြိုင်သော) အာရုံ၌ ဖြစ်ကုန်၏။အဇ္ဈတ္တိကရုပ်ကို မှီကုန်၏။အပအာရုံကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူသည် ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ မှီရာတို့သည် မိမိ ‘အဇ္ဈတ္တ’ သန္တာန်၌ ဖြစ်ကုန်၏၊အာရုံတို့သည် အပ (ဗာဟိရ) တို့တည်း။မချုပ်သေးသော ရုပ်ကို မှီကုန်၏၊မချုပ်သေးသော အာရုံကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူသည် မရောစပ်(မပျက်စီးသေး)သော မှီရာ၌, မရောစပ်(မပျက်စီးသေး)သော အာရုံ၌ ဖြစ်ကုန်၏။အသီးသီးသော ရုပ်လျှင် မှီရာရှိကုန်၏၊ အသီးသီးသော အာရုံကို အာရုံပြုကုန်၏ဟူသည် စက္ခုဝိညာဏ်၏ မှီရာ, အာရုံသည် အခြားတစ်ပါးတည်း၊ သောတဝိညာဏ်၏ မှီရာ, အာရုံသည် အခြားတစ်ပါးတည်း၊ ဃာနဝိညာဏ်၏ မှီရာ, အာရုံသည် အခြားတစ်ပါးတည်း၊ဇီဝှာဝိညာဏ်၏ မှီရာ, အာရုံသည် အခြားတစ်ပါးတည်း၊ကာယဝိညာဏ်၏ မှီရာ, အာရုံသည် အခြားတစ်ပါးတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၃</b>။ တစ်ပါးသည် တစ်ပါး၏ အာရုံကို မခံစားကုန်ဟူသည် စက္ခုဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကို သောတဝိညာဏ်သည် မခံစား၊ သောတဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကိုလည်း စက္ခုဝိညာဏ်သည် မခံစား။ စက္ခုဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကိုလည်း ဃာနဝိညာဏ်သည် မခံစား၊ ဃာနဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကိုလည်း စက္ခုဝိညာဏ်သည် မခံစား။ စက္ခုဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကိုလည်းဇိဝှာဝိညာဏ်သည် မခံစား၊ ဇိဝှာဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကိုလည်း စက္ခုဝိညာဏ်သည် မခံစား။စက္ခုဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကို ကာယဝိညာဏ်သည် မခံစား၊ ကာယဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကိုလည်း စက္ခုဝိညာဏ်သည် မခံစား။သောတဝိညာဏ်၏ ။ပ။ ဃာနဝိညာဏ်၏။ပ။ ဇိဝှာဝိညာဏ်၏။ပ။ ကာယဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာ အာရုံကိုလည်း စက္ခုဝိညာဏ်သည် မခံစား၊ စက္ခုဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကိုလည်း ကာယဝိညာဏ်သည် မခံစား။ကာယဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကို သောတဝိညာဏ်သည် မခံစား၊ သောတဝိညာဏ်၏ကျက်စားရာအာရုံကိုလည်း ကာယဝိညာဏ်သည် မခံစား။ကာယဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကို ဃာနဝိညာဏ်သည် မခံစား၊ ဃာနဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကိုလည်း ကာယဝိညာဏ်သည် မခံစား။ကာယဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာ အာရုံကို ဇိဝှာဝိညာဏ်သည် မခံစား၊ ။ ဇိဝှာဝိညာဏ်၏ ကျက်စားရာအာရုံကိုလည်း ကာယဝိညာဏ်သည် မခံစား။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၄</b>။ အာဝဇ္ဇန်းကင်းလျက် မဖြစ်ကုန်ဟူသည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ကုန်၏။နှလုံးမသွင်းဘဲ မဖြစ်ကုန်ဟူသည် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ကုန်၏။ရောပြွမ်း၍ မဖြစ်ကုန်ဟူသည် အစဉ်အတိုင်း မဖြစ်ကုန်။မရှေးမနှောင်း မဖြစ်ကုန်ဟူသည် တစ်ခဏတည်း (တစ်ပြိုင်တည်း) မဖြစ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၅</b>။ တစ်ပါးသည် တစ်ပါး၏ အခြားမဲ့၌ မဖြစ်ကုန်ဟူသည် စက္ခုဝိညာဏ်ဖြစ်သည်မှ အခြားမဲ့၌သောတဝိညာဏ်သည် မဖြစ်၊ သောတဝိညာဏ်ဖြစ်သည်မှ အခြားမဲ့၌လည်း စက္ခုဝိညာဏ် မဖြစ်။စက္ခုဝိညာဏ်ဖြစ်သည်မှ အခြားမဲ့၌ ဃာနဝိညာဏ် မဖြစ်၊ ဃာနဝိညာဏ်ဖြစ်သည်မှ အခြားမဲ့၌လည်း စက္ခုဝိညာဏ်သည် မဖြစ်။စက္ခုဝိညာဏ်ဖြစ်သည်မှ အခြားမဲ့၌ ဇိဝှာဝိညာဏ်သသည် မဖြစ်၊ ဇိဝှာဝိညာဏ်ဖြစ်သည်မှအခြားမဲ့၌လည်း စက္ခုဝိညာဏ်သည် မဖြစ်။စက္ခုဝိညာဏ်ဖြစ်သည်မှ အခြားမဲ့၌ ကာယဝိညာဏ်သည် မဖြစ်၊ ကာယဝိညာဏ်ဖြစ်မှသည်အခြားမဲ့၌လည်း စက္ခုဝိညာဏ်သည် မဖြစ်။သောတဝိညာဏ်၏ ။ပ။ဃာနဝိညာဏ်၏။ပ။ဇိဝှာဝိညာဏ်၏။ပ။ကာယဝိညာဏ်ဖြစ်မှသည် အခြားမဲ့၌ စက္ခုဝိညာဏ်သည် မဖြစ်၊ စက္ခုဝိညာဏ်ဖြစ်သည်မှအခြားမဲ့၌လည်း ကာယဝိညာဏ် မဖြစ်။ကာယဝိညာဏ်ဖြစ်မှသည် အခြားမဲ့၌ သောတဝိညာဏ်သည် မဖြစ်၊ သောတဝိညာဏ်ဖြစ်မှသည်အခြားမဲ့၌လည်း ကာယဝိညာဏ် မဖြစ်။ကာယဝိညာဏ်ဖြစ်မှသည် အခြားမဲ့၌ ဃာနဝိညာဏ်သည် မဖြစ်၊ ဃာနဝိညာဏ်ဖြစ်မှသည်အခြားမဲ့၌လည်း ကာယဝိညာဏ် မဖြစ်။ကာယဝိညာဏ်ဖြစ်မှသည် အခြားမဲ့၌ ဇိဝှာဝိညာဏ်သည် မဖြစ်၊ ဇိဝှာဝိညာဏ်ဖြစ်မှသည် အခြားမဲ့၌လည်း ကာယဝိညာဏ် မဖြစ်။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၆</b>။ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် နှလုံးသွင်း မရှိကုန်ဟူသည် ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့အား ဘဝင်အစဉ်ကိုလည်ခြင်းသည် လည်းကောင်း၊ ဆင်ခြင်ခြင်းသည် လည်းကောင်း၊စိတ်ကူးခြင်းသည် လည်းကောင်း၊ နှလုံးသွင်းခြင်းသည် လည်းကောင်း မရှိကုန်။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို အထူးမသိဟူသည် ငါးပါးသော ဝိညာဏ်တို့ဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို သီးခြားအထူး မသိ။ရှေးရှုကျခြင်းမျှကို ကြဉ်၍ဟူသည် ထင်ခြင်းမျှကို ကြဉ်၍။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌လည်း တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို အထူးမသိဟူသည် ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ဖြစ်သော မနောဓာတ်ဖြင့်လည်း တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို သီးခြားအထူးမသိ။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော ဣရိယာပုထ်ကို မပြုလုပ်နိုင်ဟူသည် ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် သွားခြင်း ရပ်ခြင်း ထိုင်ခြင်း အိပ်ခြင်းဟူသော တစ်စုံတစ်ခုသော ဣရိယာပုထ်ကို မပြုလုပ်နိုင်။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌လည်း တစ်စုံတစ်ခုသော ဣရိယာပုထ်ကို မပြုလုပ်နိုင်ဟူသည်ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ဖြစ်သော မနောဓာတ်ဖြင့်လည်း သွားခြင်း ရပ်ခြင်း ထိုင်ခြင်း အိပ်ခြင်းဟူသော တစ်စုံတစ်ခုသော ဣရိယာပုထ်ကို မပြုလုပ်နိုင်။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် ကိုယ်အမူအရာ နှုတ်အမူအရာ မဖြစ်စေနိုင်ဟူသည် ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် ကိုယ်အမူအရာ နှုတ်အမူအရာ မဖြစ်စေနိုင်။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် အခြားမဲ့၌လည်း ကိုယ်အမူအရာ နှုတ်အမူအရာ မဖြစ်စေနိုင် ဟူသည်ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ဖြစ်သော မနောဓာတ်ဖြင့်လည်း ကိုယ်အမူအရာ နှုတ်အမူအရာ မဖြစ်စေနိုင်။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားကို မဆောက်တည်နိုင် ဟူသည် ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားကို မဆောက်တည်နိုင်။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် သမပတ်ကို မဝင်စားနိုင် သမပတ်မှ မထနိုင် ဟူသည် ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် သမပတ်ကို မဝင်စားနိုင် သမပတ်မှ မထနိုင်။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌လည်း သမပတ်ကို မဝင်စားနိုင် သမပတ်မှ မထနိုင်ဟူသည်ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ဖြစ်သော မနောဓာတ်ဖြင့်လည်း သမပတ်ကို မဝင်စားနိုင် သမပတ်မှ မထနိုင်။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မစုတေနိုင်၊ပဋိသန္ဓေ မနေနိုင်ဟူသည် ငါးပါးသောဝိညာဏ်တို့ဖြင့် မစုတေနိုင်၊ ပဋိသန္ဓေ မနေနိုင်။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌လည်း မစုတေနိုင်၊ပဋိသန္ဓေ မနေနိုင်ဟူသည် ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ဖြစ်သော မနောဓာတ်ဖြင့်လည်း မစုတေနိုင်၊ပဋိသန္ဓေ မနေနိုင်။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မအိပ် မနိုး အိပ်မက်မမက်နိုင်ဟူသည် ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မအိပ် မနိုးမမက်နိုင်။ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌လည်း မအိပ် မနိုး အိပ်မက်မမက်နိုင်ဟူသည် ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့၏ အခြားမဲ့၌ဖြစ်သော မနောဓာတ်ဖြင့်လည်း မအိပ် မနိုး အိပ်မက်မမက်နိုင်။ ဤသို့ ဟုတ်မှန်သောတည်ရာအကြောင်းကို ထင်စွာပြသော ပညာသည် ဖြစ်၏။ ဤသို့ တစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တစ်ခုသော ဉာဏ်အရေအတွက် ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">နှစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်များကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၇</b>။ (၁) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် လောက၌ အကျုံးဝင်သောပညာ တည်း၊ မဂ်လေးပါး၊ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် လောကမှ ထွက်မြောက်သောပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ပညာအလုံးစုံသည်သာလျှင် တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ဖြင့် သိအပ်သော ပညာတည်း၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ဖြင့် မသိအပ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် အာသဝ၏အာရုံဖြစ်သောပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါးတို့ ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် အာသဝ၏အာရုံမဟုတ်သောပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် အာသဝနှင့်မယှဉ်မူ၍ အာသဝ၏အာရုံသာ ဖြစ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌်ဖြစ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံသာဖြစ်သောပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် သံယောဇဉ်နှင့် မယှဉ်မူ၍အာရုံသာ ဖြစ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် သံယောဇဉ်နှင့်မယှဉ် သံယောဇဉ်၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ဂန္ထ၏ အာရုံဖြစ်သော ဂန္ထ၏အာရုံ မဟုတ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် ဂန္ထ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ဂန္ထနှင့်မယှဉ်မူ၍ ဂန္ထ၏အာရုံသာဖြစ် သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် ဂန္ထနှင့်လည်းမယှဉ် ဂန္ထ၏ အာရုံ လည်းမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ဩဃ၏အာရုံဖြစ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် ဩဃ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ဩဃနှင့်မယှဉ်မူ၍ဩဃ၏အာရုံ ဖြစ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် ဩဃနှင့်မယှဉ်ဩဃ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ယောဂ၏အာရုံဖြစ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် ယောဂ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၂) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ယောဂနှင့်မယှဉ်မူ၍ ယောဂ၏အာရုံသာဖြစ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် ယောဂနှင့်လည်းမယှဉ် ယောဂ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁၃) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် နီဝရဏ၏အာရုံဖြစ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် နီဝရဏ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၄) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် နီဝရဏနှင့်မယှဉ်မူ၍ နီဝရဏ၏အာရုံသာဖြစ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် နီဝရဏနှင့်လည်းမယှဉ်, နီဝရဏ၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၅) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ပရာမာသ၏ အာရုံဖြစ်သောပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် ပရာမာသ၏ အာရုံမဟုတ်သောပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၆) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ပရာမာသနှင့်မယှဉ်မူ၍ပရာမာသ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည်ပရာမာသနှင့် လည်း မယှဉ်, ပရာမာသ၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၇) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သော ပညာတည်း၊ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်၌ဖြစ်သော ပညာသည် လည်းကောင်း၊ ကြိယာအဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် လည်းကောင်း၊ မဂ်လေးပါးဖိုလ်လေးပါး တို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် လည်းကောင်း၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၈) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံဖြစ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် ဥပါဒါန်၏ အာရုံမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၉) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ဥပါဒါန်နှင့်မယှဉ်မူ၍ ဥပါဒါန်၏အာရုံသာဖြစ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် ဥပါဒါန်နှင့်လည်းမယှဉ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၀) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ကိလေသာ၏ အာရုံဖြစ်သောပညာ တည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် ကိလေသာ၏ အာရုံမဟုတ်သောပညာ တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၁) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ကိလေသာနှင့် မယှဉ်မူ၍ကိလေသာ ၏ အာရုံသာဖြစ်သော ပညာတည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည်ကိလေသာ နှင့်လည်း မယှဉ်, ကိလေသာ၏ အာရုံလည်းမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၂)ဝိတက်နှင့်ယှဉ်သော ပညာသည် ဝိတက်ရှိသော ပညာတည်း၊ ဝိတက်နှင့်မယှဉ်သောပညာသည် ဝိတက်မရှိသော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၃)ဝိစာရနှင့်ယှဉ်သော ပညာသည် ဝိစာရရှိသော ပညာတည်း၊ ဝိစာရနှင့်မယှဉ်သော ပညာသည်ဝိစာရမရှိသော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၄) ပီတိနှင့်ယှဉ်သော ပညာသည် ပီတိရှိသော ပညာတည်း၊ ပီတိနှင့်မယှဉ်သော ပညာသည် ပီတိမရှိသော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၅) ပီတိနှင့်ယှဉ်သော ပညာသည် ပီတိနှင့်တကွဖြစ်သော ပညာတည်း၊ ပီတိနှင့်မယှဉ်သောပညာသည် ပီတိနှင့်တကွမဖြစ်သော ပညာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၂၇) သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ပညာသည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော ပညာတည်း၊သုခဝေဒနာ နှင့်မယှဉ်သော ပညာသည် သုခဝေဒနာနှင့်တကွမဖြစ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၈) ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ပညာသည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော ပညာတည်း၊ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်မယှဉ်သော ပညာသည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွမဖြစ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၂၉) ကာမာဝစရကုသိုလ် အဗျာကတ၌ဖြစ်သော ပညာသည် ကာမာဝစရမည်သော ပညာတည်း၊ရူပဘုံ၌ဖြစ်သော ပညာသည်, အရူပဘုံ၌ဖြစ်သော ပညာ, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ပညာသည်ကာမာဝစရမည်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၀) အရူပဝစရကုသိုလ် အဗျာကတ၌ဖြစ်သော ပညာသည် အရူပဝစရမည်သော ပညာတည်း၊ကာမ ဘုံ၌ဖြစ်သော ပညာ, ရူပဘုံ၌ဖြစ်သော ပညာ, ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ပညာသည်အရူပဝစရ မည်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၁) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သောပညာ တည်း၊ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သောပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၂) မဂ်လေးပါးတို့၌ဖြစ်သော ပညာသည် ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာတည်း။ ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်ဖြစ်သော ပညာသည် လည်းကောင်း၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ ဝိပါက်၌ဖြစ်သောပညာ သည် လည်းကောင်း၊ ကြိယာအဗျာကတ၌ဖြစ်သော ပညာသည် လည်းကောင်း၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းမဟုတ်သော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၃) မဂ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် အကျိုးပေးမြဲသော ပညာတည်း၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ကုသိုလ်၌ ဖြစ်သော ပညာသည် လည်းကောင်း၊ ဘုံလေးပါးတို့၌ ဝိပါက်၌ ဖြစ်သော ပညာသညလည်းကောင်း၊ ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကြိယာအဗျာကတ၌ဖြစ်သော ပညာသည် လည်းကောင်း အကျိုးပေး မမြဲသော ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၄) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရားရှိသော ပညာတည်း။ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် မိမိထက် လွန်မြတ်သောတရား မရှိသော ပညာတည်း။ထို၌ အဘယ်သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်သော ပညာနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၃၅) ဘုံလေးပါးတို့၌ ကုသိုလ်၌ ဖြစ်သော ပညာသည် လည်းကောင်း၊ အဘိညာဉ်ကို ဖြစ်စေသော,သမာပတ်ကို ဖြစ်စေသော, ရဟန္တာ၏ ကိရိယာအဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် လည်းကောင်းအကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်သော ပညာတည်း။ ဘုံလေးပါးတို့၌ ဝိပါက်၌ ဖြစ်သော ပညာသည် လည်းကောင်း၊ ဖြစ်ပြီးသော အဘိညာဉ်, ဖြစ်ပြီးသော သမာပတ်ရှိသော, ရဟန္တာ၏ ကိရိယာ အဗျာကတ၌ဖြစ်သော ပညာသည် လည်းကောင်း ဖြစ်စေအပ်ပြီးသော အကျိုးရှိသော ပညာတည်း။ ဤသို့ နှစ်ခုသောအဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နှစ်ခုသောဉာဏ်အရေအတွက်ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-သုံးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်များကိုအကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၈</b>။ (၁) ထိုသုံးပါးအဖို့အစုရှိသောဉာဏ်တို့တွင် အဘယ်သည် အကြံအစည်ဖြင့်ပြီးသော ‘စိန္တာမယ'ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပညာဖြင့် စီရင်အပ်ကုန်သော အမှု တို့၌လည်းကောင်း၊ ပညာဖြင့် စီရင်အပ်ကုန်သော (သိပ္ပံ) အတတ်တို့၌လည်းကောင်း၊ ပညာဖြင့် စီရင်အပ်ကုန်သော (ဝိဇ္ဇာ) အတတ်ဖြစ်ကြောင်းတို့၌လည်းကောင်း ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာရှိ၏ဟု သိသောဉာဏ်ကိုလည်းကောင်း၊ “ရုပ်သည် မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း (ဖြစ်သော)” သစ္စာအားလျော်သောဉာဏ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဤသို့သဘောရှိသော ကမ္မာယတနတို့အားလည်းကောင်း၊ သစ္စာ အားလည်းကောင်း လျော်သော အကြင် ခံနိုင်ရည်ရှိမှု ‘ခန္တိ’၊ ရှုမြင်မှု ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ရုစိ’၊ ဝမ်းမြောက်မှု ‘မုဒိ’၊ ရှုကြည့်မှု ‘ပေက္ခာ'နှင့် သဘောတရားကို ကြံစည်နှစ်သက်မှု ‘ဓမ္မနိဇ္ဈာနက္ခန္တိ’ တို့ကိုသူတစ်ပါးတို့၏ နည်းညွှန်စကားကို မကြားရဘဲ သိရ၏။ ဤသဘောကို အကြံအစည်ဖြင့်ပြီးသော ‘စိန္တာမယ’ ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အကြားအမြင်ဖြင့်ပြီးသော ‘သုတမယ’ ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပညာဖြင့် စီရင်အပ်ကုန်သော အမှု တို့၌လည်းကောင်း၊ ပညာဖြင့် စီရင်အပ်ကုန်သော (သိပ္ပံ)့အတတ်တို့၌လည်းကောင်း၊ ပညာဖြင့် စီရင်အပ်ကုန်သော (ဝိဇ္ဇာ) အတတ်ဖြစ်ကြောင်းတို့၌လည်းကောင်း၊ ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာရှိ၏ဟု သိသောဉာဏ်ကိုလည်းကောင်း၊ “ရုပ်သည် မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်၊ သညာသည်၊ သင်္ခါရတို့သည်၊ ဝိညာဏ်သည် မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း၊ (ဖြစ်သော)” သစ္စာအားလျော်သောဉာဏ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဤသို့သဘောရှိသော (ကမ္မာယတနတို့အားလည်းကောင်း)၊ သစ္စာအားလည်းကောင်း လျော်သော အကြင်ခံနိုင်ရှိမှု ‘ခန္တိ’၊ ရှုမြင်မှု ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ရုစိ’၊ ဝမ်းမြောက်မှု ‘မုဒိ’၊ ရှုကြည့်မှု ‘ပေက္ခာ'နှင့် သဘောတရားကို ကြံစည် နှစ်သက်မှု ‘ဓမ္မနိဇ္ဈာနက္ခန္တိ’ တို့ကိုသူတစ်ပါးတို့၏ နည်းညွှန်စကားကို ကြား၍ သိရ၏။ ဤသဘောကို အကြားအမြင်ဖြင့်ပြီးသော ‘သုတမယ’ ပညာဟု ဆိုအပ်၏။ သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော ပညာသည် ပွါးများခြင်းဖြင့်ပြီးသော ‘ဘာဝနာမယ'ပညာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၉</b>။ (၂) ထိုတွင် အဘယ်သည် ပေးကမ်းခြင်း ‘ဒါန’ ဖြင့်ပြီးသော ‘ဒါနမယ’ ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပေးကမ်းခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ ပေးကမ်းခြင်းသို့ ရောက်သူအား အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပေးကမ်းခြင်းဒါနဖြင့်ပြီးသော ‘ဒါနမယ’ ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင်အဘယ်သည် အကျင့် သီလဖြင့်ပြီးသော ‘သီလမယ'ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကျင့်သီလကို အကြောင်းပြု၍ အကျင့်သီလသို့ ရောက်သူအား အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသော အမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အကျင့်သီလဖြင့်ပြီးသော ‘သီလမယ'ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ်ဝင်စားသူ၏ အလုံးစုံသော ပညာသည် ပွါးများခြင်းဖြင့်ပြီးသော ‘ဘာဝနာမယ'ပညာ မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၀</b>။ (၃) ထိုတွင် အဘယ်သည် လွန်ကဲသော သီလ၌ ဖြစ်သော ပညာ မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပါတိမောက္ခသံဝရသီလကို စောင့်စည်းသူအား အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လွန်ကဲသော သီလ၌ ဖြစ်သော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင်အဘယ်သည် လွန်ကဲသော စိတ်၌ ဖြစ်သော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပါဝစရ အရူပါဝစရသမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လွန်ကဲသော စိတ်၌ ဖြစ်သော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် လွန်ကဲသောပညာ၌ ဖြစ်သော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သောပညာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လွန်ကဲသော ပညာ၌ ဖြစ်သောပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၁</b>။ (၄) ထိုတွင် အဘယ်သည် ကြီးပွါးရေး၌ လိမ္မာသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့ကို နှလုံးသွင်းသူအား မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း မဖြစ်ကုန်၊ ဖြစ်ပြီးသော အကုသိုလ်တရားတို့ကိုလည်း ပယ်အပ်ကုန်၏၊ ဤတရားတို့ကို နှလုံးသွင်းသူအားကား မဖြစ်သေးသော ကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း ဖြစ်ကုန်၏၊ ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း လွန်စွာဖြစ်ရန် ပြန့်ပြောရန် ပွါးများရန် ပြည့်စုံရန် ဖြစ်ကုန်၏ဟု အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကြီးပွါးရေး၌ လိမ္မာသောပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဆုတ်ယုတ်ရေး၌ လိမ္မာသောပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတရားတို့ကို နှလုံးသွင်းသူအား မဖြစ်သေးသော ကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း မဖြစ်ကုန်၊ ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း ချုပ်ကုန်၏၊ ဤတရားတို့ကို နှလုံးသွင်းသူအားကား မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်း ဖြစ်ကုန်၏၊ ဖြစ်ပြီးသော အကုသိုလ်တရားတို့သည်လည်းလွန်စွာဖြစ်ရန် ပြန့်ပြောရန် ဖြစ်ကုန်၏ဟု အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုတ်ယုတ်ရေး၌ လိမ္မာသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသိခြင်း၌ ဥပါယ် (အကြောင်း) ဖြစ်သော အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော ပညာသည် ဥပါယ်၌ လိမ္မာသောပညာမည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၂</b>။ (၅) ဘုံလေးပါးတို့၌ အချင်းချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုး (ဝိပါက်)၌ ဖြစ်သော ပညာသည် အချင်ချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်သော ပညာမည်၏။ ဘုံလေးပါးတို့၌ ကုသိုလ်၌ ဖြစ်သော ပညာသည် အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော ပညာ မည်၏။ ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကိရိယာအဗျာကတ၌ ဖြစ်သောပညာသည် အချင်ချင်းထူးကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသည်လည်း မဟုတ်သော ပညာမည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၃</b>။ (၆) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ဝိပါက်၌ ဖြစ်သော ပညာသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်သည်ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်းဖြစ်သော ပညာမည်၏။ ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်၌ ဖြစ်သောပညာ, ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကိရိယာအဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည်တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာဖြစ်သော ပညာမည်၏။ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဟုတ်သော ပညာမည်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၄</b>။ (၇) ဝိတက်နှင့်လည်း ယှဉ်, ဝိစာရနှင့်လည်းယှဉ်သော ပညာသည် ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိသော ပညာ မည်၏။ ဝိတက်နှင့်မယှဉ်, ဝိစာရနှင့်သာယှဉ်သော ပညာသည် ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာရှိသော ပညာမည်၏။ ဝိတက် ဝိစာရနှင့် မယှဉ်သောပညာသည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိသော ပညာ မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၅</b>။ (၈) ပီတိနှင့်ယှဉ်သော ပညာသည် ပီတိနှင့်တကွဖြစ်သော ပညာမည်၏။ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ပညာသည် သုခဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ပညာမည်၏၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ပညာသည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော ပညာမည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၆</b>။ (၉) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ်၌ ဖြစ်သော ပညာသည် စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောပညာ မည်၏။ မဂ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သောပညာသည် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော ပညာမည်၏။ ဘုံလေးပါးတို့၌ ဝိပါက်၌ ဖြစ်သော ပညာနှင့် ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကိရိယာအဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည်စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်, နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလည်း မဟုတ်သော ပညာမည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၇</b>။ (၁၀) မဂ်လေးပါး ဖိုလ်သုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သောပညာမည်၏။ အထက်ဆုံး အရဟတ္တဖိုလ်၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော ပညာမည်၏။ ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကုသိုလ် ဝိပါက် ကိရိယာအဗျာကတတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဥစ္စာလည်း မဟုတ်, ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဥစ္စာလည်း မဟုတ်သော ပညာမည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၈</b>။ (၁၁) ကာမာဝစရကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် အာနုဘော်နည်းသော (ကာမ) ပညာ မည်၏။ ရူပါဝစရ အရူပါဝစရကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော (မဟဂ္ဂုတ်) ပညာမည်၏။ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် နှိုင်းယှဉ်တတ်သော ကိလေသာတို့၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော (လောကုတ္တရာ) ပညာမည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၉</b>။ (၁၂) ထိုတွင် အဘယ်သည် ပရိတ္တ(ကာမ) ကို အာရုံပြုသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရိတ္တ(ကာမ) တရားတို့ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပရိတ္တ(ကာမ) ကို အာရုံပြုသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မဟဂ္ဂုတ်ကို အာရုံပြုသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဟဂ္ဂုတ်တရားတို့ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မဟဂ္ဂုတ်ကို အာရုံပြုသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) တရားကို အာရုံပြုသောပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) တရားတို့ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသော အမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အပ္ပမာဏ (လောကုတ္တရာ) ကို အာရုံပြုသောပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၂</b>။ (၁၃) ထိုတွင် အဘယ်သည် မဂ်ကို အာရုံပြုသော ပညာ မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အရိယမဂ်ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုမဂ်ကို အာရုံပြုသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းရှိသော ပညာမည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရိယမဂ်ကို အကြီးအမှူးပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မဂ်ဟုဆိုအပ်သော အကြီးအမှူးရှိသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၄</b>။ (၁၄) ဘုံလေးပါးတို့၌ ဝိပါက်၌ ဖြစ်သော ပညာသည် အချို့ ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ အချို့ ဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်၏၊ ဖြစ်ပြီး ဖြစ်ဆဲမဟုတ်ဟု မဆိုအပ်။ ဘုံလေးပါးတို့၌ ကုသိုလ်၌ ဖြစ်သောပညာ (နှင့်) ဘုံသုံးပါးတို့၌ ကိရိယာအဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည်အချို့ ဖြစ်ဆဲဖြစ်၏၊ အချို့ ဖြစ်ပြီး ဖြစ်ဆဲမဟုတ်၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟု မဆိုအပ်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၅</b>။ (၁၅) ပညာအလုံးစုံသည် အချို့ ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ဖြစ်၏၊ အချို့ မရောက်သေး (အနာဂတ်) ဖြစ်၏၊ အချို့ ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၆</b>။ (၁၆) ထိုတွင် အဘယ်သည် ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြုသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) တရားတို့ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဖြစ်ပြီး (အတိတ်) ကို အာရုံပြုသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မရောက်သေး (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြုသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မရောက်သေး (အနာဂတ်) တရားတို့ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မရောက်သေး (အနာဂတ်) ကို အာရုံပြုသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) တရားတို့ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဖြစ်ဆဲ (ပစ္စုပ္ပန်) ကို အာရုံပြုသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၉</b>။ (၁၇) ပညာအလုံးစုံသည် အချို့ မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်၏၊ အချို့ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်၏၊ အချို့မိမိသူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၀</b>။ (၁၈-က) ထိုတွင် အဘယ်သည် မိမိသန္တာန်ကို အာရုံပြုသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မိမိသန္တာန်ကို အာရုံပြုသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၁</b>။ (၁၈-ခ)ထိုတွင် အဘယ်သည် သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသော ပညာ မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်း အရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသောပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၂</b>။ (၁၈-ဂ)ထိုတွင် အဘယ်သည် မိမိ သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မိမိ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မိမိ သူတစ်ပါးသန္တာန်ကို အာရုံပြုသောပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ သုံးမျိုးသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုံးခုသောဉာဏ်အရေအတွက် ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၄-လေးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်များကိုအကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာဖြစ်၏ဟု သိသော ‘ကမ္မဿကတာ’ ဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပေးလှူခြင်း (အကျိုး) သည် ရှိ၏၊ ယဇ်ကြီး (အလှူကြီး) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် ရှိ၏၊ ယဇ်ငယ် (အလှူငယ်) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် ရှိ၏၊ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးရင်းအကျိုးဖျား သည် ရှိ၏၊ ဤလောကသည် ရှိ၏၊ တမလွန်လောကသည် ရှိ၏၊ အမိသည် ရှိ၏၊ အဖသည် ရှိ၏၊ သေ၍ တစ်ဖန်ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤလောကကိုလည်းကောင်း၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင်ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ မျက်မှောက်ပြုလျက် ဟောကြားနိုင်ကုန်သော၊ ဖြောင့်မှန်သော အရိယမဂ်သို့ ရောက်ကုန်သော၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် လောက၌ ရှိကုန်၏ဟု ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာဖြစ်၏ဟုသိသော ‘ကမ္မဿကတာ’ ဉာဏ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာအားလျော်သောဉာဏ်ကို ထား၍ အာသဝ၏အာရုံဖြစ်သော ကုသိုလ်ပညာ အလုံးစုံသည်လည်း ကံသာလျှင် မိမိဥစ္စာဖြစ်၏ဟု သိသော ‘ကမ္မဿကတာ’ ဉာဏ်မည်၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် သစ္စာအားလျော်စွာဖြစ်သောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်သည်မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည်မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့သဘောရှိသော သစ္စာအားလျော်သော အကြင် ခံနိုင်ခြင်း ‘ခန္တိ’၊ ရှုမြင်မှု ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ နှစ်သက်မှု ‘ရုစိ’၊ ဝမ်းမြောက်မှု ‘မုဒိ’၊ ရှုကြည့်မှု ‘ပေက္ခ’ နှင့် သဘောတရားကို ကြံစည်နှစ်သက်မှု ‘ဓမ္မနိဇ္ဈာနက္ခန္တိ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို သစ္စာအားလျော်စွာဖြစ်သောဉာဏ်ဟု ဆိုအပ်၏။ မဂ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် မဂ်နှင့်ပြည့်စုံသူအား ဖြစ်သောဉာဏ်မည်၏။ ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သောပညာသည် ဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူအား ဖြစ်သောဉာဏ်မည်၏။ (၁)</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၄</b>။ ဤမဂ်နှင့်ပြည့်စုံသူ၏ အသိဉာဏ်သည် ဆင်းရဲမှု၌ သိသောဉာဏ်၊ ဆင်းရဲမှု ဖြစ်ကြောင်း၌ သိသောဉာဏ်၊ ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာ၌ သိသောဉာဏ်၊ ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိသောဉာဏ် မည်၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲမှု၌ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲမှုကို အကြောင်းပြု၍ အကြင် သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆင်းရဲမှု၌ သိသောဉာဏ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲမှု ဖြစ်ကြောင်းကို အကြောင်းပြု၍။ပ။ ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာကို အကြောင်းပြု၍။ပ။ ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင် သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်၌ သိသောဉာဏ်ဟုဆိုအပ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၅</b>။ ကာမာဝစရကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သော ပညာမည်၏။ ရူပါဝစရကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သော ပညာမည်၏။ အရူပါဝစရကုသိုလ်, အဗျာကတ၌ ဖြစ်သော ပညာသည် အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သော ပညာမည်၏။ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော ပညာမည်၏။ (၃)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် တရား၌ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် တရား၌ သိသောဉာဏ်မည်၏။ ထိုသူသည် ဤ (မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ်) တရားဖြင့် သိသောအားဖြင့် မြင်သောအားဖြင့် ရောက်သောအားဖြင့် ထိုးထွင်းသိသောအားဖြင့် သက်ဝင်သောအားဖြင့် အတိတ် အနာဂတ်ကာလ၌ နည်းကိုဆောင်၏၊ အချို့သော သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် အတိတ်ကာလ၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှုကို သိကုန်၏၊ ဆင်းရဲမှု ဖြစ်ကြောင်းကို သိကုန်၏၊ ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာကို သိကုန်၏၊ ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာသို့ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကို သိကုန်၏၊ ထို (သမဏဗြာဟ္မဏ) တို့သည် ဤဆင်းရဲမှုကိုသာ သိကုန်၏၊ ဤဆင်းရဲမှု ဖြစ်ကြောင်းကိုသာ သိကုန်၏၊ ဤဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာကိုသာ သိကုန်၏၊ ဤဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာသို့ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကိုသာ သိကုန်၏။ အချို့ သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည်ကား အနာဂတ်ကာလ၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှုကို သိကုန်လတ္တံ့၊ ဆင်းရဲမှု ဖြစ်ကြောင်းကို သိကုန်လတ္တံ့၊ ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာကို သိကုန်လတ္တံ့၊ ဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကို သိကုန်လတ္တံ့။ ထို (သမဏဗြာဟ္မဏ) တို့သည်လည်း ဤဆင်းရဲမှုကိုသာ သိကုန်လတ္တံ့၊ ဤဆင်းရဲမှု ဖြစ်ကြောင်းကိုသာ သိကုန်လတ္တံ့၊ ဤဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာကိုသာ သိကုန်လတ္တံ့၊ ဤဆင်းရဲမှု ချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကိုသာ သိကုန်လတ္တံ့ ဟု အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသော အမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အလျော်၌ သိသောဉာဏ်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ပိုင်းခြားခြင်း၌ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် တစ်ပါးသောသတ္တဝါ တစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ စိတ်ကို မိမိစိတ်ဖြင့်ပိုင်းခြား၍ သိ၏၊ တပ်မက်ခြင်းရှိသော စိတ်ကိုလည်း ‘တပ်မက်ခြင်းရှိသောစိတ်’ဟု သိ၏၊ တပ်မက်ခြင်း ကင်းသော စိတ်ကိုလည်း ‘တပ်မက်ခြင်းကင်းသောစိတ်’ဟု သိ၏၊ အမျက်ထွက်ခြင်းရှိသော စိတ်ကိုလည်း ‘အမျက်ထွက်ခြင်းရှိသောစိတ်’ဟု သိ၏၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကင်းသော စိတ်ကိုလည်း ‘အမျက် ထွက်ခြင်း ကင်းသောစိတ်’ဟု သိ၏၊ တွေဝေခြင်းရှိသောစိတ်ကိုလည်း ‘တွေဝေခြင်းရှိသောစိတ်’ ဟု သိ၏၊</p> -- <p style="text-indent:2em">တွေဝေခြင်း ကင်းသောစိတ်ကိုလည်း ‘တွေဝေခြင်းကင်းသောစိတ်’ဟုသိ၏၊ ပျံ့လွင့်သောစိတ်ကိုလည်း ‘ပျံ့လွင့်သောစိတ်’ ဟု သိ၏၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းကင်းသောစိတ်ကိုလည်း ‘ပျံ့လွင့်ခြင်းကင်းသောစိတ်’ဟု သိ၏၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော စိတ်ကိုလည်း ‘မြတ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သောစိတ်’ဟု သိ၏၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ မရောက်သောစိတ်ကိုလည်း ‘မြတ်သည်၏ အဖြစ်သို့ မရောက်သော စိတ်’ဟုသိ၏၊ မိမိထက် လွန်မြတ်သော တရားရှိသော စိတ်ကိုလည်း ‘မိမိထက် လွန်မြတ်သောတရား ရှိသောစိတ်’ဟု သိ၏၊ မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားမရှိသောစိတ်ကိုလည်း မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားမရှိသော စိတ်’ဟု သိ၏၊ တည်ကြည်သော စိတ်ကိုလည်း ‘တည်ကြည်သောစိတ်’ဟု သိ၏၊ မတည်ကြည်သောစိတ်ကိုလည်း ‘မတည်ကြည်သောစိတ်’ဟု သိ၏၊ ကိလေသာမှလွတ်သောစိတ် ကိုလည်း ‘ကိလေသာမှ လွတ်သောစိတ်’ဟု သိ၏၊ ကိလေသာမှ မလွတ်သောစိတ်ကိုလည်း ‘ကိလေသာမှမလွတ်သောစိတ်’ဟု သိ၏။ ထိုသို့ သိရာ၌ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသော အမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပိုင်းခြားခြင်း၌ သိသောဉာဏ်ဟု ဆိုအပ်၏။ တရား၌ ဖြစ်သောဉာဏ် အလျော်၌ ဖြစ်သောဉာဏ် ပိုင်းခြားခြင်း၌ ဖြစ်သောဉာဏ်ကို ထား၍ ကြွင်းသောဉာဏ်ပညာသည် သမုတ်ခြင်း၌ သိသောဉာဏ်တည်း။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်ပညာသည် စုတိပဋိသန္ဓေအလို့ငှါသာ ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှါသာ မဖြစ်သော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမာဝစရကုသိုလ်၌ ဖြစ်သော ပညာသည် စုတိပဋိသန္ဓေအလို့ငှါသာ ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်အလို့ငှါ မဖြစ်။ မဂ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် နိဗ္ဗာန်အလို့ငှါသာ ဖြစ်၍ စုတိပဋိသန္ဓေအလို့ငှါ မဖြစ်။ ရူပါဝစရကုသိုလ် အရူပါဝစရကုသိုလ်၌ ဖြစ်သော ပညာသည် စုတိပဋိသန္ဓေအလို့ငှါလည်းဖြစ်, နိဗ္ဗာန်အလို့ငှါလည်းဖြစ်၏။ ကြွင်းသောပညာသည် စုတိပဋိသန္ဓေအလို့ငှါလည်း မဖြစ်, နိဗ္ဗာန်အလို့ငှါလည်း မဖြစ်။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်ပညာသည် ငြီးငွေ့ရန်သာဖြစ်၍ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းငှါ မဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ပညာဖြင့် ကာမဂုဏ်တို့၌ တပ်မက်ခြင်း ကင်း၏၊ အဘိညာဉ်တို့ကိုလည်း မသိ၊ သစ္စာတို့ကိုလည်း မသိ၊ ဤပညာကို ငြီးငွေ့ရန်သာဖြစ်၍ ထိုထွင်း၍သိခြင်းငှါ မဖြစ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ထိုသူသည်ပင်ပညာဖြင့် ကာမဂုဏ်တို့၌ တပ်မက်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍ အဘိညာဉ်တို့ကို သိ၏၊ သစ္စာတို့ကိုကား မသိ၊ ဤပညာကို ထိုးထွင်း၍သိရန်သာဖြစ်၍ ငြီးငွေ့ခြင်းငှါ မဖြစ်ဟု ဆိုအပ်၏၊ မဂ်လေးပါးတို့၌ ဖြစ်သောပညာသည် ငြီးငွေ့ခြင်းငှါလည်း ဖြစ်၏၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းငှါလည်း ဖြစ်၏၊ ကြွင်းသောပညာသည်ငြီးငွေ့ခြင်းငှါလည်း မဖြစ်၊ ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းငှါလည်း မဖြစ်။ (၆)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်ပညာသည် ဆုတ်ယုတ်သော အဖို့ရှိသောပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်ကို ရသူမှာ လိုချင်မှု ‘ကာမ'နှင့်တကွဖြစ်သော အမှတ် ‘သညာ', နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဆုတ်ယုတ်သော အဖို့ရှိသောပညာ မည်၏။ ထိုဈာန်အားလျော်သော သဘောရှိသော အောက်မေ့မှု သတိသည် တည်တံ့၏။ (ထိုသူ၏ပညာသည်) တည်တံ့သောအဖို့ရှိသော ပညာမည်၏။ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'ကင်းသော အမှတ် ‘သညာ', နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ ပညာသည်) ထူးသော အဖို့ရှိသောပညာ မည်၏။ ငြီးငွေ့ခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော အရိယမဂ်နှင့်စပ်သော အမှတ် ‘သညာ', နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ'တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ့၏ပညာသည်) ဖောက်ခွဲခြင်းအဖို့ရှိသော ပညာ မည်၏။ ဒုတိယဈာန်ရသူမှာ ဝိတက်နှင့် တကွဖြစ်သော အမှတ် ‘သညာ', နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည်ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဆုတ်ယုတ်သော အဖို့ရှိသော ပညာမည်၏၊ ထိုဒုတိယဈာန်အားလျော်သော သဘောရှိသော အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ သည် တည်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) တည်တံ့သော အဖို့ရှိသော ပညာမည်၏၊</p> -- <p style="text-indent:2em">လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ နှင့် တကွဖြစ်သော အမှတ် ‘သညာ', နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ'တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ထူးသောအဖို့ရှိသောပညာ မည်၏၊ ငြီးငွေ့ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော အရိယမဂ်နှင့် စပ်သော အမှတ် ‘သညာ', နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဖောက်ခွဲခြင်း အဖို့ရှိသော ပညာ မည်၏။ တတိယဈာန်ရသူမှာ ပီတိ, သုခနှင့် တကွဖြစ်ပြီးသော အမှတ် ‘သညာ’ နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဆုတ်ယုတ်သောအဖို့ရှိသော ပညာ မည်၏၊ ထိုတတိယ ဈာန်အားလျော်သောသဘောရှိသော အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ သည် တည်တံ့၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) တည်တံ့သော အဖို့ရှိသော ပညာမည်၏၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သောအမှတ် ‘သညာ’ နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ထူးသောအဖို့ရှိသောပညာ မည်၏၊ ငြီးငွေ့ခြင်း နှင့်တကွဖြစ်သော အရိယမဂ်နှင့် စပ်သော အမှတ် ‘သညာ’ နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဖောက်ခွဲခြင်း အဖို့ရှိသောပညာမည်၏။ စတုတ္ထဈာန်ရသူမှာ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်တကွဖြစ်သော အမှတ် ‘သညာ', နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ'တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဆုတ်ယုတ်သောအဖို့ရှိသော ပညာမည်၏၊ ထိုစတုတ္ထဈာန်အားလျော်သော သဘောရှိသော အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ သည် တည်တံ့၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) တည်တံ့သော အဖို့ရှိသော ပညာမည်၏၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်နှင့် တကွဖြစ်သော အမှတ် ‘သညာ’ နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ထူးသော အဖို့ရှိသောပညာ မည်၏၊ ငြီးငွေ့ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော အရိယမဂ်နှင့် စပ်သော အမှတ် ‘သညာ’ နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဖောက်ခွဲခြင်း အဖို့ရှိသော ပညာမည်၏။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ရသူမှာ ရုပ်နှင့် တကွဖြစ်သော အမှတ် ‘သညာ', နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ'တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဆုတ်ယုတ်သောအဖို့ရှိသော ပညာမည်၏၊ ထိုဈာန်အားလျော်သော သဘောရှိသော အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ သည် တည်တံ့၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) တည်တံ့သောအဖို့ရှိသော ပညာမည်၏၊ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်နှင့် တကွဖြစ်သော အမှတ် ‘သညာ', နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ထူးသောအဖို့ရှိသော ပညာမည်၏၊ ငြီးငွေ့ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော အရိယမဂ်နှင့် စပ်သော အမှတ် ‘သညာ’ နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည်ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဖောက်ခွဲခြင်း အဖို့ရှိသော ပညာ မည်၏။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ရသူမှာ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်နှင့်တကွဖြစ်သော အမှတ် ‘သညာ’ နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဆုတ်ယုတ်သောအဖို့ရှိသော ပညာမည်၏၊ ထိုဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်အားလျော်သော အဖို့ရှိသော အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ သည် တည်တံ့၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) တည်တံ့သော အဖို့ရှိသော ပညာမည်၏၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်နှင့်တကွဖြစ်သောအမှတ် ‘သညာ', နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ထူးသော အဖို့ရှိသော ပညာမည်၏၊ ငြီးငွေ့ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော အရိယမဂ်နှင့်စပ်သော အမှတ် ‘သညာ’ နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဖောက်ခွဲခြင်းအဖို့ရှိသော ပညာ မည်၏။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ရသူမှာ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်နှင့် တကွဖြစ်သော အမှတ် ‘သညာ’ နှလုံး သွင်းမှု ‘မနသိကာရ'တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဆုတ်ယုတ်သောအဖို့ရှိသော ပညာမည်၏၊ ထိုအာကိဉ္စညာယတနဈာန်အားလျော်သော သဘောရှိသော အောက်မေ့မှု ‘သတိ’ သည် တည်တံ့၏၊ (ထိုသူ၏ ပညာသည်) တည်တံ့သောအဖို့ရှိသော ပညာ မည်၏၊ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်နှင့်တကွဖြစ်သော အမှတ် ‘သညာ’ နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ထူးသောအဖို့ ရှိသော ပညာမည်၏၊ ငြီးငွေ့ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော အရိယမဂ်နှင့်စပ်သောအမှတ် ‘သညာ', နှလုံးသွင်းမှု ‘မနသိကာရ’ တို့သည် ဖြစ်ကုန်၏၊ (ထိုသူ၏ပညာသည်) ဖောက်ခွဲခြင်းအဖို့ရှိသောပညာမည်၏။ (၇)</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၀</b>။ ထိုတွင် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍သိသောဉာဏ်လေးပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍သိသောဉာဏ်၊ အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍သိသောဉာဏ်၊ သဒ္ဒါ၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍သိသောဉာဏ်၊ အကျိုး အကြောင်း သဒ္ဒါတို့၌ အကျယ်ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်တို့ သည်ရှိကုန်၏။ အကျိုး၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်သည် အတ္ထပဋိသမ္ဘိဒါမည်၏၊ အကြောင်း၌ ခွဲခြမ်း စိတ်ဖြာ၍သိသောဉာဏ်သည် ဓမ္မပဋိသမ္ဘိဒါ မည်၏၊ ထိုအကျိုး အကြောင်းတို့၌ မာဂဓဘာသာဖြင့် ပြောဆိုသောအသံ ‘သဒ္ဒါ’၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်သည် နိရုတ္တိပဋိသမ္ဘိဒါ မည်၏၊ အကျိုး အကြောင်းသဒ္ဒါတို့ကို သိသောဉာဏ်တို့၌ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ သိသောဉာဏ်သည် ပဋိဘာနပဋိသမ္ဘိဒါ မည်၏။ ဤသည်ကိုကား ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍သိသောဉာဏ်လေးပါးတို့တည်း။ (၈)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အကျင့်လေးပါး၌ သိသောဉာဏ်တို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲငြိုငြင်သောအကျင့် နုံ့နှေးသောအသိဉာဏ်ရှိသော ပညာ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သောအကျင့် လျင်မြန်သော အသိဉာဏ်ရှိသော ပညာ၊ ချမ်းသာသောအကျင့် နုံ့နှေးသောအသိဉာဏ်ရှိသော ပညာ၊ ချမ်းသာသောအကျင့် လျင်မြန်သောအသိဉာဏ်ရှိသော ပညာတို့သည် ရှိကုန်၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲငြိုငြင်သောအကျင့် နုံ့နှေးသောအသိဉာဏ်ရှိသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ငြိုငြင်ပင်ပန်းသဖြင့် တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ'ကို ဖြစ်စေရ၍ နုံ့နှေးစွာ (လောကုတ္တရာဈာန်ကို) သိသောသူအား အကြင်သိခြင်း ‘ပညာ’၊ သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကိုဆင်းရဲငြိုငြင်သောအကျင့် နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဆင်းရဲငြိုငြင်သောအကျင့် လျင်မြန်သော အသိဉာဏ်ရှိသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ငြိုငြင်ပင်ပန်းသဖြင့် တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ ကို ဖြစ်စေရ၍ လျင်မြန်စွာ (လောကုတ္တရာဈာန်ကို) သိသောသူအား အကြင်သိခြင်း ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသော အမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကိုဆင်းရဲငြိုငြင်သော အကျင့် လျင်မြန်သော အသိဉာဏ်ရှိသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ချမ်းသာသောအကျင့် နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မငြိုငြင်မပင်ပန်းသဖြင့် တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ’ ကို ဖြစ်စေရ၍ နုံ့နှေးစွာ (လောကုတ္တရာ) ဈာန်ကိုသိသောသူအား အကြင်သိခြင်း ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသော အမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကိုချမ်းသာသော အကျင့် နုံ့နှေးသော အသိဉာဏ်ရှိသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ချမ်းသာသောအကျင့် လျင်မြန်သော အသိဉာဏ်ရှိသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မငြိုငြင်မပင်ပန်းသဖြင့် တည်ကြည်မှု “သမာဓိ”ကို ဖြစ်စေ၍ လျင်မြန်စွာ (လောကုတ္တရာ) ဈာန်ကိုသိသော သူအား အကြင်သိခြင်း ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကိုချမ်းသာသောအကျင့် လျင်မြန်သော အသိဉာဏ်ရှိသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့ကား အကျင့်လေးပါးတို့၌ သိသောဉာဏ် မည်ကုန်၏။ (၉)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အာရုံလေးပါးတို့၌ သိသောဉာဏ် မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာနုဘော်နည်းသော အနည်းငယ်မျှ ပျံ့နှံ့သော အာရုံရှိသော ပညာ၊ အာနုဘော်နည်းသော အတိုင်းမရှိပျံ့နှံ့သော အာရုံရှိသော ပညာ၊ အတိုင်းမရှိသော အာနုဘော်ရှိသော အနည်းငယ်မျှ ပျံ့နှံ့ သောအာရုံရှိသော ပညာ၊ အတိုင်းမရှိသော အာနုဘော်ရှိသော အတိုင်းမရှိ ပျံ့နှံ့သော အာရုံရှိသောပညာတို့တည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အာနုဘော်နည်းသော အနည်းငယ်မျှ ပျံ့နှံ့သော အာရုံရှိသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လေ့လာ၍မရဖူးသော သမာဓိဈာန်၏အာရုံကို အနည်းငယ်ဖြန့်သူအား အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ “ပဇာနနာ”။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသော အမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို အာနုဘော်နည်းသော အနည်းငယ်မျှ ပျံ့နှံ့သောအာရုံရှိသောပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အာနုဘော်နည်းသော အတိုင်းမရှိ ပျံ့နှံ့သော အာရုံရှိသော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လေ့လာ၍မရဖူးသော သမာဓိဈာန်၏အာရုံကို များများဖြန့်သူအား အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသော အမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို အာနုဘော်နည်းသော အတိုင်းမရှိပျံ့နှံ့သော အာရုံရှိသောပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အတိုင်းမရှိသော အာနုဘော်ရှိသော အနည်းငယ်မျှပျံ့နှံ့သော အာရုံရှိသောပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လေ့လာ၍ရဖူးသော သမာဓိဈာန်၏အာရုံကို အနည်းငယ်ဖြန့်သူအား အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသော အမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို အတိုင်းမရှိသော အာနုဘော်ရှိသော အနည်းငယ်မျှပျံ့နှံ့သော အာရုံရှိသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အတိုင်းမရှိသော အာနုဘော်ရှိသော အတိုင်းမရှိပျံ့နှံ့သော အာရုံရှိသောပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လေ့လာ၍ရဖူးသော သမာဓိဈာန်၏အာရုံကို များများဖြန့်သူအား အကြင် သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို အတိုင်းမရှိသော အာနုဘော်ရှိသော အတိုင်းမရှိပျံ့နှံ့သော အာရုံရှိသော ပညာဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့ကား အာရုံလေးပါးတို့၌ သိသောဉာဏ်တို့တည်း။ (၁၀)</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်နှင့်ပြည့်စုံသူ၏ အသိဉာဏ်သည် ရှိ၏။ ထိုဉာဏ်သည် အိုခြင်း သေခြင်း၌ သိသောဉာဏ်၊ အိုခြင်း သေခြင်းဖြစ်ကြောင်း၌ သိသောဉာဏ်၊ အိုခြင်း သေခြင်းချုပ်ရာ၌ သိသောဉာဏ်၊ အိုခြင်း သေခြင်း ချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိသောဉာဏ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အိုခြင်း သေခြင်း၌ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အိုခြင်း သေခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည်ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို အိုခြင်း သေခြင်း၌ သိသောဉာဏ်ဟု ဆိုအပ်၏။ အိုမှု သေမှု ဖြစ်ကြောင်းကိုအကြောင်းပြု၍။ပ။ အိုမှု သေမှု ချုပ်ရာကို အကြောင်းပြု၍။ပ။ အိုမှု သေမှု ချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘော တရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို အိုခြင်း သေခြင်းချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိသောဉာဏ်ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၁)</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၃</b>။ မဂ်နှင့်ပြည့်စုံသူ၏ အသိဉာဏ်သည် ရှိ၏။ ထိုဉာဏ်သည် ပဋိသန္ဓေနေမှု ‘ဇာတိ’၌ သိသောဉာဏ်။ပ။ ဖြစ်ကြောင်းကံ ‘ဘဝ’၌ သိသောဉာဏ်။ပ။ စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’၌ သိသောဉာဏ်။ပ။ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’၌ သိသောဉာဏ်။ပ။ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’၌ သိသောဉာဏ်။ပ။ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’၌ သိသောဉာဏ်။ပ။ အာယတနခြောက်ပါး၌ သိသောဉာဏ်။ပ။ နာမ်ရုပ်၌ သိသောဉာဏ်။ပ။ ဝိညာဏ်၌ သိသောဉာဏ်။ပ။ သင်္ခါရတို့၌ သိသောဉာဏ်၊ သင်္ခါရဖြစ်ကြောင်း၌ သိသောဉာဏ်၊ သင်္ခါရချုပ်ရာ၌ သိသောဉာဏ်၊ သင်္ခါရချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ သိသောဉာဏ်တည်း။ (၁၂-၂၁)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သင်္ခါရတို့၌ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သင်္ခါရတို့ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို သင်္ခါရတို့၌ သိသောဉာဏ်ဟု ဆိုအပ်၏။ သင်္ခါရဖြစ်ကြောင်းကို အကြောင်းပြု၍။ပ။ သင်္ခါရချုပ်ရာကို အကြောင်းပြု၍။ပ။ သင်္ခါရချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကို အကြောင်းပြု၍ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို သင်္ခါရချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်၌ သိသောဉာဏ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသို့ လေးမျိုးသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏တည်ရာတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">လေးခုသောဉာဏ်အရေအတွက် ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-ငါးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်များကိုအကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အင်္ဂါငါးပါးရှိသော ကောင်းသောတည်ကြည်မှု မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်သက်မှု၌ ပျံ့နှံ့ခြင်း၊ ချမ်းသာမှု၌ ပျံ့နှံ့ခြင်း၊ စိတ်၌ ပျံ့နှံ့ခြင်း၊ အလင်း၌ ပျံ့နှံ့ခြင်း၊ အကြောင်းကို ဆင်ခြင်ခြင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာသည် နှစ်သက်မှု၌ ပျံ့နှံ့သော ပညာမည်၏၊ ဈာန်သုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သောပညာသည် ချမ်းသာမှု၌ ပျံ့နှံ့သော ပညာမည်၏၊ သူတစ်ပါးစိတ်ကို သိသောဉာဏ်သည် စိတ်၌ ပျံ့နှံ့သော ပညာမည်၏၊ နတ်မျက်စိ ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ သည် အလင်း၌ ပျံ့နှံ့သော ပညာမည်၏၊ ထိုထိုသမာဓိဈာန်မှ ထသူ၏ ဆင်ခြင်သောဉာဏ်သည် အကြောင်းကို ဆင်ခြင်သောပညာမည်၏။ ဤသဘောကို အင်္ဂါငါးပါးရှိသော ကောင်းသော တည်ကြည်မှု ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဉာဏ်ငါးပါးရှိသော ကောင်းသောတည်ကြည်မှု မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤတည်ကြည်မှုသည် ပစ္စုပ္ပန်ချမ်းသာလည်း ဖြစ်၏၊ နောင်အခါ၌ လည်း ချမ်းသာသော အကျိုး ရှိသည်ဖြစ်၏ဟု မျက်မှောက်၌ သာ အသိဉာဏ်သည် ဖြစ်၏။ ဤတည်ကြည်မှုသည် မြတ်၏၊ အမှား သုံးသပ်မှု မှကင်း၏ဟု မျက်မှောက်၌ သာ အသိဉာဏ်သည် ဖြစ်၏။ ဤတည်ကြည်မှုကား ယောက်ျားမြတ် တို့မှီဝဲအပ်၏ဟု မျက်မှောက်၌ သာ အသိဉာဏ်သည် ဖြစ်၏။ ဤတည်ကြည်မှုကား ငြိမ်သက်၏၊ မြတ်၏၊ ငြိမ်းချမ်းမှုကို ရအပ်၏၊ မြတ်သောတည်ကြည်ခြင်းကို ပွါးများ၍ ရအပ်၏၊ တိုက်တွန်းခြင်းဖြင့် နှိပ်ကွပ်တားမြစ်၍ ရောက်အပ်သည် မဟုတ်ဟု မျက်မှောက်၌ သာ အသိဉာဏ်သည် ဖြစ်၏။ စင်စစ် ထိုသူသည်ဤတည်ကြည်မှုကို “ငါသည် သတိရှိလျက် ဝင်စား၏၊ သတိရှိလျက် ထ၏” ဟု မျက်မှောက်၌ သာအသိဉာဏ်သည် ဖြစ်၏။ ဤသဘောကို ဉာဏ်ငါးပါးရှိသော ကောင်းသော တည်ကြည်မှု ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ငါးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ငါးခုသောဉာဏ်အရေအတွက် ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၆-ခြောက်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်များကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အဘိညာဉ်ခြေက်ပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တန်ခိုးဖန်ဆင်းခြင်း၌ ဖြစ်သောအသိဉာဏ်၊ သောတဓာတ်စင်ကြယ်ခြင်း၌ ဖြစ်သော အသိဉာဏ်၊ သူတစ်ပါးစိတ်ကိုသိသော အသိဉာဏ်၊ ရှေး၌ နေခဲ့ဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို အောက်မေ့ခြင်း၌ ဖြစ်သောအသိဉာဏ်၊ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ ဖြစ်သော အသိဉာဏ်၊ အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ၌ ဖြစ်သောအသိဉာဏ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ခြောက်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ခြောက်ခုသောဉာဏ်အရေအတွက် ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-ခုနစ်ခုသော အဖို့အစုရှိအားဖြင့် ဉာဏ်များကိုအကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးသောဉာဏ်တည်းဟူသော တည်ရာတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) ပဋိသန္ဓေနေမှု ‘ဇာတိ’ အကြောင်းခံကြောင့် အိုမှု သေမှု ‘ဇရာမရဏ’ ဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်၊ ပဋိသန္ဓေနေမှု ‘ဇာတိ’ မရှိလျှင် အိုမှု သေမှု ‘ဇရာ မရဏ’ မရှိဟု သိသောဉာဏ်၊ အတိတ်ကာလ၌ လည်းပဋိသန္ဓေနေမှု ‘ဇာတိ’ အကြောင်းခံကြောင့် အိုမှု သေမှု “ဇရာ မရဏ"ဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်၊ ပဋိသန္ဓေနေမှု ‘ဇာတိ’ မရှိလျှင် အိုမှု သေမှု ‘ဇရာမရဏ’ မရှိဟု သိသောဉာဏ်၊ အနာဂတ်ကာလ၌ လည်းပဋိသန္ဓေနေမှု ‘ဇာတိ’ အကြောင်းခံကြောင့် အိုမှု သေမှု ‘ဇရာမရဏ’ ဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်၊ ပဋိသန္ဓေနေမှု ‘ဇာတိ’ မရှိလျှင် အိုမှု သေမှု ‘ဇရာ မရဏ’ မရှိဟု သိသောဉာဏ်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုတရားခြောက်ပါး၌ တည်သော (ဓမ္မဋ္ဌိတိ) ဉာဏ်သည်လည်း “ကုန်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ပျက်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ တပ်မက်ခြင်းမှ ကင်းခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ချုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏”ဟု သိသောဉာဏ်။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) ဘဝအကြောင်းခံကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေမှု ‘ဇာတိ’ ဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ အကြောင်းခံကြောင့် ဘဝထင်ရှားဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ အကြောင်းခံကြောင့် စွဲလမ်းမှု ‘ဥပါဒါန်’ ဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'အကြောင်းခံကြောင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ ဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အကြောင်းခံကြောင့် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) အာယတနခြောက်ပါး အကြောင်းခံကြောင့် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၈) နာမ်ရုပ်အကြောင်းခံကြောင့် အာယတနခြောက်ပါး ဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) ဝိညာဏ်အကြောင်းခံကြောင့် နာမ် ရုပ်ဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) သင်္ခါရအကြောင်းခံကြောင့် ဝိညာဏ်ဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ အကြောင်းခံကြောင့် သင်္ခါရဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မရှိလျှင်သင်္ခါရမရှိဟု သိသောဉာဏ်၊ အတိတ်ကာလ၌ လည်း မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ အကြောင်းခံကြောင့် သင်္ခါရဖြစ်၏ဟုသိသောဉာဏ်၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မရှိလျှင် သင်္ခါရမရှိဟု သိသောဉာဏ်၊ အနာဂတ်ကာလ၌ လည်း မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ အကြောင်းခံကြောင့် သင်္ခါရဖြစ်၏ဟု သိသောဉာဏ်၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မရှိလျှင် သင်္ခါရမရှိဟုသိသောဉာဏ်။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုတရား ခြောက်ပါး၌ တည်သော (ဓမ္မဋ္ဌိတိ) ဉာဏ်သည်လည်း “ကုန်ခြင်း သဘော ရှိ၏၊ ပျက်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ တပ်မက်ခြင်းမှ ကင်းခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ချုပ်ခြင်းသဘောရှိ၏”ဟု သိသောဉာဏ်၊ ဤသည်တို့ကား ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးသောဉာဏ်တည်းဟူသော တည်ရာတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ခုနစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ခုနစ်ခုသောဉာဏ်အရေအတွက် ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-ရှစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်များကိုအကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မဂ်လေးပါးတို့၌လည်းကောင်း၊ ဖိုလ်လေးပါးတို့၌လည်းကောင်း ဖြစ်သောပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သောတာပတ္တိမဂ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ သကဒါဂါမိမဂ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ အနာဂါမိမဂ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ အနာဂါမိဖိုလ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ အရဟတ္တမဂ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌ ဖြစ်သော ပညာတို့တည်း။ ဤသည်ကား မဂ်လေးပါးတို့၌လည်းကောင်း ဖိုလ်လေးပါးတို့၌လည်းကောင်း ဖြစ်သောပညာမည်၏။ ဤသို့ ရှစ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရှစ်ခုသောဉာဏ်အရေအတွက်ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၉-ကိုးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်များကိုအကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အစဉ်အတိုင်းဝင်စားအပ်သော သမာပတ်ကိုးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်သမာပတ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ ဒုတိယဈာန်သမာပတ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ တတိယဈာန်သမာပတ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ အာကာသာနဉ္စာယတန သမာပတ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ ဝိညာဏဉ္စာယတနသမာပတ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ အာကိဉ္စညာယတနသမာပတ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ နေဝသညာနာသညာယတန သမာပတ်၌ ဖြစ်သော ပညာ၊ သညာ ဝေဒနာချုပ်ခြင်းရှိသော နိရောဓသမာပတ်မှ ထသူ၏ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်ပညာတို့တည်း။ ဤသည်ကား အစဉ်အတိုင်းဝင်စားအပ်သောသမာပတ်ကိုးပါးတို့၌ ဖြစ်သော ပညာမည်၏။ ဤသို့ ကိုးခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်၏ တည်ရာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကိုးခုသောဉာဏ်အရေအတွက်ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၀-ဆယ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်များကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <h4>(၁)ပထမဉာဏ်တော်အဖွင့်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ အကြောင်းဟုတ်သည်ကိုလည်း အကြောင်း ဟုတ်သောအားဖြင့် အကြောင်းမဟုတ်သည်ကိုလည်း အကြောင်းမဟုတ်သောအားဖြင့် ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာသိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ မဂ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်စုံတစ်ခုသော သင်္ခါရကိုမြဲသော ‘နိစ္စ'အားဖြင့် ယူရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ပုထုဇဉ်သည် တစ်စုံတစ်ခုသော သင်္ခါရကို မြဲသော ‘နိစ္စ'အားဖြင့် ယူရန် အကြောင်းကား စင်စစ် ရှိ၏။ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ မဂ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်စုံတစ်ခုသော သင်္ခါရကို ချမ်းသာ ‘သုခ'အနေအားဖြင့် ယူရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်။ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ ပုထုဇဉ်သည် တစ်စုံတစ်ခုသော သင်္ခါရကို ချမ်းသာ ‘သုခ'အနေအားဖြင့် ယူရန် အကြောင်းကား စင်စစ်ရှိ၏။ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ မဂ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် တရားတစ်စုံတစ်ခုကို အသက်လိပ်ပြာ (အတ္တ) အားဖြင့် ယူရန်အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်။ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ပုထုဇဉ်သည် တရားတစ်စုံတစ်ခုကို အသက်လိပ်ပြာ (အတ္တ) အားဖြင့် ယူရန်အကြောင်းကားစင်စစ်ရှိ၏။ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ မဂ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အမိကို သတ်ရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်။ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ပုထုဇဉ်သည် အမိကို သတ်ရန် အကြောင်းကား စင်စစ် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ မဂ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဖကို သတ်ရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်။ပ။ ရဟန္တာကို သတ်ရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်။ပ။ ပြစ်မှားသောစိတ်ဖြင့် မြတ်စွာဘုရားကို သွေးထွက်သံယို ဖြစ်စေရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်။ပ။ သံဃာသင်းခွဲရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်။ပ။ တစ်ပါးသောဆရာကို ဆရာဟုညွှန်ရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်။ပ။ ရှစ်ခုမြောက်သော ဘဝကို ဖြစ်စေရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ပုထုဇဉ်သည် ရှစ်ခုမြောက်သော ဘဝကိုဖြစ်စေရန် အကြောင်းကား စင်စစ်ရှိ၏။ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ လောကဓာတ်တစ်ခုတည်း၌ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော ဘုရားနှစ်ဆူတို့သည် မရှေး မနှောင်း (တစ်ပြိုင်တည်း) ပွင့်တော်မူကြရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ လောကဓာတ်တစ်ခုတည်း၌ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော ဘုရားတစ်ဆူသာ ပွင့်တော်မူရန်အကြောင်းကား စင်စစ် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ လောကဓာတ်တစ်ခုတည်း၌ စကြဝတေးမင်း နှစ်ပါးတို့သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်တည်း) ဖြစ်ပေါ်နိုင်ကြရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင်သိတော် မူ၏။ လောကဓာတ်တစ်ခုတည်း၌ စကြဝတေးမင်းတစ်ပါးတည်းသာ ဖြစ်ပေါ်နိုင်ရန် အကြောင်းကား စင်စစ်ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ မိန်းမသည် ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော ဘုရားဖြစ်ရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ ယောက်ျားသည် ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော ဘုရားဖြစ်ရန် အကြောင်းကား စင်စစ် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">မိန်းမသည် စကြဝတေးမင်းဖြစ်ရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ယောက်ျားသည် စကြဝတေးမင်းဖြစ်ရန် အကြောင်းကား စင်စစ် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ မိန်းမသည် သိကြားမင်းဖြစ်ရန် မာရ်နတ်မင်းဖြစ်ရန် ဗြဟ္မာမင်းဖြစ်ရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ယောက်ျားသည် သိကြားမင်းဖြစ်ရန် မာရ်နတ်မင်းဖြစ်ရန် ဗြဟ္မာမင်းဖြစ်ရန် အကြောင်းကား စင်စစ်ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းမှု ဒုစရိုက်သည် အလိုရှိအပ် နှစ်သက်အပ် နှလုံးကို ပွါးစေတတ် သောအကျိုးကို ဖြစ်စေရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည်မရှိဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ ကိုယ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းမှု ဒုစရိုက်သည် အလိုမရှိအပ် မနှစ်သက်အပ် နှလုံးကို မပွါးစေတတ်သော အကျိုးကို ဖြစ်စေရန် အကြောင်းကား စင်စစ် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းမှု ဒုစရိုက်သည်။ပ။ စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းမှု ဒုစရိုက်သည် အလိုရှိအပ် နှစ်သက်အပ် နှလုံးကိုပွါးစေတတ်သော အကျိုးကို ဖြစ်စေရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းမှု ဒုစရိုက်သည်။ပ။ စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းမှု ဒုစရိုက်သည် အလိုမရှိအပ် မနှစ်သက်အပ် နှလုံးကိုမပွါးစေတတ်သော အကျိုးကို ဖြစ်စေရန် အကြောင်းကား စင်စစ် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ကိုယ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းမှု သုစရိုက်သည် အလိုမရှိအပ် မနှစ်သက်အပ် နှလုံးကို မပွါးစေတတ်သော အကျိုးကိုဖြစ်စေရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ ကိုယ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းမှု သုစရိုက်သည် အလိုရှိအပ် နှစ်သက်အပ် နှလုံးကို ပွါးစေတတ် သောအကျိုးကို ဖြစ်စေရန် အကြောင်းကား စင်စစ် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင့်သိတော်မူ၏။ နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းမှု သုစရိုက်သည်။ပ။ စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းမှု သုစရိုက်သည် အလိုမရှိအပ် မနှစ်သက်အပ် နှလုံးကိုမပွါးစေတတ်သော အကျိုးကို ဖြစ်စေရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းမှု သုစရိုက်သည်။ပ။ စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းမှု သုစရိုက်သည်အလိုရှိအပ် နှစ်သက်အပ် နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သော အကျိုးကို ဖြစ်စေရန် အကြောင်းကား စင်စစ် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ကိုယ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းမှု ဒုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် ထိုအကြောင်း အထောက်အပံ့ကြောင့်ကိုယ်ခန္ဓာပျက်ကြွေ သေသည်မှနောက်၌ ကောင်းသောလားရာ နတ်ပြည်သို့ ကပ်ရောက်ရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့် မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ ကိုယ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းမှု ဒုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် ထိုအကြောင်း အထောက်အပံ့ကြောင့်ကိုယ်ခန္ဓာပျက်ကြွေ သေသည်မှနောက်၌ ချမ်းသာကင်းရာ မကောင်းသောလားရာ ဖရိုဖရဲကျရာ ငရဲသို့ကပ်ရောက်ရန် အကြောင်းကား စင်စစ် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းမှု ဒုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူသည်။ပ။ စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းမှု ဒုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် ထိုအကြောင်းအထောက်အပံ့ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာပျက်ကြွေ သေသည်မှနောက်၌ ကောင်းသောလားရာ နတ်ပြည်သို့ ကပ်ရောက်ရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အခါအခွင့်မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည်မရှိဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းမှု ဒုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူသည်။ပ။ စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းမှု ဒုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် ထိုအကြောင်းအထောက်အပံ့ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာပျက်ကြွေ သေသည်မှနောက်၌ ချမ်းသာကင်းရာ မကောင်းသောလားရာ ဖရိုဖရဲကျရာ ငရဲသို့ ကပ်ရောက်ရန် အကြောင်းကား စင်စစ်ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ ကိုယ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းမှု သုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် ထိုအကြောင်း အထောက်အပံ့ကြောင့်ကိုယ်ခန္ဓာပျက်ကြွေ သေသည်မှနောက်၌ ချမ်းသာကင်းရာ မကောင်းသောလားရာ ဖရိုဖရဲကျရာ ငရဲသို့ကပ်ရောက်ရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အထောက်အပံ့မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည် မရှိဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ ကိုယ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းမှု သုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် ထိုအကြောင်း အထောက်အပံ့ကြောင့်ကိုယ်ခန္ဓာပျက်ကြွေ သေသည်မှနောက်၌ ကောင်းသောလားရာ နတ်ပြည်သို့ ကပ်ရောက်ရန် အကြောင်းကား စင်စစ် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းမှု သုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူသည်။ပ။ စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းမှု သုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် ထိုအကြောင်းအထောက်အပံ့ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာပျက်ကြွေ သေသည်မှနောက်၌ ချမ်းသာကင်းရာ မကောင်းသောလားရာ ဖရိုဖရဲကျရာ ငရဲသို့ ကပ်ရောက်ရန် အကြောင်းမဟုတ်၊ အထောက်အပံ့ မဟုတ်၊ ဤအကြောင်းသည်မရှိဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းမှု သုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူသည်။ပ။ စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းမှု သုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် ထိုအကြောင်းအထောက်အပံ့ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာပျက်ကြွေ သေသည်မှ နောက်၌ ကောင်းသောလားရာ နတ်ပြည်သို့ ကပ်ရောက်ရန် အကြောင်းကား စင်စစ် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသည် ရှိ၏ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ အမှတ် မရှိသော တရားတို့သည် အမှတ်မရှိသော တရားတို့၏ အကြောင်းအထောက်အပံ့တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုထို အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်ကုန်၏။ အမှတ်မရှိသော တရားတို့သည် အမှတ်မရှိသော တရားတို့၏အကြောင်းအထောက်အပံ့ မဟုတ်ကုန်၊ ထိုထို အကြောင်း မဟုတ်သည်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်ကုန်သည် ဟု အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ တရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသော အမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောသည် မြတ်စွာဘုရား၏ အကြောင်းဟုတ်သည်ကိုလည်း အကြောင်းဟုတ်သောအားဖြင့် အကြောင်းမဟုတ်သည်ကိုလည်း အကြောင်းမဟုတ်သောအားဖြင့် ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်၏။ (၁)</p> <h4>(၂) ဒုတိယဉာဏ်တော်အဖွင့်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော ဆောက်တည်အပ်သော ကံတို့၏ အကျိုးကို အကြောင်းအရာအားဖြင့် ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ ယုတ်မာကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော အချို့သောကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည် ဂတိ၏ပြည့်စုံခြင်းက တားမြစ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ အကျိုးမပေးကုန်။ ယုတ်မာကုန်သောဆောက်တည်အပ်ကုန်သော အချို့သော ကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည် ဥပဓိ၏ပြည့်စုံခြင်းကတားမြစ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ အကျိုးမပေးကုန်။ ယုတ်မာကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သောအချို့သော ကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည် ကာလ၏ပြည့်စုံခြင်းက တားမြစ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍အကျိုး မပေးကုန်။ ယုတ်မာကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော အချို့သော ကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့ သည် ပယောဂ၏ပြည့်စုံခြင်းက တားမြစ်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အကျိုးမပေးကုန် (ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏)။ ယုတ်မာကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော အချို့သောကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည်ဂတိချို့တဲ့ခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ အကျိုးပေးကုန်၏။ ယုတ်မာကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သောအချို့သော ကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည် ဥပဓိချို့တဲ့ခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ အကျိုးပေးကုန်၏။ ယုတ်မာကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော အချို့သောကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည် ကာလချို့တဲ့ခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ အကျိုးပေးကုန်၏။ ယုတ်မာကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သောအချို့သော ကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုကံတို့သည် ပယောဂချို့တဲ့ခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ အကျိုးပေးကုန်၏ (ဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏)။ ကောင်းမြတ်ကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော အချို့သောကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည်ဂတိချို့တဲ့မှုက တားမြစ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ အကျိုးမပေးကုန်။ ကောင်းမြတ်ကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော အချို့သောကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည် ဥပဓိချို့တဲ့မှုက တားမြစ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍အကျိုးမပေးကုန်။ ကောင်းမြတ်ကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော အချို့သောကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည် ကာလချို့တဲ့မှုက တားမြစ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ အကျိုးမပေးကုန်။ ကောင်းမြတ်ကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော အချို့သောကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည် ပယောဂချို့တဲ့မှုက တားမြစ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ အကျိုး မပေးကုန် (ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏)။ ကောင်းမြတ်ကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော အချို့သောကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည်ဂတိပြည့်စုံခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ အကျိုးပေးကုန်၏။ ကောင်းမြတ်ကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သောအချို့သော ကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည် ဥပဓိပြည့်စုံခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ အကျိုးပေးကုန်၏။ ကောင်းမြတ်ကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော အချို့သောကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည် ကာလပြည့်စုံခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ အကျိုးပေးကုန်၏။ ကောင်းမြတ်ကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော အချို့သောကံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုကံတို့သည် ပယောဂပြည့်စုံခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ အကျိုးပေးကုန်၏ (ဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ ထိုကံအကျိုးတရားတို့၌ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောသည် မြတ်စွာဘုရား၏ အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော ဆောက်တည်အပ်သော ကံတို့၏အကျိုးကို အကြောင်းအရာအားဖြင့် ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ်မည်၏။ (၂)</p> <h4>(၃) တတိယဉာဏ်တော်အဖွင့်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ ဂတိအမျိုးမျိုးသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ ဤလမ်းစဉ် ဤအကျင့်သည် ငရဲသို့ ရောက်ကြောင်းတည်းဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ဤလမ်းစဉ် ဤအကျင့်သည် တိရစ္ဆာန်ဘုံသို့ ရောက်ကြောင်းတည်းဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ဤလမ်းစဉ် ဤအကျင့်သည် ပြိတ္တာဘုံသို့ ရောက်ကြောင်းတည်းဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ဤလမ်းစဉ် ဤအကျင့်သည် လူ့ပြည်သို့ ရောက်ကြောင်းတည်းဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ဤလမ်းစဉ်ဤအကျင့်သည် နတ်ပြည်သို့ ရောက်ကြောင်းတည်းဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ ဤလမ်းစဉ်ဤအကျင့် သည် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းတည်းဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏ ဟု ထိုလားရာဂတိအမျိုးမျိုးတို့၌ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောသည်မြတ်စွာဘုရား၏ လားရာ ဂတိအမျိုးမျိုးသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ်မည်၏။ (၃)</p> -- <h4>(၄) စတုတ္ထဉာဏ်တော်အဖွင့်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ များသောဓာတ်, အထူးထူးသောဓာတ်ရှိသော လောကကိုဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ ဘုရားသခင်သည် ခန္ဓာအမျိုးမျိုးရှိခြင်းကို သိတော်မူ၏။ တည်ရာအာယတန အမျိုးမျိုးရှိခြင်းကို သိတော်မူ၏။ ဓာတ်အမျိုးမျိုးရှိခြင်းကို သိတော်မူ၏။ များသောဓာတ်, အထူးထူးသောဓာတ်ရှိသော လောကအမျိုးမျိုးရှိခြင်းကို သိတော်မူ၏ ဟု ထိုလောကကို သိရာ၌ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောသည် မြတ်စွာဘုရား၏ များသောဓာတ်အထူးထူး သော ဓာတ်ရှိသော လောကကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ်မည်၏။ (၄)</p> <h4>(၅) ပဉ္စမဉာဏ်တော်အဖွင့်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ သတ္တဝါတို့ အမျိုးမျိုးသော နှလုံးသွင်းခြင်းကိုဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် ရှိကုန်၏၊ မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသောသတ္တဝါတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသောသတ္တဝါတို့ကို မှီဝဲကုန်၏၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏၊ အထပ်ထပ် ကပ်ရောက်ကုန်၏ ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မှီဝဲကုန်၏၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏၊ အထပ်ထပ် ကပ်ရောက်ကုန်၏ ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ အတိတ်ကာလ၌လည်း ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မှီဝဲကုန်ပြီ၊ ဆည်းကပ်ကုန်ပြီ၊ အထပ်ထပ် ကပ်ရောက်ကုန်ပြီဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မှီဝဲကုန်ပြီ၊ ဆည်းကပ်ကုန်ပြီ၊ အထပ်ထပ် ကပ်ရောက်ကုန်ပြီ ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏။ အနာဂတ်ကာလ၌ လည်း ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသောသတ္တဝါတို့ကို မှီဝဲကုန်လတ္တံ့၊ ဆည်းကပ်ကုန်လတ္တံ့၊ အထပ်ထပ် ကပ်ရောက်ကုန်လတ္တံ့ ဟု ဘုရားသခင်သိတော်မူ၏။ မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မှီဝဲကုန်လတ္တံ့၊ ဆည်းကပ်ကုန်လတ္တံ့၊ အထပ်ထပ်ကပ် ရောက်ကုန်လတ္တံ့ ဟု ဘုရားသခင် သိတော်မူ၏ ဟု ထိုအရာ၌ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောသည်မြတ်စွာ ဘုရား၏ သတ္တဝါတို့ အထူးထူး နှလုံးသွင်းရှိခြင်းကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ်မည်၏ (၅)</p> -- <h4>(၆) ဆဋ္ဌဉာဏ်တော်အဖွင့်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ တစ်ပါးသော သတ္တဝါ၊ တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဣန္ဒြေအနုအရင့်ကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ ဘုရားသခင်သည် သတ္တဝါတို့၏ အလို ‘အာသယ’ ကို သိတော်မူ၏၊ အနုသယကိုသိတော်မူ၏၊ စရိုက်ကို သိတော်မူ၏၊ နှလုံးသွင်းကို သိတော်မူ၏၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာမြူနည်းပါးသော သတ္တဝါ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာမြူများပြားသော သတ္တဝါ၊ ဣန္ဒြေထက်သော သတ္တဝါ၊ ဣန္ဒြေနုံ့သော သတ္တဝါ၊ ကောင်းသောအခြင်းအရာရှိသော သတ္တဝါ၊ မကောင်းသောအခြင်းအရာရှိသောသတ္တဝါ၊ သိလွယ်သော သတ္တဝါ၊ သိခဲသော သတ္တဝါ၊ ကျွတ်ထိုက်သော သတ္တဝါ၊ မကျွတ်ထိုက်သောသတ္တဝါတို့ကို သိတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၅</b>။ အဘယ်သည် သတ္တဝါတို့၏ အလို ‘အာသယ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လောကသည် မြဲ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကသည် မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကသည်အဆုံးရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကသည် အဆုံးမရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက်သည် ကိုယ်ပင်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက်တခြား ကိုယ်တခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်လည်းဖြစ်, မဖြစ်လည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်, မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့ သတ္တဝါတို့သည် သဿတဒိဋ္ဌိကိုလည်းမှီကုန်၏၊ ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိကိုလည်း မှီကုန်၏၊ ဤနှစ်စုံစီသော အဖို့အစုတို့သို့လည်း မကပ်ရောက်မူ၍အကြောင်းအကျိုး တရားတို့၌ မဂ်နှင့်လျော်သော နှစ်သက်တတ်သော ဝိပဿနာဉာဏ်ကို ရ၏။ ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသော မဂ်ဉာဏ်ကို ရ၏။ ဤသဘောသည် သတ္တဝါတို့၏ အလို ‘အာသယ’မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၆</b>။ အဘယ်သည် သတ္တဝါတို့၏ အနုသယ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အနုသယတို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း။ ကာမဂုဏ်တို့၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမရာဂါနုသယ’၊ အမျက် ထွက်မှု ‘ပဋိဃာနုသယ’၊ ထောင်လွှားမှု ‘မာနာနုသယ’၊ အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌာနုသယ’၊ တွေးတောယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာနုသယ’၊ ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝရာဂါနုသယ’၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာနုသယ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လောက၌ ချစ်အပ်သောသဘော သာယာအပ်သော သဘောသည် ရှိ၏၊ ဤ၌ သတ္တဝါတို့၏ တပ်မက်မှု ‘ရာဂါနုသယ’ သည် ကိန်း၏။ လောက၌ မချစ်အပ်သောသဘော မသာယာအပ်သော သဘောသည် ရှိ၏။ ဤ၌ သတ္တဝါတို့၏ အမျက်ထွက်မှု ‘ပဋိဃာနုသယ'သည် ကိန်း၏။ ဤသို့ ဤတရား နှစ်ပါးတို့၌ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’သည် ကျရောက်၏။ ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ တွေးတော ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ကိုလည်း ထိုနှင့်အတူတည်းဟု မှတ်အပ်၏။ ဤသည်ကား သတ္တဝါတို့၏ အနုသယ မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၇</b>။ အဘယ်သည် သတ္တဝါတို့၏ စရိုက် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နည်းသောအကျိုး, များသောအကျိုးရှိသော ကာမကုသိုလ်, ရူပကုသိုလ်စေတနာဟူသော ပုညာဘိသင်္ခါရ၊ အကုသိုလ်စေတနာဟူသော အပုညာဘိသင်္ခါရ၊ အရူပကုသိုလ်စေတနာဟူသော အာနေဉ္ဇာဘိသင်္ခါရဟူသော ဤအဘိသင်္ခါရသုံးပါးအပေါင်းသည် သတ္တဝါတို့၏ စရိုက်မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၈</b>။ အဘယ်သည် သတ္တဝါတို့၏ နှလုံးသွင်း မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် ရှိကုန်၏၊ မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မှီဝဲကုန်၏၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏၊ အထပ်ထပ်ကပ်ရောက်ကုန်၏။ မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသောသတ္တဝါတို့သည် မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မှီဝဲကုန်၏၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏၊ အထပ်ထပ်ကပ်ရောက်ကုန်၏။ အတိတ်ကာလ၌ လည်း ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသောသတ္တဝါတို့ကို မှီဝဲကုန်ပြီ၊ ဆည်းကပ်ကုန်ပြီ၊ အထပ်ထပ် ကပ်ရောက်ကုန်ပြီ။ မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မှီဝဲကုန်ပြီ၊ ဆည်းကပ်ကုန်ပြီ၊ အထပ်ထပ် ကပ်ရောက်ကုန်ပြီ။ အနာဂတ်ကာလ၌ လည်း ယုတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် ယုတ်သော နှလုံးသွင်း ရှိသောသတ္တဝါတို့ကို မှီဝဲကုန်လတ္တံ့၊ ဆည်းကပ်ကုန်လတ္တံ့၊ အထပ်ထပ် ကပ်ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ မြတ်သောနှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့သည် မြတ်သော နှလုံးသွင်းရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မှီဝဲကုန်လတ္တံ့၊ ဆည်းကပ်ကုန်လတ္တံ့၊ အထပ်ထပ် ကပ်ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ ဤသဘောသည် သတ္တဝါတို့၏ နှလုံးသွင်းမည်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၉</b>။ အဘယ်သူတို့သည် ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာမြူများပြားသော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာဝတ္ထုတို့သည် ဆယ်ပါးတို့တည်း။ တပ်မက်မှု ‘လောဘ’၊ အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ’၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’၊ ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’၊ စိတ်မခံ့ကျန်းမှု ‘ထိန’၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’၊ မရှက်မှု ‘အဟိရိက’၊ မလန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤကိလေသာဝတ္ထု ဆယ်ပါးတို့ကို မှီဝဲကုန်သော၊ ပွါးများကုန်သော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုကုန်သော၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည် ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာမြူ များပြားသော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၀</b>။ အဘယ်သူတို့သည် ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာမြူနည်းပါးသော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤကိလေသာဝတ္ထု ဆယ်ပါးတို့ကို မမှီဝဲကုန်သော၊ မပွါးများကုန်သော၊ အကြိမ်များစွာ မပြု ကုန်သော၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့ မရောက်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည် ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာမြူ နည်းပါး သောသတ္တဝါတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၁</b>။ အဘယ်သူတို့သည် နုံ့သော ဣန္ဒြေရှိသော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေတို့သည် ငါးပါးတို့တည်း။ ယုံကြည်မှု ‘သဒ္ဓိန္ဒြေ’၊ အားထုတ်မှု ‘ဝီရိယိန္ဒြေ’၊ အောက်မေ့မှု ‘သတိန္ဒြေ’၊ တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိန္ဒြေ’၊ အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညိန္ဒြေ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကို မမှီဝဲကုန်သော၊ မပွါးများကုန်သော၊ အကြိမ်များစွာ မပြုကုန်သော၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့ မရောက်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည် နုံ့သော ဣန္ဒြေရှိသော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၂</b>။ အဘယ်သူတို့သည် ထက်သော ဣန္ဒြေရှိသော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကို မှီဝဲကုန်သော၊ ပွါးများကုန်သော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုကုန်သော၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့ရောက်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည် ထက်သော ဣန္ဒြေရှိသော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၃</b>။ အဘယ်သူတို့သည် မကောင်းသော အခြင်းအရာရှိသော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတ္တဝါတို့သည် မကောင်းသောအလို ‘အာသယ’ ရှိကုန်၏၊ မကောင်းသော အနုသယ ရှိကုန်၏၊ မကောင်းသော စရိုက်ရှိကုန်၏၊ မကောင်းသောနှလုံးသွင်းရှိကုန်၏၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာမြူ များပြားကုန်၏၊ နုံ့သော ဣန္ဒြေရှိကုန်၏၊ ဤသူတို့သည် မကောင်းသော အခြင်းအရာရှိသော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၄</b>။ အဘယ်သူတို့သည် ကောင်းသောအခြင်းအရာရှိသော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတ္တဝါတို့သည် ကောင်းသော အလို ‘အာသယ’ ရှိကုန်၏၊ ကောင်းသော စရိုက်ရှိကုန်၏၊ ကောင်းသော နှလုံးသွင်း ရှိကုန်၏၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာမြူ နည်းပါးကုန်၏၊ ထက်သော ဣန္ဒြေရှိ ကုန်၏၊ ဤသူတို့သည် ကောင်းသော အခြင်းအရာရှိသော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၅</b>။ အဘယ်သူတို့သည် ခဲယဉ်းစွာ သိစေအပ်သော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်သတ္တဝါတို့သည် မကောင်းသောအခြင်းအရာ ရှိကုန်၏၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်ပင် ခဲယဉ်းစွာသိစေအပ်သော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်၏။ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်ကား ကောင်းသော အခြင်းအရာ ရှိကုန်၏၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်ပင် လွယ်ကူစွာ သိစေအပ်သော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၆</b>။ အဘယ်သူတို့သည် မကျွတ်ထိုက်သော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်သတ္တဝါတို့သည် (ပဉ္စာနန္တရိယဟူသော) ကံပိတ်ပင်မှုရှိကုန်၏၊ (နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ကိလေသာပိတ်ပင်မှုရှိကုန်၏၊ (အဟိတ်ပဋိသန္ဓေဟူသော) ဝိပါက်ပိတ်ပင်မှုရှိကုန်၏၊ ယုံကြည်မှုမရှိကုန်၊ မဂ်ကို ရအောင် အားထုတ်ဖို့ရန် အလိုမရှိကုန်၊ ပညာနည်းကုန်၏၊ ကုသိုလ်တရားတို့၌ မဖောက်ပြန် မှန်ကန်သော သဘောရှိသော၊ မိမိ၏အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးသည်၏အစွမ်းဖြင့် မြဲသောမဂ်သို့ သက်ရောက် ခြင်းငှါ မထိုက်ကုန်။ ဤသူတို့သည် မကျွတ်ထိုက်သော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၇</b>။ အဘယ်သူတို့သည် ကျွတ်ထိုက်သော သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်သတ္တဝါတို့သည် ကံပိတ်ပင်မှုမရှိကုန်၊ ကိလေသာပိတ်ပင်မှုမရှိကုန်၊ ဝိပါက်ပိတ်ပင်မှုမရှိကုန်၊ ယုံကြည်မှုရှိကုန်၏၊ (မဂ်ကို ရအောင် အားထုတ်ဖို့ရန်) အလိုရှိကုန်၏၊ ပညာရှိကုန်၏၊ ကုသိုလ်တရားတို့၌ မဖောက်ပြန် မှန်ကန်သော သဘောရှိသော၊ မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးသည်အစွမ်းဖြင့် မြဲသော မဂ်သို့ သက်ရောက်ခြင်းငှါ ထိုက်ကုန်၏။ ဤသူတို့သည် ကျွတ်ထိုက်သောသတ္တဝါတို့ မည်ကုန်၏ဟု ထိုအရာ၌ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောသည် မြတ်စွာဘုရား၏ တစ်ပါးသောသတ္တဝါ တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ဣန္ဒြေအနုအရင့်ကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်၏။ (၆)</p> -- <h4>(၇) သတ္တမဉာဏ်တော်အဖွင့်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ ဈာန် ဝိမောက္ခ သမာဓိ သမာပတ်တို့၏ ညစ်နွမ်းခြင်း, ဖြူစင်ခြင်း, ထခြင်းကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်ဝင်စားသူဟူရာ၌ ဈာန်ဝင်စားသူ လေးမျိုး ရှိကုန်၏။ အချို့ဈာန်ဝင်စားသူသည် ပြည့်စုံသည် သာဖြစ်လျက် ချို့တဲ့၏ဟု အမှတ်ရှိ၏၊ အချို့ ဈာန်ဝင်စားသူသည် ချို့တဲ့သည်သာဖြစ်လျက် ပြည့်စုံ၏ဟုအမှတ်ရှိ၏၊ အချို့ ဈာန်ဝင်စားသူသည် ပြည့်စုံသည်သာဖြစ်လျက် ပြည့်စုံ၏ဟု အမှတ်ရှိ၏၊ အချို့ ဈာန်ဝင်စားသူသည် ချို့တဲ့သည်သာဖြစ်လျက် ချို့တဲ့၏ဟု အမှတ်ရှိ၏။ ဈာန်ဝင်စားသူတို့သည် ဤလေးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ဈာန်ဝင်စားသူတို့သည် လေးမျိုးရှိသေး၏။ အချို့ဈာန်ဝင်စားသူသည် နှံ့နှေးစွာဝင်စား၏၊ လျင်စွာ ထ၏။ အချို့ဈာန်ဝင်စားသူသည် လျင်စွာ ဝင်စား၏၊ နှံ့နှေးစွာ ထ၏။ အချို့ ဈာန့်ဝင်စားသူသည် နှံ့နှေးစွာ ဝင်စား၏၊ နှံ့နှေးစွာ ထ၏။ အချို့ဈာန်ဝင်စားသူသည် လျင်စွာ ဝင်စား၏၊ လျင်စွာထ၏။ ဈာန်ဝင်စားသူတို့သည် ဤလေးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ဈာန်ဝင်စားသူတို့သည် လေးမျိုးရှိသေး၏။ အချို့ဈာန်ဝင်စားသူသည် သမာဓိဈာန် အရာ၌ စိတ်ကိုထားရန် လိမ္မာ၏၊ သမာဓိဈာန်အရာ၌ သမာပတ်ဝင်စားရန် မလိမ္မာ။ အချို့ ဈာန်ဝင်စားသူသည် သမာဓိဈာန်အရာ၌ သမာပတ်ဝင်စားရန် လိမ္မာ၏၊ သမာဓိဈာန်အရာ၌ စိတ်ကို ထားရန် မလိမ္မာ။ အချို့ဈာန်ဝင်စားသူသည် သမာဓိဈာန်အရာ၌ စိတ်ကို ထားရန်လည်း လိမ္မာ၏၊ သမာဓိဈာန်အရာ၌ သမာပတ်ဝင်စားရန်လည်း လိမ္မာ၏။ အချို့ဈာန်ဝင်စားသူသည် သမာဓိဈာန်အရာ၌ စိတ်ကို ထားရန်လည်း မလိမ္မာ၊ သမာဓိဈာန်အရာ၌ သမာပတ်ဝင်စားရန်လည်း မလိမ္မာ။ ဈာန်ဝင်စားသူတို့သည် ဤလေးမျိုးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဈာန်ဟူရာ၌ ဈာန်လေးပါးတို့ကား ပဌမဈာန်၊ ဒုတိယဈာန်၊ တတိယဈာန်၊ စတုတ္ထဈာန်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိမောက္ခဟူရာ၌ ဝိမောက္ခရှစ်ပါးတို့ကား- ရူပဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရုပ်တို့ကို ရှု၏၊ ဤရှုခြင်းသည် ပဌမဝိမောက္ခတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အတွင်းမိမိသန္တာန်၌ ရုပ်ကို အမှတ်မပြုမူ၍ အပသန္တာန်၌ ရုပ်တို့ကို ရှု၏၊ ဤရှုခြင်းသည် ဒုတိယဝိမောက္ခတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တင့်တယ်၏ဟူ၍သာလျှင် နှလုံးသွင်း၏၊ ဤနှလုံးသွင်းခြင်းသည် တတိယဝိမောက္ခတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပသညာတို့ကို လုံးဝလွန်မြောက်ခြင်း ပဋိဃသညာတို့၏ လုံးဝချုပ်ငြိမ်းခြင်း နာနတ္တသညာတို့ကိုလုံးဝနှလုံးမသွင်းခြင်းတို့ကြောင့် “ကောင်းကင်သည် အဆုံးအပိုင်းအခြား မရှိ”ဟု နှလုံးသွင်း၍အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်၍ နေ၏၊ ဤနေခြင်းသည် စတုတ္ထဝိမောက္ခတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ “ဝိညာဏ်သည် အဆုံးအပိုင်းအခြား မရှိ”ဟု နှလုံးသွင်း၍ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်၍ နေ၏၊ ဤနေခြင်းသည် ပဉ္စမဝိမောက္ခတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ “စိုးစဉ်းမျှ မရှိ”ဟု နှလုံးသွင်းလျက် အာကိဉ္စညာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်၍ နေ၏။ ဤနေခြင်းသည် ဆဋ္ဌဝိမောက္ခတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်၍နေ၏။ ဤနေခြင်းသည် သတ္တမဝိမောက္ခတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ သညာ, ဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ရာ ‘နိရောဓသမာပတ်’ သို့ ကပ်ရောက်၍ နေ၏၊ ဤနေခြင်းသည် အဋ္ဌမဝိမောက္ခတည်း။ (ဒီ၊ မြန်၊ ၂။ ၆၉-၌ လည်းရှု) သမာဓိဟူရာ၌ သမာဓိသုံးပါးတို့ကား- ဝိတက်လည်းရှိ, ဝိစာရလည်းရှိသော သမာဓိ၊ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိ၊ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိသော သမာဓိတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သမာပတ်ဟူရာ၌ အစဉ်အတိုင်း ဝင်စားအပ်သော သမာပတ်ကိုးပါးတို့ကား- ပဌမဈာန်သမာပတ်၊ ဒုတိယဈာန်သမာပတ်၊ တတိယဈာန်သမာပတ်၊ စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်၊ အာကာသာနဉ္စာယတနသမာပတ်၊ ဝိညာဏဉ္စာယတနသမာပတ်၊ အာကိဉ္စညာယတနသမာပတ်၊ နေဝသညာနာသညာယတနသမာပတ်၊ သညာဝေဒယိတနိရောဓသမာပတ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ညစ်နွမ်းသောတရားဟူသည် ယုတ်သောအဖို့ရှိသော တရားတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြူစင်သောတရားဟူသည် ထူးသောအဖို့ရှိသော တရားတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထခြင်းဟူရာ၌ ဖြူစင်ခြင်းသည်လည်း ထခြင်း မည်၏၊ ထိုထို သမာဓိဈာန်မှ (ဘဝင်သို့သက်၍) ထခြင်းသည်လည်း ထခြင်း မည်၏၊ ထို၌ အကြင် သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည့်ရှိ၏။ ဤသဘောသည် မြတ်စွာဘုရား၏ ဈာန်၊ ဝိမောက္ခ၊ သမာဓိ၊ သမာပတ်တို့ ညစ်နွမ်းခြင်း, ဖြူစင်ခြင်း, ထခြင်းကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်၏။ (၇)</p> <h4>(၈) အဋ္ဌ္စမဉာဏ်တော်အဖွင့်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ ရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို အောက်မေ့ခြင်း၌ ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ မြတ်စွာဘုရားသည် များပြားသော ရှေး၌ နေဖူးသည်ကို အောက်မေ့နိုင်၏။ ဤသည်ကားအဘယ်နည်း။ တစ်ဘဝကိုလည်းကောင်း၊ နှစ်ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ သုံးဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ လေးဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ငါးဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဆယ်ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝနှစ်ဆယ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝသုံးဆယ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝလေးဆယ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝငါးဆယ်တို့ကို လည်းကောင်း၊ ဘဝတစ်ရာကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝတစ်ထောင်ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝတစ်သိန်းကိုလည်းကောင်း၊ များပြားသော (သံဝဋ္ဋ) ပျက်ကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ များပြားသော (ဝိဝဋ္ဋ) ဖြစ်ကပ်တို့ကို လည်းကောင်း၊ များပြားသော (သံဝဋ္ဋ ဝိဝဋ္ဋ) ပျက်ကပ် ဖြစ်ကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဤမည်သော ဘဝ၌ (ငါသည်) ဤသို့သောအမည် ဤသို့သောအနွယ် ဤသို့သော အဆင်း ဤသို့သောအစာ ဤသို့သော ချမ်းသာဆင်းရဲခံစားခြင်း၊ ဤသို့သောအသက်အပိုင်းအခြား ရှိခဲ့၏၊ ထို (ငါသည်) ထိုဘဝမှ သေခဲ့၍ ဤဘဝ၌ ဖြစ်ပြန်၏၊ ထိုဘဝ၌ လည်းဤသို့သောအမည် ဤသို့သောအနွယ် ဤသို့သောအဆင်း ဤသို့ သောအစာ ဤသို့သောချမ်းသာဆင်းရဲခံစားခြင်း၊ ဤသို့သော အသက်အပိုင်းအခြား ရှိခဲ့၏၊ ထို (ငါသည်) ထိုဘဝမှ သေခဲ့၍ဤဘဝ၌ ဖြစ်ပြန်၏ဟု အခြင်းအရာနှင့်တကွ ညွှန်းပြဖွယ် (အမည်အနွယ်) နှင့် တကွ များပြားသောရှေး၌ နေဖူးသည်ကို အောက်မေ့နိုင်၏။ ထို၌ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသော အခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောသည် မြတ်စွာဘုရား၏ ရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို အောက်မေ့ နိုင်ခြင်း၌ ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်၏။ (၈)</p> -- <h4>(၉) နဝမဉာဏ်တော်အဖွင့်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ သတ္တဝါတို့ စုတေခြင်း ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ မြတ်စွာဘုရားသည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ထက် သာလွန်သော နတ်မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ ဖြင့် စုတေဆဲသတ္တဝါ ပဋိသန္ဓေနေဆဲသတ္တဝါ ယုတ်သောသတ္တဝါ မြတ်သော သတ္တဝါ အဆင်းလှသောသတ္တဝါ အဆင်းမလှသောသတ္တဝါ ကောင်းသောလားရာရှိသော သတ္တဝါ မကောင်းသော လားရာရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မြင်၏၊ ကံအလျောက်ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့ကို သိ၏။ အချင်းတို့ ဤသတ္တဝါတို့သည် ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသောအကျင့် ‘ကာယဒုစရိုက်’၊ နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘ဝစီဒုစရိုက်’၊ စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းသောအကျင့် ‘မနောဒုစရိုက်'တို့နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏၊ အရိယာတို့ကို စွပ်စွဲတတ်ကုန်၏။ မှားသောအယူ ရှိကုန်၏၊ မှားသောအယူဖြင့် ဆောက်တည်အပ်သော ကံရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့သည် ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှနောက်၌ ချမ်းသာကင်းသော မကောင်းသောလားရာ ပျက်စီး၍ ကျရောက်ရာ ငရဲသို့ ရောက်ကုန်၏။ အချင်းတို့ ဤသူတို့သည်ကား ကိုယ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းသောအကျင့် ‘ကာယသုစရိုက်’၊ နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သောကောင်းသောအကျင့် ‘ဝစီသုစရိုက်’၊ စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကောင်းသော အကျင့် ‘မနောသုစရိုက်’ တို့နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ အရိယာတို့ကို မစွပ်စွဲကုန်။ မှန်သောအယူ ရှိကုန်၏၊ မှန်သောအယူဖြင့် ဆောက်တည်အပ်သော ကံရှိကုန်၏၊ ထိုသူတို့သည် ခန္ဓာကိုယ် ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ကောင်းသောလားရာ နတ်ပြည်သို့ ရောက်ကုန်၏ဟု သိနိုင်၏။ ဤသို့လျှင် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သောလူတို့၏ မျက်စိအမြင်ထက် သာလွန်သော နတ်မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု'ဖြင့် စုတေဆဲသတ္တဝါ ပဋိသန္ဓေနေဆဲသတ္တဝါ ယုတ်သောသတ္တဝါ မြတ်သောသတ္တဝါ အဆင်းလှသော သတ္တဝါ အဆင်းမလှသော သတ္တဝါကောင်းသော လားရာရှိသော သတ္တဝါ မကောင်းသောလားရာရှိသော သတ္တဝါတို့ကို သိမြင်၏၊ ကံအလျောက်ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့ကို သိ၏။ ထို၌ အကြင် သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကို စိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသောအမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောသည် မြတ်စွာဘုရား၏ သတ္တဝါတို့ စုတေခြင်း ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကိုဟုတ်တိုင်း မှန်စွာသိသောဉာဏ် မည်၏။ (၉)</p> -- <h4>(၁၀) ဒသမဉာဏ်တော်အဖွင့်</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ အာသဝတို့ကုန်ရာကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ မြတ်စွာဘုရားသည် အာသဝတို့၏ကုန်ခြင်းကြောင့် အာသဝမရှိသော ကိလေသာတို့မှလွတ်မြောက်သော ‘အရဟတ္တဖိုလ်’ စိတ်နှင့် ကိလေသာတို့မှ လွတ်မြောက်သော ‘အရဟတ္တဖိုလ်’ ပညာကို မျက်မှောက်ဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ မျက်မှောက်ပြုကာ ရောက်၍ နေ၏။ ထို၌ အကြင်သိမှု ‘ပညာ’၊ သိသောအခြင်းအရာ ‘ပဇာနနာ’။ပ။ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ သဘောတရားတို့ကိုစိစစ်မှု ‘ဓမ္မဝိစယ’၊ ကောင်းသော အမြင် ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောသည် မြတ်စွာဘုရား၏အာသဝတို့ကုန်ရာကို ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိသောဉာဏ် မည်၏။ (၁၀)</p> <p style="text-align: center;">ဆယ်ခုသော အဖို့အစုအားဖြင့် ဉာဏ်များကို အကျယ်ပြဆိုခြင်းပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဉာဏ်တို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော ဉာဏဝိဘင်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၇။ ခုဒ္ဒကဝတ္ထုဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-indent:2em">(ယုတ်ညံ့သော တရားများကို ဝေဖန်၍ ပြသော ဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">မာတိကာ</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-ဧကကမာတိကာ</h3> <p style="text-align: center;">(တစ်ပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၂</b>။ အမျိုးမာန်ယစ်ခြင်း၊ အနွယ်မာန်ယစ်ခြင်း၊ အနာကင်းမှုမာန်ယစ်ခြင်း၊ အရွယ်မာန် ယစ်ခြင်း၊ အသက်ရှည်မှုမာန်ယစ်ခြင်း၊ လာဘ်မာန်ယစ်ခြင်း၊ အရိုအသေပြုမှုမာန်ယစ်ခြင်း၊ အလေးပြုမှုမာန်ယစ်ခြင်း၊ ဦးစီးခေါင်း ဆောင်မာန်ယစ်ခြင်း၊ အခြံအရံမာန်ယစ်ခြင်း၊ စည်းစိမ်မာန် ယစ်ခြင်း၊ အဆင်းမာန်ယစ်ခြင်း၊ အကြားအမြင်မာန်ယစ်ခြင်း၊ ပညာမာန်ယစ်ခြင်း၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြားသိမှု (အသက်ကြီးမှု) မာန်ယစ်ခြင်း၊ ဆွမ်းခံမှုမာန်ယစ်ခြင်း၊ အထင်သေးမခံရမှု မာန်ယစ်ခြင်း၊ ဣရိယာပုထ်မာန်ယစ်ခြင်း၊ တန်ခိုးမာန်ယစ်ခြင်း၊ အကျော်အစောမာန်ယစ်ခြင်း၊ သီလမာန်ယစ်ခြင်း၊ ဈာန်မာန်ယစ်ခြင်း၊ အတတ်မာန်ယစ်ခြင်း၊ အရပ်အမောင်းမာန်ယစ်ခြင်း၊ အလုံးအထည်မာန်ယစ်ခြင်း၊ သဏ္ဌာန်မာန်ယစ်ခြင်း၊ အလုံးအရပ်ပြည့်စုံမှုမာန်ယစ်ခြင်း၊ ယစ်ခြင်း ‘မဒ’၊ မေ့လျော့ခြင်း ‘ပမာဒ’၊ ခိုင်မာခြင်း ‘ထမ္ဘ’၊ ခြုတ်ခြယ်ခြင်း ‘သာရမ္ဘ’၊ အလွန်အလိုရှိခြင်း ‘အတြိစ္ဆတာ’၊ အလိုကြီးခြင်း ‘မဟိစ္ဆတာ’၊ ယုတ်မာသော အလိုဆိုးရှိခြင်း ‘ပါပိစ္ဆတာ’၊ ကိလေသာဦးချိုထောင်ခြင်း ‘သိင်္ဂ’၊ အလိုပြင်းထန် စားမာန်ခုတ်ခြင်း ‘တိန္တိဏ’၊ လျှပ်ပေါ်ခြင်း ‘စာပလျ’၊ သဘာဂမဟုတ်သော နေခြင်း ‘အသဘာဂဝုတ ္တိ’၊ မမွေ့လျော်ခြင်း ‘အရတိ’၊ ပျင်းရိခြင်း ‘တန္ဒီ’၊ အပျင်းဆန့်ခြင်း ‘ဝိဇမ္ဘိတာ’၊ ထမင်းဆီယစ်ခြင်း ‘ဘတ္တသမ္မဒ’၊ စိတ်၏တွန့်ခြင်း ‘စေတသောလီနတာ"၊ ဟန်ဆောင်ခြင်း ‘ကုဟနာ’၊ လာဘ်ချူခြင်း ‘လပနာ’၊ နိမိတ်ပြုခြင်း ‘နေမိတ္တိကတာ’၊ အတင်းအကြပ်ပြောခြင်း ‘နိပ္ပေသိကတာ’၊ လာဘ်ဖြင့် လာဘ်ကို ရှာမှီးခြင်း ‘လာဘေန လာဘံ နိဇိဂီသနတာ’၊ ငါမြတ်၏ဟုမှတ်ထင်မှု (ထောင်လွှားမှု) ‘သေယျမာန်’၊ ငါ (သူနှင့်) တူ၏ဟု မှတ်ထင် (ထောင်လွှား) မှု “သဒိသမာန်"၊ ငါ (သူ့အောက်) ယုတ်၏ဟု မာန်ထောင်မှု ‘ဟီနမာန်’၊ မြတ်သော သူ၏ “ငါ (သင့်ထက်) မြတ်၏”ဟုမာန် ထောင်ခြင်း ‘သေယျဿ သေယျမာန်"၊ မြတ်သော သူ၏ “ငါ (သင်နှင့်) တူ၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း ‘သေယျဿ သဒိသမာန်’၊ မြတ်သော သူ၏ “ငါ (သင့်အောက်) ယုတ်၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း ‘သေယျဿ ဟီနမာန်’၊ တူသော သူ၏ “ငါ (သင့်ထက်) မြတ်၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း ‘သဒိသဿ သေယျမာန်’၊ တူသော သူ၏ “ငါ (သင်နှင့်) တူ၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း ‘သဒိသဿသဒိသမာန်’၊ တူသော သူ၏ “ငါ (သင့်အောက်) ယုတ်၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း ‘သဒိသဿ ဟီနမာန်’၊ ယုတ်သော သူ၏ “ငါ (သင့်ထက်) မြတ်၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း ‘ဟီနဿ သေယျမာန်’၊ ယုတ်သောသူ၏ “ငါ (သင်နှင့်) တူ၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း ‘ဟီနဿ သဒိသမာန်’၊ ယုတ်သော သူ၏ “ငါ (သင့်အောက်) ယုတ်၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း ‘ဟီနဿ ဟီနမာန်’၊ မာန်ထောင်ခြင်း ‘မာန’၊</p> -- <p style="text-indent:2em">အလွန်မာန်ထောင်ခြင်း ‘အတိမာန’၊ အလွန့်အလွန် မာန်ထောင်ခြင်း ‘မာနာတိမာန’၊ အယုတ်အားဖြင့်မာန်ထောင်ခြင်း ‘ဩမာန’၊ ရနိုးခြင်း ‘အဓိမာန’၊ ငါဖြစ်၏ဟု မာန်ထောင်ခြင်း ‘အသ္မိမာန’၊ မှားသောမာန်ထောင်ခြင်း ‘မိစ္ဆာမာန’၊ ဆွေမျိုးတို့ကို အကြောင်းပြု၍ ကြံခြင်း ‘ဉာတိဝိတက်’၊ ဇနပုဒ်ကို ကြံခြင်း ‘ဇနပဒဝိတက်’၊ မသေသည်ကို ကြံခြင်း ‘အမရဝိတက်’၊ သူတစ်ပါးကို သနားခြင်းနှင့် စပ်သောကြံခြင်း “ပရာနုဒ္ဒယတာ ပဋိသံယုတ္တဝိတက်"၊ လာဘ်သပ်ပကာ ပူဇော်သက္ကာရ အကျော်အစောနှင့်စပ်သောကြံခြင်း ‘လာဘ သက္ကာရ သိလောက ပဋိသံယုတ္တဝိတက်’၊ အထင်မသေးမှုနှင့် စပ်သောကြံခြင်း ‘အနဝညတ္တိပဋိသံယုတ္တဝိတက်'တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">တစ်ပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်းပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုကမာတိကာ</h3> <p style="text-align: center;">(နှစ်ပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၃</b>။ အမျက်ထွက်မှု ‘ကောဓ'နှင့် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ဥပနာဟ'သည် ရှိ၏။ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချေဖျက်မှု ‘မက္ခ'နှင့် အပြိုင်ပြုမှု ‘ပဠာသ'သည် ရှိ၏။ မနာလိုမှု ‘ဣဿာ'နှင့် ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ'သည် ရှိ၏။ လှည့်ပတ်မှု ‘မာယာ'နှင့် ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲမှု ‘သာဌေယျ'သည် ရှိ၏။ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’နှင့် ဘဝကိုတပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ'သည် ရှိ၏။ ဘဝသည် မြဲ၏ဟူသော အယူ ‘ဘဝဒိဋ္ဌိ'နှင့် ဘဝသည် ကင်းပြတ်၏ဟူသော အယူ ‘ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ မြဲ၏ဟူသော အယူ ‘သဿတဒိဋ္ဌိ'နှင့် ပြတ်၏ဟူသော အယူ ‘ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ’ သည် ရှိ၏။ အဆုံးရှိ၏ဟူသော အယူ ‘အန္တဝါဒိဋ္ဌိ'နှင့် အဆုံးမရှိဟူသောအယူ ‘အနန္တဝါဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ ရှေ့အဖို့သို့ အစဉ်လိုက်သော အယူ ‘ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ'နှင့် နောက်အဖို့သို့အစဉ်လိုက်သော အယူ ‘အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ အရှက်မရှိမှု ‘အဟိရိက’ နှင့် အကြောက်အလန့်မရှိမှု ‘အနောတ္တပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဆိုဆုံးမခက်မှု ‘ဒေါဝစဿတာ'နှင့် မကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိမှု ‘ပါပမိတ္တတာ’ သည် ရှိ၏။ မဖြောင့်မတ်မှု ‘အနဇ္ဇဝ'နှင့် မနူးညံမှု ‘အမဒ္ဒဝ’ သည် ရှိ၏။ သည်းမခံမှု ‘အက္ခန္တိ'နှင့် ကောင်းသော အမှု၌ မမွေ့လျော်မှု ‘အသောရစ္စ'သည် ရှိ၏။ မပြေပြစ်သောစကား ‘အသာခလျ'နှင့်မစေ့စပ်မှု ‘အပ္ပဋိသန္ထာရ’ သည် ရှိ၏။ ဣန္ဒြေတို့၌ မလုံခြုံသော တံခါးရှိမှု့'ဣန္ဒြိယေသု အဂုတ္တဒွါရတာ’ နှင့် ဘောဇဉ်၌ အတိုင်း အရှည် မသိမှု ‘ဘောဇနေ အမတ္တညုတာ'သည် ရှိ၏။ သတိလွှတ်မှု ‘မုဋ္ဌဿစ္စ'နှင့် ပညာမရှိမှု ‘အသမ္ပဇည’ သည် ရှိ၏။ သီလပျက်စီးမှု ‘သီလဝိပတ္တိ’ နှင့် အယူပျက်စီးမှု ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ သည် ရှိ၏။ မိမိ သန္တာန်၌ ဖြစ်သော သံယောဇဉ် ‘အဇ္ဈတ္တသံယောဇန'နှင့် သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော သံယောဇဉ် ‘ဗဟိဒ္ဓါသံယောဇန’ သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">နှစ်ပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-တိကမာတိကာ</h3> <p style="text-align: center;">(သုံးပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">၈၃၄။ အကုသိုလ်အခြေခံသုံးပါးသည် ရှိ၏။ အကုသိုလ်ဝိတက်သုံးပါးသည် ရှိ၏။ အကုသိုလ်သညာသုံးပါးသည် ရှိ၏။ အကုသိုလ်ဓာတ်သုံးပါးသည် ရှိ၏။ ဒုစရိုက်သုံးပါးသည် ရှိ၏။ အာသဝသုံးပါးသည် ရှိ၏။ သံယောဇဉ်သုံးပါးသည် ရှိ၏။ တပ်မက်ခြင်း ‘တဏှာ’ သုံးပါးသည် ရှိ၏။ တစ်နည်း တပ်မက်ခြင်း ‘တဏှာ’ သုံးပါးသည် ရှိ၏။ ရှာမှီးခြင်း သုံးပါးသည် ရှိ၏။ မာန်ထောင်ခြင်းသုံးပါးသည် ရှိ၏။ ဘေးသုံးပါးသည် ရှိ၏။ အမိုက်သုံးပါးသည် ရှိ၏။ ဆိပ်ကမ်းသုံးပါးသည် ရှိ၏။ ကြောင့်ကြခြင်း သုံးပါးသည် ရှိ၏။ ကိလေသာသုံးပါးသည် ရှိ၏။ အညစ်အကြေးသုံးပါးသည် ရှိ၏။ မညီညွတ်ခြင်းသုံးပါးသည် ရှိ၏။ တစ်နည်း မညီညွတ်ခြင်းသုံးပါးသည် ရှိ၏။ မီးသုံးပါးသည် ရှိ၏။ ဖန်ရည်သုံးပါးသည် ရှိ၏။ တစ်နည်း</p> <p style="text-indent:2em">ဖန်ရည်သုံးပါးသည် ရှိ၏။ သာယာမှုနှင့် စပ်သော အယူ ‘အဿာဒဒိဋ္ဌိ’၊ အတ္တကို စွဲ၍ ဖြစ်သော အယူ ‘အတ္တာနုဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသောအယူ ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ မမွေ့လျော်မှု ‘အရတိ’၊ ညှဉ်းဆဲမှု ‘ဝိဟေသာ’၊ မတရားကျင့်မှု ‘အဓမ္မစရိယ'သည် ရှိ၏။ ဆိုဆုံးမခက်မှု ‘ဒေါဝစဿတာ’၊ မိတ်ဆွေယုတ်ရှိခြင်း ‘ပါပမိတ္တတာ’၊ အမျိုးမျိုးသော အမှတ်သညာရှိမှု ‘နာနတ္တသညာ'သည် ရှိ၏။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’၊ ပျင်းရိမှု ‘ကောသဇ္ဇ’၊ မေ့လျော့မှု ‘ပမာဒ'သည် ရှိ၏။ မရောင့်ရဲမှု ‘အသန္တုဋ္ဌိတာ’၊ ပညာမရှိမှု ‘အသမ္ပဇညတာ’၊ အလိုကြီးမှု ‘မဟိစ္ဆတာ'သည် ရှိ၏။ အရှက်မရှိမှု ‘အဟိရိက’၊ အကြောက်အလန့်မရှိမှု ‘အနောတ္တပ္ပ’၊ မေ့လျော့မှု ‘ပမာဒ'သည် ရှိ၏။ မရိုသေမှု ‘အနာဒရိယ’၊ ဆိုဆုံးမ ခက်မှု ‘ဒေါဝစဿတာ’၊ မိတ်ဆွေယုတ်ရှိမှု ‘ပါပမိတ္တတာ'သည် ရှိ၏။ ယုံကြည်မှုမရှိခြင်း ‘အသဒ္ဓိယ’၊ ပြောဆိုသည်ကို နားမလည်မှု ‘အဝဒညုတာ’၊ ပျင်းရိမှု ‘ကောသဇ္ဇ'သည် ရှိ၏။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’၊ မစောင့်စည်းမှု ‘အသံဝရ’၊ သီလမရှိမှု ‘ဒုဿီလျ'သည် ရှိ၏။ အရိယာတို့ကိုမဖူးမြင်လိုမှု ‘အရိယာနံအဒဿနကမျတာ’၊ သူတော်ကောင်းတရားကို မနာကြားလိုမှု ‘သဒ္ဓမ္မံ အသောတုကမျတာ’၊ ခြုတ်ခြယ်လိုသော စိတ်ရှိမှု ‘ဥပါရမ္ဘစိတ္တတာ’ သည် ရှိ၏။ သတိလွတ်မှု ‘မုဋ္ဌဿစ္စ’၊ ပညာမရှိမှု ‘အသမ္ပဇည’၊ စိတ်ပျံ့လွင့်မှု ‘စေတသောဝိက္ခေပ'သည် ရှိ၏။ မသင့်မတင့်နှလုံးသွင်းမှု ‘အယောနိသော မနသိကာရ’၊ လမ်းမှားလိုက်မှု ‘ကုမ္မဂ္ဂသေဝနာ’၊ စိတ်တွန့်တိုမှု ‘စေတသော လီနတ္တ'သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">သုံးပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-စတုက္ကမာတိကာ</h3> <p style="text-align: center;">(လေးပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၅</b>။ အာသဝလေးပါးသည် ရှိ၏။ ဂန္ထလေးပါးသည် ရှိ၏။ ဩဃလေးပါးသည် ရှိ၏။ ယောဂလေးပါးသည် ရှိ၏။ ဥပါဒါန်လေးပါးသည် ရှိ၏။ တဏှာဖြစ်ခြင်း လေးပါးသည် ရှိ၏။ မလိုက်အပ်သည့်ဘက်သို့ လိုက်ခြင်း ‘အဂတိ'လေးပါးသည် ရှိ၏။ ဖောက်ပြန်သော သဘောတရား လေးပါးသည် ရှိ၏။ အရိယာမဟုတ်သူတို့၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုခြင်းလေးပါးသည် ရှိ၏။ တစ်နည်း အရိယာမဟုတ်သူတို့၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုခြင်း လေးပါးသည် ရှိ၏။ ဒုစရိုက်လေးပါးသည် ရှိ၏။ တစ်နည်း- ဒုစရိုက်လေးပါးသည် ရှိ၏။ ဘေးလေးပါးသည် ရှိ၏။ တစ်နည်း- ဘေးလေးပါးသည် ရှိ၏။ ဒိဋ္ဌိလေးပါးသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">လေးပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၅-ပဉ္စကမာတိကာ</h3> <p style="text-align: center;">(ငါးပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၆</b>။ အောက်မဂ်သည် ပယ်အပ်သော အဖို့ရှိသော သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ အထက်မဂ်သည် ပယ်အပ်သော အဖို့ရှိသော သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဝန်တိုခြင်း ငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ငြောင့်ငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ မြားငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ စိတ်တံသင်းငါးပါးတို့သည်ရှိကုန်၏။ စိတ်အနှောင်အဖွဲ့ငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ နီဝရဏငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ အခြားမဲ့ဘဝ၌ အကျိုးပေးသော ကံငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ရန်ငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ပျက်စီးခြင်းငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ သည်းမခံခြင်း၏ အပြစ်ငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဘေးငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ မျက်မှောက်ဘဝ၌ နိဗ္ဗာန်ကိုဆိုသော စကားငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ငါးပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-ဆက္ကမာတိကာ</h3> <p style="text-align: center;">(ခြောက်ပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၇</b>။ ငြင်းခုန်မှုအခြေအမြစ် ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ခြောက်ပါးတို့သည်ရှိကုန်၏။ ဆန့်ကျင်မှုဝတ္ထု ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ တဏှာအပေါင်း ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ မရိုသေခြင်း ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်း တရား ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ တစ်နည်း- ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းတရား ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဝမ်းမြောက်မှုနှင့်တကွ ဆင်ခြင်ခြင်း ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ နှလုံးမသာယာမှု နှင့်တကွ ဆင်ခြင်ခြင်း ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ လျစ်လျူရှုမှုနှင့်တကွ ဆင်ခြင်ခြင်း ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ကာမဂုဏ်ကိုမှီသော ဝမ်းမြောက်ခြင်း ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ကာမဂုဏ်ကို မှီသော နှလုံးမသာယာခြင်း ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ကာမဂုဏ်ကို မှီသော လျစ်လျူရှုခြင်း ခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိခြောက်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ခြောက်ပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၇-သတ္တကမာတိကာ</h3> <p style="text-align: center;">(ခုနစ်ပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၈</b>။ အနုသယ ခုနစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ သံယောဇဉ် ခုနစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ထကြွသောင်းကျန်းခြင်း ခုနစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ မသူတော်တရား ခုနစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဒုစရိုက်ခုနစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ မာန်ထောင်ခြင်း ခုနစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိခုနစ်ပါး တို့သည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ခုနစ်ပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်းပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၈-အဋ္ဌကမာတိကာ</h3> <p style="text-align: center;">(ရှစ်ပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၉</b>။ ကိလေသာဝတ္ထု ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ပျင်းရိခြင်းဖြစ်ကြောင်း ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ လောကဓံရှစ်ပါးတို့ကြောင့် စိတ်ထိခိုက်ခြင်း ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ အရိယာ မဟုတ်သူတို့၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုခြင်း ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ မှားသောသဘောတရား ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ယောက်ျားတို့၏ အပြစ်ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ သညာမရှိဟု ဖြစ်သော အယူရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဟု ဖြစ်သော အယူရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရှစ်ပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၉-နဝကမာတိကာ</h3> <p style="text-align: center;">(ကိုးပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၀</b>။ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းအကြောင်း ကိုးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ယောက်ျားတို့၏ အညစ်အကြေး ကိုးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ မာန်ထောင်ခြင်း ကိုးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ တပ်မက်ခြင်း ‘တဏှာ'အရင်းခံရှိသောတရားကိုးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ တုန်လှုပ်ခြင်း ကိုးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ မှတ်ထင်ခြင်း ကိုးပါးတို့သည်ရှိကုန်၏။ ဖိမ့်ဖိမ့်တုန်ခြင်း ကိုးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ချဲ့ထွင်ခြင်း ကိုးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ပြုပြင်ခြင်း ကိုးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကိုးပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၁၀-ဒသကမာတိကာ</h3> <p style="text-align: center;">(ဆယ်ပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၁</b>။ ကိလေသာအကြောင်း ဆယ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း၏ အကြောင်း ဆယ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ အကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ သံယောဇဉ် ဆယ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ မှားသော သဘောတရား ဆယ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ မှားသော အယူ၏ အကြောင်းဝတ္ထု ဆယ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။ တစ်ဖက်စွန်းရောက် အယူဝါဒ ဆယ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဆယ်ပါးစုတရားများကို အကျဉ်းပြခြင်း ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">တဏှာဝိစရိုက် ၁၀၈-ပါး, ဒိဋ္ဌိ ၆၂-ပါးတို့ကို အကျဉ်းပြခြင်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၂</b>။ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို စွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း ဆယ့်ရှစ်ပါး။ အပသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို စွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း ဆယ့်ရှစ်ပါး။ ယင်းသန္တာန်နှစ်ပါးကို ပေါင်းချုံး၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏။ ဤသို့ ဖြစ်ပြီး ‘အတိတ်’ တဏှာဖြစ်ခြင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ပါး၊ ဖြစ်လတ ္တံ ‘အနာဂတ်’ တဏှာဖြစ်ခြင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ပါး၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ တဏှာဖြစ်ခြင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏။ ယင်းကာလသုံးပါးကို ပေါင်းချုံး၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း တစ်ရာ့ရှစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်၏၊ ဒိဋ္ဌိခြောက်ဆယ့် နှစ်ပါးတို့ကိုလည်း ဝေယျာကရဏ ‘ဂါထာမဖက် စကားပြင်သက်သက်'ဖြစ်သော ဗြဟ္မဇာလသုတ်၌ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကျဉ်းပြခြင်းမာတိကာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">နိဒ္ဒေသ</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-ဧကကနိဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-align: center;">(တစ်ပါးစုတရားများကို အကျယ်ဖွင့်ပြခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">မာန်ယစ်မှု ‘မဒ'အမျိုးမျိုး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အမျိုးမာန်ယစ်ခြင်း မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အမျိုးကိုစွဲ၍ မာန်ယစ်မှု ‘မဒ’၊ မာန်ယစ်သောအခြင်းအရာ ‘မဇ္ဇနာ’၊ မာန်ယစ်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မဇ္ဇိတတ္တ’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ ထောင်လွှားတတ့်သည်၏ အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ တက်ကြွသော အခြင်းအရာ ‘ဥန္နာမော’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အမျိုးမာန်ယစ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အနွယ်မာန်ယစ်ခြင်း မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အနွယ်ကို စွဲ၍။ပ။ အနာကင်းမှုကို စွဲ၍။ပ။ အရွယ်ကိုစွဲ၍။ပ။ အသက်ရှည်မှုကို စွဲ၍။ပ။ လာဘ်ကိုစွဲ၍။ပ။ အရိုအသေပြုမှုကို စွဲ၍။ပ။ အလေးပြုမှုကို စွဲ၍။ပ။ ဦးစီးခေါင်းဆောင်မှုကို စွဲ၍။ပ။ အခြံအရံကိုစွဲ၍။ပ။ စည်းစိမ်ကို စွဲ၍။ပ။ အဆင်းကို စွဲ၍။ပ။ အကြားအမြင်ကို စွဲ၍။ပ။ ပညာကို စွဲ၍။ပ။ ညဉ့်အပိုင်းအခြားသိမှု (အသက်ကြီးမှု) ကို စွဲ၍။ပ။ ဆွမ်းခံမှုကို စွဲ၍။ပ။ အထင်သေးမခံရမှုကို စွဲ၍။ပ။ ဣရိယာပုထ်ကို စွဲ၍။ပ။ တန်ခိုးကို စွဲ၍။ပ။ အကျော်အစောကို စွဲ၍။ပ။ သီလကို စွဲ၍။ပ။ ဈာန်ကို စွဲ၍။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">အတတ်ကို စွဲ၍။ပ။ အရပ်အမောင်းကို စွဲ၍။ပ။ အလုံးအထည်ကို စွဲ၍။ပ။ သဏ္ဌာန်ကို စွဲ၍။ပ။ အလုံးအရပ်ပြည့်စုံမှုကို စွဲ၍ မာန်ယစ်မှု ‘မဒ’၊ မာန်ယစ်သော အခြင်းအရာ ‘မဇ္ဇနာ’၊ မာန်ယစ်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မဇ္ဇိတတ္တ’၊ ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ ထောင်လွှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ တက်ကြွသော အခြင်းအရာ ‘ဥန္နာမော’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အလုံးအရပ်ပြည့်စုံမှုမာန်ယစ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မာန်ယစ်မှု ‘မဒ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မာန်ယစ်ခြင်း ‘မဒ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မာန်ယစ်မှု ‘မဒ’၊ မာန်ယစ်သော အခြင်းအရာ ‘မဇ္ဇနာ’၊ မာန်ယစ်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘မဇ္ဇိတတ္တ’၊ ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ ထောင်လွှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမော’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုလိုမှု ‘ကေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မာန်ယစ်ခြင်း ‘မဒ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">မေ့လျော့မှု ‘ပမာဒ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မေ့လျော့မှု ‘ပမာဒ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသောအကျင့် ‘ကာယဒုစရိုက်’၌လည်းကောင်း နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သောမကောင်းသော အကျင့် ‘ဝစီဒုစရိုက်’၌လည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့်'မနောဒုစရိုက်’၌လည်းကောင်း၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌လည်းကောင်း စိတ်၏လွတ်ခြင်း ‘ဝေါဿဂ္ဂ'သည်၊ လွတ်ခြင်းကို အထောက်အပံ့ပေးမှု ‘ဝေါဿဂ္ဂါနုပ္ပဒါန'သည်၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို ပွါးများခြင်းငှါအရိုအသေ မပြုခြင်းသည်၊ အစဉ်တစိုက် မပြုခြင်းသည်၊ တည်တံ့မှုကို မပြုခြင်းသည်၊ တွန့်သောဖြစ်ခြင်းသည်၊ အလိုဆန္ဒကို ချထားခြင်းသည်၊ တာဝန်ကို ချထားခြင်းသည်၊ မမှီဝဲခြင်းသည်၊ မပွါးများခြင်းသည်၊ အကြိမ်များစွာ မပြုခြင်းသည်၊ မဆောက်တည်ခြင်းသည်၊ မလုံးပန်းခြင်းသည်၊ မေ့လျော့ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်မေ့လျော့မှု ‘ပမာဒ’၊ မေ့လျော့သော အခြင်းအရာ ‘ပမဇ္ဇနာ’၊ မေ့လျော့တတ် သည်၏ အဖြစ် ‘ပမဇ္ဇိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မေ့လျော့ခြင်း ‘ပမာဒ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ခိုင်မာမှု ‘ထမ္ဘ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ခိုင်မာခြင်း ‘ထမ္ဘ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ခိုင်မာမှု ‘ထမ္ဘ’၊ ခိုင်မာသော အခြင်းအရာ ‘ထမ္ဘနာ’၊ ခိုင်မာတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ထမ္ဘိတက္တ’၊ ခိုင်မာမှု ‘ကက္ခဠိယ’၊ ကြမ်းတမ်းမှု ‘ဖာရုသိယ’၊ စိတ်ဖြောင့်မတ်မှု ‘ဥဇုစိတ္တတာ’၊ မနူးညံ့မှု ‘အမုဒုတာ'သည့်ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခိုင်မာခြင်း ‘ထမ္ဘ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ခြုတ်ခြယ်မှု ‘သာရမ္ဘ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ခြုတ်ခြုယ်ခြင်း ‘သာရမ္ဘ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ခြုတ်ခြုယ်မှု ‘သာရမ္ဘ’၊ အတပ်ထပ် ခြုတ်ခြုယ်မှု ‘ပဋိသာရမ္ဘ’၊ ခြုတ်ခြုယ်သော အခြင်းအရာ ‘သာရမ္ဘနာ၊ အထပ်ထပ် ခြုတ်ခြုယ်သော အခြင်းအရာ ‘ပဋိသာရမ္ဘနာ’၊ အထပ်ထပ်ခြုတ်ခြုယ်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘ပဋိသာရမ္ဘိတတ္တ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို ခြုတ်ခြုယ်ခြင်း ‘သာရမ္ဘ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အလွန်အလိုရှိမှု ‘အတြိစ္ဆတာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အလွန်အလိုရှိခြင်း ‘အတြိစ္ဆတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်မျိုးမျိုးသော သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေး အသုံးအဆောင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း မရောင့်ရဲသူအား များများလိုချင်မှု ‘ဘိယျောကမျတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် လိုချင်မှု ‘ဣစ္ဆာ’၊ လိုချင်သောအဖြစ် ‘ဣစ္ဆာဂတာ’၊ အလွန် အလိုရှိမှု ‘အတြိစ္ဆတာ’၊ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ’ သည် ရှိ၏၊ ဤ သဘောကို အလွန်အလိုရှိခြင်း ‘အတြိစ္ဆတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အလိုကြီးမှု ‘မဟိစ္ဆတာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အလိုကြီးခြင်း ‘မဟိစ္ဆတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်မျိုးမျိုးသော သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေး အသုံးအဆောင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း မရောင့်ရဲသူအားများများလိုချင်မှု ‘ဘိယျောကမျတာ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်လိုချင်မှု ‘ဣစ္ဆာ’၊ လိုချင်သောအဖြစ် ‘ဣစ္ဆာဂတာ’၊ အလိုကြီးမှု ‘မဟိစ္ဆတာ’ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အလိုကြီးမှု ‘မဟိစ္ဆတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ယုတ်မာသော အလိုရှိမှု ‘ပါပိစ္ဆတာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ယုတ်မာသော အလိုဆိုးရှိခြင်း ‘ပါပိစ္ဆတာ’ မည်သနည်း-ဤလောက၌ အချို့သူသည် သဒ္ဓါတရားမရှိသူဖြစ်လျက် သဒ္ဓါတရားရှိသူဟူ၍ ငါ့ကို လူအပေါင်းသိပါစေဟု အလိုရှိ၏၊ သီလမရှိသူဖြစ်လျက် သီလရှိသူဟူ၍ ငါ့ကို လူအပေါင်း သိပါစေဟု အလိုရှိ၏။ အကြားအမြင် မရှိသူဖြစ်လျက် အကြားအမြင်များသူဟူ၍ ငါ့ကို လူအပေါင်း သိပါစေဟု အလိုရှိ၏၊ အဖော် အပေါင်း၌ မွေ့လျော်သူ ဖြစ်လျက် ဆိတ်ဆိတ်နေသူဟူ၍ ငါ့ကို လူအပေါင်းသိပါစေဟု အလိုရှိ၏၊ ပျင်းရိသူ ဖြစ်လျက် အားထုတ်သော ဝိရိယရှိသူဟူ၍ ငါ့ကို လူအပေါင်း သိပါစေဟု အလိုရှိ၏၊ သတိမေ့လျော့ တတ်သူဖြစ်လျက် သတိကောင်းသူဟူ၍ ငါ့ကို လူအပေါင်း သိပါစေဟု အလိုရှိ၏၊ မတည်ကြည်သူဖြစ်လျက် တည်ကြည်သူဟူ၍ ငါ့ကို လူအပေါင်း သိပါစေဟု အလိုရှိ၏။ ပညာနည်းသူဖြစ်လျက် ပညာရှိသူဟူ၍ ငါ့ကို လူအပေါင်းသိပါစေဟု အလိုရှိ၏၊ အာသဝေါမကုန်သူဖြစ်လျက် အာသဝေါကုန်သူဟူ၍ ငါ့ကို လူအပေါင်း သိပါစေဟု အလိုရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသောအကြင် လိုချင်မှု ‘ဣစ္ဆာ’၊ လိုချင်သောအဖြစ် ‘ဣစ္ဆာဂတ’၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိမှု ‘ပါပိစ္ဆတာ’၊ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ယုတ်မာသော အလိုရှိခြင်း ‘ပါပိစ္ဆတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> - <p style="text-align: center;">ကိလေသာဦးချိုထောင်မှု ‘သိင်္ဂ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ကိလေသာဦးချိုထောင်ခြင်း ‘သိင်္ဂ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ကိလေသာဦးချိုထောင်မှု ‘သိင်္ဂ’၊ ကိလေသာဦးချိုထောင်သော အခြင်းအရာ ‘သိင်္ဂါရတာ’၊ စံပယ်သော အခြင်းအရာ ‘စာတုရတာ’၊ စံပယ်သောဖြစ်မှု ‘စာတုရိယ’၊ ဟန်ပြကောင်းသော အခြင်းအရာ ‘ပရိက္ခတ္တတာ’၊ ဟန်ပြကောင်းခြင်း ‘ပါရိက္ခတ ္တိယ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကိလေသာဦးချိုထောင်ခြင်း ‘သိင်္ဂ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အလိုပြင်းထန် စားမာန်ခုတ်မှု ‘တိန္တိဏ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အလိုပြင်းထန် စားမာန်ခုတ်ခြင်း ‘တိန္တိဏ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အလိုပြင်းထန်စားမာန်ခုတ်ခြင်း ‘တိန္တိဏ’၊ အလိုပြင်းထန် စားမာန်ခုတ်သော အခြင်းအရာ ‘တိန္တိဏာယန’၊ အလိုပြင်းထန် စားမာန်ခုတ်သည်၏အဖြစ် ‘တိန္တိဏာယိတတ္တ’၊ (အပိုအစွာသူ့ထက်ကဲ) လိုချင်မှု ‘လောလုပ္ပ’၊ (အပိုအစွာသူ့ထက်ကဲ) လိုချင်သော အခြင်းအရာ ‘လောလုပ္ပါယနာ’၊ (အပိုအစွာသူ့ထက်ကဲ) လိုချင်သည်၏အဖြစ် ‘လောလုပ္ပါယိတတ္တ’၊ အမြီးနှံ့သောခွေးနှင့်တူစွာ လှုပ်ရှားမှု'ပုစ္ဆဉ္ဇိကတာ’၊ အကောင်းကြိုက်မှု ‘သာဓုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အလိုပြင်းထန် စားမာန်ခုတ်ခြင်း ‘တိန္တိဏ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">လျှပ်ပေါ်မှု ‘စာပလျ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် လျှပ်ပေါ်ခြင်း ‘စာပလျ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သင်္ကန်းတန်ဆာဆင်မှု၊ သပိတ်တန်ဆာဆင်မှု၊ ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာတန်ဆာဆင်မှု၊ ဤအကောင်ပုပ်နှင့် အပ ပရိက္ခရာတို့ကို တန်ဆာဆင်မှု ‘မဏ္ဍနာ’၊ အတင့်အတယ်ပြုမှု ‘ဝိဘူသနာ’၊ ကစားမှု ‘ကေဠနာ’၊ ထက်ဝန်းကျင် ကစားမှု ‘ပရိကေဠနာ’၊ မြူးထူးမှု ‘ဂိဒ္ဓိကတာ’၊ မြူးထူးသည်၏အဖြစ် ‘ဂိဒ္ဓိကတ္တ’၊ လျှပ်ပေါ်သောအခြင်းအရာ ‘စာပလတာ’၊ လျှပ်ပေါ်သည်၏အဖြစ် ‘စာပလျ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုလျှပ်ပေါ်ခြင်း ‘စာပလျ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သဘာဂမဟုတ်သောနေမှု ‘အသဘာဂဝုတ္တိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် သဘာဂမဟုတ်သောနေခြင်း ‘အသဘာဂဝုတ္တိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အမိ၌လည်းကောင်း၊ အဖ၌လည်းကောင်း၊ ကြီးသူ၌လည်းကောင်း၊ အစ်ကို၌လည်းကောင်း၊ ဆရာတို့၌လည်းကောင်း၊ ဥပဇ္ဈာယ်၌လည်းကောင်း၊ ဘုရား၌လည်းကောင်း၊ ဘုရားတပည့်သား တို့၌လည်းကောင်း၊ အမှတ်မထား တစ်ပါးပါးသော အလေးပြုအပ်ရာတို့၌ မလျော်သည်ကို ယူခြင်းသည်၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ကို သာယာခြင်းသည်၊ မရိုသေခြင်းသည်၊ မရိုသေသော အခြင်းအရာသည်၊ အလေးမပြုသောအခြင်း အရာသည်၊ မတုပ်ဝပ်သော အခြင်းအရာသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သဘာဂမဟုတ်သောနေခြင်း ‘အသဘာဂဝုတ္တိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">မမွေ့လျော်ခြင်း ‘အရတိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မမွေ့လျော်ခြင်း ‘အရတိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အစွန်အဖျားဖြစ်ကုန်သော တောကျောင်းတို့၌သော်လည်းကောင်း၊ အမှတ်မထား တစ်ပါးပါးကုန် သောလွန်ကဲသော ကုသိုလ်တရားတို့၌သော်လည်းကောင်း မမွေ့လျော်မှု ‘အရတိ’၊ မမွေ့လျော်သော အခြင်းအရာ ‘အရတိတာ’၊ အလွန်မမွေ့လျော်မှု ‘အနဘိရတိ’၊ အလွန်မမွေ့လျော်သော အခြင်းအရာ ‘အနဘိရမဏာ’၊ ငြီးငွေ့မှု ‘ဥက္ကဏ္ဌိတာ’၊ ခြောက်တပ်ခြင်း ‘ပရိတဿိတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုမမွေ့လျော်ခြင်း ‘အရတိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပျင်းရိမှု ‘တန္ဒီ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ပျင်းရိမှု ‘တန္ဒီ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ပျင်းရိမှု ‘တန္ဒီ’၊ ပျင်းသော အခြင်းအရာ ‘တန္ဒိယနာ’၊ ပျင်းရိစိတ်ရှိသော အခြင်းအရာ ‘တန္ဒိမနကတာ’၊ ပျင်းခြင်း ‘အာလသျ’၊ ပျင်းသော အခြင်းအရာ ‘အာလသျယနာ’၊ ပျင်းတတ်သည်၏အဖြစ် ‘အာလသျာယိတတ္တ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပျင်းရိခြင်း ‘တန္ဒီ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အပျင်းဆန့်မှု ‘ဝိဇမ္ဘိတာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အပျင်းဆန့်ခြင်း ‘ဝိဇမ္ဘိတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်ကိုယ်၏ အပျင်းဆန့်ခြင်း ‘ဇမ္ဘနာ’၊ အထူးသဖြင့် အပျင်းဆန့်ခြင်း ‘ဝိဇမ္ဘနာ’၊ ရှေ့သို့ ညွတ်ခြင်း ‘အာနမနာ’၊ နောက်သို့ ညွတ်ခြင်း ‘ဝိနမနာ’၊ ထက်ဝန်းကျင် ညွတ်ခြင်း ‘သံနမနာ’၊ အပြား အားဖြင့်ညွတ်ခြင်း “ပဏမနာ"၊ အနာဖြစ်ခြင်း ‘ဗျာဓိယက’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အပျင်းဆန့်ခြင်း ‘ဝိဇမ္ဘိတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ထမင်းဆီယစ်ခြင်း ‘ဘတ္တသမ္မဒ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ထမင်းဆီယစ်ခြင်း ‘ဘတ္တသမ္မဒ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အစာစားပြီးသော သူအား အကြင်ထမင်းကြောင့် တွေဝေမိန့်မောခြင်းသည်၊ ထမင်းကြောင့်ပင်ပန်းခြင်းသည်၊ ထမင်းကြောင့် ပူလောင်ခြင်းသည်၊ ကိုယ်လေးလံ ထိုင်းမှိုင်းခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘော ကို ထမင်းဆီယစ်ခြင်း ‘ဘတ္တသမ္မဒ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">စိတ်၏တွန့်မှု ‘စေတသောလီနတ္တ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည်စိတ်၏ တွန့်ခြင်း ‘စေတသောလီနတ္တ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စိတ်၏ မကျန်းမာခြင်း ‘စိတ္တအကလျတာ’၊ အမှု၌ မခံ့ခြင်း ‘အကမ္မညတာ’၊ ယုတ်သောတွန့်ခြင်း ‘ဩလီယနာ’၊ ထက်ဝန်းကျင် တွန့်ခြင်း ‘သလ္လီယနာ’၊ တွန့်ခြင်း ‘လီန’၊ တွန့်သော အခြင်း အရာ ‘လီယနာ’၊ တွန့်သောအဖြစ် ‘လီယိတတ္တ’၊ ထိုင်းမှိုင်းခြင်း ‘ထိန’၊ ထိုင်းမှိုင်းသော အခြင်းအရာ ‘ထိယနာ’၊ စိတ်၏ ထိုင်းမှိုင်းသည်၏အဖြစ် ‘ထိယိတတ္တ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်၏ တွန့်ခြင်း ‘စေတသောလီနတ္တ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဟန်ဆောင်မှု ‘ကုဟနာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဟန်ဆောင်ခြင်း ‘ကုဟနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လာဘ်သပ်ပကာ, ပူဇော်သက္ကာရ, အကျော်အစောကို မှီ၍ ယုတ်မာသော အလိုရှိသော အလိုကြီးသူရဟန်းအား ပစ္စည်းမှီဝဲမှုဖြင့်လည်းကောင်း၊ အရိပ်အရောင်ပြောသဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဣရိယာပုထ်ကိုထားခြင်း ‘အဋ္ဌပနာ’၊ ထားသောအခြင်းအရာ ‘ဌပနာ’၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကောင်းအောင် ပြုပြင်ထားခြင်း ‘သဏ္ဌပနာ’၊ မျက်မှောင်ကုတ်သော အခြင်းအရာ ‘ဘာကုဋိတာ’၊ မျက်မှောင်ကုတ်ခြင်း ‘ဘာကုဋိယ’၊ ဟန်လုပ်ခြင်း ‘ကုဟနာ’၊ ဟန်လုပ်သော အခြင်းအရာ ‘ကုဟာယနာ’၊ ဟန်လုပ်သောအဖြစ် ‘ကုဟိတတ္တ'သည် ရှိ၏။ ဤသသောကို ဟန်ဆောင်ခြင်း ‘ကုဟနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">လာဘ်ချူမှု ‘လပနာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် လာဘ်ချူခြင်း ‘လပနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လာဘ်သပ်ပကာ, ပူဇော်သက္ကာရ, အကျော်အစောကို မှီ၍ ယုတ်မာသော အလိုရှိသော အလိုကြီးသူရဟန်း၏ တစ်ပါးသူတို့အား အကြင် မိမိကိုယ်ကို မြှောက်ပင့်ကြွားဝါမှု ‘အာလပနာ’၊ မေး၍ ဝါကြွားဖြေဆိုခြင်း ‘လပနာ’၊ လာဘ်ကို လို၍ ချိုချိုသာသာ ကောင်းစွာ ပြောဆိုမှု ‘သလ္လပနာ’၊ မြှောက်ပင့်၍ပြောဆိုမှု ‘ဥလ္လပနာ’၊ အထပ်ထပ် မြှောက်ပင့်၍ ပြောဆိုမှု ‘သမုလ္လပနာ’၊ ရရာရကြောင်း စကားတောင်း၍ပြောဆိုမှု ‘ဥန္နဟနာ’၊ ရရာရကြောင်း စကားတောင်း၍ အထပ်ထပ် ပြောဆိုမှု ‘သမုန္နဟနာ’၊ ချီးမွမ်း၍ပြောဆိုမှု ‘ဥက္ကာစနာ’၊ အထပ်ထပ် ချီးမွမ်း၍ ပြောဆိုမှု ‘သမုက္ကာစနာ’၊ ချစ်ဖွယ်စကားကို ပြောဆိုမှု ‘အနုပ္ပိယဘာဏိတာ’၊ မိမိကိုယ်ကို နှိမ့်ချပြောဆိုမှု ‘စာဋုကမျတာ’၊ အစိမ်းနီးပါး အကျက်များသော ပဲနောက်ဟင်းကဲ့သို့ အမှန်နည်းပါး အမှားများသော စကားပြောဆိုမှု ‘မုဂ္ဂသူပျတာ’၊ ရွာသူသားငယ်ကို ချီပိုးခြင်း ‘ပါရိဘဋျတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လာဘ်ချူခြင်း (ဝါကြွား) ‘လပနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိမိတ်ပြုမှု ‘နေမိတ္တိကတာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် နိမိတ်ပြုခြင်း ‘နေမိတ္တိကတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လာဘ်သပ်ပကာ, ပူဇော်သက္ကာရ, အကျော်အစောကို မှီ၍ ယုတ်မာသော အလိုရှိသော အလိုကြီးသူရဟန်း၏ တစ်ပါးသူတို့အား အကြင်နိမိတ်ပြုခြင်း ‘နိမိတ္တ’၊ နိမိတ်ပြုခြင်းအမှု ‘နိမိတ္တကမ္မ’၊ အရိပ်အရောင်ပြမှု ‘ဩဘာသ’၊ အရိပ်အရောင်ပြခြင်းအမှု ‘ဩဘာသကမ္မ’၊ ရစ်၍ပြောဆိုခြင်း ‘သာမန္တဇပ္ပ’၊ သွယ်ဝိုက်၍ပြောဆိုခြင်း ‘ပရိကထာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နိမိတ်ပြုခြင်း ‘နေမိတ္တိကတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အတင်းအကြပ်ပြောခြင်း ‘နိပ္ပေသိကတာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အတင်းအကြပ်ပြောခြင်း ‘နိပ္ပေသိကတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လာဘ်သပ်ပကာ, ပူဇော်သက္ကာရ, အကျော်အစောကို မှီ၍ ယုတ်မာသော အလိုရှိသော အလိုကြီးသူရဟန်း၏ တစ်ပါးသူတို့အား အကြင် (ပစ္စည်းကို မပေးလှူဘဲမနေနိုင်အောင်) ဆဲရေးခြင်း ‘အက္ကောသနာ’၊ နှိမ့်ချခြင်း ‘ဝမ္ဘနာ’၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်း ‘ဂရဟဏာ’၊ (စကားဖြင့်) မြှောက်ပင့်ခြင်း ‘ဥက္ခေပနာ’၊ အထပ်ထပ် မြှောက်ပင့်ခြင်း ‘သမုက္ခေပနာ’၊ ရှုတ်ချခြင်း ‘ခိပနာ’၊ အထပ်ထပ် ရှုတ်ချခြင်း ‘သံခိပနာ’၊ အပြစ်တင်ခြင်း ‘ပါပနာ’၊ အထပ်ထပ် အပြစ်တင်ခြင်း ‘သမ္ပါပနာ’၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို (တစ်အိမ်မှ တစ်အိမ်တစ်ရွာမှ တစ်ရွာသို့) ဆောင်ခြင်း ‘အဝဏ္ဏဟာရိကာ’၊ သူတစ်ပါး ကျောက်ကုန်းသားကို စားသကဲ့သို့ပြခြင်း ‘ပရပိဋ္ဌိမံသိကတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အတင်းအကြပ်ပြောခြင်း ‘နိပ္ပေသိကတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">လာဘ်မျှားခြင်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် လာဘ်ဖြင့် လာဘ်ကို ရှာမှီးခြင်း မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လာဘ်သပ်ပကာ, ပူဇော်သက္ကာရ, အကျော်အစောကို မှီ၍ ယုတ်မာသော အလိုရှိသော အလိုကြီးသူရဟန်းသည် ဤမှ ရခဲ့သော အာမိသ ‘သုံးဆောင်ဖွယ်'ကို ထိုသို့ ဆောင်၏၊ ထိုမှ ရခဲ့သော အာမိသ ‘သုံးဆောင်ဖွယ်’ ကို ဤသို့ ဆောင်လာ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အာမိသဖြင့် အာမိသကို အကြင်ရှာခြင်း ‘ဧဋ္ဌိ’၊ ရှာမှီးခြင်း ‘ဂဝေဋ္ဌိ’၊ အထပ်ထပ်ရှာခြင်း ‘ပရိယေဋ္ဌိ’၊ ရှာသောအခြင်းအရာ ‘ဧသနာ’၊ ရှာမှီးသောအခြင်းအရာ ‘ဂဝေသနာ’၊ အထပ်ထပ် ရှာသော အခြင်းအရာ ‘ပရိယေသနာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လာဘ်ဖြင့် လာဘ်ကို ရှာမှီးခြင်းဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">မြတ်၏ဟု မှတ်ထင်မှု ‘သေယျမာန်'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ငါမြတ်၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သေယျမာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလွန်အဆင်းလှခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း၊ (ရွတ်ဖတ်) သရဇ္ဈာယ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလုပ်အကိုင်ဖြင့် လည်းကောင်း၊ လက်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှုတ်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အကြားအမြင်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း အမှတ်မထားတစ်ပါး ပါးသော အကြောင်းဖြင့် မှတ်ထင်၏၊ (မာန်ထောင်၏)။ ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင်မှတ်ထင်မှု (မာန်ထောင်မှု) ‘မာန’၊ မှတ်ထင်သော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်သည်၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ငါမြတ်၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သေယျမာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တူ၏ဟု မှတ်ထင်မှု ‘သဒိသမာန်'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ငါ (သူနှင့်) တူ၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သဒိသမာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလွန်အဆင်းလှခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း၊ (ရွတ်ဖတ်) သရဇ္ဈာယ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလုပ်အကိုင်ဖြင့် လည်းကောင်း၊ လက်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှုတ်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အကြားအမြင်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမှတ်မထားတစ်ပါး ပါးသော အကြောင်းဖြင့် မှတ်ထင်၏၊ (မာန်ထောင်၏)။ ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင် မှတ်ထင် (မာန်ထောင်) မှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင် (မာန်ထောင်) သောအခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်သည်၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ငါ (သူနှင့်) တူ၏ဟူ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သဒိသမာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ယုတ်၏ဟု မှတ်ထင်မှု ‘ဟီနမာန်'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ငါ (သူ့အောက်) ယုတ်၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘ဟီနမာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလွန်အဆင်းလှခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း၊ (ရွတ်ဖတ်) သရဇ္ဈာယ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလုပ်အကိုင်ဖြင့် လည်းကောင်း၊ လက်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှုတ်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အကြားအမြင်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း အမှတ်မထင်သော အကြောင်းဖြင့် အယုတ်မှတ်ထင် မာန်ထောင်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှတ်ထင် မာန်ထောင်မှု ‘ဩမာန’၊ အယုတ်မှတ်ထင် (မာန်ထောင်) သောအခြင်းအရာ ‘ဩမညနာ’၊ အယုတ်မှတ်ထင်သည်၏ အဖြစ် ‘ဩမညိတတ္တ’၊ ရှုတ်ချမှု ‘ဟီဠနာ’၊ အယုတ်ရှုတ်ချသော အခြင်းအရာ ‘ဩဟီဠနာ’၊ အယုတ် ရှုတ်ချသည်၏အဖြစ် ‘ဩဟီဠိတတ္တ’၊ မိမိကိုယ်ကို အယုတ်အားဖြင့်သိမှု ‘အတ္တုညာ’၊ မိမိကိုယ်ကို အယုတ်အားဖြင့် သိသောအခြင်းအရာ ‘အတ္တဝညာ’၊ မိမိကိုယ်ကို နှိမ့်ချမှု ‘အတ္တပရိဘဝ'သည် ရှိ၏။ ဤ သဘောကို ငါ (သူ့အောက်) ယုတ်၏ဟူ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘ဟီနမာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မြတ်သူ၌ ဖြစ်သော ‘သေယျမာန်'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်သောသူ၏ ငါ (သူ့ထက်) မြတ်၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သေယျမာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် မြတ်၏။ အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလွန်အဆင်းလှခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း၊ (ရွတ်ဖတ်) သရဇ္ဈာယ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလုပ်အကိုင်ဖြင့် လည်းကောင်း၊ လက်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှုတ်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အကြားအမြင်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်းအမှတ်မထား တစ်ပါးပါးသော အကြောင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ထက် အမြတ်ထား၏။ ထိုသူသည် ထိုကို မှီ၍ မာန်ထောင်၏။ ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင် မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသည်၏ အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မြတ်သောသူ၏ငါ (သူ့ထက်) မြတ်၏ဟူ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သေယျမာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">မြတ်သူ၌ ဖြစ်သော ‘သဒိသမာန်'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်သောသူ၏ ငါ (သူနှင့်) တူ၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သဒိသမာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် မြတ်၏။ အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလွန်အဆင်းလှခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း၊ (ရွတ်ဖတ်) သရဇ္ဈာယ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလုပ်အကိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ လက်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှုတ်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အကြားအမြင်ဖြင့်လည်းကောင်းအမှတ်မထားတစ်ပါးပါးသော အကြောင်းဖြင့် တစ်ပါးသူတို့နှင့် အတူ မိမိကိုယ်ကို ထား၏။ ထိုသူသည်ထိုကို မှီ၍ မာန်ထောင်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသည်၏ အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ထားခြင်း သဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မြတ်သော သူ၏ ငါ (သူနှင့်) တူ၏ဟူ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သဒိသမာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မြတ်သူ၌ ဖြစ်သော ‘ဟီနမာန်'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြတ်သောသူ၏ ငါ (သူ့အောက်) ယုတ်၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘ဟိနမာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် မြတ်၏။ အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလွန်အဆင်းလှခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း၊ (ရွတ်ဖတ်) သရဇ္ဈာယ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလုပ်အကိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ လက်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှုတ်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အကြားအမြင်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမှတ်မထား တစ်ပါးပါးသောအကြောင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကို တစ်ပါးသူတို့အောက် အယုတ်အားဖြင့်ထား၏။ ထိုသူသည် ထိုကို မှီ၍ အယုတ်အားဖြင့် မာန်ထောင်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အယုတ်မှတ်ထင်မှု ‘ဩမာန’၊ အယုတ်မှတ်ထင်သော အခြင်းအရာ ‘ဩမညနာ’၊ အယုတ်မှတ်ထင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဩမညိတတ္တ’၊ ရှုတ်ချမှု ‘ဟီဠနာ’၊ အယုတ်ရှုတ်ချသောအခြင်းအရာ ‘ဩဟီဠနာ’၊ အယုတ်ရှုတ်ချသည်၏ အဖြစ် ‘ဩဟီဠိတတ္တ’၊ မိမိကိုယ်ကိုအယုတ်သိမှု ‘အတ္တုညာ’၊ မိမိကိုယ်ကို အယုတ်အားဖြင့် သိသော အခြင်းအရာ ‘အတ္တဝညာ’၊ မိမိကိုယ်ကိုနှိမ့်ချမှု ‘အတ္တပရိဘဝ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မြတ်သောသူ၏ ငါ (သူ့အောက်) ယုတ်၏ဟူ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘ဟီနမာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တူမျှသူ၌ ဖြစ်သော ‘သေယျမာန်'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် တူသောသူ၏ ငါ (သူ့ထက်) မြတ်၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သေယျမာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် တူ၏။ အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ပ။ အမှတ်မထားတစ်ပါးပါးသော အကြောင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုသူတစ်ပါးတို့ထက် အမြတ်ထား၏။ ထိုသူသည် ထိုကို မှီ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှား၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’။ပ။ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တူသောသူ၏ ငါ (သူ့ထက်) မြတ်၏ဟူ၍မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သေယျမာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တူမျှသူ၌ ဖြစ်သော ‘သဒိသမာန်'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် တူသောသူ၏ ငါ (သူ့နှင့်) တူ၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သဒိသမာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် တူ၏။ အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ပ။ အမှတ်မထားတစ်ပါးပါးသော အကြောင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုတစ်ပါးသူတို့နှင့်အတူ ထား၏။ ထိုသူသည် ထိုကို မှီ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှား၏။ ဤသဘောရှိသောအကြင် မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တူသောသူ၏ ငါ (သူ့နှင့်) တူ၏ဟူ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သဒိသမာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တူမျှသူ၌ ဖြစ်သော ‘ဟီနမာန်'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် တူသောသူ၏ ငါ (သူ့အောက်) ယုတ်၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘ဟီနမာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် တူ၏။ အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ပ။ အမှတ်မထားတစ်ပါးပါးသော အကြောင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုတစ်ပါးသူတို့အောက် အယုတ်အားဖြင့် ထား၏။ ထိုသူသည် ထိုကို မှီ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှား၏။ ဤသဘောရှိသော အကြင်အယုတ်အားဖြင့် မှတ်ထင်မာန်ထောင်မှု ‘ဩမာန’၊ အယုတ်အားဖြင့် မှတ်ထင်မာန်ထောင်သော အခြင်းအရာ ‘ဩမညနာ’၊ အယုတ်အားဖြင့် မှတ်ထင်မာန်ထောင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဩမညိတတ္တ’၊ ရှုတ်ချခြင်း ‘ဟီဠနာ’၊ အယုတ်အားဖြင့် ရှုတ်ချသော အခြင်းအရာ ‘ဩဟီဠနာ’၊ အယုတ်အားဖြင့် ရှုတ်ချတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘ဩဟီဠိတတ္တ’၊ မိမိကိုယ်ကို အယုတ်အားဖြင့် သိမှု ‘အတ္တုညာ’၊ မိမိကိုယ်ကို အယုတ်အားဖြင့် သိသော အခြင်းအရာ ‘အတ္တဝညာ’၊ မိမိ ကိုယ်ကို နှိမ့်ချမှု ‘အတ္တပရိဘဝ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တူသောသူ၏ ငါ (သူ့အောက်) ယုတ်၏ဟူ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘ဟီနမာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ယုတ်သူ၌ ဖြစ်သော ‘သေယျမာန်'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ယုတ်သောသူ၏ ငါ (သူ့ထက်) မြတ်၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သေယျမာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် ယုတ်၏။ အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ပ။ အမှတ်မထားတစ်ပါးပါးသော အကြောင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုတစ်ပါးသူတို့ထက် အမြတ်ထား၏။ ထိုသူသည် ထိုကိုမှီ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှား၏၊ ဤသဘောရှိသောအကြင်မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ယုတ်သောသူ၏ ငါ (သူ့ထက်) မြတ်၏ဟူ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သေယျမာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ယုတ်သူ၌ ဖြစ်သော ‘သဒိသမာန်'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ယုတ်သောသူ၏ ငါ (သူ့နှင့်) တူ၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သဒိသမာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် ယုတ်၏။ အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ပ။ အမှတ်မထားတစ်ပါးပါးသော အကြောင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုတစ်ပါးသူတို့နှင့် အတူထား၏။ ထိုသူသည် ထိုကို မှီ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှား၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ယုတ်သောသူ၏ ငါ (သူ့နှင့်) တူ၏ဟူ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘သဒိသမာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ယုတ်သူ၌ ဖြစ်သော ‘ဟီနမာန်'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ယုတ်သော သူ၏ ငါ (သူ့အောက်) ယုတ်၏ ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘ဟီနမာန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် ယုတ်၏။ အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ပ။ အမှတ်မထား တစ်ပါးပါးသော အကြောင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုတစ်ပါးသူတို့အောက် အယုတ်အားဖြင့် ထား၏။ ထိုသူသည် ထိုကို မှီ၍ အယုတ်အားဖြင့်ထောင်လွှား၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် အယုတ်အားဖြင့် မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘ဩမာန’၊ အယုတ်အားဖြင့် မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘ဩမညနာ’၊ အယုတ်အားဖြင့်မှတ်ထင်ထောင်လွှားတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘ဩမညိတတ္တ’၊ ရှုတ်ချမှု ‘ဟီဠနာ’၊ အယုတ်အားဖြင့်ရှုတ်ချသော အခြင်းအရာ ‘ဩဟီဠနာ’၊ အယုတ်အားဖြင့် ရှုတ်ချတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဩဟီဠိတတ္တ’၊ မိမိကိုယ်ကို အယုတ်အားဖြင့် သိမှု ‘အတ္တုညာ’၊ မိမိကိုယ်ကို အယုတ်အားဖြင့် သိသော အခြင်းအရာ ‘အတ္တဝညာ’၊ မိမိကိုယ်ကို နှိမ့်ချမှု ‘အတ္တပရိဘဝ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ယုတ်သောသူ၏ ငါ (သူ့အောက်) ယုတ်၏ဟူ၍ မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘ဟီနမာန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ထောင်လွှားမှု ‘မာန'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ထောင်လွှားမှု ‘မာန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသည်တတ်၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ထောင်လွှားမှု ‘မာန’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">အလွန်ထောင်လွှားမှု ‘အတိမာန'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အလွန်မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘အတိမာန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ပ။ အမှတ်မထားတစ်ပါးပါးသော အကြောင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုတစ်ပါးသူတို့ ထက် အလွန်မှတ်ထင်ထောင်လွှား၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အလွန်မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘အတိမာန’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အလွန့်အလွန်ထောင်လွှားမှု ‘မာနာတိမာန'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အလွန့်အလွန်မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာနာတိမာန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ပ။ အမှတ်မထား တစ်ပါးပါးသော အကြောင်းဖြင့် ရှေးဦးကာလ မိမိကိုယ်ကို တစ်ပါးသူတို့နှင့် အတူထား၏၊ နောက်ကာလ မိမိကိုယ်ကို အမြတ်ထား၏။ ဤသို့ သဘော့ရှိသော အကြင်မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ ‘၊ မြှောက်၍ ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အလွန့်အလွန် မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာနာတိမာန’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အယုတ်မှတ်ထင်မာန်ထောင်မှု ‘ဩမာန'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အယုတ်အားဖြင့် မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘ဩမာန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလွန်အဆင်းလှခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း၊ (ရွတ်ဖတ်) သရဇ္ဈာယ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလုပ်အကိုင်ဖြင့် လည်းကောင်း၊ လက်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှုတ်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အကြားအမြင်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း အမှတ်မထား တစ်ပါးပါးသော အကြောင်းဖြင့် အယုတ်မှတ်ထင်မာန်ထောင်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်အယုတ် မှတ်ထင်မာန်ထောင်မှု ‘ဩမာန’၊ အယုတ် မှတ်ထင်မာန်ထောင်သောအခြင်းအရာ ‘ဩမညနာ’၊ အယုတ် မှတ်ထင်မာန်ထောင်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဩမညိတတ္တ’၊ ရှုတ်ချမှု ‘ဟီဠနာ’၊ အယုတ်မှတ်ထင်ရှုတ်ချသော အခြင်းအရာ ‘ဩဟီဠနာ’၊ အယုတ်ရှုတ်ချတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဩဟီဠိတတ္တ’၊ မိမိကိုယ်ကို အယုတ် အားဖြင့် သိမှု ‘အတ္တုညာ’၊ မိမိကိုယ်ကို အယုတ်အားဖြင့် သိသောအခြင်းအရာ ‘အတ္တဝညာ’၊ မိမိကိုယ်ကို နှိမ့်ချမှု ‘အတ္တပရိဘဝ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အယုတ်အားဖြင့်မာန်ထောင်မှု ‘ဩမာန’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ရနိုးခြင်း ‘အဓိမာန'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ရနိုးခြင်း ‘အဓိမာန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မရောက်သည်၌ ရောက်၏ဟု မှတ်ထင်ခြင်း၊ မပြုသည်၌ ပြု၏ဟု မှတ်ထင်ခြင်း၊ မရသည်၌ ရ၏ဟုမှတ်ထင်ခြင်း၊ မျက်မှောက်မပြုသည်၌ မျက်မှောက်ပြု၏ဟု မှတ်ထင်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ရနိုးခြင်း ‘အဓိမာန’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ငါဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘အသ္မိမာန'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ငါဖြစ်၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘အသ္မိမာန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်သည် ငါဖြစ်၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ ငါဖြစ်၏ဟု အလိုဖြစ်ခြင်း ‘ဆန္ဒ’၊ ငါဖြစ်၏ဟုကိန်းခြင်း ‘အနုသယ’၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည်။ပ။ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည်။ပ။ ပြုစီရင်မှု ‘သင်္ခါရ’ တို့သည်။ပ။ သိမှု “ဝိညာဏ်"သည် ငါဖြစ်၏ဟု မှတ်ထင်ထောင်လွှားခြင်း ငါဖြစ်၏ဟု အလိုဖြစ်ခြင်း၊ ငါဖြစ်၏ဟု ကိန်းခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင် ထောင်လွှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘ကေတုကမျတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ငါဖြစ်၏ဟူ၍မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘အသ္မိမာန’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မှားသောမာန်ထောင်ခြင်း ‘မိစ္ဆာမာန'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မှားသော မာန်ထောင်ခြင်း ‘မိစ္ဆာမာန’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် ယုတ်မာသောအလုပ်အကိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယုတ်မာသော လက်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယုတ်မာသော နှုတ်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယုတ်မာသော အကြားအမြင်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယုတ်မာသော ပညာဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယုတ်မာသော အလေ့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယုတ်မာသော အလေ့အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယုတ်မာသောအယူဖြင့်လည်းကောင်း အမှတ်မထားသော အကြောင်းဖြင့် မာန်ထောင်၏။ ဤသဘောရှိသော အကြင်မှတ်ထင်ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားသော အခြင်းအရာ ‘မညနာ’၊ မှတ်ထင်ထောင်လွှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘မညိတတ္တ’၊ တက်ကြွမှု ‘ဥန္နတိ’၊ မြှောက်၍ ထားခြင်းသဘော ‘ဥန္နာမ’၊ တံခွန်သဖွယ်ဖြစ်မှု ‘ဓဇ’၊ ချီးမြှောက်မှု ‘သမ္ပဂ္ဂါဟ’၊ စိတ်၏ မှန်ကင်းသဖွယ်ပြုမှု ‘သေတုကမျတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မှားသော မာန်ထောင်မှု ‘မိစ္ဆာမာန’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဉာတိဝိတက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဆွေမျိုးတို့ကို အကြောင်းပြု၍ ကြံခြင်း ‘ဉာတိဝိတက်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆွေမျိုးတို့ကို အကြောင်းပြု၍ တဏှာအိမ်ကို မှီသော ကြံခြင်း ‘တက္က’၊ အထူးကြံခြင်း ‘ဝိတက္က’၊ မှားသော ကြံခြင်း ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆွေမျိုးတို့ကို အကြောင်းပြု၍ ကြံခြင်း ‘ဉာတိဝိတက်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဇနပဒဝိတက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဇနပုဒ်ကို အကြောင်းပြု၍ ကြံခြင်း ‘ဇနပဒဝိတက်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဇနပုဒ်ကို အကြောင်းပြု၍ တဏှာအိမ်ကို မှီသော ကြံခြင်း ‘တက္က’၊ အထူးကြံခြင်း ‘ဝိတက္က’၊ မှားသောကြံခြင်း ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဇနပုဒ်ကို အကြောင်းပြု၍ ကြံခြင်း ‘ဇနပဒဝိတက်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အမရဝိတက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မသေရန်ကြံခြင်း ‘အမရဝိတက်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပြုနိုင်ခဲသည်ကို ပြုခြင်းနှင့်လည်း စပ်သော မိစ္ဆာအယူနှင့်လည်း စပ်သော တဏှာအိမ်ကို မှီသောကြံခြင်း ‘တက္က’၊ အထူးကြံခြင်း ‘ဝိတက္က’၊ မှားသော ကြံခြင်း ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုမသေရန်ကြံခြင်း ‘အမရဝိတက်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပရာနုဒ္ဒယဝိတက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် သူတစ်ပါးကို သနားခြင်းနှင့် စပ်သော ကြံခြင်း ‘ပရာနုဒ္ဒယဝိတက်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့ရဟန်းသည် လူတို့နှင့် နှီးနှောလျက် နေ၏၊ နှစ်သက်အတူ စိုးရိမ်အတူ ဖြစ်၏၊ လူတို့ချမ်းသာကြသော် ချမ်းသာ၏၊ လူတို့ဆင်းရဲကြသော် ဆင်းရဲ၏၊ လူတို့ကိစ္စကြီးငယ် ဖြစ်လတ်သော် ကိုယ်တိုင်လည်း အားထုတ်ခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထို၌ တဏှာအိမ်ကို မှီသော အကြင် ကြံခြင်း ‘တက္က’၊ အထူးကြံခြင်း ‘ဝိတက္က’၊ မှားသော ကြံခြင်း ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သူတစ်ပါးကိုသနားခြင်းနှင့် စပ်သော ကြံခြင်း ‘ပရာနုဒ္ဒယဝိတက်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">လာဘသက္ကာရဝိတက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် လာဘ်ပပ်သကာ ပူဇော်သက္ကာရ အကျော်အစောနှင့်စပ်သော ကြံခြင်း “လာဘသက္ကာရ သိလောက ပဋိသံယုတ္တဝိတက်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လာဘ်ပပ်သကာ ပူဇော်သက္ကာရ အကျော်အစောကို အကြောင်းပြု၍ တဏှာအိမ်ကို မှီသော ကြံခြင်း ‘တက္က’၊ အထူးကြံခြင်း ‘ဝိတက္က’၊ မှားသော ကြံခြင်း ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လာဘ်ပပ်သကာ ပူဇော်သက္ကာရ အကျော်အစောနှင့်စပ်သော ကြံခြင်း ‘လာဘ သက္ကာရ သိလောက ပဋိသံယုတ္တဝိတက်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အနဝညတ္တိဝိတက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အထင်မသေးမှုနှင့် စပ်သော ကြံခြင်း ‘အနဝညတ္တိ ပဋိသံယုတ္တဝိတက်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် အမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း အလွန်အဆင်းလှခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း၊ (ရွတ်ဖတ်) သရဇ္ဈာယ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အလုပ်အကိုင်ဖြင့် လည်းကောင်း၊ လက်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှုတ်မှုအတတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အမှတ်မထားတစ်ပါးပါးသောအကြောင်းဖြင့် တစ်ပါးသူတို့သည် ငါ့ကို အထင်မသေးစေကုန်လင့် ဟု တဏှာအိမ်ကို မှီသောအကြင်ကြံခြင်း ‘တက္က’၊ အထူးကြံခြင်း ‘ဝိတက္က’၊ မှားသောကြံခြင်း ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အထင်မသေးမှုနှင့်စပ်သော ကြံခြင်း ‘အနဝညတ္တိပဋိသံယုတ္တဝိတက်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တစ်ပါးစုတရားများကို အကျယ်ဖွင့်ပြခြင်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုကနိဒ္ဒေသ</h3> <h3 style="text-align:center;">နှစ်ပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <p style="text-align: center;">အမျက်ထွက်မှု “ကောဓ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အမျက်ထွက်မှု ‘ကောဓ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် အမျက်ထွက်မှု ‘ကောဓ’၊ အမျက်ထွက်သော အခြင်းအရာ ‘ကုဇ္ဈနာ’၊ အမျက်ထွက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကုဇ္ဈိတတ္တ’၊ ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’၊ ပြစ်မှားသော အခြင်းအရာ ‘ဒုဿနာ’၊ ပြစ်မှားတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘ဒုဿိတတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးမှုသဘော ‘ဗျာပတ္တိ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပုံ အခြင်းအရာ ‘ဗျာပဇ္ဇနာ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဗျာပဇ္ဇိတတ္တ’၊ ဆန့်ကျင်မှု ‘ဝိရောဓ’၊ အထပ်ထပ်ဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ ကြမ်းတမ်းမှု ‘စဏ္ဍိက္က’၊ မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုခြင်း ‘အသုရောပ’ (မျက်ရည်ယိုမှု ‘အဿုရောပ'၁)၊ စိတ်နှလုံးမသာမှု ‘အနတ္တမနတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အမျက်ထွက်မှု ‘ကောဓ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ဥပနာဟ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ဥပနာဟ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရှေးကာလ (ဖြစ်သည်ကား) အမျက်ထွက်ခြင်းတည်း။ နောက်ကာလ (ဖြစ်သည်ကား) ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းတည်း။ ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ဥပနာဟ’၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့သော အခြင်းအရာ ‘ဥပနယှနာ’၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့တတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဥပနယှိတတ္တ’၊ ရန်ငြိုးထားမှု ‘အဋ္ဌပနာ’၊ ရန်ငြိုးထားသောအခြင်းအရာ ‘ဌပနာ’၊ ပြင်းစွာရန်ငြိုးထားမှု ‘သဏ္ဌပနာ’၊ တစ်စပ်တည်း ရန်ငြိုးထားမှု ‘အနုသံသန္ဒနာ’၊ တစ်ဆက်တည်းရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အနုပ္ပဗန္ဓနာ’၊ စွဲမြဲစွာ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ကောဓဒဠီကမ္မ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ဥပနာဟ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁)</p> <p style="text-align: center;">ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ခြေဖျက်မှု ‘မက္ခ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ခြေဖျက်မှု ‘မက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချေဖျက်မှု ‘မက္ခ’၊ ချေဖျက်သော အခြင်းအရာ ‘မက္ခာယနာ’၊ ချေဖျက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘မက္ခာယိတတ္တ’၊ တံတွေးထွေးမှု ‘နိဋ္ဌုရိယ’၊ တံတွေးထွေးခြင်းကို ပြုမှု ‘နိဋ္ဌုရိယကမ္မ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချေဖျက်မှု ‘မက္ခ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အပြိုင်ပြုမှု ‘ပဠာသ'ထိုတွင် အဘယ်သည် အပြိုင်ပြုမှု ‘ပဠာသ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အပြိုင်ပြုမှု ‘ပဠာသ’၊ အပြိုင်ပြုသောအခြင်းအရာ ‘ပဠာသာယနာ’၊ အပြိုင်ပြုခြင်းကို ဆောင်မှု ‘ပဠာသာဟာရ"၊ ငြင်းခုံခြင်းအကြောင်း ‘ဝိဝါဒဋ္ဌာန’၊ တုပမှု ‘ယုဂဂ္ဂါဟ’၊ မစွန့်လွှတ်မှု ‘အပ္ပဋိနိဿဂ္ဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အပြိုင်ပြုမှု ‘ပဠာသ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၂)</p> -- <p style="text-align: center;">မနာလိုမှု ‘ဣဿာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မနာလိုမှု ‘ဣဿာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သူတစ်ပါးတို့၏ လာဘ်ရမှု၊ အရိုအသေခံရမှု၊ အလေးပြုခံရမှု၊ မြတ်နိုးခံရမှု၊ ရှိခိုးခံရမှု၊ ပူဇော်ခံရမှုတို့၌ အကြင် မနာလိုမှု ‘ဣဿာ’၊ မနာလိုသော အခြင်းအရာ ‘ဣဿာယနာ’၊ မနာလိုသောအဖြစ် ‘ဣဿာယိတတ္တ’၊ ငြူစူမှု ‘ဥသူယာ’၊ ငြူစူသောအခြင်းအရာ ‘ဥသူယနာ’၊ ငြူစူသောအဖြစ် ‘ဥသူယိတတ္တ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မနာလိုမှု ‘ဣဿာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ'ထိုတွင် အဘယ်သည် ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝန်တိုမှုမစ္ဆရိယငါးပါးတို့ကား ကျောင်း၌ ဝန်တိုမှု၊ အမျိုး (ဒါယကာ)၌ ဝန်တိုမှု၊ ပစ္စည်း လာဘ်၌ ဝန်တိုမှု၊ အဆင်း၌ ဝန်တိုမှု၊ တရား၌ ဝန်တိုမှုတို့တည်း။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’၊ ဝန်တိုသော အခြင်းအရာ ‘မစ္ဆရာယနာ’၊ ဝန်တိုသောအဖြစ် ‘မစ္ဆရာယိတတ္တ’၊ ပျံ့နှံ့ခြင်းငှါအလို မရှိမှု ‘ဝေဝိစ္ဆ’၊ ကပ်စေးနှဲမှု ‘ကဒရိယ’၊ ခါးစပ်မှု ‘ကဋုကဉ္စုကတာ’၊ ဝန်တိုသော စိတ်ကိုယူထားမှု ‘စိတ္တဂ္ဂဟိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၃)</p> <p style="text-align: center;">လှည့်ပတ်မှု ‘မာယာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် လှည့်ပတ်မှု ‘မာယာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် ကိုယ်ဖြင့် မကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်၍၊ နှုတ်ဖြင့် မကောင်းသောအကျင့်ကို ကျင့်၍၊ စိတ်ဖြင့် မကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်၍ ထို (မကောင်းသော အကျင့်) ကို ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှါ ယုတ်မာသော အလိုကို ရှေ့ရှုထား၏။ ငါ့ကို မသိစေလင့်ဟု အလိုရှိ၏၊ ငါ့ကို မသိစေလင့်ဟုကြံစည်၏။ ငါ့ကို မသိစေလင့်ဟု စကားဆို၏၊ ငါ့ကို မသိစေလင့်ဟု ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြု၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် လှည့်ပတ်မှု ‘မာယာ’၊ လှည့်ပတ်သော အခြင်းအရာ ‘မာယာဝိတာ’၊ ဖြားယောင်း မှု ‘အစ္စာသရာ’၊ လိမ်လည်မှု ‘ဝဉ္စနာ’၊ စဉ်းလဲမှု ‘နိကတိ’၊ ဖရိုဖရဲကျမှု ‘ဝိကိရဏာ’၊ ပစ်ပယ်မှု ‘ပရိဟရဏာ’၊ လျှို့ဝှက်မှု ‘ဂူဟနာ’၊ ထက်ဝန်းကျင် လျှို့ဝှက်မှု ‘ပရိဂူဟနာ’၊ ဖုံးလွှမ်းမှု ‘ဆာဒနာ’၊ အထပ်ထပ်ဖုံးလွှမ်းမှု ‘ပဋိစ္ဆာဒနာ’၊ မပေါ်လွင်အောင်ပြုမှု ‘အနုတ္တာနီကမ္မ’၊ ထင်စွာမပြုမှု ‘အနာဝိကမ္မ’၊ အထူးဖုံးလွှမ်းခြင်း ‘ဝေါစ္ဆာဒနာ’၊ မကောင်းသော အပြုအမူ ‘ပါပကိရိယာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လှည့်ပတ်မှု ‘မာယာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကောက်ကျစ်မှု ‘သာဌေယျ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကောက်ကျစ်မှု ‘သာဌေယျ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် ကောက်ကျစ်၏၊ ထက်ဝန်းကျင် ကောက်ကျစ်၏၊ ထို၌ အကြင်ကောက်ကျစ်မှု ‘သဌ’၊ ကောက်ကျစ်သော အခြင်းအရာ ‘သဌတာ’၊ ကောက်ကျစ်သော အဖြစ် ‘သာဌေယျ’၊ ကြမ်းတမ်းသော အခြင်းအရာ ‘ကက္ကရတာ’၊ ကြမ်းတမ်းမှု ‘ကက္ကရိယ’၊ (အပြစ်ကို) ကာကွယ်သော အခြင်းအရာ ‘ပရိက္ခတ္တတာ’၊ အပြစ်ကို ကာကွယ်မှု ‘ပါရိက္ခတ္တိယ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကောက်ကျစ်မှု ‘သာဌေယျ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၄)</p> -- <p style="text-align: center;">မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိမှု ‘အညာဏ’၊ မမြင်မှု ‘အဒဿန’။ပ။ မသိမှုတံခါးကျင် ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ဟူသော အကုသိုလ်အမြစ်အရင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဘဝကို တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘဝတို့၌ အကြင်လိုချင်မှု ‘ဘဝစ္ဆန္ဒ’၊ ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝရာဂ’၊ ဘဝ၌ နှစ်သက်မှု ‘ဘဝနန္ဒီ’၊ ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’၊ ဘဝ၌ စေးကပ်မှု ‘ဘဝသိနေဟ’၊ ဘဝ၌ ပူလောင်မှု ‘ဘဝပရိဠာဟ’၊ ဘဝ၌ တွေဝေမှု ‘ဘဝမုစ္ဆာ’၊ မျိုမတတ် ဘဝကို တပ်မက်မှု ‘ဘဝဇ္ဈောသာန'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၅)</p> <p style="text-align: center;">ဘဝမြဲ၏ဟူသောအယူ ‘ဘဝဒိဋ္ဌိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် “ဘဝသည် မြဲ၏”ဟူသော အယူ ‘ဘဝဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">“အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း ဖြစ်လတ္တံ့”ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်မှားသော အယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသော အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူမှု ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘဝကို မြဲ၏ဟူ၍ အယူရှိမှု ‘ဘဝဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဘဝပြတ်၏ဟူသော အယူ ‘ဝိဘဝဒိဋ္ဌိ'ထိုတွင် အဘယ်သည် “ဘဝသည် ကင်းပြတ်၏”ဟူသော အယူ ‘ဝိဘဝဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">“အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း မဖြစ်လတ္တံ့”ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှားသော အယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသော အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့်စွဲယူမှု ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘဝကင်းပြတ်၏ဟူသော အယူ ‘ဝိဘဝဒိဋ္ဌိ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၆)</p> -- <p style="text-align: center;">မြဲ၏ဟူသောအယူ ‘သဿတဒိဋ္ဌိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မြဲ၏ဟူသော အယူ ‘သဿတဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">“အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း မြဲ၏”ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်မှားသော အယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသော အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူမှု ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မြဲ၏ဟူသောအယူ ‘သဿတဒိဋ္ဌိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပြတ်၏ဟူသောအယူ ‘ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ'ထိုတွင် အဘယ်သည် ပြတ်၏ဟူသော အယူရှိမှု ‘ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">“အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း ပြတ်လတ္တံ့”ဟု ဤသို့သဘောရှိသောအကြင်မှားသော အယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသော အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့်စွဲယူမှု ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပြတ်၏ဟူသော အယူ ‘ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၇)</p> <p style="text-align: center;">အန္တဝါဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အဆုံးရှိ၏ဟူသောအယူ ‘အန္တဝါဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">“အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း အဆုံးရှိ၏”ဟု ဤသို့သဘောရှိသောအကြင်မှားသော အယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသော အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့်စွဲယူမှု ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အဆုံးရှိ၏ဟူသော အယူ ‘အန္တဝါဒိဋ္ဌိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အနန္တဝါဒိဋ္ဌိထိုတွင် အဘယ်သည် ဘဝသည် အဆုံးမရှိဟူသောအယူ ‘အနန္တဝါဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">“အတ္တသည်လည်းကောင်း၊ လောကသည်လည်းကောင်း အဆုံးမရှိ”ဟု ဤသို့သဘောရှိသောအကြင်မှားသော အယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသော အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့်စွဲယူမှု ‘ဝိပရိယာ သဂ္ဂါဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အဆုံးမရှိဟူသော အယူ ‘အန္တဝါဒိဋ္ဌိ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၈)</p> <p style="text-align: center;">ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ရှေ့အဖို့သို့ အစဉ်လိုက်သောအယူ ‘ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရှေ့အဖို့ကို အကြောင်းပြု၍ ဖြစ်သော အကြင် မှားသောအယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသော အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူမှု ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုရှေ့အဖို့သို့ အစဉ်လိုက်သောအယူ ‘ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိ ထိုတွင်အဘယ်သည် နောက်အဖို့သို့ အစဉ်လိုက်သောအယူ ‘အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နောက်အဖို့ကို အကြောင်းပြု၍ ဖြစ်သော အကြင်မှားသော အယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသောအယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူမှု ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နောက်အဖို့သို့ အစဉ်လိုက်သော အယူ ‘အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၉)</p> -- <p style="text-align: center;">အရှက်မရှိမှု ‘အဟိရိက'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အရှက်မရှိမှု ‘အဟိရိက’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် သဘောသည် ရှက်သင့်သော ကာယဒုစရိုက်စသည်ကို မရှက်တတ်၊ ယုတ်မာသောအကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်းကို မရှက်တတ်။ ဤသဘောကို အရှက်မရှိမှု ‘အဟိရိက’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောက်အလန့်မရှိမှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ထိုတွင် အဘယ်သည် အကြောက်အလန့်မရှိမှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်သဘောသည် ကြောက်လန့်သင့်သော ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ မကြောက်လန့်တတ်၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တို့သို့ ရောက်ခြင်းမှ မကြောက်လန့်တတ်။ ဤသဘောကို အကြောက်အလန့်မရှိမှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၀)</p> <p style="text-align: center;">ဆုံးမခက်မှု ‘ဒေါဝစဿတာ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဆိုဆုံးမခက်မှု ‘ဒေါဝစဿတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်းနှင့်တကွ ဆိုဆုံးမသည်ရှိသော် ဆုံးမခက်သော အခြင်းအရာ ‘ဒေါဝစဿာယ’၊ ဆုံးမခက်မှု ‘ဒေါဝစဿိယ’၊ ဆုံးမခက်သည်၏အဖြစ် ‘ဒေါဝစဿတာ’၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ကို ယူလေ့ရှိမှု ‘ဝိပ္ပဋိကုလဂ္ဂါဟိတာ’၊ ဆန့်ကျင်သည်ကို သာယာမှု ‘ဝိပစ္စနီကသာတတာ’၊ မရိုသေမှု ‘အနာဒရိယ’၊ မရိုသေသည်၏အဖြစ် ‘အနာဒရတာ’၊ အလေးမပြုသည်၏ အဖြစ် ‘အဂါရဝတာ’၊ မတုပ်ဝပ်သည်၏အဖြစ် ‘အပ္ပတိဿဝတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆုံးမခက်မှု ‘ဒေါဝစဿတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">မကောင်းသောအဆွေခင်ပွန်းရှိမှု ‘ပါပမိတ္တတာ'ထိုတွင် အဘယ်သည် မကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိမှု ‘ပါပမိတ္တတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် သဒ္ဓါတရားမရှိကုန်၊ သီလမရှိကုန်၊ အကြားအမြင်နည်းကုန်၏၊ ဝန်တို ကုန်၏၊ ပညာနည်းကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကို အကြင်မှီဝဲခြင်းသည်၊ မပြတ်မှီဝဲခြင်း သည်၊ ကောင်းစွာ မှီဝဲခြင်းသည်၊ ဆည်းကပ်ခြင်းသည်၊ ကောင်းစွာ ဆည်းကပ်ခြင်းသည်၊ ခစားခြင်း သည်၊ ကောင်းစွာ ခစားခြင်းသည်၊ ထိုသူတို့၌ ကိုယ်စိတ်အားဖြင့် ညွတ်ကိုင်းသည်၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မကောင်းသောအဆွေခင်ပွန်းရှိမှု ‘ပါပမိတ္တတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၁)</p> -- <p style="text-align: center;">မဖြောင့်မတ်ခြင်း ‘အနဇ္ဇဝ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မဖြောင့်မတ်ခြင်း ‘အနဇ္ဇဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မဖြောင့်မတ်ခြင်းသည်၊ မဖြောင့်မတ်သော အခြင်းအရာသည်၊ (လရေးကောက်=အဖျား နှစ်ဖက်)့ကောက်ခြင်းသည်၊ (နွားသေးကောက်=အစအဆုံး) ကွေးခြင်းသည်၊ (ထယ်ကိုင်းကောက်=အဖျား တစ်ဖက်) ကိုင်းခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မဖြောင့်မတ်မှု ‘အနဇ္ဇဝ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">မနူးညံ့ခြင်း ‘အမဒ္ဒဝ'ထိုတွင် အဘယ်သည် မနူးညံ့ခြင်း ‘အမဒ္ဒဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မနူးညံ့ခြင်းသည်၊ မနူးညံ့သော အခြင်းအရာသည်၊ ခက်မာခြင်းသည်၊ ကြမ်းတမ်း ခြင်းသည်၊ ခက်မာတတ်သည်၏ အဖြစ်သည်၊ ခိုင်ခံ့ခြင်းသည်၊ (မနှိမ့်ချဘဲ) စိတ်ဖြောင့်ရှိခြင်း သည်၊ မနူးညံ့ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မနူးညံ့မှု ‘အမဒ္ဒဝ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၂)</p> <p style="text-align: center;">သည်းမခံမှု ‘အက္ခန္တိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် သည်းမခံမှု ‘အက္ခန္တိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်သည်းမခံခြင်းသည်၊ သည်းမခံသော အခြင်းအရာသည်၊ ဆိတ်ဆိတ်မနေခြင်းသည်၊ ကြမ်းတမ်းခြင်းသည်၊ စကားကို ကောင်းစွာ မပြောနိုင်ခြင်းသည်၊ စိတ်နှလုံးမသာခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုသည်းမခံမှု ‘အက္ခန္တိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">မမွေ့လျော်မှု ‘အသောရစ္စ'ထိုတွင် အဘယ်သည် ကောင်းသောအမှု၌ မမွေ့လျော်မှု ‘အသောရစ္စ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော လွန်ကျူးခြင်းသည်၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော လွန်ကျူးခြင်းသည်၊ ကိုယ်နှုတ် ဖြင့်ပြုအပ်သော လွန်ကျူးခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကောင်းသောအမှု၌ မမွေ့လျော်မှု ‘အသောရစ္စ’ဟု ဆိုအပ်၏။ သီလမရှိမှုအလုံးစုံကိုလည်းကောင်းသော အမှု၌ မမွေ့လျော်မှု ‘အသောရစ္စ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၃)</p> -- <p style="text-align: center;">မပြေပြစ်သောစကား ‘အသာခလျ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မပြေပြစ်သောစကား ‘အသာခလျ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် စကားသည် ကြမ်းတမ်း၏၊ မချောမွတ်၊ သူတစ်ပါးနား၌ ခါးစပ်၏၊ သူတစ်ပါးကို ငြိကပ်တတ်၏၊ အမျက်ထွက်မှုနှင့် နီး၏၊ မတည်ကြည်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော စကားကိုဆို၏။ ထို၌ အကြင် မသိမ်မွေ့သောစကား၊ မပြေပြစ်သောစကား၊ ကြမ်းတမ်းသော စကားသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မပြေပြစ်သောစကား ‘အသာခလျ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">မစေ့စပ်မှု ‘အပ္ပဋိသန္ထာရ'ထိုတွင် အဘယ်သည် မစေ့စပ်မှု ‘အပ္ပဋိသန္ထာရ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့စပ်ခြင်းတို့ကား ပစ္စည်းအာမိသဖြင့် စေ့စပ်ခြင်း ‘အာမိသပဋိသန္ထာရ’၊ တရားဓမ္မဖြင့် စေ့စပ်ခြင်း ‘ဓမ္မပဋိသန္ထာရ’ဟူ၍ နှစ်ပါးရှိ၏။ ဤလောက၌ အချို့သူသည် ပစ္စည်းအာမိသဖြင့် စေ့စပ်ခြင်းဖြင့်သော်လည်းကောင်း တရားဓမ္မဖြင့်စေ့စပ်ခြင်းဖြင့်သော်လည်းကောင်း မစေ့စပ်တတ်၊ ဤသဘောကို မစေ့စပ်မှု ‘အပ္ပဋိသန္ထာရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၄)</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြေမစောင့်ထိန်းမှု</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဣန္ဒြေတို့၌ တံခါးကို မစောင့်ရှောက်မှု မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် မျက်စိဖြင့် ရူပါရုံကို မြင်သည်ရှိသော် (ယောက်ျား မိန်းမစသော) ပုံသဏ္ဌာန်နိမိတ်ကို စွဲယူလေ့ရှိ၏။ (လက်ခြေစသော အင်္ဂါ ပြုံးဟန် ရယ်ဟန်စသော အမူအရာ) အသေးစိတ် အမှတ် လက္ခဏာကို စွဲယူလေ့ရှိ၏၊ အကြင်စက္ခုန္ဒြေကိုမစောင့်စည်းခြင်းတည်းဟူသောအကြောင်းကြောင့် စက္ခုန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမူ၍ နေသော ထိုရဟန်းကိုမက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော ယုတ်မာကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အဖန်တလဲလဲ နှိပ်စက် ကုန်ရာ၏။ ထိုစက္ခုန္ဒြေကို စောင့်ရှောက်ခြင်းငှါ မကျင့်၊ စက္ခုန္ဒြေကို မစောင့်ရှောက်၊ စက္ခုန္ဒြေ၌ စောင့်ရှောက်ခြင်းသို့ မရောက်။ နားဖြင့် သဒ္ဒါရုံကို ကြားသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှာခေါင်းဖြင့် ဂန္ဓာရုံကို နမ်းသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">လျှာဖြင့် ရသာရုံကို လျက်သည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ဖေါဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို တွေ့ထိသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ဖြင့် ဓမ္မာရုံကို သိသည်ရှိသော် (ယောက်ျားမိန်းမစသော) ပုံသဏ္ဌာန်နိမိတ်ကို စွဲယူလေ့ရှိ၏။ (လက်ခြေစသော အင်္ဂါ ပြုံးဟန် ရယ်ဟန်ခြင်းစသော အမူအရာ) အသေးစိတ် အမှတ်လက္ခဏာကို စွဲယူလေ့ရှိ၏၊ အကြင် မနိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် မနိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမူ၍နေသော ထိုရဟန်းကို မက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’ဟု ဆိုအပ်ကုန်သောယုတ်မာကုန်သော အကုသိုလ်တရား တို့သည် အဖန်တလဲလဲ နှိပ်စက်ကုန်ရာ၏။ ထိုမနိန္ဒြေကိုစောင့်ရှောက် ခြင်းငှါ မကျင့်၊ မနိန္ဒြေကို မစောင့်ရှောက်၊ မနိန္ဒြေ၌ စောင့်ရှောက်ခြင်းသို့ မရောက်။ ဤဣန္ဒြေ ခြောက်ပါးတို့ကို အကြင်မလုံခြုံစေခြင်းသည် မလုံခြုံစေသော အခြင်းအရာသည်၊ မစောင့်ရှောက်ခြင်းသည်၊ မပိတ်ပင်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဣန္ဒြေတို့၌ တံခါးကိုမစောင့်ရှောက်ခြင်းဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်မသိမှုထိုတွင် အဘယ်သည် ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်မသိမှု မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် မသင့်သော အကြောင်းအားဖြင့် (ပညာဖြင့်) မဆင်ခြင်မူ၍ မြူးထူးနိုင်ရန်အလို့ငှါ ယစ်မူးနိုင်ရန်အလို့ငှါ ခန္ဓာကိုယ်ပြည့်ဖြိုးရန်အလို့ငှါ အသားအရေ ကြည်လင်ရန်အလို့ငှါ အစာအာဟာရကို စားသောက်၏။ ထိုတွင် ဘောဇဉ်၌ အကြင် မရောင့်ရဲခြင်းသည် အတိုင်းအရှည်ကို မသိခြင်းသည် ဘောဇဉ်၌ မဆင်ခြင်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို မသိမှုဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၅)</p> <p style="text-align: center;">သတိလွတ်မှု ‘မုဋ္ဌဿစ္စ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် သတိလွတ်မှု ‘မုဋ္ဌဿစ္စ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မအောက်မေ့မှု ‘အဿတိ’၊ အဖန်ဖန်မအောက်မေ့မှု ‘အနနုဿတိ’၊ အထပ်ထပ် မအောက် မေ့မှု ‘အပ္ပဋိဿတိ’၊ မအောက်မေ့မှု ‘အဿတိ’၊ မအောက်မေ့သော အခြင်းအရာ ‘အဿရဏတာ’၊ မဆောင်နိုင်သော အခြင်းအရာ ‘အဓာရဏတာ’၊ ပေါ်သောအခြင်းအရာ ‘ပိလာပနတာ’၊ မေ့သောအခြင်းအရာ ‘သမ္မုသနတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သတိလွတ်မှု ‘မုဋ္ဌဿစ္စ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပညာမရှိမှု ‘အသမ္ပဇည'ထိုတွင် အဘယ်သည် ပညာမရှိမှု ‘အသမ္ပဇည’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိမှု ‘အညာဏ’၊ မမြင်မှု ‘အဒဿန’။ပ။ မသိမှုတံခါးကျင် ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏အခြေအမြစ်ဖြစ်သော တွေဝေမှု ‘မောဟအကုသလမူလ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပညာမရှိမှု ‘အသမ္ပဇည’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၆)</p> <p style="text-align: center;">သီလပျက်စီးမှု ‘သီလဝိပတ္တိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် သီလပျက်စီးမှု ‘သီလဝိပတ္တိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော လွန်ကျူးမှု၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော လွန်ကျူးမှု၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သောလွန်ကျူးမှုသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သီလပျက်စီးမှု ‘သီလဝိပတ္တိ’ဟု ဆိုအပ်၏။ သီလမရှိခြင်း အလုံးစုံကိုလည်း ‘သီလဝိပတ္တိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အယူပျက်စီးမှု ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ'ထိုတွင် အဘယ်သည် အယူပျက်စီးမှု ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပေးလှူခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယဇ်ကြီး (အလှူကြီး) ပူဇော်ရခြင်း အကျိုးသည် မရှိ။ပ။ ဤလောကကိုလည်းကောင်း၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း၊ ကိုယ်တိုင်ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍မျက်မှောက် ပြုကာ ပြောကြားနိုင်ကုန်သော၊ ဖြောင့်မှန်သော အရိယမဂ်သို့ ရောက်ကုန်သော၊ ကောင်းသော အကျင့် ရှိကုန်သော သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် လောက၌ မရှိကုန်ဟု ဤသို့သဘောရှိသောမှားသော အယူသည်၊ မှားသော အယူဖြစ်ခြင်းသည်။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူမှုသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အယူပျက်စီးမှု ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။ မှားသောအယူ အလုံးစုံကိုလည်း ‘ဒိဋ္ဌိဝိပတ္တိ’ဟု ဆိုအပ်၏။ (၁၇)</p> -- <p style="text-align: center;">အဇ္ဈတ္တသံယောဇဉ်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တ'သံယောဇဉ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်မဂ်သည် ပယ်အပ်သော သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့သည် အတွင်းသန္တာန်၌၂ဖြစ်သော ‘အဇ္ဈတ္တ'သံယောဇဉ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထက်မဂ်သည် ပယ်အပ်သော သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့သည် အပသန္တာန်၌၃ဖြစ်သော ‘ဗဟိဒ္ဓ'သံယောဇဉ်တည်း။ (၁၈)</p> <p style="text-align: center;">နှစ်ပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အဿုရောပ ရှိလျှင် မျက်ရည်ယိုမှုဟု ပြန်လေ၊ မူကွဲ</p> <p style="text-indent:3em">၂။ “အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်”ဟူသည် ကာမဘဝတည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ “အပသန္တာန်၌ ဖြစ်”ဟူသည် ရူပဘဝ အရူပဘဝတို့တည်း။ သမ္မော၊ ဋ္ဌ။ ၄၇၆။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-တိကနိဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-align: center;">(သုံးပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း)</p> <h4>(၁) အကုသိုလ်အခြေအမြစ်သုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်အရင်းမူလသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်မှု ‘လောဘ’၊ ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">လိုချင်မှု ‘လောဘ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ အဖန်ဖန်ဆွဲဆောင်မှု ‘အနုနယ’၊ မဆန့်ကျင်မှု ‘အနုရောဓ’၊ နှစ်သက်မှု ‘နန္ဒီ’၊ နှစ်သက်တပ်မက်မှု ‘နန္ဒိရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ’၊ လိုလားမှု ‘ဣစ္ဆာ’၊ တပ်မက် တွေဝေမှု ‘မုစ္ဆာ’၊ မျိုမတတ်တပ်မက်မှု ‘အဇ္ဈောသာန’၊ ဆာလောင်မှု ‘ဂေဓ’၊ ထက်ဝန်းကျင်ဆာလောင်မှု ‘ပရိဂေဓ’၊ တွယ်တာမှု ‘သဂ’၊ စေးကပ်မှု ‘ပင်္က’၊ ဆွဲငင်မှု ‘ဧဇာ’၊ လှည့်ပတ်မှု ‘မာယာ’၊ ဖြစ်စေမှု ‘ဇနိကာ’၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်စေမှု ‘သဉ္ဇနနီ’၊ ချုပ်စပ်မှု ‘သိဗ္ဗိနီ’၊ ဖွဲ့ယှက်မှု ‘ဇာလိနီ’၊ အောက်မေ့စီးဆင်းမှု ‘သရိတာ’၊ စွဲငြိမှု ‘ဝိသတ္တိကာ’၊ ယိုစီးမှု ‘သောတ’၊ ပျံ့နှံ့တပ်မက်မှု ‘ဝိသဋာ’၊ (အာရုံကို) ရရန်အားထုတ်မှု ‘အာယူဟနီ’၊ အဖော်ဖြစ်မှုသဘော ‘ဒုတိယာ’၊ တောင့်တမှု ‘ပဏိဓိ’၊ ဘဝ၌ နှောင်ဖွဲ့တတ်သော ကြိုးနှင့်တူသော သဘော ‘ဘဝနေတ္တိ’၊ တောနှင့်တူသော သဘော ‘ဝန’၊ တောကြီးနှင့်တူသော သဘော ‘ဝနထ’၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသဘော ‘သန္ထဝ’၊ စေးကပ်ခြင်း သဘော ‘သိနေဟ’၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းသဘော ‘အပေက္ခာ’၊ အထပ်ထပ်နှောင်ဖွဲ့ခြင်းသဘော ‘ပဋိဗန္ဓု’၊ လိုချင်မှု့'အာသာ’၊ လိုချင်သော အခြင်းအရာ ‘အာသီသနာ’၊ လိုချင်တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘အာသီသိတတ္တ’၊ ရူပါရုံကို လိုချင်မှု ‘ရူပါသာ’၊ သဒ္ဒါရုံကို လိုချင်မှု ‘သဒ္ဒါသာ’၊ ဂန္ဓာရုံကို လိုချင်မှု ‘ဂန္ဓာသာ’၊ ရသာရုံကိုလိုချင်မှု ‘ရသာသာ’၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို လိုချင်မှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာသာ’၊ လာဘ်ကို လိုချင်မှု ‘လာဘာသာ’၊ ဥစ္စာကိုလိုချင်မှု ‘ဓနာသာ’၊ သားသမီးကို လိုချင်မှု ‘ပုတ္တာသာ’၊ အသက်ကို လိုချင်မှု ‘ဇီဝိတာသာ’၊ ငါ့ဥစ္စာဟုပြောဆို စေတတ်သော သဘော ‘ဇပ္ပါ’၊ အလွန်ပြောဆိုစေတတ်သော သဘော ‘အဘိဇပ္ပါ’၊ ပြောဆိုစေတတ်သော အခြင်းအရာ ‘ဇပ္ပနာ’၊ ပြောဆိုစေတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ဇပ္ပိတတ္တ’၊ အာရုံ၌ လုယက်ခြင်းသဘော ‘လောလုပ္ပ’၊ အာရုံ၌ လုယက်သောအခြင်းအရာ ‘လောလုပ္ပါယနာ’၊ အာရုံ၌ လုယက်တတ်သည်၏အဖြစ် ‘လောလုပ္ပါယိ တတ္တ’၊ အမြီးနန့်သကဲ့သို့ ဖြစ်သောသဘော ‘ပုစ္ဆဉ္ဇိကတာ’၊ အကောင်းကြိုက်မှု ‘သာဓုကမျတာ’၊ မတရား တပ်မက်မှု ‘အဓမ္မရာဂ’၊ အဆမတန်လိုချင်မှု ‘ဝိသမလောဘ’၊ နှစ်သက်မှု ‘နိကန္တိ’၊ နှစ်သက်သော အခြင်းအရာ ‘နိကာမနာ’၊ မျှော်လင့်မှု ‘ပတ္ထနာ’၊ ချစ်ခင်မှု ‘ပိဟနာ’၊ အလွန်မျှော်လင့်မှု ‘သမ္ပတ ္ထနာ’၊ ကာမဂုဏ်၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’၊ ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’၊ ဘဝကင်းပြတ်သည်၌ တပ်မက်မှု ‘ဝိဘဝတဏှာ’၊ ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’၊ အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘အရူပတဏှာ’၊ ဘဝချုပ်ခြင်း၌ တပ်မက်မှု ‘နိရောဓတဏှာ’၊ အသံ၌ တပ်မက်မှု ‘သဒ္ဒတဏှာ’၊ အနံ့၌ တပ်မက်မှု ‘ဂန္ဓတဏှာ’၊ အရသာ၌ တပ်မက်မှု ‘ရသတဏှာ’၊ အတွေ့၌ တပ်မက်မှု ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာ’၊ တရား၌ တပ်မက်မှု ‘ဓမ္မတဏှာ’၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ နစ်မြုပ်စေခြင်းသဘော ‘ဩဃ’၊ ယှဉ်စေခြင်းသဘော ‘ယောဂ’၊ ထုံးဖွဲ့ခြင်းသဘော ‘ဂန္ထ’၊ စွဲလန်းမှုသဘော ‘ဥပါဒါန်’၊ ပိတ်ပင်ခြင်းသဘော ‘အာဝရဏ’၊ တားမြစ်ခြင်းသဘော ‘နီဝရဏ’၊ ဖုံးကွယ်ခြင်းသဘော ‘ဆဒန’၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းသဘော ‘ဗန္ဓန’၊ ညစ်နွမ်းစေတတ်သောသဘော ‘ဥပက္ကိလေသ’၊ ဖြစ်ပေါ်တတ်သောသဘော ‘အနုသယ’၊ ထကြွတတ်သောသဘော ‘ပရိယုဋ္ဌာန’၊ ရစ်ပတ်တတ်သော သဘော ‘လတာ’၊ အမျိုးမျိုးအလိုရှိခြင်းသဘော ‘ဝေဝိစ္ဆ’၊ ဆင်းရဲမှု၏ အခြေအမြစ် ‘ဒုက္ခမှုလ’၊ ဆင်းရဲမှု၏ အကြောင်းရင်း ‘ဒုက္ခနိဒါန’၊ ဆင်းရဲမှု၏ အမွန်အစ ‘ဒုက္ခပ္ပဘဝ’၊ မာရ်မင်းကျော့ကွင်း ‘မာရပါသ’၊ မာရ်မင်းငါးမျှားချိတ် ‘မာရဗဠိသ’၊ မာရ်မင်း၏ နယ်ပယ် ‘မာရဝိသယ’၊ တပ်မက်မှုတဏှာမြစ် ‘တဏှာနဒီ’၊ တပ်မက်မှုကွန်ရက် ‘တဏှာဇာလ’၊ တပ်မက်မှုတဏှာတောက် ‘တဏှာဂဒ္ဒုလ’၊ တပ်မက်မှုတဏှာသမုဒ္ဒရာ ‘တဏှာသမုဒ္ဒ’၊ လိုချင်မက်မောမှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ လိုချင်မှု ‘လောဘ’ဟူသော အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ် အရင်းမူလသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လိုချင်မှု ‘လောဘ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ'သည် ဖြစ်၏။ ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့် ဆဲဟုရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ'သည် ဖြစ်၏။ ငါ၏အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လတ္တံဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’ သည်ဖြစ်၏။ ငါ့ ချစ်သူ ခင်မင်သူ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီဟု။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ဆဲဟု။ပ။ အကျိုးမဲ့ကိုပြုကျင့်လတ္တံ့ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ'သည် ဖြစ်၏။ ငါမချစ်သူ မခင်မင်သူ၏ အကျိုး စီးပွါးကိုပြုကျင့်ခဲ့ပြီဟု။ပ။ အကျိုးစီးပွါးကို ပြုကျင့်ဆဲဟု။ပ။ အကျိုးစီးပွါးကို ပြုကျင့်လတ္တံ့ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ'သည် ဖြစ်၏။ အရာမဟုတ်သည်၌ လည်း ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ'သည် ဖြစ်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော စိတ်၏ အကြင်ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘အာဃာတ’၊ အထပ်ထပ်ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ‘ပဋိဃာတ’၊ ထိပါးမှု ‘ပဋိဃ’၊ အလွန်ဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ စိတ်ဆိုးမှု ‘ကောပ’၊ အလွန်စိတ်ဆိုးမှု ‘ပကောပ’၊ ပြင်းစွာစိတ်ဆိုးမှု ‘သမ္ပကောပ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’၊ လွန်စွာဖျက်ဆီး ပြစ်မှားမှု ‘ပဒေါသ’၊ ပြင်းစွာဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘သမ္ပဒေါသ’၊ စိတ်ဖောက်ပြန်မှု ‘စိတ္တဗျာပတ္တိ’၊ စိတ်ပျက်စီးမှု ‘မနောပဒေါသ’၊ အမျက်ထွက်မှု ‘ကောဓ’၊ အမျက်ထွက်သော အခြင်းအရာ ‘ကုဇ္ဈနာ’၊ အမျက်ထွက်သည်၏ အဖြစ် ‘ကုဇ္ဈိတတ္တ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားသော အခြင်းအရာ ‘ဒုဿနာ’၊ ဖျက်ဆီးပြစ်မှားသည်၏အဖြစ် ‘ဒုဿိတတ္တ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးမှု ‘ဗျာပတ္တိ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော အခြင်းအရာ ‘ဗျာပဇ္ဇနာ’၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသည်၏ အဖြစ် ‘ဗျာပဇ္ဇိတတ္တ’၊ ဆန့်ကျင်မှု ‘ဝိရေဓ’၊ အထပ်ထပ်ဆန့်ကျင်မှု ‘ပဋိဝိရောဓ’၊ ကြမ်းတမ်းမှု ‘စဏ္ဍိက္က’၊ ကောင်းစွာ မပြောဆိုနိုင်ခြင်း ‘အသုရောပ’၊ စိတ်မနှစ်လိုမှု ‘အနတ္တမနတာ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဖျက်ဆီးပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တွေဝေမှု ‘မောဟ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် တွေဝေမှု ‘မောဟ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲခြင်း၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ၌ မသိမှု၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာသို့ရောက်ကြောင်း အကျင့်၌ မသိမှု၊ ရှေ့အဖို့၌ မသိမှု၊ နောက်အဖို့၌ မသိမှု၊ ရှေ့နောက်အဖို့၌ မသိမှု၊ အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်ကုန်သော အကျိုးတရား (ဟူသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်) တို့၌ မသိမှုသည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မသိမှု ‘အညာဏ’၊ မမြင်မှု ‘အဒဿန’။ပ။ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော တံခါးကျင် ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ဟူသော အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်အရင်းမူလသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တွေဝေမှု “မောဟ”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်အရင်းမူလသုံးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၂) အကုသိုလ်ဝိတက်သုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အကုသိုလ်ဝိတက်သုံးပါးတို့နည်း။ ကာမဝိတက်, ဗျာပါဒဝိတက်, ဝိဟိံသာဝိတက်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာမဝိတက်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကာမဝိတက် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်မှု ‘ကာမ'နှင့် စပ်သော ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’၊ မှားယွင်းသော ကြံစည်မှု ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကာမဝိတက်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဗျာပါဒဝိတက်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဗျာပါဒဝိတက် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ’ နှင့် စပ်သော ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’၊ မှားယွင်းသောကြံစည်မှု ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဗျာပါဒဝိတက်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝိဟိံသာဝိတက်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဝိဟိံသာဝိတက် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ညှဉ်းဆဲမှု ‘ဝိဟိံသာ'နှင့် စပ်သော ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’၊ မှားယွင်းသောကြံစည်မှု “မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ"သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဝိဟိံသာဝိတက်ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် အကုသိုလ်ဝိတက်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၃) အကုသိုလ်သညာသုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အကုသိုလ်သညာသုံးပါးတို့နည်း။ ကာမသညာ, ဗျာပါဒသညာ, ဝိဟိံသာသညာ တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာမသညာ</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကာမသညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်မှု ‘ကာမ'နှင့် စပ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’၊ မှတ်သားသော အခြင်းအရာ ‘သဉ္ဇာနနာ’၊ မှတ်သားသည်၏အဖြစ် ‘သဉ္ဇာနိတတ္တ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ‘ကာမသညာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဗျာပါဒသညာ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဗျာပါဒသညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'နှင့် စပ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’၊ မှတ်သားသော အခြင်းအရာ ‘သဉ္ဇာနနာ’၊ မှတ်သားသည်၏အဖြစ် ‘သဉ္ဇာနိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ‘ဗျာပါဒသညာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝိဟိံသာသညာ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဝိဟိံသာသညာ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">'ညှဉ်းဆဲမှု’ ဝိဟိံသာနှင့် စပ်သော မှတ်သားမှု ‘သညာ’၊ မှတ်သားသော အခြင်းအရာ ‘သဉ္ဇာနနာ’၊ မှတ်သားသည်၏အဖြစ် ‘သဉ္ဇာနိတတ္တ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ‘ဝိဟိံသာသညာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် အကုသိုလ်သညာသုံးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၄) အကုသိုလ်ဓာတ်သုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အကုသိုလ်ဓာတ်သုံးပါးတို့နည်း။ ကာမဓာတ်, ဗျာပါဒဓာတ်, ဝိဟိံသာဓာတ်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာမဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကာမဓာတ် မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဝိတက်သည် ကာမဓာတ်မည်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဗျာပါဒဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ဗျာပါဒဝိတက်သည် ဗျာပါဒဓာတ်မည်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝိဟိံသာဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">ဝိဟိံသာဝိတက်သည် ဝိဟိံသာဓာတ်မည်၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် “ကာမဝိတက်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်မှု ‘ကာမ'နှင့် စပ်သော ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’၊ မှားသော ကြံစည်မှု ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို “ကာမဝိတက်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “ဗျာပါဒဝိတက်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ’ နှင့် စပ်သော ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’၊ မှားသောကြံစည်မှု ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို “ဗျာပါဒဝိတက်”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “ဝိဟိံသာဝိတက်” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ညှဉ်းဆဲမှု ‘ဝိဟိံသာ'နှင့် စပ်သော ကြံစည်မှု ‘တက္က’၊ အထူးကြံစည်မှု ‘ဝိတက္က’၊ မှားသော ကြံစည်မှု ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို “ဝိဟိံသာဝိတက်” ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် အကုသိုလ်ဓာတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၅) ဒုစရိုက် ၃-ပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဒုစရိုက်သုံးပါးတို့နည်း။ ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘ကာယဒုစရိုက်’၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘ဝစီဒုစရိုက်’၊ စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘မနောဒုစရိုက်’ တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာယဒုစရိုက်<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘ကာယဒုစရိုက်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အသက်ကို သတ်ခြင်းသည်၊ မပေးသည်ကို ယူခြင်းသည်၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသော ကျင့်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘ကာယဒုစရိုက်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝစီဒုစရိုက်<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘ဝစီဒုစရိုက်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မမှန်သည်ကို ပြောဆိုခြင်းသည်၊ ကုန်းစကားကို ပြောဆိုခြင်းသည်၊ ကြမ်းတမ်းသော စကားကိုပြောဆိုခြင်းသည်၊ ပြိန်ဖျင်းသော စကားကို ပြောဆိုခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘ဝစီဒုစရိုက်’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မနောဒုစရိုက်<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘မနောဒုစရိုက်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သူတစ်ပါးပစ္စည်းကို မတရားလိုချင်တပ်မက်မှု ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ’၊ မှားသောအယူ ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘မနောဒုစရိုက်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <h4>တစ်နည်း ဒုစရိုက် ၃-ပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့် ‘ကာယဒုစရိုက်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ် ကာယကံသည် ကာယဒုစရိုက်မည်၏၊ အကုသိုလ် ဝစီကံသည် ဝစီဒုစရိုက်မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ် မနောကံသည် မနောဒုစရိုက်မည်၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အကုသိုလ် ကာယကံ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဖြစ်သော ကိုယ်၌ ဖြစ်သည့် စေတနာသည် အကုသိုလ်ကာယကံ မည်၏။ အကုသိုလ် ဖြစ်သောနှုတ်၌ ဖြစ်သည့် စေတနာသည် အကုသိုလ်ဝစီကံ မည်၏။ အကုသိုလ်ဖြစ်သော စိတ်၌ ဖြစ်သည့်စေတနာသည် အကုသိုလ်မနောကံမည်၏။ ဤသည်တို့သည် ဒုစရိုက်သုံးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၆) အလွန်ယိုစီးမှု ‘အာသဝတရား’ သုံးပါး။</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အလွန်ယိုစီးမှု ‘အာသဝ’ သုံးပါးတို့နည်း။ ကာမ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ကာမာသဝ’၊ (ရူပ, အရူပ) ဘဝ့၌ တပ်မက်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ဘဝါသဝ’၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ'တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာမာသဝ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကာမ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ကာမာသဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်တို့၌ အကြင် လိုချင်တောင့်တမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’၊ လိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ’၊ လိုချင်နှစ်သက်မှု ‘ကာမနန္ဒီ’၊ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’၊ လိုချင်ကပ်ငြိမှု ‘ကာမသိနေဟ’၊ လိုချင်ပူလောင်မှု ‘ကာမပရိဠာဟ’၊ လိုချင်မိန်းမောမှု ‘ကာမမုစ္ဆာ’၊ မျိုမတတ်လိုချင်မှု ‘ကာမဇ္ဈောသာန'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကာမ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ကာမာသဝ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဘဝါသဝ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ တပ်မက်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဘဝ အရူပဘဝတို့၌ အကြင် လိုချင်တောင့်တမှုဘဝဆန္ဒ။ပ။ ဘဝကို မျိုမတပ် လိုချင်မှု ‘ဘဝဇ္ဈောသာန’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ တပ်မက်မှုဟူသောယိုစီးခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဝိဇ္ဇာသဝ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် မသိမှုအဝိဇ္ဇာဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲမှုဒုက္ခသစ္စာ၌ မသိမှု ‘အညာဏ’။ပ။ တံခါးကျင်နှင့်တူသော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော မသိမှု ‘မောဟအကုသလမူလ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသိမှုအဝိဇ္ဇာဟူသော ယိုစီခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် အလွန်ယိုစီးမှုအာသဝတရားသုံးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၇) သံယောဇဉ် သုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့နည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထင်ရှားရှိသော ခန္ဓာကိုယ်၌ အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’၊ (ခွေး, နွား စသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်တို့ကို (ကိလေသာစင်ကြယ်ကြောင်းဟု) မှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">သက္ကာယဒိဋ္ဌိ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ အကြားအမြင်နည်းပါးသော၊ အရိယာတို့ကို ဖူးမြင်လေ့မရှိသော၊ အရိယာ တရား၌ မလိမ္မာသော၊ အရိယာတရား၌ မဆုံးမအပ်သော၊ သူတော်ကောင်းတို့ကို ဖူးမြင်လေ့မရှိသော၊ သူတော်ကောင်း တရား၌ မလိမ္မာသော၊ သူတော်ကောင်းတရား၌ မဆုံးမအပ်သော ပုထုဇဉ်သည် ရုပ်ကိုအတ္တဟု ရှု၏၊ အတ္တကို ရုပ်ရှိ၏ဟုလည်း ရှု၏၊ အတ္တ၌ ရုပ်ဟုလည်း ရှု၏၊ ရုပ်၌ အတ္တဟုလည်း ရှု၏။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို အတ္တဟု ရှု၏၊ အတ္တကို ဝိဉာဏ်ရှိ၏ဟုလည်း ရှု၏၊ အတ္တ၌ ဝိညာဏ်ဟုလည်း ရှု၏၊ ဝိညာဏ်၌ အတ္တဟုလည်း ရှု၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှားသောအမြင် ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသောအယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူမှု ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝိစိကိစ္ဆာ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုရား၌ ယုံမှား၏၊ တရား၌ ယုံမှား၏၊ သံဃာ၌ ယုံမှား၏၊ ကျင့်ဝတ် (သိက္ခာ)၌ ယုံမှား၏၊ ရှေ့အစွန်း၌ ယုံမှား၏၊ နောက်အစွန်း၌ ယုံမှား၏၊ ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ ယုံမှား၏၊ အကြောင်းကိုစွဲ၍ အကျိုးဖြစ်မှု ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်'တရားတို့၌ ယုံမှား၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်ယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ’၊ ယုံမှားသော အခြင်းအရာ ‘ကင်္ခါယနာ’၊ ယုံမှားတတ်သည်၏အဖြစ် ‘ကင်္ခါယိတတ္တ’၊ စိတ်ခက်တရော်ဖြစ်မှု ‘စိတ္တထမ္ဘိတတ္တ’၊ နှလုံးအရေးအကြောင်းဖြစ်မှု ‘မနောဝိလေခ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သီလဗ္ဗတပရာမာသ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်မှ အပဖြစ်သော သမဏဗြဟ္မဏတို့၏ (နွား ခွေးစသည်တို၏) အလေ့ ‘သီလ’ ဖြင့် (ကိလေသာ) စင်ကြယ်၏၊ (နွား ခွေးစသည်တို၏) အကျင့် ‘ဝတ'ဖြင့် (ကိလေသာ) စင်ကြယ်၏၊ (နွား ခွေး စသည်တို့၏) အလေ့အကျင့် ‘သီလဗ္ဗတ'ဖြင့် (ကိလေသာ) စင်ကြယ်၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသောအကြင် မှားသောအယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသော အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖေါက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့်စွဲယူမှု ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၈) တဏှာသုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၆</b>။ ။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တပ်မက်ခြင်း ‘တဏှာ’ သုံးပါးတို့နည်း။ ကာမဂုဏ်၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’၊ ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’၊ ဘဝကင်းပြတ်သည်၌ တပ်မက်မှု ‘ဝိဘဝတဏှာ'တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဘဝတဏှာ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘဝမြဲ၏ဟု အယူမှားခြင်း ‘ဘဝဒိဋ္ဌိ’ နှင့် တကွသော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု'သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝိဘဝတဏှာ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဘဝကင်းပြတ်သည်၌ တပ်မက်မှု ‘ဝိဘဝတဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘဝကင်းပြတ်၏ဟု အယူမှားခြင်း ‘ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ’ နှင့် တကွသော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘဝ ကင်းပြတ်သည်၌ တပ်မက်မှု ‘ဝိဘဝတဏှာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကာမတဏှာ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ကြွင်းသော တပ်မက်ခြင်းသည် ကာမဂုဏ်၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’ တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်းအားဖြင့်-</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင်အဘယ်သည်ကာမဂုဏ်၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဓာတ်နှင့် စပ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကာမဂုဏ်၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်, အရူပဓာတ်နှင့် စပ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဘဝကင်းပြတ်၏ဟု အယူမှားခြင်း ‘ဥစ္ဆေဒဒဋ္ဌိ'နှင့် တကွသော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု့'သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘဝ ကင်းပြတ်သည်၌ တပ်မက်မှု ‘ဝိဘဝတဏှာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် တဏှာသုံးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၉) တစ်နည်း တဏှာသုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၇</b>။ ။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တစ်နည်းအားဖြင့် တပ်မက်ခြင်း တဏှာသုံးပါးတို့နည်း။ ကာမဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’၊ ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’၊ အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘အရူပတဏှာ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကာမဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဓာတ်နှင့် စပ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကာမဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်နှင့် စပ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘အရူပတဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်နှင့် စပ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘အရူပတဏှာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် တပ်မက်ခြင်း ‘တဏှာ’ သုံးပါတို့တည်း။</p> <h4>(၁၀) တစ်နည်း တဏှာသုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တစ်နည်းအားဖြင့် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ သုံးပါးတို့နည်း။ ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’၊ အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘အရူပတဏှာ’၊ ဘဝချုပ်ငြိမ်းသည်၌ တပ်မက်မှု ‘နိရောဓတဏှာ'တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်နှင့် စပ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပတဏှာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘အရူပတဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်နှင့် စပ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘အရူပတဏှာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဘဝချုပ်ငြိမ်းသည်၌ တပ်မက်မှု ‘နိရောဓတဏှာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘဝကင်းပြတ်၏ဟု အယူမှားခြင်း ‘ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ'နှင့် တကွသော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘဝ ချုပ်ငြိမ်းသည်၌ တပ်မက်မှု ‘နိရောဓတဏှာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် တပ်မက်ခြင်း ‘တဏှာ’ သုံးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၁၁) ရှာမှီးမှုဧသနာ သုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရှာမှီးမှု ‘ဧသနာ’ သုံးပါးတို့နည်း။ ကာမဂုဏ်ကို ရှာမှီးမှု ‘ကာမေသနာ’၊ ဘဝကို ရှာမှီးမှု ‘ဘဝေသနာ’၊ (မှားသောအယူ အကျင့်ဖြင့်) ဗြဟ္မစရိယကို ရှာမှီးမှု ‘ဗြဟ္မစရိယေသနာ'တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာမေသနာ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကာမဂုဏ်ကို ရှာမှီးမှု ‘ကာမေသနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်တို့၌ အကြင်လိုလားတောင့်တမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’။ပ။ မျိုမတတ်လိုလားမှု ‘ကာမဇ္ဈောသာန'သည့်ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကာမဂုဏ်ကို ရှာမှီးမှု ‘ကာမေသနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဘဝေသနာ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဘဝကို ရှာမှီးမှု ‘ဘဝေသနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘဝတို့၌ အကြင် လိုချင်တောင့်တမှု ‘ဘဝစ္ဆန္ဒ’။ပ။ မျိုမတတ်လိုလားမှု ‘ဘဝဇ္ဈောသာန'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘဝကို ရှာမှီးမှု ‘ဘဝေသနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဗြဟ္မစရိယေသနာ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် (မှားသော အယူ အကျင့်) ဗြဟ္မစရိယကို ရှာမှီးမှု ‘ဗြဟ္မစရိယေသနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လောကသည် မြဲ၏ဟု၍လည်းကောင်း၊ လောကသည် မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ သတ္တဝါသည်သေပြီးနောက် ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်, မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှားသောအမြင် ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသော အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖေါက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် ယူစွဲမှု ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို (မှားသောအယူ အကျင့်ဖြင့်) ဗြဟ္မစရိယကိုရှားမှီးမှု ‘ဗြဟ္မစရိယေသနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်နည်းအားဖြင့်ကား-</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင်အဘယ်သည် ကာမဂုဏ်ကို ရှာမှီးမှု ‘ကာမေသနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်၌ တပ်စွဲခြင်း ‘ကာမရာဂ’၊ ထိုကာမရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော အကုသိုလ်ကာယကံ, ဝစီကံ, မနောကံသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကာမဂုဏ်ကို ရှာမှီးမှု ‘ကာမေသနာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဘဝကို ရှာမှီးမှု ‘ဘဝေသနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘဝ၌ တပ်ခြင်း ‘ဘဝရာဂ’၊ ထိုဘဝရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော အကုသိုလ်ကာယကံ, ဝစီကံ, မနောကံသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဘဝကို ရှာမှီးမှု ‘ဘဝေသနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် (မှားသောအယူ အကျင့်ဖြင့်) ဗြဟ္မစရိယကို ရှာမှီးမှု ‘ဗြဟ္မစရိယေသနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘဝသည် အဆုံးရှိ၏ဟု စွဲယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုဒိဋ္ဌိနှင့် တကွဖြစ်သော အကုသိုလ်ကာယကံ, ဝစီကံ, မနောကံသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို (မှားသောအယူ အကျင့်ဖြင့်) ဗြဟ္မစရိယကို ရှာမှီးမှု ‘ဗြဟ္မစရိယေသနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် ရှာမှီးခြင်း ‘ဧသနာ’ သုံးပါးတို့တည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁၂) မာန်ထောင်မှု ‘ဝိဓ'သုံးမျိုး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မာန်ထောင်မှု ‘ဝိဓ’ သုံးမျိုးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ငါ (သင့်ထက်) မြတ်၏ဟု မာန်ထောင်မှု ‘သေယျဝိဓ’၊ ငါ (သင်နှင့်) တူ၏ဟု မာန်ထောင်မှု ‘သဒိသဝိဓ’၊ ငါ (သင့်အောက်) ယုတ်၏ဟု မာန်ထောင်မှု ‘ဟီနဝိဓ'သည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည်မာန်ထောင်မှု ‘ဝိဓ'သုံးပါး တို့တည်း။</p> <h4>(၁၃) ဘေးသုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကြောက်အပ်သော ဘေးသုံးပါးတို့နည်း။ ဖြစ်မှု (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း)ဟူသော ဇာတိဘေး၊ အိုမှုဟူသော ဇရာဘေး၊ သေမှုဟူသော မရဏဘေးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဇာတိဘေး<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဖြစ်မှုဟူသော ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ဇာတိဘေး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်မှု (ပဋိသန္ဓေ) ကို စွဲ၍ ကြောက်ခြင်းသည်၊ ကြောက်ဖွယ်ဖြစ်ခြင်းသည်၊ ကိုယ်ခက်တရော်ဖြစ်ခြင်း သည်၊ အမွေးတို့၏ရွှင်ခြင်း (ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်း) သည် စိတ်ထိတ်လန့်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဖြစ်မှုဟူသော ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ဇာတိဘေးဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဇရာဘေး<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အိုမှုဟူသော ဇရာဘေး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အိုမှုကိုစွဲ၍ ကြောက်ခြင်းသည်၊ ကြောက်ဖွယ်ဖြစ်ခြင်းသည်၊ ကိုယ်ခက်တရော်ဖြစ်ခြင်းသည်၊ အမွေးတို့၏ ရွှင်ခြင်း (ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်း) သည် စိတ်ထိတ်လန့်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အိုမှုဟူသော ဇရာဘေး ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မရဏဘေး<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သေမှုဟူသော မရဏဘေး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သေမှုကိုစွဲ၍ ကြောက်ခြင်းသည်၊ ကြောက်ဖွယ်ဖြစ်ခြင်းသည်၊ ကိုယ်ခက်တရော်ဖြစ်ခြင်းသည်၊ အမွေးတို့၏ ရွှင်ခြင်း (ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်း) သည်၊ စိတ်ထိတ်လန့်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကိုသေမှုဟူသော မရဏဘေးဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် ကြောက်အပ်သော ဘေးသုံးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၄) အမိုက်သုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အမိုက်သုံးပါးတို့နည်း။ အတိတ်ကာလကို အကြောင်းပြု၍ ယုံမှား၏၊ သို့လော သို့လော တွေးတော၏၊ မဆုံးဖြတ်နိုင်၊ မကြည်လင်နိုင်။ အနာဂတ်ကာလကို အကြောင်းပြု၍လည်း ယုံမှား၏၊ သို့လော သို့လော တွေးတော၏၊ မဆုံးဖြတ်နိုင်၊ မကြည်လင်နိုင်။ ယခုပစ္စုပ္ပန်ကာလကို အကြောင်းပြု၍လည်း ယုံမှား၏၊ သို့လောသို့လော တွေးတော၏၊ မဆုံးဖြတ်နိုင်၊ မကြည်လင်နိုင်။ ဤသည်တို့သည် အမိုက်သုံးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၁၅) ဆိပ်ကမ်းပမာ တိတ္ထိတို့၏ အယူမှားပေါက်ဖွားရာ အကြောင်းသုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဆိပ်ကမ်းပမာ တိတ္ထိတို့၏ အယူမှား ပေါက်ဖွားရာ အကြောင်းသုံးပါးတို့နည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပုဗ္ဗကမ္မဝါဒ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သော သမဏဗြာဟ္မဏသည် ဤသို့ ဝါဒရှိ၏၊ ဤသို့ အယူရှိ၏- “ဤသတ္တဝါဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြင်တစ်စုံတစ်ခုသော ချမ်းသာသုခကို ဖြစ်စေ၊ ဆင်းရဲဒုက္ခကို ဖြစ်စေ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲမဟုတ်သည့် (ဥပေက္ခာ) ကို ဖြစ်စေ ခံစား၏။ ထိုခံစားမှုအားလုံးသည် ရှေးကပြုဖူးသော အကြောင်းကံကြောင့်သာလျှင် ဖြစ်၏”ဟု အယူရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ဣဿရနိမ္မာနဝါဒ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သော သမဏဗြာဟ္မဏသည်ကား ဤသို့ ဝါဒရှိ၏၊ ဤသို့အယူရှိ၏- “ဤသတ္တဝါဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြင် တစ်စုံတစ်ခုသော ချမ်းသာ သုခကိုဖြစ်စေ၊ ဆင်းရဲဒုက္ခကို ဖြစ်စေ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲမဟုတ်သည့် (ဥပေက္ခာ) ကို ဖြစ်စေ ခံစား၏။ ထိုခံစားမှုအားလုံးသည် လောကကို အစိုးရသည့် ဗြဟ္မာကြီး ဖန်ဆင်းမှုဟူသောအကြောင်းကြောင့်သာလျှင် ဖြစ်၏” ဟု အယူရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">အဟေတုကဝါဒ<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သော သမဏဗြာဟ္မဏသည်ကား ဤသို့ ဝါဒရှိ၏၊ ဤသို့ အယူရှိ၏- “ဤသတ္တဝါဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြင်တစ်စုံတစ်ခုသော ချမ်းသာသုခကို ဖြစ်စေ၊ ဆင်းရဲဒုက္ခကို ဖြစ်စေ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲမဟုတ်သည့် (ဥပေက္ခာ) ကို ဖြစ်စေ ခံစား၏။ ထိုခံစားမှုအားလုံးသည် အကြောင်း မရှိဘဲ၊ အထောက်အပံ့မရှိဘဲ ဖြစ်၏”ဟု အယူရှိ၏။ ဤသည်တို့သည် ဆိပ်ကမ်းပမာ တိတ္ထိတို့၏ အယူမှားပေါက်ဖွားရာ အကြောင်းသုံးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၆) ကြောင့်ကြခြင်းသုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကြောင့်ကြခြင်း ‘ကိဉ္စန’ သုံးပါးတို့နည်း။ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ ဟူသော ကြောင့်ကြခြင်း၊ ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ဟူသော ကြောင့်ကြခြင်း၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ဟူသော ကြောင့်ကြခြင်းတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် ကြောင့်ကြခြင်း ‘ကိဉ္စန’ သုံးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၇) ကိလေသာ ‘အင်္ဂဏ’ သုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">(၁၇) ကိလေသာ ‘အင်္ဂဏ’ သုံးပါးထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကိလေသာ ‘အင်္ဂဏ’ သုံးပါးတို့နည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'ကိလေသာ၊ ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ'ကိလေသာ၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ'ကိလေသာတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် ကိလေသာ ‘အင်္ဂဏ’ သုံးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၈) အညစ်အကြေးသုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">(၁၈) အညစ်အကြေးသုံးပါးထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အညစ်အကြေး ‘မလ’ သုံးပါးတို့နည်း။ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ အညစ်အကြေး၊ ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ အညစ်အကြေး၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ အညစ်အကြေးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် အညစ်အကြေး ‘မလ’ သုံးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၁၉) မညီညွတ်ခြင်းသုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မညီညွတ်ခြင်း ‘ဝိသမ’ သုံးပါးတို့နည်း။ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'မညီညွတ်ခြင်း၊ ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ'မညီညွတ်ခြင်း၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ'မညီညွတ်ခြင်း တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် မညီညွတ်ခြင်း ‘ဝိသမ’ သုံးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၂၀) တစ်နည်း မညီညွတ်ခြင်းသုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တစ်နည်းအားဖြင့် မညီညွတ်ခြင်း ‘ဝိသမ’ သုံးပါးတို့နည်း။ ကိုယ်မညီညွတ်ခြင်း၊ နှုတ်မညီညွတ်ခြင်း၊ စိတ်မညီညွတ်ခြင်းတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် မညီညွတ်ခြင်း ‘ဝိသမ’ သုံးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၂၁) မီးသုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မီးသုံးပါးတို့နည်း။ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’ မီး၊ စိတ်ဆိုးမှု ‘ဒေါသ’ မီး၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ မီးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် မီးသုံးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၂၂) ဖန်ရည်သုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဖန်ရည် ‘ကသာဝ’ သုံးပါးတို့နည်း။ တပ်မက်မှုဖန်ရည် ‘ရာဂကသာဝ’၊ စိတ်ဆိုးမူမှုဖန်ရည် ‘ဒေါသကသာဝ’၊ တွေဝေမှုဖန်ရည် ‘မောဟကသာဝ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် ဖန်ရည် ‘ကသာဝ’ သုံးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၂၃) တစ်နည်း ဖန်ရည်သုံးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တစ်နည်းအားဖြင့် ဖန်ရည် ‘ကသာဝ’ သုံးပါးတို့နည်း။ ကိုယ်ဖန်ရည် ‘ကာယကသာဝ’၊ နှုတ်ဖန်ရည် ‘ဝစီကသာဝ’၊ စိတ်ဖန်ရည် ‘မနောကသာဝ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် ဖန်ရည် ‘ကသာဝ’ သုံးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၂၄) သာယာမှုနှင့်စပ်သော မှားသောအယူ ‘အဿာဒဒိဋ္ဌိ'</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် သာယာမှုနှင့်စပ်သော မှားသော အယူ ‘အဿာဒဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သော သမဏဗြာဟ္မဏသည် ဤသို့ ပြောလေ့ရှိ၏၊ ဤသို့ယူလေ့ရှိ၏- “ကာမဂုဏ်တို့၌ (ခံစားခြင်းသည်) အပြစ်မရှိ”ဟု အယူရှိ၏။ ထိုသူသည် ကာမဂုဏ်တို့၌ သုံးဆောင် ခံစားခြင်းသို့ ရောက်၏။ ဤသဘောကို သာယာမှုနှင့်စပ်သော မှားသောအယူ ‘အဿာဒဒိဋ္ဌိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အတ္တကို စွဲ၍ ဖြစ်သော မှားသောအယူ ‘အတ္တာနုဒိဋ္ဌိ'ထိုတွင် အဘယ်သည် အတ္တကို စွဲ၍ ဖြစ်သော မှားသောအယူ ‘အတ္တာနုဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အကြားအမြင်နည်းသော၊ အရိယာတို့ကို မဖူးမြင်ဖူးသော၊ အရိယာတရား၌ မလိမ္မာသော၊ အရိယာတရား၌ မဆုံးမအပ်သော၊ သူတော်ကောင်းတို့ကို မဖူးမြင်ဖူးသော၊ သူတော် ကောင်းတရား၌ မလိမ္မာသော၊ သူတော်ကောင်းတရား၌ မဆုံးမအပ်သော ပုထုဇဉ်သည် ရုပ်ကို အတ္တဟု ရှု၏၊ အတ္တကိုရုပ်ရှိ၏ဟုလည်း ရှု၏၊ အတ္တ၌ ရုပ်ဟုလည်း ရှု၏၊ ရုပ်၌ အတ္တဟုလည်း ရှု၏။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို အတ္တဟု ရှု၏၊ အတ္တကို ဝိညာဏ်ရှိ၏ဟုလည်း ရှု၏၊ အတ္တ၌ ဝိညာဏ်ဟုလည်း ရှု၏၊ ဝိညာဏ်၌ အတ္တဟုလည်း ရှု၏၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှားသော အယူ ‘ဒိဋ္ဌိ'သည်၊ မှားသောအယူဖြစ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’ သည်။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်း ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အတ္တကို စွဲ၍ ဖြစ်သော မှားသော အယူ ‘အတ္တာနုဒိဋ္ဌိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">မှားသောအယူ ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'ထိုတွင် အဘယ်သည် မှားသောအယူ ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပေးလှူခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယဇ်ကြီး (အလှူကြီး) ပူဇော်ရခြင်းအကျိုးသည် မရှိ။ပ။ ဤလောကကိုလည်းကောင်း၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍မျက်မှောက်ပြုကာ ဟောကြားနိုင်ကုန်သော၊ ဖြောင့်မှန်သော အရိယမဂ်သို့ ရောက်ကုန်သော၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် လောက၌ မရှိကုန်ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်မှားသောအယူ ‘ဒိဋ္ဌိ'သည်၊ မှားသော အယူဖြစ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဂတ'သည်။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့်စွဲယူခြင်း ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မှားသောအယူ ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဿာဒဒိဋ္ဌိသည် သဿတဒိဋ္ဌိမည်၏။ အတ္တာနုဒိဋ္ဌိသည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိမည်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည် ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိမည်၏။</p> -- <h4>(၂၅) မမွေ့လျော်မှု ‘အရတိ'</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မမွေ့လျော်မှု ‘အရတိ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အစွန်အဖျားကျသော တောကျောင်းတို့၌လည်းကောင်း၊ အမှတ်မထား တစ်ပါးပါးကုန်သော လွန်ကဲသော ကုသိုလ်တရားတို့၌လည်းကောင်း မမွေ့လျော်မှု ‘အရတိ’၊ မမွေ့လျော်သော အခြင်းအရာ ‘အရတိတာ’၊ အလွန် မမွေ့လျော်မှု ‘အနဘိရတိ’၊ အလွန်မမွေ့လျော်သော အခြင်းအရာ ‘အနဘိရမဏာ’၊ ပျင်းရိမှု ‘ဥက္ကဏ္ဌိတာ’၊ ခြောက်တပ်မှု ‘ပရိတဿိတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မမွေ့လျော်မှု ‘အရတိ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ညှဉ်းဆဲခြင်း ‘ဝိဟေသာ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ညှဉ်းဆဲမှု ‘ဝိဟေသာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် လက်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ခဲဖြင့်လည်းကောင်း၊ တုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဓါးဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကြိုးဖြင့်လည်းကောင်း အမှတ်မထား တစ်ပါးပါးဖြင့် သတ္တဝါတို့ကို ညှဉ်းဆဲ၏။ ဤသို့ သဘောရှိသော အကြင်နှိပ်စက်မှု ‘ဟေဌနာ’၊ အထူးနှိပ်စက်မှု ‘ဝိဟေဌနာ’၊ ညှဉ်းဆဲမှု ‘ဟိံသနာ’၊ အထူး ညှဉ်းဆဲမှု ‘ဝိဟိံသနာ’၊ ခြုတ်ခြယ်မှု ‘ရောသနာ’၊ အထူးခြုတ်ခြယ်မှု ‘ဝိရောသနာ’၊ သူတစ်ပါးကို သတ်မှု ‘ပရူပဃာတ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ညှဉ်းဆဲမှု ‘ဝိဟေသာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မတရားကျင့်မှု ‘အဓမ္မစရိယ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် မတရားကျင့်မှု ‘အဓမ္မစရိယ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် မတရားကျင့်မှုမညီမမျှကျင့်မှု၊ နှုတ်ဖြင့် မတရားကျင့်မှုမညီမမျှကျင့်မှု၊ စိတ်ဖြင့်မတရားကျင့်မှုမညီမမျှကျင့်မှုသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မတရားကျင့်မှု ‘အဓမ္မစရိယ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၂၆) ဆိုဆုံးမခက်မှု ‘ဒေါဝစဿတာ'</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဆိုဆုံးမခက်မှု ‘ဒေါဝစဿတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်းနှင့်တကွ ပြောဆိုသည်ရှိသော် အပြောအဆိုခက်မှုသည်၊ အပြောအဆိုခက်သော အခြင်း အရာသည် အပြောအဆိုခက်သည်၏အဖြစ်သည်၊ မလျော်သည်ကို ယူခြင်းသည်၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ကိုသာယာ ခြင်းသည်၊ မရိုသေခြင်းသည်၊ မရိုသေသည်၏ အဖြစ်သည်၊ အလေးမပြုခြင်းသည်၊ မတုပ်ဝပ်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆိုဆုံးမခက်မှု ‘ဒေါဝစဿတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မိတ်ဆွေယုတ်ရှိခြင်း ‘ပါပမိတ္တတာ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် မိတ်ဆွေယုတ်ရှိမှု ‘ပါပမိတ္တတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် သဒ္ဓါတရားမရှိကုန်၊ သီလမရှိကုန်၊ အကြားအမြင်နည်းကုန်၏၊ ဝန်တို ကုန်၏၊ ပညာနည်းကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကို အကြင် မှီဝဲခြင်းသည်၊ အမြဲမှီဝဲခြင်းသည်၊ ကောင်းစွာ မှီဝဲခြင်း သည်၊ အထပ်ထပ် မှီဝဲခြင်းသည်၊ ဆည်းကပ်ခြင်းသည်၊ ကောင်းစွာ ဆည်းကပ်ခြင်းသည်၊ ခစားခြင်း သည်၊ ကောင်းစွာ ခစားခြင်းသည်၊ ထိုသူတို့၌ ကိုယ်စိတ်အားဖြင့် ညွတ်ကိုင်းသည်၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို မိတ်ဆွေယုတ်ရှိမှု ‘ပါပမိတ္တတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အမျိုးမျိုးသော အမှတ်သညာ ‘နာနတ္တသညာ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အမျိုးမျိုးသော အမှတ်သညာ ‘နာနတ္တသညာ’ တို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်မှု ‘ကာမ'အမှတ်သညာ၊ အမျက်ထွက်မှု ‘ဒေါသ'အမှတ်သညာ၊ ညှဉ်းဆဲမှု ‘ဝိဟိံသာ'အမှတ်သညာတို့တည်း။ ဤသဘောကို အမျိုးမျိုးသော အမှတ်သညာ ‘နာနတ္တသညာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်အမှတ်သညာ အလုံးစုံတို့သည်လည်း အမျိုးမျိုးသော အမှတ်သညာ ‘နာနတ္တသညာ’ တို့တည်း။</p> -- <h4>(၂၇) ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္စစ္စ'</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္စစ္စ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၏ အကြင် ပျံ့လွင့်မှုသည်၊ မငြိမ်သက်မှုသည်၊ စိတ်ပစ်လွင့်မှုသည်၊ စိတ်တုန်လှုပ်မှုသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္စစ္စ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပျင်းရိမှု ‘ကောသဇ္ဇ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ပျင်းရိမှု ‘ကောသဇ္ဇ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော ကာယဒုစရိုက်၌လည်းကောင်း၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော ဝစီဒုစရိုက်၌လည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မနောဒုစရိုက်၌လည်းကောင်း၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌လည်းကောင်းစိတ်ကို လွှတ်ထားခြင်းသည်၊ လွှတ်ထားခြင်းကို အားပေးခြင်းသည်၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို တိုးပွါးစေရန်ရိုရို သေသေပြုခြင်းမရှိသူ၏အဖြစ်သည်၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းမရှိသူ၏ အဖြစ်သည်၊ မရပ်မနားပြုခြင်းမရှိသူ၏အဖြစ်သည်၊ တွန့်ဆုတ်သော ဖြစ်ခြင်းရှိသူ၏ အဖြစ်သည်၊ အလိုဆန္ဒကို ချထားသူ၏ အဖြစ်သည်၊ တာဝန်ကို ချထားသူ၏အဖြစ်သည်၊ မမှီဝဲခြင်းသည်၊ မပွါးများခြင်းသည်၊ အကြိမ်များစွာ မပြုခြင်းသည်၊ ကောင်းမှု၌ စွဲမြဲစွာ တည်တံ့ခြင်းမရှိသည်၊ အဖန်ဖန် အားမထုတ်ခြင်းသည်၊ မေ့လျော့ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပျင်းရိမှု ‘ကောသဇ္ဇ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မေ့လျော့ခြင်း ‘ပမာဒ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် မေ့လျော့မှု (ပမာဒ) မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော ကာယဒုစရိုက်၌လည်းကောင်း၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော ဝစီဒုစရိုက်၌လည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မနောဒုစရိုက်၌လည်းကောင်း၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌လည်းကောင်း၊ စိတ်ကို လွှတ်ထားခြင်းသည်၊ လွှတ်ထားခြင်းကို အားပေးခြင်းသည်၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို တိုးပွါးစေရန်ရိုရို သေသေပြုခြင်းမရှိသူ၏ အဖြစ်သည်၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းမရှိသူ၏ အဖြစ်သည်၊ မရပ်မနားပြုခြင်းမရှိသူ၏ အဖြစ်သည်၊ တွန့်ဆုတ်သော ဖြစ်ခြင်းရှိသူ၏ အဖြစ်သည်၊ အလိုဆန္ဒကိုချထားသူ၏ အဖြစ်သည်၊ တာဝန်ကို ချထားသူ၏ အဖြစ်သည်၊ မမှီဝဲခြင်းသည်၊ မပွါးများခြင်းသည်၊ အကြိမ်များစွာ မပြုခြင်းသည်၊ ကောင်းမှု၌ စွဲမြဲစွာ တည်တံ့ခြင်း မရှိသည်၊ အဖန်ဖန်အားမထုတ်ခြင်းသည်၊ မေ့လျော့ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မေ့လျော့မှု ‘ပမာဒ’၊ မေ့လျော့သော အခြင်းအရာ ‘ပမဇ္ဇနာ’၊ မေ့လျော့ တတ်သည်၏ အဖြစ် ‘ပမဇ္ဇိတတ္တ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို မေ့လျော့ခြင်း ‘ပမာဒ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၂၈) မရောင့်ရဲမှု ‘အသန္တုဋ္ဌိတာ'</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မရောင့်ရဲမှု ‘အသန္တုဋ္ဌိတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပါးသော သင်္ကန်း, ဆွမ်း, ကျောင်း, သူနာ၏ အထောက်အပံ့ဆေး အသုံးအဆောင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း မရောင့်ရဲသူအား များစွာလိုချင်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘော ရှိသော အကြင်လိုချင်မှု ‘ဣစ္ဆာ’၊ လိုချင်မှုဖြစ်ခြင်း ‘ဣစ္ဆာဂတ’၊ မရောင့်ရဲမှု ‘အသန္တုဋ္ဌိတာ’၊ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မရောင့်ရဲမှု ‘အသန္တုဋ္ဌိတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပညာမရှိမှု ‘အသမ္ပဇညတာ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ပညာမရှိမှု ‘အသမ္ပဇညတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိမှု ‘အညာဏ’၊ မမြင်မှု ‘အဒဿန’။ပ။ တံခါးကျည် မင်းတုပ်နှင့်တူသော မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာလဂ Ð’၊ အကုသိုလ်တို့၏ အခြေအမြစ်ဖြစ်သော တွေဝေမှု ‘အကုသလမှုလ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို ပညာမရှိမှု ‘အသမ္ပဇညတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အလိုကြီးမှု ‘မဟိစ္ဆတာ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အလိုကြီးမှု ‘မဟိစ္ဆတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်ပါးပါးသော သင်္ကန်း, ဆွမ်း, ကျောင်း, သူနာ၏ အထောက်အပံ့ဆေး အသုံးအဆောင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း မရောင့်ရဲသူအား များစွာလိုချင်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် လိုချင်မှု ‘ဣစ္ဆာ’၊ လိုချင်မှုဖြစ်ခြင်း ‘ဣစ္ဆာဂတ’၊ အလိုကြီးမှု ‘မဟိစ္ဆတာ’၊ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ’၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်မှု ‘သာရာဂ’၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အလိုကြီးမှု ‘မဟိစ္ဆတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၂၉) အရှက်မရှိခြင်း ‘အဟိရိက'</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အရှက်မရှိမှု ‘အဟိရိက’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်သဘောသည် ရှက်သင့်သော ကာယဒုစရိုက်စသည်ကို မရှက်တတ်၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားများသို့ ရောက်ခြင်းကို မရှက်တတ်၊ ဤသဘောကို အရှက်မရှိမှု ‘အဟိရိက’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကြောက်အလန့်မရှိမှု ‘အနောတ္တပ္ပ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အကြောက်အလန့်မရှိမှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် သဘောကို ကြောက်လန့်သင့်သော ကာယဒုစရိုက်စသည်မှ မကြောက်လန့်တတ်၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားများသို့ ရောက်ခြင်းမှ မကြောက်လန့်တတ်၊ ဤသဘောကို အကြောက်အလန့်မရှိမှု ‘အနောတ္တပ္ပ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မေ့လျော့မှု ‘ပမာဒ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် မေ့လျော့မှု ‘ပမာဒ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော ကာယဒုစရိုက်၌လည်းကောင်း၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော ဝစီဒုစရိုက်၌လည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မနောဒုစရိုက်၌လည်းကောင်း၊ ကာမဂုဏ်ငါပါးတို့၌လည်းကောင်း စိတ်ကို့လွှတ်ထားခြင်းသည်၊ လွှတ်ထားခြင်းကို အားပေးခြင်းသည်၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို တိုးပွါးစေရန် ရိုရိုသေသေပြုခြင်းမရှိသူ၏ အဖြစ်သည်၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းမရှိသူ၏ အဖြစ်သည်၊ မရပ်မနားပြုခြင်းမရှိသူ၏အဖြစ်သည်၊ တွန့်ဆုတ်သော ဖြစ်ခြင်းရှိသူ၏ အဖြစ်သည်၊ အလိုဆန္ဒကို ချထားသူ၏ အဖြစ်သည်၊ တာဝန်ကို ချထားသူ၏ အဖြစ်သည်၊ မမှီဝဲခြင်းသည်၊ မပွါးများခြင်းသည်၊ အကြိမ်များစွာ မပြုခြင်းသည်၊ ကောင်းမှု၌ စွဲမြဲစွာ တည်တံ့ခြင်း မရှိသည်၊ အဖန်ဖန် အားမထုတ်ခြင်းသည်၊ မေ့လျော့ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မေ့လျော့မှု ‘ပမာဒ’၊ မေ့လျော့သော အခြင်းအရာ ‘ပမဇ္ဇနာ’၊ မေ့လျော့တတ်သည်၏အဖြစ် ‘ပမဇ္ဇိတတ္တ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို မေ့လျော့ခြင်း ‘ပမာဒ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၃၀) မရိုသေခြင်း ‘အနာဒရိယ'</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မရိုသေမှု ‘အနာဒရိယ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မရိုသေမှု ‘အနာဒရိယ’၊ မရိုသေသော အခြင်းအရာ ‘အနာဒရတာ’၊ အလေးမပြုမှု ‘အဂါရဝတာ’၊ မတုပ်ဝပ်မှု ‘အပ္ပဋိဿဝတာ’၊ မနာယူမှု ‘အနဒ္ဒါ’၊ မနာယူသော အခြင်းအရာ ‘အနဒ္ဒါယနာ’၊ မနာယူသော အဖြစ် ‘အနဒ္ဒါယိတတ္တ’၊ သီလမရှိမှု ‘အသီလျ’၊ ရိုသေလေးစားခြင်းကို မပြုမှု ‘အစိတ္တီကာရ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မရိုသေမှု ‘အနာဒရိယ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဆိုဆုံးမခက်မှု ‘ဒေါဝစဿတာ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဆိုဆုံးမခက်မှု ‘ဒေါဝစဿတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်းနှင့် တကွ ပြောဆိုသည်ရှိသော် အပြောအဆိုခက်မှုသည်၊ အပြောအဆိုရခက်သော အခြင်း အရာသည်၊ အပြောအဆိုခက်သည်၏ အဖြစ်သည်၊ မလျော်သည်ကို ယူခြင်းသည်၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ကိုသာယာခြင်းသည်၊ မရိုသေခြင်းသည်၊ မရိုသေသည်၏အဖြစ်သည်၊ အလေးမပြုခြင်းသည်၊ မတုပ်ဝပ်ခြင်း သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ဆိုဆုံးခက်မှု ‘ဒေါဝစဿတာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မိတ်ဆွေယုတ်ရှိမှု ‘ပါပမိတ္တတာ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် မိတ်ဆွေယုတ်ရှိမှု ‘ပါပမိတ္တတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် သဒ္ဓါတရားမရှိကုန်၊ သီလမရှိကုန်၊ အကြားအမြင်နည်းကုန်၏၊ ဝန်တို ကုန်၏၊ ပညာနည်းကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကို အကြင်မှီဝဲခြင်းသည်၊ အမြဲမှီဝဲခြင်းသည်၊ ကောင်းစွာ မှီဝဲခြင်း သည်၊ အထပ်ထပ် မှီဝဲခြင်းသည်၊ ဆည်းကပ်ခြင်းသည်၊ ကောင်းစွာ ဆည်းကပ်ခြင်းသည်၊ ခစားခြင်း သည်၊ ကောင်းစွာ ခစားခြင်းသည်၊ ထိုသူတို့၌ ကိုယ်စိတ်အားဖြင့် ညွတ်ကိုင်းသည်၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မိတ်ဆွေယုတ် ရှိမှု ‘ပါပမိတ္တတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၃၁) ယုံကြည်မှုမရှိခြင်း ‘အဿဒ္ဓိယ'</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ယုံကြည်မှုမရှိခြင်း ‘အဿဒ္ဓိယ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် ယုံကြည်မှုမရှိ၊ ဘုရားကိုလည်းကောင်း၊ တရားကိုလည်းကောင်း၊ သံဃာကိုလည်းကောင်း မယုံကြည်၊ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မယုံကြည်မှု ‘အဿဒ္ဓိယ’၊ မယုံကြည်သော အခြင်းအရာ ‘အဿဒ္ဒဟနာ’၊ မသက်ဝင်မှု ‘အနောကပ္ပနာ’၊ မကြည်လင်မှု ‘အနဘိပ္ပသာဒ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ယုံကြည်မှုမရှိခြင်း ‘အဿဒ္ဓိယ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တောင်းရမ်းအလှူခံပြောဆိုအပ်သည့် စကားကို နားမလည်မှု ‘အဝဒညုတာ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် တောင်းရမ်းအလှူခံပြောဆိုအပ်သည့် စကားကို နားမလည်ခြင်း ‘အဝဒညုတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝန်တိုခြင်းငါးပါးတို့ကား နေရာကျောင်းကန်၌ ဝန်တိုခြင်း၊ အမျိုး (ဒါယကာစသည်)၌ ဝန်တိုခြင်း၊ လာဘ်၌ ဝန်တိုခြင်း၊ အဆင်း၌ ဝန်တိုခြင်း၊ တရား၌ ဝန်တိုခြင်း တို့တည်း။ ဤသို့သဘောရှိသောဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’၊ ဝန်တိုသောအခြင်းအရာ ‘မစ္ဆရာယနာ’၊ ဝန်တိုတတ်သည်၏ အဖြစ် ‘မစ္ဆရာယိတတ္တ’၊ (မိမိစည်းစိမ်ကို ပျံ့နှံ့စေရန်) အလိုမရှိမှု ‘ဝေဝိစ္ဆ’၊ စေးနှဲမှု ‘ကဒရိယ’၊ ခါးစပ်မှု ‘ကဋုကဉ္စုကတာ’၊ စိတ်မစွဲယူမှု ‘အဂ္ဂဟိတတ္တ’ သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို တောင်းရမ်းအလှူခံပြောဆိုအပ်သည့် စကားကိုနားမလည်မှု ‘အဝဒညုတာ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပျင်းရိမှု ‘ကောသဇ္ဇ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ပျင်းရိမှု ‘ကောသဇ္ဇ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော ကာယဒုစရိုက်၌လည်းကောင်း၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော ဝစီဒုစရိုက်၌လည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော မနောဒုစရိုက်၌လည်းကောင်း၊ ကာမဂုဏ်ငါပါးတို့၌လည်းကောင်း စိတ်ကိုလွှတ်ထားခြင်းသည်၊ လွှတ်ထားခြင်းကို အားပေးခြင်းသည်၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို တိုးပွါးစေရန် ရိုရိုသေသေပြုခြင်းမရှိသူ၏ အဖြစ်သည်၊ အမြဲမပြတ်ပြုခြင်းမရှိသူ၏ အဖြစ်သည်၊ မရပ်မနားပြုခြင်းမရှိသူ၏အဖြစ်သည်၊ တွန့်ဆုတ်သော ဖြစ်ခြင်းရှိသူ၏ အဖြစ်သည်၊ အလိုဆန္ဒကို ချထားသူ၏ အဖြစ်သည်၊ တာဝန်ကို ချထားသူ၏ အဖြစ်သည်၊ မမှီဝဲခြင်းသည်၊ မပွါးများခြင်းသည်၊ အကြိမ်များစွာ မပြုခြင်းသည်၊ ကောင်းမှု၌ စွဲမြဲစွာ တည်တံ့ခြင်းမရှိသည်၊ အဖန်ဖန်အားမထုတ်ခြင်းသည်၊ မေ့လျော့ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပျင်းရိမှု ‘ကောသဇ္ဇ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၃၂) ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္စစ္စ'</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္စစ္စ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၏ အကြင် ပျံ့လွင့်မှုသည်၊ မငြိမ်သက်မှုသည်၊ စိတ်ပစ်လွင့်မှုသည်၊ စိတ်တုန်လှုပ်မှုသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္စစ္စ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">မစောင့်စည်းမှု ‘အသံဝရ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် မစောင့်စည်းမှု “အသံဝရ” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သူသည် မျက်စိဖြင့် ရူပါရုံကို မြင်သည်ရှိသော် (ယောက်ျား, မိန်းမစသော) ပုံသဏ္ဌာန်နိမိတ်ကို စွဲယူလေ့ရှိ၏၊ (လက်ခြေစသော အင်္ဂါ ပြုံးဟန် ရယ်ဟန်စသော အမူအရာ) အသေးစိတ်အမှတ်လက္ခဏာကို စွဲယူလေ့ရှိ၏၊ အကြင် စက္ခုန္ဒြေကို မစောင့်စည်းခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် စက္ခုန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမူ၍ နေသော ထိုရဟန်းကို မက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော ယုတ်မာကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အဖန်တလဲလဲ နှိပ်စက် ကုန်ရာ၏။ ထိုစက္ခုန္ဒြေကို စောင့်ရှောက်ခြင်းငှါ မကျင့်၊ စက္ခုန္ဒြေကို မစောင့်ရှောက်၊ စက္ခုန္ဒြေ၌ စောင့်ရှောက်ခြင်းသို့ မရောက်။ နားဖြင့် အသံကို ကြားသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့ကို နမ်းသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">လျှာဖြင့် အရသာကို လျက်သည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ဖေါဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို တွေ့ထိသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ဖြင့် ဓမ္မာရုံကို သိသည်ရှိသော် (ယောက်ျား, မိန်းမ စသော) ပုံသဏ္ဌာန်နိမိတ်ကို စွဲယူလေ့ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">(လက်ခြေစသော အင်္ဂါ ပြုံးဟန် ရယ်ဟန်စသော အမူအရာ) အသေးစိတ် အမှတ်လက္ခဏာကို စွဲယူလေ့ရှိ၏၊ အကြင် မနိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် မနိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမူ၍နေသော ထိုရဟန်းကို မက်မောခြင်း ‘အဘိဇ္ဈာ’၊ နှလုံးမသာယာခြင်း ‘ဒေါမနဿ’ ဟု ဆိုအပ်ကုန်သောယုတ်မာကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့သည် အဖန်တလဲလဲ နှိပ်စပ်ကုန်ရာ၏။ ထိုမနိန္ဒြေကို စောင့်ရှောက်ခြင်းငှါ မကျင့်၊ မနိန္ဒြေကို မစောင့်ရှောက်၊ မနိန္ဒြေ၌ စောင့်ရှောက်ခြင်းသို့ မရောက်။ ဤသဘောကိုမစောင့်စည်းမှု ‘အသံဝရ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သီလမရှိမှု ‘ဒုဿီလျ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သီလမရှိမှု ‘ဒုဿီလျ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ပြုအပ်သော လွန်ကျူးခြင်း၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော လွန်ကျူးခြင်း၊ ကိုယ်, နှုတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော လွန်ကျူးခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သီလမရှိမှု ‘ဒုဿီလျ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၃၃) အရိယာတို့ကို မဖူးမြင်လိုမှု</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် အရိယာတို့ကို မဖူးမြင်လိုမှု ‘အရိယာနံအဒဿနကမျတာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရိယာတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုရားရှင်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘုရားရှင်၏ သာဝကတို့ကိုလည်းကောင်း အရိယာတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဤအရိယာတို့ကို အကြင် မဖူးလိုခြင်းသည်၊ မမြင်လိုခြင်းသည်၊ မကပ်ရောက်လိုခြင်းသည်၊ မတွေ့ဆုံလိုခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို အရိယာတို့ကို မဖူးမြင်လိုမှုဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သူတော်ကောင်းတရားကို မနာကြားလိုမှုထိုတွင် အဘယ်သည် သူတော်ကောင်းတရားကို မနာကြားလိုမှုမည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် “သူတော်ကောင်းတရား” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး၊ သမ္မမ္ပဓာန်လေးပါး၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါး၊ ဣန္ဒြေငါးပါး၊ ဗိုလ်ငါးပါး၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါး၊ အရိယမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို “သူတော်ကောင်းတရား”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသူတော်ကောင်းတရားကို အကြင် မနာယူလိုမှု၊ မကြားလိုမှု၊ မသင်လိုမှု၊ မဆောင်လိုမှုသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သူတော်ကောင်းတရားကို မနာကြားလိုမှုဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ခြုတ်ခြယ်လိုသော စိတ်ရှိမှု</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ခြုတ်ခြယ်လိုသောစိတ်ရှိမှုမည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ခြုတ်ခြယ်ခြင်း မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် ခြုတ်ခြယ်ခြင်းသည်၊ အထပ်ထပ် ခြုတ်ခြယ်ခြင်းသည်၊ ခြုတ်ခြယ်သော အခြင်းအရာသည်၊ အထပ်ထပ် ခြုတ်ခြယ်သော အခြင်းအရာသည်၊ အထပ်ထပ်ခြုတ်ခြယ်သောအဖြစ်သည်၊ အယုတ်သိခြင်း သည်၊ မထီမဲ့သိခြင်းသည်၊ နှိပ်စက်ခြင်းသည်၊ (ခြုတ်ခြယ်ရန်) အခွင့်ကို ရှာခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ခြုတ်ခြယ်လိုသောစိတ်ရှိမှုဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>(၃၄) သတိလွတ်မှု ‘မုဋ္ဌဿစ္စ'</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် သတိလွတ်မှု ‘မုဋ္ဌဿစ္စ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မအောက်မေ့မှု ‘အဿတိ’၊ အဖန်ဖန် မအောက်မေ့မှု ‘အနနုဿတိ’၊ အထပ်ထပ်မအောက်မေ့မှု ‘အပ္ပဋိဿတိ’၊ မအောက်မေ့မှု ‘အဿတိ’၊ မအောက်မေ့သော အခြင်းအရာ ‘အဿရဏတာ’၊ မဆောင်ထားမှု ‘အဓာရဏတာ’၊ ပေါလောပေါ်မှု ‘ပိလာပနတာ’၊ မေ့လျော့မှု ‘သမ္မုသနတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သတိလွတ်မှု ‘မုဋ္ဌဿစ္စ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပညာမရှိမှု ‘အသမ္ပဇည'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ပညာမရှိမှု ‘အသမ္ပဇည’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြင် မသိမှု ‘အညာဏ’၊ မမြင်မှု ‘အဒဿန’။ပ။ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော တံခါးကျင် ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ဟူသော အကုသိုလ်အခြေအမြစ်အရင်းမူလသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ပညာမရှိမှု ‘အသမ္ပဇည’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">စိတ်လွင့်မှု ‘စိတ္တဝိက္ခေပ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် စိတ်လွင့်မှု “စေတသောဝိက္ခေပ” မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၏ အကြင်ပျံ့လွင့်မှုသည်၊ မငြိမ်မသက်မှုသည်၊ စိတ်ကို ပစ်လွင့်မှုသည်၊ စိတ်တုန်လှုပ်မှုသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို စိတ်လွင့်မှု “စေတသောဝိက္ခေပ”ဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h4>၃၅-မသင့်မတင့်နှလုံးသွင်းမှု ‘အယောနိသော မနသိကာရ'</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် မသင့်မတင့်နှလုံးသွင်းမှုမည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အနိစ္စ၌ နိစ္စဟု မသင့်သော အကြောင်းအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်း၊ ဒုက္ခ၌ သုခဟု မသင့်သောအကြောင်းအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်း၊ အနတ္တ၌ အတ္တဟု မသင့်သောအကြောင်းအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်း၊ အသုဘ၌ သုဘဟု မသင့်သော အကြောင်းအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်း၊ တစ်နည်း-သစ္စာလေးပါးအားမလျော်သည်၏ အဖြစ်အားဖြင့် စိတ်ကို လည်စေခြင်း၊ အဖန်ဖန် လည်စေခြင်း၊ နှလုံးသွင်းခြင်း၊ ကောင်းစွာရှေးရှုဆောင်ခြင်း၊ နှလုံးပြုခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို မသင့်မတင့်နှလုံးသွင်းမှုဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">လမ်းမှားလိုက်မှု ‘ကုမ္မဂ္ဂသေဝနာ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် လမ်းမှားလိုက်မှု ‘ကုမ္မဂ္ဂသေဝနာ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် လမ်းမှား မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မှားသော အယူ ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'သည်၊ မှားသော အကြံ ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'သည်၊ မှားသော စကား ‘မိစ္ဆာဝါစာ'သည်၊ မှားသော လုပ်ကိုင်မှု ‘မိစ္ဆာကမ္မန္တ'သည်၊ မှားသော အသက်မွေးမှု ‘မိစ္ဆာအာဇီဝ'သည်၊ မှားသောအားထုတ်မှု ‘မိစ္ဆာဝါယာမ'သည်၊ မှားသော အောက်မေ့မှု ‘မိစ္ဆာသတိ'သည်၊ မှားသော တည်ကြည်မှု ‘မိစ္ဆာသမာဓိ'သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို လမ်းမှားမှု ‘ကုမ္မဂ္ဂ’ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤလမ်းမှားကို အကြင်မှီဝဲမှု ‘သေဝနာ’၊ အမြဲမှီဝဲမှု ‘နိသေဝနာ’၊ ကောင်းစွာမှီဝဲမှု ‘သံသေဝနာ’၊ ဆည်းကပ်မှု ‘ဘဇနာ’၊ ကောင်းစွာ ဆည်းကပ်မှု ‘သမ္ဘဇနာ’၊ ခစားမှု ‘ဘတ္တိ’၊ ကောင်းစွာ ခစားမှု ‘သမ္ဘတ္တိ’၊ ထိုလမ်းမှားသို့ကိုယ်စိတ်အားဖြင့် ညွတ်ကိုင်းမှု ‘တံသမ္ပဝင်္ကတာ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို လမ်းမှားလိုက်မှု ‘ကုမ္မဂ္ဂသေဝနာ’ ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">စိတ်တွန့်တိုမှု ‘စေတသော လီနတ္တ'</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် စိတ်တွန့်တိုမှု ‘စေတသော လီနတ္တ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်၏ အကြင် မကျန်းမာခြင်းသည်၊ မခံ့ကျန်းခြင်းသည်၊ အယုတ်အားဖြင့် တွန့်ခြင်းသည်၊ ပြင်းစွာတွန့်ခြင်းသည်၊ တွန့်ခြင်းသည်၊ တွန့်သော အခြင်းအရာသည်၊ တွန့်သော အဖြစ်သည်၊ ထိုင်းခြင်းသည်၊ ထိုင်းသောအခြင်းအရာသည်၊ စိတ်၏ ထိုင်းသော အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို စိတ်တွန့်တိုမှု ‘စေတသောလီနတ္တ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုံးပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-စတုက္ကနိဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-align: center;">(လေးပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း)</p> <h4>(၁) အရက်နှင့် တူသော အာသဝတရား</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရက်နှင့် တူသော အာသဝလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ကာမာသဝ’၊ (ရူပ, အရူ) ဘဝ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ဘဝါသဝ’၊ အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’၊ သိအပ်သည်ကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသောယိုစီးခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကာမ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ကာမာသဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမတရားတို့၌ အကြင် လိုချင်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’၊ ကာမတရားတို့၌ တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ’၊ ကာမတရားတို့၌ နှစ်သက်မှု ‘ကာမနန္ဒီ’၊ ကာမတရားတို့၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’၊ ကာမတရားတို့၌ အစေးကပ်မှု ‘ကာမသိနေဟ’၊ ကာမတရားတို့၌ ပူလောင်မှု ‘ကာမပရိဠာဟ’၊ ကာမတရားတို့၌ တွေဝေ့မိန့်မောမှု ‘ကာမမုစ္ဆာ’၊ ကာမတရားတို့၌ မျိုမတတ်သက်ဝင်လိုချင်မှု ‘ကာမဇ္ဈောသာန’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို ကာမ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးမှု ‘ကာမာသဝ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် (ရူပ, အရူပ) ဘဝ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ဘဝါသဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပ, အရူပဘုံတို့၌ အကြင်လိုချင်မှု ‘ဘဝစ္ဆန္ဒ’။ပ။ ရူပ, အရူပဘုံတို့၌ မျိုမတတ်သက်ဝင် လိုချင်မှု ‘ဘဝဇ္ဈောသာန'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ‘ရူပ, အရူပ’ ဘဝ၌ လိုချင်မှုဟူသော ယိုစီးမှု ‘ဘဝါသဝ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လောကသည် မြဲ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကသည် မမြဲဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကသည် အဆုံးရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကသည် အဆုံးမရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက်သည် ကိုယ်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသက်တခြား ကိုယ်တခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်လည်းဖြစ်, မဖြစ်လည်း မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်, မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်မှားသော အယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသောအယူဖြစ်ခြင်း ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖေါက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူမှု ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ’ သည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို အယူမှားမှုဒိဋ္ဌိဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’ဟု ဆိုအပ်၏။ မှားသော အယူအလုံးစုံသည်လည်း အယူမှားမှုဒိဋ္ဌိဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘ဒိဋ္ဌာသဝ’ မည်သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် သိအပ်သည်ကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ယိုစီးခြင်း “အဝိဇ္ဇာသဝ” မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲ၌ မသိခြင်းသည်၊ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း၌ မသိခြင်းသည်၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ၌ မသိခြင်းသည်၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်၌ မသိခြင်းသည်၊ ရှေ့အစွန်း၌ မသိခြင်းသည်၊ နောက်အစွန်း၌ မသိခြင်းသည်၊ ရှေ့အစွန်၊ နောက်အစွန်း၌ မသိခြင်းသည်၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ကုန်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်’ တရားတို့၌ မသိခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မသိမှု ‘အညာဏ’၊ မမြင်မှု ‘အဒဿန’။ပ။ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော တံခါးကျင် ‘အဝိဇ္ဇာလင်္ဂီ’၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ဟူသောအကုသိုလ်အမြစ်အရင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို သိအပ်သည်ကို မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ဟူသော ယိုစီးခြင်း ‘အဝိဇ္ဇာသဝ’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် အရက်နှင့် တူသော အာသဝလေးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၂-၅) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သောဂန္တလေးပါးစသည်။</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် (ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ဆက်စပ်ထုံးဖွဲ့တတ်သော ဂန္ထလေးပါးတို့ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">(ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) နစ်မြုပ်စေတတ်သော ဩဃလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(ဝဋ်ဆင်းရဲ၌) ယှဉ်စေတတ်သော ယောဂလေးပါးတို့ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပြင်းစွာ စွဲလမ်းမှုဥပါဒါန်လေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်တို့ကို ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘ကာမုပါဒါန်’၊ အမြင်မှားမှုကို ပြင်းစွာ စွဲလမ်းမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’၊ နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်တို့ကို ပြင်းစွာ စွဲလမ်းမှု ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’၊ အတ္တဝါဒ၌ ပြင်းစွာ စွဲလမ်းမှု ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်'တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ကာမဂုဏ်တို့ကို ပြင်းစွာ စွဲလမ်းမှု ‘ကာမုပါဒါန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်တို့၌ အကြင်အလွန်လိုချင်မှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’။ပ။ မျိုမတတ်သက်ဝင်လိုချင်မှု ‘ကာမဇ္ဈောသာန'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို ကာမဂုဏ်တို့ကို ပြင်းစွာ စွဲလမ်းမှု ‘ကာမုပါဒါန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အယူမှားမှုကို ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပေးလှူခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယဇ်ကြီး (အလှူကြီး) ပူဇော်ရခြင်းအကျိုးသည် မရှိ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောကကိုလည်းကောင်း၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍မျက်မှောက်ပြုကာ ဟောကြားနိုင်ကုန်သော၊ ဖြောင့်မှန်သော အရိယမဂ်သို့ ရောက်ကုန်သော၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် လောက၌ မရှိကုန်ဟု ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်မှားသော အယူသည်၊ မှားသော အယူဖြစ်ခြင်းသည်။ပ။ ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို အယူမှားမှုကို ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’ဟု ဆိုအပ်၏။ ခွေး နွား စသည်တို့၏အလေ့အကျင့်တို့ကို ပြင်းစွာစွဲလန်းမှု ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်'ကိုလည်းကောင်း၊ အတ္တဝါဒ၌ ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်'ကိုလည်းကောင်း ထား၍ မှားသော အယူအလုံးစုံသည်လည်း အယူမှားမှုကို ပြင်းစွာစွဲလန်းမှု ‘ဒိဋ္ဌုပါဒါန်’ မည်၏။ ထိုတွင် အဘယ်သည် နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်တို့ကို ပြင်းစွာ စွဲလမ်းမှု ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’ မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်မှ အပဖြစ်ကုန်သော သမဏဗြဟ္မဏတို့၏ (နွား ခွေး စသည်တို၏) အလေ့ ‘သီလ’ ဖြင့် (ကိလေသာ) စင်ကြယ်၏၊ (နွား ခွေးစသည်တို၏) အကျင့် ‘ဝတ'ဖြင့် (ကိလေသာ) စင်ကြယ်၏၊ (နွား ခွေးစသည်တို့၏) အလေ့အကျင့် ‘သီဗ္ဗတ'ဖြင့် (ကိလေသာ) စင်ကြယ်၏ဟု ဤသို့သဘောရှိသောအကြင်မှားသော အယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသော အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဂတ’။ပ။ ဖေါက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့်စွဲယူမှု ‘ဝိပရိယာသဂ္ဂါဟ'သည် ရှိ၏။ ဤသဘောကို နွား, ခွေး စသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်တို့ကို ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘သီလဗ္ဗတုပါဒါန်’ဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အတ္တဝါဒ၌ ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အကြားအမြင်နည်းသော၊ အရိယာတို့ကို မဖူးမြင်ဖူးသော၊ အရိယာတရား၌ မလိမ္မာသော၊ အရိယာတရား၌ မဆုံးမအပ်သော၊ သူတော်ကောင်းတို့ကို မဖူးမြင်ဖူးသော၊ သူတော်ကောင်းတရား၌ မလိမ္မာသော၊ သူတော်ကောင်းတရား၌ မဆုံးမအပ်သော ပုထုဇဉ်သည် ရုပ်ကို အတ္တဟု ရှု၏၊ အတ္တကို ရုပ်ရှိ၏ဟုလည်း ရှု၏၊ အတ္တ၌ ရုပ်ဟုလည်း ရှု၏၊ ရုပ်၌ အတ္တဟုလည်း ရှု၏။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို အတ္တဟု ရှု၏၊ အတ္တကို ဝိညာဏ်ရှိ၏ဟု ရှု၏၊ အတ္တ၌ ဝိညာဏ်ဟုလည်း ရှု၏၊ ဝိညာဏ်၌ လည်း အတ္တဟု ရှု၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင် မှားသောအယူသည်၊ မှားသော အယူဖြစ်ခြင်းသည်။ပ။ ဖောက်ပြန် မှားယွင်းသောအားဖြင့် စွဲယူခြင်းသည် ရှိ၏၊ ဤသဘောကို အတ္တဝါဒ၌ ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ‘အတ္တဝါဒုပါဒါန်’ဟု ဆိုအပ်၏။ ဤသည်တို့သည် ပြင်းစွာစွဲလမ်းမှု ဥပါဒါန်လေးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၆) တဏှာဖြစ်ခြင်း ‘တဏှုပ္ပါဒ'လေးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တဏှာဖြစ်ခြင်း ‘တဏှုပ္ပါဒ’ လေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သင်္ကန်းအကြောင်းကြောင့်လည်း ရဟန်းအား တဏှာဖြစ်တတ်၏၊ ဆွမ်းအကြောင်းကြောင့်လည်းရဟန်းအား တဏှာဖြစ်တတ်၏၊ ကျောင်းအကြောင်းကြောင့်လည်း ရဟန်းအား တဏှာဖြစ်တတ်၏။ ဤသို့ သင်္ကန်းစသည်တို့၏ များပြားခြင်း, နည်းပါးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း ရဟန်းအားတဏှာ ဖြစ်တတ်၏။ ဤသည်တို့သည် တဏှာဖြစ်ခြင်း ‘တဏှုပ္ပါဒ’ လေးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၇) မလိုက်အပ်သည့်ဘက်သို့ လိုက်ခြင်း ‘အဂတိ ဂမန’ လေးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မလိုက်အပ်သည့်ဘက်သို့ လိုက်ခြင်း ‘အဂတိဂမန’ လေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ချစ်သဖြင့် မလိုက်အပ်သည့်ဘက်သို့ လိုက်၏၊ မုန်းသဖြင့် မလိုက်အပ်သည့်ဘက်သို့ လိုက်၏၊ မသိ့သဖြင့် မလိုက်အပ်သည့်ဘက်သို့ လိုက်၏၊ ကြောက်သဖြင့် မလိုက်အပ်သည့်ဘက်သို့ လိုက်၏။ ဤသို့သဘောရှိသော အကြင်မလိုက်အပ်မလိုက်သင့်သောသဘောသည်၊ မလိုက်အပ်သည့်ဘက်သို့လိုက်ခြင်းသည်၊ အလိုသို့ လိုက်ခြင်းသည်၊ မညီမညွတ် (မမျှမတ) လိုက်ခြင်းသည်၊ ရေအလျဉ်ကဲ့သို့လိုက်ခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည် မလိုက်အပ်သည့်ဘက်သို့ လိုက်ခြင်း ‘အဂတိဂမန'လေးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၈) ဖောက်ပြန်သော သဘောတရား လေးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဖောက်ပြန်သော သဘောတရား လေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မမြဲသည်၌ မြဲ၏ဟု ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် မှတ်သားမှုသညာဖြစ်မှု ‘သညာဝိပရိယာသ’၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် စိတ်ဖြစ်မှု ‘စိတ္တဝိပရိယာသ’၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဝိပရိယာသ’၊ ဆင်းရဲသည်၌ ချမ်းသာဟု ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် မှတ်သားမှုသညာဖြစ်မှု ‘သညာဝိပရိယာသ’၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် စိတ်ဖြစ်မှု ‘စိတ္တဝိပရိယာသ’၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့်အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဝိပရိယာသ’၊ အတ္တမဟုတ်သည်၌ အတ္တဟု ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် မှတ်သားမှုသညာဖြစ်မှု ‘သညာဝိပရိယာသ’၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် စိတ်ဖြစ်မှု ‘စိတ္တဝိပရိယာသ’၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဝိပရိယာသ’၊ မတင့်တယ်သည်၌ တင့်တယ်၏ဟု ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် မှတ်သားမှုသညာဖြစ်မှု ‘သညာဝိပရိယာသ’၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် စိတ်ဖြစ်မှု ‘စိတ္တဝိပရိယာသ’၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် အယူဖြစ်မှု ‘ဒိဋ္ဌိဝိပရိယာသ’၊ ဤသည်တို့သည် ဖောက်ပြန်သော သဘောတရား လေးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၉) အရိယာမဟုတ်သူတို့၏ ပြောဆိုခြင်းလေးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရိယာမဟုတ်သူ (ပုထုဇဉ်) တို့၏ ပြောဆိုခြင်းလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မမြင်အပ်သည်၌ မြင်၏ဟု ဆိုခြင်း၊ မကြားသည်၌ ကြား၏ဟု ဆိုခြင်း၊ မတွေ့သည်၌ တွေ့၏ဟုဆိုခြင်း၊ မသိသည်၌ သိ၏ဟု ဆိုခြင်း၊ ဤသည်တို့သည် အရိယာမဟုတ်သူ (ပုထုဇဉ်) တို့၏ ပြောဆိုခြင်း လေးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၀) တစ်နည်း အရိယာမဟုတ်သူတို့၏ ပြောဆိုခြင်းလေးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တစ်နည်းအားဖြင့် အရိယာမဟုတ်သူ (ပုတုဇဉ်) တို့၏ ပြောဆိုခြင်းလေးပါး တို့ မည်သနည်း-မြင်သည်၌ မမြင်ဟု ဆိုခြင်း၊ ကြားသည်၌ မကြားဟု ဆိုခြင်း၊ တွေ့သည်၌ မတွေ့ဟု ဆိုခြင်း၊ သိသည်၌ မသိဟု ဆိုခြင်း။ ဤသည်တို့သည် အရိယာမဟုတ်သူ (ပုထုဇဉ်) တို့၏ ပြောဆိုခြင်းလေးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၁) ဒုစရိုက်လေးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဒုစရိုက်လေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အသက်ကို သတ်ခြင်း၊ မပေးသည်ကို ယူခြင်း၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအားဖြင့် ကျင့်ခြင်း၊ မမှန်သည်ကို ဆိုခြင်း။ ဤသည်တို့သည် ဒုစရိုက်လေးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၁၂) တစ်နည်း ဒုစရိုက်လေးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တစ်နည်းအားဖြင့် ဒုစရိုက်လေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မမှန်သည်ကို ပြောဆိုခြင်း၊ ကုန်းစကားကို ပြောဆိုခြင်း၊ ကြမ်းတမ်းသောစကားကို ပြောဆိုခြင်း၊ ပြိန်ဖျင်းသော စကားကို ပြောဆိုခြင်း။ ဤသည်တို့သည် ဒုစရိုက်လေးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၃) ဘေးလေးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဘေးလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်ခြင်း ‘ဇာတိ’ ဘေး၊ အိုဘေး၊ နာဘေး၊ သေဘေး။ ဤသည်တို့သည် ဘေးလေးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၄) တစ်နည်း ဘေးလေးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တစ်နည်းအားဖြင့် ဘေးလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မင်းဘေး၊ ခိုးသူဘေး၊ မီးဘေး၊ ရေဘေး။ ဤသည်တို့သည် ဘေးလေးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၅) တစ်နည်း ဘေးလေးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တစ်နည်းအားဖြင့် ဘေးလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လှိုင်းတံပိုးဘေး၊ မိကျောင်းဘေး၊ ဝဲဘေး၊ ငါးမန်းဘေး။ ဤသည်တို့သည် ဘေးလေးပါး တို့တည်း။</p> <h4>(၁၆) တစ်နည်း ဘေးလေးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တစ်နည်းအားဖြင့် ဘေးလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မိမိကိုယ်ကို မိမိစွပ်စွဲသော ‘အတ္တာနုဝါဒ’ ဘေး၊ (မိမိကို) သူတစ်ပါးတို့ စွပ်စွဲသော ‘ပရာနုဝါဒ'ဘေး၊ အပြစ်ဒဏ်ဟူသော ‘ဒဏ္ဍ'ဘေး၊ မကောင်းသောလားရာ ‘ဒုဂ္ဂတိ'ဘေး။ ဤသည်တို့သည် ဘေးလေးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၁၇) ဒိဋ္ဌိလေးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဒိဋ္ဌိလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">“ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင် ပြုအပ်၏”ဟု အမှန်အကန် အခိုင်အမာအားဖြင့် မှားသောအယူ ဖြစ်၏၊ “ချမ်းသာဆင်းရဲကို သူတစ်ပါး ပြုအပ်၏”ဟု အမှန်အကန် အခိုင်အမာအားဖြင့် မှားသောအယူ ဖြစ်၏၊ “ချမ်းသာဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင်လည်း ပြုအပ်၏၊ သူတစ်ပါးလည်း ပြုအပ်၏”ဟု အမှန်အကန်အခိုင်အမာအားဖြင့် မှားသော အယူ ဖြစ်၏၊ “ချမ်းသာဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင်လည်း မပြုအပ်၊ သူတစ်ပါးလည်း မပြုအပ်၊ အကြောင်းကို မစွဲမူ၍ ဖြစ်၏”ဟု အမှန်အကန် အခိုင်အမာအားဖြင့် မှားသောအယူဖြစ်၏။ ဤသည်တို့သည် ဒိဋ္ဌိလေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">လေးပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်းပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၅-ပဉ္စကနိဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-align: center;">(ငါးပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း)</p> <h4>(၁) အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အောက်မဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အဖို့ရှိသော သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရမတ္ထအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသော (ခန္ဓာငါးပါး) အပေါင်း၌ အမြင်မှားမှု ‘သက္ကာယဒိဋ္ဌိ’၊ တွေးတောယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’၊ နွား, ခွေးစသည်တို့၏ အလေ့အကျင့်၌ မှားသောသုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာမာသ’၊ လိုချင်တောင့်တမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒ’၊ ပြစ်မှားဖျက်ဆီးမှု ‘ဗျာပါဒ'သည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည် အောက်မဂ်ဖြင့်ပယ်အပ်သော အဖို့ရှိသော သံယောဇဉ် ငါးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၂) အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါး။</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အထက်မဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အဖို့ရှိသော သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ရူပရာဂ’၊ အရူပဘုံ၌ တပ်မက်မှု ‘အရူပရာဂ’၊ ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ’၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’သည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည် အထက်မဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော အဖို့ရှိသော သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၃) ဝန်တိုခြင်း မစ္ဆရိယငါးမျိုး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဝန်တိုမှု “မစ္ဆရိယ"ငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နေရာကျောင်းကန်၌ ဝန်တိုမှု ၊ အမျိုး (ဒါယကာ)၌ ဝန်တိုမှု ၊ လာဘ်လာဘ၌ ဝန်တိုမှု ၊ အဆင်း၌ ဝန်တိုမှု ၊ တရား၌ ဝန်တိုမှုသည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည် ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’ ငါးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၄) ကပ်ငြိခြင်းငါးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကပ်ငြိမှု ‘သင်္ဂ’ ငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်ခြင်းဟူသော ကပ်ငြိမှု ‘ရာဂသင်္ဂ’၊ ပြစ်မှားခြင်းဟူသော ကပ်ငြိမှု ‘ဒေါသသင်္ဂ’၊ တွေဝေခြင်းဟူသော ကပ်ငြိမှု ‘မောဟသင်္ဂ’၊ ထောင်လွှားခြင်းဟူသော ကပ်ငြိမှု ‘မာနသင်္ဂ’၊ အယူမှားခြင်းဟူသော ကပ်ငြိမှု ‘ဒိဋ္ဌိသင်္ဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည် ကပ်ငြိမှု ‘သင်္ဂ’ ငါးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၅) မြားငါးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မြားငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တပ်မက်မှုဟူသောမြား ‘ရာဂသလ္လ’၊ ပြစ်မှားမှုဟူသောမြား ‘ဒေါသသလ္လ’၊ တွေဝေမှုဟူသောမြား ‘မောဟသလ္လ’၊ ထောင်လွှားမှုဟူသောမြား ‘မာနသလ္လ’၊ အယူမှားမှုဟူသောမြား ‘ဒိဋ္ဌိသလ္လ'သည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည် မြားငါးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၆) ဆူးငါးပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် စိတ်ကို စူးဝင်တတ်သော ဆူးငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ မဆုံးဖြတ်နိုင်၊ မကြည်လင်နိုင်။ တရား၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ မဆုံးဖြတ်နိုင်၊ မကြည်လင်နိုင်။ သံဃာ၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ မဆုံးဖြတ်နိုင်၊ မကြည်လင်နိုင်။ ကျင့်ဝတ် (သိက္ခာ)၌ ယုံမှား၏၊ တွေးတော၏၊ မဆုံးဖြတ်နိုင်၊ မကြည်လင်နိုင်။ သီတင်း သုံးဖေါ်တို့၌ အမျက်ထွက်၏၊ နှလုံးမသာယာ၊ ထိပါးပုတ်ခတ်လိုသော စိတ်ရှိ၏၊ ဆူးကဲ့သို့ဖြစ်၏။ ဤသည်တို့သည်စိတ်ကို စူးဝင်တတ်သော ဆူးငါးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၇) စိတ်အနှောင်အဖွဲ့ငါးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် စိတ်အနှောင်အဖွဲ့ ငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဂုဏ်တို့၌ မကင်းသော စွဲမက်မှု ၊ မကင်းသော လိုချင်မှု ၊ မကင်းသော ချစ်ခင်မှု ၊ မကင်းသောမွတ်သိပ်မှု ၊ မကင်းသော ပူလောင်မှု ၊ မကင်းသော တပ်မက်မှု ရှိ၏။ ကိုယ်၌ မကင်းသော စွဲမက်မှု ။ပ။ ရှိ၏။ ရုပ်၌ မကင်းသော စွဲမက်မှု ။ပ။ ရှိ၏။ အလိုရှိတိုင်း ဝမ်းပြည့်အောင် စား၍ အိပ်မှု ချမ်းသာ, လျောင်းမှု ချမ်းသာ, ငိုက်မြည်းမှု ချမ်းသာကိုအားထုတ်လျက် နေ၏။ အမှတ်မထား တစ်ပါးပါးသော နတ်ပြည်ကို တောင့်တ၍ အကျင့်မြတ်ကို ကျင့်၏- “ငါသည်ဤသီလဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဤဓုတင်အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဤကျင့်ဝတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဤအကျင့်မြတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ တန်ခိုးကြီးသော နတ်သော်လည်းကောင်း၊ တစ်မျိုးမျိုးသော နတ်သော်လည်းကောင်း ဖြစ်ရအံ့” ဟု (တောင့်တ၍) ကျင့်၏။ ဤသည်တို့သည် စိတ်အနှောင်အဖွဲ့ ငါးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၈) ပိတ်ပင်တားဆီးတတ်သောတရားငါးပါး။</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးတတ်သော ‘နီဝရဏ’ တရားငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမတို့၌ လိုချင်တောင်းတမူဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ’၊ အမျက်ထွက်မှုဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဗျာပါဒနီဝရဏ’၊ (စိတ်, စေတသိက်တို့၏) မခံ့မှု ငိုက်မည်းမှုဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏ’၊ ပျံ့လွင့်မှု, နောင်တတဖန်ပူပန်မှုဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ ကုက္ကုစ္စနီဝရဏ’၊ တွေးတောယုံမှားမှုဟူသော ပိတ်ပင်တားဆီးမှု ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏ။ ဤသည်တို့သည် (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားတို့ကို) ပိတ်ပင်တားဆီးတတ်သော ‘နီဝရဏ’ တရားငါးပါး တို့တည်း။</p> <h4>(၉) အာနန္တရိကကံငါးပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အခြားမဲ့ဘဝ၌ အကျိုးပေးသော အာနန္တရိကကံငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အမိကို အသေသတ်၏၊ အဖကို အသေသတ်၏၊ ရဟန္တာကို အသေသတ်၏၊ ပြစ်မှားသော စိတ်ဖြင့်မြတ်စွာဘုရားအား သွေးခြည်ဥရန် ဖြစ်စေ၏၊ သံဃာကို သင်းခွဲ၏။ ဤသည်တို့သည် အခြားမဲ့ဘဝ၌ အကျိုးပေးသော အာနန္တရိကကံတို့တည်း။</p> <h4>(၁၀) မှားသော အယူငါးမျိုး။</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မှားသောအယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’ ငါးမျိုးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">“အတ္တသည် သညာရှိ၏၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)”ဟု ဤသို့ အချို့သူတို့က ပြောဆိုကြကုန်၏။ “အတ္တသည် သညာရှိ၏၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးမရှိ (မြဲ၏)”ဟု ဤသို့ အချို့သူတို့က ပြောဆိုကြကုန်၏။ “အတ္တသည် သညာရှိလည်း မဟုတ်, သညာမရှိလည်း မဟုတ်၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ</p> <p style="text-indent:2em">(မြဲ၏)”ဟု ဤသို့ အချို့သူတို့က ပြောဆိုကုန်၏။ ထင်ရှားရှိသော သတ္တဝါ၏ ပြတ်စဲခြင်း ပျက်စီးခြင်း ကင်းပျောက်ခြင်းကိုလည်း ပညတ်တင်ပြကြ ကုန်၏။ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ဖြစ်သော ‘ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာန်’ ကိုလည်း အချို့သူတို့က ပြောဆိုကြကုန်၏။ ဤသည်တို့သည် မှားသောအယူ ‘ဒိဋ္ဌိ'ငါးပါးတည်း။</p> -- <h4>(၁၁) ရန်ငါးပါး။</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရန်ငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အသက်ကို သတ်ခြင်း၊ မပေးသည်ကို ယူခြင်း၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအားဖြင့် ကျင့်ခြင်း၊ မမှန်သည်ကို ဆိုခြင်း၊ မူးယစ်မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေအရက်ကို သောက်ခြင်း။ ဤသည်တို့သည်ရန်ငါးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၂) ပျက်စီးခြင်းငါးပါး။</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ပျက်စီးခြင်းငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဆွေမျိုးပျက်စီးခြင်း၊ စည်းစိမ်ပျက်စီးခြင်း၊ အနာရောဂါဖြင့် ပျက်စီးခြင်း၊ သီလပျက်စီးခြင်း၊ အယူပျက်စီးခြင်း။ ဤသည်တို့သည် ပျက်စီးခြင်းငါးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၃) သည်းမခံခြင်း၏ အပြစ်ငါးမျိုး။</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် သည်းမခံခြင်း၏ အပြစ်ငါးမျိုးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လူအများ မချစ်မနှစ်သက်အပ်၊ ရန်များ၏၊ အပြစ်များ၏၊ တွေတွေဝေဝေ သေရ၏၊ ခန္ဓာကိုယ် ပျက်ကြွေသေသည်မှ နောက်၌ ချမ်းသာကင်းရာ မကောင်းသောလားရာ ဖရိုဖရဲပျက်စီး၍ ကျရောက်ရာ ဖြစ်သောငရဲသို့ ကပ်ရောက်ရ၏။ ဤသည်တို့သည် သည်းမခံခြင်း၏ အပြစ်ငါးပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၁၄) ဘေးငါးမျိုး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဘေးငါးပါတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အသက်မွေးမှု ဘေး၊ အကျော်အစောမဲ့ဘေး၊ ပရိသတ်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းဘေး၊ သေဘေး၊ မကောင်းသော လားရာဘေးသည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည် ဘေးငါးပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၅) မျက်မှောက်နိဗ္ဗာန်ဝါဒငါးမျိုး။</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မျက်မှောက်ဘဝ၌ နိဗ္ဗာန်ကို ဆိုသော ဝါဒငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သော သမဏဗြာဟ္မဏသည် ဤသို့ ဆိုလေ့ရှိ၏၊ ဤသို့ ယူလေ့ရှိ၏- “အချင်းတို့ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည် အကြင့်ကြောင့် ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် ကုံလုံပြည့်စုံစွာ ပျော်ရွှင် ခံစားရ၏။ အချင်းတို့ ဤမျှဖြင့် ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည် အမြတ်ဆုံး မျက်မှောက်ဘဝ'ဒိဋ္ဌဓမ္မ'နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်၏”ဟုဆိုလေ့ရှိ၏၊ ယူလေ့ရှိ၏။ ဤသို့ အချို့သူတို့သည် ထင်ရှားရှိသော သတ္တဝါ၏ အမြတ်ဆုံးမျက်မှောက်ဘဝ'ဒိဋ္ဌဓမ္မ'နိဗ္ဗာန်ကို ပညတ်ကြကုန်၏။ ထိုသူကို အခြား တစ်ယောက်သောသူက ဤသို့ ဆို၏- “အချင်း သင်ဆိုသော ဤကိုယ် ‘အတ္တ’ သည်ရှိသည်သာတည်း၊ မရှိဟု ငါ မဆို၊ အချင်း ဤကိုယ် ‘အတ္တ’ သည် ဤမျှတည်းဖြင့် အမြတ်ဆုံးမျက်မှောက်ဘဝ ‘ဒိဋ္ဌဓမ္မ’ နိဗ္ဗာန်သို့ မရောက်သေး၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ- အချင်း အကြင့်ကြောင့်ကာမဂုဏ်တို့သည် မမြဲကုန်၊ ဆင်းရဲကုန်၏၊ ဖေါက်ပြန်ပြောင်းလဲခြင်း သဘောရှိကုန်၏၊ ထိုကာမဂုဏ်တို့၏ဖေါက်ပြန်ပြောင်းလဲခြင်း တစ်မျိုးတစ်ဖုံဖြစ်ခြင်းကြောင့် စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ အချင်း ဤကိုယ် ‘အတ္တ’ သည် အကြင့်ကြောင့်ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ ပဌမဈာန် ရောက်၍ နေ၏။ အချင်း ဤမျှဖြင့်ဤကိုယ် ‘အတ္တ’ သည် အမြတ်ဆုံး မျက်မှောက်ဘဝ ‘ဒိဋ္ဌဓမ္မ’ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်၏” ဟု ဆှိ၏။ ဤသို့လျှင် အချို့သူတို့ သည် ထင်ရှားရှိသော သတ္တဝါ၏ အမြတ်ဆုံး မျက်မှောက်ဘဝ ‘ဒိဋ္ဌဓမ္မ’ နိဗ္ဗာန်ကိုပညတ်ကြကုန်၏။ တိုသူကို အခြား တစ်ယောက်သောသူက ဤသို့ ဆို၏- “အချင်း သင်ဆိုသော ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည်ရှိသည်သာတည်း၊ မရှိဟု ငါ မဆို၏၊ အချင်း ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည် ဤမျှတည်းဖြင့် အမြတ်ဆုံးမျက်မှောက် ဘဝ'ဒိဋ္ဌဓမ္မ’ နိဗ္ဗာန်သို့ မရောက်သေး၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ- ထို (ပဌမဈာန်)၌ ဝိတက်, ဝိစာရရှိနေသေးသောကြောင့် ဤ (ပဌမဈာန်) ကို ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်း၏ဟု ဆိုအပ်၏။ အချင်း အကြင့်ကြောင့် ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည် ဝိတက်, ဝိစာရတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ ဒုတိယဈာန်သို့ ရောက်၍နေ၏။ အချင်း ဤမျှဖြင့် ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည် အမြတ်ဆုံး မျက်မှောက်ဘဝ'ဒိဋ္ဌဓမ္မ'နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်၏”ဟု ဆို၏။ ဤသို့လျှင် အချို့သူတို့သည် ထင်ရှားရှိသော သတ္တဝါ၏ အမြတ်ဆုံး မျက်မှောက်ဘဝ ‘ဒိဋ္ဌဓမ္မ'နိဗ္ဗာန်ကို ပညတ်ကြကုန်၏။ ထိုသူကို အခြား တစ်ယောက်သောသူက ဤသို့ ဆို၏- “အချင်း သင် ဆိုသော ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည် ရှိသည်သာတည်း၊ မရှိဟု ငါ မဆို။ အချင်း ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည် ဤမျှတည်းဖြင့် မြတ်ဆုံးမျက်မှောက်ဘဝ ‘ဒိဋ္ဌဓမ္မ’ နိဗ္ဗာန်သို့ မရောက်သေး၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူ- ထို (ဒုတိယဈာန်)၌ စိတ်၏ပေါ်လွင်တက်ကြွသည်၏ အဖြစ်ဟူသော နှစ်သိမ့်ခြင်းပီတိ ရှိနေသေး သောကြောင့် ဤ (ဒုတိယဈာန်) ကိုရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်း၏ဟု ဆိုအပ်၏၊</p> -- <p style="text-indent:2em">အချင်း အကြင့်ကြောင့် ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည် ပီတိကိုလည်း စက်ဆုပ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ တတိယဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ အချင်း ဤမျှဖြင့် ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည် အမြတ်ဆုံးမျက်မှောက်ဘဝ ‘ဒိဋ္ဌဓမ္မ’ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်၏”ဟု ဆို၏။ ဤသို့လျှင် အချို့သူတို့သည် ထင်ရှားရှိသောသတ္တဝါ၏ အမြတ်ဆုံး မျက်မှောက်ဘဝ ‘ဒိဋ္ဌဓမ္မ’ နိဗ္ဗာန်ကို ပညတ်ကြကုန်၏။ ထိုသူကို အခြား တစ်ယောက်သောသူက ဤသို့ ဆို၏၊ “အချင်း သင် ဆိုသော ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည်ရှိသည်သာတည်း၊ မရှိဟု ငါ မဆို၊ အချင်း ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည် ဤမျှတည်းဖြင့် အမြတ်ဆုံးမျက်မှောက်ဘဝ ‘ဒိဋ္ဌဓမ္မ'နိဗ္ဗာန်သို့ မရောက်သေး၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူ ထို (တတိယဈာန်)၌ ချမ်းသာလေစွဟု စိတ်၏ နှလုံးသွင်းခြင်းရှိနေသေးသောကြောင့် ဤ (တတိယဈာန်) ကို ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်း၏ဟု ဆိုအပ်၏၊ အချင်း အကြင့်ကြောင့် ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည် သုခကိုလည်း ပယ်ခြင်းကြောင့်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေ၏။ အချင်း ဤမျှဖြင့် ဤကိုယ် ‘အတ္တ'သည် အမြတ်ဆုံးမျက်မှောက်ဘဝ ‘ဒိဋ္ဌဓမ္မ’ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်၏ဟု ဆို၏။ ဤသို့လျှင် အချို့ သူတို့သည် ထင်ရှားရှိသောသတ္တဝါ၏ အမြတ်ဆုံး မျက်မှောက် ဘဝ ‘ဒိဋ္ဌဓမ္မ’ နိဗ္ဗာန်ကို ပညတ်ကြကုန်၏။ ဤသည်တို့သည် မျက်မှောက်ဘဝ'ဒိဋ္ဌဓမ္မ’ နိဗ္ဗာန်ကို ဆိုသော ဝါဒငါးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ငါးပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-ဆက္ကနိဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-align: center;">(ခြောက်ပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း)</p> <h4>(၁) ငြင်းခုန်မှု အခြေခံတရားခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ငြင်းခုန်မှု အခြေခံတရား ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အမျက်ထွက်ခြင်း၊ ကျေးဇူးကန်းခြင်း၊ ငြူစူခြင်း၊ စဉ်းလဲခြင်း၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိခြင်း၊ မိမိအယူကိုမှားသောအားဖြင့် သုံးသပ်ခြင်း။ ဤသည်တို့သည် ငြင်းခုန်မှု အခြေခံတရား ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၂) ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပြင်းစွာတပ်မက်ခြင်းတို့သည် (ကိလေသာဟူသော) အိမ်ကို မှီသော တရားတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို ပွါးစေတတ်ကုန်သော အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့၌ ကိလေသာအိမ်ကို မှီသော တပ်မက်ခြင်း ‘ရာဂ'သည်၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်ခြင်း ‘သာရာဂ'သည်၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်ခြင်း ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ နှလုံးကို ပွါးစေတတ်ကုန်သော အသံ'သဒ္ဒါရုံ'တို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို ပွါးစေတတ်ကုန်သော အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ တို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို ပွါးစေတတ်ကုန်သော အရသာ ‘ရသာရုံ’ တို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို ပွါးစေတတ်ကုန်သော အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’ တို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို ပွါးစေတတ်ကုန်သော သဘော ‘ဓမ္မာရုံ’ တို့၌ ကိလေသာအိမ်ကို မှီသော တပ်မက်ခြင်း ‘ရာဂ'သည်၊ ပြင်းစွာ တပ်မက်ခြင်း ‘သာရာဂ'သည်၊ စိတ်၏ ပြင်းစွာ တပ်မက်ခြင်း ‘စိတ္တသာရာဂ'သည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည် ပြင်းစွာတပ်မက်မှု ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၃) ဆန့်ကျင်မှု ဝတ္ထုခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဆန့်ကျင်မှု ‘ဝိရောဓ’ ဝတ္ထု ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို မပွါးစေတတ်ကုန်သော ရူပါရုံတို့၌ စိတ်၏ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်၊ အထပ်ထပ် အမျက်ထွက်ခြင်းသည်၊ ကြမ်းတမ်းခြင်းသည်၊ ပြည့်စုံစွာ မပြောဆိုနိုင်ခြင်းသည်၊ စိတ်နှလုံးမသာခြင်းသည် ရှိ၏။ နှလုံးကို မပွါးစေတတ်ကုန်သော သဒ္ဒါရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို မပွါးစေတတ်ကုန်သော ဂန္ဓာရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို မပွါးစေတတ်ကုန်သော ရသာရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို မပွါးစေတတ်ကုန်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို မပွါးစေတတ်ကုန်သော ဓမ္မာရုံတို့၌ စိတ်၏ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်၊ အထပ်ထပ်အမျက်ထွက်ခြင်းသည်၊ ကြမ်းတမ်းခြင်းသည်၊ ပြည့်စုံစွာ မပြောဆိုနိုင်ခြင်းသည်၊ စိတ်နှလုံးမသာခြင်းသည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည် ဆန့်ကျင်မှု (ဝိရောဓ) ဝတ္ထု ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၄) တဏှာအပေါင်းခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တဏှာအပေါင်းခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပါရုံ၌ တပ်မက်ခြင်း ‘ရူပတဏှာ’၊ သဒ္ဒါရုံ၌ တပ်မက်ခြင်း ‘သဒ္ဒတဏှာ’၊ ဂန္ဓာရုံ၌ တပ်မက်ခြင်း ‘ဂန္ဓတဏှာ’၊ ရသာရုံ၌ တပ်မက်ခြင်း ‘ရသတဏှာ’၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌ တပ်မက်ခြင်း ‘ဖေါဋ္ဌဗ္ဗတဏှာ’၊ ဓမ္မာရုံ၌ တပ်မက်ခြင်း ‘ဓမ္မတဏှာ’။ ဤသည်တို့သည် တဏှာအပေါင်းခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၅) မရိုသေခြင်းခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မရိုသေခြင်း ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုရား၌ မရိုသေ မတုပ်ဝပ်ဘဲ နေ၏၊ တရား၌ မရိုသေ မတုပ်ဝပ်ဘဲ နေ၏၊ သံဃာ၌ မရိုမသေ မတုပ်ဝပ်ဘဲ နေ၏၊ ကျင့်ဝတ် (သိက္ခာ) ၌ မရိုသေ မတုပ်ဝပ်ဘဲ နေ၏၊ မမေ့မလျော့မှု (အပ္ပမာဒတရား)၌ မရိုသေ မတုပ်ဝပ်ဘဲ နေ၏၊ ဆက်ဆံစေ့စပ်မှု (လောကဝတ်) ၌ မရိုသေ မတုပ်ဝပ်ဘဲ နေ၏။ ဤသည်တို့သည် မရိုသေခြင်း ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၆) ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းတရား ခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ယုတ်လျော့ကြောင်းတရား ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အမှုကိစ္စ၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ စကားပြောဆိုမှု၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ အိပ်ခြင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ အပေါင်းအဖော်၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ အမျိုးသမီးတို့နှင့် ရောနှောမှု၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ သံသရာချဲ့ထွင်သောတရား၌ မွေ့လျော်ခြင်း။ ဤသည်တို့သည် ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းတရား ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၇) တစ်နည်း ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းတရား ခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တစ်နည်းအားဖြင့် ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းတရား ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အမှုကိစ္စ၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ စကားပြောဆိုမှု၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ အိပ်ခြင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ အပေါင်းအဖေါ်၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ ဆိုဆုံးမခက်ခြင်း၊ မိတ်ဆွေယုတ်ရှိခြင်း။ ဤသည်တို့သည် ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းတရား ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၈) ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဆင်ခြင်ခြင်း ခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဝမ်းမြောက်မှုနှင့်တကွ ဆင်ခြင်ခြင်းခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိဖြင့် ရူပါရုံကို မြင်သည်ရှိသော် ဝမ်းမြောက်မှု၏ အကြောင်းဖြစ်သော ရူပါရုံကို ဆင်ခြင်၏။ နားဖြင့် သဒ္ဒါရုံကို ကြားသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှာခေါင်းဖြင့် ဂန္ဓာရုံကို နမ်းသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">လျှာဖြင့် ရသာရုံကို လျက်သည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို တွေ့ထိသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ဖြင့် ဓမ္မာရုံကို သိသည်ရှိသော် ဝမ်းမြောက်မှု၏အကြောင်းဖြစ်သော ဓမ္မာရုံကို ဆင်ခြင်၏။ ဤသည်တို့သည် ဝမ်းမြောက်မှုနှင့်တကွ ဆင်ခြင်ခြင်း ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၉) ဝမ်းနည်းဆင်ခြင်ခြင်း ခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဝမ်းနည်းမှုနှင့်တကွ ဆင်ခြင်ခြင်း ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိဖြင့် ရူပါရုံကို မြင်သည်ရှိသော် နှလုံးမသာယာမှု၏ အကြောင်းဖြစ်သော ရူပါရုံကို ဆင်ခြင်၏။ နားဖြင့် သဒ္ဒါရုံကို ကြားသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှာခေါင်းဖြင့် ဂန္ဓာရုံကို နမ်းသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">လျှာဖြင့် ရသာရုံကို လျက်သည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို တွေ့ထိသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ဖြင့် ဓမ္မာရုံကို သိသည်ရှိသော် နှလုံးမသာယာမှု၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဓမ္မာရုံကို ဆင်ခြင်၏။ ဤသည်တို့သည် ဝမ်းနည်းမှုနှင့်တကွ ဆင်ခြင်ခြင်း ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၀) လျစ်လျူရှုဆင်ခြင်မှု ခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် လျစ်လျူရှုမှုနှင့်တကွ ဆင်ခြင်မှု ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိဖြင့် ရူပါရုံကို မြင်သည်ရှိသော် လျစ်လျူရှုမှု၏ အကြောင်းဖြစ်သော ရူပါရုံကို ဆင်ခြင်၏။ နားဖြင့် သဒ္ဒါရုံကို ကြားသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှာခေါင်းဖြင့် ဂန္ဓာရုံကို နမ်းသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">လျှာဖြင့် ရသာရုံကို လျက်သည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ကိုယ်ဖြင့် ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို တွေ့ထိသည်ရှိသော်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ဖြင့် ဓမ္မာရုံကို သိသည်ရှိသော် လျစ်လျူရှုမှု၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဓမ္မာရုံကို ဆင်ခြင်၏။ ဤသည်တို့သည် လျစ်လျူရှုမှုနှင့်တကွ ဆင်ခြင်မှု ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၁၁) ကိလေသာအိမ်ကိုမှီသော ဝမ်းမြောက်ခြင်း ခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကိလေသာအိမ်ကိုမှီသော ဝမ်းမြောက်ခြင်း ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို ပွါးစေတတ်ကုန်သော ရူပါရုံတို့၌ ကိလေသာအိမ်ကို မှီသော စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာခြင်း, စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော သာယာ, ချမ်းသာသောခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော သာယာ, ချမ်းသာသော ခံစားခြင်းဝေဒနာသည် ရှိ၏။ နှလုံးကို ပွါးစေတတ်ကုန်သော သဒ္ဒါရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို ပွါးစေတတ်ကုန်သော ဂန္ဓာရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို ပွါးစေတတ်ကုန်သော ရသာရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို ပွါးစေတတ်ကုန်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို ပွါးစေတတ်ကုန်သော ဓမ္မာရုံတို့၌ ကိလေသာအိမ်ကို မှီသော စိတ်၌ ဖြစ်သော သာယာခြင်း, စိတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာ, ချမ်းသာသော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော သာယာ, ချမ်းသာသော ခံစားခြင်းဝေဒနာသည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည်ကိလေသာအိမ်ကို မှီသော ဝမ်းမြောက်ခြင်း ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၂) ကိလေသာအိမ်ကိုမှီသော ဝမ်းနည်းခြင်း ခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကိလေသာအိမ်ကိုမှီသော ဝမ်းနည်းခြင်း ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို မပွါးစေတတ်ကုန်သော ရူပါရုံတို့၌ ကိလေသာအိမ်ကို မှီသော စိတ်၌ ဖြစ်သော မသာယာ ခြင်း, စိတ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာ, ဆင်းရဲသော ခံစားခြင်း သည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာ, ဆင်းရဲသော ခံစားခြင်းဝေဒနာသည် ရှိ၏။ နှလုံးကို မပွါးစေတတ်ကုန်သော သဒ္ဒါရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို မပွါးစေတတ်ကုန်သော ဂန္ဓာရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို မပွါးစေတတ်ကုန်သော ရသာရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို မပွါးစေတတ်ကုန်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">နှလုံးကို မပွါးစေတတ်ကုန်သော ဓမ္မာရုံတို့၌ ကိလေသာအိမ်ကို မှီသော စိတ်၌ ဖြစ်သော မသာယာခြင်း, စိတ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မသာယာ, ဆင်းရဲသော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော မသာယာ, ဆင်းရဲသော ခံစားခြင်းဝေဒနာသည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည်ကိလေသာအိမ်ကို မှီသော ဝမ်းနည်းခြင်း ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> -- <h4>(၁၃) ကိလေသာအိမ်ကိုမှီသော လျစ်လျူရှုခြင်း ခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကိလေသာအိမ်ကို မှီသော လျစ်လျူရှုခြင်း ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လျစ်လျူရှုမှု၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော ရူပါရုံတို့၌ ကိလေသာအိမ်ကို မှီသော စိတ်၌ ဖြစ်သောသာယာသည်လည်း မဟုတ်, မသာယာသည်လည်း မဟုတ်ခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သောဆင်းရဲ, ချမ်းသာ မဟုတ်သော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာမဟုတ်သော ခံစားခြင်းဝေဒနာသည် ရှိ၏။ လျစ်လျူရှုမှု၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော သဒ္ဒါရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">လျစ်လျူရှုမှု၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော ဂန္ဓာရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">လျစ်လျူရှုမှု၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော ရသာရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">လျစ်လျူရှုမှု၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့၌။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">လျစ်လျူရှုမှု၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော ဓမ္မာရုံတို့၌ ကိလေသာအိမ်ကို မှီသော စိတ်၌ ဖြစ်သောသာယာသည်လည်း မဟုတ်, မသာယာသည်လည်း မဟုတ်ခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သောဆင်းရဲ, ချမ်းသာ မဟုတ်သော ခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော ဆင်းရဲ, ချမ်းသာ မဟုတ်သော ခံစားခြင်းဝေဒနာသည် ရှိ၏။ ဤသည်တို့သည် ကိလေသာအိမ်ကို မှီသော လျစ်လျူရှုခြင်း ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> <h4>(၁၄) မှားသောအယူ ခြောက်ပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မှားသောအယူ ‘ဒိဋ္ဌိ’ ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">“ငါ့အား အတ္တရှိ၏”ဟုလည်း ထိုသူအား အမှန်အားဖြင့်, အခိုင်အမာအားဖြင့် မှားသောအယူ ဖြစ်၏။ “ငါ့အား အတ္တမရှိ”ဟုလည်း ထိုသူအား အမှန်အားဖြင့်, အခိုင်အမာအားဖြင့် မှားသောအယူ ဖြစ်၏။ “အတ္တဖြင့် အတ္တကို သိ၏”ဟုလည်း ထိုသူအား အမှန်အားဖြင့်, အခိုင်အမာအားဖြင့် မှားသော အယူဖြစ်၏။ “အတ္တဖြင့် အတ္တမဟုတ်သည်ကို သိ၏”ဟုလည်း ထိုသူအား အမှန်အားဖြင့်, အခိုင်အမာအားဖြင့်မှားသောအယူ ဖြစ်၏။ “အတ္တမဟုတ်သည်ဖြင့် အတ္တကို သိ၏”ဟုလည်း ထိုသူအား အမှန်အားဖြင့်, အခိုင်အမာအားဖြင့်မှားသောအယူ ဖြစ်၏။ ထိုပြင် ထိုသူအား ဤသို့ မှားသောအယူ ဖြစ်၏- “ထိုအတ္တသည် ငါ၏ ဤကိုယ်ပင်တည်း၊ ဆိုတတ်၏၊ သိတတ်၏၊ ထိုထို (အာရုံ) တို့၌ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး ကောင်း, မကောင်းသောကံတို့၏ အကျိုးကို ခံစားတတ်၏၊ ထိုအတ္တသည် မဖြစ်ပေါ်တတ်သည် ဖြစ်၍ မဖြစ်ဖူးပြီ၊ ထိုအတ္တသည်မဖြစ်ပေါ်တတ်သည် ဖြစ်၍ မဖြစ်လတ္တံ့၊ မြဲ၏၊ ခိုင်ခန့်၏၊ အခါခပ်သိမ်း တည်၏၊ ဖေါက်ပြန်သောသဘော မရှိ”ဟုလည်း ထိုသူအား အမှန်အားဖြင့်, အခိုင်အမာအားဖြင့် မှားသောအယူ ဖြစ်၏။ ဤသည်တို့သည် မှားသောအယူ (ဒိဋ္ဌိ) ခြောက်ပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ခြောက်ပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-သတ္တကနိဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-align: center;">(ခုနစ်ပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">အနုသယ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အနုသယခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု အနုသယ၊ အမျက်ထွက်မှု အနုသယ၊ ထောင်လွှားမှု အနုသယ၊ အယူမှားမှု အနုသယ၊ တွေးတောယုံမှားမှု အနုသယ၊ ဘဝ၌ တပ်မက်မှု အနုသယ၊ မသိမှု အနုသယ။ ဤသည်တို့သည် အနုသယ ခုနစ်ပါးတို့တည်း။ (၁)</p> <p style="text-align: center;">သံယောဇဉ်<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် သံယောဇဉ်ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု သံယောဇဉ်၊ အမျက်ထွက်မှု သံယောဇဉ်၊ ထောင်လွှားမှု သံယောဇဉ်၊ အယူမှားမှု သံယောဇဉ်၊ တွေးတောယုံမှားမှု သံယောဇဉ်၊ ဘဝ၌ တပ်မက်မှု သံယောဇဉ်၊ မသိမှု သံယောဇဉ်။ ဤသည်တို့သည် သံယောဇဉ်ခုနစ်ပါးတို့တည်း။ (၂)</p> <p style="text-align: center;">ထကြွသောင်းကျန်းမှု ‘ပရိယုဋ္ဌာန'<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ထကြွသောင်းကျန်းမှု ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်တပ်မက်မှု ထကြွသောင်းကျန်းခြင်း၊ အမျက်ထွက်မှု ထကြွသောင်းကျန်းခြင်း၊ ထောင်လွှားမှု ထကြွသောင်းကျန်းခြင်း၊ အယူမှားမှု ထကြွသောင်းကျန်းခြင်း၊ တွေးတောယုံမှားမှု ထကြွသောင်းကျန်းခြင်း၊ ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ထကြွသောင်းကျန်းခြင်း၊ မသိမှု ထကြွသောင်းကျန်းခြင်း။ ဤသည်တို့သည်ထကြွသောင်းကျန်းမှု ခုနစ်ပါးတို့တည်း။ (၃)</p> <p style="text-align: center;">သူယုတ်မာတရား</p> <p style="text-indent:2em">၉၅၀။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် သူယုတ်မာတရား ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သဒ္ဓါတရား မရှိ၊ အရှက်မရှိ၊ အကြောက်အလန့်မရှိ၊ အကြားအမြင်နည်း၏၊ ပျင်းရိ၏၊ သတိလွတ်၏၊ ပညာမဲ့၏။ ဤသည်တို့သည် သူယုတ်မာတရား ခုနစ်ပါးတို့တည်း။ (၄)</p> <p style="text-align: center;">ဒုစရိုက်တရား<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဒုစရိုက်ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အသက်ကို သတ်ခြင်း၊ မပေးသည်ကို ယူခြင်း၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအားဖြင့် ကျင့်ခြင်း၊ မမှန်သည်ကို ဆိုခြင်း၊ ကုန်းတိုက်ခြင်း၊ ကြမ်းတမ်းစွာ ပြောဆိုခြင်း၊ အကျိုးမရှိသည်ကို ဆိုခြင်း။ ဤသည်တို့သည် ဒုစရိုက်ခုနစ်ပါးတို့တည်း။ (၅)</p> <p style="text-align: center;">မာန်ထောင်ခြင်း<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မာန်ထောင်ခြင်း ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မာန်ထောင်ခြင်း၊ အလွန်မာန်ထောင်ခြင်း၊ အလွန့်အလွန်မာန်ထောင်ခြင်း၊ ယုတ်သောအားဖြင့် မာန်ထောင်ခြင်း၊ အထင်ကြီးခြင်း၊ ငါဖြစ်၏ဟု မာန်ထောင်ခြင်း၊ မှားသော မာန်ထောင်ခြင်း။ ဤသည်တို့သည် မာန်ထောင်ခြင်း ခုနစ်ပါးတို့တည်း။ (၆)</p> -- <p style="text-align: center;">အယူမှားယွင်းမှု</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အယူမှားမှု ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤလောက၌ အချို့သော သမဏဗြာဟ္မဏသည် ဤသို့ ဆိုလေ့ရှိ၏၊ ဤသို့ ယူလေ့ရှိ၏- “အချင်းအကြင့်ကြောင့် ဤအတ္တသည် ရုပ်ရှိ၏၊ မဟာဘုတ်လေးပါးဖြင့် ပြီး၏။ မိဘတို့၏ သုက်သွေး ကြောင့်ဖြစ်၏၊ ကိုယ်ခန္ဓာပျက်စီးသော် ပြတ်စဲ၏၊ ပျက်စီး၏၊ သေပြီးနောက် မဖြစ်။ အချင်း ဤမျှဖြင့်ဤအတ္တသည် လုံးဝ ပြတ်စဲ၏”ဟု ဆိုလေ့ရှိ၏၊ ယူလေ့ရှိ၏။ ဤသို့ အချို့သူတို့သည် ထင်ရှားရှိသောသတ္တဝါ၏ ပြတ်စဲခြင်း, ပျက်စီးခြင်း, မဖြစ်ခြင်းကို ပညတ်ကြကုန်၏။ (၆-၁)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသူ့ကို အခြားသူက ဤသို့ ဆို၏- “အချင်း သင်ဆိုသော ဤအတ္တသည် ရှိသည်သာတည်း။ မရှိဟုငါ မဆို။ အချင်း ဤအတ္တသည် ဤမျှတည်းဖြင့် လုံးဝ ပြတ်စဲသည် မဟုတ်သေး။ အချင်း ကာမာဝစရနတ်ပြည်၌ ဖြစ်သော ကဗဠီကာရအာဟာရဟူသော နတ်သုဒ္ဓါကို စားသောက်သော ရုပ်ရှိသောအခြားအတ္တသည် ရှိသေး၏၊ ထိုအတ္တကို သင် မသိ၊ မမြင်။ ထိုအတ္တကို ငါ သိ၏၊ မြင်၏။ အချင်းထိုအတ္တသည် အကြင့်ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာပျက်စီးသော် ပြတ်စဲ၏၊ ပျက်စီး၏၊ သေပြီးနောက် မဖြစ်တော့။ အချင်း ဤမျှဖြင့် ဤအတ္တသည် လုံးဝ ပြတ်စဲ၏”ဟု ဆို၏။ ဤသို့လျှင် အချို့သူတို့သည်ထင်ရှားရှိသော သတ္တဝါ၏ ပြတ်စဲခြင်း, ပျက်စီးခြင်း, မဖြစ်ခြင်းကို ပညတ်ကြကုန်၏။ (၆-၂)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသူ့ကို အခြားသူက ဤသို့ ဆို၏- “အချင်း သင်ဆိုသော ဤအတ္တသည် ရှိသည်သာတည်း၊ မရှိဟုငါ မဆို။ အချင်း ဤအတ္တသည် ဤမျှတည်းဖြင့် လုံးဝ ပြတ်စဲသည် မဟုတ်သေး။ အချင်း ရူပဗြဟ္မာ့ပြည်၌ ဖြစ်သော ဈာန်စိတ်ဖြင့်ပြီးသော အင်္ဂါကြီးငယ် အလုံးစုံ ပြည့်စုံသော ဣန္ဒြေမချို့တဲ့သော ရုပ်ရှိသောအတ္တသည် ရှိသေး၏။ ထိုအတ္တကို သင် မသိ၊ မမြင်။ ထိုအတ္တကို ငါ သိ၏၊ မြင်၏။ အချင်းထိုအတ္တသည် အကြင့်ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာပျက်စီးသော် ပြတ်စဲ၏၊ ပျက်စီး၏၊ သေပြီးနောက် မဖြစ်တော့။ အချင်း ဤမျှဖြင့် ဤအတ္တသည် လုံးဝ ပြတ်စဲ၏”ဟု ဆို၏။ ဤသို့လျှင် အချို့သူတို့သည် ထင်ရှားရှိသောသတ္တဝါ၏ ပြတ်စဲခြင်း, ပျက်စီးခြင်း, မဖြစ်ခြင်းကို ပညတ်ကြကုန်၏။ (၆-၃)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသူ့ကို အခြားသူက ဤသို့ ဆို၏- “အချင်း သင်ဆိုသော ဤအတ္တသည် ရှိသည်သာတည်း၊ မရှိဟုငါ မဆို။ အချင်း ဤအတ္တသည် ဤမျှတည်းဖြင့် လုံးဝ ပြတ်စဲသည် မဟုတ်သေး။ အချင်းရူပသညာတို့ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍့ ပဋိဃသညာတို့ လုံးဝချုပ်သည့်အပြင် နာနတ္တသညာတို့ကို လုံးဝနှလုံးမသွင်းမူ၍ ‘ကောင်းကင်သည် အဆုံးမရှိ’ဟု (နှလုံးသွင်းလျက်) အာကာသာနဉ္စာယတနဗြဟ္မာ့ဘုံသို့ကပ်ရောက်သော အခြားအတ္တသည် ရှိသေး၏။ ထိုအတ္တကို သင် မသိ၊ မမြင်။ ထိုအတ္တကို ငါ သိ၊ မြင်၏။ အချင်း ထိုအတ္တသည် အကြင့်ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာပျက်စီးသော် ပြတ်စဲ၏၊ ပျက်စီး၏၊ သေပြီးနောက် မဖြစ် တော့။ အချင်း ဤမျှဖြင့် ဤအတ္တသည် လုံးဝပြတ်၏”ဟု ဆို၏။ ဤသို့လျှင်အချို့သူတို့သည် ထင်ရှား ရှိသော သတ္တဝါ၏ ပြတ်စဲခြင်း, ပျက်စီးခြင်း, မဖြစ်ခြင်းကို ပညတ်ကြကုန်၏။ (၆-၄)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသူ့ကို အခြားသူက ဤသို့ ဆို၏- “အချင်း သင်ဆိုသော ဤအတ္တသည် ရှိသည်သာတည်း။ မရှိဟုငါ မဆို။ အချင်း ဤအတ္တသည် ဤမျှတည်းဖြင့် လုံးဝပြတ်စဲသည် မဟုတ်သေး။ အချင်းအာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ ‘ဝိညာဏ်သည် အဆုံးအပိုင်းအခြားမရှိ’ဟု (နှလုံးသွင်းလျက်) ဝိညာဏဉ္စာယတန ဗြဟ္မာ့ဘုံသို့ ကပ်ရောက်သော အခြားအတ္တသည် ရှိသေး၏။ ထိုကိုယ်ကို သင်မသိ၊ မမြင်။ ထိုအတ္တကို ငါ သိ၏၊ မြင်၏။ အချင်း ထိုအတ္တသည် အကြင့်ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာပျက်စီးသော်ပြတ်စဲ၏၊ ပျက်စီး၏။ သေပြီးနောက် မဖြစ်တော့။ အချင်း ဤမျှဖြင့် ဤအတ္တသည် လုံးဝ ပြတ်စဲ၏”ဟုဆို၏။ ဤသို့ အချို့သူတို့သည် ထင်ရှားရှိသော သတ္တဝါ၏ ပြတ်ခြင်း, ပျက်စီးခြင်း, မဖြစ်ခြင်းကိုပညတ်ကြကုန်၏။ (၆-၅)</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုသူ့ကို အခြားသူက ဤသို့ ဆို၏- “အချင်း သင်ဆိုသော ဤအတ္တသည် ရှိသည်သာတည်း။ မရှိဟုငါ မဆို၏။ အချင်း ဤအတ္တသည် ဤမျှတည်းဖြင့် လုံးဝပြတ်စဲသည် မဟုတ်သေး။ အချင်းဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ ‘စိုးစဉ်းမျှ မရှိ’ဟု (နှလုံးသွင်းလျက်) အာကိဉ္စညာယတနဗြဟ္မာ့ဘုံသို့ ကပ်ရောက်သော အခြားအတ္တသည် ရှိသေး၏။ ထိုအတ္တကို သင် မသိ၊ မမြင်။ ထိုအတ္တကိုငါ သိ၏၊ မြင်၏။ အချင်း ထိုအတ္တသည် အကြင့်ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာပျက်စီးသော် ပြတ်၏၊ ပျက်စီး၏၊ သေပြီးနောက် မဖြစ်တော့။ အချင်း ဤမျှတည်းဖြင့် ဤကိုယ်သည် လုံးဝပြတ်စဲ၏”ဟု ဆို၏။ ဤသို့လျှင် အချို့သူတို့သည် ထင်ရှားရှိသော သတ္တဝါ၏ ပြတ်ခြင်း ပျက်စီးခြင်း မဖြစ်ခြင်းကို ပညတ်ကြကုန်၏။ (၆-၆)</p> <p style="text-indent:2em">ထိုသူ့ကို အခြားသူက ဤသို့ ဆို၏- “အချင်း သင်ဆိုသော ဤအတ္တသည် ရှိသည် သာတည်း။ မရှိဟုငါ မဆို။ အချင်း ဤအတ္တသည် ဤမျှတည်းဖြင့် လုံးဝပြတ်သည် မဟုတ်သေး။ အချင်းအာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို လုံးဝလွန်မြောက်၍ နေဝသညာနာသညာယတန ဗြဟ္မာ့ဘုံသို့ ကပ်ရောက်သောအခြားအတ္တသည် ရှိသေး၏။ ထိုအတ္တကို သင် မသိ၊ မမြင်။ ထိုအတ္တကို ငါ သိ၏၊ မြင်၏။ အချင်းထိုအတ္တသည် အကြင့်ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာပျက်စီးသော် ပြတ်စဲ၏၊ ပျက်စီး၏၊ သေပြီးနောက် မဖြစ်တော့။ အချင်း ဤမျှဖြင့် ဤအတ္တသည် လုံးဝ ပြတ်စဲ၏”ဟု ဆို၏။ ဤသို့လျှင် အချို့သူတို့သည် ထင်ရှားရှိသော သတ္တဝါ၏ ပြတ်စဲခြင်း, ပျက်စီးခြင်း, မဖြစ်ခြင်းကို ပညတ်ကြကုန်၏။ ဤသည်တို့သည့်အယူမှားမှု ဒိဋ္ဌိခုနစ်ပါးတို့တည်း။ (၆-၇)</p> <p style="text-align: center;">ခုနစ်ပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်းပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-အဋ္ဌကနိဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-align: center;">(ရှစ်ပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသာ</p> <p style="text-indent:2em">၉၅၂။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကိလေသာရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်မှု ‘လောဘ’၊ ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’၊ ထောင်လွှားမှု ‘မာန’၊ အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ တွေးတောယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’၊ ထိုင်းမှိုင်းမှု ‘ထိန’၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’။ ဤသည်တို့သည် ကိလေသာရှစ်ပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပျင်းရိခြင်းအကြောင်း ၉၅၃။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ပျင်းရိခြင်းအကြောင်း ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် အမှုကို ပြုရ၏၊ ထိုရဟန်းအား ဤသို့ အကြံဖြစ်၏-"ငါသည်အမှုကို ပြုရလိမ့်မည်၊ အမှုကို ပြုရသော ငါ၏ ကိုယ်သည် ပင်ပန်းလိမ့်မည်၊ ယခု ငါသည်အိပ်ဦးမည်”ဟု (နှလုံးပြု၍) ထိုရဟန်းသည် အိပ်၏၊ မရောက်အပ်သေးသည်သို့ ရောက်ရန်၊ မရအပ်သေးသည်ကို ရရန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသည်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ဝီရိယကို အားမထုတ်။ ဤသည်ကား ရှေးဦးစွာ သော ပျင်းရိခြင်းအကြောင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းသည် အမှုကို ပြုပြီးဖြစ်၏၊ ထိုရဟန်းအား ဤသို့ အကြံဖြစ်၏- “ငါသည် အမှုကိုပြုပြီးလေပြီ၊ အမှုကို ပြုပြီးသော ငါ၏ ကိုယ်သည် ပင်ပန်း၏၊ ယခု ငါသည် အိပ်ဦးမည်”ဟု (နှလုံးပြု၍) ထိုရဟန်းသည် အိပ်၏၊ မရောက်အပ်သေးသည်သို့ ရောက်ရန်၊ မရအပ်သေးသည်ကို ရရန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသည်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ဝီရိယကို အားမထုတ်။ ဤသည်ကား နှစ်ခုမြောက်သော ပျင်းရိခြင်း အကြောင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းသည် ခရီးသွားမည် ဖြစ်၏။ ထိုရဟန်းအား ဤသို့ အကြံဖြစ်၏- “ငါသည်ခရီးသွားရလိမ့်မည်၊ ခရီးသွားသော ငါ၏ ကိုယ်သည် ပင်ပန်းလိမ့်မည်၊ ယခု ငါသည် အိပ်ဦးမည်”ဟု (နှလုံးပြု၍) ထိုရဟန်းသည် အိပ်၏၊ မရောက်အပ်သေးသည်သို့ ရောက်ရန်၊ မရအပ်သေးသည်ကို ရရန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသည်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ဝီရိယကို အားမထုတ်။ ဤသည်ကား သုံးခုမြောက်သော ပျင်းရိခြင်း အကြောင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းသည် ခရီးသွားပြီး ဖြစ်၏။ ထိုရဟန်းအား ဤသို့ အကြံဖြစ်၏- “ငါသည်ခရီးသွားပြီးလေပြီ၊ ခရီးသွားပြီးသော ငါ၏ ကိုယ်သည် ပင်ပန်း၏၊ ယခုငါသည် အိပ်ဦးမည်”ဟု (နှလုံးပြု၍) ထိုရဟန်းသည် အိပ်၏၊ မရောက်အပ်သေးသည်သို့ ရောက်ရန်၊ မရအပ်သေးသည်ကို ရရန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသည်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ဝီရိယကို အားမထုတ်။ ဤသည်ကား လေးခုမြောက်သော ပျင်းရိခြင်းအကြောင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းသည် ရွာ, နိဂုံးသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်သော် ကြမ်းတမ်းသောဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံအောင် မရ။ ထိုရဟန်းအား ဤသို့ အကြံဖြစ်၏- “ငါသည် ရွာ, နိဂုံးသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်သော် ကြမ်းတမ်းသောဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံအောင် မရ။ ထို (မရသော) ငါ၏ ကိုယ်သည် ပင်ပန်း၏၊ မခံ့ကျန်း၊ ယခု ငါသည် အိပ်ဦးမည်”ဟု (နှလုံးပြု၍) ထိုရဟန်းသည် အိပ်၏၊ မရောက်အပ်သေးသည်သို့ ရောက်ရန်၊ မရအပ်သေးသည်ကို ရရန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သေး သည်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ဝီရိယကို အားမထုတ်။ ဤသည်ကား ငါးခုမြောက်သော ပျင်းရိခြင်း အကြောင်းတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းသည် ရွာ, နိဂုံးသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်သော် ကြမ်းတမ်းသော ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံအောင် ရ၏။ ထိုရဟန်းအား ဤသို့ အကြံဖြစ်၏- “ငါသည် ရွာ, နိဂုံးသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်သော် ကြမ်းတမ်းသော ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံအောင်ရ၏။ ထို (ရသော) ငါ၏ ကိုယ်သည် ပင်ပန်း၏၊ မခံ့ကျန်း၊ စိုစွတ်သော ပဲကြီးနှင့် တူသရောင်ထင်၏။ ယခု ငါသည် အိပ်ဦးမည်”ဟု (နှလုံးပြု၍) ထိုရဟန်းသည် အိပ်၏၊ မရောက်အပ်သေးသည်သို့ ရောက်ရန်၊ မရအပ်သေးသည်ကို ရရန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသည်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ဝီရိယကို အားမထုတ်။ ဤသည်ကား ခြောက်ခုမြောက်သော ပျင်းရိခြင်း အကြောင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းသည် အနာရောဂါအနည်းငယ်ဖြစ်၏။ ထိုရဟန်းအား ဤသို့ အကြံဖြစ်၏- “ငါ့အား အနာရောဂါအနည်းငယ် ဖြစ်၏။ အိပ်ရန် သင့်သော အခွင့်သည် ရှိနေ၏။ ယခု ငါသည်အိပ်ဦးမည်”ဟု (နှလုံးပြု၍) ထိုရဟန်းသည် အိပ်၏၊ မရောက်အပ်သေးသည်သို့ ရောက်ရန်၊ မရအပ်သေးသည်ကို ရရန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသည်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ဝီရိယကို အားမထုတ်။ ဤသည်ကား ခုနစ်ခုမြောက်သော ပျင်းရိခြင်းအကြောင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းသည် အနာ (ရောဂါ) ပျောက်ပြီ၊ အနာ (ရောဂါ) ပျောက်သည်ကား မကြာသေး၊ ထိုရဟန်းအား ဤသို့ အကြံဖြစ်၏-"ငါသည် အနာ (ရောဂါ) ပျောက်ပြီ၊ အနာ (ရောဂါ) ပျောက်သည်ကား မကြာသေး၊ ထို (အနာရောဂါပျောက်စဖြစ်သော) ငါ၏ ကိုယ်သည် အားနည်း၏၊ မခံ့ကျန်း၊ ယခု ငါသည်အိပ်ဦးမည်ဟု (နှလုံးပြု၍) ထိုရဟန်းသည် အိပ်၏၊ မရောက်အပ်သေးသည်သို့ ရောက်ရန်၊ မရအပ်သေးသည်ကို ရရန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သေး သည်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် အားမထုတ်။ ဤသည်ကား ရှစ်ခုမြောက်သော ပျင်းရိခြင်း အကြောင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် ပျင်းရိခြင်း အကြောင်းရှစ်ပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">စိတ်ပင်ပန်းကြောင်း လောကဓံတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်လောကဓံရှစ်ပါးတို့ဖြင့် စိတ်ပင်ပန်းခြင်း ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လာဘ်ရခြင်းကြောင့် ပြင်းစွာတပ်မက်ခြင်း၊ လာဘ်မရခြင်းကြောင့် နှလုံးမသာယာခြင်း၊ အခြံအရံ (အကျော်အစော) ကြောင့် ပြင်းစွာတပ်မက်ခြင်း၊ အခြံအရံ (အကျော်အစော) မရှိခြင်းကြောင့် နှလုံးမသာယာခြင်း၊ ချီးမွမ်းခြင်းကြောင့် ပြင်းစွာတပ်မက်ခြင်း၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းကြောင့် နှလုံးမသာယာခြင်း၊ ချမ်းသာခြင်း ကြောင့် ပြင်းစွာတပ်မက်ခြင်း၊ ဆင်းရဲခြင်းကြောင့် နှလုံးမသာယာခြင်း။ ဤလောကဓံရှစ်ပါးတို့ကြောင့်စိတ်ပင်ပန်းခြင်း ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ယုတ်ညံ့သူတို့၏ ပြောဆိုခြင်း</p> <p style="text-indent:2em">၉၅၅။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရိယာမဟုတ် (ယုတ်ညံ့) သူတို့၏ပြောဆိုခြင်း ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မမြင်သည်၌ မြင်၏ဟု ဆိုခြင်း၊ မကြားသည်၌ ကြား၏ဟု ဆိုခြင်း၊ မတွေ့ထိသည်၌ တွေ့ထိ၏ဟုဆိုခြင်း၊ မသိသည်၌ သိ၏ဟု ဆိုခြင်း၊ မြင်သည်၌ မမြင်ဟု ဆိုခြင်း၊ ကြားသည်၌ မကြားဟု ဆိုခြင်း၊ တွေ့ထိသည်၌ မတွေ့ထိဟု ဆိုခြင်း၊ သိသည်၌ မသိဟု ဆိုခြင်း။ ဤသည်တို့သည် အရိယာမဟုတ် (ယုတ်ညံ့) သူတို့၏ ပြောဆိုခြင်း ရှစ်ပါးတို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">မှားသော သဘောတရား</p> <p style="text-indent:2em">၉၅၆။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မှားသော သဘောတရား ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မှားသော အမြင် ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’၊ မှားသော ကြံစည်မှု ‘မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ’၊ မှားသော ပြောဆိုမှု ‘မိစ္ဆာဝါစာ’၊ မှားသော ပြုလုပ်မှု ‘မိစ္ဆာကမ္မ န္တ၊ မှားသော အသက်မွေးမှု ‘မိစ္ဆာအာဇီဝ’၊ မှားသော လုံ့လ ‘မိစ္ဆာဝါယာမ’၊ မှားသော အောက်မေ့မှု ‘မိစ္ဆာသတိ’၊ မှားသော တည်ကြည်မှု ‘မိစ္ဆာသမာဓိ’။ ဤသည်တို့သည် မှားသော သဘောတရား ရှစ်ပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ယောက်ျားတို့၏ အပြစ်</p> <p style="text-indent:2em">၉၅၇။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ယောက်ျားတို့၏ အပြစ်ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းတို့သည် ရဟန်း (တစ်ပါး) ကို အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင် စွပ်စွဲကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့က အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင်စွပ်စွဲအပ်သည်ရှိသော် “ငါ မအောက်မေ့မိ၊ ငါမအောက်မေ့မိ”ဟု အမှတ်မရသဖြင့်သာ ဖြေရှင်း၏။ ဤသည်ကား ရှေးဦးစွာသော ယောက်ျားတို့၏အပြစ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းတို့သည် ရဟန်း (တစ်ပါး) ကို အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင် စွပ်စွဲကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည်ရဟန်းတို့က အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင်စွပ်စွဲအပ်သည်ရှိသော် အပြစ်တင်စွပ်စွဲသူကိုသာ “မိုက်မဲ မလိမ္မာသောသင်၏ ပြောဆိုခြင်းဖြင့် အဘယ်မူအံ့နည်း၊ သင်ကဲ့သို့သော (ပုဂ္ဂိုလ်) က ငါ့ကို ဆိုစရာမှတ်ထင်သလော”ဟု ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၍ တည်၏။ ဤသည်ကား နှစ်ခုမြောက်သော ယောက်ျားတို့၏ အပြစ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းတို့သည် ရဟန်း (တစ်ပါး) ကို အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင် စွပ်စွဲကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့က အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင်စွပ်စွဲအပ်သည်ရှိသော် အပြစ်တင်စွပ်စွဲသူကိုသာ “သင်လည်း ဤမည်သော အာပတ်သို့ ရောက်သည် မဟုတ်လော၊ သင်သည် လက်ဦးစွာ ကုစားဦးလော့”ဟု ပြန်၍ အပြစ်တင် စွပ်စွဲ၏။ ဤသည်ကား သုံးခုမြောက်သော ယောက်ျားတို့၏ အပြစ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းတို့သည် ရဟန်း (တစ်ပါး) ကို အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင် စွပ်စွဲကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည်ရဟန်းတို့က အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင်စွပ်စွဲအပ်သည်ရှိသော် အကြောင်းတစ်ပါးဖြင့် အကြောင်းတစ်ပါးကို ဖုံးလွှမ်း၏။ စကားကို အပ၌ ပစ်လွှင့်၏။ အမျက်ထွက်ခြင်းကို လည်းကောင်း၊ စိတ်ဆိုးခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ မနှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း ထင်ရှားစွာ ပြု၏။ ဤသည်ကား လေးခုမြောက်သော ယောက်ျားတို့၏ အပြစ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းတို့သည် ရဟန်း (တစ်ပါး) ကို အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင် စွပ်စွဲကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့က အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင်စွပ်စွဲအပ်သည်ရှိသော် သံဃာ့အလယ်၌ လက်သီး, လက်မောင်းတန်း၍ အရှက်မရှိသော စကားကို ဆို၏၊ ဤသည်ကား ငါးခုမြောက်သော ယောက်ျားတို့၏အပြစ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းတို့သည် ရဟန်း (တစ်ပါး) ကို အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင် စွပ်စွဲကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည်ရဟန်းတို့က အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင်စွပ်စွဲအပ်သည်သည်ရှိသော် “ငါ အာပတ် မသင့်၊ ငါ အာပတ်မသင့်သည် မဟုတ်”ဟု (မပြောမဆို) ဆိတ်ဆိတ်ဖြစ်၍ သံဃာကို ညှဉ်းဆဲ၏။ ဤသည်ကားခြောက်ခုမြောက်သော ယောက်ျားတို့၏ အပြစ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းတို့သည် ရဟန်း (တစ်ပါး) ကို အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင် စွပ်စွဲကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့က အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင်စွပ်စွဲအပ်သည်ရှိသော် သံဃာကို အရေးမစိုက်မူ၍ အပြစ်တင်သူကိုအရေးမစိုက်မူ၍ အာပတ်ရှိလျက်သာ အလိုရှိသော အရပ်သို့ ဖဲသွား၏။ ဤသည်ကား ခုနစ်ခုမြောက်သော ယောက်ျားတို့၏ အပြစ်တည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထို့ပြင်လည်း ရဟန်းတို့သည် ရဟန်း (တစ်ပါး) ကို အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင် စွပ်စွဲကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည်ရဟန်းတို့က အာပတ်ဖြင့် အပြစ်တင်စွပ်စွဲအပ်သည်ရှိသော် “အရှင်ဘုရားတို့ သင်တို့သည် ကျွန်ုပ်၌ အဘယ့်ကြောင့် အလွန်အမင်း ကြောင့်ကြစိုက်ကြသနည်း၊ ယခု ကျွန်ုပ်သည် သိက္ခာချ၍ လူထွက်တော့အံ့” ဟု ဤသို့ ဆို၏။ ထိုရဟန်းသည် သိက္ခာချ၍ လူထွက်ပြီးလျှင် “အရှင်ဘုရားတို့ သင်တို့သည်ယခုအခါ နှစ်လိုဝမ်းမြောက်တော်မူကြပါ”ဟု ဤသို့ ဆို၏။ ဤသည်ကား ရှစ်ခုမြောက်သော ယောက်ျားတို့၏ အပြစ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့ကား ယောက်ျားတို့၏ အပြစ်ရှစ်ပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အသညီဝါဒ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် သညာမရှိဟုဖြစ်သော အယူရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အတ္တသည် ရုပ်ရှိ၏၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)၊ ထိုအတ္တကို “သညာမရှိ”ဟု ပညတ်ကြကုန်၏။ အတ္တသည် ရုပ်မရှိ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်လည်း ရှိ၏၊ ရုပ်လည်း မရှိ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ရုပ်ရှိသည်လည်း မဟုတ် ရုပ်မရှိသည်လည်း မဟုတ်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">အတ္တသည် အဆုံးရှိ၏၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)၊ “သညာမရှိ”ဟု ထိုအတ္တကိုပညတ်ကြကုန်၏။ အတ္တသည် အဆုံးမရှိ၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)၊ “သညာမရှိ”ဟု ထိုအတ္တကိုပညတ်ကြကုန်၏။ အတ္တသည် အဆုံးလည်း ရှိ၏၊ အဆုံးလည်း မရှိ၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)၊ “သညာမရှိ”ဟု ထိုအတ္တကို ပညတ်ကြကုန်၏။ အတ္တသည် အဆုံးရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အဆုံးမရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)၊ “သညာမရှိ”ဟု ပညတ်ကြကုန်၏။ ဤသည်တို့သည် သညာမရှိဟု ဖြစ်သော အယူရှစ်ပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">နေဝသညီနာသညီဝါဒ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သညာမရှိသည်လည်းမဟုတ်ဟု ဖြစ်သော အယူရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အတ္တသည် ရုပ်ရှိ၏၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းရှိ (မြဲ၏)၊ “သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်”ဟု ထိုအတ္တကို ပညတ်ကြကုန်၏။ အတ္တသည် ရုပ်မရှိ။ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)၊ “သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်”ဟု ထိုအတ္တကို ပညတ်ကြကုန်၏။ အတ္တသည် ရုပ်လည်း ရှိ၏၊ ရုပ်လည်း မရှိ၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)၊ “သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်”ဟု ထိုအတ္တကို ပညတ်ကြကုန်၏။ အတ္တသည် ရုပ်ရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ ရုပ်မရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)၊ “သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ့်”ဟု ထိုအတ္တကို ပညတ်ကြကုန်၏။ အတ္တသည် အဆုံးရှိ၏၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)၊ “သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်”ဟု ထိုအတ္တကို ပညတ်ကြကုန်၏။ အတ္တသည် အဆုံးမရှိ၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)၊ “သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်”ဟု ထိုအတ္တကို ပညတ်ကြကုန်၏။ အတ္တသည် အဆုံးလည်း ရှိ၏၊ အဆုံးလည်း မရှိ၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)၊ “သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်”ဟု ထိုအတ္တကို ပညတ်ကြကုန်၏။ အတ္တသည် အဆုံးရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ အဆုံးမရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သေပြီးနောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိ (မြဲ၏)၊ “သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်”ဟု ထိုအတ္တကို ပညတ် ကြကုန်၏။ ဤသည်တို့သည် သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်၊ သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဟု ဖြစ်သော အယူရှစ်ပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရှစ်ပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">နဝကနိဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-align: center;">(ကိုးပါးအစုတရားများကိုအကျယ်ပြဆိုခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းအကြောင်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းအကြောင်း ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ဖြစ်၏၊ ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ဖြစ်၏၊ ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လိမ့်မည်ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ ငါချစ်မြတ်နိုးသူ၏အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လိမ့်မည်ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ ငါ မချစ်မြတ်နိုးသူ၏ အကျိုးကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်နေဆဲ။ပ။ အကျိုးကိုပြုကျင့်လိမ့်မည်ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ ဤသည်တို့သည် ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း အကြောင်းကိုးပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ယောက်ျားတို့၏အညစ်အကြေး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ယောက်ျားတို့၏ အညစ်အကြေးကိုးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အမျက်ထွက်မှု ‘ကောဓ’၊ ကျေးဇူးကန်းမှု ‘မက္ခ’၊ ငြူစူမှု ‘ဣဿာ’၊ ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’၊ လှည့်ပတ်မှု ‘မာယာ’၊ စဉ်းလဲမှု ‘သာဌေယျ’၊ လိမ်ညာပြောမှု ‘မုသာဝါဒ’၊ ယုတ်မာသောအလိုရှိမှု ‘ပါပိစ္ဆတာ’၊ မှားသော အယူရှိမှု ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ’။ ဤသည်တို့သည် ယောက်ျားတို့၏ အညစ်အကြေးကိုးပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">မာန်ထောင်ခြင်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မာန်ထောင်ခြင်း ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြတ်သော သူ၏ “ငါ (သင့်ထက်) မြတ်၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း၊ မြတ်သော သူ၏ “ငါ (သင့်နှင့်) တူ၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း၊ မြတ်သော သူ၏ “ငါ (သင့်အောက်) ယုတ်၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း။ တူသော သူ၏ “ငါ (သင့်ထက်) မြတ်၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း၊ တူသော သူအား “ငါ (သင်နှင့်) တူ၏” ဟု မာန်ထောင်ခြင်း၊ တူသော သူ၏ “ငါ (သင့်အောက်) ယုတ်၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း။ ယုတ်သောသူ၏ “ငါ (သင့်ထက်) မြတ်၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း၊ ယုတ်သော သူ၏ “ငါ (သင့်နှင့်) တူ၏” ဟု မာန်ထောင်ခြင်း၊ ယုတ်သောသူ၏ “ငါ (သင့်အောက်) ယုတ်၏”ဟု မာန်ထောင်ခြင်း။ ဤသည် တို့သည် မာန်ထောင်ခြင်း ကိုးပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">တဏှာမူလကတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တပ်မက်ခြင်း (တဏှာ) အရင်းခံတရားကိုးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(၁) တပ်မက်ခြင်း ‘တဏှာ'ကို စွဲ၍ ရှာမှီးခြင်း ဖြစ်၏။ (၂) ရှာမှီးခြင်းကို စွဲ၍ ရခြင်း ဖြစ်၏၏။ (၃) ရခြင်းကို စွဲ၍ ကြံစည်ဆုံးဖြတ်ခြင်း ဖြစ်၏။ (၄) ကြံစည်ဆုံးဖြတ်ခြင်းကို စွဲ၍ ပြင်းစွာ လိုချင်တပ်မက်ခြင်း ဖြစ်၏။ (၅) ပြင်းစွာလိုချင်တပ်မက်ခြင်းကို စွဲ၍ (ငါ, ငါ့ဟာဟု) အားကြီးသော အပြီးသတ် သက်ဝင်ဆုံးဖြတ်ချက်ချခြင်း ဖြစ်၏။ (၆) (ငါ, ငါ့ဟာ ဟု) အားကြီးသော အပြီးသတ်သက်ဝင် ဆုံးဖြတ်ချက်ချခြင်းကို စွဲ၍ သိမ်းဆည်းခြင်း ဖြစ်၏။ (၇) သိမ်းဆည်းခြင်းကို စွဲ၍ ဝန်တိုခြင်း ဖြစ်၏။ (၈) ဝန်တိုခြင်းကို စွဲ၍ စောင့်ရှောက်ခြင်း ဖြစ်၏။ (၉) စောင့်ရှောက်ခြင်းအကြောင်းကြောင့် တုတ်ကိုင်ခြင်း၊ ဓားစွဲခြင်း၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ခြင်း၊ ငြင်းခုန်ခြင်း၊ ဆန့်ကျင်ဘက် ပြောခြင်း၊ နင်ပဲငဆ ပြောခြင်း၊ ကုန်းတိုက်ခြင်း၊ မမှန်သည်ကို ဆိုခြင်းဟူသော များစွာကုန်သော ယုတ်မာကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏။ ဤသည်တို့သည် တပ်မက်ခြင်း ‘တဏှာ’ အရင်းခံတရား ကိုးပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">တုန်လှုပ်ခြင်း</p> <p style="text-indent:2em">၉၆၄။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တုန်လှုပ်ခြင်း ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်၏ဟု တုန်လှုပ်ခြင်း၊ ငါဖြစ်၏ဟု တုန်လှုပ်ခြင်း၊ ဤဟာ ငါဖြစ်ဟု တုန်လှုပ်ခြင်း၊ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုတုန်လှုပ်ခြင်း၊ ရုပ်ရှိဖြစ်လိမ့်မည်ဟု တုန်လှုပ်ခြင်း၊ နာမ်ရှိဖြစ်လိမ့်မည်ဟု တုန်လှုပ်ခြင်း၊ သညာရှိဖြစ်လိမ့်မည်ဟု တုန်လှုပ်ခြင်း၊ သညာမရှိဖြစ်လိမ့်မည်ဟု တုန်လှုပ်ခြင်း၊ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု တုန်လှုပ်ခြင်း။ ဤသည်တို့သည် တုန်လှုပ်ခြင်းကိုးပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">မှတ်ထင်ခြင်း (မညိတ)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မှတ်ထင်ခြင်း ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဖိမ့်ဖိမ့်တုန်လှုပ်ခြင်း ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">ချဲ့ထွင်ခြင်း ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">ပြုပြင်ခြင်း ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">ဖြစ်၏ဟု ပြုပြင်ခြင်း၊ ငါဖြစ်၏ဟု ပြုပြင်ခြင်း၊ ဤဟာ ငါဖြစ်၏ဟု ပြုပြင်ခြင်း၊ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုပြုပြင်ခြင်း၊ ရုပ်ရှိဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ပြုပြင်ခြင်း၊ နာမ်ရှိဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ပြုပြင်ခြင်း၊ သညာရှိဖြစ်လိမ့်မည်ဟုပြုပြင်ခြင်း၊ သညာမရှိဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ပြုပြင်ခြင်း၊ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်းမဟုတ် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ပြုပြင်ခြင်း။ ဤသည်တို့သည် ပြုပြင်ခြင်း ကိုးပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကိုးပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ဒသကနိဒ္ဒေသ</h3> <p style="text-align: center;">(ဆယ်ပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသာဝတ္ထု</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကိလေသာအကြောင်းဆယ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်မှု ‘လောဘ’၊ ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’၊ မာန်ထောင်မှု ‘မာန’၊ အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’၊ တွေးတောယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’၊ ထိုင်းမှိုင်းမှု ‘ထိန’၊ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ’၊ မရှက်မှု ‘အဟိရိက’၊ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ’၊ ဤသည်တို့သည် ကိလေသာအကြောင်းဆယ်ပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရန်ငြိုးဖွဲ့ကြောင်း</p> <p style="text-indent:2em">၉၆၇။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းအကြောင်း ဆယ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ဖြစ်၏၊ ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ဖြစ်၏၊ ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လိမ့်မည်ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ ငါချစ်မြတ်နိုးသူ၏ အကျိုးမဲ့ကိုပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်နေဆဲ။ပ။ အကျိုးမဲ့ကို ပြုကျင့်လိမ့်မည်ဟု ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ ငါမချစ်မြတ်နိုးသူ၏ အကျိုးကို ပြုကျင့်ခဲ့ပြီ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်နေဆဲ။ပ။ အကျိုးကို ပြုကျင့်လိမ့်မည်ဟုရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ ထို့ပြင် အရာမဟုတ်သည်၌ လည်း ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ ဤသည်တို့သည်ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းအကြောင်းဆယ်ပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အကုသိုလ်ကမ္မပထတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အသက်ကို သတ်ခြင်း၊ မပေးသည်ကို ယူခြင်း၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားသောအားဖြင့် ကျင့်ခြင်း၊ မဟုတ်မမှန်သည်ကို ဆိုခြင်း၊ ကုန်းတိုက်ခြင်း၊ ကြမ်းတမ်းသောစကားကို ဆိုခြင်း၊ ပြိန်ဖျင်းသောစကားကိုဆိုခြင်း၊ သူတစ်ပါးပစ္စည်းကို မတရားရယူရန် ကြံစည်ခြင်း၊ သူတစ်ပါး သေကြေပျက်စီးရန် ကြံစည်ခြင်း၊ အယူ မှားခြင်း။ ဤသည်တို့သည် အကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သံယောဇဉ်တရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမ၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမရာဂ’ သံယောဇဉ်၊ အမျက်ထွက်မှု ‘ပဋိဃ’ သံယောဇဉ်၊ ထောင်လွှားမှု ‘မာန’ သံယောဇဉ်၊ အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ သံယောဇဉ်၊ တွေးတောယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ’ သံယောဇဉ်၊ (ခွေး, နွား စသည်တို့၏) အလေ့အကျင့်ကို (ကိလေသာစင်ကြယ်ကြောင်းဟု) မှားသော သုံးသပ်မှု ‘သီလဗ္ဗတပရာသ’ သံယောဇဉ်၊ ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝရာဂ’ သံယောဇဉ်၊ ငြူစူမှု ‘ဣဿာ'သံယောဇဉ်၊ ဝန်တိုမှု ‘မစ္ဆရိယ’ သံယောဇဉ်၊ မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ သံယောဇဉ်။ ဤသည်တို့သည်သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးတို့ မည် ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">မှားသောသဘောတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မှားသောသဘောတရား ဆယ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မှားသော အယူ၊ မှားသော အကြံ၊ မှားသော စကား၊ မှားသော အမှု ၊ မှားသော အသက်မွေးမှု ၊ မှားသောအားထုတ်မှု ၊ မှားသော အောက်မေ့မှု ၊ မှားသော တည်ကြည်မှု ၊ မှားသောဉာဏ်၊ မှားသောလွတ်မြောက်မှု ။ ဤသည်တို့သည် မှားသောသဘောတရားဆယ်ပါးတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဒသဝတ္ထုက မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဝတ္ထုဆယ်ပါးရှိသော မှားသောအယူ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပေးလှူခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယဇ်ကြီး (အလှူကြီး) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ယဇ်ငယ် (အလှူငယ်) ပူဇော်ရခြင်း (အကျိုး) သည် မရှိ၊ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးရင်း အကျိုးဖျားသည် မရှိ၊ ဤလောကသည် မရှိ၊ တမလွန်လောကသည် မရှိ၊ အမိသည် မရှိ၊ အဖသည် မရှိ၊ သေ၍တစ်ဖန်ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့သည် မရှိကုန်၊ ဤလောကကိုလည်းကောင်း၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ မျက်မှောက်ပြုလျက် ဟောကြားနိုင်ကုန်သော၊ ဖြောင့်မှန်သော အရိယမဂ်သို့ ရောက်ကုန်သော၊ ကောင်းသော ကျင့်ရှိကုန်သော သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည်လောက၌ မရှိကုန်။ ဤသည်တို့သည် ဝတ္ထုဆယ်ပါး ရှိသော မှားသောအယူ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">တစ်ဖက်စွန်းရောက်ဒိဋ္ဌိ ‘အန္တဂ္ဂါဟိကဒိဋ္ဌိ'</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်သည် ဝတ္ထုဆယ်ပါးရှိသောတစ်ဖက်စွန်းရောက် မှားသောအယူ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လောကသည် မြဲ၏ဟု ယူခြင်း၊ လောကသည် မမြဲဟု ယူခြင်း၊ လောကသည် အဆုံးရှိ၏ဟု ယူခြင်း၊ လောကသည် အဆုံးမရှိဟု ယူခြင်း၊ အသက်သည် ကိုယ်တည်းဟု ယူခြင်း၊ အသက်တခြားကိုယ်တခြားဟု ယူခြင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်ဖြစ်၏ဟု ယူခြင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်မဖြစ်ဟု ယူခြင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်လည်းဖြစ် မဖြစ်လည်း မဖြစ်ဟု ယူခြင်း၊ သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက် ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်, မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ဟု ယူခြင်း။ ဤသည်တို့သည်ဝတ္ထုဆယ်ပါးရှိသော တစ်ဖက်စွန်းရောက် မှားသောအယူ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဆယ်ပါးစုတရားများကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">တဏှာဖြစ်ခြင်းတို့ကို အကျယ်ပြဆိုခြင်း</h3> <h4>အတွင်းသန္တာန်ကို စွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း၁၈-ပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အတွင်းသန္တာန်ကို စွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ငါဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤအပြားအားဖြင့် ငါဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤသို့ ငါဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်၏။ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်၏။ ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤအပြားအားဖြင့်ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤသို့ ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ဖြစ်၏။ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ဖြစ်၏။ အမြဲဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်၏။ အမြဲ မဖြစ်ဟု ဖြစ်၏။ ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤသို့ ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ စင်စစ် ငါဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ စင်စစ် ငါ ဤအပြားအားဖြင့်ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ စင်စစ် ငါ ဤသို့ ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ စင်စစ် ငါ တစ်ပါးသောအခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၄</b>။ အဘယ်သို့လျှင် “ငါ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသောတရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ငါဟု လိုလားနှစ်သက်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ရ၏။ ငါဖြစ်သည်ဟု ထောင်လွှားမှု ‘မာန'ကို ရ၏၊ ငါဖြစ်သည်ဟု အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'ကို ရ၏၊ ထိုတဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိသုံးပါးအပေါင်းသည် ဖြစ်လတ်သော် ဤအပြားအားဖြင့်ငါဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့ ငါ ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ တစ်ပါးသောအခြင်းအရာအားဖြင့် ငါဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤချဲ့ထွင်မှု ‘ပပဉ္စ’ တရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤအပြားအားဖြင့် ငါဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ငါ မင်းမျိုးဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ငါ ကုန်သည်မျိုးဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ငါ သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ငါ (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ငါ ရဟန်းဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ငါ နတ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ငါလူသားဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ငါ ရုပ်ရှိသူဟူ၍လည်းကောင်း၊ ငါ ရုပ်မရှိသူဟူ၍လည်းကောင်း၊ ငါသညာရှိသူဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ငါ သညာမရှိသူဟူ၍လည်းကောင်း၊ ငါ သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤအပြားအားဖြင့် ငါဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤသို့ ငါဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ကုန်သည်မျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ကုန်သည်မျိုးဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ထို့အတူ ငါ သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင်ဖြစ်သကဲ့သို့ထို့အတူ ငါ (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင် ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ရဟန်းဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူငါ ရဟန်းဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ နတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါနတ်ဖြစ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ထိုသူ လူသားဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ လူသားဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ရုပ်ရှိသကဲ့သို့ ထို့အတူငါ ရုပ်ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ရုပ်မရှိသကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ရုပ်မရှိ ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူသညာ ရှိသကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ သညာမရှိသကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါသညာမရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ် သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်သကဲ့သို့ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ် သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤ်သို့လျှင် “ဤသို့ ငါဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၃)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ထိုသူမင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးမဖြစ်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ထိုသူပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးမဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ကုန်သည်မျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ကုန်သည်မျိုးမဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ သူဆင်းရဲမျိုး ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါသူဆင်းရဲမျိုးမဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင် ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင် မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ရဟန်းဖြစ် သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ရဟန်းမဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ နတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ နတ်မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ လူသားဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ လူသားမဖြစ်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ရုပ်ရှိသကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ရုပ်မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ရုပ်မရှိသကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ရုပ်မရှိသည် မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ သညာရှိသကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာမရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ သညာမရှိသကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာမရှိသည် မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ် သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ် သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်သည် မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသိုလျှင် “ဤသို့ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ငါ့ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု လိုလားနှစ်သက်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ရ၏။ ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ထောင်လွှားမှု ‘မာန'ကိုရ၏၊ ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'ကို ရ၏၊ ထိုသို့တဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိ သုံးပါးအပေါင်းသည် ဖြစ်လတ်သော် ဤအပြားအားဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့ ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤချဲ့ထွင်မှု ‘ပပဉ္စ'တရားတို့ဖြစ်ကုန်၏။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မင်းမျိုး ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပုဏ္ဏားမျိုး ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကုန်သည်မျိုးဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သူဆင်းရဲမျိုး ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရဟန်း ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ နတ်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူသားဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ရှိသူဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်မရှိသူဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သညာရှိသူဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သညာမရှိသူဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သညာရှိသူလည်း မဟုတ် သညာမရှိသူလည်းမဟုတ် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်းဤသို့လျှင် “ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်လိမ့်မည်” ဟု ဖြစ်၏။ (၆)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် ဤသို့ ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍ လည်းကောင်း။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုသူ သညာရှိသည်လည်းမဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာ မရှိသည်လည်း မဟုတ်သည် မဟုတ် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤသို့ ငါဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၇)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါမင်းမျိုး ဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါပုဏ္ဏားမျိုး ဖြစ်လိမ့်မည်မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ,် သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါသညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၈)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “အမြဲ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို (အပျက်အစီးမရှိ) မြဲ၏ (နိစ္စဖြစ်၏)၊ (ထင်ရှားတည်တံ့) ခိုင်ခံ့၏ (ဓုဝဖြစ်၏)၊ တည်တံ့၏ (သဿတဖြစ်၏)၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောမရှိ (အဝိပရိဏာမဓမ္မဖြစ်၏)ဟူ၍ ဤသို့လျှင် “အမြဲ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၉)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “အမြဲ မဖြစ်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ပြတ်လိမ့်မည်, ပျက်စီးလိမ့်မည်, ဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍ ဤသို့လျှင် “အမြဲ မဖြစ်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၀)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု လိုလားနှစ်သက်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ရ၏။ ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု ထောင်လွှားမှု ‘မာန'ကို ရ၏၊ ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'ကို ရ၏၊ ထိုတဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိ သုံးပါးအပေါင်းသည် ဖြစ်လတ်သော်ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤချဲ့ထွင်မှု ‘ပပဉ္စ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၁)့အဘယ်သို့လျှင် “ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။ မင်းမျိုး ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပုဏ္ဏားမျိုး ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကုန်သည်မျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သူဆင်းရဲမျိုး ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင်ဖြစ်ရာသည် ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရဟန်း ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ နတ်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ လူသား ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ရှိသူ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်မရှိသူဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သညာရှိသူ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သညာ မရှိသူ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ် ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤသို့ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ထိုသူသညာရှိသည်လည်း မဟုတ် သညာမရှိသည်လည်းမဟုတ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်းမဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ် ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဖြစ်၏။ ဤသို့လျှင် “ဤသို့ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၃)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးမဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးမဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ထိုသူသညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်းမဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်သည် မဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၄)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို စင်စစ် ငါဖြစ်ရာသည်ဟု လိုလားနှစ်သက်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ရ၏။ စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု ထောင်လွှားမှု ‘မာန'ကို ရ၏၊ စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ’ ရ၏၊ ထိုတဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိသုံးပါးအပေါင်းသည် ဖြစ်လတ်သော် စင်စစ် ငါ ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စင်စစ်ငါ ဤသို့ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤချဲ့ထွင်မှု ‘ပပဉ္စ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၅)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “စင်စစ် ငါ ဤအပြားအားဖြင့်ဖြင့် ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စင်စစ် ငါ မင်းမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါကုန်သည်မျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါ သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါ (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင်ဖြစ်ရာသည် ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါ ရဟန်းဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါ နတ်ဖြစ်ရာ သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါ လူသားဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါ ရုပ်ရှိသူ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါ ရုပ်မရှိသူဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါ သညာရှိသူ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါ သညာမရှိသူ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ စင်စစ် ငါ သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ် ဖြစ်ရာသည် ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “စင်စစ် ငါ ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၆)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “စင်စစ် ငါ ဤသို့ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါ မင်းမျိုးဖြစ်ရာသည့်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူစင်စစ် ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ် ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “စင်စစ် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၇)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “စင်စစ် ငါ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါ မင်းမျိုးမဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးမဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ် သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူစင်စစ် ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ် သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်သည် မဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “စင်စစ် ငါ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၈)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့သည် မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို စွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး တို့တည်း။</p> -- <h4>အပသန္တာန်ကို စွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း၁၈-ပါး</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အပသန္တာန်ကို စွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ တစ်ပါးသော အခြင်း အရာအားဖြင့် ဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့်ဤအပြားအားဖြင့် ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဤသို့ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ တစ်ပါးသောအခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် အမြဲဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် အမြဲ မဖြစ်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ဤအပြားအားဖြင့်ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့်စင်စစ် ငါ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်ဟု ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၆</b>။ အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်သည်ဟု လိုလားနှစ်သက် တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ရ၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်သည်ဟု ထောင်လွှားမှု ‘မာန'ကို ရ၏၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်သည်ဟု အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'ကို ရ၏၊ ထိုတဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိ သုံးပါးအပေါင်းသည် ဖြစ်လတ်သော် ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤချဲ့ထွင်မှု ‘ပပဉ္စ'တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ (၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ မင်းမျိုးဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ပုဏ္ဏားမျိုး ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ကုန်သည်မျိုးဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင်ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ရဟန်းဖြစ်သည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ နတ်ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ လူသားဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ရုပ်ရှိသူဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ နာမ်ရှိသူ ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သညာရှိသူ ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သညာမရှိသူ ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ် ဖြစ်သည်ဟူ၍ လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ် စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသူလည်း မဟုတ် သညာမရှိသူလည်းမဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ် ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့လျှင် “ဤရုပ် စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၃)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးမဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးမဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ် သညာမရှိသည်လည်းမဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ် သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်သည်မဖြစ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါဖြစ်သည်” ဟု ဖြစ်၏။ (၄)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ် ဝေဒနာ သညာ သင်္ခါရ ဝိညာဏ်တို့ကို ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု လိုလားနှစ်သက်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ရ၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ထောင်လွှားမှု ‘မာန'ကို ရ၏၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'ကို ရ၏၊ ထိုတဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိ သုံးပါးအပေါင်းသည် ဖြစ်လတ်သော် ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤချဲ့ထွင်မှု ‘ပပဉ္စ'တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ (၅)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ မင်းမျိုးဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ နာမ်ရှိသူဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သညာရှိသူဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သညာမရှိသူ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ သညာရှိသူလည်းမဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၆)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်းမဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၇)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူငါပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသည်လည်းမဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်လိမ့်မည်” ဟု ဖြစ်၏။ (၈)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် အမြဲ ဖြစ်သည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ဤရုပ်စသည်ဖြင့် (အပျက်အစီးမရှိ) မြဲ၏ (နိစ္စဖြစ်၏)၊ ခိုင်ခန့်၏ (ဓုဝဖြစ်၏)၊ တည်တန့်၏ (သဿတဖြစ်၏)၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောမရှိ (အဝိပရိဏာမဓမ္မ) ဖြစ်၏ဟု ဤသို့လျှင် ဤရုပ်စသည်ဖြင့် အမြဲဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်၏။ (၉)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် အမြဲမဖြစ်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ပြတ်လိမ့်မည်, ပျက်စီးလိမ့်မည်, ဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟု ဤသို့လျှင် ဤရုပ်စသည်ဖြင့် အမြဲမဖြစ်ဟု ဖြစ်၏။ (၁၀)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု လိုလားနှစ်သက်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ရ၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု ထောင်လွှားမှု ‘မာန'ကို ရ၏၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု အယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'ကို ရ၏၊ ထိုတဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိသုံးပါးအပေါင်းသည် ဖြစ်လတ်သော် ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤချဲ့ထွင်မှု ‘ပပဉ္စ’ တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၁)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤရုပ်စသည်ဖြင့် မင်းမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ကုန်သည်မျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့်သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ရဟန်းဖြစ်ရာသည် ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် နတ်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် လူသားဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ရုပ်ရှိသူ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် နာမ်ရှိသူဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ် စသည်ဖြင့် သညာရှိသူဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် သညာမရှိသူ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် သညာရှိသူလည်း မဟုတ်, သညာမရှိသူလည်း မဟုတ် ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့ “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၂)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်းမဟုတ် ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်းမဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၃)</p> -- <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသောအခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူမင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ မင်းမျိုးမဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ ပုဏ္ဏားမျိုးမဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်သည်မဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၄)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကို ခွဲခြားမှု မပြုမူ၍ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့ကို ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု လိုလားနှစ်သက်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို ရ၏။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့်စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟု ထောင်လွှားမှု ‘မာန'ကို ရ၏၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟုအယူမှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိကို ရ၏၊ ထိုထိုတဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိသုံးပါးအပေါင်းသည် ဖြစ်လတ်သော် ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤချဲ့ထွင်မှု “ပပဉ္စ"တရားတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ (၁၅)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် စင်စစ် ငါဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ မင်းမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ကုန်သည်မျိုး ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့်စင်စစ် ငါ (အိမ်နေသူ) လူဝတ်ကြောင်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ရဟန်းဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ် စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ နတ်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ လူသားဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ ရုပ်ရှိသူဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ နာမ်ရှိသူဖြစ်ရာ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ် စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါသညာရှိသူ ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ သညာမရှိသူဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ် စသည်ဖြင့် ဤအပြားအားဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၆)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ဤသို့ ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ မင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါ မင်းမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ်ဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ် ဖြစ်ရာသည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် စင်စစ် ဤသို့ ငါဖြစ်ရာသည်”ဟု ဖြစ်၏။ (၁၇)</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်သို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်”ဟုဖြစ်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အခြားပုဂ္ဂိုလ်ကို ထောက်၍ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူမင်းမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါမင်းမျိုးမဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါ့ပုဏ္ဏားမျိုး မဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။ ဤရုပ်စသည်ဖြင့် ထိုသူ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်းမဟုတ် ဖြစ်ရာသကဲ့သို့ ထို့အတူ စင်စစ် ငါ သညာရှိသည်လည်း မဟုတ်, သညာမရှိသည်လည်း မဟုတ် မဖြစ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့လျှင် “ဤရုပ်စသည်ဖြင့် တစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် စင်စစ် ငါ ဖြစ်ရာသည်” ဟု ဖြစ်၏။ (၁၈)</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့ကား သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကိုစွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး တို့တည်း။ ဤသို့လျှင် ဤသည်တို့သည် မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို စွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်းတစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး၊ ဤသည်တို့သည် သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားကို စွဲ၍ တဏှာဖြစ်ခြင်းတစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့တည်း။ ထိုတရားတို့ကို တစ်ပေါင်းတည်း ရုံးစုချဉ်းချုံး၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ပါး ဖြစ်ကုန်၏။ ဤသို့လျှင် ဤသို့သဘောရှိသော အတိတ်တဏှာဖြစ်ခြင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ပါး၊ အနာဂတ်တဏှာဖြစ်ခြင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ပါး၊ ပစ္စုပ္ပန်တဏှာဖြစ်ခြင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ပါး ဖြစ်ကုန်၏။ ထိုတရားတို့ကိုတစ်ပေါင်းတည်း ရုံးစုချဉ်းချုံး၍ တဏှာဖြစ်ခြင်း တစ်ရာ့ရှစ်ပါး ဖြစ်သတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် စကားပြေ ‘ဝေယျာကရဏ'ဖြစ်သော ဗြဟ္မဇာလသုတ်၌ မြတ်စွာဘုရားဟောကြားအပ်သော ဒိဋ္ဌိခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တည်မြဲ၏ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (သဿတဝါဒ) လေးပါး၊ အချို့တည်မြဲ၏ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (ဧကစ္စသဿတဝါဒ) လေးပါး၊ အဆုံးရှိ အဆုံးမရှိယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (အန္တာနန္တဝါဒ) လေးပါး၊ အမရာငါးကဲ့သို့ မတည်တံ့သောယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (အမရာဝိက္ခေပဝါဒ) လေးပါး၊ အကြောင်းကို မစွဲမူ၍ဖြစ်၏ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (အဓိစ္စသမုပ္ပန္နဝါဒ) နှစ်ပါး၊ သညာ ရှိ၏ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (သညီဝါဒ) တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါး၊ သညာမရှိဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (အသညီဝါဒ) ရှစ်ပါး၊ သညာရှိသည်လည်းမဟုတ် သညာမရှိသည်လည်းမဟုတ်ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (နေဝသညာနာသညီဝါဒ) ရှစ်ပါး၊ ပြတ်စဲ၏ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (ဥစ္ဆေဒဝါဒ) ခုနစ်ပါး၊ မျက်မှောက် (လောက) နိဗ္ဗာန်ရှိ၏ဟု ယူခြင်း ဒိဋ္ဌိ (ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနဝါဒ) ငါးပါး၊ ဤသည်တို့သည် စကားပြေ ‘ဝေယျာကရဏ’ ဖြစ်သော ဗြဟ္မဇာလသုတ်၌ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားအပ်သော ဒိဋ္ဌိ ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ခုဒ္ဒကဝတ္တုဝိဘင်း</p> <p style="text-align: center;">(ယုတ်ညံ့သော တရားများကို ဝေဖန်၍ ပြသော ဝိဘင်း) ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၈-ဓမ္မဟဒယဝိဘင်္ဂ</h3> <p style="text-align:center;">(တရားနှလုံးတို့ကို ဝေဖန်၍ ပြသော ဝိဘင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(တရားအားလုံးတို့ကို သိမ်းကျုံးယူသောဝါရ)</p> <h3 style="text-align:center;">တရား၁၂-မျိုး အမေး</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၈</b>။ ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ဓာတ်တို့သည်အဘယ်မျှတို့နည်း၊ သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အာဟာရတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တို့သည်အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h3 style="text-align:center;">တရား၁၂-မျိုး အဖြေ</h3> <p style="text-indent:2em">ခန္ဓာတို့သည် ငါးပါးတို့တည်း၊ အာယတနတို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ ဓာတ်တို့သည်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့တည်း၊ သစ္စာတို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ အကြောင်း ‘ဟိတ်'တို့သည် ကိုးပါးတို့တည်း၊ အာဟာရတို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ'တို့သည်ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ စိတ်တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ခန္ဓာငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ ဤသည်တို့ကို ခန္ဓာငါးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန+ရူပါယတန၊ သောတာယတန+သဒ္ဒါယတန၊ ဃာနာယတန+ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန+ရသာယတန၊ ကာယာယတန+ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန+ဓမ္မာယတန။ ဤသည်တို့ကို အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်၁၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၁</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်+ရူပဓာတ်+စက္ခုဝိညာဏဓာတ်၊ သောတဓာတ်+သဒ္ဒဓာတ်+သောတဝိညာဏဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်+ဂန္ဓဓာတ်+ဃာနဝိညာဏဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်+ရသဓာတ်+ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်၊ ကာယဓာတ်+ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်+ကာယဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဓာတ်+ဓမ္မဓာတ်+မနောဝိညာဏဓာတ်။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် သစ္စာလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ သမုဒယသစ္စာ နိရောဓသစ္စာ မဂ္ဂသစ္စာ၊ ဤသည်တို့ကို သစ္စာလေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ် ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၃</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သုခိန္ဒြေဒုက္ခိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ ဒေါမနဿိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေအနညာတညဿာမိတိန္ဒြေ အညိန္ဒြေ အညာတာဝိန္ဒြေ၊ ဤသည်တို့ကို ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၉-ပါး။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အကြောင်း (ဟိတ်) ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မှု (အလောဘ) ကုသိုလ်ဟိတ်၊ မပြစ်မှားမှု (အဒေါသ) ကုသိုလ်ဟိတ်၊ မတွေဝေမှု (အမောဟ) ကုသိုလ်ဟိတ်။ ဤသည်တို့သည် ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်မှု (လောဘ) အကုသိုလ်ဟိတ်၊ ပြစ်မှားမှု (ဒေါသ) အကုသိုလ်ဟိတ်၊ တွေဝေမှု (မောဟ) အကုသိုလ်ဟိတ်။ ဤသည်တို့သည် အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး (ဝိပါက်) အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကိရိယာအဗျာကတ တရားတို့၌လည်းကောင်း (ဖြစ်ကြသော) မလိုချင်မှု (အလောဘ)၊ မပြစ်မှားမှု (အဒေါသ)၊ မတွေဝေမှု (အမောဟ)။ ဤသည်တို့သည် အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့ကို ဟိတ်ကိုးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၄-ပါး။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၅</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အာဟာရလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရ၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ။ ဤသည်တို့ကို အာဟာရလေးပါးတို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့'စက္ခုသမ္ဖဿ’၊ နားအတွေ့'သောတသမ္ဖဿ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’၊ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’၊ ကိုယ်အတွေ့'ကာယသမ္ဖဿ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့'မနောဓာတုသမ္ဖဿ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿ’၊ ဤသည်တို့ကို တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခုနစ်ပါးတို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၉) ဝေဒနာ ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၇</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ ဤသည်တို့ကို ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သညာ ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် မှတ် သားမှု ‘သညာ'ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ ဤသည်တို့ကို မှတ်သားမှု ‘သညာ'ခုနစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) စေတနာ ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈၉</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ ဤသည်တို့ကို စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) စိတ် ၇-ပါး။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၀</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် စိတ်ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊လျက် သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’၊ အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏ ဓာတ်’၊ ဤသည်တို့ကို စိတ်ခုနစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သဗ္ဗသင်္ဂါဟိကဝါရ (တရားအားလုံးကို သိမ်းကျုံးယူသော ဝါရ) ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဥပ္ပတ္တာနုပ္ပတ္တိဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(တရားတို့၏ ဖြစ်ခြင်း မဖြစ်ခြင်းကို ပြဆိုခြင်း)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ကာမဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၁</b>။ ကာမဓာတ်၌ ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ဓာတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အာဟာရတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ စိတ်တို့သည်အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-indent:2em">ကာမဓာတ်၌ ခန္ဓာတို့သည် ငါးပါးတို့တည်း၊ အာယတနတို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ ဓာတ်တို့သည် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့တည်း၊ သစ္စာတို့သည် သုံးပါးတို့တည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ အကြောင်း ‘ဟိတ်'တို့သည် ကိုးပါးတို့တည်း၊ အာဟာရတို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း၊ စိတ်တို့သည် ခုနစ်ပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၂</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ ခန္ဓာငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ ခန္ဓာငါးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း-စက္ခာယတန+ရူပါယတန၊ သောတာယတန+သဒ္ဒါယတန၊ ဃာနာယတန+ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန +ရသာယတန၊ ကာယာယတန+ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန+ဓမ္မာယတန၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်၁၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်+ရူပဓာတ်+စက္ခုဝိညာဏဓာတ်၊ သောတဓာတ်+သဒ္ဒဓာတ်+သောတဝိညာဏဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်+ဂန္ဓဓာတ်+ဃာနဝိညာဏဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်+ရသဓာတ်+ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်၊ ကာယဓာတ်+ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်+ကာယဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဓာတ်+ဓမ္မဓာတ်+မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဤသည်တို့ကို ကာမ ဓာတ်၌ ဓာတ်တစ်ဆယ့် ရှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ သစ္စာသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ သမုဒယသစ္စာ မဂ္ဂသစ္စာ၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ သစ္စာသုံးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ ၂၂ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေ၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၉-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါး၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ကိုးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရလေးပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ အာဟာရလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရ၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ အာဟာရ လေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿခုနစ်ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’၊ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ ‘ဃာနသမ္ဖဿ’၊ လျှာအတွေ့ ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿ’၊ ကိုယ်အတွေ့ ‘ကာယသမ္ဖဿ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿ’၊ မနော ဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿ’၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ခုနစ်ပါး တို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဝေဒနာခုနစ်ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာဝေဒနာ’၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ကာယ သမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာ ဝေဒနာ’၊ ဤသည် တို့ကို ကာမဓာတ်၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သညာခုနစ်ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောမှတ်သားမှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောမှတ်သားမှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘မနောဓာတုသမ္ဖဿဇာသညာ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော မှတ်သားမှု ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿဇာ သညာ’၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ခုနစ်ပါးတို့ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၁) စေတနာခုနစ်ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘စက္ခုသမ္ဖဿဇာစေတနာ’၊ နားအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သောစေ့ဆော်မှု ‘သောတသမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ နှာခေါင်းအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘ဃာနသမ္ဖဿဇာစေတနာ’၊ လျှာအတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘ဇိဝှါသမ္ဖဿဇာစေတနာ’၊ ကိုယ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘ကာယသမ္ဖဿဇာစေတနာ’၊ မနောဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘မနောဓာတု သမ္ဖဿဇာ စေတနာ’၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘မနောဝိညာဏဓာတု သမ္ဖဿဇာစေတနာ’၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) စိတ် ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကာမဓာတ်၌ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့ မည်သနည်း-မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ နံသိစိတ် ‘ဃာနဝိညာဏ်’၊ လျက်သိစိတ် ‘ဇိဝှါဝိညာဏ်’၊ ထိသိစိတ် ‘ကာယဝိညာဏ်’၊ သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’၊ အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ ဤသည်တို့ကို ကာမဓာတ်၌ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ရူပဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၃</b>။ ရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ဓာတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။ စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာတို့သည် ငါးပါးတို့တည်း၊ အာယတနတို့သည် ခြောက်ပါးတို့တည်း၊ ဓာတ်တို့သည်ကိုးပါးတို့တည်း၊ သစ္စာတို့သည် သုံးပါးတို့တည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် တစ်ဆယ့်လေးပါးတို့တည်း၊ ဟိတ်တို့သည် ရှစ်ပါးတို့တည်း၊ အာဟာရတို့သည် သုံးပါးတို့တည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒန’ တို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ တို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'တို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ စိတ်တို့သည် လေးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၄</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာငါးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာငါးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန ၆-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ အာယတနခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန+ရူပါယတန၊ သောတာယတန+သဒ္ဒါယတန၊ မနာယတန+ဓမ္မာယတန၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ အာယတနခြောက်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ် ၉-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ ဓာတ်ကိုးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်+ရူပဓာတ်+စက္ခုဝိညာဏဓာတ်၊ သောတဓာတ်+သဒ္ဒဓာတ်+သောတဝိညာဏဓာတ်၊ မနောဓာတ်+ဓမ္မဓာတ်+မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ ဓာတ်ကိုးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ သစ္စာသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ သမုဒယသစ္စာ မဂ္ဂသစ္စာ၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ သစ္စာသုံးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ၁၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေသမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေ အညိန္ဒြေ အညာတာဝိန္ဒြေ၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကြောင်းဟိတ်ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အကုသိုလ်ဟိတ်နှစ်ပါး၊ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မှုကုသိုလ်ဟိတ် (အလောဘ)၊ မပြစ်မှားမှုကုသိုလ်ဟိတ် (အဒေါသ)၊ မတွေဝေမှုကုသိုလ်ဟိတ် (အမောဟ)၊ ဤသည်တို့သည် ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အကုသိုလ်ဟိတ်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လိုချင်မှု အကုသိုလ်ဟိတ် (လောဘ)၊ တွေဝေမှု အကုသိုလ်ဟိတ် (မောဟ)၊ ဤသည်တို့သည်အကုသိုလ်ဟိတ် နှစ်ပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး (ဝိပါက်) အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကိရိယာအဗျာကတတရားတို့၌လည်းကောင်း (ဖြစ်သော) မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’၊ ဤသည်တို့သည် အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ ဟိတ်ရှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ အာဟာရသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ'အာဟာရ၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ အာဟာရသုံးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'လေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မျက်စိအတွေ့ ‘စက္ခုသမ္ဖဿ’၊ နားအတွေ့ ‘သောတသမ္ဖဿ’၊ သိကာမျှသဘော မနောဓာတ်အတွေ့'မနောဓာတုသမ္ဖဿ’၊ အထူးသိမှု သဘော မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿ’၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ လေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာ ၄-ပါး စသည်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ရူပဓာတ်၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ လေးပါးတို့ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မှတ်သားမှု ‘သညာ’ လေးပါးတို့ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ လေးပါးတို့ မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်လေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မြင်သိစိတ် ‘စက္ခုဝိညာဏ်’၊ ကြားသိစိတ် ‘သောတဝိညာဏ်’၊ သိကာမျှသဘော ‘မနောဓာတ်’၊ အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ ဤသည်တို့ကို ရူပဓာတ်၌ စိတ်လေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-အရူပဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၅</b>။ အရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။ စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာတို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ အာယတနတို့သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ ဓာတ်တို့ သည်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ သစ္စာတို့သည် သုံးပါးတို့တည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့တည်း၊ ဟိတ်တို့သည် ရှစ်ပါးတို့တည်း၊ အာဟာရတို့သည် သုံးပါးတို့တည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'သည် တစ်ပါးတည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ သည် တစ်ပါးတည်း၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ သည် တစ်ပါးတည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'သည် တစ်ပါးတည်း၊ စိတ်သည် တစ်ပါးတည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၆</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ ဤသည်တို့ကို အရူပဓာတ်၌ ခန္ဓာလေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန ၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ အာယတနနှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန၊ ဤသည်တို့ကို အရူပဓာတ်၌ အာယတနနှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ် ၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်၊ ဤသည်တို့ကို အရူပဓာတ်၌ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ သစ္စာသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ သမုဒယသစ္စာ မဂ္ဂသစ္စာ၊ ဤသည်တို့ကို အရူပဓာတ်၌ သစ္စာသုံးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ၁၁-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ။ အညိန္ဒြေ အညာတာဝိန္ဒြေ၊ ဤသည်တို့ကို အရူပဓာတ်၌ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကြောင်းဟိတ်ရှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အကုသိုလ်ဟိတ်နှစ်ပါး၊ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါး။ပ။ ဤသည်တို့ကို အရူပ ဓာတ်၌ ဟိတ်ရှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် အရူပဓာတ်၌ အာဟာရသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ၊ ဤသည်တို့ကို အရူပဓာတ်၌ အာဟာရသုံးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၁-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အရူပဓာတ်၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထူးသိမှု သဘော မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿ’၊ ယင်းကို အရူပဓာတ်၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါးဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ခံစားမှု ဝေဒနာစသည်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် အရူပဓာတ်၌ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တစ်ပါး မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မှတ်သားမှု ‘သညာ’ တစ်ပါး မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်တစ်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ ယင်းကို အရူပဓာတ်၌ စိတ်တစ်ပါးဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ဓာတ်သုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၇</b>။ ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။ စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ခန္ဓာတို့သည် လေးပါးတို့တည်း၊ အာယတနတို့သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ ဓာတ်တို့သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ သစ္စာတို့သည် နှစ်ပါးတို့တည်း၊ ဣန္ဒြေတို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ အကြောင်း ‘ဟိတ်'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့တည်း၊ အာဟာရတို့သည် သုံးပါးတို့တည်း၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ သည် တစ်ပါးတည်း၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် တစ်ပါးတည်း၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ'သည် တစ်ပါးတည်း၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'သည် တစ်ပါးတည်း၊ စိတ်သည် တစ်ပါးတည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၈</b>။ ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ခန္ဓာလေးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတွင်အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ခန္ဓာလေးပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန ၂ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ အာယတန နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ အာယတနနှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ် ၂ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ဓာတ် နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၂ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ သစ္စာ နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဂ္ဂသစ္စာ နိရောဓသစ္စာ။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ သစ္စာနှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ ၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေအနညာတညဿာမီတိန္ဒြေ အညိန္ဒြေ အညာတာဝိန္ဒြေ။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတို့၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၆-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ခြောက်ပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါး၊ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၆ ပါးတို့တွင် အဘယ်တို့သည် ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’ဟူသော ကုသိုလ်ဟိတ်၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ဟူသော ကုသိုလ်ဟိတ်၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ဟူသော ကုသိုလ်ဟိတ်။ ဤသည်တို့သည် ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို ၆ ပါးတို့တွင် အဘယ်တို့သည် အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး (ဝိပါက်) အားဖြင့် (ဖြစ်သော) မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’။ ဤသည်တို့သည် အဗျာကတဟိတ်သုံးပါး တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ခြောက်ပါးတို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၃-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်တို့သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ အာဟာရသုံးပါးတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ။ ဤသည်တို့ကို ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ အာဟာရသုံးပါးတို့ဟုဆိုအပ် ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၁-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တစ်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထူးသိမှု သဘော မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘မနောဝိညာဏဓာတုသမ္ဖဿ’။ ယင်းကို ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တစ်ပါးဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာ ၁-ပါး စသည်</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတွင် အဘယ်သည် ဓာတ်သုံးပါးတွင် အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌- ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တစ်ပါး မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">မှတ်သားမှု ‘သညာ’ တစ်ပါး မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး မည်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်တစ်ပါး မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ ယင်းကို ဓာတ်သုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော (လောကုတ္တရာ) တရား၌ စိတ်တစ်ပါးဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">တရားတို့၏ ဖြစ်ခြင်း မဖြစ်ခြင်းကိုပြဆိုသောဥပ္ပတ္တာနုပ္ပတ္တိဝါရ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ပရိယာပန္နာပရိယာပန္နဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(ဓာတ်သုံးပါး၌ အကျုံးဝင်, မဝင်သောတရားတို့ကို ပြဆိုသော ဝါရ)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ကာမဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉၉</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာငါးပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၀</b>။ ရူပက္ခန္ဓာသည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ ကာမ ဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အချို့ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်၁၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏။ သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံး မဝင်ကုန်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌့အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၆-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ (ကြွင်း) ဟိတ် ခြောက်ပါးတို့သည်အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးကို ပြုသော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၆-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့သည် အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာ ၆-ပါးစသည်</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ရူပဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၁</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေ ဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၂</b>။ ရူပက္ခန္ဓာသည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်၁၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ ၂၂ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌့အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၉-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်၊ (ကြွင်း) ဟိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေး ပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။ (ကြွင်း) အာဟာရ သုံးပါးတို့သည် အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံး မဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၇-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ သည်အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာ စသည်</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၃) အရူပဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၃</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှတို့နည်း၊ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်သော စိတ်တို့သည်အဘယ်မျှတို့နည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ ၅-ပါး</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၄</b>။ ရူပက္ခန္ဓာသည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန ၁၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အချို့အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ် ၁၈-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာသုံးပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ ၂၂-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့သည် အချို့အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ် ၉-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ (ကြွင်း) ဟိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အချို့အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ ၄-ပါး</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။ (ကြွင်း) အာဟာရ သုံးပါးတို့သည် အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ ၇ ပါး</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ သည်အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသည်</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးမဝင်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ဓမ္မဒဿနဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(တရားတို့ကို ညွှန်ပြရာဖြစ်သော ဝါရ)</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ကာမဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၇</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခါ အဘယ်မျှသော ခန္ဓာတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။ပ။ အဘယ်မျှသော စိတ်တို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာ</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခါ သူခပ်သိမ်းတို့အား ခန္ဓာငါးပါး ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတန</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သူအား အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား အာယတနဆယ်ပါး တို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား (တစ်နည်း) အခြား အာယတနဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အချို့သူအား အာယတနကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား အာယတနခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သူအား ဓာတ်တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား (တစ်နည်း) အခြား ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဓာတ်ကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာ</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေ</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သူအား ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား (တစ်နည်း) အခြားဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား (တစ်နည်း) အခြားဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား</p> <p style="text-indent:2em">(တစ်နည်း) အခြားဣန္ဒြေ္ဒရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဣန္ဒြေလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်</p> <p style="text-indent:2em">အချို့သူအား ဟိတ်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဟိတ်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့သူအား ဟိတ်မပါဘဲ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရ</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား အာဟာရလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿ</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဝေဒနာ</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၀) သညာ</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား သိမှတ်မှု (သညာ) တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) စေတနာ</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား စေ့ဆော်မှု (စေတနာ) တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) စိတ်</p> <p style="text-indent:2em">သူခပ်သိမ်းတို့အား စိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> -- <h4>အကျယ်ဖွင့်ပြခြင်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၈</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား အဘယ်ခန္ဓာငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်သူခပ်သိမ်းတို့အား ဤခန္ဓာငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀၉</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား အာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနအပြည့်အစုံဖြစ်ထိုက်ကုန်သော ကာမာဝစရနတ်၊ ကမ္ဘာဦးလူ၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှားဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အားပဋိသန္ဓေအခါ အာယတန တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခာယတန၊ ရူပါယတန၊ သောတာယတန၊ ဃာနာယတန၊ ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန၊ ရသာယတန၊ ကာယာယတန၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အားဤအာယတနတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား အာယတနဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကန်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ အာယတနဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပါယတန၊ သောတာယတန၊ ဃာနာယတန၊ ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန၊ ရသာယတန၊ ကာယာ ယတန၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အားဤအာယတနဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား (တစ်နည်း) အခြား အာယတနဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်နားပင်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှားဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ အာယတနဆယ်ပါးတို့ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခာယတန၊ ရူပါယတန၊ ဃာနာယတန၊ ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန၊ ရသာယတန၊ ကာယာယတန၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤအာယတနဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား အာယတနကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကန်းလည်းကန်း ပင်းလည်းပင်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲ ဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ အာယတနကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပါယတန၊ ဃာနာယတန၊ ဂန္ဓာယတန၊ ဇိဝှါယတန၊ ရသာယတန၊ ကာယာယတန၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤအာယတန ကိုးပါးတို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား အာယတနခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> -- <p style="text-indent:2em">အမိဝမ်းတွင်း၌ ပဋိသန္ဓေနေသော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ အာယတနခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပါယတန၊ ဂန္ဓာယတန၊ ရသာယတန၊ ကာယာယတန၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန၊ မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤအာယတနခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၀</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဓာတ်တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနအပြည့်အစုံဖြစ်ထိုက်ကုန်သော ကာမာဝစရနတ်၊ ကမ္ဘာဦးလူ၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှားဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါဓာတ်တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုဓာတ်၊ ရူပဓာတ်၊ သောတဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ကာယဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဓာတ်တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကန်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။ ရူပဓာတ်၊ သောတဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ကာယဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား (တစ်နည်းအားဖြင့်) အခြား ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် နားပင်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုဓာတ်၊ ရူပဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ကာယဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဓာတ်ကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကန်းလည်းကန်း ပင်းလည်းပင်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဓာတ်ကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပဓာတ်၊ ဃာနဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ဇိဝှါဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ကာယဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဓာတ်ကိုးပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေ တည်နေကုန်သော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပဓာတ်၊ ဂန္ဓဓာတ်၊ ရသဓာတ်၊ ကာယဓာတ်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၁</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား အဘယ်သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား ဤသစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၂</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော ကာမာဝစရနတ်တို့အား ပဋိသန္ဓေအခါဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသတ္တဝါတို့အား ဤဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော ကာမာဝစရနတ်တို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ့ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား (တစ်နည်းအားဖြင့်) အခြား ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့် သုံးပါးတို့ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော ကမ္ဘာဦးလူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော ကမ္ဘာဦးလူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အားဤဣန္ဒြေ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေတည်နေကုန်သော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေတည်နေကုန်သော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ၊ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အားဤဣန္ဒြေ ကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား (တစ်နည်းအားဖြင့်) အခြား ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ထင်ရှားဖြစ် ကုန်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေအပြည့်အစုံဖြစ်ထိုက်ကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေဇီဝိတိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကန်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။ သောတိန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေဥပေက္ခိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား (တစ်နည်းအားဖြင့်) အခြား ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် နားပင်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ စက္ခုန္ဒြေ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေဥပေက္ခိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကန်းလည်းကန်း ပင်းလည်းပင်းကုန်သော၊ ကိုယ်ကောင်ထင်ရှား ဘွားကနဲ ဖြစ်ကုန် (ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေကုန်) သော ပြိတ္တာ၊ အသုရာ၊ တိရစ္ဆာန်နှင့် ငရဲသူတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ဃာနိန္ဒြေ ဇိဝှိန္ဒြေ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ မရှိသည့် (အဟိတ်) ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေတည်နေကုန်သော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား နပုံးဖြစ်သူတို့ကို ထား၍ ပဋိသန္ဓေအခါဣန္ဒြေ ငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဣတ္ထိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ပုရိသိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဣန္ဒြေလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ မရှိသည့် (အဟိတ်) ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော၊ နပုံးဖြစ်ကုန်သော၊ အမိဝမ်းတွင်း၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေ တည်နေကုန်သော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါဣန္ဒြေလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာယိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤဣန္ဒြေလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၃</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား ဟိတ်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော ကာမာဝစရနတ်၊ ကမ္ဘာဦးလူ၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေ တည်နေသော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါအကြောင်း ‘ဟိတ်’ သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ထိုသူတို့အား ဤအကြောင်း ‘ဟိတ်'သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သူအား အကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း (ဟိတ်) ရှိ၍ ဉာဏ်နှင့်မယှဉ်သည့် ပဋိသန္ဓေရှိကုန်သော ကာမာဝစရနတ်၊ ကမ္ဘာဦးလူ၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းပဋိသန္ဓေ တည်နေသော (ဂဗ္ဘသေယျက) သတ္တဝါတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါအကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ထိုသူတို့အား ဤအကြောင်း (ဟိတ်) နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။ ကြွင်းသောသတ္တဝါတို့ကား အကြောင်း (ဟိတ်) မပါဘဲ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၄</b>။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား အဘယ်အာဟာရလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ'အာဟာရ၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ။ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်သူခပ်သိမ်းတို့အား ဤအာဟာရလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား အဘယ်တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့၊ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား ဤတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသည့် တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား-အဘယ်ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ'တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ ကာမဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် သူခပ်သိမ်းတို့အား ဤစိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ရူပဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၅</b>။ ရူဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခါ အဘယ်မျှသော ခန္ဓာတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။ပ။ အဘယ်မျှသော စိတ်တို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာအကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခါ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့ကို ချန်ထား၍ ခန္ဓာငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အာယတနငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ဓာတ်ငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ဟိတ်သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အာဟာရသုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ စိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ အကျယ်ဖွင့်ပြခြင်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရားများ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၆</b>။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်ခန္ဓာငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ဤခန္ဓာငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်အာယတနငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခာယတန၊ ရူပါယတန၊ သောတာယတန၊ မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ဤအာယတနငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်ဓာတ်ငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်၊ ရူပဓာတ်၊ သောတဓာတ်၊ မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ဤဓာတ်ငါးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤသစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေ သောတိန္ဒြေ မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ သောမနဿိန္ဒြေ၊ (သို့မဟုတ်) ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေသတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်အကြောင်း ‘ဟိတ်'သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’ဟူသော အကျိုးဝိပါက်ဟိတ်၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ဟူသော အကျိုး ဝိပါက်ဟိတ်၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ဟူသော အကျိုး ‘ဝိပါက်'ဟိတ်။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤအကြောင်း ‘ဟိတ်’ သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်အာဟာရသုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ။ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤအာဟာရသုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့၊ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာတရားစသည်</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်-့အဘယ်ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ ရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤစိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-အသညသတ်ဗြဟ္မာ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၇</b>။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်မျှသော ခန္ဓာတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။ပ။ အဘယ်မျှသော စိတ်တို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-indent:2em">အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား ပဋိသန္ဓေအခိုက် ခန္ဓာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏၊ ရူပက္ခန္ဓာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနနှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပါယတန၊ ဓမ္မာယတနတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ရူပဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဒုက္ခသစ္စာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ဟိတ်မပါဘဲ၊ အာဟာရမပါဘဲ၊ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ မပါဘဲ၊ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'မပါဘဲ၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ မပါဘဲ၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ မပါဘဲ၊ စိတ်မပါဘဲ ထင်ရှား ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-အရူပဓာတ်တရားများ</h3> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၈</b>။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်မျှသော ခန္ဓာတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်မျှသော စိတ်တို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း-</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာအကျဉ်း</h4> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ခန္ဓာလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အာယတနနှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အာဟာရသုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။ စိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာအကျယ် ဖွင့်ပြခြင်း</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁၉</b>။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်ခန္ဓာလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၊ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤခန္ဓာလေးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်အာယတနနှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနာယတန၊ ဓမ္မာယတန။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤအာယတနနှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ် ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်၊ ဓမ္မဓာတ်။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤဓာတ်နှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ် ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်သစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုက္ခသစ္စာ။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤသစ္စာတစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်ဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနိန္ဒြေ ဇီဝိတိန္ဒြေ ဥပေက္ခိန္ဒြေ သဒ္ဓိန္ဒြေ ဝီရိယိန္ဒြေ သတိန္ဒြေ သမာဓိန္ဒြေ ပညိန္ဒြေ။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤဣန္ဒြေရှစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်အကြောင်း ‘ဟိတ်'သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မလိုချင်မှု ‘အလောဘ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်၊ မပြစ်မှားမှု ‘အဒေါသ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်၊ မတွေဝေမှု ‘အမောဟ’ဟူသော အကျိုး (ဝိပါက်) ဟိတ်။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်ဤအကြောင်း (ဟိတ်) သုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်အာဟာရသုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ အာဟာရ၊ စိတ်စေ့ဆော်မှု ‘မနောသေဉ္စတနာ’ အာဟာရ၊ သိမှု ‘ဝိညာဏ’ အာဟာရ။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤအာဟာရသုံးပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် အဘယ်တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့။ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤတွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ တစ်ပါး ထင်ရှား ဖြစ်၏၊</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာတရားစသည်</p> <p style="text-indent:2em">အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက်-အဘယ်ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်တစ်ပါး ထင်ရှားဖြစ်သနည်း- အထူးသိမှု သဘော ‘မနောဝိညာဏဓာတ်’၊ အရူပဓာတ်၌ ပဋိသန္ဓေအခိုက် ဤစိတ်တစ်ပါး ထင်ရှား ဖြစ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-ဘူမန္တရဒဿနဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(ဘုံအပိုင်းအခြားကို ပြသော ဝါရ) အကျဉ်းပြခြင်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၀</b>။ ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားများ၊ ကာမဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားများ၊ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားများ၊ ရူပဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားများ၊ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားများ၊ အရူပဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားများ၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သောတရားများ၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သောတရားများ။ အကျယ်ဖွင့်ပြခြင်း အဘယ်တို့သည် ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်အရပ်ဝယ် အဝီစိငရဲကို အပိုင်းအခြားပြု၍ အထက်အရပ်ဝယ် ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနတ်တို့ကိုအတွင်း (အဆုံး) ပြု၍ ဤအကြား၌ ဖြစ်ကုန်သော၊ ဤအကြား၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန, ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ်တို့သည် ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် ကာမဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သော တရား၊ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သော တရား၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော တရားတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည် ကာမဘုံ၌ မဖြစ်သောတရား တို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်အရပ်ဝယ် (ပဌမဈာန်ဘုံဟူသော) ဗြဟ္မာ့လောကကို အဆုံးအပိုင်းအခြားပြု၍ အထက် အရပ်ဝယ်အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့ကို အတွင်းပြု၍ ဤအကြား၌ ဖြစ်ကုန်သော၊ ဤအကြား၌ အကျုံးဝင်ကုန်သောဈာန်သမာပတ်ဝင်စားသူ၏လည်းကောင်း၊ ပဋိသန္ဓေနေသူ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ဈာန်ချမ်းသာဖြင့် နေခြင်းရှိသူ၏လည်းကောင်း စိတ်စေတသိက်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည်ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် ရူပဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သောတရား၊ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရား၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော တရားတို့ သည်ရှိကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည် ရူပဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အောက်အရပ်ဝယ် အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်သော ဗြဟ္မာတို့ကို အဆုံးအပိုင်းအခြား ပြု၍ အထက်အရပ်ဝယ် နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်သော ဗြဟ္မာတို့ကို အတွင်းပြု၍ ဤအကြား၌ ဖြစ်ကုန်သော ဤအကြား၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော ဈာန်သမာပတ်ဝင်စားသူ၏လည်းကောင်း၊ ပဋိသန္ဓေနေသူ၏လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ဈာန်ချမ်းသာဖြင့် နေခြင်း ရှိသူ၏လည်းကောင်း စိတ်စေတသိက်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤတရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သောတရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် အရူပဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကာမဘုံ၌ ဖြစ်သော တရား၊ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်သော တရား၊ ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော တရားတို့ သည်ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် အရူပဘုံ၌ မဖြစ်သောတရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သော တရားတို့ မည်သနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ် အဗျာကတတရားတို့ ရှိကုန်၏၊ ကာမဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော၊ ရူပဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော၊ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော ရူပက္ခန္ဓာ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ သညာက္ခန္ဓာသင်္ခါရက္ခန္ဓာ ဝိညာဏက္ခန္ဓာတို့သည် ရှိကုန်၏။ ဤတရားတို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်တို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သောတရားတို့ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မဂ်တို့သည်လည်းကောင်း၊ မဂ်၏အကျိုး (ဖိုလ်) တို့သည်လည်းကောင်း၊ အသင်္ခတဓာတ် (နိဗ္ဗာန်) သည်လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ဤသည်တို့သည် ဘုံသုံးပါး၌ အကျုံးမဝင်သော တရားတို့ မည်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-ဥပ္ပါဒကကမ္မ အာယုပ္ပမာဏဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(ဖြစ်ကြောင်းကံနှင့် အသက်အပိုင်းအခြားကို ပြသော ဝါရ)</p> <h4>၁-ဥပ္ပါဒကကမ္မ</h4> <p style="text-align: center;">(အကြောင်းကံကို ပြဆိုခြင်း)</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၁</b>။ နတ်ဟူရာ၌ နတ်တို့သည် သုံးမျိုးတို့တည်း၊ သမုတ်သောအားဖြင့်ဖြစ်သော ‘သမ္မုတိ’ နတ်၊ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်သော ‘ဥပပတ္တိ'နတ်၊ ကိလေသာစင်ကြယ်သောအားဖြင့် ဖြစ်သော ‘ဝိသုဒ္ဓိ’ နတ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သမုတ်သောအားဖြင့်ဖြစ်သော ‘သမ္မုတိ'နတ်တို့မည်သည်- မင်း, မိဖုရား, မင်းသား တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်သော ‘ဥပပတ္တိ'နတ်တို့မည်သည်- စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့ကို အစပြု၍၊ ထို၏ အထက်၌ ဖြစ်သော နတ်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကိလေသာစင်ကြယ်သောအားဖြင့်ဖြစ်သော ‘ဝိသုဒ္ဓိ'နတ်တို့မည်သည်- “ဘုရား ရဟန္တာတို့တည်း” ဟုဆိုအပ်ကုန်၏။ အလှူပေး၍ သီလဆောက်တည်ပြီး ဥပုသ်စောင့်သုံးခြင်း အမှုကို ပြုသည်ရှိသော် အဘယ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း-အလှူပေး၍ သီလဆောက်တည်ပြီး ဥပုသ်စောင့်သုံးခြင်းအမှုကို ပြုသည်ရှိသော် အချို့ သူတို့သည်များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသည့် မင်းမျိုးတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည်များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသည့် ပုဏ္ဏားမျိုးတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည် များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူကြွယ်မျိုးတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည် စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည်တာဝတိံသာနတ်တို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည် ယာမာနတ်တို့၏အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည် တုသိတာနတ်တို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည် နိမ္မာနရတိနတ်တို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ အချို့သူတို့သည် ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနတ်တို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> -- <h4>၂-အာယုပ္ပမာဏ</h4> <p style="text-align: center;">(အသက်အပိုင်းအခြားကို ပြဆိုခြင်း)</p> <p style="text-align: center;">(၁) လူ့သက်တမ်း</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၂</b>။ လူတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အနှစ်တစ်ရာသော်လည်းကောင်း၊ ထို့အနှစ်တစ်ရာထက် အလွန် အနည်းငယ်သော် လည်းကောင်း ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) စာတုမဟာရာဇ်နတ်သက်</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၃</b>။ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လူ၌ ဖြစ်သော အနှစ်ငါးဆယ်သည် စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ နေ့ညဉ့်တစ်ခုတည်း၊ ထိုညဉ့်ဖြင့်ညဉ့်သုံးဆယ်တို့သည် တစ်လတည်း၊ ထိုလဖြင့် တစ်ဆယ့်နှစ်လတို့သည် တစ်နှစ်တည်း၊ ထိုနှစ်ဖြင့် နတ်၌ ဖြစ်သော အနှစ်ငါးရာသည် စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် လူတို့၏ အရေအတွက်အားဖြင့် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အနှစ်ကိုးသန်းတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၃) တာဝတိံသာနတ်သက်</p> <p style="text-indent:2em">တာဝတိံသာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လူ၌ ဖြစ်သော အနှစ်တစ်ရာသည် တာဝတိံသာနတ်တို့၏ နေ့ညဉ့်တစ်ခုတည်း၊ ထိုညဉ့်ဖြင့် ညဉ့်သုံးဆယ်တို့သည် တစ်လတည်း၊ ထိုလဖြင့် တစ်ဆယ့်နှစ်လတို့သည် တစ်နှစ်တည်း၊ ထိုနှစ်ဖြင့် နတ်၌ ဖြစ်သော အနှစ်တစ်ထောင်သည် တာဝတိံသာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တာဝတိံသာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် လူတို့၏ အရေအတွက်အားဖြင့် အဘယ်မျှ ရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အနှစ်သုံးကုဋေ ခြောက်သန်းတို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) ယာမာနတ်သက်</p> <p style="text-indent:2em">ယာမာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">လူ၌ ဖြစ်သော အနှစ်နှစ်ရာတို့သည် ယာမာနတ်တို့၏ နေ့ညဉ့်တစ်ခုတည်း၊ ထိုညဉ့်ဖြင့် ညဉ့်သုံးဆယ်တို့သည် တစ်လတည်း၊ ထိုလဖြင့် တစ်ဆယ့်နှစ်လတို့သည် တစ်နှစ်တည်း၊ ထိုနှစ်ဖြင့် နတ်၌ ဖြစ်သော အနှစ်နှစ်ထောင်တို့သည် ယာမာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ယာမာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် လူတို့၏ အရေအတွက်အားဖြင့် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အနှစ် တစ်ဆယ့်လေးကုဋေ လေးသန်းတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၅) တုသိတာနတ်သက်</p> <p style="text-indent:2em">တုသိတာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">လူ၌ ဖြစ်သော အနှစ်လေးရာတို့သည် တုသိတာနတ်တို့၏ နေ့ညဉ့်တစ်ခုတည်း၊ ထိုညဉ့်ဖြင့် ညဉ့်သုံးဆယ်တို့သည် တစ်လတည်း၊ ထိုလဖြင့် တစ်ဆယ့်နှစ်လတို့သည် တစ်နှစ်တည်း၊ ထိုနှစ်ဖြင့် နတ်၌ ဖြစ်သော အနှစ်လေးထောင်တို့သည် တုသိတာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တုသိတာနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် လူတို့၏ အရေအတွက်အားဖြင့် အဘယ်မျှ ရှိသနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပေါင်း ငါးဆယ့်ခုနစ်ကုဋေခြောက်သန်းတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၆) နိမ္မာနရတိနတ်သက်</p> <p style="text-indent:2em">နိမ္မာနရတိနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">လူ၌ ဖြစ်သော အနှစ်ရှစ်ရာတို့သည် နိမ္မာနရတိနတ်တို့၏ နေ့ညဉ့်တစ်ခုတည်း၊ ထိုညဉ့်ဖြင့် ညဉ့်သုံးဆယ်တို့သည် တစ်လတည်း၊ ထိုလဖြင့် တစ်ဆယ့်နှစ်လတို့သည် တစ်နှစ်တည်း၊ ထိုနှစ်ဖြင့် နတ်၌ ဖြစ်သော အနှစ်ရှစ်ထောင်တို့သည် နိမ္မာနရတိနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နိမ္မာနရတိနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် လူတို့၏ အရေအတွက်အားဖြင့် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပေါင်း နှစ်ရာ့သုံးဆယ်ကုဋေလေးသန်းတို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) ပရနိမ္မိတဝသဝတ္ထီနတ်သက်</p> <p style="text-indent:2em">ပရနိမ္မိတဝသဝတ္ထီနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">လူ၌ ဖြစ်သော အနှစ်တစ်ထောင့်ခြောက်ရာတို့သည် ပရနိမ္မိတဝသဝတ္ထီနတ်တို့၏ နေ့ညဉ့် တစ်ခုတည်း၊ ထိုညဉ့်ဖြင့် ညဉ့်သုံးဆယ်တို့သည် တစ်လတည်း၊ ထိုလဖြင့် တစ်ဆယ့်နှစ်လတို့သည် တစ်နှစ်တည်း၊ ထိုနှစ်ဖြင့် နတ်၌ ဖြစ်သော အနှစ်တစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့သည် ပရနိမ္မိတဝသဝတ္ထီနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရနိမ္မိတဝသဝတ္ထီနတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် လူတို့၏ အရေအတွက်အားဖြင့် အဘယ်မျှရှိသနည်း-</p> <p style="text-indent:2em">နှစ်ပေါင်းကိုးရာ့နှစ်ဆယ့်တစ်ကုဋေခြောက်သန်းတို့တည်း။ ဤကာမာဝစရ (နတ်ပြည်) ခြောက်ထပ်တို့သည် ကာမဂုဏ်ခပ်သိမ်းနှင့် ပြည့်စုံ ကုန်၏၊ နတ်ခပ်သိမ်းတို့၏ အသက်သည် (လူသက်ဖြင့်) တစ်ပေါင်းတည်း ရေတွက်လျှင် အဘယ်မျှဖြစ်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထို (နတ်ခပ်သိမ်း) တို့၏ (အသက်ကို လူသက်ဖြင့် တစ်ပေါင်းတည်း ရေတွက်လျှင်) ကုဋေတစ်ထောင့်နှစ်ရာ နှစ်ဆယ့်ရှစ်ကုဋေ ငါးသန်းတို့ကို နှစ်အစဉ်ဖြင့် ပြအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(ဤကား ဂါထာအနက်)</p> -- <p style="text-align: center;">ရူပ အရူပဗြဟ္မာတို့၏ ကံနှင့် သက်တမ်း</p> <p style="text-align: center;">ပဌမဈာန်အကျိုးပေးရာ (၃) ဘုံနှင့် သက်တမ်း</p> <p style="text-align: center;">(၁) ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၄</b>။ ပဌမဈာန်ကို အနည်းငယ်လျှော့ပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်ကို အနည်းငယ်လျှော့ပွါးများလျှင် ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော် အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အသင်္ချေယျ) ကပ်၏ သုံးဖို့ တစ်ဖို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၂) ဗြဟ္မပုရောဟိတာ</p> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်ကို အလတ်စားပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။ ပဌမဈာန်ကို အလတ်စားပွါးများလျှင် ဗြဟ္မပုရောဟိတဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အသင်္ချေယျ) ကပ်၏ ထက်ဝက်တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၃) မဟာဗြဟ္မာ</p> <p style="text-indent:2em">ပဌမဈာန်ကို အမြတ်စားပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။ ပဌမဈာန်ကို အမြတ်စားပွါးများလျှင် မဟာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(အသင်္ချေယျ) တစ်ကပ်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုတိယဈာန်အကျိုးပေးရာ (၃) ဘုံနှင့် သက်တမ်း</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) ပရိတ္တာဘာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၅</b>။ ဒုတိယဈာန်ကို အနည်းငယ်လျှော့ပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုတိယဈာန်ကို အနည်းငယ်လျှော့ပွါးများလျှင် ပရိတ္တာဘာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော် အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) နှစ်ကပ်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၅) အပ္ပမာဏာဘာ</p> <p style="text-indent:2em">ဒုတိယဈာန်ကို အလတ်စားပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုတိယဈာန်ကို အလတ်စားပွါးများလျှင် အပ္ပမာဏာဘာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော် အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) လေးကပ်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၆) အာဘဿရာ</p> <p style="text-indent:2em">ဒုတိယဈာန်ကို အမြတ်စားပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဒုတိယဈာန်ကို အမြတ်စားပွါးများလျှင် အာဘဿရဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ရှစ်ကပ်တို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">တတိယဈာန်အကျိုးပေးရာ (၃) ဘုံနှင့် သက်တမ်း</p> <p style="text-align: center;">(၇) ပရိတ္တသုဘာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၆</b>။ တတိယဈာန်ကို အနည်းငယ်လျှော့ပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တတိယဈာန်ကို အနည်းငယ်လျှော့ပွါးများလျှင် ပရိတ္တသုဘာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော် အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) တစ်ဆယ့်ခြောက်ကပ်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၈) အပ္ပမာဏသုဘာ</p> <p style="text-indent:2em">တတိယဈာန်ကို အလတ်စားပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တတိယဈာန်ကို အလတ်စားပွါးများလျှင် အပ္ပမာဏသုဘာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော် အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) သုံးဆယ့်နှစ်ကပ်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၉) သုဘကိဏှာ</p> <p style="text-indent:2em">တတိယဈာန်ကို အမြတ်စားပွါးများလျှင် အဘယ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တတိယဈာန်ကို အမြတ်စားပွါးများလျှင် သုဘကိဏှာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ခြောက်ဆယ့်လေးကပ်တို့တည်း။</p> -- <p style="text-align: center;">စတုတ္ထဈာန်အကျိုးပေးရာ (၁၁) ဘုံ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၇</b>။ စတုတ္ထဈာန်ကို ပွါးများလျှင် အာရုံထူးသည်၏အဖြစ်၊ နှလုံးသွင်းမှု ထူးသည်၏အဖြစ်၊ ဆန္ဒထူးသည်၏အဖြစ်၊ တောင့်တမှု ထူးသည်၏အဖြစ်၊ ဆုံးဖြတ်မှု ထူးသည်၏အဖြစ်၊ ဆုတောင်းမှု ထူးသည်၏ အဖြစ်၊ ပညာထူးသည်၏အဖြစ်များကြောင့်-</p> <p style="text-align: center;">ရူပစတုတ္ထဈာန် ၇-ဘုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၁) အချို့သူတို့သည် အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၂) အချို့သူတို့သည် ဝေဟပ္ဖိုလ်ဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၃) အချို့သူတို့သည် အဝိဟာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၄) အချို့သူတို့သည် အတပ္ပါဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၅) အချို့သူတို့သည် သုဒဿာဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၆) အချို့သူတို့သည် သုဒဿီဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၇) အချို့သူတို့သည် အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အရူပစတုတ္ထဈာန် ၄-ဘုံ</p> <p style="text-indent:2em">(၈) အချို့သူတို့သည် အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၉) အချို့သူတို့သည် ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သောဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၀) အချို့သူတို့သည် အာကိဉ္စညာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သောဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">(၁၁) အချို့သူတို့သည် နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သောဗြဟ္မာတို့၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">စတုတ္ထဈာန်ဗြဟ္မာ (၁၁) မျိုးတို့၏ သက်တမ်း</p> <p style="text-indent:2em">အသညသတ်၊ ဝေဟပ္ဖိုလ်ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာငါးရာတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အဝိဟာဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာတစ်ထောင်တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အတပ္ပါဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာနှစ်ထောင်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သုဒဿာဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာလေးထောင်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သုဒဿီဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာရှစ်ထောင်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာတစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၈</b>။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာလေးသောင်းတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာကိဉ္စညာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာခြောက်သောင်းတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သို့ ကပ်ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">(မဟာကပ်) ကမ္ဘာရှစ်သောင်းလေးထောင်တို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂၉</b>။ ကောင်းမှု ရှိန်စော် အာနုဘော်ဖြင့် မြှောက်တင်အပ်ကုန်သော ပုထုဇဉ်သတ္တဝါ တို့သည်ကာမသုဂတိ ရူပသုဂတိဘုံသို့ လားရကုန်၍ ဘဝဂ်သို့တိုင် ရောက် ကြသော်လည်း တစ်ဖန်မကောင်းသော လားရာ (အပါယ်လေးဘုံ) သို့ ပြန် ရောက်ကြရကုန်၏။ ထိုမျှလောက် အသက်ရှည်သော သတ္တဝါတို့သည်ပင်လျှင် အသက်တမ်းကုန်၍ သေဆုံးရကုန်၏၊ မြဲသော ဘဝ အနည်းငယ်မျှ မရှိချေ၊ ဤသို့ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားတော်မူ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထို့ကြောင့်ပင်လျှင် ရင့်ကျက်သော ပညာရှိကုန်သော သိမ်မွေ့သော ပညာရှိ ကုန်သော အကျိုးစီးပွါးကိုကြံစည်တတ်ကုန်သော ပညာရှင်တို့သည် အိုမှု သေမှု လွတ်ရန် မြတ်သော မဂ်ကို ပွါးများကြကုန်၏။ နက်ရှိုင်းသော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော စင်ကြယ်သော မဂ်ကို ပွါးများ၍အာသဝအလုံးစုံတို့ကို ပိုင်းခြားသိလျက် အာသဝမရှိကုန်ဘဲ ဒုက္ခ ခပ်သိမ်း ငြိမ်းကြကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-အဘိညေယျာဒိဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(ထိုးထွင်း၍သိအပ်သောတရား စသည်တို့ကို ပြဆိုသောဝါရ)</p> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၀</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ပယ်အပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ပွါးများအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှ ရှိသနည်း၊ မပယ်အပ်သည်တို့ကား မပွါးများအပ်သည်တို့ကား မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ပယ်အပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ပွါးများအပ်သည်တို့ကားအဘယ်မျှရှိသနည်း၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှ ရှိသနည်း၊ မပယ်အပ်သည်တို့ကားမပွါးများအပ်သည်တို့ကား မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်တို့ကား အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၁</b>။ ရူပက္ခန္ဓာကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်၊ အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ် အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ် ကုန်၏၊ အချို့ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ ပယ်အပ်၏၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်။ မဂ္ဂသစ္စာကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ ပွါးများ အပ်၏၊ မျက်မှောက် မပြုအပ်၊ နိရောဓသစ္စာကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏။ ဒုက္ခသစ္စာကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ အချို့ပယ်အပ်၏၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်၊ အချို့ မပယ်အပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။ ဒေါမနဿိန္ဒြေကို ထိုးထွင်း၍သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်၏၊ ပယ်အပ်၏၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်။ အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေကို ထိုးထွင်း၍သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ ပွါးများအပ်၏၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်။ အညိန္ဒြေကိုထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ အချို့ ပွါးများအပ်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏။ အညာတာဝိန္ဒြေကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏။ ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက် ပြုအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏။ (ကြွင်း) ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။ ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ မျက်မှောက် မပြုအပ်ကုန်၊ အချို့မပွါးများအပ်ကုန်၊ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ မပယ်အပ်၊ မပွါးများအပ်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏၊ အချို့ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကို ထိုးထွင်း၍သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်၏၊ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏၊ အချို့ မပယ်အပ် မပွါးများအပ် မျက်မှောက်မပြုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာတရားစသည်</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခြောက်ပါးတို့ကို။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခြောက်ပါးတို့ကို။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခြောက်ပါးတို့ကို။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခြောက်ပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏၊ ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်၏၊ မပယ်အပ်ကုန်၊ မပွါးများအပ်ကုန်၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်ကုန်။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိအပ်၏၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်၏၊ အချို့ ပယ်အပ်၏၊ အချို့ ပွါးများအပ်၏။ အချို့ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏၊ အချို့ မပယ်အပ်မပွါးများအပ် မျက်မှောက်မပြုအပ်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-သာရမ္မဏာ နာရမ္မဏဝါရ</h3> <p style="text-indent:2em">(အာရုံပြုမှု မပြုမှုကို ပြဆိုသော ဝါရ)</p> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၂</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် အာရုံပြုခြင်းရှိသော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်နည်း၊ အာရုံပြုခြင်း မရှိသော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် အာရုံပြုခြင်းရှိသော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အာရုံပြုခြင်း မရှိသော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၃</b>။ ရူပက္ခန္ဓာသည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ မနာယတနသည် အာရုံပြုခြင်းရှိ၏။ ဓမ္မာယတနသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိ၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းရှိကုန်၏။ ဓမ္မဓာတ်သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိ၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းရှိကုန်၏။ နိရောဓသစ္စာသည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ။ ဒုက္ခသစ္စာသည်အချို့ အာရုံပြုခြင်း ရှိ၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။ ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိ၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဟိတ်ကိုးပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ၊ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈-၁၂) ဖဿတရား စသည်။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခုနစ်ပါး တို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခုနစ်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း ရှိကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၄</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြုသည့် ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြုသည့် ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြုသည့် စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကို အာရုံပြုသည့် စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၅</b>။ ရူပက္ခန္ဓာသည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်း ရှိသောတရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိကုန်။ မနာယတနသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်း ရှိသောတရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။ ဓမ္မာယတနသည် အချို့အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။ အချို့အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကိုအာရုံပြုကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။ ဓမ္မဓာတ်သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကိုအာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသောတရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">နိရောဓသစ္စာသည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ။ မဂ္ဂသစ္စာသည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။ သမုဒယသစ္စာသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသောတရားကို အာရုံပြု၏။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိကုန်။ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကိုအာရုံပြုကုန်၏။ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။ ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကိုအာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိ။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဟိတ်ကိုးပါးတို့သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် အာရုံပြုခြင်း မရှိ။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသောတရားကို အာရုံပြုကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြုကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ ‘ဖဿ’ သည် အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့အာရုံပြုခြင်း မရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသည့်တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု (ဝေဒနာ) ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု (သညာ) ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု (စေတနာ) ခြောက်ပါးတို့သည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားတို့ကို အာရုံပြုကုန်၏။ မနောဝိညာဏ ဓာတ်သည့်အချို့ အာရုံပြုခြင်းရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏၊ အချို့ အာရုံပြုခြင်းမရှိသော တရားကို အာရုံပြု၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၉-ဒိဋ္ဌသုတာဒိဒဿနဝါရ</h3> <p style="text-indent:2em">(မြင်မှု ကြားမှု စသည်တို့ကို ပြဆိုသော ဝါရ)</p> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၆</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင်-မြင်အပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကြားအပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့အပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သိအပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မမြင်အပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မကြားအပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မတွေ့အပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မသိအပ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။-</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် မြင်အပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ကြားအပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့အပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သိအပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မမြင်အပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မကြားအပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မတွေ့အပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">မသိအပ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> -- <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၇</b>။ ရူပက္ခန္ဓာကို အချို့ မြင်အပ်၏၊ အချို့ ကြားအပ်၏၊ အချို့ တွေ့အပ်၏၊ အချို့ သိအပ်၏၊ အချို့ မမြင်အပ်၊ မကြားအပ်၊ မတွေ့အပ်၊ မသိအပ်။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပါယတနကို မြင်အပ်၏၊ မကြားအပ်၊ မတွေ့အပ်၊ သိအပ်၏။ သဒ္ဒါယတနကို မမြင်အပ်၊ ကြားအပ်၏၊ မတွေ့အပ်၊ သိအပ်၏။ ဂန္ဓာယတန ရသာယတန ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနကို မမြင်အပ်၊ မကြားအပ်၊ တွေ့အပ်၏၊ သိအပ်၏။ (ကြွင်း) အာယတနခုနစ်ပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပဓာတ်ကို မြင်အပ်၏၊ မကြားအပ်၊ မတွေ့အပ်၊ သိအပ်၏။ သဒ္ဒဓာတ်ကို မမြင်အပ်၊ ကြားအပ်၏၊ မတွေ့အပ်၊ သိအပ်၏။ ဂန္ဓဓာတ် ရသဓာတ် ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်ကို မမြင်အပ်၊ မကြားအပ်၊ တွေ့အပ်၏၊ သိအပ်၏။ (ကြွင်း) ဓာတ်တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာသုံးပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။ ဒုက္ခသစ္စာကိုအချို့ မြင်အပ်၏၊ အချို့ ကြားအပ်၏၊ အချို့ တွေ့အပ်၏၊ အချို့သိအပ်၏။ အချို့ မမြင်အပ်၊ မကြားအပ်၊ မတွေ့အပ်၊ သိအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်'ကိုးပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာဟာရလေးပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု (ဖဿ) ခုနစ်ပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသည်တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါး၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခုနစ်ပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခုနစ်ပါး၊ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့ကို မမြင်အပ်ကုန်၊ မကြားအပ်ကုန်၊ မတွေ့အပ်ကုန်၊ သိအပ်ကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၀-တိကာဒိဒဿနဝါရ</h3> <p style="text-align: center;">(တိက်စသည်ဖြင့် ပြဆိုသော ဝါရ)</p> <h4>၁-ကုသလတိက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၈</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ကုသိုလ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အကုသိုလ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အဗျာကတတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ကုသိုလ်တို့သည်အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အကုသိုလ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ အဗျာကတတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အဗျာကတဖြစ်၏။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။ အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် အကုသိုလ်ဖြစ်၏။ မဂ္ဂသစ္စာသည် ကုသိုလ်ဖြစ်၏။ နိရောဓသစ္စာသည် အဗျာကတဖြစ်၏။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်၏၊ အချို့ အကုသိုလ်ဖြစ်၏၊ အချို့ အဗျာကတ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့သည် အဗျာကတ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် အကုသိုလ် ဖြစ်၏။ အနညာ့တညဿာမီတိန္ဒြေသည် ကုသိုလ်ဖြစ်၏၊ ဣန္ဒြေလေးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏။ အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏။ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့သည် အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် အဗျာကတဖြစ်၏။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့သည် အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ ‘ဖဿ’ သည်အချို့ ကုသိုလ်ဖြစ်၏၊ အချို့ အကုသိုလ်ဖြစ်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသောတရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ခြောက်ပါး၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခြောက်ပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ခြောက်ပါး၊ စိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အဗျာကတဖြစ်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ ကုသိုလ် ဖြစ်၏၊ အချို့အကုသိုလ် ဖြစ်၏၊ အချို့ အဗျာကတဖြစ်၏။</p> -- <h4>၂-ဝေဒနာတိက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃၉</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ခန္ဓာတို့သည်သဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ဒုက္ခ လည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိသကုန်နည်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ခန္ဓာနှစ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ်ကုန်။ ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ မနာယတနသည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ ဓမ္မာယတနသည်အချို့ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုအပ်ကုန်။ ဓာတ်ငါးပါးတို့သည် ဒုက္ခလည်းမဟုတ် သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ ကာယဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခ လည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ ဓမ္မဓာတ်သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ အချို့သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ အချို့သုခလည်းမဟုတ်, ဒုက္ခမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ နိရောဓသစ္စာကို သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏။ အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခ သုခမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခ လည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏။ (ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေကို) အချို့ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဒေါသအကုသိုလ်ဟိတ်သည် ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏၊ (ကြွင်း) ဟိတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏။ မောဟ အကုသိုလ်ဟိတ်သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်းမဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ငါးပါးတို့သည် ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ ကာယဝိညာဏဓာတ်အတွေ့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ဒုက္ခလည်းမဟုတ် သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသော တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါးတို့ကို သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ငါးပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ငါးပါး၊ စိတ်ငါးပါးတို့သည်ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ ကာယဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ သုခဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၏၊ အချို့ ဒုက္ခလည်းမဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော ဝေဒနာနှင့်ယှဉ်၏။</p> -- <h4>၃-ဝိပါကတိက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၀</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန် သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဟူသော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်သောခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏အကျိုးစိတ်တို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း၊ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဟူသောစိတ်တို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း။ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေ ခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။ အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ် တို့၏အကျိုးဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။ ဓာတ်ငါးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏။ မနောဓာတ်သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောတရားလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောတရား ဖြစ်ကုန်၏၊ နိရောဓသစ္စာသည် ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရား ဖြစ်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘော ရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။ ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏၊ ဣန္ဒြေနှစ်ပါးတို့သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဖြစ်ကုန်၏။ အညိန္ဒြေသည်အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဖြစ်၏။ (ကြွင်း) ဣန္ဒြေ ကိုးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရား ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်းမဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ခြောက်ပါးတို့သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရား ဖြစ်ကုန်၏။ အဗျာကတဟိတ်သုံးပါးတို့သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်းမဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည်အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်းမဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသောတရားလည်းမဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ငါးပါးတို့သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏။ မနောဓာတ်အတွေ့'ဖဿ'သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘ဖဿ’ သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသောတရား ဖြစ်၏။ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသော တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ငါးပါး၊ မှတ်သားမှု ‘သညာ’ ငါးပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ငါးပါး၊ စိတ်ငါးပါး တို့သည်ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးဖြစ်ကုန်၏။ မနောဓာတ်သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ် တို့၏အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်း သဘောရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏အကျိုးဖြစ်၏၊ အချို့ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရား ဖြစ်၏။ အချို့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးလည်း မဟုတ်, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘော ရှိသော တရားလည်း မဟုတ်။</p> -- <h4>၄-ဥပါဒိန္နတိက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၁</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်သော ခန္ဓာတို့သည်အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဖြစ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနငါးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ သဒ္ဒါယတနသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အာယတနလေးပါးတို့သည် အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်၊ ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အာယတနနှစ်ပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ သဒ္ဒဓာတ်သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ ဓာတ်ငါးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ် ကုန်၏။ အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာဖြစ်ကုန်၏။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းမဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံ သည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။ ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ် သုံးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ကားမယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏။ ကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းမဟုတ်ကုန်။ အဗျာကတဟိတ် သုံးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည်အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းမဟုတ်ကုန်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ငါးပါးတို့သည် တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်ကုန်၏။ မနောဓာတ်အတွေ့'ဖဿ'သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း ဖြစ်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။ မနောဝိညာဏ ဓာတ်အတွေ့ ‘ဖဿ’ သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည်ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံသာ ဖြစ်၏၊ အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်းမဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသော တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ငါးပါး၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ငါးပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ငါးပါး၊ စိတ်ငါးပါးတို့သည်တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်ကုန်၏။ မနောဓာတ်သည် အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံလည်း ဖြစ်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။ မနာဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သော ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်း ယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်းဖြစ်၏၊ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့်ကား မယူအပ်, ဥပါဒါန်၏အာရုံသာ ဖြစ်၏။ အချို့ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် ကပ်အပ်သောကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းမယူအပ်, ဥပါဒါန်၏ အာရုံလည်း မဟုတ်။</p> -- <h4>၅-ဝိတက္ကတိက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၂</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိသော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ဝိတက်ကား မရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိဝိစာရလည်း မရှိသော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ဝိတက်လည်း ရှိဝိစာရလည်း ရှိသော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ဝိတက်ကား မရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသောစိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိသနည်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိ ဝိစာရလည်း မရှိသော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ ခန္ဓာသုံးပါးတို့သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏၊ အချို့ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏။ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ၊ အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနဆယ်ပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။ မနာယတနသည် အချို့ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်းမရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ ဓမ္မာယတနသည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ အချို့သော ဓမ္မာယတနကိုဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်၊ မနောဓာတ်သည်ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်းရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ ဓမ္မဓာတ်သည် အချို့ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ အချို့သော ဓမ္မဓာတ်ကို ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်းရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သမုဒယသစ္စာသည် ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ နိရောဓသစ္စာသည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ မဂ္ဂသစ္စာသည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ ဝိတက်လည်းရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏။ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ အချို့သော ဒုက္ခသစ္စာကို ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။ ဒေါမနဿိန္ဒြေသည် ဝိတက်လည်းရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ ဥပေက္ခိန္ဒြေသည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ၊ (ကြွင်း) ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်တစ်ပါးတို့သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏။ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏၊ အချို့ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ်သုံးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏၊ (ကြွင်း) ဟိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏။ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိကုန်၏၊ အချို့ ဝိတက်ကားမရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိကုန်၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ငါးပါးတို့သည် ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။ မနောဓာတ်အတွေ့'ဖဿ'သည် ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘ဖဿ’ သည် အချို့ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်းမရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသော တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ငါးပါး၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ငါးပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ ငါးပါး၊ စိတ်ငါးပါး တို့သည်ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိကုန်။ မနောဓာတ်သည် ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ ဝိတက်လည်း ရှိ, ဝိစာရလည်း ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်ကား မရှိ, ဝိစာရမျှသာ ရှိ၏၊ အချို့ ဝိတက်လည်း မရှိ, ဝိစာရလည်း မရှိ။</p> -- <h4>၁-ရူပဒုက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၃</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် ရုပ်ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ရုပ်မဟုတ်သော ခန္ဓာတို့သည်အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် ရုပ်တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ ရုပ်မဟုတ်သော တရားတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် ရုပ်ဖြစ်၏။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် ရုပ်ဖြစ်ကုန်၏။ မနာယတနသည် ရုပ်မဟုတ်။ ဓမ္မာယတနသည် အချို့ရုပ်ဖြစ်၏၊ အချို့ ရုပ်မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်ဆယ်ပါးတို့သည် ရုပ်ဖြစ်ကုန်၏။ ဓာတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။ ဓမ္မဓာတ်သည် အချို့ရုပ်ဖြစ်၏၊ အချို့ ရုပ်မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာသုံးပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အချို့ ရုပ်ဖြစ်၏၊ အချို့ ရုပ်မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေခုနစ်ပါးတို့သည် ရုပ်ဖြစ်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေတစ်ဆယ့်လေးပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။ ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အချို့ ရုပ်ဖြစ်၏၊ အချို့ ရုပ်မဟုတ်။</p> -- <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကြောင်း ‘ဟိတ်'ကိုးပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော အာဟာရသည် ရုပ်ဖြစ်၏။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခုနစ်ပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။</p> <p style="text-align: center;">(၉-၁၂) ဝေဒနာစသော တရားများ</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခုနစ်ပါး၊ သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခုနစ်ပါး၊ စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'ခုနစ်ပါး၊ စိတ်ခုနစ်ပါးတို့သည် ရုပ်မဟုတ်ကုန်။</p> -- <h4>၂-လောကီယဒုက်</h4> <h4>အမေးပုစ္ဆာ</h4> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄၄</b>။ ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ခန္ဓာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တွင် လောက၌ အကျုံးဝင်သော အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော အာယတနတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့တွင် လောက၌ အကျုံးဝင်သော ဓာတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော ဓာတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာလေးပါးတို့တွင် လောက၌ အကျုံးဝင်သော သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှ ရှိကုန်သနည်း၊ လောကမှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော သစ္စာတို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခုနစ်ပါးတို့တွင် လောက၌ အကျုံးဝင်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း၊ လောကမှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော စိတ်တို့သည် အဘယ်မျှရှိကုန်သနည်း။</p> <h4>အဖြေဝိသဇ္ဇနာ</h4> <p style="text-align: center;">(၁) ခန္ဓာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ရူပက္ခန္ဓာသည် လောက၌ အကျုံးဝင်၏။ (ကြွင်း) ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၂) အာယတနတရား</p> <p style="text-indent:2em">အာယတန ဆယ်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ အာယတန နှစ်ပါးတို့သည် အချို့လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၃) ဓာတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">ဓာတ်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၄) သစ္စာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ သစ္စာနှစ်ပါးတို့သည် လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၅) ဣန္ဒြေတရား</p> <p style="text-indent:2em">ဣန္ဒြေဆယ်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေသုံးပါးတို့သည် လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။ ဣန္ဒြေကိုးပါးတို့သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၆) ဟိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">အကုသိုလ်ဟိတ် သုံးပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ (ကြွင်း) ဟိတ်ခြောက်ပါး တို့သည် အချို့လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၇) အာဟာရတရား</p> <p style="text-indent:2em">အလုတ်အလွေးပြုအပ်သော ‘ကဗဠီကာရ’ အာဟာရသည် လောက၌ အကျုံးဝင်၏။ (ကြွင်း) အာဟာရသုံးပါးတို့သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၈) ဖဿတရား</p> <p style="text-indent:2em">တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ’ ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ ‘ဖဿ'သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၉) ဝေဒနာတရား</p> <p style="text-indent:2em">ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ’ ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်၏။</p> -- <p style="text-align: center;">(၁၀) သညာတရား</p> <p style="text-indent:2em">သိမှတ်မှု ‘သညာ’ ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်အတွေ့ကြောင့် ဖြစ်သော သိမှတ်မှု ‘သညာ'သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ လောကမှထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၁) စေတနာတရား</p> <p style="text-indent:2em">စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ် အတွေ့ကြောင့်ဖြစ်သော စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ’ သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ လောကမှထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">(၁၂) စိတ်တရား</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ခြောက်ပါးတို့သည် လောက၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏။ မနောဝိညာဏဓာတ်သည် အချို့ လောက၌ အကျုံးဝင်၏၊ အချို့ လောကမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်၏။ ဤသို့ ဖြေဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘိညေယျာဒိဝါရ၊ သာရမ္မဏ အနာရမ္မဏဝါရ နှစ်ပါး၊ ဒိဋ္ဌသုတာဒိဒဿနဝါရ၊ ကုသလတိက် ဝေဒနာတိက် ဝိပါကတိက် ဥပါဒိန္နတိက် ဝိတက်တိက် ရူပဒုက် လောကိယဒုက်၊ ဤသည်တို့ကား ထိုဆိုအပ်ပြီးသည်တို့၏ အကျဉ်းချုပ်မာတိကာတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">တရားနှလုံးတို့ကို ဝေဖန်၍ပြသော ဓမ္မဟဒယဝိဘင်း ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">ဝိဘင်းပါဠိတော်မြန်မာပြန် (ဒုတိယတွဲ) ပြီးပြီ။</p> <p style="text-align: center;">ဝိဘင်းပါဠိတော်မြန်မာပြန် ပြီးပြီ။</p> f40xn6mvun5decez0gtcn50zgtl35vl 0 5649 19120 18343 2025-07-10T01:23:56Z Tejinda 173 19120 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်သုံးပုံ မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်</b> | previous = [[ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်|(ခ) ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်]] | previous2 = | next = [[ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်-ဒု]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မပိဋက</p> <h3 style="text-align:center;">ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်</h3> <p style="text-align: center;">မြန်မာပြန်</p> <p style="text-align: center;">နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ပုဂ္ဂလကထာ</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-သုဒ္ဓသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <p style="text-align: center;">၁-အနုလောမပစ္စနိက်</p> <p style="text-align: center;">(က) ပဌမနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။<a epub:type="noteref” href="#n001">၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ<a epub:type="noteref” href="#n002">၂။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။<a epub:type="noteref” href="#n003">၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။<a epub:type="noteref” href="#n004">၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။<a epub:type="noteref” href="#n005">၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့။<a epub:type="noteref” href="#n006">၆</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း သင် မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုလောမပဉ္စက ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိကမ္မစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။<a epub:type="noteref” href="#n007">၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။<a epub:type="noteref” href="#n008">၈</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။ <a epub:type="noteref” href="#n009">၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည်ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ"ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည်ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိကမ္မစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ ဤသို့ သင် (သကဝါဒီ) အောက်မေ့မှတ်ထင်ခဲ့ပါမူ ထိုအောက်မေ့မှတ်ထင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ထိုဝန်ခံချက်ဖြင့်ပင် ဤသို့ဝန်ခံသော သင် (သကဝါဒီ) ကို ဤသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်တော့၏၊ ထိုသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်သော သင် (သကဝါဒီ) ကို (ငါတို့) ဖိနှိပ်ပါကုန်၏၊ သင် (သကဝါဒီ) သည် ကောင်းစွာ အဖိအနှိပ်ခံရသူလည်း ဖြစ်တော့၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။ ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည်ရှိ၏၊ (ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ) ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပနယနစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ အရှင်သကဝါဒီ (သင့်အပေါ်၌) ငါ ပြုခဲ့သော ဤဖိနှိပ်မှုသည် မတရားသဖြင့် ဖိနှိပ်မှု ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအနုလောမပဉ္စက၌ ဤအတူပင် ကြည့်ရှုစမ်းပါဦးလော့။</p> <p style="text-indent:2em">အနုလောမပဉ္စကနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">“ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ငါ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့် ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား ငါ မဆိုခဲ့၊ ဤသို့ ထိုအနုလောမပဉ္စက၌ ဤအတူပင် ကြည့်ရှုစမ်းပါဦးလော့။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအနုလောမပဉ္စက၌ ဤဝန်ခံချက်ဖြင့် ဤသို့ဝန်ခံသော ငါ (ပရဝါဒီ) တို့ကို သင် (သကဝါဒီ) သည် ဤသို့မဖိနှိပ်ထိုက်ကုန်ပါဘဲလျက် ငါ့ကို ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ ငါ (ပရဝါဒီ) တို့သည် မတရားသဖြင့် (ဤသို့) အဖိနှိပ်ခံရသူများသာ ဖြစ်ကြရပါကုန်၏-</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ၏ မတရားဖိနှိပ်ပုံ<a epub:type="noteref” href="#n010">၁၀</p> <p style="text-indent:2em">“အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်'မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ‘ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါး သော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ‘မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည့်ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့မူ ‘ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍လည်း သင် မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ‘ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ‘မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း”ဟု (ဖိနှိပ်ခဲ့၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်ကုန်၊ သို့ပါလျက် (သင်သကဝါဒီသည်) ငါ့ကို ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ ငါ (ပရဝါဒီ) တို့သည် မတရားသဖြင့် အဖိနှိပ်ခံရသူများ ဖြစ်ကြရကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဥပနယနစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂမနစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အကြောင်းကြောင့် သင် (သကဝါဒီ) သည် ငါ ပရဝါဒီကို ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့ပေ၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်းဟု (ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအကြောင်းကြောင့် ငါ့ကို အကြင်သို့ ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ သင်၏ ဤဖိနှိပ်ခြင်းသည် မှား၏၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် အကြင်ဖိနှိပ်မှုကို ပြုအပ်ပြီ၊ ထိုဖိနှိပ်မှုကို (သင်သည်) မတရားသဖြင့် ပြုအပ်၏၊ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်မှုကို ငါသည် ကောင်းစွာ ပြုအပ်၏၊ စကားအစဉ်၏ ပြီးဆုံးစေမှုကို ငါသည် ကောင်းစွာ ပြုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂမနစတုက္က ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဌမနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> -- <aside epub:type="footnote” id="n001"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ပရမတ္ထအားဖြင့် ရအပ်သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n002"><p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ဤပုဂ္ဂလကထာ၌ ပရဝါဒီအရ သာသနာတွင်း ဝဇ္ဇိပုတ္တက, သမိတိယဂိုဏ်းဝင်တို့နှင့် သာသနာပ အညတိတ္ထိယများကို ဆိုလိုသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n003"><p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ သမ္မုတိသစ္စာအားဖြင့် ဟောသည်ကို သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထဟု ရည်ရွယ်၍ ရအပ်၏ဟု ဖြေသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n004"><p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရား၏ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထ အမျိုးအစားကဲ့သို့သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထမျိုးကို ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရ-မရ ထင်ရှားအောင် ပြု၍ မေးတော်မူသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n005"><p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ သကဝါဒီမေးသော ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရား၏ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထ အမျိုးအစားကို ပုဂ္ဂိုလ်၌ မရနိုင်သောကြောင့် ဤသို့ ပဋိက္ခေပ (ပယ်မြစ်၍) ပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n006"><p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ သကဝါဒီက ပဌမပုစ္ဆာ၌ ငါဆိုသော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထနှင့် ဒုတိယပုစ္ဆာ၌ ငါဆိုသော သစ္စိကဋ္ဌ ပရမတ္ထနှစ်ပါးတို့သည် အရ အတူတူပင် ဖြစ်ပါလျက် ပရဝါဒီသည် ပဌမပုစ္ဆာ၌ ဝန်ခံခဲ့ပြီးလျှင် ဒုတိယပုစ္ဆာသို့ရောက်မှ ပယ်မြစ်ပြန်သဖြင့် ဤသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ရှိ၏ဟု ဆိုတော်မူသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n007"><p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ သမ္မုတိသစ္စာအားဖြင့် ရအပ်သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n008"><p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ ပရမတ္ထသစ္စာအားဖြင့် ရအပ်သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထကို ရည်ရွယ်၍ ဖြေသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n009"><p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ ပရဝါဒီက ‘အတ္ထိ ပုဂ္ဂလော အတ္တဟိတာယ ပဋိပန္နော’ဟု ဟောသော သမ္မုတိသစ္စာ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထမျိုးကဲ့သို့ သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထပုဂ္ဂိုလ်မျိုး ရ-မရကို ထင်ရှားအောင် ပြု၍ မေးသည်၊ သကဝါဒီက ပရဝါဒီမေးသော သမ္မုတိသစ္စာ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထမျိုးကား ရနိုင်သောကြောင့် ဤသို့ ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n010"><p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ အနုလောမပဉ္စက၌လာသော စကားရပ်အတိုင်း ပရဝါဒီက ပြောသည်။</p> </aside> -- <p style="text-align: center;">၁-သုဒ္ဓသစ္စိကဋ္ဌ</p> <p style="text-align: center;">၂-ပစ္စနီကာနုလောမ</p> <p style="text-align: center;">(ခ) ဒုတိယနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင့်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ"ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည်ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပစ္စနီကပဉ္စက ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ပဋိကမ္မစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံကား</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင် ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိကမ္မစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင် ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ ဤသို့ သင် (ပရဝါဒီ) အောက်မေ့မှတ်ထင်ခဲ့ပါမူ ထိုအောက်မေ့မှတ်ထင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဤဝန်ခံချက်ဖြင့် ဤသို့ဝန်ခံသော သင် (ပရဝါဒီ) ကို ဤသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်တော့၏၊ ထိုသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်သော သင် (ပရဝါဒီ) ကို ငါတို့ ဖိနှိပ်ပါကုန်၏၊ သင်ပရဝါဒီသည် ကောင်းစွာ အဖိနှိပ်ခံရသူလည်း ဖြစ်တော့၏-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ <a epub:type="noteref” href="#n011">၁</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင် စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပနယနစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ အရှင်ပရဝါဒီ (သင့်အပေါ်၌) ငါ ပြုခဲ့သော ဤဖိနှိပ်မှုသည် မတရားသဖြင့် ဖိနှိပ်မှု ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုပစ္စနီကပဉ္စက၌ ဤအတူပင် ကြည့်ရှုစမ်းပါဦးလော့။ ပစ္စနီကပဉ္စကနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">“ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ငါ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား ငါ မဆိုခဲ့၊ ဤသို့ထိုပစ္စနီကပဉ္စက၌ ဤအတူပင် ကြည့်ရှုစမ်းပါဦးလော့။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပစ္စနီကပဉ္စက၌ ဤဝန်ခံချက်ဖြင့် ဤသို့ဝန်ခံသော ငါ (သကဝါဒီ) တို့ကို သင် (ပရဝါဒီ) သည် ဤသို့မဖိနှိပ်ထိုက်ကုန်ပါဘဲလျက် ငါ့ကို ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ ငါ (သကဝါဒီ) တို့သည် မတရားသဖြင့် (ဤသို့) အဖိအနှိပ်ခံရသူများသာ ဖြစ်ကြရပါကုန်၏-</p> <p style="text-align: center;">ပရဝါဒီ၏ မတရားဖိနှိပ်ပုံ <a epub:type="noteref” href="#n012">၂</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟု သင် မဆိုခဲ့ပါမူ"ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးတို့ကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်းဟု (ဖိနှိပ်ခဲ့၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်ကုန်ပါဘဲလျက် သင် ငါ့ကို ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ ငါ (သကဝါဒီ) တို့သည် မတရားသဖြင့် အဖိအနှိပ်ခံရသူများ ဖြစ်ကြရကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဥပနယနစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂမနစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အကြောင်းကြောင့် သင် (ပရဝါဒီ) သည် ငါသကဝါဒီကို ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုး့သည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍သင် မဆိုခဲ့ပေ၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်းဟု (ဤကဲ့သို့ မဖိနှိပ်ထိုက်)။ ထိုအကြောင်းဖြင့်ပင် ဤသို့ ငါ့ကို အကြင်သို့ ဖိနှိပ်၏၊ သင်သည် ဤဖိနှိပ်မှုကို ပြုအပ်ပြီ၊ ထိုဖိနှိပ်မှုကိုသင်သည် မတရားသဖြင့် ပြုအပ်၏၊ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်မှုကို ငါသည် ကောင်းစွာ ပြုအပ်၏၊ (စကားအစဉ်၏) ပြီးဆုံးစေမှုကို ငါသည် ကောင်းစွာ ပြုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂမနစတုက္က ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n011"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ပဋိကမ္မစတုက္က (အပိုဒ်-၇) ၌ ပရဝါဒီအား (သကဝါဒီ) က ဖိနှိပ်ခဲ့ပုံကို ပြန်၍ ပြသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n012"><p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပစ္စနီကာနုလောမ (အပိုဒ်-၆) စကားရပ်အတိုင်း သကဝါဒီက ပြန်ပြောသည်။</p> </aside> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဩကာသသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <h3>၁-အနုလောမပစ္စနိက် (ဂ) တတိယနိဂ္ဂဟ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။<a epub:type="noteref” href="#n013">၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော)့အကြင် စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">တတိယနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n013"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ရုပ်၌ အတ္တဟု ရှုသော အပြစ်၊ ဇီဝတခြား ကိုယ်တခြားဟု အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်သော အပြစ် ဤအပြစ်နှစ်ခုကို မြင်သဖြင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ကာလသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <h3>၁-အနုလောမပစ္စနိက် (ဃ) စတုတ္ထနိဂ္ဂဟ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။<a epub:type="noteref” href="#n014">၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်းရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆို၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သော စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း ရအပ်၏”ဟု အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်းရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သော စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">စတုတ္ထနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n014"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ထိုသူသည်ပင် မင်းမျိုး ထိုသူသည်ပင် ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်၏ဟု အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်သော အပြစ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးတည်းပင် အသက်ထင်ရှားရှိစဉ်အခါနှင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပြီးသော အခါတို့၌ အထူးမရှိဟု အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်သော အပြစ်ဟူသော အပြစ်နှစ်ခုကို မြင်သဖြင့် ပရဝါဒီက ဤသို့ ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> -- <h3 style="text-align:center;">၄-အဝယဝသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <h3>၁-အနုလောမပစ္စနိက် (င) ပဉ္စမနိဂ္ဂဟ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။<a epub:type="noteref” href="#n015">၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကား သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟု အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စမနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n015"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ရုပ်၌ အတ္တ၊ စက္ခု၌ အတ္တစသည် အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်သော အပြစ်ကို ကြောက်လန့်သဖြင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> -- <p style="text-align: center;">၂-ဩကာသသစ္စိကဋ္ဌ</p> <p style="text-align: center;">၂-ပစ္စနီကာနုလောမ</p> <p style="text-indent:2em">(စ) ဆဋ္ဌနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့်မရအပ်”ဟု အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့်မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သော စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဆဋ္ဌနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ကာလသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <p style="text-align: center;">၂-ပစ္စနီကာနုလောမ</p> <p style="text-indent:2em">(ဆ) သတ္တမနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့်အခါခပ်သိမ်း မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကိုသင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း မရအပ်”ဟူ၍သင် မဆိုခဲ့မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်းမရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တမနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-အဝယဝသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <p style="text-align: center;">၂-ပစ္စနီကာနုလောမ</p> <p style="text-indent:2em">(ဇ) အဋ္ဌမနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူထိုအကြောင်းကြောင့် “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။ ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌမနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-သုဒ္ဓိကသံသန္ဒနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။<a epub:type="noteref” href="#n016">၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။<a epub:type="noteref” href="#n017">၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကားသင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ် သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟု အကယ်၍သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ"ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟု အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။ပ။ သောတာယတနကို။ ဃာနာယတနကို။ ဇိဝှါ ယတနကို။ ကာယာယတနကို။ ရူပါယတနကို။ သဒ္ဒါယတနကို။ ဂန္ဓာယတနကို။ ရသာ ယတနကို။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနကို။ မနာယတနကို။ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀</b>။ စက္ခုဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ သောတဓာတ်ကို။ ဃာနဓာတ်ကို။ ဇိဝှါဓာတ်ကို။ ကာယဓာတ်ကို။ ရူပဓာတ်ကို။ သဒ္ဒဓာတ်ကို။ ဂန္ဓဓာတ်ကို။ ရသဓာတ်ကို။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်ကို။ စက္ခုဝိညာဏဓာတ်ကို။ သောတဝိညာဏဓာတ်ကို။ ဃာနဝိညာဏဓာတ်ကို။ ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်ကို။ ကာယဝိညာဏဓာတ်ကို။ မနောဓာတ်ကို။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို။ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁</b>။ စက္ခုန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ သောတိန္ဒြေကို။ ဃာနိန္ဒြေကို။ ဇိဝှိန္ဒြေကို။ ကာယိန္ဒြေကို။ မနိန္ဒြေကို။ ဇီဝိတိန္ဒြေကို။ ဣတ္ထိန္ဒြေကို။ ပုရိသိန္ဒြေကို။ သုခိန္ဒြေကို။ ဒုက္ခိန္ဒြေကို။ သောမနဿိန္ဒြေကို။ ဒေါမနဿိန္ဒြေကို။ ဥပေက္ခိန္ဒြေကို။ သဒ္ဓိန္ဒြေကို။ ဝီရိယိန္ဒြေကို။ သတိန္ဒြေကို။ သမာဓိန္ဒြေကို။ ပညိန္ဒြေကို။ အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေကို။ အညိန္ဒြေကို။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အညာတာဝိန္ဒြေမှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုး တခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းမဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါး အတွက်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား အကယ်၍ ဟောအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်"ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါး အတွက်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ"ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ အရှင်သကဝါဒီ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ အကယ်၍ကား သင် မဆိုခဲ့လျှင် ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍ကား မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါး အတွက်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ"ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား အကယ်၍ ဟောအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်"ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ အကယ်၍ကား သင် မဆိုခဲ့မူ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏”ဟူ၍ကား မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ"ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကားသင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ သောတာယတနကို။ပ။ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅</b>။ စက္ခုဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ ကာယဓာတ်ကို။ပ။ ရူပဓာတ်ကို။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်ကို။ပ။ စက္ခုဝိညာဏဓာတ်ကို။ပ။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆</b>။ စက္ခုန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ သောတိန္ဒြေကို။ပ။ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား အကယ်၍ ဟောအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ အကယ်၍ သင်မဆိုခဲ့မူ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏”ဟူ၍ကား မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သုဒ္ဓိကသံသန္ဒနာ ပြီး၏။</p> -- <aside epub:type="footnote” id="n016"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ရုပ်သည် ပရမတ္တအားဖြင့် ရှိသကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ပရမတ္တအားဖြင့် ရှိခဲ့မူ ရုပ်နှင့် ဝေဒနာ စသည်တို့၏ အသီးအခြား တစ်ပါးစီ ဖြစ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ရုပ်မှ အသီးအခြား ရကောင်းလေသလောဟု ဤဒုတိယပုစ္ဆာကို မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n017"><p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရုပ်စသည်တို့မှ တစ်ပါးဟူ၍လည်းကောင်း၊ တစ်ပါးမဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ဟူသော အယူဝါဒနှင့်လည်းကောင်း၊ အသက်သည်တခြား ကိုယ်သည်တခြားလောဟု မေးခဲ့သော် မဖြေအပ်ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောသော သုတ်နှင့်လည်းကောင်း ဆန့်ကျင်နေသည်ကို မြင်သဖြင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ဤသို့ ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> -- <h3 style="text-align:center;">၆-ဩပမ္မသံသန္ဒနာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ခဲ့မူ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟု သင်မဆိုခဲ့မူ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား’ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်ခဲ့မူ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူထိုအကြောင်းကြောင့် “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ သင့်မဆိုခဲ့ပါမူဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းမဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကိုသင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို။ပ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို။ပ။ ရုပ်ကို။ပ။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ သညာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ကို။ပ။ ရုပ်ကို။ပ။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို။ပ။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့ ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြားတို့ ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ခဲ့ပါမူဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့်ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုး တခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ် သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုး တခြားဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့တည်းဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုး တခြားဟုအကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့မူဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ သင်္ခါရတို့ကိုလည်း မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်၏၊ ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနကို။ပ။ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ စက္ခာယတနကို။ပ။ မနာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဓမ္မာယတနကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတဓာတ်ကို။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ စက္ခုဓာတ်ကို။ပ။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတိန္ဒြေကို။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ စက္ခုန္ဒြေကို။ပ။ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုး တခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ခဲ့မူ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ ထို့ကြောင့်အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်ခဲ့မူ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါမူထိုအကြောင်းကြောင့် ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုး တခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟု အကယ်၍သင် မဆိုခဲ့မူ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သညာကို။ သင်္ခါရတို့ကို။ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉</b>။ သညာကို။ သင်္ခါရတို့ကို။ ဝိညာဏ်ကို။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀</b>။ သင်္ခါရတို့ကို။ ဝိညာဏ်ကို။ ရုပ်ကို။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ သညာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁</b>။ ဝိညာဏ်ကို။ ရုပ်ကို။ ဝေဒနာကို။ သညာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂</b>။ ရုပ်ကို။ ဝေဒနာကို။ သညာကို။ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃</b>။ သောတာယတနကို။ပ။ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ စက္ခာယတနကို။ပ။ သောတာယတနကို။ပ။ မနာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄</b>။ သောတဓာတ်ကို။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ စက္ခုဓာတ်ကို။ပ။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅</b>။ သောတိန္ဒြေကို။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ သောတိန္ဒြေကို။ပ။ စက္ခုန္ဒြေကို။ပ။ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်ခဲ့မူ အညာတာဝိန္ဒြေကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုး့တခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟု သင် မဆိုခဲ့မူ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရသကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိ စီးပွားရေးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆ္ဆ္ဆ္ဆ္ဆာ၌ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ မိမိစီးပွားရေးအတွက်ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဩပမ္မသံသန္ဒနာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-စတုက္ကနယသံသန္ဒနာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။<a epub:type="noteref” href="#n018">၁၀</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။<a epub:type="noteref” href="#n019">၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟု ဆိုသင့်သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟု သင် ဆိုခဲ့၏။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကား့သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟု သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။<a epub:type="noteref” href="#n020">၃ ရုပ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ရုပ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ် ကိုရအပ်ပါသလော။ပ။<a epub:type="noteref” href="#n021">၄ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်ပါသလော။<a epub:type="noteref” href="#n022">၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။<a epub:type="noteref” href="#n018">၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်'ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်၏’ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍သာ သင် ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဝေဒနာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝေဒနာကို ကြဉ်ထား၍ (ဝေဒနာမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဝေဒနာကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သညာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ သညာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သညာကိုကြဉ်ထား၍ (သညာမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ သညာကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သင်္ခါရတို့သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်ပါသလော။ပ။ သင်္ခါရတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သင်္ခါရတို့ကိုကြဉ်ထား၍ (သင်္ခါရတို့မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ သင်္ခါရတို့ကို ရအပ်ပါကုန်သလော။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဝိညာဏ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝိညာဏ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ဝိညာဏ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့။</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခာယတန၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခာယတနကို ကြဉ်ထား၍ (စက္ခာယတနမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခာယတနကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မာယတနသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဓမ္မာယတန၌ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မာယတနကို ကြဉ်ထား၍ (ဓမ္မာယတနမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဓမ္မာယတနကို ရအပ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခုဓာတ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခုဓာတ်ကိုကြဉ်ထား၍ (စက္ခုဓာတ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခုဓာတ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ဓမ္မဓာတ်မှ တစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဓမ္မဓာတ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခုန္ဒြေ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခုန္ဒြေကို ကြဉ်ထား၍ (စက္ခုန္ဒြေမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခုန္ဒြေကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို ကြဉ်ထား၍ (အညာတာဝိန္ဒြေမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်'ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏’ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ‘မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့လျှင် မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ သင် မဆို၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ‘မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ရုပ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ရုပ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝေဒနာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဝေဒနာ၌ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝေဒနာကို ကြဉ်ထား၍ (ဝေဒနာမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဝေဒနာကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သညာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်ပါသလော။ပ။ သညာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုရအပ်ပါသလော။ပ။ သညာကို ကြဉ်ထား၍ (သညာမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌သညာကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သင်္ခါရတို့သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ သင်္ခါရတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါ့သလော။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို ကြဉ်ထား၍ (သင်္ခါရ တို့မှ တစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌သင်္ခါရတို့ကို ရအပ်ပါကုန်သလော။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဝိညာဏ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝိညာဏ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ဝိညာဏ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏ဟုသင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ‘မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခာယတန၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခာယတနကို ကြဉ်ထား၍ (စက္ခာယတနမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌စက္ခာယတနကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မာယတနသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဓမ္မာယတန၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မာယတနကို ကြဉ်ထား၍ (ဓမ္မာယတနမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဓမ္မာယတနကို ရအပ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခုဓာတ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခုဓာတ်ကိုကြဉ်ထား၍ (စက္ခုဓာတ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခုဓာတ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ဓမ္မဓာတ်မှ တစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဓမ္မဓာတ်ကိုရအပ်ပါသလော။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခုန္ဒြေ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခုန္ဒြေကိုကြဉ်ထား၍ (စက္ခုန္ဒြေမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခုန္ဒြေကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို ကြဉ်ထား၍ (အညာတာဝိန္ဒြေမှ တစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုန့်ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟု သင် မဆိုခဲ့လျှင် မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ် သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနယသံသန္ဒနာ ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n018"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ရုပ်ကို သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထအားဖြင့် ရခဲ့ပါမူ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ရုပ်စသော ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားတို့တွင် တစ်ပါးပါးသာလျှင် ဖြစ်သင့်သည်ဟု ရည်ရွယ်၍ ဤဒုတိယပုစ္ဆာကို မေးခြင်း ဖြစ်သည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n019"><p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟု ဖြေဆိုခဲ့လျှင် ရုပ်သည် ချုပ်ပျောက်ပျက်စီးသကဲ့သို့ အတ္တ, ဇီဝဟု စွဲယူထားသောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ချုပ်ပျောက်ပျက်စီး၏ဟု ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိအဖြစ်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n020"><p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထ ရကောင်းသော မဟာဘုတ်လေးပါးကို ကျန်မဟာဘုတ်သုံးပါးတို့က မှီသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ဝတ္ထုရုပ်ကိုဝိညာဏ်က မှီသကဲ့သို့လည်းကောင်း ရုပ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ရကောင်းသလောဟု မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n021"><p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ သဘာဝတရားတို့ကို ခွဲခြားဝေဖန်သောအားဖြင့် ဝေဒနာစသော တရားအားလုံးတို့ကို လည်းကောင်း၊ သို့မဟုတ် နာမ် ခန္ဓာလေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း နိဗ္ဗာန်ကိုလည်းကောင်း ရုပ်မှ တစ်ခြားတပါးဟု ဆိုခြင်းငှါ တတ်ကောင်းသကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း ရုပ်မှ တစ်ခြားတစ်ပါးဟု ဆိုထိုက်ပါသလောဟူ၍ မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n022"><p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ စိတ္တသမုဋ္ဌာနရုပ်တို့၏ မှီရာအားဖြင့် ရုပ်သည် ဝေဒနာစသည်၌ မှီ၍ ဖြစ်၏ဟု ဆိုခြင်းငှါ တတ်တောင်းသကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း မှီရာအဖြစ်ဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ဟု ဆိုထိုက်ပါသလောဟု မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n023"><p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ ဆိုခဲ့ပြီးသော ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိနှင့် မိမိအယူ လဒ္မိသမယမှ ဆန့်ကျင်နေသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> -- <h3 style="text-align:center;">၈-လက္ခဏယုတ္တိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနှင့် တကွဖြစ်၍ ‘သပစ္စယ’မည်သလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်အကြောင်း ကင်း၍ ‘အပစ္စယ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်စီရင်ခံရသူဖြစ်၍ ‘သင်္ခတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်စီရင်မှု ကင်း၍ ‘အသင်္ခၤတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြဲသည်ဖြစ်၍ ‘သဿတ’ မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မမြဲသည်ဖြစ်၍ ‘အသဿတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနိမိတ်နှင့်တကွဖြစ်၍ ‘သနိမိတ္တ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနိမိတ် ကင်း၍ ‘အနိမိတ္တ’မည်သလော။<a epub:type="noteref” href="#n024">၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ ‘သပစ္စယ’မည်သလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်အကြောင်းကင်း၍ ‘အပစ္စယ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်စီရင်ခံရသူဖြစ်၍ ‘သင်္ခတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်စီရင်မှု ကင်း၍ ‘အသင်္ခၤတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြဲသည်ဖြစ်၍ ‘သဿတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မမြဲသည်ဖြစ်၍ ‘အသဿတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနိမိတ်နှင့်တကွဖြစ်၍ ‘သနိမိတ္တ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနိမိတ်ကင်း၍ ‘အနိမိတ္တ’မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။<a epub:type="noteref” href="#n025">၂</p> <p style="text-align: center;">လက္ခဏယုတ္တိကထာ ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n024"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ နိဗ္ဗာန်ကို ချန်ထား၍ နိဗ္ဗာန်မှ ကြွင်းသော သစ္စိကဋ္ဌတရားဟူသမျှသည် အကြောင်းပစ္စည်းနှင့် တကွဖြစ်သောကြောင့် ‘သပစ္စယ’ မည်၏၊ အကြောင်းတရားတို့’ ပေါင်းဆုံ၍ ပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ‘သင်္ခတ’ မည်၏၊ ဖြစ်ပြီးမှ ချုပ်ပျောက်သည်ဖြစ်၍ အခါခပ်သိမ်း မရှိသောကြောင့် ‘အသဿတ’ မည်၏၊ ဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းဟု ဆိုအပ်သော နိမိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ‘သနိမိတ္တ’ မည်၏၊ နိဗ္ဗာန်သည်ကား ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်မှ ပြန်သောအားဖြင့် ‘အပစ္စယ၊ အသင်္ခတ၊ သဿတ၊ အနိမိတ္တ’ မည်၏၊ ဤကား သစ္စိကဋ္ဌလက္ခဏာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း သစ္စိကဋ္ဌ ပရမတ္ထ ဖြစ်ခဲ့မူ တိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း သပစ္စယ စသည် ဖြစ်ရာ၏ဟု ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက မေးခြင်း ဖြစ်သည်၊ ပရဝါဒီကမူကား မိမိယူဆသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အတ္တဇီဝနှင့် ယှဉ်သောကြောင့် ပယ်မြစ်ရလေသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n025"><p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ သမ္မုတိသစ္စာဖြင့် ပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်း သပစ္စယ စသောအဖြစ် မရှိခဲ့၊ ထို့ကြောင့် ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ ယူဆသော သကဝါဒီဆရာက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ ပရဝါဒီကား မိမိ၏ ယုတ်ညံ့သောဝါဒ၏ အစွမ်းဖြင့် တုံ့ပြန် ဖိနှိပ်မှုကို ပြု၏။</p> </aside> -- <p style="text-indent:2em">၉-ဝစနသောဓနကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရအပ်သောအနက်သဘော မည်ပါသလော၊ ရအပ်သောအနက်သဘောသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရအပ်သောအနက်သဘောမည်၏၊ ရအပ်သောအနက်သဘော အချို့ကားပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်အချို့ကား ရအပ်သောအနက်သဘော မည်သလော၊ အချို့ကား ရအပ်သော အနက်သဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မှန်သောအနက်သဘော မည်သလော၊ မှန်သောအနက်သဘော သည်ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မှန်သောအနက်သဘော မည်၏၊ မှန်သောအနက်သဘော အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်အချို့ကား မှန်သောအနက်သဘော မည်သလော၊ အချို့ကား မှန်သောအနက်သဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်သလော၊ ထင်ရှားသော အနက်သဘောသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်၏၊ ထင်ရှားသောအနက်သဘော အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်အချို့ကား ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်သလော၊ အချို့ကား ထင်ရှား သောအနက်သဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောင်းစွာ ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်သလော၊ ကောင်းစွာထင်ရှားသောအနက်သဘောသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောင်းစွာ ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်၏၊ ကောင်းစွာ ထင်ရှား သောအနက်သဘောသည် အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အချို့ကား ကောင်းစွာ ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်သလော၊ အချို့ကား ကောင်းစွာ ထင်ရှားသောအနက်သဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောမည်သလော၊ အရှိသဘောသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောမည်၏၊ အရှိသဘော အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကားပုဂ္ဂိုလ် မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အချို့ကား အရှိသဘောမည်သလော၊ အချို့ကား အရှိသဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။<a epub:type="noteref” href="#n026">၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောမည်သလော၊ အရှိသဘောသည် အားလုံး ပုဂ္ဂိုလ်မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမည်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှိသဘောမည်သလော၊ မရှိသဘောသည် အားလုံး ပုဂ္ဂိုလ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။<a epub:type="noteref” href="#n027">၂</p> <p style="text-align: center;">ဝစနသောဓန ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n026"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ မှန်သောသဘော၊ ထင်ရှားရှိသောသဘော၊ ကောင်းစွာ ထင်ရှားရှိသောသဘော၊ အရှိသဘော ဤလေးဋ္ဌာနကား ‘ရ'အပ်သော အနက်သဘောဟူသည်နှင့် ပရိယာယ်တူပုဒ်များတည်း။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n027"><p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘော ဖြစ်၏၊ အရှိသဘောသည် အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်ဟု ပရဝါဒီက ဆိုခဲ့၏၊ ထိုစကားအရ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောမည်၏၊ အရှိသဘောသည် အလုံးစုံ ပုဂ္ဂိုလ် မမည်ဟု အနက် ရောက်ခဲ့၏၊ ထိုစကားကို ဝန်ခံစေလို၍ သကဝါဒီက ပဌမအမေးကို မေးသည်၊ ပရဝါဒီကလည်းဝန်ခံ၏။ သင်ပရဝါဒီသည် မိမိအကျိုးစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟူသော စကားမျှကို အမှီပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ရှိ၏ဟူသော အယူကို ယူဘိ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် မိမိအကျိုးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိ၏ဟု ဟောသကဲ့သို့ ထို့အတူ သုညတော လောကံ အဝေက္ခဿု မောဃရာဇာ သဒါသတော အစရှိသောနည်းဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ် မရှိဟူ၍လည်း ဟောတော်မူခဲ့၏၊ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောဖြစ်၏ဟူသော အနက်သဘောသည် အလုံးစုံ ပုဂ္ဂိုလ် မမည်နိုင်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှိ၊ မရှိသော အနက်သဘောသည် အလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ် မမည်ဟူသော အနက်သို့လည်း ရောက်ခဲ့၏၊ ထိုကို ဝန်ခံမည်ဟူလော ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ဒုတိယပုစ္ဆာကို သကဝါဒီက မေးလေသည်၊ ပရဝါဒီကမူ ထိုအတိုင်း ဝန်မခံနိုင်သဖြင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေရသည်။</p> </aside> -- <h3 style="text-align:center;">၁၀-ပညတ္တာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်ရှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏၁။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘ကာမ'ရှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်ရှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါမည်ကုန်သလော၃။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ လိုချင်မှု ‘ကာမ'ရှှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါမည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်မရှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ လိုချင်မှု ‘ကာမ'ရှှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်မရှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ လိုချင်မှု ‘ကာမ'ရှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်ရှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်မရှိသော သူသည်ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ ရူပဓာတ်မှ စုတေ၍ အရူပဓာတ်သို့ ရောက်သော သတ္တဝါအချို့ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြတ်သလော၊ ရုပ်မရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်ရှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါမည်ကုန်၏၊ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်မရှိ သောသူတို့သည် သတ္တဝါမည်ကုန်၏၊ ရူပဓာတ်မှ စုတေ၍ အရူပဓာတ်သို့ ရောက်သော သတ္တဝါအချို့ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ရှိသော သတ္တဝါသည် ပြတ်သလော၊ ရုပ်မရှိသော သတ္တဝါသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲဝေအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဖြစ်သလော၊ ဤသရီရသည် ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်သလော၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ, သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသော အနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသော အဖို့ရှိသလော၊ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ, ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်သလော၅။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်ဖြစ်သလော၊ ဤဇီဝသည်ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်သလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့်, ဇီဝ, ဇီဝနှင့်, ပုဂ္ဂိုလ်သည် တူသော အနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသော အဖို့ရှိသလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ကိုယ်ဟူ၍လည်ကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်၊ ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင်ဖြစ်ခဲ့မူ ကိုယ်နှင့် သရီရ၊ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိခဲ့မူ တူခဲ့မူ တူသော အဖို့ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ၊ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မခွဲဝေအပ်သည်ကို ပြု၍ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်၊ ဤဇီဝသည် ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်ခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဇီဝ၊ ဇီဝနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည်တူသောအနက်ရှိခဲ့မူ တူခဲ့မူ တူသောအဖို့ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ခဲ့မူ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှ တစ်မျိုးတစ်ခြား ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြား၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ကိုယ်ဟူ၍လည်ကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်၊ ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏။ ကိုယ်နှင့် သရီရ၊ သရီနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏။ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ၊ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်၊ ဤဇီဝသည် ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဇီဝ၊ ဇီဝနှင့်ပုဂ္ဂိုလ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသော အဖို့ရှိ၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့်ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှ့တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယ ပုစ္ဆာ၌မူ ဇီဝသည်သရီရမှ တစ်မျိုး တခြား၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကား သာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြား၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်းကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်၊ ဤသရီရသည် ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏။ ကိုယ်နှင့် သရီရ၊ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏။ ထိုကိုယ်ကြောင့်သရီရ၊ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်၊ ဤဇီဝသည် ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဇီဝ၊ ဇီဝနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည်တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ (ကိုယ်သည်) ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြား၊ (ပုဂ္ဂိုလ်သည် ) ကိုယ်မှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲဝေအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်၊ ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ၊ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏။ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ, ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမခွဲဝေအပ် သည်ကို ပြု၍ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်၊ ဤဇီဝသည် ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဇီဝ၊ ဇီဝနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသော အဖို့ရှိ၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှတစ်မျိုး တခြား ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဇီဝသည်သရီရမှ တစ်မျိုးတခြား၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း,ကိုယ်ဟူ၍ လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်, ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်သလော၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ, သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော။ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ၊ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြား လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၆။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ့်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မဝေခွဲအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်ခဲ့မူ ကိုယ်နှင့် သရီရ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသော အနက်ရှိခဲ့မူ တူခဲ့မူ တူသောအဖို့ရှိခဲ့မူ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့မူ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ပုဂ္ဂိုလ် သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ကိုယ်ဟူ၍လည်ကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသော အနက် ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏၊ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟု သင်မဆိုခဲ့မူ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသော အနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏၊ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မိမိစီးပွားအတွက်ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။ ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ကိုယ်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏။ ကိုယ်နှင့် သရီရ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏၊ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်းဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့ပေ၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။</p> <p style="text-align: center;">ပညတ္တာနုယောဂ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ရုပ်ရှိသည်ဟု ဆိုခဲ့သော် ရူပကာယသည် ထင်ရှားဖြစ်သင့်သောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ရုပ်ရှိသူဟူသော ပညတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ လိုချင်မှု ‘ကာမ’ ရှိသူဟု ဆိုအပ်သည်ရှိသော် ရာဂကင်းသူ၏ ထင်ရှားရှိသောကြောင့် လည်းကောင်း လိုချင်မှု ‘ကာမ’ ရှိသူဟူသော ပညတ် မရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သတ္တဝါဟူသည် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ပရိယာယ်ပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ရုပ်မရှိသူဟု ဆိုခဲ့သော် နာမ်ခန္ဓာတို့ ထင်ရှားရှိသောကြောင့်လည်းကောင်း ထိုသို့သဘောရှိသော ရုပ်မရှိသူဟူသော ပညတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း ပမအမေး၌ ပရဝါဒီက ဝန်ခံ၏၊ ဒုတိယအမေး၌ကား ရှေးအတိုင်းပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ကာယေ ကာယာနုပဿီဟု လာသောအရာ၌ ကာယအခြားတစ်ပါး၊ ပုဂ္ဂိုလ်အခြားတစ်ပါးဟု ပရဝါဒီက အယူရှိခဲ့၏၊ ထိုအယူကို ပယ်ဖျက်လို၍ ပဌမပုစ္ဆာကို သကဝါဒီက မေးသည်၊ ပရဝါဒီက ကာယနှင့် သရီရ, သရီရနှင့် ကာယအထူးကို မမြင်သောကြောင့် အမေးသုံးချက်ကို ဝန်ခံခဲ့၏။ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားလော ဟူသော စတုတ္ထအမေး၌မူ ‘အညံ ဇီဝံ အညံ သရီရန္တိ အဗျာကတမေတံ မယာ’ဟူသော တိုက်ရိုက်ဟော အာဟစ္စဘာသိတသုတ်ကို မပယ်နိုင်သောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေဆိုရ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှ တစ်မျိုးတခြားလောဟူသော ပရဝါဒီ၏ အမေးသည် အဖြေမပေးထိုက်သော ဌပနိယပုစ္ဆာ ဖြစ်သောကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ ပရဝါဒီကမူကား ယုတ်ညံ့သောဝါဒကို မှီ၍ တုံ့ပြန်ပြစ်တင်မှုကို ပြုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၁-ဂတိအနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၁။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် လည်းမကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် သွားလာပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ်အလွန် ကျင်လည် (သွားလာ) ပြီး၍ သံယောဇဉ်အားလုံးကုန်ဆုံးခြင်းကြောင့် ဆင်းရဲအဆုံးကို ပြုသူ ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်၏၊ ဤသို့သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ကား ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ သံသရာသည် မသိနိုင်သော အစရှိ၏၊ အဝိဇ္ဇာ ပိတ်ပင်အပ်ကုန်သည်၊ တဏှာဖြင့် ချည်နှောင်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ကျင်လည် သွားလာကြရကုန်သော သတ္တဝါတို့၏ ရှေ့အစွန်းသည် မထင်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ကား ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည်သွားလာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူဖြစ်ပြီးနောက် နတ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၇။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူသည်ပင် ထိုနတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူသည်ပင် ထိုနတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၉။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူဖြစ်ပြီး၍ နတ်ဖြစ်၏၊ နတ်ဖြစ်ပြီး၍ လူဖြစ်၏၊ လူသည် (နတ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ နတ်သည် (လူမှ) တစ်မျိုးတခြားတည်း၊ လူဖြစ်သော ထိုသတ္တဝါသည်ပင် ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူသော (သင် ပရဝါဒီ၏) စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ စုတေ၍ အခြားလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ခဲ့ပါမူ အခြား သောပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်တော့ပေ၊ ဤသို့ အခြားသောပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ခဲ့သော် သေခြင်း မည်သည် မဖြစ် လတ္တံ့၊ အသက်သတ်ခြင်းကိုလည်း မရနိုင်တော့ပေ၊ (ကုသိုလ်အကုသိုလ်) ကံသည် ရှိ၏၊ ကံ၏ အကျိုး သည်ရှိ၏၊ ပြုအပ်သော ကံတို့၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်သည် အကျိုးပေးလတ်သော်ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပင် ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူသော (သင် ပရဝါဒီ၏) စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း၁၀။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည်သွားလာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူဖြစ်ပြီး၍ ဘီလူးဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိသလော၊ ပြိတ္တာဖြစ်သော၊ ငရဲသားဖြစ်သော၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သော၊ ကုလားအုတ်ဖြစ်သော၊ နွားဖြစ်သော၊ မြည်းဖြစ်သော၊ ဝက်ဖြစ်သော၊ ကျွဲဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူသည်ပင် ထိုကျွဲဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူသည်ပင် ထိုကျွဲဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူဖြစ်ပြီး၍ ကျွဲဖြစ်၏၊ ကျွဲဖြစ်ပြီး၍ လူဖြစ်၏၊ လူ သည် (ကျွဲမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ကျွဲသည် (လူမှ) တစ်မျိုးတခြားတည်း၊ လူဖြစ်သော ထိုသတ္တဝါသည်ပင် ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူသော (သင် ပရဝါဒီ၏) စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ စုတေ၍ အခြားလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ခဲ့ပါမူ အခြား သောပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်တော့ပေ၊ ဤသို့ အခြားသောပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ခဲ့သော် သေခြင်းမည်သည် မဖြစ်လတ္တံ့၊ အသက်သတ်ခြင်းကို မရနိုင်တော့ပေ၊ (ကုသိုလ်အကုသိုလ်) ကံသည် ရှိ၏၊ ကံ၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ပြုအပ်သော ကံတို့၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်သည် အကျိုးပေးလတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပင် ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူသော (သင် ပရဝါဒီ၏) စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မင်းဖြစ်ပြီး၍ ပုဏ္ဏားဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမင်းသည်ပင် ထိုပုဏ္ဏားဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မင်းဖြစ်ပြီး၍ ကုန်သည်ဖြစ်သော, သူဆင်းရဲဖြစ်သော, တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမင်းသည်ပင် ထိုသူဆင်းရဲဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဏ္ဏားဖြစ်ပြီး၍ ကုန်သည်ဖြစ်သော, သူဆင်းရဲဖြစ်သော, မင်းဖြစ်သောတစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဏ္ဏားသည်ပင် ထိုမင်းဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကုန်သည်ဖြစ်ပြီး၍ သူဆင်းရဲဖြစ်သော, မင်းဖြစ်သော, ပုဏ္ဏားဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကုန်သည်သည်ပင် ထိုပုဏ္ဏားဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သူဆင်းရဲဖြစ်ပြီး၍ မင်းဖြစ်သော, ပုဏ္ဏားဖြစ်သော, ကုန်သည်ဖြစ်သော,တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူဆင်းရဲသည်ပင် ထိုကုန်သည်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လက်ပြတ်သူသည် လက်ပြတ်သူပင် ဖြစ်သလော။ ခြေပြတ်သူသည် ခြေပြတ်သူပင်ဖြစ်သလော။ လက်ပြတ်ခြေပြတ်သူသည် လက်ပြတ်ခြေပြတ်သူပင် ဖြစ်သလော။ နားပြတ်သူသည်။ နှာခေါင်းပြတ်သူသည်။ နား, နှာခေါင်းပြတ်သူသည်။ ခြေချောင်း, လက်ချောင်းပြတ်သူသည်။ ခြေမ,လက်မပြတ်သူသည်။ အကြောမ ပြတ်သူသည်။ လက်ကောက်သူသည်။ ခြေချောင်းလက်ချောင်းပူးသူသည်။ နူနာရှိသူသည်။ ထွတ်အိုင်းနာ ရှိသူသည်။ ပွေးညှင်း တင်းတိပ်နာ ရှိသူသည်။ ခယရုပ် (ချောင်းဆိုး) နာရှိသူသည်။ ဝက်ရူးနာ ရှိသူသည်။ ကုလားအုတ်သည်။ နွားသည်။ မြည်းသည်။ ဝက်သည်။ ကျွဲသည်ကျွဲပင်ဖြစ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ‘ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ၏’ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ၁၁။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လူ့လောကမှ စုတေ၍ နတ်လောကသို့ (လူ့ပြည်မှနတ်ပြည် သို့) ရောက်၏၊ ထိုနတ်လောက၌လည်း သောတာပန်ပင် ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၁၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လူ့လောကမှ စုတေ၍ နတ်လောကသို့ ရောက်၏၊ ထိုနတ်လောက၌လည်း သောတာပန်ပင် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ‘ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပင်ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ၏’ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လူ့လောကမှ စုတေ၍ နတ်လောကသို့ ရောက်၏၊ ထိုနတ်လောက၌လည်း သောတာပန်ပင် ဖြစ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လူ့လောကမှ စုတေ၍ နတ်လောကသို့ ရောက်၏၊ ထိုနတ်လောက၌လည်း လူပင် ဖြစ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ပါး မဟုတ်မူ၍ မပြောင်းလွဲဘဲ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ပါး မဟုတ်မူ၍ မပြောင်းလွဲဘဲ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၁၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လက်ပြတ်သူသည် လက်ပြတ်သူပင် ဖြစ်ပါသလော။ ခြေပြတ်သူသည် ခြေပြတ်သူပင်ဖြစ်ပါသလော။ လက်ခြေပြတ်သူသည် လက်ခြေပြတ်သူပင် ဖြစ်ပါသလော။ နားပြတ်သူသည်။ နှာခေါင်းပြတ်သူသည်။ နား, နှာခေါင်းပြတ်သူသည်။ ခြေချောင်း, လက်ချောင်းပြတ်သူသည်။ ခြေမ, လက်မပြတ်သူသည်။ အကြောမ ပြတ်သူသည်။ လက်ကောက်သူသည်။ ခြေချောင်း, လက်ချောင်း ပူးသူသည်။ နူနာ ရှိသူသည်။ ထွတ်အိုင်းနာ ရှိသူသည်။ ပွေးညှင်းတင်းတိပ်နာ ရှိသူသည်။ ခယရုပ် (ချောင်းဆိုး) နာရှိသူသည်။ ဝက်ရူးနာ ရှိသူသည်။ ကုလားအုတ်သည်။ နွားသည်။ မြည်းသည်။ ဝက်သည်။ ကျွဲသည်ကျွဲပင် ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၁၆။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည်ပင် ထိုသရီရဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၍။ပ။ သညာနှင့်တကွ ဖြစ်၍။ပ။ သင်္ခါရတို့နှင့်တကွ ဖြစ်၍။ပ။ ဝိညာဏ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ ကျင်လည်သွားလာပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည်သွားလာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည်ပင် ထိုသရီရဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ် မရှိမူ၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ် မရှိမူ၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၂၀။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် (သရီရမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် (ဇီဝမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာ မရှိမူ၍။ပ။ သညာ မရှိမူ၍။ပ။ သင်္ခါရတို့ မရှိမူ၍။ပ။ ဝိညာဏ် မရှိမူ၍ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ် မရှိမူ၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၂၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် (သရီရမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် (ဇီဝမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည်ပင် ထိုသရီရဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည်ပင် ထိုသရီရဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် (သရီရမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် (ဇီဝမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် (သရီရမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် (ဇီဝမှ) တစ်မျိုးတခြား လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။</p> <p style="text-indent:2em">ခန္ဓာတို့ ပျက်စီးကုန်သည် ရှိသော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ ပျက်စီးပါမူ ပြတ်စဲခြင်းဟူသောအကြင် (ဥစ္ဆေဒ) အယူသည် ဖြစ်၏၊ (ထိုဥစ္ဆေဒအယူကို) မြတ်စွာဘုရားသည် ရှောင်ကြဉ်တော်မူ အပ်၏။ ခန္ဓာတို့ ပျက်စီးကုန်လျက် ပုဂ္ဂိုလ်ကား အကယ်၍ မပျက်စီးပါလျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြဲသည် ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်နှင့် အလွန်တူသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဂတိအနုယောဂ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘သသတ္တက္ခတ္တုပရမံ သန္ဓာဝိတွာန ပုဂ္ဂလော’ ဤသို့စသော သုတ်တို့ကို နှလုံးသွင်း၍ ဝန်ခံ၏၊ ဒုတိယအမေး၌မူ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားသော လောကသို့ ပြေးသွား၏ဟု ဝန်ခံလိုက်လျှင် သဿတဒိဋ္ဌိအဖြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သကဝါဒီ၏ ဒုတိယအမေးကို ဝန်ခံခဲ့သော် ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိအဖြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သကဝါဒီ၏ ဒုတိယအမေးကို ဝန်ခံခဲ့သော် ဧကစ္စသဿတဒိဋ္ဌိအဖြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သကဝါဒီ၏ ဒုတိယအမေးကို ဝန်ခံခဲ့သော် အမရာဝိက္ခေပဒိဋ္ဌိအဖြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သကဝါဒီ၏ ဒုတိယအမေးကို ဝန်ခံခဲ့သော် ဒိဋ္ဌိလေးမျိုးဟူသော အပြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ ပြေးသွားသော ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောက၌လည်းကောင်း၊ အခြားလောက၌လည်းကောင်း တစ်ယောက်တည်းပင် ဖြစ်လေသလောဟူသော အလိုဖြင့် သကဝါဒီက မေးရကား သဿတဒိဋ္ဌိမှ မလွတ်နိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ သကဝါဒီက မြဲမြံသည်ကို ပြု၍ တစ်ဖန်နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် ထိုပြေးသွားသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်သာ ဖြစ်ခဲ့၏၊ အခြားတစ်ပါးသော အဖြစ်မရှိ။ ‘သော တတော စုတော ဣဓူပပန္နော’ အစရှိသော သုတ်သည်လည်း ရှိခဲ့၏ဟု နှလုံးသွင်းမိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ထိုသူသည်ပင် ထိုနတ်ဖြစ်သလောဟု မေးမြန်းရာ၌မူ လူဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ နတ်အဖြစ်သည် မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ “အဟံ တေန သမယေန သုနေတ္တောနာမ သတ္ထာ အဟောသိံ"အစရှိသော သုတ္တန်ကို နှလုံးသွင်း၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ နတ်ဘဝ လူဘဝတို့၏ မတူ ထူးခြားသည်၏အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီစကား မှားသည်ဟု သကဝါဒီက ပြဆိုခြင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ လောက၌ တည်နေသူအား ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် အခြားလောကသို့ သွားခြင်း မရှိနိုင်သောကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဘဝတစ်ပါး၌လည်း သောတာပန်အဖြစ်ကို မစွန့်သောကြောင့် ဒုတိယအမေးကိုလည်း သကဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ နတ်လောက၌ ပဋိသန္ဓေနေသူအား လူ၏အဖြစ် မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ကျင်လည်ပြေးလွှား၏ဟူသော မိမိဝါဒဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ ဤရူပကာယနှင့်တကွ အခြားလောကသို့ မသွားသည်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ ဤနောက်အမေး၌ အန္တရာဘဝပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်၊ အန္တရာဘဝပုဂ္ဂိုလ်သည် အန္တရာဘဝရုပ်နှင့်တကွ သွား၍ အမိဝမ်းတိုက်သို့ သက်ဝင်ပြီးမှ ထိုရုပ် ပျက်၏ဟု ပရဝါဒီ အယူရှိသည်။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁၇။ ဤလောက၌ပင် ကိုယ်ကောင်ကို ပစ်ချထားခဲ့ရသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ဘုရားဟောသုတ်နှင့် တိုက်ရိုက်ဆန့်ကျင်သောကြောင့်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၈။ အသညသတ်ဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်၊ အခြားဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၉။ အန္တရာဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၀။ အရူပဘုံမှ စုတေ၍ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သူကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၁။ သညီဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၂။ အသညီဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၃။ “အဝိဇ္ဇာနီဝရဏာနံ သတ္တာနံ တဏှာသံယောဇနာနံ သန္ဓာဝတံ သံသရတံ"- ဟူ၍ သတ္တဝါတို့၏သာ ကျင်လည်ခြင်းကို ဟောတော်မူသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ တစ်ဖန် နောက်ထပ်မေးမြန်းလတ်သော် ရုပ်နှင့်ကင်း၍ ပုဂ္ဂိုလ် မရှိနိုင်သောကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကျင်လည်သည်ရှိသော် ရုပ်သည်လည်း ကျင်လည်တော့သည်သာဟု နှလုံးပြု၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်၏၊ ဝေဒနာ စသည်တို့၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၂၄။ ပုဂ္ဂိုလ်ကျင်လည်သည်ရှိသော် ပုဂ္ဂိုလ်၏ စွဲမှီရာရုပ် မကျင်လည်ဟု ဆိုရန် မတတ်ကောင်းဟူသော အမှတ်ဖြင့် ပရဝါဒီက ပယ်ခဲ့၏၊ တစ်ဖန်နောက်ထပ် မေးမြန်းပြန်သော် သတ္တဝါတို့၏ ကျင်လည်ခြင်းကိုလည်း ဟောတော်မူသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၂-ဥပါဒါပညတ္တာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ့်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ'ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၁။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ'ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို စွဲ၍။ သညာကို စွဲ၍။ သင်္ခါရတို့ကို စွဲ၍။ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည် မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ'ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ညိုသော ရုပ်ကို စွဲ၍ ညိုသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရွှေသောရုပ်ကို စွဲ၍။ နီသောရုပ်ကို စွဲ၍။ ဖြူသောရုပ်ကို စွဲ၍။ မြင်ခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော ရုပ်ကို စွဲ၍။ မြင်ခြင်း မရှိသောရုပ်ကို စွဲ၍။ ထိခိုက်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်သော ရုပ်ကို စွဲ၍။ ထိခိုက်ခြင်း မရှိသော ရုပ်ကို စွဲ၍ ထိခိုက်ခြင်း မရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါကရှိသလော၊ လိုလားအပ် သောအကျိုးရှိသလော၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာ ရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ချမ်းသာကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ လိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာ ရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ချမ်းသာကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ မလိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို မပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာရေဖြင့်) သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ မလိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို မပွားစေတတ်သောအကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏၆။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သော ဝေဒနာသည် မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်း သဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်း့သဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာကို စွဲ၍။ သင်္ခါရတို့ကို စွဲ၍။ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဝိညာဏ်သည် အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ လိုလားအပ်သောအကျိုးရှိသလော၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ချမ်းသာကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ လိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာ ရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ချမ်းသာကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဝိညာဏ်သည် အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ မလိုလားအပ်သောအကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို မပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာ ရေဖြင့်) သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ မလိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှှိသလော၊ စိတ်ကို မပွားစေတတ်သောအကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာရေဖြင့်) သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဝိညာဏ်သည် မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်း ကိုစွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်း သဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိကို စွဲ၍ “မျက်စိရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏၇။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိချုပ်လတ်သော် “မျက်စိရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နားကို စွဲ၍။ နှာခေါင်းကို စွဲ၍။ လျှာကို စွဲ၍။ ကိုယ်ကို စွဲ၍။ စိတ်ကို စွဲ၍ စိတ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်ချုပ်လတ်သော် “စိတ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မပြောဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော အယူ ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'ကို စွဲ၍ “မှားယွင်းသော အယူရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော အယူ ချုပ်လတ်သော် “မှားယွင်းသော အယူရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည်ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော အကြံအစည်ကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသောစကားကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသောအလုပ်ကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသော အသက်မွေးမှုကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသော အားထုတ်မှုကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသော အောက်မေ့မှုကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသော တည်ကြည်မှုကို စွဲ၍ “မှားယွင်းသောတည်ကြည်မှု ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော တည်ကြည်မှု ချုပ်လတ်သော် “မှားယွင်းသော တည်ကြည်မှုရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော အယူ ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို စွဲ၍ “မှန်ကန်သော အယူရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော အယူချုပ်လတ်သော် “မှန်ကန်သော အယူရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော အကြံအစည်ကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သောစကားကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သောအလုပ်ကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သော အသက်မွေးမှုကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သော အားထုတ်မှုကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သောအောက်မေ့မှုကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှုကို စွဲ၍ “မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှုရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှု ချုပ်လတ်သော် “မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှုရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို စွဲ၍၊ ဝေဒနာကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏၉။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာနှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကိုစွဲ၍၊ ဝေဒနာကို စွဲ၍၊ သညာကို စွဲ၍၊ သင်္ခါရတို့ကို စွဲ၍၊ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို စွဲ၍၊ သောတာယတနကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို စွဲ၍၊ သောတာယတနကို စွဲ၍။ပ။ ဓမ္မာယတနကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်ကို စွဲ၍၊ သောတဓာတ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်ကို စွဲ၍၊ သောတဓာတ်ကို စွဲ၍။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို စွဲ၍၊ သောတိန္ဒြေကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို စွဲ၍၊ သောဘိန္ဒြေကို စွဲ၍။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဧကဝေါကာရဘဝကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စတုဝေါကာရဘဝကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကဝေါကာရဘဝကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဉ္စဝေါကာရဘဝကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကဝေါကာရဘဝ၌ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်သာ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်ယောက်သာ ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စတုဝေါကာရဘဝ၌ ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကဝေါကာရဘဝ၌ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်သာ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်ယောက်သာ ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဉ္စဝေါကာရဘဝ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သစ်ပင်ကို စွဲ၍ အရိပ်ကို ပညတ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သစ်ပင်ကို စွဲ၍ အရိပ်ကို ပညတ်သည် ဖြစ်ရကား သစ်ပင်သည်လည်း မမြဲ၊ အရိပ်သည်လည်း မမြဲသကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ရကား ရုပ်သည်လည်း မမြဲ၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သစ်ပင်ကို စွဲ၍ အရိပ်ကို ပညတ်ရကား သစ်ပင်သည် (အရိပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အရိပ်သည် (သစ်ပင်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ရကားရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရွာကို စွဲ၍ ရွာသူ, ရွာသားကို ပညတ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ် ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရွာကို စွဲ၍ ရွာသူ, ရွာသားကို ပညတ်ရကား ရွာသည် (ရွာသူ, ရွာသားမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ရွာသူ, ရွာသားသည် (ရွာမှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ရကား ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တိုင်းပြည်ကို စွဲ၍ မင်းကို ပညတ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တိုင်းပြည်ကို စွဲ၍ မင်းကို ပညတ်ရကား တိုင်းပြည်သည် (မင်းမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ မင်းသည် (တိုင်းပြည်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ရကားရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သံခြေချင်းသည် သံခြေချင်းရှိသူ မဟုတ်၊ အကြင်သူအား သံခြေချင်းသည် (ရှိ၏)၊ ထိုသူသည်သာ သံခြေချင်းရှိသူ ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်သည် ရုပ်ရှိသူ မဟုတ်၊ အကြင်သူအားရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုသူသည်သာ ရုပ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံခြေချင်းသည် သံခြေချင်းရှိသူ မဟုတ်၊ အကြင်သူအား သံခြေချင်းသည် (ရှိ၏)၊ ထိုသူသည်သာ သံခြေချင်းရှိသူဖြစ်သကဲ့သို့ သံခြေချင်းသည် (သံခြေချင်းရှိသူမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သံခြေချင်းရှိသူသည် (သံခြေချင်းမှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်သည် ရုပ်ရှိသူ မဟုတ်၊ အကြင်သူအား ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုသူသည်သာ ရုပ်ရှိသူ ဖြစ်ရကား ရုပ်သည် (ရုပ်ရှိသူမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ရုပ်ရှိသူသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စိတ်တိုင်း စိတ်တိုင်း၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏၁၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်တိုင်း စိတ်တိုင်း၌ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ အိုပါသလော၊ သေပါသလော၊ စုတေပါသလော၊ ပဋိသန္ဓေနေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုသင့်ပါ၁၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြောဆိုသင့်ပါ၏၁၅။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း့မပြောဆိုသင့်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော်သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍ကား သင် ဆိုခဲ့၏။ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်းပြောဆိုသင့်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍လည်း ဆိုသင့်တော့၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော်သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍ကား သင် ဆိုခဲ့၏။ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် မိန်းမဟူ၍လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားဟူ၍လည်းကောင်းအိမ်နေသူလူဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်းမပြောဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်းမပြောဆိုသင့်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော်နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍ကား သင် ဆိုခဲ့၏။ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှား သောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍လည်း သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မပြောဆိုသင့်ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့၏။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော်နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့၏။ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ၁၆။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြည့်ရှု၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင် အဆင်း'ရူပါရုံ’ ကို မြင်၏၊ ထိုအဆင်းကို မြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်မျက်စိဖြင့် မြင်၏၊ ထိုမျက်စိဖြင့်မြင်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏၁၇။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြည့်ရှု၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ မြင်ခဲ့ပါလျှင်အကြင်အဆင်းကို မြင်၏၊ ထိုအဆင်းကို အကယ်၍ မြင်ခဲ့ပါလျှင် အကြင်မျက်စိဖြင့် မြင်၏၊ ထိုမျက်စိဖြင့်အကယ်၍ မြင်ခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြား၏။ပ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် နမ်း၏။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လျက်၏။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် တွေ့ထိ၏။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်တရားကို သိ၏၊ ထိုတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို သိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်စိတ်ဖြင့် သိ၏၊ ထိုစိတ်ဖြင့် သိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ သိခဲ့ပါလျှင်,အကြင်တရားကို သိ၏၊ ထိုတရားကို အကယ်၍ သိခဲ့ပါလျှင်, အကြင်စိတ်ဖြင့် သိ၏၊ ထိုစိတ်ဖြင့်အကယ်၍ သိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကြည့်ရှု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မမြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်အဆင်းကို မမြင်၊ ထိုအဆင်းကို မမြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်မျက်စိဖြင့် မမြင်၊ ထိုမျက်စိဖြင့်မမြင် သည် မဟုတ်ပါလော၁၈။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကြည့်ရှု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ မမြင်ခဲ့ပါလျှင်, အကြင်အဆင်းကို မမြင်၊ ထိုအဆင်းကို အကယ်၍ မမြင်ခဲ့ပါလျှင်, အကြင်မျက်စိဖြင့် မမြင်၊ ထိုမျက်စိဖြင့်အကယ်၍ မမြင်ခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟု သင် မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကြား။ပ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မနမ်း။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည့်မလျက်။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မတွေ့ထိ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မသိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်တရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို မသိ၊ ထိုတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို မသိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်စိတ်ဖြင့်မသိ၊ ထိုစိတ်ဖြင့် မသိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ မသိခဲ့ပါလျှင်,အကြင်တရားကို မသိ၊ ထိုတရားကို အကယ်၍ မသိခဲ့ပါလျှင်, အကြင်စိတ်ဖြင့် မသိ၊ ထိုစိတ်ဖြင့်အကယ်၍ မသိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ငါ (ဘုရား) သည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက်သာလွန်သော နတ်တို့၏ မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် စုတေဆဲ သတ္တဝါ ဖြစ်ပေါ်ဆဲသတ္တဝါ၊ ယုတ်ညံ့သော သတ္တဝါ မြင့်မြတ်သော သတ္တဝါ၊ အဆင်းလှသော သတ္တဝါ အဆင်းမလှသောသတ္တဝါ၊ ကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ'ရှိသော သတ္တဝါ မကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ'ရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မြင်တော်မူ၏၊ ကံအားလျော်စွာ ဖြစ် ပေါ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့ကို သိတော်မူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ငါ (ဘုရား) သည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက်သာလွန်သော နတ်တို့၏ မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် စုတေဆဲ သတ္တဝါ ဖြစ်ပေါ်ဆဲသတ္တဝါ၊ ယုတ်ညံ့သော သတ္တဝါ မြင့်မြတ်သော သတ္တဝါ၊ အဆင်းလှသော သတ္တဝါ အဆင်းမလှသောသတ္တဝါ၊ ကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ’ ရှိသော သတ္တဝါ မကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ’ ရှိသောသတ္တဝါတို့ကို မြင်တော်မူ၏၊ ကံအားလျော်စွာ ဖြစ်ပေါ်သော သတ္တဝါတို့ကို သိတော်မူ၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သောနတ်တို့၏ မျက်စိနှင့် တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်တော်မူပါသလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တော်မူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်တော်မူပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ သည် ပုဂ္ဂိုလ်လော၊ အဆင်းရူပါရုံသည် စုတေသလော၊ အဆင်းရူပါရုံသည် ပဋိသန္ဓေနေသလော၊ အဆင်းရူပါရုံသည် ကံအားလျော်စွာ (ထိုထိုဘဝသို့) ကပ်ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သောနတ်တို့၏ မျက်စိနှင့် တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်တော်မူပါသလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တော်မူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တော်မူပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ လော၊ ရူပါယတနလော၊ ရူပဓာတ်လော၊ အညိုလော၊ အရွှေလော၊ အနီလော၊ အဖြူလော၊ မျက်စိဖြင့် သိအပ်သူလော၊ မျက်စိ၌ ထိခိုက်သလော၊ မျက်စိအားထင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သောနတ်တို့၏ မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်တော်မူပါသလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တော်မူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နှစ်မျိုးစလုံးကို မြင်တော်မူပါသည်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် အဆင်းလော၊ ရူပါယတနလော၊ ရူပဓာတ်လော၊ နှစ်မျိုးလုံး တို့သည် အညိုတို့လော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် အရွှေတို့လော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် အနီတို့လော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် အဖြူတို့လော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့ကို မျက်စိဖြင့် သိအပ်ကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည်မျက်စိ၌ ထိခိုက်ကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် မျက်စိအား ထင်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် စုတေကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည်ကံအားလျော်စွာ (ထိုထိုဘဝသို့) ကပ်ရောက်ကြကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါပညတ္တာနုယောဂ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၂၃။ “အဝိဇ္ဇာနီဝရဏာနံ သတ္တာနံ တဏှာသံယောဇနာနံ သန္ဓာဝတံ သံသရတံ"- ဟူ၍ သတ္တဝါတို့၏သာ ကျင်လည်ခြင်းကို ဟောတော်မူသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ တစ်ဖန် နောက်ထပ်မေးမြန်းလတ်သော် ရုပ်နှင့်ကင်း၍ ပုဂ္ဂိုလ် မရှိနိုင်သောကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကျင်လည်သည်ရှိသော် ရုသည်လည်း ကျင်လည်တော့သည်သာဟု နှလုံးပြု၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်၏၊ ဝေဒနာ စသည်တို့၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ညိုသော ရုပ်နှင့်တကွ ပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်ခုတည်းအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ တစ်ခုသော ကိုယ်၌ များစွာကုန်သော အညို စသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်များသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း အလိုမရှိသည် ဖြစ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ညိုသော ရုပ်နှင့်တကွ ပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်ခုတည်းအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ တစ်ခုသော ကိုယ်၌ များစွာကုန်သော အညို စသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်များသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း အလိုမရှိသည် ဖြစ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းအပ်သော် မဂ္ဂကုသလော- လမ်းခရီး၌ လိမ္မာသူ၊ ဤသို့ အစရှိသောစကား၏ ထင်ရှားရှိနေသောကြောင့် လိမ္မာခြင်းအနက်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ထိုသို့သဘောရှိသော အကျိုးရှိသည့် ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသော ဝေါဟာရ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ သဿတ စသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့် အဗျာကတအဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ “စက္ခုမာ ဝိသမာနီဝ၊ ဝိဇ္ဇမာနေ ပရက္ကမေ။ ပဏ္ဍိတော ဇီဝလောကသ္မိံ ပါပါနိ ပရိဝဇ္ဇယေ။” ဟူသော ဥဒါန်းပါဠိတော်၌ မျက်စိရှိသူဟူသော ဝေါဟာရ ထင်ရှား ရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ စက္ခုချုပ်ကာမျှဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ချုပ်ခြင်းကို အလိုမရှိ၍ ဒုတိယအမေး၌ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ခန္ဓာတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ဟု ပညတ်ခဲ့ရကား နှစ်ခု သုံးခု လေးခု ငါးခုသော ခန္ဓာတို့ကို စွဲ၍ ပညတ်မှုကို ဝန်ခံခဲ့၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ တစ်ခုသော သန္တာန်၌ နှစ်ယောက် ငါးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ မရှိကောင်းသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဤမေးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ မိမိအယူ၌တည်လျက်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ သရာဂစသော စိတ်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် သရာဂပုဂ္ဂိုလ်စသည်ကို ရည်ရွယ်၍ စိတ္တာနုပဿနာ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ခဏနှင့် ယှဉ်သည်၏ အဖြစ်ကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ ဤပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုခဲ့သော် သဿတ, ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ ဖြစ်ရာသောကြောင့် မဆိုသင့်ဟု ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ သတို့သား သတို့သမီးဟု မဆိုသင့်သလောဟူသော အမေး၌မူ လာကဝေါဟာရကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းမှ ကြောက်သောကြောင့် ဆိုသင့်၏ဟု ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ ပရမတ္ထသစ္စာကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက မဆိုသင့်ဟု ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၇။ ဒုတိယအမေး၌ သမ္မုတိသစ္စာကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၈။ ကန်းသူ, အသညသတ်သတ္တဝါ, အရူပသတ္တဝါ, နိရောဓသမာပတ်ဝင်စားသူ, မကန်းသူပင်ဖြစ်သော်လည်း မမြင်သူပင် မည်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၃-ပုရိသကာရာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ပါကုန်၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူအား ဒုက္ခ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ (တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ပါကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြေကြီးကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေ သူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ပြုလုပ်သူပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ရေကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မီးကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လေကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့သည် (ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူပြုလုပ်စေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူသည် (ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုးခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုးခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအားဒုက္ခ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ (တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မီးကို ရအပ်၏ဟုနှလုံးပြု၍။ပ။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်၏ဟုနှလုံးပြု၍ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင် တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးသည် (ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏အကျိုးကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ခံစားသူသည် (ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကိုခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုနတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုနတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုနတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲ အဆုံးကိုပြုခြင်းသည် မရှိသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ (တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မီးကို ရအပ်၏ဟုနှလုံးပြု၍။ပ။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟုနှလုံးပြု၍ မြက် ထင်း တောစိုး သစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာသည် (နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူသည် (နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသို့ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲအဆုံးကိုပြုခြင်းသည် မရှိသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ မစွဲလမ်းမူ၍ငြိမ်းအေး မှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာသည် (လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူသည် (လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုအပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုအပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ (တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲသည် (အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူသည် (အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ (တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစား သူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစား သူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးကို ရအပ်၏ဟုနှလုံးပြု၍။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစား သူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲသည် (ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြား လော၊ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူသည် (ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် ပြုလုပ်၍ ထိုသူသည်ပင် ခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် ပြုလုပ်၍ ထိုသူသည်ပင် ခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ခံစားပါ၏။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင် ပြုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံ့မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားသူသည် ပြုလုပ်၍ အခြားသူသည် ခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၂</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အခြားသူသည် ပြုလုပ်၍ အခြားသူသည် ခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ခံစားပါ၏။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို သူတစ်ပါး ပြုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ပြုလုပ်ကုန်၍ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ခံစားကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၅</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ပြုလုပ်ကုန်၍ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ခံစားကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ခံစားပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင်လည်း ပြုအပ်၊ သူတစ်ပါးလည်း ပြုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် မပြုလုပ်ဘဲ ထိုသူသည် မခံစားသလော၊ အခြားသူသည် မပြုလုပ်ဘဲအခြားသူသည် မခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၆</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် မပြုလုပ်ဘဲ ထိုသူသည် မခံစားသလော၊ အခြားသူသည် မပြု လုပ်ဘဲအခြားသူသည် မခံစားသလော။၁၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မခံစားပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာ ဆင်းရဲသည် ကိုယ်တိုင် မလုပ်ဘဲ သူတစ်ပါး မလုပ်ဘဲ အကြောင်းကို မစွဲမူ၍ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် ပြုလုပ်၍ ထိုသူသည်ပင် ခံစားသလော၊ အခြားသူသည် ပြုလုပ်၍အခြားသူသည် ခံစားသလော။ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ပြုလုပ်ကုန်၍ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ခံစားကုန်သလော။ ထိုသူသည် မပြုလုပ်ဘဲထိုသူသည် မခံစားသလော၊ အခြားသူသည် မပြုလုပ်ဘဲ အခြားသူသည် မခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် ပြုလုပ်၍ ထိုသူသည်ပင် ခံစားသလော၊ အခြားသူသည် ပြုလုပ်၍အခြားသူသည် ခံစားသလော။ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ပြုလုပ်ကုန်၍ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ခံစားကုန်သလော။ ထိုသူသည် မပြုလုပ်ဘဲထိုသူသည် မခံစားသလော၊ အခြားသူသည် မပြုလုပ်ဘဲ အခြားသူသည် မခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မခံစားပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင် ပြုလုပ်အပ်သလော၊ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို သူတစ်ပါးပြုလုပ်အပ်သလော၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင်လည်း ပြုလုပ်အပ် သူတစ်ပါးလည်း ပြုလုပ်အပ်သလော၊ ချမ်းသာ ဆင်းရဲသည် ကိုယ်တိုင် မပြုဘဲ သူတစ်ပါးမပြုဘဲ အကြောင်းကို မစွဲမူ၍ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကံပြုသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုကံပြုသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုကံကို ပြုလုပ်သူ (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူအား ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည်မရှိသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပြုလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ကို ပြုလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ လေသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြက် ထင်းတောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ပြလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံကို ပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် (ကံပြုသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ကံပြုသူသည် (ကံမှ) တစ်မျိုးတခြား လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုး'ဝိပါတ်'ကို ခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုး'ဝိပါတ်'ကို ခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းသည် မရှိသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ (တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ လေသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၏။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြက် ထင်း့တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် (အကျိုးခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ အကျိုး'ဝိပါက်'ခံစားသူသည် (အကျိုးမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏။]</p> <p style="text-align: center;">ပုရိသကာရာနုယောဂ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ရှေးဦးစွာသော ကလျာဏဝဂ် ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပြုလုပ်သူ ကတ္တားကို မေး၏၊ ပြုလုပ်ခြင်းမျှကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည် မဟုတ်။ ထို့ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တစ်ဆင့် ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို အလိုမရှိသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ဣဿရနိမ္မာနဝါဒမှ ကြောက်သောကြောင့်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ မိဘတို့သည် သားတည်းဟူသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဖြစ်စေကုန်၏၊ အမည်မှည့်ကုန်၏၊ ကျွေးမွေးကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် မိဘတို့သည် ထိုသားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပြုလုပ်သူ ကတ္တားမည်၏၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့သည်လည်းကောင်း၊ ဆရာတို့သည်လည်းကောင်း ထိုထိုအသက်မွေးကြောင်း အတတ်ပညာတို့ကို သင်စေကုန်၏။ ထို့ကြောင့် အဆွေခင်ပွန်းကောင်း ဆရာတို့သည် ပြုလုပ်စေသူတို့ မည်ကုန်၏၊ ဤကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သင်္ခါရရှိသောအတ္တ ဤသို့အစရှိသော အတ္တဒိဋ္ဌိမှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ခံစားအပ်သော တရားမည်သည် ဝိပါက်သာ ဖြစ်သင့်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ဝိပါက် မဟုတ်ခဲ့၊ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းပြန်သော် ကောင်းမှုသည် အကျိုး၌ တည်သောကြောင့် အကျိုးခံစားလျက် အမိကမူလည်း သားကို နမ်းရှုပ်ပွေ့ဖက်၏၊ မယားကမူလည်း လင်ကို နမ်းရှုပ်ပွေ့ဖက် ၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ခံစားမှုမျိုးကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဝေဒနာရှိသော အတ္တအစရှိသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိမှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ သကဝါဒီကား ပုဂ္ဂိုလ်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ခံစားမှုကိုသာ ပယ်သည်၊ ခံစားသော ဝေဒနာ၏အစွမ်းအားဖြင့် ခံစားမှုကိုကား ပယ်သည် မဟုတ်ဟု သိလေ။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ မြေကြီး အစရှိသည်တို့ကို အာရုံပြု၍ ခံစားသူတို့၏ ဖြစ်ခြင်းကိုမူ မတားမြစ်ပေ။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ သော ကရောတိ သော ပဋိသံဝေဒေတီတိ ခေါ ဗြာဟ္မဏ အယမေကော အန္တော- ဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဣဓ နန္ဒတိ ပေစ္စ နန္ဒတိ- စသော သုတ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဤမေးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ မိမိအယူ၌တည်လျက်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ လူဖြစ်သူသည် ကောင်းမှုကံကို ပြု၍ နတ်ဖြစ်သူသည် ထိုကံ၏ အကျိုး ခံစား၏ဟု အောက်မေ့ထင်မှတ်လျက် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ လူဘဝက ကောင်းမှုကံကို ပြုခဲ့၍ နတ်ဘဝ၌ ခံစား၏ဟု အယူရှိသူအား ပရံ ကတံ သုခံ ဒုက္ခံဟူသော အပြစ် ရောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ သော စ အညော စ ကရောတိ သော စ အညော စ ပဋိသံဝေဒေတီတိ ခေါ ဗြာဟ္မဏ အယမေကော အန္တော- ဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ နေဝ သော ကရောတိ န အညော ပဋိသံဝေဒေတီတိ ခေါ ဗြာဟ္မဏ အယမေကော အန္တောဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၇။ လူဖြစ်သူသည် နတ်ပြည်၌ဖြစ်ရန် ကံကို ပြု၍ လူ့အဖြစ်ဖြင့် ခံစားရသည် မဟုတ်၊ အကြင်သူသည် ကံကို ပြု၏၊ ထိုကံပြုသူမှ တစ်ပါးသူသည်သာ ခံစားရသည်လည်း မဟုတ်ဟု နှလုံးသွင်း၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၄-အဘိညာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၃</b>။ ။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ တန်ခိုးကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ် သည်ရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ဆိုသင့်၏။၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်၌ ဖြစ်သော နားနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗသောတ'အဘိညာဉ်နှင့် အသံကို ကြားနိုင် သော။ပ။ သူတစ်ပါးစိတ်ကို သိနိုင်သော။ပ။ ရှေး၌ နေခဲ့ဖူးသော ဘဝကို အောက်မေ့နိုင်သော။ပ။ နတ်တို့၏မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု'အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်းကို မြင်နိုင်သော။ အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ် နိဗ္ဗာန်) ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ် နိဗ္ဗာန်) ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင် သောတစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) သော တစ်စုံတစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟုနှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် တန်ခိုးကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) ၏၊ ထိုသူသည်သာ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် တန်ခိုးကို မပြုလုပ် (မဖန်ဆင်း)၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် နတ်၌ ဖြစ်သော နားနှင့် တူသော ‘ဒိဗ္ဗသောတ’ အဘိညာဉ်ဖြင့်အသံကို ကြား၏။ပ။ အကြင်သူသည် သူတစ်ပါးစိတ်ကို သိ၏။ပ။ အကြင်သူသည် ရှေး၌ နေဖူးသောဘဝကို အောက်မေ့နိုင်၏။ အကြင်သူသည် နတ်မျက်စိနှင့် တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု'အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်းကိုမြင်၏။ အကြင်သူသည် အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ် နိဗ္ဗာန်) ကို မျက်မှောက်ပြု၏၊ ထိုသူသည်သာ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ် နိဗ္ဗာန်) ကိုမျက်မှောက်မပြု၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အဘိညာနုယောဂ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အပြင်ပ အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓရုပ်၌ ဣဒ္ဓိဝိဓစသော တရားထူးရခြင်း မရှိနိုင်၊ အဇ္ဈတ္တ၌သာ ရှိနိုင်၏၊ ထို့ကြောင့် ဣဒ္ဓိဝိဓ စသည်ကို ဖြစ်စေနိုင်သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်သာ ဖြစ်ရာ၏ဟု ပရဝါဒီက ဆိုလိုသည်။</p> <h3 style="text-align:center;">၁၅-၁၈-ဉာတကာနုယောဂါဒိ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အမိသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အမိရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ ညီအစ်ကိုသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ အစ်မနှစ်မသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ မင်းမျိုးသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ပုဏ္ဏားမျိုးသည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။ ကုန်သည်မျိုးသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ သူဆင်းရဲမျိုးသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ အိမ်၌နေသူ လူသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ရသေ့ရဟန်းသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ နတ်သည်ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ လူသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ လူသည် ရှိပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အမိသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိ မဟုတ်ဘဲ အမိဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဖ မဟုတ်ဘဲ။ပ။ အစ်ကို ညီ မဟုတ်ဘဲ။ အစ်မ နှမ ညီမ မဟုတ်ဘဲ။ မင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ။ ပုဏ္ဏားမျိုး မဟုတ်ဘဲ။ ကုန်သည်မျိုး မဟုတ်ဘဲ။ သူဆင်းရဲမျိုး မဟုတ်ဘဲ။ အိမ်၌နေသူ လူမဟုတ်ဘဲ။ ရသေ့ရဟန်း မဟုတ်ဘဲ။ နတ် မဟုတ်ဘဲ။ လူ မဟုတ်ဘဲ လူဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အမိသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိဖြစ်၍ အမိမဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဖဖြစ်၍။ အစ်ကို, ညီဖြစ်၍။ အစ်မ, နှမ, ညီမဖြစ်၍။ မင်းမျိုးဖြစ်၍။ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်၍။ ကုန်သည်မျိုးဖြစ်၍။ သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်၍။ အိမ်၌နေသူ လူဖြစ်၍။ ရသေ့ရဟန်းဖြစ်၍။ နတ်ဖြစ်၍။ လူဖြစ်၍ လူ မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဉာတကာနုယောဂါဒိ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၉-ပဋိဝေဓာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည့်မဟုတ်ပါလော။ ပညာဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ကာယသက္ခိပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။ ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ သဒ္ဓါဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ဓမ္မာနုသာရီပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ သဒ္ဓါနုသာရီပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သဒ္ဓါနုသာရီပုဂ္ဂိုလ် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန် မဟုတ်ဘဲ သောတာပန်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ် မဟုတ်ဘဲ၊ အနာဂါမ် မဟုတ်ဘဲ၊ ရဟန္တာ မဟုတ်ဘဲ၊ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တမဟုတ်ဘဲ၊ ပညာဝိမုတ္တမဟုတ်ဘဲ၊ ကာယသက္ခိ မဟုတ်ဘဲ၊ ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တမဟုတ်ဘဲ၊ သဒ္ဓါဝိမုတ္တမဟုတ်ဘဲ၊ ဓမ္မာနုသာရီ မဟုတ်ဘဲ၊ သဒ္ဓါနုသာရီ မဟုတ်ဘဲ သဒ္ဓါနုသာရီဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ဖြစ်၍ သောတာပန် မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သာ တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်ဖြစ်၍။ အနာဂါမ်ဖြစ်၍ အနာဂါမ် မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိဝေဓာနုယောဂ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂၀-သံဃာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည်ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် ရှိခဲ့ပါကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထင်ရှားဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထင်ရှားဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ပရိနိဗ္ဗာန်စံတော်မူခြင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည်ပြတ်စဲသည်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သံဃာနုယောဂ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">၂၁-သစ္စိကဋ္ဌသဘာဂါနုယောဂ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘အသင်္ခတ’ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်၊ မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်၊ မပြုပြင်အပ် သောအရာ ‘အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း၊ မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း ချန်ထား၍ (သင်္ခတ အသင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားသော သုံးခုမြောက် အစွန်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၀</b>။ ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း၊ မပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘အသင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း ချန်ထား၍ (သင်္ခတ အသင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားသော သုံးခုမြောက် အစွန်းသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သဘာဝ (ဓာတ်) တို့ကား ဤနှစ်ပါးတို့တည်း၊ နှစ်ပါးတို့ဟူသည်အဘယ်တို့နည်း၊ ပြုပြင်အပ်သော သဘာဝ (ဓာတ်) လည်းကောင်း၊ မပြုပြင်အပ်သော သဘာဝ (ဓာတ်) လည်းကောင်းတည်း။ ရဟန်းတို့ သဘာဝ (ဓာတ်) တို့သည် ဤနှစ်ပါးတို့ပင်တည်း”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း၊ မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း ချန်ထား၍ (သင်္ခတ အသင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားသော သုံးခုမြောက်အစွန်းသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'လည်း မဟုတ်, မပြုပြင်အပ်သောအရာ ‘အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'သည် (အသင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ မပြုပြင်အပ်သာ အရာ ‘အသင်္ခတ’ သည် (သင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (သင်္ခတ အသင်္ခတတို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာတို့သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ’၊ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သောအရာ ‘အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'လည်း မဟုတ်, မပြုပြင်အပ်သောအရာ'အသင်္ခတ'လည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာတို့သည် (နိဗ္ဗာန် ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့လော၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ခန္ဓာပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ခန္ဓာ နိဗ္ဗာန်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ’၊ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'လည်း မဟုတ်, မပြုပြင်အပ်သောအရာ'အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန် ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရုပ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်နိဗ္ဗာန်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’၊ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သောအရာ'သင်္ခတ'လည်း မဟုတ်, မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (နိဗ္ဗာန် ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်ဝိညာဏ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်’ သည် ထင်ရှားသလော၊ ပျက်မှု ‘ဘင်’ သည် ထင်ရှားသလော၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ် ‘ဌီ’ သည် ထင်ရှားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထင်ရှားပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ’ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၄။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသုံးပါးတို့ကား ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'၏ ပြုပြင်မှုလက္ခဏာတို့တည်း၊ ရဟန်းတို့ ပြုပြင်အပ်သော အရာ သင်္ခတတရားတို့၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်'သည် ထင်ရှား၏၊ ပျက်မှု ‘ဘင်'သည် ထင်ရှား၏၊ တည်သော တရားတို့၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ်သည် ထင်ရှား၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်'သည် ထင်ရှား၏၊ ပျက်မှု'ဘင်'သည် ထင်ရှား၏၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ်သည် ထင်ရှား၏။ ထို့ကြောင့်ပင်လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်'သည် မထင်ရှားပါသလော၊ ပျက်မှု'ဘင်'သည်မထင်ရှားပါသလော၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ်'ဌီ’ သည် မထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မထင်ရှားပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသုံးပါးတို့ကား မပြုပြင်အပ်သော တရား၏ မပြုပြင်မှု လက္ခဏာတို့တည်း၊ ရဟန်းတို့ မပြုပြင်အပ်သော တရားတို့၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်'သည် မထင်ရှား၊ ပျက်မှု'ဘင်’ သည်မထင်ရှား၊ တည်သော တရားတို့၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ်'ဌီ'သည် မထင်ရှား”ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဖြစ်မှု ‘ဥပါဒ်'သည် မထင်ရှား၊ ပျက်မှု'ဘင်'သည် မထင်ရှား၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ် ‘ဌီ'သည် မထင်ရှား။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြုပြင်အပ်သောအရာ ‘အသင်္ခတ'တည်း။၆</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် နိဗ္ဗာန်၌ ရှိပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်၌ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်၌ ရှိပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် နိဗ္ဗာန်၌ ရှိပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်၌ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်၌ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြတ်စဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်ကို မှီ၍ တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (ဥပပတ္တိ) ဘဝကို မှီ၍ တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘဝသည် မမြဲသော'အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော'သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော'ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော'နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော'အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော'သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော'နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟုသိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော်။ပ။ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော်။ ငါသည်အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် အဒုက္ခ မသုခ ဝေဒနာကိုခံစား၏ဟု သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသောတစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟုသိ၏၊ ထိုသူသည်သာ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု မသိ၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် ဒုက္ခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော်။ပ။ အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိ၏၊ ထိုသူသည်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟူ၍မသိ၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသောတစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာသည် (သိသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော်ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် (သုခဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဝေဒနာသည် (သိသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။ပ။ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာသည် (သိသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟုသိသော သူသည် (အဒုက္ခမသုခဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက်နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာတို့၌။ပ။ စိတ်၌။ပ။ သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကို အဖန်တလဲလဲရှုမှတ်လျက်နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသောတစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေ၏၊ ထိုသူသည်သာပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် မနေ၊ ထိုသူသည့်ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် ဝေဒနာတို့၌။ပ။ စိတ်၌။ပ။ သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကိုအဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေ၏၊ ထိုသူသည်သာ ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်ပါသလော၊ အကြင်သူသည် သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် မနေ၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၅</b>။ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိ၏ဟုနှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် (ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသော သူသည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည် (အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ စိတ်သည် (အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သဘောတရားတို့သည် (သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားဟု အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူသည် (သဘောတရားတို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မောဃရာဇလုလင် အခါခပ်သိမ်း သတိရှိသည်ဖြစ်၍ (ခန္ဓာ) လောကကို အတ္တမှကင်းဆိတ်သောအားဖြင့် ရှုမှတ်လော့၊ ဤသို့ ရှုမှတ်သည် ရှိသော် အတ္တသို့ အစဉ်လိုက်သော အယူကိုပယ်နုတ်၍ သေမင်းကို လွန်မြောက်သူ ဖြစ်နိုင်၏။ ဤသို့ (ခန္ဓာ) လောကကို မှတ်သူကို သေမင်းသည်မမြင်ရတော့ချေဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှုမှတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှုမှတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့်တကွ ရှုမှတ်ပါသလော၊ ရုပ်နှင့် ကင်း၍ ရှုမှတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့်တကွ ရှုမှတ်ပါ၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည် ထိုသရီရ ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့် ကင်း၍ ရှုမှတ်ပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှုမှတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှုမှတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတွင်း၌ တည်လျက် ရှုမှတ်ပါသလော၊ အပြင်သို့ ထွက်၍ ရှုမှတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတွင်း၌ တည်လျက် ရှုမှတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည် ထိုသရီရ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အပြင်သို့ ထွက်၍ ရှုမှတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ လောက၌ တစ်ဦးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် လူအများ၏ အစီးအပွားအလို့ငှါ လူအများ၏ ချမ်းသာအလို့ငှါ လောကကို သနားစောင့်ရှောက် ချီးမြှောက်ရန်အလို့ငှါနတ်လူတို့၏ အကျိုးစီးပွား ချမ်းသာအလို့ငှါသာ ဖြစ်ပေါ်တော်မူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အလုံးစုံသော တရားတို့သည် အတ္တမဟုတ်ကုန်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဖြစ်လတ်သော် ဆင်းရဲသည်သာလျှင် ဖြစ်၏၊ ချုပ်လတ်သော် ဆင်းရဲသည်သာလျှင်ချုပ်၏၊ ဤအရာ၌ မယုံမှား မတွေးတော၊ ဤအချက်၌ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဘုရားမှတစ်ပါး အခြားကိုယုံကြည်မှု မရှိသော ဉာဏ်သည်သာ ဖြစ်၏၊ ကစ္စာန ဤမျှဖြင့် ကောင်းသော အယူ (အမြင်မှန်) သည်ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မာရ်နတ် သင်သည် အဘယ်ကို သတ္တဝါဟူ၍ ယုံကြည်နေ သနည်း၊ သင့်အားအယူမှား (အမြင်မှား) ဖြစ်နေသလော၊ ဤကိုယ်သည် သက် သက် ပြုပြင်အပ်မှု ‘သင်္ခါရ'အစုသာ ဖြစ်၏၊ ဤကိုယ်၌ သတ္တဝါကို မရနိုင်ချေ။ ရထားအင်္ဂါ, အဆောက်အဦကြောင့် ရထားဟူ၍ ပြောဆိုမှု ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ခန္ဓာတို့ရှိကုန်လတ်သော် သတ္တဝါဟူ၍ ပညတ်မှုသည် ဖြစ်၏။ မှန်၏၊ ဆင်းရဲသည်သာ ဖြစ်၏၊ ဆင်းရဲသည်သာ တည်လည်း တည်၏၊ ပျက်လည်း ပျက်၏၊ ဆင်းရဲကိုကြဉ်ထား၍ (အခြားသတ္တဝါသည်) ဖြစ်သည် မဟုတ်၊ ဆင်းရဲမှ အခြားသော သတ္တဝါသည် ချုပ်သည်မဟုတ်”ဟူ၍ဝဇိရာဘိက္ခုနီမသည် ယုတ်မာသော မာရ်နတ်အား ဤစကားကို ပြောဆိုပြီဟူသောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မြတ်စွာဘုရား ဆိတ်သုဉ်းသော လောက ဆိတ်သုဉ်းသော လောကဟူ၍ ပြောဆိုအပ်ပါသည်၊ မြတ်စွာဘုရား အဘယ်မျှဖြင့် ဆိတ်သုဉ်းသော လောကဟူ၍ ပြောဆိုအပ်ပါသနည်း။ အာနန္ဒာ အကြင်ကြောင့် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်း၏။ ထို့ကြောင့်ဆိတ်သုဉ်းသော လောကဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ အာနန္ဒာ အဘယ်အရာသည် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်းသနည်း။ အာနန္ဒာ စက္ခုသည် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်းဆိတ်သုဉ်း၏။ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏။ပ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ စက္ခုသမ္ဖဿသည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ စက္ခုသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့် ချမ်းသာလည်းဖြစ်သော ဆင်းရဲလည်းဖြစ်သော မဆင်းရဲ မချမ်းသာလည်းဖြစ်သော အကြင်ဝေဒနာသည် ဖြစ်၏။ ထိုဝေဒနာသည်လည်းအတ္တမှ လည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်း၏။ သောတသည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ပ။ အသံ'သဒ္ဒါရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏။ ဃာနသည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏။ ဇိဝှါသည် ဆိတ်သုဉ်း၏၊ အရသာ ‘ရသာရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏၊ ကာယသည်ဆိတ်သုဉ်း၏၊ အတွေ့အထိ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏၊ စိတ်သည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ သဘောတရားတို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏၊ မနောဝိညာဏ်သည် ဆိတ်သုဉ်း၏၊ မနောသမ္ဖဿသည်ဆိတ်သုဉ်း၏၊ မနောသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့် ချမ်းသာလည်းဖြစ်သော ဆင်းရဲလည်းဖြစ်သောမချမ်းသာ မဆင်းရဲလည်းဖြစ်သော အကြင်ဝေဒနာသည် ဖြစ်၏။ ထိုဝေဒနာသည်လည်း အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်း၏။ အာနန္ဒာ အကြင်အကြောင်းကြောင့် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်း၏။ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဆိတ်သုဉ်းသော လောကဟူ၍ဆိုအပ်၏”ဟူ၍ အရှင်အာနန္ဒာသည် လျှောက်ထား၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်ကန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အတ္တသည် ဖြစ်လတ်သော် ငါ၏ အတ္တနိယဟူသော အယူသည် ရှိရာသလော၊ ရှိရာပါသည်ဘုရား။ ရဟန်းတို့ အတ္တနိယရှိလတ်သော် ငါသည် အတ္တဟူသော အယူသည် ရှိရာသလော၊ ရှိရာပါသည်ဘုရား။ ရဟန်းတို့ အတ္တကိုလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယကိုလည်းကောင်း အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မရအပ်သည် ရှိသော် ထိုခန္ဓာငါးပါးသည် လောကတည်း၊ ထိုခန္ဓာငါးပါးသည်အတ္တတည်း၊ ထို (ငါသည်) တမလွန်ဘဝ၌ ဖြစ်လိမ့်မည်၊ မြဲ၏၊ ခိုင်ခံ့၏၊ ထင်ရှားရှိ၏၊ မဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ထင်ရှားရှိသော မြေကြီး မြင်းမိုရ်တောင် လနေတို့နှင့် တူစွာ ထိုအတိုင်းပင် တည်တံ့လိမ့်မည်ဟု အကြင်အယူသည် ရှိ၏၊ ရဟန်းတို့ ဤအယူသည် အလုံးစုံပြည့်စုံသော လူမိုက်တို့၏ တရားပင်မဟုတ်ပါလော၊ မြတ်စွာဘုရား အဘယ်မှာ မဟုတ်ဘဲ ရှိပါမည်နည်း၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသော လူမိုက်တို့၏တရားပင်ဟုတ်ပါသည်ဘုရား”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟုမဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်းသည်ကိုပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သေနိယ လောက၌ ဤဆရာသုံးဦးတို့သည် ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ ဆရာသုံးဦးတို့ ကားအဘယ်တို့နည်း-</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယဤလောက၌ အချို့သော ဆရာသည်ယခုဘဝ၌ပင်အတ္တကို အမှန်အားဖြင့်အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထို့ပြင် ဤလောက၌ အချို့သော ဆရာသည် ယခုဘဝ၌သာလျှင် အတ္တကို အမှန်အားဖြင့်အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌ကား အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထိုမှတစ်ပါး ဤလောက၌ အချို့သော ဆရာကား ယခုဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့်အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့်မပညတ်ချေ။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထိုသုံးဦးတို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ယခုဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ သေနိယ ဤဆရာကို သဿတအယူ ရှိသူဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထိုသုံးဦးတို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ယခုဘဝ၌သာလျှင် အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌ကား အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်၊ သေနိယ ဤဆရာကို ဥစ္ဆေဒအယူ ရှိသူဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထိုသုံးဦးတို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ယခုဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်ချေ၊ သေနိယ ဤဆရာကို မြတ်စွာဘုရားဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ဤဆရာသုံးဦးတို့သည် လောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟုမဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် “ထောပတ်အိုး”ဟူ၍ (သုံးနှုန်း) ပြောဆိုအပ်သည် မဟုတ်ပါ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထောပတ်အိုးကို ပြုလုပ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် ဆီအိုး၊ ပျားရည်အိုး၊ တင်လဲအိုး၊ နို့ရေအိုး၊ ရေအိုး၊ သောက်ရေခွက်၊ ရေကျည်တောက်၊ ရေဖလား၊ နိစ္စဘတ်ဆွမ်း၊ အမြဲလှူသော ယာဂုဟူ၍ (သုံးနှုန်း) ပြောဆိုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြဲသော ခိုင်ခံ့သော ထင်ရှားရှိသော ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော မရှိသော တစ်စုံတစ်ခု သောယာဂုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။ [အကျဉ်းချုံးထား၏။]</p> <p style="text-indent:2em">အဋ္ဌကနိဂ္ဂဟကထာ၊ ပေယျာလကထာ၊ သန္ဓာဝနိယကထာ၊ ဥပါဒါယကထာ၊ ငါးခုမြောက် စိတ္တကထာ၊ ကလျာဏကထာ၊ ဣဒ္ဓိကထာ၊ ရှစ်ခုမြောက် သုတ္တာ ဟရဏကထာတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပုဂ္ဂလကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤသို့သဘောရှိသော သစ္စိကဋ္ဌမျိုး မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ‘ဇာတိဓမ္မာ ဇရာဓမ္မာ အထော မရဏဓမ္မိနော’ အစရှိသော သုတ်၏ အစွမ်းဖြင့် ဝန်ခံရ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ သင်္ခတအဖြစ်ကိုမူ အလိုမရှိသောကြောင့် ပယ်ပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ‘ဒုက္ခမေဝ ဟိ သမ္ဘောတိ၊ ဒုက္ခံ တိဋ္ဌတိ ဝေတိစ’ အစရှိသည်ကို ဟောတော်မူသောကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥပါဒ် စသည်တို့ကား မသင့်ကုန်ဟု နှလုံးပြု၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ‘သင်ပရဝါဒီဆရာသည် ပုဂ္ဂိုလ်၏ သင်္ခတအဖြစ်ကို အလိုမရှိသော်လည်း ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ရှိပါမူ သင်္ခတသာ ဖြစ်ရာ၏၊ အသင်္ခတအဖြစ်ကို အလို မရှိသော်လည်း ဥပါဒ် ဌီ ဘင် မရှိပါမူ အသင်္ခတသာ ဖြစ်ရာ၏’ဟု အပြစ်ကိုပင် ပြသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် သိမ်းဆည်းအပ်သော ဝေဒနာရှိသော ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်သည်သာ သိနိုင်၏၊ ဗာလပုထုဇဉ်ကား မသိနိုင်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ပဉ္စဝေါကာရ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ တံ ဇီဝံ တံ သရီရ န္တိ အဗျာကတမေတံဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ စတုဝေါကာရ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ အညံ ဇီဝံ အညံ သရီရန္တိ အဗျာကတမေတံဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ အတ္တဇီဝပုဂ္ဂလမှ ကင်းကုန်၏၊ တစ်ခုသော တရား၌မျှ ပုဂ္ဂိုလ် မရှိဟု ဆိုလိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;"> ၂-ပရိဟာနိကထာ</h3> <h3>၁-ဝါဒယုတ္တိပရိဟာနိ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ဘဝတို့၌ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ဘဝတို့၌ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသောဘဝတို့၌ ရဟန္တာအား ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) မှု (ရှိနိုင်ပါသလော။)</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ အခါခပ်သိမ်း ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ အခါခပ်သိမ်း ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) မှု အခါခပ်သိမ်း ရှိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ရဟန္တာတို့သည်ပင် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ရဟန္တာတို့သည်ပင် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါကုန်၏။၉</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ရဟန္တာတို့အားသာလျှင် ဆုတ်ယုတ် လျောကျမှု (ရှိနိုင်ပါသလော)။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် ဖိုလ်လေးပါးတို့မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သူဌေးသည် ဥစ္စာလေးသိန်းတို့ဖြင့် သူဌေးအဖြစ်ကို ပြုစေသည် ဖြစ်၍ ဥစ္စာတစ်သိန်းဆုတ်ယုတ်လတ်သော် သူဌေးအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) သူ ဖြစ်ပါ၏။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စည်းစိမ်ဥစ္စာမှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူဌေးသည် ဥစ္စာလေးသိန်းတို့ဖြင့် သူဌေးအဖြစ်ကို ပြုစေသည် ဖြစ်၍ ဥစ္စာတစ်သိန်းဆုတ်ယုတ်လတ်သော် အလုံးစုံသော စည်းစိမ်ဥစ္စာမှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ)ခြင်းငှါ ထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထိုက်ပါ၏။၁၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် ဖိုလ်လေးပါးတို့မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ)ခြင်းငှါ ထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၅</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပရိဟာနိကထာကို ဟောရခြင်းအကြောင်း- ဒွေမေ ဘိက္ခဝေ ဓမ္မာ သေက္ခဿ ဘိက္ခုနော ပရိဟာနာယ သံဝတ္တန္တိ ပဉ္စိမေ ဘိက္ခဝေ ဓမ္မာသမယဝိမုတ္တဿ ဘိက္ခုနော ပရိဟာနာယ သံဝတ္တန္တိ ဤသို့ အစရှိသော သုတ်တို့ကို အမှီပြု၍ သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝဇ္ဇိပုတ္တကဂိုဏ်း သဗ္ဗတ္ထိဝါဒီ ဂိုဏ်း အချို့သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဟူသော ပရဝါဒီဆရာတို့သည် သကဒါဂါမ် အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏လည်းကောင်း၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏လည်းကောင်း မိမိတို့ ရပြီးသော ဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းကို ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုဆရာတို့၏ အယူဝါဒကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှါ ဤပရိဟာနိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အရဟတ္တဖိုလ်မှ အစဉ်အတိုင်း ဆုတ်ယုတ်လျောကျခဲ့၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်လတ်သော် မဆုတ်ယုတ် မလျောကျတော့ပေ၊ အထက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့၌ တည်နေသူအားသာ ဆုတ်ယုတ်လျောကျသည်၊ ရူပဘဝ အရူပဘဝတို့၌ တည်နေသော ရဟန္တာအား အရဟတ္တဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် မလျောကျနိုင်၊ ကမ္မာရာမတာအစရှိသော ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းတရားရှိသည့် ကာမဘဝ၌ တည်နေသော ရဟန္တာအားသာ ဆုတ်ယုတ်လျောကျနိုင်၏ဟူသော အလိုဖြင့် ဤဒုတိယအမေးကို ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ကာမဘဝအားလုံး၌ ဆုတ်ယုတ်လျောကျကြောင်း ကာမဂုဏ်တို့ရှိသောကြောင့် ကာမဘဝအားလုံးကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဆုတ်ယုတ်လျောကျကြောင်း တရားတို့ကို မေးသည် ဖြစ်ရကား ကမ္မာရာမတာအစရှိသော တရားတို့နှင့် အထူးအားဖြင့် ကာမရာဂ ဗျာပါဒတရားတို့သာ ဆုတ်ယုတ်လျောကျကြောင်း ဖြစ်သည်၊ ထိုတရားတို့ကား ရူပဘဝ အရူပဘဝတို့၌ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အသင့်အတင့်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းသော အခါ၌ မဆုတ်ယုတ် မလျောကျနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <p style="text-indent:3em">၆။ မသင့်မတင့်သောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းသောပုဂ္ဂိုလ်အား ညဉ့်အဖို့၌ ဖြစ်စေ၊ နေ့အဖို့၌ ဖြစ်စေ အခါခပ်သိမ်း ဆုတ်ယုတ် လျောကျနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းကို ပြုတတ်သော တရားအပေါင်း ရှိလတ်သော် တစ်ခဏမျှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျသည် မည်၏၊ ထိုသို့ ဆုတ်ယုတ်လျောကျသည်မှ ရှေးအဖို့၌ မဆုတ်ယုတ့်မလျောကျမူ၍ နောက်မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျသူအား အခါခပ်သိမ်း ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှု မရှိနိုင်ရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ တိက္ခိန္ဒြိယရဟန္တာတို့ကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ မုဒိန္ဒြိယရဟန္တာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ တိက္ခိန္ဒြိယရဟန္တာအားလုံးတို့အား ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှု မရှိနိုင်ဟု နှလုံးသွင်း၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဖိုလ်လေးပါးလုံးတို့မှ လျောကျမှုကို အလိုမရှိ၊ အထက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့မှ လျောကျမှုကိုသာ အလိုရှိရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသအားဖြင့် ဆုတ်ယုတ်လျောကျသည်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ အလုံးစုံသော စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့မှမူ မလျောကျသောကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။ ဤဥပမာအတူပင် ရဟန္တာအား ဖိုလ်လေးပါးလုံးတို့မှ လျောကျခြင်း မဟုတ်ဘဲ အထက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့ လျောကျခြင်းသာ ဖြစ်၏ဟု ပရဝါဒီက ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ အမြဲနိယာမအားဖြင့် စည်းစိမ်ဥစ္စာအားလုံးတို့မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျထိုက်သည်ကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ နိယတော သမ္ဗောဓိပရာယဏောဟူသောစကား၏ အနက်ကို မသင့်လျော်သောအားဖြင့် ယူ၍ မိမိအယူဝါဒ၌ တည်၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းငှါ မထိုက်သည်ကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အရိယပုဂ္ဂလသံသန္ဒနပရိဟာနိ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်၌ တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်၌ တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်၌့တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် ပုထုဇဉ် ဘုံ၌တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အနာဂါမိဖိုလ်၌တည်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် သကဒါဂါမိဖိုလ်၌တည်ခဲ့ပါမူ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် သောတာပတ္တိဖိုလ်၌တည်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် ပုထုဇဉ်ဘုံ၌ တည်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် သောတာပတ္တိ ဖိုလ်၌တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်၏ အခြားမဲ့၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ပင် မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်လည်းကောင်း၊ သောတာပန်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန် များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။၄</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အလွန်များသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမ်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့်သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်လည်းကောင်း၊ အနာဂါမ်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည်လည်းကောင်း၊ သောတာပန်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန် များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်သည် အလွန်များသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည်လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမ်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် (အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏)။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်သည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည်လည်းကောင်း၊ သောတာပန်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန် များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် (အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သကဒါဂါမ်သည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏လည်းကောင်း၊ သောတာပန်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကိုပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ မဂ်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ မဂ်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိခဲ့ပါ လျက်ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏လည်းကောင်း၊ သောတာပန်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ သတိပဋ္ဌာန်ကို ပွါးများမှုသည်။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်ကို ပွါးများမှုသည်။ ဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးများမှုသည်။ ဣန္ဒြေကိုပွါးများမှုသည်။ ဗိုလ်ကို ပွါးများမှုသည်။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမ်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကိုပွါးများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ (ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏။)</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိမဂ်ဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်လည်းကောင်း၊ အနာဂါမ်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကို ပွားများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာ၏ အဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်၏လည်းကောင်း၊ သောတာပန်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကို ပွားများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်၏ (ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်၏လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမ်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကို ပွားများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်၏ (ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်၏လည်းကောင်း၊ သောတာပန်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကို ပွားများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်၏ (ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သကဒါဂါမ်၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာ အဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာ အဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည့်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည်အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည်အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက်။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက်။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ နိရောဓသစ္စာ ကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို့သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အပါယ်ရောက်ကြောင်း တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်ရောက်ကြောင်း ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်ရောက်ကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ တွေဝေမှု'မောဟ'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ထောင်လွှားမှု'မာန'ကို ပယရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ အမြင်မှားမှု'ဒိဋ္ဌိ'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ စိတ်၏ ထိုင်းမှိုင်းမှု'ထိန'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် မရှက်မူ'အဟိရိက'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ’ ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အပါယ်ရောက်ကြောင်း တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်ရောက်ကြောင်း ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်ရောက်ကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ကြမ်းတမ်းသော လိုချင်တပ်မက်မှု'ကာမရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည့်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ’ ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသောပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ သိမ်မွေ့သော လိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ’ ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည်အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု'ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီ်ဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ကြမ်းတမ်းသော လိုချင်တပ်စွန်းမှု'ကာမရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ကြမ်းတမ်းသော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသောပျက်စီးစေလိုမှု'ဗျာပဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည့်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသောလိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ကြမ်းတမ်းသော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်းတွေဝေမှု ‘မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည်အရဟတ္တဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက် လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ”ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက့်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက် လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက် လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ အနာဂါမ်သည်အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု'ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက် လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ့် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှမဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ ကြမ်းတမ်း သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှမဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ့မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သည်၊ အမြစ်အရင်းကို ဖြတ်အပ်ပြီးဖြစ်သည်၊ နုတ်အပ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသည်၊ တစ်ဖန်မဖြစ်အောင် ပြုပြီးသည်၊ နောင်အခါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘော မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ အမြစ်အရင်းကိုဖြတ်အပ်ပြီးသည်၊ နုတ်အပ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသည်၊ တစ်ဖန်မဖြစ်အောင် ပြုပြီးသည်၊ နောင်အခါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ တွေဝေမှု'မောဟ'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ ထောင်လွှားမှု'မာန'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ (စိတ်၏) ထိုင်းမှိုင်းမှု'ထိန'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ ပျံ့လွင့်မှု'ဥဒ္ဓစ္စ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ မရှက်မှု ‘အဟိရိက'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ’ ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ အမြစ်အရင်းကို ဖြတ်အပ်ပြီးသည်၊ နုတ်အပ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသည်၊ တစ်ဖန်မဖြစ်အောင် ပြုပြီးသည်၊ နောင်အခါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘော မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ အမြစ်အရင်းကိုဖြတ်အပ်ပြီးသည်၊ နုတ်အပ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသည်၊ တစ်ဖန်မဖြစ်အောင် ပြုပြီးသည်၊ နောင်အခါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ မဂ်ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ် ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ မဂ်ကို ပွားများပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို ပွားများပြီးသူမဟုတ်ပါလော။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို ပွားများပြီးသူမဟုတ်ပါလော။ ဣန္ဒြေတို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။ ဗိုလ်တို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွားများပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ။ပ။ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကိုပယ်ရှားခြင်းငှါ မဂ်ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကင်းပြီးသူ, တွေဝေမှု'မောဟ’ ကင်းပြီးသူ, ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူ, ခန္ဓာဝန်ကို ချပြီးသူ, မိမိအကျိုးစီးပွားကို ရပြီးသူ, ဘဝသံယောဇဉ် ကုန်ပြီးသူ, ကောင်းစွာ သိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, (အဝိဇ္ဇာ) တံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ, (ကံသင်္ခါရ) ကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးတိုင်ကို နုတ်ပြီးသူ, (အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါး) တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာ ဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ကို ချပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, (မာန) နှင့်မယှဉ်သူ, အောင်မြင်အပ်သော ရန်ကို ကောင်းစွာ အောင်မြင်ပြီးသူ မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရဟန္တာသည်ဒုက္ခကို ပိုင်းခြား၍သိပြီးသူ, သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားပြီးသူ, နိရောဓသစ္စာကို မျာက်မှောက်ပြုပြီးသူ,မဂ္ဂသစ္စာကို ပွားများပြီးသူ, အထူးသိထိုက်သော တရားကို အထူးသိပြီးသူ, ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သောတရားကို ပိုင်းခြား၍ သိပြီးသူ, ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားပြီးသူ, ပွားများထိုက်သော တရားကို ပွားများပြီးသူ, မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ’ ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ’ ကင်းပြီးသူ,တွေဝေမှု'မောဟ’ ကင်းပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့မူ။ပ။ (ထိုရဟန္တာသည်) မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏၊ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ဣန္ဒြေတို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ဗိုလ်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုပွားများအပ် ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ’ ကင်းပြီး သူ,့တွေဝေမှု'မောဟ'ကင်းပြီးသူ, ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူ, ခန္ဓာဝန်ကို ချပြီးသူ, မိမိအကျိုးစီးပွားကိုရပြီးသူ, ဘဝသံယောဇဉ် ကုန်ပြီးသူ, ကောင်း စွာ သိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, (အဝိဇ္ဇာ) တံခါးကျည်ကိုပစ်လွှတ်ပြီးသူ, (ကံသင်္ခါရ) ကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးတိုင်ကို နုတ်ပြီးသူ, (အောက်ပိုင်း သံယောဇဉ်ငါးပါး) တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ကို ချပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, (မာနနှင့်) မယှဉ်သူ, အောင်ထိုက်သော ရန်ကို ကောင်းစွာ အောင်ပြီးသူဖြစ်၍ထိုသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိအပ်ပြီးသည် သမုဒယသစ္စာကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် နိရောဓ သစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဂ္ဂသစ္စာကို ပွားများအပ်ပြီးသည်အထူးသိထိုက်သော တရားကို သိအပ်ပြီးသည် ပိုင်းခြား၍သိထိုက်သော တရားကိုပိုင်းခြား၍သိအပ်ပြီးသည် ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ပွါးများအပ်သော တရားကိုပွါးများအပ်ပြီးသည် မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်လျက်သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကင်းပြီး သူ,တွေဝေမှု ‘မောဟ'ကင်းပြီးသူ။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီဖြစ်၍ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှမဆုတ် ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီဖြစ်၍ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်၍ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှမဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ’ ကင်းပြီးသူ,တွေဝေမှု ‘မောဟ'ကင်းပြီးသူ။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီး သည် ဖြစ်၍အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကင်း ပြီးသူ,တွေဝေမှု ‘မောဟ'ကင်းပြီးသူ။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာထေရ်သည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ဖူးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလ္လာန်ထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကဿပထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကစ္စာယနထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကောဋ္ဌိကထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာပန္ထကထေရ်သည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ဖူးပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာထေရ်သည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အသျှင်သာရိပုတ္တရာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါမူရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလ္လာန်ထေရ်သည်။ အသျှင်မဟာကဿပထေရ်သည်။ အသျှင်မဟာကစ္စာယနထေရ်သည်။ အသျှင်မဟာကောဋ္ဌိကထေရ်သည်။ အသျှင်မဟာပန္ထကထေရ်သည် ရဟန္တာအဖြစ်မှမဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရှင်မဟာပန္ထကထေရ်သည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">အရိယပုဂ္ဂလသံသန္ဒနာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤအရာ၌ အချို့က ရဟန္တာ၏ ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှုကိုသာ အလိုရှိကုန်၏၊ အချို့က ရဟန္တာ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှုကို အလိုရှိကုန်၏၊ အချို့က ရဟန္တာ အနာဂါမ် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းကို အလိုရှိကုန်၏၊ ဝါဒအားလုံးကပင် သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းကို အလိုမရှိကြကုန်၊ ထိုဝါဒတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပုစ္ဆာပြု၍ ဟောတော်မူသည်၊ ထိုဆရာတို့၏ အယူဝါဒ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံခြင်း ပယ်မြစ်ခြင်းကို ပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အရဟတ္တဖိုလ်မှ လျောကျ၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်လတ်သော် တစ်ဖန် အားထုတ်ပြန်၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုသည်ကို ရည်ရွယ်လျက် မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သောတာပတ္တိဖိုလ်၏ အခြားမဲ့၌ အရဟတ္တဖိုလ်၏ မရှိခြင်းကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဤသို့ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းမည်သည် ကိလေသာပယ်မှု နုံ့နှေးသောကြောင့် ဖြစ်ရာ၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဤဆုတ်ယုတ်လျောကျမှုသည် မဂ်ကို ပွါးများခြင်းအစရှိသည်တို့၏ မလွန်ကဲမှုကြောင့် ဖြစ်ရာ၏ဟု နှလုံးသွင်းလျက် သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဤသို့ ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှုသည် သစ္စာတို့ကို မမြင်နိုင်သောကြောင့် ဖြစ်ရာ၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ မုဒိန္ဒြေရဟန္တာသည် သမယဝိမုတ္တမည်၏၊ တိက္ခိန္ဒြေရဟန္တာသည် အသမယဝိမုတ္တမည်၏ဟု ပရဝါဒီတို့ အယူရှိကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် မိမိဝါဒကို ယူလျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် အရဟတ္တဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏၊ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် အရဟတ္တဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် မလျောကျဟု ပရဝါဒီက ဖြေဆိုသည်။ သကဝါဒီဆရာတို့ကား ဝသီဘော်သို့ မရောက်သေးသော ဈာနလာဘီသည် သမယဝိမုတ္တမည်၏၊ ဝသီဘော်သို့ ရောက်ပြီးသော ဈာနလာဘီတို့နှင့် အရိယာအားလုံးတို့သည် အရိယာဝိမောက္ခ၌ အသမယဝိမုတ္တမည်ကုန်၏ဟု ဆုံးဖြတ်တော်မူကြကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-သုတ္တသာဓနပရိဟာနိ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းမြတ်ဖြစ်သော မြတ်စွာဘုရားသည် မြတ်သောအကျင့်, မမြတ်သော အကျင့်တို့ကိုပြအပ်ကုန်၏၊ (နိဗ္ဗာန်) တစ်ဖက်ကမ်းသို့ (မဂ်တစ်ပါးတည်းဖြင့်) နှစ်ကြိမ် မရောက်နိုင်ကုန်၊ ဤ (နိဗ္ဗာန်) တစ်ဖက်ကမ်းသည် (မဂ်) တစ်ကြိမ်ဖြင့်သာ တွေ့ထိအပ်သည် မဟုတ်ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ဖြင့် ဖြတ်ပြီးသော ကိလေသာကို (တစ်ဖန်) ဖြတ်ခြင်းသည် ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ဖြင့် ဖြတ်ပြီးသော ကိလေသာကို (တစ်ဖန်) ဖြတ်ခြင်းသည် ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား ပြုဖွယ်ကိစ္စသည် မရှိ၊ (ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်) တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'ကင်းသူစွဲလမ်းမှု မရှိသူ (ဖြစ်၏)၊ မဂ်ဖြင့် ဖြတ်ပြီးသော ကိလေသာကို တစ်ဖန် ဖြတ်ခြင်းသည် မရှိ၊ ကိလေသာရေအလျဉ် ကိလေသာ ကျော့ကွင်းကို ပယ်အပ်ပြီဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူသောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် မဂ်ဖြင့် ဖြတ်ပြီးသော ကိလေသာကို တစ်ဖန် ဖြတ်ခြင်းသည် ရှိ၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ် (ပွါးများအပ်) ပြီးသော မဂ်ကို တစ်ဖန် ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ် (ပွါးများအပ်) ပြီးသော မဂ်ကို တစ်ဖန်ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၄</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ကောင်းစွာ (ကိလေသာတို့မှ) လွတ်သည်ဖြစ်၍ ငြိမ်သက်သော စိတ်ရှိ သောထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား ပြုပြီးသောကိစ္စကို တစ်ဖန်ပွားစေခြင်း မရှိ၊ ပြုဖွယ် ကိစ္စလည်း မရှိ။ တစ်ခဲနက်သော ကျောက်တောင်သည် ပြင်းထန်စွာတိုက်ခတ်သော လေကြောင့်မတုန်လှုပ် (မရွေ့လျား) သကဲ့သို့ ၊ ဤအတူ အဆင်း'ရူပါရုံ', အရသာ'ရသာရုံ', အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ',အနံ့'ဂန္ဓာရုံ', အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်လည်းကောင်း၊ အားလုံး သော-ကောင်းသော အာရုံတို့သည်လည်းကောင်း၊ မကောင်းသော အာရုံတို့သည်လည်းကောင်းသည်းခံခြင်းဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ တည်ကြည်သော (ကိလေသာတို့မှ) လွတ်သောစိတ်ကို မတုန်လှုပ်စေနိုင်ကုန်။ (ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ် သည်) ထိုစိတ်၏ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းကို ရှု၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ပြုအပ်ပြီးသောမဂ်ကို တစ်ဖန် ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤတရားငါးပါးတို့သည် သမယဝိမုတ္တရဟန်းအား ဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှါ ဖြစ်ကုန်၏၊ အဘယ် (တရား) ငါးပါးတို့နည်းဟူမူ- အလုပ် (အမှု) ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ စကားပြောဆိုမှု၌မွေ့လျော်ခြင်း၊ အိပ်မှု၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ အပေါင်းအသင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ လွတ်မြောက်ပြီးတိုင်းသောစိတ်ကို မဆင်ခြင်ခြင်းတို့တည်း။ ရဟန်းတို့ ဤတရားငါးပါးတို့သည် သမယဝိမုတ္တရဟန်းအားဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှါ ဖြစ်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အလုပ်ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အလုပ်ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂသည်၊ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းခြင်းသည်၊ ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ပြောဆိုမှု၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။ ရဟန္တာအား အိပ်မှု၌မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။ ရဟန္တာအား အပေါင်းအသင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အပေါင်းအသင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂသည်၊ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းခြင်းသည်၊ ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်တရားထကြွသောင်းကျန်းသည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရာဂထကြွသောင်းကျန်းအပ်သည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်ကို စွဲ၍ ထကြွသောင်းကျန်းမှု ဖြစ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနုသယကို စွဲ၍ ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အနုသယတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အနုသယတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ကာမရာဂါနုသယသည် ပဋိဃာနုသယသည် မာနာနုသယသည် ဒိဋ္ဌာနုသယသည် ဝိစိကိစ္ဆာနုသယသည် ဘဝရာဂါနုသယသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">(သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်တရား ထကြွသောင်းကျန်းသည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ်လျောကျပါသနည်း)။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ထကြွသောင်းကျန်းသည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ပါ၏။ပ။ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ ထကြွသောင်းကျန်းသည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထကြွသောင်းကျန်းမှုကား အဘယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနုသယကို စွဲ၍ ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အနုသယတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အနုသယတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ကာမရာဂါနုသယသည်။ပ။ အဝိဇ္ဇာနုသယသည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်တရားသည်ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသနည်း၊ ရာဂသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည့်ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။ပ။ မောဟသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ရောက်ပါသလော၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ရောက်ပါသလော၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ပွါးစေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ဖျက်ဆီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) စွဲလမ်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ဖြေရှင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) နှောင်ဖွဲ့ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) မှုတ်လွှင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ပေါင်းစည်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပွါးဆဲလည်းမဟုတ်၊ ဖျက်ဆီးဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ ဖျက်ဆီးပြီး၍တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပွါးဆဲလည်း မဟုတ်၊ ဖျက်ဆီးဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ ဖျက်ဆီးပြီး၍တည်သည်ဟုတ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မပယ်စွန့် မစွဲလမ်းဘဲ ပယ်စွန့်ပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မပယ်စွန့် မစွဲလမ်းဘဲ ပယ်စွန့်ပြီး၍ တည်သည်ဟုတ်ခဲ့ပါမူရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မဖြေရှင်း မနှောင်ဖွဲ့ဘဲ ဖြေရှင်းပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မဖြေရှင်း မနှောင်ဖွဲ့ဘဲ ဖြေရှင်းပြီး၍ တည်ခဲ့ပါမူရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မမှုတ်လွှင့် မပေါင်းစည်းဘဲ မှုတ်လွှင့်ပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မမှုတ်လွှင့် မပေါင်းစည်းဘဲ မှုတ်လွှင့်ပြီး၍ တည်ခဲ့ပါမူရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-align: center;">ပရိဟာနိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ တိက္ခိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် မုဒိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ တိက္ခိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မုဒိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ‘ဒုက္ခမေဝ ဟိ သမ္ဘောတိ၊ ဒုက္ခံ တိဋ္ဌတိ ဝေတိစ’ အစရှိသည်ကို ဟောတော်မူသောကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥပါဒ် စသည်တို့ကား မသင့်ကုန်ဟု နှလုံးပြု၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ကာမရာဂ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော အလုပ်ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်မှုကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ကာမရာဂ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သည်မှ တစ်ပါးသော အလုပ်ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်မှုကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ တိက္ခိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ မုဒိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ( ) ပါဠိတော်၌ မပါ၊ ကျရစ်နေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ဗြဟ္မစရိယကထာ</h3> <p style="text-indent:2em">၁-သုဒ္ဓဗြဟ္မစရိယကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ၂။ ။ ဩော် မရှိပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် အရိအရွဲယိုကုန်သလော၊ ဆွံ့အကုန်သလော၊ သိကြားမှု မရှိကုန်သလော၊ လက်ဖြင့် ပြောဆိုရကုန်သလော၊ ကောင်းစွာ ပြောဆိုအပ်သောစကားမကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုအပ်သောစကားတို့၏ အနက် (အဓိပ္ပါယ်ကို) သိခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ကုန်သလော၊၄ အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ဘုရား၌ မကြည်ညိုကုန်သလော၊ တရား၌ မကြည်ညိုကုန်သလော၊ သံဃာ၌ မကြည်ညိုကုန်သလော၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင်ကို မဆည်းကပ်ကုန်သလော၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင်ကို ပြဿနာမမေးကုန်သလော၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင် ဖြေဆိုအပ်သော ပြဿနာတို့ကို မနှစ်သက်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ပိတ်ပင်တတ်သော ကံနှင့် ပြည့်စုံကုန်သလော၊ ပိတ်ပင်တတ်သော ကိလေသာနှင့် ပြည့်စုံကုန်သလော၊ ပိတ်ပင်တတ်သော အကျိုး ‘ဝိပါက်'နှင့်ပြည့်စုံကုန်သလော၊ သဒ္ဓါတရား မရှိကုန်သလော၊ လိုလားမှု'ဆန္ဒ’ မရှိကုန်သလော၊ ပညာမရှိကုန်သလော၊ ကုသိုလ် တရားတို့၌ မဖောက်ပြန်ခြင်း သဘောရှိသော မဂ်ဟူသော နိယာမသို့ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်တန်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် အမိကို သတ်ကုန်သလော၊ အဖကို သတ်ကုန်သလော၊ ရဟန္တာကို သတ်ကုန်သလော၊ (ဘုရားရှင်၌) သွေးစိမ်းတည်စေကုန်သလော၊ သံဃာကို ကွဲပြားစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် (သူတစ်ပါးအသက်ကို) သတ်လေ့ရှိကုန်သလော၊ မပေးအပ် သောပစ္စည်းဥစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိကုန်သလော၊ ကာမတို့၌ မှားယွင်းစွာ ကျင့်ကုန်သလော၊ မုသားပြောလေ့ရှိကုန်သလော၊ ကုန်းတိုက်သောစကား ရှိကုန်သလော၊ ကြမ်းတမ်းသောစကား ရှိကုန်သလော၊ အကျိုးစီးပွါး ပျက်စီးတတ်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိကုန်သလော၊ (သူတစ်ပါးပစ္စည်းကို) ရှေးရှု ကြံစည်လေ့ရှိကုန်သလော၊ ပျက်စီးစေလိုသော စိတ်ရှိကုန်သလော၊ မှားယွင်းသော အယူဝါဒ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိအရွဲ မယိုကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ မဆွံ့, မအကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာ တို့သည်၊ သိကြားမှုရှိကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ လက်ဖြင့် မပြောဆိုရကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ ကောင်းစွာပြောဆိုအပ်သောစကား မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုအပ်သောစကားတို့၏ အနက် (အဓိပ္ပါယ်) ကို သိခြင်းငှါစွမ်းနိုင်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုရား၌ ကြည်ညိုကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ တရား၌ ကြည်ညိုသော, သံဃာ၌ ကြည်ညိုသော,ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင်ကို ဆည်းကပ်သော, ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင်ကိုပြဿနာမေးကုန်သော , ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင် ပြဿနာကို ဖြေဆိုအပ်သော် နှစ်သက်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပိတ်ပင်တတ်သော ကံနှင့် မပြည့်စုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ ပိတ်ပင်တတ်သော ကိလေသာနှင့်မပြည့်စုံကုန်သော , ပိတ်ပင်တတ်သော အကျိုး'ဝိပါက်'နှင့် မပြည့်စုံကုန်သော , ယုံကြည်မှု'သဒ္ဓါ'တရားရှိကုန်သော , လိုလားမှု'ဆန္ဒ'ရှိကုန်သော , ပညာရှိကုန်သော , ကုသိုလ်တရားတို့၌မဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ရှိသော, မဂ်ဟူသော နိယာမသို့ ရောက်ခြင်းငှါ ထိုက်တန်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">အမိကို မသတ်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ အဖကို မသတ်ကုန်သော , ရဟန္တာကို မသတ်ကုန်သော , (ဘုရားရှင်၌) သွေးစိမ်း မတည်စေကုန်သော , သံဃာကို မကွဲပြားစေကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သူတစ်ပါးအသက်ကို သတ်လေ့မရှိကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ မပေးအပ်သော ပစ္စည်းဥစ္စာကိုခိုးယူလေ့ မရှိကုန်သော , ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ကျင့်လေ့မရှိကုန်သော , မုသား ပြောဆိုလေ့မရှိကုန်သော , ကုန်းတိုက်သောစကား မရှိကုန်သော , ကြမ်းတမ်းသောစကား မရှိကုန်သော , အကျိုးစီးပွါးကိုဖျက်ဆီးတတ်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့မရှိကုန်သော , (သူတစ်ပါးဥစ္စာကို) ရှေးရှု ကြံစည်လေ့မရှိကုန်သော , ပျက်စီးစေလိုသောစိတ် မရှိကုန်သော , မှန်ကန်သော အယူရှိကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရိအရွဲ မယိုကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ မဆွံ့, မအ ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ သိကြားမှုရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ လက်ဖြင့် မပြောဆိုရကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ ကောင်းစွာ ပြောဆိုအပ်သောစကား မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုအပ်သောစကားတို့၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို သိခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်ပါမူ။ပ။ ဘုရား၌ ကြည်ညိုကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိပါကုန်မူ။ပ။ မှန်ကန်သော အယူရှိကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိပါကုန်မူ နတ့်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုနတ်ဗြဟ္မာတို့၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည်၊ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည်၊ သင်္ကန်းကိုဝတ်ရုံမှုသည်၊ သပိတ်ကို ကိုင်ဆောင်မှုသည် ရှိပါသလော၊ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်စွာဘုရားတို့ပွင့်ပါကုန်သလော၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ ပွင့်ပါကုန်သလော၊ သာဝကအစုံသည် ဖြစ်ပေါ်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် မရှိဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် မရှှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှင်ရဟန်းပြု၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှင်ရဟန်း မပြု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် မရှိပါဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) သူ ဖြစ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) သူ မဟုတ်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားမြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု မရှိဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သင်္ကန်းကိုဝတ်ရုံ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာလျှင် မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သင်္ကန်းကို မဝတ်ရုံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သပိတ်ဆောင်မှု မရှိဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သပိတ်ဆောင်မှု ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သပိတ်ဆောင်မှုသည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သပိတ်ဆောင်မှု ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သပိတ်ဆောင်မှုသည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သပိတ်ကို ဆောင်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သပိတ်ကို မဆောင်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် မပွင့်ကုန်ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် မပွင့်ကုန်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် မပွင့်ကုန်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် လုမ္ဗိနီဥယျာဉ်၌ ဖွားတော်မူ၏၊ ဗောဓိပင်ရင်း၌ ဘုရား ဖြစ်တော်မူ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဗာရာဏသီပြည်၌ တရားစကြာကို လည်စေတော်မူအပ်ပြီ၊ ထိုအရပ်တို့၌့သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အခြားအရပ်၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ ပစ္စေဗုဒ္ဓါတို့သည် မပွင့်ကုန်ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် မပွင့်ကုန်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် မပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုမဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် ရှိပါသလော၊ အခြားအရပ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သာဝကအစုံသည် မဖြစ်ပေါ်ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သာဝကအစုံသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သာဝကအစုံသည် မဖြစ်ပေါ်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သာဝကအစုံသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သာဝကအစုံသည် မဖြစ်ပေါ်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂဓတိုင်းတို့၌ သာဝကအစုံသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုမဂဓတိုင်းတို့၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အခြားအရပ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၂</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိကုန်သော ဗြဟ္မာတို့လည်းရှှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိကုန်သော ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ သညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိကုန်သော ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဘယ်နတ်ဗြဟ္မာ၌ ရှိပါသနည်း၊ အဘယ်နတ်ဗြဟ္မာ၌ မရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှှိ၊ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်၏၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စ န္တရာဇ့်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိသောလူတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်အရပ်တို့၌ ရှိပါသနည်း၊ အဘယ်အရပ်တို့၌ မရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စန္တရာဇ်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိကုန်၊ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စန္တရာဇ်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စန္တရာဇ်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့် ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြောင်းသုံးပါးတို့ဖြင့် ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းသားဖြစ်သော လူတို့သည် ဥတ္တရကုရုကျွန်းသားဖြစ်သော လူတို့ကိုလည်းကောင်း၊ တာဝတိံသာနတ်တို့ကိုလည်းကောင်း လွှမ်းမိုးနိုင်ကုန်၏။ အဘယ်အကြောင်းသုံးပါးတို့ဖြင့် လွှမ်းမိုးနိုင်ကုန်သနည်း၊ ရဲရင့်ကုန်၏၊ သတိရှိကုန်၏၊ ဤ (ဇမ္ဗူဒိပ်) ၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသုံးပါးတို့ဖြင့် လွှမ်းမိုးနိုင်ကုန်၏” ဤသို့လျှင်မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤ (ဇမ္ဗူဒိပ်) ကျွန်း၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိ၏ဟူသောစကားကိုသာဝတ္ထိမြို့၌ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝတ္ထိမြို့၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အခြားအရပ်တို့၌မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်း သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်း သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်အပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ဖြစ်သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား အဘယ်ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ် ဖြစ်ပေါ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ပင် ဖြစ်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်အပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ဖြစ်သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါမူ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် မရှိဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်အပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ဖြစ်သောအနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား အဘယ်ဘုံ၌ (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ပစ်ချပါသနည်း၊ အဘယ်ဘုံ၌ ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြား၍သိပါသနည်း၊ အဘယ်ဘုံ၌ ကိလေသာကို ပယ်ရှားပါသနည်း၊ အဘယ်ဘုံ၌ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသနည်း၊ အဘယ်ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်းသိမှု ဖြစ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ပင် ဖြစ်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်အပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ဖြစ်သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်းသိမှု ဖြစ်ခဲ့မူ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်ရှားအပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ဖြစ်သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်၏ ဖြစ်ပေါ်မှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ခန္ဓာ) ဝန်ကိုပစ်ချမှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြားသိမှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ကိလေသာကို ပယ်ရှားမှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုမှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်းသိမှုသည် ဖြစ်ခဲ့ပါလျက် သင်သည် အဘယ်အကြောင်းကြောင့် နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် မရှိဟုဆိုပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:3em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်ကြောင့် အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ ဘုံ၌အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်၏၊ ထို့ကြောင့် နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိဟု ဆိုပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ‘ဗြဟ္မစရိယဝါသ’ ဟူသည် မဂ်ကို ပွါးများစေမှုနှင့် ရှင်အဖြစ် ရဟန်းအဖြစ်တည်း၊ ရှင်အဖြစ် ရဟန်းအဖြစ်သည် နတ်အားလုံးတို့၌ မရှိနိုင်၊ မဂ်ကို ပွါးများစေမှုသည်ကား အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အားသာ မရှိ၊ အခြားသော နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မတားမြစ်အပ်ပါ၊ သမ္မိတိယဆရာတို့သည်ကား ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တိနတ်ပြည်မှ စ၍ အထက်ဗြဟ္မာပြည်တို့၌ မဂ္ဂဗြဟ္မစရိယလည်း မရှိဟု အယူရှိကြကုန်၏၊ ထိုဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤပရဝါဒီဟူသည် သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင်များကို ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ‘တီဟိ ဘိက္ခဝေ ဌာနေဟိ ဇမ္ဗုဒီပိကာ မနုဿာ ဥတ္တရကုရုကေ စ မနုဿေ အဓိဂ္ဂဏှန္တိ ဒေဝေ စ တာဝတိံသေ။ ကတမေဟိ တီဟိ၊ သူရာ, သတိမန္ထော, ဣဓ ဗြဟ္မစရိယဝါသော’ ဟူသော သုတ်ကို မှီ၍ ဗြဟ္မစရိယဝါသ နှစ်မျိုးလုံးပင် နတ်တို့၌ မရှိကုန်ဟု ဖြစ်သောဝါဒ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဗြဟ္မစရိယ နှစ်ပါးတို့၏ အန္တရာယ်ကို သိတတ်ကုန်သော တရားတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ မဂ်ကို ပွါးများစေမှု ဗြဟ္မစရိယဝါသ ရှိသည်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပဋိညာဉ်ဝန်ခံချက်၏ အဓိပ္ပါယ်ကို မမှတ်မိနိုင်သဖြင့် ပဗ္ဗဇ္ဇဗြဟ္မစရိယ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက မေးပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ လူပုဂ္ဂိုလ်တို့နှင့် အချို့သောနတ်တို့၏ မဂ်ရခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ လူပုဂ္ဂိုလ်တို့နှင့် အချို့သောနတ်တို့၏ မဂ်ရခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ မဂ်ကို ပွားများစေမှု ရှိသည်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းသူ, ကျွန်းသားတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ ပစ္စန္တရာဇ်နေသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-သံသန္ဒနဗြဟ္မစရိယကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသောမဂ်ဖြင့် ဤလူ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံမည့် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့်ဤလူ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ဤလူ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံမည့် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့်ဤလူ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တ့ဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ စွန့်လွှတ်၍ ပြီးဆုံးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကိုသာ ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုမူကား မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကိုသာပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုမူကား မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ စွန့်လွှတ်၍ ပြီးဆုံးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကိုသာ ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုမူကား မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ပ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကိုသာ ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုမူကားမပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်ကိုလည်း ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ စွန့်လွှတ်၍ ပြီးဆုံးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်ကိုလည်း ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ပ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်ကိုလည်း ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ စွန့်လွှတ်၍ ပြီးဆုံးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်ကိုလည်း ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသော မဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသော ဘာဝနာရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ် သည်ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်) ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်မှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်မှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၈</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဘဝ (တစ်ခု) မှ ဘဝ (တစ်ခု) သို့ သွားပါသလော၊ ဂတိ (တစ်ခု) မှ ဂတိ (တစ်ခု) သို့ သွားပါသလော၊ သံသရာ (တစ်ခု) မှ သံသရာ (တစ်ခု) သို့ သွားပါသလော၊ ပဋိသန္ဓေ (တစ်ခု) မှပဋိသန္ဓေ (တစ်ခု) သို့ သွားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသော မဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသော ဘာဝနာရှိသော မချအပ်သော (ခန္ဓာ) ဝန်ရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်) ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာဝန်ကို ချခြင်းငှါ တစ်ဖန် မဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသောမဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသောဘာဝနာရှိသော ပိုင်းခြား၍ မသိအပ်သေးသော ဆင်းရဲရှိသော မပယ်အပ်သေးသော ကိလေသာရှိသော မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသော နိဗ္ဗာန်ရှိသော ထိုးထွင်း၍ မသိအပ်သေးသော အရဟတ္တဖိုလ်ရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ပင်ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းငှါ တစ်ဖန် မဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသောမဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသောဘာဝနာရှိသော မချအပ်သေးသော (ခန္ဓာ) ဝန်ရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်) ဖြစ်ပါသလော၊ (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချခြင်းငှါတစ်ဖန် မဂ်ကို မပွါးများလည်း မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာဝန်ကို မချအပ်ဘဲလည်း ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသောမဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသောဘာဝနာရှိသော ပိုင်းခြား၍ မသိအပ်သေးသော ဆင်းရဲရှိသော မပယ်အပ်သေးသော ကိလေသာရှိသော မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသော နိဗ္ဗာန်ရှိသော ထိုးထွင်း၍ မသိအပ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်) ဖြစ်ပါသလော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းငှါ တစ်ဖန် မဂ်ကို မပွါးများလည်းမပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ မသိအပ်ဘဲလည်း ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၊ သမင်သည် မြားဖြင့် ပစ်အပ်သည် ရှိသော် အဝေးသို့ သွား၍သေသကဲ့သို့ ဤအတူ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများအပ်ပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၏။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမင်သည် မြားဖြင့် ပစ်အပ်သည် ရှိသော် အဝေးသို့ သွား၍ မြားနှင့်တကွ သေရသကဲ့သို့ ဤအတူ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများအပ်ပြီးသောမဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (မဂ်တည်းဟူသော) မြားနှင့်တကွ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဗြဟ္မစရိယကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ အနာဂါမိမဂ်ကို ပွါးများပြီး၍ ‘ဩပပါတိကော တတ္ထ ပရိနိဗ္ဗာယီ’ဟု ဟောတော်မူသောကြောင့် တစ်ဖန် အရဟတ္တမဂ်ကို မရဘဲ သုဒ္ဓါဝါသပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းအားဖြင့်ပင် အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြု၏ဟု အယူရှိရကား ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သောတာပန် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ မဂ်ကို ပွါးများပြီး၍ ထိုပွါးများရာဘုံ၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ရှိသူတို့ မည်ကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုသောတာပန် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ဤလူ့ဘုံသို့ လာခြင်း မရှိနိုင်ရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ မဂ်ကို ပွါးများမှုပင် မရှိဟူသော အယူဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ‘ဩပပါတိကော တတ္ထ ပရိနိဗ္ဗာယီ’ဟု ဟောတော်မူသောကြောင့် ပဋိသန္ဓေဖြင့်သာလျှင် ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စရှိသည် စသောအဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဤလူ့ပြည်၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည့် ရဟန္တာ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည့် ရဟန္တာ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ တတ္ထ ပရိနိဗ္ဗာယီ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ဣဓ ပရိနိဗ္ဗာယီ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ဤလူ့ပြည်၌ ပွါးများအပ်ပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုအနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းကို အလိုရှိသော ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ဩဓိသောကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာသုံးပါးနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသောစိတ်၌တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်လော၊ ကောလံကောလသောတာပန်လော၊ ဧကဗီဇီသောတာပန်လော၊ ဘုရား၌ မတုန်မလှုပ်ကြည်ညိုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသလော၊ တရား၌။ပ။ သံဃာ၌။ပ။ အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့်ပြည့်စုံသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာသုံးပါးနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသောစိတ်၌တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသ့တို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှစ်ပါးနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်လော၊ ကောလံကောလ သောတာပန်လော၊ ဧကဗီဇီသောတာပန်လော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဘုရား၌ကြည်ညိုသလော၊ တရား၌ ကြည်ညိုသလော။ပ။ သံဃာ၌။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့နှစ်သက်သော သီလနှင့် ပြည့်စုံ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလနှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကို လည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ (တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည်) ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သောကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ သိမ်မွေ့သောဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ် မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည်ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိမနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်မည်သလော၊ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်မည်သလော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်မည်သလော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်မည်သလော၊ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သောကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ သိမ်မွေ့သောဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်း့ကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည်ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ် မမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ် မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည်ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေပါသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ မည်သလော၊ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ မည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ အရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘အရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက် ပြုအပ်သည် ဖြစ်၍ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေလျက် တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည်ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရာဂကင်းသူ, ဒေါသကင်းသူ,မောဟကင်းသူ, ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, မိမိအကျိုးစီးပွားကို ရပြီးသူ,ဘဝသံယောဇဉ် ကုန်ပြီးသူ, ကောင်းစွာ သိ၍ ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, (အဝိဇ္ဇာ) တံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ, (ကံသင်္ခါရ) ကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, တဏှာတံခါးတိုင်ကို နုတ်ပြီးသူ,သံယောဇဉ်တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ကို ချပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ,သံယောဇဉ်ကင်းပြီးသူ, အောင်ထိုက်သော ရန်ကို အောင်ပြီးသူ မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရဟန္တာသည် ထိုဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီးသည် သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် အထူးသိအပ်သော တရားကို အထူးသိအပ်ပြီးသည့်ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သော တရားကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီးသည် ပယ်အပ်သော တရားကို ပယ်အပ်ပြီးသည်ပွါးများ အပ်သော တရားကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ အရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘အရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားတို့ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားတို့ကို မျက်မှောက် မပြုသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့် တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြု၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက် မပြုသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့် တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သည်ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရာဂကင်းပြီးသူ, ဒေါသကင်းပြီးသူ,မောဟကင်းပြီးသူ, ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, မိမိအကျိုးစီးပွါးကို ရပြီးသူ,ဘဝသံယောဇဉ်ကုန်ပြီးသူ, ကောင်းစွာသိ၍ လွတ် မြောက်ပြီးသူ, (အဝိဇ္ဇာ) တံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ, (ကံသင်္ခါရ) ကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးအပ်ပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးတိုင်ကို ပယ်နုတ်ပြီးသူ, သံယောဇဉ်တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာဖြစ်သူ, မာနတံခွန်ကို ချပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, မာနနှင့် မယှဉ်သူ,အောင်ထိုက်သောရန်ကို ကောင်းစွာ အောင်မြင်ပြီးသူ မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကိုပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီးသည် သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးစေအပ်ပြီးသည် အထူးသိထိုက်သော တရားကို အထူးသိအပ်ပြီးသည် ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သော တရားကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီးသည် ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ပွါးများအပ်သော တရားကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုပြီး၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက် မပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ပန်းထိမ်သည်သည် ငွေ၏ အညစ်အကြေးကို ထုတ်ပစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ပညာရှိသည်အစဉ်အားဖြင့် အနည်းငယ် အနည်းငယ် ခဏတိုင်း ခဏ တိုင်း မိမိ၏ လောဘဒေါသစသောအညစ်အကြေးကို ထုတ်ပစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ လျှင်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သာလျှင် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော ဤတရား သုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏၊ ကိလေသာစိုးစဉ်း အနည်းငယ် ရှိစေကာမူ (ထိုသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည်) အပါယ်လေးပါးတို့မှလွတ်မြောက်၏၊ (အာနန္တရိက ကံငါးပါးနှင့် နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရား တို့ကိုမပြုတော့ပြီ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား အလုံးစုံသော တရားသည် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိ၏၊ ထိုဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားအားလုံးသည် ချုပ်ပျောက်ခြင်း သဘော ရှိ၏ဟုကိလေသာမြူ အညစ်အကြေး ကင်းစင်သော တရားမျက်စိသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ရဟန်းတို့ အရိယာသာဝကသည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သက္ကာယဒိဋ္ဌိဝိစိကိစ္ဆာ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဩဓိသောကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">၁။ သောတာပန် စသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အထူးထူးသောကာလ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်ခြင်း အစရှိသည်တို့ဖြင့် အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ကိလေသာတို့ကို ပယ်ခြင်းကို အလိုရှိကုန်သော ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူဝါဒကို ပယ်ဖျောက်လို၍ ဩဓိသောကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-align: center;">၂။ ဤဩဓိသောကထာ၌ ပရဝါဒီကား သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင် စသည်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">၃။ (တစ်စိတ်တစ်ဒေသ) ဧကဒေသ သောတာပန်မျိုး မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ဇဟတိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em">(ဈာနလာဘီပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သစ္စာလေးပါးတရားကို သိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမ်မည်၏၊ အကြောင်းသော်ကား ထိုဈာနလာဘီပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပုထုဇဉ်ဖြစ်စဉ်ကပင် ကာမရာဂဗျာပါဒတို့ကို ပယ်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်တည်းဟု အယူရှိသော ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကိုပယ်ဖျက်တော်မူလို၍ ဤဇဟတိကထာကို ဟောတော်မူသည်။)</p> <p style="text-align: center;">၁- န သုတ္တာဟရဏကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်သလော။၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော၊ အဆက်အစပ် မရှိအောင် ပယ်စွန့်သလော၊ အမြစ်အရင်းနှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ တပ်မက်မှု'တဏှာ'နှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ အနုသယနှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ အရိယာဉာဏ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သလော၊ အရိယာမဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သလော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍သိလျက် ပယ်စွန့်သလော၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ ပယ်စွန့်သလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော၊ အဆက်အစပ် မရှိအောင် ပယ်စွန့်သလော၊ အမြစ်အရင်းနှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ တပ်မက်မှု'တဏှာ'နှင့် တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ အနုသယနှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ အရိယာဉာဏ်ဖြင့်ပယ်စွန့်သလော၊ အရိယာမဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သလော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိလျက်ပယ်စွန့်သလော၊ အနာဂါမိ ဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံး အပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို မလွန်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ မဟုတ်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် မပြုဘဲ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို မလွန်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် မပြုဘဲ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို မလွန်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ မဟုတ်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် မပြုဘဲ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို မလွန်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့မဟုတ်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်မပြုဘဲ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်မဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရမဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရမဂ်သည် (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း အာသဝေါတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်း ပဋိသန္ဓေတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဂန္ထတရားတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဩဃတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ယောဂတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် နီဝရဏတို့၏အာရုံမဟုတ်သည် တဏှာရာဂတို့ဖြင့် မသုံးသပ်အပ်သည် ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရမဂ်သည် (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝေါတိ၏ ကုန်ရာနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် စုတိ ပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည်ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံဖြစ်သည်။ပ။ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ကိလေသာကို ရခြင်းငှါထိုက်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရူပါဝစရမဂ်သည်ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည့်အာသဝေါတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည်။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ ထိုက်သည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပုထုဇဉ်သည် ရူပါဝစရမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုမဂ်သည်လည်း (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အာသဝေါတို့၏ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် စုတိ ပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သည်။ပ။ ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ရူပါဝစရမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုမဂ်သည်ဝဋ်မှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အာသဝေါတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည်အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် စုတိပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည်။ပ။ ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ရူပါဝစရမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုမဂ်သည် လည်း (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝတို့ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ် သည်အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် စုတိပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သည်။ပ။ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သောကိလေသာကို ရခြင်းငှါ ထိုက်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်ကြံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုမဂ်သည်လည်း (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝေါတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် စုတိပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝေါတို့၏အာရုံ ဖြစ်သည်။ပ။ ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ ထိုက်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမတို့၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းသည် ဖြစ်၍ တရားကို သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမတို့၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းသည် ဖြစ်၍ တရားကို သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်သုံးပါးတို့ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်သုံးပါးတို့ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) သာမညဖိုလ်သုံးပါးတို့ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) သာမညဖိုလ်သုံးပါးတို့ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသုံးပါးတို့၏ ဝေဒနာသုံးပါးတို့၏ သညာသုံးပါးတို့၏ စေတနာသုံးပါးတို့၏စိတ်သုံးပါးတို့၏ သဒ္ဓါသုံးပါးတို့၏ဝီရိယသုံးပါးတို့၏ သတိသုံးပါးတို့၏ သမာဓိသုံးပါးတို့၏ ပညာသုံးပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံခြင်းသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမတို့၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းသည် ဖြစ်၍ တရားကို သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိမဂ်ဖြင့် တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်မဂ်ဖြင့် တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် တည်ပါသည်။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၂</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ဤဇဟတိကထာ၌ ပရဝါဒီဟူသည်မှာ သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင်တို့ပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဈာန်ဖြင့် ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သော ကာမရာဂဗျာပါဒတို့၏ ပရိယုဋ္ဌာနကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဈာန်ဖြင့် ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သော်လည်း ထိုကာမရာဂဗျာပါဒတို့ကို အနာဂါမိမဂ်ဖြင့်သာလျှင် စင်စစ် အကြွင်းမရှိသောအားဖြင့် ပယ်ဖျက်နိုင်ခြင်းဖြစ်ရကား အစ္စန္တစသည်ဖြင့် ထပ်၍ မေးပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ထိုသို့သဘောရှိသော ပယ်စွန့်မှုမျိုး မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အနာဂါမိမဂ္ဂဋ္ဌာန်နှင့်တကွ ပုထုဇဉ်ကို ရောနှော၍ မေးသောဝါဒ ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အနာဂါမိမဂ္ဂဋ္ဌာန်နှင့်တကွ ပုထုဇဉ်ကို ရောနှော၍ မေးသောဝါဒ ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဈာန်ရသော အနာဂါမ်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ဥဒ္ဓံဘာဂိယသံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ဖျက်နိုင်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ထိုသို့သဘောရှိသော ဘာဝနာ၏ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် မဂ်သုံးပါးတို့ ကိလေသာတို့ကို ပယ်ဖျက်ခြင်းကိစ္စ ဖြစ်နိုင်သည်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဈာန်နှင့် ယှဉ်သော အနာဂါမ်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဖြေဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ ကိလေသာသုံးပါးတို့၏ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သည့်အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-သုတ္တာဟရဏကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားခြင်းကြောင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားခြင်းကြောင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ကား မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသောဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသောဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒတို့၏ ခေါင်းပါးခြင်းကြောင့် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒတို့ ခေါင်းပါးခြင်းကြောင့် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမတို့၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းသည် ဖြစ်၍ တရားကို သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် တရားကို (ထိုးထွင်း၍) သိကုန်၏၊ ထိုအလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် တရားကို သိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အခြံအရံ (အကျော်အစော) ရှိကုန်သော ၊ စိမ်းရွှေ (ညှီဟောက်) သော (ကာမ) အနံ့မရှိကုန်သော ၊ သနားခြင်း၌ သက်ဝင်ကုန်သော ၊ ကာမသံယောဇဉ်ကို လွန် မြောက်ကုန်သော အကြင်ဆရာခြောက်ဦးတို့သည် အတိတ်အဖို့ (ကာလ) ၌ ဖြစ်ဖူးကုန်၏၊ ထိုဆရာခြောက်ဦးတို့သည်လိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ'ကို ကင်းပြတ်စေ၍ ဗြဟ္မာ့ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ စိမ်းရွှေ (ညှီဟောက်) သော (ကာမ) အနံ့ မရှိကုန်သော ၊ သနားခြင်း၌ သက်ဝင် ကုန်သော ၊ ကာမသံယောဇဉ်ကို လွန်မြောက်ကုန်သော ထိုဆရာခြောက်ဦးတို့၏ အရာမကများစွာသော တပည့်တို့သည် ရှိခဲ့ကုန်၏၊ ထိုတပည့်တို့သည်လည်း လိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ’ ကို ကင်းပြတ်စေ၍ဗြဟ္မာ့ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သုနေတ္တမည်သော ထိုဆရာသည် ဤမျှရှည်သော အသက်ရှိသူ ဤမျှကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်းရှိသူ ဖြစ်ပါလျက် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း အိုခြင်း သေခြင်း စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ကိုယ်ဆင်းရဲခြင်း စိတ်ဆင်းရဲခြင်း လွန်စွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့မှ မလွတ်မြောက်သူ ဆင်းရဲမှ မလွတ်မြောက်သူဖြစ်၏ဟူ၍ (ငါဘုရား) ဟောတော်မူ၏။ ထိုသို့ မလွတ်မြောက်ခြင်းသည် အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ တရားလေးပါးတို့ကို လျော်စွာ မသိခြင်း ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်တည်း။ အဘယ်တရားလေးပါးတို့ကိုလျော်စွာ မသိခြင်း ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့် (မလွတ်မြောက်သူ ဖြစ်သနည်း)၊ မြတ်သော သီလကိုလျော်စွာ မသိခြင်း ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်၊ မြတ်သော သမာဓိကို၊ မြတ်သော ပညာကို၊ မြတ်သော နိဗ္ဗာန်ကို လျော်စွာ မသိခြင်း ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့် (ဆင်းရဲမှ မလွတ်မြောက်သူဟူ၍ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ (အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ) ထိုမြတ်သော သီလကို လျော်စွာ သိအပ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ၊ မြတ်သော သမာဓိကို လျော်စွာ သိအပ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ၊ မြတ်သော ပညာကို လျော်စွာသိအပ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ၊ မြတ်သော နိဗ္ဗာန်ကို လျော်စွာ သိအပ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ၊ (ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ) ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ ကို ဖြတ်ပြီးပြီ၊ ဘဝကို ဆွဲဆောင်ကြောင်း (တဏှာ) ကုန်ခန်းပြီ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်း မရှိတော့ပြီဟူ၍လည်းကောင်း။ အမြတ်ဆုံးဖြစ်သော သီလကိုလည်းကောင်း၊ သမာဓိကိုလည်းကောင်း၊ ပညာကို လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်ကိုလည်းကောင်း ဤတရားတို့ကို အခြံအရံ အကျော်အစော ရှိတော်မူသောဂေါတမမြတ်စွာဘုရားသည် လျော်စွာ သိအပ်ကုန်ပြီ။ ဤသို့ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းကြောင့် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား တရားကို ဟောတော်မူပြီ၊ လူနတ်တို့ ဆရာ မြတ်စွာဘုရားသည် ဆင်းရဲခြင်း၏ အဆုံးကို ပြုတော်မူ၏၊ ပညာမျက်စိရှိတော်မူသောမြတ်စွာဘုရားသည် ငြိမ်းအေး တော်မူလေပြီ”ဟူ၍လည်းကောင်း မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဇဟတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သောတာပတ္တိမဂ်၏သာလျှင် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော အနာဂါမိမဂ်၏ အဖြစ်ကိုရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-သဗ္ဗမတ္ထီတိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em">(ယံကိဉ္စိ ရူပံ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ။ပ။ အယံဝုစ္စတိ ရူပက္ခန္ဓော ဤသို့အစရှိသည်ကို ဟောတော်မူသောကြောင့် အတိတ်စသည် ပြားကုန်သော တရားအားလုံးတို့သည် ခန္ဓာသဘောကို မစွန့်ကြကုန်၊ ထို့ကြောင့် အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသည်မည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို သုတ်သင်တော်မူလိုသောကြောင့် ဤသဗ္ဗမတ္ထီတိကထာကို ဟောတော်မူရသည်။)</p> <p style="text-align: center;">၁-ဝါဒယုတ္တိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ၁။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ကိုယ်၌ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော အချိန် (ကာလ)တို့၌ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော အချင်းခပ်သိမ်း အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားတို့၌ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မယှဉ်ဟု (နှလုံး) ပြု၍ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်အရာဝတ္ထုသည်လည်း မရှိ၊ ထိုအရာဝတ္ထုသည်လည်း ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိ၏ဟူသော (သင်၏) အကြင်အယူသည် ရှိ၏၊ ထိုအယူသည် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ ‘မှားသော အယူ’ဟူ၍လည်းကောင်း၊ (ငါတို့၏) အကြင်အယူသည် ရှိ၏၊ ထိုအယူသည်သမ္မာဒိဋ္ဌိ ‘မှန်သော အယူ’ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့ (သင်၏ အယူ၌) ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏။]</p> <p style="text-align: center;">ဝါဒယုတ္တိ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤကထာ၌ ပရဝါဒီအရ သဗ္ဗမတ္ထိဂိုဏ်းသားတို့ကို ယူ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ကာလသံသန္ဒနာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လွန်ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လွန်ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခဲ့ပြီး ကွယ်ပြီးကွယ်ပျောက်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လွန်ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခဲ့ပြီး ကွယ်ပြီး ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ လွန်ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် မဖြစ်သေးသည် မထင်ရှားသေးသည် ကောင်းစွာမဖြစ်သေးသည် မဖြစ်ပေါ်သေးသည် အသစ် မဖြစ်သေးသည် ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ။ ။ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် မဖြစ်သေးသည် မထင်ရှားသေးသည်ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသည် မဖြစ်ပေါ်သေးသည် အသစ် မဖြစ်သေးသည် ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသည်ဖြစ်ခဲ့ပါမူ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ သည် ရှိသလော၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ သည် မချုပ် မဖောက်ပြန် မပျက်စီးမကွယ်ပျောက်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကွယ်ပျောက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လွန်ခဲ့ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ရှိသလော၊ လွန်ခဲ့ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် မချုပ်မကင်းပြတ် မဖောက်ပြန် မပျက်စီး မကွယ်ပျောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ သည် ရှိဆဲလော၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ သည် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှားဆဲလော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ဆဲလော၊ ဖြစ်ဆဲလော၊ အသစ် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပေါ်ဆဲ ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် ရှိသလော၊ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည်ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှားဆဲလော၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော၊ အသစ် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်သည် ချုပ်ပြီးလော၊ ကင်းပြတ်ပြီးလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီးလော၊ ကွယ်ပြီးလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်သည် ချုပ်ပြီးလော၊ ကင်းပြတ်ပြီးလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီးလော၊ ကွယ်ပြီးလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်သည် မဖြစ်သေးသလော၊ မထင်ရှားသေးသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ မဖြစ်ပေါ်သေးသလော၊ အသစ် မဖြစ်သေးသလော၊ ထင်ရှားမဖြစ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထင်ရှား မဖြစ်သေးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်သည် မဖြစ်သေးသလော၊ မထင်ရှားသေးသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ အသစ် မဖြစ်သေးသလော၊ ထင်ရှား မဖြစ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ချုပ်ပြီးသည် ကင်းပြတ်ပြီးသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီးသည်ကွယ်ပြီးသည် ကွယ်ပျောက်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်ရုပ်သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ။ပ။ ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူအတိတ်ရုပ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် မဖြစ်သေးသည် မထင်ရှားသေးသည် ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသည်မဖြစ်ပေါ်သေးသည် အသစ် မဖြစ်သေးသည် ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ပေါ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်ရုပ်သည် မဖြစ်သေးခဲ့ပါမူ။ပ။ ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ပေါ်သေးခဲ့ပါမူအနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မချုပ်သလော၊ မကင်းပျောက်သလော၊ မဖောက်ပြန် မပျက်စီးသလော၊ မကွယ်သလော၊ မကွယ်ပျောက်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကွယ်ပျောက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်ရုပ်သည် မချုပ်သလော၊ မကင်းပျောက်သလော၊ မဖောက်ပြန် မပျက်စီးသလော၊ မကွယ်သလော၊ မကွယ်ပျောက်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှားဆဲလော၊ ကောင်းစွာဖြစ်ဆဲလော၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော၊ အသစ် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပေါ်ဆဲပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ရုပ်သည် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှားဆဲလော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ဆဲလော၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော၊ အသစ် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်ရုပ်သည် ချုပ်ပြီးလော၊ ကင်းပျောက်ပြီးလော၊ ဖောက်ပြန် ပျက်စီးပြီးလော၊ ကွယ်ပြီးလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ချုပ်ပြီးလော၊ ကင်းပျောက်ပြီးလော၊ ဖောက်ပြန် ပျက်စီးပြီးလော၊ ကွယ်သလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ရုပ်သည် မဖြစ်သေးသလော၊ မထင်ရှားသေးသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ မဖြစ်ပေါ်သေးသလော၊ အသစ် မဖြစ်သေးသလော၊ ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပေါ်သေးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မဖြစ်သေးသလော၊ မထင်ရှားသေးသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ မဖြစ်ပေါ်သေးသလော၊ အသစ် မဖြစ်သေးသလော၊ ထင်ရှားမဖြစ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝေဒနာသည် ရှိသလော။ပ။ သညာသည် ရှိသလော၊ သင်္ခါရတို့သည်ရှိကုန်သလော၊ ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ချုပ်ပြီးသည် ကင်းပျောက်ပြီးသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီးသည်ကွယ်ပြီးသည် ကွယ်ပျောက်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ။ပ။ ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူအတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်သေးသည် မထင်ရှားသေးသည် ကောင်းစွာမဖြစ် သေးသည်မဖြစ်ပေါ်သေးသည် အသစ် မဖြစ်သေးသည် ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ပေါ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်သေးခဲ့ပါမူ။ပ။ ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ပေါ်သေးခဲ့ပါမူ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မချုပ်သလော။ပ။ မကွယ်ပျောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကွယ်ပျောက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မချုပ်သလော။ပ။ မကွယ်ပျောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲလော။ပ။ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ဆဲပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲလော။ပ။ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ချုပ်ပြီးလော။ပ။ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ချုပ်ပြီးလော။ပ။ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်သေးသလော။ပ။ ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပေါ်သေးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်သေးသလော။ပ။ ထင်ရှားမဖြစ်ပေါ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်း ရုပ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ရုပ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်း, ပစ္စုပ္ပန်နှင့် ရုပ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ ပစ္စုပ္ပန်သည် ဤရုပ်လော၊ ဤရုပ်သည် ပစ္စုပ္ပန်လော၊ ပစ္စုပ္ပန်နှင့် ရုပ်သည် တူသောအနက် ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုပစ္စုပ္ပန်ကြောင့် ရုပ် ထိုရုပ်ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ချုပ်လတ်သော် ပစ္စုပ္ပန်အဖြစ်ကို ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်အဖြစ်ကို ပယ်စွန့်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်း, ရုပ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်း ပစ္စုပ္ပန်နှင့် ရုပ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ ပစ္စုပ္ပန်သည် ဤရုပ်လော၊ ဤရုပ်သည်ပစ္စုပ္ပန်လော၊ ပစ္စုပ္ပန်နှင့် ရုပ်သည် တူသောအနက် ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ ရှိသလော၊ ထိုပစ္စုပ္ပန်ကြောင့် ရုပ်, ထိုရုပ်ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ချုပ်လတ်သော် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖြူရောင်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဝတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဝတ်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဖြူရောင်ဟူ၍လည်းကောင်း အဖြူရောင်နှင့် အဝတ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ ဤအဖြူသည် ဤအဝတ်လော၊ ဤအဝတ်သည် ဤအဖြူလော၊ အဖြူရောင်နှင့် အဝတ်သည် တူသောအနက် ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ ရှိသလော၊ ထိုအဖြူရောင်ကြောင့် အဝတ် ထိုအဝတ်ကြောင့် အဖြူရောင်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖြူသော အဝတ်ကို ဆေးဆိုးလတ်သော် အဖြူ၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဝတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖြူရောင်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဝတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဝတ်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဖြူရောင်ဟူ၍လည်းကောင်း အဖြူရောင်နှင့် အဝတ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ ဤအဖြူသည်ဤအဝတ်လော၊ ဤအဝတ်သည် ဤအဖြူလော၊ အဖြူရောင်နှင့် အဝတ်သည် တူသောအနက် ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသော အဖို့ ရှိသလော၊ ထိုအဖြူရောင်ကြောင့် အဝတ် ထိုအဝတ်ကြောင့် အဖြူရောင်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖြူသော အဝတ်ကို ဆေးဆိုးလတ်သော် အဝတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖြူရောင်အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မြဲသလော၊ ခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှားရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ ရုပ်သည် မမြဲသည် မဟုတ်ပါလော၊ မခိုင်ခံ့သည် မဟုတ်ပါလော၊ ထင်ရှားမရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်သည် မမြဲခဲ့ပါမူ မခိုင်ခံ့ခဲ့ပါမူ အမြဲထင်ရှား မရှိခဲ့ပါမူ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း သဘောရှိခဲ့ပါမူ ရုပ်သည် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်သည် မြဲသလော၊ ခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှားရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပျက်စီးခြင်း မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ ရုပ်သည် မြဲသလော၊ ခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှားရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ ရုပ်သည် မမြဲသလော၊ မခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှား မရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပျက်စီးခြင်းရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်သည် မမြဲသလော၊ မခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှား မရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်သည် ပစ္စ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စ္စုပ္ပန်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောမရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်သည် အကယ်၍ မမြဲခဲ့ပါမူ မခိုင်ခံ့ခဲ့ပါမူ အမြဲထင်ရှား မရှိခဲ့ပါမူဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိခဲ့ပါမူ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုမစွန့်ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ် သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက် အတိတ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် ထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ် သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံး ပြုလျက်အတိတ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း သဘော ရှိသည်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် အနာဂတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ပါ့သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောမရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန် ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ် သည် မမြဲခဲ့ပါမူ။ပ။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိခဲ့ပါမူအတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟုနှလုံးပြုလျက် အတိတ်ရုပ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောမရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟုနှလုံးပြုလျက် အတိတ်ရုပ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက့်နိဗ္ဗာန်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝေဒနာသည် ရှိသည်။ အတိတ်သညာသည် ရှိသည်။ အတိတ်သင်္ခါရတို့သည်ရှိကုန်သည်။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကိုမစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုမစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် အနာဂတ်၏အဖြစ်ကိုစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုမစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မမြဲ မခိုင်ခံ့ အမြဲထင်ရှား မရှိ ဖောက်ပြန့်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိခဲ့ပါမူ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟုနှလုံးပြုလျက် အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟုနှလုံးပြုလျက် အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ဝစနသောဓနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ် မရှိခဲ့ပါမူ အတိတ်ရှိ၏ဟူသောစကားသည် မှား၏၊ သို့မဟုတ် ရှိသောသဘောသည် အတိတ် မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ရှိသောသဘောသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟူသောစကားသည် မှား၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ် မရှိခဲ့ပါမူ အနာဂတ်ရှိ၏ဟူသောစကားသည် မှား၏၊ သို့မဟုတ် ရှိသောသဘောသည် အနာဂတ် မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ရှိသောသဘောသည် အနာဂတ်ဖြစ်၏ဟူသောစကားသည် မှား၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ် ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်သည်ပင် ထိုပစ္စုပ္ပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်သည်ပင် ထိုပစ္စုပ္ပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်လျက်ပင် (အနာဂတ်) ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်လျက်ပင် အနာဂတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) မဖြစ်မူ၍ (ပစ္စုပ္ပန်) မဖြစ်ပါသလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်) မဖြစ်မူ၍ အနာဂတ် မဖြစ်ပါ့သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြီး၍ အတိတ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်သည်ပင် ထိုအတိတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်သည်ပင် ထိုအတိတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၁၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြီး၍ အတိတ်ဖြစ်သလော၊ အတိတ်ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်၍ (အတိတ်) ဖြစ်သလော၊ (အတိတ်) ဖြစ်၍ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၁၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ပစ္စုပ္ပန်) မဖြစ်မူ၍ (အတိတ်) မဖြစ်သလော၊ (အတိတ်) မဖြစ်မူ၍ (ပစ္စုပ္ပန်) မဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြီး၍ အတိတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်သည်ပင် ထိုပစ္စုပ္ပန် ထိုအတိတ်လေလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်သည်ပင် ထိုပစ္စုပ္ပန်လေလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (ပစ္စုပ္ပန်, အတိတ်) ဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (အနာဂတ်) ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) ဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (အနာဂတ်) ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) မဖြစ်မူ၍ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) မဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) မဖြစ် မူ၍ (အနာဂတ်) မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <h3>အတီတစက္ခုရူပါဒိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သောစက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၁၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခုဖြင့် အတိတ်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ သောတဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာကာသသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သောတဖြင့် အတိတ်သဒ္ဒါရုံကို ကြားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ဃာနဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဝါယောဓာတ်သည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဃာနဖြင့် အတိတ်ဂန္ဓာရုံကို နံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ဇိဝှါသည် ရှိသလော၊ ရသာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာပေါဓာတ်သည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဇိဝှါဖြင့် အတိတ်ရသာရုံကို လျက်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကာယသည် ရှိသလော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ကာယဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပထဝီဓာတ်သည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ကာယဖြင့် အတိတ်ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို တွေ့ထိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်မနောဖြင့် အတိတ်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်စက္ခုဖြင့် အနာဂတ်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည်ရှှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်မနောဖြင့် အနာဂတ်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ အဆင်းရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အတိတ်စက္ခုဖြင့်အတိတ်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည် ရှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်မနောဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည်ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အတိတ်မနောဖြင့် အတိတ်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သောစက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခုဖြင့်အနာဂတ်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည် ရှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်မနောဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်မနောဖြင့်အနာဂတ်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အတိတ်စက္ခုဖြင့်မူကား အတိတ်ရူပါရုံကို မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမြင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဖြင့်မူကား ပစ္စုပ္ပန်ရူပါရုံကို မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည်ရှှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အတိတ်မနောဖြင့်မူကား အတိတ်ဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မသိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်မနောဖြင့်မူကား ပစ္စုပ္ပန်ဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခုဖြင့်မူကား အနာဂတ်ရူပါရုံကို မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမြင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဖြင့်မူကား ပစ္စုပ္ပန်ရူပါရုံကို မမြင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည်ရှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်မနောဖြင့်မူကား အနာဂတ်ဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မသိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်မနောဖြင့်မူကား ပစ္စုပ္ပန်ဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အတီတဉာဏာဒိကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။၂၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများသလော။၂၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကိုပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကိုပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကိုပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကိုပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကိုပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမူကား မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြုလုပ်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမူကား မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို မူကားပိုင်းခြား၍ မသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုမူကား မပယ်စွန့်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကိုမူကားမျက်မှောက် မပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုမူကား မပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကိုမူကားပိုင်းခြား၍ မသိပါသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုမူကား မပယ်စွန့်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကိုမူကားမျက်မှောက် မပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုမူကား မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမူကား မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြုလုပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမူကား မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာ ကိုမူကားပိုင်းခြား၍ မသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုမူကား မပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကိုမူကား မျက်မှောက်မပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုမူကား မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကိုမူကားပိုင်းခြား၍ မသိပါသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုမူကား မပယ်စွန့်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကိုမူကားမျက်မှောက် မပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုမူကား မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အရဟန္တာဒိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ရာဂသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၂၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုင့်ပါ။ပ။၂၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဒေါသသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုဒေါသဖြင့် ဒေါသရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်မောဟသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်မာနသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုမာနဖြင့် မာနရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဒိဋ္ဌိသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုဝိစိကိစ္ဆာဖြင့်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ထိနသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုထိနဖြင့် ထိနရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဥဒ္ဓစ္စသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုဥဒ္ဓစ္စဖြင့် ဥဒ္ဓစ္စရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်အဟိရိကသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုအဟိရိကဖြင့် အဟိရိကရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်အနောတ္တပ္ပသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့် အနောတ္တပ္ပရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာသည် ရှိသလော၊ အတိတ်သီလဗ္ဗတပရာမာသသည်ရှိသလော၊ သိမ်မွေ့သော အတိတ်ကာမရာဂသည် ရှိသလော၊ သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာသည် ရှိသလော၊ အတိတ်သီလဗ္ဗတပရာမာသသည်ရှှိသလော၊ ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ကာမရာဂသည် ရှိသလော၊ ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဗျာပါဒသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာသည် ရှိသလော၊ အတိတ်သီလဗ္ဗတပရာမာသသည်ရှိသလော၊ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်ရာဂသည် ရှိသလော၊ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်ဒေါသသည် ရှိသလော၊ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ရာဂရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ရာဂရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ဒေါသရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်အနောတ္တပ္ပရှိသည် ဖြစ်၍ပုထုဇဉ်သည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့် အနောတ္တပ္ပရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်အနောတ္တပ္ပရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့်အနောတ္တပ္ပရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ အနာဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒ ရှိသည်ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒရှိသည် ဖြစ်၍ အနာဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့်ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ သကဒါဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်၍ ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဗျာပါဒသည်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဗျာပါဒသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ သကဒါဂါမ် သည်ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ရှိသည် ဖြစ်၍ သောတာပန်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့်ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟရှိသည် ဖြစ်၍ သောတာပန် သည်ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ရာဂရှိသည် ဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူ မူကားမဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ရာဂရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူ မူကားမဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဒေါသရှိသည် ဖြစ်လျက်။ပ။ အတိတ်အနောတ္တပ္ပရှိသည် ဖြစ်လျက်ရဟန္တာသည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့် အနောတ္တပ္ပရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်အနောတ္တပ္ပရှိသည်ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့်အနောတ္တပ္ပရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒရှိသည် ဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူမူကား မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့်ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူမူကား မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့်ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဗျာပါဒရှိသည် ဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဒေါသရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည်ထိုဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့်ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟရှိသည် ဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟရှိသည်ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည်ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အတီတဟတ္ထာဒိကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော လက်တို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော လက်တို့ ရှိကုန်သော် ကိုင်ယူမှု ချထားမှု ထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော ခြေတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော ခြေတို့ ရှိကုန်သော် ရှေ့သို့ တက်ခြင်း နောက်သို့ ဆုတ်ခြင်းထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော ခြေဆစ် လက်ဆစ်တို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော ခြေဆစ် လက်ဆစ်တို့ ရှိကုန်သော် ကွေးခြင်း ဆန့်ခြင်းထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သောဝမ်းဗိုက်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သောဝမ်းဗိုက်ရှိလတ်သော် ဆာလောင်ခြင်း မွတ်သိပ်ခြင်း ထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကိုယ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကိုယ်သည် ချီးမြှောက်ခြင်း နှိမ့်ချခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ဖြတ်ခြင်းခွဲခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ကျီး လင်းတ စွန်ရဲတို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကိုယ်၌ အဆိပ် တက်ရာသလော၊ ဓားလက်နက် စူးရှရာသလော၊ မီးလောင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကိုယ်ကို နှောင်အိမ်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ ကြိုးအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ သံခြေကျဉ်းအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ ရွာအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ နိဂုံးအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ မြို့အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ တိုင်းခရိုင်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ လည်ပင်းလျှင် ငါးခုမြောက်ရှိသော (လက်နှစ်ဖက်, ခြေနှစ်ဖက်) အနှောင်အဖွဲ့တို့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ရေသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရေဖြင့် ရေ၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော မီးသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမီးဖြင့် မီး၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော လေသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုလေဖြင့် လေ၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အတီတက္ခန္ဓာဒိသမောဓာနကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရူပက္ခန္ဓာသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ရူပက္ခန္ဓာသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရူပက္ခန္ဓာသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သဝကါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာတို့ကား သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ အနာဂတ်ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာတို့ကား တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခာယတနသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခာယတနသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခာယတနသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနတို့သည် သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်အာယတန တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ရှိကုန်သလော၊ အနာဂတ်အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ရှိကုန်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်အာယတန တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာယတနတို့ကား သုံးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခုဓာတ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခုဓာတ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဓာတ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်တို့သည် သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဓာတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ အနာဂတ်ဓာတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဓာတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓာတ်တို့သည် ငါးဆယ့်လေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခုန္ဒြေသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခုန္ဒြေသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုန္ဒြေသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေတို့သည် သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဣန္ဒြေ နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ အနာဂတ်စက္ခုဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဣန္ဒြေ နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေတို့သည် ခြောက်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စကြဝတေးမင်းသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စကြဝတေးမင်းသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စကြဝတေးမင်းသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကြဝတေးမင်း သုံးဦးတို့၏ မျက်မှောက်အဖြစ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်မြတ်စွာဘုရားသည် ရှိပါသလော၊ အနာဂတ်မြတ်စွာဘုရားသည် ရှိပါသလော၊ ပစ္စုပ္ပန် မြတ်စွာဘုရားသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုံးဆူသော မြတ်စွာဘုရားတို့၏ မျက်မှောက်အဖြစ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ပဒသောဓနကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသော တရားသည် အတိတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်ပါ၏၊ အချို့ အတိတ် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်တရားသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်၍ အချို့အတိတ် မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အတိတ်တရားသည် အတိတ် မဟုတ်၊ အတိတ် မဟုတ်သောတရားသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟု ဆိုသည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်၍ အချို့ အတိတ်မဟုတ်ဟု သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် အတိတ် မဟုတ်၊ အတိတ်မဟုတ်သော တရားသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟူ၍ အကြင်စကားကို သင်ဆို၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည့်မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်တရားသည် အတိတ် မဟုတ်၊ အတိတ် မဟုတ်သော တရားသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ခဲ့ပါမူ အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်၍ အချို့အတိတ် မဟုတ်ဟူ၍ မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်၍ အချို့ အတိတ်မဟုတ်ဟု သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် အတိတ် မဟုတ်၊ အတိတ်မဟုတ်သော တရားသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟူ၍ အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောတရားသည် အနာဂတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှိသောတရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍ အချို့ အနာဂတ် မဟုတ်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှိသော တရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍ အချို့အနာဂတ် မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ် မဟုတ်၊ အနာဂတ်မဟုတ်သော တရားသည် အနာဂတ်ဟု ဆိုသည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသော တရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍ အချို့အနာဂတ် မဟုတ်ဟု ဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ် မဟုတ်၊ အနာဂတ် မဟုတ်သော တရားသည် အနာဂတ်ဟူ၍ အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ် မဟုတ်၊ အနာဂတ် မဟုတ်သော တရားသည်အနာဂတ်ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ခဲ့ပါမူ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသောတရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍အချို့ အနာဂတ် မဟုတ်ဟု မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသောတရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍ အချို့အနာဂတ် မဟုတ်ဟု သင် ဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ် မဟုတ်၊ အနာဂတ် မဟုတ်သော တရားသည် အနာဂတ်ဖြစ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏ဟူသော အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှိဆဲတရားသည် ပစ္စုပ္ပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန် မဟုတ်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်သော တရားသည်ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်၏ဟူ၍ ဆိုသည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန့်မဟုတ်ဟု သင် ဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်သော တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၏ဟူ၍ အကြင်စကားကို သင် ဆို ဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်မူ၍ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်သော တရားသည် ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်၏ဟုမဆိုအပ်ခဲ့ပါမူ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန် မဟုတ်ဟုမဆိုသင့် တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်ဟု ဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်သောတရားသည် ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်၏ဟူသော အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှိဆဲတရားသည် နိဗ္ဗာန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သော တရားသည် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၏ဟု ဆိုသည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ဟုဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သော တရားသည် နိဗ္ဗာန်တည်းဟူ၍ အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သော တရားသည် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၏ဟူ၍မဆိုအပ်ခဲ့ပါမူ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ဟုမဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ဟုဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သော တရားသည် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၏ဟူသော အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သုတ္တသာဓန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော အတွင်းအပြင်လည်းဖြစ်သောအကြမ်းအနုလည်းဖြစ်သော အယုတ်အမြတ်လည်းဖြစ်သော အဝေးအနီးလည်းဖြစ်သော ရုပ်အားလုံးကိုရူပက္ခန္ဓာဟု ဆိုအပ်၏၊ အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော အတွင်းအပြင်လည်းဖြစ်သောအကြမ်းအနု လည်းဖြစ်သော အယုတ်အမြတ်လည်းဖြစ်သော အဝေးအနီးလည်းဖြစ်သောဝေဒနာအားလုံးကို။ သညာ အားလုံးကို။ သင်္ခါရအားလုံးတို့ကို။ ဝိညာဏ်အားလုံးကိုဝိညာဏက္ခန္ဓာဟုဆိုအပ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ပညာရှိ သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မတားမြစ်အပ်ကုန်သော မစွန့်အပ်ကုန်သော မစွန့်ဖူးကုန်သော သဒ္ဒါ, အမည်, ပညတ် ဤသုံးမျိုးတို့ကို ယခုလည်း မစွန့်အပ်ကုန်၊ နောင်လည်း စွန့်အပ်လိမ့်မည် မဟုတ်ကုန်၊ အဘယ်သုံးမျိုးတို့နည်းဟူမူ-ရဟန်းတို့ လွန်ပြီး ချုပ်ပြီးကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပြီးသော ရုပ်အား ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော အမည်ကိုဖြစ်ပြီးဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။ လွန်ပြီး ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပြီးသော ဝေဒနာအား ဖြစ်ပြီးဟူသောအရေအတွက်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော အမည်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသောအရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ လွန်ပြီး ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီးဖောက်ပြန်ပြီးသော သညာအား။ သင်္ခါရတို့အား ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသောအမည်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။ လွန်ပြီး ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပြီးသောဝိညာဏ်အား ဖြစ်ပြီးဟူသောအရေအတွက်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော အမည်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသောအရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ မဖြစ်သေး မထင်ရှားသေးသော ရုပ်အား ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အမည်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ မဖြစ်သေး မထင်ရှားသေးသော ဝေဒနာအား ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အမည်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ မဖြစ်သေး မထင်ရှားသေးသော သညာအား။ သင်္ခါရတို့အား ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အမည်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောပညတ် ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ မဖြစ်သေး မထင်ရှားသေးသောဝိညာဏ်အား ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအမည်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်ပြီးဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဖြစ်နေသော ထင်ရှားနေသော ရုပ်အား ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသောအမည်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။ ဖြစ်နေသော ထင်ရှားနေသော ဝေဒနာအား ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကိုဖြစ်ဆဲဟူသော အမည်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ ဖြစ်နေသော ထင်ရှားနေသော သညာအား။ သင်္ခါရတို့အားဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော အမည်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ ဖြစ်နေသောထင်ရှားနေသောဝိညာဏ် အား ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော အမည်ကိုဖြစ်ဆဲဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ပညာရှိသမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မတားမြစ်အပ်ကုန်သော မစွန့်အပ်ကုန်သော မစွန့်ဖူးကုန်သော သဒ္ဒါ, အမည်, ပညတ် ဤသုံးမျိုးတို့ကို ယခုလည်း မစွန့်အပ်ကုန်၊ နောင်လည်း စွန့်အပ့်လိမ့်မည် မဟုတ်ကုန်။ ရဟန်းတို့ အကြောင်းမရှိဟု အယူရှိကြကုန်သော ပြုသော်လည်း ပြုသည် မမည်ဟု အယူရှိကြကုန်သော အကျိုး မရှိဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥက္ကလဇနပုဒ်သားဝဿနှင့် ဘညတို့သော်မှလည်း ကဲ့ရဲ့ပုတ်ခတ် ပြစ်တင် စွပ်စွဲမည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ဤသဒ္ဒါ, အမည်, ပညတ်သုံးမျိုးတို့ကို ကဲ့ရဲ့ဖွယ် တားမြစ်ဖွယ်ဟု မထင်ခဲ့ကြကုန်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အရှင်ဖဂ္ဂုနသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤစကားကို လျှောက်၏- မြတ်စွာဘုရားပပဉ္စတရားတို့ကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်လမ်းကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ ကုန်ခန်းပြီးကုန်သော ဆင်းရဲအားလုံးကို လွန်မြောက်ကုန်သော ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီး၍ လွန်လေပြီးသော ဘုရားရှင်တို့ကို ပညတ်လိုသော သူသည် အကြင်မျက်စိဖြင့် ပညတ်ရာ၏၊ ထိုသို့သော မျက်စိသည်ရှိပါသလော။ပ။ မြတ်စွာဘုရား ထိုလျှာသည် ရှိပါသလော။ပ။ မြတ်စွာဘုရား ပပဉ္စတရားတို့ကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်လမ်းကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ ကုန်ခန်းပြီးကုန်သော ဆင်းရဲအားလုံးကို လွန်မြောက် ကုန်သော ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီး၍ လွန်လေပြီးသော ဘုရားရှင်တို့ကို ပညတ်လိုသော သူသည် အကြင်စိတ်ဖြင့် ပညတ်ရာ၏၊ ထိုသို့သော စိတ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ဖဂ္ဂုန ပပဉ္စတရားတို့ကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်လမ်းကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲကုန်ခန်းပြီးကုန်သော ဆင်းရဲအားလုံးကို လွန်မြောက်ကုန်သော ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီး၍ လွန်လေပြီးသော ဘုရားရှင်တို့ကို ပညတ်လိုသောသူသည် အကြင်မျက်စိဖြင့် ပညတ်ရာ၏၊ ထိုသို့သော မျက်စိသည်မရှိ။ပ။ ဖဂ္ဂုန ထိုသို့သော လျှာသည် မရှိ။ပ။ ဖဂ္ဂုန ပပဉ္စတရားကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်လမ်းကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ ကုန်ခန်းပြီးသော ဆင်းရဲအားလုံးကို လွန်မြောက်ကုန်သော ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီး၍ လွန်ပြီးကုန်သော ဘုရားရှင်တို့ကို ပညတ်လိုသော် အကြင်စိတ်ဖြင့် ပညတ်ရာ၏၊ ထိုသို့သော စိတ်သည် မရှိ”ဟု ဤသို့ ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အရှင်နန္ဒကသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤစကားကို လျှောက်၏- ရှေး၌ လိုချင်မှု'လောဘ’ သည် ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါ၏၊ ထိုလိုချင်မှု ‘လောဘ’ သည် အကုသိုလ် ဖြစ်ခဲ့ပါ၏၊ ထိုလိုချင်မှု ‘လောဘ’ သည် ယခု မရှိပါ၊ ဤသို့ မရှိခြင်းကား ကောင်း၏၊ ဖျက်ဆီးမှု ‘ဒေါသ’ သည် ရှေး၌ ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါ၏၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှေး၌ ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါ၏၊ ထိုတွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် အကုသိုလ် ဖြစ်ခဲ့ပါ၏၊ ထိုတွေဝေမှု'မောဟ'သည် ယခု မရှိပါ၊ ဤသို့ မရှိခြင်းသည် ကောင်း၏”ဟု ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်တရားသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ’ နှစ်သက်မှု'နန္ဒီ’ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ရှိခဲ့မူ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ဝိညာဏ်သည် တည်၏၊ စည်ပင်၏။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ဝိညာဏ် သည်တည်၏၊ စည်ပင်၏၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နာမ်ရုပ် သက်ဝင်၏။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ နာမ်ရုပ်သက်ဝင်၏၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ သင်္ခါရတို့ ကြီးပွားကုန်၏။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ သင်္ခါရတို့ ကြီးပွားကုန်၏၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်တစ်ဖန် ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းရှိ၏။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌နောင်တစ်ဖန် ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းရှိ၏၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေမှု အိုမှု သေမှု ရှိ၏။ အကြင် တေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေမှု အိုမှု သေမှု ရှိ၏၊ ရဟန်းတို့ ထိုတေဘူမိကဝဋ်သည်စိုးရိမ်ခြင်းနှင့် တကွ ဖြစ်၏၊ ပူပန်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟု ငါဘုရားဟောတော်မူ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဖဿာဟာရ၌။ ရဟန်းတို့ မနောသဉ္စေတနာဟာရ၌။ ရဟန်းတို့ဝိညာဏာဟာရ၌တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ’ နှစ်သက်မှု ‘နန္ဒီ’။ပ။ ပူပန်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟုငါဘုရား ဟောတော်မူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ', နှစ်သက်မှု'နန္ဒီ', တပ်မက်မှု'တဏှာ’ မရှိခဲ့မူ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ဝိညာဏ်သည် မတည် မစည်ပင်။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ဝိညာဏ်သည် မတည် မစည်ပင်၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နာမ်ရုပ် မသက်ဝင်။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ နာမ်ရုပ်မသက်ဝင်၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ သင်္ခါရတို့ ကြီးပွားခြင်း မရှိ။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ သင်္ခါရတို့ကြီးပွားခြင်း မရှိ၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်း မရှိ။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌နောင်အခါ ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်း မရှိ၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေမှု အိုမှု သေမှု မရှိ။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေမှု အိုမှု သေမှု မရှိ၊ ရဟန်းတို့ ထိုတေဘူမိကဝဋ်သည်စိုးရိမ်ခြင်း မရှိ၊ ပူပန်ခြင်း မရှိ၊ ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်း မရှိဟူ၍ ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဖဿာဟာရ၌။ ရဟန်းတို့ မနောသဉ္စေတနာဟာရ၌။ ရဟန်းတို့ဝိညာဏာဟာရ၌တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ’ နှစ်သက်မှု ‘နန္ဒီ’။ပ။ ပူပန်ခြင်း မရှိ၊ ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်း မရှိဟူ၍ ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">သဗ္ဗမတ္ထီတိကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ချုပ်ပြီးသော ရုပ်၏လည်း ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် သိမ်းကျုံးရေတွက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ချုပ်ပြီးသော ရုပ်၏လည်း ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် သိမ်းကျုံးရေတွက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်ပင် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အဝတ်အားလုံးသည် အဖြူချည်းသာ မဟုတ်သော်လည်း ဤပရဝါဒီဆရာက အဝတ်ဟု သာမည မဆိုမူ၍ ဖြူသော အဝတ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ဟု ဆိုအပ်သည်ရှိသော် ဩဒါတသဒ္ဒါ၏ အနက် ဝတ္ထသဒ္ဒါ၏ အနက်တို့၏ တူသောသဘောရှိသည်၏ အဖြစ်ကို သကဝါဒီဆရာက ဝန်ခံအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဖြူသော အဆင်း၏ ကင်းပြတ်ခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အဝတ်ပုဆိုးဟူသော နာမပညတ် မကင်းပြတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ခဲ့ပါမူ အနာဂတ်သော်လည်း ဖြစ်ရာ၏၊ ပစ္စုပ္ပန်သော်လည်း ဖြစ်ရာ၏ဟု အောက်မေ့မှတ်ထင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ အနာဂတ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ခဲ့ပါမူ အနာဂတ်သာလျှင် ဖြစ်ရာ၏၊ ပစ္စုပ္ပန်အဖြစ်သို့ မရောက်ရာဟု အောက်မေ့မှတ်ထင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ခဲ့ပါမူ အတိတ်၏အဖြစ်သို့ မရောက်နိုင်ဟူသော အပြစ်ဖြစ်ရာသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ အနာဂတ်ခဏ၌သာလျှင် ထိုအနာဂတ်တရား၏ ပစ္စုပ္ပန်အဖြစ် မရှိခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ကာလထူးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ဒုတိယအမေး၌ အကြင်တရားသည် ဥပါဒ်ခဏမှ ရှေး၌ အနာဂတ်တရား ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ထိုအနာဂတ်ဖြစ်သော တရား၏ ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟူသော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲကာလ၌ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြန်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ အနာဂတ်ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော တရား၏ တစ်ဖန် အနာဂတ်မှ ပစ္စုပ္ပန် ပြန်၍ဖြစ်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ နောက်ထပ် တစ်ဖန် မေးပြန်လတ်သော် ထိုအနာဂတ်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော တရားသည် အနာဂတ်ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်လတ်သော် ‘ဖြစ်ပြီး၍ ဖြစ်၏’ဟု ခေါ်ဝေါ်ခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်းလျက် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ အနာဂတ် မဖြစ်ဘဲ ပစ္စုပ္ပန် မဖြစ်သောကြောင့် အနာဂတ် မဖြစ်မူ၍ ပစ္စုပ္ပန် မဖြစ်ဟူသည်ကား ရှိတန်စေ၊ လုံးဝမရှိသော ယုန်ချိုကဲ့သို့ သော တရား၏ မဖြစ်ဟူသောသဘောကား အဘယ်မှာ ရှိနိုင်လိမ့်မည်နည်းဟု နှလုံးသွင်း၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ ပစ္စုပ္ပန်ခဏ၌ပင် ထိုတရား၏ အတိတ် မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ကာလကွဲပြားသည်၏အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ အတိတ်ဖြစ်သည်မှ ရှေး၌ ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်ဖူးပြီ၊ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် အတိတ်ဖြစ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြီး၍ အတိတ်ဖြစ်သောတရား၏ တစ်ဖန် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အတိတ်ဖြစ်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၇။ ထိုတရားသည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အတိတ်ဖြစ်ခဲ့သော် “ဖြစ်၍ ဖြစ်၏”ဟု ခေါ်ဝေါ်ခြင်းသို့ ရောက်၏ဟူ၍ နှလုံးသွင်းလျက် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၈။ စက္ခုစသော အဖြစ်ကို မစွန့်သောကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၉။ ထိုစက္ခုစသောဝိညာဏ်တို့၏ ကိစ္စမရှိသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၀။ ထိုဉာဏ်၏ ချုပ်ပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ထိုဉာဏ်၏ ကိစ္စအဖြစ်ကို မမြင်နိုင်ရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၁။ တစ်ဖန် မေးပြန်သော် အတိတ်လျှင် အာရုံရှိသော ပစ္စုပ္ပန်ဉာဏ်သည် အတိတ်တရားတို့ကို သိသောကြောင့် အတိတ်ဉာဏ်ဟူသောအမြွက်မျှဖြင့် ပစ္စုပ္ပန်ကိုပင် အတိတ်ဉာဏ်ပြု၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်၏ အဖြစ်ေ ကြာင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၂။ အမြွက်ထောင်ခွင့်ကို မပေးလိုသောကြောင့် သကဝါဒီက မေးပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၃။ အတိတ်ကို အာရုံပြုသောဉာဏ်ဖြင့် ဤကိစ္စလေးပါးတို့ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၄။ ရာဂစသော အဖြစ်ကို မစွန့်သောကြောင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၅။ ယုတ္တိ, အာဂမ နှစ်ပါးစုံ ဆန့်ကျင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-အတီတက္ခန္ဓာဒိကထာ</h3> <p style="text-align: center;">၁-န သုတ္တသာဓန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အာယတနမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ဓာတ်မည်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာတို့မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာ,ဓာတ်,အာယတနမည်သည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတို့ မည်ကုန်သည်ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည်မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် အာယတနမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် အာယတန မည်သလော။ပ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သလော။ပ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သည်ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သည်ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝေဒနာသည်။ အတိတ်သညာသည်။ အတိတ်သင်္ခါရတို့သည်။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သလော။ပ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သလော။ပ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သလော။ပ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သလော။ပ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာဓာတ်အာယတနမည်သည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သည်ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ် သည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာဓာတ်အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတဝိညာဏ်သည်ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာဓာတ်အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အတိတ်တရား၏ ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ နိရုတ္တိပထသုတ်ဖြင့် ထိုအတိတ်တရား ရှိသည်၏အဖြစ်ကို တားမြစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3>၂-သုတ္တသာဓန</H3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်အနာဂတ်တရားတို့သည် ခန္ဓာ ဓာတ် အာယတနတို့ မည်ကုန်သည်ဖြစ်လျက် ဤခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတရားတို့သည် မရှိကုန်ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ ပညာရှိ သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မတားမြစ်အပ်ကုန်သော ။ပ။ သဒ္ဒါ,အမည်, ပညတ် ဤသုံးမျိုးတို့ကို ယခုလည်း မစွန့်အပ်ကုန်။ပ။ နောင်လည်း စွန့်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်အနာဂတ်တရားတို့သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်ကုန်သည်ဖြစ်သော်လည်း ဤခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတရားတို့သည် မရှိကုန်ဟူ၍သာ ဆိုသင့်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်အနာဂတ်တရားတို့သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ဤတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော အတွင်းအပြင်လည်းဖြစ်သောအကြမ်းအနုလည်းဖြစ်သော အယုတ်အမြတ်လည်းဖြစ်သော အဝေးအနီးလည်းဖြစ်သော ရုပ်အားလုံးကိုရူပက္ခန္ဓာဟု ဆိုအပ်၏။ အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော။ပ။ ဝေဒနာအားလုံးကို။ သညာအားလုံးကို။ သင်္ခါရအားလုံးတို့ကို။ ဝိညာဏ်အားလုံးကိုဝိညာဏက္ခန္ဓာဟု ဆိုအပ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်အနာဂတ်တရားတို့သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဤတရားတို့သည်လည်း မရှိကုန်ဟူ၍ မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">အတီတက္ခန္ဓာဒိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ခန္ဓာစသော အဖြစ်ရှိလတ်သော် မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုအတိတ်အနာဂတ်တရားတို့ မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ပြီးစေလိုသောကြောင့် သကဝါဒီက သုတ်ကို ဆောင်ပြသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဤပါဠိတော်၌ တေန ဟိ န ဝတ္တဗ္ဗံရှိသော်လည်း န ဖြုတ်၍ ပြန်ဆိုလိုက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပရဝါဒီ ဆောင်ပြသော သုတ်သည် ခန္ဓာစသော အဖြစ်ကိုသာ ပြီးစေသည်၊ ရှိသည့် အဖြစ်ကိုကား မပြီးစေ၊ သုတ်ကို ဆောင်ပြသော်လည်း မဆောင်သည်နှင့် တူသည်သာတည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-ဧကစ္စံ အတ္ထီတိကထာ</h3> <h3>၁-အတီတာဒိဧကစ္စကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အချို့ ချုပ်ပြီးဖြစ်၍ အချို့ ချုပ်ပြီး မဖြစ်သလော၊ အချို့ကင်းပြီးဖြစ်၍ အချို့ ကင်းပြီး မဖြစ်သလော၊ အချို့ ကွယ်ပြီးဖြစ်၍ အချို့ ကွယ်ပြီး မဖြစ်သလော၊ အချို့ ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်၍ အချို့ ကွယ်ပျောက်ပြီး မဖြစ်သလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိကုန်သော အတိတ်တရား အချို့တို့ ရှိကုန်၍ အချို့တို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိကုန်သော အတိတ်တရား အချို့တို့သည် ရှိကုန်၍အချို့တို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးကို မပေးတတ်သော အတိတ်တရား အချို့တို့သည် ရှိကုန်၍ အချို့တို့သည်မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်တရားသည် ရှိ၍ အဘယ်တရားသည် မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၍ ရင့်ကျက်ပြီး သောအကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးကို မပေးတတ်သော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။ သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးမပေးသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးကုန်သည် မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချုပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မရင့်ကျက်သေးသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ကုန်မူမရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက်ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက်ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက် ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးကို မပေးတတ်သော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက် ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးကို မပေးသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက်ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်၍ ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့နှင့် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်၍ ထိုတရားတို့သည် အချို့ ရှိကုန်၍ အချို့ မရှိကုန်သလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့ ဖြစ်ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည်ရှိကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့ဟုနှလုံးပြု၍ ထိုမရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ (ထိုမရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည်) ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုမရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားတို့သည် ချုပ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မရင့်ကျက်သေးသည့် အကျိုးရှိသော တရားအချို့ ရှိ၍ ရင့်ကျက်ပြီးသည့် အကျိုးရှိသော တရားအချို့ မရှိဟု ပရဝါဒီက ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သင် ပရဝါဒီ၏ စကားသည် “အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ မရှိခဲ့သော် အချို့သော အတိတ်တရားသည် ချုပ်၍ အချို့သော အတိတ်တရားကား မရအပ်၊ ထိုဥပါဒ်တိုင်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့် တည်၏”ဟူသော အနက်ရောက်ခဲ့၏ဟု ပြလို၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အဗျာကတ (ဝိပါက် ကိရိယာ ရုပ် နိဗ္ဗာန်) တရားတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မပြီးဆုံးသေးသော အကျိုးပေးခြင်းကိစ္စရှိသော တရားတို့ကို “ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရား မရင့်ကျက်သေးသည့် အကျိုးရှိသော အတိတ်တရား တစ်စိတ်တို့”ဟူ၍ ဆိုအပ်ကုန်၏၊ ဘဝင်နှင့် စုတိသည် ပဋိသန္ဓေကို ဖြစ်စေသော ကံ၏ အကျိုးတရားပင် ဖြစ်၍ ပဋိသန္ဓေမှ စုတိတိုင်အောင် ထိုကံတရားသည် မပြီးဆုံးသေးသော အကျိုးရှိသော ကံပင် မည်၏၊ ထိုကံတရားကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပရိယတ္တိဓမ္မကို ဆောင်သောပုဂ္ဂိုလ်အား အိပ်ပျော်နေစဉ်ပင်လည်း ပရိယတ္တိဓမ္မတို့ များစွာ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်း ရှိကုန်၏ဟု ဆိုအပ်ကုန်သကဲ့သို့ လောကဝေါဟာရ၏ အစွမ်းအားဖြင့်သာလျှင် ထင်ရှားရှိသည်၏အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ထိုကံ၏ မပျက်စီးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ကမ္မူပစယမည်သော တစ်ခုသော သင်္ခါရတရားသည် ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော အယူ၌ တည်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အနာဂတာဒိဧကစ္စကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အချို့သည် ဖြစ်ဆဲလော၊ အချို့ကား မဖြစ်သေးသလော၊ အချို့ ကောင်းစွာ ဖြစ်ဆဲလော၊ အချို့ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ အချို့ ဖြစ်ပေါ်သလော၊ အချို့ မဖြစ်ပေါ်သလော၊ အချို့သည် ထင်ရှားဖြစ်သလော၊ အချို့ကား ထင်ရှား မဖြစ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အချို့ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် အချို့ ရှိကုန်၍ အချို့ကားမရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့ အချို့ ရှိကုန်၍ အချို့ကား မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်တရားသည် ရှိ၍ အဘယ်တရားသည် မရှှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၍ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် အကယ်၍မဖြစ်ကုန်သေးမူ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရာတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးဘဲလျက်ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးဘဲလျက်ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးသည်ဖြစ်၍ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးသည်ဖြစ်၍ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် အကယ်၍ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည်ရှိကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ (ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည်) ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားတို့သည် ချုပ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားတို့သည်မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဧကစ္စံ အတ္ထီတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော ဝိပါက်တရားတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဖြေဆိုသည်။</p> <h3 style="text-align:center;">၈-သတိပဋ္ဌာနကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်ကုန်သလော။၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိ, သတိန္ဒြေ, သတိဗိုလ်, သမ္မာသတိ, သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်မည်သလော၊ တစ်ကြောင်းတည်းသောလမ်း, အာသဝကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း, သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းလမ်း, စုတိပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်းမည်သလော၊ အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော၊ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော၊ ဂန္ထတရားတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော၊ ဩဃတရား, ယောဂတရား, နီဝရဏတရားတို့၏ အာရုံမဟုတ်ကုန်သလော၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် မသုံးသပ် အပ်ကုန်သလော၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော၊ ကိလေသာတရားတို့ကို ရခြင်းငှါ မထိုက်ကုန်သလော၊ တရားအားလုံးတို့သည် ဗုဒ္ဓါနုဿတိမည်သလော၊ ဓမ္မာနုဿတိ, သံဃာနုဿတိ, သီလာနုဿတိ, စာဂါနုဿတိ, ဒေဝတာနုဿတိ, အာနာပါနဿတိ, မရဏာနုဿတိ, ကာယဂတာသတိ, ဥပသမာနုဿတိ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သတိမည်သလော၊ သတိန္ဒြေ, သတိဗိုလ်, သမ္မာသတိ, သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်, တစ်ကြောင်းတည်းသောလမ်း, အာသဝတို့ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း, သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းလမ်း, ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း မည်သလော၊ အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်သလော၊ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ မဟုတ်သလော။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သလော၊ စက္ခာယတနသည် ဗုဒ္ဓါနုဿတိ, ဓမ္မာနုဿတိ, သံဃာနုဿတိ, သီလာနုဿတိ, စာဂါနုဿတိ, ဒေဝတာနုဿတိ အာနာပါနဿတိ, မရဏာနုဿတိ, ကာယဂတာသတိ,ဥပသမာ နုဿတိ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ ဃာနာယတနသည်။ ဇိဝှါယတနသည်။ ကာယာယတန သည်။ ရူပါယတန။ သဒ္ဒါယတန။ ဂန္ဓာယတန။ ရသာယတန။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ ရာဂသည်။ ဒေါသသည်။ မောဟသည်။ မာနသည်။ ဒိဋ္ဌိသည်။ ဝိစိကိစ္ဆာသည်။ ထိနသည်။ ဥဒ္ဓစ္စသည်။ အဟိရိကသည်။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိ, သတိန္ဒြေ, သတိဗိုလ်, သမ္မာသတိ မည်သလော။ပ။ ကာယဂာတာ သတိမည်သလော။ ဥပသမာနုဿတိ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော စက္ခာယတနသည်လည်းသတိလည်း မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော စက္ခာယတနသည်လည်းသတိလည်း မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော သတိသည်လည်း သတိမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ပ။ ကာယာယတနသည်။ ရူပါယတနသည်။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ ရာဂသည်။ ဒေါသသည်။ မောဟသည်။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော အနောတ္တပ္ပသည်လည်း သတိမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခယတနသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော စက္ခာယတနသည်ကားသတိ မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမည်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော သတိသည်ကား သတိမမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ပ။ ကာယာယတနသည်။ ရူပါယတနသည်။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ ရာဂ။ ဒေါသ။ မောဟသည်။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သောအနောတ္တပ္ပသည်ကား သတိ မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမည်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော သတိသည်ကား သတိမမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်မည်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့ကို အာရုံပြု၍ သတိသည် ကောင်းစွာ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ တရာအားလုံးတို့ကို အာရုံပြု၍ သတိသည် ကောင်းစွာ တည်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်မည်ကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးကို အာရုံပြု၍ သတိသည် ကောင်းစွာ တည်၏ဟု နှလုံးပြု၍ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးကို အာရုံပြု၍ ဖဿသည် ကောင်းစွာ တည်၏ဟု နှလုံးပြု၍ တရားအားလုံးတို့သည် ဖဿပဋ္ဌာန်မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးကို အာရုံပြု၍ သတိသည် ကောင်းစွာ တည်၏ဟု နှလုံးပြု၍ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးကို အာရုံပြု၍ ဝေဒနာသည် ကောင်းစွာ တည်၏။ သညာသည်ကောင်းစွာ တည်၏။ စေတနာသည် ကောင်းစွာ တည်၏။ စိတ်သည် ကောင်းစွာ တည်၏ဟု နှလုံးပြု၍ထိုတရားအားလုံးတို့သည် စိတ္တပဋ္ဌာန်မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါအားလုံးတို့သည် ရှေးရှုထင်သော သတိရှိကုန်သလော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံကုန်သလော၊ သတိနှင့် ဆက်စပ်ကုန်သလော၊ သတ္တဝါအားလုံးတို့အား သတိသည် ရှေးရှုထင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ကာယဂတာသတိကို မသုံးဆောင်ရကုန်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို မသုံးဆောင်ရကုန်။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ကာယဂတာသတိကိုသုံးဆောင်ရကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို သုံးဆောင်ရကုန်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ် သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါအားလုံးတို့သည် ကာယဂတာသတိကို သုံးဆောင်ကြပါသလော၊ ရကြပါသလော၊ မှီဝဲကြပါသလော၊ ပွါးစေကြပါသလော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုကြပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ အကြင်လေးပါးသော သတိပဋ္ဌာန်တို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤသတိပဋ္ဌာန်လမ်းစဉ်သည် သတ္တဝါတို့၏ စင်ကြယ်ရန် စိုးရိမ်ပူဆွေး ငိုကြွေးမှုတို့ကို လွတ်မြောက်ရန် ကိုယ်ဆင်းရဲနှင့်စိတ်ဆင်းရဲမှုတို့ ချုပ်ငြိမ်းရန် မဂ်ဉာဏ်ကို ရရှိရန် နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် တစ်ကြောင်းတည်းသောလမ်းခရီးပေတည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် တစ်ကြောင်းတည်းသော လမ်းခရီး မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ စကြဝတေးမင်း၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းကြောင့် ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ အဘယ်ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်သနည်း။ စကြာရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ဆင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ မြင်းရတနာ၊ ပတ္တမြားရတနာ၊ မိန်းမရတနာ၊ သူဌေးရတနာ၊ သားကြီးရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ ရဟန်းတို့ စကြဝတေးမင်း၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းကြောင့် ဤရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ လူနတ်တို့၏ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူ ထိုက်သော တရားအားလုံးကို မှန်ကန်စွာ ကိုယ်တိုင်သိမြင်သော မြတ်စွာဘုရား၏ ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် ဗောဇ္ဈင်ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ အဘယ်ဗောဇ္ဈင် ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်လာသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာဖြစ်ပေါ် လာ၏၊ သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ လူနတ်တို့၏ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူ ထိုက်သော တရားအားလုံးကို မှန်ကန်စွာ ကိုယ်တိုင်သိမြင်သော မြတ်စွာဘုရား၏ ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် ဤဗောဇ္ဈင်ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်လာ၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူနတ်တို့၏ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူ ထိုက်သော တရားအားလုံးကို မှန်ကန်စွာကိုယ်တိုင် သိမြင်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် တရားအားလုံးတို့သည် သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာတို့သာ မည်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သမ္မပ္ပဓာန်။ ဣဒ္ဓိပါဒ်။ ဣန္ဒြေ။ ဗိုလ်။ ဗောဇ္ဈင်တို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သတိပဋ္ဌာနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “စတုန္နံ ဘိက္ခဝေ သတိပဋ္ဌာနာနံ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ ဒေသေဿာမိ”ဟု သတိပဋ္ဌာနသံယုတ်၌ ဟောတော်မူသော နည်းဖြင့်သာလျှင် ကာယအစရှိသော သတိ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော တရားတို့ကိုယူ၍ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန် မည်ကုန်၏ဟု အယူရှိကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယ, အပရသေလိယ, ရာဇဂိရိယ, သိဒ္ဓတ္ထိကဟူကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းသား ပရဝါဒီတို့၏ အယူကို စိစစ်ခြင်းငှါ မေးသည်။ (ဤ၌ ပဋ္ဌာနသဒ္ဒါကို အဓိကရဏသာဓ်ဝိဂြိုဟ်ပြု၍ ဆဋ္ဌီတပ္ပုရိသ်တွဲလျှင် သတိ၏ တည်ရာအာရုံ ဖြစ်ကောင်းသော တရားတို့သည် သတိပဋ္ဌာန မည်ကုန်၏၊ ပဋ္ဌာနသဒ္ဒါကို ကတ္တုသာဓ်ဝိဂြိုဟ်ပြု၍ သတိနှင့် ကမ္မဓရည်းသမာသ်တွဲလျှင် သတိသည်ပင်လျှင် ပဋ္ဌာန မည်၏၊ ထို့ကြောင့်ဝါဒနှစ်ပါးလုံးပင် ပရိယာယ်အားဖြင့် သင့်ကြပါကုန်၏၊ ပရဝါဒီတို့ကား ထိုပရိယာယ်ကို စွန့်ပယ်၍ မုချအားဖြင့် တရားအားလုံးပင် သတိပဋ္ဌာန်မည်၏ဟု အယူရှိကုန်၏၊ ထိုပရဝါဒီတို့ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အာရုံ၏ အစွမ်းဖြင့် သတိပဋ္ဌာန်မည်သည်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၉-ဟေဝတ္ထိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော၊ မရှိသောသဘောသည် ရှိသောသဘော မည်သလော၊ ရှိသည်၏အဖြစ်သည် မရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ မရှိသည်၏အဖြစ်သည်ရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်း,ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤရှိ မရှိနှင့် မရှိ ရှိသည် တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှိ ရှိကြောင့် ရှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော၊ မရှိသောသဘောသည် ရှိသောသဘော မည်သလော၊ ရှိသည်၏အဖြစ်သည် မရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ မရှိသည်၏အဖြစ်သည်ရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်း,ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤရှိ မရှိနှင့် မရှိ ရှိသည် တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှှိကြောင့် မရှှိရှှိ, မရှှိ ရှိကြောင့် ရှှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှိကြောင့် မရှိရှိ, မရှိရှိကြောင့် ရှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ကား မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အတိတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၏၊ အတိတ်တရားသည် အနာဂတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ အတိတ်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော၊ မရှိသောသဘောသည် ရှိသောသဘောမည်သလော၊ ရှိသည်၏အဖြစ်သည် မရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ မရှိသည်၏အဖြစ်သည် ရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှှိဟူ၍လည်းကောင်း, ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤရှှိ မရှိနှင့် မရှိရှှိသည် တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှှိကြောင့် မရှိရှိ, မရှှိ ရှိကြောင့် ရှှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ကား မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၏၊ အနာဂတ်တရားသည်အတိတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ အနာဂတ်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတရားသည် ရှိ၍ ထိုတရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော၊ မရှိသောသဘောသည် ရှိသောသဘော မည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှှိမရှှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှိရှိကြောင့်ရှှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ကား မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၏၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အတိတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အနာဂတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှှိမရှိကြောင့် မရှှိရှှိ, မရှိရှှိကြောင့် ရှိမရှှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှှိ၊ အနာဂတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ဤသို့ကား မရှှိ၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အနာဂတ်တရားတည်းဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော၊ အတိတ်တရားသည်ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော၊ အနာဂတ်တရားသည် အတိတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော၊ အနာဂတ်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အတိတ်တရားဟူ၍ဤသို့ ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အနာဂတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ အနာဂတ် တရားသည်ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။၆</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည် ရှိ၍ ထိုရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသော ရုပ်သဘောသည် မရှိသော ရုပ်သဘောမည်သလော၊ မရှိသော ရုပ်သဘောသည် ရှှိသော ရုပ်သဘောမည်သလော၊ ရှိသည်၏အဖြစ်သည် မရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ မရှိသည်၏အဖြစ်သည် ရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ ရုပ်သည် ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်သည် မရှှိဟူ၍လည်းကောင်း, ရှှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤရှိမရှိနှင့် မရှှိရှိ တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှှိရှှိကြောင့် ရှှိမရှှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှှိသလော၊ ရှိမရှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှိရှှိကြောင့် ရှိမရှှိ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်ဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၏၊ ရုပ်သည် ဝေဒနာဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိ။ပ။ ရုပ်သည်သညာဟူ၍ ဤသို့ မရှိ။ပ။ ရုပ်သည် သင်္ခါရတို့ဟူ၍ ဤသို့ မရှှိ။ပ။ ရုပ်သည်ဝိညာဏ်ဟူ၍ ဤသို့ မရှှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုရုပ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုရုပ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှှိကြောင့် မရှိရှိ, မရှိရှိကြောင့် ရှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကားမရှှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ကား မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည်ဝိညာဏ်ဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၍ဝိညာဏ်သည် ရုပ်ဟူ၍ ဤသို့ မရှှိ။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ဝေဒနာတည်းဟူ၍ ဤသို့ မရှိ။ပ။ ဝိညာဏ်သည် သညာဟူ၍ ဤသို့ မရှှိ။ပ။ ဝိညာဏ်သည် သင်္ခါရတို့ဟူ၍ ဤသို့ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှှိမရှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှိရှှိကြောင့် ရှှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဝေဒနာဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ပ။ ရုပ်သည် သညာဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ပ။ ရုပ်သည် သင်္ခါရတို့ဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ပ။ ရုပ်သည်ဝိညာဏ်ဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ဝေဒနာဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ ဝိညာဏ် သည်သညာဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ ဝိညာဏ်သည် သင်္ခါရတို့ဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရုပ်သည် ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိ၊ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်၊ ဝိညာဏ်သည် ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိ။၇</p> <p style="text-align: center;">မဟာဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အတိတ်စသည် အပြားရှိကုန်သော တရားအားလုံးတို့သည် ရုပ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ အတိတ်တရားသည် အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ကုန်၊ အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်တို့သည်လည်း အတိတ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ကုန်၊ ထို့ကြောင့် ဤတရားအားလုံးသည်ပင် ရုပ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ အနာဂတ်စသည်တို့၏အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ကုန်ဟု အယူရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်တော်မူ၍ ဤဟေဝတ္ထိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ရုပ်စသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိ၍ အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ဟု ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အတိတ်တရားသည်ပင် ရုပ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိ၏၊ အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ဟု အယူရှိခဲ့ပါမူ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ထင်ရှားရှိသည် မည်၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ထင်ရှားရှိသည် မမည်ပါသလောဟု မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ထိုအတိတ်တရားဖြင့်သာလျှင် သဘောအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ ထင်ရှားမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ တစ်ဖန်မေးလတ်သော် မိမိသဘောဖြင့်သာလျှင် ထင်ရှားရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ တစ်ပါးသောတရား၏ သဘောဖြင့်သာလျှင် ထင်ရှားမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပရဝါဒီဆရာသည် ဤစကားရပ်ဖြင့် မိမိအယူကို တည်စေပါသော်လည်း မသင့်သောအားဖြင့် တည်စေသောကြောင့် အယူကို တည်စေအပ်သည် မမည်။<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:3em">၇။ ပရဝါဒီဆရာသည် မိမိအယူကို တည်စေပါသော်လည်း မသင့်သောအားဖြင့် တည်စေသောကြောင့် အယူကို တည်စေအပ်သည် မမည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၁၀) ၁-ပရူပဟာရကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂသည်၊ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှုသည်၊ ကာမ ရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် ရှိသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂသည်၊ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှုသည်၊ ကာမ ရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ရာဂ ကာမရာဂ ကာမရာဂသောင်းကျန်းမှု ကာမရာဂသံယောဇဉ် ကာမောဃ ကာမယောဂ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ မရှိခဲ့ပါလျှင် ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သုက်နှင့်သုက်လွတ်မှု ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ရာဂ ကာမရာဂကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှု ကာမရာဂသံယောဇဉ် ကာမောဃ ကာမယောဂ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသည် ဖြစ်လျက် ထိုရဟန္တာအား ရာဂ ကာမရာဂကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှု။ပ။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသည် ဖြစ်လျက် ထိုရဟန္တာအား ရာဂ ကာမရာဂ ကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှု။ပ။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသည် ဖြစ်လျက် ထိုပုထုဇဉ်အား ရာဂ ကာမရာဂ ကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှု။ပ။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သဘောကြောင့် (ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရရှိပါသနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေကုန်၏။ (ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား သုက်လွတ်မှု ရှိ၏)။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကြပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေနိုင်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု့မရှှိခဲ့ပါမူ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေကြ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအသင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုတ်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေနိုင်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် မိမိအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။ အခြားသူတို့အား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။ ထိုရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သောနတ်တို့သည် မိမိအားလည်းကောင်း၊ အခြားသူတို့အားလည်းကောင်း၊ ထိုရဟန္တာအားလည်းကောင်း သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း မဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်စေနိုင်ပါကုန်။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် မိမိအားလည်းကောင်း၊ အခြားသူတို့အားလည်းကောင်း၊ ထိုရဟန္တာအားလည်းကောင်း သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း မဖြစ်စေနိုင်ခဲ့ကုန်လျှင် မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သောနတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေနိုင်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မွေးညင်းတွင်းတို့မှ ဆောင်သွင်းဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သောနတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်စေကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ယုံမှားတွေးတောမှုကို ယူစေကုန်အံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ဖြစ်စေကုန်၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ယုံမှားတွေးတောမှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ယုံမှားတွေးတောမှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း တရား၌ ယုံမှားခြင်း သံဃာ၌ ယုံမှားခြင်းအကျင့်သိက္ခာ၌ ယုံမှားခြင်း ရှေ့အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း နောက်အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း တရား၌ ယုံမှားခြင်း သံဃာ၌ ယုံမှားခြင်းအကျင့်သိက္ခာ၌ ယုံမှားခြင်း ရှေ့အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း နောက်အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း ရှေ့အစွန်း နောက့်အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းမရှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား ယုံမှားမှု ရှှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား ယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား ယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် အဘယ်အရာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သော အစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သောအစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြသူ သတ္တဝါအားလုံးတို့အားပင် သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြသူ သတ္တဝါအားလုံးတို့အားပင် သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကလေးသူငယ်တို့သည် စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြကုန်သည်ဖြစ်၍ ကလေးသူငယ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဏ္ဍုက်တို့သည် စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြကုန်သည် ဖြစ်၍ ပဏ္ဍုက် တို့အားသုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့သည် စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြကုန်သည် ဖြစ်၍ နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ်လျက်အပ်သော အစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသုက်၏ တည်ရာသည် ရှိပါသလော။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်သည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သော အစာ၏အကျိုးဆက် ဖြစ်၍ ထိုကျင်ကြီးကျင်ငယ်၏ တည်ရာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သောအစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်၍ ထိုသုက်၏ တည်ရာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သောအစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါလျက် ထိုသုက်၏ တည်ရာသည် မရှှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်သည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သော အစာ၏အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါလျက် ထိုကျင်ကြီးကျင်ငယ်၏ တည်ရာသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်ကို ဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌ နေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို သုံးဆောင်ခံစားရာသလော၊ ပန်း နံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကို ပန်ဆင်, လိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို သာယာရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် မေထုန်အကျင့်ကိုမှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်မှုကို ဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသောနေရာ၌ နေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို သုံးဆောင်ခံစားရာသလော၊ ပန်း နံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကို ပန်ဆင်, လိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို သာယာရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်မှုကို ဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌နေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို သုံးဆောင်ခံစားရာသလော၊ ပန်း နံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကိုပန်ဆင်, လိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို သာယာရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ရဟန္တာသည်မေထုန်အကျင့်ကို မမှီဝဲရာပါသလော၊ မေထုန်မှုကို မဖြစ်စေရာပါသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌ မနေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို မသုံးဆောင် မခံစားရာပါသလော၊ ပန်းနံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကို မပန်ဆင်, မလိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို မသာယာပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် ပုထုဇဉ်သည်လည်းမေထုန်အကျင့်ကို မမှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်မှုကို မဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌ မနေရာပါသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို မသုံးဆောင် မခံစားရာပါသလော၊ ပန်းနံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကို မပန်ဆင် မလိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို မသာယာပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီး သည်နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင် အခါမဖြစ်ခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟုမဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ မာနကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ ဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ ဝိစိကိစ္ဆာကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ ထိနကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ ဥဒ္ဓစ္စကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ အဟိရိကကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသောထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင်ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်မဟုတ်ပါလော။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်၊ ဣန္ဒြေတို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်၊ ဗိုလ်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများ အပ်ကုန် ပြီးသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩာ်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည် ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသည် ခန္ဓာဝန်ကို ချအပ်ပြီးသည် မိမိ၏ အကျိုးစီးပွါးကို ရပြီးသည် သံယောဇဉ်ကုန်ခန်းပြီးသည် ကောင်းစွာ သိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသည် အဝိဇ္ဇာတံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်အပ်ပြီးသည် ကံသင်္ခါရကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးအပ်ပြီးသည် တဏှာတံခါးတိုင်ကို နုတ်အပ်ပြီးသည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတံခါးရွက် မရှိသည် အရိယာဖြစ်သည် မာနတံခွန်ကို ချပြီးသည် ကျပြီးသော ခန္ဓာဝန်ရှိသည် မာနနှင့်မယှဉ်သည် အောင်ထိုက်သော ရန်ကို ကောင်းစွာ အောင်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိပြီးသည် သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားပြီးသည် နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသည် မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော၊ အထူးသိထိုက်သော တရားကို အထူးသိပြီးသည်ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သော တရားကို ပိုင်းခြား၍ သိပြီးသည် ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားပြီးသည် ပွါးများထိုက်သော တရားကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီး သည်ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ ပါမူရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) မျှ၌သာ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏။၁၀ သူတစ်ပါး တရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့်သုက်လွတ်မှု သည် မရှိပါ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု သည်ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့်သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့်သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု သည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသူ ဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူ ဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသူဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပါတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန်မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန်ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသူဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသူ ဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူ ဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုလ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ သီလနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော သတိရှိကုန်သော ဆင်ခြင်ဉာဏ်ရှိကုန်သော အကြင်ပုထုဇဉ်ရဟန်းတို့သည် အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား သုက်သည် မလွတ်။ ရဟန်းတို့ အကြင်သာသနာပရသေ့တို့သည် ကာမအာရုံတို့၌ ရာဂကင်းကုန်၏၊ ထိုရသေ့တို့အားသော်လည်း သုက်သည် မလွတ်။ ရဟန်းတို့ ရဟန္တာအား သုက်သည် အကြင်လွတ်ရာ၏၊ ထိုလွတ်ခြင်းသည်အကြောင်းမဟုတ်၊ အရာ မဟုတ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ဖြစ်စေမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို သူတစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်စေအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာအား သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို သူတစ်ပါးတို့ ဖြစ်စေခဲ့ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအားသူတစ်ပါး၏ ဖြစ်စေမှုသည် ရှှိ၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို သူတစ်ပါးတို့ ဖြစ်စေကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ဖြစ်စေမှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို လည်းကောင်း သူတစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်စေကုန်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပရူပဟာရကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်သေးဘဲလျက် ရောက်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန် အဟရတ္တဖိုလ်ကို ရ၏ဟု အထင်ကြီး ကုန်သည်ဖြစ်၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဝန်ခံကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏လည်းကောင်း၊ မိမိ၌ မရှိသောဂုဏ်ကို ပလွှားပြောဆိုလို၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဝန်ခံကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ည်းကောင်း သုက်လွတ်ခြင်းကို မြင်ကြရကုန်၍ မာရ်နတ်၏ အသင်းဝင် ဖြစ်ကုန်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား သုက်လွတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေကုန်၏ဟု အယူရှိကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယ, အပရသေလိယဟူသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူဝါဒကို ပယ်ဖျက်တော်မူလို၍ ဤပရူပဟာရကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သုက်လွတ်မှု မည်သည့် ရာဂသမုဋ္ဌာန်သာ ဖြစ်သောကြောင့် သကဝါဒီက တစ်ဖန် ပြန်၍ မေးမြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုမည်သည် မရှိနိုင်၊ သူတစ်ပါးတို့ သုက်ကို ယူ၍လည်း မဖြစ်စေနိုင်ကုန်၊ ရဟန္တာအား သုက်သည်ပင် မရှိရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မာရ်နတ်အသင်းဝင်နတ်တို့သည် ဖန်ဆင်း၍ ဖန်ဆင်း၍ သုက်ကို ဖြစ်စေကုန်၏ဟူသော အယူဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ထောပတ်ဆီ စသည်တို့ကို မွေးညင်းတွင်းတို့ဖြင့် ဆောင်သွင်းဖြစ်စေနိုင်ကုန်သကဲ့သို့ ဆောင်သွင်း ဖြစ်စေနိုင်ခြင်း မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို မြင်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ငါသည် ရဟန္တာဟုတ်လေသလော မဟုတ်လေသလောဟု ယုံမှားစေလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ အဋ္ဌဝတ္ထုကဝိစိကိစ္ဆာကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ တစ်ဖန် မေးမြန်းပြန်သော် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်စသည်တို့၌ ဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်း မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်တို့၏ တည်ရာ အရပ်သည် ရှိသကဲ့သို့ သုက်၏ တည်ရာ ရှိသလောဟု မေးလိုရင်းဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ပညာဝိမုတ္တရဟန္တာကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တရဟန္တာကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၁) ၂-အညာဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃသည် အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည်အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃသည် အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည်အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃသည် အဝိဇ္ဇာယောဂသည်အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် မရှိခဲ့ပါမူရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃ သည်အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃသည်အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃ သည်အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃ သည်အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍ (သူ့) အသက်ကို သတ်ရာသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို ခိုးယူရာသလော၊ မုသားပြောဆိုရာသလော၊ ကုန်းစကားကို ပြောဆိုရာသလော၊ ကြမ်းတမ်းသောစကားကို ပြောဆိုရာသလော၊ အကျိုးမဲ့စကားကို ပြောဆိုရာသလော၊ အိမ်ခြံစပ်ကို ဖောက်ဖြတ်ရာသလော၊ တိုက်ခိုက်လုယူရာသလော၊ တစ်အိမ်တည်းကို လုယက်တိုက်ခိုက်ရာသလော၊ လမ်းခရီး၌ စောင့်၍ လုယူရာသလော၊ သူတစ်ပါးမယားကို သွားလာကျူးလွန်ရာသလော၊ ရွာ၌ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ် ရကား (သူ့) အသက်ကို သတ်ရာသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို ခိုးယူရာသလော၊ မုသားပြောဆိုရာသလော။ပ။ ရွာ၌ ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ် ရကား (သူ့) အသက်ကို သတ်ရာသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို ခိုးယူရာသလော။ပ။ ရွာ၌ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ်ပါလျက် (သူ့) အသက်ကို မသတ်ပါသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို မခိုးယူပါသလော။ပ။ ရွာ၌ ဖျက်ဆီးမှုကို မပြုပါသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို မပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြုပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ်ပါလျက် (သူ့) အသက်ကို မသတ်ရာသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို မခိုးယူရာသလော။ပ။ ရွာ၌ဖျက်ဆီးမှုကို မပြုရာသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို မပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှု သံဃာ၌ မသိမှု သိက္ခာ၌ မသိမှုရှေ့အစွန်း၌ မသိမှု နောက်အစွန်း၌ မသိမှု ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ မသိမှု ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌မသိမှုသည် ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှု သံဃာ၌ မသိမှု သိက္ခာ၌ မသိမှုရှေ့အစွန်း၌ မသိမှု နောက်အစွန်း၌ မသိမှု ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ မသိမှု ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌မသိမှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှု သံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှု မရှှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှုသံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှုသံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှုသံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှုသံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ် ပြီးသည်နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါမဖြစ်ခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ်မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ပယ်ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသောထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ပယ်ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင်ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများပြီး မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ကုန်မူ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရား ကိုမျက်မှောက်ပြုပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုရှိ၍ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ် ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှု မရှှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုသည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှား အပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအားမသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန်ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသည်ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန်မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှား ရန်ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီး သည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည် ဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်ေမှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည် ဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်ေမှောက်ပြုပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါကုန်၏ဟု ငါ ဆို၏၊ မသိသူ မမြင်သူအား ငါမဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူ အဘယ်ကို မြင်သူအား အာသဝေါကုန်မှု ဖြစ်နိုင်သနည်း၊ ရဟန်းတို့'ဤကား ရုပ်၊ ဤကား ရုပ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်း၊ ဤကား ရုပ်ချုပ်ခြင်း။ ဤကား ဝေဒနာ။ ဤကား သညာ။ ဤကား သင်္ခါရတို့။ ဤကားဝိညာဏ်၊ ဤကားဝိညာဏ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်း၊ ဤကားဝိညာဏ် ချုပ်ခြင်း’ဟုဤသို့ သိသူ မြင်သူအား အာသဝေါကုန်မှု ဖြစ်နိုင်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့ သိသူ မြင်သူ အားသာအာသဝေါကုန်၏ဟု ငါ ဆို၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် သာမဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူ မြင်သူအားသာ အာသဝေါကုန်၏ဟု ငါ ဆို၏၊ မသိသူ မမြင် သူအားငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူ အဘယ်ကို မြင်သူအား အာသဝေါကုန်မှု ဖြစ်နိုင်သနည်း၊ ရဟန်းတို့ ‘ဤကား ဆင်းရဲတည်း’ဟု သိသူ မြင်သူအား အာသဝေါကုန်၏၊ ‘ဤကား ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းတည်း’ဟု သိသူ မြင်သူအား အာသဝေါကုန်၏၊ ‘ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်)တည်း’ဟု သိသူမြင်သူအား အာသဝေါကုန်၏၊ ‘ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း’ဟုသိသူ မြင်သူအားသာ အာသဝေါကုန်၏’ဟု ငါ ဆို၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးမသိသေးလျှင် ပိုင်းခြား၍ မသိသေးလျှင် မကင်းနိုင်သေးလျှင် မပယ်နိုင်သေးလျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ မထိုက်၊ ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးသိလျှင်ပိုင်းခြား၍ သိလျှင် ကင်းနိုင်လျှင် ပယ်နိုင်လျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ ထိုက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သာလျှင်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသ ဤတရားသုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏။ ကိလေသာစိုးစဉ်းမျှရှိစေကာမူ အပါယ်လေးပါးတို့မှ လွတ်၏၊ (အာနန္တရိကကံငါးပါးနှင့် နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရားတို့ကို မပြုတော့ပြီ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား ‘အလုံးစုံသော တရားသည်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိ၏၊ ထိုဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိသော တရား အားလုံးသည်ချုပ်ပျောက်ခြင်းသဘောရှိ၏’ဟူ၍ (ကိလေသာမြူ) အညစ်အကြေး ကင်းစင်သော တရားမျက်စိသည်ဖြစ်ပေါ်၏။ ရဟန်းတို့ (ထိုအခါ၌) အရိယာသည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သံယောဇဉ် သုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား မသိမှုသည်ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို မသိရာသည် မဟုတ်ပါလော၊ ခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်ကို မသိရာသည် မဟုတ်ပါလော၊ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို မသိရာသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာသည် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို မသိခဲ့ပါမူ ခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်ကို မသိခဲ့ပါမူ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို မသိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို မသိရာ၊ ခရီးလမ်းဟုတ်သည်ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်ကို မသိရာ၊ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို မသိရာ၊ ထို့ကြောင့်ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း မသိရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အညာဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား ယောကျ်ားမိန်းမ စသည်တို့၏ အမည်အနွယ် အစရှိသည်တို့၌ ဉာဏ်၏ ဖြစ်ခြင်းမရှိသောကြောင့် အညာဏ= မသိခြင်း, ဉာဏ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက် မောဟရှိ၏၊ ယောကျ်ားမိန်းမ စသည်တို့၏ အမည်အနွယ် စသည်တို့၌ ဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ကင်္ခၤါ= တွေးတော ယုံမှားမှု ရှိ၏၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ထိုယောကျ်ားမိန်းမ စသည်တို့၏ အမည်အနွယ် စသောဝတ္ထုတို့ကို သူတစ်ပါးတို့က ထင်စွာ ပြကြရကုန်၏၊ ပြောကြားကြရကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပရဝိတာရဏ= သူတစ်ပါးတို့က ထင်ရှားပြသ ပြောကြားရခြင်း ရှိ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယအစရှိကုန်သော ပရဝါဒီ ဆရာတို့၏ ထိုအယူကို ပယ်ခြင်း အကျိုးငှါ ဤအညာဏကထာ, ကင်္ခါကထာ, ပရဝိတာရဏကထာ သုံးရပ်ကို ဟောကြားတော်မူလေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၂) ၃-ကင်္ခါကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ'သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏ မရှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား တွေးတော ယုံမှားမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု သံဃာ၌တွေးတောယုံမှားမှု အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ တွေးတောယုံမှားမှု ရှေ့အစွန်း၌ တွေးတောယုံမှားမှုနောက်အစွန်း၌ တွေးတောယုံမှားမှု ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ တွေးတောယုံမှားမှုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတော ယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှု မရှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုရှှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား တွေးတောယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား တွေးတောယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှုသည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည်နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါမဖြစ်ခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအားတွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုရှိ၍သူတစ်ပါး တရား (သမာပတ်) ရှစ်ပါး၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည်မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန်မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ပြီးကုန်သည်။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက်။ပ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအားရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား တွေးတော ယုံမှားမှုသည် ရှိပါသေးသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ် ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်။ပ။ ဒေါသကိုပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် ဖြစ်၍။ပ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သောရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သောတရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ငါ ဆို၏၊ မသိသူမမြင်သူအား ငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ ဤကား ရုပ်။ပ။ ဤကားဝိညာဏ်ချုပ်ခြင်းဟု ဤသို့ သိသူမြင်သူအား အာသဝေါကုန်မှုဖြစ်နိုင်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ငါ ဆို၏၊ မသိသူမမြင်သူအား ငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည်ဖြစ်သနည်း၊ ရဟန်းတို့ ဤကား ဆင်းရဲတည်း။ပ။ ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်းဟု သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့ သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးမသိသေးလျှင် ပိုင်းခြား၍ မသိသေးလျှင် မခွါနိုင့်သေးလျှင် မပယ်နိုင်သေးလျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ မထိုက်၊ ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးသိလျှင် ပိုင်းခြား၍သိလျှင် ခွါနိုင်လျှင် ပယ်နိုင်လျှင် ဆင်းရဲကုန်ခန်းခြင်းငှါ ထိုက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သာလျှင်။ပ။ (အာနန္တရိက ကံငါးပါးနှင့် နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရားတို့ကို မပြုတော့ပြီ”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား အလုံးစုံသော တရားသည် ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ထိုဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားအားလုံးသည် ချုပ်ခြင်းသဘောရှိ၏ဟူ၍ (ကိလေသာ) မြူ အညစ်အကြေး ကင်းစင်သော တရားမျက်စိသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ထိုအခါ အရိယာသာဝကသည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အကြင်အခါ၌ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသော မကောင်းမှုကိုရှို့မြှိုက်တတ်သော မကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအား စင်စစ်အားဖြင့် (ဗောဓိပက္ခိယ) တရားသုံးဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ် လာကုန်၏၊ ထိုအခါ အကြောင်းနှင့်တကွပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားကို အပြားအားဖြင့် သိသောကြောင့် ထိုမကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအားယုံမှားခြင်းအားလုံး တို့သည် ကင်းပျောက်ကုန်၏။ အကြင်အခါ၌ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသော မကောင်းမှုကို ရှို့မြှိုက်တတ်သောမကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအား စင်စစ်အားဖြင့် (ဗောဓိပက္ခိယ) တရားသုံးဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ (အဝိဇ္ဇာစသော) အကြောင်းတရားတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်ကို သိသောကြောင့် ထိုမကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအားယုံမှားခြင်း အားလုံးတို့သည် ကင်းပျောက်ကုန်၏။ အကြင်အခါ၌ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသော မကောင်းမှုကို ရှို့မြှိုက်တတ်သောမကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအား စင်စစ်အားဖြင့် (ဗောဓိပက္ခိယ) တရားသုံးဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ ‘ကောင်းကင်ကို တောက်ပစေသောနေမင်းသည် အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးလျက် တည်နေသကဲ့သို့ ‘(ထိုရဟန္တာသည်) မာရ်စစ်သည်ကို့ဖျက်ဆီးလျက် တည်၏။ ဤပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌လည်းကောင်း၊ အတိတ်အနာဂတ်အတ္တဘော၌လည်းကောင်း မိမိအတ္တဘော၌ရအပ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော သူတစ်ပါးအတ္တဘော၌ ရအပ်သည် လည်း ဖြစ်ကုန်သော ယုံမှားခြင်းအားလုံးတို့သည် ရှှိကုန်၏။ သမထဝိပဿနာဖြင့် မကောင်းမှုဒုစရိုက်ကို ရှို့မြှိုက်ကြပြီးလျှင်သမ္မပ္ပဓာန်လုံ့လရှှိကြကုန်လျက် မဂ်တည်းဟူသော ဗြဟ္မစရိယကို ကျင့်သုံးရရှှိကြသူ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်ထိုယုံမှားမှုအားလုံး တို့ကို ပယ်စွန့်နိုင်ကြကုန်၏။ တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့တွင် အကြင်ပုဂ္ဂိုလ် တို့သည်တွေးတောယုံမှားမှုကို လွန်မြောက်ကြကုန်၏၊ ယုံမှားသံသယ ကင်းကြကုန်၏၊ ယုံမှားမှုနှင့်မယှဉ်ကြကုန်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးလှူရခြင်းသည် များမြတ်သော အကျိုးရှိ၏။ ဤသာသနာတော်၌ တရားကို ထင်ရှားစေကုန်သော ဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံသည့် ဤသို့သော တပည့်သာဝကတို့ရှိပါကုန်၏၊ ထိုတပည့်သာဝကတို့တွင် တစ်စုံ တစ်ယောက်သော တပည့်သာဝကသည် (ဘုရားစသည်၌) အဘယ်သို့ ယုံမှားတော့ အံ့နည်း၊ မယုံမှားတော့သည်သာ ဖြစ်၏၊ ဩဃလေးပါးကို ကူးမြောက်ပြီးသောဝိစိကိစ္ဆာကို ဖြတ်တောက်ပြီးသော မာရ်ငါးပါးတို့ကို အောင်တော်မူသော လူသုံးပါး တို့ထက်မြတ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကို အကျွန်ုပ်တို့သည် ရှိခိုးကြပါ ကုန်စို့”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်၌ တွေးတောရာသည် မဟုတ် ပါလော၊ ခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်၌ တွေးတောရာသည် မဟုတ်ပါလော၊ မြက် ထင်းတောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်၌ တွေးတောရာသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာသည် မိန်းယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်၌ တွေးတောယုံမှား ခဲ့ပါမူခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်၌ တွေးတောယုံမှားခဲ့ပါမူ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်၌ တွေးတောယုံမှားခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟုဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မိန်းယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်၌ တွေးတောယုံမှားရာ၏၊ ခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်၌ တွေးတောယုံမှားရာ၏၊ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်၌တွေးတောယုံမှားရာ၏၊ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တဖိုလ်၌လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်၌လည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်၌လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌လည်းကောင်း တွေးတောယုံမှားရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ကင်္ခါကထာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဝဂ် (၁၃) ၄-ပရဝိတာရဏကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင်ခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ ယုံကြည်စေအပ်သူသူတစ်ပါးဟူသော အကြောင်းရှှိသူ သူတစ်ပါးနှင့်စပ်၍ ဖြစ်သူ တွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု မရှိသူ ဖြစ်၍ မသိပါမမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင်မခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ မယုံကြည်စေအပ်သူသူတစ်ပါးဟူသော အကြောင်း မရှိသူ သူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ မဖြစ်သူ မတွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှုရှိသူ ဖြစ်၍သိသည် မြင်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် သူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင်မခံရသူ သူတစ်ပါးတို့မယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသောအကြောင်း မရှိသူ သူတစ်ပါးနှင့်စပ်၍ မဖြစ်သူ မတွေဝေသူဆင်ခြင်မှုရှိသူ ဖြစ်၍ သိခဲ့ မြင်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်သည်လည်း သူတစ်ပါးတို့ဆွဲဆောင်ခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ ယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသောအကြောင်းရှိသူ သူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ဖြစ်သူ တွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု မရှိသူ ဖြစ်၍ မသိပါ မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာသည်လည်း သူတစ်ပါးတို့ဆွဲဆောင်ခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ ယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသောအကြောင်းရှိသူ သူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ဖြစ်သူ တွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု မရှိသူ ဖြစ်၍ မသိပါ မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာသည်ကားသူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင် မခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ မယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသောအကြောင်း မရှိသူသူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ မဖြစ်သူ မတွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု မရှိသူ ဖြစ်၍ သိပါ မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှု ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် ပုထုဇဉ်သည်ကားသူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင်မခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ မယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသော အကြောင်း မရှိသူသူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ မဖြစ်သူ မတွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု ရှိသူ ဖြစ်၍ သိပါ မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု သံဃာ၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှေ့အစွန်း၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုနောက်အစွန်း၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု မရှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည်နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ်မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါမဖြစ်ခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသောထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် ဖြစ်၍။ပ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီး့သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီး သည်မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှု သည်ရှှိပါ၏၊ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး)တို့၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ပြောပြမှုသည် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှား အပ်ပြီး။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီး။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂ ကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအားသူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားတို့ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှား ရန်မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီး။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအားသူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ငါ ဆို၏၊ မသိသူမမြင်သူအား ငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ ဤကား ရုပ်။ပ။ ‘ဤကားဝိညာဏ်၏ ချုပ်ခြင်း’ဟု ဤသို့ သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ငါ ဆို၏၊ မသိသူမမြင်သူအား ငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ ရဟန်းတို့ ‘ဤကား ဆင်းရဲတည်း။ပ။ ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း’ဟု သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့သိမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးမသိသေးလျှင် ပိုင်းခြား၍ မသိသေးလျှင် မခွါနိုင်သေးလျှင် မပယ်နိုင်သေးလျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ မထိုက်၊ ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးသိလျှင် ပိုင်းခြား၍သိလျှင် ခွါနိုင်လျှင် ပယ်နိုင်လျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ ထိုက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သာလျှင်။ပ။ (အာနန္တရိက ကံငါးပါးနှင့် နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရားတို့ကို မပြုတော့ပြီ”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားအားလုံးသည် ချုပ်ခြင်းသဘောရှိ၏ဟူ၍ (ကိလေသာ) မြူ အညစ်အကြေးကင်းစင်သော တရားမျက်စိသည်ဖြစ်ပေါ်၏၊ ရဟန်းတို့ (ထိုအခါ) အရိယာသာဝကသည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဓောတက လောက၌ ယုံမှားမှုရှိသူ တစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ လွတ်မြောက် စေခြင်းငှါငါဘုရား တတ်နိုင်မည် မဟုတ်၊ သင်သည် မြတ်သော နိဗ္ဗာန်တရားကို သိလတ်သော် ဤနည်းဖြင့်သံသရာအလျဉ်'ဩဃ'ကို လွန်မြောက် နိုင်ရာ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ် ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်သည်မဟုတ်ပါလော၊ လမ်းခရီးဟုတ်သည် လမ်းခရီး မဟုတ်သည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်သည်မဟုတ်ပါလော၊ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာအား မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို သူတစ်ပါးတို့အကယ်၍ ပြောပြရကုန်မူ လမ်းခရီးဟုတ်သည် လမ်းခရီး မဟုတ်သည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်မူမြက် ထင်း တောစိုး သစ်ပင်တို့၏ နာမည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တ္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြကုန်ရာ၏၊ လမ်းခရီးဟုတ်သည် လမ်းခရီး မဟုတ်သည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြကုန်ရာ၏၊ မြက် ထင်းတောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြကုန်ရာ၏၊ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို လည်း့ကောင်း သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြကုန်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပရဝိတာရဏကထာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဝဂ် (၁၄) ၅-ဝစီဘေဒကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ဘဝတို့၌ သမာပတ်ဝင်စားသူတို့အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူတို့အား နှုတ်မြွက်မှုသည် အခါခပ်သိမ်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူ အားလုံးအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော (လောကီလောကုတ္တရာ) သမာပတ်တို့၌ နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် ရှိပါသလော။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား စကားရှိသည် ဖြစ်၍ နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ကိုယ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ကိုယ်ရှှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား စကားရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသော သူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း ‘သမုဒယ’ဟု သိသောသူသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း ‘သမုဒယ’ဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခချုပ်ရာ ‘နိရောဓ’ဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခချုပ်ရာ ‘နိရောဓ’ဟူသောစကားကိုပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂဟု သိသောသူသည် မဂ္ဂဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဖြစ်ကြောင်း ‘သမုဒယ’ဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဖြစ်ကြောင်း ‘သမုဒယ’ဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခချုပ်ရာ ‘နိရောဓ’ဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခချုပ်ရာ ‘နိရောဓ’ဟူသောစကားကိုမပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂဟု သိသောသူသည် မဂ္ဂဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်သည် အဘယ်လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသနည်း။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်သည် အမှန် ‘သစ္စာ'လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နား ‘သောတ’ သည် အမှန် ‘သစ္စာ’ လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နား ‘သောတ’ သည် အဘယ်လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နား ‘သောတ’ သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု ရှိသည် ဖြစ်၍ အသိဉာဏ်သည် အမှန် ‘သစ္စာ’ လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော၊ နား ‘သောတ’ သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အသိဉာဏ်သည် အမှန်'သစ္စာ'လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိခဲ့ပါမူ နား ‘သောတ’ သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု ရှိသည် ဖြစ်၍ အသိဉာဏ်သည် အမှန် ‘သစ္စာ’ လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော၊ နား ‘သောတ’ သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏၁၃ ဝေဒနာနှစ်ပါးတို့၏ သညာနှစ်ပါးတို့၏ စေတနာနှစ်ပါးတို့၏ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာပေါကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်။ပ။ တေဇောကသိုဏ်း။ ဝါယောကသိုဏ်း။ နီလကသိုဏ်း။ ပီတကသိုဏ်း။ လောဟိတကသိုဏ်း။ ဩဒါတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်ကို။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ အာကိဉ္စညာ ယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ပ။ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအားနှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုမရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာပေါကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို။ပ။ တေဇောကသိုဏ်း။ ဝါယောကသိုဏ်း။ နီလကသိုဏ်း။ ပီတကသိုဏ်း။ လောဟိတကသိုဏ်း။ ဩဒါတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်ကို။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ အာကိဉ္စညာ ယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ပ။ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအားနှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုမရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီသမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီသမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကီသမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု မရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု မရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကီစတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု မရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဒုတိယဈာန်။ တတိယဈာန်။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဒုတိယဈာန်။ တတိယဈာန်။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဒုတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဒုတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအားနှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ဝိစာရတို့ကိုဝစီသင်္ခါရတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီဝိတက်ဝိစာရတို့ကိုဝစီသင်္ခါရတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန် သည်ဖြစ်၍ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ရှိခဲ့ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ဝိစာရတို့ကိုဝစီသင်္ခါရတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ဝိစာရတို့ကိုဝစီသင်္ခါရတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာပေါကသိုဏ်း။ တေဇောကသိုဏ်း။ ဝါယောကသိုဏ်း။ နီလကသိုဏ်း။ ပီတကသိုဏ်း။ လောဟိတကသိုဏ်း။ ဩဒါတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စကားကိုဝိတက်ကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ စကားကိုဝိတက်ကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ပဌမဈာန်ဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိခဲ့ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သမာပတ်ဝင်စားသူအားနှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကားကိုဝိတက်ကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကားကို သညာကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ဒုတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူအား သညာရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကားကိုဝိတက်ကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ပဌမ ဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကားကို သညာကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ တတိယ့ဈာန်ကို။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူအား သညာသည် ရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်ဝင်စားသူ၏ စကားသည် ချုပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ စကားသည် ချုပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ စကားသည် ချုပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိ၏ဟုနှလုံးပြုလျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ချုပ်ကုန်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိ၏ဟု နှလုံးပြုလျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ စကားသည် ချုပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိ၏ဟုနှလုံးပြုလျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ပီတိသည် ချုပ်၏။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ထွက်သက်ဝင်သက်တို့သည် ချုပ်ကုန်၏။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ရုပ်ဟူသောအမှတ်သညာသည် ချုပ်၏။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ဟူသောအမှတ်သညာသည် ချုပ်၏။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ဟူသောအမှတ်သညာသည် ချုပ်၏။ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ဟူသော အမှတ်သညာသည် ချုပ်၏။ နိရောဓသမာပတ်ကိုဝင်စားသူ၏ သညာသည်လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်လည်းကောင်း ချုပ်ကုန်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိ၏ဟု နှလုံးပြုလျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသညာသည်လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ဝိစာရတို့ကို ဒုတိယဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ပီတိကိုတတိယဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ထွက်သက်ဝင်သက်တို့ကို စတုတ္ထ ဈာန်၏ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်၏။ ရုပ်ဟူသောသညာကို အာကာသာနဉ္စာယတန ဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ဟူသော သညာကိုဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ဟူသောသညာကို အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ဟူသောသညာကို နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ သညာကိုလည်းကောင်း၊ ဝေဒနာကိုလည်းကောင်းနိရောဓသမာပတ်ကိုဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ထိုပုဂ္ဂ္ဂိုလ်အားသညာသည်လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အာနန္ဒာ ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော (တရားအားလုံးကို) မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင်ထိုးထွင်းသိတော်မူသော သိခီဘုရားရှင်၏ အဘိဘူမည်သော တပည့်သည် ဗြဟ္မာ့ပြည်၌ တည်လျက်-</p> <p style="text-indent:2em">မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌ အားထုတ်ကြ ကြိုးစားကြ လုံ့လ စိုက်ကြ ကုန်လော့၊ ‘ဆင်ပြောင်ကြီးသည် ကျူအိမ်ကို မှုန့်မှုန့် ညက်ညက် ချေဖျက် သကဲ့သို့ ‘သေမင်း၏ စစ်သည်ကိုမှုန့်မှုန့် ညက်ညက် ချေဖျက်ကြကုန်လော့။ အကြင်သူသည် ဤ (ဓမ္မဝိနယ) သာသနာတော်၌ မမေ့မလျော့ နေ၏၊ ထိုသူသည် ပဋိသန္ဓေနေမှုသံသရာကို ပယ်စွန့်၍ ဆင်းရဲအဆုံးကို ပြုလတ္တံ့ဟု တစ်သောင်း သော လောကဓာတ်ကို အသံဖြင့်သိစေ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝစီဘေဒကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ သောတာပတ္တိမဂ်ခဏ၌ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသောပုဂ္ဂိုလ်အား ဒုက္ခဟူသောစကားကို မြွက်ဆို၏ဟု အယူရှိသူ ပုဗ္ဗသေလိယ အစရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်လို၍ ဤဝစီဘေဒကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ မိမိဝါဒ၌ တည်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အရူပဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သောတာပတ္တိမဂ်ခဏ ပဌမဈာန်ဝင်စားရာကာလမှ တစ်ပါးသော အလုံးစုံသောသမာပတ်ကို ဝင်စားသောအခါကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ လောကီသမာပတ်ဝင်စားသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဒုတိယဈာန် အစရှိသော လောကုတ္တရာသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း၊ လောကီသမာပတ် အားလုံးကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် ရှေ့သို့ တက်ခြင်းအစရှိသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော ကာယဝိညတ်ပင်တည်း၊ အကြင်စိတ်တို့သည် ဝစီဝိညတ်ကို ဖြစ်စေကုန်၏၊ ထိုစိတ်တို့သည်ပင် ကာယဝိညတ်ကို ဖြစ်စေကုန်၏၊ ဤသို့ဖြစ်သော် အဘယ့်ကြောင့် ကိုယ်၏ လှုပ်ရှားမှု မဖြစ်သနည်းဟု စောဒနာလိုသောကြောင့် သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ပရဝါဒီဆရာကား မိမိဝါဒ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပဋိက္ခေပလည်း ပြု၏၊ ဝန်လည်းဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ပဌမဈာန်နှင့် ယှဉ်သော သောတာပတ္တိမဂ်ကိုဝင်စားသူသည် မဂ်ခဏ၌ ဒုက္ခဟူ၍ နှုတ်မြွက်နိုင်ခဲ့ပါမူ သမုဒယ အစ ရှိသည်ကိုလည်း နှုတ်မြွက်နိုင်ရာ၏၊ ဒုက္ခဟူ၍ နှုတ်မမြွက်နိုင်ခဲ့ပါမူ သမုဒယအစ ရှိသည်ကိုလည်း နှုတ်မမြွက်နိုင်ရာဟု စောဒနာလို၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ပရဝါဒီဆရာကား မိမိဝါဒ၌ တည်၍ ဝန်ခံခြင်း ပယ်ခြင်းကို ပြုသည်၊ လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူသည် ဒုက္ခ ဒုက္ခဟု အဖန်ဖန် ရှု၏ဟု ပရဝါဒီဆရာက အယူရှိ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ လောကုတ္တရာ စတုသစ္စဉာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ သောတဝိညာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ သောတသမ္ဖဿနှင့် မနောသမ္ဖဿကို ရည်ရွယ်၍ ဖဿနှစ်ပါးဟု ဆိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၅) ၆-ဒုက္ခာဟာရကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခ၌ ဉာဏ်ကို ဆောင်ခြင်းသည် မဂ္ဂင်လော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော သူတို့သည် ဆင်းရဲဟူသောစကားကို ပြောဆိုကုန်၏၊ ထိုသူအားလုံးတို့သည်ပင် မဂ်ကို ပွားစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော သူတို့သည် ဆင်းရဲဟူသောစကားကို ပြောဆိုကုန်၏၊ ထိုသူအားလုံးတို့သည်ပင် မဂ်ကို ပွားစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွားစေပါကုန်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗာလပုထုဇဉ်တို့သည် ဆင်းရဲဟူသောစကားကို ပြောဆိုကုန်၏၊ ဗာလပုထုဇဉ် တို့သည်မဂ်ကို ပွားစေကုန်သလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိကို သတ်သူသည်။ အဖကို သတ်သူသည်။ ရဟန္တာကို သတ်သူသည်။ (ဘုရားရှင်၌) သွေးစိမ်းတည်စေသူသည်။ သံဃာကို သင်းခွဲသူသည် ဆင်းရဲဟူသောစကားကို ပြောဆို၏၊ သံဃာကိုသင်းခွဲသူသည် မဂ်ကို ပွားစေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခာဟာရကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဒုက္ခ ဒုက္ခဟူသောစကားကို ပြောဆိုသူသည် ဒုက္ခသစ္စာ၌ ဉာဏ်ကို ဆောင်သည် မည်၏၊ ဒုက္ခသစ္စာ၌ ဉာဏ်ကို ဆောင်ခြင်းကို ဒုက္ခာဟာရ မည်၏ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ထိုဉာဏ်သည် မဂ်မည်၏၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်လို၍ ဤဒုက္ခာဟာရကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဝိပဿနာ မရှုသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဝိပဿနာရှုသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်၊ ထိုဝိပဿနာရှုသူတို့သည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို မြွက်ဆိုသည်ရှိသော် မဂ်ကို ပွားစေသည် မည်၏ဟူသော စကားသည် ပရဝါဒီဆရာ၏ အယူမျှသာတည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ယခင်အဖြေကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှါ ဤမေးခွန်းကို ထပ်၍ မေးသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၆) ၇-စိတ္တဋ္ဌိတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်နေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥပါဒ်ခဏသည် နေ့ဝက် ဘင်ခဏသည် နေ့ဝက် တည်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် နှစ်ရက်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥပါဒ်ခဏသည် တစ်နေ့ ဘင်ခဏသည် တစ်နေ့ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် လေးရက်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ရှစ်ရက်တို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ဆယ်ရက်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ နှစ်ဆယ်ရက်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ တစ်လပတ်လုံး တည်ပါသလော။ နှစ်လတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ လေးလတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ရှစ်လတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ဆယ်လတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ တစ်နှစ်ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ လေးနှစ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ရှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ဆယ်နှစ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်နှစ်ဆယ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်သုံးဆယ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်လေးဆယ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်ငါးဆယ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်နှစ်ရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်လေးရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်ငါးရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်ထောင်ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်နှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်လေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်ရှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ပါသလော။ နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ရှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ဆယ့်ခြောက်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ သုံးဆယ့်နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ခြောက် ဆယ့်လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာငါးရာတို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ကမ္ဘာတစ်ထောင် တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာနှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ကမ္ဘာလေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာရှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာသောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာလေးသောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာခြောက်သောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာရှစ်သောင်းလေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥပါဒ်ခဏသည် ကမ္ဘာလေးသောင်းနှစ်ထောင် တည်ပါသလော၊ ဘင်ခဏသည် ကမ္ဘာလေးသောင်းနှစ်ထောင် တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ရက်ပတ်လုံး အကြိမ်များစွာ ဖြစ်ကုန်၍ ချုပ်ကြသော အခြားတရားတို့သည်ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ငါဘုရားသည် ဤစိတ်သည် လျင်မြန်သော ဖြစ်ခြင်းရှိသကဲ့သို့ စိတ်အတူအခြားတစ်ပါး တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကိုမျှလည်း ငါဘုရား မြင်တော်မမူ။ ရဟန်းတို့ လွန်ကဲလျင်မြန်သော ဤစိတ်သည် နှိုင်းယှဉ်ဖွယ် ဥပမာကိုလည်း ရဖို့ရန် မလွယ်ကူ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဥပမာအားဖြင့် မျောက်သည် တောအုပ်ကြီး၌ လှည့်လည်လတ်သော်သစ်ခက်ကို ဆွဲကိုင်၏၊ ထိုသစ်ခက်ကို လွှတ်၍ အခြားသစ်ခက်ကို ဆွဲကိုင်၏၊ ထိုသစ်ခက်ကို လွှတ်၍အခြားသစ်ခက်ကို ဆွဲကိုင်ပြန်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤအတူပင်လျှင် အကြင်တရားကို စိတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မနဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိညာဏ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဆိုအပ်၏။ ထိုတရားသည် ညဉ့်၌လည်းကောင်း၊ နေ့၌လည်းကောင်း တခြားတစ်ပါးသာလျှင် ဖြစ်၏၊ တခြားတစ်ပါးသည် ချုပ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတဝိညာဏ်သည်။ပ။ ဃာနဝိညာဏ်သည်။ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည်။ ကာယဝိညာဏ်သည်။ အကုသိုလ်စိတ်သည်။ ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်။ ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်။ မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော။ မာနနှင့် တကွဖြစ်သော။ ဒိဋ္ဌိနှင့် တကွဖြစ်သော။ ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော။ ထိနနှင့် တကွဖြစ်သော။ ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော။ အဟိရိကနှင့် တကွဖြစ်သော။ အနောတ္တပ္ပနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်နေပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်နားဖြင့် အသံကို ကြားပါသလော။ပ။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့ကို နမ်းရှူပါသလော။ လျှာဖြင့် အရသာကိုလျက်ပါသလော။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိပါသလော၊ စိတ်ဖြင့် သဘောတရားကို သိပါ့သလော။ပ။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် စိတ်ဖြင့် သဘောတရားကို သိ၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်ပါသလော။ပ။ နားဖြင့် အသံကို ကြားပါသလော။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့ကိုနမ်းရှူ ပါသလော။ လျှာဖြင့် အရသာကို လျက်သလော၊ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် ရှေ့သို့ တက်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင် နောက်သို့ဆုတ်ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် နောက်သို့ ဆုတ်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင် ရှေ့သို့တက်ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် တည့်တည့်ကြည့်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်တစောင်းကြည့် ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် တစောင်းကြည့်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်တည့်တည့်ကြည့်ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် ကွေး၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်ဆန့်ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် ဆန့်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင် ကွေးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည်အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည် အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည်အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏။ပ။ တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ ယာမာနတ်တို့၏။ တုသိတာနတ်တို့၏။ နိမ္မာနရတီနတ်တို့၏။ ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနတ်တို့၏။ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာဗြဟ္မာတို့၏။ ဗြဟ္မပုရောဟိတာဗြဟ္မာတို့၏။ မဟာဗြဟ္မာတို့၏။ ပရိတ္တာဘာဗြဟ္မာတို့၏။ အပ္ပမာဏာဘာဗြဟ္မာတို့၏။ အာဘဿရာဗြဟ္မာတို့၏။ ပရိတ္တသုဘာဗြဟ္မာတို့၏။ အပ္ပမာဏသုဘာဗြဟ္မာတို့၏။ သုဘကိဏှာဗြဟ္မာတို့၏။ ဝေဟပ္ဖိုလ်ဗြဟ္မာတို့၏။ အဝိဟာဗြဟ္မာတို့၏။ အတပ္ပါဗြဟ္မာတို့၏။ သုဒဿာဗြဟ္မာတို့၏။ သုဒဿီဗြဟ္မာတို့၏။ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည် အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသောစိတ်သည် ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အနှစ်တစ်ရာ ဖြစ်၏၊ လူတို့၏ တစ်ခုသောစိတ်သည် အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသောစိတ်သည် ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အနှစ်ငါးရာတို့ ဖြစ်၏၊ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည် အနှစ်ငါးရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်ထောင်ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်နှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်လေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်ရှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာ၏ သုံးဖို့တစ်ဖို့ တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာတစ်ဝက် တည်ပါသလော။ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ပါသလော။ နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံးတည်သလော။ ရှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ တစ်ဆယ့်ခြောက်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ သုံးဆယ့်နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ခြောက်ဆယ့်လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာငါးရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာတစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာနှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာလေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာရှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် ကမ္ဘာတစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ဖြစ်၏၊ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည် ကမ္ဘာတစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ စိတ်သည် ခဏခဏ ဖြစ်ပါသလော၊ ခဏခဏ ချုပ်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့သည် ခဏခဏ စုတေကုန်ပါသလော၊ ခဏခဏ ပဋိသန္ဓေနေပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည်အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့သည် အကြင်စိတ်ဖြင့်သာပဋိသန္ဓေနေကုန်၏၊ ထိုစိတ်ဖြင့်သာ စုတေပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တဋ္ဌိတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သမာပတ်စိတ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝင်စိတ်ကိုလည်းကောင်း မပြတ်သော အစဉ်အဆက်ဖြင့် ဖြစ်နေသည်ကို မြင်၍ တစ်ခုတည်းသာလျှင် ဖြစ်သော စိတ်သည် ရှည်ကြာစွာ တည်နေ၏ဟု အယူ ရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှါ ဤစိတ္တဋ္ဌိတိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဌီခဏကို မသုံးသပ်မူ၍ ‘အနိစ္စာဝတ သင်္ခါရာ၊ ဥပ္ပါဒဝယဓမ္မိနော’ဟူသော ဒေသနာနည်းဖြင့် ဥပါဒ်ခဏနှင့် ဘင်ခဏ နှစ်ပါး၏ အစွမ်းဖြင့် ဤပုစ္ဆာကို ပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ စိတ်ထက် အထူးအားဖြင့် လျင်သော အပြန်ရှိကုန်သော တရားတို့ကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တစ်ဖန် မေးမြန်းလတ်သော် အကြင်စိတ်၏ ရှည်သော တည်ခြင်းကို အလိုရှိ၏၊ ထိုစိတ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ‘စုလ္လာသီတိသဟဿာနိ ကပ္ပါ တိဋ္ဌန္တိ ယေ မရူ’ အစရှိသောစကား၏ အစွမ်းအားဖြင့် အရူပဘုံမှ တစ်ပါးသောဘုံ၌ အသက်ထက်ဆုံး တည်ခြင်းကို ပယ်၍ အရူပဘုံ၌ အသက်ထက်ဆုံး တည်ခြင်းကို ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ သကဝါဒီ အမေးကဲ့သို့ အဋ္ဌကထာ ဆို၏၊ မူလဋီကာဆရာကား ပရဝါဒီ၏ စကားဟု ဆိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၇) ၈-ကုက္ကုဠကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်သလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာသည် ကိုယ်၌ ဖြစ်သောချမ်းသာ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သောချမ်းသာ၊ နတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာ၊ လူ၌ ဖြစ်သောချမ်းသာ၊ လာဘ်ရမှု ချမ်းသာ၊ အရိုအသေပြုမှု ချမ်းသာ၊ ယာဉ်စီးရမှုချမ်းသာ၊ အိပ်မှု ချမ်းသာ၊ အစိုးရမှု ချမ်းသာ၊ လွှမ်းမိုးကြီးကဲမှု ချမ်းသာ၊ လူ၏ ချမ်းသာ၊ ရဟန်းအဖြစ် ချမ်းသာ၊ အာသဝတို့ အာရုံဖြစ်သော ချမ်းသာ၊ အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်သော ချမ်းသာ၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ကပ်ရောက်မှုရှိသော ဥပဓိ ချမ်းသာ၊ ကပ်ရောက်မှု မရှိသော နိရူပဓိချမ်းသာ၊ အာမိသရှိသော ချမ်းသာ၊ အာမိသ မရှိသော ချမ်းသာ၊ နှစ်သက်မှုရှိသော ချမ်းသာ၊ နှစ်သက်မှု မရှိသောချမ်းသာ၊ ဈာန်ချမ်းသာ၊ လွတ်မြောက်မှု ဖိုလ်ချမ်းသာ၊ ကာမ ချမ်းသာ၊ ကာမမှ ထွက်မြောက်မှုချမ်းသာ၊ ဆိတ်ငြိမ်မှု ချမ်းသာ၊ ငြိမ်းချမ်းမှု ချမ်းသာ၊ ထိုးထွင်း၍ သိမှု ချမ်းသာသည် ရှိသည်သာမဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သုခဝေဒနာသည်။ပ။ ထိုးထွင်းသိမှု ချမ်းသာသည် ရှိခဲ့ပါမူ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် ဒုက္ခဝေဒနာ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲ၊ စိတ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲ၊ စိုးရိမ် ပူဆွေး ငိုကြွေးမှု ကိုယ်ဆင်းရဲမှု စိတ်ဆင်းရဲမှု ပြင်းစွာ ပင်ပန်းမှုတို့ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ အလုံးစုံသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ရဟန်းတို့ အဘယ်မည်သောအလုံးစုံသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သနည်း။ ရဟန်းတို့ မျက်စိသည်ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ အဆင်းတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည်ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ စက္ခုသမ္ဖဿသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ စက္ခုသမ္ဖဿဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာ သည့် ခံစားမှု သုခ ဒုက္ခ ဥပေက္ခာသည်လည်းပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သနည်း၊ ရာဂမီးဖြင့် ဒေါသမီးဖြင့် မောဟမီးဖြင့် ပြောင်ပြောင့်တောက်လောင်၏၊ ပဋိသန္ဓေနေရခြင်း အိုရခြင်း သေရခြင်း ပူပန်ရခြင်း ငိုကြွေးရခြင်း ဆင်းရဲရခြင်းနှလုံးမသာရခြင်း ပြင်းစွာ ပင်ပန်းရခြင်းတို့ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏ဟု ငါ ဆို၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">နားသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ အသံတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏။ပ။ နှာခေါင်းသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ အနံ့တို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏၊ လျှာသည် ပြောင်ပြောင် တောက်လောင်၏၊ အရသာတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏၊ ကိုယ်သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ အတွေ့အထိတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏။ပ။ စိတ်သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ သဘောတရားတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏၊ မနောဝိညာဏ် သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ မနောသမ္ဖဿသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ မနောသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ခံစားမှု သုခ ဒုက္ခ ဥပေက္ခာသည်လည်းပြောင်ပြောင် တောက်လောင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သနည်း၊ ရာဂမီးဖြင့် ဒေါသမီးဖြင့် မောဟမီးဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ပဋိသန္ဓေနေရခြင်း အိုရခြင်း သေရခြင်း ပူပန်ရခြင်း ငိုကြွေးရခြင်း ဆင်းရဲရခြင်းနှလုံးမသာရခြင်း ပြင်းစွာ ပင်ပန်းရခြင်းတို့ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏ဟု ငါ ဆို၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ကာမဂုဏ်တို့သည် ဤငါးပါးတို့တည်း။ အဘယ်ငါးပါးတို့နည်း၊ လိုချင်ဖွယ်နှစ်သက်ဖွယ် မြတ်နိုးဖွယ် ချစ်ဖွယ်သဘော ရှိ၍ ကာမရာဂနှင့် စပ်လျက် တပ်စွန်းဖွယ် ဖြစ်သောစက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော အဆင်း။ သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော အသံ။ ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်သိအပ်သော အနံ့။ ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော အရသာ။ပ။ လိုချင်ဖွယ် နှစ်သက်ဖွယ် မြတ်နိုးဖွယ်ချစ်ဖွယ်သဘောရှိ၍ ကာမရာဂနှင့် စပ်လျက် တပ်စွန်းဖွယ်ဖြစ်သော ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သောအတွေ့အထိတို့တည်း။ ရဟန်းတို့ ကာမဂုဏ်တို့သည် ဤငါးပါးတို့ပေတည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အရတော်ကြကုန်၏၊ သင်တို့သည် ကောင်းစွာ ရအပ်ကုန်၏၊ သင်တို့သည် အကျင့်မြတ်ကို ကျင့်သုံးခြင်းငှါ အခွင့်ကို ရအပ်၏။ ရဟန်းတို့ တွေ့ထိမှု၏တည်ရာ'ဖဿာယတန’ ခြောက်မျိုးရှိသော ‘ဆဖဿာယတနိက'ငရဲတို့ကို ငါမြင်အပ်ကုန်၏၊ ထိုငရဲ၌ မျက်စိဖြင့်အဆင်းအားလုံးကို ကြည့်သော် မလိုလားအပ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ လိုလားအပ်သောသဘောကိုမမြင်။ မနှစ်သက်အပ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ နှစ်သက်အပ်သောသဘောကို မမြင်။ စိတ်နှလုံးကို မပွါးစေတတ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သောသဘောကို မမြင်။ နားဖြင့်အသံအားလုံးကို နားထောင်သည်ရှိသော်။ပ။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့အားလုံးကို နမ်းရှူသည်ရှိသော်။ လျှာဖြင့်အရသာအားလုံးကို လျက်သည်ရှိသော်။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိအားလုံးကို တွေ့ထိသည်ရှိသော်။ စိတ်ဖြင့်သဘောတရားအားလုံးကို သိသည်ရှှိသော် မလိုလားအပ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ လိုလားအပ်သောသဘောကို မသိ။ မနှစ်သက်အပ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ နှစ်သက်အပ်သောသဘောကို မသိ။ စိတ် နှလုံးကို မပွါးစေတတ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သောသဘောကိုမသိ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အရတော်ကုန်၏၊ ရဟန်တို့ သင်တို့သည် ကောင်းစွာရအပ်ကုန်၏၊ သင်တို့သည် အကျင့်မြတ်ကို ကျင့်သုံးခြင်းငှါ အခွင့်ကို ရအပ်၏။ ရဟန်းတို့ တွေ့ထိမှု၏တည်ရာ ‘ဖဿာယတန'ခြောက်မျိုးရှိသော ‘ဖဿာယတနိက'နတ်ပြည်တို့ကို ငါမြင်အပ်ကုန်၏၊ ထိုနတ်ပြည်တို့၌ မျက်စိဖြင့် အဆင်းအားလုံးကို ကြည့်သည်ရှိသော် လိုလားအပ်သောသဘောကိုသာမြင်၏၊ မလိုလားအပ်သောသဘောကို မမြင်။ နှစ်သက်အပ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ မနှစ်သက်အပ်သောသဘောကို မမြင်။ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ စိတ်နှလုံးကို မပွါးစေတတ် သောသဘောကို မမြင်။ပ။ နားဖြင့် အသံကို ကြားသည်ရှိသော်။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့အားလုံးကို နမ်းရှူ သည်ရှှိသော်။ လျှာဖြင့် အရသာအားလုံးကို လျက်သည် ရှိသော်။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိအားလုံးကို တွေ့ထိသည်ရှှိသော်။ စိတ်ဖြင့် သဘောတရားအားလုံးကို သိသည်ရှိသော် လိုလားအပ်သောသဘော ကိုသာ သိ၏၊ မလိုလားအပ်သောသဘောကို မသိ။ နှစ်သက်အပ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ မနှစ်သက်အပ်သောသဘောကို မသိ။ စိတ်နှလုံးကိုပွါးစေတတ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ စိတ်နှလုံး ကို မပွါးစေတတ်သောသဘောကို မသိ”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်သဘောတရားသည် မမြဲ၊ ထိုသဘောတရားသည် ဆင်းရဲ၏ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောတော်မူအပ်သည် ဖြစ်၍ သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် မမြဲကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်သဘောတရားသည် မမြဲ၊ ထိုသဘောတရားသည် ဆင်းရဲ၏ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောတော်မူအပ်သည် ဖြစ်၍ သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် မမြဲကုန်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပြုပြင်အပ်သောသင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် အလိုမရှိအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်နှလုံးကို မတိုးပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှှိသလော၊ ဒုက္ခကို ဖြစ်စေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည်။ပ။ ဥပုသ်ကျင့်သုံးခြင်းသည်။ပ။ ဘာဝနာပွါးခြင်းသည်။ပ။ မြတ်သောအကျင့်သည် အလိုမရှိအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်နှလုံးကိုမပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို ဖြစ်ပေါ်စေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှိသည်၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ ချမ်းသာကို ဖြစ်စေတတ်သည်၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဒါနသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှှိသည်၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှိသည်၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ ချမ်းသာကို ဖြစ်ပေါ်စေတတ်သည်၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည်။ ဥပုသ်စောင့်သုံးမှုသည်။ ဘာဝနာပွါးမှုသည်။ မြတ်သောအကျင့်သည်အလိုရှှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှှိသည်၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သောအကျိုးရှိသည်၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ ချမ်းသာကို ပွါးစေတတ်သည်၊ ချမ်းသာသောအကျိုးရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်သောအကျင့်သည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှှိသည်၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ ချမ်းသာကို ဖြစ်ပေါ်စေတတ်သည်၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပြုပြင်အပ်သောသင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မဂ်ဉာဏ်လေးပါးတည်းဟူသော ရောင့်ရဲခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ထင်ရှား သိပြီး သောတရားရှိသည့် ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မြင်သော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား နိဗ္ဗာန်ဟူသောဝိဝေကသည်ချမ်းသာ၏။ လောက၌ အမျက် မထွက်ခြင်းသည် လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါအပေါင်းတို့၌ (မညှဉ်းဆဲမိအောင်) စောင့်စည်းခြင်းသည် လည်းကောင်း ချမ်းသာ၏။ လောက၌ ကာမဂုဏ်တို့ကို လွန်မြောက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စွဲမက်မှု'ရာဂ’ ကင်းသည်၏ အဖြစ်သည်ချမ်းသာ၏၊ ငါဟူသော မာနကို ဆုံးမနိုင်ခြင်းသည် စင်စစ် အမြတ်ဆုံး ချမ်းသာ ဖြစ်၏။ ချမ်းသာခြင်းဖြင့် ချမ်းသာသို့ ရောက်၏၊ ထိုရောက်သောချမ်းသာကား ချမ်းသာ အစစ်ပေတည်း၊ ဤဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့သို့ ရောက်ခြင်းသည် စင်စစ် အမြတ်ဆုံး ချမ်းသာပေတည်း”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ကုက္ကုဠကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘သဗ္ဗံ ဘိက္ခဝေ အာဒိတ္တံ, သဗ္ဗေ သင်္ခါရာ ဒုက္ခာ’ အစရှိသော သုတ်တို့ကို မသင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ မုချအားဖြင့် သင်္ခါရတရားအားလုံးတို့သည် ပြာပူကဲ့သို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ အလျှံကင်း၍ ရဲရဲညီးသော မီးကျီးနှင့် ရောကုန်သကဲ့သို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ ပြာပူငရဲနှင့် တူကုန်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဂေါကုလိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို အထူးထူး အပြားပြားသော သုခကို ပြခြင်းဖြင့် ပယ်ဖျက်တော်မူလို၍ ဤကုက္ကုဠကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အပိုင်းအခြားကို မပြုဟူသည် သာမညအားဖြင့် အားလုံးပင် ပြာပူနှင့် တူကုန်သလောဟူ၍ ဆိုလိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၈) ၉-အနုပုဗ္ဗာဘိသမယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သောတာပတ္တိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သောတာပတ္တိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သကဒါဂါမိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သကဒါဂါမိမဂ်ကို ပွားများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အနာဂါမိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အနာဂါမိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အရဟတ္တမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အရဟတ္တမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုမြင်သဖြင့် အဘယ်တရားကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ပယ်စွန့်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပန်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပန် မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် မတွေ့ထိဘဲ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန် မည်သလော၊ ကောလံကောလသောတာပန် မည်သလော၊ ဧကဗီဇီသောတာပန် မည်သလော၊ ဘုရား၌ မတုန်မလှုပ် သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသလော၊ တရား၌။ပ။ သံဃာတော်၌။ပ။ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့် တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်းလေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပန်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပန် မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်, ကောလံကောလသောတာပန်, ဧကဗီဇီသောတာပန်မည်သလော၊ ဘုရား၌ သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသလော၊ တရား၌။ပ။ သံဃာတော်၌။ပ။ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သောသီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ပယ်စွန့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမ်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမ် မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့် တစ်ခုသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမ်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမ် မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ အနာဂါမ်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ အနာဂါမ် မမည်သလော၊ လေးဖို့ ပြု၍အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ မည်သလော။ပ။ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော။ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီမမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ အနာဂါမ်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ အနာဂါမ် မမည်သလော၊ လေးဖို့ ပြု၍အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော။ပ။ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီ မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီမမည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၃</b>။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ အရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘အရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာ မမည်သလော၊ ပယ်စွန့်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာအဖြစ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရာဂကင်းသလော။ပ။ ဒေါသကင်းသလော။ပ။ မောဟကင်းသလော။ပ။ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးဖြစ်သူ, ခန္ဓာဝန်ကို ချပြီးသူ, ရအပ်သော မိမိအကျိုးစီးပွါးရှိသူ, ကုန်ခန်းပြီးသောဘဝသံယောဇဉ်ရှိသူ, ကောင်းစွာသိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, အဝိဇ္ဇာတံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ,ကံသင်္ခါရကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, တဏှာတံခါးတိုင်ကို နုတ်ပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးရွက် မရှိသူ,အရိယာဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ချပြီးသူ, ကျပြီးသော (ခန္ဓာ) ဝန်ရှိသူ, (မာနနှင့်) မယှဉ်သူ, အောင်ပွဲကိုကောင်းစွာ အောင်ပြီးသူ ဖြစ်သလော၊ ထိုရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားအပ်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်သလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများအပ်သလော၊ အထူးသိထိုက်သော တရားကို အထူးသိအပ်သလော၊ ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သောတရားကိုပိုင်းခြား၍ သိအပ်သလော၊ ပယ်ထိုက်သောတရားကို ပယ်ရှားအပ်သလော၊ ပွါးစေထိုက်သောတရားကိုပွါးစေအပ်သလော။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍မျက်မှောက်ပြု ထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက် မပြုအပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ မဂ္ဂသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ အရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘အရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်းထိုတရားတို့နှင့် တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာ မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရာဂကင်းသလော။ပ။ ဒေါသကင်းသလော၊ မောဟကင်းသလော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူခန္ဓာဝန်ကို ချပြီးသူ, ဘဝသံယောဇဉ်ကုန်ခန်းပြီးသူ, ကောင်းစွာ သိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, အဝိဇ္ဇာတံခါး ကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ, ကံသင်္ခါရကျုံး မြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးတိုင်ကိုနုတ်ပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ကို ချပြီးသူ, ကျပြီးသော (ခန္ဓာ) ဝန်ရှိသူ, (မာန) နှင့် မယှဉ်သူ, အောင်ပွဲကို ကောင်းစွာ အောင်ပြီးသူ ဖြစ်သလော၊ ထိုရဟန္တာသည်ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားအပ်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက် ပြုအပ်သလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးစေအပ်သလော၊ အထူးသိထိုက်သော တရားကိုအထူးသိအပ်သလော၊ ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သော တရားကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သလော၊ ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားအပ်သလော၊ ပွါးစေထိုက်သော တရားကို ပွါးစေအပ်သလော။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သောတရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို ရှုလတ်သော်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟုဆိုထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကို ရှုလတ်သော်ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ မဂ်ကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ဒုက္ခသစ္စာကိုမြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ မဂ်ကို မြင်လတ်သော်ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို ရှုလတ်သော်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟုဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ နိရောဓသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ မဂ်ကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို ရှုလတ်သော်။ပ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည်ဖြစ်၍ နိရောဓသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ မဂ်ကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်ခြင်းသည် အကျိုး မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို ရှုလတ်သော်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟုဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ နိရောဓသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို မြင်ခြင်းသည် အကျိုး မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်အပ်သော် သစ္စာလေးပါးတို့ကို မြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ပါကုန်၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာသည် သစ္စာလေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်သော် ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ပါကုန်၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာသည် ခန္ဓာငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်သော် အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို အနိစ္စဟုမြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်ကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်သော် ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်သည် ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်သော် ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေသည် ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်လေးပါးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် လေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်ရှစ်ပါးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် ရှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ် လေးဆယ့်လေးပါးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် လေးဆယ့်လေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ် ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဥပမာအားဖြင့် မဟာသမုဒ္ဒရာသည် အစဉ်အတိုင်း ညွတ်သည် အစဉ် အတိုင်းကိုင်းသည် အစဉ်အတိုင်း ရှိုင်းသည် (ဖြစ်၍) အစကတည်းကပင် ကမ်းစောက် ဖြစ်သည် မဟုတ်၊ ရဟန်းတို့ ဤအတူ ဤဓမ္မဝိနယသာသနာတော်၌ အစဉ်အတိုင်း ကျင့်သုံးအပ်သည် အစဉ်အတိုင်း ပြုလုပ်အပ်သည် အစဉ်အတိုင်း အကျင့်ရှိသည် ဖြစ်၍ အစကတည်းကပင် အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိသည်မဟုတ်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်းသိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ပန်းထိမ်သည်သည် ငွေ၏ အညစ်အကြေးကို တဖြည်းဖြည်း ထုတ်ပစ် သကဲ့သို့ ထို့အတူပညာရှိသည် အစဉ်သဖြင့် မိမိ၏ အညစ်အကြေးကို အနည်းငယ် အနည်းငယ် အခွင့်ရတိုင်း အခွင့်ရတိုင်း (ရာဂစသော အညစ် အကြေးကို) ထုတ်ပစ် ရာ၏”ဟူသော မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ် ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အရှင်ဂဝမ္ပတိထေရ်သည် ရဟန်းတို့အား ဤစကားကို ဆို၏- ငါ့ရှင်တို့ ဤတရားစကားကို မြတ်စွာဘုရားမျက်မှောက်တော်မှ ကြားနာသင်ယူခဲ့ရ၏- ‘ရဟန်းတို့ ဆင်းရဲကို မြင်သောသူသည် ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကိုလည်း မြင်၏။ ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းကို မြင်သော သူသည်ဆင်းရဲကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကိုလည်း မြင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကို မြင်သော သူသည် ဆင်းရဲကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကိုလည်း မြင်၏။ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကို မြင်သော သူသည် ဆင်းရဲကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကိုလည်း မြင်၏ဟု ဤတရားစကားကို မြတ်စွာဘုရားမျက်မှောက်တော်မှ ကြားနာသင်ယူခဲ့ရ၏”ဟူ၍ ဤသို့ ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သာလျှင်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော ဤတရား သုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏။ ကိလေသာစိုးစဉ်းမျှ ရှိစေကာမူ အပါယ်လေးပါး တို့မှ လွတ်၏၊ (အာနန္တရိက ကံငါးပါးနှင့်နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရားတို့ကို မပြုတော့ပြီ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား အလုံးစုံသော တရားသည် ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ထိုအလုံးစုံ ဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားသည် ချုပ်ခြင်းသဘောရှိ၏ဟု (ကိလေသာ) မြူအညစ်အကြေးကင်းသော တရားမျက်စိ ‘သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်’ သည် ထင်ရှားဖြစ်၏။ ရဟန်းတို့ (ထိုအခါ သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အရိယာသာဝကသည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သုံးပါးသော သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">အနုပုဗ္ဗာဘိသမယကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ‘အနုပုဗ္ဗေန မေဓာဝီ၊ ထောကံ ထောကံ ခဏေ ခဏေ၊ ကမ္မာရော ရဇတဿေဝ နိဒ္ဒမေ မလမတ္တနော'အစရှိသော သုတ်တို့ကို မသင့်သောအားဖြင့်ယူ၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သော သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်ခြင်းဖြင့် အချို့သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏၊ သမုဒယ, နိရောဓ, မဂ္ဂသစ္စာကို မြင်ခြင်းဖြင့် အချို့သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏၊ ကြွင်းသော မဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ သည်လည်း ထိုသောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ် အတူပင် ပယ်စွန့်ကုန်၏၊ ဤသို့ ဆိုခဲ့ပြီးသော ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ခြင်း အစဉ်အားဖြင့် တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးကုန်သော အဖို့ အစုတို့ဖြင့် အစဉ်အတိုင်းကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်ခြင်းကို ပြု၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရ၏ဟု အယူရှိကုန်သော အန္ဓက, သဗ္ဗတ္ထိက, သမ္မိတိယ, ဘဒြယာနိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို စိစစ်ခြင်းငှါ ဤ အနုပုဗ္ဗာဘိသမယကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တစ်ခုသော မဂ်၏ များသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းမှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ တစ်ဖန် မေးပြန်သော် ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်ခြင်းစသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့သည်လည်း သောတာ ပတ္တိမဂ်ပင်တည်းဟူ၍ နှလုံးပြုကာ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဖိုလ်ကို မူကား တစ်ခုတည်းကိုသာ အလိုရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဒုက္ခသမုဒယနိရောဓသစ္စာကို မြင်ခြင်းဖြင့် မြင်ခြင်းကိစ္စ မပြီးဆုံးသေး၊ မဂ္ဂသစ္စာကို မြင်ခြင်းဖြင့်သာ သစ္စာကို မြင်ခြင်းကိစ္စ ပြီးဆုံးသည် မည်၏၊ ထိုအခါ ထိုသောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်၌တည်၏ဟု ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံရသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ တစ်ပြိုင်နက်အားဖြင့် သစ္စာလေးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ သစ္စာလေးပါးတို့၏ အထူးထူးသောသဘောရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ သမုဒ္ဒရာမှ ရေတစ်ပေါက်၏ အရသာကို သိခဲ့သော် ကြွင်းသော ရေအားလုံး၏ အရသာကို သိရသကဲ့သို့ တစ်ခုသော တရားကို အနိစ္စ စသော အခြင်းအရာအားဖြင့် သိအပ်သည်ရှိသော် တရားအားလုံးတို့ကိုလည်း ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏ဟူသော အယူဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ စတုသစ္စဉာဏ်ကို ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ သာဝကတို့နှင့် ဆက်ဆံသော စတုသစ္စဉာဏ်နှင့် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်လေးပါး ပေါင်း ရှစ်ပါးကို ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ အင်္ဂါတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးရှိသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ဉာဏ်ပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ ‘ဇရာမရဏေ ဉာဏံ ဇရာမရဏသမုဒယေ ဉာဏံ’ အစရှိသည်ဖြင့် နိဒါနဝဂ္ဂသံယုတ်၌ လာသော ဉာဏ်လေးဆယ့် လေးပါးပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ ‘ဇရာမရဏံ ဘိက္ခဝေ အနိစ္စံ သင်္ခတံ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နံ ခယဓမ္မံဝယဓမ္မံဝိရာဂဓမ္မံ နိရောဓဓမ္မံ’ စသည်ဖြင့် နိဒါနဝဂ္ဂ သံယုတ်၌လာသော ဉာဏ်ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးပင်တည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၉) ၁၀-ဝေါဟာရကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာနား၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ လောကီနား၌ မထိခိုက်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာဝိညာဏ်ဖြင့် သိပါကုန်သလော၊ လောကီဝိညာဏ်ဖြင့် မသိပါကုန်သလော၊ အရိယာသာဝကတို့သာသိပါကုန်သလော၊ ပုထုဇဉ်တို့ မသိပါကုန်သလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီနား၌ ထိခိုက်သည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီနား၌ ထိခိုက်ခဲ့ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာ (ဖြစ်၏) ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို လောကီဝိညာဏ်ဖြင့်သိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို လောကီဝိညာဏ်ဖြင့် သိနိုင်ခဲ့ကုန်မူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာ (ဖြစ်၏)ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို ပုထုဇဉ်တို့ သိကုန်သည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို ပုထုဇဉ်တို့သိခဲ့ပါကုန်မူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာ (ဖြစ်၏)ဟုမဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်မည်သလော၊ ဖိုလ်မည်သလော၊ နိဗ္ဗာန်မည်သလော၊ သောတာပတ္တိမဂ် မည်သလော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်မည်သလော၊ သကဒါဂါမိမဂ်မည်သလော၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်မည်သလော၊ အနာဂါမိမဂ်မည်သလော၊ အနာဂါမိဖိုလ်မည်သလော၊ အရဟတ္တမဂ်မည်သလော၊ အရဟတ္တဖိုလ်မည်သလော၊ သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော၊ သမ္မပ္ပဓာန်မည်သလော၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်မည်သလော၊ ဣန္ဒြေမည်သလော၊ ဗိုလ်မည်သလော၊ ဗောဇ္ဈင်မည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို နာကြားသော အချို့သူတို့ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားကို နားဖြင့် သိအပ်ပါသလော၊ နား၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ နားအားရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားကို နားဖြင့် မသိအပ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ နား၌ မထိခိုက်သည်မဟုတ်ပါလော၊ နားအား ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ မရောက်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကုတ္တရာတရားကို နားဖြင့် မသိအပ်ခဲ့ပါမူ နားအား ရှေးရှု ထင်ခြင်းသို့မရောက်ခဲ့ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှု၌ တပ်မက်သော အချို့သူတို့သည် ရှှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် တပ်မက်မှု တည်ရာလော၊ တပ်မက်ကြောင်းလော၊ နှစ်သက်ကြောင်းလော၊ မူးယစ်ကြောင်းလော၊ နှောင်ဖွဲ့ကြောင်းလော၊ တွေဝေကြောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် တပ်မက်မှု၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ မတပ်မက်ကြောင်း မဟုတ်ပါလော၊ မနှစ်သက်ကြောင်း မဟုတ်ပါလော၊ မမူးယစ်ကြောင်း မဟုတ်ပါလော၊ မနှောင်ဖွဲ့ကြောင်း မဟုတ်ပါလော၊ မတွေဝေကြောင်း မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကုတ္တရာတရားသည် တပ်မက်မှု၏ တည်ရာ မဟုတ်ခဲ့ပါမူမတပ်မက်ကြောင်း မနှစ်သက်ကြောင်း မမူးယစ်ကြောင်း မနှောင်ဖွဲ့ကြောင်း မတွေဝေကြောင်း ဖြစ်ခဲ့ပါမူဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြာဆိုမှု၌ (ပြစ်မှား) ဖျက်ဆီးသောအချို့သူတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် ဒေါသ၏ တည်ရာလော၊ ကောပ၏ တည်ရာလော၊ ပဋိဃ၏တည်ရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် ဒေါသ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် ကောပ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည်ပဋိဃ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကုတ္တရာတရားသည် ဒေါသ၏ တည်ရာ ကောပ၏ တည်ရာ ပဋိဃ၏တည်ရာ မဖြစ်ခဲ့ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာဟုမဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှု၌ တွေဝေသော အချို့သူတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာသည် တွေဝေမှု'မောဟ’ ၏ တည်ရာလော၊ မသိခြင်းကို ပြုတတ်ပါသလော၊ (ဉာဏ်) မျက်စိမရှိခြင်းကို ပြုတတ်ပါသလော၊ အသိဉာဏ်ကို ပိတ်ပင်တတ်ပါသလော၊ ပင်ပန်းခြင်းအဖို့ ရှိပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်ကို မဖြစ်စေတတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် တွေဝေမှု'မောဟ’ ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် မသိခြင်းကိုမပြုတတ်သည် (ဉာဏ်) မျက်စိမရှှိခြင်းကို မပြုတတ်သည် ပညာကို တိုးပွါးစေတတ်သည် မပင်ပန်းခြင်းအဖို့ရှိသည် နိဗ္ဗာန်ကို ဖြစ်စေတတ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကုတ္တရာတရားသည် တွေဝေမှု'မောဟ၏'တည်ရာ မဟုတ်ခဲ့ပါမူမသိခြင်းကို မပြုတတ်ခဲ့ပါမူ (ဉာဏ်) မျက်စိ မရှှိခြင်းကို မပြုတတ်ခဲ့ပါမူ ပညာကို တိုးပွါးစေတတ်ခဲ့ပါမူမပင်ပန်းခြင်းအဖို့ ရှှိခဲ့ပါမူ နိဗ္ဗာန်ကို ဖြစ်စေတတ်ခဲ့ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကိုနာကြားကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားလုံးတို့သည်ပင် မဂ်ကို ပွါးစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို နာကြားကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားလုံးတို့သည်ပင် မဂ်ကို ပွါးစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများစေကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗာလပုထုဇဉ်တို့သည် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကိုနာကြားကုန်၏၊ ဗာလပုထုဇဉ်တို့သည် မဂ်ကို ပွါးစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အမိကို သတ်သူသည် မဂ်ကို ပွါးစေသလော။ပ။ အဖကို သတ်သူသည်။ ရဟန္တာကိုသတ်သူသည် (ဘုရား၌) သွေးစိမ်း တည်စေသူသည်။ သံဃာကို သင်းခွဲသူသည်။ ဘုန်းတော်ကြီးသောမြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို နားကြား၏၊ ထိုသံဃာကို သင်းခွဲသူသည် မဂ်ကို ပွါးစေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ရွှေဖြင့် ပြီးသော တုတ်တံဖြင့် စပါးပုံကိုလည်းကောင်း၊ ရွှေပုံကိုလည်းကောင်းပြောကြားခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤအတူ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကုတ္တရာခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုဖြင့် လောကီတရားကိုလည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုနိုင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကြက်ဆူသားဖြင့် ပြီးသော တုတ်တံဖြင့် စပါးပုံကိုလည်းကောင်း၊ ရွှေပုံကိုလည်းကောင်းပြောကြားခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤအတူ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကီခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုဖြင့် လောကီတရားကိုလည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုနိုင်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတာ်ကြီးတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီဖြစ်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်လောကုတ္တရာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီနား၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကိုခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာနား၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ လောကီကို ခေါ်ဝေါ် ပြောဆိုလတ်သော်လောကီဝိညာဏ်ဖြင့် သိကုန်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာဝိညာဏ်ဖြင့် သိကုန်ပါသလော၊ လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ပုထုဇဉ်တို့ သိကုန်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် အရိယာသာဝကတို့ သိကုန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီဖြစ်၏၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာဖြစ်၏ဟုမပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကီတရားကိုလည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်းခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကီတရားကိုလည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီဖြစ်၏၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာဖြစ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီဖြစ်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် မဂ်ဖြစ်သလော၊ မဂ်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ် ပြောဆိုလတ်သော် မဂ်မဟုတ်ပါသလော၊ ဖိုလ်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ဖိုလ်ဖြစ်ပါသလော၊ ဖိုလ်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ဖိုလ်မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်သလော၊ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ပါသလော၊ သင်္ခတကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် သင်္ခတဖြစ်ပါသလော၊ အသင်္ခတကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်အသင်္ခတဖြစ်ပါသလော၊ ရုပ်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ရုပ်ဖြစ်ပါသလော၊ ရုပ်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ရုပ်မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ ဝေဒနာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ဝေဒနာဖြစ်ပါသလော၊ ဝေဒနာမဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ဝေဒနာမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ သညာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် သညာဖြစ်ပါသလော၊ သညာမဟုတ်သည်ကိုခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် သညာ မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ သင်္ခါရတို့ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်သင်္ခါရတို့ ဖြစ်ကုန်ပါသလော၊ သင်္ခါရ မဟုတ်သည်တို့ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် သင်္ခါရမဟုတ်သည်တို့ဖြစ်ကုန်ပါသလော၊ ဝိညာဏ်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်ဝိညာဏ်ဖြစ်ပါသလော၊ ဝိညာဏ်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်ဝိညာဏ်မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဝေါဟာရကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကုတ္တရာ အခေါ်အဝေါ်စကားဖြင့် ခေါ်ဝေါ်ပြောဆို၏ဟု အယူရှိသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ရန် ဤဝေါဟာရကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုပရဝါဒီဆရာတို့၏ မသင့်သော အယူဝါဒ ရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ပြခြင်းငှါ သကဝါဒီဆရာက မေးသည်၊ သင် ပရဝါဒီ၏ သဒ္ဒါယတနသည်သာလျှင် လောကုတ္တရာလော၊ သို့မဟုတ် သောတာယတန အစရှိသည်တို့သည်လည်း လောကုတ္တရာလောဟု မေးလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ လောကီဖြစ်သော ဒေသေတဗ္ဗတရားစကားကို ဟောပြောသည်ရှိသော် မြတ်စွာဘုရား၏ စကားသည် လောကီပင်ဖြစ်သည်ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် အချို့တို့၏ဝါဒကို ပယ်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဝဂ် (၂၀) ၁၁-နိရောဓကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲ၏ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ပ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ ကိုးကွယ်ရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ လဲလျောင်းရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ မရွေ့လျောရာတို့သည်နှစ်မျိုးတို့လော။ မသေရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ နိဗ္ဗာန်တို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်တို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်နှစ်မျိုးတို့၏ မြင့်မြတ်ခြင်း ယုတ်နိမ့်ခြင်းသည် ရှိပါသလော၊ ယုတ်ညံ့ခြင်းမွန်မြတ်ခြင်းသည် ရှိပါသလော၊ တိုးတက်ခြင်း ဆုတ်ယုတ်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။ အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း၊ အကွဲအပြားသည်လည်းကောင်း၊ အရေးအကြောင်းသည်လည်းကောင်း၊ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းကုန်သော သင်္ခါရတို့ကို ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းစေကုန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချုပ်ငြိမ်းစေပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းကုန်သော သင်္ခါရတို့ကို ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းစေကုန်ခဲ့ပါမူ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့ကိုလည်း စင်စစ် ဧကန် ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့ကိုလည်း စင်စစ် ဧကန် ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့ကိုလည်း စင်စစ် ဧကန် ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ပါကုန်မူ ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့ကိုလည်း စင်စစ်ဧကန် ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ပါကုန်မူထိုအကြောင်းကြောင့် ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့သည်လည်း အရိယာမဂ်ကို အကြောင်းပြု၍ချုပ်ငြိမ်းပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချုပ်ငြိမ်းပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတရားတို့သည် အရိယာမဂ်ကို အကြောင်းပြု၍ချုပ်ငြိမ်းပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့သည် နောက်ထပ် တစ်ဖန် မဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့သည် နောက်ထပ် တစ်ဖန် မဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">နိရောဓကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သင်္ခါရတရားတို့ကို အနိစ္စ စသော သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းမှ ကင်းသောအားဖြင့် ချုပ်ခြင်း၊ သင်္ခါရတရားတို့ကို အနိစ္စ စသော သင့်သောအကြောင်း အားဖြင့် ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ခြင်းဟူသော နှစ်ပါးသော ချုပ်ခြင်းတို့ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ နိရောဓသစ္စာဟု အယူရှိကုန်သော မဟိသာသက အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှါ ဤနိရောဓကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဒုက္ခသစ္စာနှစ်ပါတို့ကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပဋိသင်္ခါနိရောဓ အပ္ပဋိသင်္ခါနိရောဓဟူသော နှစ်ပါးသော အခြင်အရာတို့ဖြင့် ဒုက္ခ၏ ချုပ်ခြင်းကို အလိုရှိသောကြောင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဒုက္ခသစ္စာနှစ်ပါးတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းမှုကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဒုက္ခချုပ်ငြိမ်းမှုကို အလိုရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ နိဗ္ဗာန်နှစ်ပါးတို့၏ မြင့်မြတ်ခြင်း ယုတ်နိမ့်ခြင်းစသည်တို့ကို မမြင်ရသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်ပြီးသော သင်္ခါရတို့၏ တစ်ဖန်နောက်ထပ် မချိုးဖဲ့ မဖျက်ဆီးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။ တစ်နည်း- မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့၏ အရိယာမဂ် မဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ချုပ်ငြိမ်းမြဲတိုင်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ချုပ်ငြိမ်း သောကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> -- ohe8e87c9vl7xn7rmnham3ql3yfkz3g 19129 19120 2025-07-10T04:12:40Z Tejinda 173 19129 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်သုံးပုံ မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်</b> | previous = [[ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်|(ခ) ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်]] | previous2 = | next = [[ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်-ဒု]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မပိဋက</p> <h3 style="text-align:center;">ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်</h3> <p style="text-align: center;">မြန်မာပြန်</p> <p style="text-align: center;">နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ပုဂ္ဂလကထာ</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-သုဒ္ဓသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <p style="text-align: center;">၁-အနုလောမပစ္စနိက်</p> <p style="text-align: center;">(က) ပဌမနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။ ၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ ၂။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။ ၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။ ၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့။ ၆</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း သင် မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုလောမပဉ္စက ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိကမ္မစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။ ၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။ ၈</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။ ၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည်ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ"ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည်ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိကမ္မစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ ဤသို့ သင် (သကဝါဒီ) အောက်မေ့မှတ်ထင်ခဲ့ပါမူ ထိုအောက်မေ့မှတ်ထင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ထိုဝန်ခံချက်ဖြင့်ပင် ဤသို့ဝန်ခံသော သင် (သကဝါဒီ) ကို ဤသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်တော့၏၊ ထိုသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်သော သင် (သကဝါဒီ) ကို (ငါတို့) ဖိနှိပ်ပါကုန်၏၊ သင် (သကဝါဒီ) သည် ကောင်းစွာ အဖိအနှိပ်ခံရသူလည်း ဖြစ်တော့၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။ ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည်ရှိ၏၊ (ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ) ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပနယနစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ အရှင်သကဝါဒီ (သင့်အပေါ်၌) ငါ ပြုခဲ့သော ဤဖိနှိပ်မှုသည် မတရားသဖြင့် ဖိနှိပ်မှု ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအနုလောမပဉ္စက၌ ဤအတူပင် ကြည့်ရှုစမ်းပါဦးလော့။</p> <p style="text-indent:2em">အနုလောမပဉ္စကနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">“ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ငါ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့် ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား ငါ မဆိုခဲ့၊ ဤသို့ ထိုအနုလောမပဉ္စက၌ ဤအတူပင် ကြည့်ရှုစမ်းပါဦးလော့။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအနုလောမပဉ္စက၌ ဤဝန်ခံချက်ဖြင့် ဤသို့ဝန်ခံသော ငါ (ပရဝါဒီ) တို့ကို သင် (သကဝါဒီ) သည် ဤသို့မဖိနှိပ်ထိုက်ကုန်ပါဘဲလျက် ငါ့ကို ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ ငါ (ပရဝါဒီ) တို့သည် မတရားသဖြင့် (ဤသို့) အဖိနှိပ်ခံရသူများသာ ဖြစ်ကြရပါကုန်၏-</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ၏ မတရားဖိနှိပ်ပုံ ၁၀</p> <p style="text-indent:2em">“အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်'မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ‘ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါး သော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ‘မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည့်ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့မူ ‘ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍လည်း သင် မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ‘ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ‘မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း”ဟု (ဖိနှိပ်ခဲ့၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်ကုန်၊ သို့ပါလျက် (သင်သကဝါဒီသည်) ငါ့ကို ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ ငါ (ပရဝါဒီ) တို့သည် မတရားသဖြင့် အဖိနှိပ်ခံရသူများ ဖြစ်ကြရကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဥပနယနစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂမနစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အကြောင်းကြောင့် သင် (သကဝါဒီ) သည် ငါ ပရဝါဒီကို ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့ပေ၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်းဟု (ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအကြောင်းကြောင့် ငါ့ကို အကြင်သို့ ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ သင်၏ ဤဖိနှိပ်ခြင်းသည် မှား၏၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် အကြင်ဖိနှိပ်မှုကို ပြုအပ်ပြီ၊ ထိုဖိနှိပ်မှုကို (သင်သည်) မတရားသဖြင့် ပြုအပ်၏၊ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်မှုကို ငါသည် ကောင်းစွာ ပြုအပ်၏၊ စကားအစဉ်၏ ပြီးဆုံးစေမှုကို ငါသည် ကောင်းစွာ ပြုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂမနစတုက္က ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဌမနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> -- <aside epub:type="footnote” id="n001"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ပရမတ္ထအားဖြင့် ရအပ်သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n002"><p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ဤပုဂ္ဂလကထာ၌ ပရဝါဒီအရ သာသနာတွင်း ဝဇ္ဇိပုတ္တက, သမိတိယဂိုဏ်းဝင်တို့နှင့် သာသနာပ အညတိတ္ထိယများကို ဆိုလိုသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n003"><p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ သမ္မုတိသစ္စာအားဖြင့် ဟောသည်ကို သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထဟု ရည်ရွယ်၍ ရအပ်၏ဟု ဖြေသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n004"><p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရား၏ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထ အမျိုးအစားကဲ့သို့သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထမျိုးကို ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရ-မရ ထင်ရှားအောင် ပြု၍ မေးတော်မူသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n005"><p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ သကဝါဒီမေးသော ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရား၏ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထ အမျိုးအစားကို ပုဂ္ဂိုလ်၌ မရနိုင်သောကြောင့် ဤသို့ ပဋိက္ခေပ (ပယ်မြစ်၍) ပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n006"><p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ သကဝါဒီက ပဌမပုစ္ဆာ၌ ငါဆိုသော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထနှင့် ဒုတိယပုစ္ဆာ၌ ငါဆိုသော သစ္စိကဋ္ဌ ပရမတ္ထနှစ်ပါးတို့သည် အရ အတူတူပင် ဖြစ်ပါလျက် ပရဝါဒီသည် ပဌမပုစ္ဆာ၌ ဝန်ခံခဲ့ပြီးလျှင် ဒုတိယပုစ္ဆာသို့ရောက်မှ ပယ်မြစ်ပြန်သဖြင့် ဤသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ရှိ၏ဟု ဆိုတော်မူသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n007"><p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ သမ္မုတိသစ္စာအားဖြင့် ရအပ်သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n008"><p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ ပရမတ္ထသစ္စာအားဖြင့် ရအပ်သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထကို ရည်ရွယ်၍ ဖြေသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n009"><p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ ပရဝါဒီက ‘အတ္ထိ ပုဂ္ဂလော အတ္တဟိတာယ ပဋိပန္နော’ဟု ဟောသော သမ္မုတိသစ္စာ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထမျိုးကဲ့သို့ သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထပုဂ္ဂိုလ်မျိုး ရ-မရကို ထင်ရှားအောင် ပြု၍ မေးသည်၊ သကဝါဒီက ပရဝါဒီမေးသော သမ္မုတိသစ္စာ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထမျိုးကား ရနိုင်သောကြောင့် ဤသို့ ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n010"><p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ အနုလောမပဉ္စက၌လာသော စကားရပ်အတိုင်း ပရဝါဒီက ပြောသည်။</p> </aside> -- <p style="text-align: center;">၁-သုဒ္ဓသစ္စိကဋ္ဌ</p> <p style="text-align: center;">၂-ပစ္စနီကာနုလောမ</p> <p style="text-align: center;">(ခ) ဒုတိယနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင့်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ"ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည်ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပစ္စနီကပဉ္စက ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ပဋိကမ္မစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံကား</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင် ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိကမ္မစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင် ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ ဤသို့ သင် (ပရဝါဒီ) အောက်မေ့မှတ်ထင်ခဲ့ပါမူ ထိုအောက်မေ့မှတ်ထင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဤဝန်ခံချက်ဖြင့် ဤသို့ဝန်ခံသော သင် (ပရဝါဒီ) ကို ဤသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်တော့၏၊ ထိုသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်သော သင် (ပရဝါဒီ) ကို ငါတို့ ဖိနှိပ်ပါကုန်၏၊ သင်ပရဝါဒီသည် ကောင်းစွာ အဖိနှိပ်ခံရသူလည်း ဖြစ်တော့၏-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ ၁</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင် စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပနယနစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ အရှင်ပရဝါဒီ (သင့်အပေါ်၌) ငါ ပြုခဲ့သော ဤဖိနှိပ်မှုသည် မတရားသဖြင့် ဖိနှိပ်မှု ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုပစ္စနီကပဉ္စက၌ ဤအတူပင် ကြည့်ရှုစမ်းပါဦးလော့။ ပစ္စနီကပဉ္စကနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">“ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ငါ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား ငါ မဆိုခဲ့၊ ဤသို့ထိုပစ္စနီကပဉ္စက၌ ဤအတူပင် ကြည့်ရှုစမ်းပါဦးလော့။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပစ္စနီကပဉ္စက၌ ဤဝန်ခံချက်ဖြင့် ဤသို့ဝန်ခံသော ငါ (သကဝါဒီ) တို့ကို သင် (ပရဝါဒီ) သည် ဤသို့မဖိနှိပ်ထိုက်ကုန်ပါဘဲလျက် ငါ့ကို ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ ငါ (သကဝါဒီ) တို့သည် မတရားသဖြင့် (ဤသို့) အဖိအနှိပ်ခံရသူများသာ ဖြစ်ကြရပါကုန်၏-</p> <p style="text-align: center;">ပရဝါဒီ၏ မတရားဖိနှိပ်ပုံ ၂</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟု သင် မဆိုခဲ့ပါမူ"ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးတို့ကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်းဟု (ဖိနှိပ်ခဲ့၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်ကုန်ပါဘဲလျက် သင် ငါ့ကို ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ ငါ (သကဝါဒီ) တို့သည် မတရားသဖြင့် အဖိအနှိပ်ခံရသူများ ဖြစ်ကြရကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဥပနယနစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂမနစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အကြောင်းကြောင့် သင် (ပရဝါဒီ) သည် ငါသကဝါဒီကို ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုး့သည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍သင် မဆိုခဲ့ပေ၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်းဟု (ဤကဲ့သို့ မဖိနှိပ်ထိုက်)။ ထိုအကြောင်းဖြင့်ပင် ဤသို့ ငါ့ကို အကြင်သို့ ဖိနှိပ်၏၊ သင်သည် ဤဖိနှိပ်မှုကို ပြုအပ်ပြီ၊ ထိုဖိနှိပ်မှုကိုသင်သည် မတရားသဖြင့် ပြုအပ်၏၊ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်မှုကို ငါသည် ကောင်းစွာ ပြုအပ်၏၊ (စကားအစဉ်၏) ပြီးဆုံးစေမှုကို ငါသည် ကောင်းစွာ ပြုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂမနစတုက္က ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n011"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ပဋိကမ္မစတုက္က (အပိုဒ်-၇) ၌ ပရဝါဒီအား (သကဝါဒီ) က ဖိနှိပ်ခဲ့ပုံကို ပြန်၍ ပြသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n012"><p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပစ္စနီကာနုလောမ (အပိုဒ်-၆) စကားရပ်အတိုင်း သကဝါဒီက ပြန်ပြောသည်။</p> </aside> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဩကာသသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <h3>၁-အနုလောမပစ္စနိက် (ဂ) တတိယနိဂ္ဂဟ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော)့အကြင် စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">တတိယနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n013"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ရုပ်၌ အတ္တဟု ရှုသော အပြစ်၊ ဇီဝတခြား ကိုယ်တခြားဟု အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်သော အပြစ် ဤအပြစ်နှစ်ခုကို မြင်သဖြင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ကာလသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <h3>၁-အနုလောမပစ္စနိက် (ဃ) စတုတ္ထနိဂ္ဂဟ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်းရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆို၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သော စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း ရအပ်၏”ဟု အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်းရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သော စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">စတုတ္ထနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n014"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ထိုသူသည်ပင် မင်းမျိုး ထိုသူသည်ပင် ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်၏ဟု အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်သော အပြစ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးတည်းပင် အသက်ထင်ရှားရှိစဉ်အခါနှင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပြီးသော အခါတို့၌ အထူးမရှိဟု အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်သော အပြစ်ဟူသော အပြစ်နှစ်ခုကို မြင်သဖြင့် ပရဝါဒီက ဤသို့ ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> -- <h3 style="text-align:center;">၄-အဝယဝသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <h3>၁-အနုလောမပစ္စနိက် (င) ပဉ္စမနိဂ္ဂဟ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကား သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟု အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စမနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n015"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ရုပ်၌ အတ္တ၊ စက္ခု၌ အတ္တစသည် အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်သော အပြစ်ကို ကြောက်လန့်သဖြင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> -- <p style="text-align: center;">၂-ဩကာသသစ္စိကဋ္ဌ</p> <p style="text-align: center;">၂-ပစ္စနီကာနုလောမ</p> <p style="text-indent:2em">(စ) ဆဋ္ဌနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့်မရအပ်”ဟု အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့်မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သော စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဆဋ္ဌနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ကာလသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <p style="text-align: center;">၂-ပစ္စနီကာနုလောမ</p> <p style="text-indent:2em">(ဆ) သတ္တမနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့်အခါခပ်သိမ်း မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကိုသင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း မရအပ်”ဟူ၍သင် မဆိုခဲ့မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်းမရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တမနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-အဝယဝသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <p style="text-align: center;">၂-ပစ္စနီကာနုလောမ</p> <p style="text-indent:2em">(ဇ) အဋ္ဌမနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူထိုအကြောင်းကြောင့် “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။ ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌမနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-သုဒ္ဓိကသံသန္ဒနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။ ၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကားသင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ် သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟု အကယ်၍သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ"ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟု အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။ပ။ သောတာယတနကို။ ဃာနာယတနကို။ ဇိဝှါ ယတနကို။ ကာယာယတနကို။ ရူပါယတနကို။ သဒ္ဒါယတနကို။ ဂန္ဓာယတနကို။ ရသာ ယတနကို။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနကို။ မနာယတနကို။ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀</b>။ စက္ခုဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ သောတဓာတ်ကို။ ဃာနဓာတ်ကို။ ဇိဝှါဓာတ်ကို။ ကာယဓာတ်ကို။ ရူပဓာတ်ကို။ သဒ္ဒဓာတ်ကို။ ဂန္ဓဓာတ်ကို။ ရသဓာတ်ကို။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်ကို။ စက္ခုဝိညာဏဓာတ်ကို။ သောတဝိညာဏဓာတ်ကို။ ဃာနဝိညာဏဓာတ်ကို။ ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်ကို။ ကာယဝိညာဏဓာတ်ကို။ မနောဓာတ်ကို။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို။ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁</b>။ စက္ခုန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ သောတိန္ဒြေကို။ ဃာနိန္ဒြေကို။ ဇိဝှိန္ဒြေကို။ ကာယိန္ဒြေကို။ မနိန္ဒြေကို။ ဇီဝိတိန္ဒြေကို။ ဣတ္ထိန္ဒြေကို။ ပုရိသိန္ဒြေကို။ သုခိန္ဒြေကို။ ဒုက္ခိန္ဒြေကို။ သောမနဿိန္ဒြေကို။ ဒေါမနဿိန္ဒြေကို။ ဥပေက္ခိန္ဒြေကို။ သဒ္ဓိန္ဒြေကို။ ဝီရိယိန္ဒြေကို။ သတိန္ဒြေကို။ သမာဓိန္ဒြေကို။ ပညိန္ဒြေကို။ အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေကို။ အညိန္ဒြေကို။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အညာတာဝိန္ဒြေမှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုး တခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းမဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါး အတွက်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား အကယ်၍ ဟောအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်"ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါး အတွက်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ"ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ အရှင်သကဝါဒီ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ အကယ်၍ကား သင် မဆိုခဲ့လျှင် ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍ကား မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါး အတွက်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ"ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား အကယ်၍ ဟောအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်"ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ အကယ်၍ကား သင် မဆိုခဲ့မူ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏”ဟူ၍ကား မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ"ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကားသင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ သောတာယတနကို။ပ။ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅</b>။ စက္ခုဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ ကာယဓာတ်ကို။ပ။ ရူပဓာတ်ကို။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်ကို။ပ။ စက္ခုဝိညာဏဓာတ်ကို။ပ။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆</b>။ စက္ခုန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ သောတိန္ဒြေကို။ပ။ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား အကယ်၍ ဟောအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ အကယ်၍ သင်မဆိုခဲ့မူ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏”ဟူ၍ကား မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သုဒ္ဓိကသံသန္ဒနာ ပြီး၏။</p> -- <aside epub:type="footnote” id="n016"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ရုပ်သည် ပရမတ္တအားဖြင့် ရှိသကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ပရမတ္တအားဖြင့် ရှိခဲ့မူ ရုပ်နှင့် ဝေဒနာ စသည်တို့၏ အသီးအခြား တစ်ပါးစီ ဖြစ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ရုပ်မှ အသီးအခြား ရကောင်းလေသလောဟု ဤဒုတိယပုစ္ဆာကို မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n017"><p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရုပ်စသည်တို့မှ တစ်ပါးဟူ၍လည်းကောင်း၊ တစ်ပါးမဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ဟူသော အယူဝါဒနှင့်လည်းကောင်း၊ အသက်သည်တခြား ကိုယ်သည်တခြားလောဟု မေးခဲ့သော် မဖြေအပ်ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောသော သုတ်နှင့်လည်းကောင်း ဆန့်ကျင်နေသည်ကို မြင်သဖြင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ဤသို့ ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> -- <h3 style="text-align:center;">၆-ဩပမ္မသံသန္ဒနာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ခဲ့မူ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟု သင်မဆိုခဲ့မူ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား’ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်ခဲ့မူ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူထိုအကြောင်းကြောင့် “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ သင့်မဆိုခဲ့ပါမူဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းမဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကိုသင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို။ပ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို။ပ။ ရုပ်ကို။ပ။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ သညာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ကို။ပ။ ရုပ်ကို။ပ။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို။ပ။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့ ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြားတို့ ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ခဲ့ပါမူဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့်ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုး တခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ် သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုး တခြားဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့တည်းဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုး တခြားဟုအကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့မူဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ သင်္ခါရတို့ကိုလည်း မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်၏၊ ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနကို။ပ။ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ စက္ခာယတနကို။ပ။ မနာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဓမ္မာယတနကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတဓာတ်ကို။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ စက္ခုဓာတ်ကို။ပ။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတိန္ဒြေကို။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ စက္ခုန္ဒြေကို။ပ။ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုး တခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ခဲ့မူ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ ထို့ကြောင့်အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်ခဲ့မူ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါမူထိုအကြောင်းကြောင့် ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုး တခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟု အကယ်၍သင် မဆိုခဲ့မူ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သညာကို။ သင်္ခါရတို့ကို။ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉</b>။ သညာကို။ သင်္ခါရတို့ကို။ ဝိညာဏ်ကို။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀</b>။ သင်္ခါရတို့ကို။ ဝိညာဏ်ကို။ ရုပ်ကို။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ သညာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁</b>။ ဝိညာဏ်ကို။ ရုပ်ကို။ ဝေဒနာကို။ သညာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂</b>။ ရုပ်ကို။ ဝေဒနာကို။ သညာကို။ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃</b>။ သောတာယတနကို။ပ။ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ စက္ခာယတနကို။ပ။ သောတာယတနကို။ပ။ မနာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄</b>။ သောတဓာတ်ကို။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ စက္ခုဓာတ်ကို။ပ။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅</b>။ သောတိန္ဒြေကို။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ သောတိန္ဒြေကို။ပ။ စက္ခုန္ဒြေကို။ပ။ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်ခဲ့မူ အညာတာဝိန္ဒြေကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုး့တခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟု သင် မဆိုခဲ့မူ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရသကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိ စီးပွားရေးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆ္ဆ္ဆ္ဆ္ဆာ၌ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ မိမိစီးပွားရေးအတွက်ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဩပမ္မသံသန္ဒနာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-စတုက္ကနယသံသန္ဒနာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ ၁၀</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟု ဆိုသင့်သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟု သင် ဆိုခဲ့၏။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကား့သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟု သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ၃ ရုပ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ရုပ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ် ကိုရအပ်ပါသလော။ပ။ ၄ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်ပါသလော။ ၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်'ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်၏’ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍သာ သင် ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဝေဒနာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝေဒနာကို ကြဉ်ထား၍ (ဝေဒနာမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဝေဒနာကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သညာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ သညာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သညာကိုကြဉ်ထား၍ (သညာမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ သညာကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သင်္ခါရတို့သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်ပါသလော။ပ။ သင်္ခါရတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သင်္ခါရတို့ကိုကြဉ်ထား၍ (သင်္ခါရတို့မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ သင်္ခါရတို့ကို ရအပ်ပါကုန်သလော။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဝိညာဏ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝိညာဏ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ဝိညာဏ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့။</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခာယတန၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခာယတနကို ကြဉ်ထား၍ (စက္ခာယတနမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခာယတနကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မာယတနသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဓမ္မာယတန၌ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မာယတနကို ကြဉ်ထား၍ (ဓမ္မာယတနမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဓမ္မာယတနကို ရအပ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခုဓာတ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခုဓာတ်ကိုကြဉ်ထား၍ (စက္ခုဓာတ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခုဓာတ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ဓမ္မဓာတ်မှ တစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဓမ္မဓာတ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခုန္ဒြေ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခုန္ဒြေကို ကြဉ်ထား၍ (စက္ခုန္ဒြေမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခုန္ဒြေကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို ကြဉ်ထား၍ (အညာတာဝိန္ဒြေမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်'ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏’ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ‘မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့လျှင် မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ သင် မဆို၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ‘မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ရုပ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ရုပ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝေဒနာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဝေဒနာ၌ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝေဒနာကို ကြဉ်ထား၍ (ဝေဒနာမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဝေဒနာကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သညာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်ပါသလော။ပ။ သညာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုရအပ်ပါသလော။ပ။ သညာကို ကြဉ်ထား၍ (သညာမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌သညာကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သင်္ခါရတို့သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ သင်္ခါရတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါ့သလော။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို ကြဉ်ထား၍ (သင်္ခါရ တို့မှ တစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌သင်္ခါရတို့ကို ရအပ်ပါကုန်သလော။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဝိညာဏ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝိညာဏ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ဝိညာဏ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏ဟုသင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ‘မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခာယတန၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခာယတနကို ကြဉ်ထား၍ (စက္ခာယတနမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌စက္ခာယတနကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မာယတနသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဓမ္မာယတန၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မာယတနကို ကြဉ်ထား၍ (ဓမ္မာယတနမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဓမ္မာယတနကို ရအပ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခုဓာတ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခုဓာတ်ကိုကြဉ်ထား၍ (စက္ခုဓာတ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခုဓာတ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ဓမ္မဓာတ်မှ တစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဓမ္မဓာတ်ကိုရအပ်ပါသလော။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခုန္ဒြေ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခုန္ဒြေကိုကြဉ်ထား၍ (စက္ခုန္ဒြေမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခုန္ဒြေကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို ကြဉ်ထား၍ (အညာတာဝိန္ဒြေမှ တစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုန့်ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟု သင် မဆိုခဲ့လျှင် မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ် သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနယသံသန္ဒနာ ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n018"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ရုပ်ကို သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထအားဖြင့် ရခဲ့ပါမူ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ရုပ်စသော ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားတို့တွင် တစ်ပါးပါးသာလျှင် ဖြစ်သင့်သည်ဟု ရည်ရွယ်၍ ဤဒုတိယပုစ္ဆာကို မေးခြင်း ဖြစ်သည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n019"><p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟု ဖြေဆိုခဲ့လျှင် ရုပ်သည် ချုပ်ပျောက်ပျက်စီးသကဲ့သို့ အတ္တ, ဇီဝဟု စွဲယူထားသောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ချုပ်ပျောက်ပျက်စီး၏ဟု ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိအဖြစ်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n020"><p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထ ရကောင်းသော မဟာဘုတ်လေးပါးကို ကျန်မဟာဘုတ်သုံးပါးတို့က မှီသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ဝတ္ထုရုပ်ကိုဝိညာဏ်က မှီသကဲ့သို့လည်းကောင်း ရုပ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ရကောင်းသလောဟု မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n021"><p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ သဘာဝတရားတို့ကို ခွဲခြားဝေဖန်သောအားဖြင့် ဝေဒနာစသော တရားအားလုံးတို့ကို လည်းကောင်း၊ သို့မဟုတ် နာမ် ခန္ဓာလေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း နိဗ္ဗာန်ကိုလည်းကောင်း ရုပ်မှ တစ်ခြားတပါးဟု ဆိုခြင်းငှါ တတ်ကောင်းသကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း ရုပ်မှ တစ်ခြားတစ်ပါးဟု ဆိုထိုက်ပါသလောဟူ၍ မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n022"><p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ စိတ္တသမုဋ္ဌာနရုပ်တို့၏ မှီရာအားဖြင့် ရုပ်သည် ဝေဒနာစသည်၌ မှီ၍ ဖြစ်၏ဟု ဆိုခြင်းငှါ တတ်တောင်းသကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း မှီရာအဖြစ်ဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ဟု ဆိုထိုက်ပါသလောဟု မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n023"><p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ ဆိုခဲ့ပြီးသော ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိနှင့် မိမိအယူ လဒ္မိသမယမှ ဆန့်ကျင်နေသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> </aside> -- <h3 style="text-align:center;">၈-လက္ခဏယုတ္တိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနှင့် တကွဖြစ်၍ ‘သပစ္စယ’မည်သလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်အကြောင်း ကင်း၍ ‘အပစ္စယ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်စီရင်ခံရသူဖြစ်၍ ‘သင်္ခတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်စီရင်မှု ကင်း၍ ‘အသင်္ခၤတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြဲသည်ဖြစ်၍ ‘သဿတ’ မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မမြဲသည်ဖြစ်၍ ‘အသဿတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနိမိတ်နှင့်တကွဖြစ်၍ ‘သနိမိတ္တ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနိမိတ် ကင်း၍ ‘အနိမိတ္တ’မည်သလော။ ၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ ‘သပစ္စယ’မည်သလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်အကြောင်းကင်း၍ ‘အပစ္စယ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်စီရင်ခံရသူဖြစ်၍ ‘သင်္ခတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်စီရင်မှု ကင်း၍ ‘အသင်္ခၤတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြဲသည်ဖြစ်၍ ‘သဿတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မမြဲသည်ဖြစ်၍ ‘အသဿတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနိမိတ်နှင့်တကွဖြစ်၍ ‘သနိမိတ္တ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနိမိတ်ကင်း၍ ‘အနိမိတ္တ’မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။ ၂</p> <p style="text-align: center;">လက္ခဏယုတ္တိကထာ ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n024"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ နိဗ္ဗာန်ကို ချန်ထား၍ နိဗ္ဗာန်မှ ကြွင်းသော သစ္စိကဋ္ဌတရားဟူသမျှသည် အကြောင်းပစ္စည်းနှင့် တကွဖြစ်သောကြောင့် ‘သပစ္စယ’ မည်၏၊ အကြောင်းတရားတို့’ ပေါင်းဆုံ၍ ပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ‘သင်္ခတ’ မည်၏၊ ဖြစ်ပြီးမှ ချုပ်ပျောက်သည်ဖြစ်၍ အခါခပ်သိမ်း မရှိသောကြောင့် ‘အသဿတ’ မည်၏၊ ဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းဟု ဆိုအပ်သော နိမိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ‘သနိမိတ္တ’ မည်၏၊ နိဗ္ဗာန်သည်ကား ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်မှ ပြန်သောအားဖြင့် ‘အပစ္စယ၊ အသင်္ခတ၊ သဿတ၊ အနိမိတ္တ’ မည်၏၊ ဤကား သစ္စိကဋ္ဌလက္ခဏာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း သစ္စိကဋ္ဌ ပရမတ္ထ ဖြစ်ခဲ့မူ တိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း သပစ္စယ စသည် ဖြစ်ရာ၏ဟု ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက မေးခြင်း ဖြစ်သည်၊ ပရဝါဒီကမူကား မိမိယူဆသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အတ္တဇီဝနှင့် ယှဉ်သောကြောင့် ပယ်မြစ်ရလေသည်။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n025"><p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ သမ္မုတိသစ္စာဖြင့် ပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်း သပစ္စယ စသောအဖြစ် မရှိခဲ့၊ ထို့ကြောင့် ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ ယူဆသော သကဝါဒီဆရာက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ ပရဝါဒီကား မိမိ၏ ယုတ်ညံ့သောဝါဒ၏ အစွမ်းဖြင့် တုံ့ပြန် ဖိနှိပ်မှုကို ပြု၏။</p> </aside> -- <p style="text-indent:2em">၉-ဝစနသောဓနကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရအပ်သောအနက်သဘော မည်ပါသလော၊ ရအပ်သောအနက်သဘောသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရအပ်သောအနက်သဘောမည်၏၊ ရအပ်သောအနက်သဘော အချို့ကားပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်အချို့ကား ရအပ်သောအနက်သဘော မည်သလော၊ အချို့ကား ရအပ်သော အနက်သဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မှန်သောအနက်သဘော မည်သလော၊ မှန်သောအနက်သဘော သည်ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မှန်သောအနက်သဘော မည်၏၊ မှန်သောအနက်သဘော အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်အချို့ကား မှန်သောအနက်သဘော မည်သလော၊ အချို့ကား မှန်သောအနက်သဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်သလော၊ ထင်ရှားသော အနက်သဘောသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်၏၊ ထင်ရှားသောအနက်သဘော အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်အချို့ကား ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်သလော၊ အချို့ကား ထင်ရှား သောအနက်သဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောင်းစွာ ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်သလော၊ ကောင်းစွာထင်ရှားသောအနက်သဘောသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောင်းစွာ ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်၏၊ ကောင်းစွာ ထင်ရှား သောအနက်သဘောသည် အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အချို့ကား ကောင်းစွာ ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်သလော၊ အချို့ကား ကောင်းစွာ ထင်ရှားသောအနက်သဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောမည်သလော၊ အရှိသဘောသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောမည်၏၊ အရှိသဘော အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကားပုဂ္ဂိုလ် မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အချို့ကား အရှိသဘောမည်သလော၊ အချို့ကား အရှိသဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ ၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောမည်သလော၊ အရှိသဘောသည် အားလုံး ပုဂ္ဂိုလ်မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမည်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှိသဘောမည်သလော၊ မရှိသဘောသည် အားလုံး ပုဂ္ဂိုလ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။ ၂</p> <p style="text-align: center;">ဝစနသောဓန ပြီး၏။</p> <aside epub:type="footnote” id="n026"><p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ မှန်သောသဘော၊ ထင်ရှားရှိသောသဘော၊ ကောင်းစွာ ထင်ရှားရှိသောသဘော၊ အရှိသဘော ဤလေးဋ္ဌာနကား ‘ရ'အပ်သော အနက်သဘောဟူသည်နှင့် ပရိယာယ်တူပုဒ်များတည်း။</p> </aside> <aside epub:type="footnote” id="n027"><p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘော ဖြစ်၏၊ အရှိသဘောသည် အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်ဟု ပရဝါဒီက ဆိုခဲ့၏၊ ထိုစကားအရ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောမည်၏၊ အရှိသဘောသည် အလုံးစုံ ပုဂ္ဂိုလ် မမည်ဟု အနက် ရောက်ခဲ့၏၊ ထိုစကားကို ဝန်ခံစေလို၍ သကဝါဒီက ပဌမအမေးကို မေးသည်၊ ပရဝါဒီကလည်းဝန်ခံ၏။ သင်ပရဝါဒီသည် မိမိအကျိုးစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟူသော စကားမျှကို အမှီပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ရှိ၏ဟူသော အယူကို ယူဘိ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် မိမိအကျိုးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိ၏ဟု ဟောသကဲ့သို့ ထို့အတူ သုညတော လောကံ အဝေက္ခဿု မောဃရာဇာ သဒါသတော အစရှိသောနည်းဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ် မရှိဟူ၍လည်း ဟောတော်မူခဲ့၏၊ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောဖြစ်၏ဟူသော အနက်သဘောသည် အလုံးစုံ ပုဂ္ဂိုလ် မမည်နိုင်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှိ၊ မရှိသော အနက်သဘောသည် အလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ် မမည်ဟူသော အနက်သို့လည်း ရောက်ခဲ့၏၊ ထိုကို ဝန်ခံမည်ဟူလော ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ဒုတိယပုစ္ဆာကို သကဝါဒီက မေးလေသည်၊ ပရဝါဒီကမူ ထိုအတိုင်း ဝန်မခံနိုင်သဖြင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေရသည်။</p> </aside> -- <h3 style="text-align:center;">၁၀-ပညတ္တာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်ရှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏၁။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘ကာမ'ရှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်ရှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါမည်ကုန်သလော၃။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ လိုချင်မှု ‘ကာမ'ရှှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါမည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်မရှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ လိုချင်မှု ‘ကာမ'ရှှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်မရှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ လိုချင်မှု ‘ကာမ'ရှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်ရှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်မရှိသော သူသည်ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ ရူပဓာတ်မှ စုတေ၍ အရူပဓာတ်သို့ ရောက်သော သတ္တဝါအချို့ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြတ်သလော၊ ရုပ်မရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်ရှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါမည်ကုန်၏၊ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်မရှိ သောသူတို့သည် သတ္တဝါမည်ကုန်၏၊ ရူပဓာတ်မှ စုတေ၍ အရူပဓာတ်သို့ ရောက်သော သတ္တဝါအချို့ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ရှိသော သတ္တဝါသည် ပြတ်သလော၊ ရုပ်မရှိသော သတ္တဝါသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲဝေအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဖြစ်သလော၊ ဤသရီရသည် ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်သလော၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ, သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသော အနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသော အဖို့ရှိသလော၊ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ, ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်သလော၅။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်ဖြစ်သလော၊ ဤဇီဝသည်ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်သလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့်, ဇီဝ, ဇီဝနှင့်, ပုဂ္ဂိုလ်သည် တူသော အနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသော အဖို့ရှိသလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ကိုယ်ဟူ၍လည်ကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်၊ ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင်ဖြစ်ခဲ့မူ ကိုယ်နှင့် သရီရ၊ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိခဲ့မူ တူခဲ့မူ တူသော အဖို့ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ၊ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မခွဲဝေအပ်သည်ကို ပြု၍ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်၊ ဤဇီဝသည် ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်ခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဇီဝ၊ ဇီဝနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည်တူသောအနက်ရှိခဲ့မူ တူခဲ့မူ တူသောအဖို့ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ခဲ့မူ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှ တစ်မျိုးတစ်ခြား ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြား၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ကိုယ်ဟူ၍လည်ကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်၊ ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏။ ကိုယ်နှင့် သရီရ၊ သရီနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏။ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ၊ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်၊ ဤဇီဝသည် ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဇီဝ၊ ဇီဝနှင့်ပုဂ္ဂိုလ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသော အဖို့ရှိ၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့်ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှ့တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယ ပုစ္ဆာ၌မူ ဇီဝသည်သရီရမှ တစ်မျိုး တခြား၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကား သာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြား၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်းကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်၊ ဤသရီရသည် ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏။ ကိုယ်နှင့် သရီရ၊ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏။ ထိုကိုယ်ကြောင့်သရီရ၊ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်၊ ဤဇီဝသည် ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဇီဝ၊ ဇီဝနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည်တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ (ကိုယ်သည်) ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြား၊ (ပုဂ္ဂိုလ်သည် ) ကိုယ်မှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲဝေအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်၊ ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ၊ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏။ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ, ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမခွဲဝေအပ် သည်ကို ပြု၍ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်၊ ဤဇီဝသည် ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဇီဝ၊ ဇီဝနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသော အဖို့ရှိ၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှတစ်မျိုး တခြား ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဇီဝသည်သရီရမှ တစ်မျိုးတခြား၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း,ကိုယ်ဟူ၍ လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်, ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်သလော၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ, သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော။ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ၊ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြား လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၆။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ့်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မဝေခွဲအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်ခဲ့မူ ကိုယ်နှင့် သရီရ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသော အနက်ရှိခဲ့မူ တူခဲ့မူ တူသောအဖို့ရှိခဲ့မူ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့မူ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ပုဂ္ဂိုလ် သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ကိုယ်ဟူ၍လည်ကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသော အနက် ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏၊ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟု သင်မဆိုခဲ့မူ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသော အနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏၊ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မိမိစီးပွားအတွက်ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။ ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ကိုယ်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏။ ကိုယ်နှင့် သရီရ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏၊ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်းဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့ပေ၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။</p> <p style="text-align: center;">ပညတ္တာနုယောဂ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ရုပ်ရှိသည်ဟု ဆိုခဲ့သော် ရူပကာယသည် ထင်ရှားဖြစ်သင့်သောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ရုပ်ရှိသူဟူသော ပညတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ လိုချင်မှု ‘ကာမ’ ရှိသူဟု ဆိုအပ်သည်ရှိသော် ရာဂကင်းသူ၏ ထင်ရှားရှိသောကြောင့် လည်းကောင်း လိုချင်မှု ‘ကာမ’ ရှိသူဟူသော ပညတ် မရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သတ္တဝါဟူသည် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ပရိယာယ်ပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ရုပ်မရှိသူဟု ဆိုခဲ့သော် နာမ်ခန္ဓာတို့ ထင်ရှားရှိသောကြောင့်လည်းကောင်း ထိုသို့သဘောရှိသော ရုပ်မရှိသူဟူသော ပညတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း ပမအမေး၌ ပရဝါဒီက ဝန်ခံ၏၊ ဒုတိယအမေး၌ကား ရှေးအတိုင်းပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ကာယေ ကာယာနုပဿီဟု လာသောအရာ၌ ကာယအခြားတစ်ပါး၊ ပုဂ္ဂိုလ်အခြားတစ်ပါးဟု ပရဝါဒီက အယူရှိခဲ့၏၊ ထိုအယူကို ပယ်ဖျက်လို၍ ပဌမပုစ္ဆာကို သကဝါဒီက မေးသည်၊ ပရဝါဒီက ကာယနှင့် သရီရ, သရီရနှင့် ကာယအထူးကို မမြင်သောကြောင့် အမေးသုံးချက်ကို ဝန်ခံခဲ့၏။ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားလော ဟူသော စတုတ္ထအမေး၌မူ ‘အညံ ဇီဝံ အညံ သရီရန္တိ အဗျာကတမေတံ မယာ’ဟူသော တိုက်ရိုက်ဟော အာဟစ္စဘာသိတသုတ်ကို မပယ်နိုင်သောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေဆိုရ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှ တစ်မျိုးတခြားလောဟူသော ပရဝါဒီ၏ အမေးသည် အဖြေမပေးထိုက်သော ဌပနိယပုစ္ဆာ ဖြစ်သောကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ ပရဝါဒီကမူကား ယုတ်ညံ့သောဝါဒကို မှီ၍ တုံ့ပြန်ပြစ်တင်မှုကို ပြုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၁-ဂတိအနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၁။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် လည်းမကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် သွားလာပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ်အလွန် ကျင်လည် (သွားလာ) ပြီး၍ သံယောဇဉ်အားလုံးကုန်ဆုံးခြင်းကြောင့် ဆင်းရဲအဆုံးကို ပြုသူ ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်၏၊ ဤသို့သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ကား ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ သံသရာသည် မသိနိုင်သော အစရှိ၏၊ အဝိဇ္ဇာ ပိတ်ပင်အပ်ကုန်သည်၊ တဏှာဖြင့် ချည်နှောင်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ကျင်လည် သွားလာကြရကုန်သော သတ္တဝါတို့၏ ရှေ့အစွန်းသည် မထင်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ကား ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည်သွားလာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူဖြစ်ပြီးနောက် နတ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၇။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူသည်ပင် ထိုနတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူသည်ပင် ထိုနတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၉။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူဖြစ်ပြီး၍ နတ်ဖြစ်၏၊ နတ်ဖြစ်ပြီး၍ လူဖြစ်၏၊ လူသည် (နတ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ နတ်သည် (လူမှ) တစ်မျိုးတခြားတည်း၊ လူဖြစ်သော ထိုသတ္တဝါသည်ပင် ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူသော (သင် ပရဝါဒီ၏) စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ စုတေ၍ အခြားလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ခဲ့ပါမူ အခြား သောပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်တော့ပေ၊ ဤသို့ အခြားသောပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ခဲ့သော် သေခြင်း မည်သည် မဖြစ် လတ္တံ့၊ အသက်သတ်ခြင်းကိုလည်း မရနိုင်တော့ပေ၊ (ကုသိုလ်အကုသိုလ်) ကံသည် ရှိ၏၊ ကံ၏ အကျိုး သည်ရှိ၏၊ ပြုအပ်သော ကံတို့၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်သည် အကျိုးပေးလတ်သော်ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပင် ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူသော (သင် ပရဝါဒီ၏) စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း၁၀။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည်သွားလာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူဖြစ်ပြီး၍ ဘီလူးဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိသလော၊ ပြိတ္တာဖြစ်သော၊ ငရဲသားဖြစ်သော၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သော၊ ကုလားအုတ်ဖြစ်သော၊ နွားဖြစ်သော၊ မြည်းဖြစ်သော၊ ဝက်ဖြစ်သော၊ ကျွဲဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူသည်ပင် ထိုကျွဲဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူသည်ပင် ထိုကျွဲဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူဖြစ်ပြီး၍ ကျွဲဖြစ်၏၊ ကျွဲဖြစ်ပြီး၍ လူဖြစ်၏၊ လူ သည် (ကျွဲမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ကျွဲသည် (လူမှ) တစ်မျိုးတခြားတည်း၊ လူဖြစ်သော ထိုသတ္တဝါသည်ပင် ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူသော (သင် ပရဝါဒီ၏) စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ စုတေ၍ အခြားလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ခဲ့ပါမူ အခြား သောပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်တော့ပေ၊ ဤသို့ အခြားသောပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ခဲ့သော် သေခြင်းမည်သည် မဖြစ်လတ္တံ့၊ အသက်သတ်ခြင်းကို မရနိုင်တော့ပေ၊ (ကုသိုလ်အကုသိုလ်) ကံသည် ရှိ၏၊ ကံ၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ပြုအပ်သော ကံတို့၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်သည် အကျိုးပေးလတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပင် ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူသော (သင် ပရဝါဒီ၏) စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မင်းဖြစ်ပြီး၍ ပုဏ္ဏားဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမင်းသည်ပင် ထိုပုဏ္ဏားဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မင်းဖြစ်ပြီး၍ ကုန်သည်ဖြစ်သော, သူဆင်းရဲဖြစ်သော, တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမင်းသည်ပင် ထိုသူဆင်းရဲဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဏ္ဏားဖြစ်ပြီး၍ ကုန်သည်ဖြစ်သော, သူဆင်းရဲဖြစ်သော, မင်းဖြစ်သောတစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဏ္ဏားသည်ပင် ထိုမင်းဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကုန်သည်ဖြစ်ပြီး၍ သူဆင်းရဲဖြစ်သော, မင်းဖြစ်သော, ပုဏ္ဏားဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကုန်သည်သည်ပင် ထိုပုဏ္ဏားဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သူဆင်းရဲဖြစ်ပြီး၍ မင်းဖြစ်သော, ပုဏ္ဏားဖြစ်သော, ကုန်သည်ဖြစ်သော,တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူဆင်းရဲသည်ပင် ထိုကုန်သည်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လက်ပြတ်သူသည် လက်ပြတ်သူပင် ဖြစ်သလော။ ခြေပြတ်သူသည် ခြေပြတ်သူပင်ဖြစ်သလော။ လက်ပြတ်ခြေပြတ်သူသည် လက်ပြတ်ခြေပြတ်သူပင် ဖြစ်သလော။ နားပြတ်သူသည်။ နှာခေါင်းပြတ်သူသည်။ နား, နှာခေါင်းပြတ်သူသည်။ ခြေချောင်း, လက်ချောင်းပြတ်သူသည်။ ခြေမ,လက်မပြတ်သူသည်။ အကြောမ ပြတ်သူသည်။ လက်ကောက်သူသည်။ ခြေချောင်းလက်ချောင်းပူးသူသည်။ နူနာရှိသူသည်။ ထွတ်အိုင်းနာ ရှိသူသည်။ ပွေးညှင်း တင်းတိပ်နာ ရှိသူသည်။ ခယရုပ် (ချောင်းဆိုး) နာရှိသူသည်။ ဝက်ရူးနာ ရှိသူသည်။ ကုလားအုတ်သည်။ နွားသည်။ မြည်းသည်။ ဝက်သည်။ ကျွဲသည်ကျွဲပင်ဖြစ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ‘ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ၏’ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ၁၁။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လူ့လောကမှ စုတေ၍ နတ်လောကသို့ (လူ့ပြည်မှနတ်ပြည် သို့) ရောက်၏၊ ထိုနတ်လောက၌လည်း သောတာပန်ပင် ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၁၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လူ့လောကမှ စုတေ၍ နတ်လောကသို့ ရောက်၏၊ ထိုနတ်လောက၌လည်း သောတာပန်ပင် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ‘ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပင်ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ၏’ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လူ့လောကမှ စုတေ၍ နတ်လောကသို့ ရောက်၏၊ ထိုနတ်လောက၌လည်း သောတာပန်ပင် ဖြစ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လူ့လောကမှ စုတေ၍ နတ်လောကသို့ ရောက်၏၊ ထိုနတ်လောက၌လည်း လူပင် ဖြစ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ပါး မဟုတ်မူ၍ မပြောင်းလွဲဘဲ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ပါး မဟုတ်မူ၍ မပြောင်းလွဲဘဲ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၁၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လက်ပြတ်သူသည် လက်ပြတ်သူပင် ဖြစ်ပါသလော။ ခြေပြတ်သူသည် ခြေပြတ်သူပင်ဖြစ်ပါသလော။ လက်ခြေပြတ်သူသည် လက်ခြေပြတ်သူပင် ဖြစ်ပါသလော။ နားပြတ်သူသည်။ နှာခေါင်းပြတ်သူသည်။ နား, နှာခေါင်းပြတ်သူသည်။ ခြေချောင်း, လက်ချောင်းပြတ်သူသည်။ ခြေမ, လက်မပြတ်သူသည်။ အကြောမ ပြတ်သူသည်။ လက်ကောက်သူသည်။ ခြေချောင်း, လက်ချောင်း ပူးသူသည်။ နူနာ ရှိသူသည်။ ထွတ်အိုင်းနာ ရှိသူသည်။ ပွေးညှင်းတင်းတိပ်နာ ရှိသူသည်။ ခယရုပ် (ချောင်းဆိုး) နာရှိသူသည်။ ဝက်ရူးနာ ရှိသူသည်။ ကုလားအုတ်သည်။ နွားသည်။ မြည်းသည်။ ဝက်သည်။ ကျွဲသည်ကျွဲပင် ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၁၆။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည်ပင် ထိုသရီရဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၍။ပ။ သညာနှင့်တကွ ဖြစ်၍။ပ။ သင်္ခါရတို့နှင့်တကွ ဖြစ်၍။ပ။ ဝိညာဏ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ ကျင်လည်သွားလာပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည်သွားလာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည်ပင် ထိုသရီရဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ် မရှိမူ၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ် မရှိမူ၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၂၀။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် (သရီရမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် (ဇီဝမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာ မရှိမူ၍။ပ။ သညာ မရှိမူ၍။ပ။ သင်္ခါရတို့ မရှိမူ၍။ပ။ ဝိညာဏ် မရှိမူ၍ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ် မရှိမူ၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၂၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် (သရီရမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် (ဇီဝမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည်ပင် ထိုသရီရဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည်ပင် ထိုသရီရဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် (သရီရမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် (ဇီဝမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် (သရီရမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် (ဇီဝမှ) တစ်မျိုးတခြား လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။</p> <p style="text-indent:2em">ခန္ဓာတို့ ပျက်စီးကုန်သည် ရှိသော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ ပျက်စီးပါမူ ပြတ်စဲခြင်းဟူသောအကြင် (ဥစ္ဆေဒ) အယူသည် ဖြစ်၏၊ (ထိုဥစ္ဆေဒအယူကို) မြတ်စွာဘုရားသည် ရှောင်ကြဉ်တော်မူ အပ်၏။ ခန္ဓာတို့ ပျက်စီးကုန်လျက် ပုဂ္ဂိုလ်ကား အကယ်၍ မပျက်စီးပါလျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြဲသည် ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်နှင့် အလွန်တူသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဂတိအနုယောဂ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘သသတ္တက္ခတ္တုပရမံ သန္ဓာဝိတွာန ပုဂ္ဂလော’ ဤသို့စသော သုတ်တို့ကို နှလုံးသွင်း၍ ဝန်ခံ၏၊ ဒုတိယအမေး၌မူ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားသော လောကသို့ ပြေးသွား၏ဟု ဝန်ခံလိုက်လျှင် သဿတဒိဋ္ဌိအဖြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သကဝါဒီ၏ ဒုတိယအမေးကို ဝန်ခံခဲ့သော် ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိအဖြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သကဝါဒီ၏ ဒုတိယအမေးကို ဝန်ခံခဲ့သော် ဧကစ္စသဿတဒိဋ္ဌိအဖြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သကဝါဒီ၏ ဒုတိယအမေးကို ဝန်ခံခဲ့သော် အမရာဝိက္ခေပဒိဋ္ဌိအဖြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သကဝါဒီ၏ ဒုတိယအမေးကို ဝန်ခံခဲ့သော် ဒိဋ္ဌိလေးမျိုးဟူသော အပြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ ပြေးသွားသော ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောက၌လည်းကောင်း၊ အခြားလောက၌လည်းကောင်း တစ်ယောက်တည်းပင် ဖြစ်လေသလောဟူသော အလိုဖြင့် သကဝါဒီက မေးရကား သဿတဒိဋ္ဌိမှ မလွတ်နိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ သကဝါဒီက မြဲမြံသည်ကို ပြု၍ တစ်ဖန်နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် ထိုပြေးသွားသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်သာ ဖြစ်ခဲ့၏၊ အခြားတစ်ပါးသော အဖြစ်မရှိ။ ‘သော တတော စုတော ဣဓူပပန္နော’ အစရှိသော သုတ်သည်လည်း ရှိခဲ့၏ဟု နှလုံးသွင်းမိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ထိုသူသည်ပင် ထိုနတ်ဖြစ်သလောဟု မေးမြန်းရာ၌မူ လူဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ နတ်အဖြစ်သည် မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ “အဟံ တေန သမယေန သုနေတ္တောနာမ သတ္ထာ အဟောသိံ"အစရှိသော သုတ္တန်ကို နှလုံးသွင်း၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ နတ်ဘဝ လူဘဝတို့၏ မတူ ထူးခြားသည်၏အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီစကား မှားသည်ဟု သကဝါဒီက ပြဆိုခြင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ လောက၌ တည်နေသူအား ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် အခြားလောကသို့ သွားခြင်း မရှိနိုင်သောကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဘဝတစ်ပါး၌လည်း သောတာပန်အဖြစ်ကို မစွန့်သောကြောင့် ဒုတိယအမေးကိုလည်း သကဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ နတ်လောက၌ ပဋိသန္ဓေနေသူအား လူ၏အဖြစ် မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ကျင်လည်ပြေးလွှား၏ဟူသော မိမိဝါဒဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ ဤရူပကာယနှင့်တကွ အခြားလောကသို့ မသွားသည်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ ဤနောက်အမေး၌ အန္တရာဘဝပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်၊ အန္တရာဘဝပုဂ္ဂိုလ်သည် အန္တရာဘဝရုပ်နှင့်တကွ သွား၍ အမိဝမ်းတိုက်သို့ သက်ဝင်ပြီးမှ ထိုရုပ် ပျက်၏ဟု ပရဝါဒီ အယူရှိသည်။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁၇။ ဤလောက၌ပင် ကိုယ်ကောင်ကို ပစ်ချထားခဲ့ရသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ဘုရားဟောသုတ်နှင့် တိုက်ရိုက်ဆန့်ကျင်သောကြောင့်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၈။ အသညသတ်ဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်၊ အခြားဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၉။ အန္တရာဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၀။ အရူပဘုံမှ စုတေ၍ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သူကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၁။ သညီဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၂။ အသညီဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၃။ “အဝိဇ္ဇာနီဝရဏာနံ သတ္တာနံ တဏှာသံယောဇနာနံ သန္ဓာဝတံ သံသရတံ"- ဟူ၍ သတ္တဝါတို့၏သာ ကျင်လည်ခြင်းကို ဟောတော်မူသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ တစ်ဖန် နောက်ထပ်မေးမြန်းလတ်သော် ရုပ်နှင့်ကင်း၍ ပုဂ္ဂိုလ် မရှိနိုင်သောကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကျင်လည်သည်ရှိသော် ရုပ်သည်လည်း ကျင်လည်တော့သည်သာဟု နှလုံးပြု၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်၏၊ ဝေဒနာ စသည်တို့၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၂၄။ ပုဂ္ဂိုလ်ကျင်လည်သည်ရှိသော် ပုဂ္ဂိုလ်၏ စွဲမှီရာရုပ် မကျင်လည်ဟု ဆိုရန် မတတ်ကောင်းဟူသော အမှတ်ဖြင့် ပရဝါဒီက ပယ်ခဲ့၏၊ တစ်ဖန်နောက်ထပ် မေးမြန်းပြန်သော် သတ္တဝါတို့၏ ကျင်လည်ခြင်းကိုလည်း ဟောတော်မူသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၂-ဥပါဒါပညတ္တာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ့်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ'ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၁။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ'ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို စွဲ၍။ သညာကို စွဲ၍။ သင်္ခါရတို့ကို စွဲ၍။ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည် မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ'ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ညိုသော ရုပ်ကို စွဲ၍ ညိုသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရွှေသောရုပ်ကို စွဲ၍။ နီသောရုပ်ကို စွဲ၍။ ဖြူသောရုပ်ကို စွဲ၍။ မြင်ခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော ရုပ်ကို စွဲ၍။ မြင်ခြင်း မရှိသောရုပ်ကို စွဲ၍။ ထိခိုက်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်သော ရုပ်ကို စွဲ၍။ ထိခိုက်ခြင်း မရှိသော ရုပ်ကို စွဲ၍ ထိခိုက်ခြင်း မရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါကရှိသလော၊ လိုလားအပ် သောအကျိုးရှိသလော၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာ ရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ချမ်းသာကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ လိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာ ရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ချမ်းသာကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ မလိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို မပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာရေဖြင့်) သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ မလိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို မပွားစေတတ်သောအကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏၆။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သော ဝေဒနာသည် မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်း သဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်း့သဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာကို စွဲ၍။ သင်္ခါရတို့ကို စွဲ၍။ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဝိညာဏ်သည် အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ လိုလားအပ်သောအကျိုးရှိသလော၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ချမ်းသာကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ လိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာ ရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ချမ်းသာကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဝိညာဏ်သည် အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ မလိုလားအပ်သောအကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို မပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာ ရေဖြင့်) သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ မလိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှှိသလော၊ စိတ်ကို မပွားစေတတ်သောအကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာရေဖြင့်) သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဝိညာဏ်သည် မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်း ကိုစွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်း သဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိကို စွဲ၍ “မျက်စိရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏၇။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိချုပ်လတ်သော် “မျက်စိရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နားကို စွဲ၍။ နှာခေါင်းကို စွဲ၍။ လျှာကို စွဲ၍။ ကိုယ်ကို စွဲ၍။ စိတ်ကို စွဲ၍ စိတ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်ချုပ်လတ်သော် “စိတ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မပြောဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော အယူ ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'ကို စွဲ၍ “မှားယွင်းသော အယူရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော အယူ ချုပ်လတ်သော် “မှားယွင်းသော အယူရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည်ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော အကြံအစည်ကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသောစကားကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသောအလုပ်ကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသော အသက်မွေးမှုကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသော အားထုတ်မှုကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသော အောက်မေ့မှုကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသော တည်ကြည်မှုကို စွဲ၍ “မှားယွင်းသောတည်ကြည်မှု ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော တည်ကြည်မှု ချုပ်လတ်သော် “မှားယွင်းသော တည်ကြည်မှုရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော အယူ ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို စွဲ၍ “မှန်ကန်သော အယူရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော အယူချုပ်လတ်သော် “မှန်ကန်သော အယူရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော အကြံအစည်ကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သောစကားကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သောအလုပ်ကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သော အသက်မွေးမှုကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သော အားထုတ်မှုကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သောအောက်မေ့မှုကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှုကို စွဲ၍ “မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှုရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှု ချုပ်လတ်သော် “မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှုရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို စွဲ၍၊ ဝေဒနာကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏၉။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာနှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကိုစွဲ၍၊ ဝေဒနာကို စွဲ၍၊ သညာကို စွဲ၍၊ သင်္ခါရတို့ကို စွဲ၍၊ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို စွဲ၍၊ သောတာယတနကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို စွဲ၍၊ သောတာယတနကို စွဲ၍။ပ။ ဓမ္မာယတနကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်ကို စွဲ၍၊ သောတဓာတ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်ကို စွဲ၍၊ သောတဓာတ်ကို စွဲ၍။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို စွဲ၍၊ သောတိန္ဒြေကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို စွဲ၍၊ သောဘိန္ဒြေကို စွဲ၍။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဧကဝေါကာရဘဝကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စတုဝေါကာရဘဝကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကဝေါကာရဘဝကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဉ္စဝေါကာရဘဝကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကဝေါကာရဘဝ၌ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်သာ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်ယောက်သာ ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စတုဝေါကာရဘဝ၌ ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကဝေါကာရဘဝ၌ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်သာ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်ယောက်သာ ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဉ္စဝေါကာရဘဝ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သစ်ပင်ကို စွဲ၍ အရိပ်ကို ပညတ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သစ်ပင်ကို စွဲ၍ အရိပ်ကို ပညတ်သည် ဖြစ်ရကား သစ်ပင်သည်လည်း မမြဲ၊ အရိပ်သည်လည်း မမြဲသကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ရကား ရုပ်သည်လည်း မမြဲ၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သစ်ပင်ကို စွဲ၍ အရိပ်ကို ပညတ်ရကား သစ်ပင်သည် (အရိပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အရိပ်သည် (သစ်ပင်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ရကားရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရွာကို စွဲ၍ ရွာသူ, ရွာသားကို ပညတ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ် ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရွာကို စွဲ၍ ရွာသူ, ရွာသားကို ပညတ်ရကား ရွာသည် (ရွာသူ, ရွာသားမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ရွာသူ, ရွာသားသည် (ရွာမှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ရကား ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တိုင်းပြည်ကို စွဲ၍ မင်းကို ပညတ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တိုင်းပြည်ကို စွဲ၍ မင်းကို ပညတ်ရကား တိုင်းပြည်သည် (မင်းမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ မင်းသည် (တိုင်းပြည်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ရကားရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သံခြေချင်းသည် သံခြေချင်းရှိသူ မဟုတ်၊ အကြင်သူအား သံခြေချင်းသည် (ရှိ၏)၊ ထိုသူသည်သာ သံခြေချင်းရှိသူ ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်သည် ရုပ်ရှိသူ မဟုတ်၊ အကြင်သူအားရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုသူသည်သာ ရုပ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံခြေချင်းသည် သံခြေချင်းရှိသူ မဟုတ်၊ အကြင်သူအား သံခြေချင်းသည် (ရှိ၏)၊ ထိုသူသည်သာ သံခြေချင်းရှိသူဖြစ်သကဲ့သို့ သံခြေချင်းသည် (သံခြေချင်းရှိသူမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သံခြေချင်းရှိသူသည် (သံခြေချင်းမှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်သည် ရုပ်ရှိသူ မဟုတ်၊ အကြင်သူအား ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုသူသည်သာ ရုပ်ရှိသူ ဖြစ်ရကား ရုပ်သည် (ရုပ်ရှိသူမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ရုပ်ရှိသူသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စိတ်တိုင်း စိတ်တိုင်း၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏၁၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်တိုင်း စိတ်တိုင်း၌ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ အိုပါသလော၊ သေပါသလော၊ စုတေပါသလော၊ ပဋိသန္ဓေနေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုသင့်ပါ၁၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြောဆိုသင့်ပါ၏၁၅။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း့မပြောဆိုသင့်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော်သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍ကား သင် ဆိုခဲ့၏။ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်းပြောဆိုသင့်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍လည်း ဆိုသင့်တော့၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော်သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍ကား သင် ဆိုခဲ့၏။ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် မိန်းမဟူ၍လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားဟူ၍လည်းကောင်းအိမ်နေသူလူဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်းမပြောဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်းမပြောဆိုသင့်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော်နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍ကား သင် ဆိုခဲ့၏။ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှား သောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍လည်း သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မပြောဆိုသင့်ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့၏။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော်နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့၏။ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ၁၆။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြည့်ရှု၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင် အဆင်း'ရူပါရုံ’ ကို မြင်၏၊ ထိုအဆင်းကို မြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်မျက်စိဖြင့် မြင်၏၊ ထိုမျက်စိဖြင့်မြင်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏၁၇။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြည့်ရှု၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ မြင်ခဲ့ပါလျှင်အကြင်အဆင်းကို မြင်၏၊ ထိုအဆင်းကို အကယ်၍ မြင်ခဲ့ပါလျှင် အကြင်မျက်စိဖြင့် မြင်၏၊ ထိုမျက်စိဖြင့်အကယ်၍ မြင်ခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြား၏။ပ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် နမ်း၏။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လျက်၏။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် တွေ့ထိ၏။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်တရားကို သိ၏၊ ထိုတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို သိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်စိတ်ဖြင့် သိ၏၊ ထိုစိတ်ဖြင့် သိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ သိခဲ့ပါလျှင်,အကြင်တရားကို သိ၏၊ ထိုတရားကို အကယ်၍ သိခဲ့ပါလျှင်, အကြင်စိတ်ဖြင့် သိ၏၊ ထိုစိတ်ဖြင့်အကယ်၍ သိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကြည့်ရှု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မမြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်အဆင်းကို မမြင်၊ ထိုအဆင်းကို မမြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်မျက်စိဖြင့် မမြင်၊ ထိုမျက်စိဖြင့်မမြင် သည် မဟုတ်ပါလော၁၈။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကြည့်ရှု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ မမြင်ခဲ့ပါလျှင်, အကြင်အဆင်းကို မမြင်၊ ထိုအဆင်းကို အကယ်၍ မမြင်ခဲ့ပါလျှင်, အကြင်မျက်စိဖြင့် မမြင်၊ ထိုမျက်စိဖြင့်အကယ်၍ မမြင်ခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟု သင် မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကြား။ပ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မနမ်း။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည့်မလျက်။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မတွေ့ထိ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မသိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်တရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို မသိ၊ ထိုတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို မသိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်စိတ်ဖြင့်မသိ၊ ထိုစိတ်ဖြင့် မသိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ မသိခဲ့ပါလျှင်,အကြင်တရားကို မသိ၊ ထိုတရားကို အကယ်၍ မသိခဲ့ပါလျှင်, အကြင်စိတ်ဖြင့် မသိ၊ ထိုစိတ်ဖြင့်အကယ်၍ မသိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ငါ (ဘုရား) သည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက်သာလွန်သော နတ်တို့၏ မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် စုတေဆဲ သတ္တဝါ ဖြစ်ပေါ်ဆဲသတ္တဝါ၊ ယုတ်ညံ့သော သတ္တဝါ မြင့်မြတ်သော သတ္တဝါ၊ အဆင်းလှသော သတ္တဝါ အဆင်းမလှသောသတ္တဝါ၊ ကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ'ရှိသော သတ္တဝါ မကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ'ရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မြင်တော်မူ၏၊ ကံအားလျော်စွာ ဖြစ် ပေါ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့ကို သိတော်မူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ငါ (ဘုရား) သည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက်သာလွန်သော နတ်တို့၏ မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် စုတေဆဲ သတ္တဝါ ဖြစ်ပေါ်ဆဲသတ္တဝါ၊ ယုတ်ညံ့သော သတ္တဝါ မြင့်မြတ်သော သတ္တဝါ၊ အဆင်းလှသော သတ္တဝါ အဆင်းမလှသောသတ္တဝါ၊ ကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ’ ရှိသော သတ္တဝါ မကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ’ ရှိသောသတ္တဝါတို့ကို မြင်တော်မူ၏၊ ကံအားလျော်စွာ ဖြစ်ပေါ်သော သတ္တဝါတို့ကို သိတော်မူ၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သောနတ်တို့၏ မျက်စိနှင့် တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်တော်မူပါသလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တော်မူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်တော်မူပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ သည် ပုဂ္ဂိုလ်လော၊ အဆင်းရူပါရုံသည် စုတေသလော၊ အဆင်းရူပါရုံသည် ပဋိသန္ဓေနေသလော၊ အဆင်းရူပါရုံသည် ကံအားလျော်စွာ (ထိုထိုဘဝသို့) ကပ်ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သောနတ်တို့၏ မျက်စိနှင့် တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်တော်မူပါသလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တော်မူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တော်မူပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ လော၊ ရူပါယတနလော၊ ရူပဓာတ်လော၊ အညိုလော၊ အရွှေလော၊ အနီလော၊ အဖြူလော၊ မျက်စိဖြင့် သိအပ်သူလော၊ မျက်စိ၌ ထိခိုက်သလော၊ မျက်စိအားထင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သောနတ်တို့၏ မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်တော်မူပါသလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တော်မူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နှစ်မျိုးစလုံးကို မြင်တော်မူပါသည်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် အဆင်းလော၊ ရူပါယတနလော၊ ရူပဓာတ်လော၊ နှစ်မျိုးလုံး တို့သည် အညိုတို့လော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် အရွှေတို့လော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် အနီတို့လော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် အဖြူတို့လော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့ကို မျက်စိဖြင့် သိအပ်ကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည်မျက်စိ၌ ထိခိုက်ကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် မျက်စိအား ထင်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် စုတေကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည်ကံအားလျော်စွာ (ထိုထိုဘဝသို့) ကပ်ရောက်ကြကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါပညတ္တာနုယောဂ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၂၃။ “အဝိဇ္ဇာနီဝရဏာနံ သတ္တာနံ တဏှာသံယောဇနာနံ သန္ဓာဝတံ သံသရတံ"- ဟူ၍ သတ္တဝါတို့၏သာ ကျင်လည်ခြင်းကို ဟောတော်မူသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ တစ်ဖန် နောက်ထပ်မေးမြန်းလတ်သော် ရုပ်နှင့်ကင်း၍ ပုဂ္ဂိုလ် မရှိနိုင်သောကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကျင်လည်သည်ရှိသော် ရုသည်လည်း ကျင်လည်တော့သည်သာဟု နှလုံးပြု၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်၏၊ ဝေဒနာ စသည်တို့၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ညိုသော ရုပ်နှင့်တကွ ပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်ခုတည်းအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ တစ်ခုသော ကိုယ်၌ များစွာကုန်သော အညို စသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်များသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း အလိုမရှိသည် ဖြစ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ညိုသော ရုပ်နှင့်တကွ ပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်ခုတည်းအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ တစ်ခုသော ကိုယ်၌ များစွာကုန်သော အညို စသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်များသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း အလိုမရှိသည် ဖြစ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းအပ်သော် မဂ္ဂကုသလော- လမ်းခရီး၌ လိမ္မာသူ၊ ဤသို့ အစရှိသောစကား၏ ထင်ရှားရှိနေသောကြောင့် လိမ္မာခြင်းအနက်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ထိုသို့သဘောရှိသော အကျိုးရှိသည့် ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသော ဝေါဟာရ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ သဿတ စသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့် အဗျာကတအဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ “စက္ခုမာ ဝိသမာနီဝ၊ ဝိဇ္ဇမာနေ ပရက္ကမေ။ ပဏ္ဍိတော ဇီဝလောကသ္မိံ ပါပါနိ ပရိဝဇ္ဇယေ။” ဟူသော ဥဒါန်းပါဠိတော်၌ မျက်စိရှိသူဟူသော ဝေါဟာရ ထင်ရှား ရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ စက္ခုချုပ်ကာမျှဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ချုပ်ခြင်းကို အလိုမရှိ၍ ဒုတိယအမေး၌ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ခန္ဓာတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ဟု ပညတ်ခဲ့ရကား နှစ်ခု သုံးခု လေးခု ငါးခုသော ခန္ဓာတို့ကို စွဲ၍ ပညတ်မှုကို ဝန်ခံခဲ့၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ တစ်ခုသော သန္တာန်၌ နှစ်ယောက် ငါးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ မရှိကောင်းသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဤမေးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ မိမိအယူ၌တည်လျက်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ သရာဂစသော စိတ်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် သရာဂပုဂ္ဂိုလ်စသည်ကို ရည်ရွယ်၍ စိတ္တာနုပဿနာ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ခဏနှင့် ယှဉ်သည်၏ အဖြစ်ကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ ဤပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုခဲ့သော် သဿတ, ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ ဖြစ်ရာသောကြောင့် မဆိုသင့်ဟု ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ သတို့သား သတို့သမီးဟု မဆိုသင့်သလောဟူသော အမေး၌မူ လာကဝေါဟာရကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းမှ ကြောက်သောကြောင့် ဆိုသင့်၏ဟု ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ ပရမတ္ထသစ္စာကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက မဆိုသင့်ဟု ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၇။ ဒုတိယအမေး၌ သမ္မုတိသစ္စာကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၈။ ကန်းသူ, အသညသတ်သတ္တဝါ, အရူပသတ္တဝါ, နိရောဓသမာပတ်ဝင်စားသူ, မကန်းသူပင်ဖြစ်သော်လည်း မမြင်သူပင် မည်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၃-ပုရိသကာရာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ပါကုန်၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူအား ဒုက္ခ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ (တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ပါကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြေကြီးကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေ သူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ပြုလုပ်သူပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ရေကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မီးကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လေကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့သည် (ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူပြုလုပ်စေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူသည် (ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုးခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုးခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအားဒုက္ခ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ (တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မီးကို ရအပ်၏ဟုနှလုံးပြု၍။ပ။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်၏ဟုနှလုံးပြု၍ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင် တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးသည် (ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏အကျိုးကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ခံစားသူသည် (ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကိုခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုနတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုနတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုနတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲ အဆုံးကိုပြုခြင်းသည် မရှိသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ (တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မီးကို ရအပ်၏ဟုနှလုံးပြု၍။ပ။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟုနှလုံးပြု၍ မြက် ထင်း တောစိုး သစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာသည် (နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူသည် (နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသို့ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲအဆုံးကိုပြုခြင်းသည် မရှိသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ မစွဲလမ်းမူ၍ငြိမ်းအေး မှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာသည် (လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူသည် (လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုအပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုအပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ (တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲသည် (အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူသည် (အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ (တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစား သူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစား သူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးကို ရအပ်၏ဟုနှလုံးပြု၍။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစား သူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲသည် (ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြား လော၊ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူသည် (ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် ပြုလုပ်၍ ထိုသူသည်ပင် ခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် ပြုလုပ်၍ ထိုသူသည်ပင် ခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ခံစားပါ၏။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင် ပြုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံ့မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားသူသည် ပြုလုပ်၍ အခြားသူသည် ခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၂</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အခြားသူသည် ပြုလုပ်၍ အခြားသူသည် ခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ခံစားပါ၏။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို သူတစ်ပါး ပြုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ပြုလုပ်ကုန်၍ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ခံစားကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၅</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ပြုလုပ်ကုန်၍ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ခံစားကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ခံစားပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင်လည်း ပြုအပ်၊ သူတစ်ပါးလည်း ပြုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် မပြုလုပ်ဘဲ ထိုသူသည် မခံစားသလော၊ အခြားသူသည် မပြုလုပ်ဘဲအခြားသူသည် မခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၆</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် မပြုလုပ်ဘဲ ထိုသူသည် မခံစားသလော၊ အခြားသူသည် မပြု လုပ်ဘဲအခြားသူသည် မခံစားသလော။၁၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မခံစားပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာ ဆင်းရဲသည် ကိုယ်တိုင် မလုပ်ဘဲ သူတစ်ပါး မလုပ်ဘဲ အကြောင်းကို မစွဲမူ၍ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် ပြုလုပ်၍ ထိုသူသည်ပင် ခံစားသလော၊ အခြားသူသည် ပြုလုပ်၍အခြားသူသည် ခံစားသလော။ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ပြုလုပ်ကုန်၍ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ခံစားကုန်သလော။ ထိုသူသည် မပြုလုပ်ဘဲထိုသူသည် မခံစားသလော၊ အခြားသူသည် မပြုလုပ်ဘဲ အခြားသူသည် မခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် ပြုလုပ်၍ ထိုသူသည်ပင် ခံစားသလော၊ အခြားသူသည် ပြုလုပ်၍အခြားသူသည် ခံစားသလော။ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ပြုလုပ်ကုန်၍ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ခံစားကုန်သလော။ ထိုသူသည် မပြုလုပ်ဘဲထိုသူသည် မခံစားသလော၊ အခြားသူသည် မပြုလုပ်ဘဲ အခြားသူသည် မခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မခံစားပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင် ပြုလုပ်အပ်သလော၊ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို သူတစ်ပါးပြုလုပ်အပ်သလော၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင်လည်း ပြုလုပ်အပ် သူတစ်ပါးလည်း ပြုလုပ်အပ်သလော၊ ချမ်းသာ ဆင်းရဲသည် ကိုယ်တိုင် မပြုဘဲ သူတစ်ပါးမပြုဘဲ အကြောင်းကို မစွဲမူ၍ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကံပြုသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုကံပြုသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုကံကို ပြုလုပ်သူ (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူအား ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည်မရှိသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပြုလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ကို ပြုလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ လေသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြက် ထင်းတောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ပြလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံကို ပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် (ကံပြုသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ကံပြုသူသည် (ကံမှ) တစ်မျိုးတခြား လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုး'ဝိပါတ်'ကို ခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုး'ဝိပါတ်'ကို ခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းသည် မရှိသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ (တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ လေသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၏။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြက် ထင်း့တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် (အကျိုးခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ အကျိုး'ဝိပါက်'ခံစားသူသည် (အကျိုးမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏။]</p> <p style="text-align: center;">ပုရိသကာရာနုယောဂ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ရှေးဦးစွာသော ကလျာဏဝဂ် ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပြုလုပ်သူ ကတ္တားကို မေး၏၊ ပြုလုပ်ခြင်းမျှကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည် မဟုတ်။ ထို့ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တစ်ဆင့် ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို အလိုမရှိသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ဣဿရနိမ္မာနဝါဒမှ ကြောက်သောကြောင့်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ မိဘတို့သည် သားတည်းဟူသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဖြစ်စေကုန်၏၊ အမည်မှည့်ကုန်၏၊ ကျွေးမွေးကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် မိဘတို့သည် ထိုသားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပြုလုပ်သူ ကတ္တားမည်၏၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့သည်လည်းကောင်း၊ ဆရာတို့သည်လည်းကောင်း ထိုထိုအသက်မွေးကြောင်း အတတ်ပညာတို့ကို သင်စေကုန်၏။ ထို့ကြောင့် အဆွေခင်ပွန်းကောင်း ဆရာတို့သည် ပြုလုပ်စေသူတို့ မည်ကုန်၏၊ ဤကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သင်္ခါရရှိသောအတ္တ ဤသို့အစရှိသော အတ္တဒိဋ္ဌိမှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ခံစားအပ်သော တရားမည်သည် ဝိပါက်သာ ဖြစ်သင့်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ဝိပါက် မဟုတ်ခဲ့၊ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းပြန်သော် ကောင်းမှုသည် အကျိုး၌ တည်သောကြောင့် အကျိုးခံစားလျက် အမိကမူလည်း သားကို နမ်းရှုပ်ပွေ့ဖက်၏၊ မယားကမူလည်း လင်ကို နမ်းရှုပ်ပွေ့ဖက် ၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ခံစားမှုမျိုးကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဝေဒနာရှိသော အတ္တအစရှိသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိမှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ သကဝါဒီကား ပုဂ္ဂိုလ်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ခံစားမှုကိုသာ ပယ်သည်၊ ခံစားသော ဝေဒနာ၏အစွမ်းအားဖြင့် ခံစားမှုကိုကား ပယ်သည် မဟုတ်ဟု သိလေ။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ မြေကြီး အစရှိသည်တို့ကို အာရုံပြု၍ ခံစားသူတို့၏ ဖြစ်ခြင်းကိုမူ မတားမြစ်ပေ။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ သော ကရောတိ သော ပဋိသံဝေဒေတီတိ ခေါ ဗြာဟ္မဏ အယမေကော အန္တော- ဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဣဓ နန္ဒတိ ပေစ္စ နန္ဒတိ- စသော သုတ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဤမေးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ မိမိအယူ၌တည်လျက်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ လူဖြစ်သူသည် ကောင်းမှုကံကို ပြု၍ နတ်ဖြစ်သူသည် ထိုကံ၏ အကျိုး ခံစား၏ဟု အောက်မေ့ထင်မှတ်လျက် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ လူဘဝက ကောင်းမှုကံကို ပြုခဲ့၍ နတ်ဘဝ၌ ခံစား၏ဟု အယူရှိသူအား ပရံ ကတံ သုခံ ဒုက္ခံဟူသော အပြစ် ရောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ သော စ အညော စ ကရောတိ သော စ အညော စ ပဋိသံဝေဒေတီတိ ခေါ ဗြာဟ္မဏ အယမေကော အန္တော- ဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ နေဝ သော ကရောတိ န အညော ပဋိသံဝေဒေတီတိ ခေါ ဗြာဟ္မဏ အယမေကော အန္တောဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၇။ လူဖြစ်သူသည် နတ်ပြည်၌ဖြစ်ရန် ကံကို ပြု၍ လူ့အဖြစ်ဖြင့် ခံစားရသည် မဟုတ်၊ အကြင်သူသည် ကံကို ပြု၏၊ ထိုကံပြုသူမှ တစ်ပါးသူသည်သာ ခံစားရသည်လည်း မဟုတ်ဟု နှလုံးသွင်း၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၄-အဘိညာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၃</b>။ ။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ တန်ခိုးကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ် သည်ရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ဆိုသင့်၏။၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်၌ ဖြစ်သော နားနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗသောတ'အဘိညာဉ်နှင့် အသံကို ကြားနိုင် သော။ပ။ သူတစ်ပါးစိတ်ကို သိနိုင်သော။ပ။ ရှေး၌ နေခဲ့ဖူးသော ဘဝကို အောက်မေ့နိုင်သော။ပ။ နတ်တို့၏မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု'အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်းကို မြင်နိုင်သော။ အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ် နိဗ္ဗာန်) ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ် နိဗ္ဗာန်) ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင် သောတစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) သော တစ်စုံတစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟုနှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် တန်ခိုးကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) ၏၊ ထိုသူသည်သာ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် တန်ခိုးကို မပြုလုပ် (မဖန်ဆင်း)၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် နတ်၌ ဖြစ်သော နားနှင့် တူသော ‘ဒိဗ္ဗသောတ’ အဘိညာဉ်ဖြင့်အသံကို ကြား၏။ပ။ အကြင်သူသည် သူတစ်ပါးစိတ်ကို သိ၏။ပ။ အကြင်သူသည် ရှေး၌ နေဖူးသောဘဝကို အောက်မေ့နိုင်၏။ အကြင်သူသည် နတ်မျက်စိနှင့် တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု'အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်းကိုမြင်၏။ အကြင်သူသည် အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ် နိဗ္ဗာန်) ကို မျက်မှောက်ပြု၏၊ ထိုသူသည်သာ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ် နိဗ္ဗာန်) ကိုမျက်မှောက်မပြု၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အဘိညာနုယောဂ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အပြင်ပ အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓရုပ်၌ ဣဒ္ဓိဝိဓစသော တရားထူးရခြင်း မရှိနိုင်၊ အဇ္ဈတ္တ၌သာ ရှိနိုင်၏၊ ထို့ကြောင့် ဣဒ္ဓိဝိဓ စသည်ကို ဖြစ်စေနိုင်သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်သာ ဖြစ်ရာ၏ဟု ပရဝါဒီက ဆိုလိုသည်။</p> <h3 style="text-align:center;">၁၅-၁၈-ဉာတကာနုယောဂါဒိ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အမိသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အမိရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ ညီအစ်ကိုသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ အစ်မနှစ်မသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ မင်းမျိုးသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ပုဏ္ဏားမျိုးသည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။ ကုန်သည်မျိုးသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ သူဆင်းရဲမျိုးသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ အိမ်၌နေသူ လူသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ရသေ့ရဟန်းသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ နတ်သည်ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ လူသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ လူသည် ရှိပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အမိသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိ မဟုတ်ဘဲ အမိဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဖ မဟုတ်ဘဲ။ပ။ အစ်ကို ညီ မဟုတ်ဘဲ။ အစ်မ နှမ ညီမ မဟုတ်ဘဲ။ မင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ။ ပုဏ္ဏားမျိုး မဟုတ်ဘဲ။ ကုန်သည်မျိုး မဟုတ်ဘဲ။ သူဆင်းရဲမျိုး မဟုတ်ဘဲ။ အိမ်၌နေသူ လူမဟုတ်ဘဲ။ ရသေ့ရဟန်း မဟုတ်ဘဲ။ နတ် မဟုတ်ဘဲ။ လူ မဟုတ်ဘဲ လူဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အမိသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိဖြစ်၍ အမိမဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဖဖြစ်၍။ အစ်ကို, ညီဖြစ်၍။ အစ်မ, နှမ, ညီမဖြစ်၍။ မင်းမျိုးဖြစ်၍။ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်၍။ ကုန်သည်မျိုးဖြစ်၍။ သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်၍။ အိမ်၌နေသူ လူဖြစ်၍။ ရသေ့ရဟန်းဖြစ်၍။ နတ်ဖြစ်၍။ လူဖြစ်၍ လူ မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဉာတကာနုယောဂါဒိ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၉-ပဋိဝေဓာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည့်မဟုတ်ပါလော။ ပညာဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ကာယသက္ခိပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။ ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ သဒ္ဓါဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ဓမ္မာနုသာရီပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ သဒ္ဓါနုသာရီပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သဒ္ဓါနုသာရီပုဂ္ဂိုလ် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန် မဟုတ်ဘဲ သောတာပန်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ် မဟုတ်ဘဲ၊ အနာဂါမ် မဟုတ်ဘဲ၊ ရဟန္တာ မဟုတ်ဘဲ၊ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တမဟုတ်ဘဲ၊ ပညာဝိမုတ္တမဟုတ်ဘဲ၊ ကာယသက္ခိ မဟုတ်ဘဲ၊ ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တမဟုတ်ဘဲ၊ သဒ္ဓါဝိမုတ္တမဟုတ်ဘဲ၊ ဓမ္မာနုသာရီ မဟုတ်ဘဲ၊ သဒ္ဓါနုသာရီ မဟုတ်ဘဲ သဒ္ဓါနုသာရီဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ဖြစ်၍ သောတာပန် မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သာ တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်ဖြစ်၍။ အနာဂါမ်ဖြစ်၍ အနာဂါမ် မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိဝေဓာနုယောဂ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂၀-သံဃာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည်ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် ရှိခဲ့ပါကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထင်ရှားဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထင်ရှားဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ပရိနိဗ္ဗာန်စံတော်မူခြင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည်ပြတ်စဲသည်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သံဃာနုယောဂ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">၂၁-သစ္စိကဋ္ဌသဘာဂါနုယောဂ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘အသင်္ခတ’ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်၊ မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်၊ မပြုပြင်အပ် သောအရာ ‘အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း၊ မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း ချန်ထား၍ (သင်္ခတ အသင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားသော သုံးခုမြောက် အစွန်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၀</b>။ ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း၊ မပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘အသင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း ချန်ထား၍ (သင်္ခတ အသင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားသော သုံးခုမြောက် အစွန်းသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သဘာဝ (ဓာတ်) တို့ကား ဤနှစ်ပါးတို့တည်း၊ နှစ်ပါးတို့ဟူသည်အဘယ်တို့နည်း၊ ပြုပြင်အပ်သော သဘာဝ (ဓာတ်) လည်းကောင်း၊ မပြုပြင်အပ်သော သဘာဝ (ဓာတ်) လည်းကောင်းတည်း။ ရဟန်းတို့ သဘာဝ (ဓာတ်) တို့သည် ဤနှစ်ပါးတို့ပင်တည်း”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း၊ မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း ချန်ထား၍ (သင်္ခတ အသင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားသော သုံးခုမြောက်အစွန်းသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'လည်း မဟုတ်, မပြုပြင်အပ်သောအရာ ‘အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'သည် (အသင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ မပြုပြင်အပ်သာ အရာ ‘အသင်္ခတ’ သည် (သင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (သင်္ခတ အသင်္ခတတို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာတို့သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ’၊ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သောအရာ ‘အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'လည်း မဟုတ်, မပြုပြင်အပ်သောအရာ'အသင်္ခတ'လည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာတို့သည် (နိဗ္ဗာန် ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့လော၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ခန္ဓာပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ခန္ဓာ နိဗ္ဗာန်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ’၊ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'လည်း မဟုတ်, မပြုပြင်အပ်သောအရာ'အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန် ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရုပ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်နိဗ္ဗာန်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’၊ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သောအရာ'သင်္ခတ'လည်း မဟုတ်, မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (နိဗ္ဗာန် ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်ဝိညာဏ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်’ သည် ထင်ရှားသလော၊ ပျက်မှု ‘ဘင်’ သည် ထင်ရှားသလော၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ် ‘ဌီ’ သည် ထင်ရှားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထင်ရှားပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ’ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၄။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသုံးပါးတို့ကား ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'၏ ပြုပြင်မှုလက္ခဏာတို့တည်း၊ ရဟန်းတို့ ပြုပြင်အပ်သော အရာ သင်္ခတတရားတို့၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်'သည် ထင်ရှား၏၊ ပျက်မှု ‘ဘင်'သည် ထင်ရှား၏၊ တည်သော တရားတို့၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ်သည် ထင်ရှား၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်'သည် ထင်ရှား၏၊ ပျက်မှု'ဘင်'သည် ထင်ရှား၏၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ်သည် ထင်ရှား၏။ ထို့ကြောင့်ပင်လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်'သည် မထင်ရှားပါသလော၊ ပျက်မှု'ဘင်'သည်မထင်ရှားပါသလော၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ်'ဌီ’ သည် မထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မထင်ရှားပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသုံးပါးတို့ကား မပြုပြင်အပ်သော တရား၏ မပြုပြင်မှု လက္ခဏာတို့တည်း၊ ရဟန်းတို့ မပြုပြင်အပ်သော တရားတို့၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်'သည် မထင်ရှား၊ ပျက်မှု'ဘင်’ သည်မထင်ရှား၊ တည်သော တရားတို့၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ်'ဌီ'သည် မထင်ရှား”ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဖြစ်မှု ‘ဥပါဒ်'သည် မထင်ရှား၊ ပျက်မှု'ဘင်'သည် မထင်ရှား၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ် ‘ဌီ'သည် မထင်ရှား။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြုပြင်အပ်သောအရာ ‘အသင်္ခတ'တည်း။၆</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် နိဗ္ဗာန်၌ ရှိပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်၌ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်၌ ရှိပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် နိဗ္ဗာန်၌ ရှိပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်၌ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်၌ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြတ်စဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်ကို မှီ၍ တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (ဥပပတ္တိ) ဘဝကို မှီ၍ တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘဝသည် မမြဲသော'အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော'သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော'ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော'နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော'အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော'သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော'နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟုသိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော်။ပ။ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော်။ ငါသည်အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် အဒုက္ခ မသုခ ဝေဒနာကိုခံစား၏ဟု သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသောတစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟုသိ၏၊ ထိုသူသည်သာ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု မသိ၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် ဒုက္ခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော်။ပ။ အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိ၏၊ ထိုသူသည်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟူ၍မသိ၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသောတစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာသည် (သိသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော်ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် (သုခဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဝေဒနာသည် (သိသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။ပ။ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာသည် (သိသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟုသိသော သူသည် (အဒုက္ခမသုခဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက်နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာတို့၌။ပ။ စိတ်၌။ပ။ သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကို အဖန်တလဲလဲရှုမှတ်လျက်နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသောတစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေ၏၊ ထိုသူသည်သာပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် မနေ၊ ထိုသူသည့်ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် ဝေဒနာတို့၌။ပ။ စိတ်၌။ပ။ သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကိုအဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေ၏၊ ထိုသူသည်သာ ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်ပါသလော၊ အကြင်သူသည် သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် မနေ၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၅</b>။ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိ၏ဟုနှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် (ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသော သူသည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည် (အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ စိတ်သည် (အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သဘောတရားတို့သည် (သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားဟု အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူသည် (သဘောတရားတို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မောဃရာဇလုလင် အခါခပ်သိမ်း သတိရှိသည်ဖြစ်၍ (ခန္ဓာ) လောကကို အတ္တမှကင်းဆိတ်သောအားဖြင့် ရှုမှတ်လော့၊ ဤသို့ ရှုမှတ်သည် ရှိသော် အတ္တသို့ အစဉ်လိုက်သော အယူကိုပယ်နုတ်၍ သေမင်းကို လွန်မြောက်သူ ဖြစ်နိုင်၏။ ဤသို့ (ခန္ဓာ) လောကကို မှတ်သူကို သေမင်းသည်မမြင်ရတော့ချေဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှုမှတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှုမှတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့်တကွ ရှုမှတ်ပါသလော၊ ရုပ်နှင့် ကင်း၍ ရှုမှတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့်တကွ ရှုမှတ်ပါ၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည် ထိုသရီရ ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့် ကင်း၍ ရှုမှတ်ပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှုမှတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှုမှတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတွင်း၌ တည်လျက် ရှုမှတ်ပါသလော၊ အပြင်သို့ ထွက်၍ ရှုမှတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတွင်း၌ တည်လျက် ရှုမှတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည် ထိုသရီရ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အပြင်သို့ ထွက်၍ ရှုမှတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ လောက၌ တစ်ဦးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် လူအများ၏ အစီးအပွားအလို့ငှါ လူအများ၏ ချမ်းသာအလို့ငှါ လောကကို သနားစောင့်ရှောက် ချီးမြှောက်ရန်အလို့ငှါနတ်လူတို့၏ အကျိုးစီးပွား ချမ်းသာအလို့ငှါသာ ဖြစ်ပေါ်တော်မူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အလုံးစုံသော တရားတို့သည် အတ္တမဟုတ်ကုန်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဖြစ်လတ်သော် ဆင်းရဲသည်သာလျှင် ဖြစ်၏၊ ချုပ်လတ်သော် ဆင်းရဲသည်သာလျှင်ချုပ်၏၊ ဤအရာ၌ မယုံမှား မတွေးတော၊ ဤအချက်၌ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဘုရားမှတစ်ပါး အခြားကိုယုံကြည်မှု မရှိသော ဉာဏ်သည်သာ ဖြစ်၏၊ ကစ္စာန ဤမျှဖြင့် ကောင်းသော အယူ (အမြင်မှန်) သည်ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မာရ်နတ် သင်သည် အဘယ်ကို သတ္တဝါဟူ၍ ယုံကြည်နေ သနည်း၊ သင့်အားအယူမှား (အမြင်မှား) ဖြစ်နေသလော၊ ဤကိုယ်သည် သက် သက် ပြုပြင်အပ်မှု ‘သင်္ခါရ'အစုသာ ဖြစ်၏၊ ဤကိုယ်၌ သတ္တဝါကို မရနိုင်ချေ။ ရထားအင်္ဂါ, အဆောက်အဦကြောင့် ရထားဟူ၍ ပြောဆိုမှု ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ခန္ဓာတို့ရှိကုန်လတ်သော် သတ္တဝါဟူ၍ ပညတ်မှုသည် ဖြစ်၏။ မှန်၏၊ ဆင်းရဲသည်သာ ဖြစ်၏၊ ဆင်းရဲသည်သာ တည်လည်း တည်၏၊ ပျက်လည်း ပျက်၏၊ ဆင်းရဲကိုကြဉ်ထား၍ (အခြားသတ္တဝါသည်) ဖြစ်သည် မဟုတ်၊ ဆင်းရဲမှ အခြားသော သတ္တဝါသည် ချုပ်သည်မဟုတ်”ဟူ၍ဝဇိရာဘိက္ခုနီမသည် ယုတ်မာသော မာရ်နတ်အား ဤစကားကို ပြောဆိုပြီဟူသောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မြတ်စွာဘုရား ဆိတ်သုဉ်းသော လောက ဆိတ်သုဉ်းသော လောကဟူ၍ ပြောဆိုအပ်ပါသည်၊ မြတ်စွာဘုရား အဘယ်မျှဖြင့် ဆိတ်သုဉ်းသော လောကဟူ၍ ပြောဆိုအပ်ပါသနည်း။ အာနန္ဒာ အကြင်ကြောင့် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်း၏။ ထို့ကြောင့်ဆိတ်သုဉ်းသော လောကဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ အာနန္ဒာ အဘယ်အရာသည် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်းသနည်း။ အာနန္ဒာ စက္ခုသည် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်းဆိတ်သုဉ်း၏။ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏။ပ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ စက္ခုသမ္ဖဿသည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ စက္ခုသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့် ချမ်းသာလည်းဖြစ်သော ဆင်းရဲလည်းဖြစ်သော မဆင်းရဲ မချမ်းသာလည်းဖြစ်သော အကြင်ဝေဒနာသည် ဖြစ်၏။ ထိုဝေဒနာသည်လည်းအတ္တမှ လည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်း၏။ သောတသည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ပ။ အသံ'သဒ္ဒါရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏။ ဃာနသည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏။ ဇိဝှါသည် ဆိတ်သုဉ်း၏၊ အရသာ ‘ရသာရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏၊ ကာယသည်ဆိတ်သုဉ်း၏၊ အတွေ့အထိ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏၊ စိတ်သည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ သဘောတရားတို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏၊ မနောဝိညာဏ်သည် ဆိတ်သုဉ်း၏၊ မနောသမ္ဖဿသည်ဆိတ်သုဉ်း၏၊ မနောသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့် ချမ်းသာလည်းဖြစ်သော ဆင်းရဲလည်းဖြစ်သောမချမ်းသာ မဆင်းရဲလည်းဖြစ်သော အကြင်ဝေဒနာသည် ဖြစ်၏။ ထိုဝေဒနာသည်လည်း အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်း၏။ အာနန္ဒာ အကြင်အကြောင်းကြောင့် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်း၏။ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဆိတ်သုဉ်းသော လောကဟူ၍ဆိုအပ်၏”ဟူ၍ အရှင်အာနန္ဒာသည် လျှောက်ထား၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်ကန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အတ္တသည် ဖြစ်လတ်သော် ငါ၏ အတ္တနိယဟူသော အယူသည် ရှိရာသလော၊ ရှိရာပါသည်ဘုရား။ ရဟန်းတို့ အတ္တနိယရှိလတ်သော် ငါသည် အတ္တဟူသော အယူသည် ရှိရာသလော၊ ရှိရာပါသည်ဘုရား။ ရဟန်းတို့ အတ္တကိုလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယကိုလည်းကောင်း အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မရအပ်သည် ရှိသော် ထိုခန္ဓာငါးပါးသည် လောကတည်း၊ ထိုခန္ဓာငါးပါးသည်အတ္တတည်း၊ ထို (ငါသည်) တမလွန်ဘဝ၌ ဖြစ်လိမ့်မည်၊ မြဲ၏၊ ခိုင်ခံ့၏၊ ထင်ရှားရှိ၏၊ မဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ထင်ရှားရှိသော မြေကြီး မြင်းမိုရ်တောင် လနေတို့နှင့် တူစွာ ထိုအတိုင်းပင် တည်တံ့လိမ့်မည်ဟု အကြင်အယူသည် ရှိ၏၊ ရဟန်းတို့ ဤအယူသည် အလုံးစုံပြည့်စုံသော လူမိုက်တို့၏ တရားပင်မဟုတ်ပါလော၊ မြတ်စွာဘုရား အဘယ်မှာ မဟုတ်ဘဲ ရှိပါမည်နည်း၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသော လူမိုက်တို့၏တရားပင်ဟုတ်ပါသည်ဘုရား”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟုမဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်းသည်ကိုပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သေနိယ လောက၌ ဤဆရာသုံးဦးတို့သည် ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ ဆရာသုံးဦးတို့ ကားအဘယ်တို့နည်း-</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယဤလောက၌ အချို့သော ဆရာသည်ယခုဘဝ၌ပင်အတ္တကို အမှန်အားဖြင့်အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထို့ပြင် ဤလောက၌ အချို့သော ဆရာသည် ယခုဘဝ၌သာလျှင် အတ္တကို အမှန်အားဖြင့်အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌ကား အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထိုမှတစ်ပါး ဤလောက၌ အချို့သော ဆရာကား ယခုဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့်အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့်မပညတ်ချေ။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထိုသုံးဦးတို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ယခုဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ သေနိယ ဤဆရာကို သဿတအယူ ရှိသူဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထိုသုံးဦးတို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ယခုဘဝ၌သာလျှင် အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌ကား အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်၊ သေနိယ ဤဆရာကို ဥစ္ဆေဒအယူ ရှိသူဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထိုသုံးဦးတို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ယခုဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်ချေ၊ သေနိယ ဤဆရာကို မြတ်စွာဘုရားဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ဤဆရာသုံးဦးတို့သည် လောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟုမဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် “ထောပတ်အိုး”ဟူ၍ (သုံးနှုန်း) ပြောဆိုအပ်သည် မဟုတ်ပါ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထောပတ်အိုးကို ပြုလုပ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် ဆီအိုး၊ ပျားရည်အိုး၊ တင်လဲအိုး၊ နို့ရေအိုး၊ ရေအိုး၊ သောက်ရေခွက်၊ ရေကျည်တောက်၊ ရေဖလား၊ နိစ္စဘတ်ဆွမ်း၊ အမြဲလှူသော ယာဂုဟူ၍ (သုံးနှုန်း) ပြောဆိုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြဲသော ခိုင်ခံ့သော ထင်ရှားရှိသော ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော မရှိသော တစ်စုံတစ်ခု သောယာဂုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။ [အကျဉ်းချုံးထား၏။]</p> <p style="text-indent:2em">အဋ္ဌကနိဂ္ဂဟကထာ၊ ပေယျာလကထာ၊ သန္ဓာဝနိယကထာ၊ ဥပါဒါယကထာ၊ ငါးခုမြောက် စိတ္တကထာ၊ ကလျာဏကထာ၊ ဣဒ္ဓိကထာ၊ ရှစ်ခုမြောက် သုတ္တာ ဟရဏကထာတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပုဂ္ဂလကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤသို့သဘောရှိသော သစ္စိကဋ္ဌမျိုး မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ‘ဇာတိဓမ္မာ ဇရာဓမ္မာ အထော မရဏဓမ္မိနော’ အစရှိသော သုတ်၏ အစွမ်းဖြင့် ဝန်ခံရ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ သင်္ခတအဖြစ်ကိုမူ အလိုမရှိသောကြောင့် ပယ်ပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ‘ဒုက္ခမေဝ ဟိ သမ္ဘောတိ၊ ဒုက္ခံ တိဋ္ဌတိ ဝေတိစ’ အစရှိသည်ကို ဟောတော်မူသောကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥပါဒ် စသည်တို့ကား မသင့်ကုန်ဟု နှလုံးပြု၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ‘သင်ပရဝါဒီဆရာသည် ပုဂ္ဂိုလ်၏ သင်္ခတအဖြစ်ကို အလိုမရှိသော်လည်း ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ရှိပါမူ သင်္ခတသာ ဖြစ်ရာ၏၊ အသင်္ခတအဖြစ်ကို အလို မရှိသော်လည်း ဥပါဒ် ဌီ ဘင် မရှိပါမူ အသင်္ခတသာ ဖြစ်ရာ၏’ဟု အပြစ်ကိုပင် ပြသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် သိမ်းဆည်းအပ်သော ဝေဒနာရှိသော ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်သည်သာ သိနိုင်၏၊ ဗာလပုထုဇဉ်ကား မသိနိုင်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ပဉ္စဝေါကာရ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ တံ ဇီဝံ တံ သရီရ န္တိ အဗျာကတမေတံဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ စတုဝေါကာရ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ အညံ ဇီဝံ အညံ သရီရန္တိ အဗျာကတမေတံဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ အတ္တဇီဝပုဂ္ဂလမှ ကင်းကုန်၏၊ တစ်ခုသော တရား၌မျှ ပုဂ္ဂိုလ် မရှိဟု ဆိုလိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;"> ၂-ပရိဟာနိကထာ</h3> <h3>၁-ဝါဒယုတ္တိပရိဟာနိ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ဘဝတို့၌ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ဘဝတို့၌ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသောဘဝတို့၌ ရဟန္တာအား ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) မှု (ရှိနိုင်ပါသလော။)</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ အခါခပ်သိမ်း ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ အခါခပ်သိမ်း ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) မှု အခါခပ်သိမ်း ရှိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ရဟန္တာတို့သည်ပင် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ရဟန္တာတို့သည်ပင် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါကုန်၏။၉</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ရဟန္တာတို့အားသာလျှင် ဆုတ်ယုတ် လျောကျမှု (ရှိနိုင်ပါသလော)။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် ဖိုလ်လေးပါးတို့မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သူဌေးသည် ဥစ္စာလေးသိန်းတို့ဖြင့် သူဌေးအဖြစ်ကို ပြုစေသည် ဖြစ်၍ ဥစ္စာတစ်သိန်းဆုတ်ယုတ်လတ်သော် သူဌေးအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) သူ ဖြစ်ပါ၏။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စည်းစိမ်ဥစ္စာမှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူဌေးသည် ဥစ္စာလေးသိန်းတို့ဖြင့် သူဌေးအဖြစ်ကို ပြုစေသည် ဖြစ်၍ ဥစ္စာတစ်သိန်းဆုတ်ယုတ်လတ်သော် အလုံးစုံသော စည်းစိမ်ဥစ္စာမှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ)ခြင်းငှါ ထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထိုက်ပါ၏။၁၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် ဖိုလ်လေးပါးတို့မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ)ခြင်းငှါ ထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၅</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပရိဟာနိကထာကို ဟောရခြင်းအကြောင်း- ဒွေမေ ဘိက္ခဝေ ဓမ္မာ သေက္ခဿ ဘိက္ခုနော ပရိဟာနာယ သံဝတ္တန္တိ ပဉ္စိမေ ဘိက္ခဝေ ဓမ္မာသမယဝိမုတ္တဿ ဘိက္ခုနော ပရိဟာနာယ သံဝတ္တန္တိ ဤသို့ အစရှိသော သုတ်တို့ကို အမှီပြု၍ သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝဇ္ဇိပုတ္တကဂိုဏ်း သဗ္ဗတ္ထိဝါဒီ ဂိုဏ်း အချို့သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဟူသော ပရဝါဒီဆရာတို့သည် သကဒါဂါမ် အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏လည်းကောင်း၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏လည်းကောင်း မိမိတို့ ရပြီးသော ဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းကို ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုဆရာတို့၏ အယူဝါဒကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှါ ဤပရိဟာနိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အရဟတ္တဖိုလ်မှ အစဉ်အတိုင်း ဆုတ်ယုတ်လျောကျခဲ့၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်လတ်သော် မဆုတ်ယုတ် မလျောကျတော့ပေ၊ အထက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့၌ တည်နေသူအားသာ ဆုတ်ယုတ်လျောကျသည်၊ ရူပဘဝ အရူပဘဝတို့၌ တည်နေသော ရဟန္တာအား အရဟတ္တဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် မလျောကျနိုင်၊ ကမ္မာရာမတာအစရှိသော ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းတရားရှိသည့် ကာမဘဝ၌ တည်နေသော ရဟန္တာအားသာ ဆုတ်ယုတ်လျောကျနိုင်၏ဟူသော အလိုဖြင့် ဤဒုတိယအမေးကို ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ကာမဘဝအားလုံး၌ ဆုတ်ယုတ်လျောကျကြောင်း ကာမဂုဏ်တို့ရှိသောကြောင့် ကာမဘဝအားလုံးကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဆုတ်ယုတ်လျောကျကြောင်း တရားတို့ကို မေးသည် ဖြစ်ရကား ကမ္မာရာမတာအစရှိသော တရားတို့နှင့် အထူးအားဖြင့် ကာမရာဂ ဗျာပါဒတရားတို့သာ ဆုတ်ယုတ်လျောကျကြောင်း ဖြစ်သည်၊ ထိုတရားတို့ကား ရူပဘဝ အရူပဘဝတို့၌ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အသင့်အတင့်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းသော အခါ၌ မဆုတ်ယုတ် မလျောကျနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <p style="text-indent:3em">၆။ မသင့်မတင့်သောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းသောပုဂ္ဂိုလ်အား ညဉ့်အဖို့၌ ဖြစ်စေ၊ နေ့အဖို့၌ ဖြစ်စေ အခါခပ်သိမ်း ဆုတ်ယုတ် လျောကျနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းကို ပြုတတ်သော တရားအပေါင်း ရှိလတ်သော် တစ်ခဏမျှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျသည် မည်၏၊ ထိုသို့ ဆုတ်ယုတ်လျောကျသည်မှ ရှေးအဖို့၌ မဆုတ်ယုတ့်မလျောကျမူ၍ နောက်မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျသူအား အခါခပ်သိမ်း ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှု မရှိနိုင်ရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ တိက္ခိန္ဒြိယရဟန္တာတို့ကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ မုဒိန္ဒြိယရဟန္တာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ တိက္ခိန္ဒြိယရဟန္တာအားလုံးတို့အား ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှု မရှိနိုင်ဟု နှလုံးသွင်း၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဖိုလ်လေးပါးလုံးတို့မှ လျောကျမှုကို အလိုမရှိ၊ အထက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့မှ လျောကျမှုကိုသာ အလိုရှိရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသအားဖြင့် ဆုတ်ယုတ်လျောကျသည်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ အလုံးစုံသော စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့မှမူ မလျောကျသောကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။ ဤဥပမာအတူပင် ရဟန္တာအား ဖိုလ်လေးပါးလုံးတို့မှ လျောကျခြင်း မဟုတ်ဘဲ အထက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့ လျောကျခြင်းသာ ဖြစ်၏ဟု ပရဝါဒီက ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ အမြဲနိယာမအားဖြင့် စည်းစိမ်ဥစ္စာအားလုံးတို့မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျထိုက်သည်ကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ နိယတော သမ္ဗောဓိပရာယဏောဟူသောစကား၏ အနက်ကို မသင့်လျော်သောအားဖြင့် ယူ၍ မိမိအယူဝါဒ၌ တည်၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းငှါ မထိုက်သည်ကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အရိယပုဂ္ဂလသံသန္ဒနပရိဟာနိ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်၌ တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်၌ တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်၌့တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် ပုထုဇဉ် ဘုံ၌တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အနာဂါမိဖိုလ်၌တည်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် သကဒါဂါမိဖိုလ်၌တည်ခဲ့ပါမူ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် သောတာပတ္တိဖိုလ်၌တည်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် ပုထုဇဉ်ဘုံ၌ တည်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် သောတာပတ္တိ ဖိုလ်၌တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်၏ အခြားမဲ့၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ပင် မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်လည်းကောင်း၊ သောတာပန်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန် များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။၄</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အလွန်များသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမ်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့်သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်လည်းကောင်း၊ အနာဂါမ်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည်လည်းကောင်း၊ သောတာပန်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန် များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်သည် အလွန်များသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည်လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမ်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် (အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏)။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်သည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည်လည်းကောင်း၊ သောတာပန်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန် များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် (အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သကဒါဂါမ်သည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏လည်းကောင်း၊ သောတာပန်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကိုပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ မဂ်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ မဂ်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိခဲ့ပါ လျက်ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏လည်းကောင်း၊ သောတာပန်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ သတိပဋ္ဌာန်ကို ပွါးများမှုသည်။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်ကို ပွါးများမှုသည်။ ဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးများမှုသည်။ ဣန္ဒြေကိုပွါးများမှုသည်။ ဗိုလ်ကို ပွါးများမှုသည်။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမ်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကိုပွါးများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ (ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏။)</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိမဂ်ဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်လည်းကောင်း၊ အနာဂါမ်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကို ပွားများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာ၏ အဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်၏လည်းကောင်း၊ သောတာပန်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကို ပွားများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်၏ (ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်၏လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမ်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကို ပွားများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်၏ (ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်၏လည်းကောင်း၊ သောတာပန်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကို ပွားများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်၏ (ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သကဒါဂါမ်၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာ အဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာ အဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည့်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည်အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည်အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက်။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက်။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ နိရောဓသစ္စာ ကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို့သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အပါယ်ရောက်ကြောင်း တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်ရောက်ကြောင်း ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်ရောက်ကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ တွေဝေမှု'မောဟ'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ထောင်လွှားမှု'မာန'ကို ပယရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ အမြင်မှားမှု'ဒိဋ္ဌိ'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ စိတ်၏ ထိုင်းမှိုင်းမှု'ထိန'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် မရှက်မူ'အဟိရိက'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ’ ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အပါယ်ရောက်ကြောင်း တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်ရောက်ကြောင်း ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်ရောက်ကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ကြမ်းတမ်းသော လိုချင်တပ်မက်မှု'ကာမရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည့်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ’ ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသောပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ သိမ်မွေ့သော လိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ’ ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည်အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု'ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီ်ဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ကြမ်းတမ်းသော လိုချင်တပ်စွန်းမှု'ကာမရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ကြမ်းတမ်းသော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသောပျက်စီးစေလိုမှု'ဗျာပဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည့်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသောလိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ကြမ်းတမ်းသော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်းတွေဝေမှု ‘မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည်အရဟတ္တဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက် လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ”ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက့်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက် လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက် လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ အနာဂါမ်သည်အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု'ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက် လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ့် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှမဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ ကြမ်းတမ်း သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှမဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ့မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သည်၊ အမြစ်အရင်းကို ဖြတ်အပ်ပြီးဖြစ်သည်၊ နုတ်အပ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသည်၊ တစ်ဖန်မဖြစ်အောင် ပြုပြီးသည်၊ နောင်အခါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘော မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ အမြစ်အရင်းကိုဖြတ်အပ်ပြီးသည်၊ နုတ်အပ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသည်၊ တစ်ဖန်မဖြစ်အောင် ပြုပြီးသည်၊ နောင်အခါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ တွေဝေမှု'မောဟ'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ ထောင်လွှားမှု'မာန'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ (စိတ်၏) ထိုင်းမှိုင်းမှု'ထိန'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ ပျံ့လွင့်မှု'ဥဒ္ဓစ္စ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ မရှက်မှု ‘အဟိရိက'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ’ ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ အမြစ်အရင်းကို ဖြတ်အပ်ပြီးသည်၊ နုတ်အပ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသည်၊ တစ်ဖန်မဖြစ်အောင် ပြုပြီးသည်၊ နောင်အခါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘော မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ အမြစ်အရင်းကိုဖြတ်အပ်ပြီးသည်၊ နုတ်အပ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသည်၊ တစ်ဖန်မဖြစ်အောင် ပြုပြီးသည်၊ နောင်အခါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ မဂ်ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ် ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ မဂ်ကို ပွားများပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို ပွားများပြီးသူမဟုတ်ပါလော။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို ပွားများပြီးသူမဟုတ်ပါလော။ ဣန္ဒြေတို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။ ဗိုလ်တို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွားများပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ။ပ။ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကိုပယ်ရှားခြင်းငှါ မဂ်ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကင်းပြီးသူ, တွေဝေမှု'မောဟ’ ကင်းပြီးသူ, ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူ, ခန္ဓာဝန်ကို ချပြီးသူ, မိမိအကျိုးစီးပွားကို ရပြီးသူ, ဘဝသံယောဇဉ် ကုန်ပြီးသူ, ကောင်းစွာ သိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, (အဝိဇ္ဇာ) တံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ, (ကံသင်္ခါရ) ကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးတိုင်ကို နုတ်ပြီးသူ, (အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါး) တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာ ဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ကို ချပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, (မာန) နှင့်မယှဉ်သူ, အောင်မြင်အပ်သော ရန်ကို ကောင်းစွာ အောင်မြင်ပြီးသူ မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရဟန္တာသည်ဒုက္ခကို ပိုင်းခြား၍သိပြီးသူ, သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားပြီးသူ, နိရောဓသစ္စာကို မျာက်မှောက်ပြုပြီးသူ,မဂ္ဂသစ္စာကို ပွားများပြီးသူ, အထူးသိထိုက်သော တရားကို အထူးသိပြီးသူ, ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သောတရားကို ပိုင်းခြား၍ သိပြီးသူ, ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားပြီးသူ, ပွားများထိုက်သော တရားကို ပွားများပြီးသူ, မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ’ ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ’ ကင်းပြီးသူ,တွေဝေမှု'မောဟ’ ကင်းပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့မူ။ပ။ (ထိုရဟန္တာသည်) မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏၊ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ဣန္ဒြေတို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ဗိုလ်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုပွားများအပ် ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ’ ကင်းပြီး သူ,့တွေဝေမှု'မောဟ'ကင်းပြီးသူ, ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူ, ခန္ဓာဝန်ကို ချပြီးသူ, မိမိအကျိုးစီးပွားကိုရပြီးသူ, ဘဝသံယောဇဉ် ကုန်ပြီးသူ, ကောင်း စွာ သိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, (အဝိဇ္ဇာ) တံခါးကျည်ကိုပစ်လွှတ်ပြီးသူ, (ကံသင်္ခါရ) ကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးတိုင်ကို နုတ်ပြီးသူ, (အောက်ပိုင်း သံယောဇဉ်ငါးပါး) တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ကို ချပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, (မာနနှင့်) မယှဉ်သူ, အောင်ထိုက်သော ရန်ကို ကောင်းစွာ အောင်ပြီးသူဖြစ်၍ထိုသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိအပ်ပြီးသည် သမုဒယသစ္စာကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် နိရောဓ သစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဂ္ဂသစ္စာကို ပွားများအပ်ပြီးသည်အထူးသိထိုက်သော တရားကို သိအပ်ပြီးသည် ပိုင်းခြား၍သိထိုက်သော တရားကိုပိုင်းခြား၍သိအပ်ပြီးသည် ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ပွါးများအပ်သော တရားကိုပွါးများအပ်ပြီးသည် မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်လျက်သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကင်းပြီး သူ,တွေဝေမှု ‘မောဟ'ကင်းပြီးသူ။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီဖြစ်၍ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှမဆုတ် ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီဖြစ်၍ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်၍ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှမဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ’ ကင်းပြီးသူ,တွေဝေမှု ‘မောဟ'ကင်းပြီးသူ။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီး သည် ဖြစ်၍အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကင်း ပြီးသူ,တွေဝေမှု ‘မောဟ'ကင်းပြီးသူ။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာထေရ်သည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ဖူးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလ္လာန်ထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကဿပထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကစ္စာယနထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကောဋ္ဌိကထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာပန္ထကထေရ်သည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ဖူးပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာထေရ်သည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အသျှင်သာရိပုတ္တရာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါမူရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလ္လာန်ထေရ်သည်။ အသျှင်မဟာကဿပထေရ်သည်။ အသျှင်မဟာကစ္စာယနထေရ်သည်။ အသျှင်မဟာကောဋ္ဌိကထေရ်သည်။ အသျှင်မဟာပန္ထကထေရ်သည် ရဟန္တာအဖြစ်မှမဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရှင်မဟာပန္ထကထေရ်သည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">အရိယပုဂ္ဂလသံသန္ဒနာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤအရာ၌ အချို့က ရဟန္တာ၏ ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှုကိုသာ အလိုရှိကုန်၏၊ အချို့က ရဟန္တာ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှုကို အလိုရှိကုန်၏၊ အချို့က ရဟန္တာ အနာဂါမ် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းကို အလိုရှိကုန်၏၊ ဝါဒအားလုံးကပင် သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းကို အလိုမရှိကြကုန်၊ ထိုဝါဒတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပုစ္ဆာပြု၍ ဟောတော်မူသည်၊ ထိုဆရာတို့၏ အယူဝါဒ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံခြင်း ပယ်မြစ်ခြင်းကို ပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အရဟတ္တဖိုလ်မှ လျောကျ၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်လတ်သော် တစ်ဖန် အားထုတ်ပြန်၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုသည်ကို ရည်ရွယ်လျက် မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သောတာပတ္တိဖိုလ်၏ အခြားမဲ့၌ အရဟတ္တဖိုလ်၏ မရှိခြင်းကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဤသို့ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းမည်သည် ကိလေသာပယ်မှု နုံ့နှေးသောကြောင့် ဖြစ်ရာ၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဤဆုတ်ယုတ်လျောကျမှုသည် မဂ်ကို ပွါးများခြင်းအစရှိသည်တို့၏ မလွန်ကဲမှုကြောင့် ဖြစ်ရာ၏ဟု နှလုံးသွင်းလျက် သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဤသို့ ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှုသည် သစ္စာတို့ကို မမြင်နိုင်သောကြောင့် ဖြစ်ရာ၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ မုဒိန္ဒြေရဟန္တာသည် သမယဝိမုတ္တမည်၏၊ တိက္ခိန္ဒြေရဟန္တာသည် အသမယဝိမုတ္တမည်၏ဟု ပရဝါဒီတို့ အယူရှိကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် မိမိဝါဒကို ယူလျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် အရဟတ္တဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏၊ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် အရဟတ္တဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် မလျောကျဟု ပရဝါဒီက ဖြေဆိုသည်။ သကဝါဒီဆရာတို့ကား ဝသီဘော်သို့ မရောက်သေးသော ဈာနလာဘီသည် သမယဝိမုတ္တမည်၏၊ ဝသီဘော်သို့ ရောက်ပြီးသော ဈာနလာဘီတို့နှင့် အရိယာအားလုံးတို့သည် အရိယာဝိမောက္ခ၌ အသမယဝိမုတ္တမည်ကုန်၏ဟု ဆုံးဖြတ်တော်မူကြကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-သုတ္တသာဓနပရိဟာနိ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းမြတ်ဖြစ်သော မြတ်စွာဘုရားသည် မြတ်သောအကျင့်, မမြတ်သော အကျင့်တို့ကိုပြအပ်ကုန်၏၊ (နိဗ္ဗာန်) တစ်ဖက်ကမ်းသို့ (မဂ်တစ်ပါးတည်းဖြင့်) နှစ်ကြိမ် မရောက်နိုင်ကုန်၊ ဤ (နိဗ္ဗာန်) တစ်ဖက်ကမ်းသည် (မဂ်) တစ်ကြိမ်ဖြင့်သာ တွေ့ထိအပ်သည် မဟုတ်ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ဖြင့် ဖြတ်ပြီးသော ကိလေသာကို (တစ်ဖန်) ဖြတ်ခြင်းသည် ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ဖြင့် ဖြတ်ပြီးသော ကိလေသာကို (တစ်ဖန်) ဖြတ်ခြင်းသည် ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား ပြုဖွယ်ကိစ္စသည် မရှိ၊ (ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်) တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'ကင်းသူစွဲလမ်းမှု မရှိသူ (ဖြစ်၏)၊ မဂ်ဖြင့် ဖြတ်ပြီးသော ကိလေသာကို တစ်ဖန် ဖြတ်ခြင်းသည် မရှိ၊ ကိလေသာရေအလျဉ် ကိလေသာ ကျော့ကွင်းကို ပယ်အပ်ပြီဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူသောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် မဂ်ဖြင့် ဖြတ်ပြီးသော ကိလေသာကို တစ်ဖန် ဖြတ်ခြင်းသည် ရှိ၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ် (ပွါးများအပ်) ပြီးသော မဂ်ကို တစ်ဖန် ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ် (ပွါးများအပ်) ပြီးသော မဂ်ကို တစ်ဖန်ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၄</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ကောင်းစွာ (ကိလေသာတို့မှ) လွတ်သည်ဖြစ်၍ ငြိမ်သက်သော စိတ်ရှိ သောထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား ပြုပြီးသောကိစ္စကို တစ်ဖန်ပွားစေခြင်း မရှိ၊ ပြုဖွယ် ကိစ္စလည်း မရှိ။ တစ်ခဲနက်သော ကျောက်တောင်သည် ပြင်းထန်စွာတိုက်ခတ်သော လေကြောင့်မတုန်လှုပ် (မရွေ့လျား) သကဲ့သို့ ၊ ဤအတူ အဆင်း'ရူပါရုံ', အရသာ'ရသာရုံ', အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ',အနံ့'ဂန္ဓာရုံ', အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်လည်းကောင်း၊ အားလုံး သော-ကောင်းသော အာရုံတို့သည်လည်းကောင်း၊ မကောင်းသော အာရုံတို့သည်လည်းကောင်းသည်းခံခြင်းဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ တည်ကြည်သော (ကိလေသာတို့မှ) လွတ်သောစိတ်ကို မတုန်လှုပ်စေနိုင်ကုန်။ (ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ် သည်) ထိုစိတ်၏ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းကို ရှု၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ပြုအပ်ပြီးသောမဂ်ကို တစ်ဖန် ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤတရားငါးပါးတို့သည် သမယဝိမုတ္တရဟန်းအား ဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှါ ဖြစ်ကုန်၏၊ အဘယ် (တရား) ငါးပါးတို့နည်းဟူမူ- အလုပ် (အမှု) ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ စကားပြောဆိုမှု၌မွေ့လျော်ခြင်း၊ အိပ်မှု၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ အပေါင်းအသင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ လွတ်မြောက်ပြီးတိုင်းသောစိတ်ကို မဆင်ခြင်ခြင်းတို့တည်း။ ရဟန်းတို့ ဤတရားငါးပါးတို့သည် သမယဝိမုတ္တရဟန်းအားဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှါ ဖြစ်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အလုပ်ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အလုပ်ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂသည်၊ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းခြင်းသည်၊ ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ပြောဆိုမှု၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။ ရဟန္တာအား အိပ်မှု၌မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။ ရဟန္တာအား အပေါင်းအသင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အပေါင်းအသင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂသည်၊ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းခြင်းသည်၊ ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်တရားထကြွသောင်းကျန်းသည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရာဂထကြွသောင်းကျန်းအပ်သည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်ကို စွဲ၍ ထကြွသောင်းကျန်းမှု ဖြစ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနုသယကို စွဲ၍ ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အနုသယတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အနုသယတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ကာမရာဂါနုသယသည် ပဋိဃာနုသယသည် မာနာနုသယသည် ဒိဋ္ဌာနုသယသည် ဝိစိကိစ္ဆာနုသယသည် ဘဝရာဂါနုသယသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">(သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်တရား ထကြွသောင်းကျန်းသည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ်လျောကျပါသနည်း)။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ထကြွသောင်းကျန်းသည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ပါ၏။ပ။ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ ထကြွသောင်းကျန်းသည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထကြွသောင်းကျန်းမှုကား အဘယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနုသယကို စွဲ၍ ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အနုသယတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အနုသယတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ကာမရာဂါနုသယသည်။ပ။ အဝိဇ္ဇာနုသယသည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်တရားသည်ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသနည်း၊ ရာဂသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည့်ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။ပ။ မောဟသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ရောက်ပါသလော၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ရောက်ပါသလော၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ပွါးစေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ဖျက်ဆီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) စွဲလမ်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ဖြေရှင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) နှောင်ဖွဲ့ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) မှုတ်လွှင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ပေါင်းစည်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပွါးဆဲလည်းမဟုတ်၊ ဖျက်ဆီးဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ ဖျက်ဆီးပြီး၍တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပွါးဆဲလည်း မဟုတ်၊ ဖျက်ဆီးဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ ဖျက်ဆီးပြီး၍တည်သည်ဟုတ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မပယ်စွန့် မစွဲလမ်းဘဲ ပယ်စွန့်ပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မပယ်စွန့် မစွဲလမ်းဘဲ ပယ်စွန့်ပြီး၍ တည်သည်ဟုတ်ခဲ့ပါမူရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မဖြေရှင်း မနှောင်ဖွဲ့ဘဲ ဖြေရှင်းပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မဖြေရှင်း မနှောင်ဖွဲ့ဘဲ ဖြေရှင်းပြီး၍ တည်ခဲ့ပါမူရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မမှုတ်လွှင့် မပေါင်းစည်းဘဲ မှုတ်လွှင့်ပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မမှုတ်လွှင့် မပေါင်းစည်းဘဲ မှုတ်လွှင့်ပြီး၍ တည်ခဲ့ပါမူရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-align: center;">ပရိဟာနိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ တိက္ခိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် မုဒိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ တိက္ခိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မုဒိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ‘ဒုက္ခမေဝ ဟိ သမ္ဘောတိ၊ ဒုက္ခံ တိဋ္ဌတိ ဝေတိစ’ အစရှိသည်ကို ဟောတော်မူသောကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥပါဒ် စသည်တို့ကား မသင့်ကုန်ဟု နှလုံးပြု၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ကာမရာဂ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော အလုပ်ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်မှုကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ကာမရာဂ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သည်မှ တစ်ပါးသော အလုပ်ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်မှုကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ တိက္ခိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ မုဒိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ( ) ပါဠိတော်၌ မပါ၊ ကျရစ်နေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ဗြဟ္မစရိယကထာ</h3> <p style="text-indent:2em">၁-သုဒ္ဓဗြဟ္မစရိယကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ၂။ ။ ဩော် မရှိပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် အရိအရွဲယိုကုန်သလော၊ ဆွံ့အကုန်သလော၊ သိကြားမှု မရှိကုန်သလော၊ လက်ဖြင့် ပြောဆိုရကုန်သလော၊ ကောင်းစွာ ပြောဆိုအပ်သောစကားမကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုအပ်သောစကားတို့၏ အနက် (အဓိပ္ပါယ်ကို) သိခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ကုန်သလော၊၄ အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ဘုရား၌ မကြည်ညိုကုန်သလော၊ တရား၌ မကြည်ညိုကုန်သလော၊ သံဃာ၌ မကြည်ညိုကုန်သလော၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင်ကို မဆည်းကပ်ကုန်သလော၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင်ကို ပြဿနာမမေးကုန်သလော၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင် ဖြေဆိုအပ်သော ပြဿနာတို့ကို မနှစ်သက်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ပိတ်ပင်တတ်သော ကံနှင့် ပြည့်စုံကုန်သလော၊ ပိတ်ပင်တတ်သော ကိလေသာနှင့် ပြည့်စုံကုန်သလော၊ ပိတ်ပင်တတ်သော အကျိုး ‘ဝိပါက်'နှင့်ပြည့်စုံကုန်သလော၊ သဒ္ဓါတရား မရှိကုန်သလော၊ လိုလားမှု'ဆန္ဒ’ မရှိကုန်သလော၊ ပညာမရှိကုန်သလော၊ ကုသိုလ် တရားတို့၌ မဖောက်ပြန်ခြင်း သဘောရှိသော မဂ်ဟူသော နိယာမသို့ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်တန်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် အမိကို သတ်ကုန်သလော၊ အဖကို သတ်ကုန်သလော၊ ရဟန္တာကို သတ်ကုန်သလော၊ (ဘုရားရှင်၌) သွေးစိမ်းတည်စေကုန်သလော၊ သံဃာကို ကွဲပြားစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် (သူတစ်ပါးအသက်ကို) သတ်လေ့ရှိကုန်သလော၊ မပေးအပ် သောပစ္စည်းဥစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိကုန်သလော၊ ကာမတို့၌ မှားယွင်းစွာ ကျင့်ကုန်သလော၊ မုသားပြောလေ့ရှိကုန်သလော၊ ကုန်းတိုက်သောစကား ရှိကုန်သလော၊ ကြမ်းတမ်းသောစကား ရှိကုန်သလော၊ အကျိုးစီးပွါး ပျက်စီးတတ်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိကုန်သလော၊ (သူတစ်ပါးပစ္စည်းကို) ရှေးရှု ကြံစည်လေ့ရှိကုန်သလော၊ ပျက်စီးစေလိုသော စိတ်ရှိကုန်သလော၊ မှားယွင်းသော အယူဝါဒ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိအရွဲ မယိုကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ မဆွံ့, မအကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာ တို့သည်၊ သိကြားမှုရှိကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ လက်ဖြင့် မပြောဆိုရကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ ကောင်းစွာပြောဆိုအပ်သောစကား မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုအပ်သောစကားတို့၏ အနက် (အဓိပ္ပါယ်) ကို သိခြင်းငှါစွမ်းနိုင်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုရား၌ ကြည်ညိုကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ တရား၌ ကြည်ညိုသော, သံဃာ၌ ကြည်ညိုသော,ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင်ကို ဆည်းကပ်သော, ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင်ကိုပြဿနာမေးကုန်သော , ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင် ပြဿနာကို ဖြေဆိုအပ်သော် နှစ်သက်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပိတ်ပင်တတ်သော ကံနှင့် မပြည့်စုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ ပိတ်ပင်တတ်သော ကိလေသာနှင့်မပြည့်စုံကုန်သော , ပိတ်ပင်တတ်သော အကျိုး'ဝိပါက်'နှင့် မပြည့်စုံကုန်သော , ယုံကြည်မှု'သဒ္ဓါ'တရားရှိကုန်သော , လိုလားမှု'ဆန္ဒ'ရှိကုန်သော , ပညာရှိကုန်သော , ကုသိုလ်တရားတို့၌မဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ရှိသော, မဂ်ဟူသော နိယာမသို့ ရောက်ခြင်းငှါ ထိုက်တန်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">အမိကို မသတ်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ အဖကို မသတ်ကုန်သော , ရဟန္တာကို မသတ်ကုန်သော , (ဘုရားရှင်၌) သွေးစိမ်း မတည်စေကုန်သော , သံဃာကို မကွဲပြားစေကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သူတစ်ပါးအသက်ကို သတ်လေ့မရှိကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ မပေးအပ်သော ပစ္စည်းဥစ္စာကိုခိုးယူလေ့ မရှိကုန်သော , ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ကျင့်လေ့မရှိကုန်သော , မုသား ပြောဆိုလေ့မရှိကုန်သော , ကုန်းတိုက်သောစကား မရှိကုန်သော , ကြမ်းတမ်းသောစကား မရှိကုန်သော , အကျိုးစီးပွါးကိုဖျက်ဆီးတတ်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့မရှိကုန်သော , (သူတစ်ပါးဥစ္စာကို) ရှေးရှု ကြံစည်လေ့မရှိကုန်သော , ပျက်စီးစေလိုသောစိတ် မရှိကုန်သော , မှန်ကန်သော အယူရှိကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရိအရွဲ မယိုကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ မဆွံ့, မအ ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ သိကြားမှုရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ လက်ဖြင့် မပြောဆိုရကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ ကောင်းစွာ ပြောဆိုအပ်သောစကား မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုအပ်သောစကားတို့၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို သိခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်ပါမူ။ပ။ ဘုရား၌ ကြည်ညိုကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိပါကုန်မူ။ပ။ မှန်ကန်သော အယူရှိကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိပါကုန်မူ နတ့်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုနတ်ဗြဟ္မာတို့၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည်၊ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည်၊ သင်္ကန်းကိုဝတ်ရုံမှုသည်၊ သပိတ်ကို ကိုင်ဆောင်မှုသည် ရှိပါသလော၊ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်စွာဘုရားတို့ပွင့်ပါကုန်သလော၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ ပွင့်ပါကုန်သလော၊ သာဝကအစုံသည် ဖြစ်ပေါ်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် မရှိဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် မရှှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှင်ရဟန်းပြု၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှင်ရဟန်း မပြု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် မရှိပါဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) သူ ဖြစ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) သူ မဟုတ်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားမြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု မရှိဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သင်္ကန်းကိုဝတ်ရုံ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာလျှင် မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သင်္ကန်းကို မဝတ်ရုံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သပိတ်ဆောင်မှု မရှိဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သပိတ်ဆောင်မှု ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သပိတ်ဆောင်မှုသည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သပိတ်ဆောင်မှု ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သပိတ်ဆောင်မှုသည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သပိတ်ကို ဆောင်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သပိတ်ကို မဆောင်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် မပွင့်ကုန်ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် မပွင့်ကုန်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် မပွင့်ကုန်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် လုမ္ဗိနီဥယျာဉ်၌ ဖွားတော်မူ၏၊ ဗောဓိပင်ရင်း၌ ဘုရား ဖြစ်တော်မူ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဗာရာဏသီပြည်၌ တရားစကြာကို လည်စေတော်မူအပ်ပြီ၊ ထိုအရပ်တို့၌့သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အခြားအရပ်၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ ပစ္စေဗုဒ္ဓါတို့သည် မပွင့်ကုန်ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် မပွင့်ကုန်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် မပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုမဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် ရှိပါသလော၊ အခြားအရပ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သာဝကအစုံသည် မဖြစ်ပေါ်ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သာဝကအစုံသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သာဝကအစုံသည် မဖြစ်ပေါ်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သာဝကအစုံသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သာဝကအစုံသည် မဖြစ်ပေါ်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂဓတိုင်းတို့၌ သာဝကအစုံသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုမဂဓတိုင်းတို့၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အခြားအရပ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၂</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိကုန်သော ဗြဟ္မာတို့လည်းရှှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိကုန်သော ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ သညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိကုန်သော ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဘယ်နတ်ဗြဟ္မာ၌ ရှိပါသနည်း၊ အဘယ်နတ်ဗြဟ္မာ၌ မရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှှိ၊ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်၏၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စ န္တရာဇ့်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိသောလူတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်အရပ်တို့၌ ရှိပါသနည်း၊ အဘယ်အရပ်တို့၌ မရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စန္တရာဇ်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိကုန်၊ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စန္တရာဇ်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စန္တရာဇ်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့် ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြောင်းသုံးပါးတို့ဖြင့် ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းသားဖြစ်သော လူတို့သည် ဥတ္တရကုရုကျွန်းသားဖြစ်သော လူတို့ကိုလည်းကောင်း၊ တာဝတိံသာနတ်တို့ကိုလည်းကောင်း လွှမ်းမိုးနိုင်ကုန်၏။ အဘယ်အကြောင်းသုံးပါးတို့ဖြင့် လွှမ်းမိုးနိုင်ကုန်သနည်း၊ ရဲရင့်ကုန်၏၊ သတိရှိကုန်၏၊ ဤ (ဇမ္ဗူဒိပ်) ၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသုံးပါးတို့ဖြင့် လွှမ်းမိုးနိုင်ကုန်၏” ဤသို့လျှင်မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤ (ဇမ္ဗူဒိပ်) ကျွန်း၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိ၏ဟူသောစကားကိုသာဝတ္ထိမြို့၌ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝတ္ထိမြို့၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အခြားအရပ်တို့၌မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်း သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်း သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်အပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ဖြစ်သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား အဘယ်ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ် ဖြစ်ပေါ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ပင် ဖြစ်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်အပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ဖြစ်သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါမူ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် မရှိဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်အပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ဖြစ်သောအနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား အဘယ်ဘုံ၌ (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ပစ်ချပါသနည်း၊ အဘယ်ဘုံ၌ ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြား၍သိပါသနည်း၊ အဘယ်ဘုံ၌ ကိလေသာကို ပယ်ရှားပါသနည်း၊ အဘယ်ဘုံ၌ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသနည်း၊ အဘယ်ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်းသိမှု ဖြစ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ပင် ဖြစ်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်အပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ဖြစ်သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်းသိမှု ဖြစ်ခဲ့မူ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်ရှားအပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ဖြစ်သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်၏ ဖြစ်ပေါ်မှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ခန္ဓာ) ဝန်ကိုပစ်ချမှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြားသိမှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ကိလေသာကို ပယ်ရှားမှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုမှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်းသိမှုသည် ဖြစ်ခဲ့ပါလျက် သင်သည် အဘယ်အကြောင်းကြောင့် နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် မရှိဟုဆိုပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:3em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်ကြောင့် အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ ဘုံ၌အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်၏၊ ထို့ကြောင့် နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိဟု ဆိုပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ‘ဗြဟ္မစရိယဝါသ’ ဟူသည် မဂ်ကို ပွါးများစေမှုနှင့် ရှင်အဖြစ် ရဟန်းအဖြစ်တည်း၊ ရှင်အဖြစ် ရဟန်းအဖြစ်သည် နတ်အားလုံးတို့၌ မရှိနိုင်၊ မဂ်ကို ပွါးများစေမှုသည်ကား အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အားသာ မရှိ၊ အခြားသော နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မတားမြစ်အပ်ပါ၊ သမ္မိတိယဆရာတို့သည်ကား ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တိနတ်ပြည်မှ စ၍ အထက်ဗြဟ္မာပြည်တို့၌ မဂ္ဂဗြဟ္မစရိယလည်း မရှိဟု အယူရှိကြကုန်၏၊ ထိုဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤပရဝါဒီဟူသည် သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင်များကို ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ‘တီဟိ ဘိက္ခဝေ ဌာနေဟိ ဇမ္ဗုဒီပိကာ မနုဿာ ဥတ္တရကုရုကေ စ မနုဿေ အဓိဂ္ဂဏှန္တိ ဒေဝေ စ တာဝတိံသေ။ ကတမေဟိ တီဟိ၊ သူရာ, သတိမန္ထော, ဣဓ ဗြဟ္မစရိယဝါသော’ ဟူသော သုတ်ကို မှီ၍ ဗြဟ္မစရိယဝါသ နှစ်မျိုးလုံးပင် နတ်တို့၌ မရှိကုန်ဟု ဖြစ်သောဝါဒ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဗြဟ္မစရိယ နှစ်ပါးတို့၏ အန္တရာယ်ကို သိတတ်ကုန်သော တရားတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ မဂ်ကို ပွါးများစေမှု ဗြဟ္မစရိယဝါသ ရှိသည်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပဋိညာဉ်ဝန်ခံချက်၏ အဓိပ္ပါယ်ကို မမှတ်မိနိုင်သဖြင့် ပဗ္ဗဇ္ဇဗြဟ္မစရိယ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက မေးပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ လူပုဂ္ဂိုလ်တို့နှင့် အချို့သောနတ်တို့၏ မဂ်ရခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ လူပုဂ္ဂိုလ်တို့နှင့် အချို့သောနတ်တို့၏ မဂ်ရခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ မဂ်ကို ပွားများစေမှု ရှိသည်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းသူ, ကျွန်းသားတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ ပစ္စန္တရာဇ်နေသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-သံသန္ဒနဗြဟ္မစရိယကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသောမဂ်ဖြင့် ဤလူ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံမည့် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့်ဤလူ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ဤလူ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံမည့် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့်ဤလူ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တ့ဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ စွန့်လွှတ်၍ ပြီးဆုံးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကိုသာ ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုမူကား မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကိုသာပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုမူကား မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ စွန့်လွှတ်၍ ပြီးဆုံးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကိုသာ ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုမူကား မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ပ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကိုသာ ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုမူကားမပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်ကိုလည်း ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ စွန့်လွှတ်၍ ပြီးဆုံးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်ကိုလည်း ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ပ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်ကိုလည်း ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ စွန့်လွှတ်၍ ပြီးဆုံးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်ကိုလည်း ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသော မဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသော ဘာဝနာရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ် သည်ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်) ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်မှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်မှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၈</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဘဝ (တစ်ခု) မှ ဘဝ (တစ်ခု) သို့ သွားပါသလော၊ ဂတိ (တစ်ခု) မှ ဂတိ (တစ်ခု) သို့ သွားပါသလော၊ သံသရာ (တစ်ခု) မှ သံသရာ (တစ်ခု) သို့ သွားပါသလော၊ ပဋိသန္ဓေ (တစ်ခု) မှပဋိသန္ဓေ (တစ်ခု) သို့ သွားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသော မဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသော ဘာဝနာရှိသော မချအပ်သော (ခန္ဓာ) ဝန်ရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်) ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာဝန်ကို ချခြင်းငှါ တစ်ဖန် မဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသောမဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသောဘာဝနာရှိသော ပိုင်းခြား၍ မသိအပ်သေးသော ဆင်းရဲရှိသော မပယ်အပ်သေးသော ကိလေသာရှိသော မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသော နိဗ္ဗာန်ရှိသော ထိုးထွင်း၍ မသိအပ်သေးသော အရဟတ္တဖိုလ်ရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ပင်ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းငှါ တစ်ဖန် မဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသောမဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသောဘာဝနာရှိသော မချအပ်သေးသော (ခန္ဓာ) ဝန်ရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်) ဖြစ်ပါသလော၊ (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချခြင်းငှါတစ်ဖန် မဂ်ကို မပွါးများလည်း မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာဝန်ကို မချအပ်ဘဲလည်း ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသောမဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသောဘာဝနာရှိသော ပိုင်းခြား၍ မသိအပ်သေးသော ဆင်းရဲရှိသော မပယ်အပ်သေးသော ကိလေသာရှိသော မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသော နိဗ္ဗာန်ရှိသော ထိုးထွင်း၍ မသိအပ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်) ဖြစ်ပါသလော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းငှါ တစ်ဖန် မဂ်ကို မပွါးများလည်းမပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ မသိအပ်ဘဲလည်း ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၊ သမင်သည် မြားဖြင့် ပစ်အပ်သည် ရှိသော် အဝေးသို့ သွား၍သေသကဲ့သို့ ဤအတူ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများအပ်ပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၏။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမင်သည် မြားဖြင့် ပစ်အပ်သည် ရှိသော် အဝေးသို့ သွား၍ မြားနှင့်တကွ သေရသကဲ့သို့ ဤအတူ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများအပ်ပြီးသောမဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (မဂ်တည်းဟူသော) မြားနှင့်တကွ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဗြဟ္မစရိယကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ အနာဂါမိမဂ်ကို ပွါးများပြီး၍ ‘ဩပပါတိကော တတ္ထ ပရိနိဗ္ဗာယီ’ဟု ဟောတော်မူသောကြောင့် တစ်ဖန် အရဟတ္တမဂ်ကို မရဘဲ သုဒ္ဓါဝါသပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းအားဖြင့်ပင် အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြု၏ဟု အယူရှိရကား ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သောတာပန် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ မဂ်ကို ပွါးများပြီး၍ ထိုပွါးများရာဘုံ၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ရှိသူတို့ မည်ကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုသောတာပန် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ဤလူ့ဘုံသို့ လာခြင်း မရှိနိုင်ရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ မဂ်ကို ပွါးများမှုပင် မရှိဟူသော အယူဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ‘ဩပပါတိကော တတ္ထ ပရိနိဗ္ဗာယီ’ဟု ဟောတော်မူသောကြောင့် ပဋိသန္ဓေဖြင့်သာလျှင် ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စရှိသည် စသောအဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဤလူ့ပြည်၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည့် ရဟန္တာ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည့် ရဟန္တာ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ တတ္ထ ပရိနိဗ္ဗာယီ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ဣဓ ပရိနိဗ္ဗာယီ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ဤလူ့ပြည်၌ ပွါးများအပ်ပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုအနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းကို အလိုရှိသော ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ဩဓိသောကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာသုံးပါးနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသောစိတ်၌တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်လော၊ ကောလံကောလသောတာပန်လော၊ ဧကဗီဇီသောတာပန်လော၊ ဘုရား၌ မတုန်မလှုပ်ကြည်ညိုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသလော၊ တရား၌။ပ။ သံဃာ၌။ပ။ အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့်ပြည့်စုံသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာသုံးပါးနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသောစိတ်၌တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသ့တို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှစ်ပါးနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်လော၊ ကောလံကောလ သောတာပန်လော၊ ဧကဗီဇီသောတာပန်လော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဘုရား၌ကြည်ညိုသလော၊ တရား၌ ကြည်ညိုသလော။ပ။ သံဃာ၌။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့နှစ်သက်သော သီလနှင့် ပြည့်စုံ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလနှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကို လည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ (တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည်) ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သောကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ သိမ်မွေ့သောဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ် မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည်ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိမနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်မည်သလော၊ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်မည်သလော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်မည်သလော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်မည်သလော၊ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သောကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ သိမ်မွေ့သောဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်း့ကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည်ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ် မမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ် မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည်ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေပါသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ မည်သလော၊ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ မည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ အရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘အရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက် ပြုအပ်သည် ဖြစ်၍ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေလျက် တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည်ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရာဂကင်းသူ, ဒေါသကင်းသူ,မောဟကင်းသူ, ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, မိမိအကျိုးစီးပွားကို ရပြီးသူ,ဘဝသံယောဇဉ် ကုန်ပြီးသူ, ကောင်းစွာ သိ၍ ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, (အဝိဇ္ဇာ) တံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ, (ကံသင်္ခါရ) ကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, တဏှာတံခါးတိုင်ကို နုတ်ပြီးသူ,သံယောဇဉ်တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ကို ချပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ,သံယောဇဉ်ကင်းပြီးသူ, အောင်ထိုက်သော ရန်ကို အောင်ပြီးသူ မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရဟန္တာသည် ထိုဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီးသည် သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် အထူးသိအပ်သော တရားကို အထူးသိအပ်ပြီးသည့်ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သော တရားကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီးသည် ပယ်အပ်သော တရားကို ပယ်အပ်ပြီးသည်ပွါးများ အပ်သော တရားကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ အရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘အရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားတို့ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားတို့ကို မျက်မှောက် မပြုသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့် တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြု၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက် မပြုသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့် တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သည်ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရာဂကင်းပြီးသူ, ဒေါသကင်းပြီးသူ,မောဟကင်းပြီးသူ, ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, မိမိအကျိုးစီးပွါးကို ရပြီးသူ,ဘဝသံယောဇဉ်ကုန်ပြီးသူ, ကောင်းစွာသိ၍ လွတ် မြောက်ပြီးသူ, (အဝိဇ္ဇာ) တံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ, (ကံသင်္ခါရ) ကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးအပ်ပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးတိုင်ကို ပယ်နုတ်ပြီးသူ, သံယောဇဉ်တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာဖြစ်သူ, မာနတံခွန်ကို ချပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, မာနနှင့် မယှဉ်သူ,အောင်ထိုက်သောရန်ကို ကောင်းစွာ အောင်မြင်ပြီးသူ မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကိုပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီးသည် သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးစေအပ်ပြီးသည် အထူးသိထိုက်သော တရားကို အထူးသိအပ်ပြီးသည် ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သော တရားကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီးသည် ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ပွါးများအပ်သော တရားကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုပြီး၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက် မပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ပန်းထိမ်သည်သည် ငွေ၏ အညစ်အကြေးကို ထုတ်ပစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ပညာရှိသည်အစဉ်အားဖြင့် အနည်းငယ် အနည်းငယ် ခဏတိုင်း ခဏ တိုင်း မိမိ၏ လောဘဒေါသစသောအညစ်အကြေးကို ထုတ်ပစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ လျှင်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သာလျှင် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော ဤတရား သုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏၊ ကိလေသာစိုးစဉ်း အနည်းငယ် ရှိစေကာမူ (ထိုသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည်) အပါယ်လေးပါးတို့မှလွတ်မြောက်၏၊ (အာနန္တရိက ကံငါးပါးနှင့် နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရား တို့ကိုမပြုတော့ပြီ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား အလုံးစုံသော တရားသည် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိ၏၊ ထိုဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားအားလုံးသည် ချုပ်ပျောက်ခြင်း သဘော ရှိ၏ဟုကိလေသာမြူ အညစ်အကြေး ကင်းစင်သော တရားမျက်စိသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ရဟန်းတို့ အရိယာသာဝကသည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သက္ကာယဒိဋ္ဌိဝိစိကိစ္ဆာ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဩဓိသောကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">၁။ သောတာပန် စသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အထူးထူးသောကာလ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်ခြင်း အစရှိသည်တို့ဖြင့် အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ကိလေသာတို့ကို ပယ်ခြင်းကို အလိုရှိကုန်သော ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူဝါဒကို ပယ်ဖျောက်လို၍ ဩဓိသောကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-align: center;">၂။ ဤဩဓိသောကထာ၌ ပရဝါဒီကား သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင် စသည်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">၃။ (တစ်စိတ်တစ်ဒေသ) ဧကဒေသ သောတာပန်မျိုး မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ဇဟတိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em">(ဈာနလာဘီပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သစ္စာလေးပါးတရားကို သိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမ်မည်၏၊ အကြောင်းသော်ကား ထိုဈာနလာဘီပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပုထုဇဉ်ဖြစ်စဉ်ကပင် ကာမရာဂဗျာပါဒတို့ကို ပယ်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်တည်းဟု အယူရှိသော ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကိုပယ်ဖျက်တော်မူလို၍ ဤဇဟတိကထာကို ဟောတော်မူသည်။)</p> <p style="text-align: center;">၁- န သုတ္တာဟရဏကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်သလော။၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော၊ အဆက်အစပ် မရှိအောင် ပယ်စွန့်သလော၊ အမြစ်အရင်းနှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ တပ်မက်မှု'တဏှာ'နှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ အနုသယနှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ အရိယာဉာဏ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သလော၊ အရိယာမဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သလော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍သိလျက် ပယ်စွန့်သလော၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ ပယ်စွန့်သလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော၊ အဆက်အစပ် မရှိအောင် ပယ်စွန့်သလော၊ အမြစ်အရင်းနှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ တပ်မက်မှု'တဏှာ'နှင့် တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ အနုသယနှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ အရိယာဉာဏ်ဖြင့်ပယ်စွန့်သလော၊ အရိယာမဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သလော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိလျက်ပယ်စွန့်သလော၊ အနာဂါမိ ဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံး အပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို မလွန်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ မဟုတ်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် မပြုဘဲ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို မလွန်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် မပြုဘဲ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို မလွန်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ မဟုတ်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် မပြုဘဲ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို မလွန်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့မဟုတ်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်မပြုဘဲ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်မဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရမဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရမဂ်သည် (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း အာသဝေါတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်း ပဋိသန္ဓေတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဂန္ထတရားတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဩဃတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ယောဂတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် နီဝရဏတို့၏အာရုံမဟုတ်သည် တဏှာရာဂတို့ဖြင့် မသုံးသပ်အပ်သည် ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရမဂ်သည် (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝေါတိ၏ ကုန်ရာနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် စုတိ ပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည်ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံဖြစ်သည်။ပ။ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ကိလေသာကို ရခြင်းငှါထိုက်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရူပါဝစရမဂ်သည်ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည့်အာသဝေါတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည်။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ ထိုက်သည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပုထုဇဉ်သည် ရူပါဝစရမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုမဂ်သည်လည်း (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အာသဝေါတို့၏ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် စုတိ ပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သည်။ပ။ ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ရူပါဝစရမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုမဂ်သည်ဝဋ်မှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အာသဝေါတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည်အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် စုတိပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည်။ပ။ ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ရူပါဝစရမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုမဂ်သည် လည်း (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝတို့ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ် သည်အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် စုတိပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သည်။ပ။ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သောကိလေသာကို ရခြင်းငှါ ထိုက်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်ကြံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုမဂ်သည်လည်း (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝေါတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် စုတိပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝေါတို့၏အာရုံ ဖြစ်သည်။ပ။ ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ ထိုက်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမတို့၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းသည် ဖြစ်၍ တရားကို သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမတို့၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းသည် ဖြစ်၍ တရားကို သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်သုံးပါးတို့ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်သုံးပါးတို့ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) သာမညဖိုလ်သုံးပါးတို့ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) သာမညဖိုလ်သုံးပါးတို့ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသုံးပါးတို့၏ ဝေဒနာသုံးပါးတို့၏ သညာသုံးပါးတို့၏ စေတနာသုံးပါးတို့၏စိတ်သုံးပါးတို့၏ သဒ္ဓါသုံးပါးတို့၏ဝီရိယသုံးပါးတို့၏ သတိသုံးပါးတို့၏ သမာဓိသုံးပါးတို့၏ ပညာသုံးပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံခြင်းသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမတို့၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းသည် ဖြစ်၍ တရားကို သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိမဂ်ဖြင့် တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်မဂ်ဖြင့် တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် တည်ပါသည်။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၂</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ဤဇဟတိကထာ၌ ပရဝါဒီဟူသည်မှာ သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင်တို့ပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဈာန်ဖြင့် ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သော ကာမရာဂဗျာပါဒတို့၏ ပရိယုဋ္ဌာနကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဈာန်ဖြင့် ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သော်လည်း ထိုကာမရာဂဗျာပါဒတို့ကို အနာဂါမိမဂ်ဖြင့်သာလျှင် စင်စစ် အကြွင်းမရှိသောအားဖြင့် ပယ်ဖျက်နိုင်ခြင်းဖြစ်ရကား အစ္စန္တစသည်ဖြင့် ထပ်၍ မေးပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ထိုသို့သဘောရှိသော ပယ်စွန့်မှုမျိုး မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အနာဂါမိမဂ္ဂဋ္ဌာန်နှင့်တကွ ပုထုဇဉ်ကို ရောနှော၍ မေးသောဝါဒ ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အနာဂါမိမဂ္ဂဋ္ဌာန်နှင့်တကွ ပုထုဇဉ်ကို ရောနှော၍ မေးသောဝါဒ ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဈာန်ရသော အနာဂါမ်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ဥဒ္ဓံဘာဂိယသံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ဖျက်နိုင်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ထိုသို့သဘောရှိသော ဘာဝနာ၏ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် မဂ်သုံးပါးတို့ ကိလေသာတို့ကို ပယ်ဖျက်ခြင်းကိစ္စ ဖြစ်နိုင်သည်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဈာန်နှင့် ယှဉ်သော အနာဂါမ်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဖြေဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ ကိလေသာသုံးပါးတို့၏ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သည့်အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-သုတ္တာဟရဏကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားခြင်းကြောင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားခြင်းကြောင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ကား မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသောဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသောဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒတို့၏ ခေါင်းပါးခြင်းကြောင့် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒတို့ ခေါင်းပါးခြင်းကြောင့် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမတို့၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းသည် ဖြစ်၍ တရားကို သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် တရားကို (ထိုးထွင်း၍) သိကုန်၏၊ ထိုအလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် တရားကို သိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အခြံအရံ (အကျော်အစော) ရှိကုန်သော ၊ စိမ်းရွှေ (ညှီဟောက်) သော (ကာမ) အနံ့မရှိကုန်သော ၊ သနားခြင်း၌ သက်ဝင်ကုန်သော ၊ ကာမသံယောဇဉ်ကို လွန် မြောက်ကုန်သော အကြင်ဆရာခြောက်ဦးတို့သည် အတိတ်အဖို့ (ကာလ) ၌ ဖြစ်ဖူးကုန်၏၊ ထိုဆရာခြောက်ဦးတို့သည်လိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ'ကို ကင်းပြတ်စေ၍ ဗြဟ္မာ့ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ စိမ်းရွှေ (ညှီဟောက်) သော (ကာမ) အနံ့ မရှိကုန်သော ၊ သနားခြင်း၌ သက်ဝင် ကုန်သော ၊ ကာမသံယောဇဉ်ကို လွန်မြောက်ကုန်သော ထိုဆရာခြောက်ဦးတို့၏ အရာမကများစွာသော တပည့်တို့သည် ရှိခဲ့ကုန်၏၊ ထိုတပည့်တို့သည်လည်း လိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ’ ကို ကင်းပြတ်စေ၍ဗြဟ္မာ့ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သုနေတ္တမည်သော ထိုဆရာသည် ဤမျှရှည်သော အသက်ရှိသူ ဤမျှကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်းရှိသူ ဖြစ်ပါလျက် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း အိုခြင်း သေခြင်း စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ကိုယ်ဆင်းရဲခြင်း စိတ်ဆင်းရဲခြင်း လွန်စွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့မှ မလွတ်မြောက်သူ ဆင်းရဲမှ မလွတ်မြောက်သူဖြစ်၏ဟူ၍ (ငါဘုရား) ဟောတော်မူ၏။ ထိုသို့ မလွတ်မြောက်ခြင်းသည် အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ တရားလေးပါးတို့ကို လျော်စွာ မသိခြင်း ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်တည်း။ အဘယ်တရားလေးပါးတို့ကိုလျော်စွာ မသိခြင်း ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့် (မလွတ်မြောက်သူ ဖြစ်သနည်း)၊ မြတ်သော သီလကိုလျော်စွာ မသိခြင်း ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်၊ မြတ်သော သမာဓိကို၊ မြတ်သော ပညာကို၊ မြတ်သော နိဗ္ဗာန်ကို လျော်စွာ မသိခြင်း ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့် (ဆင်းရဲမှ မလွတ်မြောက်သူဟူ၍ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ (အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ) ထိုမြတ်သော သီလကို လျော်စွာ သိအပ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ၊ မြတ်သော သမာဓိကို လျော်စွာ သိအပ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ၊ မြတ်သော ပညာကို လျော်စွာသိအပ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ၊ မြတ်သော နိဗ္ဗာန်ကို လျော်စွာ သိအပ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ၊ (ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ) ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ ကို ဖြတ်ပြီးပြီ၊ ဘဝကို ဆွဲဆောင်ကြောင်း (တဏှာ) ကုန်ခန်းပြီ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်း မရှိတော့ပြီဟူ၍လည်းကောင်း။ အမြတ်ဆုံးဖြစ်သော သီလကိုလည်းကောင်း၊ သမာဓိကိုလည်းကောင်း၊ ပညာကို လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်ကိုလည်းကောင်း ဤတရားတို့ကို အခြံအရံ အကျော်အစော ရှိတော်မူသောဂေါတမမြတ်စွာဘုရားသည် လျော်စွာ သိအပ်ကုန်ပြီ။ ဤသို့ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းကြောင့် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား တရားကို ဟောတော်မူပြီ၊ လူနတ်တို့ ဆရာ မြတ်စွာဘုရားသည် ဆင်းရဲခြင်း၏ အဆုံးကို ပြုတော်မူ၏၊ ပညာမျက်စိရှိတော်မူသောမြတ်စွာဘုရားသည် ငြိမ်းအေး တော်မူလေပြီ”ဟူ၍လည်းကောင်း မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဇဟတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သောတာပတ္တိမဂ်၏သာလျှင် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော အနာဂါမိမဂ်၏ အဖြစ်ကိုရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-သဗ္ဗမတ္ထီတိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em">(ယံကိဉ္စိ ရူပံ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ။ပ။ အယံဝုစ္စတိ ရူပက္ခန္ဓော ဤသို့အစရှိသည်ကို ဟောတော်မူသောကြောင့် အတိတ်စသည် ပြားကုန်သော တရားအားလုံးတို့သည် ခန္ဓာသဘောကို မစွန့်ကြကုန်၊ ထို့ကြောင့် အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသည်မည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို သုတ်သင်တော်မူလိုသောကြောင့် ဤသဗ္ဗမတ္ထီတိကထာကို ဟောတော်မူရသည်။)</p> <p style="text-align: center;">၁-ဝါဒယုတ္တိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ၁။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ကိုယ်၌ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော အချိန် (ကာလ)တို့၌ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော အချင်းခပ်သိမ်း အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားတို့၌ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မယှဉ်ဟု (နှလုံး) ပြု၍ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်အရာဝတ္ထုသည်လည်း မရှိ၊ ထိုအရာဝတ္ထုသည်လည်း ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိ၏ဟူသော (သင်၏) အကြင်အယူသည် ရှိ၏၊ ထိုအယူသည် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ ‘မှားသော အယူ’ဟူ၍လည်းကောင်း၊ (ငါတို့၏) အကြင်အယူသည် ရှိ၏၊ ထိုအယူသည်သမ္မာဒိဋ္ဌိ ‘မှန်သော အယူ’ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့ (သင်၏ အယူ၌) ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏။]</p> <p style="text-align: center;">ဝါဒယုတ္တိ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤကထာ၌ ပရဝါဒီအရ သဗ္ဗမတ္ထိဂိုဏ်းသားတို့ကို ယူ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ကာလသံသန္ဒနာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လွန်ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လွန်ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခဲ့ပြီး ကွယ်ပြီးကွယ်ပျောက်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လွန်ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခဲ့ပြီး ကွယ်ပြီး ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ လွန်ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် မဖြစ်သေးသည် မထင်ရှားသေးသည် ကောင်းစွာမဖြစ်သေးသည် မဖြစ်ပေါ်သေးသည် အသစ် မဖြစ်သေးသည် ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ။ ။ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် မဖြစ်သေးသည် မထင်ရှားသေးသည်ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသည် မဖြစ်ပေါ်သေးသည် အသစ် မဖြစ်သေးသည် ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသည်ဖြစ်ခဲ့ပါမူ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ သည် ရှိသလော၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ သည် မချုပ် မဖောက်ပြန် မပျက်စီးမကွယ်ပျောက်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကွယ်ပျောက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လွန်ခဲ့ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ရှိသလော၊ လွန်ခဲ့ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် မချုပ်မကင်းပြတ် မဖောက်ပြန် မပျက်စီး မကွယ်ပျောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ သည် ရှိဆဲလော၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ သည် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှားဆဲလော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ဆဲလော၊ ဖြစ်ဆဲလော၊ အသစ် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပေါ်ဆဲ ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် ရှိသလော၊ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည်ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှားဆဲလော၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော၊ အသစ် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်သည် ချုပ်ပြီးလော၊ ကင်းပြတ်ပြီးလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီးလော၊ ကွယ်ပြီးလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်သည် ချုပ်ပြီးလော၊ ကင်းပြတ်ပြီးလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီးလော၊ ကွယ်ပြီးလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်သည် မဖြစ်သေးသလော၊ မထင်ရှားသေးသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ မဖြစ်ပေါ်သေးသလော၊ အသစ် မဖြစ်သေးသလော၊ ထင်ရှားမဖြစ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထင်ရှား မဖြစ်သေးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်သည် မဖြစ်သေးသလော၊ မထင်ရှားသေးသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ အသစ် မဖြစ်သေးသလော၊ ထင်ရှား မဖြစ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ချုပ်ပြီးသည် ကင်းပြတ်ပြီးသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီးသည်ကွယ်ပြီးသည် ကွယ်ပျောက်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်ရုပ်သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ။ပ။ ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူအတိတ်ရုပ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် မဖြစ်သေးသည် မထင်ရှားသေးသည် ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသည်မဖြစ်ပေါ်သေးသည် အသစ် မဖြစ်သေးသည် ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ပေါ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်ရုပ်သည် မဖြစ်သေးခဲ့ပါမူ။ပ။ ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ပေါ်သေးခဲ့ပါမူအနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မချုပ်သလော၊ မကင်းပျောက်သလော၊ မဖောက်ပြန် မပျက်စီးသလော၊ မကွယ်သလော၊ မကွယ်ပျောက်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကွယ်ပျောက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်ရုပ်သည် မချုပ်သလော၊ မကင်းပျောက်သလော၊ မဖောက်ပြန် မပျက်စီးသလော၊ မကွယ်သလော၊ မကွယ်ပျောက်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှားဆဲလော၊ ကောင်းစွာဖြစ်ဆဲလော၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော၊ အသစ် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပေါ်ဆဲပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ရုပ်သည် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှားဆဲလော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ဆဲလော၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော၊ အသစ် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်ရုပ်သည် ချုပ်ပြီးလော၊ ကင်းပျောက်ပြီးလော၊ ဖောက်ပြန် ပျက်စီးပြီးလော၊ ကွယ်ပြီးလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ချုပ်ပြီးလော၊ ကင်းပျောက်ပြီးလော၊ ဖောက်ပြန် ပျက်စီးပြီးလော၊ ကွယ်သလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ရုပ်သည် မဖြစ်သေးသလော၊ မထင်ရှားသေးသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ မဖြစ်ပေါ်သေးသလော၊ အသစ် မဖြစ်သေးသလော၊ ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပေါ်သေးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မဖြစ်သေးသလော၊ မထင်ရှားသေးသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ မဖြစ်ပေါ်သေးသလော၊ အသစ် မဖြစ်သေးသလော၊ ထင်ရှားမဖြစ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝေဒနာသည် ရှိသလော။ပ။ သညာသည် ရှိသလော၊ သင်္ခါရတို့သည်ရှိကုန်သလော၊ ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ချုပ်ပြီးသည် ကင်းပျောက်ပြီးသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီးသည်ကွယ်ပြီးသည် ကွယ်ပျောက်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ။ပ။ ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူအတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်သေးသည် မထင်ရှားသေးသည် ကောင်းစွာမဖြစ် သေးသည်မဖြစ်ပေါ်သေးသည် အသစ် မဖြစ်သေးသည် ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ပေါ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်သေးခဲ့ပါမူ။ပ။ ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ပေါ်သေးခဲ့ပါမူ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မချုပ်သလော။ပ။ မကွယ်ပျောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကွယ်ပျောက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မချုပ်သလော။ပ။ မကွယ်ပျောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲလော။ပ။ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ဆဲပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲလော။ပ။ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ချုပ်ပြီးလော။ပ။ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ချုပ်ပြီးလော။ပ။ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်သေးသလော။ပ။ ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပေါ်သေးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်သေးသလော။ပ။ ထင်ရှားမဖြစ်ပေါ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်း ရုပ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ရုပ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်း, ပစ္စုပ္ပန်နှင့် ရုပ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ ပစ္စုပ္ပန်သည် ဤရုပ်လော၊ ဤရုပ်သည် ပစ္စုပ္ပန်လော၊ ပစ္စုပ္ပန်နှင့် ရုပ်သည် တူသောအနက် ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုပစ္စုပ္ပန်ကြောင့် ရုပ် ထိုရုပ်ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ချုပ်လတ်သော် ပစ္စုပ္ပန်အဖြစ်ကို ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်အဖြစ်ကို ပယ်စွန့်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်း, ရုပ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်း ပစ္စုပ္ပန်နှင့် ရုပ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ ပစ္စုပ္ပန်သည် ဤရုပ်လော၊ ဤရုပ်သည်ပစ္စုပ္ပန်လော၊ ပစ္စုပ္ပန်နှင့် ရုပ်သည် တူသောအနက် ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ ရှိသလော၊ ထိုပစ္စုပ္ပန်ကြောင့် ရုပ်, ထိုရုပ်ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ချုပ်လတ်သော် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖြူရောင်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဝတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဝတ်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဖြူရောင်ဟူ၍လည်းကောင်း အဖြူရောင်နှင့် အဝတ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ ဤအဖြူသည် ဤအဝတ်လော၊ ဤအဝတ်သည် ဤအဖြူလော၊ အဖြူရောင်နှင့် အဝတ်သည် တူသောအနက် ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ ရှိသလော၊ ထိုအဖြူရောင်ကြောင့် အဝတ် ထိုအဝတ်ကြောင့် အဖြူရောင်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖြူသော အဝတ်ကို ဆေးဆိုးလတ်သော် အဖြူ၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဝတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖြူရောင်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဝတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဝတ်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဖြူရောင်ဟူ၍လည်းကောင်း အဖြူရောင်နှင့် အဝတ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ ဤအဖြူသည်ဤအဝတ်လော၊ ဤအဝတ်သည် ဤအဖြူလော၊ အဖြူရောင်နှင့် အဝတ်သည် တူသောအနက် ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသော အဖို့ ရှိသလော၊ ထိုအဖြူရောင်ကြောင့် အဝတ် ထိုအဝတ်ကြောင့် အဖြူရောင်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖြူသော အဝတ်ကို ဆေးဆိုးလတ်သော် အဝတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖြူရောင်အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မြဲသလော၊ ခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှားရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ ရုပ်သည် မမြဲသည် မဟုတ်ပါလော၊ မခိုင်ခံ့သည် မဟုတ်ပါလော၊ ထင်ရှားမရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်သည် မမြဲခဲ့ပါမူ မခိုင်ခံ့ခဲ့ပါမူ အမြဲထင်ရှား မရှိခဲ့ပါမူ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း သဘောရှိခဲ့ပါမူ ရုပ်သည် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်သည် မြဲသလော၊ ခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှားရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပျက်စီးခြင်း မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ ရုပ်သည် မြဲသလော၊ ခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှားရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ ရုပ်သည် မမြဲသလော၊ မခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှား မရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပျက်စီးခြင်းရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်သည် မမြဲသလော၊ မခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှား မရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်သည် ပစ္စ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စ္စုပ္ပန်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောမရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်သည် အကယ်၍ မမြဲခဲ့ပါမူ မခိုင်ခံ့ခဲ့ပါမူ အမြဲထင်ရှား မရှိခဲ့ပါမူဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိခဲ့ပါမူ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုမစွန့်ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ် သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက် အတိတ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် ထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ် သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံး ပြုလျက်အတိတ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း သဘော ရှိသည်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် အနာဂတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ပါ့သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောမရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန် ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ် သည် မမြဲခဲ့ပါမူ။ပ။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိခဲ့ပါမူအတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟုနှလုံးပြုလျက် အတိတ်ရုပ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောမရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟုနှလုံးပြုလျက် အတိတ်ရုပ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက့်နိဗ္ဗာန်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝေဒနာသည် ရှိသည်။ အတိတ်သညာသည် ရှိသည်။ အတိတ်သင်္ခါရတို့သည်ရှိကုန်သည်။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကိုမစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုမစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် အနာဂတ်၏အဖြစ်ကိုစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုမစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မမြဲ မခိုင်ခံ့ အမြဲထင်ရှား မရှိ ဖောက်ပြန့်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိခဲ့ပါမူ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟုနှလုံးပြုလျက် အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟုနှလုံးပြုလျက် အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ဝစနသောဓနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ် မရှိခဲ့ပါမူ အတိတ်ရှိ၏ဟူသောစကားသည် မှား၏၊ သို့မဟုတ် ရှိသောသဘောသည် အတိတ် မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ရှိသောသဘောသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟူသောစကားသည် မှား၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ် မရှိခဲ့ပါမူ အနာဂတ်ရှိ၏ဟူသောစကားသည် မှား၏၊ သို့မဟုတ် ရှိသောသဘောသည် အနာဂတ် မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ရှိသောသဘောသည် အနာဂတ်ဖြစ်၏ဟူသောစကားသည် မှား၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ် ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်သည်ပင် ထိုပစ္စုပ္ပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်သည်ပင် ထိုပစ္စုပ္ပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်လျက်ပင် (အနာဂတ်) ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်လျက်ပင် အနာဂတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) မဖြစ်မူ၍ (ပစ္စုပ္ပန်) မဖြစ်ပါသလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်) မဖြစ်မူ၍ အနာဂတ် မဖြစ်ပါ့သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြီး၍ အတိတ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်သည်ပင် ထိုအတိတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်သည်ပင် ထိုအတိတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၁၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြီး၍ အတိတ်ဖြစ်သလော၊ အတိတ်ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်၍ (အတိတ်) ဖြစ်သလော၊ (အတိတ်) ဖြစ်၍ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၁၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ပစ္စုပ္ပန်) မဖြစ်မူ၍ (အတိတ်) မဖြစ်သလော၊ (အတိတ်) မဖြစ်မူ၍ (ပစ္စုပ္ပန်) မဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြီး၍ အတိတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်သည်ပင် ထိုပစ္စုပ္ပန် ထိုအတိတ်လေလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်သည်ပင် ထိုပစ္စုပ္ပန်လေလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (ပစ္စုပ္ပန်, အတိတ်) ဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (အနာဂတ်) ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) ဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (အနာဂတ်) ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) မဖြစ်မူ၍ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) မဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) မဖြစ် မူ၍ (အနာဂတ်) မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <h3>အတီတစက္ခုရူပါဒိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သောစက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၁၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခုဖြင့် အတိတ်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ သောတဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာကာသသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သောတဖြင့် အတိတ်သဒ္ဒါရုံကို ကြားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ဃာနဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဝါယောဓာတ်သည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဃာနဖြင့် အတိတ်ဂန္ဓာရုံကို နံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ဇိဝှါသည် ရှိသလော၊ ရသာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာပေါဓာတ်သည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဇိဝှါဖြင့် အတိတ်ရသာရုံကို လျက်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကာယသည် ရှိသလော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ကာယဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပထဝီဓာတ်သည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ကာယဖြင့် အတိတ်ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို တွေ့ထိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်မနောဖြင့် အတိတ်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်စက္ခုဖြင့် အနာဂတ်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည်ရှှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်မနောဖြင့် အနာဂတ်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ အဆင်းရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အတိတ်စက္ခုဖြင့်အတိတ်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည် ရှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်မနောဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည်ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အတိတ်မနောဖြင့် အတိတ်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သောစက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခုဖြင့်အနာဂတ်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည် ရှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်မနောဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်မနောဖြင့်အနာဂတ်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အတိတ်စက္ခုဖြင့်မူကား အတိတ်ရူပါရုံကို မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမြင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဖြင့်မူကား ပစ္စုပ္ပန်ရူပါရုံကို မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည်ရှှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အတိတ်မနောဖြင့်မူကား အတိတ်ဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မသိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်မနောဖြင့်မူကား ပစ္စုပ္ပန်ဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခုဖြင့်မူကား အနာဂတ်ရူပါရုံကို မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမြင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဖြင့်မူကား ပစ္စုပ္ပန်ရူပါရုံကို မမြင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည်ရှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်မနောဖြင့်မူကား အနာဂတ်ဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မသိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်မနောဖြင့်မူကား ပစ္စုပ္ပန်ဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အတီတဉာဏာဒိကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။၂၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများသလော။၂၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကိုပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကိုပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကိုပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကိုပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကိုပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမူကား မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြုလုပ်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမူကား မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို မူကားပိုင်းခြား၍ မသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုမူကား မပယ်စွန့်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကိုမူကားမျက်မှောက် မပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုမူကား မပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကိုမူကားပိုင်းခြား၍ မသိပါသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုမူကား မပယ်စွန့်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကိုမူကားမျက်မှောက် မပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုမူကား မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမူကား မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြုလုပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမူကား မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာ ကိုမူကားပိုင်းခြား၍ မသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုမူကား မပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကိုမူကား မျက်မှောက်မပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုမူကား မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကိုမူကားပိုင်းခြား၍ မသိပါသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုမူကား မပယ်စွန့်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကိုမူကားမျက်မှောက် မပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုမူကား မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အရဟန္တာဒိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ရာဂသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၂၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုင့်ပါ။ပ။၂၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဒေါသသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုဒေါသဖြင့် ဒေါသရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်မောဟသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်မာနသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုမာနဖြင့် မာနရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဒိဋ္ဌိသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုဝိစိကိစ္ဆာဖြင့်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ထိနသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုထိနဖြင့် ထိနရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဥဒ္ဓစ္စသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုဥဒ္ဓစ္စဖြင့် ဥဒ္ဓစ္စရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်အဟိရိကသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုအဟိရိကဖြင့် အဟိရိကရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်အနောတ္တပ္ပသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့် အနောတ္တပ္ပရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာသည် ရှိသလော၊ အတိတ်သီလဗ္ဗတပရာမာသသည်ရှိသလော၊ သိမ်မွေ့သော အတိတ်ကာမရာဂသည် ရှိသလော၊ သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာသည် ရှိသလော၊ အတိတ်သီလဗ္ဗတပရာမာသသည်ရှှိသလော၊ ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ကာမရာဂသည် ရှိသလော၊ ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဗျာပါဒသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာသည် ရှိသလော၊ အတိတ်သီလဗ္ဗတပရာမာသသည်ရှိသလော၊ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်ရာဂသည် ရှိသလော၊ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်ဒေါသသည် ရှိသလော၊ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ရာဂရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ရာဂရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ဒေါသရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်အနောတ္တပ္ပရှိသည် ဖြစ်၍ပုထုဇဉ်သည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့် အနောတ္တပ္ပရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်အနောတ္တပ္ပရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့်အနောတ္တပ္ပရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ အနာဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒ ရှိသည်ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒရှိသည် ဖြစ်၍ အနာဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့်ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ သကဒါဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်၍ ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဗျာပါဒသည်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဗျာပါဒသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ သကဒါဂါမ် သည်ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ရှိသည် ဖြစ်၍ သောတာပန်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့်ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟရှိသည် ဖြစ်၍ သောတာပန် သည်ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ရာဂရှိသည် ဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူ မူကားမဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ရာဂရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူ မူကားမဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဒေါသရှိသည် ဖြစ်လျက်။ပ။ အတိတ်အနောတ္တပ္ပရှိသည် ဖြစ်လျက်ရဟန္တာသည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့် အနောတ္တပ္ပရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်အနောတ္တပ္ပရှိသည်ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့်အနောတ္တပ္ပရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒရှိသည် ဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူမူကား မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့်ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူမူကား မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့်ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဗျာပါဒရှိသည် ဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဒေါသရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည်ထိုဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့်ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟရှိသည် ဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟရှိသည်ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည်ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အတီတဟတ္ထာဒိကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော လက်တို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော လက်တို့ ရှိကုန်သော် ကိုင်ယူမှု ချထားမှု ထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော ခြေတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော ခြေတို့ ရှိကုန်သော် ရှေ့သို့ တက်ခြင်း နောက်သို့ ဆုတ်ခြင်းထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော ခြေဆစ် လက်ဆစ်တို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော ခြေဆစ် လက်ဆစ်တို့ ရှိကုန်သော် ကွေးခြင်း ဆန့်ခြင်းထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သောဝမ်းဗိုက်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သောဝမ်းဗိုက်ရှိလတ်သော် ဆာလောင်ခြင်း မွတ်သိပ်ခြင်း ထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကိုယ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကိုယ်သည် ချီးမြှောက်ခြင်း နှိမ့်ချခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ဖြတ်ခြင်းခွဲခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ကျီး လင်းတ စွန်ရဲတို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကိုယ်၌ အဆိပ် တက်ရာသလော၊ ဓားလက်နက် စူးရှရာသလော၊ မီးလောင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကိုယ်ကို နှောင်အိမ်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ ကြိုးအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ သံခြေကျဉ်းအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ ရွာအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ နိဂုံးအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ မြို့အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ တိုင်းခရိုင်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ လည်ပင်းလျှင် ငါးခုမြောက်ရှိသော (လက်နှစ်ဖက်, ခြေနှစ်ဖက်) အနှောင်အဖွဲ့တို့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ရေသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရေဖြင့် ရေ၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော မီးသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမီးဖြင့် မီး၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော လေသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုလေဖြင့် လေ၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အတီတက္ခန္ဓာဒိသမောဓာနကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရူပက္ခန္ဓာသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ရူပက္ခန္ဓာသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရူပက္ခန္ဓာသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သဝကါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာတို့ကား သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ အနာဂတ်ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာတို့ကား တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခာယတနသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခာယတနသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခာယတနသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနတို့သည် သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်အာယတန တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ရှိကုန်သလော၊ အနာဂတ်အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ရှိကုန်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်အာယတန တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာယတနတို့ကား သုံးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခုဓာတ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခုဓာတ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဓာတ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်တို့သည် သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဓာတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ အနာဂတ်ဓာတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဓာတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓာတ်တို့သည် ငါးဆယ့်လေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခုန္ဒြေသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခုန္ဒြေသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုန္ဒြေသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေတို့သည် သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဣန္ဒြေ နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ အနာဂတ်စက္ခုဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဣန္ဒြေ နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေတို့သည် ခြောက်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စကြဝတေးမင်းသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စကြဝတေးမင်းသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စကြဝတေးမင်းသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကြဝတေးမင်း သုံးဦးတို့၏ မျက်မှောက်အဖြစ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်မြတ်စွာဘုရားသည် ရှိပါသလော၊ အနာဂတ်မြတ်စွာဘုရားသည် ရှိပါသလော၊ ပစ္စုပ္ပန် မြတ်စွာဘုရားသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုံးဆူသော မြတ်စွာဘုရားတို့၏ မျက်မှောက်အဖြစ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ပဒသောဓနကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသော တရားသည် အတိတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်ပါ၏၊ အချို့ အတိတ် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်တရားသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်၍ အချို့အတိတ် မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အတိတ်တရားသည် အတိတ် မဟုတ်၊ အတိတ် မဟုတ်သောတရားသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟု ဆိုသည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်၍ အချို့ အတိတ်မဟုတ်ဟု သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် အတိတ် မဟုတ်၊ အတိတ်မဟုတ်သော တရားသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟူ၍ အကြင်စကားကို သင်ဆို၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည့်မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်တရားသည် အတိတ် မဟုတ်၊ အတိတ် မဟုတ်သော တရားသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ခဲ့ပါမူ အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်၍ အချို့အတိတ် မဟုတ်ဟူ၍ မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်၍ အချို့ အတိတ်မဟုတ်ဟု သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် အတိတ် မဟုတ်၊ အတိတ်မဟုတ်သော တရားသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟူ၍ အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောတရားသည် အနာဂတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှိသောတရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍ အချို့ အနာဂတ် မဟုတ်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှိသော တရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍ အချို့အနာဂတ် မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ် မဟုတ်၊ အနာဂတ်မဟုတ်သော တရားသည် အနာဂတ်ဟု ဆိုသည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသော တရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍ အချို့အနာဂတ် မဟုတ်ဟု ဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ် မဟုတ်၊ အနာဂတ် မဟုတ်သော တရားသည် အနာဂတ်ဟူ၍ အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ် မဟုတ်၊ အနာဂတ် မဟုတ်သော တရားသည်အနာဂတ်ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ခဲ့ပါမူ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသောတရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍အချို့ အနာဂတ် မဟုတ်ဟု မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသောတရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍ အချို့အနာဂတ် မဟုတ်ဟု သင် ဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ် မဟုတ်၊ အနာဂတ် မဟုတ်သော တရားသည် အနာဂတ်ဖြစ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏ဟူသော အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှိဆဲတရားသည် ပစ္စုပ္ပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန် မဟုတ်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်သော တရားသည်ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်၏ဟူ၍ ဆိုသည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန့်မဟုတ်ဟု သင် ဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်သော တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၏ဟူ၍ အကြင်စကားကို သင် ဆို ဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်မူ၍ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်သော တရားသည် ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်၏ဟုမဆိုအပ်ခဲ့ပါမူ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန် မဟုတ်ဟုမဆိုသင့် တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်ဟု ဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်သောတရားသည် ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်၏ဟူသော အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှိဆဲတရားသည် နိဗ္ဗာန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သော တရားသည် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၏ဟု ဆိုသည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ဟုဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သော တရားသည် နိဗ္ဗာန်တည်းဟူ၍ အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သော တရားသည် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၏ဟူ၍မဆိုအပ်ခဲ့ပါမူ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ဟုမဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ဟုဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သော တရားသည် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၏ဟူသော အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သုတ္တသာဓန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော အတွင်းအပြင်လည်းဖြစ်သောအကြမ်းအနုလည်းဖြစ်သော အယုတ်အမြတ်လည်းဖြစ်သော အဝေးအနီးလည်းဖြစ်သော ရုပ်အားလုံးကိုရူပက္ခန္ဓာဟု ဆိုအပ်၏၊ အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော အတွင်းအပြင်လည်းဖြစ်သောအကြမ်းအနု လည်းဖြစ်သော အယုတ်အမြတ်လည်းဖြစ်သော အဝေးအနီးလည်းဖြစ်သောဝေဒနာအားလုံးကို။ သညာ အားလုံးကို။ သင်္ခါရအားလုံးတို့ကို။ ဝိညာဏ်အားလုံးကိုဝိညာဏက္ခန္ဓာဟုဆိုအပ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ပညာရှိ သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မတားမြစ်အပ်ကုန်သော မစွန့်အပ်ကုန်သော မစွန့်ဖူးကုန်သော သဒ္ဒါ, အမည်, ပညတ် ဤသုံးမျိုးတို့ကို ယခုလည်း မစွန့်အပ်ကုန်၊ နောင်လည်း စွန့်အပ်လိမ့်မည် မဟုတ်ကုန်၊ အဘယ်သုံးမျိုးတို့နည်းဟူမူ-ရဟန်းတို့ လွန်ပြီး ချုပ်ပြီးကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပြီးသော ရုပ်အား ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော အမည်ကိုဖြစ်ပြီးဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။ လွန်ပြီး ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပြီးသော ဝေဒနာအား ဖြစ်ပြီးဟူသောအရေအတွက်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော အမည်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသောအရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ လွန်ပြီး ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီးဖောက်ပြန်ပြီးသော သညာအား။ သင်္ခါရတို့အား ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသောအမည်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။ လွန်ပြီး ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပြီးသောဝိညာဏ်အား ဖြစ်ပြီးဟူသောအရေအတွက်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော အမည်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသောအရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ မဖြစ်သေး မထင်ရှားသေးသော ရုပ်အား ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အမည်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ မဖြစ်သေး မထင်ရှားသေးသော ဝေဒနာအား ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အမည်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ မဖြစ်သေး မထင်ရှားသေးသော သညာအား။ သင်္ခါရတို့အား ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အမည်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောပညတ် ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ မဖြစ်သေး မထင်ရှားသေးသောဝိညာဏ်အား ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအမည်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်ပြီးဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဖြစ်နေသော ထင်ရှားနေသော ရုပ်အား ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသောအမည်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။ ဖြစ်နေသော ထင်ရှားနေသော ဝေဒနာအား ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကိုဖြစ်ဆဲဟူသော အမည်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ ဖြစ်နေသော ထင်ရှားနေသော သညာအား။ သင်္ခါရတို့အားဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော အမည်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ ဖြစ်နေသောထင်ရှားနေသောဝိညာဏ် အား ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော အမည်ကိုဖြစ်ဆဲဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ပညာရှိသမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မတားမြစ်အပ်ကုန်သော မစွန့်အပ်ကုန်သော မစွန့်ဖူးကုန်သော သဒ္ဒါ, အမည်, ပညတ် ဤသုံးမျိုးတို့ကို ယခုလည်း မစွန့်အပ်ကုန်၊ နောင်လည်း စွန့်အပ့်လိမ့်မည် မဟုတ်ကုန်။ ရဟန်းတို့ အကြောင်းမရှိဟု အယူရှိကြကုန်သော ပြုသော်လည်း ပြုသည် မမည်ဟု အယူရှိကြကုန်သော အကျိုး မရှိဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥက္ကလဇနပုဒ်သားဝဿနှင့် ဘညတို့သော်မှလည်း ကဲ့ရဲ့ပုတ်ခတ် ပြစ်တင် စွပ်စွဲမည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ဤသဒ္ဒါ, အမည်, ပညတ်သုံးမျိုးတို့ကို ကဲ့ရဲ့ဖွယ် တားမြစ်ဖွယ်ဟု မထင်ခဲ့ကြကုန်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အရှင်ဖဂ္ဂုနသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤစကားကို လျှောက်၏- မြတ်စွာဘုရားပပဉ္စတရားတို့ကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်လမ်းကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ ကုန်ခန်းပြီးကုန်သော ဆင်းရဲအားလုံးကို လွန်မြောက်ကုန်သော ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီး၍ လွန်လေပြီးသော ဘုရားရှင်တို့ကို ပညတ်လိုသော သူသည် အကြင်မျက်စိဖြင့် ပညတ်ရာ၏၊ ထိုသို့သော မျက်စိသည်ရှိပါသလော။ပ။ မြတ်စွာဘုရား ထိုလျှာသည် ရှိပါသလော။ပ။ မြတ်စွာဘုရား ပပဉ္စတရားတို့ကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်လမ်းကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ ကုန်ခန်းပြီးကုန်သော ဆင်းရဲအားလုံးကို လွန်မြောက် ကုန်သော ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီး၍ လွန်လေပြီးသော ဘုရားရှင်တို့ကို ပညတ်လိုသော သူသည် အကြင်စိတ်ဖြင့် ပညတ်ရာ၏၊ ထိုသို့သော စိတ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ဖဂ္ဂုန ပပဉ္စတရားတို့ကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်လမ်းကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲကုန်ခန်းပြီးကုန်သော ဆင်းရဲအားလုံးကို လွန်မြောက်ကုန်သော ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီး၍ လွန်လေပြီးသော ဘုရားရှင်တို့ကို ပညတ်လိုသောသူသည် အကြင်မျက်စိဖြင့် ပညတ်ရာ၏၊ ထိုသို့သော မျက်စိသည်မရှိ။ပ။ ဖဂ္ဂုန ထိုသို့သော လျှာသည် မရှိ။ပ။ ဖဂ္ဂုန ပပဉ္စတရားကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်လမ်းကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ ကုန်ခန်းပြီးသော ဆင်းရဲအားလုံးကို လွန်မြောက်ကုန်သော ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီး၍ လွန်ပြီးကုန်သော ဘုရားရှင်တို့ကို ပညတ်လိုသော် အကြင်စိတ်ဖြင့် ပညတ်ရာ၏၊ ထိုသို့သော စိတ်သည် မရှိ”ဟု ဤသို့ ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အရှင်နန္ဒကသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤစကားကို လျှောက်၏- ရှေး၌ လိုချင်မှု'လောဘ’ သည် ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါ၏၊ ထိုလိုချင်မှု ‘လောဘ’ သည် အကုသိုလ် ဖြစ်ခဲ့ပါ၏၊ ထိုလိုချင်မှု ‘လောဘ’ သည် ယခု မရှိပါ၊ ဤသို့ မရှိခြင်းကား ကောင်း၏၊ ဖျက်ဆီးမှု ‘ဒေါသ’ သည် ရှေး၌ ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါ၏၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှေး၌ ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါ၏၊ ထိုတွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် အကုသိုလ် ဖြစ်ခဲ့ပါ၏၊ ထိုတွေဝေမှု'မောဟ'သည် ယခု မရှိပါ၊ ဤသို့ မရှိခြင်းသည် ကောင်း၏”ဟု ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်တရားသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ’ နှစ်သက်မှု'နန္ဒီ’ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ရှိခဲ့မူ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ဝိညာဏ်သည် တည်၏၊ စည်ပင်၏။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ဝိညာဏ် သည်တည်၏၊ စည်ပင်၏၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နာမ်ရုပ် သက်ဝင်၏။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ နာမ်ရုပ်သက်ဝင်၏၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ သင်္ခါရတို့ ကြီးပွားကုန်၏။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ သင်္ခါရတို့ ကြီးပွားကုန်၏၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်တစ်ဖန် ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းရှိ၏။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌နောင်တစ်ဖန် ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းရှိ၏၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေမှု အိုမှု သေမှု ရှိ၏။ အကြင် တေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေမှု အိုမှု သေမှု ရှိ၏၊ ရဟန်းတို့ ထိုတေဘူမိကဝဋ်သည်စိုးရိမ်ခြင်းနှင့် တကွ ဖြစ်၏၊ ပူပန်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟု ငါဘုရားဟောတော်မူ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဖဿာဟာရ၌။ ရဟန်းတို့ မနောသဉ္စေတနာဟာရ၌။ ရဟန်းတို့ဝိညာဏာဟာရ၌တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ’ နှစ်သက်မှု ‘နန္ဒီ’။ပ။ ပူပန်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟုငါဘုရား ဟောတော်မူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ', နှစ်သက်မှု'နန္ဒီ', တပ်မက်မှု'တဏှာ’ မရှိခဲ့မူ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ဝိညာဏ်သည် မတည် မစည်ပင်။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ဝိညာဏ်သည် မတည် မစည်ပင်၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နာမ်ရုပ် မသက်ဝင်။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ နာမ်ရုပ်မသက်ဝင်၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ သင်္ခါရတို့ ကြီးပွားခြင်း မရှိ။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ သင်္ခါရတို့ကြီးပွားခြင်း မရှိ၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်း မရှိ။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌နောင်အခါ ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်း မရှိ၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေမှု အိုမှု သေမှု မရှိ။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေမှု အိုမှု သေမှု မရှိ၊ ရဟန်းတို့ ထိုတေဘူမိကဝဋ်သည်စိုးရိမ်ခြင်း မရှိ၊ ပူပန်ခြင်း မရှိ၊ ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်း မရှိဟူ၍ ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဖဿာဟာရ၌။ ရဟန်းတို့ မနောသဉ္စေတနာဟာရ၌။ ရဟန်းတို့ဝိညာဏာဟာရ၌တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ’ နှစ်သက်မှု ‘နန္ဒီ’။ပ။ ပူပန်ခြင်း မရှိ၊ ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်း မရှိဟူ၍ ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">သဗ္ဗမတ္ထီတိကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ချုပ်ပြီးသော ရုပ်၏လည်း ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် သိမ်းကျုံးရေတွက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ချုပ်ပြီးသော ရုပ်၏လည်း ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် သိမ်းကျုံးရေတွက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်ပင် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အဝတ်အားလုံးသည် အဖြူချည်းသာ မဟုတ်သော်လည်း ဤပရဝါဒီဆရာက အဝတ်ဟု သာမည မဆိုမူ၍ ဖြူသော အဝတ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ဟု ဆိုအပ်သည်ရှိသော် ဩဒါတသဒ္ဒါ၏ အနက် ဝတ္ထသဒ္ဒါ၏ အနက်တို့၏ တူသောသဘောရှိသည်၏ အဖြစ်ကို သကဝါဒီဆရာက ဝန်ခံအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဖြူသော အဆင်း၏ ကင်းပြတ်ခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အဝတ်ပုဆိုးဟူသော နာမပညတ် မကင်းပြတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ခဲ့ပါမူ အနာဂတ်သော်လည်း ဖြစ်ရာ၏၊ ပစ္စုပ္ပန်သော်လည်း ဖြစ်ရာ၏ဟု အောက်မေ့မှတ်ထင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ အနာဂတ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ခဲ့ပါမူ အနာဂတ်သာလျှင် ဖြစ်ရာ၏၊ ပစ္စုပ္ပန်အဖြစ်သို့ မရောက်ရာဟု အောက်မေ့မှတ်ထင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ခဲ့ပါမူ အတိတ်၏အဖြစ်သို့ မရောက်နိုင်ဟူသော အပြစ်ဖြစ်ရာသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ အနာဂတ်ခဏ၌သာလျှင် ထိုအနာဂတ်တရား၏ ပစ္စုပ္ပန်အဖြစ် မရှိခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ကာလထူးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ဒုတိယအမေး၌ အကြင်တရားသည် ဥပါဒ်ခဏမှ ရှေး၌ အနာဂတ်တရား ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ထိုအနာဂတ်ဖြစ်သော တရား၏ ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟူသော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲကာလ၌ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြန်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ အနာဂတ်ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော တရား၏ တစ်ဖန် အနာဂတ်မှ ပစ္စုပ္ပန် ပြန်၍ဖြစ်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ နောက်ထပ် တစ်ဖန် မေးပြန်လတ်သော် ထိုအနာဂတ်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော တရားသည် အနာဂတ်ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်လတ်သော် ‘ဖြစ်ပြီး၍ ဖြစ်၏’ဟု ခေါ်ဝေါ်ခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်းလျက် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ အနာဂတ် မဖြစ်ဘဲ ပစ္စုပ္ပန် မဖြစ်သောကြောင့် အနာဂတ် မဖြစ်မူ၍ ပစ္စုပ္ပန် မဖြစ်ဟူသည်ကား ရှိတန်စေ၊ လုံးဝမရှိသော ယုန်ချိုကဲ့သို့ သော တရား၏ မဖြစ်ဟူသောသဘောကား အဘယ်မှာ ရှိနိုင်လိမ့်မည်နည်းဟု နှလုံးသွင်း၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ ပစ္စုပ္ပန်ခဏ၌ပင် ထိုတရား၏ အတိတ် မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ကာလကွဲပြားသည်၏အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ အတိတ်ဖြစ်သည်မှ ရှေး၌ ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်ဖူးပြီ၊ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် အတိတ်ဖြစ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြီး၍ အတိတ်ဖြစ်သောတရား၏ တစ်ဖန် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အတိတ်ဖြစ်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၇။ ထိုတရားသည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အတိတ်ဖြစ်ခဲ့သော် “ဖြစ်၍ ဖြစ်၏”ဟု ခေါ်ဝေါ်ခြင်းသို့ ရောက်၏ဟူ၍ နှလုံးသွင်းလျက် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၈။ စက္ခုစသော အဖြစ်ကို မစွန့်သောကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၉။ ထိုစက္ခုစသောဝိညာဏ်တို့၏ ကိစ္စမရှိသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၀။ ထိုဉာဏ်၏ ချုပ်ပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ထိုဉာဏ်၏ ကိစ္စအဖြစ်ကို မမြင်နိုင်ရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၁။ တစ်ဖန် မေးပြန်သော် အတိတ်လျှင် အာရုံရှိသော ပစ္စုပ္ပန်ဉာဏ်သည် အတိတ်တရားတို့ကို သိသောကြောင့် အတိတ်ဉာဏ်ဟူသောအမြွက်မျှဖြင့် ပစ္စုပ္ပန်ကိုပင် အတိတ်ဉာဏ်ပြု၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်၏ အဖြစ်ေ ကြာင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၂။ အမြွက်ထောင်ခွင့်ကို မပေးလိုသောကြောင့် သကဝါဒီက မေးပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၃။ အတိတ်ကို အာရုံပြုသောဉာဏ်ဖြင့် ဤကိစ္စလေးပါးတို့ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၄။ ရာဂစသော အဖြစ်ကို မစွန့်သောကြောင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၅။ ယုတ္တိ, အာဂမ နှစ်ပါးစုံ ဆန့်ကျင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-အတီတက္ခန္ဓာဒိကထာ</h3> <p style="text-align: center;">၁-န သုတ္တသာဓန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အာယတနမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ဓာတ်မည်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာတို့မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာ,ဓာတ်,အာယတနမည်သည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတို့ မည်ကုန်သည်ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည်မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် အာယတနမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် အာယတန မည်သလော။ပ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သလော။ပ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သည်ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သည်ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝေဒနာသည်။ အတိတ်သညာသည်။ အတိတ်သင်္ခါရတို့သည်။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သလော။ပ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သလော။ပ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သလော။ပ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သလော။ပ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာဓာတ်အာယတနမည်သည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သည်ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ် သည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာဓာတ်အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတဝိညာဏ်သည်ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာဓာတ်အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အတိတ်တရား၏ ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ နိရုတ္တိပထသုတ်ဖြင့် ထိုအတိတ်တရား ရှိသည်၏အဖြစ်ကို တားမြစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3>၂-သုတ္တသာဓန</H3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်အနာဂတ်တရားတို့သည် ခန္ဓာ ဓာတ် အာယတနတို့ မည်ကုန်သည်ဖြစ်လျက် ဤခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတရားတို့သည် မရှိကုန်ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ ပညာရှိ သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မတားမြစ်အပ်ကုန်သော ။ပ။ သဒ္ဒါ,အမည်, ပညတ် ဤသုံးမျိုးတို့ကို ယခုလည်း မစွန့်အပ်ကုန်။ပ။ နောင်လည်း စွန့်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်အနာဂတ်တရားတို့သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်ကုန်သည်ဖြစ်သော်လည်း ဤခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတရားတို့သည် မရှိကုန်ဟူ၍သာ ဆိုသင့်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်အနာဂတ်တရားတို့သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ဤတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော အတွင်းအပြင်လည်းဖြစ်သောအကြမ်းအနုလည်းဖြစ်သော အယုတ်အမြတ်လည်းဖြစ်သော အဝေးအနီးလည်းဖြစ်သော ရုပ်အားလုံးကိုရူပက္ခန္ဓာဟု ဆိုအပ်၏။ အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော။ပ။ ဝေဒနာအားလုံးကို။ သညာအားလုံးကို။ သင်္ခါရအားလုံးတို့ကို။ ဝိညာဏ်အားလုံးကိုဝိညာဏက္ခန္ဓာဟု ဆိုအပ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်အနာဂတ်တရားတို့သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဤတရားတို့သည်လည်း မရှိကုန်ဟူ၍ မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">အတီတက္ခန္ဓာဒိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ခန္ဓာစသော အဖြစ်ရှိလတ်သော် မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုအတိတ်အနာဂတ်တရားတို့ မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ပြီးစေလိုသောကြောင့် သကဝါဒီက သုတ်ကို ဆောင်ပြသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဤပါဠိတော်၌ တေန ဟိ န ဝတ္တဗ္ဗံရှိသော်လည်း န ဖြုတ်၍ ပြန်ဆိုလိုက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပရဝါဒီ ဆောင်ပြသော သုတ်သည် ခန္ဓာစသော အဖြစ်ကိုသာ ပြီးစေသည်၊ ရှိသည့် အဖြစ်ကိုကား မပြီးစေ၊ သုတ်ကို ဆောင်ပြသော်လည်း မဆောင်သည်နှင့် တူသည်သာတည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-ဧကစ္စံ အတ္ထီတိကထာ</h3> <h3>၁-အတီတာဒိဧကစ္စကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အချို့ ချုပ်ပြီးဖြစ်၍ အချို့ ချုပ်ပြီး မဖြစ်သလော၊ အချို့ကင်းပြီးဖြစ်၍ အချို့ ကင်းပြီး မဖြစ်သလော၊ အချို့ ကွယ်ပြီးဖြစ်၍ အချို့ ကွယ်ပြီး မဖြစ်သလော၊ အချို့ ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်၍ အချို့ ကွယ်ပျောက်ပြီး မဖြစ်သလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိကုန်သော အတိတ်တရား အချို့တို့ ရှိကုန်၍ အချို့တို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိကုန်သော အတိတ်တရား အချို့တို့သည် ရှိကုန်၍အချို့တို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးကို မပေးတတ်သော အတိတ်တရား အချို့တို့သည် ရှိကုန်၍ အချို့တို့သည်မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်တရားသည် ရှိ၍ အဘယ်တရားသည် မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၍ ရင့်ကျက်ပြီး သောအကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးကို မပေးတတ်သော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။ သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးမပေးသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးကုန်သည် မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချုပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မရင့်ကျက်သေးသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ကုန်မူမရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက်ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက်ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက် ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးကို မပေးတတ်သော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက် ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးကို မပေးသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက်ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်၍ ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့နှင့် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်၍ ထိုတရားတို့သည် အချို့ ရှိကုန်၍ အချို့ မရှိကုန်သလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့ ဖြစ်ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည်ရှိကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့ဟုနှလုံးပြု၍ ထိုမရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ (ထိုမရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည်) ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုမရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားတို့သည် ချုပ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မရင့်ကျက်သေးသည့် အကျိုးရှိသော တရားအချို့ ရှိ၍ ရင့်ကျက်ပြီးသည့် အကျိုးရှိသော တရားအချို့ မရှိဟု ပရဝါဒီက ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သင် ပရဝါဒီ၏ စကားသည် “အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ မရှိခဲ့သော် အချို့သော အတိတ်တရားသည် ချုပ်၍ အချို့သော အတိတ်တရားကား မရအပ်၊ ထိုဥပါဒ်တိုင်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့် တည်၏”ဟူသော အနက်ရောက်ခဲ့၏ဟု ပြလို၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အဗျာကတ (ဝိပါက် ကိရိယာ ရုပ် နိဗ္ဗာန်) တရားတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မပြီးဆုံးသေးသော အကျိုးပေးခြင်းကိစ္စရှိသော တရားတို့ကို “ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရား မရင့်ကျက်သေးသည့် အကျိုးရှိသော အတိတ်တရား တစ်စိတ်တို့”ဟူ၍ ဆိုအပ်ကုန်၏၊ ဘဝင်နှင့် စုတိသည် ပဋိသန္ဓေကို ဖြစ်စေသော ကံ၏ အကျိုးတရားပင် ဖြစ်၍ ပဋိသန္ဓေမှ စုတိတိုင်အောင် ထိုကံတရားသည် မပြီးဆုံးသေးသော အကျိုးရှိသော ကံပင် မည်၏၊ ထိုကံတရားကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပရိယတ္တိဓမ္မကို ဆောင်သောပုဂ္ဂိုလ်အား အိပ်ပျော်နေစဉ်ပင်လည်း ပရိယတ္တိဓမ္မတို့ များစွာ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်း ရှိကုန်၏ဟု ဆိုအပ်ကုန်သကဲ့သို့ လောကဝေါဟာရ၏ အစွမ်းအားဖြင့်သာလျှင် ထင်ရှားရှိသည်၏အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ထိုကံ၏ မပျက်စီးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ကမ္မူပစယမည်သော တစ်ခုသော သင်္ခါရတရားသည် ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော အယူ၌ တည်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အနာဂတာဒိဧကစ္စကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အချို့သည် ဖြစ်ဆဲလော၊ အချို့ကား မဖြစ်သေးသလော၊ အချို့ ကောင်းစွာ ဖြစ်ဆဲလော၊ အချို့ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ အချို့ ဖြစ်ပေါ်သလော၊ အချို့ မဖြစ်ပေါ်သလော၊ အချို့သည် ထင်ရှားဖြစ်သလော၊ အချို့ကား ထင်ရှား မဖြစ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အချို့ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် အချို့ ရှိကုန်၍ အချို့ကားမရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့ အချို့ ရှိကုန်၍ အချို့ကား မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်တရားသည် ရှိ၍ အဘယ်တရားသည် မရှှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၍ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် အကယ်၍မဖြစ်ကုန်သေးမူ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရာတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးဘဲလျက်ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးဘဲလျက်ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးသည်ဖြစ်၍ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးသည်ဖြစ်၍ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် အကယ်၍ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည်ရှိကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ (ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည်) ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားတို့သည် ချုပ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားတို့သည်မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဧကစ္စံ အတ္ထီတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော ဝိပါက်တရားတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဖြေဆိုသည်။</p> <h3 style="text-align:center;">၈-သတိပဋ္ဌာနကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်ကုန်သလော။၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိ, သတိန္ဒြေ, သတိဗိုလ်, သမ္မာသတိ, သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်မည်သလော၊ တစ်ကြောင်းတည်းသောလမ်း, အာသဝကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း, သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းလမ်း, စုတိပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်းမည်သလော၊ အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော၊ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော၊ ဂန္ထတရားတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော၊ ဩဃတရား, ယောဂတရား, နီဝရဏတရားတို့၏ အာရုံမဟုတ်ကုန်သလော၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် မသုံးသပ် အပ်ကုန်သလော၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော၊ ကိလေသာတရားတို့ကို ရခြင်းငှါ မထိုက်ကုန်သလော၊ တရားအားလုံးတို့သည် ဗုဒ္ဓါနုဿတိမည်သလော၊ ဓမ္မာနုဿတိ, သံဃာနုဿတိ, သီလာနုဿတိ, စာဂါနုဿတိ, ဒေဝတာနုဿတိ, အာနာပါနဿတိ, မရဏာနုဿတိ, ကာယဂတာသတိ, ဥပသမာနုဿတိ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သတိမည်သလော၊ သတိန္ဒြေ, သတိဗိုလ်, သမ္မာသတိ, သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်, တစ်ကြောင်းတည်းသောလမ်း, အာသဝတို့ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း, သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းလမ်း, ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း မည်သလော၊ အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်သလော၊ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ မဟုတ်သလော။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သလော၊ စက္ခာယတနသည် ဗုဒ္ဓါနုဿတိ, ဓမ္မာနုဿတိ, သံဃာနုဿတိ, သီလာနုဿတိ, စာဂါနုဿတိ, ဒေဝတာနုဿတိ အာနာပါနဿတိ, မရဏာနုဿတိ, ကာယဂတာသတိ,ဥပသမာ နုဿတိ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ ဃာနာယတနသည်။ ဇိဝှါယတနသည်။ ကာယာယတန သည်။ ရူပါယတန။ သဒ္ဒါယတန။ ဂန္ဓာယတန။ ရသာယတန။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ ရာဂသည်။ ဒေါသသည်။ မောဟသည်။ မာနသည်။ ဒိဋ္ဌိသည်။ ဝိစိကိစ္ဆာသည်။ ထိနသည်။ ဥဒ္ဓစ္စသည်။ အဟိရိကသည်။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိ, သတိန္ဒြေ, သတိဗိုလ်, သမ္မာသတိ မည်သလော။ပ။ ကာယဂာတာ သတိမည်သလော။ ဥပသမာနုဿတိ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော စက္ခာယတနသည်လည်းသတိလည်း မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော စက္ခာယတနသည်လည်းသတိလည်း မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော သတိသည်လည်း သတိမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ပ။ ကာယာယတနသည်။ ရူပါယတနသည်။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ ရာဂသည်။ ဒေါသသည်။ မောဟသည်။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော အနောတ္တပ္ပသည်လည်း သတိမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခယတနသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော စက္ခာယတနသည်ကားသတိ မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမည်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော သတိသည်ကား သတိမမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ပ။ ကာယာယတနသည်။ ရူပါယတနသည်။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ ရာဂ။ ဒေါသ။ မောဟသည်။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သောအနောတ္တပ္ပသည်ကား သတိ မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမည်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော သတိသည်ကား သတိမမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်မည်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့ကို အာရုံပြု၍ သတိသည် ကောင်းစွာ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ တရာအားလုံးတို့ကို အာရုံပြု၍ သတိသည် ကောင်းစွာ တည်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်မည်ကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးကို အာရုံပြု၍ သတိသည် ကောင်းစွာ တည်၏ဟု နှလုံးပြု၍ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးကို အာရုံပြု၍ ဖဿသည် ကောင်းစွာ တည်၏ဟု နှလုံးပြု၍ တရားအားလုံးတို့သည် ဖဿပဋ္ဌာန်မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးကို အာရုံပြု၍ သတိသည် ကောင်းစွာ တည်၏ဟု နှလုံးပြု၍ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးကို အာရုံပြု၍ ဝေဒနာသည် ကောင်းစွာ တည်၏။ သညာသည်ကောင်းစွာ တည်၏။ စေတနာသည် ကောင်းစွာ တည်၏။ စိတ်သည် ကောင်းစွာ တည်၏ဟု နှလုံးပြု၍ထိုတရားအားလုံးတို့သည် စိတ္တပဋ္ဌာန်မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါအားလုံးတို့သည် ရှေးရှုထင်သော သတိရှိကုန်သလော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံကုန်သလော၊ သတိနှင့် ဆက်စပ်ကုန်သလော၊ သတ္တဝါအားလုံးတို့အား သတိသည် ရှေးရှုထင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ကာယဂတာသတိကို မသုံးဆောင်ရကုန်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို မသုံးဆောင်ရကုန်။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ကာယဂတာသတိကိုသုံးဆောင်ရကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို သုံးဆောင်ရကုန်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ် သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါအားလုံးတို့သည် ကာယဂတာသတိကို သုံးဆောင်ကြပါသလော၊ ရကြပါသလော၊ မှီဝဲကြပါသလော၊ ပွါးစေကြပါသလော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုကြပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ အကြင်လေးပါးသော သတိပဋ္ဌာန်တို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤသတိပဋ္ဌာန်လမ်းစဉ်သည် သတ္တဝါတို့၏ စင်ကြယ်ရန် စိုးရိမ်ပူဆွေး ငိုကြွေးမှုတို့ကို လွတ်မြောက်ရန် ကိုယ်ဆင်းရဲနှင့်စိတ်ဆင်းရဲမှုတို့ ချုပ်ငြိမ်းရန် မဂ်ဉာဏ်ကို ရရှိရန် နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် တစ်ကြောင်းတည်းသောလမ်းခရီးပေတည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် တစ်ကြောင်းတည်းသော လမ်းခရီး မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ စကြဝတေးမင်း၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းကြောင့် ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ အဘယ်ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်သနည်း။ စကြာရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ဆင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ မြင်းရတနာ၊ ပတ္တမြားရတနာ၊ မိန်းမရတနာ၊ သူဌေးရတနာ၊ သားကြီးရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ ရဟန်းတို့ စကြဝတေးမင်း၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းကြောင့် ဤရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ လူနတ်တို့၏ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူ ထိုက်သော တရားအားလုံးကို မှန်ကန်စွာ ကိုယ်တိုင်သိမြင်သော မြတ်စွာဘုရား၏ ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် ဗောဇ္ဈင်ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ အဘယ်ဗောဇ္ဈင် ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်လာသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာဖြစ်ပေါ် လာ၏၊ သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ လူနတ်တို့၏ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူ ထိုက်သော တရားအားလုံးကို မှန်ကန်စွာ ကိုယ်တိုင်သိမြင်သော မြတ်စွာဘုရား၏ ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် ဤဗောဇ္ဈင်ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်လာ၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူနတ်တို့၏ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူ ထိုက်သော တရားအားလုံးကို မှန်ကန်စွာကိုယ်တိုင် သိမြင်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် တရားအားလုံးတို့သည် သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာတို့သာ မည်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သမ္မပ္ပဓာန်။ ဣဒ္ဓိပါဒ်။ ဣန္ဒြေ။ ဗိုလ်။ ဗောဇ္ဈင်တို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သတိပဋ္ဌာနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “စတုန္နံ ဘိက္ခဝေ သတိပဋ္ဌာနာနံ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ ဒေသေဿာမိ”ဟု သတိပဋ္ဌာနသံယုတ်၌ ဟောတော်မူသော နည်းဖြင့်သာလျှင် ကာယအစရှိသော သတိ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော တရားတို့ကိုယူ၍ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန် မည်ကုန်၏ဟု အယူရှိကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယ, အပရသေလိယ, ရာဇဂိရိယ, သိဒ္ဓတ္ထိကဟူကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းသား ပရဝါဒီတို့၏ အယူကို စိစစ်ခြင်းငှါ မေးသည်။ (ဤ၌ ပဋ္ဌာနသဒ္ဒါကို အဓိကရဏသာဓ်ဝိဂြိုဟ်ပြု၍ ဆဋ္ဌီတပ္ပုရိသ်တွဲလျှင် သတိ၏ တည်ရာအာရုံ ဖြစ်ကောင်းသော တရားတို့သည် သတိပဋ္ဌာန မည်ကုန်၏၊ ပဋ္ဌာနသဒ္ဒါကို ကတ္တုသာဓ်ဝိဂြိုဟ်ပြု၍ သတိနှင့် ကမ္မဓရည်းသမာသ်တွဲလျှင် သတိသည်ပင်လျှင် ပဋ္ဌာန မည်၏၊ ထို့ကြောင့်ဝါဒနှစ်ပါးလုံးပင် ပရိယာယ်အားဖြင့် သင့်ကြပါကုန်၏၊ ပရဝါဒီတို့ကား ထိုပရိယာယ်ကို စွန့်ပယ်၍ မုချအားဖြင့် တရားအားလုံးပင် သတိပဋ္ဌာန်မည်၏ဟု အယူရှိကုန်၏၊ ထိုပရဝါဒီတို့ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အာရုံ၏ အစွမ်းဖြင့် သတိပဋ္ဌာန်မည်သည်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၉-ဟေဝတ္ထိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော၊ မရှိသောသဘောသည် ရှိသောသဘော မည်သလော၊ ရှိသည်၏အဖြစ်သည် မရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ မရှိသည်၏အဖြစ်သည်ရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်း,ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤရှိ မရှိနှင့် မရှိ ရှိသည် တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှိ ရှိကြောင့် ရှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော၊ မရှိသောသဘောသည် ရှိသောသဘော မည်သလော၊ ရှိသည်၏အဖြစ်သည် မရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ မရှိသည်၏အဖြစ်သည်ရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်း,ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤရှိ မရှိနှင့် မရှိ ရှိသည် တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှှိကြောင့် မရှှိရှှိ, မရှှိ ရှိကြောင့် ရှှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှိကြောင့် မရှိရှိ, မရှိရှိကြောင့် ရှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ကား မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အတိတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၏၊ အတိတ်တရားသည် အနာဂတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ အတိတ်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော၊ မရှိသောသဘောသည် ရှိသောသဘောမည်သလော၊ ရှိသည်၏အဖြစ်သည် မရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ မရှိသည်၏အဖြစ်သည် ရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှှိဟူ၍လည်းကောင်း, ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤရှှိ မရှိနှင့် မရှိရှှိသည် တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှှိကြောင့် မရှိရှိ, မရှှိ ရှိကြောင့် ရှှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ကား မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၏၊ အနာဂတ်တရားသည်အတိတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ အနာဂတ်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတရားသည် ရှိ၍ ထိုတရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော၊ မရှိသောသဘောသည် ရှိသောသဘော မည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှှိမရှှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှိရှိကြောင့်ရှှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ကား မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၏၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အတိတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အနာဂတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှှိမရှိကြောင့် မရှှိရှှိ, မရှိရှှိကြောင့် ရှိမရှှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှှိ၊ အနာဂတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ဤသို့ကား မရှှိ၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အနာဂတ်တရားတည်းဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော၊ အတိတ်တရားသည်ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော၊ အနာဂတ်တရားသည် အတိတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော၊ အနာဂတ်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အတိတ်တရားဟူ၍ဤသို့ ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အနာဂတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ အနာဂတ် တရားသည်ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။၆</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည် ရှိ၍ ထိုရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသော ရုပ်သဘောသည် မရှိသော ရုပ်သဘောမည်သလော၊ မရှိသော ရုပ်သဘောသည် ရှှိသော ရုပ်သဘောမည်သလော၊ ရှိသည်၏အဖြစ်သည် မရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ မရှိသည်၏အဖြစ်သည် ရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ ရုပ်သည် ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်သည် မရှှိဟူ၍လည်းကောင်း, ရှှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤရှိမရှိနှင့် မရှှိရှိ တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှှိရှှိကြောင့် ရှှိမရှှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှှိသလော၊ ရှိမရှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှိရှှိကြောင့် ရှိမရှှိ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်ဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၏၊ ရုပ်သည် ဝေဒနာဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိ။ပ။ ရုပ်သည်သညာဟူ၍ ဤသို့ မရှိ။ပ။ ရုပ်သည် သင်္ခါရတို့ဟူ၍ ဤသို့ မရှှိ။ပ။ ရုပ်သည်ဝိညာဏ်ဟူ၍ ဤသို့ မရှှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုရုပ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုရုပ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှှိကြောင့် မရှိရှိ, မရှိရှိကြောင့် ရှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကားမရှှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ကား မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည်ဝိညာဏ်ဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၍ဝိညာဏ်သည် ရုပ်ဟူ၍ ဤသို့ မရှှိ။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ဝေဒနာတည်းဟူ၍ ဤသို့ မရှိ။ပ။ ဝိညာဏ်သည် သညာဟူ၍ ဤသို့ မရှှိ။ပ။ ဝိညာဏ်သည် သင်္ခါရတို့ဟူ၍ ဤသို့ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှှိမရှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှိရှှိကြောင့် ရှှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဝေဒနာဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ပ။ ရုပ်သည် သညာဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ပ။ ရုပ်သည် သင်္ခါရတို့ဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ပ။ ရုပ်သည်ဝိညာဏ်ဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ဝေဒနာဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ ဝိညာဏ် သည်သညာဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ ဝိညာဏ်သည် သင်္ခါရတို့ဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရုပ်သည် ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိ၊ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်၊ ဝိညာဏ်သည် ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိ။၇</p> <p style="text-align: center;">မဟာဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အတိတ်စသည် အပြားရှိကုန်သော တရားအားလုံးတို့သည် ရုပ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ အတိတ်တရားသည် အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ကုန်၊ အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်တို့သည်လည်း အတိတ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ကုန်၊ ထို့ကြောင့် ဤတရားအားလုံးသည်ပင် ရုပ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ အနာဂတ်စသည်တို့၏အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ကုန်ဟု အယူရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်တော်မူ၍ ဤဟေဝတ္ထိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ရုပ်စသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိ၍ အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ဟု ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အတိတ်တရားသည်ပင် ရုပ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိ၏၊ အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ဟု အယူရှိခဲ့ပါမူ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ထင်ရှားရှိသည် မည်၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ထင်ရှားရှိသည် မမည်ပါသလောဟု မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ထိုအတိတ်တရားဖြင့်သာလျှင် သဘောအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ ထင်ရှားမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ တစ်ဖန်မေးလတ်သော် မိမိသဘောဖြင့်သာလျှင် ထင်ရှားရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ တစ်ပါးသောတရား၏ သဘောဖြင့်သာလျှင် ထင်ရှားမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပရဝါဒီဆရာသည် ဤစကားရပ်ဖြင့် မိမိအယူကို တည်စေပါသော်လည်း မသင့်သောအားဖြင့် တည်စေသောကြောင့် အယူကို တည်စေအပ်သည် မမည်။<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:3em">၇။ ပရဝါဒီဆရာသည် မိမိအယူကို တည်စေပါသော်လည်း မသင့်သောအားဖြင့် တည်စေသောကြောင့် အယူကို တည်စေအပ်သည် မမည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၁၀) ၁-ပရူပဟာရကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂသည်၊ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှုသည်၊ ကာမ ရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် ရှိသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂသည်၊ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှုသည်၊ ကာမ ရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ရာဂ ကာမရာဂ ကာမရာဂသောင်းကျန်းမှု ကာမရာဂသံယောဇဉ် ကာမောဃ ကာမယောဂ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ မရှိခဲ့ပါလျှင် ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သုက်နှင့်သုက်လွတ်မှု ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ရာဂ ကာမရာဂကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှု ကာမရာဂသံယောဇဉ် ကာမောဃ ကာမယောဂ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသည် ဖြစ်လျက် ထိုရဟန္တာအား ရာဂ ကာမရာဂကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှု။ပ။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသည် ဖြစ်လျက် ထိုရဟန္တာအား ရာဂ ကာမရာဂ ကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှု။ပ။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသည် ဖြစ်လျက် ထိုပုထုဇဉ်အား ရာဂ ကာမရာဂ ကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှု။ပ။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သဘောကြောင့် (ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရရှိပါသနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေကုန်၏။ (ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား သုက်လွတ်မှု ရှိ၏)။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကြပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေနိုင်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု့မရှှိခဲ့ပါမူ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေကြ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအသင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုတ်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေနိုင်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် မိမိအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။ အခြားသူတို့အား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။ ထိုရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သောနတ်တို့သည် မိမိအားလည်းကောင်း၊ အခြားသူတို့အားလည်းကောင်း၊ ထိုရဟန္တာအားလည်းကောင်း သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း မဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်စေနိုင်ပါကုန်။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် မိမိအားလည်းကောင်း၊ အခြားသူတို့အားလည်းကောင်း၊ ထိုရဟန္တာအားလည်းကောင်း သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း မဖြစ်စေနိုင်ခဲ့ကုန်လျှင် မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သောနတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေနိုင်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မွေးညင်းတွင်းတို့မှ ဆောင်သွင်းဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သောနတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်စေကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ယုံမှားတွေးတောမှုကို ယူစေကုန်အံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ဖြစ်စေကုန်၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ယုံမှားတွေးတောမှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ယုံမှားတွေးတောမှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း တရား၌ ယုံမှားခြင်း သံဃာ၌ ယုံမှားခြင်းအကျင့်သိက္ခာ၌ ယုံမှားခြင်း ရှေ့အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း နောက်အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း တရား၌ ယုံမှားခြင်း သံဃာ၌ ယုံမှားခြင်းအကျင့်သိက္ခာ၌ ယုံမှားခြင်း ရှေ့အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း နောက်အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း ရှေ့အစွန်း နောက့်အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းမရှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား ယုံမှားမှု ရှှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား ယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား ယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် အဘယ်အရာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သော အစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သောအစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြသူ သတ္တဝါအားလုံးတို့အားပင် သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြသူ သတ္တဝါအားလုံးတို့အားပင် သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကလေးသူငယ်တို့သည် စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြကုန်သည်ဖြစ်၍ ကလေးသူငယ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဏ္ဍုက်တို့သည် စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြကုန်သည် ဖြစ်၍ ပဏ္ဍုက် တို့အားသုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့သည် စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြကုန်သည် ဖြစ်၍ နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ်လျက်အပ်သော အစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသုက်၏ တည်ရာသည် ရှိပါသလော။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်သည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သော အစာ၏အကျိုးဆက် ဖြစ်၍ ထိုကျင်ကြီးကျင်ငယ်၏ တည်ရာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သောအစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်၍ ထိုသုက်၏ တည်ရာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သောအစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါလျက် ထိုသုက်၏ တည်ရာသည် မရှှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်သည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သော အစာ၏အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါလျက် ထိုကျင်ကြီးကျင်ငယ်၏ တည်ရာသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်ကို ဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌ နေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို သုံးဆောင်ခံစားရာသလော၊ ပန်း နံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကို ပန်ဆင်, လိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို သာယာရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် မေထုန်အကျင့်ကိုမှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်မှုကို ဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသောနေရာ၌ နေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို သုံးဆောင်ခံစားရာသလော၊ ပန်း နံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကို ပန်ဆင်, လိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို သာယာရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်မှုကို ဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌နေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို သုံးဆောင်ခံစားရာသလော၊ ပန်း နံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကိုပန်ဆင်, လိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို သာယာရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ရဟန္တာသည်မေထုန်အကျင့်ကို မမှီဝဲရာပါသလော၊ မေထုန်မှုကို မဖြစ်စေရာပါသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌ မနေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို မသုံးဆောင် မခံစားရာပါသလော၊ ပန်းနံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကို မပန်ဆင်, မလိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို မသာယာပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် ပုထုဇဉ်သည်လည်းမေထုန်အကျင့်ကို မမှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်မှုကို မဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌ မနေရာပါသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို မသုံးဆောင် မခံစားရာပါသလော၊ ပန်းနံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကို မပန်ဆင် မလိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို မသာယာပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီး သည်နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင် အခါမဖြစ်ခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟုမဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ မာနကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ ဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ ဝိစိကိစ္ဆာကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ ထိနကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ ဥဒ္ဓစ္စကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ အဟိရိကကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသောထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင်ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်မဟုတ်ပါလော။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်၊ ဣန္ဒြေတို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်၊ ဗိုလ်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများ အပ်ကုန် ပြီးသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩာ်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည် ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသည် ခန္ဓာဝန်ကို ချအပ်ပြီးသည် မိမိ၏ အကျိုးစီးပွါးကို ရပြီးသည် သံယောဇဉ်ကုန်ခန်းပြီးသည် ကောင်းစွာ သိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသည် အဝိဇ္ဇာတံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်အပ်ပြီးသည် ကံသင်္ခါရကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးအပ်ပြီးသည် တဏှာတံခါးတိုင်ကို နုတ်အပ်ပြီးသည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတံခါးရွက် မရှိသည် အရိယာဖြစ်သည် မာနတံခွန်ကို ချပြီးသည် ကျပြီးသော ခန္ဓာဝန်ရှိသည် မာနနှင့်မယှဉ်သည် အောင်ထိုက်သော ရန်ကို ကောင်းစွာ အောင်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိပြီးသည် သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားပြီးသည် နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသည် မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော၊ အထူးသိထိုက်သော တရားကို အထူးသိပြီးသည်ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သော တရားကို ပိုင်းခြား၍ သိပြီးသည် ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားပြီးသည် ပွါးများထိုက်သော တရားကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီး သည်ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ ပါမူရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) မျှ၌သာ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏။၁၀ သူတစ်ပါး တရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့်သုက်လွတ်မှု သည် မရှိပါ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု သည်ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့်သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့်သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု သည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသူ ဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူ ဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသူဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပါတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန်မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန်ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသူဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသူ ဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူ ဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုလ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ သီလနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော သတိရှိကုန်သော ဆင်ခြင်ဉာဏ်ရှိကုန်သော အကြင်ပုထုဇဉ်ရဟန်းတို့သည် အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား သုက်သည် မလွတ်။ ရဟန်းတို့ အကြင်သာသနာပရသေ့တို့သည် ကာမအာရုံတို့၌ ရာဂကင်းကုန်၏၊ ထိုရသေ့တို့အားသော်လည်း သုက်သည် မလွတ်။ ရဟန်းတို့ ရဟန္တာအား သုက်သည် အကြင်လွတ်ရာ၏၊ ထိုလွတ်ခြင်းသည်အကြောင်းမဟုတ်၊ အရာ မဟုတ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ဖြစ်စေမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို သူတစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်စေအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာအား သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို သူတစ်ပါးတို့ ဖြစ်စေခဲ့ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအားသူတစ်ပါး၏ ဖြစ်စေမှုသည် ရှှိ၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို သူတစ်ပါးတို့ ဖြစ်စေကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ဖြစ်စေမှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို လည်းကောင်း သူတစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်စေကုန်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပရူပဟာရကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်သေးဘဲလျက် ရောက်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန် အဟရတ္တဖိုလ်ကို ရ၏ဟု အထင်ကြီး ကုန်သည်ဖြစ်၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဝန်ခံကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏လည်းကောင်း၊ မိမိ၌ မရှိသောဂုဏ်ကို ပလွှားပြောဆိုလို၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဝန်ခံကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ည်းကောင်း သုက်လွတ်ခြင်းကို မြင်ကြရကုန်၍ မာရ်နတ်၏ အသင်းဝင် ဖြစ်ကုန်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား သုက်လွတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေကုန်၏ဟု အယူရှိကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယ, အပရသေလိယဟူသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူဝါဒကို ပယ်ဖျက်တော်မူလို၍ ဤပရူပဟာရကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သုက်လွတ်မှု မည်သည့် ရာဂသမုဋ္ဌာန်သာ ဖြစ်သောကြောင့် သကဝါဒီက တစ်ဖန် ပြန်၍ မေးမြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုမည်သည် မရှိနိုင်၊ သူတစ်ပါးတို့ သုက်ကို ယူ၍လည်း မဖြစ်စေနိုင်ကုန်၊ ရဟန္တာအား သုက်သည်ပင် မရှိရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မာရ်နတ်အသင်းဝင်နတ်တို့သည် ဖန်ဆင်း၍ ဖန်ဆင်း၍ သုက်ကို ဖြစ်စေကုန်၏ဟူသော အယူဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ထောပတ်ဆီ စသည်တို့ကို မွေးညင်းတွင်းတို့ဖြင့် ဆောင်သွင်းဖြစ်စေနိုင်ကုန်သကဲ့သို့ ဆောင်သွင်း ဖြစ်စေနိုင်ခြင်း မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို မြင်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ငါသည် ရဟန္တာဟုတ်လေသလော မဟုတ်လေသလောဟု ယုံမှားစေလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ အဋ္ဌဝတ္ထုကဝိစိကိစ္ဆာကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ တစ်ဖန် မေးမြန်းပြန်သော် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်စသည်တို့၌ ဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်း မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်တို့၏ တည်ရာ အရပ်သည် ရှိသကဲ့သို့ သုက်၏ တည်ရာ ရှိသလောဟု မေးလိုရင်းဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ပညာဝိမုတ္တရဟန္တာကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တရဟန္တာကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၁) ၂-အညာဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃသည် အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည်အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃသည် အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည်အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃသည် အဝိဇ္ဇာယောဂသည်အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် မရှိခဲ့ပါမူရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃ သည်အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃသည်အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃ သည်အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃ သည်အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍ (သူ့) အသက်ကို သတ်ရာသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို ခိုးယူရာသလော၊ မုသားပြောဆိုရာသလော၊ ကုန်းစကားကို ပြောဆိုရာသလော၊ ကြမ်းတမ်းသောစကားကို ပြောဆိုရာသလော၊ အကျိုးမဲ့စကားကို ပြောဆိုရာသလော၊ အိမ်ခြံစပ်ကို ဖောက်ဖြတ်ရာသလော၊ တိုက်ခိုက်လုယူရာသလော၊ တစ်အိမ်တည်းကို လုယက်တိုက်ခိုက်ရာသလော၊ လမ်းခရီး၌ စောင့်၍ လုယူရာသလော၊ သူတစ်ပါးမယားကို သွားလာကျူးလွန်ရာသလော၊ ရွာ၌ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ် ရကား (သူ့) အသက်ကို သတ်ရာသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို ခိုးယူရာသလော၊ မုသားပြောဆိုရာသလော။ပ။ ရွာ၌ ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ် ရကား (သူ့) အသက်ကို သတ်ရာသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို ခိုးယူရာသလော။ပ။ ရွာ၌ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ်ပါလျက် (သူ့) အသက်ကို မသတ်ပါသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို မခိုးယူပါသလော။ပ။ ရွာ၌ ဖျက်ဆီးမှုကို မပြုပါသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို မပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြုပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ်ပါလျက် (သူ့) အသက်ကို မသတ်ရာသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို မခိုးယူရာသလော။ပ။ ရွာ၌ဖျက်ဆီးမှုကို မပြုရာသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို မပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှု သံဃာ၌ မသိမှု သိက္ခာ၌ မသိမှုရှေ့အစွန်း၌ မသိမှု နောက်အစွန်း၌ မသိမှု ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ မသိမှု ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌မသိမှုသည် ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှု သံဃာ၌ မသိမှု သိက္ခာ၌ မသိမှုရှေ့အစွန်း၌ မသိမှု နောက်အစွန်း၌ မသိမှု ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ မသိမှု ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌မသိမှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှု သံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှု မရှှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှုသံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှုသံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှုသံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှုသံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ် ပြီးသည်နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါမဖြစ်ခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ်မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ပယ်ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသောထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ပယ်ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင်ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများပြီး မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ကုန်မူ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရား ကိုမျက်မှောက်ပြုပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုရှိ၍ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ် ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှု မရှှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုသည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှား အပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအားမသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန်ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသည်ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန်မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှား ရန်ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီး သည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည် ဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်ေမှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည် ဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်ေမှောက်ပြုပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါကုန်၏ဟု ငါ ဆို၏၊ မသိသူ မမြင်သူအား ငါမဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူ အဘယ်ကို မြင်သူအား အာသဝေါကုန်မှု ဖြစ်နိုင်သနည်း၊ ရဟန်းတို့'ဤကား ရုပ်၊ ဤကား ရုပ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်း၊ ဤကား ရုပ်ချုပ်ခြင်း။ ဤကား ဝေဒနာ။ ဤကား သညာ။ ဤကား သင်္ခါရတို့။ ဤကားဝိညာဏ်၊ ဤကားဝိညာဏ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်း၊ ဤကားဝိညာဏ် ချုပ်ခြင်း’ဟုဤသို့ သိသူ မြင်သူအား အာသဝေါကုန်မှု ဖြစ်နိုင်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့ သိသူ မြင်သူ အားသာအာသဝေါကုန်၏ဟု ငါ ဆို၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် သာမဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူ မြင်သူအားသာ အာသဝေါကုန်၏ဟု ငါ ဆို၏၊ မသိသူ မမြင် သူအားငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူ အဘယ်ကို မြင်သူအား အာသဝေါကုန်မှု ဖြစ်နိုင်သနည်း၊ ရဟန်းတို့ ‘ဤကား ဆင်းရဲတည်း’ဟု သိသူ မြင်သူအား အာသဝေါကုန်၏၊ ‘ဤကား ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းတည်း’ဟု သိသူ မြင်သူအား အာသဝေါကုန်၏၊ ‘ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်)တည်း’ဟု သိသူမြင်သူအား အာသဝေါကုန်၏၊ ‘ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း’ဟုသိသူ မြင်သူအားသာ အာသဝေါကုန်၏’ဟု ငါ ဆို၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးမသိသေးလျှင် ပိုင်းခြား၍ မသိသေးလျှင် မကင်းနိုင်သေးလျှင် မပယ်နိုင်သေးလျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ မထိုက်၊ ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးသိလျှင်ပိုင်းခြား၍ သိလျှင် ကင်းနိုင်လျှင် ပယ်နိုင်လျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ ထိုက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သာလျှင်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသ ဤတရားသုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏။ ကိလေသာစိုးစဉ်းမျှရှိစေကာမူ အပါယ်လေးပါးတို့မှ လွတ်၏၊ (အာနန္တရိကကံငါးပါးနှင့် နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရားတို့ကို မပြုတော့ပြီ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား ‘အလုံးစုံသော တရားသည်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိ၏၊ ထိုဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိသော တရား အားလုံးသည်ချုပ်ပျောက်ခြင်းသဘောရှိ၏’ဟူ၍ (ကိလေသာမြူ) အညစ်အကြေး ကင်းစင်သော တရားမျက်စိသည်ဖြစ်ပေါ်၏။ ရဟန်းတို့ (ထိုအခါ၌) အရိယာသည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သံယောဇဉ် သုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား မသိမှုသည်ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို မသိရာသည် မဟုတ်ပါလော၊ ခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်ကို မသိရာသည် မဟုတ်ပါလော၊ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို မသိရာသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာသည် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို မသိခဲ့ပါမူ ခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်ကို မသိခဲ့ပါမူ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို မသိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို မသိရာ၊ ခရီးလမ်းဟုတ်သည်ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်ကို မသိရာ၊ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို မသိရာ၊ ထို့ကြောင့်ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း မသိရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အညာဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား ယောကျ်ားမိန်းမ စသည်တို့၏ အမည်အနွယ် အစရှိသည်တို့၌ ဉာဏ်၏ ဖြစ်ခြင်းမရှိသောကြောင့် အညာဏ= မသိခြင်း, ဉာဏ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက် မောဟရှိ၏၊ ယောကျ်ားမိန်းမ စသည်တို့၏ အမည်အနွယ် စသည်တို့၌ ဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ကင်္ခၤါ= တွေးတော ယုံမှားမှု ရှိ၏၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ထိုယောကျ်ားမိန်းမ စသည်တို့၏ အမည်အနွယ် စသောဝတ္ထုတို့ကို သူတစ်ပါးတို့က ထင်စွာ ပြကြရကုန်၏၊ ပြောကြားကြရကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပရဝိတာရဏ= သူတစ်ပါးတို့က ထင်ရှားပြသ ပြောကြားရခြင်း ရှိ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယအစရှိကုန်သော ပရဝါဒီ ဆရာတို့၏ ထိုအယူကို ပယ်ခြင်း အကျိုးငှါ ဤအညာဏကထာ, ကင်္ခါကထာ, ပရဝိတာရဏကထာ သုံးရပ်ကို ဟောကြားတော်မူလေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၂) ၃-ကင်္ခါကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ'သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏ မရှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား တွေးတော ယုံမှားမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု သံဃာ၌တွေးတောယုံမှားမှု အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ တွေးတောယုံမှားမှု ရှေ့အစွန်း၌ တွေးတောယုံမှားမှုနောက်အစွန်း၌ တွေးတောယုံမှားမှု ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ တွေးတောယုံမှားမှုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတော ယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှု မရှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုရှှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား တွေးတောယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား တွေးတောယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှုသည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည်နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါမဖြစ်ခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအားတွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုရှိ၍သူတစ်ပါး တရား (သမာပတ်) ရှစ်ပါး၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည်မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန်မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ပြီးကုန်သည်။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက်။ပ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအားရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား တွေးတော ယုံမှားမှုသည် ရှိပါသေးသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ် ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်။ပ။ ဒေါသကိုပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် ဖြစ်၍။ပ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သောရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သောတရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ငါ ဆို၏၊ မသိသူမမြင်သူအား ငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ ဤကား ရုပ်။ပ။ ဤကားဝိညာဏ်ချုပ်ခြင်းဟု ဤသို့ သိသူမြင်သူအား အာသဝေါကုန်မှုဖြစ်နိုင်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ငါ ဆို၏၊ မသိသူမမြင်သူအား ငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည်ဖြစ်သနည်း၊ ရဟန်းတို့ ဤကား ဆင်းရဲတည်း။ပ။ ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်းဟု သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့ သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးမသိသေးလျှင် ပိုင်းခြား၍ မသိသေးလျှင် မခွါနိုင့်သေးလျှင် မပယ်နိုင်သေးလျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ မထိုက်၊ ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးသိလျှင် ပိုင်းခြား၍သိလျှင် ခွါနိုင်လျှင် ပယ်နိုင်လျှင် ဆင်းရဲကုန်ခန်းခြင်းငှါ ထိုက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သာလျှင်။ပ။ (အာနန္တရိက ကံငါးပါးနှင့် နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရားတို့ကို မပြုတော့ပြီ”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား အလုံးစုံသော တရားသည် ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ထိုဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားအားလုံးသည် ချုပ်ခြင်းသဘောရှိ၏ဟူ၍ (ကိလေသာ) မြူ အညစ်အကြေး ကင်းစင်သော တရားမျက်စိသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ထိုအခါ အရိယာသာဝကသည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အကြင်အခါ၌ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသော မကောင်းမှုကိုရှို့မြှိုက်တတ်သော မကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအား စင်စစ်အားဖြင့် (ဗောဓိပက္ခိယ) တရားသုံးဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ် လာကုန်၏၊ ထိုအခါ အကြောင်းနှင့်တကွပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားကို အပြားအားဖြင့် သိသောကြောင့် ထိုမကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအားယုံမှားခြင်းအားလုံး တို့သည် ကင်းပျောက်ကုန်၏။ အကြင်အခါ၌ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသော မကောင်းမှုကို ရှို့မြှိုက်တတ်သောမကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအား စင်စစ်အားဖြင့် (ဗောဓိပက္ခိယ) တရားသုံးဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ (အဝိဇ္ဇာစသော) အကြောင်းတရားတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်ကို သိသောကြောင့် ထိုမကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအားယုံမှားခြင်း အားလုံးတို့သည် ကင်းပျောက်ကုန်၏။ အကြင်အခါ၌ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသော မကောင်းမှုကို ရှို့မြှိုက်တတ်သောမကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအား စင်စစ်အားဖြင့် (ဗောဓိပက္ခိယ) တရားသုံးဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ ‘ကောင်းကင်ကို တောက်ပစေသောနေမင်းသည် အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးလျက် တည်နေသကဲ့သို့ ‘(ထိုရဟန္တာသည်) မာရ်စစ်သည်ကို့ဖျက်ဆီးလျက် တည်၏။ ဤပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌လည်းကောင်း၊ အတိတ်အနာဂတ်အတ္တဘော၌လည်းကောင်း မိမိအတ္တဘော၌ရအပ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော သူတစ်ပါးအတ္တဘော၌ ရအပ်သည် လည်း ဖြစ်ကုန်သော ယုံမှားခြင်းအားလုံးတို့သည် ရှှိကုန်၏။ သမထဝိပဿနာဖြင့် မကောင်းမှုဒုစရိုက်ကို ရှို့မြှိုက်ကြပြီးလျှင်သမ္မပ္ပဓာန်လုံ့လရှှိကြကုန်လျက် မဂ်တည်းဟူသော ဗြဟ္မစရိယကို ကျင့်သုံးရရှှိကြသူ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်ထိုယုံမှားမှုအားလုံး တို့ကို ပယ်စွန့်နိုင်ကြကုန်၏။ တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့တွင် အကြင်ပုဂ္ဂိုလ် တို့သည်တွေးတောယုံမှားမှုကို လွန်မြောက်ကြကုန်၏၊ ယုံမှားသံသယ ကင်းကြကုန်၏၊ ယုံမှားမှုနှင့်မယှဉ်ကြကုန်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးလှူရခြင်းသည် များမြတ်သော အကျိုးရှိ၏။ ဤသာသနာတော်၌ တရားကို ထင်ရှားစေကုန်သော ဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံသည့် ဤသို့သော တပည့်သာဝကတို့ရှိပါကုန်၏၊ ထိုတပည့်သာဝကတို့တွင် တစ်စုံ တစ်ယောက်သော တပည့်သာဝကသည် (ဘုရားစသည်၌) အဘယ်သို့ ယုံမှားတော့ အံ့နည်း၊ မယုံမှားတော့သည်သာ ဖြစ်၏၊ ဩဃလေးပါးကို ကူးမြောက်ပြီးသောဝိစိကိစ္ဆာကို ဖြတ်တောက်ပြီးသော မာရ်ငါးပါးတို့ကို အောင်တော်မူသော လူသုံးပါး တို့ထက်မြတ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကို အကျွန်ုပ်တို့သည် ရှိခိုးကြပါ ကုန်စို့”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်၌ တွေးတောရာသည် မဟုတ် ပါလော၊ ခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်၌ တွေးတောရာသည် မဟုတ်ပါလော၊ မြက် ထင်းတောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်၌ တွေးတောရာသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာသည် မိန်းယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်၌ တွေးတောယုံမှား ခဲ့ပါမူခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်၌ တွေးတောယုံမှားခဲ့ပါမူ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်၌ တွေးတောယုံမှားခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟုဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မိန်းယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်၌ တွေးတောယုံမှားရာ၏၊ ခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်၌ တွေးတောယုံမှားရာ၏၊ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်၌တွေးတောယုံမှားရာ၏၊ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တဖိုလ်၌လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်၌လည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်၌လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌လည်းကောင်း တွေးတောယုံမှားရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ကင်္ခါကထာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဝဂ် (၁၃) ၄-ပရဝိတာရဏကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင်ခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ ယုံကြည်စေအပ်သူသူတစ်ပါးဟူသော အကြောင်းရှှိသူ သူတစ်ပါးနှင့်စပ်၍ ဖြစ်သူ တွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု မရှိသူ ဖြစ်၍ မသိပါမမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင်မခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ မယုံကြည်စေအပ်သူသူတစ်ပါးဟူသော အကြောင်း မရှိသူ သူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ မဖြစ်သူ မတွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှုရှိသူ ဖြစ်၍သိသည် မြင်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် သူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင်မခံရသူ သူတစ်ပါးတို့မယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသောအကြောင်း မရှိသူ သူတစ်ပါးနှင့်စပ်၍ မဖြစ်သူ မတွေဝေသူဆင်ခြင်မှုရှိသူ ဖြစ်၍ သိခဲ့ မြင်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်သည်လည်း သူတစ်ပါးတို့ဆွဲဆောင်ခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ ယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသောအကြောင်းရှိသူ သူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ဖြစ်သူ တွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု မရှိသူ ဖြစ်၍ မသိပါ မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာသည်လည်း သူတစ်ပါးတို့ဆွဲဆောင်ခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ ယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသောအကြောင်းရှိသူ သူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ဖြစ်သူ တွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု မရှိသူ ဖြစ်၍ မသိပါ မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာသည်ကားသူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင် မခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ မယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသောအကြောင်း မရှိသူသူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ မဖြစ်သူ မတွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု မရှိသူ ဖြစ်၍ သိပါ မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှု ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် ပုထုဇဉ်သည်ကားသူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင်မခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ မယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသော အကြောင်း မရှိသူသူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ မဖြစ်သူ မတွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု ရှိသူ ဖြစ်၍ သိပါ မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု သံဃာ၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှေ့အစွန်း၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုနောက်အစွန်း၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု မရှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည်နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ်မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါမဖြစ်ခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသောထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် ဖြစ်၍။ပ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီး့သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီး သည်မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှု သည်ရှှိပါ၏၊ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး)တို့၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ပြောပြမှုသည် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှား အပ်ပြီး။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီး။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂ ကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအားသူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားတို့ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှား ရန်မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီး။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအားသူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ငါ ဆို၏၊ မသိသူမမြင်သူအား ငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ ဤကား ရုပ်။ပ။ ‘ဤကားဝိညာဏ်၏ ချုပ်ခြင်း’ဟု ဤသို့ သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ငါ ဆို၏၊ မသိသူမမြင်သူအား ငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ ရဟန်းတို့ ‘ဤကား ဆင်းရဲတည်း။ပ။ ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း’ဟု သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့သိမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးမသိသေးလျှင် ပိုင်းခြား၍ မသိသေးလျှင် မခွါနိုင်သေးလျှင် မပယ်နိုင်သေးလျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ မထိုက်၊ ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးသိလျှင် ပိုင်းခြား၍သိလျှင် ခွါနိုင်လျှင် ပယ်နိုင်လျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ ထိုက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သာလျှင်။ပ။ (အာနန္တရိက ကံငါးပါးနှင့် နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရားတို့ကို မပြုတော့ပြီ”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားအားလုံးသည် ချုပ်ခြင်းသဘောရှိ၏ဟူ၍ (ကိလေသာ) မြူ အညစ်အကြေးကင်းစင်သော တရားမျက်စိသည်ဖြစ်ပေါ်၏၊ ရဟန်းတို့ (ထိုအခါ) အရိယာသာဝကသည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဓောတက လောက၌ ယုံမှားမှုရှိသူ တစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ လွတ်မြောက် စေခြင်းငှါငါဘုရား တတ်နိုင်မည် မဟုတ်၊ သင်သည် မြတ်သော နိဗ္ဗာန်တရားကို သိလတ်သော် ဤနည်းဖြင့်သံသရာအလျဉ်'ဩဃ'ကို လွန်မြောက် နိုင်ရာ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ် ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်သည်မဟုတ်ပါလော၊ လမ်းခရီးဟုတ်သည် လမ်းခရီး မဟုတ်သည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်သည်မဟုတ်ပါလော၊ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာအား မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို သူတစ်ပါးတို့အကယ်၍ ပြောပြရကုန်မူ လမ်းခရီးဟုတ်သည် လမ်းခရီး မဟုတ်သည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်မူမြက် ထင်း တောစိုး သစ်ပင်တို့၏ နာမည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တ္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြကုန်ရာ၏၊ လမ်းခရီးဟုတ်သည် လမ်းခရီး မဟုတ်သည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြကုန်ရာ၏၊ မြက် ထင်းတောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြကုန်ရာ၏၊ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို လည်း့ကောင်း သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြကုန်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပရဝိတာရဏကထာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဝဂ် (၁၄) ၅-ဝစီဘေဒကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ဘဝတို့၌ သမာပတ်ဝင်စားသူတို့အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူတို့အား နှုတ်မြွက်မှုသည် အခါခပ်သိမ်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူ အားလုံးအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော (လောကီလောကုတ္တရာ) သမာပတ်တို့၌ နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် ရှိပါသလော။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား စကားရှိသည် ဖြစ်၍ နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ကိုယ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ကိုယ်ရှှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား စကားရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသော သူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း ‘သမုဒယ’ဟု သိသောသူသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း ‘သမုဒယ’ဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခချုပ်ရာ ‘နိရောဓ’ဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခချုပ်ရာ ‘နိရောဓ’ဟူသောစကားကိုပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂဟု သိသောသူသည် မဂ္ဂဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဖြစ်ကြောင်း ‘သမုဒယ’ဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဖြစ်ကြောင်း ‘သမုဒယ’ဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခချုပ်ရာ ‘နိရောဓ’ဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခချုပ်ရာ ‘နိရောဓ’ဟူသောစကားကိုမပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂဟု သိသောသူသည် မဂ္ဂဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်သည် အဘယ်လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသနည်း။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်သည် အမှန် ‘သစ္စာ'လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နား ‘သောတ’ သည် အမှန် ‘သစ္စာ’ လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နား ‘သောတ’ သည် အဘယ်လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နား ‘သောတ’ သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု ရှိသည် ဖြစ်၍ အသိဉာဏ်သည် အမှန် ‘သစ္စာ’ လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော၊ နား ‘သောတ’ သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အသိဉာဏ်သည် အမှန်'သစ္စာ'လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိခဲ့ပါမူ နား ‘သောတ’ သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု ရှိသည် ဖြစ်၍ အသိဉာဏ်သည် အမှန် ‘သစ္စာ’ လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော၊ နား ‘သောတ’ သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏၁၃ ဝေဒနာနှစ်ပါးတို့၏ သညာနှစ်ပါးတို့၏ စေတနာနှစ်ပါးတို့၏ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာပေါကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်။ပ။ တေဇောကသိုဏ်း။ ဝါယောကသိုဏ်း။ နီလကသိုဏ်း။ ပီတကသိုဏ်း။ လောဟိတကသိုဏ်း။ ဩဒါတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်ကို။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ အာကိဉ္စညာ ယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ပ။ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအားနှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုမရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာပေါကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို။ပ။ တေဇောကသိုဏ်း။ ဝါယောကသိုဏ်း။ နီလကသိုဏ်း။ ပီတကသိုဏ်း။ လောဟိတကသိုဏ်း။ ဩဒါတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်ကို။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ အာကိဉ္စညာ ယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ပ။ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအားနှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုမရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီသမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီသမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကီသမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု မရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု မရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကီစတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု မရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဒုတိယဈာန်။ တတိယဈာန်။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဒုတိယဈာန်။ တတိယဈာန်။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဒုတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဒုတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအားနှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ဝိစာရတို့ကိုဝစီသင်္ခါရတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီဝိတက်ဝိစာရတို့ကိုဝစီသင်္ခါရတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန် သည်ဖြစ်၍ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ရှိခဲ့ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ဝိစာရတို့ကိုဝစီသင်္ခါရတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ဝိစာရတို့ကိုဝစီသင်္ခါရတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာပေါကသိုဏ်း။ တေဇောကသိုဏ်း။ ဝါယောကသိုဏ်း။ နီလကသိုဏ်း။ ပီတကသိုဏ်း။ လောဟိတကသိုဏ်း။ ဩဒါတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စကားကိုဝိတက်ကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ စကားကိုဝိတက်ကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ပဌမဈာန်ဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိခဲ့ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သမာပတ်ဝင်စားသူအားနှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကားကိုဝိတက်ကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကားကို သညာကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ဒုတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူအား သညာရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကားကိုဝိတက်ကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ပဌမ ဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကားကို သညာကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ တတိယ့ဈာန်ကို။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူအား သညာသည် ရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်ဝင်စားသူ၏ စကားသည် ချုပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ စကားသည် ချုပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ စကားသည် ချုပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိ၏ဟုနှလုံးပြုလျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ချုပ်ကုန်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိ၏ဟု နှလုံးပြုလျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ စကားသည် ချုပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိ၏ဟုနှလုံးပြုလျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ပီတိသည် ချုပ်၏။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ထွက်သက်ဝင်သက်တို့သည် ချုပ်ကုန်၏။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ရုပ်ဟူသောအမှတ်သညာသည် ချုပ်၏။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ဟူသောအမှတ်သညာသည် ချုပ်၏။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ဟူသောအမှတ်သညာသည် ချုပ်၏။ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ဟူသော အမှတ်သညာသည် ချုပ်၏။ နိရောဓသမာပတ်ကိုဝင်စားသူ၏ သညာသည်လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်လည်းကောင်း ချုပ်ကုန်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိ၏ဟု နှလုံးပြုလျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသညာသည်လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ဝိစာရတို့ကို ဒုတိယဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ပီတိကိုတတိယဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ထွက်သက်ဝင်သက်တို့ကို စတုတ္ထ ဈာန်၏ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်၏။ ရုပ်ဟူသောသညာကို အာကာသာနဉ္စာယတန ဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ဟူသော သညာကိုဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ဟူသောသညာကို အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ဟူသောသညာကို နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ သညာကိုလည်းကောင်း၊ ဝေဒနာကိုလည်းကောင်းနိရောဓသမာပတ်ကိုဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ထိုပုဂ္ဂ္ဂိုလ်အားသညာသည်လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အာနန္ဒာ ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော (တရားအားလုံးကို) မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင်ထိုးထွင်းသိတော်မူသော သိခီဘုရားရှင်၏ အဘိဘူမည်သော တပည့်သည် ဗြဟ္မာ့ပြည်၌ တည်လျက်-</p> <p style="text-indent:2em">မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌ အားထုတ်ကြ ကြိုးစားကြ လုံ့လ စိုက်ကြ ကုန်လော့၊ ‘ဆင်ပြောင်ကြီးသည် ကျူအိမ်ကို မှုန့်မှုန့် ညက်ညက် ချေဖျက် သကဲ့သို့ ‘သေမင်း၏ စစ်သည်ကိုမှုန့်မှုန့် ညက်ညက် ချေဖျက်ကြကုန်လော့။ အကြင်သူသည် ဤ (ဓမ္မဝိနယ) သာသနာတော်၌ မမေ့မလျော့ နေ၏၊ ထိုသူသည် ပဋိသန္ဓေနေမှုသံသရာကို ပယ်စွန့်၍ ဆင်းရဲအဆုံးကို ပြုလတ္တံ့ဟု တစ်သောင်း သော လောကဓာတ်ကို အသံဖြင့်သိစေ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝစီဘေဒကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ သောတာပတ္တိမဂ်ခဏ၌ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသောပုဂ္ဂိုလ်အား ဒုက္ခဟူသောစကားကို မြွက်ဆို၏ဟု အယူရှိသူ ပုဗ္ဗသေလိယ အစရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်လို၍ ဤဝစီဘေဒကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ မိမိဝါဒ၌ တည်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အရူပဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သောတာပတ္တိမဂ်ခဏ ပဌမဈာန်ဝင်စားရာကာလမှ တစ်ပါးသော အလုံးစုံသောသမာပတ်ကို ဝင်စားသောအခါကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ လောကီသမာပတ်ဝင်စားသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဒုတိယဈာန် အစရှိသော လောကုတ္တရာသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း၊ လောကီသမာပတ် အားလုံးကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် ရှေ့သို့ တက်ခြင်းအစရှိသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော ကာယဝိညတ်ပင်တည်း၊ အကြင်စိတ်တို့သည် ဝစီဝိညတ်ကို ဖြစ်စေကုန်၏၊ ထိုစိတ်တို့သည်ပင် ကာယဝိညတ်ကို ဖြစ်စေကုန်၏၊ ဤသို့ဖြစ်သော် အဘယ့်ကြောင့် ကိုယ်၏ လှုပ်ရှားမှု မဖြစ်သနည်းဟု စောဒနာလိုသောကြောင့် သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ပရဝါဒီဆရာကား မိမိဝါဒ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပဋိက္ခေပလည်း ပြု၏၊ ဝန်လည်းဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ပဌမဈာန်နှင့် ယှဉ်သော သောတာပတ္တိမဂ်ကိုဝင်စားသူသည် မဂ်ခဏ၌ ဒုက္ခဟူ၍ နှုတ်မြွက်နိုင်ခဲ့ပါမူ သမုဒယ အစ ရှိသည်ကိုလည်း နှုတ်မြွက်နိုင်ရာ၏၊ ဒုက္ခဟူ၍ နှုတ်မမြွက်နိုင်ခဲ့ပါမူ သမုဒယအစ ရှိသည်ကိုလည်း နှုတ်မမြွက်နိုင်ရာဟု စောဒနာလို၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ပရဝါဒီဆရာကား မိမိဝါဒ၌ တည်၍ ဝန်ခံခြင်း ပယ်ခြင်းကို ပြုသည်၊ လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူသည် ဒုက္ခ ဒုက္ခဟု အဖန်ဖန် ရှု၏ဟု ပရဝါဒီဆရာက အယူရှိ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ လောကုတ္တရာ စတုသစ္စဉာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ သောတဝိညာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ သောတသမ္ဖဿနှင့် မနောသမ္ဖဿကို ရည်ရွယ်၍ ဖဿနှစ်ပါးဟု ဆိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၅) ၆-ဒုက္ခာဟာရကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခ၌ ဉာဏ်ကို ဆောင်ခြင်းသည် မဂ္ဂင်လော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော သူတို့သည် ဆင်းရဲဟူသောစကားကို ပြောဆိုကုန်၏၊ ထိုသူအားလုံးတို့သည်ပင် မဂ်ကို ပွားစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော သူတို့သည် ဆင်းရဲဟူသောစကားကို ပြောဆိုကုန်၏၊ ထိုသူအားလုံးတို့သည်ပင် မဂ်ကို ပွားစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွားစေပါကုန်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗာလပုထုဇဉ်တို့သည် ဆင်းရဲဟူသောစကားကို ပြောဆိုကုန်၏၊ ဗာလပုထုဇဉ် တို့သည်မဂ်ကို ပွားစေကုန်သလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိကို သတ်သူသည်။ အဖကို သတ်သူသည်။ ရဟန္တာကို သတ်သူသည်။ (ဘုရားရှင်၌) သွေးစိမ်းတည်စေသူသည်။ သံဃာကို သင်းခွဲသူသည် ဆင်းရဲဟူသောစကားကို ပြောဆို၏၊ သံဃာကိုသင်းခွဲသူသည် မဂ်ကို ပွားစေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခာဟာရကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဒုက္ခ ဒုက္ခဟူသောစကားကို ပြောဆိုသူသည် ဒုက္ခသစ္စာ၌ ဉာဏ်ကို ဆောင်သည် မည်၏၊ ဒုက္ခသစ္စာ၌ ဉာဏ်ကို ဆောင်ခြင်းကို ဒုက္ခာဟာရ မည်၏ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ထိုဉာဏ်သည် မဂ်မည်၏၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်လို၍ ဤဒုက္ခာဟာရကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဝိပဿနာ မရှုသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဝိပဿနာရှုသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်၊ ထိုဝိပဿနာရှုသူတို့သည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို မြွက်ဆိုသည်ရှိသော် မဂ်ကို ပွားစေသည် မည်၏ဟူသော စကားသည် ပရဝါဒီဆရာ၏ အယူမျှသာတည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ယခင်အဖြေကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှါ ဤမေးခွန်းကို ထပ်၍ မေးသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၆) ၇-စိတ္တဋ္ဌိတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်နေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥပါဒ်ခဏသည် နေ့ဝက် ဘင်ခဏသည် နေ့ဝက် တည်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် နှစ်ရက်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥပါဒ်ခဏသည် တစ်နေ့ ဘင်ခဏသည် တစ်နေ့ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် လေးရက်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ရှစ်ရက်တို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ဆယ်ရက်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ နှစ်ဆယ်ရက်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ တစ်လပတ်လုံး တည်ပါသလော။ နှစ်လတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ လေးလတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ရှစ်လတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ဆယ်လတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ တစ်နှစ်ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ လေးနှစ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ရှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ဆယ်နှစ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်နှစ်ဆယ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်သုံးဆယ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်လေးဆယ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်ငါးဆယ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်နှစ်ရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်လေးရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်ငါးရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်ထောင်ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်နှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်လေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်ရှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ပါသလော။ နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ရှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ဆယ့်ခြောက်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ သုံးဆယ့်နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ခြောက် ဆယ့်လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာငါးရာတို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ကမ္ဘာတစ်ထောင် တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာနှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ကမ္ဘာလေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာရှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာသောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာလေးသောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာခြောက်သောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာရှစ်သောင်းလေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥပါဒ်ခဏသည် ကမ္ဘာလေးသောင်းနှစ်ထောင် တည်ပါသလော၊ ဘင်ခဏသည် ကမ္ဘာလေးသောင်းနှစ်ထောင် တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ရက်ပတ်လုံး အကြိမ်များစွာ ဖြစ်ကုန်၍ ချုပ်ကြသော အခြားတရားတို့သည်ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ငါဘုရားသည် ဤစိတ်သည် လျင်မြန်သော ဖြစ်ခြင်းရှိသကဲ့သို့ စိတ်အတူအခြားတစ်ပါး တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကိုမျှလည်း ငါဘုရား မြင်တော်မမူ။ ရဟန်းတို့ လွန်ကဲလျင်မြန်သော ဤစိတ်သည် နှိုင်းယှဉ်ဖွယ် ဥပမာကိုလည်း ရဖို့ရန် မလွယ်ကူ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဥပမာအားဖြင့် မျောက်သည် တောအုပ်ကြီး၌ လှည့်လည်လတ်သော်သစ်ခက်ကို ဆွဲကိုင်၏၊ ထိုသစ်ခက်ကို လွှတ်၍ အခြားသစ်ခက်ကို ဆွဲကိုင်၏၊ ထိုသစ်ခက်ကို လွှတ်၍အခြားသစ်ခက်ကို ဆွဲကိုင်ပြန်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤအတူပင်လျှင် အကြင်တရားကို စိတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မနဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိညာဏ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဆိုအပ်၏။ ထိုတရားသည် ညဉ့်၌လည်းကောင်း၊ နေ့၌လည်းကောင်း တခြားတစ်ပါးသာလျှင် ဖြစ်၏၊ တခြားတစ်ပါးသည် ချုပ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတဝိညာဏ်သည်။ပ။ ဃာနဝိညာဏ်သည်။ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည်။ ကာယဝိညာဏ်သည်။ အကုသိုလ်စိတ်သည်။ ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်။ ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်။ မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော။ မာနနှင့် တကွဖြစ်သော။ ဒိဋ္ဌိနှင့် တကွဖြစ်သော။ ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော။ ထိနနှင့် တကွဖြစ်သော။ ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော။ အဟိရိကနှင့် တကွဖြစ်သော။ အနောတ္တပ္ပနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်နေပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်နားဖြင့် အသံကို ကြားပါသလော။ပ။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့ကို နမ်းရှူပါသလော။ လျှာဖြင့် အရသာကိုလျက်ပါသလော။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိပါသလော၊ စိတ်ဖြင့် သဘောတရားကို သိပါ့သလော။ပ။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် စိတ်ဖြင့် သဘောတရားကို သိ၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်ပါသလော။ပ။ နားဖြင့် အသံကို ကြားပါသလော။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့ကိုနမ်းရှူ ပါသလော။ လျှာဖြင့် အရသာကို လျက်သလော၊ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် ရှေ့သို့ တက်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင် နောက်သို့ဆုတ်ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် နောက်သို့ ဆုတ်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင် ရှေ့သို့တက်ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် တည့်တည့်ကြည့်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်တစောင်းကြည့် ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် တစောင်းကြည့်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်တည့်တည့်ကြည့်ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် ကွေး၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်ဆန့်ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် ဆန့်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင် ကွေးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည်အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည် အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည်အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏။ပ။ တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ ယာမာနတ်တို့၏။ တုသိတာနတ်တို့၏။ နိမ္မာနရတီနတ်တို့၏။ ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနတ်တို့၏။ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာဗြဟ္မာတို့၏။ ဗြဟ္မပုရောဟိတာဗြဟ္မာတို့၏။ မဟာဗြဟ္မာတို့၏။ ပရိတ္တာဘာဗြဟ္မာတို့၏။ အပ္ပမာဏာဘာဗြဟ္မာတို့၏။ အာဘဿရာဗြဟ္မာတို့၏။ ပရိတ္တသုဘာဗြဟ္မာတို့၏။ အပ္ပမာဏသုဘာဗြဟ္မာတို့၏။ သုဘကိဏှာဗြဟ္မာတို့၏။ ဝေဟပ္ဖိုလ်ဗြဟ္မာတို့၏။ အဝိဟာဗြဟ္မာတို့၏။ အတပ္ပါဗြဟ္မာတို့၏။ သုဒဿာဗြဟ္မာတို့၏။ သုဒဿီဗြဟ္မာတို့၏။ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည် အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသောစိတ်သည် ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အနှစ်တစ်ရာ ဖြစ်၏၊ လူတို့၏ တစ်ခုသောစိတ်သည် အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသောစိတ်သည် ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အနှစ်ငါးရာတို့ ဖြစ်၏၊ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည် အနှစ်ငါးရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်ထောင်ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်နှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်လေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်ရှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာ၏ သုံးဖို့တစ်ဖို့ တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာတစ်ဝက် တည်ပါသလော။ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ပါသလော။ နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံးတည်သလော။ ရှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ တစ်ဆယ့်ခြောက်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ သုံးဆယ့်နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ခြောက်ဆယ့်လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာငါးရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာတစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာနှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာလေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာရှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် ကမ္ဘာတစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ဖြစ်၏၊ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည် ကမ္ဘာတစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ စိတ်သည် ခဏခဏ ဖြစ်ပါသလော၊ ခဏခဏ ချုပ်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့သည် ခဏခဏ စုတေကုန်ပါသလော၊ ခဏခဏ ပဋိသန္ဓေနေပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည်အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့သည် အကြင်စိတ်ဖြင့်သာပဋိသန္ဓေနေကုန်၏၊ ထိုစိတ်ဖြင့်သာ စုတေပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တဋ္ဌိတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သမာပတ်စိတ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝင်စိတ်ကိုလည်းကောင်း မပြတ်သော အစဉ်အဆက်ဖြင့် ဖြစ်နေသည်ကို မြင်၍ တစ်ခုတည်းသာလျှင် ဖြစ်သော စိတ်သည် ရှည်ကြာစွာ တည်နေ၏ဟု အယူ ရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှါ ဤစိတ္တဋ္ဌိတိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဌီခဏကို မသုံးသပ်မူ၍ ‘အနိစ္စာဝတ သင်္ခါရာ၊ ဥပ္ပါဒဝယဓမ္မိနော’ဟူသော ဒေသနာနည်းဖြင့် ဥပါဒ်ခဏနှင့် ဘင်ခဏ နှစ်ပါး၏ အစွမ်းဖြင့် ဤပုစ္ဆာကို ပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ စိတ်ထက် အထူးအားဖြင့် လျင်သော အပြန်ရှိကုန်သော တရားတို့ကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တစ်ဖန် မေးမြန်းလတ်သော် အကြင်စိတ်၏ ရှည်သော တည်ခြင်းကို အလိုရှိ၏၊ ထိုစိတ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ‘စုလ္လာသီတိသဟဿာနိ ကပ္ပါ တိဋ္ဌန္တိ ယေ မရူ’ အစရှိသောစကား၏ အစွမ်းအားဖြင့် အရူပဘုံမှ တစ်ပါးသောဘုံ၌ အသက်ထက်ဆုံး တည်ခြင်းကို ပယ်၍ အရူပဘုံ၌ အသက်ထက်ဆုံး တည်ခြင်းကို ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ သကဝါဒီ အမေးကဲ့သို့ အဋ္ဌကထာ ဆို၏၊ မူလဋီကာဆရာကား ပရဝါဒီ၏ စကားဟု ဆိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၇) ၈-ကုက္ကုဠကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်သလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာသည် ကိုယ်၌ ဖြစ်သောချမ်းသာ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သောချမ်းသာ၊ နတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာ၊ လူ၌ ဖြစ်သောချမ်းသာ၊ လာဘ်ရမှု ချမ်းသာ၊ အရိုအသေပြုမှု ချမ်းသာ၊ ယာဉ်စီးရမှုချမ်းသာ၊ အိပ်မှု ချမ်းသာ၊ အစိုးရမှု ချမ်းသာ၊ လွှမ်းမိုးကြီးကဲမှု ချမ်းသာ၊ လူ၏ ချမ်းသာ၊ ရဟန်းအဖြစ် ချမ်းသာ၊ အာသဝတို့ အာရုံဖြစ်သော ချမ်းသာ၊ အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်သော ချမ်းသာ၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ကပ်ရောက်မှုရှိသော ဥပဓိ ချမ်းသာ၊ ကပ်ရောက်မှု မရှိသော နိရူပဓိချမ်းသာ၊ အာမိသရှိသော ချမ်းသာ၊ အာမိသ မရှိသော ချမ်းသာ၊ နှစ်သက်မှုရှိသော ချမ်းသာ၊ နှစ်သက်မှု မရှိသောချမ်းသာ၊ ဈာန်ချမ်းသာ၊ လွတ်မြောက်မှု ဖိုလ်ချမ်းသာ၊ ကာမ ချမ်းသာ၊ ကာမမှ ထွက်မြောက်မှုချမ်းသာ၊ ဆိတ်ငြိမ်မှု ချမ်းသာ၊ ငြိမ်းချမ်းမှု ချမ်းသာ၊ ထိုးထွင်း၍ သိမှု ချမ်းသာသည် ရှိသည်သာမဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သုခဝေဒနာသည်။ပ။ ထိုးထွင်းသိမှု ချမ်းသာသည် ရှိခဲ့ပါမူ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် ဒုက္ခဝေဒနာ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲ၊ စိတ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲ၊ စိုးရိမ် ပူဆွေး ငိုကြွေးမှု ကိုယ်ဆင်းရဲမှု စိတ်ဆင်းရဲမှု ပြင်းစွာ ပင်ပန်းမှုတို့ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ အလုံးစုံသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ရဟန်းတို့ အဘယ်မည်သောအလုံးစုံသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သနည်း။ ရဟန်းတို့ မျက်စိသည်ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ အဆင်းတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည်ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ စက္ခုသမ္ဖဿသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ စက္ခုသမ္ဖဿဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာ သည့် ခံစားမှု သုခ ဒုက္ခ ဥပေက္ခာသည်လည်းပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သနည်း၊ ရာဂမီးဖြင့် ဒေါသမီးဖြင့် မောဟမီးဖြင့် ပြောင်ပြောင့်တောက်လောင်၏၊ ပဋိသန္ဓေနေရခြင်း အိုရခြင်း သေရခြင်း ပူပန်ရခြင်း ငိုကြွေးရခြင်း ဆင်းရဲရခြင်းနှလုံးမသာရခြင်း ပြင်းစွာ ပင်ပန်းရခြင်းတို့ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏ဟု ငါ ဆို၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">နားသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ အသံတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏။ပ။ နှာခေါင်းသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ အနံ့တို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏၊ လျှာသည် ပြောင်ပြောင် တောက်လောင်၏၊ အရသာတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏၊ ကိုယ်သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ အတွေ့အထိတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏။ပ။ စိတ်သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ သဘောတရားတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏၊ မနောဝိညာဏ် သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ မနောသမ္ဖဿသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ မနောသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ခံစားမှု သုခ ဒုက္ခ ဥပေက္ခာသည်လည်းပြောင်ပြောင် တောက်လောင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သနည်း၊ ရာဂမီးဖြင့် ဒေါသမီးဖြင့် မောဟမီးဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ပဋိသန္ဓေနေရခြင်း အိုရခြင်း သေရခြင်း ပူပန်ရခြင်း ငိုကြွေးရခြင်း ဆင်းရဲရခြင်းနှလုံးမသာရခြင်း ပြင်းစွာ ပင်ပန်းရခြင်းတို့ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏ဟု ငါ ဆို၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ကာမဂုဏ်တို့သည် ဤငါးပါးတို့တည်း။ အဘယ်ငါးပါးတို့နည်း၊ လိုချင်ဖွယ်နှစ်သက်ဖွယ် မြတ်နိုးဖွယ် ချစ်ဖွယ်သဘော ရှိ၍ ကာမရာဂနှင့် စပ်လျက် တပ်စွန်းဖွယ် ဖြစ်သောစက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော အဆင်း။ သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော အသံ။ ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်သိအပ်သော အနံ့။ ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော အရသာ။ပ။ လိုချင်ဖွယ် နှစ်သက်ဖွယ် မြတ်နိုးဖွယ်ချစ်ဖွယ်သဘောရှိ၍ ကာမရာဂနှင့် စပ်လျက် တပ်စွန်းဖွယ်ဖြစ်သော ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သောအတွေ့အထိတို့တည်း။ ရဟန်းတို့ ကာမဂုဏ်တို့သည် ဤငါးပါးတို့ပေတည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အရတော်ကြကုန်၏၊ သင်တို့သည် ကောင်းစွာ ရအပ်ကုန်၏၊ သင်တို့သည် အကျင့်မြတ်ကို ကျင့်သုံးခြင်းငှါ အခွင့်ကို ရအပ်၏။ ရဟန်းတို့ တွေ့ထိမှု၏တည်ရာ'ဖဿာယတန’ ခြောက်မျိုးရှိသော ‘ဆဖဿာယတနိက'ငရဲတို့ကို ငါမြင်အပ်ကုန်၏၊ ထိုငရဲ၌ မျက်စိဖြင့်အဆင်းအားလုံးကို ကြည့်သော် မလိုလားအပ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ လိုလားအပ်သောသဘောကိုမမြင်။ မနှစ်သက်အပ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ နှစ်သက်အပ်သောသဘောကို မမြင်။ စိတ်နှလုံးကို မပွါးစေတတ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သောသဘောကို မမြင်။ နားဖြင့်အသံအားလုံးကို နားထောင်သည်ရှိသော်။ပ။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့အားလုံးကို နမ်းရှူသည်ရှိသော်။ လျှာဖြင့်အရသာအားလုံးကို လျက်သည်ရှိသော်။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိအားလုံးကို တွေ့ထိသည်ရှိသော်။ စိတ်ဖြင့်သဘောတရားအားလုံးကို သိသည်ရှှိသော် မလိုလားအပ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ လိုလားအပ်သောသဘောကို မသိ။ မနှစ်သက်အပ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ နှစ်သက်အပ်သောသဘောကို မသိ။ စိတ် နှလုံးကို မပွါးစေတတ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သောသဘောကိုမသိ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အရတော်ကုန်၏၊ ရဟန်တို့ သင်တို့သည် ကောင်းစွာရအပ်ကုန်၏၊ သင်တို့သည် အကျင့်မြတ်ကို ကျင့်သုံးခြင်းငှါ အခွင့်ကို ရအပ်၏။ ရဟန်းတို့ တွေ့ထိမှု၏တည်ရာ ‘ဖဿာယတန'ခြောက်မျိုးရှိသော ‘ဖဿာယတနိက'နတ်ပြည်တို့ကို ငါမြင်အပ်ကုန်၏၊ ထိုနတ်ပြည်တို့၌ မျက်စိဖြင့် အဆင်းအားလုံးကို ကြည့်သည်ရှိသော် လိုလားအပ်သောသဘောကိုသာမြင်၏၊ မလိုလားအပ်သောသဘောကို မမြင်။ နှစ်သက်အပ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ မနှစ်သက်အပ်သောသဘောကို မမြင်။ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ စိတ်နှလုံးကို မပွါးစေတတ် သောသဘောကို မမြင်။ပ။ နားဖြင့် အသံကို ကြားသည်ရှိသော်။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့အားလုံးကို နမ်းရှူ သည်ရှှိသော်။ လျှာဖြင့် အရသာအားလုံးကို လျက်သည် ရှိသော်။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိအားလုံးကို တွေ့ထိသည်ရှှိသော်။ စိတ်ဖြင့် သဘောတရားအားလုံးကို သိသည်ရှိသော် လိုလားအပ်သောသဘော ကိုသာ သိ၏၊ မလိုလားအပ်သောသဘောကို မသိ။ နှစ်သက်အပ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ မနှစ်သက်အပ်သောသဘောကို မသိ။ စိတ်နှလုံးကိုပွါးစေတတ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ စိတ်နှလုံး ကို မပွါးစေတတ်သောသဘောကို မသိ”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်သဘောတရားသည် မမြဲ၊ ထိုသဘောတရားသည် ဆင်းရဲ၏ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောတော်မူအပ်သည် ဖြစ်၍ သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် မမြဲကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်သဘောတရားသည် မမြဲ၊ ထိုသဘောတရားသည် ဆင်းရဲ၏ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောတော်မူအပ်သည် ဖြစ်၍ သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် မမြဲကုန်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပြုပြင်အပ်သောသင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် အလိုမရှိအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်နှလုံးကို မတိုးပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှှိသလော၊ ဒုက္ခကို ဖြစ်စေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည်။ပ။ ဥပုသ်ကျင့်သုံးခြင်းသည်။ပ။ ဘာဝနာပွါးခြင်းသည်။ပ။ မြတ်သောအကျင့်သည် အလိုမရှိအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်နှလုံးကိုမပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို ဖြစ်ပေါ်စေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှိသည်၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ ချမ်းသာကို ဖြစ်စေတတ်သည်၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဒါနသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှှိသည်၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှိသည်၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ ချမ်းသာကို ဖြစ်ပေါ်စေတတ်သည်၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည်။ ဥပုသ်စောင့်သုံးမှုသည်။ ဘာဝနာပွါးမှုသည်။ မြတ်သောအကျင့်သည်အလိုရှှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှှိသည်၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သောအကျိုးရှိသည်၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ ချမ်းသာကို ပွါးစေတတ်သည်၊ ချမ်းသာသောအကျိုးရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်သောအကျင့်သည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှှိသည်၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ ချမ်းသာကို ဖြစ်ပေါ်စေတတ်သည်၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပြုပြင်အပ်သောသင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မဂ်ဉာဏ်လေးပါးတည်းဟူသော ရောင့်ရဲခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ထင်ရှား သိပြီး သောတရားရှိသည့် ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မြင်သော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား နိဗ္ဗာန်ဟူသောဝိဝေကသည်ချမ်းသာ၏။ လောက၌ အမျက် မထွက်ခြင်းသည် လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါအပေါင်းတို့၌ (မညှဉ်းဆဲမိအောင်) စောင့်စည်းခြင်းသည် လည်းကောင်း ချမ်းသာ၏။ လောက၌ ကာမဂုဏ်တို့ကို လွန်မြောက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စွဲမက်မှု'ရာဂ’ ကင်းသည်၏ အဖြစ်သည်ချမ်းသာ၏၊ ငါဟူသော မာနကို ဆုံးမနိုင်ခြင်းသည် စင်စစ် အမြတ်ဆုံး ချမ်းသာ ဖြစ်၏။ ချမ်းသာခြင်းဖြင့် ချမ်းသာသို့ ရောက်၏၊ ထိုရောက်သောချမ်းသာကား ချမ်းသာ အစစ်ပေတည်း၊ ဤဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့သို့ ရောက်ခြင်းသည် စင်စစ် အမြတ်ဆုံး ချမ်းသာပေတည်း”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ကုက္ကုဠကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘သဗ္ဗံ ဘိက္ခဝေ အာဒိတ္တံ, သဗ္ဗေ သင်္ခါရာ ဒုက္ခာ’ အစရှိသော သုတ်တို့ကို မသင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ မုချအားဖြင့် သင်္ခါရတရားအားလုံးတို့သည် ပြာပူကဲ့သို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ အလျှံကင်း၍ ရဲရဲညီးသော မီးကျီးနှင့် ရောကုန်သကဲ့သို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ ပြာပူငရဲနှင့် တူကုန်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဂေါကုလိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို အထူးထူး အပြားပြားသော သုခကို ပြခြင်းဖြင့် ပယ်ဖျက်တော်မူလို၍ ဤကုက္ကုဠကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အပိုင်းအခြားကို မပြုဟူသည် သာမညအားဖြင့် အားလုံးပင် ပြာပူနှင့် တူကုန်သလောဟူ၍ ဆိုလိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၈) ၉-အနုပုဗ္ဗာဘိသမယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သောတာပတ္တိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သောတာပတ္တိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သကဒါဂါမိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သကဒါဂါမိမဂ်ကို ပွားများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အနာဂါမိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အနာဂါမိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အရဟတ္တမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အရဟတ္တမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုမြင်သဖြင့် အဘယ်တရားကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ပယ်စွန့်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပန်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပန် မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် မတွေ့ထိဘဲ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန် မည်သလော၊ ကောလံကောလသောတာပန် မည်သလော၊ ဧကဗီဇီသောတာပန် မည်သလော၊ ဘုရား၌ မတုန်မလှုပ် သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသလော၊ တရား၌။ပ။ သံဃာတော်၌။ပ။ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့် တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်းလေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပန်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပန် မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်, ကောလံကောလသောတာပန်, ဧကဗီဇီသောတာပန်မည်သလော၊ ဘုရား၌ သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသလော၊ တရား၌။ပ။ သံဃာတော်၌။ပ။ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သောသီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ပယ်စွန့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမ်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမ် မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့် တစ်ခုသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမ်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမ် မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ အနာဂါမ်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ အနာဂါမ် မမည်သလော၊ လေးဖို့ ပြု၍အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ မည်သလော။ပ။ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော။ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီမမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ အနာဂါမ်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ အနာဂါမ် မမည်သလော၊ လေးဖို့ ပြု၍အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော။ပ။ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီ မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီမမည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၃</b>။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ အရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘အရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာ မမည်သလော၊ ပယ်စွန့်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာအဖြစ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရာဂကင်းသလော။ပ။ ဒေါသကင်းသလော။ပ။ မောဟကင်းသလော။ပ။ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးဖြစ်သူ, ခန္ဓာဝန်ကို ချပြီးသူ, ရအပ်သော မိမိအကျိုးစီးပွါးရှိသူ, ကုန်ခန်းပြီးသောဘဝသံယောဇဉ်ရှိသူ, ကောင်းစွာသိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, အဝိဇ္ဇာတံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ,ကံသင်္ခါရကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, တဏှာတံခါးတိုင်ကို နုတ်ပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးရွက် မရှိသူ,အရိယာဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ချပြီးသူ, ကျပြီးသော (ခန္ဓာ) ဝန်ရှိသူ, (မာနနှင့်) မယှဉ်သူ, အောင်ပွဲကိုကောင်းစွာ အောင်ပြီးသူ ဖြစ်သလော၊ ထိုရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားအပ်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်သလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများအပ်သလော၊ အထူးသိထိုက်သော တရားကို အထူးသိအပ်သလော၊ ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သောတရားကိုပိုင်းခြား၍ သိအပ်သလော၊ ပယ်ထိုက်သောတရားကို ပယ်ရှားအပ်သလော၊ ပွါးစေထိုက်သောတရားကိုပွါးစေအပ်သလော။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍မျက်မှောက်ပြု ထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက် မပြုအပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ မဂ္ဂသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ အရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘အရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်းထိုတရားတို့နှင့် တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာ မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရာဂကင်းသလော။ပ။ ဒေါသကင်းသလော၊ မောဟကင်းသလော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူခန္ဓာဝန်ကို ချပြီးသူ, ဘဝသံယောဇဉ်ကုန်ခန်းပြီးသူ, ကောင်းစွာ သိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, အဝိဇ္ဇာတံခါး ကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ, ကံသင်္ခါရကျုံး မြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးတိုင်ကိုနုတ်ပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ကို ချပြီးသူ, ကျပြီးသော (ခန္ဓာ) ဝန်ရှိသူ, (မာန) နှင့် မယှဉ်သူ, အောင်ပွဲကို ကောင်းစွာ အောင်ပြီးသူ ဖြစ်သလော၊ ထိုရဟန္တာသည်ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားအပ်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက် ပြုအပ်သလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးစေအပ်သလော၊ အထူးသိထိုက်သော တရားကိုအထူးသိအပ်သလော၊ ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သော တရားကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သလော၊ ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားအပ်သလော၊ ပွါးစေထိုက်သော တရားကို ပွါးစေအပ်သလော။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သောတရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို ရှုလတ်သော်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟုဆိုထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကို ရှုလတ်သော်ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ မဂ်ကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ဒုက္ခသစ္စာကိုမြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ မဂ်ကို မြင်လတ်သော်ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို ရှုလတ်သော်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟုဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ နိရောဓသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ မဂ်ကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို ရှုလတ်သော်။ပ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည်ဖြစ်၍ နိရောဓသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ မဂ်ကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်ခြင်းသည် အကျိုး မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို ရှုလတ်သော်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟုဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ နိရောဓသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို မြင်ခြင်းသည် အကျိုး မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်အပ်သော် သစ္စာလေးပါးတို့ကို မြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ပါကုန်၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာသည် သစ္စာလေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်သော် ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ပါကုန်၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာသည် ခန္ဓာငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်သော် အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို အနိစ္စဟုမြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်ကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်သော် ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်သည် ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်သော် ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေသည် ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်လေးပါးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် လေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်ရှစ်ပါးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် ရှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ် လေးဆယ့်လေးပါးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် လေးဆယ့်လေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ် ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဥပမာအားဖြင့် မဟာသမုဒ္ဒရာသည် အစဉ်အတိုင်း ညွတ်သည် အစဉ် အတိုင်းကိုင်းသည် အစဉ်အတိုင်း ရှိုင်းသည် (ဖြစ်၍) အစကတည်းကပင် ကမ်းစောက် ဖြစ်သည် မဟုတ်၊ ရဟန်းတို့ ဤအတူ ဤဓမ္မဝိနယသာသနာတော်၌ အစဉ်အတိုင်း ကျင့်သုံးအပ်သည် အစဉ်အတိုင်း ပြုလုပ်အပ်သည် အစဉ်အတိုင်း အကျင့်ရှိသည် ဖြစ်၍ အစကတည်းကပင် အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိသည်မဟုတ်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်းသိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ပန်းထိမ်သည်သည် ငွေ၏ အညစ်အကြေးကို တဖြည်းဖြည်း ထုတ်ပစ် သကဲ့သို့ ထို့အတူပညာရှိသည် အစဉ်သဖြင့် မိမိ၏ အညစ်အကြေးကို အနည်းငယ် အနည်းငယ် အခွင့်ရတိုင်း အခွင့်ရတိုင်း (ရာဂစသော အညစ် အကြေးကို) ထုတ်ပစ် ရာ၏”ဟူသော မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ် ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အရှင်ဂဝမ္ပတိထေရ်သည် ရဟန်းတို့အား ဤစကားကို ဆို၏- ငါ့ရှင်တို့ ဤတရားစကားကို မြတ်စွာဘုရားမျက်မှောက်တော်မှ ကြားနာသင်ယူခဲ့ရ၏- ‘ရဟန်းတို့ ဆင်းရဲကို မြင်သောသူသည် ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကိုလည်း မြင်၏။ ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းကို မြင်သော သူသည်ဆင်းရဲကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကိုလည်း မြင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကို မြင်သော သူသည် ဆင်းရဲကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကိုလည်း မြင်၏။ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကို မြင်သော သူသည် ဆင်းရဲကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကိုလည်း မြင်၏ဟု ဤတရားစကားကို မြတ်စွာဘုရားမျက်မှောက်တော်မှ ကြားနာသင်ယူခဲ့ရ၏”ဟူ၍ ဤသို့ ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သာလျှင်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော ဤတရား သုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏။ ကိလေသာစိုးစဉ်းမျှ ရှိစေကာမူ အပါယ်လေးပါး တို့မှ လွတ်၏၊ (အာနန္တရိက ကံငါးပါးနှင့်နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရားတို့ကို မပြုတော့ပြီ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား အလုံးစုံသော တရားသည် ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ထိုအလုံးစုံ ဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားသည် ချုပ်ခြင်းသဘောရှိ၏ဟု (ကိလေသာ) မြူအညစ်အကြေးကင်းသော တရားမျက်စိ ‘သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်’ သည် ထင်ရှားဖြစ်၏။ ရဟန်းတို့ (ထိုအခါ သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အရိယာသာဝကသည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သုံးပါးသော သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">အနုပုဗ္ဗာဘိသမယကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ‘အနုပုဗ္ဗေန မေဓာဝီ၊ ထောကံ ထောကံ ခဏေ ခဏေ၊ ကမ္မာရော ရဇတဿေဝ နိဒ္ဒမေ မလမတ္တနော'အစရှိသော သုတ်တို့ကို မသင့်သောအားဖြင့်ယူ၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သော သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်ခြင်းဖြင့် အချို့သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏၊ သမုဒယ, နိရောဓ, မဂ္ဂသစ္စာကို မြင်ခြင်းဖြင့် အချို့သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏၊ ကြွင်းသော မဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ သည်လည်း ထိုသောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ် အတူပင် ပယ်စွန့်ကုန်၏၊ ဤသို့ ဆိုခဲ့ပြီးသော ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ခြင်း အစဉ်အားဖြင့် တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးကုန်သော အဖို့ အစုတို့ဖြင့် အစဉ်အတိုင်းကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်ခြင်းကို ပြု၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရ၏ဟု အယူရှိကုန်သော အန္ဓက, သဗ္ဗတ္ထိက, သမ္မိတိယ, ဘဒြယာနိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို စိစစ်ခြင်းငှါ ဤ အနုပုဗ္ဗာဘိသမယကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တစ်ခုသော မဂ်၏ များသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းမှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ တစ်ဖန် မေးပြန်သော် ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်ခြင်းစသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့သည်လည်း သောတာ ပတ္တိမဂ်ပင်တည်းဟူ၍ နှလုံးပြုကာ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဖိုလ်ကို မူကား တစ်ခုတည်းကိုသာ အလိုရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဒုက္ခသမုဒယနိရောဓသစ္စာကို မြင်ခြင်းဖြင့် မြင်ခြင်းကိစ္စ မပြီးဆုံးသေး၊ မဂ္ဂသစ္စာကို မြင်ခြင်းဖြင့်သာ သစ္စာကို မြင်ခြင်းကိစ္စ ပြီးဆုံးသည် မည်၏၊ ထိုအခါ ထိုသောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်၌တည်၏ဟု ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံရသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ တစ်ပြိုင်နက်အားဖြင့် သစ္စာလေးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ သစ္စာလေးပါးတို့၏ အထူးထူးသောသဘောရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ သမုဒ္ဒရာမှ ရေတစ်ပေါက်၏ အရသာကို သိခဲ့သော် ကြွင်းသော ရေအားလုံး၏ အရသာကို သိရသကဲ့သို့ တစ်ခုသော တရားကို အနိစ္စ စသော အခြင်းအရာအားဖြင့် သိအပ်သည်ရှိသော် တရားအားလုံးတို့ကိုလည်း ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏ဟူသော အယူဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ စတုသစ္စဉာဏ်ကို ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ သာဝကတို့နှင့် ဆက်ဆံသော စတုသစ္စဉာဏ်နှင့် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်လေးပါး ပေါင်း ရှစ်ပါးကို ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ အင်္ဂါတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးရှိသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ဉာဏ်ပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ ‘ဇရာမရဏေ ဉာဏံ ဇရာမရဏသမုဒယေ ဉာဏံ’ အစရှိသည်ဖြင့် နိဒါနဝဂ္ဂသံယုတ်၌ လာသော ဉာဏ်လေးဆယ့် လေးပါးပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ ‘ဇရာမရဏံ ဘိက္ခဝေ အနိစ္စံ သင်္ခတံ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နံ ခယဓမ္မံဝယဓမ္မံဝိရာဂဓမ္မံ နိရောဓဓမ္မံ’ စသည်ဖြင့် နိဒါနဝဂ္ဂ သံယုတ်၌လာသော ဉာဏ်ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးပင်တည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၉) ၁၀-ဝေါဟာရကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာနား၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ လောကီနား၌ မထိခိုက်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာဝိညာဏ်ဖြင့် သိပါကုန်သလော၊ လောကီဝိညာဏ်ဖြင့် မသိပါကုန်သလော၊ အရိယာသာဝကတို့သာသိပါကုန်သလော၊ ပုထုဇဉ်တို့ မသိပါကုန်သလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီနား၌ ထိခိုက်သည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီနား၌ ထိခိုက်ခဲ့ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာ (ဖြစ်၏) ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို လောကီဝိညာဏ်ဖြင့်သိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို လောကီဝိညာဏ်ဖြင့် သိနိုင်ခဲ့ကုန်မူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာ (ဖြစ်၏)ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို ပုထုဇဉ်တို့ သိကုန်သည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို ပုထုဇဉ်တို့သိခဲ့ပါကုန်မူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာ (ဖြစ်၏)ဟုမဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်မည်သလော၊ ဖိုလ်မည်သလော၊ နိဗ္ဗာန်မည်သလော၊ သောတာပတ္တိမဂ် မည်သလော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်မည်သလော၊ သကဒါဂါမိမဂ်မည်သလော၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်မည်သလော၊ အနာဂါမိမဂ်မည်သလော၊ အနာဂါမိဖိုလ်မည်သလော၊ အရဟတ္တမဂ်မည်သလော၊ အရဟတ္တဖိုလ်မည်သလော၊ သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော၊ သမ္မပ္ပဓာန်မည်သလော၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်မည်သလော၊ ဣန္ဒြေမည်သလော၊ ဗိုလ်မည်သလော၊ ဗောဇ္ဈင်မည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို နာကြားသော အချို့သူတို့ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားကို နားဖြင့် သိအပ်ပါသလော၊ နား၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ နားအားရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားကို နားဖြင့် မသိအပ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ နား၌ မထိခိုက်သည်မဟုတ်ပါလော၊ နားအား ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ မရောက်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကုတ္တရာတရားကို နားဖြင့် မသိအပ်ခဲ့ပါမူ နားအား ရှေးရှု ထင်ခြင်းသို့မရောက်ခဲ့ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှု၌ တပ်မက်သော အချို့သူတို့သည် ရှှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် တပ်မက်မှု တည်ရာလော၊ တပ်မက်ကြောင်းလော၊ နှစ်သက်ကြောင်းလော၊ မူးယစ်ကြောင်းလော၊ နှောင်ဖွဲ့ကြောင်းလော၊ တွေဝေကြောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် တပ်မက်မှု၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ မတပ်မက်ကြောင်း မဟုတ်ပါလော၊ မနှစ်သက်ကြောင်း မဟုတ်ပါလော၊ မမူးယစ်ကြောင်း မဟုတ်ပါလော၊ မနှောင်ဖွဲ့ကြောင်း မဟုတ်ပါလော၊ မတွေဝေကြောင်း မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကုတ္တရာတရားသည် တပ်မက်မှု၏ တည်ရာ မဟုတ်ခဲ့ပါမူမတပ်မက်ကြောင်း မနှစ်သက်ကြောင်း မမူးယစ်ကြောင်း မနှောင်ဖွဲ့ကြောင်း မတွေဝေကြောင်း ဖြစ်ခဲ့ပါမူဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြာဆိုမှု၌ (ပြစ်မှား) ဖျက်ဆီးသောအချို့သူတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် ဒေါသ၏ တည်ရာလော၊ ကောပ၏ တည်ရာလော၊ ပဋိဃ၏တည်ရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် ဒေါသ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် ကောပ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည်ပဋိဃ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကုတ္တရာတရားသည် ဒေါသ၏ တည်ရာ ကောပ၏ တည်ရာ ပဋိဃ၏တည်ရာ မဖြစ်ခဲ့ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာဟုမဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှု၌ တွေဝေသော အချို့သူတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာသည် တွေဝေမှု'မောဟ’ ၏ တည်ရာလော၊ မသိခြင်းကို ပြုတတ်ပါသလော၊ (ဉာဏ်) မျက်စိမရှိခြင်းကို ပြုတတ်ပါသလော၊ အသိဉာဏ်ကို ပိတ်ပင်တတ်ပါသလော၊ ပင်ပန်းခြင်းအဖို့ ရှိပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်ကို မဖြစ်စေတတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် တွေဝေမှု'မောဟ’ ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် မသိခြင်းကိုမပြုတတ်သည် (ဉာဏ်) မျက်စိမရှှိခြင်းကို မပြုတတ်သည် ပညာကို တိုးပွါးစေတတ်သည် မပင်ပန်းခြင်းအဖို့ရှိသည် နိဗ္ဗာန်ကို ဖြစ်စေတတ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကုတ္တရာတရားသည် တွေဝေမှု'မောဟ၏'တည်ရာ မဟုတ်ခဲ့ပါမူမသိခြင်းကို မပြုတတ်ခဲ့ပါမူ (ဉာဏ်) မျက်စိ မရှှိခြင်းကို မပြုတတ်ခဲ့ပါမူ ပညာကို တိုးပွါးစေတတ်ခဲ့ပါမူမပင်ပန်းခြင်းအဖို့ ရှှိခဲ့ပါမူ နိဗ္ဗာန်ကို ဖြစ်စေတတ်ခဲ့ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကိုနာကြားကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားလုံးတို့သည်ပင် မဂ်ကို ပွါးစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို နာကြားကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားလုံးတို့သည်ပင် မဂ်ကို ပွါးစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများစေကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗာလပုထုဇဉ်တို့သည် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကိုနာကြားကုန်၏၊ ဗာလပုထုဇဉ်တို့သည် မဂ်ကို ပွါးစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အမိကို သတ်သူသည် မဂ်ကို ပွါးစေသလော။ပ။ အဖကို သတ်သူသည်။ ရဟန္တာကိုသတ်သူသည် (ဘုရား၌) သွေးစိမ်း တည်စေသူသည်။ သံဃာကို သင်းခွဲသူသည်။ ဘုန်းတော်ကြီးသောမြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို နားကြား၏၊ ထိုသံဃာကို သင်းခွဲသူသည် မဂ်ကို ပွါးစေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ရွှေဖြင့် ပြီးသော တုတ်တံဖြင့် စပါးပုံကိုလည်းကောင်း၊ ရွှေပုံကိုလည်းကောင်းပြောကြားခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤအတူ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကုတ္တရာခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုဖြင့် လောကီတရားကိုလည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုနိုင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကြက်ဆူသားဖြင့် ပြီးသော တုတ်တံဖြင့် စပါးပုံကိုလည်းကောင်း၊ ရွှေပုံကိုလည်းကောင်းပြောကြားခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤအတူ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကီခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုဖြင့် လောကီတရားကိုလည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုနိုင်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတာ်ကြီးတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီဖြစ်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်လောကုတ္တရာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီနား၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကိုခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာနား၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ လောကီကို ခေါ်ဝေါ် ပြောဆိုလတ်သော်လောကီဝိညာဏ်ဖြင့် သိကုန်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာဝိညာဏ်ဖြင့် သိကုန်ပါသလော၊ လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ပုထုဇဉ်တို့ သိကုန်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် အရိယာသာဝကတို့ သိကုန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီဖြစ်၏၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာဖြစ်၏ဟုမပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကီတရားကိုလည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်းခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကီတရားကိုလည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီဖြစ်၏၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာဖြစ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီဖြစ်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် မဂ်ဖြစ်သလော၊ မဂ်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ် ပြောဆိုလတ်သော် မဂ်မဟုတ်ပါသလော၊ ဖိုလ်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ဖိုလ်ဖြစ်ပါသလော၊ ဖိုလ်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ဖိုလ်မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်သလော၊ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ပါသလော၊ သင်္ခတကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် သင်္ခတဖြစ်ပါသလော၊ အသင်္ခတကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်အသင်္ခတဖြစ်ပါသလော၊ ရုပ်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ရုပ်ဖြစ်ပါသလော၊ ရုပ်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ရုပ်မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ ဝေဒနာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ဝေဒနာဖြစ်ပါသလော၊ ဝေဒနာမဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ဝေဒနာမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ သညာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် သညာဖြစ်ပါသလော၊ သညာမဟုတ်သည်ကိုခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် သညာ မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ သင်္ခါရတို့ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်သင်္ခါရတို့ ဖြစ်ကုန်ပါသလော၊ သင်္ခါရ မဟုတ်သည်တို့ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် သင်္ခါရမဟုတ်သည်တို့ဖြစ်ကုန်ပါသလော၊ ဝိညာဏ်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်ဝိညာဏ်ဖြစ်ပါသလော၊ ဝိညာဏ်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်ဝိညာဏ်မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဝေါဟာရကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကုတ္တရာ အခေါ်အဝေါ်စကားဖြင့် ခေါ်ဝေါ်ပြောဆို၏ဟု အယူရှိသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ရန် ဤဝေါဟာရကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုပရဝါဒီဆရာတို့၏ မသင့်သော အယူဝါဒ ရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ပြခြင်းငှါ သကဝါဒီဆရာက မေးသည်၊ သင် ပရဝါဒီ၏ သဒ္ဒါယတနသည်သာလျှင် လောကုတ္တရာလော၊ သို့မဟုတ် သောတာယတန အစရှိသည်တို့သည်လည်း လောကုတ္တရာလောဟု မေးလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ လောကီဖြစ်သော ဒေသေတဗ္ဗတရားစကားကို ဟောပြောသည်ရှိသော် မြတ်စွာဘုရား၏ စကားသည် လောကီပင်ဖြစ်သည်ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် အချို့တို့၏ဝါဒကို ပယ်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဝဂ် (၂၀) ၁၁-နိရောဓကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲ၏ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ပ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ ကိုးကွယ်ရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ လဲလျောင်းရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ မရွေ့လျောရာတို့သည်နှစ်မျိုးတို့လော။ မသေရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ နိဗ္ဗာန်တို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်တို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်နှစ်မျိုးတို့၏ မြင့်မြတ်ခြင်း ယုတ်နိမ့်ခြင်းသည် ရှိပါသလော၊ ယုတ်ညံ့ခြင်းမွန်မြတ်ခြင်းသည် ရှိပါသလော၊ တိုးတက်ခြင်း ဆုတ်ယုတ်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။ အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း၊ အကွဲအပြားသည်လည်းကောင်း၊ အရေးအကြောင်းသည်လည်းကောင်း၊ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းကုန်သော သင်္ခါရတို့ကို ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းစေကုန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချုပ်ငြိမ်းစေပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းကုန်သော သင်္ခါရတို့ကို ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းစေကုန်ခဲ့ပါမူ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့ကိုလည်း စင်စစ် ဧကန် ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့ကိုလည်း စင်စစ် ဧကန် ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့ကိုလည်း စင်စစ် ဧကန် ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ပါကုန်မူ ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့ကိုလည်း စင်စစ်ဧကန် ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ပါကုန်မူထိုအကြောင်းကြောင့် ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့သည်လည်း အရိယာမဂ်ကို အကြောင်းပြု၍ချုပ်ငြိမ်းပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချုပ်ငြိမ်းပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတရားတို့သည် အရိယာမဂ်ကို အကြောင်းပြု၍ချုပ်ငြိမ်းပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့သည် နောက်ထပ် တစ်ဖန် မဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့သည် နောက်ထပ် တစ်ဖန် မဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">နိရောဓကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သင်္ခါရတရားတို့ကို အနိစ္စ စသော သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းမှ ကင်းသောအားဖြင့် ချုပ်ခြင်း၊ သင်္ခါရတရားတို့ကို အနိစ္စ စသော သင့်သောအကြောင်း အားဖြင့် ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ခြင်းဟူသော နှစ်ပါးသော ချုပ်ခြင်းတို့ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ နိရောဓသစ္စာဟု အယူရှိကုန်သော မဟိသာသက အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှါ ဤနိရောဓကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဒုက္ခသစ္စာနှစ်ပါတို့ကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပဋိသင်္ခါနိရောဓ အပ္ပဋိသင်္ခါနိရောဓဟူသော နှစ်ပါးသော အခြင်အရာတို့ဖြင့် ဒုက္ခ၏ ချုပ်ခြင်းကို အလိုရှိသောကြောင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဒုက္ခသစ္စာနှစ်ပါးတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းမှုကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဒုက္ခချုပ်ငြိမ်းမှုကို အလိုရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ နိဗ္ဗာန်နှစ်ပါးတို့၏ မြင့်မြတ်ခြင်း ယုတ်နိမ့်ခြင်းစသည်တို့ကို မမြင်ရသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်ပြီးသော သင်္ခါရတို့၏ တစ်ဖန်နောက်ထပ် မချိုးဖဲ့ မဖျက်ဆီးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။ တစ်နည်း- မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့၏ အရိယာမဂ် မဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ချုပ်ငြိမ်းမြဲတိုင်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ချုပ်ငြိမ်း သောကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> -- t4gdbnn8gqeyb7s17v9ls22u5g9uu40 19130 19129 2025-07-10T04:18:52Z Tejinda 173 19130 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်သုံးပုံ မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်</b> | previous = [[ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်|(ခ) ပုဂ္ဂလပညတ်ပါဠိတော်]] | previous2 = | next = [[ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်-ဒု]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} <p style="text-align: center;">အဘိဓမ္မပိဋက</p> <h3 style="text-align:center;">ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်</h3> <p style="text-align: center;">မြန်မာပြန်</p> <p style="text-align: center;">နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။</p> <h3 style="text-align:center;">၁-ပုဂ္ဂလကထာ</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-သုဒ္ဓသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <p style="text-align: center;">၁-အနုလောမပစ္စနိက်</p> <p style="text-align: center;">(က) ပဌမနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။ ၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ ၂။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။ ၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။ ၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့။ ၆</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း သင် မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အနုလောမပဉ္စက ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိကမ္မစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။ ၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။ ၈</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။ ၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည်ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ"ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည်ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိကမ္မစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ ဤသို့ သင် (သကဝါဒီ) အောက်မေ့မှတ်ထင်ခဲ့ပါမူ ထိုအောက်မေ့မှတ်ထင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ထိုဝန်ခံချက်ဖြင့်ပင် ဤသို့ဝန်ခံသော သင် (သကဝါဒီ) ကို ဤသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်တော့၏၊ ထိုသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်သော သင် (သကဝါဒီ) ကို (ငါတို့) ဖိနှိပ်ပါကုန်၏၊ သင် (သကဝါဒီ) သည် ကောင်းစွာ အဖိအနှိပ်ခံရသူလည်း ဖြစ်တော့၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။ ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည်ရှိ၏၊ (ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ) ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပနယနစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ အရှင်သကဝါဒီ (သင့်အပေါ်၌) ငါ ပြုခဲ့သော ဤဖိနှိပ်မှုသည် မတရားသဖြင့် ဖိနှိပ်မှု ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအနုလောမပဉ္စက၌ ဤအတူပင် ကြည့်ရှုစမ်းပါဦးလော့။</p> <p style="text-indent:2em">အနုလောမပဉ္စကနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">“ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ငါ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့် ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား ငါ မဆိုခဲ့၊ ဤသို့ ထိုအနုလောမပဉ္စက၌ ဤအတူပင် ကြည့်ရှုစမ်းပါဦးလော့။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအနုလောမပဉ္စက၌ ဤဝန်ခံချက်ဖြင့် ဤသို့ဝန်ခံသော ငါ (ပရဝါဒီ) တို့ကို သင် (သကဝါဒီ) သည် ဤသို့မဖိနှိပ်ထိုက်ကုန်ပါဘဲလျက် ငါ့ကို ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ ငါ (ပရဝါဒီ) တို့သည် မတရားသဖြင့် (ဤသို့) အဖိနှိပ်ခံရသူများသာ ဖြစ်ကြရပါကုန်၏-</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ၏ မတရားဖိနှိပ်ပုံ ၁၀</p> <p style="text-indent:2em">“အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်'မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ‘ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါး သော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ‘မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည့်ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့မူ ‘ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍လည်း သင် မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ‘ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ‘မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏’ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း”ဟု (ဖိနှိပ်ခဲ့၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်ကုန်၊ သို့ပါလျက် (သင်သကဝါဒီသည်) ငါ့ကို ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ ငါ (ပရဝါဒီ) တို့သည် မတရားသဖြင့် အဖိနှိပ်ခံရသူများ ဖြစ်ကြရကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဥပနယနစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂမနစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အကြောင်းကြောင့် သင် (သကဝါဒီ) သည် ငါ ပရဝါဒီကို ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့ပေ၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်းဟု (ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်)။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအကြောင်းကြောင့် ငါ့ကို အကြင်သို့ ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ သင်၏ ဤဖိနှိပ်ခြင်းသည် မှား၏၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် အကြင်ဖိနှိပ်မှုကို ပြုအပ်ပြီ၊ ထိုဖိနှိပ်မှုကို (သင်သည်) မတရားသဖြင့် ပြုအပ်၏၊ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်မှုကို ငါသည် ကောင်းစွာ ပြုအပ်၏၊ စကားအစဉ်၏ ပြီးဆုံးစေမှုကို ငါသည် ကောင်းစွာ ပြုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂမနစတုက္က ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဌမနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ပရမတ္ထအားဖြင့် ရအပ်သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ဤပုဂ္ဂလကထာ၌ ပရဝါဒီအရ သာသနာတွင်း ဝဇ္ဇိပုတ္တက, သမိတိယဂိုဏ်းဝင်တို့နှင့် သာသနာပ အညတိတ္ထိယများကို ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ သမ္မုတိသစ္စာအားဖြင့် ဟောသည်ကို သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထဟု ရည်ရွယ်၍ ရအပ်၏ဟု ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရား၏ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထ အမျိုးအစားကဲ့သို့သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထမျိုးကို ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရ-မရ ထင်ရှားအောင် ပြု၍ မေးတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ သကဝါဒီမေးသော ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရား၏ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထ အမျိုးအစားကို ပုဂ္ဂိုလ်၌ မရနိုင်သောကြောင့် ဤသို့ ပဋိက္ခေပ (ပယ်မြစ်၍) ပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ သကဝါဒီက ပဌမပုစ္ဆာ၌ ငါဆိုသော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထနှင့် ဒုတိယပုစ္ဆာ၌ ငါဆိုသော သစ္စိကဋ္ဌ ပရမတ္ထနှစ်ပါးတို့သည် အရ အတူတူပင် ဖြစ်ပါလျက် ပရဝါဒီသည် ပဌမပုစ္ဆာ၌ ဝန်ခံခဲ့ပြီးလျှင် ဒုတိယပုစ္ဆာသို့ရောက်မှ ပယ်မြစ်ပြန်သဖြင့် ဤသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ရှိ၏ဟု ဆိုတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ သမ္မုတိသစ္စာအားဖြင့် ရအပ်သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ ပရမတ္ထသစ္စာအားဖြင့် ရအပ်သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထကို ရည်ရွယ်၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ ပရဝါဒီက ‘အတ္ထိ ပုဂ္ဂလော အတ္တဟိတာယ ပဋိပန္နော’ဟု ဟောသော သမ္မုတိသစ္စာ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထမျိုးကဲ့သို့ သော သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထပုဂ္ဂိုလ်မျိုး ရ-မရကို ထင်ရှားအောင် ပြု၍ မေးသည်၊ သကဝါဒီက ပရဝါဒီမေးသော သမ္မုတိသစ္စာ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထမျိုးကား ရနိုင်သောကြောင့် ဤသို့ ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ အနုလောမပဉ္စက၌လာသော စကားရပ်အတိုင်း ပရဝါဒီက ပြောသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">၁-သုဒ္ဓသစ္စိကဋ္ဌ</p> <p style="text-align: center;">၂-ပစ္စနီကာနုလောမ</p> <p style="text-align: center;">(ခ) ဒုတိယနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင့်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ"ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည်ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပစ္စနီကပဉ္စက ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ပဋိကမ္မစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံကား</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင် ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိကမ္မစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင် ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ ဤသို့ သင် (ပရဝါဒီ) အောက်မေ့မှတ်ထင်ခဲ့ပါမူ ထိုအောက်မေ့မှတ်ထင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဤဝန်ခံချက်ဖြင့် ဤသို့ဝန်ခံသော သင် (ပရဝါဒီ) ကို ဤသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်တော့၏၊ ထိုသို့ ဖိနှိပ်ထိုက်သော သင် (ပရဝါဒီ) ကို ငါတို့ ဖိနှိပ်ပါကုန်၏၊ သင်ပရဝါဒီသည် ကောင်းစွာ အဖိနှိပ်ခံရသူလည်း ဖြစ်တော့၏-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ ၁</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင် စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားသည် ရှိ၏၊ ထိုငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">ဥပနယနစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉</b>။ အရှင်ပရဝါဒီ (သင့်အပေါ်၌) ငါ ပြုခဲ့သော ဤဖိနှိပ်မှုသည် မတရားသဖြင့် ဖိနှိပ်မှု ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုပစ္စနီကပဉ္စက၌ ဤအတူပင် ကြည့်ရှုစမ်းပါဦးလော့။ ပစ္စနီကပဉ္စကနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">“ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ငါ ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား ငါ မဆိုခဲ့၊ ဤသို့ထိုပစ္စနီကပဉ္စက၌ ဤအတူပင် ကြည့်ရှုစမ်းပါဦးလော့။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပစ္စနီကပဉ္စက၌ ဤဝန်ခံချက်ဖြင့် ဤသို့ဝန်ခံသော ငါ (သကဝါဒီ) တို့ကို သင် (ပရဝါဒီ) သည် ဤသို့မဖိနှိပ်ထိုက်ကုန်ပါဘဲလျက် ငါ့ကို ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ ငါ (သကဝါဒီ) တို့သည် မတရားသဖြင့် (ဤသို့) အဖိအနှိပ်ခံရသူများသာ ဖြစ်ကြရပါကုန်၏-</p> <p style="text-align: center;">ပရဝါဒီ၏ မတရားဖိနှိပ်ပုံ ၂</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟု သင် မဆိုခဲ့ပါမူ"ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးတို့ကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်းဟု (ဖိနှိပ်ခဲ့၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်ကုန်ပါဘဲလျက် သင် ငါ့ကို ဖိနှိပ်ဘိ၏၊ ငါ (သကဝါဒီ) တို့သည် မတရားသဖြင့် အဖိအနှိပ်ခံရသူများ ဖြစ်ကြရကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဥပနယနစတုက္က ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂမနစတုက္က</p> <p style="text-indent:2em">အကြင်အကြောင်းကြောင့် သင် (ပရဝါဒီ) သည် ငါသကဝါဒီကို ဤသို့ မဖိနှိပ်ထိုက်-</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀</b>။ အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုး့သည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောဖြစ်သော အကြင်တရားမျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုတရားမျိုးကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍သင် မဆိုခဲ့ပေ၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်းဟု (ဤကဲ့သို့ မဖိနှိပ်ထိုက်)။ ထိုအကြောင်းဖြင့်ပင် ဤသို့ ငါ့ကို အကြင်သို့ ဖိနှိပ်၏၊ သင်သည် ဤဖိနှိပ်မှုကို ပြုအပ်ပြီ၊ ထိုဖိနှိပ်မှုကိုသင်သည် မတရားသဖြင့် ပြုအပ်၏၊ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်မှုကို ငါသည် ကောင်းစွာ ပြုအပ်၏၊ (စကားအစဉ်၏) ပြီးဆုံးစေမှုကို ငါသည် ကောင်းစွာ ပြုအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂမနစတုက္က ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ပဋိကမ္မစတုက္က (အပိုဒ်-၇) ၌ ပရဝါဒီအား (သကဝါဒီ) က ဖိနှိပ်ခဲ့ပုံကို ပြန်၍ ပြသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပစ္စနီကာနုလောမ (အပိုဒ်-၆) စကားရပ်အတိုင်း သကဝါဒီက ပြန်ပြောသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဩကာသသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <h3>၁-အနုလောမပစ္စနိက် (ဂ) တတိယနိဂ္ဂဟ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော)့အကြင် စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">တတိယနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ရုပ်၌ အတ္တဟု ရှုသော အပြစ်၊ ဇီဝတခြား ကိုယ်တခြားဟု အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်သော အပြစ် ဤအပြစ်နှစ်ခုကို မြင်သဖြင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ကာလသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <h3>၁-အနုလောမပစ္စနိက် (ဃ) စတုတ္ထနိဂ္ဂဟ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်းရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆို၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သော စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း ရအပ်၏”ဟု အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်းရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သော စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">စတုတ္ထနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ထိုသူသည်ပင် မင်းမျိုး ထိုသူသည်ပင် ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်၏ဟု အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်သော အပြစ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးတည်းပင် အသက်ထင်ရှားရှိစဉ်အခါနှင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပြီးသော အခါတို့၌ အထူးမရှိဟု အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်သော အပြစ်ဟူသော အပြစ်နှစ်ခုကို မြင်သဖြင့် ပရဝါဒီက ဤသို့ ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-အဝယဝသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <h3>၁-အနုလောမပစ္စနိက် (င) ပဉ္စမနိဂ္ဂဟ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကား သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟု အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စမနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ရုပ်၌ အတ္တ၊ စက္ခု၌ အတ္တစသည် အဓိပ္ပါယ်သက်ရောက်သော အပြစ်ကို ကြောက်လန့်သဖြင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <p style="text-align: center;">၂-ဩကာသသစ္စိကဋ္ဌ</p> <p style="text-align: center;">၂-ပစ္စနီကာနုလောမ</p> <p style="text-indent:2em">(စ) ဆဋ္ဌနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့်မရအပ်”ဟု အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့်မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော ကိုယ် (ခန္ဓာ) ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သော စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဆဋ္ဌနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ကာလသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <p style="text-align: center;">၂-ပစ္စနီကာနုလောမ</p> <p style="text-indent:2em">(ဆ) သတ္တမနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း မရအပ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့်အခါခပ်သိမ်း မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကိုသင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်း မရအပ်”ဟူ၍သင် မဆိုခဲ့မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အခါခပ်သိမ်းမရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တမနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-အဝယဝသစ္စိကဋ္ဌ</h3> <p style="text-align: center;">၂-ပစ္စနီကာနုလောမ</p> <p style="text-indent:2em">(ဇ) အဋ္ဌမနိဂ္ဂဟ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ မရအပ်ပါမူထိုအကြောင်းကြောင့် “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။ ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အလုံးစုံသော (ခန္ဓာအစရှိသော) တရားတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌမနိဂ္ဂဟ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-align: center;">၅-သုဒ္ဓိကသံသန္ဒနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။ ၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-indent:2em">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကားသင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ် သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟု အကယ်၍သင် မဆိုခဲ့ပါမူ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ"ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟု အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။ပ။ သောတာယတနကို။ ဃာနာယတနကို။ ဇိဝှါ ယတနကို။ ကာယာယတနကို။ ရူပါယတနကို။ သဒ္ဒါယတနကို။ ဂန္ဓာယတနကို။ ရသာ ယတနကို။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနကို။ မနာယတနကို။ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀</b>။ စက္ခုဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ သောတဓာတ်ကို။ ဃာနဓာတ်ကို။ ဇိဝှါဓာတ်ကို။ ကာယဓာတ်ကို။ ရူပဓာတ်ကို။ သဒ္ဒဓာတ်ကို။ ဂန္ဓဓာတ်ကို။ ရသဓာတ်ကို။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်ကို။ စက္ခုဝိညာဏဓာတ်ကို။ သောတဝိညာဏဓာတ်ကို။ ဃာနဝိညာဏဓာတ်ကို။ ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်ကို။ ကာယဝိညာဏဓာတ်ကို။ မနောဓာတ်ကို။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို။ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁</b>။ စက္ခုန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ သောတိန္ဒြေကို။ ဃာနိန္ဒြေကို။ ဇိဝှိန္ဒြေကို။ ကာယိန္ဒြေကို။ မနိန္ဒြေကို။ ဇီဝိတိန္ဒြေကို။ ဣတ္ထိန္ဒြေကို။ ပုရိသိန္ဒြေကို။ သုခိန္ဒြေကို။ ဒုက္ခိန္ဒြေကို။ သောမနဿိန္ဒြေကို။ ဒေါမနဿိန္ဒြေကို။ ဥပေက္ခိန္ဒြေကို။ သဒ္ဓိန္ဒြေကို။ ဝီရိယိန္ဒြေကို။ သတိန္ဒြေကို။ သမာဓိန္ဒြေကို။ ပညိန္ဒြေကို။ အနညာတညဿာမီတိန္ဒြေကို။ အညိန္ဒြေကို။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အညာတာဝိန္ဒြေမှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် အကယ်၍ ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုး တခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ အကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့မူ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းမဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါး အတွက်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား အကယ်၍ ဟောအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်"ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါး အတွက်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ"ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ အရှင်သကဝါဒီ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ အကယ်၍ကား သင် မဆိုခဲ့လျှင် ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍ကား မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါး အတွက်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ"ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား အကယ်၍ ဟောအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်"ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏”ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ အကယ်၍ကား သင် မဆိုခဲ့မူ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏”ဟူ၍ကား မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ"ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကားသင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ သောတာယတနကို။ပ။ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅</b>။ စက္ခုဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ ကာယဓာတ်ကို။ပ။ ရူပဓာတ်ကို။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်ကို။ပ။ စက္ခုဝိညာဏဓာတ်ကို။ပ။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆</b>။ စက္ခုန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။ သောတိန္ဒြေကို။ပ။ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား အကယ်၍ ဟောအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ အကယ်၍ သင်မဆိုခဲ့မူ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏”ဟူ၍ကား မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သုဒ္ဓိကသံသန္ဒနာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ရုပ်သည် ပရမတ္တအားဖြင့် ရှိသကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ပရမတ္တအားဖြင့် ရှိခဲ့မူ ရုပ်နှင့် ဝေဒနာ စသည်တို့၏ အသီးအခြား တစ်ပါးစီ ဖြစ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ရုပ်မှ အသီးအခြား ရကောင်းလေသလောဟု ဤဒုတိယပုစ္ဆာကို မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရုပ်စသည်တို့မှ တစ်ပါးဟူ၍လည်းကောင်း၊ တစ်ပါးမဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ဟူသော အယူဝါဒနှင့်လည်းကောင်း၊ အသက်သည်တခြား ကိုယ်သည်တခြားလောဟု မေးခဲ့သော် မဖြေအပ်ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောသော သုတ်နှင့်လည်းကောင်း ဆန့်ကျင်နေသည်ကို မြင်သဖြင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ဤသို့ ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-ဩပမ္မသံသန္ဒနာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ခဲ့မူ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟု သင်မဆိုခဲ့မူ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား’ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်ခဲ့မူ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူထိုအကြောင်းကြောင့် “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ သင့်မဆိုခဲ့ပါမူဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းမဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝိညာဏ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကိုသင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို။ပ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရတို့ကို။ပ။ ဝိညာဏ်ကို။ပ။ ရုပ်ကို။ပ။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ သညာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ကို။ပ။ ရုပ်ကို။ပ။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို။ပ။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့ ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြားတို့ ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ခဲ့ပါမူဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့်ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုး တခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ် သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုး တခြားဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့တည်းဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုး တခြားဟုအကယ်၍ သင် မဆိုခဲ့မူဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ သင်္ခါရတို့ကိုလည်း မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်၏၊ ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ဝိညာဏ်သည် (သင်္ခါရတို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သင်္ခါရတို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိညာဏ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဝိညာဏ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် (ဝိညာဏ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနကို။ပ။ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ စက္ခာယတနကို။ပ။ မနာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဓမ္မာယတနကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတဓာတ်ကို။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ စက္ခုဓာတ်ကို။ပ။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတိန္ဒြေကို။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ စက္ခုန္ဒြေကို။ပ။ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုး တခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ခဲ့မူ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ ထို့ကြောင့်အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက်ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်ခဲ့မူ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါမူထိုအကြောင်းကြောင့် ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုး တခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟု အကယ်၍သင် မဆိုခဲ့မူ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ “ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) ရုပ်သည် (ဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ဝေဒနာသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သညာကို။ သင်္ခါရတို့ကို။ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉</b>။ သညာကို။ သင်္ခါရတို့ကို။ ဝိညာဏ်ကို။ ရုပ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀</b>။ သင်္ခါရတို့ကို။ ဝိညာဏ်ကို။ ရုပ်ကို။ ဝေဒနာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ သညာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁</b>။ ဝိညာဏ်ကို။ ရုပ်ကို။ ဝေဒနာကို။ သညာကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂</b>။ ရုပ်ကို။ ဝေဒနာကို။ သညာကို။ သင်္ခါရတို့ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ကုန်သကဲ့သို့ ဝိညာဏ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃</b>။ သောတာယတနကို။ပ။ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ စက္ခာယတနကို။ပ။ သောတာယတနကို။ပ။ မနာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဓမ္မာယတနကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄</b>။ သောတဓာတ်ကို။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ စက္ခုဓာတ်ကို။ပ။ မနောဝိညာဏဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ဓမ္မဓာတ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅</b>။ သောတိန္ဒြေကို။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။ပ။ သောတိန္ဒြေကို။ပ။ စက္ခုန္ဒြေကို။ပ။ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဖြစ်ခဲ့မူ အညာတာဝိန္ဒြေကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုး့တခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ “မိမိစီးပွါးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟု သင် မဆိုခဲ့မူ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရသကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ ‘မိမိ စီးပွားရေးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆ္ဆ္ဆ္ဆ္ဆာ၌ အညိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏၊ (ထို့ကြောင့်) အညာတာဝိန္ဒြေသည် (အညိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အညိန္ဒြေသည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အညာတာဝိန္ဒြေကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်သကဲ့သို့ မိမိစီးပွားရေးအတွက်ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ပုဂ္ဂိလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (အညာတာဝိန္ဒြေမှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဩပမ္မသံသန္ဒနာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-စတုက္ကနယသံသန္ဒနာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ ၁၀</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟု ဆိုသင့်သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟု သင် ဆိုခဲ့၏။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကား့သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟု သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ၃ ရုပ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ရုပ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ် ကိုရအပ်ပါသလော။ပ။ ၄ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်ပါသလော။ ၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်'ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်၏’ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍သာ သင် ဆိုခဲ့၏၊ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဝေဒနာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝေဒနာကို ကြဉ်ထား၍ (ဝေဒနာမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဝေဒနာကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သညာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ သညာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သညာကိုကြဉ်ထား၍ (သညာမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ သညာကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သင်္ခါရတို့သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်ပါသလော။ပ။ သင်္ခါရတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သင်္ခါရတို့ကိုကြဉ်ထား၍ (သင်္ခါရတို့မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ သင်္ခါရတို့ကို ရအပ်ပါကုန်သလော။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဝိညာဏ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝိညာဏ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ဝိညာဏ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့။</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခာယတန၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခာယတနကို ကြဉ်ထား၍ (စက္ခာယတနမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခာယတနကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မာယတနသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဓမ္မာယတန၌ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မာယတနကို ကြဉ်ထား၍ (ဓမ္မာယတနမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဓမ္မာယတနကို ရအပ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခုဓာတ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခုဓာတ်ကိုကြဉ်ထား၍ (စက္ခုဓာတ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခုဓာတ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ဓမ္မဓာတ်မှ တစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဓမ္မဓာတ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခုန္ဒြေ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခုန္ဒြေကို ကြဉ်ထား၍ (စက္ခုန္ဒြေမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခုန္ဒြေကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို ကြဉ်ထား၍ (အညာတာဝိန္ဒြေမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်'ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏’ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍သာ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ‘မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့လျှင် မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍ သင် မဆို၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ‘မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ရုပ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ရုပ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝေဒနာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဝေဒနာ၌ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝေဒနာကို ကြဉ်ထား၍ (ဝေဒနာမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဝေဒနာကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သညာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်ပါသလော။ပ။ သညာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုရအပ်ပါသလော။ပ။ သညာကို ကြဉ်ထား၍ (သညာမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌သညာကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ သင်္ခါရတို့သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ သင်္ခါရတို့၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါ့သလော။ပ။ သင်္ခါရတို့ကို ကြဉ်ထား၍ (သင်္ခါရ တို့မှ တစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌သင်္ခါရတို့ကို ရအပ်ပါကုန်သလော။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဝိညာဏ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဝိညာဏ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ဝိညာဏ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏ဟုသင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ဝိညာဏ်ကို ရအပ်၏ဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ‘မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခာယတန၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခာယတနကို ကြဉ်ထား၍ (စက္ခာယတနမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌စက္ခာယတနကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မာယတနသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဓမ္မာယတန၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မာယတနကို ကြဉ်ထား၍ (ဓမ္မာယတနမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဓမ္မာယတနကို ရအပ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စက္ခုဓာတ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခုဓာတ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခုဓာတ်ကိုကြဉ်ထား၍ (စက္ခုဓာတ်မှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခုဓာတ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို ကြဉ်ထား၍ (ဓမ္မဓာတ်မှ တစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ ဓမ္မဓာတ်ကိုရအပ်ပါသလော။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">စက္ခုန္ဒြေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ စက္ခုန္ဒြေ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ စက္ခုန္ဒြေကိုကြဉ်ထား၍ (စက္ခုန္ဒြေမှတစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ စက္ခုန္ဒြေကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို ကြဉ်ထား၍ (အညာတာဝိန္ဒြေမှ တစ်ပါး) ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်ပါသလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">တုန့်ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟု သင် မဆိုခဲ့လျှင် မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍ သင်ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ပုဂ္ဂိုလ်၌ အညာတာဝိန္ဒြေကို ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ် သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-align: center;">စတုက္ကနယသံသန္ဒနာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ ရုပ်ကို သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထအားဖြင့် ရခဲ့ပါမူ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ရုပ်စသော ငါးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော တရားတို့တွင် တစ်ပါးပါးသာလျှင် ဖြစ်သင့်သည်ဟု ရည်ရွယ်၍ ဤဒုတိယပုစ္ဆာကို မေးခြင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟု ဖြေဆိုခဲ့လျှင် ရုပ်သည် ချုပ်ပျောက်ပျက်စီးသကဲ့သို့ အတ္တ, ဇီဝဟု စွဲယူထားသောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ချုပ်ပျောက်ပျက်စီး၏ဟု ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိအဖြစ်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃</b>။ သစ္စိကဋ္ဌပရမတ္ထ ရကောင်းသော မဟာဘုတ်လေးပါးကို ကျန်မဟာဘုတ်သုံးပါးတို့က မှီသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ဝတ္ထုရုပ်ကိုဝိညာဏ်က မှီသကဲ့သို့လည်းကောင်း ရုပ်၌ ပုဂ္ဂိုလ်ရကောင်းသလောဟု မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄</b>။ သဘာဝတရားတို့ကို ခွဲခြားဝေဖန်သောအားဖြင့် ဝေဒနာစသော တရားအားလုံးတို့ကို လည်းကောင်း၊ သို့မဟုတ် နာမ် ခန္ဓာလေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း နိဗ္ဗာန်ကိုလည်းကောင်း ရုပ်မှ တစ်ခြားတပါးဟု ဆိုခြင်းငှါ တတ်ကောင်းသကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း ရုပ်မှ တစ်ခြားတစ်ပါးဟု ဆိုထိုက်ပါသလောဟူ၍ မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅</b>။ စိတ္တသမုဋ္ဌာနရုပ်တို့၏ မှီရာအားဖြင့် ရုပ်သည် ဝေဒနာစသည်၌ မှီ၍ ဖြစ်၏ဟု ဆိုခြင်းငှါ တတ်တောင်းသကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း မှီရာအဖြစ်ဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်၌ ရုပ်ဟု ဆိုထိုက်ပါသလောဟု မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆</b>။ ဆိုခဲ့ပြီးသော ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိနှင့် မိမိအယူ လဒ္မိသမယမှ ဆန့်ကျင်နေသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-လက္ခဏယုတ္တိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနှင့် တကွဖြစ်၍ ‘သပစ္စယ’မည်သလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်အကြောင်း ကင်း၍ ‘အပစ္စယ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်စီရင်ခံရသူဖြစ်၍ ‘သင်္ခတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်စီရင်မှု ကင်း၍ ‘အသင်္ခၤတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြဲသည်ဖြစ်၍ ‘သဿတ’ မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မမြဲသည်ဖြစ်၍ ‘အသဿတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနိမိတ်နှင့်တကွဖြစ်၍ ‘သနိမိတ္တ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနိမိတ် ကင်း၍ ‘အနိမိတ္တ’မည်သလော။ ၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် မရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ ‘သပစ္စယ’မည်သလော။ပ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်အကြောင်းကင်း၍ ‘အပစ္စယ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်စီရင်ခံရသူဖြစ်၍ ‘သင်္ခတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်စီရင်မှု ကင်း၍ ‘အသင်္ခၤတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြဲသည်ဖြစ်၍ ‘သဿတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မမြဲသည်ဖြစ်၍ ‘အသဿတ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနိမိတ်နှင့်တကွဖြစ်၍ ‘သနိမိတ္တ’မည်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြောင်းနိမိတ်ကင်း၍ ‘အနိမိတ္တ’မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။ ၂</p> <p style="text-align: center;">လက္ခဏယုတ္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ နိဗ္ဗာန်ကို ချန်ထား၍ နိဗ္ဗာန်မှ ကြွင်းသော သစ္စိကဋ္ဌတရားဟူသမျှသည် အကြောင်းပစ္စည်းနှင့် တကွဖြစ်သောကြောင့် ‘သပစ္စယ’ မည်၏၊ အကြောင်းတရားတို့’ ပေါင်းဆုံ၍ ပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ‘သင်္ခတ’ မည်၏၊ ဖြစ်ပြီးမှ ချုပ်ပျောက်သည်ဖြစ်၍ အခါခပ်သိမ်း မရှိသောကြောင့် ‘အသဿတ’ မည်၏၊ ဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းဟု ဆိုအပ်သော နိမိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ‘သနိမိတ္တ’ မည်၏၊ နိဗ္ဗာန်သည်ကား ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်မှ ပြန်သောအားဖြင့် ‘အပစ္စယ၊ အသင်္ခတ၊ သဿတ၊ အနိမိတ္တ’ မည်၏၊ ဤကား သစ္စိကဋ္ဌလက္ခဏာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း သစ္စိကဋ္ဌ ပရမတ္ထ ဖြစ်ခဲ့မူ တိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း သပစ္စယ စသည် ဖြစ်ရာ၏ဟု ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက မေးခြင်း ဖြစ်သည်၊ ပရဝါဒီကမူကား မိမိယူဆသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ အတ္တဇီဝနှင့် ယှဉ်သောကြောင့် ပယ်မြစ်ရလေသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ သမ္မုတိသစ္စာဖြင့် ပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်း သပစ္စယ စသောအဖြစ် မရှိခဲ့၊ ထို့ကြောင့် ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ ယူဆသော သကဝါဒီဆရာက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ ပရဝါဒီကား မိမိ၏ ယုတ်ညံ့သောဝါဒ၏ အစွမ်းဖြင့် တုံ့ပြန် ဖိနှိပ်မှုကို ပြု၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">၉-ဝစနသောဓနကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရအပ်သောအနက်သဘော မည်ပါသလော၊ ရအပ်သောအနက်သဘောသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရအပ်သောအနက်သဘောမည်၏၊ ရအပ်သောအနက်သဘော အချို့ကားပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်အချို့ကား ရအပ်သောအနက်သဘော မည်သလော၊ အချို့ကား ရအပ်သော အနက်သဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မှန်သောအနက်သဘော မည်သလော၊ မှန်သောအနက်သဘော သည်ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မှန်သောအနက်သဘော မည်၏၊ မှန်သောအနက်သဘော အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်အချို့ကား မှန်သောအနက်သဘော မည်သလော၊ အချို့ကား မှန်သောအနက်သဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်သလော၊ ထင်ရှားသော အနက်သဘောသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်၏၊ ထင်ရှားသောအနက်သဘော အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်အချို့ကား ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်သလော၊ အချို့ကား ထင်ရှား သောအနက်သဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောင်းစွာ ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်သလော၊ ကောင်းစွာထင်ရှားသောအနက်သဘောသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောင်းစွာ ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်၏၊ ကောင်းစွာ ထင်ရှား သောအနက်သဘောသည် အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အချို့ကား ကောင်းစွာ ထင်ရှားသောအနက်သဘော မည်သလော၊ အချို့ကား ကောင်းစွာ ထင်ရှားသောအနက်သဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောမည်သလော၊ အရှိသဘောသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောမည်၏၊ အရှိသဘော အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကားပုဂ္ဂိုလ် မမည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အချို့ကား အရှိသဘောမည်သလော၊ အချို့ကား အရှိသဘော မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ ၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောမည်သလော၊ အရှိသဘောသည် အားလုံး ပုဂ္ဂိုလ်မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမည်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှိသဘောမည်သလော၊ မရှိသဘောသည် အားလုံး ပုဂ္ဂိုလ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။ ၂</p> <p style="text-align: center;">ဝစနသောဓန ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁</b>။ မှန်သောသဘော၊ ထင်ရှားရှိသောသဘော၊ ကောင်းစွာ ထင်ရှားရှိသောသဘော၊ အရှိသဘော ဤလေးဋ္ဌာနကား ‘ရ'အပ်သော အနက်သဘောဟူသည်နှင့် ပရိယာယ်တူပုဒ်များတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂</b>။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘော ဖြစ်၏၊ အရှိသဘောသည် အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အချို့ကား ပုဂ္ဂိုလ်မမည်ဟု ပရဝါဒီက ဆိုခဲ့၏၊ ထိုစကားအရ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောမည်၏၊ အရှိသဘောသည် အလုံးစုံ ပုဂ္ဂိုလ် မမည်ဟု အနက် ရောက်ခဲ့၏၊ ထိုစကားကို ဝန်ခံစေလို၍ သကဝါဒီက ပဌမအမေးကို မေးသည်၊ ပရဝါဒီကလည်းဝန်ခံ၏။ သင်ပရဝါဒီသည် မိမိအကျိုးစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟူသော စကားမျှကို အမှီပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ရှိ၏ဟူသော အယူကို ယူဘိ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် မိမိအကျိုးအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိ၏ဟု ဟောသကဲ့သို့ ထို့အတူ သုညတော လောကံ အဝေက္ခဿု မောဃရာဇာ သဒါသတော အစရှိသောနည်းဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ် မရှိဟူ၍လည်း ဟောတော်မူခဲ့၏၊ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် အရှိသဘောဖြစ်၏ဟူသော အနက်သဘောသည် အလုံးစုံ ပုဂ္ဂိုလ် မမည်နိုင်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှိ၊ မရှိသော အနက်သဘောသည် အလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ် မမည်ဟူသော အနက်သို့လည်း ရောက်ခဲ့၏၊ ထိုကို ဝန်ခံမည်ဟူလော ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ဒုတိယပုစ္ဆာကို သကဝါဒီက မေးလေသည်၊ ပရဝါဒီကမူ ထိုအတိုင်း ဝန်မခံနိုင်သဖြင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေရသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၀-ပညတ္တာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်ရှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏၁။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ လိုချင်တပ်မက်မှု ‘ကာမ'ရှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်ရှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါမည်ကုန်သလော၃။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ လိုချင်မှု ‘ကာမ'ရှှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါမည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်မရှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ လိုချင်မှု ‘ကာမ'ရှှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်မရှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ လိုချင်မှု ‘ကာမ'ရှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်ရှိသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်မရှိသော သူသည်ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏၊ ရူပဓာတ်မှ စုတေ၍ အရူပဓာတ်သို့ ရောက်သော သတ္တဝါအချို့ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြတ်သလော၊ ရုပ်မရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်ရှိသော သူတို့သည် သတ္တဝါမည်ကုန်၏၊ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်မရှိ သောသူတို့သည် သတ္တဝါမည်ကုန်၏၊ ရူပဓာတ်မှ စုတေ၍ အရူပဓာတ်သို့ ရောက်သော သတ္တဝါအချို့ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ရှိသော သတ္တဝါသည် ပြတ်သလော၊ ရုပ်မရှိသော သတ္တဝါသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲဝေအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဖြစ်သလော၊ ဤသရီရသည် ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်သလော၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ, သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသော အနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသော အဖို့ရှိသလော၊ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ, ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်သလော၅။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်ဖြစ်သလော၊ ဤဇီဝသည်ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်သလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့်, ဇီဝ, ဇီဝနှင့်, ပုဂ္ဂိုလ်သည် တူသော အနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသော အဖို့ရှိသလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ကိုယ်ဟူ၍လည်ကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်၊ ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင်ဖြစ်ခဲ့မူ ကိုယ်နှင့် သရီရ၊ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိခဲ့မူ တူခဲ့မူ တူသော အဖို့ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ၊ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မခွဲဝေအပ်သည်ကို ပြု၍ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်၊ ဤဇီဝသည် ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်ခဲ့မူ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဇီဝ၊ ဇီဝနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည်တူသောအနက်ရှိခဲ့မူ တူခဲ့မူ တူသောအဖို့ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ခဲ့မူ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှ တစ်မျိုးတစ်ခြား ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြား၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ကိုယ်ဟူ၍လည်ကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်၊ ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏။ ကိုယ်နှင့် သရီရ၊ သရီနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏။ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ၊ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်၊ ဤဇီဝသည် ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဇီဝ၊ ဇီဝနှင့်ပုဂ္ဂိုလ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသော အဖို့ရှိ၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့်ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှ့တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယ ပုစ္ဆာ၌မူ ဇီဝသည်သရီရမှ တစ်မျိုး တခြား၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကား သာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြား၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ သင် မဆိုခဲ့မူကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်းကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်၊ ဤသရီရသည် ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏။ ကိုယ်နှင့် သရီရ၊ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏။ ထိုကိုယ်ကြောင့်သရီရ၊ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်၊ ဤဇီဝသည် ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဇီဝ၊ ဇီဝနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည်တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ (ကိုယ်သည်) ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြား၊ (ပုဂ္ဂိုလ်သည် ) ကိုယ်မှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း, ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲဝေအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်၊ ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ၊ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏။ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ, ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဇီဝဟူ၍လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမခွဲဝေအပ် သည်ကို ပြု၍ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤဇီဝပင်၊ ဤဇီဝသည် ဤပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဇီဝ၊ ဇီဝနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသော အဖို့ရှိ၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် ဇီဝ၊ ထိုဇီဝကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှတစ်မျိုး တခြား ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဇီဝသည်သရီရမှ တစ်မျိုးတခြား၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း, သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း,ကိုယ်ဟူ၍ လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင်, ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်သလော၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ, သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော။ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ၊ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြား လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၆။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ့်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မဝေခွဲအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်ခဲ့မူ ကိုယ်နှင့် သရီရ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသော အနက်ရှိခဲ့မူ တူခဲ့မူ တူသောအဖို့ရှိခဲ့မူ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့မူ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ပုဂ္ဂိုလ် သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ကိုယ်ဟူ၍လည်ကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသော အနက် ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏၊ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကားသင် မဆိုခဲ့၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟု သင်မဆိုခဲ့မူ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏၊ ကိုယ်နှင့် သရီရ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသော အနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏၊ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မိမိစီးပွားအတွက်ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်တော့ပေ။ ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ကိုယ်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ သရီရဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်ဟူ၍လည်းကောင်း ကိုယ်ကို မခွဲခြားအပ်သည်ကို ပြု၍ ဤကိုယ်သည် ဤသရီရပင် ဤသရီရသည်ဤကိုယ်ပင် ဖြစ်၏။ ကိုယ်နှင့် သရီရ သရီရနှင့် ကိုယ်သည် တူသောအနက်ရှိ၏၊ တူ၏၊ တူသောအဖို့ရှိ၏၊ ထိုကိုယ်ကြောင့် သရီရ ထိုသရီရကြောင့် ကိုယ်ဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်းဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ကိုယ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားဟူ၍ကား သင် မဆိုခဲ့ပေ၊ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။</p> <p style="text-align: center;">ပညတ္တာနုယောဂ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ရုပ်ရှိသည်ဟု ဆိုခဲ့သော် ရူပကာယသည် ထင်ရှားဖြစ်သင့်သောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ရုပ်ရှိသူဟူသော ပညတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ လိုချင်မှု ‘ကာမ’ ရှိသူဟု ဆိုအပ်သည်ရှိသော် ရာဂကင်းသူ၏ ထင်ရှားရှိသောကြောင့် လည်းကောင်း လိုချင်မှု ‘ကာမ’ ရှိသူဟူသော ပညတ် မရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သတ္တဝါဟူသည် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ပရိယာယ်ပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ရုပ်မရှိသူဟု ဆိုခဲ့သော် နာမ်ခန္ဓာတို့ ထင်ရှားရှိသောကြောင့်လည်းကောင်း ထိုသို့သဘောရှိသော ရုပ်မရှိသူဟူသော ပညတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း ပမအမေး၌ ပရဝါဒီက ဝန်ခံ၏၊ ဒုတိယအမေး၌ကား ရှေးအတိုင်းပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ကာယေ ကာယာနုပဿီဟု လာသောအရာ၌ ကာယအခြားတစ်ပါး၊ ပုဂ္ဂိုလ်အခြားတစ်ပါးဟု ပရဝါဒီက အယူရှိခဲ့၏၊ ထိုအယူကို ပယ်ဖျက်လို၍ ပဌမပုစ္ဆာကို သကဝါဒီက မေးသည်၊ ပရဝါဒီက ကာယနှင့် သရီရ, သရီရနှင့် ကာယအထူးကို မမြင်သောကြောင့် အမေးသုံးချက်ကို ဝန်ခံခဲ့၏။ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားလော ဟူသော စတုတ္ထအမေး၌မူ ‘အညံ ဇီဝံ အညံ သရီရန္တိ အဗျာကတမေတံ မယာ’ဟူသော တိုက်ရိုက်ဟော အာဟစ္စဘာသိတသုတ်ကို မပယ်နိုင်သောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေဆိုရ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ကိုယ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကိုယ်မှ တစ်မျိုးတခြားလောဟူသော ပရဝါဒီ၏ အမေးသည် အဖြေမပေးထိုက်သော ဌပနိယပုစ္ဆာ ဖြစ်သောကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ ပရဝါဒီကမူကား ယုတ်ညံ့သောဝါဒကို မှီ၍ တုံ့ပြန်ပြစ်တင်မှုကို ပြုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၁-ဂတိအနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၁။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် လည်းမကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် သွားလာပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ်အလွန် ကျင်လည် (သွားလာ) ပြီး၍ သံယောဇဉ်အားလုံးကုန်ဆုံးခြင်းကြောင့် ဆင်းရဲအဆုံးကို ပြုသူ ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်၏၊ ဤသို့သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ကား ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ သံသရာသည် မသိနိုင်သော အစရှိ၏၊ အဝိဇ္ဇာ ပိတ်ပင်အပ်ကုန်သည်၊ တဏှာဖြင့် ချည်နှောင်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ကျင်လည် သွားလာကြရကုန်သော သတ္တဝါတို့၏ ရှေ့အစွန်းသည် မထင်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ကား ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည်သွားလာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူဖြစ်ပြီးနောက် နတ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၇။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူသည်ပင် ထိုနတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူသည်ပင် ထိုနတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၉။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူဖြစ်ပြီး၍ နတ်ဖြစ်၏၊ နတ်ဖြစ်ပြီး၍ လူဖြစ်၏၊ လူသည် (နတ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ နတ်သည် (လူမှ) တစ်မျိုးတခြားတည်း၊ လူဖြစ်သော ထိုသတ္တဝါသည်ပင် ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူသော (သင် ပရဝါဒီ၏) စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ စုတေ၍ အခြားလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ခဲ့ပါမူ အခြား သောပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်တော့ပေ၊ ဤသို့ အခြားသောပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ခဲ့သော် သေခြင်း မည်သည် မဖြစ် လတ္တံ့၊ အသက်သတ်ခြင်းကိုလည်း မရနိုင်တော့ပေ၊ (ကုသိုလ်အကုသိုလ်) ကံသည် ရှိ၏၊ ကံ၏ အကျိုး သည်ရှိ၏၊ ပြုအပ်သော ကံတို့၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်သည် အကျိုးပေးလတ်သော်ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပင် ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူသော (သင် ပရဝါဒီ၏) စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း၁၀။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည်သွားလာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူဖြစ်ပြီး၍ ဘီလူးဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိသလော၊ ပြိတ္တာဖြစ်သော၊ ငရဲသားဖြစ်သော၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သော၊ ကုလားအုတ်ဖြစ်သော၊ နွားဖြစ်သော၊ မြည်းဖြစ်သော၊ ဝက်ဖြစ်သော၊ ကျွဲဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူသည်ပင် ထိုကျွဲဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူသည်ပင် ထိုကျွဲဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူဖြစ်ပြီး၍ ကျွဲဖြစ်၏၊ ကျွဲဖြစ်ပြီး၍ လူဖြစ်၏၊ လူ သည် (ကျွဲမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ကျွဲသည် (လူမှ) တစ်မျိုးတခြားတည်း၊ လူဖြစ်သော ထိုသတ္တဝါသည်ပင် ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူသော (သင် ပရဝါဒီ၏) စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ စုတေ၍ အခြားလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ခဲ့ပါမူ အခြား သောပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်တော့ပေ၊ ဤသို့ အခြားသောပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ခဲ့သော် သေခြင်းမည်သည် မဖြစ်လတ္တံ့၊ အသက်သတ်ခြင်းကို မရနိုင်တော့ပေ၊ (ကုသိုလ်အကုသိုလ်) ကံသည် ရှိ၏၊ ကံ၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ပြုအပ်သော ကံတို့၏ အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်သည် အကျိုးပေးလတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပင် ကျင်လည် (သွားလာ) ၏ဟူသော (သင် ပရဝါဒီ၏) စကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မင်းဖြစ်ပြီး၍ ပုဏ္ဏားဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမင်းသည်ပင် ထိုပုဏ္ဏားဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မင်းဖြစ်ပြီး၍ ကုန်သည်ဖြစ်သော, သူဆင်းရဲဖြစ်သော, တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမင်းသည်ပင် ထိုသူဆင်းရဲဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဏ္ဏားဖြစ်ပြီး၍ ကုန်သည်ဖြစ်သော, သူဆင်းရဲဖြစ်သော, မင်းဖြစ်သောတစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဏ္ဏားသည်ပင် ထိုမင်းဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကုန်သည်ဖြစ်ပြီး၍ သူဆင်းရဲဖြစ်သော, မင်းဖြစ်သော, ပုဏ္ဏားဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကုန်သည်သည်ပင် ထိုပုဏ္ဏားဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သူဆင်းရဲဖြစ်ပြီး၍ မင်းဖြစ်သော, ပုဏ္ဏားဖြစ်သော, ကုန်သည်ဖြစ်သော,တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူဆင်းရဲသည်ပင် ထိုကုန်သည်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လက်ပြတ်သူသည် လက်ပြတ်သူပင် ဖြစ်သလော။ ခြေပြတ်သူသည် ခြေပြတ်သူပင်ဖြစ်သလော။ လက်ပြတ်ခြေပြတ်သူသည် လက်ပြတ်ခြေပြတ်သူပင် ဖြစ်သလော။ နားပြတ်သူသည်။ နှာခေါင်းပြတ်သူသည်။ နား, နှာခေါင်းပြတ်သူသည်။ ခြေချောင်း, လက်ချောင်းပြတ်သူသည်။ ခြေမ,လက်မပြတ်သူသည်။ အကြောမ ပြတ်သူသည်။ လက်ကောက်သူသည်။ ခြေချောင်းလက်ချောင်းပူးသူသည်။ နူနာရှိသူသည်။ ထွတ်အိုင်းနာ ရှိသူသည်။ ပွေးညှင်း တင်းတိပ်နာ ရှိသူသည်။ ခယရုပ် (ချောင်းဆိုး) နာရှိသူသည်။ ဝက်ရူးနာ ရှိသူသည်။ ကုလားအုတ်သည်။ နွားသည်။ မြည်းသည်။ ဝက်သည်။ ကျွဲသည်ကျွဲပင်ဖြစ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ‘ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ၏’ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ၁၁။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လူ့လောကမှ စုတေ၍ နတ်လောကသို့ (လူ့ပြည်မှနတ်ပြည် သို့) ရောက်၏၊ ထိုနတ်လောက၌လည်း သောတာပန်ပင် ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၁၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လူ့လောကမှ စုတေ၍ နတ်လောကသို့ ရောက်၏၊ ထိုနတ်လောက၌လည်း သောတာပန်ပင် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ‘ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ပင်ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ၏’ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လူ့လောကမှ စုတေ၍ နတ်လောကသို့ ရောက်၏၊ ထိုနတ်လောက၌လည်း သောတာပန်ပင် ဖြစ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လူ့လောကမှ စုတေ၍ နတ်လောကသို့ ရောက်၏၊ ထိုနတ်လောက၌လည်း လူပင် ဖြစ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ပါး မဟုတ်မူ၍ မပြောင်းလွဲဘဲ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ပါး မဟုတ်မူ၍ မပြောင်းလွဲဘဲ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၁၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လက်ပြတ်သူသည် လက်ပြတ်သူပင် ဖြစ်ပါသလော။ ခြေပြတ်သူသည် ခြေပြတ်သူပင်ဖြစ်ပါသလော။ လက်ခြေပြတ်သူသည် လက်ခြေပြတ်သူပင် ဖြစ်ပါသလော။ နားပြတ်သူသည်။ နှာခေါင်းပြတ်သူသည်။ နား, နှာခေါင်းပြတ်သူသည်။ ခြေချောင်း, လက်ချောင်းပြတ်သူသည်။ ခြေမ, လက်မပြတ်သူသည်။ အကြောမ ပြတ်သူသည်။ လက်ကောက်သူသည်။ ခြေချောင်း, လက်ချောင်း ပူးသူသည်။ နူနာ ရှိသူသည်။ ထွတ်အိုင်းနာ ရှိသူသည်။ ပွေးညှင်းတင်းတိပ်နာ ရှိသူသည်။ ခယရုပ် (ချောင်းဆိုး) နာရှိသူသည်။ ဝက်ရူးနာ ရှိသူသည်။ ကုလားအုတ်သည်။ နွားသည်။ မြည်းသည်။ ဝက်သည်။ ကျွဲသည်ကျွဲပင် ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၁၆။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည်ပင် ထိုသရီရဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာနှင့်တကွ ဖြစ်၍။ပ။ သညာနှင့်တကွ ဖြစ်၍။ပ။ သင်္ခါရတို့နှင့်တကွ ဖြစ်၍။ပ။ ဝိညာဏ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်နှင့်တကွ ဖြစ်၍ ကျင်လည်သွားလာပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည်သွားလာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည်ပင် ထိုသရီရဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ် မရှိမူ၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ် မရှိမူ၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၂၀။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် (သရီရမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် (ဇီဝမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာ မရှိမူ၍။ပ။ သညာ မရှိမူ၍။ပ။ သင်္ခါရတို့ မရှိမူ၍။ပ။ ဝိညာဏ် မရှိမူ၍ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ် မရှိမူ၍ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏၂၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် (သရီရမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် (ဇီဝမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည်ပင် ထိုသရီရဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည်ပင် ထိုသရီရဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ အခြားလောကမှ ဤလောကသို့ ကျင်လည် (သွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကျင်လည် (သွားလာ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် (သရီရမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် (ဇီဝမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကျင်လည် (မသွားလာ) ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် (သရီရမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် (ဇီဝမှ) တစ်မျိုးတခြား လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏]။</p> <p style="text-indent:2em">ခန္ဓာတို့ ပျက်စီးကုန်သည် ရှိသော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ ပျက်စီးပါမူ ပြတ်စဲခြင်းဟူသောအကြင် (ဥစ္ဆေဒ) အယူသည် ဖြစ်၏၊ (ထိုဥစ္ဆေဒအယူကို) မြတ်စွာဘုရားသည် ရှောင်ကြဉ်တော်မူ အပ်၏။ ခန္ဓာတို့ ပျက်စီးကုန်လျက် ပုဂ္ဂိုလ်ကား အကယ်၍ မပျက်စီးပါလျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြဲသည် ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်နှင့် အလွန်တူသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဂတိအနုယောဂ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘သသတ္တက္ခတ္တုပရမံ သန္ဓာဝိတွာန ပုဂ္ဂလော’ ဤသို့စသော သုတ်တို့ကို နှလုံးသွင်း၍ ဝန်ခံ၏၊ ဒုတိယအမေး၌မူ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ဤလောကမှ အခြားသော လောကသို့ ပြေးသွား၏ဟု ဝန်ခံလိုက်လျှင် သဿတဒိဋ္ဌိအဖြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သကဝါဒီ၏ ဒုတိယအမေးကို ဝန်ခံခဲ့သော် ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိအဖြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သကဝါဒီ၏ ဒုတိယအမေးကို ဝန်ခံခဲ့သော် ဧကစ္စသဿတဒိဋ္ဌိအဖြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သကဝါဒီ၏ ဒုတိယအမေးကို ဝန်ခံခဲ့သော် အမရာဝိက္ခေပဒိဋ္ဌိအဖြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သကဝါဒီ၏ ဒုတိယအမေးကို ဝန်ခံခဲ့သော် ဒိဋ္ဌိလေးမျိုးဟူသော အပြစ်မှ မလွတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဤလောကမှ အခြားလောကသို့ ပြေးသွားသော ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလောက၌လည်းကောင်း၊ အခြားလောက၌လည်းကောင်း တစ်ယောက်တည်းပင် ဖြစ်လေသလောဟူသော အလိုဖြင့် သကဝါဒီက မေးရကား သဿတဒိဋ္ဌိမှ မလွတ်နိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ သကဝါဒီက မြဲမြံသည်ကို ပြု၍ တစ်ဖန်နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် ထိုပြေးသွားသော သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်သာ ဖြစ်ခဲ့၏၊ အခြားတစ်ပါးသော အဖြစ်မရှိ။ ‘သော တတော စုတော ဣဓူပပန္နော’ အစရှိသော သုတ်သည်လည်း ရှိခဲ့၏ဟု နှလုံးသွင်းမိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ထိုသူသည်ပင် ထိုနတ်ဖြစ်သလောဟု မေးမြန်းရာ၌မူ လူဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ နတ်အဖြစ်သည် မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ “အဟံ တေန သမယေန သုနေတ္တောနာမ သတ္ထာ အဟောသိံ"အစရှိသော သုတ္တန်ကို နှလုံးသွင်း၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ နတ်ဘဝ လူဘဝတို့၏ မတူ ထူးခြားသည်၏အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီစကား မှားသည်ဟု သကဝါဒီက ပြဆိုခြင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ လောက၌ တည်နေသူအား ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် အခြားလောကသို့ သွားခြင်း မရှိနိုင်သောကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဘဝတစ်ပါး၌လည်း သောတာပန်အဖြစ်ကို မစွန့်သောကြောင့် ဒုတိယအမေးကိုလည်း သကဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ နတ်လောက၌ ပဋိသန္ဓေနေသူအား လူ၏အဖြစ် မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ကျင်လည်ပြေးလွှား၏ဟူသော မိမိဝါဒဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ ဤရူပကာယနှင့်တကွ အခြားလောကသို့ မသွားသည်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ ဤနောက်အမေး၌ အန္တရာဘဝပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်၊ အန္တရာဘဝပုဂ္ဂိုလ်သည် အန္တရာဘဝရုပ်နှင့်တကွ သွား၍ အမိဝမ်းတိုက်သို့ သက်ဝင်ပြီးမှ ထိုရုပ် ပျက်၏ဟု ပရဝါဒီ အယူရှိသည်။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁၇။ ဤလောက၌ပင် ကိုယ်ကောင်ကို ပစ်ချထားခဲ့ရသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ဘုရားဟောသုတ်နှင့် တိုက်ရိုက်ဆန့်ကျင်သောကြောင့်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၈။ အသညသတ်ဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်၊ အခြားဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၉။ အန္တရာဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၀။ အရူပဘုံမှ စုတေ၍ အရူပဘုံ၌ ဖြစ်သူကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၁။ သညီဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၂။ အသညီဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၃။ “အဝိဇ္ဇာနီဝရဏာနံ သတ္တာနံ တဏှာသံယောဇနာနံ သန္ဓာဝတံ သံသရတံ"- ဟူ၍ သတ္တဝါတို့၏သာ ကျင်လည်ခြင်းကို ဟောတော်မူသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ တစ်ဖန် နောက်ထပ်မေးမြန်းလတ်သော် ရုပ်နှင့်ကင်း၍ ပုဂ္ဂိုလ် မရှိနိုင်သောကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကျင်လည်သည်ရှိသော် ရုပ်သည်လည်း ကျင်လည်တော့သည်သာဟု နှလုံးပြု၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်၏၊ ဝေဒနာ စသည်တို့၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၂၄။ ပုဂ္ဂိုလ်ကျင်လည်သည်ရှိသော် ပုဂ္ဂိုလ်၏ စွဲမှီရာရုပ် မကျင်လည်ဟု ဆိုရန် မတတ်ကောင်းဟူသော အမှတ်ဖြင့် ပရဝါဒီက ပယ်ခဲ့၏၊ တစ်ဖန်နောက်ထပ် မေးမြန်းပြန်သော် သတ္တဝါတို့၏ ကျင်လည်ခြင်းကိုလည်း ဟောတော်မူသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၂-ဥပါဒါပညတ္တာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ့်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ'ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၁။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ'ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို စွဲ၍။ သညာကို စွဲ၍။ သင်္ခါရတို့ကို စွဲ၍။ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည် မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ'ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ညိုသော ရုပ်ကို စွဲ၍ ညိုသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရွှေသောရုပ်ကို စွဲ၍။ နီသောရုပ်ကို စွဲ၍။ ဖြူသောရုပ်ကို စွဲ၍။ မြင်ခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော ရုပ်ကို စွဲ၍။ မြင်ခြင်း မရှိသောရုပ်ကို စွဲ၍။ ထိခိုက်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်သော ရုပ်ကို စွဲ၍။ ထိခိုက်ခြင်း မရှိသော ရုပ်ကို စွဲ၍ ထိခိုက်ခြင်း မရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါကရှိသလော၊ လိုလားအပ် သောအကျိုးရှိသလော၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာ ရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ချမ်းသာကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ လိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာ ရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ချမ်းသာကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သော ဝေဒနာသည် အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ မလိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို မပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာရေဖြင့်) သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ မလိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို မပွားစေတတ်သောအကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သော ဝေဒနာကို စွဲ၍ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏၆။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သော ဝေဒနာသည် မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်း သဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်း့သဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာကို စွဲ၍။ သင်္ခါရတို့ကို စွဲ၍။ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဝိညာဏ်သည် အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ လိုလားအပ်သောအကျိုးရှိသလော၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ချမ်းသာကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ လိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို ပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာ ရေဖြင့်) မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ချမ်းသာကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဝိညာဏ်သည် အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ မလိုလားအပ်သောအကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်ကို မပွားစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာ ရေဖြင့်) သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အကျိုးရှိသလော၊ ဝိပါက်ရှိသလော၊ မလိုလားအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှှိသလော၊ စိတ်ကို မပွားစေတတ်သောအကျိုးရှိသလော၊ (ကိလေသာရေဖြင့်) သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို တိုးပွားစေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဝိညာဏ်သည် မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်း ကိုစွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ‘ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဗျာကတဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော ‘အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော ‘သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်း သဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော ‘နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ‘ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိကို စွဲ၍ “မျက်စိရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏၇။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိချုပ်လတ်သော် “မျက်စိရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နားကို စွဲ၍။ နှာခေါင်းကို စွဲ၍။ လျှာကို စွဲ၍။ ကိုယ်ကို စွဲ၍။ စိတ်ကို စွဲ၍ စိတ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်ချုပ်လတ်သော် “စိတ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မပြောဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော အယူ ‘မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'ကို စွဲ၍ “မှားယွင်းသော အယူရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော အယူ ချုပ်လတ်သော် “မှားယွင်းသော အယူရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည်ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော အကြံအစည်ကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသောစကားကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသောအလုပ်ကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသော အသက်မွေးမှုကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသော အားထုတ်မှုကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသော အောက်မေ့မှုကို စွဲ၍။ မှားယွင်းသော တည်ကြည်မှုကို စွဲ၍ “မှားယွင်းသောတည်ကြည်မှု ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော တည်ကြည်မှု ချုပ်လတ်သော် “မှားယွင်းသော တည်ကြည်မှုရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော အယူ ‘သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို စွဲ၍ “မှန်ကန်သော အယူရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော အယူချုပ်လတ်သော် “မှန်ကန်သော အယူရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော အကြံအစည်ကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သောစကားကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သောအလုပ်ကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သော အသက်မွေးမှုကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သော အားထုတ်မှုကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သောအောက်မေ့မှုကို စွဲ၍။ မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှုကို စွဲ၍ “မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှုရှိသောပုဂ္ဂိုလ်”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှု ချုပ်လတ်သော် “မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှုရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ချုပ်၏”ဟူ၍ ပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို စွဲ၍၊ ဝေဒနာကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏၉။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာနှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကိုစွဲ၍၊ ဝေဒနာကို စွဲ၍၊ သညာကို စွဲ၍၊ သင်္ခါရတို့ကို စွဲ၍၊ ဝိညာဏ်ကို စွဲ၍ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို စွဲ၍၊ သောတာယတနကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာယတနနှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို စွဲ၍၊ သောတာယတနကို စွဲ၍။ပ။ ဓမ္မာယတနကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်ကို စွဲ၍၊ သောတဓာတ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓာတ်နှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်ကို စွဲ၍၊ သောတဓာတ်ကို စွဲ၍။ပ။ ဓမ္မဓာတ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို စွဲ၍၊ သောတိန္ဒြေကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို စွဲ၍၊ သောဘိန္ဒြေကို စွဲ၍။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်နှစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဧကဝေါကာရဘဝကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စတုဝေါကာရဘဝကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကဝေါကာရဘဝကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဉ္စဝေါကာရဘဝကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကဝေါကာရဘဝ၌ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်သာ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်ယောက်သာ ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စတုဝေါကာရဘဝ၌ ပုဂ္ဂိုလ်လေးယောက်တို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကဝေါကာရဘဝ၌ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်သာ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တစ်ယောက်သာ ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဉ္စဝေါကာရဘဝ၌ ပုဂ္ဂိုလ်ငါးယောက်တို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သစ်ပင်ကို စွဲ၍ အရိပ်ကို ပညတ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သစ်ပင်ကို စွဲ၍ အရိပ်ကို ပညတ်သည် ဖြစ်ရကား သစ်ပင်သည်လည်း မမြဲ၊ အရိပ်သည်လည်း မမြဲသကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ရကား ရုပ်သည်လည်း မမြဲ၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သစ်ပင်ကို စွဲ၍ အရိပ်ကို ပညတ်ရကား သစ်ပင်သည် (အရိပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ အရိပ်သည် (သစ်ပင်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ရကားရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရွာကို စွဲ၍ ရွာသူ, ရွာသားကို ပညတ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ် ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရွာကို စွဲ၍ ရွာသူ, ရွာသားကို ပညတ်ရကား ရွာသည် (ရွာသူ, ရွာသားမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ရွာသူ, ရွာသားသည် (ရွာမှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ရကား ရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တိုင်းပြည်ကို စွဲ၍ မင်းကို ပညတ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တိုင်းပြည်ကို စွဲ၍ မင်းကို ပညတ်ရကား တိုင်းပြည်သည် (မင်းမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ မင်းသည် (တိုင်းပြည်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ရကားရုပ်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်မှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သံခြေချင်းသည် သံခြေချင်းရှိသူ မဟုတ်၊ အကြင်သူအား သံခြေချင်းသည် (ရှိ၏)၊ ထိုသူသည်သာ သံခြေချင်းရှိသူ ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်သည် ရုပ်ရှိသူ မဟုတ်၊ အကြင်သူအားရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ ထိုသူသည်သာ ရုပ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံခြေချင်းသည် သံခြေချင်းရှိသူ မဟုတ်၊ အကြင်သူအား သံခြေချင်းသည် (ရှိ၏)၊ ထိုသူသည်သာ သံခြေချင်းရှိသူဖြစ်သကဲ့သို့ သံခြေချင်းသည် (သံခြေချင်းရှိသူမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ သံခြေချင်းရှိသူသည် (သံခြေချင်းမှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရုပ်သည် ရုပ်ရှိသူ မဟုတ်၊ အကြင်သူအား ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုသူသည်သာ ရုပ်ရှိသူ ဖြစ်ရကား ရုပ်သည် (ရုပ်ရှိသူမှ) တစ်မျိုးတခြား၊ ရုပ်ရှိသူသည် (ရုပ်မှ) တစ်မျိုးတခြား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စိတ်တိုင်း စိတ်တိုင်း၌ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပညတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပညတ်ပါ၏၁၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်တိုင်း စိတ်တိုင်း၌ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ အိုပါသလော၊ သေပါသလော၊ စုတေပါသလော၊ ပဋိသန္ဓေနေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုသင့်ပါ၁၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြောဆိုသင့်ပါ၏၁၅။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း့မပြောဆိုသင့်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော်သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍ကား သင် ဆိုခဲ့၏။ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်းပြောဆိုသင့်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍လည်း ဆိုသင့်တော့၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော်သတို့သားဟူ၍လည်းကောင်း၊ သတို့သမီးဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍ကား သင် ဆိုခဲ့၏။ (ဤသို့ ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် မိန်းမဟူ၍လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားဟူ၍လည်းကောင်းအိမ်နေသူလူဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်းမပြောဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြောဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်းမပြောဆိုသင့်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း မပြောဆိုသင့်ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော်နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍ကား သင် ဆိုခဲ့၏။ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှား သောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍လည်း သင် ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမပုစ္ဆာ၌ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မပြောဆိုသင့်ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့၏။ ဤဒုတိယပုစ္ဆာ၌မူ ဒုတိယစိတ် ဖြစ်လတ်သော်နတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ လူဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပြောဆိုသင့်၏ဟူ၍လည်းကောင်း သင် ဆိုခဲ့၏။ (ဤသို့ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ၁၆။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြည့်ရှု၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင် အဆင်း'ရူပါရုံ’ ကို မြင်၏၊ ထိုအဆင်းကို မြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်မျက်စိဖြင့် မြင်၏၊ ထိုမျက်စိဖြင့်မြင်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏၁၇။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြည့်ရှု၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ မြင်ခဲ့ပါလျှင်အကြင်အဆင်းကို မြင်၏၊ ထိုအဆင်းကို အကယ်၍ မြင်ခဲ့ပါလျှင် အကြင်မျက်စိဖြင့် မြင်၏၊ ထိုမျက်စိဖြင့်အကယ်၍ မြင်ခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၁၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြား၏။ပ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် နမ်း၏။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လျက်၏။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် တွေ့ထိ၏။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်တရားကို သိ၏၊ ထိုတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို သိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်စိတ်ဖြင့် သိ၏၊ ထိုစိတ်ဖြင့် သိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ သိခဲ့ပါလျှင်,အကြင်တရားကို သိ၏၊ ထိုတရားကို အကယ်၍ သိခဲ့ပါလျှင်, အကြင်စိတ်ဖြင့် သိ၏၊ ထိုစိတ်ဖြင့်အကယ်၍ သိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကြည့်ရှု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မမြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်အဆင်းကို မမြင်၊ ထိုအဆင်းကို မမြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်မျက်စိဖြင့် မမြင်၊ ထိုမျက်စိဖြင့်မမြင် သည် မဟုတ်ပါလော၁၈။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကြည့်ရှု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ မမြင်ခဲ့ပါလျှင်, အကြင်အဆင်းကို မမြင်၊ ထိုအဆင်းကို အကယ်၍ မမြင်ခဲ့ပါလျှင်, အကြင်မျက်စိဖြင့် မမြင်၊ ထိုမျက်စိဖြင့်အကယ်၍ မမြင်ခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟု သင် မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မကြား။ပ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မနမ်း။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည့်မလျက်။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မတွေ့ထိ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် မသိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်တရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို မသိ၊ ထိုတရား ‘ဓမ္မာရုံ’ ကို မသိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အကြင်စိတ်ဖြင့်မသိ၊ ထိုစိတ်ဖြင့် မသိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မသိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကယ်၍ မသိခဲ့ပါလျှင်,အကြင်တရားကို မသိ၊ ထိုတရားကို အကယ်၍ မသိခဲ့ပါလျှင်, အကြင်စိတ်ဖြင့် မသိ၊ ထိုစိတ်ဖြင့်အကယ်၍ မသိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ သင် မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ငါ (ဘုရား) သည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက်သာလွန်သော နတ်တို့၏ မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် စုတေဆဲ သတ္တဝါ ဖြစ်ပေါ်ဆဲသတ္တဝါ၊ ယုတ်ညံ့သော သတ္တဝါ မြင့်မြတ်သော သတ္တဝါ၊ အဆင်းလှသော သတ္တဝါ အဆင်းမလှသောသတ္တဝါ၊ ကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ'ရှိသော သတ္တဝါ မကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ'ရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မြင်တော်မူ၏၊ ကံအားလျော်စွာ ဖြစ် ပေါ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့ကို သိတော်မူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ငါ (ဘုရား) သည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက်သာလွန်သော နတ်တို့၏ မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် စုတေဆဲ သတ္တဝါ ဖြစ်ပေါ်ဆဲသတ္တဝါ၊ ယုတ်ညံ့သော သတ္တဝါ မြင့်မြတ်သော သတ္တဝါ၊ အဆင်းလှသော သတ္တဝါ အဆင်းမလှသောသတ္တဝါ၊ ကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ’ ရှိသော သတ္တဝါ မကောင်းသော လားရာ ‘ဂတိ’ ရှိသောသတ္တဝါတို့ကို မြင်တော်မူ၏၊ ကံအားလျော်စွာ ဖြစ်ပေါ်သော သတ္တဝါတို့ကို သိတော်မူ၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သောနတ်တို့၏ မျက်စိနှင့် တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်တော်မူပါသလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တော်မူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်တော်မူပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ သည် ပုဂ္ဂိုလ်လော၊ အဆင်းရူပါရုံသည် စုတေသလော၊ အဆင်းရူပါရုံသည် ပဋိသန္ဓေနေသလော၊ အဆင်းရူပါရုံသည် ကံအားလျော်စွာ (ထိုထိုဘဝသို့) ကပ်ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သောနတ်တို့၏ မျက်စိနှင့် တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်တော်မူပါသလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တော်မူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တော်မူပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ လော၊ ရူပါယတနလော၊ ရူပဓာတ်လော၊ အညိုလော၊ အရွှေလော၊ အနီလော၊ အဖြူလော၊ မျက်စိဖြင့် သိအပ်သူလော၊ မျက်စိ၌ ထိခိုက်သလော၊ မျက်စိအားထင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သောနတ်တို့၏ မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်တော်မူပါသလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တော်မူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နှစ်မျိုးစလုံးကို မြင်တော်မူပါသည်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် အဆင်းလော၊ ရူပါယတနလော၊ ရူပဓာတ်လော၊ နှစ်မျိုးလုံး တို့သည် အညိုတို့လော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် အရွှေတို့လော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် အနီတို့လော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် အဖြူတို့လော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့ကို မျက်စိဖြင့် သိအပ်ကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည်မျက်စိ၌ ထိခိုက်ကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် မျက်စိအား ထင်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် စုတေကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည် ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော၊ နှစ်မျိုးလုံးတို့သည်ကံအားလျော်စွာ (ထိုထိုဘဝသို့) ကပ်ရောက်ကြကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">ဥပါဒါပညတ္တာနုယောဂ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၂၃။ “အဝိဇ္ဇာနီဝရဏာနံ သတ္တာနံ တဏှာသံယောဇနာနံ သန္ဓာဝတံ သံသရတံ"- ဟူ၍ သတ္တဝါတို့၏သာ ကျင်လည်ခြင်းကို ဟောတော်မူသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ တစ်ဖန် နောက်ထပ်မေးမြန်းလတ်သော် ရုပ်နှင့်ကင်း၍ ပုဂ္ဂိုလ် မရှိနိုင်သောကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကျင်လည်သည်ရှိသော် ရုသည်လည်း ကျင်လည်တော့သည်သာဟု နှလုံးပြု၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်၏၊ ဝေဒနာ စသည်တို့၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ညိုသော ရုပ်နှင့်တကွ ပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်ခုတည်းအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ တစ်ခုသော ကိုယ်၌ များစွာကုန်သော အညို စသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်များသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း အလိုမရှိသည် ဖြစ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ညိုသော ရုပ်နှင့်တကွ ပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်ခုတည်းအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ တစ်ခုသော ကိုယ်၌ များစွာကုန်သော အညို စသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်များသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း အလိုမရှိသည် ဖြစ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းအပ်သော် မဂ္ဂကုသလော- လမ်းခရီး၌ လိမ္မာသူ၊ ဤသို့ အစရှိသောစကား၏ ထင်ရှားရှိနေသောကြောင့် လိမ္မာခြင်းအနက်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ထိုသို့သဘောရှိသော အကျိုးရှိသည့် ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသော ဝေါဟာရ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ သဿတ စသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့် အဗျာကတအဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ “စက္ခုမာ ဝိသမာနီဝ၊ ဝိဇ္ဇမာနေ ပရက္ကမေ။ ပဏ္ဍိတော ဇီဝလောကသ္မိံ ပါပါနိ ပရိဝဇ္ဇယေ။” ဟူသော ဥဒါန်းပါဠိတော်၌ မျက်စိရှိသူဟူသော ဝေါဟာရ ထင်ရှား ရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ စက္ခုချုပ်ကာမျှဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ချုပ်ခြင်းကို အလိုမရှိ၍ ဒုတိယအမေး၌ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ခန္ဓာတို့ကို စွဲ၍ ပုဂ္ဂိုလ်ဟု ပညတ်ခဲ့ရကား နှစ်ခု သုံးခု လေးခု ငါးခုသော ခန္ဓာတို့ကို စွဲ၍ ပညတ်မှုကို ဝန်ခံခဲ့၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ တစ်ခုသော သန္တာန်၌ နှစ်ယောက် ငါးယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ မရှိကောင်းသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဤမေးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ မိမိအယူ၌တည်လျက်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ သရာဂစသော စိတ်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် သရာဂပုဂ္ဂိုလ်စသည်ကို ရည်ရွယ်၍ စိတ္တာနုပဿနာ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ခဏနှင့် ယှဉ်သည်၏ အဖြစ်ကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ ဤပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အခြားပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပြောဆိုခဲ့သော် သဿတ, ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ ဖြစ်ရာသောကြောင့် မဆိုသင့်ဟု ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ သတို့သား သတို့သမီးဟု မဆိုသင့်သလောဟူသော အမေး၌မူ လာကဝေါဟာရကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းမှ ကြောက်သောကြောင့် ဆိုသင့်၏ဟု ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ ပရမတ္ထသစ္စာကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက မဆိုသင့်ဟု ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၇။ ဒုတိယအမေး၌ သမ္မုတိသစ္စာကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၈။ ကန်းသူ, အသညသတ်သတ္တဝါ, အရူပသတ္တဝါ, နိရောဓသမာပတ်ဝင်စားသူ, မကန်းသူပင်ဖြစ်သော်လည်း မမြင်သူပင် မည်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၃-ပုရိသကာရာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ပါကုန်၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူအား ဒုက္ခ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ (တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ပါကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြေကြီးကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေ သူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ပြုလုပ်သူပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ရေကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မီးကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လေကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့သည် (ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူပြုလုပ်စေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူသည် (ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုးခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုးခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအားဒုက္ခ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ (တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မီးကို ရအပ်၏ဟုနှလုံးပြု၍။ပ။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်၏ဟုနှလုံးပြု၍ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင် တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးသည် (ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏အကျိုးကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးကို ခံစားသူသည် (ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့၏ အကျိုးမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကိုခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုနတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုနတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုနတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲ အဆုံးကိုပြုခြင်းသည် မရှိသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ (တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မီးကို ရအပ်၏ဟုနှလုံးပြု၍။ပ။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟုနှလုံးပြု၍ မြက် ထင်း တောစိုး သစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာသည် (နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူသည် (နတ်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုလူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသို့ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲအဆုံးကိုပြုခြင်းသည် မရှိသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ မစွဲလမ်းမူ၍ငြိမ်းအေး မှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာသည် (လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို ခံစားသူသည် (လူ၌ဖြစ်သော ချမ်းသာမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၅၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုအပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုအပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ (တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ အပါယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲသည် (အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူသည် (အပါယ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ (တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစား သူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစား သူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးကို ရအပ်၏ဟုနှလုံးပြု၍။ လေကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ရအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခံစား သူကို ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲသည် (ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြား လော၊ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို ခံစားသူသည် (ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် ပြုလုပ်၍ ထိုသူသည်ပင် ခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် ပြုလုပ်၍ ထိုသူသည်ပင် ခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ခံစားပါ၏။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင် ပြုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံ့မကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားသူသည် ပြုလုပ်၍ အခြားသူသည် ခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၂</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အခြားသူသည် ပြုလုပ်၍ အခြားသူသည် ခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ခံစားပါ၏။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို သူတစ်ပါး ပြုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ပြုလုပ်ကုန်၍ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ခံစားကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၅</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ပြုလုပ်ကုန်၍ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ခံစားကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ခံစားပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင်လည်း ပြုအပ်၊ သူတစ်ပါးလည်း ပြုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် မပြုလုပ်ဘဲ ထိုသူသည် မခံစားသလော၊ အခြားသူသည် မပြုလုပ်ဘဲအခြားသူသည် မခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၆</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် မပြုလုပ်ဘဲ ထိုသူသည် မခံစားသလော၊ အခြားသူသည် မပြု လုပ်ဘဲအခြားသူသည် မခံစားသလော။၁၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မခံစားပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာ ဆင်းရဲသည် ကိုယ်တိုင် မလုပ်ဘဲ သူတစ်ပါး မလုပ်ဘဲ အကြောင်းကို မစွဲမူ၍ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံတို့ကို ရအပ်ကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံတို့ကို ပြုလုပ်သူကိုလည်းကောင်း၊ ပြုလုပ်စေသူကိုလည်းကောင်း၊ အကျိုးခံစားသူကိုလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် ပြုလုပ်၍ ထိုသူသည်ပင် ခံစားသလော၊ အခြားသူသည် ပြုလုပ်၍အခြားသူသည် ခံစားသလော။ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ပြုလုပ်ကုန်၍ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ခံစားကုန်သလော။ ထိုသူသည် မပြုလုပ်ဘဲထိုသူသည် မခံစားသလော၊ အခြားသူသည် မပြုလုပ်ဘဲ အခြားသူသည် မခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၇၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုသူသည် ပြုလုပ်၍ ထိုသူသည်ပင် ခံစားသလော၊ အခြားသူသည် ပြုလုပ်၍အခြားသူသည် ခံစားသလော။ ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ပြုလုပ်ကုန်၍ထိုသူသည်လည်းကောင်း၊ အခြားသူသည်လည်းကောင်း ခံစားကုန်သလော။ ထိုသူသည် မပြုလုပ်ဘဲထိုသူသည် မခံစားသလော၊ အခြားသူသည် မပြုလုပ်ဘဲ အခြားသူသည် မခံစားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မခံစားပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင် ပြုလုပ်အပ်သလော၊ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို သူတစ်ပါးပြုလုပ်အပ်သလော၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကို ကိုယ်တိုင်လည်း ပြုလုပ်အပ် သူတစ်ပါးလည်း ပြုလုပ်အပ်သလော၊ ချမ်းသာ ဆင်းရဲသည် ကိုယ်တိုင် မပြုဘဲ သူတစ်ပါးမပြုဘဲ အကြောင်းကို မစွဲမူ၍ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကံပြုသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုကံပြုသူကို (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုကံကို ပြုလုပ်သူ (တစ်ဆင့်) ပြုလုပ်သူအား ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည်မရှိသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပြုလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ကို ပြုလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ လေသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြက် ထင်းတောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ပြလုပ်သူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ကံကို ပြုသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် (ကံပြုသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ကံပြုသူသည် (ကံမှ) တစ်မျိုးတခြား လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုး'ဝိပါတ်'ကို ခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကျိုး'ဝိပါတ်'ကို ခံစားသူကို (တစ်ဆင့်) ခံစားသူအား ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုခြင်းသည် မရှိသလော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိသလော၊ (တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ) မစွဲလမ်းမူ၍ငြိမ်းအေးမှု (ပရိနိဗ္ဗာန်) သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ပ။ မဟာသမုဒ္ဒရာသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ ရေသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ မီးသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍။ လေသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၏။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ မြက် ထင်း့တောစိုးသစ်ပင်တို့ကို ခံစားသူသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ အကျိုး'ဝိပါက်'ကို ခံစားသူသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် (အကျိုးခံစားသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ အကျိုး'ဝိပါက်'ခံစားသူသည် (အကျိုးမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏။]</p> <p style="text-align: center;">ပုရိသကာရာနုယောဂ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ရှေးဦးစွာသော ကလျာဏဝဂ် ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပြုလုပ်သူ ကတ္တားကို မေး၏၊ ပြုလုပ်ခြင်းမျှကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည် မဟုတ်။ ထို့ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တစ်ဆင့် ပြုလုပ်သူ ပြုလုပ်စေသူကို အလိုမရှိသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ဣဿရနိမ္မာနဝါဒမှ ကြောက်သောကြောင့်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ မိဘတို့သည် သားတည်းဟူသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဖြစ်စေကုန်၏၊ အမည်မှည့်ကုန်၏၊ ကျွေးမွေးကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် မိဘတို့သည် ထိုသားဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပြုလုပ်သူ ကတ္တားမည်၏၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့သည်လည်းကောင်း၊ ဆရာတို့သည်လည်းကောင်း ထိုထိုအသက်မွေးကြောင်း အတတ်ပညာတို့ကို သင်စေကုန်၏။ ထို့ကြောင့် အဆွေခင်ပွန်းကောင်း ဆရာတို့သည် ပြုလုပ်စေသူတို့ မည်ကုန်၏၊ ဤကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သင်္ခါရရှိသောအတ္တ ဤသို့အစရှိသော အတ္တဒိဋ္ဌိမှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ခံစားအပ်သော တရားမည်သည် ဝိပါက်သာ ဖြစ်သင့်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ဝိပါက် မဟုတ်ခဲ့၊ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းပြန်သော် ကောင်းမှုသည် အကျိုး၌ တည်သောကြောင့် အကျိုးခံစားလျက် အမိကမူလည်း သားကို နမ်းရှုပ်ပွေ့ဖက်၏၊ မယားကမူလည်း လင်ကို နမ်းရှုပ်ပွေ့ဖက် ၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ခံစားမှုမျိုးကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဝေဒနာရှိသော အတ္တအစရှိသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိမှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ သကဝါဒီကား ပုဂ္ဂိုလ်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ခံစားမှုကိုသာ ပယ်သည်၊ ခံစားသော ဝေဒနာ၏အစွမ်းအားဖြင့် ခံစားမှုကိုကား ပယ်သည် မဟုတ်ဟု သိလေ။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ မြေကြီး အစရှိသည်တို့ကို အာရုံပြု၍ ခံစားသူတို့၏ ဖြစ်ခြင်းကိုမူ မတားမြစ်ပေ။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ သော ကရောတိ သော ပဋိသံဝေဒေတီတိ ခေါ ဗြာဟ္မဏ အယမေကော အန္တော- ဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဣဓ နန္ဒတိ ပေစ္စ နန္ဒတိ- စသော သုတ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဤမေးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ မိမိအယူ၌တည်လျက်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ လူဖြစ်သူသည် ကောင်းမှုကံကို ပြု၍ နတ်ဖြစ်သူသည် ထိုကံ၏ အကျိုး ခံစား၏ဟု အောက်မေ့ထင်မှတ်လျက် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ လူဘဝက ကောင်းမှုကံကို ပြုခဲ့၍ နတ်ဘဝ၌ ခံစား၏ဟု အယူရှိသူအား ပရံ ကတံ သုခံ ဒုက္ခံဟူသော အပြစ် ရောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ သော စ အညော စ ကရောတိ သော စ အညော စ ပဋိသံဝေဒေတီတိ ခေါ ဗြာဟ္မဏ အယမေကော အန္တော- ဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ နေဝ သော ကရောတိ န အညော ပဋိသံဝေဒေတီတိ ခေါ ဗြာဟ္မဏ အယမေကော အန္တောဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၇။ လူဖြစ်သူသည် နတ်ပြည်၌ဖြစ်ရန် ကံကို ပြု၍ လူ့အဖြစ်ဖြင့် ခံစားရသည် မဟုတ်၊ အကြင်သူသည် ကံကို ပြု၏၊ ထိုကံပြုသူမှ တစ်ပါးသူသည်သာ ခံစားရသည်လည်း မဟုတ်ဟု နှလုံးသွင်း၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၄-အဘိညာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၃</b>။ ။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ တန်ခိုးကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ် သည်ရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ဆိုသင့်၏။၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်၌ ဖြစ်သော နားနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗသောတ'အဘိညာဉ်နှင့် အသံကို ကြားနိုင် သော။ပ။ သူတစ်ပါးစိတ်ကို သိနိုင်သော။ပ။ ရှေး၌ နေခဲ့ဖူးသော ဘဝကို အောက်မေ့နိုင်သော။ပ။ နတ်တို့၏မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု'အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်းကို မြင်နိုင်သော။ အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ် နိဗ္ဗာန်) ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ် နိဗ္ဗာန်) ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင် သောတစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) သော တစ်စုံတစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟုနှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် တန်ခိုးကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) ၏၊ ထိုသူသည်သာ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် တန်ခိုးကို မပြုလုပ် (မဖန်ဆင်း)၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် နတ်၌ ဖြစ်သော နားနှင့် တူသော ‘ဒိဗ္ဗသောတ’ အဘိညာဉ်ဖြင့်အသံကို ကြား၏။ပ။ အကြင်သူသည် သူတစ်ပါးစိတ်ကို သိ၏။ပ။ အကြင်သူသည် ရှေး၌ နေဖူးသောဘဝကို အောက်မေ့နိုင်၏။ အကြင်သူသည် နတ်မျက်စိနှင့် တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု'အဘိညာဉ်ဖြင့် အဆင်းကိုမြင်၏။ အကြင်သူသည် အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ် နိဗ္ဗာန်) ကို မျက်မှောက်ပြု၏၊ ထိုသူသည်သာ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ် နိဗ္ဗာန်) ကိုမျက်မှောက်မပြု၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အဘိညာနုယောဂ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အပြင်ပ အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓရုပ်၌ ဣဒ္ဓိဝိဓစသော တရားထူးရခြင်း မရှိနိုင်၊ အဇ္ဈတ္တ၌သာ ရှိနိုင်၏၊ ထို့ကြောင့် ဣဒ္ဓိဝိဓ စသည်ကို ဖြစ်စေနိုင်သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်သာ ဖြစ်ရာ၏ဟု ပရဝါဒီက ဆိုလိုသည်။</p> <h3 style="text-align:center;">၁၅-၁၈-ဉာတကာနုယောဂါဒိ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အမိသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အမိရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ ညီအစ်ကိုသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ အစ်မနှစ်မသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ မင်းမျိုးသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ပုဏ္ဏားမျိုးသည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။ ကုန်သည်မျိုးသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ သူဆင်းရဲမျိုးသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ အိမ်၌နေသူ လူသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ရသေ့ရဟန်းသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ နတ်သည်ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ လူသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ လူသည် ရှိပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၁၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အမိသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိ မဟုတ်ဘဲ အမိဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဖ မဟုတ်ဘဲ။ပ။ အစ်ကို ညီ မဟုတ်ဘဲ။ အစ်မ နှမ ညီမ မဟုတ်ဘဲ။ မင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ။ ပုဏ္ဏားမျိုး မဟုတ်ဘဲ။ ကုန်သည်မျိုး မဟုတ်ဘဲ။ သူဆင်းရဲမျိုး မဟုတ်ဘဲ။ အိမ်၌နေသူ လူမဟုတ်ဘဲ။ ရသေ့ရဟန်း မဟုတ်ဘဲ။ နတ် မဟုတ်ဘဲ။ လူ မဟုတ်ဘဲ လူဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အမိသည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိဖြစ်၍ အမိမဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဖဖြစ်၍။ အစ်ကို, ညီဖြစ်၍။ အစ်မ, နှမ, ညီမဖြစ်၍။ မင်းမျိုးဖြစ်၍။ ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်၍။ ကုန်သည်မျိုးဖြစ်၍။ သူဆင်းရဲမျိုးဖြစ်၍။ အိမ်၌နေသူ လူဖြစ်၍။ ရသေ့ရဟန်းဖြစ်၍။ နတ်ဖြစ်၍။ လူဖြစ်၍ လူ မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဉာတကာနုယောဂါဒိ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၉-ပဋိဝေဓာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည့်မဟုတ်ပါလော။ ပညာဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ကာယသက္ခိပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။ ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ သဒ္ဓါဝိမုတ္တပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ ဓမ္မာနုသာရီပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ သဒ္ဓါနုသာရီပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သဒ္ဓါနုသာရီပုဂ္ဂိုလ် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန် မဟုတ်ဘဲ သောတာပန်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ် မဟုတ်ဘဲ၊ အနာဂါမ် မဟုတ်ဘဲ၊ ရဟန္တာ မဟုတ်ဘဲ၊ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တမဟုတ်ဘဲ၊ ပညာဝိမုတ္တမဟုတ်ဘဲ၊ ကာယသက္ခိ မဟုတ်ဘဲ၊ ဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တမဟုတ်ဘဲ၊ သဒ္ဓါဝိမုတ္တမဟုတ်ဘဲ၊ ဓမ္မာနုသာရီ မဟုတ်ဘဲ၊ သဒ္ဓါနုသာရီ မဟုတ်ဘဲ သဒ္ဓါနုသာရီဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ဖြစ်၍ သောတာပန် မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သာ တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်ဖြစ်၍။ အနာဂါမ်ဖြစ်၍ အနာဂါမ် မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိဝေဓာနုယောဂ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂၀-သံဃာနုယောဂ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည်ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် ရှိခဲ့ပါကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထင်ရှားဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထင်ရှားဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ပရိနိဗ္ဗာန်စံတော်မူခြင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည်ပြတ်စဲသည်ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သံဃာနုယောဂ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">၂၁-သစ္စိကဋ္ဌသဘာဂါနုယောဂ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘အသင်္ခတ’ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်၊ မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်၊ မပြုပြင်အပ် သောအရာ ‘အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း၊ မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း ချန်ထား၍ (သင်္ခတ အသင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားသော သုံးခုမြောက် အစွန်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၀</b>။ ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း၊ မပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘အသင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း ချန်ထား၍ (သင်္ခတ အသင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားသော သုံးခုမြောက် အစွန်းသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သဘာဝ (ဓာတ်) တို့ကား ဤနှစ်ပါးတို့တည်း၊ နှစ်ပါးတို့ဟူသည်အဘယ်တို့နည်း၊ ပြုပြင်အပ်သော သဘာဝ (ဓာတ်) လည်းကောင်း၊ မပြုပြင်အပ်သော သဘာဝ (ဓာတ်) လည်းကောင်းတည်း။ ရဟန်းတို့ သဘာဝ (ဓာတ်) တို့သည် ဤနှစ်ပါးတို့ပင်တည်း”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း၊ မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ ကိုလည်းကောင်း ချန်ထား၍ (သင်္ခတ အသင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားသော သုံးခုမြောက်အစွန်းသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'လည်း မဟုတ်, မပြုပြင်အပ်သောအရာ ‘အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'သည် (အသင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ မပြုပြင်အပ်သာ အရာ ‘အသင်္ခတ’ သည် (သင်္ခတမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (သင်္ခတ အသင်္ခတတို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာတို့သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ’၊ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သောအရာ ‘အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'လည်း မဟုတ်, မပြုပြင်အပ်သောအရာ'အသင်္ခတ'လည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာတို့သည် (နိဗ္ဗာန် ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားတို့လော၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ခန္ဓာပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ခန္ဓာ နိဗ္ဗာန်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ’၊ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'လည်း မဟုတ်, မပြုပြင်အပ်သောအရာ'အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (နိဗ္ဗာန် ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ရုပ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် (ရုပ်နိဗ္ဗာန်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ ‘သင်္ခတ’၊ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သောအရာ'သင်္ခတ'လည်း မဟုတ်, မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ လည်း မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (နိဗ္ဗာန် ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် (ပုဂ္ဂိုလ်ဝိညာဏ်တို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်’ သည် ထင်ရှားသလော၊ ပျက်မှု ‘ဘင်’ သည် ထင်ရှားသလော၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ် ‘ဌီ’ သည် ထင်ရှားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထင်ရှားပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ’ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၄။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသုံးပါးတို့ကား ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'၏ ပြုပြင်မှုလက္ခဏာတို့တည်း၊ ရဟန်းတို့ ပြုပြင်အပ်သော အရာ သင်္ခတတရားတို့၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်'သည် ထင်ရှား၏၊ ပျက်မှု ‘ဘင်'သည် ထင်ရှား၏၊ တည်သော တရားတို့၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ်သည် ထင်ရှား၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်'သည် ထင်ရှား၏၊ ပျက်မှု'ဘင်'သည် ထင်ရှား၏၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ်သည် ထင်ရှား၏။ ထို့ကြောင့်ပင်လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သော အရာ'သင်္ခတ'တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်'သည် မထင်ရှားပါသလော၊ ပျက်မှု'ဘင်'သည်မထင်ရှားပါသလော၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ်'ဌီ’ သည် မထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မထင်ရှားပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြုပြင်အပ်သော အရာ'အသင်္ခတ’ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသုံးပါးတို့ကား မပြုပြင်အပ်သော တရား၏ မပြုပြင်မှု လက္ခဏာတို့တည်း၊ ရဟန်းတို့ မပြုပြင်အပ်သော တရားတို့၏ ဖြစ်မှု'ဥပါဒ်'သည် မထင်ရှား၊ ပျက်မှု'ဘင်’ သည်မထင်ရှား၊ တည်သော တရားတို့၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ်'ဌီ'သည် မထင်ရှား”ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဖြစ်မှု ‘ဥပါဒ်'သည် မထင်ရှား၊ ပျက်မှု'ဘင်'သည် မထင်ရှား၊ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ တစ်မျိုးတခြား၏ အဖြစ် ‘ဌီ'သည် မထင်ရှား။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပြုပြင်အပ်သောအရာ ‘အသင်္ခတ'တည်း။၆</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် နိဗ္ဗာန်၌ ရှိပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်၌ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်၌ ရှိပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် နိဗ္ဗာန်၌ ရှိပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်၌ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်၌ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ပြတ်စဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဘယ်ကို မှီ၍ တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (ဥပပတ္တိ) ဘဝကို မှီ၍ တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘဝသည် မမြဲသော'အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော'သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော'ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော'နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း မမြဲသော'အနိစ္စ’၊ ပြုပြင်အပ်သော'သင်္ခတ’၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ဖြစ်ပေါ်သော ‘ပဋိစ္စသမုပ္ပန္န’၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘော ‘ခယဓမ္မ’၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော'ဝယဓမ္မ’၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော ‘ဝိရာဂဓမ္မ’၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော'နိရောဓဓမ္မ’၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော'ဝိပရိဏာမဓမ္မ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟုသိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၁၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော်။ပ။ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော်။ ငါသည်အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် အဒုက္ခ မသုခ ဝေဒနာကိုခံစား၏ဟု သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသောတစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟုသိ၏၊ ထိုသူသည်သာ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု မသိ၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် ဒုက္ခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော်။ပ။ အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိ၏၊ ထိုသူသည်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟူ၍မသိ၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသောတစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာသည် (သိသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော်ငါသည် သုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟု သိသောပုဂ္ဂိုလ်သည် (သုခဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဝေဒနာသည် (သိသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။ပ။ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာသည် (သိသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် ငါသည် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ခံစား၏ဟုသိသော သူသည် (အဒုက္ခမသုခဝေဒနာမှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက်နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာတို့၌။ပ။ စိတ်၌။ပ။ သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကို အဖန်တလဲလဲရှုမှတ်လျက်နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသောတစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိ၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေ၏၊ ထိုသူသည်သာပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်သလော၊ အကြင်သူသည် ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် မနေ၊ ထိုသူသည့်ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် ဝေဒနာတို့၌။ပ။ စိတ်၌။ပ။ သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကိုအဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေ၏၊ ထိုသူသည်သာ ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်ပါသလော၊ အကြင်သူသည် သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် မနေ၊ ထိုသူသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၅</b>။ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိ၏ဟုနှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် (ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ ကိုယ်၌ ကိုယ်ကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသော သူသည် (ကိုယ်မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည် (အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ စိတ်သည် (အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သဘောတရားတို့သည် (သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားကို အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူမှ) တစ်မျိုးတခြားလော၊ သဘောတရားတို့၌ သဘောတရားဟု အဖန်တလဲလဲ ရှုမှတ်လျက် နေသူသည် (သဘောတရားတို့မှ) တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မောဃရာဇလုလင် အခါခပ်သိမ်း သတိရှိသည်ဖြစ်၍ (ခန္ဓာ) လောကကို အတ္တမှကင်းဆိတ်သောအားဖြင့် ရှုမှတ်လော့၊ ဤသို့ ရှုမှတ်သည် ရှိသော် အတ္တသို့ အစဉ်လိုက်သော အယူကိုပယ်နုတ်၍ သေမင်းကို လွန်မြောက်သူ ဖြစ်နိုင်၏။ ဤသို့ (ခန္ဓာ) လောကကို မှတ်သူကို သေမင်းသည်မမြင်ရတော့ချေဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှုမှတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှုမှတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့်တကွ ရှုမှတ်ပါသလော၊ ရုပ်နှင့် ကင်း၍ ရှုမှတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့်တကွ ရှုမှတ်ပါ၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည် ထိုသရီရ ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်နှင့် ကင်း၍ ရှုမှတ်ပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှုမှတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှုမှတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတွင်း၌ တည်လျက် ရှုမှတ်ပါသလော၊ အပြင်သို့ ထွက်၍ ရှုမှတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတွင်း၌ တည်လျက် ရှုမှတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇီဝသည် ထိုသရီရ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အပြင်သို့ ထွက်၍ ရှုမှတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝသည် သရီရမှ တစ်မျိုးတခြားလော၊ သရီရသည် ဇီဝမှ တစ်မျိုးတခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၂၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “မိမိစီးပွားအတွက် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ လောက၌ တစ်ဦးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် လူအများ၏ အစီးအပွားအလို့ငှါ လူအများ၏ ချမ်းသာအလို့ငှါ လောကကို သနားစောင့်ရှောက် ချီးမြှောက်ရန်အလို့ငှါနတ်လူတို့၏ အကျိုးစီးပွား ချမ်းသာအလို့ငှါသာ ဖြစ်ပေါ်တော်မူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အလုံးစုံသော တရားတို့သည် အတ္တမဟုတ်ကုန်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဖြစ်လတ်သော် ဆင်းရဲသည်သာလျှင် ဖြစ်၏၊ ချုပ်လတ်သော် ဆင်းရဲသည်သာလျှင်ချုပ်၏၊ ဤအရာ၌ မယုံမှား မတွေးတော၊ ဤအချက်၌ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဘုရားမှတစ်ပါး အခြားကိုယုံကြည်မှု မရှိသော ဉာဏ်သည်သာ ဖြစ်၏၊ ကစ္စာန ဤမျှဖြင့် ကောင်းသော အယူ (အမြင်မှန်) သည်ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မာရ်နတ် သင်သည် အဘယ်ကို သတ္တဝါဟူ၍ ယုံကြည်နေ သနည်း၊ သင့်အားအယူမှား (အမြင်မှား) ဖြစ်နေသလော၊ ဤကိုယ်သည် သက် သက် ပြုပြင်အပ်မှု ‘သင်္ခါရ'အစုသာ ဖြစ်၏၊ ဤကိုယ်၌ သတ္တဝါကို မရနိုင်ချေ။ ရထားအင်္ဂါ, အဆောက်အဦကြောင့် ရထားဟူ၍ ပြောဆိုမှု ဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ခန္ဓာတို့ရှိကုန်လတ်သော် သတ္တဝါဟူ၍ ပညတ်မှုသည် ဖြစ်၏။ မှန်၏၊ ဆင်းရဲသည်သာ ဖြစ်၏၊ ဆင်းရဲသည်သာ တည်လည်း တည်၏၊ ပျက်လည်း ပျက်၏၊ ဆင်းရဲကိုကြဉ်ထား၍ (အခြားသတ္တဝါသည်) ဖြစ်သည် မဟုတ်၊ ဆင်းရဲမှ အခြားသော သတ္တဝါသည် ချုပ်သည်မဟုတ်”ဟူ၍ဝဇိရာဘိက္ခုနီမသည် ယုတ်မာသော မာရ်နတ်အား ဤစကားကို ပြောဆိုပြီဟူသောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မြတ်စွာဘုရား ဆိတ်သုဉ်းသော လောက ဆိတ်သုဉ်းသော လောကဟူ၍ ပြောဆိုအပ်ပါသည်၊ မြတ်စွာဘုရား အဘယ်မျှဖြင့် ဆိတ်သုဉ်းသော လောကဟူ၍ ပြောဆိုအပ်ပါသနည်း။ အာနန္ဒာ အကြင်ကြောင့် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်း၏။ ထို့ကြောင့်ဆိတ်သုဉ်းသော လောကဟူ၍ ဆိုအပ်၏။ အာနန္ဒာ အဘယ်အရာသည် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်းသနည်း။ အာနန္ဒာ စက္ခုသည် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်းဆိတ်သုဉ်း၏။ အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏။ပ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ စက္ခုသမ္ဖဿသည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ စက္ခုသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့် ချမ်းသာလည်းဖြစ်သော ဆင်းရဲလည်းဖြစ်သော မဆင်းရဲ မချမ်းသာလည်းဖြစ်သော အကြင်ဝေဒနာသည် ဖြစ်၏။ ထိုဝေဒနာသည်လည်းအတ္တမှ လည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်း၏။ သောတသည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ပ။ အသံ'သဒ္ဒါရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏။ ဃာနသည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏။ ဇိဝှါသည် ဆိတ်သုဉ်း၏၊ အရသာ ‘ရသာရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏၊ ကာယသည်ဆိတ်သုဉ်း၏၊ အတွေ့အထိ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’ တို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏၊ စိတ်သည် ဆိတ်သုဉ်း၏။ သဘောတရားတို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏၊ မနောဝိညာဏ်သည် ဆိတ်သုဉ်း၏၊ မနောသမ္ဖဿသည်ဆိတ်သုဉ်း၏၊ မနောသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့် ချမ်းသာလည်းဖြစ်သော ဆင်းရဲလည်းဖြစ်သောမချမ်းသာ မဆင်းရဲလည်းဖြစ်သော အကြင်ဝေဒနာသည် ဖြစ်၏။ ထိုဝေဒနာသည်လည်း အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်း၏။ အာနန္ဒာ အကြင်အကြောင်းကြောင့် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှလည်းကောင်း ဆိတ်သုဉ်း၏။ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဆိတ်သုဉ်းသော လောကဟူ၍ဆိုအပ်၏”ဟူ၍ အရှင်အာနန္ဒာသည် လျှောက်ထား၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်ကန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အတ္တသည် ဖြစ်လတ်သော် ငါ၏ အတ္တနိယဟူသော အယူသည် ရှိရာသလော၊ ရှိရာပါသည်ဘုရား။ ရဟန်းတို့ အတ္တနိယရှိလတ်သော် ငါသည် အတ္တဟူသော အယူသည် ရှိရာသလော၊ ရှိရာပါသည်ဘုရား။ ရဟန်းတို့ အတ္တကိုလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယကိုလည်းကောင်း အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မရအပ်သည် ရှိသော် ထိုခန္ဓာငါးပါးသည် လောကတည်း၊ ထိုခန္ဓာငါးပါးသည်အတ္တတည်း၊ ထို (ငါသည်) တမလွန်ဘဝ၌ ဖြစ်လိမ့်မည်၊ မြဲ၏၊ ခိုင်ခံ့၏၊ ထင်ရှားရှိ၏၊ မဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ထင်ရှားရှိသော မြေကြီး မြင်းမိုရ်တောင် လနေတို့နှင့် တူစွာ ထိုအတိုင်းပင် တည်တံ့လိမ့်မည်ဟု အကြင်အယူသည် ရှိ၏၊ ရဟန်းတို့ ဤအယူသည် အလုံးစုံပြည့်စုံသော လူမိုက်တို့၏ တရားပင်မဟုတ်ပါလော၊ မြတ်စွာဘုရား အဘယ်မှာ မဟုတ်ဘဲ ရှိပါမည်နည်း၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသော လူမိုက်တို့၏တရားပင်ဟုတ်ပါသည်ဘုရား”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟုမဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်းသည်ကိုပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သေနိယ လောက၌ ဤဆရာသုံးဦးတို့သည် ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ ဆရာသုံးဦးတို့ ကားအဘယ်တို့နည်း-</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယဤလောက၌ အချို့သော ဆရာသည်ယခုဘဝ၌ပင်အတ္တကို အမှန်အားဖြင့်အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထို့ပြင် ဤလောက၌ အချို့သော ဆရာသည် ယခုဘဝ၌သာလျှင် အတ္တကို အမှန်အားဖြင့်အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌ကား အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထိုမှတစ်ပါး ဤလောက၌ အချို့သော ဆရာကား ယခုဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့်အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့်မပညတ်ချေ။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထိုသုံးဦးတို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ယခုဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ သေနိယ ဤဆရာကို သဿတအယူ ရှိသူဟု ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထိုသုံးဦးတို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ယခုဘဝ၌သာလျှင် အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် ပညတ်၏၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌ကား အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်၊ သေနိယ ဤဆရာကို ဥစ္ဆေဒအယူ ရှိသူဟု ဆိုအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သေနိယ ထိုသုံးဦးတို့တွင် အကြင်ဆရာသည် ယခုဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်၊ နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အတ္တကို အမှန်အားဖြင့် အဟုတ်အားဖြင့် မပညတ်ချေ၊ သေနိယ ဤဆရာကို မြတ်စွာဘုရားဟူ၍ ဆိုအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သေနိယ ဤဆရာသုံးဦးတို့သည် လောက၌ ထင်ရှားရှိကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟုမဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် “ထောပတ်အိုး”ဟူ၍ (သုံးနှုန်း) ပြောဆိုအပ်သည် မဟုတ်ပါ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထောပတ်အိုးကို ပြုလုပ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အမှန်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ အခါအားလျော်စွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မှန်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ မချွတ်မယွင်း ပြောဆိုလေ့ရှိသည်၊ တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် ဆီအိုး၊ ပျားရည်အိုး၊ တင်လဲအိုး၊ နို့ရေအိုး၊ ရေအိုး၊ သောက်ရေခွက်၊ ရေကျည်တောက်၊ ရေဖလား၊ နိစ္စဘတ်ဆွမ်း၊ အမြဲလှူသော ယာဂုဟူ၍ (သုံးနှုန်း) ပြောဆိုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြဲသော ခိုင်ခံ့သော ထင်ရှားရှိသော ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော မရှိသော တစ်စုံတစ်ခု သောယာဂုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှန်သောသဘော မြတ်သောသဘောအားဖြင့် ရအပ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။ [အကျဉ်းချုံးထား၏။]</p> <p style="text-indent:2em">အဋ္ဌကနိဂ္ဂဟကထာ၊ ပေယျာလကထာ၊ သန္ဓာဝနိယကထာ၊ ဥပါဒါယကထာ၊ ငါးခုမြောက် စိတ္တကထာ၊ ကလျာဏကထာ၊ ဣဒ္ဓိကထာ၊ ရှစ်ခုမြောက် သုတ္တာ ဟရဏကထာတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပုဂ္ဂလကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤသို့သဘောရှိသော သစ္စိကဋ္ဌမျိုး မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ‘ဇာတိဓမ္မာ ဇရာဓမ္မာ အထော မရဏဓမ္မိနော’ အစရှိသော သုတ်၏ အစွမ်းဖြင့် ဝန်ခံရ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပုဂ္ဂိုလ်၏ သင်္ခတအဖြစ်ကိုမူ အလိုမရှိသောကြောင့် ပယ်ပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ‘ဒုက္ခမေဝ ဟိ သမ္ဘောတိ၊ ဒုက္ခံ တိဋ္ဌတိ ဝေတိစ’ အစရှိသည်ကို ဟောတော်မူသောကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥပါဒ် စသည်တို့ကား မသင့်ကုန်ဟု နှလုံးပြု၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ‘သင်ပရဝါဒီဆရာသည် ပုဂ္ဂိုလ်၏ သင်္ခတအဖြစ်ကို အလိုမရှိသော်လည်း ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ရှိပါမူ သင်္ခတသာ ဖြစ်ရာ၏၊ အသင်္ခတအဖြစ်ကို အလို မရှိသော်လည်း ဥပါဒ် ဌီ ဘင် မရှိပါမူ အသင်္ခတသာ ဖြစ်ရာ၏’ဟု အပြစ်ကိုပင် ပြသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဝေဒနာကို ခံစားလတ်သော် သိမ်းဆည်းအပ်သော ဝေဒနာရှိသော ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်သည်သာ သိနိုင်၏၊ ဗာလပုထုဇဉ်ကား မသိနိုင်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ပဉ္စဝေါကာရ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ တံ ဇီဝံ တံ သရီရ န္တိ အဗျာကတမေတံဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ စတုဝေါကာရ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ အညံ ဇီဝံ အညံ သရီရန္တိ အဗျာကတမေတံဟူသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ အတ္တဇီဝပုဂ္ဂလမှ ကင်းကုန်၏၊ တစ်ခုသော တရား၌မျှ ပုဂ္ဂိုလ် မရှိဟု ဆိုလိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;"> ၂-ပရိဟာနိကထာ</h3> <h3>၁-ဝါဒယုတ္တိပရိဟာနိ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ဘဝတို့၌ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ဘဝတို့၌ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသောဘဝတို့၌ ရဟန္တာအား ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) မှု (ရှိနိုင်ပါသလော။)</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ အခါခပ်သိမ်း ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ အခါခပ်သိမ်း ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) မှု အခါခပ်သိမ်း ရှိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ရဟန္တာတို့သည်ပင် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ရဟန္တာတို့သည်ပင် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါကုန်၏။၉</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ရဟန္တာတို့အားသာလျှင် ဆုတ်ယုတ် လျောကျမှု (ရှိနိုင်ပါသလော)။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် ဖိုလ်လေးပါးတို့မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သူဌေးသည် ဥစ္စာလေးသိန်းတို့ဖြင့် သူဌေးအဖြစ်ကို ပြုစေသည် ဖြစ်၍ ဥစ္စာတစ်သိန်းဆုတ်ယုတ်လတ်သော် သူဌေးအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) သူ ဖြစ်ပါ၏။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စည်းစိမ်ဥစ္စာမှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူဌေးသည် ဥစ္စာလေးသိန်းတို့ဖြင့် သူဌေးအဖြစ်ကို ပြုစေသည် ဖြစ်၍ ဥစ္စာတစ်သိန်းဆုတ်ယုတ်လတ်သော် အလုံးစုံသော စည်းစိမ်ဥစ္စာမှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ)ခြင်းငှါ ထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထိုက်ပါ၏။၁၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် ဖိုလ်လေးပါးတို့မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ)ခြင်းငှါ ထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၅</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပရိဟာနိကထာကို ဟောရခြင်းအကြောင်း- ဒွေမေ ဘိက္ခဝေ ဓမ္မာ သေက္ခဿ ဘိက္ခုနော ပရိဟာနာယ သံဝတ္တန္တိ ပဉ္စိမေ ဘိက္ခဝေ ဓမ္မာသမယဝိမုတ္တဿ ဘိက္ခုနော ပရိဟာနာယ သံဝတ္တန္တိ ဤသို့ အစရှိသော သုတ်တို့ကို အမှီပြု၍ သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝဇ္ဇိပုတ္တကဂိုဏ်း သဗ္ဗတ္ထိဝါဒီ ဂိုဏ်း အချို့သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဟူသော ပရဝါဒီဆရာတို့သည် သကဒါဂါမ် အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏လည်းကောင်း၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏လည်းကောင်း မိမိတို့ ရပြီးသော ဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းကို ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုဆရာတို့၏ အယူဝါဒကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှါ ဤပရိဟာနိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အရဟတ္တဖိုလ်မှ အစဉ်အတိုင်း ဆုတ်ယုတ်လျောကျခဲ့၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်လတ်သော် မဆုတ်ယုတ် မလျောကျတော့ပေ၊ အထက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့၌ တည်နေသူအားသာ ဆုတ်ယုတ်လျောကျသည်၊ ရူပဘဝ အရူပဘဝတို့၌ တည်နေသော ရဟန္တာအား အရဟတ္တဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် မလျောကျနိုင်၊ ကမ္မာရာမတာအစရှိသော ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းတရားရှိသည့် ကာမဘဝ၌ တည်နေသော ရဟန္တာအားသာ ဆုတ်ယုတ်လျောကျနိုင်၏ဟူသော အလိုဖြင့် ဤဒုတိယအမေးကို ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ကာမဘဝအားလုံး၌ ဆုတ်ယုတ်လျောကျကြောင်း ကာမဂုဏ်တို့ရှိသောကြောင့် ကာမဘဝအားလုံးကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဆုတ်ယုတ်လျောကျကြောင်း တရားတို့ကို မေးသည် ဖြစ်ရကား ကမ္မာရာမတာအစရှိသော တရားတို့နှင့် အထူးအားဖြင့် ကာမရာဂ ဗျာပါဒတရားတို့သာ ဆုတ်ယုတ်လျောကျကြောင်း ဖြစ်သည်၊ ထိုတရားတို့ကား ရူပဘဝ အရူပဘဝတို့၌ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အသင့်အတင့်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းသော အခါ၌ မဆုတ်ယုတ် မလျောကျနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <p style="text-indent:3em">၆။ မသင့်မတင့်သောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းသောပုဂ္ဂိုလ်အား ညဉ့်အဖို့၌ ဖြစ်စေ၊ နေ့အဖို့၌ ဖြစ်စေ အခါခပ်သိမ်း ဆုတ်ယုတ် လျောကျနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းကို ပြုတတ်သော တရားအပေါင်း ရှိလတ်သော် တစ်ခဏမျှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျသည် မည်၏၊ ထိုသို့ ဆုတ်ယုတ်လျောကျသည်မှ ရှေးအဖို့၌ မဆုတ်ယုတ့်မလျောကျမူ၍ နောက်မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျသူအား အခါခပ်သိမ်း ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှု မရှိနိုင်ရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ တိက္ခိန္ဒြိယရဟန္တာတို့ကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ မုဒိန္ဒြိယရဟန္တာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ တိက္ခိန္ဒြိယရဟန္တာအားလုံးတို့အား ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှု မရှိနိုင်ဟု နှလုံးသွင်း၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဖိုလ်လေးပါးလုံးတို့မှ လျောကျမှုကို အလိုမရှိ၊ အထက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့မှ လျောကျမှုကိုသာ အလိုရှိရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသအားဖြင့် ဆုတ်ယုတ်လျောကျသည်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ အလုံးစုံသော စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့မှမူ မလျောကျသောကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။ ဤဥပမာအတူပင် ရဟန္တာအား ဖိုလ်လေးပါးလုံးတို့မှ လျောကျခြင်း မဟုတ်ဘဲ အထက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့ လျောကျခြင်းသာ ဖြစ်၏ဟု ပရဝါဒီက ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ အမြဲနိယာမအားဖြင့် စည်းစိမ်ဥစ္စာအားလုံးတို့မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျထိုက်သည်ကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ နိယတော သမ္ဗောဓိပရာယဏောဟူသောစကား၏ အနက်ကို မသင့်လျော်သောအားဖြင့် ယူ၍ မိမိအယူဝါဒ၌ တည်၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းငှါ မထိုက်သည်ကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အရိယပုဂ္ဂလသံသန္ဒနပရိဟာနိ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်၌ တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်၌ တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်၌့တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် ပုထုဇဉ် ဘုံ၌တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အနာဂါမိဖိုလ်၌တည်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် သကဒါဂါမိဖိုလ်၌တည်ခဲ့ပါမူ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် သောတာပတ္တိဖိုလ်၌တည်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် ပုထုဇဉ်ဘုံ၌ တည်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် သောတာပတ္တိ ဖိုလ်၌တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်၏ အခြားမဲ့၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ပင် မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်လည်းကောင်း၊ သောတာပန်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန် များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။၄</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အလွန်များသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမ်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့်သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်လည်းကောင်း၊ အနာဂါမ်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည်လည်းကောင်း၊ သောတာပန်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန် များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်သည် အလွန်များသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည်လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမ်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် (အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏)။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်သည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည်လည်းကောင်း၊ သောတာပန်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်အလွန် များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် (အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သကဒါဂါမ်သည် အလွန်များပြားသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏လည်းကောင်း၊ သောတာပန်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကိုပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ မဂ်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ မဂ်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိခဲ့ပါ လျက်ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏လည်းကောင်း၊ သောတာပန်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ သတိပဋ္ဌာန်ကို ပွါးများမှုသည်။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်ကို ပွါးများမှုသည်။ ဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးများမှုသည်။ ဣန္ဒြေကိုပွါးများမှုသည်။ ဗိုလ်ကို ပွါးများမှုသည်။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမ်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကိုပွါးများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ (ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏။)</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိမဂ်ဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်လည်းကောင်း၊ အနာဂါမ်သည်လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကို ပွားများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာ၏ အဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်၏လည်းကောင်း၊ သောတာပန်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကို ပွားများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်၏ (ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်၏လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမ်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကို ပွားများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်၏ (ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်၏လည်းကောင်း၊ သောတာပန်၏လည်းကောင်း အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မဂ်ကို ပွားများမှုသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်၏ (ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည် ရှိပါ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သကဒါဂါမ်၏ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွားများမှုသည် လွန်ကဲသော အတိုင်းအရှည်ရှိခဲ့ပါလျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာ အဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာ အဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည့်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည်အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည်အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက်။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက်။ သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန် သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ နိရောဓသစ္စာ ကိုသိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို့သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်အပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကိုသိမြင်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အပါယ်ရောက်ကြောင်း တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်ရောက်ကြောင်း ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်ရောက်ကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ တွေဝေမှု'မောဟ'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ထောင်လွှားမှု'မာန'ကို ပယရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ အမြင်မှားမှု'ဒိဋ္ဌိ'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ စိတ်၏ ထိုင်းမှိုင်းမှု'ထိန'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ပျံ့လွင့်မှု ‘ဥဒ္ဓစ္စ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် မရှက်မူ'အဟိရိက'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ’ ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အပါယ်ရောက်ကြောင်း တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်ရောက်ကြောင်း ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်ရောက်ကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ကြမ်းတမ်းသော လိုချင်တပ်မက်မှု'ကာမရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည့်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ’ ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသောပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ သိမ်မွေ့သော လိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ’ ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည်အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု'ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီ်ဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိ ဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ကြမ်းတမ်းသော လိုချင်တပ်စွန်းမှု'ကာမရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ကြမ်းတမ်းသော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသောပျက်စီးစေလိုမှု'ဗျာပဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည့်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသောလိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ကြမ်းတမ်းသော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်းတွေဝေမှု ‘မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည်အရဟတ္တဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက် လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ”ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက့်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက် လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက် လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ အနာဂါမ်သည်အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု'ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ မကြောက် လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ့် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော ပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှမဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ သိမ်မွေ့သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၅၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ ကြမ်းတမ်း သောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှမဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း တွေဝေမှု'မောဟ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသောပျက်စီးစေလိုမှု ‘ဗျာပါဒ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်မှ့မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်သည်၊ အမြစ်အရင်းကို ဖြတ်အပ်ပြီးဖြစ်သည်၊ နုတ်အပ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသည်၊ တစ်ဖန်မဖြစ်အောင် ပြုပြီးသည်၊ နောင်အခါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘော မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ အမြစ်အရင်းကိုဖြတ်အပ်ပြီးသည်၊ နုတ်အပ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသည်၊ တစ်ဖန်မဖြစ်အောင် ပြုပြီးသည်၊ နောင်အခါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ တွေဝေမှု'မောဟ'ကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ ထောင်လွှားမှု'မာန'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ အမြင်မှားမှု ‘ဒိဋ္ဌိ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ ယုံမှားမှု ‘ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ (စိတ်၏) ထိုင်းမှိုင်းမှု'ထိန'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ ပျံ့လွင့်မှု'ဥဒ္ဓစ္စ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ မရှက်မှု ‘အဟိရိက'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ’ ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ အမြစ်အရင်းကို ဖြတ်အပ်ပြီးသည်၊ နုတ်အပ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသည်၊ တစ်ဖန်မဖြစ်အောင် ပြုပြီးသည်၊ နောင်အခါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘော မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်၊ အမြစ်အရင်းကိုဖြတ်အပ်ပြီးသည်၊ နုတ်အပ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသည်၊ တစ်ဖန်မဖြစ်အောင် ပြုပြီးသည်၊ နောင်အခါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ မဂ်ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ် ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ မဂ်ကို ပွားများပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို ပွားများပြီးသူမဟုတ်ပါလော။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို ပွားများပြီးသူမဟုတ်ပါလော။ ဣန္ဒြေတို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။ ဗိုလ်တို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွားများပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ။ပ။ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကိုပယ်ရှားခြင်းငှါ မဂ်ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကင်းပြီးသူ, တွေဝေမှု'မောဟ’ ကင်းပြီးသူ, ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူ, ခန္ဓာဝန်ကို ချပြီးသူ, မိမိအကျိုးစီးပွားကို ရပြီးသူ, ဘဝသံယောဇဉ် ကုန်ပြီးသူ, ကောင်းစွာ သိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, (အဝိဇ္ဇာ) တံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ, (ကံသင်္ခါရ) ကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးတိုင်ကို နုတ်ပြီးသူ, (အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါး) တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာ ဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ကို ချပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, (မာန) နှင့်မယှဉ်သူ, အောင်မြင်အပ်သော ရန်ကို ကောင်းစွာ အောင်မြင်ပြီးသူ မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရဟန္တာသည်ဒုက္ခကို ပိုင်းခြား၍သိပြီးသူ, သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားပြီးသူ, နိရောဓသစ္စာကို မျာက်မှောက်ပြုပြီးသူ,မဂ္ဂသစ္စာကို ပွားများပြီးသူ, အထူးသိထိုက်သော တရားကို အထူးသိပြီးသူ, ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သောတရားကို ပိုင်းခြား၍ သိပြီးသူ, ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားပြီးသူ, ပွားများထိုက်သော တရားကို ပွားများပြီးသူ, မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ’ ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ’ ကင်းပြီးသူ,တွေဝေမှု'မောဟ’ ကင်းပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့မူ။ပ။ (ထိုရဟန္တာသည်) မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏၊ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက်အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ဣန္ဒြေတို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ဗိုလ်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုပွားများအပ် ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ’ ကင်းပြီး သူ,့တွေဝေမှု'မောဟ'ကင်းပြီးသူ, ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူ, ခန္ဓာဝန်ကို ချပြီးသူ, မိမိအကျိုးစီးပွားကိုရပြီးသူ, ဘဝသံယောဇဉ် ကုန်ပြီးသူ, ကောင်း စွာ သိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, (အဝိဇ္ဇာ) တံခါးကျည်ကိုပစ်လွှတ်ပြီးသူ, (ကံသင်္ခါရ) ကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးတိုင်ကို နုတ်ပြီးသူ, (အောက်ပိုင်း သံယောဇဉ်ငါးပါး) တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ကို ချပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, (မာနနှင့်) မယှဉ်သူ, အောင်ထိုက်သော ရန်ကို ကောင်းစွာ အောင်ပြီးသူဖြစ်၍ထိုသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိအပ်ပြီးသည် သမုဒယသစ္စာကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် နိရောဓ သစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဂ္ဂသစ္စာကို ပွားများအပ်ပြီးသည်အထူးသိထိုက်သော တရားကို သိအပ်ပြီးသည် ပိုင်းခြား၍သိထိုက်သော တရားကိုပိုင်းခြား၍သိအပ်ပြီးသည် ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ပွါးများအပ်သော တရားကိုပွါးများအပ်ပြီးသည် မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်လျက်သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကင်းပြီး သူ,တွေဝေမှု ‘မောဟ'ကင်းပြီးသူ။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်လျက် အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီဖြစ်၍ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှမဆုတ် ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီဖြစ်၍ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မကြောက်လန့်မှု ‘အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်၍ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် မကြောက်လန့်မှု'အနောတ္တပ္ပ'ကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍ သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှမဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ’ ကင်းပြီးသူ,တွေဝေမှု ‘မောဟ'ကင်းပြီးသူ။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီး သည် ဖြစ်၍အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းပြီးသူ, ပြစ်မှားမှု'ဒေါသ'ကင်း ပြီးသူ,တွေဝေမှု ‘မောဟ'ကင်းပြီးသူ။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာထေရ်သည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ဖူးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလ္လာန်ထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကဿပထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကစ္စာယနထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကောဋ္ဌိကထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာပန္ထကထေရ်သည်ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ဖူးပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာထေရ်သည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အသျှင်သာရိပုတ္တရာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါမူရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလ္လာန်ထေရ်သည်။ အသျှင်မဟာကဿပထေရ်သည်။ အသျှင်မဟာကစ္စာယနထေရ်သည်။ အသျှင်မဟာကောဋ္ဌိကထေရ်သည်။ အသျှင်မဟာပန္ထကထေရ်သည် ရဟန္တာအဖြစ်မှမဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရှင်မဟာပန္ထကထေရ်သည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ် (မလျောကျ) ဖူးပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">အရိယပုဂ္ဂလသံသန္ဒနာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤအရာ၌ အချို့က ရဟန္တာ၏ ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှုကိုသာ အလိုရှိကုန်၏၊ အချို့က ရဟန္တာ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှုကို အလိုရှိကုန်၏၊ အချို့က ရဟန္တာ အနာဂါမ် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းကို အလိုရှိကုန်၏၊ ဝါဒအားလုံးကပင် သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းကို အလိုမရှိကြကုန်၊ ထိုဝါဒတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပုစ္ဆာပြု၍ ဟောတော်မူသည်၊ ထိုဆရာတို့၏ အယူဝါဒ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံခြင်း ပယ်မြစ်ခြင်းကို ပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အရဟတ္တဖိုလ်မှ လျောကျ၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်လတ်သော် တစ်ဖန် အားထုတ်ပြန်၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုသည်ကို ရည်ရွယ်လျက် မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သောတာပတ္တိဖိုလ်၏ အခြားမဲ့၌ အရဟတ္တဖိုလ်၏ မရှိခြင်းကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဤသို့ ဆုတ်ယုတ်လျောကျခြင်းမည်သည် ကိလေသာပယ်မှု နုံ့နှေးသောကြောင့် ဖြစ်ရာ၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဤဆုတ်ယုတ်လျောကျမှုသည် မဂ်ကို ပွါးများခြင်းအစရှိသည်တို့၏ မလွန်ကဲမှုကြောင့် ဖြစ်ရာ၏ဟု နှလုံးသွင်းလျက် သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဤသို့ ဆုတ်ယုတ်လျောကျမှုသည် သစ္စာတို့ကို မမြင်နိုင်သောကြောင့် ဖြစ်ရာ၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇</b>။ မုဒိန္ဒြေရဟန္တာသည် သမယဝိမုတ္တမည်၏၊ တိက္ခိန္ဒြေရဟန္တာသည် အသမယဝိမုတ္တမည်၏ဟု ပရဝါဒီတို့ အယူရှိကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် မိမိဝါဒကို ယူလျက် သမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် အရဟတ္တဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏၊ အသမယဝိမုတ္တရဟန္တာသည် အရဟတ္တဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ် မလျောကျဟု ပရဝါဒီက ဖြေဆိုသည်။ သကဝါဒီဆရာတို့ကား ဝသီဘော်သို့ မရောက်သေးသော ဈာနလာဘီသည် သမယဝိမုတ္တမည်၏၊ ဝသီဘော်သို့ ရောက်ပြီးသော ဈာနလာဘီတို့နှင့် အရိယာအားလုံးတို့သည် အရိယာဝိမောက္ခ၌ အသမယဝိမုတ္တမည်ကုန်၏ဟု ဆုံးဖြတ်တော်မူကြကုန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-သုတ္တသာဓနပရိဟာနိ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းမြတ်ဖြစ်သော မြတ်စွာဘုရားသည် မြတ်သောအကျင့်, မမြတ်သော အကျင့်တို့ကိုပြအပ်ကုန်၏၊ (နိဗ္ဗာန်) တစ်ဖက်ကမ်းသို့ (မဂ်တစ်ပါးတည်းဖြင့်) နှစ်ကြိမ် မရောက်နိုင်ကုန်၊ ဤ (နိဗ္ဗာန်) တစ်ဖက်ကမ်းသည် (မဂ်) တစ်ကြိမ်ဖြင့်သာ တွေ့ထိအပ်သည် မဟုတ်ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ဖြင့် ဖြတ်ပြီးသော ကိလေသာကို (တစ်ဖန်) ဖြတ်ခြင်းသည် ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ဖြင့် ဖြတ်ပြီးသော ကိလေသာကို (တစ်ဖန်) ဖြတ်ခြင်းသည် ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား ပြုဖွယ်ကိစ္စသည် မရှိ၊ (ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်) တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'ကင်းသူစွဲလမ်းမှု မရှိသူ (ဖြစ်၏)၊ မဂ်ဖြင့် ဖြတ်ပြီးသော ကိလေသာကို တစ်ဖန် ဖြတ်ခြင်းသည် မရှိ၊ ကိလေသာရေအလျဉ် ကိလေသာ ကျော့ကွင်းကို ပယ်အပ်ပြီဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏”ဟူသောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် မဂ်ဖြင့် ဖြတ်ပြီးသော ကိလေသာကို တစ်ဖန် ဖြတ်ခြင်းသည် ရှိ၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ် (ပွါးများအပ်) ပြီးသော မဂ်ကို တစ်ဖန် ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ် (ပွါးများအပ်) ပြီးသော မဂ်ကို တစ်ဖန်ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၄</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ကောင်းစွာ (ကိလေသာတို့မှ) လွတ်သည်ဖြစ်၍ ငြိမ်သက်သော စိတ်ရှိ သောထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား ပြုပြီးသောကိစ္စကို တစ်ဖန်ပွားစေခြင်း မရှိ၊ ပြုဖွယ် ကိစ္စလည်း မရှိ။ တစ်ခဲနက်သော ကျောက်တောင်သည် ပြင်းထန်စွာတိုက်ခတ်သော လေကြောင့်မတုန်လှုပ် (မရွေ့လျား) သကဲ့သို့ ၊ ဤအတူ အဆင်း'ရူပါရုံ', အရသာ'ရသာရုံ', အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ',အနံ့'ဂန္ဓာရုံ', အတွေ့'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်လည်းကောင်း၊ အားလုံး သော-ကောင်းသော အာရုံတို့သည်လည်းကောင်း၊ မကောင်းသော အာရုံတို့သည်လည်းကောင်းသည်းခံခြင်းဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ တည်ကြည်သော (ကိလေသာတို့မှ) လွတ်သောစိတ်ကို မတုန်လှုပ်စေနိုင်ကုန်။ (ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ် သည်) ထိုစိတ်၏ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းကို ရှု၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ပြုအပ်ပြီးသောမဂ်ကို တစ်ဖန် ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤတရားငါးပါးတို့သည် သမယဝိမုတ္တရဟန်းအား ဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှါ ဖြစ်ကုန်၏၊ အဘယ် (တရား) ငါးပါးတို့နည်းဟူမူ- အလုပ် (အမှု) ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ စကားပြောဆိုမှု၌မွေ့လျော်ခြင်း၊ အိပ်မှု၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ အပေါင်းအသင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ လွတ်မြောက်ပြီးတိုင်းသောစိတ်ကို မဆင်ခြင်ခြင်းတို့တည်း။ ရဟန်းတို့ ဤတရားငါးပါးတို့သည် သမယဝိမုတ္တရဟန်းအားဆုတ်ယုတ်ခြင်းငှါ ဖြစ်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အလုပ်ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အလုပ်ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂသည်၊ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းခြင်းသည်၊ ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ပြောဆိုမှု၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။ ရဟန္တာအား အိပ်မှု၌မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။ ရဟန္တာအား အပေါင်းအသင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အပေါင်းအသင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂသည်၊ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းခြင်းသည်၊ ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်တရားထကြွသောင်းကျန်းသည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရာဂထကြွသောင်းကျန်းအပ်သည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်ကို စွဲ၍ ထကြွသောင်းကျန်းမှု ဖြစ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနုသယကို စွဲ၍ ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အနုသယတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အနုသယတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ကာမရာဂါနုသယသည် ပဋိဃာနုသယသည် မာနာနုသယသည် ဒိဋ္ဌာနုသယသည် ဝိစိကိစ္ဆာနုသယသည် ဘဝရာဂါနုသယသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">(သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်တရား ထကြွသောင်းကျန်းသည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ်လျောကျပါသနည်း)။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြစ်မှားမှု ‘ဒေါသ’ ထကြွသောင်းကျန်းသည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ပါ၏။ပ။ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ ထကြွသောင်းကျန်းသည် ဖြစ်၍ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထကြွသောင်းကျန်းမှုကား အဘယ်ကို စွဲ၍ ဖြစ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနုသယကို စွဲ၍ ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အနုသယတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အနုသယတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ကာမရာဂါနုသယသည်။ပ။ အဝိဇ္ဇာနုသယသည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) လတ်သော် အဘယ်တရားသည်ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသနည်း၊ ရာဂသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည့်ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။ပ။ မောဟသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ရောက်ပါသလော၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ရောက်ပါသလော၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသသည် ပွါးစီးခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ပွါးစေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ဖျက်ဆီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) စွဲလမ်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ဖြေရှင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) နှောင်ဖွဲ့ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) မှုတ်လွှင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် (စုတိပဋိသန္ဓေကို) ပေါင်းစည်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပွါးဆဲလည်းမဟုတ်၊ ဖျက်ဆီးဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ ဖျက်ဆီးပြီး၍တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပွါးဆဲလည်း မဟုတ်၊ ဖျက်ဆီးဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ ဖျက်ဆီးပြီး၍တည်သည်ဟုတ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မပယ်စွန့် မစွဲလမ်းဘဲ ပယ်စွန့်ပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မပယ်စွန့် မစွဲလမ်းဘဲ ပယ်စွန့်ပြီး၍ တည်သည်ဟုတ်ခဲ့ပါမူရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မဖြေရှင်း မနှောင်ဖွဲ့ဘဲ ဖြေရှင်းပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မဖြေရှင်း မနှောင်ဖွဲ့ဘဲ ဖြေရှင်းပြီး၍ တည်ခဲ့ပါမူရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မမှုတ်လွှင့် မပေါင်းစည်းဘဲ မှုတ်လွှင့်ပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မမှုတ်လွှင့် မပေါင်းစည်းဘဲ မှုတ်လွှင့်ပြီး၍ တည်ခဲ့ပါမူရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ် (လျောကျ) နိုင်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-align: center;">ပရိဟာနိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ တိက္ခိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် မုဒိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ တိက္ခိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မုဒိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ‘ဒုက္ခမေဝ ဟိ သမ္ဘောတိ၊ ဒုက္ခံ တိဋ္ဌတိ ဝေတိစ’ အစရှိသည်ကို ဟောတော်မူသောကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥပါဒ် စသည်တို့ကား မသင့်ကုန်ဟု နှလုံးပြု၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ကာမရာဂ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော အလုပ်ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်မှုကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ကာမရာဂ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သည်မှ တစ်ပါးသော အလုပ်ကိစ္စ၌ မွေ့လျော်မှုကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ တိက္ခိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ မုဒိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ( ) ပါဠိတော်၌ မပါ၊ ကျရစ်နေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ဗြဟ္မစရိယကထာ</h3> <p style="text-indent:2em">၁-သုဒ္ဓဗြဟ္မစရိယကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ၂။ ။ ဩော် မရှိပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် အရိအရွဲယိုကုန်သလော၊ ဆွံ့အကုန်သလော၊ သိကြားမှု မရှိကုန်သလော၊ လက်ဖြင့် ပြောဆိုရကုန်သလော၊ ကောင်းစွာ ပြောဆိုအပ်သောစကားမကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုအပ်သောစကားတို့၏ အနက် (အဓိပ္ပါယ်ကို) သိခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ကုန်သလော၊၄ အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ဘုရား၌ မကြည်ညိုကုန်သလော၊ တရား၌ မကြည်ညိုကုန်သလော၊ သံဃာ၌ မကြည်ညိုကုန်သလော၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင်ကို မဆည်းကပ်ကုန်သလော၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင်ကို ပြဿနာမမေးကုန်သလော၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင် ဖြေဆိုအပ်သော ပြဿနာတို့ကို မနှစ်သက်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ပိတ်ပင်တတ်သော ကံနှင့် ပြည့်စုံကုန်သလော၊ ပိတ်ပင်တတ်သော ကိလေသာနှင့် ပြည့်စုံကုန်သလော၊ ပိတ်ပင်တတ်သော အကျိုး ‘ဝိပါက်'နှင့်ပြည့်စုံကုန်သလော၊ သဒ္ဓါတရား မရှိကုန်သလော၊ လိုလားမှု'ဆန္ဒ’ မရှိကုန်သလော၊ ပညာမရှိကုန်သလော၊ ကုသိုလ် တရားတို့၌ မဖောက်ပြန်ခြင်း သဘောရှိသော မဂ်ဟူသော နိယာမသို့ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်တန်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် အမိကို သတ်ကုန်သလော၊ အဖကို သတ်ကုန်သလော၊ ရဟန္တာကို သတ်ကုန်သလော၊ (ဘုရားရှင်၌) သွေးစိမ်းတည်စေကုန်သလော၊ သံဃာကို ကွဲပြားစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">အလုံးစုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် (သူတစ်ပါးအသက်ကို) သတ်လေ့ရှိကုန်သလော၊ မပေးအပ် သောပစ္စည်းဥစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိကုန်သလော၊ ကာမတို့၌ မှားယွင်းစွာ ကျင့်ကုန်သလော၊ မုသားပြောလေ့ရှိကုန်သလော၊ ကုန်းတိုက်သောစကား ရှိကုန်သလော၊ ကြမ်းတမ်းသောစကား ရှိကုန်သလော၊ အကျိုးစီးပွါး ပျက်စီးတတ်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိကုန်သလော၊ (သူတစ်ပါးပစ္စည်းကို) ရှေးရှု ကြံစည်လေ့ရှိကုန်သလော၊ ပျက်စီးစေလိုသော စိတ်ရှိကုန်သလော၊ မှားယွင်းသော အယူဝါဒ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိအရွဲ မယိုကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ မဆွံ့, မအကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာ တို့သည်၊ သိကြားမှုရှိကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ လက်ဖြင့် မပြောဆိုရကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ ကောင်းစွာပြောဆိုအပ်သောစကား မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုအပ်သောစကားတို့၏ အနက် (အဓိပ္ပါယ်) ကို သိခြင်းငှါစွမ်းနိုင်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ဘုရား၌ ကြည်ညိုကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ တရား၌ ကြည်ညိုသော, သံဃာ၌ ကြည်ညိုသော,ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင်ကို ဆည်းကပ်သော, ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင်ကိုပြဿနာမေးကုန်သော , ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော ဘုရားရှင် ပြဿနာကို ဖြေဆိုအပ်သော် နှစ်သက်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပိတ်ပင်တတ်သော ကံနှင့် မပြည့်စုံကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ ပိတ်ပင်တတ်သော ကိလေသာနှင့်မပြည့်စုံကုန်သော , ပိတ်ပင်တတ်သော အကျိုး'ဝိပါက်'နှင့် မပြည့်စုံကုန်သော , ယုံကြည်မှု'သဒ္ဓါ'တရားရှိကုန်သော , လိုလားမှု'ဆန္ဒ'ရှိကုန်သော , ပညာရှိကုန်သော , ကုသိုလ်တရားတို့၌မဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ရှိသော, မဂ်ဟူသော နိယာမသို့ ရောက်ခြင်းငှါ ထိုက်တန်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">အမိကို မသတ်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ အဖကို မသတ်ကုန်သော , ရဟန္တာကို မသတ်ကုန်သော , (ဘုရားရှင်၌) သွေးစိမ်း မတည်စေကုန်သော , သံဃာကို မကွဲပြားစေကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သူတစ်ပါးအသက်ကို သတ်လေ့မရှိကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ မပေးအပ်သော ပစ္စည်းဥစ္စာကိုခိုးယူလေ့ မရှိကုန်သော , ကာမဂုဏ်တို့၌ မှားယွင်းစွာ ကျင့်လေ့မရှိကုန်သော , မုသား ပြောဆိုလေ့မရှိကုန်သော , ကုန်းတိုက်သောစကား မရှိကုန်သော , ကြမ်းတမ်းသောစကား မရှိကုန်သော , အကျိုးစီးပွါးကိုဖျက်ဆီးတတ်သောစကားကို ပြောဆိုလေ့မရှိကုန်သော , (သူတစ်ပါးဥစ္စာကို) ရှေးရှု ကြံစည်လေ့မရှိကုန်သော , ပျက်စီးစေလိုသောစိတ် မရှိကုန်သော , မှန်ကန်သော အယူရှိကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရိအရွဲ မယိုကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ မဆွံ့, မအ ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ သိကြားမှုရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ လက်ဖြင့် မပြောဆိုရကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်၊ ကောင်းစွာ ပြောဆိုအပ်သောစကား မကောင်းသဖြင့် ပြောဆိုအပ်သောစကားတို့၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို သိခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်ကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်ပါမူ။ပ။ ဘုရား၌ ကြည်ညိုကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိပါကုန်မူ။ပ။ မှန်ကန်သော အယူရှိကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိပါကုန်မူ နတ့်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုနတ်ဗြဟ္မာတို့၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည်၊ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည်၊ သင်္ကန်းကိုဝတ်ရုံမှုသည်၊ သပိတ်ကို ကိုင်ဆောင်မှုသည် ရှိပါသလော၊ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်စွာဘုရားတို့ပွင့်ပါကုန်သလော၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ ပွင့်ပါကုန်သလော၊ သာဝကအစုံသည် ဖြစ်ပေါ်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် မရှိဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် မရှှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်သည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှင်ရဟန်းပြု၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှင်ရဟန်း မပြု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် မရှိပါဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) ၏ အဖြစ်သည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) သူ ဖြစ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဦးပြည်း (ခေါင်းတုံး) သူ မဟုတ်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားမြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု မရှိဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သင်္ကန်းဝတ်ရုံမှု မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သင်္ကန်းကိုဝတ်ရုံ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာလျှင် မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သင်္ကန်းကို မဝတ်ရုံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သပိတ်ဆောင်မှု မရှိဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သပိတ်ဆောင်မှု ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သပိတ်ဆောင်မှုသည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သပိတ်ဆောင်မှု ရှိ၏၊ ထိုဘုံ၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သပိတ်ဆောင်မှုသည် မရှိ၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သပိတ်ကို ဆောင်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသာ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သပိတ်ကို မဆောင်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် မပွင့်ကုန်ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် မပွင့်ကုန်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် မပွင့်ကုန်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် လုမ္ဗိနီဥယျာဉ်၌ ဖွားတော်မူ၏၊ ဗောဓိပင်ရင်း၌ ဘုရား ဖြစ်တော်မူ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဗာရာဏသီပြည်၌ တရားစကြာကို လည်စေတော်မူအပ်ပြီ၊ ထိုအရပ်တို့၌့သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အခြားအရပ်၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ ပစ္စေဗုဒ္ဓါတို့သည် မပွင့်ကုန်ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် မပွင့်ကုန်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် မပွင့်ကုန်၏၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် ပွင့်ကုန်၏၊ ထိုမဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် ရှိပါသလော၊ အခြားအရပ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သာဝကအစုံသည် မဖြစ်ပေါ်ဟု နှလုံးပြု၍ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သာဝကအစုံသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သာဝကအစုံသည် မဖြစ်ပေါ်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ဘုံ၌ သာဝကအစုံသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုဘုံ၌သာလျှင် မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အကြင်ဘုံ၌ သာဝကအစုံသည် မဖြစ်ပေါ်၊ ထိုဘုံ၌ မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂဓတိုင်းတို့၌ သာဝကအစုံသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုမဂဓတိုင်းတို့၌သာလျှင် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အခြားအရပ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၂</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်လည်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိကုန်သော ဗြဟ္မာတို့လည်းရှှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိကုန်သော ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ သညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိကုန်သော ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော နတ်ဗြဟ္မာတို့လည်း ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဘယ်နတ်ဗြဟ္မာ၌ ရှိပါသနည်း၊ အဘယ်နတ်ဗြဟ္မာ၌ မရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှှိ၊ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်၏၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စ န္တရာဇ့်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိသောလူတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးမှု မရှှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိသော လူတို့လည်း ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်အရပ်တို့၌ ရှိပါသနည်း၊ အဘယ်အရပ်တို့၌ မရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စန္တရာဇ်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိကုန်၊ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စန္တရာဇ်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဇ္ဈိမဇနပုဒ်တို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှု မရှိသော ပစ္စန္တရာဇ်ဇနပုဒ်နှင့် ပစ္စ န္တရာဇ်ဇနပုဒ်နေ မသိမလိမ္မာသော လူရိုင်းတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့် ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြောင်းသုံးပါးတို့ဖြင့် ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းသားဖြစ်သော လူတို့သည် ဥတ္တရကုရုကျွန်းသားဖြစ်သော လူတို့ကိုလည်းကောင်း၊ တာဝတိံသာနတ်တို့ကိုလည်းကောင်း လွှမ်းမိုးနိုင်ကုန်၏။ အဘယ်အကြောင်းသုံးပါးတို့ဖြင့် လွှမ်းမိုးနိုင်ကုန်သနည်း၊ ရဲရင့်ကုန်၏၊ သတိရှိကုန်၏၊ ဤ (ဇမ္ဗူဒိပ်) ၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် ရှိ၏၊ ဤအကြောင်းသုံးပါးတို့ဖြင့် လွှမ်းမိုးနိုင်ကုန်၏” ဤသို့လျှင်မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤ (ဇမ္ဗူဒိပ်) ကျွန်း၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိ၏ဟူသောစကားကိုသာဝတ္ထိမြို့၌ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝတ္ထိမြို့၌သာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ရှိပါသလော၊ အခြားအရပ်တို့၌မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်း သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်း သံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်အပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ဖြစ်သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား အဘယ်ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ် ဖြစ်ပေါ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ပင် ဖြစ်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်အပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ဖြစ်သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါမူ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် မရှိဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်အပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ဖြစ်သောအနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား အဘယ်ဘုံ၌ (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ပစ်ချပါသနည်း၊ အဘယ်ဘုံ၌ ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြား၍သိပါသနည်း၊ အဘယ်ဘုံ၌ ကိလေသာကို ပယ်ရှားပါသနည်း၊ အဘယ်ဘုံ၌ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသနည်း၊ အဘယ်ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်းသိမှု ဖြစ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ပင် ဖြစ်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်အပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ဖြစ်သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်းသိမှု ဖြစ်ခဲ့မူ နတ်ဗြဟ္မာတို့၌မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏၊ အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကိုကား မပယ်ရှားအပ်ကုန်သေး၊ ဤလူ့ဘုံမှ စုတေ၍ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ဖြစ်သော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်၏ ဖြစ်ပေါ်မှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ခန္ဓာ) ဝန်ကိုပစ်ချမှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြားသိမှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ကိလေသာကို ပယ်ရှားမှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုမှုသည်၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်းသိမှုသည် ဖြစ်ခဲ့ပါလျက် သင်သည် အဘယ်အကြောင်းကြောင့် နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှုသည် မရှိဟုဆိုပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:3em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်ကြောင့် အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ ဘုံ၌အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်၏၊ ထို့ကြောင့် နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု မရှိဟု ဆိုပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးမှု ‘ဗြဟ္မစရိယဝါသ’ ဟူသည် မဂ်ကို ပွါးများစေမှုနှင့် ရှင်အဖြစ် ရဟန်းအဖြစ်တည်း၊ ရှင်အဖြစ် ရဟန်းအဖြစ်သည် နတ်အားလုံးတို့၌ မရှိနိုင်၊ မဂ်ကို ပွါးများစေမှုသည်ကား အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အားသာ မရှိ၊ အခြားသော နတ်ဗြဟ္မာတို့၌ မတားမြစ်အပ်ပါ၊ သမ္မိတိယဆရာတို့သည်ကား ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တိနတ်ပြည်မှ စ၍ အထက်ဗြဟ္မာပြည်တို့၌ မဂ္ဂဗြဟ္မစရိယလည်း မရှိဟု အယူရှိကြကုန်၏၊ ထိုဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤပရဝါဒီဟူသည် သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင်များကို ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ‘တီဟိ ဘိက္ခဝေ ဌာနေဟိ ဇမ္ဗုဒီပိကာ မနုဿာ ဥတ္တရကုရုကေ စ မနုဿေ အဓိဂ္ဂဏှန္တိ ဒေဝေ စ တာဝတိံသေ။ ကတမေဟိ တီဟိ၊ သူရာ, သတိမန္ထော, ဣဓ ဗြဟ္မစရိယဝါသော’ ဟူသော သုတ်ကို မှီ၍ ဗြဟ္မစရိယဝါသ နှစ်မျိုးလုံးပင် နတ်တို့၌ မရှိကုန်ဟု ဖြစ်သောဝါဒ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဗြဟ္မစရိယ နှစ်ပါးတို့၏ အန္တရာယ်ကို သိတတ်ကုန်သော တရားတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ မဂ်ကို ပွါးများစေမှု ဗြဟ္မစရိယဝါသ ရှိသည်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပဋိညာဉ်ဝန်ခံချက်၏ အဓိပ္ပါယ်ကို မမှတ်မိနိုင်သဖြင့် ပဗ္ဗဇ္ဇဗြဟ္မစရိယ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက မေးပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ လူပုဂ္ဂိုလ်တို့နှင့် အချို့သောနတ်တို့၏ မဂ်ရခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ လူပုဂ္ဂိုလ်တို့နှင့် အချို့သောနတ်တို့၏ မဂ်ရခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ မဂ်ကို ပွားများစေမှု ရှိသည်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းသူ, ကျွန်းသားတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ ပစ္စန္တရာဇ်နေသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-သံသန္ဒနဗြဟ္မစရိယကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသောမဂ်ဖြင့် ဤလူ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံမည့် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့်ဤလူ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ဤလူ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံမည့် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့်ဤလူ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပွါးများပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တ့ဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ စွန့်လွှတ်၍ ပြီးဆုံးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကိုသာ ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုမူကား မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကိုသာပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုမူကား မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ စွန့်လွှတ်၍ ပြီးဆုံးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကိုသာ ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုမူကား မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပယ်ရှားအပ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ပ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကိုသာ ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုမူကားမပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်ကိုလည်း ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ စွန့်လွှတ်၍ ပြီးဆုံးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်ကိုလည်း ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ပ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်ကိုလည်း ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌ စွန့်လွှတ်၍ ပြီးဆုံးသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်ကိုလည်း ပွါးများအပ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်ရှားအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသော မဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသော ဘာဝနာရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ် သည်ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်) ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်မှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်မှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၈</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဘဝ (တစ်ခု) မှ ဘဝ (တစ်ခု) သို့ သွားပါသလော၊ ဂတိ (တစ်ခု) မှ ဂတိ (တစ်ခု) သို့ သွားပါသလော၊ သံသရာ (တစ်ခု) မှ သံသရာ (တစ်ခု) သို့ သွားပါသလော၊ ပဋိသန္ဓေ (တစ်ခု) မှပဋိသန္ဓေ (တစ်ခု) သို့ သွားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသော မဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသော ဘာဝနာရှိသော မချအပ်သော (ခန္ဓာ) ဝန်ရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်) ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာဝန်ကို ချခြင်းငှါ တစ်ဖန် မဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသောမဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသောဘာဝနာရှိသော ပိုင်းခြား၍ မသိအပ်သေးသော ဆင်းရဲရှိသော မပယ်အပ်သေးသော ကိလေသာရှိသော မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသော နိဗ္ဗာန်ရှိသော ထိုးထွင်း၍ မသိအပ်သေးသော အရဟတ္တဖိုလ်ရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ပင်ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းငှါ တစ်ဖန် မဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသောမဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသောဘာဝနာရှိသော မချအပ်သေးသော (ခန္ဓာ) ဝန်ရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်) ဖြစ်ပါသလော၊ (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချခြင်းငှါတစ်ဖန် မဂ်ကို မပွါးများလည်း မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာဝန်ကို မချအပ်ဘဲလည်း ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုအပ်ပြီးသောမဂ်ကိစ္စရှိသော ပွါးများပြီးသောဘာဝနာရှိသော ပိုင်းခြား၍ မသိအပ်သေးသော ဆင်းရဲရှိသော မပယ်အပ်သေးသော ကိလေသာရှိသော မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသော နိဗ္ဗာန်ရှိသော ထိုးထွင်း၍ မသိအပ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ရှိသော အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်) ဖြစ်ပါသလော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းငှါ တစ်ဖန် မဂ်ကို မပွါးများလည်းမပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ မသိအပ်ဘဲလည်း ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၊ သမင်သည် မြားဖြင့် ပစ်အပ်သည် ရှိသော် အဝေးသို့ သွား၍သေသကဲ့သို့ ဤအတူ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများအပ်ပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၏။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမင်သည် မြားဖြင့် ပစ်အပ်သည် ရှိသော် အဝေးသို့ သွား၍ မြားနှင့်တကွ သေရသကဲ့သို့ ဤအတူ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ ပွါးများအပ်ပြီးသောမဂ်ဖြင့် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ (မဂ်တည်းဟူသော) မြားနှင့်တကွ ပရိနိဗ္ဗာန်စံပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဗြဟ္မစရိယကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤလူ့ဘုံ၌ အနာဂါမိမဂ်ကို ပွါးများပြီး၍ ‘ဩပပါတိကော တတ္ထ ပရိနိဗ္ဗာယီ’ဟု ဟောတော်မူသောကြောင့် တစ်ဖန် အရဟတ္တမဂ်ကို မရဘဲ သုဒ္ဓါဝါသပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းအားဖြင့်ပင် အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြု၏ဟု အယူရှိရကား ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သောတာပန် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ မဂ်ကို ပွါးများပြီး၍ ထိုပွါးများရာဘုံ၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ရှိသူတို့ မည်ကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုသောတာပန် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ဤလူ့ဘုံသို့ လာခြင်း မရှိနိုင်ရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ မဂ်ကို ပွါးများမှုပင် မရှိဟူသော အယူဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ‘ဩပပါတိကော တတ္ထ ပရိနိဗ္ဗာယီ’ဟု ဟောတော်မူသောကြောင့် ပဋိသန္ဓေဖြင့်သာလျှင် ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စရှိသည် စသောအဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဤလူ့ပြည်၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည့် ရဟန္တာ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည့် ရဟန္တာ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ တတ္ထ ပရိနိဗ္ဗာယီ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ဣဓ ပရိနိဗ္ဗာယီ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ဤလူ့ပြည်၌ ပွါးများအပ်ပြီးသော မဂ်ဖြင့် ထိုအနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းကို အလိုရှိသော ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-ဩဓိသောကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာသုံးပါးနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသောစိတ်၌တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်လော၊ ကောလံကောလသောတာပန်လော၊ ဧကဗီဇီသောတာပန်လော၊ ဘုရား၌ မတုန်မလှုပ်ကြည်ညိုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသလော၊ တရား၌။ပ။ သံဃာ၌။ပ။ အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့်ပြည့်စုံသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာသုံးပါးနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသောစိတ်၌တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသ့တို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှစ်ပါးနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပန်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်လော၊ ကောလံကောလ သောတာပန်လော၊ ဧကဗီဇီသောတာပန်လော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဘုရား၌ကြည်ညိုသလော၊ တရား၌ ကြည်ညိုသလော။ပ။ သံဃာ၌။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့နှစ်သက်သော သီလနှင့် ပြည့်စုံ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရိယာတို့ နှစ်သက်သော သီလနှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကို လည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ (တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည်) ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမ်မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သောကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ သိမ်မွေ့သောဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ် မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည်ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိမနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်မည်သလော၊ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်မည်သလော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်မည်သလော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်မည်သလော၊ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သောကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ သိမ်မွေ့သောဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်း့ကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည်ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ် မမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုကိလေသာနှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ်မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမ် မမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည်ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေပါသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ မည်သလော၊ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ မည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ အရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘အရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက် ပြုအပ်သည် ဖြစ်၍ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေလျက် တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည်ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရာဂကင်းသူ, ဒေါသကင်းသူ,မောဟကင်းသူ, ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, မိမိအကျိုးစီးပွားကို ရပြီးသူ,ဘဝသံယောဇဉ် ကုန်ပြီးသူ, ကောင်းစွာ သိ၍ ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, (အဝိဇ္ဇာ) တံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ, (ကံသင်္ခါရ) ကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, တဏှာတံခါးတိုင်ကို နုတ်ပြီးသူ,သံယောဇဉ်တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ကို ချပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ,သံယောဇဉ်ကင်းပြီးသူ, အောင်ထိုက်သော ရန်ကို အောင်ပြီးသူ မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရဟန္တာသည် ထိုဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီးသည် သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် အထူးသိအပ်သော တရားကို အထူးသိအပ်ပြီးသည့်ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သော တရားကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီးသည် ပယ်အပ်သော တရားကို ပယ်အပ်ပြီးသည်ပွါးများ အပ်သော တရားကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ အရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘အရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့်တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားတို့ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားတို့ကို မျက်မှောက် မပြုသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့် တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတစ်စိတ်တစ်ဒေသတို့ကိုလည်းကောင်းပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမမည်သလော။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြု၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက် မပြုသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့် တကွ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမည်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရဟန္တာမမည်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သည်ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ရာဂကင်းပြီးသူ, ဒေါသကင်းပြီးသူ,မောဟကင်းပြီးသူ, ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, မိမိအကျိုးစီးပွါးကို ရပြီးသူ,ဘဝသံယောဇဉ်ကုန်ပြီးသူ, ကောင်းစွာသိ၍ လွတ် မြောက်ပြီးသူ, (အဝိဇ္ဇာ) တံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ, (ကံသင်္ခါရ) ကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးအပ်ပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးတိုင်ကို ပယ်နုတ်ပြီးသူ, သံယောဇဉ်တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာဖြစ်သူ, မာနတံခွန်ကို ချပြီးသူ, (ခန္ဓာ) ဝန်ကို ချပြီးသူ, မာနနှင့် မယှဉ်သူ,အောင်ထိုက်သောရန်ကို ကောင်းစွာ အောင်မြင်ပြီးသူ မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကိုပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီးသည် သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးစေအပ်ပြီးသည် အထူးသိထိုက်သော တရားကို အထူးသိအပ်ပြီးသည် ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သော တရားကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီးသည် ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ပွါးများအပ်သော တရားကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုပြီး၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် မျက်မှောက်ပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက် မပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ပန်းထိမ်သည်သည် ငွေ၏ အညစ်အကြေးကို ထုတ်ပစ်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ပညာရှိသည်အစဉ်အားဖြင့် အနည်းငယ် အနည်းငယ် ခဏတိုင်း ခဏ တိုင်း မိမိ၏ လောဘဒေါသစသောအညစ်အကြေးကို ထုတ်ပစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ လျှင်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သာလျှင် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော ဤတရား သုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏၊ ကိလေသာစိုးစဉ်း အနည်းငယ် ရှိစေကာမူ (ထိုသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည်) အပါယ်လေးပါးတို့မှလွတ်မြောက်၏၊ (အာနန္တရိက ကံငါးပါးနှင့် နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရား တို့ကိုမပြုတော့ပြီ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား အလုံးစုံသော တရားသည် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိ၏၊ ထိုဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားအားလုံးသည် ချုပ်ပျောက်ခြင်း သဘော ရှိ၏ဟုကိလေသာမြူ အညစ်အကြေး ကင်းစင်သော တရားမျက်စိသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ရဟန်းတို့ အရိယာသာဝကသည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သက္ကာယဒိဋ္ဌိဝိစိကိစ္ဆာ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ကိလေသာတို့ကို အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဩဓိသောကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">၁။ သောတာပန် စသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အထူးထူးသောကာလ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်ခြင်း အစရှိသည်တို့ဖြင့် အစိတ်အစိတ်အားဖြင့် ကိလေသာတို့ကို ပယ်ခြင်းကို အလိုရှိကုန်သော ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူဝါဒကို ပယ်ဖျောက်လို၍ ဩဓိသောကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-align: center;">၂။ ဤဩဓိသောကထာ၌ ပရဝါဒီကား သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင် စသည်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">၃။ (တစ်စိတ်တစ်ဒေသ) ဧကဒေသ သောတာပန်မျိုး မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-ဇဟတိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em">(ဈာနလာဘီပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သစ္စာလေးပါးတရားကို သိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမ်မည်၏၊ အကြောင်းသော်ကား ထိုဈာနလာဘီပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပုထုဇဉ်ဖြစ်စဉ်ကပင် ကာမရာဂဗျာပါဒတို့ကို ပယ်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်တည်းဟု အယူရှိသော ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကိုပယ်ဖျက်တော်မူလို၍ ဤဇဟတိကထာကို ဟောတော်မူသည်။)</p> <p style="text-align: center;">၁- န သုတ္တာဟရဏကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၇၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်သလော။၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော၊ အဆက်အစပ် မရှိအောင် ပယ်စွန့်သလော၊ အမြစ်အရင်းနှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ တပ်မက်မှု'တဏှာ'နှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ အနုသယနှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ အရိယာဉာဏ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သလော၊ အရိယာမဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သလော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍သိလျက် ပယ်စွန့်သလော၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ ပယ်စွန့်သလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော၊ အဆက်အစပ် မရှိအောင် ပယ်စွန့်သလော၊ အမြစ်အရင်းနှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ တပ်မက်မှု'တဏှာ'နှင့် တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ အနုသယနှင့်တကွ ပယ်စွန့်သလော၊ အရိယာဉာဏ်ဖြင့်ပယ်စွန့်သလော၊ အရိယာမဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သလော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိလျက်ပယ်စွန့်သလော၊ အနာဂါမိ ဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၍ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံး အပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို မလွန်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ မဟုတ်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် မပြုဘဲ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို မလွန်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် မပြုဘဲ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို မလွန်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့ မဟုတ်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် မပြုဘဲ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း အဆုံးအပိုင်းအခြားကို မလွန်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော၊ အကြွင်းမဲ့မဟုတ်ဘဲ ပယ်စွန့်သလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်မပြုဘဲ ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်မဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရမဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရမဂ်သည် (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း အာသဝေါတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်း ပဋိသန္ဓေတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဂန္ထတရားတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဩဃတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ယောဂတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် နီဝရဏတို့၏အာရုံမဟုတ်သည် တဏှာရာဂတို့ဖြင့် မသုံးသပ်အပ်သည် ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ပူပန်စေတတ်နှိပ်စက်တတ်သော ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရမဂ်သည် (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝေါတိ၏ ကုန်ရာနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် စုတိ ပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည်ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံဖြစ်သည်။ပ။ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သော ကိလေသာကို ရခြင်းငှါထိုက်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရူပါဝစရမဂ်သည်ဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည့်အာသဝေါတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည်။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ ထိုက်သည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပုထုဇဉ်သည် ရူပါဝစရမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုမဂ်သည်လည်း (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အာသဝေါတို့၏ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် စုတိ ပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သည်။ပ။ ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ရူပါဝစရမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုမဂ်သည်ဝဋ်မှထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အာသဝေါတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည်အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် စုတိပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည်။ပ။ ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ရူပါဝစရမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုမဂ်သည် လည်း (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝတို့ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ် သည်အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် စုတိပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သည်။ပ။ ပူပန်စေတတ် နှိပ်စက်တတ်သောကိလေသာကို ရခြင်းငှါ ထိုက်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်ကြံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏၊ ထိုမဂ်သည်လည်း (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝေါတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် စုတိပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း မဟုတ်သည် အာသဝေါတို့၏အာရုံ ဖြစ်သည်။ပ။ ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ ထိုက်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမတို့၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းသည် ဖြစ်၍ တရားကို သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမတို့၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းသည် ဖြစ်၍ တရားကို သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်သုံးပါးတို့ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) မဂ်သုံးပါးတို့ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) သာမညဖိုလ်သုံးပါးတို့ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) သာမညဖိုလ်သုံးပါးတို့ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသုံးပါးတို့၏ ဝေဒနာသုံးပါးတို့၏ သညာသုံးပါးတို့၏ စေတနာသုံးပါးတို့၏စိတ်သုံးပါးတို့၏ သဒ္ဓါသုံးပါးတို့၏ဝီရိယသုံးပါးတို့၏ သတိသုံးပါးတို့၏ သမာဓိသုံးပါးတို့၏ ပညာသုံးပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံခြင်းသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမတို့၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းသည် ဖြစ်၍ တရားကို သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိမဂ်ဖြင့် တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်မဂ်ဖြင့် တည်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် တည်ပါသည်။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသတို့ကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၂</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ဤဇဟတိကထာ၌ ပရဝါဒီဟူသည်မှာ သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင်တို့ပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဈာန်ဖြင့် ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သော ကာမရာဂဗျာပါဒတို့၏ ပရိယုဋ္ဌာနကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဈာန်ဖြင့် ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သော်လည်း ထိုကာမရာဂဗျာပါဒတို့ကို အနာဂါမိမဂ်ဖြင့်သာလျှင် စင်စစ် အကြွင်းမရှိသောအားဖြင့် ပယ်ဖျက်နိုင်ခြင်းဖြစ်ရကား အစ္စန္တစသည်ဖြင့် ထပ်၍ မေးပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ထိုသို့သဘောရှိသော ပယ်စွန့်မှုမျိုး မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အနာဂါမိမဂ္ဂဋ္ဌာန်နှင့်တကွ ပုထုဇဉ်ကို ရောနှော၍ မေးသောဝါဒ ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အနာဂါမိမဂ္ဂဋ္ဌာန်နှင့်တကွ ပုထုဇဉ်ကို ရောနှော၍ မေးသောဝါဒ ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဈာန်ရသော အနာဂါမ်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ဥဒ္ဓံဘာဂိယသံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ဖျက်နိုင်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ထိုသို့သဘောရှိသော ဘာဝနာ၏ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် မဂ်သုံးပါးတို့ ကိလေသာတို့ကို ပယ်ဖျက်ခြင်းကိစ္စ ဖြစ်နိုင်သည်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဈာန်နှင့် ယှဉ်သော အနာဂါမ်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဖြေဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ ကိလေသာသုံးပါးတို့၏ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သည့်အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-သုတ္တာဟရဏကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားခြင်းကြောင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားခြင်းကြောင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ကား မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသောဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသောဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒတို့၏ ခေါင်းပါးခြင်းကြောင့် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒတို့ ခေါင်းပါးခြင်းကြောင့် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမတို့၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ'ကင်းသည် ဖြစ်၍ တရားကို သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် တရားကို (ထိုးထွင်း၍) သိကုန်၏၊ ထိုအလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် တရားကို သိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အခြံအရံ (အကျော်အစော) ရှိကုန်သော ၊ စိမ်းရွှေ (ညှီဟောက်) သော (ကာမ) အနံ့မရှိကုန်သော ၊ သနားခြင်း၌ သက်ဝင်ကုန်သော ၊ ကာမသံယောဇဉ်ကို လွန် မြောက်ကုန်သော အကြင်ဆရာခြောက်ဦးတို့သည် အတိတ်အဖို့ (ကာလ) ၌ ဖြစ်ဖူးကုန်၏၊ ထိုဆရာခြောက်ဦးတို့သည်လိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ'ကို ကင်းပြတ်စေ၍ ဗြဟ္မာ့ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏။ စိမ်းရွှေ (ညှီဟောက်) သော (ကာမ) အနံ့ မရှိကုန်သော ၊ သနားခြင်း၌ သက်ဝင် ကုန်သော ၊ ကာမသံယောဇဉ်ကို လွန်မြောက်ကုန်သော ထိုဆရာခြောက်ဦးတို့၏ အရာမကများစွာသော တပည့်တို့သည် ရှိခဲ့ကုန်၏၊ ထိုတပည့်တို့သည်လည်း လိုချင်တပ်စွန်းမှု ‘ကာမရာဂ’ ကို ကင်းပြတ်စေ၍ဗြဟ္မာ့ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သုနေတ္တမည်သော ထိုဆရာသည် ဤမျှရှည်သော အသက်ရှိသူ ဤမျှကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်းရှိသူ ဖြစ်ပါလျက် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း အိုခြင်း သေခြင်း စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ကိုယ်ဆင်းရဲခြင်း စိတ်ဆင်းရဲခြင်း လွန်စွာ ပင်ပန်းခြင်းတို့မှ မလွတ်မြောက်သူ ဆင်းရဲမှ မလွတ်မြောက်သူဖြစ်၏ဟူ၍ (ငါဘုရား) ဟောတော်မူ၏။ ထိုသို့ မလွတ်မြောက်ခြင်းသည် အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ တရားလေးပါးတို့ကို လျော်စွာ မသိခြင်း ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်တည်း။ အဘယ်တရားလေးပါးတို့ကိုလျော်စွာ မသိခြင်း ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့် (မလွတ်မြောက်သူ ဖြစ်သနည်း)၊ မြတ်သော သီလကိုလျော်စွာ မသိခြင်း ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့်၊ မြတ်သော သမာဓိကို၊ မြတ်သော ပညာကို၊ မြတ်သော နိဗ္ဗာန်ကို လျော်စွာ မသိခြင်း ထိုးထွင်း၍ မသိခြင်းကြောင့် (ဆင်းရဲမှ မလွတ်မြောက်သူဟူ၍ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ (အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ) ထိုမြတ်သော သီလကို လျော်စွာ သိအပ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ၊ မြတ်သော သမာဓိကို လျော်စွာ သိအပ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ၊ မြတ်သော ပညာကို လျော်စွာသိအပ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ၊ မြတ်သော နိဗ္ဗာန်ကို လျော်စွာ သိအပ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ပြီ၊ (ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ) ဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’ ကို ဖြတ်ပြီးပြီ၊ ဘဝကို ဆွဲဆောင်ကြောင်း (တဏှာ) ကုန်ခန်းပြီ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်း မရှိတော့ပြီဟူ၍လည်းကောင်း။ အမြတ်ဆုံးဖြစ်သော သီလကိုလည်းကောင်း၊ သမာဓိကိုလည်းကောင်း၊ ပညာကို လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်ကိုလည်းကောင်း ဤတရားတို့ကို အခြံအရံ အကျော်အစော ရှိတော်မူသောဂေါတမမြတ်စွာဘုရားသည် လျော်စွာ သိအပ်ကုန်ပြီ။ ဤသို့ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းကြောင့် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား တရားကို ဟောတော်မူပြီ၊ လူနတ်တို့ ဆရာ မြတ်စွာဘုရားသည် ဆင်းရဲခြင်း၏ အဆုံးကို ပြုတော်မူ၏၊ ပညာမျက်စိရှိတော်မူသောမြတ်စွာဘုရားသည် ငြိမ်းအေး တော်မူလေပြီ”ဟူ၍လည်းကောင်း မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုထုဇဉ်သည် ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဇဟတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သောတာပတ္တိမဂ်၏သာလျှင် ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော အနာဂါမိမဂ်၏ အဖြစ်ကိုရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-သဗ္ဗမတ္ထီတိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em">(ယံကိဉ္စိ ရူပံ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ။ပ။ အယံဝုစ္စတိ ရူပက္ခန္ဓော ဤသို့အစရှိသည်ကို ဟောတော်မူသောကြောင့် အတိတ်စသည် ပြားကုန်သော တရားအားလုံးတို့သည် ခန္ဓာသဘောကို မစွန့်ကြကုန်၊ ထို့ကြောင့် အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသည်မည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို သုတ်သင်တော်မူလိုသောကြောင့် ဤသဗ္ဗမတ္ထီတိကထာကို ဟောတော်မူရသည်။)</p> <p style="text-align: center;">၁-ဝါဒယုတ္တိ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ၁။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ကိုယ်၌ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော အချိန် (ကာလ)တို့၌ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော အချင်းခပ်သိမ်း အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားတို့၌ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မယှဉ်ဟု (နှလုံး) ပြု၍ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်အရာဝတ္ထုသည်လည်း မရှိ၊ ထိုအရာဝတ္ထုသည်လည်း ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော တရားသည် ရှိ၏ဟူသော (သင်၏) အကြင်အယူသည် ရှိ၏၊ ထိုအယူသည် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ ‘မှားသော အယူ’ဟူ၍လည်းကောင်း၊ (ငါတို့၏) အကြင်အယူသည် ရှိ၏၊ ထိုအယူသည်သမ္မာဒိဋ္ဌိ ‘မှန်သော အယူ’ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့ (သင်၏ အယူ၌) ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ [အကျဉ်းချုံးထား၏။]</p> <p style="text-align: center;">ဝါဒယုတ္တိ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤကထာ၌ ပရဝါဒီအရ သဗ္ဗမတ္ထိဂိုဏ်းသားတို့ကို ယူ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ကာလသံသန္ဒနာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လွန်ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လွန်ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခဲ့ပြီး ကွယ်ပြီးကွယ်ပျောက်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လွန်ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခဲ့ပြီး ကွယ်ပြီး ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ လွန်ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် မဖြစ်သေးသည် မထင်ရှားသေးသည် ကောင်းစွာမဖြစ်သေးသည် မဖြစ်ပေါ်သေးသည် အသစ် မဖြစ်သေးသည် ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ။ ။ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် မဖြစ်သေးသည် မထင်ရှားသေးသည်ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသည် မဖြစ်ပေါ်သေးသည် အသစ် မဖြစ်သေးသည် ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသည်ဖြစ်ခဲ့ပါမူ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ သည် ရှိသလော၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ သည် မချုပ် မဖောက်ပြန် မပျက်စီးမကွယ်ပျောက်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကွယ်ပျောက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လွန်ခဲ့ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် ရှိသလော၊ လွန်ခဲ့ပြီးသော ‘အတိတ်’ သည် မချုပ်မကင်းပြတ် မဖောက်ပြန် မပျက်စီး မကွယ်ပျောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ သည် ရှိဆဲလော၊ ဖြစ်ဆဲ ‘ပစ္စုပ္ပန်’ သည် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှားဆဲလော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ဆဲလော၊ ဖြစ်ဆဲလော၊ အသစ် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပေါ်ဆဲ ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည် ရှိသလော၊ မရောက်သေးသော ‘အနာဂတ်’ သည်ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှားဆဲလော၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော၊ အသစ် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်သည် ချုပ်ပြီးလော၊ ကင်းပြတ်ပြီးလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီးလော၊ ကွယ်ပြီးလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်သည် ချုပ်ပြီးလော၊ ကင်းပြတ်ပြီးလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီးလော၊ ကွယ်ပြီးလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်သည် မဖြစ်သေးသလော၊ မထင်ရှားသေးသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ မဖြစ်ပေါ်သေးသလော၊ အသစ် မဖြစ်သေးသလော၊ ထင်ရှားမဖြစ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထင်ရှား မဖြစ်သေးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်သည် မဖြစ်သေးသလော၊ မထင်ရှားသေးသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ အသစ် မဖြစ်သေးသလော၊ ထင်ရှား မဖြစ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ချုပ်ပြီးသည် ကင်းပြတ်ပြီးသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီးသည်ကွယ်ပြီးသည် ကွယ်ပျောက်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်ရုပ်သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ။ပ။ ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူအတိတ်ရုပ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် မဖြစ်သေးသည် မထင်ရှားသေးသည် ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသည်မဖြစ်ပေါ်သေးသည် အသစ် မဖြစ်သေးသည် ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ပေါ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်ရုပ်သည် မဖြစ်သေးခဲ့ပါမူ။ပ။ ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ပေါ်သေးခဲ့ပါမူအနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မချုပ်သလော၊ မကင်းပျောက်သလော၊ မဖောက်ပြန် မပျက်စီးသလော၊ မကွယ်သလော၊ မကွယ်ပျောက်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကွယ်ပျောက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်ရုပ်သည် မချုပ်သလော၊ မကင်းပျောက်သလော၊ မဖောက်ပြန် မပျက်စီးသလော၊ မကွယ်သလော၊ မကွယ်ပျောက်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှားဆဲလော၊ ကောင်းစွာဖြစ်ဆဲလော၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော၊ အသစ် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပေါ်ဆဲပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ရုပ်သည် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှားဆဲလော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်ဆဲလော၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော၊ အသစ် ဖြစ်ဆဲလော၊ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်ရုပ်သည် ချုပ်ပြီးလော၊ ကင်းပျောက်ပြီးလော၊ ဖောက်ပြန် ပျက်စီးပြီးလော၊ ကွယ်ပြီးလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ချုပ်ပြီးလော၊ ကင်းပျောက်ပြီးလော၊ ဖောက်ပြန် ပျက်စီးပြီးလော၊ ကွယ်သလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ရုပ်သည် မဖြစ်သေးသလော၊ မထင်ရှားသေးသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ မဖြစ်ပေါ်သေးသလော၊ အသစ် မဖြစ်သေးသလော၊ ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပေါ်သေးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မဖြစ်သေးသလော၊ မထင်ရှားသေးသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ မဖြစ်ပေါ်သေးသလော၊ အသစ် မဖြစ်သေးသလော၊ ထင်ရှားမဖြစ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝေဒနာသည် ရှိသလော။ပ။ သညာသည် ရှိသလော၊ သင်္ခါရတို့သည်ရှိကုန်သလော၊ ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ချုပ်ပြီးသည် ကင်းပျောက်ပြီးသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီးသည်ကွယ်ပြီးသည် ကွယ်ပျောက်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ။ပ။ ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူအတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်သေးသည် မထင်ရှားသေးသည် ကောင်းစွာမဖြစ် သေးသည်မဖြစ်ပေါ်သေးသည် အသစ် မဖြစ်သေးသည် ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ပေါ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်သေးခဲ့ပါမူ။ပ။ ထင်ရှားစွာ မဖြစ်ပေါ်သေးခဲ့ပါမူ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မချုပ်သလော။ပ။ မကွယ်ပျောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကွယ်ပျောက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မချုပ်သလော။ပ။ မကွယ်ပျောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲလော။ပ။ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ဆဲပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ဆဲလော။ပ။ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ဆဲလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ချုပ်ပြီးလော။ပ။ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ချုပ်ပြီးလော။ပ။ ကွယ်ပျောက်ပြီးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်သေးသလော။ပ။ ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပေါ်သေးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မဖြစ်သေးသလော။ပ။ ထင်ရှားမဖြစ်ပေါ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်း ရုပ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ရုပ်ဟူ၍လည်းကောင်း ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်း, ပစ္စုပ္ပန်နှင့် ရုပ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ ပစ္စုပ္ပန်သည် ဤရုပ်လော၊ ဤရုပ်သည် ပစ္စုပ္ပန်လော၊ ပစ္စုပ္ပန်နှင့် ရုပ်သည် တူသောအနက် ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုပစ္စုပ္ပန်ကြောင့် ရုပ် ထိုရုပ်ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ချုပ်လတ်သော် ပစ္စုပ္ပန်အဖြစ်ကို ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်အဖြစ်ကို ပယ်စွန့်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်း, ရုပ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ပစ္စုပ္ပန်ဟူ၍လည်းကောင်း ပစ္စုပ္ပန်နှင့် ရုပ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ ပစ္စုပ္ပန်သည် ဤရုပ်လော၊ ဤရုပ်သည်ပစ္စုပ္ပန်လော၊ ပစ္စုပ္ပန်နှင့် ရုပ်သည် တူသောအနက် ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ ရှိသလော၊ ထိုပစ္စုပ္ပန်ကြောင့် ရုပ်, ထိုရုပ်ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ချုပ်လတ်သော် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖြူရောင်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဝတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဝတ်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဖြူရောင်ဟူ၍လည်းကောင်း အဖြူရောင်နှင့် အဝတ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ ဤအဖြူသည် ဤအဝတ်လော၊ ဤအဝတ်သည် ဤအဖြူလော၊ အဖြူရောင်နှင့် အဝတ်သည် တူသောအနက် ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ ရှိသလော၊ ထိုအဖြူရောင်ကြောင့် အဝတ် ထိုအဝတ်ကြောင့် အဖြူရောင်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖြူသော အဝတ်ကို ဆေးဆိုးလတ်သော် အဖြူ၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဝတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖြူရောင်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဝတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အဝတ်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဖြူရောင်ဟူ၍လည်းကောင်း အဖြူရောင်နှင့် အဝတ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ ဤအဖြူသည်ဤအဝတ်လော၊ ဤအဝတ်သည် ဤအဖြူလော၊ အဖြူရောင်နှင့် အဝတ်သည် တူသောအနက် ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသော အဖို့ ရှိသလော၊ ထိုအဖြူရောင်ကြောင့် အဝတ် ထိုအဝတ်ကြောင့် အဖြူရောင်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖြူသော အဝတ်ကို ဆေးဆိုးလတ်သော် အဝတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖြူရောင်အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မြဲသလော၊ ခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှားရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ ရုပ်သည် မမြဲသည် မဟုတ်ပါလော၊ မခိုင်ခံ့သည် မဟုတ်ပါလော၊ ထင်ရှားမရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်သည် မမြဲခဲ့ပါမူ မခိုင်ခံ့ခဲ့ပါမူ အမြဲထင်ရှား မရှိခဲ့ပါမူ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း သဘောရှိခဲ့ပါမူ ရုပ်သည် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်သည် မြဲသလော၊ ခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှားရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပျက်စီးခြင်း မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ ရုပ်သည် မြဲသလော၊ ခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှားရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ ရုပ်သည် မမြဲသလော၊ မခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှား မရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပျက်စီးခြင်းရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြု၍ နိဗ္ဗာန်သည် မမြဲသလော၊ မခိုင်ခံ့သလော၊ အမြဲထင်ရှား မရှိသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်သည် ပစ္စ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စ္စုပ္ပန်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောမရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်သည် အကယ်၍ မမြဲခဲ့ပါမူ မခိုင်ခံ့ခဲ့ပါမူ အမြဲထင်ရှား မရှိခဲ့ပါမူဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိခဲ့ပါမူ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုမစွန့်ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ် သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက် အတိတ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် ထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ် သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံး ပြုလျက်အတိတ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း သဘော ရှိသည်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် အနာဂတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ပါ့သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောမရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန် ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ် သည် မမြဲခဲ့ပါမူ။ပ။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိခဲ့ပါမူအတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟုနှလုံးပြုလျက် အတိတ်ရုပ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောမရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟုနှလုံးပြုလျက် အတိတ်ရုပ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက့်နိဗ္ဗာန်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝေဒနာသည် ရှိသည်။ အတိတ်သညာသည် ရှိသည်။ အတိတ်သင်္ခါရတို့သည်ရှိကုန်သည်။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကိုမစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုမစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် အနာဂတ်၏အဖြစ်ကိုစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏အဖြစ်ကို စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် စွန့်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကိုမစွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မစွန့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မမြဲ မခိုင်ခံ့ အမြဲထင်ရှား မရှိ ဖောက်ပြန့်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိခဲ့ပါမူ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟုနှလုံးပြုလျက် အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မြဲသည် ခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှားရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ဟုနှလုံးပြုလျက် အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်၏အဖြစ်ကို မစွန့်ဟု နှလုံးပြုလျက်နိဗ္ဗာန်သည် မမြဲသည် မခိုင်ခံ့သည် အမြဲထင်ရှား မရှိသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ ဝစနသောဓနာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ် မရှိခဲ့ပါမူ အတိတ်ရှိ၏ဟူသောစကားသည် မှား၏၊ သို့မဟုတ် ရှိသောသဘောသည် အတိတ် မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ရှိသောသဘောသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟူသောစကားသည် မှား၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ် မရှိခဲ့ပါမူ အနာဂတ်ရှိ၏ဟူသောစကားသည် မှား၏၊ သို့မဟုတ် ရှိသောသဘောသည် အနာဂတ် မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ရှိသောသဘောသည် အနာဂတ်ဖြစ်၏ဟူသောစကားသည် မှား၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ် ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်သည်ပင် ထိုပစ္စုပ္ပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်သည်ပင် ထိုပစ္စုပ္ပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်လျက်ပင် (အနာဂတ်) ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်လျက်ပင် အနာဂတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) မဖြစ်မူ၍ (ပစ္စုပ္ပန်) မဖြစ်ပါသလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်) မဖြစ်မူ၍ အနာဂတ် မဖြစ်ပါ့သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြီး၍ အတိတ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်သည်ပင် ထိုအတိတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်သည်ပင် ထိုအတိတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၁၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြီး၍ အတိတ်ဖြစ်သလော၊ အတိတ်ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်၍ (အတိတ်) ဖြစ်သလော၊ (အတိတ်) ဖြစ်၍ (ပစ္စုပ္ပန်) ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၁၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ပစ္စုပ္ပန်) မဖြစ်မူ၍ (အတိတ်) မဖြစ်သလော၊ (အတိတ်) မဖြစ်မူ၍ (ပစ္စုပ္ပန်) မဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြီး၍ အတိတ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်သည်ပင် ထိုပစ္စုပ္ပန် ထိုအတိတ်လေလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်သည်ပင် ထိုပစ္စုပ္ပန်လေလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (ပစ္စုပ္ပန်, အတိတ်) ဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (အနာဂတ်) ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) ဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) ဖြစ်ပြီး၍ (အနာဂတ်) ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်) မဖြစ်မူ၍ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) မဖြစ်သလော၊ (ပစ္စုပ္ပန်,အတိတ်) မဖြစ် မူ၍ (အနာဂတ်) မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <h3>အတီတစက္ခုရူပါဒိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သောစက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၁၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခုဖြင့် အတိတ်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ သောတဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာကာသသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သောတဖြင့် အတိတ်သဒ္ဒါရုံကို ကြားသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ဃာနဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဝါယောဓာတ်သည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဃာနဖြင့် အတိတ်ဂန္ဓာရုံကို နံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ဇိဝှါသည် ရှိသလော၊ ရသာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာပေါဓာတ်သည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဇိဝှါဖြင့် အတိတ်ရသာရုံကို လျက်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကာယသည် ရှိသလော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ကာယဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ပထဝီဓာတ်သည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ကာယဖြင့် အတိတ်ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို တွေ့ထိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်မနောဖြင့် အတိတ်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်စက္ခုဖြင့် အနာဂတ်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည်ရှှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်မနောဖြင့် အနာဂတ်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ အဆင်းရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အတိတ်စက္ခုဖြင့်အတိတ်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည် ရှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်မနောဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည်ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အတိတ်မနောဖြင့် အတိတ်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သောစက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခုဖြင့်အနာဂတ်ရူပါရုံကို မြင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည် ရှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်မနောဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်မနောဖြင့်အနာဂတ်ဓမ္မာရုံကို သိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အတိတ်စက္ခုဖြင့်မူကား အတိတ်ရူပါရုံကို မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမြင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဖြင့်မူကား ပစ္စုပ္ပန်ရူပါရုံကို မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည်ရှှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အတိတ်မနောဖြင့်မူကား အတိတ်ဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မသိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်မနောဖြင့်မူကား ပစ္စုပ္ပန်ဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခုဖြင့်မူကား အနာဂတ်ရူပါရုံကို မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမြင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော စက္ခုသည် ရှိသလော၊ ရူပါရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ အာလောကသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဖြင့်မူကား ပစ္စုပ္ပန်ရူပါရုံကို မမြင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော သောတသည် ရှိသလော၊ ဃာနသည် ရှိသလော၊ ဇိဝှါသည်ရှိသလော၊ ကာယသည် ရှိသလော၊ မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်မနောဖြင့်မူကား အနာဂတ်ဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မသိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော မနောသည် ရှိသလော၊ ဓမ္မာရုံတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ မနောဝိညာဏ်သည် ရှိသလော၊ ဟဒယဝတ္ထုသည် ရှိသလော၊ မနသိကာရသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်မနောဖြင့်မူကား ပစ္စုပ္ပန်ဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အတီတဉာဏာဒိကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။၂၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများသလော။၂၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကိုပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကိုပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကိုပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ် ကိစ္စကိုပြုလုပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကိုပိုင်းခြားသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမူကား မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြုလုပ်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမူကား မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို မူကားပိုင်းခြား၍ မသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုမူကား မပယ်စွန့်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကိုမူကားမျက်မှောက် မပြုသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုမူကား မပွါးများသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကိုမူကားပိုင်းခြား၍ မသိပါသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုမူကား မပယ်စွန့်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကိုမူကားမျက်မှောက် မပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုမူကား မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမူကား မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြုလုပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမူကား မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာ ကိုမူကားပိုင်းခြား၍ မသိသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုမူကား မပယ်စွန့်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကိုမူကား မျက်မှောက်မပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုမူကား မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အသိဉာဏ်သည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကိုမူကားပိုင်းခြား၍ မသိပါသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုမူကား မပယ်စွန့်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကိုမူကားမျက်မှောက် မပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုမူကား မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အရဟန္တာဒိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ရာဂသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၂၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုင့်ပါ။ပ။၂၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဒေါသသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုဒေါသဖြင့် ဒေါသရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်မောဟသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်မာနသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုမာနဖြင့် မာနရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဒိဋ္ဌိသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုဝိစိကိစ္ဆာဖြင့်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ထိနသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုထိနဖြင့် ထိနရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဥဒ္ဓစ္စသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုဥဒ္ဓစ္စဖြင့် ဥဒ္ဓစ္စရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်အဟိရိကသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုအဟိရိကဖြင့် အဟိရိကရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်အနောတ္တပ္ပသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့် အနောတ္တပ္ပရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာသည် ရှိသလော၊ အတိတ်သီလဗ္ဗတပရာမာသသည်ရှိသလော၊ သိမ်မွေ့သော အတိတ်ကာမရာဂသည် ရှိသလော၊ သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာသည် ရှိသလော၊ အတိတ်သီလဗ္ဗတပရာမာသသည်ရှှိသလော၊ ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ကာမရာဂသည် ရှိသလော၊ ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဗျာပါဒသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာသည် ရှိသလော၊ အတိတ်သီလဗ္ဗတပရာမာသသည်ရှိသလော၊ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်ရာဂသည် ရှိသလော၊ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်ဒေါသသည် ရှိသလော၊ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်သည် ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ရာဂရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ရာဂရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ဒေါသရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်အနောတ္တပ္ပရှိသည် ဖြစ်၍ပုထုဇဉ်သည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့် အနောတ္တပ္ပရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်အနောတ္တပ္ပရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့်အနောတ္တပ္ပရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ အနာဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒ ရှိသည်ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒရှိသည် ဖြစ်၍ အနာဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့်ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ သကဒါဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်၍ ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဗျာပါဒသည်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဗျာပါဒသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ သကဒါဂါမ် သည်ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ရှိသည် ဖြစ်၍ သောတာပန်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့်ဒိဋ္ဌိရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟရှိသည် ဖြစ်၍ သောတာပန် သည်ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ရာဂရှိသည် ဖြစ်လျက် ရဟန္တာသည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူ မူကားမဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်ရာဂရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုရာဂဖြင့် ရာဂရှိသူ မူကားမဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အတိတ်ဒေါသရှိသည် ဖြစ်လျက်။ပ။ အတိတ်အနောတ္တပ္ပရှိသည် ဖြစ်လျက်ရဟန္တာသည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့် အနောတ္တပ္ပရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်အနောတ္တပ္ပရှိသည်ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုအနောတ္တပ္ပဖြင့်အနောတ္တပ္ပရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်လျက်။ပ။ သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒရှိသည် ဖြစ်လျက် အနာဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူမူကား မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သိမ်မွေ့သော အတိတ်ဗျာပါဒရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့်ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူမူကား မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့်ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်လျက်။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဗျာပါဒရှိသည် ဖြစ်လျက် သကဒါဂါမ်သည် ထိုဗျာပါဒဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား ကြမ်းတမ်းသော အတိတ်ဒေါသရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည်ထိုဒေါသဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့်ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အတိတ်သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသည် ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည် ထိုဒိဋ္ဌိဖြင့် ဒိဋ္ဌိရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်အား အတိတ်ဝိစိကိစ္ဆာရှိသည် ဖြစ်လျက်။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟရှိသည် ဖြစ်လျက် သောတာပန်သည် ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အပါယ်လားကြောင်း အတိတ်မောဟရှိသည်ဖြစ်လျက် ပုထုဇဉ်သည်ထိုမောဟဖြင့် မောဟရှိသူမူကား မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အတီတဟတ္ထာဒိကထာ</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော လက်တို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော လက်တို့ ရှိကုန်သော် ကိုင်ယူမှု ချထားမှု ထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော ခြေတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော ခြေတို့ ရှိကုန်သော် ရှေ့သို့ တက်ခြင်း နောက်သို့ ဆုတ်ခြင်းထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော ခြေဆစ် လက်ဆစ်တို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်ကုန်သော ခြေဆစ် လက်ဆစ်တို့ ရှိကုန်သော် ကွေးခြင်း ဆန့်ခြင်းထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သောဝမ်းဗိုက်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သောဝမ်းဗိုက်ရှိလတ်သော် ဆာလောင်ခြင်း မွတ်သိပ်ခြင်း ထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကိုယ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကိုယ်သည် ချီးမြှောက်ခြင်း နှိမ့်ချခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ဖြတ်ခြင်းခွဲခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ကျီး လင်းတ စွန်ရဲတို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကိုယ်၌ အဆိပ် တက်ရာသလော၊ ဓားလက်နက် စူးရှရာသလော၊ မီးလောင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ကိုယ်ကို နှောင်အိမ်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ ကြိုးအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ သံခြေကျဉ်းအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ ရွာအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ နိဂုံးအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ မြို့အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ တိုင်းခရိုင်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ လည်ပင်းလျှင် ငါးခုမြောက်ရှိသော (လက်နှစ်ဖက်, ခြေနှစ်ဖက်) အနှောင်အဖွဲ့တို့ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ရေသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရေဖြင့် ရေ၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော မီးသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမီးဖြင့် မီး၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော လေသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုလေဖြင့် လေ၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">အတီတက္ခန္ဓာဒိသမောဓာနကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရူပက္ခန္ဓာသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်ရူပက္ခန္ဓာသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရူပက္ခန္ဓာသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သဝကါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာတို့ကား သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ အနာဂတ်ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာတို့ကား တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခာယတနသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခာယတနသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခာယတနသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနတို့သည် သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်အာယတန တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ရှိကုန်သလော၊ အနာဂတ်အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ရှိကုန်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်အာယတန တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာယတနတို့ကား သုံးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခုဓာတ်သည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခုဓာတ်သည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုဓာတ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်တို့သည် သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဓာတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ အနာဂတ်ဓာတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဓာတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓာတ်တို့သည် ငါးဆယ့်လေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခုန္ဒြေသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စက္ခုန္ဒြေသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုန္ဒြေသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေတို့သည် သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဣန္ဒြေ နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ အနာဂတ်စက္ခုဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဣန္ဒြေ နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေတို့သည် ခြောက်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စကြဝတေးမင်းသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်စကြဝတေးမင်းသည် ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်စကြဝတေးမင်းသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကြဝတေးမင်း သုံးဦးတို့၏ မျက်မှောက်အဖြစ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်မြတ်စွာဘုရားသည် ရှိပါသလော၊ အနာဂတ်မြတ်စွာဘုရားသည် ရှိပါသလော၊ ပစ္စုပ္ပန် မြတ်စွာဘုရားသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုံးဆူသော မြတ်စွာဘုရားတို့၏ မျက်မှောက်အဖြစ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">ပဒသောဓနကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသော တရားသည် အတိတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်ပါ၏၊ အချို့ အတိတ် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်တရားသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်၍ အချို့အတိတ် မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အတိတ်တရားသည် အတိတ် မဟုတ်၊ အတိတ် မဟုတ်သောတရားသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟု ဆိုသည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်၍ အချို့ အတိတ်မဟုတ်ဟု သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် အတိတ် မဟုတ်၊ အတိတ်မဟုတ်သော တရားသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟူ၍ အကြင်စကားကို သင်ဆို၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည့်မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်တရားသည် အတိတ် မဟုတ်၊ အတိတ် မဟုတ်သော တရားသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ခဲ့ပါမူ အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်၍ အချို့အတိတ် မဟုတ်ဟူ၍ မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသော တရားသည် အချို့ အတိတ်ဖြစ်၍ အချို့ အတိတ်မဟုတ်ဟု သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် အတိတ် မဟုတ်၊ အတိတ်မဟုတ်သော တရားသည် အတိတ်ဖြစ်၏ဟူ၍ အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည်မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောတရားသည် အနာဂတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှိသောတရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍ အချို့ အနာဂတ် မဟုတ်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> -- <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှိသော တရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍ အချို့အနာဂတ် မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ် မဟုတ်၊ အနာဂတ်မဟုတ်သော တရားသည် အနာဂတ်ဟု ဆိုသည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသော တရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍ အချို့အနာဂတ် မဟုတ်ဟု ဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ် မဟုတ်၊ အနာဂတ် မဟုတ်သော တရားသည် အနာဂတ်ဟူ၍ အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ် မဟုတ်၊ အနာဂတ် မဟုတ်သော တရားသည်အနာဂတ်ဖြစ်၏ဟု မဆိုအပ်ခဲ့ပါမူ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသောတရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍အချို့ အနာဂတ် မဟုတ်ဟု မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိသောတရားသည် အချို့ အနာဂတ်ဖြစ်၍ အချို့အနာဂတ် မဟုတ်ဟု သင် ဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ် မဟုတ်၊ အနာဂတ် မဟုတ်သော တရားသည် အနာဂတ်ဖြစ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏ဟူသော အကြင်စကားကို သင်ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှိဆဲတရားသည် ပစ္စုပ္ပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန် မဟုတ်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်သော တရားသည်ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်၏ဟူ၍ ဆိုသည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန့်မဟုတ်ဟု သင် ဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်သော တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၏ဟူ၍ အကြင်စကားကို သင် ဆို ဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်မူ၍ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်သော တရားသည် ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်၏ဟုမဆိုအပ်ခဲ့ပါမူ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန် မဟုတ်ဟုမဆိုသင့် တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အချို့ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်ဟု ဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်မဟုတ်သောတရားသည် ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်၏ဟူသော အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှိဆဲတရားသည် နိဗ္ဗာန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို သင်ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သော တရားသည် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၏ဟု ဆိုသည် မည်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ဟုဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သော တရားသည် နိဗ္ဗာန်တည်းဟူ၍ အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်သကဝါဒီ နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်မူ၍ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သော တရားသည် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၏ဟူ၍မဆိုအပ်ခဲ့ပါမူ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ဟုမဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုအမေးပုစ္ဆာ၌ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိ၏၊ ရှိဆဲတရားသည် အချို့ နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၍ အချို့ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ဟုဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် နိဗ္ဗာန်သည် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်၊ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သော တရားသည် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်၏ဟူသော အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ထိုစကားသည် မှားသောစကားသာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သုတ္တသာဓန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော အတွင်းအပြင်လည်းဖြစ်သောအကြမ်းအနုလည်းဖြစ်သော အယုတ်အမြတ်လည်းဖြစ်သော အဝေးအနီးလည်းဖြစ်သော ရုပ်အားလုံးကိုရူပက္ခန္ဓာဟု ဆိုအပ်၏၊ အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော အတွင်းအပြင်လည်းဖြစ်သောအကြမ်းအနု လည်းဖြစ်သော အယုတ်အမြတ်လည်းဖြစ်သော အဝေးအနီးလည်းဖြစ်သောဝေဒနာအားလုံးကို။ သညာ အားလုံးကို။ သင်္ခါရအားလုံးတို့ကို။ ဝိညာဏ်အားလုံးကိုဝိညာဏက္ခန္ဓာဟုဆိုအပ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော၊ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ပညာရှိ သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မတားမြစ်အပ်ကုန်သော မစွန့်အပ်ကုန်သော မစွန့်ဖူးကုန်သော သဒ္ဒါ, အမည်, ပညတ် ဤသုံးမျိုးတို့ကို ယခုလည်း မစွန့်အပ်ကုန်၊ နောင်လည်း စွန့်အပ်လိမ့်မည် မဟုတ်ကုန်၊ အဘယ်သုံးမျိုးတို့နည်းဟူမူ-ရဟန်းတို့ လွန်ပြီး ချုပ်ပြီးကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပြီးသော ရုပ်အား ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော အမည်ကိုဖြစ်ပြီးဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။ လွန်ပြီး ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပြီးသော ဝေဒနာအား ဖြစ်ပြီးဟူသောအရေအတွက်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော အမည်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသောအရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ လွန်ပြီး ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီးဖောက်ပြန်ပြီးသော သညာအား။ သင်္ခါရတို့အား ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသောအမည်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။ လွန်ပြီး ချုပ်ပြီး ကင်းပြတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပြီးသောဝိညာဏ်အား ဖြစ်ပြီးဟူသောအရေအတွက်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော အမည်ကို ဖြစ်ပြီးဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသောအရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ မဖြစ်သေး မထင်ရှားသေးသော ရုပ်အား ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အမည်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ မဖြစ်သေး မထင်ရှားသေးသော ဝေဒနာအား ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အမည်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ မဖြစ်သေး မထင်ရှားသေးသော သညာအား။ သင်္ခါရတို့အား ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အမည်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောပညတ် ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ မဖြစ်သေး မထင်ရှားသေးသောဝိညာဏ်အား ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအမည်ကို ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်ပြီးဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဖြစ်နေသော ထင်ရှားနေသော ရုပ်အား ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသောအမည်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။ ဖြစ်နေသော ထင်ရှားနေသော ဝေဒနာအား ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကိုဖြစ်ဆဲဟူသော အမည်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ ဖြစ်နေသော ထင်ရှားနေသော သညာအား။ သင်္ခါရတို့အားဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော အမည်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသော အရေအတွက်ကို မရ။ ဖြစ်နေသောထင်ရှားနေသောဝိညာဏ် အား ဖြစ်ဆဲဟူသော အရေအတွက်ကို ဖြစ်ဆဲဟူသော အမည်ကိုဖြစ်ဆဲဟူသော ပညတ်ကို ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးဟူသော အရေအတွက်ကို မရ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟူသောအရေအတွက်ကို မရ။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ပညာရှိသမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မတားမြစ်အပ်ကုန်သော မစွန့်အပ်ကုန်သော မစွန့်ဖူးကုန်သော သဒ္ဒါ, အမည်, ပညတ် ဤသုံးမျိုးတို့ကို ယခုလည်း မစွန့်အပ်ကုန်၊ နောင်လည်း စွန့်အပ့်လိမ့်မည် မဟုတ်ကုန်။ ရဟန်းတို့ အကြောင်းမရှိဟု အယူရှိကြကုန်သော ပြုသော်လည်း ပြုသည် မမည်ဟု အယူရှိကြကုန်သော အကျိုး မရှိဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥက္ကလဇနပုဒ်သားဝဿနှင့် ဘညတို့သော်မှလည်း ကဲ့ရဲ့ပုတ်ခတ် ပြစ်တင် စွပ်စွဲမည်ကို ကြောက်သောကြောင့် ဤသဒ္ဒါ, အမည်, ပညတ်သုံးမျိုးတို့ကို ကဲ့ရဲ့ဖွယ် တားမြစ်ဖွယ်ဟု မထင်ခဲ့ကြကုန်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် ရှိ၏၊ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အရှင်ဖဂ္ဂုနသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤစကားကို လျှောက်၏- မြတ်စွာဘုရားပပဉ္စတရားတို့ကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်လမ်းကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ ကုန်ခန်းပြီးကုန်သော ဆင်းရဲအားလုံးကို လွန်မြောက်ကုန်သော ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီး၍ လွန်လေပြီးသော ဘုရားရှင်တို့ကို ပညတ်လိုသော သူသည် အကြင်မျက်စိဖြင့် ပညတ်ရာ၏၊ ထိုသို့သော မျက်စိသည်ရှိပါသလော။ပ။ မြတ်စွာဘုရား ထိုလျှာသည် ရှိပါသလော။ပ။ မြတ်စွာဘုရား ပပဉ္စတရားတို့ကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်လမ်းကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ ကုန်ခန်းပြီးကုန်သော ဆင်းရဲအားလုံးကို လွန်မြောက် ကုန်သော ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီး၍ လွန်လေပြီးသော ဘုရားရှင်တို့ကို ပညတ်လိုသော သူသည် အကြင်စိတ်ဖြင့် ပညတ်ရာ၏၊ ထိုသို့သော စိတ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ဖဂ္ဂုန ပပဉ္စတရားတို့ကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်လမ်းကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲကုန်ခန်းပြီးကုန်သော ဆင်းရဲအားလုံးကို လွန်မြောက်ကုန်သော ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီး၍ လွန်လေပြီးသော ဘုရားရှင်တို့ကို ပညတ်လိုသောသူသည် အကြင်မျက်စိဖြင့် ပညတ်ရာ၏၊ ထိုသို့သော မျက်စိသည်မရှိ။ပ။ ဖဂ္ဂုန ထိုသို့သော လျှာသည် မရှိ။ပ။ ဖဂ္ဂုန ပပဉ္စတရားကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်လမ်းကို ဖြတ်တောက်ပြီးကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲ ကုန်ခန်းပြီးသော ဆင်းရဲအားလုံးကို လွန်မြောက်ကုန်သော ပရိနိဗ္ဗာန်စံပြီး၍ လွန်ပြီးကုန်သော ဘုရားရှင်တို့ကို ပညတ်လိုသော် အကြင်စိတ်ဖြင့် ပညတ်ရာ၏၊ ထိုသို့သော စိတ်သည် မရှိ”ဟု ဤသို့ ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အရှင်နန္ဒကသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤစကားကို လျှောက်၏- ရှေး၌ လိုချင်မှု'လောဘ’ သည် ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါ၏၊ ထိုလိုချင်မှု ‘လောဘ’ သည် အကုသိုလ် ဖြစ်ခဲ့ပါ၏၊ ထိုလိုချင်မှု ‘လောဘ’ သည် ယခု မရှိပါ၊ ဤသို့ မရှိခြင်းကား ကောင်း၏၊ ဖျက်ဆီးမှု ‘ဒေါသ’ သည် ရှေး၌ ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါ၏၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် ရှေး၌ ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါ၏၊ ထိုတွေဝေမှု ‘မောဟ’ သည် အကုသိုလ် ဖြစ်ခဲ့ပါ၏၊ ထိုတွေဝေမှု'မောဟ'သည် ယခု မရှိပါ၊ ဤသို့ မရှိခြင်းသည် ကောင်း၏”ဟု ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်တရားသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ’ နှစ်သက်မှု'နန္ဒီ’ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ရှိခဲ့မူ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ဝိညာဏ်သည် တည်၏၊ စည်ပင်၏။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ဝိညာဏ် သည်တည်၏၊ စည်ပင်၏၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နာမ်ရုပ် သက်ဝင်၏။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ နာမ်ရုပ်သက်ဝင်၏၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ သင်္ခါရတို့ ကြီးပွားကုန်၏။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ သင်္ခါရတို့ ကြီးပွားကုန်၏၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်တစ်ဖန် ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းရှိ၏။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌နောင်တစ်ဖန် ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းရှိ၏၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေမှု အိုမှု သေမှု ရှိ၏။ အကြင် တေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေမှု အိုမှု သေမှု ရှိ၏၊ ရဟန်းတို့ ထိုတေဘူမိကဝဋ်သည်စိုးရိမ်ခြင်းနှင့် တကွ ဖြစ်၏၊ ပူပန်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ ပြင်းစွာ ပင်ပန်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟု ငါဘုရားဟောတော်မူ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဖဿာဟာရ၌။ ရဟန်းတို့ မနောသဉ္စေတနာဟာရ၌။ ရဟန်းတို့ဝိညာဏာဟာရ၌တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ’ နှစ်သက်မှု ‘နန္ဒီ’။ပ။ ပူပန်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟုငါဘုရား ဟောတော်မူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ တပ်စွန်းမှု'ရာဂ', နှစ်သက်မှု'နန္ဒီ', တပ်မက်မှု'တဏှာ’ မရှိခဲ့မူ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ဝိညာဏ်သည် မတည် မစည်ပင်။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ဝိညာဏ်သည် မတည် မစည်ပင်၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နာမ်ရုပ် မသက်ဝင်။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ နာမ်ရုပ်မသက်ဝင်၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ သင်္ခါရတို့ ကြီးပွားခြင်း မရှိ။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ သင်္ခါရတို့ကြီးပွားခြင်း မရှိ၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်း မရှိ။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌နောင်အခါ ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်း မရှိ၊ ထိုတေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေမှု အိုမှု သေမှု မရှိ။ အကြင်တေဘူမိကဝဋ်၌ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေမှု အိုမှု သေမှု မရှိ၊ ရဟန်းတို့ ထိုတေဘူမိကဝဋ်သည်စိုးရိမ်ခြင်း မရှိ၊ ပူပန်ခြင်း မရှိ၊ ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်း မရှိဟူ၍ ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဖဿာဟာရ၌။ ရဟန်းတို့ မနောသဉ္စေတနာဟာရ၌။ ရဟန်းတို့ဝိညာဏာဟာရ၌တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ’ နှစ်သက်မှု ‘နန္ဒီ’။ပ။ ပူပန်ခြင်း မရှိ၊ ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်း မရှိဟူ၍ ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အနာဂတ်တရားသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">သဗ္ဗမတ္ထီတိကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ချုပ်ပြီးသော ရုပ်၏လည်း ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် သိမ်းကျုံးရေတွက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ချုပ်ပြီးသော ရုပ်၏လည်း ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် သိမ်းကျုံးရေတွက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်ပင် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အဝတ်အားလုံးသည် အဖြူချည်းသာ မဟုတ်သော်လည်း ဤပရဝါဒီဆရာက အဝတ်ဟု သာမည မဆိုမူ၍ ဖြူသော အဝတ်ကို မဝေဖန်အပ်သည်ကို ပြု၍ဟု ဆိုအပ်သည်ရှိသော် ဩဒါတသဒ္ဒါ၏ အနက် ဝတ္ထသဒ္ဒါ၏ အနက်တို့၏ တူသောသဘောရှိသည်၏ အဖြစ်ကို သကဝါဒီဆရာက ဝန်ခံအပ်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဖြူသော အဆင်း၏ ကင်းပြတ်ခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အဝတ်ပုဆိုးဟူသော နာမပညတ် မကင်းပြတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အတိတ်သည် အတိတ်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ခဲ့ပါမူ အနာဂတ်သော်လည်း ဖြစ်ရာ၏၊ ပစ္စုပ္ပန်သော်လည်း ဖြစ်ရာ၏ဟု အောက်မေ့မှတ်ထင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ အနာဂတ်သည် အနာဂတ်၏ အဖြစ်ကို မစွန့်ခဲ့ပါမူ အနာဂတ်သာလျှင် ဖြစ်ရာ၏၊ ပစ္စုပ္ပန်အဖြစ်သို့ မရောက်ရာဟု အောက်မေ့မှတ်ထင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ပစ္စုပ္ပန်သည် ပစ္စုပ္ပန်၏ အဖြစ်ကို စွန့်ခဲ့ပါမူ အတိတ်၏အဖြစ်သို့ မရောက်နိုင်ဟူသော အပြစ်ဖြစ်ရာသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ အနာဂတ်ခဏ၌သာလျှင် ထိုအနာဂတ်တရား၏ ပစ္စုပ္ပန်အဖြစ် မရှိခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ကာလထူးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ဒုတိယအမေး၌ အကြင်တရားသည် ဥပါဒ်ခဏမှ ရှေး၌ အနာဂတ်တရား ဖြစ်ခဲ့ပြီ၊ ထိုအနာဂတ်ဖြစ်သော တရား၏ ဥပါဒ် ဌီ ဘင်ဟူသော ခဏသုံးပါးသို့ ရောက်ဆဲကာလ၌ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြန်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ အနာဂတ်ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော တရား၏ တစ်ဖန် အနာဂတ်မှ ပစ္စုပ္ပန် ပြန်၍ဖြစ်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ နောက်ထပ် တစ်ဖန် မေးပြန်လတ်သော် ထိုအနာဂတ်ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော တရားသည် အနာဂတ်ဖြစ်ပြီး၍ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်လတ်သော် ‘ဖြစ်ပြီး၍ ဖြစ်၏’ဟု ခေါ်ဝေါ်ခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်းလျက် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ အနာဂတ် မဖြစ်ဘဲ ပစ္စုပ္ပန် မဖြစ်သောကြောင့် အနာဂတ် မဖြစ်မူ၍ ပစ္စုပ္ပန် မဖြစ်ဟူသည်ကား ရှိတန်စေ၊ လုံးဝမရှိသော ယုန်ချိုကဲ့သို့ သော တရား၏ မဖြစ်ဟူသောသဘောကား အဘယ်မှာ ရှိနိုင်လိမ့်မည်နည်းဟု နှလုံးသွင်း၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ ပစ္စုပ္ပန်ခဏ၌ပင် ထိုတရား၏ အတိတ် မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ကာလကွဲပြားသည်၏အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ အတိတ်ဖြစ်သည်မှ ရှေး၌ ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်ဖူးပြီ၊ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် အတိတ်ဖြစ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ပြီး၍ အတိတ်ဖြစ်သောတရား၏ တစ်ဖန် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အတိတ်ဖြစ်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၇။ ထိုတရားသည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၍ အတိတ်ဖြစ်ခဲ့သော် “ဖြစ်၍ ဖြစ်၏”ဟု ခေါ်ဝေါ်ခြင်းသို့ ရောက်၏ဟူ၍ နှလုံးသွင်းလျက် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၈။ စက္ခုစသော အဖြစ်ကို မစွန့်သောကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၉။ ထိုစက္ခုစသောဝိညာဏ်တို့၏ ကိစ္စမရှိသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၀။ ထိုဉာဏ်၏ ချုပ်ပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ထိုဉာဏ်၏ ကိစ္စအဖြစ်ကို မမြင်နိုင်ရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၁။ တစ်ဖန် မေးပြန်သော် အတိတ်လျှင် အာရုံရှိသော ပစ္စုပ္ပန်ဉာဏ်သည် အတိတ်တရားတို့ကို သိသောကြောင့် အတိတ်ဉာဏ်ဟူသောအမြွက်မျှဖြင့် ပစ္စုပ္ပန်ကိုပင် အတိတ်ဉာဏ်ပြု၍ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသည်၏ အဖြစ်ေ ကြာင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၂။ အမြွက်ထောင်ခွင့်ကို မပေးလိုသောကြောင့် သကဝါဒီက မေးပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၃။ အတိတ်ကို အာရုံပြုသောဉာဏ်ဖြင့် ဤကိစ္စလေးပါးတို့ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၄။ ရာဂစသော အဖြစ်ကို မစွန့်သောကြောင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂၅။ ယုတ္တိ, အာဂမ နှစ်ပါးစုံ ဆန့်ကျင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-အတီတက္ခန္ဓာဒိကထာ</h3> <p style="text-align: center;">၁-န သုတ္တသာဓန</p> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အာယတနမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ဓာတ်မည်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာတို့မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာ,ဓာတ်,အာယတနမည်သည်ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတို့ မည်ကုန်သည်ဖြစ်၍ အတိတ်တရားသည်မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်တရားသည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် အာယတနမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် အာယတန မည်သလော။ပ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သလော။ပ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရုပ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သည်ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ဓာတ်မည်သည်ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝေဒနာသည်။ အတိတ်သညာသည်။ အတိတ်သင်္ခါရတို့သည်။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သလော။ပ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သလော။ပ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သလော။ပ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သလော။ပ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတန မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာဓာတ်အာယတနမည်သည်ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သည်ဖြစ်၍။ပ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ် သည်ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အတိတ်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာဓာတ်အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတဝိညာဏ်သည်ဓာတ်မည်သည် ဖြစ်၍။ပ။ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် ခန္ဓာဓာတ်အာယတနမည်သည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်ဝိညာဏ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အတိတ်တရား၏ ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ နိရုတ္တိပထသုတ်ဖြင့် ထိုအတိတ်တရား ရှိသည်၏အဖြစ်ကို တားမြစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3>၂-သုတ္တသာဓန</H3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်အနာဂတ်တရားတို့သည် ခန္ဓာ ဓာတ် အာယတနတို့ မည်ကုန်သည်ဖြစ်လျက် ဤခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတရားတို့သည် မရှိကုန်ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ ပညာရှိ သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မတားမြစ်အပ်ကုန်သော ။ပ။ သဒ္ဒါ,အမည်, ပညတ် ဤသုံးမျိုးတို့ကို ယခုလည်း မစွန့်အပ်ကုန်။ပ။ နောင်လည်း စွန့်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်အနာဂတ်တရားတို့သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်ကုန်သည်ဖြစ်သော်လည်း ဤခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတရားတို့သည် မရှိကုန်ဟူ၍သာ ဆိုသင့်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်အနာဂတ်တရားတို့သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနမည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ဤတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော အတွင်းအပြင်လည်းဖြစ်သောအကြမ်းအနုလည်းဖြစ်သော အယုတ်အမြတ်လည်းဖြစ်သော အဝေးအနီးလည်းဖြစ်သော ရုပ်အားလုံးကိုရူပက္ခန္ဓာဟု ဆိုအပ်၏။ အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော။ပ။ ဝေဒနာအားလုံးကို။ သညာအားလုံးကို။ သင်္ခါရအားလုံးတို့ကို။ ဝိညာဏ်အားလုံးကိုဝိညာဏက္ခန္ဓာဟု ဆိုအပ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်အနာဂတ်တရားတို့သည် ခန္ဓာ, ဓာတ်, အာယတနတို့ မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ဤတရားတို့သည်လည်း မရှိကုန်ဟူ၍ မဆို သင့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">အတီတက္ခန္ဓာဒိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ခန္ဓာစသော အဖြစ်ရှိလတ်သော် မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုအတိတ်အနာဂတ်တရားတို့ မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ပြီးစေလိုသောကြောင့် သကဝါဒီက သုတ်ကို ဆောင်ပြသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဤပါဠိတော်၌ တေန ဟိ န ဝတ္တဗ္ဗံရှိသော်လည်း န ဖြုတ်၍ ပြန်ဆိုလိုက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပရဝါဒီ ဆောင်ပြသော သုတ်သည် ခန္ဓာစသော အဖြစ်ကိုသာ ပြီးစေသည်၊ ရှိသည့် အဖြစ်ကိုကား မပြီးစေ၊ သုတ်ကို ဆောင်ပြသော်လည်း မဆောင်သည်နှင့် တူသည်သာတည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၇-ဧကစ္စံ အတ္ထီတိကထာ</h3> <h3>၁-အတီတာဒိဧကစ္စကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၂၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အချို့ ချုပ်ပြီးဖြစ်၍ အချို့ ချုပ်ပြီး မဖြစ်သလော၊ အချို့ကင်းပြီးဖြစ်၍ အချို့ ကင်းပြီး မဖြစ်သလော၊ အချို့ ကွယ်ပြီးဖြစ်၍ အချို့ ကွယ်ပြီး မဖြစ်သလော၊ အချို့ ကွယ်ပျောက်ပြီးဖြစ်၍ အချို့ ကွယ်ပျောက်ပြီး မဖြစ်သလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိကုန်သော အတိတ်တရား အချို့တို့ ရှိကုန်၍ အချို့တို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိကုန်သော အတိတ်တရား အချို့တို့သည် ရှိကုန်၍အချို့တို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆို သင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးကို မပေးတတ်သော အတိတ်တရား အချို့တို့သည် ရှိကုန်၍ အချို့တို့သည်မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်တရားသည် ရှိ၍ အဘယ်တရားသည် မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၍ ရင့်ကျက်ပြီး သောအကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးကို မပေးတတ်သော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။ သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးမပေးသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးကုန်သည် မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချုပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မရင့်ကျက်သေးသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ကုန်မူမရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက်ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက်ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက် ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးကို မပေးတတ်သော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက် ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးကို မပေးသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်လျက်ထိုတရားတို့သည် ရှိကုန်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်၍ ထိုတရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့နှင့် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ကုန်၍ ထိုတရားတို့သည် အချို့ ရှိကုန်၍ အချို့ မရှိကုန်သလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့ ဖြစ်ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည်ရှိကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့ဟုနှလုံးပြု၍ ထိုမရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ (ထိုမရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည်) ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရင့်ကျက်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုမရင့်ကျက်သေးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားတို့သည် ချုပ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မရင့်ကျက်သေးသည့် အကျိုးရှိသော တရားအချို့ ရှိ၍ ရင့်ကျက်ပြီးသည့် အကျိုးရှိသော တရားအချို့ မရှိဟု ပရဝါဒီက ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သင် ပရဝါဒီ၏ စကားသည် “အတိတ်တရား အချို့ ရှိ၍ အချို့ မရှိခဲ့သော် အချို့သော အတိတ်တရားသည် ချုပ်၍ အချို့သော အတိတ်တရားကား မရအပ်၊ ထိုဥပါဒ်တိုင်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့် တည်၏”ဟူသော အနက်ရောက်ခဲ့၏ဟု ပြလို၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အဗျာကတ (ဝိပါက် ကိရိယာ ရုပ် နိဗ္ဗာန်) တရားတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မပြီးဆုံးသေးသော အကျိုးပေးခြင်းကိစ္စရှိသော တရားတို့ကို “ရင့်ကျက်ပြီးသော အကျိုးရှိသော အတိတ်တရား မရင့်ကျက်သေးသည့် အကျိုးရှိသော အတိတ်တရား တစ်စိတ်တို့”ဟူ၍ ဆိုအပ်ကုန်၏၊ ဘဝင်နှင့် စုတိသည် ပဋိသန္ဓေကို ဖြစ်စေသော ကံ၏ အကျိုးတရားပင် ဖြစ်၍ ပဋိသန္ဓေမှ စုတိတိုင်အောင် ထိုကံတရားသည် မပြီးဆုံးသေးသော အကျိုးရှိသော ကံပင် မည်၏၊ ထိုကံတရားကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပရိယတ္တိဓမ္မကို ဆောင်သောပုဂ္ဂိုလ်အား အိပ်ပျော်နေစဉ်ပင်လည်း ပရိယတ္တိဓမ္မတို့ များစွာ ထင်ရှားဖြစ်ခြင်း ရှိကုန်၏ဟု ဆိုအပ်ကုန်သကဲ့သို့ လောကဝေါဟာရ၏ အစွမ်းအားဖြင့်သာလျှင် ထင်ရှားရှိသည်၏အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ထိုကံ၏ မပျက်စီးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ကမ္မူပစယမည်သော တစ်ခုသော သင်္ခါရတရားသည် ထင်ရှားရှိ၏ဟူသော အယူ၌ တည်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-အနာဂတာဒိဧကစ္စကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိပါ။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အချို့သည် ဖြစ်ဆဲလော၊ အချို့ကား မဖြစ်သေးသလော၊ အချို့ ကောင်းစွာ ဖြစ်ဆဲလော၊ အချို့ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသလော၊ အချို့ ဖြစ်ပေါ်သလော၊ အချို့ မဖြစ်ပေါ်သလော၊ အချို့သည် ထင်ရှားဖြစ်သလော၊ အချို့ကား ထင်ရှား မဖြစ်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အချို့ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် အချို့ ရှိကုန်၍ အချို့ကားမရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့ အချို့ ရှိကုန်၍ အချို့ကား မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အချို့ ရှိ၍ အချို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်တရားသည် ရှိ၍ အဘယ်တရားသည် မရှှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၍ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် အကယ်၍မဖြစ်ကုန်သေးမူ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရာတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးဘဲလျက်ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးဘဲလျက်ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် မဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးသည်ဖြစ်၍ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်သေးသည်ဖြစ်၍ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် အကယ်၍ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည်ရှိကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဧကန် ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော အနာဂတ်တရားတို့သည် ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ (ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည်) ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအနာဂတ်တရားတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားတို့သည် ချုပ်ကုန်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားတို့သည်မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဧကစ္စံ အတ္ထီတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မချွတ်ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော ဝိပါက်တရားတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဖြေဆိုသည်။</p> <h3 style="text-align:center;">၈-သတိပဋ္ဌာနကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်ကုန်သလော။၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိ, သတိန္ဒြေ, သတိဗိုလ်, သမ္မာသတိ, သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်မည်သလော၊ တစ်ကြောင်းတည်းသောလမ်း, အာသဝကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း, သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းလမ်း, စုတိပဋိသန္ဓေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်းမည်သလော၊ အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော၊ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော၊ ဂန္ထတရားတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော၊ ဩဃတရား, ယောဂတရား, နီဝရဏတရားတို့၏ အာရုံမဟုတ်ကုန်သလော၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် မသုံးသပ် အပ်ကုန်သလော၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော၊ ကိလေသာတရားတို့ကို ရခြင်းငှါ မထိုက်ကုန်သလော၊ တရားအားလုံးတို့သည် ဗုဒ္ဓါနုဿတိမည်သလော၊ ဓမ္မာနုဿတိ, သံဃာနုဿတိ, သီလာနုဿတိ, စာဂါနုဿတိ, ဒေဝတာနုဿတိ, အာနာပါနဿတိ, မရဏာနုဿတိ, ကာယဂတာသတိ, ဥပသမာနုဿတိ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သတိမည်သလော၊ သတိန္ဒြေ, သတိဗိုလ်, သမ္မာသတိ, သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်, တစ်ကြောင်းတည်းသောလမ်း, အာသဝတို့ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း, သစ္စာလေးပါးကို သိကြောင်းလမ်း, ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းလမ်း မည်သလော၊ အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်သလော၊ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ မဟုတ်သလော။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သလော၊ စက္ခာယတနသည် ဗုဒ္ဓါနုဿတိ, ဓမ္မာနုဿတိ, သံဃာနုဿတိ, သီလာနုဿတိ, စာဂါနုဿတိ, ဒေဝတာနုဿတိ အာနာပါနဿတိ, မရဏာနုဿတိ, ကာယဂတာသတိ,ဥပသမာ နုဿတိ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ ဃာနာယတနသည်။ ဇိဝှါယတနသည်။ ကာယာယတန သည်။ ရူပါယတန။ သဒ္ဒါယတန။ ဂန္ဓာယတန။ ရသာယတန။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ ရာဂသည်။ ဒေါသသည်။ မောဟသည်။ မာနသည်။ ဒိဋ္ဌိသည်။ ဝိစိကိစ္ဆာသည်။ ထိနသည်။ ဥဒ္ဓစ္စသည်။ အဟိရိကသည်။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိ, သတိန္ဒြေ, သတိဗိုလ်, သမ္မာသတိ မည်သလော။ပ။ ကာယဂာတာ သတိမည်သလော။ ဥပသမာနုဿတိ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော စက္ခာယတနသည်လည်းသတိလည်း မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော စက္ခာယတနသည်လည်းသတိလည်း မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော သတိသည်လည်း သတိမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ပ။ ကာယာယတနသည်။ ရူပါယတနသည်။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ ရာဂသည်။ ဒေါသသည်။ မောဟသည်။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော အနောတ္တပ္ပသည်လည်း သတိမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခယတနသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော စက္ခာယတနသည်ကားသတိ မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမည်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော သတိသည်ကား သတိမမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ပ။ ကာယာယတနသည်။ ရူပါယတနသည်။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ ရာဂ။ ဒေါသ။ မောဟသည်။ အနောတ္တပ္ပသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သောအနောတ္တပ္ပသည်ကား သတိ မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမည်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိသည် သတိပဋ္ဌာန်မည်၍ ထိုသတိပဋ္ဌာန်မည်သော သတိသည်ကား သတိမမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်မည်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့ကို အာရုံပြု၍ သတိသည် ကောင်းစွာ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ တရာအားလုံးတို့ကို အာရုံပြု၍ သတိသည် ကောင်းစွာ တည်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်မည်ကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးကို အာရုံပြု၍ သတိသည် ကောင်းစွာ တည်၏ဟု နှလုံးပြု၍ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးကို အာရုံပြု၍ ဖဿသည် ကောင်းစွာ တည်၏ဟု နှလုံးပြု၍ တရားအားလုံးတို့သည် ဖဿပဋ္ဌာန်မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးကို အာရုံပြု၍ သတိသည် ကောင်းစွာ တည်၏ဟု နှလုံးပြု၍ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးကို အာရုံပြု၍ ဝေဒနာသည် ကောင်းစွာ တည်၏။ သညာသည်ကောင်းစွာ တည်၏။ စေတနာသည် ကောင်းစွာ တည်၏။ စိတ်သည် ကောင်းစွာ တည်၏ဟု နှလုံးပြု၍ထိုတရားအားလုံးတို့သည် စိတ္တပဋ္ဌာန်မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါအားလုံးတို့သည် ရှေးရှုထင်သော သတိရှိကုန်သလော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံကုန်သလော၊ သတိနှင့် ဆက်စပ်ကုန်သလော၊ သတ္တဝါအားလုံးတို့အား သတိသည် ရှေးရှုထင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ကာယဂတာသတိကို မသုံးဆောင်ရကုန်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို မသုံးဆောင်ရကုန်။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ကာယဂတာသတိကိုသုံးဆောင်ရကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို သုံးဆောင်ရကုန်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ် သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါအားလုံးတို့သည် ကာယဂတာသတိကို သုံးဆောင်ကြပါသလော၊ ရကြပါသလော၊ မှီဝဲကြပါသလော၊ ပွါးစေကြပါသလော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုကြပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ အကြင်လေးပါးသော သတိပဋ္ဌာန်တို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤသတိပဋ္ဌာန်လမ်းစဉ်သည် သတ္တဝါတို့၏ စင်ကြယ်ရန် စိုးရိမ်ပူဆွေး ငိုကြွေးမှုတို့ကို လွတ်မြောက်ရန် ကိုယ်ဆင်းရဲနှင့်စိတ်ဆင်းရဲမှုတို့ ချုပ်ငြိမ်းရန် မဂ်ဉာဏ်ကို ရရှိရန် နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် တစ်ကြောင်းတည်းသောလမ်းခရီးပေတည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် တစ်ကြောင်းတည်းသော လမ်းခရီး မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ စကြဝတေးမင်း၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းကြောင့် ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ အဘယ်ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်သနည်း။ စကြာရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ဆင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ မြင်းရတနာ၊ ပတ္တမြားရတနာ၊ မိန်းမရတနာ၊ သူဌေးရတနာ၊ သားကြီးရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ ရဟန်းတို့ စကြဝတေးမင်း၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းကြောင့် ဤရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ လူနတ်တို့၏ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူ ထိုက်သော တရားအားလုံးကို မှန်ကန်စွာ ကိုယ်တိုင်သိမြင်သော မြတ်စွာဘုရား၏ ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် ဗောဇ္ဈင်ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ အဘယ်ဗောဇ္ဈင် ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်လာသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာဖြစ်ပေါ် လာ၏၊ သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ လူနတ်တို့၏ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူ ထိုက်သော တရားအားလုံးကို မှန်ကန်စွာ ကိုယ်တိုင်သိမြင်သော မြတ်စွာဘုရား၏ ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် ဤဗောဇ္ဈင်ရတနာခုနစ်ပါးတို့ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်လာ၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူနတ်တို့၏ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူ ထိုက်သော တရားအားလုံးကို မှန်ကန်စွာကိုယ်တိုင် သိမြင်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့် တရားအားလုံးတို့သည် သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ရတနာတို့သာ မည်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန်တို့ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် သမ္မပ္ပဓာန်။ ဣဒ္ဓိပါဒ်။ ဣန္ဒြေ။ ဗိုလ်။ ဗောဇ္ဈင်တို့ မည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သတိပဋ္ဌာနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “စတုန္နံ ဘိက္ခဝေ သတိပဋ္ဌာနာနံ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ ဒေသေဿာမိ”ဟု သတိပဋ္ဌာနသံယုတ်၌ ဟောတော်မူသော နည်းဖြင့်သာလျှင် ကာယအစရှိသော သတိ၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော တရားတို့ကိုယူ၍ တရားအားလုံးတို့သည် သတိပဋ္ဌာန် မည်ကုန်၏ဟု အယူရှိကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယ, အပရသေလိယ, ရာဇဂိရိယ, သိဒ္ဓတ္ထိကဟူကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းသား ပရဝါဒီတို့၏ အယူကို စိစစ်ခြင်းငှါ မေးသည်။ (ဤ၌ ပဋ္ဌာနသဒ္ဒါကို အဓိကရဏသာဓ်ဝိဂြိုဟ်ပြု၍ ဆဋ္ဌီတပ္ပုရိသ်တွဲလျှင် သတိ၏ တည်ရာအာရုံ ဖြစ်ကောင်းသော တရားတို့သည် သတိပဋ္ဌာန မည်ကုန်၏၊ ပဋ္ဌာနသဒ္ဒါကို ကတ္တုသာဓ်ဝိဂြိုဟ်ပြု၍ သတိနှင့် ကမ္မဓရည်းသမာသ်တွဲလျှင် သတိသည်ပင်လျှင် ပဋ္ဌာန မည်၏၊ ထို့ကြောင့်ဝါဒနှစ်ပါးလုံးပင် ပရိယာယ်အားဖြင့် သင့်ကြပါကုန်၏၊ ပရဝါဒီတို့ကား ထိုပရိယာယ်ကို စွန့်ပယ်၍ မုချအားဖြင့် တရားအားလုံးပင် သတိပဋ္ဌာန်မည်၏ဟု အယူရှိကုန်၏၊ ထိုပရဝါဒီတို့ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အာရုံ၏ အစွမ်းဖြင့် သတိပဋ္ဌာန်မည်သည်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၉-ဟေဝတ္ထိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော၊ မရှိသောသဘောသည် ရှိသောသဘော မည်သလော၊ ရှိသည်၏အဖြစ်သည် မရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ မရှိသည်၏အဖြစ်သည်ရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်း,ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤရှိ မရှိနှင့် မရှိ ရှိသည် တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှိ ရှိကြောင့် ရှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော၊ မရှိသောသဘောသည် ရှိသောသဘော မည်သလော၊ ရှိသည်၏အဖြစ်သည် မရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ မရှိသည်၏အဖြစ်သည်ရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်း,ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤရှိ မရှိနှင့် မရှိ ရှိသည် တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှှိကြောင့် မရှှိရှှိ, မရှှိ ရှိကြောင့် ရှှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှိကြောင့် မရှိရှိ, မရှိရှိကြောင့် ရှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ကား မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အတိတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၏၊ အတိတ်တရားသည် အနာဂတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ အတိတ်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော၊ မရှိသောသဘောသည် ရှိသောသဘောမည်သလော၊ ရှိသည်၏အဖြစ်သည် မရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ မရှိသည်၏အဖြစ်သည် ရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှှိဟူ၍လည်းကောင်း, ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤရှှိ မရှိနှင့် မရှိရှှိသည် တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှှိကြောင့် မရှိရှိ, မရှှိ ရှိကြောင့် ရှှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ကား မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် အနာဂတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၏၊ အနာဂတ်တရားသည်အတိတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ အနာဂတ်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုအနာဂတ်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတရားသည် ရှိ၍ ထိုတရားသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော၊ မရှိသောသဘောသည် ရှိသောသဘော မည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှှိမရှှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှိရှိကြောင့်ရှှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ကား မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၏၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အတိတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အနာဂတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် ရှိ၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားသည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှှိမရှိကြောင့် မရှှိရှှိ, မရှိရှှိကြောင့် ရှိမရှှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှှိ၊ အနာဂတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ဤသို့ကား မရှှိ၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် အနာဂတ်တရားတည်းဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော၊ အတိတ်တရားသည်ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော၊ အနာဂတ်တရားသည် အတိတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော၊ အနာဂတ်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အတိတ်တရားဟူ၍ဤသို့ ရှိသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် အနာဂတ်တရားဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ အနာဂတ် တရားသည်ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိ၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားသည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှိပါ။၆</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကား မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည် ရှိ၍ ထိုရုပ်သည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသော ရုပ်သဘောသည် မရှိသော ရုပ်သဘောမည်သလော၊ မရှိသော ရုပ်သဘောသည် ရှှိသော ရုပ်သဘောမည်သလော၊ ရှိသည်၏အဖြစ်သည် မရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ မရှိသည်၏အဖြစ်သည် ရှိသည်၏အဖြစ်မည်သလော၊ ရုပ်သည် ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း, မရှိဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရုပ်သည် မရှှိဟူ၍လည်းကောင်း, ရှှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤရှိမရှိနှင့် မရှှိရှိ တူသောအနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှှိရှှိကြောင့် ရှှိမရှှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှှိသလော၊ ရှိမရှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှိရှှိကြောင့် ရှိမရှှိ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရုပ်ဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၏၊ ရုပ်သည် ဝေဒနာဟူ၍ ဤသို့ကား မရှိ။ပ။ ရုပ်သည်သညာဟူ၍ ဤသို့ မရှိ။ပ။ ရုပ်သည် သင်္ခါရတို့ဟူ၍ ဤသို့ မရှှိ။ပ။ ရုပ်သည်ဝိညာဏ်ဟူ၍ ဤသို့ မရှှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုရုပ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုရုပ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှိမရှှိကြောင့် မရှိရှိ, မရှိရှိကြောင့် ရှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ဤသို့ ရှိ၍ ဤသို့ကားမရှှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သို့ ရှိ၍ အဘယ်သို့ကား မရှိသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည်ဝိညာဏ်ဟူ၍ ဤသို့ ရှိ၍ဝိညာဏ်သည် ရုပ်ဟူ၍ ဤသို့ မရှှိ။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ဝေဒနာတည်းဟူ၍ ဤသို့ မရှိ။ပ။ ဝိညာဏ်သည် သညာဟူ၍ ဤသို့ မရှှိ။ပ။ ဝိညာဏ်သည် သင်္ခါရတို့ဟူ၍ ဤသို့ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် ရှိ၍ ထိုဝိညာဏ်သည်ပင် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိသောသဘောသည် မရှိသောသဘောမည်သလော။ပ။ တူသလော၊ တူသောအဖို့ရှိသလော၊ ထိုရှှိမရှိကြောင့် မရှိရှှိ, မရှိရှှိကြောင့် ရှှိမရှိ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဝေဒနာဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ပ။ ရုပ်သည် သညာဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ပ။ ရုပ်သည် သင်္ခါရတို့ဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ပ။ ရုပ်သည်ဝိညာဏ်ဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည် ဝေဒနာဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ ဝိညာဏ် သည်သညာဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။ ဝိညာဏ်သည် သင်္ခါရတို့ဟူ၍ ဤသို့ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရုပ်သည် ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိ၊ ဝေဒနာသည်။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်၊ ဝိညာဏ်သည် ဤသို့ ရှိ၏၊ ဤသို့ကား မရှိ။၇</p> <p style="text-align: center;">မဟာဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အတိတ်စသည် အပြားရှိကုန်သော တရားအားလုံးတို့သည် ရုပ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ အတိတ်တရားသည် အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ကုန်၊ အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်တို့သည်လည်း အတိတ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ကုန်၊ ထို့ကြောင့် ဤတရားအားလုံးသည်ပင် ရုပ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ အနာဂတ်စသည်တို့၏အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ကုန်ဟု အယူရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်တော်မူ၍ ဤဟေဝတ္ထိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ရုပ်စသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိ၍ အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ဟု ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အတိတ်တရားသည်ပင် ရုပ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိ၏၊ အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည် မဟုတ်ဟု အယူရှိခဲ့ပါမူ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ထင်ရှားရှိသည် မည်၍ ထိုအတိတ်တရားသည်ပင် ထင်ရှားရှိသည် မမည်ပါသလောဟု မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ထိုအတိတ်တရားဖြင့်သာလျှင် သဘောအားဖြင့် ထင်ရှားရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ ထင်ရှားမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ တစ်ဖန်မေးလတ်သော် မိမိသဘောဖြင့်သာလျှင် ထင်ရှားရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ တစ်ပါးသောတရား၏ သဘောဖြင့်သာလျှင် ထင်ရှားမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပရဝါဒီဆရာသည် ဤစကားရပ်ဖြင့် မိမိအယူကို တည်စေပါသော်လည်း မသင့်သောအားဖြင့် တည်စေသောကြောင့် အယူကို တည်စေအပ်သည် မမည်။<p style="text-indent:2em"> <p style="text-indent:3em">၇။ ပရဝါဒီဆရာသည် မိမိအယူကို တည်စေပါသော်လည်း မသင့်သောအားဖြင့် တည်စေသောကြောင့် အယူကို တည်စေအပ်သည် မမည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၁၀) ၁-ပရူပဟာရကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂသည်၊ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှုသည်၊ ကာမ ရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် ရှိသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂသည်၊ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှုသည်၊ ကာမ ရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ရာဂ ကာမရာဂ ကာမရာဂသောင်းကျန်းမှု ကာမရာဂသံယောဇဉ် ကာမောဃ ကာမယောဂ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ မရှိခဲ့ပါလျှင် ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သုက်နှင့်သုက်လွတ်မှု ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ရာဂ ကာမရာဂကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှု ကာမရာဂသံယောဇဉ် ကာမောဃ ကာမယောဂ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသည် ဖြစ်လျက် ထိုရဟန္တာအား ရာဂ ကာမရာဂကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှု။ပ။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသည် ဖြစ်လျက် ထိုရဟန္တာအား ရာဂ ကာမရာဂ ကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှု။ပ။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသည် ဖြစ်လျက် ထိုပုထုဇဉ်အား ရာဂ ကာမရာဂ ကာမရာဂ သောင်းကျန်းမှု။ပ။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်သဘောကြောင့် (ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရရှိပါသနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေကုန်၏။ (ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား သုက်လွတ်မှု ရှိ၏)။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကြပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေနိုင်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု့မရှှိခဲ့ပါမူ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေကြ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအသင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုတ်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေနိုင်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် မိမိအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။ အခြားသူတို့အား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။ ထိုရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သောနတ်တို့သည် မိမိအားလည်းကောင်း၊ အခြားသူတို့အားလည်းကောင်း၊ ထိုရဟန္တာအားလည်းကောင်း သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း မဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်စေနိုင်ပါကုန်။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် မိမိအားလည်းကောင်း၊ အခြားသူတို့အားလည်းကောင်း၊ ထိုရဟန္တာအားလည်းကောင်း သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း မဖြစ်စေနိုင်ခဲ့ကုန်လျှင် မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သောနတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေနိုင်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မွေးညင်းတွင်းတို့မှ ဆောင်သွင်းဖြစ်စေနိုင်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မာရ်နတ်အသင်းအပင်း၌ ပါဝင်သောနတ်တို့သည် ရဟန္တာအား သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ သုက်လွတ်မှုကိုလည်းကောင်း ဖြစ်စေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်စေကုန်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ယုံမှားတွေးတောမှုကို ယူစေကုန်အံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ဖြစ်စေကုန်၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ယုံမှားတွေးတောမှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ယုံမှားတွေးတောမှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း တရား၌ ယုံမှားခြင်း သံဃာ၌ ယုံမှားခြင်းအကျင့်သိက္ခာ၌ ယုံမှားခြင်း ရှေ့အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း နောက်အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မြတ်စွာဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း တရား၌ ယုံမှားခြင်း သံဃာ၌ ယုံမှားခြင်းအကျင့်သိက္ခာ၌ ယုံမှားခြင်း ရှေ့အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း နောက်အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း ရှေ့အစွန်း နောက့်အစွန်း၌ ယုံမှားခြင်း ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းမရှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား ယုံမှားမှု ရှှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား ယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား ယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ ယုံမှားခြင်း။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ ယုံမှားခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် အဘယ်အရာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သော အစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သောအစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြသူ သတ္တဝါအားလုံးတို့အားပင် သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြသူ သတ္တဝါအားလုံးတို့အားပင် သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကလေးသူငယ်တို့သည် စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြကုန်သည်ဖြစ်၍ ကလေးသူငယ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဏ္ဍုက်တို့သည် စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြကုန်သည် ဖြစ်၍ ပဏ္ဍုက် တို့အားသုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့သည် စားကြ သောက်ကြ ခဲကြ လျက်ကြကုန်သည် ဖြစ်၍ နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ်လျက်အပ်သော အစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသုက်၏ တည်ရာသည် ရှိပါသလော။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်သည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သော အစာ၏အကျိုးဆက် ဖြစ်၍ ထိုကျင်ကြီးကျင်ငယ်၏ တည်ရာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သောအစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်၍ ထိုသုက်၏ တည်ရာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သောအစာ၏ အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါလျက် ထိုသုက်၏ တည်ရာသည် မရှှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်သည် စားအပ် သောက်အပ် ခဲအပ် လျက်အပ်သော အစာ၏အကျိုးဆက် ဖြစ်ပါလျက် ထိုကျင်ကြီးကျင်ငယ်၏ တည်ရာသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်ကို ဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌ နေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို သုံးဆောင်ခံစားရာသလော၊ ပန်း နံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကို ပန်ဆင်, လိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို သာယာရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် မေထုန်အကျင့်ကိုမှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်မှုကို ဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသောနေရာ၌ နေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို သုံးဆောင်ခံစားရာသလော၊ ပန်း နံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကို ပန်ဆင်, လိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို သာယာရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်မှုကို ဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌နေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို သုံးဆောင်ခံစားရာသလော၊ ပန်း နံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကိုပန်ဆင်, လိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို သာယာရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ရဟန္တာသည်မေထုန်အကျင့်ကို မမှီဝဲရာပါသလော၊ မေထုန်မှုကို မဖြစ်စေရာပါသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌ မနေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို မသုံးဆောင် မခံစားရာပါသလော၊ ပန်းနံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကို မပန်ဆင်, မလိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို မသာယာပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် ပုထုဇဉ်သည်လည်းမေထုန်အကျင့်ကို မမှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်မှုကို မဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးတို့ဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌ မနေရာပါသလော၊ ကာသိတိုင်းဖြစ် စန္ဒကူးကို မသုံးဆောင် မခံစားရာပါသလော၊ ပန်းနံ့သာကျဲ နံ့သာပြစ်ကို မပန်ဆင် မလိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို မသာယာပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီး သည်နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင် အခါမဖြစ်ခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟုမဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ မာနကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ ဒိဋ္ဌိကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ ဝိစိကိစ္ဆာကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ ထိနကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ ဥဒ္ဓစ္စကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ အဟိရိကကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသောထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင်ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်မဟုတ်ပါလော။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်၊ ဣန္ဒြေတို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်၊ ဗိုလ်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများ အပ်ကုန် ပြီးသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩာ်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည် ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသည် ခန္ဓာဝန်ကို ချအပ်ပြီးသည် မိမိ၏ အကျိုးစီးပွါးကို ရပြီးသည် သံယောဇဉ်ကုန်ခန်းပြီးသည် ကောင်းစွာ သိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသည် အဝိဇ္ဇာတံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်အပ်ပြီးသည် ကံသင်္ခါရကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးအပ်ပြီးသည် တဏှာတံခါးတိုင်ကို နုတ်အပ်ပြီးသည် အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတံခါးရွက် မရှိသည် အရိယာဖြစ်သည် မာနတံခွန်ကို ချပြီးသည် ကျပြီးသော ခန္ဓာဝန်ရှိသည် မာနနှင့်မယှဉ်သည် အောင်ထိုက်သော ရန်ကို ကောင်းစွာ အောင်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိပြီးသည် သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားပြီးသည် နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသည် မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော၊ အထူးသိထိုက်သော တရားကို အထူးသိပြီးသည်ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သော တရားကို ပိုင်းခြား၍ သိပြီးသည် ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားပြီးသည် ပွါးများထိုက်သော တရားကို ပွါးများအပ်ပြီးသည် မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီး သည်ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ ပါမူရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်၊</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) မျှ၌သာ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏။၁၀ သူတစ်ပါး တရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့်သုက်လွတ်မှု သည် မရှိပါ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု သည်ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့်သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့်သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု သည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်လျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှု သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသူ ဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူ ဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသူဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပါတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန်မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန်ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသူဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသူ ဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူ ဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုလ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ သီလနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော သတိရှိကုန်သော ဆင်ခြင်ဉာဏ်ရှိကုန်သော အကြင်ပုထုဇဉ်ရဟန်းတို့သည် အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား သုက်သည် မလွတ်။ ရဟန်းတို့ အကြင်သာသနာပရသေ့တို့သည် ကာမအာရုံတို့၌ ရာဂကင်းကုန်၏၊ ထိုရသေ့တို့အားသော်လည်း သုက်သည် မလွတ်။ ရဟန်းတို့ ရဟန္တာအား သုက်သည် အကြင်လွတ်ရာ၏၊ ထိုလွတ်ခြင်းသည်အကြောင်းမဟုတ်၊ အရာ မဟုတ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ဖြစ်စေမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို သူတစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်စေအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်စေအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာအား သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို သူတစ်ပါးတို့ ဖြစ်စေခဲ့ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအားသူတစ်ပါး၏ ဖြစ်စေမှုသည် ရှှိ၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို သူတစ်ပါးတို့ ဖြစ်စေကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ဖြစ်စေမှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို လည်းကောင်း သူတစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်စေကုန်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပရူပဟာရကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်သေးဘဲလျက် ရောက်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန် အဟရတ္တဖိုလ်ကို ရ၏ဟု အထင်ကြီး ကုန်သည်ဖြစ်၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဝန်ခံကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏လည်းကောင်း၊ မိမိ၌ မရှိသောဂုဏ်ကို ပလွှားပြောဆိုလို၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဝန်ခံကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ည်းကောင်း သုက်လွတ်ခြင်းကို မြင်ကြရကုန်၍ မာရ်နတ်၏ အသင်းဝင် ဖြစ်ကုန်သော နတ်တို့သည် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား သုက်လွတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေကုန်၏ဟု အယူရှိကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယ, အပရသေလိယဟူသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူဝါဒကို ပယ်ဖျက်တော်မူလို၍ ဤပရူပဟာရကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သုက်လွတ်မှု မည်သည့် ရာဂသမုဋ္ဌာန်သာ ဖြစ်သောကြောင့် သကဝါဒီက တစ်ဖန် ပြန်၍ မေးမြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ နတ်တို့အား သုက်နှင့် သုက်လွတ်မှုမည်သည် မရှိနိုင်၊ သူတစ်ပါးတို့ သုက်ကို ယူ၍လည်း မဖြစ်စေနိုင်ကုန်၊ ရဟန္တာအား သုက်သည်ပင် မရှိရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မာရ်နတ်အသင်းဝင်နတ်တို့သည် ဖန်ဆင်း၍ ဖန်ဆင်း၍ သုက်ကို ဖြစ်စေကုန်၏ဟူသော အယူဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ထောပတ်ဆီ စသည်တို့ကို မွေးညင်းတွင်းတို့ဖြင့် ဆောင်သွင်းဖြစ်စေနိုင်ကုန်သကဲ့သို့ ဆောင်သွင်း ဖြစ်စေနိုင်ခြင်း မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို မြင်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ငါသည် ရဟန္တာဟုတ်လေသလော မဟုတ်လေသလောဟု ယုံမှားစေလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ အဋ္ဌဝတ္ထုကဝိစိကိစ္ဆာကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ တစ်ဖန် မေးမြန်းပြန်သော် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်စသည်တို့၌ ဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်း မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်တို့၏ တည်ရာ အရပ်သည် ရှိသကဲ့သို့ သုက်၏ တည်ရာ ရှိသလောဟု မေးလိုရင်းဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ပညာဝိမုတ္တရဟန္တာကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တရဟန္တာကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၁) ၂-အညာဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃသည် အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည်အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃသည် အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည်အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃသည် အဝိဇ္ဇာယောဂသည်အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် မရှိခဲ့ပါမူရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃ သည်အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃသည်အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃ သည်အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အား အဝိဇ္ဇာသည် အဝိဇ္ဇောဃ သည်အဝိဇ္ဇာယောဂသည် အဝိဇ္ဇာနုသယသည် အဝိဇ္ဇာပရိယုဋ္ဌာန်သည် အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည် အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍ (သူ့) အသက်ကို သတ်ရာသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို ခိုးယူရာသလော၊ မုသားပြောဆိုရာသလော၊ ကုန်းစကားကို ပြောဆိုရာသလော၊ ကြမ်းတမ်းသောစကားကို ပြောဆိုရာသလော၊ အကျိုးမဲ့စကားကို ပြောဆိုရာသလော၊ အိမ်ခြံစပ်ကို ဖောက်ဖြတ်ရာသလော၊ တိုက်ခိုက်လုယူရာသလော၊ တစ်အိမ်တည်းကို လုယက်တိုက်ခိုက်ရာသလော၊ လမ်းခရီး၌ စောင့်၍ လုယူရာသလော၊ သူတစ်ပါးမယားကို သွားလာကျူးလွန်ရာသလော၊ ရွာ၌ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ် ရကား (သူ့) အသက်ကို သတ်ရာသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို ခိုးယူရာသလော၊ မုသားပြောဆိုရာသလော။ပ။ ရွာ၌ ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ် ရကား (သူ့) အသက်ကို သတ်ရာသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို ခိုးယူရာသလော။ပ။ ရွာ၌ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ်ပါလျက် (သူ့) အသက်ကို မသတ်ပါသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို မခိုးယူပါသလော။ပ။ ရွာ၌ ဖျက်ဆီးမှုကို မပြုပါသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို မပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြုပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပုထုဇဉ်သည် မသိမှု နှိပ်စက်အပ်သည် ဖြစ်ပါလျက် (သူ့) အသက်ကို မသတ်ရာသလော၊ မပေးအပ်သော (သူ့) ဥစ္စာကို မခိုးယူရာသလော။ပ။ ရွာ၌ဖျက်ဆီးမှုကို မပြုရာသလော၊ နိဂုံး၌ ဖျက်ဆီးမှုကို မပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှု သံဃာ၌ မသိမှု သိက္ခာ၌ မသိမှုရှေ့အစွန်း၌ မသိမှု နောက်အစွန်း၌ မသိမှု ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ မသိမှု ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌မသိမှုသည် ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှု သံဃာ၌ မသိမှု သိက္ခာ၌ မသိမှုရှေ့အစွန်း၌ မသိမှု နောက်အစွန်း၌ မသိမှု ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ မသိမှု ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌မသိမှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှု သံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှု မရှှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှုသံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှုသံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှုသံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား မသိမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ မသိမှု တရား၌ မသိမှုသံဃာ၌ မသိမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ် ပြီးသည်နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါမဖြစ်ခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ်မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ပယ်ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသောထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ပယ်ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင်ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမှုရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများပြီး မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ကုန်မူ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရား ကိုမျက်မှောက်ပြုပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုရှိ၍ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ် ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှု မရှှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုသည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှား အပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအားမသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန်ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသည်ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားရန်မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှား ရန်ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီး သည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည် ဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်ေမှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည် ဖြစ်၍။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်ေမှောက်ပြုပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား မသိမှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါကုန်၏ဟု ငါ ဆို၏၊ မသိသူ မမြင်သူအား ငါမဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူ အဘယ်ကို မြင်သူအား အာသဝေါကုန်မှု ဖြစ်နိုင်သနည်း၊ ရဟန်းတို့'ဤကား ရုပ်၊ ဤကား ရုပ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်း၊ ဤကား ရုပ်ချုပ်ခြင်း။ ဤကား ဝေဒနာ။ ဤကား သညာ။ ဤကား သင်္ခါရတို့။ ဤကားဝိညာဏ်၊ ဤကားဝိညာဏ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်း၊ ဤကားဝိညာဏ် ချုပ်ခြင်း’ဟုဤသို့ သိသူ မြင်သူအား အာသဝေါကုန်မှု ဖြစ်နိုင်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့ သိသူ မြင်သူ အားသာအာသဝေါကုန်၏ဟု ငါ ဆို၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် သာမဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူ မြင်သူအားသာ အာသဝေါကုန်၏ဟု ငါ ဆို၏၊ မသိသူ မမြင် သူအားငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူ အဘယ်ကို မြင်သူအား အာသဝေါကုန်မှု ဖြစ်နိုင်သနည်း၊ ရဟန်းတို့ ‘ဤကား ဆင်းရဲတည်း’ဟု သိသူ မြင်သူအား အာသဝေါကုန်၏၊ ‘ဤကား ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းတည်း’ဟု သိသူ မြင်သူအား အာသဝေါကုန်၏၊ ‘ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်)တည်း’ဟု သိသူမြင်သူအား အာသဝေါကုန်၏၊ ‘ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း’ဟုသိသူ မြင်သူအားသာ အာသဝေါကုန်၏’ဟု ငါ ဆို၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးမသိသေးလျှင် ပိုင်းခြား၍ မသိသေးလျှင် မကင်းနိုင်သေးလျှင် မပယ်နိုင်သေးလျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ မထိုက်၊ ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးသိလျှင်ပိုင်းခြား၍ သိလျှင် ကင်းနိုင်လျှင် ပယ်နိုင်လျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ ထိုက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သာလျှင်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသ ဤတရားသုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏။ ကိလေသာစိုးစဉ်းမျှရှိစေကာမူ အပါယ်လေးပါးတို့မှ လွတ်၏၊ (အာနန္တရိကကံငါးပါးနှင့် နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရားတို့ကို မပြုတော့ပြီ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား ‘အလုံးစုံသော တရားသည်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိ၏၊ ထိုဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိသော တရား အားလုံးသည်ချုပ်ပျောက်ခြင်းသဘောရှိ၏’ဟူ၍ (ကိလေသာမြူ) အညစ်အကြေး ကင်းစင်သော တရားမျက်စိသည်ဖြစ်ပေါ်၏။ ရဟန်းတို့ (ထိုအခါ၌) အရိယာသည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သံယောဇဉ် သုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား မသိမှုသည်ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို မသိရာသည် မဟုတ်ပါလော၊ ခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်ကို မသိရာသည် မဟုတ်ပါလော၊ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို မသိရာသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာသည် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို မသိခဲ့ပါမူ ခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်ကို မသိခဲ့ပါမူ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို မသိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို မသိရာ၊ ခရီးလမ်းဟုတ်သည်ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်ကို မသိရာ၊ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို မသိရာ၊ ထို့ကြောင့်ရဟန္တာအား မသိမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း မသိရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အညာဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား ယောကျ်ားမိန်းမ စသည်တို့၏ အမည်အနွယ် အစရှိသည်တို့၌ ဉာဏ်၏ ဖြစ်ခြင်းမရှိသောကြောင့် အညာဏ= မသိခြင်း, ဉာဏ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက် မောဟရှိ၏၊ ယောကျ်ားမိန်းမ စသည်တို့၏ အမည်အနွယ် စသည်တို့၌ ဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ကင်္ခၤါ= တွေးတော ယုံမှားမှု ရှိ၏၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ထိုယောကျ်ားမိန်းမ စသည်တို့၏ အမည်အနွယ် စသောဝတ္ထုတို့ကို သူတစ်ပါးတို့က ထင်စွာ ပြကြရကုန်၏၊ ပြောကြားကြရကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပရဝိတာရဏ= သူတစ်ပါးတို့က ထင်ရှားပြသ ပြောကြားရခြင်း ရှိ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယအစရှိကုန်သော ပရဝါဒီ ဆရာတို့၏ ထိုအယူကို ပယ်ခြင်း အကျိုးငှါ ဤအညာဏကထာ, ကင်္ခါကထာ, ပရဝိတာရဏကထာ သုံးရပ်ကို ဟောကြားတော်မူလေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၂) ၃-ကင်္ခါကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ‘ကင်္ခါ'သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏ မရှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား တွေးတော ယုံမှားမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အားဝိစိကိစ္ဆာဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု သံဃာ၌တွေးတောယုံမှားမှု အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ တွေးတောယုံမှားမှု ရှေ့အစွန်း၌ တွေးတောယုံမှားမှုနောက်အစွန်း၌ တွေးတောယုံမှားမှု ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ တွေးတောယုံမှားမှုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတော ယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှု မရှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုရှှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား တွေးတောယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား တွေးတောယုံမှားမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌တွေးတောယုံမှားမှု တရား၌ တွေးတောယုံမှားမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ တွေးတောယုံမှားမှုသည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၁၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည်နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါမဖြစ်ခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကိုပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအားတွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုရှိ၍သူတစ်ပါး တရား (သမာပတ်) ရှစ်ပါး၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည်မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှုသည် ရှိပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန်မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ပြီးကုန်သည်။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက်။ပ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအားရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကိုမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား တွေးတော ယုံမှားမှုသည် ရှိပါသေးသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ် ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်။ပ။ ဒေါသကိုပယ်ရှားရန်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် ဖြစ်၍။ပ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သောရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သောတရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ငါ ဆို၏၊ မသိသူမမြင်သူအား ငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ ဤကား ရုပ်။ပ။ ဤကားဝိညာဏ်ချုပ်ခြင်းဟု ဤသို့ သိသူမြင်သူအား အာသဝေါကုန်မှုဖြစ်နိုင်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ငါ ဆို၏၊ မသိသူမမြင်သူအား ငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည်ဖြစ်သနည်း၊ ရဟန်းတို့ ဤကား ဆင်းရဲတည်း။ပ။ ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်းဟု သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့ သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးမသိသေးလျှင် ပိုင်းခြား၍ မသိသေးလျှင် မခွါနိုင့်သေးလျှင် မပယ်နိုင်သေးလျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ မထိုက်၊ ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးသိလျှင် ပိုင်းခြား၍သိလျှင် ခွါနိုင်လျှင် ပယ်နိုင်လျှင် ဆင်းရဲကုန်ခန်းခြင်းငှါ ထိုက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သာလျှင်။ပ။ (အာနန္တရိက ကံငါးပါးနှင့် နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရားတို့ကို မပြုတော့ပြီ”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား အလုံးစုံသော တရားသည် ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ထိုဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားအားလုံးသည် ချုပ်ခြင်းသဘောရှိ၏ဟူ၍ (ကိလေသာ) မြူ အညစ်အကြေး ကင်းစင်သော တရားမျက်စိသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ထိုအခါ အရိယာသာဝကသည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အကြင်အခါ၌ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသော မကောင်းမှုကိုရှို့မြှိုက်တတ်သော မကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအား စင်စစ်အားဖြင့် (ဗောဓိပက္ခိယ) တရားသုံးဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ် လာကုန်၏၊ ထိုအခါ အကြောင်းနှင့်တကွပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားကို အပြားအားဖြင့် သိသောကြောင့် ထိုမကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအားယုံမှားခြင်းအားလုံး တို့သည် ကင်းပျောက်ကုန်၏။ အကြင်အခါ၌ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသော မကောင်းမှုကို ရှို့မြှိုက်တတ်သောမကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအား စင်စစ်အားဖြင့် (ဗောဓိပက္ခိယ) တရားသုံးဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ (အဝိဇ္ဇာစသော) အကြောင်းတရားတို့၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်ကို သိသောကြောင့် ထိုမကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအားယုံမှားခြင်း အားလုံးတို့သည် ကင်းပျောက်ကုန်၏။ အကြင်အခါ၌ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသော မကောင်းမှုကို ရှို့မြှိုက်တတ်သောမကောင်းမှုမှ အပပြုပြီးသော ရဟန္တာအား စင်စစ်အားဖြင့် (ဗောဓိပက္ခိယ) တရားသုံးဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ ‘ကောင်းကင်ကို တောက်ပစေသောနေမင်းသည် အမိုက်တိုက်ကို ဖျက်ဆီးလျက် တည်နေသကဲ့သို့ ‘(ထိုရဟန္တာသည်) မာရ်စစ်သည်ကို့ဖျက်ဆီးလျက် တည်၏။ ဤပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌လည်းကောင်း၊ အတိတ်အနာဂတ်အတ္တဘော၌လည်းကောင်း မိမိအတ္တဘော၌ရအပ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော သူတစ်ပါးအတ္တဘော၌ ရအပ်သည် လည်း ဖြစ်ကုန်သော ယုံမှားခြင်းအားလုံးတို့သည် ရှှိကုန်၏။ သမထဝိပဿနာဖြင့် မကောင်းမှုဒုစရိုက်ကို ရှို့မြှိုက်ကြပြီးလျှင်သမ္မပ္ပဓာန်လုံ့လရှှိကြကုန်လျက် မဂ်တည်းဟူသော ဗြဟ္မစရိယကို ကျင့်သုံးရရှှိကြသူ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်ထိုယုံမှားမှုအားလုံး တို့ကို ပယ်စွန့်နိုင်ကြကုန်၏။ တွေးတောယုံမှားမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့တွင် အကြင်ပုဂ္ဂိုလ် တို့သည်တွေးတောယုံမှားမှုကို လွန်မြောက်ကြကုန်၏၊ ယုံမှားသံသယ ကင်းကြကုန်၏၊ ယုံမှားမှုနှင့်မယှဉ်ကြကုန်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ပေးလှူရခြင်းသည် များမြတ်သော အကျိုးရှိ၏။ ဤသာသနာတော်၌ တရားကို ထင်ရှားစေကုန်သော ဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံသည့် ဤသို့သော တပည့်သာဝကတို့ရှိပါကုန်၏၊ ထိုတပည့်သာဝကတို့တွင် တစ်စုံ တစ်ယောက်သော တပည့်သာဝကသည် (ဘုရားစသည်၌) အဘယ်သို့ ယုံမှားတော့ အံ့နည်း၊ မယုံမှားတော့သည်သာ ဖြစ်၏၊ ဩဃလေးပါးကို ကူးမြောက်ပြီးသောဝိစိကိစ္ဆာကို ဖြတ်တောက်ပြီးသော မာရ်ငါးပါးတို့ကို အောင်တော်မူသော လူသုံးပါး တို့ထက်မြတ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကို အကျွန်ုပ်တို့သည် ရှိခိုးကြပါ ကုန်စို့”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်၌ တွေးတောရာသည် မဟုတ် ပါလော၊ ခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်၌ တွေးတောရာသည် မဟုတ်ပါလော၊ မြက် ထင်းတောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်၌ တွေးတောရာသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာသည် မိန်းယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်၌ တွေးတောယုံမှား ခဲ့ပါမူခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်၌ တွေးတောယုံမှားခဲ့ပါမူ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်၌ တွေးတောယုံမှားခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိ၏ဟုဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မိန်းယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်၌ တွေးတောယုံမှားရာ၏၊ ခရီးလမ်းဟုတ်သည် ခရီးလမ်း မဟုတ်သည်၌ တွေးတောယုံမှားရာ၏၊ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်၌တွေးတောယုံမှားရာ၏၊ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအား တွေးတောယုံမှားမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တဖိုလ်၌လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်၌လည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်၌လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌လည်းကောင်း တွေးတောယုံမှားရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ကင်္ခါကထာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဝဂ် (၁၃) ၄-ပရဝိတာရဏကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင်ခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ ယုံကြည်စေအပ်သူသူတစ်ပါးဟူသော အကြောင်းရှှိသူ သူတစ်ပါးနှင့်စပ်၍ ဖြစ်သူ တွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု မရှိသူ ဖြစ်၍ မသိပါမမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင်မခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ မယုံကြည်စေအပ်သူသူတစ်ပါးဟူသော အကြောင်း မရှိသူ သူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ မဖြစ်သူ မတွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှုရှိသူ ဖြစ်၍သိသည် မြင်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် သူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင်မခံရသူ သူတစ်ပါးတို့မယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသောအကြောင်း မရှိသူ သူတစ်ပါးနှင့်စပ်၍ မဖြစ်သူ မတွေဝေသူဆင်ခြင်မှုရှိသူ ဖြစ်၍ သိခဲ့ မြင်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်သည်လည်း သူတစ်ပါးတို့ဆွဲဆောင်ခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ ယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသောအကြောင်းရှိသူ သူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ဖြစ်သူ တွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု မရှိသူ ဖြစ်၍ မသိပါ မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာသည်လည်း သူတစ်ပါးတို့ဆွဲဆောင်ခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ ယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသောအကြောင်းရှိသူ သူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ဖြစ်သူ တွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု မရှိသူ ဖြစ်၍ မသိပါ မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာသည်ကားသူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင် မခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ မယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသောအကြောင်း မရှိသူသူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ မဖြစ်သူ မတွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု မရှိသူ ဖြစ်၍ သိပါ မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှု ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် ပုထုဇဉ်သည်ကားသူတစ်ပါးတို့ ဆွဲဆောင်မခံရသူ သူတစ်ပါးတို့ မယုံကြည်စေအပ်သူ သူတစ်ပါးဟူသော အကြောင်း မရှိသူသူတစ်ပါးနှင့် စပ်၍ မဖြစ်သူ မတွေဝေသူ ဆင်ခြင်မှု ရှိသူ ဖြစ်၍ သိပါ မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု သံဃာ၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှေ့အစွန်း၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုနောက်အစွန်း၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှေ့အစွန်း နောက်အစွန်း၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား ဘုရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု မရှိခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုရဟန္တာအား ဘုရား၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုပုထုဇဉ်အား ဘုရား၌သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု တရား၌ သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှု။ပ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားတို့၌ သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည်နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ်မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါမဖြစ်ခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်ရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသောထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောက်ထပ် မဖြစ်အောင် ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးသည် ဖြစ်၍။ပ။ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီး့သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီး သည်မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှု သည်ရှှိပါ၏၊ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး)တို့၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ပြောပြမှုသည် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှား အပ်ပြီး။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီး။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂ ကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအားသူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည်ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားတို့ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ဒေါသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ မောဟကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး။ပ။ ရာဂကို ပယ်ရှား ရန်မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီး။ပ။ ဒေါသကို ပယ်ရှားရန်။ပ။ အနောတ္တပ္ပကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွါးများအပ်ပြီး။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွါးများအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍။ပ။ သူတစ်ပါးတရား (သမာပတ်ရှစ်ပါး) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအားသူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိမိတရား (အရဟတ္တဖိုလ်) ၌ ကျွမ်းကျင်သော ရဟန္တာသည် ရာဂကင်းပြီးသည် ဒေါသကင်းပြီးသည် မောဟကင်းပြီးသည်။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍ ထိုရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ငါ ဆို၏၊ မသိသူမမြင်သူအား ငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ ဤကား ရုပ်။ပ။ ‘ဤကားဝိညာဏ်၏ ချုပ်ခြင်း’ဟု ဤသို့ သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းကို ငါ ဆို၏၊ မသိသူမမြင်သူအား ငါ မဆို။ ရဟန်းတို့ အဘယ်ကို သိသူမြင်သူအား အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်သနည်း၊ ရဟန်းတို့ ‘ဤကား ဆင်းရဲတည်း။ပ။ ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း’ဟု သိသူမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့သိမြင်သူအားသာ အာသဝေါတို့၏ ကုန်ခြင်းသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးမသိသေးလျှင် ပိုင်းခြား၍ မသိသေးလျှင် မခွါနိုင်သေးလျှင် မပယ်နိုင်သေးလျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ မထိုက်၊ ရဟန်းတို့ အလုံးစုံကို အထူးသိလျှင် ပိုင်းခြား၍သိလျှင် ခွါနိုင်လျှင် ပယ်နိုင်လျှင် ဆင်းရဲကုန်ခြင်းငှါ ထိုက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်သာလျှင်။ပ။ (အာနန္တရိက ကံငါးပါးနှင့် နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရားတို့ကို မပြုတော့ပြီ”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားအားလုံးသည် ချုပ်ခြင်းသဘောရှိ၏ဟူ၍ (ကိလေသာ) မြူ အညစ်အကြေးကင်းစင်သော တရားမျက်စိသည်ဖြစ်ပေါ်၏၊ ရဟန်းတို့ (ထိုအခါ) အရိယာသာဝကသည် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့၏ ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဓောတက လောက၌ ယုံမှားမှုရှိသူ တစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ လွတ်မြောက် စေခြင်းငှါငါဘုရား တတ်နိုင်မည် မဟုတ်၊ သင်သည် မြတ်သော နိဗ္ဗာန်တရားကို သိလတ်သော် ဤနည်းဖြင့်သံသရာအလျဉ်'ဩဃ'ကို လွန်မြောက် နိုင်ရာ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ် ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်သည်မဟုတ်ပါလော၊ လမ်းခရီးဟုတ်သည် လမ်းခရီး မဟုတ်သည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်သည်မဟုတ်ပါလော၊ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာအား မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို သူတစ်ပါးတို့အကယ်၍ ပြောပြရကုန်မူ လမ်းခရီးဟုတ်သည် လမ်းခရီး မဟုတ်သည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်မူမြက် ထင်း တောစိုး သစ်ပင်တို့၏ နာမည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြရကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တ္တာအား သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြမှုသည် ရှိ၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မိန်းမယောကျ်ားတို့၏ အမည်အနွယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြကုန်ရာ၏၊ လမ်းခရီးဟုတ်သည် လမ်းခရီး မဟုတ်သည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြကုန်ရာ၏၊ မြက် ထင်းတောစိုးသစ်ပင်တို့၏ အမည်ကို သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြကုန်ရာ၏၊ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာအား သူတစ်ပါးတို့ပြောပြမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို လည်း့ကောင်း သူတစ်ပါးတို့ ပြောပြကုန်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပရဝိတာရဏကထာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဝဂ် (၁၄) ၅-ဝစီဘေဒကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ဘဝတို့၌ သမာပတ်ဝင်စားသူတို့အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူတို့အား နှုတ်မြွက်မှုသည် အခါခပ်သိမ်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူ အားလုံးအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော (လောကီလောကုတ္တရာ) သမာပတ်တို့၌ နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် ရှိပါသလော။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား စကားရှိသည် ဖြစ်၍ နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ကိုယ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ကိုယ်ရှှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား စကားရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသော သူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း ‘သမုဒယ’ဟု သိသောသူသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း ‘သမုဒယ’ဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခချုပ်ရာ ‘နိရောဓ’ဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခချုပ်ရာ ‘နိရောဓ’ဟူသောစကားကိုပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောဆိုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂဟု သိသောသူသည် မဂ္ဂဟူသောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဖြစ်ကြောင်း ‘သမုဒယ’ဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဖြစ်ကြောင်း ‘သမုဒယ’ဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခချုပ်ရာ ‘နိရောဓ’ဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခချုပ်ရာ ‘နိရောဓ’ဟူသောစကားကိုမပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂဟု သိသောသူသည် မဂ္ဂဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြောဆိုပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဟု သိသောသူသည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို မပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်သည် အဘယ်လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသနည်း။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်သည် အမှန် ‘သစ္စာ'လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နား ‘သောတ’ သည် အမှန် ‘သစ္စာ’ လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နား ‘သောတ’ သည် အဘယ်လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နား ‘သောတ’ သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု ရှိသည် ဖြစ်၍ အသိဉာဏ်သည် အမှန် ‘သစ္စာ’ လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော၊ နား ‘သောတ’ သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အသိဉာဏ်သည် အမှန်'သစ္စာ'လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိခဲ့ပါမူ နား ‘သောတ’ သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု ရှိသည် ဖြစ်၍ အသိဉာဏ်သည် အမှန် ‘သစ္စာ’ လျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော၊ နား ‘သောတ’ သည် အသံလျှင် ကျက်စားရာ အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏၁၃ ဝေဒနာနှစ်ပါးတို့၏ သညာနှစ်ပါးတို့၏ စေတနာနှစ်ပါးတို့၏ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာပေါကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်။ပ။ တေဇောကသိုဏ်း။ ဝါယောကသိုဏ်း။ နီလကသိုဏ်း။ ပီတကသိုဏ်း။ လောဟိတကသိုဏ်း။ ဩဒါတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်ကို။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ အာကိဉ္စညာ ယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ပ။ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအားနှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုမရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာပေါကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို။ပ။ တေဇောကသိုဏ်း။ ဝါယောကသိုဏ်း။ နီလကသိုဏ်း။ ပီတကသိုဏ်း။ လောဟိတကသိုဏ်း။ ဩဒါတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသောသမာပတ်ကို။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ အာကိဉ္စညာ ယတနဈာန်သမာပတ်ကို။ပ။ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအားနှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုမရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီသမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီသမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကီသမာပတ်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု မရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု မရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကီစတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှု မရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဒုတိယဈာန်။ တတိယဈာန်။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဒုတိယဈာန်။ တတိယဈာန်။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဒုတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဒုတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူအားနှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ဝိစာရတို့ကိုဝစီသင်္ခါရတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီဝိတက်ဝိစာရတို့ကိုဝစီသင်္ခါရတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန် သည်ဖြစ်၍ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ရှိခဲ့ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ဝိစာရတို့ကိုဝစီသင်္ခါရတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ဝိစာရတို့ကိုဝစီသင်္ခါရတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာပေါကသိုဏ်း။ တေဇောကသိုဏ်း။ ဝါယောကသိုဏ်း။ နီလကသိုဏ်း။ ပီတကသိုဏ်း။ လောဟိတကသိုဏ်း။ ဩဒါတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စကားကိုဝိတက်ကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ စကားကိုဝိတက်ကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ပဌမဈာန်ဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိခဲ့ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သမာပတ်ဝင်စားသူအားနှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကားကိုဝိတက်ကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကားကို သညာကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ဒုတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူအား သညာရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကားကိုဝိတက်ကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ပဌမ ဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကားကို သညာကြောင့် ဖြစ်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ တတိယ့ဈာန်ကို။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူအား သညာသည် ရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်ဝင်စားသူ၏ စကားသည် ချုပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ စကားသည် ချုပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိခဲ့ပါမူ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ စကားသည် ချုပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိ၏ဟုနှလုံးပြုလျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူအားဝိတက်ဝိစာရတို့သည် ချုပ်ကုန်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိ၏ဟု နှလုံးပြုလျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားဝိတက်ဝိစာရတို့ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ စကားသည် ချုပ်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိ၏ဟုနှလုံးပြုလျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ပီတိသည် ချုပ်၏။ စတုတ္ထဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ထွက်သက်ဝင်သက်တို့သည် ချုပ်ကုန်၏။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ရုပ်ဟူသောအမှတ်သညာသည် ချုပ်၏။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ဟူသောအမှတ်သညာသည် ချုပ်၏။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ဟူသောအမှတ်သညာသည် ချုပ်၏။ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ဟူသော အမှတ်သညာသည် ချုပ်၏။ နိရောဓသမာပတ်ကိုဝင်စားသူ၏ သညာသည်လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်လည်းကောင်း ချုပ်ကုန်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိ၏ဟု နှလုံးပြုလျက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားသညာသည်လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ဝိစာရတို့ကို ဒုတိယဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ပီတိကိုတတိယဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ထွက်သက်ဝင်သက်တို့ကို စတုတ္ထ ဈာန်၏ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်၏။ ရုပ်ဟူသောသညာကို အာကာသာနဉ္စာယတန ဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ဟူသော သညာကိုဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ဟူသောသညာကို အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်၏။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ဟူသောသညာကို နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကိုဝင်စားသူ၏ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ သညာကိုလည်းကောင်း၊ ဝေဒနာကိုလည်းကောင်းနိရောဓသမာပတ်ကိုဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏။ ထိုပုဂ္ဂ္ဂိုလ်အားသညာသည်လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အာနန္ဒာ ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော (တရားအားလုံးကို) မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင်ထိုးထွင်းသိတော်မူသော သိခီဘုရားရှင်၏ အဘိဘူမည်သော တပည့်သည် ဗြဟ္မာ့ပြည်၌ တည်လျက်-</p> <p style="text-indent:2em">မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌ အားထုတ်ကြ ကြိုးစားကြ လုံ့လ စိုက်ကြ ကုန်လော့၊ ‘ဆင်ပြောင်ကြီးသည် ကျူအိမ်ကို မှုန့်မှုန့် ညက်ညက် ချေဖျက် သကဲ့သို့ ‘သေမင်း၏ စစ်သည်ကိုမှုန့်မှုန့် ညက်ညက် ချေဖျက်ကြကုန်လော့။ အကြင်သူသည် ဤ (ဓမ္မဝိနယ) သာသနာတော်၌ မမေ့မလျော့ နေ၏၊ ထိုသူသည် ပဋိသန္ဓေနေမှုသံသရာကို ပယ်စွန့်၍ ဆင်းရဲအဆုံးကို ပြုလတ္တံ့ဟု တစ်သောင်း သော လောကဓာတ်ကို အသံဖြင့်သိစေ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သမာပတ်ဝင်စားသူအား နှုတ်မြွက်မှုသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝစီဘေဒကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ သောတာပတ္တိမဂ်ခဏ၌ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသောပုဂ္ဂိုလ်အား ဒုက္ခဟူသောစကားကို မြွက်ဆို၏ဟု အယူရှိသူ ပုဗ္ဗသေလိယ အစရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်လို၍ ဤဝစီဘေဒကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ မိမိဝါဒ၌ တည်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အရူပဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သောတာပတ္တိမဂ်ခဏ ပဌမဈာန်ဝင်စားရာကာလမှ တစ်ပါးသော အလုံးစုံသောသမာပတ်ကို ဝင်စားသောအခါကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ လောကီသမာပတ်ဝင်စားသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဒုတိယဈာန် အစရှိသော လောကုတ္တရာသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း၊ လောကီသမာပတ် အားလုံးကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ကိုယ်လှုပ်ရှားမှုသည် ရှေ့သို့ တက်ခြင်းအစရှိသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော ကာယဝိညတ်ပင်တည်း၊ အကြင်စိတ်တို့သည် ဝစီဝိညတ်ကို ဖြစ်စေကုန်၏၊ ထိုစိတ်တို့သည်ပင် ကာယဝိညတ်ကို ဖြစ်စေကုန်၏၊ ဤသို့ဖြစ်သော် အဘယ့်ကြောင့် ကိုယ်၏ လှုပ်ရှားမှု မဖြစ်သနည်းဟု စောဒနာလိုသောကြောင့် သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ပရဝါဒီဆရာကား မိမိဝါဒ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပဋိက္ခေပလည်း ပြု၏၊ ဝန်လည်းဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ပဌမဈာန်နှင့် ယှဉ်သော သောတာပတ္တိမဂ်ကိုဝင်စားသူသည် မဂ်ခဏ၌ ဒုက္ခဟူ၍ နှုတ်မြွက်နိုင်ခဲ့ပါမူ သမုဒယ အစ ရှိသည်ကိုလည်း နှုတ်မြွက်နိုင်ရာ၏၊ ဒုက္ခဟူ၍ နှုတ်မမြွက်နိုင်ခဲ့ပါမူ သမုဒယအစ ရှိသည်ကိုလည်း နှုတ်မမြွက်နိုင်ရာဟု စောဒနာလို၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ပရဝါဒီဆရာကား မိမိဝါဒ၌ တည်၍ ဝန်ခံခြင်း ပယ်ခြင်းကို ပြုသည်၊ လောကုတ္တရာ ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားသူသည် ဒုက္ခ ဒုက္ခဟု အဖန်ဖန် ရှု၏ဟု ပရဝါဒီဆရာက အယူရှိ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ လောကုတ္တရာ စတုသစ္စဉာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ သောတဝိညာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ သောတသမ္ဖဿနှင့် မနောသမ္ဖဿကို ရည်ရွယ်၍ ဖဿနှစ်ပါးဟု ဆိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၅) ၆-ဒုက္ခာဟာရကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခ၌ ဉာဏ်ကို ဆောင်ခြင်းသည် မဂ္ဂင်လော၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော သူတို့သည် ဆင်းရဲဟူသောစကားကို ပြောဆိုကုန်၏၊ ထိုသူအားလုံးတို့သည်ပင် မဂ်ကို ပွားစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော သူတို့သည် ဆင်းရဲဟူသောစကားကို ပြောဆိုကုန်၏၊ ထိုသူအားလုံးတို့သည်ပင် မဂ်ကို ပွားစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွားစေပါကုန်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗာလပုထုဇဉ်တို့သည် ဆင်းရဲဟူသောစကားကို ပြောဆိုကုန်၏၊ ဗာလပုထုဇဉ် တို့သည်မဂ်ကို ပွားစေကုန်သလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိကို သတ်သူသည်။ အဖကို သတ်သူသည်။ ရဟန္တာကို သတ်သူသည်။ (ဘုရားရှင်၌) သွေးစိမ်းတည်စေသူသည်။ သံဃာကို သင်းခွဲသူသည် ဆင်းရဲဟူသောစကားကို ပြောဆို၏၊ သံဃာကိုသင်းခွဲသူသည် မဂ်ကို ပွားစေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဒုက္ခာဟာရကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဒုက္ခ ဒုက္ခဟူသောစကားကို ပြောဆိုသူသည် ဒုက္ခသစ္စာ၌ ဉာဏ်ကို ဆောင်သည် မည်၏၊ ဒုက္ခသစ္စာ၌ ဉာဏ်ကို ဆောင်ခြင်းကို ဒုက္ခာဟာရ မည်၏ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ထိုဉာဏ်သည် မဂ်မည်၏၊ မဂ်၌ အကျုံးဝင်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်လို၍ ဤဒုက္ခာဟာရကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဝိပဿနာ မရှုသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဝိပဿနာရှုသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်၊ ထိုဝိပဿနာရှုသူတို့သည် ဒုက္ခဟူသောစကားကို မြွက်ဆိုသည်ရှိသော် မဂ်ကို ပွားစေသည် မည်၏ဟူသော စကားသည် ပရဝါဒီဆရာ၏ အယူမျှသာတည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ယခင်အဖြေကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှါ ဤမေးခွန်းကို ထပ်၍ မေးသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၆) ၇-စိတ္တဋ္ဌိတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်နေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥပါဒ်ခဏသည် နေ့ဝက် ဘင်ခဏသည် နေ့ဝက် တည်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် နှစ်ရက်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥပါဒ်ခဏသည် တစ်နေ့ ဘင်ခဏသည် တစ်နေ့ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် လေးရက်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ရှစ်ရက်တို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ဆယ်ရက်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ နှစ်ဆယ်ရက်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ တစ်လပတ်လုံး တည်ပါသလော။ နှစ်လတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ လေးလတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ရှစ်လတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ဆယ်လတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ တစ်နှစ်ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ လေးနှစ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ရှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ဆယ်နှစ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်နှစ်ဆယ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်သုံးဆယ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်လေးဆယ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်ငါးဆယ်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်နှစ်ရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်လေးရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်ငါးရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်ထောင်ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်နှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်လေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်ရှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ပါသလော။ နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ရှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ဆယ့်ခြောက်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ သုံးဆယ့်နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ခြောက် ဆယ့်လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာငါးရာတို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ကမ္ဘာတစ်ထောင် တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာနှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ ကမ္ဘာလေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာရှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာသောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာလေးသောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာခြောက်သောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာရှစ်သောင်းလေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥပါဒ်ခဏသည် ကမ္ဘာလေးသောင်းနှစ်ထောင် တည်ပါသလော၊ ဘင်ခဏသည် ကမ္ဘာလေးသောင်းနှစ်ထောင် တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ရက်ပတ်လုံး အကြိမ်များစွာ ဖြစ်ကုန်၍ ချုပ်ကြသော အခြားတရားတို့သည်ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ငါဘုရားသည် ဤစိတ်သည် လျင်မြန်သော ဖြစ်ခြင်းရှိသကဲ့သို့ စိတ်အတူအခြားတစ်ပါး တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကိုမျှလည်း ငါဘုရား မြင်တော်မမူ။ ရဟန်းတို့ လွန်ကဲလျင်မြန်သော ဤစိတ်သည် နှိုင်းယှဉ်ဖွယ် ဥပမာကိုလည်း ရဖို့ရန် မလွယ်ကူ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဥပမာအားဖြင့် မျောက်သည် တောအုပ်ကြီး၌ လှည့်လည်လတ်သော်သစ်ခက်ကို ဆွဲကိုင်၏၊ ထိုသစ်ခက်ကို လွှတ်၍ အခြားသစ်ခက်ကို ဆွဲကိုင်၏၊ ထိုသစ်ခက်ကို လွှတ်၍အခြားသစ်ခက်ကို ဆွဲကိုင်ပြန်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤအတူပင်လျှင် အကြင်တရားကို စိတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မနဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝိညာဏ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဆိုအပ်၏။ ထိုတရားသည် ညဉ့်၌လည်းကောင်း၊ နေ့၌လည်းကောင်း တခြားတစ်ပါးသာလျှင် ဖြစ်၏၊ တခြားတစ်ပါးသည် ချုပ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ထိုတရားတို့သည် စိတ်နှင့် အတူ လျင်သောအပြန် ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတဝိညာဏ်သည်။ပ။ ဃာနဝိညာဏ်သည်။ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည်။ ကာယဝိညာဏ်သည်။ အကုသိုလ်စိတ်သည်။ ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်။ ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်။ မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော။ မာနနှင့် တကွဖြစ်သော။ ဒိဋ္ဌိနှင့် တကွဖြစ်သော။ ဝိစိကိစ္ဆာနှင့် တကွဖြစ်သော။ ထိနနှင့် တကွဖြစ်သော။ ဥဒ္ဓစ္စနှင့် တကွဖြစ်သော။ အဟိရိကနှင့် တကွဖြစ်သော။ အနောတ္တပ္ပနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်နေပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်နားဖြင့် အသံကို ကြားပါသလော။ပ။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့ကို နမ်းရှူပါသလော။ လျှာဖြင့် အရသာကိုလျက်ပါသလော။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိပါသလော၊ စိတ်ဖြင့် သဘောတရားကို သိပါ့သလော။ပ။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် စိတ်ဖြင့် သဘောတရားကို သိ၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်ပါသလော။ပ။ နားဖြင့် အသံကို ကြားပါသလော။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့ကိုနမ်းရှူ ပါသလော။ လျှာဖြင့် အရသာကို လျက်သလော၊ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုသော စိတ်သည် တစ်နေ့လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် ရှေ့သို့ တက်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင် နောက်သို့ဆုတ်ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် နောက်သို့ ဆုတ်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင် ရှေ့သို့တက်ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် တည့်တည့်ကြည့်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်တစောင်းကြည့် ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် တစောင်းကြည့်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်တည့်တည့်ကြည့်ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် ကွေး၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင်ဆန့်ပါသလော။ အကြင်စိတ်ကြောင့်သာလျှင် ဆန့်၏၊ ထိုစိတ်ကြောင့်သာလျှင် ကွေးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည်အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည် အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည်အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏။ပ။ တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ ယာမာနတ်တို့၏။ တုသိတာနတ်တို့၏။ နိမ္မာနရတီနတ်တို့၏။ ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနတ်တို့၏။ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာဗြဟ္မာတို့၏။ ဗြဟ္မပုရောဟိတာဗြဟ္မာတို့၏။ မဟာဗြဟ္မာတို့၏။ ပရိတ္တာဘာဗြဟ္မာတို့၏။ အပ္ပမာဏာဘာဗြဟ္မာတို့၏။ အာဘဿရာဗြဟ္မာတို့၏။ ပရိတ္တသုဘာဗြဟ္မာတို့၏။ အပ္ပမာဏသုဘာဗြဟ္မာတို့၏။ သုဘကိဏှာဗြဟ္မာတို့၏။ ဝေဟပ္ဖိုလ်ဗြဟ္မာတို့၏။ အဝိဟာဗြဟ္မာတို့၏။ အတပ္ပါဗြဟ္မာတို့၏။ သုဒဿာဗြဟ္မာတို့၏။ သုဒဿီဗြဟ္မာတို့၏။ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည် အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသောစိတ်သည် ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အနှစ်တစ်ရာ ဖြစ်၏၊ လူတို့၏ တစ်ခုသောစိတ်သည် အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသောစိတ်သည် ကမ္ဘာနှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် အနှစ်ငါးရာတို့ ဖြစ်၏၊ စာတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည် အနှစ်ငါးရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်ထောင်ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်နှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်လေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်ရှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ အနှစ်တစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာ၏ သုံးဖို့တစ်ဖို့ တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာတစ်ဝက် တည်ပါသလော။ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ပါသလော။ နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံးတည်သလော။ ရှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ တစ်ဆယ့်ခြောက်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ သုံးဆယ့်နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ခြောက်ဆယ့်လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာငါးရာတို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာတစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာနှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာလေးထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။ ကမ္ဘာရှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးတည်ပါသလော။ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ အသက်အတိုင်းအရှည်သည် ကမ္ဘာတစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ဖြစ်၏၊ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည် ကမ္ဘာတစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ စိတ်သည် ခဏခဏ ဖြစ်ပါသလော၊ ခဏခဏ ချုပ်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့သည် ခဏခဏ စုတေကုန်ပါသလော၊ ခဏခဏ ပဋိသန္ဓေနေပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့၏ တစ်ခုသော စိတ်သည်အသက်ထက်ဆုံး တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော ဗြဟ္မာတို့သည် အကြင်စိတ်ဖြင့်သာပဋိသန္ဓေနေကုန်၏၊ ထိုစိတ်ဖြင့်သာ စုတေပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တဋ္ဌိတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သမာပတ်စိတ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝင်စိတ်ကိုလည်းကောင်း မပြတ်သော အစဉ်အဆက်ဖြင့် ဖြစ်နေသည်ကို မြင်၍ တစ်ခုတည်းသာလျှင် ဖြစ်သော စိတ်သည် ရှည်ကြာစွာ တည်နေ၏ဟု အယူ ရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှါ ဤစိတ္တဋ္ဌိတိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဌီခဏကို မသုံးသပ်မူ၍ ‘အနိစ္စာဝတ သင်္ခါရာ၊ ဥပ္ပါဒဝယဓမ္မိနော’ဟူသော ဒေသနာနည်းဖြင့် ဥပါဒ်ခဏနှင့် ဘင်ခဏ နှစ်ပါး၏ အစွမ်းဖြင့် ဤပုစ္ဆာကို ပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ စိတ်ထက် အထူးအားဖြင့် လျင်သော အပြန်ရှိကုန်သော တရားတို့ကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တစ်ဖန် မေးမြန်းလတ်သော် အကြင်စိတ်၏ ရှည်သော တည်ခြင်းကို အလိုရှိ၏၊ ထိုစိတ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ‘စုလ္လာသီတိသဟဿာနိ ကပ္ပါ တိဋ္ဌန္တိ ယေ မရူ’ အစရှိသောစကား၏ အစွမ်းအားဖြင့် အရူပဘုံမှ တစ်ပါးသောဘုံ၌ အသက်ထက်ဆုံး တည်ခြင်းကို ပယ်၍ အရူပဘုံ၌ အသက်ထက်ဆုံး တည်ခြင်းကို ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ သကဝါဒီ အမေးကဲ့သို့ အဋ္ဌကထာ ဆို၏၊ မူလဋီကာဆရာကား ပရဝါဒီ၏ စကားဟု ဆိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၇) ၈-ကုက္ကုဠကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်သလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာသည် ကိုယ်၌ ဖြစ်သောချမ်းသာ၊ စိတ်၌ ဖြစ်သောချမ်းသာ၊ နတ်၌ ဖြစ်သော ချမ်းသာ၊ လူ၌ ဖြစ်သောချမ်းသာ၊ လာဘ်ရမှု ချမ်းသာ၊ အရိုအသေပြုမှု ချမ်းသာ၊ ယာဉ်စီးရမှုချမ်းသာ၊ အိပ်မှု ချမ်းသာ၊ အစိုးရမှု ချမ်းသာ၊ လွှမ်းမိုးကြီးကဲမှု ချမ်းသာ၊ လူ၏ ချမ်းသာ၊ ရဟန်းအဖြစ် ချမ်းသာ၊ အာသဝတို့ အာရုံဖြစ်သော ချမ်းသာ၊ အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်သော ချမ်းသာ၊ စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ကပ်ရောက်မှုရှိသော ဥပဓိ ချမ်းသာ၊ ကပ်ရောက်မှု မရှိသော နိရူပဓိချမ်းသာ၊ အာမိသရှိသော ချမ်းသာ၊ အာမိသ မရှိသော ချမ်းသာ၊ နှစ်သက်မှုရှိသော ချမ်းသာ၊ နှစ်သက်မှု မရှိသောချမ်းသာ၊ ဈာန်ချမ်းသာ၊ လွတ်မြောက်မှု ဖိုလ်ချမ်းသာ၊ ကာမ ချမ်းသာ၊ ကာမမှ ထွက်မြောက်မှုချမ်းသာ၊ ဆိတ်ငြိမ်မှု ချမ်းသာ၊ ငြိမ်းချမ်းမှု ချမ်းသာ၊ ထိုးထွင်း၍ သိမှု ချမ်းသာသည် ရှိသည်သာမဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သုခဝေဒနာသည်။ပ။ ထိုးထွင်းသိမှု ချမ်းသာသည် ရှိခဲ့ပါမူ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် ဒုက္ခဝေဒနာ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲ၊ စိတ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲ၊ စိုးရိမ် ပူဆွေး ငိုကြွေးမှု ကိုယ်ဆင်းရဲမှု စိတ်ဆင်းရဲမှု ပြင်းစွာ ပင်ပန်းမှုတို့ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ အလုံးစုံသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ရဟန်းတို့ အဘယ်မည်သောအလုံးစုံသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သနည်း။ ရဟန်းတို့ မျက်စိသည်ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ အဆင်းတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏၊ စက္ခုဝိညာဏ်သည်ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ စက္ခုသမ္ဖဿသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ စက္ခုသမ္ဖဿဟူသောအကြောင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာ သည့် ခံစားမှု သုခ ဒုက္ခ ဥပေက္ခာသည်လည်းပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သနည်း၊ ရာဂမီးဖြင့် ဒေါသမီးဖြင့် မောဟမီးဖြင့် ပြောင်ပြောင့်တောက်လောင်၏၊ ပဋိသန္ဓေနေရခြင်း အိုရခြင်း သေရခြင်း ပူပန်ရခြင်း ငိုကြွေးရခြင်း ဆင်းရဲရခြင်းနှလုံးမသာရခြင်း ပြင်းစွာ ပင်ပန်းရခြင်းတို့ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏ဟု ငါ ဆို၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">နားသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ အသံတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏။ပ။ နှာခေါင်းသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ အနံ့တို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏၊ လျှာသည် ပြောင်ပြောင် တောက်လောင်၏၊ အရသာတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏၊ ကိုယ်သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ အတွေ့အထိတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏။ပ။ စိတ်သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ သဘောတရားတို့သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်ကုန်၏၊ မနောဝိညာဏ် သည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ မနောသမ္ဖဿသည် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ မနောသမ္ဖဿဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ခံစားမှု သုခ ဒုက္ခ ဥပေက္ခာသည်လည်းပြောင်ပြောင် တောက်လောင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">အဘယ်ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သနည်း၊ ရာဂမီးဖြင့် ဒေါသမီးဖြင့် မောဟမီးဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ပဋိသန္ဓေနေရခြင်း အိုရခြင်း သေရခြင်း ပူပန်ရခြင်း ငိုကြွေးရခြင်း ဆင်းရဲရခြင်းနှလုံးမသာရခြင်း ပြင်းစွာ ပင်ပန်းရခြင်းတို့ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏ဟု ငါ ဆို၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ကာမဂုဏ်တို့သည် ဤငါးပါးတို့တည်း။ အဘယ်ငါးပါးတို့နည်း၊ လိုချင်ဖွယ်နှစ်သက်ဖွယ် မြတ်နိုးဖွယ် ချစ်ဖွယ်သဘော ရှိ၍ ကာမရာဂနှင့် စပ်လျက် တပ်စွန်းဖွယ် ဖြစ်သောစက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော အဆင်း။ သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော အသံ။ ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်သိအပ်သော အနံ့။ ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော အရသာ။ပ။ လိုချင်ဖွယ် နှစ်သက်ဖွယ် မြတ်နိုးဖွယ်ချစ်ဖွယ်သဘောရှိ၍ ကာမရာဂနှင့် စပ်လျက် တပ်စွန်းဖွယ်ဖြစ်သော ကာယဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သောအတွေ့အထိတို့တည်း။ ရဟန်းတို့ ကာမဂုဏ်တို့သည် ဤငါးပါးတို့ပေတည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အရတော်ကြကုန်၏၊ သင်တို့သည် ကောင်းစွာ ရအပ်ကုန်၏၊ သင်တို့သည် အကျင့်မြတ်ကို ကျင့်သုံးခြင်းငှါ အခွင့်ကို ရအပ်၏။ ရဟန်းတို့ တွေ့ထိမှု၏တည်ရာ'ဖဿာယတန’ ခြောက်မျိုးရှိသော ‘ဆဖဿာယတနိက'ငရဲတို့ကို ငါမြင်အပ်ကုန်၏၊ ထိုငရဲ၌ မျက်စိဖြင့်အဆင်းအားလုံးကို ကြည့်သော် မလိုလားအပ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ လိုလားအပ်သောသဘောကိုမမြင်။ မနှစ်သက်အပ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ နှစ်သက်အပ်သောသဘောကို မမြင်။ စိတ်နှလုံးကို မပွါးစေတတ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သောသဘောကို မမြင်။ နားဖြင့်အသံအားလုံးကို နားထောင်သည်ရှိသော်။ပ။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့အားလုံးကို နမ်းရှူသည်ရှိသော်။ လျှာဖြင့်အရသာအားလုံးကို လျက်သည်ရှိသော်။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိအားလုံးကို တွေ့ထိသည်ရှိသော်။ စိတ်ဖြင့်သဘောတရားအားလုံးကို သိသည်ရှှိသော် မလိုလားအပ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ လိုလားအပ်သောသဘောကို မသိ။ မနှစ်သက်အပ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ နှစ်သက်အပ်သောသဘောကို မသိ။ စိတ် နှလုံးကို မပွါးစေတတ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သောသဘောကိုမသိ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အရတော်ကုန်၏၊ ရဟန်တို့ သင်တို့သည် ကောင်းစွာရအပ်ကုန်၏၊ သင်တို့သည် အကျင့်မြတ်ကို ကျင့်သုံးခြင်းငှါ အခွင့်ကို ရအပ်၏။ ရဟန်းတို့ တွေ့ထိမှု၏တည်ရာ ‘ဖဿာယတန'ခြောက်မျိုးရှိသော ‘ဖဿာယတနိက'နတ်ပြည်တို့ကို ငါမြင်အပ်ကုန်၏၊ ထိုနတ်ပြည်တို့၌ မျက်စိဖြင့် အဆင်းအားလုံးကို ကြည့်သည်ရှိသော် လိုလားအပ်သောသဘောကိုသာမြင်၏၊ မလိုလားအပ်သောသဘောကို မမြင်။ နှစ်သက်အပ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ မနှစ်သက်အပ်သောသဘောကို မမြင်။ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သောသဘောကိုသာ မြင်၏၊ စိတ်နှလုံးကို မပွါးစေတတ် သောသဘောကို မမြင်။ပ။ နားဖြင့် အသံကို ကြားသည်ရှိသော်။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့အားလုံးကို နမ်းရှူ သည်ရှှိသော်။ လျှာဖြင့် အရသာအားလုံးကို လျက်သည် ရှိသော်။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိအားလုံးကို တွေ့ထိသည်ရှှိသော်။ စိတ်ဖြင့် သဘောတရားအားလုံးကို သိသည်ရှိသော် လိုလားအပ်သောသဘော ကိုသာ သိ၏၊ မလိုလားအပ်သောသဘောကို မသိ။ နှစ်သက်အပ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ မနှစ်သက်အပ်သောသဘောကို မသိ။ စိတ်နှလုံးကိုပွါးစေတတ်သောသဘောကိုသာ သိ၏၊ စိတ်နှလုံး ကို မပွါးစေတတ်သောသဘောကို မသိ”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်သဘောတရားသည် မမြဲ၊ ထိုသဘောတရားသည် ဆင်းရဲ၏ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောတော်မူအပ်သည် ဖြစ်၍ သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် မမြဲကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်သဘောတရားသည် မမြဲ၊ ထိုသဘောတရားသည် ဆင်းရဲ၏ဟု မြတ်စွာဘုရားဟောတော်မူအပ်သည် ဖြစ်၍ သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် မမြဲကုန်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပြုပြင်အပ်သောသင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် အလိုမရှိအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်နှလုံးကို မတိုးပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှှိသလော၊ ဒုက္ခကို ဖြစ်စေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည်။ပ။ ဥပုသ်ကျင့်သုံးခြင်းသည်။ပ။ ဘာဝနာပွါးခြင်းသည်။ပ။ မြတ်သောအကျင့်သည် အလိုမရှိအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ မနှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ စိတ်နှလုံးကိုမပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှိသလော၊ သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသလော၊ ဆင်းရဲကို ဖြစ်ပေါ်စေတတ်သလော၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှိသည်၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ ချမ်းသာကို ဖြစ်စေတတ်သည်၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဒါနသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှှိသည်၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှိသည်၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ ချမ်းသာကို ဖြစ်ပေါ်စေတတ်သည်၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည်။ ဥပုသ်စောင့်သုံးမှုသည်။ ဘာဝနာပွါးမှုသည်။ မြတ်သောအကျင့်သည်အလိုရှှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှှိသည်၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သောအကျိုးရှိသည်၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ ချမ်းသာကို ပွါးစေတတ်သည်၊ ချမ်းသာသောအကျိုးရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်သောအကျင့်သည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ နှစ်သက်အပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ စိတ်နှလုံးကို ပွါးစေတတ်သော အကျိုးရှှိသည်၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည်၊ ချမ်းသာကို ဖြစ်ပေါ်စေတတ်သည်၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပြုပြင်အပ်သောသင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ ပြာပူနှင့် တူကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တူကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မဂ်ဉာဏ်လေးပါးတည်းဟူသော ရောင့်ရဲခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ထင်ရှား သိပြီး သောတရားရှိသည့် ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မြင်သော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား နိဗ္ဗာန်ဟူသောဝိဝေကသည်ချမ်းသာ၏။ လောက၌ အမျက် မထွက်ခြင်းသည် လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါအပေါင်းတို့၌ (မညှဉ်းဆဲမိအောင်) စောင့်စည်းခြင်းသည် လည်းကောင်း ချမ်းသာ၏။ လောက၌ ကာမဂုဏ်တို့ကို လွန်မြောက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စွဲမက်မှု'ရာဂ’ ကင်းသည်၏ အဖြစ်သည်ချမ်းသာ၏၊ ငါဟူသော မာနကို ဆုံးမနိုင်ခြင်းသည် စင်စစ် အမြတ်ဆုံး ချမ်းသာ ဖြစ်၏။ ချမ်းသာခြင်းဖြင့် ချမ်းသာသို့ ရောက်၏၊ ထိုရောက်သောချမ်းသာကား ချမ်းသာ အစစ်ပေတည်း၊ ဤဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့သို့ ရောက်ခြင်းသည် စင်စစ် အမြတ်ဆုံး ချမ်းသာပေတည်း”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရအားလုံးတို့သည် အပိုင်းအခြားကို မပြုမူ၍ပြာပူနှင့် တူကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ကုက္ကုဠကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘သဗ္ဗံ ဘိက္ခဝေ အာဒိတ္တံ, သဗ္ဗေ သင်္ခါရာ ဒုက္ခာ’ အစရှိသော သုတ်တို့ကို မသင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ မုချအားဖြင့် သင်္ခါရတရားအားလုံးတို့သည် ပြာပူကဲ့သို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ အလျှံကင်း၍ ရဲရဲညီးသော မီးကျီးနှင့် ရောကုန်သကဲ့သို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ ပြာပူငရဲနှင့် တူကုန်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဂေါကုလိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို အထူးထူး အပြားပြားသော သုခကို ပြခြင်းဖြင့် ပယ်ဖျက်တော်မူလို၍ ဤကုက္ကုဠကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အပိုင်းအခြားကို မပြုဟူသည် သာမညအားဖြင့် အားလုံးပင် ပြာပူနှင့် တူကုန်သလောဟူ၍ ဆိုလိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၈) ၉-အနုပုဗ္ဗာဘိသမယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သစ္စာလေးပါးတို့ကို အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သောတာပတ္တိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သောတာပတ္တိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သကဒါဂါမိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သကဒါဂါမိမဂ်ကို ပွားများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အနာဂါမိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အနာဂါမိမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အရဟတ္တမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အရဟတ္တမဂ်ကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစဉ်အတိုင်း အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုမြင်သဖြင့် အဘယ်တရားကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ပယ်စွန့်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပန်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပန် မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် မတွေ့ထိဘဲ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန် မည်သလော၊ ကောလံကောလသောတာပန် မည်သလော၊ ဧကဗီဇီသောတာပန် မည်သလော၊ ဘုရား၌ မတုန်မလှုပ် သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသလော၊ တရား၌။ပ။ သံဃာတော်၌။ပ။ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့် တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်းလေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပန်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပန် မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်, ကောလံကောလသောတာပန်, ဧကဗီဇီသောတာပန်မည်သလော၊ ဘုရား၌ သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသလော၊ တရား၌။ပ။ သံဃာတော်၌။ပ။ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သောသီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ပယ်စွန့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမ်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမ် မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့် တစ်ခုသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမ်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမ် မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသော စိတ်၌တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ အနာဂါမ်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ အနာဂါမ် မမည်သလော၊ လေးဖို့ ပြု၍အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ မည်သလော။ပ။ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော။ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီမမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကိုလည်းကောင်း၊ သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ အနာဂါမ်မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ အနာဂါမ် မမည်သလော၊ လေးဖို့ ပြု၍အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော။ပ။ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီမည်သလော၊ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီ မည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီမမည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၃</b>။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်အဘယ်ကို ပယ်စွန့်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ အရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘အရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း၊ ထိုတရားတို့နှင့်တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာ မမည်သလော၊ ပယ်စွန့်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာအဖြစ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍ နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရာဂကင်းသလော။ပ။ ဒေါသကင်းသလော။ပ။ မောဟကင်းသလော။ပ။ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးဖြစ်သူ, ခန္ဓာဝန်ကို ချပြီးသူ, ရအပ်သော မိမိအကျိုးစီးပွါးရှိသူ, ကုန်ခန်းပြီးသောဘဝသံယောဇဉ်ရှိသူ, ကောင်းစွာသိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, အဝိဇ္ဇာတံခါးကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ,ကံသင်္ခါရကျုံးမြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, တဏှာတံခါးတိုင်ကို နုတ်ပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးရွက် မရှိသူ,အရိယာဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ချပြီးသူ, ကျပြီးသော (ခန္ဓာ) ဝန်ရှိသူ, (မာနနှင့်) မယှဉ်သူ, အောင်ပွဲကိုကောင်းစွာ အောင်ပြီးသူ ဖြစ်သလော၊ ထိုရဟန္တာသည် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားအပ်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်သလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများအပ်သလော၊ အထူးသိထိုက်သော တရားကို အထူးသိအပ်သလော၊ ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သောတရားကိုပိုင်းခြား၍ သိအပ်သလော၊ ပယ်ထိုက်သောတရားကို ပယ်ရှားအပ်သလော၊ ပွါးစေထိုက်သောတရားကိုပွါးစေအပ်သလော။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍မျက်မှောက်ပြု ထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက် မပြုအပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ နိရောဓသစ္စာကို သိမြင်သဖြင့်။ မဂ္ဂသစ္စာကိုသိမြင်သဖြင့် အဘယ်ကို ပယ်စွန့်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ အရူပဘုံ၌ တပ်စွန်းမှု ‘အရူပရာဂ'ကိုလည်းကောင်း၊ မာနကိုလည်းကောင်း၊ ဥဒ္ဓစ္စကိုလည်းကောင်း၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်းထိုတရားတို့နှင့် တကွ တစ်ခုသောစိတ်၌ တည်သော ကိလေသာတို့ကိုလည်းကောင်း လေးဖို့ပြု၍ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရဟန္တာ မမည်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သလော၊ ရသလော၊ သိသလော၊ မျက်မှောက်ပြုသလော၊ ပြည့်စုံစေ၍နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ လေးဖို့ပြု၍ ရာဂကင်းသလော။ပ။ ဒေါသကင်းသလော၊ မောဟကင်းသလော၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးသူခန္ဓာဝန်ကို ချပြီးသူ, ဘဝသံယောဇဉ်ကုန်ခန်းပြီးသူ, ကောင်းစွာ သိ၍ လွတ်မြောက်ပြီးသူ, အဝိဇ္ဇာတံခါး ကျည်ကို ပစ်လွှတ်ပြီးသူ, ကံသင်္ခါရကျုံး မြောင်းကို ဖျက်ဆီးပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးတိုင်ကိုနုတ်ပြီးသူ, (တဏှာ) တံခါးရွက် မရှိသူ, အရိယာဖြစ်သူ, (မာန) တံခွန်ကို ချပြီးသူ, ကျပြီးသော (ခန္ဓာ) ဝန်ရှိသူ, (မာန) နှင့် မယှဉ်သူ, အောင်ပွဲကို ကောင်းစွာ အောင်ပြီးသူ ဖြစ်သလော၊ ထိုရဟန္တာသည်ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်ရှားအပ်သလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက် ပြုအပ်သလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးစေအပ်သလော၊ အထူးသိထိုက်သော တရားကိုအထူးသိအပ်သလော၊ ပိုင်းခြား၍ သိထိုက်သော တရားကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သလော၊ ပယ်ရှားထိုက်သော တရားကို ပယ်ရှားအပ်သလော၊ ပွါးစေထိုက်သော တရားကို ပွါးစေအပ်သလော။ပ။ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်သလော၊ လေးဖို့ပြု၍ မျက်မှောက်ပြုထိုက်သောတရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို ရှုလတ်သော်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟုဆိုထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ကို ရှုလတ်သော်ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ မဂ်ကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ဒုက္ခသစ္စာကိုမြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ မဂ်ကို မြင်လတ်သော်ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို ရှုလတ်သော်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟုဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ နိရောဓသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကိုရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ မဂ်ကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို ရှုလတ်သော်။ပ။ နိဗ္ဗာန်ကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည်ဖြစ်၍ နိရောဓသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ မဂ်ကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်ခြင်းသည် အကျိုး မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာကို ရှုလတ်သော်။ပ။ နိရောဓသစ္စာကို ရှုလတ်သော် ကျင့်ဆဲပုဂ္ဂိုလ်ဟုဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ နိရောဓသစ္စာကို မြင်လတ်သော် ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုသင့်၏ဟူ၍မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာကို မြင်ခြင်းသည် အကျိုး မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်အပ်သော် သစ္စာလေးပါးတို့ကို မြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ပါကုန်၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာသည် သစ္စာလေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်သော် ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ပါကုန်၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာသည် ခန္ဓာငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်သော် အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို အနိစ္စဟုမြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်ကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်သော် ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့ကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ်သည် ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်သော် ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ကို အနိစ္စဟု မြင်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်အပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေသည် ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်လေးပါးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် လေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ်ရှစ်ပါးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် ရှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ် လေးဆယ့်လေးပါးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် လေးဆယ့်လေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသိဉာဏ် ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဥပမာအားဖြင့် မဟာသမုဒ္ဒရာသည် အစဉ်အတိုင်း ညွတ်သည် အစဉ် အတိုင်းကိုင်းသည် အစဉ်အတိုင်း ရှိုင်းသည် (ဖြစ်၍) အစကတည်းကပင် ကမ်းစောက် ဖြစ်သည် မဟုတ်၊ ရဟန်းတို့ ဤအတူ ဤဓမ္မဝိနယသာသနာတော်၌ အစဉ်အတိုင်း ကျင့်သုံးအပ်သည် အစဉ်အတိုင်း ပြုလုပ်အပ်သည် အစဉ်အတိုင်း အကျင့်ရှိသည် ဖြစ်၍ အစကတည်းကပင် အရဟတ္တဖိုလ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိသည်မဟုတ်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်းသိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ပန်းထိမ်သည်သည် ငွေ၏ အညစ်အကြေးကို တဖြည်းဖြည်း ထုတ်ပစ် သကဲ့သို့ ထို့အတူပညာရှိသည် အစဉ်သဖြင့် မိမိ၏ အညစ်အကြေးကို အနည်းငယ် အနည်းငယ် အခွင့်ရတိုင်း အခွင့်ရတိုင်း (ရာဂစသော အညစ် အကြေးကို) ထုတ်ပစ် ရာ၏”ဟူသော မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ် ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အရှင်ဂဝမ္ပတိထေရ်သည် ရဟန်းတို့အား ဤစကားကို ဆို၏- ငါ့ရှင်တို့ ဤတရားစကားကို မြတ်စွာဘုရားမျက်မှောက်တော်မှ ကြားနာသင်ယူခဲ့ရ၏- ‘ရဟန်းတို့ ဆင်းရဲကို မြင်သောသူသည် ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကိုလည်း မြင်၏။ ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းကို မြင်သော သူသည်ဆင်းရဲကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကိုလည်း မြင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကို မြင်သော သူသည် ဆင်းရဲကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကိုလည်း မြင်၏။ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကို မြင်သော သူသည် ဆင်းရဲကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ကြောင်းကိုလည်း မြင်၏၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကိုလည်း မြင်၏ဟု ဤတရားစကားကို မြတ်စွာဘုရားမျက်မှောက်တော်မှ ကြားနာသင်ယူခဲ့ရ၏”ဟူ၍ ဤသို့ ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်ကို ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သာလျှင်သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော ဤတရား သုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏။ ကိလေသာစိုးစဉ်းမျှ ရှိစေကာမူ အပါယ်လေးပါး တို့မှ လွတ်၏၊ (အာနန္တရိက ကံငါးပါးနှင့်နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော) ခြောက်ပါးသော တရားတို့ကို မပြုတော့ပြီ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အကြင်အခါ၌ အရိယာသာဝကအား အလုံးစုံသော တရားသည် ဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊ ထိုအလုံးစုံ ဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားသည် ချုပ်ခြင်းသဘောရှိ၏ဟု (ကိလေသာ) မြူအညစ်အကြေးကင်းသော တရားမျက်စိ ‘သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်’ သည် ထင်ရှားဖြစ်၏။ ရဟန်းတို့ (ထိုအခါ သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင် ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အရိယာသာဝကသည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသဟူသော သုံးပါးသော သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သစ္စာလေးပါးတို့ကို) အစဉ်အတိုင်း ထိုးထွင်း၍ သိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">အနုပုဗ္ဗာဘိသမယကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ‘အနုပုဗ္ဗေန မေဓာဝီ၊ ထောကံ ထောကံ ခဏေ ခဏေ၊ ကမ္မာရော ရဇတဿေဝ နိဒ္ဒမေ မလမတ္တနော'အစရှိသော သုတ်တို့ကို မသင့်သောအားဖြင့်ယူ၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှါ ကျင့်သော သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန် ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်ခြင်းဖြင့် အချို့သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏၊ သမုဒယ, နိရောဓ, မဂ္ဂသစ္စာကို မြင်ခြင်းဖြင့် အချို့သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏၊ ကြွင်းသော မဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ သည်လည်း ထိုသောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ် အတူပင် ပယ်စွန့်ကုန်၏၊ ဤသို့ ဆိုခဲ့ပြီးသော ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ခြင်း အစဉ်အားဖြင့် တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးကုန်သော အဖို့ အစုတို့ဖြင့် အစဉ်အတိုင်းကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်ခြင်းကို ပြု၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရ၏ဟု အယူရှိကုန်သော အန္ဓက, သဗ္ဗတ္ထိက, သမ္မိတိယ, ဘဒြယာနိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို စိစစ်ခြင်းငှါ ဤ အနုပုဗ္ဗာဘိသမယကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တစ်ခုသော မဂ်၏ များသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းမှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ တစ်ဖန် မေးပြန်သော် ဒုက္ခသစ္စာကို မြင်ခြင်းစသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့သည်လည်း သောတာ ပတ္တိမဂ်ပင်တည်းဟူ၍ နှလုံးပြုကာ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဖိုလ်ကို မူကား တစ်ခုတည်းကိုသာ အလိုရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဒုက္ခသမုဒယနိရောဓသစ္စာကို မြင်ခြင်းဖြင့် မြင်ခြင်းကိစ္စ မပြီးဆုံးသေး၊ မဂ္ဂသစ္စာကို မြင်ခြင်းဖြင့်သာ သစ္စာကို မြင်ခြင်းကိစ္စ ပြီးဆုံးသည် မည်၏၊ ထိုအခါ ထိုသောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်၌တည်၏ဟု ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံရသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ တစ်ပြိုင်နက်အားဖြင့် သစ္စာလေးပါးတို့ကို ထိုးထွင်း၍ သိသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ သစ္စာလေးပါးတို့၏ အထူးထူးသောသဘောရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ သမုဒ္ဒရာမှ ရေတစ်ပေါက်၏ အရသာကို သိခဲ့သော် ကြွင်းသော ရေအားလုံး၏ အရသာကို သိရသကဲ့သို့ တစ်ခုသော တရားကို အနိစ္စ စသော အခြင်းအရာအားဖြင့် သိအပ်သည်ရှိသော် တရားအားလုံးတို့ကိုလည်း ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏ဟူသော အယူဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ စတုသစ္စဉာဏ်ကို ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ သာဝကတို့နှင့် ဆက်ဆံသော စတုသစ္စဉာဏ်နှင့် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်လေးပါး ပေါင်း ရှစ်ပါးကို ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ အင်္ဂါတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးရှိသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ဉာဏ်ပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ ‘ဇရာမရဏေ ဉာဏံ ဇရာမရဏသမုဒယေ ဉာဏံ’ အစရှိသည်ဖြင့် နိဒါနဝဂ္ဂသံယုတ်၌ လာသော ဉာဏ်လေးဆယ့် လေးပါးပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ ‘ဇရာမရဏံ ဘိက္ခဝေ အနိစ္စံ သင်္ခတံ ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နံ ခယဓမ္မံဝယဓမ္မံဝိရာဂဓမ္မံ နိရောဓဓမ္မံ’ စသည်ဖြင့် နိဒါနဝဂ္ဂ သံယုတ်၌လာသော ဉာဏ်ခုနစ်ဆယ့်ခုနစ်ပါးပင်တည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၉) ၁၀-ဝေါဟာရကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာနား၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ လောကီနား၌ မထိခိုက်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာဝိညာဏ်ဖြင့် သိပါကုန်သလော၊ လောကီဝိညာဏ်ဖြင့် မသိပါကုန်သလော၊ အရိယာသာဝကတို့သာသိပါကုန်သလော၊ ပုထုဇဉ်တို့ မသိပါကုန်သလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီနား၌ ထိခိုက်သည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီနား၌ ထိခိုက်ခဲ့ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာ (ဖြစ်၏) ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို လောကီဝိညာဏ်ဖြင့်သိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို လောကီဝိညာဏ်ဖြင့် သိနိုင်ခဲ့ကုန်မူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာ (ဖြစ်၏)ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို ပုထုဇဉ်တို့ သိကုန်သည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို ပုထုဇဉ်တို့သိခဲ့ပါကုန်မူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာ (ဖြစ်၏)ဟုမဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်မည်သလော၊ ဖိုလ်မည်သလော၊ နိဗ္ဗာန်မည်သလော၊ သောတာပတ္တိမဂ် မည်သလော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်မည်သလော၊ သကဒါဂါမိမဂ်မည်သလော၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်မည်သလော၊ အနာဂါမိမဂ်မည်သလော၊ အနာဂါမိဖိုလ်မည်သလော၊ အရဟတ္တမဂ်မည်သလော၊ အရဟတ္တဖိုလ်မည်သလော၊ သတိပဋ္ဌာန်မည်သလော၊ သမ္မပ္ပဓာန်မည်သလော၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်မည်သလော၊ ဣန္ဒြေမည်သလော၊ ဗိုလ်မည်သလော၊ ဗောဇ္ဈင်မည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို နာကြားသော အချို့သူတို့ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားကို နားဖြင့် သိအပ်ပါသလော၊ နား၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ နားအားရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားကို နားဖြင့် မသိအပ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ နား၌ မထိခိုက်သည်မဟုတ်ပါလော၊ နားအား ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ မရောက်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကုတ္တရာတရားကို နားဖြင့် မသိအပ်ခဲ့ပါမူ နားအား ရှေးရှု ထင်ခြင်းသို့မရောက်ခဲ့ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှု၌ တပ်မက်သော အချို့သူတို့သည် ရှှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် တပ်မက်မှု တည်ရာလော၊ တပ်မက်ကြောင်းလော၊ နှစ်သက်ကြောင်းလော၊ မူးယစ်ကြောင်းလော၊ နှောင်ဖွဲ့ကြောင်းလော၊ တွေဝေကြောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် တပ်မက်မှု၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ မတပ်မက်ကြောင်း မဟုတ်ပါလော၊ မနှစ်သက်ကြောင်း မဟုတ်ပါလော၊ မမူးယစ်ကြောင်း မဟုတ်ပါလော၊ မနှောင်ဖွဲ့ကြောင်း မဟုတ်ပါလော၊ မတွေဝေကြောင်း မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကုတ္တရာတရားသည် တပ်မက်မှု၏ တည်ရာ မဟုတ်ခဲ့ပါမူမတပ်မက်ကြောင်း မနှစ်သက်ကြောင်း မမူးယစ်ကြောင်း မနှောင်ဖွဲ့ကြောင်း မတွေဝေကြောင်း ဖြစ်ခဲ့ပါမူဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြာဆိုမှု၌ (ပြစ်မှား) ဖျက်ဆီးသောအချို့သူတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် ဒေါသ၏ တည်ရာလော၊ ကောပ၏ တည်ရာလော၊ ပဋိဃ၏တည်ရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် ဒေါသ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် ကောပ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည်ပဋိဃ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကုတ္တရာတရားသည် ဒေါသ၏ တည်ရာ ကောပ၏ တည်ရာ ပဋိဃ၏တည်ရာ မဖြစ်ခဲ့ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာဟုမဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှု၌ တွေဝေသော အချို့သူတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာသည် တွေဝေမှု'မောဟ’ ၏ တည်ရာလော၊ မသိခြင်းကို ပြုတတ်ပါသလော၊ (ဉာဏ်) မျက်စိမရှိခြင်းကို ပြုတတ်ပါသလော၊ အသိဉာဏ်ကို ပိတ်ပင်တတ်ပါသလော၊ ပင်ပန်းခြင်းအဖို့ ရှိပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်ကို မဖြစ်စေတတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားသည် တွေဝေမှု'မောဟ’ ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် မသိခြင်းကိုမပြုတတ်သည် (ဉာဏ်) မျက်စိမရှှိခြင်းကို မပြုတတ်သည် ပညာကို တိုးပွါးစေတတ်သည် မပင်ပန်းခြင်းအဖို့ရှိသည် နိဗ္ဗာန်ကို ဖြစ်စေတတ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လောကုတ္တရာတရားသည် တွေဝေမှု'မောဟ၏'တည်ရာ မဟုတ်ခဲ့ပါမူမသိခြင်းကို မပြုတတ်ခဲ့ပါမူ (ဉာဏ်) မျက်စိ မရှှိခြင်းကို မပြုတတ်ခဲ့ပါမူ ပညာကို တိုးပွါးစေတတ်ခဲ့ပါမူမပင်ပန်းခြင်းအဖို့ ရှှိခဲ့ပါမူ နိဗ္ဗာန်ကို ဖြစ်စေတတ်ခဲ့ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကုတ္တရာ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကိုနာကြားကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားလုံးတို့သည်ပင် မဂ်ကို ပွါးစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို နာကြားကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားလုံးတို့သည်ပင် မဂ်ကို ပွါးစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးများစေကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗာလပုထုဇဉ်တို့သည် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကိုနာကြားကုန်၏၊ ဗာလပုထုဇဉ်တို့သည် မဂ်ကို ပွါးစေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အမိကို သတ်သူသည် မဂ်ကို ပွါးစေသလော။ပ။ အဖကို သတ်သူသည်။ ရဟန္တာကိုသတ်သူသည် (ဘုရား၌) သွေးစိမ်း တည်စေသူသည်။ သံဃာကို သင်းခွဲသူသည်။ ဘုန်းတော်ကြီးသောမြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုကို နားကြား၏၊ ထိုသံဃာကို သင်းခွဲသူသည် မဂ်ကို ပွါးစေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ရွှေဖြင့် ပြီးသော တုတ်တံဖြင့် စပါးပုံကိုလည်းကောင်း၊ ရွှေပုံကိုလည်းကောင်းပြောကြားခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤအတူ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကုတ္တရာခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုဖြင့် လောကီတရားကိုလည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုနိုင်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကြက်ဆူသားဖြင့် ပြီးသော တုတ်တံဖြင့် စပါးပုံကိုလည်းကောင်း၊ ရွှေပုံကိုလည်းကောင်းပြောကြားခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤအတူ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကီခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုဖြင့် လောကီတရားကိုလည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုနိုင်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတာ်ကြီးတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီဖြစ်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်လောကုတ္တရာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီနား၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကိုခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာနား၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ လောကီကို ခေါ်ဝေါ် ပြောဆိုလတ်သော်လောကီဝိညာဏ်ဖြင့် သိကုန်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာဝိညာဏ်ဖြင့် သိကုန်ပါသလော၊ လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ပုထုဇဉ်တို့ သိကုန်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် အရိယာသာဝကတို့ သိကုန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီဖြစ်၏၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာဖြစ်၏ဟုမပြောဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကီတရားကိုလည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်းခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကီတရားကိုလည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီဖြစ်၏၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာဖြစ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုမှုသည် လောကီကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကီဖြစ်ပါသလော၊ လောကုတ္တရာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် လောကုတ္တရာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် မဂ်ဖြစ်သလော၊ မဂ်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ် ပြောဆိုလတ်သော် မဂ်မဟုတ်ပါသလော၊ ဖိုလ်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ဖိုလ်ဖြစ်ပါသလော၊ ဖိုလ်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ဖိုလ်မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် နိဗ္ဗာန်ဖြစ်သလော၊ နိဗ္ဗာန်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် နိဗ္ဗာန်မဟုတ်ပါသလော၊ သင်္ခတကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် သင်္ခတဖြစ်ပါသလော၊ အသင်္ခတကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်အသင်္ခတဖြစ်ပါသလော၊ ရုပ်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ရုပ်ဖြစ်ပါသလော၊ ရုပ်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ရုပ်မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ ဝေဒနာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ဝေဒနာဖြစ်ပါသလော၊ ဝေဒနာမဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် ဝေဒနာမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ သညာကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် သညာဖြစ်ပါသလော၊ သညာမဟုတ်သည်ကိုခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် သညာ မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော၊ သင်္ခါရတို့ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်သင်္ခါရတို့ ဖြစ်ကုန်ပါသလော၊ သင်္ခါရ မဟုတ်သည်တို့ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော် သင်္ခါရမဟုတ်သည်တို့ဖြစ်ကုန်ပါသလော၊ ဝိညာဏ်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်ဝိညာဏ်ဖြစ်ပါသလော၊ ဝိညာဏ်မဟုတ်သည်ကို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ်သော်ဝိညာဏ်မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဝေါဟာရကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မြတ်စွာဘုရားသည် လောကုတ္တရာ အခေါ်အဝေါ်စကားဖြင့် ခေါ်ဝေါ်ပြောဆို၏ဟု အယူရှိသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ရန် ဤဝေါဟာရကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုပရဝါဒီဆရာတို့၏ မသင့်သော အယူဝါဒ ရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ပြခြင်းငှါ သကဝါဒီဆရာက မေးသည်၊ သင် ပရဝါဒီ၏ သဒ္ဒါယတနသည်သာလျှင် လောကုတ္တရာလော၊ သို့မဟုတ် သောတာယတန အစရှိသည်တို့သည်လည်း လောကုတ္တရာလောဟု မေးလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ လောကီဖြစ်သော ဒေသေတဗ္ဗတရားစကားကို ဟောပြောသည်ရှိသော် မြတ်စွာဘုရား၏ စကားသည် လောကီပင်ဖြစ်သည်ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် အချို့တို့၏ဝါဒကို ပယ်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂-ဒုတိယဝဂ် (၂၀) ၁၁-နိရောဓကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲ၏ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ပ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ ကိုးကွယ်ရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ လဲလျောင်းရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ မရွေ့လျောရာတို့သည်နှစ်မျိုးတို့လော။ မသေရာတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။ နိဗ္ဗာန်တို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်တို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်နှစ်မျိုးတို့၏ မြင့်မြတ်ခြင်း ယုတ်နိမ့်ခြင်းသည် ရှိပါသလော၊ ယုတ်ညံ့ခြင်းမွန်မြတ်ခြင်းသည် ရှိပါသလော၊ တိုးတက်ခြင်း ဆုတ်ယုတ်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။ အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း၊ အကွဲအပြားသည်လည်းကောင်း၊ အရေးအကြောင်းသည်လည်းကောင်း၊ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းကုန်သော သင်္ခါရတို့ကို ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းစေကုန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချုပ်ငြိမ်းစေပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းကုန်သော သင်္ခါရတို့ကို ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းစေကုန်ခဲ့ပါမူ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့ကိုလည်း စင်စစ် ဧကန် ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့ကိုလည်း စင်စစ် ဧကန် ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့ကိုလည်း စင်စစ် ဧကန် ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ပါကုန်မူ ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့ကိုလည်း စင်စစ်ဧကန် ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ပါကုန်မူထိုအကြောင်းကြောင့် ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့သည်လည်း အရိယာမဂ်ကို အကြောင်းပြု၍ချုပ်ငြိမ်းပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချုပ်ငြိမ်းပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတရားတို့သည် အရိယာမဂ်ကို အကြောင်းပြု၍ချုပ်ငြိမ်းပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့သည် နောက်ထပ် တစ်ဖန် မဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့သည် နောက်ထပ် တစ်ဖန် မဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ချုပ်ငြိမ်းမှုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">နိရောဓကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သင်္ခါရတရားတို့ကို အနိစ္စ စသော သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းမှ ကင်းသောအားဖြင့် ချုပ်ခြင်း၊ သင်္ခါရတရားတို့ကို အနိစ္စ စသော သင့်သောအကြောင်း အားဖြင့် ဆင်ခြင်၍ ချုပ်ခြင်းဟူသော နှစ်ပါးသော ချုပ်ခြင်းတို့ကို တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍ နိရောဓသစ္စာဟု အယူရှိကုန်သော မဟိသာသက အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှါ ဤနိရောဓကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဒုက္ခသစ္စာနှစ်ပါတို့ကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပဋိသင်္ခါနိရောဓ အပ္ပဋိသင်္ခါနိရောဓဟူသော နှစ်ပါးသော အခြင်အရာတို့ဖြင့် ဒုက္ခ၏ ချုပ်ခြင်းကို အလိုရှိသောကြောင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဒုက္ခသစ္စာနှစ်ပါးတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းမှုကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဒုက္ခချုပ်ငြိမ်းမှုကို အလိုရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ နိဗ္ဗာန်နှစ်ပါးတို့၏ မြင့်မြတ်ခြင်း ယုတ်နိမ့်ခြင်းစသည်တို့ကို မမြင်ရသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်ပြီးသော သင်္ခါရတို့၏ တစ်ဖန်နောက်ထပ် မချိုးဖဲ့ မဖျက်ဆီးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။ တစ်နည်း- မဆင်ခြင်ဘဲ ချုပ်ငြိမ်းသော သင်္ခါရတို့၏ အရိယာမဂ် မဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ချုပ်ငြိမ်းမြဲတိုင်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ချုပ်ငြိမ်း သောကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> -- gfdvp6jbcgos50ghjghdarx6m1iripp 0 5650 19121 18344 2025-07-10T01:31:07Z Tejinda 173 19121 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်သုံးပုံ မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်-ဒု</b> | previous = [[ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်]] | previous2 = | next = [[ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်-တ]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} <h3 style="text-align:center;">၃-တတိယဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၂၁) ၁-ဗလကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့၏ အားအစွမ်းလော၊ တပည့်သာဝကတို့၏ အားအစွမ်းသည် မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်ပင် ထိုတပည့် ‘သာဝက'တို့၏ အားအစွမ်းလော၊ ထိုတပည့် ‘သာဝက'တို့၏ အားအစွမ်းသည်ပင် ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အကြင်သို့သဘောရှိ၏၊ တပည့်'သာဝက'တို့၏အားအစွမ်းသည်လည်း ထိုသို့သဘောရှိသလော၊ တပည့် ‘သာဝက'တို့၏ အားအစွမ်းသည် အကြင်သို့သဘောရှိ၏၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်လည်း ထိုသို့သဘောရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏ ရှေးကအားထုတ်မှု ရှေးကကျင့်မှု တရားဟောပြောမှု တရားပြသမှုသည် အကြင်သို့သဘောရှိ၏၊ တပည့်သာဝက'တို့၏ ရှေးကအားထုတ်မှု ရှေးကကျင့်မှု တရားဟောပြောမှုတရားပြသမှု သည်လည်း ထိုသို့သဘောရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် မာရ်ငါးပါးတို့ကို အောင်မြင်ပါသလော၊ လူနတ်တို့ကို ဆုံးမတတ်ပါသလော၊ မဖောက်မပြန်ကိုယ်တိုင် (သိဖွယ်တရားတို့ကို) သိပါသလော၊ အလုံးစုံကို သိပါသလော၊ အလုံးစုံကို မြင်ပါသလော၊ တရားကြောင့် (လူနတ်တို့၏) အရှင်သခင်ဖြစ်ပါသလော၊ တရားကြောင့် (လူနတ်တို့၏) ကိုးကွယ်ရာ ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပည့် ‘သာဝက'သည်လည်း မာရ်ငါးပါးတို့ကို အောင်မြင်ပါသလော၊ လူနတ်တို့ကိုဆုံးမတတ်ပါသလော၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တိုင် (သိဖွယ်တရားတို့ကို) သိပါသလော၊ အလုံးစုံကို သိပါသလော၊ အလုံးစုံကို မြင်ပါသလော၊ တရားကြောင့် (လူနတ်တို့၏) အရှင်သခင်ဖြစ်ပါသလော၊ တရားကြောင့် (လူနတ်တို့၏) ကိုးကွယ်ရာ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် မဖြစ်ဖူးသေးသော မဂ်ကို ဖြစ်စေပါသလော၊ မပေါ်ပေါက် သေးသောမဂ်ကို ပေါ်ပေါက်စေပါသလော၊ မဟောကြားဖူးသေးသော မဂ်ကို ဟောကြားပါသလော၊ မဂ်ကိုသိပါသလော၊ မဂ်ကို နားလည်ပါသလော၊ မဂ်၌ ကျွမ်းကျင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပည့် ‘သာဝက'သည်လည်း မဖြစ်ဖူးသေးသော မဂ်ကို ဖြစ်စေပါသလော၊ မပေါ်ပေါက်ဖူးသေးသော မဂ်ကို ပေါ်ပေါက်စေပါသလော၊ မဟောကြားဖူးသေးသော မဂ်ကို ဟောကြားပါသလော၊ မဂ်ကို သိပါသလော၊ မဂ်ကို နားလည်ပါသလော၊ မဂ်၌ ကျွမ်းကျင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေအနုအရင့်ကိုဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့် ‘သာဝက’ တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပည့် ‘သာဝက'သည် အလုံးစုံကို သိပါသလော၊ အလုံးစုံကို မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ တပည့် ‘သာဝက'သည် အကြောင်းဟုတ်သည် အကြောင်း မဟုတ်သည်ကိုသိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် သိနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ တပည့်'သာဝက'သည် အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်ကို သိနိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အကြောင်းဟုတ်သည် အကြောင်း မဟုတ်သည်ကိုဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် သာဝကတို့နှင့် ဆက်ဆံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တပည့်'သာဝက'သည် အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သော ဆောက်တည်အပ်သော ကံတို့၏ အကျိုးကို အရာအားဖြင့် အကြောင်းအားဖြင့် သိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် သိနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အကယ်၍ တပည့်'သာဝက'သည် အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော ကံတို့၏ အကျိုးကို အရာအားဖြင့် အကြောင်းအားဖြင့် သိနိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အတိတ်အနာဂတ်ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်ကုန်သော ဆောက်တည်အပ်ကုန်သော ကံတို့၏ အကျိုးကို အရာအားဖြင့် အကြောင်းအားဖြင့်ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တပည့်'သာဝက'သည် အလုံးစုံသော ဘဝနှင့် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကိုသိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် သိနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ တပည့်'သာဝက'သည် အလုံးစုံသော ဘဝနှင့် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကို သိနိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အလုံးစုံသော ဘဝနှင့် နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ကိုဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံ၏ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တပည့်'သာဝက'သည် များသောဓာတ်သဘာဝ အမျိုးမျိုးသော ဓာတ်သဘာဝရှှိသောလောကကို သိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် သိနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ တပည့်'သာဝက'သည် များသော ဓာတ်သဘာဝ အမျိုးမျိုးသော ဓာတ်သဘာဝရှိသော လောကကို သိနိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် များသော ဓာတ်သဘာဝ အမျိုးမျိုးသော ဓာတ်သဘာဝရှိသော လောကကိုဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တပည့် ‘သာဝက'သည် သတ္တဝါတို့၏ အမျိုးမျိုးသော နှလုံးသွင်းရှိကုန်သည်၏ အဖြစ်ကိုသိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် သိနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ တပည့် ‘သာဝက'သည် သတ္တဝါတို့၏ အမျိုးမျိုးသော နှလုံးသွင်းရှှိကုန်သည်၏ အဖြစ်ကို သိနိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သတ္တဝါတို့၏ အမျိုးမျိုးသော နှလုံးသွင်းရှိကုန်သည်၏ အဖြစ်ကိုဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့်ဆက်ဆံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တပည့်'သာဝက'သည် ဈာန်ဝိမောက္ခ သမာဓိ သမာပတ်တို့၏ ညစ်နွမ်းခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ဖြူစင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ထမြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း သိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် သိနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ တပည့်'သာဝက'သည် ဈာန်ဝိမောက္ခ သမာဓိ သမာပတ်တို့၏ညစ်နွမ်းခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ဖြူစင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ထမြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း သိနိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဈာန်ဝိမောက္ခ သမာဓိ သမာပတ်တို့၏ ညစ်နွမ်းခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ဖြူစင်ခြင်းကို လည်းကောင်း၊ ထမြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်းဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏အားအစွမ်းသည် တပည့် ‘သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တပည့် ‘သာဝက'သည် ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏ်ကို သိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် သိနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ တပည့် ‘သာဝက'သည် ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏ်ကို သိနိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏ်ကိုဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့် ‘သာဝက’ တို့နှင့် ဆက်ဆံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တပည့် ‘သာဝက'သည် သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေကို သိနိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် သိနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ တပည့် ‘သာဝက'သည် သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေကို သိနိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိန္ဓေကိုဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်တပည့် ‘သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏ အာသဝတို့သည်လည်း ကုန်ခန်းကုန်ပြီး မဟုတ်ပါလော၊ တပည့်'သာဝက'၏ အာသဝတို့သည်လည်း ကုန်ခန်းကုန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ တပည့်'သာဝက'၏လည်းကောင်း၊ အာသဝေါကုန်ခန်းမှုနှင့်အာသဝေါကုန်ခန်းမှုသည်လည်းကောင်း၊ လွတ်မြောက်မှု (အရဟတ္တဖိုလ်) နှင့်လွတ်မြောက်မှု (အရဟတ္တဖိုလ်) သည်လည်းကောင်း (အချင်းချင်း) တစ်စုံတစ်ရာ ထူးခြားချက် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ တပည့် ‘သာဝက'၏လည်းကောင်းအာသဝေါကုန်ခန်းမှုနှင့် အာသဝေါကုန်ခန်းမှုသည်လည်းကောင်း၊ လွတ်မြောက်မှု (အရဟတ္တဖိုလ်) နှင့် လွတ်မြောက်မှု (အရဟတ္တဖိုလ်) သည်လည်းကောင်း (အချင်းချင်း) တစ်စုံတစ်ရာ ထူးခြားချက် မရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်တပည့် ‘သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်သာဝကတို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့် ‘သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်တပည့် ‘သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်တပည့် ‘သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့် မဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆက်ဆံပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု’၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်တပည့် ‘သာဝက'တို့နှင့် မဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ ပရဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်တပည့် ‘သာဝက'တို့နှင့် မဆက်ဆံပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆက်ဆံပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု’၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်တပည့် ‘သာဝက'တို့နှင့် မဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေအနုအရင့်ကိုဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့် မဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆက်ဆံပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့် ‘သာဝက'တို့နှင့် မဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေအနုအရင့်ကိုဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက’ တို့နှင့် မဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆက်ဆံပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်တပည့် ‘သာဝက'တို့နှင့် မဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့်'သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေအနုအရင့်ကိုဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် တပည့် ‘သာဝက’ တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်တပည့် ‘သာဝက'တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေအနုအရင့်ကိုဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်တပည့် ‘သာဝက’ တို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဗလကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ အနုရုဒ္ဓသံယုတ်၌ ‘ဣမေသဉ္စ ပနာဟံ အာဝုသော စတုန္နံ သတိပဋ္ဌာနာနံ ဘာဝိတတ္တာ ဌာနဉ္စ ဌာနတော အဋ္ဌာနဉ္စ အဋ္ဌာနတော ယထာဘူတံ ပဇာနာမိ’ အစရှိကုန်သော သုတ် ဆယ်သုတ်တို့ကို မသင့်မတင့်သောအားဖြင့် ယူဆ၍ မြတ်စွာဘုရား၏ ဒသဗလ ဉာဏ်တော်သည် သာဝကတို့နှင့် ဆက်ဆံ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ခြင်းငှါ ဤဗလကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ မြတ်စွာဘုရား၏ ဒသဗလဉာဏ်တော်သည် သာဝကတို့နှင့် ဆက်ဆံသည်လည်း ရှိ၏၊ မဆက်ဆံသည်လည်း ရှိ၏၊ အာသဝက္ခယဉာဏ်သည် သာဝကတို့နှင့် ဆက်ဆံ၏၊ ဣန္ဒြိယ ပရောပရိယတ္တဣ ဉာဏ်တော်သည် သာဝကတို့နှင့် မဆက်ဆံ၊ ထိုမှ ကြွင်းသော ဉာဏ်သည် ဆက်ဆံ မဆက်ဆံ နှစ်ပါးလုံးပင် ဖြစ်၏၊ မှန်၏- အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည် စသည်တို့ကို သာဝကတို့သည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသအားဖြင့် သိကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားတို့မူကား အကြွင်းအကျန် မရှိသောအားဖြင့် သိကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ဌာနာဌာနကောသလ္လစသော ရှစ်ပါးသောဉာဏ်တို့သည် အကျဉ်းအားဖြင့် သာဝကတို့နှင့် ဆက်ဆံ၏၊ အကျယ်အားဖြင့်ကား သာဝကတို့နှင့် မဆက်ဆံ၊ ဤအန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကား ဉာဏ်အားလုံးသည် သာဝကတို့နှင့် ဆက်ဆံ၏ဟု ဆို၏၊ ထို့ကြောင့် မေးစိစစ်ခြင်းကို အားထုတ်ရပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အကျယ်အားဖြင့် ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာလျှင် တည်ရာရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ အကျဉ်းအားဖြင့် အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်မျှကို သိသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၂) ၂-အရိယန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏အားအစွမ်းသည် အရိယာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုအရိယာသည်) မဂ်လော၊ ဖိုလ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ သောတာပတ္တိမဂ်လော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်လော၊ သကဒါဂါမိမဂ်လော၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်လော၊ အနာဂါမိမဂ်လော၊ အနာဂါမိဖိုလ်လော၊ အရဟတ္တမဂ်လော၊ အရဟတ္တဖိုလ်လော၊ သတိပဋ္ဌာန်လော၊ သမ္မပ္ပဓာန်လော၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လော၊ ဣန္ဒြေလော၊ ဗိုလ်လော၊ ဗောဇ္ဈင်လော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုအရိယာသည်) သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှိသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုအရိယာသည်) သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်ကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'ကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်ကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'ကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။၈</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုအရိယာသည်) နိမိတ် မရှိမှု ‘အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိပါသလော။ပ။ တောင့်တခြင်း ကင်းမှု'အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိပါသလော။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တောင့်တခြင်း ကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ’ဟူသော အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်ကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ တောင့်တခြင်း ကင်းမှု'အပ္ပဏိဟိတ'ကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်ကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'ကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည် အရိယာတို့ဖြစ်ကုန်၍ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု'သုညတ’ အာရုံ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏အားအစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်၍ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည် အရိယာတို့ ဖြစ်ကုန်၍ နိမိတ်မရှိမှု ‘အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိပါကုန်သလော၊ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်၍ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့သည်။ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့သည်။ ဣန္ဒြေတို့သည်။ ဗိုလ်တို့သည်။ ဗောဇ္ဈင်တို့သည် အရိယာဖြစ်ကုန်၍ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်၍ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗောဇ္ဈင်တို့သည် အရိယာတို့ ဖြစ်ကုန်၍ နိမိတ်မရှိ ‘အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိပါကုန်သလော၊ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အား့အစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်၍ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၅၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏အားအစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်ပါလျက် သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည် အရိယာဖြစ်ပါကုန်လျက် သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်ပါလျက် နိမိတ်မရှိမှု ‘အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိ၏။ပ။ တောင့်တခြင်းကင်းမှု'အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည် အရိယာတို့ ဖြစ်ပါကုန်လျက် တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိ ဟိတ'အာရုံ ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်ပါလျက် သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ’ အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍။ပ။ နိမိတ်မရှိမှု ‘အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှှိ၏ဟူ၍။ပ။ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ’ အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့သည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့သည် အရိယာဖြစ်ပါကုန်လျက် တောင့်တခြင်း ကင်းမှု'အပ္ပဏိဟိတ’ အာရုံ ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုအရိယာသည်) မဂ်လော၊ ဖိုလ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ သောတာပတ္တိမဂ်လော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်လော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်း သည်အရိယာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုအရိယာသည်) သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုအရိယာသည်) သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ သတ္တဝါသင်္ခၤါရတို့မှ့ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'ကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ သတ္တဝါသင်္ခၤါရတို့မှဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'ကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အား အစွမ်းသည်အရိယာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုအရိယာသည်) နိမိတ်မရှိမှု ‘အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိပါသလော၊ တောင့်တခြင်းကင်းမှု'အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ တောင့်တခြင်းကင်းမှု'အပ္ပဏိဟိတ'ကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ တောင့်တခြင်းကင်းမှု'အပ္ပဏိဟိတ'ကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည် အရိယာတို့ ဖြစ်ကုန်၍ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု'သုညတ'အာရုံ ရှိပါကုန်သလော။ပ။ နိမိတ်မရှိမှု ‘အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိပါကုန်သလော။ပ။ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်အရိယာဖြစ်၍ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့သည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့သည် အရိယာဖြစ်ကုန်၍ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှှိပါကုန်သလော။ပ။ နိမိတ် မရှိမှု ‘အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိပါကုန်သလော။ပ။ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်အရိယာဖြစ်၍ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်း သည့်အရိယာဖြစ်ပါလျက် သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍။ပ။ နိမိတ်မရှိမှု'အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍။ပ။ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည် အရိယာဖြစ်ပါကုန်လျက် တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံရှှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်ပါလျက် သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ’ အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍။ပ။ နိမိတ်မရှိမှု'အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍။ပ။ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့သည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့သည် အရိယာဖြစ်ပါကုန်လျက် တောင့်တခြင်း ကင်းမှု'အပ္ပဏိဟိတ’ အာရုံ ရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်အရိယာလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏အားအစွမ်းသည် အရိယာဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်အရိယာဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်အရိယာဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်အရိယာဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည့်အရိယာဖြစ်၍ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ’ အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်၍ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်အရိယာဖြစ်၍ နိမိတ်မရှိမှု ‘အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိပါသလော။ပ။ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်၍ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ’ အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်အရိယာဖြစ်၍ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှိပါသလော။ပ။ နိမိတ်မရှိမှု'အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိပါသလော။ပ။ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်၍ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ’ အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်ပါလျက် သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ’ အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်အရိယာဖြစ်ပါလျက် သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ’ဟူသောအာရုံ ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည် အရိယာဖြစ်ပါလျက် နိမိတ်မရှိမှု ‘အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍။ တောင့်တခြင်းကင်းမှု'အပ္ပဏိဟိတ’ အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်အရိယာဖြစ်ပါလျက် တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ’ အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့၏ စုတိပဋိသန္ဓေ၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်အရိယာဖြစ်ပါလျက် သတ္တဝါသင်္ခါရတို့မှ ဆိတ်သုဉ်းမှု ‘သုညတ'အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍။ပ။ နိမိတ်မရှိမှု ‘အနိမိတ္တ'အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍။ပ။ တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ခန်းမှု၌ဟုတ်မှန်စွာ သိသော မြတ်စွာဘုရား၏ အားအစွမ်းသည်အရိယာဖြစ်ပါလျက် တောင့်တခြင်းကင်းမှု ‘အပ္ပဏိဟိတ'အာရုံ ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အရိယန္တိကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ဒသဗလဉာဏ်တို့တွင် အာသဝက္ခယဉာဏ်သာလျှင် အရိယာမဟုတ်သေး၊ ကြွင်းသော ဉာဏ်ကိုးပါးတို့သည်လည်း အရိယာတို့သာ ဖြစ်ကုန်၏ဟု အယူရှိသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်၍ ဤအရိယန္တိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုဌာနာဌာနဉာဏ်သည် အရိယာဖြစ်ခဲ့မူ မဂ်စသည်တို့တွင် တစ်ပါပါး ဖြစ်ရာ၏ဟူသော အလိုဖြင့် ထပ်မံ၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သုညတတို့သည် သတ္တသုညတ, သင်္ခါရသုညတဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိကုန်၏၊ မိစ္ဆာအယူအားဖြင့် ကြံဆအပ်သော သတ္တဝါမှ ဆိတ်သုဉ်းမှုဟူသော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် သတ္တသုညတမည်၏၊ သင်္ခါရအားလုံးတို့မှ ဆိတ်သုဉ်း ကင်းဆိတ် ထွက်မြောက်မှုဟူသော နိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရသုညတ မည်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သင်္ခါရလျှင် အာရုံရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ နိဗ္ဗာန်ကိုသာလျှင် ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ သင်္ခါရတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ဌာနာဌာန အစရှိသည်ကို နှလုံးသွင်းသောဉာဏ်သည် သင်္ခါရသာလျှင် အာရုံရှိ၏၊ သုညတကို နှလုံးသွင်းသောဉာဏ်သည် နိဗ္ဗာန်လျှင် အာရုံရှိ၏ဟူသော ဤနည်းကို ယူ၍ ဖဿနှစ်ပါး စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမိခြင်း ဖြစ်သလောဟု မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ အမြွက်ထောင်ခွင့် မရသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ခန္ဓာတို့သည် သတ္တနိမိတ် မရှိခြင်းကြောင့် အနိမိတ္တမည်ကုန်၏၊ နိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရနိမိတ် မရှိခြင်းကြောင့် အနိမိတ္တမည်၏၊ ခန္ဓာတို့သည် တစ်ခုသော တရားမျှ၌သော်လည်း ဣတ္တိ ပုရိသ စသော အခြင်းအရာ သတ္တဟူသော အခြင်းအရာကို တင်၍ ထားအပ်သည်၏ အဖြစ်ဟူသော ထားအပ်သိုမှီးအပ်သော အဖြစ်ဟူသောသဘောဖြင့် ပဏိဓိဟု ခေါ်ဝေါ်ခြင်းသို့ ရောက်သော သတ္တပဏိဓိဖြင့် အပ္ပဏိဟိတတို့ မည်ကုန်၏၊ နိဗ္ဗာန်သည် တဏှာဟူသော တောင့်တခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ တဏှာ၏ အာရုံဖြစ်သော သင်္ခါရအားလုံးဟူသော ပဏိဓိဖြင့်လည်းကောင်း အပ္ပဏိဟိတမည်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ နိဗ္ဗာန်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ သင်္ခါရတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၃) ၃-ဝိမုတ္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော ရာဂနှင့် အတူဖြစ်သော ရာဂနှင့် ရောနှောသော ရာဂနှင့်ယှဉ်သော ရာဂနှင့် တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်သော ရာဂသို့ အစဉ်လိုက်သော အကုသိုလ်ဖြစ်သော လောက၌ယှဉ်သော အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ဂန္ထတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ဩဃတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ယောဂတို့၏ အာရုံဖြစ်သော နီဝရဏတို့၏ အာရုံဖြစ်သော မှားသောအားဖြင့်သုံးသပ်အပ်သော ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံဖြစ်သော ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ ထိုက်သော စိတ်သည်လွတ်မြောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ဖဿသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ရာဂသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ သညာနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ စေတနာနှင့်တကွဖြစ်သော။ပ။ ပညာနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ပညာသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ရာဂသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှင့် တကွ, ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ဖဿသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာနှင့်တကွ, ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ သညာနှင့် တကွ, ရာဂနှင့်တကွဖြစ်သော။ပ။ စေတနာနှင့်တကွ, ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ ပညာနှင့်တကွ, ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သောစိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ပညာသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင်လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော ဒေါသနှင့် အတူဖြစ်သော ဒေါသနှင့် ရောနှောသောဒေါသနှင့်ယှဉ်သော ဒေါသနှင့် တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်သော ဒေါသသို့ အစဉ်လိုက်သော အကုသိုလ်ဖြစ်သောလောက၌ ယှဉ်သော အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါထိုက်သော စိတ်သည်လွတ်မြောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ဖဿသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သောစိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ဒေါသသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ သညာနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ စေတနာနှင့်တကွဖြစ်သော။ပ။ ပညာနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ပညာသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သောစိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ဒေါသသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှင့် တကွ, ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ဖဿသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ဒေါသသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာနှင့်တကွ, ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော။ပ။ သညာနှင့်တကွ, ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော။ စေတနာနှင့်တကွ, ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော။ ပညာနှင့်တကွ, ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သောစိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ပညာသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင်လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော မောဟနှင့် အတူဖြစ်သော မောဟနှင့် ရောနှောသောမောဟနှင့်ယှဉ်သော မောဟနှင့် တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်သော မောဟသို့ အစဉ်လိုက်သော အကုသိုလ်ဖြစ်သော လောက၌ ယှဉ်သော အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါထိုက်သောစိတ်သည် လွတ်မြောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ဖဿသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ မောဟသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာနှင့် တကွဖြစ်သော။ သညာနှင့် တကွဖြစ်သော။ စေတနာနှင့် တကွဖြစ်သော။ ပညာနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ပညာသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်းနှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ မောဟသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှင့်တကွ, မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ဖဿသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မောဟသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာနှင့်တကွ, မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော။ သညာနှင့်တကွ, မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော။ စေတနာနှင့်တကွ,မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော။ ပညာနှင့်တကွ, မောဟနှင့် တကွဖြစ်သောစိတ်သည် လွတ်မြောက်၏။ ပညာသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင်လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မောဟသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည်ပင် လွတ်မြောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂနှင့်တကွ, ဒေါသနှင့်တကွ, မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည် လွတ်မြောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွတ်မြောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂကင်းပြီးသော ဒေါသကင်းပြီးသော မောဟကင်းပြီးသော ကိလေသာ အညစ်အကြေး မရှိသော စိတ်သည် လွတ်မြောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ရာဂနှင့်တကွ ဒေါသနှင့်တကွ မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်လွတ်မြောက်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဝိမုတ္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရာဂကင်းပြီးသော စိတ်ရှိသူ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ကိလေသာတို့မှ လွတ်မြောက်မှု ‘ဝိမုတ္တိ’ အကျိုးမရှိ၊ စင်စစ် သော်ကား ညစ်နွမ်းသော အဝတ်ကို ဖွတ်လျှော်အပ်သည်ရှိသော် အညစ်အကြေးမှ လွတ်မြောက်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ရာဂ ရှိသော စိတ်သည်သာ ရာဂမှ လွတ်မြောက်၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်တော်မူလို၍ ဤဝိမုတ္တိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ မဂ်ခဏ၌ စိတ်သည် လွတ်မြောက်သည် မည်၏၊ ထိုမဂ်ခဏ၌လည်း ဤသို့ ရာဂနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသော စိတ် မရှိရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဖဿသည်လည်းကောင်း၊ စိတ်သည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည် ရာဂမှ လွတ်မြောက်ကုန်သကဲ့သို့ ဤအတူ ရာဂ၏ ရာဂမှ လွတ်မြောက်မှုကို မမြင်သောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-တတိယဝဂ် (၂၄) ၄-ဝိမုစ္စမာနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လွတ်မြောက်ပြီးသော စိတ်သည် လွတ်မြောက်ဆဲ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ လွတ်မြောက်ပြီး၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကား မလွတ်မြောက်သေးသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ လွတ်မြောက်ပြီး၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကား မလွတ်မြောက်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သောတာပန်ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကား သောတာပန်မဖြစ်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည်ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ ကိုယ်ဖြင့်တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်, ကောလံကောလသောတာပန်,ဧကဗီဇီသောတာပန်လော၊ ဘုရား၌ သက်ဝင်၍ ကြည်ညိုစေခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသလော၊ တရား၌။ပ။ သံဃာ၌။ပ။ အရိယာတို့ နှစ်သက်အပ်သော သီလတို့နှင့် ပြည့်စုံ၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အရိယာတို့နှစ်သက်အပ်သော သီလတို့နှင့် မပြည့်စုံသလော။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ လွတ်မြောက်ပြီး၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ မလွတ်မြောက်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သကဒါဂါမ်ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သကဒါဂါမ် မဖြစ်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည်ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကား ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ လွတ်မြောက်ပြီး၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ မလွတ်မြောက်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အနာဂါမ်ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အနာဂါမ် မဖြစ်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကား ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ, ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီ, အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ, သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ, ဥဒ္ဓံသောတ အကနိဋ္ဌဂါမီ ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကား ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီ မဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ လွတ်မြောက်ပြီး၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကား မလွတ်မြောက်သေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ ရဟန္တာဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကား ရဟန္တာ မဖြစ်သလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကား ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေသလော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ ရာဂကင်းပြီးသူ ဒေါသကင်းပြီးသူ မောဟကင်းပြီးသူ ဖြစ်၍။ပ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ မျက်မှောက်ပြု ထိုက်သောတရားကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကား မျက်မှောက်ပြုထိုက်သောတရားကို မျက်မှောက် မပြုအပ်သေးသည် ဖြစ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လွတ်မြောက်ပြီးသော စိတ်သည် လွတ်မြောက်ဆဲ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥပါဒ်ခဏ၌ လွတ်မြောက်ပြီးဖြစ်၍ ဘင်ခဏ၌ လွတ်မြောက်ဆဲ ဖြစ်ပါသလော။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ လွတ်မြောက်ပြီးသော စိတ်သည် လွတ်မြောက်ဆဲဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ဤသို့သိလတ်သော် ဤသို့မြင်လတ်သော် ထိုရဟန်းသည် ကာမာသဝမှလည်း စိတ်သည်လွတ်မြောက်၏၊ ဘဝါသဝမှလည်း စိတ်သည် လွတ်မြောက်၏၊ အဝိဇ္ဇာသဝမှလည်း စိတ်သည်လွတ်မြောက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် လွတ်မြောက်ပြီး စိတ်သည် လွတ်မြောက်ဆဲဟူ၍ ဆိုသင့်ပါ၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လွတ်မြောက်ပြီး စိတ်သည် လွတ်မြောက်ဆဲ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤသို့ စိတ်တည်ကြည်လတ်သော် စင်ကြယ်လတ်သော် ဖြူစင်လတ်သော် ညစ်ကြေးမရှိလတ်သော် ညစ်ညူးခြင်း ကင်းလတ်သော် နူးညံ့လတ်သော် ပြုခြင်းငှါ သင့်လျော်လတ်သော် တည်တံ့လတ်သော် မတုန်မလှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်လတ်သော် ထိုရဟန်းသည် အာသဝတို့၏ကုန်ရာ (အရဟတ္တမဂ်) ဉာဏ်အကျိုးငှါ စိတ်ကို ရှေးရှုညွတ်စေ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် လွတ်မြောက်ပြီးသော စိတ်သည် လွတ်မြောက်ဆဲဟူ၍ မဆိုသင့်။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လွတ်မြောက်ဆဲ စိတ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပ်မက်ဆဲ ပြစ်မှားဆဲ တွေဝေဆဲ ညစ်နွမ်းဆဲ စိတ်သည် ရှိပါသလော။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပ်မက်ပြီးစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ မတပ်မက်သေးသော စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ ပြစ်မှားပြီးစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ မပြစ်မှားသေးသော စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ တွေဝေပြီးစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ မတွေဝေသေးသော စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ ပြတ်ပြီးစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ မပြတ်သေးသော စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ ကွဲပျက်ပြီးစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ မကွဲပျက်သေးသော စိတ်သည့်လည်းကောင်း၊ ပြုပြီးစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ မပြုသေးသော စိတ်သည်လည်းကောင်း (ရှိသည်) မဟုတ်ပါလော။၁၂</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ တပ်မက်ပြီးစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ မတပ်မက်သေးသော စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ ပြစ်မှားပြီးစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ မပြစ်မှားသေးသော စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ တွေဝေပြီးစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ မတွေဝေသေးသော စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ ပြတ်ပြီးစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ မပြတ်သေးသော စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ ကွဲပျက်ပြီးစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ မကွဲပျက်သေးသော စိတ်သည်လည်းကောင်း၊ ပြုပြီးစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ မပြုသေးသော စိတ်သည်လည်းကောင်း လွတ်မြောက်ဆဲ စိတ်ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဝိမုစ္စမာနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဈာန်ဟူသောဝိက္ခမ္ဘနဝိမုတ္တိဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်သော စိတ်သည် မဂ်ခဏ၌ သမုစ္ဆေဒဝိမုတ္တိဖြင့် ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်ဆဲမည်၏ဟု အယူရှိကုန်သော ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှါ ဤဝိမုစ္စမာန ကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရာဂကင်းပြီးသော စိတ်ရှိသူ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ကိလေသာတို့မှ လွတ်မြောက်မှု ‘ဝိမုတ္တိ’ အကျိုးမရှိ၊ စင်စစ် သော်ကား ညစ်နွမ်းသော အဝတ်ကို ဖွပ်လျှော်အပ်သည်ရှိသော် အညစ်အကြေးမှ လွတ်မြောက်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ရာဂ ရှိသော စိတ်သည်သာ ရာဂမှ လွတ်မြောက်၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်တော်မူလို၍ ဤဝိမုတ္တိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သင်ဖြူး စသည်တို့ကဲ့သို့ စိတ်၏ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အဖြစ် မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တစ်ဖန် မေးမြန်းလတ်သော် လွတ်မြောက်ဆဲဖြစ်သော စိတ်၏ လွတ်မြောက်မှု မပြီးဆုံးသေးသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။ တစ်နည်း၊ လောကီဈာန်ခဏကို ရည်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်၊ လောကုတ္တရာဈာန်ခဏကို ရည်၍ ဝန်ခံရပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သင်ပရဝါဒီဆရာ၏ တစ်ခုတည်းသော စိတ်သည်ပင် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ လွတ်မြောက်ပြီး၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ မလွတ်မြောက်ခဲ့ပါလျှင် သင်ပရဝါဒီဆရာ၏ ထိုသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လည်း တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သောတာပန်ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သောတာပန် မဟုတ်ဟု အပြစ်ရောက်ခဲ့၏ဟူ၍ စောဒနာလိုသောကြောင့် ဤအမေးကို မေးမြန်းသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ထိုအပြစ်မျိုး မရှိနိုင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ တစ်ခုတည်းသော စိတ်သည်ပင် လွတ်မြောက်ပြီးလည်းမည် လွတ်မြောက်ဆဲလည်း မည်ခဲ့သော် တစ်ခုတည်းသော ခဏ၌ လွတ်မြောက်ပြီး တစ်ခုတည်းသော ခဏ၌ လွတ်မြောက်ဆဲ အဖြစ်သို့ ရောက်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤစကားကို မေးရသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ လွတ်မြောက်ဆဲဟူသော ကြိယာသည် မပြီးဆုံးသေးသည်ကို ညွှန်ပြ၏၊ ထို့ကြောင့် သုတ်၌ ဟောအပ်သော ‘ဝိမုစ္စတိ’ ကြိယာသည် လွတ်မြောက်ဆဲမည်ပါ၏ဟု ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ဝိမုစ္စတိဟု ဟောတော်မူခြင်းကြောင့် လွတ်မြောက်ပြီးစိတ်သည် လွတ်မြောက်ဆဲ ဖြစ်ခဲ့သော် ဤသုတ္တန်ပါဠိတော်၌ ဝိမုစ္စတိ သဒ္ဒါ မပါမရှိသောကြောင့် လွတ်မြောက်ပြီးသာ မည်ရာ၏၊ လွတ်မြောက်ဆဲ မမည်ဟု ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ သင်ပရဝါဒီဆရာ၏ အယူ၌ လွတ်မြောက်မှု မပြီးဆုံးသေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် လွတ်မြောက်ဆဲ မည်သကဲ့သို့ တပ်မက်မှု စသည် မပြီးဆုံးသေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် တပ်မက်ဆဲ စသော စိတ်သည်လည်း ရှိသလောဟု စောဒနာလို၍ မေးပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ထိုသို့ တပ်မက်ဆဲသဘောရှိသော စိတ်စသည်ကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ ရာဂနှင့် သမ္ပယုတ်ဖြစ်သော စိတ်သည် ရတ္တ- တပ်မက်သော စိတ်၊ ရာဂနှင့်ဝိပ္ပယုတ်ဖြစ်သော စိတ်သည် အရတ္တ- မတပ်မက်သော စိတ်ဟူ၍ နှစ်ခုသော အဖို့ရှိကုန်၏။ သုံးခုမြောက်သော အဖို့ မရှိဟု သိစေလိုသောကြောင့် ဤအမေးကို သကဝါဒီက မေးရလေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၅) ၅-အဋ္ဌမကကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပန်လော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သည် ရသည် သိသည် မျက်မှောက်ပြုသည်ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပန်လော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်သလော။ပ။ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိနေသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌာနုသယကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာနုသယကို။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာနုသယကို ပယ်ရှား့အပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌာနုသယကို။ သီလဗ္ဗတ ပရာမာသကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌာနုသယကို မပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပယ်ရှားအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကို မပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌာနုသယကို မပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပယ်ရှားအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုကိုမပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာနုသယကို။ သီလဗ္ဗတပရာမာသကို မပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပယ်ရှားအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကိုမပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုမပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပယ်ရှားအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုကိုမပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၃၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကို ပယ်ရှားရန်မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကို ပယ် ရှားရန်သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်ပါကုန်သလော။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုပွားများအပ်ပြီးဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုကိုပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို ပွားများအပ်ပြီးဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကို ပယ်ရှားရန်မဂ်ကို မပွားများအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွားများအပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော။ပ။ ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ ထိုက်သောမဂ် မဟုတ်သော တရားဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကို ပယ်ရှားရန်သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို မပွားများအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွားများအပ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါထိုက်သော မဂ် မဟုတ်သော တရားဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုကိုပယ်ရှားရန် မဂ်ကို မပွားများအပ်ပါသလော။ပ။ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို မပွားများအပ်ပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွားများအပ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော အာသဝတို့ အာရုံဖြစ်သော။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါထိုက် သောမဂ် မဟုတ်သော တရားဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကိုပယ်ရှားအပ်၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုသည်) ဖြစ်လတ္တံ့လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဖြစ်လတ္တံ့။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုသည် မဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုကို ပယ်ရှားအပ်၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုကိုပယ်ရှားအပ်၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုသည်) ဖြစ်လတ္တံ့လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဖြစ်လတ္တံ့။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုသည် မဖြစ်လတ္တံ့ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုကို ပယ်ရှားအပ်၏ဟုဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုသည်မဖြစ်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ဒိဋ္ဌာနုသယသည် မဖြစ်လတ္တံ့ဟုနှလုံးပြု၍ ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုသည်မဖြစ်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ဝိစိကိစ္ဆာနုသယသည်။ သီလဗ္ဗတပရာမာသသည် မဖြစ်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုသည်မဖြစ်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ဝိစိကိစ္ဆာနုသယသည်။ သီလဗ္ဗတပရာမာသသည် မဖြစ်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုသည် မဖြစ်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဂေါတြဘူပုဂ္ဂိုလ်အား ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုသည် မဖြစ်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ပယ်ရှား အပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အားဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုသည်မဖြစ်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဂေါတြဘူပုဂ္ဂိုလ်အားဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုသည် မဖြစ်လတ္တံ့ဟု နှလုံးပြု၍ ပယ်ရှားအပ်ပြီးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌမကကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သင်ပရဝါဒီဆရာ၏ တစ်ခုတည်းသော စိတ်သည်ပင် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ လွတ်မြောက်ပြီး၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ မလွတ်မြောက်ခဲ့ပါလျှင် သင်ပရဝါဒီဆရာ၏ ထိုသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် လည်း တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သောတာပန်ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ သောတာပန် မဟုတ်ဟု အပြစ်ရောက်ခဲ့၏ဟူ၍ စောဒနာလိုသောကြောင့် ဤအမေးကို မေးမြန်းသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ မဂ်ခဏမှ စ၍ ဒိဋ္ဌိ မဖြစ်ပေါ်လာခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဤဒိဋ္ဌိမည်သည်ကို သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည်သာ ပယ်နိုင်ပါ၏၊ မဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်ကား မပယ်နိုင်၊ ထို့ကြောင့် ဤအမေးကို သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ အနုသယသည် ပရိယုဋ္ဌာနမှ တစ်ပါးတခြားသာတည်းဟု အယူရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သီလဗ္ဗတပရာမာသပရိယုဋ္ဌာနဟူသော ဝေါဟာရကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ထိုသောတာပတ္တိမဂ် ဖြစ်ဆဲခဏ၌ ပွားဆဲခဏမည်၏၊ ပွားပြီး မမည်၊ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ပဌမမဂ်ဖြင့်သာ ပယ်ရှားအပ်သည်၏အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်၊ မှန်၏၊ မဂ်မဟုတ်သော တရားဖြင့် ပယ်ခဲ့မူ ဂေါတြဘူပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း ပယ်ရှားသောကြောင့်တည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-တတိယဝဂ် (၂၆) ၆-အဋ္ဌမကဿ ဣန္ဒြိယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်အားဝီရိယိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။ပ။ သတိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။ပ။ သမာဓိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။ပ။ ပညိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အားဝီရိယသည် ရှိပါသလော။ပ။ သတိသည် ရှှိပါသလော။ သမာဓိသည် ရှိပါသလော။ပ။ ပညာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား မနောသည် ရှိသည်ဖြစ်၍မနိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ သဒ္ဓိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား မနောသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ မနိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပညိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သောမနဿသည် ရှိသည် ဖြစ်၍သောမနဿိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော၊ ဇီဝိတသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိသည် ဖြစ်၍သဒ္ဓိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ဇီဝိတသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ပညိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိသည် ဖြစ်ပါ လျက်သဒ္ဓိန္ဒြေသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား မနောသည် ရှှိသည်ဖြစ်ပါလျက်မနိန္ဒြေသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက်သဒ္ဓိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သောမနဿသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် သောမနဿိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။ပ။ ဇီတသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာသည် ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက်ပညိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား မနောသည် ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက်မနိန္ဒြေသည် မရှှိပါသလော။ သောမနဿသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် သောမနဿိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။ ဇီဝိတသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓိန္ဒြေသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် သဒ္ဓါမရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အားဝီရိယိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပျင်းရိသူ ယုတ်လျော့သောဝီရိယရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သတိန္ဒြေသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် မေ့လျော့သူ ဆင်ခြင်ဉာဏ် မရှှိသူဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သမာဓိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် မတည်ကြည်သူ တုန်လှုပ် သောစိတ်ရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပညာမရှိသူ ဆွံ့အသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ထိုသဒ္ဓါသည်လည်းဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထွက်မြောက်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုသဒ္ဓါသည်လည်းဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်နိုင်ခဲ့ပါမူ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓိန္ဒြေ မရှိဟု မဆိုသင့်။ သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အားဝီရိယသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ထိုဝီရိယသည်လည်းဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်နိုင်ပါသလော။ သတိသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုသတိသည်လည်းဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်နိုင်ပါသလော။ သမာဓိသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုသမာဓိသည်လည်းဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်နိုင်ပါသလော။ ပညာသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုပညာသည်လည်းဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထွက်မြောက်နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာသည် ရှှိသည်ဖြစ်၍ ထိုပညာသည်လည်းဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်နိုင်ခဲ့ပါမူ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညိန္ဒြေ မရှိဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ သဒ္ဓိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိသည် ဖြစ်၍သဒ္ဓိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ပညိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ပညိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား။ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုမျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ သဒ္ဓိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။ပ။ ပညာသည် ရှှိသည်ဖြစ်၍ ပညိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ပညိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက်သဒ္ဓိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် သဒ္ဓိန္ဒြေသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာသည် ရှိသည် ဖြစ် ပါလျက်ပညိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာသည် ရှိသည် ဖြစ့်ပါလျက် ပညိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါသည် ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက်သဒ္ဓိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။ပ။ ပညာသည် ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ပညိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား။ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုမျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား ပညာသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် ပညိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ဣန္ဒြေငါးပါးတို့သည် မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဣဧန္ဒြတို့သည် ဤငါးပါးတို့တည်း။ အဘယ်ငါးပါးတို့နည်း- သဒ္ဓိန္ဒြေ၊ ဝီရိယိန္ဒြေ၊ သတိန္ဒြေ၊ သမာဓိန္ဒြေ၊ ပညိန္ဒြေတို့တည်း။ ရဟန်းတို့ ဣဧန္ဒြတို့သည် ဤငါးပါးတို့တည်း။ ရဟန်းတို့ ဤဣန္ဒြေငါးပါးတို့၏ ပြည့်စုံခြင်း လုံလောက်ခြင်းကြောင့် ရဟန္တာဖြစ်၏၊ ထိုရဟန္တာအောက်နုသေးသော ဣန္ဒြေတို့ဖြင့် အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သူ ဖြစ်၏၊ ထို့အောက် နုသေးသောဣန္ဒြေတို့ဖြင့် အနာဂါမ်ဖြစ်၏၊ ထို့အောက် နုသေးသော ဣန္ဒြေတို့ဖြင့် အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန်ကျင့်သူ ဖြစ်၏၊ ထို့အောက် နုသေးသော ဣန္ဒြေတို့ဖြင့် သကဒါဂါမ်ဖြစ်၏၊ ထို့အောက် နုသေးသောဣန္ဒြေတို့ဖြင့် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သူ ဖြစ်၏၊ ထို့အောက် နုသေးသော ဣန္ဒြေတို့ဖြင့် သောတာပန်ဖြစ်၏၊ ထို့အောက် နုသေးသော ဣန္ဒြေတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှေက်ပြုရန်ကျင့်သူ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား ဤဣန္ဒြေငါးပါးတို့သည် အချင်းခပ်သိမ်း အခါခပ်သိမ်း မရှိကုန်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို (သာသနာမှ) အပဖြစ်သော ပုထုဇဉ်အသင်းအပင်း၌ တည်သောသူဟူ၍ ငါ ဆို၏"ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် သာသနာမှ အပဖြစ်သူ ပုထုဇဉ်အသင်းအပင်း၌ တည်သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရှစ်ယောက်မြောက် (သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်) ပုဂ္ဂိုလ်အား ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ ရှှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌမကဿ ဣန္ဒြိယကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ခဏ၌ သဒ္ဓါစသော ဣန္ဒြေတို့ကို ရဆဲသာ မည်ကုန်၏၊ ထိုသောတာပတ္တိမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သဒ္ဓါစသော ဣန္ဒြေတို့ကို ရအပ်ပြီး မမည်ကုန်ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှါ ဤအဋ္ဌမကဿ ဣန္ဒြိယကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သဒ္ဓိန္ဒြေမှ သဒ္ဓါ၏ ထူးသည်၏ အဖြစ်ကို မှတ်သား၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား မနသည် ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား မနိန္ဒြေရှိသကဲ့သို့ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓါစသည်သည် ရှိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား သဒ္ဓိန္ဒြေ စသည်တို့သည်လည်း ရှိ၏ဟု ပြခြင်းငှါ ဤပုစ္ဆာကို အားထုတ်တော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၃-တတိယဝဂ် (၂၇) ၇-ဒိဗ္ဗစက္ခုကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသစက္ခုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခ့ု ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မံသစက္ခ့ုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခုလော၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုသည် မံသစက္ခုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသစက္ခုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခု ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မံသစက္ခုသည် အကြင်သို့သဘောရှိ၏၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုသည်လည်း ထိုသို့သဘော ရှိသလော၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုသည် အကြင်သို့သဘောရှိ၏၊ မံသစက္ခုသည်လည်း ထိုသို့သဘောရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသစက္ခုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခု ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမံသစက္ခုသည်ပင် ထိုဒိဗ္ဗစက္ခုလော၊ ထိုဒိဗ္ဗစက္ခုသည်ပင် ထိုမံသစက္ခုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသစက္ခုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခု ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမံသစက္ခု၏ အာရုံ အာနုဘော် ကျက်စားရာသည် အကြင်သို့သဘောရှိ၏၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု၏အာရုံ အာနုဘော် ကျက်စားရာသည်လည်း ထိုသို့သဘောရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသစက္ခုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခု ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သည် ဖြစ်၍ ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်မယူအပ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သည် ဖြစ်၍ ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်မယူအပ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရဖြစ်၍ ရူပါဝစရဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရဖြစ်၍ ရူပါဝစရဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရဖြစ်၍ အရူပါဝစရဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရဖြစ်၍ အရူပါဝစရဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝဋ်၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ဝဋ်၌ အကျုံး မဝင်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသစက္ခုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခုဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရတရားက ထောက်ပံ့အပ်သည် ဖြစ်၍ ဒိဗ္ဗစက္ခုသည် မံသစက္ခုဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သည် ဖြစ်၍ မံသစက္ခုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခုဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (လောကုတ္တရာ) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သည် ဖြစ်၍ ဒိဗ္ဗစက္ခုသည် ပညာစက္ခုဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သည် ဖြစ်၍ မံသစက္ခုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခုဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကာမာဝစရ) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သည် ဖြစ်၍ ဒိဗ္ဗစက္ခုသည် မံသစက္ခုဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသစက္ခုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခုဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့သာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့သာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မံသစက္ခု၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု၊ ပညာစက္ခုဟူ၍ စက္ခုသုံးမျိုးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မံသစက္ခု၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု၊ ပညာစက္ခုဟူ၍ စက္ခုသုံးမျိုးတို့ကို မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်ခဲ့ပါကုန်မူ စက္ခုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့သာဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ စက္ခုတို့ကား ဤသုံးမျိုးတို့တည်း။ အဘယ်သုံးမျိုးတို့နည်း၊ မံသစက္ခု၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု၊ ပညာစက္ခုတို့တည်း။ ရဟန်းတို့ ဤသုံးမျိုးတို့ကား စက္ခုတို့တည်း”ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ “ယောကျ်ားမြတ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည် မံသစက္ခု၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု၊ အမြတ်ဆုံး ပညာစက္ခု၊ ဤစက္ခုသုံးမျိုးတို့ကို ဟောကြားတော်မူခဲ့ပြီ၊ မံသစက္ခု၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသည် ဒိဗ္ဗစက္ခုကို ရခြင်း၏ အကြောင်းပေတည်း၊ အကြင် အခါ၌အတုမရှိမြတ်သော အသိဉာဏ်ဟူသော ပညာစက္ခုသည် ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ထိုအခါ၌ ထိုပညာ စက္ခုကိုရခြင်းကြောင့် ဆင်းရဲအားလုံးမှ လွတ်မြောက်၏”ဟူ၍လည်းကောင်း မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ် ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် စက္ခုတို့သည် နှစ်မျိုးတို့သာဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဒိဗ္ဗစက္ခုကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ စတုတ္ထဈာန်တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသစက္ခုသည်သာ ဒိဗ္ဗစက္ခုမည်၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကနှင့် သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို တားမြစ်တော်မူလို၍ ဤဒိဗ္ဗစက္ခုကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုမံသစက္ခုမျှသည်သာ ထိုစတုတ္ထဈာန်သည် ထောက်ပံ့အပ်သော ဒိဗ္ဗစက္ခု မဟုတ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ နှစ်ပါးကုန်သော မံသစက္ခု ဒိဗ္ဗစက္ခုတို့၏ တစ်ခုတည်းသောသဘော မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မံသစက္ခုသည် ဥပါဒိဏ္ဏက ဖြစ်၍ ဒိဗ္ဗစက္ခုသည် အနုပါဒိဏ္ဏက ဖြစ်၏၊ မံသစက္ခုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခုဟု အလိုမရှိခဲ့၊ ထို့ကြောင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ တစ်ဖန်မေးလတ်သော် မံသစက္ခုဖြစ်ပေါ်ခြင်းသည် ဒိဗ္ဗစက္ခုအကြောင်းတည်းဟူသော စကားကို အမှီပြု၍ မံသစက္ခုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဒိဗ္ဗစက္ခု ဖြစ်၏၊ ထိုဒိဗ္ဗစက္ခုသည်လည်း ရူပါဝစရတရားကြောင့် ဖြစ်ကုန်သော မဟာဘုတ် လေးပါးတို့၏ ကြည်လင်မှု ပသာဒပင်တည်းဟု အလိုရှိရကား ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ မံသစက္ခုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခုဟူ၍ အလိုမရှိရကား ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ တစ်ဖန် မေးလတ်သော် ရူပါဝစရဈာန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ရကား ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ အရူပါဝစရခဏ၌ အရူပါဝစရစိတ် မရှိခြင်းကြောင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ အရူပါဝစရကံကြောင့် ဖြစ်ကုန်သော မဟာဘုတ်တို့၏ ကြည်လင်ခြင်းသည်သာ ပသာဒ ဖြစ်၏ဟူသော အယူဖြင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ဒိဗ္ဗစက္ခု၏ အပရိယာပန္နအဖြစ်ကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ စတုတ္ထဈာန်တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော ဒိဗ္ဗစက္ခု၏ ပညာစက္ခုအဖြစ်ကို အလို မရှိသော်လည်း ပညာစက္ခုကား သီးခြားရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ တစ်ဖန် မေးလတ်သော် စတုတ္ထဈာန်တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသစက္ခုသည် ဒိဗ္ဗစက္ခုမည်၏ဟူသော မိမိအယူ၌တည်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၈) ၈-ဒိဗ္ဗသောတကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသသောတသည် ဒိဗ္ဗသောတဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မံသသောတသည် ဒိဗ္ဗသောတလော၊ ဒိဗ္ဗသောတသည် မံသသောတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသသောတသည် ဒိဗ္ဗသောတ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မံသသောတသည် အကြင်သို့သဘောရှိ၏၊ ဒိဗ္ဗသောတသည်လည်း ထိုသို့သဘောရှှိသလော၊ ဒိဗ္ဗသောတသည် အကြင်သို့သဘောရှိ၏၊ မံသသောတသည်လည်း ထိုသို့သဘောရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသသောတသည် ဒိဗ္ဗသောတဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမံသသောတသည်ပင် ထိုဒိဗ္ဗသောတလော၊ ထိုဒိဗ္ဗသောတသည်ပင် ထိုမံသသောတ လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသသောတသည် ဒိဗ္ဗသောတ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မံသသောတ၏ အာရုံ အာနုဘော် ကျက်စားရာသည် အကြင်သို့သဘောရှိ၏၊ ဒိဗ္ဗသောတ၏ အာရုံ အာနုဘော် ကျက်စားရာသည်လည်း ထိုသို့သဘောရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသသောတသည် ဒိဗ္ဗသောတ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုမံသသောတသည်) ကံသည် အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သည်ဖြစ်၍ ကံသည်အကျိုး၏အဖြစ်ဖြင့် မယူအပ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် ယူအပ်သည်ဖြစ်၍ ကံသည် အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့်မယူအပ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရဖြစ်၍ ရူပါဝစရဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရဖြစ်၍ ရူပါဝစရဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရဖြစ်၍ အရူပါဝစရဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရဖြစ်၍ အရူပါဝစရဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝဋ်၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ဝဋ်၌ အကျုံး မဝင်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သော မံသသောတသည် ဒိဗ္ဗသောတဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဗ္ဗသောတသည် ကာမာဝစရတရားက ထောက်ပံ့အပ်သည် ဖြစ်၍ မံသသောတဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စတုတ္ထဈာန်) တရားက ထောက်ပံ့အပ်သည် ဖြစ်၍ မံသသောတသည် ဒိဗ္ဗသောတဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတသည် တစ်ခုတည်းသာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတသည် တစ်ခုတည်းသာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မံသသောတ၊ ဒိဗ္ဗသောတဟူ၍ သောတနှစ်မျိုးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန် သည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မံသသောတ၊ ဒိဗ္ဗသောတဟူ၍ သောတနှစ်မျိုးတို့ကို မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်ခဲ့ပါကုန်မူ သောတသည် တစ်ခုတည်းသာဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဒိဗ္ဗသောတကထာ ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">(၂၉) ၉-ယထာကမ္မူပဂတဉာဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံအားလျော်စွာ ကပ်ရောက်သူကို သိသော ‘ယထာကမ္မူပဂတ'ဉာဏ်သည်ဒိဗ္ဗစက္ခု ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံအားလျော်စွာ ကပ်ရောက်သူကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဖြင့် အဆင်း'ရူပါရုံ’ ကိုလည်း မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံအားလျော်စွာ ကပ်ရောက်သူကိုလည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဖြင့် အဆင်း'ရူပါရုံ’ ကိုလည်း မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏လည်းကောင်း၊ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏လည်းကောင်း ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ယထာကမ္မူပဂတဉာဏ်သည် ဒိဗ္ဗစက္ခု ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အချင်းတို့ ဤသတ္တဝါတို့သည်၅ ကာယဒုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူတို့တည်း” ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ “ဝစီဒုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူတို့တည်း”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ “မနောဒုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူတို့”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ “အရိယာတို့ကို စွပ်စွဲသူတို့”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ “မှားယွင်းသော အယူရှိသူတို့”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ “မှားယွင်းသောအယူဖြင့် ကံကို ဆောက်တည်သူတို့”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ “ထိုသူတို့သည် ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှနောက်၌ ချမ်းသာကင်းသော မကောင်းသဖြင့် လားရာဖြစ်သော ပျက်စီး၍ကျရောက်ရာ ဖြစ်သော ငရဲသို့ ကျရောက်ကုန်၏”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော။ ထို့ပြင် “အချင်းတို့ဤသတ္တဝါတို့သည် ကာယသုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူတို့”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ “ဝစီသုစရိုက်နှင့်ပြည့်စုံသူတို့”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ “မနောသုစရိုက်နှင့် ပြည့်စုံသူတို့”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ “အရိယာတို့ကို မစွပ်စွဲသူတို့”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ “မှန်ကန်သော အယူရှိသူတို့”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ “မှန်ကန်သောအယူဖြင့် ကံကို ဆောက်တည်သူတို့”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ “ထိုသူတို့သည် ခန္ဓာကိုယ် ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌့ကောင်းသော လားရာ နတ်ပြည်လောကသို့ ရောက်သူတို့”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းပါသလော၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဖြင့်အဆင်း ‘ရူပါရုံ'ကိုလည်း မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုသူတို့သည် ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်ကာလ၌ ကောင်းသောသူတို့လားရာ နတ်ပြည်လောကသို့ ကပ်ရောက်သူတို့”ဟူ၍လည်း နှလုံးသွင်းသလော၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဖြင့်အဆင်း'ရူပါရုံ'ကိုလည်း မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏လည်းကောင်း၊ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏လည်းကောင်း ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ယထာကမ္မူပဂတဉာဏ်သည် ဒိဗ္ဗစက္ခု ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဗ္ဗစက္ခု မရှိသော ဒိဗ္ဗစက္ခုကို မရသော မသိသော မျက်မှောက်မပြုသော ကံအားလျော်စွာ ကပ်ရောက်သူကို သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဒိဗ္ဗစက္ခု မရှိသော ဒိဗ္ဗစက္ခုကို မရသော မသိသော မျက်မှောက် မပြုသောကံအားလျော်စွာ ကပ်ရောက်သူကို သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ ရှိခဲ့ပါမူ ယထာကမ္မူပဂတဉာဏ်သည် ဒိဗ္ဗစက္ခု ဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ယထာကမ္မူပဂတဉာဏ်သည် ဒိဗ္ဗစက္ခု ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာသည် ယထာကမ္မူပဂတဉာဏ်ကို သိပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အသျှင်သာရိပုတ္တရာသည် ယထာကမ္မူပဂတဉာဏ်ကို သိခဲ့ပါမူ ယထာကမ္မူပဂတဉာဏ်သည် ဒိဗ္ဗစက္ခုဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ယထာကမ္မူပဂတဉာဏ်သည် ဒိဗ္ဗစက္ခု ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာသည် ယထာကမ္မူပဂတဉာဏ်ကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာအား ဒိဗ္ဗစက္ခုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာအား ဒိဗ္ဗစက္ခုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာသည် ဤစကားကို မိန့်တော်မူပြီး-၉</p> <p style="text-indent:2em">“ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ်အကျိုးငှါ ငါ့အား တောင့်တချက်သည် ရှိလည်း မရှိ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု အကျိုးငှါ ငါ့အားတောင့်တချက်သည် ရှိလည်းမရှိ၊ စေတောပရိယဉာဏ် အကျိုးငှါ လည်းကောင်း၊ ဣဒ္ဓိဝိဓဉာဏ်အကျိုးငှါလည်းကောင်း၊ ဒိဗ္ဗသောတဓာတ်အကျိုးငှါ လည်းကောင်း၊ စုတူပပါတဉာဏ်အကျိုးငှါလည်းကောင်း ငါ့အား တောင့်တချက်သည် ရှိလည်း မရှိ”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ကံအားလျော်စွာ ကပ်ရောက်သော သူကို သိသော ဉာဏ်သည် ဒိဗ္ဗစက္ခုဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ယထာကမ္မူပဂတဉာဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘ဣတိ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ ဝိသုဒ္ဓေန။ပ။ ယထာကမ္မုပဂေ သတ္တေပဇာနာတိ'သုတ်ကို မသင့်မတင့်အားဖြင့် ယူ၍ ယထာကမ္မူပဂတဉာဏ်သည်ပင် ဒိဗ္ဗစက္ခုဟု အယူရှိသူ ပရဝါဒီဆရာတို့၏အယူကို တားမြစ်တော်မူရန် ဤယထာ ကမ္မူပဂတဉာဏကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တစ်ခုတည်းသော စိတ်၏ အာရုံနှစ်မျိုး မရှိခြင်းကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ တစ်ဖန် မေးပြန်သော် အထူးထူးသော စိတ်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ အမြွက်ထောင်ခွင့် မပေးမူ၍ မေးမြန်းလတ်သော် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သီလက္ခန်ပါဠိတော်မူရင်းကို ကြည့်၍ လျော်အောင် ပြန်ဆိုထားသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာသည် အပ္ပိစ္ဆတာဂုဏ်ဖြင့် အဘိညာဉာဏ်တို့ကို မသုံးဆောင်သောကြောင့် အချို့ပရဝါဒီတို့က အသျှင်သာရိပုတ္တရာမထရ်အား ထိုအဘိညာဉာဏ် မရှိဟု အောက်မေ့မှတ်ထင်ကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် သကဝါဒီက ဤပုစ္ဆာကို ထုတ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ယခင် ဆိုခဲ့ပြီးသော အကြောင်းကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ တပည့်သာဝကတို့ ရသင့်ရထိုက်သာ ရောက်သင့်ရောက်ထိုက်သော တရားအားလုံးသို့ အသျှင်သာရိပုတ္တရာ ရောက်၏ဟု နှလုံးသွင်းမိသောကြောင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ပရဝါဒီအား ပျံ့လွင့်စေလို၍ သကဝါဒီက မေးပြန်သည်၊ အသျှင်သာရိပုတ္တရာသည် သုံးဆောင်ရန် တောင့်တမှု မရှိခြင်းကြောင့်သာ ဤဂါထာကို မိန့်တော်မူ၏၊ အဘိညာဉ်ဉာဏ် မရှိခြင်းကြောင့် တောင့်တမှု မရှိဟု မိန့်ဆိုသည် မဟုတ်၊ ပရဝါဒီဆရာကား အဘိညာဉ်ဉာဏ် မရှိ၍သာ တောင့်တမှုမရှိဟု မှတ်ထင်နေသောကြောင့် အသျှင်သာရိပုတ္တရာအား ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ် မရှိ၊ ယထာကမ္မူပဂတဉာဏ်သာ ရှိ၏ဟု အယူရှိသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၃၀) ၁၀-သံဝရကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၇၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ စောင့်စည်းမှု ‘သံဝရ'သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ မစောင့်စည်းမှု ‘အသံဝရ'သည် ရှိပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ မစောင့်စည်းမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ စောင့်စည်းမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မစောင့်စည်းမှုမှ စောင့်စည်းခြင်းသည် အကျင့်'သီလ'မဟုတ်ပါလော၊ နတ်တို့၌စောင့်စည်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်မစောင့်စည်းမှုမှ စောင့်စည်းခြင်းသည် အကျင့် ‘သီလ’မည်၏၊ နတ်တို့၌ထိုမစောင့်စည်းမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိနှိပ်ထိုက်သော အပြစ်ကို ဝန်ခံလော့-</p> <p style="text-align: center;">ဖိနှိပ်ပုံ</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ မစောင့်စည်းမှုမှ စောင့်စည်းခြင်းသည် အကျင့် ‘သီလ’မည်၍ နတ်တို့၌ စောင့်စည်းမှုရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အကြင်မစောင့်စည်းမှုမှ စောင့်စည်းခြင်းသည် အကျင့် ‘သီလ’မည်၏၊ နတ်တို့၌ ထိုမစောင့်စည်းမှုသည် ရှိ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။ ထိုပဌမအမေး၌ မစောင့်စည်းမှုမှစောင့်စည်းခြင်းသည် အကျင့် ‘သီလ’မည်သည် ဖြစ်၍ နတ်တို့၌ စောင့်စည်းမှုသည် ရှိ၏ဟုဆိုအပ်သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယအမေး၌ “အကြင်မစောင့်စည်းမှုမှ စောင့်စည်းခြင်းသည်အကျင့် ‘သီလ’မည်၏၊ နတ်တို့၌ ထိုမစောင့်စည်းမှုသည် ရှိ၏ဟူ၍ကား မဆိုခဲ့ပေ၊ ဤသို့ (ရှေ့နောက်မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက် မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">အရှင်ပရဝါဒီ “အကြင်မစောင့်စည်းမှုမှ စောင့်စည်းခြင်းသည် အကျင့်'သီလ’မည်၏၊ နတ်တို့၌ထိုမစောင့်စည်းမှုသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုခဲ့ပါမူ မစောင့်စည်းမှုမှ စောင့်စည်းခြင်းသည် အကျင့်'သီလ’မည်သည်ဖြစ်၍ နတ်တို့၌ စောင့်စည်းမှု ရှိ၏ဟူ၍ သင် မဆိုသင့်တော့ပေ။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုပဌမအမေး၌ မစောင့်စည်းမှုမှ စောင့်စည်းခြင်းသည် အကျင့်'သီလ’မည်သည် ဖြစ်၍ နတ်တို့၌စောင့်စည်းမှု ရှိ၏ဟူ၍ သင် ဆိုခဲ့သည်သာတည်း၊ ဤဒုတိယအမေး၌မူ “အကြင်မစောင့်စည်းမှုမှစောင့်စည်းခြင်းသည် အကျင့် ‘သီလ’မည်၏၊ နတ်တို့၌ ထိုမစောင့်စည်းမှုသည် ရှိ၏”ဟူ၍ကား သင်မဆိုခဲ့ပေ၊ ဤသို့ (ရှေ့နောက် မညီညွတ်သော) အကြင်စကားကို သင် ဆိုဘိ၏၊ သင်၏ ဤရှေ့နောက်မညီညွတ်သောစကားသည် မှားသည်သာတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ စောင့်စည်းမှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုလူတို့၌ မစောင့်စည်းမှုသည်လည်း ရှိပါသလော။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ စောင့်စည်းမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုနတ်တို့၌ မစောင့်စည်းမှုသည်လည်းရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ စောင့်စည်းမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုနတ်တို့၌ မစောင့်စည်းမှု သည်ကားမရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ စောင့်စည်းမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုလူတို့၌ မစောင့်စည်းမှုသည်ကားမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ သူ့အသက်ကို သတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် (သောက်ခြင်းမှ) ရှောင်ကြဉ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် (သောက်ခြင်း) သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ သူ့အသက်ကို သတ်မှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် (သောက်ခြင်း) သည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် (သောက်ခြင်း) မှ ရှောင်ကြဉ်မှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်မှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုလူတို့၌သူ့အသက်ကို သတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်မှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုနတ်တို့၌သူ့အသက်ကို သတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် (သောက်ခြင်း) မှ ရှောင်ကြဉ်မှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုလူတို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် (သောက်ခြင်း) သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် (သောက်ခြင်း) မှ ရှောင်ကြဉ်မှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုနတ်တို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် (သောက်ခြင်း) သည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်မှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုနတ်တို့၌သူ့အသက်ကို သတ်မှုသည် မရှှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်မှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုလူတို့၌သူ့အသက်ကို သတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် (သောက်ခြင်း) မှ ရှောင်ကြဉ်မှုသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုနတ်တို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် (သောက်ခြင်း) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် (သောက်ခြင်း) မှ ရှောင်ကြဉ်မှု့သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုလူတို့၌ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် (သောက်ခြင်း) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်တို့၌ စောင့်စည်းမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။၈</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နတ်အားလုံးတို့သည် သူ့အသက်ကို သတ်လေ့ရှိကုန်သလော၊ မပေးအပ်သောသူတစ်ပါးဥစ္စာကို ခိုးယူလေ့ရှိကုန်သလော၊ ကာမတို့၌ မှားယွင်းစွာ ကျင့်လေ့ရှိကုန်သလော၊ မမှန်စကားကို ပြောလေ့ရှိကုန်သလော၊ မေ့လျော့ကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက်ကို သောက်လေ့ရှိကုန်သလော။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် နတ်တို့၌ စောင့်စည်းမှုသည် ရှိ၏။၁၁</p> <p style="text-align: center;">သံဝရကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ တာဝတိံသာနတ်တို့ကို အစပြု၍ အထက်နတ်တို့၌ အကြင်ကြောင့် ထိုနတ်တို့သည် ပါဏာတိပါတ စသော ငါးပါးသော ဝေရစေတနာတို့ကို မပြုမကျင့်ကြကုန်၊ ထို့ကြောင့် ထိုနတ်တို့အား စောင့်စည်းမှု သံဝရရှိ၏ဟု အယူရှိကုန်သော ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်၍ ဤသံဝရကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပါဏာတိပါတစသော ဝေရစေတနာတို့ ဖြစ်ပေါ်မှုကို မမြင်ရကား ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ‘သံဝရ’ဟူသော စောင့်စည်းထိုက်သော အသံဝရတရား ရှိသော်သာ ဖြစ်နိုင်ရကား ဤအသံဝရ ပုစ္ဆာကို သကဝါဒီက မေး သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ နတ်တို့၌ ပါဏာတိပါတအစရှိသော ကံမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သံဝရရှိသော် အသံဝရ၊ အသံဝရရှိသော် သံဝရရှိ၏ဟု ပြလိုသောကြောင့် သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပါဏာတိပါတစသည်တို့၏ မဖြစ်ပေါ်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ပါဏာတိပါတစသည်တို့၏ မရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ပါဏာတိပါတစသည်တို့ကို ပြုကျင့်ပြီး၍ တစ်ဖန် ထိုပါဏာတိပါတစသည်တို့မှ စောင့်စည်းမှု မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်လျက် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ဆလဝါဒ (ကောက်ကျစ်သောဝါဒ) ၏ အစွမ်းအားဖြင့် သံဝရမရှိပါလျှင် နတ်အားလုံးတို့သည် ပါဏာတိပါတ စသည်တို့ကို ပြုကုန်သလောဟု ပရဝါဒီက မေးလိုရင်း ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ နတ်တို့အား ပါဏာတိပါတစသော ဝေရစေတနာတို့ ဖြစ်ပေါ်မှု မရှိသောကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ “န ဟေဝံ” စသောစကားမျှကို ယူ၍ မိမိဝါဒကို ပရဝါဒီက တည်စေသည်၊ သို့သော်လည်း ဤသို့တည်စေသောဝါဒသည် မတည်နိုင်သည်သာတည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၃၁) ၁၁-အသညကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အသညသတ်ဘဝသည်) သညာရှိသော ဘဝ, သညာရှိသော ဂတိ, သညာရှိသော သတ္တဝါတို့၏ တည်နေရာ, သညာရှိသော သံသရာ, သညာရှိသော ပဋိသန္ဓေ, သညာရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အသညသတ်ဘဝသည်) သညာမရှိသော ဘဝ, သညာမရှိသော ဂတိ, သညာ မရှိသောသတ္တဝါတို့၏ တည်နေရာ သညာမရှိသော သံသရာ, သညာမရှိသော ပဋိသန္ဓေ, သညာမရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်းဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (အသညသတ်ဘဝသည်) သညာမရှိသော ဘဝ, သညာမရှိသော ဂတိ,သညာမရှိသော သတ္တဝါတို့၏ တည်နေရာ, သညာမရှိသော သံသရာ, သညာမရှိသော ပဋိသန္ဓေ, သညာမရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်းဖြစ်ခဲ့ပါမူ “အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အသညသတ်ဘဝသည်) ပဉ္စဝေါကာရဘဝ, ဂတိ, သတ္တဝါတို့၏ တည်နေရာ, သံသရာ,ပဋိသန္ဓေ, အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အသညသတ်ဘဝသည်) ဧကဝေါကာရဘဝ, ဂတိ, သတ္တဝါတို့၏ တည်နေရာ, သံသရာ,ပဋိသန္ဓေ, အတ္တဘောကို ရခြင်းဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (အသညသတ်ဘဝသည်) ဧကဝေါကာရဘဝ, ဂတိ, သတ္တဝါတို့ တည်နေရာ, သံသရာ, ပဋိသန္ဓေ, အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ခဲ့ပါမူ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိ၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ (သညာ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုသညာဖြင့်) သညာ၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ သညာရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုလူသည်လည်း သညာရှိသော ဘဝ, သညာရှိသော ဂတိ, သညာရှိသော သတ္တဝါတို့၏ တည်နေရာ, သညာရှိသော သံသရာ, သညာရှိသော ပဋိသန္ဓေ,သညာရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအသညသတ်ဗြဟ္မာသည်လည်းသညာရှိသော ဘဝ, သညာရှိသော ဂတိ, သညာရှိသော သတ္တဝါတို့၏ တည်နေရာ, သံသရာ, ပဋိသန္ဓေ,အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ သညာရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုလူသည်လည်း ပဉ္စဝေါကာရဘဝ, ဂတိ, သတ္တဝါတို့၏တည်နေရာ, သံသရာ, ပဋိသန္ဓေ, အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအသညသတ်ဗြဟ္မာသည်လည်းပဉ္စဝေါကာရဘဝ, ဂတိ, သတ္တဝါတို့၏ တည်နေရာ, သံသရာ, ပဋိသန္ဓေ, အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ သညာရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုသညာဖြင့် သညာ၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုသညာဖြင့် သညာ၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအသညသတ်ဗြဟ္မာသည်လည်းသညာမရှိသော ဘဝ, သညာမရှိသော ဂတိ, သညာမရှိသော သတ္တဝါတို့၏ တည်နေရာ, သညာမရှိသော သံသရာ, သညာမရှိသော ပဋိသန္ဓေ, သညာမရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ သညာရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုလူသည်လည်း သညာမရှိသော ဘဝ, သညာ မရှိသောဂတိ။ပ။ သညာမရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအသညသတ်ဗြဟ္မာသည်လည်း ဧကဝေါကာရဘဝ, ဂတိ, သတ္တဝါတို့နေရာ, သံသရာ, ပဋိသန္ဓေ, အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ သညာရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုလူသည်လည်း ဧကဝေါကာရဘဝ, ဂတိ။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိသည် ဖြစ်လျက် ထိုသညာဖြင့်မူကား သညာ၏ပြုဖွယ်ကိစ္စကို မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြုလုပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၌ သညာရှိသည် ဖြစ်လျက် ထိုသညာဖြင့်မူကား သညာ၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အသညသတ်မည်သော ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုဗြဟ္မာတို့သည် သညာ၏ဖြစ်ပေါ်ခြင်းကြောင့် ထိုဗြဟ္မာအပေါင်းမှ ရွေ့လျောကြရကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သောသုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အချို့အခါ၌ ရှိ၏၊ အချို့အခါ၌ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အချို့အခါ၌ သညာရှိသော သတ္တဝါတို့ ဖြစ်ကုန်သလော၊ အချို့အခါ၌ သညာ မရှိသောသတ္တဝါတို့ ဖြစ်ကုန်သလော၊ အချို့အခါ၌ သညာရှိသောဘဝ ဖြစ်သလော၊ အချို့အခါ၌ သညာမရှိသောဘဝ ဖြစ်သလော၊ အချို့အခါ၌ ပဉ္စဝေါကာရဘဝ ဖြစ်သလော၊ အချို့အခါ၌ ဧကဝေါကာရဘဝ့ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာသည် အချို့အခါ၌ ရှိသလော၊ အချို့အခါ၌ မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်အခါ၌ ရှိပါသနည်း၊ အဘယ်အခါ၌ မရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စုတိအခါ၌လည်းကောင်း၊ ပဋိသန္ဓေအခါ၌လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ဌီအခါ၌ မရှိ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စုတိအခါ၌လည်းကောင်း၊ ပဋိသန္ဓေအခါ၌လည်းကောင်း သညာရှိသော သတ္တဝါတို့ဖြစ်ကုန်သလော၊ ဌီအခါ၌ သညာမရှိသော သတ္တဝါတို့ ဖြစ်ကုန်သလော။ စုတိအခါ၌လည်းကောင်း၊ ပဋိသန္ဓေအခါ၌လည်းကောင်း သညာရှိသောဘဝ ဖြစ်သလော၊ ဌီအခါ၌ သညာမရှိသောဘဝ ဖြစ်သလော။ စုတိအခါ၌လည်းကောင်း၊ ပဋိသန္ဓေအခါ၌လည်းကောင်း ပဉ္စဝေါကာရဘဝ ဖြစ်ပါသလော၊ ဌီအခါ၌ ဧကဝေါကာရဘဝ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အသညကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “သင်္ခါရပစ္စယာ ဝိညာဏံ”ဟူ၍ ဟောတော်မူသောကြောင့် ဝိညာဏ်နှင့် ကင်း၍ ပဋိသန္ဓေမည်သည် မရှိ၊ “သညုပ္ပါဒါ စ ပန တေ ဒေဝါ တမှာ ကာယာ စဝန္တိ”ဟု ဟောတော်မူသောကြောင့် အသညသတ်သတ္တဝါတို့အားလည်း စုတိပဋိသန္ဓေခဏ၌ သညာရှိ၏ဟု အယူရှိသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို တားမြစ်တော်မူလိုသောကြောင့် ဤအသညကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ‘သင်ပရဝါဒီဆရာ၏ ထိုအသညသတ်ဘုံသည် သညာဘဝစသည် မည်ပါသလော’ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၃၂) ၁၂-နေဝသညာနာသညာယတနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (နေဝသညာနာသညာဘဝသည်) သညာမရှိသော ဘဝ, သညာမရှိသော ဂတိ,သညာမရှိသော သတ္တဝါတို့၏ တည်နေရာ, သညာမရှိသော သံသရာ, သညာမရှိသော ပဋိသန္ဓေ, သညာမရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (နေဝသညာနာသညာဘဝသည်) သညာရှိသော ဘဝ, သညာရှိသော ဂတိ, သညာရှိသော သတ္တဝါတို့၏ တည်နေရာ, သညာရှိသော သံသရာ, သညာရှိသော ပဋိသန္ဓေ, သညာရှိသောအတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (နေဝသညာနာသညာဘဝသည်) သညာရှိသော ဘဝ, သညာရှိသောဂတိ။ပ။ သညာရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ခဲ့ပါမူ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟုမဆိုသင့်ပါဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (နေဝသညာနာသညာဘဝသည်) ဧကဝေါကာရဘဝ, ဂတိ။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်းဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (နေဝသညာနာသညာဘဝသည်) စတုဝေါကာရဘဝ, ဂတိ။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်းဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (နေဝသညာနာသညာဘဝသည်) စတုဝေါကာရဘဝ, ဂတိ။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ခဲ့ပါမူ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ထိုအသညသတ်ဗြဟ္မာသည်လည်း သညာမရှိသော ဘဝ, သညာမရှိသော ဂတိ, သညာမရှိသော သတ္တဝါတို့၏တည်နေရာ, သညာမရှိသော သံသရာ, သညာမရှိသော ပဋိသန္ဓေ, သညာမရှိသော အတ္တဘောကိုရခြင်းသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ထိုနေဝသညာနာသညာယတနဗြဟ္မာသည်လည်း သညာမရှိသော ဘဝ, သညာမရှိသော ဂတိ, သညာမရှိသောသတ္တဝါတို့၏ တည်နေရာ, သညာမရှိသော သံသရာ, သညာမရှိသော ပဋိသန္ဓေ, သညာမရှိသောအတ္တဘောကို ရခြင်း သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ထိုအသညသတ်ဗြဟ္မာသည်လည်း ဧကဝေါကာရဘဝ, ဂတိ။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ထိုနေဝသညာနာသညာယတနဗြဟ္မာသည်လည်း ဧကဝေါကာရဘဝ, ဂတိ, သတ္တဝါတို့၏ နေရာ, သံသရာ, ပဋိသန္ဓေ,အတ္တဘောကို ရခြင်းသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ထိုနေဝသညာနာသညာယတနဗြဟ္မာသည်လည်း သညာရှိသော ဘဝ, သညာရှိသော ဂတိ။ပ။ သညာရှိသောအတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ထိုအသညသတ်ဗြဟ္မာသည်လည်း သညာရှိသော ဘဝ, သညာရှိသော ဂတိ။ပ။ သညာရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ထိုနေဝသညာနာသညာယတနဗြဟ္မာသည်လည်း စတုဝေါကာရဘဝ, ဂတိ။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်သည် ဖြစ်၍ ထိုအသညသတ်ဗြဟ္မာသည်လည်း စတုဝေါကာရဘဝ, ဂတိ။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ နေဝသညာနာသညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝ ဖြစ်ခဲ့ပါမူနေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံ၌သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဘဝသည်။ပ။ အာကိဉ္စညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍အာကိဉ္စညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ ထိုဘုံ၌ သညာရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ ထိုဘုံ၌ သညာရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဘဝသည်။ပ။ အာကိဉ္စညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ထိုဘုံ၌ သညာရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ ထိုဘုံ၌ သညာရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ နေဝသညာနာသညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝ ဖြစ်ခဲ့ပါမူနေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘဝသည်။ပ။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဘဝသည်။ပ။ အာကိဉ္စညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ အာကိဉ္စညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ ထိုဘုံ၌ သညာရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ ထိုဘုံ၌ သညာရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဘဝသည်။ပ။ အာကိဉ္စညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ထိုဘုံ၌ သညာရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝဖြစ်၍ ထိုဘုံ၌ သညာရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်းမဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဟူ၍ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ နေဝသညာနာသညာယတနဟူ၍ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေဝသညာနာသညာယတနဟု နှလုံးပြု၍ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံ၌ သညာရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မရှိဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာဟု နှလုံးပြု၍ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ၌ ဝေဒနာဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာ မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">နေဝသညာနာသညာယတနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">တတိယဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘နေဝသညာနာသညာဟု ဆိုထားသောကြောင့် စတုတ္ထအရူပဘဝ၌ သညာရှိ၏ဟု မဆိုသင့်’ဟု အယူရှိသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ ဝါဒကို တားမြစ်လို၍ ဤနေဝသညာနာသညာယတနကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-စတုတ္ထဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၃၃) ၁-ဂိဟိဿ အရဟာတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လူပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန္တာဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ရာပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား လူတို့သံယောဇဉ် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား လူတို့သံယောဇဉ် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား လူတို့သံယောဇဉ် မရှိခဲ့ပါမူ လူပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန္တာ ဖြစ်ရာ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန္တာဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် လူတို့သံယောဇဉ်ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီးသည် အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်တောက်အပ်ပြီးသည် နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသည် နောင်တစ်ဖန် မဖြစ်အောင်ပြုအပ်ပြီးသည် နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် လူတို့သံယောဇဉ်ကို ပယ်ရှားအပ်ပြီး အမြစ်အရင်းကိုအကြွင်းမဲ့ ဖြတ်တောက်အပ်ပြီး နုတ်ပြီးသော ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ပြီး နောင်တစ်ဖန် မဖြစ်အောင်ပြုအပ်ပြီး နောင်အခါ မဖြစ်ခြင်းသဘောရှိပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ လူပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန္တာဖြစ်ရာ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန္တာဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့သံယောဇဉ်ကို မပယ်ရှားမူ၍ မျက်မှောက်ဘဝ၌ပင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုနိုင်သောလူတစ်ဦးတစ်ယောက်သည် ရှိပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လူတို့သံယောဇဉ်ကို မပယ်ရှားမူ၍ မျက်မှောက်ဘဝ၌ပင် ဆင်းရဲ အဆုံးကိုပြုနိုင်သော လူတစ်ဦးတစ်ယောက် မရှိခဲ့ပါမူ လူပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန္တာဖြစ်ရာ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန္တာဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဝစ္ဆဂေါတ္တပရိဗိုဇ်သည် မြတ်စွာဘုရားအား ‘အသျှင်ဂေါတမ လူတို့သံယောဇဉ်ကိုမပယ်ရှားမူ၍ ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီးသည်မှ (နောက်၌) ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုနိုင်သော လူတစ်ဦးတစ်ယောက် ရှိပါသလော’ဟူသော ဤစကားကို မေးလျှောက်ဖူးပြီ၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားကဝစ္ဆလူတို့သံယောဇဉ်ကို မပယ်ရှားမူ၍ ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီးသည်မှ နောက်ကာလ၌ ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကိုပြုနိုင်သော လူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မရှိ”ဟူ၍ ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် လူပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန္တာဖြစ်ရာ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန္တာဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲရာသလော၊ မေထုန်အမှုကို ဖြစ်စေရာသလော၊ သားသမီးနှင့်အတူ ကျဉ်းမြောင်းစွာ အိပ်စက်မှုကို ပြု၍ နေရာသလော၊ ကာသိတိုင်းထွက် စန္ဒကူးနံ့သာကို ခံစားရာသလော၊ ပန်း နံ့သာ နံ့သာပျောင်းကို လိမ်းကျံရာသလော၊ ရွှေငွေကို သာယာရာသလော၊ ဆိတ်နှင့် သိုးကို ခံယူရာသလော၊ ကြက်နှင့်ဝက်ကို ခံယူရာသလော၊ ဆင် နွား မြင်း မြည်းကို ခံယူရာသလော၊ ခါ ငုံး ဥဒေါင်း ချိုးကို ခံယူရာသလော၊ ဆန်းကြယ်သော သားမြီးယပ်ဝန်းကို ဆောင်ရာသလော၊ အမြိတ်အဆာရှိသော အဝတ်ဖြူတို့ကို ဆောင်ရာသလော၊ အသက်ထက်ဆုံး လူဖြစ်၍ ဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လူပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန္တာဖြစ်ရာ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ယသအမျိုးသား, ဥတ္တိယသူကြွယ်, သေတုလုလင်တို့သည် လူ့အသွင်ဖြင့် ရဟန္တာ အဖြစ်သို့ရောက်ကြသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ယသအမျိုးသား, ဥတ္တိယသူကြွယ်, သေတုလုလင်တို့သည် လူ့အသွင်ဖြင့် ရဟန္တာအဖြစ်သို့ ရောက်ခဲ့ကြပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် လူပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန္တာဖြစ်ရာ၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဂိဟိဿ အရဟာတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘ယသအမျိုးသား အစရှိသည်တို့၏ လူ့အသွင်အပြင်၌ တည်ကုန်လျက် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်သည်ကို တွေ့မြင်ရသောကြောင့် လူပုဂ္ဂိုလ်သည် ရဟန္တာ ဖြစ်ရာ၏’ဟု အယူရှိကုန်သော ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို တားမြစ်လို၍ ဤဂိဟိဿ အရဟာတိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ‘အကြင်သူသည် လူတို့၏ သံယောဇဉ်နှင့် ယှဉ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် လူမည်၏၊ ထိုသူသည် ရဟန္တာဖြစ်၏’ဟူသော အဓိပ္ပါယ်ကို မမှတ်နိုင်ဘဲ လူ့အသွင်အပြင်မျှကိုသာ မြင်သော ပရဝါဒီဆရာသည် ဝန်ခံလျက် ဖြေ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ‘လူမည်သည် လူတို့၏ သံယောဇဉ်ကြောင့်သာ ဖြစ်၏၊ လူ့အသွင်အပြင်မျှဖြင့် လူမည်သည် မဟုတ်’ ဟူသောနည်းကို ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-စတုတ္ထဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၃၄) ၂-ဥပပတ္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သောတာပန်ဖြစ်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သကဒါဂါမ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သောတာပန် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သောတာပန် မဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်ဖြင့် တစ်ပြိုင်နက် သကဒါဂါမ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သကဒါဂါမ် မဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အနာဂါမ် မဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည် ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလော။၃</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလ္လာန်မထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကဿပမထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကစ္စည်းမထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကောဋ္ဌိကမထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာပန္ထကမထေရ်သည်ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည် ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အသျှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည် ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်ရဟန္တာ မဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလ္လာန်မထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကဿပမထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကစ္စည်းမထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာကောဋ္ဌိကမထေရ်သည်။ပ။ အသျှင်မဟာပန္ထကမထေရ်သည်ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အသျှင်မဟာပန္ထကမထေရ်သည် ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာမဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ ထိုက်သောပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော ပဋိသန္ဓေစိတ်ဖြင့် အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော ပဋိသန္ဓေစိတ်သည်ဝဋ်မှ ထွက်မြောက်နိုင်ပါသလော၊ ကိလေသာကုန်ခန်းမှု အရဟတ္တဖိုလ်,နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်နိုင်ပါသလော၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်နိုင်ပါသလော၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်နိုင်ပါသလော၊ အာသဝတို့ အာရုံမဟုတ်ပါသလော။ပ။ ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ မထိုက်တန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော ပဋိသန္ဓေစိတ်သည်ဝဋ်မှ မထွက်မြောက်နိုင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ကိလေသာကုန်ခန်းမှု အရဟတ္တဖိုလ်, နိဗ္ဗာန်သို့ မရောက်နိုင်သည် အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့မရောက်နိုင်သည် ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ မရောက်နိုင်သည် အာသဝတို့ အာရုံဖြစ်သည်။ပ။ ကိလေသာကို ရခြင်းငှါ ထိုက်တန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော ပဋိသန္ဓေစိတ်သည်ဝဋ်မှ မထွက်မြောက်သည်ကိလေသာကုန်ခန်းမှု အရဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်နိုင်သည် အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ မရောက်နိုင်သည်ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ မရောက်နိုင်သည် အာသဝတို့ အာရုံဖြစ်သည်။ပ။ ကိလေသာ ကို ရခြင်းငှါ ထိုက်တန်သည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော ပဋိသန္ဓေစိတ်ဖြင့် ရာဂကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော၊ ဒေါသကိုပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော၊ မောဟကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော၊ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော ပဋိသန္ဓေစိတ်သည် မဂ်လော၊ သတိပဋ္ဌာန်လော၊ သမ္မပ္ပဓာန်လော၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လော၊ ဣန္ဒြေလော၊ ဗိုလ်လော၊ ဗောဇ္ဈင်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော ပဋိသန္ဓေစိတ်ဖြင့် ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြားသိပါသလော၊ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း သမုဒယကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်ကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော၊ မဂ်ကို ပွားများစေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေနေသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စုတိစိတ်သည် မဂ်စိတ်လော၊ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော ပဋိသန္ဓေစိတ်သည် ဖိုလ်စိတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဥပပတ္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘ဩပပါတိကော ဟောတိ တတ္ထ ပရိနိဗ္ဗာယီ’ဟူသော စကားတို့ကို မသင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ သုဒ္ဓါဝါသဗြဟ္မာတို့၌ ပဋိသန္ဓေနှင့် အတူတကွ ရဟန္တာဖြစ်၏ဟု အယူရှိသူ ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်တော်မူလို၍ ဤဥပပတ္တိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ‘ပဋိသန္ဓေစိတ်မည်သည် လောကီစိတ်မျှသာ ဖြစ်၏၊ ထိုလောကီပဋိသန္ဓေစိတ်ဖြင့် သောတာပန် စသည်တို့သော်လည်း မဖြစ်နိုင်ကုန်၊ အဘယ်မှာ ရဟန္တာ ဖြစ်နိုင်ပါအံ့နည်း’ ဟူသော အလိုဖြင့် ဤပုစ္ဆာကိုမေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ‘ဤမထေရ်တို့တွင် အဘယ်မထေရ်သည် ပဋိသန္ဓေစိတ်ဖြင့် ရဟန္တာဖြစ်သနည်း’ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၃၅) ၃-အနာသဝကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ တရားအားလုံးတို့သည် အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရဟန္တာ၏ တရားအားလုံးတို့သည်) မဂ်လော၊ ဖိုလ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ သောတာပတ္တိမဂ်လော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်လော၊ သကဒါဂါမိမဂ်လော၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်လော၊ အနာဂါမိမဂ်လော၊ အနာဂါမိဖိုလ်လော၊ အရဟတ္တမဂ်လော၊ အရဟတ္တဖိုလ်လော၊ သတိပဋ္ဌာန်လော၊ သမ္မပ္ပဓာန်လော၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လော၊ ဣန္ဒြေလော၊ ဗိုလ်လော၊ ဗောဇ္ဈင်လော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ တရားအားလုံးတို့သည် အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ စက္ခုသည် အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ စက္ခုသည် အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုစက္ခုသည်) မဂ်လော၊ ဖိုလ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ သောတာပတ္တိမဂ်လော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်လော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ သောတသည်။ပ။ ရဟန္တာ၏ ဃာနသည်။ ရဟန္တာ၏ ဇိဝှါသည်။ ရဟန္တာ၏ကာယသည် အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကာယသည် အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုကာယသည်) မဂ်လော၊ ဖိုလ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ သောတာပတ္တိမဂ်လော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်လော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကာယသည် အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကာယသည် ချီးမြှောက်ခြင်း,ရှုတ်ချခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ဖြတ်ခြင်း,ခွဲခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။ ကျီးတို့နှင့်လည်းကောင်း၊ လင်းတတို့နှင့်လည်းကောင်း၊ စွန်ရဲတို့နှင့်လည်းကောင်း ဆက်ဆံပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သော တရားသည် ချီးမြှောက်ခြင်း, ရှုတ်ချခြင်းသို့ရောက်ပါသလော၊ ဖြတ်ခြင်း, ခွဲခြင်းသို့ ရောက်နိုင်ပါသလော။ ကျီးတို့နှင့်လည်းကောင်း၊ လင်းတတို့နှင့်လည်းကောင်း၊ စွန်ရဲတို့နှင့်လည်းကောင်း ဆက်ဆံနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကိုယ်၌ အဆိပ်သည်ဝင်ရာသလော၊ ဓား (လက်နက်) သည် စူးရှရာသလော၊ မီးသည် လောင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သော တရား၌ အဆိပ်သည်ဝင်ရာသလော၊ ဓား (လက်နက်) သည် စူးရှရာသလော၊ မီးသည် လောင်နိုင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကိုယ်ကို အကျဉ်းထောင်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှါ ကြိုးအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှါ သံခြေကျဉ်းအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှါ ရွာ, နိဂုံးအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှါ မြို့အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှါ ဇနပုဒ်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှါ လည်ပင်းလျှင်ငါးခုမြောက်ရှိသော အနှောင်အဖွဲ့တို့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သော တရားကို အကျဉ်းထောင်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှါ ကြိုးအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှါ သံခြေကျဉ်း အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှါ ရွာ နိဂုံးမြို့ ဇနပုဒ် အနှောင်အဖွဲ့တို့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှါ လည်ပင်းလျှင် ငါးခုမြောက်ရှိသော အနှောင်အဖွဲ့တို့ဖြင့်နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပုထုဇဉ်အား သင်္ကန်းကို ပေးလှူခဲ့ပါမူ အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သောသင်္ကန်းသည်ပင် ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သောသင်္ကန်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သောသင်္ကန်းသည်ပင် ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သောသင်္ကန်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိုလ်သည်။ သတိပဋ္ဌာန်သည်။ သမ္မပ္ပဓာန်သည်။ ဣဒ္ဓိပါဒ်သည်။ ဣန္ဒြေသည်။ ဗိုလ်သည်။ ဗောဇ္ဈင်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပုထုဇဉ်အား ဆွမ်းကို ပေးလှူခဲ့ပါမူ ကျောင်းကို ပေးလှူခဲ့ပါမူ သူနာ၏အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူခဲ့ပါမူ အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်သည်ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်သည် ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သော ဆေးသည်ပင် ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ဆေးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သော ဆေးသည်ပင် ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ဆေးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖိုလ်သည်။ သတိပဋ္ဌာန်သည်။ သမ္မပ္ပဓာန်သည်။ ဣဒ္ဓိပါဒ်သည်။ ဣန္ဒြေသည်။ ဗိုလ်သည်။ ဗောဇ္ဈင်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ရဟန္တာအား သင်္ကန်းကို ပေးလှူခဲ့ပါမူ အာသတို့၏ အာရုံဖြစ်၍အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သောသင်္ကန်းသည်ပင် ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သောသင်္ကန်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သောသင်္ကန်းသည်ပင် ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သောသင်္ကန်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂသည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသသည်။ပ။ မောဟသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပသည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်၍အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ရဟန္တာအား ဆွမ်းကို ပေးလှူခဲ့ပါမူ ကျောင်းကို ပေးလှူခဲ့ပါမူ သူနာ၏အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူခဲ့ပါမူ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်၍အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ဆေးသည်ပင် ထိုအာသဝတို့၏အာရုံမဟုတ်သော ဆေးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော ဆေးသည်ပင် ထိုအာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သော ဆေးဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂသည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်၍ အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသသည်။ပ။ မောဟသည်။ အနောတ္တပ္ပသည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်၍ အာသဝတို့၏အာရုံမဟုတ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ တရားအားလုံးတို့သည် အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အာသဝကင်းပြီးသူ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာသည် အာသဝကင်းပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာ၏တရားအားလုံးတို့သည် အာသဝတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ကုန်ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">အနာသဝကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ‘အာသဝကင်းပြီးသော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ တရားအားလုံးတို့သည် အာသဝကင်းကုန်၏’ဟု အယူရှိသော ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်လို၍ ဤအနာသဝကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အာသဝကင်းသော တရားတို့သည် မဂ်စသည်တို့သာ ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်စသည်တို့သာ ဖြစ်ကုန်သလောဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးရပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ စက္ခု၏ အာသဝဖြစ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တစ်ဖန် မေးပြန်သော် ‘တိုစက္ခုသည် အာသဝကင်းပြီးသော ရဟန္တာ၏သာ စက္ခုဖြစ်၏’ ဟူသော နှလုံးသွင်းဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ တရားတစ်ခုတည်းပင် သာသဝ, အနာသဝဖြစ်၏ဟူသော လက္ခဏာတို့နှင့် ဆန့်ကျင်ခြင်းမှ ကြောက်သောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ တစ်ဖန် မေးပြန်သော် အာသဝကင်းသော ရဟန္တာ၏ ဥစ္စာဖြစ်ပြီး၍ အာသဝနှင့် တကွဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဥစ္စာတည်းဟု နှလုံးသွင်း၍ ဝန်ခံပြန်လေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၃၆) ၄-သမန္နာဂတကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဖိုလ်လေးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဖဿလေးပါးတို့နှင့်။ ဝေဒနာလေးပါးတို့နှင့်။ သညာလေးပါးတို့နှင့်။ စေတနာလေးပါးတို့နှင့်။ စိတ်လေးပါးတို့နှင့်။ သဒ္ဓါလေးပါးတို့နှင့်။ ဝီရိယလေးပါးတို့နှင့်။ သတိလေးပါးတို့နှင့်။ သမာဓိလေးပါးတို့နှင့်။ ပညာလေးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဖဿသုံးပါးတို့နှင့်။ပ။ ပညာသုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဖဿနှစ်ပါးတို့နှင့်။ပ။ ပညာနှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန် ကောလံကောလသောတာပန် ဧကဗီဇီသောတာပန် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သကဒါဂါမ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန် ကောလံကောလသောတာပန် ဧကဗီဇီသောတာပန် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သကဒါဂါမ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန် ကောလံကောလသောတာပန် ဧကဗီဇီသောတာပန် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူကို သောတာပန်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရဟန္တာသည်ပင် ထိုသောတာပန် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူကို သကဒါဂါမ်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရဟန္တာသည်ပင် ထိုသကဒါဂါမ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူကို အနာဂါမ်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည်ပင် အနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရဟန္တာသည် ထိုအနာဂါမ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူကို သောတာပန်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂါမ်သည်ပင် ထိုသောတာပန် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူကို သကဒါဂါမ်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂါမ်သည်ပင် ထိုသကဒါဂါမ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူကို သောတာပန်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသကဒါဂါမ်သည်ပင် ထိုသောတာပန် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာ သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သောတာပတ္တိမဂ်ကို ကျော်လွန်သည် ဖြစ်ရကား သက္ကာယဒိဋ္ဌိ,ဝိစိကိစ္ဆာ,သီလဗ္ဗတပရာမာသကိုလည်းကောင်း၊ အပါယ်လားကြောင်း ရာဂကိုလည်းကောင်း၊ အပါယ်လား ကြောင်းဒေါသကိုလည်းကောင်း၊ အပါယ်လားကြောင်း မောဟကိုလည်းကောင်း၊ ကျော်လွန်သည်ဖြစ်၍သောတာပတ္တိမဂ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။၅</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည်သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သကဒါဂါမိမဂ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်ရကား ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကို ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသကဒါဂါမိမဂ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အနာဂါမိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် အနာဂါမိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရဟန္တာသည်အနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အနာဂါမိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုအနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အနာဂါမိမဂ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်ရကား သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကို သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုအနာဂါမိမဂ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်ရကား သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း မောဟကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသောတာပတ္တိမဂ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမ်သည်သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သကဒါမိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် သကဒါဂါမိမဂ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်ရကား ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကိုကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသကဒါဂါမိမဂ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သကဒါဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူသကဒါဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်ရကား သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း မောဟကို ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသောတာပတ္တိမဂ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဖိုလ်လေးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဖိုလ်လေးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်လေးပါးတို့မှလည်းမဆုတ်ယုတ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၆</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာသည် ဖိုလ်လေးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်လေးပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် ဖိုလ်လေးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်သုံးပါးတို့မှလည်းမဆုတ်ယုတ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အနာဂါမ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်သုံးပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အနာဂါမ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်နှစ်ပါးတို့မှလည်းမဆုတ်ယုတ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သကဒါဂါမ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်နှစ်ပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သကဒါဂါမ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဖိုလ်လေးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်လေးပါးတို့မှလည်းမဆုတ်ယုတ်၊ ဤသို့ နှလုံးပြု၍ ရဟန္တာသည် ဖိုလ်လေးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မဂ်လေးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုမဂ်လေးပါးတို့မှလည်းမဆုတ်ယုတ်၊ ဤသို့ နှလုံးပြု၍ ရဟန္တာသည် မဂ်လေးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်သုံးပါးတို့မှလည်းမဆုတ်ယုတ်၊ ဤသို့ နှလုံးပြု၍ အနာဂါမ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမ်သည် မဂ်သုံးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုမဂ်သုံးပါးတို့မှလည်းမဆုတ်ယုတ်၊ ဤသို့ နှလုံးပြု၍ အနာဂါမ်သည် မဂ်သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်နှစ်ပါးတို့မှလည်းမဆုတ်ယုတ်၊ ဤသို့ နှလုံးပြု၍ သကဒါဂါမ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်သည် မဂ်နှစ်ပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုမဂ်နှစ်ပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်၊ ဤသို့ နှလုံးပြု၍ သကဒါဂါမ်သည် မဂ်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သမန္နာဂတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပြည့်စုံခြင်း ‘သမန္နာဂတ'သည် ပစ္စုပ္ပန်ခဏ၌ တစ်ပေါင်းတည်း ဖြစ်သည်၏အဖြစ်ဟူသော သမင်္ဂီဘာဝ သမန္နာဂတ၊ ရူပါဝစရ စသော ဘုံတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော ဘုံသို့ ရောက်ခြင်းကြောင့် ရခြင်းတည်းဟူသော ပဋိလာဘသမန္နာဂတဟူ၍ နှစ်မျိုးနှစ်စား ရှိ၏။ ထိုတွင် ပဋိလာဘ သမန္နာဂတသည် ရအပ်ပြီးသော တရားထူးတို့ မဆုတ်ယုတ်သေးသမျှ ကာလပတ်လုံးသာလျှင် ရအပ်သည် မည်၏၊ ထိုသမန္နာဂတနှစ်မျိုးတို့မှ တစ်ပါး ဥပပတ္တိဓမ္မ၏ အစွမ်းအားဖြင့် တစ်ခုသော သမန္နာဂတမည်သည် ရှိသေး၏ဟု အယူရှိကုန်သော ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့အား ‘ပတ္တိဓမ္မမည်သည် တစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိ’ဟု သိစေလို၍ ဤသမန္နာဂတကထာကို ဟောသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည် ခန္ဓာလေးပါးတို့ကဲ့သို့ ဖိုလ်လေးပါးတို့ ရှိခဲ့ပါမူ ဖိုလ်လေးပါးတို့၌ ရှိသော ဖဿလေးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးရသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ တစ်ခုတည်းသော ခဏ၌ ဖဿလေးပါးတို့ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဒုတိယဈာန်ကို ရသူသည် ပဌမဈာန်ကို ကျော်လွန်သကဲ့သို့ ကျော်လွန်သည် မဟုတ်၊ စင်စစ်သော်ကား တစ်ဖန် မဖြစ်သောအားဖြင့် ကျော်လွန်သလောဟု မေးလိုရင်းတည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အကြင်တရားကို ကျော်လွန်၏၊ ထိုတရားနှင့် တစ်ဖန် မပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်ကို ပြလိုသောကြောင့် သကဝါဒီက ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဆန့်ကျင်ဘက်တရားတို့၏ ဖြစ်ပေါ်လာမှုကြောင့် လောကီဈာန်တရားတို့ ဆုတ်ယုတ်ကုန်သကဲ့သို့ လောကုတ္တရာတရားတို့ကား ဤသို့ မဟုတ်ကုန်။ မှန်၏၊ မဂ်ဖြင့် အကြင်ကိလေသာတို့ကို ပယ်ကုန်၏၊ ဖိုလ်ဖြင့်လည်း တစ်ဖန် ငြိမ်းစေပြန်ကုန်၏၊ ထိုကိလေသာတို့သည် ထိုသို့ ပယ်အပ်ပြီးတိုင်းသာလျှင် ငြိမ်းစေပြီးတိုင်းသာလျှင် ဖြစ်ကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၃၇) ၅-ဥပေက္ခာသမန္နာဂတကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဥပေက္ခာခြောက်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဖဿခြောက်ပါး။ ဝေဒနာခြောက်ပါး။ သညာခြောက်ပါး။ ပညာခြောက်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဥပေက္ခာခြောက်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်လတ်သော် နားဖြင့် အသံကို ကြားသလော၊ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့ကို နမ်းရှူသလော၊ လျှာဖြင့် အရသာကို လျက်သလော၊ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကိုတွေ့ထိသလော၊ စိတ်ဖြင့် သဘောတရားကို သိသလော။ပ။ စိတ်ဖြင့် သဘောတရားကို သိလတ်သော်မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်သလော၊ နားဖြင့် အသံကို ကြားသလော၊ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့ကို့နမ်းရှူသလော၊ လျှာဖြင့် အရသာကို လျက်သလော၊ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဥပေက္ခာခြောက်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမြဲမပြတ် ပြည့်စုံရောပြွမ်းလျက် ဥပေက္ခာခြောက်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသလော၊ ပေါင်းဆုံမိပါသလော၊ ဥပေက္ခာခြောက်ပါးတို့သည် ရှေးရှုထင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဥပေက္ခာခြောက်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဆဠင်္ဂုပေက္ခာနှင့် ပြည့်စုံသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာသည် ဆဠင်္ဂုပေက္ခာနှင့် ပြည့်စုံခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် ဥပေက္ခာခြောက်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဥပေက္ခာသမန္နာဂတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည် ခြောက်ဒွါရတို့၌ ဥပေက္ခာတို့ ဖြစ်ထိုက်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ထိုဥပေက္ခာတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟု ဆိုအပ်၏၊ တစ်ပြိုင်နက်သော ခဏ၌ ဥပေက္ခာခြောက်ပါးတို့ ဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့် ထိုဥပေက္ခာတိုနှင့် ပြည့်စုံ၏ဟု မဆိုအပ်၊ ဤဝဂ်၌ ပရဝါဒီအရ ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင်တို့ကိုပင် ဆို၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၃၈) ၆-ဗောဓိယာဗုဒ္ဓေါတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ဟူသော ဗောဓိဉာဏ်ကို ရခြင်းကြောင့်ဘုရားဖြစ်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗောဓိဉာဏ်သည် ချုပ်လတ်သော် ကင်းလတ်သော် ငြိမ်းလတ်သော် ဘုရားမဟုတ်သည်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တိတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဗောဓိဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဗောဓိဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိပါသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့့်ါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဗောဓိဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိပါသလော၊ သမုဒယသစ္စာကိုပယ်စွန့်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဗောဓိဉာဏ်၏ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်၍ ထိုအတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဗောဓိဉာဏ်၏ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိပါသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်၍ ထိုအတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကိုပိုင်းခြားသိပါသလော။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဗောဓိဉာဏ်၏ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်၍ ထိုအနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဗောဓိဉာဏ်၏ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်၍ ထိုပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကိုပိုင်းခြားသိပါသလော။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်၍ ထိုအနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို့ပိုင်းခြားသိပါသလော။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါလျက် ထိုအတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့်မူကားဗောဓိဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြုလုပ်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါလျက် ထိုပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့်မူကား ဗောဓိဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါလျက် ထိုအတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့်မူကားဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ မသိပါသလော။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါလျက် ထိုဗောဓိဉာဏ်ဖြင့်မူကား ဒုက္ခသစ္စာကိုပိုင်းခြား၍ မသိပါသလော။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါလျက် ထိုအနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့်မူကားဗောဓိဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပြုလုပ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါလျက် ထိုပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့်မူကား ဗောဓိဉာဏ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို မပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါလျက် ထိုအနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့်မူကားဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ မသိပါသလော။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပွါးများပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါလျက် ထိုပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ဖြင့်မူကားဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ မသိပါသလော။ပ။ မဂ္ဂသစ္စာကို မပွါးများပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၃၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါသလော၊ အနာဂတ်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗောဓိဉာဏ်သုံးပါးတို့ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗောဓိဉာဏ်သုံးပါးတို့ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမြဲမပြတ် ပြည့်စုံရောပြွမ်းလျက် ဗောဓိဉာဏ်သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော၊ ပေါင်းဆုံအပ်ပါသလော၊ ဗောဓိဉာဏ်သုံးပါးတို့သည် ရှေးရှုတည်နေပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်သည်ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။၁၁</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဗောဓိဉာဏ်ကို ရခြင်းကြောင့် ဘုရားဖြစ်ရသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ဗောဓိဉာဏ်ကို ရခြင်းကြောင့် ဘုရားဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်၏ဟု ဆိုသင့်၏။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗောဓိဉာဏ်ကို ရခြင်းကြောင့် ဘုရားဖြစ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ဗောဓိဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဖြစ်ပါသလော။၁၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၁၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဗောဓိဉာဏ်ကို ရခြင်းကြောင့် ဗောဓိဉာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၆</p> <p style="text-align: center;">ဗောဓိယာ ဗုဒ္ဓေါတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဖြူသော အဆင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကြောင့် ဖြူသော ပုဆိုးမည်သကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ရွှေသော အဆင်းနှင့် ယှဉ်ခြင်းကြောင့် ရွှေသော ပုဆိုးမည်သကဲ့သို့လည်းကောင်း မဂ်ဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကြောင့် ဗုဒ္ဓမည်၏ဟု အယူရှိသူ ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ရန် ဤဗောဓိယာ ဗုဒ္ဓကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုဘုရားဖြစ်သော ခဏ၌ အတိတ်ဗောဓိဉာဏ် မရှိသောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ တစ်ဖန် မေးပြန်သော် ရခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ကိစ္စ၏ မရှိခြင်းကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ တစ်ဖန် ထပ်၍ မေးပြန်သော် ထိုဗောဓိဖြင့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြင်ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုအပ်၏၊ ထိုပြုဖွယ်ကိစ္စ၌ တွေဝေခြင်း မရှိသည်၏အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်လေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အမြွက်ထောင်ခွင့်ကို မပေးမူ၍ မေးမြန်းလတ်သော် ထိုကိစ္စ၏ မရှိခြင်းကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ သုံးပါးသော ဗောဓိဉာဏ်တို့ကြောင့် ဗုဒ္ဓဟု ဆိုအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ အလုံးစုံသော ဗောဓိဉာဏ်တို့၏ တစ်ခုတည်းသော ခဏ၌ မရှိသောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ တစ်ဖန် မေးပြန်သော် အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော သဗ္ဗညုတဉာဏ်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ တစ်ဖန် အမြွက်ထောင်ခွင့်ကို မပေးမူ၍ မေးမြန်းပြန်သော် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ဗောဓိမရှိသော ခဏ၌ ဘုရားအဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်း မရှိသောကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ အကြင်သန္တာန်၌ ဗောဓိဟုဆိုအပ်သော မဂ်ဉာဏ်သည် ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ထိုသန္တာန်၌ ဘုရား၏ပညတ်ခြင်း၏ ဖြစ်သင့်သောကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ သကဝါဒီ၏ အလိုကို သိသောကြောင့် မိမိဝါဒကို တည်စေရန် အားထုတ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ ပရဝါဒီ၏ မမှတ်သားနိုင်မှုကို ထင်ရှားစေလို၍ သကဝါဒီက အမေးထုတ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ ဗောဓိဉာဏ် ဖြစ်၍ ချုပ်ပြီးသော်လည်း သန္တာန်၌ ပေါ်ခြင်းသည်ပင် ဗောဓိဉာဏ်ကို ရခြင်းမည်၏၊ မဂ်ခဏ၌ ဉာဏ်သည် ဗောဓိမည်၏၊ ဤသို့သော ဝေဖန်ခြင်းကို မမှတ်နိုင်သည် ဖြစ်၍ တစ်ဖန် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ တစ်ဖန် မေးသောအခါ၌ စကားဆိုရာ အခွင့်ကို မရသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၃၉) ၇-လက္ခဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လက္ခဏာကြီးတို့နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဘုရားအလောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ လက္ခဏာကြီးတို့နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်စိတ် တစ်ဒေသဘုရားလောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လက္ခဏာကြီးတို့နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဘုရားလောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုံးဖို့ရှိသော လက္ခဏာကြီးတို့နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် သုံးဖို့ဘုရားလောင်း လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လက္ခဏာကြီးတို့နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဘုရားလောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထက်ဝက်သော လက္ခဏာကြီးတို့နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ထက်ဝက်ဘုရားလောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လက္ခဏာကြီးတို့နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဘုရားလောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကြဝတေးမင်းလောင်းသည် လက္ခ္ခဏာကြီးတို့နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ စကြဝတေးမင်းလောင်းသည် ဘုရားလောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကြဝတေးမင်းလောင်းသည် လက္ခ္ခဏာကြီးတို့နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍ စကြဝတေးမင်းလောင်းသည် ဘုရားအလောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်း၏ ရှေး၌ အားထုတ်မှု ရှေး၌ ကျင့်မှု တရားဟောမှု တရားပြမှုသည်အကြင်သို့ သဘောရှိ၏။ စကြဝတေးမင်း၏ ရှေး၌ အားထုတ်မှု ရှေး၌ ကျင့်မှု တရားဟောမှု တရားပြမှုသည်လည်း ထိုသို့သဘော ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်း ဖွားမြင်လတ်သော် နတ်တို့သည် ရှေးဦးစွာ ခံယူကုန်၍လူတို့သည် နောက်မှ ခံယူကုန်သကဲ့သို့ ဤအတူ စကြဝတေးမင်းလောင်း ဖွားမြင်လတ်သော်နတ်တို့သည် ရှေးဦးစွာ ခံယူကုန်၍ လူတို့သည် နောက်မှ ခံယူကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်း ဖွားမြင်လတ်သော် ထိုဘုရားလောင်းကို နတ်သားလေးယောက်တို့သည်ခံယူကုန်၍ မယ်တော်၏ ရှေ့၌ “အရှင်မိဖုရားကြီးဝမ်းမြောက်တော်မူပါလော့၊ အရှင်မိဖုရားအားဘုန်းတန်ခိုးကြီးသော သားတော်ဖြစ်ထွန်းပါပြီ”ဟု (ပြောဆိုလျက်) ချထားကုန်သကဲ့သို့ ဤအတူစကြဝတေးမင်းလောင်း ဖွားမြင်လတ်သော် ထိုစကြဝတေးမင်းလောင်းကို နတ်သားလေးဦးတို့သည်ခံယူကုန်၍ “အရှင်မိဖုရားဝမ်းမြောက်တော်မူပါလော့၊ အရှင်မိဖုရားအား ဘုန်းတန်ခိုးကြီးသောသားတော် ဖြစ်ထွန်းပါပြီ”ဟု (ပြောဆိုလျက်) မယ်တော်၏ ရှေ့၌ ချထားပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်း ဖွားမြင်လတ်သော် ဘုရားအလောင်း၏လည်းကောင်း၊ မယ်တော်၏လည်းကောင်း ရေဆေးခြင်းကိစ္စကို ပြုလုပ်ရန် ရေအေးတစ်မျိုး ရေပူတစ်မျိုးဟူ၍ ရေအလျဉ်နှစ်မျိုးတို့သည် ကောင်းကင်မှ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ကုန်သကဲ့သို့ ဤအတူ စကြဝတေးမင်းလောင်း ဖွားမြင်လတ်သော်စကြဝတေးမင်းလောင်း၏လည်းကောင်း၊ မယ်တော်၏လည်းကောင်း ရေဆေးခြင်းကိစ္စကို ပြုလုပ်ရန်ရေအေးတစ်မျိုး ရေပူတစ်မျိုးဟူ၍ ရေအလျဉ်နှစ်မျိုးတို့သည် ကောင်းကင်မှ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဖွားမြင်ခါစ ဘုရားလောင်းသည် ညီညွတ်သော ခြေတို့ဖြင့် ရပ်တည်၍ မြောက်အရပ်သို့ ရှေးရှု ထီးဖြူကို ဆောင်းမိုးလျက် ခုနစ်ဖဝါး လှမ်းသဖြင့် ကြွသွားသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ အရပ်မျက်နှာအားလုံးတို့ကိုလည်း ကြည့်ရှုသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ “ငါသည် လောကထက် မြတ်သူဖြစ်၏၊ ငါသည် လောကထက် ကြီးသူ ဖြစ်၏၊ ငါသည် လောကထက် ချီးကျူးအပ်သူ ဖြစ်၏၊ ဤပဋိသန္ဓေ နေရခြင်းသည် နောက်ဆုံး ပဋိသန္ဓေနေရခြင်းတည်း၊ ယခု တစ်ဖန် ဘဝ (ဘဝသစ်) ဖြစ်ခြင်းမရှိတော့ပေ”ဟူ၍ ရဲရင့်မွန်မြတ်သောစကားကို ပြောဆိုသကဲ့သို့လည်းကောင်း ဤအတူ ဖွားမြင်ခါစစကြဝတေးမင်း လောင်းသည် ညီညွတ်သော ခြေတို့ဖြင့် ရပ်တည်၍ မြောက်အရပ်သို့ ရှေးရှု ထီးဖြူကိုဆောင်းမိုးလျက် ခုနစ်ဖဝါးလှမ်းသဖြင့် ကြွသွားသလော၊ အရပ်မျက်နှာအားလုံးတို့ကိုလည်းကြည့်ရှုသလော၊ “ငါသည် လောကထက် မြတ်သူ ဖြစ်၏၊ ငါသည် လောကထက် ကြီးသူ ဖြစ်၏၊ ငါသည် လောကထက် ချီးကျူး အပ်သူ ဖြစ်၏၊ ဤပဋိသန္ဓေနေရခြင်းကား နောက်ဆုံးပဋိသန္ဓေနေရခြင်းတည်း၊ တစ်ဖန် ဘဝ (ဘဝသစ်) ဖြစ်ရခြင်း မရှိတော့ပေ”ဟူ၍ ရဲရင့်မွန်မြတ်သောစကားကို ပြောဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်း ဖွားမြင်လတ်သော် ကြီးကျယ်သော အလင်း ကြီးကျယ်သောအရောင်ကြီးကျယ်သော မြေလှုပ်ခြင်း ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်သကဲ့သို့ ဤအတူ စကြဝတေးမင်းလောင်း ဖွားမြင်သော် ကြီးကျယ်သော အလင်း ကြီးကျယ်သော အရောင် ကြီးကျယ်သော မြေလှုပ်ခြင်း ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်း၏ ပကတိကိုယ်တော် (ရောင်) သည် ထက်ဝန်းကျင် တစ်လံမျှလောက် သောအရပ်၌ ထွန်းလင်းတောက်ပသကဲ့သို့ ဤအတူ စကြဝတေးမင်းလောင်း၏ ပကတိကိုယ် (ရောင်) သည်ထက်ဝန်းကျင် တစ်လံမျှလောက်သော အရပ်၌ ထွန်းလင်းတောက်ပသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် မြတ်သော အိပ်မက်ကို မြင်မက်သကဲ့သို့ ဤအတူ စကြဝတေးမင်းလောင်းသည် မြတ်သော အိပ်မက်ကို မြင်မက်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ လက္ခဏာကြီးတို့နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဘုရားလောင်းဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ယောကျ်ားမြတ်၏ မဟာပုရိသလက္ခဏာတို့ကား ဤသုံးဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း၊ ယင်းလက္ခဏာတို့နှင့် ပြည့်စုံသော ယောကျ်ားမြတ်အား နှစ်မျိုးသော အဖြစ်တို့သာလျှင် ရှိကုန်၏၊ အခြားသော အဖြစ် မရှိကုန်၊ (ဤယောကျ်ားမြတ်သည်) အကယ်၍ လူ့ဘောင်၌ နေငြားအံ့၊ တရားစောင့်သော တရားနှင့်အညီ မင်းပြုသော သမုဒ္ဒရာလေးစင်း အဆုံးရှိသော မြေကို အစိုးရသော ရန်သူအပေါင်းကို အောင်နိုင်သော ဇနပုဒ် (တိုင်းခရိုင်) ကို တည်ငြိမ်စေနိုင်သော ရတနာခုနစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော စကြဝတေးမင်းဖြစ်၏၊ ထိုစကြဝတေးမင်းအား ဤရတနာခုနစ်ပါးတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏။ အဘယ်ရတနာ ခုနစ်ပါးတို့နည်း၊ စကြာရတနာ, ဆင်ရတနာ, မြင်းရတနာ, ပတ္တမြားရတနာ, မိန်းမရတနာ,သူဌေးရတနာ, ခုနစ်ခုမြောက် သားကြီးရတနာတို့တည်း။ ထိုစကြဝတေးမင်းအား သားတစ်ထောင်ကျော်တို့သည် ထွန်းကားကုန်၏၊ ရဲရင့်ကုန်သော ရဲရင့်သော ကိုယ်အင်္ဂါ ရုပ်အဆင်းရှိကုန်သော သူတစ်ပါးစစ်သည်ကို နှိမ်နင်းနိုင်ကုန်သော အထောင်မကသော သားတော်တို့ ရှိကုန်၏၊ ထိုစကြဝတေးမင်းသည်သမုဒ္ဒရာအဆုံးရှိသော ဤမြေပြင်ကို တုတ် မဆောင်ဘဲ ဓား (လက်နက်) မပါဘဲ တရားသဖြင့်အောင်နိုင်၍ အုပ်ချုပ်၏။ အကယ်၍ လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ဝင်ရောက်ငြားအံ့၊ လောက၌ကိလေသာအမိုးကို ဖွင့်လှစ်နိုင်သော လူနတ်တို့၏ ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သော ဘုရားဖြစ်၏”ဟူ၍မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် လက္ခဏာတို့နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဘုရားလောင်းဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">လက္ခဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘ယေဟိ သမန္နာဂတဿ မဟာပုရိသဿ ဒွေဝ ဂတိယော ဘဝန္တိ’ဟူသော သုတ်ကို မသင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော လက္ခဏာကြီးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူသည် ဘုရားလောင်းသာ ဖြစ်သည်ဟု အယူရှိသော ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်လို၍ ဤလက္ခဏာကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ စကြဝတေးမင်းလောင်းဖြစ်သောသူသည် ဘုရားလောင်းလည်း ရှိ၏၊ ဘုရားလောင်း မဟုတ်သူလည်း ရှိ၏၊ ဘုရားလောင်း မဟုတ်သူကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဘုရားလောင်းဖြစ်သော စကြဝတေးမင်းလောင်းကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပရဝါဒီဆရာ ဆောင်သော သုတ်သည် ဘုရားလောင်းကိုသာ ရည်ရွယ်၍ ဟောတော်မူသော သုတ်တည်း၊ ထိုဘုရားလောင်းသည် ပစ္ဆိမဘဝ၌ ဘုရားဖြစ်၍ တစ်ပါးသော ဘဝတို့၌ စကြဝတေးမင်း ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် သုတ်ကို ဆောင်သော်လည်း မဆောင်သည်နှင့် အတူတူသာ ဖြစ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၄-စတုတ္ထဝဂ် (၄၀) ၈-နိယာမောက္ကန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ အရိယာမဂ်ဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သာဝကလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သာဝကလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝကဖြစ်၍ ဘုရားဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝကဖြစ်၍ ဘုရားဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ဆင့် ကြားနာခြင်းဖြင့် တရားထူးကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ဆင့် ကြားနာခြင်းဖြင့် တရားထူးကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် ကိုယ်တိုင်သိသူ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် ကိုယ်တိုင်သိသူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ တစ်ဆင့် ကြားနာသဖြင့်တရားထူးကို သိသူဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ အရိယာမဂ်ဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးပြီးသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် ဗောဓိပင်ရင်း၌ ရဟန်းဖြစ်ကျိုး (ဖိုလ်) သုံးပါးတို့ကိုသာ ထိုးထွင်း၍သိအပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် ဗောဓိပင်ရင်း၌ ရဟန်းဖြစ်ကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါးတို့ကိုသာ ထိုးထွင်း၍သိအပ်ပါကုန်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် ဗောဓိပင်ရင်း၌ ရဟန်းဖြစ်ကျိုး (ဖိုလ်) လေးပါးတို့ကိုထိုးထွင်း၍ သိအပ်ခဲ့ပါကုန်မူ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌အရိယာမဂ်သို့ ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ အရိယာမဂ်ဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးပြီးသူဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ အရိယာမဂ်ဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ဒုက္ကရစရိယာအကျင့်ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုကျင့်ခဲ့ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (မဂ်ဉာဏ်) အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုက္ကရစရိယာအကျင့်ကို ပြုကျင့်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် သူတစ်ပါး၏ ပူပန်ဆင်းရဲမှုကို ပြုလုပ်ခဲ့ပါသလော၊ ဘုရားမှ တစ်ပါးအခြားဆရာကို (ဆရာဟု) ညွှန်ပြသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ညွှန်ပြပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (မဂ်ဉာဏ်) အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဘုရားမှတစ်ပါး အခြားဆရာကို (ဆရာဟု) ညွှန်ပြရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်အာနန္ဒာသည် မြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ ဆိုက် ရောက်သူမြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူ ဖြစ်၍ အသျှင်အာနန္ဒာသည် မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သာဝကလော။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူ ဖြစ်၍ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပဘုရားရှင်၏ တပည့်သာဝကလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ္တသူကြွယ်နှင့် ဟတ္ထကအာဠဝကသည် မြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယမဂ်သို့ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူဖြစ်၍ စိတ္တသူကြွယ်နှင့် ဟတ္တက အာဠဝကသည်မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သာဝကလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူဖြစ်၍ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏တပည့်သာဝကလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူ ဖြစ်ပါလျက် ဘုရားလောင်းသည် ကဿပ မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သာဝက မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်အာနန္ဒာသည် မြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူ ဖြစ်ပါလျက် အသျှင်အာနန္ဒာသည် မြတ်စွာဘုရား၏ သာဝကမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူ ဖြစ်ပါလျက် ဘုရားလောင်းသည် ကဿပ မြတ်စွာဘုရား၏သာဝက မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ္တသူကြွယ်နှင့် ဟတ္ထကအာဠဝကသည် မြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူ ဖြစ်ပါလျက် ထိုသူတို့သည် မြတ်စွာဘုရား၏သာဝက မဟုတ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူ ဖြစ်ပါလျက် (ဘုရားလောင်းသည်) ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာဝက မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝကသည် ဘဝကို ကျော်လွန်သည်ရှိသော် သာဝက မဟုတ်သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာ မဂ်သို့ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အာနန္ဒာ ငါသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ (အထံတော်) ၌ နောင်အခါ (သစ္စာလေးပါးကို) သိဖို့ရန် မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ခဲ့၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူဟူ၍ ဆိုသင့်၏။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဥပက ငါသည် အလုံးစုံကို လွှမ်းမိုးနိုင်သူ အလုံးစုံကို သိသူ ဖြစ်၏၊ တရားအားလုံးတို့၌ (ကိလေသာဖြင့်) မလိမ်းကျံသူ၊ အလုံးစုံကို စွန့်လွှတ်သူ၊ တဏှာကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်၌ (ကိလေသာမှ) လွတ်မြောက်သူ ဖြစ်၏၊ ငါသည် ကိုယ်တိုင် ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ အဘယ်သူကို (ဆရာဟူ၍) ညွှန်ပြရပါအံ့နည်း။ ဥပက ငါ့အား ဆရာ မရှိ၊ ငါနှင့် တူသူ မရှိ၊ နတ်နှင့် တကွသော လောက၌ ငါနှင့် ပြိုင်ဘက်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှိ။ ဥပက မှန်၏၊ လောက၌ ငါသည်သာ မြတ်သော အလှူကို ခံထိုက်သော ရဟန္တာတည်း၊ ငါသည်အတုမရှိသော ဆရာတည်း၊ ငါသည် တစ်ဆူတည်းသော ဘုရားဖြစ်၏၊ ငါသည် (ကိလေသာ) မီးငြိမ်းသည် ဖြစ်၍ ငြိမ်းအေးသောသူ ဖြစ်၏။ “ဥပက ငါသည် ကာသိတိုင်း (ဗာရာဏသီ) ပြည်သို့ တရားစကြာကို လည်စေခြင်းငှါ ကြွတော်မူအံ့၊ အကန်းသဖွယ်ဖြစ်သော လောက၌ အမြိုက်စည်ကြီးကို ရိုက်တီးတော်မူအံ့”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ငါ့ရှင် သင်သည် အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့် ဝန်ခံ၏၊ (ထိုဝန်ခံသည့်အတိုင်း) အဆုံးမရှိအောင်တော်မူသော အနန္တဇိနဟူသော အမည်ရှိသူ ဖြစ်ထိုက်၏။ “ဥပက အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အာသဝေါကုန်ခန်းခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ (ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်) အမှန်စင်စစ် ငါကဲ့သို့ အောင်တော်မူသော ဘုရားရှင်တို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ ငါသည် ယုတ်မာသောအကုသိုလ်တရားတို့ကို အောင်အပ်ကုန်ပြီ၊ ထို့ကြောင့် ငါသည် ဇိနမည်၏”ဟူ၍လည်းကောင်းမြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ် သို့ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယာမဂ်သို့ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ‘ဤတရားသည် ဆင်းရဲအမှန်တည်း’ဟု ရှေး၌ မကြားအပ်ဖူး ကုန်သော တရားတို့၌ ငါ့အား ပညာမျက်စိသည် ထင်ရှားဖြစ်၏၊ အသိဉာဏ်သည် ထင်ရှားဖြစ်၏၊ (အပြားအားဖြင့်သိမှု) ပညာသည် ထင်ရှားဖြစ်၏၊ ထိုးထွင်းသိတတ်သောဝိဇ္ဇာသည် ထင်ရှားဖြစ်၏၊ (ပညာ) အရောင်အလင်းသည် ထင်ရှားဖြစ်၏။ ရဟန်းတို့ ထိုဆင်းရဲအမှန်ကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏ဟုငါ့အား။ပ။ ရဟန်းတို့ ပိုင်းခြားသိအပ်ပြီဟု ငါ့အား ရှေး၌ မကြားအပ်ဖူးကုန်သော တရားတို့၌ ပညာမျက်စိသည် ထင်ရှားဖြစ်၏။ပ။ (ပညာ) အရောင်အလင်းသည် ထင်ရှား ဖြစ်၏။ ရဟန်းတို့ ‘ဤတရားသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းအမှန်တည်း’ဟု ငါ့အား။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း အမှန်တရားကိုပယ်ရှားအပ်၏ဟု ငါ့အား။ပ။ ရဟန်းတို့ ပယ်ရှားအပ်ပြီဟု ငါ့အား။ပ။ ရဟန်းတို့ ‘ဤ တရားသည်ဆင်းရဲချုပ်ရာ အမှန်တည်း’ဟု ငါ့အား။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုဆင်းရဲချုပ်ရာ အမှန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်၏ဟု ငါ့အား။ပ။ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု ငါ့အား။ပ။ ရဟန်းတို့ ‘ဤတရားသည် ဆင်းရဲချုပ်ရာသို့ရောက်ကြောင်းအမှန်တည်း’ဟု ငါ့အား။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုဆင်းရဲချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအမှန်ကိုပွါးများအပ်၏ဟု ငါ့အား။ပ။ ရဟန်းတို့ ပွါးများအပ်ပြီဟု ငါ့အား ရှေး၌ မကြားအပ်ဖူးကုန်သော တရားတို့၌ ပညာမျက်စိသည် ထင်ရှားဖြစ်၏၊ အသိဉာဏ်သည် ထင်ရှားဖြစ်၏၊ (အပြားအားဖြင့်သိမှု) ပညာသည်ထင်ရှားဖြစ်၏၊ ထိုးထွင်းသိတတ်သောဝိဇ္ဇာသည် ထင်ရှားဖြစ်၏၊ (ပညာ) အလင်းရောင်သည် ထင်ရှားဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဘုရားလောင်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ အရိယမဂ်သို့ ဆိုက်ရောက်ခဲ့သူ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ပြီးသူဟူ၍ မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">နိယာမောက္ကန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဃဋိကာရသုတ်၌ ဇောတိပါလဘုရားလောင်း၏ ရှင်ရဟန်းအဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ‘ဘုရားအလောင်းသည် ကဿပ မြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌ မဂ်တည်းဟူသော နိယာမသို့ သက်ပြီးသူ, မဂ်တည်းဟူသော မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သုံးပြီးသူ ဖြစ်၏’ဟု အယူရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ရန် ဤနိယာမောက္ကန္တိ ကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ နိယာမဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဗြဟ္မစရိယဟူ၍လည်းကောင်း ဤအမည်သည် အရိယာမဂ်၏ အမည်တည်း။ ဘုရားလောင်းအား ပါရမီဉာဏ်ကို ကြဉ်ဖယ်ထား၍ တစ်ပါးသော မဂ်တည်းဟူသော နိယာမသို့ သက်ရောက်ခြင်းမည်သည် မရှိ၊ အကယ်၍ မဂ်တည်းဟူသော နိယာမသို့ သက်ခြင်းသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ဘုရားလောင်းသည် သောတာပန်သာဝက ဖြစ်ရာ၏၊ ဤသို့လည်း မဖြစ်ပါ၊ သက်သက်သော်ကား ဘုရားလောင်းကို ဘုရားရှင်တို့သည် မိမိ၏ ဉာဏ်၌ တည်၍ ဤသူသည် ဘုရားဖြစ်လတ္တံ့ဟု ဗျာဒိတ်စကား ပြောကြားတော်မူကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် သကဝါဒီက ဤအမေးပုစ္ဆာကို ထုတ်ဆောင်တော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပစ္ဆိမဘဝကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဇောတိပါလ ဖြစ်စဉ်ကာလကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပစ္ဆိမဘဝကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အာဠာရ ရသေ့ကိုလည်းကောင်း၊ ရာမပုတ္တ(ဥဒက) ရသေ့ကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ မဂ်တည်းဟူသော နိယာမသို့ သက်ရောက်သော သူတို့သာလျှင် သာဝကတို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုမှတစ်ပါးသော သူတို့သည် သာဝက မဟုတ်ကုန်ဟု ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာစကားကို မိန့်ဆိုပါသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ သောတာပန်အစရှိသည်တို့၏ သောတာပန်စသော သာဝကတို့၏ အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ပါဠိတော်၌ န ဝတ္တဗ္ဗံ ရှိနေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၄၁) ၉-အပရာပိ သမန္နာဂတကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်သုံးပါး တို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖဿလေးပါးတို့နှင့်။ ဝေဒနာလေးပါးတို့နှင့်။ သညာလေးပါးတို့နှင့်။ စေတနာလေးပါးတို့နှင့်။ စိတ်လေးပါးတို့နှင့်။ သဒ္ဓါလေးပါးတို့နှင့်။ ဝီရိယလေးပါးတို့နှင့်။ သတိလေးပါးတို့နှင့်။ သမာဓိလေးပါးတို့နှင့်။ ပညာလေးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖဿသုံးပါးတို့နှင့်။ ဝေဒနာသုံးပါးတို့နှင့်။ပ။ ပညာသုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖဿနှစ်ပါးတို့နှင့်။ ဝေဒနာနှစ်ပါးတို့နှင့်။ပ။ ပညာနှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်လော၊ ကောလံကောလသောတာပန်လော၊ ဧကဗီဇီသောတာပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်နှင့်ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်လော၊ ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်လော၊ အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်လော၊ သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီအနာဂါမ်လော၊ ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီအနာဂါမ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်လော၊ ကောလံကောလသောတာပန်လော၊ ဧကဗီဇီသောတာပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်လော၊ ကောလံကောလသောတာပန်လော၊ ဧကဗီဇီသောတာပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူကို သောတာပန်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့်ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ထိုသောတာပန် ဖြစ်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူကို သကဒါဂါမ်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ထိုသကဒါဂါမ် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူကို အနာဂါမ်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ထိုအနာဂါမ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူကို သောတာပန်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ထိုသောတာပန်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူကို သကဒါဂါမ်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ထိုသကဒါဂါမ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသူကို သောတာပန်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်ပင် ထိုသောတာပန် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုသောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ဝိစိကိစ္ဆာကို သီလဗ္ဗတပရာမာသကို အပါယ်လားကြောင်းရာဂကို အပါယ်လားကြောင်း ဒေါသကို အပါယ်လားကြောင်း မောဟကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုသောတာပတ္တိမဂ် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ စသည်နှင့် ပြည့်စုံပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလွန်မြောက်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်မူ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုသကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိမဂ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ရုန့်ရင်းသော ကာမရာဂကို ရုန့်ရင်းသော ဗျာပါဒကို လွန်မြောက်ပြီး ဖြစ်ပါလျက် သကဒါဂါမိမဂ် ရုန့်ရင်းသော ကာမရာဂစသည်နှင့် ပြည့်စုံပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီးမဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုအနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် အနာဂါမိမဂ်ကိုလွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကို သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုအနာဂါမိမဂ် သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂစသည်နှင့် ပြည့်စုံပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုသောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသေးသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း မောဟကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုသောတာပတ္တိမဂ် သက္ကာယဒိဋ္ဌိစသည်နှင့် ပြည့်စုံပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုသကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သကဒါဂါမိမဂ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ရုန့်ရင်းသော ကာမရာဂကို ရုန့်ရင်းသော ဗျာပါဒကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုသကဒါဂါမိမဂ် ရုန့်ရင်းသော ကာမရာဂစသည်နှင့် ပြည့်စုံပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် ထိုသောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိမဂ်ကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို။ပ။ အပါယ်လားကြောင်း မောဟကို လွန်မြောက်ပြီးဖြစ်ပါလျက်ထိုသောတာပတ္တိမဂ် သက္ကာယဒိဋ္ဌိစသည်နှင့် ပြည့်စုံပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်သုံးပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်သုံးပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့်အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်နှစ်ပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်နှစ်ပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသောတာပတ္တိဖိုလ်မှလည်း မဆုတ်ယုတ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို ရအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသောတာပတ္တိဖိုလ်မှလည်း မဆုတ်ယုတ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဖိုလ်သုံးပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်ဟု (နှလုံးပြု၍) အရဟတ္တဖိုလ်ကိုမျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်လေးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုမဂ်လေးပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်ဟု (နှလုံးပြု၍) အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်လေးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်ဟု (နှလုံးပြု၍) အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖိုလ်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်သုံးပါးတို့ကို ရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုမဂ်သုံးပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်ဟု (နှလုံးပြု၍) သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုရအပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသောတာပတ္တိဖိုလ်မှလည်း မဆုတ်ယုတ်ဟု (နှလုံးပြု၍) သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်နှစ်ပါးတို့ကိုရအပ်ကုန်ပြီးဖြစ်၍ ထိုမဂ်နှစ်ပါးတို့မှလည်း မဆုတ်ယုတ်ဟု (နှလုံးပြု၍) သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်နှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">အပရာပိ သမန္နာဂတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အရဟတ္တမဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိရောက်ခဲ့သော ဓမ္မ၏ အစွမ်းအားဖြင့် အောက်ဖိုလ်သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူဖြစ်၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို တားမြစ်တော်မူရန် ဤအပရာပိ သမန္နာဂတကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၄၂) ၁၀-သဗ္ဗသံယောဇနပ္ပဟာနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်ခြင်းသည် အရဟတ္တဖိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်အပ်ပါကုန်၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ,ဝိစိကိစ္ဆာ, သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်စွန့်အပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ,ဝိစိကိစ္ဆာ, သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်စွန့်အပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားခြင်းသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်တည်းဟု မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်စွန့်ခြင်းသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်တည်းဟုမြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏ဟူ၍မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်အပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ရုန့်ရင်းသော ကာမရာဂကို ရုန့်ရင်းသော ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ရုန့်ရင်းသော ကာမရာဂကို ရုန့်ရင်းသော ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂ ဗျာပါဒတို့၏ ခေါင်းပါးသည်၏ အဖြစ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်တည်းဟုမြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာမရာဂ ဗျာပါဒတို့၏ ခေါင်းပါးသည်၏ အဖြစ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်တည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်အပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကို သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကို သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကိုပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒတို့ကို အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်ခြင်းသည် အနာဂါမိဖိုလ်တည်းဟူ၍မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာမရာဂနှင့် ဗျာပါဒတို့ကို အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်ခြင်းသည် အနာဂါမိဖိုလ်တည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်အပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပရာဂ၊ အရူပရာဂ၊ မာန၊ ဥဒ္ဓစ္စ၊ အဝိဇ္ဇာကို အကြွင်းမဲ့ ပယ်စွန့်ခြင်းသည့်အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော်ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရူပရာဂ၊ အရူပရာဂ၊ မာန၊ ဥဒ္ဓစ္စ၊ အဝိဇ္ဇာကို အကြွင်းမဲ့ပယ်စွန့်ခြင်းသည် အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်ခြင်းသည် အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာသည် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်အပ်ကုန်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်စွန့်ခြင်းသည် အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">သဗ္ဗသံယောဇနပ္ပဟာနကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ မုချအားဖြင့်သာလျှင် သံယောဇဉ်အားလုံးတို့ကို ပယ်ခြင်းသည် အရဟတ္တဖိုလ် မည်၏ဟု အယူရှိသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီ ဆရာတို့၏အယူကို တားမြစ်တော်မူလို၍ ဤသဗ္ဗသံယောဇနကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အောက်၌ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော မဂ်သုံးပါးအပေါင်းဖြင့် ပယ်အပ်သည်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် ထိုအရဟတ္တမဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သော သံယောဇဉ်မရှိခြင်းကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် အကြွင်းမဲ့ ပယ်ခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၅-ပဉ္စမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၄၃) ၁-ဝိမုတ္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဝိမုတ္တမည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိမုတ္တိဉာဏ်အားလုံးသည် ဝိမုတ္တမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဂေါတြဘူပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်၏ ဉာဏ်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးသူ၊ ရပြီးသူ၊ သိပြီးသူ၊ မျက်မှောက်ပြုပြီးသူ၏ ဉာဏ်ဖြစ်သလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်၏ ဉာဏ်သည် သကဒါဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးသူ ရပြီးသူ သိပြီးသူ မျက်မှောက်ပြုပြီးသူ၏ ဉာဏ်ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဝိမုတ္တမည်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်၏ ဉာဏ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးသူ ရပြီးသူ သိပြီးသူ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသူ၏ ဉာဏ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဝိမုတ္တမည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ဉာဏ်သည် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးသူ သိပြီးသူ မျက်မှောက်ပြုပြီး သူ၏ ဉာဏ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၁၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တမည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဝိမုတ္တမည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တမည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တမည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဝိမုတ္တမည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တမည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဝိမုတ္တမည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တမည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဝိမုတ္တမည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် လွတ်မြောက် ပြီးသည် ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်သည်ပင် (သောတာပတ္တိ) ဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးသူ၏ ဉာဏ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် လွတ်မြောက်ပြီး ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်သည်ပင် (သောတာပတ္တိဖိုလ်) သို့ ရောက်ပြီးသူ၏ ဉာဏ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် လွတ်မြောက်ပြီးဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်သည်ပင် (သကဒါဂါမိ) ဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးသူ၏ ဉာဏ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် လွတ်မြောက်ပြီး ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်သည်ပင် (သကဒါဂါမိ) ဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးသူ၏ ဉာဏ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် လွတ်မြောက်ပြီး ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်သည်ပင် (အနာဂါမိ) ဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးသူ၏ ဉာဏ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် လွတ် မြောက်ပြီး ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်သည်ပင် (အနာဂါမိ) ဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးသူ၏ ဉာဏ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် လွတ်မြောက်ပြီး ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်သည်ပင် (အရဟတ္တ) ဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးသူ၏ ဉာဏ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် လွတ်မြောက်ပြီး ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်သည်ပင် (အရဟတ္တ) ဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီးသူ၏ ဉာဏ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဝိမုတ္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ (ဝိမုတ္တိဉာဏ်ဟူသော အမည်သည် ဝိပဿနာ၊ မဂ်၊ ဖိုလ်၊ ပစ္စဝေက္ခဏာ ဤလေးပါးသော ဉာဏ်တို့၏ အမည်တည်း။ ထိုတွင်ဝိပဿနာဉာဏ်သည် နိစ္စ နိစ္စနိမိတ် စသည်တို့မှ လွတ်မြောက်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ တဒင်္ဂဝိမုတ္တိအဖြစ်ဖြင့် လွတ်မြောက်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း ဝိမုတ္တိဉာဏ် မည်၏၊ မဂ်သည် သမုစ္ဆေဒဝိမုတ္တိ မည်၏၊ ဖိုလ်သည် ပဋိပဿဒ္ဓိဝိမုတ္တိ မည်၏၊ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်သည်ကား ဝိမုတ္တိကို သိသောကြောင့် ဝိမုတ္တိဉာဏ် မည်၏၊ ဤလေးပါးတို့တွင် ဖိုလ်ဉာဏ်သည်သာ မုချအားဖြင့် ဝိမုတ္တိမည်၏၊ ကျန်သုံးပါးတို့ကိုမူ လွတ်မြောက်ပြီဟူ၍လည်းကောင်း၊ မလွတ်မြောက်သေးဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်ကုန်။ ထို့ကြောင့် ဤမည်သော ဝိမုတ္တိဉာဏ်သည် ဝိမုတ္တိမည်၏ဟု မဆိုမူ၍ သာမညအားဖြင့်သာလျှင် ဝိမုတ္တိဉာဏ် (ဟူသမျှ) သည် ဝိမုတ္တမည်၏ဟု အယူရှိသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ရန် ဤဝိမုတ္တိကထာကို အားထုတ်တော်မူသည်။)</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ မဂ်ဉာဏ်၏ အာသဝ မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်သောသူအား ဉာဏ်သည် မဖြစ်သေးသောကြောင့် ဝိမုတ္တ မမည်သည့်အဖြစ်ကို စောဒနာလို၍ သကဝါဒီက ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၄၄) ၂-အသေခဉာဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကျင့်ဆဲ ‘သေခ’ ပုဂ္ဂိုလ်အား ကျင့်ပြီး ‘အသေခ’ ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သေခပုဂ္ဂိုလ်သည် အသေခတရားကို သိသလောမြင်သလော၊ မြင်အပ်ပြီး သိအပ်ပြီး မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီး ဖြစ်၍ ပြည့်စုံလျက် နေပါသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သေခပုဂ္ဂိုလ်သည် အသေခတရားကို မသိသည် မမြင်သည် မဟုတ်ပါလော၊ မမြင်အပ် မသိအပ် မျက်မှောက် မပြုအပ် ပြည့်စုံစေ၍ မနေအပ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေအပ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သေခပုဂ္ဂိုလ်သည် အသေခတရားကို မသိ မမြင်ခဲ့ပါမူ မမြင်အပ်၍ မသိအပ် မျက်မှောက်မပြုအပ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် မနေအပ်သေးခဲ့ပါမူ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေအပ် သေးခဲ့ပါမူ သေခပုဂ္ဂိုလ်အား အသေခဉာဏ်သည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသေခပုဂ္ဂိုလ်အား အသေခဉာဏ် ရှိသည် ဖြစ်၍ အသေခပုဂ္ဂိုလ်သည် အသေခ တရားကို သိပါသလောမြင်ပါသလော၊ မြင်အပ်ပြီး သိအပ်ပြီး မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီး ဖြစ်၍ ပြည့်စုံ စေလျက် နေပါသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သေခပုဂ္ဂိုလ်အား အသေခဉာဏ် ရှိသည်ဖြစ်၍ သေခပုဂ္ဂိုလ်သည် အသေခတရားကို သိသလောမြင်သလော၊ မြင်အပ်ပြီး သိအပ်ပြီး မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် နေပါသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ နေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သေခပုဂ္ဂိုလ်အား အသေခဉာဏ် ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် သေခပုဂ္ဂိုလ်သည် အသေခတရားကို မသိပါသလောမမြင်ပါသလော၊ မမြင်အပ် မသိအပ် မျက်မှောက် မပြုရသေးသည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် မနေရသေးပါသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေရသေးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသေခပုဂ္ဂိုလ်အား အသေခဉာဏ် ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် အသေခပုဂ္ဂိုလ်သည် အသေခတရားကို မသိပါသလောမမြင်ပါသလော၊ မမြင်အပ် မသိအပ် မျက်မှောက်မပြုအပ်သည် ဖြစ်၍ ပြည့်စုံစေလျက် မနေရသေးပါသလော၊ ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိ၍ မနေရသေးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သေခပုဂ္ဂိုလ်အား အသေခဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဂေါတြဘူပုဂ္ဂိုလ်အား သောတာပတ္တိမဂ်၌ ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော၃။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ သိသော ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်။ အနာဂါမိဖိုလ်။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား အရဟတ္တဖိုလ်၌ သိသောဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သေခပုဂ္ဂိုလ်အား အသေခဉာဏ်သည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သေခဖြစ်သော အသျှင်အာနန္ဒာအား ‘မြတ်စွာဘုရားသည် မြင့်မြတ်တော်မူ၏’ဟု သိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အသျှင်သာရိပုတြာထေရ်သည်လည်းကောင်း၊ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန် ထေရ်သည် လည်းကောင်း ‘မြင့်မြတ်တော်မူ၏’ဟု သိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သေခဖြစ်သော အသျှင်အာနန္ဒာအား ‘မြတ်စွာဘုရားသည် မြင့်မြတ် တော်မူ၏’ဟု သိခဲ့ပါမူ ‘အသျှင်သာရိပုတြာထေရ်သည်လည်းကောင်း၊ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ထေရ်သည်လည်းကောင်း ‘မြင့်မြတ်တော်မူ၏’ဟု သိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သေခပုဂ္ဂိုလ်အား အသေခဉာဏ်သည် ရှိ၏ဟု ဆိုသင့်၏၄။</p> <p style="text-align: center;">အသေခဉာဏကထာပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အာနန္ဒာမထေရ် အစရှိကုန်သော သေခပုဂ္ဂိုလ်တို့က ‘မြတ်စွာဘုရားသည် မြင့်မြတ်တော် မူပါပေ၏’ ဤသို့ အစရှိသောနည်းဖြင့် အသေခပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို သိကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် သေခပုဂ္ဂိုလ်အား အသေခဉာဏ်ရှိ၏ဟု အယူရှိကြသူ ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီ ဆရာတို့၏ ဝါဒကို ပယ်ဖျက်ရန် ဤအသေခဉာဏကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ကိုယ်တိုင်ရအပ်သော တရားကို သိသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် နေသလောဟု ဆိုလို၏။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အောက်အဆင့်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်အား အထက်အထက် ဖြစ်သော ဉာဏ်မရှိခြင်းကို ပြလို၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပရဝါဒီဆရာက ထိုဉာဏ်သည် အသေခဖြစ်သော မြတ်စွာဘုရား၌ ဖြစ်သောကြောင့် ‘မြတ်စွာဘုရားသည် မြင့်မြတ်တော်မူ၏’ဟု သိသော ထိုအသေခဉာဏ်မည်၏ဟု အလိုရှိ၏၊ အမှန်စင်စစ်ကား ထိုဉာဏ်သည် အသေခဉာဏ် မဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် မိမိဝါဒကို တည်စေသော်လည်း တည်စေသည် မမည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၄၅) ၃-ဝိပရီတကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ ဉာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနိစ္စ၌ အနိစ္စဟု ဖောက်ပြန်ခြင်းသည် ဖြစ်ပါသလော၃။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခ၌ သုခဟုလည်းကောင်း။ပ။ အနတ္တ၌ အတ္တဟုလည်းကောင်း။ပ။ အသုဘ၌ သုဘဟုလည်းကောင်း ဖောက်ပြန်ခြင်းသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသောဉာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုဉာဏ်သည်) အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုဉာဏ်သည်) ကုသိုလ်ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၅။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (ထိုဉာဏ်သည်) ကုသိုလ်ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသောဉာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနိစ္စ၌ နိစ္စဟု ဖောက်ပြန်သည် ဖြစ်၍ ထိုဖောက်ပြန်ခြင်းသည်လည်း အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသော ဉာဏ်သည် ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ထိုဉာဏ်သည်လည်း အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခ၌ သုခဟုလည်းကောင်း၊ အနတ္တ၌ အတ္တဟုလည်းကောင်း၊ အသုဘ၌ သုဘဟု လည်းကောင်း ဖောက်ပြန်မှု ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ထိုဖောက်ပြန်မှုသည်လည်း အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသော ဉာဏ်သည် ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ထိုဉာဏ်သည်လည်း အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသော ဉာဏ်သည် ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ထိုဉာဏ်သည်လည်း အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနိစ္စ၌ နိစ္စဟု ဖောက်ပြန်မှု ဖြစ်လတ်သော် ထိုဖောက်ပြန်ခြင်းသည်လည်း ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသော ဉာဏ်သည် ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ထိုဉာဏ်သည်လည်း အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခ၌ သုခဟုလည်းကောင်း။ပ။ အနတ္တ၌ အတ္တဟုလည်းကောင်း၊ အသုဘ၌ သုဘဟုလည်းကောင်း ဖောက်ပြန်မှု ဖြစ်လတ်သော် ထိုဖောက်ပြန်မှုသည်လည်း ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသော ဉာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဝင်စားရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားခဲ့ပါမူ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသော ဉာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသော ဉာဏ်သည် ဖြစ်ခဲ့၍် ရဟန္တာသည် ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဝင်စားရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဖောက်ပြန်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ဖောက်ပြန်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၇။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သညာဝိပလ္လာသ၊ စိတ္တဝိပလ္လာသ၊ ဒိဋ္ဌိဝိပလ္လာသ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သညာဝိပလ္လာသ၊ စိတ္တဝိပလ္လာသ၊ ဒိဋ္ဌိဝိပလ္လာသသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား သညာဝိပလ္လာသ၊ စိတ္တဝိပလ္လာသ၊ ဒိဋ္ဌိဝိပလ္လာသ မရှိခဲ့ပါမူ့ရဟန္တာအား ဖောက်ပြန်မှု ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသော ဉာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ကသိုဏ်းအားလုံးတို့သည်ပင် ပထဝီဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသော ဉာဏ်သည် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသော ဉာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိမိတ္တပထဝီသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ပထဝီကို ပထဝီအားဖြင့် ဝင်စားသော တစ်စုံ တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ နိမိတ္တပထဝီသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပထဝီကို ပထဝီအားဖြင့် ဝင်စားသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ရှိခဲ့ပါမူ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသောဉာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိမိတ္တပထဝီသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပထဝီကို ပထဝီအားဖြင့် ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှုသည် ဖြစ်ပါလော၈။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်ကို နိဗ္ဗာန်အားဖြင့် ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကြောင့်ပင် ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဖောက်ပြန်မှု၌ သိသော ဉာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဝိပရီတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပထဝီကသိုဏ်း၌ ပထဝီဟု ဖြစ်သော ဈာန်နှင့် ယှဉ်သော သညာရှိသည် ဖြစ်၍ ဈာန်ကို ဝင်စား၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုပထဝီကသိုဏ်း၌ ဖြစ်သော ဉာဏ်သည် ဖောက်ပြန်သောဉာဏ်မည်၏’ဟု အယူရှိကြသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို ပယ်ဖျက်ရန် ဤဝိပရီတကထာကို ဟောတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သသမ္ဘာရပထဝီကို မှီ၍ဖြစ်သော ပဋိဘာဂနိမိတ်သည် သသမ္ဘာရပထဝီ မဟုတ်၊ ဤဈာနလာဘီပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုပဋိဘာဂနိမိတ်၌ ပထဝီဟု အမှတ်လည်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဖောက်ပြန်သောဉာဏ်မည်၏ဟူသော အလိုဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သကဝါဒီဆရာကား လက္ခဏပထဝီသည်လည်းကောင်း၊ သသမ္ဘာရပထဝီသည်လည်းကောင်း၊ နိမိတ္တပထဝီသည်လည်းကောင်း၊ ပထဝီနက်သည်လည်းကောင်း ထိုအလုံးစုံသည် ပထဝီပင် ဖြစ်ခဲ့၏၊ ထိုပထဝီတို့၌ ပထဝီဟူသော အသိဉာဏ်သည် ဖောက်ပြန်သော အသိဉာဏ် မဟုတ်၊ အနိစ္စ၌ နိစ္စဟု ဖောက်ပြန်မှားယွင်းသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းသည်သာလျှင် ဖောက်ပြန်သော ဉာဏ်မည်၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဝိပလ္လာသလက္ခဏာ မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သေခပုထုဇဉ်ဉာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဝိပလ္လာသလက္ခဏာ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ပထဝီနိမိတ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ အကြင်ဝတ္ထုသည် အကြင်အခြင်းအရာအားဖြင့် ထင်ရှားရှိ၏၊ ထိုဝတ္ထုကို ထိုအခြင်းအရာ အားဖြင့် ဝင်စားသူ၏ ဉာဏ်သည် ဖောက်ပြန်သောဉာဏ် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ နိဗ္ဗာန်သည် ထင်ရှားရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုနိဗ္ဗာန်ကို ဝင်စားသောပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ခပ်သိမ်းသော ဝိပလ္လာသကို အကြွင်းမဲ့ ပယ်နုတ်ကြောင်းဖြစ်သော မဂ်ဉာဏ်သည်လည်း ဖောက်ပြန်သည် ဖြစ်ခဲ့ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၄၆) ၄-နိယာမကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသော မဂ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခိုင်မြဲသူ (အရိယာ) အား မခိုင်မြဲသော'ပုထုဇဉ်'အဖြစ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခိုင်မြဲသူ (အရိယာ) အား မမြဲသော ‘ပုထုဇဉ်’ အဖြစ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ ၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသော မဂ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခိုင်မြဲသူ (အရိယာ) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခိုင်မြဲသူ (အရိယာ) အား မခိုင်မြဲသော'ပုထုဇဉ်'အဖြစ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား မခိုင်မြဲသော (ပုထုဇဉ်) အဖြစ်သို့ မရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား မခိုင်မြဲသော (ပုထုဇဉ်) အဖြစ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား မခိုင်မြဲသော (ပုထုဇဉ်) အဖြစ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ခိုင်မြဲသောမဂ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် သတိပဌာန်တို့သည်။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့သည်။ ဣဒ္ဓိပ္ပါဒ်တို့သည်။ ဣန္ဒြေတို့သည်။ ဗိုလ်တို့သည်။ ဗောဇ္ဈင်တို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ခိုင်မြဲသောမဂ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ခိုင်မြဲသောမဂ် မရှိခဲ့ပါမူ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသော မဂ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် သတိပဌာန်တို့သည်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့သည် မရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ဗောဇ္ဈင်တို့သည် မရှိခဲ့ပါကုန်မူ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဂေါတြဘူပုဂ္ဂိုလ်အား သောတာပတ္တိမဂ်၌ သိသောဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ သိသော ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား အရဟတ္တဖိုလ်၌ သိသော ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ မခိုင်မြဲသူ (ပုထုဇဉ်) အား ခိုင်မြဲသောမဂ်သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် မဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် မိမိအခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော မဂ် (သမ္မတ္တနိယာမ) သို့ ဆိုက်ရောက်လတ္တံ့၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် တရားကို ထိုးထွင်းသိခြင်းငှါ ထိုက်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား သိတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ “ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် မဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် မိမိအခြားမဲ့၌ အကျိုးပေး မြဲသော မဂ် (သမ္မတ္တနိယာမ) သို့ ဆိုက်ရောက်လတ္တံ့၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် တရားကို ထိုးထွင်းသိခြင်းငှါ ထိုက်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား သိတော်မူခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် (မဂ်ဖြင့်) မမြဲသူ ပုထုဇဉ်အား နိယာမ (မဂ်) သို့ ရောက်ရန် ဉာဏ်သည် ရှိ၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိယာမကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်တည်းဟူသော သမ္မတ္တနိယာမသို့ သက်ရောက်လတ္တံ့၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို ဤသူကား သစ္စာလေးပါးတရားကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းငှါ ထိုက်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား သိတော် မူသောကြောင့် မြဲသောသဘောမရှိသော ပုထုဇဉ်သာလျှင် ဖြစ်လျက် မဂ်တည်းဟူသော နိယာမသို့ သက်ရန် ဉာဏ်သည်ရှိ၏ဟု အယူရှိသူ ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို တားမြစ်ခြင်းငှါ ဤနိယာမကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ဉာဏ်ကို မြင်တော်မူ၍ ဤသူကား သစ္စာလေးပါးကို သိရန် ထိုက်၏ဟု အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်ကို မြတ်စွာဘုရား သိတော်မူ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ မဂ်ဖြင့် ခိုင်မြဲသူအား နိယာမမဂ်သို့ မရောက်ရန် ဉာဏ်မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မရှိသောကြောင့်ပင် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ မိမိဝါဒနှင့် ဆန့်ကျင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပဌမမဂ်ဖြင့် ခိုင်မြဲသူအား တစ်ဖန် ထိုနိယာမမဂ်အကျိုးငှါ ဖြစ်သော ဉာဏ်မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ မိမိအယူနှင့် ဆန့်ကျင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၄၇) ၅-ပဋိသမ္ဘိဒါကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်အားလုံးသည် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပညတ်ကို သိသော (သမ္မုတိ) ဉာဏ်သည် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မုတိဉာဏ်သည် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ပညတ်ကို သိကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားလုံးတို့သည်ပင် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်အားလုံးသည် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတောပရိယာယဉာဏ်သည် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတောပရိယာယဉာဏ်သည် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် သူတစ်ပါးစိတ်ကို သိကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားလုံးတို့သည်ပင် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်အားလုံးသည်ပင် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပညာအားလုံးသည်ပင် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပညာအားလုံးသည်ပင် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ပညာသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပညာသည် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာပေါကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော။ပ။ တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော။ပ။ ဝါယောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော။ပ။ နီလကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော။ပ။ ပီတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံ ရှိသော။ပ။လောဟိတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော။ပ။ ဩဒါတကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော။ပ။ အာကာ သာနဉ္စာယတနဈာန်။ပ။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်။ပ။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်။ပ။ နေဝသညာနာသညာ ယတနဈာန်ကို ဝင်စားသူအား။ပ။ အလှူကို လှူသူအား။ပ။ သင်္ကန်းကို လှူသူအား။ပ။ ဆွမ်းကို လှူသူအား။ပ။ ကျောင်းကို လှူသူအား။ပ။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတား ဖြစ်သော ဆေးကို လှူသူအား ပညာသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပညာသည် ပဋိသမ္ဘိဒါ ဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်အားလုံးကို ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာပညာသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပညာသည် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဉာဏ်အားလုံးသည် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိသမ္ဘိဒါကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဉာဏ်ဟူသမျှ အားလုံးသည် လောကုတ္တရာသာ ဖြစ်၏’ဟု ယူဆ၍ ‘ဉာဏ်အားလုံးသည် ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်သာ ဖြစ်၏’ဟု ယူဆသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ဝါဒကို ပယ်ဖျက်ရန် ဤပဋိသမ္ဘိဒါကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပထဝီကသိုဏ်းပညတ်၌ဖြစ်သော သမာပတ္တိဉာဏ်ကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ နိရုတ္တိဉာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပုထုဇဉ်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပုထုဇဉ်၏ဉာဏ်ကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်၏ဉာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ကသိုဏ်းသမာပတ္တိပညာကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ လောကုတ္တရာပညာကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၄၈) ၆-သမ္မုတိဉာဏ ကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပညတ်ကို သိမှု သမ္မုတိဉာဏ်သည် သစ္စာဟူသော အာရုံသာလျှင် ရှိ၏၊ အခြား အာရုံကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဉာဏ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ပထဝီကသိုဏ်းသည်လည်း သမ္မုတိသစ္စာ၌် ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ပထဝီကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော သမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား ဉာဏ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ပထဝီကသိုဏ်းသည်လည်း သမ္မုတိသစ္စာ၌ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပညတ် ကို သိသော ဉာဏ်သည် သစ္စာဟူသော အာရုံသာလျှင် ရှိ၏၊ အခြားအာရုံကား မရှိဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သမ္မုတိဉာဏ်သည် သစ္စာဟူသော အာရုံသာလျှင် ရှိ၏၊ အခြားအာရုံကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာပေါကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော။ပ။ တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော။ပ။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို လှူသူအား ဉာဏ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးသည်လည်း သမ္မုတိသစ္စာ၌ ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူသူအား ဉာဏ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးသည်လည်း သမ္မုတိသစ္စာ၌ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သမ္မုတိဉာဏ်သည် သစ္စာဟူသော အာရုံသာလျှင် ရှိ၏၊ အခြားအာရုံကား မရှိဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမ္မုတိဉာဏ်သည် သစ္စာဟူသော အာရုံသာလျှင် ရှိပါသလော၊ အခြား အာရုံကား မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြားသိပါသလော၊ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးစေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မုတိဉာဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သစ္စာတို့သည် သမ္မုတိသစ္စာ၊ ပရမတ္ထသစ္စာဟူ၍ နှစ်ပါးရှိသည်တို့ကို မဝေဖန်ကုန်မူ၍ သစ္စာဟူသော စကားသာမညဖြင့် သမ္မုတိဉာဏ်သည်လည်း သစ္စာလျှင် အာရုံရှိ၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ ဝါဒကို ဖျက်ဆီးရန် ဤသမ္မုတိ ဉာဏကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပရမတ္ထသစ္စာကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီဆရာက ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၄၉) ၇-စိတ္တာရမ္မဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စေတောပရိယာယဉာဏ်သည် စိတ်အာရုံသာ ရှိသလော၊ အခြားအာရုံ မရှိသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂနှင့်တကွဖြစ်သော စိတ်ကို ရာဂနှင့်တကွဖြစ်သော စိတ်ဟူ၍ သိသော တစ်စုံ တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရာဂနှင့်တကွဖြစ်သော စိတ်ကို ရာဂနှင့်တကွဖြစ်သော စိတ်ဟူ၍ သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ် ရှိခဲ့ပါမူ စေတောပရိယာယဉာဏ်သည် စိတ်အာရုံသာလျှင် ရှိ၏၊ အခြားအာရုံ မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂကင်းသော စိတ်ကို။ပ။ ဒေါသနှင့်တကွဖြစ်သော စိတ်ကို။ ဒေါသကင်းသော စိတ်ကို။ မောဟနှင့်တကွဖြစ်သော စိတ်ကို။ မောဟကင်းသော စိတ်ကို။ ကျဉ်းမြောင်းသော စိတ်ကို။ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ကို။ မဟဂ္ဂုတ်စိတ်ကို။ မဟဂ္ဂုတ် မဟုတ်သော စိတ်ကို။ (မိမိထက်) မြင့်မြတ်ခြင်း ရှိသော စိတ်ကို။ (မိမိထက်) မြင့်မြတ်ခြင်း မရှိသော စိတ်ကို။ တည်ကြည်သော စိတ်ကို။ မတည်ကြည် သော စိတ်ကို။ လွတ်မြောက်သော စိတ်ကို။ မလွတ်မြောက်သော စိတ်ကို မလွတ်မြောက်သော စိတ်ဟူ၍ သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မလွတ်မြောက်သော စိတ်ကို မလွတ်မြောက်သော စိတ်ဟူ၍ သိသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ် ရှိခဲ့ပါမူ စေတောပရိယာယဉာဏ်သည် စိတ်အာရုံသာ ရှိ၏၊ အခြား အာရုံကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဖဿဟူသော အာရုံ၌ သိသော ဉာဏ်ကို စေတောပရိယာယဉာဏ်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဖဿအာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို စေတောပရိယာယဉာဏ်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါမူ စေတောပရိယာယဉာဏ်သည် စိတ်အာရုံသာ ရှိ၏၊ အခြားအာရုံကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ပ။ သညာဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ စေတနာဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ စိတ်ဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ သဒ္ဓါဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ ဝီရိယဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ သတိဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ သမာဓိဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ ပညာဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ ရာဂဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ ဒေါသဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ မောဟဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ အနောတ္တပ္ပဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို စေတောပရိယာယဉာဏ်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနောတ္တပ္ပဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို စေတောပရိယာယ့ဉာဏ်ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါမူ စေတောပရိယာယဉာဏ်သည် စိတ်အာရုံသာ ရှိ၏၊ အခြားအာရုံကား မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို စေတောပရိယာယဉာဏ်ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုဉာဏ်သည်) ဖဿပရိယာယဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ပ။ သညာဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို။ပ။ အနောတ္တပ္ပဟူသော အာရုံ၌ (သိသော) ဉာဏ်ကို စေတောပရိယာယဉာဏ်ဟူ၍ မဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုဉာဏ်သည်) အနောတ္တပ္ပပရိယာယဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “စေတောပရိယာယဉာဏ်သည် စိတ်သာလျှင် အာရုံရှိ၏၊ အခြားအာရုံ မရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (ထိုဉာဏ်သည်) စေတောပရိယာယဉာဏ်မည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ (ထိုဉာဏ်သည်) စေတောပရိယာယဉာဏ် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “စေတောပရိယာယဉာဏ်သည် စိတ်သာလျှင် အာရုံရှိ၏၊ အခြားအာရုံ မရှိ”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏၄။</p> <p style="text-align: center;">စိတ္တာရမ္မဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ စေတောပရိယာယဉာဏ်ဟူသော စကားမျှကိုသာ ယူ၍ ထိုစေတောပရိယာယဉာဏ်သည် စိတ်လျှင် အာရုံရှိ၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ ဝါဒကို တားမြစ်ရန် ဤစိတ္တာရမ္မဏကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဖဿ၏ ဖုသနလက္ခဏာကို နှလုံးသွင်းသူအား ဖဿလျှင် အာရုံရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဖဿပရိယာယဉာဏ်ဟု ပြသောသုတ် မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သဒ္ဒါမျှကိုသာ နှလုံးသွင်း၍ မိမိအယူကို တည်စေသော်လည်း တည်စေသည် မမည်လေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၅၀) ၈-အနာဂတဉာဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရား၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားကို တည်ရာ အကြောင်းအားဖြင့် သိပါသလော၊ ဖြစ်တတ်သော အကြောင်းအားဖြင့် သိပါသလော၊ အပ်နှင်းတတ်သော အကြောင်းအားဖြင့် သိပါသလော၊ ကောင်းစွာ ဖြစ်တတ်သော အကြောင်းအားဖြင့် သိပါသလော၊ စ၍ ဖြစ်တတ်သော အကြောင်းအားဖြင့် သိပါသလော၊ ဖြစ်စေတတ်သော အကြောင်းအားဖြင့် သိပါသလော၊ ဆောင်တတ်သော အကြောင်းအားဖြင့် သိပါသလော၊ အာရုံအားဖြင့် သိပါသလော၊ စွဲ၍ ဖြစ်တတ်သော အကြောင်းအားဖြင့် သိပါသလော၊ ဖြစ်ပေါ်တတ်သော အကြောင်းအားဖြင့် သိပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရား၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရား၌ ဟေတုပစ္စည်း၏ အဖြစ်ကို သိပါသလော၊ အာရမ္မဏပစ္စည်း၏ အဖြစ်ကို သိပါသလော၊ အဓိပတိပစ္စည်း၏ အဖြစ်ကို သိပါသလော၊ အနန္တရပစ္စည်း၏ အဖြစ်ကို သိပါသလော၊ သမနန္တရပစ္စည်း၏ အဖြစ်ကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရား၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဂေါတြဘူပုဂ္ဂိုလ်အား သောတာပတ္တိမဂ်၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား သောတာပတ္တိ ဖိုလ်၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်။ပ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုရန် ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား အရဟတ္တဖိုလ်၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရား၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အာနန္ဒာ ပါဋလိပုတ်ပြည်အား မီးကြောင့်သော်လည်းကောင်း၊ ရေကြောင့်သော်လည်းကောင်း၊ အချင်းချင်း ကွဲပြားခြင်းကြောင့်သော်လည်းကောင်း အန္တရာယ်သုံးမျိုးတို့သည် ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အနာဂတ်တရား၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">အနာဂတဉာဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အနာဂတ်အာရုံမည်သည် အာရမ္မဏိကတရား၏ အခြားရှိသော အာရုံသည်လည်း ရှိ၏။ အခြားမရှိသော အာရုံသည်လည်း ရှိ၏။ ထိုတွင် အာရမ္မဏိကတရား၏ အခြားမရှိသော အာရုံ၌ ဖြစ်သောဉာဏ်သည် ဧကန်စင်စစ် မရှိနိုင်လေ၊ ထို့အတူပင် တစ်ခုသောဝီထိ တစ်ခုသောဇော၌ အကျုံးဝင်သော အာရုံဖြစ်သော ဉာဏ်သည်လည်း မရှိနိုင်လေ၊ ထိုအရာ၌ အနာဂတ်အာရုံအားလုံး၌ပင် ဖြစ်သောဉာဏ်ကို အလိုရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ ထိုဝါဒကို ဖယ်ဖျက်ရန် ဤအနာဂတဉာဏကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တည်ရာအကြောင်းစသော အကြောင်း ၁၀-မျိုးသည် အထူးမရှိ ပရိယာယ်တူ ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အခြားမဲ့၌ ဖြစ်သော စိတ်ကို ထိုတည်ရာစသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့် သိခြင်းငှါ မတတ်ကောင်းသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ထိုသုတ်သည် အနာဂတ်အာရုံအားလုံး၌ ဖြစ်သောဉာဏ်ကို မပြီးစေနိုင်သောကြောင့် ထုတ်ဆောင်သော်လည်း ထုတ်ဆောင်သည် မမည်နိုင်ပေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၅၁) ၉-ပဋုပ္ပန္နကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရား၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ထိုဉာဏ်ကို သိပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ထိုဉာဏ်ကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ထိုဉာဏ်ကို ဉာဏ်ဟူ၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်ဖြင့် ထိုဉာဏ်ကို ဉာဏ်ဟူ၍ သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်သည် ထိုဉာဏ်၏ အာရုံ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်သည် ထိုဉာဏ်၏ အာရုံ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဖဿဖြင့် ထိုဖဿကို တွေ့ထိပါသလော။ ထိုဝေဒနာဖြင့် ထိုဝေဒနာကို ခံစားပါသလော။ ထိုသညာဖြင့် ထိုသညာကို မှတ်သားပါသလော။ ထိုစေတနာဖြင့် ထိုစေတနာကို စေ့ဆော်ပါသလော။ ထိုစိတ်ဖြင့် ထိုစိတ်ကို သိပါသလော။ ထိုဝိတက်ဖြင့် ထိုဝိတက်ကို ကြံစည်ပါသလော။ ထိုဝိစာရ ဖြင့် ထိုဝိစာရကို သုံးသပ်ပါသလော။ ထိုပီတိဖြင့် ထိုပီတိကို နှစ်သက်ပါသလော။ ထိုသတိဖြင့် ထိုသတိကို အောက်မေ့ပါသလော။ ထိုပညာဖြင့် ထိုပညာကို သိပါသလော။ ထိုသန်လျက်ဖြင့် ထိုသန်လျက်ကို ဖြတ်ပါသလော။ ထိုပုဆိန်ဖြင့် ထိုပုဆိန်ကို ပေါက်ပါသလော။ ထိုဓားမဖြင့် ထိုဓားမကို ခုတ်ပါသလော။ ထိုပဲခွပ် ဖြင့် ထိုပဲခွပ်ကို ရွေပါသလော။ ထိုအပ်ဖြင့် ထိုအပ်ကို ချုပ်ပါသလော။ ထိုလက်ချောင်းဖျားဖြင့် ထိုလက် ချောင်းဖျားကို သုံးသပ်ပါသလော။ ထိုနှာခေါင်းဖျားဖြင့် ထိုနှာခေါင်းဖျားကို သုံးသပ်ပါသလော။ ထို ဦးထိပ်ဖြင့် ထိုဦးထိပ်ကို သုံးသပ်ပါသလော။ ထိုကျင်ကြီးဖြင့် ထိုကျင်ကြီးကို ဆေးကြောပါသလော။ ထို ကျင်ငယ်ဖြင့် ထိုကျင်ငယ်ကို ဆေးကြောပါသလော။ ထိုတံတွေးဖြင့် ထိုတံတွေးကို ဆေးကြောပါသလော။ ထိုပြည်ဖြင့် ထိုပြည်ကို ဆေးကြောပါသလော။ ထိုသွေးဖြင့် ထိုသွေးကို ဆေးကြောပါသလော၅။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရား၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိသည်ဟု မဆိုသင့်ပါသလော၆။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရအားလုံးကို မမြဲသောအားဖြင့် ရှုမြင်အပ်သည် ရှိသော် ထိုဉာဏ်သည်လည်း မမြဲသော အားဖြင့် ရှုမြင်အပ်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၇။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သင်္ခါရအားလုံးတို့ကို မမြဲသောအားဖြင့် ရှုမြင်အပ်သည် ဖြစ်၍ ထိုဉာဏ်သည်လည်း မမြဲသောအားဖြင့် ရှုမြင်အပ်ပြီး ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်တရား၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိ၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဋုပ္ပန္နကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “အလုံးစုံသော တေဘူမကသင်္ခါရတရားတို့ကို အနိစ္စအားဖြင့် မြင်ကုန်သည်ရှိသော် ထိုဉာဏ်သည်လည်း အနိစ္စအားဖြင့် မြင်အပ်သည် မည်၏”ဟူသော စကားကို အမှီပြု၍ သာမညအားဖြင့် ပစ္စုပ္ပန်အာရုံအားလုံး၌ ဖြစ်သောဉာဏ်သည် ရှိ၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏အယူကို တားမြစ်ရန် ဤပဋုပ္ပန္နကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သာမညအားဖြင့် ပစ္စုပ္ပန်တရား၌ ဉာဏ်သည် ရှိနိုင်ခဲ့ပါမူ ခဏပစ္စုပ္ပန်တရား၌လည်း ထိုဉာဏ်သည် ဖြစ်ခဲ့ရာ၏။ ထိုသို့ဖြစ်ခဲ့သော် ဉာဏ်နှစ်ပါးတို့၏ တစ်ပြိုင်နက် မရှိသောကြောင့် ထိုဉာဏ်ဖြင့်ပင် ထိုဉာဏ်ကို သိနိုင်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို ဟောသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ထိုသို့ သိရန် မတတ်ကောင်းသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သန္တတိပစ္စုပ္ပန်ကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အမြွက်ထောင်ခွင့်ကို တားမြစ်လို၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ မိမိအယူကို တည်မြဲစေလိုသောကြောင့် ပရဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ နယအားဖြင့် ထိုဉာဏ်သည် မြင်အပ်သည် မည်ပါ၏။ အာရုံပြုသောအားဖြင့် မြင်အပ်သည် မမည်ပါဟူသော အဓိပ္ပါယ်ဖြင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီ၏ ဝါဒသည် တည်စေသည် မမည်ပါလေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၅၂) ၁၀-ဖလဉာဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သာဝကအား ဖိုလ်၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝကသည် ဖိုလ်၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပညတ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝကအား ဖိုလ်၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝကအား ဖိုလ်၏ တိုးတက်ခြင်း ဆုတ်ယုတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ ဣန္ဒြေတို့၏ တိုးတက်ခြင်း ဆုတ်ယုတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ တိုးတက်ခြင်း ဆုတ်ယုတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝကအား ဖိုလ်၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝကအား ခန္ဓာဟူ၍ ပညတ်ခြင်း အာယတနဟူ၍ ပညတ်ခြင်း ဓာတ်ဟူ၍ ပညတ်ခြင်း သစ္စာဟူ၍ ပညတ်ခြင်း ဣန္ဒြေဟူ၍ ပညတ်ခြင်း ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ပညတ်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝကအား ဖိုလ်၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝကသည် မာရ်ငါးပါးကို အောင်နိုင်သလော၊ လူနတ်တို့၏ ဆရာဖြစ်သလော၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တိုင်အလုံးစုံသော ဉေယျဓမ်တို့ကို သိသလော၊ အလုံးစုံကို သိသလော၊ အလုံးစုံကို့မြင်သလော၊ တရားကြောင့် လူနတ်တို့၏ အရှင်သခင်လော၊ တရားကြောင့် လူနတ်တို့၏ ကိုးကွယ်ရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝကအား ဖိုလ်၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာဝကသည် မဖြစ်သေးသော မဂ်ကို ဖြစ်စေနိုင်သူ၊ မဖြစ်ပေါ်လာသေးသော မဂ်ကို ဖြစ်ပေါ်လာစေသူ၊ မဟောအပ်သေးသော မဂ်ကို ဟောပြောသူ၊ မဂ်ကို သိသူ၊ မဂ်ကို နားလည်သူ၊ မဂ်၌ ကျွမ်းကျင်သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သာဝကအား ဖိုလ်၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သာဝကသည် ဉာဏ်မရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သာဝကအား ဖိုလ်၌ (သိသော) ဉာဏ်သည် ရှိ၏။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဖလဉာဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">မဟာပဏ္ဏာသက ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “ဘုရားရှင်တို့သည်လည်းကောင်း၊ သာဝကတို့သည်လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါတို့အား အရိယာဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းငှါ တရားဟောကြကုန်၏။ ဤသို့ တူသည်၏ အဖြစ်အားဖြင့် ဘုရားရှင်တို့အား ထိုထိုသတ္တဝါတို့ ရောက်အပ်သော ဖလဉာဏ်ရှိသကဲ့သို့ တပည့်သာဝကတို့အားလည်း ထိုသတ္တဝါတို့ ရောက်အပ်သော ဖလဉာဏ် ရှိ၏”ဟု အယူရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ ဝါဒကို တားမြစ်ရန် ဤဖလဉာဏကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၆-ဆဋ္ဌဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၅၃) ၁-နိယာမကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နိယာမ (မဂ်) သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုနိယာမ (မဂ်) သည် ငြိမ်းအေးရာ ပုန်းအောင်းရာ မှီခိုရာ ကိုးကွယ်ရာ လဲလျောင်းရာ မရွေ့ မလျောရာ မသေရာ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိယာမ (မဂ်) သည် အသင်္ခတလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော၊ မှီခိုရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော၊ ကိုးကွယ် ရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော၊ လဲလျောင်းရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော၊ မရွေ့လျောရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော၊ မသေရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော၊ နိဗ္ဗာန်တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နှစ်ပါးသော နိဗ္ဗာန်တို့၏ မြင့်ကုန်နိမ့်ကုန်သည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း၊ ယုတ်ကုန် မြတ်ကုန်သည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း၊ သာလွန်ခြင်း ယုတ်ညံ့ခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း၊ အကွဲအပြားသည်လည်းကောင်း၊ အရေးအကြောင်းသည်လည်းကောင်း၊ အကြားသည် လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိယာမ (မဂ်) သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိယာမ (မဂ်) သို့ ရောက်ကုန် ရကုန် ဥပါဒ်စေကုန် ကောင်းစွာ ဥပါဒ်စေကုန် ပေါ်ပေါက်စေကုန် ကောင်းစွာ ပေါ်ပေါက်စေကုန် ဖြစ်ပေါ်စေကုန် ကောင်းစွာ ဖြစ်ပေါ်စေကုန် ဖြစ်စေကုန် ကောင်းစွာ ဖြစ်စေကုန်သော အချို့သူတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အချို့သူတို့သည် အသင်္ခတတို့ ရောက်ကုန် ရကုန် ဥပါဒ်ဖြစ်စေကုန် ကောင်းစွာ ဥပါဒ်စေကုန် ပေါ်ပေါက်စေကုန် ကောင်းစွာ ပေါ်ပေါက်စေကုန် ဖြစ်ပေါ်စေကုန် ကောင်းစွာ ဖြစ်ပေါ်စေကုန် ဖြစ်စေကုန် ကောင်းစွာ ဖြစ်စေကုန်သော အချို့သူတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နိယာမ (မဂ်) သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိယာမ (မဂ်) သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိနိယာမ (မဂ်) သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိနိယာမ (မဂ်) သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိနိယာမ (မဂ်) သည်။ပ။ အနာဂါမိနိယာမ (မဂ်) သည်။ပ။ အရဟတ္တ နိယာမ (မဂ်) သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တနိယာမ (မဂ်) သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိနိယာမ (မဂ်) သည် အသင်္ခတလော။ပ။ အရဟတ္တနိယာမ (မဂ်) သည် အသင်္ခတလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် ငါးပါးတို့လော၄။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် ငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၅။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် ငါးပါးတို့လော။ပ။ အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိယာမ (မဂ်) သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲ ဖြစ်သော) မိစ္ဆတ္တ နိယာမသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော မိစ္ဆတ္တနိယာမသည် အသင်္ခတလော၆။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် မိမိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော သမ္မတ္တနိယာမမဂ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နိယာမ (မဂ်) သည် အသင်္ခတတည်းဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နိယာမ (မဂ်) သည် ဖြစ်ပြီး၍ ချုပ်လတ်သော် အနိယတ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် နိယာမ (မဂ်) သည် အသင်္ခတတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော မိစ္ဆတ္တနိယာမသည် ဖြစ်ပြီး၍ ချုပ်လတ်သော် အနိယတ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် စုတိ၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲ ဖြစ်သော မိစ္ဆတ္တနိယာမသည် အသင်္ခတတရားတည်း။</p> <p style="text-align: center;">နိယာမကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဘဗ္ဗော နိယာမံ ဩက္ကမိတုံ ကုသလေသု ဓမ္မေသု သမ္မတ္တံ-ဟု ဟောတော်မူသောကြောင့် အရိယာမဂ်ကို နိယာမဟု ဆိုအပ်၏၊ နိယာမ မည်သော အရိယာမဂ်သည် ဖြစ်ပေါ်ပြီး၍ ချုပ်ပျောက်သွားပါသော်လည်း ပုဂ္ဂိုလ်သည် အနိယတ မည်သည် မဖြစ်နိုင်၊ ထို့ကြောင့် ထိုအရိယာမဂ်သည် မြဲသောအနက်ကြောင့် အသင်္ခတ မည်၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့၏ အယူကို တားမြစ်ရန် ဤနိယာမကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဖြစ်ခြင်းချုပ်ခြင်း ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ မဂ်သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်သော်လည်း နိယာမ ရှိသည့်အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ အသင်္ခတငါးပါးဟု လာသောအရာ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ တစ်ဖန် နောက်ထပ်မေးမြန်းလတ်သော် သမ္မတ္တနိယာမလေးပါးတို့ကို နိယာမဟု ဟောသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ နိဗ္ဗာန်၏လည်း အသင်္ခတမည်သောကြောင့်လည်းကောင်း ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ နိယာမသဒ္ဒါသာမညဖြင့် အသင်္ခတအဖြစ်၏ ယုတ္တိမရှိသည်ကို ပြလို၍ မေးသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၅၄) ၂-ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည်) ငြိမ်းအေးရာ ပုန်းအောင်ရာ မှီခိုရာ ကိုးကွယ်ရာ လဲလျောင်းရာ မရွေ့လျောရာ မသေရာ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် အသင်္ခတလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော၊ မှီခိုရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော၊ ကိုးကွယ် ရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော၊ လဲလျောင်းရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော၊ မရွေ့လျောရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော၊ မသေရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော၊ နိဗ္ဗာန်တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နှစ်ပါးသော နိဗ္ဗာန်တို့၏ မြင့်ကုန် နိမ့်ကုန်သည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း၊ ယုတ်သည် မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း၊ သာလွန်ခြင်း ယုတ်ညံ့ခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ အပိုင်း အခြားသည်လည်းကောင်း၊ အကွဲအပြားသည်လည်းကောင်း၊ အရေးအကြောင်းသည်လည်းကောင်း၊ အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့် (ဖြစ်သော) သင်္ခါရတို့သည် အသင်္ခတတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့် (ဖြစ်သော) သင်္ခါရတို့သည် သင်္ခတတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရဟူသော အကြောင်းကြောင့် (ဖြစ်သော) ဝိညာဏ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရဟူသော အကြောင်းကြောင့် (ဖြစ်သော) ဝိညာဏ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် (ဖြစ်သော) နာမ် ရုပ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် (ဖြစ်သော) နာမ် ရုပ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇာတိဟူသော အကြောင်းကြောင့် (ဖြစ်သော) ဇရာမရဏသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇာတိဟူသော အကြောင်းကြောင့် (ဖြစ်သော) ဇရာမရဏသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် အသင်္ခတဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဇာတိဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဇရာမရဏသည် ဖြစ်၏။ (အကြင် ဓာတ်သဘောသည်) မြတ်စွာဘုရားတို့ ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့်သော်လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရားတို့ ပွင့်တော်မမူခြင်းကြောင့်သော်လည်းကောင်း တည်ရှိသည်သာ (ဖြစ်၏)။ ထိုဓာတ်သဘောသည် တရားတို့၏ တည်သည်၏အဖြစ် တရားတို့၏ မြဲသည်၏အဖြစ် ဤအကျိုးတရားတို့၏ အကြောင်းတရား၏ အဖြစ်ပေ တည်း။ ထိုဓာတ်သဘောကို မြတ်စွာဘုရားသည် ကောင်းစွာ သိတော်မူ၏၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူ၏၊ ကောင်းစွာ သိပြီး၍ ထိုးထွင်းသိပြီး၍ ဟောကြားတော်မူ၏၊ ဟောပြတော်မူ၏၊ ပညတ်တော်မူ၏၊ ထားတော်မူ၏၊ ဖွင့်ပြတော်မူ၏၊ ဝေဖန်တော်မူ၏၊ ပေါ်လွင်အောင် ပြုတော်မူ၏၊ ကြည့်ရှုကြကုန်လော့ဟူ၍ လည်း မိန့်တော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဇာတိဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဇရာမရဏသည် ဖြစ်၏။ ရဟန်းတို့ ဘဝဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဇာတိသည် ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့် သင်္ခါရတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏။ (အကြင်ဓာတ်သဘောသည်) မြတ်စွာဘုရားတို့၏ ပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့်သော်လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရားတို့ မပွင့်တော်မူခြင်းကြောင့်သော်လည်းကောင်း တည်ရှိသည်သာ ဖြစ်၏။ ထိုဓာတ်သဘောသည်။ပ။ ကြည့်ရှုကြကုန်လော့ဟူ၍လည်း မိန့်တော်မူ၏။ ရဟန်းတို့ အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့် သင်္ခါရတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် အကျိုးဖြစ်ရာ၌ မှန်ကန်သည်၏ အဖြစ် မချွတ်ယွင်းသည်၏ အဖြစ် တစ်မျိုးတခြား မဟုတ်သည်၏ အဖြစ် ဤအကျိုးတရားတို့၏ အကြောင်းတရား၏ အဖြစ်ကို ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် အသင်္ခတတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့် သင်္ခါရတို့ ဖြစ်ကုန်၏ဟူသော ထိုစကား၌ အကြင်တရားတို့၏ တည်သည်၏ အဖြစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် အသင်္ခတလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။ပ။ အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့် သင်္ခါရတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏ဟူသော ထိုစကား၌ တရားတို့၏ တည်တံ့သည်၏ အဖြစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် အသင်္ခတလော၊ သင်္ခါရဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟူသော ထိုစကား၌ တရားတို့၏ တည်တံ့သည်၏ အဖြစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် အသင်္ခတလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် သုံးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် သုံးပါးတို့လော။ပ။ အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့် သင်္ခါရတို့သည် ဖြစ်ကုန်၏ဟူသော ထိုစကား၌ တရားတို့၏ တည်သည်၏ အဖြစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် အသင်္ခတလော၊ သင်္ခါရဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟူသော ထိုစကား၌ တရားတို့၏ တည်သည်၏ အဖြစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် အသင်္ခတလော။ပ။ ဇာတိဟူသော ကြောင်းကြောင့် ဇရာမရဏသည် ဖြစ်၏ဟူသော ထိုစကား၌ တရားတို့၏ တည်သည်၏ အဖြစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် အသင်္ခတလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော၊ မှီခိုရာတို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။ပ။ အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “ဥပ္ပါဒါ ဝါ တထာဂတာနံ အနုပ္ပါဒါ ဝါ တထာဂတာနံ ဌိတာဝ သာ ဓာတု ဓမ္မဋ္ဌိတတာ ဓမ္မနိယာမတာ ဣဒပစ္စယတာ အယံ ဝုစ္စတိ ဘိက္ခဝေ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒေါ” အစရှိသော စကားကို နိဒါနဝဂ္ဂသံယုတ်၌ ဟောတော်မူသောကြောင့် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် အသင်္ခတဟု အယူရှိသူ ပုဗ္ဗသေလိယနှင့် မဟိသာသကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူကို တားမြစ်လို၍ ဤပဋိစ္စသမုပ္ပါဒကထာကို ဟောသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၅၅) ၃-သစ္စကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သစ္စာလေးပါးတို့သည် အသင်္ခတတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် လေးပါးတို့လော၊ မှီခိုရာတို့သည် လေးပါးတို့လော၊ ကိုးကွယ်ရာတို့သည် လေးပါးတို့လော၊ လဲလျောင်းရာတို့သည် လေးပါးတို့လော၊ မရွေ့လျောရာတို့သည် လေးပါးတို့လော၊ မသေရာတို့သည် လေးပါးတို့လော၊ နိဗ္ဗာန်တို့သည် လေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်တို့သည် လေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်လေးပါးတို့၏ မြင့်ကုန် နိမ့်ကုန်သည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း၊ ယုတ်သည် မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း၊ လွန်ကဲခြင်း ယုတ်လျော့ခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ အပိုင်းအခြားသည်လည်းကောင်း၊ အကွဲအပြားသည်လည်းကောင်း၊ အရေးအကြောင်းသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယိကဒုက္ခ စေတသိကဒုက္ခ သောက ပရိဒေဝ ဒုက္ခ ဒေါမနဿ ဥပါယာသတို့သည် အသင်္ခတတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမတဏှာ ဘဝတဏှာ ဝိဘဝတဏှာသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ပ။ သမ္မာသမာဓိသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယိကဒုက္ခ စေတသိကဒုက္ခ သောက ပရိဒေဝ ဒုက္ခ ဒေါမနဿ ဥပါယာသတို့သည် သင်္ခတတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမတဏှာ ဘဝတဏှာ ဝိဘဝတဏှာသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ပ။ သမ္မာသမာဓိသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာသည် အသင်္ခတဖြစ်၍ နိရောဓသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အသင်္ခတဖြစ်၍ ဒုက္ခသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာသည် အသင်္ခတဖြစ်၍ နိရောဓသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာသည် အသင်္ခတဖြစ်၍ သမုဒယသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာသည် အသင်္ခတဖြစ်၍ နိရောဓသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာသည် အသင်္ခတဖြစ်၍ မဂ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသစ္စာသည် အသင်္ခတဖြစ်ပါလျက် ဒုက္ခသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာသည် အသင်္ခတဖြစ်ပါလျက် နိရောဓသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမုဒယသစ္စာသည် အသင်္ခတဖြစ်ပါလျက် သမုဒယသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာသည် အသင်္ခတဖြစ်ပါလျက် နိရောဓသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ္ဂသစ္စာသည် အသင်္ခတဖြစ်ပါလျက် မဂ်သည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသစ္စာသည် အသင်္ခတဖြစ်ပါလျက် နိရောဓသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သစ္စာလေးပါးတို့သည် အသင်္ခတတို့ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤတရားလေးပါးတို့သည် မှန်ကုန်၏၊ မချွတ်ယွင်းကုန်၊ တစ်မျိုး တစ်မည် မဖြစ်ကုန်။ အဘယ်လေးပါးတို့နည်း၊ ရဟန်းတို့ ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း၊ ဤသို့လျှင် ဤဆင်းရဲခြင်းသည် မှန်၏၊ ဤဆင်းရဲသည် မချွတ်ယွင်း၊ ဤဆင်းရဲသည် တစ်မျိုးတစ်မည် မဖြစ်။ပ။ ဤတရားကား ဆင်းရဲကြောင်းတည်း။ပ။ ဤတရားကား ဆင်းရဲချုပ်ရာတည်း။ပ။ ဤတရားကား ဆင်းရဲချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်တည်း၊ ဤသို့လျှင် ဤဆင်းရဲချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်သည် မှန်၏၊ ဤဆင်းရဲချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်သည် မချွတ်ယွင်း၊ ဤဆင်းရဲချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်သည် တစ်မျိုးတခြား မဖြစ်။ ရဟန်းတို့ ဤတရားလေးပါးတို့သည် မှန်ကုန်၏၊ မချွတ်ယွင်းကုန်၊ တစ်မျိုးတခြား မဖြစ်ကုန်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် သစ္စာလေးပါးတို့ကား အသင်္ခတတို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">သစ္စကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ စတ္တာရိမာနိ ဘိက္ခဝေ တထာနိ အဝိတထာနိ ဟူသော သုတ်ကို အမှီပြု၍ သစ္စာလေးပါး တို့သည် မြဲကုန်၏၊ အသင်္ခတ ဖြစ်ကုန်၏ဟု အယူရှိသူ ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်လျက် ဤသစ္စကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဒုက္ခသမုဒယမဂ္ဂတို့၌ ဝတ္ထုသစ္စာသည် သင်္ခတ၊ လက္ခဏသစ္စာသည် အသင်္ခတ၊ နိရောဓ၌ ဝတ္ထုသစ္စာ မရှိ၊ အသင်္ခတသာ ဖြစ်၏ဟူသော အလိုဖြင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ မိမိအယူ၏ အစွမ်းဖြင့် လက္ခဏသစ္စာကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဝတ္ထုသစ္စာကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိပက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၅၆) ၄-အာရုပ္ပကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနတရားသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အာကာသာနဉ္စာယတနသည်) နိဗ္ဗာန်လော၊ ပုန်းအောင်းရာ မှီခိုရာ ကိုးကွယ်ရာ လဲလျောင်းရာ မရွေ့လျောရာ မသေရာ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနတရားသည် အသင်္ခတလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။ပ။ အကြားသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနတရားသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနတရားသည် ဖြစ်ရာ'ဘဝ'လော၊ လားရောက်ရာ'ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည်နေရာ ‘သတ္တဝါသ'လော၊ ကျင်လည်ရာ ‘သံသရာ'လော၊ ခန္ဓာအဖို့အစု ‘ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာ ‘ဝိညာဏဋ္ဌိတိ'လော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတသည် ဖြစ်ရာ ‘ဘဝ'လော၊ လားရောက်ရာ ‘ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည် နေရာ ‘သတ္တဝါသ'လော၊ ကျင်လည်ရာ ‘သံသရာ'လော၊ ခန္ဓာအဖို့အစု ‘ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာ ‘ဝိညာဏဋ္ဌိတိ'လော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်နိုင်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတသို့ ရောက်နိုင်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသို့ ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတသို့ ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံ၌ သတ္တဝါတို့သည် ဖြစ်ကုန်သလော၊ အိုကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ ရွေ့လျောကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေ နေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတ၌ သတ္တဝါတို့သည် ဖြစ်ကုန်သလော၊ အိုကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ ရွေ့လျောကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေ နေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံ၌ ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတ၌ ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဘုံသည် စတုဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတသည် စတုဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အရူပဈာန်လေးပါးတို့ကို အသင်္ခတတို့ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အရူပဈာန်လေးပါးတို့ကို မတုန်လှုပ်သောတရားတို့”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ် ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အရူပဈာန်လေးပါးတို့ကို မတုန်လှုပ်သော တရားတို့ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အရူပဈာန်လေးပါးတို့သည် အသင်္ခတတို့တည်းဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">အာရုပ္ပကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ စတ္တာရော အာရုပ္ပါ အာနေဉ္စာဟူသော စကားကို အမှီပြု၍ ထိုအရူပတရားအားလုံးတို့သည် အသင်္ခတတို့သာတည်းဟု အယူရှိသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအာရုပ္ပကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သာဝကသုတ်ကို အနက်ကို မသိဘဲ ဆောင်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဆောင်သော်လည်း မဆောင်သည်နှင့် တူတော့သည်သာတည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၅၇) ၅-နိရောဓသမာပတ္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုနိရောဓသမာပတ်သည် ငြိမ်းအေးရာ ပုန်းအောင်းရာ မှီခိုရာ ကိုးကွယ်ရာ လဲလျောင်းရာ မရွေ့လျောရာ မသေရာ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ်သည် အသင်္ခတလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။ပ။ အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်စေတသိက်စိတ္တဇရုပ်တို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်ကုန် ရကုန် ဥပါဒ်စေကုန် ကောင်းစွာ ဥပါဒ်စေကုန် ပေါ်ပေါက်စေကုန် ကောင်းစွာ ပေါ်ပေါက်စေကုန် ဖြစ်ပေါ်စေကုန် ကောင်းစွာ ဖြစ်ပေါ်စေကုန် ဖြစ်စေကုန် ကောင်းစွာ ဖြစ်စေကုန်သော အချို့သူတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတသို့ ရောက်ကုန် ရကုန် ဥပါဒ်စေကုန် ကောင်းစွာ ဥပါဒ်စေကုန် ပေါ်ပေါက်စေကုန် ကောင်းစွာ ပေါ်ပေါက်စေကုန် ဖြစ်ပေါ်စေကုန် ကောင်းစွာ ဖြစ်ပေါ်စေကုန် ဖြစ်စေကုန် ကောင်းစွာ ဖြစ်စေကုန်သော အချို့သူတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ငြိမ်းခြင်း (နိရောဓ)ကြောင့် ဖြူစင်ခြင်း (နိရောဓမှ) ထခြင်းသည် ထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ထင်ရှားပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတကြောင့် ဖြူစင်ခြင်း (အသင်္ခတမှ) ထခြင်းသည် ထင်ရှားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ်ဝင်စားသူအား ဝစီသင်္ခါရသည် ရှေးဦးစွာ ချုပ်သလော၊ ထို့နောက် ကာယသင်္ခါရ ထို့နောက် စိတ္တသင်္ခါရသည် ချုပ်ပါသလော၃။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတသို့ ရောက်သူအား ဝစီသင်္ခါရသည် ရှေးဦးစွာ ချုပ်သလော၊ ထို့နောက် ကာယသင်္ခါရ ထို့နောက် စိတ္တသင်္ခါရသည် ချုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ်မှ ထသူအား စိတ္တသင်္ခါရသည် ရှေးဦးစွာ ဖြစ်သလော၊ ထို့နောက် ကာယသင်္ခါရ ထို့နောက် စိတ္တသင်္ခါရသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတမှ ထသူအား စိတ္တသင်္ခါရသည် ရှေးဦးစွာ ဖြစ်သလော၊ ထို့နောက် ကာယသင်္ခါရ ထို့နောက် ဝစီသင်္ခါရသည် ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ်မှ ထသူကို သုညတဖဿလည်းကောင်း၊ အနိမိတ္တဖဿလည်းကောင်း၊ အပ္ပဏိဟိတဖဿလည်းကောင်း ဤသို့ ဖဿသုံးမျိုးတို့သည် တွေ့ထိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တွေ့ထိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတမှ ထသူကို သုညတဖဿလည်းကောင်း၊ အနိမိတ္တဖဿလည်းကောင်း၊ အပ္ပဏိဟိတဖဿလည်းကောင်း ဤသို့ ဖဿသုံးမျိုးတို့သည် တွေ့ထိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ်မှ ထပြီးသူ၏ စိတ်သည် ဆိတ်ငြိမ်မှုသို့ ညွတ်သည် ဆိတ်ငြိမ်မှုသို့ ကိုင်းသည် ဆိတ်ငြိမ်မှုသို့ ရှိုင်းသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတမှ ထပြီးသူ၏ စိတ်သည် ဆိတ်ငြိမ်မှုသို့ ညွတ်သည် ဆိတ်ငြိမ်မှုသို့ ကိုင်းသည် ဆိတ်ငြိမ်မှုသို့ ရှိုင်းသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၅၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ်သည် အသင်္ခတတည်းဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ခတတည်းဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်နိရောဓသမာပတ်သည် အသင်္ခတတည်း၄။</p> <p style="text-align: center;">နိရောဓသမာပတ္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ခန္ဓာလေးပါးတို့၏ မဖြစ်ခြင်းသည်ပင် နိရောဓသမာပတ်မည်၏၊ သင်္ခတ အသင်္ခတ လက္ခဏာတို့ မရှိသောကြောင့် သင်္ခတဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသင်္ခတဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်။ သင်္ခတ မဟုတ်သောကြောင့် အသင်္ခတဟု အယူရှိသူ အန္ဓကနှင့် ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤနိရောဓသမာပတ္တိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အသင်္ခတတရားကြောင့် ဖြူစင်ခြင်း ထခြင်း မရှိနိုင်ရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဝိတက် ဝိစာရတို့သည် ဝစီသင်္ခါရမည်၏၊ ထွက်သက်ဝင်သက်သည် ကာယသင်္ခါရမည်၏၊ သညာ ဝေဒနာတို့သည် စိတ္တသင်္ခါရမည်၏။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပရဝါဒီဆရာသည် သင်္ခတ မဟုတ်သောကြောင့် အသင်္ခတဟု အယူရှိ၏၊ ဤအယူသည် အသင်္ခတဖြစ်၍ အကြောင်းယုတ္တိ မရှိပေ၊ ထို့ကြောင့် ထိုစကားကို ဆိုသော်လည်း မဆိုသည်နှင့် တူ၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၅၈) ၆-အာကာသကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အာကာသသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအာကာသသည် ငြိမ်းအေးရာ ပုန်းအောင်းရာ မှီခိုရာ ကိုးကွယ်ရာ လဲလျောင်းရာ ရွေ့လျောရာ မသေရာ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသသည် အသင်္ခတလော၊ နိဗ္ဗာန်သည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုန်းအောင်းရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။ပ။ အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသသည် အသင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသမဟုတ်သည်ကို အာကာသဟု ပြုလုပ်သော အချို့သူတို့ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခတကို အသင်္ခတဟု ပြုလုပ်သော အချို့သူတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသကို အာကာသမဟုတ်ဟု ပြုလုပ်သော အချို့သူတို့ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတကို သင်္ခတဟု ပြုလုပ်သော အချို့သူတို့ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသ၌ ငှက်တို့သည် ပျံသွားကုန်သလော၊ လ နေတို့သည် သွားကုန်သလော၊ ကြယ်အပေါင်းတို့သည် သွားကုန်သလော၊ တန်ခိုးကို ဖန်ဆင်းကုန်သလော၊ လက်ရုံးကို လှုပ်ရှားစေကုန်သလော၊ လက်ကို လှုပ်ရှားစေကုန်သလော၊ ခဲကို ပစ်လွှင့်ကုန်သလော၊ ဆောက်ပုတ်ကို ပစ်လွှင့်ကုန်သလော၊ တန်ခိုးကို (လှံကို) ပစ်လွှင့်ကုန်သလော၊ မြားကို ပစ်လွှင့်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတ၌ ငှက်တို့သည် ပျံသွားကုန်သလော၊ လ နေတို့သည် သွားကုန်သလော၊ ကြယ်အပေါင်းတို့သည် သွားကုန်သလော၊ တန်ခိုးကို ဖန်ဆင်းကုန်သလော၊ လက်ရုံးကို လှုပ်ရှားစေကုန်သလော၊ လက်ကို လှုပ်ရှားစေကုန်သလော၊ ခဲကို ပစ်လွှင့်ကုန်သလော၊ ဆောက်ပုတ်ကို ပစ်လွှင့်ကုန်သလော၊ တန်ခိုးကို (လှံကို) ပစ်လွှင့်ကုန်သလော၊ မြားကို ပစ်လွှင့်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အာကာသကို ဝန်းရံစေ၍ အိမ်တို့ကို ဆောက်လုပ်ကုန်သလော၊ ကျီကြတို့ကို ဆောက်လုပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆောက်လုပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတကို ဝန်းရံစေ၍ အိမ်တို့ကို ဆောက်လုပ်ကုန်သလော၊ ကျီကြတို့ကို ဆောက်လုပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရေတွင်းကို တူးအပ်သည်ရှိသော် အာကာသမဟုတ်သော အရာသည် အာကာသ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခတမဟုတ်သော အရာသည် အသင်္ခတ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤ သို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရေမရှိသော ရေတွင်းကို ရေဖြင့် ပြည့်စေအပ်သည်ရှိသော် စပါးမရှိသော ကျီကြကို (စပါးဖြင့်) ပြည့်စေအပ်သည်ရှိသော် အချည်းနှီးသော အိုးကို ရေဖြင့် ပြည့်စေအပ်သည်ရှိသော် အာကာသသည် ကွယ်ပျောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကွယ်ပျောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသင်္ခတသည် ကွယ်ပျောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အာကာသသည် အသင်္ခတဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာကာသသည် သင်္ခတလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အာကာသသည် အသင်္ခတတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အာကာသကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အာကာသသည် ပရိစ္ဆေဒါကာသ၊ ကသိဏုဂ္ဃါဋိမာကာသ၊ အဇဋာကာသဟု သုံးပါးရှိ၏။ ထိုတွင် ပရိစ္ဆေဒါကာသသည် သင်္ခတ ဖြစ်၏၊ ကျန်နှစ်ပါးတို့သည် ပညတ်မျှသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုပညတ်မျှဖြစ်သော အာကာသနှစ်ပါးတို့သည် သင်္ခတ မဟုတ်သောကြောင့် အသင်္ခတဟု အယူရှိသူ ဥတ္တရာပထကနှင့် မဟိသာသကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအာကာသကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၅၉) ၇-အာကာသော သနိဒဿနောတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အာကာသသည် မြင်အပ်သော သဘောရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသသည် ရူပါရုံလော၊ ရူပါယတနလော၊ ရူပဓာတ်လော၊ အညိုလော၊ အရွှေလော၊ အနီလော၊ အဖြူလော၊ မျက်စိဖြင့် မြင်ထိုက်ပါသလော၊ မျက်စိ၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ မျက်စိအား ထင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာကာသသည် မြင်အပ်သော သဘောရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ အာကာသကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ အာကာသကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ အာကာသကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါ၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ရူပါရုံတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ရူပါရုံတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ် ဖြစ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) သည် ရှိခဲ့ပါမူ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ အာကာသကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခု ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အာကာသသည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သစ်ပင်နှစ်ပင်တို့၏ အကြားကိုလည်းကောင်း၊ တိုင်နှစ်လုံးတို့၏ အကြားကိုလည်းကောင်း၊ သံကောက် (သော့) ပေါက်ကိုလည်းကောင်း၊ လေသာပြူတင်းပေါက်ကိုလည်းကောင်း မြင်ရသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ရပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သစ်ပင်နှစ်ပင်တို့၏ အကြားကိုလည်းကောင်း၊ တိုင်နှစ်လုံးတို့၏ အကြားကိုလည်းကောင်း၊ သံကောက် (သော့) ပေါက်ကိုလည်းကောင်း၊ လေသာပြူတင်းပေါက်ကိုလည်းကောင်း မြင်ရပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အာကာသသည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏၅။</p> <p style="text-align: center;">အာကာသော သနိဒဿနောတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သံကောက်ပေါက် (သော့ပေါက်) အစရှိသည်တို့၌ ဉာဏ် (အမြင်) ဖြစ်ခြင်းကို အမှီပြု၍ အဇဋာကာသအားလုံးသည် မြင်အပ်သောသဘောရှိသော သနိဒဿနမည်၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အာကာသသည် သနိဒဿနသဘောရှိမူ ဤသို့ အပြားရှိရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤအမေးကို မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဤသို့သဘောရှိသော သုတ်မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တိုင်နှစ်လုံးတို့၏ အကြားဖြစ်သော အာကာသကို စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိနိုင်ခြင်းကို အမှီပြု၍ ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဤနေရာ၌ သစ်ပင် စသည်တို့၏ အဆင်းကို မြင်၍ အကြား၌ ရုပ်မရှိသည်ကို အာကာသတည်းဟု မနောဒွါရဝိညာဏ် ဖြစ်ခြင်းမျှသာ၊ စက္ခုဝိညာဏ် မဟုတ်၊ (ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီ၏စကား မတည်)။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၆၀) ၈-ပထဝီဓာတု သနိဒဿနာတိအာဒီကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီဓာတ်သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပထဝီဓာတ်သည် ရူပါရုံလော၊ ရူပါယတနလော၊ ရူပဓာတ်လော၊ အညိုလော၊ အရွှေလော၊ အနီလော၊ အဖြူလော၊ စက္ခုဖြင့် မြင်အပ်ပါသလော၊ စက္ခု၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ စက္ခုအား ထင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပထဝီဓာတ်သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ပထဝီဓာတ်ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ပထဝီဓာတ်ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ပထဝီဓာတ်ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ရူပါရုံတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ရူပါရုံတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိခဲ့ပါမူ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ပထဝီကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပထဝီဓာတ်သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြေကို ကျောက်ကို တောင်ကို မြင်ရသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ရပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မြေကို ကျောက်ကို တောင်ကို မြင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ပထဝီဓာတ်သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာပေါဓာတ်သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရေကို မြင်ရသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ရပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရေကို မြင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အာပေါဓာတ်သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တေဇောဓာတ်သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တောက်လောင်နေသော မီးကို မြင်ရသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ရပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ တောက်လောင်နေသော မီးကို မြင်ရပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် တေဇောဓာတ်သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝါယောဓာတ်သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လေသည် လှုပ်ရှားစေအပ်သော သစ်ပင်တို့ကို မြင်ရသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ရပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ လေသည် လှုပ်ရှားစေအပ်သော သစ်ပင်တို့ကို မြင်ရခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဝါယောဓာတ်သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပထဝီဓာတု သနိဒဿနာတိအာဒိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကျောက် ရေ မီးလျှံ သစ်ပင်လှုပ်ခြင်း စသည်တို့နှင့် စက္ခုစသော ဣန္ဒြေငါးပါးတို့၏ တည်ရာ စသည်တို့၏ အဆင်းဟူသော ဝဏ္ဏာယတနကိုလည်းကောင်း၊ ကာယဝိညတ်ဖြစ်သောအခါ၌ လက်ခြေ စသည်တို့၏ အဆင်းကိုလည်းကောင်း မြင်ရ၍ ပထဝီဓာတ် စသည်တို့သည် သနိဒဿနတို့တည်းဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၆၁) ၉-စက္ခုန္ဒြိယံ သနိဒဿနန္တိအာဒိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေသည် မြင်အပ်သော သဘောရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေသည် ရူပါရုံလော၊ ရူပါယတနလော၊ ရူပဓာတ်လော။ပ။ စက္ခုအား ထင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေသည် မြင်အပ်သော သဘောရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ စက္ခုန္ဒြေကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤ်သို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ စက္ခုန္ဒြေကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ စက္ခုန္ဒြေကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ရူပါရုံတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) သည် ရှိခဲ့ပါမူ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ စက္ခုန္ဒြေကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စက္ခုကို သောတကို ဃာနကို ဇိဝှါကို ကာယကို မြင်နိုင်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အကယ်၍ စက္ခုကို သောတကို ဃာနကို ဇိဝှါကို ကာယကို မြင်နိုင်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဣန္ဒြေငါးပါးတို့သည် မြင်အပ်သော သဘောရှိကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-align: center;">စက္ခုန္ဒြိယံ သနိဒဿနန္တိအာဒိကထာ ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">(၆၂) ၁၀-ကာယကမ္မံ သနိဒဿနန္တိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကာယကံသည် မြင်အပ်သော သဘောရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယကံသည် ရူပါရုံလော၊ ရူပါယတနလော၊ ရူပဓာတ်လော၊ အညိုလော၊ အရွှေလော၊ အနီလော၊ အဖြူလော၊ စက္ခုဖြင့် မြင်အပ်ပါသလော၊ စက္ခု၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ စက္ခုအား ထင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယကံသည် မြင်အပ်သော သဘောရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကာယကံကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကာယကံကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကာယကံကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ရူပါရုံကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ရူပါရုံကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိခဲ့ပါမူ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကာယကံကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခု ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကာယကံသည် မြင်အပ်သော သဘောရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှေ့သို့ တက်သည်ကို နောက်သို့ ဆုတ်သည်ကို တူရူ ကြည့်ရှုသည်ကို တစောင်း ကြည့်ရှုသည်ကို ကွေးသည်ကို ဆန့်သည်ကို မြင်ရသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ရပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရှေ့သို့ တက်သည်ကို နောက်သို့ ဆုတ်သည်ကို တူရူ ကြည့်ရှုသည်ကို တစောင်းကြည့်သည်ကို ကွေးသည်ကို ဆန့်သည်ကို မြင်ရခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ကာယကံသည် မြင်အပ်သော သဘော ရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကာယကမ္မံ သနိဒဿနန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">၇-သတ္တမဝဂ် (၆၃)</h3> <h3 style="text-align:center;">၁-သင်္ဂဟိတကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အချို့သောတရားတို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်ကုန်သော အချို့သော တရားတို့သည် မရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အချို့သောတရားတို့ဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန် အကျဉ်းပြဆိုခြင်းသို့ ရောက် ကုန် (အချို့သော တရားတို့၌) အကျုံးဝင်ကုန်သော အချို့သောတရားတို့ ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အချို့သောတရားတို့ဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန် အကျဉ်းပြဆိုခြင်းသို့ ရောက်ကုန် (အချို့သော တရားတို့၌) အကျုံးဝင်ကုန်သော အချို့သောတရားတို့သည် ရှိခဲ့ပါ ကုန်မူ အချို့သော တရားတို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်သော အချို့သော တရားတို့သည် မရှိကုန်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် အဘယ်ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စက္ခာယတနသည် ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် စက္ခာယတနကို ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ပ။ ဃာနာယတနသည်။ပ။ ဇိဝှါယတနသည်။ပ။ ကာယာ ယတနသည် အဘယ်ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသနည်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပက္ခခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာယာယတနသည် ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ကာယာယတနကို ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါယတနသည်။ပ။ သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်။ပ။ ရသာယတနသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် အဘယ်ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသနည်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနကို ရူပက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာသည် အဘယ်ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သုခဝေဒနာသည် ဝေဒနာက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် သုခဝေဒနာကို ဝေဒနာက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဝေဒနာသည်။ပ။ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာသည် အဘယ်ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာသည် ဝေဒနာက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အဒုက္ခမသုခဝေဒနာကို ဝေဒနာက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုသမ္ဖဿကြောင့် ဖြစ်သော သညာသည် အဘယ်ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သညာက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စက္ခုသမ္ဖဿကြောင့် ဖြစ်သော သညာသည် သညာက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် စက္ခုသမ္ဖဿကြောင့် ဖြစ်သော သညာကို သညာ က္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတသမ္ဖဿကြောင့် ဖြစ်သော သညာသည်။ပ။ မနောသမ္ဖဿကြောင့် ဖြစ်သော သညာသည် အဘယ်ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သညာက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မနောသမ္ဖဿကြောင့် ဖြစ်သော သညာသည် သညာက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် မနောသမ္ဖဿကြောင့် ဖြစ်သော သညာကို သညာက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုသမ္ဖဿကြောင့် ဖြစ်သော စေတနာသည်။ပ။ မနောသမ္ဖဿကြောင့် ဖြစ်သော စေတနာသည် အဘယ်ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မနောသမ္ဖဿကြောင့် ဖြစ်သော စေတနာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် မနောသမ္ဖဿကြောင့် ဖြစ်သော စေတနာကို သင်္ခါရ က္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည်။ပ။ မနောဝိညာဏ်သည် အဘယ်ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မနောဝိညာဏ်သည် ဝိညာဏက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် မနောဝိညာဏ်ကို ဝိညာဏက္ခန္ဓာဖြင့် ရေတွက်အပ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နွားလားနှစ်ကောင်တို့ကို ကြိုးဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ သားရေလွန်ဖြင့်သော် လည်းကောင်း၊ ပေါင်းရုံးချည်ထားအပ်ကုန်သကဲ့သို့သော်လည်းကောင်း၊ ဆွမ်းအုပ်ကို ဆိုင်းဖြင့် သိမ်းယူ (ထည့်ထား) အပ်သကဲ့သို့သော်လည်းကောင်း၊ ခွေးကို တောက် (ခွေးချည်ကြိုး) ဖြင့် သိမ်းယူ (ချည်ထား) အပ်သကဲ့သို့သော်လည်းကောင်း၊ ဤအတူပင် ထိုတရားတို့ကို ထိုတရားတို့ဖြင့် ပေါင်းရုံးရေတွက်အပ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကြိုးဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ သားရေလွန်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း နွားနှစ်ကောင်တို့ကို ပေါင်းရုံး (ချည်ထား) အပ်ခဲ့ကုန်မူ ဆိုင်းအုပ်ဖြင့် ဆွမ်းကို သိမ်းယူ (ထည့်ထား) အပ်ခဲ့ပါမူ ခွေးကို တောက်ဖြင့် ပေါင်းရုံး (ချည်ထား) အပ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အချို့သော တရားတို့ဖြင့် ပေါင်းရုံး (ရေတွက်) အပ်ကုန်သော အချို့သော တရားတို့သည် ရှိကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏၂။</p> <p style="text-align: center;">သင်္ဂဟိတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကြိုးအစရှိသည်တို့ဖြင့် နွားအစရှိသည်တို့ကို ချည်ကုန်သကဲ့သို့ အချို့သော တရားတို့ဖြင့် အချို့သောတရားတို့ကို ရေတွက် ပေါင်းရုံးအပ်ကုန်သော မည်သည် မရှိကုန်၊ ထို့ကြောင့် အချို့သောတရားတို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်ကုန်သော အချို့သော တရားတို့ မရှိနိုင်ကုန်၊ ယင်းသို့ဖြစ်သော် ဧကဝိဓေန ရူပသင်္ဂဟော အစရှိသော စကားသည် အကျိုးမရှိဟု အယူရှိသူ ရာဇဂိရိကနှင့် သိဒ္ဓတ္ထိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤသင်္ဂဟိတကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သကဝါဒီဆရာသည် ပရဝါဒီ ဆောင်ပြသော ဥပမာကို မနှစ်သက် မတားမြစ်မူ၍ ထိုပရဝါဒီဆရာ၏အယူကိုသာ ပယ်ဖျက်ရန် ဤစကားကို အားထုတ်တော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၆၄) ၂-သမ္ပယုတ္တကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အချို့သောတရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန်သော အချို့သောတရားတို့သည် မရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အချို့သောတရားတို့နှင့် အတူဖြစ်ကုန် တကွဖြစ်ကုန် ရောနှောကုန်တူသော ဖြစ်ခြင်း ရှိကုန်တူသော ချုပ်ခြင်းရှိကုန် တူသော တည်ရာရှိကုန် တူသော အာရုံရှိကုန်သော အချို့သော တရားတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အချို့သောတရားတို့နှင့် အတူဖြစ်ကုန် တကွဖြစ်ကုန် ရောနှောကုန် တူသော ဖြစ်ခြင်းရှိကုန် တူသော ချုပ်ခြင်းရှိကုန် တူသော တည်ရာရှိကုန် တူသော အာရုံရှိကုန်သော အချို့သောတရားတို့သည် ရှိခဲ့ပါကုန်မူ အချို့သောတရားတို့နှင့် ယှဉ်ကုန်သော အချို့သောတရားတို့သည် မရှိကုန်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခ္ခန္ဓာသည် သညာက္ခန္ဓာနှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝေဒနာက္ခ္ခန္ဓာသည် သညာက္ခန္ဓာနှင့်တကွ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဝေဒနာက္ခ္ခန္ဓာသည် သညာက္ခန္ဓာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခ္ခန္ဓာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာနှင့်။ ဝေဒနာက္ခ္ခန္ဓာသည် ဝိညာဏက္ခန္ဓာနှင့် တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝေဒနာက္ခ္ခန္ဓာသည် ဝိညာဏက္ခန္ဓာနှင့်တကွ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဝေဒနာက္ခ္ခန္ဓာသည် ဝိညာဏက္ခန္ဓာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာက္ခ္ခန္ဓာသည်။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည်။ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဝေဒနာက္ခ္ခန္ဓာနှင့်။ သညာက္ခန္ဓာနှင့်။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာနှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိညာဏက္ခ္ခန္ဓာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာနှင့်တကွ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာနှင့် ယှဉ်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နှမ်း၌ ဆီသည် သက်ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ သက်ဝင်တည်နေသကဲ့သို့ လည်းကောင်း၊ ကြံ၌ ကြံရည်သည် သက်ရောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ သက်ဝင်တည်နေသကဲ့သို့လည်းကောင်း ဤအတူ ထိုတရားတို့သည် ထိုတရားတို့နှင့် (အတူ) သက်ရောက်ပါကုန်သလော၊ သက်ဝင် တည်နေပါကုန်သလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သမ္ပယုတ္တကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ နှမ်း၌ ဆီသည် ပြန့်နှံ့၍ တည်သကဲ့သို့ ဝေဒနာ အစရှိသည်တို့သည် သညာ အစရှိသည်တို့၌ နှံ့၍ မတည်ကုန်၊ ထို့ကြောင့် အချို့သောတရားတို့သည် အချို့သောတရားတို့နှင့် ယှဉ်ခြင်း မရှိကုန်၊ သို့ဖြစ်သော် ဉာဏသမ္ပယုတ်စသော စကားသည် အကျိုးမရှိဟု အယူရှိသူ ရာဇဂိရိကနှင့် သိဒ္ဒတ္တိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤသမ္ပယုတ္တကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဝေဒနာသညာတို့၏ လက္ခဏာအားဖြင့် ထူးသည်၏ အဖြစ်ကို ပိုင်းခြားသကဲ့သို့ နှမ်းနှင့် ဆီတို့၏ လက္ခဏာအားဖြင့် ထူးသည်၏ အဖြစ်ကို ပိုင်းခြားမှု မရှိနိုင်။ မှန်၏၊ အလုံးစုံသော နှမ်း၏အဆန် နှမ်း၏အခွံတို့၌ နှမ်းဟု ခေါ်ဆိုခြင်းမျှသာ ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် နှမ်းကို ညှစ်ထုတ်၍ ယူအပ်သည်ရှိသော် ရှေးမူလပုံသဏ္ဌာန်အားဖြင့် နှမ်းမည်သည် မထင်ရှားနိုင်တော့ပေ၊ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီဆရာက ဥပမာထုတ်ဆောင်သော်လည်း ထုတ်ဆောင်သည်နှင့် မတူတော့ပေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၆၅) ၃-စေတသိကကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စေတသိက်တရားသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်နှင့် အတူဖြစ်ကုန် တကွဖြစ်ကုန် ရောနှောကုန် ယှဉ်ကုန် တူသော ဖြစ်ခြင်း ရှိကုန် တူသော ချုပ်ခြင်းရှိကုန် တူသော တည်ရာရှိကုန် တူသော အာရုံရှိကုန်သော အချို့သောတရားတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စိတ်နှင့် အတူဖြစ်ကုန် တကွဖြစ်ကုန် ရောနှောကုန် ယှဉ်ကုန် တူသော ဖြစ်ခြင်းရှိကုန် တူသော ချုပ်ခြင်းရှိကုန် တူသော တည်ရာရှိကုန် တူသော အာရုံရှိကုန်သော အချို့သော တရားတို့သည် ရှိခဲ့ပါကုန်မူ စေတသိက်တရားသည် မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် စိတ်နှင့်အတူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဖဿသည် စိတ်နှင့်အတူဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဖဿသည် စေတသိက်တည်းဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ စေတနာသည်။ သဒ္ဓါသည်။ ဝီရိယသည်။ သတိသည်။ သမာဓိသည်။ ပညာသည်။ ရာဂသည်။ ဒေါသသည်။ မောဟသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပသည် စိတ်နှင့်အတူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနောတ္တပ္ပသည် စိတ်နှင့်အတူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အနောတ္တပ္ပသည် စေတသိက်ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ စိတ်နှင့်အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သောကြောင့် စေတသိက်တို့ မည်ပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဖဿနှင့်အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သောကြောင့် ဖဿိကတို့ မည်ပါကုန်သလော၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏၄။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စိတ်နှင့်အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သောကြောင့် စေတသိက်တို့ မည်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာနှင့်။ သညာနှင့်။ စေတနာနှင့်။ သဒ္ဓါနှင့်။ ဝီရိယနှင့်။ သတိနှင့်။ သမာဓိနှင့်။ ပညာနှင့်။ ရာဂနှင့်။ ဒေါသနှင့်။ မောဟနှင့်။ပ။ အနောတ္တပ္ပနှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကုန်သောကြောင့် အနောတ္တပ္ပါသိက မည်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စေတသိက်တရားသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုသူအား ဤစိတ်သည်လည်းကောင်း၊ ဤစေတသိက်တရားတို့သည်လည်းကောင်း၊ အနတ္တအားဖြင့် ကောင်းစွာ ထင်ရှားကုန်၏။ ထိုနှစ်ပါးတို့ကို အယုတ် အမြတ်အားဖြင့် သိ၍ ကောင်းစွာ မြင်သော သူသည် ပျက်စီးသော သဘောတရားကို သိလေ၏"၊ ဤသို့ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် စေတသိက်တရားသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတသိက်တရားသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ကေဝဋ္ဋ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ‘သင်၏ စိတ်သည် ဤသို့ သဘောရှိ၏၊ သင်၏ စိတ်သည် ဤသို့ အခြင်းအရာရှိ၏၊ သင်၏ စိတ်အကြံသည် ဤသို့ ဖြစ်၏’ဟူ၍ တစ်ပါးသော သတ္တဝါတစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ စိတ်ကိုလည်း အတပ်ဟော၏၊ စိတ်၌ ဖြစ်သည်ကိုလည်း အတပ်ဟော၏၊ ကြံစည်သည်ကိုလည်း အတပ်ဟော၏၊ ဆင်ခြင်သည်ကိုလည်း အတပ်ဟော၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် စေတသိက်တရားသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">စေတသိကကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဖဿိက စသော တရားမရှိသောကြောင့် စေတသိကတရားသည်လည်း ရှိသည် မဖြစ်ရာ၊ ထို့ကြောင့် စေတသိကတရား မရှိဟု အယူရှိသူ ရာဇဂိရိကနှင့် သိဒ္ဓတ္ထိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ ဝါဒကို ပယ်ဖျက်ရန် ဤစေတသိကကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သမ္ပယုတ္တသဟဇာတကို ဆိုလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဖဿိကဟူသော ဝေါဟာရကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဝေါဟာရဖြင့် အဘယ်အကျိုးရှိပါအံ့နည်း၊ စိတ်၌ မှီသောကြောင့် စေတသိက်မည်သကဲ့သို့ ထိုတရားသည်လည်း ဖဿ၌ မှီသောကြောင့် ဖဿိကမည်၏ဟုဆိုသော် အပြစ်မရှိ၊ ထို့ကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၆၆) ၄-ဒါနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် စေတသိက်တရားပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတသိက်တရားကို သူတပါးတို့အား ပေးလှူခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတသိက်တရားကို သူတပါးတို့အား ပေးလှူခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿကို သူတပါးတို့အား ပေးလှူခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာကို။ပ။ သညာကို။ စေတနာကို။ သဒ္ဓါကို။ ဝီရိယကို။ သတိကို။ သမာဓိကို။ ပညာကို သူတစ်ပါးတို့အား ပေးလှူခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၇၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် စေတသိက်တရားတည်းဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် အလိုမရှိအပ်သောအကျိုး မနှစ်သက်အပ်သောအကျိုး စိတ်ကို မပွါးစေ တတ်သော အကျိုး (ကိလေသာဖြင့်) သွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည် ဆင်းရဲကို ပွါးစေတတ်သည် ဆင်းရဲသောအကျိုးသည် ဖြစ်ပါသလော၆။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် အလိုရှိအပ်သောအကျိုး နှစ်သက်အပ်သောအကျိုး စိတ်ကို တိုးပွါး စေတတ်သော အကျိုး မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည် ချမ်းသာကို တိုးပွါးစေတတ်သည် ချမ်းသာ သော အကျိုးရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ဒါနသည် အလိုရှိအပ်သောအကျိုး နှစ်သက်အပ်သောအကျိုး စိတ်ကို တိုးပွါးစေတတ်သောအကျိုး မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည် ချမ်းသာကို တိုးပွါးစေတတ်သည် ချမ်းသာသော အကျိုးသည် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ဒါနသည် စေတသိက်တရားဟူ၍ ဆိုသင့်သည်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိ၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ သင်္ကန်းသည် ဒါနဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ကန်းသည် အလိုရှိအပ်သောအကျိုး နှစ်သက်အပ်သောအကျိုး စိတ်ကို တိုးပွါး စေတတ်သော အကျိုး မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးသည် ချမ်းသာကို တိုးပွါးစေတတ်သည် ချမ်းသာ သော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိ၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားအပ်သည် ဖြစ်၍ ဆွမ်းသည် ကျောင်းသည် သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးပစ္စည်းသည် ဒါနဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးသည် အလိုရှိအပ် သောအကျိုး နှစ်သက်အပ်သောအကျိုး စိတ်ကို တိုးပွါးစေတတ်သောအကျိုး မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည် ချမ်းသာကို တိုးပွါးစေတတ်သည် ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် စေတသိက်တရားဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “သဒ္ဓါလည်းကောင်း၊ ဟိရိလည်းကောင်း၊ ကုသိုလ်ဖြစ်သော ဒါနလည်းကောင်း ဤတရားတို့သည် သူတော်ကောင်းတို့သို့ အစဉ်လိုက်ကုန်၏၊ ဤလမ်းကို နတ်ပြည်ရောက်ကြောင်း</p> <p style="text-indent:2em">လမ်းဟူ၍ ဆိုကုန်၏။ မှန်၏၊ ဤလမ်းဖြင့် နတ်ပြည်သို့ ရောက်နိုင် သွားနိုင်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား</p> <p style="text-indent:2em">ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဒါနသည် စေတသိက်တရားတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် စေတသိက်တရားဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤဒါနငါးပါးတို့သည် မြင့်မြတ်သော ဒါနတို့တည်း၊ မြတ်၏ဟု သိအပ် ကုန်၏၊ ကာလရှည်စွာက ဖြစ်ပေါ်သော တရားဟု သိအပ်ကုန်၏၊ အမျိုးအနွယ်မှ ဆင်းသက်လာသော တရားဟု သိအပ်ကုန်၏၊ ရှေးကာလ၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ မရောယှက်ခဲ့ကုန်၊ ရှေးကလည်း မရောယှက်ဖူးကုန် (ယခုလည်း) မရောယှက်ကုန်၊ (နောင်လည်း) မရောယှက်ကုန်လတ္တံ့၊ ပညာရှိသမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မစက်ဆုပ်အပ်ကုန်။ ငါးပါးသော ဒါနတို့ဟူသည် အဘယ်သို့နည်း၊ ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ အရိယာတပည့်သည် သူ့အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူ ဖြစ်၏၊ ရဟန်းတို့ သူ့အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော အရိယာတပည့်သည် အတိုင်းအရှည် မရှိသော သတ္တဝါတို့အား ဘေးမဲ့ကို ပေး၏၊ ရန်မဲ့ကို ပေး၏၊ကြောင့်ကြကင်းမှုကို ပေး၏။</p> <p style="text-indent:2em">အတိုင်းအရှည်မရှိသော သတ္တဝါတို့အား ဘေးမဲ့ကို ပေး၍ ရန်မဲ့ကို ပေး၍ကြောင့်ကြကင်းမှုကို ပေး၍ အတိုင်းအရှည်မရှိသော ဘေးကင်းခြင်း ရန်ကင်းခြင်းကြောင့်ကြကင်းခြင်း၏ အဖို့ရှိသူ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဤအသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်မှုသည် ရှေးဦးစွာသော ဒါနတည်း၊ မြင့်မြတ်သော ဒါန တည်း၊ မြတ်၏ဟု သိအပ်၏၊ ကာလရှည်စွာက ဖြစ်ပေါ်သော တရားဟု သိအပ်၏၊ အမျိုးအနွယ်မှ ဆင်းသက်လာသော တရားဟု သိအပ်၏၊ ရှေးကာလ၌ ဖြစ်၏၊ မရောယှက်ခဲ့၊ ရှေးကလည်း မရော ယှက်ဖူး၊ (ယခုလည်း) မရောယှက်၊ (နောင်လည်း) မရောယှက်လတ္တံ့၊ ပညာရှိသမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မစက်ဆုပ်အပ်။</p> -- <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ တစ်ဖန်လည်း တစ်မျိုးဒါနကား အရိယာတပည့်သည် မပေးသော သူ့ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းကို ပယ်ရှား၍။ပ။ ကာမတို့၌ ယုတ်မာသော အကျင့်ကို ပယ်ရှား၍။ပ။ မုသားပြောဆိုမှုကို ပယ်ရှား၍။ပ။ မေ့လျော့ကြောင်း ဖြစ်သော သေရည်သေရက်သောက်ခြင်းကို ပယ်ရှား၍ မေ့လျော့ကြောင်း ဖြစ်သော သေရည်သေရက်သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သူ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ မေ့လျော့ကြောင်း ဖြစ်သော သေရည်သေရက်ကို သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော အရိယာတပည့်သည် အတိုင်းအရှည်မရှိသော သတ္တဝါတို့အား ဘေးမဲ့ကို ပေး၏၊ ရန်မဲ့ကို ပေး၏၊ကြောင့်ကြကင်းမှုကို ပေး၏၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော သတ္တဝါတို့အား ဘေးမဲ့ကို ပေး၍ ရန်မဲ့ကို ပေး၍ကြောင့်ကြကင်းမှုကို ပေး၍ အတိုင်းအရှည်မရှိသော ဘေးကင်းခြင်း ရန်ကင်းခြင်းကြောင့်ကြကင်းခြင်း၏ အဖို့ရှိသူ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဤသေရည်သေရက် သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်မှုသည် ငါးခုမြောက် ဒါနတည်း၊ မြင့်မြတ် သော ဒါနတည်း၊ မြတ်၏ဟု သိအပ်၏၊ ကာလရှည်စွာက ဖြစ်ပေါ်သော တရားဟု သိအပ်၏၊ အမျိုး အနွယ်မှ လာသော တရားဟု သိအပ်၏၊ ရှေးကာလ၌ ဖြစ်၏၊ မရောယှက်ခဲ့၊ ရှေးကလည်း မရော ယှက်ဖူး၊ (ယခုလည်း) မရောယှက်၊ (နောင်လည်း) မရောယှက်လတ္တံ့၊ ပညာရှိသမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မစက်ဆုပ်အပ်။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ဤငါးပါးသည် ဒါနတို့ပေတည်း၊ မြင့်မြတ်သော ဒါနတို့ပေတည်း၊ မြတ်၏ဟု သိအပ် ကုန်၏၊ ကာလရှည်စွာက ဖြစ်ပေါ်လာသော တရားဟု သိအပ်ကုန်၏၊ အမျိုးအနွယ်မှ လာသော တရားဟု သိအပ်ကုန်၏၊ ရှေးကာလ၌ ဖြစ်ကုန်၏၊ မရောယှက်ခဲ့ကုန်၊ ရှေးကလည်း မရောယှက်ဖူးကုန်၊ (ယခုလည်း) မရောယှက်ကုန်၊ (နောင်လည်း) မရောယှက်ကုန်လတ္တံ့၊ ပညာရှိသမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် မစက်ဆုပ် အပ်ကုန်၊ ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဒါနသည် စေတသိက်တရားတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် ပေးလှူအပ်သော သဘောရှိသော ပစ္စည်းတည်းဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤလောက၌ အချို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထမင်းကို ပေးလှူ၏၊ အဖျော်ကို ပေးလှူ၏၊ အဝတ်ကို ပေးလှူ၏၊ ယာဉ်ကို ပေးလှူ၏၊ ပန်းကို ပေးလှူ၏၊ နံ့သာကျဲကို ပေးလှူ၏၊ နံ့သာပြစ်ကို ပေးလှူ၏၊ အိပ်ရာကို ပေးလှူ၏၊ နေရာကို ပေးလှူ၏၊ ဆီမီးကို ပေးလှူ၏၊ ဤသို့ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြား အပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဒါနသည် ပေးလှူအပ်သော သဘောရှိသော ပစ္စည်းတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုပစ္စည်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုပစ္စည်းသည် အလိုရှိအပ်သောအကျိုး နှစ်သက်အပ်သော အကျိုး စိတ်ကို တိုးပွါးစေတတ်သောအကျိုး ကိလေသာဖြင့် မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည် ချမ်းသာကို တိုးပွါးစေတတ်သည် ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိ၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ သင်္ကန်းသည် ပေးလှူဖွယ် ဒါနလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ကန်းသည် အလိုရှိအပ်သောအကျိုး နှစ်သက်အပ်သောအကျိုး စိတ်ကို တိုးပွါး စေတတ်သော အကျိုး ကိလေသာဖြင့် မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည် ချမ်းသာကို တိုးပွါးစေ တတ်သည် ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒါနသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိ၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ဆွမ်းသည် ဒါနလော၊ ကျောင်းသည် ဒါနလော၊ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးသည် ဒါနလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုး နှစ်သက်အပ်သောအကျိုး စိတ်ကို တိုးပွါးစေတတ်သောအကျိုး ကိလေသာဖြင့် မသွန်းလောင်းအပ်သော အကျိုးရှိသည် ချမ်းသာကို တိုးပွါးစေတတ်သည် ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဒါနသည် ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုပစ္စည်းဟူ၍ မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">ဒါနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဒါနသည် စွန့်လိုသော စေတနာ၊ ဝိရတီ၊ ဒေယျဓမ္မဟူ၍ သုံးပါးရှိ၏။ တရားကိုယ်အားဖြင့် စေတသိကဓမ္မနှင့် ဒေယျဓမ္မဟူ၍ နှစ်ပါးရှိ၏၊ စေတသိကဓမ္မသာ ဒါနမည်၏၊ ဒေယျဓမ္မသည် ဒါနမမည်ဟု အယူရှိသူ ရာဇဂိရိကနှင့် သိဒ္ဓတ္ထိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဒါနကထာကို ဟောသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဒေယျဓမ္မ၏ အစွမ်းအားဖြင့် စောဒနာလိုသောကြောင့် ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ထမင်းစသည်တို့ကဲ့သို့ ပေးခြင်းငှါ မတတ်ကောင်းသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးပြန်လတ်သော် အဘယံ ဒေတိစသော သုတ်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဖဿကို ပေးလှူ၏ စသော ဝေါဟာရ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပရဝါဒီက စေတသိက မဟုတ်သော ဒေယျဓမ္မ၏ ဒါနအဖြစ်ကို ပြခြင်းငှါ ဆိုအပ်၏။ မှန်၏၊ စေတသိက မဟုတ်သော ဒေယျဓမ္မသည် နောင်အခါ အကျိုးကို မပေးနိုင်ပါ၊ ဣဋ္ဌဖလအဖြစ်ကို မှတ်ခြင်းမျှသာ ဆိုအပ်သည်ဟု မှတ်အပ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၆၇) ၅-ပရိဘောဂမယပုညကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တိုးပွါးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော ဖဿသည် တိုးပွါးပါသလော၊ ဝေဒနာသည် တိုးပွါးပါသလော၊ သညာသည် တိုးပွါးပါသလော၊ စေတနာသည် တိုးပွါးပါသလော၊ စိတ်သည် တိုးပွါး ပါသလော၊ သဒ္ဓါသည် တိုးပွါးပါသလော၊ ဝီရိယသည် တိုးပွါးပါသလော၊ သတိသည် တိုးပွါးပါသလော၊ သမာဓိသည် တိုးပွါးပါသလော၊ ပညာသည် တိုးပွါးပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုံးဆောင်မှုကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တိုးပွါးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နွယ်ကဲ့သို့ တိုးပွါးပါသလော၊ မာလောနွယ်ကဲ့သို့ တိုးပွါးပါသလော၊ သစ်ပင်ကဲ့သို့ တိုးပွါးပါသလော၊ မြက်ကဲ့သို့ တိုးပွါးပါသလော၊ ဖြူဆန်မြက်ခြုံကဲ့သို့ တိုးပွါးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သုံးဆောင်မှုကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တိုးပွါးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါယကာသည် ဒါနကို ပေးလှူပြီး နှလုံးမသွင်း၊ (ထိုသူအား) ကောင်းမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ပါသလော၊ နှလုံးသွင်းမှု မရှိသူအား ဖြစ်ပါသလော၊ နှလုံး မသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော၊ စိတ်၌ မပြုသောသူအား ဖြစ်ပါသလော၊ မစေ့ဆော်သူအား ဖြစ်ပါသလော၊ မလိုလားသူအား ဖြစ်ပါသလော၊ မတောင့်တသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုသည် ဆြင်ခင်သူအား ဖြစ်သည်မဟုတ်ပါလော၊ နှလုံးသွင်းမှုရှိသူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်သည်မဟုတ်ပါလော၊ စိတ်၌ ပြုသူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ စေ့ဆော်သူအား ဖြစ်သည်မဟုတ်ပါသလော၊ လိုလားသူအား ဖြစ်သည်မဟုတ်ပါလော၊ တောင့်တသူအား ဖြစ်သည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကောင်းမှုသည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ နှလုံးသွင်းမှုရှိသူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ စိတ်၌ ပြုလုပ်သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ စေ့ဆော်သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ လိုလားသူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ တောင့်တ သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါး၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါးပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တိုးပွါးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါယကာသည် ဒါနကို ပေးလှူပြီး၍ ကာမဝိတက်ကို ကြံစည်၏၊ ဗျာပါဒဝိတက်ကို ကြံစည်၏၊ ဝိဟိံသဝိတက်ကို ကြံစည်၏၊ (ထိုသူအား) ကောင်းမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၇။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့သည် အပြစ်ရှိကုန် အပြစ်မရှိကုန်သော တရားတို့သည် အယုတ် အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော တရားတို့သည် အမည်းအဖြူနှင့် တူကုန်သော တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော၈။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့သည် အပြစ်ရှိကုန်အပြစ်မရှိကုန်သော တရားတို့သည် အယုတ် အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော တရားတို့သည် အမည်းအဖြူနှင့် တူကုန်သော တရားတို့သည် မျက်မှောက် အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရောက်ပါကုန်၏၁၀။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤလေးပါးတို့သည် အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာတို့ပေတည်း၊ လေးပါးသော အရာတို့ကား အဘယ်တို့နည်း။ ရဟန်းတို့ ကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးသည် ရှေးဦးစွာ အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာပေတည်း၊ ရဟန်းတို့ သမုဒ္ဒရာ၏ ဤဘက်ကမ်းနှင့် ထိုဘက်ကမ်းသည် နှစ်ခုမြောက် အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာပေတည်း၊ ရဟန်းတို့ နေထွက်ရာအရပ်နှင့် နေဝင်ရာ အရပ်သည် သုံးခုမြောက် အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာပေတည်း၊ ရဟန်းတို့ သူတော်ကောင်းတရားနှင့် မသူတော်တို့တရားသည် လေးခုမြောက် အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာတည်း။ ရဟန်းတို့ ဤလေးပါးတို့ ကား (တစ်ခုနှင့် တစ်ခု) အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာတို့ပေတည်း။ ကောင်းကင်သည်လည်း (မြေကြီးနှင့်) ဝေး၏၊ မြေကြီးသည်လည်း (ကောင်းကင်နှင့်) ဝေး၏။ သမုဒ္ဒရာ၏ ထိုမှာဘက်ကမ်းသည် ဤမှာဘက်ကမ်းနှင့် ဤမှာဘက်ကမ်းသည် ထိုမှာ ဘက်ကမ်းနှင့် ဝေး၏ဟု ဆိုကြကုန်၏။ အကြင် အရပ်၌ အရောင်အလင်းကို ပြုတတ်သော နေမင်းသည် ရှေးရှုတက်၏၊ အကြင် အရပ်၌ ကင်းပျောက်ခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထိုနေထွက်ရာ အရပ်နှင့် နေဝင်ရာ အရပ်သည် ဝေး၏။ ထိုဝေးသော အရာတို့ထက် သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားနှင့် မသူတော်တို့၏ တရားသည် အလွန့်ဝေး၏ဟူ၍ ဆိုကြကုန်၏။ သူတော်ကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းသင်း ရခြင်းသည် မဖောက်ပြန် မပျက်စီးနိုင်၊ သူတော်ကောင်းတရား တည်တံ့သမျှ ကာလပတ်လုံး မပျက်စီးသည်သာလျှင် ဖြစ်၏။ မှန်၏၊ မသူတော်နှင့် ပေါင်းရခြင်းသည် လျင်မြန်စွာ ပျက်စီးတတ်၏။ ထို့ကြောင့် သူတော်ကောင်းတို့ တရားသည် မသူတော်တို့မှ ဝေး၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့သည်, အပြစ်ရှိကုန် အပြစ်မရှိကုန်သော တရားတို့သည်, အယုတ် အမြတ်တရားတို့သည်, အမည်းအဖြူနှင့်တူသော တရားတို့သည် မျက်မှောက်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၄၈၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သုံးဆောင်မှုကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါး၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အကြင်လူတို့သည် အရံ (ခြံ) ကို စိုက်ပျိုးကုန်၏၊ ဥယျာဉ်ကို စိုက်ပျိုးကုန်၏၊ တံတားခင်းကြကုန်၏။ အကြင်သူတို့ကား ရေအိုးစင်ကိုလည်းကောင်း၊ ရေတွင်းကိုလည်းကောင်း၊ မှီခိုရာကျောင်းကိုလည်းကောင်း ပေးလှူကုန်၏။ ထိုသူတို့၏ ကုသိုလ်ကောင်းမှုသည် နေ့ရော ညဉ့်ပါ အခါခပ်သိမ်း တိုးပွါး၏၊ ထိုလူတို့သည် တရား၌ တည်ကုန် အကျင့်'သီလ'နှင့် ပြည့်စုံကုန်သည် ဖြစ်၍ နတ်ပြည်သို့ ရောက်ရကုန်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သုံးဆောင်မှုကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါး၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သုံးဆောင်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါး၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ချမ်းသာကို ဆောင်တတ်ကုန်သော ကောင်းသော အာရုံရှိကုန်သော ချမ်းသာသော အကျိုးရှိကုန်သော နတ်ပြည်၌ ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော ဤကောင်းမှုအစု ကုသိုလ်အလျဉ် လေးပါးတို့သည် လိုချင်ဖွယ်ကို ရခြင်းငှါ နှစ်လိုဖွယ်ကို ရခြင်းငှါ မြတ်နိုးဖွယ်ကို ရခြင်းငှါ စီးပွါးအလို့ငှါ ချမ်းသာအလို့ငှါ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">လေးပါးတို့ဟူသည် အဘယ်တို့နည်း။ ရဟန်းတို့ ရဟန်းသည် အကြင်ဒါယကာ၏ သင်္ကန်းကို ဝတ်ရုံ သုံးဆောင်လျက် အတိုင်းအရှည်မရှိသော စိတ်တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ'ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏၊ ထိုဒါယကာအား ချမ်းသာကို ဆောင်တတ်သော ကောင်းသော အာရုံရှိသော ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသော နတ်ပြည်၌ ဖြစ်စေတတ်သော အတိုင်းအရှည်မရှိသော ကောင်းမှုအစု ကုသိုလ်အလျဉ်သည် လိုချင်ဖွယ်ကို ရခြင်းငှါ နှစ်လိုဖွယ်ကို ရခြင်းငှါ မြတ်နိုးဖွယ်ကို ရခြင်းငှါ စီးပွါးအလို့ငှါ ချမ်းသာအလို့ငှါ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ရဟန်းသည် အကြင်ဒါယကာ၏ ဆွမ်းကို ဘုဉ်းပေးသုံးဆောင်လျက်။ပ။ ကျောင်းကို နေထိုင် သုံးဆောင်လျက်။ပ။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို သုံးဆောင်လျက် အတိုင်းအရှည်မရှိသော စိတ်တည်ကြည်မှု ‘သမာဓိ'ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏၊ ထိုဒါယကာအား ချမ်းသာကို ဆောင်တတ်သော ကောင်းသော အာရုံရှိသော ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသော နတ်ပြည်၌ ဖြစ်စေတတ်သော အတိုင်းအရှည်မရှိသော ကောင်းမှုအစု ကုသိုလ်အလျဉ်သည် လိုချင်ဖွယ်ကို ရခြင်းငှါ နှစ်သက်ဖွယ်ကို ရခြင်းငှါ မြတ်နိုးဖွယ်ကို ရခြင်းငှါ စီးပွါးအလို့ငှါ ချမ်းသာအလို့ငှါ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ချမ်းသာကို ဆောင်တတ်ကုန်သော ကောင်းသော အာရုံရှိကုန်သော ချမ်းသာသော အကျိုးရှိ့ကုန်သော နတ်ပြည်၌ ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော ဤကောင်းမှုအစု ကုသိုလ်အလျဉ် ရှစ်ပါးတို့သည် လိုချင်ဖွယ်ကို ရခြင်းငှါ နှစ်သက်ဖွယ်ကို ရခြင်းငှါ မြတ်နိုးဖွယ်ကို ရခြင်းငှါ စီးပွါးအလို့ငှါ ချမ်းသာအလို့ငှါ ဖြစ်ကုန်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သုံးဆောင်မှုကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါး၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သုံးဆောင်မှုကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တိုးပွါးပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါယကာသည် ဒါနကို ပေးလှူ၏၊ အလှူခံသည် ခံယူပြီး၍ မသုံးဆောင်၊ စွန့်ပစ်၏၊ (ထိုဒါယကာအား) ကောင်းမှုသည် ဖြစ်ပါသေးသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဒါယကာသည် အလှူဒါနကို ပေးလှူ၏၊ အလှူခံသည် ခံယူပြီး၍် မသုံးဆောင်၊ စွန့်ပစ်၏၊ (ထိုဒါယကာအား) ကောင်းမှုသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ သုံးဆောင်မှုကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါး၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုံးဆောင်မှုကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တိုးပွါးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါယကာသည် အလှူ'ဒါန'ကို ပေးလှူ၏၊ အလှူခံသည် အလှူကို ခံယူအပ်ပြီးသော် မင်းတို့သည်မူလည်း ယူဆောင်ကုန်၏၊ ခိုးသူတို့သည်မူလည်း ခိုးယူကုန်၏၊ မီးသည်မူလည်းလောင်၏၊ ရေမူလည်း မျော၏၊ မချစ်အပ်သော အမွေခံတို့သည်မူလည်း ဆောင်ယူကုန်၏၊ (ထိုဒါယကာအား) ကောင်းမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဒါယကာသည် အလှူ'ဒါန'ကို ပေးလှူ၏၊ အလှူခံသည် အလှူကို ခံယူအပ်ပြီးသော် မင်းတို့သည်မူလည်း ယူဆောင်ကုန်၏၊ ခိုးသူတို့သည်မူလည်း ခိုးယူကုန်၏၊ မီးသည် မူလည်းလောင်၏၊ ရေမူလည်း မျော၏၊ မချစ်အပ်သော အမွေခံတို့သည်မူလည်း ဆောင်ယူကုန်၏၊ (ထိုဒါယကာအား) ကောင်းမှု ဖြစ်ခဲ့ပါမူ သုံးဆောင်မှုကြောင့် ဖြစ်သော ကောင်းမှုသည် တိုးပွါး၏ဟူ၍ မဆိုသင့်၁၁။</p> <p style="text-align: center;">ပရိဘောဂမယပုညကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “တေသံ ဒိဝါ စ ရတ္တော စ သဒါ ပုညံ ပဝဍ္ဎတိ”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ယဿ ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု စီဝရံ ပရိဘုဉ္ဇမာနော”ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့ အစရှိသော သုတ်တို့ကို မသင့်မတင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့် ပြီးသော ကောင်းမှုမည်သည် ရှိ၏ဟု ရာဇဂိရိက, သိဒ္ဓတ္ထိက, သမိတ္တိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤပရိဘောဂ မယပုညကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ကောင်းမှုမည်သည် ဖဿစသော ကုသိုလ်တရားတို့သာ ဖြစ်ကုန်၏၊ ထို့ထက် အလွန်မရှိပါ၊ သင်၏အယူ၌ ဖဿ စသော တရားတို့သည် ပွါးစေရာပါသလောဟု စောဒနာလို၍ တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဖဿစသော တရားတို့သည် မပွါးစေရာသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့် ပုဗ္ဗစေတနာ တိုးပွါး၏၊ ထိုသို့ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ သုံးဆောင်ခြင်း၌ ကောင်းမှုဖြစ်၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဒါယကာ၏ စာဂစေတနာကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဒါယကာအား တစ်ပြိုင်နက်သော ခဏ၌ ဖဿနှစ်ပါးတို့ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိပက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဒါယကာ၏လည်းကောင်း၊ သုံးဆောင်သူ အလှူခံ၏လည်းကောင်း ဤနှစ်ပါးတို့ကို ရည်ရွယ်လျက် ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ သကဝါဒီက ပရိယာယ်စကား၏ ထွက်ရာတံခါးကို ပိတ်ဆို့၍ ဖြောင့်ဖြောင့် ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ် နှစ်ပါးတို့ဖြင့် မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့၏ တစ်ခုတည်းသော ခဏ၌ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်၏ သန္တာန်၌ ယှဉ်ခြင်းမရှိသည်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့် ပြီးသော ကောင်းမှုသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်သည်ဖြစ်၍ ဖြစ်၏ဟူသော အယူဖြင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်သည် အလှူခံပြီး၍ ဒေယျဓမ္မကို မသုံးဆောင်သော်လည်း ကောင်းမှုကုသိုလ် ဖြစ်သည်သာတည်း၊ ထိုကြောင့် သကဝါဒီ၏ ဝါဒကသာ အားကြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၆၈) ၆-ဣတော ဒိန္နကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဤဘဝမှ ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ထိုနောက်ဘဝ၌ မျှတပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မျှတပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤဘဝမှ သင်္ကန်းကို ပေးလှူကုန်၏၊ ထိုသင်္ကန်းကို ထိုနောက်ဘဝ၌ သုံးဆောင်ရ ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤဘဝမှ ဆွမ်းကို ပေးလှူကုန်၏၊ ဤဘဝမှ ကျောင်းကို ပေးလှူကုန်၏၊ ဤဘဝမှ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူကုန်၏၊ ဤဘဝမှ ခဲဖွယ်ကို ပေးလှူကုန်၏၊ ဤဘဝမှ ဘောဇဉ်ကို ပေးလှူကုန်၏၊ ဤဘဝမှ သောက်ဖွယ်ကို ပေးလှူကုန်၏၊ ထိုသောက်ဖွယ်ကို ထိုနောက်ဘဝ၌ သုံးဆောင်ရပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤဘဝမှ ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ထိုနောက်ဘဝ၌ မျှတပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မျှတပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားသောသူသည် အခြားသူအကျိုးငှါ ပြုလုပ်ပါသလော၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကို သူတစ်ပါးပြုလုပ်အပ်ပါသလော၊ အခြားသူသည် ပြုလုပ်ပါသလော၊ အခြားသူသည် ခံစားပါသလော၃။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၈၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဤဘဝမှ ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ထိုနောက်ဘဝ၌ မျှတကုန်၏ဟူ၍ မဆို သင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပြိတ္တာတို့သည် မိမိ၏ အကျိုးငှါ ပေးလှူသော အလှူ'ဒါန'ကို ဝမ်းမြောက်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ စိတ်ကို ကြည်လင်စေကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ နှစ်သက်မှုကို ဖြစ်စေကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ စိတ်ချမ်းသာ ဝမ်းမြောက်မှုကို ရကြကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ပြိတ္တာတို့သည် မိမိအကျိုးငှါ ပေးလှူသော အလှူ'ဒါန'ကို ဝမ်းမြောက် ခဲ့ကုန်လျှင် စိတ်ကို ကြည်လင်စေခဲ့ကုန်လျှင် နှစ်သက်မှုကို ဖြစ်စေခဲ့ကုန်လျှင် စိတ်ချမ်းသာ့ဝမ်းမြောက်မှုကို ရခဲ့ကြကုန်လျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ဤဘဝမှ ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ထိုနောက်ဘဝ၌ မျှတကုန်၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏၅။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဤဘဝမှ ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ထိုနောက်ဘဝ၌ မျှတကုန်၏ဟူ၍ မဆို သင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “မြင့်ရာအရပ်၌ ရွာသောမိုးရေသည် နိမ့်ရာအရပ်သို့ စီးဆင်း သကဲ့သို့ ဤအတူပင် ဤဘဝမှ ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုသည်။ ပိတ္တာတို့အား ကပ်ရောက်၏။ ရေပြည့်ကုန်သော မြစ်တို့သည် သမုဒ္ဒရာကို ပြည့်စေသကဲ့သို့ ဤအတူပင် ဤဘဝမှ ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုသည်။ ပိတ္တာတို့အား ကပ်ရောက်၏။ ထိုနောက်ဘဝ၌ လယ်ထွန်မှုသည် မရှိ၊ ထိုနောက်ဘဝ၌ နွားမွေးမှုသည် မရှိ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ကုန်သွယ်မှုသည်လည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်မှုသည် လည်းကောင်း မရှိ။ ဤဘဝမှ ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် သေလွန်ကုန်သော ပြိတ္တာတို့သည် ထိုဘဝ၌ မျှတကြကုန်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဤဘဝမှ ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ထိုနောက်ဘဝ၌ မျှတကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဤဘဝမှ ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် ထိုနောက်ဘဝ၌ မျှတကုန်၏ဟူ၍ မဆို သင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤအကြောင်းငါးပါးတို့ကို မြော်မြင်ကုန်လျက် မိဘတို့သည် (အိမ်) ၌ မွေးဖွားသော သားသမီးကို အလိုရှိကုန်၏၊ အဘယ် အကြောင်းငါးပါးတို့နည်း။ ငါတို့ မွေးအပ်သော သားသမီးသည် ငါတို့အား (တစ်ဖန်) မွေးမြူလတ္တံ့၊ ငါတို့၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုလည်း ပြုလုပ်လတ္တံ့၊ အမျိုး အနွယ်သည် ကြာမြင့်စွာ တည်လတ္တံ့၊ ငါ၏ အမွေခံအမွေစားအဖြစ်ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့၊ ထို့ပြင် ကွယ်လွန် ကုန်သော တမလွန်ဘဝသို့ ရောက်ကုန်သော ငါတို့အား အလှူကို ပေးလတ္တံ့။ ရဟန်းတို့ ဤအကြောင်း ငါးပါးတို့ကို မြော်မြင်ကုန်လျက် မိဘတို့သည် (အိမ်) ၌ မွေးဖွားသော သားသမီးကို အလိုရှိကုန်၏။ အကြောင်းငါးပါးတို့ကို မြော်မြင်ကုန်လျက် ပညာရှိ (မိဘ)တို့သည် သားသမီးကို အလိုရှိကုန်၏။ ငါတို့ မွေးမြူအပ်သော သားသမီးသည် ငါတို့အား (တစ်ဖန်) မွေးမြူလတ္တံ့၊ ငါတို့၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကိုလည်း ပြုလုပ်လတ္တံ့၊ အမျိုးအနွယ်သည် ကြာမြင့်စွာ တည်လတ္တံ့၊ အမွေခံအမွေစားအဖြစ်ကို ပြုကျင့်လတ္တံ့၊ ထို့ပြင် ကွယ်လွန်ကုန်သော တမလွန်ဘဝသို့ ရောက်ကုန်သော မိဘတို့အား အလှူကို ပေးလှူလတ္တံ့။ ဤအကြောင်းငါးပါးတို့ကို မြော်မြင်ကုန်လျက် ပညာရှိ (မိဘ)တို့သည် သားသမီးကို အလိုရှိကုန်၏။ ထို့ကြောင့် ငြိမ်သက်ကုန်သော ပြုအပ်သော ကျေးဇူးကို သိကုန်သော ပြုအပ် သော ကျေးဇူးကို ပြောကြားကုန်သော သူတော်ကောင်း (သားသမီး)တို့သည် ရှေး၌ ပြုအပ်သော ကျေးဇူးကို အောက်မေ့ကုန်လျက် အမိအဖတို့ကို လုပ်ကျွေး မွေးမြူကုန်၏၊ (မိဘတို့သည်) ထိုသားသမီးတို့၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စတို့ကို ပြုလုပ်ကုန် သကဲ့သို့ ထို့အတူ (သားသမီးတို့သည်) ရှေးဦးစွာ ပြုလေ့ရှိကုန်သော ထိုမိဘတို့၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စတို့ကို ပြုလုပ်ကုန်၏။ အဆုံးအမကို လိုက်နာပြုကျင့်လေ့ရှိသော အမျိုးအနွယ်ကို မဆုတ်ယုတ်စေ တတ်သော သဒ္ဓါတရားရှိသည် ဖြစ်၍ အကျင့်သီလနှင့် ပြည့်စုံသော သားသမီးသည် ချီးကျူးထိုက်သူဖြစ်၏"၊ ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဤဘဝမှ ပေးလှူအပ်သော ဝတ္ထုဖြင့် နောက်ဘဝ၌ မျှတကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဣတော ဒိန္နကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ “ဣတော ဒိန္နေန ယာပေန္တိ၊ ပေတာ ကာလင်္ကတာ တဟိံ”ဟူသော စကားကို အမှီပြု၍ အကြင်သင်္ကန်းစသော ဝတ္ထုကို ဤလူ့ပြည်မှ ဆွေမျိုးစသော အလှူခံအား ပေးလှူအပ်၏၊ ထိုပေးလှူအပ်သော သင်္ကန်းစသော ဝတ္ထုဖြင့်ပင် ထိုပြိတ္တာဘုံသို့ ရောက်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည် မျှတကြရကုန်၏ဟု ရာဇဂိရိက သိဒ္ဓတ္ထိက နိကာယဝင် ပရဝါဒီတို့၏ အယူကို တားမြစ်ရန် ဤဣတောဒိန္နကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သင်္ကန်းစသည်ဖြင့် စိစစ် မေးမြန်းခဲ့သော် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ မိမိကိုယ်တိုင် မိမိကံကို မပြုလုပ်သလောဟု မေးလိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ မိမိကိုယ်တိုင်က ဝမ်းမြောက်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်း ထိုပြိတ္တာတို့အား ထိုပြိတ္တာဘုံ၌ အသုံးအဆောင်တို့ ဖြစ်ကြရသောကြောင့် ဤအကြောင်းဖြင့် မိမိအယူကို တည်တံ့စေသော်လည်း တည်တံ့စေသည့် မမည်နိုင်လေ၊ ထိုပြိတ္တာတို့သည် ဤလူ့ပြည်မှ ပေးလှူသော ဝတ္ထုဖြင့်သာ မျှတနေထိုင်ကြရသည် မဟုတ်သောကြောင့်တည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၆၉) ၇-ပထဝီကမ္မဝိပါကောတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ကံ၏ အကျိုးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် သုခဝေဒနာ ရှိပါသလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာ ရှိပါသလော၊ အဒုက္ခ မသုခဝေဒနာ ရှိပါသလော၊ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ ဖဿနှင့် ယှဉ်သလော၊ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ သညာနှင့် ယှဉ်သလော၊ စေတနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ စိတ်နှင့် ယှဉ်သလော၊ အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုမြေကြီးအား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းမှု စိတ်၌ ပြုမှု စေ့ဆော်မှု တောင့်တမှု ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် သုခဝေဒနာ မရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာ မရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ မရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ သုခဝေဒနာနှင့် မယှဉ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် မယှဉ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် မယှဉ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဖဿနှင့် မယှဉ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဝေဒနာနှင့် မယှဉ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ သညာနှင့် မယှဉ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ စေတနာနှင့် မယှဉ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ စိတ်နှင့် မယှဉ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အာရုံ မရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ ထိုမြေကြီးအား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းမှု စိတ်၌ ပြုမှု စေ့ဆော်မှု တောင့်တမှု ဆုတောင်းမှု မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြေကြီးအား သုခဝေဒနာ ဒုက္ခဝေဒနာ မရှိခဲ့ပါလျှင်။ပ။ အာရုံ မရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုမြေကြီးအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါလျှင် မြေကြီးသည် ကံ၏ အကျိုးဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် ကံ၏ အကျိုးလော၊ ဖဿသည် သုခဝေဒနာ ရှိသလော၊ ဒုက္ခ ဝေဒနာ ရှိသလော၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ ရှိသလော၊ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ ဒုက္ခ။ပ။ အဒုက္ခ့မသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ ဖဿနှင့် ယှဉ်သလော၊ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ သညာနှင့် ယှဉ်သလော၊ စေတနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ စိတ်နှင့် ယှဉ်သလော၊ အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ကံ၏ အကျိုးလော၊ မြေကြီးသည် သုခဝေဒနာ ရှိသလော၊ ဒုက္ခ ဝေဒနာ ရှိသလော၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာ ရှိသလော၊ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာ။ပ။ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ ဖဿနှင့် ယှဉ်သလော၊ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ သညာနှင့် ယှဉ်သလော၊ စေတနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ စိတ်နှင့် ယှဉ်သလော၊ အာရုံရှိသလော၊ ထိုမြေကြီးအား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းမှု စိတ်၌ ပြုမှု စေ့ဆော်မှု တောင့်တမှု ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ကံ၏ အကျိုးလော၊ သုခဝေဒနာ မရှိသလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာ မရှိပါသလော။ပ။ အာရုံ မရှိပါသလော၊ ထိုမြေကြီးအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် ကံ၏ အကျိုးလော၊ ဖဿသည် သုခဝေဒနာ မရှိပါသလော၊ ဒုက္ခ ဝေဒနာ မရှိပါသလော။ပ။ အာရုံ မရှိပါသလော၊ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ကံ၏ အကျိုးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် မြှောင့်ပင့်ခြင်း နှိမ့်ချခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ဖြတ်ခြင်း ခွဲခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ အကျိုးသည် မြှောက်ပင့်ခြင်း နှိမ့်ချခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၊ ဖြတ်ခြင်း ခွဲခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို ရောင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဝယ်ခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ရှေးရှုတည့်တည့် ထားခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဆွတ်ခူးခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ရွေးချယ်ခြင်းငှါလည်းကောင်း ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ အကျိုးကို ရောင်းခြင်းငှါ ဝယ်ခြင်းငှါ ရှေးရှုထားခြင်းငှါ ဆွတ်ခူးခြင်းငှါ ရွေးချယ်ခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် သူတစ်ပါးတို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ အကျိုးသည် သူတစ်ပါးတို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ အကျိုးသည် သူတစ်ပါးတို့နှင့် ဆက်ဆံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်ဆံပါ၏၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သုစရိုက်ကို အကယ်၍ ကျင့်အံ့၊ (ဤသို့ကျင့်လျှင်) ထိုအကျင့်သည် အခြားသူတစ်ပါးနှင့် မဆက်ဆံဘဲ ခိုးသူတို့ မဆောင်ယူနိုင်သော ရွှေအိုးနှင့် တူ၏၊ (ထို့ကြောင့်) သတ္တဝါသည့်ကောင်းမှုကုသိုလ်တို့ကို ပြုလုပ်ရာ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ကံ၏ အကျိုးသည် သူတစ်ပါးနှင့် ဆက်ဆံ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ကံ၏ အကျိုးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ရှေးဦးစွာ တည်ပါသလော၊ သတ္တဝါတို့သည် နောက်မှ ဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေးဦးစွာ အကျိုးသည် ဖြစ်ပါသလော၊ နောက်မှ အကျိုးကို ရဖို့ရန် ကံကို ပြုလုပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် သတ္တဝါအားလုံးတို့၏ ကံ၏ အကျိုးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါအားလုံးတို့သည် မြေကြီးကို သုံးဆောင်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါအားလုံးတို့သည် မြေကြီးကို သုံးဆောင်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သုံးဆောင်ပါကုန်၏၆။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးကို မသုံးစွဲကုန်ဘဲ ပရိနိဗ္ဗာန်စံကုန်သော အချို့ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏၇။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ အကျိုးကို မကုန်ခန်းစေမူ၍ ပရိနိဗ္ဗာန်စံကုန်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရှိပါကုန်သလော၈။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် စကြဝတေးမင်း၏ ကံ၏ အကျိုးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားသတ္တဝါတို့သည် မြေကြီးကို သုံးဆောင်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သုံးဆောင်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကြဝတေးမင်း၏ ကံ၏ အကျိုးကို အခြားသတ္တဝါတို့သည် သုံးဆောင်ပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စကြဝတေးမင်း၏ ဖဿကို၊ ဝေဒနာကို၊ သညာကို၊ စေတနာကို၊ စိတ်ကို၊ သဒ္ဓါကို၊ ဝီရိယကို၊ သတိကို၊ သမာဓိကို၊ ပညာကို အခြားသတ္တဝါတို့သည် သုံးဆောင်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် ကံ၏ အကျိုးဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အစိုးရသူ၏ အဖြစ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံသည် အကြီးအကဲ၏ အဖြစ်ကို ဖြစ်စေ တတ်သော ကံသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော၁၀။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အစိုးရ၏ အဖြစ်ကို ဖြစ်စေတတ်သောကံ အကြီးအကဲ၏ အဖြစ်ကို ဖြစ်စေတတ်သောကံ ရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် မြေကြီးသည် ကံ၏ အကျိုးဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပထဝီကမ္မဝိပါကောတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “အတ္ထိ ဣဿရိယသံဝတ္တနိယံ ကမ္မံ အဓိပစ္စသံဝတ္တနိယံ ကမ္မံ” ဟူရာ၌ မြေကြီးကို အစိုးရသည်၏အဖြစ် အကြီးအမှူး၏ အဖြစ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံမည်၏ဟု ဆိုအပ်၏၊ ထို့ကြောင့် မြေကြီးသည် ကံ၏ အကျိုးတည်းဟု အယူရှိကြသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့ကို ရည်ရွယ်လျက် ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ကမ္မဝိပါကသဘောကို ပြခြင်းငှါ ဤပုစ္ဆာကို မိန့်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဖဿ စသည်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ကမ္မသမုဋ္ဌာန်ရုပ်ကိုလည်းကောင်း၊ ပထဝီစသည်တို့၏သာလျှင် သူတစ်ပါးတို့နှင့် ဆက်ဆံသည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ မြေကြီးကို မမှီမူ၍ တည်နေကုန်သော သတ္တဝါတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ မှီ၍နေသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ အရူပဘုံ၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံကုန်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ အကျိုး၏ အဖြစ်ဖြင့် တည်သော ထိုမြေကို မကုန်စေမူ၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခြင်းသည် မသင့်တကားဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ကံ၏ အကျိုးကို ကုန်စေ၍သာလျှင် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏ဟူသော မိမိဝါဒ၌ တည်လျက် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ကံသည် ရသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်သာ ထိုဣဿရိယအာဓိပစ္စကို ဖြစ်စေသည်၊ ဇနက၏အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်စေသည်မဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် ထိုစကားသည် မြေကြီး၏ ဝိပါကအဖြစ်၌ ပြီးစေနိုင်သော စကား မဟုတ်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၇၀) ၈-ဇရာမရဏံ ဝိပါကောတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဇရာမရဏသည် အကျိုး'ဝိပါက်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇရာမရဏသည် သုခဝေဒနာ ရှိသလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာ ရှိသလော၊ အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနာ ရှိသလော၊ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ ဖဿနှင့် ယှဉ်သလော၊ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ သညာနှင့် ယှဉ်သလော၊ စေတနာနှင့် ယှဉ်သလော၊ စိတ်နှင့် ယှဉ်သလော၊ အာရုံရှိသလော၊ ဇရာမရဏအား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းမှု စိတ်၌ ပြုမှု စေ့ဆော်မှု တောင့်တမှု ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇရာမရဏသည် သုခဝေဒနာ မရှိသည် ဒုက္ခဝေဒနာ မရှိသည်။ပ။ အာရုံမရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ ဇရာမရဏအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဇရာမရဏသည် သုခဝေဒနာ မရှိခဲ့ပါလျှင် ဒုက္ခဝေဒနာ မရှိခဲ့ပါလျှင်။ပ။ အာရုံ မရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုဇရာမရဏအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါလျှင် ဇရာမရဏသည် အကျိုး'ဝိပါက်’ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် အကျိုး'ဝိပါက်'လော၊ ဖဿသည် သုခဝေဒနာရှိသလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာ့ရှိသလော။ပ။ အာရုံရှိသလော၊ ဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇရာမရဏသည် အကျိုး'ဝိပါက်'လော၊ ဇရာမရဏသည် သုခဝေဒနာရှိသလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာရှိသလော။ပ။ အာရုံရှိသလော၊ ထိုဇရာမရဏအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇရာမရဏသည် အကျိုး'ဝိပါက်'လော၊ ဇရာမရဏသည် သုခဝေဒနာ မရှိသလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာ မရှိသလော။ပ။ အာရုံ မရှိသလော၊ ထိုဇရာမရဏအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် အကျိုး'ဝိပါက်'လော၊ ဖဿသည် သုခဝေဒနာ မရှိသလော၊ ဒုက္ခ ဝေဒနာ မရှိသလော။ပ။ အာရုံ မရှိသလော၊ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်တရားတို့၏ အိုမှုသေမှု ‘ဇရာမရဏ'သည် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၂။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်တရားတို့၏ အိုမှုသေမှု ‘ဇရာမရဏ'သည် ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်တရားတို့၏ အိုမှုသေမှု ‘ဇရာမရဏ'သည် ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုးဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်တရားတို့၏ အိုမှုသေမှု ‘ဇရာမရဏ'သည် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုးဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်တရားတို့၏ အိုမှုသေမှု ‘ဇရာမရဏ'သည် ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး (ဖြစ်သလော)။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်တရားတို့၏ အိုမှုသေမှု ‘ဇရာမရဏ'သည် ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်တရားတို့၏ အိုမှုသေမှု ‘ဇရာမရဏ'သည် ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်တရားတို့၏ အိုမှုသေမှု ‘ဇရာမရဏ'သည် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်တရားတို့၏လည်းကောင်း၊ အကုသိုလ်တရားတို့၏လည်းကောင်း အိုမှုသေမှု ‘ဇရာ မရဏ'သည် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး'ဝိပါက်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်တရားတို့၏လည်းကောင်း၊ အကုသိုလ်တရားတို့၏လည်းကောင်း အိုမှုသေမှု့'ဇရာ မရဏ'သည် ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး'ဝိပါက်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်တရားတို့၏လည်းကောင်း၊ အကုသိုလ်တရားတို့၏လည်းကောင်း အိုမှုသေမှု ‘ဇရာ မရဏ'သည် ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး'ဝိပါက်’ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်တရားတို့၏လည်းကောင်း၊ အကုသိုလ်တရားတို့၏လည်းကောင်း အိုမှုသေမှု ‘ဇရာ မရဏ'သည် အကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး'ဝိပါက်’ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဇရာမရဏသည် အကျိုး'ဝိပါက်’ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဆင်းမလှခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သောကံ၊ အသက်တိုခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အဆင်းမလှခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သောကံ၊ အသက်တိုခြင်းကို ဖြစ်စေ တတ်သော ကံ ရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုအကြောင်းကြောင့် ဇရာမရဏသည် အကျိုး'ဝိပါက်’ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဇရာမရဏံ ဝိပါကောတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “အတ္ထိ ဒုဗ္ဗဏ္ဏသံဝတ္တနိယံ ကမ္မံ အပ္ပါယုကသံဝတ္တနိယံ ကမ္မံ” ဟူရာ၌ မကောင်းသော အဆင်းရှိသူ၏အဖြစ်ဟူသည် ဇရာပင်တည်း၊ အသက်တိုသူ၏ အဖြစ်ဟူသည် မရဏပင်တည်း၊ ထိုကိုဖြစ်စေတတ်သော ကံသည် ရှိ၏၊ ထိုဇရာမရဏသည် ဝိပါက်တည်းဟု အယူရှိကြသော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤ ဇရာမရဏဝိပါကကထာကို ဟောသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဇရာမရဏမည်သည် အလိုမရှိအပ်သော အနိဋ္ဌဝိပါက်သာ ဖြစ်ရာ၏ဟူသော အယူဖြင့် ဝန်ခံသည်၊ ထိုအကြောင်းဖြင့်ပင် ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး၏အဖြစ်ကို ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဇရာမရဏမည်သည် အလိုမရှိအပ်သော အနိဋ္ဌဝိပါက်သာ ဖြစ်ရာ၏ဟူသော အယူဖြင့် ဝန်ခံသည်၊ ထိုအကြောင်းဖြင့်ပင် ကုသိုလ်တရားတို့၏ အကျိုး၏အဖြစ်ကို ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပရိယာယ်အားဖြင့် ထိုဇရာမရဏတို့ ဖြစ်စေတတ်သော ကံသည် ဝိပါက် ဖဿ စသည်တို့ ကဲ့သို့ ဇနက၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်စေသည် မဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် ဝိပါက်အဖြစ်ကို မပြီးစေနိုင်လေ။</p> -- <p style="text-indent:2em">၇-သတ္တမဝဂ် (၇၁) ၉-အရိယဓမ္မဝိပါကကထာ၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ဟူသော အရိယာတရား၏ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမဏ'ရဟန်း'အဖြစ်ဟူသော မဂ်သည် ကြီးမြတ်သော အကျိုးရှိသည် ဗြာဟ္မဏ အဖြစ်ဟူသော မဂ်သည် ကြီးမြတ်သော အကျိုးရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သမဏအဖြစ်ဟူသော မဂ်သည် ကြီးမြတ်သော အကျိုးရှိခဲ့ပါမူ ဗြာဟ္မဏ အဖြစ်ဟူသော မဂ်သည် ကြီးမြတ်သော အကျိုးရှိခဲ့ပါမူ မဂ်ဟူသော အရိယာတရား၏ အကျိုးသည် မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်ဟူသော အရိယာတရား၏ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သောတာပတ္တိဖိုလ်သည် ရှိခဲ့ပါလျှင် မဂ်ဟူသော အရိယာတရား၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'သည် မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်သည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်သည်။ပ။ အရဟတ္တ ဖိုလ်သည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရဟတ္တဖိုလ်သည် ရှိခဲ့ပါလျှင် မဂ်ဟူသော အရိယာတရား၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'သည် မရှိဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်’ မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါန၏ အကျိုးသည် အကျိုး'ဝိပါက်’ မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်’ မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျင့်'သီလ'၏ အကျိုးသည်။ပ။ ဘာဝနာ၏ အကျိုးသည် အကျိုး'ဝိပါက်’ မဟုတ် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်သည်။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်သည်။ပ။ အရဟတ္တဖိုလ်သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်’ မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါန၏ အကျိုးသည် အကျိုး'ဝိပါက်’ မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်’ မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျင့်'သီလ'၏ အကျိုးသည်။ပ။ ဘာဝနာ၏ အကျိုးသည် အကျိုး'ဝိပါက်’ မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါန၏ အကျိုးသည် အကျိုး'ဝိပါက်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒါန၏ အကျိုးသည် အကျိုး'ဝိပါက်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်သည်။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်သည်။ပ။ အရဟတ္တဖိုလ်သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျင့် ‘သီလ'၏ အကျိုးသည်။ပ။ ဘာဝနာ၏ အကျိုးသည် အကျိုး'ဝိပါက်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘာဝနာ၏ အကျိုးသည် အကျိုး'ဝိပါက်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်သည်။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်သည်။ပ။ အရဟတ္တဖိုလ်သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၄၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာကုသိုလ်သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်'ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရကုသိုလ်သည်။ပ။ အရူပါဝစရကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်’ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်’ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်’ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်’ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ရှိသည်ဖြစ်၍ (ကံကိလေသာတို့ ဆည်းပူးအပ်သော) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ရှိသည်ဖြစ်၍ (ကံကိလေသာတို့ ဆည်းပူး အပ်သော) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရ။ပ။ အရူပါဝစရကုသိုလ်သည် အကျိုးရှိ ‘ဝိပါက်’ ရှိသည် ဖြစ်၍ (ကံကိလေသာတို့ ဆည်းပူးအပ်သော) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ရှိသည်ဖြစ်၍ (ကံကိလေသာတို့ ဆည်းပူး အပ်သော) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ရှိသည်ဖြစ်၍ (ကံကိလေသာတို့ ဆည်းပူးအပ်သော) စုတိပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ရှိသည်ဖြစ်၍ (ကံကိလေသာတို့ ဆည်းပူး အပ်သော) စုတိပဋိသန္ဓေမှ ကင်းသော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ရှိသည်ဖြစ်၍ (ကံကိလေသာတို့ ဆည်းပူး အပ်သော) စုတိပဋိသန္ဓေမှ ကင်းသော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ရှိသည်ဖြစ်၍ (ကံကိလေသာတို့ ဆည်းပူး အပ်သော) စုတိပဋိသန္ဓေမှ ကင်းသော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူဝါဝစရ။ပ။ အရူပါဝစရကုသိုလ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ရှိသည်ဖြစ်၍ (ကံကိလေသာတို့ ဆည်းပူးအပ်သော) စုတိပဋိသန္ဓေမှ ကင်းသော နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အရိယဓမ္မဝိပါကကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကိလေသာတို့ကို ပယ်ခြင်းမျှသည်သာ မဂ်ဟူသော အရိယဓမ္မ၏ အကျိုးဖြစ်၏၊ စိတ် စေတသိက်တရားတို့သည် မဂ်ဟူသော အရိယဓမ္မ၏ အကျိုးမဟုတ်ဟု အယူရှိသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအရိယဓမ္မဝိပါကကထာကို ဟောသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သောတာပတ္တိမဂ် စသည်တို့၏ အပစယဂါမီအဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ အရိယာဖိုလ်တို့၏ ဝိပါက်မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၇၂) ၁၀-ဝိပါကော ဝိပါကဓမ္မဓမ္မောတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုအကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်သော သဘောရှိသောတရား၏ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုအကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်သော သဘောရှိသောတရား၏ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုဆင်းရဲ၏သာလျှင် အဆုံးကို ပြုခြင်း မရှိပါသလော၊ ဝဋ်ပြတ်ခြင်း မရှိပါသလော၊ မစွဲလမ်းမူ၍ ငြိမ်းအေးမှု ‘အနုပါဒါပရိနိဗ္ဗာန်'သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်’ဟူ၍လည်းကောင်း, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဟူ၍လည်းကောင်း၊ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဟူ၍လည်းကောင်း, အကျိုး ‘ဝိပါက်’ဟူ၍လည်းကောင်း ဤအကျိုး'ဝိပါက်'သည် ဤအကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလော၊ ဤ (ဤအကျိုး'ဝိပါက်'နှင့် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော) တရားသည် တူသော အနက်ရှိသလော၊ တူသလော၊ တူသော အဖို့ရှိသလော၊ ထိုအကျိုး'ဝိပါက်'ကြောင့် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဖြစ်သလော၊ ထိုအကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားကြောင့် ထိုအကျိုး'ဝိပါက်’ ဖြစ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးသည်လည်းကောင်း, အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားသည်လည်းကောင်း၊ အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားသည်လည်းကောင်း, အကျိုးသည်လည်းကောင်း အတူဖြစ်ကုန်သလော၊ တကွဖြစ်ကုန်သလော၊ ရောနှောကုန်သလော၊ ယှဉ်ကုန်သလော၊ တူသော ဖြစ်ခြင်း ရှိကုန်သလော၊ တူသောချုပ်ခြင်း ရှိကုန်သလော၊ တူသောတည်ရာ ရှိကုန်သလော၊ တူသောအာရုံ ရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး ‘ဝိပါက်'သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအကုသိုလ်သည်ပင် ထိုအကုသိုလ်၏ အကျိုးလော၊ ထိုကုသိုလ်သည်ပင် ထို ကုသိုလ်၏ အကျိုးလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်စိတ်ဖြင့်သာ သူတစ်ပါးအသက်ကို သတ်၏၊ ထိုစိတ်ဖြင့်သာလျှင် ငရဲ၌ ကျက်ရာသလော။ အကြင်စိတ်ဖြင့်သာလျှင် အလှူကို ပေးလှူ၏၊ ထိုစိတ်ဖြင့်သာလျှင် နတ်ပြည်၌ ဝမ်းမြောက်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဟူ၍ မဆို သင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကျိုး'ဝိပါက်'နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချင်းချင်း ကျေးဇူးပြုကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အကျိုး'ဝိပါက်'နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့သည် အချင်းချင်း ကျေးဇူးပြုခဲ့ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အကျိုး'ဝိပါက်'သည် အကျိုးကို ဖြစ်စေခြင်းသဘောရှိသော တရားဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝိပါကော ဝိပါကဓမ္မဓမ္မောတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အကျိုးဝိပါက် နာမက္ခန္ဓာသည် အကျိုးဝိပါက် နာမက္ခန္ဓာအား အညမည စသော ပစ္စယသတ္တိဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏၊ ထို့ကြောင့် ဝိပါက်သည်လည်း အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေတတ်သော တရားတည်းဟု အယူရှိသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-အဋ္ဌမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၇၃) ၁-ဆဂတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လားရာ'ဂတိ’ တို့သည် ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ငရဲ, တိရစ္ဆာန်မျိုး, ပြိတ္တာဘုံ, လူ, နတ်ဟူ၍ ငါးပါးသော လားရာ'ဂတိ'တို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ငရဲ, တိရစ္ဆာန်မျိုး, ပြိတ္တာဘုံ, လူ, နတ်ဟူ၍ လားရာ'ဂတိ’ ငါးပါးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်ခဲ့ကုန်မူ လားရာ'ဂတိ'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့တည်းဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လားရာ'ဂတိ'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာလကဉ္စိကာအသုရာတို့သည်။ ပိတ္တာတို့နှင့် တူသော အဆင်းရှိကုန်သည် တူသော စည်းစိမ်ရှိကုန်သည် တူသော အစာရှိကုန်သည် တူသော အသက်ရှိကုန်သည်။ ပိတ္တာတို့နှင့်တကွ သမီး ယူခြင်း၊ သမီးပေးခြင်း (လက်ထပ်ထိမ်းမြားခြင်း) သို့ ရောက်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာလကဉ္စိကာအသုရာတို့သည်။ ပိတ္တာတို့နှင့် တူသော အဆင်းရှိခဲ့ကုန်မူ တူသော စည်းစိမ်ရှိခဲ့ကုန်မူ တူသော အစာရှိခဲ့ကုန်မူ တူသော အသက်ရှိခဲ့ကုန်မူ ပြိတ္တာတို့နှင့်တကွ သမီးယူခြင်း၊ သမီးပေးခြင်း (လက်ထပ်ထိမ်းမြားခြင်း) သို့ ရောက်ခဲ့ကုန်မူ လားရာ'ဂတိ'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့တည်းဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လားရာ'ဂတိ'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေပစိတ္တိအသုရာပရိသတ်တို့သည် နတ်တို့နှင့် တူသော အဆင်းရှိကုန်သည် တူသော စည်းစိမ်ရှိကုန်သည် တူသော အစာရှိကုန်သည် တူသော အသက်ရှိကုန်သည် နတ်တို့နှင့် အတူတကွ သမီးယူခြင်း၊ သမီးပေးခြင်း (လက်ထပ်ထိမ်းမြားခြင်း) သို့ ရောက်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝေပစိတ္တိအသုရာပရိသတ်တို့သည် နတ်တို့နှင့် တူသော အဆင်းရှိခဲ့ ကုန်မူ တူသော စည်းစိမ်ရှိကုန်သည် တူသော အစာရှိခဲ့ကုန်မူ တူသော အသက်ရှိခဲ့ကုန်မူ နတ်တို့နှင့်တကွ သမီးယူခြင်း၊ သမီးပေးခြင်း (လက်ထပ်ထိမ်းမြားခြင်း) သို့ ရောက်ခဲ့ကုန်မူ လားရာ'ဂတိ'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့တည်းဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လားရာ ‘ဂတိ'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေပစိတ္တိအသုရာပရိသတ်တို့သည် (ရှေးဦးစွာ ဖြစ်သော) နတ်တို့ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝေပစိတ္တိအသုရာပရိသတ်တို့သည် ရှေးဦးနတ်တို့ ဖြစ်ခဲ့ကုန်မူ လားရာ ‘ဂတိ'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့တည်းဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ လားရာ'ဂတိ'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့တည်းဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသူရကာယ်သည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အသူရကာယ်သည် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် လားရာ'ဂတိ'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့တည်းဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဆဂတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဂတိငါးပါးတို့တွင် အသူရကာယ်ကို ထည့်၍ ဂတိခြောက်ပါးဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဆဂတိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၇၄) ၂-အန္တရာဘဝကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကြား ‘အန္တရာ’ ဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အန္တရာဘဝသည်) ကာမဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အန္တရာဘဝသည်) ရူပဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အန္တရာဘဝသည်) အရူပဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဘဝ၏လည်းကောင်း၊ ရူပဘဝ၏လည်းကောင်း အကြား၌ အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဘဝ၏လည်းကောင်း၊ အရူပဘဝ၏လည်းကောင်း အကြား၌ အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဘဝ၏လည်းကောင်း၊ ရူဘဝ၏လည်းကောင်း အကြား၌ အန္တရာဘဝသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာမဘဝ၏လည်းကောင်း၊ ရူပဘဝ၏လည်းကောင်း အကြား၌့အန္တရာဘဝသည် မရှိခဲ့ပါမူ အန္တရာဘဝသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဘဝ၏လည်းကောင်း၊ အရူပဘဝ၏လည်းကောင်း အကြား၌ အန္တရာဘဝသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရူပဘဝ၏လည်းကောင်း၊ အရူပဘဝ၏လည်းကောင်း အကြား၌ အန္တရာ ဘဝ မရှိခဲ့ပါမူ အန္တရာဘဝသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအန္တရာဘဝ ပဋိသန္ဓေ (ယောနိ) သည် ငါးခုမြောက် ပဋိသန္ဓေ (ယောနိ)လော၊ ထို (အကြားဘဝ) လားရာ'ဂတိ'သည် ခြောက်ခုမြောက် လားရာ'ဂတိ'လော၊ ထို (အန္တရာဘဝ) ဝိညာဏ်၏ တည်ရာသည် ရှစ်ခုမြောက် ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ ထို (အန္တရာဘဝ) သတ္တဝါ၏ နေရာသည် တစ်ဆယ့် တစ်ခုမြောက် သတ္တဝါ၏ နေရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ဘုံဘဝလော၊ လားရာ'ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့၏ နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ'သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ'ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝ၌ ရုပ်သည် ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကာမဘဝသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ကာမဘဝသည် ဖြစ်ရာ (ဘုံဘဝ)လော၊ လားရာ'ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည်နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ'သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ'ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အန္တရာဘဝသည် ဖြစ်ရာ (ဘုံဘဝ)လော၊ လားရာ ‘ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည်နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ'သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ'ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဘဝသို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဘဝသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဘဝ၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝ၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဘဝ၌ ရုပ်သည် ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝ၌ ရုပ်သည် ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဘဝသည် ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဘဝသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရူပဘဝသည် ဖြစ်ရာ (ဘုံဘဝ)လော၊ လားရာ'ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည်နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ ‘သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ ‘ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အန္တရာဘဝသည် ဖြစ်ရာ (ဘုံဘဝ)လော၊ လားရာ ‘ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည်နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ ‘သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ ‘ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဘဝသို့ ကပ်ရောက်သောကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဘဝသို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဘဝ၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝ၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဘဝ၌ ရုပ်သည် ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါ ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိကုန်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝ၌ ရုပ်သည် ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဘဝသည် ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘဝသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အရူပဘဝသည် ဖြစ်ရာ ‘ဘုံဘဝ'လော၊ လားရာ'ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည်နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ'သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ'ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ အန္တရာဘဝသည် ဖြစ်ရာ'ဘုံဘဝ'လော၊ လားရာ ‘ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည်နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ'သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ'ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘဝသို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘဝသို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘဝ၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝ၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘဝ၌ ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝ၌ ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် စတုဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါအားလုံးတို့အားပင် အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါအားလုံးတို့အားပင် အန္တရာဘဝသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သတ္တဝါအားလုံးတို့အားပင် အန္တရာဘဝသည် မရှိခဲ့ပါမူ အန္တရာဘဝသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားမဲ့ဘဝ၌ အကျိုးပေးမြဲသော (အနန္တရိယကံထိုက်သော) ပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာ ဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားမဲ့ဘဝ၌ အကျိုးပေးမြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အခြားမဲ့ဘဝ၌ အကျိုးပေးမြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် မရှိခဲ့ပါမူ အန္တရာဘဝသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝ၌ အကျိုးပေး မမြဲသော (အနန္တရိယကံ မထိုက်သော) ပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားမဲ့ဘဝ၌ အကျိုးပေးမြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားမဲ့ဘဝ၌ အကျိုးပေးမြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားမဲ့ဘဝ၌ အကျိုးပေး မမြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ငရဲသို့ ကပ်ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ပ။ အသညသတ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ပ။ အရူပဘုံသို့ ကပ်ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံသို့ ကပ်ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရူပဘုံသို့ ကပ်ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် မရှိခဲ့ပါမူ အန္တရာဘဝသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံသို့ ကပ်ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံသို့ မကပ်ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံသို့ ကပ်ရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံသို့ မကပ်ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်အား အန္တရာဘဝသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၀၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အန္တရာဘဝသည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြား၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသော ‘အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ'ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် အန္တရာ ဘဝသည် ရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု (နှလုံး) ပြု၍ အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကပ်ရောက်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသူ ‘ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီ'ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု (နှလုံး) ပြု၍ ဥပဟစ္စဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု (နှလုံး) ပြု၍ အန္တရာဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြုပြင်မှု မရှိဘဲ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသော ‘အသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ပ။ ပြုပြင်မှုနှင့် တကွ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသော ‘သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ’ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိ၏ဟု (နှလုံး) ပြု၍ သသင်္ခါရဘဝသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အန္တရာဘဝကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီဟူသော သုတ်ပုဒ်ကို မသင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ အန္တရာဘဝ ရှိ၏၊ ယင်းအန္တရာဘဝ၌ သတ္တဝါသည် ဒိဗ္ဗစက္ခု မရဘဲလျက် ဒိဗ္ဗစက္ခု ရသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ တန်ခိုး မရှိဘဲလျက် တန်ခိုးရှိဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း မိဘနှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမိခြင်း၊ အမိ၏ ဥတုလာခြင်းဟူသော အခါအခွင့်ကို ငံ့လင့်လျက် ခုနှစ်ရက်၊ သို့မဟုတ် ခုနှစ်ရက်ထက်အလွန် တည်နေ၏ဟု အယူရှိသူ ပုဗ္ဗသေလိယသမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ ဝါဒကို ပယ်ဖျက်ရန် ဤအန္တရာဘဝကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ငရဲ, အသညသတ်, အရူပဘဝတို့သို့ ကပ်ရောက်သူတို့အား အန္တရာဘဝအဖြစ်ကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၇၅) ၃-ကာမဂုဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့သည်ပင် ကာမဓာတ်တို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် စပ်ယှဉ်သော လိုချင်မှု ‘ဆန္ဒ'သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် စပ်ယှဉ်သော ဆန္ဒသည် ရှိခဲ့ပါလျှင် ကာမဂုဏ် ငါးပါးတို့သည်ပင် ကာမဓာတ်တို့တည်းဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် စပ်ယှဉ်သော တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'သည် ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် ယှဉ်သော ‘ဆန္ဒ'သည် ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် စပ်ယှဉ်သော ‘ဆန္ဒရာဂ'သည် ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် စပ်ယှဉ်သော သင်္ကပ္ပသည် ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် စပ်ယှဉ်သော ရာဂသည် ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် စပ်ယှဉ် သော သင်္ကပ္ပရာဂသည် ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် စပ်ယှဉ်သော ပီတိသည် ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် စပ်ယှဉ် သော သောမနဿသည် ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် စပ်ယှဉ်သော ပီတိသောမနဿသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးနှင့် စပ်ယှဉ်သော ပီတိသောမနဿ ရှိခဲ့ပါမူ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့သည်ပင် ကာမဓာတ်တို့တည်းဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့သည်ပင် ကာမဓာတ်တို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၏ စက္ခုသည် ကာမဓာတ် မမည်ပါသလော၃။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၏ သောတသည်။ပ။ လူတို့၏ ဃာနသည်။ပ။ လူတို့၏ ဇိဝှါသည်။ပ။ လူတို့၏ ကာယသည်။ပ။ လူတို့၏ မနောသည် ကာမဓာတ် မမည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့၏ မနောသည် ကာမဓာတ် မမည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမည်ပါ၅။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “လောက၌ စိတ်လျှင် ခြောက်ခုမြောက်ရှိကုန်သော ကာမဂုဏ် ငါးပါးတို့ကို ဟောပြအပ်ကုန်ပြီ၊ ဤစိတ်နှင့်တကွ ကာမဂုဏ်ငါးပါး ဒုက္ခသစ္စာတရား၌ တဏှာဆန္ဒကို ဖျက်ဆီးခဲ့သော် ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့် ဆင်းရဲမှ လွတ်မြောက် ရလေ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် လူတို့၏ မနောကို ကာမဓာတ် မဟုတ်ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့သည်ပင် ကာမဓာတ်တို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်တို့သည် ဖြစ်ရာဘဝလော၊ လားရာ'ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည်နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ ‘သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ'ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်သို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်သို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်၌ ရုပ်သည် ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်တို့သည် ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ဖြစ်ပါကုန်သလော၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် ဖြစ်ပါ ကုန်သလော၊ တပည့် ‘သာဝက'အစုံသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်သည် ဖြစ်ရာ ‘ဘဝ'လော၊ လားရာ ‘ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည်နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ ‘သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ ‘ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်တို့သည် ဖြစ်ရာ ‘ဘဝ'လော၊ လားရာ ‘ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည်နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ ‘သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ ‘ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်သို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်သို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်သို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်သို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ စုတေ ကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ ရုပ်သည် ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်၌ ရုပ်သည် ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်သည် ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်တို့သည် ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ဖြစ်ပါကုန်သလော၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် ဖြစ်ပါ ကုန်သလော၊ တပည့် ‘သာဝက'အစုံသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ဖြစ်ပါကုန်သလော၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည် ဖြစ်ပါ ကုန်သလော၊ တပည့်'သာဝက'အစုံသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့သည်ပင် ကာမဓာတ်ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤငါးပါးတို့သည် ကာမဂုဏ်တို့ပေတည်း။ အဘယ်ငါးပါးတို့နည်း၊ မျက်စိဖြင့် သိအပ်ကုန် အလိုရှိအပ်ကုန် နှစ်သက်အပ်ကုန် မြတ်နိုးအပ်ကုန် ချစ်အပ်သော သဘောရှိကုန် လိုချင်မှုနှင့် စပ်ယှဉ်ကုန်သော တပ်မက်ဖွယ်ဖြစ်ကုန်သော အဆင်း'ရူပါရုံ'တို့သည် နားဖြင့် သိအပ်ကုန် သော။ပ။ အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့သည် နှာခေါင်းဖြင့် သိအပ်ကုန်သော။ပ။ အနံ့'ဂန္ဓာရုံ'တို့သည် လျှာဖြင့် သိအပ် ကုန်သော အရသာ'ရသာရုံ'တို့သည် အလိုရှိအပ်ကုန် နှစ်သက်အပ်ကုန် မြတ်နိုးအပ်ကုန် ချစ်အပ်သော သဘောရှိကုန် လိုချင်မှုနှင့် စပ်ယှဉ်ကုန်သော တပ်မက်ဖွယ်ဖြစ်ကုန်သော ကိုယ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော အတွေ့အထိ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့သည် (ရှိကုန်၏)။ ရဟန်းတို့ ဤငါးပါးတို့ကား (ကာမဂုဏ်)တို့ပေတည်း”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့သည်ပင် ကာမဓာတ်တို့တည်း။</p> <p style="text-align: center;">ကာမဂုဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သကသမယ၌ ဝတ္ထုကာမ၊ ကိလေသာကာမ၊ ကာမဘဝ ဤသုံးပါးတို့ကို ကာမဓာတ်ဟု ဆိုအပ်၏။ ပရသမယ၌ ပဉ္စိမေ ဘိက္ခဝေ ကာမဂုဏာ ဟူသော စကားတော်မျှကို အမှီပြု၍ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ကို ကာမဓာတ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်၏။ ထိုပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကာမဂုဏကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ကိလေသာကာမကို ပြလို၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဝတ္ထုကာမကို ပြလို၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ အာယတနခြောက်ပါးတို့၏ ဝတ္ထုကာမ၏အဖြစ်ကြောင့် န ကာမဓာတ် မဟုတ်သည်၌ အပြစ်ကို ပယ်ခဲ့ပြီး၍ မနကို တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် မဟဂ္ဂုတ် လောကုတ္တရာမနကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်၊ တေဘုမ္မကမန အားလုံးပင် ကာမဓာတ် မည်လေသောကြောင့် သကဝါဒီက ပရဝါဒီကို သုတ်ဖြင့် နှိပ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အာယတနခြောက်ပါးတို့၏ ဝတ္ထုကာမ၏အဖြစ်ကြောင့် န ကာမဓာတ် မဟုတ်သည်၌ အပြစ်ကို ပယ်ခဲ့ပြီး၍ မနကို တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် မဟဂ္ဂုတ် လောကုတ္တရာမနကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်၊ တေဘုမ္မကမန အားလုံးပင် ကာမဓာတ် မည်လေသောကြောင့် သကဝါဒီက ပရဝါဒီကို သုတ်ဖြင့် နှိပ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ကာမဂုဏ်မျှ၌ ဘဝဟူသော ဝေါဟာရစကား မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၇၆) ၄-ကာမကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အာယတနငါးပါးတို့သည်သာ ကာမအာရုံတို့ ဖြစ်ကုန်ပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကာမအာရုံနှင့် စပ်ယှဉ်သော ဆန္ဒသည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ထို (ကာမ) အာရုံနှင့် စပ်ယှဉ်သော ဆန္ဒရှိခဲ့ပါမူ အာယတနငါးပါးတို့သည်သာ (ကာမ) အာရုံတို့ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို (ကာမ) အာရုံနှင့် စပ်ယှဉ်သော ရာဂသည် ထို (ကာမ) အာရုံနှင့် စပ်ယှဉ်သော ဆန္ဒသည် ထို (ကာမ) အာရုံနှင့် စပ်ယှဉ်သော ဆန္ဒရာဂသည် ထို (ကာမ) အာရုံနှင့် စပ်ယှဉ်သော သင်္ကပ္ပသည် ထို (ကာမ) အာရုံနှင့် စပ်ယှဉ်သော ရာဂသည် ထို (ကာမ) အာရုံနှင့် စပ်ယှဉ်သော သင်္ကပ္ပရာဂသည် ထို (ကာမ) အာရုံနှင့် စပ်ယှဉ်သော ပီတိသည် ထို (ကာမ) အာရုံနှင့် စပ်ယှဉ်သော သောမနဿသည် ထို (ကာမ) အာရုံနှင့် စပ်ယှဉ်သော ပီတိသောမနဿသည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ထို (ကာမ) အာရုံနှင့် စပ်ယှဉ်သော ပီတိသောမနဿသည် ရှိခဲ့ပါမူ အာယတနငါးပါးတို့သည်သာ (ကာမ) အာရုံတို့ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အာယတနငါးပါးတို့သည်သာ (ကာမ) အာရုံတို့တည်းဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤငါးပါးတို့သည် (ကာမဂုဏ်)တို့ပေတည်း။ အဘယ်ငါးပါးတို့နည်း၊ မျက်စိဖြင့် သိအပ်ကုန်သော အဆင်း ‘ရူပါရုံ’။ပ။ အလိုရှိအပ်ကုန် နှစ်သက်အပ်ကုန် မြတ်နိုးအပ်ကုန် ချစ်အပ်သော သဘောရှိကုန် လိုချင်မှုနှင့် စပ်ယှဉ်ကုန် တပ်မက်ဖွယ်ဖြစ်ကုန် ကိုယ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော အတွေ့အထိ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့သည် ရှိကုန်၏။ ရဟန်းတို့ ဤငါးပါးတို့သည်ကား (ကာမဂုဏ်)တို့တည်း”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အာယတနငါးပါးတို့သည်သာ ကာမအာရုံတို့တည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာယတနငါးပါးတို့သည်သာ ကာမအာရုံတို့ ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤငါးပါးတို့သည် ကာမဂုဏ်တို့ပေတည်း။ အဘယ်ငါးပါးတို့နည်း၊ မျက်စိဖြင့် သိအပ်ကုန်သော အဆင်း'ရူပါရုံ'တို့သည်။ပ။ အလိုရှိအပ်ကုန် နှစ်သက်အပ်ကုန် မြတ်နိုး အပ်ကုန် ချစ်အပ်သော သဘောရှိကုန် လိုချင်မှုနှင့် စပ်ယှဉ်ကုန် တပ်မက်ဖွယ်ဖြစ်ကုန် ကိုယ်ဖြင့် သိအပ် ကုန်သော အတွေ့အထိ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့သည် ရှိကုန်၏။ ရဟန်းတို့ ဤငါးပါးတို့ကား ကာမဂုဏ်တို့ ပေတည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ စင်စစ်သော်ကား ဤအာရုံတို့ကို ကာမတို့မည်ကုန်၏ဟူ၍ မဆိုအပ်ကုန်၊ ဤအာရုံတို့ကို အရိယာဖြစ်သော မြတ်စွာဘုရား၏ အဆုံးအမသာသနာတော်၌ ကာမဂုဏ်တို့မည်၏”ဟူ၍ ဆိုအပ်ကုန်၏။ “ကြံစည်မှု အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော သင်္ကပ္ပရာဂသည် သတ္တဝါ၏ ကာမမည်၏။လောက၌ ဆန်းကြယ်ကုန်သော အကြင်အာရုံတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုအာရုံတို့သည် ကာမ မမည်ကုန်။ ကြံစည်မှု အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော သင်္ကပ္ပရာဂသည် သတ္တဝါ၏ ကာမ မည်၏။ ထို့အတူသာလျှင်လောက၌ (အကြင်အာရုံတို့သည်) တည်ကုန်၏၊ ဆန်းကြယ်ကုန်သည်သာ ဖြစ်၍ စင်စစ် ဤလိုချင်ဖွယ်အာရုံ ကာမဂုဏ်တို့၌ ဆန္ဒကို ပညာရှိတို့သည် ဖယ်ရှားကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အာယတနငါးပါးတို့သည်သာ ကာမအာရုံတို့ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ကာမကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပဉ္စိမေ ဘိက္ခဝေ ကာမဂုဏာ ဟူသော စကားမျှကို ယူ၍ ရူပါယတနစသော အာယတန ငါးပါးတို့သည်သာ ကာမ မည်ကုန်၏ဟု အယူရှိသူ ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်လျက် ဤကာမကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုပရဝါဒီဆရာတို့အား ကိလေသာကာမ၏သာလျှင် မုချအားဖြင့် ကာမ၏အဖြစ်ကို ပြခြင်းငှါ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-အဋ္ဌမဝဂ် (၇၇) ၅-ရူပဓာတုကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဖောက်ပြန်ခြင်းရှိကုန်သော ရုပ်တရားတို့သည် ရူပဓာတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဖြစ်ရာ ‘ဘဝ'လော၊ လားရာ ‘ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည်နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ ‘သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ'ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်၌ ရုပ်သည် ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်သည် ဖြစ်ရာ'ဘဝ'လော၊ လားရာ'ဂတိ'လော။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဖြစ်ရာ'ဘဝ'လော၊ လားရာ'ဂတိ'လော။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်သို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်သို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်သည် ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်၌ ရုပ်သည် ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်သည် ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဖောက်ပြန်ခြင်းရှိကုန်သော ရုပ်တရားတို့သည် ရူပဓာတ်မည်သည်ဖြစ်၍ ကာမ ဓာတ်၌ ရုပ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကာမဓာတ်သည်ပင် ထိုရူပဓာတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဓာတ်သည်ပင် ရူပဓာတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဘဝနှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘဝနှင့်လည်းကောင်း၊ ရူပဘဝနှင့် လည်းကောင်း (ဤသို့) ဘဝနှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဓာတုကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဖောက်ပြန်မှုရှိသော တရားတို့သည်သာ ရူပဓာတ်မည်၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤရူပဓာတုကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ရူပဘဝသည်သာ ရူပဓာတ် မည်၏၊ ရုပ်မျှသည် ရူပဓာတ် မဟုတ်ဟူသော အနက်သဘောဖြင့် စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဘူမိပရိစ္ဆေဒအားဖြင့် ဆန့်ကျင်သည်ကို မြင်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးပြန်လတ်သော် မိမိအယူအားဖြင့် ဝန်ခံပြန်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၇၈) ၆-အရူပဓာတုကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နာမ်တရားတို့သည် အရူပဓာတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည် ဖြစ်ရာ'ဘဝ'လော၊ လားရာ'ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည်နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ ‘သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ ‘ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာ၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာ၌ ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည် စတုဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်သည် ဖြစ်ရာ'ဘဝ'လော၊ လားရာ'ဂတိ'လော။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည် ဖြစ်ရာ'ဘဝ'လော၊ လားရာ'ဂတိ'လော။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်သို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသို့ ကပ်ရောက်သော ကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်သို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသို့ ကပ်ရောက်သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာ၌ သတ္တဝါတို့သည် မွေးဖွားကုန်သလော၊ အိုမင်းကုန်သလော၊ သေကုန်သလော၊ စုတေကုန်သလော၊ ပဋိသန္ဓေနေကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်၌ ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာ၌ ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်သည် စတုဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည် စတုဝေါကာရဘဝလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နာမ်တရားတို့သည် အရူပဓာတ်မည်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ကာမဓာတ်၌ ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကာမဓာတ်သည်ပင် ထိုအရူပဓာတ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကာမဓာတ်သည်ပင် ထိုအရူပဓာတ်မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဘဝနှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘဝနှင့်လည်းကောင်း၊ အရူပဘဝ နှင့်လည်းကောင်း (ဤသို့) ဘဝနှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖောက်ပြန်ခြင်းရှိကုန်သော ရုပ်တရားတို့သည် ရူပဓာတ်မည်သည်ဖြစ်၍ နာမ်တရားတို့သည် အရူပဓာတ်မည်သည်ဖြစ်၍ ကာမဓာတ်၌ ရုပ်သည် ဝေဒနာသည် သညာသည် သင်္ခါရတို့သည် ဝိညာဏ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကာမဓာတ်သည်ပင် ထိုရူပဓာတ် ထိုအရူပဓာတ် မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကာမဓာတ်သည်ပင် ထိုရူပဓာတ် ထိုအရူပဓာတ် မည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဘဝနှင့် ပြည်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘဝနှင့်လည်းကောင်း၊ ရူပဘဝနှင့်လည်းကောင်း၊ အရူပဘဝနှင့်လည်းကောင်း (ဤသို့) ဘဝသုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အရူပဓာတုကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤအရူပဓာတုကထာ၌ နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့တွင် ဝေဒနာက္ခန္ဓာကိုသာ ယူ၍ ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၇၉) ၇-ရူပဓာတုယာ အာယတနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၁၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ အာယတနခြောက်ပါးရှိသော အတ္တဘောသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဃာနာယတနသည် ရှိပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဂန္ဓာယတနသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဇိဝှါယတနသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ရသာယတနသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ကာယာယတနသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဂန္ဓာယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဃာနာယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ရသာယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဇိဝှါယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ကာယာယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ စက္ခာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရူပါယတနသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဃာနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဂန္ဓာယတနသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ စက္ခာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရူပါယတနသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဇိဝှါယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရသာယတနသည် ရှိပါသလော။ပ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ကာယာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ သောတာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ သဒ္ဒါယတနသည် ရှိပါသလော။ပ။ ထိုရူပဓာတ်၌ မနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဓမ္မာယတနသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဃာနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဂန္ဓာယတနသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ မနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဓမ္မာယတနသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဇိဝှါယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရသာယတနသည် ရှိပါသလော။ပ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ကာယာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဃာနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဂန္ဓာယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ စက္ခာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရူပါယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဃာနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဂန္ဓာယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ သောတာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ သဒ္ဒါယတနသည် မရှိပါသလော။ပ။ ထို ရူပဓာတ်၌ မနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဓမ္မာယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဇိဝှါယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရသာယတနသည် မရှိပါသလော။ပ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ကာယာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ စက္ခာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရူပါယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ကာယာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ သောတာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ သဒ္ဒါယတနသည် မရှိပါသလော။ပ။ မနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဓမ္မာယတနသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ စက္ခာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရူပါယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုစက္ခုဖြင့် အဆင်းကို မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဃာနာယတနသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ဂန္ဓာယတနသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ဃာနဖြင့်အနံ့ကို နမ်းရှူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ စက္ခာယတနသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရူပါယတနသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုစက္ခုဖြင့် အဆင်းကို မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဇိဝှါယတနသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရသာယတနသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဇိဝှါဖြင့် ထိုအရသာကို သာယာပါသလော။ပ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ကာယာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုကာယဖြင့် ထိုအထိအတွေ့ကို တွေ့ထိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ သောတာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ သဒ္ဒါယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ ထို ရူပဓာတ်၌ မနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဓမ္မာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုမနောဖြင့် ထိုသဘောဓမ္မာရုံကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဃာနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဂန္ဓာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဃာနဖြင့် ထိုအနံ့ကို နမ်းရှူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ မနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဓမ္မာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုမနောဖြင့် ထိုသဘောဓမ္မာရုံကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဇိဝှါယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရသာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ကာယာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုကာယဖြင့် ထိုအထိအတွေ့ကို တွေ့ထိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဃာနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဂန္ဓာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဃာနဖြင့် ထိုအနံ့ကို မနမ်းရှူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှူပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ စက္ခာယတနသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရူပါယတနသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုစက္ခုဖြင့် ထိုအဆင်းကို မမြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဃာနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဂန္ဓာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဃာနဖြင့် ထိုအနံ့ကို မနမ်းရှူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှူပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ သောတာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ သဒ္ဒါယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ ထို ရူပဓာတ်၌ မနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဓမ္မာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုမနောဖြင့် ထိုသဘောဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဇိဝှါယတနသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရသာယတနသည် ရှိသည်ဖြင့်၍။ပ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ကာယာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုကာယဖြင့်ထိုအထိအတွေ့ကို မတွေ့ထိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မတွေ့ထိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ သောတာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ သဒ္ဒါယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ ထိုရူပဓာတ်၌ မနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဓမ္မာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုမနောဖြင့် ထိုသဘောဓမ္မာရုံကို မသိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဃာနာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဂန္ဓာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဃာနဖြင့် ထိုအနံ့ကို နမ်းရှူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နမ်းရှူပါ၏၅။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ အမြစ်အနံ့သည် အနှစ်အနံ့သည် အခေါက်အနံ့သည် အရွက်အနံ့သည် အပွင့်အနံ့သည် အသီးအနံ့သည် စိမ်းရွှေသော အနံ့သည် ပုတ်အဲ့သော အနံ့သည် ကောင်းသော အနံ့သည် မကောင်းသော အနံ့သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ဇိဝှါယတနသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရသာယတနသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဇိဝှါဖြင့် ထိုအရသာကို သာယာပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သာယာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ အမြစ်အရသာသည် ပင်စည်အရသာသည် အခေါက် (အခွံ) အရသာသည် အရွက်အရသာသည် အပွင့်အရသာသည် အသီးအရသာသည် အချဉ်သည် အချို (အဆိမ့်) သည် အခါးသည် အစပ်သည် အငန်သည် အခါးအစပ်သည် ချဉ်စူးသော အရသာသည် အဖန်သည် ကောင်းသော အရသာသည် မကောင်းသော အရသာသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ကာယာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုကာယဖြင့် ထိုအထိအတွေ့ကို တွေ့ထိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တွေ့ထိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ခက်မာမှုသည် နူးညံ့မှုသည် သိမ်မွေ့မှုသည် ကြမ်းတမ်းမှုသည် ချမ်းသာသော အတွေ့သည် ဆင်းရဲသော အတွေ့သည် လေးလံမှုသည် ပေါ့ပါးမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ထို ရူပဓာတ်၌ အာယတနခြောက်ပါးရှိသော အတ္တဘောသည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ နှာခေါင်းပုံသဏ္ဌာန်သည် လျှာပုံသဏ္ဌာန်သည် ကိုယ်ပုံသဏ္ဌာန်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါသလော၇။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ထို ‘ရူပဓာတ်’၌ နှာခေါင်းပုံသဏ္ဌာန်သည် လျှာပုံသဏ္ဌာန်သည် ကိုယ်ပုံ သဏ္ဌာန်သည် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် ရူပဓာတ်၌ အာယတနခြောက်ပါးရှိသော အတ္တဘောသည် ရှိ၏ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရူပဓာတုယာ အာယတနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရူပီ မနောမယော သဗ္ဗင်္ဂပစ္စင်္ဂီ အဟီနိန္ဒြိယော ဟူသော သုတ္တန်ကို အမှီပြု၍ ဗြဟ္မာအပေါင်းတို့အား ဃာနာယတန စသည်တို့၏ တည်ရာ အဖြစ်ဖြင့် မှတ်အပ်သော နှာခေါင်းစသော အခြင်းအရာ ပုံသဏ္ဌာန်ရှိသော ရုပ်ကလာပ်အပေါင်းတို့သည်လည်း အာယတနမည်ကုန်သည်သာတည်းဟု ကြံဆ၍ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အတ္တဘောသည် အာယတနခြောက်ပါးရှိ၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကသမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ မရှိသော အာယတန၏ အစွမ်းဖြင့် စောဒနာလို၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အဇ္ဈတ္တိကာယတန သုံးပါးတို့၏ နှာခေါင်းအစရှိသော သဏ္ဌာန်နိမိတ်သည်ပင် အာယတန မည်၏ဟူသော အယူဖြင့် ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဗာဟိရဂန္ဓာယတန စသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့် ဟောအပ်သည်ရှိသော် ထိုဘုံ၌ ဃာနပသာဒ စသည်တို့ကို အလိုမရှိသောကြောင့် ထိုဃာနပသာဒ စသည်တို့၏ အာရုံဂေါစရကို တားမြစ်လိုရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အချို့သော ဆရာတ့ိုကား ထိုရူပဘုံ၌ အဇ္ဈတ္တိကာယတနခြောက်ပါးတို့၏ မပြည့်စုံသည်ကို အလိုရှိကြကုန်၏၊ အာယတနမည်သည်လည်း မိမိကိစ္စရှိသည်သာ ဖြစ်ရာ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုဃာနာယတန စသည်တိုဖြင့် ဂန္ဓာရုံ စသည်တို့ကို နမ်းရှူကုန်၏၊ လျက်ကုန်၏၊ တွေ့ထိကုန်၏ဟု အလိုရှိကြကုန်၏၊ ထိုဆရာတို့၏ အလိုကို ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ထိုရူပဘုံ၌ အမြစ် နံ့သာ စသည်၏ အဖြစ်ကို ပြီးစေခြင်းငှါ မတတ်ကောင်းသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ သဏ္ဌာန်နိမိတ်မျှကိုသာ ပြီးစေ၍ အာယတန ရှိသည်၏အဖြစ်ကို မပြီးစေနိုင်ရကား ပရဝါဒီဆရာ ထုတ်ဆောင်သော်လည်း မထုတ်ဆောင်သည်နှင့် တူသည်သာတည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-အဋ္ဌမဝဂ် (၈၀) ၈-အရူပေ ရူပကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံတို့၌ ရုပ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုအရူပဘုံသည်) ရူပဘဝလော၊ ရူပဂတိလော၊ ရုပ်ရှိသူတို့ တည်နေရာလော၊ ရုပ်ရှိသူတို့၏ ကျင်လည်ရာ'သံသရာ'လော၊ ရုပ်ရှိသူတို့၏ ပဋိသန္ဓေလော၊ ရုပ်ရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုအရူပဘုံသည်) အရူပဘဝ မဟုတ်လော၊ အရူပဂတိ မဟုတ်လော၊ ရုပ်မရှိသူတို့ ကျင်လည်ရာ'သံသရာ’ မဟုတ်လော၊ ရုပ်မရှိသူတို့၏ ပဋိသန္ဓေ မဟုတ်လော၊ ရုပ်မရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်း မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (ထိုအရူပဘုံသည်) အရူဘဝဖြစ်ခဲ့ပါမူ။ပ။ ရုပ်မရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ခဲ့ပါမူ့ အရူဘုံတို့၌ ရုပ်သည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံတို့၌ ရုပ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုအရူပဘုံသည်) ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော၊ လားရာ'ဂတိ'လော၊ သတ္တဝါတို့ တည် နေရာလော၊ ကျင်လည်ရာ'သံသရာ'လော၊ ပဋိသန္ဓေ'ယောနိ'လော၊ ဝိညာဏ်၏ တည်ရာလော၊ အတ္တဘော ကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုအရူပဘုံသည်) စတုဝေါကာရဘဝ မဟုတ်လော။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်း မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ထိုအရူပဘုံသည် စတုဝေါကာရဘဝ၊ လားရာ'ဂတိ’။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်း ဖြစ်ခဲ့ပါမူ အရူပဘုံတို့၌ ရုပ်သည် ရှိ၏ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရူပဓာတ်သည်လည်း ရုပ်ရှိသူတို့ ဖြစ်ရာ ‘ရူပဘဝ'လော၊ ရုပ်ရှိသူတို့၏ လားရာ'ရူပဂတိ'လော၊ ရုပ်ရှိသူတို့၏ တည်နေရာလော၊ ရုပ်ရှိသူတို့၏ ကျင်လည်ရာ ‘သံသရာ'လော၊ ရုပ်ရှိသူတို့၏ ပဋိသန္ဓေလော၊ ရုပ်ရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံတို့၌ ရုပ်သည် ရှိ၏၊ ထိုအ ရူပဘုံသည် ရုပ်ရှိသူတို့ ဖြစ်ရာ'ရူပဘဝ'လော၊ ရုပ်ရှိ သူတို့၏ လားရာ'ရူပဂတိ'လော။ပ။ ရုပ်ရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရူပဓာတ်၌ ရုပ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအရူပဓာတ်သည်လည်း ပဉ္စဝေါကာရ ဘဝလော၊ လားရာ ‘ဂတိ'လော။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံတို့၌ ရုပ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအရူပဘုံသည်လည်း ပဉ္စဝေါကာရ ဘဝလော၊ လားရာ'ဂတိ'လော။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံတို့၌ ရုပ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအရူပဘုံသည်လည်း ရုပ်မရှိသူတို့ ဖြစ်ရာ ‘အရူပဘဝ'လော၊ ရုပ်မရှိသူတို့ လားရာ ‘အရူပဂတိ'လော၊ ရုပ်မရှိသူတို့၏ တည်နေရာလော၊ ရုပ်မရှိ သူတို့၏ ကျင်လည်ရာ ‘သံသရာ'လော၊ ရုပ်မရှိသူတို့၏ ပဋိသန္ဓေ ‘ယောနိ'လော၊ ရုပ်မရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထို (ရူပဓာတ်) သည်လည်း ရုပ်မရှိသူတို့ ဖြစ်ရာ ‘အရူပဘဝ'လော၊ ရုပ်မရှိသူတို့ လားရာ'အရူပဂတိ'လော။ပ။ ရုပ်မရှိသော အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဓာတ်၌ ရုပ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအရူပဘုံသည်လည်း စတုဝေါကာရဘဝလော၊ လားရာ'ဂတိ'လော။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်၌ ရုပ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရူပဓာတ်သည်လည်း စတုဝေါကာရဘဝလော၊ လားရာ'ဂတိ'လော။ပ။ အတ္တဘောကို ရခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံတို့၌ ရုပ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံကို ရုပ် (ရှိသူ)တို့၏ ထွက်မြောက်ရာ အရပ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ့်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရူပဘုံကို ရုပ် (ရှိသူ)တို့၏ ထွက်မြောက်ရာ အရပ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ အရူပဘုံတို့၌ ရုပ်သည် ရှိ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံကို ရုပ် (ရှိသူ)တို့၏ ထွက်မြောက်ရာ အရပ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ် ခဲ့ပါလျှင် အရူပဘုံတို့၌ ရုပ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိဖိုလ် နေက္ခမ္မကို ကာမတို့၏ ထွက်မြောက်ရာဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟော အပ်ခဲ့ပါလျှင် အနာဂါမိဖိုလ် နေက္ခမ္မတို့၌ ကာမတို့သည် ရှိပါကုန်သလော၊ အာသဝေါမရှိသော တရားတို့၌ အာသဝေါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော၊ (ဝဋ်၌) အကျုံးမဝင်သော တရားတို့၌ (ဝဋ်၌) အကျုံး ဝင်သော တရားတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အရူပေ ရူပကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဝိညာဏ ပစ္စယာ နာမရူပံဟု ဟောတော်မူသောကြောင့် အရူပဘဝ၌လည်း ဩဠာရိကရုပ်မှ လွတ်သော သုခုမရုပ် ရှိ၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤ အရူပေ ရူပကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၈-အဋ္ဌမဝဂ် (၈၁) ၉-ရူပံ ကမ္မန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းမှု စိတ်၌ ပြုမှု စေ့ဆော်မှု တောင့်တမှု ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းမှု စိတ်၌ ပြုမှု စေ့ဆော်မှု တောင့်တမှု ဆုတောင်းမှုသည် မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ထိုရုပ်သည် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါမူ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဖဿသည် ကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံဖြစ်သော ရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ သဒ္ဓါသည်၊ ဝီရိယသည်၊ သတိသည်၊ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် ကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပညာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံဖြစ်သော ရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဖဿသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိမူ၍ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံဖြစ်သော ရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံ မရှိမူ၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ သဒ္ဓါသည်၊ ဝီရိယသည်၊ သတိသည်၊ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိမူ၍ ထိုပညာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရုပ်ဟူသမျှ အားလုံးသည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာ ယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာ ယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။့ဝါယောဓာတ်သည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော ကုသိုလ်လော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် အာရုံမရှိသော ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာ ယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည် အာရုံမရှိသော ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် အာရုံမရှိသော အဗျာကတ တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော အဗျာကတ တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာ ယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည် အာရုံမရှိသော အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော အဗျာကတ တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် ဖဿနှင့်မယှဉ်သော ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် ဖဿနှင့် မယှဉ်သော ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် ဖဿနှင့် မယှဉ်သော ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာ ယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည် ဖဿနှင့် မယှဉ်သော ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အဗျာကတ တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အဗျာကတ တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာ ယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည် ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အဗျာကတတရားလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အဗျာကတ တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ် သော ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာ ယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ် သော အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာ ယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့်မယှဉ်သော အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုရုပ်သည်) အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုရုပ်သည်) အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (ထိုရုပ်သည်) အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါမူ “ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် ကုသိုလ်တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဖဿသည် ကုသိုလ်ဖြစ်လျက် (ထိုဖဿသည်) အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ သဒ္ဓါသည်၊ ဝီရိယသည်၊ သတိသည်၊ သမာဓိသည်၊ ပညာသည် ကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပညာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံ မရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဖဿသည် ကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံ မရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ သဒ္ဓါသည်၊ ဝီရိယသည်၊ သတိသည်၊ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် ကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပညာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရုပ်ဟူသမျှ အားလုံးသည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။ [ ကာယကံကိုကဲ့သို့ ထို့အတူ ဝစီကံကို ချဲ့အပ် မှတ်အပ်၏။ ]</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုရုပ်သည်) အာရုံရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းမှု စိတ်၌ ပြုမှု စေ့ဆော်မှု တောင့်တမှု ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုရုပ်သည်) အာရုံမရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းမှု စိတ်၌ ပြုမှု စေ့ဆော်မှု တောင့်တမှု ဆုတောင်းမှုသည် မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ထိုရုပ်သည် အာရုံမရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းမှု စိတ်ကို ပြုမှု စေ့ဆော်မှု တောင့်တမှု ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါမူ “အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အကုသိုလ်တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဖဿသည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ ရာဂသည်၊ ဒေါသသည်၊ မောဟသည်၊ မာနသည်၊ ဒိဋ္ဌိသည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည်၊ ထိနသည်၊ ဥဒ္ဓစ္စသည်၊ အဟိရိကသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပသည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုအနောတ္တပ္ပအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံ မရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဖဿသည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံ မရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ ရာဂသည်၊ ဒေါသသည်၊ မောဟသည်၊ မာနသည်၊ ဒိဋ္ဌိသည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည်၊ ထိနသည်၊ ဥဒ္ဓစ္စသည်၊ အဟိရိကသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပသည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံမရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုအနောတ္တပ္ပအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကာယကံရုပ်သည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရုပ်ဟူသမျှ အားလုံးသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ထိုရုပ်သည် အာရုံမရှိခဲ့လျှင် ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါမူ “အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အကုသိုလ်တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဖဿသည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ ရာဂသည်၊ ဒေါသသည်၊ မောဟသည်၊ မာနသည်၊ ဒိဋ္ဌိသည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည်၊ ထိနသည်၊ ဥဒ္ဓစ္စသည်၊ အဟိရိကသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပသည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအနောတ္တပ္ပအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံ မရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဖဿသည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံ မရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံ မရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ ရာဂသည်၊ ဒေါသသည်၊ မောဟသည်၊ မာနသည်၊ ဒိဋ္ဌိသည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာသည်၊ ထိနသည်၊ ဥဒ္ဓစ္စသည်၊ အဟိရိကသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပသည် အကုသိုလ်ဖြစ်လျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအနောတ္တပ္ပအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရုပ်ဟူသမျှ အားလုံးသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည် သုက်သည်၊ မျက်ရည်သည်၊ သွေးသည်၊ ချွေးသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည် ရသာယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည်၊ သုက်သည်၊ မျက်ရည်သည်၊ သွေးသည်၊ ချွေးသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် အာရုံမရှိသော အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည် အာပေါဓာတ်သည် တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည်၊ သုက်သည်၊ မျက်ရည်သည်၊ သွေးသည်၊ ချွေးသည် အာရုံမရှိသော အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် အာရုံမရှိသော အဗျာကတ တရားလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော အဗျာကတ တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည် ရသာယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည်၊ သုက်သည်၊ မျက်ရည်သည်၊ သွေးသည်၊ ချွေးသည် အာရုံမရှိသော အဗျာကတ တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော အဗျာကတ တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် ဖဿနှင့်မယှဉ်သော အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာ ယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည်၊ သုက်သည်၊ မျက်ရည်သည်၊ သွေးသည်၊ ချွေးသည် ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည် ရသာယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည်၊ သုက်သည်၊ မျက်ရည်သည်၊ သွေးသည်၊ ချွေးသည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ် သော အဗျာကတတရားလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည်၊ သုက်သည်၊ မျက်ရည်သည်၊ သွေးသည်၊ ချွေးသည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ် သော အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ရူပါယတနသည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော သဒ္ဒါယတနသည်။ပ။ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်။ပ။ ပထဝီဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည်၊ သုက်သည်၊ မျက်ရည်သည်၊ သွေးသည်၊ ချွေးသည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ် သော အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဝစီကံရုပ်သည် အာရုံမရှိသော ဖဿနှင့် မယှဉ်သော အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၅၃၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကာယကံသည်၊ ဝစီကံသည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်းဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ကာယကံသည်၊ ဝစီကံသည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ရုပ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ်၍ အကုသိုလ်လည်းဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ပ။ ဃာနယတနသည်၊ ဇိဝှါယတနသည်၊ ကာယာယတနသည်၊ ရူပါယတနသည်၊ သဒ္ဒါယတနသည်၊ ဂန္ဓာယတနသည်၊ ရသာယတနသည်၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနသည်၊ ပထဝီ ဓာတ်သည်၊ အာပေါဓာတ်သည်၊ တေဇောဓာတ်သည်။ပ။ ဝါယောဓာတ်သည်၊ သုက်သည်၊ မျက်ရည်သည်၊ သွေးသည်၊ ချွေးသည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် ရုပ်ဖြစ်၍ ကာယကံသည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်သည် ရုပ်ဖြစ်၍ မနောကံသည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်သည် ရုပ်မဟုတ် နာမ်သာ ဖြစ်၍ မနောကံသည် ရုပ်မဟုတ် နာမ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် ရုပ်မဟုတ် နာမ်သာ ဖြစ်၍ ကာယကံသည် ရုပ်မဟုတ် နာမ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် ရုပ်ဟု နှလုံးပြု၍ ကာယကံသည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် ရုပ်ဟု နှလုံးပြု၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် ရုပ်ဟု နှလုံးပြု၍ ကာယကံသည် ရုပ်လော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည် ရုပ်ဟု နှလုံးပြု၍ သောတဝိညာဏ်သည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် ရုပ်ဟု နှလုံးပြု၍ ကာယကံသည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဃာနာယတနသည် ရုပ်ဟု နှလုံးပြု၍ ဃာနဝိညာဏ်သည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် ရုပ်ဟု နှလုံးပြု၍ ကာယကံသည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇိဝှါယတနသည် ရုပ်ဟု နှလုံးပြု၍ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်သည် ရုပ်ဟု နှလုံးပြု၍ ကာယကံသည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယာယတနသည် ရုပ်ဟု နှလုံးပြု၍ ကာယဝိညာဏ်သည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကံလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ စေတနာကို ကံဟူ၍ ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏။ စေ့ဆော်၍ ကိုယ်ဖြင့် လည်းကောင်း၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း ကံကို ပြုလုပ်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ရုပ်သည် ကံတည်း”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကံလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အာနန္ဒာ ကိုယ်သည် ရှိလတ်သော်သာ ကိုယ်ဖြင့် စေ့ဆော်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အတွင်းသန္တာန်၌ ချမ်းသာဆင်းရဲသည် ဖြစ်၏၊ အာနန္ဒာ နှုတ်သည် ရှိလတ်သော်သာ နှုတ်ဖြင့် စေ့ဆော်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အတွင်းသန္တာန်၌ ချမ်းသာဆင်းရဲသည် ဖြစ်၏၊ အာနန္ဒာ စိတ်သည် ရှိလတ်သော်သာ စိတ်ဖြင့် စေ့ဆော်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အတွင်းသန္တာန်၌ ချမ်းသာ ဆင်းရဲသည် ဖြစ်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ရုပ်သည် ကံတည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကံလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ကိုယ်ဖြင့် စေ့ဆော်မှုသည် သုံးပါးအပြားရှိ၏၊ အကုသိုလ်ကာယကံသည် ဆင်းရဲကို ပွါးတိုးစေတတ်၏၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိ၏။ ရဟန်းတို့ နှုတ်ဖြင့် စေ့ဆော်မှုသည် လေးပါးအပြားရှိ၏၊ အကုသိုလ်ဝစီကံသည် ဆင်းရဲကို ပွါးတိုးစေတတ်၏၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိ၏။ ရဟန်းတို့ စိတ်ဖြင့် စေ့ဆော်မှုသည် သုံးပါးအပြားရှိ၏၊ အကုသိုလ်မနောကံသည် ဆင်းရဲကို ပွါးတိုး စေတတ်၏၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ ကိုယ်ဖြင့် စေ့ဆော်မှုသည် သုံးပါးအပြားရှိ၏၊ ကုသိုလ်ကာယကံသည် ချမ်းသာကို ပွါးတိုးစေတတ်၏၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိ၏။ ရဟန်းတို့ နှုတ်ဖြင့် စေ့ဆော်မှုသည် လေးပါး အပြားရှိ၏၊ ကုသိုလ်ဝစီကံသည် ချမ်းသာကို ပွါးတိုးစေတတ်၏၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိ၏။ ရဟန်းတို့ စိတ်ဖြင့် စေ့ဆော်မှုသည် သုံးပါးအပြားရှိ၏၊ ကုသိုလ်မနောကံသည် ချမ်းသာကို ပွါးတိုးစေတတ်၏၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ရုပ်သည် ကံတည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကံလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အာနန္ဒာ ပါဋလိပုတ္တပရိဗိုဇ်အား သမိဒ္ဓိမည်သော ဤအချည်းနှီးယောကျ်ားသည် ဤသို့ မေးအပ်သည် ဖြစ်၍ ဤသို့ အကယ်၍ ဖြေကြားအံ့ ‘ငါ့ရှင်ပါဋလိပုတ္တ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း စေ့ဆော်အပ်သော ချမ်းသာ ခံစားထိုက်သောကံကို ပြုပြီး၍ ထိုသူသည် ချမ်းသာကို ခံစားရ၏။ ငါ့ရှင်ပါဋလိပုတ္တ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း စေ့ဆော်အပ်သော ဆင်းရဲ ခံစားထိုက်သောကံကို ပြုပြီး၍ ထိုသူသည် ဆင်းရဲကို ခံစားရ၏။ ငါ့ရှင်ပါဋလိပုတ္တ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း စေ့ဆော်အပ်သော ဥပေက္ခာဝေဒနာကို ခံစားထိုက်သော ကံကို ပြုပြီး၍ ထိုသူသည် ဥပေက္ခာဝေဒနာကို ခံစားရ၏’ အာနန္ဒာ ဤသို့ ဖြေကြားလတ်သော် သမိဒ္ဓိ မည်သော အချည်းနှီးယောကျ်ားသည် ပါဋလိပုတ္တ ပရိဗိုဇ်အား ကောင်းစွာ ဖြေကြားသည် မည်ရာ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ရုပ်သည် ကံတည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့် ပါ။</p> <p style="text-align: center;">ရူပံ ကမ္မန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကာယဝိညတ်ရုပ် ဝစီဝိညတ်ရုပ်သည် ကာယကံ ဝစီကံမည်၏၊ ထိုဝိညတ်ရုပ် ကာယကံ ဝစီကံသည်လည်း ကုသိုလ်စိတ်ကြောင့် ဖြစ်ခဲ့သော် ကုသိုလ်မည်၏၊ အကုသိုလ်စိတ်ကြောင့် ဖြစ်ခဲ့သော် အကုသိုလ်မည်၏ဟု အယူရှိသူ မဟိသာသက သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤရူပံ ကမ္မန္တိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သဒ္ဓါ စသည်တို့အားသာ ပတ္ထနာ စသည်ကို ရနိုင်သည်၊ စေတနာအား ပတ္ထနာစသည် မရကောင်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် စေတနာနှစ်ပါးတို့ တစ်ပြိုင်နက် မရှိကောင်းသောကြောင့်တည်း၊ သို့သော် ဒေသနာအယဉ်သို့ ကျသောအားဖြင့် စေတနာကို ဟောအပ်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၈၂) ၁၀-ဇီဝိတိန္ဒြိယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်တရားတို့၏ အသက်တည်တံ့မှု မျှတမှု မျှတစေမှု ဖြစ်မှု ဖြစ်ခြင်း စောင့်ရှောက်မှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်တရားတို့၏ အသက်တည်တံ့မှု မျှတမှု မျှတစေမှု ဖြစ်မှု ဖြစ်ခြင်း စောင့်ရှောက်မှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်တရားတို့၏ အသက်တည်တံ့မှု မျှတမှု မျှတစေမှု ဖြစ်မှု ဖြစ်ခြင်း စောင့်ရှောက်မှု ရှိခဲ့ပါမူ “ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိ”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်မဟုတ်သော နာမ်တရားတို့၏ အသက်တည်တံ့မှု မျှတမှု မျှတစေမှု ဖြစ်မှု ဖြစ်ခြင်း စောင့်ရှောက်မှု ရှိသည် ဖြစ်၍ ရုပ်မဟုတ်သော နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်တရားတို့၏ အသက်တည်တံ့မှု မျှတမှု မျှတစေမှု ဖြစ်မှု ဖြစ်ခြင်း စောင့်ရှောက်မှု့ရှိသည် ဖြစ်၍ ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်တရားတို့၏ အသက်တည်တံ့မှု မျှတမှု မျှတစေမှု ဖြစ်မှု ဖြစ်ခြင်း စောင့်ရှောက်မှု ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်မဟုတ်သော နာမ်တရားတို့၏ အသက်တည်တံ့မှု မျှတမှု မျှတစေမှု ဖြစ်မှု ဖြစ်ခြင်း စောင့်ရှောက်မှု ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ရုပ်မဟုတ်သော နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်မဟုတ်သော နာမ်တရားတို့၏ အသက်သည် နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်တရားတို့၏ အသက်သည် ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်တရားတို့၏ အသက်ကို ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်မဟုတ်သော နာမ်တရားတို့၏ အသက်ကို နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်တရားတို့၏ အသက်သည် နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်မဟုတ်သော နာမ်တရားတို့၏ အသက်သည် ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်မဟုတ်သော နာမ်တရားတို့၏ အသက်ကို ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်တရားတို့၏ အသက်ကို နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်တရားတို့၏လည်းကောင်း၊ ရုပ်မဟုတ်သော နာမ်တရားတို့၏လည်းကောင်း အသက်သည် နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်တရားတို့၏လည်းကောင်း၊ ရုပ်မဟုတ်သော နာမ်တရားတို့၏လည်းကောင်း အသက်သည် ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်တရားတို့၏လည်းကောင်း၊ ရုပ်မဟုတ်သော နာမ်တရားတို့၏လည်းကောင်း အသက်ကို ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်တရားတို့၏လည်းကောင်း၊ ရုပ်မဟုတ်သော နာမ်တရားတို့၏လည်းကောင်း အသက်ကို နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ် ဝင်စားသူအား ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ် ဝင်စားသူအား ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၅။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ နိရောဓသမာပတ်ဝင် စားသူအား ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိခဲ့ပါမူ “ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်၆။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ် ဝင်စားသူအား ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အဘယ်ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ် ဝင်စားသူအား သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ် ဝင်စားသူအား သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၈။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ် ဝင်စားသူအား ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။ သညာက္ခန္ဓာသည်။ပ။ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိပါသလော၉။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ် ဝင်စားသူအား ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။ သညာက္ခန္ဓာသည်။ပ။ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၁၁။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိရောဓသမာပတ် ဝင်စားသူသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၁၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိခဲ့ပါမူ “ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိ”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇီဝိတိန္ဒြေသည် အဘယ်ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။ သညာက္ခန္ဓာသည်။ပ။ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်။ပ။ သညာက္ခန္ဓာသည်။ပ။ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏၁၅။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့သည် ပဉ္စဝေါကာရဘဝလော၁၆။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၇</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသောစိတ် ပျက်စီးလတ်သော် အချို့ပျက်စီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပျက်စီးပါ၏၁၈။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သော ဖဿသည် ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသောစိတ် ပျက်စီးလတ်သော် အချို့ပျက်စီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သော ဖဿသည် ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသောစိတ် ပျက်စီးလတ်သော် အကြွင်းမဲ့ ပျက်စီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပျက်စီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသော စိတ် ပျက်စီးလတ်သော် အကြွင်းမဲ့ ပျက်စီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဇီဝိတိန္ဒြေတို့သည် နှစ်ပါးတို့ ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသက်နှစ်မျိုးတို့ဖြင့် အသက်ရှင်ရပါသလော၊ သေခြင်းနှစ်မျိုးတို့ဖြင့် သေရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-align: center;">ဇီဝိတိန္ဒြိယကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ဇီဝိတိန္ဒြေမည်သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်သော နာမ်တရားတည်း၊ ထို့ကြောင့် ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိဟု အယူရှိသော ပုဗ္ဗသေလိယ သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဇီဝိတိန္ဒြိယကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဥပါဒိန္နရုပ်တို့၏လည်းကောင်း၊ မြက် ထင်း စသည်တို့၏လည်းကောင်း အစဉ်သန္တာန်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်ခြင်းသည်သာလျှင် အာယုစသည် မည်၏ဟု အလိုရှိရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်၊ နောက်အမေး၌လည်း ဤအကြောင်းဖြင့်ပင် ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌ ရုပ်တရားတို့မူလည်းဖြစ်စေ၊ နာမ်တရားတို့မူလည်းဖြစ်စေ ခပ်သိမ်းကုန်သော တရားတို့အား စိတ်နှင့် မယှဉ်သော အရူပဇီဝိတိန္ဒြေကိုသာလျှင် အလိုရှိသော ပရဝါဒီဆရာသည် ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပလည်းပြု ဝန်ခံလည်း ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပလည်းပြု ဝန်ခံလည်း ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ သကဝါဒီဆရာကား ထိုစကားကို ဝန်မခံလိုသောကြောင့် အကြင်တရားသည် နာမ်ဖြစ်ခြင်း မရှိသော်လည်း ထင်ရှားရှိ၏။ ထိုတရားသည် ရုပ်သာ ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဖဿအစရှိသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ကာယကံစသော သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ် သမ္မာဝါစာ သမ္မာကမ္မန္တ ဇီဝိတိန္ဒြေ အစရှိသော တရားတို့သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏ဟု ပရဝါဒီဆရာက အလိုရှိ၏၊ ထိုအယူကို ဝန်မခံနိုင်သော သကဝါဒီဆရာသည် နာမ်တရားတို့ ဖြစ်စဉ်သည် ချုပ်ပင်ချုပ်ပါသော်လည်း သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ရှိခဲ့ပါမူ နာမ်ခန္ဓာလေးပါးတို့လည်း ရှိသည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ သမာပတ်အဖွင့်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ နိရောဓသမာပတ် ဝင်စားသူ၏လည်းကောင်း၊ သမာပတ်မှ ထသူ၏လည်းကောင်း ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ အသညသတ်ဗြဟ္မာတို့အား ပဋိသန္ဓေအခါ၌ စိတ်သည် ဖြစ်၍ ချုပ်၏၊ ထိုစိတ်နှင့် အတူတကွ စိတ်နှင့် မယှဉ်သော နာမ်ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ဖြစ်၍ အသက်ရှည်သမျှ ကာလပတ်လုံး မပြတ်ဖြစ်နေ၏ဟု အယူရှိရကား ပရဝါဒီဆရာသည် ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေ မရှိသလောဟု မေးသော် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ ရုပ်ဇီဝိတိန္ဒြေ ရှိသလောဟု မေးသော်ကား ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ ထိုအသညသတ်ဗြဟ္မာတို့၏ ပဝတ္တိအစွမ်းအားဖြင့် ပယ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ စုတိ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၆။ ထိုအသညသတ်ဘဝ၌ ဝေဒနာ စသည်တို့ ရှိခဲ့မူ “ပဉ္စဝေါကာရဘဝအဖြစ်သို့ ရောက်ရာ၏”ဟု စောဒနာလို၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၇။ ပရဝါဒီဆရာကား သုတ္တဝိရောဓိကို ကြောက်၍ ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၈။ သမ္ပယုတ္တဇီဝိတိန္ဒြေသည် ပျက်စီး၏၊ ဝိပ္ပယုတ္တဇီဝိတိန္ဒြေသည် မပျက်စီးဟု အယူရှိသောကြောင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၈၃) ၁၁-ကမ္မဟေတုကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် အရဟတ္တဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံအကြောင်းကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် အရဟတ္တဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံအကြောင်းကြောင့် သကဒါဂါမ်သည်။ပ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံအကြောင်းကြောင့် သောတာပန်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် အရဟတ္တဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံအကြောင်းကြောင့် သကဒါဂါမ်သည်။ပ။ အနာဂါမ်သည် အနာဂါမိဖိုလ်မှ မဆုတ်ယုတ့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆုတ်ယုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံအကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် ရဟန္တာအဖြစ်မှ မဆုတ်ယုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံအကြာင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် အရဟတ္တဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပါဏာတိပါတကံ၏ အကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာအဖြစ်မှ ဆုတ်ယုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဒိန္နာဒါနကံ၏ အကြောင်းကြောင့်။ပ။ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရကံ၏ အကြောင်းကြောင့်။ပ။ မုသာဝါဒကံ၏ အကြောင်းကြောင့်။ပ။ ပိသုဏဝါစာကံ၏ အကြောင်းကြောင့်။ပ။ ဖရုသဝါစာကံ၏ အကြောင်းကြောင့်၊ သမ ္ဖ ပ္ပလာပကံ၏ အကြောင်းကြောင့်၊ မာတုဃာတကကံ၏ အကြောင်းကြောင့်၊ ပိတုဃာတကကံ၏ အကြောင်းကြောင့်၊ အရဟန္တဃာတကကံ၏ အကြောင်းကြောင့်၊လောဟိတုပ္ပါဒကကံ၏ အကြောင်းကြောင့်။ပ။ သံဃဘေဒကကံ၏ အကြောင်းကြောင့် အရဟတ္တဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်ကံ၏ အကြောင်းကြောင့် အရဟတ္တဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်အကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာတို့ကို စွပ်စွဲပြောဆို၏၊ ထိုအကြောင်းကြောင့် အရဟတ္တဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာတို့ကို စွပ်စွဲပြောဆိုမှုကံ၏ အကြောင်းကြောင့် ရဟန္တာသည် အရဟတ္တဖိုလ်မှ ဆုတ်ယုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆုတ်ယုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော သူတို့သည် ရဟန္တာတို့ကို စွပ်စွဲပြောဆိုကုန်၏၊ ထိုသူအားလုံးတို့သည် အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ကမ္မဟေတုကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌမဝဂ် ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၉-နဝမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၈၄) ၁-အာနိသံသဒဿာဝီကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကျိုး'အာနိသင်'ကို မြင်လေ့ရှိသူအား သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ရှားမှုရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရတို့ကို မမြဲသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းသော သူသည် သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သင်္ခါရတို့ကို မမြဲသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းသော သူသည် သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ရှားအပ်ခဲ့ကုန်လျှင် “အကျိုး'အာနိသင်'ကို မြင်လေ့ရှိသူအား သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ရှားမှု ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရတို့ကို ဆင်းရဲသောအားဖြင့်။ပ။ ရောဂါအားဖြင့် အိုင်းအမာအားဖြင့် ငြောင့် အားဖြင့် နှိပ်စက်သောအားဖြင့် အနာအားဖြင့် သူစိမ်းပြင်ပအားဖြင့် ပျက်စီးသောအားဖြင့် ဘေးရန်အားဖြင့် ကပ်၍ ညှဉ်းဆဲသောအားဖြင့် ဘေးအားဖြင့် ကပ်၍ နှိပ်စက်သောအားဖြင့် တုန်လှုပ်သောအားဖြင့်ဖျက်ဆီးသောအားဖြင့် မခိုင်မြဲသောအားဖြင့် မှီခိုရာ မဟုတ်သောအားဖြင့် ပုန်းအောင်းရာ မဟုတ်သော အားဖြင့် ကိုးကွယ်ရာ မဟုတ်သောအားဖြင့် ဆည်းကပ်ရာ မဟုတ်သောအားဖြင့် အချည်းနှီးအားဖြင့် ကင်းဆိတ်သောအားဖြင့် အနတ္တအားဖြင့် အပြစ်အားဖြင့်။ပ။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သော သဘောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းသော သူသည် သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ရှားအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သင်္ခါရတို့ကို ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သော သဘောအားဖြင့် နှလုံးသွင်း သော သူသည် သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ရှားအပ်ခဲ့ကုန်မူ “အကျိုး'အာနိသင်'ကို မြင်လေ့ရှိသူအား သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ရှားမှု ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရတို့ကိုလည်း မမြဲသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်၌လည်း အကျိုးကို မြင်လေ့ရှိသူ ဖြစ်ပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရတို့ကိုလည်း မမြဲသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းသူ ဖြစ်ပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်၌လည်း အကျိုးကို မြင်လေ့ရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်မျိုးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်မျိုးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရတို့ကိုလည်း ဆင်းရဲအားဖြင့်။ပ။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သော သဘောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်၌လည်း အကျိုးကို မြင်လေ့ရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရတို့ကိုလည်း ဖောက်ပြန်ပျက်စီးတတ်သော သဘောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်၌လည်း အကျိုးကို မြင်လေ့ရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်မျိုးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်မျိုးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အကျိုး'အာနိသင်'ကို မြင်လေ့ရှိသူအား သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ရှားမှုသည် (ရှိ၏)”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် နိဗ္ဗာန်၌ ချမ်းသာဟု အဖန်ဖန်ရှုလျက် နေ၏၊ ချမ်းသာဟု အမှတ်ရှိသည် ချမ်းသာကို ခံစားလေ့ရှိသည် (ဖြစ်၍) အမြဲမပြတ် ငြိမ်သက်စွာ မရောပြွမ်းဘဲ စိတ်ဖြင့် နှလုံးသွင်းလျက် ပညာဖြင့် သက်ဝင်လျက် (နေ၏)”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ် သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အကျိုး'အာနိသင်'ကို မြင်လေ့ရှိသူအား သံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ရှားခြင်းသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အာနိသံသဒဿာဝီကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သကဝါဒီဆရာ၏ အယူ၌ သင်္ခါရတရားတို့ကို အပြစ်အားဖြင့် နိဗ္ဗာန်ကို အာနိသံသအားဖြင့် မြင်သူအား သံယောဇဉ်ကို ပယ်ခြင်း ဖြစ်၏ဟု ဆုံးဖြတ်၏၊ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာကား ထိုနှစ်ပါးတို့တွင် တစ်ဖက်သတ်ဝါဒကို ယူ၍ အာနိသံသကို မြင်သောသူအား သံယောဇဉ်ကို ပယ်ခြင်း ဖြစ်၏ဟု အယူရှိ၏၊ ထိုဝါဒကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ စိတ္တက္ခဏတစ်ချက်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အထူးထူးသော စိတ်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ အနိစ္စမနသိကာရနှင့် အာနိသံသဒဿာဝီ နှစ်မျိုးကို ဆိုလိုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၈၅) ၂-အမတာရမ္မဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်သည် နိဗ္ဗာန်ဟူသော အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ (အာရုံ) အစီးအပွါးလော၊ ဂန္ထတို့ ထုံးဖွဲ့အပ်သော အာရုံလော၊ ဩဃတို့ ရောက်အပ်သော အာရုံလော၊ ယောဂတို့ ရောက်အပ်သော အာရုံလော၊ နီဝရဏတို့၏ အစီးအပွါးအာရုံလော၊ ပရာမာသတို့ သုံးသပ်အပ်သော အာရုံလော၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး အာရုံလော၊ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ ထိုက်တန်ပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အစီးအပွါးအာရုံ မဟုတ်သည် ဂန္ထတို့ မထုံးဖွဲ့ အပ်သည်။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ နိဗ္ဗာန်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အစီးအပွါးအာရုံ မဟုတ်သည်။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ မထိုက်သည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “သံယောဇဉ်သည် နိဗ္ဗာန်ဟူသော အာရုံရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ ရာဂသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရာဂ၏ တည်ရာလော၊ တပ်မက်ရာလော၊ နှစ်သက်ရာလော၊ မာန်ယစ်ရာလော၊ နှောင်ဖွဲ့ရာလော၊ တွေဝေရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ရာဂ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည်၊ တပ်မက်ရာ မဖြစ်သည်၊ နှစ်သက်ရာ မဖြစ်သည်၊ မာန်ယစ်ရာ မဖြစ်သည်၊ နှောင်ဖွဲ့ရာ မဖြစ်သည်၊ တွေဝေရာ မဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ နိဗ္ဗာန်သည် ရာဂ၏ တည်ရာ တပ်မက်ရာ နှစ်သက်ရာ မာန်ယစ်ရာ နှောင်ဖွဲ့ရာ တွေဝေရာ မဖြစ်ခဲ့ပါမူ “နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ ရာဂသည် ဖြစ်ပေါ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ ဒေါသသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ဒေါသ၏ တည်ရာလော၊ ကောပ၏ တည်ရာလော၊ ပဋိဃ၏ တည်ရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် ဒေါသ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည်၊ ကောပ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည်၊ ပဋိဃ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ နိဗ္ဗာန်သည် ဒေါသ၏ တည်ရာ ကောပ၏ တည်ရာ ပဋိဃ၏ တည်ရာ မဖြစ်ခဲ့ပါမူ “နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ ဒေါသသည် ဖြစ်ပေါ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ မောဟသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် မောဟ၏ တည်ရာလော၊ အသိဉာဏ်ကို မပြုတတ်ပါသလော၊ မျက်စိ (အမြင်) ကို မပြုတတ်ပါသလော၊ ပညာကို တားမြစ်တတ်ပါသလော၊ ပင်ပန်းခြင်းအဖို့ရှိပါသလော၊ နိဗ္ဗာန်ကို မဖြစ်စေတတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်သည် မောဟ၏ တည်ရာ မဖြစ်သည်၊ အသိဉာဏ်ကို ပြုတတ်သည်၊ မျက်စိ (အမြင်) ကို ပြုတတ်သည်၊ ပညာတိုးပွါးခြင်း၏ တည်ရာသည်၊ မပင်ပန်းခြင်းအဖို့ရှိသည်၊ နိဗ္ဗာန်ကို ဖြစ်စေတတ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ နိဗ္ဗာန်သည် မောဟ၏ တည်ရာ မဖြစ်ခဲ့ပါမူ အသိဉာဏ်ကို ပြုတတ်ပါမူ။ပ။ နိဗ္ဗာန်ကို ဖြစ်စေတတ်ပါမူ “နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ မောဟသည် ဖြစ်ပေါ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို အာရုံပြု၍ သံယောဇဉ်တို့ ဖြစ်ကြကုန်သော် ရုပ်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အစီးအပွါး (အာရုံ)လော၊ ဂန္ထတို့ ထုံးဖွဲ့အပ်သလော။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ ထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ သံယောဇဉ်တို့သည် ဖြစ်ကြကုန်သော် နိဗ္ဗာန်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အစီးအပွါး အာရုံလော။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ ထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို အာရုံပြု၍ ရာဂဖြစ်သော် ရုပ်သည် ရာဂ၏ တည်ရာလော၊ တပ်မက်ရာလော၊ နှစ်သက်ရာလော၊ မာန်ယစ်ရာလော၊ နှောင်ဖွဲ့ရာလော၊ တွေဝေရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ ရာဂဖြစ်သော် နိဗ္ဗာန်သည် ရာဂ၏ တည်ရာလော။ပ။ တွေဝေရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို အာရုံပြု၍ ဒေါသဖြစ်သော် ရုပ်သည် ဒေါသ၏ တည်ရာလော၊ ကောပ၏ တည်ရာလော၊ ပဋိဃ၏ တည်ရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ ဒေါသဖြစ်သော် နိဗ္ဗာန်သည် ဒေါသ၏ တည်ရာလော၊ ကောပ၏ တည်ရာလော၊ ပဋိဃ၏ တည်ရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို အာရုံပြု၍ မောဟဖြစ်သော် ရုပ်သည် မောဟ၏ တည်ရာလော၊ အသိဉာဏ်ကို မပြုတတ်ပါသလော။ပ။ နိဗ္ဗာန်ကို မဖြစ်စေတတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ မောဟဖြစ်သော် နိဗ္ဗာန်သည် မောဟ၏ တည်ရာလော၊ အသိဉာဏ်ကို မပြုတတ်ပါသလော။ပ။ နိဗ္ဗာန်ကို မဖြစ်စေတတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ သံယောဇဉ်တို့ ဖြစ်ကြကုန်သော် နိဗ္ဗာန်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အစီးအပွါးအာရုံ မဖြစ်ပါသလော၊ ဂန္ထတို့ မထုံးဖွဲ့အပ်သောအာရုံ မဖြစ်ပါသလော၊ ဩဃတို့ မရောက် အပ်ပါသလော၊ ယောဂတို့ မရောက်အပ်ပါသလော၊ နီဝရဏတို့၏ အစီးအပွါး မဖြစ်ပါသလော၊ ပရာမာသတို့ မသုံးသပ်အပ်ပါသလော၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အစီးအပွါး မဖြစ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ မထိုက်တန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို အာရုံပြု၍ သံယောဇဉ်တို့ ဖြစ်ကြကုန်သော် ရုပ်သည် သံယောဇဉ်တို့၏ အစီးအပွါးအာရုံ မဖြစ်ပါသလော၊ ဂန္ထတို့သည် မထုံးဖွ့ဲအပ်ပါသလော။ပ။ ကိလေသာတို့ကို ရခြင်းငှါ မထိုက်တန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ ရာဂဖြစ်သော် နိဗ္ဗာန်သည် ရာဂ၏ တည်ရာ မဖြစ်ပါသလော၊ တပ်မက်ရာ မဖြစ်ပါသလော၊ နှစ်သက်ရာ မဖြစ်ပါသလော၊ မာန်ယစ်ရာ မဖြစ်ပါသလော၊ နှောင်ဖွဲ့ရာ မဖြစ်ပါသလော၊ တွေဝေရာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို အာရုံပြု၍ ရာဂဖြစ်သော် ရုပ်သည် တပ်စွမ်းမှု ‘ရာဂ'၏ တည်ရာ မဖြစ်ပါသလော။ပ။ တွေဝေရာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ ဒေါသဖြစ်သော် နိဗ္ဗာန်သည် ဒေါသ၏ တည်ရာ မဖြစ်ပါသလော၊ ကောပ၏ တည်ရာ မဖြစ်ပါသလော၊ ပဋိဃ၏ တည်ရာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို အာရုံပြု၍ ဒေါသဖြစ်သော် ရုပ်သည် ဒေါသ၏ တည်ရာ မဖြစ်ပါသလော၊ ကောပ၏ တည်ရာ မဖြစ်ပါသလော၊ ပဋိဃ၏ တည်ရာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍ မောဟဖြစ်သော် နိဗ္ဗာန်သည် မောဟ၏ တည်ရာ မဖြစ်ပါသလော၊ အသိဉာဏ်ကို ပြုတတ်ပါသလော။ပ။ နိဗ္ဗာန်ကို ဖြစ်စေတတ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ကို အာရုံပြု၍ မောဟဖြစ်သော် ရုပ်သည် မောဟ၏ တည်ရာ မဖြစ်ပါသလော၊ အသိဉာဏ်ကို ပြုတတ်ပါသလော။ပ။ နိဗ္ဗာန်ကို ဖြစ်စေတတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “သံယောဇဉ်သည် နိဗ္ဗာန်ဟူသော အာရုံရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “နိဗ္ဗာန်ကို နိဗ္ဗာန်အားဖြင့် သိ၏၊ နိဗ္ဗာန်ကို နိဗ္ဗာန်အားဖြင့် သိပြီး၍ နိဗ္ဗာန်ကို မြတ်နိုး၏၊ နိဗ္ဗာန်၌ မြတ်နိုး၏၊ နိဗ္ဗာန်အားဖြင့် မြတ်နိုး၏၊ ငါ၏ နိဗ္ဗာန်ဟူ၍ မြတ်နိုး၏၊ နိဗ္ဗာန်ကို လွန်စွာ နှစ်သက်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သံယောဇဉ်သည် (နိဗ္ဗာန်) အာရုံရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">အမတာရမ္မဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “နိဗ္ဗာနံ မညတိ"အစရှိသော ပုဒ်တို့၏ အနက်ကို မသင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ သံယောဇဉ်သည် အမတလျှင် အာရုံရှိ၏ဟု အယူရှိကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအမတာရမ္မဏကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သံယောဇဉ်သည် နိဗ္ဗာန်အာရုံရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ နိဗ္ဗာန်၏လည်း သံယောဇနိယစသည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပရဝါဒီဆရာ ဆောင်အပ်သော သုတ်သည် ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာန်ကို ရည်ရွယ် ဟောအပ်သော သုတ်ဖြစ်သောကြောင့် ပြီးစေကြောင်း သာဓကသုတ် မဖြစ်နိုင်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၈၆) ၃-ရူပံ သာရမ္မဏန္တိကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းမှု စိတ်၌ ပြုမှု စေ့ဆော်မှု တောင့်တမှု ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါလျှင် “ရုပ်သည် အာရုံရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ စိတ်သည်၊ သဒ္ဓါသည်၊ ဝီရိယသည်၊ သတိသည်၊ သမာဓိသည်၊ ပညာသည်၊ ရာဂသည်၊ ဒေါသသည်၊ မောဟသည်၊ မာနသည်၊ ဒိဋ္ဌိသည်၊ ဝိစိ ကိစ္ဆာသည်၊ ထိနသည်၊ ဥဒ္ဓစ္စသည်၊ အဟိရိကသည်၊ အနောတ္တပ္ပသည် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအနောတ္တပ္ပ အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အာရုံရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု့မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပသည် အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအနောတ္တပ္ပအား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အာရုံရှိ၏ဟု မဆိုသင့်ပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်းနှင့်တကွ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၃။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရုပ်သည် အကြောင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ရုပ်သည် အာရုံ ရှိ၏”ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရူပံ သာရမ္မဏန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရုပ်သည် အကြောင်းပစ္စည်းနှင့်တကွ ဖြစ်သောကြောင့် အာရမ္မဏမည်၏၊ တစ်ပါးသော တရားကို အာရုံပြုတတ်သောကြောင့် အာရမ္မဏပစ္စည်း၏ အစွမ်းအားဖြင့် အာရမ္မဏမည်သည် မဟုတ်ပါလော၊ သာမညအားဖြင့် ရုပ်သည် အာရမ္မဏမည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထောက်တည်ရာ စွဲလမ်းရာဖြစ်သော အဆုံးကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပစ္စယအာရမ္မဏကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၈၇) ၄-အနုသယာအနာရမ္မဏကထာ၁</h3> 8xisee9s7glflmpk6hlosq3il3jo45l 0 5651 19122 18345 2025-07-10T01:35:05Z Tejinda 173 19122 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်]] | author = သာသနာရေးဦးစီးဌာန | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်-တ</b> | previous = [[ကထာဝတ္ထုပါဠိတော်-ဒု]] | previous2 = | next = [[ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန်]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = ပိဋကတ်သုံးပုံ | shortcut = | portal = }} <h3 style="text-align:center;">(၈၇) ၄-အနုသယာအနာရမ္မဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနုသယတို့သည် အာရုံမရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနုသယတို့သည် ရုပ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ စက္ခာယတနလော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းမှုသည်၊ ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းမှုသည်၊ ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် အဘယ်ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်၊ သညာက္ခန္ဓာသည်၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံမရှိပါသလော၊ ကာမရာဂသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်၊ သညာက္ခန္ဓာသည်၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပဋိဃအနုသယသည်၊ မာနအနုသယသည်၊ ဒိဋ္ဌိအနုသယသည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာ အနုသယသည်၊ ဘဝရာဂအနုသယသည်၊ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည်၊ အဝိဇ္ဇောဃသည်၊ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည်၊ အဝိဇ္ဇာသောင်းကျန်းမှုသည်၊ အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည်၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည်၊ အဝိဇ္ဇောဃသည်။ပ။ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် အဘယ်ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသည်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်၊ သညာက္ခန္ဓာသည်၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်လျက် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်လျက် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည်ဖြစ်၍ အာရုံရှိပါသလော၊ အဝိဇ္ဇာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်၊ သညာက္ခန္ဓာသည်၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံ ရှိသည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၆</b>။ ။ ပရဝါဒီ။ ။ “အနုသယတို့သည် အာရုံမရှိကုန်”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကုသိုလ်အဗျာကတစိတ် ဖြစ်လတ်သော် “အနုသယရှိ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏၅။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုအနုသယတို့အား အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အနုသယတို့သည် အာရုံမရှိကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကုသိုလ် အဗျာကတစိတ် ဖြစ်လတ်သော် “ရာဂရှိ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုရာဂအား အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရာဂသည် အာရုံမရှိပါ။</p> <p style="text-align: center;">အနုသယာ အနာရမ္မဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အနုသယတို့သည် စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ၊ အဟေတုက၊ အဗျာကတတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ ထို့ကြောင့် အနာရမ္မဏတို့တည်းဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကနှင့် အချို့သော ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အနာရမ္မဏတရားမည်သည် ဤသို့ ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ စိတ္တသမ္ပယုတ္တ သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ အနုသယသည် ဇိဝိတိန္ဒြိယ ကာယကံစသော ရုပ်သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အနုသယကို မပယ်သေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ မဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ကိလေသာတို့သည် မပယ်အပ်သေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ရှိ၏ဟု ဆိုအပ်၏၊ ဤသို့သော သဘောရှိသော ကိလေသာ၏ ဤမည်သော တရားသည် အာရုံမည်၏ဟု မဆိုအပ်သောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၈၈) ၅-ဉာဏံ အနာရမ္မဏန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် ရုပ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ စက္ခာယတနလော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပညာသည်၊ ပညိန္ဒြေသည်၊ ပညာဗိုလ်သည်၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်၊ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည် အာရုံ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပညာသည်၊ ပညိန္ဒြေသည်၊ ပညာဗိုလ်သည်၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်၊ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည် အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်၊ သညာက္ခန္ဓာသည်၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပညာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပညာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်လျက် အာရုံမရှိပါသလော၊ ပညာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်လျက် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်၊ သညာက္ခန္ဓာသည်၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဉာဏ်သည် အာရုံမရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံဆဲ ရဟန္တာသည် “အသိဉာဏ်ရှိ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုဉာဏ်အား အာရုံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဉာဏ်သည် အာရုံမရှိ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံဆဲ ရဟန္တာသည် “ပညာရှိ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုပညာအား အာရုံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပညာသည် အာရုံမရှိ။</p> <p style="text-align: center;">ဉာဏံ အနာရမ္မဏန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံခိုက်ဖြစ်သော်လည်း ဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသူဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ထိုဉာဏ်၏ ထိုခဏ၌ အာရုံမရှိ၊ ထို့ကြောင့် ဉာဏ်သည် အာရုံမရှိဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၈၉) ၆-အတီတာနာဂတာရမ္မဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၅၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စိတ်သည်) အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စိတ်သည် အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိခဲ့ပါမူ “အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်၊ အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံ မရှိဟူသော စကားသည် မှားသည်သာတည်း။ အရှင်ပရဝါဒီ စိတ်သည် အာရုံမရှိခဲ့ပါမူ “စိတ်သည် အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်၊ စိတ်သည် အာရုံမရှိ၊ အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိ၏ဟူသော စကားသည် မှားသည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိခဲ့ပါမူ “အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စိတ်သည်) အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စိတ်သည် အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိခဲ့ပါမူ “အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်၊ အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံ မရှိဟူသော စကားသည် မှားသည်သာတည်း။ အရှင်ပရဝါဒီ စိတ်သည် အာရုံမရှိခဲ့ပါမူ “စိတ်သည် အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်၊ စိတ်သည် အာရုံမရှိ၊ အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိ၏ဟူသော စကားသည် မှားသည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိခဲ့ပါမူ “အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အာရုံပြု၍ ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အာရုံပြု၍ ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိသည်ဖြစ်လျက် အတိတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အာရုံပြု၍ ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်လျက် ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်လျက် အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို အာရုံပြု၍ ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်လျက် ပစ္စုပ္ပန်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အတိတ်တရား အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်အနာဂတ်တရားသည် မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အတိတ်အနာဂတ်တရားသည် မရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အတိတ် အနာဂတ်တရားလျှင် အာရုံရှိသော စိတ်သည် အာရုံမရှိ”ဟူ၍ ဆိုသင့်သည်သာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အတီတာနာဂတာရမ္မဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အတိတ်အာရုံ အနာဂတ်အာရုံမည်သည် ထင်ရှားမရှိ၊ ထို့ကြောင့် ထိုအတိတ် အနာဂတ်အာရုံ ရှိသောစိတ်သည် မိမိအာရုံ ထင်ရှားမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် အနာရမ္မဏသာ ဖြစ်ရာ၏၊ ထို့ကြောင့် အတိတ်တရားသည် အာရုံမရှိဟု အယူရှိကြသော ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၉၀) ၇-ဝိတက္ကာနုပတိတကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စိတ်သည် ဝိတက်ကြောင့် ကျရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စိတ်သည် ဝိစာရကြောင့် ကျရောက်ပါသလော၊ ပီတိကြောင့် ကျရောက်ပါသလော၊ သုခကြောင့် ကျရောက်ပါသလော၊ ဒုက္ခကြောင့် ကျရောက်ပါသလော၊ သောမနဿကြောင့် ကျရောက်ပါသလော၊ ဒေါမနဿကြောင့် ကျရောက်ပါသလော၊ ဥပေက္ခာကြောင့် ကျရောက်ပါသလော၊ သဒ္ဓါကြောင့် ကျရောက်ပါသလော၊ ဝီရိယကြောင့် ကျရောက်ပါသလော၊ သတိကြောင့် ကျရောက် ပါသလော၊ သမာဓိကြောင့် ကျရောက်ပါသလော၊ ပညာကြောင့် ကျရောက်ပါသလော၊ ရာဂကြောင့် ကျရောက်ပါသလော၊ ဒေါသကြောင့် ကျရောက်ပါသလော။ပ။ အနောတ္တပ္ပကြောင့် ကျရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စိတ်သည် ဝိတက်ကြောင့် ကျရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်မရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိတက်မရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိသည် ရှိခဲ့ပါမူ “အလုံးစုံသော စိတ်သည် ဝိတက်ကြောင့် ကျရောက်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စိတ်သည် ဝိတက်ကြောင့် ကျရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်လည်းမရှိ ဝိစာရလည်းမရှိသော သမာဓိသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိတက်လည်းမရှိ ဝိစာရလည်းမရှိသော သမာဓိသည် ရှိခဲ့ပါမူ “အလုံးစုံ သော စိတ်သည် ဝိတက်ကြောင့် ကျရောက်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စိတ်သည် ဝိတက်ကြောင့် ကျရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဝိတက်နှင့်လည်းတကွ ဝိစာရနှင့်လည်းတကွဖြစ်သော သမာဓိ၊ ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာ ရှိသော သမာဓိ၊ ဝိတက်လည်း မရှိ ဝိစာရလည်း မရှိသော သမာဓိ"ဤသို့ သမာဓိသုံးပါးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိတက်နှင့်လည်းတကွ ဝိစာရနှင့်လည်းတကွဖြစ်သော သမာဓိ၊ ဝိတက့်ကား မရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိ၊ ဝိတက်လည်း မရှိ ဝိစာရလည်း မရှိသော သမာဓိ ဤသို့ သမာဓိသုံးပါးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ကုန်မူ “အလုံးစုံသော စိတ်သည် ဝိတက်ကြောင့် ကျရောက်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဝိတက္ကာနုပတိတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဝိတက်၏ ကျရာတရားမည်သည် အာရုံသမ္ပယောဂအားဖြင့် နှစ်ပါးရှိ၏၊ ဤမည်သော စိတ်သည် ဝိတက်၏အာရုံ မဖြစ်နိုင်ဟု သတ်မှတ်ထားခြင်း မရှိသောကြောင့် စိတ်အားလုံးသည် ဝိတက်၏ ကျရာ ဖြစ်ရာ၏၊ ဝိတက်နှင့်မယှဉ်သော စိတ်၏ ဖြစ်သင့်သောကြောင့် စိတ်အားလုံးသည် ဝိတက်၏ ကျရာတရား မဟုတ်ခဲ့၊ ဤသို့ မခွဲဝေမူ၍ သာမညအားဖြင့် စိတ်အားလုံးသည် ဝိတက်၏ကျရာ ဖြစ်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်လျက် ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <h3 style="text-align:center;">(၉၁) ၈-ဝိတက္ကဝိပ္ဖါရသဒ္ဒကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံအားဖြင့် ကြံစည်သူ သုံးသပ်သူအား ဝိတက်ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံအားဖြင့် တွေ့ထိသူအား တွေ့ထိမှု ‘ဖဿ'ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၊ အလုံးစုံအားဖြင့် ခံစားသူအား ခံစားမှု ‘ဝေဒနာ'ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၊ အလုံးစုံအားဖြင့် မှတ်သားသူအား မှတ်သားမှု ‘သညာ'ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၊ အလုံးစုံအားဖြင့် စေ့ဆော်သူအား စေ့ဆော်မှု ‘စေတနာ'ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၊ အလုံးစုံအားဖြင့် သိသူအား စိတ်ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၊ အလုံးစုံအားဖြင့် အောက်မေ့သူအား အောက်မေ့မှု ‘သတိ'ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၊ အလုံးစုံ အပြားအားဖြင့် သိသူအား အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ'ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံအားဖြင့် ကြံစည်သူ သုံးသပ်သူအား ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကြံစည်မှု ‘ဝိတက်'ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်ပါသလော၊ သောတ၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ သောတအား ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် သောတဝိညာဏ်ဖြင့် မသိအပ်သည်ဖြစ်၍ သောတ၌ မထိခိုက်ပါသလော၊ သောတအား ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ မရောက်ပါသလော၅။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိတက်ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် သောတဖြင့် မသိအပ်သည် ဖြစ်၍ သောတ၌ မထိခိုက် သောတအား ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ မရောက်ခဲ့ပါမူ “အလုံးစုံအားဖြင့် ကြံစည်သူ စိတ်ကူးသူအား ဝိတက်ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဝိတက္ကဝိပ္ဖါရသဒ္ဒကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “ဝိတက္ကဝိစာရာ ဝစီသင်္ခါရာ”ဟူ၍ ဟောတော်မူအပ်သောကြောင့် ခပ်သိမ်းသောအဖို့အားဖြင့် ကြံစည်သူ ဆင်ခြင်သူအား အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် မနောဓာတ်ဖြစ်ရာအခါ၌လည်း ဝိတက္ကဝိပ္ဖါရမည်သော အသံသည် ဖြစ်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဝိတက္ကဝိပ္ဖါရ ကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဝိတက္ကဝိပ္ဖါရမျှ ဖြစ်သော သဒ္ဒ ရှိခဲ့ပါမူ ဖဿာဒိဝိပ္ဖါရသဒ္ဒသည်လည်း ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို ထုတ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ထိုသို့သဘောရှိသော သုတ်အမြွက်မျှကို မတွေ့မမြင်သောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဝိတက်၏ ပျံ့နှံ့ခြင်းမျှဖြစ်သော အသံကိုသာ ရည်ရွယ်၍ မေးသည်၊ ဝိတက်၏ ပျံ့နှံ့ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော အိပ်ပျော်နေသူတို့၏အသံကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည်မဟုတ်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပရဝါဒီ၏ အလိုအားဖြင့် ပြသောအမေးတည်း၊ ပရဝါဒီဆရာသည် ဝိတက်၏ ပျံ့နှံ့ခြင်းမျှ ဖြစ်သော အသံသည် သောတဝိညာဏ်၏ အာရုံမဟုတ်ဟု ဆို၏၊ သကဝါဒီဆရာကား ‘ဝိတက္ကဝိပ္ဖါရသဒ္ဒံ သုတွာ အာဒိဿတိ’ဟု ဟောတော်မူသောကြောင့် ဝိတက္ကဝိပ္ဖါရသဒ္ဒသည် သောတဝိညာဏ်ဟု ဆို၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၉၂) ၉-န ယထာစိတ္တဿ ဝါစာတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပြောဆိုမှုသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿမရှိသူအား ပြောဆိုမှုသည် ရှိပါသလော၊ ဝေဒနာမရှိသူအား ပြောဆိုမှုသည်၊ သညာမရှိသူအား ပြောဆိုမှုသည်၊ စေတနာမရှိသူအား ပြောဆိုမှုသည်၊ စိတ်မရှိသူအား ပြောဆိုမှုသည် ရှိပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံအားဖြင့် တွေ့ထိသူအား ဖဿကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၊ အလုံးစုံအားဖြင့် ခံစားသူအား ဝေဒနာကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၊ အလုံးစုံအားဖြင့် မှတ်သားသူအား သညာကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၊ အလုံးစုံ အားဖြင့် စေ့ဆော်သူအား စေတနာကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၊ အလုံးစုံအားဖြင့် သိသူအား စိတ်ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၊ အလုံးစုံအားဖြင့် အောက်မေ့သူအား သတိကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၊ အလုံးစုံအားဖြင့် သိသူအား ပညာကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းဟူသော အသံသည် ရှိပါသလော၃။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံအားဖြင့် ကြံစည်သူ သုံးသပ်သူအား ဝိတက်ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းရှိသော အသံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ကြောင့် ပျံ့နှံ့ခြင်းရှိသော အသံသည် သောတဝိညာဏ်ဖြင့် သိအပ်သည် ဖြစ်၍ သောတ၌ ထိခိုက်ပါသလော၊ သောတအား ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿရှိသူအား ပြောဆိုမှုသည်၊ ဝေဒနာရှိသူအား ပြောဆိုမှုသည်၊ သညာရှိသူအားပြောဆိုမှုသည်၊ စေတနာရှိသူအား ပြောဆိုမှုသည်၊ စိတ်ရှိသူအား ပြောဆိုမှုသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဖဿရှိသူအား ပြောဆိုမှုသည်။ပ။ စိတ်ရှိသူအား ပြောဆိုမှုသည် ရှိခဲ့ပါမူ “ပြောဆိုမှုသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြောဆိုမှုသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်သူအား ပြောဆိုမှုသည်။ပ။ နှလုံးမသွင်းသူအား ပြောဆိုမှုသည်။ပ။ ဆုမတောင်းသူအား ပြောဆိုမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်ခြင်သူအား ပြောဆိုမှုသည်။ပ။ နှလုံးသွင်းသူအား ပြောဆိုမှုသည်။ပ။ ဆုတောင်းသူအား ပြောဆိုမှုသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဆင်ခြင်သူအား ပြောဆိုမှုသည်၊ နှလုံးသွင်းသူအား ပြောဆိုမှုသည်၊ ဆုတောင်းသူအား ပြောဆိုမှုသည် ရှိခဲ့ပါမူ “ပြောဆိုမှုသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြောဆိုမှုသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြောဆိုမှုသည် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သည် စိတ်နှင့်အတူ ဖြစ်သည် စိတ်နှင့်တကွ တူသော ဖြစ်ခြင်းရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပြောဆိုမှုသည် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ စိတ်နှင့်အတူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ စိတ်နှင့် တကွ တူသော ဖြစ်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ပြောဆိုမှုသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြောဆိုမှုသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြောလိုသူသည် ပြောပါသလော၊ မဆိုလိုသူသည် ဆိုပါသလော၊ မခေါ်လိုသူသည် ခေါ်ပါသလော၊ မမြွက်ဆိုလိုသူသည် မြွက်ဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပြောလိုသူသည် ပြောသလော၊ ဆိုလိုသူသည် ဆိုသလော၊ ခေါ်လိုသူသည် ခေါ်သလော၊ မြွက်ဆိုလိုသူသည် မြွက်ဆိုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပြောလိုသူသည် ပြောခဲ့ပါမူ ဆိုလိုသူသည် ဆိုခဲ့ပါမူ ခေါ်လိုသူသည် ခေါ်ခဲ့ပါမူ မြွက်ဆိုလိုသူသည် မြွက်ဆိုခဲ့ပါမူ “ပြောဆိုမှုသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပြောဆိုမှုသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (အကြင်သူသည်) “အခြားစကားကို ပြောအံ့”ဟူ၍ အခြားစကားကို ပြော၏၊ “အခြား စကားကို ဆိုအံ့”ဟူ၍ အခြားစကားကို ဆို၏၊ “အခြားသူကို ခေါ်အံ့”ဟူ၍ အခြားသူကို ခေါ်၏၊ “အခြား စကားကို မြွက်ဆိုအံ့”ဟူ၍ အခြားစကားကို မြွက်ဆို၏၊ ထိုသူတစ်စုံတစ်ယောက် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ (အကြင်သူသည်) “အခြားစကားကို ပြောအံ့”ဟူ၍ အခြားစကားကို ပြော၏။ပ။ “အခြားစကားကို မြွက်ဆိုအံ့”ဟူ၍ အခြားစကားကို မြွက်ဆို၏၊ ထိုသူတစ်စုံတစ်ယောက်သည် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ပြောဆိုမှုသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">န ယထာစိတ္တဿ ဝါစာတိကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည် အခြားတစ်ပါးသော စကားကို ပြောဆိုအံ့ဟု နှလုံးပြု၍ အခြားတစ်ပါးသော စကားကို ပြောဆိုမိ၏၊ ထို့ကြောင့် စကားသည် စိတ်အားလျော်စွာ ဖြစ်သည်မဟုတ်၊ စိတ်နှင့်ကင်း၍လည်း ဖြစ်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုစကားကို ဖြစ်စေတတ်သောစိတ် မဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုစကားပြောဆဲခဏ၌ ဖဿအစရှိသည်တို့ သည်လည်း မဖြစ်ကုန်ရာဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ‘ဝိတက္ကဝိပ္ဖါရမျှဖြစ်သော သဒ္ဒါစု ရှိခဲ့ပါမူ ဖဿာဒိဝိပ္ဖါရသဒ္ဒသည်လည်း ဖြစ်ရာ၏’ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ထိုသို့ သဘောရှိသောသုတ်ကို အမြွက်မျှ မတွေ့မြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက်ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ တစ်ပါးသောစကားကို ပြောဆိုအံ့ဟု နှလုံးသွင်း၍ အခြားတစ်ပါးသောစကားကို ပြောဆိုသူသည်လည်း ပြောဆိုလိုသည်သာ မည်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <h3 style="text-align:center;">(၉၃) ၁၀-န ယထာစိတ္တဿ ကာယကမ္မန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကာယကံသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿမရှိသူအား ကာယကံသည်။ပ။ စိတ်မရှိသူအား ကာယကံသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှင့်တကွ ဖြစ်သူအား ကာယကံသည်။ပ။ စိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်သူအား ကာယ ကံသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဖဿနှင့်တကွ ဖြစ်သူအား ကာယကံသည်။ပ။ စိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်သူအား ကာယကံသည် ရှိခဲ့ပါမူ “ကာယကံသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယကံသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဆင်ခြင်သူအား ကာယကံသည်။ပ။ ဆုမတောင်းသူအား ကာယကံသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်ခြင်သူအား ကာယကံသည်။ပ။ ဆုတောင်းသူအား ကာယကံသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဆင်ခြင်သူအား ကာယကံသည်။ပ။ ဆုတောင်းသူအား ကာယကံသည် ရှိခဲ့ပါမူ “ကာယကံသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယကံသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယကံသည် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သည် စိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်သည် စိတ်နှင့်တကွ တူသော ဖြစ်ခြင်းရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာယကံသည် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သည် စိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်သည် စိတ်နှင့် တကွ တူသော ဖြစ်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ကာယကံသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယကံသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေ့သို့ မတက်လိုသူသည် ရှေ့သို့ တက်သလော၊ နောက်သို့ မဆုတ်လိုသူသည် နောက်သို့ ဆုတ်သလော၊ တည့်တည့် မကြည့်လိုသူသည် တည့်တည့် ကြည့်ပါသလော၊ တစောင်း မကြည့် လိုသူသည် တစောင်းကြည့်ပါသလော၊ မကွေးလိုသူသည် ကွေးပါသလော၊ မဆန့်လိုသူသည် ဆန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေ့သို့ တက်လိုသူသည် ရှေ့သို့ တက်သည် မဟုတ်ပါလော၊ နောက်သို့ ဆုတ်လို သူသည် နောက်သို့ ဆုတ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ တည့်တည့် ကြည့်လိုသူသည် တည့်တည့်ကြည့်သည် မဟုတ်ပါလော၊ တစောင်းကြည့်လိုသူသည် တစောင်းကြည့်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ကွေးလိုသူသည် ကွေးသည် မဟုတ်ပါလော၊ ဆန့်လိုသူသည် ဆန့်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရှေ့သို့ တက်လိုသူသည် ရှေ့သို့ တက်ခဲ့ပါမူ။ပ။ ဆန့်လိုသူသည် ဆန့်ခဲ့ပါမူ “ကာယကံသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ကာယကံသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (အကြင်သူသည်) “အခြားအရပ်သို့ သွားအံ့”ဟူ၍ အခြားအရပ်သို့ သွား၏။ပ။ “အခြားလက်ကို ဆန့်အံ့”ဟူ၍ အခြားလက်ကို ဆန့်၏၊ ထိုသူတစ်စုံတစ်ယောက်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ (အကြင်သူသည်) “အခြားအရပ်သို့ သွားအံ့”ဟူ၍ အခြားအရပ်သို့ သွား၏။ပ။ “အခြားလက်ကို ဆန့်အံ့”ဟူ၍ အခြားလက်ကို ဆန့်၏၊ ထိုသူတစ်စုံတစ်ယောက်သည် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ကာယကံသည် စိတ်အားလျော်စွာ မဖြစ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">န ယထာစိတ္တဿ ကာယကမ္မန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ပါးသော အရပ်ကို သွားအံ့ဟု နှလုံးပြု၍ အခြားတစ်ပါးသောအရပ်သို့ သွား၏၊ ထို့ကြောင့် ကာယကံသည် စိတ်အားလျော်စွာ ဖြစ်သည်မဟုတ်၊ စိတ်နှင့်ကင်း၍လည်း ဖြစ်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်လျက် ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၉၄) ၁၁-အတီတာနာဂတသမန္နာဂတကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားနှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ချုပ်ပြီးသည်၊ ကင်းပြီးသည်၊ ပျက်စီးပြီးသည်၊ ပျောက်ပြီးသည်၊ ကင်းပျောက်ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်တရားသည် ချုပ်ပြီးသည်၊ ကင်းပြီးသည်၊ ပျက်စီးပြီးသည်၊ ပျောက်ပြီးသည်၊ ကင်းပျောက်ပြီးသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “အတိတ်တရားနှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားနှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် မဖြစ်သေးသည်၊ မပေါ်သေးသည်၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသည်၊ မဖြစ်ပေါ်သေးသည်၊ အသစ်မဖြစ်သေးသည်၊ ထင်ရှား မဖြစ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်တရားသည် မဖြစ်သေးသည်၊ မပေါ်သေးသည်၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသည်၊ မဖြစ်ပေါ်သေးသည်၊ အသစ် မဖြစ်သေးသည်၊ ထင်ရှား မဖြစ်သေးသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “အနာဂတ်တရားနှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ရူပက္ခန္ဓာနှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော၊ အနာဂတ်ရူပက္ခန္ဓာနှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ရူပက္ခန္ဓာနှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာသုံးမျိုးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ခန္ဓာငါးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ၊ အနာဂတ်ခန္ဓာငါးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ၊ ပစ္စုပ္ပန် ခန္ဓာငါးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာတစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခာယတနနှင့် ပြည့်စုံသူ၊ အနာဂတ်စက္ခာယတနနှင့် ပြည့်စုံသူ၊ ပစ္စုပ္ပန် စက္ခာယတနနှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသုံးမျိုးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်အာယတန တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ၊ အနာဂတ်အာယတန တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ၊ ပစ္စုပ္ပန်အာယတန တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အာယတနသုံးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခုဓာတ်နှင့် ပြည့်စုံသူ၊ အနာဂတ်စက္ခုဓာတ်နှင့် ပြည့်စုံသူ၊ ပစ္စုပ္ပန် စက္ခုဓာတ်နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဓာတ် သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဓာတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ၊ အနာဂတ်ဓာတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဓာတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓာတ်ငါးဆယ့်လေးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စက္ခုန္ဒြေနှင့် ပြည့်စုံသူ၊ အနာဂတ်စက္ခုန္ဒြေနှင့် ပြည့်စုံသူ၊ ပစ္စုပ္ပန်စက္ခုန္ဒြေနှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေ သုံးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဣန္ဒြေ နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ၊ အနာဂတ်ဣန္ဒြေ နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဣန္ဒြေ နှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေခြောက်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အတိတ် အနာဂတ်တရားတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရှစ်ပါးသော ဝိမောက္ခဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် လေးပါးသောဈာန်တို့ကို အလိုရှိတိုင်း ရခြင်းရှိသူသည် အစဉ်အတိုင်း ချမ်းသာစွာ နေကြောင်း သမာပတ်ကိုးပါးတို့ကို ရခြင်းရှိသူသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရှစ်ပါးသော ဝိမောက္ခဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် ဈာန်လေးပါးတို့ကို အလိုရှိတိုင်း ရခြင်းရှိသူသည် အစဉ်အတိုင်း ချမ်းသာစွာ နေထိုင်ကြောင်း သမာပတ်ကိုးပါးတို့ကို ရခြင်း ရှိသူသည် ရှိခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အတိတ်တရား အနာဂတ်တရားတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ရှိ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">အတီတာနာဂတသမန္နာဂတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">နဝမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပညတ်တို့သည် သမန္နာဂတပညတ်၊ ပဋိလာဘပညတ်ဟူ၍ နှစ်ပါးရှိကုန်၏။ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင် ပစ္စုပ္ပန်တရားနှင့် ပြည့်စုံသူကို သမ္မန္နာဂတဟု ဆိုအပ်၏၊ သမာပတ်ရှစ်ပါးကိုရသူ ဈာနလာဘီ ပုဂ္ဂိုလ်၏ သမာပတ်တို့သည် တစ်ပြိုင်နက်သောခဏ၌ မဖြစ်ကြပါကုန်သော်လည်း ထိုးထွင်းသိပြီး၍ မဆုတ်ယုတ် မလျောကျခြင်းကြောင့် သမာပတ်ရှစ်ပါးကို ရသူဟူ၍ပင် ဆိုရ၏၊ ဤသို့ ဝေဖန်ခြင်းကို မပြုဘဲ ဈာနလာဘီတို့အား အတိတ်အနာဂတ်ဖြစ်သော ဈာန်တို့သည်လည်း ရှိကုန်၏။ ထို့ကြောင့် ထိုဈာနလာဘီတို့သည် အတိတ် အနာဂတ်ဈာန် နှင့်လည်း ပြည့်စုံကုန်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၀-ဒသမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၉၅) ၁-နိရောဓကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဥပပတ္တိဘဝကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည် မချုပ်ငြိမ်းဘဲ ကိရိယာ ခန္ဓာငါးပါးတို့ ဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာဆယ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ခန္ဓာဆယ်ပါးတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာဆယ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ခန္ဓာဆယ်ပါးတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥပပတ္တိဘဝကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါးသည် မချုပ်မငြိမ်းဘဲ ကိရိယာ ခန္ဓာလေးပါးတို့ ဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာကိုးပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ခန္ဓာကိုးပါးတို့သည် မျက်မှောက် အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာကိုးပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ခန္ဓာကိုးပါးတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် မချုပ်ငြိမ်းဘဲ ကိရိယာ ဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာခြောက်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ခန္ဓာခြောက်ပါးတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခန္ဓာခြောက်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ခန္ဓာခြောက်ပါးတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ချုပ်ငြိမ်းလတ်သော် မဂ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သေသူသည် မဂ်ကို ပွါးစေပါသလော၊ ကွယ်လွန်သူသည် မဂ်ကို ပွါးစေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">နိရောဓကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေကြောင်းဟု ရေတွက်ခြင်းသို့ရောက်သော ဘဝင်စိတ်၏ ဘင်ခဏနှင့် တစ်ပြိုင်နက် ကိရိယာဟု ရေတွက်ခြင်းသို့ ရောက်သော ကုသိုလ် အကုသိုလ် နာမက္ခန္ဓာလေးပါး တိဇရုပ်ဟူသော ရူပက္ခန္ဓာတစ်ပါး ပေါင်း ကိရိယာ ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ဖြစ်ကြကုန်၏၊ ထိုကိရိယာ ခန္ဓာငါးပါးတို့ မဖြစ်ကုန်သော် ဘဝင်စိတ်ချုပ်သောအခါ အစဉ်ပြတ်ရာ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤနိရောဓကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း ခန္ဓာတို့၏လည်းကောင်း၊ ကိရိယာခန္ဓာတို့၏လည်းကောင်း အစွမ်းအားဖြင့် ခန္ဓာတို့သည် ငါးပါးသာ ရှိကုန်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ရှေ့နောက်၏ အစွမ်းအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဥပက္ကိလေသိကခန္ဓာ ကိရိယာခန္ဓာတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့်လည်းကောင်း ထူးသည်၏အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သုတ္တလေသ မရမရှိသောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> -- <p style="text-indent:2em">၁၀-ဒသမဝဂ် (၉၆) ၂-ရူပံ မဂ္ဂေါတိကထာ၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရုပ်သည် မဂ်ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည် အာရုံနှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော၊ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းမှု ပြုမှု စိတ်၌ စေ့ဆော်မှု တောင့်တမှု ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်သည် အာရုံမရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ထိုရုပ်သည် အာရုံမရှိခဲ့ပါလျှင် ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါလျှင် “မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရုပ်သည် မဂ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် မဂ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် အာရုံရှိပါသလော၊ သမ္မာဝါစာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် အာရုံမရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ သမ္မာဝါစာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သမ္မာဝါစာသည် အာရုံမရှိခဲ့ပါမူ သမ္မာဝါစာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါမူ “သမ္မာဝါစာသည် မဂ်”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် မဂ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာအာဇီဝသည် အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာအာဇီဝအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှုရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာအာဇီဝသည် အာရုံမရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ ထိုသမ္မာအာဇီဝအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သမ္မာအာဇီဝသည် အာရုံမရှိခဲ့ပါမူ ထိုသမ္မာအာဇီဝအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါမူ “သမ္မာအာဇီဝသည် မဂ်”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် မဂ်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိသည်လည်း အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် မဂ်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာဝါစာသည်လည်း အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာ ဝါစာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် မဂ်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိသည်လည်း အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် မဂ်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာအာဇီဝသည်လည်း အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာအာဇီဝအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ပ။ သမ္မာဝါယာမသည်။ပ။ သမ္မာသတိသည်။ပ။ သမ္မာသမာဓိသည် မဂ်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာသမာဓိသည်လည်း အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာသမာဓိအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် မဂ်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာဝါစာသည်းလည်း အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာ ဝါစာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသမာဓိသည် မဂ်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာသမာဓိသည်လည်း အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာသမာဓိအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသမာဓိသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် မဂ်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာအာဇီဝသည်လည်း အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာအာဇီဝအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် မဂ်ဖြစ်လျက် ထိုသမ္မာဝါစာသည်လည်း အာရုံမရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာဝါစာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် မဂ်ဖြစ်လျက် ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိသည်လည်း အာရုံမရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာ ဒိဋ္ဌိအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် မဂ်ဖြစ်လျက် ထိုသမ္မာဝါစာသည် အာရုံမရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာ ဝါစာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ပ။ သမ္မာဝါယာမသည်၊ သမ္မာသတိသည်၊ သမ္မာသမာဓိသည် မဂ် ဖြစ်လျက် ထိုသမ္မာသမာဓိသည်လည်း အာရုံမရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာသမာဓိအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် မဂ်ဖြစ်လျက် ထိုသမ္မာအာဇီဝသည်လည်း အာရုံမရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာအာဇီဝအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်၊ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်၊ သမ္မာဝါယာမသည်၊ သမ္မာသတိသည်။ပ။ သမ္မာ သမာဓိသည် မဂ်ဖြစ်လျက် ထိုသမ္မာသမာဓိသည် အာရုံမရှိပါသလော၊ ထိုသမ္မာသမာဓိအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသူ၏ ရုပ်သည် မဂ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည်၊ သမ္မာကမ္မန္တသည်၊ သမ္မာအာဇီဝသည် မဂ်ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သမ္မာဝါစာသည်၊ သမ္မာကမ္မန္တသည်၊ သမ္မာအာဇီဝသည် မဂ်ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသူ၏ ရုပ်သည် မဂ်”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရူပံ မဂ္ဂေါတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သမ္မာဝါစာ၊ သမ္မာကမ္မန္တ၊ သမ္မာအာဇီဝတို့သည် ရုပ်သာတည်းဟု အယူရှိသူ မဟိသာသက သမ္မိတိယနှင့် မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သမ္မာဝါစာ အစရှိသည်တို့သည် ဝိရတီမဟုတ်၊ ရုပ်သာ ဖြစ်ကုန်မူ သမ္မာဒိဋ္ဌိ အစရှိသော မဂ်သည် သာရမ္မဏစသော သဘောရှိသကဲ့သို့ ရုပ်သည်လည်း သာရမ္မဏစသော သဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၉၇) ၃-ပဉ္စဝိညာဏသမင်္ဂိဿ မဂ္ဂကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်မှီရာဝတ္ထုရှိကုန်သည် ပစ္စုပ္ပန်အာရုံရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်မှီရာဝတ္ထုရှိကုန်မူ ပစ္စုပ္ပန်အာရုံရှိကုန်မူ “ဝိညာဏ်ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှု ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ရှေး၌ ဖြစ်သော တရားလျှင် မှီရာဝတ္ထု ရှိကုန်သည်၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်သည်၊ အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားလျှင် မှီရာရှိကုန်သည်၊ အပြင်သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားလျှင် မှီရာအာရုံရှိကုန်သည်၊ မကွဲပြားသော တရားလျှင် မှီရာရှိကုန်သည်၊ မကွဲပြားသော တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်သည်၊ အထူးထူးသော မှီရာရှိကုန်သည်၊ အထူးထူး သော အာရုံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ အချင်းချင်း၏ ကျက်စားရာ အာရုံကို မခံစားကြကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဆင်ခြင်မှု မရှိဘဲ မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ နှလုံးသွင်းမှု မရှိဘဲ မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ရောပြွမ်းကုန်သည် ဖြစ်၍ မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ မရှေးမနှောင်း မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အချင်းချင်း၏ အခြားမဲ့၌ မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် နှလုံးသွင်းမှု မရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် နှလုံးသွင်းမှု မရှိကုန်မူ “ဝိညာဏ်ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှုသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကင်းဆိတ်မှုကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကင်းဆိတ်မှုကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကင်းဆိတ်မှုကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကင်းဆိတ်မှုကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကင်းဆိတ်မှုကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ရုပ်ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ရူပါရုံတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိခဲ့ပါမူ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကင်းဆိတ်မှုကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် အတိတ်တရားနှင့် အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖဿကို အာရုံပြု၍ ဝေဒနာကို အာရုံပြု၍ သညာကို အာရုံပြု၍ စေတနာကို အာရုံပြု၍ စိတ်ကို အာရုံပြု၍ စက္ခုကို အာရုံပြု၍။ပ။ ကာယကို အာရုံပြု၍။ပ။ သဒ္ဒကို အာရုံပြု၍။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနောဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ မနောဝိညာဏ်သည် ကင်းဆိတ်မှုကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှု ရှိသည်ဖြစ်၍ စက္ခု ဝိညာဏ်သည် ကင်းဆိတ်မှုကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနောဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှု ရှိသည်ဖြစ်၍ မနော ဝိညာဏ်သည် အတိတ်တရားနှင့် အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှု ရှိသည်ဖြစ်၍ စက္ခု ဝိညာဏ်သည် အတိတ်တရားနှင့် အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနောဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှု ရှိသည်ဖြစ်၍ မနော ဝိညာဏ်သည် ဖဿကို အာရုံပြု၍ ဝေဒနာကို အာရုံပြု၍။ပ။ အတွေ့အထိကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှု ရှိသည်ဖြစ်၍ စက္ခု ဝိညာဏ်သည် ဖဿကို အာရုံပြု၍ ဝေဒနာကို အာရုံပြု၍။ပ။ အတွေ့အထိကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၇၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဝိညာဏ်ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှု ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် မျက်စိဖြင့် အဆင်း'ရူပါရုံ'ကို မြင်သည် ရှိသော် (မိန်းမယောက်ျားဟူသော) အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့မရှိသူ (လက်ခြေစသော) သဏ္ဌာန်အမူအရာကို ယူလေ့မရှိသူ ဖြစ်၏။ပ။ နားဖြင့် အသံကို ကြား၍။ပ။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့ကို နမ်းရှူ၍။ပ။ လျှာဖြင့် အရသာကို လျက်၍။ပ။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိ၍ (မိန်းမယောက်ျားဟူသော) အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့မရှိသူ လက်ခြေစသော သဏ္ဌာန်အမူအရာကို ယူလေ့မရှိသူ ဖြစ်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ် သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဝိညာဏ်ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား မဂ်ကို ပွါးစေမှု ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စဝိညာဏသင်္မိဿ မဂ္ဂကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “စက္ခုနာ ရူပံ ဒိသွာ န နိမိတ္တဂ္ဂါဟီ”ဟူသော သုတ်ကို အမှီပြု၍ ပဉ္စဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသူအား မဂ်ကို ပွါးစေမှုသည် ရှိ၏ဟု အယူရှိကြသော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူ၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၉၈) ၄-ပဉ္စဝိညာဏာကုသလာပိ အကုသလာပီတိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်မှီရာဝတ္ထုရှိကုန်သည် ပစ္စုပ္ပန်အာရုံရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်မှီရာ ရှိကုန်မူ ပစ္စုပ္ပန်အာရုံ ရှိကုန်မူ “ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ရှေး၌ ဖြစ်သော တရားလျှင် မှီရာရှိကုန်သည်၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်သည်၊ အတွင်းသဏ္ဌာန်၌ ဖြစ်သော တရားလျှင် မှီရာရှိကုန်သည်၊ အပြင်သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်သည်၊ မကွဲပြားသော မှီရာရှိကုန်သည်၊ မကွဲပြားသော အာရုံရှိကုန်သည်၊ အထူးထူးသော မှီရာရှိကုန်သည်၊ အထူးထူးသော အာရုံရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ အချင်း ချင်း၏ ကျက်စားရာအာရုံကို မခံစားကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ကောင်းစွာ ဆင်ခြင်မှု မရှိဘဲ မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ နှလုံးသွင်းမှု မရှိဘဲ မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ရောနှောလျက် မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ မရှေးမနှောင်း မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အချင်းချင်း၏ အခြားမဲ့၌ မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် နှလုံးသွင်းခြင်း မရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် နှလုံးသွင်းမှု မရှိကုန်ခဲ့မူ “ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကင်းဆိတ်မှုကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကင်းဆိတ်မှုကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကင်းဆိတ်မှုကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကင်းဆိတ်မှုကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကင်းဆိတ်မှုကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ရူပါရုံတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ရူပါရုံတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိခဲ့မူ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကင်းဆိတ်မှုကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် အတိတ်တရား အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖဿကို အာရုံပြု၍။ပ။ စိတ်ကို အာရုံပြု၍ စက္ခုကို အာရုံပြု၍ ကိုယ်ကို အာရုံပြု၍ သဒ္ဒါရုံကို အာရုံပြု၍။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနောဝိညာဏ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်းဖြစ်၍ မနောဝိညာဏ်သည် ကင်းဆိတ်မှုကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်းဖြစ်၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကင်းဆိတ်မှုကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနောဝိညာဏ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်းဖြစ်၍ မနောဝိညာဏ်သည် အတိတ်တရား အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်းဖြစ်၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် အတိတ် အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနောဝိညာဏ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်းဖြစ်၍ မနောဝိညာဏ်သည် ဖဿကို အာရုံပြု၍။ပ။ စိတ်ကို အာရုံပြု၍။ပ။ ကိုယ်ကို အာရုံပြု၍ သဒ္ဒါရုံကို အာရုံပြု၍။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်းဖြစ်၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖဿကို အာရုံပြု၍။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် စက္ခုဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်သည့်ရှိသော် (မိန်းမယောက်ျားစသော) အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့ရှိသူ ဖြစ်၏။ပ။ အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့ရှိသူ မဖြစ်။ပ။ သောတဖြင့် သဒ္ဒါရုံကို ကြားသည်ရှိသော်။ပ။ ကာယဖြင့် အတွေ့ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ’ ကို တွေ့ထိသည် ရှိသော် (မိန်းမယောက်ျား စသော) အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့ရှိသူ ဖြစ်၏။ပ။ အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့ရှိသူ မဖြစ်” ဤသို့ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စဝိညာဏာကုသလာပိ အကုသလာပီတိကထာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၉၉) ၅-သာဘောဂါတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်မှီရာ ရှိကုန်သည် ပစ္စုပ္ပန်အာရုံ ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်မှီရာ ရှိကုန်မူ ပစ္စုပ္ပန်အာရုံ ရှိကုန်မူ “ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် ရှေး၌ ဖြစ်သော တရားလျှင် မှီရာရှိကုန်သည် ရှေး၌ ဖြစ်သော တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်သည် အတွင်းသန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သည် အပြင်သန္တာန်၌ ဖြစ်သော တရားလျှင် အာရုံရှိကုန်သည် မကွဲပြားသော တည်ရာရှိကုန်သည် မကွဲပြားသော အာရုံရှိကုန်သည် အထူးထူးသော တည်ရာရှိကုန်သည် အထူးထူးသော အာရုံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ အချင်းချင်း ၏ ကျက်စားရာအာရုံကို မခံစားကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ကောင်းစွာ ဆင်ခြင်မှု မရှိဘဲ မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ နှလုံးသွင်းမှု မရှိဘဲ မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ရောနှောလျက် မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ မရှေးမနှောင်း မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် အချင်းချင်း၏ အခြားမဲ့၌ မဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် အချင်းချင်း၏ အခြားမဲ့၌ မဖြစ်ကုန်မူ “ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကင်းဆိတ်မှုကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကင်းဆိတ်မှုကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကင်းဆိတ်မှုကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကင်းဆိတ်မှုကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကင်းဆိတ်မှုကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ အဆင်း'ရူပါရုံ'တို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိခဲ့ပါမူ “စက္ခုကိုလည်းကောင်း၊ ကင်းဆိတ်မှုကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် အတိတ်တရား အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် အတိတ်တရား အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖဿကို အာရုံပြု၍။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနောဝိညာဏ်သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိသည်ဖြစ်၍ မနောဝိညာဏ်သည် ကင်းဆိတ်မှုကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိသည်ဖြစ်၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ကင်းဆိတ်မှုကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနောဝိညာဏ်သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိသည်ဖြစ်၍ မနောဝိညာဏ်သည် အတိတ် အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိသည်ဖြစ်၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် အတိတ်တရား အနာဂတ်တရားကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနောဝိညာဏ်သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိသည်ဖြစ်၍ မနောဝိညာဏ်သည် ဖဿကို အာရုံပြု၍။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိသည်ဖြစ်၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖဿကို အာရုံပြု၍။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် စက္ခုဖြင့် အဆင်း ‘ရူပါရုံ’ ကို မြင်သည် ရှိသော် (မိန်းမယောက်ျားစသော) အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့ရှိသူ ဖြစ်၏။ပ။ အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့ရှိသူ မဖြစ်။ပ။ ကာယဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိသည်ရှိသော် (မိန်းမယောက်ျားစသော) အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့ရှိသူ ဖြစ်၏။ပ။ အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့ရှိသူ မဖြစ်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သာဘောဂါတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အာဘောဂမည်သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားကလည်း “စက္ခုနာ ရူပံ ဒိသွာ နိမိတ္တဂ္ဂါဟီ ဟောတိ၊ န နိမိတ္တဂ္ဂါဟီ ဟောတိ” အစရှိသည်ကို ဟောတော်မူ၏၊ ထိုစကားကို မသင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ ပဉ္စဝိညာဏ်တို့သည် နှလုံးသွင်းမှု ရှိကုန်၏ဟု အယူရှိကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤသာဘောဂါတိကထာကို ဟောတော်မူ၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၀-ဒသမဝဂ် (၁၀ဝ) ၆-ဒွီဟိ သီလေဟိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကျင့်သီလနှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖဿနှစ်ပါးတို့နှင့် ဝေဒနာနှစ်ပါးတို့နှင့် သညာ နှစ်ပါးတို့နှင့် စေတနာနှစ်ပါးတို့နှင့် စိတ်နှစ်ပါးတို့နှင့် သဒ္ဓါနှစ်ပါးတို့နှင့် ဝီရိယနှစ်ပါးတို့နှင့် သတိနှစ်ပါးတို့နှင့် သမာဓိနှစ်ပါးတို့နှင့် ပညာနှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသီလနှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီဖဿနှင့် လောကီဝေဒနာနှင့် လောကီ သညာနှင့် လောကီစေတနာနှင့် လောကီစိတ်နှင့် လောကီသဒ္ဓါနှင့် လောကီဝီရိယနှင့် လောကီသတိနှင့် လောကီသမာဓိနှင့် လောကီပညာနှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသီလနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာ သီလနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏၄။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီဖဿနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာ ဖဿနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံပါသလော။ပ။ လောကီပညာနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာပညာနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသီလနှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပုထုဇဉ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာဝါစာနှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာဒိဋ္ဌိနှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာဝါစာနှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာသင်္ကပ္ပနှင့်။ပ။ လောကီသမ္မာ ဝါယာမနှင့်။ပ။ လောကီသမ္မာသတိနှင့်။ပ။ လောကီသမ္မာသမာဓိနှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာကမ္မန္တနှင့်။ပ။ လောကီသမ္မာ အာဇီဝနှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာဒိဋ္ဌိနှင့်။ပ။ လောကီသမ္မာသမာဓိနှင့် ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာဝါစာနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာသမ္မာဝါစာနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာဒိဋ္ဌိနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာ သမ္မာဒိဋ္ဌိနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာဝါစာနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာသမ္မာဝါစာနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာသင်္ကပ္ပနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာသမ္မာသင်္ကပ္ပနှင့်လည်းကောင်း။ပ။ လောကီသမ္မာဝါယာမနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာ သမ္မာဝါယာမနှင့်လည်းကောင်း။ပ။ လောကီသမ္မာသတိနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာသမ္မာ သတိနှင့် လည်းကောင်း။ပ။ လောကီသမ္မာသမာဓိနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာသမ္မာသမာဓိနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာကမ္မန္တနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာသမ္မာကမ္မန္တနှင့်လည်းကောင်း။ပ။ လောကီသမ္မာအာဇီဝနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာ သမ္မာအာဇီဝနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာဒိဋ္ဌိနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာ သမ္မာဒိဋ္ဌိနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာအာဇီဝနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာသမ္မာအာဇီဝနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြည့်စုံပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် လောကီသမ္မာသင်္ကပ္ပနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာသမ္မာသင်္ကပ္ပနှင့်လည်းကောင်း။ပ။ လောကီသမ္မာသမာဓိနှင့်လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာသမ္မာ သမာဓိနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၈၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလနှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လောကီသီလ ချုပ်လတ်သော် မဂ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၅။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သီလမရှိသူ၊ သီလကျိုးသူ၊ သီလပြတ်သူသည် မဂ်ကို ပွါးစေပါသလော၆။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် မဂ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သီလနှစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒွီဟိ သီလေဟိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “သီလေ ပတိဋ္ဌာယ နရော သပညော"အစရှိသည်ကို ဟောတော်မူသောကြောင့် လောကီယသီလဖြင့် သီလရှိသူသည် လောကုတ္တရာမဂ်ကို ပွါးစေရကား ရှေး လောကီယသီလနှင့်လည်းကောင်း၊ မဂ္ဂက္ခဏ၌ လောကုတ္တရာသီလနှင့်လည်းကောင်း ဤသီလနှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသူ မည်၏ဟု အယူရှိကြသော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တစ်ပြိုင်နက်သော ခဏ၌ သီလနှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံခဲ့ပါမူ ဖဿနှစ်ပါးတို့နှင့်လည်း ပြည့်စုံသည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ထိုနည်းမျိုးကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ရှေးဆောက်တည်မှုနှင့် မဂ္ဂက္ခဏ၌ ဖြစ်ပေါ်လာသော သမ္မာဝါစာ စသည်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ခဏဘင်္ဂနိရောဓကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပရဝါဒီဆရာသည် လောကီသီလချုပ်မှုကို လွန်ကျူးမှုကဲ့သို့ မှတ်ထင်၍ မေးပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၀-ဒသမဝဂ် (၁၀၁) ၇-သီလံ အစေတသိကန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သီလသည်) ရုပ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ စက္ခာယတနလော။ပ။ ကာယာယတနလော၊ ရူပါယတနလော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ စေတနာသည်။ပ။ သဒ္ဓါသည်။ပ။ ဝီရိယသည်။ပ။ သတိသည်။ပ။ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည်။ပ။ စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ စေတနာသည်။ပ။ သဒ္ဓါသည်။ပ။ ဝီရိယသည်။ပ။ သတိသည်။ပ။ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သီလသည်) အလိုမရှိအပ်သော အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သီလသည်) အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သီလသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိခဲ့ပါမူ “သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဓါသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်ဖြစ်၍ သဒ္ဓါသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်ဖြစ်၍ သီလသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝီရိယသည်။ပ။ သတိသည်။ပ။ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်၍ ပညာသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည်ဖြစ်၍ သီလသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်၍ သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဓါသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်၍ သဒ္ဓါသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်၍ သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝီရိယသည်။ပ။ သတိသည်။ပ။ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်၍ ပညာသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သီလသည်) အကျိုးမရှိပါသလော၊ အကျိုးနှင့်တကွ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သီလသည်) အကျိုးရှိသည် အကျိုးနှင့်တကွ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (သီလသည်) အကျိုးရှိခဲ့ပါမူ အကျိုးနှင့်တကွဖြစ်ခဲ့ပါမူ “သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် စေတသိက် မဟုတ်သည် ဖြစ်၍ အကျိုးမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်သည် ဖြစ်၍ အကျိုးမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ပ။ ကာယာယတနသည်။ပ။ ရူပါယတနသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ ယတနသည် စေတသိက် မဟုတ်သည် ဖြစ်၍ အကျိုးမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်သည် ဖြစ်၍ အကျိုးမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါလျက် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် စေတသိက် မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါလျက် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါလျက် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ပ။ ကာယာယတနသည်။ပ။ ရူပါယတနသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ ယတနသည် စေတသိက် မဟုတ်သည် ဖြစ်ပါလျက် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ပ။ သမ္မာဝါယာမသည်။ပ။ သမ္မာသဘိသည်။ပ။ သမ္မာသမာဓိသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာအာဇီဝသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဟုတ်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ပ။ သမ္မာဝါယာမသည်။ပ။ သမ္မာသတိသည်။ပ။ သမ္မာသမာဓိသည် စေတသိက် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်၊ သမ္မာဝါယာမသည်၊ သမ္မာသတိသည်၊ သမ္မာသမာဓိသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသမာဓိသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် စေတသိက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သီလသည် ဖြစ်ပြီး၍ ချုပ်လတ်သော် သီလမရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သီလသည် စေတသိက် မဟုတ်။</p> <p style="text-align: center;">သီလံ အစေတသိကန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သီလသည် ဖြစ်ပေါ်လာပြီး၍ ချုပ်ပျောက်သွားပါသော်လည်း ဆောက်တည်ခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိသော သီလပွါးစီးမှုသည် ရှိ၏၊ ယင်းသီလဖြင့် သီလရှိသူမည်ရကား သီလသည် စေတသိက်မည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၀၂) ၈-သီလံ န စိတ္တာနုပရိဝတ္တီတိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မလိုက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သီလသည်) ရုပ်လော။ နိဗ္ဗာန်လော။ စက္ခာယတနလော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မလိုက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မလိုက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ သဒ္ဓါသည်၊ ဝီရိယသည်၊ သတိသည်၊ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လိုက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ သဒ္ဓါသည်၊ ဝီရိယသည်၊ သတိသည်၊ သမာဓိသည်၊ ပညာသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လိုက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မလိုက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မလိုက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ပ။ သမ္မာဝါယာမသည်။ သမ္မာသတိသည်။ပ။ သမ္မာသမာဓိသည့်စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မလိုက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာအာဇီဝသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မလိုက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ပ။ သမ္မာဝါယာမသည်။ပ။ သမ္မာသတိသည်။ပ။ သမ္မာသမာဓိသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လိုက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လိုက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ပ။ သမ္မာဝါယာမသည်။ပ။ သမ္မာသတိသည်။ပ။ သမ္မာ သမာဓိသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လိုက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသမာဓိသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လိုက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် စိတ်သို့ အစဉ်လိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “သီလသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သီလသည် ဖြစ်ပြီး၍ ချုပ်လတ်သော် သီလမရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သီလသည် စိတ်သို့ အစဉ်မလိုက်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">သီလံ န စိတ္တာနုပရိဝတ္တီတိကထာ ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">(၁၀၃) ၉-သမာဒါနဟေတုကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဆောက်တည်မှုလျှင် အကြောင်းရင်းရှိသော သီလသည် တိုးပွါးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တိုးပွါးပါ၏၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆောက်တည်မှုလျှင် အကြောင်းရင်းရှိသော ဖဿသည် တိုးပွါးပါသလော၊ ဝေဒနာသည် တိုးပွါးပါသလော၊ သညာသည် တိုးပွါးပါသလော၊ စေတနာသည် တိုးပွါးပါသလော၊ စိတ်သည် တိုးပွါးပါသလော၊ သဒ္ဓါသည် တိုးပွါးပါသလော၊ ဝီရိယသည် တိုးပွါးပါသလော၊ သတိသည် တိုးပွါးပါသလော၊ သမာဓိသည် တိုးပွါးပါသလော၊ ပညာသည် တိုးပွါးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆောက်တည်မှုလျှင် အကြောင်းရင်းရှိသော သီလသည် တိုးပွါးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တိုးပွါးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နွယ်ကဲ့သို့ တိုးပွါးပါသလော၊ မာလောနွယ်ကဲ့သို့ တိုးပွါးပါသလော၊ သစ်ပင်ကဲ့သို့ တိုးပွါးပါသလော၊ မြက်ကဲ့သို့ တိုးပွါးပါသလော၊ ဖြူဆံမြက်ဖုတ်ကဲ့သို့ တိုးပွါးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၅၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဆောက်တည်မှုလျှင် အကြောင်းရင်းရှိသော သီလသည် တိုးပွါးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တိုးပွါးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သီလကို ဆောက်တည်ပြီး၍ ကာမဝိတက်ကို ကြံစည်သူအားလည်းကောင်း၊ ဗျာပါဒ ဝိတက်ကို ကြံစည်သူအားလည်းကောင်း၊ ဝိဟိံသာဝိတက်ကို ကြံစည်သူအားလည်းကောင်း သီလသည် တိုးပွါးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တိုးပွါးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်မျိုးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်မျိုးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်မျိုးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်မျိုးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော အပြစ်ရှိအပြစ်မဲ့ဖြစ်ကုန်သော အယုတ်အမြတ် ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူအားဖြင့် တူသောအဖို့ရှိကုန်သော တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော အပြစ်ရှိအပြစ်မဲ့ဖြစ်ကုန်သော အယုတ်အမြတ်ဖြစ် ကုန်သော အမည်းအဖြူအားဖြင့် တူသောအဖို့ရှိကုန်သော တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါ ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အလွန့်အလွန်ဝေးသောအရာတို့ကား ဤလေးမျိုးတို့ပေတည်း။ အဘယ်လေးမျိုးတို့နည်း၊ ရဟန်းတို့ ကောင်းကင်သည်လည်းကောင်း၊ မြေကြီးသည်လည်းကောင်း ရှိ၏။ ဤကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးသည် ရှေးဦးစွာ အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာပေတည်း။ပ။ ထို့ကြောင့် သူတော်ကောင်းတို့ တရားသည် သူယုတ်မာတို့မှ ဝေးကွာ၏” ဤသို့ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ကုသိုလ် အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော အပြစ်ရှိအပြစ်မဲ့ဖြစ်ကုန်သော အယုတ်အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူအားဖြင့် တူသောအဖို့ရှိကုန်သော တရားတို့သည် မျက်မှောက် အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်၏”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဆောက်တည်မှုလျှင် အကြောင်းရင်းရှိသော သီလသည် တိုးပွါး၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ခြံ (အရံ) စိုက်ပျိုးသူတို့သည်၊ ဥယျာဉ် စိုက်ပျိုးသူတို့သည်။ပ။ တရား၌ တည်သူတို့သည် သီလနှင့် ပြည့်စုံသူတို့သည် ရှိကုန်၏။ ထိုသူတို့သည် နတ်ပြည်သို့ ရောက်ကုန်၏”ဟူ၍ ထိုမြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ဆောက်တည်မှုလျှင် အကြောင်းရင်းရှိသော သီလသည် တိုးပွါး၏။</p> <p style="text-align: center;">သမာဒါနဟေတုကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အာရာမရောပါစသော ဂါထာ၏ အနက်ကို မသင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ အခါခပ်သိမ်း ကုသိုလ်ပွါး၏ဟု ဟောတော်မူသောကြောင့် ဆောက်တည်ခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိသော သီလသည် တိုးပွါး၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ သီလပွါးစီးမှုကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၀၄) ၁၀-ဝိညတ္တိ သီလန္တိကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်သည် သီလလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်သည်) ပါဏာတိပါတကံမှ ရှောင်ကြဉ်မှုလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်သည်) အဒိန္နာဒါနကံမှ ရှောင်ကြဉ်မှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်သည်) ကာမေသုမိစ္ဆာစာရကံမှ ရှောင်ကြဉ်မှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်သည်) မုသာဝါဒကံမှ ရှောင်ကြဉ်မှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်သည်) သုရာမေရယကံမှ ရှောင်ကြဉ်မှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှိခိုးမှုသည် သီလလော၊ ခရီးဦးကြိုဆိုမှုသည် သီလလော၊ လက်အုပ်ချီမှုသည် သီလလော၊ အရိုအသေပြုမှုသည် သီလလော၊ နေရာကို ဆောင်ယူမှုသည် သီလလော၊ အိပ်ရာကို ဆောင်ယူမှုသည် သီလလော၊ ခြေဆေးရေကို ဆောင်ယူမှုသည် သီလလော၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကွဲကို ဆောင်ယူမှုသည် သီလလော၊ ရေချိုးရာ၌ ကျောကို ကြေးတွန်းမှုသည် သီလလော၃။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရှိခိုးခြင်းစသည်သည်) ပါဏာတိပါတကံမှ ရှောင်ကြဉ်မှုလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရှိခိုးခြင်းစသည်သည်) သုရာမေရယကံမှ ရှောင်ကြဉ်မှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်ကို သီလ”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်သည် သီလမရှိခြင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်သည် သီလတည်း။</p> <p style="text-indent:3em">ဝိညတ္တိ သီလန္တိကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ကာယဝိညတ်သည် ကာယကံမည်၏၊ ဝစီဝိညတ်သည် ဝစီကံမည်၏ဟု ယူအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဝိညတ်သည် သီလမည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကသမ္မီတိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဝိညတ္တိသီလကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သီလမည်သည် ဝိရတီသာ ဖြစ်၏၊ ရုပ်တရားမဟုတ်ဟူသော အနက်သဘောဖြင့် စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အကြင်သို့ သဘောရှိသော ဝိညတ်ကို ပရဝါဒီဆရာသည် သီလဟု အလိုရှိ၏၊ ထိုဝိညတ်ကို ထုတ်ဆောင်ပြလိုသောကြောင့် ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ထိုဝိညတ်သည် ဝိရတီမဟုတ်ရကား ဤပုစ္ဆာကို တက်ပြန်သည်။</p> <h3 style="text-align:center;">(၁၀၅) ၁၁-အဝိညတ္တိ ဒုဿိလျန္တိကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်မဟုတ်သော အရာသည် အကျင့်သီလ မရှိမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်မဟုတ်သော အရာသည်) ပါဏာတိပါတကံလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်မဟုတ်သော အရာသည်) အဒိန္နာဒါနကံလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်မဟုတ်သော အရာသည်) ကာမေသုမိစ္ဆာစာရကံလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်မဟုတ်သော အရာသည်) မုသာဝါဒကံလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်မဟုတ်သော အရာသည်) သုရာမေရယမဇ္ဇပမာဒဌာနကံလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မကောင်းမှုကံကို ဆောက်တည်၍ ဒါနကို ပေးလှူသူအား ကောင်းမှုသည်လည်းကောင်း၊ မကောင်းမှုသည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည် တိုးပွါးပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းမှုသည်လည်းကောင်း၊ မကောင်းမှုသည်လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သည် တိုးပွါးပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တိုးပွါးပါကုန်၏၄။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော အပြစ်ရှိအပြစ်မရှိဖြစ်ကုန်သော အယုတ်အမြတ် ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူအားဖြင့် တူသောအဖို့ရှိကုန်သော တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော အပြစ်ရှိအပြစ်မရှိဖြစ်ကုန်သော အယုတ်အမြတ် ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူအားဖြင့် တူသောအဖို့ရှိကုန်သော တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာတို့ကား ဤလေးမျိုးတို့တည်း။ အဘယ် လေးမျိုးတို့နည်း၊ ရဟန်းတို့ ကောင်းကင်သည်လည်းကောင်း၊ မြေကြီးသည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးသည် ရှေးဦးစွာ အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာပေတည်း။ပ။ ထို့ကြောင့် သူတော်ကောင်းတို့တရားသည် သူယုတ်မာတို့မှ ဝေးကွာ၏” ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ကုသိုလ်အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော အပြစ်ရှိအပြစ်မဲ့ဖြစ်ကုန်သော အယုတ်အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူအားဖြင့် တူသောအဖို့ရှိကုန်သော တရားတို့သည် မျက်မှောက် အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ် မဟုတ်သောအရာသည် သီလမရှိမှု”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မကောင်းမှုကံကို ဆောက်တည်ပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့ဖူးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မကောင်းမှုကံကို ဆောက်တည်ပြီးသူ ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ် မဟုတ်သော အရာကို အကျင့်သီလ မရှိမှု”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏၅။</p> <p style="text-align: center;">အဝိညတ္တိ ဒုဿိလျန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒသမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယပဏ္ဏာသက ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ စိတ်နှင့် မယှဉ်သော အကုသိုလ် ပွါးစီးမှုကိုလည်းကောင်း၊ စေခိုင်းခြင်းဖြင့်လည်း ပါဏာတိပါတ စသည်တို့၌ အင်္ဂါပြည့်စုံခြင်းကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ဝိညတ်မဟုတ်သော အရာသည် ဒုဿီလျတည်းဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ ဝါဒကို ဖျက်ရန် ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုဝိညတ်မဟုတ်သော အရာသည် ဒုဿီလျ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပါဏာတိပါတ စသည်တို့တွင် တစ်ပါးပါးသာ ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပေးလှူဆဲခဏ၌ မကောင်းမှုကံဖြစ်သည်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တစ်ဖန်နောက်ထပ် မေးပြန်လတ်သော် စိတ္တဝိပ္ပယုတ်ဖြစ်သော အကုသိုလ်ပွါးစီးမှုကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပရဝါဒီ၏ မိမိအယူကို တည်တံ့စေခြင်းသည် မကောင်းမှု ဆောက်တည်သည်မှ ရှေ့အဖို့ကိုသာ ပြီးစေ၏၊ အဝိညတ္တိ၏ ဒုဿီလျကို မပြီးစေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၁-ဧကာဒသမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၁၀၆-၁၀၈) ၁-၃-တိဿောပိ အနုသယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနုသယတို့သည် အဗျာကတတရားတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနုသယတို့သည်) ဝိပါက်အဗျာကတတရားတို့လော၊ ကိရိယာအဗျာကတတရားတို့လော၊ ရုပ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ စက္ခာယတနလော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းမှုသည်၊ ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းမှုသည်။ပ။ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိဃအနုသယသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိဃသည်၊ ပဋိဃသောင်းကျန်းမှုသည်၊ ပဋိဃသံယောဇဉ်သည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိဃသည်၊ ပဋိဃသောင်းကျန်းမှုသည်၊ ပဋိဃသံယောဇဉ်သည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိဃအနုသယသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာနအနုသယသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာနသည်၊ မာနသောင်းကျန်းမှုသည်၊ မာနသံယောဇဉ်သည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာနသည် မာနသောင်းကျန်းမှုသည် မာနသံယောဇဉ်သည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာနအနုသယသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိအနုသယသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည်၊ ဒိဋ္ဌောဃသည်၊ ဒိဋ္ဌိယောဂသည်၊ ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုသည်၊ ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်သည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည်၊ ဒိဋ္ဌောဃသည်၊ ဒိဋ္ဌိယောဂသည်၊ ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုသည်၊ ဒိဋ္ဌိသံယောဇဉ်သည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိအနုသယသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိစိကိစ္ဆာသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိစိကိစ္ဆာသည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုသည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်သည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာ နီဝရဏသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိစိကိစ္ဆာသည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုသည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာသံယောဇဉ်သည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာ နီဝရဏသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိစိကိစ္ဆာအနုသယသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘဝရာဂအနုသယသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘဝရာဂသည်၊ ဘဝရာဂသောင်းကျန်းမှုသည်၊ ဘဝရာဂသံယောဇဉ်သည် အဗျာကတ တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘဝရာဂသည်၊ ဘဝရာဂသောင်းကျန်းမှုသည်၊ ဘဝရာဂသံယောဇဉ်သည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘဝရာဂအနုသယသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည်၊ အဝိဇ္ဇောဃသည်၊ အဝိဇ္ဇာယောဂသည်၊ အဝိဇ္ဇာသောင်းကျန်းမှုသည်၊ အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည်၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည်၊ အဝိဇ္ဇောဃသည်၊ အဝိဇ္ဇာယောဂသည်၊ အဝိဇ္ဇာသောင်းကျန်းမှုသည်၊ အဝိဇ္ဇာ သံယောဇဉ်သည်၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အနုသယတို့သည် အဗျာကတတရားတို့တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကုသိုလ်အဗျာကတစိတ် ဖြစ်လတ်သော် “အနုသယရှိသူဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် အနုသယသည် အဗျာကတတရားတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် အဗျာကတစိတ် ဖြစ်လတ်သော် “ရာဂရှိသူဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရာဂသည် အဗျာကတတရားတည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနုသယတို့သည် အကြောင်း'ဟိတ်'မရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနုသယသည်) ရုပ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ စက္ခာယတနလော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် အကြောင်း'ဟိတ်’ မရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းမူသည်၊ ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းမူသည်။ပ။ ကာမရာဂနီဝရဏသည် အကြောင်း'ဟိတ်’ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် အကြောင်း'ဟိတ်'ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိဃအနုသယသည်။ပ။ မာနအနုသယသည်၊ ဒိဋ္ဌိအနုသယသည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာ အနုသယသည်၊ ဘဝရာဂအနုသယသည်၊ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် အကြောင်း'ဟိတ်’ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည်၊ အဝိဇ္ဇောဃသည်၊ အဝိဇ္ဇာယောဂသည်၊ အဝိဇ္ဇာသောင်းကျန်းမှုသည်၊ အဝိဇ္ဇာသံယောဇဉ်သည်၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် အကြောင်း'ဟိတ်’ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည်၊ အဝိဇ္ဇောဃသည်။ပ။ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် အကြောင်း'ဟိတ်’ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် အကြောင်း'ဟိတ်'ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အနုသယတို့သည် အကြောင်း'ဟိတ်’ မရှိကုန်”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကုသိုလ်အဗျာကတစိတ် ဖြစ်လတ်သော် “အနုသယရှိသူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနုသယတို့သည် ထိုအကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြင့် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အနုသယတို့သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ မရှိကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကုသိုလ်အဗျာကတစိတ် ဖြစ်လတ်သော် “ရာဂရှိသူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရာဂသည် ထိုအကြောင်း'ဟိတ်’ ဖြင့် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရာဂသည် အကြောင်း'ဟိတ်’ မရှိ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနုသယတို့သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနုသယတို့သည်) ရုပ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ စက္ခာယတနလော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ ယတနလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းမှုသည်၊ ကာမရာဂသံယောဇဉ်သည်၊ ကာမောဃသည်၊ ကာမယောဂသည်၊ ကာမစ္ဆ န္ဒနီဝရဏသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည်၊ ကာမရာဂသောင်းကျန်းမှုသည်။ပ။ ကာမစ္ဆ န္ဒနီဝရဏသည် စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ယှဉ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကာမရာဂအနုသယသည်) အဘယ်ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်၊ သညာက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည်၊ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်ပါလျက် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်ပါလျက် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်ပါလျက် စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ယှဉ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ကာမရာဂသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် ယှဉ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် ယှဉ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်၊ သညာက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် ယှဉ်၍ တစ်စိတ် တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပဋိဃအနုသယသည်၊ မာနအနုသယသည်၊ ဒိဋ္ဌိအနုသယသည်၊ ဝိစိကိစ္ဆာ အနုသယသည်၊ ဘဝရာဂအနုသယသည်၊ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည်၊ အဝိဇ္ဇောဃသည်၊ အဝိဇ္ဇာယောဂသည်၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည်၊ အဝိဇ္ဇောဃသည်၊ အဝိဇ္ဇာယောဂသည်၊ အဝိဇ္ဇာနီဝရဏသည် စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ယှဉ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အဝိဇ္ဇာအနုသယသည်) အဘယ်ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသည်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်၊ သညာက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည်ဖြစ်ပါလျက် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်ပါလျက် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ယှဉ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်ပါလျက် စိတ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ အဝိဇ္ဇာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်ပါလျက် စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် ယှဉ်သည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် ယှဉ်သည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်၊ သညာက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် ယှဉ်သည် ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အနုသယတို့သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကုသိုလ်အဗျာကတစိတ် ဖြစ်လတ်သော် “အနုသယရှိသူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အနုသယတို့သည် ထိုစိတ်နှင့် ယှဉ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် အနုသယတို့သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကုသိုလ်အဗျာကတစိတ် ဖြစ်လတ်သော် “ရာဂရှိသူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရာဂသည် ထိုစိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရာဂသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်။</p> <p style="text-align: center;">တိဿောပိ အနုသယကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကုသိုလ်အဗျာကတစိတ် ဖြစ်လတ်သော်လည်း အနုသယနှင့်တကွ ဖြစ်၏ဟု ဆိုထိုက်၏၊ ထိုပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုကုသိုလ်အဗျာကတစိတ် ဖြစ်ဆဲခဏ၌ ရှိသော ကုသိုလ်အဗျာကတဟိတ်ဖြင့် အနုသယတို့သည် ဟိတ်ရှိသည် မဟုတ်ကုန်၊ ထိုကုသိုလ်အဗျာကတစိတ်နှင့် မယှဉ်ကြကုန်၊ ထို့ကြောင့် ထိုအနုသယတို့သည် အဗျာကတ အဟေတုက စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တတို့ ဖြစ်ကုန်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကနှင့် သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၀၉) ၄-ဉာဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ (မဂ်ဖြင့်) အဝိဇ္ဇာကင်းပြီး ဖြစ်၍ ဉာဏဝိပ္ပယုတ်စိတ် ဖြစ်လတ်သော် ‘ဉာဏ်ရှိသူ’ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂကင်းလတ်သော် “ရာဂကင်းသူ”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာကင်းပြီး ဖြစ်၍ ဉာဏဝိပ္ပယုတ်စိတ် ဖြစ်လတ်သော် “ဉာဏ်ရှိသူ”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသကင်းလတ်သော်၊ မောဟကင်းလတ်သော်၊ ကိလေသာကင်းလတ်သော် “ကိလေသာ မရှိသူ”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂကင်းလတ်သော် “ရာဂကင်းသူ”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာကင်းပြီး ဖြစ်၍ ဉာဏဝိပ္ပယုတ်စိတ် ဖြစ်လတ်သော် “ဉာဏ်ရှိသူ”ဟူ၍ ဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီၤ။ ။ ဒေါသကင်းလတ်သော်၊ မောဟကင်းလတ်သော်၊ ကိလေသာကင်းလတ်သော် “ကိလေသာ မရှိသူ”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာကင်းပြီး ဖြစ်၍ ဉာဏဝိပ္ပယုတ်စိတ် ဖြစ်လတ်သော် “ဉာဏ်ရှိသူ”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာကင်းပြီး ဖြစ်၍ ဉာဏဝိပ္ပယုတ်စိတ် ဖြစ်လတ်သော် “ဉာဏ်ရှိသူ”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဉာဏ်ကြောင့် ဉာဏ်ရှိသူ၊ ချုပ်ပြီး, ကင်းပြီး, ငြိမ်းပြီးသော ဉာဏ်ကြောင့် ဉာဏ်ရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-align: center;">ဉာဏကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် (အဉာဏ) မောဟ ကင်းသော်လည်း တစ်ဖန် စက္ခုဝိညာဏ်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဉာဏဝိပ္ပယုတ်စိတ် ဖြစ်လတ်သော် ထိုမဂ်စိတ် မဖြစ်ပေါ်လာသောကြောင့် ဉာဏ်ရှိသူဟူ၍ မဆိုထိုက်ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဉာဏ်၏ ဆန့်ကျင်ဘက် မောဟကင်းလတ်သော် ဉာဏ်ရှိသူဟူ၍ ပညတ်မဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရာဂစသည်တို့ ကင်းလတ်ကုန်သော် ရာဂကင်းသူစသော ပညတ်သည်လည်း မဖြစ်ရာဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ရာဂစသည်တို့ ကင်းလတ်ကုန်သော် ရာဂရှိသူစသည်၏ အဖြစ်၌ ယုတ္တိကို မမြင်ရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဉာဏ်ကို ရခြင်းကြောင့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဉာဏ်ရှိသူဟု ဆိုခြင်းငှါ ထိုက်၏၊ ထို့ကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <h3 style="text-align:center;">(၁၁၀) ၅-ဉာဏံ စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ဉာဏ်သည်) ရုပ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ စက္ခာယတနလော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပညာသည်၊ ပညိန္ဒြေသည်၊ ပညာဗိုလ်သည်၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်၊ ဓမ္မဝိစယ သမ္ဗောဇ္ဈင်သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပညာသည်၊ ပညိန္ဒြေသည်၊ ပညာဗိုလ်သည်၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်၊ ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည် စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ယှဉ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ဉာဏ်သည်) အဘယ်ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သင်္ခၤါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသည်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်၊ သညာက္ခန္ဓာသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်ပါလျက် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပညာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်ပါလျက် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပညာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ယှဉ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကံျုးဝင်သည် ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကံျုးဝင်သည် ဖြစ်ပါလျက် စိတ်နှင့် မယှဉ်မူ၍ ပညာသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကံျုးဝင်သည် ဖြစ်၍ စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည်၊ သညာက္ခန္ဓာသည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဉာဏ်သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည်စုံသော ရဟန္တာသည် “ဉာဏ်ရှိသူ”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဉာဏ်သည် ထိုစက္ခုဝိညာဏ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဉာဏ်သည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန္တာသည် “ပညာရှိသူ”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏၃။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပညာသည် ထိုစက္ခုဝိညာဏ်စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ပညာသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်။</p> <p style="text-align: center;">ဉာဏံ စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ စက္ခုဝိညာဏ်စသည်နှင့် ပြည့်စုံသူ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို မိမိရသော မဂ်ဉာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဉာဏ်ရှိသူဟု ဆိုအပ်၏၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ ထိုဉာဏ်သည် ထိုစက္ခုဝိညာဏ်စသော စိတ်နှင့် သမ္ပယုတ် မဖြစ်၊ ထို့ကြောင့် ဉာဏ်သည် စိတ္တဝိပ္ပယုတ် မည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဉာဏံ စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တန္တိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဉာဏ်သည် စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တ ဖြစ်ခဲ့ပါလျှင် စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တဖြစ်သော ရုပ်စသည်တို့တွင် တစ်ပါးပါးဖြစ်ခဲ့ရာ၏ဟု စောဒနာလိုသောကြောင့် ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ရသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထိုပညာရှိ ဖြစ်ခြင်းကို အလိုရှိရကား သကဝါဒီဆရာက ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၁၁) ၆-ဣဒံ ဒုက္ခန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲ တည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏၂။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲ တည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲချုပ်ရာတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲ ချုပ်ရာတည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲ တည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် မဂ်တည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် မဂ်တည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်း”ဟု အသိဉာဏ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲ တည်း”ဟု အသိဉာဏ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲချုပ်ရာတည်း”ဟု၊ “ဤတရားသည် မဂ်တည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် မဂ်တည်း”ဟု အသိဉာဏ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု အသိဉာဏ် မဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၁၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲ တည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရုပ်သည် မမြဲ”ဟု ပြောဆိုသူအား “ရုပ်သည် မမြဲ”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဝေဒနာသည်၊ သညာသည်၊ သင်္ခါရတို့သည်၊ ဝိညာဏ်သည် မမြဲ”ဟု ပြောဆို သူအား “ဝိညာဏ်သည် မမြဲ”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရုပ်သည် အနတ္တတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ရုပ်သည် အနတ္တတည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဝေဒနာသည်၊ သညာသည်၊ သင်္ခါရတို့သည်၊ ဝိညာဏ်သည် အနတ္တတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဝိညာဏ်သည် အနတ္တတည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရုပ်သည် မမြဲ”ဟု ပြောဆိုသူအား “ရုပ်သည် မမြဲ”ဟု အသိဉာဏ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု အသိဉာဏ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဝေဒနာသည်၊ သညာသည်၊ သင်္ခါရတို့သည်၊ ဝိညာဏ်သည် မမြဲ”ဟု ပြောဆို သူအား “ဝိညာဏ်သည် မမြဲ”ဟု အသိဉာဏ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရုပ်သည် အနတ္တတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ရုပ်သည် အနတ္တတည်း”ဟု အသိဉာဏ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲ တည်း”ဟု အသိဉာဏ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဝေဒနာသည်၊ သညာသည်၊ သင်္ခါရတို့သည်၊ ဝိညာဏ်သည် အနတ္တတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဝိညာဏ်သည် အနတ္တတည်း”ဟု အသိဉာဏ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု အသိဉာဏ် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ဤတရားသည် ဆင်းရဲတည်း”ဟု ပြောဆိုသူအား “ဤတရားသည် ဆင်းရဲ တည်း”ဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဤ”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ကား”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ဆင်း”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရဲ”ဟူ၍လည်းကောင်း အသိဉာဏ် ဖြစ်ပါသလော၆။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-align: center;">ဣဒံ ဒုက္ခန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ လောကုတ္တရာမဂ်ခဏ၌ ယောဂါဝစရပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤကား ဒုက္ခသစ္စာတည်းဟု နှုတ်မြွက်၏၊ ဤသို့ နှုတ်မြွက်သော ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား ဤကား ဒုက္ခဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်လာ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ မဂ်ခဏ၌ ထိုသို့သောစကားကို ဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ဉာဏ်ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းကို လည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပရဝါဒီဆရာသည် ကြွင်းသော သစ္စာတို့နှင့်စပ်သော စကားကို ပုထုဇဉ်သည်သာ ပြောဆို၏၊ ထိုပုထုဇဉ်အားလည်း ထိုသို့ သဘောရှိသော ဉာဏ်ဖြစ်ပေါ်လာခြင်း မရှိဟု အလိုရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဒုက္ခ၏ ပရိယာယ် ပြသည်၏ အစွမ်းဖြင့် သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပရဝါဒီဆရာကား မိမိ၏ အယူဝါဒ၌ ထိုသို့သော ဝေါဟာရမျိုးကို မမြင်သောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဒုက္ခ၌ အသိဉာဏ် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ (အက္ခရာအလိုက်) လေးပါးသော ဉာဏ်တို့ ဖြစ်သင့်၏ဟု ပြခြင်းငှါ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ပရဝါဒီဆရာကား ဤသို့ ဉာဏ်လေးမျိုး ဖြစ်ခြင်းကို အလိုမရှိသောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၁၂) ၇-ဣဒ္ဓိဗလကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးအားနှင့် ပြည့်စုံသူသည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအသက်သည် တန်ခိုးကြောင့် ဖြစ်ပါသလော၊ ထိုဂတိသည် တန်ခိုးကြောင့် ဖြစ်ပါသလော၊ ထိုအတ္တဘောကို ရခြင်းသည် တန်ခိုးကြောင့် ဖြစ်ပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးအားနှင့် ပြည့်စုံသူသည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ပါသလော၊ အနာဂတ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ပါသလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးအားနှင့် ပြည့်စုံသူသည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်နိုင်ပါသလော၊ သုံးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်နိုင်ပါသလော၊ လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်နိုင်ပါသလော၅။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးအားနှင့် ပြည့်စုံသူသည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသက်ထင်ရှားရှိလတ်သော် ကြွင်းသော အသက်တို့ပတ်လုံး တည်နိုင်ရာသလော၊ အသက်ထင်ရှား မရှိလတ်သော် ကြွင်းသော အသက်တို့ပတ်လုံး တည်နိုင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသက်ထင်ရှားရှိလတ်သော် ကြွင်းသော အသက်တို့ပတ်လုံး တည်နိုင်ရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အသက်ထင်ရှားရှိလတ်သော် ကြွင်းသော အသက်တို့ပတ်လုံး တည်နိုင်ခဲ့ပါမူ “တန်ခိုးအားနှင့် ပြည့်စုံသူသည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသက်ထင်ရှား မရှိလတ်သော် ကြွင်းသော အသက်တို့ပတ်လုံး တည်နိုင်ရာ၏ဟု (နှလုံးပြု၍) သေသူသည် တည်နိုင်ရာသလော၊ ကွယ်လွန်သူသည် တည်နိုင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးအားနှင့် ပြည့်စုံသူသည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်နိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဖြစ်ပေါ်လာသော ဖဿသည် မချုပ်ပါစေလင့်”ဟူ၍ တန်ခိုးဖြင့် ချီးမြှောက်ခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော၆။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဖြစ်ပေါ်လာသော ဝေဒနာသည်။ပ။ ဖြစ်ပေါ်လာသော သညာသည်။ပ။ ဖြစ်ပေါ် လာသော စေတနာသည်။ပ။ ဖြစ်ပေါ်လာသော စိတ်သည်။ပ။ ဖြစ်ပေါ်လာသော သဒ္ဓါသည်။ပ။ ဖြစ်ပေါ်လာသော ဝီရိယသည်။ပ။ ဖြစ်ပေါ်လာသော သတိသည်။ပ။ ဖြစ်ပေါ်လာသော သမာဓိသည်။ပ။ ဖြစ်ပေါ်လာသော ပညာသည် မချုပ်ပါစေလင့်”ဟူ၍ တန်ခိုးဖြင့် ချီးမြှောက်ခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးအားနှင့် ပြည့်စုံသူသည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရုပ်သည် အမြဲ ဖြစ်ပါစေ”ဟူ၍ တန်ခိုးဖြင့် ချီးမြှောက်ခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏ်သည် အမြဲ ဖြစ်ပါစေ”ဟူ၍ တန်ခိုးဖြင့် ချီးမြှောက်ခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးအားနှင့် ပြည့်စုံသူသည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသော သတ္တဝါတို့သည် မဖြစ်ပါစေကုန်လင့်”ဟူ၍ တန်ခိုးဖြင့် ချီးမြှောက်ခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အိုခြင်းသဘောရှိသော သတ္တဝါတို့သည် မအိုပါစေကုန်လင့်”ဟူ၍။ပ။ “နာခြင်း သဘောရှိသော သတ္တဝါတို့သည် မနာပါစေကုန်လင့်”ဟူ၍။ပ။ “သေခြင်းသဘောရှိသော သတ္တဝါတို့သည် မသေပါစေကုန်လင့်”ဟူ၍ တန်ခိုးဖြင့် ချီးမြှောက်ခြင်းငှါ ရအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “တန်ခိုးအားနှင့် ပြည့်စုံသူသည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ရာ၏”ဟူ၍ မဆို သင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အာနန္ဒာ တစ်စုံတစ်ယာက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကို ပွါးစေအပ် ကုန်၏၊ အကြိမ်များစွာ လေ့လာအပ်ကုန်၏၊ ယာဉ်ကဲ့သို့ ပြုလုပ်အပ်ကုန်၏၊ တည်ရာကဲ့သို့ ပြုလုပ် အပ်ကုန်၏၊ အစဉ်မပြတ် ဖြစ်ပေါ်စေအပ်ကုန်၏၊ အထပ်ထပ် ဆည်းပူးအပ်ကုန်၏၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်အပ်ကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အလိုရှိလတ်သော် တစ်ကမ္ဘာလုံးသော်လည်းကောင်း၊ ကြွင်းသော ကမ္ဘာပတ်လုံးသော်လည်းကောင်း တည်တံ့နိုင်ရာ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် တန်ခိုးအစွမ်းနှင့် ပြည့်စုံသူသည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တန်ခိုးအားနှင့် ပြည့်စုံသူသည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ တရားလေးပါးတို့ကို ဝန်ခံနိုင်သော အချို့သော သမဏသည်လည်းကောင်း၊ ဗြာဟ္မဏသည်လည်းကောင်း၊ နတ်သည်လည်းကောင်း၊ မာရ်နတ်သည်လည်းကောင်း၊ ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သတ္တဝါသည်လည်းကောင်းလောက၌ မရှိ။ အဘယ်တရား လေးပါးတို့ကို ဝန်ခံနိုင်သော အချို့သော သမဏဗြာဟ္မဏစသည်သည် မရှိပါသနည်း၊ ‘အိုခြင်းတရားသည် မအိုပါစေသတည်း’ဟူ၍ ဝန်ခံနိုင်သော အချို့သော သမဏသည်လည်းကောင်း၊ ဗြာဟ္မဏသည်လည်းကောင်း၊ နတ်သည်လည်းကောင်း၊ မာရ်နတ်သည်လည်းကောင်း၊ ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း၊ တစ်စုံ တစ်ယောက်သော သတ္တဝါသည်လည်းကောင်းလောက၌ မရှိ။ ‘နာခြင်းတရားသည် မနာပါစေ သတည်း’ဟူ၍။ပ။ ‘သေခြင်းတရားသည် မသေပါစေသတည်း’ဟူ၍။ပ။ ရှေး၌ ပြုအပ်ခဲ့သော ယုတ်မာ သော အကြင် (အကုသိုလ်) ကံတို့သည် ညစ်နွမ်းမှုကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်၏၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်ကို ဖြစ်စေ တတ်ကုန်၏၊ ပူပန်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်တတ်ကုန်၏၊ ဆင်းရဲခြင်းအကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်၏၊ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း အိုခြင်း သေခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်၏၊ ‘ထိုယုတ်မာသော ကံတို့၏ အကျိုးသည် မဖြစ်ပါစေသတည်း’ဟူ၍ ဝန်ခံနိုင်သော အချို့သော သမဏသည်လည်းကောင်း၊ ဗြာဟ္မဏသည်လည်းကောင်း၊ နတ်သည်လည်းကောင်း၊ မာရ်နတ်သည်လည်းကောင်း၊ ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း၊ တစ်စုံ တစ်ယောက်သော သတ္တဝါသည်လည်းကောင်းလောက၌ မရှိ။ ရဟန်းတို့ ဤတရားလေးပါးတို့ကို ဝန်ခံ နိုင်သော အချို့သော သမဏသည်လည်းကောင်း၊ ဗြာဟ္မဏသည်လည်းကောင်း၊ နတ်သည်လည်းကောင်း၊ မာရ်နတ်သည်လည်းကောင်း၊ ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သတ္တဝါသည်လည်းကောင်းလောက၌ မရှိ” ဤသို့ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “တန်ခိုးအားနှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကမ္ဘာ ပတ်လုံး တည်နိုင်ရာ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဣဒ္ဓိဗလကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဣဒ္ဓိပါဒ် ပွါးများမှု၏ အကျိုးအာနိသံသ၏ အနက်ကို မသင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ တန်ခိုးအစွမ်းနှင့် ပြည့်စုံသူသည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်ရာ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဣဒ္ဓိဗလကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံသူသည် အာယုကပ်မှ အထက် မဟာကပ်ပတ်လုံးသော်လည်းကောင်း၊ မဟာကပ်၏ တစ်စိတ်တစ်ဒေသပတ်လုံးသော်လည်းကောင်း အသက်ရှည်နေခဲ့ပါမူ တန်ခိုးဖြင့် ပြီးသော အသက်သာဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ တန်ခိုးဖြင့် ပြီးသော ဇီဝိတိန္ဒြေမည်သည် မရှိနိုင်၊ ကမ္မသမုဋ္ဌာန်သာဖြစ်၏ဟု ဆိုသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သာမညအားဖြင့် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်နိုင်၏ဟု ဝန်ခံသောကြောင့် ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ တန်ခိုးအားနှင့် ပြည့်စုံသူသည် အသက်အပိုင်းအခြားကို လွန်ခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်ပါမူ တစ်ကမ္ဘာသာ မဟုတ်သေး နှစ်ကမ္ဘာ စသည်တို့ပတ်လုံးလည်း တည်နိုင်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အရာခပ်သိမ်းဟူသမျှကို တန်ခိုးဖြင့် ရအပ်သည် မဟုတ်ပါ၊ တန်ခိုး၏ အရာမဟုတ်သည်လည်း ရှိသေး၏ဟု ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၁၃) ၈-သမာဓိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်စိတ်အစဉ်သည် ချုပ်ငြိမ်းပြီး မဟုတ်ပါလော၊ အနာဂတ်စိတ်အစဉ်သည် မဖြစ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော၄။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်စိတ်အစဉ်သည် ချုပ်ငြိမ်းပြီး ဖြစ်ခဲ့မူ အနာဂတ်စိတ်အစဉ်သည် မဖြစ်သေးသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိ"တည်းဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သမာဓိသည် စိတ္တက္ခဏတစ်ချက်မျှ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏၅။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် သမာပတ်ဝင်စားသူ ဖြစ်ပါသလော၆။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သောတဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသူသည်။ပ။ ဃာနဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသူသည်။ပ။ ဇိဝှါ ဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသူသည်။ပ။ ကာယဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသူသည်။ပ။ အကုသိုလ်စိတ်နှင့် ပြည့်စုံသူသည်။ပ။ ရာဂနှင့်တကွဖြစ်သော စိတ်နှင့် ပြည့်စုံသူသည်။ပ။ ဒေါသနှင့်တကွဖြစ်သော စိတ်နှင့် ပြည့်စုံသူသည်။ပ။ မောဟနှင့်တကွဖြစ်သော စိတ်နှင့် ပြည့်စုံသူသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပနှင့်တကွဖြစ်သော စိတ်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် သမာပတ်ဝင်စားသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂနှင့်တကွသော။ပ။ ဒေါသနှင့်တကွသော။ပ။ မောဟနှင့်တကွသော။ပ။ အနောတ္တပ္ပနှင့် တကွသော စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ငါ့ရှင်နိဂဏ္ဌတို့ ငါသည် ကိုယ်ဖြင့် မလှုပ်ရှားဘဲ စကားကို မပြောဆိုဘဲ ခုနစ်ညဉ့် ခုနစ်နေ့တို့ပတ်လုံး ဧကန် ချမ်းသာကို ခံစားလျက် နေခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ် သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိပေတည်း၈။</p> <p style="text-align: center;">သမာဓိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဧကဂ္ဂတာသည် စိတ္တက္ခဏတစ်ချက်ခန့်၌ ဖြစ်ပါသော်လည်း တစ်ခုတည်းသော အာရုံ၌ စိတ်ကို ကောင်းစွာထားခြင်းဟူသော အနက်ကြောင့် သမာဓိမည်၏ဟု မယူမူ၍ ခုနစ်ညဉ့် ခုနစ်နေ့တို့ပတ်လုံး စင်စစ် ချမ်းသာကို ခံစားလျက် နေခြင်းငှါ စသောစကားကို အမှီပြု၍ စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိမည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော သဗ္ဗတ္ထိနှင့် ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤသမာဓိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ စိတ်အစဉ်သည် သမာဓိဖြစ်ခဲ့ပါမူ စိတ်အစဉ်မည်သည် အတိတ်လည်း ရှိ၏၊ အနာဂတ်လည်း ရှိ၏၊ ပစ္စုပ္ပန် တစ်ခုတည်းသာ မဟုတ်ပါ။ ထိုအားလုံးသည် သမာဓိမည်သလောဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဤသို့ အလိုမရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ စိတ်အစဉ်ဝယ် ပစ္စုပ္ပန်စိတ်သာလျှင် ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုတတ်၏၊ အတိတ်အနာဂတ်စိတ်သည် ချုပ်ငြိမ်းသည်၏ အဖြစ် မဖြစ်သေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် မရှိခဲ့၊ ထိုအတိတ် အနာဂတ်စိတ်သည် အဘယ်သို့လျှင် သမာဓိ မည်နိုင်အံ့နည်းဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ စိတ္တက္ခဏ တစ်ချက်မျှ ရှိ၏ဟူသော စကားကို ယူ၍ ကောက်ကျစ်သောအားဖြင့် ပရဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ထို့ကြောင့်ပင် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ဘုရားဟောသုတ်သည် ရှေ့နောက်၏ အစွမ်းအားဖြင့်ဖြစ်သော သမာဓိဟု မရောပြွမ်းသည်၏ အဖြစ်ကိုသာ ပြီးစေ၏၊ အစဉ်သန္တတိ၏ သမာဓိ၏ အဖြစ်ကို မပြီးစေနိုင်ပါ၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်လေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၁-ဧကာဒသမဝဂ် (၁၁၄) ၉-ဓမ္မဋ္ဌိတတာ ကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၏ တည်နေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုထိုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၏ တည်နေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၏ ထိုတည်နေမှု၌ပင်လျှင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ မစွဲလမ်းဘဲ ငြိမ်းအေးမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်၏ တည်နေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်တည်နေမှု၏ တည်နေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်တည်နေမှု၏ တည်နေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုရုပ်တည်နေမှု၏ ထိုတည်နေမှု၌ပင်လျှင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ မစွဲလမ်းဘဲ ငြိမ်းအေးမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာ၏ တည်နေမှုသည်။ပ။ သညာ၏ တည်နေမှုသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့၏ တည်နေမှုသည်။ပ။ ဝိညာဏ်၏ တည်နေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်တည်နေမှု၏ တည်နေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်တည်နေမှု၏ တည်နေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိညာဏ်တည်နေမှု၏ ထိုဝိညာဏ်တည်နေမှု၌ပင်လျှင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်ခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ မစွဲလမ်းဘဲ ငြိမ်းအေးမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဓမ္မဋ္ဌိတတာကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “ဋ္ဌိတာစ သာ ဓာတု”ဟူသော စကားကို အမှီပြု၍ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ဟုဆိုအပ်သော တစ်ခုသော ဓမ္မဋ္ဌိတအဖြစ်မည်သည် ရှိ၏၊ ထိုဓမ္မဋ္ဌိတအဖြစ်သည် အကြောင်းတို့ဖြင့် ပြီး၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဓမ္မဋ္ဌိတတာ ကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၁-ဧကာဒသမဝဂ် (၁၁၅) ၁၀-အနိစ္စတာကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မမြဲမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမမြဲမှု၏ မမြဲမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမမြဲမှု၏ မမြဲမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏ ၃။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမမြဲမှု၏ ထိုမမြဲမှု၌ပင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ မစွဲလမ်းဘဲ ငြိမ်းအေးမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အိုမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအိုမှု၏ အိုမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအိုမှု၏ အိုမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအိုမှု၏ ထိုအိုမှု၌ပင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ မစွဲလမ်းဘဲ ငြိမ်းအေးမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသေမှု၏ သေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသေမှု၏ သေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသေမှု၏ ထိုသေမှု၌ပင် ဆင်းရဲ၏ အဆုံးကို ပြုခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ ဝဋ်၏ ပြတ်စဲခြင်းသည် မရှိပါသလော၊ မစွဲလမ်းဘဲ ငြိမ်းအေးမှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးသည်ဖြစ်၍ ရုပ်၏ မမြဲမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မမြဲမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးသည်ဖြစ်၍ မမြဲမှု၏ မမြဲမှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးသည် ဖြစ်၍ ရုပ်၏ အိုမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အိုမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးသည် ဖြစ်၍ အိုမှု၏ အိုမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးသည် ဖြစ်၍ ရုပ်၏ ပျက်စီးမှုသည် ရှိပါသလော၊ ကွယ်ပျောက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးသည် ဖြစ်၍ သေမှု၏ ပျက်စီးမှုသည် ရှိပါသလော၊ ကွယ်ပျောက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏ်သည် (အကြောင်းတို့ဖြင့့််) ပြီးသည် ဖြစ်၍ ဝိညာဏ်၏ မမြဲမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မမြဲမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးသည် ဖြစ်၍ မမြဲမှု၏ မမြဲမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးသည် ဖြစ်၍ ဝိညာဏ်၏ အိုမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အိုမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးသည် ဖြစ်၍ အိုမှု၏ အိုမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးသည် ဖြစ်၍ ဝိညာဏ်၏ ပျက်စီးမှုသည် ရှိပါသလော၊ ကွယ်ပျောက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သေမှုသည် (အကြောင်းတို့ဖြင့်) ပြီးသည် ဖြစ်၍ သေမှု၏ ပျက်စီးမှုသည် ရှိပါသလော၊ ကွယ်ပျောက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အနိစ္စတာကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဧကာဒသမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မမြဲသော ရုပ် အစရှိသည်တို့၏ မမြဲသည်၏ အဖြစ်သည်လည်း ရုပ် အစရှိသည်တို့ကဲ့သို့ မမြဲမှုပြီးကုန်၏ဟု ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၂-ဒွါဒသမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၁၁၆) ၁-သံဝရော ကမ္မန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စောင့်စည်းမှုသည် ကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည် စက္ခုကံမည်သလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ဃာနိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ဇိဝှိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ကာယိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည် ကာယကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည် ကာယကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည် စက္ခုကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည် ကာယကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ဃာနိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ဇိဝှိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည် ဇိဝှါကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည် မနောကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည် မနောကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည် စက္ခုကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည် မနောကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ဃာနိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ဇိဝှိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ကာယိန္ဒြေကို စောင့်စည်းမှုသည် ကာယကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မစောင့်စည်းမှုသည် ကံမည်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည် စက္ခုကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ဃာနိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ဇိဝှိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ကာယိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည် ကာယကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည် ကာယကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည် စက္ခုကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည် ကာယကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ဃာနိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ဇိဝှိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည် ဇိဝှါကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည် မနောကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည် မနောကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည် စက္ခုကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည် မနောကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ဃာနိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ဇိဝှိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည်။ပ။ ကာယိန္ဒြေကို မစောင့်စည်းမှုသည် ကာယကံမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “စောင့်စည်းမှုကိုလည်းကောင်း၊ မစောင့်စည်းမှုကိုလည်းကောင်း ကံ”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်လတ်သော် (မိန်းမ ယောက်ျား) စသော အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့ရှိသည် ဖြစ်၏။ပ။ အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့ရှိသည် မဖြစ်၊ နားဖြင့် အသံကို ကြားလတ်သော်။ပ။ စိတ်ဖြင့် သဘောတရား ဓမ္မာရုံကို သိ၍ အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့ရှိသည် ဖြစ်၏။ပ။ အမှတ်နိမိတ်ကို ယူလေ့ရှိသည် မဖြစ်” ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ် သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်လော။၈</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် စောင့်စည်းမှုသည်လည်းကောင်း၊ မစောင့်စည်းမှုသည်လည်းကောင်း ကံမည်သတည်း။</p> <p style="text-align: center;">သံဝရော ကမ္မန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “စက္ခုနာ ရူပံ ဒိသွာ နိမိတ္တဂ္ဂ္ဂါဟီ ဟောတိ၊ န နိမိတ္တဂ္ဂါဟီ ဟောတိ”ဟူသော သုတ်ကို အမှီပြု၍ စောင့်စည်းမှု သံဝရသည်လည်းကောင်း၊ မစောင့်စည်းမှု အသံဝရသည် လည်းကောင်း ကံမည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သကသမယ၌ စေတနာကို ကံဟူ၍ ဟောတော်မူ၏၊ ထိုစေတနာသည် ဒွါရသုံးပါးတို့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော် ကာယကံ စသော အမည်ကို ရသကဲ့သို့ သံဝရကံသည်လည်း စက္ခုန္ဒြေ စသည်တို့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော် စက္ခုန္ဒြိယကံစသည် မည်သလောဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ထိုသို့သဘောရှိသော သုတ် ပုဒ်ကို မတွေ့မမြင်သောကြောင့် သုံးဒွါရတို့၌ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ကာယဒွါရ၌ ပသာဒကာယကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဝိညတ္တိကာယကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဝိပါကဒွါရကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ကမ္မဒွါရကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ဤသုတ်သည် ထိုဒွါရတို့၌ သံဝရ အသံဝရကိုသာ ပြသည်၊ ထိုသံဝရ အသံဝရတို့၏ ကံအဖြစ်ကို ပြသည် မဟုတ်ပါ၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်ပါ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၁၇) ၂-ကမ္မကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော ကံသည် အကျိုးရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စေတနာသည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စေတနာသည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိပါက်အဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စေတနာသည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိရိယာအဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စေတနာသည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရဝိပါက် အဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စေတနာသည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရ အရူပါဝစရ အပရိယာပန္န ဝိပါက်အဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စေတနာသည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရ ကိရိယာအဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးရှိပါသသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော စေတနာသည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရ အရူပါဝစရ ကိရိယာဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိပါက်အဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးမရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိပါက်အဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးမရှိခဲ့ပါမူ “အလုံးစုံသော စေတနာသည် အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိရိယာဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကိရိယာဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးမရှိခဲ့ပါမူ “အလုံးစုံသော စေတနာသည် အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရ ရူပါဝစရ အရူပါဝစရ အပရိယာပန္န၆ ဝိပါက်အဗျာကတ စေတနာသည် အကျိုးမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အပရိယာပန္န ဝိပါက်အဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးမရှိခဲ့ပါမူ “အလုံးစုံသော စေတနာသည် အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရ ရူပါဝစရ အရူပါဝစရ ကိရိယာဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးမရှိ ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရူပါဝစရ ကိရိယာဗျာကတစေတနာသည် အကျိုးမရှိခဲ့ပါမူ “အလုံးစုံ သော စေတနာသည် အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အလုံးစုံသော ကံသည် အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ စေ့ဆော်အပ်ကုန်သော ပြုလုပ်အပ်ကုန်သော ဆည်းပူးအပ်ကုန်သော ကံတို့၏ အကျိုးကို မခံစားရဘဲ မထင်ရှားဘဲ ပျောက်ပျက်ကုန်သည်၏အဖြစ်ကို ငါမဆို။ အမှန်စင်စစ် ထိုကံသည် မျက်မှောက်ဘဝ၌လည်းကောင်း၊ နောက်ဘဝ၌လည်းကောင်း၊ တတိယဘဝမှ စ၍ အဆက် ဆက်သော ဘဝ၌လည်းကောင်း (အကျိုးပေး၏)”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အလုံးစုံသော ကံသည် အကျိုးရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ကမ္မကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “နာဟံ ဘိက္ခဝေ သဉ္စေတနိကာနံ ကမ္မာနံ” အစရှိသော သုတ်ကို အမှီပြု၍ ကံဟူသမျှ အားလုံးသည် အကျိုးရှိ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကမ္မကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ “စေတနာဟံ ဘိက္ခဝေ ကမ္မံ ဝဒါမိ”ဟု မြတ်စွာဘုရားသည် သာမညအားဖြင့် စေတနာကို ကံဟူ၍ ဟောတော်မူ၏၊ ထိုစေတနာသည်လည်း ကုသိုလ် အကုသိုလ်သည်သာ သဝိပါက၊ အဗျာကတ စေတနာကား အဝိပါကမည်၏ဟု ဝေဖန်ခြင်းကို ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အဗျာကတကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သဝိပါက အဝိပါက စေတနာကို သရုပ်အားဖြင့် ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ လောကုတ္တရာတရားကို အပရိယာပန္နဟု ခေါ်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၁၈) ၃-သဒ္ဒေါ ဝိပါကောတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အသံသည် ဝိပါက်လော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အသံသည်) သုခဝေဒနာ ရှိသလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာ ရှိသလော၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာ ရှိသလော၊ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ပါသလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ပါသလော၊ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ပါသလော၊ ဖဿနှင့် ယှဉ်ပါသလော၊ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ပါသလော၊ သညာနှင့် ယှဉ်ပါသလော၊ စေတနာနှင့် ယှဉ်ပါလော၊ စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော၊ အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုအသံအား ဆင်ခြင်မှု နှလုံးသွင်းမှု ကောင်းစွာ စေ့ဆော်မှု စိတ်၌ ပြုမှု စေ့ဆော်မှု တောင့်တမှု ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အသံသည်) သုခဝေဒနာ မရှိသည် မဟုတ်ပါသလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာ မရှိသည်။ပ။ အာရုံ မရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ ထိုအသံအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ “သုခဝေဒနာ မရှိခဲ့ပါမူ။ပ။ အာရုံ မရှိခဲ့ပါမူ ထိုအသံအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါမူ “အသံသည် ဝိပါက်တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် ဝိပါက်ဖြစ်၍ ဖဿသည် သုခဝေဒနာရှိပါသလော။ပ။ အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသံသည် ဝိပါက်ဖြစ်၍ အသံသည် သုခဝေဒနာရှိပါသလော။ပ။ အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုအသံအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသံသည် ဝိပါက်ဖြစ်ပါလျက် အသံသည် သုခဝေဒနာ မရှိပါသလော။ပ။ အာရုံ မရှိပါသလော၊ ထိုအသံအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် ဝိပါက်ဖြစ်ပါလျက် ဖဿသည် သုခဝေဒနာ မရှိပါသလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာ မရှိပါသလော။ပ။ အာရုံ မရှိပါသလော၊ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အသံသည် ဝိပါက်”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ထိုသူသည် ထိုကံကို ပြုအပ်သည်၏အဖြစ် ဆည်းပူးအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ ထိုကံ၏ များပြားသည်၏အဖြစ် ပြန့်ပြောသည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း ဗြဟ္မာမင်း၏ အသံနှင့် တူသော အသံရှိသည် ကရဝိက်ငှက်သံနှင့် တူသော အသံရှိသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် အသံသည် ဝိပါက်တည်း။</p> <p style="text-align: center;">သဒ္ဒေါ ဝိပါကောတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “သော တဿ ကမ္မဿ ကတတ္တာ ဥပစိတတ္တာ ဝိပုလတ္တာ ဗြဟ္မဿရော ဟောတိ” အစရှိသည်တို့ကို မသင့်မတင့်အားဖြင့် ယူ၍ အသံသည် ဝိပါက်ဖြစ်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ကမ္မသမုဋ္ဌာနတရားတို့သည်သာ ဝိပါက်အမည်ကို ရကုန်၏၊ ရုပ်တရားတို့၌ ဤဝိပါက အခေါ်အဝေါ်မျိုး မရှိဟု ပြလို၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဝိပါက်မည်သည် ဤသို့သဘောရှိ၏ဟု ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ထိုသုတ်ကို ဗြဟ္မာမင်း၏ အသံနှင့် တူသောအသံရှိသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော လက္ခဏာကိုပြခြင်းငှါ ဟောတော်မူ၏၊ ထိုကြောင့် ပြီးစေကြောင်း သာဓက မထိုက်ပါ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၁၉) ၄-သဠာယတနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် ဝိပါက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သုခဝေဒနာရှိပါသလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာရှိပါသလော။ပ။ အာရုံ ရှိသလော၊ ထိုစက္ခာယတနအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် သုခဝေဒနာ မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ အာရုံ မရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ ထိုစက္ခာယတနအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စက္ခာယတနသည် သုခဝေဒနာ မရှိခဲ့ပါမူ။ပ။ အာရုံ မရှိခဲ့ပါမူ စက္ခာ ယတနအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါမူ “စက္ခာယတနသည် ဝိပါက်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် ဝိပါက်ဖြစ်၍ ဖဿသည် သုခဝေဒနာရှိပါသလော။ပ။ အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် ဝိပါက်ဖြစ်၍ စက္ခာယတနသည် သုခဝေဒနာရှိပါသလော။ပ။ အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုစက္ခာယတနအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် ဝိပါက်ဖြစ်ပါလျက် စက္ခာယတနသည် သုခဝေဒနာ မရှိပါသလော။ပ။ အာရုံ မရှိပါသလော။ ထိုစက္ခာယတနအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် ဝိပါက်ဖြစ်ပါလျက် ဖဿသည် သုခဝေဒနာ မရှိပါသလော။ပ။ အာရုံ မရှိပါသလော၊ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ပ။ ဃာနာယတနသည်။ပ။ ဇိဝှါယတနသည်။ပ။ ကာယာယတနသည် ဝိပါက်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယာယတနသည် သုခဝေဒနာရှိပါသလော။ပ။ အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုကာယာ ယတနအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယာယတနသည် သုခဝေဒနာ မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ အာရုံ မရှိသည် မဟုတ်ပါလော၊ ထိုကာယာယတနအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာယာယတနသည် သုခဝေဒနာ မရှိခဲ့ပါမူ။ပ။ အာရုံ မရှိခဲ့ပါမူ ထိုကာယာယတနအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိခဲ့ပါမူ “ကာယာယတနသည် ဝိပါက်တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် ဝိပါက်ဖြစ်၍ ဖဿသည် သုခဝေဒနာရှိပါသလော။ပ။ အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယာယတနသည် ဝိပါက်ဖြစ်၍ ကာယာယတနသည် သုခဝေဒနာရှိပါသလော။ပ။ အာရုံ ရှိပါလော၊ ထိုကာယာယတနအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယာယတနသည် ဝိပါက်ဖြစ်ပါလျက် ကာယာယတနသည် သုခဝေဒနာ မရှိပါသလော။ပ။ အာရုံ မရှိပါသလော၊ ထိုကာယာယတနအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် ဝိပါက်ဖြစ်ပါလျက် ဖဿသည် သုခဝေဒနာ မရှိပါသလော။ပ။ အာရုံ မရှိပါသလော၊ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ ဆုတောင်းမှု မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အာယတနခြောက်ပါးသည် ဝိပါက်တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အာယတနခြောက်ပါးသည် ကံကို ပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အာယတနခြောက်ပါးသည် ကံကို ပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အာယတနခြောက်ပါးသည် ဝိပါက်တည်း”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">သဠာယတနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သဠာယတနသည် ကံကို ပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသည် ဖြစ်ရကား အကျိုးဝိပါက်တရားတည်းဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤသဠာယတနကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ မနာယတနသည် အချို့ကား ဝိပါက်တည်း၊ ဝိပါက်မှ ကြွင်းသော တရားတို့ကား သက်သက် ကမ္မသမုဋ္ဌာန်တို့သာတည်း၊ ဝိပါက် မဟုတ်ကုန်၊ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီ၏ စကားသည် သာဓက မထိုက်ပေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၂၀) ၅-သတ္တက္ခတ္တုပရမကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြဲပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် အမိကို သတ်အပ်ပါသလော၊ အဖကို သတ်အပ်ပါသလော၊ ရဟန္တာကို သတ်အပ်ပါသလော၊ ပြစ်မှားသော စိတ်ဖြင့် မြတ်စွာဘုရား၌ သွေးကို ဖြစ်စေအပ်ပါသလော၊ သံဃာကို သင်းခွဲအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်း အရှည်ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြဲပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခုနစ်ဘဝအကြား၌ သစ္စာတရားကို ထိုးထွင်းသိခြင်းငှါ မထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခုနစ်ဘဝအကြား၌ သစ္စာတရားကို ထိုးထွင်းသိခြင်းငှါ မထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မထိုက်ပါ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိကို သတ်အပ်ပါသလော၊ အဖကို သတ်အပ်ပါသလော၊ ရဟန္တာကို သတ်အပ် ပါသလော၊ ပြစ်မှားသော စိတ်ဖြင့် မြတ်စွာဘုရား၌ သွေးကို ဖြစ်စေအပ်ပါသလော၊ သံဃာကို သင်းခွဲ အပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြဲပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်မဂ်ဖြင့် သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲ၏၊ ထိုမဂ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သတိပဌာန်။ပ။ အကြင်သမ္မပ္ပဓာန် ဣဒ္ဓိပါဒ် ဣန္ဒြေ ဗိုလ် ဗောဇ္ဈင်တို့ဖြင့် သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲ၏၊ ထိုသတိပဌာန်။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန် ဣဒ္ဓိပါဒ် ဣန္စြေ ဗိုလ် ဗောဇ္ဈင်တို့သည် ရှိပါကုန်သလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကြင်မဂ်ဖြင့် သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေ နေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲ၏၊ ထိုမဂ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အကြင်မဂ်ဖြင့် သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ ခိုင်မြဲ၏၊ ထိုမဂ်သည် မရှိခဲ့ပါမူ “သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သတိပဌာန်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ ဖြင့် သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲ၏၊ ထိုသတိပဌာန်။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့သည် မရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါကုန်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အကြင်ဗောဇ္ဈင်တို့ဖြင့် သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲ၏၊ ထိုဗောဇ္ဈင်တို့သည် မရှိကုန်မူ “သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏အဖြစ်၌ မြဲ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြဲပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သတ္တက္ခတ္တုပရမ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည်) သကဒါဂါမိမဂ်ဖြင့် မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သတ္တက္ခတ္တုပရမ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည်) အဘယ်မဂ်ဖြင့် မြဲပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် မြဲပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်း အရှည်ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြဲပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် သောတာပတ္တိမဂ်သို့ သက်ရောက်ကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အားလုံးတို့သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သည်၏ အဖြစ်၌ မြဲပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ထိုသတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေ နေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “သတ္တက္ခတ္တုပရမ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် (ပဋိသန္ဓေနေခြင်း) အတိုင်းအရှည် ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တက္ခတ္တုပရမကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သတ္တက္ခတ္တုပရမဟူ၍ ဆိုအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် သတ္တက္ခတ္တုပရမသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း အတိုင်းအရှည်ရှိသည်၏အဖြစ်၌ မြဲ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အကြင်အကြောင်းဖြင့် ထိုသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခုနစ်ကြိမ် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း အတိုင်းအရှည်ရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မြဲသည် ဖြစ်ရာ၏၊ အရိယာမဂ်မှ တစ်ပါးသော ထိုသတ္တက္ခတ္တုပရမအဖြစ်၌ မြဲကြောင်းဖြစ်သော ထိုတရားသည် မရှိဟု ဤသို့သော ဝိဘာဂကို ပြလို၍ သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အနန္တရိယကံ မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သတ္တက္ခတ္တုပရမပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သတ္တက္ခတ္တုပရမအဖြစ်၌ မြဲမှုကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ နိယာမဟု ဆိုအပ်သော မဂ်တရားတို့ကို ပြလို၍ ဤစကားရပ်ကို ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဤမျှသော ဘဝတို့ပတ်လုံး ကျင်လည်ပြေးသွား၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလတ္တံ့ဟု မိမိဉာဏ်တော်စွမ်းဖြင့်သာ မိန့်ကြားတော်မူသည်၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဘဝနိယာမမျိုး မည်သည်ကို မိန့်ကြားတော်မမူခဲ့ပေ၊ ထို့ကြောင့် သတ္တက္ခတ္တုပရမ၊ ကောလံကောလ၊ ဧကဗီဇီဟူ၍ မိန့်ဆိုအပ်ပါ၏။ ထို့ကြောင့် ဤပရဝါဒီ၏ စကားသည် သာဓက မထိုက်လေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၂၁) ၆-ကောလံကောလကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ကောလံကောလ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကောလံကောလသောတာပန် အဖြစ်၌ မြဲ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောလံကောလသောတာပန်ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ထိုသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောလံကောလပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ကောလံကောလ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကောလံကောလသောတာပန်အဖြစ်၌ မြဲ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကောလံကောလကထာ ပြီး၏။</p> <h3 style="text-align:center;">(၁၂၂) ၇-ဧကဗီဇီကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဧကဗီဇီ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဧကဗီဇီသောတာပန်အဖြစ်၌ မြဲ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဧကဗီဇီ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဧကဗီဇီ (သောတာပန်) ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ဧကဗီဇီသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဧကဗီဇီသောတာပန်အဖြစ်၌ မြဲ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဧကဗီဇီကထာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၂၃) ၈-ဇီဝိတာ ဝေါရောပနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် စေတနာနှင့်တကွ သတ္တဝါကို (သတ်ရာသလော။)</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သတ်ရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် စေတနာနှင့်တကွ အမိကို သတ်ရာသလော။ပ။ အဖကို သတ်ရာသလော။ပ။ ရဟန္တာကို သတ်ရာသလော။ပ။ ပြစ်မှားသော စိတ်ဖြင့် မြတ်စွာဘုရား၌ သွေးကို ဖြစ်စေရာသလော။ပ။ သံဃာကို သင်းခွဲရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် စေတနာနှင့်တကွ သတ္တဝါကို သတ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သတ်ရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရား၌ ရိုသေခြင်း မရှိပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားတော်၌။ပ။ သံဃာတော်၌။ပ။ အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ ရိုသေခြင်း မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရား၌ ရိုသေခြင်းရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “(သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် စေတနာနှင့်တကွ သတ္တဝါကို သတ်ရာ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် တရား၌။ပ။ သံဃာ၌။ပ။ အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ ရိုသေခြင်းရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကျင့် ‘သိက္ခာ’၌ ရိုသေခြင်းရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “(သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် စေတနာနှင့် တကွ သတ္တဝါကို သတ်ရာ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရား၌ ရိုသေခြင်း မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။၆</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ စေတီ (ရင်ပြင်) ၌ ကျင်ကြီး စွန့်ရာသလော၊ ကျင်ငယ် စွန့်ရာသလော၊ တံတွေး ထွေးရာသလော၊ ဘုရားစေတီ၌ မယုံကြည်သောအားဖြင့် ပြုလုပ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် စေတနာနှင့်တကွ သတ္တဝါကို သတ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သတ်ရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ မဟာသမုဒ္ဒရာသည် တည်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်၍ ကမ်းကို မလွန် သကဲ့သို့ ရဟန်းတို့ ဤအတူပင် ငါဘုရားသည် တပည့်သာဝကတို့အား အကြင်သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ် အပ်၏၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို ငါဘုရား၏ တပည့်တို့သည် အသက်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း မလွန်ကျူး ကုန်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် “(သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် စေတနာ နှင့်တကွ သတ္တဝါကို သတ်ရာ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဇီဝိတာ ဝေါရောပနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဒေါသနှင့် ယှဉ်သောစိတ်ဖြင့်သာ သူ့အသက်ကို သတ်မှု ဖြစ်၏၊ ဒေါသကိုလည်း သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် မပယ်အပ်သေး၊ ထို့ကြောင့် သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သေစေလိုသော စေတနာဖြင့် လုံ့လပြု၍ သူ့အသက်ကို ချသတ်ရာ၏ဟု အယူရှိသူ ပုဗ္ဗသေလိယ, အပရသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဇီဝိတာ ဝေါရောပနကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ “အဌာနမေတံ အနဝကာသော"အစရှိသော သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်အံ့သည်မှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဘုရားအစရှိသည်တို့၌ ရိုသေမှုရှိသူအား သိက္ခာပုဒ်ကို လွန်ကျူးမှု မရှိခြင်းကို ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ထိုသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်အား အကုသိုလ်၏ အစွမ်းအားဖြင့် အဂါရဝမည်သည် မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလည်း ပြုသည်၊ ဝန်ခံလည်း ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ထိုသောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်အား အကုသိုလ်၏ အစွမ်းအားဖြင့် အဂါရဝမည်သည် မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလည်း ပြုသည်၊ ဝန်ခံလည်း ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ထိုထိုကိစ္စတို့၌ လေ့လာအားထုတ်နေသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ပျံ့လွင့်ကုန်သော သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ သတိကင်းသဖြင့်လည်းကောင်း၊ နှလုံးမသွင်းမိသဖြင့်လည်းကောင်း၊ စေတီတော်၌ ရှိခိုးခြင်း အရိုအသေပြုခြင်း၏ မရှိခြင်းကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ထိုသို့သော အမူအရာမျိုးကို စေတနာဖြင့် အားထုတ်၍ မပြုခြင်းကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၂၄) ၉-ဒုဂ္ဂတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် အပါယ်၌ ဖြစ်သော အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ကို တပ်မက်ရာသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တပ်မက်ရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အပါယ်၌ ဖြစ်သော အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ကို တပ်မက်ခဲ့ပါမူ “(သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အပါယ်ဘုံ၌ ဖြစ်သော အသံ့'သဒ္ဒါရုံ'တို့ကို။ပ။ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ကို၊ အရသာ'ရသာရုံ'တို့ကို၊ အတွေ့အထိ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ကို။ပ။ နတ်မ၌ တိရစ္ဆာန်မ၌ နဂါးပျိုမ၌ မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲရာသလော၊ ဆိတ်နှင့် သိုးကို ခံယူရာသလော၊ ကြက်နှင့် ဝက်ကို ခံယူရာသလော၊ ဆင် နွား မြင်းနှင့် မြည်းကို ခံယူရာသလော၊ ခါ ငုံး ဥဒေါင်း ဥချိုးကို ခံယူရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခါ ငုံး ဥဒေါင်း ဥချိုးကို ခံယူခဲ့ပါမူ “(သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်သည် ဖြစ်ပါလျက် (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အပါယ်ဘုံ၌ ဖြစ်သော အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ကို တပ်မက်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တပ်မက်ရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်သည် ဖြစ်ပါလျက် ရဟန္တာသည် အပါယ်ဘုံ၌ ဖြစ်သော အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ကို တပ်မက်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှား အပ်သည် ဖြစ်ပါလျက် (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အပါယ်ဘုံ၌ ဖြစ်သော အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ကို၊ အနံ့ ‘ဂန္ဓာရုံ'တို့ကို၊ အရသာ'ရသာရုံ'တို့ကို၊ အတွေ့အထိ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ကို။ပ။ ခါ ငုံး ဥဒေါင်း ဥချိုးကို ခံယူရာသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရဟန္တာသည်) ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်သည် ဖြစ်ပါလျက် ရဟန္တာသည် ခါ ငုံး ဥဒေါင်း ဥချိုးကို ခံယူရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်သည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် အပါယ်ဘုံ၌ ဖြစ်သော အဆင်း'ရူပါရုံ'တို့ကို မတပ်မက်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မတပ်မက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှား အပ်သည် ဖြစ်၍ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အပါယ်ဘုံ၌ ဖြစ်သော အဆင်း ‘ရူပါရုံ'တို့ကို မတပ်မက်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်သည် ဖြစ်၍ ရဟန္တာသည် အပါယ်ဘုံ၌ ဖြစ်သော အသံ ‘သဒ္ဒါရုံ'တို့ကို။ပ။ အနံ့'ဂန္ဓာရုံ'တို့ကို။ပ။ အရသာ'ရသာရုံ'တို့ကို။ပ။ အတွေ့အထိ ‘ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့ကို။ပ။ နတ်မ၌။ပ။ တိရစ္ဆာန်မ၌။ပ။ နဂါးပျိုမ၌ မေထုန်အကျင့်ကို မမှီဝဲရာသလော၊ ဆိတ်နှင့် သိုးကို မခံယူရာသလော၊ ကြက်နှင့် ဝက်ကို မခံယူရာသလော၊ ဆင် နွား မြင်းနှင့် မြည်းကို မခံယူရာသလော။ပ။ ခါ ငုံး ဥဒေါင်း ဥချိုးကို မခံယူရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှား အပ်သည် ဖြစ်၍ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခါ ငုံး ဥဒေါင်း ဥချိုးကို မခံယူရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “(သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ငရဲ၌ ဖြစ်ရာသလော။ပ။ တိရစ္ဆာန်အမျိုး၌ ဖြစ်ရာသလော၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ ဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် (သောတာပတ္တိမဂ်) ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဒုဂ္ဂတိကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ဒုဂ္ဂတိဘဝနှင့် ဒုဂ္ဂတိသတ္တဝါတို့၏ ရူပါရုံ စသည်လျှင် အာရုံရှိသော တဏှာ ဤနှစ်ပါးစုံကို ဒုဂ္ဂတိဟုယူ၍ ထိုအတိုင်း မဝေဖန်ဘဲ သာမန်အားဖြင့်သာလျှင် သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်အပ်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဒုဂ္ဂတိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပရဝါဒီဆရာ၏ အယူအားဖြင့် သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်သည် အကြင်ဒုဂ္ဂတိမည်သော တဏှာကို မပယ်အပ်သေး၊ ထိုဒုဂ္ဂတိမည်သော တဏှာ၏ အစွမ်းအားဖြင့် စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို သကဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပရဝါဒီဆရာ၏ ပုစ္ဆာစကားသည် ဒုဂ္ဂတိဘဝကို ပယ်ခြင်းကိုသာလျှင်လည်းကောင်း၊ ဒုဂ္ဂတိဘဝသို့ရောက်ကြောင်း တဏှာကို ပယ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း ပြတတ်၏။ ဒုဂ္ဂတိသတ္တဝါတို့၏ ရူပါရုံ စသည်လျှင် အာရုံရှိသော တဏှာကို ပယ်ခြင်းကို မပြတတ်ပါ၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်ပါ။</p> <h3 style="text-align:center;">(၁၂၅) ၁၀-သတ္တမဘဝိကကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ခုနစ်ကြိမ်မြောက်ဘဝရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ခုနစ်ကြိမ်မြောက်ဘဝရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်ငရဲ၌ ဖြစ်ရာသလော၊ တိရစ္ဆာန်အမျိုး၌ ဖြစ်ရာသလော၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ ဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ခုနစ်ကြိမ်မြောက်ဘဝရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဒုဂ္ဂတိကို ပယ်ရှားအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သတ္တမဘဝိကကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဗာရသမဝဂ် ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၂၆) ၁-ကပ္ပဋ္ဌကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်သူ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကမ္ဘာလုံး တည်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကမ္ဘာသည်လည်း တည်သည် ဖြစ်၍ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းလောက၌ ပွင့်ထွန်း ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကမ္ဘာသည်လည်း တည်သည်ဖြစ်၍ သံဃာသည်လည်း ကွဲပြားပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကမ္ဘာသည်လည်း တည်သည် ဖြစ်၍ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ကမ္ဘာတည်မည့်ကံကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကမ္ဘာသည်လည်း တည်သည် ဖြစ်၍ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ကွယ်လွန်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ရာသလော၊ အနာဂတ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နှစ်ကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ရာသလော၊ သုံးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ရာသလော၊ လေးကမ္ဘာတို့ပတ်လုံး တည်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် ကမ္ဘာမီးလောင်လတ်သော် အဘယ်အရပ်သို့ သွားပါသနည်း။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အခြားလောကဓာတ်သို့ သွားပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားလောကဓာတ်သို့ သွားခဲ့ပါမူ သေပြီးမှ သွားပါသလော၊ ကောင်းကင်သို့ (ပျံတက်၍) သွားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သေပြီးမှ သွားပါသည်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကမ္ဘာတည်မည့် ကံသည် အဆက်ဆက်သော အကျိုးကို ပေးခြင်းရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကောင်းကင်သို့ (ပျံတက်၍) သွားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သွားပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် တန်ခိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် တန်ခိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆန္ဓိဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးစေအပ်ပါသလော၊ ဝီရိယိဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးစေအပ်ပါသလော၊ စိတ္တိဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးစေအပ်ပါသလော၊ ဝီမံသိဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးစေအပ်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ရာ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “(ဒေဝဒတ်သည်) အပါယ်ဘုံ၌ ဖြစ်၏၊ ငရဲ၌ ဖြစ်၏၊ တစ်ကမ္ဘာ ပတ်လုံး တည်နေ၏၊ သံဃာကို သင်းခွဲ၏၊ ကွဲပြားမှု၌ မွေ့လျော်၏၊ မတရား၌ တည်သူ ဖြစ်၏၊ ယောဂကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်ကို ဖျက်ဆီး၏၊ ညီညွှတ်သော သံဃာကို သင်းခွဲ၍ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး ငရဲ၌ ကျက်ရ၏"၇ ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ကမ္ဘာ၌တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ရာ၏။</p> <p style="text-align: center;">ကပ္ပဋ္ဌကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ညီညွတ်သော သံဃာကို ကွဲပြားအောင် ပြုသောကြောင့် တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး ငရဲ၌ ကျရ၏ဟူသော စကားဖြင့် သံဃာသင်းခွဲသူသည် အလုံးစုံသော ကမ္ဘာပတ်လုံး ငရဲ၌ တည်နေရ၏ဟု အယူရှိသူ ရာဇဂိရိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒနှင့် ကင်း၍ သံဃာကို သင်းခွဲခြင်း မရှိသည်ကို ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ထိုသံဃာကို သင်းခွဲသူသည် အလုံးစုံသော ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်ခဲ့ပါမူ ကမ္ဘာတည်သည်မှစ၍ ထိုသံဃဘေဒကကံကို ပြု၍ ထိုငရဲ၌ ဖြစ်၍ တည်ရာ၏ဟု ပြလိုသောကြောင့် ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဘာဝနာမယဣဒ္ဓိကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပရသမယ၌ ဇာတိမယဣဒ္ဓိကို အလိုရှိကုန်ရကား ထိုဇာတိမယဣဒ္ဓိကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား တန်ခိုးရှိခဲ့မူ ဤနည်းဖြင့် ဣဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးများအပ်သည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ဤသုတ်ကို ထိုသံဃာကို သင်းခွဲသူသည် အကြင်တစ်ခုသော မဟာကပ်ကို အဖို့ရှစ်ဆယ်ပြု၍ ထိုအဖို့ရှစ်ဆယ်မှ တစ်ဖို့တစ်စုသော ကာလပတ်လုံး တည်ရာ၏၊ ထိုအာယုကပ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဟောတော်မူ၏၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်လေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၂၇) ၂-ကုသလပဋိလာဘကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံးတည်သူ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် ကုသိုလ်စိတ်ကို မရနိုင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရနိုင်ရာ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် အလှူကို ပေးလှူရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပေးလှူရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အလှူကို ပေးလှူခဲ့ပါမူ “ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် ကုသိုလ်စိတ်ကို မရရာ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် ကုသိုလ်စိတ်ကို မရနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရနိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် သင်္ကန်းကို ပေးလှူရာသလော။ပ။ ဆွမ်းကို ပေးလှူရာသလော။ပ။ ကျောင်းကို ပေးလှူရာသလော၊ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူရာသလော၊ ခဲဖွယ်ကို ပေးလှူရာသလော၊ ဘောဇဉ်ကို ပေးလှူရာသလော၊ သောက်ရေကို ပေးလှူရာသလော၊ စေတီကို ရှိခိုးရာသလော၊ စေတီ၌ ပန်းကို တင်ရာသလော၊ နံ့သာကို တင်ရာသလော၊ နံ့သာပျောင်းကို တင်ရာသလော၊ စေတီကို အလွန်ရိုသေစွာ ပြုလုပ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် စေတီကို အလွန်ရိုသေစွာ ပြုလုပ်ခဲ့ပါမူ “ကပ္ပဋ္ဌ ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကုသိုလ်စိတ်ကို မရရာ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၅၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် ကုသိုလ်စိတ်ကို ရနိုင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရနိုင်ရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုကမ္ဘာမှ ထမြောက်သော ကုသိုလ်စိတ်ကို ရနိုင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရ။ပ။ အရူပါဝစရ။ပ။ လောကုတ္တရာကုသိုလ်စိတ်ကို ရနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ကုသလပဋိလာဘကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သကသမယ၌ ကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမာဝစရကုသိုလ်ကိုသာ ရနိုင်၏၊ အပါယ်ပဋိသန္ဓေကို တားမြစ်တတ်သော မဟဂ္ဂုတ် လောကုတ္တရာ ကုသိုလ်ကို မရနိုင်၊ ဤသို့သော ဝေဖန်မှုကို မပြုဘဲ သာမညအားဖြင့်သာ ထိုကပ္ပဋ္ဌပုဂ္ဂိုလ်သည် ကုသိုလ်စိတ်ကို မရနိုင်ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့၏ အယူဝါဒကို ပယ်ဖျက်၍ ဤကုသလ ပဋိလာဘကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၂၈) ၃-အနန္တရာပယုတ္တကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ကံကို အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သမ္မတ္တ နိယာမ (မှန်ကန်သော သဘောရှိသော) မဂ်သို့ သက်ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် သက်ရောက်ပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မိစ္ဆတ္တနိယာမမဂ်သို့လည်းကောင်း၊ သမ္မတ္တနိယာမမဂ်သို့လည်းကောင်း နှစ်ပါးစုံတို့သို့ သက်ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ကံကို အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သမ္မတ္တနိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် သက်ရောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုကံကို အားထုတ်သည် ရှိသော် နောင်တပူပန်မှုကို ဖြစ်စေအပ်သည် မဟုတ်ပါလော၊ နှလုံး မသာယာမှုကို ဖြစ်စေအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ထိုကံကို အားထုတ်အပ်သည် ရှိသော် နောင်တပူပန်မှုကို ဖြစ်စေအပ်ခဲ့ပါမူ နှလုံးမသာယာမှုကို ဖြစ်စေအပ်ခဲ့ပါမူ “အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ကံကို အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သမ္မတ္တနိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ကံကို အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သမ္မတ္တနိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မထိုက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အမိကို သတ်ပါသလော၊ အဖကို သတ်ပါသလော၊ ရဟန္တာကို သတ်ပါသလော၊ ပြစ်မှားသော စိတ်ဖြင့် မြတ်စွာဘုရား၌ သွေးကို ဖြစ်စေပါသလော၊ သံဃာကို (ဂိုဏ်း) ခွဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ကံကို အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုကံကို တစ်ဖန် ရုပ်သိမ်း၍ နောင်တပူပန်မှုကို တစ်ဖန် ပယ်ဖျောက်၍ နှလုံးမသာယာမှုကို တစ်ဖန် ပယ်ဖျောက်၍ သမ္မတ္တ နိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မထိုက်ပါ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်) အမိကို သတ်ပါသလော၊ အဖကို သတ်ပါသလော။ပ။ သံဃာကို (ဂိုဏ်း) ခွဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ကံကို အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုကံကို တစ်ဖန် ရုပ်သိမ်း၍ နောင်တပူပန်မှုကို တစ်ဖန်ပယ်ဖျောက်၍ နှလုံးမသာယာမှုကို တစ်ဖန်ပယ်ဖျောက်၍ သမ္မတ္တ နိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မထိုက်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကံကို ရုပ်သိမ်းအပ်သည်၊ နောင်တပူပန်မှုကို ပယ်ဖျောက်အပ်သည်၊ နှလုံး မသာယာမှုကို ပယ်ဖျောက်အပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ထိုကံကို ရုပ်သိမ်းအပ်သည်၊ နောင်တပူပန်မှုကို တစ်ဖန်ပယ်ဖျောက် အပ်သည်၊ နှလုံးမသာယာမှုကို ပယ်ဖျောက်အပ်သည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ကံကို အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုကံကို တစ်ဖန်ရုပ်သိမ်း၍ နောင်တပူပန်မှုကို တစ်ဖန်ပယ်ဖျောက်၍ နှလုံး မသာယာမှုကို တစ်ဖန်ပယ်ဖျောက်၍ သမ္မတ္တနိယာမ မဂ်သို့ သက်ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အခြားမဲ့၌ အကျိုးပေးမြဲသော ကံကို အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သမ္မတ္တ နိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် သက်ရောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုကံကို အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိခဲ့ဖူးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိခဲ့ဖူးပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ထိုကံကို အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိခဲ့ပါမူ “အခြားမဲ့၌ အကျိုး ပေးမြဲသော ကံကို အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သမ္မတ္တနိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်ရာ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">အနန္တရာပယုတ္တကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ခန္ဓာပျက်စီးသည်၏ အခြားမဲ့၌ အကျိုးကို ပေးတတ်သော မာတုဃာတက စသော အနန္တရိယကံကို စေခိုင်းအပ်၏၊ ထိုသို့စေခိုင်းရာ၌ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မြဲသော စေခိုင်းခြင်းဖြင့် စေခိုင်းခံရသူသည် ထိုကံကို မချွတ်ပြုလတ္တံ့၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အတ္ထသာဓိကစေတနာကို ဖြစ်စေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် မိစ္ဆတ္တနိယတပုဂ္ဂိုလ် မည်၏၊ မဂ်တည်းဟူသော သမ္မတ္တနိယာမသို့ သက်ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်တန်တော့ပြီ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မမြဲသော စေခိုင်းခြင်းဖြင့် စေခိုင်းခံရသူသည် ထိုကံကို ပြုလတ္တံ့၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အကျိုးကို ပြီးစေတတ်သော အတ္ထသာဓိကစေတနာကို မဖြစ်စေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် မိစ္ဆတ္တနိယတပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ် သမ္မတ္တနိယာမသို့ သက်ရောက်ခြင်းငှါ ထိုက်၏၊ ဤကား သကသမယ၌ ဆုံးဖြတ်ကြောင်း စကားတည်း။ ဤသို့ ဝေဖန်ဆုံးဖြတ်ခြင်းကို မပြုဘဲ မာတုဃာတက စသည်ကို ပြုခြင်း၌ မမြဲသော စေခိုင်းခြင်းဖြင့်လည်း သမ္မတ္တနိယာမသို့ သက်ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်တန်တော့သည်သာတည်းဟု အယူရှိသော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့၏ အယူဝါဒကို ပယ်ဖျက်လိုသော သကဝါဒီဆရာသည် ပုဗ္ဗပက္ခကို ပေး၍ ပရဝါဒီကို မိမိအား မေးစေလျက် ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အတ္တသာဓိကစေတနာ မရှိခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ နိယာမနှစ်မျိုးလုံးသို့ မသက်ရောက်ခြင်းမျှကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ အနိယတအာဏတ္တိကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပရဝါဒီဆရာကား ရှေးအာဏတ္တိဖြင့်ပင် နိယတအဖြစ်ကို မှတ်ထင်သောကြောင့် ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ရုပ်သိမ်းသည်မှ ရှေးကာလ၌ အားထုတ်သည်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၂၉) ၄-နိယတဿ နိယာမကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ခိုင်မြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် နိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သက်ရောက်ပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မိစ္ဆတ္တနိယာမ၌ ခိုင်မြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် သမ္မတ္တနိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်ပါသလော၊ သမ္မတ္တနိယာမ၌ ခိုင်မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မိစ္ဆတ္တနိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်ပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ခိုင်မြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် နိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သက်ရောက်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေးအခါ၌ မဂ်ကို ပွါးများစေ၍ နောက်အခါ၌ မဂ်သို့ သက်ရောက်ပါသလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေးအခါ၌ သောတာပတ္တိမဂ်ကို ပွါးများစေ၍ နောက်အခါမှ သောတာပတ္တိနိယာမ မဂ်သို့ သက်ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေးအခါ၌ သကဒါဂါမိမဂ်ကို။ပ။ အနာဂါမိမဂ်ကို။ပ။ အရဟတ္တမဂ်ကို ပွါးများစေ၍ နောက်အခါမှ အရဟတ္တမဂ်သို့ သက်ရောက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေးအခါ၌ သတိပဌာန်ကို။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်ကို။ပ။ ဣဒ္ဓိပါဒ်ကို။ပ။ ဣန္ဒြေကို။ပ။ ဗိုလ်ကို။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးများစေ၍ နောက်အခါမှ မဂ်သို့ သက်ရောက်ပါသလော။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ခိုင်မြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် နိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် ထိုဘဝ၌ တရားကို မသိခြင်းငှါ ထိုက်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ခိုင်မြဲသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် နိယာမမဂ်သို့ သက်ရောက်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိယတဿ နိယာမကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ အနန္တရိယကံသည် မိစ္ဆတ္တနိယာမ၊ အရိယမဂ်သည် သမ္မတ္တနိယာမ ဤနိယာမနှစ်ပါးမှတစ်ပါး အခြားနိယာမမည်သည် မရှိတော့ပေ၊ ကြွင်းကျန်သမျှ တေဘူမကတရားအားလုံးတို့သည် အနိယတတရားတို့ မည်ကုန်၏၊ ထိုအနိယတ မည်သော တရားနှင့် ပြည့်စုံသူသည်လည်း အနိယတပုဂ္ဂိုလ် မည်၏၊ သို့သော်လည်း ဘုရားရှင်တို့သည် မိမိ၏ ဉာဏ်တော်စွမ်းဖြင့် ဤသတ္တဝါသည် နောင်အခါ ဗောဓိဉာဏ်သို့ ရောက်လတ္တံ့ဟု ပြောကြားအပ်ပြီးသူ ဗောဓိသတ္တကိုလည်း ကောင်းမှုကုသိုလ် များပြားသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် နိယတပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဤသို့သော ဝေါဟာရမျှကိုယူ၍ ပစ္ဆိမဘဝိက ဗောဓိသတ္တသည် ထိုနောက်ဆုံးဘဝ၌ သစ္စာလေးပါးကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းငှါ ထိုက်၏ဟူသော အလိုဖြင့် ခိုင်မြဲသူ နိယတပုဂ္ဂိုလ်သည် နိယာမမဂ်သို့ ရောက်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယ အပရသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တစ်ပါးသော နိယာမဖြင့် ခိုင်မြဲသူအား လေးပါးသော နိယာမ မရှိခြင်းကို ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို သကဝါဒီက တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ တစ်ပါးသော နိယာမဖြင့် ခိုင်မြဲသူအား တစ်ပါးသော နိယာမ၏ မရှိခြင်းကို ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ နိယာမအပြားကို ပြခြင်းငှါ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ တစ်ခုသော နိယာမ၌ ဓမ္မဘေဒကို ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပရဝါဒီ၏ ဤစကားသည် သက်သက် ဗောဓိသတ္တ၏ သစ္စာလေးပါးကို ထိုးထွင်းသိရန် ထိုက်သည်၏အဖြစ်ကိုသာ ပြသည်၊ နိယတပုဂ္ဂိုလ်၏ နိယာမသို့ သက်ရောက်သည်ကို ပြသည် မဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီ၏ စကားသည် သာဓက မထိုက်ပါ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၃၀) ၅-နိဝုတကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ (နီဝရဏတို့ ဖြင့်) ပိတ်ပင်အပ်သော သူသည် နီဝရဏကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပ်မက်သူသည် ရာဂကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ ပြစ်မှားသူသည် ဒေါသကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ တွေဝေသူသည် မောဟကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ ညစ်နွမ်းသူသည် ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂဖြင့် ရာဂကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ ဒေါသဖြင့် ဒေါသကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ မောဟဖြင့် မောဟကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့ ဖြင့် ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂသည် စိတ်နှင့် ယှဉ်သည် ဖြစ်၍ မဂ်သည် စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ယှဉ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂသည် အကုသိုလ်ဖြစ်၍ မဂ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အပြစ်ရှိကုန်အပြစ်မရှိကုန်သော အယုတ်အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူအားဖြင့် တူသော အဖို့ရှိကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပြစ်ရှိကုန်အပြစ်မရှိကုန်သော အယုတ်အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူ အားဖြင့် တူသော အဖို့ရှိကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤလေးမျိုးတို့သည် အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာတို့ပေတည်း။ အဘယ်လေးမျိုးတို့နည်း၊ ရဟန်းတို့ ကောင်းကင်သည်လည်းကောင်း၊ မြေကြီးသည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးသည် အလွန့်အလွန်ဝေးေသော ပထမအရာပေတည်း။ပ။ ထို့ကြောင့် သူတော် ကောင်းတို့၏တရားသည် မသူတော်တို့မှ ဝေးကွာ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့သည်။ပ။ မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (နီဝရဏတို့ ဖြင့်) ပိတ်ပင်အပ်သော သူသည် နီဝရဏကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုရဟန်းသည် ဤသို့ စိတ်သည် တည်ကြည်လတ်သော် ထက်ဝန်းကျင် စင်ကြယ် လတ်သော် ထက်ဝန်းကျင် ဖြူစင်လတ်သော် အညစ်အကြေး မရှိလတ်သော် ညစ်ညမ်းမှု (ကိလေသာ) ကင်းလတ်သော် နူးညံ့သည်ဖြစ်၍ ဖြစ်လတ်သော် အမှု၌ ခံ့လတ်သော် တည်တံ့လတ်သော် မတုန် မလှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်လတ်သော် အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ (အရဟတ္တဖိုလ်) ကို သိခြင်းငှါ စိတ်ကို ရှေးရှု ညွတ်စေ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် “(နီဝရဏတို့ ဖြင့်) ပိတ်ပင်အပ်သော သူသည် နီဝရဏကို ပယ်စွန့်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “နီဝရဏတို့ဖြင့် ပိတ်ပင်အပ်သော သူသည် နီဝရဏကို ပယ်စွန့်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ဤသို့သိသော ဤသို့မြင်သော ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ စိတ်သည် ကာမာသဝမှလည်း လွတ်မြောက်၏။ပ။ အဝိဇ္ဇာသဝမှလည်း လွတ်မြောက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် (နီဝရဏဖြင့်) ပိတ်ပင်အပ်သော သူသည် နီဝရဏကို ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိဝုတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ စင်ကြယ်ပြီးပုဂ္ဂိုလ်အား တစ်ဖန် စင်ကြယ်ခြင်းကိစ္စ မရှိခြင်းကြောင့် နီဝရဏတို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းမြှေးယှက်အပ်သူသည်သာ နီဝရဏကို စွန့်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤနိဝုတကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ နီဝရဏတို့ဖြင့် မြှေးယှက်အပ်သူ၏ နီဝရဏကို ပယ်စွန့်ခြင်း၌ အပြစ်ကို ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဝိက္ခမ္ဘနဝိသုဒ္ဓိဖြင့် စင်ကြယ်သူ၏ သမုစ္ဆေဒဝိသုဒ္ဓိကို ပြလို၍ ဤစကားကို ဆိုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပရဝါဒီ၏ ဤစကားသည် သိသူမြင်သူ၏ အာသဝက္ခယကိုသာ ပြ၏၊ နီဝရဏမြှေးယှက်သူ၏ နီဝရဏကို ပယ်စွန့်ခြင်းကို မပြ၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်ပါ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၃၁) ၆-သမ္မုခီဘူတကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ (သံယောဇဉ်တို့၏) မျက်မှောက်ဖြစ်သော သူသည် သံယောဇဉ်ကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပ်မက်သူသည် ရာဂကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ ပြစ်မှားသူသည် ဒေါသကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ တွေဝေသူသည် မောဟကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ ညစ်နွမ်းသူသည် ကိလေသာကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂဖြင့် ရာဂကို ပယ်စွန့်သလော၊ ဒေါသဖြင့် ဒေါသကို ပယ်စွန့်သလော၊ မောဟဖြင့် မောဟကို ပယ်စွန့်သလော၊ ကိလေသာတို့ဖြင့် ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂသည် စိတ်နှင့် ယှဉ်သည် ဖြစ်၍ မဂ်သည် စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ယှဉ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂသည် အကုသိုလ်ဖြစ်၍ မဂ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အပြစ်ရှိကုန်အပြစ်မရှိကုန်သော အယုတ်အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူအားဖြင့် တူသော အဖို့ရှိကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့သည်။ပ။ မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရောက်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤလေးမျိုးတို့သည် အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာတို့ပေတည်း။ အဘယ်လေးမျိုးတို့ပေနည်း၊ ရဟန်းတို့ ကောင်းကင်သည်လည်းကောင်း၊ မြေကြီးသည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးသည် အလွန့်အလွန်ဝေးသော ပထမအရာပေတည်း။ပ။ ထို့ကြောင့် သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားသည် မသူတော်တို့မှ ဝေး၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ကုသိုလ်အကုသိုလ်တို့သည်။ပ။ မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သံယောဇဉ်တို့၏) မျက်မှောက်ဖြစ်သော သူသည် သံယောဇဉ်ကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ထိုရဟန်းသည် ဤသို့ စိတ်တည်ကြည်လတ်သော်။ပ။ အာသဝတို့၏ ကုန်ရာ အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိခြင်းငှါ စိတ်ကို ရှေးရှုညွတ်စေ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် “(သံယောဇဉ်တို့၏) မျက်မှောက်ဖြစ်သော သူသည် သံယောဇဉ်ကို ပယ်စွန့်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “(သံယောဇဉ်တို့၏) မျက်မှောက်ဖြစ်သော သူသည် သံယောဇဉ်ကို ပယ်စွန့်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ဤသို့သိသော ဤသို့ မြင်သော ထိုရဟန်း၏ စိတ်သည် ကာမာသဝမှလည်း လွတ်မြောက်၏။ပ။ အဝိဇ္ဇာသဝမှလည်း လွတ်မြောက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် (သံယောဇဉ်တို့၏) မျက်မှောက်ဖြစ်သော သူသည် သံယောဇဉ်ကို ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-align: center;">သမ္မုခီဘူတကထာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၃၂) ၇-သမာပန္နော အဿာဒေတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသူသည် သာယာသည် ဖြစ်၍ ဈာန်၌ သာယာနှစ်သက်မှုသည် ဈာန်လျှင် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဈာန်သည် ထိုဈာန်၏ အာရုံလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဈာန်သည် ထိုဈာန်၏ အာရုံလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဖဿဖြင့် ထိုဖဿကို တွေ့ထိပါသလော၊ ထိုဝေဒနာဖြင့် ထိုဝေဒနာကို ခံစားပါသလော၊ ထိုသညာဖြင့် ထိုသညာကို မှတ်သားပါသလော၊ ထိုစေတနာဖြင့် ထိုစေတနာကို စေ့ဆော်ပါသလော၊ ထိုစိတ်ဖြင့် ထိုစိတ်ကို သိပါသလော၊ ထိုဝိတက်ဖြင့် ထိုဝိတက်ကို ကြံစည်ပါသလော၊ ထိုဝိစာရ ဖြင့် ထိုဝိစာရကို သုံးသပ်ပါသလော၊ ထိုပီတိဖြင့် ထိုပီတိကို နှစ်သက်ပါသလော၊ ထိုသတိဖြင့် ထိုသတိကို အောက်မေ့ပါသလော၊ ထိုပညာဖြင့် ထိုပညာကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဈာန်၌ သာယာနှစ်သက်မှုသည် စိတ်နှင့် ယှဉ်သည် ဖြစ်၍ ဈာန်သည် စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ယှဉ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဈာန်၌ သာယာနှစ်သက်မှုသည် အကုသိုလ်ဖြစ်၍ ဈာန်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အပြစ်ရှိကုန်အပြစ်မရှိကုန်သော အယုတ်အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူအားဖြင့် တူသော အဖို့ရှိကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အပြစ်ရှိကုန်အပြစ်မရှိကုန်သော အယုတ်အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူ အားဖြင့် တူသောအဖို့ရှိကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရောက်ပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤလေးမျိုးတို့သည် အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာတို့ပေတည်း။ အဘယ်လေးမျိုးတို့နည်း၊ ရဟန်းတို့ ကောင်းကင်သည်လည်းကောင်း၊ မြေကြီးသည်လည်းကောင်း (ရှိ၏)။ ဤကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးသည် အလွန့်အလွန်ဝေးသော ပထမအရာပေတည်း။ပ။ ထို့ကြောင့် သူတော် ကောင်းတို့၏ တရားသည် မသူတော်တို့မှ ဝေး၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “အပြစ်ရှိကုန်အပြစ်မရှိကုန်သော အယုတ်အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူအားဖြင့် တူသော အဖို့ရှိကုန်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “သမာပတ်ဝင်စားသော သူသည် သာယာသည် ဖြစ်၍ ဈာန်၌ သာယာ နှစ်သက်မှုသည် ဈာန်လျှင် အာရုံရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ၊</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် အကုသိုလ်တရားတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင် ပဌမဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုဈာန်ကို သာယာ၏၊ ထိုဈာန်ကို လိုလား၏၊ ထိုဈာန်ဖြင့် နှစ်သက်ခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ဝိတက်ဝိစာရတို့၏ ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ပ။ ဒုတိယဈာန်ကို။ပ။ တတိယဈာန်ကို။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို ပြည့်စုံစေ၍ နေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုဈာန်ကို သာယာ၏၊ ထိုဈာန်ကို လိုလား၏၊ ထိုဈာန်ဖြင့် နှစ်သက်ခြင်းသို့ ရောက်၏” ဤသို့ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် သမာပတ်ဝင်စားသော သူသည် သာယာသည် ဖြစ်၍ ဈာန်၌ နှစ်သက်မှုသည် ဈာန်လျှင် အာရုံရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">သမာပန္နော အဿာဒေတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘ပဌမံ ဈာနံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟရတိ၊ သောတဒဿာဒေတိ’ ဤသို့စသော စကားကို အမှီပြု၍ သမာပတ်ဝင်စားသူသည် သာယာ၏၊ ထိုဈာန်ဝင်စားသူ၏ ဈာန်၌ ထိုသာယာမှုသည် ဈာန်လျှင် အာရုံရှိ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထိုဈာန်၏ ထိုဈာန်လျှင် အာရုံရှိသည်၏ အဖြစ်ကို မမြင်ရကား ပါဠိတော်၌ ဆန့်ကျင်အံ့သည်မှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပရဝါဒီ၏ ဤစကားသည် မိမိရသော ဈာန်မှ ထ၍ မိမိရသော ဈာန်ကို သာယာခြင်းကိုသာ ပြီးစေ၍ သမာပတ်၏ အတွင်း၌ ဈာန်ကို တပ်မက်သော တဏှာ၏ ဈာန်လျှင် အာရုံရှိသည်၏ အဖြစ်ကို မပြီးစေ၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၃၃) ၈-အသာတရာဂကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သာယာဖွယ် မဟုတ်သည်၌ တပ်မက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့သည် ဆင်းရဲ၌ လွန်စွာနှစ်သက်ပါကုန်သလော၊ ဆင်းရဲကို တောင့်တ ကုန်သော, နှစ်သက်ကုန်သော, ရှာကုန်သော, ရှာဖွေကုန်သော, ရှာမှီးကုန်သော, ဆင်းရဲကို သိမ်းပိုက်၍ တည်ကုန်သော အချို့သတ္တဝါတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတ္တဝါတို့သည် ချမ်းသာကို လွန်စွာနှစ်သက်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ချမ်းသာကို တောင့်တကုန်သော, နှစ်သက်ကုန်သော, ရှာကုန်သော, ရှာဖွေကုန်သော, ရှာမှီးကုန်သော, ချမ်းသာကို သိမ်းပိုက်၍ တည်ကုန်သော အချို့သော သတ္တဝါတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သတ္တဝါတို့သည် ချမ်းသာကို လွန်စွာနှစ်သက်ကုန်မူ ချမ်းသာကို တောင့်တကုန်သော, နှစ်သက်ကုန်သော, ရှာကုန်သော, ရှာဖွေကုန်သော, ရှာမှီးကုန်သော, ချမ်းသာကို သိမ်းပိုက်၍ တည်ကုန်သော အချို့သတ္တဝါတို့သည် ရှိကုန်မူ “သာယာဖွယ် မဟုတ်သည်၌ တပ်မက်မှုသည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာယာဖွယ် မဟုတ်သည်၌ တပ်မက်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဝေဒနာ၌ ရာဂါနုသယသည် ကိန်းအောင်းပါသလော၊ သုခဝေဒနာ၌ ပဋိဃာ နုသယသည် ကိန်းအောင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာ၌ ရာဂါနုသယသည် ကိန်းအောင်းသည် မဟုတ်ပါလော၊ ဒုက္ခဝေဒနာ၌ ပဋိဃာနုသယသည် ကိန်းအောင်းသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သုခဝေဒနာ၌ ရာဂါနုသယသည် ကိန်းအောင်းခဲ့ပါမူ ဒုက္ခဝေဒနာ၌ ပဋိဃာနုသယသည် ကိန်းအောင်းခဲ့ပါမူ “သာယာဖွယ် မဟုတ်သည်၌ တပ်မက်မှုသည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “သာယာဖွယ် မဟုတ်သည်၌ တပ်မက်မှုသည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ထိုသူသည် ဤသို့ ချစ်ခြင်း မုန်းခြင်းသို့ ရောက်လတ်သော် သုခကိုလည်းကောင်း၊ ဒုက္ခကိုလည်းကောင်း၊ အဒုက္ခမသုခကိုလည်းကောင်း အလုံးစုံသော ဝေဒနာကို ခံစား၏။ ထိုသူသည် ထိုဝေဒနာကို အလွန်နှစ်သက်၏၊ အလွန်ပြောဆို၏၊ သိမ်းပိုက်၍ တည်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ် သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၂</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် သာယာဖွယ် မဟုတ်သည်၌ တပ်မက်မှုသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">အသာတရာဂကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘ယံကိဉ္စိ ဝေဒနံ ဝေဒေတိ သုခံ ဝါ ဒုက္ခံ ဝါ အဒုက္ခမသုခံ ဝါ သော တံ ဝေဒနံ အဘိနန္ဒတိ အဘိဝဒတိ’ ဟူသောသုတ်၌ ဒိဋ္ဌိဟူသော သာယာကြောင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဟောအပ်သော အဘိနန္ဒတိဟူသော စကားကို မှီ၍ ဒုက္ခဝေဒနာ၌လည်း ရာဂဿာဒ၏ အစွမ်းအားဖြင့် အလွန်နှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် မသာယာဖွယ်၌ တပ်မက်မှု (အသာတရာဂ) သည် ရှိ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအသာတရာဂကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပရဝါဒီ၏ သုတ်သည် ဝေဒနာအပေါင်းမှ အသီးအခြားထုတ်၍ ဒုက္ခဝေဒနာကိုသာ အာရုံပြု၍ ရာဂဖြစ်ခြင်း မရှိနိုင်ပါ၊ ဒုက္ခဝေဒနာ အနှိပ်အစက်ခံရသူသည် ထိုဒုက္ခဝေဒနာ၏ ဆန့်ကျင်ဘက် ကာမသုခကို တောင့်တသော်လည်း ဒုက္ခဝေဒနာကို နှစ်သက်သည် မည်၏၊ ဤသို့လျှင် ဒုက္ခဝေဒနာ၌ နှစ်သက်ခြင်း ဖြစ်၏ဟု ဆိုလိုသော သုတ်ဖြစ်၍ သာဓက မထိုက်ပါ။</p> <h3 style="text-align:center;">(၁၃၄) ၉-ဓမ္မတဏှာ အဗျာကတာတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မာရုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ဓမ္မတဏှာ'သည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် ဝိပါက်အဗျာကတလော၊ ကိရိယာအဗျာကတလော၊ ရုပ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ စက္ခာယတနလော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပတဏှာသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒတဏှာသည်။ပ။ ဂန္ဓတဏှာသည်။ပ။ ရသတဏှာသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပတဏှာသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒတဏှာသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို အကုသိုလ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'ကို အကုသိုလ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ “ဓမ္မတဏှာသည် အဗျာကတတည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လိုချင်မှု ‘လောဘ'ကို အကုသိုလ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည်ဖြစ်၍ ဓမ္မ တဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ကို အကုသိုလ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ဓမ္မတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ဓမ္မတဏှာသည် အဗျာကတတရား”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်ပါလျက် အဗျာကတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်ပါလျက် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်ပါလျက် အဗျာကတတရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒတဏှာသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်၍ အကုသိုလ်လော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်၍ အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်၍ အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒတဏှာသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်၍ အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်၍ အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၇၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အကြင်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် တစ်ဖန်ဘဝသစ်ကို ဖြစ်စေတတ်၏၊ နှစ်သက် တပ်စွမ်းမှု ဖြစ်၍ ဖြစ်၏၊ ထိုထိုအာရုံ, ဘုံဘဝတို့ ၌ အလွန်နှစ်သက်တတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ထိုတက်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် အဘယ်နည်း၊ ကာမဂုဏ်အာရုံ၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’၊ ရူပအရူပဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’၊ ဘဝကင်းခြင်း, ပြတ်ခြင်း၌ တပ်မက်မှု ‘ဝိဘဝတဏှာ’ တည်း”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ဓမ္မတဏှာသည် အဗျာကတ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဓမ္မတဏှာသည် အဗျာကတ”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဓမ္မတဏှာဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ထိုတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဓမ္မတဏှာ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ဓမ္မတဏှာသည် အဗျာကတတည်း”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဓမ္မတဏှာ အဗျာကတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရူပတဏှာ။ပ။ ဓမ္မတဏှာ ဤခြောက်ပါးတို့တွင် နောက်ဆုံးဖြစ်သော တဏှာကို ဓမ္မတဏှာဟု ဆိုသောကြောင့် ထိုဓမ္မတဏှာသည် အဗျာကတတည်းဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သာ ဓမ္မတဏှာဟူသော ပုဒ်သည် တဏှာ၏ ဓမ္မာရုံကို အာရုံပြု၍ ဖြစ်ခြင်းကိုသာပြ၏၊ အဗျာကတ အဖြစ်ကို ပြသည် မဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၃၅) ၁၀-ဓမ္မတဏှာ န ဒုက္ခသမုဒယောတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း မဟုတ်သော တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း မဟုတ်သော တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း မဟုတ်သော တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒတဏှာသည်။ပ။ ဂန္ဓတဏှာသည်။ပ။ ရသတဏှာသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း မဟုတ်သော တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒတဏှာသည်။ပ။ ဂန္ဓတဏှာသည်။ပ။ ရသတဏှာသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း မဟုတ်သော တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်ပါမူ “ဓမ္မတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း တဏှာ မဟုတ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း မဟုတ်သော တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လိုချင်မှု ‘လောဘ'သည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ဓမ္မတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ လိုချင်မှု ‘လောဘ'သည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းတည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ဓမ္မတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ဓမ္မတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း မဟုတ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်ပါလျက် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း မဟုတ် သော တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်ပါလျက် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း မဟုတ်သော တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်ပါလျက် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း မဟုတ်သော တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒတဏှာသည်။ပ။ ဂန္ဓတဏှာသည်။ပ။ ရသတဏှာသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်ပါလျက် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း မဟုတ်သော တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်၍ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်၍ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒတဏှာသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်၍ ဆင်းရဲဖြစ် ကြောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် လိုချင်မှု ‘လောဘ’ ဖြစ်၍ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း မဟုတ်သော တဏှာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်တပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် တစ်ဖန်ဘဝသစ်ကို ဖြစ်စေတတ်၏၊ နှစ်သက် တပ်စွမ်းမှု ဖြစ်၍ ဖြစ်၏၊ ထိုထိုအာရုံ, ဘုံဘဝတို့၌ အလွန်နှစ်သက်တတ်၏။ ထိုတပ်မက်မှု ‘တဏှာ’ဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ကာမဂုဏ် အာရုံတို့၌ တပ်မက်မှု ‘ကာမတဏှာ’၊ ရူပအရူပဘဝ၌ တပ်မက်မှု ‘ဘဝတဏှာ’၊ ဘဝကင်းခြင်း ပြတ်ခြင်း၌ တပ်မက်မှု ‘ဝိဘဝတဏှာ'တို့တည်း”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ဓမ္မတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း တဏှာ မဟုတ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဓမ္မတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း တဏှာ မဟုတ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဓမ္မတဏှာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ထိုတပ်မက်မှု ‘တဏှာ'သည် ဓမ္မတဏှာ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ဓမ္မတဏှာသည် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း တဏှာ မဟုတ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ဓမ္မတဏှာ န ဒုက္ခသမုဒယောတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">တေရသမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သာဓမ္မတဏှာဟု ဆိုသောကြောင့် ဓမ္မတဏှာသည် ဒုက္ခဖြစ်ကြောင်း သမုဒယ မဟုတ်ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၄-စုဒ္ဒသမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၁၃၆) ၁-ကုသလာကုသလပဋိသန္ဒဟနကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'နှင့် ဆက်စပ် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်စပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်မှုသည်။ပ။ တောင့်တမှုသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်မှု။ပ။ တောင့်တမှုသည်ပင် ကုသိုလ်၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါလည်း (ဖြစ်ပါသလော)။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း'မူလ'သည် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း'မူလ'နှင့် ဆက်စပ်သည် ဖြစ်၍ အကုသိုလ်၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်မှု။ပ။ တောင့်တမှုသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်မှု။ပ။ ထိုတောင့်တမှုသည်ပင် ကုသိုလ်၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါလည်း (ဖြစ်၏)ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်သည် မဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ပါသလော။ပ။ မတောင့်တသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ တောင့်တသူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကုသိုလ်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ။ပ။ တောင့်တသူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း'မူလ'သည် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'နှင့် ဆက်စပ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ’ နှင့် ဆက်စပ် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်စပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် မသင့်မတင့် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်သည် မသင့်မတင့် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်သည် သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကုသိုလ်သည် သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ’ နှင့် ဆက်စပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'နှင့် ဆက်စပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်စပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမသညာ၏ အခြားမဲ့၌ နေက္ခမ္မသညာသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ဗျာပါဒသညာ၏ အခြားမဲ့၌ အဗျာပါဒသညာသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ဝိဟိံ သာသညာ၏ အခြားမဲ့၌ အဝိဟိံသာသညာသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ဗျာပါဒ၏ အခြားမဲ့၌ မေတ္တာသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ဝိဟိံ သာ၏ အခြားမဲ့၌ ကရုဏာသည် ဖြစ်ပါသလော၊ အရတိ၏ အခြားမဲ့၌ မုဒိတာသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ပဋိဃ၏ အခြားမဲ့ ဥပေက္ခာသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'နှင့် ဆက်စပ် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်စပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်မှု။ပ။ တောင့်တမှုသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်မှု။ပ။ တောင့်တမှုသည်ပင် အကုသိုလ်၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါလည်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'နှင့် ဆက်စပ်သည် ဖြစ်ပါလျက် ကုသိုလ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်မှု။ပ။ တောင့်တမှုသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်မှု။ပ။ တောင့်တမှုသည်ပင် အကုသိုလ်၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါလည်း ဖြစ်၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်သည် မဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ပါသလော။ပ။ မတောင့်တသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ ဆုတောင်းသူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အကုသိုလ်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ တောင့်တသူအား ဖြစ်ခဲ့မူ “ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'နှင့် ဆက်စပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း'မူလ'သည် အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'နှင့် ဆက်စပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်စပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်သည် အသင့်အတင့် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်သည် အသင့်အတင့် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်သည် မသင့်မတင့် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အကုသိုလ်သည် မသင့်မတင့် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ကုသိုလ် အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'နှင့် ဆက်စပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ’ နှင့် ဆက်စပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆက်စပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နေက္ခမ္မသညာ၏ အခြားမဲ့၌ ကာမသညာသည် ဖြစ်ပါသလော၊ အဗျာပါဒသညာ၏ အခြားမဲ့၌ ဗျာပါဒသညာသည် ဖြစ်ပါသလော၊ အဝိဟိံ သာသညာ၏ အခြားမဲ့ ဝိဟိံ သာသညာသည် ဖြစ်ပါသလော၊ မေတ္တာ၏ အခြားမဲ့၌ ဗျာပါဒသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ကရုဏာ၏ အခြားမဲ့၌ ဝိဟိံသာသည် ဖြစ်ပါသလော၊ မုဒိတာ၏ အခြားမဲ့၌ အရတိသည် ဖြစ်ပါသလော၊ ဥပေက္ခာ၏ အခြားမဲ့၌ ပဋိဃသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'နှင့်ဆက်စပ်သည် ဖြစ်၍ ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'နှင့် ဆက်စပ်၏ဟူ၏ မဆိုသင့်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်အရာဝတ္ထု၌ပင် တပ်နှစ်သက်၏၊ ထိုအရာဝတ္ထု၌ပင် တပ်နှစ်သက်ခြင်း ကင်းသည် ဖြစ်၍ အကြင်အရာဝတ္ထု၌ပင် တပ်နှစ်သက်ခြင်း ကင်း၏၊ ထိုအရာဝတ္ထု၌ပင် တပ်နှစ်သက်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အကြင်အရာဝတ္ထု၌ပင် တပ်နှစ်သက်၏၊ ထိုအရာဝတ္ထု၌ပင် တပ်နှစ်သက်ခြင်း ကင်းသည် ဖြစ်၍ အကြင်အရာဝတ္ထု၌ပင် တပ်နှစ်သက်ခြင်း ကင်း၏၊ ထိုအရာဝတ္ထု၌ပင် တပ်နှစ်သက်သည် ဖြစ်ခဲ့မူ ထို့ကြောင့် “အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'နှင့် ဆက်စပ်သည် ဖြစ်၍ ကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'သည် အကုသိုလ်အကြောင်းရင်း ‘မူလ'နှင့် ဆက်စပ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကုသလာကုသလပဋိသန္ဒဟနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သတ္တဝါသည် တစ်ခုတည်းသော အာရုံဝတ္တု၌ပင် တပ်မက်လည်း တပ်မက်၏၊ တပ်မက်ခြင်းလည်း ကင်း၏၊ ထို့ကြောင့် ကုသိုလ် အကုသိုလ်သည် အချင်းချင်း ဆက်စပ်တတ်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အာဝဇ္ဇန်းနှင့် ကင်း၍ ကုသိုလ် မဖြစ်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အကုသိုလ်၏ အခြားမဲ့၌ ကုသိုလ်ဖြစ်ခဲ့မူ အကုသိုလ်အာဝဇ္ဇန်းဖြင့်ပင် မသင့်မတင့် နှလုံးသွင်းသူအားဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၃၇) ၂-သဠာယတနုပ္ပတ္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အာယတနခြောက်ပါးသည် မရှေးမနှောင်း (တစ်ပြိုင်နက်) အမိဝမ်း၌ တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံ အင်္ဂါကြီးငယ်ရှိသည် ဖြစ်၍ မယုတ်လျော့သော ဣန္ဒြေရှိသူသည် အမိဝမ်း၌ သက်ရောက်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသောစိတ်နှင့် (အတူ) စက္ခာယတနသည် တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသောစိတ်နှင့် (အတူ) လက်တို့သည် တည်ပါကုန်သလော၊ ခြေတို့သည် တည်ပါကုန်သလော၊ ဦးခေါင်းသည် တည်ပါသလော၊ နားရွက်သည် တည်ပါသလော၊ နှာခေါင်းသည် တည်ပါသလော၊ ခံတွင်း (ပါးစပ်) သည် တည်ပါသလော၊ သွားတို့သည် တည်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသောစိတ်နှင့် (အတူ) သောတာယတနသည်။ပ။ ဃာနာယတနသည်။ပ။ ဇိဝှါယတနသည် တည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေသောစိတ်နှင့် (အတူ) လက်တို့သည် တည်ပါကုန်သလော၊ ခြေတို့သည် တည်ပါကုန်သလော၊ ဦးခေါင်းသည် တည်ပါသလော၊ နားရွက်သည် တည်ပါသလော၊ နှာခေါင်းသည် တည်ပါသလော၊ ခံတွင်း (ပါးစပ်) သည် တည်ပါသလော၊ သွားတို့သည် တည်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အမိဝမ်း၌ ကိန်းသော သတ္တဝါအား စက္ခာယတနသည် နောက်မှ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အမိဝမ်း၌ မျက်စိကို ရဖို့ရန် ကံကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အမိဝမ်း၌ ကိန်းသော သတ္တဝါအား သောတာယတနသည်။ပ။ ဃာနာယတနသည်။ပ။ ဇိဝှါယတနသည် နောက်မှ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အမိဝမ်း၌ လျှာကို ရဖို့ရန် ကံကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိဝမ်း၌ ကိန်းသော သတ္တဝါအား ဆံပင်တို့သည် အမွေးတို့သည် ခြေသည်း လက်သည်းတို့သည် သွားတို့သည် အရိုးတို့သည် နောက်မှ ဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိဝမ်း၌ အရိုးကို ရဖို့ရန် ကံကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အမိဝမ်း၌ ကိန်းသော သတ္တဝါအား ဆံပင်တို့သည် အမွေးတို့သည် ခြေသည်း လက်သည်းတို့သည် သွားတို့သည် အရိုးတို့သည် နောက်မှ ဖြစ်ကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ကလလရေကြည် ရှေးဦးစွာ ဖြစ်၏၊ ကလလရေကြည်မှ နောက်၌ အမြှုပ်သည် ဖြစ်၏၊ အမြှုပ်မှ နောက်၌ သားတစ်သည် ဖြစ်၏၊ သားတစ်မှ နောက်၌ အတုံးအခဲသည် ဖြစ်၏။ အတုံးအခဲဖြစ်သည်မှ နောက်၌ ခက်မငါးဖြာတို့သည်လည်းကောင်း၊ ဆံပင် အမွေး ခြေသည်း လက်သည်းတို့သည်လည်းကောင်း ဖြစ်ကုန်၏။ ထိုသတ္တဝါ၏ အမိသည် အကြင်ထမင်းကိုလည်းကောင်း၊ အဖျော်ရေကို လည်းကောင်း၊ စားစရာ ဘောဇဉ်ကို လည်းကောင်း စား၏။ ထိုအမိဝမ်း၌ အမိဝမ်း သို့ ရောက်သော ထိုသတ္တဝါသည် ထိုအမိ စားသောက်သော အစာဖြင့် မျှတ၏”ဟူသော မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အမိဝမ်း၌ ကိန်းသောသတ္တဝါအား ဆံပင် အမွေး ခြေသည်း လက်သည်း သွားအရိုးတို့သည် နောက်မှ ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">သဠာယတနုပ္ပတ္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေနေသူတို့အား ပဋိသန္ဓေစိတ်နှင့် အတူတကွ အာယတနခြောက်ပါး ဖြစ်သည်၊ ဂဗ္ဘသေယျက ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား အဇ္ဈတ္တိကာယတနတို့တွင် မနာယတန, ကာယာယတနနှစ်ပါး စသည်တို့သည်သာ ပဋိသန္ဓေစိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ကြသည်၊ စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါယတန ဤလေးပါးတို့ကား တစ်ဆယ့်တစ်သတ္တာဟ (ခုနှစ်ဆယ့်ခုနှစ်ရက်မြောက်) ၌ ဖြစ်ပေါ်ကြကုန်၏၊ ထိုစက္ခုစသော အာယတနလေးပါးတို့သည် ပဋိသန္ဓေကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကြောင့်လည်းကောင်း၊ အခြားသော ကံကြောင့်လည်းကောင်း ဖြစ်ကြကုန်၏။ ဤကား သကသမယ၌ အယူဝါဒတည်း။ ပရသမယ၌ကား တစ်ခုသော ကံကြောင့် ဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် အခက်အလက်နှင့် ပြည့်စုံသော သစ်ပင် စသည်တို့၏ အညွန့်ကဲ့သို့ မျိုးစေ့မျှဖြစ်သော သဠာယတနသည် အမိဝမ်းတိုက်ဝယ် ပဋိသန္ဓေခဏ၌ပင် ဖြစ်၏ဟု အယူ ရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤသဠာယတနကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သဠာယတနရှိခဲ့ပါမူ ဤသို့သဘောရှိသည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၃၈) ၃-အနန္တရပစ္စယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ သောတဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်ခြင်း။ပ။ တောင့်တခြင်းသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ပ။ တောင့်တခြင်းသည်ပင် (သောတဝိညာဏ်) ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါလည်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ သောတဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၍ “စက္ခုဝိညာဏ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်ခြင်း။ပ။ တောင့်တခြင်းသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်ခြင်း။ပ။ တောင့်တခြင်းသည်ပင် သောတဝိညာဏ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါလည်း ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတဝိညာဏ်သည် မဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ပါသလော။ပ။ မတောင့်တသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတဝိညာဏ်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါသလော။ပ။ တောင့်တ သူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သောတဝိညာဏ်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ။ပ။ တောင့်တသူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “စက္ခုဝိညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ သောတဝိညာဏ် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ သောတဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် အဆင်းနိမိတ်ကို နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတဝိညာဏ်သည် အဆင်းနိမိတ်ကို နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ရူပါရုံသာ ရှိ၍ အခြားအာရုံကား မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတဝိညာဏ်သည် ရူပါရုံသာ ရှိ၍ အခြားအာရုံကား မရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိကိုလည်းကောင်း၊ အဆင်းတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိကိုလည်းကောင်း၊ အဆင်းတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ သောတဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိကိုလည်းကောင်း၊ အဆင်းတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ သောတဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မျက်စိကိုလည်းကောင်း၊ အဆင်းတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ သောတဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မျက်စိကိုလည်းကောင်း၊ အဆင်းတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခုဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ “မျက်စိကိုလည်းကောင်း၊ အဆင်းတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ စက္ခု ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိခဲ့ပါမူ “မျက်စိကိုလည်းကောင်း၊ အဆင်းတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ သောတဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုစက္ခုဝိညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ သောတဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်သည်ပင် ထိုသောတဝိညာဏ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောတဝိညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ ဃာနဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။ပ။ ဃာန ဝိညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။ပ။ ဇိဝှါဝိညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ ကာယဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇိဝှါဝိညာဏ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်မှု။ပ။ တောင့်တမှုသည် ရှိ၏၊ ထိုဆင်ခြင်ခြင်း။ပ။ တောင့်တခြင်းသည်ပင် ကာယဝိညာဏ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါလည်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇိဝှါညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ ကာယဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၍ ဇိဝှါညာဏ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်ခြင်း။ပ။ တောင့်တခြင်းသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်ခြင်း။ပ။ တောင့်တခြင်းသည်ပင် ကာယ ဝိညာဏ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါလည်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇိဝှါဝိညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ ကာယဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၍ “ဇိဝှါဝိညာဏ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်ခြင်း။ပ။ တောင့်တခြင်းသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်ခြင်း။ပ။ တောင့်တခြင်းသည် ကာယ ဝိညာဏ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းငှါလည်း ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယဝိညာဏ်သည် မဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ပါသလော။ပ။ မတောင့်တသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယဝိညာဏ်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ တောင့်တသူအား ဖြစ်သည်မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာယဝိညာဏ်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ခဲ့မူ။ပ။ တောင့်တသူအား ဖြစ်ခဲ့မူ။ပ။ “ဇိဝှါဝိညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ ကာယဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဇိဝှါဝိညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ ကာယဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ရသာရုံနိမိတ်ကို နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယဝိညာဏ်သည် ရသာရုံနိမိတ်ကို နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ရသာရုံသာ ရှိသည်ဖြစ်၍ အခြားအာရုံ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယဝိညာဏ်သည် ရသာရုံသာ ရှိသည်ဖြစ်၍ အခြားအာရုံ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လျှာကိုလည်းကောင်း၊ ရသာရုံတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လျှာကိုလည်းကောင်း၊ အရသာတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ ကာယဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လျှာကိုလည်းကောင်း၊ အရသာတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ ကာယဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “လျှာကိုလည်းကောင်း၊ အရသာတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ ကာယဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “လျှာကိုလည်းကောင်း၊ အရသာတို့ကို လည်းကောင်း စွဲ၍ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ “လျှာကိုလည်းကောင်း၊ အရသာတို့ကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ ဇိဝှါ ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိခဲ့မူ “လျှာကိုလည်းကောင်း၊ အရသာကိုလည်းကောင်း စွဲ၍ ကာယဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဇိဝှါဝိညာဏ်၏ အခြားမဲ့၌ ထိုကာယဝိညာဏ်သည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဇိဝှါဝိညာဏ်သည်ပင် ကာယဝိညာဏ် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဝိညာဏ်ငါးပါးတို့သည် အချင်းချင်း၏ အခြားမဲ့၌ ဖြစ်ကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့် ပါသလော။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အချို့သော (အကြင်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် က၏၊ သီချင်းဆို၏၊ တီးမှုတ်၏၊ အဆင်းကိုလည်း ကြည့်ရှု၏၊ အသံကိုလည်း နားထောင်၏၊ အနံ့ကိုလည်း နမ်းရှူ၏၊ အရသာကိုလည်း လျက်၏၊ အတွေ့ အထိကိုလည်း တွေ့ထိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အချို့သော (အကြင်) ပုဂ္ဂိုလ်သည် က၏၊ သီချင်းဆို၏၊ တီးမှုတ်၏၊ အဆင်းကိုလည်း ကြည့်ရှု၏၊ အသံကိုလည်း နားထောင်၏၊ အနံ့ကိုလည်း နမ်းရှူ၏၊ အရသာကိုလည်း လျက်၏၊ အတွေ့ အထိကိုလည်း တွေ့ထိ၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “(ဝိညာဏ်) ငါးပါးတို့သည် အချင်း ချင်း၏ အခြားမဲ့၌ ဖြစ်ကုန်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">အနန္တရပစ္စယကထာပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကခြင်း သီဆိုခြင်း စသည်တို့၌ အဆင်းကို မြင်ခြင်း အသံကို ကြားခြင်းစသည်၏ လျင်သောအပြန်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကို မြင်၍ ဤဝိညာဏ်တို့သည် အချင်းချင်း တစ်ပါးသည် တစ်ပါး၏ အခြားမဲ့၌ ဖြစ်ကုန်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ဤအနန္တရပစ္စယကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သောတဝိညာဏ်သည် ရူပါရုံ၏ အခြားမဲ့၌ ဖြစ်ပါမူ ဝိပါက်မနောဓာတ်ကဲ့သို့ ရူပါရုံလျှင် အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သုတ်ပါဠိ၏ မရှိသောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြုပြီးမှ အခြားမဲ့၌ ဖြစ်ခြင်းကို မှတ်သား၍ မိမိအယူ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သုတ်ပါဠိ၏ မရှိသောကြောင့် ပဋိက္ခေပပြုပြီးမှ အခြားမဲ့၌ ဖြစ်ခြင်းကို မှတ်သား၍ မိမိအယူ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပရဝါဒီဆရာ၏ ဤစကားသည် အာရုံတို့၏ ပေါင်းဆုံရာ၌ လျင်သော အပြန်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် တစ်စုံတစ်ခုသော ဝီထိ၏ အကြား၌ ရောပြွမ်းသည်၏ အဖြစ်ကို ပြသည်၊ အနန္တရပစ္စည်းအဖြစ်ကို ပြသည် မဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၃၉) ၄-အရိယရူပကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရိယာတို့၏ ရုပ်သည် မဟာဘုတ်တို့ကို စွဲ၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိယာတို့၏ ရုပ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဟာဘုတ်တို့သည် ကုသိုလ်တို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဟာဘုတ်တို့သည် အဗျာကတတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိယာတို့၏ ရုပ်သည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိယာတို့၏ ရုပ်သည် မဟာဘုတ်တို့ကို စွဲ၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိယာတို့၏ ရုပ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်ပါသလော၊ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံမဟုတ်ပါသလော၊ ဂန္ထတို့၏ အာရုံမဟုတ်ပါသလော၊ ဩဃတို့၏ အာရုံမဟုတ်ပါသလော၊ ယောဂတို့၏ အာရုံမဟုတ်ပါသလော၊ နီဝရဏတို့၏ အာရုံမဟုတ်ပါသလော၊ ပရာမာသတို့၏ အာရုံမဟုတ်ပါသလော၊ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံ မဟုတ်ပါသလော၊ ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဟာဘုတ်တို့သည် အာသဝတို့၏ အာရုံမဟုတ်ပါကုန်သလော။ပ။ ကိလေသာတို့၏ အာရုံ မဟုတ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဟာဘုတ်တို့သည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သလော၊ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ ဖြစ်ကုန်သလော။ပ။ ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိယာတို့၏ ရုပ်သည် အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်ပါသလော၊ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံ ဖြစ်ပါသလော။ပ။ ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၆၉၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အရိယာတို့၏ ရုပ်သည် မဟာဘုတ်တို့ကို စွဲ၍ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အလုံးစုံသော ရုပ်ဟူသည် မဟာဘုတ်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကို စွဲ၍ (ဖြစ်သော) ရုပ်သည်လည်းကောင်း (ဖြစ်၏)”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အရိယာတို့၏ ရုပ်သည် မဟာဘုတ်တို့ကို စွဲ၍ (ဖြစ်၏)။</p> <p style="text-align: center;">အရိယရူပကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သမ္မာဝါစာ သမ္မာကမ္မန္တတို့သည် ရုပ်ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုရုပ်သည်လည်း “သဗ္ဗံ ရူပံ စတ္တာရိ မဟာဘူတာနိ စတုန္နဉ္စ မဟာဘူတာနံ ဥပါဒါယ ရူပံ” ဟူ၍ ဆိုခြင်းကြောင့် ဥပါဒါရုပ်တည်းဟု အယူရှိကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအရိယရူပကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤပရဝါဒီ ဆောင်ပြသော သုတ်သည် မဟာဘုတ်တို့ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းသော ရုပ်၏ ဥပါဒါရုပ်အဖြစ်ကိုသာ ပြသည်၊ သမ္မဝါစာ သမ္မာကမ္မန္တတို့၏ ဥပါဒါရုပ်အဖြစ်ကို မပြ၊ ထိုသမ္မာဝါစာ သမ္မာကမ္မန္တတို့၏ ရုပ်အဖြစ်မျှကိုပင် မပြီးစေ၊ ဥပါဒါရုပ်၏ အဖြစ်၌မူ အဘယ်မှာ ပြီးစေနိုင်အံ့နည်း၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၄၀) ၅-အညော အနုသယောတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂအနုသယသည် တခြား ကာမရာဂသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည် တခြား ကာမရာဂသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကာမရာဂသည်ပင် ထိုကာမရာဂသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကာမရာဂအနုသယသည်ပင် ထိုကာမရာဂသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိဃအနုသယသည် တခြား ပဋိဃသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဋိဃသည် တခြား ပဋိဃသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပဋိဃသည်ပင် ထိုပဋိဃသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပဋိဃအနုသယသည်ပင် ထိုပဋိဃသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာနအနုသယသည် တခြား မာနသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မာနသည် တခြား မာနသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမာနသည် ထိုမာနသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမာနအနုသယသည်ပင် ထိုမာနသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိအနုသယသည် တခြား ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် တခြား ဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဒိဋ္ဌိသည်ပင် ထိုဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဒိဋ္ဌိအနုသယသည်ပင် ထိုဒိဋ္ဌိသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိစိကိစ္ဆာအနုသယသည် တခြား ဝိစိကိစ ္ဆာသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိစိကိစ္ဆာသည် တခြား ဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိစိကိစ္ဆာသည်ပင် ထိုဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဝိစိကိစ္ဆာအနုသယသည်ပင် ထိုဝိစိကိစ္ဆာသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘဝရာဂအနုသယသည် တခြားလော၊ ဘဝရာဂသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘဝရာဂသည် တခြား ဘဝရာဂသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဘဝရာဂသည်ပင် ထိုဘဝရာဂသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဘဝရာဂအနုသယသည်ပင် ထိုဘဝရာဂသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာအနုသယသည် တခြား အဝိဇ္ဇာသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည် တခြား အဝိဇ္ဇာသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအဝိဇ္ဇာသည်ပင် ထိုအဝိဇ္ဇာသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုအဝိဇ္ဇာအနုသယသည်ပင် ထိုအဝိဇ္ဇာသောင်းကျန်းမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အနုသယသည် တခြား သောင်းကျန်းမှုသည် တခြား”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကုသိုလ်အဗျာကတစိတ် ဖြစ်လတ်သော် “အနုသယရှိသူတည်း”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ထကြွသောင်းကျန်းသူ”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အနုသယသည် တခြား သောင်းကျန်းမှုသည် တခြားတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ကုသိုလ်အဗျာကတစိတ်ဖြစ်လတ်သော် “ရာဂရှိသူတည်း”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ထကြွသောင်းကျန်းသူ”ဟူ၍ ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ရာဂသည် တခြား ရာဂသောင်းကျန်းမှုသည် တခြားတည်း။</p> <p style="text-align: center;">အညော အနုသယောတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပုထုဇဉ်သည် ကုသိုလ်အဗျာကတစိတ် ဖြစ်လတ်သော် အနုသယနှင့်တကွဖြစ်သူဟု ဆိုအပ်၏၊ ကိလေသာ ထိုးကျင့်ခံရသူဟူ၍ မဆိုထိုက်၊ ထို့ကြောင့် အနုသယသည် ပရိယုဋ္ဌာနမှ အခြားတစ်ပါးသာတည်း၊ ပရိယုဋ္ဌာနသည်လည်း အနုသယမှ အခြားတစ်ပါးသာတည်းဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပရဝါဒီဆရာက ပြသော အမေးစကားသည် ထိုအချိန်အခါ၌ အနုသယကို မပယ်အပ်သေးသည်၏အဖြစ်ကြောင့် အနုသယဟု ဆိုအပ်သည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာတို့ မဖြစ်သေးသည်၏အဖြစ်ကြောင့် ကိလေသာတို့ ထိုးကျင့် ခံရသူဟု မဆိုအပ်သည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း ပြသည်။ အနုသယပရိယုဋ္ဌာနမှ တစ်ပါး ထိုတခြားတစ်ပါး၏အဖြစ်ကို ပြသည် မဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၄၁) ၆-ပရိယုဋ္ဌာနံ စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သောင်းကျန်းမှုသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထကြွသောင်းကျန်းမှုသည် ရုပ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ စက္ခာယတနလော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ ယတနလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောင်းကျန်းမှုသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်ပါသလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မယှဉ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်၊ ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်၊ မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်။ပ။ အကုသိုလ်စိတ်သည်၊ ညစ်နွမ်းသော ကိလေသာစိတ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်၊ ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်၊ မောဟ နှင့်တကွ ဖြစ်သော စိတ်သည်။ပ။ အကုသိုလ်စိတ်သည်၊ ညစ်နွမ်းသော ကိလေသာစိတ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရာဂနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်၊ ဒေါသနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်၊ မောဟနှင့် တကွဖြစ်သော စိတ်သည်။ပ။ အကုသိုလ်စိတ်သည်၊ ညစ်နွမ်းသော ကိလေသာစိတ်သည် ရှိခဲ့မူ “ထကြွသောင်းကျန်းမှုသည် စိတ်နှင့် မယှဉ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ပရိယုဋ္ဌာနံ စိတ္တဝိပ္ပယုတ္တန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အနိစ္စအ စရှိသောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းသူအားလည်း ရာဂ စသည်တို့သည် ဖြစ်ကြကုန်၏။ မှန်၏၊ ‘အိုဘာရဒွါဇ တစ်ရံတစ်ခါ အသုဘအားဖြင့် နှလုံးသွင်းအံ့ဟု နှလုံးပြုသော်လည်း သုဘအားဖြင့်သာလျှင် နှလုံးသွင်းမိ၏’ဟု ဟောအပ်သည်သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ပရိယုဋ္ဌာနသည် စိတ္တ ဝိပ္ပယုတ္တသာတည်းဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၄၂) ၇-ပရိယာပန္နကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ ကိန်း၍ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရူပရာဂသည်) သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းလော၊ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေကြောင်းလော၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်းဖြစ်သလော၊ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းစိတ်နှင့် ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း စိတ်နှင့် မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် အတူ ဖြစ်ပါသလော၊ တကွဖြစ်ပါသလော၊ ရောနှောပါသလော၊ ယှဉ်ပါသလော၊ တူသောဖြစ်ခြင်း ရှိပါသလော၊ တူသောချုပ်ခြင်း ရှိပါသလော၊ တူသော တည်ရာ ရှိပါသလော၊ တူသောအာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရူပရာဂသည်) သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းမဟုတ်သည်၊ ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း မဟုတ်သည်၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်းမဟုတ်သည် ဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေ ကြောင်းမဟုတ်သော စိတ်နှင့် ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်းမဟုတ်သော စိတ်နှင့် မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်းမဟုတ်သော စိတ်နှင့် အတူဖြစ်သည်၊ တကွဖြစ်သည်၊ ရောနှောသည်၊ ယှဉ်သည်၊ တူသောဖြစ်ခြင်းရှိသည်၊ တူသောချုပ်ခြင်း ရှိသည်၊ တူသောတည်ရာရှိသည်၊ တူသောအာရုံရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရူပရာဂသည် သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း မဟုတ်ခဲ့မူ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေကြောင်း မဟုတ်ခဲ့မူ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်း မဟုတ်ခဲ့မူ။ပ။ တူသော အာရုံရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ ကိန်း၍ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟု မဆိုသင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်သည် ရူပဓာတ်၌ ကိန်း၍ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒရာဂသည် သဒ္ဒဓာတ်၌ ကိန်း၍ သဒ္ဒဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ ကိန်း၍ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဂန္ဓရာဂသည်။ပ။ ရသရာဂသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရာဂသည် ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၌ ကိန်း၍ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒရာဂသည် သဒ္ဒဓာတ်၌ ကိန်းသည် ဖြစ်လျက် “သဒ္ဒဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဓာတ်သည် ရူပဓာတ်၌ ကိန်းသည် ဖြစ်လျက် “ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဂန္ဓရာဂသည်။ပ။ ရသရာဂသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရာဂသည် ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၌ ကိန်းသည် ဖြစ်လျက် “ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ ကိန်းသည် ဖြစ်လျက် “ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ ကိန်းသည် ဖြစ်လျက် အရူပဓာတ်၌ အကျုံး ဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အရူပရာဂသည်) သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းလော၊ ပဋိသန္ဓေကို ရှာဖွေကြောင်းလော၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ပင် ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းလော၊ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းစိတ်နှင့် ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်းစိတ်နှင့် မျက်မှောက်ဘဝ၌ပင် ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်သောစိတ်နှင့်အတူ ဖြစ်ပါသလော၊ တကွဖြစ်ပါသလော၊ ရောနှောပါသလော၊ ယှဉ်ပါသလော၊ တူသောဖြစ်ခြင်း ရှိပါသလော၊ တူသောချုပ်ခြင်း ရှိပါသလော၊ တူသောတည်ရာ ရှိပါသလော၊ တူသောအာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အရူပရာဂသည်) သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း မဟုတ်သည်၊ ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီး ကြောင်း မဟုတ်သည်၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်း မဟုတ်သည်ဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း မဟုတ်သော စိတ်နှင့်။ပ။ တူသောအာရုံရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရူပရာဂသည် သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း မဟုတ်သည် ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း မဟုတ်သည်။ပ။ တူသောအာရုံရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ ကိန်း၍ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ ကိန်း၍ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒရာဂသည် သဒ္ဒဓာတ်၌ ကိန်း၍ သဒ္ဒဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ ကိန်း၍ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဂန္ဓရာဂသည်။ပ။ ရသရာဂသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရာဂသည် ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၌ ကိန်း၍ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒရာဂသည် သဒ္ဒဓာတ်၌ ကိန်းသည် ဖြစ်လျက် “သဒ္ဒဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ ကိန်းသည် ဖြစ်လျက် “အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဂန္ဓရာဂသည်။ပ။ ရသရာဂသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရာဂသည် ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၌ ကိန်းသည် ဖြစ်လျက် “ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ ကိန်းသည် ဖြစ်လျက် “အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ ကိန်း၍ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့် ပါသလော၊ “အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ ကိန်း၍ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည် ကာမဓာတ်၌ ကိန်း၍ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ကာမရာဂသည် ကာမဓာတ်၌ ကိန်း၍ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ ကိန်း၍ ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ ကိန်း၍ အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပရိယာပန္နကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကာမရာဂသည် ကာမဓာတ်၌ ကိန်း၍ ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏ဟူ၍လည်း ဆိုအပ်၏၊ ထို့ကြောင့် ရူပရာဂ အရူပရာဂတို့သည် ရူပဓာတ် အရူပဓာတ်တို့၌ ကိန်းကုန်၏၊ ရူပဓာတ် အရူပဓာတ်တို့၌ အကျုံးဝင်ကြသည် မည်ကုန်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကနှင့် သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤပရိယာပန္နကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၄၃) ၈-အဗျာကတ ကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် ဝိပါက်အဗျာကတလော၊ ကိရိယာအဗျာကတလော၊ ရုပ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ စက္ခာယတနလော။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတနလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိနှင့် ယှဉ်သော ဖဿသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိနှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ စေတနာသည်။ပ။ စိတ်သည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိနှင့် ယှဉ်သော ဖဿသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိနှင့် ယှဉ်သော ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ စေတနာသည်။ပ။ စိတ်သည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် အကျိုး'ဖလ'မရှိပါသလော၊ အကျိုး'ဝိပါက်'မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် အကျိုး'ဖလ'ရှိသည်၊ အကျိုး'ဝိပါက်'ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဒိဋ္ဌိသည် အကျိုး'ဖလ'ရှိသည်၊ အကျိုး ‘ဝိပါက်'ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အပြစ်တို့သည် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိလျှင် အကြီးဆုံးဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ် ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အပြစ်တို့သည် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိလျှင် အကြီးဆုံးဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်ခဲ့မူ “ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတတည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝစ္ဆ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိသည် အကုသိုလ်တည်း၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် ကုသိုလ်တည်းဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတတည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ပုဏ္ဏ ငါဘုရားသည် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိရှိသူအား ငရဲကိုဖြစ်စေ၊ တိရစ္ဆာန်မျိုးကိုဖြစ်စေ လားရာ ဂတိနှစ်မျိုးတို့တွင် ဂတိတစ်မျိုးမျိုးကို ငါ ဆို၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတတည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတတည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝစ္ဆ “လောကသည် မြဲ၏”ဟူသော ဤစကားကို မဆိုအပ်၊ ဝစ္ဆ “လောကသည် မမြဲ”ဟူသော ဤစကားကို မဆိုအပ်၊ ဝစ္ဆ “လောကသည် အဆုံးရှိ၏”ဟူသော ဤစကားကို မဆိုအပ်၊ ဝစ္ဆ “လောကသည် အဆုံးမရှိ”။ပ။ ဝစ္ဆ “ထိုအသက်သည်ပင် ထိုကိုယ်တည်း”။ပ။ ဝစ္ဆ “အသက်သည် တခြား ကိုယ်သည် တခြား”။ပ။ ဝစ္ဆ “သတ္တဝါသည် သေသည်မှ နောက်၌ ဖြစ်၏”။ပ။ ဝစ္ဆ “သတ္တဝါသည် သေသည်မှ နောက်၌ မဖြစ်”။ပ။ ဝစ္ဆ “သတ္တဝါသည် သေသည်မှ နောက်၌ ဖြစ်လည်း ဖြစ်၏၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ်”။ပ။ ဝစ္ဆ “သတ္တဝါသည် သေသည်မှ နောက်၌ ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်၊ မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်”ဟူသော ဤစကားကို မဆိုအပ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိရှိသော ယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်၏ ဒိဋ္ဌိအားလျော်စွာ ယူအပ်သော ဆောက်တည်အပ်သော အကြင်ကာယကံသည်လည်းကောင်း၊ အကြင်ဝစီကံသည်လည်းကောင်း၊ အကြင် စေတနာသည်လည်းကောင်း၊ အကြင်တောင့်တမှုသည်လည်းကောင်း၊ အကြင်စိတ်ညွတ်မှုသည်လည်းကောင်း၊ အကြင်ပြုပြင်မှု ‘သင်္ခါရ'တို့သည်လည်းကောင်း ရှိကုန်၏။ အလုံးစုံသော ထိုတရားတို့သည် အလိုမရှိခြင်းငှါ မနှစ်သက်ခြင်းငှါ မမြတ်နိုးခြင်းငှါ အကျိုးစီးပွါး မရှိခြင်းငှါ ဆင်းရဲခြင်းငှါ ဖြစ်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာလျှင် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ဒိဋ္ဌိသည် အဗျာကတ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">အဗျာကတကထာပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဝိပါက်, ကိရိယာ နာမက္ခန္ဓာ ရုပ် နိဗ္ဗာန်ဟု ဆိုအပ်သော အဗျာကတလေးပါးတို့ကို အကျိုးကို မဖြစ်စေတတ်သောကြောင့် အဗျာကတဟု ဟောတော်မူအပ်၏၊ ဒိဋ္ဌိစေတသိက်ကိုမူ ‘သဿတော လောကောတိ ခေါ ဝစ္ဆ အဗျာကတ မေတံ’ ဟူ၍ သဿတ စသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် မဖြေဆိုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် အဗျာကတဟု ဟောတော်မူ၏၊ ဤသို့ ဝေဖန်မှုကို မယူမူ၍ ရှေးအဗျာကတလေးပါးကဲ့သို့ ဒိဋ္ဌိစေတသိက်သည်လည်း အဗျာကတမည်၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကနှင့် ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအဗျာကတကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၄၄) ၉-အပရိယာပန္နကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌိသည် ဝဋ်၌ အကျုံးမဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဝင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ဒိဋ္ဌိသည်) မဂ်လော၊ ဖိုလ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ သောတာပတ္တိမဂ်လော၊ သောတာ ပတ္တိဖိုလ်လော၊ သကဒါဂါမိမဂ်လော၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်လော၊ အနာဂါမိမဂ်လော၊ အနာဂါမိဖိုလ်လော၊ အရဟတ္တမဂ်လော၊ အရဟတ္တဖိုလ်လော၊ သတိပဌာန်လော၊ သမ္မပ္ပဓာန် ဣဒ္ဓိပါဒ် ဣန္ဒြေ ဗိုလ် ဗောဇ္ဈင်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဒိဋ္ဌိသည် ဝဋ်၌ အကျုံးမဝင်”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် “ကာမဂုဏ်တို့၌ တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ’ ကင်းသူတည်း”ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဆိုသင့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ဒိဋ္ဌိကင်းသူတည်း”ဟု ဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ဒိဋ္ဌိသည် ဝဋ်၌ အကျုံးမဝင်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">အပရိယာပန္နကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">စုဒ္ဒသမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပုထုဇဉ်ဈာနလာဘီပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမတို့၌ တပ်မက်ခြင်းကင်းသူဟူ၍ ဆိုအပ်၏၊ ဒိဋ္ဌိကင်းသူဟူ၍ကား မဆိုအပ်။ ထို့ကြောင့် ဒိဋ္ဌိသည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သော တရားဟူ၍ မဆိုအပ်ဟု အယူရှိသူ ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအပရိယာပန္နကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၅-ပန္နရသမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၁၄၅) ၁-ပစ္စယတာကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စယသတ္တိကို ပိုင်းခြားသတ်မှတ်အပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပိုင်းခြားသတ်မှတ်အပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝီမံသသည် အကြောင်း'ဟိတ်'ဖြစ်၍ ထိုအကြောင်း'ဟိတ်'သည်လည်း အဓိပတိဖြစ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝီမံသသည် အကြောင်း'ဟိတ်'ဖြစ်၍ ထိုအကြောင်း'ဟိတ်'သည်လည်း အဓိပတိဖြစ်ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ဟေတုပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ အဓိပတိပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူး ပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆန္ဒာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဆန္ဒာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အဓိပတိပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ သဟဇာတပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝီရိယာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝီရိယာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်ခဲ့ ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အဓိပတိပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ သဟဇာတပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူး ပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝီရိယာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်၍ ထိုအကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ'သည်လည်း ဣန္ဒြေဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝီရိယာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်၍ ထိုအကြီးအမှူး'အဓိပတိ'သည်လည်း ဣန္ဒြေဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အဓိပတိပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ ဣန္ဒြိယပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝီရိယာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်၍ ထိုအကြီး အမှူးသည်လည်း မဂ္ဂင် (ဖြစ်သည်) မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝီရိယာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်၍ ထိုအကြီးအမှူး'အဓိပတိ'သည်လည်း မဂ္ဂင်ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အဓိပတိပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ မဂ္ဂပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စိတ္တာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စိတ္တာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အဓိပတိပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ သဟဇာတပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ္တာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး ဖြစ်၍ ထိုအကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ'သည်လည်း အကြောင်းအထောက်အပံ့ ‘အာဟာရ’ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စိတ္တာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်၍ ထိုအကြီးအမှူး'အဓိပတိ'သည်လည်း အကြောင်းအထောက်အပံ့ ‘အာဟာရ’ ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အဓိပတိပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ အာဟာရပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ္တာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်၍ ထိုအကြီး အမှူး ‘အဓိပတိ'သည်လည်း ဣန္ဒြေဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စိတ္တာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်၍ ထိုအကြီးအမှူး'အဓိပတိ'သည်လည်း ဣန္ဒြေဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အဓိပတိပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ ဣန္ဒြိယပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝီမံသာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝီမံသာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်ခဲ့မှု ထိုအကြောင်းကြောင့် “အဓိပတိပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူပြု၍ သဟဇာတပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝီမံသာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး"အဓိပတိ’ ဖြစ်၍ ထိုအကြီးအမှူး ‘အဓိပတိ'သည်လည်း ဣန္ဒြေဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝီမံသာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်၍ ထိုအကြီးအမှူး'အဓိပတိ'သည်လည်း ဣန္ဒြေဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အဓိပတိပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ ဣန္ဒြိယပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝီမံသာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်၍ ထိုအကြီး အမှူး ‘အဓိပတိ'သည်လည်း မဂ္ဂင်ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝီမံသာဓိပတိသည် သဟဇာတ်တရားတို့၏ အကြီးအမှူး'အဓိပတိ’ ဖြစ်၍ ထိုအကြီးအမှူး'အဓိပတိ'သည်လည်း မဂ္ဂင်ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အဓိပတိပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ မဂ္ဂပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဆင်ခြင်မှု ‘ပစ္စဝေက္ခဏာ'သည် အရိယာတရားကို အလေးအမြတ်ပြုသည် ဖြစ်၍ ထိုအရိယာတရားသည်လည်း အာရုံဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဆင်ခြင်မှု ‘ပစ္စဝေက္ခဏာ'သည် အရိယာတရားကို အလေးအမြတ်ပြုသည် ဖြစ်၍ ထိုအရိယာတရားသည်လည်း အာရုံဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အဓိပတိပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ အာရမ္မဏပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရှေးရှေး၌ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရားတို့သည် နောက်နောက်၌ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရားတို့အား အနန္တရပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ ထိုကျေးဇူးပြုသော ကုသိုလ်သည်လည်း အာသေဝနဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရှေးရှေး၌ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရားတို့သည် နောက်နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရားတို့အား အနန္တရပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ ထိုကျေးဇူးပြုသော ကုသိုလ်သည် လည်း အာသေဝနဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အနန္တရပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ အာသေဝနပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေးရှေး၌ဖြစ်ကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့သည် နောက်နောက်၌ဖြစ်ကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့အား အနန္တရပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ ထိုကျေးဇူးပြုသော အကုသိုလ်သည်လည်း အာသေဝန မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရှေးရှေး၌ဖြစ်ကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့သည် နောက်နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့အား အနန္တရပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ ထိုကျေးဇူးပြုသော အကုသိုလ်သည်လည်း အာသေဝနဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အနန္တရပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ အာသေဝန ပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေးရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော ကိရိယာဗျာကတတရားတို့သည် နောက်နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော ကိရိယာဗျာကတတရားတို့အား အနန္တရပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ ထိုကျေးဇူးပြုသော ကိရိယာဗျာကတသည်လည်း အာသေဝနဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရှေးရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော ကိရိယာဗျာကတတရားတို့သည် နောက်နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော ကိရိယာဗျာကတတရားတို့အား အနန္တရပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ ထိုကျေးဇူးပြုသော ကိရိယာဗျာကတသည် အာသေဝနဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အနန္တရပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၍ အာသေဝနပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပစ္စယသတ္တိကို ပိုင်းခြားသတ်မှတ်အပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဟေတုပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြုသည် ဖြစ်ပါသလော၊ အာရမ္မဏပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြုသည် ဖြစ်ပါသလော၊ အနန္တရပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူးပြုသည် ဖြစ်ပါသလော၊ သမနန္တရပစ္စည်းဖြင့် ကျေးဇူး ပြုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ပစ္စယသတ္တိကို ပိုင်းခြားသတ်မှတ်အပ်၏”။</p> <p style="text-align: center;">ပစ္စယတာကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အကြင်တရားသည် ဟေတုပစ္စယသတ္တိဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏၊ ထိုပစ္စည်းတရားသည် အကြင်ပစ္စယုပ္ပန်တရားတို့အား ဟေတုပစ္စယသတ္တိဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏၊ ထိုပစ္စယုပ္ပန်တရားတို့အားသာလျှင် အာရမ္မဏ အနန္တရ သမနန္တရပစ္စယသတ္တိဖြင့် ကျေးဇူးမပြုနိုင်။ အကြင်တရားသည်လည်း အာရမ္မဏပစ္စယ သတ္တိဖြင့် ကျေးဇူးပြု၏၊ ထိုပစ္စည်းတရားသည် ထိုအာရမ္မဏ ပစ္စယုပ္ပန်တရားတို့အားသာ အနန္တရ သမနန္တရပစ္စယသတ္တိဖြင့် ကျေးဇူးမပြုနိုင်။ ထို့ကြောင့် ပစ္စယသတ္တိကို ပိုင်းခြား သတ်မှတ်အပ်၏ဟု အယူရှိသူ မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာတို့ကို ဟောတော်မူသည်။</p> <h3 style="text-align:center;">(၁၄၆) ၂-အညမညပစ္စယကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့်သာ သင်္ခါရတို့ ဖြစ်ကုန်၍ “သင်္ခါရဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း အဝိဇ္ဇာ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝိဇ္ဇာသည် သင်္ခါရနှင့် အတူတကွ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အဝိဇ္ဇာသည် သင်္ခါရနှင့် အတူတကွ ဖြစ်ခဲ့မူ ထို့ကြောင့် “အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း သင်္ခါရတို့ ဖြစ်ကုန်၍ သင်္ခါရဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း အဝိဇ္ဇာ ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တဏှာဟူသော အကြောင်းကြောင့်သာ ဥပါဒါန်သည် ဖြစ်၍ “ဥပါဒါန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း တဏှာသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တဏှာသည် ဥပါဒါန်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ တဏှာသည် ဥပါဒါန်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “တဏှာဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း ဥပါဒါန် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်းတဏှာ ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၁၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အိုမှုသေမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပဋိသန္ဓေနေမှုသည် ဖြစ်၍ ပဋိသန္ဓေနေမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဘဝသည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့် သင်္ခါရတို့ ဖြစ်ကုန်၍ “သင်္ခါရဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း အဝိဇ္ဇာသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်၊ တဏှာဟူသော အကြောင်းကြောင့်သာ ဥပါဒါန် ဖြစ်၍ “ဥပါဒါန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း တဏှာ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဝိညာဏ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် နာမ်ရုပ်သည် ဖြစ်၍ နာမ်ရုပ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း ဝိညာဏ်သည် ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အဝိဇ္ဇာဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း သင်္ခါရတို့ ဖြစ်ကုန်၍ သင်္ခါရဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း အဝိဇ္ဇာသည် ဖြစ်၏၊ တဏှာဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း ဥပါဒါန် ဖြစ်၍ ဥပါဒါန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း တဏှာသည် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အညမညပစ္စယကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ သင်္ခါရာဟူသော ပါဠိအစဉ်သာ ရှိ၏၊ သင်္ခါရ ပစ္စယာ အဝိဇ္ဇာဟူသော ပါဠိအစဉ်ကား မရှိ၊ ထို့ကြောင့် အဝိဇ္ဇာသည်သာလျှင် သင်္ခါရတို့၏ ပစ္စည်းအကြောင်းတရား ဖြစ်၏၊ သင်္ခါရတို့သည် အဝိဇ္ဇာ၏ အကြောင်းတရား မဟုတ်ကုန်ဟု အယူရှိသူ မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအညမညပစ္စယကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သင်္ခါရ၏ အရ အပုညာဘိသင်္ခါရကိုသာ ယူအပ်၏၊ ထို့ကြောင့် ‘သင်္ခါရပစ္စယာပိ အဝိဇ္ဇာ’ဟူရာ၌လည်း သဟဇာတ, အညမည, အတ္ထိ, အဝိဂတ, သမ္ပယုတ္တတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ကျေးဇူးပြုသည်၏ အဖြစ်ကို သိလေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၄၇) ၃- အဒ္ဓါကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကာလသည် (ကံစိတ်ဥတုအာဟာရဟူသော အကြောင်းလေးပါးတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာလသည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာလသည် ဝေဒနာလော။ပ။ သညာလော။ပ။ သင်္ခါရတို့လော။ပ။ ဝိညာဏ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ကာလသည် (အကြောင်းလေးပါးတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ကာလသည် ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အတိတ်ကာလသည်) ဝေဒနာလော။ပ။ သညာလော။ပ။ သင်္ခါရတို့လော။ပ။ ဝိညာဏ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ကာလသည် (အကြောင်းလေးပါးတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်ကာလသည်) ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အနာဂတ်ကာလသည်) ဝေဒနာလော။ပ။ သညာလော။ပ။ သင်္ခါရတို့လော။ပ။ ဝိညာဏ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပာန်ကာလသည် (အကြောင်းလေးပါးတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ပစ္စုပ္ပာန်ကာလသည်) ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ပစ္စုပ္ပာန်ကာလသည်) ဝေဒနာလော။ပ။ သညာလော။ပ။ သင်္ခါရတို့လော။ပ။ ဝိညာဏ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ရုပ်သည်၊ ဝေဒနာသည်၊ သညာသည်၊ သင်္ခါရတို့သည်၊ ဝိညာဏ်သည် အတိတ်ကာလလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တို့သည် ကာလငါးမျိုးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ဖြစ်သော ရုပ်သည်၊ ဝေဒနာသည်၊ သညာသည်၊ သင်္ခါရတို့သည်၊ ဝိညာဏ်သည် အနာဂတ်ကာလလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တို့သည် ကာလငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော ရုပ်သည်၊ ဝေဒနာသည်၊ သညာသည်၊ သင်္ခါရတို့သည်၊ ဝိညာဏ်သည် ပစ္စုပ္ပန်ကာလလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တို့သည် ကာလငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် အတိတ်ကာလလော၊ အနာဂတ်ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် အနာဂတ်ကာလလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ခန္ဓာငါးပါးတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်ကာလလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာလတို့သည် တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် အတိတ်ကာလလော၊ အနာဂတ် ဖြစ်သော အာယတနတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် အနာဂတ်ကာလလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော အာယတန တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်ကာလလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာလတို့သည် သုံးဆယ့်ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် အတိတ်ကာလလော၊ အနာဂတ် ဖြစ်သော ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် အနာဂတ်ကာလလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော ဓာတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်ကာလလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာလတို့သည် ငါးဆယ့်လေးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ဖြစ်သော ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် အတိတ်ကာလလော၊ အနာဂတ်ဖြစ် သော ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် အနာဂတ်ကာလလော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော ဣန္ဒြေနှစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်ကာလလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာလတို့သည် ခြောက်ဆယ့်ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ကာလသည် (အကြောင်းလေးပါးတို့ဖြင့်) ပြီး၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ စကား၏ တည်ရာ ကထာဝတ္ထုတို့သည် ဤသုံးပါးတို့တည်း။ အဘယ် သုံးပါးတို့နည်း၊ ရဟန်းတို့ အတိတ်ကာလကိုမူလည်း အကြောင်းပြု၍ ‘အတိတ်ကာလ၌ ဤသို့ ဖြစ်ခဲ့ပြီ’ဟု စကားကို ပြောဆိုရာ၏၊ ရဟန်းတို့ အနာဂတ်ကာလကိုမူလည်း အကြောင်းပြု၍ ‘အနာဂတ်ကာလ၌ ဤသို့ ဖြစ်လတ္တံ့’ဟု စကားကို ပြောဆိုရာ၏၊ ရဟန်းတို့ ပစ္စုပ္ပန်ကာလကိုမူလည်း အကြောင်းပြု၍ ‘ယခု ဤသို့ ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်၏’ဟူ၍ စကားကို ပြောဆိုရာ၏။ ရဟန်းတို့ ဤသုံးပါးတို့ကား စကား၏ တည်ရာ ကထာဝတ္ထုတို့ပေသည်း”။ ဤသို့ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ကာလသည် (အကြောင်းလေးပါးတို့ဖြင့်) ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">အဒ္ဓါကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “တိဏိမာနိ ဘိက္ခဝေ ကထာဝတ္ထူနိ” ဟူသော သုတ္တန်ပါဠိကို အမှီပြု၍ အကြောင်းတို့ဖြင့် ပြီးသောကာလဟု ခေါ်ဆိုရသော အဓွန့်မည်သည် ရှိ၏ဟု အယူရှိသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအဒ္ဓါကထာကို ဟော်တော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၄၈) ၄- ခဏလယမုဟုတ္တကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ခဏသည် အကြောင်းလေးပါးတို့ဖြင့် ပြီးပါသလော၊ လယသည် (ထို့အတူ) (အကြောင်းလေးပါးတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော၊ မုဟုတ်သည်၁ (အကြောင်းလေးပါးတို့ဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (မုဟုတ်သည်) ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (မုဟုတ်သည်) ဝေဒနာလော။ သညာလော။ သင်္ခါရတို့လော။ ဝိညာဏ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “မုဟုတ်သည် အကြောင်းလေးပါးတို့ဖြင့် ပြီး၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသုံးပါးတို့ကား စကား၏ တည်ရာ ကထာဝတ္ထုတို့ပေတည်း။ အဘယ် သုံးပါးတို့နည်း၊ ရဟန်းတို့ အတိတ်ကာလကိုမူလည်း အကြောင်းပြု၍ ‘အတိတ်ကာလ၌ ဤသို့ ဖြစ်ခဲ့သည်’ဟု စကားကို ပြောဆိုရာ၏၊ ရဟန်းတို့ အနာဂတ်ကာလကိုမူလည်း အကြောင်းပြု၍ ‘အနာဂတ်ကာလ၌ ဤသို့ ဖြစ်လတ္တံ့’ဟု စကားကို ပြောဆိုရာ၏၊ ရဟန်းတို့ ယခုဖြစ်ဆဲ ပစ္စုပ္ပန်ကာလကို မူလည်း အကြောင်းပြု၍ ‘ယခုပစ္စုပ္ပန်ကာလ၌ ဤသို့ ဖြစ်ဆဲဖြစ်သည်’ဟု စကားကို ပြောဆိုရာ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် မုဟုတ်သည် အကြောင်းလေးပါးဖြင့် ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ခဏလယမုဟုတ္တကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ လက်ဖျစ်ဆယ်ချက်အခါသည် တစ်ခဏ၊ ဆယ်ခဏသည် တစ်လယ၊ ဆယ်လယသည် ခဏလယတည်း၊ ထိုခဏ လယဆယ်ခုသည် တစ်မုဟုတ်တည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၄၉) ၅-အာသဝကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အာသဝလေးပါးတို့သည် အာသဝကင်းပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကင်းပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အာသဝလေးပါးတို့သည်) မဂ်လော၊ ဖိုလ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ သောတာပတ္တိ မဂ်လော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်လော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်လော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အာသဝလေးပါးတို့သည် အာသဝကင်းကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကြင်အာသဝတို့ဖြင့် ထိုအာသဝတို့သည် အာသဝတို့နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုအာသဝတို့မှ တစ်ပါးသော အခြားအာသဝတို့ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အာသဝလေးပါးတို့သည် အာသဝကင်းကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">အာသဝကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အကြင်အာသဝမည်သော တရားဖြင့် အာသဝတရားလေးပါးတို့သည် အာသဝတို့နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်သော တရားတို့ ဖြစ်ကုန်ရာ၏၊ အာသဝတရားလေးပါးတို့ထက် အလွန် အခြားတစ်ပါးသော အာသဝမည်သော ထိုတရား မရှိ၊ ထို့ကြောင့် အာသဝတရားလေးပါးတို့သည် အာသဝကင်းသော တရားသာ ဖြစ်ကုန်၏ဟု အယူရှိသူ ဟေတုဝါဒဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအာသဝကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အာသဝတို့သည် အာသဝကင်းသော တရားတို့ ဖြစ်ခဲ့ပါလျှင် မဂ်စသည်တို့၏ လက္ခဏာသို့ရောက်သည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <p style="text-indent:2em">(၁၅၀) ၆- ဇရာမရဏကထာ၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားတို့၏ အိုမှု သေမှုသည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ( လောကုတ္တရာတရားတို့၏ အိုမှုသေမှုသည်) မဂ်လော၊ ဖိုလ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ သောတာပတ္တိမဂ်လော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်လော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်၏ အိုမှု သေမှုသည် သောတာပတ္တိမဂ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်၏ အိုမှု သေမှုသည် သောတာပတ္တိမဂ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်၏ အိုမှု သေမှုသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိမဂ်၏။ပ။ သကဒါဂါမိဖိုလ် ၏။ပ။ အနာဂါမိမဂ်၏။ပ။ အနာဂါမိ ဖိုလ်၏။ပ။ အရဟတ္တမဂ်၏ အိုမှု သေမှုသည် အရဟတ္တမဂ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်၏ အိုမှု သေမှုသည် အရဟတ္တမဂ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်၏ အိုမှု သေမှုသည် အရဟတ္တဖိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိပဌာန်တို့၏။ပ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့၏၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့၏၊ ဣန္ဒြေတို့၏၊ ဖိုလ်တို့၏၊ ဗောဇ္ဈင်တို့၏ အိုမှု သေမှုသည် ဗောဇ္ဈင်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ လောကုတ္တရာတရားတို့၏ အိုမှု သေမှုသည် လောကုတ္တရာတည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာတရားတို့၏ အိုမှု သေမှုသည် လောကီလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် လောကုတ္တရာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဇရာမရဏကထာပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ဇရာ မရဏမည်သည် တစ်စုံတစ်ခုသော အကြောင်းသည် မပြီးစေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် လောကီဟူ၍လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာဟူ၍လည်းကောင်း မဆိုအပ်သော တရားမည်၏။ မှန်၏၊ ‘လောကီယာဓမ္မာ လောကုတ္တရာ ဓမ္မာ’ဟူသော ဒုက်၌ ဇရာမရဏကို လောကီယာဟူသော ပုဒ်၌လည်းကောင်း၊ လောကုတ္တရာ ဓမ္မာဟူသော ပုဒ်၌လည်းကောင်း မြတ်စွာဘုရား ညွှန်ပြတော် မမူခဲ့။ သို့ဖြစ်ပါလျက် ဤသို့သော လက္ခဏာကို မယူမူ၍ လောကုတ္တရာတရားတို့၏ ဇရာ မရဏသည် လောကုတ္တရာဖြစ်၏ဟု အယူရှိသူ မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဇရာမရဏကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <h3 style="text-align:center;">(၁၅၁) ၇- သညာဝေဒယိတကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်မှု နိရောဓသမာပတ်သည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သညာဝေဒနာတို့ ချုပ်ခြင်းသို့ရောက်မှု နိရောဓသမာပတ်သည်) မဂ်လော၊ ဖိုလ်လော၊ နိဗ္ဗာန်လော၊ သောတာပတ္တိမဂ်လော၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်လော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၂၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်မှု (နိရောဓသမာပတ်) သည် လောကုတ္တရာ”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (သညာဝေဒနာတို့ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်မှု နိရောဓသမာပတ်သည်) လောကီလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် လောကုတ္တရာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">သညာဝေဒယိတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ နိရောဓသမာပတ္တိမည်သည် တစ်စုံတစ်ခုသော သဘောတရား မရှိ၊ နာမ်ခန္ဒာလေးပါးတို့၏ ချုပ်ခြင်းမျှသာ ဖြစ်ခဲ့၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုနိရောဓသမာပတ်သည် လောကီတရားလည်း မဟုတ်၊ လောကုတ္တရာတရားလည်း မဟုတ်၊ သို့ပင်ဖြစ်သော်လည်း ပရဝါဒီဆရာတို့ကား လောကီယတရား မဟုတ်သောကြောင့် လောကုတ္တရာသာ ဖြစ်၏ဟု အယူရှိကြ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုဟေတုဝါဒဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၅၂) ၈- ဒုတိယ သညာဝေဒယိတကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်မှု နိရောဓသမာပတ်သည် လောကီလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (နိရောဓသမာပတ်သည်) ရုပ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာလော၊ သညာလော၊ သင်္ခါရတို့လော၊ ဝိညာဏ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပဘုံ၌ သက်ဝင်၍ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်မှု နိရောဓသမာပတ်သည် လောကီ”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် လောကီတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဒုတိယသညာဝေဒယိတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ နိရောဓသမာပတ္တိမည်သည် လောကုတ္တရာမဟုတ်သောကြောင့် လောကီယသာ ဖြစ်၏ဟု အယူရှိသူ ဟေတုဝါဒဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောရပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၅၃) ၉- တတိယ သညာဝေဒယိတကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သေရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သေရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်အား သေခြင်းအဆုံးရှိသော ဖဿသည်၊ သေခြင်းအဆုံးရှိသော ဝေဒနာသည်၊ သေခြင်းအဆုံးရှိသော သညာသည်၊ သေခြင်း အဆုံး ရှိသော စေတနာသည်၊ သေခြင်းအဆုံးရှိသော စိတ်သည် ရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်အား သေခြင်းအဆုံးရှိသော ဖဿသည်၊ သေခြင်းအဆုံးရှိသော ဝေဒနာသည်၊ သေခြင်းအဆုံးရှိသော သညာသည်၊ သေခြင်းအဆုံး ရှိသော စေတနာသည်၊ သေခြင်းအဆုံးရှိသော စိတ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်အား သေခြင်း အဆုံးရှိသော ဖဿသည်၊ သေခြင်းအဆုံးရှိသော ဝေဒနာသည်၊ သေခြင်းအဆုံးရှိသော သညာသည်၊ သေခြင်းအဆုံးရှိသော စေတနာသည်၊ သေခြင်းအဆုံးရှိသော စိတ်သည် မရှိခဲ့ပါမူ “သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သေရာ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သေရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သေရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်အား ဖဿသည်၊ ဝေဒနာသည်၊ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ စိတ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်အား ဖဿသည်၊ ဝေဒနာသည်၊ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ စိတ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿမရှိသူအား သေခြင်းသည်၊ ဝေဒနာမရှိသူအား သေခြင်းသည်။ပ။ စိတ်မရှိ သူအားသေခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿရှိသူအား သေခြင်းသည်။ပ။ စိတ်ရှိသူအား သေခြင်းသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဖဿရှိသူအားသာ သေမှု ရှိခဲ့ပါမူ။ပ။ စိတ်ရှိသူအားသာ သေမှု ရှိခဲ့ပါမူ “သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သူသည် သေရာ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သူသည် သေရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သေရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ကိုယ်၌ အဆိပ်တက်နိုင်သလော၊ (လက်နက်) ထိနိုင်သလော၊ မီးလောင်နိုင်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ကိုယ်၌ အဆိပ် မတက်နိုင်ပါသလော၊ လက်နက်မထိနိုင်ပါသလော၊ မီးမလောင်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ကိုယ်၌ အဆိပ် မတက်နိုင်ခဲ့ပါမူ (လက်နက်) မထိနိုင်ခဲ့ပါမူ မီးမလောင်နိုင်ခဲ့ပါမူ “သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သေရာ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် သေရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သေရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်၏ ကိုယ်၌ အဆိပ်တက်နိုင် ရာသလော၊ (လက်နက်) ထိနိုင်ရာသလော၊ မီးလောင်နိုင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှိပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မသေရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မသေရာ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မသေရာဟူသော အကြင် သတ်မှတ်ချက်ဖြင့် မြဲ၏၊ ထိုသတ်မှတ်ချက်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မသေရာဟူသော အကြင်သတ်မှတ်ချက်ဖြင့် မြဲ၏၊ ထိုသတ်မှတ်ချက် မရှိခဲ့ပါမူ “သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မသေရာ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မသေရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မသေရာ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည်စုံသူသည် မသေရာဟူသော အကြင်သတ်မှတ်ချက်ဖြင့် မြဲ၏၊ ထိုမြဲသော သတ်မှတ်ချက်သည် ရှိပါသလော။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မကွယ်လွန်ရာဟူသော အကြင်သတ်မှတ်ချက်ဖြင့် မြဲ၏၊ ထိုမြဲသော သတ်မှတ်ချက် မရှိခဲ့ပါမူ “စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် ပြည်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်သည် မသေရာ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">တတိယ သညာဝေဒယိတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤမည်သော သတ္တဝါသည် သေခြင်းသဘောရှိ၏၊ ဤမည်သော သတ္တဝါသည် သေခြင်းသဘော မရှိဟု သတ္တဝါတို့၏ သေခြင်းသဘောရှိသည်၏ အဖြစ်၌ မှတ်သားမူ မရှိ၊ ထို့ကြောင့် နိရောဓသမာပတ် ဝင်စားဆဲ ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း သေရာ၏ဟု အယူရှိသူ ရာဇဂိရိကဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သေဆုံးသောသူအား မည်သည့်သေခြင်းအဆုံးရှိသော ဖဿစသော တရားတို့သည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ နိရောဓသမာပတ်ပုဂ္ဂိုလ်မှ ကြွင်းသော သတ္တဝါတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်က ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ သမာပတ်၏ အာနုဘော်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သတ္တဝါတို့၏ ကိုယ်သဘာဝကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ အဆိပ်တက်ခြင်းစသည် ဖြစ်ခဲ့သော် သမာပတ်၏ အာနုဘော်မည်သည် မရှိတော့ရကား ဤပုစ္ဆာကို မေးလေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ မှတ်သားမှု မရှိပါသော်လည်း သေခြင်းမှာ လျောက်ပတ်သော အခါ၌သာ သေ၏၊ မလျောက်ပတ်သောအခါ၌ မသေဟု ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၅၄) ၁၀-အသညသတ္တုပိကကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်မှု နိရောဓသမာပတ်သည် အသည သတ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကပ်ရောက်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်အား အလောဘဟူသော ကုသိုလ်မူလသည်၊ အဒေါသဟူသော ကုသိုလ်မူလသည်၊ အမောဟဟူသော ကုသိုလ်မူလသည်၊ သဒ္ဓါသည်၊ ဝီရိယသည်၊ သတိသည်၊ သမာဓိသည်၊ ပညာသည် ရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်အား အလောဘဟူသော ကုသိုလ်မူလသည်။ အဒေါသဟူသော ကုသိုလ်မူလသည်။ပ။ ပညာသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်အား အလောဘဟူသော ကုသိုလ်မူလသည်၊ အဒေါသဟူသော ကုသိုလ်မူလသည်၊ အမောဟဟူသော ကုသိုလ်မူလသည်၊ သဒ္ဓါသည်၊ ဝီရိယသည်၊ သတိသည်၊ သမာဓိသည်၊ ပညာသည် မရှိခဲ့ပါမူ “သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်း သို့ ရောက်မှု နိရောဓသမာပတ်သည် အသညသတ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်နိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်မှု နိရောဓသမာပတ်သည် အသညသတ် ဘုံသို့ ကပ်ရောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကပ်ရောက်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်အား ဖဿသည်၊ ဝေဒနာသည်၊ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ စိတ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ်အား ဖဿသည်၊ ဝေဒနာသည်၊ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ စိတ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿမရှိသော သူအား မဂ်ကို ပွါးစေမှုသည်။ပ။ စိတ်မရှိသော သူအား မဂ်ကို ပွါးစေမှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿရှိသော သူအား မဂ်ကို ပွါးစေမှုသည်။ပ။ စိတ်ရှိသော သူအား မဂ်ကို ပွါးစေမှုသည် ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဖဿရှိသော သူအား မဂ်ကို ပွါးစေမှုသည်။ပ။ စိတ်ရှိသော သူအား မဂ်ကို ပွါးစေမူသည် ရှိခဲ့ပါမူ “သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ကောင်းစွာ ရောက်မှု နိရောဓ သမာပတ်သည် အသညသတ် ဘုံသို့ ကပ်ရောက်နိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်မှု နိရောဓသမာပတ်သည် အသညသတ် ဘုံသို့ ကပ်ရောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကပ်ရောက်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ် အားလုံးတို့သည် အသညသတ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်မှု နိရောဓသမာပတ်သည် အသည သတ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်နိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤလူ့ဘုံ၌လည်း သညာမရှိသူသည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌လည်း သညာမရှိသူ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ဤလူ့ဘုံ၌လည်း သညာမရှိသူသည် ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌လည်း သညာမရှိသူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထို့ကြောင့် “သညာဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းသို့ ရောက်မှု နိရောဓသမာပတ်သည် အသညသတ် ဘုံသို့ ကပ်ရောက်နိုင်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">အသညသတ္တုပိကကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သညာ၌ တပ်ခြင်းကင်းသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော ဘာဝနာဟူသော အသညသမာပတ်နှင့် နိရောဓသမာပတ်သည် သညာဝေဒယိတနိရောဓသမာပတ် မည်၏၊ ဤသို့လျှင် သညာဝေဒယိတနိရောဓသမာပတ်သည် လောကီ လောကုတ္တရာဟူ၍ နှစ်ပါးတို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုတွင် လောကီသမာပတ်သည် ပုထုဇဉ်၏ အသညသတ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကြောင်း ဖြစ်၏၊ လောကုတ္တရာသမာပတ်သည် အရိယာတို့အားဖြစ်၏၊ ထို လောကုတ္တရာသမာပတ်သည် အသညသတ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကြောင်း မဟုတ်၊ ဤသို့ဝေဖန်ခြင်းကို မပြုဘဲ သာမညအားဖြင့် သညာဝေဒယိတနိရောဓသမာပတ်သည် အသညသတ်ဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကြောင်းတည်းဟု အဟေတုဝါဒရှိသူ ပရဝါဒီတို့ ယူဆကြကုန်၏၊ ထိုပရဝါဒီတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အသညသမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား အလောဘစသည်တို့ ရှိကုန်၏၊ နိရောဓသမာပတ်ကို ဝင်စားသူအား အလောဘစသည်တို့ မရှိကုန်၊ ထို့ကြောင့် ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သညာ၌ တပ်ခြင်းကင်းသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝင်စားသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဤလူ့ဘုံ၌ အသညီအဖြစ်ကို သကဝါဒီက ဝန်ခံခဲ့၏၊ ထိုဗြဟ္မာ့ဘုံ၌လည်း အသညသတ်၏ အဖြစ်ကြောင့်သာလျှင် အသညီအဖြစ်ကို ဝန်ခံအပ်၏၊ ထို့ကြောင့် ဤပဋိညာဉ်ကို ယူ၍ အယူကို တည်စေသူသည် ကောက်ကျစ်သော ဆလဝါဒဖြင့် တည်စေအပ်သည်သာတည်း။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၅၅) ၁၁-ကမ္ဗူပစယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် တခြား ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် တခြား ဖဿ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။ ဝေဒနာသည် တခြား ဝေဒနာ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။ သညာသည် တခြား သညာ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။ စေတနာသည် တခြား စေတနာ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။ စိတ်သည် တခြား စိတ်၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။ သဒ္ဓါသည် တခြား သဒ္ဓါ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။ ဝီရိယသည် တခြား ဝီရိယ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။ သတိသည် တခြား သတိ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။ သမာဓိသည် တခြား သမာဓိ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။ ပညာသည် တခြား ပညာ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။ ရာဂသည် တခြား ရာဂ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။ပ။ အနောတ္တပ္ပသည် တခြား အနောတ္တပ္ပ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် တခြား ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် ကံနှင့် အတူတကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် ကံနှင့် အတူတကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ကံနှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ်ကံနှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ကံနှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် သုခ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်။ပ။ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ကံနှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် ကံနှင့် အတူတကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ကံနှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်ကံနှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ကံနှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် သုခ ဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်။ပ။ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သော ကံနှင့် အတူတကွ ဖြစ်သော ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် စိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်၍ ကံသည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် စိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်၍ ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် အာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် စိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ပါလျက် ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် အာရုံ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် စိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ပါလျက် ကံသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် စိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်၍ စိတ်ပျက်စီးလတ်သော် ကံသည် ပျက်စီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပျက်စီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် စိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်၍ စိတ်ပျက်စီးလတ်သော် ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် ပျက်စီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် စိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ပါလျက် စိတ်ပျက်စီးလတ်သော် ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် မပျက်စီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပျက်စီးပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် စိတ်နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ပါလျက် စိတ်ပျက်စီးလတ်သော် ကံသည် မပျက်စီး ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံရှိလတ်သော် ကံ၏ ပွါးစီးမှု ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကံသည်ပင် ထိုကံ၏ ပွါးစီးမှုလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံရှိလတ်သော် ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ကံ၏ ပွါးစီးမှုကြောင့် အကျိုး'ဝိပါက်’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုကံသည်ပင် ထိုကံ၏ ပွါးစီးမှုလော၊ ထိုပွါးစည်းမှုသည် ထိုကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'လော။၈</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံရှိလတ်သော် ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် ရှိသည်ဖြစ်ရကား ကံ၏ ပွါးစီးမှုကြောင့် အကျိုး ဖြစ်ပေါ်၍ ထိုအကျိုး'ဝိပါက်'သည် အာရုံရှိပါသလော။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် အာရုံရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကျိုးဝိပါက်သည် အာရုံမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံသည် တခြား ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ပုဏ္ဏ ဤလောက၌ အချို့ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆင်းရဲရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဆင်းရဲ မရှိသည်လည်းဖြစ်သော ကာယသင်္ခါရကို ပြုလုပ်၏၊ ဆင်းရဲရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဆင်းရဲမရှိသည်လည်း ဖြစ်သော ဝစီသင်္ခါရကို ပြုလုပ်၏။ပ။ မနောသင်္ခါရကို ပြုလုပ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ဆင်းရဲရှိသည်လည်း ဖြစ်သော ဆင်းရဲမရှိသည်လည်းဖြစ်သော ကာယသင်္ခါရကို ပြုလုပ်ပြီး၍ ဆင်းရဲရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဆင်းရဲမရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဝစီသင်္ခါရကို။ပ။ မနောသင်္ခါရကို ပြုလုပ်ပြီး၍ ဆင်းရဲရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဆင်းရဲမရှိသည်လည်းဖြစ်သောလောကသို့ ကပ်ရောက်၏၊ ဆင်းရဲရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဆင်းရဲမရှိသည် လည်းဖြစ်သောလောကသို့ ကပ်ရောက်သည်ရှိသော် ထိုသူ့ကို ဆင်းရဲရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော ဆင်းရဲ မရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော ဖဿတို့သည် တွေ့ထိကုန်၏၊ ဆင်းရဲရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော ဆင်းရဲ မရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော ဖဿတို့ တွေ့ထိအပ်သည် ဖြစ်လတ်သော် ထိုသူသည် ဆင်းရဲရှိသည်လည်း ဖြစ်သော ဆင်းရဲမရှိသည်လည်းဖြစ်သော သုခဒုက္ခ ရောနှောနေသော ဝေဒနာကို လူတို့ကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ အချို့နတ်တို့ကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ အချို့ဝိနိပါတိကပြိတ္တာတို့ကဲ့သို့လည်းကောင်း ခံစားရ၏။ ပုဏ္ဏ ဤသို့လျှင် ဖြစ်ပြီးသော ကံကြောင့် သတ္တဝါ၏ ပဋိသန္ဓေသည် ဖြစ်၏၊ အကြင်ကံကို ပြုလုပ်၏၊ ထိုကံကြောင့် ဖြစ်ရ၏၊ ဖြစ်ပြီးသော ဤသတ္တဝါကို ဖဿတို့သည် တွေ့ထိကုန်၏၊ ပုဏ္ဏ ဤသို့လျှင် သတ္တဝါတို့သည် ကံသာလျှင် အမွေခံရှိကုန်၏ဟု ငါ ဆို၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ကံသည် တခြား ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် တခြား”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ကမ္မ္ပူပစယကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ပန္နရသမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">တတိယပဏ္ဏာသက ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကံ၏ ပွါးစီးမှုမည်သည် ကံမှ အခြားတစ်ပါးသော စိတ်နှင့် မယှဉ်၊ အဗျာကတ အနာရမ္မဏတည်းဟု အယူရှိသူ အန္ဓကနှင့် သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ကံ၏ ပွါးစီးမှုသည် ကံမှ အခြားတစ်ပါး ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ဖဿစသည်မှလည်း အခြားတစ်ပါးသော ဖဿ စသည်၏ ပွါးစီးမှုသည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ စိတ္တဝိပ္ပယုတ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ စိတ္တသမ္ပယုတ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ စိတ္တဝိပ္ပယုတ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဧကန္တအနာရမ္မဏကိုသာ အလိုရှိရကား ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ကံရှိလတ်သော် ကံပွါးစီးမှု ကမ္မူပစယရှိ၏၊ ကမ္မူပစယကြောင့် ဝိပါက်ဖြစ်၏၊ ကံချုပ်လတ်သော် အညွန့် ဖြစ်သည့်တိုင်အောင် မျိုးစေ့မည်သကဲ့သို့ ဝိပါက်ဖြစ်သည့် တိုင်အောင် ကမ္မူပစယသည် တည်ရှိ၏ဟု အယူရှိ၍ ပရဝါဒီဆရာက ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ကံရှိလတ်သော် ကမ္မူပစယရှိ၏၊ ကမ္မူပစယသည် ဝိပါက်ဖြစ်သည့်တိုင်အောင် တည်ရှိ၏ဟု ပရဝါဒီက အယူရှိသောကြောင့် ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ အကျိုးဝိပါက်ကဲ့သို့ ဝိပါကဓမ္မဓမ္မသည်လည်း အာရုံနှင့် စပ်သလောဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ မိမိအယူ၏ အစွမ်းအားဖြင့် တစ်ခုကို ပဋိက္ခေပပြု၍ တစ်ခုကို ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ မိမိအယူ၏ အစွမ်းအားဖြင့် တစ်ခုကို ပဋိက္ခေပပြု၍ တစ်ခုကို ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၅၆) ၁-နိဂ္ဂဟကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို မတပ်မက်လင့် မဖျက်ဆီးလင့် မတွေဝေလင့် မညစ်ညူးလင့်ဟူ၍ တစ်ယောက်သောသူသည် နှိမ်နင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို နှိမ်နင်းနိုင်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှိမ်နင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူအား ဖြစ်သော ဖဿသည် မချုပ်ပါစေလင့်ဟူ၍ တစ်ယောက် သော သူသည် နှိမ်နင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူအား ဖြစ်သော ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်၊ စေတနာသည်၊ စိတ်သည်၊ သဒ္ဓါသည်၊ ဝီရိယသည်၊ သတိသည်၊ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် မချုပ်ပါစေလင့်ဟူ၍ တစ်ယောက်သောသူသည် နှိမ်နင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို တစ်ယောက်သောသူသည် နှိမ်နင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှိမ်နင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏အကျိုးငှါ ရာဂကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော၊ ဒေါသကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို နှိမ်နင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှိမ်နင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ အကျိုးငှါ မဂ်ကို ပွါးစေနိုင်ပါသလော၊ သတိပဌာန်ကို ပွါးစေနိုင်ပါသလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးစေနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို နှိမ်နင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှိမ်နင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ အကျိုးငှါ ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြား၍ သိနိုင်ပါသလော၊ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း တဏှာကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော၊ မဂ်ကို ပွါးစေနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို နှိမ်နင်းနိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှိမ်နင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ပါးသောသူသည် တစ်ပါးသောသူကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) နိုင်ပါသလော၊ ချမ်းသာ နှင့်ဆင်းရဲကို တစ်ပါးသောသူသည် ပြုလုပ်အပ်ပါသလော၊ တစ်ပါးသူက ပြုလုပ်၍ တစ်ပါးသောသူက ခံစားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို နှိမ်နင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှိမ်နင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မိမိသည်သာလျှင် မကောင်းမှုကို ပြုလုပ်အပ်သည်ရှိသော် မိမိသည်ပင် ညစ်ညူးရ၏၊ မိမိသည် မကောင်းမှုကို မပြုလုပ်အပ်သည်ရှိသော် မိမိသည်ပင် စင်ကြယ်ရ၏၊ စင်ကြယ်မှု မစင်ကြယ်မှုသည် တခြားစီတည်း၊ တစ်ယောက်သော သူသည် တစ်ယောက်သော သူကို မစင်ကြယ်စေနိုင်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟော ကြားအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် “တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို နှိမ်နင်းနိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို နှိမ်နင်း နိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အားအစွမ်းသို့ ရောက်သူတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဝသီဘော်သို့ ရောက်သူတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အားအစွမ်းသို့ ရောက်သူတို့ ရှိခဲ့ကုန်မူ ဝသီဘော်သို့ ရောက်သူတို့ ရှိခဲ့ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “တစ်ယောက်သူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို နှိမ်နင်းနိုင်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိဂ္ဂဟကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ လောက၌ ကာယဗလ ဉာဏဗလသို့ ရောက်သူ၊ ဈာန်အဘိဉာဏ်ရှိသူတို့၌ လေ့လာခြင်းရှိသည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သူသည် သူတစ်ပါး၏ စိတ်ကို နှိမ်နင်းခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ကြကုန်မူ ထိုသူတို့၏အားအစွမ်းသို့ ရောက်ခြင်းသည် အဘယ်သို့ သဘောရှိပါသနည်း၊ ဈာန်အဘိညာဏ်တို့၏ လေ့လာခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်သည် အဘယ်သို့ သဘောရှိသနည်း၊ အမှန်စင်စစ်သော်ကား ထိုသူတို့သည် သူတစ်ပါးတို့၏ စိတ်ကို နှိမ်နင်းနိုင်၏ဟု အယူရှိသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤနိဂ္ဂဟကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ နှိမ်နင်းနိုင်၏ဟူသည် ညစ်ညူးခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းမှ တားမြစ်နိုင်၏ဟု ဆိုခြင်း ဖြစ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၆-သောဠသမဝဂ် (၁၅၇) ၂-ပဂ္ဂဟကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို ချီးမြှောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချီးမြှောက်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို မတပ်မက်လင့်၊ မဖျက်ဆီးလင့်၊ မတွေဝေလင့်၊ မညစ် ညူးလင့်ဟူ၍ ချီးမြှောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို ချီးမြှောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချီးမြှောက်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား အလောဘဟူသော ကုသိုလ်မူလကို ဖြစ်စေနိုင်ပါသလော၊ အဒေါသဟူသော ကုသိုလ်မူလကို ဖြစ်စေနိုင်ပါသလော၊ အမောဟဟူသော ကုသိုလ် မူလကို ဖြစ်စေနိုင်ပါသလော၊ သဒ္ဓါကို ဖြစ်စေနိုင်ပါသလော၊ ဝီရိယကို ဖြစ်စေနိုင်ပါသလော၊ သတိကို ဖြစ်စေနိုင်ပါသလော၊ သမာဓိကို ဖြစ်စေနိုင်ပါသလော၊ ပညာကို ဖြစ်စေနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို ချီးမြှောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချီးမြှောက်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား ဖြစ်ပေါ်လာသော ဖဿသည် မချုပ်ပါစေလင့်ဟူ၍ တစ်ယောက်သောသူက ချီးမြှောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား ဖြစ်ပေါ်လာသော ဝေဒနာသည်။ပ။ ဖြစ်ပေါ်လာသော ပညာသည် မချုပ်ပါစေလင့်ဟူ၍ တစ်ယောက်သောသူက ချီးမြှောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို ချီးမြှောက်နိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချီးမြှောက်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ အကျိုးငှါ ရာဂကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော၊ ဒေါသကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော၊ မောဟကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို ပယ်စွန့် နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို ချီးမြှောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချီးမြှောက်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ အကျိုးငှါ မဂ်ကို ပွါးစေနိုင်ပါသလော။ပ။ သတိပဌာန်ကို ပွါးစေနိုင်ပါသလော။ပ။ ဗောဇ္ဈင်ကို ပွါးစေနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို ချီးမြှောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချီးမြှောက်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ အကျိုးငှါ ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြား၍ သိနိုင်ပါသလော။ပ။ မဂ်ကို ပွါးစေနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို ချီးမြှောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချီးမြှောက်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ပါးသောသူသည် တစ်ပါးသောသူကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) နိုင်ပါသလော၊ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို တစ်ပါးသောသူသည် ပြုလုပ်အပ်ပါသလော။ တစ်ပါးသောသူသည် ပြုလုပ်၍ တစ်ပါးသောသူက ခံစားနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို ချီးမြှောက်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ချီးမြှောက်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မိမိသည်သာလျှင် မကောင်းမှုကို ပြုလုပ်အပ်၏။ပ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူကို မစင်ကြယ်စေနိုင်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို ချီးမြှောက် နိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို ချီးမြှောက်နိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အားအစွမ်းသို့ ရောက်သူတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဝသီဘော်သို့ ရောက်သူတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အားအစွမ်းသို့ ရောက်သူတို့သည် ရှိခဲ့ကုန်မူ ဝသီဘော်သို့ ရောက်သူတို့သည် ရှိခဲ့ကုန်မူ၊ ထို့ကြောင့် “တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူ၏ စိတ်ကို ချီးမြှောက် နိုင်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဂ္ဂဟကထာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၅၈) ၃-သုခါနုပ္ပဒါနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား ချမ်းသာကို ပေးနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပေးနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား ဆင်းရဲကို ပေးနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား ဆင်းရဲကို မပေးနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပေးနိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား ချမ်းသာကို မပေးနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား ချမ်းသာကို ပေးနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပေးနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား မိမိ၏ ချမ်းသာကို ပေးနိုင်ပါသလော၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ ချမ်းသာကို ပေးနိုင်ပါသလော၊ ထိုသူ၏ ချမ်းသာကို ပေးနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား မိမိ၏ ချမ်းသာကို မပေးနိုင် ပါသလော၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ ချမ်းသာကို မပေးနိုင်ပါသလော၊ ထိုသူ၏ ချမ်းသာကို မပေးနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မပေးနိုင်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား မိမိ၏ ချမ်းသာကို တစ်ပါးသူတို့၏ ချမ်းသာကို ထိုသူ၏ ချမ်းသာကို မပေးနိုင်ခဲ့ပါမူ “တစ်ပါးသောသူသည် တစ်ပါးသော သူအား ချမ်းသာကို ပေးနိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား ချမ်းသာကို ပေးနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပေးနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူကို ဖန်ဆင်းနိုင်ပါသလော၊ ချမ်းသာနှင့် ဆင်းရဲကို သူတစ်ပါးက ပြုလုပ်အပ်ပါသလော၊ သူတစ်ပါး ပြုလုပ်၍ သူတစ်ပါး ခံစားနိုင် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား ချမ်းသာကို ပေးနိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော ငါတို့၏ ဆင်းရဲတရားတို့ကို ပယ်ရှားတော်မူပါပေစွ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော ငါတို့၏ ချမ်းသာတရားတို့ကို ဆောင်တော်မူပါပေစွ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော ငါတို့၏ အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပယ်ရှားတော်မူပါပေစွ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော ငါတို့၏ ကုသိုလ်တရားတို့ကို ဆောင်တော်မူပါပေစွ”ဟူ၍ အရှင်ဥဒါယီ (မြတ်စွာဘုရားအား) လျှောက်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား ချမ်းသာကို ပေးနိုင်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုခါနုပ္ပဒါနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာကုန်သော ငါတို့အား ချမ်းသာသုခတရားတို့ကို ကပ်၍ ဆောင်တော်မူတတ်၏ဟူသော သုတ်ကို အမှီပြု၍ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ယောက်သောသူအား ချမ်းသာသုခကို အဆင့်ဆင့် ပေးတတ်၏ဟု ဟေတုဝါဒ အယူရှိသူတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၆-သောဠသမဝဂ် (၁၅၉) ၄-အဓိဂယှမနသိကာရကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပေါင်းရုံးသိမ်းကျုံး၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှလုံးသွင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုစိတ်ဖြင့် ထိုစိတ်ကို သိနိုင်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုစိတ်ဖြင့် ထိုစိတ်ကို သိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိနိုင်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုစိတ်ဖြင့် ထိုစိတ်ကို “စိတ်”ဟူ၍ သိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုစိတ်ဖြင့် ထိုစိတ်ကို “စိတ်”ဟူ၍ သိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုစိတ်သည် ထိုစိတ်၏ အာရုံလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုစိတ်သည် ထိုစိတ်၏ အာရုံလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဖဿဖြင့် ထိုဖဿကို တွေ့နိုင်ပါသလော၊ ထိုဝေဒနာဖြင့်။ပ။ ထိုသညာဖြင့်။ ထိုစေတနာဖြင့်။ ထိုစိတ်ဖြင့်။ ထိုဝိတက်ဖြင့်။ ထိုဝိစာရဖြင့်။ ထိုပီတိဖြင့်။ ထိုသတိဖြင့်။ ထိုပညာဖြင့် ထိုပညာကို သိနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှလုံးသွင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှလုံးသွင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသောသူသည် အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းပါသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှလုံးသွင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသုံးပါးတို့၏။ပ။ စိတ်သုံးပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အတိတ် တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှလုံးသွင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှလုံးသွင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော၊ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှလုံးသွင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသုံးပါးတို့၏။ပ။ စိတ်သုံပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှလုံးသွင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှလုံးသွင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော၊ အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်တရားကို “ပစ္စုပ္ပန်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသူသည် အတိတ်တရားကို “အတိတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါသလော၊ အနာဂတ်တရားကို “အနာဂတ်တရား”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းနိုင် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် နှလုံးသွင်းနိုင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသုံးပါးတို့၏။ပ။ စိတ်သုံးပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပေါင်းရုံးသိမ်းကျုံး၍ နှလုံးသွင်း၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အလုံးစုံသော သင်္ခါရတို့သည် မမြဲကုန်”ဟု အကြင်အခါ၌ ပညာဖြင့် မြင်၏၊ ထိုအခါ ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့၏၊ ဤငြီးငွေ့မှုသည် အထူးစင်ကြယ်မှု (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း လမ်းစဉ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">“အလုံးစုံသော သင်္ခါရတို့သည် ဆင်းရဲကုန်၏”ဟု အကြင်အခါ၌ ပညာဖြင့် မြင်၏၊ ထိုအခါ ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့၏၊ ဤငြီးငွေ့မှုသည် အထူးစင်ကြယ်မှု (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း လမ်းစဉ်ပေတည်း။</p> <p style="text-indent:2em">“အလုံးစုံသော တရားတို့သည် အတ္တ မဟုတ်ကုန်”ဟု အကြင်အခါ၌ ပညာဖြင့် မြင်၏၊ ထိုအခါ ဆင်းရဲ၌ ငြီးငွေ့၏၊ ဤငြီးငွေ့မှုသည် စင်ကြယ်မှု (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း လမ်းစဉ် ပေတည်း”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပေါင်းရုံးသိမ်းကျုံး၍ နှလုံးသွင်းနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-align: center;">အဓိဂယှမနသိကာရကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “သဗ္ဗေ သင်္ခါရာ အနိစ္စာ” အစရှိသော စကားကို အမှီပြု၍ သင်္ခါရတို့ကို နှလုံးသွင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်သည် တစ်ပေါင်းတည်းယူ၍ သင်္ခါရအားလုံးတို့ကို တစ်ပေါင်းတည်း တပြိုင်နက် နှလုံးသွင်းနိုင်၏ဟု အယူရှိသော ပုဗ္ဗေသေလိယနှင့် အပရသေလိယတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သင်္ခါရအားလုံးတို့ကို နှလုံးသွင်းသူသည် အကြင်စိတ်ဖြင့် ထိုသင်္ခါရတို့ကို နှလုံးသွင်း၏၊ ထိုစိတ်ကိုလည်း နှလုံးသွင်းအပ်၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အာရုံပြု၍ သိခြင်းငှါ မတတ်ကောင်းသည်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ စိတ်သည် ဤသို့ လက္ခဏာရှိ၏ဟု သိအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ထိုစိတ်သည်လည်း သိအပ်သည်သာ ဖြစ်၏ဟု ရည်ရွယ်လျက် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပရဝါဒီ၏ သာဓကသုတ်လာ စကားကို နယအားဖြင့် ပြသည်ကို ရည်ရွယ်၍ မိန့်ဆိုအပ်ပါသည်၊ တစ်ပြိုင်နက်ခဏ၌ အာရုံပြုသောအားဖြင့် ပြသည် မဟုတ်သောကြောင့် သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၆၀) ၅-ရူပံ ဟေတူတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) အလောဘဟိတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) အဒေါသဟိတ်လော။ပ။ အမောဟဟိတ်လော။ပ။လောဘဟိတ်လော၊ ဒေါသဟိတ်လော၊ မောဟဟိတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီသည် ရုပ်သည် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှု မရှိခဲ့ပါမူ “ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အလောဘသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုအလောဘအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဒေါသသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်၍။ အမောဟသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်၍။လောဘသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်၍။ ဒေါသသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်၍။ မောဟသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုမောဟအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလောဘသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည်ဖြစ်ရကား ထိုအလောဘ အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဒေါသသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်ပါလျက်။ အမောဟသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်ပါလျက်။လောဘသည် အကြောင်း'ဟိတ်’ ဖြစ်ပါလျက်။ ဒေါသသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်ပါလျက်။ မောဟသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုမောဟအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မဟာဘုတ်တို့သည် ဥပါဒါရုပ်တို့၏ မှီရာ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မဟာဘုတ်တို့သည် ဥပါဒါရုပ်တို့၏ မှီရာ အကြောင်း ‘ဟိတ်’ ဖြစ်ခဲ့ပါ ကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ရုပ်သည် အကြောင်း'ဟိတ်’ တည်း”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရူပံ ဟေတူတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဟေတုဟူသောအမည်သည် ကုသလမူလစသော ဟေတု ဟေတု၏လည်းကောင်း၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပစ္စည်းတရား၏လည်းကောင်း အမည်တည်းဟု ဝေဖန်ခြင်းကို မပြုဘဲ “စတ္တာရော မဟာဘူတာ ဟေတူ”ဟူသော စကားမျှကိုသာ အမှီပြု၍ သာမညအားဖြင့် ရုပ်သည် ဟိတ်ပင်တည်းဟု အယူရှိသူ ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤရူပံ ဟေတုကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ပရဝါဒီ၏စကားသည် ပစ္စယအနက်သဘောကြောင့် ဟေတုအဖြစ်ကိုသာ ဆိုအပ်၏၊ မူလဟူသော အနက်သဘောကြောင့် ဟေတုကို ဆိုအပ်သည် မဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၆၁) ၆-ရူပံ သဟေတုကန္တိကထာ</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) အလောဘဟိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) အဒေါသဟိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။ပ။ အမောဟဟိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။ပ။လောဘဟိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော၊ ဒေါသဟိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။ပ။ မောဟ ဟိတ်နှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်း'ဟိတ်'နှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်သည် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှု မရှိခဲ့ပါမူ “ရုပ်သည် အကြောင်း'ဟိတ်'နှင့်တကွ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အလောဘသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှင့်တကွ ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုအလောဘအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်'နှင့်တကွ ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဒေါသသည် အကြောင်း'ဟိတ်'နှင့်တကွ ဖြစ်၍။ပ။ အမောဟသည်။ သဒ္ဓါသည်။ ဝီရိယသည်။ သတိသည်။ သမာဓိသည်။ ပညာသည်။လောဘသည်။ ဒေါသသည်။ မောဟသည်။ မာနသည်။ ဒိဋ္ဌိသည်။ ဝိစိကိစ္ဆာသည်။ ထိနသည်။ ဥဒ္ဓစ္စသည်။ အဟိရိကသည်။ အနောတ္တပ္ပသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှင့်တကွ ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုအနောတ္တပ္ပအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှင့်တကွ ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှင့်တကွ ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလောဘသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှင့်တကွ ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုအလောဘအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှင့်တကွ ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဒေါသသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှင့်တကွ ဖြစ်ပါလျက်။ပ။ အနောတ္တပ္ပသည် အကြောင်း ‘ဟိတ်'နှင့်တကွ ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုအနောတ္တပ္ပအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-align: center;">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၅၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်’ နှင့်တကွ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကြောင်းပစ္စည်းနှင့်တကွ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရုပ်သည် အကြောင်းပစ္စည်းနှင့်တကွ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထို့ကြောင့် “ရုပ်သည် အကြောင်း ‘ဟိတ်'နှင့်တကွ ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရူပံ သဟေတုကန္တိကထာ ပြီး၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၆၂) ၇-ရူပံ ကုသလာကုသလန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှု မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်သည် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှု မရှိခဲ့ပါမူ “ရုပ်သည် ကုသိုလ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အလောဘသည် ကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုအလောဘအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဒေါသသည် ကုသိုလ်ဖြစ်၍။ပ။ အမောဟသည် ကုသိုလ်ဖြစ်၍။ပ။ သဒ္ဓါသည်။ ဝီရိယသည်။ သတိသည်။ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် ကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုပညာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလောဘသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည်ဖြစ်ရကား ထိုအလောဘအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည်ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဒေါသသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက်။ပ။ ပညာသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံ မရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုပညာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်သည် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှု မရှိခဲ့ပါမူ “ရုပ်သည် အကုသိုလ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။လောဘသည် အကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည်ဖြစ်ရကား ထိုလောဘအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသသည်။ မောဟသည်။ မာနသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပသည် အကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံ ရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုအနောတ္တပ္ပအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကုသိုလ်ဖြစ်၍ အာရုံရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။လောဘသည် အကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုလောဘအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသသည်။ မောဟသည်။ပ။ အနောတ္တပ္ပသည် အကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံ မရှိသည် ဖြစ်ရကား ထိုအနောတ္တပ္ပအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ရုပ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကာယကံသည်၊ ဝစီကံသည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ကာယကံသည်၊ ဝစီကံသည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထို့ကြောင့် “ရုပ်သည် ကုသိုလ်လည်းဖြစ် အကုသိုလ်လည်း ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရူပံ ကုသလာကုသလန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “ကာယကမ္မံ ဝစီကမ္မံ ကုသလမ္ပိ အကုသလမ္ပိ”ဟူသော စကားကို အမှီပြု၍ ကာယကံ ဝစီကံဟူသော ကာယဝိညတ် ဝစီဝိညတ်ရုပ်သည် ကုသိုလ်လည်း ဖြစ်၏၊ အကုသိုလ်သည်လည်း ဖြစ်၏ဟု အယူရှိသူ မဟိသာသကနှင့် သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ရုပ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်ခဲ့မူ ဤရုပ်သည် ဤသို့ သဘောရှိသည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၆၃) ၈-ရူပံ ဝိပါကောတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် သုခဝေဒနာရှိသည်၊ ဒုက္ခဝေဒနာရှိသည်၊ မဆင်းရဲ မချမ်းသာ ဥပေက္ခာ ဝေဒနာရှိသည်၊ သုခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သည်၊ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သည်၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သည်၊ ဖဿနှင့် ယှဉ်သည်။ပ။ စိတ်နှင့် ယှဉ်သည်၊ အာရုံရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) သုခဝေဒနာ မရှိသည်။ ဒုက္ခဝေဒနာ မရှိသည်။ပ။ အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ (ရုပ်သည်) သုခဝေဒနာ မရှိသည်။ပ။ ဒုက္ခဝေဒနာ မရှိသည်။ပ။ အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှု မရှိခဲ့ပါမူ “ရုပ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်’ တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြစ်သည်၊ ဖဿသည် သုခဝေဒနာရှိသည်။ပ။ ဒုက္ခဝေဒနာရှိသည်။ပ။ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ဖြစ်၍ ရုပ်သည် သုခဝေဒနာရှိသည်။ပ။ ဒုက္ခဝေဒနာ ရှိသည်။ပ။ အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍။ပ။ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ဖြစ်၍ ရုပ်သည် သုခဝေဒနာ မရှိသည်။ပ။ ဒုက္ခဝေဒနာ မရှိသည်။ပ။ အာရုံ မရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုရုပ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿသည် အကျိုး'ဝိပါက်'ဖြစ်၍ ဖဿသည် သုခဝေဒနာ မရှိသည်။ပ။ ဒုက္ခဝေဒနာ မရှိသည်။ပ။ အာရုံ မရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုဖဿအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ရုပ်သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်’ တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ (ကုသိုလ်အကုသိုလ်) ကံကို ပြုအပ်ခဲ့သည့်အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သော စိတ်စေတသိက် တရားတို့သည် အကျိုး'ဝိပါက်'ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ (ကုသိုလ်အကုသိုလ်) ကံကို ပြုအပ်ခဲ့သည့်အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သော စိတ်စေတသိက်တရားတို့သည် အကျိုး'ဝိပါက်’ ဖြစ်ခဲ့မူ ထို့ကြောင့်ပင် “(ကုသိုလ်အကုသိုလ်) ကံကို ပြုခဲ့သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သော ရုပ်သည် အကျိုး ‘ဝိပါက်"’ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရူပံ ဝိပါကောတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကံကို ပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဖြစ်ကုန်သော စိတ် စေတသိတ်တရားတို့သည် ဝိပါက်တို့ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့ ကံကို ပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဖြစ်သော ကမ္မဇရုပ်သည်လည်း ဝိပါက်ပင် ဖြစ်ရာ၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကနှင့် သမ္မိတိယဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ရုပ်သည် ဝိပါက်ဖြစ်ခဲ့မူ ဤရုပ်သည် ဤသို့ သဘောရှိသည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၆၄) ၉-ရူပံ ရူပါဝစရာ ရူပါဝစရန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပါဝစရရုပ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရူပါဝစရရုပ်သည်) သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် အတူဖြစ်ပါသလော၊ တကွဖြစ်ပါသလော၊ ရောနှောပါသလော၊ ယှဉ်ပါသလော၊ တူသောဖြစ်ခြင်း ရှိပါသလော၊ တူသောချုပ်ခြင်းရှိပါသလော၊ တူသောတည်ရာ ရှိပါသလော၊ တူသောအာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရူပါဝစရရုပ်သည်) သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း မဟုတ်သည်၊ ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီး ကြောင်း မဟုတ်သည်၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်း မဟုတ်သည်ဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် မျက်မှောက်ဘဝ၌့ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် အတူမဖြစ်သည်၊ တကွမဖြစ်သည်၊ မရောနှောသည်၊ မယှဉ်သည်၊ တူသောဖြစ်ခြင်း, တူသောချုပ်ခြင်း,တူသော တည်ရာ, တူသောအာရုံ မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရူပါဝစရရုပ်သည် သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း မဟုတ်သည် ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း မဟုတ်သည် မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်း မဟုတ်သည် ဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့်။ပ။ တူသောအာရုံ မရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ရူပါဝစရရုပ်သည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၇၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရူပါဝစရရုပ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပါဝစရရုပ်သည် သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း ဖြစ်သော စိတ်နှင့် မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် အတူဖြစ်ပါသလော၊ တကွဖြစ်ပါသလော၊ ရောနှောပါသလော၊ ယှဉ်ပါသလော၊ တူသောဖြစ်ခြင်း ရှိပါသလော၊ တူသောချုပ်ခြင်း ရှိပါသလော၊ တူသောတည်ရာ ရှိပါသလော၊ တူသောအာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အရူပါဝစရရုပ်သည်) သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း မဟုတ်သည်၊ ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီး ကြောင်း မဟုတ်သည်၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်း မဟုတ်သည်ဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့်။ပ။ တူသောအာရုံ မရှိသည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရူပါဝစရရုပ်သည် သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း မဟုတ်သည်၊ ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း မဟုတ်သည်ဖြစ်၍။ပ။ တူသောတည်ရာ တူသောအာရုံ မရှိသည် မဟုတ်ခဲ့မူ “အရူပါဝစရရုပ်သည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ရူပါဝစရရုပ်သည် ရှိ၏၊ အရူပါဝစရရုပ်သည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကာမာဝစရကံကို ပြုအပ်ခဲ့သည့်အတွက်ကြောင့် ကာမာဝစရရုပ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ကာမာဝစရကံကို ပြုအပ်ခဲ့သည့်အတွက်ကြောင့် ကာမာဝစရရုပ်သည် ရှိခဲ့ပါမူ ထို့ကြောင့် “ရူပါဝစရကံကို ပြုအပ်ခဲ့သည့်အတွက်ကြောင့် ရူပါဝစရရုပ်သည် (ရှိ၏)၊ အရူပါဝစရ ကံကို ပြုအပ်ခဲ့သည့်အတွက်ကြောင့် အရူပါဝစရရုပ်သည် (ရှိ၏)”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရူပံ ရူပါဝစရာရူပါဝစရန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကာမာဝစရကံကို ပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ရုပ်သည် ကာမာဝစရမည်သကဲ့သို့ ရူပါဝစရ အရူပါဝစရ ကံတို့ကို ပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ရုပ်သည်လည်း ရူပါဝစရ အရူပါဝစရမည်သည်သာ ဖြစ်ရာ၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၆၅) ၁၀-ရူပါ ရူပဓာတုပရိယာပန္နကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် အကျုံးဝင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရူပရာဂသည်) သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် အတူဖြစ်ပါသလော၊ တကွဖြစ်ပါသလော၊ ရောနှောပါသလော၊ ယှဉ်ပါသလော၊ တူသောဖြစ်ခြင်း ရှိပါသလော၊ တူသောချုပ်ခြင်း ရှိပါသလော၊ တူသော တည်ရာ ရှိပါသလော၊ တူသောအာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရူပရာဂသည်) သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း မဟုတ်သည်၊ ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း မဟုတ်သည်၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်း မဟုတ်သည်ဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့်။ပ။ တူသောတည်ရာ တူသောအာရုံ မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရူပရာဂသည် သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း မဟုတ်သည်၊ ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း မဟုတ်သည်၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်း မဟုတ်သည်ဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့်။ပ။ တူသောတည်ရာ တူသောအာရုံ မရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် အကျုံးဝင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒရာဂသည် သဒ္ဒဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် အကျုံးဝင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဂန္ဓရာဂသည်။ပ။ ရသရာဂသည်။ ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရာဂသည် ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သဒ္ဒရာဂသည် သဒ္ဒဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဂန္ဓရာဂသည်။ပ။ ရသရာဂသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရာဂသည် ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၌ အကျုံး ဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် အကျုံးဝင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် အကျုံးဝင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အရူပရာဂသည်) သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် အတူဖြစ်ပါသလော၊ တကွဖြစ်ပါသလော၊ ရောနှောပါသလော၊ ယှဉ်ပါသလော၊ တူသောဖြစ်ခြင်း ရှိပါသလော၊ တူသောချုပ်ခြင်း ရှိပါသလော၊ တူသော တည်ရာ ရှိပါသလော၊ တူသောအာရုံ ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (အရူပရာဂသည်) သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း မဟုတ်သည်၊ ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီး ကြောင်း မဟုတ်သည်၊ မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေရကြောင်း မဟုတ်သည်ဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း ဖြစ်သော စိတ်နှင့်။ပ။ တူသောတည်ရာ တူသောအာရုံ မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အရူပရာဂသည် သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်း မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်း မဟုတ်သည်ဖြစ်၍ သမာပတ်ကို ရှာဖွေကြောင်း ဖြစ်သော စိတ်နှင့် ပဋိသန္ဓေကို ရှာမှီးကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် မျက်မှောက်ဘဝ၌ ချမ်းသာစွာ နေကြောင်းဖြစ်သော စိတ်နှင့် အတူ မဖြစ်သည်၊ တကွမဖြစ်သည်၊ မရောနှောသည်၊ မယှဉ်သည်၊ တူသော ဖြစ်ခြင်း တူသောချုပ်ခြင်း တူသောတည်ရာ တူသောအာရုံ မရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “အရူပရာဂသည် အရူပ ဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် အကျုံးဝင်ပါ၏၊</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဒ္ဒရာဂသည် သဒ္ဒဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် အကျုံးဝင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဂန္ဓရာဂသည်။ပ။ ရသရာဂသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရာဂသည် ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သဒ္ဒရာဂသည် သဒ္ဒဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဂန္ဓရာဂသည်။ပ။ ရသရာဂသည်။ပ။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရာဂသည် ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်၌ အကျုံး ဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌့အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂသည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ကာမရာဂသည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်ခဲ့မူ ထို့ကြောင့် “ရူပရာဂသည် ရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏၊ အရူပရာဂသည် အရူပဓာတ်၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ရူပါ ရူပဓာတုပရိယာပန္နကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">သောဠသမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကာမရာဂသည် ကာမဓာတ်၌ အကျုံးဝင်သောကြောင့် ရူပရာဂ အရူပရာဂတို့သည်လည်း ရူပဓာတ် အရူပဓာတ်တို့၌ အကျုံးဝင်ကြကုန်သည် ဖြစ်ရာ၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၇-သတ္တရသမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၁၆၆) ၁-အရဟတော ပုညူပစယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ကောင်းမှုကို ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မကောင်းမှုကို ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား မကောင်းမှုကို ဆည်းပူးခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ကောင်းမှုကို ဆည်းပူးခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ကောင်းမှုကို ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပုညာဘိသင်္ခါရကို ပြုပါသလော၊ အာနေဉ္ဇာဘိသင်္ခါရကို ပြုပါသလော၊ လားရာ ‘ဂတိ'ကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်ပါသလော၊ ဘဝကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်ပါသလော၊ အစိုးရခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်ပါသလော၊ အကြီးအမှူးအဖြစ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်ပါသလော၊ များစွာသော စည်းစိမ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်ပါသလော၊ များသော အခြံအရံကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်ပါသလော၊ နတ်၌ ကောင်းမြတ် တင့်တယ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်ပါသလော၊ လူ၌ ကောင်းမြတ်တင့်တယ်ခြင်းကို ဖြစ်စေ တတ်သော ကံကို ပြုလုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ကောင်းမှုကို ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဆည်းပူးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဖျက်ဆီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပယ်စွန့်ပါသလော။ပ။ ရဟန္တာသည် စွဲလမ်းပါသလော၊ ရဟန္တာသည် ဖြေရှင်းပါသလော။ပ။ ရဟန္တာသည် နှောင်ဖွဲ့ပါသလော။ ရဟန္တာသည် မှုတ်လွှင့်စေပါသလော။ပ။ ရဟန္တာသည် ကောင်းစွာ မှုတ်လွှင့်စေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပွါးစေဆဲလည်း မဟုတ် ဖျက်ဆီးဆဲလည်း မဟုတ် ဖျက်ဆီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ပွါးစေဆဲလည်း မဟုတ် ဖျက်ဆီးဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ ဖျက်ဆီး၍ တည်သည်ဟုတ်ခဲ့ပါမူ “ရဟန္တာအား ကောင်းမှု ဆည်းပူးခြင်း ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပယ်လည်း မပယ်စွန့့်, စွဲလည်း မစွဲလမ်းမူ၍ ပယ်စွန့်လျက် တည်သည်၊ ဖြေရှင်းဆဲ မဟုတ်သည်, နှောင်ဖွဲ့ဆဲ မဟုတ်သည် ဖြစ်၍ ဖြေရှင်း၍ တည်သည်၊ မှုတ်လွှင့် စေဆဲ မဟုတ်, ကောင်းစွာ မှုတ်လွှင့်စေဆဲ မဟုတ်မူ၍ မှုတ်လွှင့်စေလျက် တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မှုတ်လွှင့်ဆဲလည်း မဟုတ်, ကောင်းစွာ မှုတ်လွှင့်စေဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ မှုတ်လွှင့်စေလျက် တည်သည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ရဟန္တာအား ကောင်းမှုကို ဆည်းပူးခြင်း ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၇၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား ကောင်းမှုကို ဆည်းပူးခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အလှူ ‘ဒါန’ ကို ပေးလှူရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ပေးလှူရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အကယ်၍ ရဟန္တာသည် အလှူ ‘ဒါန'ကို ပေးလှူခဲ့မူ “ရဟန္တာအား ကောင်းမှုကို ဆည်းပူးခြင်း မရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် သင်္ကန်းကို ပေးလှူရာသလော။ပ။ ဆွမ်းကို ပေးလှူရာသလော၊ ကျောင်းကို ပေးလှူရာသလော၊ သူနာ၏အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူ ရာသလော၊ ခဲဖွယ်ကို ပေးလှူရာသလော၊ စားဖွယ်ကို ပေးလှူရာသလော၊ သောက်ရေကို ပေးလှူရာသလော၊ စေတီကို ရှိခိုးရာသလော၊ စေတီ၌ ပန်းကို တင်ရာသလော၊ နံ့သာကို တင်ရာသလော၊ နံ့သာပျောင်းကို တင်ရာသလော။ပ။ စေတီကို အရိုအသေ ပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုရာ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာသည် စေတီကို အရိုအသေ ပြုခဲ့ပါမူ “ရဟန္တာအား ကောင်းမှုကို ဆည်းပူးခြင်းသည် မရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။၆</p> <p style="text-align: center;">အရဟတော ပုညူပစယောတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ အလှူပေးခြင်း မိမိဥစ္စာကို ခွဲခြမ်းဝေဖန်ခြင်း စေတီတော်ကို ရှိခိုးခြင်းစသော အမှုတို့ကို မြင်၍ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို ဆည်းပူးခြင်းသည် ရှိသေး၏ဟု အယူရှိသူ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ရဟန္တာမည်သည် ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကို ပယ်စွန့်ပြီးဖြစ်၏၊ ကုသိုလ်ကို ပြုသည် ဖြစ်ဘိမူ အကုသိုလ်ကိုလည်း ပြုရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပါဏာတိပါတ စသော အမူအရာကို မတွေ့မြင်ရသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ရဟန္တာအား ဘဝဂါမိကံမျိုး မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ကိရိယာစိတ်ဖြင့် ပေးလှူမှုစသည် ဖြစ်သင့်သောကြောင့် သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပရဝါဒီဆရာသည် စိတ်ကို မယူမူ၍ ကိရိယာဖြစ်ခြင်းမျှကို ပြသဖြင့်သာ မိမိအယူကို တည်စေ၏၊ သို့သော်လည်း မသင့်မတင့်သောအားဖြင့် တည်စေရကား မိမိဝါဒကို တည်စေသည် မမည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၆၇) ၂-နတ္ထိ အရဟတော အကာလမစ္စူတိကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သေချိန် မရောက်ဘဲ သေခြင်း မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာကို သတ်သောသူသည် မရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာကို သတ်သောသူသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သေချိန် မရောက်ဘဲ သေခြင်းရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သေချိန် မရောက်ဘဲ သေခြင်း မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်သူသည် ရဟန္တာကို သတ်၏၊ ထိုသူသည် အသက်ရှင်သေးသည့် အသက် ကြွင်းရှိသေးသည့် ရဟန္တာကို သတ်ပါသလော၊ အသက်မရှင်သည့် အသက်ကြွင်းမရှိသည့် ရဟန္တာကို သတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသက်ရှင်သေးသည့် အသက်ကြွင်းရှိသေးသည့် ရဟန္တာကို သတ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အသက်ရှင်သေးသည့် အသက်ကြွင်းရှိသေးသည့် ရဟန္တာကို သတ်ခဲ့ပါမူ “ရဟန္တာအား သေချိန်မရောက်ဘဲ သေခြင်း မရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသက်မရှင်သည့် အသက်ကြွင်းမရှိသည့် ရဟန္တာကို သတ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ရဟန္တာကို သတ်သောသူသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သေချိန် မရောက်ဘဲ သေရခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကိုယ်၌ အဆိပ် မတက်နိုင်ရာသလော၊ လက်နက် မထိခိုက်နိုင်ရာသလော၊ မီးမလောင်နိုင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကိုယ်၌ အဆိပ် တက်နိုင်ရာသည်၊ လက်နက် ထိခိုက်နိုင်ရာသည်၊ မီးလောင်နိုင်ရာသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာ၏ကိုယ်၌ အဆိပ်တက်နိုင်ခဲ့ပါမူ လက်နက်ထိခိုက်နိုင်ခဲ့ပါမူ မီးလောင်နိုင်ခဲ့ပါမူ “ရဟန္တာအား သေချိန်မရောက်ဘဲ သေရခြင်းသည် မရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာ၏ ကိုယ်၌ အဆိပ် မတက်နိုင်ရာသလော၊ လက်နက် မထိခိုက်နိုင်ရာသလော၊ မီး မလောင်နိုင်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာကို သတ်သောသူသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာအား သေချိန် မရောက်ဘဲ သေရခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ငါ (ဘုရား) သည် ကောင်းစွာ စေ့ဆော်မှုရှိကုန်သော ပြုအပ်ပြီးကုန်သော ဆည်းပူးအပ်ပြီးကုန်သော ကံတို့၏ အကျိုးကို မခံစားရမူ၍ ကင်းပျောက်သည်၏ အဖြစ်ကို ဟောတော် မမူ၊ အမှန်စင်စစ်သော်ကား ထိုကံကို မျက်မှောက်ဘဝ၌သာလျှင်လည်းကောင်း၊ နောက်ဘဝ၌လည်းကောင်း၊ အခြား အဆက်ဆက်သော ဘဝ၌လည်းကောင်း ခံစားရ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရဟန္တာအား သေချိန်မတန်ဘဲ သေခြင်းသည် မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">နတ္ထိ အရဟတော အကာလမစ္စူတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “နာဟံ ဘိက္ခဝေ သဉ္စေတနိကာနံ ကမ္မာနံ ကတာနံ ဥပစိတာနံ အပ္ပဋိသံဝေဒိတွာ ဗျန္တိဘာဝံ ဝဒါမိ”ဟူသော သုတ်၏ အနက်ကို မသင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်မည်သည် ကံအားလုံးတို့၏ အကျိုးဝိပါက်ကို ခံစားပြီးမှသာလျှင် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသင့်၏၊ ထို့ကြောင့် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား အကာလမရဏမည်သည် မရှိဟု အယူရှိသူ ရာဇဂိရိက သိဒ္ဓတ္ထိကဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ရဟန္တာအား အကာလမရဏ မရှိခဲ့ပါလျှင် ‘အရဟန္တဃာတကကံ’ မည်သည် မရှိနိုင်ရာဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ရှေးကပြုခဲ့ဖူးသော ကံမကုန်သေးသမျှ ကာလပတ်လုံး အဆိပ်တက်ခြင်းစသည် မဖြစ်နိုင်ဟူသော အယူဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၆၈) ၃-သဗ္ဗမိဒံ ကမ္မတောတိကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဤကမ္မဝဋ်၊ ဝိပါကဝဋ်၊ ကိလေသာဝဋ်အားလုံးသည် ကံကြောင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံသည်လည်း ကံကြောင့် ဖြစ်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤဝဋ်အားလုံးသည် ကံကြောင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤဝဋ်အားလုံးသည် ရှေး၌ ပြုအပ်ပြီးသော ကံအကြောင်းကြောင့် ဖြစ်ပါသလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤဝဋ်အားလုံးသည် ကံကြောင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤဝဋ်အားလုံးသည် ကံ၏ အကျိုးကြောင့် ဖြစ်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၇</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဤဝဋ်အားလုံးသည် ကံ၏ အကျိုးကြောင့် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံအကျိုး၏ ဝိပါက်ဖြင့် သူ့အသက်ကို သတ်ရာပါသလော။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သတ်ရာပါ၏။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသက်ကို သတ်ခြင်းသည် အကျိုးရှိပါသလော။၁၁</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။၁၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ အကျိုး'ဝိပါက်'သည် အကျိုးမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူတစ်ပါးအသက်ကို သတ်ခြင်းသည် အကျိုးမရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြင့် မပေးအပ်သော ဥစ္စာကို ခိုးယူရာပါသလော။ပ။ မုသား ပြောရာပါသလော၊ ဂုံးတိုက်စကားကို ပြောဆိုရာပါသလော၊ ကြမ်းတမ်းသော စကားကို ပြောဆိုရာပါသလော၊ အကျိုးမရှိသော စကားကို ပြောဆိုရာပါသလော၊ (အိမ်ခြံ) အစပ်ကို ဖောက်ဖြတ်ရာပါသလော၊ လုယက်အပ်သော ပစ္စည်းကို ဆောင်ယူရာပါသလော၊ တစ်အိမ်၌ တိုက်ခိုက်မှုကို ပြုရာပါသလော၊ (လုယက်တိုက်ခိုက်ရန်) လမ်းခရီး၌ တည်ရာပါသလော၊ သူတစ်ပါးမယားကို သွားလာ (လွန်ကျူး) ရာပါသလော၊ ရွာဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာပါသလော၊ နိဂုံးဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာပါသလော၊ ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်’ ဖြင့် အလှူကို ပေးလှူရာပါသလော၊ သင်္ကန်းကို ပေးလှူရာပါသလော၊ ဆွမ်းကို ပေးလှူရာပါသလော၊ ကျောင်းကို ပေးလှူရာပါသလော၊ သူနာ၏အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူရာပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးပစ္စည်းသည် အကျိုးရှိပါသလော။၁၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'သည် အကျိုးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံ၏ အကျိုး ‘ဝိပါက်'သည် အကျိုး မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူနာ၏အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးပစ္စည်းသည် အကျိုး မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဤဝဋ်အားလုံးသည် ကံကြောင့် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “လောကသည် ကံကြောင့် ဖြစ်၏၊ သတ္တဝါအပေါင်းသည် ကံကြောင့် ဖြစ်၏၊ ‘သွားနေသော ရထား၏ နပန်းစွန်းကဲ့သို့’ သတ္တဝါတို့ကို ကံသည် ဖွဲ့စပ်ကုန်၏။ (သတ္တဝါသည်) ကံကြောင့် ကျော်စောခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ချီးကျူးခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ကံကြောင့်ဆုံးရှုံးခြင်းကို လည်းကောင်း၊ သတ်ဖြတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း ရ၏။ အထူးထူး ပြုတတ်သော ထိုကံကို သိလတ်သော်လောက၌ ကံသည် မရှိဟူ၍ အဘယ့်ကြောင့် ပြောဆိုရာအံ့နည်း”။ ဤသို့ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၁၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် ဤဝဋ်အားလုံးသည် ကံကြောင့် ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">သဗ္ဗမိဒံ ကမ္မတောတိကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ “ကမ္မုနာ ဝတ္တတိလောကော”ဟူသော သုတ်ကို အမှီပြု၍ ဤကမ္မဝဋ်၊ ကိလေသာဝဋ်၊ ဝိပါကဝဋ် အားလုံးသည် ကံကြောင့်သာ ဖြစ်၏ဟု အယူရှိသူ ရာဇဂိရိကနှင့် သိဒ္ဓတ္ထိကဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤဝဋ်အားလုံးသည် ကံကြောင့်သာ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ကံသည်လည်း ကံကြောင့်ဖြစ်၏ဟူသော အနက်ရောက်၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ကံသည် ကံကြောင့် ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုကံသည် ဝိပါက်သာ ဖြစ်ရာ၏ဟူသော အလိုဖြင့် စောဒနာလိုသဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဤဝဋ်အားလုံးသည် ကံကြောင့်ဖြစ်ခဲ့မူ ရှေး၌ ပြုအပ်ပြီးသော ကံအကြောင်းကြောင့်သာ ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပုဗ္ဗေကတဟေတုဝါဒသို့ ရောက်အံ့သည်မှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဤဝဋ်အားလုံးသည် ကံကြောင့်သာ ဖြစ်ပါမူ အတိတ်ဘဝ၌ ဖြစ်သော ဝဋ်၏ အကြောင်းဖြစ်သော ကံသည်လည်း အတိတ်၏ ရှေးအတိတ်ဘဝ၌ ကံကြောင့် ဖြစ်ရာ၏၊ ထို့ကြောင့် ကံ၏ အကျိုးဝိပါက်ဖြစ်၍ ပြည်စုံရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ပရဝါဒီဆရာကား မျိုးစေ့ကြောင့် အညွန့်ဖြစ်သကဲ့သို့ ကံကြောင့် ဖြစ်သည်ကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ တစ်ဖန် နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် ရှေးမျိုးစေ့ကြောင့် နောက်မျိုးစေ့ဖြစ်သကဲ့သို့ ထိုကံ၏လည်း ရှေးကံကြောင့် ဖြစ်၏ဟု ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ဝဋ်အားလုံးသည် ကံ၏ အကျိုးဝိပါက်ကြောင့် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပါဏာတိပါတ အစရှိသည် တို့ကိုလည်း ကံ၏အကျိုး ဝိပါက်ဖြင့်ပင် ပြုရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ဒုဿီလျစေတနာသည်လည်း ရှေးကံကြောင့် ဖြစ်ရကား နည်းပရိယာယ်တစ်မျိုးအားဖြင့် ဝိပါက်ပင် ဖြစ်ရာ၏ဟူသော အယူဖြင့် ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁၁။ ပါဏာတိပါတသည် ကံ၏ အကျိုးဝိပါက်ကြောင့် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ပါဏာတိပါတကဲ့သို့ ဝိပါက်သည်လည်း အကျိုးရှိ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၂။ ပရဝါဒီဆရာကား ပါဏာတိပါတ၏ ငရဲ၌ ဖြစ်စေတတ်သည် စသည်တို့ကြောင့် အကျိုးရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုမြင်၍ ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၃။ ဤမည်သော အရာသည် ကံ၏ အကျိုးဝိပါက်၏ အကျိုးတည်းဟု ဆိုသောအရာဌာနကို မတွေ့မြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၄။ ဒေယျဓမ္မ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဒါန၏ အကျိုးကို ဟောသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၅။ ပရဝါဒီ ဆောင်သောသုတ်သည် ‘ကံသည် မရှိ’ဟု အယူရှိသူ၏ အဖြစ်ကို ပယ်၍ ‘ကံသည် ရှိ၏’ဟု အယူရှိသူ၏ အဖြစ်ကိုသာ ပြသည်၊ အလုံးစုံသော ဝဋ်၏ ကံကြောင့် ဖြစ်သည်ကို မပြ၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၆၉) ၄-ဣန္ဒြိယဗဒ္ဓကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှင့် စပ်သော တရားသည်သာလျှင် ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှင့် စပ်သော တရားသည်သာလျှင် အနိစ္စမည်ပါသလော၊ ပြုပြင်အပ်ပါသလော၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်ပါသလော၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘောရှိပါသလော၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိပါသလော၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘောရှိပါသလော၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘောရှိပါသလော၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘော ရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှင့် မစပ်သောတရားသည် မမြဲသည် ပြုပြင်အပ်သည် အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သည် ကုန်ခန်းခြင်းသဘောရှိသည် ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ကင်းပြတ်ခြင်းသဘောရှိသည် ချုပ်ခြင်း သဘောရှိသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဣန္ဒြေနှင့် မစပ်သောတရားသည် မမြဲသည် ပြုပြင်အပ်သည် အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သည် ကုန်ခန်းခြင်းသဘောရှိသည် ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ကင်းပြတ်ခြင်း သဘောရှိသည် ချုပ်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသည် မဖြစ်ခဲ့မူ “ဣန္ဒြေနှင့် စပ်သော တရားသည်သာလျှင် ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှင့် မစပ်သော တရားသည် အနိစ္စမည်သည် ပြုပြင်အပ်သည် အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သည်။ပ။ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်လျက် ထိုဣန္ဒြေနှင့် မစပ်သော တရားသည်လည်း ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမည်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှင့် စပ်သော တရားသည် မမြဲသည် ပြုပြင်အပ်သည်။ပ။ ဖောက်ပြန်ခြင်း သဘောရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုဣန္ဒြေနှင့် စပ်သောတရားသည်လည်း ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မမည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှင့် စပ်သော တရားသည် မမြဲသည် ပြုပြင်အပ်သည်။ပ။ ဖောက်ပြန်ခြင်း သဘောရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုဣန္ဒြေနှင့် စပ်သော တရားသည်လည်း ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှင့် မစပ်သော တရားသည် မမြဲသည် ပြုပြင်အပ်သည်။ပ။ ဖောက်ပြန်ခြင်း သဘောရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုဣန္ဒြေနှင့် မစပ်သော တရားသည်လည်း ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှင့် စပ်သော တရားသည်သာ ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အကြင်သဘောတရားသည် မမြဲ၊ ထိုမမြဲသော သဘောတရားသည် ဆင်းရဲ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ဣန္ဒြေနှင့် မစပ်သော တရားသည် အနိစ္စမည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အကြင်တရားသည် မမြဲ၊ ထိုမမြဲသော တရားသည် ဆင်းရဲ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ဣန္ဒြေနှင့် မစပ်သော တရားသည် မမြဲသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ဣန္ဒြေနှင့်စပ်သော တရားသည်သာ ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဣန္ဒြေနှင့် စပ်သော တရားသည်သာ ဆင်းရဲ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှင့် စပ်သော ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းငှါ မြတ်စွာဘုရားအထံ၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးသကဲ့သို့ ထို့အတူ ဣန္ဒြေနှင့် မစပ်သော ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းငှါ မြတ်စွာဘုရားအထံ၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဣန္ဒြေနှင့် စပ်သော ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သော် တစ်ဖန် မဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအတူ ဣန္ဒြေနှင့် မစပ်သော ဆင်းရဲကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သော် တစ်ဖန် မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဣန္ဒြေနှင့် စပ်သော တရားသည်သာ ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြိယဗဒ္ဓကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဣန္ဒြိယဗဒ္ဓတရားသည် ဒုက္ခ၏ တည်ရာဝတ္ထု၏ အဖြစ်ကြောင့် ဒုက္ခမည်၏၊ အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓ တရားသည် ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းတို့ဖြင့် နှိပ်စက်သော အနက်သဘောကြောင့် အကြင် တရားသည် မမြဲ၊ ထိုမမြဲသောတရားသည် ဒုက္ခဟူ၍ ရေတွက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဒုက္ခမည်၏၊ ဤသို့သော ဝေဖန်မှုကို မယူမူ၍ အကြင်ဒုက္ခသစ္စာတရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းငှါ မြတ်စွာဘုရားအထံ၌ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံး၏၊ ထိုဣန္ဒြိယဗဒ္ဓ သစ္စာတရားသည်သာ ဒုက္ခ မည်၏၊ တစ်ပါးသော အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓတရားသည် ဒုက္ခ မမည်ဟု ဟေတုဝါဒအယူရှိသူတို့အား အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓတရားတို့၏လည်း ဒုက္ခ၏အဖြစ်ကို ပြလို၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ “ယဒနိစ္စံ တံ ဒုက္ခံ”ဟု ဟောတော်မူသောကြောင့် ဣန္ဒြိယဗဒ္ဓသည်သာ အနိစ္စ ဖြစ်ရာသလောဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ “ယဒနိစ္စံ တံ ဒုက္ခံ” ဟူသော စကားဖြင့် သိမ်းကျုံးရေတွက်အပ်သော အနိန္ဒြိယဗဒ္ဓတရား၏ ဒုက္ခ၏ အဖြစ်ကို တားမြစ်ရန် မတတ်ကောင်းသောကြောင့် ပရဝါဒီဆရာ၏ စကားနှစ်ရပ်လုံးပင် သာဓက မထိုက်လေ။</p> -- <p style="text-indent:2em">၁၇-သတ္တရသမဝဂ် (၁၇၀) ၅-ဌပေတွာ အရိယမဂ္ဂ နိ ္ထကထာ၁</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အရိယမဂ်ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော သင်္ခါရတို့သည် ဒုက္ခမည်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း ‘ဒုက္ခသမုဒယ'သည်လည်း ဒုက္ခမည်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း ‘ဒုက္ခသမုဒယ'သည်လည်း ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိယသစ္စာတို့သည် သုံးပါးတို့သာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိယသစ္စာတို့သည် သုံးပါးတို့သာ ဖြစ်ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲခြင်း ‘ဒုက္ခ’ လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း'ဒုက္ခသမုဒယ’ လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ'ဒုက္ခနိရောဓ'လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် ‘ဒုက္ခနိရောဓ ဂါမိနီ ပဋိပဒါ’ လည်းကောင်း ဤသို့ အရိယသစ္စာလေးပါးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ'လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း'ဒုက္ခသမုဒယ'လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ ‘ဒုက္ခနိရောဓ'လည်းကောင်း၊ ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီပဋိပဒါ’ လည်းကောင်း ဤသို့ (အရိယသစ္စာ) လေးပါးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ် ခဲ့ကုန်မူ “အရိယသစ္စာတို့သည် သုံးပါးတို့သည်သာ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း ‘ဒုက္ခသမုဒယ'သည်လည်း ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်အနက်သဘောကြောင့် ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း ‘ဒုက္ခသမုဒယ'သည်လည်း ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်သနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မမြဲသော အနက်သဘောကြောင့် (ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းသည်လည်း ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်ပါသည်)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိယမဂ်သည် အနိစ္စမည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိယမဂ်သည် ဒုက္ခမည်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိယမဂ်သည် အနိစ္စမည်သည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုမဂ်သည်လည်း ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မမည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မမည်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း ‘ဒုက္ခသမုဒယ'သည် အနိစ္စမည်သည် ဖြစ်ပါလျက် ထိုဆင်းရဲ ဖြစ်ကြောင်း ‘ဒုက္ခသမုဒယ'သည်လည်း ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မမည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းသည် ‘ဒုက္ခသမုဒယ’ ဖြစ်၍ ထိုဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်း ‘ဒုက္ခသမုဒယ'သည်လည်း ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မည်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရိယမဂ်သည် အနိစ္စမည်၍ ထိုအရိယမဂ်သည်လည်း ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အရိယမဂ်ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကုန်သော သင်္ခါရတို့သည် ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်ကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုအရိယမဂ်သည် ဆင်းရဲချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ထိုအရိယမဂ်သည် ဆင်းရဲချုပ်ရာသို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထို့ကြောင့် “အရိယမဂ်ကို ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော သင်္ခါရတို့သည် ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ မည်ကုန်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဌပေတွာ အရိယမဂ္ဂန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အရိယာမဂ်ကို ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ဟူ၍ ဟောတော်မူသောကြောင့် အရိယမဂ်မှ တစ်ပါးသော သင်္ခါရတို့သာ ဒုက္ခမည်ကုန်၏ဟု အယူရှိသူ ဟေတုဝါဒဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤအကြောင်းကြောင့် ဤသို့ဖြစ်လျှင် သမုဒယ၏လည်း ဒုက္ခ၏အဖြစ်သည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဟေတုလက္ခဏာကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ အကျုံးဝင်သည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သုတ်နှင့် ဆန့်ကျင်အံ့သည်မှ ကြောက်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ မိမိအယူ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဝန်ခံပြန်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၇၁) ၆-န ဝတ္တဗ္ဗံ သံဃော ဒက္ခိဏံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာသည် အလှူကို ခံယူ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံဃာသည် အဝေးမှ ဆောင်ယူအပ်သော ဝတ္ထုကို ခံယူထိုက်သည် ဧည့်သည်အတွက် ထားအပ်သော ပစ္စည်းကို ခံယူထိုက်သည် မြတ်သောအလှူကို ခံယူထိုက်သည် လက်အုပ်ချီခြင်းကို ခံယူထိုက်သည်လောက၏ အတုမဲ့မြတ်သော ကောင်းမှုမျိုးစေ့၏ စိုက်ပျိုးရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ် ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံဃာသည် အဝေးမှ ဆောင်ယူအပ်သောဝတ္ထုကို ခံယူထိုက်သည် ဧည့်သည် အတွက် ထားအပ်သော ပစ္စည်းကို ခံယူထိုက်သည် မြတ်သော အလှူကိုခံယူထိုက်သည် လက်အုပ်ချီခြင်းကို ခံယူ ထိုက်သည်လောက၏ အတုမဲ့မြတ်သော ကောင်းမှုမျိုးစေ့၏ စိုက်ပျိုးရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ် ဖြစ်သည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထို့ကြောင့် “သံဃာသည် အလှူကို ခံယူ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာသည် အလှူကို ခံယူ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် မြတ်သော အလှူကို ခံယူထိုက်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် မြတ်သော အလှူကို ခံယူထိုက်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါကုန်မူ ထို့ကြောင့် “သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို ခံယူ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို ခံယူ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံဃာအား အလှူ ‘ဒါန'ကို ပေးလှူသော အချို့သူတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံဃာအား အလှူ ‘ဒါန’ ကို ပေးလှူသော အချို့သူတို့သည် ရှိခဲ့ပါကုန်လျှင် ထို့ကြောင့် “သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို ခံယူ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာအား သင်္ကန်းကို ပေးလှူသော။ပ။ ဆွမ်းကို ပေးလှူသော ကျောင်းကို ပေးလှူ သော သူနာ၏ အထောက်ပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူသော ခဲဖွယ်ကို ပေးလှူသော စားဖွယ်ကို ပေးလှူသော။ပ။ သောက်ရေကို ပေးလှူသော အချို့သူတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံဃာအား သောက်ရေကို ပေးလှူသော အချို့သူတို့သည် ရှိခဲ့ပါကုန်မူ ထို့ကြောင့် “သံဃာသည် မြတ်သောအလှူကို ခံယူ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို ခံယူ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မီးသည် ဆီ ထောပတ် စသော ပူဇော်ဖွယ်ကို ခံယူသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ မြေကြီးသည် ကြီးစွာသော မိုးရေကို ခံယူသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ သမာဓိနှင့် ပြည့်စုံသော သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို ခံယူ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို ခံယူ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သံဃာသည် မြတ်သောအလှူကို ခံယူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ခံယူပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် ခံယူသလော၊ ဖိုလ်သည် ခံယူသလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">န ဝတ္တဗ္ဗံ သံဃော ဒက္ခိဏံ ပဋိဂ္ဂဏှာတီတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မုချဆတ်ဆတ် ပရမတ်အားဖြင့် မဂ်ဖိုလ်တို့သည်သာ သံဃာမည်ကုန်၏၊ မဂ်ဖိုလ်မှတစ်ပါး သံဃာမည်သည် မရှိ၊ မဂ်ဖိုလ်တို့သည်လည်း တစ်စုံတစ်ရာ ဘာကိုမျှ မခံယူတတ်၊ ထို့ကြောင့် သံဃာသည် အလှူကို ခံယူ၏ဟု မဆိုသင့်၊ ဤသို့ အယူရှိသူ ယခုအခါ မဟာပုညဝါဒီဟု ဆိုအပ်သော ဝေတုလ္လကဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သံဃာသည် အလှူကို မခံယူနိုင်ခဲ့ပါမူ သံဃာကို မြတ်စွာဘုရားသည် အာဟုနေယျ စသည်တို့ဖြင့် ချီးမွမ်းတော်မမူရာဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဤသုတ်သည် ပရသမယမှ လာသောသုတ် ဖြစ်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဤအမေးကို ပရဝါဒီဆရာက မိမိ၏ဝါဒဖြင့် မေးသည်၊ မဂ်ဖိုလ်တို့သာ သံဃာမည်သည် မဟုတ်ကုန်၊ မဂ်ဖိုလ်တို့ ဖြစ်ပေါ်လာမှုကြောင့် စင်ကြယ်သော ခန္ဓာတို့ကို အစွဲပြု၍ ပညတ်အပ်ကုန်သော ရှစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် သံဃာမည်ကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၇၂) ၇-န ဝတ္တဗ္ဗံ သံဃော ဒက္ခိဏံ ဝိသောဓေတီတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို သုတ်သင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံဃာသည် အဝေးမှ ယူဆောင်အပ်သော ဝတ္ထုကို ခံယူထိုက်သည် ဧည့်သည် အတွက် ထားအပ်သော ပစ္စည်းကို ခံယူထိုက်သည် မြတ်သော အလှူကို ခံယူထိုက်သည် လက်အုပ် ချီခြင်းကို ခံယူထိုက်သည် လူအပေါင်း၏ အတုမဲ့မြတ်သော ကောင်းမှုမျိုးစေ့၏ စိုက်ပျိုးရာ လယ်ယာမြေ ကောင်းသဖွယ် ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံဃာသည် အဝေးမှ ယူဆောင်အပ်သော ဝတ္ထုကို ခံယူထိုက်သည်။ပ။ ဧည့်သည်အတွက် ထားအပ်သော ပစ္စည်းကို ခံယူထိုက်သည် မြတ်သောအလှူကို ခံယူထိုက်သည် လက်အုပ် ချီခြင်းကို ခံယူထိုက်သည် လူအပေါင်း၏ အတုမဲ့မြတ်သော ကောင်းမှုမျိုးစေ့၏ စိုက်ပျိုးရာ လယ်ယာမြေ ကောင်းသဖွယ် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထို့ကြောင့် “သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို သုတ်သင်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို သုတ်သင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် မြတ်သော အလှူကို ခံယူထိုက်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်သော ယောကျ်ား မြတ်တို့သည် မြတ်သော အလှူကို ခံယူထိုက်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြား အပ်ခဲ့ပါကုန်မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို သုတ်သင်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို သုတ်သင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံဃာအား အလှူဒါနကို ပေးလှူ၍ မြတ်သော အလှူကို ပြည့်စုံစေနိုင်သော အချို့ သူတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါကုန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိကုန်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံဃာအား အလှူကို ပေးလှူ၍ မြတ်သောအလှူကို ပြည့်စုံစေနိုင်သော အချို့သူတို့သည် ရှိကုန်မူ ထို့ကြောင့် “သံဃာသည် မြတ်သောအလှူကို သုတ်သင်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံဃာအား သင်္ကန်းကို ပေးလှူ၍။ပ။ ဆွမ်းကို ပေးလှူ၍။ပ။ ကျောင်းကို ပေးလှူ၍။ပ။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူ၍။ပ။ ခဲဖွယ်ကို ပေးလှူ၍ စားဖွယ်ကို ပေးလှူ၍ သောက်ရေကို ပေးလှူ၍ မြတ်သော အလှူကို ပြည့်စုံစေနိုင်သော အချို့ သူတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံဃာအား သောက်ဖွယ်ကို ပေးလှူ၍ မြတ်သော အလှူကို ပြည်စုံ စေနိုင်သော အချို့သူတို့ ရှိခဲ့ပါကုန်မူ ထို့ကြောင့် “သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို သုတ်သင်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သံဃာသည် မြတ်သော အလှူကို သုတ်သင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် သုတ်သင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် သုတ်သင်ပါသလော၊ ဖိုလ်သည် သုတ်သင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">န ဝတ္တဗ္ဗံ သံဃော ဒက္ခိဏံ ဝိသောဓေတီတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မဂ်ဖိုလ်တို့သည် သံဃာမည်ကုန်၏၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်တို့သည်လည်း မြတ်သော အလှူကို သုတ်သင်ရန် မတတ်နိုင်ကုန်ဟု အယူရှိသူ ထိုဝေတုလ္လကတို့ကိုပင် ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။ (သုတ်သင်၏ဟူသည် အကျိုးကြီးသည်ကို ပြု၏ဟု ဆိုလိုသည်။)</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၇၃) ၈-န ဝတ္တဗ္ဗံ သံဃော ဘုဉ္ဇတီတိကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာသည် စား၏၊ သောက်၏၊ ခဲ၏၊ လျက်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံဃဘတ်တို့ပြုလုပ်ကုန်သော ဥဒ္ဒေသဘတ်တို့ကို ပြုလုပ်ကုန် သော ယာဂုအဖျော်တို့ကို ပြုလုပ်ကုန်သော အချို့သူတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါသလော၂။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံဃဘတ်တို့ကို ပြုလုပ်ကုန်သော ဥဒ္ဒေသဘတ်တို့ကို ပြုလုပ်ကုန်သော ယာဂုအဖျော်တို့ကို ပြုလုပ်ကုန်သော အချို့သူတို့သည် ရှိကုန်မူ ထို့ကြောင့် “သံဃာသည် စား၏၊ သောက်၏၊ ခဲ၏၊ လျက်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာသည် စား၏၊ သောက်၏၊ ခဲ၏၊ လျက်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် ဂဏဘောဇဉ်ကို ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို အတိရိတ္တဘောဇဉ်ကို အနတိရိတ္တဘောဇဉ်ကို ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် ဂဏဘောဇဉ်ကို ပရမ္ပရဘောဇဉ်ကို အတိရိတ္တ ဘောဇဉ်ကို အနတိရိတ္တဘောဇဉ်ကို ဟောတော်မူအပ်ပါမူ ထို့ကြောင့် “သံဃာသည် စား၏၊ သောက်၏၊ ခဲ၏၊ လျက်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာသည် စား၏၊ သောက်၏၊ ခဲ၏၊ လျက်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် သရက်သီးအဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ သပြေသီးအဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ အိမ်ငှက်ပျောသီးအဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ တောငှက်ပျောသီးအဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ သစ်မည် စည်သီး အဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ မုဒရက်သီးအဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြာစွယ်အဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ ဖက်သက်တရော်သီးအဖျော်ကိုလည်းကောင်း (ဤသို့) အဖျော်ရှစ်ပါးတို့ကို ဟောအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် သရက်သီးအဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ သပြေသီး အဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ အိမ်ငှက်ပျောသီးအဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ တောငှက်ပျောသီးအဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ သစ်မည်စည်သီးအဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ မုဒရက်သီးအဖျော်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြာစွယ်အဖျော်ကို လည်းကောင်း၊ ဖက်သက်တရော်သီးအဖျော်ကိုလည်းကောင်း (ဤသို့) အဖျော် ရှစ်ပါးတို့ကို ဟောအပ် ခဲ့ပါကုန်မူ ထို့ကြောင့် “သံဃာသည် စား၏၊ သောက်၏၊ ခဲ၏၊ လျက်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သံဃာသည် စားပါသလော၊ သောက်ပါသလော၊ ခဲပါသလော၊ လျက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် စားပါသလော၊ သောက်ပါသလော၊ ခဲပါသလော၊ လျက်ပါသလော။ ဖိုလ်သည် စားပါသလော၊ သောက်ပါသလော၊ ခဲပါသလော၊ လျက်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">န ဝတ္တဗ္ဗံ သံဃော ဘုဉ္ဇတီတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မဂ်ဖိုလ်တို့သည် သံဃာမည်ကုန်၏၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်တို့သည်လည်း တစ်စုံတစ်ရာဘာကိုမျှ မစားကြကုန်၊ ထို့ကြောင့် သံဃာသည် စား၏, သောက်၏, ခဲ၏, လျက်၏ဟူ၍ မဆိုထိုက်ဟု အယူရှိသူ ထိုဝေတုလ္လကဂိုဏ်းဝင်တို့ကိုပင် ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သံဃာသည် အကယ်၍ မစားမသုံးပါမူ သံဃဘတ်စသည်ကို ပြုခြင်းသည် အကျိုးမရှိဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သံဃာသည် အကယ်၍ မသောက်ခဲ့ပါလျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် အဘယ်သူအား အဖျော်ရှစ်ပါးတို့ကို ခွင့်ပြုခဲ့ပါသနည်းဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၇၄) ၉-န ဝတ္တဗ္ဗံ။ပ။ မဟပ္ဖလန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာအား လှူအပ်သော အလှူသည် များသော အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာသည် အဝေးမှ ဆောင်ယူအပ်သော ဝတ္ထုကို ခံယူထိုက်သည် ဧည့်သည် အတွက် ထားအပ်သော ပစ္စည်းကို ခံယူထိုက်သည် မြတ်သောအလှူကို ခံယူထိုက်သည် လက်အုပ်ချီမှုကို ခံယူထိုက်သည် လူအပေါင်းတို့၏ အတုမဲ့မြတ်သော ကောင်းမှုမျိုးစေ့၏ စိုက်ပျိုးရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ် ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံဃာသည် အဝေးမှ ဆောင်ယူအပ်သော ဝတ္ထုကို ခံယူထိုက်သည်။ပ။ လူအပေါင်း၏ အတုမဲ့မြတ်သော ကောင်းမှုမျိုးစေ့၏ စိုက်ပျိုးရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ် ဖြစ်ခဲ့မူ ထို့ကြောင့် “သံဃာအား ပေးလှူအပ်သော အလှူသည် များသော အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာအား လှူအပ်သော အလှူသည် များသော အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့သည် မြတ်သော အလှူကို ခံယူထိုက်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်သော ယောကျ်ား မြတ်တို့သည် မြတ်သောအလှူကို ခံယူထိုက်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်းဟူ၍ မြတ်စွာဘုရားဟောအပ်ခဲ့ပါကုန်မူ ထို့ကြောင့် “သံဃာအား လှူအပ်သော အလှူသည် များသော အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “သံဃာအား လှူအပ်သော အလှူသည် များသော အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဂေါတမီ သင်သည် သံဃာအား လှူလော၊ သံဃာအား လှူအပ်သော် သင်သည် ငါ (ဘုရား) ကိုလည်းကောင်း၊ သံဃာကိုလည်းကောင်း ပူဇော်အပ်ပြီး ဖြစ်လတ္တံ့”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် သံဃာအား လှူအပ်သော အလှူသည် များသော အကျိုးရှိ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံဃာအား လှူအပ်သော အလှူသည် များသော အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ပေးလှူအပ်သော အလှူသည် ပူဇော်ကြ ကုန်သော ကောင်းမှုကို အလိုရှိကုန်သော ဥပဓိအကျိုးရှိသည့် ကောင်းမှုကို ပြုလုပ်ကုန်သော လူသတ္တဝါတို့အား များမြတ်သော အကျိုးရှိပါသနည်း”။ ဤသို့ နတ်တို့ကို အစိုးရသော သိကြားမင်းသည် မြတ်စွာဘုရားအား လျှောက်၏။ “သိကြားမင်း ကျင့်ဆဲဖြစ်သော မဂ်ပုဂ္ဂိုလ်လေးဦးတို့သည်လည်းကောင်း၊ ဖိုလ်၌ တည်သောပုဂ္ဂိုလ်လေးဦးတို့သည်လည်းကောင်း (ရှိကုန်၏)။ ဤ (ရှစ်ပါးသော) သံဃာတော်သည် ဖြောင့်မတ်သည် ဖြစ်၍ ဖြစ်ပေ၏။ ပညာ အကျင့်သီလ သမာဓိ နှင့် ပြည့်စုံပေ၏။ ထိုသံဃာ၌ ပေးလှူအပ်သော အလှူသည် ပူဇော်ကုန်သော ကောင်းမှုကို အလိုရှိကုန်သော ဥပဓိအကျိုးရှိသည့် ကောင်းမှုကို ပြုလုပ်ကုန်သော လူသတ္တဝါတို့အား များမြတ်သော အကျိုးရှိ၏”။ ဤသို့ မြတ်စွာဘုရား မိန့်တော်မူ၏။ “မှန်၏၊ ဤသံဃာသည် ပြန့်ပြောသည် (ဖြစ်၍) မြင့်မြတ်ခြင်းသို့ ရောက်ပေ၏၊ ဤသံဃာကို ရေ၏တည်ရာ သမုဒ္ဒရာနှင့်အတူ နှိုင်းယှဉ်အပ်ပေ၏၊ ဤဂုဏ်တို့ကြောင့် မြတ်ကုန်သော အရောင်အလင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော ဘုရားမြတ်၏ တပည့်သားတို့သည် တရားကို ဟောကြကုန်၏။ အကြင်သူတို့သည် သံဃာကို ရည်မှန်း၍ အလှူ'ဒါန'ကို ပေးလှူကုန်၏၊ ထို သူတို့သည် အလှူ'ဒါန’ ကို ကောင်းစွာ ပေးလှူအပ်သည် မည်၏၊ ကောင်းစွာ ပူဇော်အပ်သည် မည်၏၊ ကောင်းစွာ ပသအပ်သည် မည်၏၊ သံဃာသို့ ရောက် သော သံဃာ၌ တည်သော ထိုအလှူကို မြင့်မြတ်သော အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍လောကကို သိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ချီးမွမ်းတော်မူအပ် ၏။လောက၌ အကြင်သူတို့သည် ဤကဲ့သို့သော ပူဇော်ပသမှုကို အောက်မေ့ ကုန်လျက် နှစ်သက်သော သဘောရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ အကြောင်းရင်းနှင့် တကွ သော ဝန်တိုနှမြောမှု အညစ်အကြေးကို ပယ်ရှား၍ နေကုန်၏၊ ထိုသူတို့သည် မကဲ့ရဲ့ထိုက်ကုန်သည် ဖြစ်၍ နတ်ပြည်အရပ်သို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ ဤသို့သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် သံဃာအား လှူအပ်သော အလှူသည် များမြတ်သော အကျိုးရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">န ဝတ္တဗ္ဗံ သံဃဿ ဒိန္နံ မဟပ္ဖလန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မဂ်ဖိုလ်တို့သည်သာ သံဃာမည်၏၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်တို့အားလည်း တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ ပေးလှူခြင်းငှါမတတ်ကောင်း၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်တို့သည်လည်း တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ မခံယူနိုင်၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်တို့အား ပေးလှူခြင်းဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော ကျေးဇူးပြုခြင်းသည် မပြည့်စုံနိုင်ဟု အယူရှိသူ ထိုဝေတုလ္လကဂိုဏ်းဝင်တို့ကိုပင် ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သံဃာအား ပေးလှူမှုသည် အကျိုးမကြီးခဲ့ပါမူ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤသို့ ချီးမွမ်းတော်မမူရာဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၇၅) ၁၀-န ဝတ္တဗ္ဗံ ဗုဒ္ဓဿ ဒိန္နံ မဟပ္ဖလန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၇၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “မြတ်စွာဘုရားအား လှူအပ်သော အလှူသည် များမြတ်သော အကျိုး ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အခြေနှစ်ချောင်းရှိသူတို့ထက် (အမျိုးအားဖြင့်) မြတ်သည် အခြေနှစ်ချောင်းရှိသူတို့ထက် (ဇာတ်အားဖြင့်) မြတ်သည် အခြေနှစ်ချောင်းရှိသူတို့၏ အကြီးအမှူးဖြစ်သည် အခြေနှစ်ချောင်းရှိသူတို့ထက် (ဂုဏ်အားဖြင့်) မြတ်သည် အခြေနှစ်ချောင်းရှိသူတို့ထက် အလွန်မြတ်သည် အတူမရှိသည် အတူမရှိသော ရှေးဘုရားတို့နှင့်သာ တူသည်။ ပိုင်ဘက် မရှိသည် နှိုင်းယှဉ်ဘက် မရှိသည် ပြိုင်ဘက်ပုဂ္ဂိုလ် မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် အခြေနှစ်ချောင်းရှိသူတို့ထက် (အမျိုးအားဖြင့်) မြတ်သည် အခြေနှစ်ချောင်းရှိသူတို့ထက် (ဇာတ်အားဖြင့်) မြတ်သည် အခြေနှစ်ချောင်းရှိသူတို့၏ အကြီး အမှူးဖြစ်သည် အခြေနှစ်ချောင်းရှိသူတို့ထက် (ဂုဏ်အားဖြင့်) မြတ်သည် အခြေနှစ်ချောင်းရှိသူတို့ထက် အလွန်မြတ်သည် အတူမရှိသည် အတူမရှိသော ရှေးဘုရားတို့နှင့်သာ တူသည်။ ပိုင်ဘက် မရှိသည် နှိုင်းယှဉ်ဘက် မရှိသည်။ ပိုင်ဘက်ပုဂ္ဂိုလ် မရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထို့ကြောင့် “မြတ်စွာဘုရားအား လှူအပ် သော အလှူသည် မြတ်သော အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မြတ်စွာဘုရားအား လှူအပ်သော အလှူသည် မြတ်သော အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားနှင့် အကျင့်သီလအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ သမာဓိအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပညာအားဖြင့်လည်းကောင်း တူမျှသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားနှင့် အကျင့် ‘သီလ’ အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ သမာဓိ အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပညာအားဖြင့်လည်းကောင်း တူမျှသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်သည် မရှိခဲ့ပါမူ ထို့ကြောင့် “မြတ်စွာဘုရားအား လှူအပ်သော အလှူသည် မြတ်သော အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မြတ်စွာဘုရားအား ပေးလှူအပ်သော အလှူသည် များမြတ်သော အကျိုးရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ကောင်းမှုကို အလိုရှိကုန်သော ပြန့်ပြောသော အကျိုးကို ရှာမှီးလေ့ ရှိကုန်သော သူတို့၏ အဝေးမှ ယူဆောင်၍ လှူဒါန်းအပ်သော အလှူကို ခံယူထိုက် သောပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင် အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည် အမြတ်ဆုံးအဖြစ်သို့ ရောက်တော်မူ၏။ ဤလောက၌လည်းကောင်း၊ အခြားသောလောက၌လည်းကောင်း ထို မြတ်စွာဘုရားထက် မြင့်မြတ်သူသည်လည်းကောင်း၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားနှင့်တန်းတူ ညီမျှသူသည်လည်းကောင်း မရှိချေ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် မြတ်စွာဘုရားအား လှူအပ်သော အလှူသည် များမြတ်သော အကျိုးရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">န ဝတ္တဗ္ဗံ ဗုဒ္ဓဿ ဒိန္နံ မဟပ္ဖလန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ ဘုဉ်းပေးသုံးဆောင်တော်မမူ၊ လောကသို့ လိုက်ရန် အကျိုးငှါသာ ဘုဉ်းပေးသုံးဆောင်သကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ကို ပြတော်မူ၏၊ ထို့ကြောင့် မြတ်စွာဘုရား၌ ပေးလှူအပ်သော အလှူသည် အကျိုးမများဟု အယူရှိသူ ထိုဝေတုလ္လကဂိုဏ်းဝင်တို့ကိုပင် ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ လူဒုဿီလ၌သော်လည်း ပေးလှူအပ်သော အလှူသည် ဘဝတစ်ထောင်သော အာနိသင်ရှိ၏၊ အဘယ့်ကြောင့် ဤသို့ သဘောရှိသောပုဂ္ဂိုလ်အား ပေးလှူအပ်သော အလှူသည် အကျိုး မများဘဲ ရှိအံ့နည်းဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၇၆) ၁၁-ဒက္ခိဏာဝိသုဒ္ဓိကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အလှူ'ဒါန'သည် ပေးလှူသူကြောင့်သာ စင်ကြယ်၍ အလှူခံကြောင့် မစင်ကြယ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဝေးမှ ယူဆောင်၍ လှူအပ်သောဝတ္ထုကို ခံယူထိုက်ကုန်သော ဧည့်သည်တို့အတွက် ထားအပ်သောပစ္စည်းကို အလှူခံထိုက်ကုန်သော မြတ်သောအလှူကို ခံယူထိုက်ကုန်သော လက်အုပ်ချီခြင်းကို ခံယူထိုက်ကုန်သော လူအပေါင်း၏ အတုမဲ့မြတ်သော ကောင်းမှုမျိုးစေ့၏ စိုက်ပျိုးရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ် ဖြစ်ကုန်သော အချို့သော အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အဝေးမှ ယူဆောင်၍ လှူအပ်သောဝတ္ထုကို ခံယူထိုက်ကုန်သော ဧည့်သည်တို့အတွက် ထားအပ်သောပစ္စည်းကို ခံယူထိုက်ကုန်သော မြတ်သောအလှူကို ခံယူထိုက်ကုန်သော လက်အုပ်ချီမှုကို ခံယူထိုက်ကုန်သော လူအပေါင်း၏ အတုမဲ့မြတ်သော ကောင်းမှုမျိုးစေ့၏ စိုက်ပျိုးရာ လယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ် ဖြစ်ကုန်သော အချို့သော အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့ ရှိကုန်သည် ဖြစ်ခဲ့မူ “အလှူ ‘ဒါန'သည် ပေးလှူသူဘက်မှသာလျှင် စင်ကြယ်၍ အလှူခံဘက်မှ မစင်ကြယ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အလှူ'ဒါန'သည် ပေးလှူသူကြောင့်သာ စင်ကြယ်၍ အလှူခံကြောင့် မစင်ကြယ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်သော ယောကျ်ားမြတ်တို့ကို မြတ်သော အလှူကို ခံယူထိုက်ကုန်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အစုံအားဖြင့် လေးစုံ ပုဂ္ဂိုလ်အားဖြင့် ရှစ်ယောက်ဖြစ်သော ယောကျ်ား မြတ်တို့ကို မြတ်သောအလှူကို ခံယူထိုက်ကုန်၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ပါကုန်မူ “အလှူ'ဒါန'သည် ပေးလှူသူကြောင့်သာ စင်ကြယ်၍ အလှူခံသူကြောင့် မစင်ကြယ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အလှူ ‘ဒါန'သည် ပေးလှူသူကြောင့်သာ စင်ကြယ်၍ အလှူခံသူကြောင့် မစင်ကြယ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်အား အလှူကို ပေးလှူ၍ မြတ်သောအလှူကို ပြီးစေသော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်အား အလှူကို ပေးလှူ၍ မြတ်သောအလှူကို ပြီးစေသော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ရှိခဲ့ကုန်မူ “အလှူ ‘ဒါန'သည် ပေးလှူသူကြောင့်သာ စင်ကြယ်၍ အလှူခံသူကြောင့် မစင်ကြယ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမ်အား။ပ။ အနာဂါမ်အား။ပ။ ရဟန္တာအား အလှူကို ပေးလှူ၍ မြတ်သော အလှူကို ပြီးစေသော အချို့သူတို့ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာအား အလှူကို ပေးလှူ၍ မြတ်သောအလှူကို ပြီးစေသော အချို့သော သူတို့ရှိကုန်မူ “အလှူ ‘ဒါန'သည် ပေးလှူသူကြောင့်သာ စင်ကြယ်၍ အလှူခံသူကြောင့် မစင်ကြယ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အလှူ ‘ဒါန'သည် အလှူခံသူကြောင့် စင်ကြယ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တစ်ယောက်သောသူက တစ်ယောက်သောသူကို ပြုလုပ် (ဖန်ဆင်း) နိုင်ပါသလော၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကို သူတစ်ပါးက ပြုအပ်ပါသလော၊ အခြားတစ်ယောက်သောသူက ပြုလုပ်၍ အခြားတစ်ယောက်သောသူက ခံစားပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလှူ'ဒါန'သည် ပေးလှူသူကြောင့်သာ စင်ကြယ်၍ အလှူခံသူကြောင့် မစင်ကြယ် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အာနန္ဒာ အလှူ၏ စင်ကြယ်ခြင်းတို့ကား ဤလေးမျိုးတို့ပေတည်း။ အဘယ် လေးမျိုးတို့နည်း၊ အာနန္ဒာ (အကြင်) အလှူသည် ပေးလှူသူကြောင့်သာ စင်ကြယ်၍ အလှူခံသူကြောင့် စင်ကြယ်သည် မဟုတ်၊ (ထိုအလှူသည်) ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အာနန္ဒာ (အကြင်) အလှူသည် အလှူခံယူသူကြောင့်သာ စင်ကြယ်၍ ပေးလှူသူကြောင့် စင်ကြယ်သည် မဟုတ်၊ (ထိုအလှူသည်) ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အာနန္ဒာ (အကြင်) အလှူသည် ပေးလှူသူကြောင့်လည်း စင်ကြယ်၍ အလှူခံယူသူကြောင့်လည်း စင်ကြယ်၏၊ (ထိုအလှူသည်) ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အာနန္ဒာ (အကြင်) အလှူသည် ပေးလှူသူကြောင့်လည်း မစင်ကြယ်၊ အလှူခံယူသူကြောင့်လည်း မစင်ကြယ်၊ (ထိုအလှူသည်) ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">အာနန္ဒာ ဤလေးမျိုးတို့သည် အလှူ၏ စင်ကြယ်ခြင်းတို့ပေတည်း”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ် သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “အလှူ ‘ဒါန'သည် ပေးလှူသူကြောင့် စင်ကြယ်၍ အလှူခံယူ သူကြောင့် မစင်ကြယ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဒက္ခိဏာဝိသုဒ္ဓိကထာပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">သတ္တရသမဝဂ် ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် အလှူသည် စင်ကြယ်သည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ များသော အကျိုးရှိသည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ အလှူပေးပုဂ္ဂိုလ်သည် အလှူဝတ္ထုကို ပေးလှူအပ်၏၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်သည် အကျိုးဝိပါက်ကို ဖြစ်စေအပ်၏၊ ထို့ကြောင့် တစ်ပါးသူ တစ်ယောက်က တစ်ပါးသူ တစ်ယောက်ကို ပြုလုပ်တတ်သူ ဖြစ်ရာ၏၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကို အခြားသူတစ်ယောက်သည် ပြုလုပ်အပ်၏ဟူသော အပြစ်ကို ရောက်ရာ၏။ တစ်ပါးသူတစ်ယောက်က ပြုလုပ်၍ တစ်ပါးသူတစ်ယောက်က အကျိုး ခံစားရာ၏၊ ထို့ကြောင့် အလှူပေးပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့်သာလျှင် အလှူသည် စင်ကြယ်၏၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် စင်ကြယ်သည် မဟုတ်၊ အလှူပေးသူ၏ စိတ်စင်ကြယ်မှုသည်သာ အကျိုးဝိပါက်ကို ပေးတတ်၏ဟု အယူရှိသူ ဥတ္တရာပထကဂိုဏ်းဝင်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကြောင့် အလှူဒါန မစင်ကြယ်ခဲ့ပါမူ အဘယ်ကြောင့် အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်၏ အာဟုနေယျ စသည်၏ အဖြစ်ကို ပြုဘိသနည်းဟု ပြခြင်းငှါ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပေးလှူသူ ဒါယကာ၏ စေတနာကို အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်က ပြုလုပ်အပ်သည် ဖြစ်ပါမူ ဤစောဒနာသည် သင့်သော သဘောရှိသည် ဖြစ်ရာ၏၊ ထိုအလှူပေးပုဂ္ဂိုလ်၏ ပေးလှူကြောင်းစေတနာသည် ထက်ဝန်းကျင် စင်ကြယ်သည်ဖြစ်၍ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ဟု ဆိုအပ်သော ဝတ္ထုကို အစွဲပြု၍ မြတ်သော အကျိုးရှိသည်၏ အဖြစ်တည်းဟူသော သဘောဖြင့် စင်ကြယ်၏၊ ထို့ကြောင့် ဤစောဒနာသည် မသင့်သော စောဒနာမည်၏၊ အလှူခံကြောင့်လည်း ဒါနသည် စင်ကြယ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၇၇) ၁-မနုဿလောကကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် လူ့ပြည်လောက၌ တည်နေတော်မူ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား သီတင်းသုံးတော်မူခဲ့သော စေတီတို့သည်လည်းကောင်း၊ အရံ ကျောင်းတိုက် ရွာ (နိဂုံး) မြို့တို့သည်လည်းကောင်း၊ တိုင်းနိုင်ငံတို့သည်လည်းကောင်း၊ ဇနပုဒ်တို့သည်လည်းကောင်း ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်စွာဘုရား သီတင်းသုံးတော်မူခဲ့သော စေတီတို့သည်လည်းကောင်း၊ အရံ ကျောင်းတိုက် ရွာ (နိဂုံး) မြို့တို့သည်လည်းကောင်း၊ တိုင်းနိုင်ငံတို့သည်လည်းကောင်း၊ ဇနပုဒ်တို့သည်လည်းကောင်း ရှိကုန်မူ “ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် လူ့ပြည်လောက၌ တည်နေတော်မူ၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် လူ့ပြည်လောက၌ တည်နေတော်မူ၏”ဟု မဆိုသင့်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် လုမ္ဗိနီအင်ကြင်းဥယျာဉ်၌ မွေးဖွားတော်မူခဲ့သည်၊ ဗောဓိပင်၏ အနီး၌ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် ကိုယ်တိုင်သစ္စာလေးပါးကို သိတော်မူခဲ့သည်၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဗာရာဏသီ ပြည်၌ ဓမ္မစကြာတရားကို ဟောတော်မူခဲ့သည်၊ စာပါလစေတီ၌ အာယုသင်္ခါရကို စွန့်လွှတ်တော်မူခဲ့သည်၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ကုသိနာရုံပြည်၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံတော်မူခဲ့သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် လုမ္ဗိနီအင်ကြင်းဥယျာဉ်၌ မွေးဖွားတော်မူခဲ့သည်။ပ။ ကုသိနာရုံပြည်၌ ပရိနိဗ္ဗာန်စံတော်မူခဲ့သည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် လူ့ပြည်လောက၌ တည်နေတော်မူ၏”ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် လူ့ပြည်လောက၌ တည်နေတော်မူ၏”ဟု မဆိုသင့်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ အခါတစ်ပါး၌ ငါဘုရားသည် ဥက္ကဋ္ဌမြို့ သုဘဂတော အင်ကြင်းပင် အနီးဝယ် သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရဟန်းတို့ အခါတစ်ပါး၌ ငါဘုရားသည် ဥရုဝေလတော ဆိတ်ကျောင်းညောင်ပင်၌ ဘုရားဖြစ်ခါစ ဖြစ်၍ ရှေးဦးစွာ သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရဟန်းတို့ အခါတစ်ပါး၌ ငါဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေးရာ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတိုက်၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရဟန်းတို့ အခါတစ်ပါး၌ ငါဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံ ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ရဟန်းတို့ အခါတစ်ပါး၌ ငါဘုရားသည် ဝေသာလီပြည် မဟာဝုန်တော ပြာသာဒ် ဆောင်ပေါက်သော ဇရပ်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုသို့ဖြစ်ပါမူ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် လူ့ပြည်လောက၌ တည်နေ တော်မူခဲ့၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် လူ့ပြည်လောက၌ တည်နေတော်မူခဲ့ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်နေတော်မူခဲ့ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည်လောက၌ မွေးဖွားတော်မူခဲ့သည်လောက၌ ကြီးပွါးတော်မူခဲ့သည်လောကနှင့် မလိမ်းကျံ မကပ်ငြိဘဲလောကကို လွှမ်းမိုး၍ နေတော်မူခဲ့သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည်လောက၌ မွေးဖွားတော်မူခဲ့သည်လောက၌ ကြီးပွါးတော်မူခဲ့သည်လောကနှင့် မလိမ်းကျံ မကပ်ငြိဘဲလောကကို လွှမ်းမိုး၍ နေတော်မူခဲ့သည် ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် လူ့ပြည်လောက၌ တည်နေတော်မူခဲ့၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">မနုဿလောကကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “တထာဂတောလောကေ ဇာတောလောကေ သံဝဍ္ဎောလောကံ အဘိဘုယျ ဝိဟရတိ အနုပလိတ္တောလောကေန” ဟူသော သုတ်ကို မသင့်မတင့်သောအားဖြင့် ယူ၍ မြတ်စွာဘုရားသည် တုသိတာနတ်ပြည်၌ ဖြစ်တော်မူ၏၊ ထိုတုသိတာနတ်ပြည်၌သာ နေတော်မူ၏၊ လူ့ပြည်လောကသို့ ကြွလာတော်မမူ၊ ဖန်ဆင်းအပ်သော နိမ္မိတရုပ်မျှကိုသာ ဤလူ့ပြည်၌ ပြတော်မူ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဝေတုလ္လကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သီတင်းသုံးတော်မူရာ အရပ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပြီးစေကြောင်း သုတ်ပါဠိဖြင့်လည်းကောင်း သိစေရန် ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၇၈) ၂- ဓမ္မဒေသနာကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် “တရားတော်ကို ဟောပြတော်မူအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဟောပြတော်မူအပ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နိမ္မိတရုပ်ပွါးတော်သည် ဟောပြတော်မူအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိမ္မိတရုပ်ပွါးတော်သည် မာရ်ငါးပါးကို အောင်မြင်တော်မူပါသလော၊ လူနတ်တို့၏ ဆရာလော၊ မဖောက်မပြန် မှန်ကန်စွာ ကိုယ်တိုင် (တရားအားလုံးကို) သိတော်မူပါသလော၊ အလုံးစုံကို သိတော်မူပါသလော၊ အလုံးစုံကို မြင်တော်မူပါသလော၊ တရား၏အရှင် ဖြစ်တော်မူပါသလော၊ တရားကြောင့် ကိုးကွယ်ရာ ဖြစ်တော်မူပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် တရားတော်ကို ဟောတော်မူအပ်၏”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဟောပြတော်မူအပ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်အာနန္ဒာသည် ဟောပြတော်မူအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်အာနန္ဒာသည် မာရ်ငါးပါးကို အောင်မြင်တော်မူပါသလော၊ လူနတ်တို့၏ ဆရာ ဖြစ်တော်မူပါသလော၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် (တရားအားလုံးကို) ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူပါသလော၊ အလုံးစုံကို သိတော်မူပါသလော၊ အလုံးစုံကို မြင်တော်မူပါသလော၊ တရား၏ အရှင်သခင် ဖြစ်တော်မူပါသလော၊ တရားကြောင့် ကိုးကွယ်ရာ ဖြစ်တော်မူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် တရားတော်ကို ဟောပြတော်မူအပ်၏”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သာရိပုတြာ ငါဘုရားသည် အကျဉ်းအားဖြင့်လည်း တရားတော်ကို ဟောပြတော်မူ၏၊ သာရိပုတြာ ငါဘုရားသည် အကျယ်အားဖြင့်လည်း တရားတော်ကို ဟောပြတော်မူ၏၊ သာရိပုတြာ ငါဘုရားသည် အကျဉ်းအကျယ်အားဖြင့်လည်း တရားတော်ကို ဟောပြတော်မူ၏၊ တရားကို သိသူတို့ကို မူကား ရနိုင်ခဲကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် တရားတော်ကို ဟောပြ တော်မူအပ်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် တရားတော်ကို ဟောပြတော့်မူအပ်၏”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ငါဘုရားသည် ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ တရားကို ဟောတော်မူ၏၊ ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် မသိဘဲ တရားကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်၊ ရဟန်းတို့ အကြောင်းနှင့်တကွသော တရားကို ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏၊ အကြောင်းနှင့်တကွ မဟုတ်သောတရားကို ငါဘုရား ဟောတော်မူသည် မဟုတ်၊ ရဟန်းတို့ ကိလေသာကို ပယ်ရှားခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော တရားကို ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏၊ ကိလေသာ ပယ်ရှားခြင်း မရှိသော တရားကို ငါဘုရား ဟောတော်မူသည် မဟုတ်၊ ရဟန်းတို့ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ တရားကို ဟောပြသော ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် မသိမူ၍ ဟောပြသည် မဟုတ်သော အကြောင်းနှင့်တကွသော တရားကို ဟောပြသော အကြောင်းမရှိသော တရားကို ဟောပြသည် မဟုတ် သော ကိလေသာပယ်ရှားမှုနှင့် တကွသော တရားကို ဟောပြသော ကိလေသာပယ်ရှားမှု မရှိသော တရား ကို ဟောပြသည် မဟုတ်သော ထိုငါဘုရား၏ ဆုံးမမှုကို လိုက်နာ ပြုကျင့်အပ်၏၊ ကံမြစ်မှုကို လိုက်နာ ပြုကျင့်အပ်၏၊ ရဟန်းတို့ ‘မြတ်စွာဘုရားသည် မဖောက်မပြန် ကိုယ်တိုင်သိတော်မူသော ဘုရားတည်း၊ တရားတော်သည် ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော တရားတည်း၊ သံဃာတော်သည် ကောင်းစွာ ကျင့်တော်မူသော သံဃာတည်း’ဟူ၍ သင်တို့သည် နှစ်သက်ခြင်းငှါ ထိုက်၏၊ ကျေနပ်ခြင်းငှါ ထိုက်၏၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းငှါ ထိုက်၏ဟု ဤဝေယျာကရဏစကားပြေ ဒေသနာကို ဟောတော်မူအပ်သည် ရှိသော် တစ်သောင်းသောလောကဓာတ်သည် တုန်လှုပ်လေ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် တရားကို ဟောပြတော်မူအပ်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဓမ္မဒေသနာကထာပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ တုသိတာနတ်ပြည်၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည် တရားဟောတော်မူခြင်း အကျိုးငှါ နိမ္မိတရုပ်ပွါးတော်ကို စေလွှတ်၏၊ ထို့ကြောင့်ပင် ထိုနိမ္မိတရုပ်ပွါးတော်၏ တရားဒေသနာကို နာခံပြီး၍ အရှင်အာနန္ဒာမထေရ်သည် တရားတော်ကို ဟော၏၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား ကိုယ်တော်တိုင် တရားမဟောပါဟု အယူရှိကြကုန်သော ဝေတုလ္လကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဖန်ဆင်းအပ်သော ရုပ်ပွါးတော်သာ တရားဟောခဲ့ပါမူ ထိုနိမ္မိတကိုယ်တော်သည်သာ ဆရာဘုရား ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ နိမ္မိတရုပ်ပွါးတော်၏ ဇိနအဖြစ်ကို ဝန်မခံလို၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၇၉) ၃- ကရုဏာကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား သနားမှု ‘ကရုဏာ'သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား ချစ်ခင်မှု ‘မေတ္တာ'သည် မရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား သနားမှု ‘ကရုဏာ'သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား ဝမ်းမြောက်မှု ‘မုဒိတာ'သည်။ပ။ လျစ်လျူ ရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ'သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား ချစ်ခင်မှု ‘မေတ္တာ'သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား သနားမှု ‘ကရုဏာ'သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား ဝမ်းမြောက်မှု ‘မုဒိတာ'သည်။ပ။ လျစ်လျူ ရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ'သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား သနားမှု ‘ကရုဏာ'သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား သနားမှု ‘ကရုဏာ'သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် သနားခြင်း'ကရုဏာ'မရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ ရှိသူ၊လောက၏ စီးပွါးကို ကျင့်သူ၊လောကကို သနားစောင့်ရှောက်သူ၊လောက၏ အကျိုးကို ပြုကျင့်သူ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် သနားခြင်း ‘ကရုဏာ'ရှိသူ၊လောက၏ စီးပွါးကို ကျင့်သူ၊လောကကို သနားစောင့်ရှောက်သူ၊လောက၏ အကျိုးကို ပြုကျင့်သူ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ဘုန်းတော် ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား သနားခြင်း ‘ကရုဏာ’ မရှိ သူ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား သနားခြင်း'ကရုဏာ'သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် မဟာကရုဏာသမာပတ်ကို ဝင်စားသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် မဟာကရုဏာသမာပတ်ကို ဝင်စားတော်မူခဲ့ပါမူ “ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား သနားခြင်း'ကရုဏာ'သည် မရှိ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား သနားခြင်း'ကရုဏာ'သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် တပ်စွန်းမှု ‘ရာဂ’ ရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားအား သနားခြင်း'ကရုဏာ'သည် မရှိ။</p> <p style="text-align: center;">ကရုဏာကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ချစ်ခင်အပ်ကုန်သော ဝတ္ထုတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းကြောင့် ရာဂနှင့်တကွဖြစ်ကုန်သော သူတို့၏ ရာဂ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ကရုဏာ၏ အတုအရောင်ဖြစ်သော ဖြစ်ခြင်းကို တွေ့မြင်ရ၍ ရာဂသည်ပင် ကရုဏာ မည်၏၊ ထိုကရုဏာ အမည်ရသော ရာဂသည်လည်း မြတ်စွာဘုရားအား မရှိ၊ ထို့ကြောင့် ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားအား ကရုဏာမရှိဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကရုဏာကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤကရုဏာမည်သည် ကိလေသာ မရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါလျှင် အာရုံရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ စေတောဝိမုတ္တိ၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသော အာနိသင်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း မေတ္တာစသည်တို့နှင့် တူသော သဘောရှိ၏။ ထို့ကြောင့် မြတ်စွာဘုရားအား ကရုဏာတရား မရှိခဲ့ပါမူ မေတ္တာစသော တရားတို့သည်လည်း မရှိကုန်ရာဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ထိုသို့သော ကရုဏာမရှိသူဟူသော ဝေါဟာရကို မမြင်သောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၈၀) ၄- ဂန္ဓဇာတိကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်သည် အခြား နံ့သာမျိုးတို့ကို သာလွန်၍ လွှမ်းမိုးနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွှမ်းမိုးနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် နံ့သာတို့ကို ဘုဉ်းပေးတော်မူပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် ဆွမ်းနှင့် (ဂျုံဖြင့်ပြုလုပ်သော) မုယောမုံ့ကို ဘုဉ်းပေးတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် ဆွမ်းနှင့် မုယောမုံ့ကို ဘုဉ်းပေးတော်မူခဲ့ပါမူ “ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်သည် အခြားသော နံ့သာမျိုးတို့ကို သာလွန်၍ လွှမ်းမိုးနိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်သည် အခြားသော နံ့သာမျိုးတို့ကို သာလွန်၍ လွှမ်းမိုးနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် လွှမ်းမိုးနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်ကို ရေချိုးကုန်သော, လိမ်းကျံကုန်သော, ပွတ်တိုက်ကုန်သော, သေတ္တာ၌ သိုမှီးကုန်သော,၊ ကတ်၌ ထည့်ထားကုန်သော, ဈေး၌ ဖြန့်ခင်းရောင်းချကုန်သော အချို့သော သူတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်ဟူသော နံ့သာဖြင့်လည်း နံ့သာ၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုလုပ်ကုန်သော အချို့သော သူတို့သည်လည်းကောင်း ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဂန္ဓဇာတိကထာပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မြတ်စွာဘုရား၌ မသင့်သောအကြောင်းအားဖြင့် ချစ်ခင်ခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့် မြတ်စွာဘုရား၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်တို့သည် တစ်ပါးသော နံ့သာမျိုးတို့ကို အလွန့်အလွန် လွှမ်းမိုး၍ ယူနိုင်၏၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်ထက် အထူးသဖြင့် ကောင်းသော အနံ့ရှိသော နံ့သာမျိုးသည် မရှိဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကနှင့် ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဂန္ဓဇာတိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၈၁) ၅- ဧကမဂ္ဂကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုတည်းသော အရိယမဂ်ဖြင့် လေးပါးကုန်သော သာမညဖိုလ်တို့ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လေးပါးသော ဖဿတို့၏။ပ။ လေးပါးသော သညာတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်ခုတည်းသော အရိယမဂ်ဖြင့် လေးပါးသော သာမညဖိုလ်တို့ကို မျက်မှောက် ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုနိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် လေးပါးသော သာမညဖိုလ်တို့ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင် ပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိမဂ်ဖြင့်။ပ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် လေးပါးသော သာမညဖိုလ်တို့ကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်မဂ်ဖြင့် (မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသနည်း)။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် (မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါ၏)။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ဝိစိကိစ္ဆာကို သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ဝိစိကိစ္ဆာကို သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားခြင်းကို သောတာပတ္တိဖိုလ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သံယောဇဉ်သုံးပါးတို့ကို ပယ်ရှားခြင်းကို သောတာပတ္တိဖိုလ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့မူ “အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ဝိစိကိစ္ဆာကို သီလဗ္ဗတပရာမာသကို ပယ်စွန့်နိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကို ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကို ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာမရာဂ, ဗျာပါဒတို့၏ ခေါင်းပါးသည်၏ အဖြစ်ကို သကဒါဂါမိဖိုလ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာမရာဂ, ဗျာပါဒတို့၏ ခေါင်းပါးသည်၏ အဖြစ်ကို သကဒါဂါမိဖိုလ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ “အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းသော ကာမရာဂကို ကြမ်းတမ်းသော ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကို သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်နိုင် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကို သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ကာမရာဂ, ဗျာပါဒကို အကြွင်းမဲ့ ပယ်ရှားခြင်းကို အနာဂါမိဖိုလ်”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကာမရာဂ, ဗျာပါဒတို့ကို အကြွင်းမဲ့ ပယ်ရှားခြင်းကို အနာဂါမိဖိုလ်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ “အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် သိမ်မွေ့သော ကာမရာဂကို သိမ်မွေ့သော ဗျာပါဒကို ပယ်စွန့်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “တစ်ခုတည်းသော အရိယမဂ်ဖြင့် လေးခုသော သာမညဖိုလ်တို့ကို မျက်မှောက်ပြု၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် သောတာပတ္တိမဂ်ကို ပွါးစေအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးစေအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် သောတာပန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် သကဒါဂါမိမဂ်။ပ။ အနာဂါမိမဂ်ကို ပွါးစေအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ပွါးစေအပ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အနာဂါမ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် တစ်ခုတည်းသော အရိယမဂ်ဖြင့် လေးခုသော သာမည ဖိုလ်တို့ကို မျက်မှောက်ပြု၍ တပည့်သာဝကတို့သည် လေးပါးသော အရိယမဂ်တို့ဖြင့် လေးခုသော သာမညဖိုလ်တို့ကို မျက်မှောက်ပြုပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မျက်မှောက်ပြုကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပည့်သာဝကတို့သည် ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် မမြင်အပ်သော တရားကို မြင်ပါကုန်သလော၊ မသိအပ်သော တရားကို သိပါကုန်သလော၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သော တရားကို မျက်မှောက်ပြုပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဧကမဂ္ဂကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မြတ်စွာဘုရား၌ မသင့်မတင့်သောအားဖြင့် ချစ်ခင်ခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်သာလျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် သောတာပန် ဖြစ်၍ သကဒါဂါမ်ဖြစ်၏၊ သကဒါဂါမ်ဖြစ်၍ အနာဂါမ်ဖြစ်၏၊ အနာဂါမ်ဖြစ်၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြု၏၊ တစ်ခုတည်းသာဖြစ်သော အရိယာမဂ်ဖြင့် ဖိုလ်လေးပါးတို့ကို မျက်မှောက်ပြု၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကနှင့် ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဧကမဂ္ဂကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဖိုလ်လေးပါးတို့နှင့် တကွဖြစ်ကုန်သော ဖဿလေးပါး စသည်တို့ကို ပေါင်းစုသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အဘယ်မဂ်ဖြင့် မျက်မှောက်ပြုသနည်းဟု မေးလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ဘုရားဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်အား သောတာပန်အဖြစ် မရှိသောကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြု၍ ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၈၂) ၆- ဈာနသင်္ကန္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဈာန်တစ်ခုမှ ဈာန်တစ်ခုသို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်မှ တတိယဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဈာန်တစ်ခုမှ ဈာန်တစ်ခုသို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်မှ စတုတ္ထဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်မှ ဒုတိယဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်ကို ဖြစ်စေခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်မှု စိတ်ညွတ်မှုသည်ပင် ဒုတိယဈာန်ဖြစ်ပေါ်စေခြင်းငှါ ဖြစ်ပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ပဌမဈာန်မှ ဒုတိယဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်သည်ဖြစ်၍ ပဌမဈာန်ကို ဖြစ်စေခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်မှု စိတ်ညွတ်မှုသည် ဒုတိယဈာန်ကို ဖြစ်စေခြင်း ငှါ (ဖြစ်၏)”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်သည် မဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ပါသလော။ပ။ စိတ်မညွတ်သူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်သည်။ပ။ စိတ်ညွတ်သူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယဈာန်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ။ပ။ စိတ်ညွတ်သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ပဌမဈာန်မှ ဒုတိယဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်မှ ဒုတိယဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်သည် ကာမတို့ကို အပြစ်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်သည် ကာမတို့ကို အပြစ်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်သည် ဝိတက်နှင့်တကွ ဝိစာရနှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်သည် ဝိတက်နှင့်တကွ ဝိစာရနှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်မှ ဒုတိယဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုပဌမဈာန်သည်ပင် ထိုဒုတိယဈာန်ဖြစ်ပါသလော။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်မှ တတိယဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်ကို ဖြစ်စေခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်မှု စိတ်ညွတ်မှုသည်ပင် တတိယဈာန်ကို ဖြစ်စေခြင်းငှါ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်မှ ပဌမဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်သည်ဖြစ်၍ “ဒုတိယဈာန်ကို ဖြစ်စေခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်မှု စိတ်ညွတ်မှုသည်ပင် တတိယဈာန်ကို ဖြစ်စေခြင်းငှါ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်သည် မဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်နိုင်ပါသလော။ပ။ စိတ်မညွတ်သူအား ဖြစ်နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်သည်။ပ။ စိတ်ညွတ်သူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ တတိယဈာန်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ။ပ။ စိတ်ညွတ်သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “ဒုတိယဈာန်မှ တတိယဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်မှ တတိယဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်သည် ဝိတက်ဝိစာရတို့ကို အပြစ်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်သည် ဝိတက်ဝိစာရတို့ကို အပြစ်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်သည် ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်သည် ပီတိနှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်မှ တတိယဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုဒုတိယဈာန်သည်ပင် ထိုတတိယဈာန်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်မှ စတုတ္ထဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်ကို ဖြစ်စေခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်မှု စိတ်ညွတ်မှုသည်ပင် စတုတ္ထဈာန်ကို ဖြစ်စေခြင်းငှါ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်မှ စတုတ္ထဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်သည် ဖြစ်၍ “တတိယဈာန်ကို ဖြစ်စေခြင်းငှါ အကြင်ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် (ရှိ၏)၊ ထိုဆင်ခြင်မှု စိတ်ညွတ်မှုသည်ပင် စတုတ္ထ ဈာန်ကို ဖြစ်စေခြင်းငှါ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စတုတ္ထဈာန်သည် မဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ပါသလော။ပ။ စိတ်မညွတ်သူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စတုတ္ထဈာန်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်သည်။ပ။ စိတ်ညွတ်သူအား ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စတုတ္ထဈာန်သည် ဆင်ခြင်သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ။ပ။ စိတ်ညွတ်သူအား ဖြစ်ခဲ့ပါမူ “တတိယဈာန်မှ စတုတ္ထဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်မှ စတုတ္ထဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်သည် ပီတိကို အပြစ်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စတုတ္ထဈာန်သည် ပီတိကို အပြစ်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းသူအား ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်သည် သုခနှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စတုတ္ထဈာန်သည် သုခနှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်မှ စတုတ္ထဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြောင်းရွှေ့နိုင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုတတိယဈာန်သည်ပင် ထိုစတုတ္ထဈာန် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဈာန်တစ်ခုမှ ဈာန်တစ်ခုသို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် ကာမတို့မှ ကင်းဆိတ်၍သာလျှင်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်သို့ ကပ်ရောက်၍ နေ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင်ပင် ဈာန်တစ်ခုမှ ဈာန်တစ်ခုသို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဈာနသင်္ကန္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “ဣဓ ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု ဝိဝိစ္စေဝ ကာမေဟိ ပဋ္ဌမံ ဈာနံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟရတိ၊ ဝိတက္ကဝိစာရာနံ ဝူပသမာ ဒုတိယံ ဈာနံ တတိယံ ဈာနံ စတုတ္ထံ ဈာနံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟရတိ” ဟူသော ဤပဋိပါဋိဒေသနာကို အမှီပြု၍ ထိုထိုဈာန်၏ ဥပစာရ၏ ဖြစ်ခြင်းကို ကြဉ်ထား၍ ဈာန်တစ်ခုမှ ဈာန်တစ်ခုသို့ ပြောင်းရွှေ့၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟိသာသကနှင့် အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် အချို့တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဒုတိယဈာန်၏ ဥပစာသို့ မရောက်ဘဲ အစဉ်ကို ခုန်သောအားဖြင့် ပဌမဈာန်မှ ဒုတိယဈာန်သို့ ပြောင်းရွှေ့နိုင်ခဲ့ပါမူ ပဌမဈာန်မှ တတိယဈာန်သို့ ဒုတိယဈာန်မှ စတုတ္ထဈာန်သို့လည်း ပြောင်းရွှေ့နိုင်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပဌမဈာန်မှ အခြားမဲ့၌ ဒုတိယဈာန်သို့ ဒုတိယဈာန် စသည်တို့မှလည်း တတိယဈာန် စသည်တို့သို့ ဝင်စားနိုင်ခဲ့ပါမူ တစ်ခုတည်းသော အာဝဇ္ဇန်းဖြင့် ဝင်စားရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ရှေ့ဇောမှ နောက်ဇောကဲ့သို့ အခြားမရှိ ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ရှေ့နောက်အဖြစ်ကို ဖယ်ထား၍ လက္ခဏာအားဖြင့် ထိုပဌမဈာန်သည်ပင် ထိုဒုတိယဈာန်ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပရဝါဒီပြသော သုတ္တန်ပါဠိသည် အစဉ်အားဖြင့် ဈာန်တို့ကို ဟောအပ်သည်၏ အဖြစ်ကိုသာ ပြ၏၊ အကြားမရှိဘဲ ဖြစ်ခြင်းကို ပြသည်မဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၈၃) ၇- ဈာနန္တရိကကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဈာန်နှစ်ခုတို့၏ အကြား၌ ဖြစ်သော ‘ဈာနန္တရိက’ (သမာဓိ) သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ခုတို့၏ အကြား၌ ဖြစ်သော ‘ဖဿန္တရိက’ (သမာဓိ) သည် ရှိပါသလော။ပ။ သညာ နှစ်ခုတို့၏ အကြား၌ ဖြစ်သော ‘သညန္တရိက’ (သမာဓိ) သည် ရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဈာနန္တရိကသမာဓိသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်၏လည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် ရှိပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်၏လည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဒုတိယဈာန်၏လည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် မရှိခဲ့ပါမူ “ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်၏လည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ တတိယဈာန်၏လည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် မရှိခဲ့ပါမူ “ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်၏လည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်၏လည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်၏လည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်၏လည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုတိယဈာန်၏လည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်၏လည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တတိယဈာန်၏လည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်၏လည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်၏လည်းကောင်း အကြား၌ ဖြစ်သော ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၁၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်လည်းရှိ ဝိစာရလည်းရှိသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်လည်းမရှိ ဝိစာရလည်းမရှိသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) မည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်လည်းရှိ ဝိစာရလည်းရှိသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) မမည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) မမည်ပါသလော။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်လည်းမရှိ ဝိစာရလည်းမရှိသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) မမည်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ (အကြောင်းကို) စွဲမှီ၍ ဖြစ်ဆဲဖြစ်ကုန်သော ဈာန်နှစ်ခုတို့၏ အကြား ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိသည် ဖြစ်ပါသလော။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိ ဖြစ်လတ်သော် ပဌမဈာန်သည် ချုပ်ပြီး မဟုတ်ပါလော၊ ဒုတိယဈာန်သည် စွဲမှီ၍ ဖြစ်ဆဲ မဟုတ်ပါလော။၇</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိ ဖြစ်လတ်သော် ပဌမ ဈာန်သည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ဒုတိယဈာန်သည် စွဲမှီ၍ ဖြစ်ဆဲဖြစ်ခဲ့ပါမူ “စွဲမှီ၍ ဖြစ်ဆဲဖြစ်ကုန်သော ဈာန် နှစ်ပါးတို့၏ အကြား၌ ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိကသမာဓိ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) မမည် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိသည် ပဌမဈာန်။ပ။ ဒုတိယဈာန်။ပ။ တတိယဈာန်။ပ။ စတုတ္ထဈာန်လော။၉</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၁၀</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိက (သမာဓိ) တည်း။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိက (သမာဓိ)လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဝိတက်လည်းရှိ ဝိစာရလည်းရှိသော သမာဓိလည်းကောင်း၊ ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော သမာဓိလည်းကောင်း၊ ဝိတက်လည်းမရှိ ဝိစာရလည်းမရှိသော သမာဓိလည်းကောင်း” ဤသို့ (သမာဓိ) သုံးပါးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ “ဝိတက်လည်းရှိ။ပ။ ဝိစာရလည်းမရှိသော သမာဓိလည်းကောင်း” ဤသို့ (သမာဓိ) သုံးပါးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ပါကုန်မူ “ဝိတက်ကားမရှိ ဝိစာရမျှသာရှိသော (သမာဓိ) သည် ဈာနန္တရိကသမာဓိမည်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဈာနန္တရိကကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ပဉ္စကနည်း၌ ဈာန်ငါးပါးတို့ကို မဝေဖန်အပ်ကုန်၊ သက်သက် သမာဓိသုံးပါးတို့ကိုသာ အကျဉ်းပြအပ်ကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် အဝိတက္ကဝိစာရသမာဓိ၏ အခွင့်ကို မသိကုန်သောကြောင့် ပဋ္ဌမဈာန်နှင့် ဒုတိယဈာန်အကြား၌ ဤအဝိတက္ကသဝိစာရသမာဓိသည် ဈာနန္တရိကသမာဓိမည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော သမိတိနှင့် အချို့သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဈာန်သည်လည်း စေတသိက်တရားတို့ပင် ဖဿစသော တရားတို့လည်း စေတသိက်တရား တို့ပင်တည်း၊ ထို့ကြောင့် ဈာနန္တရိက မည်ခဲ့ပါမူ ဖဿန္တရိက စသည်တို့သည်လည်း ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အဝိတက္ကဝိစာရမတ္တသမာဓိသည် ဈာနန္တရိက မည်ခဲ့ပါမူ ဒုတိယဈာန် တတိယဈာန် စသည်တို့သည်လည်း ဈာန်တို့သာ ဖြစ်ကုန်သောကြောင့် ထိုဒုတိယဈာန်, တတိယဈာန်တို့၏လည်း အကြားမည်သည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ မိမိဝါဒ၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပရဝါဒီကပင် ပဋိက္ခေပလည်း ပြု၏၊ ဝန်ခံလည်း ဝန်ခံ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ သမာဓိသုံးပါးတို့၏ သမာဓိအဖြစ် တူမျှသည်ရှိသော် အဝိတက္ကဝိစာရမတ္တသမာဓိသာ ဈာနန္တရိက မည်၍ တစ်ပါးသော သမာဓိသည် ဈာနန္တရိက မမည်၊ ဤသုံးပါးတို့၌ ထူးသော အကြောင်းကား အဘယ်နည်းဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပဌမဈာန်နှင့် ဒုတိယဈာန်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော ထိုဈာန်တို့၏ အကြား၌ အဝိတက္ကဝိစာရမတ္တသမာဓိသည် ‘ဈာနန္တရိကသမာဓိ’ မည်၏ဟူသော အယူဖြင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ဈာန်သုံးပါး တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ခြင်း၏ မသင့်သောကြောင့် ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ စတုက္ကနည်းကို ရည်ရွယ်၍ မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၁၀။ ထိုစတုက္ကနည်း၌ အဝိတက္ကဝိစာရမတ္တသမာဓိ၏ မရှိသောကြောင့် သကဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၈၄) ၈-သဒ္ဒံ သုဏာတီတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသောပုဂ္ဂိုလ်သည် အသံကို ကြားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကြားပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်ပါသလော။ပ။ နားဖြင့်။ပ။ နှာခေါင်းဖြင့်။ပ။ လျှာဖြင့်။ပ။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမာပတ်ဝင်စားသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အသံကို ကြားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကြားပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် သမာပတ်ဝင်စားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနောဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသောသူအား သမာဓိဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မနောဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသောသူအား သမာဓိရှိခဲ့မူ “သမာပတ် ဝင်စားသောပုဂ္ဂိုလ်သည် အသံကို ကြား၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနောဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသောသူအား သမာဓိဖြစ်ပေါ်၍ သောတဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော သူသည် အသံကို ကြားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကြားပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မနောဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသောသူအား သမာဓိဖြစ်ပေါ်၍ သောတ ဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသူသည် အသံကို ကြားခဲ့မူ “သမာပတ်ဝင်စားသူသည် အသံကို ကြား၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မနောဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသူအား သမာဓိ ဖြစ်ပေါ်၍ သောတဝိညာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသူ အား အသံကို ကြားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကြားပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿနှစ်ပါးတို့၏။ပ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “သမာပတ်ဝင်စားသူသည် အသံကို ကြား၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ ဟောအပ် ခဲ့ပါမူ “သမာပတ်ဝင်စားသောပုဂ္ဂိုလ်သည် အသံကို ကြား၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ ဟောတော်မူအပ်၏ဟု (နှလုံးပြု၍) သမာပတ်ဝင်စားသူသည် အသံကို ကြားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကြားပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိတက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဝိစာရကိုလည်းကောင်း ဒုတိယဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သည် ဖြစ်၍ ထို ဒုတိယဈာန်အား ဝိတက်, ဝိစာရတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသံကို ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏ဟု (နှလုံးပြု၍) သမာပတ်ဝင်စားသူသည် အသံကို ကြားပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ကြားပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပီတိကို တတိယဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍။ပ။ ထွက်သက်, ဝင်သက်ကို စတုတ္ထ ဈာန်၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍။ ရူပသညာကို အာကာသာနဉ္စာယတနသမာပတ် ဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍။ အာကာသာနဉ္စာယတနသညာကို ဝိညာဏဉ္စာယတနသမာပတ်ဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍။ ဝိညာဏဉ္စာ ယတနသညာကို အာကိဉ္စညာယတန သမာပတ်ကို ဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍။ အာကိဉ္စညာယတန သညာကို နေဝသညာနာသညာယတနသမာပတ် ဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍။ သညာကိုလည်းကောင်း၊ ဝေဒနာကိုလည်းကောင်း နိရောဓသမာပတ်ဝင်စားသူ၏ ဆူးငြောင့်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သည် ဖြစ်၍ နိရောဓသမာပတ်ဝင်စားသူအား သညာသည်လည်းကောင်း၊ ဝေဒနာသည်လည်းကောင်း ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သဒ္ဒံ သုဏာတီတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အသံသည် ပဌမဈာန်၏ ဆူးငြောင့်မည်၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူသောကြောင့် ပဌမဈာန်သမာပတ် ဝင်စားသူသည် ထိုအသံကို မကြားခဲ့ပါမူ အသို့လျှင် ဆူးငြောင့် ဖြစ်ရာပါသနည်း၊ ထို့ကြောင့် သမာပတ်ဝင်စားသူသည် အသံကို ကြားရ၏ဟု ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့ အယူရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သမာပတ်ဝင်စားသူအား ပဉ္စဒွါရ၌ဖြစ်သော တရားမျိုး မရှိ၊ ထိုပဉ္စဒွါရ၌ဖြစ်သော တရားမရှိဘဲ ထိုသမာပတ် ဝင်စားသူသည် အသံကို ကြားနိုင်ခဲ့လျှင် အဆင်းကိုလည်း မြင်နိုင်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၈၅) ၉-စက္ခုနာ ရူပံ ပဿတီတိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ဖြင့် ရုပ်ကို မြင်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ဖြင့် ရုပ်ကို မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ဖြင့် ရုပ်ကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ဖြင့် ရုပ်ကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မနောဝိညာဏ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မျက်စိအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မျက်စိအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိခဲ့မူ “မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နားဖြင့် အသံကို ကြားပါသလော။ပ။ နှာခေါင်းဖြင့် အနံ့ကို နမ်းရှူပါသလော။ပ။ လျှာဖြင့် အရသာကို လျက်ပါသလော။ပ။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ဖြင့် ရုပ်ကို တွေ့ထိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ဖြင့် ရုပ်ကို တွေ့ထိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တွေ့ထိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ဖြင့် ရုပ်ကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်ဖြင့် ရုပ်ကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မနောဝိညာဏ်လော။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တွေ့ထိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိုယ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကိုယ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိခဲ့မူ “ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့ အထိကို တွေ့ထိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်၏။ပ။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိ၏”ဟူ၍ မဆို သင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်၏။ပ။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်၏။ပ။ ကိုယ်ဖြင့် အတွေ့အထိကို တွေ့ထိ၏။၆</p> <p style="text-align: center;">စက္ခုနာ ရူပံ ပဿတီတိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">အဋ္ဌာရသမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “စက္ခုနာ ရူပံ ဒိသွာ”ဟူသော စကားကို အမှီပြု၍ ပသာဒစက္ခုသည်သာ ရူပါရုံကို မြင်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ မျက်စိဖြင့် အဆင်းကို မြင်ခဲ့ပါမူ ရုပ်ဖြင့် ရုပ်ကို မြင်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ရူပါယတနကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ စက္ခုကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ရုပ်ဖြင့် ရုပ်ကို သိခဲ့ပါမူ ရုပ်သည် မနောဝိညာဏ်အဖြစ်သို့ ရောက်ခဲ့ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ပရဝါဒီဆောင်သော သုတ်ကို သသမ္ဘာရကထာနည်းအားဖြင့် ဟောတော်မူအပ်၏၊ မြားဖြင့်ပစ်သော်လည်း လေးဖြင့်ပစ်၏ဟု ဆိုအပ်သကဲ့သို့ စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် သိပါသော်လည်း မျက်စိဖြင့် သိ၏ဟု ဆိုအပ်ပါ၏၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်ပါ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၁၉-ဧကူနဝီသတိမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၁၈၆) ၁-ကိလေသဇဟနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ချုပ်ပြီးသည်ကို ချုပ်စေပါသလော၊ ကင်းပြီးသည်ကို ကင်းစေပါသလော၊ ကုန်ခန်း ပြီးသည်ကို ကုန်ခန်းစေပါသလော၊ ကွယ်ပြီးသည်ကို ကွယ်စေပါသလော၊ ကွယ်ပျောက်ပြီးသည်ကို ကွယ်ပျောက်စေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် ချုပ်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်တရားသည် ချုပ်ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ “အတိတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အတိတ်တရားသည် မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အတိတ်တရားသည် မရှိခဲ့ပါမူ “အတိတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၂၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဖြစ်သေးသည်ကို မဖြစ်စေပါသလော၊ ကောင်းစွာ မဖြစ်သေးသည်ကို ကောင်းစွာ မဖြစ်စေပါသလော၊ အသစ်မဖြစ်သေးသည်ကို အသစ်မဖြစ်စေပါသလော၊ ထင်ရှားမဖြစ်သေးသည်ကို ထင်ရှားမဖြစ်စေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် မဖြစ်သေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်တရားသည် မဖြစ်သေးခဲ့ပါမူ “အနာဂတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနာဂတ်တရားသည် မရှိသေးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အနာဂတ်တရားသည် မရှိသေးခဲ့ပါမူ “အနာဂတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပစ္စုပ္ပန်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်စွန့်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပ်မက်သူသည် ရာဂကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ ဖျက်ဆီးသူသည် ဒေါသကို ပယ်စွန့် ပါသလော၊ တွေဝေသူသည် မောဟကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ ညစ်ညမ်းသူသည် ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'ဖြင့် တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'ကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ ဖျက်ဆီးမှု ‘ဒေါသ'ဖြင့် ဖျက်ဆီးမှု ‘ဒေါသ'ကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ တွေဝေမှု ‘မောဟ’ ဖြင့် တွေဝေမှု ‘မောဟ’ ကို ပယ်စွန့်ပါသလော၊ ညစ်ညမ်းမှု ‘ကိလေသာ'တို့ဖြင့် ညစ်ညမ်းမှု ‘ကိလေသာ'တို့ကို ပယ်စွန့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'သည် စိတ်နှင့် ယှဉ်သည် ဖြစ်၍ မဂ်သည် စိတ်နှင့် ယှဉ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ယှဉ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စိတ်နှစ်ပါးတို့၏ ပေါင်းဆုံမှုသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တပ်မက်မှု ‘ရာဂ'သည် အကုသိုလ်ဖြစ်၍ မဂ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော အပြစ်ရှိကုန် အပြစ်မရှိကုန်သော အယုတ် အမြတ် ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူအားဖြင့် တူသော အဖို့ရှိကုန်သော တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော အပြစ်ရှိကုန် အပြစ်မရှိကုန်သော အယုတ် အမြတ် ဖြစ်ကုန်သော အမည်းအဖြူအားဖြင့် တူသော အဖို့ရှိကုန်သော တရားတို့သည် မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရောက်ပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤလေးမျိုးတို့ကား အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာတို့ပေတည်း။ အဘယ်လေးမျိုးတို့နည်း၊ ရဟန်းတို့ ကောင်းကင်သည်လည်းကောင်း၊ မြေကြီးသည်လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ဤကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးသည် ရှေးဦးစွာ အလွန့်အလွန်ဝေးသော အရာတည်း။ပ။ ထို့ကြောင့် သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားသည် မသူတော်တို့မှ ဝေး၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ကုသိုလ် အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ပ။ မျက်မှောက်အဖြစ်သို့ ရောက် ကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အတိတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏၊ အနာဂတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏၊ ပစ္စုပ္ပန်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်သောသူသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အတိတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏၊ အနာဂတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏၊ ပစ္စုပ္ပန်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကိလေသဇဟနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ကိလေသာတို့ကို ပယ်ခြင်းမည်သည် ရှိ၏၊ ကိလေသာကို ပယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် အတိတ်ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်အပ်ကုန်၏၊ အနာဂတ်ကိလေသာ, ပစ္စုပ္ပန်ကိလေသာ တို့ကိုလည်း ပယ်အပ်ကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် အတိတ်ကိလေသာတို့ကို ပယ်စွန့်၏၊ အနာဂတ်ကိလေသာ, ပစ္စုပ္ပန်ကိလေသာတို့ကိုလည်း ပယ်စွန့်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီ ဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၈၇) ၂-သုညတာကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သုညတနိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် အကျုံးဝင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အနိမိတ္တနိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုညတနိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် အကျုံးဝင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အပ္ပဏိဟိတနိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အနိမိတ္တနိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သုညတနိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “အပ္ပဏိဟိတနိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သုညတနိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သုညတနိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် အကျုံးဝင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရသည် မြဲပါသလော၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ မဖြစ်ပါသလော၊ ကုန်ခန်းခြင်း သဘော မရှိပါသလော၊ ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိပါသလော၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘော မရှိပါသလော၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘော မရှိပါသလော၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် မမြဲသည် ပြုပြင်အပ်သည် အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သည် ကုန်ခန်းခြင်း ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ကင်းပြတ်ခြင်းသဘောရှိသည် ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘောရှိသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် မမြဲသည်။ပ။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “သုညတနိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရူပက္ခန္ဓာ၏ ကင်းဆိတ်မှုသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် အကျုံးဝင်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၏ ကင်းဆိတ်မှုသည် ရူပက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ၏။ပ။ သညာက္ခန္ဓာ၏။ပ။ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၏ ကင်းဆိတ်မှုသည် သင်္ခါရ က္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် အကျုံးဝင်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၏ ကင်းဆိတ်မှုသည် ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၏ ကင်းဆိတ်မှုသည် ရူပက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရူပက္ခန္ဓာ၏ ကင်းဆိတ်မှုသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၏ ကင်းဆိတ်မှုသည် ဝေဒနာက္ခန္ဓာ၌။ပ။ သညာက္ခန္ဓာ၌။ပ။ ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဝိညာဏက္ခန္ဓာ၏ ကင်းဆိတ်မှုသည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့် ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “သုညတနိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရတို့သည် အတ္တမှလည်းကောင်း၊ အတ္တနိယမှ လည်းကောင်း ကင်းဆိတ်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သုညတနိဗ္ဗာန်သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်၏။</p> <p style="text-align: center;">သုညတာကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သုညတတို့သည် ခန္ဓာတို့၏ အနတ္တလက္ခဏာနှင့် နိဗ္ဗာန်ဟူ၍ နှစ်ပါးတို့ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ ထိုတွင် အချို့သော အနတ္တလက္ခဏာသည် တစ်ခုသော နည်းပရိယာယ်ဖြင့် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည် ဖြစ်ရာ၏၊ နိဗ္ဗာန်သည် မည်သည့် ခန္ဓာ၌မျှ အကျုံးမဝင်၊ ဤသို့သော ဝိဘာဂကို မယူဘဲ သုညတတို့သည် သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်ကုန်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤသုတ်သည် တစ်ပါးသော အယူဝါဒမှ ဆောင်အပ်သော သုတ်ဖြစ်၏၊ ဤ၌ သင်္ခါရအရ ‘သဗ္ဗေသင်္ခါရာ အနိစ္စာ’ဟု လာသော အရာ၌ကဲ့သို့ ခန္ဓာငါးပါးတို့ပင်တည်း၊ ထိုခန္ဓာငါးပါးတို့သည်လည်း အတ္တ, အတ္တနိယမှ ဆိတ်သုဉ်းသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သာသနာသို့ သက်ဝင်၏၊ မဆန့်ကျင်၊ ထို့ကြောင့် ပရဝါဒီဆောင်သော သုတ်သည် သုညတ၏ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၌ အကျုံးဝင်သည်၏အဖြစ်ကို မပြ၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၈၈) ၃-သာမညဖလကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းဖြစ်ကျိုး'သာမညဖိုလ်'သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်လော၊ မှီခိုရာလော၊ ပုန်းအောင်းရာလော၊ ကိုးကွယ်ရာလော၊ လဲလျောင်းရာလော၊ မရွေ့လျောရာလော၊ မသေရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းဖြစ်ကျိုး'သာမညဖိုလ်'သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော'အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော'အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။ပ။ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းဖြစ်ကျိုး ‘သာမညဖိုလ်'သည် မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းအဖြစ်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းအဖြစ်သည် ပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘သင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန်းဖြစ်ကျိုး ‘သာမညဖိုလ်'သည် ပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘သင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်သည် ပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘သင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘သင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိဖိုလ်သည်။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်သည်။ပ။ အရဟတ္တဖိုလ်သည် မပြုပြင်အပ့်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်သည် ပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘သင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်သည် ပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘သင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော'အသင်္ခတ'လော၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်သည်။ပ။ အနာဂါမိဖိုလ်သည်။ပ။ အရဟတ္တဖိုလ်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော'အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် ငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် ငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် ငါးပါးတို့လော။ပ။ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သာမညဖလကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မဂ္ဂဝီထိ၌လည်းကောင်း၊ ဖလသမာပတ္တိဝီထိ၌လည်းကောင်း အရိယမဂ်၏ အကျိုးဖြစ်သော စိတ်သည် သာမညဖလ မည်၏၊ ဤကား သကသမယ၌ ဆုံးဖြတ်ချက်တည်း၊ ပရဝါဒီဆရာတို့မူကား ထိုသို့ မယူမူ၍ ကိလေသာတို့ကို ပယ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ ဖိုလ်တို့၏ ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း သာမညဖလ မည်၏။ ထို့ကြောင့် သာမညဖလသည် အသင်္ခတတည်းဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤသာမညဖလကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၈၉) ၄-ပတ္တိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်လော၊ မှီခိုရာလော၊ ပုန်းအောင်းရာလော၊ ကိုးကွယ်ရာလော၊ လဲလျောင်း ရာလော၊ မရွေ့လျောရာလော၊ မသေရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ် သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။ပ။ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သင်္ကန်းကို ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်လော။ပ။ မသေရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ကန်းကို ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။ပ။ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဆွမ်းကို။ပ။ ကျောင်းကို။ပ။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်လော။ပ။ မရွေ့လျောရာလော၊ မသေရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။ပ။ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သင်္ကန်းကို ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'ဖြစ်၍ ဆွမ်းကို။ပ။ ကျောင်းကို။ပ။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ရခြင်းသည် မပြုပြင် အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍။ပ။ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် ငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် ငါးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် ငါးပါးတို့လော။ပ။ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၃၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပဌမဈာန်ကို ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။ [ဤသို့ အလုံးစုံကို ချဲ့အပ်၏။ ] ဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်။ စတုတ္ထဈာန်ကို။ အာကာသနဉ္စာယတန ဈာန်ကို။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို။ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို။ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကို။ သောတာပတ္တိမဂ်ကို။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သကဒါဂါမိမဂ်ကို။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ အနာဂါမိမဂ်ကို။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ အရဟတ္တမဂ်ကို။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်လော။ပ။ မရွေ့လျောရာလော၊ မသေရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။ပ။ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်ကို ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော'အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍။ပ။ အရဟတ္တမဂ်ကို ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော'အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သော သဘော'အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် ကိုးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် ကိုးပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် ကိုးပါးတို့လော။ပ။ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်းရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ’ တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရခြင်းသည် ရုပ်လော၊ ဝေဒနာလော၊ သညာလော၊ သင်္ခါရလော၊ ဝိညာဏ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရခြင်းသည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တရားတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ပတ္တိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အကြင် အကြင်တရားကို ရအပ်၏၊ ထိုထိုတရား ရခြင်းသည် ပတ္တိမည်၏၊ ထိုရခြင်းသည်လည်း အသင်္ခတပင်တည်းဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤပတ္တိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အကြင်အယူဖြင့် ရခြင်းသည် အသင်္ခတမည်၏ဟု အောက်မေ့မှတ်ထင်၏၊ ထိုရခြင်းကို ပြလို၍ ဤပုစ္ဆာကို ပရဝါဒီက မေးသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ သကဝါဒီဆရာကား ပဋိက္ခေပပြုလျက် ရခြင်း၏ ရုပ်စသည် အဖြစ်ကို ဝန်မခံ၊ မှန်၏ ရခြင်းမည်သော တစ်စုံတစ်ခုသော တရား မရှိ၊ အသင်္ခတအဖြစ်ကိုမူကား ခွင့်မပြု၊ ပရဝါဒီဆရာသည် သကဝါဒီ၏ ပယ်ခြင်းမျှဖြင့် ပယ်၍ အသင်္ခတဟု မိမိအယူကို တည်စေရကား မသင့်သောအားဖြင့် တည်စေသောကြောင့် တည်စေသည် မမည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၉၀) ၅-တထတာကတာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့၏ မှန်ကန်သည်၏အဖြစ်သည် မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်လော။ပ။ မသေရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့၏ မှန်ကန်သည်၏အဖြစ်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။ပ။ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်၏ ရုပ်အဖြစ်သည် ရှိသည် ဖြစ်၍ ရုပ်အဖြစ်သည် မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတ’ ပင်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်လော။ပ။ မသေရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်၏ ရုပ်အဖြစ်သည် ရှိသည်ဖြစ်ရကား ရုပ်အဖြစ်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ’ ပင် ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော'အသင်္ခတ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် နှစ်ပါးတို့လော။ပ။ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာ၏ ဝေဒနာအဖြစ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ဝေဒနာအဖြစ်သည်။ပ။ သညာ၏ သညာအဖြစ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ သညာအဖြစ်သည်။ပ။ သင်္ခါရတို့၏ သင်္ခါရအဖြစ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ သင်္ခါရအဖြစ်သည်။ပ။ ဝိညာဏ်၏ ဝိညာဏ်အဖြစ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ ဝိညာဏ်အဖြစ်သည် မပြုပြင် အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'ပင်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာန်လော။ပ။ မသေရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်၏ ရုပ်အဖြစ်သည် ရှိသည်ဖြစ်ရကား ရုပ်အဖြစ်သည်။ပ။ ဝိညာဏ်၏ ဝိညာဏ် အဖြစ်သည် ရှိသည်ဖြစ်ရကား ဝိညာဏ်အဖြစ်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ’ ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သည် မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတ’ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ'တို့သည် ခြောက်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှီခိုရာတို့သည် ခြောက်ပါးတို့လော။ပ။ အပေါက်အကြားသည်လည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့၏ မှန်ကန်သည်၏ အဖြစ်သည် မပြုပြင်အပ်သောသဘော ‘အသင်္ခတ’ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့၏ မှန်ကန်သည်၏ အဖြစ်သည် ရုပ်လော၊ ဝေဒနာလော၊ သညာလော၊ သင်္ခါရတို့လော၊ ဝိညာဏ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် တရားအားလုံးတို့၏ မှန်ကန်သည်၏ အဖြစ်သည် မပြုပြင်အပ်သော သဘော ‘အသင်္ခတ’ တည်း။</p> <p style="text-align: center;">တထတာကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရုပ်အစရှိကုန်သော တရားအားလုံးတို့၏ ရုပ်စသည်တို့၏ ရုပ္ပနစသော သဘော၏ အဖြစ်သည် မှန်သည်၏အဖြစ် မည်၏၊ ထိုမှန်သည်၏ အဖြစ်သည်လည်း သင်္ခတဖြစ်သော ရုပ်စသည်တို့၌ အကျုံးမဝင်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် အသင်္ခတ မည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အချို့သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူ၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၉၁) ၆-ကုသလကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် ကုသိုလ်လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် အာရုံရှိပါသလော၊ ထိုနိဗ္ဗာနဓာတ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုနိဗ္ဗာနဓာတ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ် ညွတ်မှုသည် မရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အသျှင်ပရဝါဒီ နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုနိဗ္ဗာနဓာတ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိခဲ့ပါလျှင် “နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် ကုသိုလ်တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အလောဘသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ရကား အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအလောဘအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်ရကား အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုနိဗ္ဗာနဓာတ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဒေါသသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ရကား။ပ။ အမောဟသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ရကား။ပ။ သဒ္ဓါသည်၊ ဝီရိယသည်၊ သတိသည်၊ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ရကား အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပညာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်ရကား အာရုံရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုနိဗ္ဗာနဓာတ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုနိဗ္ဗာနဓာတ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အလောဘသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုအလောဘအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုနိဗ္ဗာနဓာတ်အား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဒေါသသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက်။ပ။ အမောဟသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက်။ပ။ သဒ္ဓါသည်၊ ဝီရိယသည်၊ သတိသည်၊ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် ကုသိုလ်ဖြစ်ပါလျက် အာရုံမရှိသည် ဖြစ်၍ ထိုပညာအား ဆင်ခြင်မှု။ပ။ စိတ်ညွတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၆</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် ကုသိုလ်တည်း”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် အပြစ်မရှိသည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အသျှင်သကဝါဒီ နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် အပြစ်မရှိခဲ့မူ “နိဗ္ဗာနဓာတ်သည် ကုသိုလ်တည်း”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကုသလကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အပြစ်ကင်းသော တရားသည်လည်း ကုသိုလ်မည်၏၊ အလိုရှိအပ်သော အကျိုးရှိသောတရား သည်လည်း ကုသိုလ် မည်၏၊ အပြစ်ကင်းသော တရားမည်သည် ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်သောတရားတည်း၊ ဤနည်းသည် အကုသိုလ်တရားကို ချန်ထား၍ တရားအားလုံးတို့သို့ သက်ရောက်၏၊ အလိုရှိသော အကျိုးရှိသော တရားမည်သည် နောင်ပဋိသန္ဓေအခါ ပဝတ္တိ အခါတို့၌ အလိုရှိအပ်သော အကျိုးကို ပြီးစေသော ကုသိုလ်တည်း၊ ဤနည်းသည် ကုသလတိက်၌ အစဖြစ်သော ပုဒ်သို့သာလျှင် သက်ဝင်၏၊ ဤသို့ ခွဲခြားဝေဖန်မှုကို မယူမူ၍ အပြစ်ကင်းသည်၏ အဖြစ်မျှဖြင့်ပင် နိဗ္ဗာန်သည် ကုသိုလ်မည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကုသလကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၉၂) ၇-အစ္စန္တနိယာမကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား စင်စစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အမိကို သတ်သောသူသည် စင်စစ် မြဲပါသလော၊ အဖကို သတ်သောသူသည် စင်စစ်။ပ။ ရဟန္တာကို သတ်သောသူသည်။ပ။ (ဘုရား၌) သွေးကို ဖြစ်စေသောသူသည်။ပ။ သံဃာကို ကွဲပြား စေသောသူသည် စင်စစ် မြဲပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား စင်စစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စင်စစ် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်အား ဝိစိကိစ္ဆာသည် ဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စင်စစ် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်အား ဝိစိကိစ္ဆာသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “ပုထုဇဉ်အား စင်စစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စင်စစ် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်အား ဝိစိကိစ္ဆာသည် မဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ရာ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စင်စစ် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာကို) ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (စင်စစ် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာကို) ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိမဂ်ဖြင့်။ပ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့်။ပ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်မဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်မဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်မဂ်သည် (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်းလော၊ ကိလေသာ ကုန်ကြောင်းလော၊ (သစ္စာလေးပါးကို) သိကြောင်းလော၊ အာသဝေါ မရှိပါသလော။ပ။ ညစ်ညူးမှု ‘ကိလေသာ’ မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်မဂ်သည် (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည်။ပ။ ညစ်ညူးမှု ‘ကိလေသာ’ ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အကုသိုလ်မဂ်သည် (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်း မဟုတ်သည်။ပ။ ညစ်ညူးမှု ‘ကိလေသာ'ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “စင်စစ် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဝိစိကိစ္ဆာကို အကုသိုလ်မဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၄၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သဿတဒိဋ္ဌိဖြင့် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်အား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိသည် ဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ရာပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သဿတဒိဋ္ဌိဖြင့် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်အား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “ပုထုဇဉ် အား စင်စစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သဿတဒိဋ္ဌိဖြင့် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်အား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိသည် မဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ရာ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သဿတဒိဋ္ဌိဖြင့် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိကို) ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (သဿတဒိဋ္ဌိဖြင့် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်အား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိကို) ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိမဂ်ဖြင့်။ပ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့်။ပ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်မဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်မဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်သည်၊ မဂ်သည်။ပ။ အရှင်ပရဝါဒီ “သဿတဒိဋ္ဌိဖြင့် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိကို အကုသိုလ်မဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိဖြင့် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်အား သဿတဒိဋ္ဌိသည် ဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိဖြင့် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်အား သဿတဒိဋ္ဌိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “ပုထုဇဉ်အား စင်စစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိဖြင့် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်အား သဿတဒိဋ္ဌိသည် မဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိဖြင့် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်သည် သဿတဒိဋ္ဌိကို) ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိဖြင့် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်သည် သဿတဒိဋ္ဌိကို) ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပယ်ရှားအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိမဂ်ဖြင့်။ပ။ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့်။ပ။ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အဘယ်မဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်မဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကုသိုလ်မဂ်သည်။ပ။ အရှင်ပရဝါဒီ “ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိဖြင့် မြဲသောပုဂ္ဂိုလ်သည် သဿတ ဒိဋ္ဌိကို အကုသိုလ်မဂ်ဖြင့် ပယ်ရှားအပ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပုထုဇဉ်အား စင်စစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤလောက၌ အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဧကန်မည်းညစ်သော အကုသိုလ် တရားတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ဖြစ်၏၊ ထိုသူသည် တစ်ကြိမ် နစ်မြုပ်သော် နစ်မြုပ်တော့သည်သာလျှင် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုထုဇဉ်အား စင်စစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဧကန်မည်းညစ်သော အကုသိုလ်တရားတို့နှင့် ပြည့်စုံသူ ဖြစ်၏၊ ထိုသူသည် တစ်ကြိမ် နစ်မြုပ်သော် နစ်မြုပ်တော့သည်သာလျှင် ဖြစ်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုထုဇဉ်အား မြဲသည်၏အဖြစ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်ပြီး၍ နစ်မြုပ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခါခပ်သိမ်း ပေါ်ပြီး၍ နစ်မြုပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ဧကန်မည်းညစ်သော အကုသိုလ် တရားတို့နှင့် ပြည့်စုံသူဖြစ်၏၊ ထိုသူသည် တစ်ကြိမ် နစ်မြုပ်သော် နစ်မြုပ်တော့သည်သာလျှင် ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်၏ဟု နှလုံးပြု၍ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ပုထုဇဉ်အား စင်စစ် မြဲသည်၏ အဖြစ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ဤလောက၌ အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ပေါ်၍ တည်သူ ဖြစ်၏၊ ပေါ်၍ ရှု၏၊ ကြည့်၏၊ ပေါ်၍ ကူး၏၊ ပေါ်ပြီး၍ ထောက်တည်ရာသို့ ရောက်သူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အခါခပ်သိမ်း ပေါ်၍ ထောက်တည်ရာသို့ ရောက်သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အစ္စန္တနိယာမကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ‘သကိံ နိမုဂ္ဂေါ နိမုဂ္ဂေါဝ ဟောတိ’ ဟူသော သုတ်ကို အမှီပြု၍ ပုထုဇဉ်၏ စင်စစ် မြဲကြောင်းဖြစ်သော တရားရှိသည်၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာအချို့တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကပုဂ္ဂိုလ်၏လည်းကောင်း၊ မာတုဃာတက စသောပုဂ္ဂိုလ်၏လည်းကောင်း မိစ္ဆတ္တနိယာမ တူခဲ့သော် မာတုဃာတက အစရှိသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် စင်စစ် မြဲကြောင်းဖြစ်သော မိစ္ဆတ္တနိယာမ တရားရှိသူတို့ ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလိုသောကြောင့် ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ အယူရှိသူသည် သံသရာ၏ သစ်ငုတ်သဖွယ်ဖြစ်၍ ဘဝတစ်ပါး၌လည်း မကောင်းသောသဘော၌ မြဲသည်သာတည်း၊ ဤမာတုဃာတကပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်ကား တစ်ခုသောအတ္တဘော၌သာလျှင် မြဲကုန်၏ဟူသောအယူဖြင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၉၃) ၈-ဣန္ဒြိယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓါသည် မရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော ဝီရိယိန္ဒြေသည်။ပ။ သတိန္ဒြေသည်။ပ။ သမာဓိန္ဒြေသည်။ပ။ ပညိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော ပညာသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓါသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော ဝီရိယသည်။ပ။ သတိသည်။ပ။ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော ပညိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော စိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကီဖြစ်သော မနိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော စိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကီဖြစ်သော မနိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော ပညာသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကီဖြစ်သော ပညိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော သောမနဿသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကီဖြစ်သော သောမန ဿိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။ပ။ လောကီဖြစ်သော ဇီဝိတသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကီဖြစ်သော ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော ဇီဝိတသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကီဖြစ်သော ဇီဝိတိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော ပညာသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကီဖြစ်သော ပညိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော စိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကီဖြစ်သော မနိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော ပညာသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကီဖြစ်သော ပညိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော စိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကီဖြစ်သော မနိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော သောမနဿသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကီဖြစ်သော သောမန ဿိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော၊ လောကီဖြစ်သော ဇီဝိတသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကီဖြစ်သော ဇီဝိ တိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော ပညာသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကီဖြစ်သော ပညိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော စိတ်သည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကီဖြစ်သော မနိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။ပ။ လောကီဖြစ်သော ဇီဝိတသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကီဖြစ်သော ဇီဝိတိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဖြစ်သော သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကုတ္တရာဖြစ်သော သဒ္ဓိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဖြစ်သော ဝီရိယသည် ရှိသည်ဖြစ်၍။ပ။ လောကုတ္တရာဖြစ်သော ပညာသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကုတ္တရာဖြစ်သော ပညိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော ပညာသည် ရှိသည်ဖြစ်၍ လောကီဖြစ်သော ပညိန္ဒြေသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဖြစ်သော သဒ္ဓါသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကုတ္တရာဖြစ်သော သဒ္ဓိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော ဝီရိယသည် ရှိသည်ပါလျက်။ပ။ လောကုတ္တရာဖြစ်သော ပညာသည် ရှိသည် ဖြစ်ပါလျက် လောကီဖြစ်သော ပညိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာဖြစ်သော ပညာသည် ရှိသည်ဖြစ်ပါလျက် လောကုတ္တရာဖြစ်သော ပညိန္ဒြေသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ လောကီဖြစ်သော ဣန္ဒြေငါးပါးတို့သည် မရှိပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ငါဘုရားသည် ဗုဒ္ဓစက္ခုဖြင့်လောကကို ကြည့်ရှုတော်မူလတ်သော် ပညာ မျက်စိ၌ ကိလေသာမြူနည်းပါးသော သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာမြူ များပြား သော သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ထက်မြက်သောဣန္ဒြေရှိသော သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း၊ နုံ့သော ဣန္ဒြေရှိသော သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ကောင်းသောအခြင်းအရာရှိကုန် သိလွယ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း၊ တမလွန်လောက၌ အပြစ်ကို ဘေးဟု ရှုလျက် နေကုန်သော အချို့သတ္တဝါတို့ကို လည်းကောင်း မြင်တော်မူ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် လောကီဖြစ်သော ဣန္ဒြေငါးပါးတို့သည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဣန္ဒြိယကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဧကူနဝီသတိမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ လောကီဖြစ်သော သဒ္ဓါသည် သဒ္ဓါမျှသာ မည်၏၊ သဒ္ဓိန္ဒြေ မမည်၊ ထို့အတူ လောကီဝီရိယ သတိ သမာဓိ ပညာသည်လည်း ဝီရိယ။ပ။ ပညာမျှသာ မည်၏။ ဝီရိယိန္ဒြေ။ပ။ ပညိန္ဒြေ မမည်။ ဤသို့အယူရှိကြကုန်သော ဟေတုဝါဒ နှင့် မဟိသာသကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဣန္ဒြိယကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ လောကီဖြစ်ကုန်သော်လည်း သဒ္ဓါ အစရှိသော တရားတို့သည်သာလျှင် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဟူသော သဘောဖြင့် ဣန္ဒြေ မည်ကုန်၏၊ သဒ္ဓါ စသည်တို့မှ တစ်ပါးသော သဒ္ဓိန္ဒြေစသည် မရှိ၊ ထို့ကြောင့် လောကီဖြစ်ကုန်သော်လည်း သဒ္ဓါစသော တရားတို့၏သာလျှင် သဒ္ဓိန္ဒြေ စသည်၏ အဖြစ်ကို ပြခြင်းငှါ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ လောကီဖြစ်ကုန်သော်လည်း မန စသောတရားတို့သည် မနိန္ဒြေ စသည် မည်ကုန်သကဲ့သို့ ဤအတူ လောကီသဒ္ဓါ စသော တရားတို့သည်လည်း သဒ္ဓိန္ဒြေ စသည် မည်ကုန်၏ဟု ဥပမာဖြင့် ဤအနက်ကို ထင်စွာ ပြခြင်းငှါ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂၀-ဝီသတိမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၁၉၄) ၁-အသဉ္စိစ္စကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတနာမရှိဘဲ အမိကို သတ်ခဲ့သော် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတနာမရှိဘဲ သတ္တဝါကို သတ်ခဲ့သော် ပါဏာတိပါတကံထိုက်သူ ဖြစ်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတနာမရှိဘဲ အမိကို သတ်ခဲ့သော် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတနာမရှိဘဲ သူမပေးအပ်သော ဥစ္စာကို ခိုးယူသော်။ပ။ မုသားပြောဆိုသော် မုသာဝါဒကံထိုက်သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတနာမရှိဘဲ သတ္တဝါကို သတ်ခဲ့သော် ပါဏာတိပါတကံထိုက်သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မဖြစ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတနာမရှိဘဲ အမိကို သတ်ခဲ့သော် အနန္တရိယကံထိုက်သူ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတနာမရှိဘဲ မပေးအပ်သော ဥစ္စာကို ခိုးယူသော်။ပ။ မုသားပြောဆိုသော် မုသာဝါဒကံထိုက်သူ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စေတနာမရှိဘဲ အမိကို သတ်ခဲ့သော် အနန္တရိယကံထိုက်သူ မဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ စေတနာမရှိဘဲ အမိကို သတ်ခဲ့သော် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စေတနာမရှိဘဲ အမိကို သတ်ခဲ့သော် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန့် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “စေတနာနှင့်တကွ အမိကို သတ်ခဲ့သော် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ စေတနာနှင့်တကွ အမိကို သတ်ခဲ့သော် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိခဲ့ပါမူ “စေတနာမရှိဘဲ အမိကို သတ်ခဲ့သော် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၅၉</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အမိကို သတ်သောသူသည် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။၄</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အမိကို သတ်ခဲ့ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၅</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အမိကို သတ်ခဲ့ပြီးဖြစ်ပါမူ ထို့ကြောင့် “အမိကို သတ်သောသူသည် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။၆</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “အဖကို သတ်သောသူသည် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အဖကို သတ်ခဲ့ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အဖကို သတ်ခဲ့ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “အဖကို သတ်သော သူသည် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန္တာကို သတ်သောသူသည် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာကို သတ်ခဲ့ပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာကို သတ်ခဲ့ပြီးဖြစ်ခဲ့ပါမူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “ရဟန္တာကို သတ်သော သူသည် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “မြတ်စွာဘုရားအား သွေးကို ဖြစ်စေသောသူသည် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားအား သွေးကို ဖြစ်စေအပ်ပြီး မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားအား သွေးကို ဖြစ်စေအပ်ပြီး ဖြစ်ခဲ့မူ ထိုအကြောင်းကြောင့် “(မြတ်စွာဘုရားအား) သွေးကို ဖြစ်စေသောသူသည် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သံဃာကို သင်းခွဲသူသည် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၇</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံဃာကို သင်းခွဲသူ အားလုံးတို့ပင် အနန္တရိယကံထိုက်သူများ ဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၈</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံဃာကို သင်းခွဲသူ အားလုံးတို့သည်ပင် အနန္တရိယကံထိုက်သူများ ဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မကံဟု မှတ်ထင်သည် ဖြစ်၍ သံဃာကို သင်းခွဲသူသည် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဓမ္မကံဟု မှတ်ထင်သည် ဖြစ်၍ သံဃာကို သင်းခွဲသူသည် အနန္တရိယကံ ထိုက်သူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဥပါလိ အပါယ်ဘုံ၌ဖြစ်သော ငရဲ၌ဖြစ်သော တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး တည်သော မကုစား နိုင်သော သံဃာကို သင်းခွဲသူသည် ရှိ၏၊ ဥပါလိ အပါယ်ဘုံ၌ မဖြစ်သော ငရဲ၌ မဖြစ်သော တစ်ကမ္ဘာ ပတ်လုံး မတည်သော ကုစားနိုင်သော သံဃာကို သင်းခွဲသူသည် ရှိ၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ် သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ဓမ္မကံဟု မှတ်ထင်သည် ဖြစ်၍ သံဃာကို သင်းခွဲသူသည် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဓမ္မကံဟု မှတ်ထင်သည် ဖြစ်၍ သံဃာကို သင်းခွဲသူသည် အနန္တရိယကံ ထိုက်သူ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၉</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “သံဃာကို သင်းခွဲသူသည် အပါယ်ဘုံ၌ ဖြစ်၏၊ ငရဲ၌ ဖြစ်၏၊ တစ်ကမ္ဘာ ပတ်လုံး တည်၏၊ ကွဲပြားမှု အစု'ဝဂ်’၌ မွေ့လျော်၏၊ မတရား၌ တည်၏၊ ယောဂ လေးပါးတို့ကုန်ရာ (နိဗ္ဗာန်) မှ ပျက်စီး၏၊ ညီညွတ်သော သံဃာကို သင်းခွဲပြီး၍ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး ငရဲ၌ ကျက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သံဃာကို သင်းခွဲသူသည် အနန္တရိယကံထိုက်သူ ဖြစ်၏။</p> <p style="text-align: center;">အသဉ္စိစ္စကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အနန္တရိယကံ၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဝတ္ထုတို့သည် အလေးပြုအပ်ကုန်သည် ဝန်လေးကုန်သည်ဖြစ်ရကား စေတနာနှင့်တကွ လုံ့လမပြုသော်လည်း ထိုဝတ္ထုတို့ကို ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သည်ရှိသော် အနန္တရိယကံထိုက်၏ဟု အယူရှိသူ ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာအချို့တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအသဉ္စိစ္စကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အနန္တရိယကံမည်သည် ကမ္မပထသို့ ရောက်သော ကံဖြစ်၏၊ စေတနာနှင့်တကွ လုံ့လမပြုဘဲ ကမ္မပထပျက်ခြင်း ဖြစ်ခဲ့မူ အနန္တရိယကံမှ ကြွင်းသော ပါဏာတိပါတကံ စသောကံတို့သည် စေတနာနှင့်တကွ လုံ့လမပြုဘဲ ဖြစ်ကြကုန်ရာ၏ဟု စောဒနာလိုသောကြောင့် ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ထိုသို့သဘောရှိသော အယူ မရှိသောကြောင့် ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ အနာရောဂါကို ဆေးကုရာ စသောအခါ၌ စေတနာနှင့်တကွ လုံ့လမပြုဘဲ သေစေမှုကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ စေတနာနှင့်တကွ လုံ့လမပြုဘဲ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ ချသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၆။ ဤသို့သော အဓိပ္ပါယ်ကို မယူမူ၍ မိမိဝါဒကို တည်စေခြင်းသည် မသင့်သောအားဖြင့် တည်စေသည်၏အဖြစ်ကြောင့် တည်စေကြောင်း မဟုတ်သည်သာတည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၇။ “သံဃံ သမဂ္ဂံ ဘေတွာန ကပ္ပံ နိရယမှိ ပစ္စတိ”ဟူသော စကားကို မသင့်သော အကြောင်းအားဖြင့်ယူ၍ ပရဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၈။ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၉။ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၉၅) ၂-ဉာဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အသိ ‘ဉာဏ်'သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား ပညာသည်၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်၊ စိစစ်ခြင်းသည်၊ အပြား အားဖြင့် စိစစ်ခြင်းသည်၊ တရားတို့ကို စိစစ်ခြင်း ‘ဓမ္မဝိစယ'သည်၊ ကောင်းစွာ မှတ်ခြင်းသည်၊ ကပ်၍ မှတ်ခြင်းသည်၊ ရှေးရှုကပ်၍ မှတ်ခြင်းသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား ပညာသည်၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်။ပ။ ရှေးရှုကပ်၍ မှတ်ခြင်းသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပုထုဇဉ်အား ပညာသည်၊ အပြားအားဖြင့် သိခြင်းသည်၊ စိစစ်ခြင်းသည်။ပ။ ရှေးရှုကပ်၍ မှတ်ခြင်းသည် ရှိခဲ့မူ “ပုထုဇဉ်အား အသိ ‘ဉာဏ်’ မရှိ”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အသိ ‘ဉာဏ်'သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဝင်စားရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပုထုဇဉ်သည် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားနိုင်ခဲ့ပါမူ “ပုထုဇဉ်အား အသိ ‘ဉာဏ်’ မရှိ”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ဒုတိယဈာန်ကို။ပ။ တတိယဈာန်ကို။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို။ပ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို ဝင်စားရာသလော။ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို။ပ။ အာကိဉ္စညာယတန ဈာန်ကို။ပ။ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကို ဝင်စားရာသလော။ ပုထုဇဉ်သည် အလှူကို ပေးလှူရာသလော။ပ။ သင်္ကန်းကို ပေးလှူရာသလော။ပ။ ဆွမ်းကို ပေးလှူရာသလော။ ကျောင်းကို ပေးလှူရာသလော။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ပုထုဇဉ်သည် သူနာ၏အထောက်အပံ့ အသက်၏အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူခဲ့မူ “ပုထုဇဉ်အား အသိ ‘ဉာဏ်’ မရှိ”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်အား အသိ ‘ဉာဏ်'သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ထိုအသိ ‘ဉာဏ်'ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်းခြား သိနိုင်ပါသလော၊ သမုဒယ သစ္စာကို ပယ်စွန့်နိုင်ပါသလော၊ နိရောဓသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပါသလော၊ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွါးများစေ နိုင်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဉာဏကထာ ပြီး၏။</p> -- <p style="text-indent:3em">၁။ ဉာဏ်သည် လောကီဉာဏ် လောကုတ္တရာဉာဏ်ဟု နှစ်မျိုးရှိ၏၊ သမာပတ္တိဉာဏ်သည် လည်းကောင်း၊ ဒါန စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော ကမ္မဿကတာဉာဏ်သည် လည်းကောင်း လောကီဉာဏ် မည်၏။ သစ္စာလေးပါးကို ပိုင်းခြားတတ်သော မဂ်ဉာဏ်သည် လည်းကောင်း၊ ဖိုလ်ဉာဏ်သည်လည်းကောင်း လောကုတ္တရာဉာဏ် မည်၏။ ဤသို့ ဝေဖန်ခြင်းကို မပြုမူ၍ သစ္စာလေးပါးကို ပိုင်းခြားတတ်သော ဉာဏ်သည်သာ ဉာဏ်မည်၏၊ ထိုမှ တစ်ပါးသော သမာပတ္တိဉာဏ် ကမ္မဿကတာဉာဏ်သည် ဉာဏ်မမည်၊ ထို့ကြောင့် ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်အား ဉာဏ်မရှိ၊ ဤသို့ အယူရှိကြ ကုန်သော ဟေတုဝါဒရှိသူ ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <h3 style="text-align:center;">(၁၉၆) ၃-နိရယပါလကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲဘုံတို့၌ ငရဲထိန်းတို့သည် မရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ငရဲဘုံတို့၌ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှု ‘ကမ္မကာရဏ'တို့သည် မရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ငရဲဘုံတို့၌ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှု ‘ကမ္မကာရဏ'တို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ငရဲဘုံ၌ ငရဲထိန်းတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့ ၌ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှု ‘ကမ္မကာရဏ'တို့သည် ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ ညှဉ်းပန်း နှိပ်စက်သူ ‘ကာရဏိက'တို့သည်လည်း ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ငရဲဘုံတို့၌ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှု ‘ကမ္မကာရဏ'တို့သည် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်သူ ‘ကာရဏိက'တို့လည်း ရှိပါကုန်သလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ငရဲဘုံတို့၌ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှု ‘ကမ္မကာရဏ'တို့သည် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်သူ ‘ကာရဏိက'တို့သည် မရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လူတို့ ၌ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှု ‘ကမ္မကာရဏ'တို့သည် ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ ညှဉ်းပန်း နှိပ်စက်သူ ‘ကာရဏိက'တို့လည်း မရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ ငရဲတို့ ၌ ငရဲထိန်းတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ဤလူ့ဘုံမှ စုတေလျက် တမလွန်လောကသို့ ရောက်သူကို ဝေဿဘူ ငရဲမင်းသည်လည်း မညှဉ်းဆဲ မနှိပ်စက်နိုင်၊ ပြိတ္တာတို့၏ မင်းဖြစ်သော ငရဲမင်းသည်လည်းကောင်း၊ သောမနတ်မင်းသည်လည်းကောင်း၊ ယမနတ်မင်းသည်လည်းကောင်း၊ ဝေဿဝဏ်နတ်မင်းသည်လည်းကောင်း မညှဉ်းဆဲ မနှိပ်စက်ကုန်။ ထိုတမလွန်လောက (ငရဲဘုံ) ၌ မိမိကံတို့သည်ပင် (မိမိကို) ညှဉ်းပန်း နှိပ်စက်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ငရဲဘုံတို့၌ ငရဲထိန်းတို့သည် မရှိကုန်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ငရဲဘုံတို့၌ ငရဲထိန်းတို့သည် မရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ထိုငရဲသားကို ငရဲထိန်းတို့သည် ငါးပါးအပြားရှိသော နှောင်ဖွဲ့ခြင်း မည်သော ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုကို ပြုကုန်၏၊ ရဲရဲညိသော သံငုတ်ကို လက် (ဖဝါး) ၌ ရိုက်နှက်ကုန်၏၊ ရဲရဲညိသော သံငုတ်ကို ဒုတိယလက် (ဖဝါး) ၌ ရိုက်နှက်ကုန်၏၊ ရဲရဲညိသော သံငုတ်ကို ခြေ (ဖဝါး) ၌ ရိုက်နှက်ကုန်၏၊ ရဲရဲညိသော သံငုတ်ကို ဒုတိယခြေ (ဖဝါး) ၌ ရိုက်နှက်ကုန်၏၊ ရဲရဲညိသော သံငုတ်ကို အလယ်ရင်ချိုင့်၌ ရိုက်သွင်းကုန်၏၊ ထိုငရဲသားသည် ထိုငရဲဘုံ၌ ထက်မြက်ကုန် စပ်ရှားကုန်သော ဆင်းရဲဝေဒနာတို့ကို ခံစားရ၏၊ အကြင်မျှလောက် ကာလပတ်လုံး ထိုမကောင်းမှုကံသည် ကင်းပျောက်ခြင်း မဖြစ်သေး၊ ထိုမျှလောက် ကာလပတ်လုံး မသေနိုင်သေးချေ” ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ငရဲဘုံတို့၌ ငရဲထိန်းတို့သည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ငရဲဘုံတို့၌ ငရဲထိန်းတို့သည် မရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ ထိုငရဲသားကို ငရဲထိန်းတို့သည် အိပ်စေကုန်၍ ဓားမတို့ဖြင့် ရွေ ကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုငရဲသားကို ငရဲထိန်းတို့သည် ခြေကားမိုးမြော် ဦးခေါင်းစောက်ထိုး ထားကုန်လျက် ပဲခွပ်တို့ဖြင့် ရွေကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုငရဲသားကို ငရဲထိန်းတို့သည် ရထား၌ တပ်ကုန်၍ ရဲရဲညိ သော အလျှံတပြောင်ပြောင် တောက်လောင်သော မီးအရှိန်အဝါနှင့် တကွ ဖြစ်၍ဖြစ်သော မြေပေါ်၌ (ရှေ့သို့) သွားစေလည်း သွားစေကုန်၏၊ နောက်သို့ ဆုတ်စေလည်း ဆုတ်စေကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုငရဲသားကို ငရဲထိန်းတို့သည် ရဲရဲညိသော အလျှံ တပြောင်ပြောင် တောက်လောင်သော မီးအရှိန်အဝါနှင့် တကွ ဖြစ်၍ဖြစ်သော ကြီးစွာသော မီးကျီးတောင်သို့ တက်လည်း တက်စေကြကုန်၏၊ ဆင်းလည်း ဆင်းစေကြကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုငရဲသားကို ငရဲထိန်းတို့သည် ခြေထောက်မိုးမြော် ဦးခေါင်း စောက်ထိုး ကိုင်ကုန်၍ ရဲရဲညိပူလောင်သော ရဲရဲညိသော အလျှံတပြောင်ပြောင် တောက်လောင်သော မီးအရှိန်အဝါနှင့်တကွ ဖြစ်၍ဖြစ်သော ကြေးအိုး၌ ထည့်ကြကုန်၏၊ ထိုငရဲသားသည် ထိုငရဲ၌ အမြှုပ်တို့ ဖြင့် လိမ်းကျံလျက် ကျက်ရ၏၊ ထိုငရဲသားသည် ထိုငရဲ၌ အမြှုပ်တို့ ဖြင့် လိမ်းကျံလျက် ကျက်လတ်သော် တစ်ကြိမ်တစ်ခါလည်း အထက်သို့ ပေါ်တက်၏၊ တစ်ကြိမ်တစ်ခါလည်း အောက်သို့ ကျသွား၏၊ တစ်ကြိမ်တစ်ခါလည်း ဖီလာသွား၏၊ ထိုငရဲသားသည် ထိုငရဲ၌ ထက်မြက်စပ်ရှားသော ဆင်းရဲဝေဒနာတို့ကို ခံစားရ၏၊ အကြင်မျှလောက် ထိုမကောင်းမှုကံသည် ကုန်ဆုံးခြင်း မဖြစ်သေး၊ ထိုမကောင်းမှုကံ မကုန် သေးသမျှ မသေနိုင်သေးချေ။ ရဟန်းတို့ ထိုငရဲသားကို ငရဲထိန်းတို့သည် ငရဲကြီး၌ ပစ်ချကုန်၏၊ ရဟန်းတို့ ထိုငရဲကြီးသည်ကား- “လေးထောင့်ရှိ၏၊ တံခါးလေးပေါက်ရှိ၏၊ အဖို့အစုအားဖြင့် ဝေဖန်အပ်၏၊ နှိုင်းယှဉ်အပ်၏၊ သံတံတိုင်းလျှင် အဆုံးအပိုင်းအခြားရှိ၏၊ သံဖြင့် မှောက်ထား အပ်၏၊ ထိုငရဲကြီး၏ သံမြေသည် တောက်ပ၏၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့် ယှဉ်၏၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ယူဇနာတစ်ရာတိုင်တိုင် ပျံ့နှံ့၍ အခါခပ်သိမ်းတည်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ငရဲဘုံတို့၌ ငရဲထိန်းတို့သည် ရှိကုန်၏။</p> <p style="text-align: center;">နိရယပါလကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ငရဲ၌ ငရဲသူသတ္တဝါတို့၏ ကံတို့ကသာလျှင် ငရဲထိန်းအသွင်ဖြင့် ငရဲသူသတ္တဝါတို့ကို သတ်ကြကုန်၏၊ ငရဲထိန်းမည်သော သတ္တဝါတို့သည် မရှိကုန်၊ ဤသို့ အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ငရဲ၌ ငရဲထိန်းတို့ မရှိကုန်မူ ကမ္မကာရဏတို့သည်လည်း မရှိကုန်ရာဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၉၇) ၄-တိရစ္ဆာနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၆၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဘုံတို့၌ တိရစ္ဆာန်တို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တိရစ္ဆာန်ဘုံတို့၌ နတ်တို့သည် ရှိပါကုန်သလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဘုံတို့၌ တိရစ္ဆာန်တို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်လောကသည် တိရစ္ဆာန်ဘုံ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဘုံတို့၌ တိရစ္ဆာန်တို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုနတ်ဘုံတို့ ၌ ပေါက်ဖတ်တို့သည်၊ နှံကောင်တို့သည်၊ ခြင်တို့သည်၊ ယင်တို့သည်၊ မြွေတို့သည်၊ ကင်းမြီးကောက်တို့သည်၊ ကင်းခြေများတို့သည်၊ တီကောင်တို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ နတ်ဘုံတို့၌ တိရစ္ဆာန်တို့သည် မရှိပါကုန်သလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထိုနတ်ဘုံ၌ ဧရာဝဏ်မည်သော ဆင်မင်းသည် ရှိသည်မဟုတ်ပါလော၊ (သိန္ဓောမြင်း) တစ်ထောင် ကသော နတ်၌ဖြစ်သော ယာဉ်သည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ထိုနတ်ဘုံ၌ ဧရာဝဏ်မည်သော ဆင်မင်းသည် ရှိခဲ့မူ (သိန္ဓောမြင်း) တစ်ထောင် ကသော နတ်၌ဖြစ်သော ယာဉ်သည် ရှိခဲ့မူ ထို့ကြောင့် “နတ်ဘုံတို့၌ တိရစ္ဆာန်တို့သည် ရှိကုန်၏”ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်ဘုံတို့၌ တိရစ္ဆာန်တို့သည် ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုနတ်ဘုံတို့ ၌ ဆင်ကို ဖွဲ့ချည်သူတို့သည်၊ မြင်းကို ဖွဲ့ချည်သူတို့သည်၊ (ဆင်မြင်းကို) အစာကျွေးသူတို့သည်၊ (ဆင်မြင်းကို) ဆုံးမသူ ဆင်ထိန်း မြင်းထိန်းတို့သည်၊ (ဆင်မြင်း၏) အစာကို ပြုလုပ်သူတို့သည် ရှိပါကုန်သလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် နတ်ဘုံတို့၌ တိရစ္ဆာန်တို့သည် မရှိကုန်။</p> <p style="text-align: center;">တိရစ္ဆာနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ နတ်ပြည်လောက၌ ဧရာဝဏ်စသော နတ်သားတို့သည် ဆင်၏ ပုံသဏ္ဌာန် မြင်း၏ ပုံသဏ္ဌာန်တို့ကို ဖန်ဆင်းကြကုန်၏၊ ထိုနတ်ပြည်လောက၌ တိရစ္ဆာန်တို့ မရှိကုန်၊ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကား တိရစ္ဆာန် အသွင်အပြင် ရှိကုန်သော နတ်သားတို့ကို မြင်၍ နတ်ပြည်လောကတို့၌ တိရစ္ဆာန်တို့ ရှိကုန်၏ဟု အယူရှိကြကုန်၏၊ ထိုဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤတိရစ္ဆာနကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ နတ်ပြည်လောက၌ တိရစ္ဆာန်တို့ ရှိကြကုန်မူ တိရစ္ဆာန်လောက၌လည်း နတ်တို့ ရှိကုန်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ နတ်ပြည်လောက၌ ဆင်စသည်တို့ ရှိကြကုန်မူ ဆင်ထိန်း စသည်တို့သည်လည်း ရှိကြကုန်ရာ၏ဟု စောဒနာလိုသောကြောင့် ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၉၈) ၅-မဂ္ဂကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် အင်္ဂါငါးပါး ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် သမ္မာဒိဋ္ဌိ။ပ။ သမ္မာသမာဓိဟူသော အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိ၏ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မဂ်သည် သမ္မာဒိဋ္ဌိ။ပ။ သမ္မာသမာဓိဟူသော အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်ခဲ့ပါလျှင် “မဂ်သည် အင်္ဂါငါးပါးရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် အင်္ဂါငါးပါး ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “မဂ်တို့တွင် အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော မဂ်သည် မြတ်၏၊ သစ္စာတို့တွင် လေးပဒရှိသော သစ္စာတို့သည် မြတ်ကုန်၏၊ တရားတို့တွင် တပ်ခြင်း ကင်းသော (နိဗ္ဗာန်) တရားသည် မြတ်၏၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော လူတို့တွင် စက္ခုငါးပါး ရှိသော မြတ်စွာဘုရားသည် မြတ်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် မဂ်သည် အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သမ္မဝါစာသည် မဂ္ဂင်ဖြစ်ပါလျက် ထိုသမ္မာဝါစာသည်လည်း မဂ်မဟုတ်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မှန်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် မဂ္ဂင်ဖြစ်ပါလျက် ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိသည်လည်း မဂ်မဟုတ်ပါသလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် မဂ္ဂင်ဖြစ်ပါလျက် ထိုသမ္မာဝါစာသည်လည်း မဂ်မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မှန်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ပ။ သမ္မာဝါယာမသည်။ပ။ သမ္မာသတိသည်။ပ။ သမ္မာသမာဓိသည့်မဂ္ဂင် ဖြစ်ပါလျက် ထိုသမ္မာသမာဓိသည်လည်း မဂ်မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် မဂ္ဂင်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာအာဇီဝသည်လည်း မဂ်မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မှန်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည်။ပ။ သမ္မာသမာဓိသည် မဂ္ဂင်ဖြစ်ပါလျက် ထိုသမ္မာသမာဓိသည်လည်း မဂ်မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် မဂ္ဂင်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိသည်လည်း မဂ်ဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည် မဂ္ဂင်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာဝါစာသည်လည်း မဂ်ဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိသည် မဂ္ဂင်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာဒိဋ္ဌိသည်လည်း မဂ်ဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် မဂ္ဂင်ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာအာဇီဝသည်လည်း မဂ်ဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာသင်္ကပ္ပသည်။ပ။ သမ္မာဝါယာမသည်။ပ။ သမ္မာသတိသည်။ပ။ သမ္မာသမာဓိသည် မဂ္ဂင် ဖြစ်၍ ထိုသမ္မာသမာဓိသည်လည်း မဂ်ဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဝါစာသည်။ပ။ သမ္မာကမ္မန္တသည်။ပ။ သမ္မာအာဇီဝသည် မဂ္ဂင်ဖြစ်၍ ထို (သမ္မာ အာဇီဝ) သည်လည်း မဂ်ဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ အရိယမဂ်သည် အင်္ဂါရှစ်ပါး ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ “ရှေးဦးကပင် ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ ကာယကံသည်လည်းကောင်း၊ ဝစီကံသည်လည်းကောင်း၊ အာဇီဝသည်လည်းကောင်း အလွန် သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သည် ဖြစ်၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ အင်္ဂါရှစ်ပါးသော ဤအရိယမဂ်သည် ဘာဝနာ၏ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် မဂ်သည် အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မဂ်သည် အင်္ဂါငါးပါးရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သုဘဒ္ဒ အကြင်ဓမ္မဝိနယသာသနာ၌ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော အရိယမဂ်ကို မရအပ်၊ ထိုမဂ်ကို မရအပ်ရာ ဓမ္မဝိနယသာသနာ၌ (ပဌမ) သောတာပန်ရဟန်းကိုလည်း မရအပ်၊ ထိုမဂ်ကို မရသော ဓမ္မဝိနယသာသနာ၌ ဒုတိယ (သကဒါဂါမ်) ရဟန်းကိုလည်း မရအပ်၊ ထိုမဂ်ကို မရသော ဓမ္မဝိနယ သာသနာ၌ တတိယ (အနာဂါမ်) ရဟန်းကိုလည်း မရအပ်၊ ထိုမဂ်ကို မရသော ဓမ္မဝိနယသာသနာ၌ စတုတ္ထ (ရဟန္တာ) ရဟန်းကိုလည်း မရအပ်ချေ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သုဘဒ္ဒ အကြင်ဓမ္မဝိနယသာသနာ၌ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော အရိယမဂ်ကို ရအပ်၏၊ ထိုဓမ္မဝိနယ သာသနာ၌ ပဌမ (သောတာပန်) ရဟန်းကိုလည်း ရအပ်၏။ပ။ ဒုတိယ (သကဒါဂါမ်)။ပ။ တတိယ (အနာဂါမ်)။ပ။ ထိုဓမ္မဝိနယ သာသနာ၌ စတုတ္ထ (ရဟန္တာ) ရဟန်းကိုလည်း ရအပ်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သုဘဒ္ဒ ဤဓမ္မဝိနယသာသနာ၌သာလျှင် အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော အရိယမဂ်ကို ရအပ်၏၊ သုဘဒ္ဒ ဤသာနာတော်၌သာလျှင် ပဌမ (သောတာပန်) ရဟန်းကို။ ဤသာသနာတော်၌သာလျှင် ဒုတိယ (သကဒါဂါမ်) ရဟန်းကို။ ဤသာသနာတော်၌သာလျှင် တတိယ (အနာဂါမ်) ရဟန်းကို။ ဤသာသနာတော်၌သာလျှင် စတုတ္ထ (ရဟန္တာ) ရဟန်းကို ရအပ်၏၊ (ငါဘုရား၏ သာသနာမှ) တစ်ပါး အခြားသော အယူဝါဒတို့သည် (သစ္စာလေးပါးကို) သိကုန်သော ရဟန်းလေးမျိုးတို့မှ ကင်းဆိတ်ကုန်၏”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ် သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် မဂ်သည် အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">မဂ္ဂကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “ပုဗ္ဗေ ခေါ ပနဿ ကာယကမ္မံ ဝစီကမ္မံ အာဇီဝေါ သုပရိသုဒ္ဒေါ ဟောတိ”ဟူသော ဤသုတ်ကိုလည်းကောင်း သမ္မာဝါစာ သမ္မာကမ္မန္တ သမ္မာအာဇီဝတို့၏ စိတ်နှင့် မယှဉ်သည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း အမှီပြု၍ မုချအားဖြင့် မဂ်သည် အင်္ဂါငါးပါးသာ ရှိ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟိသာသကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤမဂ္ဂကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဤပုစ္ဆာကို ပရသမယ၏ အစွမ်းအားဖြင့် မေးသည်၊ ပရသမယ၌ သမ္မာဝါစာ စသည်တို့သည် မဂ်ဟူ၍ လာကုန်၏၊ ရုပ်ဖြစ်သောကြောင့် မဂ်မဟုတ်ဟု ဖွင့်ဆိုကြ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ မဂ္ဂင်မည်သော တရား၏ မဂ် မမည်သည်၏အဖြစ် မရှိသည်ကို ပြခြင်းငှါ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၁၉၉) ၆-ဉာဏကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသော တည်ရာရှိသော ဉာဏ်သည် လောကုတ္တရာလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာ အသိဉာဏ်တို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ လောကုတ္တရာ အသိဉာဏ်တို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်တို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိမဂ်တို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာပတ္တိဖိုလ်တို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သကဒါဂါမိမဂ်တို့သည်။ပ။ အနာဂါမိမဂ်တို့သည်။ပ။ အရဟတ္တမဂ်တို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တမဂ်တို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရဟတ္တဖိုလ်တို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့လော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသော တည်ရာရှိသော အသိဉာဏ်သည် လောကုတ္တရာ တည်း”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန်းတို့ “ဤတရားသည် ဒုက္ခဖြစ်သော အရိယသစ္စာတည်း”ဟု ငါဘုရားအား ရှေး၌ မကြားဖူးသေးသော (သစ္စာ) တရားတို့၌ (ပညာ) မျက်စိသည် ဖြစ်ပြီ၊ အသိ (ဉာဏ်) သည် ဖြစ်ပြီ၊ အပြားအားဖြင့် သိမှု ‘ပညာ'သည် ဖြစ်ပြီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော ဉာဏ် (ဝိဇ္ဇာ) သည် ဖြစ်ပြီ၊ (ပညာ) အရောင်အလင်းသည် ဖြစ်ပြီ၊ ရဟန်းတို့ ထိုဒုက္ခဖြစ်သော အရိယသစ္စာကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်၏”ဟု ငါဘုရားအား။ပ။ ရဟန်းတို့ “ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပြီ”ဟု ငါဘုရားအား။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ “ဤတရားသည် ဒုက္ခ၏အကြောင်းဖြစ်သော အရိယသစ္စာတည်း”ဟု ငါဘုရားအား။ပ။ ရဟန်းတို့ “ထိုဒုက္ခ၏အကြောင်းဖြစ်သော အရိယသစ္စာကို ပယ်အပ်၏”ဟု ငါဘုရားအား။ပ။ ရဟန်းတို့ “ပယ်အပ်ပြီ” ဤသို့ ငါဘုရားအား။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ “ဤတရားသည် ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာဖြစ်သော အရိယသစ္စာတည်း”ဟု ငါဘုရားအား။ပ။ ရဟန်းတို့ “ထိုဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ အရိယသစ္စာကို မျက်မှောက်ပြုအပ်၏”ဟု ငါဘုရားအား။ပ။ ရဟန်းတို့ “မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ”ဟု ငါဘုရားအား။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ရဟန်းတို့ “ဤတရားသည် ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော အရိယ သစ္စာတည်း”ဟု ငါဘုရားအား။ပ။ ရဟန်းတို့ “ထိုဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်း အကျင့်ဖြစ်သော အရိယသစ္စာကို ပွါးစေအပ်၏”ဟု ငါဘုရားအား။ပ။ ရဟန်းတို့ “ပွါးစေအပ်ပြီ” ဤသို့ ငါဘုရားအား ရှေး၌ မကြားဖူးသေးသော (သစ္စာ) တရားတို့၌ (ပညာ) မျက်စိသည် ဖြစ်ခဲ့ပြီ။ပ။ ပညာအရောင်အလင်းသည် “ဖြစ်ခဲ့ပြီ”ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသော တည်ရာရှိသော အသိ ‘ဉာဏ်’ သည် လောကုတ္တရာတည်း။</p> <p style="text-align: center;">ဉာဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဝီသတိမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">စတုတ္ထပဏ္ဏာသက ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဓမ္မစက္ကပဝတ္တနသုတ်၌ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသော အခြင်းအရာရှိသော ဉာဏ်ကို ရည်ရွယ်၍ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသော တည်ရာရှိသော ဉာဏ်သည် လောကုတ္တရာမည်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဉာဏကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ထို လောကုတ္တရာအသိဉာဏ်သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသောတည်ရာ ရှိခဲ့မူ မဂ်ဉာဏ်တို့သည် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့ ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလိုသောကြောင့် ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ မဂ်တစ်ခုတည်းအဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ တစ်ဖန်နောက်ထပ် မေးမြန်းလတ်သော် တစ်ခုတစ်ခုသောသစ္စာ၌ သစ္စဉာဏ် ကိစ္စဉာဏ် ကတဉာဏ်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဉာဏ်တို့၏ ထူးသည်၏ အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ပရဝါဒီ ပြသောသုတ်သည် ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ ဖြစ်သော ဉာဏ်တို့နှင့်တကွ ဉာဏ်တို့၏ ထူးသည်၏ အဖြစ်ကိုသာ ပြသည်၊ အရိယမဂ်၏ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသော ဉာဏ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကို မပြရကား သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၀ဝ) ၁-သာသနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သာသနာကို အသစ်ပြုလုပ်အပ်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်အပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိပဌာန်တို့ကို အသစ်ပြုလုပ်အပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သာသနာကို အသစ်ပြုလုပ်အပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုလုပ်အပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ပ။ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ပ။ ဣန္ဒြေတို့ကို။ပ။ ဗိုလ်တို့ကို။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို အသစ်ပြုလုပ်အပ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေး၌ ဖြစ်သော အကုသိုလ်ကို နောက်၌ ကုသိုလ်ဖြစ်အောင် ပြုလုပ်အပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေး၌ (ဖြစ်သော) အာသဝေါတို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို။ပ။ သံယောဇဉ်တို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို။ပ။ ဂန္ထတို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို။ပ။ ဩဃတို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို။ပ။ ယောဂတို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို။ပ။ နီဝရဏတို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို။ပ။ ပရာမာသတို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို။ပ။ ဥပါဒါန်တို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို။ပ။ ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို နောက်၌ ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည်ကို ပြုအပ်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်ကို အသစ်ပြုလုပ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိပဌာန်တို့ကို အသစ်ပြုလုပ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ပ။ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ပ။ ဣန္ဒြေတို့ကို။ပ။ ဗိုလ်တို့ကို။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို အသစ်ပြုလုပ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေး၌ (ဖြစ်သော) အကုသိုလ်ကို နောက်၌ ကုသိုလ်ဖြစ်အောင် ပြုလုပ်သော အချို့ သော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေး၌ (ဖြစ်သော) အာသဝေါတို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို။ပ။ ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို နောက်၌ ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည်တို့ကို ပြုလုပ်သော အချို့သောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်ကို တစ်ဖန် အသစ်ပြုလုပ်ခြင်းငှါ ရနိုင်ကောင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိပဌာန်တို့ကို တစ်ဖန် အသစ်ပြုလုပ်ခြင်းငှါ ရနိုင်ကောင်းပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ပ။ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ ဣန္ဒြေတို့ကို။ပ။ ဗိုလ်တို့ကို။ပ။ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို တစ်ဖန် အသစ်ပြုလုပ်ခြင်းငှါ ရနိုင်ကောင်းပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေး၌ (ဖြစ်သော) အကုသိုလ်ကို နောက်၌ ကုသိုလ်ဖြစ်အောင် ပြုလုပ်ခြင်းငှါ ရနိုင် ကောင်းပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရှေး၌ (ဖြစ်သော) အာသဝတို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို။ပ။ ကိလေသာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော တရားကို နောက်၌ ကိလေသာတို့၏ အာရုံမဟုတ်သည်ကို ပြုလုပ်ခြင်းငှါ ရနိုင်ကောင်း ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သာသနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သံဂါယနာသုံးတန်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ သာသာနာတော်ကို အသစ်ပြုအပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်ကို အသစ်ဖြစ်အောင် တစ်စုံတစ်ယောက်က ပြု၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရား၏ သာသာနာတော်ကို အသစ်ဖြစ်အောင် ပြုရန် တတ်ကောင်း၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဤသို့ အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤသာသနကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သတိပဌာန်အစရှိသော အရိယာဓမ္မတို့သည်လည်းကောင်း၊ ကုသိုလ် အစရှိသည်တို့ကို ဟောကြားခြင်းသည်လည်းကောင်း သာသနာ မည်၏။ ထိုအရာဝယ် မြတ်စွာဘုရားသည် အကြင် သတိပဌာန် စသည်တို့ကို ဟောကြားအပ်ကုန်၏၊ ထိုသတိပဌာန် အစရှိသည်တို့ကို ဖယ်ထား၍ တစ်ပါးသော သတိပဌာန် စသည်တို့ကို ပြုခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အကုသိုလ် စသည်တို့ကို ကုသိုလ် စသည်၏အဖြစ်ကို ပြုခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း သာသနာကို အသစ်ဖြစ်အောင် ပြုအပ်သည် မည်ရာ၏။ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည် ဤသို့ ပြုပါသလောဟု ဤသို့ ပြုသူ တစ်စုံတစ်ယောက်ရှိ ပါသလော၊ ဤသို့ ပြုရန် တတ်ကောင်းပါသလောဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂၁-ဧကဝီသတိမဝဂ် (၂၀၁) ၂-အဝိဝိတ္တကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၇၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ဓာတ်သုံးပါး၌ဖြစ်သော၂ တရားတို့မှ မကင်းဆိတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကင်းဆိတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ဓာတ်သုံးပါး၌ဖြစ်သော ဖဿတို့မှ။ပ။ ဓာတ်သုံးပါး၌ဖြစ်သော ဝေဒနာတို့မှ။ သညာတို့မှ။ စေတနာတို့မှ။ စိတ်တို့မှ။ သဒ္ဓါတို့မှ။ ဝီရိယတို့မှ။ သတိတို့မှ။</p> <p style="text-indent:2em">သမာဓိတို့မှ။ပ။ ဓာတ်သုံးပါး၌ ဖြစ်သော ပညာတို့မှ မကင်းဆိတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ဓာတ်သုံးပါး၌ဖြစ်သော ကံတို့မှ မကင်းဆိတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မကင်းဆိတ်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ခဏ၌ ပုထုဇဉ်သည် သင်္ကန်းကို လှူ၏၊ ထိုခဏ၌ ပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေပါသလော။ပ။ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်သို့ ရောက်၍ နေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်ခဏ၌ ပုထုဇဉ်သည် ဆွမ်းကို ပေးလှူ၏။ပ။ ကျောင်းကို ပေးလှူ၏။ပ။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူ၏၊ ထိုခဏ၌ စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေပါသလော၊ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်သို့ ရောက်၍ နေပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၀</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ပုထုဇဉ်သည် ဓာတ်သုံးပါး၌ဖြစ်သော ကံတို့မှ မကင်းဆိတ်”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ပုထုဇဉ်သည် ရူပဓာတ်,အရူပဓာတ်သို့ ကပ်ရောက်သော ကံကို ပိုင်းခြား၍ သိအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ပုထုဇဉ်သည် ဓာတ်သုံးပါး၌ဖြစ်သော ကံတို့မှ မကင်းဆိတ်။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အဝိဝိတ္တကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သဏ္ဌာန်၌ ဖြစ်ပေါ်လာသော အကြင်တရားသည် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ထိုပစ္စုပ္ပန်တရားမှ မကင်းဆိတ်သည် မည်၏၊ ဤကား သကသမယ၌ ဆုံးဖြတ်ချက်တည်း၊ ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဓာတ်သုံးပါး၌ ဖြစ်သော တရားတို့ကို ပိုင်းခြား၍ မသိအပ်ကုန်၊ ထို့ကြောင့် ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပြိုင်နက်သော ခဏ၌ပင် ဓာတ်သုံးပါး၌ ဖြစ်ကုန်သော တရားအားလုံးတို့မှ ကင်းဆိတ်သည် မည်၏၊ ဤသို့ အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအဝိဝိတ္တကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဓာတ်သုံးပါးဟူသည် ကာမဓာတ်၊ ရူပဓာတ်နှင့် အရူပဓာတ်ပင်တည်း။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အားလုံးသော ဖဿစသော တရားတို့၏ တစ်ပြိုင်နက်သော ခဏ၌ ဖြစ်ခြင်းဟူသော အပြစ်ကို ပြခြင်းငှါ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၀၂) ၃-သံယောဇနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်အချို့ကို မပယ်ရှားမူ၍ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိအချို့ကို မပယ်ရှားမူ၍။ပ။ ဝိစိကိစ္ဆာကို မပယ်ရှားမူ၍။ပ။ သီလဗ္ဗတ ပရာမာသကို မပယ်ရှားမူ၍။ပ။ ရာဂကို မပယ်ရှားမူ၍။ ဒေါသကို မပယ်ရှားမူ၍။ မောဟကို မပယ်ရှား မူ၍။ အနောတ္တပ္ပကို မပယ်ရှားမူ၍ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်အချို့ကို မပယ်ရှားမူ၍ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂရှိသူ၊ ဒေါသရှိသူ၊ မောဟရှိသူ၊ မာနရှိသူ၊ သူ့ကျေးဇူးကို ချေဖျက်ခြင်းရှိသူ၊ ဂုဏ်ပြိုင်ခြင်းရှိသူ၊ ပင်ပန်းခြင်းရှိသူ၊ ကိလေသာရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂမရှိသူ၊ ဒေါသမရှိသူ၊ မောဟမရှိသူ၊ မာနမရှိသူ၊ သူ့ကျေးဇူးကို ချေဖျက်မှုမရှိသူ၊ ဂုဏ်ပြိုင်မှုမရှိသူ၊ ပင်ပန်းမှုမရှိသူ၊ ကိလေသာမရှိသူ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂမရှိသူ။ပ။ ကိလေသာမရှိသူ ဖြစ်ခဲ့မူ “သံယောဇဉ် အချို့ကို မပယ်ရှားမူ၍ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “သံယောဇဉ်အချို့ကို မပယ်ရှားမူ၍ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းသည် ရှိ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အလုံးစုံသော မြတ်စွာဘုရား၏ အရာကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သံယောဇဉ်အချို့ကို မပယ်ရှားမူ၍ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">သံယောဇနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ ဉာဏ်တော်အရာဟူသမျှ အားလုံးကို မသိနိုင်၊ ထို့ကြောင့် ထိုမြတ်စွာဘုရားအရာဖြစ်သော အာရုံ၌ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည် မဂ်ဖြင့် မပယ်အပ်သော အဝိဇ္ဇာနှင့် ဝိစိကိစ္ဆာတို့သည် ဖြစ်ရာ၏၊ ဤသို့သော အမှတ်ဖြင့် အချို့သော သံယောဇဉ်ကို မပယ်မူ၍ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းရှိ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤသံယောဇနကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ သံယောဇဉ်အားလုံးကို ပယ်ခြင်းကို ပြုခြင်းငှါ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား သဗ္ဗညုတဉာဏ် မရှိခြင်းကြောင့် သကဝါဒီက ပယ်မြစ်ခြင်းကို ပြု၏၊ အဝိဇ္ဇာ ဝိစိကိစ္ဆာတို့ကို မပယ်ခြင်းကြောင့် ပြုအပ်သည်ကား မဟုတ်ပေ၊ ပရဝါဒီဆရာကား ထိုအဝိဇ္ဇာ ဝိစိကိစ္ဆာတို့၏ မပယ်အပ်သည်၏အဖြစ်ကို ရည်ရွယ်၍ မိမိ အယူကို တည်စေ၏၊ ထိုအယူကို တည်စေခြင်းသည် မသင့်သောအားဖြင့် တည်စေသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် တည်စေသည် မမည်ပေ။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၀၃) ၄-ဣဒ္ဓိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားတို့အားလည်းကောင်း၊ တပည့် ‘သာဝက'တို့အားလည်းကောင်း အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သစ်ပင်တို့သည် အမြဲ အရွက်ရှိသည် ဖြစ်စေကုန်”ဟု မြတ်စွာဘုရားတို့အားလည်းကောင်း၊ တပည့် ‘သာဝက'တို့အားလည်းကောင်း အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “သစ်ပင်တို့သည် အမြဲ အပွင့်ရှိသည် ဖြစ်စေကုန်။ပ။ သစ်ပင်တို့သည် အမြဲ အသီး ရှိသည် ဖြစ်စေကုန်။ အရောင်အလင်းသည် အမြဲ ဖြစ်ပါစေ။ ဘေးကင်းခြင်းသည် အမြဲ ဖြစ်ပါစေ။ ဝပြော သာယာခြင်းသည် အမြဲ ဖြစ်ပါစေ။ ချမ်းသာခြင်းသည် အမြဲ ဖြစ်ပါစေသတည်း”ဟု မြတ်စွာဘုရားတို့ အားလည်းကောင်း၊ တပည့် ‘သာဝက'တို့အားလည်းကောင်း အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားတို့အားလည်းကောင်း၊ တပည့်'သာဝက'တို့အားလည်းကောင်း အလို ရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ပေါ်သော ဖဿသည် “မချုပ်ပါစေလင့်”ဟု ဤသို့အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် မြတ်စွာဘုရားတို့အားလည်းကောင်း၊ တပည့် ‘သာဝက'တို့အားလည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ပေါ်သော ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ စေတနာသည်။ စိတ်သည်။ သဒ္ဓါသည်။ ဝီရိယသည်။ သတိသည်။ သမာဓိသည်။ပ။ ပညာသည် “မချုပ်ပါစေလင့်”ဟု ဤသို့ အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် မြတ်စွာဘုရားတို့အားလည်းကောင်း၊ တပည့်'သာဝက'တို့အားလည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားတို့အားလည်းကောင်း၊ တပည့် ‘သာဝက'တို့အားလည်းကောင်း အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရုပ်သည် အမြဲ ဖြစ်ပါစေ”ဟု အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည်။ပ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါတို့သည်။ပ။ “ဝိညာဏ်သည် အမြဲ ဖြစ်ပါစေ”ဟု အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် မြတ်စွာဘုရားတို့အားလည်းကောင်း၊ တပည့်'သာဝက'တို့အားလည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားတို့အားလည်းကောင်း၊ တပည့်'သာဝက'တို့အားလည်းကောင်း အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသော သတ္တဝါတို့သည် “မဖြစ်ပါစေကုန်လင့်”။ပ။ အိုခြင်းသဘော ရှိသော သတ္တဝါတို့သည် “မအိုပါစေကုန်လင့်”။ပ။ ဖျားနာခြင်းသဘောရှိသော သတ္တဝါတို့သည် “မဖျားနာ ပါစေကုန်လင့်”။ပ။ သေခြင်းသဘောရှိသော သတ္တဝါတို့သည် “မသေပါစေကုန်လင့်”ဟု အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် မြတ်စွာဘုရားတို့အားလည်းကောင်း၊ တပည့်'သာဝက'တို့အားလည်းကောင်း ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၄</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “မြတ်စွာဘုရားတို့အားလည်းကောင်း၊ တပည့်'သာဝက'တို့အားလည်းကောင်း အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် များသော စစ်သည်ဗိုလ်ပါရှိသော မဂဓတိုင်းရှင် ဗိမ္ဗိသာရမင်း၏ ပြာသာဒ်နန်းတော်ကို “ရွှေဖြစ်စေ”ဟူ၍ နှလုံးသွင်းသည် ဖြစ်၍ (ပြာသာဒ်သည်) ရွှေအတိသာ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် များသော စစ်သည်ဗိုလ်ပါရှိသော မဂဓတိုင်းရှင် ဗိမ္ဗိသာရမင်း၏ ပြသာဒ်ကို ရွှေဖြစ်စေဟူ၍ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍ (ပြာသာဒ်သည်) ရွှေအတိသာ ဖြစ်ခဲ့မူ “မြတ်စွာဘုရားတို့အားလည်းကောင်း၊ တပည့် ‘သာဝက'တို့အားလည်းကောင်း အလိုရှိတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် ရှိ၏”ဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ဣဒ္ဓိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဤဣဒ္ဓိမည်သည် အချို့သောအရာ၌ ပြည့်စုံ၏၊ အချို့သောအရာ၌ မပြည့်စုံ၊ အနိစ္စ စသည်တို့ကို နိစ္စ စသည်ဖြစ်အောင် ပြုခြင်း၌ စင်စစ်အားဖြင့် မပြည့်စုံနိုင်၊ သဘောတူသော ရုပ်နာမ်တရားတို့၏ အစဉ်ကို ပြန်လှန်စေ၍ သဘောမတူသော ရုပ်နာမ်အစဉ်ဖြစ်အောင် ပြုခြင်း၌လည်းကောင်း၊ သဘောတူသော ရုပ်နာမ်အစဉ်၏ အစွမ်းအားဖြင့်သာလျှင် ရှည်ကြာမြင့်စွာ ဖြစ်စေခြင်း၌လည်းကောင်း အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အကျိုးငှါ ပြုအပ်၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ကောင်းမှု အစရှိသော အကြောင်းတို့ကို အမှီပြု၍ အချို့သောအရာ၌ ပြည့်စုံ၏၊ ဤကား သကသမယ၌ ဆုံးဖြတ်ချက်တည်း၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆမထေရ်သည် ဗိမ္ဗိသာရမင်း၏ ပြသာဒ်ကို ရွှေဖြစ်စေသတည်းဟု နှလုံးသွင်း၏၊ ထိုနှလုံးသွင်းကို အမှီပြု၍ အလိုအတိုင်း ပြည့်စုံခြင်းသည် ဖြစ်၏ဟု အယူရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဣဒ္ဓိကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၀၄) ၅-ဗုဒ္ဓကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားတို့အား (အခြားသော) မြတ်စွာဘုရားတို့ထက် ယုတ်လျော့သည်၏ အဖြစ် ပိုလွန်သည်၏ အဖြစ်သည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သတိပဌာန်းအားဖြင့် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မပ္ပဓာန်အားဖြင့်။ပ။ ဣဒ္ဓိပါဒ်အားဖြင့်။ပ။ ဣန္ဒြေအားဖြင့်။ ဗိုလ်အားဖြင့်။ ဗောဇ္ဈင်အားဖြင့်။ ဝသီဘော်အားဖြင့်။ပ။ သဗ္ဗညုတဉာဏ်အားဖြင့် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဗုဒ္ဓကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ထိုထိုအခါ၌ ခန္ဓာကိုယ်တော်၏ မတူသည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ အသက်တော်၏ မတူသည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ ပကတိအရောင်တော်၏ မတူသည်၏အဖြစ်ကို လည်းကောင်း ချန်ထား၍ ကြွင်းကျန်သော မြတ်စွာဘုရားဂုဏ် ကျေးဇူးတို့ဖြင့် ဘုရားရှင်တို့၏ အခြားသော ဘုရားရှင်တို့မှ ယုတ်လျော့သည်၏အဖြစ် ပိုလွန်သည်၏အဖြစ်မည်သည် မရှိ။ အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကား သာမညအားဖြင့်သာလျှင် အယုတ်အလွန်ရှိ၏ဟု အယူရှိကြ၏၊ ထိုဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဗုဒ္ဓကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၀၅) ၆-သဗ္ဗဒိသာကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အလုံးစုံသော အရပ် (မျက်နှာ)တို့၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် တည်ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှေ့အရပ်၌ မြတ်စွာဘုရားသည် တည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှေ့အရပ်၌ မြတ်စွာဘုရားသည် တည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် အဘယ်အမည်ရှိပါသနည်း၊ အဘယ်အမျိုးဇာတ်ရှိပါသနည်း၊ အဘယ်အနွယ်ရှိပါသနည်း၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ အမိအဖတို့သည် အဘယ်အမည်ရှိပါကုန်သနည်း၊ ထို မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့် ‘သာဝက'အစုံသည် အဘယ်အမည်ရှိပါသနည်း၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ အလုပ် အကျွေးသည် အဘယ်အမည် ရှိပါသနည်း၊ အဘယ်သို့သော သင်္ကန်းကို (ဝတ်) ရုံတော်မူပါသနည်း၊ အဘယ်သို့သော သပိတ်ကို ဆောင်တော်မူပါသနည်း။ အဘယ်ရွာ၌လည်းကောင်း၊ အဘယ်နိဂုံး၌ လည်းကောင်း၊ မြို့၌လည်းကောင်း၊ တိုင်းပြည်၌လည်းကောင်း၊ ဇနပုဒ်၌လည်းကောင်း တည်ရှိပါသနည်း။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တောင်အရပ်၌။ပ။ အနောက်အရပ်၌။ပ။ မြောက်အရပ်၌။ပ။ အောက်အရပ်၌ မြတ်စွာဘုရားသည် တည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အောက်အရပ်၌ မြတ်စွာဘုရားသည် တည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် အဘယ်အမည်ရှိပါသနည်း။ပ။ ဇနပုဒ်၌လည်းကောင်း (တည်ရှိပါသလော)။၃</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အထက်အရပ်၌ မြတ်စွာဘုရားသည် တည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အထက်အရပ်၌ မြတ်စွာဘုရားသည် တည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် တည်ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စာတုမဟာရာဇ်ဘုံ၌ တည်ရှိပါသလော။ပ။ တာဝတိံသာဘုံ၌ တည်ရှိပါသလော၊ ယာမာဘုံ၌ တည်ရှိပါသလော၊ တုသိတာဘုံ၌ တည်ရှိပါသလော၊ နိမ္မာနရတိဘုံ၌ တည်ရှိပါသလော၊ ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီဘုံ၌ တည်ရှိပါသလော။ပ။ ဗြဟ္မာလောက၌ တည်ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">သဗ္ဗဒိသာကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အရပ်လေးမျက်နှာ ထက်အောက်ဝန်းကျင်တို့၌ လောကဓာတ်တို့၏ စုဝေး၍ တည်ခြင်းသည် ရှိ၏၊ ထိုလောကဓာတ်အားလုံးတို့၌လည်း ဘုရားရှင်တို့ ရှိကုန်၏ဟု အထူးထူးကြံဆအပ်သော အတတ်ကို ဖြစ်စေ၍ အရပ်မျက်နှာအားလုံးတို့၌ ဘုရားရှင်တို့သည် ရှိကုန်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော မဟာသံဃိကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤသဗ္ဗဒိသာ ကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဂေါတမမြတ်စွာဘုရားကို ရည်ရွယ်၍ ပဋိက္ခေပပြုလျက် မိမိအယူ၏ အစွမ်းအားဖြင့် တစ်ပါးသောလောကဓာတ်၌ တည်သော ဘုရားကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဘုရားရှိ၏ဟု သိခဲ့မူ အမည်စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြေဆိုလော့ဟု စောဒနာလိုသောကြောင့် ဤအမေးကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၀၆) ၇-ဓမ္မကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် မြဲပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြဲပါကုန်၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (တရားအားလုံးတို့သည်) မှားယွင်းသော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မြဲပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (တရားအားလုံးတို့သည်) မှန်ကန်သော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မြဲပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြဲသော အစုအပုံသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မမြဲသော အစုအပုံသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မမြဲသော အစုအပုံသည် ရှိခဲ့မူ “တရားအားလုံးတို့သည် မြဲကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် မြဲပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြဲပါကုန်၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော သဘောရှိသည် ဖြစ်၍ မြဲသောအစု၊ မှန်ကန်သော သဘောရှိသည် ဖြစ်၍ မြဲသောအစု, မမြဲသောအစုဟူ၍ အစုသုံးမျိုးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မှားယွင်းသော သဘောရှိသည် ဖြစ်၍ မြဲသောအစု၊ မှန်ကန်သော သဘောရှိသည် ဖြစ်၍ မြဲသောအစု, မမြဲသောအစုဟူ၍ အစုသုံးမျိုးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ခဲ့ ပါကုန်မူ “တရားအားလုံးတို့သည် မြဲကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဖောက်ပြန်တတ်သော သဘောအားဖြင့် မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြဲပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) မှားယွင်းသော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ရုပ်သည်) မှန်ကန်သော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏ်သည် သိတတ်သော သဘောအားဖြင့် မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဝိညာဏ်သည် မှားယွင်းသော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ဝိညာဏ်သည်) မှန်ကန်သော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၈</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ရုပ်သည် ဖောက်ပြန်သော သဘောအားဖြင့် မြဲ၏။ပ။ ဝေဒနာသည်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏ်သည် သိတတ်သော သဘောအားဖြင့် မြဲ၏”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် ဝေဒနာဖြစ်ပါသလော။ပ။ သညာဖြစ်ပါသလော။ သင်္ခါရတို့ ဖြစ်ပါကုန်သလော။ ဝိညာဏ်ဖြစ်ပါသလော။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏ်သည် ရုပ်ဖြစ်ပါသလော။ပ။ ဝေဒနာဖြစ်ပါသလော။ သညာဖြစ်ပါသလော။ သင်္ခါရတို့ ဖြစ်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရုပ်သည် ဖောက်ပြန်သော သဘောအားဖြင့် မြဲ၏၊ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ပ။ သင်္ခါရတို့သည်။ပ။ ဝိညာဏ်သည် သိတတ်သော သဘောအားဖြင့် မြဲ၏။</p> <p style="text-align: center;">ဓမ္မကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရုပ်စသော တရားတို့သည် ရုပ္ပနစသော သဘောအားဖြင့် မြဲကုန်၏၊ ထိုရုပ္ပနစသော သဘောကို မစွန့်ကြကုန်၊ ထို့ကြောင့် တရားအားလုံးတို့သည် မြဲကုန်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကနှင့် ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် အချို့သော ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဓမ္မကထာကို ဟောတော်မူ၏။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တရားအားလုံးတို့သည် ခိုင်မြဲကြကုန်မူ မိစ္ဆတ္တနိယတတို့သော်လည်း ဖြစ်ကုန်ရာ၏၊ သမ္မတ္တနိယတတို့သော်လည်း ဖြစ်ကုန်ရာ၏၊ ဤနှစ်ပါးသော နိယတတို့မှ တစ်ပါး နိယတ မရှိကုန်ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၀၇) ၈-ကမ္မကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၈၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကံအားလုံးတို့သည် မြဲပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြဲပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကံအားလုံးတို့သည်) မှားယွင်းသော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မြဲပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ကံအားလုံးတို့သည်) မှန်ကန်သော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မြဲပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မမြဲသောအစုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မမြဲသောအစုသည် ရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မမြဲသောအစုသည် ရှိခဲ့မူ “ကံအားလုံးတို့သည် မြဲကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကံအားလုံးတို့သည် မြဲပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မြဲပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော သဘောရှိသည် ဖြစ်၍ မြဲသောအစု၊ မှန်ကန်သော သဘောရှိသည် ဖြစ်၍ မြဲသောအစု, မမြဲသောအစုဟူ၍ အစုသုံးမျိုးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်ကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မှားယွင်းသော သဘောရှိသည် ဖြစ်၍ မြဲသောအစု၊ မှန်ကန်သော သဘောရှိသည် ဖြစ်၍ မြဲသောအစု, မမြဲသောအစုဟူ၍ အစုသုံးမျိုးတို့ကို မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ့်ကုန်သည် ဖြစ်ခဲ့မူ “ကံအားလုံးတို့သည် မြဲကုန်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနီယကံသည် ယခုဘဝ၌ ခံစားအပ်သော သဘောအားဖြင့် မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ (ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနီယကံသည်) မှားယွင်းသော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနီယကံသည် မှန်ကန်သော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဥပပဇ္ဇဝေဒနီယကံသည်။ပ။ အပရာပရိယဝေဒနီယကံသည် ဘဝအဆက်ဆက် ခံစား အပ်သော သဘောအားဖြင့် မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှားယွင်းသော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မှန်ကန်သော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍ မြဲပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၁</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနီယကံသည် ယခုဘဝ၌ ခံစားအပ်သော သဘောအားဖြင့် မြဲ၏ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။ ဥပပဇ္ဇဝေဒနီယကံသည်။ပ။ အပရာပရိယဝေဒနီယကံသည် ဘဝအဆက်ဆက်၌ ခံစားအပ်သော သဘောအားဖြင့် မြဲ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနီယကံသည် ဥပပဇ္ဇဝေနီယကံ ဖြစ်ပါသလော၊ အပရာပရိယဝေဒနီယကံ ဖြစ်ပါသလော။ပ။ ဥပပဇ္ဇဝေဒနီယကံသည် ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနီယကံ ဖြစ်ပါသလော၊ အပရာပရိယဝေဒနီယကံ ဖြစ်ပါသလော။ပ။ အပရာပရိယဝေဒနီယကံသည် ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနီယကံ ဖြစ်ပါသလော။ ဥပပဇ္ဇဝေဒနီယကံ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနီယကံသည် ယခုဘဝ၌ ခံစားအပ်သော သဘောအားဖြင့် မြဲ၏၊ ဥပပဇ္ဇဝေဒနီယကံသည်။ပ။ အပရာပရိယဝေဒနီယကံသည် ဘဝအဆက်ဆက်၌ ခံစားအပ်သော သဘောအားဖြင့် မြဲ၏။</p> <p style="text-align: center;">ကမ္မကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဧကဝီသတိမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနီယ အစရှိသည်တို့သည် ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနီယ စသည့်သဘောတို့ဖြင့် မြဲကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ကံအားလုံးတို့သည် နိယတမည်ကုန်၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကနှင့် ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာအချို့တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကမ္မကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနီယကံသည် မျက်မှောက်ဘဝ၌ အကျိုးပေးခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်ပါမူ အကျိုးပေး၏၊ အကယ်၍ အကျိုးမပေးနိုင်ပါမူ အဟောသိကံ ဖြစ်လေ၏၊ ဤအနက်ကို ရည်ရွယ်၍ သကဝါဒီက ဝန်ခံသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂၂-ဗာဝီသတိမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၂၀၈) ၁-ပရိနိဗ္ဗာနကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်အချို့ကို မပယ်စွန့်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိအချို့ကို မပယ်စွန့်မူ၍။ပ။ အနောတ္တပ္ပကို မပယ်စွန့်၍ ပရိနိဗ္ဗာန် ပြုခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်အချို့ကို မပယ်စွန့်မူ၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂနှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။ပ။ ကိလေသာနှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ရာဂမရှိသည်။ပ။ ကိလေသာမရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ရာဂမရှိသည်။ပ။ ကိလေသာမရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “သံယောဇဉ်အချို့ကို မပယ်စွန့်မူ၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခြင်းသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၃</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ သံယောဇဉ်အချို့ကို မပယ်စွန့်မူ၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခြင်းသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် မြတ်စွာဘုရားဉာဏ်တော်၏ အရာဟူသမျှကို သိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် သံယောဇဉ်အချို့ကို မပယ်စွန့်မူ၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခြင်းသည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">ပရိနိဗ္ဗာနကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည် ဘုရားရှင်၏ ဉာဏ်တော်အရာဖြစ်သော တရား၌ သံယောဇဉ်ကို မပယ်နိုင်မူ၍သာလျှင် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရ၏ဟု အယူရှိကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤပရိနိဗ္ဗာနကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၀၉) ၂-ကုသလစိတ္တကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ကုသိုလ်စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပုညာဘိသင်္ခါရကို ပြုလုပ်လျက်။ အာနေဉ္ဇာဘိသင်္ခါရကို ပြုလုပ်လျက်။ လားရာဂတိကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်လျက်။ ဖြစ်ရာဘဝကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်လျက်။ အစိုးရခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်လျက်။ အကြီးအမှူးကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်လျက်။ များစွာသော စည်းစိမ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်လျက်။ များစွာသော အခြံအရံကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်လျက်။ နတ်ပြည်၌ တင့်တယ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်လျက်။ လူ့ပြည်၌ တင့်တယ်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော ကံကို ပြုလုပ်လျက် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ကုသိုလ်စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပွါးစေ၍ ဖျက်ဆီးပြီးလျှင်။ ပယ်စွန့်၍ စွဲလမ်းပြီးလျှင်။ ဖြေရှင်း၍ နှောင်ဖွဲ့ပြီးလျှင်။ မှုတ်လွှင့်၍ ပေါင်းစည်းပြီးလျှင် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပွါးစေဆဲလည်းမဟုတ် ဖျက်ဆီးဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ ဖျက်ဆီးပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ပွါးစေဆဲလည်းမဟုတ် ဖျက်ဆီးဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ ဖျက်ဆီးပြီး၍ တည်သည် ဖြစ်ခဲ့မူ “ရဟန္တာသည် ကုသိုလ်စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပယ်စွန့်ဆဲလည်းမဟုတ် စွဲလမ်းဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ ပယ်စွန့်ပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ဖြေရှင်းဆဲလည်းမဟုတ် နှောင်ဖွဲ့ဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ ဖြေရှင်းပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါလော၊ ရဟန္တာသည် မှုတ်လွှင့်ဆဲလည်းမဟုတ် ပေါင်းစည်းဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ မှုတ်လွှင့် ပြီး၍ တည်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် မှုတ်လွှင့်ဆဲလည်းမဟုတ် ပေါင်းစည်းဆဲလည်း မဟုတ်မူ၍ မှုတ်လွှင့်ပြီး၍ တည်သည် ဖြစ်ခဲ့မူ “ရဟန္တာသည် ကုသိုလ်စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန် ပြု၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၅</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “ရဟန္တာသည် ကုသိုလ်စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ထင်သောသတိရှိသည်, အောက်မေ့မှုရှိသည်, ဆင်ခြင်ဉာဏ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည် မဟုတ်ပါလော။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ ရဟန္တာသည် ထင်သောသတိရှိသည်, အောက်မေ့မှုရှိသည်, ဆင်ခြင် ဉာဏ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခဲ့မူ “ရဟန္တာသည် ကုသိုလ်စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">ကုသလစိတ္တကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည် သတိ၏ ပြန့်ပြောခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သောကြောင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသော်လည်း သတိရှိသည် ပညာဉာဏ် အဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍သာလျှင် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏၊ ထို့ကြောင့် ကုသိုလ်စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကုသလစိတ္တကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ကုသိုလ်စိတ်ရှိသူမည်သည် ပုညာဘိသင်္ခါရကို ပြုလုပ်ခြင်း စသည်တို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုအနက်သဘောဖြင့် စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ပရဝါဒီဆရာ၏ စကားသည် ဇောခဏ၌ ကိရိယာဇောနှင့် ယှဉ်သော သတိသမ္ပဇဉ်ကို ပြခြင်းငှါ ဆိုအပ်ပါ၏၊ ကုသိုလ်စိတ်ကို ပြခြင်းငှါ ဆိုအပ်သည် မဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် သာဓက မထိုက်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၁၀) ၃-အာနေဉ္ဇကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အာနေဉ္ဇသမာဓိ၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ပကတိစိတ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည် မဟုတ်ပါလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ပကတိစိတ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခဲ့မူ “ရဟန္တာသည် အာနေဉ္ဇသမာဓိ၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အာနေဉ္ဇသမာဓိ၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ကိရိယာစိတ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဝိပါက်စိတ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ဝိပါက်စိတ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခဲ့ပါမူ “ရဟန္တာသည် အာနေဉ္ဇသမာဓိ၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အာနေဉ္ဇသမာဓိ၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ကိရိယာဗျာကတစိတ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် ဝိပါက်အဗျာကတစိတ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရဟန္တာသည် ဝိပါက်အဗျာကတစိတ်၌ တည်သည် ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခဲ့မူ “ရဟန္တာသည် အာနေဉ္ဇသမာဓိ၌ တည်သည် ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရဟန္တာသည် အာနေဉ္ဇသမာဓိ၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြတ်စွာဘုရားသည် စတုတ္ထဈာန်မှ ထ၍ (၎င်း၏) အခြားမဲ့၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ မြတ်စွာဘုရားသည် စတုတ္ထဈာန်မှ ထ၍ (၎င်း၏) အခြားမဲ့၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူခဲ့မူ “ရဟန္တာသည် အာနေဉ္ဇသမာဓိ၌ တည်သည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">အာနေဉ္ဇကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မြတ်စွာဘုရားသည် စတုတ္တဈာန်၌ တည်လျက် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏ဟု မြဲစွာမှတ်ယူလျက် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည် အာနေဉ္ဇသမာပတ်၌ တည်လျက် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏ဟု အယူရှိကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာအချို့တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအာနေဉ္ဇကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ သညာရှိသူ သတ္တဝါအားလုံးတို့သည် ဘဝင်စိတ်၌တည်၍ ဘဝင်၏ အဆုံးဖြစ်သော စုတိစိတ်ဖြင့် သေကြေရကုန်၏၊ ဤအနက်အဓိပ္ပါယ်ဖြင့် စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။ (အထူးမှတ်ချက်) စတုဝေါကာရဘုံ၌ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ ပကတိဘဝင်စိတ်သည် အာနေဉ္ဇပင် မည်ပါသော်လည်း ဤအမေးပြဿနာကို ပဉ္စဝေါကာရဘဝင်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ထုတ်ဆောင်အပ်၏။</p> <h3 style="text-align:center;">(၂၁၁) ၄-ဓမ္မာဘိသမယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကိန်းအောင်းရာ အမိဝမ်းတိုက်၌ (သစ္စာ) တရားကို ထိုးထွင်း၍ သိမှု ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိန်းအောင်းရာ အမိဝမ်းတိုက်၌ တရားကို ဟောပြောခြင်း၊ တရားကို ကြားနာခြင်း၊ တရားကို ဆွေးနွေးခြင်း၊ အနက်ကို မေးမြန်းခြင်း၊ သီလကို ဆောက်တည်ခြင်း၊ ဣန္ဒြေခြောက်ပါးတို့၌ လုံခြုံသော တံခါး (ပေါက်) ရှိသူ၏အဖြစ်၊ စားဖွယ် (ဘောဇဉ်) ၌ အတိုင်းအရှည်ကို သိသူ၏အဖြစ်၊ ညဉ့်၏ ရှေ့အဖို့နောက်အဖို့တို့ဝယ် နိုးကြားခြင်း၌ အားထုတ်မှုသည် ရှိပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိန်းအောင်းရာ အမိဝမ်းတိုက်၌ တရားကို ဟောပြောခြင်း၊ တရားကို ကြားနာခြင်း။ပ။ ညဉ့်၏ ရှေ့အဖို့နောက်အဖို့တို့ဝယ် နိုးကြားခြင်း၌ အားထုတ်မှုသည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ကိန်းအောင်းရာ အမိဝမ်းတိုက်၌ တရားကို ဟောပြောခြင်း၊ တရားကို ကြားနာခြင်း။ပ။ ညဉ့်၏ ရှေ့အဖို့နောက်ဖို့တို့ဝယ် နိုးကြားခြင်း၌ အဖန်ဖန်အားထုတ်မှုသည် မရှိခဲ့ ပါလျှင် “ကိန်းအောင်းရာ အမိဝမ်းတိုက်၌ တရားကို ထိုးထွင်းသိခြင်းသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိန်းအောင်းရာ အမိဝမ်းတိုက်၌ (သစ္စာ) တရားကို ထိုးထွင်းသိခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၏ ဖြစ်ခြင်းငှါ သူတစ်ပါးအထံမှ တရားသံကို (နာခံ) ရခြင်းလည်းကောင်း၊ အသင့်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းနိုင်ခြင်းလည်းကောင်း (ဤသို့) အကြောင်းနှစ်ပါးတို့သည် ရှိကုန်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၏ ဖြစ်ခြင်းငှါ သူတစ်ပါးအထံမှ တရားသံကို နာခံရခြင်းလည်းကောင်း၊ အသင့်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းရခြင်းလည်းကောင်း (ဤသို့) အကြောင်းနှစ်ပါးတို့ ရှိခဲ့ပါကုန်မူ “ကိန်းအောင်းရာ အမိဝမ်းတိုက်၌ တရားကို ထိုးထွင်းသိခြင်းသည် ရှိ၏”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကိန်းအောင်းရာ အမိဝမ်းတိုက်၌ (သစ္စာ) တရားကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အိပ်ပျော်သူ၊ မေ့လျော့သူ၊ သတိကင်းပျောက်သူ၊ ဆင်ခြင်ဉာဏ်မရှိသူအား တရားကို ထိုးထွင်းသိခြင်းသည် ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ဓမ္မာဘိသမယကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ အတိတ်ဘဝ၌ သောတာပန်ဖြစ်၍ အမိဝမ်းတိုက်သို့ သက်ဝင်ပြီးလျှင် မွေးဖွားလာသော သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်ကို တွေ့မြင်ရ၍ အမိဝမ်းတိုက်၌ သစ္စာလေးပါးကို ထိုးထွင်း၍ သိသူသည် ရှိ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာအချို့တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဓမ္မာဘိသမယကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ အမိဝမ်းတိုက်၌ သစ္စာလေးပါးကို ထိုးထွင်းသိမှု ရှိခဲ့ပါလျှင် သစ္စာလေးပါးကို ထိုထွင်း၍ သိခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော ဓမ္မဒေသနာ စသည်တို့သည် ဖြစ်ရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၁၂-၂၁၄) ၅-၇-တိဿောပိကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ကိန်းအောင်းရာ အမိဝမ်းတိုက်၌ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အိပ်ပျော်နေသူ၊ မေ့လျော့နေသူ၊ သတိကင်းပျောက်သူ၊ ဆင်ခြင်ဉာဏ်မရှိသူအား အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၈၉၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အိပ်မက်မက်သူအား (သစ္စာ) တရားကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အိပ်ပျော်နေသူ၊ မေ့လျော့သူ၊ သတိကင်းပျောက်သူ၊ ဆင်ခြင်ဉာဏ်မရှိသူအား တရား ကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အိပ်မက်မက်သူအား အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အိပ်ပျော်နေသူ၊ မေ့လျော့သူ၊ သတိကင်းပျောက်သူ၊ ဆင်ခြင်ဉာဏ်မရှိသူအား အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်းသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">တိဿောပိကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မွေးဖွားပြီး၍ မကြာမြင့်သော သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ သုပ္ပဝါသာ ဥပါသိကာမ၏ ကိုယ်ဝန်ကို တွေ့မြင်ရ၍ အမိဝမ်းတိုက်၌ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ခြင်းသည် ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အိပ်မက်၌ ကောင်းကင်သို့သွားခြင်း စသည်တို့ကို မြင်မက်၍ ထိုအိပ်မက်၌ သစ္စာလေးပါးကို ထိုးထွင်း၍ သိခြင်းသည် ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုအိပ်မက်၌ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းသည် ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာအချို့တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၁၅) ၈-အဗျာကတကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ အိပ်မက်မက်သူ၏ စိတ်အားလုံးသည် အဗျာကတစိတ်ချည်း ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အိပ်မက်၌ (သူတစ်ပါး) အသက်ကို သတ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သတ်ရာ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အိပ်မက်၌ သူ့အသက်ကို သတ်ခဲ့ပါမူ “အိပ်မက်မက်သူ၏ စိတ်အားလုံးသည် အဗျာကတစိတ်ချည်းသာ”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အိပ်မက်၌ မပေးအပ်သော ဥစ္စာကို ခိုးယူရာသလော။ပ။ မုသားပြောဆိုရာသလော။ ဂုံးတိုက်သော စကားကို ပြောဆိုရာသလော။ ကြမ်းတမ်းသော စကားကို ပြောဆိုရာသလော။ အကျိုးမဲ့ သော စကားကို ပြောဆိုရာသလော။ အိမ်ခြံစပ်ကို ဖောက်ဖျက်ရာသလော။ လုယက်အပ်သောပစ္စည်းကို ဆောင်ရာသလော။ တစ်အိမ်၌ လုယက်မှုကို ပြုရာသလော။ လမ်းခရီး၌ (လုယက်ရန်) တည်ရာသလော။ သူတစ်ပါးမယားကို သွားလာရာသလော။ ရွာဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော။ နိဂုံးဖျက်ဆီးမှုကို ပြုရာသလော။ အိပ်မက်၌ မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲရာသလော။ အိပ်မက်မက်သူအား သုတ်သည် လွတ်ရာသလော။ အိပ်မက်၌ အလှူကို ပေးလှူရာသလော။ သင်္ကန်းကို ပေးလှူရာသလော။ ဆွမ်းကို ပေးလှူရာသလော။ ကျောင်းကို ပေးလှူရာသလော။ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို ပေးလှူရာသလော။ ခဲဖွယ်ကို ပေးလှူရာသလော။ စားဖွယ်ကို ပေးလှူရာသလော။ သောက်ဖွယ်ကို ပေးလှူရာသလော။ စေတီကို ရှိခိုးရာသလော။ စေတီ၌ ပန်းကို တင်ရာသလော။ နံ့သာကို တင်ရာသလော။ နံ့သာပျောင်းကို တင်ရာသလော။ပ။ စေတီကို အရိုအသေပြုရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အိပ်မက်၌ စေတီကို အရိုအသေပြုခဲ့ပါမူ “အိပ်မက်မက်သူ၏ စိတ် အားလုံးသည် အဗျာကတစိတ်ချည်းသာ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၂</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “အိပ်မက်မက်သူ၏ စိတ်အားလုံးသည် အဗျာကတစိတ်ချည်းသာ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အိပ်မက်မက်သူ၏ စိတ်ကို မပြောပလောက်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟောအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ အရှင်သကဝါဒီ အိပ်မက်မက်သူ၏ စိတ်ကို မပြောပလောက်ဟူ၍ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားအပ်ခဲ့ပါမူ “အိပ်မက်မက်သူ၏ စိတ်အားလုံးသည် အဗျာကတစိတ်ချည်းသာ ဖြစ်၏”ဟူ၍ ဆိုသင့်၏။</p> <p style="text-align: center;">အဗျာကတကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ “အတ္ထေဝ ဘိက္ခဝေ စေတနာ၊ သာစ ခေါ အဗ္ဘောဟာရိကာ”ဟူ၍ ဟောတော်မူသောကြောင့် အိပ်မက်မက်သူ၏ စိတ်အားလုံးသည် အဗျာကတပေတည်းဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာအချို့တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအဗျာကတကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၁၆) ၉-အာသေဝနပစ္စယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်စုံတစ်ခုသော အာသေဝနပစ္စည်း၏ အဖြစ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သူ့အသက်သတ်မှုကို မှီဝဲအပ်သော် ပွါးစေအပ်သော် အကြိမ်များစွာ ပြုလုပ်အပ်သော် ငရဲ၌ ဖြစ်စေတတ်၏၊ တိရစ္ဆာန်အမျိုး၌ ဖြစ်စေတတ်၏၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ ဖြစ်စေတတ်၏၊ သူ့အသက်သတ်မှု၏ အလုံးစုံတို့အောက် ပေါ့သော အကြင်အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုအကျိုးသည့်လူဖြစ်သော် အသက်တိုခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ် သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာသေဝနပစ္စည်း၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စုံတစ်ခုသော အာသေဝနပစ္စည်း၏ အဖြစ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ မပေးအပ်သော သူတစ်ပါးဥစ္စာကို ခိုးယူမှုကို မှီဝဲအပ်သော် ပွါးစေအပ် သော် အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော် ငရဲ၌ ဖြစ်စေတတ်၏၊ တိရစ္ဆာန်အမျိုး၌ ဖြစ်စေတတ်၏၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ ဖြစ်စေတတ်၏၊ မပေးအပ်သော သူတစ်ပါးဥစ္စာကို ခိုးယူမှု၏ အလုံးစုံတို့အောက် ပေါ့သော အကြင်အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုအကျိုးသည် လူဖြစ်သည်ရှိသော် စည်းစိမ်ပျက်စီးခြင်း ဖြစ်စေတတ်၏။ပ။ ကာမတို့၌ မှားယွင်းစွာ ပြုကျင့်မှု၏ အလုံးစုံတို့ အောက် ပေါ့သော အကြင်အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုအကျိုးသည် လူ ဖြစ်လတ်သော် ရန်သူများခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်၏။ပ။ မုသားပြောဆိုခြင်း၏ အလုံးစုံတို့အောက် ပေါ့သော အကြင်အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုအကျိုးသည် လူဖြစ်လတ်သော် မဟုတ်မမှန် စွပ်စွဲပြောဆိုခံရခြင်းကို ဖြစ်စေ တတ်၏။ပ။ ကုန်းတိုက်သော စကား၏ အလုံးစုံတို့အောက် ပေါ့သော အကြင်အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုအကျိုးသည် လူဖြစ်လတ်သော် မိတ်ဆွေတို့နှင့် ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်၏။ပ။ ကြမ်းတမ်းသော စကား၏ အလုံးစုံတို့အောက် ပေါ့သော အကြင်အကျိုးသည်ရှိ၏၊ ထိုအကျိုးသည် လူဖြစ်လတ်သော် မနှစ်လိုသော အသံကို ဖြစ်စေတတ်၏။ပ။ အကျိုးမဲ့စကားကို ပြောဆိုခြင်း၏ အလုံးစုံတို့ အောက် ပေါ့ သော အကြင်အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုအကျိုးသည် လူဖြစ်လတ်သော် မလိုက်နာသော စကားရှိသူ၏ အဖြစ် ကို ဖြစ်စေတတ်၏။ ရဟန်းတို့ သေရည်သေရက်သောက်ခြင်းကို မှီဝဲအပ်သော်။ပ။ သေရည်သေရက် သောက်ခြင်း၏ အလုံးစုံတို့အောက် ပေါ့သော အကြင်အကျိုးသည် ရှိ၏၊ ထိုအကျိုးသည် လူဖြစ်လတ်သော် ရူးသွပ်သူ၏ အဖြစ်ကို ဖြစ်စေတတ်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် တစ်စုံတစ်ခုသော အာသေဝနပစ္စည်း၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်စုံတစ်ခုသော အာသေဝနပစ္စည်း၏ အဖြစ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကို မှီဝဲအပ်သော် ပွါးစေအပ်သော် အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော် ငရဲ၌ ဖြစ်စေတတ်၏၊ တိရစ္ဆာန်အမျိုး၌ ဖြစ်စေတတ်၏၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ ဖြစ်စေတတ်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် အာသေဝနပစ္စည်း၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စုံတစ်ခုသော အာသေဝနပစ္စည်း၏ အဖြစ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပကို။ပ။ မိစ္ဆာသမာဓိကို မှီဝဲအပ်သော် ပွါးစေအပ်သော် အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော်။ပ။ ပြိတ္တာဘုံ၌ ဖြစ်စေတတ်၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် တစ်စုံတစ်ခုသော အာသေဝနပစ္စည်း၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တစ်စုံတစ်ခုသော အာသေဝနပစ္စည်း၏ အဖြစ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို မှီဝဲအပ်သော် ပွါးစေအပ်သော် အကြိမ်များစွာ ပြုလုပ်အပ် သော် အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့ သက်ဝင်သည် ဖြစ်၍ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ဟူသော လဲလျောင်းရာရှိ၏၊ အမြိုက် (နိဗ္ဗာန်)ဟူသော အဆုံးရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် တစ်စုံတစ်ခုသော အာသေဝနပစ္စည်း၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တစ်စုံတစ်ခုသော အာသေဝနပစ္စည်း၏ အဖြစ်သည် မရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ရဟန်းတို့ သမ္မာသင်္ကပ္ပကို မှီဝဲအပ်သော် ပွါးစေအပ်သော် အကြိမ်များစွာ ပြုအပ် သော်။ပ။ ရဟန်းတို့ သမ္မာသမာဓိကို မှီဝဲအပ်သော် ပွါးစေအပ်သော် အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော် အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့ သက်ဝင်သည်ဖြစ်၍ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ဟူသော လဲလျောင်းရာရှိ၏၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ဟူသော အဆုံးရှိ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရား ဟောအပ်သော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် တစ်စုံတစ်ခုသော အာသေဝနပစ္စည်း၏ အဖြစ်သည် ရှိ၏။</p> <p style="text-align: center;">အာသေဝနပစ္စယကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ တရားအားလုံးတို့သည် မိမိတို့၏ ခဏနှင့် ယှဉ်ကုန်၏၊ မည်သည့်တရားမျှ တစ်ခဏမျှသော်လည်း တည်၍ အာသေဝနပစ္စည်းကို မှီဝဲသည်မည်သည် မရှိ၊ ထို့ကြောင့် အာသေဝနပစ္စည်း တပ်သောတရား တစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိ၊ အာသေဝနပစ္စည်း တပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော တစ်စုံတစ်ခုသောတရားသည် မရှိဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာ အချို့တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤအာသေဝနပစ္စယကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၁၇) ၁၀-ခဏိကကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် စိတ္တက္ခဏတစ်ချက်သာ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ မြေကြီးသည် စိတ်၌ တည်ပါသလော။ သမုဒ္ဒရာကြီးသည် စိတ်၌ တည်ပါသလော။ မြင့်မိုရ်တောင်မင်းသည် တည်ပါသလော။ ရေသည် တည်ပါသလော။ မီးသည် တည်ပါသလော။ လေသည် တည်ပါသလော။ မြက် ထင်း တောစိုးသစ်ပင်တို့သည် (စိတ်၌) တည်ပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် စိတ္တက္ခဏတစ်ချက်သာ ရှိပါကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် စက္ခုဝိညာဏ်နှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ စက္ခာယတနသည် စက္ခုဝိညာဏ်နှင့်တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ငါ့ရှင်တို့ အတွင်းအဇ္ဈတ္တ၌ဖြစ်သော မျက်စိသည်လည်း မပျက်စီးသည် ဖြစ်၏၊ အပ့ဖြစ်သော အဆင်းတို့သည်လည်း ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ မရောက်ကုန်၊ ထိုမျက်စိနှင့် အဆင်းအားလျော်သော နှလုံးသွင်းမှုသည် မဖြစ်၊ ထိုမျက်စိနှင့် အဆင်းအား လျော်သော ဝိညာဏ်၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ခြင်းသည် မဖြစ်သေး။</p> <p style="text-indent:2em">ငါ့ရှင်တို့ အတွင်းအဇ္ဈတ္တ၌ဖြစ်သော မျက်စိသည်လည်း မပျက်စီးသည် ဖြစ်၏၊ အပဖြစ်သော အဆင်းတို့သည်ကား ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ထိုမျက်စိနှင့် အဆင်းအားလျော်သော နှလုံး သွင်းမှုသည် မဖြစ်၊ ထိုမျက်စိနှင့် အဆင်းအားလျော်သော သိမှု ဝိညာဏ်၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ခြင်းသည် မဖြစ်သေး။</p> <p style="text-indent:2em">ငါ့ရှင်တို့ အကြင်အခါ အတွင်းအဇ္ဈတ္တ၌ဖြစ်သော မျက်စိသည်လည်း မပျက်စီးသည် ဖြစ်၏၊ အပ ဖြစ်သော အဆင်းတို့သည်ကား ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ထိုမျက်စိနှင့် အဆင်းအားလျော်သော နှလုံးသွင်းမှုသည်လည်း ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ ဤသို့ ထိုအဆင်းနှင့် မျက်စိအား လျော်သော သိမှုဝိညာဏ်၏ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ အရှင်သာရိပုတြာ ဟောတော်မူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “စက္ခာယတနသည် စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တကွ ဖြစ်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ သောတာယတနသည်။ပ။ ဃာနာယတနသည်။ပ။ ဇိဝှါယတနသည်။ပ။ ကာယာ ယတနသည် ကာယဝိညာဏ်နှင့် တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ကာယာယတနသည် ကာယဝိညာဏ်နှင့် တကွ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ငါ့ရှင်တို့ အတွင်းအဇ္ဈတ္တဖြစ်သော ကိုယ်သည်လည်း မပျက်စီးသည် ဖြစ်၏၊ အပ ဖြစ်သော အတွေ့အထိတို့သည်လည်း ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ မရောက်ကုန်။ပ။ ငါ့ရှင်တို့ အတွင်းအဇ္ဈတ္တ ဖြစ်သော ကိုယ်သည်လည်း မပျက်စီးသည် ဖြစ်၏၊ အပဖြစ်သော အဆင်းတို့သည်ကား ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏။ ငါ့ရှင်တို့ အကြင်အခါ၌ အတွင်းအဇ္ဈတ္တဖြစ်သော ကိုယ်သည်လည်း မပျက်စီးသည် ဖြစ်၏၊ အပဖြစ်သော အတွေ့အထိတို့သည်လည်း ရှေးရှုထင်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏၊ ထိုကိုယ်နှင့် အတွေ့အထိ အားလျော်သော နှလုံးသွင်းမှုသည်လည်း ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ ဤသို့ ထိုကိုယ်နှင့် အတွေ့အထိအား လျော် သော သိမှု ‘ဝိညာဏ်’ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသည် ဖြစ်၏”ဟူ၍ အရှင်သာရိပုတြာ ဟောတော်မူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိသည်သာ မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် “ကာယာယတနသည် ကာယဝိညာဏ်နှင့်တကွ ဖြစ်၏”ဟု မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၇</b>။ ပရဝါဒီ။ ။ “တရားအားလုံးတို့သည် စိတ္တက္ခဏတစ်ချက်သာ ရှိကုန်၏”ဟု မဆိုသင့်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဩော် မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ တရားအားလုံးတို့သည် မြဲကုန်သလော၊ ခိုင်ခန့်ကုန်သလော၊ ခိုင်မြဲကုန်သလော၊ ဖောက်ပြန် ပျက်စီးခြင်းသဘော မရှိကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ထို့ကြောင့်ပင် တရားအားလုံးတို့သည် စိတ္တက္ခဏတစ်ချက်သာ ရှိကုန်၏။၅</p> <p style="text-align: center;">ခဏိကကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ဗာဝီသတိမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ သင်္ခတတရားအားလုံးတို့သည် မမြဲကုန်၊ ထို့ကြောင့် စိတ္တက္ခဏတစ်ချက်မျှသာ ရှိကုန်၏၊ အနိစ္စအဖြစ် တူမျှသည်ဖြစ်လျက် တစ်ခုသော တရားက လျင်စွာ ပျက်၍ တစ်ခုသော တရားက ကြာမြင့်မှ ပျက်၏ဟူရာ၌ အဘယ်မည်သော သတ်မှတ်ချက်ရှိပါအံ့နည်းဟု အယူရှိကြကုန်သော ပုဗ္ဗသေလိယ, အပရသေလိယဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ တရားအားလုံးတို့သည် စိတ္တက္ခဏတစ်ချက်သာ ရှိကြသည် ဖြစ်ကုန်မူ စက္ခာယတန အစရှိသည်တို့သည် စက္ခုဝိညာဏ် အစရှိသည်တို့နှင့် အတူတကွသာလျှင် ချုပ်ကုန်ရာ၏ဟု စောဒနာခြင်းငှါ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ အမိဝမ်းတိုက်၌ တည်သော သတ္တဝါ၏ ဝိညာဏ်ဖြစ်ခြင်းကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပဝတ္တိအခါကို ရည်ရွယ်၍ မိမိအယူအားလျော်စွာ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ အကြင်ကြောင့် မမြဲကုန်၊ ထို့ကြောင့် စိတ္တက္ခဏတစ်ချက်သာ ရှိကုန်၏ဟု မိမိအယူဖြင့် ပရဝါဒီဆရာသည် အကြောင်းကို ဆို၏၊ ထိုဆိုခြင်းသည်ပင် မဆိုအပ်သည်နှင့် တူသည်သာ ဖြစ်၏။</p> -- <h3 style="text-align:center;">၂၃-တေဝီသတိမဝဂ်</h3> <h3 style="text-align:center;">(၂၁၈) ၁-ဧကာဓိပ္ပါယကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ တူသောအလိုဆန္ဒဖြင့် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မှီဝဲအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တူသောအလိုဆန္ဒဖြင့် သမဏမဟုတ်သူ ဖြစ်ရာသလော၊ ရဟန်းပဉ္စင်းမဟုတ်သူ ဖြစ်ရာသလော၊ အမြစ်ပြတ်သူ ဖြစ်ရာသလော၊ ပါရာဇိကကျသူ ဖြစ်ရာသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တူသောအလိုဆန္ဒဖြင့် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မှီဝဲအပ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ တူသောအလိုဆန္ဒဖြင့် သတ္တဝါကို သတ်အပ်ပါသလော။ မပေးအပ်သော ဥစ္စာကို ခိုးယူအပ်ပါသလော။ မုသားပြောဆိုအပ်ပါသလော။ ကုန်းတိုက်စကားကို ပြောဆိုအပ်ပါသလော။ ကြမ်း တမ်းသော စကားကို ပြောဆိုအပ်ပါသလော။ အကျိုးမဲ့သော စကားကို ပြောဆိုအပ်ပါသလော။ အိမ်ခြံစပ် ကို ဖောက်ဖျက်အပ်ပါသလော။ လုယက်အပ်သော ဥစ္စာကို ဆောင်အပ်ပါသလော။ တစ်အိမ်တည်း၌ လုယက်မှုကို ပြုအပ်ပါသလော။ (လုယက်ရန်) လမ်း၌ ရပ်တည်အပ်ပါသလော။ သူတစ်ပါးမယားကို သွားလာအပ်ပါသလော။ ရွာဖျက်ဆီးမှုကို ပြုအပ်ပါသလော။ နိဂုံးဖျက်ဆီးမှုကို ပြုအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။</p> <p style="text-align: center;">ဧကာဓိပ္ပါယကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ရာဂါဓိပ္ပါယမှတစ်ပါး သနားသည်၏အဖြစ်ဟူသော တူညီသော အလိုဖြင့် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲထိုက်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သံသရာဘဝအဆက်ဆက်၌ အတူတကွ ဖြစ်ရလို၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ တောင့်တသည်၏ အစွမ်းဖြင့် တူသောအလိုရှိသော မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲသင့်၏ဟူ၍လည်းကောင်း အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကနှင့် ဝေတုလ္လကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီ ဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤဧကာဓိပ္ပါယ ကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၁၉) ၂-အရဟန္တဝဏ္ဏကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၀၉</b>။ သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့သည် ရဟန္တာတို့၏ အသွင်ဖြင့် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မှီဝဲပါကုန်၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ နတ်တို့သည် ရဟန္တာတို့၏ အသွင်ဖြင့် သတ္တဝါကို သတ်ပါကုန်သလော။ပ။ မပေး အပ်သော ပစ္စည်းကို ခိုးယူပါကုန်သလော။ မုသားစကား ပြောဆိုပါကုန်သလော။ ကုန်းတိုက်စကားကို ပြောဆိုပါကုန်သလော။ ကြမ်းတမ်းသော စကားကို ပြောဆိုပါကုန်သလော။ အကျိုးမဲ့သော စကားကို ပြောဆိုပါကုန်သလော။ အိမ်ခြံစပ်ကို ဖောက်ဖျက်ပါကုန်သလော။ လုယက်အပ်သော ဥစ္စာကို ဆောင်ပါကုန်သလော။ တစ်အိမ်၌ လုယက်မှုကို ပြုပါကုန်သလော။ လမ်း၌ လုယက်ရန် ရပ်တည်ပါကုန်သလော။ သူတစ်ပါးမယားကို သွားလာပါကုန်သလော။ ရွာဖျက်ဆီးမှုကို ပြုပါကုန်သလော။ နိဂုံးဖျက်ဆီးမှုကို ပြုပါ ကုန်သလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">အရဟန္တဝဏ္ဏကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဣရိယာပုထ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော အသွင်အပြင်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော ရဟန်းယုတ်တို့ကို မြင်ရ၍ နတ်ဘီလူးတို့သည် ရဟန္တာတို့၏ အသွင်အပြင်ဖြင့် မေထုန်မှီဝဲ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင်အချို့တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၂၀-၂၂၄) ၃-၇ ဣဿရိယ ကာမကာရိကာကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၀</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပျက်စီးကျရောက်ရာ အပါယ်ဘုံသို့ ရောက်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရောက်ရပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ငရဲသို့ ရောက်ရပါသလော၊ သိဉ္ဇိုးငရဲသို့ ရောက်ရပါသလော၊ ကာလသုတ်ငရဲသို့ ရောက်ရပါသလော၊ တာပနငရဲသို့ ရောက်ရပါသလော၊ မဟာတာပနငရဲသို့ ရောက်ရပါသလော၊ သံဃာ တကငရဲသို့ ရောက်ရပါသလော၊ ရောရုဝငရဲသို့ ရောက်ရပါသလော၊ မဟာရောရုဝငရဲသို့ ရောက်ရပါသလော၊ အဝီစိငရဲသို့ ရောက်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပျက်စီးကျရောက်ရာ အပါယ်ဘုံသို့ ရောက်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရောက်ရပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပျက်စီးကျရောက်ရာ အပါယ်ဘုံသို့ ရောက်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ “ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပျက်စီးကျရောက်ရာ အပါယ်ဘုံသို့ ရောက်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) မရှိခဲ့ပါမူ “ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပျက်စီးကျရောက်ရာ အပါယ်ဘုံသို့ ရောက်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၁</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းခြင်းသို့ သက်ရောက်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သက်ရောက်ရပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ငရဲသို့ ကပ်ရောက်ရပါသလော။ တိရစ္ဆာန်မျိုးသို့ ကပ်ရောက်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းခြင်းသို့ သက်ရောက်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သက်ရောက်ရပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် တန်ခိုးရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။၂</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၃</p> -- <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် တန်ခိုးရှိသူ ဖြစ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဖြစ်ပါ၏။၄</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် ဆန္ဒိဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးစေအပ်ပါသလော။ပ။ ဝီရိယိဒ္ဓိပါဒ်ကို။ပ။ စိတ္တဒ္ဓိပါဒ်ကို။ပ။ ဝီမံသိဒ္ဓိပါဒ်ကို ပွါးစေအပ်ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းခြင်းသို့ သက်ရောက်ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် သက်ရောက်ရပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းခြင်းသို့ သက်ရောက်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ “ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းခြင်းသို့ သက်ရောက်၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) မရှိခဲ့ပါမူ “ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အမိဝမ်းတိုက်၌ ကိန်းအောင်းခြင်းသို့ သက်ရောက်၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၂</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဒုက္ကရစရိယအကျင့်ကို ပြုကျင့်ခဲ့ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုကျင့်ခဲ့ရပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် “လောကသည် မြဲ၏”ဟူ၍ စွဲယူခဲ့ပါသလော။ “လောကသည် မမြဲ”ဟူ၍။ပ။ “လောကသည် အဆုံးရှိ၏”ဟူ၍။ပ။ “လောကသည် အဆုံးမရှိ”ဟူ၍။ပ။ “ထိုအသက်သည်ပင် ထိုကိုယ်”ဟူ၍။ပ။ “အသက်တခြား ကိုယ်တခြား”ဟူ၍။ပ။ “သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်၌ ဖြစ်၏”ဟူ၍။ပ။ “သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်၌ မဖြစ်”ဟူ၍။ပ။ “သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်၌ ဖြစ်လည်း ဖြစ် မဖြစ် လည်းမဖြစ်”ဟူ၍။ပ။ “သတ္တဝါသည် သေပြီးနောက်၌ ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ် မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်”ဟူ၍ စွဲယူခဲ့ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။၅</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဒုက္ကရစရိယအကျင့်ကို ပြုကျင့်ခဲ့ရပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြုကျင့်ခဲ့ရပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဒုက္ကရစရိယအကျင့်ကို ပြုကျင့်ခဲ့ရ၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ “ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဒုက္ကရစရိယအကျင့်ကို ပြုကျင့်ခဲ့ရ၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) မရှိခဲ့ပါမူ “ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဒုက္ကရစရိယအကျင့်ကို ပြုကျင့်ခဲ့ရ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> -- <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၃</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် သူတစ်ပါးအား ပူပန်စေတတ်သော အကျင့်ကို ပြုကျင့်ခဲ့ပါသလော၊ အခြား သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဆရာဟူ၍ ညွှန်ပြခဲ့ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် “လောကသည် မြဲ၏”ဟူ၍ စွဲယူခဲ့ပါသလော။ပ။ “သတ္တဝါသည် သေသည်မှနောက်၌ ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ် မဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်”ဟူ၍ စွဲယူခဲ့ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၄</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အခြားသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ဆရာဟူ၍ ညွှန်ပြခဲ့ပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ညွှန်ပြခဲ့ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ “ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အခြားသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဆရာဟူ၍ ညွှန်ပြခဲ့၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မရှိပါ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ “ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အခြားသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဆရာဟူ၍ ညွှန်ပြခဲ့၏”ဟူသော သုတ္တန် (ပါဠိ) မရှိခဲ့ပါလျှင် “ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အခြားသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဆရာဟူ၍ ညွှန်ပြခဲ့ရ၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-align: center;">ဣဿရိယကာမကာရိကာကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ ဆဒ္ဒန္တဇာတ်စသည်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဘုရားလောင်းသည် မိမိစိတ်ကို အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ပျက်စီးကျရောက်ရာ ဖြစ်သော ငရဲသို့ ကျရောက်ရ၏၊ အမိဝမ်းတိုက်သို့ သက်ရ၏၊ ဒုက္ကရစရိယာအကျင့်မျိုးကို ကျင့်ရ၏၊ သူတစ်ပါးအား ပူပန်စေခြင်းကို ပြုခဲ့ရ၏၊ တစ်ပါးသောသူကို ဆရာဟု ညွှန်းခဲ့ရ၏ဟု အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၂။ ဘုရားအလောင်းသည် အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် အပါယ်စသည်သို့ ကျရောက်ခဲ့မူ တန်ခိုးဖြင့်သာ ကျရာ၏၊ ကံ၏အစွမ်းဖြင့် မကျရာဟု စောဒနာလိုသောကြောင့် ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၃။ ဘာဝနာမယတန်ခိုးကို ရည်ရွယ်၍ ပရဝါဒီက ပဋိက္ခေပပြုလျက် ဖြေသည်။</p> <p style="text-indent:3em">၄။ ပုညိဒ္ဓိကို ရည်ရွယ်၍ ဝန်ခံပြန်သည်။</p> <p style="text-indent:3em">၅။ ဘုရားအလောင်းသည် ထိုအစိုးရသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် အလိုရှိတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဒုက္ကရစရိယအကျင့်ကို ကျင့်ခဲ့ပါမူ သဿတဒိဋ္ဌိစသော အယူတို့ကိုလည်း ယူရာ၏ဟု စောဒနာလို၍ ဤပုစ္ဆာကို တက်သည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၂၅) ၈-ပတိရူပကထာ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၅</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရာဂမဟုတ်သော ရာဂအတုသည် ရှိပါသလော၊</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿမဟုတ်သော ဖဿအတုသည် ရှိပါသလော။ ဝေဒနာမဟုတ်သော ဝေဒနာအတုသည် ရှိပါသလော။ သညာမဟုတ်သော သညာအတုသည် ရှိပါသလော။ စေတနာမဟုတ်သော စေတနာအတုသည် ရှိပါသလော။ စိတ်မဟုတ်သော စိတ်အတုသည် ရှိပါသလော။ သဒ္ဓါမဟုတ်သော သဒ္ဓါ အတုသည် ရှိပါသလော။ ဝီရိယမဟုတ်သော ဝီရိယအတုသည် ရှိပါသလော။ သတိမဟုတ်သော သတိ အတုသည် ရှိပါသလော။ သမာဓိမဟုတ်သော သမာဓိအတုသည် ရှိပါသလော။ ပညာမဟုတ်သော ပညာ အတုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၆</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဒေါသမဟုတ်သော ဒေါသအတုသည် ရှိပါသလော၊ မောဟမဟုတ်သော မောဟအတုသည် ရှိပါသလော၊ ကိလေသာမဟုတ်သော ကိလေသာအတုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ရှိပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဖဿမဟုတ်သော ဖဿအတုသည် ရှိပါသလော။ပ။ ပညာမဟုတ်သော ပညာ အတုသည် ရှိပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-align: center;">ပတိရူပကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-indent:3em">၁။ မေတ္တာ ကရုဏာ မုဒိတာ စသည်တို့ကို ရည်ရွယ်၍ ရာဂမဟုတ်ဘဲလျက် ရာဂနှင့် အလားတူသောတရား ရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဣဿာ မစ္ဆရိယ ကုက္ကုစ္စတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဒေါသမဟုတ်ဘဲလျက် ဒေါသနှင့်တူသော တရားရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟသိတုပ္ပါဒ်ကို ရည်ရွယ်၍ မောဟမဟုတ်ဘဲလျက် မောဟနှင့်တူသော တရားရှိ၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အလဇ္ဇီရဟန်းတို့ကို နှိပ်ခြင်း, သီလဝန္တရဟန်းတို့ကို ချီးမြှောက်ခြင်း, မကောင်းမှုကို ကဲ့ရဲ့ခြင်း, ကောင်းမှုကို ချီးမွမ်းခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ပိလိန္ဒဝစ္ဆထေရ်၏ ဝသလဝါဒကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရား၏ ခေဠာသကဝါဒနှင့် မောဃပုရိသဝါဒကိုလည်းကောင်း ရည်ရွယ်၍ ကိလေသာ မဟုတ်ဘဲလျက် ကိလေသာနှင့် အလားတူသော တရားရှိ၏ဟူ၍ အယူရှိကြကုန်သော အန္ဓကဂိုဏ်းဝင် ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> -- <h3 style="text-align:center;">(၂၂၆) ၉-အပရိနိပ္ဖန္နကထာ ၁</h3> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၇</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် (ကံစသော အကြောင်းလေးပါးဖြင့်) မပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် အနိစ္စမဟုတ်သော တရားလော၊ သင်္ခတမဟုတ်သော တရားလော၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ မဖြစ်သော တရားလော၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘောမရှိသော တရားလော၊ ပျက်စီးခြင်း သဘောမရှိသော တရားလော၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘောမရှိသော တရားလော၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘောမရှိသော တရားလော၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသဘောမရှိသော တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ရုပ်သည် မမြဲသည်၊ ပြုပြင်အပ်သည်၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သည်၊ ကုန်ခန်းခြင်း သဘောရှိသည်၊ ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည်၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘောရှိသည်၊ ချုပ်ခြင်းသဘောရှိသည်၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ရုပ်သည် မမြဲသည်၊ ပြုပြင်အပ်သည်။ပ။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း သဘောရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “ရုပ်သည် (ကံစသော အကြောင်းလေးပါးဖြင့်) မပြီး”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသည်သာ (ကံစသော အကြောင်းလေးပါးဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အကြင်တရားသည် မမြဲ၊ ထိုတရားသည် ဆင်းရဲ၏”ဟု မြတ်စွာဘုရားသည် ရုပ်ကို မမြဲဟူ၍ ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ‘အကြင်တရားသည် မမြဲ၊ ထိုတရားသည် ဆင်းရဲ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရားသည် ရုပ်ကို မမြဲဟူ၍ ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ “ဒုက္ခသည်သာလျှင် (ကံစသော အကြောင်းလေးပါးဖြင့်) ပြီး၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။ပ။</p> <p style="text-indent:2em"><b>၉၁၈</b>။ သကဝါဒီ။ ။ ဝေဒနာသည်။ပ။ သညာသည်။ သင်္ခါရတို့သည်။ ဝိညာဏ်သည်။ စက္ခာ ယတနသည်။ပ။ ဓမ္မာယတနသည်။ စက္ခုဓာတ်သည်။ပ။ ဓမ္မဓာတ်သည်။ စက္ခုန္ဒြေသည်။ပ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ကံစသော အကြောင်းလေးပါးဖြင့်) မပြီးသည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် မှန်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် အနိစ္စမဟုတ်သော တရားလော။ပ။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း သဘော မရှိသော တရားလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဤသို့ကား မဆိုသင့်ပါ။ပ။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အညာတာဝိန္ဒြေသည် မမြဲသည် ပြုပြင်အပ်သည်။ပ။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း သဘောရှိသည် မဟုတ်ပါလော။</p> -- <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ အညာတာဝိန္ဒြေသည် မမြဲသည်၊ ပြုပြင်အပ်သည်၊ အကြောင်းကို စွဲ၍ ဖြစ်သည်၊ ကုန်ခန်းခြင်းသဘောရှိသည်၊ ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည်၊ ကင်းပြတ်ခြင်းသဘောရှိသည်၊ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသဘောရှိသည်၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသဘော ရှိသည် ဖြစ်ခဲ့မူ “အညာတာဝိန္ဒြေသည် (ကံစသော အကြောင်းလေးပါးဖြင့်) မပြီး”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ဒုက္ခသည်သာ (ကံစသော အကြောင်းလေးပါးဖြင့်) ပြီးပါသလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ပြီးပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ ‘အကြင်တရားသည် မမြဲ၊ ထိုတရားသည် ဆင်းရဲ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရားသည် အညာတာဝိန္ဒြေကို မမြဲဟူ၍ ဟောအပ်သည် မဟုတ်ပါလော။</p> <p style="text-indent:2em">ပရဝါဒီ။ ။ ဩော် ဟုတ်ပါ၏။</p> <p style="text-indent:2em">သကဝါဒီ။ ။ အရှင်ပရဝါဒီ ‘အကြင်တရားသည် မမြဲ၊ ထိုတရားသည် ဆင်းရဲ၏’ဟု မြတ်စွာဘုရားသည် အညာတာဝိန္ဒြေကို မမြဲဟူ၍ ဟောအပ်ခဲ့ပါမူ “ဒုက္ခသည်သာ (ကံစသော အကြောင်းလေးပါးဖြင့်) ပြီး၏”ဟူ၍ မဆိုသင့်။</p> <p style="text-indent:3em"> ၁။ “ဒုက္ခမေဝ ဟိ သမ္ဘောတိ၊ ဒုက္ခံ တိဋ္ဌတိ ဝေတိ စ။ နာညတြ ဒုက္ခာ သမ္ဘောတိ၊ နာညံ ဒုက္ခံ နိရုဇ္ဈတိ။” ဟူသော စကားတော်ကို အမှီပြု၍ ဒုက္ခသစ္စာသည်သာလျှင် အကြောင်းတို့ဖြင့် ပြီးသည် မည်၏၊ ကြွင်းသော ခန္ဓာ အာယတန ဓာတ် ဣန္ဒြေတရားတို့သည် အကြောင်းတို့ကြောင့် ပြီးသည် မမည်ကုန်ဟု အယူရှိကြကုန်သော ဥတ္တရာပထဂိုဏ်းဝင် အချို့နှင့် ဟေတုဝါဒရှိသူ ပရဝါဒီဆရာတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ဤကထာကို ဟောတော်မူသည်။</p> <p style="text-align: center;">အပရိနိပ္ဖန္နကထာ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">တေဝီသတိမဝဂ် ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ပဉ္စတ္တိံသဘာဏဝါရ ပြီး၏။</p> <p style="text-align: center;">ကထာဝတ္ထုပါဠိတော် မြန်မာပြန် ပြီးပြီ။</p> aplzbem23ammb9l8lt87uvwpl60o2lb 0 5830 19106 2025-07-09T21:50:29Z Tejinda 173 "{{header | title = [[လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး]] | author = လယ်တီဆရာတော် | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>အနတ္တဒီပနီ</b> | previous = မဟော်-ကျေးစေခန်း-ရတု..." အစချီသော စာလုံးတို့နှင့် စာမျက်နှာကို ဖန်တီးလိုက်သည် 19106 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး]] | author = လယ်တီဆရာတော် | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>အနတ္တဒီပနီ</b> | previous = [[မဟော်-ကျေးစေခန်း-ရတုကဗျာ]] | previous2 = | next = [[အလင်းကျမ်း]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = လယ်တီဆရာတော် | shortcut = | portal = }} <h3>အနတ္တဒီပနီ</h3> <h3> အဘိယာစကနှင့် ပဋိညာဉ်</h3> <p><b>နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။</b></p> <p>အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ ကျင်လည်ပြေးသွား အမျောပါးနစ်မွန်း၍ နေကြရပါကုန်သော သတ္တဝါ အပေါင်းတို့အား မဟာကမ္ဘာ အသင်္ချေ ကြာသော်လည်း တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မတွေ့လိုရ မကြုံကြိုက်ရနိုင်လိုသည် ဖြစ်ပါ၍ အလွန်တွေ့ရခဲ ကြုံကြိုက်ရခဲလှစွာသော <b>ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒခဏ</b>, <b>သဒ္ဓမ္မဿဝန ခဏ</b>တို့နှင့် ယခုဆိုက်တိုက် ကြုံကြိုက်တွေ့ဆုံ၍ နေကြရ ပါကုန်သော သူအပေါင်းတို့အား ထိုတွေ့ခဲလှစွာသော <b>ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒခဏ</b>, <b>သဒ္ဓမ္မဿဝန ခဏ</b>တို့၏ နှစ်ဆီဩဇာ အရသာကို သုံးဆောင်ခံစံကြရန် တစ်စုံတစ်ခုသော ပဋိပတ်နည်းလမ်းကို ထုတ်ဖော်ညွန်ပြပါမည့် အကြောင်းနှင့် အလုံမြို့မ “ရွှေကျောင်းတိုက်ဆရာ ရှင်ဉာဏဝံသ” လျှောက်ထား တောင်းပန်အပ်သည်ဖြစ်၍ ၎င်းမြို့မ တစ်ဘက် ရွှေတောင်ဦး တောင်ပေါ်ကျောက်ဂူ စင်္ကြံကျောင်းနေ လယ်တီဆရာ ငါသည် ကျမ်းဂန်တို့မှ လာရှိသည့်အတိုင်း အလွန် <b>သိလွယ် ထင်လွယ် မြင်လွယ်လှစွာသော ဝေဒနာကမ္မဋ္ဌာန်း ပဋိပတ်လမ်း</b>ကို ထုတ်ဖော်ပြ ညွန်ပေအံ့သတည်း။</p> <p>အဘိယာစနနှင့် ပဋိညာဉ် ပြီး၏၊</p> <h3> ဥယျောဇဉ်</h3> <p><b>ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေါ သဒ္ဓမ္မောစ၊ လောကမှိ အတိဒုလ္လဘော။</b></p> <p><b>ဇဟန္တော သုလဘေ ဓီရော၊ ဂဏှေယျ အတိဒုလ္လဘံ။</b></p> <p><b>ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေါ</b>=ဘုရားပွင့်သော အခါသည်လည်းကောင်း၊ <b>သဒ္ဓမ္မောစ</b>= သာသနာတော်သည်လည်းကောင်း၊ <b>လောကမှိ</b>= သံသရာလောကကြီး၌၊ <b>အတိဒုလ္လဘော</b>=မဟာကမ္ဘာ အသင်္ချေကြာသော်လည်း တစ်ခါတစ်ရံမျှ တွေ့ကြုံရခဲလှ၏၊ <b>တသ္မာ</b>=ထို့ကြောင့်၊ (ထည့်) <b>ဓီရော</b>=ပညာရှိသည်၊ <b>သုလဘေ</b>=သံသရာလောကကြီး၌ ရလွယ် တွေ့လွယ်လှကုန်သော လူ့စီးပွါး ရှင့်စီးပွါးတွေကို၊ <b>ဇဟန္တော</b>=လွတ်လွတ်ခါစွန့်လျက်၊ <b>အတိဒုလ္လဘံ</b>= အလွန် တွေ့ကြုံရခဲလှစွာသော ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒ, သဒ္ဓမ္မ စီးပွါးကို၊ <b>ဂဏှေယျ</b>=အရယူ ထိုက်လှလေသတည်း။</p> <p>ထို ခဏနှစ်ပါးနှင့် ထောက်စာသည်ရှိသော် လူ့အသက် လူ့ခန္ဓာ လူ့ဘဝသည်လည်း အလွန်ရလွယ်သော စီးပွါးပင်ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ယထုဘဝ ရရှိ၍နေသော မိမိအသက် မိမိခန္ဓာ မိမိဘဝအတွက်နှင့်ပင် ငြိတွယ်နှောင့်နှေးခြင်းကို မဖြစ်စေမူ၍ ထိုခဏ ၂-ပါး၏ နှစ်ဆီဩဇာ အရသာကိုသာ အရအမိကြိုးကုတ်ထိုက်လေသတည်း။</p> <p>(သတိပေး ဂါထာ ပါဌ်အနက်)</p> <p>ဥယျောဇဉ် ပြီး၏၊</p> <h3> ကာယဂတာသတိ</h3> <p>တစ်ခုခုသော ဝိပဿနာ ကမ္မဋ္ဌာန်းမှုကို ထင်မြင်အောင် အား ထုတ်လိုသောသူသည် မိမိစိတ်ကို ကမ္မဋ္ဌာန်းအာရုံရှိရာ မိမိကိုယ် ခန္ဓာအတွင်းသို့ သွင်းတိုင်း သွင်းတိုင်း စိုက်စိုက်စူးစူးဝင်၍ထားရာ အာရုံ၌ တည်ငြိမ်စွာ နေစေခြင်းငှါ <b>ကာယဂတာသတိ</b>ကို ရှေးဦးစွာ တည် ထောင်ရာ၏။</p> <p><b>ကာယဂတာ သတိ</b>ဆိုသည်ကား-အာနာပါန၌ စွဲမြဲသော သတိ, ဣရိယာပထသမ္ပဇည၌ စွဲမြဲသောသတိ အစရှိသည်ဖြင့် မဟာသတိပဋ္ဌာန သုတ်၌လာသော သတိ အစီရင်စုကို ဆိုသတည်း။</p> <p>ထိုအစီအရင် နှစ်ပါးတို့တွင် အာနာပါန အစီအရင်သည် အာနာပါနဒီပနီပိုင်းမှာ ထင်ရှားလာလတ္တံ့။</p> <h3> ဣရိယာ ပထသမ္ပဇည</h3> <p>စတု<b>ဣရိယာပထသမ္ပဇည</b> အစီအရင်ဆိုသည်ကား--<b>ပုန စပရံ ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု ဂစ္ဆန္တော ဝါ ဂစ္ဆာမှီတိ ပဇာနာတိ၊ ဌိတော ဝါ ဌိတောမှီတိ ပဇာနာတိ၊ နိသိန္နော ဝါ နိသိန္နောမှီတိ ပဇာနာတိ၊</b></p> <p><b>သယာနော ဝါ သယာနောမှီတိ ပဇာနာတိ၊ ယထာ ယထာ ဝါ ပနဿ ကာယော ပဏိဟိတော ဟောတိ၊ တထာ တထာ နံ ပဇာနာတိ</b>--ဟူ၍ ဟောတော်မူသော အစီအရင်ပေတည်း။</p> <p>ထွက်သက် ဝင်သက်ကို သိမ်မွေ့လှ၍ မရှုလိုလျှင် ဤ<b>ဣရိယာပထသမ္ပဇည</b>ကို အားထုတ်ရမည်။</p> <h4>သွားခြင်း၌ သတိပြုပုံ</h4> <p>အားထုတ်ပုံကား- သွားခြင်း, ရပ်ခြင်း, ထိုင်ခြင်း, လျောင်းခြင်း ဣရိယာပုထ် လေးပါးတွင် သွားခြင်း ဣရိယာပုထ်၌ ခြေလှမ်းတိုင်း ခြေလှမ်းတိုင်း ငါသွား၏, ငါသွား၏ဟု ခြေ၌တည်သောစိတ်ကို ဖြစ်စေ၍ သွားရမည်၊ ခြေတစ်လှမ်းမျှ အမှတ်တမဲ့ မလှမ်းမိစေနှင့်၊ အာရုံတစ်ပါး မဝင်စေနှင့်၊ ခြေလှမ်းတိုင်း လှမ်းတိုင်းမှာ အကြွ, အငင်, အချ သုံးချက်လုံး ထင်စွာသိ၍ လှမ်းနိုင်ပေမူ ကောင်းလှ၏၊ အစ၌ သုံးချက်လုံး မထင် တည့်နိုင်လျှင် အချ အချကိုသာ အာရုံပြုလေ၊ လွယ်သည်ဟု မထင်နှင့်၊ လေလို လွင့်၍နေသောစိတ်ကို ချုပ်တည်းမှုဖြစ်သည်၊ အလှမ်းများစွာ သွား၍စမ်းမှ ခက်မှန်းသိမည်။</p> <h4>ရပ်ခြင်း၌ သတိပြုပုံ</h4> <p>ရပ်ခြင်းအမှု၌ ရပ်မည်ပြုသောအခါ ငါရပ်မည်ဟု သိ၍ရပ်၊ အမှတ်တမဲ့ မရပ်မိစေနှင့်၊ ရပ်၍နေစဉ်အခါ၌ မိမိကိုယ်ကို အာရုံပြု၍ ငါရပ်၏, ငါရပ်၏ဟု အမြဲ စိတ်ကိုဖြစ်စေ၍ နေရမည်၊ အပသို့ စိတ်ထွက် ၍ မသွားစေနှင့်၊ အာရုံတစ်ပါး မဝင်စေနှင့်။</p> <h4>ထိုင်ခြင်း၌ သတိပြုပုံ</h4> <p>ထိုင်ခြင်းအမှု၌ ထိုင်မည်ပြုသောအခါ ငါထိုင်မည်ဟု မိမိခန္ဓာ ကိုယ်ကို အာရုံပြု၍ ထိုင်ရမည်၊ အမှတ်တမဲ့ မထိုင်မိစေနှင့်၊ ထိုင်၍ နေစဉ်ခါ၌ မိမိခန္ဓာကိုယ်ကို အာရုံပြု၍ ငါထိုင်မည်, ငါထိုင်မည်ဟု အမြဲစိတ်ကို ဖြစ်စေရမည်၊ အပသို့ စိတ်မထွက်စေနှင့်၊ အာရုံတစ်ပါး မဝင်စေနှင့်။</p> <h4>အိပ်ခြင်း၌ သတိပြုပုံ</h4> <p>အိပ်ခြင်းအမှု၌ အိပ်မည် ပြုသောအခါ၌ ငါအိပ်မည်ဟု သိ၍အိပ်၊ အမှတ်တမဲ့ မအိပ်စေနှင့်၊ အိပ်၍နေစဉ်အခါ၌လည်း မိမိခန္ဓာကိုယ်ကို အာရုံပြု၍ ငါအိပ်သည်, ငါအိပ်သည်ဟု အမြဲစိတ်ကို ဖြစ်စေရမည်၊ အပသို့ စိတ်မလွင့်စေနှင့်၊ အာရုံတစ်ပါး မဝင်စေနှင့်။</p> <h3> ဣန္ဒြိယသံဝရသီလ</h3> <p>မျက်စိဥပစာ, နားဥပစာ၌ဖြစ်၍ မြင်လာ ကြားလာသည်ရှိသော် မြင်ကာမတ္တ ကြားကာမတ္တ၌ တည်စေရမည်၊ ထိုအာရုံသို့ စိတ်ဝိတက် လိုက်စားခြင်းကို မပြုရ၊ သည်ကို ရည်၍<br> <b>တသ္မာ တိဟ တေ ဗာဟိယ ဒိဋ္ဌေ ဒိဋ္ဌမတ္တံ ဘဝိဿတိ၊ သုတေ သုတမတ္တံ ဘဝိဿတိ၊ မုတေ မုတမတ္တံ ဘဝိဿတိ၊ ဝိညာတေ ဝိညာတမတ္တံ ဘဝိဿတိ။ ဧဝဥှိ တေ ဗာဟိယ သိက္ခိတဗ္ဗံ။</b></p> <p>ဟူ၍ <b>ဣန္ဒြိယသံဝရ</b> အစီအရင်ကို ဟောတော်မူသည်။ <b>ဗာဟိယ</b>=ဗာဟိယ၊ <b>တသ္မာ</b>=ထို့ကြောင့်လျှင်၊ (တိဟကားအနက်မရှိ) <b>တေ</b>=သင်အား၊ <b>ဒိဋ္ဌေ</b>=မျက်စိတွင် မြင်လာသောအာရုံ၌၊ <b>ဒိဋ္ဌမတ္တံ</b>=မြင်ရုံမျှသည်၊ <b>ဘဝိဿတိ</b>=ဖြစ်ရလတ္တံ့၊ <b>သုတေ</b>=နားတွင် ကြားလာသောအာရုံ၌၊ <b>သုတမတ္တံ</b>=ကြားရုံမျှသည်၊ <b>ဘဝိဿတိ</b>= ဖြစ်ရလတ္တံ့၊ <b>မုတေ</b>=နှာခေါင်း ခံတွင်း ကိုယ်အင်္ဂါတို့မှာ ရောက်လာ ထိလာသော အာရုံစု၌၊ <b>မုတမတ္တံ</b>=ရောက်ရုံမျှ ထိရုံမျှသည်၊ <b>ဘဝိဿတိ</b>= ဖြစ်ရလတ္တံ့၊ <b>ဝိညာတေ</b>=မနောတွင် ထင်လာ သိလာသော အာရုံ၌၊ <b>ဝိညာတမတ္တံ</b>=သိရုံမျှသည်၊ <b>ဘဝိဿတိ</b>=ဖြစ်ရလတ္တံ့၊ <b>ဗာဟိယ</b>=ဗာဟိယ၊ <b>ဧဝဥှိ</b>=ဤသို့လျှင်၊ <b>တေ</b>=သင်သည်၊ <b>သိက္ခိတဗ္ဗံ</b>=ကျင့်အပ် အားထုတ်အပ်၏။</p> <p>မိမိ၌ တည်ထောင်၍ လုပ်သောအာရုံမှတစ်ပါး ခြောက်ဒွါရ၌ ထင်လာ တွေ့ကြုံလာသော အာရုံစုမှာ ဝိတက်, ဝိစာရလိုက်စားခြင်းကို မပြုမူ၍ ရုတ်တစ်ရက် မြင်၍ ကြား၍ တွေ့ကြုံ၍ ကွယ်လွန်စေရမည်ဟု <b>ဣန္ဒြိယသံဝရ သီလ</b>အစီအရင်ကို ဟောတော်မူသော ပါဠိတော်ပေ တည်း။</p> <h3> ကိုယ်အမူအရာအစုတိုင်းသတိပြု</h3> <p>“<b>ယထာ ယထာ ဝါ ပနဿ ကာယော ပဏိဟိတော ဟောတိ၊ တထာ တထာ နံ ပဇာနာတိ</b>”--</p> <p>ဟူသော ပါဌ်ဖြင့်ကား ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဣရိယာပုထ်ကြီးလေးပါးအတွင်း၌ဖြစ်သော ထိုထိုကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်အပေါင်းတို့၏ လှုပ်ရှားခြင်း ထားခြင်း သိုခြင်း ချီခြင်း ကြွခြင်းအစရှိသော ကိုယ်အမူ ကိုယ် အမူ အရာစုကို ပြုသောအခါ၌လည်း ပြုနေကျအတိုင်း အမှတ်တမဲ့ မပြုရာ၊ မည်သို့ပြုမည်ဟု ထိုကိုယ်အင်္ဂါကို အာရုံပြု၍သာ ပြုရမည်ဟူသော အစီအရင်ကို ပြတော်မူသည်။</p> <p>လိုရင်းအချုပ်ကား-<b>ကာယဂတာသတိ</b> ဆိုသည်နှင့်အညီ မိမိ ခန္ဓာကိုယ်မှ လွတ်ရာအပသို့ မိမိစိတ်ကို ထွက်၍ မလွင့်ပါးရအောင် သတိဖြင့် ချုပ်ထိန်းမှုပေတည်း။</p> <h4>အသမ္မောဟသမ္ပဇည</h4> <p>ဤသို့ ဣရိယာပုထ်ကြီး ဣရိယာပုထ်ငယ်တို့၌ ပြုနေကျအတိုင်း အမှတ်တမဲ့ မပြုမိစေမူ၍ အလုံးစုံ အစေ့အင သိ၍သိ၍ စိတ်ထဲတွင် ထင်မြင်၍ထင်မြင်၍သာပြုမိသည်ကို <b>အသမ္မောဟသမ္ပဇည</b>ဆိုသတည်း။</p> <h3> အဋ္ဌကထာလာ ဣရိယာပထ</h3> <p>အဋ္ဌကထာတို့၌ ပြဆိုသော <b>ဣရိယာပထ အစီအရင်</b> <b>အသမ္မောဟ သမ္ပဇည</b> အစီအရင်တို့သည်ကား နက်နဲသော ဉာဏ်ပညာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ် တို့နှင့်သာ သင့်လျော်သော အစီအရင်တို့ပေတည်း။</p> <p>ပြဆိုခဲ့ပြီးသော <b>ဣရိယာပထ သမ္ပဇည အစီအရင်</b> <b>အသမ္မောဟ သမ္ပဇည အစီအရင်</b>တို့ကား ယခုကာလ၌ ရှိကြသော သူသူငါငါ အများ တို့နှင့် သင့်လျော်သော အစီအရင်တို့ပေတည်း၊ ယခုကာလ၌ ရှိကြသော သူတို့မှာမူကား <b>ဣန္ဒြိယသံဝရသီလ</b> ပြည့်စုံရုံမျှမက <b>ကာယဂတာသတိ</b> တည်ရုံမျှ၌ပင်လျှင် အလွန်ခဲယဉ်းကြကုန်၏၊ ငါသွားသည် ငါရပ်သည် အစရှိသည်တို့၌ ငါဟူသော <b>သတ္တသညာ</b> <b>အတ္တပညာ</b> <b>ဇီဝသညာ</b> ကွာ ပျောက်စေရန် အခွင့်နှင့် အလွန်ဝေးကွာကြကုန်၏၊</p> <h3> လိုရင်း သံဝရနှစ်ပါး</h3> <p>စင်စစ်မူကား ဝိပဿနာကမ္မဋ္ဌာန်း၏ ဥပစာအကျိုးငှါ ရှေးဦးစွာ ကာယဂတာသတိတို့ကို မွေးမြူမူအစီအရင်ဖြစ်သော “<b>ဂစ္ဆန္တော ဝါ ဂစ္ဆာမီတိ ပဇာနာတိ</b>” အစရှိသော <b>ပုဗ္ဗဘာဂ</b> အစီအရင်များ၌ <b>သတ္တ သညာ</b>, <b>အတ္တသညာ</b>, <b>ဇီဝသညာ</b> ပျောက်ကင်းစေရန် အခွင့်သည် လိုရင်းပဓာန မဟုတ်သေး၊ အစဉ်ထာဝရက လေလိုလွင့်ပါး၍ အုပ်မရ ချုပ်မရရှိနေသော မိမိစိတ်ကို မိမိကိုယ်ခန္ဓာ အစိတ်အပေါင်း၌ သတိနှင့် ချုပ်တည်းရသော <b>သတိသံဝရ</b>, <b>ဣန္ဒြိယသံဝရ</b>, <b>ကာယဂတာသတိမှု</b>မျှသာ လိုရင်းပဓာနတည်း။</p> <p><b>သတ္တသညာ</b>, <b>အတ္တသညာ</b>, <b>ဇီဝသညာ</b> ပျောက်ကင်းမှုမှာကား<br> ထိုထိုသတိပဋ္ဌာန ပဗ္ဗ၏အဆုံး၌ “<b>သမုဒယဓမ္မာနုပဿီ ဝါ ဓမ္မေသု ဝိဟာရတိ</b>” အစရှိသည်ဖြင့် <b>ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် အစီအရင်</b>မှာမူ <b>ပုဂ္ဂလ</b>, <b>သတ္တ</b>, <b>အတ္တ</b>, <b>ဇီဝသညာ</b> ပျောက်ကင်းစေရန် အခွင့်လိုရင်း ပဓာန ဖြစ်ပေသတည်း။</p> <p><b>ဣရိယာပထသမ္ပဇည</b> အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>“<b>အဘိက္ကန္တေ ပဋိက္ကန္တေ သမ္ပဇာနကာရီ ဟောတိ</b>” အစရှိသော နောက်နောက်သော သတိပဋ္ဌာနပဗ္ဗတို့၌လည်း ဤနည်းတူ သိလေ။ <b>ကာယဂတာသတိ</b>အစီအရင် အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3> ပုဗ္ဗဘာဂသတိ</h3> <p>ဤကျမ်းမှာ ဝေဒနာကမ္မဋ္ဌာန်း ပြဆိုလတ္တံ့ ဖြစ်သည်နှင့်အညီ <b>ပုဗ္ဗဘာဂ</b>ဖြစ်သော သတိပွါးမှု အစီအရင်မှာလည်း</p> <p>“<b>ဣဓ ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု သုခံ ဝါ ဝေဒနံ ဝေဒယမာနော သုခဝေဒနံ ဝေဒယာမီတိ ပဇာနာတိ</b>”။</p> <p>အစရှိသည်ဖြင့် ဟောတော်မူသော ဝေဒနာသတိပဋ္ဌာန်အစီအရင်ကို ပြဆိုရန်အခွင့်ဖြစ်၏၊ ထိုသို့ဖြစ်သော်လည်း ဣရိယာပုထ် လေးပါး၌ ခံစားဆဲဖြစ်သော ဝေဒနာအမျိုးမျိုးကို ပိုင်းခြား၍ ပွါးများရန် ခဲယဉ်းလိမ့်မည်ထင်ပေ၍ ထင်ရှားလှစွာသော <b>ကာယဂတာသတိ</b> အစီ အရင်ကို ထုတ်ဆိုလိုက်ပေသည်။</p> <p>မိမိ၌ ကောင်းစွာတည်ပြီးသော <b>ကာယဂတာသတိ အမှု</b>ကိုမူကား ဝိပဿနာမှုကို အားထုတ်သောအခါ၌လည်း ကာယဂတာသတိတစ်ဖက်, ဝိပဿနာရှုမှုတစ်ဖက် အမြဲဖက်တွဲ၍ လိုက်ရသည်၊ ဝိပဿနာရှုမှုက <b>ဂေါစရသမ္ပဇည</b>ပြု၍ ဝိပဿနာအာရုံမှ စိတ်ကို ရုပ်သိမ်းဆဲအခါ၌ ထို<b>ကာယဂတာသတိ</b>ကို ဖြစ်စေ၍ နေရသည်၊ ထို<b>ကာယဂတာသတိ</b> ကိုလည်း တစ်သက်လုံးမလွှတ်ရပြီ။</p> <h3> ဝိပဿနာမှု</h3> <p>ဝိပဿနာမှုမည်သည် ဉာဏပညာမှု ဖြစ်၏၊ ဉာဏ်ပညာ အဟုတ် အဟတ် ထိုးထွင်း၍ ပေါက်ရောက်အောင် ထင်နိုင်မြင်နိုင်ပေလျှင် ကိစ္စပြီး၏၊ ထို့ကြောင့် ဉာဏ်ပညာ ထက်သန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ထို <b>ကာယဂတာသတိ</b>ပွါးများမှုကို အထူး အားမထုတ်သော်လည်း <b>အနိစ္စ</b>, <b>ဒုက္ခ</b>, <b>အနတ္တ</b> ကောင်းကောင်း ထင်မြင်၍သွားလျှင် ပြီးစီးပါ၏၊ ထိုသို့ မထင်တည့်နိုင် မမြင်တည့်နိုင်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာမူကား ထို<b>ကာယဂတာ သတိ</b>ကို ရှေးဦးစွာ ပွါးများ၍ စိတ်တည်ကြည်ခွင့် ကောင်းကောင်းရမှ ဝိပဿနာအမှုကို အားထုတ်ရာသတည်း။</p> <p><b>ပုဗ္ဗဘာဂသတိ</b> အစီအရင် ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3> ဝေဒနာ ကမ္မဋ္ဌာန်း</h3> <p>ယခုအခါ၌ <b>ဝေဒနာကမ္မဋ္ဌာန်း</b> အစီအရင်ကို ပြဆိုပေအံ့--</p> <h4>ပရိညာသုံးပါး</h4> <p>ဤဝိပဿနာကမ္မဋ္ဌာန်းမှု၌ <b>ဉာတပရိညာ</b>, <b>တီရဏပရိညာ</b>, <b>ပဟာနပရိညာ</b>ဟူသော ပရိညာ သုံးပါးကို သိအပ်၏။</p> <p><b>ဉာတ, တီရဏ်၊ ပဟာနံ၊ သုံးတန်ပရိညာ။</b> (သံပေါက်)</p> <h4>ဉာတပရိညာ</h4> <p><b>ဉာတပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား-<b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b>, <b>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟ ဉာဏ်</b>နှင့်တကွ ဝေဒနာ၏ ဒုက္ခ သစ္စာ အချက်ကို ပိုင်ပိုင် သိခြင်းတည်း။</p> <h4>တီရဏပရိညာ</h4> <p><b>တီရဏပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား- ဝေဒနာ၏ <b>အနိစ္စအချက်</b>, <b>ဒုက္ခ အချက်</b>, <b>အနတ္တအချက်</b>ကို ပိုင်ပိုင်သိခြင်းတည်း။</p> <h4>ပဟာနပရိညာ</h4> <p><b>ပဟာနပရိညာ</b> ဆိုသည်ကား- ဝေဒနာ၌ သာယာတွယ်တာ သော <b>တဏှာ</b>, <b>မာန</b>, <b>ဒိဋ္ဌိ</b>တို့ကို အမြစ်အရင်းနှင့်တစ်ကွ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ပယ် ဖြတ်ခြင်းတည်း၊ ဤ<b>ပဟာနပရိညာ</b> အပြီးတိုင်မှ ဝေဒနာကမ္မဋ္ဌာန်း အပြီးတိုင်သည် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ကျမှ ဝေဒနာ၌ <b>ပဟာနပရိညာ</b> အပြီး တိုင်သည်။</p> <p>သောတာပတ္တိမဂ်၌ကား ဝေဒနာ၌ <b>နိစ္စသညာ</b>, <b>နိစ္စစိတ္တ</b>, <b>နိစ္စဒိဋ္ဌိ</b>, <b>အတ္တသညာ</b>, <b>အတ္တစိတ္တ</b>, <b>အတ္တဒိဋ္ဌိ</b>ကိုအပြီးတိုင် ပယ်နိုင်၏၊ <b>သုခစိတ္တ</b>, <b>သုခဒိဋ္ဌိ</b>ကိုလည်း အပြီးတိုင် ပယ်နိုင်၏၊ <b>သုခသညာ</b>ကိုမူကား မပယ်နိုင် သေး၊ <b>သုခသညာ</b>ကိုအရဟတ္တ မဂ်သို့ရောက်မှ အပြီးတိုင် ပယ်နိုင်သည်၊ <b>အနိစ္စ</b>နှင့် <b>အနတ္တ</b>ကို သောတာပတ္တိမဂ်တိုင်လျှင် အပြီးတိုင် ထင်မြင်နိုင်၏၊ <b>ဒုက္ခ</b>ကိုကား အရဟတ္တမဂ်သို့ကျမှ အပြီးတိုင် ထင်မြင်သည်၊ အောက်ဖြစ် သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ <b>ဒုက္ခ</b>ကို အပြီးတိုင် မထင်မြင်နိုင်ကုန်သေး၊ <b>ဒုက္ခ</b>ကို အပြီးတိုင် မထင်မြင်နိုင်ကြကုန်သေးသည့် အတွက်ကြောင့် အောက် အရိယာတို့သည် တဏှာနှင့်မာနကို မပယ်နိုင်ကြကုန်သေးသည်။</p> <p>အောက်မဂ်တို့၌ သမုဒယသစ္စာကို ပယ်သည်မှာ <b>နိစ္စသညာ</b>, <b>နိစ္စစိတ္တ</b>, <b>နိစ္စဒိဋ္ဌိ</b>, <b>အတ္တသညာ</b>, <b>အတ္တစိတ္တ</b>, <b>အတ္တဒိဋ္ဌိ</b>, <b>သုခစိတ္တ</b>, <b>သုခဒိဋ္ဌိ</b> တို့နှင့်ယှဉ်သော သမုဒယသစ္စာကိုသာ အကြွင်းမဲ့ ပယ်နိုင်ကြကုန်သည်၊ <b>သုခသညာ</b>နှင့်ယှဉ်သော <b>သမုဒယသစ္စာ</b>, <b>တဏှာ</b>, <b>နာမ</b>တို့ကို မပယ်နိုင် ကြကုန်သေး။</p> <p>ထို့ကြောင့် ခုနစ်နှစ်အရွယ်က သောတာပန်ဖြစ်သော ဝိသာခါ သည် သားယောကျ်ားတစ်ကျိပ် သမီးမိန်းမ တစ်ကျိပ်ရအောင်ပင် ကာမဂုဏ်တို့၌ မွေ့လျော်ပျော်ပါး ခံစားလျက်ရှိသေးသည်၊ ယခုလည်း နိမ္မာနရတိ နတ်ပြည်မှာ နတ်မင်းကြီး၏ နတ်မိဖုရားဖြစ်၍ ခံစားလျက်ပင် ရှိသေးသည်၊ သောတာပန်ဖြစ်သော သိကြားမင်းသည် ယခုနတ်မိဖုရား သုံးကုဋေခြောက်သန်းနှင့် ခံစားလျက်ပင် ရှိလေသည်၊ သောတာပန် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ကာမျှနှင့် ဤသူကား အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တည်းဟု အတူနေ အပေါင်းအဖော်တို့က သိနိုင်ကြကုန်သေးသည် မဟုတ်၊ ဒုစရိုက်မှုမျိုးမှ တစ်ပါးသော ခံစားမှု စံစားမှု ပျော်ပါးမှု ပစ္စည်းဥစ္စာ ရှာဖွေထိန်းသိမ်းမှု တို့မှာ ပကတိပုထုဇဉ်တို့နှင့် မခြားမနားပင် ရှိသေးသည်။</p> <p>ဤကား <b>ပဟာနပရိညာ</b>၌ သိထိုက်သောအထူးအပြားတည်း။ တပ်ရပ်။</p> <h3> မိစ္ဆာဝိပလ္လာသတရား ၉-ပါး</h3> <p>ဝိပဿနာဉာဏ်ဖြင့် ပယ်ဖျောက်ရာသော <b>ဝိပလ္လာသတရား</b> သုံးပါးရှိ၏၊ <b>သညာဝိပလ္လာသ</b>တစ်ပါး, <b>စိတ္တဝိပလ္လာသ</b>တစ်ပါး, <b>ဒိဋ္ဌိ ဝိပလ္လာသ</b>တစ်ပါး။</p> <h4>မိစ္ဆာသညာ ၃-ပါး</h4> <p>ထိုသုံးပါးတို့တွင် <b>သညာဝိပလ္လာသ</b>သည် <b>အနိစ္စေ နိစ္စသညာ</b> တစ်ပါး, <b>ဒုက္ခေ ဒုက္ခသညာ</b>တစ်ပါး, <b>အနတ္တေ အနတ္တသညာ</b> တစ်ပါးဟူ၍ <b>မိစ္ဆာသညာ</b> သုံးပါးရှိ၏။</p> <h4>မိစ္ဆာစိတ္တ ၃-ပါး</h4> <p><b>စိတ္တဝိပလ္လာသ</b>သည် <b>အနိစ္စေ နိစ္စစိတ္တ</b>တစ်ပါး, <b>ဒုက္ခေ သုခ စိတ္တ</b>တစ်ပါး, <b>အနတ္တေ အတ္တစိတ္တ</b> တစ်ပါးဟူ၍ <b>မိစ္ဆာစိတ္တ</b> သုံးပါးရှိ၏၊</p> <h4>မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ ၃-ပါး</h4> <p><b>ဒိဋ္ဌိဝိပလ္လာသ</b>သည်လည်း <b>အနိစ္စေ နိစ္စဒိဋ္ဌိ</b>တစ်ပါး, <b>ဒုက္ခေ သုခ ဒိဋ္ဌိ</b>တစ်ပါး, <b>အနတ္တေ အတ္တဒိဋ္ဌိ</b> တစ်ပါးဟူ၍ <b>မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ</b> သုံးပါးရှိ၏၊</p> <h3> မိစ္ဆာဝိပလ္လာသဓမ္မ ၃-ပါးဖြစ်ပုံအထူး</h3> <h4>စိတ်အမြင်မှောက်မှားပုံ</h4> <p><b>မိစ္ဆာသညာ</b>, <b>မိစ္ဆစိတ္တ</b>, <b>မိစ္ဆဒိဋ္ဌိ</b> သုံးပါးတို့၏ ဖြစ်ပုံအထူးကား<br> စိတ်မည်သည် ပရမတ်ဖြစ်သော ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့ကို အစိတ် အစိတ်ပိုင်းခြား၍ မမြင်တတ်၊ များစွာသော ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့ကို တပေါင်းတည်း တစ်လုံးတည်း တစ်ခုတည်းပြု၍ အပေါင်းသမူဟပညတ် ကိုသာ မြင်တတ်၏၊ မြစ်ရေအယဉ်ကိုလည်းကောင်း မီးတောက်အလျှံကို လည်းကောင်း ကြည့်ရှု၍ နေရာ၌ တမြစ်လုံးသည် ရေလုံးရေခဲ တစ်ခု တည်းဟု မြင်၏၊ မီးတောက်ကြီး တစ်ခုလုံးသည် အလုံးအခဲ တစ်ခု တည်းဟု မြင်၏။</p> <p>ထို့အတူ စိတ်မည်သည် တစ်မျိုးတစ်မျိုးသော ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့ကို ဥပါဒ်ခဏ ဘင်ခဏအားဖြင့် အပိုင်းအပိုင်း ဖြတ်၍ မမြင် တတ်၊ ဖြစ်မှု ချုပ်မှုနှင့် အပိုင်းအပိုင်းပြတ်၍ ပျက်၍နေကုန်သော များစွာသော အတိုအနှောင်းတွေကို တပေါင်းတည်း တစ်လုံးတည်း တစ်ခုတည်းပြု၍ အစဉ်သန္တတိပညတ်ကိုသာ မြင်တတ်၏၊ ကိုယ်တွင်းမှာ ဖြစ်၍နေသော စိတ်ကို တစ်သက်လုံးမှ တစ်စိတ်သာဟုမြင်၏၊ မြစ်ရေ အယဉ်ကိုမြင်၍နေရာ၌ အညာမှစီး၍လာသော မြစ်ရေသည် ပင်လယ်ဝ သို့ ဝင်သည်တိုင်အောင် တစ်ခုတည်းသာဟု မြင်၏၊ ညဉ့်ဦးယံကစ၍ သန်းခေါင်ယံတိုင်အောင် ထွန်း၍ထားသော မီးတောက်ကို မြင်ရာ၌ ညဉ့်ဦးယံကစ၍ သန်းခေါင်ယံတိုင်အောင် မီးတောက်တစ်ခုကို သာဟု မြင်၏၊ ဤကား စိတ်အမြင် မှောက်မှားမှုတည်း။</p> <h4>ဒိဋ္ဌိမှောက်မှားပုံ</h4> <p><b>ဒိဋ္ဌိ</b>ဆိုသည်ကား ကိုယ်ခန္ဓာအတွင်းမှာ ဖြစ်၍နေသော စိတ်ကို တစ်သက်လုံးမှ တစ်စိတ်သည်သာ အမှန်ဖြစ်၏၊ ထိုစိတ်သည် သတ္တဝါ၏ အနှစ်သာရ အတ္တဖြစ်၏ဟု မြင်၏၊ ဤကား <b>ဒိဋ္ဌိ</b>အမြင်မှောက်မှား တတ်ပုံတည်း။</p> <h4>သညာမှောက်မှားပုံ</h4> <p><b>သညာ</b>သည်မူလည်း မိမိက ဘယ်သင်း ဘယ်ဟာဟု မြင် တတ်သော တရားမဟုတ်၊ စိတ်မြင်တိုင်း အဟုတ်အမှန်ပြု၍ အမြဲအစွဲ မှတ်မှုသာတည်း၊ ဤကား <b>သညာ</b>မှောက်မှားပုံတည်း၊ ဤ<b>သညာ</b> အမြဲအစွဲ မှတ်မှုသည် ကာလကြာမြင့်လျှင် ကြာမြင့်သည့်လျောက် အလွန်ခိုင်မြဲ၏၊ ဖြေဖျောက် ပယ်ဖျက်ခြင်းငှါ အလွန် ခဲယဉ်းလှ၏။</p> <p>ဤကား-<b>မိစ္ဆာဝိပလ္လာသ ဓမ္မသုံးပါး</b>တို့၏ ဖြစ်ပုံ အထူးအပြားတည်း။ <b>မိစ္ဆာဝိပလ္လာသ တရားကိုးပါး</b> ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3> ဝိပဿနာဆေးဖြင့် ပျောက်ငြိမ်းရာသော အနာများ</h3> <h4>မိစ္ဆာဂါဟ ၃-ပါး</h4> <p>အခိုင်အမြဲ တွယ်တာစွဲလမ်းသော <b>မိစ္ဆာဂါဟတရား</b> သုံးပါးရှိ၏၊ <b>တဏှာဂါဟ</b> တစ်ပါး, <b>မာနဂါဟ</b> တစ်ပါး, <b>ဒိဋ္ဌိဂါဟ</b> တစ်ပါး။</p> <h4>ဂါဟ</h4> <p>လောက၌ အတင်းအကျပ် ဖမ်းတတ်သည်ကို <b>ဂါဟ</b>ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ <b>ဂဟ</b> ဟူ၍လည်းကောင်း ခေါ်၏၊ တနင်္ဂနွေဂြိုဟ်, တနင်း လာဂြိုဟ် စသည်တည်း၊ ဓမ္မတို့၌လည်း အတင်းအကျပ် အခိုင်အမြဲစွဲလမ်း ဖမ်းယူတတ်သော တရားသုံးပါးကို <b>ဂါဟ</b> ဆိုသတည်း။</p> <p>ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို <b>တဏှာ</b>သည် ငါပိုင်ဥစ္စာဟု စွဲလမ်း၏၊ <b>မာန</b>သည် ငါဟု စွဲလမ်း၏၊ ငါနတ် ငါလူ ငါမင်း ငါသေဌေး ငါယောကျ်ား ငါမိန်းမ ငါမည်သူ ငါမြင်သည် ငါကြားသည် ငါကြံသည် ငါသိသည် ငါပြောသည် ငါဆိုသည် ငါသွားသည် ငါလာသည် အစရှိ သည်တည်း။</p> <p><b>ဒိဋ္ဌိ</b>သည် ငါ၏အတ္တဟု စွဲလမ်း၏၊ ငါ၌မြင်တတ်သော အနှစ် သာရအတ္တရှိ၏၊ ကြားတတ်သော အနှစ်သာရအတ္တရှိ၏၊ ကြံတတ် သိတတ်သော အနှစ်သာရအတ္တရှိ၏၊ ပြောတတ် ဆိုတတ် လှုပ်တတ် ရှားတတ် သွားတတ် လာတတ်သော အနှစ်သာရအတ္တရှိ၏ စသည်တည်း၊ ရှေး၌ပြဆိုခဲ့သော <b>မိစ္ဆာဝိပလ္လာသ</b> အမှောက်အမှား သုံးပါးကြောင့် ဤ<b>ဂါဟတရား</b> သုံးပါးဖြစ်ရ၏၊</p> <h3> မိစ္ဆာနှင့်ဂါဟ ပြယ်ပျောက်ပုံ</h3> <p>ရုပ်နာမ်ခန္ဓာတရားတို့၏ <b>အနိစ္စ</b>အချက်ကို <b>ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌိ</b>အားဖြင့် ကောင်းစွာမြင်သောအခါ အနိစ္စ၌ နိစ္စဟူ၍ မှောက်မှားသော <b>သညာ</b> <b>စိတ္တ</b> <b>ဒိဋ္ဌိ</b> <b>မိစ္ဆာတရား</b>သုံးပါး ပြယ်ပျောက်၏၊ ထိုသုံးပါး ပြယ်ပျောက်သည် ရှိသော် အနိစ္စ၌ နိစ္စဟူ၍ စွဲလမ်းတတ်သော <b>တဏှာ</b> <b>မာန</b> <b>ဒိဋ္ဌိ</b> <b>ဂါဟတရား</b> သုံးပါးလည်း ပြယ်ပျောက်၏။</p> <p>ဤနည်းအတူ ရုပ်နာမ်တရားတို့၏ <b>ဒုက္ခ</b>အဖြစ်ကို ကောင်းစွာ မြင်သောအခါ သုခဟူ၍ မှောက်မှားသော <b>မိစ္ဆာတရား</b> သုံးပါး, သုခဟူ၍စွဲ လမ်းသော <b>ဂါဟတရား</b>သုံးပါး ပြယ်ပျောက်မှုကိုလည်းကောင်း၊ ရုပ်နာမ် တရားတို့၏ <b>အနတ္တ</b>အဖြစ်ကို ကောင်းစွာမြင်သောအခါ အတ္တဟူ၍ မှောက်မှားသော <b>မိစ္ဆာတရား</b>သုံးပါး အတ္တဟူ၍ စွဲလမ်းသော <b>ဂါဟ တရား</b>သုံးပါး ပြယ်ပျောက်မှုကိုလည်းကောင်း သိလေ။</p> <p>ဤ<b>မိစ္ဆာတရား</b>သုံးပါး <b>ဂါဟတရား</b>သုံပါးတို့ကို ပယ်ရှားပျောက် ကင်းစေခြင်းအကျိုးငှါ ဝိပဿနာအမှုကို အားထုတ်ရသည်၊ ထို<b>မိစ္ဆာတရား</b> <b>ဂါဟတရား</b>တို့ မိမိစိတ်သန္တာန်မှာ အကျန်အကြွင်းမျှမရှိ ကွယ်ပျောက် ရှင်းလင်းသောအခါမှ ဝိပဿနာကိစ္စ ထမြောက်ပြီးစီးလေ၏၊ <b>ဉာတ ပရိညာ</b>, <b>တီရဏပရိညာ</b>, <b>ပဟာနပရိညာ</b>ဟု ဆိုအပ်သော <b>သဗ္ဗညုသာသနာ ပရိညာသုံးပါး</b> ထမြောက်ပြီးစီးလေ၏။</p> <p>ဤကား-ဝိပဿနာမှုတည်း-ဟူသောဆေးဖြင့် ပျောက်ငြိမ်း အောင်အားထုတ်ရာသော အနာရောဂါမျိုးတို့ကို ပြဆိုသောအခန်း တည်း။</p> <h3> ပရိညာ ၃-ပါး အစီအရင်</h3> <h4>ဉာတပရိညာ အစီအရင်</h4> <p>ယခုအခါ ပရိညာ သုံးပါးတို့၏ အစီအရင်ကို အစဉ်အတိုင်း ပြဆိုပေအံ့။</p> <h3> သိဖွယ် ၅-ပါး</h3> <p><b>ဉာတပရိညာ</b> အစီအရင်၌ သဘောလက္ခဏာ အသီးအသီး နှင့်တကွ ဝေဒနာ၏အပြားကို သိရာ၏၊ ဝေဒနာဖြစ်ပေါ်ရန် အကြောင်း တရားနှင့်တကွ ဝေဒနာ၏ <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>အချက်ကို သိရာ၏၊ ဝေဒနာ၏ <b>အဿဒသဘော</b>ကို သိရာ၏၊ ဝေဒနာ၏ <b>အာဒီနဝသဘော</b>ကို သိရာ၏၊ ဝေဒနာ၏ <b>ဒုက္ခသစ္စာ</b> အခြင်းအရာကို သိရာ၏၊</p> <h3> ဝေဒနာအပြား ၅-ပါး</h3> <p>ထိုငါးပါးတို့တွင် သဘောလက္ခဏာ အသီးအသီးနှင့်တကွ ဝေဒနာအပြားကို အဘယ်သို့ သိရာသနည်းဟူမူကား-ဝေဒနာသည် <b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b>, <b>ဒေါမနဿဝေဒနာ</b>, <b>သုခဝေဒနာ</b>, <b>သောမနဿဝေဒနာ</b>, <b>ဥပေက္ခာဝေဒနာ</b> ဟူ၍ ငါးပါးအပြားရှိ၏၊</p> <h3> ဒုက္ခဝေဒနာ</h3> <p><b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b> ဆိုသည်ကား အကျဉ်းအားဖြင့် မခံသာမှုတည်း၊ မချမ်းသာမှုတည်း၊ နာမှုတည်း၊ ညောင်းညာမှုတည်း၊ ထုံကျင်မှု ကိုက်ခဲမှုတည်း၊ အိုက်မှုတည်း၊ ပူမှုတည်း၊ ပူလောင်မှုတည်း၊ မနေသာ မှုတည်း၊ မသက်သာမှုတည်း၊ မခံသာအောင် အေးမှုတည်း၊ မခံသာ အောင် ချမ်းမှုတည်း၊ မောမှုတည်း၊ ပန်းမှုတည်း၊ အောင့်မှုတည်း၊ အင့်မှုတည်း၊ ယားမှုယံမှုတည်း၊ မခံသာသောအမှု မခံချင်သောအမှု အခံခက်မှု အလုံးစုံတို့သည် <b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b>ဟူသော <b>ဒုက္ခဓာတ်</b>, <b>ဒုက္ခဓမ္မ</b>, <b>ဒုက္ခသဘော</b>ချည်းသာတည်း။</p> <h4>ဒုက္ခသဘောထင်ရှားခြင်း</h4> <p>လောက၌ အလွန်ထင်ရှားလှ၏၊ ညည်းရညူရအောင် ထင်ရှား၏၊ ငိုရအောင် ထင်ရှား၏၊ အော်ရ ဟစ်ရအောင် ထင်ရှား၏၊ မိမိကိုယ် သဏ္ဌာန်၌ ထို<b>ဒုက္ခဓာတ်</b>ဖြစ်ပေါ်၍ လာမည်ကို ကြောက်ရ ထိတ်ရ လန့်ရ စိုးရိမ် ကြောင့်ကြရအောင်တောင် ထင်ရှား၏။</p> <h4>ကြောက်ဖွယ် ဒုက္ခဓာတ်</h4> <p>မိမိ ကိုယ်သဏ္ဌာန်မှာ ထို<b>ဝေဒနာဓာတ်</b> ကပ်ရောက် ဖြစ်ပေါ်၍ လာရန် အခွင့်အလမ်းစုကို လောက၌ ကြောက်ဖွယ် လန့်ဖွယ်ဘေး အန္တရာယ် ဟူ၍သမုတ်ကြ၏၊ ကိုးဆယ့်ခြောက်ပါးသော ရောဂါမျိုး အနာမျိုးတို့သည် မိမိကိုယ်သဏ္ဌာန်မှာ ထို<b>ဒုက္ခဓာတ်</b>ကို ဖြစ်ပေါ်အောင် ပြုတတ်ကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် မိမိကိုယ်သဏ္ဌာန်မှာ ထို<b>ဒုက္ခဓာတ်</b> ဖြစ် ပေါ်လာမည်ကို ကြောက်သည့်အတွက် ထိုကိုးဆယ့်ခြောက်ပါးသော ရောဂါမျိုး အနာမျိုးတို့ကို ကြောက်လန့်ကြရကုန်၏၊ ဘေးဖြစ်တတ်သော အစားအစာမျိုး ဘေးဖြစ်တတ်သော အချမ်းအပူ ဥတုမျိုး ဘေးဖြစ် တတ်သော အရပ်ဒေသဌာနမျိုး၊ ဘေးဖြစ်တတ်သော အသွားအလာ အနေအထိုင် ချော်မှု ချွတ်မှု စူးမှု ရှမှု ကျမှု လဲမှု ပြိုမှု တိမ်းမှုပါးမှု မျိုးတို့ကို ကြောက်ကြရ စိုးရိမ်ကြရ ရှောင်ရှားကြရ သတိထားကြရ သည်ကား မိမိတို့ကိုယ်သဏ္ဌာန်မှ ဤ<b>ဒုက္ခ</b>ဖြစ်ပေါ်လာမည်ကို ကြောက် ရစိုးရိမ်ရရင်းသာတည်း၊ အပါယ်လေးပါး ကပ်သုံးပါး ရန်သူမျိုးငါးပါး ကျားဘေး ဆင်ဘေး မြွေဘေး ကင်းဘေး ခြင်ဘေး မှက်ဘေး သန်းဘေး ကြမ်းပိုးဘေး ဘီလူးဘေး သံသက်ဘေး စသည်တို့ကို ကြောက်ကြရ သည်မှာလည်း ဤ<b>ဒုက္ခဓာတ်</b>ကို ကြောက်ကြရခြင်းသာတည်း။</p> <h4>ဒုက္ခဝေဒနာဖြစ်ရာဌာန</h4> <p>ဤ<b>ဒုက္ခဓာတ်</b>ကား တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ထိုထိုအနာရောဂါစသော ဘေးထိရာအရပ် အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ အနှံ့အပြား ဖြစ်ပေါ်နိုင်၏၊ မိမိခန္ဓာ ကိုယ်ကို အတွင်းအပ အားလုံး၌ မြမြထက်သော အပ်သွားဖြင့် ဉာဏ်နှင့်ထိုး၍ စမ်းသည်ရှိသော် ခြေဖဝါးမှစ၍ ဦးထိပ်အရေတိုင်အောင် အရေတွင်း အသားတွင်း အကြောတွင်း အရိုးတွင်း ရိုးတွင်းခြင်ဆီတွင်း အအူတွင်း အသည်းတွင်း အဆုတ်တွင်း ဦးနှောက်တွင်း ထိမှန်းသိမှန်း သောနေရာ နာမှန်းသိသောနေရာ ဟူသမျှသည် ဤ<b>ဒုက္ခဓာတ်</b>ဖြစ်နိုင် သော နေရာချည်း မှတ်လေ။</p> <h4>ဒုက္ခဓာတ်မိမှ ဉာဏ်ဖြစ်နိုင်</h4> <p>ဤ<b>ဝေဒနာကမ္မဋ္ဌာန်း</b>ကို စွဲမြဲလို၍ <b>ဒုက္ခဓာတ်</b>ကို ဉာဏ်နှင့် အမိဖမ်းသော ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိသဏ္ဌာန်၌ တစ်သက်လုံး တွေ့ ကြုံခဲ့ပြီးတွေ့ကြုံဆဲတွေ့ကြုံလတ္တံ့ တွေ့ကြုံရာသော အခွင့်အလမ်း တို့ကို ကိုယ်ထဲမှာ အကုန်ဖော်၍ ကြည့်ရမည်၊ အမိဖမ်းရမည်၊ ဓာတ်ကို ဉာဏ်၌ လှလှမမိလျှင် ဝေဒနာ <b>အနိစ္စာ</b>ဟူ၍ လက္ခဏာရေး တင်သော်လည်း ဝိပဿနာဉာဏ်မဖြစ်၊ ဓာတ်ကိုလှလှမိ၍တင်မှ ဝိပဿနာဉာဏ် အစစ် ဖြစ်သည်။</p> <p><b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b> ပြီး၏၊</p> <h3> ဒေါမနဿဝေဒနာ</h3> <p><b>ဒေါမနဿဝေဒနာ</b> ဆိုသည်ကား---စိတ်ညိုးနွမ်းမှုတည်း၊ စိတ် ပင်ပန်းမှုတည်း၊ စိတ်နာမှုတည်း၊ စိတ်နှလုံး မသက်သာမှုတည်း၊ စိတ် နှလုံးမသာယာမှုတည်း၊ စိတ်နှလုံး မချမ်းသာမှုတည်း၊ စိတ်နှလုံးမ ကြည်သာမှုတည်း၊ စိတ်နှလုံး မကောင်းမှုတည်း၊ စိတ်နှလုံး မအေးချမ်းမှု တည်း၊ စိတ်နှလုံး ပူပန်မှုတည်း၊ စိတ်နှလုံး ဝမ်းနည်းမှုတည်း၊ စိတ်နှလုံး မနှစ်သက်မှုတည်း၊ စိတ်အိုက်ခြင်း စိတ်ပူခြင်း စိတ်ဆွေးခြင်း စိတ်ပန်းခြင်း စိုးရိမ်ခြင်း ကြောင့်ကြခြင်း ကြောက်ခြင်း လန့်ခြင်း ထိတ်ခြင်း ငိုမဲ့ခြင်း အမျက်ထွက်ခြင်း စိတ်ဆိုးခြင်း အစရှိသော ဒေါသနှင့်စပ်သမျှသော စိတ်အမူအရာစုသည် <b>ဒေါမနဿ ဝေဒနာ</b>နှင့် ယှဉ်သည်ချည်းတည်း၊ မျက်စိနှင့်မြင်၍ စိတ်မကြည်သာမှု- နားနှင့်ကြား၍ စိတ်မကြည်သာမှု နှာခေါင်းနှင့် နမ်း၍ စိတ်မကြည်သာမှု လျှာ၌တွေ့၍ စိတ်မကြည်သာမှု ကိုယ်မှာတွေ့၍ စိတ်မကြည်သာမှု နှလုံးမှာသိရ၍ စိတ်မကြည်သာမှု စသည် <b>ဒေါမနဿ ဝေဒနာ</b>ချည်းတည်း။</p> <h4>ဒေါမနဿသဘောထင်ရှားခြင်း</h4> <p>လောက၌အလွန်ထင်ရှားလှ၏၊ ညည်းညူရအောင် ထင်ရှား၏၊ ငိုယိုရအောင် ထင်ရှား၏၊ အော်ဟစ်ရအောင် ထင်ရှား၏၊ ဒေါသ အမျက်ဖြစ်ရတိုင်း <b>ဒေါမနဿဝေဒနာ</b>ပါ၏၊ <b>လောကဓံတရား</b> ရှစ်ပါးတွင် <b>အလာဘ</b>, <b>အယယ</b>, <b>နိန္ဒာ</b>, <b>ဒုက္ခ</b> ဤအနိဋ္ဌလောကဓံအစုနှင့် တွေ့ကြုံရ သော ဗာလပုထုဇဉ်တို့အား <b>ဒေါမနဿ</b> ဖြစ်ရမြဲတည်း။</p> <h4>ကြောက်ဖွယ်ဒေါမနဿ</h4> <p>ဂုဏ်အသရေ ပျက်မည်ကို ကြောက်ရ, အရုပ်ပျက်မည်ကို ကြောက်ရ, အရှက်ကွဲမည် ကိုကြောက်ရ, လူဆိုမည်ကို ကြောက်ရ, လူကဲ့ရဲ့မည်ကိုကြောက်ရ, လူဆဲမည်ကို ကြောက်ရ ဤသို့စသော ကြောက်ရမူ ခပ်သိမ်းစုသည် မိမိစိတ်နှလုံးမှာ <b>ဒေါမနဿဓာတ်</b>ဖြစ်ပေါ်၍ လာမည်ကို ကြောက်ရရင်းတည်း- သားသမီးစသော ရွှေငွေ ရတနာ စသော ပိယဝတ္ထုတို့နှင့် ကွေကွင်းမည်ကို ကြောက်ရ မချစ်မနှစ်သက် လိုလှသော အပိယဝတ္ထုတို့နှင့် ပေါင်းစုံမိသည်ကို ကြောက်ရ ဤသို့စသည် များသည် <b>ဒေါမနဿဓာတ်</b> ကပ်ရောက်၍ လာမည်ကို ကြောက်ရရင်း တည်း၊ ကြွင်းသော စကားရပ်စုကို <b>ဒုက္ခဓာတ်</b>မှာ ဆိုခဲ့သည့်တိုင်းသိလေ၊ အပါယ်လေးပုံတွင် ငရဲဘုံ, ပြိတ္တာဘုံ အသုရကာယ်ဘုံတို့မှာ ဤ<b>ဒုက္ခဓာတ်</b> <b>ဒေါမနဿ ဓာတ်နှစ်ပါး</b>နှင့် နေကြရ၏။</p> <p><b>ဒေါမနဿဝေဒနာ</b> ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3>သုခဝေဒနာ</h3> <p>သုခဝေဒနာဆိုသည်ကား ကိုယ်ခန္ဓာ၏ ချမ်းသာမှုတည်း။ ကိုယ်တွင်း ကိုယ်ပ ကိုယ်အင်္ဂါမှာ ကောင်းသည် ကောင်းသည်ဟု ခံစားမှုတည်း။ ပူအိုက်လှသောအခါ အေးမြစွာသောရေကို ချိုးရ၍ ယပ်လေခပ်သည်ကို ခံရ၍ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အေးချမ်းခြင်းတည်း။ အလွန်ချမ်းအေးလှ၍ ဒုက္ခဖြစ်ရာ ထူထဲစွာသော အခြုံအရုံကို ခြုံရရုံရ၍ ကြီးစွာသော မီးစု မီးပုံကိုလှုံရ၍ တစ်ကိုယ်လုံး ပူပူနွေးနွေး ချမ်းသာမှုတည်း။ နေပူလှသောအခါ အရိပ်မှာနေရ၍ ချမ်းသာမှု၊ ချမ်းအေးလှသောအခါ နေပူမှာ နေရ၍ ချမ်းသာမှု၊ သိမ်မွေ့နူးညံ့သော အဆင်း အရုံ အခြုံအဝတ်အထည်တို့ကို သုံးဆောင်ရ၍ ကိုယ်တွေ့ချမ်းသာမှု၊ ကာမဂုဏ်အရာမျိုးနှင့် စပ်လျဉ်း၍ အလွန်ကောင်းသည်ဟု ကိုယ်တွင်းသန္တာန်မှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော ချမ်းသာမှု ဤသို့အစရှိသည်ကား သုခဓာတ်ချည်းပင်တည်း။</p> <p>အလွန်ဆုံးသုခရသ</p> <p>ထိုသုခအပေါင်းတို့တွင် ကာမဂုဏ်နှင့် စပ်သောသုခရသသည် အလွန်ဆုံးသောရသတည်း။ ထိုရသသည်လည်း လူတို့၏ ကာမရသထက် အထက်စတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ ကာမရသသည် အဆအသိန်းမက သာလွန်၏။ စတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏ ကာမရသထက် တာဝတိံသာနတ်တို့၏ ကာမရသသည် အဆအသိန်းမက သာလွန်၏။ ဣသိသိင်္ဂရသေ့သည် တာဝတိံသာသူ အလမ္ဗုသာနတ်သမီး၏ ကာမရသအတွေ့နှင့် တွေ့လေရာ သုံးနှစ်တိုင်တိုင် သတိမရဘဲ နတ်သမီး၏ ရင်ခွင်ထဲမှာ နေရ၏။ အထက်အထက် နတ်ပြည်တို့မှာလည်း ထိုနည်းအတူ အဆင့်ဆင့် သိလေ။</p> <p>သုခဓာတ်မိမှ ဉာဏ်ဖြစ်နိုင်</p> <p>ဤသုခဓာတ်ကို ဉာဏ်၌ လှလှမိအောင် ဖမ်းသော ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်သည် မိမိသန္တာန်မှာ တစ်သက်လုံး တွေ့ကြုံခဲ့ပြီး တွေ့ကြုံဆဲ တွေ့ကြုံလတ္တံ့ တွေ့ကြုံရာသော အခွင့်စုကို ထင်လင်းစွာ ထုတ်ဖော်၍ လှလှမိအောင်ဖမ်းလေ။ ဓာတ်ကို လှလှဉာဏ်၌ မိမှသာလျှင် လက္ခဏာရေးတင်၍ ဝိပဿနာဉာဏ်ဖြစ်နိုင်သည်၊ ဓာတ်ကိုဉာဏ်၌ လှလှမမီဘဲနှင့် ဝေဒနာ အနိစ္စာ, ဝေဒနာ ဒုက္ခာ, ဝေဒနာ အနတ္တာဟု လက္ခဏာရေးတင်သော်လည်း ဝိပဿနာ ဉာဏ်မဖြစ်။</p> <p>သုခဝေဒနာပြီး၏။</p> <p>------*-----</p> <h3>သောမနဿဝေဒနာ</h3> <p>သောမနဿ ဝေဒနာ ဆိုသည်ကား ဝမ်းသာမှုတည်း၊ ဝမ်းမြောက်မှုတည်း၊ စိတ်ရွှင်လန်းမှုတည်း၊ စိတ်နှစ်ခြိုက်မှုတည်း၊ စိတ်နှစ်သက်မှုတည်း၊ စိတ်နှလုံးသာယာမှုတည်း၊ မျက်နှာရွှင်မှုတည်း၊ မျက်နှာပွင့်လန်းမှုတည်း၊ ပြုံးမှုတည်း၊ ရယ်မှုတည်း။ အလိုရှိသောအာရုံကို မြင်ရ၍ စိတ်ရွှင်မှုတည်း၊ စိတ်ကြည်မှုတည်း။ ကြားရ၍ နမ်းရ၍ စားရသောက်ရ၍ ကိုယ်အင်္ဂါနှင့် တွေ့ထိရ၍ စိတ်ထဲမှာ အလိုရှိရာကို ထွေထွေလာလာ ကြံဖန်၍ စိတ်ရွှင်လန်းမှုတည်း၊ စိတ်ပျော်မွေ့မှုတည်း။ အကြွင်းမှာ သုခနည်းတူ သိလေ။</p> <p>သောမနဿ ဝေဒနာ ပြီး၏။</p> <p>---------*--------</p> <h3>ဥပေက္ခာဝေဒနာ</h3> <p>ဥပေက္ခာဝေဒနာ ဆိုသည်ကား သုခရသ, ဒုက္ခရသ သောမနဿရသ, ဒေါမနဿရသတို့မှ အလွတ် ကွက်လပ်တို့၌ ကောင်းသည်ဟူလည်း မထင်မရှား၊ မကောင်းဘူးဟူ၍လည်း မထင်ရှားသော ဝေဒနာမျိုးတည်း။ ခြောက်ဒွါရ၌ ထင်လာသမျှသောအာရုံ ၆-ပါးတို့ကို စိတ်ဖြင့် အာရုံပြုသမျှမှာ စိတ်၏ခံစားမှုဟူသော ဝေဒနာမပါသည့်ဟူ၍ မရှိ။ စိတ်ဖြစ်လျှင် ဝေဒနာ အမြဲပါတော့သည်၊ ကောင်းသည် မကောင်းသည်ဟု ထင်ရှားသော အချက်မျိုးကား ကြိုးကြားကြိုးသာ ရှိ၏။ လူ့ပြည်မှာ မထင်ရှားသော ဥပေက္ခာဝေဒနာ များ၏။</p> <p>ဥပေက္ခာဝေဒနာပြီး၏။</p> <p>သဘောလက္ခဏာ အသီးအသီးနှင့်တကွ ဝေဒနာအပြား ငါးပါးကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3>အကြောင်းကြောင့် အကျိုးဖြစ်လာပုံ</h3> <p>ယခုအခါ ဝေဒနာတို့၏ ဖြစ်ပေါ်ရန် အကြောင်းတရားနှင့်တကွ ဝေဒနာတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်ကို ပြဆိုအံ့။</p> <p>ဖဿကြောင့် ဝေဒနာဖြစ်ပုံ</p> <p><b>ဖဿပစ္စယာ ဝေဒနာ</b>ဟူ၍လည်းကောင်း၊ <b>ဖဿသမုဒယာ ဝေဒနာ သမုဒယော</b> ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟောတော်မူသည်နှင့်အညီ စက္ခုသမ္ဖဿ, သောတသမ္ဖဿ, ဃာနသမ္ဖဿ, ဇိဝှါသမ္ဖဿ, ကာယသမ္ဖဿ, မနောသမ္ဖဿဟူသော ဖဿ ၆-ပါးသည် ဝေဒနာတို့၏ ဖြစ်ပေါ်ရန် အကြောင်းတရားမည်၏။ ၆-ဒွါရ၌ထိခိုက်လာ ဆိုက်တိုက်လာသော အာရုံ ၆-ပါးကို သိကာမျှ သိရုံမျှသောအမှု အမူအရာသည် စိတ်တည်း၊ ဝိညာဏ်တည်း။ သိကာမျှ သိရုံမျှထက် အပိုအမို မဟုတ်။ သိကာမျှ သိရုံမျှ အမှုနှင့်လည်း ခံစားမှုဟူသော ဝေဒနာဖြစ်ပေါ်ခွင့် မရှိသေး။ ထိုသိမှုဟူသော စိတ်ဓာတ်ဖြစ်ပေါ်သည်ရှိသော် အာရုံ၏ရသကို ဖိနှိပ်ကြိတ်ဝါး ထိပါး ထိခိုက်မှုဟူသော ဖဿဓာတ်သည် ထိုသိမှုနှင့် အတူတကွ ဖြစ်ပေါ်၏။ ထိုဖိနှိပ်ကြိတ်ဝါး ထိပါး ထိခိုက်မှုဟူသော ဖဿဓာတ်၏ အစွမ်းကြောင့် အာရုံ၏ရသသည် ထင်ရှားပေါ်လေ၏။ ထိုရသကို ခံစားသော ဝေဒနာသည်လည်း ထိုသိမှုထိမှုတို့နှင့် အတူတကွ ဖြစ်ပေါ်ရလေ၏။</p> <p>ဤကား ဖဿဓာတ်၏ အစွမ်းကြောင့် ဝေဒနာဓာတ် ဖြစ်ပေါ်ပုံတည်း။ ခြားခြားနားနားကြီး သိအောင်မြင်အောင် ကြံလေ။</p> <h3>ကြံရည်ပုံသို့</h3> <p>ဥပမာကား အရည်ပေါမှားလှစွာသော ကြံချောင်းတို့နှင့် အာရုံ ၆-ပါးတူ၏။ ထိုကြံချောင်းတို့ကို ထည့်၍ထားသော ကြိတ်ဆုံကြီးတို့နှင့် ဝိညာဏ် ခြောက်ပါးတူ၏။ ထိုကြံချောင်းတို့ကို အရည်ထွက်အောင် ဖိနှိပ်ကြိတ်ဝါးသော ကြံညစ်ကျည်ပွေ့တို့နှင့် ဖဿ ၆-ပါးတူ၏။ ကြံရည်တို့နှင့် အာရုံ၏ ရသတူ၏။ ကြံရည်တို့ကို သောက်မျိုသုံးဆောင် ခံစားကြသောသူတို့နှင့် ဝေဒနာခြောက်ပါးတူ၏။</p> <p>ဤကား ဝိညာဏဓာတ်, ဖဿဓာတ်, ဝေဒနာဓာတ် သုံးမျိုး ခွဲနည်းတည်း။ ကွဲအောင်ကြံလေ။</p> <h3>ဖဿ ၁၈-ပါး</h3> <p>အာရုံသို့ ကြိတ်နှိပ်မှုဟူသော ဖဿဓာတ်သည် သုခဝေဒနီယ ဖဿခြောက်ပါး, ဒုက္ခဝေဒနီယ ဖဿခြောက်ပါး, အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနီယ ဖဿခြောက်ပါးဟူ၍ ၁၈-ပါးရှိ၏။</p> <p>မျက်စိအတွေ့ဟူ၍ ခေါ်ကြသော စက္ခုသမ္ဖဿဓာတ်သည် သုခဝေဒနီယဖဿ, ဒုက္ခဝေဒနီယဖဿ, အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနီယဖဿဟူ၍ သုံးပါးရှိ၏။</p> <p>နားအတွေ့ဟူ၍ ခေါ်ကြသော သောတသမ္ဖဿသည်လည်း ထို့အတူသုံးပါး။</p> <p>နှာခေါင်းအတွေ့ဟူ၍ ခေါ်ကြသော ဃာနသမ္ဖဿ, လျှာအတွေ့ ဟူ၍ ခေါ်ကြသော ဇိဝှါသမ္ဖဿ, ကိုယ်အင်္ဂါအတွေ့ ဟူ၍ ခေါ်ကြသော ကာယသမ္ဖဿ, စိတ်မနောအတွေ့ဟူ၍ ခေါ်ကြသော မနောသမ္ဖဿတို့မှာလည်း သုံးပါး သုံးပါးစီပြား၏။ ပေါင်းပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဖဿ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး ဖြစ်၏။</p> <p>ဖဿဝေဒနာ ၃-ပါးစီ</p> <p>ထိုတစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးတို့တွင် မျက်စိအတွေ့ဟူ၍ ခေါ်ကြသော ဖဿသုံးပါး၌ ဣဋ္ဌဖြစ်သော အဆင်းသဏ္ဌာန်မျိုးကို မျက်စိနှင့်မြင်သောအခါ သုခဝေဒနီယဖဿဖြစ်ပေါ်၏။ သုခဝေဒနာကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သော ဖဿဆိုလိုသည်။ အနိဋ္ဌဖြစ်သော အဆင်းသဏ္ဌာန်မျိုးကို မြင်သောအခါ ဒုက္ခဝေဒနီယဖဿ ဖြစ်ပေါ်၏။ ဒုက္ခဝေဒနာကို ဖြစ်စေတတ်သော ဖဿကို ဒုက္ခဝေဒနီယ ဖဿဆိုသည်။ မဇ္ဈတ္တဖြစ်သော အဆင်း သဏ္ဌာန်မျိုးကို မြင်သောအခါ အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနီယ ဖဿ ဖြစ်ပေါ်၏။ ဥပေက္ခာဝေဒနာကို ဖြစ်စေတတ်သော ဖဿကို အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနီယဖဿ ဆိုသည်။ ကြွင်းသော ငါးဒွါရတို့၌လည်း ဤနည်းတူ သုံးပါးသုံးပါးစီ ဝေဖန်လေ။</p> <p>ဖဿဝေဒနာ ၂-ပါး</p> <p>ထိုသုံးပါးသောဖဿ သုံးပါးသော ဝေဒနာတို့တွင် အဒုက္ခမသုခ ဝေဒနီယဖဿ အဒုက္ခမသုခဝေဒနာတို့ကို သုခဝေဒနိယဖဿ သုခ ဝေဒနာ၌ ပေါင်း၍ ဖဿနှစ်ပါး ဝေဒနာနှစ်ပါးသော်လည်း ဆိုရာ၏။ အနိဋ္ဌမဇ္ဈတ္တာရုံ၌ဖြစ်သော ဥပေက္ခာဝေဒနာကို ဒုက္ခဝေဒနာ၌ပေါင်း၍ ဣဋ္ဌမဇ္ဈတ္တာရုံ၌ဖြစ်သော ဥပေက္ခာဝေဒနာကို သုခဝေဒနာပေါင်း၍ သုခဝေဒနာ ဒုက္ခဝေဒနာ နှစ်ပါးသော်လည်း ပြုရာ၏။</p> <p>ဤကား ဖဿဟူသော အကြောင်းတရား အသီးအသီးနှင့် သုခဝေဒနာ အကျိုးတရား အသီးအသီးကို ခြားနားခန်းပေတည်း။</p> <h3>ဝိညာဏ်ဟူသော အသိဓာတ် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</h3> <p>ယခုအခါ ဝေဒနာတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်ကို ပြဆိုပေအံ့။ ဝေဒနာငါးပါးတို့တွင် ဒုက္ခဝေဒနာကို ရှေးဦးစွာပြဆိုပေအံ့။ ခြေဖဝါးအပြင်၌ အလွန်မာလှစွာသော အုတ်ကျောက်စသည်တို့ကို နင်းမိ၍ ကျင်နာခြင်း ဒုက္ခဓာတ်ဖြစ်ပေါ်၍ ခြေနာသည်ဟုသိကြရာ၌ နာသောနေရာမှာ စိတ်-၁၊ ဖဿ- ၁၊ ဝေဒနာ၁-၊ ဓာတ်သုံးပါး တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ပေါ်၏။ နာသောနေရာ၌ရှိသော ကာယပသာဒရုပ် ၁၊ အုတ်ခဲကျောက်ခဲဟုဆိုအပ်သော ပထဝီဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုပ်-၁၊ ဤနှစ်ပါးကား ရုပ်တည်း။</p> <p>ကာယပသာဒရုပ်သည် ကာယာယတန မည်၏။ အုတ်ကျောက် ပထဝီသည် ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယနမည်၏။ ကာယာယတနသည် အဇ္ဈတ္တိကာယတနတည်း။ အုတ်ကျောက် ပထဝီသည် ဗာဟိရာယတနတည်း။ အတွင်းအာယတန အပ-အာယတန ဆိုလိုသည်။</p> <p>ထိုအတွင်းအာယတနမှာ ပထဝီဟူသော အပအာယတန ထိခိုက်လာ၏။ ထိုထိခိုက်မှုဒဏ်ကိုအစွဲပြု၍ ထိခိုက်သည်ဟု သိမှုသည် ထိုနေရာ၌ ဖြစ်ပေါ်၏။ သိမှုကား ကာယဝိညာဏ်စိတ်ပေတည်း။</p> <p>ဤကား ကာယဝိညာဏ်စိတ်၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်မှုကိုပြဆိုချက်တည်း။ အတွင်းရုပ် အာယတနနှင့် အပရုပ် အာယတန နှစ်ပါး ထိခိုက်ကြသောဒဏ်ချက်ကို အစွဲပြု၍ စိတ်ဓာတ်ဖြစ်ပေါ်မှုကို ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် ဆိုသည်း။</p> <p>ထိုကာယဝိညာဏ်စိတ်သည် မထိခိုက်မီ ရှေးအဖို့၌ ကိုယ်သန္တာန်တွင်းမှာ ရှိ၍ နေနှင့်သည်လည်းမဟုတ်။ လွတ်ရာ တစ်ခြားတစ်ပါးက လာ၍ ထိခိုက်ရာ၌ ပေါ်သည်လည်း မဟုတ်။ ယခုထိခိုက်ဆဲ ခဏမှာမှ ထိခိုက်မှုဒဏ်ချက်ကို အစွဲပြု၍ ဖြစ်လာမှု သက်သက်သာတည်းဟု သိသောဉာဏ်ကို ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ဉာဏ်ခေါ်သည်။</p> <p>မီးခတ်ကျောက်နှင့် မီးပွင့်ဥပမာ</p> <p>ဥပမာကား မီးခတ်နှင့် ကျောက် ထိခိုက်သောအခါ မီးပွင့်ဖြစ်ပွားရာ၌ ထိုမီးပွင့်သည် မီးခတ်ထဲမှာ ရှိ၍နေသည်လည်းမဟုတ်။ ကျောက်ထဲမှာရှိ၍ နေသည်လည်းမဟုတ်။ မီးခတ်နှင့်ကျောက် ထိခိုက်ဆဲ ခဏမှာ ထိခိုက်မှု ဒဏ်ချက်ကို အစွဲပြု၍ ဖြစ်ပေါ်လာသော အာဂန္တုဓမ္မ သက်သက်သာတည်း။</p> <p>အသံဓာတ် ဥပမာ</p> <p>ထိုထို ဝတ္ထုခြင်းထိခိုက်ကြ၍ အသံဓာတ်ဖြစ်ပေါ်ရာတို့၌လည်း အသံဓာတ်သည် ထိခိုက်မှု ဒဏ်ချက်ကို အစွဲပြု၍ ဖြစ်ပေါ်လာသော အာဂန္တုဓမ္မ သက်သက်သာတည်း။ ဤ ဥပမာအတိုင်း ထင်လေ မြင်လေ။</p> <p>ဤကား အုတ်ကျောက် ထိခိုက်၍ ကျင်နာရာ၌ ကာယဝိညာဏဓာတ် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် ဖြစ်ပုံအခြင်းအရာတည်း။</p> <p>ဝိညာဏ်ခေါ်သော အသိဓာတ် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် ပြဆိုချက်ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3>ဖဿဓာတ် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</h3> <p>ဖဿ ဟူသော အတွေ့ဓာတ် အခိုက်ဓာတ် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို ပြဆိုပေအံ့။</p> <p><b>ကာယဉ္စ ပဋိစ္စ ဖောဋ္ဌဗ္ဗေ စ ဥပ္ပဇ္ဇတိ ကာယဝိညာဏံ၊ တိဏ္ဏံ သင်္ဂတိ ဖေဿာ။</b></p> <p><b>ကာယဉ္စ</b>=ကာယာယတနကိုလည်းကောင်း၊ <b>ဖောဋ္ဌဗ္ဗေစ</b>= အပဖြစ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့ကိုလည်းကောင်း၊ <b>ပဋိစ္စ</b>=အစွဲပြု၍၊ <b>ကာယဝိညာဏံ</b>=ကာယဝိညာဏဓာတ်သည်၊ <b>ဥပ္ပဇ္ဇတိ</b>=ဖြစ်ပေါ်၏။ <b>တိဏ္ဏံ</b>= ကာယဓာတ်, ဖောဋ္ဌဗ္ဗဓာတ်, ကာယဝိညာဏဓာတ် သုံးရပ်တို့၏၊ <b>သင်္ဂတိ</b>= ပေါင်းဆုံမှုစည်းဝေးမှုထိခိုက်မှုသည်၊ <b>ဖေဿာ</b>=ဖဿမည်၏။</p> <p>မန်ကျည်းသီးမှည့် ဥပမာ</p> <p>ဥပမာကား-အတန်ငယ် ခြောက်သွေ့၍ နေသော မန်ကျည်းမှည့်စသည်ကို ဆုံ၌ထည့်၍ ကျည်ပွေ့နှင့်ထောင်းသောအခါ ထောင်းမိသည် တစ်ပြိုင်နက်အစေးပေါက်၍ ဆုံကျည်ပွေ့ မန်ကျည်းသီးမှည့်သုံးပါး ထွေးလုံးဖွဲ့စေးကြသကဲ့သို့တည်း။ ဆုံနှင့်ကာယာယတနတူ၏။ ကျည်ပွေ့နှင့်ဖောဋ္ဌဗ္ဗာယတန တူ၏။ မန်ကျည်းသီးမှည့်စသော ဝတ္ထုနှင့် ကာယဝိညာဏဓာတ်တူ၏။ ပေါက်သောအစေးနှင့် ဖဿဓာတ် တူ၏။ ဤကား ဓာတ်သုံးပါးကို အစွဲပြု၍ ဖဿဓာတ် ဖြစ်ပေါ်ပုံတည်း။</p> <p>ဤဖဿဓာတ်၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်ကို ဝိညာဏဓာတ်၌ ပြဆိုခဲ့သော မီးပွင့်ဥပမာ အသံဓာတ် ဥပမာများအတိုင်း အာဂန္တုဓမ္မသက်သက်အနေနှင့် သိလေ မြင်လေ။</p> <p>ဖဿဓာတ် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို ပြဆိုချက်ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3>ဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</h3> <p>ဝေဒနာ ဟူသော ခံစားမှု ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို ပြဆိုအံ့။ ဖဿဓာတ်ဟူသော ပေါင်းစည်းထိခိုက်မှုကြောင့် ပထဝီ ဖောဋ္ဌဗ္ဗ၏ ပြင်းထန်သော ဒဏ်မှုသည် ထင်ရှားပေါ်လေရကား ထိုဒဏ်ကို ခံစားမှုဟူသော ကျင်နာမှုဝေဒနာဓာတ်သည် ဖြစ်ပေါ်လေ၏။ <b>ဖဿ ပစ္စယာဝေဒနာ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူပြီ။ ဤကား ဖဿဓာတ်ကို အစွဲပြု၍ ဝေဒနာဓာတ်ဖြစ်ပေါ်ပုံတည်း။</p> <p>ဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်မှာ ဥပမာများနှင့်တကွ ဝိညာဏ်၌ ပြဆိုခဲ့သည့်အတိုင်း သိလေ မြင်လေ။</p> <p>ဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို ပြဆိုချက်ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3>ဒုက္ခဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</h3> <p>ဝေဒနာချည်း လုပ်၍ရှု</p> <p>ဝေဒနာကမ္မဋ္ဌာန်းကို အားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်မှာမူကား ဝိညာဏ်, ဖဿ, ဝေဒနာ, သုံးပါးလုံးကို ဝေဒနာချည်းလုပ်၍ လက္ခဏာရေး တင်ရမည်။ လက္ခဏာရေးတင်သောအခါ၌ သုံးပါးကို အသီးအသီး ခွဲ၍ မနေနှင့်တော့။ ဤအရာ၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို ပြဆိုခန်းဖြစ်၍ ခွဲလိုက်သည်။</p> <p>မိုးပေါ်ကျ ဒုက္ခဝေဒနာ</p> <p>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို ပြဆိုရသည်မှာလည်း ကျင်နာမှုဟူသော ဤဝေဒနာသည် အုတ်ကျောက်ထိခိုက်မှု ဒဏ်ချက်အဟုန်ကြောင့် ထိခိုက်ရာ ခြေဖဝါးအပြင်မှာ ကောင်းကင်ကျမိုးပေါ်ကျကဲ့သို့ ယခုမှ ဖြစ်၍လာသော အာဂန္တုဓမ္မသက်သက်တည်းဟု ဉာဏ်၌ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်သိမြင်စေခြင်းငှါ ပြဆိုရသတည်း။ ထိုသို့ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်ကို ပိုင်ပိုင်မြင်နိုင်ပါမှ အနိစ္စလက္ခဏာ, အနတ္တလက္ခဏာကို ပိုင်ပိုင်ထင်မြင်နိုင်လေသည်။</p> <p>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်ကို ပိုင်ပိုင်မမြင်နိုင်ကြသည့်အတွက် နိစ္စဟူ၍ အတ္တဟူ၍ မိစ္ဆာဓမ္မသုံးပါး ဂါဟဓမ္မသုံးပါး စွဲကပ်၍ နေကြကုန်သည်။</p> <p>မိစ္ဆာတရား ဂါဟတရား စွဲကပ်ပုံ</p> <p>စွဲကပ်ပုံကား-ဤအုတ်ကျောက်ထိခိုက်၍ ကျင်နာရာ၌ ငါနာသည် ဟူ၍ စွဲလမ်းမှုတည်း။ ငါနာသည်ဟု စွဲလမ်းမှုမှာ နိစ္စသညာ အတ္တသညာနှစ်ပါး ပါဝင်၏။</p> <p>နိစ္စသညာ</p> <p>ကျင်နာတတ်သော ငါသည် ကိုယ်သဏ္ဌာန်မှာ နဂိုကပင် ထာဝရ ရှိ၍နေသည်ဟု ထင်မှတ်သည်ကား နိစ္စသညာတည်း။</p> <p>အတ္တသညာ</p> <p>ကျင်နာမှုသည်ကား ဝေဒနာတည်း။ ထိုဝေဒနာသည် ငါဟူသော သတ္တဝါ၏ အနှစ်သာရ အတ္တမျိုး စင်စစ် ဖြစ်၍ ပဋိသန္ဓေနေခဲ့ကတည်းက ငါနှင့်ထက်ကြပ်ပါရှိ၍ နေ၏။ ထိုထိုသော ဒွါရတို့၌ အာရုံဆိုက်တိုက်လာသောအခါ ဆိုက်တိုက်ရာဌာနမှာ ထင်ရှားပေါ်၍လာ၏။ အာရုံဆိုက်တိုက်မှု မရှိသောအခါ ကိုယ်ခန္ဓာတွင်းမှာ အမြဲတည်၍ နေ၏ဟု ထင်မှတ်သည်ကား အတ္တသညာတည်း။</p> <p>ဒုက္ခဝေဒနာပိုင်အောင်ကြည့်</p> <p>ဝေဒနာ၏ အာဂန္တုဓမ္မ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် အချက်ကိုပိုင်ပိုင် မြင်နေသောအခါ နဂိုကကိုယ်သဏ္ဌာန်မှာရှိ၍နေသော ဓမ္မမျိုးမဟုတ်။ ယခု အုတ်ကျောက် တိုက်ခိုက်ရာတွင်မှ တိုက်ခိုက်မှုဒဏ်ချက်ကို အစွဲပြု၍ ဥပါဒ်ဇာတိနှင့်တကွ ကောင်းကင်ကျ မိုးပေါ်ကျကဲ့သို့ ဖြစ်၍လာသော အမှုကို ဉာဏ်၌ ဒိဋ္ဌိပစ္စက္ခ သိမြင်ရသဖြင့် ကိုယ်ခန္ဓာမှာ ထာဝရရှိ၍နေသော နိစ္စဓမ္မ အနှစ်သာရ အတ္တဓမ္မ မဟုတ်ကြောင်းသည် ထင်လင်းလေသတည်း။</p> <p>ဤခြေဖဝါးအပြင်၌ ထိခိုက်မှု ဒဏ်ချက်ကြောင့် ယခုမှ ဖြစ်ပေါ်သော ကျင်နာမှုဟူသော ဒုက္ခဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်ကို ပိုင်ပိုင်သိမြင်သည်ရှိသော် မိမိကိုယ်ခန္ဓာ အတွင်း အပသဏ္ဌာန် တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ထိုထိုနေရာဌာန၌ ဤကဲ့သို့ အုတ်ကျောက် ထိခိုက်သည်ရှိသော် ဤကဲ့သို့ချည်း ဖြစ်ပေါ်ရာသော ဒုက္ခဝေဒနာ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်မှုတို့ကိုလည်း တစ်ကိုယ်လုံး အနှံ့အပြားကြံ၍ ဖော်၍ ပိုင်ပိုင်မြင်အောင်ကြည့်လေ။</p> <p>ကိုယ်ပကိုယ်တွင်းမှာ မခံသာသော ပူမှု အေးမှု ကိုက်မှု ခဲမှု နာမှု ကျင်မှု အစရှိသည်ဖြင့် ကိုယ်တွေ့ဒိဋ္ဌတွေ့ကြုံ၍ နေကြသော ဒုက္ခဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်မှုကိုလည်း အကုန်လုံး ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ထင်ထင်လင်းလင်း ထင်ထင်ရှားရှားမြင်အောင် ထင်အောင် လုပ်ကြံ၍ ကြည့်လေ။</p> <p>ဒုက္ခဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် အချက်အမြွက် ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3>သုခဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</h3> <p>သုခဝေဒနာ၌လည်း ဦးနှောက်တွင်း အသည်းတွင်း အဆုတ်တွင်း နှလုံးတွင်း အူအတွင်း ဦးခေါင်းအပြင် ကျောအပြင် ရင်အပြင် ဝမ်းအပြင်အစရှိသော ကိုယ်တွင်းဌာန ကိုယ်ပဌာနတို့၌ သာယာသော နူးညံ့သော ပထဝီဖောဋ္ဌဗ္ဗ, ချမ်းအေးမှု ပူနွေးမှုဟူသော တေဇောဖောဋ္ဌဗ္ဗ, လှုပ်ကြွမှု ရွေ့ရှားမှုဟူသော ဝါယောဖောဋ္ဌဗ္ဗ ဤသို့လျှင် ကိုယ်တွင်းဖောဋ္ဌဗ္ဗ, ကိုယ်ပဖောဋ္ဌဗ္ဗတို့နှင့် ကာယပသာဒ ထိခိုက်ရာဌာနတို့၌ ကောင်းလေခြင်း ကောင်းလေခြင်းဟု ခံစားမှု စံစားမှု သုခဝေဒနာ ဖြစ်ပေါ်ပုံကို ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် အခြင်းအရာ ဥပမာများနှင့်တကွ ဒုက္ခဝေဒနာအတိုင်း သိလေ မြင်လေ။</p> <h3>သုခဝေဒနာဖြစ်ပုံ ချုပ်ပုံ</h3> <p>ဝိသေသ အကွက်ဖော်၍ ကြည့်လိုသော် တစ်ကိုယ်လုံး အလွန်အိုက်လှ ပူလှသော ဒုက္ခဝေဒနာတွေ ဖြစ်၍နေဆဲအခါ၌ တစ်ခုခုသော ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်မှာ အေးမြလှစွာသော ရေအေးအတွေ့, အေးမြလှစွာသော ယတ်လေအတွေ့, အရှေ့အရပ်စသည်တို့မှ လာသော အေးမြလှစွာသော လေပြေလေညှင်း အတွေ့တို့ကို ထုတ်ဖေါ်၍ ကြည့်သည်ရှိသော် ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗတို့၏ ထိခိုက်မှုကို အစွဲပြု၍ ထိခိုက်ရာဌာန၌ အလွန်ခံ၍ ကောင်းသည်ဟုသိရသော သုခဝေဒနာတွေ ဖြုန်းခနဲ ပေါ်ကြကုန်လတ္တံ။ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗတို့ ရုပ်သိမ်းကွယ်ပပြန်လျှင် ထိုသုခဝေဒနာတို့ အကုန်ချုပ်ကွယ် သေဆုံး၍ အိုက်မြဲ အိုက်ပြန်လတ္တံ့။</p> <p>တစ်ကိုယ်လုံး အလွန်ချမ်းလှသည် အလွန်အေးလှသည်ဟု ဆိုရသော ဒုက္ခဝေဒနာတွေ ဖြစ်နေရဆဲအခါ၌ တစ်ခုခုသော ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်မှာ မီးအပူအတွေ့ နေအပူအတွေ့ အလွန်နွေးလှသော ခြုံထည် အတွေ့ ပွေ့သူပိုက်သူတို့၏ ကိုယ်ငွေ့ အတွေ့တို့ကို ထုတ်ဖော်၍ ကြည့်သည်ရှိသော် ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗတို့၏ ထိခိုက်မှုတို့ကို အစွဲပြု၍ ထိခိုက်ရာဌာန၌ အလွန်ကောင်းသည်ဟု သိရသော သုခဝေဒနာတွေကို တထောင်းထောင်းဖြစ်ပေါ်လတ္တံ့။ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗတို့ ရုပ်သိမ်းပြန်လျှင်လည်း ထိုသုခဝေဒနာတို့ အကုန်ဆုံး ချုပ်ကွယ် သေဆုံး၍ အေးမြဲအေး, ချမ်းမြဲ ချမ်းပြန်လတ္တံ့။</p> <p>ဤသို့ ကိုယ်ခန္ဓာမှာ အကွက် ဝိသေသ ကြံဖန်ထုတ်ဖော်၍ သုခဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်မှုကို အတပ်ဒိဋ္ဌိ မြင်အောင်ကြည့်လေ။ သုခဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်မှုကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> <h3>သောမနဿဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</h3> <p>သောမနဿဇောစိတ်</p> <p>စိတ်နှလုံး ရွှင်လန်း ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ စိတ်ချမ်းသာချင်းဟု ဆိုအပ်သော သောမနဿ ဝေဒနာ၌ မိမိနှစ်သက်သော အဆင်း သဏ္ဍာန်ကို တွေ့ရမြင်ရ၍ စိတ်ရွှင်ခြင်း သောမနဿဖြစ်သောအခါ၌ ထိုမြင်ရသော အာရုံသည် မျက်စိ၌လည်းကောင်း၊ မနော၌လည်းကောင်း တစ်ပြိုင်နက်တစ်ချက်တည်း ထိခိုက်၏။ လဝန်းသဏ္ဍာန်ကိုမြင်ရာ မျက်စိ၌ လဝန်းသဏ္ဍာန် အရိပ်တစ်ခု, မနောနှလုံးအတွင်း၌ လဝန်းသဏ္ဍာန်အရိပ်တစ်ခု တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်းပေါ်၏။ ထိုအခါ နာရီစက်ကို သော့တံဖြင့် နှိုးလိုက်ဘိသကဲ့သို့ ဘဝင်မနော ဆတ်ဆတ်ခါ လှုပ်ရှား၍ နှလုံးသွေးအပြင်၌ သောမနဿဇောစိတ်တို့သည် ထောင်းထောင်း ထောင်းထောင်းဖြစ်ပေါ်ကုန်၏။ ဖွေးခနဲ ဖွေးခနဲမစဲ ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏။</p> <p>ထိုဇောစိတ်တို့၏ အဟုန်ကြောင့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏မျက်နှာမှာ ရွှင်လန်းသော ရုပ်ကလာပ်တို့သည် မျက်နှာနှင့်အပြည့် ခဏချင်း ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏။ အနီး၌ရှိ၍မြင်ကြသော သူတို့က ထိုသူ၏မျက်နှာရုပ်တို့ကို မြင်ကြသဖြင့် သူ့အကြိုက်ကို တွေ့၍ သူဝမ်းမြောက်သည့်, သူစိတ်တွေ့သည်, သူမနောတွေ့သည်, သူသဘောတွေ့သည်, သူ့အလိုတွေ့သည်, သူကြိုက်သည်, သူနှစ်ခြိုက်သည်ဟု ထိုသောမနဿဇောတွေဖြစ်သည်ကို သိကြ၏။ တွေ့-ဟူသောစကားသည် ဖဿဓာတ်တွေကို ပြောကြသော စကားတည်း။ နှစ်ခြိုက်သည်, ရွှင်လန်းသည်, ဝမ်းမြောက်သည်, ဝမ်းသာသည်ဟူသော စကားစုကား သောမနဿဝေဒနာတွေကို ပြောကြသော စကားတည်း။</p> <p>အသိမှောက်မှား</p> <p>ထိုသို့ပြောကြားသော်လည်း ထိုဇောစိတ်, ဇောဖဿ, ဇောဝေဒနာတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်မူကိုမူကား မသိကြ မမြင်ကြလေကုန်။ “မိစ္ဆာဝိပလ္လာသ” တရားတို့နှင့်သာ သိကြ မြင်ကြကုန်သည်။ အဘယ်သို့ “မိစ္ဆာဝိပလ္လာသ” တရားတို့နှင့် အမှောက်အမှား သိကြ မြင်ကြကုန်သနည်းဟူမူကား အာဂန္တုဓာတ်သဘာဝကို မခွဲခြမ်းမူ၍ ထိုသူသိသည် ထိုသူတွေ့သည်, ထိုသူဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာသည်, ထိုသူရယ်ကြသည်, ပြုံးသည် ဟူ၍ ပုဂ္ဂလ, သတ္တ, အတ္တအနေနှင့် အမှောက်အမှား သိကြမြင်ကြကုန်၏။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သဘောနှင့် သိကြ မြင်ကြသည် မဟုတ်ကုန်။</p> <h3>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သဘောနှင့် သိမြင်ပုံ</h3> <p>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်နှင့် သိပုံ မြင်ပုံကား မိမိနှစ်သက်သော အဆင်းသဏ္ဌာန်ကို အစွဲပြု၍ ကောင်းကင်မှ ကျလာသကဲ့သို့ ထိုသူ၏ နှလုံးသွေးအတွင်းမှာ ထိုအဆင်းသဏ္ဌာန်ကို သိသော မနောဝိညာဏဓာတ်, တွေ့ထိသော မနောသမ္ဖဿဓာတ်, ခံစား စံစားသော မနောသမ္ဖဿဇာ သောမနဿဝေဒနာဓာတ်တို့သည် ဖြစ်ပေါ်၍ လာကုန်၏။ ထိုဓာတ်တို့၏ အဟုန်ကြောင့် ထိုသူ၏ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးမှာ ရွှင်လန်းသော စိတ္တဇရုပ်သစ် ကလာပ်သစ်တို့သည် ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏ဟူ၍ သိခြင်းသည်သာလျှင် ဟုတ်မှန်တိုင်းသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်နှင့် သိခြင်း မြင်ခြင်းမည်၏။</p> <p>ပုဂ္ဂလ, သတ္တ, အတ္တအနေနှင့် သိကြ မြင်ကြရာ၌ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါမည်သည် တစ်သက်လုံးမှာမှ တစ်ယောက်သာ ဖြစ်၏ဟု စွဲလမ်းရင်းတည်း။ ထို့ကြောင့် ထိုသူ သိသည်, ထိုသူစိတ်မှာ တွေ့သည်, ထိုသူ ဝမ်းသာသည်ဟု သိကြရာမှာ သိ-ဟူသော တွေ့ဟူသော ဝမ်းသာဟူသော ဝိညာဏ်, ဖဿ, သောမနဿတို့ကို ထိုသူပြု၍ ထိုသူနှင့် တစ်ခုတည်းပြု၍ ထိုသူကဲ့သို့ပင် တစ်သက်လုံးမျာ တစ်ခုတည်း ခိုင်မြဲ၍ ရှိနေကြကုန်သည်ဟု သိမှု မြင်မှုတို့သည်သာတည်း။</p> <p>ထိုဓာတ်တို့ကား၊ ထိုကဲ့သို့ရှိနေသော ဓာတ်စုမဟုတ်ကုန်။ ယခုမှ ထိုအာရုံ ထိခိုက်မှုကို အစွဲပြု၍ ဖြစ်ပေါ်လာကြကုန်သော ကောင်းကင်ကျ မိုးပေါ်ကျ အာဂန္တုဓာတ်စုတို့သာတည်း။ ထို့ကြောင့် ထိုအများသူတို့ သိကြမြင်ကြသောအရာသည် အမှောက်အမှား ဖြစ်ကြလေကုန်သတည်း။</p> <p>ဤနည်းကိုမှီ၍ မိမိ စိတ်ကြိုက်သော အာရုံဝတ္ထု အမှုအခွင့်ကို မြင်တိုင်းမြင်တိုင်း ကြားတိုင်းကြားတိုင်း နံတိုင်းနံတိုင်း စားသောက်တိုင်း စားသောက်တိုင်းတို့၌လည်းကောင်း, မိမိစိတ်ကြိုက်ရာ အာရုံကို ကိုယ်အင်္ဂါနှင့် ခံစားတိုင်း ခံစားတိုင်း၌လည်းကောင်း, မိမိအလိုရှိသော သက်ရှိသက်မဲ့ပစ္စည်း ဝတ္ထုအခွင့်အရေးတို့ကို အလိုပြည့်စုံစွာ ရတိုင်းရတိုင်းတို့၌ လည်းကောင်း၊ မိမိကို ချီးမွမ်းစကား ကောင်းသောစကားတို့ ကြားတိုင်း ကြားတိုင်းတို့၌လည်းကောင်း၊ မိမိအလိုဆန္ဒရှိရာ အမျိုးမျိုးသော အာရုံဝတ္ထု အမှုအခွင့်တို့ကို မနောနှင့် ထွေထွေလာလာ ကြံဖန်တိုင်း ကြံဖန်တိုင်းတို့၌လည်းကောင်း တစ်နေ့တစ်နေ့ တစ်ရက်တစ်ရက်လျှင် အခါတစ်သောင်း တစ်သောင်းမက ပြုံးကြ ရယ်ကြ ရွှင်ကြ မြူးကြ ဝမ်းမြောက်ကြ ဝမ်းသာကြရာတို့၌ သူ့အာရုံနှင့် သူ့သောမနဿ, သူ့ဝတ္ထု သူ့အမှု သူ့အခွင့် သူ့အရေးနှင့် သူ့သောမနဿ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အမှုတွေကို အကုန်သိလေ မြင်လေ။</p> <p>သောမနဿ ဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် အချက်ကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3>ဒေါမနဿဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</h3> <p>နှလုံးမသာခြင်း နှလုံးပူပန်ခြင်း နှလုံးဆင်းရဲခြင်း နှလုံးပင်ပန်းခြင်း နှလုံးညှိုးနွမ်းခြင်းဟူသော ဒေါမနဿဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်၏ အချက်မှာ သောမနဿဝေဒနာ၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အတိုင်းသိလေ မြင်လေ။ မိမိနှစ်သက်သော အာရုံဝတ္ထု အမှုအခွင့်အရေးအရာ နေရာမှာ မိမိမနှစ်သက်သော အာရုံဝတ္ထု အမှုအခွင့်အရေးအရာ ဆိုရုံမျှသာ ထူးတော့သည်။</p> <p>ဒေါမနဿ ဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</p> <p>အချက်ကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3>ဥပေက္ခာဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</h3> <p>ဥပေက္ခာဝေဒနာမှာ ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အတိုင်း သုခ, ဒုက္ခ, သောမနဿ, ဒေါမနဿတို့၌ သင့်လျော်ရာသွင်း၍ သိလေ။ အာရုံမှာ စိတ်ရွှင်လောက်သော အာရုံမျိုးလည်းမဟုတ်၊ စိတ်ညှိုးနွမ်းလောက်သော အာရုံမျိုးလည်းမဟုတ်။ မဇ္ဈတ္တဖြစ်သော သစ်ပင် ချုံမြက် တုံးတိုင် အိမ်ရာ ဝင်းခြံ မြေအဖို့ ရေအဖို့တို့ကို မစဲမြင်ကြရာ ထိုသို့အသံတို့ကို မစဲကြားကြရာ ထိုထိုအနံ့တို့ကို မစဲနံကြရာ စသည်တို့၌ ဥပေက္ခာဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်ကို သိလေ။</p> <p>ဥပေက္ခာ ဝေဒနာ၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် အချက်ကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏။ ဤတွင် ဝေဒနာငါးပါးတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် အချက် အမြွက်ပြဆိုခန်းပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3>ဝေဒနာ၏ အဿာဒ အာဒီနဝ</h3> <p><b>သာယာမှု မသာယာမှု</b></p> <p>ယခုအခါ ဝေဒနာတို့၏ <b>အဿာဒ</b>, <b>အာဒီနဝ</b>ကို ပြဆိုအံ့။ <b>အဿာဒ</b>ဆိုသည်ကား သာယာမှုတည်း၊ <b>အာဒီနဝ</b>ဆိုသည်ကား မသာယာ မှုတည်း၊ သာယာမှုဆိုသည်ကား ပီတိသောမနဿ ပွါးများမှုတည်း၊ မသာယာမှုဆိုသည်ကား ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ ပွါးများမှုတည်း။</p> <p><b>အဿာဒလောကဓံ</b></p> <p><b>လာဘ, အလာဘ, ယသ, အယသ, နိန္ဒာ, ပသံသာ, သုခ, ဒုက္ခ</b>ဟူသော လောကဓံတရား ရှစ်ပါးတို့တွင် <b>လာဘ, သယ, ပသံသာ, သုခ</b> ဤဣဋ္ဌလောကဓံ လေးပါးကား <b>အဿာဒ</b>အဖို့တည်း။</p> <p><b>အာဒီနဝလောကဓံ</b></p> <p><b>အလာဘ, အယသ, နိန္ဒာ, ဒုက္ခ</b> ဤအနိဋ္ဌလောကဓံ လေးပါးကား <b>အာဒီနဝ</b>အဖို့တည်း။</p> <p><b>လောကဓံ ၈-ပါး</b></p> <p><b>လာဘ</b>-ဆိုသည်ကား အလိုရှိသော ဝတ္ထုကို အလိုရှိတိုင်း ရခြင်း တည်း၊ <b>အလာဘ</b>-ဆိုသည်ကား မရခြင်းတည်း၊ <b>ယသ</b>-ဆိုသည်ကား အခြံအရံနှင့် ပြည့်ခြင်း၊ အကျော်အစော ဂုဏ်သတင်းနှင့် ပြည့်စုံခြင်း တည်း၊ <b>အယသ</b>-ဆိုသည်ကား အခြံအရံ အကျော်အစောနှင့် မပြည့်စုံခြင်း တည်း၊ <b>နိန္ဒာ</b>-ဆိုသည်ကား ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင် ပြောမှုကို ခံရခြင်းတည်း၊ <b>ပသံသာ</b>-ဆိုသည်ကား အချီးအမွမ်းကို ခံရခြင်းတည်း၊ <b>သုခ</b>-ဆိုသည်ကား ကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ချမ်းသာခြင်းတည်း၊ <b>ဒုက္ခ</b>-ဆိုသည်ကား ကိုယ်စိတ် ဆင်းရဲခြင်းတည်း၊ လောကဓံ ရှစ်ပါးသရုပ်။</p> --- <h3>လောကဓံနှင့် တွေ့ကြုံမြဲ</h3> <p>မိုးဦး လေဦးကျသော ကဆုန် နယုန်လ ရာသီတို့၌ လွင်တီး ခေါင်မှာ နေသောသူအား တစ်ထိုင်တွင်းမှာပင် အရှေ့လေတိုက်တဲ့ချည်, အနောက်လေတိုက်တဲ့ချည်, တောင်လေတိုက်တဲ့ချည်, မြောက်လေတိုက် တဲ့ချည် လေအမျိုးမျိုး တိုက်သည်ကို ခံနေရသကဲ့သို့ <b>တေဘူမက လောက</b>၌ နေကြကုန်သော သတ္တဝါတို့မှာ တစ်ထိုင်တွင်းမှာပင် ထိုဣဋ္ဌ လောကဓံ အနိဋ္ဌလောကဓံ လေကောင်း လေဆိုးတို့သည် အမျိုးမျိုး တိုက်ဝှေ့တွေ့ကြုံကြမြဲ ဓမ္မတာဖြစ်ကုန်၏။</p> <p>ထိုရစ်ပါးတို့တွင် ဣဋ္ဌလောကဓံ လေကောင်းတို့နှင့် တွေ့ကြုံခိုက် မှာ သုခဝေဒနာ သောမနဿဝေဒနာတို့ ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ အနိဋ္ဌလောကဓံ လေဆိုးတို့နှင့် တွေ့ကြုံခိုက်မှာ ဒုက္ခဝေဒနာ ဒေါမနဿ ဝေဒနာတို့ ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏။</p> <p>သုခ, သောမနဿတို့မှာ ဖြစ်ပေါ်ရှိနေဆဲအခါတို့၌ <b>အဿာဒ</b> ဖြစ်ရ၏၊ ပီတိ, သောမနဿ ဖြစ်ရ၏ဆိုလိုသည်၊ ထိုသုခ, သောမနဿတို့ ချုပ်ကွယ်ပျက်ဆုံးသောအခါတို့၌ <b>အာဒီနဝ</b> ဖြစ်ရ၏၊ သောက, ပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ, ဥပါယာသဖြစ်ရ၏ ဆိုလိုသည်။</p> <p>ဒုက္ခဝေဒနာ, ဒေါမနဿဝေဒနာတို့မှာ ဖြစ်ပေါ်ရှိနေဆဲ အခါတို့၌ <b>အာဒီနဝ</b> ဖြစ်ရ၏၊ သောက, ပရိဒေဝ စသည် ဖြစ်ရ၏ ဆိုလို သည်၊ ထိုဒုက္ခဝေဒနာ, ဒုက္ခဝေဒနာ, ဒေါမနဿဝေဒနာတို့ ချုပ်ကွယ် ပျောက်ငြိမ်းသောအခါတို့၌ <b>အဿာဒ</b> ဖြစ်ရ၏၊ ပီတိ, သောမနဿ ဖြစ်ရ၏ ဆိုလိုသည်။</p> <p>လူ့ပြည် နတ်ပြည် ဗြဟ္မာ့ပြည်တို့၌ ရှိကြသော လူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာ ဟူသမျှတို့သည် တည်ရှိ၍ နေဆဲအခါ ရှေးအဖို့၌ <b>အဿာဒ</b> ဖြစ်ရ၏၊ အဆုံး၌ကား <b>အာဒီနဝ</b>ချုပ်အုပ်၏ ပျက်စီးရဦးမည် ဧကန္တဆိုလိုသည်။</p> <p>အပါယ်ဘုံသားတို့မှာ ရှေးအဖို့၌ သောက, ပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ, ဥပါယာသ ဟူသော <b>အာဒီနဝ</b>တည်ရှိ၏၊ အဆုံး၌ အပါယ်ဘုံမှ ကျွတ်လွတ်မှုဟူသော <b>အဿာဒ</b> ချုပ်အုပ်၏၊</p> --- <h3>ရှေ့နောက် အာဒီနဝညှပ်လျက်ရှိခြင်း</h3> <p>တစ်ခုတစ်ခုသော <b>အဿာဒ</b>မှာ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့၌ <b>အာဒီနဝ</b> နှစ်ချက် နှစ်ချက် ညှပ်လျက် ရှိနေမြဲ ဓမ္မတာဖြစ်၏၊ အဘယ်သို့ ညှပ် သနည်းဟူမူ ဗြဟ္မာချမ်းသာဟူသော <b>အဿာဒ</b>တစ်ခုမှာ ရှေးဘဝ၌ ထို<b>အဿာဒ</b>ကို ရလို၍ စျာန်တရားကို ပွးများအားထုတ်ရခြင်း တည်း ဟူသော သင်္ခါရဒုက္ခ, ရပြီးသော စျာန်တရားကို သေသည့်တိုင်အောင် စောင့်ထိန်းရခြင်း တည်းဟူသော သင်္ခါရဒုက္ခ၊ ဤ ဒုက္ခကြီး နှစ်ပါးသည် ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာမှာ ရှေ့အဖို့၌ ညှပ်သော <b>အာဒီနဝ</b>ကြီးတည်း၊ ဗြဟ္မာ့ ချမ်းသာကို ရပြီးသောအခါ သေဆုံး ပျောက်ကွယ်ရသော ဒုက္ခ-သည်ကား ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာမှာ နောက်အဖို့၌ ညှပ်သော <b>အာဒီနဝ</b>ကြီးတည်း၊ ဗြဟ္မာ ဖြစ်လိုသော သူတို့ကို ထို<b>အာဒီနဝ</b> ဒုက္ခကြီးနှစ်ပါးသည် သံတောင်ကြီး နှစ်လုံးနှင့် ကြိတ်ညှပ်သကဲ့သို့ အမြဲကြိတ်ညှပ်၏၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်း၏၊ လူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာတို့မှလည်း ရှေးရှေးဘဝတို့၌ တင်ကူး၍ ပုညကိရိယာ ဝတ္ထုကို အားထုတ်မှုဟူသော သင်္ခါရဒုက္ခသည် ရှေ့အဖို့မှ ညှပ်သော <b>အာဒီနဝ</b>တည်း၊ ရပြီးသော လူ့ဘဝ နတ်ဘဝ အနိစ္စရောက်မှု သေဆုံးပျက်ပြားမှုသည် နောက်အဖို့မှ ညှပ်သော <b>အာဒီနဝ</b>တည်း။</p> --- <h3>ရှေ့ နောက်ဒုက္ခနှိပ်စက်ပုံ</h3> <p>လူ့ဘဝ၌ ထိုထိုပစ္စည်းဥစ္စာကို ရလို၍ ထိုထိုကုန်သွယ်မှု လယ် လုပ်မှုစသည်ကို လုပ်ဆောင်ကြသော ဒုက္ခသည် ပစ္စည်းဥစ္စာရှာမှီး သောသူ၏ ရှေ့အဖို့၌ ညှပ်သော <b>အာဒီနဝ</b>ဒုက္ခတည်း၊ ထိုဒုက္ခကိုခံနိုင်၍ ရရှိလာသော ပစ္စည်းဥစ္စာ ချမ်းသာသုခမည်သည် အနိစ္စဓမ္မမျိုးဖြစ်ခဲ့၍ ကုန်ဆုံးမှု ဒုက္ခသည် နောက်အဖို့၌ ညှပ်သော <b>အာဒီနဝ</b>ဒုက္ခတည်း။</p> <p>ထမင်းစားမှုသည် <b>အဿာဒ</b> သုခတည်း၊ ထမင်းချက်မှုဒုက္ခသည် ရှေ့အဖို့၌ ညှပ်သော <b>အာဒီနဝ</b>တည်း၊ ထမင်းခံတွင်း၌ သွင်း၍ ဝါးလေရာ ခွေးအန်ဖတ်ကဲ့သို့ စက်ဆုပ်ဖွယ်ဖြစ်သည်မှစ၍ ကျင်ကြီးကိစ္စ, ကျင်ငယ် ကိစ္စ, နှပ်တံတွေး မျက်ချေး ချေးညှော်ကိစ္စ, ထိုထမင်းဘောဇဉ်ကြောင့်ဖြစ် ပွါးသော ညောင်းမှု ညာမှု ရောဂါမှုကိစ္စစုသည် နောက်အဖို့၌ ညှပ်သော <b>အာဒီနဝ</b>ဒုက္ခတည်း။</p> <p>သားမယားနှင့် ခံစား စံစားမှုသည် သားမယား၏ <b>အဿာဒ</b> သုခတည်း၊ ထိုသားမယားကို မွေးမြူရန် ပစ္စည်းဥစ္စာ ရှာဖွေအားထုတ်မှု ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်မှု ဒုက္ခ, သားမယား အိမ်ရာရှိနေသည့်အတွက် မင်းမှု စိုးမှု ရပ်မှု ရွာမှုတို့နှင့် တွေ့ကြုံရ ကြောင့်ကြစိုက်ရသော ဒုက္ခ, သားမယားကြောင့် နှလုံးမချမ်းသာ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြရသော ဒုက္ခ, မိမိစကားကို နားမထောင်သော မိမိအလိုကို မသိတတ်သော သား မယားဖြစ်၍ နှလုံးဆင်းရဲသော ဒုက္ခ, သားမယား မကျန်းမမာရှိ၍ သေဆုံး ၍ တွေ့ကြုံရသော ဒုက္ခ, သားမယား ရှိနေသည့်အတွက် ကိလေသာပွါးမှု ဒုစရိုက်ပွါးမှု အပါယ်ငရဲသို့ကျမှု ဒုက္ခစုသည် သားမယား၏ <b>အာဒီနဝ</b> ဒုက္ခစုတည်း။</p> --- <h3>ကမ္ဘာ၏ အဿာဒ အာဒီနဝစသည်</h3> <p>ထိုထိုကမ္ဘာ၌ ဖြစ်ကြသော လူ့ခန္ဓာ နတ်ခန္ဓာ ဗြဟ္မာခန္ဓာစုနှင့် တကွ ကမ္ဘာစဉ်ဆက်အားဖြင့်လည်းကောင်း ယခုကမ္ဘာ၌ အန္တရာကပ် အစဉ်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဤယခုအန္တရာကပ်၌ မဟာသမ္မတစသော မင်းစဉ်ဆက်အားဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ ပွင့်တော်မူကြ ကျွတ်လွတ်တော်မူကြသော ဘုရား ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအရိယာတို့၏ အစဉ်ဆက် အားဖြင့်လည်းကောင်း <b>အဿာဒ, အာဒီနဝ</b>ကို ပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ ဗြဟ္မာ့ပြည် နတ်ပြည် လူ့ပြည် မြင်းမိုရ် စကြာဝဠာ မဟာပထဝီမြေကြီးနှင့်တကွ ဖြစ်ပေါ်သည်ကား ကမ္ဘာ၏ <b>အဿာဒ</b>တည်း၊ ဖြစ်ပေါ်သမျှ အလုံးစုံသည် မြူမှုန့်မကျန် ပျက်ဆုံးကွယ် ပျောက်သည်ကား ကမ္ဘာ၏<b>အာဒီနဝ</b>တည်း၊ ထိုထိုကမ္ဘာ၌ ရှိကြသော လူ့ခန္ဓာ နတ်ခန္ဓာ ဗြဟ္မာ့ခန္ဓာ မြင်းမိုရ်စကြာဝဠာ မဟာပထဝီမြေကြီး နှင့်တကွ ပျက်ဆုံး ပျောက်ကွယ်ခဲ့သော ကမ္ဘာကြီးပေါင်း အနန္တ, အနမတဂ္ဂ ရှိခဲ့ပြီ။</p> <p>ယခု ကမ္ဘာ၌ အန္တရကပ်ပေါင်း ၆၄-ကပ် ရှိသည်တွင် လွန်ခဲ့ပြီး သော အန္တရကပ်စုသည် ထိုကပ်မှာ မြေ ရေ ကောင်းကင် အပြည့်ရှိသော လူ နတ် ဗြဟ္မာသတ္တဝါ ခန္ဓာအစုနှင့်တကွ အကုန်ပျက်ဆုံး ကွယ်ပျောက် လေ၏၊ ယခု ရောက်ဆဲဖြစ်သော အန္တရကပ်မှာလည်း မဟာသမ္မတမင်း ကြီးမှစ၍ လေးကျွန်းသေဌ်နင်း စကြာမင်းအပေါင်း အစဉ်အဆက် များစွာ ဧကရာဇ်မင်း ပဒေသရာဇ်မင်းတို့လက်ထက်မှာ ဇမ္ဗူဒီပါမြေနှင့် အပြည့်ရှိခဲ့ကြသော မြို့ကြီး မြို့ငယ် ရွာကြီး ရွာငယ် ထိုထိုမြို့ရွာနှင့် အပြည့်ရှိနေကြသော လူ့ခန္ဓာအနန္တစုသည် ယခု အဏုမြူမျှမရှိကြလေပြီ၊ ရှိကြဆဲအခါ၌ <b>အဿာဒ</b>, ပျောက်ကွယ်မှုကား <b>အာဒီနဝ</b>။</p> <p>အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ ပွင့်တော်မူကြသော ဘုရားပေါင်းလည်း အနမတဂ္ဂ, ပစ္စေကဗုဒ္ဓါပေါင်း အနမတဂ္ဂ, သာဝကပေါင်း အနမတဂ္ဂ, ထိုအလုံးစုံ၌လည်း ထင်ရှားရှိဆဲအခါ၌ <b>အဿာဒ</b>, ပျောက်ဆုံးမှုကား <b>အာဒီနဝ</b>။</p> <p>တဏှင်္ကရာ မြတ်စွာဘုရားမှစ၍ ငါတို့သခင် အရှင်ဂေါတမ ဘုရားတိုင်အောင် ၂၇-ဆူတို့မှာ ကျမ်းဂန်ရှိပေ၍ နာမည် ပညတ်မျှ ရှိသေး၏၊ ခန္ဓာတော်တို့ကား မရှိပြီ၊ <b>အာဒီနဝ</b> မီးလောင်၍ ကွယ်ဆုံးကြ လေပြီ။</p> <p>တဏှင်္ကရာ ဘုရားမှ ရှေး၌ ပွင့်တော်မူကြကုန်သော အသင်္ချေယျ အနန္တ အနမတဂ္ဂ ဘုရားသခင်တို့မူကား နာမည် ပညတ်မျှ အကြွင်း အကျန် မရှိ ပျောက်ဆုံးကြလေကုန်ပြီ၊ ကမ္ဘာတွေ အနမတဂ္ဂ ထိုထိုကမ္ဘာ တို့၌ရှိကြသော ခန္ဓာတွေ အနမတဂ္ဂ ဘုရားတွေ အနမတဂ္ဂ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ သာဝကတွေ အနမတဂ္ဂ ပျက်ဆုံးကွယ်ပျောက်၍ ကုန်ကြပုံကို မြော်မြင် ကြသဖြင့် <b>အာဒီနဝ</b>ဟူသော ဝိပတ္တိမီးသည် အဘယ်မျှလောက် ကြီးကျယ် သည်ဟု မြော်မြင်နိုင်ရာလေသတည်း။</p> <p><b>အဿာဒ</b>မက်လျှင် <b>အာဒီနဝ</b>နှိပ်စက်ခံရမြဲ</p> <p>ထို<b>အဿာဒ အာဒီနဝ</b> ၂-ပါးတို့တွင် <b>အဿာဒ</b>သည် သတ္တဝါ တို့ကို အမိဖမ်း၍ ချည်တုပ်နှောင်ဖွဲ့သမားတည်း၊ <b>အာဒီနဝ</b>သည် သတ်ပုတ်ရိုက်နှက် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းသမားတည်း၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ကို သံသရာမှ မထွက်နိုင် မကျွတ်နိုင် မလွတ်နိုင်အောင် <b>အဿာဒ</b>တရားက ချည်တုပ်နှောင်ဖွဲ့၏၊ <b>အာဒီနဝ</b>ကနှိပ်စက်၏၊ <b>အဿာဒ</b>ကို မက်သောကြောင့် <b>အာဒီနဝ</b> အနှိပ်စက်ကို ငုတ်တုတ်ခံ နေကြရ၏၊</p> --- <h3>သူသတ်ယောကျ်ား ဥပမာ</h3> <p>ဥပမာကား သူသတ် ယောကျ်ားကြီးနှင့် နှစ်ယောက်ရှိသတတ်၊ လူသတ္တဝါ အနန္တ ဆံ့လောက်အောင် ဝင်းခြံကြီး ၃-ခု တိုက်ကြီး သုံးလုံးတည်၍ ထိုတိုက်ကြီးတို့၏ ရှေ့ဘက်မှာ အလွန်ပျော်မွေ့ဖွယ်သော ဥယျာဉ် ပန်းမာလ် ဘုံဗိမာန်တွေ များစွာလုပ်၍ထား၏၊ အလွန်ကောင်း မွန်သော အဝတ်ကာမဂုဏ်, အစားကာမဂုဏ်, ယောကျ်ား မိန်းမကာမ ဂုဏ်, ပွဲလမ်းသဘင် ကာမဂုဏ်, သေရည်သေရက် သောက်ဖွယ် စားဖွယ် ကစားမြူးတူးဖွယ် ကာမဂုဏ်တို့ကို စုံလှအောင် ခင်းကျင်း၍ထား၏၊ လာလာသမျှ လူအပေါင်းတို့ကို အလိုရှိတိုင်း ခံစား စံစားစေ၏၊ အရပ် ရှစ်မျက်နှာတို့ကိုလည်း အနှံ့အပြား ကြော်ငြာစာ လွင့်၏၊ ထိုအဝတ် အစား စသည်တို့၏ အတွင်းမှာ မူးယစ် မေ့လျော့စေနိုင်သော အဆိပ် အခိုးအထုံတို့ကို ထည့်သွင်း၍ ထား၏၊ ထိုအထိုးအထုံတို့ကိုပင် သတ္တဝါတို့သည် အလွန်နှစ်သက်ကြကုန်၏၊။ ဤကား တိုက်ကြီး ၃- တိုက်တို့၏ ရှေ့ဘက် ရှေ့ဘေး အခြင်းအရာတည်း။</p> <p>ထိုတိုက်ကြီး ၃-တိုက်တို့၏ နောက်ဘက်နောက်ဘေး၌ကား ကြီးကျယ်လှစွာသော သတ်ခန်း ပုတ်ခန်း ရိုက်ခန်း နှက်ခန်း မီးနှင့် တိုက်ခန်း မီးကျီးတွင်း မစင်တွင်းတွေ အနန္တပြုလုပ်၍ ထား၏၊ လူကို အရှင်လတ်လတ်စားသော ခွေး ကျီး လင်းတတွေ အပြည့်ရှိ၏၊ လူ အနန္တဆံ့၏၊ ဘယ်မျှလောက် ဝင်လာသော်လည်း လူပြည့်သည်ဟူ၍ မရှိ၊ ဤကား-တိုက်ကြီး ၃-ခု၏ နောက်ဘေးကြီး ၃-ခုတည်း။</p> <p>ထိုသူသတ်ယောကျ်ားကြီး နှစ်ယောက်တွင် တစ်ယောက်သော သူသတ်ယောကျ်ားကြီးသည် များလှစွာသော တပည့်လက်သားတို့နှင့် တကွ တိုက်ကြီး ၃-ခု၏ ရှေ့ဘေး ရှေ့ဥပစာ၌နေ၍ မြေပေါ်ရှိ သတ္တဝါ တို့ကို ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ကာမဂုဏ်တို့နှင့် ဖြားယောင်းဖွဲ့နှောင်၏၊ ထိုကာမ ဂုဏ်တို့ကို သုံးဆောင်ကြ၍ မေ့လျော့မူးယစ်၍ နေသူအပေါင်းတို့ကို တစ်ရာလုံး တစ်ထောင်လုံး ယူငင်၍ နောက်ဖေးသို့ သွင်းလိုက်၏၊ တစ်ယောက်သော သူသတ်ယောကျ်ားသည်ကား တပည့်တပန်းများစွာ နှင့် နောက်ဖေး နောက်ဥပစာ၌နေ၍ နောက်ဖေးသို့ရောက်လာသမျှ သော တစ်ရာလုံး တစ်ထောင်လုံး တစ်သောင်းလုံးတို့ကို သတ်၏၊ ခြေကိုဖြတ်၏၊ လက်ကိုဖြတ်၏၊ ဦးခေါင်းကိုဖြတ်၏၊ မျက်လုံးကိုဖောက်၏၊ နား နှာခေါင်းကို ဖြတ်၏၊ လျှာကိုဖြတ်၏၊ မီးနှင့်တိုက်၏၊ မီးကျီးတွင်းသို့ ပစ်ချ၏၊ မစင်တွင်းသို့ပစ်ချ၏၊ ခွေး ကျီး လင်းတတို့ကို အရှင်လတ်လတ် စားစေ၏၊။ ကမ္ဘာ့တန်ဆာ မဟာတိုက်ကြီး သုံးခုတည်း။</p> --- <h3>ရှေ့ဘေးနောက်ဘေး</h3> <p>ရှေ့ဘေးသို့ ရောက်ပြီးသောသူတို့သည် အလွန်မွေ့လျော်ကြ ကုန်၏၊ တစ်နေ့တစ်နေ့ တစ်သုတ်တစ်သုတ်လျှင် တစ်ရာလုံး, တစ် ထောင်လုံး, တစ်သောင်းလုံးပျောက်ကွယ်၍ သွားသည်ကိုလည်း ထိုထို နေရာဌာနမှာ ခံစား, စံစားပျော်ပါး၍ နေကြသည်ဟုထင်ကြ၏၊ အလွန်ဝေးစွာလှသော အရပ်ရှစ်မျက်နှာတို့ကပင် စရိတ်ကြေးငွေများစွာ အကုန်ခံ၍ လာကြရောက်ကြ၏၊ လာသမျှ ရောက်သမျှသည် တစ် ယောက်မှ မလွတ်ရ နောက်ဘေးသို့ချည်း ရောက်ကြရ၏၊။ လူ့ဘုံ, နတ်ဘုံ, ဗြဟ္မာ့ဘုံသည် တိုက်ကြီးသုံးခု၏ ရှေ့ဘေးမည်၏၊ လူချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာခေါ်ရသော သုခဝေဒနာစုသည် ရှေ့ဘေး၌ လုပ်သောသူတ်ယောကျ်ားကြီးမည်၏၊ ကိလေသာစုသည် အဆိပ်အခိုး အထုံစုမည်၏၊ အပါယ်လေးဘုံသည် နောက်ဘေးကြီးသုံးခုမည်၏၊ အပါယ်၌ရှိသော <b>အာဒီနဝ</b>ဒုက္ခသည် နောက်ဘေး၌လုပ်သော သူသတ် ယောက်ျားကြီးမည်၏၊ လူချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာကို ရရှိခံစား၍နေကြသော သူတို့သည် ရှေ့ဘေး၌ လာရောက်ခံစား, စံစား၍နေကြသော သူတို့မည်ကုန်၏၊ လူကိလေသာ, နတ်ကိလေသာ, ဗြဟ္မာ့ကိလေသာစုသည် အဆိပ်အခိုး အထုံစုမည်၏၊ စတုမဟာရာဇ် နတ်ချမ်းသာ, တာဝတိံသာနတ်ချမ်းသာ အစရှိသည်တို့ကို လိုလား တောင့်တ၍ ဒါနပြုသူ သီလသီတင်းကျင့်သုံးသူ ထိုထိုကုသိုလ်ကောင်းမှု ကို ပြုကြသူတို့ကား သတင်းကြားသိ၍ စရိတ်ကြေးငွေအကုန်ခံ၍ တိုက်ကြီးသို့ လာကြသောသူတို့မည်ကုန်၏၊ အကြွင်းဥပမာ ဥပမေယျ သိသာပြီ။</p> <p>လူ့ဘုံမှလည်း အပါယ်သို့ ကျရောက်နိုင်သောကြောင့် လူ့ဘုံမှာ လည်း အပါယ်နောက်ဘေးကြီး တစ်ခုထားလေ၊ နတ်ဘုံမှာလည်း အပါယ်သို့ ကျရောက်နိုင်သောကြောင့် နတ်ပြည် ၆-ထပ် နတ်ဘုံမှာလည်း အပါယ်နောက်ဘေး အသီးအသီးထား၍ သိလေ၊ ဗြဟ္မာ့ဘုံမှာလည်း အပါယ်သို့ ကျရောက်နိုင်သောကြောင့် ဗြဟ္မာ့ဘုံမှာလည်း အပါယ်နောက် ဘေး အသီးအသီးထား၍ သိလေ၊ ဤသည်လည်း ဥပမာ တစ်ပုံတည်း။</p> --- <h3>ငါးမျှားဥပမာ</h3> <p>တဏှာနှင့်တကွသော <b>အဿာဒ</b>သည် အလွန်မြမြထက်သော ငါးမျှားချိတ်နှင့်တကွသော သားတစ်ခဲတွေနှင့်တူ၏၊ <b>အာဒီနဝ</b>သည် သားထစ်ကို မျို၍ အသည်းနှလုံးမှာ ငါးမျှားချိတ်စူးငြိ၍ အသီးအသီး ကြိုးကြီးတန်းလန်းနှင့် ငါးမျှးတိုင် အနီးအပါးတွင် တလောက်လက် လက်နေကြသော ငါးတွေကို ကြိုးမှ ကိုင်စွဲ၍ ဖမ်းယူပြီးလျှင် အတွင် သတ်သော တံငါသူကြီးနှင့်တူ၏။</p> <p>ဘုံသုံးပါးသည် ငါးတွေပြည့်သော အင်းကြီး သုံးအင်းနှင့်တူ၏၊ ဘုံဗိမာန် သားမယား စည်းစိမ်ချမ်းသာစုသည် အင်းကြီး သုံးအင်း အပြင်မှာ အပြည့်စိုက်၍ထားသော ငါးမျှားတိုင်ကြီးတွေနှင့်တူ၏၊ <b>နန္ဒီရာဂ</b> သည် တိုင်မှာဖွု့ချည်သော သားတစ်ကြိုးတွေနှင့်တူ၏။</p> <p>လူ နတ် ဗြဟ္မာ သတ္တဝါတို့သည် သားတစ်ကို မျိုကြ၍ အသည်း နှလုံးမှာ ငါးမျှားချိတ်စူးမြုပ်လျက် ကြိုးကြီးတန်းလန်းနှင့် တိုင်နားမှာ တဝဲလည်လည်နေကြသော ငါးတွေနှင့်တူကုန်၏၊ အပါယ်လေးဘုံ တို့သည် ထိုငါးတို့ကို သတ်ရာ ဖြတ်ရာ တံငါကြီးဝင်းခြံနှင့် တူ၏၊ ဤသည် လည်း ဥပမာတစ်နည်းတည်း။</p> --- <h3>ဝဋ်နာစွဲကပ်သူ ဥပမာ</h3> <p>တစ်နည်းသော်ကား-တဏှာကြောင့် ဝေဒနာကိုခံစားရသည်၊ ဝေဒနာကြောင့် တဏှာ တိုးပွါးရသည်၌ ဥပမာဆိုဦးအံ့၊ တစ်ယောက် သောသူမှာ အလွန် ဆန်းကြယ်စွာသော ဝဋ်နာရောဂါမျိုးစွဲကပ်သတတ်၊ ထိုသူသည် တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အလွန်ယားယံသောအနာ စွဲကပ်၍နေ၏၊ မိမိလက်နှင့် အယားပျောက်သော်လည်း မငြိမ်းနိုင်၊ သူတစ်ပါးတို့ဝိုင်း၍ ဖျောက်မှ နေနိုင်၏၊ အယားပျောက်ငြိမ်းအောင် ပွတ်၍ သပ်၍နေလျှင် အလွန်ကောင်းသော အရသာကြီးဖြစ်ပွါး၍နေ၏၊ ပွတ်မည့်သူ သပ် မည့်သူ မရှိပြန်လျှင် အလွန်ယားယံမြဲယားယံပြန်၏၊ လူသူမရှိလှလျှင် ပွတ်သပ်ရန် တိုင်ရှိရာသို့ ပြေးရ၏၊ တုံးရှိရာသို့ ပြေးရ၏၊ နံရံရှိရာသို့ ပြေးရ၏၊ ပွတ်ပြန် သပ်ပြန်လျှင် ပွတ်ရာ သပ်ရာဌာနမှာ သွေးပုပ်, ပြည်ပုပ် ပွါးစီးပြန်၍ ငန်းမန်း ပွါးစီးပြန်၏။</p> <p>လူနတ်တို့၏ စိတ်သန္တာန်မှာ ရှိနေကြသော တဏှာရာဂသည် ထိုဝဋ်နာကြီးနှင့်တူ၏၊ ထိုအနာငန်းမန်းထ၍ ယားတိုင်း ယားတိုင်း ပွတ်သပ်မည်သူသို့ ချဉ်းကပ်ရသကဲ့သို့ တုံးနား တိုင်နား နံရံနားသို့ ချဉ်းကပ်ရသကဲ့သို့ အဆင်းသဏ္ဌာန်ကို သာယာသော ရူပတဏှာသည် သတ္တဝါတို့၏စိတ်ကို အယားတိုက်၏၊ စိတ်သည် မနေနိုင် မထိုင်နိုင် တရွရွ ယားယံ၏၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်ရှိရာသို့ ကပ်ရ၏၊ စက္ခု၌ အဆင်း သဏ္ဌာန်ရှိသော ဝတ္ထုဖြင့် ပွတ်၍ သပ်၍ ပေးသောအခါ ချမ်းသာသော အရသာကောင်းသော သုခသောမနဿဝေဒနာဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုဝေဒနာ ကို သာယာခံစားသော ရူပတဏှာသာ၍ ငန်းမန်းထပြန်၏၊ သဒ္ဒတဏှာ, ဂန္ဓတဏှာ, ရသတဏှာ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှာ, ဓမ္မ တဏှာတို့၌လည်း ဤနည်းတူ သိလေ။</p> --- <h3>ဓမ္မတဏှာ</h3> <p>ဓမ္မတဏှာဆိုသည်ကား ထိုတဏှာနှင့် ခံစားပြီးနောက် ထိုတဏှာ ထိုဝေဒနာတို့ကိုပင် အမှတ်ရ၍ အမှတ်ရ၍ သာယာပြန်သော တဏှာ သည်လည်းကောင်း၊ ထိုမှတစ်ပါး လောကဂုဏ်ကျက်သရေကို သာယာ သောတဏှာ၊ မိမိ၏ဒါနဂုဏ်ကို သာယာသောတဏှာ၊ သီလဂုဏ်ကို သာယာသောတဏှာ၊ ဘာဝနာဂုဏ်ကို သာယာသောတဏှာ၊ ပရိသတ် ဂုဏ်ကို သာယာသော တဏှာ၊ သဒ္ဓါကို သာယာသော တဏှာ၊ ပညာကို သာယာသော တဏှာ၊ မိမိပြုသော ဒုစရိုက်မှုကို သာယာသော တဏှာ၊ သုစရိုက်မှုကို သာယာသော တဏှာစသည်သည် ဓမ္မတဏှာမည်၏။</p> <p>လူ့ပြည် နတ်ပြည်တို့သည် ကာမဘုံဖြစ်၍ ကာမတဏှာ ငန်းမန်း ထကြွသဖြင့် စိတ်ယားယံတိုင်း ယားယံတိုင်း ကာမဝတ္ထုသို့ ချဉ်းကပ်ရ ကုန်၏၊ ကာမဝတ္ထု အမျိုးမျိုးတို့ကို လက်ရှိမကွာ သိမ်းပိုက်၍ ထားကြရကုန်၏၊ ကာမဝတ္ထုတို့ကို မလွှတ်နိုင်ကြကုန်၊ မလွှတ်နိုင်ကုန်သည့် အတွက် ဒုက္ခအမျိုးမျိုးပွါးများ၏၊ ကိလေသာအမျိုးမျိုး ပွါးများ၏၊ ဒုစရိုက် အမျိုးမျိုးပွါးများ၏၊ အပါယ်ဒုက္ခ အမျိုးမျိုးပွါးများ၍ နေကြကုန်၏၊ တဏှာဝေဒနာ ကာမဝတ္ထုစုသည် <b>အဿာဒ</b>တည်း၊ ဒုက္ခအမျိုးမျိုး စသည် သည် <b>အာဒီနဝ</b>တည်း။</p> <p>ဤတွင် ရွေ့ကား ဝေဒနာ၏ <b>အဿာဒ, အာဒီနဝ</b>ကို ပြဆိုခန်းပြီး၏။</p> <p>အမှာ။&nbsp;&nbsp;&nbsp;ဝေဒနာ၏ <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b> အခြင်းအရာကို ပြဆိုမှုသည် အနိစ္စအချက် အနတ္တအချက်တို့၌ လွန်စွာ ကျေးဇူးပြု လတ္တံ့၊ <b>အဿာဒ, အာဒီနဝ</b>ကို ပြဆိုမှုသည် ဒုက္ခ အချက်၌ လွန်စွာ ကျေးဇူးပြုလတ္တံ့။</p> <p><b>အဿာဒ, အာဒီနဝ</b> ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> --- <h3>ဝေဒနာငါးပါးတို့၏ ဒုက္ခသစ္စာ အခြင်းအရာ</h3> <p>ဝေဒနာတို့၏ ဒုက္ခသစ္စာ အခြင်းအရာကို ပြဆိုအံ့။ သစ္စာဆိုသည်ကား မုချဧကန် မချွတ်မှန်သည်ကို ဆိုသတည်း၊ ထို့ကြောင့် ဝေဒနာငါးပါးလုံးသည် ဒုက္ခဧကန် မချွတ်မှန်၏ဟု ဆိုလိုသည်။</p> <p><b>စောဒနာ</b></p> <p>ဒုက္ခဝေဒနာ, ဒေါမနဿ ဝေဒနာတို့သည် ကာယိကဒုက္ခ, စေတသိက ဒုက္ခချည်း ဖြစ်ကြ၍ ဒုက္ခဧကန် မချွတ်မှန်၏၊ ဒုက္ခသစ္စာ ဖြစ်၏ဟု ဆိုတန်စေ။ သုခဝေဒနာ, သောမနဿဝေဒနာတို့သည် အဘယ်သို့ ဒုက္ခဧကန် မချွတ်မှန် ဟုတ်နိုင်ကုန်အံ့နည်း။ သုခဧကန် မချွတ်အမှန် ဖြစ်ခဲ့သည်ရှိသော် သုခသဒ္ဒါ သောမနဿသဒ္ဒါတို့နှင့် သုခဝေဒနာ သောမနဿဝေဒနာဟူသော အဘိဓမ္မာဒေဒနာ ဝေါဟာရ သည် ပျက်ရာသည်မဟုတ်လောဟု စောဒနာရန်ရှိ၏။</p> <p><b>သောဓနာ</b></p> <p>အဖြေကား- အဘိဓမ္မာဝေဒနာတိတ်မှထွက်သောလူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာချမ်းသာဟူ၍ ဆိုအပ်သော ကာယိကသုခ, စေတသိကသုခခေါ်သော သုခခေါ်သည်ကား ခံစားခြင်း<b>အနုဘဝနရသ</b> အထူး အပြားကိုထောက်၍ အခိုက်အတန့်အားဖြင့် ထင်ရှားရှိသော အမှုမျှကိုဆိုသော သုခသာတည်း၊ အချင်းခပ်သိမ်း ဒုက္ခငြိမ်းသည်ကို ဆိုသော သုခမဟုတ်။</p> --- <h3>ခံစားခြင်း ၃-မျိုး</h3> <p>ထိုစကားမှန်၏၊ ခံစားခြင်း <b>အနုဘဝန- ရသ</b>သည် သာယာသော ခံစားခြင်းရသ, မသာယာသော ခံစားခြင်းရသ, သာယာသည်လည်း မဟုတ်၊ မသာယာသည်လည်း မဟုတ်သောခံစားခြင်းရသဟူ၍ သုံးပါး ရှိ၏၊ ထိုသုံးပါးတို့တွင် မသာယာသော ခံစားခြင်းရသကို ဒုက္ခဆိုသည်၊ သာယာသော ခံစားခြင်းရသကို သုခဆိုသည်၊ သာယာသည်လည်း မဟုတ် မသာယာသည်လည်း မဟုတ်သော ခံစားခြင်းရသကို <b>အဒုက္ခ မသုခ</b> ဆိုသည်။</p> <p>ဤသို့ခံစားခြင်းသုံးမျိုး ထင်ရှားရှိသည်ဖြစ်၍ ဒုက္ခရသ <b>အဒုက္ခမသုခရသ</b> နှစ်ပါးတို့မှ တစ်မျိုးဖြစ်သော သာယာသဖြင့် ခံစားခြင်း ရသကို သုခဟူ၍ ဆိုသည်၊ ထိုသုခမှာ အချင်းခပ်သိမ်း ဒုက္ခငြိမ်းသော ကြောင့် သုခဆိုသည် မဟုတ်၊ ထိုသုခမှာ ဒုက္ခအနန္တ ရောလျက် ရံလျက်ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုသုခသည် သစ္စာဒေသနာတော် အလိုအားဖြင့် သုခမှန်, သုခစစ်မဟုတ်၊ ထိုသုခသည် ဒုက္ခသာ အမှန်အစစ်ဖြစ် သတည်း။</p> --- <h3>သုခစစ် သုခမှန်</h3> <p>သုခမှန် သုခစစ်ဆိုသည်ကား ခံစားခြင်းရှိသည် မရှိသည် ပဓာနမဟုတ်၊ ဒုက္ခခပ်သိမ်းငြိမ်းမှုသည်သာ ပဓာနဖြစ်သတည်း၊ ထိုငြိမ်းမှုဟုဆိုအပ်သော သန္တိသဘောကိုသာ သုခမှန် သုခစစ် ဆိုလို သတည်း။</p> --- <h3>ခံစားခြင်းသုခသည် ဒုက္ခသာ</h3> <p>ဤ<b>သန္တိ</b> သုခကိုထောက်သည်ရှိသော် ယခင်ခံစားခြင်းဟုဆို အပ်သော ဝေဒနာတိတ် သုခသည် ဒုက္ခအနန္တနှင့် ရောလျက် ရံလျက် ရှိနေသောကြောင့် သုခမဟုတ် ဒုက္ခသာ အမှန်ငဖစ်သတည်း။</p> <p><b>ခံစားခြင်းသုခမှာ ဒုက္ခရောယှက်နေပုံ</b></p> <p>အဘယ်သို့လျှင် ထိုသုခမှာ ဒုက္ခအနန္တ ရောလျက် ရံလျက် ရှိနေသနည်းဟူမူကား လူ့ချမ်းသာဆိုသော ထိုသုခ၌ ဇာတိဒုက္ခ, ဇရာဒုက္ခ, မရဏဒုက္ခ, သောက ပရိဒေဝဒုက္ခ, ဒေါမနဿ ဥပါယာသဒုက္ခ, ၉၆- ပါးသော အနာရောဂါဒုက္ခ, ၃၂-ပါးသော ကမ္မကရဏဒုက္ခ, ခပ်သိမ်းသော ဗဟိဒ္ဓအန္တရာယ်ဒုက္ခ, ခပ်သိမ်းသော အပါယဒုက္ခ, ခပ်သိမ်းသော ကိလေသာဒုက္ခတို့သည် ထိုသုခမှာ ရောလျက် ရံလျက်နေကုန်၏၊ အကျဉ်းအားဖြင့် ဒုက္ခ ဒုက္ခ, သင်္ခါရဒုက္ခ, ဝိပရိဏာမဒုက္ခသုံးပါးရောလျက် ရံလျက် ရှိနေ၏၊</p> --- <h3>လူ့ချမ်းသာမျာ ဒုက္ခရောယှက်နေပုံ</h3> <p>ထိုလူ့ချမ်းသာဟူသော သုခမှာဇာတိဒုက္ခ အဘယ်သို့ရောလျက် ရံလျက်ရှိနေသနည်းဟူမူကား လူ့ချမ်းသာဆိုရသော ထိုသုခသောမနဿ ကိုခံစားစံစား၍နေဆဲအခါ၌ ထိုသုခအစဉ်ကို ဖြတ်၍ ဆိုက်တိုက်ရာ ကိုးဆယ့်ခြောက်ပါးသော ရောဂါဘေး ဖြစ်လိုရာရာ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ဇာတိဒုက္ခ, သောကပရိဒေဝ စသည်ဖြစ်လိုရာရာ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ဇာတိဒုက္ခ, ညောင်းခြင်း, ညာခြင်း, ပူခြင်း, အိုက်ခြင်း, ချမ်းခြင်း, အေးခြင်း ဖြစ်လိုရာရာ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ဇာတိဒုက္ခ, အနိဋ္ဌလောကဓံတို့နှင့် တွေ့ဆုံ၍ ကိုယ်၌လည်း ကောင်း၊ စိတ်၌လည်းကောင်း၊ ဖြစ်လိုရာရာ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ဇာတိဒုက္ခပေါင်း အနန္တရောလျက် ရံလျက် ရှိနေသတည်း။</p> --- <h3>လူ့ချမ်းသာမှာ ဇရာဒုက္ခစသည်ရောယှက်နေပုံ</h3> <p>အဘယ်သို့လျှင် ဇရာဒုက္ခ မရဏဒုက္ခတို့နှင့် ရောလျက် ရံလျက် ရှိနေသနည်း ဟူမူကား ဣဋ္ဌသမ္ပတ္တိအာရုံတို့နှင့် တွေ့ဆုံ၍ ထိုသုခကို ခံစား၍နေစဉ် အနိဋ္ဌလောကဓံ ဆိုက်တိုက်လာ၍ ယုတ်နွမ်းခြင်း ပျက်စီးခြင်း ခုတင် ခုတွေ့ ကြုံရ၏၊ ထိုသုခ၏ အဆောက်အဦဖြစ်သော ဝတ္ထုအာရုံကာမဂုဏ်တို့၏ ဟောင်းခြင်း နွမ်းခြင်း ဆွေးမြည့်ခြင်း ပျက်စီးခြင်း စားသောက်၍ ကုန်ခန်းခြင်း သုံးဆောင်၍ ဟောင်းနွမ်းခြင်း ကုန်ခန်းခြင်း မီးဘေးသင့်၍ ရေဘေးသင့်၍ ကုန်ခန်းခြင်း အစရှိသော ဇရာမရဏဒုက္ခတို့သည် ရောလျက် ရံလျက် ရှိနေကုန်၏။</p> <p>သောကစသည် ရောပုံ ရံပုံ သိသာပြီ၊ ၉၆-ပါးသော အနာမျိုး ရောဂါမျိုး ရောပုံ ရံပုံလည်း သိသာပြီ။</p> <p>၃၂-ပါးသော ကံကြမ္မာ အဘယ်မျိုး အဘယ်သို့ ရောသနည်း ရံသနည်းဟူမူကား-မင်းဘေးသင့်၍ ခိုးသူ ဓားပြဘေးသင့်၍ ရန်သူ ဘေးသင့်၍ လက်ကိုဖြတ်ခြင်း လက်ခြေကိုဖြတ်ခြင်းစသော သုံးဆယ့် နှစ်မျိုးသော ကံကြမ္မမှုတို့နှင့် ရောယှက်ခြင်းတည်း။</p> <p>ဆင်ဘေး ကျားဘေး မြွေဘေး ကင်းဘေး ဘီလူးသဘက်ဘေး အစရှိသော ဗဟိတ္တအန္တရာယ်တို့နှင့် ရောယှက်ဆက်ဆံ၍ နေပုံသိသာပြီ။</p> --- <h3>အပါယ်ဘေးရောယှက်နေပံ</h3> <p>အပါယ်ဘေး ရောယှက် ဆက်ဆံနေပုံကား ရရှိ၍နေသော လူ့ချမ်းသာကို အကြောင်းပြု၍ ဒုစရိုက်တရားဖြစ်ပွါးရခြင်း အသက်မွေးမှု အတွက်နှင့် ဒုစရိုက်မှုကို ပြုကျင့်ရခြင်း အစရှိသည်တည်း၊ ဒုက္ခ ဒုက္ခ, သင်္ခါရဒုက္ခ, ဝိပရိဏာမဒုက္ခကို နောက် ဒုက္ခလက္ခဏာရေးသို့ကျမှ ဆို လတ္တံ့။ ကြွင်း သိသာပြီ။</p> <p>ဤသို့လျှင် လူ့ချမ်းသာဟူသော သုခဝေဒနာ, သောမနဿ ဝေဒနာတို့မှာ ဒုက္ခအနန္တတို့ ရောယှက်ဆက်ဆံ ဝန်းရံ၍နေကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုလူ့ချမ်းသာဟူသော သုခသည် ဒုက္ခခပ်သိမ်း ကင်းငြိမ်းမှု ဟူသော သုခအစစ်အမှန် မဟုတ်လေရာကား သစ္စာဒေသနာတော် အလို အားဖြင့် ဒုက္ခသာအမှန်အစစ် ဖြစ်သတည်း၊ ဒုက္ခသစ္စာသာ အမှန်အစစ် ဖြစ်သတည်း။</p> --- <h3>နတ်ချမ်းသာမှာ ဒုက္ခရောယှက်နေပုံ</h3> <p>နတ်ပြည်ခြောက်ထပ် နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာချမ်းသာ ခေါ်သော သုခတို့မှာလည်း ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ အနိဋ္ဌလောကဓံဒုက္ခ, ကိလေသာဒုက္ခ, အဆုံး၌ မလွဲနိုင်အောင် ဇရာမရဏဒုက္ခ, အပါယ်သို့ ကျရောက်ခြင်း အပါယ်ဒုက္ခတို့နှင့် ရောယှက်ဆက်ဆံ ဝန်းရံလျက် ရှိကြကုန်သည်သာ ဖြစ်ကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုနတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာ ချမ်းသာစုတို့သည်လည်း ဒုက္ခသစ္စာသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ ဒုက္ခမျိုးသာ အမှန်အစစ် ဖြစ်ကုန်၏။</p> <p>သုခအမှန်အစစ် ဆိုသည်ကား ခံစားမှု ခံစားမှု သုခဝေဒနာမျိုးမဟုတ်၊ ဒုက္ခခပ်သိမ်းတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းမှုသည်သာလျှင် သုခအစစ်အမှန် ဖြစ်သတည်း။</p> <p>ဝေဒနာငါးပါးတို့၏ ဒုက္ခသစ္စာအခြင်းအရာကို ပြဆိုခန်းပြီး၏။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား- ပရိညာသုံးပါးတို့တွင် ရှေးဦးစွာ ပိုင်ပိုင်သိ ရသော ဉာတပရိညာ အစီအရင်ကို ပြဆိုခန်းပြီး၏။</p> <p>ဉာတပရိညာ အစီအရင် မြွက်ပြီး၏။</p> <p>-----------</p> <h3>တိသရဏပရိညာသုံးပါး အစီအရင်</h3> <p>အနိစ္စ ပရိညာ</p> <p>ယခုအခါ <b>တိသရဏပရိညာ</b>ကို ပြဆိုပေအံ့။ ထို<b>တိသရဏ ပရိညာ</b>သည် <b>အနိစ္စပရိညာ, ဒုက္ခပရိညာ, အနတ္တပရိညာ</b>ဟူ၍ သုံး ပါးရှိ၏။</p> <p>ထိုသုံးပါးတို့တွင် <b>အနိစ္စပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား- ဝေဒနာတို့၌ <b>နိစ္စသညာ, နိစ္စ စိတ္တ, နိစ္စဒိဋ္ဌိ</b>တို့ကို ပယ်ဖျက်မှုတည်း၊ ထို<b>မိစ္ဆာ သညာ,စိတ္တ, ဒိဋ္ဌိ</b> ၃-ပါးကို အကြွင်းအကျန်မရှိ ပယ်နိုင်သောအခါ <b>အနိစ္စပရိညာ</b> ကိစ္စပြီးစီး၏၊ ထိုမိစ္ဆာ ၃-ပါးကု်ပယ်နိုင်လျှင် နိစ္စဟူ၍ စွဲလမ်းသော <b>တဏှာ, မာန,ဒိဋ္ဌိ</b>သုံးပါး ချုပ်ငြိမ်းတော့သည်၊ ထိုသုံးပါးချုပ်ငြိမ်းမှ <b>အနိစ္စပရိညာ</b> အပြီးတိုင်လေသတည်း။</p> <p><b>နိစ္စသညာ</b>ဆိုသည်ကား- ကောင်းသည် မကောင်းသည်ကို ခံစား ခံစားသော ဝေဒနာမည်သည် ကိုယ်ခန္ဓာတွင်းမှာ တစ်သက်လုံး အမြဲပါ ရှိနေ၏ဟု မည်၏၊ ထိုအတိုင်း ဉာဏ်အမြင်ကဲ့သို့် မြင်၍နေခြင်းသည် <b>နိစ္စဒိဋ္ဌိ</b>မည်၏၊ ဤ<b>မိစ္ဆာသညာ, မိစ္ဆာစိတ္တ, မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ</b> ၃-ပါးကို ပယ်ဖျက်ခြင်း ငှါ <b>အနိစ္စပရညာ</b>ကို အားထုတ်ရသတည်း။</p> <p><b>အနိစ္စပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား- ဝေဒနာတို့၏ <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b> အချက်ကိုပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ထိုထိုဆိုက်လာရာ အာရုံတို့ကို အစွဲပြု၍ ခြောက်ဒွါရတို့၌ ဖြစ်ပေါ်မှု ပျက်ဆုံး ကွယ်ပျောက်မှုတို့ကို မျက်စိဖြင့် မြင်သကဲ့သို့ ဉာဏ်နှင့် <b>ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌ</b>မြင်အောင် ရှုမှုသည် <b>အနိစ္စပရိညာ</b> မည်၏၊</p> <h3>ဒုက္ခဝေဒနာ၌ ရှုပုံ</h3> <p>ခြေဖဝါး၌ ဝေဒနာဖြစ်ပျက်ရှု</p> <p>ရှုပုံကား- <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>အချက်၌ ပြဆိုပြီးသည့်အတိုင်း ကိုယ် အင်္ဂါအစိတ်တွင် အုတ်ကျောက်လှံတံတို့ဖြင့် ထိခိုက်၍ အနာ အကျင်ဖြစ်ရာဌာန၌ <b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b>ကို ရှေးဦးစွာ ကြည့်ရှုရာ၏၊ <b>ဥပါဒ်စွန်း ဥဒယစွန်း</b>ကို <b>ဒိဋ္ဌ</b>မြင်အောင် ကြည့်ရှုရာ၏၊ <b>ဘင်စွန်း ဝယစွန်း</b>ကို <b>ဒိဋ္ဌ</b>မြင်အောင် ကြည့်ရှုရာ၏။</p> <p>ဓမ္မာ, ဝတ္တာနဉာဏ်</p> <p>လက်ယာခြေဖဝါးမှာ ထိခိုက်၍ အနာအကျင်ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ် လာရာ၌ ထိုနာမှု ကျင်မှုသည် <b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b>ပင်တည်း၊ <b>ဒုက္ခဓာတ်</b>ပင် တည်း၊ ခြေဖဝါးခေါ်သော ရုပ်တရားစုနှင့် ထိုဝေဒနာဓာတ်ကို ဉာဏ်၌ ကွဲအောင် ခွဲ၍ ထို<b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b>ကို ဉာဏ်နှင့်ဆုပ်ကိုင် မိအောင် ဖမ်းရမည်၊ ဉာဏ်၌ ဆုပ်ကိုင်မိသောအခါ <b>ဓမ္မဝ,ဝတ္တာနဉာဏ်</b>ဖြစ်၏၊ <b>ဓမ္မပရိဂ္ဂဟ ဉာဏ်</b>လည်းမည်၏၊ <b>နာမရူပပရိစ္ဆေဒဉာဏ်</b>လည်း မည်၏၊ နာမ်တခြား ရုပ်တခြား ပိုင်းခြား၍ သိမြင်နိုင်သောဉာဏ် ဆိုလိုသည်။ <b>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်</b>။<br> ထိုနောက်မှ ဤဝေဒနာသည်အဘယ်ကြောင့်ဖြစ်ပေါ်လေသနည်းဟု ဆင်ခြင်ရာ၏၊ <b>ဖဿပစ္စယာ ဝေဒနာ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူသောကြောင့် အုတ်ကျောက် ထိခိုက်မှု ဟူသော <b>ဖဿ</b>ကြောင့်ဖြစ်ပေါ်သည်ဟု မြင်လေရာ၏၊ လောက၌လည်း ဘာ့ကြောင့် နာသနည်းဟု မေးခဲ့လျှင် အုတ်ကျောက်နှင့် ခိုက်မိ၍ နာသည်ဟူ၍ပင် ပြောကြလတ္တံ့။<br> ဤဝေဒနာ ဖြစ်ပေါ်လာရာ၌ အုတ်ကျောက် ထိခိုက်မှုဟူသော<b>ဖဿဓမ္မ</b>သည် အကြောင်းတရားတည်း။ ထို<b>ဖဿ</b>ကြောင့် ဤဝေဒနာဖြစ်ပေါ်လာသည်၊ ထိုခိုက်မှုဟူသော <b>ဖဿ</b>မရှိသေးမီ ကိုယ်ခန္ဓာတွင်းမှာ ထိုဝေဒနာရှိ၍ နေသည်မဟုတ်ဟု မြင်လေရာ၏၊ <b>ကင်္ခါဝိတရဏဉာဏ်</b>လည်း မည်၏၊ <b>ဓမ္မဋ္ဌိတိဉာဏ်</b>လည်း မည်၏၊ <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ဉာဏ်</b>လည်း မည်၏၊ <b>ယထာဘူတဉာဏ်</b>လည်း မည်၏၊</p> <h3>အနိစ္စလက္ခဏာ ထင်အောင်ရှု</h3> <p>ဤသို့ ထိခိုက်မှု <b>ဖဿ</b>ဟူသော အကြောင်းတရားနှင့်တကွ နာမှု ကျင်မှုဟူသော <b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b>ကို ဉာဏ်၌ ဆုပ်ကိုင်မိသောအခါ <b>အနိစ္စ လက္ခဏာ</b>ကို ထင်လင်းအောင်ရူရာ၏။</p> <p>အဖြစ်မြင်၍ အနိစ္စ</p> <p><b>အနိစ္စလက္ခဏာ</b>ဆိုသည်ကား- နာမှု ကျင်မှု ဟူသော ဤ<b>ဒုက္ခ ဝေဒနာ</b>သည် ပဋိသန္ဓေအခါမှစ၍ တစ်ဘဝလုံး ငါ၏ကိုယ်ထဲမှာ အမြဲရှိပါ၍နေသော <b>နိစ္စတရား</b>မဟုတ်၊ <b>နိစ္စတရား</b>ဖြစ်ခဲ့ငြားအံ့၊ တစ်ဘဝ တွင် ပဋိသန္ဓေအခါ၌ တစ်ခါသာ ဖြသိပေါ်မှုရှိရာ၏၊ ယခု အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုဟူ၍ မရှိလေရာ ထိုသို့ကား မဟုတ်၊ ယခုထိခိုက်မှု <b>ဖဿ</b>ကို အစွဲပြု၍ ယခုအသစ်ဖြစ်ပေါ်သော <b>ဥဒါန်းစွန်း</b>ကို <b>ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌ</b> မြင်ရ၏။</p> <p>ထိုသို့ မြင်ရသောကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ အမြဲရှိပါနေသော <b>နိစ္စတရား</b>မဟုတ်၊ ထိခိုက်မှုဟူသော <b>ဖဿ</b>ဖြစ်ပေါ်ခိုက် အခါခါမှာမှ ထိုထို <b>ဖဿ</b>ကို အစွဲပြု၍ ဖြစ်ပေါ်ကာ ဖြစ်ပေါ်ကာနေသော <b>အနိစ္စ တရား</b>သည်သည်သာတည်း။ <b>အာဂန္တုတရား</b>သာတည်း၊ တိမ်တိုက်ခြင်း ထိခိုက်ကြမှ ဖြစ်ပေါ်နိုင်သော လျှပ်ရောင်ကဲ့သို့ <b>ကာယပသာဒရုပ်</b> ဟူသော ခြေဖဝါးရှိ အတွင်းအာယတနရုပ်နှင့် အုတ်ကျောက်ဟူသော <b>ပထဝီဖောဋ္ဌဗ္ဗ အပအာယတနရုပ်</b> ထိခိုက်ကြရာ ကောင်းကင်ကျ မိုးပေါ် ကျကဲ့သို့ ယခုမှအသစ်ဖြစ်ပေါ်လာသော <b>တာဝကာလိက ဓမ္မ</b>သာတည်း ဟု ထင်လင်းစွာ သိမြင်ရာ၏။</p> <p>ဤကား <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>အချက်နှင့်တကွ <b>ဥပါဒ်အစွန်း</b>ကို အတပ် <b>ဒိဋ္ဌ</b>မြင်သဖြင့် သိရသော အနိစ္စအချက်တည်း။</p> <h3>အပျက်မြင်၍ အနိစ္စ</h3> <p>ထိုနေရာမှာ အုတ်ကျောက်ထိခိုက်မှု ဒဏ်နှင့်တကွ <b>ဖဿ</b>ဖြစ် ပေါ်မှုပျောက်ငြိမ်း၍ သွားပြန်လျှင် နာကျင်မှုဟူသော ထို<b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b> သည် အစဉ်အတိုင်း ချုပ်ကွယ် ပျောက်ငြိမ်း၍သွားပြန်၏၊ အနာပျောက် ပေပြီဟု ဆိုကြကုန်၏၊ ထိုချုပ်ပျောက်မှုဟူသော <b>ဘင်စွန်း</b>ကိုလည်း <b>ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌ</b> မြင်အောင် ကြည့်ရာ၏၊ <b>ဘင်စွန်း</b>ကို <b>ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌ</b>မြင်သည်ရှိ သော် ချုပ်ပျောက်မှုဟူသော <b>ဘင်ခေါ်သော မရဏနိစ္စ လက္ခဏာ</b>အစစ် ဖြစ်ပေရကား <b>အနိစ္စလက္ခဏာ</b>ကို ကောင်းစွာမြင်လေ၏၊ ဤကား<b>ဘင်စွန်း</b>ကို အတပ်<b>ဒိဋ္ဌ</b> မြင်ရသဖြင့် သိရသော အနိစ္စအချက်တည်း။</p> <p>လက်ယာခြေဖဝါး၌ <b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b>ကို ဉာဏ်နှင့်ဖေါ်၍ <b>ဓမ္မဝ ဝတ္ထာနဉာဏ် ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်, ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်</b>တို့နှင့်တကွ <b>အနိစ္စ ဝိပဿနာဉာဏ်</b> အစီအရင်ပြီး၏၊</p> <h3>ခြေဖမိုးမှဦးခေါင်းတိုင် ဝေဒနာ ဖြစ်,ပျက်ရှု</h3> <p>ဤအချက်ကို လှလှထင်နိုင်မြင်နိုင်ပါလျှင် နောက်နောက်၌လည်း ထင်နိုင်မြင်နိုင်လတ္တံ့။ လက်ယာခြေဖဝါး၌ ထင်နိုင်မြင်နိုင်ပြီးနောက် လက်ယာခြေဖမိုးမှာ အုတ်ကျောက် လှံတံထိခိုက်မှု<b>ဖဿ</b>ကို ဖေါ်၍ <b>ဝေဒနာဓမ္မ, ပစ္စဓမ္မ, ဥဒယဗ္ဗယဓမ္မ</b>တို့နှင့်တကွ ဝေဒနာ၏ အနိစ္စအချက်ကို ထင်မြင်အောင်ကြည့်။</p> <p>ဤနည်းအတူ ခြေတလုံးမှာ, ပုဆစ်ဒူးမှာ, ပေါင်ဖျား- ပေါင် လယ်- ပေါင်ရင်းမှာ ဖော်၍ကြည့်၊ ထိုနောက် လက်ဝဲခြေဖဝါးမှာ, ထို့နောက် လက်ဝဲခြေဖမိုးမှာ, ထို့နောက် လက်ဝဲသားလုံး မြင်းခေါင်းမှာ, ထို့နောက် လက်ဝဲပုဆစ်ဒူးဝန်းမှာ, ထို့နောက် ပေါင်ဖျား, ပေါင်လယ်, ပေါင်ရင်းမှာ ဖော်၍ကြည့်၊ ထို့နောက် တင်ပါး အပြင်မှာ, ထို့နောက် ကျောက်ကုန်းအပြင် တွင် ထိုထို နေရာဌာနမှာ, ထို့နောက် လည်ကုပ်မှာ, ထို့နောက် ဦးခေါင်းတွင် ထိုထိုနေရာ ဌာနမှာ, ထို့နောက် မျက်နှာအပြင် ထိုထို နေရာဌာနမှာ, ထို့နောက် လည်ပင်းမှာ, ထို့နောက် ရင်အပြင် ဝမ်းအပြင် ထိုထိုနေရာဌာနမှာ ဖော်၍ကြည့်။</p> <p>ထိုနောက် ဦးခေါင်းအတွင်း ဦးနှောက်အတွင်းမှာ ပူမှု အေးမှု ကိုက်မှု ခဲမှု အစရှိသော <b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b>စုကို် ဖော်၍ကြည့် ရင်တွင်း အဆုပ်တွင်း အသည်းတွင်း နှလုံးတွင်း ဝမ်းတွင်း အအူတွင်း ခါးတွင်း ပေါင်တွင်း တစ်လျှောက်တို့မှာ <b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b>ဖြစ်ပေါ်ပုံကို ကြံဖန်၍ကြည့်။ ထိုထို နေရာ၌ကြည့်သောအခါ ရုပ်တရားနှင့် မထွေးရအောင် <b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b>ကို အသီးအခြားမိအောင်ဖမ်း၊ <b>ဥပါဒ်စွန်း</b>ကို မိအောင်ဖမ်း <b>ဘင်စွန်း</b>ကို မိအောင်ဖမ်း၊ တစ်ကိုယ်လုံး အတွင်းအပ အနှံ့အပြား ထုတ်ဖော်၍ ကြည့်သဖြင့် နေရာတိုင်းမှာ <b>ဥပါဒ်စွန်း ဘင်စွန်း</b>ကို ထင်ရှား စွာ မြင်နိုင်သောအခါ <b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b>၏ အနိစ္စအချက်သည် လက်ဝယ် တင်ထား ပတ္တမြားကဲ့သို့ ထင်ရှားစွာ ထင်မြင်၍ နေလတ္တံ့။</p> <p>ဒုက္ခဝေဒနာ ပြီး၏။</p> --- <h3>သုခဝေဒနာ၌ ရှုပုံ</h3> <p><b>သုခဝေဒနာ</b>ကိုလည်း ထိုနည်းတူ လက်ယာခြေဖဝါးမှစ၍ တစ်ကိုယ်လုံး အနှံ့အပြားဖော်၍ရှုလေ၊ ဤ<b>သုခဝေဒနာ</b>မှာ သာ၍ အနိစ္စဆင်နိုင်မှ သင့်လျော်သည်၊ ဖော်နည်းမူကား ရှေး<b>သုခဝေဒနာ</b>၏ သဘာဝအခန်း <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>အခန်းတို့မှာ ပြဆိုခဲ့ပြီ၊ ဤ<b>လက္ခာဏာရေး</b> အရာ၌ကား <b>ဥပါဒ်စွန်း</b>ကို အတပ်မြင်မှု <b>ဘင်စွန်း</b>ကို အတပ်မြင်မှုသည် လိုရင်းပဓာနတည်း။</p> <p><b>ဥပါဒ်စွန်း ဘင်စွန်း</b>ကို လှလှမမြင်နိုင်လျှင် <b>နိစ္စသညာ, နိစ္စစိတ္တ, နိစ္စဒိဋ္ဌိ</b>ဟူသော မိစ္ဆာတရားသုံးပါးမပျောက်၊ <b>အနိစ္စဝိပဿနာ ဉာဏ်</b> အလုပ်ကား ထိုမိစ္ဆာတရားသုံးပါးကို ပျောက်ကင်းအောင် လုပ်ရသော အလုပ်ပေတည်း၊ မိမိရှုကြည့်ပွါးများ အားထုတ်သော <b>အနိစ္စဝိပဿနာ ဉာဏ်</b> အချက်ကျမကျ, နေရာကျမကျကို သိလိုသည်ရှိသော် နာသည် ကျင်သည် ပူသည် အေးသည် ညောင်းသည် ညာသည် ကိုက်သည် ခဲသည် ခံ၍ကောင်းသည် မကောင်းသည် ချမ်းသာသည် မချမ်းသာ သည်ဟု ကိုယ်မှာတွေ့ကြုံရာတို့၌ ငါနာသည်ဟုထင်မှတ်သော <b>မိစ္ဆာ သညာ</b>, ငါနာသည်ဟုသိသော <b>မိစ္ဆာစိတ္တ</b>, ငါနာသည်ဟုမြင်သော <b>မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ</b> ဤမိစ္ဆာသုံးပါးတို့ နိစ္စအရိပ်အယောင် ထင်မြင်၍ နေချက်သည် မိမိစိတ် သန္တာန်မှာ ပြယ်ပျောက်၏လော၊ မပြယ်ပျောက်၏လောဟု ဆင်ခြင်၍ စမ်းလေ၊ မပြယ်ပျောက်လျှင် <b>အနိစ္စဝိပဿနာဉာဏ်</b>ကိစ္စ မကုန်သေး၊ ပြယ်ပျောက်လျှင် ကိစ္စကုန်ပြီမှတ်။</p> <p>သုခဝေဒနာပြီး၏။</p> --- <h3>သောမနဿ ဝေဒနာ၌ ရှုပုံ</h3> <p>ဖြစ်ပျက် မြင်အောင်ရှု</p> <p><b>သောမနဿ ဝေဒနာ</b>၌ နှစ်သက်ဖွယ် ဝမ်းသာဖွယ်သော အဆင်း သဏ္ဌာန်မျိုးတို့ကို မျက်စိနှင့်မြင်သောအခါ ထိုအဆင်းသဏ္ဌာန်မျိုး တို့သည်မျက်စိ၌၎င်း၊ စိတ်နှလုံး၌၎င်း၊ နှစ်ဌာနတို့၌ တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း ထိခိုက်ကုန်၏၊ စိတ်နှလုံး၌ထိခိုက်မှုဟူသော <b>ဖဿ</b> ကြောင့် နှလုံးသွေးအပြင်မှာ <b>သောမနဿ ဖွားဖွားဝေဒနာ</b>တို့သည် တဘွားဘွားဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ နှလုံးသွေးသည် <b>သောမနဿဝေဒနာ</b> ဖြစ်ပေါ်သောအခါ အထူးပြောင်လက် ရွမ်းစိုလတ္တံ့၊ ထိုသူမျက်နှာမှာ ရွှင်လန်းပြုံးရယ်ရုပ်ပေါ်၏၊ ထိုတစ်ဘွားဘွား ဖြစ်ပေါ်နေသော ဘွားဘွား စိတ်၏ ရွှင်ခြင်းဟူသော <b>သောမနဿ ဓာတ်</b>ကိုဉာဏ်၌ လှလှဆုပ်ကိုင်မိ အောင်ဖမ်း၍ ပေါ်စဟူသော <b>ဥပါဒ်စွန်း</b>ကို လှလှမိအောင် ဖမ်း၍ရှု။</p> <p>ထိုအာရုံ၌ နှလုံးထိခိုက်မှု ပြယ်ပျောက်ပြန်လျှင် ထိုတဘွားဘွား ဖြစ်ပေါ်ဖွားဖွားသော <b>သောမနဿဝေဒနာ ဇောစုံ</b>လည်း တစ်ဖြည်းဖြည်း ချုပ်ပျောက်သေဆုံး၍ ကုန်ပြန်၏၊ နှလုံးသွေး မွဲခြောက်မြဲ မွဲခြောက်ပြန်၏၊ ထိုသူမျက်နှာ ပကတိအတိုင်းရှိပြန်၏၊ <b>သောမနဿဇောအစဉ်</b>တို့၏ အဆုံးတိုင်ချုပ်မှုသေပျောက်မှုဟူသော <b>ဘင်စွန်း</b>ကို လှလှမြင်အောင်ရှု ပါ။</p> <p>တစ်ထိုင်တစ်ထိုင်တွင် အခါများစွာ ထိုအာရုံ ကြည့်မြင်၍ အခါများစွာ ပြုံးရယ်မှုတို့၌ အခါများစွာနှလုံးအိမ်တွင်း နှလုံးသွေးတွင်းမှာ <b>သောမနဿဇော</b>တို့၏ အခါများစွာ ဖြစ်ပေါ်မှု အခါများစွာ ချုပ်ပျောက် သေဆုံးမှုတို့ကို ကြံဖန်ဖေါ်ထုတ်ကိန်းတွေလုပ်၍ ရှုလေ။</p> <p>အခါခါဖြစ်ပေါ်သော <b>ဥပါဒ်စွန်း</b>တွေ အခါခါ ချုပ်ပျောက် သေဆုံးသော <b>ဘင်အစွန်း</b>တွေ နာမ်၏ <b>မရဏမှု</b>တွေကို ကွင်းကွင်းကွက် ကွက် လှလှထင်မြင်စေရမည်၊ <b>ဥပါဒ်စွန်း, ဘင်စွန်း</b>တို့ကို လှလှထင်မြင် နိုင်မှ <b>နိစ္စသညာ, နိစ္စစိတ္တ, နိစ္စဒိဋ္ဌိ</b>ဟူသော <b>မိစ္ဆာဓမ္မ</b>သုံးပါး ပျောက် ကွယ်မည်၊ မိမိစိတ်မှာ ထို<b>မိစ္ဆာဓမ္မ</b>သုံးပါး လှလှပျောက်ကွယ်မှ <b>အနိစ္စ ဘာဝနာ</b>ကိစ္စ ကုန်မည်။</p> <p>နှစ်သက်ဖွယ် ငမ်းမြောက်ဖွယ်သော အသံစကားတို့ကို ကြာရ၍ ဝမ်းမြာက်ရာ ဝမ်းသာရာ စိတ်ရွှင်ရာတို့၌လည်းကောင်း၊ စိတ်ရွှင်ဖွယ် သော အနံ့ကိုနံ၍ စိတ်ရွှင်ရာတို့၌လည်းကောင်း၊ မိမိနှစ်ခြိုက်သော အရသာကို စားသုံးရ၍ စိတ်ရွှင်ရာတို့၌လည်းကောင်း၊ ကိုယ်အင်္ဂါတွင် အကောင်းတွေ့ရ၍ စိတ်ရွှင်ရာတို့၌လည်းကောင်း၊ မိမိအလိုရှိရာ အာရုံ ဝတ္ထု အမှုအရေးတို့ကို ကြံဖန်တွေးတော၍ စိတ်ရွှင်ရာတို့၌လည်းကောင်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>သောမနဿ ဝေဒနာပြီး၏၊</p> --- <h3>ဒေါမနဿ ဝေဒနာ၌ ရှုပုံ</h3> <p>စိတ်နှလုံး မသာယာဖွယ်သော အာရုံမြင်၍ စိတ်နှလုံး မသာခြင်း, မျက်နှာမသာခြင်း ဖြစ်ကြရာတို့၌လည်း နှလုံးသွေး အပြင်မှာ မည်းညစ်စွာ သော <b>ဒေါမနဿဝေဒနာ</b> တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်မှု ထိုအာရုံ ပြယ်ပျောက် ပြန်လျှင် ထို<b>ဇော</b>တွေ သေပျောက်ချုပ်ဆုံးမှုတို့မှာလည်း <b>သောမနဿ ဝေဒနာ</b>၌ ပြဆိုခဲ့တိုင်း သိလေ။</p> <p>ဒေါမနဿ ဝေဒနာပြီး၏။</p> --- <h3>ဥပေက္ခာ ဝေဒနာ၌ ရှုပံ</h3> <p>ဖြစ်ပျက်မြင်အောင်ရှု</p> <p><b>ဥပေက္ခာ ဝေဒနာ</b>၌ကား-<b>သောမနဿ ဒေါမနဿ ဝေဒနာ</b> တို့၌ကဲ့သို့ <b>ဖဿ</b>အမှုလည်း မထင်ရှား၊ ဝေဒနာအမှုလည်းမထင်ရှား၊ အာရုံကိုမြင်လိုက် ကြားလိုက် သိလိုက်သော စိတ်ဝိညာဏ်မှု၌ကား ထင်ရှားသည်သာများ၏၊ ထို့ကြောင့် ခြောက်ဒွါရတို့၌ မြင်မှန်းသိရာ ကြားမှန်းသိရာ နံမှန်းသိရာ အရသာမှန်းသိရာ ကိုယ်အင်္ဂါတွင်ထိပါးမှန်း သိရာ စိတ်ထဲတွင် ထိမှန်းသိမှန်း သိရာတို့၌ ထိုထိုအာရုံနှင့် ထိုထိုစိတ်ကို အမိဖမ်း၍ ထိုစိတ်၌ယှဉ်သော <b>ဥပေက္ခာဝေဒနာ</b>၏ <b>ဥပါဒ်စွန်း ဘင်စွန်း</b>ကို မြင်အောင်ရှုလေ။</p> <p>ဝေဒနာ ၂-ပါး ပြိုင်မဖြစ်</p> <p>ဝေဒနာငါးပါးတွင် ကိုယ်ခန္ဓာမှာ တစ်ပါးဖြစ်ပေါ်လျှင် တစ်ပါး ချုပ်ကွယ်မြဲ <b>ဓမ္မတာ</b>တည်း။ ဝေဒနာနှစ်ပါးပြိုင်၍ ဖြစ်သည်မရှိ၊ ထို့ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာမှာ ဥပေက္ခာမှတစ်ပါးသော ဝေဒနာစု ဖြစ်ပေါ်သော အခါတို့၌ <b>ဥပေက္ခာ ဝေဒနာ</b>ချုပ်ပျောက် သေဆုံးမှု အနိစ္စအချက်ကို <b>အနုမာန</b> အားဖြင့် <b>ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌ</b>ကဲ့သို့ ထင်မြင်အောင် ရှုလေ။</p> <p>ဥပေက္ခာဝေဒနာ ပြီး၏။</p> --- <h3>အနိစ္စလက္ခဏာ ထင်မြင်နိုင်ရန် လိုလှပုံ</h3> <p>ဤဝေဒနာငါးပါးတို့၏ <b>အနိစ္စလက္ခဏာ</b>ကို ကောင်းကောင်းကြီး ထင်မြင်အောင် နှစ်ရှည်လများ စွဲမြဲ၍ရှုရာ၏၊ အနိစ္စအချက်ကို ကောင်းကောင်းကြီး ထင်မြင်နိုင်သည်ရှိသော် ဒုက္ခကိုလည်း ထင်မြင် နိုင်တော့သည်၊ အနတ္တကိုလည်း ထင်မြင်နိုင်တော့သည်၊ အနိစ္စကို ကောင်း ကောင်းကြီး မထင်မြင်နိုင်လျှင် ဒုက္ခကိုလည်း ကောင်းကောင်းမထင်နိုင်၊ အနတ္တကိုလည်း ကောင်းကောင်း မထင်နိုင်။</p> <p>အနိစ္စထင် ဒုက္ခမြင်</p> <p>အဘယ်သို့လျှင် အနိစ္စကို ထင်မြင်နိုင်သည်ရှိသော် ဒုက္ခကို လည်း ထင်မြင်နိုင်လေသနည်းဟူမူကား-လောက၌ သစ်ပင်ကို တက်သော သူသည် ကျိုးမည့်သစ်ကိုင်းကိုမြင်လျှင် ကျ၍သေမည့်ဒုက္ခကို အပြီးမြင် လေသကဲ့သို့လည်းကောင်း, ကြိမ်နွယ်ကြိုးလွန်တို့ဖြင့် ချည်တုပ်၍ ထားသော ကျောင်း, အိမ်, ထုပ်လျောက်, နံရံ စသည်ကို တက်သော သူသည် ဆွဲမိနင်းမိလျှင် ပြုတ်မည်ပြတ်မည်ကိုမြင်လျှင် ကျ၍သေမည် ကျိုးမည် အနာအကျင် ဒုက္ခဖြစ်မည်ကို အပြီးမြင်လေသကဲ့သို့လည်း ကောင်း, လှည်း လှေ သင်္ဘောကိုစီး၍ သွားရာ၌ လှည်းပျက်မည် လှေ ပျက်မည် သင်္ဘောပျက်မည်ကိုမြင်လျှင် ဒုက္ခကြီးတွေ့မည်ကို အပြီး မြင်လေသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ထို့အတူ လူချမ်းသာဆိုရသော <b>သုခဝေဒနာ, သောမနဿဝေဒနာ, ဥပေက္ခာ ဝေဒနာ</b>တို့၏ ခဏချင်း ပျက်ဆုံးနိုင်သော အနိစ္စအချက်ကို ကောင်းကောင်းကြီး မြင်လျှင် အပါယ်ကျမှုဒုက္ခ ခဏချင်းစပ်၍ နေသောထိုဝေဒနာတို့၏ ဒုက္ခအချက်ကို အပြီးမြင်လေရာ၏၊ လူ့ပြည်မှအပါယ်သို့ ကျရောက်သမျှသည် ထို လူ့ချမ်းသာဆိုရသော ဝေဒနာတို့၏ အနိစ္စဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့် ကျရောက်မှု ဧကန်မှန်၏၊</p> <h3>ထန်းတက်သမားဥပမာ</h3> <p>ထန်းတောကြီး၌ ထန်းတက်သော ထန်းသမားယောက်ျားသည် ညဉ့်အခါ၌ ထန်းရည်ကို ခိုး၍ချသောသူတို့ကို ကျ၍သေစေခြင်းငှါ ထန်းပင်ပေါ်၌ ဆွဲမိကိုင်မိ နင်းမိလျှင် ပြုတ်အောင် ပြတ်အောင် ပြုလုပ်၍ ထားလေ၏၊ ညဉ့်အခါ၌တက်သော သူသည် ဆွဲမိကိုင်မိ နင်းမိလေ၍ ပြုတ်၍ပြတ်၍ ကျ၍ သေဆုံးလေ၏။</p> <p>ဤဥပမာ၌ လူ့ဘုံနှင့် ထန်းတောကြီးတူ၏၊ လူ့ကာမဂုဏ်နှင့် ထန်းရည်အိုးစုတူ၏၊ ပြုတ်၍ပြတ်၍ ကျလေအောင် ပြုလုပ်၍ထားသော ဝတ္ထုစုနှင့် လူ့ချမ်းသာခေါ်သော ဝေဒနာစုတူ၏၊ ထန်းပင်ပေါ်မှကျ၍ တွေ့ကြုံရသောဒုက္ခနှင့် လူ့ပြည်မှ အပါယ်သို့ကျ၍ တွေ့ကြုံရသော ဒုက္ခစုတူ၏၊ <b>အဝိဇ္ဇာ</b>တရားသည် ထန်းသမားနှင့်တူ၏၊ ထို့ကြောင့် <b>အဝိဇ္ဇာ</b>ထန်းသမားသည် သတ္တဝါတို့ကို အပါယ်ဒုက္ခသို့ ကျလေအောင် လူ့ချမ်းသာဟူသော <b>အနိစ္စဝေဒနာ</b>နှင့် ထောင်လေ၏၊ နတ်ချမ်းသာ ဟူသော <b>အနိစ္စဝေဒနာ</b>နှင့် ထောင်မှုဗြဟ္မာ့ချမ်းသာဟူသော <b>အနိစ္စ ဝေဒနာ</b>နှင့် ထောင်မှုတို့လည်း ထိုနည်းတူသိလေ။</p> <p>လောက၌နင်းမိတက်မိ ထိမိ ကိုင်မိ ဆွဲမိလျှင် ပြုတ်၍ ပြတ်၍ ကျ၍ သေလေအောင် ထောင်ကြသော အမှုစုကို ဥပမာပြု၍ <b>အနိစ္စဓမ္မ</b>၏ ဒုက္ခအချက်ကို ထင်မြင်လေ။</p> <h3>အပါယ်တံခါး ပွင့်နေပုံ</h3> <p>ဤဥပမာတို့ဖြင့် လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာကို ရ၍နေကြကုန်သော လူ, နတ်, ဗြဟ္မာတို့အား ပဋိသန္ဓေစိတ်၏ <b>ဘင်ခဏ</b>မှစ၍ <b>သုခ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာ ဝေဒနာ</b>တို့၏ <b>ဘင်ခဏ</b>တိုင်း အပါယ်ကျပေါက် အပါယ်တံခါး ဟင်းခနဲ ဟင်းခနဲ ပွင့်၍ ပွင့်၍ အမြဲပါရှိ နေသည်ကို အပါယ်သို့ အသက်ဦးခေါင်း ညိတ်ခနဲ ညိတ်ခနဲ တိမ်းစောင်း မှု အမြဲပါရှိ၍နေသည်ကို ကောင်းစွာ မြင်နိုင်ရာ၏၊ အဘယ်ကြောင့် နည်းဟူမူ လူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာချမ်းသာ ဆိုရသော ထိုဝေဒနာ တို့၏ အလိုတော် ထို<b>ဘင်ခဏ</b>တို့မှာပင် စုတေခွင့် ဆိုက်သည်ချည်းသာ တည်း၊ တစ်ပါးသော<b>အာယုသင်္ခါရဓမ္မ</b>စုတွယ်လျက် ရှိသေးသောကြောင့် သာလျှင် မစုတေဘဲ သောင်တက်၍ တက်၍ နာလန်ထူ၍ ထူ၍ လာနိုင်ပြန်လေသတည်း၊ ထို့ကြောင့် ထိုဝေဒနာတို့၏ အလိုတော် တစ်ထိုင်တွင်းမှာပင် အပါယကျပေါက် အပါယ်တံခါး အကြိမ်တစ်ရာ တစ်ထောင်မက ဟင်းခနဲ ဟင်းခနဲ ပွင့်၍နေသည်ကို သိအပ်၏၊</p> <h3>အသက်မွေးမှု</h3> <p>လူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာချမ်းသာခေါ်သော ထိုဝေဒနာ တို့၏ အနိစ္စအချက် လျင်မြန်လှသည့် အတွက်ကြောင့် အသက်မွေးမှု ဒုက္ခအကြီးအကျယ် ကျပ်တည်းကျဉ်းကျုပ်၍ နေကြ၏၊ အသက်မွေးမှု ဆိုသည်ကား အသက်ဟောင်းစု အချုပ်အချုပ်တွင် မချုပ်မီတင်ကူး၍ အသက်အသစ် အယဉ်မဆက်နိုင်လျှင် အသက်ဟောင်းအချုပ်တွင် ဘဝပြောင်းမြဲ<b>ဓမ္မတာ</b>တည်း၊ အသက်ဟောင်းမည်သည်တစ်ထိုင်တွင်းမှာ အခါတစ်ထောင်မက ချုပ်၏၊ အသက်ဟောင်းအချုပ်, အချုပ်တွင် အစာအာဟာရဟူသော <b>အာယုသင်္ခါရဓမ္မ</b> ကိုယ်ခန္ဓာအတွင်းမှာ အခံရှိ၍ နေခဲ့ပါလျှင် အသက်အသစ်သစ် ဖြစ်ပေါ်ကာ ဖြစ်ပေါ်ကာ အသက် အယဉ်ဆက်၍လာ၏၊ ထိုသို့ အသက်အယဉ် ဆက်ကာဆက်ကာ ဖြစ် ပေါ်နေလေအောင် <b>အာယုသင်္ခါရ</b> ဝတ္ထုကို မပြတ်တင်ကူး၍ တင်ကူး၍ ကိုယ်ခန္ဓာတွင်း၌ သွင်းမှု မျိုမှုကို အသက်မွေးမှု ဆိုသတည်း။</p> <h3>အနိစ္စဓမ္မ ချုပ်ပျောက်မြဲ</h3> <p>အသက်သစ်ကို ဖြစ်ပွားအောင် ကျေးဇူးပြုတတ်သောကြောင့် <b>အာယုသင်္ခါရဓမ္မ</b>ဟုဆိုအပ်သော ထိုအစာထမင်းသည် ဝမ်းတွင်းသို့ မျိူပြီးသောနောက် မိမိလည်း<b>အနိစ္စဓမ္မ</b>ဖြစ်၍ ဝမ်းတွင်းမှာ မကြာမီ ကုန်ဆုံးချုပ်ပျောက်လေ၏၊ တစ်နပ်စာထမင်းမှ ဖြစ်ပွားသော အသက်အယဉ်သည် ထိုတစ်နပ်စာ ထမင်းကုန်ဆုံးလျှင် ကုန်ဆုံးသေ ပျောက်မြဲ <b>ဓမ္မတာ</b>ပေတည်း၊ ထို့ကြောင့် တစ်နေ့တစ်နေ့တွင် နေ့စဉ်အတိုင်း အသက်ဟောင်း အသက်သစ်ပြောင်းလဲမှု အမြဲဖြစ်၍ နေ၏၊ အာဟာရအတွက်နှင့် နေ့စဉ်အတိုင်း သေကိန်းသေပေါက် ဆိုက်ရောက်၏၊ အပါယ်ကျ ဒုက္ခပေါက် နေ့တိုင်းဆိုက်ရောက်၏၊ အပါယ်တံခါးနေ့တိုင်း ဟင်းလင်းပွင့်လျက် ပွင့်လျက်နေ၏၊ လောက၌ အသက်မွေးမှု ကြီးကျယ်ပုံ ကျပ်တည်းပုံကို မြင်ပါလျှင် ဝေဒနာတို့၏ အနိစ္စမှု, ဒုက္ခမှု အလွန်ကျပ်တည်းသည်ကို မြင်လတ္တံ့။</p> <p>ဤကား လူ့ချမ်းသာဟု ဆိုအပ်သော <b>အနိစ္စဝေဒနာ</b>တို့၏ မိမိကိုယ်ခန္ဓာ ဖြစ်၍နေသည်အတွက်ကြောင့် အသက်မွေးမှုဒုက္ခနှင့် သတ္တဝါအများ ပင်ပန်း၍ နေကြပုံကို <b>ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌ</b> တွေ့မြင်ရသဖြင့် လူ့ချမ်းသာခေါ်ကြသော <b>သုခ, သောမနဿ, ဥပေက္ခာဝေဒနာ</b>စုသည် လူ့ချမ်းသာ မဟုတ်၊ လူ့ဒုက္ခ, လူ့ဆင်းရဲ, လူ့ငရဲမီးစုသာ အမှန်ဖြစ်သည်ကို ပြဆိုချက်တည်း။</p> <h3>ဝေဒနာသည် အနိစ္စ ဝိပရိဏာမ ဓမ္မ</h3> <p>ထိုမှတစ်ပါး လူ့ချမ်းသာ ခေါ်ကြသော ထိုဝေဒနာစုသည် <b>အနိစ္စဓမ္မ</b>မျိုး <b>ဝိပရိဏာမဓမ္မ</b>မျိုး စင်စစ်ဖြစ်၍ တစ်ထိုင်တွင်းမှာပင် ဆိုက်တိုက်လာသော ထိုထိုအကြောင်းအားလျော်စွာ သုခ ဒုက္ခ အခါတစ်ရာ တစ်ထောင်မက ပြောင်းလဲနိုင်၏၊ အပြီးတိုင် သေဆုံး လောက်အောင် အကြောင်းအခွင့် ဆိုက်တိုက်လာလျှင် ခဏချင်း ခန္ဓာကိုယ်ပါ သေဆုံးနိုင်၏၊ ထို့ကြောင့် မိမိကိုယ်ခန္ဓာမှာ လူ့ချမ်းသာခေါ် သော <b>သုခဝေဒနာ</b> ချုပ်ပျောက်သေဆုံး၍ သွားမည်ကို ကြောက်လန့် စိုးရိမ်မှု, မခံသာသော <b>ဒုက္ခဝေဒနာ</b> ဖြစ်ပေါ်၍ လာမည်ကို ကြောက်လန့် စိုးရိမ်မှု, <b>အဇ္ဈတ္တဘေး ဗဟိဒ္ဓဘေး</b>တို့နှင့် တွေ့ကြုံရမည်ကို ကြောက် လန့်စိုးရိမ်မှုတို့သည် ဤသတ္တဝါတို့မှာ အမြဲရှိ၍ နေကြရကုန်၏၊ မကြာမကြာလည်း တွေ့ကြုံကြရကုန်၏၊ ဤသို့ဖြစ်ခြင်းသည်လည်း ဝေဒနာတို့၏ <b>အနိစ္စလက္ခဏာ</b>မှထွက်သော <b>ဒုက္ခလက္ခဏာ</b>ပေတည်း၊ ထိုမှ တစ်ပါးလည်း အနိစ္စမှထွက်သော ဒုက္ခအစုသည် အလွန်များလေ သေး၏၊ <b>အနမတဂ္ဂဘဝသံသရာ</b>နှင့် <b>စကြဝဠာအနန္တ</b> အနှံ့အပြား မြင်အောင်ကြည့်လေ။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား ဝေဒနာတို့၏ အနိစ္စအချက်ကို ကောင်းကောင်း ကြီးမြင်နိုင်ပါလျှင် ဝေဒနာတို့၏ ဒုက္ခအချက်ကိုလည်း မြင်နိုင်ရာ၌ အမြွက်မျှပြချက်တည်း။</p> <h3>အနိစ္စထင် အနတ္တမြင်</h3> <p>ဝေဒနာတို့၏ အနိစ္စအချက်ကို ကောင်းကောင်းမြင်သည်ရှိသော် အနတ္တကိုလည်း မြင်နိုင်တော့သည်ဟူရာ၌ မြင်နိုင်ပုံကား---ပုဂ္ဂိုလ်, သတ္တဝါ, ငါ, သူတပါး, ယောကျ်ား မိန်းမဟူသည် တစ်ဘဝမှာ တစ် ယောက်သာတည်း၊ တစ်ဘဝမှာအဖြစ်လည်း တစ်ခါဖြစ်သည်၊ အသေ လည်း တစ်ခါသေသည်၊ အမိဝမ်း၌ ပဋိသန္ဓေနေ စဉ်အခါ၌ တစ်ခါသာ ဖြစ်သည်၊ ပဋိသန္ဓေနေပြီးနောက် ထိုဘဝတွင် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အသစ် အသစ် အခါခါဖြစ်သည်ဟူ၍ စွဲလမ်းမှုမရှိ၊ အသေလည်းဘဝအသစ်ပြောင်း ရွှေ့ရန် <b>စုတိကမ္မဇရုပ်</b>ချုပ်သောအခါ၌ တစ်ခါသာသေရသည်၊ <b>စုတိ ကမ္မဇရုပ်</b> မချုပ်မီ ထိုဘဝ၌ ထိုပုဂ္ဂိုလ် အခါခါသောသည်ဟူ၍ စွဲလမ်းမှု မရှိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ အထည်ခံ အမာခံ အနှစ်သာရကို <b>အတ္တ</b>ဟူ၍ စွဲလမ်း သည်၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ဘဝတွင် တစ်ခါဖြစ် တစ်ခါသေသာ ရှိသည်ဟူ စွဲလမ်းသည် ဤတစ်ခါဖြစ် တစ်ခါသေ ရှိ၏ဟု စွဲလမ်းမှုကား <b>ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ</b> မျိုးတည်း။ <b>သဿတဒိဋ္ဌိ</b>မျိုးကား <b>အတ္တ</b>ဟူ၍ <b>အနမတဂ္ဂသံသရာ</b>၌ အစဥထာသရမြဲ၏၊ ထိုထိုဘဝတို့၌ ကိုယ်ခန္ဓာသည်သာ အသစ် အသစ် ဖြစ်သည်ဟူ၍ ရှိသည်။ တစ်ဘဝတွင် တစ်ခါတစ်ခါ သေသည်ဟူ၍ရှိ သည်၊ <b>အတ္တ</b>မူကား အသစ်အသစ် ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်း မရှိ၊ သေသည် ဟူ၍လည်း မရှိ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ သေပျောက်ပျက်ဆုံးလျှင် တစ်ဘုံတစ်ဘဝ ပြောင်း၍ ကံချထားရာ ကိုယ်ခန္ဓာအသစ်နှင့် နေ့ပြန်သည်ဟူ၍ စွဲလမ်း၏။</p> <p>အသက်ဇီဝ ဆိုသည်ကား ထို<b>အတ္တ</b>၏ အမာခံ အထည်ခံဟု စွဲလမ်း၏၊ တစ်ဘဝလျှင်တစ်သက် တစ်ဘဝလျှင် တစ်သက်ဟုယူသည် ကား <b>ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ</b>တည်း။ ပဋိသန္ဓေအခါ၌တစ်ကြိမ် အသစ်ဖြစ်ပေါ်ပြီး နောက် မသေမီအကြား၌ ထိုအသေပျက်သည် ချုပ်သည်သေသည်ဟူ၍ မရှိပြီ၊ <b>စုတိကမ္မဇ</b>ချုပ်မှပင် ထိုအသေပျက်မှုချုပ်မှုသေမှုရှိတော့သည်ဟု ယူသည်ကား <b>ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ</b>တည်း။</p> <p><b>အတ္တ</b>သည် <b>အနမတဂ္ဂသံသရာ</b>၌ အစဉ်ထာဝရမြဲသကဲ့သို့ ဇီဝလည်းအစဉ်ထာဝရမြဲ၏၊ ကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခုပျက်စီးပြန်လျှင် ထိုခန္ဓာမှ ထွက်သွားလေ၍ ကိုယ်ခန္ဓာအသစ်နှင့်နေပြန်၏ဟူ၍ ယူသည်ကား <b>သဿတဒိဋ္ဌိ</b>တည်း။</p> <p>လောကဝေါဟာရမှာ အသက်တမ်းဟူ၍ လူတို့၌လည်းကောင်း နတ်တို့၌လည်းကောင်း ဗြဟ္မာတို့၌လည်းကောင်း ရှိ၏၊ ထိုတမ်းစုသည် တစ်ဘဝတစ်ဘဝနှင့် တစ်ခုတစ်ခုသော ဇီဝ၏ အပိုင်းအခြားတည်းဟု ထင်မှတ်၏၊ သင်သည် အသက်မည်မျှရှိပြီနည်းဟု မေးကြရာ ငါးနှစ်ရှိပြီ၊ ဆယ်နှစ်ရှိပြီ၊ စသည်ဖြင့် ပြောရိုးဆိုရိုးရှိရာ၌ အသက်ဇီဝသည် ထာဝရ အမြဲ တည်၍နေသည်ကား ငါးနှစ်ရှိပြီဟု စွဲလမ်းခြင်းနှင့်တကွ ပြောဆို ကြသော <b>မိစ္ဆာစကား</b>မျိုးပင်တည်း။</p> <p><b>ပဋိစ္စသမုပ္ပန္နတရား</b>မျိုးဖြစ်ခဲ့၍ ထိုထိုအာရုံတို့ ထိခိုက် ဆိုက် တိုက်မှုကိုအစွဲပြု၍ တစ်ထိုင်တွင်းမျာပင် ဝေဒနာတို့ အခါခါ အသစ် အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှု၊ အခါခါချုပ်ပျောက် သေဆုံးမှုဟူသော <b>အနိစ္စ လက္ခဏာ</b>ကို ကောင်းစွာမြင်သောအခါ၌ ပုဂ္ဂိုလ်, သတ္တဝါ, <b>အတ္တ</b>, ဇီဝတို့ကား တစ်လမ်း ဝေဒနာကား တစ်လမ်းနေကြမှု ထင်ရှားပေ၏၊ ဝေဒနာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်၊ ဝေဒနာသည်သတ္တဝါမဟုတ် ဝေဒနာသည် ငါမဟုတ်ဝေဒနာသည် သူမဟုတ်, မည်သူမှမဟုတ်, ဝေဒနာသည် မိန်းမမဟုတ်, ယောကျ်ားမဟုတ်, ဝေဒနာသည်<b>အတ္တ</b>မဟုတ်, ဇိဝလည်း မဟုတ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ <b>အတ္တ</b> ဇိဝမည်သည် တစ်ထိုင်တွင်းမှာပင် အခါခါ အသစ်အသစ်ဖြစ်သည်, အခါခါ သေဆုံးသည်ဟူ၍ မရှိ၊ ဝေဒနာ သည်ကား တစ်ထိုင်တွင်းမှာပင် အခါခါ အသစ်သစ် ဖြစ်ပေါ်သည်, အခါခါ သေဆုံးသည်ဟူ၍ အထင်အရှား သိမြင်နိုင်၏၊ ဝေဒနာတို့၌ စွဲလမ်းသော <b>နိစ္စသညာ, အတ္တသညာ</b>, ကွယ်ပျောက်၏။</p> <p>ဤကား- ဝေဒနာတို့၏ အနိစ္စအချက်ကို ကောင်းကောင်းကြီး ထင်နိုင်မြင်နိုင်ပါလျှင် ဝေဒနာတို့၏ အနတ္တအချက်ကိုလည်း ထင်နိုင် တော့သည်ဟူသော စကား၏ <b>ယုတ္တိ</b>ကို ပြဆိုချက်တည်း။</p> <p>ထိုကြောင့် <b>လက္ခဏာရေး</b> သုံးပါးတို့တွင် ဤ<b>အနိစ္စ လက္ခဏာ</b>သည် ကောင်းကောင်းကြီး ထင်မြင်နိုင်အောင် အလွန်လိုလှ၏၊ <b>အနိစ္စလက္ခဏာ</b> ထင်မြင်နိုင်ရန် လိုအပ်လှကြောင်း ပြဆိုခန်းပြီး၏။</p> <p>အနိစ္စပရိညာ အစီအရင်ပြီး၏။</p> --- <h3>ဒုက္ခပရိညာ သင်္ခါရဒုက္ခဖြင့် နှိပ်စက်ပုံ</h3> <p>ဝေဒနာ မြင်အောင်ရှု</p> <p>ဒုက္ခပရိညာ အစီအရင်ကို ပြဆိုပေအံ့။ ဝေဒနာငါးပါးတို့တွင် ဒုက္ခဝေဒနာ, သောမနဿတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ခန္ဓာ၌ ထိုဒုက္ခဝေဒနာ နှစ်ပါး ဖြစ်ပေါ်၍ လာမည်ကို အလွန်ကြောက်လန့်ကြ၏၊ တိရစ္ဆာန် သတ္တဝါတို့ပင်လျှင် ထိုဒုက္ခနှစ်ပါးတို့နှင့် တွေ့ရကြုံရမည်ကို ကြောက်လန့် ကြရကုန်၏၊ အလွန်အေးမှုနှင့် တွေ့ရမည်ကို ကြောက်လန့်ကြကုန်၏၊ အလွန်ပူမှုနှင့် တွေ့မည်ကို ကြောက်လန့်ကြရကုန်၏၊ ရန်သူတစ်ပါးနှင့် တွေ့မည်ကို ကြောက်လန့်ကြရကုန်၏၊ လက်နက်လေးမြားကြောက်လန့် ကြရကုန်၏၊ အပါယ်ဘေး ငရဲဘေး ပြိတ္တာဘေး အသုရကာယ်ဘေးဆို သည်လည်း ထိုဒုက္ခနှစ်ပါးကို ဆိုသတည်း။</p> <p>ထိုဝေဒနာနှစ်ပါး အလွန်မြမြ ထက်လှစွာသော ငြောင့်တွေ အနေ မြားတွေအနေ ထင်မြင်အောင် ရှုရမည်ဟု ဟောတော်မူ၏၊ အလွန်ထက်သော သေနတ်သစ်ချွန် ငြောင့်မျိုး အဆိပ်စင်းသွားတပ်သော မြားမျိုးတို့မည်သည် ကိုယ်အင်္ဂါ၌ စူးဝင်သောအခါ အလွန်ကျပ် တည်းစွာကျင်နာ၏၊ နုတ်၍ ပယ်ရှား၍ ပစ်ခြင်းငှါ အလွန်ခဲယဉ်း၏၊ ထို့အတူ ကိုယ်အင်္ဂါအတွင်းမှာ အဇ္ဈတ္တဘေး ဗဟိဒ္ဓဘေး ထိပါးမှုနှင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော နာမှု ကျင်မှု ကိုက်မှု ခဲမှုပူလောင်မှု အစရှိသော ကာယိကဒုက္ခ ဝေဒနာ သား, သမီးသေဆုံးခြင်း စသည်တို့ကြောင့် စိတ် နှလုံးတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော ဒေါမနဿဝေဒနာ အလွန်ကြောက် မက်ဖွယ်သော ဒုက္ခတို့သည် ပြင်းထန်စွာနှိပ်စက်ကုန်၏၊ နုတ်ခြင်း ပယ်ခြင်းငှါ အလွန်ခဲယဉ်းကုန်၏၊ ကိုယ်သန္တာန် စိတ်သန္တာန်မှာ ဒိဋ္ဌမြင် အောင် ထုတ်ဖော်လုပ်ကြံ၍ရှုလေ။</p> <h3>သင်္ခါရဒုက္ခမြင်အောင်ရှု</h3> <p>လူချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာချမ်းသာ ဟူ၍ ဆိုရသော သုခဝေဒနာ, သောမနဿဝေဒနာ, ဥပေက္ခာဝေဒနာဟူ၍ သုံးပါးသော ဝေနာတို့တွင် သုခဝေဒနာ သောမနဿဝေဒနာနှစ်ပါးတို့၌ ဒုက္ခလက္ခဏာ ဆိုသည်ကား <b>သခါင်္ရဒုက္ခ, ဝိပရိဏာမဒုက္ခ</b> နှစ်ပါးတည်း၊ ထို့ကြောင့် သုခဝေဒနာမှာ သင်္ခါရဒုက္ခသဘော ဝိပရိဏာမဒုက္ခသဘောကို ထင်မြင်အောင် ရှုရမည်၊ သောမနဿဝေဒနာမှလည်း သင်္ခါရဒုက္ခ သဘော ဝိပရိဏာမဒုက္ခသဘောကို ထင်မြင်အောင် ရှုရမည်။</p> <p>သင်္ခါရဒုက္ခသဘော</p> <p>သင်္ခါရဒုက္ခသဘောဆိုသည်ကား ကူလီလုပ်မှရနိုင်သော ငွေဒင်္ဂါး သည် ထိုငွေဒင်္ဂါးကို အလိုရှိကြသောသူတို့ကို ကုလီလုပ်မှုဟူသော သင်္ခါရ ဒုက္ခတို့ဖြင့် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်း၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုငွေဒင်္ဂါးသည် သင်္ခါရ ဒုက္ခသဘောရှိ၏၊ ကြောက်ဖွယ် လန့်ဖွယ်ဖြစ်၏၊ အကြင်မျှလောက်သော နှစ်ကာလပတ်လုံး ထိုငွေဒင်္ဂါးကို တွယ်တာသောတဏှာသည် ထိုသူအား ရှိ၏၊ ထိုမျှလောက်သော နှစ်ကာလပတ်လုံး ထိုသူတို့ကို ငွေဒင်္ဂါးသည် ကူလီဘဝက မလွတ်ရအောင်ပြု၍ ကူလီအလုပ်ဟူသော သင်္ခါရဒုက္ခဖြင့် အမြဲနှိပ်စက် ညှဉ်းပန်း၏၊ အလွန်ကြောက်မက် ဖွယ်ကောင်းလှသော ဒုက္ခငွေဒင်္ဂါး စင်စစ်တည်း။</p> <p>လှေထိုးမှရနိုင်သော ငွေဒင်္ဂါးသည် မိမိကို သာယာသောသူတို့ကို လှေထိုးမှုဟူသော သင်္ခါရဒုက္ခဖြင့် အမြဲနှိပ်စက်၏၊ ကြောက်မက်ဖွယ် သော ငွေဒင်္ဂါးသာတည်း၊ လွှတိုက်မှရနိုင်သော ငွေဒင်္ဂါးသည်, သစ်ခုတ် မှရနိုင်သော ငွေဒင်္ဂါးသည် အစရှိသည်တို့ဖြင့် ဆိုလေ။</p> <h3>လူချမ်းသာနှိပ်စက်ပုံ</h3> <p>ဤဥပမာနှင့်အတူ တစ်ခုတစ်ခုသော လူ့ဘဝ, လူ့ချမ်းသာသည် ရှေ့ရှေ့သောဘဝတို့၌ ဒါနပြုမှု သီလစောင့်ထိန်းမှု အစရှိသော ပုညကြိယာဝတ္တုတို့ကို တင်ကူး၍ပြုနိုင်မှရနိုင်၏၊ စိတ်အလိုဆန္ဒသက် သက်နှင့်ရနိုင်သည်မဟုတ်၊ နတ်သိကြားဖန်ဆင်း၍ ပေးမှုနှင့် ရနိုင်သည်မဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် လူချမ်းသာသည် အလိုရှိသောသူကို ဒါနပြုမှုဟူသော သင်္ခါရခုက္ခဖြင့် အမြဲနှိပ်စက်၏၊ သီလစောင့်ထိန်းမှု ဟူသော သင်္ခါရဒုက္ခဖြင့်် အမြဲနှိပ်စက်၏၊ ကြွင်းသော ကုသိုလ်ပုည ကြိယာသင်္ခါရဒုက္ခတို့ဖြင့် အမြဲနှိပ်စက်၏၊ ထိုနည်းတူ ထိုလူချမ်းသာ သည် အလိုရှိသောသူကို ရသေ့အလုပ်ဟူသော သင်္ခါရဖြင့်လည်း နှိပ်စက်၏၊ ရဟန်းအလုပ်ဟူသော သင်္ခါရဒုက္ခဖြင့် နှိပ်စက်၏၊</p> <h3>ပုညကြိယာကို ဒုက္ခဟုဆိုရခြင်းအကြောင်း</h3> <p>ဤအရာ၌ ဒါန သီလအစရှိသော ကုသိုလ်ပုညကြိယာမှုမျိုး ရသေ့ အလုပ် ရဟန်းအလုပ်ဟူသော သီလကုသိုမှု ဘာဝနာကုသိုလ်မှုတို့ကို အဘယ့်ကြောင့် ဒုက္ခမှုဟူ၍ဆိုပါသနည်း၊ <b>ဘယဋ္ဌေန ဒုက္ခံ</b>-ဟူသော ပါဌ်နှင့်အညီ ကြောက်မက်ဖွယ်သောင်းသော အမှုသည်သာလျှင်ဒုက္ခမည် ရာ၏၊ ထိုကုသိုလ်မှုတို့သည်ကား အလွန်ကောင်းမြတ်သော မင်္ဂလာမှု ကျက်သရေမှုတို့ပေတည်း။ ထိုကြောင့် ထိုကုသိုလ်မှုတို့ကို ဒုက္ခဟူ၍ မဆိုသင့်။ (စောဒနာ)။</p> <p>ထိုကုသိုလ်မှုတို့သည် ကြောက်မက်ဖွယ် အလွန်ကောင်းသော အမှုတို့သာတည်း၊ ထိုအမှုတို့တွင် ရသေ့ပြုမှု ရဟန်းပြုမှုသည် ဧကန် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှ၏၊ လူအများပင်ပြုရမည်ကို ကြောက်ကြ၏၊ လူတစ်ထောင်တွင်တစ်ယောက်ကျမျှ ပြုဝံ့သူမရှိကြ၊ တစ်သောင်းတွင် တစ်ယောက်မျှ ပြုဝံ့သူမရှိကြ၊ အကယ်၍ သာယာဖွယ်သော အမှုဖြစ်ခဲ့အံ့၊ ဤလူအပေါင်းတို့သည် ရသေ့ ရဟန်းချည်းဖြစ်ကုန်ကြလတ္တံ့။</p> <p>သီလမှု ဘာဝနာမှုစုသည်လည်း ဧကန်ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းသော အမှုအစုသာတည်း၊ အကယ်၍ သာယာဖွယ်သော အမှုဖြစ်ခဲ့အံ့၊ ဤလူအပေါင်းတို့သည် သီလကိုခင်မင်ကြသော သူတို့ ချည်းသာဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဘာဝနာခင်မင်ကြသော သူတို့ချည်းသာဖြစ် ကုန်လတ္တံ့။ ထိုသို့ကား မဟုတ်၊ တစ်ခုသောသိက္ခာပုဒ်ကိုပင် အသက် ထက်ဆုံး အမြဲအစွဲ ထိန်းရမည်ဆိုလျှင် ဝန်မခံဝံ့ကြ၊ တစ်ခုသော ဘာဝနာကိုပင် အမြဲ အစွဲ ပွားများရမည်ဆိုလျှင် ဝန်မခံဝံ့ကြ၊ ထို့ကြောင့် ထိုသီလမှု ဘာဝနာမှုစုတို့သည်လည်း ကြောက်မက်ဖွာ်ကောင်းလှသော အမှုစုပင်ဖြစ်၍ <b>ဘယဋ္ဌေန ဒုက္ခ</b>စင်စစ်ဖြစ်သတည်း။</p> <p>မင်္ဂလာ ကျက်သရေမှု</p> <p>ကောင်းမြတ်သော မင်္ဂလာမှု ကျက်သရေမှုဆိုသည်မှာမူကား ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှသည်ဖြစ်၍ သူအများတို့ မပြုတဲ့နိုင်အောင် ခဲယဉ်းလှသော ထိုအမှုစုကို တစ်ဦးတစ်ယောက်ထွက်၍ ပြုပေးသည့် အတွက် ယခုဘဝ၌လည်း အချီးမွမ်း အပူဇော်ခံရ၏၊ နောက်နောင်ဘဝ တို့၌လည်း သာယာဖွယ်သောင်းသော ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးနိုင်၏၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့် မင်္ဂလာမှု ကျက်သရေမှုဆိုရလေ သတည်း။</p> <h3>မနေသာ၍ ပြူကြသမျှဒုက္ခစုသာ</h3> <p>အကယ်၍ထိုရသေ့လုပ်မှု, ရဟန်းလုပ်မှု, သီလစောင့်ထိန်းမှု, ဘာဝနာအွားများမှုတို့ကို မပြုမလုပ်ပဲနှင့်ပင် မိမိတို့အလိုရှိတိုင်းသော လူနတ်ဗြဟ္မာ ချမ်းသာသုခကိုရနိုင်ကြကုန်ငြားအံ့၊ ဤလောက၌ ရသေ့ လုပ်မည့်သူ တစ်ယောက်မျှမရှိကြလတ္တံ့၊ ရဟန်းလုပ်မည့်သူ တစ်ယောက် မျှမရှိကြလတ္တံ့၊ သီလစောင့်ထိန်းမည့်သူ တစ်ယောက်မျှမရှိကြလတ္တံ့၊ ဘာဝနာပွားမည့်သူ တစ်ယောက်မျှမရှိကြလတ္တံ့၊ ထို့အတူ ဒါနကို မပြုပဲနှင့် အလြိရှိရာ နတ်ချမ်းသာကို ရနိုင်ကြသည်ဖြစ်ခဲ့ငြားအံ့၊ ဤလောက၌ ဒါနပြုမည့်သူ တစ်ယောက်မျှမရှိကြလတ္တံ့။</p> <p>ထိုသို့ကားမဟုတ်၊ ထိုရသေ့ ရဟန်း ဒါန သီလ ဘာဝနာတို့ကို မပြုခဲ့လျှင် ထိုချမ်းသာသုခတို့ကို မရသည့်ပြင် အပါယ်သို့သာ ကျရောက် လေအံ့၊ ထို့ကြောင့် မပြုချင်လျှင် မနေသာမှုကြီးတွေ ဖြစ်ခဲ့၍ ပြုချင်ကြရ သည် ပြုကြရသည်၊ ဤသို့မပြုချင်လျှင် မနေသာမှုဖြစ်၍ ပြုကြရသော အမှုမည်သည် ဒုက္ခမှုချည်းသာတည်း။</p> <p>ဤလောက၌ ရွှေ, ငွေ, ရတနာကို သာယာကြကုန်သော သူတို့ အား ရွှေ, ငွေ, ရတနာကို ရစေတတ်သော အလုပ်ခပ်သိမ်းသည် မပြုချင် လျှင် မနေသာမှုချည်း ဖြစ်လေ၏။</p> <p>တစ်စုံတခုသော၊ အလုပ်ကိုမျှ မလုပ်ဘဲ ရွှေ, ငွေ, ရတနာကို စိတ်အလိုရှိတိုင်း ရနိုင်သည်ဖြစ်ခဲ့ငြားအံ့၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူမျှ ရွှေ, ငွေ, ရတနာကို ရစေတတ်သော အလုပ်ခပ်သိမ်းကိုပင် လုပ်မည့်သူ မရှိကြလတ္တံ့။</p> <p>ဤနည်းကိုမှီ၍ လောက၌ မနေသာလုပ် ဒုက္ခမှုတွေ အနန္တကို သိကြလေ၊ ဤကား ဒါန သီလ ဘာဝနာစသော ပုညကြိယာမျိုးမှုတို့၏ သင်္ခါရဒုက္ခမှု စင်စစ်ဖြစ်ပုံကို ပြဆိုလိုက်သော အခန်းတည်း။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား လူချမ်းသာသည် အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ သတ္တဝါ အပေါင်းတို့ကို ပုညကြိယာ သင်္ခါရဒုက္ခဖြင့် အမြဲနှိပ်စက်ပုံတည်း။</p> <h3>သုခ သောမနဿဝေဒနာတို့၏ သင်္ခါရဒုက္ခဖြင့် နှိပ်စက်ပုံ</h3> <p>ရှေးဘဝတို့၌ ပုညကြိယာ သင်္ခါရဒုက္ခကို ခံနိုင်၍ နောက်ဘဝ၌ လူ့ချမ်းသာကို ရကြသောအခါ၌ ထိုလူ့ချမ်းသာသည် အသက်မွေးမှု အစရှိသော သင်္ခါရမှုတို့ကို နေ့စဉ်မစဲ အမြဲအားထုတ်နိုင်ပါမှ အသက် တမ်းစေ့အောင် တည်နေလေသည်၊ ထို့ကြောင့် ထိုလူ့ချမ်းသာသည် နေ့စဉ်မစဲ အမြဲအားထုတ်ရသော မနေသာမှု မလွဲသာမှုဟူသော သင်္ခါရ ဒုက္ခတို့ဖြင့်လည်း အမြဲနှိပ်စက်၏။</p> <p>သားမယားအာရုံ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော သုခ သောမနဿ ဟူသော ချမ်းသာသည် ထိုချမ်းသာကို သာယာခင်တွယ်သော သူတို့ကို အသက်ထက်ဆုံး အိမ်ထောင်ခန်းနား သားမယားမွေးမြူမှုနှင့်စပ်သော ဒုက္ခခပ်သိမ်းတို့ဖြင့် အမြဲနှိပ်စက်၏။</p> <p>ဤနည်းကိုမှီ၍ လောက၌ရှိသမျှသော မနေသာမှု မလွဲသာမှု သင်္ခါရဒုက္ခစုကို မြင်လေ။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား ဤလူ့ချမ်းသာသည် အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ သတ္တဝါအပေါင်းတို့ကို ပစ္စုပ္ပန်၌ဖြစ်သော သင်္ခါရဒုက္ခတို့ဖြင့် အမြဲနှိပ် စက်ပုံကို အမြွက်မျှပြဆိုလိုက်သော အခန်းတည်း။</p> <h3>နတ်ဗြဟ္မာချမ်းသာ သင်္ခါရဒုက္ခဖြင့်နှိပ်စက်ပုံ</h3> <p>နတ်ချမ်းသာတို့၌လည်း ထိုက်သည်အားလျော်စွာ သင်္ခါရဒုက္ခ မျိုးကို သိလေ၊ ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာ၌ ရှေးဘဝ၌ တင်ကူး၍ပြုရသော စျာန ဘာဝနာဟူသော သင်္ခါရဒုက္ခမှုကို အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှ သော သင်္ခါရဒုက္ခမှုကြီးတွေသာတည်း။</p> <p>ယခုအခါ၌ ပထမစျာန် အစရှိသော စျာန်များကိုရအောင် အားထုတ်နိုင်ပါကြပါလျှင် သေသည်၏အခြားမဲ့၌ ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့ရောက်၍ တစ်ဘဝတည်းနှင့်ပင် မေတ္တေယျမြတ်စွာဘုရား သာသနာကို မှီနိုင်၏၊ မေတ္တေယျ မြတ်စွာဘုရား မပွင့်မီ အကြား၌လည်း အပါယ်လေးပါး အတွက် ကြောင့်ကြဖွယ်မရှိ၊ အသက်မွေးမှု ဒုစရိုက်တရား ပွားများမှု အတွက်လည်း ကြောင့်ကြဖွယ်မရှိ၊ အန္တရကပ်တစ်ကပ်ပတ်လုံး စျာန် သမာပတ်ချမ်းသာ တန်ခိုးဣဒ္ဓိပါဒ်ချမ်းသာတို့ကို ခံစားစံစား၍ နေနှင့်ပြီး လျှင် မေတ္တေယျ ဘုရားသာသနာ၌ ချမ်းသာစွာ ကျွတ်လွတ်ဖို့သာ ရှိတော့သည်ဟူသော အခွင့်ကြီးကို လူလူရှင်ရှင် မြင်ကြသိကြပါကုန်လျက် နှင့် စျာန်သမာပတ်ရအောင် အားထုတ်ရာသော အခွင့်အလမ်းကြီးကို မတိုးဝံ့ကြ ကြောက်ရွံ့ကြသည့်အတွက်ကြောင့် စျာန်ရပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မမြင် ကြကုန်။</p> <p>ဤသို့လျှင် ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာသည် အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ သတ္တဝါ အပေါင်းတို့ကို စျာနဘာဝနာမှုတည်းဟူသော ကြောက်မက်ဖွယ်သင်္ခါရ ဒုက္ခဖြင့် လွန်စွာနှိပ်စက်၏၊</p> <h3>မဂ်ဖိုလ်သည် ဒုက္ခမဖြစ်ထိုက်</h3> <p>စောဒနာရန်ရှိ၏၊ မဂ်လေးပါးသည် ရှေးရှေးဘဝကမ္ဘာတို့၌ ပါရမီတရားတို့ကို ဖြည့်ကျင့်ရခြင်းတည်းဟူသော သင်္ခါရဒုက္ခ,မဂ်ဖိုလ်ရ လတ္တံ့သောဘဝ၌လည်း သီလဝိသုဒ္ဓိ, စိတ္တဝိသုဒ္ဓိအစရှိသော ဝိသုဒ္ဓိ ဘာဝနာတရားတို့ကို အားထုတ်ဟူသော သင်္ခါရဒုက္ခ ဤသခါင်္ရဒုက္ခကြီး နှစ်ပါးကိုအားထုတ်နိုင်မှသာရနိုင်၏၊ ထို့ကြောင့် မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေး ပါးသည်လည်း ဒုက္ခသစ္စာသာ အမှန်ဖြစ်၏ဟု ဆိုရန်ရှိ၏။</p> <p>ပါရမီတရားတို့ကို ဖြည့်ရခြင်း, နောက်ဘဝ၌ ဝိသုဒ္ဓိဘာဝနာ တရားတို့ကို ပွားများရခြင်းဟူသော အလွန်ကြီးကျယ်လှစွာသော သင်္ခါရဒုက္ခကြီး နှစ်မျိုးကို ခံနိုင်သူမှသာ မဂ်လေးပါး ဖိုလ်လေးပါးကို ရထိုက်သည်မှန်ပေ၏။</p> <p>ထိုသို့မှန်သော်လည်း မဂ်, ဖိုလ်တို့မှာ ထိုသင်္ခါရ ဒုက္ခကြီးတို့ကို ခံနိုင်၍ တစ်ကြိမ်ရပြီးသည်နောက် အနမတဂ္ဂသံသရာမှာ ထိုသင်္ခါရ ဒုက္ခကြီးတို့ကိုလည်း တစ်ဖန်ကြုံတွေ့ဖွယ်မရှိပြီ၊ ထိုသင်္ခါရဒုက္ခကြီး တို့မှလည်း အပြီးလွတ်ငြိမ်းလေ၏၊ ကြွင်းသောအပါယ်ဒုက္ခတေဘူမက ဒုက္ခခပ်သိမ်းတို့မှလည်း အပြီးလွတ်ငြိမ်းလေ၏၊ မဂ် ဖိုလ်ကို ရပြီးနောက် အနမတဂ္ဂဒုက္ခနယ်ကြီး ငြိမ်းချမ်းမှုနှင့်ရှေးအဖို့မှာ ပါရမီဖြည့်မှုဒုက္ခ ဝိသုဒ္ဓိဘာဝနာပွားများမှုဒုက္ခကို နှိုင်းယှဉ်သည်ရှိသော် မဟာပထဝီ မြေကြီးနှင့် အဏုမြူကဲ့သို့ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် အနမတဂ္ဂဒုက္ခနယ်ကြီးကို တစ်ခါတည်းပြီးငြိမ်းစေနိုင်သော မဂ်တရား ဖိုလ်တရားသည် ရှေးအဖို့၌ အားထုတ်ရသော ပါရမီပြည့်မှု ဝိသုဒ္ဓိဘာဝနာ ပွားများမှုဟူသော အနည်းငယ်မျှသော သင်္ခါရဒုက္ခမှု အတွက်နှင့် ဒုက္ခသစ္စာဖြစ်ခြင်းငှာ မထိုက်။</p> <h3>သူဌေးဖြစ် ဥပမာ</h3> <p>ဥပမာကား-တစ်ခုသော မြေအဖို့၌ ရှေးအခါက သူဌေးကြီး တစ်ဦး မြှုပ်၍ထားခဲ့သော အကုဋေများစွာသော အ,သာမိက ရွေငွေ ရတနာတို့သည် ရှိကြကုန်ရာ၏၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်အမြင်ကိုရသော တစ်ဦး သောသူက တစ်ယောက်သောသူဆင်းရဲကို ဆိုပေရာ၏၊ သင်သည် ချမ်းသာလိုလျှင် ဤနေရာ၌ ဆယ်တောင်ခန့် နက်အောင်တူးလော့၊ ဆယ်တောင်ခန့်နက်သောအခါ ကျောက်ဖျာကြီးခြောက်ချပ် တွေ့လိမ့် မည်၊ ၎င်းကျောက်ဖျာကြီး ခြောက်ချပ်ကို လှန်၍ အကုဋေများစွာသော အ,သာမိက ရွှေငွေရတနာတို့ကို ယူလော့ဟုဆိုပေ၏၊ ထိုသူဆိုတိုင်း တူးလေ လှန်လေ၍ အကုဋေများစွာသော အ,သာမိက ရွှေငွေရတနာ တို့ကို အကုန်ရသဖြင့် ထိုသူဆင်းရဲသည် မိမိမှစ၍ သားစဉ်မြေးဆက် သူဌေးမျိုးဖြစ်လေ၏။</p> <p>ဤဥပမာ၌ မြေကို ဆယ်တောင်နက်အောင် တူးမှုနှင့် ရှေးရှေး ဘဝတို့၌ ပါရမီဖြည့်ရမှု တူ၏၊ ကျောက်ဖျာကြီး ခြောက်ချပ်ကို လှန်မှုနှင့် နောက်ဘဝ၌ သီလဝိသုဒ္ဓိ အစရှိသော လောကီဝိသုဒ္ဓိခြောက်ပါးကို အစဉ်အတိုင်းပွါးများမှု တူ၏၊ အကုဋေများစွာသော ရွှေငွေရတနာနှင့် မဂ်ဉာဏ်ဖိုလ်ဉာဏ်ဟူသော ဉာဏဒဿနဝိသုဒ္ဓိတူ၏၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဆရာနှင့် မြတ်စွာဘုရား တူ၏၊ သူတပည့်ဆင်းရဲနှင့် ဘုရားတပည့်သား တူ၏၊ သူဌေးဖြစ်သည်နှင့် အရိယာအဖြစ် တူ၏။</p> <p>ဤဥပမာ၌ တူးမှုသင်္ခါရ ဒုက္ခကျောက်ဖျာကြီး ခြောက်ချပ်ကို လှန်မှု သင်္ခါရဒုက္ခနှစ်ပါးသည် ရယူခံစံရသော ရွှေငွေရတနာ ချမ်းသာ သုခနှင့် နှိုင်းယှဉ်သည်ရှိသော် ဒုက္ခဟူ၍ မပြောစလောက်ပြီ၊ ထိုသင်္ခါရ ဒုက္ခအတွက်နှင့် ထိုအကုဋေများစွာသော ရွှေငွေရတနာတို့ကို ဒုက္ခဟူ၍ မဆိုလောက်ပြီ။</p> <h3>တစ်နပ်စာကုသိုလ်နှင့် ချမ်းသာများ</h3> <p>လူချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာဟူသော အကျိုးကို ပေးကြသော ကာမကုသိုလ် ရူပကုသိုလ် အရူပကုသိုလ်တို့သည်မူကား တဒင်္ဂကုသိုလ်တို့သာတည်း၊ တစ်နပ်စာ ကုသိုလ်တို့သာတည်း၊ လူ့ချမ်း သာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာတို့သည်လည်း ချမ်းသာမှန် ချမ်းသာ ဖြောင့် မဟုတ်ကုန်၊ ချမ်းသာလိမ် ချမ်းသာကောက် ချမ်းသာမှောက် ချမ်းသာမှားတို့သာတည်း။</p> <p>ချဲ့ဦးအံ့-ပကါယ်ဒုက္ခကြီးကို ကြောက်လှ၍ ထိုအပါယ်ဒုက္ခကြီးမှ လွတ်ကင်းရခြင်းအကျိုးငှါ လူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာကို အားကိုး၍ ဒါနအမျိုးမျိုးကို အားထုတ်၏၊ ထိုဒါနကုသိုလ်ကြောင့် လူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာကို ရပါသော်လည်း ထိုလူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာသည် အနိစ္စဓမ္မမျိုး ဖြစ်ချေ၍ ထိုသူသည် အပါယ်ဒုက္ခကြီးသို့ပင် ပြန်၍ ကျရပြန်၏၊ အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ သူသူငါငါသတ္တဝါတို့သည် ထိုဒါန ကုသိုလ်ကို ပြုခဲ့ကြသည်လည်း အကြိမ်ပေါင်း အနမတဂ္ဂ ရှိကြလေပြီ၊ ထိုဒါနကုသိုလ်ကြောင့် လူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာကို ရခဲကြသည်လည်း ဘဝပေါင်း အနမတဂ္ဂ ရှိကြလေပြီ၊ ယခုလည်း အပါယ်တံခါး ဟင်းလင်း ပွင့်လျက်အတိုင်းပင် ရှိနေကြ၏၊ အပါယ်ဘေးကြီးတန်းလန်းပင် ရှိနေ ကြ၏၊ ဤဘဝမှနောက် အနာဂတ်သံသရာ၌လည်း ထိုနည်းတူပင် သွားလတ္တံ့။</p> <p>ထို့ကြောင့် ထိုဒါနကုသိုလ် ထိုလူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာ ခေါ်သော သုခသောမနဿဝေဒနာစုသည် သစ္စသဒ္ဒါနှင့် ခေါ်ထိုက်သော သုခမှန် သုခဖြောင့်မဟုတ်၊ မျက်လှည့်ဆရာ လိမ်လည်၍ပြသော တဒင်္ဂ ရွှေ, ငွေ, ရတနာကဲ့သို့ ချမ်းသာလိမ် ချမ်းသာကောက် ချမ်းသာမှောက် ချမ်းသာမှားသာ ဖြစ်သတည်း။</p> <h3>သုခမှန် သုခဖြောင့်</h3> <p>သုခမှန် သုခဖြောင့်ဆိုသည်ကား အပါယ်ဒုက္ခကြီးကို ကြောက် လန့်၍ ထိုအပါယ်ဒုက္ခကြီးမှ လွတ်ကင်းခြင်းငှါ လူ့ချမ်းသာကို အားကိုး၍ နတ်ချမ်းသာကို အားကိုး၍ ဒါနအမျိုးမျိုးကို ပြုကြသော သူတို့အား ဒါနကုသိုလ်ထမြောက်၍ လူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာကို ရသောအခါ ထိုချမ်းသာသည် ဘယ်အခါမှ ပြောင်းရွေ့ခြင်းမရှိဘဲ အမြဲနိစ္စနေ တည်နေ၍ အပါယ်ဒုက္ခအပြီး ငြိမ်းလေမှသာလျှင် သုခမှန် သုခဖြောင့် ဆိုထိုက်သည်။</p> <h3>တစ်နပ်စာ သုခ</h3> <p>လူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာခေါ်သော သုခသည်ကား ထိုကဲ့သို့ ဖြောင့်မှန်သော သုခမဟုတ်၊ ထိုသို့မဟုတ်သည့်အတွက်ကြောင့် အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ ထိုဒါနမှုကို ဘဝပေါင်းဘယ်မျှ ကမ္ဘာပေါင်း ဘယ်မျှကြာအောင် အခါခါပြုနိုင်ပါလျှင် နိစ္စဖြစ်သော လူ့သုခ နတ်သုခ ကိုရ၏၊ အပါယ်ဒုက္ခ အပြီးငြိမ်း၏ဟု အားကိုးရန် စခန်းပင်မရှိ၊ နောက်အနာဂတ် သံသရာ၌လည်း လာလာသမျှသော လူ့သုခ နတ်သုခ ဟူသမျှသည် အနိစ္စသုခ တဒင်္ဂသုခ တစ်နပ်စာ သုခချည်းသာ လာလတ္တံ့။</p> <h3>ဒုက္ခဓမ္မမျိုး</h3> <p>ထိုကဲ့သို့ အားကိုးရန် အငြိမ်းစားစခန်းဟူ၍ လုံးလုံးမရှိသော အနိစ္စသုခမျိုးကို အားကိုး၍ပြုကြသော ကုသိုလ်မှုဟူသမျှသည် သင်္ခါရဒုက္ခချည်းသာတည်း၊ ထိုကုသိုလ်မှုကြောင့် ရောက်ကြရသော လူ့ဘဝ လူ့ချမ်းသာ နတ်ဘဝ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာ့ဘဝ ဗြဟ္မာစုသည် လည်း သင်္ခါရဒုက္ခမျိုးချည်းသာတည်း၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းတို့ကို ကုသိုလ်ပြုမှုဟူသော အဆုံးအစမရှိသော သင်္ခါရဒုက္ခဘေး သင်္ခါရဒုက္ခ ဒဏ်နှင့် အမြဲနှိပ်စက်၍နေသော ဒုက္ခဓမ္မမျိုးချည်းသာတည်း။</p> <h3>အငြိမ်းစား စခန်းဆိုက်</h3> <p>ယခုအခါဝယ် သာသနာတွင်း၌ သီလဝိသုဒ္ဓိအစရှိသော ဝိသုဒ္ဓိ ၇-ပါးကိုပွါးများမှု ဟူသောသင်္ခါရဒုက္ခကို ထမြောက်အောင် အားထုတ် နိုင်ပါလျှင် ယခုဘဝ၌ပင် အငြိမ်းစား စခန်းသို့ ဆိုက်လေ၏၊ ထိုဝိသုဒ္ဓိ ၇-ပါးကိုပွါးများမှုဟူသော သင်္ခါရဒုက္ခကြီးလည်း အပြီးလွတ်ငြိမ်းလေ၏၊ နောင်ဝိသုဒ္ဓိ ၇-ပါးကိုအတွက်နှင့် ပင်ပန်းဖွယ်မရှိပြီ၊ ထိုမှကြွင်းသော အပါယဒုက္ခစသည်တို့လည်း အပြီးလွတ်ငြိမ်းလေကုန်၏။</p> <p>ဤကား-လူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာခေါ်ကြသော သုခဝေဒနာ သောမနဿ ဝေဒနာတို့၏ သင်္ခါရဒုက္ခ အဖြစ်ကို အမြွက်မျှ ပြဆိုလိုက်သော အခန်းတည်း။</p> <h3>ဝေဒနာတို့၏ ဝိပရိဏာမဒုက္ခ</h3> <p>ဝိပရိဏာမ</p> <p>ယခုအခါ ထိုဝေဒနာတို့၏ ဝိပရိဏာမဒုက္ခအခြင်းအရာကို ပြဆိုအံ့၊ <b>ဝိပရိဏာမ</b> ဆိုသည်ကား ဇရာ မရဏ ပင်တည်း၊ ဇရာဆိုသည် ကား-ဟောင်းနွမ်းခြင်း ရင့်ရော်ခြင်း ဆုတ်ယုတ်ခြင်း နွမ်းပါးခြင်း အိုမင်းခြင်း ဆွေးမြည့်ခြင်းများသည် ဇရာဝိပရိဏာမတည်း။</p> <p>မရဏဆိုသည်ကား ကုန်ခန်းခြင်း ပျက်ပြုန်းခြင်း ကုန်ဆုံးခြင်း ပျောက်ပျက်ခြင်း ချုပ်ကွယ်ခြင်း သေဆုံးခြင်းများသည် မရဏဝိပရိဏာမ မည်၏၊</p> <h3>ဝိပရိဏာမ ၂-ပါး</h3> <p>ထိုဝိပရိဏာမသည် တစ်ခုတစ်ခုသော ဘဝအဆုံး၌ အမြဲလာ သော ဝိပရိဏာမ, ပဋိသန္ဓေတည်နေသည်မှစ၍ ဘဝအဆုံးသို့မရောက်မီ အကြား၌ အမြဲလာသောဝိပရိဏာမ ဟူ၍ ၂-ပါး။</p> <h3>ခန္ဓာဟူသမျှ ဖောက်ပြန်မြဲ</h3> <p>ပဋိသန္ဓေ တည်နေသည်မှစ၍ လူ့ခန္ဓာ နတ်ခန္ဓာ ဗြဟ္မာ့ခန္ဓာစု သည် ဖောက်ပြန် ပျက်ဆုံးခြင်းဟူသော ဝိပရိဏာမ သဘောအမြဲမကွာ ထက်ကြပ်ပါရှိနေ၏၊ ဖောက်ပြန်ပျက်ဆုံးရန် အကြောင်းအခွင့် ဆိုက် တိုက်လာလျှင် ဘယ်နာရီမှာ မဆိုဖောက်ပြန် ပျက်ဆုံး၏။</p> <p>ဖောက်ပြန်ပျက်ဆုံးရန် အကြောင်းအခွင့်မည်သည် လောက ဓာတ်၌ အနန္တများပြားလှ၏၊ အဇ္ဈတ္တအန္တရာယ် အနန္တ ဗဟိဒ္ဓအန္တရာယ် အနန္တများပြား၏။</p> <p>ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့သည်လည်း ငါတို့၏ အသက်ခန္ဓာ တို့သည် ဖောက်ပြန်ခွင့်နှင့် ဆိုက်တိုက်လာလျှင် ဘယ်နာရီမှာမဆို ဖောက်ပြန်ကုန်၏ဟု သိကြကုန်၏၊ ပျက်ဆုံးခွင့်ဆိုက်တိုက်လာလျှင် ဘယ်နာရီမှာမဆို ပျက်ဆုံးကုန်၏ဟု သိကြကုန်၏။</p> <p>ထို့ကြောင့် လောက၌ အဇ္ဈတ္တဘေးအနန္တတို့နှင့် တွေ့ကြုံမည်ကို အမြဲကြောက်လန့်ကြကုန်၏၊ ဗဟိဒ္ဓဘေးအနန္တတို့နှင့် တွေ့ကြုံမည်ကို အမြဲကြောက်လန့်ကြကုန်၏။</p> <p>အကယ်၍လူ့ခန္ဓာ နတ်ခန္ဓာ ဗြဟ္မာ့ခန္ဓာစုလည်း ဝိပရိဏာမ သဘောမရှိခဲ့သည် ဖြစ်ငြားအံ့၊ လောက၌ ကြောက်စရာ လန့်စရာဟူ၍ တစ်စုံ တစ်ခုမျှ မရှိလေရာ စိုးရိမ်စရာ ကြောင့်ကြစရာဟူ၍ တစ်စုံ တစ်ရာမျှ မရှိလေရာ။</p> <p>ထိုသို့ကား မဟုတ်၊ လောက၌ ကြောက်စရာအနန္တ လန့်စရာ အနန္တ စိုးရိမ်စရာအနန္တ ကြောင့်ကြစရာအနန္တ အစဉ်ထာဝရ ရှိနေကြ၏။</p> <p>အဇ္ဈတ္တဘေးတို့ကို ကြောက်ရသော ဒုက္ခ ထိတ်လန့်ရသော ဒုက္ခ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြရသော ဒုက္ခအစုသည် မိမိခန္ဓာတို့၏ ဝိပရိဏာမသဘော ရှိနေသည့် အတွက်ကြောင့် ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခအစုသာတည်း။</p> <h3>ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခထင်ရှားခြင်း</h3> <p>မိမိခန္ဓာတို့၏ ဝိပရိဏာမသဘော အမြဲပါရှိနေသည်ကို သိကြ သည် ဖြစ်၍ မိမိအလိုအလျောက် ချမ်းသာရာ နေလိုရာ နေခွင့်မရကြကုန်၊ မြို့ရွာတည်ထောင်၍ နေကြရကုန်၏၊ ဝင်းခြံအိမ်ရာ အကာအရံ ပြုလုပ်၍ နေကြရကုန်၏၊ သွားရာ လာရာ နေရာ ထိုင်ရာ ရောက်ရာဌာနတို့၌ ဘေးနှင့်တွေ့မည်ကို အမြဲသတိထားကြရကုန်၏၊ ရန်နှင့်တွေ့မည်ကို အန္တရာယ်နှင့်တွေ့မည်ကို အမြဲသတိထားကြရကုန်၏၊ ကြောင့်ကြစိုက် ကြရကုန်၏၊ ဤအလုံးစုံသည် မိမိတို့ခန္ဓာတို့၏ ဝိပရိဏာမသဘော ရှိနေသည့်အတွက် ဖြစ်ရသော ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခချည်းတည်း။ ထိုသို့ သတိထားကြပါလျက် ကြောင့်ကြစိုက်ကြပါလျက် ဥစ္စာစည်းစိမ်ပျက်ပြားမှု သားမယား ဆွေမျိုးညာတကာ ပျက်ပြားမှု အနာရောဂါဘေးဥပါဒ်တို့နှင့် တွေ့ကြုံမှု သေဆုံးမှုတို့နှင့် တွေ့ကြုံကြရသော ဝိပရိဏာမဒုက္ခသည်မူကား အလွန် ထင်ရှားလေပြီ။</p> <h3>ဝိပရိဏာမမီးအမှု</h3> <p>အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ ကမ္ဘာကြီးတွေ အဆက်ဆက် ပျက်ဆုံး ကွယ်ပ၍ ကုန်မှုသည်လည်း ဝိပရိဏာမမီ၏ အမှုပင်တည်း၊ လူ့ခန္ဓာတွေ အနန္တနတ်ခန္ဓာတွေ အနန္တဗြဟ္မာ့ခန္ဓာတွေ အနန္တ ပျက်ဆုံးကွယ်လွန်ခဲ့မှု သည်လည်း ဝိပရိဏာမမီး၏ အမှုပင်တည်း။ ဂင်္ဂါသံလုံးမျှမက ဘုရား တွေအနန္တ, ပစ္စေကဗုဒ္ဓတွေအနန္တ, အရိယာသာဝကတွေအနန္တ ပျက်ဆုံး ကွယ်၍ ကုန်ခဲ့မှုသည်လည်း ဝိပရိဏာမမီး၏ အမှုပင်တည်း။</p> <p>အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ ဒါနမှု သီလမှု ဘာဝနာမှုတို့နှင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ သမျှသော လူ့ခန္ဓာစုသည် ဝိပရိဏာမမီး ထဲမှာချည်း ဆုံးခဲ့၏၊ နတ်ခန္ဓာစု ဗြဟ္မာ့ခန္ဓစုသည်လည်း တစ်ခုမကျန် ဝိပရိဏာမ မီးထဲမှာချည်း ဆုံးခဲ့၏၊ နောင်အနာဂတ် သံသရာ၌ ပေါ်လာလတ္တံ့သော လူ့ခန္ဓာဟူသမျှ နတ်ခန္ဓာဟူသမျှ ဗြဟ္မာ့ခန္ဓာဟူသမျှသည်လည်း ဝိပရိဏာမ မီးစာ ချည်းပင်တည်း။</p> <p>လောက၌ မီးနှင့်မီးစာ ထင်းနှစ်ပါးမှာလည်း ထင်းကနိုင်သည် ဟူ၍မရှိ မီးကသာနိုင်သည်၊ ထင်းများလေလေ မီးအားကြီးလေလေသာ ဖြစ်မြဲတည်း၊ အဆုံးကျလျှင် ရှိသမျှထင်းတို့သည် မီးစာပြာဖြစ်၍ ကုန်မြဲ တည်း၊ ထို့အတူ ဒါန သီလမှုအစရှိသော သင်္ခါရမှုတို့နှင့် ပြုစုပျိုးထောင်၍ ဖြစ်လာကြသော လူ့ဘဝ နတ်ဘဝ ဗြဟ္မာ့ဘဝဟူသမျှသည် ဝိပရိဏာမ မီးစာပြာဖြစ်၍ ကုန်မြဲတည်း။</p> <h3>ဒုက္ခတန်လန်းနှင့်သေဆုံးရ</h3> <p>ဤသတ္တဝါအပေါင်းတို့သည် ရှေးရှေးသော အနမတဂ္ဂ သံသရာ ကမ္ဘာအဆက်ဆက်တို့၌ ပြုခဲ့ကြသမျှသော ဒါနမှု သီလမှု ဘာဝနာမှု ပုညကြိယာမှု ရသေ့လုပ်မှု ရဟန်းလုပ်မှု အလုံးစုံတို့သည် ဝိပရိဏာမ မီးစာအကျိုးငှါချည်း လုပ်ခဲ့ကြသည်ဖြစ်၍ သူ့ဘဝနှင့်သူ့မီး အပြီးကုန်ဆုံး၍ လာခဲ့ကြသောကြောင့် ယခုလည်းဒါနပြုမှု ဒုက္ခတန်းလန်း သီလစောင့် ထိမ်းမှုဒုက္ခတန်းလန်း ဘာဝနာပွားများမှု ဒုက္ခတန်းလန်း ရသေ့ပြုလုပ်မှု ဒုက္ခတန်းလန်း ရဟန်ပြုလုပ်မှု ဒုက္ခတန်လန်း နှင့်နေကြ၏၊ မပြုချင်လျှင် မနေသာမှု တန်းလန်းနှင့် နေကြ၏၊ အပါယ်ဘေးကြီးတန်းလန်းနှင့် နေကြ၏၊ နောက်နောက်ဘဝတို့၌လည်း ဤနည်းတူသွားကြလတ္တံ့။</p> <p>ယခုလောက၌ လယ်ယာကိုင်းကျွန်းလုပ်ကိုင်၍ အသက်မွေးကြ သော သူတို့သည် အသက်ထက်ဆုံး နှစ်စဉ်လုပ်ကြရကုန်၏၊ တစ်နှစ် လုပ်၍ ဖြစ်ပွားသော စပါးပြောင်းနှမ်းစသည်တို့သည် ဝိပရိဏာမ မီးစာဖြစ်၍ ကုန်ဆုံးလေ၏၊ ဝိပရိဏာမ မီးစာလမ်းကို လိုက်မိကြသည့် အတွက် အငြိမ်းစာစခန်းဟူ၍ မရှိကြကုန်ပြီ၊ အသက်ထက်ဆုံး တောင် သူလယ်ယာလုပ်မှု သင်္ခါရမှုကြီးတန်းလန်းနှင့်သာ သေဆုံးကြရလေ ကုန်တော့သည်။</p> <p>ဤနည်းအတူ ဤလောက၌ နေ့နေ့ညည ပုပုရွရွ အားထုတ် ပြုလုပ်ကြသော အမှုခပ်သိမ်းတို့ကိုလည်း အကုန်သိလေ။</p> <h3>အငြိမ်းစားရသူ</h3> <p>ဤလောက၌ ဝိပရိဏာမဟူ၍ မရှိခဲ့သည်ဖြစ်အံ့၊ ခပ်သိမ်းသော လုပ်ဆောင်မှုတို့မှာပင် တစ်ကြိမ်တစ်ခါ ထမြောက်ပြီးစီးအောင် လုပ်ဆောင်ပြီးနောက် အနမတဂ္ဂသံသရာတိုင်အောင် ထာဝရအငြိမ်းစား ရရာ၏၊ အခါခါ အထပ်ထပ် လုပ်ဆောင်မှု ဒုက္ခဟူ၍ မရှိလေရာ။</p> <p>မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးအလုပ်ကို လုပ်သောသူသည် ထိုအလုပ်ထမြောက် သည့်နောက် အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ ထာဝရ အငြိမ်းစားရလေ၏၊ ထိုမဂ္ဂင် တရားကို ပွားများအားထုတ်မှုဟူသော သင်္ခါရ ဒုက္ခကိုပင် နောက်တစ်ဖန် လုပ်ရပြန်သည် ဟူ၍မရှိပြီ၊ မဂ္ဂင်တရား ပွားများမှု ဒုက္ခကို တစ်ဖန်တွေ့ကြုံ ရပြန်သည်ဟူ၍ မရှိပြီ။</p> <h3>ပုထုဇဉ်အမှု ဝိပရိဏာမမီးစာဖြစ်</h3> <p>ဘုရားပစ္စေကဗုဒ္ဓါ အရိယာအလောင်း ပညာရှိအပေါင်းတို့သည် ပြုလုပ်အားထုတ်၍ ထမြောက်လျှင် တစ်ခါတည်းပြီး အငြိမ်းစားရသော အလုပ်ကိုသာ ရှာကြံကြကုန်၏။</p> <p>ဉာဏ်ပညာနည်းလှသော ဗာလပုထုဇဉ်တို့သည်ကား ထိုကဲ့သို့ မြော်မြင်ရှာကြံ၍ မလုပ်တတ်ကြကုန်၊ အရပ်အလိုက် ဒေသအလိုက် မိရိုးဖလာအလိုက် အရိုးအစဉ်းဖြစ်သော ဗာလုဿုက္က အလုပ်အကိုင် အခွင့်အရေးတွေကို အဟုတ်အကောင်း မှတ်ထင်အားစိုက်လျက် နေ့ရက်, လ, နှစ်ကို ကုန်စေကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုဗာလပုထုဇဉ်တို့၏ အသက် ထက်ဆုံး ပင်ပန်းသမျှသည် ဝိပရိဏာမ မီးစာတို့ချည်းဖြစ်၍ ကုန်လေ သတည်း။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား ဝေဒနာတို့၏ ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခအချက်ကို အမြွက်ပြလိုက်သော အခန်းပြီး၏။</p> <p>*</p> <p>---</p> <h3>ဒုက္ခလက္ခဏာ ထင်မြင်နိုင်ခဲ့ပုံ</h3> <p>ရဟန္တာဖြစ်မှ ဒုက္ခအကုန်ထင်</p> <p>ထိုမှတစ်ပါး ရှေးဉာတပရိညာ အခန်းတွင် ဥပမာ အရပ်ရပ်တို့နှင့် တကွ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အဿဒအာဒီနဝအခန်း, ဝေဒနာတို့၏ ဒုက္ခသစ္စာ အခြင်းအရာ အနိစ္စပရိညာအခန်းတွင် အနိစ္စအချက်ကို ကောင်းစွာ ထင်မြင်သဖြင့် အနိစ္စနှင့် စပ်၍ သိအပ်သော ဒုက္ခအချက်စု အလုံးစုံသည် <b>ဒုက္ခလက္ခဏာ</b>ရေးချည်းပင်တည်း။</p> <p>ဤ<b>ဒုက္ခလက္ခဏာ</b> အခန်းသည် ပြောဖွယ် ဟောဖွယ် ကြံဖွယ် သိဖွယ် ထင်ဖွယ် မြင်ဖွယ် အလွန်ကျယ်ဝန်းလှ၏၊ အရဟတ္တမဂ်သို့ ရောက်၍ ရဟန္တာဖြစ်မှ ဒုက္ခကို အစွမ်းကုန်ထင်နိုင်သည်၊ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်, သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်, သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ အစွမ်းကုန် မထင်နိုင်ကြ ကုန်သေး။</p> <p>အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘုံ ကာမနယ်မှာ ရှိသမျှသောဒုက္ခကို ဒုက္ခဟု အစွမ်းကုန် ထင်နိုင်သည်၊ ရူပဘုံ အရူပဘုံ၌ရှိသော ဒုက္ခကို ဒုက္ခဟု မထင်နိုင်သေး၊ သုခဟုထင်လျက်ပင် ရှိသေးသည်၊ ရူပရာဂ, အရူပရာဂ ထင်လင်းရှိသေးသည်။</p> <p>သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်, သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဒိဋ္ဌိဝိစိကိစ္ဆာ အရင်းရှိသော ဝိနိပါတနဒုက္ခ အပါယဒုက္ခကိုသာ ဒုက္ခဟုအစွမ်းကုန် ထင်နိုင်ကြကုန်သည်၊ လူ့ချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာစုကို ဒုက္ခဟု အစွမ်းကုန် မထင်နိုင်ကြကုန်သေး၊ သုခသညာ ထင်ရှားရှိကြ ကုန်သေးသည်၊ ကာမရာဂ ရူပရာဂ, အရူပရာဂ တရားသုံးပါး ရှိကြကုန် သေးသည်။</p> <p>ထိုကြောင့် မဟုတ်လော- ဝိသာခါ ဒါယကာမကြီးသည် ခုနစ်နှစ် အရွယ်ကပင် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုရ၍ သောတာပန်အရိယာ ဖြစ်ပါ လျက် သားယောကျ်ား တစ်ကျိပ်, သမီးမိန်းမ တစ်ကျိပ်ရ၍ အသက် တစ်ရာနှစ်ဆယ်တို်င်အောင် ကြီးကျယ်လှသော လူချမ်းသာကို ခံစား စံစားလျှက် ရှိလေသည်၊ ယခုလည်းနိမ္မာနရတိနတ်ဘုံမှာ သုနိမ္မိတ္တနတ် မင်း၏ နတ်မိဖုရားကြီးဖြစ်၍ ကြီးကျယ်လှစွာသော နတ်စီးစိမ်ကို ခံစားလျက်ပင် ရှိသည်။</p> <p>သိကြားမင်ကြီးသည် သက္ကပဥှာသုတ္တန် ဒေသနာတော်ကို ကြားနာသည်အဆုံး၌ သောတာပန်အရိယာပုဂ္ဂိုလ်ကြီး ဖြစ်လေပြီးလျက် ယခုလည်း သုံးကုဋေ ခြောက်သန်းမျှလောက်သော နတ်သမီး နတ်မိဖုရား တို့နှင့် ကြီးကျယ်လှစွာသော နတ်စီးစိမ်ကို ခံစံလျက်ပင် ရှိလေသည်။</p> <p>ကြွင်းသမျှသော လူသောတာပန် နတ်သောတာပန်တို့မှာလည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>ဝိပဿနာအလုပ်ကို အားထုတ်သော ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်သည်မူကား ဤ<b>ဒုက္ခလက္ခဏာ</b>ကို အဘယ်မှာ အစွမ်းကုန် ထင်မြင်နိုင်အံ့နည်း၊ <b>အနတ္တလက္ခဏာ</b> ထင်နိုင်လောက်ရုံ ရှိလျှင်ပင် ဤ<b>ဒုက္ခ လက္ခဏာ</b>မှာ ပြီးသေးတော့သည်။</p> <p>ဘယဉာဏ်, အာဒိနဝဉာဏ်, နိဗ္ဗိနဉာဏ်, မုစ္စိတုကမျတာ ဉာဏ်စုသည် ဒုက္ခာနုပဿနာဉာဏ်စုပင်တည်း၊ ထိုဉာဏ်စုသည်လည်း <b>အနတ္တလက္ခဏာ</b> ထင်နိုင်လောက် ဘေးအားဖြင့် ထင်မြင်နိုင်လျှင် ပြီးသေး တော့သည်။</p> <p><b>အနိစ္စလက္ခဏာ</b> <b>အနတ္တလက္ခဏာ</b> ဤနှစ်ပါးကိုမူကား အစွမ်းကုန် ထင်နိုင်မှုသာလျှင် သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်သို့ရောက်နိုင် သည်၊ သောတာပန်အဖြစ်သို့ ရောက်ပြီးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား တေဘူမက သင်္ခါရဓမ္မတို့၏ အနိစ္စအဖြစ် အနတ္တအဖြစ်သည် အစွမ်းကုန် ထင်မြင်ပြီး ဖြစ်၍ တည်လေတော့သည်။</p> <p><b>ဒုက္ခလက္ခဏာ</b> ထင်မြင်နိုင်ခဲ့ပုံကို ပြဆိုချက်ပြီး၏၊ ဤတွင် ဒုက္ခပရိညာ အစီအရင်ပြီး။</p> <p>*</p> <p>---</p> <h3>အနတ္တပရိညာ</h3> <p>အနိစ္စမြင်သဖြင့် <b>အနတ္တလက္ခဏာ</b> ထင်ရှားပုံ</p> <p>ယခုအခါ <b>အနတ္တပရိညာ</b> အစီအရင်ကို ပြဆိုဦးအံ့၊ <b>အနတ္တ လက္ခဏာ</b> ထင်မြင်မှုသည် အနိစ္စအချက်ကို ကောင်းကောင်းမြင်သဖြင့် လည်း <b>အနတ္တလက္ခဏာ</b> ထင်ရှား၏၊ ဒုက္ခအချက်ကို ကောင်းကောင်းမြင် သဖြင့်လည်း <b>အနတ္တလက္ခဏာ</b> ထင်ရှား၏၊ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်ကို ကောင်းကောင်းမြင်သဖြင့်လည်း <b>အနတ္တလက္ခဏာ</b> ထင်ရှား၏။</p> <p><b>အနတ္တာ</b>၊ ကိုယ်မဟုတ်။</p> <p><b>အနတ္တာ</b>၊ အစိုးမရ။</p> <p><b>အနတ္တာ</b>၊ အလိုသို့မလိုက်။</p> <p>ဤအနက် သုံးချက်အတိုင်း ဝေဒနာတို့ကို အလင်းထင်မြင် အောင် ရှုရမည်။</p> <p>---</p> <h3>ဝေဒနာ၏ အနတ္တဘာသာ ထင်ရှားခြင်း</h3> <p>ဝေဒနာတို့၏ အနိစ္စ ဓမ္မအဖြစ်ကိုကောင်းစွာ မြင်သဖြင့် “<b>အနတ္တာ</b>ကိုယ်မဟုတ်” ဟူသော အနတ္တသဘောသည် ထင်ရှား၏၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားသနည်းဟူမူကား အနတ္တပရိညာအခန်း၌ ပြဆိုခဲ့ပြီး သောအတိုင်း ပုဂ္ဂိုလ်, သတ္တဝါ, ငါ, သူတစ်ပါး ယောကျ်ား, မိန်းမ, အတ္တ, ဇီဝ, ခွဲခြားရာ၌ ထင်ရှား၏။</p> <p>ထင်ရှားပုံကား<br> “<b>အတ္တ</b>၊ ကိုယ်ဟုတ်၏”။ “<b>အနတ္တာ</b>၊ ကိုယ်မဟုတ်” ဟူသော စကားတို့၌ ကိုယ်ဟုတ်၏ ဆိုသည်ကား ဝေဒနာတရားသည် ပုဂ္ဂိုလ်၏ အထည်ခံ အမာခံ ဟုတ်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ကိုယ်ထည် ဝထ္ထု ဟုတ်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ် ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ဆိုကြရာ၌ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏အရ ကိုယ်သရုပ်ဖေါ်၍ ပြစမ်းပါ ဆိုခဲ့လျှင် ပုဂ္ဂိုလ်ဆိုသည်ကား ဤဝေဒနာ ငါးပါးကိုပင် ဆိုသတည်းဟု ဝေဒနာငါးပါးကို ပုဂ္ဂိုလ်၏အရ သရုပ်ဖေါ်၍ပြပေလတ္တံ့။ ဤကား ဝေဒနာငါးပါးကို ပုဂ္ဂိုလ်၏ ကိုယ်ဟုတ်၏ဟု စွဲလမ်းမှောက်မှားပုံ အခြင်း အရာတည်း။</p> <p>သတ္တဝါ၏ ကိုယ်ဟုတ်၏၊ ငါ၏ကိုယ်ဟုတ်၏၊ သူခတ်သိမ်း၏ ကိုယ် ဟုတ်၏၊ ယောကျ်ား၏ကိုယ်ဟုတ်၏၊ မိန်းမ၏ကိုယ် ဟုတ်၏ ဟုစွဲလမ်းမှုတို့၌လည်း ထိုနည်းတူသိလေ။</p> <p>---</p> <h3>ဝေဒနာကို အတ္တဟု စွဲလမ်းပုံ</h3> <p>ငါငါဟူ၍ ဆိုကြရာ၌ ငါ၏အထည်ခံ အမာခံကို ပြစမ်းပါ၊ အဘယ်ဟာကို ငါခေါ်ပါသလဲ၊ ငါ၏ အနှစ်သာရကိုပြစမ်းပါ၊ ငါ၏ ဧရာတည်ကိုပြစမ်းပါ၊ ငါ၏ သရုပ်သကောင်ကို ပြစမ်းပါဆိုခဲ့လျှင် ငါဟူသည်ကား ကောင်းသောအာရုံနှင့် တွေ့ကြုံလျှင် ကောင်းစွာ ခံစားခြင်းသည် ထင်ရှားရှိသည်မဟုတ်လော၊ ထိုခံစားခြင်းသည် ငါအစစ်ပင်တည်း၊ ငါ၏ဧရာတည် အမာခံ အထည်ခံ ဝတ္ထုပင်တည်း၊ ငါ၏ကိုယ်ထည်ပင်တည်းဟု သုခဝေဒနာကို ငါ၏ သရုပ်ထုတ်ဖော်၍ ပြပေလတ္တံ့၊ ဒုက္ခဝေဒနာ စသည်တို့ကိုလည်း ထို့အတူ ပြပေလတ္တံ့၊ ဤကား ဝေဒနာကို ငါ၏ကိုယ်ဟု ငါ၏<b>အတ္တ</b>ဟု စွဲလမ်းပုံတည်း။</p> <p>---</p> <h3>ဝေဒနာကို အနတ္တထင်ပုံ</h3> <p>ဝေဒနာတို့၏ အနိစ္စအချက်ကို ကောင်းကောင်းကြီးထင်မြင်နိုင် သည်ရှိသော် ထိုဝေဒနာတို့၏ <b>အနတ္တာ</b>=ကိုယ်မဟုတ်သည်ကို ထင်မြင်ပုံ ကား-ပုဂ္ဂိုလ်, သတ္တဝါ, ငါသူတစ်ပါး, ယောကျ်ား၊ မိန်းမ တို့မှာကား တစ်ဘဝ လုံးမှာမှ တစ်ယောက်သာတည်း၊ ပဋိသန္ဓေနေရာ၌ တစ်ခါသာဖြစ်ပေါ် မှုရှိကြသည်၊ တစ်ခုသောဘဝတွင် ပုဂ္ဂိုလ်အခါခါဖြစ်ပေါ်သည် ဟူ၍ မရှိကြ၊ အသေမှာလည်း တစ်ဘဝမှာ တစ်ခါသာသေကြရသည်၊ တစ်ဘဝ အတွင်းမှာ အခါခါသေသည်ဟူ၍ မရှိကြ။</p> <p>ဝေဒနာတို့မှာကား တစ်ထိုင်တွင်းမှာပင် အခါခါဖြစ်ပေါ်မှုကိုပစ္စက္ခဒိဋ္ဌမြင်ရသည်၊ တစ်ထိုင်တွင်းမှာပင် အခါခါချုပ် ပျက်သေဆုံးမှုကို ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌမြင်ရသည်၊ တစ်ထိုင်တွင်းမှာပင် အခါခါဖြစ်ပေါ်၍ အခါခါသေ ဆုံးသော ဝေဒနာသည် ပုဂ္ဂိုလ်၏ ဧရာတည် အမာခံ ဖြစ်နိုင်မည်လော၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏<b>အတ္တ</b>, ပုဂ္ဂိုလ်၏ဇီဝ, ပုဂ္ဂိုလ်၏ အနှစ်သာရ ဖြစ်နိုင်မည်လော၊ ဖြစ်နိုင်ပါ၏ဆိုလျှင် ပုဂ္ဂိုလ်အသက်ရှည်သလောက် ထိုဝေဒနာသည်လည်း ရှည်ရလိမ့်မည်၊ ထိုဝေဒနာသည်ကား မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ် တစ်ပြက်မျှအသက်ရှည်၍ တည်နေနိုင်သော တရားမဟုတ်၊ ထိုဝေဒနာ ကို ပုဂ္ဂိုလ်၏<b>အတ္တ</b>, ပုဂ္ဂိုလ်၏ဇီဝ, ပုဂ္ဂိုလ်၏ အနှစ်သာရ ဆိုခဲ့သည်ရှိသော် တစ်ထိုင်တွင်းမှာ ဝေဒနာအခါခါသေဆုံးလျှင် ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း တစ်ထိုင် တွင်းမှာပင် အခါခါသေဆုံးမြဲဓမ္မတာဟု ဆိုရလိမ့်မည်၊ သတ္တဝါ, ငါ, သူတစ်ပါး, ယောကျ်ား, မိန်းမတို့လည်း တစ်ထိုင်တွင်းမှာ အခါခါသေဆုံး မြဲဓမ္မတာဟုဆိုရလိမ့်မည်။</p> <p>ဤမျှသော စစ်ချက်ဖြင့် ကောင်းသည်ဟု ခံစားမှု မကောင်း သည်ဟု ခံစားမှု စိတ်နှလုံးရွှင်ပြုံးသာယာမှု စိတ်နှလုံး မသာယာမှုဟူသော ဝေဒနာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ အတ္တသာရ မဟုတ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ကိုယ်ထည်မဟုတ်ဟူသော အနက်သည် ထင်ရှားလှ၏၊ ဤအနက်ကို “<b>အနတ္တာ</b>=ကိုယ်မဟုတ်” ဆိုသတည်း။</p> <p>အနိစ္စပရိညာဖြင့် တစ်ကိုယ်တွင်းမှာပင် ဝေဒနာတို့၏ အခါခါဖြစ် ပေါ်မှုဟူသော ဥပါဒ်စွန်း အခါခါ ချုပ်ပျက်သေဆုံးမှု ဟူသော ဘင်စွန်း မရဏစွန်းကို မျက်စိဖြင့် မြင်သကဲ့သို့ ထင်ထင်လင်းလင်း မြင်နိုင်သော သူအား ဝေဒနာတို့၏ <b>အနတ္တာ</b>=ပုဂ္ဂိုလ်၏ကိုယ်ထည်မဟုတ်, သတ္တဝါ၏ ကိုယ်မဟုတ်, ငါ၏ ကိုယ်မဟုတ်, သူခပ်သိမ်း၏ ကိုယ်မဟုတ်, ယောကျ်ား မိန်းမ၏ ကိုယ်မဟုတ်ဟူသော <b>အနတ္တသဘော</b>သည် ထင်ရှားလေတော့ သတည်၊ အနိစ္စ ပရိညာအခန်းမှာလည်း အကျယ်ပြဆိုခဲ့ပြီ။</p> <p>ဤကား အနိစ္စအချက်ကို ကောင်းကောင်းမြင်သဖြင့် <b>အနတ္တလက္ခဏာ</b> ထင်ရှားပုံတည်း။</p> <p>* * *</p> <p>---</p> <h3>ဒုက္ခမြင်သဖြင့် အနတ္တလက္ခဏာ ထင်ရှားပုံ</h3> <p>ဧကန္တဒုက္ခ</p> <p>ဝေဒနာတို့၏ ဒုက္ခအချက်က ကောင်းကောင်းမြင်သဖြင့် <b>အနတ္တလက္ခဏာ</b> ထင်ရှားပုံကိုဆိုအံ့၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၏ ဓမ္မတာသဘောသည် ချမ်းသာကိုသာ အလိုရှိ၏၊ အမြဲနိစ္စထာဝရလျှင် ချမ်းသာသုခနှင့် ပြည့်စုံ၍ နေလိုကြကုန်၏၊ ဆင်းရဲဒုက္ခကို တစ်ရံ တဆစ်မျှ မတွေ့လိုကြကုန်၊ သောမနဿဝေဒနာတို့သည် ပုဂ္ဂိုလ်၏ အတ္တသာရ သတ္တဝါ၏ အတ္တသာရ ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတို့၏ အလိုဆန္ဒနှင့် မပြားမကွဲ တစ်လုံးတစ်စည်းတည်း အမြဲတည်၍ နေကြကုန်ရာ၏၊ ပျက်ခွင့်ဆိုက်လျှင် တစ်နာရီအတွင်းမှာပင် ပျက်ဆုံးသေပျောက်ခြင်း ဟူသော ဝိပရိဏာမဒုက္ခဟူ၍ မရှိလေရာ ဝိပရိနာမဒုက္ခမရှိလျှင်လည်း ထိုဝေဒနာတို အဖန်ဖန်ပြင်မှု သင်္ခါရဒုက္ခဟူ၍လည်း မရှိလေရာ။ ထိုသို့ကား မရှိသည်မဟုတ်၊ ဧကန္တဒုက္ခ နှစ်ပါးရှိသည်သာ ဖြစ်၏၊</p> <p>---</p> <h3>မီး, ရေ ဥပမာ</h3> <p>ရှိပုံကား -အလွန်အေးချမ်းလှသော ဆောင်းလရာသီ၌ မီးသည် သုခဝေဒနာကို ပေးနိုင်၏၊ အလွန်ပူအိုက်လှသော နွေရာသီ၌ အလွန် သေးမျှသော ရေသည် သုခဝေဒနာကို ပေးနိုင်၏၊ ချမ်းအေးမှုဒုက္ခ နှိပ်စက်၍ နေသောသူသည် မီးနှင့် ပေါင်းဖေါ်လျှင် ချမ်းသာသုခကိုရ၏၊ ပူမှု အိုက်မှုနှိပ်စက်၍ နေသောသူသည် ရေနှင့်ပေါင်းဖေါ်လျှင် ချမ်းသာသုခကိုရ၏၊ ထိုချမ်းသာသုခတို့သည် မီး ရေတို့နှင့်ကွာပြန်လျှင် ခဏခြင်း ပြောက်ကွယ်သေဆုံး၍ ချမ်းအေးမှု ဒုက္ခ ပူအိုက်မှု ဒုက္ခသို့ ပြောင်းရွေ့ ဖောက်ပြန်လေကုန်၏၊ ဒုက္ခရောက်မြဲ ရောက်ပြန်လေကုန်၏၊ သုခကို အလိုရှိပြန်လျှင် မီးနှင့် ရေနှင့် ပေါင်းဖေါ်မြဲ ပေါင်းဖေါ်ရပြန်၏၊ မီးနား ရေနားသို့ချဉ်းမြဲ ချဉ်းရပြန်၏၊ မီးကိုပြုစု ပျိုးထောင်မှု သင်္ခါဒုက္ခ, ရေရှိရာ သို့သွားရမှု ရေကိုယူဆောင်ရမှု သင်္ခါဒုက္ခ ရောက်မြဲ ရောက်ပြန်၏။</p> <p>ဤဥပမာအတူ- ဣဋ္ဌဖြစ်သော အာရုံ ၆-ပါးတို့သည် သုခ ဝေဒနာ, သောမနဿ ဝေဒနာတို့ကို ပေးနိုင်ကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုထိုသုခ ထိုထိုသောမနဿကို အလိုရှိသောသူတို့သည် ထိုထိုအာရုံ ဝထ္ထုတို့နှင့် ပေါင်းဖေါ်မှ အလိုရှိသော သုခသောမနဿကို ရနိုင်ကုန်၏၊ ထိုထို အာရုံဝထ္ထုတို့နှင့် ကွာပြန်လျှင် ခဏချင်းကွယ်ပျောက်၍ ခြောက်သွေ့ ညီးငွေ့ဖွယ်သော ဒုက္ခဝေဒနာ, ဥပက္ခာဝေဒနာ ဘက်သို့ပြောင်းလဲ ဖောက်ပြန်ကြလေကုန်၏၊ ခြောက်သွေ့ ညီးငွေ့ဖွယ်သော ဒုက္ခဝေဒနာ အတွေ့ကို သည်းမခံလို၍ ထိုသုခသောမနဿကို အလိုရှိပြန်လျှင် ထိုအာရုံ ဝထ္ထုသို့ ချဉ်းကပ်ရပြန်၏၊ အာရုံဝထ္ထုကို အမြဲမွေးမြူ၍ ထားရ၏၊ စောင့်ရှောက်၍ထားရ၏၊ ထိမ်းသိမ်း့ထားရ၏၊ မရှိလျှင် ရှိအောင် ရှာကြံအားထုပ်ရ၏၊ ထိုအာရုံဝထ္ထုအကျိုးငှာ ငွေကိုရှာရ၏၊ ငွေကိုရှာရ၏၊ ဆန်စပါးစသည်ကို ရှာရ၏၊ လောက၌ နေ့နေ့ ညည ကြောင့်ကြစိုက်ကြ အားထုတ်ကြ လုပ်ဆောင်ကြသော သင်္ခါရဒုက္ခဟူသမျှသည် သုခ သောမနဿကို ပေးနိုင်သော အာရုံဝထ္ထုတို့အကျိုးငှာ တစ်ပင် တစ်ပန်းခံ ကြရသော ဒုက္ခမှုချဉ်းသာတည်း။</p> <p>---</p> <h3>ဒုက္ခတွင်းကြီးသို့ ဆင်းပြန်ရ</h3> <p>ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတို့သည်ကား မိမိတို့သန္တာန်၌ သုခသောမနဿ ဝေဒနာ စိုစိုရွှန်းရွှန်း ရွှင်ရွှင်လန်းလန်း ဖြစ်ပွား၍နေသည်ကို အလွန် အလိုရှိကြကုန်၏၊ ထိုဝေဒနာတို့ကား ဣဋ္ဌာရုံနှင့်ကွာလျှင် ခဏချင်း ခန်း ခြောက်၍ ကုန်ကြလေ၏၊ ထိုခန်းခြောက်မှု ဝိပရိဏာမဒုက္ခသည် ထိုသတ္တဝါတို့ကို ခဏချင်းကိုယ်ပူပန်အောင် စိတ်ပူပန်အောင် ပြု၍ နှိပ်စက်၏၊ အနမတဂ္ဂမသရာနှင့်တကွ မဆုံးနိုင်သော သင်္ခါရဒုက္ခ တွင်းကြီးသို့ မဆင်းချင် မနေသာအောင် အတင်း တွန်းလှဲချ၏၊ မိမိတို့ သန္တာန်၌ သုခသောမနဿခန်းခြောက်၍ သွားပြန်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ထို သုခသောမနဿကို ပေးနိုင်သော အာရုံဝထ္ထုရှိရာသို့ ချဉ်းကပ်ရမှု ထိုအာရုံဝထ္ထုကို ရှာကြံရမှု အစရှိသော သင်္ခါရဒုက္ခတွင်းကြီးသို့ ဆင်းပြန်ရ ဝင်ပြန်ရ ဆိုလိုသည်။</p> <p>---</p> <h3>လူချမ်းသာ သုခဝေဒနာ နှိပ်စက်ပုံ</h3> <p>ဤသို့လျှင် သုခသောမနဿဝေဒနာသည် ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတို့ကို ဝိပရိဏာမ ဘေးဒုက္ခဒဏ်ဖြင့် အမြဲနှိပ်စက်၏၊ သင်္ခါရဘေး ဒုက္ခဒဏ်ဖြင့် အမြဲနှိပ်စက်၏၊ အကယ်၍ သုခသောမနဿ ဝေဒနာသည် ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတို့၏ အထည်ခံ အမာခံ အတ္တသာရ ဖြစ်ခဲ့ငြားအံ့၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတို့ အလိုမရှိသော ဝိပရိဏာမအဖြစ်သို့ တစ်ရံတစ်ဆစ်မျှ မရောက်လေရာ၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတို့ကို ဒုက္ခအတွက်နှင့် မပြတ်မစဲ အဖန်တလဲလဲ ဆင်းရဲပင်ပန်းအောင် မပြုရာ။</p> <p>လူချမ်းသာ ဟုဆိုအပ်သော သူဌေးသုခ သူကြွယ်သုခ ပဒေသရာဇ် မင်းသုခ စကြာမန္ဓတ်မင်းသုခ ဝေဒနာစုသည် ထိုသူတို့၏ အတ္တသာရ အမှန်ဖြစ်ခဲ့ငြားအံ့၊ ထိုသူတို့၏ စိတ်ဆန္ဒနှင့် တစ်လုံးတစ်စီး တည်း အမြဲတည်၍သာ နေရာ၏၊ သူတို့ အလိုမရှိသော ဇရာမရဏ ဝိပရိဏာမ အဖို့သို့ မရောက်လေရာ၊ ထိုသို့ကား မဟုတ် အရွယ် ၃-ပါးတွင် ဘယ် အခါမှာမဆို ဝိပရိဏာမအဖို့သို့ ရောက်၍ ထိုသူတို့ကိုထို စည်းစိမ် ချမ်းသာ ခန္ဓာအသက်တို့နှင့် ဖရိုဖရဲ ကွဲပြားအောင် ပြု၍ နှိပ်စက်လေ၏၊ နတ်သုခ, သိကြားသုခ, ဗြဟ္မာသုခတို့၌လည်း ဤနည်းတူ သိလေ။</p> <p>ဤကား သုခသောမနဿဝေဒနာတို့၏ <b>ဒုက္ခလက္ခဏာ</b> <b>အနတ္တ လက္ခဏာ</b>နှစ်ပါး တစ်လုံးတည်း တစ်သားတည်း ဖြစ်ပုံကို ပြဆိုချက်တည်း။</p> <p>---</p> <h3>ဒုက္ခဒေါမနဿဝေဒနာ အနတ္တဖြစ်ပုံ</h3> <p>ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ ဝေဒနာတို့၏ကိုယ်မဟုတ်သော အခြင်းအရာ သည်ကား အလွန်ထင်ရှား၏၊ ဖျားအနာကပ်ရောက်၍ နေဆဲအခါ သက်သာခွင့် သုခကို တောင့်တ၍နေဆဲမှာ အပြင်းအထန် နှိပ်စက် တိုးပွားလာ၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်အလိုဆန္ဒကို ငဲ့မှုဟူ၍မရှိ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို ညှာတာမှုဟူ၍ မရှိ၊ မခံမရပ်နိုင်လှ၍ ဟစ်ကြွေးအော်ကာ ငိုယိုညည်းညူ လူးလဲ၍ပင် နေသော်လည်း ထိုဝေဒနာသည် သက်သာညှာထာ၍ ပေးလိုက်မည်ဟု ညှာတာမှုမရှိ၊ စင်းစင်းသေ၍သွားအောင် ဖိစီးနှိပ်စက်၏၊ အဝီစိငရဲ၌ ကျ၍ အနှစ်တစ်သိန်းခံရသောသူမှာ မိမိသန္တာန်၌ရှိသော ဒုက္ခဝေဒနာ သည် အဝီစိငရဲ ဒုက္ခအစစ်တည်း၊ ထိုအဝီစိဒုက္ခ အစစ်ဖြစ်သော ထိုသူ၏ ဝေဒနာသည် အနှစ်တစ်သိန်းအတွင်း မျက်တစ်ခတ်မျှလည်း သက်သာ ခွင့်ကို မပေးမူ၍ မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ ရပ်တည်မရ၊ တွန့်တွန့်လူး ဖျပ်ဖျပ်လူး အော်ဟစ်ပြေးသွား၍နေသော ထိုသူအား အဏုမြူမျှ ညှာ တာမှုဟူ၍ မရှိဘဲ အမြဲထာဝရ အပြင်းအထန်နှိပ်စက်၏ ကြွင်းသော အပါယ်ဒုက္ခ၌လည်း ထိုနည်းတူသိလေ။</p> <p>ဒုက္ခ, ဒေါမနဿဝေဒနာတို့၏ အနတ္တဖြစ်ပုံကို ပြဆိုချက်ပြီး၏၊ ဤတွင်ရွေ့ကား ဝေဒနာတို့၌ ဒုက္ခအချက်ကို ကောင်းကောင်းကြီး သိမြင်သဖြင့် သိရသော ဝေဒနာတို့၏<b>အနတ္တလက္ခဏာ</b>ကို ပြဆိုချက်ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <p>---</p> <h3>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်မြင်သဖြင့် အနတ္တလက္ခဏာထင်မြင်ပုံ</h3> <p>ယခုအခါ ဝေဒနာတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်ကို ကောင်းကောင်း ကြီးမြင်သဖြင့် ထင်ရှားသော <b>အနတ္တလက္ခဏာ</b>ကို ပြဆိုအံ့။</p> <p>သစ်ပင်ရိပ်ဥပမာ</p> <p>ဉာတပရိညာအခန်း၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အစီအရင်ကို ဤနေရ၌ ဆောင်၍သိလေ၊ လိုရင်းအဓိပ္ပါယ်မှာ မြေပြင်, သစ်ပင်, နေရောင် သုံးခုတို့ကို အစွဲပြု၍ သစ်ပင်ရိပ်ဖြစ်ပေါ်ရာ၌ ထိုသစ်ပင်ရိပ် သည် မြေ၏ ကိုယ်ထည်လည်းမဟုတ်၊ မြေ၏ ကိုယ်ထည်မှန်ခဲ့လျှင် ထိုနေရာမှာ အမြဲရှိ၍ နေရမည်၊ ထိုသို့ ထိုအမြဲရှိနေသည်မဟုတ်၊ ထိုသစ်ပင်ရိပ်သည် သစ်ပင်၏ ကိုယ်ထည်လည်းမဟုတ်၊ သစ်ပင်၏ ကိုယ်ထည်မှန်ခဲ့လျှင် သစ်ပင်မှာ တည်နေရမည်၊ ထိုသို့ သစ်ပင်မှာ တည်နေသည် မဟုတ်။</p> <p>ထိုသစ်ပင်ရိပ်သည် နေရောင်လည်း မဟုတ်၊ နေရောင်နှင့် ဆန့်ကျင်ဖက်ဖြစ်၏၊ နေရောင်ရောက်လျှင် အရိပ်ကွယ်ပျောက်၏၊ သဏ္ဌာန်အားဖြင့် သစ်ပင်သဏ္ဌာန် ထင်မြင်သောကြောင့် သစ်ပင်၏ အစီးအပွါးသာ ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် သစ်ပင်ရိပ်ဟူ၍ ခေါ်ရ၏။</p> <p>ကျောက်ကုန်းအပြင် အစရှိသော ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်မှာ တုတ်, လှံ တံပြင်းထန်စွာထိခိုက်၍ နာမှုဟူသော ဒုက္ခဝေဒနာ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်ရာ၌ ထိုသစ်ပင်ရိပ်နှင့် ဒုက္ခဝေဒနာတူကြ၏၊ မြေအပြင်နှင့် ကျောက်ကုန်းအပြင် တူကြ၏၊ သစ်ပင်နှင့် တုတ် လှံတံ တူကြ၏၊ ထို သစ်ပင်ရိပ်သည် မြေ၌မှီ၍ မြေပေါ်မှာ ပေါ်သော်လည်း မြေ၏ ကိုယ် ထည် မဟုတ်၊ မြေမျိုး မဟုတ်၊ မြေ၏ဆိုင်ရာ မဟုတ်သကဲ့သို့ ထိုဒုက္ခ ဝေဒနာသည် ကျောက်ကုန်အပြင်၌ မှီ၍ ကျောက်ကုန်းအပြင်မှာ ဖြစ်ပေါ် သော်လည်း ကျောက်ကုန်းအပြင်ဟူသော ရုပ်တရားစု၏ အစိတ် အင်္ဂါ မဟုတ်၊ ရုပ်မျိုးပင် မဟုတ်။</p> <p>ပူသောဝတ္ထု ထိခိုက်လာလျှင် ပူသော ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်ပေါ်သည်၊ အေးသောဝတ္ထု ထိုခိုက်လာလျှင် အေးသော ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်ပေါ်သည်၊ ဤသို့အစရှိသည်ဖြင့် ထိခိုက်လာသော ဝတ္ထုနှင့်သာ အသွင်အပြင် တူလေရကား ထိုဝေဒနာသည် တုတ် လှံတံ၏ အစီးအပွါးသာတည်း၊ တုတ် လှံတံ၏ သားမြေးသာတည်း၊ ထို့ကြောင့် တုတ် လှံတံ ထိခိုက်နာ ဟူ၍လည်းကောင်း ဓားခုတ်မိလျှင် ဓားခုတ်နာဟူ၍လည်းကောင်း, မီးလောင်လျှင် မီးလောင်နာဟူ၍လည်းကောင်း ထိခိုက်လာသော ဝတ္ထုနှင့်စပ်၍ ထိုဝေဒနာကို ပြောဆိုကြရသည်။</p> <p>ထိုမှတစ်ပါး လရောင် မီးရောင်တို့ကို အစွဲပြု၍ ထိုထိုနေရာမှာ တုံးရိပ် တိုင်ရိပ် သစ်ပင်ရိပ် လူရိပ် စသည်ပေါ်ရာတို့လည်း ဤနည်းတူ သိလေ။</p> <p>ကြည်လှစွာသော မှန်အပြင် ဖန်အပြင် ရေအပြင်တို့မှာ နေဝန်း သဏ္ဌာန် လဝန်းသဏ္ဌာန်အရိပ် လူရိပ် မျက်နှာရိပ် သစ်ပင်ရိပ် သစ်ကိုင်း ရိပ် စသည်တို့ ပေါ်ကြရာ၌လည်း ဤအတူသိလေ။</p> <p>---</p> <h3>မှန်မျက်နှာရိပ်ဥပမာ</h3> <p>မှန်အပြင်မှာ လူမျက်နှာရိပ်ပေါ်ရာ၌ ထိုမျက်နှာရိပ်သည် မှန်၏ ကိုယ်လည်းမဟုတ်၊ မျက်နှာ၏ ကိုယ်လည်းမဟုတ်၊ မှန်၏ ဘက်သား လည်းမဟုတ်၊ အသွင်သဏ္ဌာန်ကို ထောက်သော် မျက်နှာနှင့်သာတူလေ ရကား မျက်နှာ၏ ဘက်သား မျက်နှာ၏အစီးအပွါး မျက်နှာ၏ သားမြေး သာဖြစ်၍ မျက်နှာရိပ်ဟူ၍ ခေါ်ရ၏၊ မျက်နှာရိပ်နှင့် ထိုဒုက္ခဝေဒနာ တူကြ၏၊ မှန်အပြင်နှင့် ကျောက်ကုန်းအပြင် တူကြ၏၊ မျက်နှာနှင့် တုတ် လှံတံ တူကြ၏၊</p> <p>---</p> <h3>နာတာရှည်စွဲသူ ဥပမာ</h3> <p>ထိုမှတစ်ပါး ဦးခေါင်းအတွင်း ရင်အတွင်း အသည်းအတွင်း အဆုတ်အတွင်း ဝမ်းတွင်း အအူတွင်း အစရှိသော ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါတို့မှာ အနာအို အနာမင်း ဖြစ်ပွါး၍နေရာ သံသေဒဇပိုးတို့သည် ကျရောက် ကုန်၍ ထိုအနာတွင်းမှာ ပွါးများ၍နေကြကုန်၏၊ ဤ၌လည်း အနာသွေး အနာသား တခြားတမျိုး သံသေဒဇ ပိုးသတ္တဝါ တခြားတမျိုး အနာအို အနာမင်းနှင့် ကျောက်ကုန်အပြင်အစရှိသော ရုပ်ခန္ဓာကြီးတူကြ၏၊ သံသေဒဇ ပိုးတို့နှင့် ဝိညာဏ်, ဖဿ, ဝေဒနာနာမ်ခန္ဓာစု တူကြ၏၊</p> <p>---</p> <h3>နူနာစွဲသူဥပမာ</h3> <p>တစ်နည်းကား-ရွဲရွဲစို တစ်ကိုယ်လုံး နူနာရှိသော သူမှာ များစွာ သော ယင်တို့သည် တရုံးရုံးဝိုင်းအုံ၍ ယင်ချေးအုမှု လောက်ရှင် လွှတ်မှုကို ပြုကြကုန်၍ ထိုသူ့ကိုယ်သန္တာန်မှာပိုးတွေအပြည့် တရွရွ နေရာ၌ ထိုပိုးတို့သည် ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ အစိတ်အင်္ဂါ မဟုတ်ကုန်၊ ယင်ကောင် တို့၏ သားမြေးတို့သာတည်း၊ ဤဥပမာ၌ ပိုးလောက်တို့နှင့် ထို ဒုက္ခဝေဒနာ တူ၏၊ ယင်းသတ္တဝါစုနှင့် တုတ် လှံတံတူကြ၏၊ ရွဲရွဲစိုသော နူနာကြီး တွေနှင့် ကျောက်ကုန်းအပြင် အစရှိသော ရူပက္ခန္ဓာကြီးတွေတူကြ၏။</p> <p>အရပ်ရပ်သော ဥပမာတို့ဖြင့် ထိုဝေဒနာငါးပါးတို့သည် မိမိကိုယ် အင်္ဂါအတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော်လည်း မိမိဆိုင်ရာ မဟုတ်ကုန်ဟူသော အနက်ကို ပြလိုရင်းတည်း၊ မိမိကိုယ်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ မိမိကိုယ်ပိုင် ဥစ္စာလည်းမဟုတ်ကုန်၊ မိမိကိုယ်ခန္ဓာတွင်းမှာ အစဉ်ထာဝရ အမြဲရှိနေ သော တရားစုလည်းမဟုတ်ကုန်ဟူသော အနက်ကို ပြလိုရင်းတည်း။</p> <p>ထိုစကားမှန်၏၊ မှန်အပြင် ဖန်အပြင် ရေအပြင်၌ပေါ်သော အရိပ်တို့မည်သည် မှန်ထဲ ဖန်ထဲ ရေထဲမှာ အမြဲရှိ၍ နေနှင့်ကြသည် မဟုတ်ကုန်၊ နေဝန်း လဝန်း လူမျက်နှာစသည်တို့နှင့် ဆုံမိကြဆဲအခါ၌သာ အခိုက်အတန့်အားဖြင့် ပေါ်လာကြကုန်၏၊ နေဝန်းကွယ်ပြန်လျှင် နေဝန်းအရိပ် ပျောက်ကွယ်ပြန်၏၊ လဝန်းကွယ်ပြန်လျှင် လဝန်းအရိပ် ပျောက်ကွယ် ပြန်၏၊ လူမျက်နှာကွယ်ပြန်လျှင် မှန်ထဲ ဖန်ထဲ ရေထဲမှာ လူရိပ် မျက်နှာရိပ် ပျောက်ကွယ်ပြန်၏၊</p> <p>---</p> <h3>အာရုံနှင့်ပေါင်းဆုံမှ ဝေဒနာပေါ်</h3> <p>ထို့အတူ ထိုဝေဒနာတို့သည်လည်း ထိုထိုအာရုံတို့နှင့် ပေါင်းဆုံ တွေ့ထိ၍ နေဆဲအခါ၌သာလျှင် အခိုက်အတန့်အားဖြင့် ကိုယ်သန္တာန် တွင်းမှာဖြစ်ပေါ်လာကြကုန်၏၊ ထိုထိုအာရုံတို့ ကွယ်ပြန်ကုန်လျှင် ကိုယ်သန္တာန်တွင်းမှာကွယ်ပျောက် ချုပ်ဆုံးကြလေကုန်၏၊ ဤသို့သော ဖြစ်ခြင်းကို <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b> အချက်ဆိုသတည်း။</p> <p>---</p> <h3>သူငယ်ရိပ်ဥပမာ</h3> <p>ဥပမာကား-တစ်ယောက်သော သူရူးသည် မှန်အပြင်၌ပေါ် သော သူငယ်ရိပ်ကို မိမိ၏ သားသမီးဟု စွဲလမ်းခြင်းဖြစ်၍ နေ၏၊ မိမိလက်ရှိ မှန်အပြင်မှာ သူငယ်ရိပ်ကို ကြည့်ရှု၍ နေရမှ သုခသောမနဿ ဖြစ်၏၊ သူငယ်ရိပ်ကွယ်၍ သွားလျှင် မနေတတ် မထိုင်တတ် သောက ဒုက္ခဖြစ်၏။</p> <p>သူငယ်ရိပ်မည်သည်လည်း မှန်အပြင်နှင့် တစ်ယောက်သော သူငယ်ဆုံတွေ့၍ နေဆဲအခါ၌သာ မှန်အပြင်မှာပေါ် ရှိ၍နေ၏၊ သူငယ် နှင့်မှန် မျက်နှာလွှဲပြန်လျှင်ကွယ်ပျောက်ပြန်၏၊ ထိုသူရူးသည် သူငယ်ရိပ်ကို မြင်လိုတိုင်း မြင်လိုတိုင်း သူငယ်ရှိရာသို့ မှန်ကိုယူ၍ တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် အခါတစ်ရာမက ပြေးသွားရသော သင်္ခါရဒုက္ခအမြဲရောက်လတ္တံ့၊ သူငယ်ရိပ် ကွယ်ပျောက်တိုင်း ကွယ်ပျောက်တိုင်း စိတ်နှလုံး ငြိုငြင် ပူပန် တောင့်တရသော ဝိပရိဏာမဒုက္ခ အမြဲရောက်လတ္တံ့။</p> <p>အဘယ်ကြောင့်နည်း၊ မှန်အပြင်မှာ ထင်သော သူငယ်ရိပ်သည် <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>မျိုး ဖြစ်လေသောကြောင့်တည်း၊ <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>မျိုး ဆိုသည်ကား ထိုသူငယ်ရိပ်သည် မှန်တွင်းမှာပါရှိ၍ နေသောတရား လည်းမဟုတ်၊ သူငယ်နှင့်ဆုံမိဆဲအခါမှာ သူငယ်ကိုအစွဲပြု၍ မှန်အပြင်မှာ ပေါ်လာသော တရားမျိုးတည်း၊ သူငယ်ကိုအစွဲပြု၍ ပေါ်သောတရားမျိုး ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် အစွဲပြုရာသူငယ်နှင့် ကင်းကွာပြန်လျှင် အစွဲပြုရာမရှိသည်နှင့် ခဏချင်းကွယ်ပျောက်ပြန်၏၊ ပေါ်စေလိုသော် သူငယ်ရှိရာသို့ ချဉ်းကပ်ရပြန်၏၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ကို <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b> ဆိုသတည်း၊ သုခ, ဒုက္ခ, သောမနဿ, ဒေါမနဿ, ဥပေက္ခာ ဝေဒနာ ငါးပါးတို့သည် မှန်အပြင်မှာ တဒင်္ဂအားဖြင့် ပေါ်တတ်သော သူငယ်ရိပ် နှင့်တူ၏၊ ထိုဝေဒနာတို့ကို ငါငါဟူ၍ ငါ့ကိုယ် ငါ့ကိုယ်ဟူ၍ စွဲလမ်းကြ သော ဗာလပုထုဇဉ်တို့သည် ထိုသူရူးယောကျ်ားနှင့် တူကုန်၏၊ မိမိတို့၏ အဇ္ဈတ္တခန္ဓာတို့၌ ရှိနေသော စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ, မနဟူသော အကြည်ဓာတ်ခြောက်ပါးတို့သည် သူရူးလက်ရှိမှန်နှင့်တူ ကုန်၏၊ ဗဟိဒ္ဓအာရုံ ခြောက်ပါးတို့သည် ပကတိသူငယ်နှင့်တူကုန်၏၊ မိမိအဇ္ဈတ္တကိုယ်ခန္ဓာမှာ သုခသောမနဿဝေဒနာဖြစ်ပေါ်ခြင်းကို အလိုရှိတိုင်း အလိုရှိတိုင်း ထိုဝေဒနာတို့ကို ပေးနိုင်သော အာရုံဝတ္ထုရှိရာသို့ ချဉ်းကပ်ကြကုန်ရသော ဗာလပုထုဇဉ်တို့သည် သူငယ်ရှိရာသို့ အခါခါ ချဉ်းကပ်ကြရသော ထိုသူရူးနှင့်တူကုန်၏။</p> <p>ဤသို့ ဝေဒနာတို့၏ <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>အမှု အာဂန္တုကအမှုကို ကောင်းကောင်း ထင်မြင်သည်ရှိသော် ဝေဒနာတို့၏ <b>အနတ္တ</b>အချက်သည် ထင်ရှား၏။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား ဝေဒနာတို့၏ အနတ္တဓမ္မမျိုးစင်စစ်ဖြစ်ကြောင်း ကို <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>အချက်နှင့် ပြဆိုသောအခန်းပြီး၏၊</p> <p>---</p> <h3>အနိစ္စနှင့် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် လိုရင်းပဓာန</h3> <p>ထိုမှတစ်ပါး ဝေဒနာတို့၏ အနတ္တဓမ္မဖြစ်ကြောင်းကို ပြဆိုရန် အချက်အလွန်များသေး၏၊ လိုရင်းမှာမူကား ဝေဒနာတို့၏ အနိစ္စ အချက်ကို လှလှထင်မြင်မှု, ဝေဒနာတို့၏ <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>အချက်ကို လှလှထင်မြင်မှု ဤ ၂-ချက်သည်သာ လိုရင်းပဓာနတည်း။</p> <p>အနိစ္စကို လှလှ ထင်မြင်နိုင်ပါလျှင် <b>အနတ္တ</b>မြင်နိုင်တော့မည် ဧကန်တည်း၊ ဝေဒနာတို့၏ <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>အချက်ကို လှလှထင်မြင် နိုင်ပါလျှင် <b>အနတ္တ</b>ထင်မြင်နိုင်တော့မည် ဧကန်တည်း၊ ထို့ကြောင့် အနိစ္စ အချက် <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b> အချက်ကိုသာ မိမိရရ လှလှကြီးထင်မြင်နိုင်တော့ အောင် နှစ်ရှည်လများအားထုတ် ကြိုးပမ်းရာသတည်း။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b> အချက်ကို မြင်သဖြင့် ထင်ရှား သော <b>အနတ္တလက္ခဏာ</b>ကို ပြဆိုချက် ပြီး၏။</p> <p><b>အတ္တနပရညာ</b> အစီအရင် ပြီး၏။</p> <p>----------</p> <h3>အနတ္တ ထင်မြင်ခြင်း၏ အကျိုး</h3> <p>ဘဝအမျိုးမျိုးဖြစ်ခဲ့ရ</p> <p>ယခုအခါ အနတ္တထင်မြင်နိုင်ခြင်း၏ အကျိုးအာနိသံယကို ပြဦးအံ့၊ အနတ္တ ကောင်းကောင်း ထင်မြင်နိုင်လျှင် <b>အတ္တဒိဋ္ဌိ</b>, <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> အကြွင်းမဲ့ချုပ်ငြိမ်းသော <b>သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်</b>သို့ ရောက်၏၊ <b>သောတာပန်အရိယာပုဂ္ဂိုလ်</b> အဖြစ်သို့ ရောက်၏။</p> <p>အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ ကျင်လည်း၍ နေကြသော ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့သည် ဘုရားသာသနာနှင့် အလွန်ကြုးကြိုက်ခဲကုန်၏၊ ကမ္ဘာ တစ်သိန်းလွန်၍မှလည်း တစ်ခါမကြုံကြိုက်ရကုန်၊ အမိုက်အမျိုးမျိုး အမှောက်အမှား အမျိုးမျိုးတို့နှင့် ကုန်ခဲ့ကြသောဘဝတွေ ကမ္ဘာတွေသာ များလှစွာကုန်၏။</p> <p>ထို့ကြောင့် တစ်ယောက် တစ်ယောက်သော ဤသတ္တဝါတို့၏ စိတ်သန္တာန်အတွင်းမှာ အဝီစိငရဲသို့ကျရန် ကံပေါင်း အသင်္ချေအနန္တ အမြဲပါရှိ၍ နေကုန်၏၊ ထိုအတူ သိဉ္ဇိုင်းငရဲသို့ကျရန် ကံပေါင်း အသင်္ချေ အနန္တ စသည်ဖြင့် ငရဲကြီးရှစ်ထပ် ငရဲငယ်များစွာ ပြိတ္တာအမျိုးမျိုး အသုရကာယ်အမျိုးမျိုး တိရစ္ဆာန်အမျိုးမျိုးတို့ကို အကုန်သိလေ။</p> --- <h3>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ မပြုတ်သမျှ</h3> <p>ထိုသို့ပါရှိနေကုန်သော အကုသိုလ်ကံဟောင်းတို့၏ ဦးခေါင်း မူကား <b>အတ္တဒိဋ္ဌိ</b>ပေတည်း၊ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>ပေတည်း၊ သတ္တဝါတို့၏ စိတ် သန္တာန်မှာ <b>အတ္တဒိဋ္ဌိ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ရှိနေသမျှ ကာလပတ်လုံး ထို အကုသိုလ်ကံဟောင်းတို့သည် ဝင်းဝင်းတောက် ထက်သန်ကြကုန်၏၊ နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်မှာ နတ်မင်းသိကြားမင်းဖြစ်၍ နေကြသော်လည်း အပါယ်လေးပါးသို့ ဦးခေါင်းငိုက်စိုက် ရှေ့ဦးတိုက်၍သာ နေကြရကုန်၏၊ ထိုအတူ ရူပဗြဟ္မာ အရူပဗြဟ္မာဖြစ်၍ နေကြကုန်သော်လည်း အပါယ် လေးပါးသို့ ဦးခေါင်းရှေးရှုကာ နေကြကုန်၏။</p> <p>ထန်းတောကြီး၌ ထန်းသီးတို့သည် ထန်းပင်ပေါ်မှာ နေကြကုန် သော်လည်း အောက်မြေအဖို့သို့ ကျရောက်မှုကို ရှေးရှုချိန်ရွယ်ကာ နေကြကုန်၏၊ အညှာခိုင်သေးသမျှသာ အပေါ်မှာ အသက်ရှိကြကုန်၏၊ အညှာပြုတ်လျှင် မချွတ်မလွဲ မြေကြီးလျှင် လဲလျောင်းရာ ရှိကြကုန်၏။</p> <p>ထို့အတူ ထိုအတ္တဒိဋ္ဌိ ရှိနေကြကုန်သော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည် နတ်သက်ဗြဟ္မာသက်ဟူသော ဇီဝိတိန္ဒြေ အညှာအပြုတ်မီ အတွင်းမျှသာ နတ်ပြည်ဗြဟ္မာပြည်မှာ နေခွင့်ရှိကြကုန်၏၊ ဇီဝိတိန္ဒြေအညှာပြုတ်သည် ရှိသော် ထန်းသီးတို့ကဲ့သို့ တသဲသဲ အမြဲကြွေကြရကုန်၏။</p> <p>ထိုစကားမှန်၏၊ တစ်ယောက်သော သတ္တဝါ၏ စိတ်သန္တာန်မှာ အစဉ်ပါရှိ၍နေသော <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိတရား</b>သည် အကုသိုလ်ကံ အနန္တတို့ကို လက်တွင်းသိမ်းပိုက်၍နေသော တရားဖြစ်သောကြောင့် မြင့်မိုရ်တောင် ကြီးမျှမက အလွန်ဝန်လေးလှသော တရားပေတည်း။</p> --- <h3>ဗြဟ္မာကြီး အပါယ်ကျနိုင်</h3> <p>ထိုကြောင့် စိတ်သန္တာန်မှာ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>ရှိနေသော သတ္တဝါ တို့သည် ဘဝဂ်ဘုံမှာပင် နေကုန်သော်လည်း အပါယ်ရှိရာသို့ တစ်ဖြုန်း ဖြုန်း ကျလာကြရကုန်၏၊ အောက်အောက်သော ဗြဟ္မာပြည် နတ်ပြည် လူပြည်၌ နေကြသောသူတို့မှာ ဆိုဖွယ်ရာမရှိပြီ၊ ဗြဟ္မာမင်းကြီး နတ် မင်းကြီး သိကြားမင်းကြီးဖြစ်၍ နေကြကုန်သော်လည်း စိတ်နှလုံးထဲ မှာငရဲကြီးရှစ်ထပ် အပြီးပါရှိ၍နေကြကုန်၏၊ ငရဲငယ်မျိုး အနန္တပါရှိ၍ နေကြကုန်၏၊ ပြိတ္တာမျိုး အနန္တပါရှိ၍နေကြကုန်၏၊ အသုရကာယ်မျိုး အနန္တပါရှိ၍နေကြကုန်၏၊ အနန္တပါရှိ၍နေကြကုန်၏၊ တိရစ္ဆာန်ဘဝမျိုး အနန္တပါရှိ၍နေကြကုန်၏၊ ထိုသို့ မိမိတို့စိတ်နှလုံးထဲမှာ အမြဲမကွာ ပါရှိ၍နေသည်ကို မသိကြသောကြောင့် ထိုဗြဟ္မာမင်းကြီး သိကြားနတ် မင်းတို့သည် ပျော်မွေခြင်း ရှိကြလေကုန်သည်။</p> --- <h3>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ချုပ်ရကျိုး</h3> <p>ထိုအနမတဂ္ဂသံသရာ ကမ္ဘာအဆက်ဆက်တို့မှာ ပါရှိနေကြ ကုန်သော ထိုအကုသိုလ် ကံဟောင်းတို့သည် မိမိတို့၏ဦးခေါင်းဖြစ်သော <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ဆုံးခဲ့သည်ရှိသော် အကုန်ချုပ်ဆုံး ကွယ်ပျောက်ကြ လေကုန်၏။</p> <p>ရှေးရှေးဘဝ ရှေးရှေးကမ္ဘာတို့က ပါရှိကြသော ကံဟောင်းတို့ကို မဆိုထားဘိဦး၊ ယခုဘဝတွင်ပြုသော ပါဏာတိပါတကံပေါင်း အနန္တ အဒိန္နာဒါနကံပေါင်းအနန္တ စသည်ပင်ဖြစ်စေဦးတော့ ယခုနေ့ <b>သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိ</b>ချုပ်ငြိမ်းခဲ့လျှင် ယခုအကုန်လုံး ကွယ်ပျောက်လေ၏၊ မိမိကိုယ်မှာ ရှိသော သန်းကြမ်းပိုးကို ကြောက်ဖွယ်ရှိသေး၏၊ ထိုအကုသိုလ်ကံ အနန္တတို့ကို ကြောက်ဖွယ်မရှိပြီ။</p> <p>စိတ်သန္တာန်မှာ ထို<b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ကင်းငြိမ်းပြီးသော သူတို့သည် လူ့ဘုံမှာ နေကြသော်လည်း အထက်အထက် မြင့်မြတ်သော နတ်ဘုံ ဗြဟ္မာ့ဘုံသို့သာ ဦးခေါင်းရှေးရှု ချိန်ရွယ်ကာ နေကြကုန်၏၊ အောက် အောက်နတ်ဘုံ ဗြဟ္မာ့ဘုံမှာ နေကြကုန်သော်လည်း အထက်အထက် နတ်ဘုံ ဗြဟ္မာ့ဘုံသို့သာ ဦးခေါင်း တချီချီ နေကြကုန်၏။</p> <p>မိုးနှောင်းအခါတို့၌ ထိုထို တောတောင်မှထွက်၍ တက်လေသော အခိုးတို့သည် အထက်သို့သာ ဆန်တက်လေကုန်သကဲ့သို့တည်း။</p> <p>ဤကား အတိတ်ကံဟောင်းတို့နှင့်စပ်၍ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်း မှုအကျိုး အာနိသင် ကြီးကျယ်ပုံတည်း။</p> --- <h3>သက္ကာယချုပ်ငြိမ်းက သာသနာမကွယ်</h3> <p>စိတ်သန္တာန်မှာ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ရှိနေကြကုန်သော လူနတ်ဗြဟ္မာ သတ္တဝါ အပေါင်းတို့သည် ယခုပင် သူတော်ကောင်းဖြစ်၍ နေကြကုန် သော်လည်း နက်ဖြန်၌သော်လည်းကောင်း၊ နောက်ရက် နောက်လ နောက်ဘဝတို့၌သော်လည်းကောင်း မာတုဃာတက, ပိတုဃာတက, ရဟန္တာဃာတက အစရှိသော ပါဏာတိပါတ ကံမျိုးတို့ကိုလည်း အနန္တ ပြုကြကုန်လတ္တံ့၊ အဒိန္နဒါနကံမျိုးတို့ကိုလည်း အနန္တပြုကြကုန်လတ္တံ့၊ ကြွင်းသောဒုစရိုက်မျိုးတို့ကိုလည်း အနန္တပြုကြကုန်လတ္တံ့၊ ယခုနေ့ မိမိသန္တာန်မှာ ဘုရားသာသနာကြီး လက်ရှိရှိနေကြ၏၊ နောက်ရက် နောက်လ စသည်တို့၌ ဘုရားသာသနာကြီး လက်လွတ်၍ ဘုရား သာသနာကြီးကို ဖျက်ဆီးသော ဒိဋ္ဌိမျိုးတို့ရောက်ကြကုန်လတ္တံ့။</p> <p>အနတ္တလက္ခဏာ ကောင်းကောင်းကြီးထင်မြင်၍ စိတ်သန္တာန်မှာ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>ချုပ်ငြိမ်းပြီးသော လူ နတ် ဗြဟ္မာတို့သည်မူကား <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်းပြီးသော နေ့မှစ၍ ဘဝများစွာ ကမ္ဘာများစွာ သံသရာ၌ ကျင်လည်ကြကုန်သော်လည်း အကုသိုလ်ဒုစရိုက်မှုတို့ကို အိပ်မက်တွင်မျှ မပြုမှားကြကုန်ပြီး၊ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်းပြီးသောနေ့မှစ၍ နိဗ္ဗာန်ရသည့် ဘဝတိုင်အောင် မြတ်စွာဘုရား သာသနာတော်ကြီးလည်း ဖြစ်လေရာရာ ကမ္ဘာအဆက်ဆက် စိတ်နှလုံးထဲမှာ အမြဲပါလေတော့သည်။ သာသနာ ကွယ်သောဘဝ သာသနာကွယ်သောကမ္ဘာဟူ၍ မရှိကြကုန်ပြီ။</p> <p>ဤကား နောက်အနာဂတ်ကံမျိုးနှင့် စပ်၍ '<b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်း ပြီးခြင်း၏အကျိုးအာနိသင်'တည်း။</p> --- <h3>ပုတီးကုံး ဥပမာ</h3> <p><b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်းခဲ့ပြီးလျှင် အတိတ်ဖြစ်သော အကုသိုလ်ကံ အနန္တတို့သည် အဘယ်သို့ အကုန်ကွယ်ပျောက်၍ ကုန်လေသတည်းဟူ မူကား အစေ့ပေါင်း အနန္တရှိသော တစ်ခုသော ပိုးကြိုးဖြင့် သီကုံး၍ထား အပ်သော ရွှဲပုတီးကြီး၌ ခိုင်စွာသော ပိုးချည်ကြိုးဖြင့် သီကုံးဖွဲ့စည်းခြင်း ရှိနေသောအခါ ဘယ်အစေ့ကိုမဆို တစ်ခုသောအစေ့ကို ဆွဲငင်၍သွား လျှင် အစေ့အနန္တ အကုန်လုံးပါလေ၏၊ ပိုးချည်ကြိုးကို နုတ်ယူပယ်ရှား ပြီးသောအခါ၌မူကား အစေ့ချင်း အမျှင်အတွယ် မရှိကြပြီဖြစ်၍ တစ်ခု သော အစေ့ကို ဆွဲငင်၍ သွားသော်လည်း တစ်ပါးသောအစေ့တို့ မပါကြ ကုန်ပြီ။</p> <p>ဤဥပမာအတူ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>ရှိသော သူမှာ ရှေးရှေးဘဝ ရှေးရှေး ကမ္ဘာတို့၌ ဖြစ်လာခဲ့သော မိမိခန္ဓာအစဉ်ကိုပင် ငါပြု၍စွဲလမ်း၏၊ ငါသည် ရှေးရှေးဘဝ ရှေးရှေးကမ္ဘာတို့၌ လူဖြစ်ခဲ့လှပြီ နတ်ဖြစ်ခဲ့လှပြီ ဗြဟ္မာ ဖြစ်ခဲ့လှပြီဟု <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>ကြီး တန်းလန်းရှိနေ၏၊ ထို့ကြောင့် အတိတ် ဘဝ အတိတ်ကမ္ဘာတို့က ပြုခဲ့သော အကျိုးမပေးရသေးသော အကုသိုလ် ကံဟောင်း အနန္တတို့သည် ထိုသူသွားရာ အစဉ်လိုက်ပါ၍ နေကြကုန်၏၊ ခိုင်မြဲစွာ ပိုချည်ကြိုးနှင့် သီကုံး၍ထားသော ရွှဲပုတီးကုံးကြီးကဲ့သို့တည်း။</p> --- <h3>သီကြိုးနုတ်ပယ်ပြီး ပုတီးဥပမာ</h3> <p>အနတ္တလက္ခဏာ ကောင်းကောင်းကြီး ထင်မြင်၍ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်းသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာမူကား တစ်ထိုင်တွင်းမှာ ဖြစ်ကြသော ရုပ်နာမ် ခန္ဓာကိုပင် ဉာဏ်၌အပိုင်းပိုင်း အပြတ်အသတ်တွေ ထင်မြင်လေ၏၊ ငါ၏ အတ္တဟူ၍ အမျှင်တန်းလျက်မရှိပြီ၊ မိမိခန္ဓာအစဉ်သည် ကြိုးကိုပယ် နုတ်၍ ထားအပ်သော ပုတီးစေ့တွေကဲ့သို့ ထင်၏၊ ရှေးရှေး၌ ပြုခဲ့သော အကုသိုလ်ကံတွေသည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်၊ ငါလည်းမဟုတ်၊ ငါ၏ကံလည်း မဟုတ်၊ ဖြစ်ရာခဏမှာ အပိုင်းအပိုင်းပြတ်၍ ပျက်ဆုံးကွယ်ပကြလေ သည်ဟု ကောင်းစွာထင်မြင်၏။</p> <p>ထို့ကြောင့် ထိုအကုသိုလ်ကံဟောင်းတို့သည် <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်းရာတွင် အကုန်ငြိမ်းကြလေကုန်၏၊ ကြိ်ုးကိုပယ်နုတ်ပြီးသော ပုတီးစေ့ကဲ့သို့တည်း၊ အကုသိုလ်ကံတို့သည်သာ ကွယ်ပျောက်ကြကုန် သည်၊ ရှေးရှေး၌ ပြုခဲ့သောကုသိုလ်ကံတို့မူကား <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်း ကာမျှနှင့် မချုပ်ကြကုန်သေး၊ <b>အရဟတ္တမဂ်</b>သို့ကျ၍ တဏှာအကြွင်းမဲ့ ချုပ်ငြိမ်းမှ ကုသိုလ်ကံတို့ ချုပ်ငြိမ်းကြကုန်သည်။</p> --- <h3>မိုက်မဲလှ သက္ကာယဒိဋ္ဌိဆွဲငင်မှု</h3> <p><b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>ဆိုသော တရားကား မိုက်ချက်မဲချက် နက်နဲလှ၏၊ မာတုဃာတကကံကြီးကို ပြုမိပြီး၍ အဝီစိငရဲသို့ ဧကန္တ ငါကျရောက်တော့ မည်ဟု ပွက်ပွက်ဆူစိတ် နှလုံးပူပန်၍ နေသောသူသည် ထိုမာတု ဃာတက ကံကိုပင် မိမိ၏ အတ္တပြု၍ ငါပြုခဲ့မိလေခြင်း ငါမိုက်ခဲ့လေခြင်း ငါမှားခဲ့လေခြင်းဟု စွဲလမ်းလျက် ညည်းညူပူပန်၏၊ အကယ်၍ <b>အနတ္တ ပရိညာ</b>ဖြင့် ဉာဏ်ဖြင့်ကောင်းကောင်းကြီး ထင်မြင်၍ ငါပြုခဲ့မိလေခြင်း ဟူသော အစွဲအလမ်းကိုလွှတ်နိုင်သည်ဖြစ်အံ့၊ ထိုမာတုဃာတကကံသည် ထိုသူ သန္တာန်သို့ လိုက်၍အကျိုးပေးခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်လတ္တံ့၊ ထိုသို့ကား မဟုတ် ထိုသူ့သန္တာန်သို့ မလိုက်ချင်သော်လည်း မနေရအောင် အကျိုး မပေးချင်သော်လည်း မနေရအောင် ငါပြုမိခဲ့သောကံ ငါ၏ကံဟု အတင်း ဆွဲငင်၍ သိမ်းပိုက်လေ၏၊ ထိုသို့ သိမ်းပိုက်ခြင်းကြောင့် ထိုကံသည် အကျိုးမပေးချင်သော်လည်း မနေသာ ပေးရလေ၏၊ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ရှိနေကြသော ပုထုဇဉ်သတ္တဝါသည် ဤမျှလောက်မိုက်မဲ၏၊ ကြွင်းသော အကုသိုလ်ကံဟူသမျှတို့၌လည်း ဤနည်းတူ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ဆွဲငင်သိမ်း ပိုက်မှုကြောင့် သတ္တဝါတို့ ဖြစ်လေရာရာ အစဉ်ပါ၍နေကြပုံ အကျိုးပေး၍ နေကြပုံကိုသိလေ။</p> <p>မိမိတို့ပြုသော မကောင်းမှုကံကြောင့် ငရဲ၌ကျ၍ နေကြရာ၌ လည်း ထိုမကောင်းမှုကံတို့ကို ငါပြုသော မကောင်းမှုကံဟု စွဲလမ်းသိမ်း ပိုက်လျက်ပင် ရှိကြကုန်၏၊ ထိုကံတို့ နှိပ်စက်၍ အလွန်ပင်ပန်းနေ သောအခါ ထိုကံတို့ကို မလွတ်နိုင်ကြကုန်၊ မစွန့်နိုင်ကြသည်အတွက် ကြောင့် ထိုအကုသိုလ်ကံတို့သည် အကျိုးမပေးချင်သော်လည်း မနေသာ၊ ထိုသူတို့ကို အပါယ်မှ ဘဝအဆက်ဆက် မလွတ်ရအောင် အကျိုးပေးကြရ တော့သည်၊ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>သည် ဤမျှလောက် အနက်အနဲ မိုက်မဲလှ၏။</p> <p>ထိုနည်းတူ ဤသတ္တဝါတို့သည် နာခြင်း, အိုခြင်း, သေခြင်းဘေးကို အလွန်ကြောက်လန့်ကြကုန်၏၊ ထိုသို့ ကြောက်လန့်ကြကုန်လျက် ငါသည် ရှေးရှေးဘဝတို့၌လည်း နာလှလေပြီ အိုလှလေပြီ သေခဲ့လှလေပြီဟု အတိတ်ဖြစ်သော နာခြင်း, အိုခြင်း, သေခြင်းတို့ကို ပြန်၍စွဲလမ်း သိမ်းပိုက် ကြကုန်၏၊ အလွန်ကြောက်လန့်ရသော တရားကိုပင် လွှတ်၍မပစ်နိုင်ကြ မလွှတ်သည့်အတွက်ကြောင့်လည်း ထိုနာမှု အိုမှု သေမှုတို့သည် ထို သူတို့၏သန္တာန်သို့ မလိုက်ချင်သော်လည်း မနေရ၊ ဖြစ်လေရာရာပါ၍ နေကြကုန်၏၊ ထိုသူတို့ကို မနှိပ်စက်ချင်သော်လည်း မနေရ၊ နာမှုပေါ်ရ တော့သည်၊ အိုမှုပေါ်ရတော့သည်၊ သေမှုပေါ်ရတော့သည်၊ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> သည် ဤမျှလောက် နက်နက်နဲနဲ မိုက်မဲ၏။</p> <p>ယခုပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌ ကိုယ်တွင်းဥပဒ် ကိုယ်ပဥပဒ်နှင့် တွေ့ကြုံ၍ အနာရောဂါပြင်းထန်စွာ နှိပ်စက်၍ နေကြရာ၌လည်း နှိပ်စက်၍နေသော အနာရောဂါဝေဒနာတို့ကိုပင် ငါနာသည် ငါကျင်သည် ငါပူလောင်သည် အစရှိသည်ဖြင့် စွဲလမ်းသိမ်းပိုက်ကြကုန်၏၊ ထိုသို့စွဲလမ်းသိမ်းပိုက်မှုသည် နောက်နောက်ကိုလည်း ထိုအနာရောဂါဝေဒနာတို့နှင့် မကွဲကြရအောင် ဖွဲ့စည်းမှုကြီးပေတည်း၊ ထိုသို့<b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ဖွဲ့စည်းမှုခိုင်မြဲသည့်အတွက် ကြောင့် အနမတဂ္ဂသံသရာမှာ ယနေ့ထက်တိုင် ထိုအနာရောဂါ ဝေဒနာ တို့နှင့် မကွာမကွဲတစ်လုံး တစ်စည်းတည်းဖြစ်၍နေကြရကုန်၏။</p> <p>ဤသို့ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> မည်သည် အပြင်းအထန်နှိပ်စက်၍ နေဆဲ ဖြစ်သော ဒုက္ခဘေးကြီးကိုပင်လျှင် ငါပြု၍စွဲလမ်း၏၊ ငါ၏ ကိုယ်ပြု၍ စွဲလမ်း၏၊ သိမ်းပိုက်၏။</p> <p>ထိုဒုက္ခဘေးကြီးသည် ထိုသူ့သန္တာန်သို့ အစဉ်မလိုက်ချင်သော် လည်း မနေရ၊ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ဆွဲငင်ချက်နှင့် ဘဝဆက်တိုင်းပါ၍ နေရ တော့သည်။ နောက်နောက်ဘဝတိုင်း၌လည်း ငါတို့သည် နာကြရ ကုန်လတ္တံ့၊ အိုကြရကုန်လတ္တံ့၊ သေကြရကုန်လတ္တံ့ ဟု စွဲလမ်းကြရာ၌ အနာဂတ်ဖြစ်သော <b>ဗျာဓိဓမ္မ, ဇရာဓမ္မ, မရဏဓမ္မ</b>တို့ကို ယခုကလှမ်း၍ သိမ်းပိုက်ဖွဲ့စည်းသော <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>တည်း၊ ထိုအဖွဲ့အစည်း မပျက်သမျှ သည် ထိုဓမ္မတို့နှင့် ဧကန္တ တွေ့ကြုံကြရလတ္တံ့၊ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>သည် ဤမျှ လောက်နက်နက်နဲနဲ မိုက်မဲ၏။</p> <p>ဤကား-<b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိတရား</b> မိုက်မဲချက် နက်နဲပုံကိုအမြွက်မျှ ပြဆိုလိုက်သောအခန်းတည်း။</p> --- <h3>တဏှာ မာန စွဲလမ်းမှု</h3> <p>တဏှာမာနတို့ စွဲလမ်းမှုကား အတ္တဟူ၍စွဲလမ်းမှု မဟုတ်၊ တေဘူမကဓမ္မတို့ကို တဏှာသည် ငါ၏ဥစ္စာဟုစွဲလမ်း၏၊ မာနသည် ငါဟူ၍ စွဲလမ်း၏၊ ထိုတဏှာမာနတို့သည်ကား <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>ရှိသော သူတို့မှာ<b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>စွဲလမ်းချက်သို့ အစဉ်လိုက်၍ စွဲလမ်းကုန်၏၊ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်းပြီးသော <b>သောတာပန်, သကဒါဂါမ်, အနာဂါမ်</b> ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ <b>သညာဝိပ္ပလ္လာသ, စိတ္တဝိပ္ပလ္လာသ</b>တို့ကို အစဉ်လိုက်၍ စွဲလမ်းကုန်၏၊ သညာ, စိတ္တတို့၏ စွဲလမ်းမှုကား တိမ်၏၊ ဒိဋ္ဌိစွဲလမ်းမှုကား နက်နဲ၏။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်းပြီးလျှင် အတိတ်ဖြစ်သော အကုသိုလ်ကံတို့ အကုန်ချုပ်ငြိမ်းပုံကို ပြဆိုသော အခန်းတည်း။</p> --- <h3>ကျွတ်တမ်းဝင်ရာလူနည်းပါး</h3> <p>အနတ္တလက္ခဏာကို ကောင်းကောင်းကြီး ထင်မြင်ပြီးသော ပုဂ္ဂိုလ် တို့သည်<b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်းသောနေ့မှစ၍ နိဗ္ဗာန်ရသည့် ဘဝတိုင် အောင် ဘဝအဆက် ဆက်တို့၌ စိတ်သန္တာန်မှာ မြတ်စွာဘုရား သာသနာ တော်ကြီးအမြဲပါရှိ၍ နေကြကုန်၏ဟူသော စကား၌ ငါတို့ မြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်ဝယ် ဓမ္မစကြာတရားကို ဟောတော်မူသောအခါ လူ ငါးဦးသားသာ ကျွတ်သည်၊ ဗြဟ္မာ့တစ်ဆယ့်ရှစ် ကုဋေ ကျွတ်သည်။ ထိုနည်းအတူ ၄၅-ဝါ ကာလပတ်လုံး ထိုထိုဒေသနာတို့၌ အသင်္ချေ ကျွတ်သမျှသည် နတ်ဗြဟ္မာတို့ချည်းသာတည်း၊ လူတို့မှာ တစ်သုတ် တစ်ခါတွင် လူအသင်္ချေ ကျွတ်သည်ဟူ၍ မရှိ။</p> --- <h3>အရိယာဘုံကြီးတွေ</h3> <p>တစ်ဆူတစ်ဆူသော ဘုရားလက်ထက် ကျွတ်တမ်းဝင်ကြသူ သတ္တဝါအပေါင်း ၂၄-သင်္ချေနှင့် ကုဋေခြောက်ဆယ် ဗိုလ်ခြေတစ်သိန်း ဟူသော စကားမှာလည်း နှစ်ဆယ့်လေးသင်္ချေအရသည် နတ်ဗြဟ္မာ အရေအတွက်သာ ဖြစ်သည်၊ နတ်တို့မှာလည်း <b>သောတာပန်</b>အနေနှင့် ကျွတ်သူများကြသည်။ ထို့ကြောင့် ယခုခါ၌ စာတုမဟာရာဇ်နတ်ပြည်မှာ <b>သောတာပန်</b>အပြည့် တာဝတိံသာအရှိသော အထက်နတ်ပြည်တို့မှာ လည်း <b>သောတာပန်အရိယာ</b>အပြည့် အထက်ဗြဟ္မာ့ပြည်တို့မှာကား <b>သောတာပန်</b>အပြည့် <b>သကဒါဂါမ်</b>အပြည့် <b>အနာဂါမ်</b>အပြည့် <b>ရဟန္တာ</b> အပြည့်ရှိနေကြကုန်၏၊ နတ်ပြည် ခြောက်ထပ်လုံးသည် ယခုအခါ အရိယာဘုံကြီးတွေဖြစ်၍နေ၏၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်တစ်ခွင်သည် ယခုအခါ အရိယာဘုံကြီးတွေ ဖြစ်နေ၏။</p> <p>ယခုအခါ၌ စာတုမဟာရာဇ်ဘုံရှိ အရိယာတို့သည် အနှစ် ၉- သန်းမျှ စာတုမဟာရာဇ် နတ်စီးစိမ်ကို ခံစားစံစားပြီးလျှင် အထက် အထက် နတ်ပြည် ဗြဟ္မာ့ပြည်တို့သို့ ဘုံစဉ်စံ၍ သွားကြကုန်လတ္တံ့၊ အောက်သို့လည်ခွင့်မရှိကြကုန်ပြီ၊ နတ်စည်းစိမ် ဗြဟ္မာ့စည်းစိမ်တို့ကို ဘဝများစွာ ကမ္ဘာများစွာ ခံစားစံစားပြီး၍ အကနိဋ္ဌဘုံသို့ ရောက်သော အခါ <b>ပရိနိဗ္ဗာန်</b> စံကြကုန်လတ္တံ့။</p> --- <h3>သာသနာမကွယ်သည့် နတ်ဗြဟ္မာ</h3> <p>ဘုရားလက်ထက်တော်၌ ထိုထိုဒေသနာကို ကြားနာ၍ <b>သောတာပန် အရိယာအဖြစ်</b>သို့ ရောက်သောနေ့မှစ၍ ကမ္ဘာများစွာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာချမ်းသာတို့ကို အစဉ်ခံစား စံစားပြီးနောက် အကနိဋ္ဌ ဘုံသို့ရောက်၍ <b>ပရိနိဗ္ဗာန်</b>စံသည့်တိုင်အောင် ထိုနတ်တို့၏ စိတ်သန္တာန်မှာ ငါတို့မြတ်စွာဘုရား သာသနာမြတ်ကြီးသည် အစဉ်အမြဲပါ၍ နေလေ တော့သည် ထိုနတ်တို့မှာ သာသနာပသည်ဟူ၍ မရှိပြီ၊ သာသနာ ကွယ်သည်ဟူ၍ မရှိပြီ၊ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာသုံးပါးသည် စိတ်နှစ်လုံးမှာ ဘဝတိုင်း အမြဲပါလေတော့သည်။</p> --- <h3>နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကြီး</h3> <p><b>နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကြီး</b>လည်း စိတ်နှစ်လုံးမှာ အမြဲပါလေတော့သည်၊ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> အမှုးရှိသော ကိလေသာ အမိုက်အမဲကြီးတို့၏ ကင်းငြိမ်းခြင်း အပါယ်လေးပါး ကပ်သုံးပါး အရပ်ပြစ်ရှစ်ပါး ရန်သူမျိုးငါးပါး ဝိပတ္တိတရား လေးပါးတို့၏ ကင်းငြိမ်းခြင်းကို <b>နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကြီး</b>ဆိုသတည်း၊ ထို<b>နိဗ္ဗာန် ချမ်းသာကြီး</b>သည် ထိုသူတို့ စိတ်သန္တာန်မှာ ဖြစ်လေရာရာ ဘဝတိုင်း ဘဝတိုင်း အမြဲပါရှိလေတော့သည်။</p> --- <h3>ချမ်းသာ ၂-ပါး ခံစားသူများ</h3> <p>ဖြစ်လေရာရာဘဝတို့၌ <b>လောကီချမ်းသာ</b>ကို တစ်လှည့်စီ <b>နိဗ္ဗာန် ချမ်းသာ</b>ကိုတစ်လှည့်စီ ခံစားစံစား၍သွားကြကုန်သောဟူမူကား ယခုဘဝက အနတ္တလက္ခဏာ ကောင်းစွာထင်မြင်ပြီးသော သူတို့သည် နောက်နောက်ဘဝတို့၌ လူပြည်လူရွာမှာ ဖြစ်ကြသော်လည်း စည်းစိမ်ချမ်း သာ ကြီးကျယ်စွာသော <b>လောကီချမ်းသာ</b>ကို ခံစားစံစားကြရကုန်၏၊ မိမိတို့၏ စိတ်စိတ်သန္တာန်၌ <b>အတ္တဒိဋ္ဌိ</b>၏ ကင်းငြိမ်းခြင်းသည် <b>သဥပါဒိ သေသ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကြီး</b>ပေတည်း။ အပါယ်၌ကျရောက်၍ နေကြ ကုန်သော ခွေး, ဝက်, ကြက်, ငှက်အစရှိသော အပါယ်ဘုံသားတို့ကို လည်းကောင်း <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> တန်းလန်းနှင့် အပါယ်နခန်းမှာတူလူ, တူလူ နေကြကုန်သော သတ္တဝါအပေါင်းတို့ကိုလည်းကောင်း တွေ့မြင်ကြ ရကုန်လတ္တံ၊ တွေ့မြင်တိုင်း တွေ့မြင်တိုင်း ငါတို့မှာ ဤကဲ့သို့သော အဖြစ်မှ လွတ်ငြိမ်းကြပေပြီဟု အလွန်နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်း မစဲမစဲဖြစ် ကြရကုန်လတ္တံ၊ <b>သဥပါဒိသေသ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကြီး</b>ကို ခံစားစံစား ကြရကုန်လတ္တံ့။</p> --- <h3>ချမ်းသာ ၂-ပါး ခံစားရသည့် အရိယာနတ်</h3> <p>ဤနည်းကိုအမှီပြု၍ နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်မှာ နတ် သိကြားဖြစ် ကြသော ဘဝတို့၌လည်း<b>လောကီ လောကုတ္တရာ</b>ကြီးနှစ်ပါးကို အလှည့် အလည်အားဖြင့် ခံစားစံစား၍ သွားကြရကုန်လတ္တံ့။</p> <p>ဘဝများစွာ ကမ္ဘာများစွာ ကြာမြင့်သဖြင့် လူ့ချမ်းသာ နတ် ချမ်းသာ ဗြဟ္မာချမ်းသာတို့ကို ခံစားစံစား၍ ငြီးငွေ့ကြသောအခါ၌ လောကီချမ်းသာကို စွန့်လွတ်၍ <b>အနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာန်</b>တည်းဟူသော <b>လောကုတ္တရာ</b> ချမ်းသာကြီးသို့ ရောက်ကြကုန်လတ္တံ့။</p> --- <h3>နတ်ပြည်ရှိ သာသနာနှစ်</h3> <p>ထိုနတ်တို့၏ အသက်နှင့် နိုင်းယှဉ်သည်ရှိသော် ငါတို့မြတ်စွာ ဘုရား၏ သာသနာသည် စတုမဟာရာဇ်နတ်ပြည်မှာ လူတို့အရေအတွက် အနှစ်ကိုးသန်း တည်လတ္တံ့ဟုသိရ၏။</p> <p>ဤကား - စတုမဟာရာဇ်နတ်ဘုံရှိ <b>အရိယာနတ်</b>တို့၏ အလားကိုပြဆိုချက်တည်း။</p> <p>တာသတိံ သာအစရှိသော အထက်အထက်နတ်ပြည်ရှိ <b>အရိယာနတ်</b>တို့၏ အလားကိုလည်း ထိုနည်းအတူသိလေ။</p> <p>သာသနာတော်မှာလည်း တာဝတိံ သာနတ်ပြည်မှာ လူတို့အရေ အတွက် အနှစ်သုံးကုဋေခြောက်သန်း တည်ထွန်းလတ္တံ့၊ ယာမာဘုံမှာ အနှစ်တစ်ဆယ့်လေးကုဋေလေးသန်း တည်ထွန်းလတ္တံ့၊ အထက်ဆုံး ဖြစ်သော ဝသဝတ္တီနတ်ပြည်မှာ နှစ်ပေါင်း ကုဋေကိုးရာနှစ်ဆယ့်တစ် ကုဋေခြောက်သန်း တည်ထွန်းလတ္တံ့၊ ပထမစျာန်ဘုံမှာ ကမ္ဘာမပျက်မခြင်း တည်ထွန်းလတ္တံ့၊ ဒုတိယစျာန်ဘုံမှာ မဟာကမ္ဘာကြီး ရှစ်ကမ္ဘာတိုင်အောင် တည်ထွန်းလတ္တံ့၊ အထက်ဆုံးဖြစ်သော အကနိဋ္ဌဘုံမှာ ငါတို့ မြတ်စွာ ဘုရား သာသနာတော်မြတ်ကြီးသည် မဟာကမ္ဘာကြီးတစ်သောင်း ခြောက်ထောင်တိုင်အောင် တည်ထွန်းလတ္တံ့။</p> <p>ဤစကားကိုလည်း လူ့ဘုံသက်နှင့်တိုင်းတာ၍ ဆိုသော စကားသာတည်း။</p> --- <h3>အနတ္တလက္ခဏာထင်မြင်ရကျိုး</h3> <p>ဘုံစဉ်အတိုင်း စံစား၍ သွားကြကုန်သော အရိယာတို့၏ အဆင့် ဆင့် အလားအားဖြင့် ဆိုလိုမူကား တာဝတိံသာမှစ၍ အထက်နတ် ဘုံတို့မှာ သာသနာတော် အသက်များစွာ တိုးပွါးခွင့်ရှိသေး၏၊ အထက်ဆုံး ဖြစ်သော အကနိဋ္ဌဘုံမှာ ငါတို့ဘုရားသာသနာသည် ကမ္ဘာနှစ်သောင်း မက တည်ခွင့်နှင့် ရှိသေး၏။</p> <p>ဤသို့ <b>ပရိနိဗ္ဗာန်</b>စံကြသော ဘဝတိုင်အောင် ဘဝများစွာ ကမ္ဘာ များစွာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာချမ်းသာကို ခံစား စံစား၍ နေကြကုန်သော် လည်း ထိုနတ်ဗြဟ္မာတို့၏ စိတ်သန္တာန်မှာ မြတ်စွာဘုရား သာသနာတော် အမြဲပါရှိ၍နေမှု သာသနာကွယ်သည် သာသနာပသည်ဟူ၍ မရှိမှုတို့ သည်ကား အနတ္တလက္ခဏာကို ကောင်းကောင်းကြီး ထင်မြင်၍ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်းခြင်း၏ အကျိုးအနိသံသပေတည်း။</p> --- <h3>ရဟန်းအဖြစ်နှင့် မဂ်ဖိုလ်ရသူနည်းပါး</h3> <p>ထိုမှတစ်ပါး ငါတို့ဘုရား လက်ထက်တော်၌ ရဟန်းအဖြစ်နှင့် ကျွတ်ကြသူတို့ကား အနည်းငယ်မျှသာတည်း၊ လူအဖြစ်မှာ <b>သောတာပန်</b> အဖြစ်နှင့်ကျွတ်ကြသူကား သာဝတ္ထိပြည်မှာပင် ကုဋေများစွာရှိ၏၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှာပင် ကုဋေများစွာရှိ၏၊ ထို့အတူ ကပိလဝတ်ပြည် ဝေသာလီပြည် အစရှိသည်တို့၌လည်း ကုဋေများစွာ သိန်းများစွာ သန်းများစွာ ရှိကြ၏၊ မဇ္ဈိမတိုက်တစ်ပြင်လုံးသည် <b>အရိယာ</b>တို့ဖြင့် ပြည့်သကဲ့သို့ ရှိကြ၏။</p> <p>ထိုသူတို့ ယခုအခါ၌ စတုမဟာရာဇ်နတ်ပြည်မှာ အပြည့်ရှိကြ၏။</p> <p>တာဝတိံသာနတ်ပြည်မှာ အပြည့်ရှိကြ၏၊ ယာမာစသည်တို့၌လည်း များစွာရှိနေကြကုန်၏၊ နတ်အဖြစ်နှင့် ကျွတ်ကြကုန်သော <b>နတ်အရိယာ</b> တို့နှင့် ဇာတ်ပေါင်းမိကြလေ၏၊ ထို<b>အရိယာ</b>တို့နှင့်အတူတကွ ဇာတ် ပေါင်းကြ၍ နတ်ချမ်းသာအဆင့်ဆင့် ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာအဆင့်ဆင့် ခံစား စံစား၍ အကနိဋ္ဌဘုံတိုင်အောင် သွားကြကုန်လတ္တံ့၊ ထိုသူတို့၏ စိတ် သန္တာန်မှာလည်း <b>ပရိနိဗ္ဗာန်</b>စံကြသောဘဝတိုင်အောင် ငါတို့မြတ်စွာ ဘုရားသာသနာတော်ကြီး အစဉ်မြဲစွာပါလေတော့သည်၊ ထိုသူတို့မှာ သာသနာကွယ်သည်ဟူ၍ မရှိကြပြီ၊ သာသနာပသော ဘဝဟူ၍ မရှိကြပြီ၊ သာသနာပသော ကမ္ဘာဟူ၍ မရှိကြပြီ၊ ဤသို့ဖြစ်ခြင်းသည် အနတ္တ လက္ခဏာကို ကောင်းစွာထင်မြင်ရခြင်း၏ အကျိုးအာနိသံသတည်း။</p> <p>ထိုမှတစ်ပါး မြတ်စွာဘုရား <b>ပရိနိဗ္ဗာန်</b>စံတော်မူသည့်နောက် အနှစ်သုံးရာခန့်အတွင်း မဇ္ဈိမတိုက်အပြင်မှ အကျွတ်ရသော <b>သောတာပန်</b> ပေါင်း အကုဋေမက သီဟိုဠ်သို့ သာသနာတော်ရောက်သည့်နောက် သီဟိုဠ်ကျွန်းမှ ကျွတ်ကြသော <b>သောတာပန်</b>ပေါင်း အကုဋေမကတို့သည် လည်း ယခုအခါ စတုမဟာရာဇ်ဘုံမှာ အပြည့်ရှိနေကြကုန်၏၊ တာဝတိံသာဘုံမှာ အပြည့်ရှိနေကြကုန်၏၊ ထိုသူတို့သည် နတ်ဇာတိနှင့် ကျွတ်ရသော <b>အရိယာ</b>ဘုရားလက်ထက်တော်မှာ မဇ္ဈိမတိုက်အပြင်မှာ ကျွတ်ရသော <b>အရိယာ</b>တို့နှင့် ဇာတ်ပေါင်းကြ၍ ပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း အကနိဋ္ဌဘုံသို့ကြအောင် ခံစားစံစား၍ သွားကြကုန်လတ္တံ့၊ ထိုသူတို့၏ စိတ်သန္တာန်မှာလည်း <b>ပရိနိဗ္ဗာန်</b>စံရာဘဝတိုင်အောင် ငါတို့မြတ်စွာဘုရား သာသနာတော် အစဉ်အမြဲတည်လေတော့သည်၊ ဤသို့ဖြစ်ခြင်းသည် အနတ္တလက္ခဏာ ထင်မြင်ရခြင်း၏ အကျိုးအာနိသံသ ပေတည်း။</p> --- <h3>သုဓမ္မာဇရပ်၌ ကျွတ်တန်းဝင်</h3> <p>ယခုလည်း နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်တို့၌ သုဓမ္မာဇရပ်အသီးသီး ရှိကြကုန်၏၊ တစ်လ တစ်လလျှင် ရှစ်ကြိမ် ရှစ်ကြိမ်တရားနာ အစည်း အဝေးပြုမြဲထုံးစံတည်း၊ ရံခါသိကြားမင်းကြီး နတ်မင်းကြီးတို့ တရား ဟောကြကုန်၏၊ ရံအခါတရာကျမ်းဂန် တတ်ကျွမ်းသော ဓမ္မကထိက နတ်သားတို့ တရားဟောကြကုန်၏၊ ရံခါဗြဟ္မာ့ပြည်မှ ဗြဟ္မာမင်းကြီး တို့လာ၍ တရားဟောကြကုန်၏၊ ရှေးအဖို့၌ အကျွတ်မရကြကုန်သေး သောနတ်တို့သည် ထိုတရားနာရာ သုဓမ္မာအစည်းအဝေးမှာ အကျွတ် ရကြကုန်၏၊ ထိုမှအလွတ်ဖြစ်သော နေရာတို့၌လည်း အတူနေ အဖော် အပေါင်းဖြစ်ကြကုန်သော <b>အရိယာနတ်</b>တို့၏ ပြောဟောမှုကို နာခံ၍ အကျွတ်ရကြကုန်၏၊</p> --- <h3>နတ်ပြည်မှာ သာသနာအမြဲရှိ</h3> <p>ယခုအခါ နတ်ပြည်ဗြဟ္မာ့ပြည်တို့မှာ ကျွတ်ပွဲ လွတ်ပွဲမစဲ မဆိတ် ရှိနေတုန်း အခါပေတည်း၊ ယခုမှ ကျွတ်လွတ်ကြသော နတ်ဗြဟ္မာ တို့လည်း ရှေးကျွတ်ကြသော <b>အရိယာ</b>တို့နှင့် ဇာတ်ပေါင်းမိကြကုန်၏၊ စိတ်နှလုံး၌ မြတ်စွာဘုရား သာသနာတော်ကြီး အမြဲတည်ခွင့်ကို ရကြ လေကုန်၏။</p> <p>စတုမဟာရာဇ်နတ်ပြည်မှာ အနှစ်ကိုးသန်းတိုင်တိုင် မဂ်တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါး ဟင်းလင်းပွင့်လျက်ရှိ၏၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်မှာ အနှစ်သုံးကုဋေခြောက်သန်းတိုင်တိုင် မဂ်တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါး ဟင်းလင်းပွင့်လျက်ရှိ၏၊ အထက်ထက် နတ်ပြည် ဗြဟ္မာ့ပြည်တို့မှာလည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> --- <h3>ငါးထောင်သာသနာလူ့ပြည်မှာ</h3> <p>သာသနာတော်ငါးထောင် ဆိုသည်မှာ လူ့ပြည်ကို ရည်ရွယ်၍ ဆိုသတည်း၊ လူ့ပြည်၌ အနှစ်ငါးထောင်မျှသာ <b>အရိယာ</b>ဖြစ်နိုင်သော ခေတ်ရှိသည်၊ အနှစ်ငါးထောင်မှ နောက်၌ <b>အရိယာ</b>ဖြစ်နိုင်သော ခေတ် မရှိပြီဆိုလိုသည်၊ ယခုအခါ၌ကား သာသနာတော်နှစ်ထောင်ကျော် လွန်၍ သွားပြီ၊ နှစ်ထောင်ကျော်မျှသာ ကျန်ရှိတော့သည်။</p> --- <h3>နတ်ပြည်၌ မဂ်ဖိုလ်ရနိုင်သော ၃-ဌာန</h3> <p>သာသနာတော်အတွင်း၌ လူအဖြစ်နှင့် မဂ်ဖိုလ်ကိုမရကြမူ၍ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်ကြလေကုန်သောသူတို့အား မိမိတို့ဖြစ်ရာ နတ်ပြည်၌ <b>မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ်</b>ကို ရရှိနိုင်ကြောင်းကို <b>အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်</b>၌ သုံးဌာနပြ၍ ဟောတော်မူသည်။</p> <p>သုံးဌာနဆိုသည်ကား--<br> </p> <p>လူ့ပြည်၌ တရားဓမ္မကို ကောင်းစွာအားထုတ်၍ ယခုဘဝတွင် မဂ်ဖိုလ်ကို မယူမူ၍ စုတေ၍ နတ်ပြည် ဗြဟ္မာ့ပြည်တို့၌ ဖြစ်ကြလေရာ ချမ်းသာသော ဘုံဘဝဖြစ်၍ လူဖြစ်စဉ်အခါက လေ့လာအားထုတ်ခဲ့ ဖူးကုန်သော တရားအစုတို့သည် ထိုသူ၏ဉာဏ်မှာ လျင်မြန်စွာလာကုန် လတ္တံ့၊ ထိုအခါ <b>မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ်</b>ကို ရနိုင်ကြကုန်၏၊ (တစ်ဌာန)</p> <p>ထိုသို့ မိမိအလိုအလျောက်မပေါက်တဲ့နိုင်ရှိခဲ့သော် အတူနေ အပေါင်းအဖော်ဖြစ်သော <b>အရိယာနတ်</b>တို့က ဆုံးမတိုက်တွန်း ပြညွန်း ဟောပြောကြကုန်လတ္တံ့၊ ထိုအခါ <b>မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ်</b>ကို ရကြကုန်၏၊ (တစ်ဌာန)</p> <p>ထိုသို့ မရပြန်ခဲ့သော် တစ်လ တစ်လလျှင် ရှစ်ကြိမ်ရှစ်ကြိမ် သုဓမ္မာသို့ တရားနာပါကြကုန်လတ္တံ့၊ ထိုအခါ၌ <b>မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ်</b>ကို ရနိုင်ကြကုန်၏၊ (တစ်ဌာန)</p> <p>ဤသို့ ယခုလူတို့ နတ်ပြည်သို့ရောက်ကြသောအခါ၌ <b>မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ်</b>ကို ရနိုင်ရာ သုံးဌာန ဟောတော်မူသည်။</p> --- <h3>ဘုရား ၇-ဆူ၏ သားတော်များနှင့် တွေ့ဆုံရန်</h3> <p>ဤသို့ ဟောတော်မူသည့်အတိုင်း ယခုအခါလူ့ပြည်မှ နတ်ပြည် သို့ ရောက်ကြလေကုန်သော သူအပေါင်းတို့သည် ထိုသုံးဌာနတွင် တစ်ခုခုသောဌာန၌ <b>မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ်</b>ကို ရကြကုန်သည်ရှိသော် ဘုရားရွှေလက်ထက်၌ သာဝတ္ထိပြည်သူ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သူ ဝေသာလီ ပြည်သူ ကပိလဝတ်ပြည်သူ အစရှိသော ယခုနတ်ပြည်မှာရှိနေကြသော မြတ်စွာဘုရား၏ သားတော်ကြီး သမီးတော်ကြီး ဖြစ်ကြကုန်သော <b>အရိယာသူမြတ်</b> နတ်မင်ကြီး နတ်သမီး နတ်သားတို့နှင့် ဇာတ်ပေါင်းမိကြ လေကုန်၏၊ ထိုသူတို့နှင့် တစ်လုံးတစ်စည်းတည်း ဇာတ်ပေါင်း၍ အကနိဋ္ဌ ဘုံတိုင်အောင် အတူတကွ ဘုံစဉ်စံစား၍ သွားကြကုန်လတ္တံ့။</p> <p>ပထမစျာန်ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့ ရောက်ကြသောအခါ၌ <b>ကကုသန်မြတ် စွာဘုရား, ကောဏာဂုံမြတ်စွာဘုရား, ကဿပမြတ်စွာဘုရား</b>တို့၏ သားတော် သမီးတော်တွေနှင့်လည်း ဇာတ်ပေါင်းမိကြကုန်လတ္တံ့၊ ဝေဟပ္ဖိုလ်ဘုံ သုဒ္ဓဝါသာဘုံသို့ ရောက်ကြသောအခါ <b>ဝိပဿီမြတ်စွာ ဘုရား, သိခီမြတ်စွာဘုရား, ဝေဿဘူမြတ်စွာဘုရား</b>တို့၏ သားတော် သမီးတော်တို့နှင့်လည်း ဇာတ်ပေါင်းမိကြကုန်လတ္တံ့။</p> <p>ဤသို့ဖြစ်ရခြင်းသည် အနတ္တလက္ခဏာ ထင်မြင်ရခြင်း၏ အကျိုးအာနိသံသပေတည်း။</p> --- <h3>ရခွင့် ရလမ်း ကြိုးပမ်းသင့်ပြီ</h3> <p>ထို့ကြောင့် ယခုအခါ သာသနာတော်တွင်း၌ လူ့အဖြစ် ရှင် အဖြစ်ကို ရရှိကြကုန်သော လူအပေါင်းတို့သည် လူ့ပြည်မှာ အနှစ် နှစ်ထောင်ကျော် ဟင်းလင်းပွင့်လျက်ရှိသေးသော <b>မဂ်စခန်း, ဖိုလ်စခန်း, နိဗ္ဗာန်စခန်း</b>, စတုမဟာရာဇ်ဘုံမှာ အနှစ်ကိုးသန်းတိုင်အောင် ဟင်းလင်း ပွင့်လျက် ရှိနေသော <b>မဂ်စခန်း, ဖိုလ်စခန်း, နိဗ္ဗာန်စခန်း</b>, တာဝတိံသာ ဘုံမှာ အနှစ်သုံးကုဋေ ခြောက်သန်းတိုင်အောင်ဟင်းလင်း ပွင့်လျက်ရှိနေ သော <b>မဂ်စခန်း, ဖိုလ်စခန်း, နိဗ္ဗာန်စခန်း</b> အစရှိသည်များကို ကောင်း ကောင်းကြီး အားပြုကြကုန်၍ ဝိပဿီအစရှိသော ၇-ဆူသော မြတ်စွာ ဘုရား သားတော် သမီးတော်တို့နှင့် ဇာတ်ပေါင်းရန်အခွင့်အလမ်းကိုသာ ကြိုးကြိုးပမ်းပမ်း အားထုတ်ကုန်ရာသတည်း။</p> --- <h3>လမ်းကြောင်း ၂-ပါး</h3> <p>ဇာတ်ပေါင်းရန် အခွင့်အလမ်းဆိုသည်ကား <b>အာဇီဝဋ္ဌမက သီလ</b>ကို အသက်ထက် ဆုံးစွဲမြဲမှုတစ်ပါး <b>အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တ ဝိပဿနာ</b> လက္ခဏာရေးသုံးပါးကို သရုပ်သကောင် ထင်မြင်စွဲမြဲမှုတစ်ပါး ဤနှစ်ပါး သည် ဇာတ်ပေါင်းရန်အ ကြောင်းတရား ၂-ပါးပေတည်း။</p> <p><b>အာဇီဝဋ္ဌမကသီလ</b>စွဲမြဲမှ <b>ဝိပဿနာ</b>လည်း စွဲမြဲနိုင်မည်၊ အပါယ် သို့မကျဘဲ ပြဆိုခဲ့ပြီးဖြစ်သော နတ်ရွာသို့ ရောက်နိုင်မည်။ နတ်ရွာသို့ပင်ရောက်သော်လည်း <b>ဝိပဿနာဝိဇ္ဇာဉာဏ်</b> အခြေကောင်းအနေကောင်း မရှိပြန်က သုံးဌာနမှာ ကျွတ်လွတ်နိုင်ရာသော အခွင့်မရှိ၊ ထို့ကြောင့် သုံးဌာနမှာ ကျွတ်လွတ်နိုင်ရာသော အခြေကောင်း အနေကောင်း အပြီးပါရှိစေခြင်းငှါ <b>ဝိပဿနာ</b>သုံးပါးကိုလည်း သရုပ် သကောင် ထင်မြင်ချက်နှင့်တကွ အသက်ထက်ဆုံး စွဲမြဲရမည်။</p> --- <h3>အနတ္တဝိပဿနာလိုရင်းသာ</h3> <p><b>ဝိပဿနာ</b>သုံးပါးတို့တွင်လည်း <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>ဟူသော အပါယ်မျိုး အပါယ်မြစ် အပါယ်ကြော အပါယ်ကြိုး အပါယ်လွန်ကို ဖြတ်တိနိုင်အောင် <b>အနတ္တဝိပဿနာ</b>သည် နေရာကျ အလိုဆုံးတည်း၊ <b>အနတ္တဝိပဿနာ</b> ကောင်းစွာ ထင်မြင်နိုင်၍ <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b> ချုပ်ငြိမ်းခြင်း၏ အကျိုးအာနိသံသ ကြီးတွေကို အထပ်ထပ်ပြဆိုခဲ့ပြီး။</p> <p>အလိုဆုံးဖြစ်သော အနတ္တလက္ခဏာနေရာကျ ထင်မြင်နိုင်ရန် အခွင့်မှာလည်း ဝေဒနာတို့၏ အနိစ္စအချက် ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်တို့ကို မိမိရရလှလှထင်မြင်နိုင်မှ ဝေဒနာတို့၏ အနတ္တလက္ခဏာကို နေရာကျကျ ထင်မြင်နိုင်မည်။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား အကျိုးအာနိသံသနှင့်တကွ အနတ္တပရိညာကို ပြဆိုသောအခန်း ပြီး၏။</p> <p><b>တီရဏ ပရိညာ</b>သုံးပါး အစီအရင်ပြီး၏။</p> <p>* * *</p> <h3>ပဟာနပရိညာ အစီအရင်</h3> <h3>ပဟာနပရိညာ</h3> <p>ယခုအခါ ပဟာနပရိညာကို အကျဉ်းမျှ ပြဆိုပေအံ့၊ ပဟာန ပရိညာဆိုသည်ကား ဝေဒနာတို့၌ စွဲလမ်းသော တဏှာနုသယ, မာနာ နုသယ, ဒိဋ္ဌာနုသယဟူသော အနုသယတို့ကို အမြစ်နှင့်တကွ ကျွတ်လွတ် ၍ကျအောင် ပယ်ဖြတ်မှုကို ပဟာနပရိညာခေါ်သတည်း။</p> <h3>ဒိဋ္ဌာနုသယကျွတ်ရန်အားထုတ်</h3> <p>ဝိသေသအားဖြင့်မူကား ရှေးဦးစွာ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏အမြစ်မူလ ဖြစ်သော ဒိဋ္ဌာနုသယကို မြန်မြန်ကြီးကျွတ်လွတ်လိုလှ၏၊ တဏှာနုသယ, မာနာနုသယတို့ပင် မကျွတ်လွတ်ကုန်သေးသော်လည်း ဒိဋ္ဌာနုသယ ကျွတ်လွတ်လျှင်ပင် အပါယ်မျိုးပြတ်လေပြီ၊ အပါယ်မြစ် ကျွတ်လွတ်လေပြီ၊ အပါယ်ကြောပြတ်လေပြီ၊ အပါယ်ကြိုး အပါယ်လွန်ပြတ်လေပြီ၊ ယခု ဘဝမှစ၍ နိဗ္ဗာန်ရသည့်ဘဝတိုင်အောင် မြတ်စွာဘုရားသာသနာ တော်ကြီး စိတ်နှလုံးမှာ အမြဲတည်ပေပြီ။ အပါယ်ဘေးကြီးငြိမ်းပေပြီ၊ ဒုစရိုက် ဒုရာဇီဝဘေးကြီး ငြိမ်းပေပြီ၊ နောက်နောက်ဘဝတို့၌ လူပင်ဖြစ် သော်လည်း ကိုယ်ကျင့်တရားယုတ်ညံ့သော လူမျိုးမှာမဖြစ်ရပြီ၊ စည်းစိမ် ချမ်းသာ ယုတ်ညံ့သော လူမျိုးမှာ မဖြစ်ရပြီ၊ ကပ်သုံးပါး အရပ်ပြစ် ရှစ်ပါး ရန်သူမျိုးငါးပါးတို့နှင့် တစ်ရံတစ်ဆစ်မျှ တွေ့ကြုံမှုမရှိရပြီ၊ ၆၂-ပါးသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ အမျိုး ၃-ပါးသော နိယတမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအမျိုး အစရှိသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ တို့နှင့် တစ်ရံတစ်ဆစ်မျှ မကြုံကြိုက်ရပြီ၊ ထို့ကြောင့် ရှေးဦးစွာသော ဒိဋ္ဌာနုသယ၏ ကျွတ်လွတ်ရန်အမှုကို လွန်မင်းစွာ အားထုတ်ရာ၏။</p> <h3>ဘယဉာဏ်နှင့်ရှု</h3> <p>သုခဝေဒနာ သောမနဿဝေဒနာတို့ကို ဘယဉာဏ်နှင့် ကြီးစွာ သောဘေးကြီး ထင်မြင်အောင်ရှုရာ၏၊ ရှေး၌အဿဒ, အာဒိနဝအခန်းမှာ ဥပမာကြီးတွေနှင့်တကွ ဘယဉာဏ် အစီအရင် အာဒိနဝဉာဏ် အစီ အရင်များကို ပြဆိုခဲ့ပြီ၊ ဝေဒနာတို့၌ ဘယအခြင်းအရာ အာဒိနဝ အခြင်းအရာဟုဆိုအပ်သော ဒုက္ခအခြင်းအရာကို ကောင်းစွာထင်မြင် မှုသည်လည်း အနတ္တ ထင်မြင်မှုအား ကျေးဇူးပြုနိုင်၏။</p> <h3>ဝေဒနာ၌ အနတ္တဟုရှု</h3> <p>သုခဝေဒနာ သောမနဿဝေဒနာတို့သည် ငါ၏ အတ္တအမှန် ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့၊ ငါ၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ဘယကိစ္စ အာဒိနဝ ကိစ္စတို့ကို မပြုကြကုန်ရာ၊ ရှေး၌ အဿာဒ အာဒိနဝ အခန်းမှာ ပြဆိုခဲ့သည့်အတိုင်း ထိုသုခသောမနဿတို့သည် ငါ၏ဘေး ငါ၏ အာဒိနဝ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုဝေဒနာတို့သည် ငါ၏ အတ္တ မဟုတ်ကုန်၊ အနတ္တသာဖြစ်ကြကုန်၏၊ ဤသို့အစရှိသည်ဖြင့် ထင်မြင် ရာ၏။</p> <h3>ဘယဉာဏ်</h3> <p>ထိုဝေဒနာတို့ကို ကြောက်မက်ဖွယ်သော သံသရာဘေးကြီးအနေ ထင်မြင်နိုင်သောအခါ ထိုဝေဒနာတို့၌ သာယာခြင်း ပြယ်ပျောက်၏၊</p> <h3>အာဒိနဝဉာဏ်</h3> <p>အာဒိနဝဟူသော ပြစ်ကြီးအနေ ထင်မြင်နိုင်သောအခါ ထို ဝေဒနာတို့၌ တပ်မက်ခင်မင်ခြင်း ပြယ်ပျောက်၏။</p> <h3>နိဗ္ဗိန္ဒဉာဏ်</h3> <p>ထိုဝေဒနာတို့ကို ငြီးငွေ့ခြင်း နိဗ္ဗိန္ဒဉာဏ် ဖြစ်လာသောအခါ ထိုဝေဒနာတို့၌ မွေ့လျော်ခြင်း ပြယ်ပျောက်၏။</p> <h3>မုစ္စိတုကမျတာဉာဏ်</h3> <p>ထိုဝေဒနာတို့၌ တွယ်တာခြင်းမှ ကျွတ်လွတ်လိုသော မုစ္စိတု ကမျတာဉာဏ် ဖြစ်လာသောအခါ မိမိကိုယ်ခန္ဓာ၌ ထိုဝေဒနာတို့ ဖြစ်ပေါ်နေမှုကို ကောင်းသည်ဟု စွဲလမ်းခြင်း ကင်းပြတ်၏။</p> <h3>ပဋိသင်္ခါဉာဏ်</h3> <p>ပဋိသင်္ခါဉာဏ်ဆိုသည်ကား ထိုဝေဒနာတို့၌ စိတ်အတွယ်အတာ ပြတ်ပြီး ကျွတ်လွတ်ပြီး ဖြစ်ထည့်ရအောင် လေးဆယ်သော ဘာဝနာ တို့ဖြင့် ထိုဝေဒနာတို့ကို တွင်တွင်ကြီး သုံးသပ်သောဉာဏ်ကို ပဋိသင်္ခါ ဉာဏ် ဟုခေါ်သည်။</p> <h3>သင်္ခါရုပေက္ခာဉာဏ်</h3> <p>သင်္ခါရုပေက္ခာဉာဏ်ဆိုသည်ကား ပဋိသင်္ခါဉာဏ်နှင့် တွင်တွင်ကြီး သုံးသတ်သဖြင့် ထိုဝေဒနာတို့၌စိတ်တွယ်တာခြင်း ပြတ်ကင်းပြီးသော အခါ၌ လွန်စွာကြောင့်ကြ စိုက်ဖွယ်မရှိပြီ၊ ကျွတ်လွတ်တော့မည်ဧကန် ဟုစိတ်ချနိုင်သည်ဖြစ်၍ လျစ်လျူသာ သုံးသပ်သောဉာဏ်ကို သင်္ခါရု ပေက္ခာဉာဏ် ဆိုသတည်း။</p> <h3>အနုလောမဉာဏ်</h3> <p>မဂ္ဂဝီထိ၌ ပါဝင်သော ပရိကံ, ဥပစာ အနုလုံဉာဏ်တို့ကို အနုလောမဉာဏ်ဆိုသည်။</p> --- <h3>ဉာဏ် ၁၀-ပါးနှင့် ပရိညာ ၂-ပါး</h3> <p>ဘယဉာဏ်, အာဒိနဝဉာဏ်, နိဗ္ဗိန္ဒဉာဏ်, မုစ္စိတုကမျတာဉာဏ်, ပဋိသင်္ခါဉာဏ်, သင်္ခါရုပေက္ခာဉာဏ်, အနုလောမဉာဏ် ဤခုနစ်ပါးသော ဉာဏ်တို့ဖြစ်ပုံ အစီအရင်များမှာ လွန်စွာခက်ခဲသော အချက်မရှိပြီ၊ သမ္မသဉာဏ်, ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်, ဘင်္ဂဉာဏ် ဤဉာဏ်သုံးပါးတို့၏ အစီအရင်သည်သာ လွန်စွာခက်ခဲသည်၊ ဤဉာဏ်သုံးပါး လှလှနေရာ ကျ၍အနိစ္စပရိညာ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ထင်မြင်နိုင်အောင် ရှုမှုသည်သာ လိုရင်းအချုပ်ဖြစ်သည်၊ အနိစ္စပရိညာ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ထင်မြင်လျှင် အနတ္တပရိညာလည်း ပိုင်နိုင်တော့မည်၊ အနိစ္စ အနတ္တနှစ်ပါး ပိုင်နိုင်လျှင် ဘယဉာဏ်, အာဒိနဝဉာဏ် အစရှိသော နောက်နောက်ဉာဏ်တို့သည် ဆင်ခြင်တိုင်း ဆင်ခြင်တိုင်း အစဉ်အတိုင်းထင်၍ လာကုန်လတ္တံ့။</p> <p>မှာထားချက်။ ။ ထိုဘယဉာဏ်, အာဒိနဝဉာဏ် အစရှိသော နောက်နောက်ဉာဏ်တို့၏ အစီအရင်တို့သည် သင်္ဂြီုဟ် ၉-ပိုင်းလုံးကို အကုန်သိမ်းကျုံး၍ သံပေါက်လင်္ကာဖြင့် ငါတို့ စီရင်အပ်သော ပရမတ္ထ သံခိပ်ကျမ်းစာငယ်၌လည်းကောင်း၊ ထိုထိုဝိပဿနာ ကျမ်းစာများ၌ လည်းကောင်း ပါရှိလေကုန်ပြီ၊ ထို့ကြောင့် ဤကျမ်းစာမှာ ထိုဉာဏ်တို့၏ အစီအစဉ်ကို ကျယ်စွာ မဆိုလိုက်ပြီ။</p> <p>သောတာပတ္တိမဂ်သို့ ဆိုက်သောအခါ၌ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ဝီစိကိစ္ဆာ တို့သည် အမြစ်ရင်းနှင့်တကွ စိတ်သန္တာန်မှာ ချုပ်ငြိမ်းလေကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ရှေး၌ပြခဲ့ပြီးသော အနတ္တထင်မြင်မှု၏ အကျိုးအာနိသံသ ကြီးတွေကို အကုန်ရလေ၏၊ ထိုသူ့စိတ်နှလုံးမှာ ပရိနိဗ္ဗာန်စံရာဘဝ တိုင်အောင် ဖြစ်လေရာ သံသရာဘဝတို့၌ မြတ်စွာဘုရား သာသနာတော် ကြီး သုံးပါးအမြဲတည်လေ၏၊</p> --- <h3>သုံးရပ်သာသနာ</h3> <p>သာသနာတော်ကြီး ၃-ပါးဆိုသည်ကား အဓိသီလသိက္ခာ သာသနာတော်ကြီးတစ်ပါး, အဓိစိတ္တသိက္ခာ သာသနာတော်ကြီးတစ်ပါး, အဓိပညာသိက္ခာ သာသနာတော်ကြီးတစ်ပါး ဤသုံးပါးကို သာသနာ တော်မြတ်ကြီး သုံးပါးဆိုသည်၊ ပရိယတ္တိ, ပဋိပတ္တိ, ပဋိဝေဓဟူသော သာသနာတော်မြတ်ကြီး သုံးပါးလည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်မှာ ဖြစ်လေရာရာ ဘဝတိုင်း အမြဲတည်လေ၏၊ ဗောဓိပက္ခိယတရား ၃၇-ပါးလည်း အမြဲတည်လေ၏၊ သုံးဆယ့်ရှစ်ဖြာမင်္ဂလာတရားလည်း ဖြစ်လေရာဘဝ တိုင်းမှာ အမြဲတည်လေ၏၊ သူတော်ကောင်းဥစ္စာ ၇-ပါးလည်းဖြစ် လေရာရာ အစဉ်ပါလေ၏၊ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာသုံးပါးလည်း ဖြစ်လေရာရာ အမြဲပါလေ၏၊ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကြီးလည်း ဖြစ်လေရာရာ အမြဲပါလေ၏၊ အနတ္တလက္ခဏာကို ကောင်းစွာ ထင်မြင်ရခြင်းသည် ဤမျှလောက် အကျိုးအာနိသံသ ကြီးကျယ်လှ၏။</p> <h3>သက္ကာယဒိဋ္ဌိအမြဲတည်ရာ</h3> <p>အနတ္တလက္ခဏာကို ပိုင်နိုင်စွာ ထင်မြင်ခြင်းမှ ကင်းရှင်းကြကုန် သော ဗာလပုထုဇဉ် သတ္တဝါတို့၏ ဦးခေါင်းကား သက္ကာယဒိဋ္ဌိတည်း၊ ထိုသူတို့သည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ဦးခေါင်းပြု၍ နေကြကုန်၏။</p> <p>အနတ္တလက္ခဏာ ပိုင်နိုင်စွာ ထင်မြင်ပြီးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဦးခေါင်းကား ဝိပဿနာသမ္မာဒိဋ္ဌိတည်း၊ ထိုသူတို့သည် ဝိပဿနာ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို ဦးခေါင်းပြု၍ နေကြကုန်၏။</p> <p>အလွန်လေးလှစွာသော ကျောက်လုံးကြီးတို့၏ တည်ရာ ကိန်းဝပ် ဌာနကား မြေကြီးတည်း၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ အောက်မြေပြင်၌ တည်ရှိသော ထိုကျောက်လုံးကြီးတို့ကို တစ်စုံတစ်ခုသော ပယောဂဖြင့် အထက်ရေ အပြင်သို့ ပေါ်အောင် ချီမြှောက်သော်လည်း ပယောဂ အရှိန်ရှိခိုက်၌သာ ပေါ်လေကုန်ရာ၏၊ ပယောဂအရှိန်ကုန်လျှင် အောက်မြေသို့သာ အမြဲ ကျလေကုန်ရာ၏၊ အောက်မြေ၌သာ အမြဲတည်လေရာ၏၊ ထို့အတူ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ အမြဲတည်ရာကား အပါယ်လေးဘုံတည်း၊ ကုသိုလ်ကံချီးမြှောက်၍ လူ့ဘုံ နတ်ဘုံ ဗြဟ္မာ့ဘုံသို့ ရောက် ခိုက်ကြုံသော်လည်း ထိုကံအရှိန်ရှိခိုက်၌သာ နေကြကုန်၏၊ ထိုကံကုန်လျှင် အပါယ်သို့ ရောက်လာကြရကုန်၏၊ အပါယ်သို့ တစ်ပတ်ရောက်လာ ကြလျှင် ဘဝတစ်ရာနှင့်လည်း အပါယ်မှမထနိုင်ကြကုန်၊ ဘဝတစ်ထောင် နှင့်လည်း အပါယ်မှ မထနိုင်ကြကုန်၊ ဘဝတစ်သောင်းနှင့်လည်း အပါယ်မှ မထနိုင်ကြကုန်၊ ဘဝတစ်သိန်းနှင့်လည်း အပါယ်မှ မထနိုင်ကြကုန်၊ ဘဝတစ်ကုဋေနှင့်လည်း အပါယ်မှ မထနိုင်ကြကုန်၊ ထိုသို့မထနိုင်ကြောင်း ကို ဗာလပဏ္ဍိတ သုတ္တန်ဒေသနာ၌ လိပ်ကန်းထမ်းပိုး ဥပမာဖြင့် ဟော တော်မူလျက်ရှိလေပြီ၊ ဤလိပ်ကန်းထမ်းပိုးဥပမာ ဒေသနာတော်ကို ထောက်သဖြင့် ယခုအခါ အပါယ်သို့ ကျရောက်ကြကုန်သောသူတို့သည် တစ်သိန်းတစ်သန်းတွင် တစ်ယောက်မျှ မေတ္တေယျဘုရားသာသနာကို မှီအောင်အပါယ်မှ ထနိုင်သူ မရှိဟုသိအပ်၏၊</p> --- <h3>ဘုရားဖြစ်ရာခေတ်</h3> <p><b>“ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေါ ဒုလ္လဘော လောကသ္မိံ'</b> ဟူသည်နှင့်အညီ လောက၌ ဘုရားပွင့်ရာ သာသနာခေတ်သမယမသည် အလွန်ဖြစ်နိုင်ခဲလှ၏ ကမ္ဘာတစ်ရာ ကမ္ဘာတစ်ထောင် ကမ္ဘာတစ်သောင်း ကမ္ဘာတစ်သိန်းတွင် တစ်လှည့် တစ်ကြိမ်မျှ ပေါ်ခဲလှ၏၊ သုညကမ္ဘာတွေသာ များ၏၊ ရံခါရံခါ ကမ္ဘာအသင်္ချေပတ်လုံး သုညကမ္ဘာချည်းဖြစ်၏။</p> <p>ဘုရားပွင့်တော်မူသော ကမ္ဘာမှာလည်း သံဝဋ္ဋကပ်, သံဝဋ္ဋဋ္ဌာယိ ကပ်, ဝိဝဋ္ဋကပ်, ဝိဝဋ္ဋယိကပ်ဟူ၍ လေးပါးရှိသည်တို့တွင် ဝိဝဋ္ဋဋ္ဌာယိ ကပ်၌သာ ဘုရားပွင့်နိုင်၏၊ ကြွင်းသောကပ်တို့၌ မပွင့်နိုင်၊ ဝိဝဋ္ဋဋ္ဌာယိ ကပ်မှာလည်း အန္တရကပ် ခြောက်ဆယ့်လေးကပ် ရှိသည်တွင် တစ်ဆူ ဖြစ်အံ့၊ တစ်ကပ်၌သာပွင့်၏၊ နှစ်ဆူဖြစ်အံ့၊ နှစ်ကပ်၌သာပွင့်၏၊ သုံးဆူ ဖြစ်အံ့၊ ငါးဆူဖြစ်အံ့၊ သုံးကပ်၌သာပွင့်၏၊ လေးဆူဖြစ်အံ့၊ လေးကပ်၌ သာပွင့်၏၊ ငါးဆူဖြစ်အံ့၊ ငါးကပ်၌သာပွင့်၏၊ ကြွင်းသော အန္တရကပ် တို့သည် သုညကပ်တို့သာ ဖြစ်ကုန်၏၊ ပွင့်သော အန္တရကပ်တို့မှာလည်း အနှစ်တစ်သိန်းတန်းမှအောက်, တစ်ရာတန်းမှ အထက်၌သာပွင့်၏၊ ပွင်သောအခါ၌လည်း တစ်သိန်းတန်းမှာပွင့်လျှင် သာသနာတော်သည် အနှစ် နှစ်သိန်းသုံးသိန်းမျှသာ တည်၏၊ အန္တရကပ် တစ်ကပ်မည်သည် နှစ်အသင်္ချေပေါင်း အနန္တများလှသည်ဖြစ်၍ ထိုသာသနာတည်သော အနှစ်နှစ်သိန်း သုံးသိန်းသည် လောက၌ မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ် ပြက်မျှကဲ့သို့သာရှိ၏၊ ဤသို့လျှင် ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒ သမယ၏ လောက၌ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ ပုံကို သိအပ်၏၊</p> --- <h3>ဘုရားရှင်တွေ့ရန်ခဲယဉ်းပုံ</h3> <p>ထိုသို့ပင် ဖြစ်ပေါ်ခဲလှသော်လည်း သံသရာရှည်လှသည့် အတွက်ကြောင့် ရှေးရှေး၌ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီးသော ဗုဒ္ဓုပ္ပါးသမယပေါင်း ဂင်္ဂါသဲမှုန့်မက များခဲ့လှလေပြီ၊ ထို့သို့များခဲ့ပါသော်လည်း သူသူငါငါ သတ္တဝါအပေါင်းတို့သည် ဘုရားပေါင်းအဆူတစ်ရာတွင် တစ်ဆူကိုမျှ မတွေ့နိုင်ကြကုန်၊ အဆူတစ်ထောင်တွင် တစ်ဆူကိုမျှ မတွေ့နိုင်ကြကုန်၊ အဆူတစ်သောင်းတွင်, အဆူတစ်သိန်းတွင် တစ်ဆူကိုမျှ မတွေ့နိုင် ကြကုန်။</p> <p>ယခုအခါ ဤကမ္ဘာ၌ မေတ္တယျဘုရားတစ်ဆူသာကျန် တော့ သည်၊ နောက်ကိုလည်း သုညကမ္ဘာတွေ များစွာလာပြီးမှ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒကမ္ဘာ လာတော့မည်။</p> <p>ယခုတွေ့ကြုံ၍ နေဆဲဖြစ်သော အရှင်ဂေါတမသာသနာကို လွန်၍သွားသောသူတို့သည် မေတ္တေယျဘုရားတစ်ဆူကို မဆိုထားလင့်ဦး နောက်ကို ဘုရားပေါင်း တစ်ရာကိုပင် လွဲနိုင်ကြကုန်သေး၏၊ အဘယ့် ကြောင့်နည်းဟူမူ တွေ့ကြုံရန်လမ်းကား တစ်လမ်းသာရှိ၏၊ လွဲကြရန် လမ်းကား အသင်္ချေပေါင်း အနန္တရှိ၏။</p> <p>ထို့ကြောင့်ယခုအခါ နောက်မေတ္တေယျဘုရားကို ထင်းစာကြ အားကိုးကြသောအမှုသည် လူ့ပြည်ကအပ်တစ်ချက် ဘဝဂ်က အပ်တစ် စင်း အပ်သွားချင်းတိုက်မှုထက်ပင် ခဲယဉ်းလှချေ၏၊ သတိမူကြပါ လေကုန်။</p> --- <h3>သံဖော့လုံးဘူး ဥပမာ</h3> <p>အနတ္တဝိပဿနာ သမ္မာဒိဋ္ဌိ၏ တည်ရာကား နိဗ္ဗာန်ပေတည်း၊ ခိုင်လုံလှစွာသော သံဖြင့်ပြီးသော ဖော့လုံးဘူးကြီးတွေကို တစ်စုံတစ် ခုသော ပယောဂဖြင့် မဟာသမုဒ္ဒရာ ရေထဲသို့နစ်လေသော်လည်း ပယောဂမှု ထပ်ကြပ်ရှိခိုက်၌သာ ရေထဲမှာ နေလေကုန်၏၊ ပယောဂမှု ကင်းလွတ်လျှင် အထက်ရေပြင် ကောင်းကင်သို့သာ ပေါ်လာလေကုန် ရာ၏၊ ထို့အတူ ထိုအနတ္တဝိပဿနာ သမ္မာဒိဋ္ဌိ ကောင်းစွာတည်ပြီးသော သူတို့သည် လူ့ဘုံ၌ နေကြကုန်သော်ငြားလည်း အထက်အထက် ဘုံတို့သို့ ဆန်တက်ရန် ထိုနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ပေါက်ရန် တစ်ချီတည်းချီ၍ နေကြ ကုန်၏၊</p> --- <h3>သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိသူနှင့် ကင်းသူဖြစ်ပုံ</h3> <p>ထို့ကြောင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ရှိနေကြကုန်သောသူတို့သည် လူ့ဘုံ နတ်ဘုံ ဗြဟ္မာ့ဘုံမှာ နေကြကုန်သော်လည်း အပါယ်သို့ ဦးခေါင်းငိုက်စိုက်နှင့်ချည်း နေကြကုန်၏၊ ဦးခေါင်းစောက်ထိုး ခြေမိုးမျှော် နေကြကုန်၏၊ အနတ္တဝိပဿနာ သမ္မာဒိဋ္ဌိ အမြဲတည်ပြီးသော သူတို့သည် အိပ်ခြင်း လျောင်းခြင်းဖြင့် ဦးခေါင်းချ၍ နေကြကုန်ငြားသော်လည်း အထက်အထက်ဖြစ်သော မြင်မြတ်ရာ ဘုံဘဝသို့သာ ဦးခေါင်း အမြဲ ချီလျက် နေကြကုန်၏၊ နိဗ္ဗာန်ကို ဦးခေါင်း အမြဲစိုက်လျက် နေကြကုန်၏၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ရှိနေကြကုန်သော လူနတ်ဗြဟ္မာတို့သည် သေလျှင် အောက်သို့ ရောက်မိရောက်ရာ ပရမ်းပတာကျကြလေကုန်၏၊ ဘယ်ဘုံ သို့ငါသွားမည် ဘယ်အမျိုးမှာ ငါဖြစ်မည်ဟု သွားနိုင်ဖြစ်နိုင်သော အခွင့် မရှိ၊ ထိုကြောင့် ထိုသူတို့သည် သေရမည်ကို အလွန်ကြီး ကြောက် ကျရကုန်၏၊ အလွန်ကြီး ကြောက်လျက်နှင့်ပင် သေကြလျှင် ထန်းပင်တိုမှ ထန်းသီးတွေကြွေလေသကဲ့သို့ ပရမ်းပတာ ကျကြလေကုန်၏၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ကင်းရှင်းပြီး အနတ္တလက္ခဏာ ထင်မြင်ပြီသော လူနတ်ဗြဟ္မာတို့သည်ကား မိမိဖြစ်ရာ ဘုံဘဝမှာသေကြလျှင် ထိုထက် မြင့်မြတ်ရာ ဘုံဘဝသို့သာ ရောက်ကြကုန်၏၊ မိမိဖြစ်ရာ ဘုံဘဝမှာ ထပ်၍ဖြစ်လိုလျှင်လည်း ဖြစ်ကြရကုန်၏၊ ထိုထက်မြင့်မြတ်ရာ ဘုံဘဝသို့ သွားလိုလျှင်လည်း သွားနိုင်ကြကုန်၏၊ အလိုရှိရာသွားနိုင်ကြကုန်၏၊ အမှတ်တမဲ့ပင် သေသော်လည်း မြင့်မြတ်ရာဘုံဘဝသို့သာ ရောက်လေ တော့သည်၊ ပရမ်းအတာကျမှု ဟူ၍မရှိကြကုန်ပြီ၊ ထိုကြောင့် ထိုသူ တို့သည် သေမည်ကို ကြောက်လန့်ဖွယ် မရှိကြကုန်ပြီ။</p> <p>ဝေဒနာတို့၌ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ပဟာနပရိညာ အစီအရင်ပြီး၏၊ ဤတွင်ရွေ့ကား ဝေဒနာကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်ပြီး၏၊ * * * * *</p> --- <h3>ဝေဒနာကိုသာ ကမ္မဋ္ဌာန်းပြု၍ ပြခြင်းအကြောင်း</h3> <h3>ထင်ရှားလှစွာ ဝေဒနာ</h3> <p>ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့သည် အများကြီး ရှိကြပါကုန်လျက် ဝေဒနာတရား တစ်ခုတည်းကို ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင်ပြုခြင်း အကြောင်း မူကား -စိတ်, ဖဿ, ဝေဒနာ, သညာ, စေတနာ ဤငါးပါးသော တရားတို့သည် တစ်ခုတည်းသော မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ်သို့ ပေါက်ရောက် နိုင်သော တရားစုပေတည်း၊ စိတ်ဓာတ်တစ်လုံးကို ကမ္မဋ္ဌာန်းပြု၍ ပရိညာသုံးပါး ထမြောက်အောင် အားထုပ်နိုင်ပါလျှင် အရဟတ္တဖိုလ် တိုင်အောင် ပေါက်ရောက်နိုင်၏၊ ဖဿ ဓာတ်တစ်လုံးနှင့်လည်း ပေါက် ရောက်နိုင်၏၊ ဝေဒနာဓာတ် တစ်လုံးနှင့်လည်း ပေါက်ရောက်နိုင်၏၊ သညာဓာတ် တစ်လုံးနှင့်လည်း ပေါက်ရောက်နိုင်၏၊ စေတနာဓာတ် တစ်လုံးနှင့်လည်း ပေါက်ရောက်နိုင်၏။</p> <p>ထိုဓာတ်ငါးပါးတို့တွင် ဝေဒနာဓာတ်သည် သုခ ဒုက္ခမျိုးဖြစ်၍ လူလူရှင်ရှင်တို့အား အလွန်ထင်ရှား၏၊ ဉာတပရိညာ, တီရဏပရိညာ ဉာဏ်တို့နှင့် ကိုယ်သဏ္ဌာန်မှာ မိမိရရ ဖမ်းယူခြင်းငှာ အလွန်လွယ်လှ၏၊ ထိုကြောင့် ဤကျမ်းမှာ ဝေဒနာဓာတ်တစ်လုံးကိုသာ ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီ အရင်ပြု၍ ပြအပ်၏။</p> <p>ထိုသို့ပြရာ၌လည်း သောတာပတ္တိမဂ်သို့ ဆိုက်ရုံ အနိစ္စပရိညာ, အနတ္တပရိညာနှစ်းပါး ထမြောက်ရုံမျှသာ ပြလိုက်သည်၊ ဒုက္ခပရိညာမူကား အရဟတ္ထမဂ်သို့ ရောက်မှ အဆုံးတိုင် ထမြောက်နိုင်လေသည်။</p> <p>အမှာ။။ ဝေဒနာမှ ကြွင်းသော စိတ်, ဖဿ, သညာ, စေတနာ ဤလေးပါးသော တရားတို့၏ ကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်ကိုမူကား ကျိုက်ထိုမြို့သို့ ငါတို့စီရင်၍ ပေးလိုက်သော အာဟာရဒီပနီ အမည်ရှိ သော ကျမ်းစာမှာပါရှိလေ၏၊ အလိုရှိမူ ထိုကျမ်းစာမှာ ယူလေ။</p> <p>ထိုငါးပါးသော တရားတွင် တစ်ခုသော တရားနှင့် ပေါက် ရောက်နိုင်ကြောင်းကို ဤဆိုလတ္တံသော အာဂုံပါဠိဖြင့် သိအပ် ယုံကြည် အပ်၏။</p> <p><b>ဝိဉာဏေ ဘဝက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ နာမရူပံ ပရိညာတံ ဟောတိ၊ နာမရူပေ ပရိညာတေ အရိယ သာဝကဿ နတ္ထိ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိကရဏီယန္တိ ဝဒါမိ။</b></p> --- <h3>စိတ်တစ်လုံးပိုင် ရဟန္တာဖြစ်နိုင်</h3> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဝိညာဏေအာဟာရေ</b>=ဝိညာဏာဟာရကို၊ <b>ပရိညာတေ</b>=ပိုင်ပိုင်သိရှိသော်၊ ဝါ=ပရိညာသုံးပါးဖြင့် အဆုံးတိုင် ပိုင်နိုင်သည်ရှိသော်၊ <b>နာမရူပံ</b>=နာမ်ဟူသမျှ ရုပ်ဟူသမျှသည် <b>ပရိညာတံ</b> အလိုလို ပိုင်နိုင်မှုကိစ္စ ပြီးစီးလေတော့သည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏၊ <b>နာမရူပေ</b>= နာမ်ရုပ်နှစ်ပါးသည်၊ <b>ပရိညာတေ</b>=အလိုလို ပိုင်နိုင်မှု ပြီးစီးခဲသည်ရှိသော်၊ <b>အရိယသာဝကဿ</b>=ငါဘုရားတပည့်သားအား၊ <b>ဥတ္တရိ</b>=ထိုထက်အလွန်၊ <b>ကိဉ္စိ</b>=တစ်စုံတစ်ခုမျှ၊ <b>ကရဏီယံ</b>=ပြုဖွယ် လုပ်ဖွယ် အားထုတ်ဖွယ် ကိစ္စသည်၊ <b>နတ္ထိ</b>=မရှိပြီ၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>ဝဒါမိ</b>=ငါဘုရားဟောတော်မူ၏။</p> <p>ဝိညာဏာဟာရဆိုသည်ကား စိတ်ကိုဆိုသတည်း၊ စိတ်တစ်လုံး ပိုင်နိုင်လျှင် အပြီးတိုင်သော ပါဠိတော်။</p> <p><b>ဖေဿ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ တိဿော ဝေဒနာ ပရိညာတေ ဟောန္တိ၊ တီသု ဝေဒနာသု ပရိညာတာသု အရိယ သာဝကဿ နတ္ထိ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိ ကရဏီယန္တိ ဝဒါမိ။</b></p> --- <h3>ဖဿတစ်လုံးပိုင် ရဟန္တာဖြစ်နိုင်</h3> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>၊ ရဟန်းတို့၊ <b>ဖေဿ အာဟာရေ</b>၊ ဖဿာဟာရကို၊ <b>ပရိညာတေ</b>၊ ပိုင်ပိုင်သိသည်ရှိသော်၊ ဝါ=ပရိညာသုံးပါးဖြင့် အဆုံးတိုင် ပိုင်နိုင်သည်ရှိသော်၊ <b>တိဿော ဝေဒနာ</b>၊ သုံးပါးသော ဝေဒနာတို့သည်၊ <b>ပရိညာတာ</b>၊ အလိုလို ပိုင်နိုင်မှုကိစ္စ ပြီးစီးကုန်တော့သည်၊ <b>ဟောန္တိ</b>၊ ဖြစ်ကုန်၏၊ <b>တီသု ဝေဒနာသု</b>၊ သုံးပါးသော ဝေဒနာတို့သည်၊ <b>ပရိညာတာသု</b>၊ အလိုလို ပိုင်နိုင်မှုကိစ္စ ပြီးစီးကုန်သည်ရှိသော်၊ <b>အရိယ သာဝကဿ</b>၊ ငါဘုရားတပည့်သားအား၊ <b>ကိဉ္စိ ဥတ္တရိ</b>၊ ထိုထက်အလွန်၊ <b>ကိဉ္စိ</b>၊ တစ်စုံတစ်ခုမျှ၊ <b>ကရဏီယံ</b>၊ ပြုဖွယ် လုပ်ဖွယ် အားထုတ်ဖွယ် ကိစ္စသည်၊ <b>နတ္ထိ</b>၊ မရှိပြီ၊ <b>ဣတိ</b>၊ ဤသို့၊ <b>ဝဒါမိ</b>၊ ငါဘုရားဟောတော်မူ၏။</p> <p>ဖဿာဟာရဆိုသည်ကား ဖဿ စေတသိက်ကို ဆိုသတည်း၊ ဖဿ တစ်လုံးပိုင်နိုင်လျှင် အပြီးတိုင်သော ပါဠိတော်။</p> <p>* <b>မနောသေဉ္စတနာယ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ တိဿော တဏှာ ပရိညာတာ ဟောန္တိ။ တီသု တဏှာသု ပရိညာတာသု အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိ ကရဏီယန္တိ ဝဒါမိ။</b></p> <p>* နိဒါဝဂ္ဂ သံယုတ္တပါဠိ-နှာ-၃၂၃။</p> --- <h3>စေတနာတစ်လုံးပိုင် ရဟန္တာဖြစ်နိုင်</h3> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>မနောသေဉ္စတနာယ အာဟာရေ</b>= မနော သေဉ္စတနာ အာဟာရကို၊ <b>ပရိညာတေ</b>=ပိုင်ပိုင်သိသည်ရှိသော်၊ ဝါ၊ ပရိညာသုံးပါးဖြင့် အဆုံးတိုင် ပိုင်နိုင်သည်ရှိသော်၊ <b>တိဿော တဏှာ</b>= ကာမတဏှာ, ရူပတဏှာ, အရူပ တဏှာတည်းဟူသော သုံးပါးသော တဏှာတို့ကို၊ <b>ပရိညာတာ</b>=အလိုလိုပိုင်နိုင်မှုကိစ္စ ပြီးစီးကုန်တော့သည်၊ <b>ဟောန္တိ</b>=ဖြစ်ကုန်၏၊ <b>တီသု တဏှာသု</b>=သုံးပါးတဏှာတို့သည်၊ <b>ပရိညာ တာသု</b>=အလိုလိုပိုင်နိုင်မှု ပြီးစီးကုန်သည်ရှိသော်၊ <b>အရိယသာဝကဿ</b>= ငါဘုရားတပည့်သားအား၊ <b>ဥတ္တရိ</b>=ထိုထက်အလွန်၊ <b>ကိဉ္စိ</b>=တစ်စုံတစ်ခုမျှ၊ <b>ကရဏီယ</b>=ပြုဖွယ်လုပ်ဖွယ်အားထုတ်ဖွယ်ကိစ္စသည်၊ <b>နတ္ထိ</b>=မရှိပြီ၊ <b>ဣတိ</b>= ဤသို့၊ <b>ဝဒါမိ</b>=ငါဘုရား ဟောတော်မူ၏။</p> <p>မနောသေဉ္စတနာဟာရဆိုသည်ကား စေတနာစေတသိက်ကို ဆိုသတည်း၊ စေတနာတစ်လုံးပိုင်လျှင် အပြီးတိုင်သော ပါဠိတော်။</p> <p>* <b>သညာ ပရိညာ ဝိတရေယျ။</b></p> <p>* <b>သညာပရိညာ ဝိတရေယျ</b>၊ (သုတ္တနိပါတ ဆဋ္ဌ နှာ-၄၀၀။)</p> --- <h3>သညာတစ်လုံးပိုင် ရဟန္တာဖြစ်နိုင်</h3> <p><b>သညာ</b>=သညာတစ်လုံးကို၊ <b>ပရိညာ-ပရိညာယ</b>=ပရိညာသုံးပါးဖြင့် အဆုံးတိုင် ပိုင်နိုင်သည်ရှိသော်၊ <b>ဩဃံ</b>=သံသရာရေအယဉ်ကို၊ <b>ဝိတရေယျ</b>= လွန်နိုင်ရာ၏။</p> <p>သညာစေတသိက်တစ်လုံး ပိုင်နိုင်လျှင် အပြီးတိုင်သော ပါဠိတော်။</p> <p><b>သုခံ ဝါ ယဒိ ဝါ ဒုက္ခံ၊ အဒုက္ခ မသုခံ ပိ စ။</b></p> <p><b>အဇ္ဈတ္တဉ္စ ဗဟိဒ္ဓိဝါ စ၊ ယံကိဉ္စိ အတ္ထိ ဝေဒယိတံ။</b></p> <p><b>ဧတံ ဒုက္ခန္တိ ဉတွာန၊ မောသဓမ္မံ ပလောကိနံ။</b></p> <p><b>ဖုဿ ဖုဿ ဝယံ ပဿံ၊ ဧဝံ တတ္ထ ဝိဇာနာတိ။</b></p> <p><b>ဝေဒနာနံ ခယာ ဘိက္ခု၊ နိစ္ဆတော ပရိနိဗ္ဗုတော။</b></p> --- <h3>ဝေဒနာတစ်လုံးပိုင် ရဟန္တာဖြစ်နိုင်</h3> <p><b>သုခံ ဝါ</b>=သုခဝေဒနာသည် လည်းကောင်း၊ <b>ယဒိ</b>=ထိုမှတစ်ပါး၊ <b>ဒုက္ခံ ဝါ</b>=ဒုက္ခဝေဒနာသည်လည်းကောင်း၊ <b>အဒုက္ခ မသုခံ ပိ စ</b>=ဥပေက္ခာ ဝေဒနာသည်လည်းကောင်း၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>အဇ္ဈတ္တဉ္စ</b>=မိမိသန္တာန်၌ လည်းကောင်း၊ <b>ဗဟိဒ္ဓိဝါ စ</b>=အပဖြစ်သော နတ် လူ ဗြဟ္မာ သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌လည်းကောင်း၊ <b>ယံကိဉ္စိ</b>=အလုံးစုံသော၊ <b>ဝေဒယိတံ</b>=ခံစားမှုသည်၊ <b>အတ္ထိ</b>= ရှိ၏၊ <b>မောသဓမ္မံ</b>= မျက်လှည့်အလားကဲ့သို့ လှည့်စားလိမ်လည်ခြင်း သဘောရှိထသော၊ <b>ပလောကိနံ</b>=ခံစား စံစားဆဲတွင် လျှပ်ရောင် အလား ကဲ့သို့ ဖရိုဖရဲ ပျောက်ကွယ်ခြင်း သဘောရှိထသော၊ <b>ဧတံ</b>= ဤဝေဒနာ သုံးပါးကို၊ <b>ဒုက္ခန္တိ</b>=ဒုက္ခသစ္စာဟူ၍၊ <b>ဉတွာန</b>=အဟုတ်သိမြင်၍၊ <b>ဖုဿ ဖုဿ</b>=ဣဋ္ဌာရုံ, အနိဋ္ဌာရုံခိုက်တိုက် ထိပါးရာ ကိုယ်အင်္ဂါ၌ ရေပွက်ငယ် တွေလား တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်၍၊ <b>ဝယံ</b>=ချုပ်ကွယ်ပျောက်ဆုံးမှုကို၊ <b>ပဿံ-ပေဿာ</b>=ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌ ထင်မြင်အောင် ရှုသည်ရှိသော်၊ <b>တတ္ထ</b>= ထိုဝေဒနာတို့၌၊ <b>ဧဝံ</b>=ဤသို့ အနိစ္စအစစ် ဒုက္ခအစစ် အနတ္တအစစ် ဧကန်ဖြစ်၏ဟူ၍၊ <b>ဝိဇာနာတိ</b>=အထူးသိနိုင်လေ၏၊ <b>ဘိက္ခု</b>=ရဟန်းသည်၊ <b>ဝေဒနာနံ</b>=ဝေဒနာတို့၏၊ <b>ခယာ</b>=ကုန်ငြိမ်းခြင်းကြောင့်၊ ဝါ=ကုန်ခြင်း ခန်းခြင်းဟူသော ခယအမှုကို ထင်မြင်ခြင်းကြောင့်၊ <b>နိစ္ဆတော</b>=အာရုံ ခြောက်ပါးနှင့်တကွ ဝေဒနာဓမ္မတို့၌ တောင့်တခြင်းဟူသော ဆာလောင် ငတ်မွတ်ခြင်း ကင်းသည်ဖြစ်၍၊ <b>ပရိနိဗ္ဗုတော</b>=အငြိမ်းကြီး ငြိမ်းလေ၏။</p> <p>ဝေဒနာ တစ်လုံးပိုင်နိုင်လျှင် အပြီးတိုင်သော ပါဠိတော်။ ဤပါဠိတော်များကို ထောက်၍ ထိုငါးပါးသော တရားတို့တွင် တစ်ခုခုသော တရား၌ ပရိညာသုံးပါး အပြီးတိုင် ထမြောက်အောင် အားထုတ်နိုင်ပါလျှင် တစ်ခုတည်းနှင့် အရဟတ္တဖိုလ်တိုင် ပေါက်ရောက် နိုင်ကြောင်းကို သိအပ် ယုံကြည်အပ်သတည်း။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား ဝေဒနာနုပဿနာကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်ပြီး၏။</p> <p>ဤကျမ်းကိုမူကား များစွာသော အကျိုးအာနိသံသကြီးတွေနှင့် တကွ အနတ္တလက္ခဏာထင်မြင်မှုကို အထူးပြဆိုချက် ပါရှိသည်ဖြစ်၍ “အနတ္တဒီပနီ” ဟု အမည်တပ်သတည်း။</p> --- <h3>နိဂုံး</h3> <p><b>သလ္လာဝတီ နဒီတီရေ၊ အလုံနဂရပါရိမေ။</b></p> <p><b>သောဏ္ဏပဗ္ဗတပဗ္ဗာရေ၊ သိလာဂုဟာယ စင်္ကမေ။</b></p> <p><b>ဝသတာ မဟာထေရေန၊ သံသရဘယဒဿိနာ။</b></p> <p><b>ဧတာဒိသာနမတ္ထာယ၊ ကတာ အနတ္တဒီပနီ။</b></p> <p><b>အလုံနဂရပါရိမေ</b>= အလုံမြို့မ၏ တစ်ဖက်ဖြစ်သော၊ <b>သလ္လာဝတီ နဒီတီရေ</b>=သလ္လာဝတီမြစ်ကမ်းထိပ်၌၊ <b>သောဏ္ဏပဗ္ဗတပဗ္ဗာရေ</b>= ရွှေတောင်ဦး အမည်ရှိသော တောင်၏ကမ်းပါးယံ၌၊ <b>သိလာဂုဟာယ</b>= ကျောက်လှိုင်ဂူ၌၊ <b>စင်္ကမေ</b>=အလုံမြို့မနေ လွှထောင် 'မောင်အောင်' အမည်ရှိသော ဒါယကာသည် ဆောက်လုပ်အပ်သော ဂူဝစင်္ကကျောင်း၌၊ <b>ဝသတာ</b>=သီတင်းသုံးနေထသော၊ <b>သံသရဘယဒဿိနာ</b>=သံသရာဘေးကို ရှုမြင်လေ့ရှိသော၊ <b>မဟာထေရေန</b>=မုံရွာမြို့ လယ်တီဆရာ မဟာထေရ် မြတ်ကြီးသည်၊ <b>ဧတာဒိသာနံ</b>=ဤကဲ့သို့ သံသရာဘေးကို ရှုမြင်လေ့ရှိကြ ကုန်သော ရဟန်းရှင်လူ သဘောဖြူတို့၏၊ <b>အတ္ထာယ</b>=အကျိုးငှါ၊ <b>အနတ္တဒီပနီ</b>=အနတ္တလက္ခဏာကို ကောင်းစွာထင်မြင်ရခြင်း၏ အကျိုး အာနိသံသနှင့်တကွ အနတ္တပရိညာ အစီအရင်ကို ပြဆိုရာဖြစ်သော ကြောင့် “အနတ္တဒီပနီ” အနတ္တဒီပနီ” အမည်ရှိသော ဤကျမ်းစာသစ်ကို၊ <b>ကတာ</b>= ၁၂၆၃-ခု၊ ပြာသိုလပြည့်ကျော် ၇-ရက်နေ့တွင် စီရင်ပြုအပ် အပြီးသတ် သတည်း။</p> <p>အနတ္တဒီပနီကျမ်း ပြီးပြီ။</p> <p>--------- * --------</p> t427q9bnso0o0d2rvnrn8qsog9xkesq 0 5831 19108 2025-07-09T22:08:46Z Tejinda 173 "{{header | title = [[လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး]] | author = လယ်တီဆရာတော် | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>အလင်းကျမ်း</b> | previous = [[အနတ္တဒီပနီ]] | previous2 = | next =..." အစချီသော စာလုံးတို့နှင့် စာမျက်နှာကို ဖန်တီးလိုက်သည် 19108 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး]] | author = လယ်တီဆရာတော် | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>အလင်းကျမ်း</b> | previous = [[အနတ္တဒီပနီ]] | previous2 = | next = [[အာနာပါနဒီပနီ]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = လယ်တီဆရာတော် | shortcut = | portal = }} <h3>အလင်းကျမ်း</h3> <h3>နိဒါန်း</h3> <p>“<b>မာတွံစုတိံ အတိက္ကန္တော၊ မာတု ထညရသံ ပိဝ</b>” သင်သည် သေလွန်ပြီးနောက်အဖို့ အမိနို့ကို မစို့ချင်နှင့်</p> <p>အမိနို့မစို့နဲ့</p> <p><b>မာတွံစုတိံ အတိက္ကန္တော၊ မာတုထညရသံပိဝ</b>- ဟူသော ပါဠိအလာကို မြန်မာဘာသာပြန်ဆိုပါသော် “သင်သည် သေလွန်ပြီးနောက်အဘို့၌ အမိနို့ရည်ကို မသောက်စို့ပါနှင့်” ဟု ဆိုလိုရာ အဓိပ္ပါယ် အကျယ်မှာမူ သင်သည် ဤဘဝသံသရာ၌သာ ကျင်လည်ပါစေ၊ နောက်ဘဝသံသရာ ဆက်လက်၍ မကျင်လည်ပါစေနှင့်၊ ဤဘဝသံသရာမှာပင် နောင်သံသရာ၌ ကျင်လည်စေကြောင်း <b>အဝိဇ္ဇာ</b>စသော တရားအပေါင်းကို ကောင်းကောင်းကြီးရှင်းလင်း၍ အလင်းဉာဏ်ပေါက်အောင် အားထုတ်လိုက်ပါဟု ဆိုလိုပေကြောင်း။</p> <p>မထင်မမြင်</p> <p>ဤစကားတော်အရ အမိနို့ရည်ကို စို့ရသမျှသည် သံသရာ၌ ကျင်လည်ရသည်သာဖြစ်ရာ --- သို့ကျင်လည်ရခြင်း၊ အမိနို့ရည်ကို စို့ရခြင်းတို့မှာလည်း စင်စစ် သံသရာ၏ အပြစ်ကို မမြင်နိုင်ခြင်း၊ အမိနို့ရည်စို့ရခြင်းတို့၌ ဆက်နွယ်သော သံသရာ့ဒုက္ခတို့ကို မထင်နိုင်ခြင်းတို့ကြောင့်ပင် ဖြစ်ပေကြောင်း။</p> <p>အမှောင်ခွင်းအလင်းဉာဏ်</p> <p>ထိုသို့မမြင်နိုင်၊ မထင်နိုင်ခြင်း၏ အကြောင်းရင်းမှာကား <b>အဝိဇ္ဇာ</b>တည်းဟူသော အမိုက်တိုက်ကြီးဖုံးလွှမ်းနေမှုကြောင့်သာ ဖြစ်ပေရာ ---- အမိနို့ရည်ကို မစို့ရတော့ဘို့ သံသရာ၌ မကျင်လည်ရတော့ဘို့မှာ ထို <b>အဝိဇ္ဇာ</b> မှောင်မိုက်ကြီးကို တိုက်ခွဲဖြိုခွင်းဘို့၊ တိုက်ခွဲဖြိုခွင်း၍ အလင်းဉာဏ် ရောင်ရဘို့သာ အရေးကြီးလှပါသည်။</p> <p>ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေ</p> <p>သို့ဖြစ်ပါ၍ မဟာတမ မှောင်လှ အမိုက်ဖျက်တိုက်ဘို့ရာ အလင်းရောင်ဓာတ်မဟာသည် ဘယ်နှစ်ဖြာ ဘယ်နှစ်ပါး၊ အမိုက်ကား ဘယ်နှစ်ပုံ၊ အဓိပ္ပါယ်အစုံစုံကို အကုန်အစင် ထင်ထင်ရှားရှား ပြတ်သားလှစွာ ညွှန်ပြပါသော လယ်တီဆရာတော် ဘုရားကြီး၏ <b>အလင်းကျမ်း</b> ဤစာကို သံသရာ၌ ကျင်လည်ခြင်းမှ ရပ်စဲလိုသူ၊ အမိနို့ဆက်လက် မစို့လိုသူတို့အကျိုးငှာ</p> <p>ဘဒ္ဒန္တကေလာသ-နဝမ ပဓာန နာယကဆရာတော်ကြီးမှူးသော ဦးဗိုလ်မောင် (သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ)</p> <p>ဦးမောင်မောင်ဦး ( M.A အငြိမ်းစား ကျောင်းအုပ်) တို့က တည်းဖြတ် သုတ်သင် ပြင်ဆင်လျက် အရှင်နန္ဒိသေန ဦးစီးသော မုံရွာမြို့ မဟာ လယ်တီတိုက် လယ်တီရောင်ခြည်ကွန်ပျူတာအဖွဲ့မှ အက္ခရာပုဒ်ရင်း မချွတ်ယွင်းစေရအောင် ဤ <b>အလင်းကျမ်း</b>ကို စာစီပြုလုပ်ကာ ထုတ်ဝေ ဖြန့်ချိအပ်ပါသတည်း။</p> <p>လယ်တီအရှင်ကေလာသ</p> <p>နဝမ ပဓာန နာယက ဆရာတော်</p> <p>မဟာလယ်တီတိုက်</p> <p>မုံရွာမြို့။</p> <h3>လျှောက်ထားချက်နှင့် ဝန်ခံမှု</h3> <p><b>နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ</b>။</p> <p>မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၂၇၂-ခုနှစ်၊ ကဆုန်လအတွင်း ရေဦးမြို့ တရားမဏ္ဍပ်ကြီးတွင် တစ်ထောင်ကျော်မျှလောက်သော ရှင်လူပရိသတ် အပေါင်းတို့အား အမိုက်ကြီး ၅-ပါး၊ အလင်းကြီး ၅-ပါးတို့ကို ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြ ပြောဟောတော်မူရာ အမိုက်ကြီး ၅-ပါးတို့မှ ကျွတ်လွတ်၍ အလင်းကြီး ၅-ပါး ဘက်သို့ သက်ရောက်ပါဝင်လိုကြသူ ရှင်လူအပေါင်း သူတော်ကောင်းတို့၏ အကျိုးငှါ <b>အလင်းကျမ်း</b>စာအုပ်ကို ထုတ်ဖော် စီရင်တော်မူပါမည့်အကြောင်းနှင့်</p> <p>၁။ ၎င်းရေဦးမြို့ နယ်ပိုင်ဝန်ထောက်မောင်စံမင်း၊</p> <p>၂။ မြို့ပိုင် မြို့အုပ် မောင်ပေါရှန်၊</p> <p>၃။ တန့်ဆည်မြို့အုပ် မောင်ဘိုးဆိပ်၊</p> <p>၄။ ဒီပဲရင်းမြို့အုပ် ထိပ်တင်ဝ၊</p> <p>၅။ တမာတောမြို့အုပ် ထိပ်တင်ကြီးတို့က ရိုသေစွာတောင်းပန်လျှောက်ထားကြသည်တစ်ကြိမ်၊</p> <p>၁၂၇၂-ခုနှစ် တပေါင်းလဆန်း ၇-ရက်နေ့ည မန္တလေး ရွှေမြို့တော်၌ ဒေါင်းရိုးရပ်ကွက် တရားဟောမဏ္ဍပ်ကြီးတွင် ငါးထောင်ကျော်မျှ လောက်သော ရှင်လူအပေါင်းတို့အား ၎င်းအလင်းကြီး ၅-ပါးတို့ကို စေ့စပ်သေချာ ဒေသနာတော်အစဉ်မပျက် ဟောမြွတ်တော်မူရာ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် ရှင်လူအများတို့အား ၎င်းအလင်းကြီး ၅-ပါးတို့ကို ထင်ရှားစွာ ရရှိကြစေခြင်းအကျိုးငှါ <b>အလင်းကျမ်း</b>ကို စီမံပြုစုတော်မူပါမည့် အကြောင်းနှင့် မန္တလေးမြို့နေ ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ တပည့်ရင်း ရှင်မာလာသည် ဆယ်ဖြာဟတ္ထ ညွတ်ခရိုကျိုး ရှိခိုးလျှောက်ထားသည် တစ်ကြိမ်၊ ဤသို့ အကြိမ်ကြိမ် တောင်းပန်လျှောက်ထားကြသည်ဖြစ်၍ မုံရွာမြို့လယ်တီဆရာငါသည် မုံရွာမြို့လယ်တီဆရာငါသည် ပါးတို့ကို အကျဉ်းအားဖြင့် ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြပေအံ့သတည်း။</p> <p>လျှောက်ထားချက်နှင့် ဝန်ခံမှုပြီး၏၊</p> --- <h3>အမိုက် ၅-သင်း၊ အလင်း ၅-ချက်</h3> <p>(က) အမိုက်ကြီးငါးပါးကို ပြဆိုခန်း</p> <p>၁။ <b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၂။ <b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၃။ <b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၄။ <b>လက္ခဏသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၅။ <b>နိဗ္ဗာနသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးတစ်ပါး။ ပေါင်း ငါးပါးတည်း။</p> <p>ကမ် ဓမ် ပစ် လက်၊ နိဗ် ငါးချက်၊ ဖုံးဝှက်အမိုက်ငါး။</p> <p>(ဧကပိုဒ် သံခိပ်။)</p> <p>(ခ) အလင်းကြီးငါးပါးကို ပြဆိုခန်း</p> <p>၁။ <b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b> အလင်းကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၂။ <b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b> အလင်းကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၃။ <b>ပစ္စယဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b> အလင်းကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၄။ <b>လက္ခဏပဋိဝေဓဉာဏ်</b> အလင်းကြီးတစ်ပါး။</p> <p>၅။ <b>နိဗ္ဗာန ပဋိဝေဓဉာဏ်</b> အလင်းကြီးတစ်ပါး။</p> <p>ပေါင်းငါးပါးတည်း။</p> <p>ကမ် ဓမ် ပစ် လက်၊ နိဗ် ငါးချက်၊ ပေါ်ထွက်အလင်းငါး။</p> <p>(ဧကပိုဒ် သံခိပ်) အမိုက် ၅-သင်း၊ အလင်း ၅-ချက်အမြွက် ပြီး၏။</p> --- <h3>ပဌမအမိုက်ကြီးနှင့် ပဌမအလင်းကြီး အစုံကိုပြဆိုခန်း</h3> <p><b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> ကံကိုမသိခြင်း</p> <p>ပဌမ <b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးနှင့် ပဌမ <b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b> အလင်းကြီးအစုံကို တွဲဖက်၍ပြအပ်၏၊ ထိုအစုံတို့တွင် <b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးဆိုသည်ကား ကံကိုလည်းကောင်း ကံ၏အကျိုးကိုလည်း ကောင်း မသိခြင်းကို ဆိုသည်။</p> <p>ကံကိုမသိခြင်း ဆိုသည်မှာလည်း ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့သည် မိမိတို့ ပြုကြသောကံသည်သာလျှင် ကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် အမွေခံဥစ္စာရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် အကြောင်းရင်းရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် မိဘဆွေမျိုးအစစ် ဖြစ်ကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် ကိုးကွယ်ရာအစစ် ရှိကြကုန်၏ဟု မသိခြင်း၊ မိမိတို့ ပြုကြသော ကိုယ်အမှု၊ နှုတ်အမှု၊ စိတ်အမှုတို့တွင် ဘယ်အမှု ဘယ်အမှုမျိုးတို့ကား အကုသိုလ်အမှုမျိုးတို့ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤအမှုမျိုးတို့သည် နောက်နောက်ဘဝတို့၌ မကောင်းသော အကျိုးတို့ကို ပေးတတ်ကုန်၏၊ အပါယ်လေးပါးသို့ ပစ်ချတတ်ကုန်၏ဟု မသိခြင်း။</p> <p>ဘယ်အမှု ဘယ်အမှုမျိုးတို့ကား ကုသိုလ်အမှုမျိုးတို့ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ ဤအမှုမျိုးတို့သည် နောက်နောက်ဘဝမျိုးတို့၌ ကောင်းသော အကျိုးတို့ကို ပေးတတ်ကုန်၏၊ လူ့ပြည်နတ်ရပ် မြတ်သောဘဝတို့သို့ ပို့ဆောင်တတ်ကုန်၏ဟု မသိခြင်း၊ ဤကဲ့သို့ ကံ၏သဘာဝ၊ ကံ၏လက္ခဏာတို့ကို မသိခြင်းဟူသမျှတို့သည် ကံကိုမသိခြင်းမည်ကုန်၏။</p> <h3>ကံအကျိုးကို မသိခြင်း</h3> <p>ကံ၏အကျိုးကို မသိခြင်းဆိုသည်ကား- သတ္တဝါတို့မည်သည် သေရာ၌ ဘဝဆုံးကြကုန်သေးသည် မဟုတ်သေး၊ ကံပစ်ချရာ ကံပို့ဆောင်ရာ ကံဆွဲငင်ရာ ကံစီရင်ရာ ကံချထားရာ ဘဝတစ်ပါး၌ ဖြစ်ကြကုန်၏ဟု မသိခြင်း၊ လူတို့၏ ပကတိမျက်စိဖြင့် မမြင်ကောင်းသော ငရဲမျိုး အနန္တ၊ ပြိတ္တာမျိုးအနန္တ၊ အသုရကာယ်မျိုးအနန္တ၊ တိရစ္ဆာန်မျိုးအနန္တ ရှိကြကုန်၏ဟု မသိခြင်း၊ အကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့လျှင် ထိုထိုအပါယ်ဘဝတို့၌ ဖြစ်ကြရကုန်သည်ဟု မသိခြင်း၊ လူတို့၏ ပကတိမျက်စိဖြင့် မြင်ကောင်း မြင်နိုင်သော လူသတ္တဝါမျိုးအနန္တ၊ မမြင်ကောင်း မမြင်နိုင်သော နတ်ဆိုးမျိုးအနန္တ၊ နတ်ကောင်းမျိုးအနန္တ၊ အထက်ကောင်းကင်ဘုံတို့၌ နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်၊ ရူပဗြဟ္မာ၊ အရူပဗြဟ္မာတို့ အဆင့်ဆင့်ရှိကြကုန်သည်ဟု မသိခြင်း၊ ဒါန သီလ ဘာဝနာကုသိုလ်ကံ အမျိုးမျိုးတို့ကို အားထုတ်ကြ ပြုကြပွားများကြလျှင် ထိုပြုကြသော ကံအားလျော်စွာ ထိုထိုလူမျိုး နတ်မျိုး ဗြဟ္မာမျိုးတို့၌ ဖြစ်ကြရကုန်သည်ဟု မသိခြင်း၊ အတိတ်ကာလ၌လည်း အစမရှိ၊ နောင်အနာဂတ်ကာလ၌လည်း အဆုံးမရှိသော သံသရာကြီးသည် ရှိ၏ဟု မသိခြင်း၊ သတ္တဝါဟူသမျှတို့သည် ဤသံသရာကြီးအတွင်းမှာ မိမိတို့ ပြုကြသော ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့က ပို့ဆောင်ရာ၊ ပစ်ချရာ၊ ဆွဲငင်ရာ၊ စီရင်ရာ၊ ယူဆောင်ရာ၊ ချထားရာ မရပ်မနား ပြေးသွားကျင်လည်၍ နေကြရကုန်သည်ဟု မသိခြင်း၊ ဤမသိခြင်း အလုံးစုံတို့ကို <b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးဆိုသည်။</p> <p>ပဌမအမိုက်ကြီးကို သိသာထင်မြင်ရုံမျှ</p> <p>ဖော်ပြချက်ပြီး၏။</p> --- <h3>ကမ္မသကတာဉာဏ် ပညာအလင်းကြီး</h3> <p><b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b> အလင်းကြီးဆိုသည်ကား- ကံကိုလည်း ကောင်း၊ ကံ၏အကျိုးကိုလည်းကောင်း သိခြင်းတည်း။</p> <p>ကံကိုသိခြင်းဆိုသည်ကား ခပ်သိမ်းသောသတ္တဝါတို့သည် ကံသည်သာလျှင် ကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာ ရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် အမွေခံဥစ္စာ ရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် အကြောင်းရင်း မူလရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် မိဘဆွေမျိုးအစစ် ရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် ကိုးကွယ်ရာအစစ် ဖြစ်ကြကုန်၏ဟု သိခြင်း၊ မိမိတို့ပြုကြသော ကိုယ်အမှု၊ နှုတ်အမှု၊ စိတ်အမှုတို့တွင် ဤအမှုမျိုးတို့ကား အကုသိုလ်ကံ အမှုမျိုးတို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ နောက်နောက် ဘဝတို့၌ မကောင်းကျိုးတို့ကို စင်စစ်ပေးတတ်ကုန်၏၊ အပါယ်လေးပါးသို့ ပစ်ချတတ်ကုန်၏ဟု သိခြင်း၊ ဤအမှုမျိုးတို့ကား ကုသိုလ်ကောင်းမှုမျိုးတို့ ဖြစ်ပေကုန်၏၊ နောက်နောင်ဘဝတို့၌ ကောင်းသောအကျိုးတို့ကို ပေးတတ်ကုန်၏၊ လူ့ပြည် နတ်ရပ် မြတ်သော ဘဝတို့သို့ ပို့ဆောင်တတ်ကုန်၏ဟု သိခြင်း၊ ဤသိခြင်း အလုံးစုံတို့ကို <b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာ အလင်းကြီးဆိုသည်။</p> <p><b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b> ပညာအလင်းကြီးကို သိသာထင်မြင်ရုံ ဖော်ပြချက် ပြီး၏။</p> --- <h3>ကမ္မသမ္မောဟ၏ အပြစ်နှင့် ကမ္မသကတာဉာဏ်၏အကျိုး</h3> <p>ဤ<b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးသည် အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှ၏၊ လောက၌ ခပ်သိမ်းသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကြီးတို့သည် ဤ<b>ကမ္မသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီးမှ ဖြစ်ပွားကြကုန်၏၊ <b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b> ပညာအလင်းကြီးသည် အနမတဂ္ဂသံသရာကြီး၌ ကျင်လည်၍ နေကြရကုန်သောသူတို့၏ ကိုးကွယ်ရာကြီးပေတည်း။ ထိုအလင်းကြီး ရှိကြမှ ဒါန သီလ ဘာဝနာ ကုသိုလ်တရားမျိုးကို ပွားများပြုကျင့်ကြ၍ လူချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာချမ်းသာတို့ကို ရနိုင်ကြကုန်၏၊ <b>သဗ္ဗညုဗောဓိပါရမီ</b>၊ <b>ပစ္စေကဗောဓိပါရမီ</b>၊ ဤပါရမီကုသိုလ်မျိုးတို့သည်လည်း ထိုအလင်းကြီးမှ ဖြစ်ပွားရကြကုန်၏။</p> <p>ဤ<b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာအလင်းကြီးသည် စကြဝဠာအနန္တတို့မှာပင် သမ္မာဒိဋ္ဌိလူမျိုး နတ်မျိုးတို့မှာ ရှိကြကုန်၏၊ ဤစကြဝဠာမှာလည်း မြတ်စွာဘုရားတို့ မပွင့်ရာ သုညကမ္ဘာတို့၌ပင် သမ္မာဒိဋ္ဌိလူမျိုး နတ်မျိုးတို့မှာ ရှိကြကုန်၏၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိဟူသော စကားသည် ဤ<b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာအလင်းကို ဆိုသော စကားပင်တည်း။</p> <p>ဤ<b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာအလင်းကြီးသည် ယခုအခါ ကမ္ဘာပေါ်မှာ ဗုဒ္ဓဘာသာလူမျိုး ဟိန္ဒူဘာသာလူမျိုးတို့၌ တည်ရှိ၏၊ ကြွင်းသော လူမျိုးတို့နှင့် မိုက်မဲသော ခပ်သိမ်းသော တိရစ္ဆာန်မျိုးတို့မှာ မရှိကြကုန်ပြီ၊ ငရဲဘုံ၊ အသုရကာယ်ဘုံ၊ ပြိတ္တာဘုံတို့မှာလည်း မရှိကြသည်သာများ၏။</p> <p>ထိုအလင်းကြီး မရှိကြသော သတ္တဝါတို့သည် <b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီး၏အတွင်းမှာ တည်ရှိကြရကုန်၏၊ ထိုအမိုက်ကြီးအတွင်းမှာ တည်ရှိကြရကုန်သော သတ္တဝါတို့သည် သံသရာ၌ချမ်းသာလမ်းမျိုး၊ အထက်ဖြစ်သော လူ နတ် ဗြဟ္မာ သံသရာလမ်းမျိုး အလုံးစုံ ကွယ်ပျောက် ပိတ်ဖုံး၍နေသောကြောင့် အောက်သံသရာ အပါယ်လမ်းကြီး တစ်လမ်းသာလျှင် ဟင်းလင်းပွင့်လျက်ရှိလေကုန်၏၊ ဘဝအထောင် ဘဝအသောင်း ဘဝအသိန်းလွန်သော်လည်း အလင်းနယ်သို့ တစ်ခေါက်တစ်ခါမျှ မချဉ်းလာနိုင် မသီလာနိုင်ကြလေကုန်လေပြီ။</p> <h3>သံသရာ့အလင်းနှင့် ကမ္ဘာ့အလင်း</h3> <p>နိယတဗျာဒိတ် ရရှိကြကုန်ပြီးသော အလောင်းအလျာကြီးများ ဖြစ်ပေမူကား တိရစ္ဆာန်သတ္တဝါမျိုးမှာပင် ဖြစ်ကြကုန်သော်လည်း ထိုအမိုက်ကြီး မဖိစီးနိုင်၊ ထိုအလင်းကြီးသည်လည်း မကွယ်ပနိုင်ပြီ၊ ဤ <b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာ <b>သမ္မာဒိဋ္ဌိ</b>အလင်းကြီးသည် ဗုဒ္ဓဘာသာကျမ်းဂန်တို့မှာ များစွာလာရှိသော်လည်း ဘုရားမပွင့်ရာကမ္ဘာ၊ ဘုရားမပွင့်ရာအနန္တစကြဝဠာတို့မှာပင် သမ္မာဒိဋ္ဌိလူမျိုးတို့၌ တည်ရှိလေသောကြောင့် လည်းကောင်း လောက၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ဤအလင်းကို ဖော်ပြလို၍ ပွင့်တော်မူကြကုန်သည်မဟုတ်၊ “<b>စတုသစ္စပဋိဝေဓ</b> အလင်းကိုသာ” ဖော်ပြလို၍ ပွင့်တော်မူကြကုန်သောကြောင့်လည်းကောင်း ထို<b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာ <b>သမ္မာဒိဋ္ဌိ</b>အလင်းကြီးကို ဗုဒ္ဓဘာသာ သာသနာအလင်းဟူ၍ မဆိုလောက်၊ မဆိုရသေး။ သံသရာ့အလင်း ကမ္ဘာ့အလင်းဟူ၍သာ ဆိုရမည်။</p> <p>ယခုအခါ သာသနာတော်အတွင်း၌ ကြုံကြိုက်ကြကုန်သော ပညာရှိတို့သည် မြတ်စွာဘုရားကြီးပွင့်လာတော်မူရာ ရည်ရွယ်တော်မူရင်း အလင်းမဟုတ်သောကြောင့် ဤ<b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာ<b>သမ္မာဒိဋ္ဌိ</b> အလင်းဘက်သို့ သက်ရောက်ကာမျှနှင့် အားရတင်းတိမ်၍ မနေကြကုန်ရာ၊ ပညာရှိတို့သတိရှိကြရန် အလွန်ကောင်းသော အနက် အချက်ကြီးတစ်ခုပေတည်း။</p> <p>ပဌမ အမိုက်ကြီးနှင့် ပဌမအလင်းကြီးအစုံကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏၊</p> --- <h3>ဒုတိယ အမိုက်ကြီးနှင့် ဒုတိယအလင်းကြီး အစုံကို ပြဆိုခန်း</h3> <p><b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> တရားကိုမသိခြင်း</p> <p><b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> ဒုတိယအမိုက်ကြီးနှင့် <b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b> ဒုတိယအလင်းကြီး အစုံကိုတွဲစပ်၍ ပြအပ်၏၊ ထိုနှစ်ပါးသော အစုံတို့တွင် <b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီး ဆိုသည်ကား ဓမ္မကို ဓမ္မဟူ၍ မသိခြင်းတည်း၊ ခန္ဓာငါးပါး ရုပ်နာမ်တရားတို့သည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်၊ သတ္တဝါမဟုတ်၊ အတ္တမဟုတ်၊ ဇီဝမဟုတ်ကုန်၊ ရုပ်ဓမ္မ နာမ်ဓမ္မတို့သာ အမှန်ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုသို့ ဓမ္မအစစ် ဖြစ်သည်ကိုမသိခြင်းသည် <b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးမည်၏။</p> <h3>ဝိပလ္လာသတရား သုံးပါး</h3> <p>ထို<b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးမှ <b>ဝိပလ္လာသတရား</b> သုံးပါးတို့သည် ဖြစ်ပွားကုန်၏၊ ဖြစ်ပွားသော<b>ဝိပလ္လာသတရား</b>တို့ကား<br> <p>၁။ <b>သညာဝိပလ္လာသတရား</b>တစ်ပါး၊</p> <p>၂။ <b>စိတ္တဝိပလ္လာသတရား</b>တစ်ပါး၊</p> <p>၃။ <b>ဒိဋ္ဌိဝိပလ္လာသတရား</b>တစ်ပါး</p> ဟူ၍ သုံးပါးတို့သည် ဖြစ်ပွားကုန်၏၊။ ထိုတွင်</p> <p>၁။ <b>သညာဝိပလ္လာသတရား</b> ဆိုသည်ကား အထင်အမှတ် လွဲခြင်းတည်း၊ ဓမ္မကို ဓမ္မဟူ၍ မထင်မှတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ထင်မှတ်ခြင်း၊ သတ္တဝါဟူ၍ ထင်မှတ်ခြင်း၊ အတ္တဟူ၍ ထင်မှတ်ခြင်း၊ ဇီဝဟူ၍ ထင်မှတ်ခြင်း၊ ဣတ္ထိဟူ၍ ထင်မှတ်ခြင်း၊ ပုရိသဟူ၍ ထင်မှတ်ခြင်းကို အထင်လွဲ၊ အမှတ်လွဲ၊ အထင်မှား၊ အမှတ်မှား ဆိုသည်။</p> <p>၂။ <b>စိတ္တဝိပလ္လာသတရား</b> ဆိုသည်ကား အကြံအသိ လွဲခြင်းတည်း။ ဓမ္မကို ဓမ္မဟူ၍ မကြံ မသိဘဲ ဓမ္မကို ပုဂ္ဂိုလ်၊ သတ္တဝါ၊ အတ္တ၊ ဇီဝ၊ ဣတ္ထိ၊ ပုရိသ ဟူ၍ ကြံခြင်း၊ သိခြင်းကို အကြံလွဲ၊ အသိလွဲ၊ အကြံမှား၊ အသိမှား ဆိုသည်။</p> <p>၃။ <b>ဒိဋ္ဌိဝိပလ္လာသတရား</b> ဆိုသည်ကား အယူလွဲခြင်း၊ အမြင်လွဲခြင်းတည်း။ ဓမ္မကို ဓမ္မဟူ၍မယူ၊ ဓမ္မဟူ၍ မမြင်မထင်ဘဲ၊ ဓမ္မကို ပုဂ္ဂိုလ်၊ သတ္တဝါ၊ အတ္တ၊ ဇီဝ၊ ဣတ္ထိ၊ ပုရိသဟူ၍ယူခြင်း၊ အရိုးအစဉ် ကြောင်ကြောင် ထင်မြင်၍နေခြင်းကို အယူလွဲခြင်း၊ အမြင်လွဲခြင်း၊ အယူမှားခြင်း၊ အမြင်မှားခြင်းဆိုသည်။</p> <p>ဤကား <b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီးမှ ဖြစ်ပွားသော <b>ဝိပလ္လာသတရား</b> သုံးပါးတို့တည်း</p> <p>ထို<b>ဝိပလ္လာသတရား</b> သုံးပါးတို့မှ <b>ပါဏာတိပါတ</b>စသော ဒုစ္စရိုက်တရား ဆယ်ပါးတို့နှင့် ခပ်သိမ်းသောအမိုက်အမှား မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတရားတို့သည် ဖြစ်ပွားကုန်၏။</p> <h3>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ် အလင်းကြီး</h3> <p><b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b> အလင်းကြီးဆိုသည်ကား လောက၌ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မရှိ၊ သတ္တဝါဟူ၍ မရှိ၊ အတ္တဟူ၍ မရှိ၊ ဇီဝဟူ၍မရှိ၊ ဣတ္ထိဟူ၍မရှိ၊ ပုရိသဟူ၍မရှိ၊ ဓမ္မမျိုးတို့သာ ရှိကုန်၏၊ ရုပ်တရားအစု နာမ်တရား အစုမျှတို့သာ ရှိကုန်၏ဟု သိခြင်းမြင်ခြင်းတည်း။ ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့ကို ခြားနားစွာ မြင်နိုင်ခြင်း၊ ရုပ်တရား တစ်ပါးနှင့် ရုပ်တရားတစ်ပါး၊ နာမ်တရား တစ်ပါးနှင့် နာမ်တရားတစ်ပါးကို ခြားနားစွာ မြင်ခြင်းတည်း။ <b>ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ</b>ခေါ်သော <b>သမ္မာဒိဋ္ဌိ</b>အလင်းကြီးပေတည်း။</p> <p>ဤ<b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးသည် အလွန်ကြောက်မက်ဘွယ် ကောင်းလှ၏၊ မြတ်စွာဘုရား သာသနာတော်မြတ်ကြီးနှင့် တွေ့ဆုံ ကြုံကြိုက်ကြသော အခါ၌သာလျှင် ခန္ဓာငါးပါး၊ ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို စင်စစ်ဓမ္မအစစ်ဟု အသိဉာဏ်လင်းနိုင် ပေါက်နိုင်ကြကုန်သည်၊ သာသနာတော်မြတ်ကြီးနှင့် မတွေ့မဆုံ မကြုံကြိုက်ကြသည်ရှိသော် ဘဝအရာ၊ ဘဝအထောင်၊ ဘဝအသောင်း ဘဝအသန်း၊ ဘဝအသင်္ချေ ကြာသော်လည်း ဓမ္မကို ဓမ္မမှန်း မသိကြကုန်။ <b>ဓမ္မဝဝတ္ထာန</b>အလင်းကြီး ပေါ်ခွင့် ပေါက်ခွင့် မရှိကြကုန်ပြီ။</p> <p>ယခုအခါ သာသနာတော်မြတ်ကြီးနှင့် ကြုံကြိုက်ပါလျက် ရုပ်ဓမ္မကို ရုပ်ဓမ္မဟူ၍ နာမ်ဓမ္မကို နာမ်ဓမ္မဟူ၍ ထင်ထင်ရှားရှား မသိကြသူ ရှင်လူအပေါင်းတို့သည် ထိုကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှသော <b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီးအတွင်းမှာ တည်ကြရကုန်၏၊ ထိုအမိုက်မှောင်ကြီးအတွင်းမှာ ငုတ်တုတ်နေကြရကုန်၏၊ ထိုအမိုက်မှောင်ကြီးတွင်းမှာ နေကြရ၍ <b>ဓမ္မဝဝတ္တာနဉာဏ်</b>အလင်းကြီးကို မရသည့်အတွက် <b>ဝိပလ္လာသတရား</b> သုံးပါး၊ ဒုစ္စရိုက်တရား ဆယ်ပါး၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအမှောက်အမှားကြီးတွေ ပွားစီးသောကြောင့် သံသရာမှ ကျွတ်လွတ်ခွင့်နှင့် ကွာဝေး၍ သံသရာဝဲ ဩဃထဲ၌သာ မျောရန်၊ မြုပ်ရန်၊ နစ်ရန်၊ သံသရာလမ်းကြီး တစ်မျိုးသာ ဟင်းလင်းပွင့်၍ နေကုန်၏၊ ပညာသတိရှိကြသော သူတို့မှာ ဤဓမ္မ <b>ဝဝတ္တာနဉာဏ်</b>အလင်းကြီးဘက်သို့ ရောက်ရန် ရရန် ရုပ်ဓမ္မ နာမ်ဓမ္မတို့ကို ပိုင်းခြားဝေဖန် အမှန်ဓမ္မအစစ်ကို သိအောင် အားထုတ်သင့်လှကုန်၏။</p> <p>ဒုတိယအမိုက်ကြီးနှင့် ဒုတိယအလင်းကြီးအစုံကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> --- <h3>တတိယအမိုက်ကြီးနှင့် တတိယအလင်းကြီး အစုံကို ပြဆိုခန်း</h3> <p><b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b> အကြောင်းတရားတို့ကို မသိခြင်း <b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီးနှင့် <b>ပစ္စယဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b>အလင်းကြီးနှစ်ပါးကို တွဲစပ်၍ပြအပ်၏၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင် <b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးဆိုသည်ကား ရုပ်တရားနာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ပွားရန် အကြောင်းတရားတို့ကို မသိခြင်းတည်း။</p> <p><b>အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရပစ္စယာ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဏပစ္စယာ နာမရူပံ၊ နာမရူပပစ္စယာ သဠာယတနံ၊ သဠာယတနပစ္စယာ ဖေဿာ၊ ဖဿပစ္စယာ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာပစ္စယာ တဏှာ၊ တဏှာပစ္စယာ ဥပါဒါနံ၊ ဥပါဒါနပစ္စယာ ဘဝေါ၊ ဘဝပစ္စယာ ဇာတိ၊ ဇာတိပစ္စယာ ဇရာ မရဏ သောက ပရိဒေဝ ဒုက္ခ ဒေါမနဿုပါယာသာ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဧဝမေတဿ ကေဝလဿ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ သမုဒယော ဟောတိ</b></p> ဟူ၍ဟောတော်မူသော <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>အင်္ဂါ အကြောင်းအရာတို့ကို မသိခြင်းတည်း။</p> <h3>ကာရကဒိဋ္ဌိ</h3> <p>ထို<b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးမှ <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b>ကြီးသည် ဖြစ်ပွား၏၊ <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b>ကြီး ဆိုသည်ကား ထိုရုပ်တရား နာမ်တရားတို့သည် ပြုလုပ်သူရှိမှ ဖြစ်နိုင်ကုန်သည်ဟု စွဲလမ်းခြင်းတည်း။</p> <p><b>ပစ္စယဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b> အလင်းကြီး ဆိုသည်ကား ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့ ဖြစ်ပွားရန် အကြောင်းတရားတို့ကို သိခြင်းတည်း။</p> <p><b>အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရပစ္စယာ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဏပစ္စယာ နာမရူပံ၊ နာမရူပပစ္စယာ သဠာယတနံ၊ သဠာယတနပစ္စယာ ဖေဿာ၊ ဖဿပစ္စယာ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာပစ္စယာ တဏှာ၊ တဏှာပစ္စယာ ဥပါဒါနံ၊ ဥပါဒါနပစ္စယာ ဘဝေါ၊ ဘဝပစ္စယာ ဇာတိ၊ ဇာတိပစ္စယာ ဇရာ မရဏ သောက ပရိဒေဝ ဒုက္ခ ဒေါမနဿုပါယာသာ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဧဝမေတဿ ကေဝလဿ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ သမုဒယော ဟောတိ</b></p> <p>ဟု ဟောတော်မူသော <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>အင်္ဂါ အကြောင်းအရာတို့ကို သိခြင်းတည်း။</p> <h3>ဒိဋ္ဌိ ၃-ပါး</h3> <p>ဤ<b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးမှ</p> <p>၁။ <b>အဟေတုကဒိဋ္ဌိ</b>၊</p> <p>၂။ <b>ဝိသမဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>၊</p> <p>၃။ <b>ပုဗ္ဗေကတဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>ဟူသော ဤ<b>ဒိဋ္ဌိ</b>မျိုး သုံးပါးတို့သည် ဖြစ်ပွားကုန်၏၊ ထိုတွင်<b>အဟေတုကဒိဋ္ဌိ</b>ဆိုသည်ကား ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့သည် ဖြစ်ပေါ်ရန် အကြောင်းတရားဟူ၍လည်း မရှိကြကုန်၊ တည်နေရန် အကြောင်းတရားလည်း မရှိကြကုန်၊ အကြောင်းတရားနှင့် ကင်း၍ မိမိတို့ အလိုအလျောက်သာလျှင် ဖြစ်ပေါ်ကြကုန်၏၊ တည်နေကြကုန်၏ ဟူသောအယူသည် <b>အဟေတုကဒိဋ္ဌိ</b>မည်၏။</p> <p><b>ဝိသမဟေတုဒိဋ္ဌိ</b> ဆိုသည်ကား ထိုရုပ်တရား နာမ်တရားတို့သည် အကြောင်းကင်း၍ မိမိတို့အလိုအလျောက် ဖြစ်ပေါ်နိုင်ကြသည်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ တည်နိုင်ကြသည်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ အကြောင်းတရားကြောင့်သာလျှင် ဖြစ်ပေါ်နိုင်ကြကုန်၏၊ တည်နေနိုင်ကြကုန်၏၊ အကြောင်းတရား ဆိုသည်ကား အလုံးစုံသော သတ္တဝါဟူသမျှ၊ သင်္ခါရ ဟူသမျှ၊ ရုပ်တရားဟူသမျှ နာမ်တရား ဟူသမျှတို့သည် ထာဝရဘုရား၏ တန်ခိုးတော်ဖြင့်သာလျှင် ဖြစ်ပေါ်နိုင်ကြကုန်၏ဟူ၍ အကြောင်း မဟုတ်သည်ကို အကြောင်းပြုလုပ်၍ ယူခြင်းသည် <b>ဝိသမဟေတုဒိဋ္ဌိ</b> မည်၏။</p> <p><b>ပုဗ္ဗေကတဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>ဆိုသည်ကား ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့သည် အကြောင်းတရားကင်း၍ ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ ထာဝရဘုရား၏ တန်ခိုးတော်အားဖြင့် ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ စင်စစ်မူကား ရှေးရှေးဘဝတို့၌ ပြုခဲ့ကြသောကုသိုလ်ကံ၊ အကုသိုလ်ကံတို့ကြောင့်သာလျှင် ဖြစ်ကြကုန်၏၊ တည်နေကြကုန်၏ ဟူ၍ ရှေးကံဟောင်း အကြောင်းတစ်ခုတည်းကိုသာ ခိုင်မြဲစွာယူခြင်းသည် <b>ပုဗ္ဗေကတဟေတုဒိဋ္ဌိ</b> မည်၏။</p> <p>ဤ<b>ဒိဋ္ဌိ</b>သုံးပါးတို့တွင် <b>အဟေတုကဒိဋ္ဌိ</b>သည် အမှားကြီးမှားသော <b>ဒိဋ္ဌိ</b>တည်း၊ <b>ဝိသမဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>သည် အမှားကြီးမှားသော <b>ဒိဋ္ဌိ</b>တည်း၊ <b>ပုဗ္ဗေကတဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>သည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသအားဖြင့် မှန်သည်ဖြစ်၍ ထို<b>ဒိဋ္ဌိ</b>နှစ်ပါးတို့ထက် မှားမှုသက်သာ၏။</p> <p>အဘယ်သို့ တစ်စိတ်တစ်ဒေသအားဖြင့် မှန်သနည်ဟူမူကား ရုပ်တရားနာမ်တရားတို့သည် ရှေးကံဟောင်းကြောင့် ဖြစ်သည်လည်း ရှိကုန်၏၊ ယခုပစ္စုပ္ပန် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သည်လည်းရှိကုန်၏၊ ယခုပစ္စုပ္ပန် ဥတုကြောင့် ဖြစ်သည်လည်း ရှိကုန်၏၊ ယခုပစ္စုပ္ပန် အာဟာရကြောင့် ဖြစ်သည်လည်း ရှိကုန်၏၊ ထိုတွင် ရှေးကံဟောင်းကြောင့် ဖြစ်သော ရုပ်နာမ်စုအတွက် တစ်စိတ်တစ်ဒေသအားဖြင့် ထိုအယူမှန်၏၊ စိတ်၊ ဥတု၊ အာဟာရတို့ကြောင့်ဖြစ်သော ရုပ်နာမ်စုတို့အတွက် ထိုအယူမှား၏။</p> <p><b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>နည်းအားဖြင့် ဝေဖန်သည်ရှိသော် <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b> အင်္ဂါ ၁၂-ပါးတို့တွင် ရှေးကံဟောင်းကြောင့်ဖြစ်သော အင်္ဂါစုအတွက် ထိုအယူမှန်၏၊ ပစ္စုပ္ပန် အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော <b>အဝိဇ္ဇာ</b>၊ <b>သင်္ခါရ</b>၊ <b>တဏှာ</b>၊ <b>ဥပါဒါန်</b>၊ <b>ကမ္မဘဝ</b>တို့အတွက် ထိုအယူမှား၏။</p> <p><b>ပဋ္ဌာန်း</b>နည်းနှင့် ဝေဖန်သည်ရှိသော် ထိုအယူသည် <b>နာနက္ခဏိက ကမ္မပစ္စည်း</b> တစ်ခုကိုသာ အမှန်ပြု၍ <b>သဟဇာတကမ္မပစ္စည်း</b>နှင့်တကွ ကြွင်းသော ၂၃-ပစ္စည်းတို့ကို ပယ်ဖျက်၏၊ ဤသို့လျှင် ဤ<b>ပုဗ္ဗေကတ ဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>သည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အဖို့အားဖြင့် မှန်၏၊ ယေဘုယျ အဖို့အားဖြင့် မှား၏။</p> <p><b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးမှ ဤ<b>ဒိဋ္ဌိ</b>မျိုး ၃-ပါးတို့နှင့် ထိုထို<b>ဒိဋ္ဌိ</b> <b>ဝိစိကိစ္ဆာ</b>တရားတို့သည် ဖြစ်ပွားကုန်၏။</p> <h3>စူဠသောတာပန်ဖြစ်ရန်နည်း</h3> <p><b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ဉာဏ်</b>အမြင် ပေါက်ရောက်ခြင်းဟူသော <b>ပစ္စယဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b>အလင်းကြီးသည် ထို<b>ဒိဋ္ဌိ</b>မျိုး ၃-ပါးတို့ကို ပယ်ရှားနိုင်၏၊ အကြောင်းမရှိဟုယူသော <b>အဟေတုကဒိဋ္ဌိ</b>ကိုလည်း ပယ်ရှားနိုင်၏၊ အကြောင်းမဟုတ်သည်ကို အကြောင်းပြုလုပ်၍ယူသော <b>ဝိသမဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>ကိုလည်း ပယ်ရှားနိုင်၏၊ ရှေးကံဟောင်း အကြောင်းတစ်ခုတည်းသာ ရှိသည်ဟူသော <b>ပုဗ္ဗေကတဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>ကိုလည်း ပယ်ရှားနိုင်၏၊ ဤ<b>ပစ္စယဝဝတ္တာနဉာဏ်</b> တတိယအလင်းကြီးကို ပေါက်ရောက်သောသူသည် <b>စူဠသောတာပန်</b> အဖြစ်သို့ရောက်၏ဟူ၍ အဋ္ဌကထာကြီးတို့၌ ဆို၏၊ အလွန်အားထုတ်ဖွယ် ကောင်းလှ၏။</p> <p>တတိယအမိုက်ကြီးနှင့် တတိယအလင်းကြီးအစုံကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏၊</p> <h3>စတုတ္ထအမိုက်ကြီးနှင့်စတုတ္ထအလင်းကြီး အစုံကိုပြဆိုခန်း</h3> <p><b>လက္ခဏသမ္မောဟ</b> လက္ခဏာရေးသုံးပါးကို မသိခြင်း <b>လက္ခဏသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးနှင့် <b>လက္ခဏပဋိဝေဓဉာဏ်</b> အလင်းကြီးနှစ်ပါးကို တွဲစပ်၍ပြဆိုအပ်၏၊ ထိုတွင် <b>လက္ခဏသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီး ဆိုသည်ကား အကြောင်းအကျိုး ဖြစ်ကြကုန်သော ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ လျင်မြန်လှသော <b>အနိစ္စ</b>အချက်ကို မသိခြင်း၊ မမြင်ခြင်း၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှသော <b>ဒုက္ခ</b>အချက်ကို မသိခြင်း၊ မမြင်ခြင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတို့၏ အမာခံအထည်ခံ အနှစ်အသားမဟုတ်၊ အသက် ဇီဝမဟုတ်သော <b>အနတ္တ</b>အချက်ကို မသိခြင်း၊ မမြင်ခြင်းသည် <b>လက္ခဏသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးမည်၏။</p> <p><b>လက္ခဏပဋိဝေဓဉာဏ်</b> အလင်းကြီးဆိုသည်ကား အကြောင်းအကျိုးဖြစ်ကြကုန်သော ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ အလွန်လျင်မြန်သော <b>အနိစ္စ</b>အချက်ကိုသိခြင်း၊ မြင်ခြင်း၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှသော <b>ဒုက္ခ</b>အချက်ကိုသိခြင်း၊ မြင်ခြင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတို့၏ အမာခံ အထည်ခံ အနှစ်အသားမဟုတ်၊ အသက်ဇီဝမဟုတ်သော <b>အနတ္တ</b>အချက်ကို သိခြင်း မြင်ခြင်းတည်း။</p> <p>ခပ်သိမ်းကုန်သော ဘုရား<b>ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ</b> <b>ရဟန္တာ</b> အရှင်မြတ်တို့သည် ဤ<b>လက္ခဏ ပဋိဝေဓဉာဏ်</b>အလင်းကြီးကို ရကြကုန်၍သာလျှင် ကိလေသာ အမိုက်အမဲ၊ သံယောဇဉ် အမိုက်အမဲ၊ သံသရာ၌ ချည်တတ် တုပ်တတ် ချုပ်တတ် ဖွဲ့တတ်သော <b>တဏှာ</b>အရှုပ်အထွေးတို့နှင့် ဘေးအနန္တ ဒုက္ခအပေါင်းတို့မှ ကျွတ်လွတ်တော်မူကြပေကုန်၏။</p> <p>ဤ<b>လက္ခဏပဋိဝေဓဉာဏ်</b>အလင်းကြီးကို မရကြကုန်သော ရှင်လူ အပေါင်းတို့သည် ကိလေသာ အမိုက်အမဲ၊ သံယောဇဉ် အမိုက်အမဲ၊ သံသရာ၌ ချည်တတ် တုပ်တတ် ချုပ်တတ် နှောင်တတ် ဖွဲ့တတ်သော <b>တဏှာ</b>အရှုပ်အထွေးတို့နှင့် ဘေးအနန္တ ဒုက္ခအပေါင်းတို့မှ မကျွတ်နိုင်ကြ၊ မလွတ်နိုင်ကြကုန်၊ <b>လက္ခဏပဋိဝေဓ</b>စတုတ္ထအလင်းကြီးကိုရ၍ <b>လက္ခဏသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီး ကင်းရှင်းကြကုန်မှသာလျှင် ထိုကိလေသာ အမိုက်အမဲ၊ သံယောဇဉ် အမိုက်အမဲ၊ <b>တဏှာ</b>အရှုပ်အထွေးတို့မှ ကင်းလွတ်ကြကုန်၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်နိုင်ကြကုန်၏။</p> <p>စတုတ္ထအမိုက်ကြီးနှင့် စတုတ္ထအလင်းကြီး အစုံကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> --- <h3>ပဉ္စမအမိုက်ကြီးနှင့် ပဉ္စမအလင်းကြီး အစုံကို ပြဆိုခန်း</h3> <p><b>နိဗ္ဗာနသမ္မောဟ</b> သန္တိစခန်းကို မသိခြင်း <b>နိဗ္ဗာနသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီးနှင့် <b>နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်</b>အလင်းကြီးကို တွဲဘက်၍ ပြဆိုအပ်၏၊ ထိုတွင် <b>နိဗ္ဗာနသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီး ဆိုသည်ကား ဤသတ္တဝါ အပေါင်းတို့မှာ သံသရာဝဋ်ဒုက္ခ၌ ကျင်လည်၍ နေကြကုန်ရာ မည်သည့် တရားမျိုးကို ကျင့်ခဲ့သော် ထိုကိလေသာ အမိုက်အမဲ၊ သံယောဇဉ် အမိုက်အမဲ၊ <b>တဏှာ</b>အရှုပ်အထွေး၊ ဒုက္ခဘေးအနန္တတို့၏ အကြွင်းအကျန် မရှိ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ၎င်းတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းဟူသော သန္တိစခန်းကြီး တစ်ခုသည်ရှိ၏ဟု မသိခြင်းတည်း။</p> <p>အမိုက်ကြီးငါးခုတို့သည် အစဉ်အတိုင်း ပျောက်ကင်း၍ အလင်းကြီးငါးချက်တို့သို့ အစဉ်အတိုင်း ပေါက်ရောက်၍သွားခဲ့သော် ပဉ္စမအလင်းကြီးသို့ ဆိုက်ရောက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ထိုအမိုက်ကြီး ငါးပါးတို့သည် အကြွင်းမရှိချုပ်ငြိမ်းကုန်၏၊ ထိုအမိုက်ကြီးငါးပါး <b>အဝိဇ္ဇာ</b>တရားတို့၏ နောင်တစ်ဖန် ပေါ်ပေါက်ရန် အကြွင်းအကျန်မရှိ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသည် သန္တိစခန်းကြီး ဖြစ်၏၊ ထိုအမိုက်ကြီး ငါးပါး<b>အဝိဇ္ဇာ</b>တရားတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းရာမှာ ဒုစ္စရိုက်အမိုက်တရား၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအမှောက်အမှားတရား၊ အပါယဒုက္ခတရားတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသည်လည်း အတွင်းဝင်ဖြစ်၍ ပါလေ၏၊ ဤကဲ့သို့သော သန္တိစခန်းကြီးသည်ရှိ၏ဟု မသိခြင်းတည်း၊ ဤမသိခြင်း အလုံးစုံသည် <b>နိဗ္ဗာနသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီးမည်၏။</p> <p>ဤကဲ့သို့သော သန္တိစခန်းကြီးသည် ဧကန်ရှိ၏ဟု သိခြင်း မြင်ခြင်း မျက်မှောက်ပြုခြင်းသည် <b>နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်</b>အလင်းကြီးမည်၏၊ မဂ်ဉာဏ်လေးပါးကို <b>နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်</b>အလင်းဆိုသည်။</p> <p>ပဉ္စမအမိုက်ကြီးနှင့် ပဉ္စမအလင်းကြီးကို ပြဆိုခန်းပြီး၏၊ အမိုက်ကြီး ၅-သင်း အလင်းကြီး ၅-ပါးတို့ကိုအကျဉ်းအားဖြင့် မှတ်သားရန် ပြဆိုချက်ပြီး၏။</p> --- <!DOCTYPE html> <html lang="my"> <head> <meta charset="UTF-8"> <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0"> <title>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်း</title> </head> <body> <h3>၁-ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်း</h3> <p>ထိုအလင်းကြီး ငါးပါးတို့တွင် <b>ကမ္မသကတာသမ္မာဒိဋ္ဌိ</b>ဟူသော ပဌမအလင်းကြီးသည် ဗုဒ္ဓဘာသာ သာသနာအလင်း အစစ်မဟုတ်သေး၊ သံသရာအလင်း, ကမ္ဘာအလင်းသာ ဖြစ်၏။</p> <p>၁။ <b>ဓမ္မဝဝတ္တာနဉာဏ်</b>ဟူသော ဒုတိယအလင်းကြီး တစ်ပါး။</p> <p>၂။ <b>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်</b>ဟူသော တတိယအလင်းကြီးတစ်ပါး။</p> <p>၃။ <b>လက္ခဏပဋိဝေဓဉာဏ်</b>ဟူသော စတုတ္ထအလင်းကြီးတစ်ပါး။</p> <p>၄။ <b>နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်</b>ဟူသော ပဉ္စမအလင်းကြီးတစ်ပါး။</p> <p>ဤအလင်းကြီး လေးပါးသည်သာလျှင် ဗုဒ္ဓဘာသာ သာသနာ အလင်းကြီးအမှန်ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ဤဒုတိယအခန်းမှာ ပဌမအလင်း ကြီးကို မဆိုမူ၍ ဗုဒ္ဓဘာသာသာသနာအလင်းကြီး လေးပါးအမှန်ကိုသာ အတန်ငယ် အကျယ်ပြဆိုရာ၏။</p> --- <h3>ဓာတ် ၆-ပါး</h3> <p><b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်းကြီး</b>၌ အကျဉ်းဆုံးအားဖြင့် အဘယ်မျှ လောက်သော ရုပ်ဓမ္မနာမ်ဓမ္မတို့ကို ဉာဏ်အမြင်ပေါက်ရောက်မှ ဤ<b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဒုတိယအလင်းကြီး</b>ကိုပေါက်ရောက်သနည်းဟူမူကား<br> ၁။ <b>ပထဝီဓာတ်</b><br> ၂။ <b>အာပေါဓာတ်</b><br> ၃။ <b>တေဇောဓာတ်</b><br> ၄။ <b>ဝါယောဓာတ်</b><br> ၅။ <b>အာကာသဓာတ်</b><br> ၆။ <b>ဝိညာဏဓာတ်</b></p> <p>ဤဓာတ်ခြောက်ပါးတို့ကို ဉာဏ်အမြင်ပေါက်ရောက်သည်ရှိသော် ဤ<b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဒုတိယအလင်းကြီး</b>သို့ ပေါက်ရောက်၏။</p> <p>ပုဂ္ဂိုလ်, သတ္တဝါ, အတ္တ, ဇီဝဟူသော လောကဝေါဟာရတို့၌ အဘိဓမ္မာအလိုအားဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍မရှိ၊ သတ္တဝါဟူ၍မရှိ၊ အတ္တ ဟူ၍မရှိ၊ ဇီဝဟူ၍မရှိ၊ <b>ပထဝီ</b>စသော ဓာတ်မျိုးစုသာ အမှန်ရှိ၏၊ လောကဝေါဟာရ အားဖြင့်သာ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍, သတ္တဝါဟူ၍ အတ္တ, ဇီဝဟူ၍ ခေါ်ဆိုရာ၏၊ သမုတ်ခေါ်ဆိုအပ်သော <b>ပညတ်</b>မျှသာတည်း။</p> --- <h3>သဏ္ဌာနပညတ်ကို ထင်စွာပြဆိုခြင်း</h3> <p>ဥပမာကား-လောက၌ သစ်, ဝါးတို့ကို ပြုလုပ်ကြသော အထည် ဝတ္ထုအမျိုးမျိုးတို့သည် ရှိကြကုန်၏၊ အိမ်ဟူ၍ရှိ၏၊ ကျောင်းဟူ၍ရှိ၏၊ တန်ဆောင်းဟူ၍ရှိ၏၊ ဇရပ်ဟူ၍ရှိ၏၊ မဏ္ဍပ်ဟူ၍ရှိ၏၊ ထိုတွင် အိမ် ဟူသော အမည်သည် သစ်၏အမည်မဟုတ်၊ ဝါး၏အမည်မဟုတ်၊ ပြုလုပ်၍ထားသော <b>သဏ္ဌာန်</b>မျှကိုစွဲ၍ နောက်မှဖြစ်ပေါ်သော အမည် တည်း၊ ထိုသစ်, ဝါးတို့သည် အပင်၌နေကြကုန်စဉ်အခါ အိမ်ဟူ၍ မခေါ် ရကုန်၊ အိမ်ဟူသော အမည်ကို မရကြကုန်၊ အိမ်<b>သဏ္ဌာန်</b> ဆောက်လုပ် မိမှသာလျှင် မိုးပေါ်ကျကဲ့သို့ ခေါ်ဝေါ်ရသော <b>အာဂန္တုက အမည်</b>မျှ သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အဘိဓမ္မာနည်းအားဖြင့် အိမ်ဟူ၍မရှိ၊ သစ်, ဝါးတို့သည်သာလျှင် ဧကန်ရှိကြကုန်၏။</p> <p>အိမ်သည်မူကား ဆောက်လုပ်မိမှ ပေါ်လာသော <b>သဏ္ဌာန်</b> မျှသာဖြစ်၍ ဧကန်ရှိမဟုတ်၊ ထိုအိမ်ကို ဖျက်၍ ကျောင်းတိုက်တွင်းမှာ ကျောင်း<b>သဏ္ဌာန်</b> ဆောက်လုပ်ပြန်လျှင် ကျောင်း<b>သဏ္ဌာန်</b> ပေါ်ပြန်၏၊ ကျောင်းဟူ၍ ခေါ်ဝေါ်ရပြန်၏၊ အိမ်<b>သဏ္ဌာန်</b>ပျက်ပြန်၏၊ အိမ်ဟူသော အမည် ပျောက်ကွယ်ပြန်၏။</p> <p>တစ်ဖန် ထိုကျောင်းကို ဖျက်၍ ဘုရားရှေ့မှာ တန်ဆောင်း, ပြာသာဒ်<b>သဏ္ဌာန်</b> ဆောက်လုပ်ခဲ့ပြန်လျှင် တန်ဆောင်း, ပြာသာဒ် <b>သဏ္ဌာန်</b> ပေါ်ပြန်၏၊ တန်ဆောင်း, ပြာသာဒ်ဟူ၍ ခေါ်ရပြန်၏၊ ကျောင်းဟူ၍ မခေါ်ရပြီ၊ ကျောင်းဟူသော အမည်ပျောက်ကွယ်ပြန်၏။</p> <p>တစ်ဖန် ထိုတန်ဆောင်းကိုဖျက်၍ ဇရပ်ဆောက်ခဲ့ပြန်သော် ထိုဇရပ်ကိုဖျက်၍ မဏ္ဍပ်ဆောက်ခဲ့ပြန်သော် တန်ဆောင်းဟူသော အမည်ပျောက်၍ ဇရပ်ဟူသော အမည်, ဇရပ်ဟူသော အမည်ပျောက်၍ မဏ္ဍပ်ဟူသောအမည် ပေါ်လာကြရပြန်၏၊ <b>သဏ္ဌာန်</b>ပျက်သော် အမည် ပျက်ကြကုန်၏၊ <b>သဏ္ဌာန်</b>ပေါ်လာမှသာ အမည်ပေါ်လာကြကုန်၏။</p> <p>သစ်ဝါးတို့သည်မူကား အပင်၌ နေစဉ်အခါ၌လည်း သစ်, ဝါးတို့ပင်တည်း၊ အိမ်ဖြစ်စဉ်အခါ၌လည်း သစ်ဝါးတို့ပင်တည်း၊ ကျောင်း ဖြစ်စဉ်အခါ၌လည်း သစ်ဝါးတို့ပင်တည်း၊ တန်ဆောင်းဖြစ်စဉ် အခါ၌ လည်း သစ်ဝါးတို့ပင်တည်း၊ ဇရပ်ဖြစ်စဉ်အခါ၊ မဏ္ဍပ်ဖြစ်စဉ် အခါ၌လည်း သစ်ဝါးတို့ပင်တည်း၊ မဏ္ဍပ်ကို ဖျက်၍ မြေ၌စုပုံ၍ ထားပြန်လျှင်လည်း သစ်ပုံ, ဝါးပုံတို့ပင်တည်း။</p> <p>ထို့ကြောင့် သစ်ဝါးတို့ကို စုပေါင်းဆောက်လုပ်မိမှ ပေါ်လာကြ ကုန်သော အိမ်<b>သဏ္ဌာန်</b>, ကျောင်း<b>သဏ္ဌာန်</b>, တန်ဆောင်း<b>သဏ္ဌာန်</b>, ဇရပ် <b>သဏ္ဌာန်</b>, မဏ္ဍပ်<b>သဏ္ဌာန်</b>ဟူသော <b>သဏ္ဌာန်</b>မျိုးတို့သည် ဇာတိနှင့်တကွ တည်ရှိ၍လာခဲ့သောအရာမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ သစ်ဝါးတို့မူကား ပေါက်ရင်း ကပင် ဇာတိနှင့်တကွတည်ရှိ၍ လာကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် အဘိဓမ္မာ နည်းအားဖြင့် အိမ်ဟူ၍ မရှိ, ကျောင်းဟူ၍ မရှိ, တန်ဆောင်းဟူ၍ မရှိ, ဇရပ်ဟူ၍ မရှိ, မဏ္ဍပ်ဟူ၍ မရှိ, သစ်, ဝါးတို့သာ ရှိကုန်သည်ဟု ဆို ပေသည်။</p> --- <h3>လောကနည်း အဘိဓမ္မာနည်း</h3> <p>လောကအလိုအားဖြင့်မူကား အိမ်ရှိ၏ဆိုသော်လည်း မုသား မဖြစ်၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ လူအများတို့ တညီတညာတည်း ခေါ်ဝေါ် ကြသော အရာဖြစ်၍ မည်သူ့ကိုမျှ လှည့်စားရာ မကျသောကြောင့်တည်း။</p> <p>အဘိဓမ္မာအလိုအားဖြင့်မူကား အိမ်ရှိ၏ဟုဆိုသော် မှား၏၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း၊ ဗိသုကာဆရာတို့ ဆောက်လုပ်မှ ထင်ပေါ်လာ သော <b>သဏ္ဌာန်ပညတ်</b>မျိုးမျှ ဖြစ်လေသောကြောင့်တည်း၊ အိမ်, အိမ် ဟူ၍ဆိုကြ၏၊ အဘယ်ကို အိမ်ခေါ်သနည်းဟုမေးသော် တစ်ခုသော အိမ်ကို လက်ညှိုးထိုး၍ ဤဟာကိုအိမ်ခေါ်သည်ဟု ပြပေလတ္တံ့၊ လောက နည်းအားဖြင့်ဟုတ်ပေ၏၊ မှန်ပေ၏ဟုဆိုရ၏၊ အဘိဓမ္မာနည်းအားဖြင့် မူကား မဟုတ်မမှန်ဟု ဆိုရမည်။</p> <p>မဟုတ်မမှန်ပုံကား လက်ညှိုးထိုး၍ ပြသောလက်ညှိုးချက်သည် အိမ်ကိုထိသလော၊ သစ်ဝါးကို ထိသလောဟုမေး။ အိမ်သည် <b>သဏ္ဌာန်ပညတ်</b>မျိုးဖြစ်၍ ဧကန်ရှိမျိုးမဟုတ်သောကြောင့် လက်ညှိုးချက် မထိနိုင်၊ သစ်, ဝါးတို့သည်သာ ဇာတိနှင့်တကွ ရှိကြသော ဝတ္ထုမျိုးဖြစ်၍ လက်ညှိုးချက်ထိနိုင်၏၊ သစ်ဝါးတို့ကို အိမ်ဟူ၍ စွပ်စွဲခြင်းဖြစ်၏၊ ထိုစွပ်စွဲချက်သည် မှား၏၊ အိမ်<b>သဏ္ဌာန်</b>၏ အမည်ကို သစ်ဝါးတို့၏ အမည်လုပ်၍ မဟုတ်မမှန် စွဲဆိုခြင်းဖြစ်၏၊ သစ်ဝါးတို့၏ အမည် ဖြစ်ခဲ့သော် အပင်၌ပေါက်ရောက်တည်ရှိသည့်အခါကပင် အိမ်ဟူသော အမည်ပါရှိခဲ့ရမည်၊ ထိုသစ်ဝါးတို့ကို ဘယ်အထည်မျိုးပင်ပြု၍ ထားသော်လည်း အိမ်ဟူသောအမည်သည် အမြဲပါရှိရမည်၊ ထိုသို့ကား မပါမရှိ၊ အိမ်<b>သဏ္ဌာန်</b>ရှိနေခိုက်၌သာ အိမ်ဟူသော အမည်ရှိနိုင်သည် ကျောင်း, တန်ဆောင်း, ဇရပ်, မဏ္ဍပ်တို့၌လည်း ဤနည်းတူ လောကနည်း, အဘိဓမ္မာနည်း ကွဲပြားခြားနားပုံကို သိလေ, မြင်လေ, ခွဲလေ။</p> <p>ထိုနှစ်နည်းတို့တွင် လောကနည်းသည် လောကနယ်၌ သုံးရ၏၊ လောကကို မလွန်နိုင်၊ အဘိဓမ္မာနည်းသည်သာ လောကကို လွန်နိုင်၏၊ လောကုတ္တရာဘုံသို့ ရောက်နိုင်၏၊ သစ်ဝါးတို့ကို ညောင်စောင်း, ပလ္လင်, အင်းပျဉ်, လှေ, လှည်းစသည် လုပ်ကြရာ၌ လောကအလို ညောင်စောင်း, အင်းပျဉ်, လှေ, လှည်းစသည်ရှိ၏၊ အဘိဓမ္မာအလို ညောင်စောင်း, အင်းပျဉ်, လှေ, လှည်းစသည် မရှိ၊ သစ်ဝါးသာ ရှိ၏။</p> <p>မြေကြီးကို အိုး, အင်, ခွက်, ဖလားစသည် လုပ်ကြရာ၌ လောက အလို အိုး, အင်, ခွက်, ဖလား ရှိ၏၊ အဘိဓမ္မာအလို အိုး, အင်, ခွက်, ဖလားမရှိ၊ မြေကြီးသာရှိ၏။</p> <p>သံကို ထိုထိုအထည်မျိုး ပြုလုပ်ကြရာ- ကြေးကို ရွှေကို ငွေကို ထိုထိုအထည် ဝတ္ထုမျိုး ပြုလုပ်ကြရာ- ချည်ကို အကျႋ, တဘက်, ထဘီ, ပုဆိုး အမျိုးမျိုး အထည်ပြုလုပ်ကြရာတို့၌ လောကအလို ထိုထိုအထည် ဝတ္ထုရှိ၏၊ အဘိဓမ္မာအလို မရှိ၊ သစ်ဝါးသာရှိ၏၊ မြေကြီးသာရှိ၏၊ သံသာရှိ၏၊ ကြေးသာ ရှိ၏၊ ချည်သာရှိ၏ဟု ဤသို့ ကွဲပြားခြားနားပုံကို အကုန်သိလေ၊ မြင်လေ၊ ခွဲလေ။</p> <p>ပုဂ္ဂိုလ်, သတ္တဝါ, အတ္တ, ဇီဝတို့၌လည်း လောကအလို ပုဂ္ဂိုလ်ရှိ၏၊ သတ္တဝါရှိ၏၊ အတ္တရှိ၏၊ ဇီဝရှိ၏၊ အဘိဓမ္မာအလို ပုဂ္ဂိုလ်မရှိ၊ သတ္တဝါမရှိ၊ အတ္တမရှိ၊ ဇီဝမရှိ၊ <b>ပထဝီ</b>စသော ဓာတ်မျိုးသာ ရှိ၏၊</p> <p>လူမရှိ၊ နတ်မရှိ၊ သိကြားမရှိ၊ ဗြဟ္မာမရှိ၊ နွား, ကျွဲ, ဆင်,မြင်း စသည် မရှိ။ <b>ပထဝီ</b> စသော ဓာတ်မျိုးသာရှိ၏၊ မိန်းမ မရှိ၊ ယောကျ်ား မရှိ၊ မည်သူမည်ဝါမရှိ၊ ငါဟူ၍မရှိ၊ သူဟူ၍မရှိ၊ <b>ပထဝီ</b>စသော ဓာတ်မျိုး သာရှိ၏၊ ဦးခေါင်းမရှိ၊ ခြေမရှိ၊ လက်မရှိ၊ မျက်စိမရှိ၊ နား, နှာခေါင်း မရှိ၊ <b>ပထဝီ</b>စသော ဓာတ်မျိုးသာရှိ၏၊ ဆံပင်မရှိ၊ မွေးညှင်းမရှိ၊ ခြေသည်း၊ လက်သည်းမရှိ၊ သွားမရှိ၊ အရေမရှိ၊ အသားခဲမရှိ၊ အကြော မရှိ၊ အရိုးမရှိ၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီမရှိ၊ အညှို့မရှိ၊ နှလုံးမရှိ၊ အသည်းမရှိ၊ အမြှေးမရှိ၊ အဖျဉ်းမရှိ၊ အဆုတ်မရှိ၊ အူမ, မရှိ၊ အူသိမ်မရှိ၊ အစာသစ်မရှိ၊ အစာ ဟောင်းမရှိ၊ <b>ပထဝီ</b>စသော ဓာတ်မျိုးသာ ရှိ၏။</p> <p>ဤသို့လျှင် သံသရာနယ်တစ်ခွင်၌ အစဉ်ထင်မှတ်စွဲလမ်း၍ လာကြသော <b>သဏ္ဌာနပညတ် ဒြဗ်အထည် ကြီးငယ်ဝတ္ထု အစုစု</b>တို့ကို ဉာဏ်ဖြင့်ရှာကြံ၍ တစ်စုံတစ်ခုမျှမရဘဲ တစ်လောကလုံး၌ ဓာတ်ပုံ ဓာတ်ထု ဓာတ်စုဓာတ်ခဲမျှသာ ရှိနေသည်ဟု ထင်နိုင်မြင်နိုင်သောဉာဏ် အလင်းကြီးကို <b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်းကြီး</b> ဆိုသည်။</p> --- <h3>ပထဝီ ဓာတ်ကြီးကို ခွဲ၍ပြဆိုခန်း</h3> <p>ဤ၌ <b>ပထဝီ</b>စသော ဓာတ်ကြီးလေးပါးကို အတန်ငယ်မျှ ခွဲစိတ်၍ ပြဦးအံ့။</p> <p>(၁) <b>ကက္ခဠသဘာဝေါ</b>=ခက်မာသော သဘောသည်လည်း ကောင်း၊ <b>မုဒုသဘာဝေါ</b>=နူးညံ့သော သဘောသည်လည်း ကောင်း၊ <b>ပထဝီ</b>=ပရမတ်နှစ် မြေအစစ်ပေတည်း။</p> <p>(၂) <b>အာဗန္ဓနံ</b>=ဖွဲ့စည်းမှုသည်လည်းကောင်း၊ <b>ပဂ္ဃရဏံ</b>=ယိုစီးမှု သည်လည်းကောင်း၊ <b>အာပေါ</b>=ပရမတ်နှစ် ရေအစစ်ပေ တည်း။</p> <p>(၃) <b>ဥဏှဘာဝေါ</b>=ပူသော အဖြစ်သည်လည်းကောင်း၊ <b>သီတဘာ ဝေါ</b>=အေးသော အဖြစ်သည်လည်းကောင်း၊ <b>တေဇော</b>= ပရမတ်နှစ် မီးအစစ်ပေတည်း။</p> <p>(၄) <b>ဝိတ္ထမ္ဘနံ</b>=ထောက်ကန် တောင့်တင်းမှုသည်လည်းကောင်း၊ <b>သမုဒီရဏံ</b>=လှုပ်ကြွရွေ့ရှားမှုသည် လည်းကောင်း၊ <b>ဝါယော</b>= ပရမတ်နှစ် လေအစစ်ပေတည်း။</p> <p>ဤဓာတ်ကြီးလေးပါး၏ အနက်ကို ကြေကြေမွမွ နှုတ်တတ်ရအောင် ကျက်၍ ဆောင်ကြရမည်။</p> <p>ထိုဆောင်ပုဒ်၌ မြေ, ရေ, လေ, မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါးကို <b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်း</b>ပေါက်အောင် ဖော်ပြပေအံ့။</p> <p>ပရမတ်နှစ်မြေအစစ်ဆိုသည်ကား- ခက်မာသောအမူအရာ အခြင်းအရာမျှသာတည်း၊ အဏုမြူတစ်ခုကို အစိတ်တစ်သိန်းစိတ်၍ တစ်စိတ်စာမျှ အခဲအကြိတ် အဆံအမာ အထည်ဒြဗ်ဟူ၍ မရှိ၊ အလွန်ကြည်လင်လှစွာသော မြစ်ရေ, ချောင်းရေ, စိမ့်ရေ, စမ်းရေတို့၌ လည်းကောင်း၊ နေရောင်, လရောင်, ကြယ်ရောင်, မီးရောင်, ပတ္တမြား ရောင်တို့၌လည်းကောင်း၊ အနီးအဝေး ပျံ့နှံ့၍သွားသော ခေါင်းလောင်း သံ, ကြေးစည်သံ စသည်တို့၌လည်းကောင်း လေပြေ, လေညှင်း, လေပြင်း, မုန်တိုင်း စသည်တို့၌ လည်းကောင်း အဝေးအနီး ပျံ့နှံ့လွင့်ပါ၍သွားသော အမွှေးနံ့, အပုပ်နံ့၌လည်းကောင်း ထိုပရမတ် ဓာတ်မြေသည် အပြည့် ပါရှိ၏။</p> <p>ယုတ္တိကား-ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့၏ တစ်ပါးနှင့်တစ်ပါး အချင်း ချင်း <b>အဝိနိဗ္ဘောဂဝုတ္တိ</b>ဖြစ်၍ မကွဲစကောင်းသောကြောင့် တကွဖြစ် ကြသည်ကို ထောက်၍လည်းကောင်း။</p> <p>“<b>ဧကံ မဟာဘူတံ ပဋိစ္စ တယော မဟာဘူတာ၊ တယော မဟာဘူတေ ပဋိစ္စ ဧကံ မဟာဘူတံ၊ ဒွေ မဟာဘူတေ ပဋိစ္စ ဒွေ မဟာဘူတာ</b>”။</p> <p>ဟူ၍ ဟောတော်မူသည်ကို ထောက်၍ လည်းကောင်း၊ “<b>ပထဝီ</b>= မြေဓာတ်သည်၊ <b>သမ္ပဋိစ္ဆနရသာ</b>=ရေဓာတ်, လေဓာတ်, မီးဓာတ်တို့ကို ခံယူရခြင်းကိစ္စရှိ၏” ဟူ၍ အဋ္ဌကထာတို့၌ မိန့်ဆိုသောကြောင့်လည်း ကောင်း၊ အမာခံဖြစ်သော မြေဓာတ် အခံမရှိလျှင် ရေဓာတ်လည်း မရှိ နိုင်၊ လေဓာတ်လည်း မရှိနိုင်၊ မီးဓာတ်လည်း မရှိနိုင်သော သဘောကို ထောက်၍လည်းကောင်း၊ ဆိုခဲ့ပြီးသော ရေအမျိုးမျိုး, အရောင်အမျိုးမျိုး, အသံအမျိုးမျိုး, လေအမျိုးမျိုး, အနံ့အမျိုးမျိုး စသည်တို့၌ မြေဓာတ်အပြည့် ပါရှိ၏ ဟုသိလေ။</p> <p>ဤကား ပိဋကတ်ကျမ်းဂန် <b>ယုတ္တိ</b>တည်း</p> <p><b>လက္ခဏာယုတ္တိ</b>ကား- တစ်လုံးတစ်ခဲတည်း ဖြစ်ကြသော ရေ တို့၌လည်းကောင်း၊ လေတို့၌လည်းကောင်း အထက်အထက်နေသော ရေ, လေတို့ကို အောက်အောက်နေသော ရေ, လေတို့က အဆင့်ဆင့် ခုခံ၍ နေမှုသည် ထင်ရှား၏၊ ထိုခုခံမှုသည် အာပေါမှုလည်း မဟုတ်၊ ကပ်တွယ် ဖွဲ့စည်းမှုသည်သာ <b>အာပေါ</b>တည်း၊ ထိုခုခံမှုသည် <b>တေဇော</b>မှု လည်း မဟုတ်၊ ပူမှု အေးမှုသည်သာ <b>တေဇော</b>တည်း၊ ထိုခုခံမှုသည် <b>ပထဝီ</b>မှု, <b>ဝါယော</b>မှု နှစ်ချက်နှင့်ဆိုင်၏၊ ထိုခုခံမှု၌ခက်မာ ခံ့ကျန်းမှုတစ်ခု၊ ထောက် ကန်တောင့်တင်းမှုတစ်ခု ဤနှစ်ခုဖက်စပ်မှ ခုခံမှုဖြစ်နိုင်သည်၊ ထို နှစ်မှုတို့တွင် ခက်မာ ခံ့ကျန်းမှုကိုပင် ပရမတ်မြေဆိုသည်၊ ထောက် ကန် တောင့်တင်းမှုကိုပင် ပရမတ်လေဆိုသည်။</p> <p>ထိုနှစ်မှုတို့တွင် ထောက်ကန် တောင့်တင်းမှုဟူသော လေဓာတ် သည် ခက်မာခံ့ကျန်းမှု ဟူသော မြေဓာတ်ကို မှီရသည်၊ မြေဓာတ်ကို လွှတ်၍ မိမိအလိုအလျောက် ဖြစ်နိုင်သည် မဟုတ်၊ ခက်မာ ခံ့ကျန်းမှုနှင့် ထောက်ကန် တောင့်တင်းမှုကို ခြားနားအောင် ကြည့်လေ။</p> <p>ဤသို့လျှင် ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရေ, လေတို့၌ ခက်မာခံ့ကျန်းမှု ဟူသော ပရမတ်မြေ ထင်ရှားရှိကြောင်းကို ထိုရေ, လေတို့၌ ရေအား လျော်စွာ၊ လေအားလျော်စွာ <b>ကက္ခဠလက္ခဏာ</b> ရှိသည်ကို မြင်၍သိအပ် ၏၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နေရောင်စသည်, ခေါင်းလောင်းသံ စသည်, အမွှေး နံ့ စသည်တို့၌ကား ထိုထိုဝတ္တု အားလျော်စွာ ခက်မာခံ့ကျန်းမှု အသီးသီး ပါရှိကြငြားသော်လည်း အလွန်တရာ အားနည်းလှသော အမှုဖြစ်ချေ၍ <b>လက္ခဏာယုတ္တိ</b>နှင့် မပြသာချေ၊ ကျမ်းဂန် <b>ယုတ္တိ</b>နှင့်သာ ပြသာချေသည်။ ဤကြည်လှစွာသော ရေ, လေ, လရောင်, အသံ, အနံ့တို့ကို ပြဆိုလိုက် သည်မှာ (<b>ကက္ခဠကြိယာ</b>) ခက်မာခံ့ကျန်းမှုဟူသောအမူအရာ သက်သက် သည်သာလျှင် ပရမတ်မြေ အစစ်အမှန်ဖြစ်ကြောင်း ပရမတ်မြေ အစစ် မည်သည် အဏုမြူမျှကို အစိတ်တစ်သိန်း စိတ်သော်လည်း တစ်စိတ် ခန့်မျှ အဆံအမာ အထည်ဝတ္ထု မရှိကြောင်းကို ထင်လင်းစေခြင်းငှာ ပြဆိုလိုက်သည်။</p> <p>အထည်ဝတ္ထုဟူ၍မရှိ၊ ခက်မာသော အမူအရာ သက်သက်မျှ သာဖြစ်သော ထိုမြေဓာတ်သည်လည်း လွန်ကဲသောခက်မာမှုကို ထောက် ၍နုံ့သော ခက်မာမှုကို နူးညံ့သည်ဟုဆိုရသည်၊ ထို့ကြောင့် ဝရဇိန် ကျောက်သွား၌ ရှိသော ခက်မာမှုကို အလွန်ဆုံးထား၍ လရောင်ကလပ်၌ ရှိသော ခက်မာမှုကို အနုံ့ဆုံးထား၍ စပ်ကြား၌ ခက်မာမှု အဆင့်ဆင့်, နူးညံ့မှု အဆင့်ဆင့်ဖြစ်၍နေသော ထိုမြေဓာတ်၏ အလားကို သိရမည်။</p> <p>ဤမြေဓာတ်၌ ခက်မာခြင်းလက္ခဏာဆိုသည်ကို ပရမတ် သဘောနှင့် ကြည့်ရမည်၊ ပကတိလူတို့၏ အမှတ်သညာနှင့် မကြည့်ရ၊ ပကတိလူတို့၏ အမှတ်သညာနှင့် ကြည့်ခဲ့သော် လရောင်စသည်တို့၌ ခက်မာသောအမှုကို မတွေ့နိုင် ရှိလိမ့်မည်။</p> <p>ထိုခက်မာသော အခြင်းအရာသဘော သက်သက်မျှသာ ဖြစ်သော ပရမတ်မြေဓာတ်သည် <b>အာပေါ</b>ဟူသောပရမတ်စေး ဖွဲ့စည်းမှု ကြောင့် မြေဓာတ်ပေါင်း ကုဋေ, သိန်း, သောင်း ပေါင်းဖွဲ့မိသည်ရှိသော် အဏုမြူတစ်ခုဟူသော ဝတ္ထုထည်ဒြဗ်ဖြစ်၏၊ အဏုမြူပေါင်း ကုဋေ, သိန်း, သောင်း ပေါင်းဖွဲ့မိသည်ရှိသော် သန်း,ကြမ်းပိုး ဖြစ်၏၊ ထိုမှ အဆင့် ဆင့်ပွား၍ သတ္တဝါတွင် ယူဇနာလေးထောင့်ရှစ်ရာရှိသော အသူရိန် နတ်ကြီးတိုင်အောင်, ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်တွင် ယူဇနာပေါင်း ရှစ်သောင်း လေးထောင် နှစ်ပြန်ဆောင်သော မြင့်မိုရ်တောင်ကြီး၊ နှစ်သိန်း လေး သောင်း အထုရှိသော မဟာပထဝီမြေကြီးတိုင်အောင် သိလေ။</p> <p>သန်း အစရှိသော, အဏုမြူ အစရှိသော သက်ရှိ သက်မဲ့ ရုပ်စု ရုပ်ခဲ ဟူသမျှတို့၌ ခက်မာခြင်းဟူသော ဤမြေဓာတ်သည် အထည်ခံ အမာခံ ဖြစ်သတည်း၊ ဤမြေဓာတ်မှတစ်ပါး အထည်ဝတ္ထုရကောင်းသော ဓာတ်မရှိ၊ ရေဓာတ်, မီးဓာတ်, လေဓာတ်တို့သည်လည်း မြေဓာတ်၌ တွယ်ကြရကုန်သည်၊ ဤသို့ မြေဓာတ်၏ ကိစ္စကြီးကျယ်ဟန်ကို သိရမည်။</p> <p>မြင့်မိုရ်တောင်ကြီးတစ်ခုလုံး၌လည်းကောင်း, မဟာပထဝီ မြေကြီး တစ်ခုလုံး၌လည်းကောင်း ပရမတ်မြေဓာတ်သက်သက်ကို ကြည့် လိုသည်ရှိသော် အဏုမြူမျှ အထည်ဒြဗ်မရှိ၊ခက်မာသော အခြင်းအရာ ကြိယာသဘော သက်သက်ကိုကွက်ခြား၍ ကြည့်ရသည်၊ အဏုမြူမျှ အထည်ဒြဗ်မရှိဘဲ မှန်ထဲ၌ ထင်သော အရိပ်ကြီးကဲ့သို့၊ ရေထဲ၌ထင်သော အရိပ်ကြီးကဲ့သို့ မြင်လိမ့်မည်၊ အဏုမြူမျှလောက် အရှည်အတို, အကြီး အငယ်, အခဲအမာ ထင်၍လာလျှင် ပရမတ်မြေအစစ်မဟုတ်ပြီ၊ <b>သဏ္ဌာနပညတ် ဒြဗ်အထည်</b>နှင့်ရောမိပြီ၊ <b>သဏ္ဌာန ပညတ် ဒြဗ်အထည်</b> နှင့် ရောခဲ့လျှင် ဖြစ်မှုပျက်မှုကို ရှုသောအခါ မထင်နိုင်ဘဲ နေတတ်သည်။</p> <p>ဤဓာတ်ကမ္မဋ္ဌာန်း၌ ရှင်အာနန္ဒာကို အရှင်ပုဏ္ဏမထေရ် ဆုံးမ သောအခါ မှန်ရိပ်ဥပမာနှင့် ဆုံးမသည်၊ ဤမှန်ရိပ်ဥပမာနှင့်ပင် ရှင် အာနန္ဒာ သောတာပန်ဖြစ်လေသည်၊ မြင့်မိုရ်တောင် မဟာပထဝီမြေကြီး တို့ကို အကုန်ခြုံ၍ကြည့်သောအခါ၌ပင် အခဲအကြိတ် အထည် ဝတ္ထု အဏုမြူမျှ မရောမယှက်ဘဲ ပရမတ်အစစ်အမှန် ဖြစ်သော ခက်မာမှု ဟူသော မြေဓာတ်သက်သက်ကို ထင်မြင်အောင် ရှုနိုင်သောသူအား ထို့အောက်ငယ်သော သက်ရှိသက်မဲ့တို့၌ ပရမတ်စစ် ဖြစ်သော မြေဓာတ် ကို ထင်မြင်အောင်ရှုရန် အလွန်လွယ်လှတော့သည်။</p> --- <h3>အရိပ်ဥပမာဖြင့် ထင်စွာပြဆိုခြင်း</h3> <p>မှန်၌ထင်သော အရိပ်၊ ရေ၌ထင်သော အရိပ်၊ သစ်ပင်ရိပ်၊ တောင်ရိပ် အစရှိသော အရိပ်တို့သည် မြင့်မိုရ်တောင်မျှပင် ကြီးမားစွာ ထင်မြင်ငြားသော်လည်း အဏုမြူမျှအထည်ဒြဗ် မရှိသည့်အတွက်ကြောင့် ပျောက်ခွင့်, ပျက်ခွင့် ဆိုက်ခဲ့လျှင် မျက်တောင်တစ်ခတ်, လျှပ်တစ်ပြက် အတွင်းမှာပင် အကြိမ် တစ်ရာမက ပျောက်နိုင်, ပျက်နိုင်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ထိုမြင့်မိုရ်တောင်နှင့်အမျှ ပျံ့နှံ့ကြီးကျယ်၍နေသော ထိုပရမတ် မြေ ဓာတ်သည်လည်း တစ်ခုတည်းသော ပရမတ်စိုင် ပရမတ်ခဲဟူ၍ အဏုမြူမျှ မရှိသည့်အတွက် မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက် အတွင်း မှာပင် အကြိမ်တစ်ရာမက ပျောက်ပျက်ကွယ်ပနိုင်ရာသော အရိပ်နိမိတ် ထင်မြင်နိုင်လိမ့်မည်၊ မိမိကိုယ်၌ ထိုပရမတ်စစ် ဖြစ်သော မြေဓာတ်ကို အလင်းပေါက်အောင် ကြည့်ရှုသောအခါ ဉာဏ်ငုံနိုင် လောက်ရုံ၊ ဉာဏ်ဝါး နိုင်လောက်ရုံ ပိုင်း၍ ပိုင်း၍ကြည့်၊ ဦးခေါင်းကို ပိုင်း၍ ကြည့်သောအခါ အတွင်းအပြင်မခြားမနား ထုတ်ခြင်းပေါက်အောင် ကြည့်၊ မြေဓာတ် မဟုတ်သော အဆင်းဓာတ် ခုခံ၍နေတတ်သည်၊ <b>သဏ္ဌာနပညတ် ဒြဗ်အထည်ကြီး</b>လည်း ခုခံ၍နေတတ်သည်၊ ဉာဏ်ကို ကြပ်ကြပ်လှုပ်၍ ပေးလေ။</p> <p>ခြေဖဝါးတိုင်အောင် အောက်အဖို့စုကိုလည်း ဉာဏ်နိုင်ရုံ နိုင်ရုံ လောက် ပိုင်း၍ကြည့်၊ တစ်ကိုယ်လုံး စပ်မိသောအခါ ဉာဏ်ကို ဦးထိပ်က နေ၍ ရွယ်လိုက်လျှင် ခြေဖဝါးတိုင်အောင် ထုတ်ချင်း ဖောက်ထွင်း၍ သွားလိမ့်မည်၊ မိမိကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခု၌ ဓာတ်ပေါက်အောင် မြင်ခဲ့လျှင် စကြဝဠာအနန္တ, ကမ္ဘာအနန္တ တို့၌ ရှိသမျှသော သတ္တဝါခန္ဓာစု အကုန်လုံး ဓာတ်ပေါက်ပြီး ဖြစ်တော့သည်၊ ဤပရမတ် မြေဓာတ်တစ်ခု ပေါက်၍ သွားလျှင် ကြွင်းသော ရေဓာတ်, လေဓာတ်, မီးဓာတ်စုတို့ကိုလည်း အလွန်လွယ်လှတော့သည်။</p> <p><b>ပထဝီဓာတ်</b>ခွဲနည်း အမြွက်ပြီး၏၊</p> --- <h3>အာပေါဓာတ်ကို ခွဲ၍ပြဆိုခန်း</h3> <p>ပရမတ်နှစ် ရေအစစ်ကား - တွယ်မှု ကပ်မှု ဖွဲ့စည်းမှု သည် သာလျှင် ပရမတ်နှစ် ရေဓာတ်အစစ်တည်း၊ ထိုတွယ်မှု ကပ်မှု ဖွဲ့စည်းမှု ဟူသော ပရမတ် ရေဓာတ်သည် ထက်သန်ခြင်းသို့ရောက်သည်ရှိသော် စိုစွတ်ခြင်း,ယိုစီးခြင်းဟူသော (<b>ပဂ္ဃရဏ</b>) ရေဓာတ်ဖြစ်လေ၏၊ ထိုတွယ်မှု ကပ်မှု ဖွဲ့စည်းမှု ဟူသော (<b>အာဗန္ဓန ကြိယာ</b>) သက်သက်မျှသာ ဖြစ်သော ပရမတ်ရေဓာတ် အစစ်သည်လည်း အဏုမြူကို အစိတ်တစ်သိန်း စိတ် သော်လည်း တစ်စိတ်စာမျှ အခဲအကြိတ် အဆံအမာ အထည်ဒြဗ်ဟူ၍ မရှိ၊ တွယ်ကပ် ဖွဲ့စည်းခြင်းကြိယာ အမူအရာ သက်သက်မျှသာတည်း။</p> <p>ထိုတွယ်ကပ် ဖွဲ့စည်းမှုဟူသော ပရမတ်ရေဓာတ်သည် မြေဓာတ် မီးဓာတ် လေဓာတ်သုံးပါးတို့ကို တစ်ခုတည်း တစ်သားတည်းကဲ့သို့ နေအောင် ဖွဲ့နှောင်စည်းကြပ်ပေသည်ဖြစ်၍ <b>ကလာပ်တူ မဟာဘုတ်</b> တို့သည် တစ်ပါးကို တစ်ပါးအား ပြုခွင့်ရကြကုန်သည်၊ တစ်ပါးကိုတစ်ပါး ထောက်ပံ့ခွင့် ရကြကုန်သည်၊ ဖွဲ့နှောင်စည်းကပ် ချုပ်ထိန်း၍နေသော ရေဓာတ် ချုပ်ကွယ် ပျောက်ပျက်ခဲ့သည်ရှိသော် ထိုဓာတ်ကြီးသုံးပါးသည် အစည်းပြယ်ပျက်၍ ခဏချင်းပျောက်ပျက် ကွယ်ဆုံးကြလေကုန်၏။</p> <p>ဤကား ကလာပ်တစ်ခုတည်း၌ ရေဓာတ်၏ ကျေးဇူးကိုဆိုသော စကားတည်း</p> <p>လောက၌ <b>ပရမာဏုမြူ</b>မှစ၍ သတ္တဝါ၌ အသူရိန်နတ်ကြီးဟု ဆိုအပ်သော ရုပ်တုံး ရုပ်ခဲကြီးတိုင်အောင် ဗဟိဒ္ဓ၌ မြင့်မိုရ်တောင်ကြီး, စကြဝဠာတောင်ကြီး, မဟာပထဝီမြေကြီးတိုင်အောင် သဏ္ဌာန်ကြီးငယ် အထည်ဒြဗ်အနေနှင့် ရုပ်တရားတို့ အကြိတ်အခဲ, အတုံးအခဲဖြစ်၍ နေကြမှုသည်လည်း ဤရေဓာတ်၏ ကျေးဇူးပင်တည်း၊ ဤရေဓာတ်မှ တစ်ပါး အကြိတ်အခဲဖြစ်အောင် ဖွဲ့စည်းသောဓာတ်ဟူ၍ မရှိပြီ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင် နှစ်ပြန်ဆောင်သော မြင့်မိုရ်တောင်ကြီး၌ ရှိသောဖွဲ့စည်းမှုသည် ယခုခဏချင်း ပျက်ဆုံးခဲ့သည်ဖြစ်အံ့၊ ထိုမြင့်မိုရ် တောင်ကြီးသည် ယခုခဏချင်း ကွယ်ပျောက်ရာ၏၊ ရှစ်သောင်း နှစ်ထောင် နှစ်ပြန်ဆောင်သော စကြဝဠာတောင်ကြီး၌ ဖွဲ့စည်းမှုသည် ယခုခဏချင်း ပျက်ဆုံးခဲ့သည်ဖြစ်အံ့၊ ထိုစကြဝဠာတောင်ကြီးသည် ယခု ခဏချင်း ကွယ်ပျောက်ရာ၏၊ မဟာပထဝီမြေကြီး၌ရှိသော ဖွဲ့စည်းမှု သည် ယခုခဏချင်း ပျက်ဆုံးခဲ့သည် ဖြစ်အံ့၊ မဟာပထဝီမြေကြီးသည် ယခု ခဏချင်း ကွယ်ပျောက်၍ ကောင်းကင်အတိသာ ဖြစ်လေရာ၏။</p> <p>အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူ ဖွဲ့စည်းမှုဟူသော ချုပ်ထိန်းမှု မရှိ ခဲ့သည်ရှိသော် မြင့်မိုရ်တောင်, စကြဝဠာတောင်, <b>သိလာပထဝီ</b>ဖြစ်၍ နေသော တစ်ခဲနက်သော ပရမတ်မြေ, ပရမတ်ရေ, ပရမတ်မီး, ပရမတ် လေတို့သည် တစ်ပါးကိုတစ်ပါး ထောက်ပံ့မှု, မှီတွယ်မှု အစည်းအရုံး ခဏချင်း ကင်းလွတ်ကြလေကုန်၏။</p> <p><b>နိဗ္ဗာန်</b>မှတစ်ပါးသော <b>သင်္ခတလက္ခဏာ</b>ရှိသော ပရမတ္ထဓမ္မတို့ မည်သည် ထောက်ပံ့မှု, မှီတွယ်မှုနှင့်ကင်း၍ မျက်တောင်တစ်ခတ်, လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍ တည်နေနိုင်သောမည်သည် မရှိ လေကုန်။</p> <p>မြင့်မိုရ်တောင်ကြီး, စကြဝဠာတောင်ကြီး, မဟာပထဝီမြေကြီး တို့၌ ပရမတ်ရေဓာတ်သက်သက်ကို ကွက်ခြား၍ ကြည့်ရှုလိုသည်ရှိသော် ခက်မာမှု ဟူသောမြေဓာတ်နှင့် မရောစေမူ၍ ဖွဲ့စည်းမှုဟူသော ရေဓာတ်သက်သက်ကို ကွက်ခြား၍ ကြည့်ရသည်၊ အဆင်းသဏ္ဌာန် အထည် ဒြဗ်စုခုခံ၍နေတတ်သည်၊ ပရမတ်အစစ်ကို အမြင်စင်ကြယ် လှပါမှ <b>အနိစ္စအစစ်, ဒုက္ခအစစ်, အနတ္တအစစ်</b>ကို မြင်နိုင်သည်။</p> <p>မြေဓာတ်၌ ဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဤရေဓာတ်၌လည်း ဖွဲ့စည်းမှု သက်သက်ဟု ဆိုအပ်သော ရေဓာတ်အမြင် စင်ကြယ်သောအခါ မြင့်မိုရ်, မဟာပထဝီတစ်ခုလုံး၌ အကြိတ်အခဲ အဆံအမာ မရှိသည့်အတွက် မှန်ထဲ, ရေထဲမှာ ထင်မြင်ရသော မိုးရိပ်, တိမ်ရိပ်, နေဝန်း, လဝန်းရိပ်, သစ်ပင်ရိပ်တို့ကဲ့သို့ ဖွဲ့စည်းမှုဟူသော <b>အာပေါလက္ခဏာ</b>ကြီး ထင်မြင် လိမ့်မည်၊ မြင့်မိုရ်တောင်, မဟာပထဝီတို့၌ ထင်မြင်နိုင်သောအခါ လူ, နတ်, ဗြဟ္မာ, သတ္တဝါခပ်သိမ်းတို့၌ ထင်မှုမြင်မှု အလွန်လွယ်လှတော့ သည်၊ သတ္တဝါသဏ္ဌာန်မှာ ထင်မြင်မှုသာ လိုရင်းဖြစ်သည်၊ မြင့်မိုရ်, မဟာပထဝီတို့ကချီ၍ ပြလိုက်သည်မှာ သတ္တဝါသန္တာန်၌ ထင်လွယ် မြင်လွယ်အောင် ချီလိုက်သည်၊ မိမိသန္တာန်၌ ဦးခေါင်း, ခြေဖဝါး ထုတ်ချင်းပေါက်အောင် ထင်လင်းပြီးမှ သူတစ်ပါးသန္တာန်စုကိုလည်း ထို့အတူ ထုတ်ချင်းပေါက်အောင် ရှုလေ။</p> <p><b>အာပေါဓာတ်</b>ပေါက်အောင်ခွဲ၍ ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> --- <h3>တေဇောဓာတ်ကိုခွဲ၍ ပြဆိုခန်း</h3> <p>ပရမတ်နှစ် မီးအစစ်ကား ပူမှု, အေးမှုဟူသော အမူအရာ ကြိယာမှု သက်သက်သည် ပရမတ်နှစ် မီးအစစ်မည်၏၊ ပူမှု, အေးမှု ဟူသည်လည်း <b>ကလာပ်တူ မဟာဘုတ်သုံးပါး</b>တို့ကို ရင့်မာသန်စွမ်းအောင် ပေါင်းနွေးမှုပေတည်း၊ အပူစွမ်း၊ အအေးစွမ်း နှစ်ပါးစုံသည်ပင်လျှင် <b>ကလာပ်တူ မဟာဘုတ်</b>တို့ကို ရင့်မာအောင် ထက်သန်အောင် အသီးသီး အစွမ်းသတ္တိနှင့် ပြည့်စုံကြအောင် ပေါင်းနွေးမှု ရှိသည်ချည်း ဖြစ်သည်။</p> <p>အမိဝမ်းမှ ဥ၍ မြုံ၌တည်ရှိသော ကြက်ဥတို့သည် အမိဖြစ်သူ ကြက်မက မပြတ်ဝပ်၍ အငွေ့ပေးမှ အစဉ်အတိုင်း ရင့်မာသန်စွမ်း၍ ကြက်သူငယ်အဖြစ်သို့ ရောက်သဖြင့် ပေါက်ဖွားနိုင်သည်၊ အမိကြက်မက မဝပ်ဘဲ အငွေ့မပေးဘဲနေခဲ့သည်ရှိသော် ကြက်သူငယ်အဖြစ်သို့ မရောက်နိုင်ပြီ၊ အမိဝမ်းတွင်းက ထုံခဲ့သော အငွေ့အကုန်တွင် ပုပ်ခြင်းသို့ ရောက်လေတော့သည်။</p> <p>ဤအတူ <b>တေဇော</b>ဟူသော ဤဓာတ်မီးသည် အမိကြက်မနှင့် တူသည်၊ အတူတကွဖြစ်သော မြေဓာတ်, ရေဓာတ်, လေဓာတ် ဤ ဓာတ်ကြီးသုံးပါးတို့သည် ကြက်ဥနှစ်တို့နှင့် တူကုန်သည်၊ မီးဓာတ်နှင့် အတူတွဲဘက်ရမှ မြေဓာတ်ဟူသော ခက်မာမှုသည် အောင်မြင်စွာ ဖြစ်နိုင်သည်၊ ရေဓာတ်ဟူသော ဖွဲ့စည်းမှုသည်လည်း အောင်မြင်စွာ ဖြစ် နိုင်သည်၊ လေဓာတ်ဟူသော အဝှန်အဝှာ မှုသည်လည်း အောင်မြင်စွာ ဖြစ်နိုင်သည်၊ မီးဓာတ်နှင့်ကင်း၍ အောင်မြင်စွာ မဖြစ်နိုင်ကြကုန်။</p> <p>မဟာသမုဒ္ဒရာရေ, <b>သီတာရေ</b>, ကမ္ဘာကိုခံသော ရေတို့သည် လည်း <b>သီတဓာတ်မီး</b>၏ အစီးအပွားတို့သည်သာတည်း၊ <b>သီတဓာတ်မီး</b>၏ အုပ်စိုးချက်နှင့် ဆက်လက်ဖြစ်ပွားကာ နေကြရကုန်သည်၊ မြင့်မိုရ်တောင်, စကြဝဠာတောင်, မဟာပထဝီမြေကြီးတို့သည်လည်း <b>သီတဓာတ်မီး</b>၏ အစီးအပွားတို့သည်သာတည်း။</p> <p>တစ်ပါးသော ဓာတ်တို့နှင့် မရောမနှောစေဘဲ မီးဓာတ် သက် သက်ကို ရှုသောအခါ အေးသောဝတ္ထုတို့၌ အေးမှုသက်သက်ကို ရှုရမည်၊ ပူသောဝတ္ထုတို့၌ ပူမှုသက်သက်ကို ရှုရမည်၊ အဆင်းသဏ္ဌာန် အထည်ဒြဗ် ပညတ်နှင့်ရောနှော၍ မနေစေနှင့်၊ ပူမှု, အေးမှုဟူသော ဤပရမတ်မီး၏ အဏုမြူမျှ အဆံအမာ အထည်ဝတ္ထု မရှိကြောင်းကား ထင်ရှားပါ၏။</p> <p>အဆံအမာ အထည်ဝတ္ထုဟူ၍ အဏုမြူမျှ မရှိသည့်အတွက် ကြောင့် ဤဓာတ်မီးကို အမြင်စင်ကြယ်သောအခါလည်း ရေကြည်, မှန်ကြည် စသည်တို့၌ နေဝန်း, လဝန်းတို့ အရိပ်, တိမ်ရိပ်, မိုးရိပ်တို့ကို ဉာဏ်အမြင်မှာသာ ကြီးကျယ်၍ အထည်ဒြဗ် မရှိကြောင်း ထင်ရှား လိမ့်မည်၊ မိမိကိုယ်ကိုရှုသောအခါ ဉာဏ်မြင်နိုင်ရုံ ပိုင်း၍ ပိုင်း၍ရှု၊ မိမိကိုယ်မှာ အလင်းထင်မြင်နိုင်လျှင် သတ္တဝါအနန္တမှာပင် ထင်မြင် နိုင်တော့သည်။</p> <p><b>တေဇောဓာတ်</b>ကိုခွဲ၍ပြဆိုခန်းပြီး၏။</p> --- <h3>ဝါယောဓာတ်ကို ခွဲ၍ ပြဆိုခန်း</h3> <p>မီးတောက် မီးခိုး၏ အတွင်း၌ မီးဓာတ်၏ အာနုဘော်ကြောင့် မီးဓာတ်ကိုပင် အစဉ်ဖြစ်ပွား၍ သွားနိုင်အောင် လှုံ့ဆော်ချီးပင့်မှုဟူသော <b>ဝါယော</b>သည် ပါရှိ၏၊ ထို<b>ဝါယော</b>အတွက်ကြောင့် မီး၏ ပြန့်ပွားခြင်း, မီးရှိန်ပြန့်ပွားခြင်း မီးရောင်၏ ပြန့်ပွားခြင်း, မီးတောက်၏ လူလူတက် ပွါးခြင်း, အခိုးထွက်ခြင်း, အဆင့်ဆင့် မီးကူးခြင်း အစရှိသော မီးဓာတ် ပြန့်ပွားစည်ကားမှုတို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ကုန်ကြသကဲ့သို့ ထို့အတူ <b>ဝါယော</b> မည်သော ဤလေဓာတ်သည်ပူမှု, အေးမှုဟူသော မီးဓာတ်၏ အရှိန် အဝှန်ပေတည်း၊ မီးစာရှိရာ၌ အနည်းငယ်ချထားသော မီးသည် ထိုအရှိန်, အဝှန်ကြောင့် မီးစာရှိသမျှ အကုန်ပြန့်ပွားနိုင်သည်။</p> <p>မီး၌ အတွင်းကအရှိန်အဝှန်ညံ့၍ မပွားတည့်နိုင်, မတောက် တည့်နိုင် ရှိလျှင် ယပ်နှင့်ယပ်၍ ပြောင်းနှင့်မှုတ်၍ အပက အရှိန်အဝှန် ကူရသေးသည်၊ ပူမှုရှိလျှင် ပူရှိန် ပူဟုန် ရှိမြဲ၊ အေးမှုရှိလျှင် အေးရှိန် အေးဟုန်ရှိမြဲ၊ ပူမှု, အေးမှုကား တစ်ခြား၊ အရှိန်အဝှန်ကား တစ်ခြား၊ ပူမှု, အေးမှုကား ပရမတ်မီးဓာတ်တည်း၊ အရှိန်အဝှန်ကား ပရမတ် လေဓာတ်တည်း။</p> <p>ထိုအရှိန်အဝှန် ဟူသော လေဓာတ်သည် <b>ကလာပ်တူ</b> ဖြစ်သော မြေဓာတ်, ရေဓာတ်, မီးဓာတ်တို့၏ အားခွန်ဗလလည်း မည်၏၊ ထိုအရှိန် အဝှန်ပွားရာ <b>ကလာပ်တူ မဟာဘုတ်ရုပ်ကလာပ်</b>တို့သည် ဖြစ်ပေါ်၍ လိုက်ရကုန်၏၊ ထိုအဟုန်အဝှန်သည် အလွန်ထက်သန်သည်ရှိသော် လေပြင်းမုန်တိုင်း ဖြစ်လေ၏၊ ထိုအဟုန်အဝှန်သည် လေမွေ့ရာ, လေခေါင်းအုံး စသည်တို့ကဲ့သို့ ထောက်ကန်, တောင့်တင်းမှု, ချီးပင့် ထမ်းဆောင်မှုဖြစ်၍ <b>ဝိတ္ထမ္ဘနလက္ခဏာ</b>ဟု ကျမ်းဂန်တို့၌ ဆိုပေသည်။</p> <p>မြင့်မိုရ်တောင်, စကြဝဠာတောင်, <b>သီလာပထဝီ</b> စသည်တို့၌ ရှိသော <b>သီတဓာတ်မီး</b>သည် ထိုအဟုန်အဝှန်ဟူသော လေဓာတ်၏ အစွမ်းဖြင့် ခဏတိုင်းခဏတိုင်းပွားများ၍ ကမ္ဘာပျက်သည်တိုင်အောင် <b>ရုပ်ကလာပ်</b> အဆက်ဆက်တို့ကို ပွားများစေနိုင်သည်။ (မြင်အောင် ကြည့်။)</p> --- <h3>ဝါယောဓာတ် လှုံ့ဆော်ပုံ</h3> <p><b>ဟဒယဝတ္ထု</b>၌ ဖြစ်ပေါ်သော တစ်ခု တစ်ခုသော စိတ်ကြောင့် ခဏချင်း ခဏချင်း တစ်ကိုယ်လုံး <b>စိတ္တဇရုပ်ကလာပ်</b>တို့ ပျံ့နှံ့ဖြစ်ပွားမှု, <b>ဥတုဇ ရုပ်ကလာပ်</b>တို့ ပျံ့နှံ့ဖြစ်ပွားမှု, ဝမ်းထဲသို့ ရောက်သော အစာ အာဟာရဓာတ်တို့၏ တစ်ကိုယ်လုံး အနှံ့အပြား ပျံ့နှံ့ဖြစ်ပွားမှု, <b>ကလလ ရေကြည်</b>မှစ၍ သတ္တဝါတို့၏ အစဉ်အတိုင်း တိုးပွားစည်ကားမှု, အညွန့်အညှောက် ပေါ်ပေါက်သည်မှ စ၍ သစ်ပင်, ချုံမြက်တို့၏ အစဉ် အတိုင်း တိုးပွားစည်ကားမှုတို့သည်လည်း <b>ဝါယော</b> လှုံ့ဆော်မှုနှင့် ဖြစ်ကြ ကုန်သည်သာတည်း၊ မြင့်မိုရ်တောင်, စကြဝဠာတောင်၊ မဟာပထဝီ မြေကြီးမှစ၍ သက်ရှိသက်မဲ့ အလုံးစုံတို့ကို ရွရွရွရွ ထင်အောင် ကြည့်လေ။</p> <p>မိမိကိုယ်မှစ၍ အကုန်လုံး နှံ့အောင်ကြည့်၊ ဦးထိပ်မှစ၍ ခြေဖဝါး တိုင် အလင်းပေါက်အောင် ကြည့်၊ ဤဓာတ်လည်း ဆိုခဲ့ပြီးသော ဓာတ်တို့နည်းတူ အဆံအမာဟူ၍ အဏုမြူမျှ မရှိသည့်အတွက်ကြောင့် ရေထဲမှန်ထဲ၌ ထင်သော လူရိပ်စသည်ကဲ့သို့ ထင်မြင်လိမ့်မည်၊ မျက်စိ တွင် မြင်နေကျဖြစ်သော <b>အဆင်းသဏ္ဌာန် အထည်ဒြဗ် ပညတ်ကြီး</b> ခုခံ၍ နေတတ်သည်၊ အဟုတ်မရှိသော ထိုပညတ်ကို ဉာဏ်ဖြင့်မှုတ်လွှင့်၍ ပစ်လေ။</p> <p><b>ဝါယောဓာတ်</b>ကိုခွဲ၍ ပြဆိုခန်းပြီး၏။</p> <h3>ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့ အဖြစ်အပျက်ကို ပြဆိုခန်း</h3> <p>(၁) ခက်မာမှု</p> <p>(၂) ဖွဲ့စည်းမှု</p> <p>(၃) ပေါင်းနွေးမှု</p> <p>(၄) အရှိန်အဟုန်မှု</p> <p>ဤလေးခုသော အခြင်းအရာ အမူအရာ ကြိယာကြီးတို့သည် သဘောလက္ခဏာအားဖြင့် အသီးသီးထင်ရှားကြကုန်၏၊ တည်ရာဌာန အားဖြင့် <b>ခက်မာမှုကို မ-တည်ပြု၍ တစ်ခုတည်းကဲ့သို့ တည်ကြကုန်၏၊ ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ တည်အတူတို့သာတည်း။</b></p> <p><b>ခက်မာမှုဟူသောမြေဓာတ်ပျက်ဆုံးလျှင်</b> တည်ရာမရှိသည်ဖြစ်၍ ကြွင်းသော ဓာတ်သုံးပါးလည်း ပျက်ဆုံးရတော့သည်၊ ထို့အတူ <b>ဖွဲ့စည်းမှု ဟူသော ရေဓာတ်ပျက်ဆုံးလျှင်</b> အဖွဲ့အစည်းပျက်သဖြင့် တစ်ပါးနှင့် တစ်ပါး ထောက်ပံ့မှုကင်းကြ၍ အကုန်လုံး ပျက်ဆုံးကြတော့သည်၊ <b>ပေါင်းနွေး၍ ထက်သန်အောင် ပြုမှုဟူသော မီးဓာတ်ပျက်ဆုံးလျှင်</b>လည်း ကြွင်းသော ဓာတ်သုံးပါးတို့သည် မိမိတို့ သဘောအတိုင်း ပြည့်စုံစွာ မတည်နိုင်ကြ၍ အကုန်လုံးပျက်ဆုံးကြတော့သည်၊ <b>ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းမှု ဟူသော လေဓာတ် ပျက်ဆုံးလျှင်</b>လည်း ကြွင်းသောဓာတ်တို့သည်လည်း အားပြတ်၍ ပျက်ဆုံးကြရကုန်တော့သည်။</p> <p><b>မီးဟူသော ပူမှု, အေးမှု လှုံ့ဆော်၍ တစ်လူလူ ဆောင်ရွက်ခြင်း ဟူသော လေဓာတ်နှင့်တွဲရမှ ဖြစ်နိုင်သည်၊ လေဓာတ်မရှိလျှင် အားပြတ် ၍ ခဏခြင်းကွယ်ဆုံးလေ၏၊</b> ထို့အတူ ခက်မာမှုဟူသော မြေဓာတ်သည် လည်း ခက်မာခြင်းကြိယာကို ကြံ့ရံ့တင်းရင်းအောင် ချီးပင့်သော လေ ဓာတ်မရှိလျှင် အားပြတ်၍ ကွယ်ဆုံးလေ၏၊ ဖွဲ့စည်းခြင်းဟူသော ရေ ဓာတ်သည်လည်း ဖွဲ့တွယ်ခြင်းကြိယာကို ကြံ့ရံ့တင်းရင်းအောင် ချီပင့် သော လေဓာတ်မရှိလျှင် အားပြတ်၍ ကွယ်ဆုံးလေ၏။</p> <p>ဤကား အခြင်းအရာလေးပါးတို့၏ အချင်းချင်းမှီတွယ်ကြပုံ၊ တစ်ပါးပျက်လျှင် အကုန်လုံးပျက်ကြပုံကို ပြဆိုလိုက်သော အချက်တည်း။</p> <p>ထိုဓာတ်ကြီး လေးပါးတို့၏ သက်ရှိသက်မဲ့ သန္တာန်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်ပုံဆန်းကြယ်မှုသည်လည်း အစိန္တေယျအရာဖြစ်၍ မကြံအပ်မကြံရာ ကြီးကျယ်လှစွာ၏၊ ထိုဓာတ်လေးပါးတို့၏ တန်ခိုးဣဒ္ဓိပါဒ်သည်လည်း မကြံအပ်မကြံရာ ကြီးကျယ်လှစွာ၏၊ <b>ဤဓာတ်လေးပါးကို ဘုရား၏ နည်းလမ်းနှင့် အထင်အမြင် ထိုးထွင်း၍ ထမြောက်ပေါက်ရောက်အောင် လုပ်ကြံနိုင်လျှင် နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်းသို့ ပေါက်ရောက်နိုင်၏၊ လောကုတ္တရာဝိဇ္ဇာဉာဏ်ပေါက်၏၊</b> လောကီဝိဇ္ဇာတို့၏ နည်းလမ်းနှင့် ထမြောက်ပေါက်ရောက်အောင် လုပ်ကြံနိုင်လျှင် လောကီဝိဇ္ဇာလမ်း ပေါက်၏၊ အလတ်ဖြစ်သောလောကီနည်းလမ်းနှင့် ထမြောက်ပေါက် ရောက်အောင် လုပ်ကြံနိုင်လျှင် ဆေးလမ်း ဓာတ်လမ်း စက်ကိရိယာလမ်း ပေါက်၏။</p> --- <h3>အချုပ်အချာဓာတ်</h3> <p>ထိုဓာတ်လေးပါးတို့၌ အချုပ်အချာ ဦးစီးဦးကိုင်ကား <b>တေဇော ပေတည်း၊ စကြဝဠာ ကမ္ဘာမြေရေနှင့်တကွ ရုပ်သဏ္ဌာန်နှင့်စပ်သော သက်ရှိသက်မဲ့အလုံးစုံသည် တေဇော၏ အစီးအပွားချည်းတည်း၊ ဓာတ်မီး ၏ အစီးအပွားချည်းတည်း၊ တေဇောဟူသော ဓာတ်မီး၏ ဣဒ္ဓိပါဒ်တန်ခိုး အကျိုးအသွားကို ဘုရားသဗ္ဗညုတို့၏ ဉာဏ်တော်သည်သာ မှီနိုင်ရာ သတည်း။</b></p> <p>ဤတွင် ဓာတ်လေးပါးတို့၏ ဖြစ်ပုံပျက်ပုံကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> --- <h3>အာကာသဓာတ်ကို ပြဆိုခန်း</h3> <p>ဤပြဆိုခဲ့ပြီးသော ပထဝီဓာတ်, အာပေါဓာတ်, တေဇောဓာတ်, ဝါယောဓာတ်တည်းဟူသော မြေ, ရေ, လေ, မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့ သည် ကံကြောင့်ဖြစ်သော ဓာတ်ကြီးလေးပါး, စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော ဓာတ်ကြီးလေးပါး, ဥတုကြောင့်ဖြစ်သော ဓာတ်ကြီးလေးပါး, အာဟာရ ကြောင့်ဖြစ်သော ဓာတ်ကြီးလေးပါးဟူ၍ အသီးအသီး အကြောင်းအား လျော်စွာ သူ့အကြောင်းနှင့်သူ ဓာတ်ကြီး လေးပါးတစ်စု၊ လေးပါးတစ်စုစီ၊ တစ်ဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်၍ နေကြကုန်၏၊ ထိုဓာတ်ကြီးလေးပါး တစ်စုကို ကလာပ်တစ်ခု၊ တစ်စုကို ကလာပ်တစ်ခုဟုဆိုရ၏၊ <b>ထိုရုပ်ဓာတ်ကြီး ကလာပ်တစ်ခုနှင့် ကလာပ်တစ်ခုကို မရောနှောစေခြင်းငှာ အခြား အခြားဖြစ်သော ပရိစ္ဆေဒရုပ်ကို အာကာသဓာတ်ဟု ဆိုရသည်။</b></p> <p>ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့သည် ဖြစ်အတူ ပျက် အတူဖြစ်ကြသော်လည်း <b>ဤအာကာသဓာတ်ကြီးခြား၍နေသည့် အတွက် ကလာပ်တူ ဓာတ်ကြီးတို့သာ ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ ဖြစ်နိုင်၏၊</b> ပကတိ မျက်စိအမြင် အထင်မှာ သတ္တဝါသန္တာန်၌လည်းကောင်း ဗဟိဒ္ဓ ရုပ်ခဲ ရုပ်စု၌လည်းကောင်း တစ်လုံးတည်း တစ်ခဲတည်းကဲ့သို့ ထင်မြင်၍ နေကြသည်၊ အာကာသဓာတ်ကို မထင်မမြင်ကြ၊ ထိုမြေ,ရေ,လေ, မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့၏ စုပေါင်း၍နေသော မြင့်မိုရ်တောင်ကြီး, စကြဝဠာ တောင်ကြီး, မဟာပထဝီမြေကြီးစသော ဗဟိဒ္ဓအထည်ဝတ္ထုတို့၌ ရုပ် ကလာပ်တို့၏ အကြားအကြား အာကာသဓာတ်ကြီး ခြားလျက်ရှိ၏၊ ရုပ် ကလာပ်တစ်ခုနှင့် ရုပ်ကလာပ်တစ်ခု၏အကြား၌ ကောင်းကင်ကြီး ရှိ၏ ဟု ဆိုလိုသည်။</p> <p>ထိုကောင်းကင်တည်းဟူသော အာကာသဓာတ်ကြီးကို ပိုင်ပိုင် ကြီးသိရှိမှ ရုပ်ကလာပ်တစ်ခုစီ, တစ်ခုစီ အသိဉာဏ်ကွဲလိမ့်မည်၊ ထို တစ်ခုစီ, တစ်ခုစီ ရုပ်ကလာပ် အသိဉာဏ်ကွဲမှ <b>လက္ခဏတ္တယဉာဏ် အလင်းကြီးသို့ ပေါက်ရောက်အောင် ပြုလုပ်အားထုတ်ရာ လက္ခဏတ္တယ ဉာဏ်အလင်းကြီးသို့ ပေါက်ရောက်နိုင်မည်၊</b> ရုပ် အထည် ဝတ္ထုရှိသော သက်ရှိသက်မဲ့ အလုံးစုံတို့၌ ဤအာကာသဓာတ်ကြီးကို ထင်မြင်အောင် ကြည့်လေ။</p> <p>ဤ အာကာသဓာတ်ကြီးသည် ဥပါဒ်ဇာတိရှိသော ဓာတ်မျိုး မဟုတ်၊ ဥပါဒ်ဇာတိရှိသော ရုပ်ကလာပ် ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့၏ အကြား ကောင်းကင်ကြီးဖြစ်၍ အနိစ္စသဘောလက္ခဏာ, ဒုက္ခသဘောလက္ခဏာ, အနတ္တသဘောလက္ခဏာ ဉာဏ်ပေါက်အောင် ကြည့်ရှုရန်မလို၊ လက္ခဏတ္တယဉာဏ်ဖြင့် ထိုအာကာသဓာတ်ကို မရှုရပြီ၊ မြေ, ရေ, လေ, မီး ဓာတ်ကြီး လေးပါးတို့ကို လက္ခဏတ္တယဉာဏ် ပေါက်ရောက်အောင် ရှုရာမှာသာ ထင်ရှားပေါ်လွင်ရန် ဤအာကာသဓာတ်ကို ပေါက်ရောက် အောင် သိရှိရလေသည်။</p> <p>အာကာသဓာတ်ကြီးကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏၊</p> --- <h3>ဝိညာဏဓာတ်ကို ပြဆိုခန်း</h3> <p>ဝိညာဏဓာတ်ဆိုသည်ကား- ထိုထိုအာရုံကို သိသော အသိ ဓာတ်ကို ဆိုသည်။ ထိုအသိဓာတ်သည်</p> <p>၁။ စက္ခုဝိညာဏ် အသိဓာတ်တစ်မျိုး။</p> <p>၂။ သောတဝိညာဏ် အသိဓာတ်တစ်မျိုး။</p> <p>၃။ ဃာနဝိညာဏ် အသိဓာတ်တစ်မျိုး။</p> <p>၄။ ဇိဝှါဝိညာဏ် အသိဓာတ်တစ်မျိုး။</p> <p>၅။ ကာယဝိညာဏ် အသိဓာတ်တစ်မျိုး။</p> <p>၆။ မနောဝိညာဏ် အသိဓာတ်တစ်မျိုး။</p> ဟူ၍ အသိဓာတ်ဝိညာဏ် ခြောက်မျိုးရှိ၏၊ ထိုတွင်</p> <p><b>စက္ခုဝိညာဏ်</b>- ထိုထို အဆင်းတည်းဟူသော ရူပါရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ မျက်စိထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော အသိ ဓာတ်ဝိညာဏ်သည် စက္ခုဝိညာဏ် မည်၏။</p> <p><b>သောတဝိညာဏ်</b>- ထိုထိုအသံတည်းဟူသော သဒ္ဒါရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ နားထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော အသိဓာတ် ဝိညာဏ်သည် သောတဝိညာဏ် မည်၏။</p> <p><b>ဃာနဝိညာဏ်</b>- ထိုထိုအနံ့ တည်းဟူသော ဂန္ဓာရုံနှင့် ဆုံမိသော အခါ နှာခေါင်းထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော အသိဓာတ်ဝိညာဏ် သည် ဃာနဝိညာဏ် မည်၏။</p> <p><b>ဇိဝှါဝိညာဏ်</b> - ထိုထို အရသာတည်းဟူသော ရသာရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ လျှာပေါ်မှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော အသိဓာတ် ဝိညာဏ်သည် ဇိဝှါဝိညာဏ် မည်၏။</p> <p><b>ကာယဝိညာဏ်</b>- ထိုထိုအထိအတွေ့ တည်းဟူသော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ နှင့် ဆုံမိသောအခါ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ထိုထိုနေရာ၌ ဖြစ်ပေါ်လာ သော အသိဓာတ် ဝိညာဏ်သည် ကာယဝိညာဏ်မည်၏၊ <b>မနောဝိညာဏ်</b>- သဒ္ဓါ, သီလ, သုတ, စာဂ အစရှိသော၊ လောဘ, ဒေါသ မောဟ အစရှိသော ကောင်းမကောင်းသော ထိုထို ဓမ္မာရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ နှလုံးခေါ်သော ဟဒယဝတ္ထု ဖြစ်ပေါ် လာသော အမျိုးမျိုးသော အသိဓာတ် ဝိညာဏ်သည် မနော ဝိညာဏ်မည်၏။</p> <p>မျက်စိဖြင့် ထိုထိုအဆင်းသဏ္ဌာန်ကို မြင်သောအခါ ငါမြင်သည် ဟု မှတ်ထင်စွဲလမ်းကြသည်ကား စက္ခုဝိညာဏ်ကိုစွဲလမ်းသော ဒိဋ္ဌိတည်း။ ဉာဏ်ဖြင့် ထိုထိုမြင်မှုကို ဓာတ်တစ်ခု အသီးအခြား ဖြစ်သည်ဟု ပိုင်နိုင်စွာ သိရာ၏။</p> <p>နားဖြင့် ထိုထိုအသံကို ကြားသောအခါ, နှာခေါင်းဖြင့် ထိုထို အနံ့ကို နံသောအခါ, လျှာဖြင့် ထိုထိုအရသာကို ခံစံသောအခါ ကိုယ် အင်္ဂါအစိတ်ဖြင့် ထိုပူမှု အေးမှု အနု အကြမ်းကို ထိမှန်း သိသောအခါ တို့၌လည်း ထိုနည်းတူ ဓာတ်အသီးအခြားကို သိလေ။</p> <p>မနောသက်သက်ဖြင့် ထိုထိုအာရုံဝတ္ထု အမှုအခွင့်ကို ထွေထွေ လာလာ ကြံဖန်သောအခါ, သိသောအခါ, ငါကြံဖန်သည်, ငါသိသည်ဟု မှတ်ထင် စွဲလမ်းမှုကား <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>တည်း။ ဉာဏ်ဖြင့် ထိုကြံဖန်မှု သိမှုတို့ကို ဓာတ်အမှု ဖြစ်သည်ဟု ပိုင်နိုင်စွာ သိရာ၏။</p> <p>သိပုံကား- ရူပကာယကြီးသည် အနာပုပ်ကြီးနှင့် တူ၏၊ အသိ ဝိညာဏ် ခြောက်ပါးသည် အနာပုပ်ကြီးမှာ ထိုထိုနေရာ၌ ကျ၍ တရွရွ နေကြသော သံသေဒဇ ပိုးငယ်တွေနှင့်တူ၏၊ ဝိညာဏ်မည်သည် နာမ် တရား ဖြစ်၍ အထည်ဝတ္ထု မရကောင်းသော်လည်း မျက်စိအစရှိသော ရုပ်အပြင်မှ အသီးအခြားတစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့် ဉာဏ်မျက်စိ တွင် ထင်သာ, မြင်သာရှိအောင် မှန်းခြေထား၍ ပိုင်းခြားရမည်။</p> <p>စက္ခု, သောတ အစရှိသော ရုပ်စုကို အလွန်ကြည်လှစွာသော ရေပွက်ကလေးတွေ အနေထား၍ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးကို ထိုရေပွက် ကြည်ကလေးတွေမှာ ပေါ်ရှိ၍နေသော အရိပ်ကလေးတွေကဲ့သို့ မှန်းခြေ ထား၍ ပိုင်းခြားရမည်။</p> <p>နောက်ဆင်ခြင်ခြင်း ရှုမြင်ခြင်းများ၍ ဉာဏ်သိမ်မွေ့၍ လာသော အခါ နာမ်အခြင်းအရာတိုင်းပင် ထင်မြင်နိုင်လတ္တံ့၊ ထိုသို့ပင် မထင်နိုင်မူ၍ အရိပ်အခြင်းအရာ, ရေပွက်ငယ်အခြင်းအရာ, နှင်းပေါက်ငယ် အခြင်း အရာမျိုးအနေပင် ထင်မြင်သော်လည်း ကိစ္စမရှိ၊ မြင်မှု, ကြားမှု, နံမှု, လျက်မှု, တွေ့ထိမှု, သိမှု, ကြံဖန်မှုတို့ကို အသိဉာဏ်မှာ ငုံမိ, ခြုံမိ သိမ်းပိုက်မိလျှင် ပြီးတော့သည်၊ မှန်းခြေထား၍ ကြည့်ရှုသော ဝတ္ထုက တစ်ခြားနေ၍ မြင်မှုမှာ ငါမြင်သည်ဟူသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်ထဲက မလွတ်ပဲနေခဲ့လျှင်မူကား ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်းသို့ မရောက်သေး၊ <b>ငါမြင်သည်ဟူသော ထင်မြင်မြဲတိုင်းသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်မှလွတ်၍ ဉာဏ်၏လက်တွင်းမှာ ဆုပ်မိ, ကိုင်မိ, ငုံမိ, ခြုံမိ, သိမ်းပိုက်မိလျှင် ပြီးတော့သည်။</b></p> <p>နိဒ္ဒေသပါဠိ ,ဝိသုဒ္ဓိမဂ် အဋ္ဌကထာတို့၌<br> “<b>ဝိဇ္ဈုပ္ပါဒါဝ အာကာသေ၊ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ ဝယန္တိစ</b>”<br> ဟူ၍ ဟောတော်မူသဖြင့် လျှပ်စစ်နွယ်ပန်း၏ ဖြစ်ခြင်း, ပျက်ခြင်း လျင်မြန်သကဲ့သို့ မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း စသည်၌ အလျင်အမြန် ဖြစ်နိုင်၊ ချုပ်နိုင်သော အခြင်းအရာကို ထင်မြင်စေရမည်။</p> <p><b>အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တ ရှုမှုသည် နိစ္စသညာ, သုခသညာ, အတ္တ သညာ, သတ္တ ပုဂ္ဂလ ဇီဝသညာတို့ကို ဖျက်စီးမှုပေတည်း၊</b> လျှပ်စစ်ကဲ့သို့ ဖြစ်မှု, ပျက်မှု မြန်သည်ကို ထင်မြင်နိုင်လျှင်ပင် ခိုကိုးရာမဟုတ်သော အနိစ္စအဖြစ်, ဒုက္ခအဖြစ်, အနတ္တအဖြစ်, သတ္တ ပုဂ္ဂလ ဇီဝမဟုတ်သော အဖြစ်ထင်ရှားလှလေပြီ၊ ထိုအဖြစ်ထင်ရှားလျှင် ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ် အလင်းကြီး ကိစ္စပြီးစီးနိုင်တော့သည် ဖြစ်၍ လျှပ်စစ်ရောင် ဥပမာကို ပြတော်မူကြပေသည်။</p> <p>နာမ်ရုပ်တရား၏ ဖြစ်မှု, ပျက်မှုတို့သည်ကား လျှပ်တစ်ပြက် အတွင်းမှာ အကြိမ်တစ်ရာ တစ်ထောင်မက ဖြစ်နိုင် ပျက်နိုင်သည်၊ ထိုသို့သော ခဏိကအချက် ဖြစ်မှုပျက်မှုတို့သည်မူကား သတ္တဝါတို့၏ ဉာဏ်အမြင်မှာ ပိုင်းခြား၍ ထင်မြင်နိုင်သော အရာစု မဟုတ်ကုန်ပြီ၊ မထင်မြင်နိုင်သောအရာကို ဝိပဿနာ၏ အချက် အကွက်ပြု၍ ရှုသည် ရှိသော် အနှစ်တစ်ရာ အနှစ်တစ်ထောင်ပင် ရှုသော်လည်း ဝိပဿနာ ဉာဏဒဿန အဏုမြူမျှ ဖြစ်ခွင့်မရှိ၊ သမ္မောဟ ဒုက္ခသာ ဖြစ်ခွင့်ရှိ လေသည်၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူ နာမ်တရားတို့မှာ မျက်တောင် တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက် လက်ဖျက်တစ်တွက်ခန့်ကာလ အတွင်းမှာ ကုဋေ အသိန်းမက ဖြစ်မှုပျက်မှု မြန်သည်ဟု ကျမ်းဂန်တို့မှာလာသည်၊ ပကတိလူတို့မှာ မျက်တောင်တစ်ခတ်ဆိုလျှင်ပင် အလွန်မြန်လှလေပြီ၊ ကျမ်းဂန်အဆိုအတိုင်း ကျနေလေအောင် မျက်တောင် တစ်ခတ်မှာ အချက်ပေါင်း ကုဋေတစ်သိန်း ထင်မြင်နိုင်အောင်ရှုမည်ဟု ကြံစည် ခြင်းငှါပင် မထိုက်လေသောကြောင့်တည်း၊ ထို့ကြောင့် ဆိုခဲ့ပြီးသော အတိုင်း ခိုကိုးရာမရှိအောင် ဖြစ်မှုပျက်မှု မြန်သည်ကို ထင်မြင်နိုင် သည်သာ ပမာဏဟု မုချယုံကြည်ရမည်။</p> <p>ထိုသဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်အရာနှင့် အဘိဓမ္မာကျမ်းဂန်တို့၌ ပြဆိုထားသောအရာ အချက်များကိုနားယောင်၍ စက္ခုဒွါရ တစ်ဝီထိ အတွင်းမှာ ဖြစ်မှုချုပ်မှုများကို လက္ခဏာရေးတင်သည်ဟု ပြောဆို ကြသောအရာများသည် ယောင်ယမ်းကာသာဖြစ်၏၊ ဝိပဿနာဉာဏ ဒဿနအစစ် ဖြစ်နိုင်ရန်အခွင့် အလွန်ဝေးလှ၏ဟု မှတ်လေ။</p> <p>ဝိညာဏဓာတ်ကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏၊</p> --- <h3>အလင်းကြီးကို ပိုင်နိုင်ပုံ</h3> <p>ဤသို့ မြေ, ရေ, လေ, မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါး, အာကာသဓာတ် တစ်ပါး, ဝိညာဏဓာတ်တစ်ပါး, ဤခြောက်ပါးတို့ကို ဆိုခဲ့ပြီးသည့်အတိုင်း မြင့်မိုရ်တောင်, စကြဝဠာတောင်, မဟာပထဝီ, သမုဒ္ဒရာရေ စသော ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌လည်းကောင်း၊ လူသတ္တဝါ နတ်ဗြဟ္မာ စသော ပုဂ္ဂိုလ် သန္တာန်၌ လည်းကောင်း ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ ဓာတ်ပေါက်အောင် ကြည့်ရှုမှု ပိုင်နိုင်ပါလျှင် <b>ဗုဒ္ဓဘာသာ ပဌမအလင်းကြီးဟု ဆိုအပ်သော ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်းကြီး ပိုင်နိုင်လေတော့သည်။</b></p> --- <h3>တိုက်တွန်းချက်</h3> <p>ဤအဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓသန္တာန်တို့၌ ဤဓာတ်ခြောက်ပါး မပေါက် မရောက် မလင်းမခြင်းခဲ့လျှင် ဗုဒ္ဓဘာသာ ပဌမအလင်းကြီးကိုမျှ မရဘဲ ဓမ္မသမ္မောဟအမိုက်မှောင်ကြီး၏ အတွင်း၌သာနစ်မြုပ်၍ ငုတ်တုတ် နေရလေ၏၊ <b>သာသနာတော်မြတ်ကြီးနှင့် ကြုံကြိုက်ကျိုး တွေ့ကျိုး နပ်စေခြင်းငှါ ဤဓာတ်ခြောက်ပါးကို ပိုင်နိုင်အောင် အားထုတ်သင့်လှ၏။</b></p> <p>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်းကြီးကို အကျယ်ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> --- <h3>၂ -ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်း</h3> <p>၂။ ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ် အလင်းကြီး၌ အကျဉ်းဆုံးသောအားဖြင့် အဘယ်မျှလောက်သော ပစ္စယဓမ္မတို့ကို ဉာဏ်အမြင်ပေါက်ရောက်မှ ဤပစ္စယ ပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်းကို ပေါက်ရောက်သနည်း။</p> <p>ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယော, အာကာသဟူသော ရုပ်ဓာတ် ငါးပါးတို့၌ ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား ၄-ပါး၊ ဝိညာဏ် ဟူသော နာမ်ဓာတ် ၁-ပါး၊ ဝတ္ထုအာရုံဟူသော အကြောင်း တရား ၂-ပါး၊ ဤဓာတ် ခြောက်ပါးတို့၏ အကြောင်းတရား ခြောက်ပါးတို့ကို ဉာဏ်အမြင်ပေါက်ရောက်သည်ရှိသော် ဤပစ္စယ ပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်းသို့ ပေါက်ရောက်၏။</p> --- <h3>အကြောင်းတရား ၄-ပါးကြောင့် ဓာတ်ကြီး ၄-ပါးဖြစ်ပုံ</h3> <p>ပထဝီဓာတ်, အာပေါဓာတ်, တေဇောဓာတ်, ဝါယောဓာတ် ဟူသော ဤဓာတ်ကြီး လေးပါးတို့သည်</p> <p>၁။ ကံကြောင့်ဖြစ်သည်လေးပါး၊</p> <p>၂။ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သည်လေးပါး၊</p> <p>၃။ ဥတုကြောင့်ဖြစ်သည်လေးပါး၊</p> <p>၄။ အာဟာရကြောင့်ဖြစ်သည်လေးပါး</p> ဟူ၍လေးပါး လေးလီရှိကုန်၏။</p> <p>အာကာသဓာတ်မှာ ဥပါဒ်ဇာတိရှိသော တရားမျိုး မဟုတ်၊ အကြောင်းတရားတို့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ကြကုန်သော ရုပ်ကလာပ်တို့၏ အကြားမျှသာဖြစ်၍ အကြောင်းအသီးအခြား မရှိပြီ၊ ပစ္စယဓမ္မကို အာကာသဓာတ်ပေါ်မှာ မခွဲမရှာရပြီ။</p> <p>ထိုအကြောင်းတရား လေးပါးတို့တွင်</p> <p><b>ကံဆိုသည်ကား- ရှေးဘဝတို့၌ ပြုခဲ့ကြသော ဒါန သီလ စသော ကုသိုလ်ကံမျိုး, ပါဏာတိပါတ အဒိန္နာဒါနစသော အကုသိုလ်ကံမျိုးဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိ၏။</b></p> <p>ကံကြောင့်သာ ဖြစ်ကောင်းသော ရုပ်မျိုးကား- အသက် ခေါ်သော ဇီဝိတရုပ်, နှလုံးခေါ်သော ဟဒယဝတ္ထုရုပ်, မိန်းမသဏ္ဌာန် ဖြစ်ပေါ်ရန်အကြောင်းဖြစ်သော ဣတ္ထိဘာဝရုပ်, ယောကျ်ားသဏ္ဌာန် ဖြစ်ပေါ်ရန်အကြောင်းဖြစ်သော ပုမ္ဘာဝရုပ်တို့နှင့် စက္ခုအကြည်ရုပ်, သောတအကြည်ရုပ်, ဃာနအကြည်ရုပ်, ဇိဝှါအကြည်ရုပ်, ကာယ အကြည်ရုပ်တို့တည်း၊ ဤရုပ်တို့ကား ရှေးကံဟောင်းကြောင့်သာ ဖြစ် ကုန်၏။</p> --- <h3>ကံဟောင်းကြောင့်ဖြစ်ရာ၌ ယုတ္တိ</h3> <p>ထိုစကားမှန်၏၊ အသက်ခေါ်သော ဇိဝိတရုပ်သည် တစ်ဘဝ တွင် တစ်ကိုယ်လုံး၌ တစ်ကြိမ်ပျက်ဆုံးခဲ့သော် ဥတု အာဟာရ ဆေးဝါး ဓာတ်စာတို့နှင့် တစ်ဖန် အသစ်ဖြစ်ပေါ်ရန် ပြုစုပျိုးထောင်၍ မရပြီ၊ ဤကိုယ်ခန္ဓာ ပျက်ဆုံးရတော့သည်၊ ဘဝတစ်ပါးပြောင်းသွားရတော့ သည်၊ နှလုံးခေါ်သော ဟဒယဝတ္ထုရုပ် ပျက်ဆုံးရာ၌လည်း ထို့အတူဖြစ် ၏၊ စက္ခုအကြည်ရုပ် ပျက်ဆုံးခဲ့သော် ဆေးဝါးဓာတ်စာနှင့် ကုသ သော်လည်းမရပြီ၊ မျက်စိပျက်ရတော့သည်၊ သောတအကြည်, ဃာန အကြည်, ဇိဝှါအကြည်, ကာယအကြည်တို့၌လည်း ထို့အတူဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုရုပ်တို့သည် ပဋိသန္ဓေအခါမှစ၍ သူ့အစဉ်နှင့်သူ အလျင် မပြတ် ဖြစ်ခွင့်ရမှ ဖြစ်နိုင်ကြကုန်၏၊ အလျင်တစ်ကြိမ်ပျက်ခဲ့သော် ဘဝ အကြောင်းစုနှင့် ပြုစုပျိူးထောင်၍ မရကြကုန်ပြီ၊ ကမ္မဇဓာတ်ကြီးလေးပါး တို့လည်း ထိုနည်းတူ မှတ်လေ။</p> <p>ကံကြောင့်ဓာတ်ကြီး လေးပါးဖြစ်ပုံ ပြီး၏၊</p> <p><b>စိတ်ဆိုသည်ကား-အကုသိုလ်စိတ်တစ်မျိုး, ကုသိုလ်စိတ်တစ်မျိုး, အဗျာကတစိတ်တစ်မျိုးဟူ၍ သုံးမျိုးရှိ၏၊</b> အကုသိုလ်စိတ်တစ်မျိုးသည် လောဘစိတ်မျိုး, ဒေါသစိတ်မျိုး, မောဟစိတ်မျိုး, မာနစိတ်မျိုး ဣဿာစိတ်မျိုး, မစ္ဆရိယစိတ်မျိုး, ကုက္ကုစ္စစိတ်မျိုး, ဗျာပါဒစိတ်မျိုး စသည် များပြား၏။</p> <p>ကုသိုလ်စိတ်မျိုးသည် ဒါနစိတ်မျိုး, သီလစိတ်မျိုး, မေတ္တာစိတ်မျိုး, ကရုဏာစိတ်မျိုး, မုဒိတာစိတ်မျိုး, ဥပေက္ခာစိတ်မျိုး, သဒ္ဓါစိတ်မျိုး, ပညာစိတ်မျိုး, စျာန်စိတ်မျိုး စသည်များပြား၏။</p> <p>အဗျာကတစိတ်မျိုးသည်လည်း ဝိပါက်စိတ်မျိုး, ကြိယာစိတ်မျိုး, အိပ်ပျော်သောစိတ်မျိုး ပဋိသန္ဓေစိတ်မျိုး, ဘဝင်စိတ်မျိုး, အာဝဇ္ဇန်း စိတ်မျိုး၊ သန္တီရဏစိတ်မျိုး, သမ္ပဋိစ္ဆိုင်းစိတ်မျိုး, တဒါရုံစိတ်မျိုး, စုတိစိတ်မျိုး စသည်များပြား၏။</p> <p>တစ်နည်း-ကာယကံစိတ်မျိုး, ဝစီကံစိတ်မျိုး, မနောကံစိတ်မျိုး ဟူ၍ သုံးမျိုးရှိ၏၊ ထိုသုံးမျိုးတို့တွင် ကာယကံစိတ်မျိုးသည်လည်း သွား စိတ်, ရပ်စိတ်, ထိုင်စိတ်, အိပ်စိတ်, ကွေးစိတ်, ဆန့်စိတ် စသည်များပြား၏၊ သွားစိတ်ဆိုသည်ကား သွားခြင်းဣရိယာပုထ်ကို လှုံ့ဆော်၍ ဖြစ်ပေါ် သောစိတ်တည်း၊ ပဌမခြေလှမ်းကို လှုံ့ဆော်သောစိတ်, ဒုတိယခြေလှမ်း ကို လှုံ့ဆော်သောစိတ် စသည်ဖြင့် သွားစိတ် အစဉ်မပြတ်မစဲသမျှ ကာလ ပတ်လုံး သွားမှု, ခြေလှမ်းမှု မပြတ်မစဲဖြစ်၏၊ ဤသို့ စသည်ဖြင့် ကိုယ် အင်္ဂါလှုပ်ရှားမှု အမျိုးမျိုးတို့၌ သူ့စိတ်နှင့်သူ့အမှု အသီးအသီး ဖြစ်ကြ၏။</p> <p>ဥပမာကား- မီးရထားကြီးတစ်ခုမှာ ရေနွေးအိုးကြီးမှ အခိုး တစ်သုတ်တစ်သုတ်မှုတ်လျှင် စက်ကိရိယာ တစ်ခါတစ်ခါလည်၏၊ ခေါင်း တိုင်သို့ အခိုး တစ်သုတ်တစ်သုတ် ထွက်၏၊ သူ့မှုတ်ချက်နှင့် သူ့စက် ကိရိယာလည်ချက်, သူ့အခိုးထွက်ချက် အသီးသီးဖြစ်ကြ၏၊ စက်ရုံကြီး စက်သင်္ဘောကြီးတို့၌လည်း သူ့အခိုးမှုတ်ချက်, သူ့စက်ကိရိယာလည်ချက်, သူ့အခိုးထွက်ချက်, အသီးသီးရှိကြသည်ကို မြှော်လေ။</p> --- <h3>ကာယကံရုပ်အမျိုးမျိုးဖြစ်ပုံ</h3> <p>ထို့အတူ သွားခြင်း ဣရိယာပုထ်မှာလည်း သူ့ခြေလှမ်းရုပ်နှင့် သူ့စိတ်အသီးအသီး ဖြစ်ကြ၏၊ ပဌမခြေလှမ်းကို လှုံ့ဆော်သော စိတ်သည် ပဌမခြေလှမ်း ရုပ်ဆုံးရာ၌ ချုပ်ဆုံး၏၊ ဒုတိယခြေလှမ်းကို လှုံ့ဆော်သော စိတ်မျိုး ဖြစ်ပေါ်၏၊ ဒုတိယခြေလှမ်း၏ ဆိုင်ရာရုပ်လည်း တစ်မျိုး ဖြစ်ပေါ်ပြန်၏၊ ဒုတိယခြေလှမ်း ရုပ်ဆုံးရာ၌ ထိုစိတ်လည်း ချုပ်ဆုံး၏၊ ဤနည်းတူ အလှမ်းတစ်ရာသွားခဲ့လျှင် စိတ်အကြိမ်ပေါင်းတစ်ရာ ရုပ် အကြိမ်ပေါင်းတစ်ရာ ချုပ်ဆုံး၏၊ အလှမ်းတစ်ထောင်သွားခဲ့လျှင် စိတ် အကြိမ်ပေါင်းတစ်ထောင်၊ ရုပ်အကြိမ်ပေါင်းတစ်ထောင် ချုပ်ဆုံး၏၊ ရှေးရှေးခြေလှမ်း၏ ဆိုင်ရာဖြစ်သော စိတ်စု, ရှေးရှေး ခြေလှမ်းခေါ်သော ရုပ်စုသည် နောက်နောက် ခြေလှမ်းသို့ မရောက်နိုင်၊ သူ့ခြေလှမ်းနှင့်သူ အသီးအသီး ချုပ်ဆုံးလေ၏၊ ခြေလှမ်းမှု၌ မိမိတို့ကိုယ်ခန္ဓာ တစ်ခုလုံးမှာ အမျိုးမျိုးသော လှုပ်ရှားမှု အသစ်အသစ်တို့သည် ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ စိတ် အသစ်အသစ်တို့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သော ရုပ်အသစ်သစ်တို့ပေတည်း။</p> <p>တစ်နေ့တစ်နေ့အဖို့မှာ ဦးခေါင်း ခြေလက်စသော ထိုထို ကိုယ် အင်္ဂါ ကြီးငယ်တို့ အထွေထွေ အလာလာ လှုပ်ရှားမှု, ထွက်သက် ရှုရှိုက်မှု, ဝင်သက် မှုတ်ထုတ်မှု, မျက်တောင်ခတ်မှု၊ ပါးစပ်လှုပ်မှု အစရှိသော အမျိုးမျိုးသော ကိုယ်အင်္ဂါလှုပ်ရှားမှုတို့မှာလည်း သူ့လှုပ်ရှားမှုနှင့် သူ့စိတ် အသီးသီးမှတ်လေ။</p> <p>ဤကား ကာယကံစိတ် အမျိုးမျိုးတို့ကြောင့် ကာယကံရုပ် အမျိုးမျိုးတို့ ဖြစ်ပေါ်ပုံတည်း။</p> --- <h3>ဝစီကံရုပ်အမျိုးမျိုးဖြစ်ပုံ</h3> <p>ဝစီကံစိတ် အမျိုးမျိုးတို့ကြောင့် ဝစီကံရုပ်အမျိုးမျိုးဖြစ်ပုံမှာ ပြောမှု, ဆိုမှု, ငိုမှု, ရယ်မှု, အော်မှု, ဟစ်မှု စသည်တို့၌ သူ့အက္ခရာနှင့် သူ့စိတ် အသီးသီး ဖြစ်ကြ၏၊ ဥပမာကား- ဣတိပိ သော ဘဂဝါ အရဟံ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ ဟူ၍ ရွတ်ဆိုရာ၌ ဣအက္ခရာကို လှုံ့ဆော်သောစိတ် တစ်ခြား, တိအက္ခရာကို လှုံ့ဆော်သောစိတ်တစ်ခြား, ပိအက္ခရာကို လှုံ့ဆော်သော စိတ်တစ်ခြား စသည်ဖြင့် အက္ခရာတစ်လုံးကို လှုံ့ဆော် သောစိတ်တစ်ခြား တစ်ခြားစသည်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရား အားဖြင့် ရှိခိုးပါ၏ဟု ဆိုရာ၌ မြတ်သည် အက္ခရာတစ်လုံး, စွာသည် အက္ခရာတစ်လုံး, ဘုသည် အက္ခရာတစ်လုံး, ရားသည် အက္ခရာတစ်လုံး, မြတ်ကို လှုံ့ဆော်သောစိတ်တစ်ခြား, စွာကို လှုံ့ဆော်သော စိတ်တစ်ခြား, ဘုကို လှုံ့ဆော်သောစိတ်တစ်ခြား, ရားကို လှုံ့ဆော်သောစိတ်တစ်ခြား စသည်ဖြင့်လည်းကောင်း သူ့အက္ခရာနှင့်သူ့စိတ် အသီးသီးဖြစ်ပုံကို သိလေ၊ သူ့အက္ခရာ ချုပ်ဆုံးကွယ်ပျောက်ရာ၌ သူ့စိတ်ချုပ်ဆုံး ပျောက် ကွယ်ပုံကိုလည်း သိလေ။</p> <p>ဤကား ဝစီကံစိတ်အမျိုးမျိုးတို့ကြောင့် ဝစီကံရုပ် အမျိုးမျိုးတို့ ဖြစ်ပေါ်ပုံတည်း</p> --- <h3>မနောကံရုပ်အမျိုးမျိုးဖြစ်ပုံ</h3> <p>မနောကံစိတ်အမျိုးမျိုးကြောင့် မျက်စိ, မျက်နှာ, ကိုယ်အင်္ဂါတို့၌ ရုပ်အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပုံမှာလည်း ဒေါသစိတ်ဖြစ်လာလျှင် မျက်နှာအဆင်း ရုပ်တစ်မျိုး, မေတ္တာစိတ်, သဒ္ဓါစိတ်ဖြစ်လာလျှင် မျက်နှာအဆင်း ရုပ်တစ်မျိုး, ဒေါမနဿစိတ်ဖြစ်လာလျှင် မျက်နှာအဆင်းရုပ်တစ်မျိုး, သောမနဿစိတ်ဖြစ်လာလျှင် မျက်နှာ အဆင်း ရုပ်တစ်မျိုး စသည်ဖြင့် သူ့စိတ်နှင့်သူ့ရုပ် အသီးအသီး ဖြစ်ပုံပျက်ပုံကို အကုန်သိမြင်လေ။</p> <p>ဤကား မနောကံစိတ် အမျိုးမျိုးတို့ကြောင့် မနောကံရုပ် အမျိုးမျိုးတို့ ဖြစ်ပေါ်ပုံတည်း</p> <p><b>ဤကား စိတ်ကြောင့် ရုပ်ဓာတ်ကြီးလေးပါးကို ဖြစ်ပေါ်ရာ၌ တစ်နေ့တစ်ရက်အတွင်းမှာပင် တစ်ဦးတစ်ယောက်သောသူမှာ အထောင်အသောင်းမကသော စိတ်အမျိုးမျိုးတို့ကြောင့် အထောင် အသောင်းမကသော ရုပ်အမျိုးမျိုးတို့ဖြစ်ပေါ် ပြောင်း လဲ၍ နေပုံကို ပြဆိုချက်တည်း။</b></p> --- <h3>အမိုက်မှောင်ကြီး</h3> <p><b>သွားစိတ်ကြောင့် သွားရုပ်ဖြစ်ရာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်သွားသည်, သတ္တဝါ သွားသည်, မိန်းမသွားသည်, ယောက်ျားသွားသည်, သူသွားသည် ငါသွားသည်, သွားတတ်သူရှိမှ သွားရုပ်ဖြစ်နိုင်သည်ဟု ထင်မြင်စွဲလမ်း၍ နေကြသည်ကား အမိုက်မှောင်ကြီးတည်း။</b></p> --- <h3>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်း</h3> <p>သွားရန်ကိစ္စ၌ လှုံ့ဆော်သော စိတ်သည်လည်း ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ မဟုတ်, မိန်းမ ယောကျ်ားမဟုတ်, သူမဟုတ်, ငါမဟုတ်, လူမဟုတ်, နတ်မဟုတ်၊ <b>စိတ်ဟူသော ဓာတ်တစ်မျိုးပေတည်း၊ ထိုဝိညာဏ် စိတ် ဓာတ်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သော တစ်လှုပ်လှုပ်တစ်ရွရွ သွားလာမှုသည်လည်း ပုဂ္ဂိုလ်, သတ္တဝါ, အတ္တ, ဇီဝ, မိန်းမ, ယောက်ျား, လူမဟုတ်, ငါမဟုတ်, သူမဟုတ်၊ ထိုတစ်လှုပ်လှုပ်တစ်ရွရွ သွားလာမှုကို ပြုလုပ်တတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ သွားတတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ လာတတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ ရပ်တတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ ထိုင်တတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ အိပ်တတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ ပြောတတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ ဆိုတတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ ကာရကပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မရှိ၊ ကတ္တား ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မရှိ၊ ပြုလုပ်ဖန်ဆင်းတတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ စိတ်တည်းဟူသော အကြောင်း တရား၏ အာနုဘော်ကြောင့် သွားရုပ်, လာရုပ်, ထိုင်ရုပ်, အိပ်ရုပ်, ပြောရုပ်, ဆိုရုပ်တို့၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းမျှသာတည်းဟု ရှင်းလင်းစွာမြင်သော ဉာဏ်သည် ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ် အလင်းကြီးမည်၏။</b></p> <p>ဝိညာဏ်စိတ်ကြောင့် ဓာတ်ကြီးလေးပါးဖြစ်ပုံ ပြီး၏။</p> --- <p>၃။ ဥတုကြောင့် ဓာတ်ကြီးလေးပါး ရုပ်တရား ဖြစ်ပေါ်ရာ၌ ဥတု ဆိုသည်ကား <b>သီတတေဇောနှင့် ဥဏှတေဇောကို ခေါ်သည်။</b></p> --- <h3>ဥတုကြောင့်ရုပ်ဖြစ်ပုံ</h3> <p><b>အေးချမ်းသော ဥတုကြောင့် အေးချမ်းသော ရုပ်စုဖြစ်ပွား၏၊ ပူအိုက်သောဥတုကြောင့် ပူအိုက်သောရုပ်စု ဖြစ်ပွား၏၊</b> ဆောင်းရာသီ၌ သီတဥတု ကြောင့် သီတခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ နွေရာသီ၌ ဥဏှဥတုကြောင့် ဥဏှခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ မိုးရာသီ၌ သီတ, ဥဏှရောနှောလျက်ရှိ၏၊ တစ်နေ့ အဖို့တွင် ညအခါ၌ သီတခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ နေ့အခါ၌ ဥဏှခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ နေတက်၌ ဥဏှခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ နေကျ၌ သီတခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ နေပူ၌ ဥဏှခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ တစ်ကိုယ်လုံး ပူ၏၊ အိုက်၏၊ ချွေးထွက်၏၊ အရိပ်၌ သီတခန္ဓာဖြစ်ပွား၏၊ အပူ အအိုက်ငြိမ်း၏၊ သာယာအေးချမ်းရှိ၏၊ အိပ်ခြင်း, ထိုင်ခြင်းတို့၌ သီတခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ ရပ်ခြင်း, သွားခြင်းတို့၌ ဥဏှခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ ဝန်ထမ်းမှု, တူးမှု, ဆွမှု, ခုတ်မှု, ထစ်မှု, ဖြတ်မှု, ခွဲမှု စသည်တို့၌ ဥဏှခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ ၎င်းအမှုတို့မှ နားနေမှုတို့၌ သီတခန္ဓာဖြစ်ပွား၏၊ ဤသို့လျှင် တစ်နေ့အဖို့တွင် တစ်ဦး တစ်ယောက် သောသူမှာ ထိုထိုအခိုက်အတန့် အလှည့်အကျအားလျော်စွာ အခါပေါင်း အထောင်မျှမက သီတဥတုကြောင့် သီတရုပ်အခါခါဖြစ်ပေါ်မှု, ဥဏှ ဥတုကြောင့် ဥဏှရုပ် အခါခါ ဖြစ်ပေါ်မှုတို့ကို မိမိတို့ကိုယ်ခန္ဓာ၌ စေ့စုံစွာ သိကြမြင်ကြလေကုန်။</p> <p>ဤကား ဥတုကြောင့် ဥတုဇဓာတ်ကြီးလေးပါး ရုပ်တရားတို့ ဖြစ်ပွားပုံတည်း။</p> --- <h3>အမိုက်မှောင်ကြီး</h3> <p><b>သီတရုပ် သီတခန္ဓာ, ဥဏှရုပ် ဥဏှခန္ဓာတို့ အလှည့်အလည် အားဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ဆဲ အခါတို့၌ သီတဥတုကြောင့် သီတရုပ်ဖြစ်ပေါ်သည်၊ ဥဏှဥတုကြောင့် ဥဏှရုပ်ဖြစ်ပေါ်သည်ဟု မသိခြင်းသည် ပစ္စယ သမ္မောဟအမိုက်မှောင်ကြီးမည်၏။</b></p> --- <h3>ကာရကဒိဋ္ဌိ ဝေဒကဒိဋ္ဌိ</h3> <p>ထိုအမိုက်မှောင်ကြီးမှ <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ ဖြစ်ပွား၏၊ ဝေဒကဒိဋ္ဌိ ဖြစ်ပွား၏၊</b> အေးလိုလျှင်လည်း အေးအောင်ငါလုပ်တတ်၏၊ ပူလိုလျှင် လည်း ပူအောင် ငါလုပ်တတ်၏ဟု ယူခြင်းသည် ကာရကဒိဋ္ဌိတည်း၊ ငါ့ကိုယ်ကို ငါအေးအောင်လုပ်၍ အေးမှုကို ငါခံစားရ၏၊ ငါ့ကိုယ်ကို ငါပူအောင်လုပ်၍ ပူမှုကိုငါခံစားရ၏ဟု ယူခြင်းသည် ဝေဒကဒိဋ္ဌိတည်း၊ ရှေးဘဝတို့၌ ကောင်းမှုတို့ကို ငါပြုခဲ့လျှင် ယခုဘဝ၌ အမျိုးမြတ်ခြင်း, အဆင်းလှခြင်း, ဥစ္စာဓနတို့နှင့် ပြည့်စုံခြင်းစသော ကောင်းကျိုးကို ငါစံစားရသည်၊ ရှေးရှေးဘဝတို့၌ မကောင်းမှုတို့ကို ငါပြုခဲ့လျှင် ယခုဘဝတို့၌ အမျိုးယုတ်ခြင်း, အဆင်းမလှခြင်း, အနာများခြင်း, ဘုန်းတန်ခိုးငယ်ခြင်း, ဥစ္စာရှားပါးခြင်းစသော မကောင်းကျိုးတို့ကို ငါခံစားရသည်၊ သူပြုလျှင် သူခံစားရသည်၊ ငါပြုလျှင် ငါခံစားရသည် ဟူသောစကားမျိုးတို့၌ ငါပြုသည်၊သူပြုသည် ဟူသောအယူသည် ကာရကဒိဋ္ဌိတည်း၊ ငါခံစားရသည်၊ သူခံစားရသည် ဟူသောအယူသည် ဝေဒကဒိဋ္ဌိတည်း၊ ငါလယ်လုပ်နိုင်၍ ငါထမင်းစားရသည် စသည်တို့၌ လည်း ငါလုပ်နိုင်သည်ဟု ယူသည်ကား ကာရကဒိဋ္ဌိတည်း။</p> --- <h3>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်း</h3> <p><b>သူ့ဥတုကြောင့် သူ့ရုပ်အသီးသီးဖြစ်သည်ဟုရှင်းလင်းစွာ ထင်မြင် သောဉာဏ်သည် ပစ္စယပရိဂ္ဂဟ ဉာဏ်အလင်းကြီးမည်၏၊ ထိုအလင်းကြီး ပေါက်ခဲ့လျှင် ငါပြုသည်၊ သူပြုသည်ဟူသော ကာရကဒိဋ္ဌိ ထာဝရဘုရား ဖန်ဆင်းသည်ဟူသော ကာရကဒိဋ္ဌိတို့ ပျောက်ကင်း၏။</b></p> <p>ဥတုကြောင့် ဓာတ်ကြီးလေးပါး ရုပ်တရားဖြစ်ပုံ ပြီး၏၊</p> <p>၄။ အာဟာရကြောင့် ဓာတ်ကြီးလေးပါး ရုပ်တရား ဖြစ်ပေါ်ရာ၌ <b>အာဟာရဆိုသည်ကား - စားသောက် မျိုသွင်းအပ်သော ကဗဠီကာရ အာဟာရကို ခေါ်သည်။</b></p> --- <h3>အာဟာရကြောင့် ရုပ်ဖြစ်ပုံ</h3> <p>တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ကြိမ် နှစ်ကြိမ် ထမင်းအာဟာရစားမှု၊ နွား, ကျွဲ, ဆင်, မြင်း စသည်တို့၌ နေ့စဉ် အစာအာဟာရ စားကြမှုတို့ကို စေ့စုံစွာမြှော်ရှု၍ အာဟာရပြတ်လပ်ခဲ့လျှင် ဘယ်ရုပ်ခန္ဓာမျိုး ဖြစ်ပေါ် တတ်သည်၊ စားမြဲအချိန်မှာ စားခဲ့မျိုခဲ့လျှင် ဘယ်ရုပ်ခန္ဓာမျိုး ဖြစ် ပေါ်တတ်သည်ဟု ကိုယ်တွေ့ မျက်မြင်ဖြစ်၍ ထင်ရှားလှလေပြီ။</p> <p>ဝမ်း၌ အစာမရှိလျှင် ညှိုးနွမ်းလျော့ပါးသော ရုပ်ခန္ဓာမျိုး ဖြစ်ပေါ် လာမြဲ, ဝမ်း၌ အစာရှိခဲ့လျှင် ရွှင်လန်းတောင့်တင်းသော ရုပ်ခန္ဓာမျိုး ဖြစ်ပေါ်လာမြဲ, အစာမှား၍ ဖျားရုပ်, နာရုပ် ဖြစ်ပေါ်မှု, ဆေးဝါးဓာတ်စာ စား၍ မာရုပ်, ကျန်းရုပ် ဖြစ်ပေါ်မှုတို့မှာ ဥတုအာဟာရ အကြောင်းနှစ်ပါး နှင့် ဆက်ဆံ၏။</p> --- <h3>အမိုက်မှောင်ကြီး</h3> <p>လောက၌ အစာငတ်၍လည်းကောင်း၊ စားချိန်၌ မစားရ၍ လည်းကောင်း၊ ဆာလောင်မွတ်သိပ်သောအခါ ညှိုးရုပ်, နွမ်းရုပ်, ပန်းရုပ်, ပျော့ရုပ်, ခွေရုပ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ အစာအာဟာရကို စားသွင်းမျို သောက်လိုက်လျှင် ဆာလောင်မွတ်သိပ်ခြင်းမှပျောက်၍ တောင့်ရုပ်, တင်းရုပ်, မာရုပ်, လန်းရုပ်ခန္ဓာတို့ ဖြစ်ပေါ်လာကြပေသည်ဟု သိကြကုန် သော်လည်း <b>ငါစား၍ ငါဝသည်, ငါအားရှိသည်, ငါတောင့်တင်းသည်, ငါကျန်းမာသည်, ငါအဆာပြေသည်ဟု ငါကိုအကြီးအမှုးပြု၍ စွဲယူမှုဖြစ် သောကြောင့် အမိုက်မှောင်ကြီးမှ မလွတ်သေး။</b></p> --- <h3>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်း</h3> <p><b>'ငါ' ကို အကြီးအမှူးမပြုဘဲ ဤဓာတ်ကြီးလေးပါးအစု ရုပ် ခန္ဓာကြီးသည် အာဟာရကြောင့်ဖြစ်သော အာဟာရနှင့် ဆိုင်သော ရုပ်တို့ ချုပ်ကွယ် ပျောက်ပျက်လေသောကြောင့် နွမ်းရုပ်, နယ်ရုပ်, ညှိုးရုပ်, ပျော့ရုပ်တို့ ဖြစ်ပေါ်၏၊ အာဟာရမျိုသွင်းစားသောက်မိမှ အာဟာရနှင့် ဆိုင်သော အာဟာရနှင့် ဆက်ဆံသော အာဟာရကြောင့်ဖြစ်သော တောင့်ရုပ်, တင်းရုပ်, လန်းရုပ်, ဆန်းရုပ်, ရွှင်ရုပ် တို့ဖြစ်ပေါ်လာကြ ကုန်၏ဟု ရုပ်ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့၏ အကြောင်းကိုသိခြင်းသည် ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်းကြီးသို့ ပေါက်၏။</b></p> <p>ဤတွင် ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ကြောင့် ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယောဟူသော ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်ပုံပြီး၏။</p> <h3>ဝတ္ထုအာရုံ ၂-ပါးကြောင့် ဝိညာဏ်ဖြစ်ပေါ်ပုံ</h3> <p><b>ဝတ္ထုအာရုံ</b> အကြောင်းတရားနှစ်ပါးတို့ကြောင့် <b>ဝိညာဏ်</b>ဟူသော နာမ်ဓာတ်ကြီး ဖြစ်ပေါ်ရာ၌</p> <p><b>ဝတ္ထု</b>ဆိုသည်ကား</p> <p>၁။ မျက်စိ၌ အကြည်ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော <b>စက္ခုဝတ္ထု</b>တစ်ပါး။</p> <p>၂။ နား၌ အကြည်ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော <b>သောတဝတ္ထု</b>တစ်ပါး။</p> <p>၃။ နှာခေါင်း၌ အကြည်ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော <b>ဃာနဝတ္ထု</b>တစ်ပါး။</p> <p>၄။ လျှာ၌ အကြည်ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော <b>ဇိဝှါဝတ္ထု</b>တစ်ပါး။</p> <p>၅။ ကိုယ်၌ အကြည်ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော <b>ကာယဝတ္ထု</b>တစ်ပါး။</p> <p>၆။ ရင်တွင်း၌ နှလုံးခေါ်သော <b>ဟဒယဝတ္ထု</b>တစ်ပါး အားဖြင့် ခြောက်ပါးရှိ၏။</p> <p>ဤကား <b>ဝတ္ထု</b>အရတည်း</p> <p><b>အာရုံ</b>ဆိုသည်ကား</p> <p>၁။ အဆင်းဝဏ္ဏဟုဆိုအပ်သော မျက်စိဖြင့် မြင်အပ်သော <b>ရူပါရုံ</b>တစ်ပါး။</p> <p>၂။ အသံသဒ္ဒဟုဆိုအပ်သော နားဖြင့် ကြားအပ်သော <b>သဒ္ဒါရုံ</b> တစ်ပါး။</p> <p>၃။ အနံ့ဂန္ဓဟုဆိုအပ်သော နှာခေါင်းဖြင့် နံအပ်သော <b>ဂန္ဓာရုံ</b> တစ်ပါး။</p> <p>၄။ အရသာ ရသဟုဆိုအပ်သော လျှာဖြင့် လျက်အပ်သော <b>ရသာရုံ</b>တစ်ပါး။</p> <p>၅။ အပူ, အအေး, အနု, အကြမ်း, ဖောဋ္ဌဗ္ဗဟုဆိုအပ်သော ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိအပ်သော <b>ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ</b>တစ်ပါး။<br> ၆။ ထွေထွေလာလာ ထိုထိုဓမ္မဟုဆိုအပ်သော မနောစိတ် ဖြင့်သာ သိအပ်သော <b>ဓမ္မာရုံ</b>တစ်ပါးအားဖြင့်ခြောက်ပါးရှိ၏။</p> <p>ဤကား <b>အာရုံ</b>အရတည်း</p> <p>ထို<b>ဝတ္ထုအာရုံ</b> နှစ်ပါးကိုစွဲ၍ <b>ဝိညာဏဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်ပုံကား</p> <p>၁။ <b>စက္ခုဝတ္ထု</b>နှင့် <b>ရူပါရုံ</b> နှစ်ပါးတစ်စုံကြောင့် <b>စက္ခုဝိညာဏဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်ခြင်း။</p> <p>၂။ <b>သောတဝတ္ထု</b>နှင့် <b>သဒ္ဒါရုံ</b> နှစ်ပါးတစ်စုံကြောင့် <b>သောတ ဝိညာဏဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်ခြင်း။</p> <p>၃။ <b>ဃာနဝတ္ထု</b>နှင့် <b>ဂန္ဓာရုံ</b> နှစ်ပါးတစ်စုံကြောင့် <b>ဃာနဝိညာဏ ဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်ခြင်း။</p> <p>၄။ <b>ဇိဝှါဝတ္ထု</b>နှင့် <b>ရသာရုံ</b> နှစ်ပါးတစ်စုံကြောင့် <b>ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်ခြင်း။</p> <p>၅။ <b>ကာယဝတ္ထု</b>နှင့် <b>ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ</b> နှစ်ပါးတစ်စုံကြောင့် <b>ကာယ ဝိညာဏဓာတ်</b>ဖြစ်ပေါ်ခြင်း</p> <p>၆။ <b>ဟဒယဝတ္ထု</b>နှင့် ထိုထို<b>ဓမ္မာရုံ</b> နှစ်ပါးတစ်စုံကြောင့် <b>မနော ဝိညာဏဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်ခြင်း။</p> <p>(ဤအရာ၌ <b>မနောဓာတ်</b>သည် <b>မနောဝိညာဏဓာတ်</b>၌ အတွင်းပါလေ၏၊ ဤသို့ အကျဉ်းမှတ်။)</p> <p>ဥပမာနှင့်တကွ အကျယ်ကား</p> <p><b>စက္ခုဝတ္ထု</b>နှင့် <b>ရူပါရုံ</b>တို့၏ ထိခိုက်မှုဒဏ်ချက်ကြောင့် ထိုထို အဆင်းကို မြင်ခြင်းဟူသော <b>စက္ခုဝိညာဏဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်၏၊ ဥပမာကား မှန်အပြင်၌ လူ၏မျက်နှာရိပ် ပေါ်သကဲ့သို့တည်း။ မှန်အပြင်နှင့် မျက်လုံး အိမ်တွင်းမှာ ရှိနေသော <b>စက္ခုဝတ္ထုပသာဒရုပ်အကြည်</b>တူ၏၊ လူ၏ မျက်နှာနှင့် ထိုထိုအဆင်းမျိုး <b>ရူပါရုံ</b> တူ၏၊ မှန်အပြင်နှင့် လူ၏မျက်နှာ ဆုံမိဆဲအခါ၌ မှန်အပြင်မှာ မျက်နှာရိပ်ပေါ်သကဲ့သို့ မျက်လုံးအိမ်တွင်း မှာ ရှိနေသော <b>စက္ခုဝတ္ထုပသာဒရုပ်အကြည်</b>နှင့် မျက်စိ၏ ဥပစာမှာ ရှိနေသော ထိုထိုအဆင်းသဏ္ဌာန်နှင့် ဆုံမိကြသောအခါ၌ <b>စက္ခုဝတ္ထု ပသာဒရုပ်အကြည်</b>မှာ <b>စက္ခုဝိညာဏ်</b>ဟူသော အမြင်ဓာတ်ဖြစ်ပေါ်၏။</p> <p>မှန်အပြင်နှင့် လူ၏မျက်နှာ လွှဲပြန်လျှင် ထိုမျက်နှာရိပ် ပျောက်ဆုံးပြန် သကဲ့သို့ မျက်နှာလွှဲပြန်လျှင် မျက်လုံးအိမ်တွင်းမှာ ပေါ်ရှိသော <b>စက္ခု ဝိညာဏ်</b>အမြင်ဓာတ် ပျောက်ဆုံးပြန်၏၊ မမြင်ဖူးဟူ၍ ဖြစ်ရပြန်၏၊ ထိုထိုအဆင်းရှိရာသို့ အခါခါ မျက်နှာလှည့်ပြန်လျှင် မျက်လုံးအိမ်တွင်းမှာ ထိုထိုအဆင်းကိုမြင်သော <b>စက္ခုဝိညာဏ်</b>အမြင်ဓာတ်အခါခါ ဖြစ်ပေါ် ပြန်၏၊ မျက်နှာလွှဲပြန်လျှင် အမြင်ဓာတ် ကွယ်ပျောက်မြဲ ကွယ်ပျောက် ပြန်၏။</p> <p>ဤ၌ <b>စက္ခုဝိညာဏ်စိတ်</b>ခေါ်သော အမြင်ဓာတ် ဖြစ်ပေါ်မှုသည် <b>စက္ခုဝတ္ထုရုပ်</b>နှင့် ထိုထို အဆင်း<b>ရူပါရုံ</b>မျိုးတို့တွေ့ဆုံ၍ နေဆဲအခါ၌သာ ဖြစ်ပေါ် နိုင်၏၊ မတွေ့ဆုံလျှင် ထိုအမြင်ဓာတ် မဖြစ်နိုင်၊ မမြင်ဘူးဟု ဖြစ်ပြန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုထိုအဆင်းမျိုးကို မြင်မှုဟူသော <b>စက္ခုဝိညာဏ် ဓာတ်</b>သည် <b>စက္ခုဝတ္ထု</b>နှင့် <b>ရူပါရုံ</b> တွေ့ဆုံမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်မြဲဓမ္မတာ ဖြစ်၏၊ <b>စက္ခုဝတ္ထု စက္ခုပသာဒ</b> မရှိပြန်လျှင် မြင်မှုမရှိ၊ ကြည့်ရှုရန် <b>ရူပါရုံ</b>မျိုး မျက်နှာဥပစာအနီး မရှိပြန်လျှင် ထိုအမြင်ဓာတ် မပေါ်နိုင်ပြီ၊ ဤသို့လျှင် <b>စက္ခုဝိညာဏ်</b>ဟူသော အမြင်ဓာတ်သည် <b>စက္ခုဝတ္ထု</b>၊ <b>ရူပါရုံ</b> နှစ်ပါး ပေါင်းဆုံမှုကြောင့် မျက်လုံးအိမ်တွင်းမှာ ရံခါရံခါ ဖြစ်ပေါ်လာသော <b>အာဂန္တုကဓာတ်</b> သက်သက်သာတည်း။</p> <p>နားအိမ်တွင်း၌ ရှိနေသော <b>သောတပသာဒဝတ္ထုရုပ်</b>နှင့် ထိုထို အသံမျိုးဟူသော <b>သဒ္ဒါရုံ</b> တွေ့ဆုံမှုကြောင့် နားအိမ်တွင်းမှာ အကြား ဓာတ်ဟူသော <b>သောတဝိညာဏ်စိတ်</b> ရံခါရံခါ ဖြစ်ပေါ်မှု။</p> <p>နှာခေါင်းအိမ်တွင်း၌ရှိနေသော <b>ဃာနပသာဒဝတ္ထုရုပ်</b>နှင့် ထိုထို အနံ့မျိုးဟူသော <b>ဂန္ဓာရုံ</b>တွေ့ဆုံမှုကြောင့် နှာခေါင်းအိမ်တွင်းမှာ အနံ့ဓာတ် ဟူသော <b>ဃာနဝိညာဏ်စိတ်</b> ရံခါရံခါ ဖြစ်ပေါ်မှု။</p> <p>လျှာအပြင်၌ ရှိနေသော <b>ဇိဝှါပသာဒ ဝတ္ထုရုပ်</b>နှင့် ထိုထို အချို အချဉ် စသော အရသာဓာတ်မျိုး တွေ့ဆုံမှုကြောင့် လျှာအပြင်မှာ အရသာကိုသိမှုဟူသော <b>ဇိဝှါဝိညာဏ်စိတ်</b> ရံခါရံခါ ဖြစ်ပေါ်မှု။</p> <p>အောက်၌ ခြေဖဝါးအပြင်မှစ၍ အထက်၌ ဦးထိပ်အပြင် တိုင်အောင် အတွင်းအပဖြစ်သော ထိုထိုကိုယ်အင်္ဂါတို့၌ ရှိသော <b>ကာယ ပသာဒဝတ္ထုရုပ်</b>တို့နှင့် အကြမ်း, အနု, အပူ, အအေးစသော ထိုထို <b>ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ</b> တွေ့ဆုံမှုကြောင့် အရေပေါ်အရေတွင်း၊ အသားပေါ် အသားတွင်း စသော ထိုထို နေရာမှာ နာမှု, ကျင်မှု, ပူမှု, အေးမှု, ယားယံမှု စသော <b>ကာယဝိညာဏ်စိတ်</b> ရံခါရံခါ ဖြစ်ပေါ်မှု။</p> <p>ရင်တွင်းရှိ နှလုံးအိမ်တွင်း၌ ရှိနေသော <b>ဟဒယဝတ္ထုရုပ်</b>နှင့် ကံ, <b>ကမ္မနိမိတ်, ဂတိနိမိတ်</b> ဟူသော အာရုံဟောင်း၊ ယခုဘဝတွင် အသစ် အသစ် တွေ့ဆုံရသော လောဘအာရုံ, ဒေါသအာရုံ စသော ထိုထို အာရုံသစ်တို့ကို အစွဲပြု၍ နှလုံးအိမ်တွင်းမှာ ရံခါ <b>ဘဝင်စိတ်</b>, ရံခါ <b>လောဘစိတ်</b>, ရံခါ <b>ဒေါသစိတ်</b>, ရံခါ <b>မောဟစိတ်</b>, ရံခါ <b>ဣဿာစိတ်</b>, ရံခါ <b>မစ္ဆရိယစိတ်</b>, ရံခါ <b>ကုသိုလ်စိတ်</b>, ရံခါ <b>သဒ္ဓါစိတ်</b>, ရံခါ <b>ဝိတက်စိတ်</b> စသည်ဖြင့် <b>မနောဝိညာဏ်စိတ်</b>အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်မှု။</p> <p>ဤ<b>ဝိညာဏ်</b>ငါးပါးတို့၏ ဖြစ်ပေါ်မှုတို့မှာလည်း <b>စက္ခုဝိညာဏ် စိတ်</b> ဖြစ်ပေါ်မှုမှာကဲ့သို့ မှန်ဥပမာ, မျက်နှာဥပမာ, မျက်နှာရိပ် ဥပမာတို့နှင့်တကွ အလုံးစုံကို အကုန်သိမြင်ကြလေ။</p> <hr> <h3>ဓမ္မသမ္မောဟမှောင်ကြီး</h3> <p><b>ဝိညာဏ်</b>ခြောက်ပါးတို့၌ ကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခုလုံးကို ခြောက်ဌာန ပြု၍ သူ့ဌာန သူ့ဌာနတို့မှာ သူ့အာရုံ သူ့အာရုံ တွေ့ဆုံဆဲအခါ သူ့ဝတ္ထု သူ့အာရုံကိုစွဲ၍ သူ့<b>ဝိညာဏ်</b> ရံခါရံခါ ဖြစ်ပေါ်မှုကို မသိခြင်း, မျက်စိမြင်မှု, နားကြားမှု, နှာခေါင်းနံမှု, လျှာအရသာ သိမှု, ကိုယ်အင်္ဂါတို့မှာ အတွေ့ အထိ သိမှု, စိတ်မနောမှာ ထွေထွေလာလာ ကြံမှုသိမှု ဟူသော <b>ဝိညာဏ်</b> ခြောက်ပါးတို့ကို ဓာတ်အသီးအခြား ဓမ္မအသီးအခြားဟူ၍ မသိခြင်းသည် <b>ဝိညာဏ်</b>၌ <b>ဓမ္မသမ္မောဟပဌမမှောင်ကြီး</b>မည်၏။</p> <hr> <h3>ပစ္စယသမ္မောဟမှောင်ကြီး</h3> <p>ထို<b>ဝိညာဏ်</b> ခြောက်ပါးတို့သည် <b>ဝတ္ထုအာရုံ</b> တို့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ် ကြ ကုန်သည်ဟု အကြောင်းတရားကို မသိခြင်းသည် <b>ပစ္စယသမ္မောဟ ဒုတိယမှောင်ကြီး</b> မည်၏၊ ထိုမှောင်ကြီးမှ <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b>သည် ပွား၏။</p> <p><b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b>ဆိုသည်ကား - ပြုတတ်သူရှိမှ ဖြစ်ကြသည် ဟူ၍ ယူခြင်းတည်း၊ ငါပြုတတ်သည်၊ သူပြုတတ်သည်ဟူ၍ ယူခြင်းတည်း၊ ပြုတတ်သော ငါရှိ၏၊ သူရှိ၏ဟူ၍ ယူခြင်းတည်း။ ငါမြင်တတ်သည်၊ သူမြင်တတ်သည် သူကြားတတ်သည်ဟုစသည်ဖြင့် ယူခြင်းတည်း၊ ငါမြင်မှု ကို ငါပြုမှဖြစ်သည်၊ သူမြင်မှုကို သူပြုမှဖြစ်သည်, ငါကြားမှုကို ငါပြုမှ ဖြစ်သည်, သူကြားမှုကို သူပြုမှဖြစ်သည် စသည်ဖြင့် တစ်ခြား တစ်ပါးသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သည်မဟုတ်ဟု ယူခြင်းတည်း၊ ဤသို့သော အယူ ဟူသမျှကို <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b>ဟုဆိုသည်၊ ကြားမှု, နံမှု, လျက်မှု, တွေ့ထိမှု, သိမှု, ကြံမှုတို့၌လည်း <b>ဝတ္ထုအာရုံ</b>တို့ကြောင့် ဖြစ်ကုန်သည်ဟု မယူမူ၍ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတို့ ပြုလုပ်၍ ဖြစ်ကုန်သည်, ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတို့ ပြုလုပ်ခြင်း ကြောင့် ဖြစ်ကုန်သည်ဟုယူခြင်းကို <b>ကာရကဒိဋ္ဌိကြီး</b> ဟုဆိုသည်။</p> <hr> <h3>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်းကြီး</h3> <p><b>ဝတ္ထု အာရုံ</b>တို့ကြောင့် မြင်မှု, ကြားမှု, နံမှု, လျက်မှု, တွေ့မှု, ထိမှု, ကြံမှု, သိမှုဟူသော <b>ဝိညာဏ်</b>ခြောက်ပါးတို့၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းကို ထင်လင်းစွာ ထင်ပေါ်သောဉာဏ်သည် <b>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟ ဒုတိယဉာဏ် အလင်းကြီး</b> မည်၏။</p> <hr> <h3>ပစ္စယသမ္မောဟဒိဋ္ဌိတို့ကွယ်ပုံ</h3> <p>ထိုအလင်းကြီးပေါက်လျှင် <b>ပစ္စယသမ္မောဟ အမိုက်ကြီး</b>နှင့်တကွ <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b> ကွယ်ပျောက်လေ၏၊ ထို<b>ဝိညာဏ်အသိဓာတ်</b> ခြောက်ပါး တို့သည် <b>ဝတ္ထုအာရုံ</b>နှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သည်ဟု မယူ, မသိ, မမြင်ဘဲ ထာဝရဘုရားဖန်ဆင်း၍ ဘုရားပေး၍မြင်ရသည်၊ ကြားရသည်စသည် ဖြင့် ယူခြင်းသည်လည်း <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b>ပင်တည်း။ ဉာဏ်ရှိကြစေ။</p> <p>ဝတ္ထုအာရုံ ၂-ပါးကြောင့် <b>ဝိညာဏ်</b>ဖြစ်ပေါ်ပုံ ပြီး၏၊ <b>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်းကြီး</b>ကို</p> <p>အကျယ်ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> <p>--------------</p> <h3>၃-လက္ခဏပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်း</h3> <p>၃။ လက္ခဏတ္တယပဋိဝေဓ ဉာဏ်အလင်းကြီး၌ အကျဉ်းဆုံး သော အားဖြင့် အဘယ်မျှလောက်သော တရားတို့၌ လက္ခဏာရေးသုံးပါး အလင်းပေါက်ခဲ့သော် လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းကြီး ပေါက်လေ သနည်း။</p> <hr> <h3>လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းပေါက်ပုံ</h3> <p>ပထဝီဓာတ်, အာပေါဓာတ်, တေဇောဓာတ်, ဝါယောဓာတ်, အာကာသဓာတ်, ဝိညာဏဓာတ်ဟူသော ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဓာတ်ကြီး ခြောက်ပါးတို့၌ လက္ခဏာရေးသုံးပါးအလင်းပေါက်ခဲ့သော် လက္ခဏတ္တယ ဉာဏ် အလင်းကြီး ပေါက်၏။</p> <hr> <h3>ပထဝီဓာတ်သာ လိုရင်းဖြစ်ပုံ</h3> <p>ရုပ်ဓာတ်ကြီး ငါးပါးတို့တွင်လည်း ပထဝီဓာတ်ကြီး တစ်ခုသည် လိုရင်းတည်း၊ အကြောင်းမူကား ပထဝီမြေကြီးသည် တိုင်းပြည်, မြို့ရွာ, သမုဒ္ဒရာ, တော, တောင်စသော ကမ္ဘာ့ အဆောက်အဦးတို့၏ တည်ရာ ဖြစ်၏၊ မဟာပထဝီ ပြိုပျက်ခွင့်ကို မြင်သည်ရှိသော် တိုင်းပြည်, မြို့ရွာ စသည်တို့၌ ပြိုပျက်ခွင့်ကို တစ်ခြားရှုဖွယ် မရှိ၊ အပြီးမြင်တော့သည်၊ ထို့တူ ပရမတ္ထမြေဓာတ်ကြီးသည်လည်း ရေဓာတ်, လေဓာတ်, မီးဓာတ် စသော ရုပ်ဓာတ်အပေါင်းတို့၏ တည်ရာဖြစ်၏၊ မြေဓာတ်ကြီး ခဏခဏ ပျက်ဆုံးမှုကို မြင်သည်ရှိသော် ကြွင်းသောရုပ်ဓာတ်အပေါင်းတို့၏ ခဏ ခဏပျက်ဆုံးမှုကို တစ်ခြားရှုဘွယ်မရှိ၊ အပြီးမြင်တော့သည်။</p> <p>လက္ခဏာရေးသုံးပါးတို့တွင်</p> <p>အနိစ္စလက္ခဏာဆိုသည်ကား- “<b>ခယဋ္ဌေန အနိစ္စံ</b>” ဟူသည် နှင့် အညီ ခဏခဏ ဖြစ်ပေါ်ပြီးလျှင် ခဏခဏ ပျောက်ပျက် ကုန်ဆုံး သည်ကို ဆိုသည်။</p> <p>ဒုက္ခလက္ခဏာဆိုသည်ကား- “<b>ဘယဋ္ဌေန ဒုက္ခံ</b>” ဟူသည်နှင့် အညီ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှသော ဘေးဘယသဘောကို ဆိုသည်၊ အနာကြီးရောဂါကြီးစွဲရှိသောသူတို့သည် အရသာအလွန်ကောင်းလှ သော စားသောက်ဘွယ် ဘောဇဉ်တို့ကို အလွန်ကြောက်ကြရကုန်၏၊ စားသောက်ပါဟု ပေးလာငြားသော်လည်း မစားဝံ့, မသောက်ဝံ့ဟု ငြင်းပယ်ကြရကုန်၏၊ ထို့အတူ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာ့ ချမ်းသာတို့သည် ကိလေသာရောဂါ, ဇရာမရဏရောဂါတို့ကို လွန်စွာ ဖြစ်ပွားစေတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်း လှသောကြောင့် ဒုက္ခမည်ကုန်၏ ဟူလိုသည်။</p> <p>အနတ္တလက္ခဏာဆိုသည်ကား-“<b>အသာရကဋ္ဌေန အနတ္တာ</b>” ဟူသည်နှင့်အညီ ပုဂ္ဂိုလ်၏ အနှစ် အသား မဟုတ်၊ သတ္တဝါ၏ အနှစ် အသား မဟုတ်သောသဘောကို ဆိုသည်၊ ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်း ကြီးတွင် ပြဆိုခဲ့သော အိမ်, ကျောင်း, တန်ဆောင်း, ဇရပ်, မဏ္ဍပ်, ဥပမာ၌ အဘိဓမ္မာနည်းအလိုအားဖြင့် သစ်, ဝါးတို့တည်း၊ အိမ်မဟုတ်၊ ကျောင်း မဟုတ်၊ တန်ဆောင်းမဟုတ်၊ ဇရပ်မဟုတ်၊ မဏ္ဍပ် မဟုတ်ကုန်သကဲ့သို့ အိမ်၏ အနှစ်အသား, ကျောင်း၏ အနှစ်အသား မဟုတ်ကုန် သကဲ့သို့ ရုပ်ဓာတ်တရား, နာမ်ဓာတ်တရားတို့သည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်ကုန်၊ သတ္တဝါ မဟုတ်ကုန်၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏အနှစ်အသားမဟုတ်ကုန်၊ သတ္တဝါ၏အနှစ် အသားမဟုတ်ကုန်သောကြောင့် အနတ္တမည်ကုန်၏ ဟူလိုသည်။</p> <p>ထိုလက္ခဏာရေး သုံးပါးတို့တွင် ဒုက္ခလက္ခဏာသည်ကား အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်မှကိစ္စပြီးစီး၏၊ ကျန်ရှိသော လက္ခဏာရေး နှစ်ပါးတို့မှာ အောက်မဂ်သို့ ရောက်လျှင်ပင် ကိစ္စပြီးစီး၏၊ ထိုနှစ်ပါးတွင်လည်း ပုထုဇဉ်သတ္တဝါတို့မှာ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်သတ်ခြင်းငှါ အနတ္တလက္ခဏာသာ လိုရင်း ဖြစ်၏၊ ၎င်းအနတ္တလက္ခဏာသည်လည်း “<b>အနိစ္စသညိနော မေဃိယ အနတ္တသညာ သဏ္ဌာတိ</b>” ဟူသော ပါဠိတော်နှင့် အညီ အနိစ္စလက္ခဏာတွင် အတွင်းဝင်၏၊ ထို့ကြောင့် အနိစ္စ လက္ခဏာကို ထင်ရှားစွာဖော်ပြ၍ အနတ္တဉာဏ်အလင်းကို ထင်ရှားအောင် ပြဆိုပေအံ့။</p> <p>ဓမ္မဝဝတ္ထာန ဉာဏ်အလင်းကြီး၌ ဖော်ပြခဲ့ပြီးသော ဓာတ်ကြီး ခြောက်ပါးတို့တွင် တေဇောဓာတ်ကြီး၏ အနိစ္စလက္ခဏာ အနတ္တ လက္ခဏာတို့ကို ရှေးဦးစွာ ဖော်ပြရာ၏။</p> <hr> <h3>တေဇော၏ အနိစ္စ အနတ္တ လက္ခဏာ</h3> <p>တေဇောဟူသော မီးဓာတ်ကြီးသည် သီတမီးဓာတ်၊ ဥဏှ မီးဓာတ် ဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိ၏၊ လောက၌ ချမ်းအေးခြင်း အမှုကြီးတစ်ပါး၊ ပူနွေးခြင်း အမှုကြီးတစ်ပါးဟူ၍ မီးဓာတ်ကြီး နှစ်မျိုးရှိ၏ဟု ဆိုလိုသည်။ အအေးနှင့် အပူသည် ရန်သူ, ရန်ဘက် ဖြစ်ကြ၏၊ အအေးဖြစ်ပေါ်လျှင် အပူကွယ်ပျောက်ရ၏၊ အပူဖြစ်ပေါ်လျှင် အအေးကွယ်ပျောက်ရ၏၊ လောက၌ ပကတိလူတို့ ထင်မှတ်ကြသော ပုဂ္ဂိုလ်, သတ္တဝါ မည်သည် တစ်ဘဝမှာ ပဋိသန္ဓေအခါ၌ တစ်ကြိမ်သာဖြစ်ပေါ်၍ ဘဝဆုံး၌ တစ်ကြိမ်သာ သေမြဲဖြစ်၏၊ တစ်ဘဝအတွင်းမှာ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အခါခါ ဖြစ်ပေါ်သည်၊ အခါခါ သေပျောက်သည် ဟူ၍မရှိ၊ ကိုယ်ခန္ဓာတို့၌ အအေး အပူဟူသော တေဇောဓာတ်ကြီးသည် တစ်နေ့တစ်ရက် အတွင်း မှာပင် အခါခါဖြစ်ပေါ်၍ အခါခါပျက်ဆုံး၏၊ အပူ အအိုက် ပျောက်ငြိမ်း ပြီ, အေးလာပြီ ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အချမ်း, အအေး, ပျောက်ငြိမ်းပြီ၊ ပူလာပြီ၊ နွေးလာပြီဟူ၍လည်းကောင်း တစ်နေ့တစ်ရက်အတွင်းမှာပင် အခါခါ ပြောဆိုကြရ၏၊ ထိုသို့ဖြစ်ခဲ့သော် အပူ, အအေးဟူသော တေဇော ဓာတ်ကြီး ဖြစ်မှု, ပျက်မှုကား တစ်လမ်း၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတို့၏ ဖြစ်မှု၊ ပျက်မှုကား တစ်လမ်းနေကြ၏၊ ပူမှု, အေးမှုကို ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါပြု၍ ငါပူ သည်၊ သူပူသည်၊ ငါအေးသည်၊ သူအေးသည်ဟု စွဲလမ်းချက် ပြောဆို ချက်များသည် အဘိဓမ္မာနည်းအလိုအားဖြင့် အမှားစင်စစ် ဖြစ်၏၊ ပူမှု, အေးမှုကို ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အနှစ်အသားလုပ်၍ သူပူသည်၊ ငါပူသည်၊ သူအေးသည်၊ ငါအေးသည်ဟု စွဲလမ်းချက် ပြောဆို မှတ်ထင်ချက်များ သည် အမှားစင်စစ်ဖြစ်၏။</p> <p>ဤသို့ တစ်လမ်းစီဖြစ်၍ နေသောကြောင့် ပူမှု, အေးမှုသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်၊ သတ္တဝါမဟုတ်၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ ဟူသောစကား၏ အနက် မဟုတ်၊ အကယ်၍ ပူမှု, အေးမှုသည် ပုဂ္ဂိုလ်ဟုတ်ခဲ့အံ့၊ သတ္တဝါ ဟုတ်ခဲ့အံ့၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ၏ ဖြစ်မှုနှင့် တေဇောဓာတ်၏ ဖြစ်မှု, ပျက်မှုသည် တူကြရာ၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါသည် တစ်ခုသောဘဝမှာ တစ်ခါ ဖြစ် တစ်ခါသေသာရှိသကဲ့သို့ ပူမှု ,အေးမှုသည်လည်း တစ်ဘဝမှာ တစ်ခါ ဖြစ် တစ်ခါသေသာရှိရာ၏၊ ထိုသို့ကား မဟုတ်၊ တစ်နေ့တစ်ရက်အတွင်း မှာပင် ပူမှု, အေးမှုသည် အခါခါ ဖြစ်၏၊ အခါခါ ပျက်၏။</p> <p>ထို့ကြောင့် ပူလျှင် ပူသည်ဟု သိကြ၏၊ အပူပျောက်ငြိမ်းလျှင် ပျောက်ငြိမ်းပြီဟု သိကြ၏၊ အေးလျှင်၊ ချမ်းလျှင် အေးသည် ချမ်းသည်ဟု သိကြ၏၊ အေးမှု၊ ချမ်းမှု ပျောက်ငြိမ်းလျှင် အအေးပျောက်ငြိမ်းပြီဟု သိကြ၏။</p> <p>အကယ်၍ ပူမှု, အေးမှုနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတူငြားအံ့၊ တစ်နေ့အဖို့ မှာပင် ပူမှု, အေးမှု အခါခါဖြစ်တိုင်း၊ ပျက်တိုင်း ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါလည်း အခါခါ ဖြစ်သည်၊ အခါခါ ပျက်သည်ဟု မှတ်ယူကြကုန်ရာ၏၊ ထိုသို့ ကားမဟုတ်၊ တစ်နေ့အဖို့မှာ ပူမှု, အေးမှု အခါခါဖြစ်သည်၊ အခါခါ ပျက်သည်ဟု သိမြင်ကြ၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါကိုမူကား တစ်နေ့အဖို့မှာ အခါခါဖြစ်သည်၊ အခါခါပျက်ဆုံးသည်ဟူ၍ မယူကြ၊ တစ်ဘဝမှာ အဆုံး၌ တစ်ခါသာ ပျက်သည်ဟုမှတ်ယူသိ မြင်ကြ၏။</p> <p>ထို့ကြောင့် ပူမှု၊ အေးမှုကား တစ်ခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါကား တစ်ခြား ဟုထင်ရှားပါ၏၊ ပူမှုအေးမှုသည် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတို့၏ အနှစ် အသားမဟုတ်ဟု ထင်ရှား၏၊ ထို့ကြောင့် ပူမှုအေးမှုဟူသော တေဇော ဓာတ်ကြီးကို အနတ္တဆိုပေသည်။</p> <p>ဤကား တေဇောဓာတ်ကြီး၏ အနိစ္စလက္ခဏာ၊ အနတ္တလက္ခဏာတို့ကို ပြဆိုခြင်းတည်း</p> <p>တစ်နေ့, တစ်ရက်အဖို့မှာပင် အခါခါပျက်သည်ကို အနိစ္စ လက္ခဏာဆိုသည်၊ အခါခါပျက်ခြင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၏ အနှစ်အသား မဟုတ်၊ သတ္တဝါ၏ အနှစ်အသားမဟုတ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ အထည်ခံ, အမာခံ မဟုတ်၊ သတ္တဝါ၏ အထည်ခံ, အမာခံ မဟုတ်သည်ကို အနတ္တလက္ခဏာ ဆိုသည်၊ အနှစ်အသားမဟုတ်၊ အထည်ခံ အမာခံမဟုတ်ဟူသော စကား၌ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် ဤပူမှုပင်တည်း၊ ဤအေးမှုပင်တည်း၊ သတ္တဝါ ဟူသည် ဤပူမှုပင်တည်း၊ ဤအေးမှုပင်တည်း၊ မှတ်ယူပြောဆိုခဲ့သော် ပူမှု အေးမှုကို ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အနှစ်အသားပြု၍ မှတ်ယူခြင်း ပြောဆို ခြင်းဖြစ်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အမာခံအထည်ခံပြု၍ မှတ်ယူခြင်း ပြောဆိုခြင်းဖြစ်၏။</p> <p>အတ္တဆိုသော စကားနှင့် အနှစ်အသား, အမာခံ, အထည်ခံ ဆိုသော စကား အတူတူ။</p> <p>ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အမာခံ, အထည်ခံ မှန်ခဲ့သော် တစ်ခုသော ပူမှု, တစ်ခုသောအေးမှုသည် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အသက်ရှည်သမျှ မလှုပ်မရှား မပြောင်းမလဲဘဲ ခိုင်မြဲ၍ လိုက်ပါရမည်၊ ထိုသို့မလိုက်မူ၍ တစ်နေ့ တစ်ရက်မှာပင် အခါခါပျက်ဆုံးလျက်နေသော ပူမှု, အေးမှုသည် တစ်ဘဝမှာတစ်ခါသာ ပျက်ဆုံးမှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အနှစ်အသား မဟုတ်နိုင်သောကြောင့် ပူမှု, အေးမှုသည် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အတ္တ မဟုတ်၊ အနတ္တသာ ဖြစ်လေသတည်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါသည် အချို့အနှစ် တစ်ရာ အသက်ရှည်၏၊ ထိုသူ့သန္တာန်မှာရှိသော တစ်ခုသော ပူမှု, တစ်ခုသော အေးမှုသည် ဖောက်ပြန်ပြောင်းလဲခြင်းမရှိဘဲ အနှစ်တစ်ရာခိုင်မြဲ၍ လိုက်နိုင်သည်မရှိ၊ အနှစ်တစ်ရာ မဆိုထားနှင့်ဦး အနှစ်ကိုးဆယ်, ရှစ်ဆယ်, ခုနစ်ဆယ်, ခြောက်ဆယ် ,ငါးဆယ်, လေးဆယ်, သုံးဆယ်, နှစ်ဆယ်, ဆယ်နှစ်, ငါးနှစ်, လေးနှစ်, သုံးနှစ်, နှစ်နှစ်, တစ်နှစ် ခိုင်မြဲ၍ လိုက်နိုင် သည်မရှိ၊ ထို့ကြောင့် ပူမှု အေးမှုဟူသော တေဇောဓာတ်မျိုးသည် ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ၏ အမာခံ, အထည်ခံ အနှစ်သာရ အတ္တမဟုတ်၊ အနတ္တသာ အမှန်ဖြစ်လေသတည်း၊ အလွန်နက်နဲလှသောအရာဖြစ်၍ အခါခါ အထပ်ထပ် ပြဆိုရချေသည်၊ ဉာဏ်ဖြင့်စူးစူးစိုက်စိုက်အားထုတ်၍ ပိုင်နိုင် အောင် ကြည့်ရှုကြလေ။</p> <p>တေဇောဓာတ်ပြီး၏၊</p> <hr> <h3>လက္ခဏတ္ထယဉာဏ်ပေါက်အောင်ပြပုံ</h3> <p>ဤ၌ ဓာတ်ကြီးလေးပါးလုံးတို့ကို ပေါင်းစု၍ အဖြစ်ဇာတိ နှင့်တကွ လက္ခဏတ္တယဉာဏ်ပေါက်အောင် ပြဆိုအံ့။</p> <hr> <h3>ပွက်ပွက်ဆူနေကြပုံ</h3> <p>ဤမြေ, ရေ, လေ, မီးဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့ကို မှန်၌ထင်သော အရိပ် ဥပမာ, စို့, သက်တံဥပမာ ကံစသောအကြောင်းတရားစုနှင့် ဓာတ်မီး ဓာတ်ဆီတို့ ပြုပြင်ရာ ဖြစ်ခါ ပျက်ခါနေရသော အချက်စုကို စေ့စုံစွာ မြင်နိုင်ပါလျှင် ဤခန္ဓာကိုယ်ကြီးမှာ မျက်တောင်တစ်ခတ်, လျှပ် တစ်ပြက်မျှ အသစ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းမှ ကင်းသောအကွက် မရှိ၊ ဖြစ်ပေါ်ရာ၌ တစ်ဖြုတ်ဖြုတ် ပျက်ခြင်းမှ လွတ်သော အကွက် မရှိ၊ ကျိုက်ကျိုက်ဆူသော ရေနွေးအိုးကြီးအတွင်း၌ ဆူဆူတက်ဖြစ်ပေါ်မှု, တစ်ဖြုတ်ဖြုတ် ပျက်ကွယ်မှု, ထွေးယှက်၍ နေကြကုန်သော ရေပွက်, ရေစီးပေါင်း တွေကဲ့သို့ ကံစသော အကြောင်းတရားနှင့် ဓာတ်မီး, ဓာတ်ဆီတို့အတွက် ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့၏ ဖြစ်မှု, ပျက်မှုတွေ ပွက်ပွက်ဆူနေကြပုံကို မြင်လိမ့်မည်။</p> <hr> <h3>ခဏချင်းပျက်ဆုံးမှု</h3> <p>ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး၌ မာမှုဟူသော ပထဝီမြေဓာတ် ကြီးသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ဖွဲ့စည်းမှုဟူသော အာပေါရေဓာတ်ကြီးသည် ဖြစ် ပေါ်၏၊ ပေါင်းနွေးမှုဟူသော တေဇောမီးဓာတ်ကြီးသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ လှုပ်ရှားထောက်ကန်မှုဟူသော ဝါယောလေဓာတ်ကြီးသည် တဘွားဘွား ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုမြေ, ရေ, လေ, မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့သည် အဆံအမာ အကြိတ်အခဲ အထည်ဒြဗ်ဟူ၍ အဏုမြူမျှ ရှိသည်မဟုတ်၊ အခြင်း အရာ ကြိယာသက်သက်မျှသာ ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုမာမှု, ဖွဲ့စည်းမှု, ပေါင်းနွေးမှု, ထောက်ကန်မှုတို့သည် ဓာတ်မီးကြီး၏အဟုန်ကြောင့် ခဏခြင်း ပျက်ဆုံးရ၏၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ အသက်ရှည်၍ တည်နေ နိုင်သည်မဟုတ်၊ ပထဝီပျက်ဆုံးလျှင်လည်း ထိုပထဝီမှာ တွယ်တာရသော ဖွဲ့စည်းမှု, ပူမှု, အေးမှု, တောင့်တင်းကြွရွမှု အစုသည်လည်း အတူပါလေ ၏၊ တစ်ကိုယ်လုံး နှံ့အောင်ကြည့်လေ။</p> <p>ပျက်ဆုံးသမျှနေရာမှာလည်း အစားစိုက်ထူသောအားဖြင့် အပြည့်အပြည့် ဖြစ်ပေါ်ပြန်၏၊ ဤသို့လျှင် မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက် အတွင်းမှာပင် ပျက်မှု ဖြစ်မှု အဆက်အလက် တစ်ရာ တစ်ထောင်မက ပြောင်းလဲနေသည်၊ ထိုဖြစ်မှု ပျက်မှုများကို မျက်စိ ဖြင့်ကြည့်၍ မြင်နိုင်ကောင်းသည်မဟုတ်၊ အထက်ကပြဆိုခဲ့ပြီးသော သဘာဝအရင်းစုနှင့်ကြည့်ရှုမှ ဉာဏ်ဖြင့်သာမြင်ကောင်းသော အမှုစု ပေတည်း၊ လှုပ်လှုပ်ရွရွ ထင်သမျှသည် အဟောင်းပျက်မှု အသစ်ပေါ်မှု ချည်းသာ ဖြစ်၏၊ မျက်စိအမြင်မှာမူကား တစ်ခုတည်းသော အဆင်းသည် ပင်လျှင် လှုပ်သည်, ရွသည်ဟု ထင်မြင်၍ နေ၏၊ မျက်မြင်ကို အဟုတ် ထင်လျှင် ပရမတ်သဘောကို မစူးနိုင်ပြီ၊ သတိ ကြပ်ကြပ်ပြုလေ။</p> <p>ကံစသော လေးပါးသော အကြောင်းတို့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သမျှ သော မာမှု, ဖွဲ့စည်းမှု စသော ပရမတ်ဓာတ်မြေ, ဓာတ်ရေ စသည်တို့ သည် အတူတကွ ဖြစ်ပေါ်သော ဓာတ်မီး၏ အဟုန်ကြောင့် ခဏချင်း, ခဏချင်း ပျက်ဆုံးကွယ်ပျောက် ရကုန်သည်ဟူသော စကား၌ ချဲ့ဦးအံ့။</p> <hr> <h3>ပျက်ဆုံးမှုအကျယ်</h3> <p>လောက၌ မီးတို့မည်သည် အကြင်ဝတ္ထုကို မှီတွယ်၍ ဖြစ်ပွား၏၊ ထိုမှီတွယ်ဖွယ်သောဝတ္ထုကို လောင်မြဲဓမ္မတာ ဖြစ်သည်နှင့်အညီ ထိုပရမတ်ဓာတ်မီးသည်လည်း မိမိနှင့်အတူ ဖြစ်ပေါ်သော မာမှု, ဖွဲ့စည်းမှု, တင်းရင်းမှုဟူသော ဓာတ်ကြီးသုံးပါးတို့ကို ခဏချင်းခဏချင်း ကွယ်ဆုံး အောင် လောင်သည်သာဖြစ်၏၊ အမှိုက်မှ ဖြစ်သော မီးသည် ထိုအမှိုက်ကို ခဏချင်းကုန်အောင် စား၏၊ ဆီမှ ထသောမီးသည် ထိုဆီကို စား၏၊ ရေနံမှ ထသောမီးသည် ထိုရေနံကိုစား၏၊ ထိုထို အဆီမှ ထသော မီးသည် ထိုထိုအဆီကို ခဏချင်းကုန်အောင် စား၏၊ ထို့အတူ သတ္တဝါ တို့၏ ကိုယ်၌ ကိုယ်နှင့်အပြည့် တစ်ရှိန်ရှိန် မပြတ်မစဲ ထ၍နေသော ဓာတ်မီးသည်လည်း အတူတကွ ဖြစ်ပေါ်သောဓာတ်တို့ကို ခဏချင်း ခဏချင်း ကုန်အောင်စားသည်သာလျှင်ဖြစ်၏၊ အထူးအားဖြင့် ဓာတ်ဆီ ဟူသမျှကို ခဏချင်းကုန်အောင် စား၏၊ ထို့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သမျှသော ခပ်သိမ်းသော ပရမတ်မြေ, ရေ စသောဓာတ်တို့သည် မျက်တောင် တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍ တည်နေနိုင်သည် မရှိကြကုန်၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာပင် အကြိမ်တစ်ရာ၊ တစ်ထောင်မက တစ်ကိုယ်လုံးအကျွတ် ကွယ်ဆုံးလေ၏၊ ထိုသို့ ကွယ်ဆုံးသော်လည်း အသစ်အသစ် အစားစေ့အောင် ထူထောင်ဖန်ဆင်းကြသော အကြောင်း တရားစု အလွန်များပြားလှ၍ ငယ်ရွယ်စဉ်အခါ၌ ခဏတိုင်း ခဏတိုင်း တိုးတက်ကြီးပွား၍ပင် လာနိုင်ပြန်သတည်း၊ မိမိကိုယ်တစ်ကိုယ်လုံး ခဏမစဲ ကြေပျက် ကွယ်ဆုံးမှုကိုလည်း မြင်အောင်ကြည့်၊ ကွယ်ဆုံး ကြေပျက်မှုကို စိပ်စိပ်မြင်လျှင် တစ်ကိုယ်လုံး၌ အပြည့်အပြည့် အသစ် အသစ် ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်မှုဟူသော ဇာတိအချက် တဖြုတ်ဖြုတ် ပျက်ကွယ်မှုဟူသော အနိစ္စအချက်ကို စိပ်စိပ်ကြီး မြင်လိမ့်မည်။</p> <p>ဥပမာ-ရေနံဆီတစ်ပိဿာ၌ တောက်သော မီးသည် ထိုရေနံဆီ ကို အတွင်ကုန်အောင်စား၏၊ ရေနံဆီကို မလျော့ရအောင် လောင်းသော သူက လောင်းနိုင်သမျှ ကာလပတ်လုံး ရေနံဆီလည်း လျော့သည်မထင်ရ၊ မီးလည်းလျော့သည်မထင်ရ၊ မထင်သော်လည်း နှစ်ပါးလုံးပင် ခဏစဉ် အတိုင်း ကုန်ကြ ဆုံးကြသည်သာ ဖြစ်၏၊ အကယ်၍ မကုန်ဆုံးကြသည် ဖြစ်ခဲ့အံ့၊ ရေနံဆီအသစ် လောင်းဘွယ်ကိစ္စ မရှိရာပြီ၊ တစ်ညလုံးမှာ အခါခါ လောင်းရသည့်အတွက် အချိန်အခွက်ငါးဆယ်ကုန်လျှင် မီးစား၍ အခွက်ငါးဆယ်ကုန်ကြောင်း ထင်ရှား၏၊ စေ့စေ့ကြည့်၍နေလျှင်လည်း သူ့ဆီနှင့်သူ့မီး ခဏချင်း, ခဏချင်း ကုန်ဆုံး၍ သွားသည်ကိုမြင်ရပါ၏၊ ဆီရောမီးတောက်ရော လျော့ပါး၍ သွားသည် ကိုလည်း မြင်သာပါ၏၊ တစ်ညထွန်းလျှင် ရေနံဆီအချိန်များစွာ ကုန်သည်ဟုလည်း သိကြပါ၏၊ ဤအတူ တစ်ကြိမ်စားသော အာဟာရအတွက် နာရီပေါင်းမည်ရွေ့ မည်မျှသာ ဤကိုယ်ခန္ဓာ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး နေနိုင်သည်၊ အစာအာဟာရ လျော့ပါး၍သွားလျှင် ဤခန္ဓာလျော့ပါး၍ သွားသည်၊ အစာအာဟာရ ပြတ်၍ သွားလျှင် ဤခန္ဓာ မတည်နိုင်ပြီ။</p> <p>ဤကိုယ်ခန္ဓာတို့၏ ပျက်ဆုံးမှု မြန်လှ အားကြီးလှသည့် အတွက် ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာ အသစ်အသစ် အလျင်ဆက်လက်မှု မြန်လှ, အားကြီးလှ၏၊ ကိုယ်ခန္ဓာ အသစ်အသစ် အလျင် ဆက်လက် ထူထောင်မှု မြန်လှ, အားကြီးလှသည့်အတွက် ကြောင့် လောက၌ အသက်မွေးမှု ဟူသော အလုပ်ကြီးသည် အကြီး အကျယ်ဆုံး, အကြပ် တည်းဆုံး, မလွှဲသာဆုံး, မနေသာ ဆုံး ဖြစ်လေသတည်း။</p> <hr> <h3>တည်ထောင်မှုကြီးကျယ်ပုံ</h3> <p>ဇမ္ဗူဒီပါမြေ၌ တစ်နှစ်တစ်နှစ်တွင် ဖြစ်ပွားသော စပါးမျိုး, ပြောင်း, ပဲ, လူး, ဆပ်အစရှိသော အစာအာဟာရမျိုးသည် မည်ရွေ့မည်မျှ များပြားလိမ့်မည်၊ တစ်နှစ်အဖို့, တစ်လအဖို့, တစ်ရက်အဖို့ စားသောက် ၍ မည်ရွေ့မည်မျှ ကုန်လိမ့်မည်ဟု မြှော်လိုက်လျှင် ခန္ဓာသစ် ဆက်လက် တည်ထောင်မှု, အသစ်အသစ် ဆက်လက်တည်ထောင်မှု ကြီးကျယ်ပုံကို မြင်လိမ့်မည်။</p> <hr> <h3>ပျက်ဆုံးမှုမြန်ပုံ</h3> <p>နေ့စဉ် အသစ်အသစ် ခန္ဓာအလျင်ဆက်လက်မှု, အသက်မွေးမှု, ကြီးကျယ်ကြပ်တည်း၍ နေကြပုံကို မြင်နိုင်လျှင် ဤခန္ဓာ ဤအသက်စု ပျက်မှု, ဆုံးမှု, ပျောက်ကွယ်မှု မြန်ကြောင်း အားကြီးကြောင်းကိုလည်း မြင်လိမ့်မည်။</p> <p>ရေသတ္တဝါ ကုန်းသတ္တဝါတို့ အသက်မွေးမှု, အစာရှာမှု, ဥစ္စာ စီးပွားမှုနှင့် နေ့နေ့ညည, ပုပု ရွရွ, လုလု ယက်ယက်, လုပ်ကြ, ကိုင်ကြ, ထမ်းကြ, ပိုးကြ, သွားကြ, လာကြ, ပြောကြ, ဆိုကြ, ကြံကြ, စည်ကြ, ကြောင့်ကြစိုက်ကြ, အားထုတ်ကြ, စိုးရိမ်ကြ, ပူပန်ကြ, စောင့်ရှောက်ကြ, ထိန်းကျောင်းကြ, ငြင်းခုန်ကြ, ခိုက်ရန်ဖြစ်ကြသမျှ အလုံးစုံတို့ကို အရင်း သို့ဆိုက်အောင် ကြည့်တတ်ပါလျှင် ဤကိုယ်ယ်ခန္ဓာ အဟောင်းအသစ် အလျင်ဆက်လက်မှု, အသက် အဟောင်း အသစ် အလျင်ဆက်လက်မှု ကြပ်တည်းလှသည့်အတွက်ကြောင့်ဟု မြင်လိမ့်မည်။</p> <hr> <h3>ပကတိအနိစ္စ ပကတိအနတ္တ</h3> <p>အသစ်အသစ်ဆက်လက်မှု, ထူထောင်မှု ကြပ်တည်းပုံကို မြင်လျှင်လည်း အဟောင်းအဟောင်း ပျက်ဆုံးပြောင်းလဲမှု မြန်ကြောင်း, မမြဲကြောင်း <b>အနိစ္စ</b>၊ အနှစ်မရှိကြောင်း, အစိုးမရကြောင်း <b>အနတ္တ</b>ကို ကောင်းကောင်းကြီး မြင်လိမ့်မည်။</p> <p>ဤကိုယ်ခန္ဓာဓာတ်ကြီး ဓာတ်ငယ်တို့ ပျက်မှု, ဖြစ်မှု မြန်လှသည့် အတွက်ကြောင့် လောက၌ကြောင့်ကြစိုက်ဖွယ် အနန္တဖြစ်ပွား၍ နေသည် ဟု ဆိုလိုပါသတည်း။</p> <p>ဤကား ပကတိဇာတိနှင့် ပကတိအနိစ္စ၊ အနတ္တကိုမြင်ဖို့ အချက်တည်း</p> <hr> <h3>ဝိကတိဇာတိစသည်ကို မြင်နိုင်ပုံ</h3> <p>ခန္ဓာကိုယ်ကို တွယ်တာခင်မင်သည့်အတွက် အသက်တစ်ရာ ခဏမစဲ အစဉ်စပ်မိအောင် အလျင်ဆက်မိအောင် ထူထောင်မှုဟု ဆိုအပ်သော အသက်မွေးမှုအတွက်နှင့် ကိုယ်ခန္ဓာ၌ ပကတိဇာတိမှ ခဏမစဲ အသစ်အသစ် ဖြစ်၍နေချက်ကိုမြင်နိုင်ပါလျှင် ပကတိ ပျက်မှုအနိစ္စ, ပကတိအနှစ်မရှိသော အနတ္တကိုမြင်နိုင်ပါလျှင် ပကတိ ပျက်မှု အနိစ္စ, ပကတိအနှစ်မရှိသော အနတ္တကိုမြင်နိုင်ပါလျှင် ဝိကတိ ဇာတိ, ဝိကတိအနိစ္စ, ဘိဇ္ဇန, ခယ, ဝယ, ဝိကတိ, အသာရတို့ကိုလည်း မြင်နိုင်လတ္တံ့။</p> <hr> <h3>ဝိကတိ ဇာတိ</h3> <p>ဝိကတိဇာတိ ဆိုသည်ကား - အနာအမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်မှု, ရောဂါ အမျိုးမျိုးဖြစ်ပေါ်မှု, ဘေးအမျိုးမျိုးဖြစ်ပေါ်မှု, ရန်အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်မှု, ဒဏ်အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်မှု, ဥပဒ်အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်မှုတို့ပေတည်း။</p> <p>ထိုထိုဆိုခဲ့သော အမျိုးမျိုးဥပဒ်, ဘေး, ဒဏ်, ရန်အပေါင်း တို့ကြောင့် ခဏမစဲ တစ်သဲသဲရုပ်သိမ်း၍ တစ်ဖြုတ်ဖြုတ်, တစ်ယုတ်ယုတ် ပျက်သည်၊ ဆုံးသည်၊ ကုန်သည်ဟူသော ဝိကတိအနိစ္စ သဘောကို လည်းကောင်း ခဏခဏမစဲ တစ်သဲသဲပျက်ဆုံး ချုပ်ကွယ်ရာ အနှစ်သာရ မရှိသော အဖြစ်ဟူသော ဝိကတိအနတ္တကိုလည်းကောင်း သိရမည်၊ ခဏချင်း စပ်မိအောင်, ဆက်မိအောင်, အစဉ်မပြတ်အောင်, အလျင် မပြတ်အောင် အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်၍နေသော ဇာတိမှု အမြဲရှိသည့် အတွက်ကြောင့် ယခုခဏဣဋ္ဌရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာ, ယခုခဏအတွက် အနိဋ္ဌ ရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာ စသည်ဖြင့်ပြောင်းလဲ၍ ဖြစ်မှုပျက်မှု မစဲဖြစ်နိုင်သည်။</p> <p>ပျက်ကွက်မှုမြန်သည့်အတွက်ကြောင့် ဣဋ္ဌရုပ်ခန္ဓာကိုယ်, အနိဋ္ဌရုပ်ခန္ဓာကိုယ်, သုခရုပ်ခန္ဓာကိုယ်, ဒုက္ခရုပ်ခန္ဓာကိုယ် ပြောင်းလဲ လိုလျှင် ခဏချင်းပြောင်းလဲနိုင်သည်၊ ဘယ်ခဏ၌ အနိဋ္ဌရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာ ဇာတိမျိုး, ဣဋ္ဌရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာဇာတိမျိုး, သုခရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာဇာတိမျိုး, ဒုက္ခရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာဇာတိမျိုး မဖြစ်နိုင်, မပေါ်နိုင်သော ခဏဟူ၍, မပျက်နိုင်မဆုံးနိုင်သော ခဏဟူ၍ မရှိပြီ၊ ခဏတိုင်းမှာပင် ဖြစ်နိုင်, ပျက်နိုင်၏။</p> <p>ဇာတိဟူသည်ကား- ဖြစ်ပေါ်မှုတည်း၊ လောက၌ မျက်စိနာ ဖြစ်သည်၊ နားနာဖြစ်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်ကြသော (ဖြစ်) ဟူသော အချက်စုသည် ဇာတိချည်းတည်း။</p> <p>အနိစ္စ ဟူသည်ကား- ပျက်စီး, ပျောက်ကွယ်ခြင်းတည်း၊ လောက၌ အချမ်းပျောက်ကွယ်ပြီ၊ အအေးပျောက်ကွယ်ပြီ စသည်ဖြင့် (ပျောက်) ဟူသော စကား (ပျက်)ဟူသော စကားမျိုးတည်း။</p> <p>အနတ္တ ဟူသည်ကား- အရှည်မတည်တံ့သော အမှုတည်း၊ လောက၌ ချမ်းဟူသည် ခဏတည်း၊ အေးဆိုသည် ခဏသာတည်း၊ လှဆိုသည် တောင့်ဆိုသည် တင်းဆိုသည် ခဏသာတည်း ဟုခေါ်ဝေါ် ကြသော (ခဏ)ဟူသော စကားစုတည်း။</p> <hr> <h3>ကဋ္ဌမုခမြွေ</h3> <p>ဤကိုယ်ခန္ဓာစု၌ အနိဋ္ဌဇာတိရုပ်ခန္ဓာမျိုး, ဣဋ္ဌဇာတိရုပ်ခန္ဓာ မျိုးတို့ ပျက်ဆုံးရန် တရားစုသည် အတွင်းသန္တာန်ကလည်း အသင်္ချေ အနန္တ များပြား၏၊ အပသန္တာန်ကလည်း အသင်္ချေအနန္တ များပြား၏၊ ဤကိုယ်ခန္ဓာ၌ တစ်ကိုယ်လုံး၏ အမာခံ, အထည်ဖြစ်သော (မာမှု) ဟူသော ပထဝီမြေဓာတ်ကို <b>ကဋ္ဌမုခမြွေ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူ၏၊ ခြေဖျား၌ အဆိပ်ထန်သော မြွေကိုက်ရာ ဦးခေါင်းတိုင်အောင် ခဏချင်း အဆိပ်နှံ့၍ လူမှန်းမသိဖြစ်ရာ၌ တစ်ကိုယ်လုံး ခဏချင်းရုပ်ပြောင်း၍ကုန်၏၊ ပကတိ နဂိုရုပ်စု အကုန်ကွယ်ပျောက်၏၊ လောင်မီးအစုနှင့်တူသော ရုပ်စုသည် ခဏချင်းတည်ထောင်၏၊ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ နဂိုပကတိရုပ်ဟူ၍ အဏုမြူမျှ အကြွင်းမရှိပြီ၊ တစ်ကိုယ်လုံးသည် လောင်းမီးအလားတူရှိသော ရုပ်သစ် တွေသာ အတိပြည့်၏။</p> <p>ဥပမာကား - ချိန်ဝင်ပိဿာ ငါးဆယ်ခန့်ရှိသော အလွန်ထက်လှ စွာသော ယမ်းဖြင့်ပြည့်သော မီးဓုန်းကြီးကို စနက်ပေါက်မှ နှမ်းစေ့ခန့် ရှိသော အနည်းငယ်သော မီးပေါက်, မီးပွား ထိပါးခဲ့သည်ရှိသော် ချိန်ဝင်ပိဿာ ငါးဆယ်ခန့်ရှိသော ယမ်းခဲကြီးသည် အကုန်လုံး ခဏချင်း၌ မီးအတိဖြစ်လေသကဲ့သို့တည်း၊ ဤမြွေကိုက်သောသူ၌ တစ်ကိုယ်လုံး ရုပ်သစ်ပြောင်းပုံ, ရုပ်ဟောင်း ကွယ်ပျောင်ပုံကား ခြေဖဝါး အထည်ဒြဗ် ဖြစ်၍နေသော နဂိုရုပ်စုကား သာယာချမ်းမြသော ဣဋ္ဌရုပ်စု ဖြစ်ကြောင်း ကို အများသူပင် သိ၏၊ မြွေကိုက်၍ မြွေဆိပ် ပျံ့နှံ့သည့်အတွက် နဂိုကမရှိ သော ပူမှု, နာမှု, အောင့်မှု, အင့်မှု, ထိုးကျင့်မှု, ထုံမှု, ကျင်မှု, ကိုက်မှု, ခဲမှု, တောင့်မှု, တင်းမှုစသော မချမ်းသာမှု, မသက်သာမှုစုသည် ယခု မြွေကိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ယခုမှဖြစ်လာသည်ဟု ထင်ရှားပါ၏၊ မေးမြန်းလျှင်လည်း ယခုမှဖြစ်လာသော အမှုအစုပါဟု ပြောကြလတ္တံ့၊ ထိုသို့ ပြောကြသော်လည်း ဇာတိသစ်, ရုပ်သစ်, ကလာပ်သစ်, ဓာတ်သစ် ဟူ၍ မသိကြလေ၊ အဟောင်းအဟောင်းဖြစ်သော နဂို ရုပ်ကလာပ် ဓာတ်တို့၏ ပျက်မှုမမြဲချက်ကို မရိပ်မိကြ၊ မသိကြလေ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ အတွင်း၌ ယခုဘာဖြစ်သည်၊ ဘယ်လိုဖြစ်သည်၊ ပေါက်လာသည်၊ ပေါ်လာသည်၊ ဘယ်ရောဂါ ဖြစ်သည်၊ ဘယ်အနာဖြစ်သည် စသည်ဖြင့် ဖြစ်လုံး၊ ပေါ်လုံး၊ ပေါက်လုံးနှင့် ပြောကြသမျှသောအမှု အစုသည် ဇာတိသစ်, ရုပ်သစ်, ဓာတ်သစ်, ကလာပ်သစ်, ပရမတ်သစ် ချည်းဟူ၍ မှတ်၊ ထိုဖြစ်လုံး, ပေါ်လုံး, ပေါက်လုံး ပြောဆိုရသမျှ အဟောင်းအဟောင်း ရုပ်ဓာတ်ကလာပ် ပရမတ်တို့ ချုပ်ဆုံးကွယ်ပျောက်၍သာ ပေါ်လာ နိုင်သည်၊ ထိုရုပ်ဟောင်း, ကလာပ်ဟောင်း, ဓာတ်ဟောင်း, ပရမတ် ဟောင်းတို့ ကွယ်ပျောက်ချုပ်ဆုံးချက်မှု အစုသည်ပင် အနိစ္စအချက်စု တို့ဟု သိရသည်ချည်းတည်း၊ မိမိကိုယ်ခန္ဓာတွင် တစ်ခုတစ်ခုသော နေရာ၌လည်းကောင်း တစ်ကိုယ်လုံး၌လည်းကောင်း ယခုပူ၍ လာသည် ဟု သိလျှင် ယခုမှ ပေါ်သော ဇာတိအသစ်ပေတည်း၊ အသစ်ပေါ်လျှင် ထိုပေါ်ရာမှာ အဟောင်းပျောက်မြဲ၊ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ယခုပူ၍ လာသည်ဟု သိသာခြားနားရှိလျှင် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ ရုပ်ဟောင်း, ဓာတ် ဟောင်း, ကလာပ်ဟောင်းစု ကွယ်ပျောက်၍ကုန်ပြီဟု သိရသည်၊ ပြောင်းလဲပုံ မြန်လှ၍သာ ပြောင်းလဲမှန်း မသိနိုင်ကြသည်၊ ယခုအေး၍ လာသည်၊ နာ၍လာသည်၊ ကျင်၍ လာသည်၊ ထုံ၍, ကိုက်၍, ခဲ၍, ညောင်း၍, ညာ၍, တောင့်၍, တင်း၍, အောင့်၍, အင့်၍, ယား၍, ယံ၍လာသည်၊ ကျိန်းစပ်၍ စပ်၍လာသည် စသည်ဖြင့် ကိုယ်သန္တာန် အတွင်းအပ၌ မခံသာသော အမှုခပ်သိမ်း ဖြစ်မှု ပေါ်ပေါက်မှုစုသည် ဖြစ်မှန်းသိသာရာ ပေါ်ပေါက်မှန်းသိသာရာ ကိုယ်အင်္ဂါတစ်ခုလုံး၌ ရုပ်ဟောင်းကွယ်ဆုံး၍သာ ဇာတိသစ်, ရုပ်သစ်ပေါ်လာသည် မှတ်လေ။</p> <hr> <h3>ဒုက္ခအချက်</h3> <p>ဤဝိကတိဇာတိ ဝိကတိအနိစ္စအချက် လက်နှင့်မကွာ ဖြစ်နေ သည့် တွက်တာကြောင့် စိတ်အလိုရှိတိုင်းမနေသာ, မသွားသာ, မလာ သာ, မပြုသာ, မကျင့်သာ, ဘေးဖြစ်ရန်အခွင့်, ရန်ဖြစ်ရန်အခွင့်, ဒဏ် ဖြစ်ရန်အခွင့်, ကိုယ်တွင်းအန္တရာယ်ဖြစ်ရန်အခွင့်, ကိုယ်ပအန္တရာယ် ဖြစ်ရန်အခွင့် အလုံးစုံမျိုးတို့ကို ကြောက်ရ, ရွံ့ရ, ထိတ်ရ, လန့်ရ, စိုးရိမ်ရ, ကြောင့်ကြရ, ပူပန်ရ, ရှောင်ရ, ရှားရ, ရပ်ရွာဖွဲ့ စည်း၍နေရ, အိမ်ယာ, ဝင်းခြံ, အဆီးအကာနှင့် နေရခြင်းစသည်ဖြင့် ကြပ်တည်းကြရလေသည်၊ ထိုသို့ ကြပ်တည်းသော အမှုခပ်သိမ်းကို မြင်လျှင် ကိုယ်ခန္ဓာကြီး၏ ဒုက္ခ အချက်ကို အကွက်ကျ မြင်နိုင်လတ္တံ့။</p> <p>(ဤကား မြွေကိုက်သောသူဥပမာ, ယမ်းမီးဓုန်းကြီး ဥပမာတို့ဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံး၏ အမာခံဖြစ်သော ခက်မာမှုဟူသော <b>ကဋ္ဌမုခမြွေ</b> ဟူ၍ ဟော တော်မူသော မြေဓာတ်၏ ခဏချင်း ဖောက်ပြန်မှု, ပြောင်းလဲမှုတွေ အလွန်မြန်လှ ကြောင်းကိုဆိုသော စကားစုတည်း)</p> <p>ထိုမြေဓာတ်ကိုသိရလျှင် ဖြစ်အတူ ပျက်အတူဖြစ်သော ရေ ဓာတ်, မီးဓာတ်, လေဓာတ်တို့လည်း အတွင်းပါဝင်တော့သည် ဟူ၍ သိလေ။</p> <hr> <h3>နိရောဓ, ဘင်္ဂစသည်</h3> <p>ချဲ့ဦးမည်- - အလွန်မာ၍နေသော လူပမာဏရှိသော ချိပ်ခဲကြီး, ဖယောင်းခဲကြီး, အဆီခဲကြီးများကို ခဏချင်း အတွင်းအပြင် နှံ့ပြားအောင် မီးရှိန် သင့်လေသောအခါ ခဏချင်း မာမှု အဆင့်ဆင့် ပြိုပျက်၍ ပျော့မှု အဆင့်ဆင့် တိုးတက်၍လာပုံ, မီးနှင့်ဝေး၍ အေးပြန်သောအခါ ပျော့မှု အဆင့်ဆင့် ကွယ်ပျောက်၍ မာမှုအဆင့်ဆင့် တိုးတက်၍ သွားပုံများနှင့် အလားတူ မြင်အောင်ကြည့်လေ၊ မာမှုအဆင့်ဆင့် ပြိုပျက်ကွယ်ပျောက် ၍ သွားသည်ကို အဘိဓမ္မာ၌ မြေဓာတ်အဆင့်ဆင့် ချုပ်မှု, ဆုံးမှု, ကွယ် ပျောက်မှု, သေမှုဆိုသည်၊ ၎င်းကိုပင် သုတ္တန်ဒေသနာ အဘိဓမ္မာ ဒေသနာတို့၌ <b>နိရောဓ, ဘင်္ဂ, ခယ, ဝယ, အတ္ထ, မရဏ, အနိစ္စ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူသည်၊ <b>နိရောဓ</b>၊ ချုပ်, <b>ဘင်္ဂ</b>၊ ကွဲ, <b>ခယ</b>၊ ကုန်, <b>ဝယ</b>၊ ပျက်, <b>အတ္ထ</b>၊ ကွယ်, <b>မရဏ</b>၊ သေ, <b>အနိစ္စ</b>၊ မမြဲ။</p> <hr> <h3>လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းကြီး</h3> <p>ဝိပဿနာယောဂီပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ထိုအမှုကိုဒိဋ္ဌပစ္စက္ခ မြင်အောင် ရှုကြရကုန်သည်။ ထိုအမှုကို မြင်သောဉာဏ်ကို လက္ခဏတ္တယဉာဏ် အလင်းကြီး ဆိုသည်။</p> <hr> <h3>ပုတိမုခ, အဂ္ဂိမုခ, သတ္ထမုခမြွေ</h3> <p><b>ကဋ္ဌမုခမြွေ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူသော မြေဓာတ်ပထဝီ၏ အနိစ္စ ကို မြင်နိုင်လျှင် <b>ပုတိမုခမြွေ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူသော ရေဓာတ်, <b>အဂ္ဂိမုခ မြွေ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူသော မီးဓာတ်, <b>သတ္ထမုခမြွေ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူ သော လေဓာတ်, ဤဓာတ်ကြီးသုံးပါးတို့၏ ဖောက်ပြန် ပြိုပျက် ကွယ် ဆုံးမှု, အသစ် အသစ်ဖြစ်ပေါ် ပြောင်းလဲမှုတို့ကိုလည်း မြင်နိုင်လတ္တံ့။</p> <h3>နိရောဓ ဘင်္ဂစသည်</h3> <p>ရေဓာတ်၌ ဖွဲ့စည်းမှု၊ အဆင့်အားကြီး၍ သွားမှု၊ အဆင့်ဆင့် ရော့ရဲပြေပျက်၍ သွားမှုသည် အဆင့်ဆင့်ချုပ်မှု **နိရောဓ**, **ဘင်္ဂ**, **ခယ**, **ဝယ**, **အတ္ထ**, **မရဏ**, **အနိစ္စ**ပေတည်း။ မီးဓာတ်၌ ပူမှုအဆင့်ဆင့် တိုးတက်ချက်၊ ဆုတ်ယုတ်ချက်သည် အေးမှုအဆင့်ဆင့် တိုးတက်ချက်၊ ဆုတ်ယုတ်ချက်သည် အဆင့်ဆင့်ချုပ်မှု **နိရောဓ**, **ဘင်္ဂ**, **ခယ**, **ဝယ**, **အတ္ထ**, **မရဏ**, **အနိစ္စ**ပေတည်း။</p> <p>ဤသို့သော အနိစ္စကိုမြင်မှ လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းသို့ ပေါက်ရောက်သည်၊ ဝိပဿနာဉာဏ်အစစ်ဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ လောက၌ သေချိန်ကျ သေရချေ့၊ အိုချိန်ကျ အိုရချေ့၊ ပျက်ချိန်ကျ ပျက်ရချေ့ဟု ရှုကြ မြင်ကြသော အရာသည် ဝိပဿနာဉာဏ်ပင် မဟုတ်၊ လက္ခဏတ္တယဉာဏ်ပင်မဟုတ်၊ ကုလား၊ တရုတ်၊ ချင်း၊ ကရင်တို့လည်း မြင်ကြသောအမှုပင် ဖြစ်သတည်း။</p> <p>ဤသည်ကား ခန္ဓာကိုယ် ဓာတ်ကြီး လေးပါးတို့၌ လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းသို့ ပေါက်ရောက်အောင် ကြည့်နည်းတည်း။</p> --- <h3>ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၏ အနိစ္စလက္ခဏာကိုပြခြင်း</h3> <p>ထိုဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့တွင် အရာကျယ်သောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ငရဲမီးအသိုက်အအုံ အလွန်ကြီးလှသောကြောင့်လည်းကောင်း မနောဝိညာဏ်ကို ရှေးဦးစွာပြရာ၏။</p> <h3>မနောဝိညာဏ်၌ အနိစ္စလက္ခဏာ</h3> <p>မနောဝိညာဏ်မည်သည် နေ့နေ့ညည ခဏမစဲ နှလုံးထဲမှာ တစ်ရှိန်တည်း တစ်ဆက်တည်း တစ်ခုတည်းဖြစ်၍ အမြဲတည်နေသည်ဟု စွဲလန်း၍ နေကြ၏။ ငါသိသည်၊ ငါကြံသည်၊ ငါတွေးသည်၊ ငါဆသည် အစရှိသည်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိငရဲ မီးတောက် မီးလျှံမစဲ ထ၍ ထ၍ နေ၏။</p> <h3>ဖြစ်ပေါ်ရာဌာန</h3> <p>ထိုမနောဝိညာဏ်စု၏ ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနကား နှလုံးအိမ်တည်း။ ထိုနှလုံးအိမ်တွင်းမှာလည်း သွေးသည် တစ်လက်ဘက်ခွဲခန့်ရှိ၏။ အောက်၌တည်ရှိသော ပါစကဝမ်းမီး၊ တစ်ကိုယ်လုံးတွင် ထက်ဝန်းကျင်မှာတည်ရှိသော ဥသ္မာခေါ်သော ကိုယ်စောင့်ဓာတ်မီးတို့ကြောင့် ထိုနှလုံးသွေးသည် စမ်းရေပွက်မှာစမ်းရေပွက်ကဲ့သို့ အခါခပ်သိမ်း ဆူဆူတက် ပွက်၍နေသောအခြင်းအရာရှိ၏။ မနောဝိညာဏ်၏မှီရာ ဟဒယ ဝတ္ထုရုပ်စုသည် ထိုသွေးမှာ အသိန်းအသန်းမကတည်ရှိ၏။ ထိုဟဒယ ဝတ္ထုရုပ်စုသည် နှလုံးသွေးမှာ လှိုင်းစီး၍တည်နေ၏။ မနောဝိညာဏ်ဟူသမျှသည် ထိုဟဒယဝတ္ထုရုပ်ပေါ်မှာ တစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်၏၊ ပြိုးပြိုးပြက် ရိုးရိုးရက် တစ်လက်လက် တစ်လင်းလင်းနေ၏။</p> <p>“**ပဘဿ ရမိဒံ ဘိက္ခဝေ စိတ္တံ**”<br>ဟူ၍လည်းကောင်း၊</p> <p>“**ပဏ္ဍရံ စိတ္တံ**”<br>ဟူ၍လည်းကောင်း ဟောတော်မူ၏။</p> <p>**ဘိက္ခဝေ** = ရဟန်းတို့၊ **ဣဒံ စိတ္တံ** = ဤစိတ်ဝိညာဏ်မည်သည်၊ **ပဘဿရံ** = ပြိုးပြိုးပြက် ရိုးရိုးရက် တစ်လက်လက် တစ်လင်းလင်းရှိ၏၊ **စိတ္တံ** = စိတ်ဝိညာဏ်သည်၊ **ပဏ္ဍရံ** = ဆွတ်ဆွတ်ဖြူ၏။</p> <p>မျက်မြင်မျိုးမဟုတ်၊ ဉာဏ်မြင်မျိုးပေတည်း။ မျက်မြင်မျိုး အသွင်မှန်း၍ ဉာဏ်မျက်စိဖြင့် ကြည့်သော်လည်း ကိစ္စမရှိ။</p> <p>“**ဝိဇ္ဈုပ္ပါဒါဝ အာကာသေ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ ဝယန္တိ စ**” ဟူသည်နှင့်အညီ လျှပ်၏ဖြစ်ခြင်း၊ ပျက်ခြင်း မြန်ပုံကဲ့သို့ ထင်မြင်၍ ဥဒယစွန်း၊ ဝယစွန်း ဤအစွန်းနှစ်ခုကို ဉာဏ်၌ ထိထိမိမိအားရပါးရ မြင်နိုင်မှုသည်သာ ပမာဏတည်း။</p> <p>တစ်သိမ့်သိမ့် တစ်အိမ့်အိမ့်ကဲ့သို့နေသော ထိုနှလုံးသွေးမှာလည်း ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနအများ အကွက်ဖော်၍ကြည့်၊ အလယ်၌ ပေါ်သောအခါလည်း ရှိသည်၊ ရှေးအဖို့ အစွန်းအနား၌ ပေါ်သောအခါလည်း ရှိသည်၊ နောက်အဖို့ အစွန်းအနား၌ ပေါ်သောအခါလည်းရှိသည်၊ လက်ျာဘက်အစွန်းအနား၌ ပေါ်သောအခါလည်းရှိသည်၊ လက်ဝဲဘက် အစွန်းအနား၌ ပေါ်သောအခါလည်းရှိသည်၊ ဤသို့ စသည်ဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ရာဌာန အကွက်သည် အရာမကများ၏။ ပေါ်ရာပေါ်ရာ ဌာနမှာ ချုပ်ပျောက်မြဲ ဓမ္မတာတည်း။</p> <p>နှလုံးတွင်းခန့်ပမာဏရှိသော မျက်လုံးသားအပြင် အစရှိသော ထိုထိုကိုယ်အင်္ဂါအကွက်မှာ မြမြထက်သော အပ်ဖျားနှင့် တစ်ချက် တစ်နေရာ ထိုး၍ သွားလျှင် နာမှုဟူသော နာမက္ခန္ဓာ အစုသည် ထိုထိုအချက်မှာ အသီးသီး ဖြစ်ပေါ်၍၊ ဖြစ်ပေါ်ရာ ဌာနမှာ အသီးသီး ကွယ်ပျောက်၍သွားသည်ကို ထင်ရှားသိနိုင်၊ မြင်နိုင်သကဲ့သို့ သူ့အကွက်နှင့် သူ အသီးအသီးဖြစ်မှု၊ ပျက်မှုကို ထိထိမိမိ မြင်နိုင် ထင်နိုင်စေ။</p> <p>ဥပမာကား -တစ်ခုသောပုလင်းငယ်အတွင်းမှာ တစ်လက်ဘက်၏ ထက်ဝက်ခန့် ပမာဏရှိသော ခြင်းခြင်းနီသော မှန်ကဲ့သို့ ကြည်လင်စွာသော ထိုထိုဝတ္ထုကို အလွန်မြန်မြန်ကြီး ကုန်ပျောက်အောင် စားနိုင်သော ဆေးရည်သည်ရှိရာ၏။ အလွန် နူးညံ့လှစွာသော အလွန်လည်း သိမ်မွေ့သေးငယ်လှစွာသော ဆွတ်ဆွတ်ဖြူသော အပြေးအသွားလည်း အလွန်မြန်ထက်သော သံသေဒဇပိုးငယ်မျိုး တစ်မျိုးသည် ထိုဆေးရည်ထဲမှာ ထိုထို နေရာ၌ ခုတင်ခု ခဏမစဲ ဖြစ်ပေါ်၏။ ထိုထိုပေါ်သောနေရာမှာပင် အပြေးအမြန်လောက်လက်၍ ဆေးရည်၏ စားချက်ဖြင့် မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်းမှာ လျင်မြန်စွာ ကုန်ပျောက် ကွယ်ဆုံး၍ ကွယ်ဆုံး၍ သွားသည်ကို မျက်စိမှာ ထင်ရှားစွာ မြင်ရရာ၏။ ဤဥပမာနှင့် အလွန်တူစွာ မြင်စေရမည်။</p> <p>စိတ်ဝိညာဏ်၏ အဖြစ်အပျက် အပြောင်းအလဲ မြန်လှမှုကြောင့်လည်း နှလုံးသွေးတစ်ခုလုံးမှာ ဘယ်နေရာမှာမဆို ကြည့်လိုက်တိုင်း ကြည့်လိုက်တိုင်းမှာပင် ရွရွ၊ ရွရွ အနေနှင့် မြင်လတ္တံ့။ ငါသိသည် ဟူ၍၊ ငါကြံသည်ဟူ၍ ခဏမစဲ အမြဲ ထင်မြင်၍ နေကြသော စိတ်ဝိညာဏ် အကြံအသိစုနှင့် ထိုထိုရွရွထင်မြင်ရသော အချက်အစုသည် တစ်ခုတည်း၊ တစ်ချက်တည်းထင်မြင်၍သွားမှ နေရာကျသည်။ နှလုံးသွေးထဲမှာ ရွရွ၊ ရွရွ ခုတင်ခု ဖြစ်ပေါ်မှု ပျောက်ပျက် ကွယ်ဆုံးမှုကိုပင် ထင်မြင်ပါသော်လည်း ကြံမှု၊ သိမှုတွေက တစ်ခြားနေလျှင် နေရာမကျ။ ငါကြံသည်၊ ငါသိသည်ဟူသော ငရဲမီးကို မထိ။ ရှုမှု၊ ထင်မှု၊ မြင်မှုထဲမှာ ထိုငရဲမီးမပါဘဲ လွတ်၍မနေစေနှင့် ရှုသောဉာဏ်၊ မြင်သောဉာဏ်၊ ထင်သောဉာဏ်စုကိုလည်း တစ်လှည့် တစ်လှည့်ပါလေအောင် သတိချပ်၍ ကြည့်ရမည်။</p> <p>“**ဖေဏူပမံ ကာယမိမံ ဝိဒိတွာ၊**<br>**မရီစိဓမ္မံ အဘိသမ္ဗုဓာနော**”<br>(ဓမ္မပဒပါဠိတော်)</p> <p>ဤပါဠိတော်မှာ ရုပ်ခန္ဓာကို ရေမြှုပ်စိုင်၊ ရေမြှုပ်ခဲကဲ့သို့ နာမ်ခန္ဓာစုကို တံလှပ်မြှင်တွေ တံလှပ်ရောင်တွေကဲ့သို့ ထင်မြင်နိုင်ပါလျှင် သေမင်းမမြင်နိုင်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်၏ဟု ဟောတော်မူရာ၌လည်း အနှစ်သာရမရှိမှု၊ သဏ္ဌာန်အသွင် ထင်မြင်မှု၊ နှစ်ချက်စီရသော ဥပမာစုပင် မှတ်ရမည်။</p> <p>တံလှပ်ဆိုသည်ကား မိုးဦး၊ နွေလအခါ၌ ရေမရှိဘဲခြောက်သွေ့၍နေသော အင်းပြင်ကြီးများမှာ မွန်းတည့်၊မွန်းတိမ်း နေပူအား ကောင်းတုန်းအခါတွင် မလှမ်းမကမ်းကနေ၍ အင်းပြင်ကြီးကို ကြည့်မျှော်သောအခါ အင်းပြင်မှာ လျှမ်းလျှမ်း၊ လျှမ်းလျှမ်း ထ၍နေသည်ကို မြင်ရ၏။ နွေအခါ ရေငတ်လှ၍ ရေရှာကြသော ငါးရာတစ်ထောင် စသော တောသမင်တို့သည် ထိုတံလှပ်တွေကို မြင်ကြလျှင် ရေတွေထင်၍ သောက်ချင်အားကြီး ပြေးကြ၏။ အင်းအပြင်သို့ ဆင်းမိကြလျှင် ထိုနေရာမှာကွယ်ပျောက်၍ အင်းအလယ်မှာ မြင်ရပြန်၏။ အင်းအလယ်သို့ ရောက်ပြန်လျှင် ထိုနေရာမှာပျောက်၍ ဟိုဘက်ကမ်းနားမှာ ထင်ရ၏။ ထိုနေရာသို့ ရောက်ပြန်လျှင် ပျောက်ပြန်၏။ အင်းလယ်မှာမြင်ပြန်၏။ ပြေး၍ရောက်လျှင် ပျောက်ပြန်၏။ တစ်ဖန်အင်းလယ်မှာ ထင်ရပြန်၏။ ပြေးရင်းနှင့်ပင် မောပန်း၍ အင်းပြင်မှာပင် သေဆုံးကြရကုန်၏။</p> <p>ဤ၌ တံလှပ်ဆိုသည်ကား - အင်းပြင်မြေထဲမှာ မိုးရွာ၍ တက်သော ရေအခိုးစုပေတည်း။ အပေါ်တည့်တည့်ကကျသော နေရောင်ခြည်စုပေတည်း။ ထိုအခိုးတို့မှကြောက်လေ၍ ရေခိုး၊ နေရောင်နှစ်ခုစပ်ကို တံလှပ်ခေါ်သတည်း။ အလွန်နီးကပ်သော နေရာက ကြည့်လျှင် မမြင်ရ၊ ပျောက်ကွယ်၍ ကုန်သကဲ့သို့ ထင်ရ၏။ နေရောင်နှင့် ပဏာရသော နေရာက ကြည့်မှ မြင်ရသည်။</p> <h3>တံလှပ်ပမာ နာမ်ခန္ဓာ</h3> <p>ကိုယ်တွင်းမှာ ခဏမစဲ အာရုံရှိရာသို့ ရှေ့ရှုဖြစ်ပေါ်၍နေသော နာမ်ခန္ဓာစုကို တံလှပ်မြှင်တံလှပ် ရောင်တွေနှင့်အတူ ထင်မြင်စေရမည်ဟု ဆိုလိုသည်။ အဖြစ်အချုပ်ကို ပိုင်းခြားနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း။ အနိစ္စဆိုသည်ကား အဖြစ်အချုပ်ကို အမိဖမ်းမှုပေတည်း။</p> <p>ပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၏ တရားကိုယ်နှင့်တကွ ဖြစ်မှု၊ ပျက်မှုကို ထင်မြင်သောအခါ အာရုံခြောက်ပါးနှင့်စပ်၍ ထိုဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို ကြည့်ရှုရာ၏။ ဤအနိစ္စအချက်၌ ထင်မြင်ပါလျှင် အနတ္တအတွင်း ဝင်တော့သည်။</p> <p>ဤကား ဝိညာဏ် ၆-ပါးတို့၏ အနိစ္စလက္ခဏာတို့တည်း။</p> --- <h3>စက္ခုဝိညာဏ်စိတ်တို့ကိုပြခြင်း</h3> <p>**စက္ခုံ စ ပဋိစ္စ ရူပေ စ ဥပ္ပဇ္ဇတိ စက္ခုဝိညာဏံ**။<br>(ပဋ္ဌာန်းပါဠိတော်)</p> <p>**ရူပေစ** = ထိုထိုရူပါရုံတို့ကိုလည်း၊ **ပဋိစ္စ** = အစွဲပြု၍၊ **စက္ခုဉ္စ** = စက္ခုပသာဒရုပ်ကိုလည်း၊ **ပဋိစ္စ** = အစွဲပြု၍၊ **စက္ခုဝိညာဏံ** = စက္ခုဝိညာဏ်သည်၊ **ဥပ္ပဇ္ဇတိ** = အသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်၏။</p> <p>ထိုထိုရူပါရုံ ဆိုသည်ကား- အဘိဓမ္မာဝေါဟာရမျိုးတည်း။ ရူပါရုံ၏မှီရာ အဋ္ဌကလာပ်ဒြဗ်ဝတ္ထုနှင့်တကွ ကိုင်၍ပြမှ သာ၍ ထင်ရှားသည်။ လူ၏အဆင်း၊ နွား၏အဆင်း၊ တုံး၏အဆင်း၊ တိုင်၏အဆင်းဟု ပြောဆိုသည်ကား အဘိဓမ္မာဝေါဟာရ အဘိဓမ္မာဝေါဟာရမျိုးတည်း။</p> <p>လူကိုမြင်သည်၊ နွားကိုမြင်သည်၊ တုံးကိုမြင်သည်၊ တိုင်ကိုမြင်သည်ဟု ပြောဆိုကြသော ဝေါဟာရမျိုးကား မျိုကြ၊ စားကြသော ထမင်းခဲဘွယ်ဘောဇဉ်စုကို ကဗဠီကာရအာဟာရဟု ပြောဆိုကြသကဲ့သို့ သဝတ္ထုကကထာမျိုးတည်း။ အဘိဓမ္မာပါဠိတော်ကြီးများမှာပင် သဝတ္ထုကကထာ သဝတ္ထုကကထာမျိုး၊ ပရမတ္ထကထာမျိုးဟု နှစ်မျိုးလာရှိ၏။</p> <p>မျိုကြ၊ စားကြသော ဘောဇဉ်ခဲဘွယ် ဝတ္ထုဒြဗ်တို့ကို ကဗဠီကာရအာဟာရဟုခေါ်ဝေါ်မှုကား ဒြဗ်ဝတ္ထုနှင့်တကွကိုင်၍ပြသော ဝေါဟာရကထာမျိုးတည်း။ **ဩဒနော**, **ကုမ္မာသော**, **သတ္တု**, **မစ္ဆော**, **မံသံ** အစရှိသည်ဖြင့် ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်များမှာပင် ထိုဝေါဟာရလာပါ၏။</p> <p>မျိုအပ်သော ထမင်းမှာ အဋ္ဌကလာပ်ရုပ် ရှစ်ခုရှိ၏။ ထိုရှစ်ခုအတွင်းမှာ ဩဇာဟူသော အာဟာရရုပ်ပါရှိ၏။ ထိုရုပ်ကို အသီးအခြား ထုတ်၍ ကဗဠီကာရအာဟာရခေါ်သည်ကား နိဗ္ဗတ္တိက ပရမတ္ထဝေါဟာရတည်း။</p> <p>ထိုနှစ်ပါးတွင် ထင်ရှားစေခြင်းငှါ ဤအရာ၌သဝတ္ထုကဝေါဟာရကို ပြဆိုပေအံ့။</p> <h3>စက္ခုဝိညာဏ်အသစ်ဖြစ်မှု</h3> <p>**ရူပေ**၊ ထိုထိုရူပါရုံတို့ကို အစွဲပြု၍ စက္ခုဝိညာဏ်စိတ် အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုဆိုသည်ကား နံနက်အခါ၌ အိပ်ရာက ထသည်မှစ၍ ညဉ့်အခါ အိပ်ရာသို့ဝင်သည့်တိုင်အောင် တစ်နေ့လုံး၌ ပဌမ ဘယ်ဟာကို မြင်သည်၊ ဒုတိယဘယ်ဟာကိုမြင်သည် အစရှိသည်ဖြင့် အစဉ်ရှိသည်သာ ဖြစ်၏။ ထိုသို့ စီစဉ်၍မူကား ပြောခြင်းငှါ မတတ်နိုင်အောင် အချက်များလျက်ရှိ၏။ ပဌမလူကိုမြင်သည်၊ ဒုတိယနွားကို အစရှိသည်လည်းကောင်း လူကိုမြင်ရာ၌လည်း ကျောက်ကုန်းကို ပဌမမြင်သည်၊ ၎င်းနောက် ဦးခေါင်းကို ဒုတိယမြင်သည် စသည်ဖြင့်လည်းကောင်း အစဉ်အတိုင်း မြင်သွားရသော များပြားလှစွာသော အဆင်းသဏ္ဌာန် အထည်ဝတ္ထုမျိုးတွေကို ရည်၍ “**ရူပေ**၊ ထိုထိုရူပါရုံတို့ကို” ဟုဆိုသတည်း။ ထိုထိုဝတ္ထုဒြဗ်ကို မြင်ရာ၌ သူ့ဝတ္ထုဒြဗ်နှင့် သူ့စက္ခုဝိညာဏ် အသစ်အသစ်ဖြစ်၍ မြင်သည် ဟူလိုသတည်း။</p> <h3>ချဲ့၍ပြခြင်း</h3> <p>ထိုစကားကို ထင်ရှားရုံချဲ့အံ့။ တုံးနှင့်မျက်နှာ တည်မိကြသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တုံးရိပ်သည် စက္ခုပသာဒရုပ်မှာထင်၏။ ထိုတုံးရိပ်တင်မှုသည် ပရမတ္ထသဘာဝအရာ၌ စက္ခုပသာဒရုပ်မှာ မိုးကြိုးကျသကဲ့သို့ အဟုန်နှင့်တကွခိုက်တိုက်၍ ပသာဒရုပ်ကြည်တွင် တုံးရိပ်ထင်ပေါ်မှုဖြစ်သတည်း။ ထိုတုံးရိပ်ခိုက်မှုဒဏ်ချက်ကြောင့် ထိုအရိပ် ထိခိုက်ပေါ်ရှိ၍ နေရာမှာ တုံးကိုမြင်သော စက္ခုဝိညာဏ် ဖြစ်ပေါ်လေသတည်း။ မီးခတ်မှာ ကျောက်ထိခိုက်ရာ၌ ထိခိုက်မှုဒဏ်ကြောင့် မီးပွင့်တွေ တစ်ဖွားဖွား ပေါ်ဘိသကဲ့သို့တည်း။ မျက်တောင်ခတ်လျှင် ခတ်တိုင်း၊ ခတ်တိုင်း ထိုတုံးရိပ် ကွယ်ပျောက်၏။ တုံးရိပ်ကွယ်ပျောက်တိုင်း ကွယ်ပျောက်တိုင်း သူ့တုံးရိပ်နှင့် သူ့စက္ခုဝိညာဏ် အပြီးချုပ်ပျောက်ရာပါလေ၏။ တစ်ခြားတစ်ပါးကို မျက်နှာလွှဲရာ၌ ဆိုဖွယ်မရှိ။ မျက်တောင်ကို ကြွချီပြန်လျှင် ကြွချီတိုင်း၊ ကြွချီတိုင်း တုံးရိပ်အသစ်၊ အသစ် ခိုက်ပေါ်မှ စက္ခုဝိညာဏ် အသစ်၊ အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုကိုလည်း သိလေ။ တုံးကိုလွှတ်၍ တိုင်ကိုမြင်သောအခါ၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်၊ တိုင်ကိုလွှတ်၍ တစ်စုံတစ်ခုကို မြင်ပြန်ရာ၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်။</p> <p>ထို့ကြောင့် ထိုထိုဝတ္ထုဒြဗ်ကို မြင်ရာ၌ သူ့ဝတ္ထုဒြဗ်နှင့် သူ့စက္ခုဝိညာဏ် အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုကို သိအပ်သတည်း။</p> <p>တုံးရိပ် တိုင်ရိပ် စသည်ခိုက်မှု၊ တိုက်မှု ဒဏ်ရမှသာ ထိုဝိညာဏ်ပေါ်နိုင်လေရကား-**ရူပေ**၊ ထိုထို ရူပါရုံတို့ကို အစွဲပြု၍ ဖြစ်ရာ၌ အစွဲပြုဟူသော အချက်ပေါ်လေသတည်း။ ထိုသို့ တုံး၊ တိုင်စသော ရူပါရုံဝတ္ထုဒြဗ်တို့၏ ထိခိုက်မှုနှင့်သာ ဖြစ်ပေါ်ရလေသောကြောင့် တုံးကိုမြင်သောအခါ မျက်စိမှာဖြစ်ပေါ်သော စက္ခုဝိညာဏ်သည် တုံးကလုပ်၍ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ်ပေတည်း။ တုံးကလုပ်၍ ဖန်ဆင်း၍ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တုံးကိုမြင်ရသည်၊ တိုင်ကလုပ်၍ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တိုင်ကိုမြင်ရသည် အစရှိသည်ဖြင့် အကုန်သိလေ။</p> <p>ဥပမာကား -အသက်တစ်သိန်းတန်းမှာ တစ်နှစ်တစ်နှစ်လျှင် လင်တစ်ယောက်တစ်ယောက်သေ၍ နှစ်စဉ်အတိုင်း လင်အသစ်အသစ် တစ်ယောက်တစ်ယောက် ယူရ၍ အနှစ်ငါးသောင်းကာလပတ်လုံး သားပေါင်း ငါးသောင်းဖွားမြင်ရာ၏။ ထိုသားစုကား အဘ အသီးအသီးတည်း။ သားတို့ကို ကွဲပြားအောင် ပြောလိုလျှင် အမိနှင့်ပြော၍ မကွဲပြားနိုင်၊ အဘနှင့်ပြောမှ ဤသူကား မည်သူ၏သားတည်း။ ဤသူကား မည်သူ၏သားတည်းဟု ကွဲပြားရာ၏။ စက္ခုပသာဒရုပ်သည် ထိုအမိမိန်းမနှင့် တူ၏။ တုံး၊ တိုင်စသော ရူပါရုံဝတ္ထုဒြဗ်တို့သည် အဘငါးသောင်းနှင့် တူ၏။ အသစ်အသစ်ဖြစ်၍သွားသော စက္ခုဝိညာဏ်စသည်သည် သားငါးသောင်းနှင့်တူ၏။ “**စက္ခုရူပေန သံဝါသာ၊ ရာဂပုတ္တံ ဝိဇာယတ'စက္ခုရူပေန သံဝါသာ၊ ရာဂပုတ္တံ ဝိဇာယတိ**” စသည်ဟောတော်မူသော ပါဠိတော်ကို ထောက်လေ။</p> <p>တုံး၊ တိုင်စသည်ကို အစဉ်အတိုင်း အိပ်ရာဝင်သည့် တိုင်အောင် တစ်နေ့လုံး၌ မြင်၍သွားသော ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် တုံး၏သားဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် တုံးကိုမြင်သည်၊ တိုင်၏သားဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် တိုင်ကိုမြင်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ဆိုထိုက်လေသတည်း။</p> <p>ဥပမာတစ်နည်းကား - ဝဲယာနှစ်ဘက်၌ လူတစ်ရပ်ခန့် အမြင့်ရှိသော သစ်ပင်ပေါင်း တစ်ထောင်စီ တန်းလျက် ရှိနေသော လမ်းတစ်ခုမှာ ဖန်တုံးကြီးတစ်ခုကို ပင့်မြှောက်ယူဆောင်၍ အပြေးသွားရာ၌ ထိုထိုသစ်ပင် ဥပစာသို့ ရောက်လေရာ၊ ရောက်လေရာ ဖန်တုံးကြီးမှာ အရိပ်အသီးအသီး ပေါ်လေရာ၏။ ဖန်တုံးကြီးနှင့် စက္ခုပသာဒ၊ ထိုထိုသစ်ပင်နှင့် ထိုထိုရူပါရုံဝတ္ထုဒြဗ်၊ ထိုထိုသစ်ပင်ရိပ်နှင့် ထိုထိုစက္ခုဝိညာဏ် တူ၏။ ဖြစ်ပေါ်မှု ကွယ်ပျောက်မှုလည်း အသီးအသီး တူကြ၏။</p> <p>စက္ခုဝိညာဏ်ပြီး၏။</p> <p>(ထိုထို အသံမျိုးတို့နှင့် သောတဝိညာဏ်။ ထိုထို အနံ့မျိုးတို့နှင့် ဃာနဝိညာဏ်။ ခံတွင်းမှာ ရောက်လာသော ထိုထိုရသာရုံ ဝတ္ထုဒြဗ်မျိုးတို့နှင့် ဇိဝှါဝိညာဏ်။ ကိုယ်အင်္ဂါအတွင်း အပမှာ ထိခိုက်လာသော ထိုထို ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ ဝတ္ထုဒြဗ်မျိုးတို့နှင့် ကာယဝိညာဏ် ဤဝိညာဏ်တို့ကိုလည်း စက္ခုဝိညာဏ်အတိုင်း သိလေ။)</p> <p>မနောဝိညာဏ်မှာမူကား - အာရုံမျိုး အလွန်အထွေအပြား များလှ၏။ ကုသိုလ်စိတ်မျိုး၊ အကုသိုလ်စိတ်မျိုး၊ စက္ခုဝိညာဏ်အစရှိသော အဗျာကတစိတ်မျိုး၊ ထိုစိတ်မျိုးတို့မှာယှဉ်သော လောဘတရား၊ ဒေါသတရား၊ မောဟတရားအစရှိသော အကုသိုလ်တရားစု၊ သဒ္ဓါ၊ ပညာ၊ သတိအစရှိသော ကုသိုလ်အဗျာကတဓမ္မစု၊ ဖဿ၊ ဝေဒနာ၊ သညာ၊ စေတနာ၊ ဧကဂ္ဂတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေ၊ မနသီကာရ၊ ဝိတက်၊ ဝိစာရ၊ အဓိမောက္ခ၊ ဝီရိယ၊ ပီတိ၊ ဆန္ဒဟူသော ဓမ္မစု၊ ဒုစ္စရိုက်ဆယ်ပါး၊ သုစရိုက်ဆယ်ပါး အစရှိသော ဓမ္မစု၊ အာပေါဓာတ်၊ စက္ခု၊ သောတ၊ ဃာန၊ ဇိဝှါ၊ ကာယ၊ ဟဒယဝတ္ထု၊ ဇီဝိတ၊ အာဟာရ၊ ဇာတိ၊ ဇရာ၊ မရဏ၊ အစရှိသော ဓမ္မစု၊ ဤအလုံးစုံသည် ဓမ္မာရုံမည်၏။ ရူပါရုံ သဒ္ဒါရုံ အစရှိသော ပဉ္စာရုံတို့သည်လည်း မနောဝိညာဏ်နှင့် ဆိုင်ကြကုန်သေး၏။</p> <h3>မနောဝိညာဏ်၏အာရုံ</h3> <p>မနောဝိညာဏ်၏ အာရုံမှာ အာရုံခြောက်ပါးလုံးပင် အာရုံရ၏။ ထိုခြောက်ပါးသည် အမိဝမ်းကဖွားမြင်သည်မှစ၍ ယခုနေ့ ယခုနာရီ တိုင်အောင် အတိတ် နှစ်၊ လ၊ နေ့၊ ရက်တို့က တစ်သက်လုံး ခဏမစဲ တွေ့ကြုံခဲ့ဘူးသမျှသော အာရုံခြောက်ပါး၊ ယခုနာရီမှ နောက်ခဏ နောက်ကာလတို့မှာ ယခုနာရီက မြှော်၍ သိနှင့်ရသော အာရုံခြောက်ပါး၊ နောက်နောက်ဘဝတို့ကို လှမ်း၍ ယခုက မြှော်ရသောအာရုံခြောက်ပါး၊ ကျမ်းဂန်အဆို ထိုထို လူပြော၊ ရှင်ပြောနှင့် သိရသော ခပ်သိမ်းသော အာရုံခြောက်ပါးစု၊ ဤအလုံးစုံသည် မနောဝိညာဏ်၏ အာရုံစုချည်းတည်း။</p> <h3>အာရုံပြုပုံ ထင်ပုံ</h3> <p>မစဲဖြစ်၍နေသော စိတ်အကြံအစည်စုတွင် အိပ်ပျော်စဉ် ဘဝင်ကိစ္စနှင့် ခဏမစဲ ဖြစ်၍နေသော မနောဝိညာဏ်စုမှာ ကံ၊ ကမ္မနိမိတ်၊ ဂတိနိမိတ်ဟူသော အာရုံစုကိုအာရုံပြုသည်၊ အိပ်ရာက နိုး၍ လာသည်မှ စ၍ အိပ်ရာဝင်၍ အိပ်ပျော်သည့်တိုင်အောင် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံစုတွင် အကြောင်းအခွင့်ဆိုက်တိုက်ရာ တစ်ခုခုသောအာရုံကို စ၍ ထင်မြင်သည်မှ ခဏအစဉ်အတိုင်း သူတလဲ၊ ငါတလဲ မစဲအောင် ထင်လေတော့သည်။</p> <h3>မနောဝိညာဏ်ဖြစ်ပုံ</h3> <p>ဤဝီထိ မနောဝိညာဏ်စုမှာလည်း ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံစုတွင် အကြောင်းအခွင့် ဆိုက်တိုက်ရာ တစ်ခု တစ်ခုသော အာရုံသည် ဘဝင်၌ ခိုက်တိုက်လှုံ့ဆော်၍ ပေးပြီးမှ ထိုလှုံ့ဆော်သော တစ်ခုတစ်ခုသော အာရုံကို အာရုံပြု၍ သိမှု၊ ကြံဖန်မှု ဟူသော မနောဝိညာဏ် တစ်ခုခု နှလုံးထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လေသည်၊ တွေ့ကြုံဆိုက်တိုက်သော အကြောင်းမျိုး အခွင့်မျိုးလည်း ဘယ်အခါ မှာမှ မလပ်၊ ဝိုင်းလျက် အုံလျက် တစ်ရုံးရုံး တွေ့ကြုံဆိုက်တိုက်မှု မစဲပြီ၊ ဆိုက်တိုက်သော အခွင့်နှင့် စပ်လျဉ်းသော တစ်မျိုး တစ်မျိုးသော အာရုံလည်း ဘဝင်မှာ ထင်မှု၊ ခိုက်မှု၊ လှုံ့ဆော်မှု မစဲပြီ၊ ထိုထို အာရုံလှုံ့ဆော်တိုင်း ဟဒယ ဝတ္ထုအတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ကာ ဖြစ်ပေါ်ကာ နေရသော အမှု၊ တစ်သုတ် တစ်သုတ် ချုပ်ပျောက်ကာ ချုပ်ပျောက်ကာ နေရသော အမှုလည်း မစဲပြီ၊ မစဲပြီ ဆိုသည်ကား သူသူ၊ ငါငါ သတ္တဝါတို့၏ အထင်အမြင်အတိုင်း ဆိုသည်။</p> <p>မုချအားဖြင့်သော်ကား - စေတသိက်၊ စိတ် နာမက္ခန္ဓာလေးပါးတို့မည်သည် စက္ခုမှာဖြစ်ပေါ်ခိုက် စက္ခုမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ကြွင်းသော တစ်ကိုယ်လုံးမှာ မရှိကြကုန်၊ သောတမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် သောတမှာသာရှိကြကုန်သည်၊ ဃာနမှာဖြစ်ပေါ်ခိုက် ဃာနမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ဇိဝှါမှာဖြစ်ပေါ်ခိုက် ဇိဝှါမှာသာရှိကြကုန်သည်၊ ကိုယ်အင်္ဂါ တစ်ခုခုမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် ထိုနေရာမှာသာရှိကြကုန်သည်၊ နှလုံးထဲမှာဖြစ်ပေါ်ခိုက် နှလုံးတွင်းမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ထိုမှကြွင်းသော ကိုယ်မှာ မရှိကြကုန်၊ မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်းမှာပင် အခါပေါင်းကုဋေတစ်သိန်းမျှ တိုင်အောင် အဖြစ်၊ အပျက် မြန်လှသည့်အတွက်ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးမှာပင် ပြိုင်လျက် ဖြစ်နေသကဲ့သို့ ထင်ရသည်။</p> <h3>ထင်ကြရပုံ</h3> <p>မျက်စိဖြင့် ဘယ်ဟာကို ငါမြင်သည်ဟုထင်၍ နေဆဲမှာပင် စက္ခုဝိညာဏ်အစဉ်၏ အကြားအကြားမှာ ဟဒယဝတ္ထု၌ မနောဝိညာဏ်ပေါင်း မစဲအောင်ပင် ဖြစ်နိုင်၊ ချုပ်နိုင်သည်၊ သောတဝိညာဏ် စသည်တို့လည်း သူတို့ အာရုံခိုက်မှုရှိလျှင် မစဲအောင်ပင် ဖြစ်နိုင်၊ ချုပ်နိုင်သည်၊ ထို့ကြောင့် မျက်စိဖြင့် ကြည့်ရှုဆဲ၊ မြင်ဆဲမှာပင် နှလုံးကလည်း ကြံ၏၊ သိ၏၊ နားကလည်း အသံတစ်ခုခုကို ကြား၏ စသည်ဖြင့် သတ္တဝါတို့၏ စိတ်မှာထင်ကြရသည်။</p> <p>ကြွင်းသော ဝိညာဏ်တို့ ဖြစ်မှုမှာလည်း ဤနည်းတူ သိလေ။</p> <h3>မနောဝိညာဏ်စု</h3> <p>မနောဝိညာဏ်စုမှာလည်း ကိုယ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော ဝိညာဏ်စုဖြစ်၍နေစဉ် နှုတ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော ဝိညာဏ်မျိုး မဖြစ်နိုင်၊ နှုတ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော ဝိညာဏ်မျိုးဖြစ်၍နေစဉ် ကိုယ်အမူအရာပြုပြင်သောစိတ် မရှိနိုင်၊ သို့သော်လည်း အလဲအလှယ် မြန်လှသည့်အတွက်ကြောင့် သွားဆဲမှာပင်စကားပြောနိုင်၏၊ စကားပြောဆဲမှာပင် ကိုယ်အင်္ဂါလှုပ်ရှားနိုင်၏၊ ထိုထို အဆင်းကို မြင်နိုင်၏၊ ထိုထိုအသံကို ကြားနိုင်၏၊ ဤသို့ဖြစ်မှုကား မြန်လှသည့်အတွက်ကြောင့် တစ်မျိုးတစ်မျိုး အစဉ်၏အကြားမှာ အမျိုးမျိုး ကြားချုပ်မှုပေတည်း။</p> <h3>ပမာဏ</h3> <p>ဝိပဿနာယောဂီပုဂ္ဂိုလ်မှာမူကား ဤသို့ဖြစ်၍နေကြရာမှာ အလုံးစုံ ခြုံမိ၊ ငုံမိလောက်သော အချက်ကိုရှာ၍ ဝိညာဏ်ဝီထိ ဝါရပေါင်း တစ်သိန်း တစ်သန်းမက ကုဋေမျှကိုပင် တစ်ဝိညာဏ်တည်း တစ်ချက်တည်းပြု၍ ဥဒယမှု၊ ဝယမှုကို ရှုရသည်၊ ဖြစ်ခြင်း၊ ပျက်ခြင်းကို ရှုသောဉာဏ်မှာ အကုန်ပါစေနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း၊ ငါမြင်သည်၊ ငါကြားသည်၊ ငါနံသည်၊ ငါအရသာကို သိသည်၊ ကိုယ်အင်္ဂါမှာ ထိသည်ကို ငါသိသည်၊ ငါထွေထွေလာလာ ကြံဖန်သည်ဟု ဖြစ်သော ငရဲမီးခြောက်မျိုး၊ ငါပြောသည်၊ ငါဆိုသည်၊ ကိုယ်အင်္ဂါကို ငါလှုပ်ရှားသည်၊ ငါသွားသည်၊ ငါလာသည် စသည်ဖြင့်ဖြစ်သောငရဲမီးမျိုး အကုန်ကွယ်ပျောက်စေနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း၊ ငါမြင်သည်၊ ငါကြားသည် စသည်ဖြင့် ငါလုံးဖုံးအုပ်၍နေသော လက္ခဏတ္တယသမ္မောဟအမိုက်မှ အလင်းဉာဏ်ပေါက်သည်သာ ပမာဏတည်း။</p> <h3>အတွင်းဝင်ပုံ</h3> <p>ကိုယ်တွင်းမှာ စက္ခု၊ သောတ၊ ဃာန၊ ဇိဝှါ၊ ကာယ၊ ဟဒယ ဟူသော ခြောက်ဌာနကို ထိထိမိမိဆုပ်ကိုင်၍ ဖြစ်မှု၊ ပျက်မှုကို ကောင်းစွာ ထင်မြင်နိုင်လျှင် ထိုအလုံးစုံသော အထွေအလာတို့သည် အတွင်းပါဝင်လေကုန်တော့သည်။</p> <p>ဤကား စက္ခုဝိညာဏ်စသော စိတ်တို့ကို ပြခြင်းတည်း။</p> --- <h3>လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းကြီး</h3> <p>ဤသို့ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော မြေ၊ ရေ၊ လေ၊ မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါး၊ အာကာသဓာတ်၊ ဝိညာဏဓာတ်ဟု ဆိုအပ်သော ဓာတ်ကြီးခြောက်ပါးတို့၏ ဖြစ်မှု၊ ပျက်မှု အစုစုကို ရေပွက်ပမာ စသော ဥပမာတို့နှင့်မခြား တဖွားဖွား၊ တရွရွ၊ နေ့မစဲ၊ နာရီမစဲ၊ ခဏမစဲ၊ ဇာတိမှု၊ မရဏမှု၊ အနိစ္စမှုတို့ကို ရှုကြည့်၍ ထင်မြင်သော ဉာဏ်အလင်းကြီးသည် လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းကြီးမည်၏။</p> <p>လက္ခဏတ္တယပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်းကြီးကို အကျယ်ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> --- <h3>၄-နိဗ္ဗာန ပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်း</h3> <h3>နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်းကြီးပေါ်ပုံ</h3> <p>ဤသို့ လက္ခဏတ္တယဉာဏ် အလင်းကြီးကို ပေါက်ရောက်လျှင် မဂ်လေးပါး၊ ဖိုလ်လေးပါးသို့ ရောက်၏။ ထိုသို့ရောက်သော မဂ်ဉာဏ်လေးပါး၊ ဖိုလ်ဉာဏ်လေးပါးတို့သည် စင်စစ် နိဗ္ဗာန်ကို သိသော ဉာဏ်တို့ ဖြစ်ရကား ထိုမဂ်ဉာဏ်၊ ဖိုလ်ဉာဏ်တို့သည် မုချအားဖြင့် နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်းကြီးမည်၏။</p> <p>နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်းကြီးကို အကျယ်ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား အမိုက် ၅-သင်း အလင်း ၅-ချက်တို့ကို ရှင်းလင်းပြဆိုအပ်သော အလင်းကျမ်းကြီး ပြီးပြီ။</p> p96wd37tqhz8onu5i3wr9q62pnczl7b 19110 19108 2025-07-09T22:24:53Z Tejinda 173 19110 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး]] | author = လယ်တီဆရာတော် | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>အလင်းကျမ်း</b> | previous = [[အနတ္တဒီပနီ]] | previous2 = | next = [[အာနာပါနဒီပနီ]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = လယ်တီဆရာတော် | shortcut = | portal = }} <h3>အလင်းကျမ်း</h3> <h3>နိဒါန်း</h3> <p>“<b>မာတွံစုတိံ အတိက္ကန္တော၊ မာတု ထညရသံ ပိဝ</b>” သင်သည် သေလွန်ပြီးနောက်အဖို့ အမိနို့ကို မစို့ချင်နှင့်</p> <p>အမိနို့မစို့နဲ့</p> <p><b>မာတွံစုတိံ အတိက္ကန္တော၊ မာတုထညရသံပိဝ</b>- ဟူသော ပါဠိအလာကို မြန်မာဘာသာပြန်ဆိုပါသော် “သင်သည် သေလွန်ပြီးနောက်အဘို့၌ အမိနို့ရည်ကို မသောက်စို့ပါနှင့်” ဟု ဆိုလိုရာ အဓိပ္ပါယ် အကျယ်မှာမူ သင်သည် ဤဘဝသံသရာ၌သာ ကျင်လည်ပါစေ၊ နောက်ဘဝသံသရာ ဆက်လက်၍ မကျင်လည်ပါစေနှင့်၊ ဤဘဝသံသရာမှာပင် နောင်သံသရာ၌ ကျင်လည်စေကြောင်း <b>အဝိဇ္ဇာ</b>စသော တရားအပေါင်းကို ကောင်းကောင်းကြီးရှင်းလင်း၍ အလင်းဉာဏ်ပေါက်အောင် အားထုတ်လိုက်ပါဟု ဆိုလိုပေကြောင်း။</p> <p>မထင်မမြင်</p> <p>ဤစကားတော်အရ အမိနို့ရည်ကို စို့ရသမျှသည် သံသရာ၌ ကျင်လည်ရသည်သာဖြစ်ရာ --- သို့ကျင်လည်ရခြင်း၊ အမိနို့ရည်ကို စို့ရခြင်းတို့မှာလည်း စင်စစ် သံသရာ၏ အပြစ်ကို မမြင်နိုင်ခြင်း၊ အမိနို့ရည်စို့ရခြင်းတို့၌ ဆက်နွယ်သော သံသရာ့ဒုက္ခတို့ကို မထင်နိုင်ခြင်းတို့ကြောင့်ပင် ဖြစ်ပေကြောင်း။</p> <p>အမှောင်ခွင်းအလင်းဉာဏ်</p> <p>ထိုသို့မမြင်နိုင်၊ မထင်နိုင်ခြင်း၏ အကြောင်းရင်းမှာကား <b>အဝိဇ္ဇာ</b>တည်းဟူသော အမိုက်တိုက်ကြီးဖုံးလွှမ်းနေမှုကြောင့်သာ ဖြစ်ပေရာ ---- အမိနို့ရည်ကို မစို့ရတော့ဘို့ သံသရာ၌ မကျင်လည်ရတော့ဘို့မှာ ထို <b>အဝိဇ္ဇာ</b> မှောင်မိုက်ကြီးကို တိုက်ခွဲဖြိုခွင်းဘို့၊ တိုက်ခွဲဖြိုခွင်း၍ အလင်းဉာဏ် ရောင်ရဘို့သာ အရေးကြီးလှပါသည်။</p> <p>ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေ</p> <p>သို့ဖြစ်ပါ၍ မဟာတမ မှောင်လှ အမိုက်ဖျက်တိုက်ဘို့ရာ အလင်းရောင်ဓာတ်မဟာသည် ဘယ်နှစ်ဖြာ ဘယ်နှစ်ပါး၊ အမိုက်ကား ဘယ်နှစ်ပုံ၊ အဓိပ္ပါယ်အစုံစုံကို အကုန်အစင် ထင်ထင်ရှားရှား ပြတ်သားလှစွာ ညွှန်ပြပါသော လယ်တီဆရာတော် ဘုရားကြီး၏ <b>အလင်းကျမ်း</b> ဤစာကို သံသရာ၌ ကျင်လည်ခြင်းမှ ရပ်စဲလိုသူ၊ အမိနို့ဆက်လက် မစို့လိုသူတို့အကျိုးငှာ</p> <p>ဘဒ္ဒန္တကေလာသ-နဝမ ပဓာန နာယကဆရာတော်ကြီးမှူးသော ဦးဗိုလ်မောင် (သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ)</p> <p>ဦးမောင်မောင်ဦး ( M.A အငြိမ်းစား ကျောင်းအုပ်) တို့က တည်းဖြတ် သုတ်သင် ပြင်ဆင်လျက် အရှင်နန္ဒိသေန ဦးစီးသော မုံရွာမြို့ မဟာ လယ်တီတိုက် လယ်တီရောင်ခြည်ကွန်ပျူတာအဖွဲ့မှ အက္ခရာပုဒ်ရင်း မချွတ်ယွင်းစေရအောင် ဤ <b>အလင်းကျမ်း</b>ကို စာစီပြုလုပ်ကာ ထုတ်ဝေ ဖြန့်ချိအပ်ပါသတည်း။</p> <p>လယ်တီအရှင်ကေလာသ</p> <p>နဝမ ပဓာန နာယက ဆရာတော်</p> <p>မဟာလယ်တီတိုက်</p> <p>မုံရွာမြို့။</p> <h3>လျှောက်ထားချက်နှင့် ဝန်ခံမှု</h3> <p><b>နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ</b>။</p> <p>မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၂၇၂-ခုနှစ်၊ ကဆုန်လအတွင်း ရေဦးမြို့ တရားမဏ္ဍပ်ကြီးတွင် တစ်ထောင်ကျော်မျှလောက်သော ရှင်လူပရိသတ် အပေါင်းတို့အား အမိုက်ကြီး ၅-ပါး၊ အလင်းကြီး ၅-ပါးတို့ကို ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြ ပြောဟောတော်မူရာ အမိုက်ကြီး ၅-ပါးတို့မှ ကျွတ်လွတ်၍ အလင်းကြီး ၅-ပါး ဘက်သို့ သက်ရောက်ပါဝင်လိုကြသူ ရှင်လူအပေါင်း သူတော်ကောင်းတို့၏ အကျိုးငှါ <b>အလင်းကျမ်း</b>စာအုပ်ကို ထုတ်ဖော် စီရင်တော်မူပါမည့်အကြောင်းနှင့်</p> <p>၁။ ၎င်းရေဦးမြို့ နယ်ပိုင်ဝန်ထောက်မောင်စံမင်း၊</p> <p>၂။ မြို့ပိုင် မြို့အုပ် မောင်ပေါရှန်၊</p> <p>၃။ တန့်ဆည်မြို့အုပ် မောင်ဘိုးဆိပ်၊</p> <p>၄။ ဒီပဲရင်းမြို့အုပ် ထိပ်တင်ဝ၊</p> <p>၅။ တမာတောမြို့အုပ် ထိပ်တင်ကြီးတို့က ရိုသေစွာတောင်းပန်လျှောက်ထားကြသည်တစ်ကြိမ်၊</p> <p>၁၂၇၂-ခုနှစ် တပေါင်းလဆန်း ၇-ရက်နေ့ည မန္တလေး ရွှေမြို့တော်၌ ဒေါင်းရိုးရပ်ကွက် တရားဟောမဏ္ဍပ်ကြီးတွင် ငါးထောင်ကျော်မျှ လောက်သော ရှင်လူအပေါင်းတို့အား ၎င်းအလင်းကြီး ၅-ပါးတို့ကို စေ့စပ်သေချာ ဒေသနာတော်အစဉ်မပျက် ဟောမြွတ်တော်မူရာ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် ရှင်လူအများတို့အား ၎င်းအလင်းကြီး ၅-ပါးတို့ကို ထင်ရှားစွာ ရရှိကြစေခြင်းအကျိုးငှါ <b>အလင်းကျမ်း</b>ကို စီမံပြုစုတော်မူပါမည့် အကြောင်းနှင့် မန္တလေးမြို့နေ ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ တပည့်ရင်း ရှင်မာလာသည် ဆယ်ဖြာဟတ္ထ ညွတ်ခရိုကျိုး ရှိခိုးလျှောက်ထားသည် တစ်ကြိမ်၊ ဤသို့ အကြိမ်ကြိမ် တောင်းပန်လျှောက်ထားကြသည်ဖြစ်၍ မုံရွာမြို့လယ်တီဆရာငါသည် မုံရွာမြို့လယ်တီဆရာငါသည် ပါးတို့ကို အကျဉ်းအားဖြင့် ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြပေအံ့သတည်း။</p> <p>လျှောက်ထားချက်နှင့် ဝန်ခံမှုပြီး၏၊</p> --- <h3>အမိုက် ၅-သင်း၊ အလင်း ၅-ချက်</h3> <p>(က) အမိုက်ကြီးငါးပါးကို ပြဆိုခန်း</p> <p>၁။ <b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၂။ <b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၃။ <b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၄။ <b>လက္ခဏသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၅။ <b>နိဗ္ဗာနသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးတစ်ပါး။ ပေါင်း ငါးပါးတည်း။</p> <p>ကမ် ဓမ် ပစ် လက်၊ နိဗ် ငါးချက်၊ ဖုံးဝှက်အမိုက်ငါး။</p> <p>(ဧကပိုဒ် သံခိပ်။)</p> <p>(ခ) အလင်းကြီးငါးပါးကို ပြဆိုခန်း</p> <p>၁။ <b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b> အလင်းကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၂။ <b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b> အလင်းကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၃။ <b>ပစ္စယဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b> အလင်းကြီးတစ်ပါး၊</p> <p>၄။ <b>လက္ခဏပဋိဝေဓဉာဏ်</b> အလင်းကြီးတစ်ပါး။</p> <p>၅။ <b>နိဗ္ဗာန ပဋိဝေဓဉာဏ်</b> အလင်းကြီးတစ်ပါး။</p> <p>ပေါင်းငါးပါးတည်း။</p> <p>ကမ် ဓမ် ပစ် လက်၊ နိဗ် ငါးချက်၊ ပေါ်ထွက်အလင်းငါး။</p> <p>(ဧကပိုဒ် သံခိပ်) အမိုက် ၅-သင်း၊ အလင်း ၅-ချက်အမြွက် ပြီး၏။</p> --- <h3>ပဌမအမိုက်ကြီးနှင့် ပဌမအလင်းကြီး အစုံကိုပြဆိုခန်း</h3> <p><b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> ကံကိုမသိခြင်း</p> <p>ပဌမ <b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးနှင့် ပဌမ <b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b> အလင်းကြီးအစုံကို တွဲဖက်၍ပြအပ်၏၊ ထိုအစုံတို့တွင် <b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးဆိုသည်ကား ကံကိုလည်းကောင်း ကံ၏အကျိုးကိုလည်း ကောင်း မသိခြင်းကို ဆိုသည်။</p> <p>ကံကိုမသိခြင်း ဆိုသည်မှာလည်း ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့သည် မိမိတို့ ပြုကြသောကံသည်သာလျှင် ကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် အမွေခံဥစ္စာရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် အကြောင်းရင်းရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် မိဘဆွေမျိုးအစစ် ဖြစ်ကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် ကိုးကွယ်ရာအစစ် ရှိကြကုန်၏ဟု မသိခြင်း၊ မိမိတို့ ပြုကြသော ကိုယ်အမှု၊ နှုတ်အမှု၊ စိတ်အမှုတို့တွင် ဘယ်အမှု ဘယ်အမှုမျိုးတို့ကား အကုသိုလ်အမှုမျိုးတို့ဖြစ်ကုန်၏၊ ဤအမှုမျိုးတို့သည် နောက်နောက်ဘဝတို့၌ မကောင်းသော အကျိုးတို့ကို ပေးတတ်ကုန်၏၊ အပါယ်လေးပါးသို့ ပစ်ချတတ်ကုန်၏ဟု မသိခြင်း။</p> <p>ဘယ်အမှု ဘယ်အမှုမျိုးတို့ကား ကုသိုလ်အမှုမျိုးတို့ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ ဤအမှုမျိုးတို့သည် နောက်နောက်ဘဝမျိုးတို့၌ ကောင်းသော အကျိုးတို့ကို ပေးတတ်ကုန်၏၊ လူ့ပြည်နတ်ရပ် မြတ်သောဘဝတို့သို့ ပို့ဆောင်တတ်ကုန်၏ဟု မသိခြင်း၊ ဤကဲ့သို့ ကံ၏သဘာဝ၊ ကံ၏လက္ခဏာတို့ကို မသိခြင်းဟူသမျှတို့သည် ကံကိုမသိခြင်းမည်ကုန်၏။</p> <h3>ကံအကျိုးကို မသိခြင်း</h3> <p>ကံ၏အကျိုးကို မသိခြင်းဆိုသည်ကား- သတ္တဝါတို့မည်သည် သေရာ၌ ဘဝဆုံးကြကုန်သေးသည် မဟုတ်သေး၊ ကံပစ်ချရာ ကံပို့ဆောင်ရာ ကံဆွဲငင်ရာ ကံစီရင်ရာ ကံချထားရာ ဘဝတစ်ပါး၌ ဖြစ်ကြကုန်၏ဟု မသိခြင်း၊ လူတို့၏ ပကတိမျက်စိဖြင့် မမြင်ကောင်းသော ငရဲမျိုး အနန္တ၊ ပြိတ္တာမျိုးအနန္တ၊ အသုရကာယ်မျိုးအနန္တ၊ တိရစ္ဆာန်မျိုးအနန္တ ရှိကြကုန်၏ဟု မသိခြင်း၊ အကုသိုလ်ကံကို ပြုခဲ့လျှင် ထိုထိုအပါယ်ဘဝတို့၌ ဖြစ်ကြရကုန်သည်ဟု မသိခြင်း၊ လူတို့၏ ပကတိမျက်စိဖြင့် မြင်ကောင်း မြင်နိုင်သော လူသတ္တဝါမျိုးအနန္တ၊ မမြင်ကောင်း မမြင်နိုင်သော နတ်ဆိုးမျိုးအနန္တ၊ နတ်ကောင်းမျိုးအနန္တ၊ အထက်ကောင်းကင်ဘုံတို့၌ နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်၊ ရူပဗြဟ္မာ၊ အရူပဗြဟ္မာတို့ အဆင့်ဆင့်ရှိကြကုန်သည်ဟု မသိခြင်း၊ ဒါန သီလ ဘာဝနာကုသိုလ်ကံ အမျိုးမျိုးတို့ကို အားထုတ်ကြ ပြုကြပွားများကြလျှင် ထိုပြုကြသော ကံအားလျော်စွာ ထိုထိုလူမျိုး နတ်မျိုး ဗြဟ္မာမျိုးတို့၌ ဖြစ်ကြရကုန်သည်ဟု မသိခြင်း၊ အတိတ်ကာလ၌လည်း အစမရှိ၊ နောင်အနာဂတ်ကာလ၌လည်း အဆုံးမရှိသော သံသရာကြီးသည် ရှိ၏ဟု မသိခြင်း၊ သတ္တဝါဟူသမျှတို့သည် ဤသံသရာကြီးအတွင်းမှာ မိမိတို့ ပြုကြသော ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့က ပို့ဆောင်ရာ၊ ပစ်ချရာ၊ ဆွဲငင်ရာ၊ စီရင်ရာ၊ ယူဆောင်ရာ၊ ချထားရာ မရပ်မနား ပြေးသွားကျင်လည်၍ နေကြရကုန်သည်ဟု မသိခြင်း၊ ဤမသိခြင်း အလုံးစုံတို့ကို <b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးဆိုသည်။</p> <p>ပဌမအမိုက်ကြီးကို သိသာထင်မြင်ရုံမျှ</p> <p>ဖော်ပြချက်ပြီး၏။</p> --- <h3>ကမ္မသကတာဉာဏ် ပညာအလင်းကြီး</h3> <p><b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b> အလင်းကြီးဆိုသည်ကား- ကံကိုလည်း ကောင်း၊ ကံ၏အကျိုးကိုလည်းကောင်း သိခြင်းတည်း။</p> <p>ကံကိုသိခြင်းဆိုသည်ကား ခပ်သိမ်းသောသတ္တဝါတို့သည် ကံသည်သာလျှင် ကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာ ရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် အမွေခံဥစ္စာ ရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် အကြောင်းရင်း မူလရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် မိဘဆွေမျိုးအစစ် ရှိကြကုန်၏၊ ကံသည်သာလျှင် ကိုးကွယ်ရာအစစ် ဖြစ်ကြကုန်၏ဟု သိခြင်း၊ မိမိတို့ပြုကြသော ကိုယ်အမှု၊ နှုတ်အမှု၊ စိတ်အမှုတို့တွင် ဤအမှုမျိုးတို့ကား အကုသိုလ်ကံ အမှုမျိုးတို့ ဖြစ်ကုန်၏၊ နောက်နောက် ဘဝတို့၌ မကောင်းကျိုးတို့ကို စင်စစ်ပေးတတ်ကုန်၏၊ အပါယ်လေးပါးသို့ ပစ်ချတတ်ကုန်၏ဟု သိခြင်း၊ ဤအမှုမျိုးတို့ကား ကုသိုလ်ကောင်းမှုမျိုးတို့ ဖြစ်ပေကုန်၏၊ နောက်နောင်ဘဝတို့၌ ကောင်းသောအကျိုးတို့ကို ပေးတတ်ကုန်၏၊ လူ့ပြည် နတ်ရပ် မြတ်သော ဘဝတို့သို့ ပို့ဆောင်တတ်ကုန်၏ဟု သိခြင်း၊ ဤသိခြင်း အလုံးစုံတို့ကို <b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာ အလင်းကြီးဆိုသည်။</p> <p><b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b> ပညာအလင်းကြီးကို သိသာထင်မြင်ရုံ ဖော်ပြချက် ပြီး၏။</p> --- <h3>ကမ္မသမ္မောဟ၏ အပြစ်နှင့် ကမ္မသကတာဉာဏ်၏အကျိုး</h3> <p>ဤ<b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးသည် အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှ၏၊ လောက၌ ခပ်သိမ်းသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကြီးတို့သည် ဤ<b>ကမ္မသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီးမှ ဖြစ်ပွားကြကုန်၏၊ <b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b> ပညာအလင်းကြီးသည် အနမတဂ္ဂသံသရာကြီး၌ ကျင်လည်၍ နေကြရကုန်သောသူတို့၏ ကိုးကွယ်ရာကြီးပေတည်း။ ထိုအလင်းကြီး ရှိကြမှ ဒါန သီလ ဘာဝနာ ကုသိုလ်တရားမျိုးကို ပွားများပြုကျင့်ကြ၍ လူချမ်းသာ နတ်ချမ်းသာ ဗြဟ္မာချမ်းသာတို့ကို ရနိုင်ကြကုန်၏၊ <b>သဗ္ဗညုဗောဓိပါရမီ</b>၊ <b>ပစ္စေကဗောဓိပါရမီ</b>၊ ဤပါရမီကုသိုလ်မျိုးတို့သည်လည်း ထိုအလင်းကြီးမှ ဖြစ်ပွားရကြကုန်၏။</p> <p>ဤ<b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာအလင်းကြီးသည် စကြဝဠာအနန္တတို့မှာပင် သမ္မာဒိဋ္ဌိလူမျိုး နတ်မျိုးတို့မှာ ရှိကြကုန်၏၊ ဤစကြဝဠာမှာလည်း မြတ်စွာဘုရားတို့ မပွင့်ရာ သုညကမ္ဘာတို့၌ပင် သမ္မာဒိဋ္ဌိလူမျိုး နတ်မျိုးတို့မှာ ရှိကြကုန်၏၊ ဤသမ္မာဒိဋ္ဌိဟူသော စကားသည် ဤ<b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာအလင်းကို ဆိုသော စကားပင်တည်း။</p> <p>ဤ<b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာအလင်းကြီးသည် ယခုအခါ ကမ္ဘာပေါ်မှာ ဗုဒ္ဓဘာသာလူမျိုး ဟိန္ဒူဘာသာလူမျိုးတို့၌ တည်ရှိ၏၊ ကြွင်းသော လူမျိုးတို့နှင့် မိုက်မဲသော ခပ်သိမ်းသော တိရစ္ဆာန်မျိုးတို့မှာ မရှိကြကုန်ပြီ၊ ငရဲဘုံ၊ အသုရကာယ်ဘုံ၊ ပြိတ္တာဘုံတို့မှာလည်း မရှိကြသည်သာများ၏။</p> <p>ထိုအလင်းကြီး မရှိကြသော သတ္တဝါတို့သည် <b>ကမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီး၏အတွင်းမှာ တည်ရှိကြရကုန်၏၊ ထိုအမိုက်ကြီးအတွင်းမှာ တည်ရှိကြရကုန်သော သတ္တဝါတို့သည် သံသရာ၌ချမ်းသာလမ်းမျိုး၊ အထက်ဖြစ်သော လူ နတ် ဗြဟ္မာ သံသရာလမ်းမျိုး အလုံးစုံ ကွယ်ပျောက် ပိတ်ဖုံး၍နေသောကြောင့် အောက်သံသရာ အပါယ်လမ်းကြီး တစ်လမ်းသာလျှင် ဟင်းလင်းပွင့်လျက်ရှိလေကုန်၏၊ ဘဝအထောင် ဘဝအသောင်း ဘဝအသိန်းလွန်သော်လည်း အလင်းနယ်သို့ တစ်ခေါက်တစ်ခါမျှ မချဉ်းလာနိုင် မသီလာနိုင်ကြလေကုန်လေပြီ။</p> <h3>သံသရာ့အလင်းနှင့် ကမ္ဘာ့အလင်း</h3> <p>နိယတဗျာဒိတ် ရရှိကြကုန်ပြီးသော အလောင်းအလျာကြီးများ ဖြစ်ပေမူကား တိရစ္ဆာန်သတ္တဝါမျိုးမှာပင် ဖြစ်ကြကုန်သော်လည်း ထိုအမိုက်ကြီး မဖိစီးနိုင်၊ ထိုအလင်းကြီးသည်လည်း မကွယ်ပနိုင်ပြီ၊ ဤ <b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာ <b>သမ္မာဒိဋ္ဌိ</b>အလင်းကြီးသည် ဗုဒ္ဓဘာသာကျမ်းဂန်တို့မှာ များစွာလာရှိသော်လည်း ဘုရားမပွင့်ရာကမ္ဘာ၊ ဘုရားမပွင့်ရာအနန္တစကြဝဠာတို့မှာပင် သမ္မာဒိဋ္ဌိလူမျိုးတို့၌ တည်ရှိလေသောကြောင့် လည်းကောင်း လောက၌ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ဤအလင်းကို ဖော်ပြလို၍ ပွင့်တော်မူကြကုန်သည်မဟုတ်၊ “<b>စတုသစ္စပဋိဝေဓ</b> အလင်းကိုသာ” ဖော်ပြလို၍ ပွင့်တော်မူကြကုန်သောကြောင့်လည်းကောင်း ထို<b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာ <b>သမ္မာဒိဋ္ဌိ</b>အလင်းကြီးကို ဗုဒ္ဓဘာသာ သာသနာအလင်းဟူ၍ မဆိုလောက်၊ မဆိုရသေး။ သံသရာ့အလင်း ကမ္ဘာ့အလင်းဟူ၍သာ ဆိုရမည်။</p> <p>ယခုအခါ သာသနာတော်အတွင်း၌ ကြုံကြိုက်ကြကုန်သော ပညာရှိတို့သည် မြတ်စွာဘုရားကြီးပွင့်လာတော်မူရာ ရည်ရွယ်တော်မူရင်း အလင်းမဟုတ်သောကြောင့် ဤ<b>ကမ္မသကတာဉာဏ်</b>ပညာ<b>သမ္မာဒိဋ္ဌိ</b> အလင်းဘက်သို့ သက်ရောက်ကာမျှနှင့် အားရတင်းတိမ်၍ မနေကြကုန်ရာ၊ ပညာရှိတို့သတိရှိကြရန် အလွန်ကောင်းသော အနက် အချက်ကြီးတစ်ခုပေတည်း။</p> <p>ပဌမ အမိုက်ကြီးနှင့် ပဌမအလင်းကြီးအစုံကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏၊</p> --- <h3>ဒုတိယ အမိုက်ကြီးနှင့် ဒုတိယအလင်းကြီး အစုံကို ပြဆိုခန်း</h3> <p><b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> တရားကိုမသိခြင်း</p> <p><b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> ဒုတိယအမိုက်ကြီးနှင့် <b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b> ဒုတိယအလင်းကြီး အစုံကိုတွဲစပ်၍ ပြအပ်၏၊ ထိုနှစ်ပါးသော အစုံတို့တွင် <b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီး ဆိုသည်ကား ဓမ္မကို ဓမ္မဟူ၍ မသိခြင်းတည်း၊ ခန္ဓာငါးပါး ရုပ်နာမ်တရားတို့သည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်၊ သတ္တဝါမဟုတ်၊ အတ္တမဟုတ်၊ ဇီဝမဟုတ်ကုန်၊ ရုပ်ဓမ္မ နာမ်ဓမ္မတို့သာ အမှန်ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုသို့ ဓမ္မအစစ် ဖြစ်သည်ကိုမသိခြင်းသည် <b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးမည်၏။</p> <h3>ဝိပလ္လာသတရား သုံးပါး</h3> <p>ထို<b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးမှ <b>ဝိပလ္လာသတရား</b> သုံးပါးတို့သည် ဖြစ်ပွားကုန်၏၊ ဖြစ်ပွားသော<b>ဝိပလ္လာသတရား</b>တို့ကား<br> <p>၁။ <b>သညာဝိပလ္လာသတရား</b>တစ်ပါး၊</p> <p>၂။ <b>စိတ္တဝိပလ္လာသတရား</b>တစ်ပါး၊</p> <p>၃။ <b>ဒိဋ္ဌိဝိပလ္လာသတရား</b>တစ်ပါး</p> ဟူ၍ သုံးပါးတို့သည် ဖြစ်ပွားကုန်၏၊။ ထိုတွင်</p> <p>၁။ <b>သညာဝိပလ္လာသတရား</b> ဆိုသည်ကား အထင်အမှတ် လွဲခြင်းတည်း၊ ဓမ္မကို ဓမ္မဟူ၍ မထင်မှတ်ဘဲ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ ထင်မှတ်ခြင်း၊ သတ္တဝါဟူ၍ ထင်မှတ်ခြင်း၊ အတ္တဟူ၍ ထင်မှတ်ခြင်း၊ ဇီဝဟူ၍ ထင်မှတ်ခြင်း၊ ဣတ္ထိဟူ၍ ထင်မှတ်ခြင်း၊ ပုရိသဟူ၍ ထင်မှတ်ခြင်းကို အထင်လွဲ၊ အမှတ်လွဲ၊ အထင်မှား၊ အမှတ်မှား ဆိုသည်။</p> <p>၂။ <b>စိတ္တဝိပလ္လာသတရား</b> ဆိုသည်ကား အကြံအသိ လွဲခြင်းတည်း။ ဓမ္မကို ဓမ္မဟူ၍ မကြံ မသိဘဲ ဓမ္မကို ပုဂ္ဂိုလ်၊ သတ္တဝါ၊ အတ္တ၊ ဇီဝ၊ ဣတ္ထိ၊ ပုရိသ ဟူ၍ ကြံခြင်း၊ သိခြင်းကို အကြံလွဲ၊ အသိလွဲ၊ အကြံမှား၊ အသိမှား ဆိုသည်။</p> <p>၃။ <b>ဒိဋ္ဌိဝိပလ္လာသတရား</b> ဆိုသည်ကား အယူလွဲခြင်း၊ အမြင်လွဲခြင်းတည်း။ ဓမ္မကို ဓမ္မဟူ၍မယူ၊ ဓမ္မဟူ၍ မမြင်မထင်ဘဲ၊ ဓမ္မကို ပုဂ္ဂိုလ်၊ သတ္တဝါ၊ အတ္တ၊ ဇီဝ၊ ဣတ္ထိ၊ ပုရိသဟူ၍ယူခြင်း၊ အရိုးအစဉ် ကြောင်ကြောင် ထင်မြင်၍နေခြင်းကို အယူလွဲခြင်း၊ အမြင်လွဲခြင်း၊ အယူမှားခြင်း၊ အမြင်မှားခြင်းဆိုသည်။</p> <p>ဤကား <b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီးမှ ဖြစ်ပွားသော <b>ဝိပလ္လာသတရား</b> သုံးပါးတို့တည်း</p> <p>ထို<b>ဝိပလ္လာသတရား</b> သုံးပါးတို့မှ <b>ပါဏာတိပါတ</b>စသော ဒုစ္စရိုက်တရား ဆယ်ပါးတို့နှင့် ခပ်သိမ်းသောအမိုက်အမှား မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတရားတို့သည် ဖြစ်ပွားကုန်၏။</p> <h3>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ် အလင်းကြီး</h3> <p><b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b> အလင်းကြီးဆိုသည်ကား လောက၌ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မရှိ၊ သတ္တဝါဟူ၍ မရှိ၊ အတ္တဟူ၍ မရှိ၊ ဇီဝဟူ၍မရှိ၊ ဣတ္ထိဟူ၍မရှိ၊ ပုရိသဟူ၍မရှိ၊ ဓမ္မမျိုးတို့သာ ရှိကုန်၏၊ ရုပ်တရားအစု နာမ်တရား အစုမျှတို့သာ ရှိကုန်၏ဟု သိခြင်းမြင်ခြင်းတည်း။ ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့ကို ခြားနားစွာ မြင်နိုင်ခြင်း၊ ရုပ်တရား တစ်ပါးနှင့် ရုပ်တရားတစ်ပါး၊ နာမ်တရား တစ်ပါးနှင့် နာမ်တရားတစ်ပါးကို ခြားနားစွာ မြင်ခြင်းတည်း။ <b>ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ</b>ခေါ်သော <b>သမ္မာဒိဋ္ဌိ</b>အလင်းကြီးပေတည်း။</p> <p>ဤ<b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးသည် အလွန်ကြောက်မက်ဘွယ် ကောင်းလှ၏၊ မြတ်စွာဘုရား သာသနာတော်မြတ်ကြီးနှင့် တွေ့ဆုံ ကြုံကြိုက်ကြသော အခါ၌သာလျှင် ခန္ဓာငါးပါး၊ ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို စင်စစ်ဓမ္မအစစ်ဟု အသိဉာဏ်လင်းနိုင် ပေါက်နိုင်ကြကုန်သည်၊ သာသနာတော်မြတ်ကြီးနှင့် မတွေ့မဆုံ မကြုံကြိုက်ကြသည်ရှိသော် ဘဝအရာ၊ ဘဝအထောင်၊ ဘဝအသောင်း ဘဝအသန်း၊ ဘဝအသင်္ချေ ကြာသော်လည်း ဓမ္မကို ဓမ္မမှန်း မသိကြကုန်။ <b>ဓမ္မဝဝတ္ထာန</b>အလင်းကြီး ပေါ်ခွင့် ပေါက်ခွင့် မရှိကြကုန်ပြီ။</p> <p>ယခုအခါ သာသနာတော်မြတ်ကြီးနှင့် ကြုံကြိုက်ပါလျက် ရုပ်ဓမ္မကို ရုပ်ဓမ္မဟူ၍ နာမ်ဓမ္မကို နာမ်ဓမ္မဟူ၍ ထင်ထင်ရှားရှား မသိကြသူ ရှင်လူအပေါင်းတို့သည် ထိုကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှသော <b>ဓမ္မသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီးအတွင်းမှာ တည်ကြရကုန်၏၊ ထိုအမိုက်မှောင်ကြီးအတွင်းမှာ ငုတ်တုတ်နေကြရကုန်၏၊ ထိုအမိုက်မှောင်ကြီးတွင်းမှာ နေကြရ၍ <b>ဓမ္မဝဝတ္တာနဉာဏ်</b>အလင်းကြီးကို မရသည့်အတွက် <b>ဝိပလ္လာသတရား</b> သုံးပါး၊ ဒုစ္စရိုက်တရား ဆယ်ပါး၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအမှောက်အမှားကြီးတွေ ပွားစီးသောကြောင့် သံသရာမှ ကျွတ်လွတ်ခွင့်နှင့် ကွာဝေး၍ သံသရာဝဲ ဩဃထဲ၌သာ မျောရန်၊ မြုပ်ရန်၊ နစ်ရန်၊ သံသရာလမ်းကြီး တစ်မျိုးသာ ဟင်းလင်းပွင့်၍ နေကုန်၏၊ ပညာသတိရှိကြသော သူတို့မှာ ဤဓမ္မ <b>ဝဝတ္တာနဉာဏ်</b>အလင်းကြီးဘက်သို့ ရောက်ရန် ရရန် ရုပ်ဓမ္မ နာမ်ဓမ္မတို့ကို ပိုင်းခြားဝေဖန် အမှန်ဓမ္မအစစ်ကို သိအောင် အားထုတ်သင့်လှကုန်၏။</p> <p>ဒုတိယအမိုက်ကြီးနှင့် ဒုတိယအလင်းကြီးအစုံကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> --- <h3>တတိယအမိုက်ကြီးနှင့် တတိယအလင်းကြီး အစုံကို ပြဆိုခန်း</h3> <p><b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b> အကြောင်းတရားတို့ကို မသိခြင်း <b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီးနှင့် <b>ပစ္စယဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b>အလင်းကြီးနှစ်ပါးကို တွဲစပ်၍ပြအပ်၏၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင် <b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးဆိုသည်ကား ရုပ်တရားနာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်ပွားရန် အကြောင်းတရားတို့ကို မသိခြင်းတည်း။</p> <p><b>အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရပစ္စယာ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဏပစ္စယာ နာမရူပံ၊ နာမရူပပစ္စယာ သဠာယတနံ၊ သဠာယတနပစ္စယာ ဖေဿာ၊ ဖဿပစ္စယာ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာပစ္စယာ တဏှာ၊ တဏှာပစ္စယာ ဥပါဒါနံ၊ ဥပါဒါနပစ္စယာ ဘဝေါ၊ ဘဝပစ္စယာ ဇာတိ၊ ဇာတိပစ္စယာ ဇရာ မရဏ သောက ပရိဒေဝ ဒုက္ခ ဒေါမနဿုပါယာသာ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဧဝမေတဿ ကေဝလဿ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ သမုဒယော ဟောတိ</b></p> ဟူ၍ဟောတော်မူသော <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>အင်္ဂါ အကြောင်းအရာတို့ကို မသိခြင်းတည်း။</p> <h3>ကာရကဒိဋ္ဌိ</h3> <p>ထို<b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးမှ <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b>ကြီးသည် ဖြစ်ပွား၏၊ <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b>ကြီး ဆိုသည်ကား ထိုရုပ်တရား နာမ်တရားတို့သည် ပြုလုပ်သူရှိမှ ဖြစ်နိုင်ကုန်သည်ဟု စွဲလမ်းခြင်းတည်း။</p> <p><b>ပစ္စယဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b> အလင်းကြီး ဆိုသည်ကား ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့ ဖြစ်ပွားရန် အကြောင်းတရားတို့ကို သိခြင်းတည်း။</p> <p><b>အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရပစ္စယာ ဝိညာဏံ၊ ဝိညာဏပစ္စယာ နာမရူပံ၊ နာမရူပပစ္စယာ သဠာယတနံ၊ သဠာယတနပစ္စယာ ဖေဿာ၊ ဖဿပစ္စယာ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာပစ္စယာ တဏှာ၊ တဏှာပစ္စယာ ဥပါဒါနံ၊ ဥပါဒါနပစ္စယာ ဘဝေါ၊ ဘဝပစ္စယာ ဇာတိ၊ ဇာတိပစ္စယာ ဇရာ မရဏ သောက ပရိဒေဝ ဒုက္ခ ဒေါမနဿုပါယာသာ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဧဝမေတဿ ကေဝလဿ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ သမုဒယော ဟောတိ</b></p> <p>ဟု ဟောတော်မူသော <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>အင်္ဂါ အကြောင်းအရာတို့ကို သိခြင်းတည်း။</p> <h3>ဒိဋ္ဌိ ၃-ပါး</h3> <p>ဤ<b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးမှ</p> <p>၁။ <b>အဟေတုကဒိဋ္ဌိ</b>၊</p> <p>၂။ <b>ဝိသမဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>၊</p> <p>၃။ <b>ပုဗ္ဗေကတဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>ဟူသော ဤ<b>ဒိဋ္ဌိ</b>မျိုး သုံးပါးတို့သည် ဖြစ်ပွားကုန်၏၊ ထိုတွင်<b>အဟေတုကဒိဋ္ဌိ</b>ဆိုသည်ကား ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့သည် ဖြစ်ပေါ်ရန် အကြောင်းတရားဟူ၍လည်း မရှိကြကုန်၊ တည်နေရန် အကြောင်းတရားလည်း မရှိကြကုန်၊ အကြောင်းတရားနှင့် ကင်း၍ မိမိတို့ အလိုအလျောက်သာလျှင် ဖြစ်ပေါ်ကြကုန်၏၊ တည်နေကြကုန်၏ ဟူသောအယူသည် <b>အဟေတုကဒိဋ္ဌိ</b>မည်၏။</p> <p><b>ဝိသမဟေတုဒိဋ္ဌိ</b> ဆိုသည်ကား ထိုရုပ်တရား နာမ်တရားတို့သည် အကြောင်းကင်း၍ မိမိတို့အလိုအလျောက် ဖြစ်ပေါ်နိုင်ကြသည်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ တည်နိုင်ကြသည်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ အကြောင်းတရားကြောင့်သာလျှင် ဖြစ်ပေါ်နိုင်ကြကုန်၏၊ တည်နေနိုင်ကြကုန်၏၊ အကြောင်းတရား ဆိုသည်ကား အလုံးစုံသော သတ္တဝါဟူသမျှ၊ သင်္ခါရ ဟူသမျှ၊ ရုပ်တရားဟူသမျှ နာမ်တရား ဟူသမျှတို့သည် ထာဝရဘုရား၏ တန်ခိုးတော်ဖြင့်သာလျှင် ဖြစ်ပေါ်နိုင်ကြကုန်၏ဟူ၍ အကြောင်း မဟုတ်သည်ကို အကြောင်းပြုလုပ်၍ ယူခြင်းသည် <b>ဝိသမဟေတုဒိဋ္ဌိ</b> မည်၏။</p> <p><b>ပုဗ္ဗေကတဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>ဆိုသည်ကား ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့သည် အကြောင်းတရားကင်း၍ ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ ထာဝရဘုရား၏ တန်ခိုးတော်အားဖြင့် ဖြစ်သည်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ စင်စစ်မူကား ရှေးရှေးဘဝတို့၌ ပြုခဲ့ကြသောကုသိုလ်ကံ၊ အကုသိုလ်ကံတို့ကြောင့်သာလျှင် ဖြစ်ကြကုန်၏၊ တည်နေကြကုန်၏ ဟူ၍ ရှေးကံဟောင်း အကြောင်းတစ်ခုတည်းကိုသာ ခိုင်မြဲစွာယူခြင်းသည် <b>ပုဗ္ဗေကတဟေတုဒိဋ္ဌိ</b> မည်၏။</p> <p>ဤ<b>ဒိဋ္ဌိ</b>သုံးပါးတို့တွင် <b>အဟေတုကဒိဋ္ဌိ</b>သည် အမှားကြီးမှားသော <b>ဒိဋ္ဌိ</b>တည်း၊ <b>ဝိသမဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>သည် အမှားကြီးမှားသော <b>ဒိဋ္ဌိ</b>တည်း၊ <b>ပုဗ္ဗေကတဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>သည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသအားဖြင့် မှန်သည်ဖြစ်၍ ထို<b>ဒိဋ္ဌိ</b>နှစ်ပါးတို့ထက် မှားမှုသက်သာ၏။</p> <p>အဘယ်သို့ တစ်စိတ်တစ်ဒေသအားဖြင့် မှန်သနည်ဟူမူကား ရုပ်တရားနာမ်တရားတို့သည် ရှေးကံဟောင်းကြောင့် ဖြစ်သည်လည်း ရှိကုန်၏၊ ယခုပစ္စုပ္ပန် စိတ်ကြောင့် ဖြစ်သည်လည်းရှိကုန်၏၊ ယခုပစ္စုပ္ပန် ဥတုကြောင့် ဖြစ်သည်လည်း ရှိကုန်၏၊ ယခုပစ္စုပ္ပန် အာဟာရကြောင့် ဖြစ်သည်လည်း ရှိကုန်၏၊ ထိုတွင် ရှေးကံဟောင်းကြောင့် ဖြစ်သော ရုပ်နာမ်စုအတွက် တစ်စိတ်တစ်ဒေသအားဖြင့် ထိုအယူမှန်၏၊ စိတ်၊ ဥတု၊ အာဟာရတို့ကြောင့်ဖြစ်သော ရုပ်နာမ်စုတို့အတွက် ထိုအယူမှား၏။</p> <p><b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b>နည်းအားဖြင့် ဝေဖန်သည်ရှိသော် <b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်</b> အင်္ဂါ ၁၂-ပါးတို့တွင် ရှေးကံဟောင်းကြောင့်ဖြစ်သော အင်္ဂါစုအတွက် ထိုအယူမှန်၏၊ ပစ္စုပ္ပန် အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော <b>အဝိဇ္ဇာ</b>၊ <b>သင်္ခါရ</b>၊ <b>တဏှာ</b>၊ <b>ဥပါဒါန်</b>၊ <b>ကမ္မဘဝ</b>တို့အတွက် ထိုအယူမှား၏။</p> <p><b>ပဋ္ဌာန်း</b>နည်းနှင့် ဝေဖန်သည်ရှိသော် ထိုအယူသည် <b>နာနက္ခဏိက ကမ္မပစ္စည်း</b> တစ်ခုကိုသာ အမှန်ပြု၍ <b>သဟဇာတကမ္မပစ္စည်း</b>နှင့်တကွ ကြွင်းသော ၂၃-ပစ္စည်းတို့ကို ပယ်ဖျက်၏၊ ဤသို့လျှင် ဤ<b>ပုဗ္ဗေကတ ဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>သည် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ အဖို့အားဖြင့် မှန်၏၊ ယေဘုယျ အဖို့အားဖြင့် မှား၏။</p> <p><b>ပစ္စယသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးမှ ဤ<b>ဒိဋ္ဌိ</b>မျိုး ၃-ပါးတို့နှင့် ထိုထို<b>ဒိဋ္ဌိ</b> <b>ဝိစိကိစ္ဆာ</b>တရားတို့သည် ဖြစ်ပွားကုန်၏။</p> <h3>စူဠသောတာပန်ဖြစ်ရန်နည်း</h3> <p><b>ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ဉာဏ်</b>အမြင် ပေါက်ရောက်ခြင်းဟူသော <b>ပစ္စယဝဝတ္ထာနဉာဏ်</b>အလင်းကြီးသည် ထို<b>ဒိဋ္ဌိ</b>မျိုး ၃-ပါးတို့ကို ပယ်ရှားနိုင်၏၊ အကြောင်းမရှိဟုယူသော <b>အဟေတုကဒိဋ္ဌိ</b>ကိုလည်း ပယ်ရှားနိုင်၏၊ အကြောင်းမဟုတ်သည်ကို အကြောင်းပြုလုပ်၍ယူသော <b>ဝိသမဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>ကိုလည်း ပယ်ရှားနိုင်၏၊ ရှေးကံဟောင်း အကြောင်းတစ်ခုတည်းသာ ရှိသည်ဟူသော <b>ပုဗ္ဗေကတဟေတုဒိဋ္ဌိ</b>ကိုလည်း ပယ်ရှားနိုင်၏၊ ဤ<b>ပစ္စယဝဝတ္တာနဉာဏ်</b> တတိယအလင်းကြီးကို ပေါက်ရောက်သောသူသည် <b>စူဠသောတာပန်</b> အဖြစ်သို့ရောက်၏ဟူ၍ အဋ္ဌကထာကြီးတို့၌ ဆို၏၊ အလွန်အားထုတ်ဖွယ် ကောင်းလှ၏။</p> <p>တတိယအမိုက်ကြီးနှင့် တတိယအလင်းကြီးအစုံကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏၊</p> <h3>စတုတ္ထအမိုက်ကြီးနှင့်စတုတ္ထအလင်းကြီး အစုံကိုပြဆိုခန်း</h3> <p><b>လက္ခဏသမ္မောဟ</b> လက္ခဏာရေးသုံးပါးကို မသိခြင်း <b>လက္ခဏသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးနှင့် <b>လက္ခဏပဋိဝေဓဉာဏ်</b> အလင်းကြီးနှစ်ပါးကို တွဲစပ်၍ပြဆိုအပ်၏၊ ထိုတွင် <b>လက္ခဏသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီး ဆိုသည်ကား အကြောင်းအကျိုး ဖြစ်ကြကုန်သော ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ လျင်မြန်လှသော <b>အနိစ္စ</b>အချက်ကို မသိခြင်း၊ မမြင်ခြင်း၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှသော <b>ဒုက္ခ</b>အချက်ကို မသိခြင်း၊ မမြင်ခြင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတို့၏ အမာခံအထည်ခံ အနှစ်အသားမဟုတ်၊ အသက် ဇီဝမဟုတ်သော <b>အနတ္တ</b>အချက်ကို မသိခြင်း၊ မမြင်ခြင်းသည် <b>လက္ခဏသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီးမည်၏။</p> <p><b>လက္ခဏပဋိဝေဓဉာဏ်</b> အလင်းကြီးဆိုသည်ကား အကြောင်းအကျိုးဖြစ်ကြကုန်သော ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ အလွန်လျင်မြန်သော <b>အနိစ္စ</b>အချက်ကိုသိခြင်း၊ မြင်ခြင်း၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှသော <b>ဒုက္ခ</b>အချက်ကိုသိခြင်း၊ မြင်ခြင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတို့၏ အမာခံ အထည်ခံ အနှစ်အသားမဟုတ်၊ အသက်ဇီဝမဟုတ်သော <b>အနတ္တ</b>အချက်ကို သိခြင်း မြင်ခြင်းတည်း။</p> <p>ခပ်သိမ်းကုန်သော ဘုရား<b>ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ</b> <b>ရဟန္တာ</b> အရှင်မြတ်တို့သည် ဤ<b>လက္ခဏ ပဋိဝေဓဉာဏ်</b>အလင်းကြီးကို ရကြကုန်၍သာလျှင် ကိလေသာ အမိုက်အမဲ၊ သံယောဇဉ် အမိုက်အမဲ၊ သံသရာ၌ ချည်တတ် တုပ်တတ် ချုပ်တတ် ဖွဲ့တတ်သော <b>တဏှာ</b>အရှုပ်အထွေးတို့နှင့် ဘေးအနန္တ ဒုက္ခအပေါင်းတို့မှ ကျွတ်လွတ်တော်မူကြပေကုန်၏။</p> <p>ဤ<b>လက္ခဏပဋိဝေဓဉာဏ်</b>အလင်းကြီးကို မရကြကုန်သော ရှင်လူ အပေါင်းတို့သည် ကိလေသာ အမိုက်အမဲ၊ သံယောဇဉ် အမိုက်အမဲ၊ သံသရာ၌ ချည်တတ် တုပ်တတ် ချုပ်တတ် နှောင်တတ် ဖွဲ့တတ်သော <b>တဏှာ</b>အရှုပ်အထွေးတို့နှင့် ဘေးအနန္တ ဒုက္ခအပေါင်းတို့မှ မကျွတ်နိုင်ကြ၊ မလွတ်နိုင်ကြကုန်၊ <b>လက္ခဏပဋိဝေဓ</b>စတုတ္ထအလင်းကြီးကိုရ၍ <b>လက္ခဏသမ္မောဟ</b> အမိုက်ကြီး ကင်းရှင်းကြကုန်မှသာလျှင် ထိုကိလေသာ အမိုက်အမဲ၊ သံယောဇဉ် အမိုက်အမဲ၊ <b>တဏှာ</b>အရှုပ်အထွေးတို့မှ ကင်းလွတ်ကြကုန်၍ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်နိုင်ကြကုန်၏။</p> <p>စတုတ္ထအမိုက်ကြီးနှင့် စတုတ္ထအလင်းကြီး အစုံကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> --- <h3>ပဉ္စမအမိုက်ကြီးနှင့် ပဉ္စမအလင်းကြီး အစုံကို ပြဆိုခန်း</h3> <p><b>နိဗ္ဗာနသမ္မောဟ</b> သန္တိစခန်းကို မသိခြင်း <b>နိဗ္ဗာနသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီးနှင့် <b>နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်</b>အလင်းကြီးကို တွဲဘက်၍ ပြဆိုအပ်၏၊ ထိုတွင် <b>နိဗ္ဗာနသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီး ဆိုသည်ကား ဤသတ္တဝါ အပေါင်းတို့မှာ သံသရာဝဋ်ဒုက္ခ၌ ကျင်လည်၍ နေကြကုန်ရာ မည်သည့် တရားမျိုးကို ကျင့်ခဲ့သော် ထိုကိလေသာ အမိုက်အမဲ၊ သံယောဇဉ် အမိုက်အမဲ၊ <b>တဏှာ</b>အရှုပ်အထွေး၊ ဒုက္ခဘေးအနန္တတို့၏ အကြွင်းအကျန် မရှိ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ၎င်းတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းဟူသော သန္တိစခန်းကြီး တစ်ခုသည်ရှိ၏ဟု မသိခြင်းတည်း။</p> <p>အမိုက်ကြီးငါးခုတို့သည် အစဉ်အတိုင်း ပျောက်ကင်း၍ အလင်းကြီးငါးချက်တို့သို့ အစဉ်အတိုင်း ပေါက်ရောက်၍သွားခဲ့သော် ပဉ္စမအလင်းကြီးသို့ ဆိုက်ရောက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ထိုအမိုက်ကြီး ငါးပါးတို့သည် အကြွင်းမရှိချုပ်ငြိမ်းကုန်၏၊ ထိုအမိုက်ကြီးငါးပါး <b>အဝိဇ္ဇာ</b>တရားတို့၏ နောင်တစ်ဖန် ပေါ်ပေါက်ရန် အကြွင်းအကျန်မရှိ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသည် သန္တိစခန်းကြီး ဖြစ်၏၊ ထိုအမိုက်ကြီး ငါးပါး<b>အဝိဇ္ဇာ</b>တရားတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းရာမှာ ဒုစ္စရိုက်အမိုက်တရား၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအမှောက်အမှားတရား၊ အပါယဒုက္ခတရားတို့၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းသည်လည်း အတွင်းဝင်ဖြစ်၍ ပါလေ၏၊ ဤကဲ့သို့သော သန္တိစခန်းကြီးသည်ရှိ၏ဟု မသိခြင်းတည်း၊ ဤမသိခြင်း အလုံးစုံသည် <b>နိဗ္ဗာနသမ္မောဟ</b>အမိုက်ကြီးမည်၏။</p> <p>ဤကဲ့သို့သော သန္တိစခန်းကြီးသည် ဧကန်ရှိ၏ဟု သိခြင်း မြင်ခြင်း မျက်မှောက်ပြုခြင်းသည် <b>နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်</b>အလင်းကြီးမည်၏၊ မဂ်ဉာဏ်လေးပါးကို <b>နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်</b>အလင်းဆိုသည်။</p> <p>ပဉ္စမအမိုက်ကြီးနှင့် ပဉ္စမအလင်းကြီးကို ပြဆိုခန်းပြီး၏၊ အမိုက်ကြီး ၅-သင်း အလင်းကြီး ၅-ပါးတို့ကိုအကျဉ်းအားဖြင့် မှတ်သားရန် ပြဆိုချက်ပြီး၏။</p> --- <!DOCTYPE html> <html lang="my"> <head> <meta charset="UTF-8"> <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0"> <title>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်း</title> </head> <body> <h3>၁-ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်း</h3> <p>ထိုအလင်းကြီး ငါးပါးတို့တွင် <b>ကမ္မသကတာသမ္မာဒိဋ္ဌိ</b>ဟူသော ပဌမအလင်းကြီးသည် ဗုဒ္ဓဘာသာ သာသနာအလင်း အစစ်မဟုတ်သေး၊ သံသရာအလင်း, ကမ္ဘာအလင်းသာ ဖြစ်၏။</p> <p>၁။ <b>ဓမ္မဝဝတ္တာနဉာဏ်</b>ဟူသော ဒုတိယအလင်းကြီး တစ်ပါး။</p> <p>၂။ <b>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်</b>ဟူသော တတိယအလင်းကြီးတစ်ပါး။</p> <p>၃။ <b>လက္ခဏပဋိဝေဓဉာဏ်</b>ဟူသော စတုတ္ထအလင်းကြီးတစ်ပါး။</p> <p>၄။ <b>နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်</b>ဟူသော ပဉ္စမအလင်းကြီးတစ်ပါး။</p> <p>ဤအလင်းကြီး လေးပါးသည်သာလျှင် ဗုဒ္ဓဘာသာ သာသနာ အလင်းကြီးအမှန်ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ဤဒုတိယအခန်းမှာ ပဌမအလင်း ကြီးကို မဆိုမူ၍ ဗုဒ္ဓဘာသာသာသနာအလင်းကြီး လေးပါးအမှန်ကိုသာ အတန်ငယ် အကျယ်ပြဆိုရာ၏။</p> --- <h3>ဓာတ် ၆-ပါး</h3> <p><b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်းကြီး</b>၌ အကျဉ်းဆုံးအားဖြင့် အဘယ်မျှ လောက်သော ရုပ်ဓမ္မနာမ်ဓမ္မတို့ကို ဉာဏ်အမြင်ပေါက်ရောက်မှ ဤ<b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဒုတိယအလင်းကြီး</b>ကိုပေါက်ရောက်သနည်းဟူမူကား<br> ၁။ <b>ပထဝီဓာတ်</b><br> ၂။ <b>အာပေါဓာတ်</b><br> ၃။ <b>တေဇောဓာတ်</b><br> ၄။ <b>ဝါယောဓာတ်</b><br> ၅။ <b>အာကာသဓာတ်</b><br> ၆။ <b>ဝိညာဏဓာတ်</b></p> <p>ဤဓာတ်ခြောက်ပါးတို့ကို ဉာဏ်အမြင်ပေါက်ရောက်သည်ရှိသော် ဤ<b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဒုတိယအလင်းကြီး</b>သို့ ပေါက်ရောက်၏။</p> <p>ပုဂ္ဂိုလ်, သတ္တဝါ, အတ္တ, ဇီဝဟူသော လောကဝေါဟာရတို့၌ အဘိဓမ္မာအလိုအားဖြင့် ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍မရှိ၊ သတ္တဝါဟူ၍မရှိ၊ အတ္တ ဟူ၍မရှိ၊ ဇီဝဟူ၍မရှိ၊ <b>ပထဝီ</b>စသော ဓာတ်မျိုးစုသာ အမှန်ရှိ၏၊ လောကဝေါဟာရ အားဖြင့်သာ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍, သတ္တဝါဟူ၍ အတ္တ, ဇီဝဟူ၍ ခေါ်ဆိုရာ၏၊ သမုတ်ခေါ်ဆိုအပ်သော <b>ပညတ်</b>မျှသာတည်း။</p> --- <h3>သဏ္ဌာနပညတ်ကို ထင်စွာပြဆိုခြင်း</h3> <p>ဥပမာကား-လောက၌ သစ်, ဝါးတို့ကို ပြုလုပ်ကြသော အထည် ဝတ္ထုအမျိုးမျိုးတို့သည် ရှိကြကုန်၏၊ အိမ်ဟူ၍ရှိ၏၊ ကျောင်းဟူ၍ရှိ၏၊ တန်ဆောင်းဟူ၍ရှိ၏၊ ဇရပ်ဟူ၍ရှိ၏၊ မဏ္ဍပ်ဟူ၍ရှိ၏၊ ထိုတွင် အိမ် ဟူသော အမည်သည် သစ်၏အမည်မဟုတ်၊ ဝါး၏အမည်မဟုတ်၊ ပြုလုပ်၍ထားသော <b>သဏ္ဌာန်</b>မျှကိုစွဲ၍ နောက်မှဖြစ်ပေါ်သော အမည် တည်း၊ ထိုသစ်, ဝါးတို့သည် အပင်၌နေကြကုန်စဉ်အခါ အိမ်ဟူ၍ မခေါ် ရကုန်၊ အိမ်ဟူသော အမည်ကို မရကြကုန်၊ အိမ်<b>သဏ္ဌာန်</b> ဆောက်လုပ် မိမှသာလျှင် မိုးပေါ်ကျကဲ့သို့ ခေါ်ဝေါ်ရသော <b>အာဂန္တုက အမည်</b>မျှ သာတည်း၊ ထို့ကြောင့် အဘိဓမ္မာနည်းအားဖြင့် အိမ်ဟူ၍မရှိ၊ သစ်, ဝါးတို့သည်သာလျှင် ဧကန်ရှိကြကုန်၏။</p> <p>အိမ်သည်မူကား ဆောက်လုပ်မိမှ ပေါ်လာသော <b>သဏ္ဌာန်</b> မျှသာဖြစ်၍ ဧကန်ရှိမဟုတ်၊ ထိုအိမ်ကို ဖျက်၍ ကျောင်းတိုက်တွင်းမှာ ကျောင်း<b>သဏ္ဌာန်</b> ဆောက်လုပ်ပြန်လျှင် ကျောင်း<b>သဏ္ဌာန်</b> ပေါ်ပြန်၏၊ ကျောင်းဟူ၍ ခေါ်ဝေါ်ရပြန်၏၊ အိမ်<b>သဏ္ဌာန်</b>ပျက်ပြန်၏၊ အိမ်ဟူသော အမည် ပျောက်ကွယ်ပြန်၏။</p> <p>တစ်ဖန် ထိုကျောင်းကို ဖျက်၍ ဘုရားရှေ့မှာ တန်ဆောင်း, ပြာသာဒ်<b>သဏ္ဌာန်</b> ဆောက်လုပ်ခဲ့ပြန်လျှင် တန်ဆောင်း, ပြာသာဒ် <b>သဏ္ဌာန်</b> ပေါ်ပြန်၏၊ တန်ဆောင်း, ပြာသာဒ်ဟူ၍ ခေါ်ရပြန်၏၊ ကျောင်းဟူ၍ မခေါ်ရပြီ၊ ကျောင်းဟူသော အမည်ပျောက်ကွယ်ပြန်၏။</p> <p>တစ်ဖန် ထိုတန်ဆောင်းကိုဖျက်၍ ဇရပ်ဆောက်ခဲ့ပြန်သော် ထိုဇရပ်ကိုဖျက်၍ မဏ္ဍပ်ဆောက်ခဲ့ပြန်သော် တန်ဆောင်းဟူသော အမည်ပျောက်၍ ဇရပ်ဟူသော အမည်, ဇရပ်ဟူသော အမည်ပျောက်၍ မဏ္ဍပ်ဟူသောအမည် ပေါ်လာကြရပြန်၏၊ <b>သဏ္ဌာန်</b>ပျက်သော် အမည် ပျက်ကြကုန်၏၊ <b>သဏ္ဌာန်</b>ပေါ်လာမှသာ အမည်ပေါ်လာကြကုန်၏။</p> <p>သစ်ဝါးတို့သည်မူကား အပင်၌ နေစဉ်အခါ၌လည်း သစ်, ဝါးတို့ပင်တည်း၊ အိမ်ဖြစ်စဉ်အခါ၌လည်း သစ်ဝါးတို့ပင်တည်း၊ ကျောင်း ဖြစ်စဉ်အခါ၌လည်း သစ်ဝါးတို့ပင်တည်း၊ တန်ဆောင်းဖြစ်စဉ် အခါ၌ လည်း သစ်ဝါးတို့ပင်တည်း၊ ဇရပ်ဖြစ်စဉ်အခါ၊ မဏ္ဍပ်ဖြစ်စဉ် အခါ၌လည်း သစ်ဝါးတို့ပင်တည်း၊ မဏ္ဍပ်ကို ဖျက်၍ မြေ၌စုပုံ၍ ထားပြန်လျှင်လည်း သစ်ပုံ, ဝါးပုံတို့ပင်တည်း။</p> <p>ထို့ကြောင့် သစ်ဝါးတို့ကို စုပေါင်းဆောက်လုပ်မိမှ ပေါ်လာကြ ကုန်သော အိမ်<b>သဏ္ဌာန်</b>, ကျောင်း<b>သဏ္ဌာန်</b>, တန်ဆောင်း<b>သဏ္ဌာန်</b>, ဇရပ် <b>သဏ္ဌာန်</b>, မဏ္ဍပ်<b>သဏ္ဌာန်</b>ဟူသော <b>သဏ္ဌာန်</b>မျိုးတို့သည် ဇာတိနှင့်တကွ တည်ရှိ၍လာခဲ့သောအရာမျိုး မဟုတ်ကုန်၊ သစ်ဝါးတို့မူကား ပေါက်ရင်း ကပင် ဇာတိနှင့်တကွတည်ရှိ၍ လာကြကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် အဘိဓမ္မာ နည်းအားဖြင့် အိမ်ဟူ၍ မရှိ, ကျောင်းဟူ၍ မရှိ, တန်ဆောင်းဟူ၍ မရှိ, ဇရပ်ဟူ၍ မရှိ, မဏ္ဍပ်ဟူ၍ မရှိ, သစ်, ဝါးတို့သာ ရှိကုန်သည်ဟု ဆို ပေသည်။</p> --- <h3>လောကနည်း အဘိဓမ္မာနည်း</h3> <p>လောကအလိုအားဖြင့်မူကား အိမ်ရှိ၏ဆိုသော်လည်း မုသား မဖြစ်၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ လူအများတို့ တညီတညာတည်း ခေါ်ဝေါ် ကြသော အရာဖြစ်၍ မည်သူ့ကိုမျှ လှည့်စားရာ မကျသောကြောင့်တည်း။</p> <p>အဘိဓမ္မာအလိုအားဖြင့်မူကား အိမ်ရှိ၏ဟုဆိုသော် မှား၏၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း၊ ဗိသုကာဆရာတို့ ဆောက်လုပ်မှ ထင်ပေါ်လာ သော <b>သဏ္ဌာန်ပညတ်</b>မျိုးမျှ ဖြစ်လေသောကြောင့်တည်း၊ အိမ်, အိမ် ဟူ၍ဆိုကြ၏၊ အဘယ်ကို အိမ်ခေါ်သနည်းဟုမေးသော် တစ်ခုသော အိမ်ကို လက်ညှိုးထိုး၍ ဤဟာကိုအိမ်ခေါ်သည်ဟု ပြပေလတ္တံ့၊ လောက နည်းအားဖြင့်ဟုတ်ပေ၏၊ မှန်ပေ၏ဟုဆိုရ၏၊ အဘိဓမ္မာနည်းအားဖြင့် မူကား မဟုတ်မမှန်ဟု ဆိုရမည်။</p> <p>မဟုတ်မမှန်ပုံကား လက်ညှိုးထိုး၍ ပြသောလက်ညှိုးချက်သည် အိမ်ကိုထိသလော၊ သစ်ဝါးကို ထိသလောဟုမေး။ အိမ်သည် <b>သဏ္ဌာန်ပညတ်</b>မျိုးဖြစ်၍ ဧကန်ရှိမျိုးမဟုတ်သောကြောင့် လက်ညှိုးချက် မထိနိုင်၊ သစ်, ဝါးတို့သည်သာ ဇာတိနှင့်တကွ ရှိကြသော ဝတ္ထုမျိုးဖြစ်၍ လက်ညှိုးချက်ထိနိုင်၏၊ သစ်ဝါးတို့ကို အိမ်ဟူ၍ စွပ်စွဲခြင်းဖြစ်၏၊ ထိုစွပ်စွဲချက်သည် မှား၏၊ အိမ်<b>သဏ္ဌာန်</b>၏ အမည်ကို သစ်ဝါးတို့၏ အမည်လုပ်၍ မဟုတ်မမှန် စွဲဆိုခြင်းဖြစ်၏၊ သစ်ဝါးတို့၏ အမည် ဖြစ်ခဲ့သော် အပင်၌ပေါက်ရောက်တည်ရှိသည့်အခါကပင် အိမ်ဟူသော အမည်ပါရှိခဲ့ရမည်၊ ထိုသစ်ဝါးတို့ကို ဘယ်အထည်မျိုးပင်ပြု၍ ထားသော်လည်း အိမ်ဟူသောအမည်သည် အမြဲပါရှိရမည်၊ ထိုသို့ကား မပါမရှိ၊ အိမ်<b>သဏ္ဌာန်</b>ရှိနေခိုက်၌သာ အိမ်ဟူသော အမည်ရှိနိုင်သည် ကျောင်း, တန်ဆောင်း, ဇရပ်, မဏ္ဍပ်တို့၌လည်း ဤနည်းတူ လောကနည်း, အဘိဓမ္မာနည်း ကွဲပြားခြားနားပုံကို သိလေ, မြင်လေ, ခွဲလေ။</p> <p>ထိုနှစ်နည်းတို့တွင် လောကနည်းသည် လောကနယ်၌ သုံးရ၏၊ လောကကို မလွန်နိုင်၊ အဘိဓမ္မာနည်းသည်သာ လောကကို လွန်နိုင်၏၊ လောကုတ္တရာဘုံသို့ ရောက်နိုင်၏၊ သစ်ဝါးတို့ကို ညောင်စောင်း, ပလ္လင်, အင်းပျဉ်, လှေ, လှည်းစသည် လုပ်ကြရာ၌ လောကအလို ညောင်စောင်း, အင်းပျဉ်, လှေ, လှည်းစသည်ရှိ၏၊ အဘိဓမ္မာအလို ညောင်စောင်း, အင်းပျဉ်, လှေ, လှည်းစသည် မရှိ၊ သစ်ဝါးသာ ရှိ၏။</p> <p>မြေကြီးကို အိုး, အင်, ခွက်, ဖလားစသည် လုပ်ကြရာ၌ လောက အလို အိုး, အင်, ခွက်, ဖလား ရှိ၏၊ အဘိဓမ္မာအလို အိုး, အင်, ခွက်, ဖလားမရှိ၊ မြေကြီးသာရှိ၏။</p> <p>သံကို ထိုထိုအထည်မျိုး ပြုလုပ်ကြရာ- ကြေးကို ရွှေကို ငွေကို ထိုထိုအထည် ဝတ္ထုမျိုး ပြုလုပ်ကြရာ- ချည်ကို အကျႋ, တဘက်, ထဘီ, ပုဆိုး အမျိုးမျိုး အထည်ပြုလုပ်ကြရာတို့၌ လောကအလို ထိုထိုအထည် ဝတ္ထုရှိ၏၊ အဘိဓမ္မာအလို မရှိ၊ သစ်ဝါးသာရှိ၏၊ မြေကြီးသာရှိ၏၊ သံသာရှိ၏၊ ကြေးသာ ရှိ၏၊ ချည်သာရှိ၏ဟု ဤသို့ ကွဲပြားခြားနားပုံကို အကုန်သိလေ၊ မြင်လေ၊ ခွဲလေ။</p> <p>ပုဂ္ဂိုလ်, သတ္တဝါ, အတ္တ, ဇီဝတို့၌လည်း လောကအလို ပုဂ္ဂိုလ်ရှိ၏၊ သတ္တဝါရှိ၏၊ အတ္တရှိ၏၊ ဇီဝရှိ၏၊ အဘိဓမ္မာအလို ပုဂ္ဂိုလ်မရှိ၊ သတ္တဝါမရှိ၊ အတ္တမရှိ၊ ဇီဝမရှိ၊ <b>ပထဝီ</b>စသော ဓာတ်မျိုးသာ ရှိ၏၊</p> <p>လူမရှိ၊ နတ်မရှိ၊ သိကြားမရှိ၊ ဗြဟ္မာမရှိ၊ နွား, ကျွဲ, ဆင်,မြင်း စသည် မရှိ။ <b>ပထဝီ</b> စသော ဓာတ်မျိုးသာရှိ၏၊ မိန်းမ မရှိ၊ ယောကျ်ား မရှိ၊ မည်သူမည်ဝါမရှိ၊ ငါဟူ၍မရှိ၊ သူဟူ၍မရှိ၊ <b>ပထဝီ</b>စသော ဓာတ်မျိုး သာရှိ၏၊ ဦးခေါင်းမရှိ၊ ခြေမရှိ၊ လက်မရှိ၊ မျက်စိမရှိ၊ နား, နှာခေါင်း မရှိ၊ <b>ပထဝီ</b>စသော ဓာတ်မျိုးသာရှိ၏၊ ဆံပင်မရှိ၊ မွေးညှင်းမရှိ၊ ခြေသည်း၊ လက်သည်းမရှိ၊ သွားမရှိ၊ အရေမရှိ၊ အသားခဲမရှိ၊ အကြော မရှိ၊ အရိုးမရှိ၊ ရိုးတွင်းခြင်ဆီမရှိ၊ အညှို့မရှိ၊ နှလုံးမရှိ၊ အသည်းမရှိ၊ အမြှေးမရှိ၊ အဖျဉ်းမရှိ၊ အဆုတ်မရှိ၊ အူမ, မရှိ၊ အူသိမ်မရှိ၊ အစာသစ်မရှိ၊ အစာ ဟောင်းမရှိ၊ <b>ပထဝီ</b>စသော ဓာတ်မျိုးသာ ရှိ၏။</p> <p>ဤသို့လျှင် သံသရာနယ်တစ်ခွင်၌ အစဉ်ထင်မှတ်စွဲလမ်း၍ လာကြသော <b>သဏ္ဌာနပညတ် ဒြဗ်အထည် ကြီးငယ်ဝတ္ထု အစုစု</b>တို့ကို ဉာဏ်ဖြင့်ရှာကြံ၍ တစ်စုံတစ်ခုမျှမရဘဲ တစ်လောကလုံး၌ ဓာတ်ပုံ ဓာတ်ထု ဓာတ်စုဓာတ်ခဲမျှသာ ရှိနေသည်ဟု ထင်နိုင်မြင်နိုင်သောဉာဏ် အလင်းကြီးကို <b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်းကြီး</b> ဆိုသည်။</p> --- <h3>ပထဝီ ဓာတ်ကြီးကို ခွဲ၍ပြဆိုခန်း</h3> <p>ဤ၌ <b>ပထဝီ</b>စသော ဓာတ်ကြီးလေးပါးကို အတန်ငယ်မျှ ခွဲစိတ်၍ ပြဦးအံ့။</p> <p>(၁) <b>ကက္ခဠသဘာဝေါ</b>=ခက်မာသော သဘောသည်လည်း ကောင်း၊ <b>မုဒုသဘာဝေါ</b>=နူးညံ့သော သဘောသည်လည်း ကောင်း၊ <b>ပထဝီ</b>=ပရမတ်နှစ် မြေအစစ်ပေတည်း။</p> <p>(၂) <b>အာဗန္ဓနံ</b>=ဖွဲ့စည်းမှုသည်လည်းကောင်း၊ <b>ပဂ္ဃရဏံ</b>=ယိုစီးမှု သည်လည်းကောင်း၊ <b>အာပေါ</b>=ပရမတ်နှစ် ရေအစစ်ပေ တည်း။</p> <p>(၃) <b>ဥဏှဘာဝေါ</b>=ပူသော အဖြစ်သည်လည်းကောင်း၊ <b>သီတဘာ ဝေါ</b>=အေးသော အဖြစ်သည်လည်းကောင်း၊ <b>တေဇော</b>= ပရမတ်နှစ် မီးအစစ်ပေတည်း။</p> <p>(၄) <b>ဝိတ္ထမ္ဘနံ</b>=ထောက်ကန် တောင့်တင်းမှုသည်လည်းကောင်း၊ <b>သမုဒီရဏံ</b>=လှုပ်ကြွရွေ့ရှားမှုသည် လည်းကောင်း၊ <b>ဝါယော</b>= ပရမတ်နှစ် လေအစစ်ပေတည်း။</p> <p>ဤဓာတ်ကြီးလေးပါး၏ အနက်ကို ကြေကြေမွမွ နှုတ်တတ်ရအောင် ကျက်၍ ဆောင်ကြရမည်။</p> <p>ထိုဆောင်ပုဒ်၌ မြေ, ရေ, လေ, မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါးကို <b>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်း</b>ပေါက်အောင် ဖော်ပြပေအံ့။</p> <p>ပရမတ်နှစ်မြေအစစ်ဆိုသည်ကား- ခက်မာသောအမူအရာ အခြင်းအရာမျှသာတည်း၊ အဏုမြူတစ်ခုကို အစိတ်တစ်သိန်းစိတ်၍ တစ်စိတ်စာမျှ အခဲအကြိတ် အဆံအမာ အထည်ဒြဗ်ဟူ၍ မရှိ၊ အလွန်ကြည်လင်လှစွာသော မြစ်ရေ, ချောင်းရေ, စိမ့်ရေ, စမ်းရေတို့၌ လည်းကောင်း၊ နေရောင်, လရောင်, ကြယ်ရောင်, မီးရောင်, ပတ္တမြား ရောင်တို့၌လည်းကောင်း၊ အနီးအဝေး ပျံ့နှံ့၍သွားသော ခေါင်းလောင်း သံ, ကြေးစည်သံ စသည်တို့၌လည်းကောင်း လေပြေ, လေညှင်း, လေပြင်း, မုန်တိုင်း စသည်တို့၌ လည်းကောင်း အဝေးအနီး ပျံ့နှံ့လွင့်ပါ၍သွားသော အမွှေးနံ့, အပုပ်နံ့၌လည်းကောင်း ထိုပရမတ် ဓာတ်မြေသည် အပြည့် ပါရှိ၏။</p> <p>ယုတ္တိကား-ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့၏ တစ်ပါးနှင့်တစ်ပါး အချင်း ချင်း <b>အဝိနိဗ္ဘောဂဝုတ္တိ</b>ဖြစ်၍ မကွဲစကောင်းသောကြောင့် တကွဖြစ် ကြသည်ကို ထောက်၍လည်းကောင်း။</p> <p>“<b>ဧကံ မဟာဘူတံ ပဋိစ္စ တယော မဟာဘူတာ၊ တယော မဟာဘူတေ ပဋိစ္စ ဧကံ မဟာဘူတံ၊ ဒွေ မဟာဘူတေ ပဋိစ္စ ဒွေ မဟာဘူတာ</b>”။</p> <p>ဟူ၍ ဟောတော်မူသည်ကို ထောက်၍ လည်းကောင်း၊ “<b>ပထဝီ</b>= မြေဓာတ်သည်၊ <b>သမ္ပဋိစ္ဆနရသာ</b>=ရေဓာတ်, လေဓာတ်, မီးဓာတ်တို့ကို ခံယူရခြင်းကိစ္စရှိ၏” ဟူ၍ အဋ္ဌကထာတို့၌ မိန့်ဆိုသောကြောင့်လည်း ကောင်း၊ အမာခံဖြစ်သော မြေဓာတ် အခံမရှိလျှင် ရေဓာတ်လည်း မရှိ နိုင်၊ လေဓာတ်လည်း မရှိနိုင်၊ မီးဓာတ်လည်း မရှိနိုင်သော သဘောကို ထောက်၍လည်းကောင်း၊ ဆိုခဲ့ပြီးသော ရေအမျိုးမျိုး, အရောင်အမျိုးမျိုး, အသံအမျိုးမျိုး, လေအမျိုးမျိုး, အနံ့အမျိုးမျိုး စသည်တို့၌ မြေဓာတ်အပြည့် ပါရှိ၏ ဟုသိလေ။</p> <p>ဤကား ပိဋကတ်ကျမ်းဂန် <b>ယုတ္တိ</b>တည်း</p> <p><b>လက္ခဏာယုတ္တိ</b>ကား- တစ်လုံးတစ်ခဲတည်း ဖြစ်ကြသော ရေ တို့၌လည်းကောင်း၊ လေတို့၌လည်းကောင်း အထက်အထက်နေသော ရေ, လေတို့ကို အောက်အောက်နေသော ရေ, လေတို့က အဆင့်ဆင့် ခုခံ၍ နေမှုသည် ထင်ရှား၏၊ ထိုခုခံမှုသည် အာပေါမှုလည်း မဟုတ်၊ ကပ်တွယ် ဖွဲ့စည်းမှုသည်သာ <b>အာပေါ</b>တည်း၊ ထိုခုခံမှုသည် <b>တေဇော</b>မှု လည်း မဟုတ်၊ ပူမှု အေးမှုသည်သာ <b>တေဇော</b>တည်း၊ ထိုခုခံမှုသည် <b>ပထဝီ</b>မှု, <b>ဝါယော</b>မှု နှစ်ချက်နှင့်ဆိုင်၏၊ ထိုခုခံမှု၌ခက်မာ ခံ့ကျန်းမှုတစ်ခု၊ ထောက် ကန်တောင့်တင်းမှုတစ်ခု ဤနှစ်ခုဖက်စပ်မှ ခုခံမှုဖြစ်နိုင်သည်၊ ထို နှစ်မှုတို့တွင် ခက်မာ ခံ့ကျန်းမှုကိုပင် ပရမတ်မြေဆိုသည်၊ ထောက် ကန် တောင့်တင်းမှုကိုပင် ပရမတ်လေဆိုသည်။</p> <p>ထိုနှစ်မှုတို့တွင် ထောက်ကန် တောင့်တင်းမှုဟူသော လေဓာတ် သည် ခက်မာခံ့ကျန်းမှု ဟူသော မြေဓာတ်ကို မှီရသည်၊ မြေဓာတ်ကို လွှတ်၍ မိမိအလိုအလျောက် ဖြစ်နိုင်သည် မဟုတ်၊ ခက်မာ ခံ့ကျန်းမှုနှင့် ထောက်ကန် တောင့်တင်းမှုကို ခြားနားအောင် ကြည့်လေ။</p> <p>ဤသို့လျှင် ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရေ, လေတို့၌ ခက်မာခံ့ကျန်းမှု ဟူသော ပရမတ်မြေ ထင်ရှားရှိကြောင်းကို ထိုရေ, လေတို့၌ ရေအား လျော်စွာ၊ လေအားလျော်စွာ <b>ကက္ခဠလက္ခဏာ</b> ရှိသည်ကို မြင်၍သိအပ် ၏၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နေရောင်စသည်, ခေါင်းလောင်းသံ စသည်, အမွှေး နံ့ စသည်တို့၌ကား ထိုထိုဝတ္တု အားလျော်စွာ ခက်မာခံ့ကျန်းမှု အသီးသီး ပါရှိကြငြားသော်လည်း အလွန်တရာ အားနည်းလှသော အမှုဖြစ်ချေ၍ <b>လက္ခဏာယုတ္တိ</b>နှင့် မပြသာချေ၊ ကျမ်းဂန် <b>ယုတ္တိ</b>နှင့်သာ ပြသာချေသည်။ ဤကြည်လှစွာသော ရေ, လေ, လရောင်, အသံ, အနံ့တို့ကို ပြဆိုလိုက် သည်မှာ (<b>ကက္ခဠကြိယာ</b>) ခက်မာခံ့ကျန်းမှုဟူသောအမူအရာ သက်သက် သည်သာလျှင် ပရမတ်မြေ အစစ်အမှန်ဖြစ်ကြောင်း ပရမတ်မြေ အစစ် မည်သည် အဏုမြူမျှကို အစိတ်တစ်သိန်း စိတ်သော်လည်း တစ်စိတ် ခန့်မျှ အဆံအမာ အထည်ဝတ္ထု မရှိကြောင်းကို ထင်လင်းစေခြင်းငှာ ပြဆိုလိုက်သည်။</p> <p>အထည်ဝတ္ထုဟူ၍မရှိ၊ ခက်မာသော အမူအရာ သက်သက်မျှ သာဖြစ်သော ထိုမြေဓာတ်သည်လည်း လွန်ကဲသောခက်မာမှုကို ထောက် ၍နုံ့သော ခက်မာမှုကို နူးညံ့သည်ဟုဆိုရသည်၊ ထို့ကြောင့် ဝရဇိန် ကျောက်သွား၌ ရှိသော ခက်မာမှုကို အလွန်ဆုံးထား၍ လရောင်ကလပ်၌ ရှိသော ခက်မာမှုကို အနုံ့ဆုံးထား၍ စပ်ကြား၌ ခက်မာမှု အဆင့်ဆင့်, နူးညံ့မှု အဆင့်ဆင့်ဖြစ်၍နေသော ထိုမြေဓာတ်၏ အလားကို သိရမည်။</p> <p>ဤမြေဓာတ်၌ ခက်မာခြင်းလက္ခဏာဆိုသည်ကို ပရမတ် သဘောနှင့် ကြည့်ရမည်၊ ပကတိလူတို့၏ အမှတ်သညာနှင့် မကြည့်ရ၊ ပကတိလူတို့၏ အမှတ်သညာနှင့် ကြည့်ခဲ့သော် လရောင်စသည်တို့၌ ခက်မာသောအမှုကို မတွေ့နိုင် ရှိလိမ့်မည်။</p> <p>ထိုခက်မာသော အခြင်းအရာသဘော သက်သက်မျှသာ ဖြစ်သော ပရမတ်မြေဓာတ်သည် <b>အာပေါ</b>ဟူသောပရမတ်စေး ဖွဲ့စည်းမှု ကြောင့် မြေဓာတ်ပေါင်း ကုဋေ, သိန်း, သောင်း ပေါင်းဖွဲ့မိသည်ရှိသော် အဏုမြူတစ်ခုဟူသော ဝတ္ထုထည်ဒြဗ်ဖြစ်၏၊ အဏုမြူပေါင်း ကုဋေ, သိန်း, သောင်း ပေါင်းဖွဲ့မိသည်ရှိသော် သန်း,ကြမ်းပိုး ဖြစ်၏၊ ထိုမှ အဆင့် ဆင့်ပွား၍ သတ္တဝါတွင် ယူဇနာလေးထောင့်ရှစ်ရာရှိသော အသူရိန် နတ်ကြီးတိုင်အောင်, ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်တွင် ယူဇနာပေါင်း ရှစ်သောင်း လေးထောင် နှစ်ပြန်ဆောင်သော မြင့်မိုရ်တောင်ကြီး၊ နှစ်သိန်း လေး သောင်း အထုရှိသော မဟာပထဝီမြေကြီးတိုင်အောင် သိလေ။</p> <p>သန်း အစရှိသော, အဏုမြူ အစရှိသော သက်ရှိ သက်မဲ့ ရုပ်စု ရုပ်ခဲ ဟူသမျှတို့၌ ခက်မာခြင်းဟူသော ဤမြေဓာတ်သည် အထည်ခံ အမာခံ ဖြစ်သတည်း၊ ဤမြေဓာတ်မှတစ်ပါး အထည်ဝတ္ထုရကောင်းသော ဓာတ်မရှိ၊ ရေဓာတ်, မီးဓာတ်, လေဓာတ်တို့သည်လည်း မြေဓာတ်၌ တွယ်ကြရကုန်သည်၊ ဤသို့ မြေဓာတ်၏ ကိစ္စကြီးကျယ်ဟန်ကို သိရမည်။</p> <p>မြင့်မိုရ်တောင်ကြီးတစ်ခုလုံး၌လည်းကောင်း, မဟာပထဝီ မြေကြီး တစ်ခုလုံး၌လည်းကောင်း ပရမတ်မြေဓာတ်သက်သက်ကို ကြည့် လိုသည်ရှိသော် အဏုမြူမျှ အထည်ဒြဗ်မရှိ၊ခက်မာသော အခြင်းအရာ ကြိယာသဘော သက်သက်ကိုကွက်ခြား၍ ကြည့်ရသည်၊ အဏုမြူမျှ အထည်ဒြဗ်မရှိဘဲ မှန်ထဲ၌ ထင်သော အရိပ်ကြီးကဲ့သို့၊ ရေထဲ၌ထင်သော အရိပ်ကြီးကဲ့သို့ မြင်လိမ့်မည်၊ အဏုမြူမျှလောက် အရှည်အတို, အကြီး အငယ်, အခဲအမာ ထင်၍လာလျှင် ပရမတ်မြေအစစ်မဟုတ်ပြီ၊ <b>သဏ္ဌာနပညတ် ဒြဗ်အထည်</b>နှင့်ရောမိပြီ၊ <b>သဏ္ဌာန ပညတ် ဒြဗ်အထည်</b> နှင့် ရောခဲ့လျှင် ဖြစ်မှုပျက်မှုကို ရှုသောအခါ မထင်နိုင်ဘဲ နေတတ်သည်။</p> <p>ဤဓာတ်ကမ္မဋ္ဌာန်း၌ ရှင်အာနန္ဒာကို အရှင်ပုဏ္ဏမထေရ် ဆုံးမ သောအခါ မှန်ရိပ်ဥပမာနှင့် ဆုံးမသည်၊ ဤမှန်ရိပ်ဥပမာနှင့်ပင် ရှင် အာနန္ဒာ သောတာပန်ဖြစ်လေသည်၊ မြင့်မိုရ်တောင် မဟာပထဝီမြေကြီး တို့ကို အကုန်ခြုံ၍ကြည့်သောအခါ၌ပင် အခဲအကြိတ် အထည် ဝတ္ထု အဏုမြူမျှ မရောမယှက်ဘဲ ပရမတ်အစစ်အမှန် ဖြစ်သော ခက်မာမှု ဟူသော မြေဓာတ်သက်သက်ကို ထင်မြင်အောင် ရှုနိုင်သောသူအား ထို့အောက်ငယ်သော သက်ရှိသက်မဲ့တို့၌ ပရမတ်စစ် ဖြစ်သော မြေဓာတ် ကို ထင်မြင်အောင်ရှုရန် အလွန်လွယ်လှတော့သည်။</p> --- <h3>အရိပ်ဥပမာဖြင့် ထင်စွာပြဆိုခြင်း</h3> <p>မှန်၌ထင်သော အရိပ်၊ ရေ၌ထင်သော အရိပ်၊ သစ်ပင်ရိပ်၊ တောင်ရိပ် အစရှိသော အရိပ်တို့သည် မြင့်မိုရ်တောင်မျှပင် ကြီးမားစွာ ထင်မြင်ငြားသော်လည်း အဏုမြူမျှအထည်ဒြဗ် မရှိသည့်အတွက်ကြောင့် ပျောက်ခွင့်, ပျက်ခွင့် ဆိုက်ခဲ့လျှင် မျက်တောင်တစ်ခတ်, လျှပ်တစ်ပြက် အတွင်းမှာပင် အကြိမ် တစ်ရာမက ပျောက်နိုင်, ပျက်နိုင်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ထိုမြင့်မိုရ်တောင်နှင့်အမျှ ပျံ့နှံ့ကြီးကျယ်၍နေသော ထိုပရမတ် မြေ ဓာတ်သည်လည်း တစ်ခုတည်းသော ပရမတ်စိုင် ပရမတ်ခဲဟူ၍ အဏုမြူမျှ မရှိသည့်အတွက် မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက် အတွင်း မှာပင် အကြိမ်တစ်ရာမက ပျောက်ပျက်ကွယ်ပနိုင်ရာသော အရိပ်နိမိတ် ထင်မြင်နိုင်လိမ့်မည်၊ မိမိကိုယ်၌ ထိုပရမတ်စစ် ဖြစ်သော မြေဓာတ်ကို အလင်းပေါက်အောင် ကြည့်ရှုသောအခါ ဉာဏ်ငုံနိုင် လောက်ရုံ၊ ဉာဏ်ဝါး နိုင်လောက်ရုံ ပိုင်း၍ ပိုင်း၍ကြည့်၊ ဦးခေါင်းကို ပိုင်း၍ ကြည့်သောအခါ အတွင်းအပြင်မခြားမနား ထုတ်ခြင်းပေါက်အောင် ကြည့်၊ မြေဓာတ် မဟုတ်သော အဆင်းဓာတ် ခုခံ၍နေတတ်သည်၊ <b>သဏ္ဌာနပညတ် ဒြဗ်အထည်ကြီး</b>လည်း ခုခံ၍နေတတ်သည်၊ ဉာဏ်ကို ကြပ်ကြပ်လှုပ်၍ ပေးလေ။</p> <p>ခြေဖဝါးတိုင်အောင် အောက်အဖို့စုကိုလည်း ဉာဏ်နိုင်ရုံ နိုင်ရုံ လောက် ပိုင်း၍ကြည့်၊ တစ်ကိုယ်လုံး စပ်မိသောအခါ ဉာဏ်ကို ဦးထိပ်က နေ၍ ရွယ်လိုက်လျှင် ခြေဖဝါးတိုင်အောင် ထုတ်ချင်း ဖောက်ထွင်း၍ သွားလိမ့်မည်၊ မိမိကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခု၌ ဓာတ်ပေါက်အောင် မြင်ခဲ့လျှင် စကြဝဠာအနန္တ, ကမ္ဘာအနန္တ တို့၌ ရှိသမျှသော သတ္တဝါခန္ဓာစု အကုန်လုံး ဓာတ်ပေါက်ပြီး ဖြစ်တော့သည်၊ ဤပရမတ် မြေဓာတ်တစ်ခု ပေါက်၍ သွားလျှင် ကြွင်းသော ရေဓာတ်, လေဓာတ်, မီးဓာတ်စုတို့ကိုလည်း အလွန်လွယ်လှတော့သည်။</p> <p><b>ပထဝီဓာတ်</b>ခွဲနည်း အမြွက်ပြီး၏၊</p> --- <h3>အာပေါဓာတ်ကို ခွဲ၍ပြဆိုခန်း</h3> <p>ပရမတ်နှစ် ရေအစစ်ကား - တွယ်မှု ကပ်မှု ဖွဲ့စည်းမှု သည် သာလျှင် ပရမတ်နှစ် ရေဓာတ်အစစ်တည်း၊ ထိုတွယ်မှု ကပ်မှု ဖွဲ့စည်းမှု ဟူသော ပရမတ် ရေဓာတ်သည် ထက်သန်ခြင်းသို့ရောက်သည်ရှိသော် စိုစွတ်ခြင်း,ယိုစီးခြင်းဟူသော (<b>ပဂ္ဃရဏ</b>) ရေဓာတ်ဖြစ်လေ၏၊ ထိုတွယ်မှု ကပ်မှု ဖွဲ့စည်းမှု ဟူသော (<b>အာဗန္ဓန ကြိယာ</b>) သက်သက်မျှသာ ဖြစ်သော ပရမတ်ရေဓာတ် အစစ်သည်လည်း အဏုမြူကို အစိတ်တစ်သိန်း စိတ် သော်လည်း တစ်စိတ်စာမျှ အခဲအကြိတ် အဆံအမာ အထည်ဒြဗ်ဟူ၍ မရှိ၊ တွယ်ကပ် ဖွဲ့စည်းခြင်းကြိယာ အမူအရာ သက်သက်မျှသာတည်း။</p> <p>ထိုတွယ်ကပ် ဖွဲ့စည်းမှုဟူသော ပရမတ်ရေဓာတ်သည် မြေဓာတ် မီးဓာတ် လေဓာတ်သုံးပါးတို့ကို တစ်ခုတည်း တစ်သားတည်းကဲ့သို့ နေအောင် ဖွဲ့နှောင်စည်းကြပ်ပေသည်ဖြစ်၍ <b>ကလာပ်တူ မဟာဘုတ်</b> တို့သည် တစ်ပါးကို တစ်ပါးအား ပြုခွင့်ရကြကုန်သည်၊ တစ်ပါးကိုတစ်ပါး ထောက်ပံ့ခွင့် ရကြကုန်သည်၊ ဖွဲ့နှောင်စည်းကပ် ချုပ်ထိန်း၍နေသော ရေဓာတ် ချုပ်ကွယ် ပျောက်ပျက်ခဲ့သည်ရှိသော် ထိုဓာတ်ကြီးသုံးပါးသည် အစည်းပြယ်ပျက်၍ ခဏချင်းပျောက်ပျက် ကွယ်ဆုံးကြလေကုန်၏။</p> <p>ဤကား ကလာပ်တစ်ခုတည်း၌ ရေဓာတ်၏ ကျေးဇူးကိုဆိုသော စကားတည်း</p> <p>လောက၌ <b>ပရမာဏုမြူ</b>မှစ၍ သတ္တဝါ၌ အသူရိန်နတ်ကြီးဟု ဆိုအပ်သော ရုပ်တုံး ရုပ်ခဲကြီးတိုင်အောင် ဗဟိဒ္ဓ၌ မြင့်မိုရ်တောင်ကြီး, စကြဝဠာတောင်ကြီး, မဟာပထဝီမြေကြီးတိုင်အောင် သဏ္ဌာန်ကြီးငယ် အထည်ဒြဗ်အနေနှင့် ရုပ်တရားတို့ အကြိတ်အခဲ, အတုံးအခဲဖြစ်၍ နေကြမှုသည်လည်း ဤရေဓာတ်၏ ကျေးဇူးပင်တည်း၊ ဤရေဓာတ်မှ တစ်ပါး အကြိတ်အခဲဖြစ်အောင် ဖွဲ့စည်းသောဓာတ်ဟူ၍ မရှိပြီ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင် နှစ်ပြန်ဆောင်သော မြင့်မိုရ်တောင်ကြီး၌ ရှိသောဖွဲ့စည်းမှုသည် ယခုခဏချင်း ပျက်ဆုံးခဲ့သည်ဖြစ်အံ့၊ ထိုမြင့်မိုရ် တောင်ကြီးသည် ယခုခဏချင်း ကွယ်ပျောက်ရာ၏၊ ရှစ်သောင်း နှစ်ထောင် နှစ်ပြန်ဆောင်သော စကြဝဠာတောင်ကြီး၌ ဖွဲ့စည်းမှုသည် ယခုခဏချင်း ပျက်ဆုံးခဲ့သည်ဖြစ်အံ့၊ ထိုစကြဝဠာတောင်ကြီးသည် ယခု ခဏချင်း ကွယ်ပျောက်ရာ၏၊ မဟာပထဝီမြေကြီး၌ရှိသော ဖွဲ့စည်းမှု သည် ယခုခဏချင်း ပျက်ဆုံးခဲ့သည် ဖြစ်အံ့၊ မဟာပထဝီမြေကြီးသည် ယခု ခဏချင်း ကွယ်ပျောက်၍ ကောင်းကင်အတိသာ ဖြစ်လေရာ၏။</p> <p>အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူ ဖွဲ့စည်းမှုဟူသော ချုပ်ထိန်းမှု မရှိ ခဲ့သည်ရှိသော် မြင့်မိုရ်တောင်, စကြဝဠာတောင်, <b>သိလာပထဝီ</b>ဖြစ်၍ နေသော တစ်ခဲနက်သော ပရမတ်မြေ, ပရမတ်ရေ, ပရမတ်မီး, ပရမတ် လေတို့သည် တစ်ပါးကိုတစ်ပါး ထောက်ပံ့မှု, မှီတွယ်မှု အစည်းအရုံး ခဏချင်း ကင်းလွတ်ကြလေကုန်၏။</p> <p><b>နိဗ္ဗာန်</b>မှတစ်ပါးသော <b>သင်္ခတလက္ခဏာ</b>ရှိသော ပရမတ္ထဓမ္မတို့ မည်သည် ထောက်ပံ့မှု, မှီတွယ်မှုနှင့်ကင်း၍ မျက်တောင်တစ်ခတ်, လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍ တည်နေနိုင်သောမည်သည် မရှိ လေကုန်။</p> <p>မြင့်မိုရ်တောင်ကြီး, စကြဝဠာတောင်ကြီး, မဟာပထဝီမြေကြီး တို့၌ ပရမတ်ရေဓာတ်သက်သက်ကို ကွက်ခြား၍ ကြည့်ရှုလိုသည်ရှိသော် ခက်မာမှု ဟူသောမြေဓာတ်နှင့် မရောစေမူ၍ ဖွဲ့စည်းမှုဟူသော ရေဓာတ်သက်သက်ကို ကွက်ခြား၍ ကြည့်ရသည်၊ အဆင်းသဏ္ဌာန် အထည် ဒြဗ်စုခုခံ၍နေတတ်သည်၊ ပရမတ်အစစ်ကို အမြင်စင်ကြယ် လှပါမှ <b>အနိစ္စအစစ်, ဒုက္ခအစစ်, အနတ္တအစစ်</b>ကို မြင်နိုင်သည်။</p> <p>မြေဓာတ်၌ ဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဤရေဓာတ်၌လည်း ဖွဲ့စည်းမှု သက်သက်ဟု ဆိုအပ်သော ရေဓာတ်အမြင် စင်ကြယ်သောအခါ မြင့်မိုရ်, မဟာပထဝီတစ်ခုလုံး၌ အကြိတ်အခဲ အဆံအမာ မရှိသည့်အတွက် မှန်ထဲ, ရေထဲမှာ ထင်မြင်ရသော မိုးရိပ်, တိမ်ရိပ်, နေဝန်း, လဝန်းရိပ်, သစ်ပင်ရိပ်တို့ကဲ့သို့ ဖွဲ့စည်းမှုဟူသော <b>အာပေါလက္ခဏာ</b>ကြီး ထင်မြင် လိမ့်မည်၊ မြင့်မိုရ်တောင်, မဟာပထဝီတို့၌ ထင်မြင်နိုင်သောအခါ လူ, နတ်, ဗြဟ္မာ, သတ္တဝါခပ်သိမ်းတို့၌ ထင်မှုမြင်မှု အလွန်လွယ်လှတော့ သည်၊ သတ္တဝါသဏ္ဌာန်မှာ ထင်မြင်မှုသာ လိုရင်းဖြစ်သည်၊ မြင့်မိုရ်, မဟာပထဝီတို့ကချီ၍ ပြလိုက်သည်မှာ သတ္တဝါသန္တာန်၌ ထင်လွယ် မြင်လွယ်အောင် ချီလိုက်သည်၊ မိမိသန္တာန်၌ ဦးခေါင်း, ခြေဖဝါး ထုတ်ချင်းပေါက်အောင် ထင်လင်းပြီးမှ သူတစ်ပါးသန္တာန်စုကိုလည်း ထို့အတူ ထုတ်ချင်းပေါက်အောင် ရှုလေ။</p> <p><b>အာပေါဓာတ်</b>ပေါက်အောင်ခွဲ၍ ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> --- <h3>တေဇောဓာတ်ကိုခွဲ၍ ပြဆိုခန်း</h3> <p>ပရမတ်နှစ် မီးအစစ်ကား ပူမှု, အေးမှုဟူသော အမူအရာ ကြိယာမှု သက်သက်သည် ပရမတ်နှစ် မီးအစစ်မည်၏၊ ပူမှု, အေးမှု ဟူသည်လည်း <b>ကလာပ်တူ မဟာဘုတ်သုံးပါး</b>တို့ကို ရင့်မာသန်စွမ်းအောင် ပေါင်းနွေးမှုပေတည်း၊ အပူစွမ်း၊ အအေးစွမ်း နှစ်ပါးစုံသည်ပင်လျှင် <b>ကလာပ်တူ မဟာဘုတ်</b>တို့ကို ရင့်မာအောင် ထက်သန်အောင် အသီးသီး အစွမ်းသတ္တိနှင့် ပြည့်စုံကြအောင် ပေါင်းနွေးမှု ရှိသည်ချည်း ဖြစ်သည်။</p> <p>အမိဝမ်းမှ ဥ၍ မြုံ၌တည်ရှိသော ကြက်ဥတို့သည် အမိဖြစ်သူ ကြက်မက မပြတ်ဝပ်၍ အငွေ့ပေးမှ အစဉ်အတိုင်း ရင့်မာသန်စွမ်း၍ ကြက်သူငယ်အဖြစ်သို့ ရောက်သဖြင့် ပေါက်ဖွားနိုင်သည်၊ အမိကြက်မက မဝပ်ဘဲ အငွေ့မပေးဘဲနေခဲ့သည်ရှိသော် ကြက်သူငယ်အဖြစ်သို့ မရောက်နိုင်ပြီ၊ အမိဝမ်းတွင်းက ထုံခဲ့သော အငွေ့အကုန်တွင် ပုပ်ခြင်းသို့ ရောက်လေတော့သည်။</p> <p>ဤအတူ <b>တေဇော</b>ဟူသော ဤဓာတ်မီးသည် အမိကြက်မနှင့် တူသည်၊ အတူတကွဖြစ်သော မြေဓာတ်, ရေဓာတ်, လေဓာတ် ဤ ဓာတ်ကြီးသုံးပါးတို့သည် ကြက်ဥနှစ်တို့နှင့် တူကုန်သည်၊ မီးဓာတ်နှင့် အတူတွဲဘက်ရမှ မြေဓာတ်ဟူသော ခက်မာမှုသည် အောင်မြင်စွာ ဖြစ်နိုင်သည်၊ ရေဓာတ်ဟူသော ဖွဲ့စည်းမှုသည်လည်း အောင်မြင်စွာ ဖြစ် နိုင်သည်၊ လေဓာတ်ဟူသော အဝှန်အဝှာ မှုသည်လည်း အောင်မြင်စွာ ဖြစ်နိုင်သည်၊ မီးဓာတ်နှင့်ကင်း၍ အောင်မြင်စွာ မဖြစ်နိုင်ကြကုန်။</p> <p>မဟာသမုဒ္ဒရာရေ, <b>သီတာရေ</b>, ကမ္ဘာကိုခံသော ရေတို့သည် လည်း <b>သီတဓာတ်မီး</b>၏ အစီးအပွားတို့သည်သာတည်း၊ <b>သီတဓာတ်မီး</b>၏ အုပ်စိုးချက်နှင့် ဆက်လက်ဖြစ်ပွားကာ နေကြရကုန်သည်၊ မြင့်မိုရ်တောင်, စကြဝဠာတောင်, မဟာပထဝီမြေကြီးတို့သည်လည်း <b>သီတဓာတ်မီး</b>၏ အစီးအပွားတို့သည်သာတည်း။</p> <p>တစ်ပါးသော ဓာတ်တို့နှင့် မရောမနှောစေဘဲ မီးဓာတ် သက် သက်ကို ရှုသောအခါ အေးသောဝတ္ထုတို့၌ အေးမှုသက်သက်ကို ရှုရမည်၊ ပူသောဝတ္ထုတို့၌ ပူမှုသက်သက်ကို ရှုရမည်၊ အဆင်းသဏ္ဌာန် အထည်ဒြဗ် ပညတ်နှင့်ရောနှော၍ မနေစေနှင့်၊ ပူမှု, အေးမှုဟူသော ဤပရမတ်မီး၏ အဏုမြူမျှ အဆံအမာ အထည်ဝတ္ထု မရှိကြောင်းကား ထင်ရှားပါ၏။</p> <p>အဆံအမာ အထည်ဝတ္ထုဟူ၍ အဏုမြူမျှ မရှိသည့်အတွက် ကြောင့် ဤဓာတ်မီးကို အမြင်စင်ကြယ်သောအခါလည်း ရေကြည်, မှန်ကြည် စသည်တို့၌ နေဝန်း, လဝန်းတို့ အရိပ်, တိမ်ရိပ်, မိုးရိပ်တို့ကို ဉာဏ်အမြင်မှာသာ ကြီးကျယ်၍ အထည်ဒြဗ် မရှိကြောင်း ထင်ရှား လိမ့်မည်၊ မိမိကိုယ်ကိုရှုသောအခါ ဉာဏ်မြင်နိုင်ရုံ ပိုင်း၍ ပိုင်း၍ရှု၊ မိမိကိုယ်မှာ အလင်းထင်မြင်နိုင်လျှင် သတ္တဝါအနန္တမှာပင် ထင်မြင် နိုင်တော့သည်။</p> <p><b>တေဇောဓာတ်</b>ကိုခွဲ၍ပြဆိုခန်းပြီး၏။</p> --- <h3>ဝါယောဓာတ်ကို ခွဲ၍ ပြဆိုခန်း</h3> <p>မီးတောက် မီးခိုး၏ အတွင်း၌ မီးဓာတ်၏ အာနုဘော်ကြောင့် မီးဓာတ်ကိုပင် အစဉ်ဖြစ်ပွား၍ သွားနိုင်အောင် လှုံ့ဆော်ချီးပင့်မှုဟူသော <b>ဝါယော</b>သည် ပါရှိ၏၊ ထို<b>ဝါယော</b>အတွက်ကြောင့် မီး၏ ပြန့်ပွားခြင်း, မီးရှိန်ပြန့်ပွားခြင်း မီးရောင်၏ ပြန့်ပွားခြင်း, မီးတောက်၏ လူလူတက် ပွါးခြင်း, အခိုးထွက်ခြင်း, အဆင့်ဆင့် မီးကူးခြင်း အစရှိသော မီးဓာတ် ပြန့်ပွားစည်ကားမှုတို့သည် ထင်ရှားဖြစ်ကုန်ကြသကဲ့သို့ ထို့အတူ <b>ဝါယော</b> မည်သော ဤလေဓာတ်သည်ပူမှု, အေးမှုဟူသော မီးဓာတ်၏ အရှိန် အဝှန်ပေတည်း၊ မီးစာရှိရာ၌ အနည်းငယ်ချထားသော မီးသည် ထိုအရှိန်, အဝှန်ကြောင့် မီးစာရှိသမျှ အကုန်ပြန့်ပွားနိုင်သည်။</p> <p>မီး၌ အတွင်းကအရှိန်အဝှန်ညံ့၍ မပွားတည့်နိုင်, မတောက် တည့်နိုင် ရှိလျှင် ယပ်နှင့်ယပ်၍ ပြောင်းနှင့်မှုတ်၍ အပက အရှိန်အဝှန် ကူရသေးသည်၊ ပူမှုရှိလျှင် ပူရှိန် ပူဟုန် ရှိမြဲ၊ အေးမှုရှိလျှင် အေးရှိန် အေးဟုန်ရှိမြဲ၊ ပူမှု, အေးမှုကား တစ်ခြား၊ အရှိန်အဝှန်ကား တစ်ခြား၊ ပူမှု, အေးမှုကား ပရမတ်မီးဓာတ်တည်း၊ အရှိန်အဝှန်ကား ပရမတ် လေဓာတ်တည်း။</p> <p>ထိုအရှိန်အဝှန် ဟူသော လေဓာတ်သည် <b>ကလာပ်တူ</b> ဖြစ်သော မြေဓာတ်, ရေဓာတ်, မီးဓာတ်တို့၏ အားခွန်ဗလလည်း မည်၏၊ ထိုအရှိန် အဝှန်ပွားရာ <b>ကလာပ်တူ မဟာဘုတ်ရုပ်ကလာပ်</b>တို့သည် ဖြစ်ပေါ်၍ လိုက်ရကုန်၏၊ ထိုအဟုန်အဝှန်သည် အလွန်ထက်သန်သည်ရှိသော် လေပြင်းမုန်တိုင်း ဖြစ်လေ၏၊ ထိုအဟုန်အဝှန်သည် လေမွေ့ရာ, လေခေါင်းအုံး စသည်တို့ကဲ့သို့ ထောက်ကန်, တောင့်တင်းမှု, ချီးပင့် ထမ်းဆောင်မှုဖြစ်၍ <b>ဝိတ္ထမ္ဘနလက္ခဏာ</b>ဟု ကျမ်းဂန်တို့၌ ဆိုပေသည်။</p> <p>မြင့်မိုရ်တောင်, စကြဝဠာတောင်, <b>သီလာပထဝီ</b> စသည်တို့၌ ရှိသော <b>သီတဓာတ်မီး</b>သည် ထိုအဟုန်အဝှန်ဟူသော လေဓာတ်၏ အစွမ်းဖြင့် ခဏတိုင်းခဏတိုင်းပွားများ၍ ကမ္ဘာပျက်သည်တိုင်အောင် <b>ရုပ်ကလာပ်</b> အဆက်ဆက်တို့ကို ပွားများစေနိုင်သည်။ (မြင်အောင် ကြည့်။)</p> --- <h3>ဝါယောဓာတ် လှုံ့ဆော်ပုံ</h3> <p><b>ဟဒယဝတ္ထု</b>၌ ဖြစ်ပေါ်သော တစ်ခု တစ်ခုသော စိတ်ကြောင့် ခဏချင်း ခဏချင်း တစ်ကိုယ်လုံး <b>စိတ္တဇရုပ်ကလာပ်</b>တို့ ပျံ့နှံ့ဖြစ်ပွားမှု, <b>ဥတုဇ ရုပ်ကလာပ်</b>တို့ ပျံ့နှံ့ဖြစ်ပွားမှု, ဝမ်းထဲသို့ ရောက်သော အစာ အာဟာရဓာတ်တို့၏ တစ်ကိုယ်လုံး အနှံ့အပြား ပျံ့နှံ့ဖြစ်ပွားမှု, <b>ကလလ ရေကြည်</b>မှစ၍ သတ္တဝါတို့၏ အစဉ်အတိုင်း တိုးပွားစည်ကားမှု, အညွန့်အညှောက် ပေါ်ပေါက်သည်မှ စ၍ သစ်ပင်, ချုံမြက်တို့၏ အစဉ် အတိုင်း တိုးပွားစည်ကားမှုတို့သည်လည်း <b>ဝါယော</b> လှုံ့ဆော်မှုနှင့် ဖြစ်ကြ ကုန်သည်သာတည်း၊ မြင့်မိုရ်တောင်, စကြဝဠာတောင်၊ မဟာပထဝီ မြေကြီးမှစ၍ သက်ရှိသက်မဲ့ အလုံးစုံတို့ကို ရွရွရွရွ ထင်အောင် ကြည့်လေ။</p> <p>မိမိကိုယ်မှစ၍ အကုန်လုံး နှံ့အောင်ကြည့်၊ ဦးထိပ်မှစ၍ ခြေဖဝါး တိုင် အလင်းပေါက်အောင် ကြည့်၊ ဤဓာတ်လည်း ဆိုခဲ့ပြီးသော ဓာတ်တို့နည်းတူ အဆံအမာဟူ၍ အဏုမြူမျှ မရှိသည့်အတွက်ကြောင့် ရေထဲမှန်ထဲ၌ ထင်သော လူရိပ်စသည်ကဲ့သို့ ထင်မြင်လိမ့်မည်၊ မျက်စိ တွင် မြင်နေကျဖြစ်သော <b>အဆင်းသဏ္ဌာန် အထည်ဒြဗ် ပညတ်ကြီး</b> ခုခံ၍ နေတတ်သည်၊ အဟုတ်မရှိသော ထိုပညတ်ကို ဉာဏ်ဖြင့်မှုတ်လွှင့်၍ ပစ်လေ။</p> <p><b>ဝါယောဓာတ်</b>ကိုခွဲ၍ ပြဆိုခန်းပြီး၏။</p> <h3>ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့ အဖြစ်အပျက်ကို ပြဆိုခန်း</h3> <p>(၁) ခက်မာမှု</p> <p>(၂) ဖွဲ့စည်းမှု</p> <p>(၃) ပေါင်းနွေးမှု</p> <p>(၄) အရှိန်အဟုန်မှု</p> <p>ဤလေးခုသော အခြင်းအရာ အမူအရာ ကြိယာကြီးတို့သည် သဘောလက္ခဏာအားဖြင့် အသီးသီးထင်ရှားကြကုန်၏၊ တည်ရာဌာန အားဖြင့် <b>ခက်မာမှုကို မ-တည်ပြု၍ တစ်ခုတည်းကဲ့သို့ တည်ကြကုန်၏၊ ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ တည်အတူတို့သာတည်း။</b></p> <p><b>ခက်မာမှုဟူသောမြေဓာတ်ပျက်ဆုံးလျှင်</b> တည်ရာမရှိသည်ဖြစ်၍ ကြွင်းသော ဓာတ်သုံးပါးလည်း ပျက်ဆုံးရတော့သည်၊ ထို့အတူ <b>ဖွဲ့စည်းမှု ဟူသော ရေဓာတ်ပျက်ဆုံးလျှင်</b> အဖွဲ့အစည်းပျက်သဖြင့် တစ်ပါးနှင့် တစ်ပါး ထောက်ပံ့မှုကင်းကြ၍ အကုန်လုံး ပျက်ဆုံးကြတော့သည်၊ <b>ပေါင်းနွေး၍ ထက်သန်အောင် ပြုမှုဟူသော မီးဓာတ်ပျက်ဆုံးလျှင်</b>လည်း ကြွင်းသော ဓာတ်သုံးပါးတို့သည် မိမိတို့ သဘောအတိုင်း ပြည့်စုံစွာ မတည်နိုင်ကြ၍ အကုန်လုံးပျက်ဆုံးကြတော့သည်၊ <b>ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းမှု ဟူသော လေဓာတ် ပျက်ဆုံးလျှင်</b>လည်း ကြွင်းသောဓာတ်တို့သည်လည်း အားပြတ်၍ ပျက်ဆုံးကြရကုန်တော့သည်။</p> <p><b>မီးဟူသော ပူမှု, အေးမှု လှုံ့ဆော်၍ တစ်လူလူ ဆောင်ရွက်ခြင်း ဟူသော လေဓာတ်နှင့်တွဲရမှ ဖြစ်နိုင်သည်၊ လေဓာတ်မရှိလျှင် အားပြတ် ၍ ခဏခြင်းကွယ်ဆုံးလေ၏၊</b> ထို့အတူ ခက်မာမှုဟူသော မြေဓာတ်သည် လည်း ခက်မာခြင်းကြိယာကို ကြံ့ရံ့တင်းရင်းအောင် ချီးပင့်သော လေ ဓာတ်မရှိလျှင် အားပြတ်၍ ကွယ်ဆုံးလေ၏၊ ဖွဲ့စည်းခြင်းဟူသော ရေ ဓာတ်သည်လည်း ဖွဲ့တွယ်ခြင်းကြိယာကို ကြံ့ရံ့တင်းရင်းအောင် ချီပင့် သော လေဓာတ်မရှိလျှင် အားပြတ်၍ ကွယ်ဆုံးလေ၏။</p> <p>ဤကား အခြင်းအရာလေးပါးတို့၏ အချင်းချင်းမှီတွယ်ကြပုံ၊ တစ်ပါးပျက်လျှင် အကုန်လုံးပျက်ကြပုံကို ပြဆိုလိုက်သော အချက်တည်း။</p> <p>ထိုဓာတ်ကြီး လေးပါးတို့၏ သက်ရှိသက်မဲ့ သန္တာန်နှစ်ပါးတို့၌ ဖြစ်ပုံဆန်းကြယ်မှုသည်လည်း အစိန္တေယျအရာဖြစ်၍ မကြံအပ်မကြံရာ ကြီးကျယ်လှစွာ၏၊ ထိုဓာတ်လေးပါးတို့၏ တန်ခိုးဣဒ္ဓိပါဒ်သည်လည်း မကြံအပ်မကြံရာ ကြီးကျယ်လှစွာ၏၊ <b>ဤဓာတ်လေးပါးကို ဘုရား၏ နည်းလမ်းနှင့် အထင်အမြင် ထိုးထွင်း၍ ထမြောက်ပေါက်ရောက်အောင် လုပ်ကြံနိုင်လျှင် နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်းသို့ ပေါက်ရောက်နိုင်၏၊ လောကုတ္တရာဝိဇ္ဇာဉာဏ်ပေါက်၏၊</b> လောကီဝိဇ္ဇာတို့၏ နည်းလမ်းနှင့် ထမြောက်ပေါက်ရောက်အောင် လုပ်ကြံနိုင်လျှင် လောကီဝိဇ္ဇာလမ်း ပေါက်၏၊ အလတ်ဖြစ်သောလောကီနည်းလမ်းနှင့် ထမြောက်ပေါက် ရောက်အောင် လုပ်ကြံနိုင်လျှင် ဆေးလမ်း ဓာတ်လမ်း စက်ကိရိယာလမ်း ပေါက်၏။</p> --- <h3>အချုပ်အချာဓာတ်</h3> <p>ထိုဓာတ်လေးပါးတို့၌ အချုပ်အချာ ဦးစီးဦးကိုင်ကား <b>တေဇော ပေတည်း၊ စကြဝဠာ ကမ္ဘာမြေရေနှင့်တကွ ရုပ်သဏ္ဌာန်နှင့်စပ်သော သက်ရှိသက်မဲ့အလုံးစုံသည် တေဇော၏ အစီးအပွားချည်းတည်း၊ ဓာတ်မီး ၏ အစီးအပွားချည်းတည်း၊ တေဇောဟူသော ဓာတ်မီး၏ ဣဒ္ဓိပါဒ်တန်ခိုး အကျိုးအသွားကို ဘုရားသဗ္ဗညုတို့၏ ဉာဏ်တော်သည်သာ မှီနိုင်ရာ သတည်း။</b></p> <p>ဤတွင် ဓာတ်လေးပါးတို့၏ ဖြစ်ပုံပျက်ပုံကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> --- <h3>အာကာသဓာတ်ကို ပြဆိုခန်း</h3> <p>ဤပြဆိုခဲ့ပြီးသော ပထဝီဓာတ်, အာပေါဓာတ်, တေဇောဓာတ်, ဝါယောဓာတ်တည်းဟူသော မြေ, ရေ, လေ, မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့ သည် ကံကြောင့်ဖြစ်သော ဓာတ်ကြီးလေးပါး, စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သော ဓာတ်ကြီးလေးပါး, ဥတုကြောင့်ဖြစ်သော ဓာတ်ကြီးလေးပါး, အာဟာရ ကြောင့်ဖြစ်သော ဓာတ်ကြီးလေးပါးဟူ၍ အသီးအသီး အကြောင်းအား လျော်စွာ သူ့အကြောင်းနှင့်သူ ဓာတ်ကြီး လေးပါးတစ်စု၊ လေးပါးတစ်စုစီ၊ တစ်ဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်၍ နေကြကုန်၏၊ ထိုဓာတ်ကြီးလေးပါး တစ်စုကို ကလာပ်တစ်ခု၊ တစ်စုကို ကလာပ်တစ်ခုဟုဆိုရ၏၊ <b>ထိုရုပ်ဓာတ်ကြီး ကလာပ်တစ်ခုနှင့် ကလာပ်တစ်ခုကို မရောနှောစေခြင်းငှာ အခြား အခြားဖြစ်သော ပရိစ္ဆေဒရုပ်ကို အာကာသဓာတ်ဟု ဆိုရသည်။</b></p> <p>ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့သည် ဖြစ်အတူ ပျက် အတူဖြစ်ကြသော်လည်း <b>ဤအာကာသဓာတ်ကြီးခြား၍နေသည့် အတွက် ကလာပ်တူ ဓာတ်ကြီးတို့သာ ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ ဖြစ်နိုင်၏၊</b> ပကတိ မျက်စိအမြင် အထင်မှာ သတ္တဝါသန္တာန်၌လည်းကောင်း ဗဟိဒ္ဓ ရုပ်ခဲ ရုပ်စု၌လည်းကောင်း တစ်လုံးတည်း တစ်ခဲတည်းကဲ့သို့ ထင်မြင်၍ နေကြသည်၊ အာကာသဓာတ်ကို မထင်မမြင်ကြ၊ ထိုမြေ,ရေ,လေ, မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့၏ စုပေါင်း၍နေသော မြင့်မိုရ်တောင်ကြီး, စကြဝဠာ တောင်ကြီး, မဟာပထဝီမြေကြီးစသော ဗဟိဒ္ဓအထည်ဝတ္ထုတို့၌ ရုပ် ကလာပ်တို့၏ အကြားအကြား အာကာသဓာတ်ကြီး ခြားလျက်ရှိ၏၊ ရုပ် ကလာပ်တစ်ခုနှင့် ရုပ်ကလာပ်တစ်ခု၏အကြား၌ ကောင်းကင်ကြီး ရှိ၏ ဟု ဆိုလိုသည်။</p> <p>ထိုကောင်းကင်တည်းဟူသော အာကာသဓာတ်ကြီးကို ပိုင်ပိုင် ကြီးသိရှိမှ ရုပ်ကလာပ်တစ်ခုစီ, တစ်ခုစီ အသိဉာဏ်ကွဲလိမ့်မည်၊ ထို တစ်ခုစီ, တစ်ခုစီ ရုပ်ကလာပ် အသိဉာဏ်ကွဲမှ <b>လက္ခဏတ္တယဉာဏ် အလင်းကြီးသို့ ပေါက်ရောက်အောင် ပြုလုပ်အားထုတ်ရာ လက္ခဏတ္တယ ဉာဏ်အလင်းကြီးသို့ ပေါက်ရောက်နိုင်မည်၊</b> ရုပ် အထည် ဝတ္ထုရှိသော သက်ရှိသက်မဲ့ အလုံးစုံတို့၌ ဤအာကာသဓာတ်ကြီးကို ထင်မြင်အောင် ကြည့်လေ။</p> <p>ဤ အာကာသဓာတ်ကြီးသည် ဥပါဒ်ဇာတိရှိသော ဓာတ်မျိုး မဟုတ်၊ ဥပါဒ်ဇာတိရှိသော ရုပ်ကလာပ် ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့၏ အကြား ကောင်းကင်ကြီးဖြစ်၍ အနိစ္စသဘောလက္ခဏာ, ဒုက္ခသဘောလက္ခဏာ, အနတ္တသဘောလက္ခဏာ ဉာဏ်ပေါက်အောင် ကြည့်ရှုရန်မလို၊ လက္ခဏတ္တယဉာဏ်ဖြင့် ထိုအာကာသဓာတ်ကို မရှုရပြီ၊ မြေ, ရေ, လေ, မီး ဓာတ်ကြီး လေးပါးတို့ကို လက္ခဏတ္တယဉာဏ် ပေါက်ရောက်အောင် ရှုရာမှာသာ ထင်ရှားပေါ်လွင်ရန် ဤအာကာသဓာတ်ကို ပေါက်ရောက် အောင် သိရှိရလေသည်။</p> <p>အာကာသဓာတ်ကြီးကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏၊</p> --- <h3>ဝိညာဏဓာတ်ကို ပြဆိုခန်း</h3> <p>ဝိညာဏဓာတ်ဆိုသည်ကား- ထိုထိုအာရုံကို သိသော အသိ ဓာတ်ကို ဆိုသည်။ ထိုအသိဓာတ်သည်</p> <p>၁။ စက္ခုဝိညာဏ် အသိဓာတ်တစ်မျိုး။</p> <p>၂။ သောတဝိညာဏ် အသိဓာတ်တစ်မျိုး။</p> <p>၃။ ဃာနဝိညာဏ် အသိဓာတ်တစ်မျိုး။</p> <p>၄။ ဇိဝှါဝိညာဏ် အသိဓာတ်တစ်မျိုး။</p> <p>၅။ ကာယဝိညာဏ် အသိဓာတ်တစ်မျိုး။</p> <p>၆။ မနောဝိညာဏ် အသိဓာတ်တစ်မျိုး။</p> ဟူ၍ အသိဓာတ်ဝိညာဏ် ခြောက်မျိုးရှိ၏၊ ထိုတွင်</p> <p><b>စက္ခုဝိညာဏ်</b>- ထိုထို အဆင်းတည်းဟူသော ရူပါရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ မျက်စိထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော အသိ ဓာတ်ဝိညာဏ်သည် စက္ခုဝိညာဏ် မည်၏။</p> <p><b>သောတဝိညာဏ်</b>- ထိုထိုအသံတည်းဟူသော သဒ္ဒါရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ နားထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော အသိဓာတ် ဝိညာဏ်သည် သောတဝိညာဏ် မည်၏။</p> <p><b>ဃာနဝိညာဏ်</b>- ထိုထိုအနံ့ တည်းဟူသော ဂန္ဓာရုံနှင့် ဆုံမိသော အခါ နှာခေါင်းထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော အသိဓာတ်ဝိညာဏ် သည် ဃာနဝိညာဏ် မည်၏။</p> <p><b>ဇိဝှါဝိညာဏ်</b> - ထိုထို အရသာတည်းဟူသော ရသာရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ လျှာပေါ်မှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော အသိဓာတ် ဝိညာဏ်သည် ဇိဝှါဝိညာဏ် မည်၏။</p> <p><b>ကာယဝိညာဏ်</b>- ထိုထိုအထိအတွေ့ တည်းဟူသော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ နှင့် ဆုံမိသောအခါ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ထိုထိုနေရာ၌ ဖြစ်ပေါ်လာ သော အသိဓာတ် ဝိညာဏ်သည် ကာယဝိညာဏ်မည်၏၊ <b>မနောဝိညာဏ်</b>- သဒ္ဓါ, သီလ, သုတ, စာဂ အစရှိသော၊ လောဘ, ဒေါသ မောဟ အစရှိသော ကောင်းမကောင်းသော ထိုထို ဓမ္မာရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ နှလုံးခေါ်သော ဟဒယဝတ္ထု ဖြစ်ပေါ် လာသော အမျိုးမျိုးသော အသိဓာတ် ဝိညာဏ်သည် မနော ဝိညာဏ်မည်၏။</p> <p>မျက်စိဖြင့် ထိုထိုအဆင်းသဏ္ဌာန်ကို မြင်သောအခါ ငါမြင်သည် ဟု မှတ်ထင်စွဲလမ်းကြသည်ကား စက္ခုဝိညာဏ်ကိုစွဲလမ်းသော ဒိဋ္ဌိတည်း။ ဉာဏ်ဖြင့် ထိုထိုမြင်မှုကို ဓာတ်တစ်ခု အသီးအခြား ဖြစ်သည်ဟု ပိုင်နိုင်စွာ သိရာ၏။</p> <p>နားဖြင့် ထိုထိုအသံကို ကြားသောအခါ, နှာခေါင်းဖြင့် ထိုထို အနံ့ကို နံသောအခါ, လျှာဖြင့် ထိုထိုအရသာကို ခံစံသောအခါ ကိုယ် အင်္ဂါအစိတ်ဖြင့် ထိုပူမှု အေးမှု အနု အကြမ်းကို ထိမှန်း သိသောအခါ တို့၌လည်း ထိုနည်းတူ ဓာတ်အသီးအခြားကို သိလေ။</p> <p>မနောသက်သက်ဖြင့် ထိုထိုအာရုံဝတ္ထု အမှုအခွင့်ကို ထွေထွေ လာလာ ကြံဖန်သောအခါ, သိသောအခါ, ငါကြံဖန်သည်, ငါသိသည်ဟု မှတ်ထင် စွဲလမ်းမှုကား <b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ</b>တည်း။ ဉာဏ်ဖြင့် ထိုကြံဖန်မှု သိမှုတို့ကို ဓာတ်အမှု ဖြစ်သည်ဟု ပိုင်နိုင်စွာ သိရာ၏။</p> <p>သိပုံကား- ရူပကာယကြီးသည် အနာပုပ်ကြီးနှင့် တူ၏၊ အသိ ဝိညာဏ် ခြောက်ပါးသည် အနာပုပ်ကြီးမှာ ထိုထိုနေရာ၌ ကျ၍ တရွရွ နေကြသော သံသေဒဇ ပိုးငယ်တွေနှင့်တူ၏၊ ဝိညာဏ်မည်သည် နာမ် တရား ဖြစ်၍ အထည်ဝတ္ထု မရကောင်းသော်လည်း မျက်စိအစရှိသော ရုပ်အပြင်မှ အသီးအခြားတစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့် ဉာဏ်မျက်စိ တွင် ထင်သာ, မြင်သာရှိအောင် မှန်းခြေထား၍ ပိုင်းခြားရမည်။</p> <p>စက္ခု, သောတ အစရှိသော ရုပ်စုကို အလွန်ကြည်လှစွာသော ရေပွက်ကလေးတွေ အနေထား၍ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးကို ထိုရေပွက် ကြည်ကလေးတွေမှာ ပေါ်ရှိ၍နေသော အရိပ်ကလေးတွေကဲ့သို့ မှန်းခြေ ထား၍ ပိုင်းခြားရမည်။</p> <p>နောက်ဆင်ခြင်ခြင်း ရှုမြင်ခြင်းများ၍ ဉာဏ်သိမ်မွေ့၍ လာသော အခါ နာမ်အခြင်းအရာတိုင်းပင် ထင်မြင်နိုင်လတ္တံ့၊ ထိုသို့ပင် မထင်နိုင်မူ၍ အရိပ်အခြင်းအရာ, ရေပွက်ငယ်အခြင်းအရာ, နှင်းပေါက်ငယ် အခြင်း အရာမျိုးအနေပင် ထင်မြင်သော်လည်း ကိစ္စမရှိ၊ မြင်မှု, ကြားမှု, နံမှု, လျက်မှု, တွေ့ထိမှု, သိမှု, ကြံဖန်မှုတို့ကို အသိဉာဏ်မှာ ငုံမိ, ခြုံမိ သိမ်းပိုက်မိလျှင် ပြီးတော့သည်၊ မှန်းခြေထား၍ ကြည့်ရှုသော ဝတ္ထုက တစ်ခြားနေ၍ မြင်မှုမှာ ငါမြင်သည်ဟူသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်ထဲက မလွတ်ပဲနေခဲ့လျှင်မူကား ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်းသို့ မရောက်သေး၊ <b>ငါမြင်သည်ဟူသော ထင်မြင်မြဲတိုင်းသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်မှလွတ်၍ ဉာဏ်၏လက်တွင်းမှာ ဆုပ်မိ, ကိုင်မိ, ငုံမိ, ခြုံမိ, သိမ်းပိုက်မိလျှင် ပြီးတော့သည်။</b></p> <p>နိဒ္ဒေသပါဠိ ,ဝိသုဒ္ဓိမဂ် အဋ္ဌကထာတို့၌<br> “<b>ဝိဇ္ဈုပ္ပါဒါဝ အာကာသေ၊ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ ဝယန္တိစ</b>”<br> ဟူ၍ ဟောတော်မူသဖြင့် လျှပ်စစ်နွယ်ပန်း၏ ဖြစ်ခြင်း, ပျက်ခြင်း လျင်မြန်သကဲ့သို့ မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း စသည်၌ အလျင်အမြန် ဖြစ်နိုင်၊ ချုပ်နိုင်သော အခြင်းအရာကို ထင်မြင်စေရမည်။</p> <p><b>အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တ ရှုမှုသည် နိစ္စသညာ, သုခသညာ, အတ္တ သညာ, သတ္တ ပုဂ္ဂလ ဇီဝသညာတို့ကို ဖျက်စီးမှုပေတည်း၊</b> လျှပ်စစ်ကဲ့သို့ ဖြစ်မှု, ပျက်မှု မြန်သည်ကို ထင်မြင်နိုင်လျှင်ပင် ခိုကိုးရာမဟုတ်သော အနိစ္စအဖြစ်, ဒုက္ခအဖြစ်, အနတ္တအဖြစ်, သတ္တ ပုဂ္ဂလ ဇီဝမဟုတ်သော အဖြစ်ထင်ရှားလှလေပြီ၊ ထိုအဖြစ်ထင်ရှားလျှင် ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ် အလင်းကြီး ကိစ္စပြီးစီးနိုင်တော့သည် ဖြစ်၍ လျှပ်စစ်ရောင် ဥပမာကို ပြတော်မူကြပေသည်။</p> <p>နာမ်ရုပ်တရား၏ ဖြစ်မှု, ပျက်မှုတို့သည်ကား လျှပ်တစ်ပြက် အတွင်းမှာ အကြိမ်တစ်ရာ တစ်ထောင်မက ဖြစ်နိုင် ပျက်နိုင်သည်၊ ထိုသို့သော ခဏိကအချက် ဖြစ်မှုပျက်မှုတို့သည်မူကား သတ္တဝါတို့၏ ဉာဏ်အမြင်မှာ ပိုင်းခြား၍ ထင်မြင်နိုင်သော အရာစု မဟုတ်ကုန်ပြီ၊ မထင်မြင်နိုင်သောအရာကို ဝိပဿနာ၏ အချက် အကွက်ပြု၍ ရှုသည် ရှိသော် အနှစ်တစ်ရာ အနှစ်တစ်ထောင်ပင် ရှုသော်လည်း ဝိပဿနာ ဉာဏဒဿန အဏုမြူမျှ ဖြစ်ခွင့်မရှိ၊ သမ္မောဟ ဒုက္ခသာ ဖြစ်ခွင့်ရှိ လေသည်၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူ နာမ်တရားတို့မှာ မျက်တောင် တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက် လက်ဖျက်တစ်တွက်ခန့်ကာလ အတွင်းမှာ ကုဋေ အသိန်းမက ဖြစ်မှုပျက်မှု မြန်သည်ဟု ကျမ်းဂန်တို့မှာလာသည်၊ ပကတိလူတို့မှာ မျက်တောင်တစ်ခတ်ဆိုလျှင်ပင် အလွန်မြန်လှလေပြီ၊ ကျမ်းဂန်အဆိုအတိုင်း ကျနေလေအောင် မျက်တောင် တစ်ခတ်မှာ အချက်ပေါင်း ကုဋေတစ်သိန်း ထင်မြင်နိုင်အောင်ရှုမည်ဟု ကြံစည် ခြင်းငှါပင် မထိုက်လေသောကြောင့်တည်း၊ ထို့ကြောင့် ဆိုခဲ့ပြီးသော အတိုင်း ခိုကိုးရာမရှိအောင် ဖြစ်မှုပျက်မှု မြန်သည်ကို ထင်မြင်နိုင် သည်သာ ပမာဏဟု မုချယုံကြည်ရမည်။</p> <p>ထိုသဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်အရာနှင့် အဘိဓမ္မာကျမ်းဂန်တို့၌ ပြဆိုထားသောအရာ အချက်များကိုနားယောင်၍ စက္ခုဒွါရ တစ်ဝီထိ အတွင်းမှာ ဖြစ်မှုချုပ်မှုများကို လက္ခဏာရေးတင်သည်ဟု ပြောဆို ကြသောအရာများသည် ယောင်ယမ်းကာသာဖြစ်၏၊ ဝိပဿနာဉာဏ ဒဿနအစစ် ဖြစ်နိုင်ရန်အခွင့် အလွန်ဝေးလှ၏ဟု မှတ်လေ။</p> <p>ဝိညာဏဓာတ်ကို ပြဆိုခန်း ပြီး၏၊</p> --- <h3>အလင်းကြီးကို ပိုင်နိုင်ပုံ</h3> <p>ဤသို့ မြေ, ရေ, လေ, မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါး, အာကာသဓာတ် တစ်ပါး, ဝိညာဏဓာတ်တစ်ပါး, ဤခြောက်ပါးတို့ကို ဆိုခဲ့ပြီးသည့်အတိုင်း မြင့်မိုရ်တောင်, စကြဝဠာတောင်, မဟာပထဝီ, သမုဒ္ဒရာရေ စသော ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌လည်းကောင်း၊ လူသတ္တဝါ နတ်ဗြဟ္မာ စသော ပုဂ္ဂိုလ် သန္တာန်၌ လည်းကောင်း ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ ဓာတ်ပေါက်အောင် ကြည့်ရှုမှု ပိုင်နိုင်ပါလျှင် <b>ဗုဒ္ဓဘာသာ ပဌမအလင်းကြီးဟု ဆိုအပ်သော ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်းကြီး ပိုင်နိုင်လေတော့သည်။</b></p> --- <h3>တိုက်တွန်းချက်</h3> <p>ဤအဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓသန္တာန်တို့၌ ဤဓာတ်ခြောက်ပါး မပေါက် မရောက် မလင်းမခြင်းခဲ့လျှင် ဗုဒ္ဓဘာသာ ပဌမအလင်းကြီးကိုမျှ မရဘဲ ဓမ္မသမ္မောဟအမိုက်မှောင်ကြီး၏ အတွင်း၌သာနစ်မြုပ်၍ ငုတ်တုတ် နေရလေ၏၊ <b>သာသနာတော်မြတ်ကြီးနှင့် ကြုံကြိုက်ကျိုး တွေ့ကျိုး နပ်စေခြင်းငှါ ဤဓာတ်ခြောက်ပါးကို ပိုင်နိုင်အောင် အားထုတ်သင့်လှ၏။</b></p> <p>ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်းကြီးကို အကျယ်ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> --- <h3>၂ -ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်း</h3> <p>၂။ ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ် အလင်းကြီး၌ အကျဉ်းဆုံးသောအားဖြင့် အဘယ်မျှလောက်သော ပစ္စယဓမ္မတို့ကို ဉာဏ်အမြင်ပေါက်ရောက်မှ ဤပစ္စယ ပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်းကို ပေါက်ရောက်သနည်း။</p> <p>ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယော, အာကာသဟူသော ရုပ်ဓာတ် ငါးပါးတို့၌ ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူသော အကြောင်းတရား ၄-ပါး၊ ဝိညာဏ် ဟူသော နာမ်ဓာတ် ၁-ပါး၊ ဝတ္ထုအာရုံဟူသော အကြောင်း တရား ၂-ပါး၊ ဤဓာတ် ခြောက်ပါးတို့၏ အကြောင်းတရား ခြောက်ပါးတို့ကို ဉာဏ်အမြင်ပေါက်ရောက်သည်ရှိသော် ဤပစ္စယ ပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်းသို့ ပေါက်ရောက်၏။</p> --- <h3>အကြောင်းတရား ၄-ပါးကြောင့် ဓာတ်ကြီး ၄-ပါးဖြစ်ပုံ</h3> <p>ပထဝီဓာတ်, အာပေါဓာတ်, တေဇောဓာတ်, ဝါယောဓာတ် ဟူသော ဤဓာတ်ကြီး လေးပါးတို့သည်</p> <p>၁။ ကံကြောင့်ဖြစ်သည်လေးပါး၊</p> <p>၂။ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သည်လေးပါး၊</p> <p>၃။ ဥတုကြောင့်ဖြစ်သည်လေးပါး၊</p> <p>၄။ အာဟာရကြောင့်ဖြစ်သည်လေးပါး</p> ဟူ၍လေးပါး လေးလီရှိကုန်၏။</p> <p>အာကာသဓာတ်မှာ ဥပါဒ်ဇာတိရှိသော တရားမျိုး မဟုတ်၊ အကြောင်းတရားတို့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ကြကုန်သော ရုပ်ကလာပ်တို့၏ အကြားမျှသာဖြစ်၍ အကြောင်းအသီးအခြား မရှိပြီ၊ ပစ္စယဓမ္မကို အာကာသဓာတ်ပေါ်မှာ မခွဲမရှာရပြီ။</p> <p>ထိုအကြောင်းတရား လေးပါးတို့တွင်</p> <p><b>ကံဆိုသည်ကား- ရှေးဘဝတို့၌ ပြုခဲ့ကြသော ဒါန သီလ စသော ကုသိုလ်ကံမျိုး, ပါဏာတိပါတ အဒိန္နာဒါနစသော အကုသိုလ်ကံမျိုးဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိ၏။</b></p> <p>ကံကြောင့်သာ ဖြစ်ကောင်းသော ရုပ်မျိုးကား- အသက် ခေါ်သော ဇီဝိတရုပ်, နှလုံးခေါ်သော ဟဒယဝတ္ထုရုပ်, မိန်းမသဏ္ဌာန် ဖြစ်ပေါ်ရန်အကြောင်းဖြစ်သော ဣတ္ထိဘာဝရုပ်, ယောကျ်ားသဏ္ဌာန် ဖြစ်ပေါ်ရန်အကြောင်းဖြစ်သော ပုမ္ဘာဝရုပ်တို့နှင့် စက္ခုအကြည်ရုပ်, သောတအကြည်ရုပ်, ဃာနအကြည်ရုပ်, ဇိဝှါအကြည်ရုပ်, ကာယ အကြည်ရုပ်တို့တည်း၊ ဤရုပ်တို့ကား ရှေးကံဟောင်းကြောင့်သာ ဖြစ် ကုန်၏။</p> --- <h3>ကံဟောင်းကြောင့်ဖြစ်ရာ၌ ယုတ္တိ</h3> <p>ထိုစကားမှန်၏၊ အသက်ခေါ်သော ဇိဝိတရုပ်သည် တစ်ဘဝ တွင် တစ်ကိုယ်လုံး၌ တစ်ကြိမ်ပျက်ဆုံးခဲ့သော် ဥတု အာဟာရ ဆေးဝါး ဓာတ်စာတို့နှင့် တစ်ဖန် အသစ်ဖြစ်ပေါ်ရန် ပြုစုပျိုးထောင်၍ မရပြီ၊ ဤကိုယ်ခန္ဓာ ပျက်ဆုံးရတော့သည်၊ ဘဝတစ်ပါးပြောင်းသွားရတော့ သည်၊ နှလုံးခေါ်သော ဟဒယဝတ္ထုရုပ် ပျက်ဆုံးရာ၌လည်း ထို့အတူဖြစ် ၏၊ စက္ခုအကြည်ရုပ် ပျက်ဆုံးခဲ့သော် ဆေးဝါးဓာတ်စာနှင့် ကုသ သော်လည်းမရပြီ၊ မျက်စိပျက်ရတော့သည်၊ သောတအကြည်, ဃာန အကြည်, ဇိဝှါအကြည်, ကာယအကြည်တို့၌လည်း ထို့အတူဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုရုပ်တို့သည် ပဋိသန္ဓေအခါမှစ၍ သူ့အစဉ်နှင့်သူ အလျင် မပြတ် ဖြစ်ခွင့်ရမှ ဖြစ်နိုင်ကြကုန်၏၊ အလျင်တစ်ကြိမ်ပျက်ခဲ့သော် ဘဝ အကြောင်းစုနှင့် ပြုစုပျိူးထောင်၍ မရကြကုန်ပြီ၊ ကမ္မဇဓာတ်ကြီးလေးပါး တို့လည်း ထိုနည်းတူ မှတ်လေ။</p> <p>ကံကြောင့်ဓာတ်ကြီး လေးပါးဖြစ်ပုံ ပြီး၏၊</p> <p><b>စိတ်ဆိုသည်ကား-အကုသိုလ်စိတ်တစ်မျိုး, ကုသိုလ်စိတ်တစ်မျိုး, အဗျာကတစိတ်တစ်မျိုးဟူ၍ သုံးမျိုးရှိ၏၊</b> အကုသိုလ်စိတ်တစ်မျိုးသည် လောဘစိတ်မျိုး, ဒေါသစိတ်မျိုး, မောဟစိတ်မျိုး, မာနစိတ်မျိုး ဣဿာစိတ်မျိုး, မစ္ဆရိယစိတ်မျိုး, ကုက္ကုစ္စစိတ်မျိုး, ဗျာပါဒစိတ်မျိုး စသည် များပြား၏။</p> <p>ကုသိုလ်စိတ်မျိုးသည် ဒါနစိတ်မျိုး, သီလစိတ်မျိုး, မေတ္တာစိတ်မျိုး, ကရုဏာစိတ်မျိုး, မုဒိတာစိတ်မျိုး, ဥပေက္ခာစိတ်မျိုး, သဒ္ဓါစိတ်မျိုး, ပညာစိတ်မျိုး, စျာန်စိတ်မျိုး စသည်များပြား၏။</p> <p>အဗျာကတစိတ်မျိုးသည်လည်း ဝိပါက်စိတ်မျိုး, ကြိယာစိတ်မျိုး, အိပ်ပျော်သောစိတ်မျိုး ပဋိသန္ဓေစိတ်မျိုး, ဘဝင်စိတ်မျိုး, အာဝဇ္ဇန်း စိတ်မျိုး၊ သန္တီရဏစိတ်မျိုး, သမ္ပဋိစ္ဆိုင်းစိတ်မျိုး, တဒါရုံစိတ်မျိုး, စုတိစိတ်မျိုး စသည်များပြား၏။</p> <p>တစ်နည်း-ကာယကံစိတ်မျိုး, ဝစီကံစိတ်မျိုး, မနောကံစိတ်မျိုး ဟူ၍ သုံးမျိုးရှိ၏၊ ထိုသုံးမျိုးတို့တွင် ကာယကံစိတ်မျိုးသည်လည်း သွား စိတ်, ရပ်စိတ်, ထိုင်စိတ်, အိပ်စိတ်, ကွေးစိတ်, ဆန့်စိတ် စသည်များပြား၏၊ သွားစိတ်ဆိုသည်ကား သွားခြင်းဣရိယာပုထ်ကို လှုံ့ဆော်၍ ဖြစ်ပေါ် သောစိတ်တည်း၊ ပဌမခြေလှမ်းကို လှုံ့ဆော်သောစိတ်, ဒုတိယခြေလှမ်း ကို လှုံ့ဆော်သောစိတ် စသည်ဖြင့် သွားစိတ် အစဉ်မပြတ်မစဲသမျှ ကာလ ပတ်လုံး သွားမှု, ခြေလှမ်းမှု မပြတ်မစဲဖြစ်၏၊ ဤသို့ စသည်ဖြင့် ကိုယ် အင်္ဂါလှုပ်ရှားမှု အမျိုးမျိုးတို့၌ သူ့စိတ်နှင့်သူ့အမှု အသီးအသီး ဖြစ်ကြ၏။</p> <p>ဥပမာကား- မီးရထားကြီးတစ်ခုမှာ ရေနွေးအိုးကြီးမှ အခိုး တစ်သုတ်တစ်သုတ်မှုတ်လျှင် စက်ကိရိယာ တစ်ခါတစ်ခါလည်၏၊ ခေါင်း တိုင်သို့ အခိုး တစ်သုတ်တစ်သုတ် ထွက်၏၊ သူ့မှုတ်ချက်နှင့် သူ့စက် ကိရိယာလည်ချက်, သူ့အခိုးထွက်ချက် အသီးသီးဖြစ်ကြ၏၊ စက်ရုံကြီး စက်သင်္ဘောကြီးတို့၌လည်း သူ့အခိုးမှုတ်ချက်, သူ့စက်ကိရိယာလည်ချက်, သူ့အခိုးထွက်ချက်, အသီးသီးရှိကြသည်ကို မြှော်လေ။</p> --- <h3>ကာယကံရုပ်အမျိုးမျိုးဖြစ်ပုံ</h3> <p>ထို့အတူ သွားခြင်း ဣရိယာပုထ်မှာလည်း သူ့ခြေလှမ်းရုပ်နှင့် သူ့စိတ်အသီးအသီး ဖြစ်ကြ၏၊ ပဌမခြေလှမ်းကို လှုံ့ဆော်သော စိတ်သည် ပဌမခြေလှမ်း ရုပ်ဆုံးရာ၌ ချုပ်ဆုံး၏၊ ဒုတိယခြေလှမ်းကို လှုံ့ဆော်သော စိတ်မျိုး ဖြစ်ပေါ်၏၊ ဒုတိယခြေလှမ်း၏ ဆိုင်ရာရုပ်လည်း တစ်မျိုး ဖြစ်ပေါ်ပြန်၏၊ ဒုတိယခြေလှမ်း ရုပ်ဆုံးရာ၌ ထိုစိတ်လည်း ချုပ်ဆုံး၏၊ ဤနည်းတူ အလှမ်းတစ်ရာသွားခဲ့လျှင် စိတ်အကြိမ်ပေါင်းတစ်ရာ ရုပ် အကြိမ်ပေါင်းတစ်ရာ ချုပ်ဆုံး၏၊ အလှမ်းတစ်ထောင်သွားခဲ့လျှင် စိတ် အကြိမ်ပေါင်းတစ်ထောင်၊ ရုပ်အကြိမ်ပေါင်းတစ်ထောင် ချုပ်ဆုံး၏၊ ရှေးရှေးခြေလှမ်း၏ ဆိုင်ရာဖြစ်သော စိတ်စု, ရှေးရှေး ခြေလှမ်းခေါ်သော ရုပ်စုသည် နောက်နောက် ခြေလှမ်းသို့ မရောက်နိုင်၊ သူ့ခြေလှမ်းနှင့်သူ အသီးအသီး ချုပ်ဆုံးလေ၏၊ ခြေလှမ်းမှု၌ မိမိတို့ကိုယ်ခန္ဓာ တစ်ခုလုံးမှာ အမျိုးမျိုးသော လှုပ်ရှားမှု အသစ်အသစ်တို့သည် ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ စိတ် အသစ်အသစ်တို့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သော ရုပ်အသစ်သစ်တို့ပေတည်း။</p> <p>တစ်နေ့တစ်နေ့အဖို့မှာ ဦးခေါင်း ခြေလက်စသော ထိုထို ကိုယ် အင်္ဂါ ကြီးငယ်တို့ အထွေထွေ အလာလာ လှုပ်ရှားမှု, ထွက်သက် ရှုရှိုက်မှု, ဝင်သက် မှုတ်ထုတ်မှု, မျက်တောင်ခတ်မှု၊ ပါးစပ်လှုပ်မှု အစရှိသော အမျိုးမျိုးသော ကိုယ်အင်္ဂါလှုပ်ရှားမှုတို့မှာလည်း သူ့လှုပ်ရှားမှုနှင့် သူ့စိတ် အသီးသီးမှတ်လေ။</p> <p>ဤကား ကာယကံစိတ် အမျိုးမျိုးတို့ကြောင့် ကာယကံရုပ် အမျိုးမျိုးတို့ ဖြစ်ပေါ်ပုံတည်း။</p> --- <h3>ဝစီကံရုပ်အမျိုးမျိုးဖြစ်ပုံ</h3> <p>ဝစီကံစိတ် အမျိုးမျိုးတို့ကြောင့် ဝစီကံရုပ်အမျိုးမျိုးဖြစ်ပုံမှာ ပြောမှု, ဆိုမှု, ငိုမှု, ရယ်မှု, အော်မှု, ဟစ်မှု စသည်တို့၌ သူ့အက္ခရာနှင့် သူ့စိတ် အသီးသီး ဖြစ်ကြ၏၊ ဥပမာကား- ဣတိပိ သော ဘဂဝါ အရဟံ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ ဟူ၍ ရွတ်ဆိုရာ၌ ဣအက္ခရာကို လှုံ့ဆော်သောစိတ် တစ်ခြား, တိအက္ခရာကို လှုံ့ဆော်သောစိတ်တစ်ခြား, ပိအက္ခရာကို လှုံ့ဆော်သော စိတ်တစ်ခြား စသည်ဖြင့် အက္ခရာတစ်လုံးကို လှုံ့ဆော် သောစိတ်တစ်ခြား တစ်ခြားစသည်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရား အားဖြင့် ရှိခိုးပါ၏ဟု ဆိုရာ၌ မြတ်သည် အက္ခရာတစ်လုံး, စွာသည် အက္ခရာတစ်လုံး, ဘုသည် အက္ခရာတစ်လုံး, ရားသည် အက္ခရာတစ်လုံး, မြတ်ကို လှုံ့ဆော်သောစိတ်တစ်ခြား, စွာကို လှုံ့ဆော်သော စိတ်တစ်ခြား, ဘုကို လှုံ့ဆော်သောစိတ်တစ်ခြား, ရားကို လှုံ့ဆော်သောစိတ်တစ်ခြား စသည်ဖြင့်လည်းကောင်း သူ့အက္ခရာနှင့်သူ့စိတ် အသီးသီးဖြစ်ပုံကို သိလေ၊ သူ့အက္ခရာ ချုပ်ဆုံးကွယ်ပျောက်ရာ၌ သူ့စိတ်ချုပ်ဆုံး ပျောက် ကွယ်ပုံကိုလည်း သိလေ။</p> <p>ဤကား ဝစီကံစိတ်အမျိုးမျိုးတို့ကြောင့် ဝစီကံရုပ် အမျိုးမျိုးတို့ ဖြစ်ပေါ်ပုံတည်း</p> --- <h3>မနောကံရုပ်အမျိုးမျိုးဖြစ်ပုံ</h3> <p>မနောကံစိတ်အမျိုးမျိုးကြောင့် မျက်စိ, မျက်နှာ, ကိုယ်အင်္ဂါတို့၌ ရုပ်အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပုံမှာလည်း ဒေါသစိတ်ဖြစ်လာလျှင် မျက်နှာအဆင်း ရုပ်တစ်မျိုး, မေတ္တာစိတ်, သဒ္ဓါစိတ်ဖြစ်လာလျှင် မျက်နှာအဆင်း ရုပ်တစ်မျိုး, ဒေါမနဿစိတ်ဖြစ်လာလျှင် မျက်နှာအဆင်းရုပ်တစ်မျိုး, သောမနဿစိတ်ဖြစ်လာလျှင် မျက်နှာ အဆင်း ရုပ်တစ်မျိုး စသည်ဖြင့် သူ့စိတ်နှင့်သူ့ရုပ် အသီးအသီး ဖြစ်ပုံပျက်ပုံကို အကုန်သိမြင်လေ။</p> <p>ဤကား မနောကံစိတ် အမျိုးမျိုးတို့ကြောင့် မနောကံရုပ် အမျိုးမျိုးတို့ ဖြစ်ပေါ်ပုံတည်း</p> <p><b>ဤကား စိတ်ကြောင့် ရုပ်ဓာတ်ကြီးလေးပါးကို ဖြစ်ပေါ်ရာ၌ တစ်နေ့တစ်ရက်အတွင်းမှာပင် တစ်ဦးတစ်ယောက်သောသူမှာ အထောင်အသောင်းမကသော စိတ်အမျိုးမျိုးတို့ကြောင့် အထောင် အသောင်းမကသော ရုပ်အမျိုးမျိုးတို့ဖြစ်ပေါ် ပြောင်း လဲ၍ နေပုံကို ပြဆိုချက်တည်း။</b></p> --- <h3>အမိုက်မှောင်ကြီး</h3> <p><b>သွားစိတ်ကြောင့် သွားရုပ်ဖြစ်ရာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်သွားသည်, သတ္တဝါ သွားသည်, မိန်းမသွားသည်, ယောက်ျားသွားသည်, သူသွားသည် ငါသွားသည်, သွားတတ်သူရှိမှ သွားရုပ်ဖြစ်နိုင်သည်ဟု ထင်မြင်စွဲလမ်း၍ နေကြသည်ကား အမိုက်မှောင်ကြီးတည်း။</b></p> --- <h3>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်း</h3> <p>သွားရန်ကိစ္စ၌ လှုံ့ဆော်သော စိတ်သည်လည်း ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ မဟုတ်, မိန်းမ ယောကျ်ားမဟုတ်, သူမဟုတ်, ငါမဟုတ်, လူမဟုတ်, နတ်မဟုတ်၊ <b>စိတ်ဟူသော ဓာတ်တစ်မျိုးပေတည်း၊ ထိုဝိညာဏ် စိတ် ဓာတ်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သော တစ်လှုပ်လှုပ်တစ်ရွရွ သွားလာမှုသည်လည်း ပုဂ္ဂိုလ်, သတ္တဝါ, အတ္တ, ဇီဝ, မိန်းမ, ယောက်ျား, လူမဟုတ်, ငါမဟုတ်, သူမဟုတ်၊ ထိုတစ်လှုပ်လှုပ်တစ်ရွရွ သွားလာမှုကို ပြုလုပ်တတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ သွားတတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ လာတတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ ရပ်တတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ ထိုင်တတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ အိပ်တတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ ပြောတတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ ဆိုတတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ ကာရကပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မရှိ၊ ကတ္တား ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ မရှိ၊ ပြုလုပ်ဖန်ဆင်းတတ်သူဟူ၍ မရှိ၊ စိတ်တည်းဟူသော အကြောင်း တရား၏ အာနုဘော်ကြောင့် သွားရုပ်, လာရုပ်, ထိုင်ရုပ်, အိပ်ရုပ်, ပြောရုပ်, ဆိုရုပ်တို့၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းမျှသာတည်းဟု ရှင်းလင်းစွာမြင်သော ဉာဏ်သည် ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ် အလင်းကြီးမည်၏။</b></p> <p>ဝိညာဏ်စိတ်ကြောင့် ဓာတ်ကြီးလေးပါးဖြစ်ပုံ ပြီး၏။</p> --- <p>၃။ ဥတုကြောင့် ဓာတ်ကြီးလေးပါး ရုပ်တရား ဖြစ်ပေါ်ရာ၌ ဥတု ဆိုသည်ကား <b>သီတတေဇောနှင့် ဥဏှတေဇောကို ခေါ်သည်။</b></p> --- <h3>ဥတုကြောင့်ရုပ်ဖြစ်ပုံ</h3> <p><b>အေးချမ်းသော ဥတုကြောင့် အေးချမ်းသော ရုပ်စုဖြစ်ပွား၏၊ ပူအိုက်သောဥတုကြောင့် ပူအိုက်သောရုပ်စု ဖြစ်ပွား၏၊</b> ဆောင်းရာသီ၌ သီတဥတု ကြောင့် သီတခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ နွေရာသီ၌ ဥဏှဥတုကြောင့် ဥဏှခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ မိုးရာသီ၌ သီတ, ဥဏှရောနှောလျက်ရှိ၏၊ တစ်နေ့ အဖို့တွင် ညအခါ၌ သီတခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ နေ့အခါ၌ ဥဏှခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ နေတက်၌ ဥဏှခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ နေကျ၌ သီတခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ နေပူ၌ ဥဏှခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ တစ်ကိုယ်လုံး ပူ၏၊ အိုက်၏၊ ချွေးထွက်၏၊ အရိပ်၌ သီတခန္ဓာဖြစ်ပွား၏၊ အပူ အအိုက်ငြိမ်း၏၊ သာယာအေးချမ်းရှိ၏၊ အိပ်ခြင်း, ထိုင်ခြင်းတို့၌ သီတခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ ရပ်ခြင်း, သွားခြင်းတို့၌ ဥဏှခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ ဝန်ထမ်းမှု, တူးမှု, ဆွမှု, ခုတ်မှု, ထစ်မှု, ဖြတ်မှု, ခွဲမှု စသည်တို့၌ ဥဏှခန္ဓာ ဖြစ်ပွား၏၊ ၎င်းအမှုတို့မှ နားနေမှုတို့၌ သီတခန္ဓာဖြစ်ပွား၏၊ ဤသို့လျှင် တစ်နေ့အဖို့တွင် တစ်ဦး တစ်ယောက် သောသူမှာ ထိုထိုအခိုက်အတန့် အလှည့်အကျအားလျော်စွာ အခါပေါင်း အထောင်မျှမက သီတဥတုကြောင့် သီတရုပ်အခါခါဖြစ်ပေါ်မှု, ဥဏှ ဥတုကြောင့် ဥဏှရုပ် အခါခါ ဖြစ်ပေါ်မှုတို့ကို မိမိတို့ကိုယ်ခန္ဓာ၌ စေ့စုံစွာ သိကြမြင်ကြလေကုန်။</p> <p>ဤကား ဥတုကြောင့် ဥတုဇဓာတ်ကြီးလေးပါး ရုပ်တရားတို့ ဖြစ်ပွားပုံတည်း။</p> --- <h3>အမိုက်မှောင်ကြီး</h3> <p><b>သီတရုပ် သီတခန္ဓာ, ဥဏှရုပ် ဥဏှခန္ဓာတို့ အလှည့်အလည် အားဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ဆဲ အခါတို့၌ သီတဥတုကြောင့် သီတရုပ်ဖြစ်ပေါ်သည်၊ ဥဏှဥတုကြောင့် ဥဏှရုပ်ဖြစ်ပေါ်သည်ဟု မသိခြင်းသည် ပစ္စယ သမ္မောဟအမိုက်မှောင်ကြီးမည်၏။</b></p> --- <h3>ကာရကဒိဋ္ဌိ ဝေဒကဒိဋ္ဌိ</h3> <p>ထိုအမိုက်မှောင်ကြီးမှ <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ ဖြစ်ပွား၏၊ ဝေဒကဒိဋ္ဌိ ဖြစ်ပွား၏၊</b> အေးလိုလျှင်လည်း အေးအောင်ငါလုပ်တတ်၏၊ ပူလိုလျှင် လည်း ပူအောင် ငါလုပ်တတ်၏ဟု ယူခြင်းသည် ကာရကဒိဋ္ဌိတည်း၊ ငါ့ကိုယ်ကို ငါအေးအောင်လုပ်၍ အေးမှုကို ငါခံစားရ၏၊ ငါ့ကိုယ်ကို ငါပူအောင်လုပ်၍ ပူမှုကိုငါခံစားရ၏ဟု ယူခြင်းသည် ဝေဒကဒိဋ္ဌိတည်း၊ ရှေးဘဝတို့၌ ကောင်းမှုတို့ကို ငါပြုခဲ့လျှင် ယခုဘဝ၌ အမျိုးမြတ်ခြင်း, အဆင်းလှခြင်း, ဥစ္စာဓနတို့နှင့် ပြည့်စုံခြင်းစသော ကောင်းကျိုးကို ငါစံစားရသည်၊ ရှေးရှေးဘဝတို့၌ မကောင်းမှုတို့ကို ငါပြုခဲ့လျှင် ယခုဘဝတို့၌ အမျိုးယုတ်ခြင်း, အဆင်းမလှခြင်း, အနာများခြင်း, ဘုန်းတန်ခိုးငယ်ခြင်း, ဥစ္စာရှားပါးခြင်းစသော မကောင်းကျိုးတို့ကို ငါခံစားရသည်၊ သူပြုလျှင် သူခံစားရသည်၊ ငါပြုလျှင် ငါခံစားရသည် ဟူသောစကားမျိုးတို့၌ ငါပြုသည်၊သူပြုသည် ဟူသောအယူသည် ကာရကဒိဋ္ဌိတည်း၊ ငါခံစားရသည်၊ သူခံစားရသည် ဟူသောအယူသည် ဝေဒကဒိဋ္ဌိတည်း၊ ငါလယ်လုပ်နိုင်၍ ငါထမင်းစားရသည် စသည်တို့၌ လည်း ငါလုပ်နိုင်သည်ဟု ယူသည်ကား ကာရကဒိဋ္ဌိတည်း။</p> --- <h3>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်း</h3> <p><b>သူ့ဥတုကြောင့် သူ့ရုပ်အသီးသီးဖြစ်သည်ဟုရှင်းလင်းစွာ ထင်မြင် သောဉာဏ်သည် ပစ္စယပရိဂ္ဂဟ ဉာဏ်အလင်းကြီးမည်၏၊ ထိုအလင်းကြီး ပေါက်ခဲ့လျှင် ငါပြုသည်၊ သူပြုသည်ဟူသော ကာရကဒိဋ္ဌိ ထာဝရဘုရား ဖန်ဆင်းသည်ဟူသော ကာရကဒိဋ္ဌိတို့ ပျောက်ကင်း၏။</b></p> <p>ဥတုကြောင့် ဓာတ်ကြီးလေးပါး ရုပ်တရားဖြစ်ပုံ ပြီး၏၊</p> <p>၄။ အာဟာရကြောင့် ဓာတ်ကြီးလေးပါး ရုပ်တရား ဖြစ်ပေါ်ရာ၌ <b>အာဟာရဆိုသည်ကား - စားသောက် မျိုသွင်းအပ်သော ကဗဠီကာရ အာဟာရကို ခေါ်သည်။</b></p> --- <h3>အာဟာရကြောင့် ရုပ်ဖြစ်ပုံ</h3> <p>တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ကြိမ် နှစ်ကြိမ် ထမင်းအာဟာရစားမှု၊ နွား, ကျွဲ, ဆင်, မြင်း စသည်တို့၌ နေ့စဉ် အစာအာဟာရ စားကြမှုတို့ကို စေ့စုံစွာမြှော်ရှု၍ အာဟာရပြတ်လပ်ခဲ့လျှင် ဘယ်ရုပ်ခန္ဓာမျိုး ဖြစ်ပေါ် တတ်သည်၊ စားမြဲအချိန်မှာ စားခဲ့မျိုခဲ့လျှင် ဘယ်ရုပ်ခန္ဓာမျိုး ဖြစ် ပေါ်တတ်သည်ဟု ကိုယ်တွေ့ မျက်မြင်ဖြစ်၍ ထင်ရှားလှလေပြီ။</p> <p>ဝမ်း၌ အစာမရှိလျှင် ညှိုးနွမ်းလျော့ပါးသော ရုပ်ခန္ဓာမျိုး ဖြစ်ပေါ် လာမြဲ, ဝမ်း၌ အစာရှိခဲ့လျှင် ရွှင်လန်းတောင့်တင်းသော ရုပ်ခန္ဓာမျိုး ဖြစ်ပေါ်လာမြဲ, အစာမှား၍ ဖျားရုပ်, နာရုပ် ဖြစ်ပေါ်မှု, ဆေးဝါးဓာတ်စာ စား၍ မာရုပ်, ကျန်းရုပ် ဖြစ်ပေါ်မှုတို့မှာ ဥတုအာဟာရ အကြောင်းနှစ်ပါး နှင့် ဆက်ဆံ၏။</p> --- <h3>အမိုက်မှောင်ကြီး</h3> <p>လောက၌ အစာငတ်၍လည်းကောင်း၊ စားချိန်၌ မစားရ၍ လည်းကောင်း၊ ဆာလောင်မွတ်သိပ်သောအခါ ညှိုးရုပ်, နွမ်းရုပ်, ပန်းရုပ်, ပျော့ရုပ်, ခွေရုပ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ အစာအာဟာရကို စားသွင်းမျို သောက်လိုက်လျှင် ဆာလောင်မွတ်သိပ်ခြင်းမှပျောက်၍ တောင့်ရုပ်, တင်းရုပ်, မာရုပ်, လန်းရုပ်ခန္ဓာတို့ ဖြစ်ပေါ်လာကြပေသည်ဟု သိကြကုန် သော်လည်း <b>ငါစား၍ ငါဝသည်, ငါအားရှိသည်, ငါတောင့်တင်းသည်, ငါကျန်းမာသည်, ငါအဆာပြေသည်ဟု ငါကိုအကြီးအမှုးပြု၍ စွဲယူမှုဖြစ် သောကြောင့် အမိုက်မှောင်ကြီးမှ မလွတ်သေး။</b></p> --- <h3>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်း</h3> <p><b>'ငါ' ကို အကြီးအမှူးမပြုဘဲ ဤဓာတ်ကြီးလေးပါးအစု ရုပ် ခန္ဓာကြီးသည် အာဟာရကြောင့်ဖြစ်သော အာဟာရနှင့် ဆိုင်သော ရုပ်တို့ ချုပ်ကွယ် ပျောက်ပျက်လေသောကြောင့် နွမ်းရုပ်, နယ်ရုပ်, ညှိုးရုပ်, ပျော့ရုပ်တို့ ဖြစ်ပေါ်၏၊ အာဟာရမျိုသွင်းစားသောက်မိမှ အာဟာရနှင့် ဆိုင်သော အာဟာရနှင့် ဆက်ဆံသော အာဟာရကြောင့်ဖြစ်သော တောင့်ရုပ်, တင်းရုပ်, လန်းရုပ်, ဆန်းရုပ်, ရွှင်ရုပ် တို့ဖြစ်ပေါ်လာကြ ကုန်၏ဟု ရုပ်ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့၏ အကြောင်းကိုသိခြင်းသည် ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်းကြီးသို့ ပေါက်၏။</b></p> <p>ဤတွင် ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ကြောင့် ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယောဟူသော ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့ ဖြစ်ပေါ်ပုံပြီး၏။</p> <h3>ဝတ္ထုအာရုံ ၂-ပါးကြောင့် ဝိညာဏ်ဖြစ်ပေါ်ပုံ</h3> <p><b>ဝတ္ထုအာရုံ</b> အကြောင်းတရားနှစ်ပါးတို့ကြောင့် <b>ဝိညာဏ်</b>ဟူသော နာမ်ဓာတ်ကြီး ဖြစ်ပေါ်ရာ၌</p> <p><b>ဝတ္ထု</b>ဆိုသည်ကား</p> <p>၁။ မျက်စိ၌ အကြည်ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော <b>စက္ခုဝတ္ထု</b>တစ်ပါး။</p> <p>၂။ နား၌ အကြည်ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော <b>သောတဝတ္ထု</b>တစ်ပါး။</p> <p>၃။ နှာခေါင်း၌ အကြည်ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော <b>ဃာနဝတ္ထု</b>တစ်ပါး။</p> <p>၄။ လျှာ၌ အကြည်ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော <b>ဇိဝှါဝတ္ထု</b>တစ်ပါး။</p> <p>၅။ ကိုယ်၌ အကြည်ဓာတ်ဟုဆိုအပ်သော <b>ကာယဝတ္ထု</b>တစ်ပါး။</p> <p>၆။ ရင်တွင်း၌ နှလုံးခေါ်သော <b>ဟဒယဝတ္ထု</b>တစ်ပါး အားဖြင့် ခြောက်ပါးရှိ၏။</p> <p>ဤကား <b>ဝတ္ထု</b>အရတည်း</p> <p><b>အာရုံ</b>ဆိုသည်ကား</p> <p>၁။ အဆင်းဝဏ္ဏဟုဆိုအပ်သော မျက်စိဖြင့် မြင်အပ်သော <b>ရူပါရုံ</b>တစ်ပါး။</p> <p>၂။ အသံသဒ္ဒဟုဆိုအပ်သော နားဖြင့် ကြားအပ်သော <b>သဒ္ဒါရုံ</b> တစ်ပါး။</p> <p>၃။ အနံ့ဂန္ဓဟုဆိုအပ်သော နှာခေါင်းဖြင့် နံအပ်သော <b>ဂန္ဓာရုံ</b> တစ်ပါး။</p> <p>၄။ အရသာ ရသဟုဆိုအပ်သော လျှာဖြင့် လျက်အပ်သော <b>ရသာရုံ</b>တစ်ပါး။</p> <p>၅။ အပူ, အအေး, အနု, အကြမ်း, ဖောဋ္ဌဗ္ဗဟုဆိုအပ်သော ကိုယ်ဖြင့် တွေ့ထိအပ်သော <b>ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ</b>တစ်ပါး။<br> ၆။ ထွေထွေလာလာ ထိုထိုဓမ္မဟုဆိုအပ်သော မနောစိတ် ဖြင့်သာ သိအပ်သော <b>ဓမ္မာရုံ</b>တစ်ပါးအားဖြင့်ခြောက်ပါးရှိ၏။</p> <p>ဤကား <b>အာရုံ</b>အရတည်း</p> <p>ထို<b>ဝတ္ထုအာရုံ</b> နှစ်ပါးကိုစွဲ၍ <b>ဝိညာဏဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်ပုံကား</p> <p>၁။ <b>စက္ခုဝတ္ထု</b>နှင့် <b>ရူပါရုံ</b> နှစ်ပါးတစ်စုံကြောင့် <b>စက္ခုဝိညာဏဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်ခြင်း။</p> <p>၂။ <b>သောတဝတ္ထု</b>နှင့် <b>သဒ္ဒါရုံ</b> နှစ်ပါးတစ်စုံကြောင့် <b>သောတ ဝိညာဏဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်ခြင်း။</p> <p>၃။ <b>ဃာနဝတ္ထု</b>နှင့် <b>ဂန္ဓာရုံ</b> နှစ်ပါးတစ်စုံကြောင့် <b>ဃာနဝိညာဏ ဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်ခြင်း။</p> <p>၄။ <b>ဇိဝှါဝတ္ထု</b>နှင့် <b>ရသာရုံ</b> နှစ်ပါးတစ်စုံကြောင့် <b>ဇိဝှါဝိညာဏဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်ခြင်း။</p> <p>၅။ <b>ကာယဝတ္ထု</b>နှင့် <b>ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ</b> နှစ်ပါးတစ်စုံကြောင့် <b>ကာယ ဝိညာဏဓာတ်</b>ဖြစ်ပေါ်ခြင်း</p> <p>၆။ <b>ဟဒယဝတ္ထု</b>နှင့် ထိုထို<b>ဓမ္မာရုံ</b> နှစ်ပါးတစ်စုံကြောင့် <b>မနော ဝိညာဏဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်ခြင်း။</p> <p>(ဤအရာ၌ <b>မနောဓာတ်</b>သည် <b>မနောဝိညာဏဓာတ်</b>၌ အတွင်းပါလေ၏၊ ဤသို့ အကျဉ်းမှတ်။)</p> <p>ဥပမာနှင့်တကွ အကျယ်ကား</p> <p><b>စက္ခုဝတ္ထု</b>နှင့် <b>ရူပါရုံ</b>တို့၏ ထိခိုက်မှုဒဏ်ချက်ကြောင့် ထိုထို အဆင်းကို မြင်ခြင်းဟူသော <b>စက္ခုဝိညာဏဓာတ်</b> ဖြစ်ပေါ်၏၊ ဥပမာကား မှန်အပြင်၌ လူ၏မျက်နှာရိပ် ပေါ်သကဲ့သို့တည်း။ မှန်အပြင်နှင့် မျက်လုံး အိမ်တွင်းမှာ ရှိနေသော <b>စက္ခုဝတ္ထုပသာဒရုပ်အကြည်</b>တူ၏၊ လူ၏ မျက်နှာနှင့် ထိုထိုအဆင်းမျိုး <b>ရူပါရုံ</b> တူ၏၊ မှန်အပြင်နှင့် လူ၏မျက်နှာ ဆုံမိဆဲအခါ၌ မှန်အပြင်မှာ မျက်နှာရိပ်ပေါ်သကဲ့သို့ မျက်လုံးအိမ်တွင်း မှာ ရှိနေသော <b>စက္ခုဝတ္ထုပသာဒရုပ်အကြည်</b>နှင့် မျက်စိ၏ ဥပစာမှာ ရှိနေသော ထိုထိုအဆင်းသဏ္ဌာန်နှင့် ဆုံမိကြသောအခါ၌ <b>စက္ခုဝတ္ထု ပသာဒရုပ်အကြည်</b>မှာ <b>စက္ခုဝိညာဏ်</b>ဟူသော အမြင်ဓာတ်ဖြစ်ပေါ်၏။</p> <p>မှန်အပြင်နှင့် လူ၏မျက်နှာ လွှဲပြန်လျှင် ထိုမျက်နှာရိပ် ပျောက်ဆုံးပြန် သကဲ့သို့ မျက်နှာလွှဲပြန်လျှင် မျက်လုံးအိမ်တွင်းမှာ ပေါ်ရှိသော <b>စက္ခု ဝိညာဏ်</b>အမြင်ဓာတ် ပျောက်ဆုံးပြန်၏၊ မမြင်ဖူးဟူ၍ ဖြစ်ရပြန်၏၊ ထိုထိုအဆင်းရှိရာသို့ အခါခါ မျက်နှာလှည့်ပြန်လျှင် မျက်လုံးအိမ်တွင်းမှာ ထိုထိုအဆင်းကိုမြင်သော <b>စက္ခုဝိညာဏ်</b>အမြင်ဓာတ်အခါခါ ဖြစ်ပေါ် ပြန်၏၊ မျက်နှာလွှဲပြန်လျှင် အမြင်ဓာတ် ကွယ်ပျောက်မြဲ ကွယ်ပျောက် ပြန်၏။</p> <p>ဤ၌ <b>စက္ခုဝိညာဏ်စိတ်</b>ခေါ်သော အမြင်ဓာတ် ဖြစ်ပေါ်မှုသည် <b>စက္ခုဝတ္ထုရုပ်</b>နှင့် ထိုထို အဆင်း<b>ရူပါရုံ</b>မျိုးတို့တွေ့ဆုံ၍ နေဆဲအခါ၌သာ ဖြစ်ပေါ် နိုင်၏၊ မတွေ့ဆုံလျှင် ထိုအမြင်ဓာတ် မဖြစ်နိုင်၊ မမြင်ဘူးဟု ဖြစ်ပြန်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုထိုအဆင်းမျိုးကို မြင်မှုဟူသော <b>စက္ခုဝိညာဏ် ဓာတ်</b>သည် <b>စက္ခုဝတ္ထု</b>နှင့် <b>ရူပါရုံ</b> တွေ့ဆုံမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်မြဲဓမ္မတာ ဖြစ်၏၊ <b>စက္ခုဝတ္ထု စက္ခုပသာဒ</b> မရှိပြန်လျှင် မြင်မှုမရှိ၊ ကြည့်ရှုရန် <b>ရူပါရုံ</b>မျိုး မျက်နှာဥပစာအနီး မရှိပြန်လျှင် ထိုအမြင်ဓာတ် မပေါ်နိုင်ပြီ၊ ဤသို့လျှင် <b>စက္ခုဝိညာဏ်</b>ဟူသော အမြင်ဓာတ်သည် <b>စက္ခုဝတ္ထု</b>၊ <b>ရူပါရုံ</b> နှစ်ပါး ပေါင်းဆုံမှုကြောင့် မျက်လုံးအိမ်တွင်းမှာ ရံခါရံခါ ဖြစ်ပေါ်လာသော <b>အာဂန္တုကဓာတ်</b> သက်သက်သာတည်း။</p> <p>နားအိမ်တွင်း၌ ရှိနေသော <b>သောတပသာဒဝတ္ထုရုပ်</b>နှင့် ထိုထို အသံမျိုးဟူသော <b>သဒ္ဒါရုံ</b> တွေ့ဆုံမှုကြောင့် နားအိမ်တွင်းမှာ အကြား ဓာတ်ဟူသော <b>သောတဝိညာဏ်စိတ်</b> ရံခါရံခါ ဖြစ်ပေါ်မှု။</p> <p>နှာခေါင်းအိမ်တွင်း၌ရှိနေသော <b>ဃာနပသာဒဝတ္ထုရုပ်</b>နှင့် ထိုထို အနံ့မျိုးဟူသော <b>ဂန္ဓာရုံ</b>တွေ့ဆုံမှုကြောင့် နှာခေါင်းအိမ်တွင်းမှာ အနံ့ဓာတ် ဟူသော <b>ဃာနဝိညာဏ်စိတ်</b> ရံခါရံခါ ဖြစ်ပေါ်မှု။</p> <p>လျှာအပြင်၌ ရှိနေသော <b>ဇိဝှါပသာဒ ဝတ္ထုရုပ်</b>နှင့် ထိုထို အချို အချဉ် စသော အရသာဓာတ်မျိုး တွေ့ဆုံမှုကြောင့် လျှာအပြင်မှာ အရသာကိုသိမှုဟူသော <b>ဇိဝှါဝိညာဏ်စိတ်</b> ရံခါရံခါ ဖြစ်ပေါ်မှု။</p> <p>အောက်၌ ခြေဖဝါးအပြင်မှစ၍ အထက်၌ ဦးထိပ်အပြင် တိုင်အောင် အတွင်းအပဖြစ်သော ထိုထိုကိုယ်အင်္ဂါတို့၌ ရှိသော <b>ကာယ ပသာဒဝတ္ထုရုပ်</b>တို့နှင့် အကြမ်း, အနု, အပူ, အအေးစသော ထိုထို <b>ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ</b> တွေ့ဆုံမှုကြောင့် အရေပေါ်အရေတွင်း၊ အသားပေါ် အသားတွင်း စသော ထိုထို နေရာမှာ နာမှု, ကျင်မှု, ပူမှု, အေးမှု, ယားယံမှု စသော <b>ကာယဝိညာဏ်စိတ်</b> ရံခါရံခါ ဖြစ်ပေါ်မှု။</p> <p>ရင်တွင်းရှိ နှလုံးအိမ်တွင်း၌ ရှိနေသော <b>ဟဒယဝတ္ထုရုပ်</b>နှင့် ကံ, <b>ကမ္မနိမိတ်, ဂတိနိမိတ်</b> ဟူသော အာရုံဟောင်း၊ ယခုဘဝတွင် အသစ် အသစ် တွေ့ဆုံရသော လောဘအာရုံ, ဒေါသအာရုံ စသော ထိုထို အာရုံသစ်တို့ကို အစွဲပြု၍ နှလုံးအိမ်တွင်းမှာ ရံခါ <b>ဘဝင်စိတ်</b>, ရံခါ <b>လောဘစိတ်</b>, ရံခါ <b>ဒေါသစိတ်</b>, ရံခါ <b>မောဟစိတ်</b>, ရံခါ <b>ဣဿာစိတ်</b>, ရံခါ <b>မစ္ဆရိယစိတ်</b>, ရံခါ <b>ကုသိုလ်စိတ်</b>, ရံခါ <b>သဒ္ဓါစိတ်</b>, ရံခါ <b>ဝိတက်စိတ်</b> စသည်ဖြင့် <b>မနောဝိညာဏ်စိတ်</b>အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်မှု။</p> <p>ဤ<b>ဝိညာဏ်</b>ငါးပါးတို့၏ ဖြစ်ပေါ်မှုတို့မှာလည်း <b>စက္ခုဝိညာဏ် စိတ်</b> ဖြစ်ပေါ်မှုမှာကဲ့သို့ မှန်ဥပမာ, မျက်နှာဥပမာ, မျက်နှာရိပ် ဥပမာတို့နှင့်တကွ အလုံးစုံကို အကုန်သိမြင်ကြလေ။</p> <hr> <h3>ဓမ္မသမ္မောဟမှောင်ကြီး</h3> <p><b>ဝိညာဏ်</b>ခြောက်ပါးတို့၌ ကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခုလုံးကို ခြောက်ဌာန ပြု၍ သူ့ဌာန သူ့ဌာနတို့မှာ သူ့အာရုံ သူ့အာရုံ တွေ့ဆုံဆဲအခါ သူ့ဝတ္ထု သူ့အာရုံကိုစွဲ၍ သူ့<b>ဝိညာဏ်</b> ရံခါရံခါ ဖြစ်ပေါ်မှုကို မသိခြင်း, မျက်စိမြင်မှု, နားကြားမှု, နှာခေါင်းနံမှု, လျှာအရသာ သိမှု, ကိုယ်အင်္ဂါတို့မှာ အတွေ့ အထိ သိမှု, စိတ်မနောမှာ ထွေထွေလာလာ ကြံမှုသိမှု ဟူသော <b>ဝိညာဏ်</b> ခြောက်ပါးတို့ကို ဓာတ်အသီးအခြား ဓမ္မအသီးအခြားဟူ၍ မသိခြင်းသည် <b>ဝိညာဏ်</b>၌ <b>ဓမ္မသမ္မောဟပဌမမှောင်ကြီး</b>မည်၏။</p> <hr> <h3>ပစ္စယသမ္မောဟမှောင်ကြီး</h3> <p>ထို<b>ဝိညာဏ်</b> ခြောက်ပါးတို့သည် <b>ဝတ္ထုအာရုံ</b> တို့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ် ကြ ကုန်သည်ဟု အကြောင်းတရားကို မသိခြင်းသည် <b>ပစ္စယသမ္မောဟ ဒုတိယမှောင်ကြီး</b> မည်၏၊ ထိုမှောင်ကြီးမှ <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b>သည် ပွား၏။</p> <p><b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b>ဆိုသည်ကား - ပြုတတ်သူရှိမှ ဖြစ်ကြသည် ဟူ၍ ယူခြင်းတည်း၊ ငါပြုတတ်သည်၊ သူပြုတတ်သည်ဟူ၍ ယူခြင်းတည်း၊ ပြုတတ်သော ငါရှိ၏၊ သူရှိ၏ဟူ၍ ယူခြင်းတည်း။ ငါမြင်တတ်သည်၊ သူမြင်တတ်သည် သူကြားတတ်သည်ဟုစသည်ဖြင့် ယူခြင်းတည်း၊ ငါမြင်မှု ကို ငါပြုမှဖြစ်သည်၊ သူမြင်မှုကို သူပြုမှဖြစ်သည်, ငါကြားမှုကို ငါပြုမှ ဖြစ်သည်, သူကြားမှုကို သူပြုမှဖြစ်သည် စသည်ဖြင့် တစ်ခြား တစ်ပါးသော အကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သည်မဟုတ်ဟု ယူခြင်းတည်း၊ ဤသို့သော အယူ ဟူသမျှကို <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b>ဟုဆိုသည်၊ ကြားမှု, နံမှု, လျက်မှု, တွေ့ထိမှု, သိမှု, ကြံမှုတို့၌လည်း <b>ဝတ္ထုအာရုံ</b>တို့ကြောင့် ဖြစ်ကုန်သည်ဟု မယူမူ၍ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတို့ ပြုလုပ်၍ ဖြစ်ကုန်သည်, ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတို့ ပြုလုပ်ခြင်း ကြောင့် ဖြစ်ကုန်သည်ဟုယူခြင်းကို <b>ကာရကဒိဋ္ဌိကြီး</b> ဟုဆိုသည်။</p> <hr> <h3>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်းကြီး</h3> <p><b>ဝတ္ထု အာရုံ</b>တို့ကြောင့် မြင်မှု, ကြားမှု, နံမှု, လျက်မှု, တွေ့မှု, ထိမှု, ကြံမှု, သိမှုဟူသော <b>ဝိညာဏ်</b>ခြောက်ပါးတို့၏ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းကို ထင်လင်းစွာ ထင်ပေါ်သောဉာဏ်သည် <b>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟ ဒုတိယဉာဏ် အလင်းကြီး</b> မည်၏။</p> <hr> <h3>ပစ္စယသမ္မောဟဒိဋ္ဌိတို့ကွယ်ပုံ</h3> <p>ထိုအလင်းကြီးပေါက်လျှင် <b>ပစ္စယသမ္မောဟ အမိုက်ကြီး</b>နှင့်တကွ <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b> ကွယ်ပျောက်လေ၏၊ ထို<b>ဝိညာဏ်အသိဓာတ်</b> ခြောက်ပါး တို့သည် <b>ဝတ္ထုအာရုံ</b>နှစ်ပါးတို့ကို စွဲ၍ ဖြစ်ပေါ်သည်ဟု မယူ, မသိ, မမြင်ဘဲ ထာဝရဘုရားဖန်ဆင်း၍ ဘုရားပေး၍မြင်ရသည်၊ ကြားရသည်စသည် ဖြင့် ယူခြင်းသည်လည်း <b>ကာရကဒိဋ္ဌိ</b>ပင်တည်း။ ဉာဏ်ရှိကြစေ။</p> <p>ဝတ္ထုအာရုံ ၂-ပါးကြောင့် <b>ဝိညာဏ်</b>ဖြစ်ပေါ်ပုံ ပြီး၏၊ <b>ပစ္စယပရိဂ္ဂဟဉာဏ်အလင်းကြီး</b>ကို</p> <p>အကျယ်ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> <p>--------------</p> <h3>၃-လက္ခဏပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်း</h3> <p>၃။ လက္ခဏတ္တယပဋိဝေဓ ဉာဏ်အလင်းကြီး၌ အကျဉ်းဆုံး သော အားဖြင့် အဘယ်မျှလောက်သော တရားတို့၌ လက္ခဏာရေးသုံးပါး အလင်းပေါက်ခဲ့သော် လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းကြီး ပေါက်လေ သနည်း။</p> <hr> <h3>လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းပေါက်ပုံ</h3> <p>ပထဝီဓာတ်, အာပေါဓာတ်, တေဇောဓာတ်, ဝါယောဓာတ်, အာကာသဓာတ်, ဝိညာဏဓာတ်ဟူသော ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဓာတ်ကြီး ခြောက်ပါးတို့၌ လက္ခဏာရေးသုံးပါးအလင်းပေါက်ခဲ့သော် လက္ခဏတ္တယ ဉာဏ် အလင်းကြီး ပေါက်၏။</p> <hr> <h3>ပထဝီဓာတ်သာ လိုရင်းဖြစ်ပုံ</h3> <p>ရုပ်ဓာတ်ကြီး ငါးပါးတို့တွင်လည်း ပထဝီဓာတ်ကြီး တစ်ခုသည် လိုရင်းတည်း၊ အကြောင်းမူကား ပထဝီမြေကြီးသည် တိုင်းပြည်, မြို့ရွာ, သမုဒ္ဒရာ, တော, တောင်စသော ကမ္ဘာ့ အဆောက်အဦးတို့၏ တည်ရာ ဖြစ်၏၊ မဟာပထဝီ ပြိုပျက်ခွင့်ကို မြင်သည်ရှိသော် တိုင်းပြည်, မြို့ရွာ စသည်တို့၌ ပြိုပျက်ခွင့်ကို တစ်ခြားရှုဖွယ် မရှိ၊ အပြီးမြင်တော့သည်၊ ထို့တူ ပရမတ္ထမြေဓာတ်ကြီးသည်လည်း ရေဓာတ်, လေဓာတ်, မီးဓာတ် စသော ရုပ်ဓာတ်အပေါင်းတို့၏ တည်ရာဖြစ်၏၊ မြေဓာတ်ကြီး ခဏခဏ ပျက်ဆုံးမှုကို မြင်သည်ရှိသော် ကြွင်းသောရုပ်ဓာတ်အပေါင်းတို့၏ ခဏ ခဏပျက်ဆုံးမှုကို တစ်ခြားရှုဘွယ်မရှိ၊ အပြီးမြင်တော့သည်။</p> <p>လက္ခဏာရေးသုံးပါးတို့တွင်</p> <p>အနိစ္စလက္ခဏာဆိုသည်ကား- “<b>ခယဋ္ဌေန အနိစ္စံ</b>” ဟူသည် နှင့် အညီ ခဏခဏ ဖြစ်ပေါ်ပြီးလျှင် ခဏခဏ ပျောက်ပျက် ကုန်ဆုံး သည်ကို ဆိုသည်။</p> <p>ဒုက္ခလက္ခဏာဆိုသည်ကား- “<b>ဘယဋ္ဌေန ဒုက္ခံ</b>” ဟူသည်နှင့် အညီ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှသော ဘေးဘယသဘောကို ဆိုသည်၊ အနာကြီးရောဂါကြီးစွဲရှိသောသူတို့သည် အရသာအလွန်ကောင်းလှ သော စားသောက်ဘွယ် ဘောဇဉ်တို့ကို အလွန်ကြောက်ကြရကုန်၏၊ စားသောက်ပါဟု ပေးလာငြားသော်လည်း မစားဝံ့, မသောက်ဝံ့ဟု ငြင်းပယ်ကြရကုန်၏၊ ထို့အတူ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာ့ ချမ်းသာတို့သည် ကိလေသာရောဂါ, ဇရာမရဏရောဂါတို့ကို လွန်စွာ ဖြစ်ပွားစေတတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်း လှသောကြောင့် ဒုက္ခမည်ကုန်၏ ဟူလိုသည်။</p> <p>အနတ္တလက္ခဏာဆိုသည်ကား-“<b>အသာရကဋ္ဌေန အနတ္တာ</b>” ဟူသည်နှင့်အညီ ပုဂ္ဂိုလ်၏ အနှစ် အသား မဟုတ်၊ သတ္တဝါ၏ အနှစ် အသား မဟုတ်သောသဘောကို ဆိုသည်၊ ဓမ္မဝဝတ္ထာနဉာဏ်အလင်း ကြီးတွင် ပြဆိုခဲ့သော အိမ်, ကျောင်း, တန်ဆောင်း, ဇရပ်, မဏ္ဍပ်, ဥပမာ၌ အဘိဓမ္မာနည်းအလိုအားဖြင့် သစ်, ဝါးတို့တည်း၊ အိမ်မဟုတ်၊ ကျောင်း မဟုတ်၊ တန်ဆောင်းမဟုတ်၊ ဇရပ်မဟုတ်၊ မဏ္ဍပ် မဟုတ်ကုန်သကဲ့သို့ အိမ်၏ အနှစ်အသား, ကျောင်း၏ အနှစ်အသား မဟုတ်ကုန် သကဲ့သို့ ရုပ်ဓာတ်တရား, နာမ်ဓာတ်တရားတို့သည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်ကုန်၊ သတ္တဝါ မဟုတ်ကုန်၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏အနှစ်အသားမဟုတ်ကုန်၊ သတ္တဝါ၏အနှစ် အသားမဟုတ်ကုန်သောကြောင့် အနတ္တမည်ကုန်၏ ဟူလိုသည်။</p> <p>ထိုလက္ခဏာရေး သုံးပါးတို့တွင် ဒုက္ခလက္ခဏာသည်ကား အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သို့ ရောက်မှကိစ္စပြီးစီး၏၊ ကျန်ရှိသော လက္ခဏာရေး နှစ်ပါးတို့မှာ အောက်မဂ်သို့ ရောက်လျှင်ပင် ကိစ္စပြီးစီး၏၊ ထိုနှစ်ပါးတွင်လည်း ပုထုဇဉ်သတ္တဝါတို့မှာ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်သတ်ခြင်းငှါ အနတ္တလက္ခဏာသာ လိုရင်း ဖြစ်၏၊ ၎င်းအနတ္တလက္ခဏာသည်လည်း “<b>အနိစ္စသညိနော မေဃိယ အနတ္တသညာ သဏ္ဌာတိ</b>” ဟူသော ပါဠိတော်နှင့် အညီ အနိစ္စလက္ခဏာတွင် အတွင်းဝင်၏၊ ထို့ကြောင့် အနိစ္စ လက္ခဏာကို ထင်ရှားစွာဖော်ပြ၍ အနတ္တဉာဏ်အလင်းကို ထင်ရှားအောင် ပြဆိုပေအံ့။</p> <p>ဓမ္မဝဝတ္ထာန ဉာဏ်အလင်းကြီး၌ ဖော်ပြခဲ့ပြီးသော ဓာတ်ကြီး ခြောက်ပါးတို့တွင် တေဇောဓာတ်ကြီး၏ အနိစ္စလက္ခဏာ အနတ္တ လက္ခဏာတို့ကို ရှေးဦးစွာ ဖော်ပြရာ၏။</p> <hr> <h3>တေဇော၏ အနိစ္စ အနတ္တ လက္ခဏာ</h3> <p>တေဇောဟူသော မီးဓာတ်ကြီးသည် သီတမီးဓာတ်၊ ဥဏှ မီးဓာတ် ဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိ၏၊ လောက၌ ချမ်းအေးခြင်း အမှုကြီးတစ်ပါး၊ ပူနွေးခြင်း အမှုကြီးတစ်ပါးဟူ၍ မီးဓာတ်ကြီး နှစ်မျိုးရှိ၏ဟု ဆိုလိုသည်။ အအေးနှင့် အပူသည် ရန်သူ, ရန်ဘက် ဖြစ်ကြ၏၊ အအေးဖြစ်ပေါ်လျှင် အပူကွယ်ပျောက်ရ၏၊ အပူဖြစ်ပေါ်လျှင် အအေးကွယ်ပျောက်ရ၏၊ လောက၌ ပကတိလူတို့ ထင်မှတ်ကြသော ပုဂ္ဂိုလ်, သတ္တဝါ မည်သည် တစ်ဘဝမှာ ပဋိသန္ဓေအခါ၌ တစ်ကြိမ်သာဖြစ်ပေါ်၍ ဘဝဆုံး၌ တစ်ကြိမ်သာ သေမြဲဖြစ်၏၊ တစ်ဘဝအတွင်းမှာ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အခါခါ ဖြစ်ပေါ်သည်၊ အခါခါ သေပျောက်သည် ဟူ၍မရှိ၊ ကိုယ်ခန္ဓာတို့၌ အအေး အပူဟူသော တေဇောဓာတ်ကြီးသည် တစ်နေ့တစ်ရက် အတွင်း မှာပင် အခါခါဖြစ်ပေါ်၍ အခါခါပျက်ဆုံး၏၊ အပူ အအိုက် ပျောက်ငြိမ်း ပြီ, အေးလာပြီ ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အချမ်း, အအေး, ပျောက်ငြိမ်းပြီ၊ ပူလာပြီ၊ နွေးလာပြီဟူ၍လည်းကောင်း တစ်နေ့တစ်ရက်အတွင်းမှာပင် အခါခါ ပြောဆိုကြရ၏၊ ထိုသို့ဖြစ်ခဲ့သော် အပူ, အအေးဟူသော တေဇော ဓာတ်ကြီး ဖြစ်မှု, ပျက်မှုကား တစ်လမ်း၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတို့၏ ဖြစ်မှု၊ ပျက်မှုကား တစ်လမ်းနေကြ၏၊ ပူမှု, အေးမှုကို ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါပြု၍ ငါပူ သည်၊ သူပူသည်၊ ငါအေးသည်၊ သူအေးသည်ဟု စွဲလမ်းချက် ပြောဆို ချက်များသည် အဘိဓမ္မာနည်းအလိုအားဖြင့် အမှားစင်စစ် ဖြစ်၏၊ ပူမှု, အေးမှုကို ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အနှစ်အသားလုပ်၍ သူပူသည်၊ ငါပူသည်၊ သူအေးသည်၊ ငါအေးသည်ဟု စွဲလမ်းချက် ပြောဆို မှတ်ထင်ချက်များ သည် အမှားစင်စစ်ဖြစ်၏။</p> <p>ဤသို့ တစ်လမ်းစီဖြစ်၍ နေသောကြောင့် ပူမှု, အေးမှုသည် ပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်၊ သတ္တဝါမဟုတ်၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ ဟူသောစကား၏ အနက် မဟုတ်၊ အကယ်၍ ပူမှု, အေးမှုသည် ပုဂ္ဂိုလ်ဟုတ်ခဲ့အံ့၊ သတ္တဝါ ဟုတ်ခဲ့အံ့၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ၏ ဖြစ်မှုနှင့် တေဇောဓာတ်၏ ဖြစ်မှု, ပျက်မှုသည် တူကြရာ၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါသည် တစ်ခုသောဘဝမှာ တစ်ခါ ဖြစ် တစ်ခါသေသာရှိသကဲ့သို့ ပူမှု ,အေးမှုသည်လည်း တစ်ဘဝမှာ တစ်ခါ ဖြစ် တစ်ခါသေသာရှိရာ၏၊ ထိုသို့ကား မဟုတ်၊ တစ်နေ့တစ်ရက်အတွင်း မှာပင် ပူမှု, အေးမှုသည် အခါခါ ဖြစ်၏၊ အခါခါ ပျက်၏။</p> <p>ထို့ကြောင့် ပူလျှင် ပူသည်ဟု သိကြ၏၊ အပူပျောက်ငြိမ်းလျှင် ပျောက်ငြိမ်းပြီဟု သိကြ၏၊ အေးလျှင်၊ ချမ်းလျှင် အေးသည် ချမ်းသည်ဟု သိကြ၏၊ အေးမှု၊ ချမ်းမှု ပျောက်ငြိမ်းလျှင် အအေးပျောက်ငြိမ်းပြီဟု သိကြ၏။</p> <p>အကယ်၍ ပူမှု, အေးမှုနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတူငြားအံ့၊ တစ်နေ့အဖို့ မှာပင် ပူမှု, အေးမှု အခါခါဖြစ်တိုင်း၊ ပျက်တိုင်း ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါလည်း အခါခါ ဖြစ်သည်၊ အခါခါ ပျက်သည်ဟု မှတ်ယူကြကုန်ရာ၏၊ ထိုသို့ ကားမဟုတ်၊ တစ်နေ့အဖို့မှာ ပူမှု, အေးမှု အခါခါဖြစ်သည်၊ အခါခါ ပျက်သည်ဟု သိမြင်ကြ၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါကိုမူကား တစ်နေ့အဖို့မှာ အခါခါဖြစ်သည်၊ အခါခါပျက်ဆုံးသည်ဟူ၍ မယူကြ၊ တစ်ဘဝမှာ အဆုံး၌ တစ်ခါသာ ပျက်သည်ဟုမှတ်ယူသိ မြင်ကြ၏။</p> <p>ထို့ကြောင့် ပူမှု၊ အေးမှုကား တစ်ခြား၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါကား တစ်ခြား ဟုထင်ရှားပါ၏၊ ပူမှုအေးမှုသည် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတို့၏ အနှစ် အသားမဟုတ်ဟု ထင်ရှား၏၊ ထို့ကြောင့် ပူမှုအေးမှုဟူသော တေဇော ဓာတ်ကြီးကို အနတ္တဆိုပေသည်။</p> <p>ဤကား တေဇောဓာတ်ကြီး၏ အနိစ္စလက္ခဏာ၊ အနတ္တလက္ခဏာတို့ကို ပြဆိုခြင်းတည်း</p> <p>တစ်နေ့, တစ်ရက်အဖို့မှာပင် အခါခါပျက်သည်ကို အနိစ္စ လက္ခဏာဆိုသည်၊ အခါခါပျက်ခြင်းကြောင့် ပုဂ္ဂိုလ်၏ အနှစ်အသား မဟုတ်၊ သတ္တဝါ၏ အနှစ်အသားမဟုတ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ အထည်ခံ, အမာခံ မဟုတ်၊ သတ္တဝါ၏ အထည်ခံ, အမာခံ မဟုတ်သည်ကို အနတ္တလက္ခဏာ ဆိုသည်၊ အနှစ်အသားမဟုတ်၊ အထည်ခံ အမာခံမဟုတ်ဟူသော စကား၌ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူသည် ဤပူမှုပင်တည်း၊ ဤအေးမှုပင်တည်း၊ သတ္တဝါ ဟူသည် ဤပူမှုပင်တည်း၊ ဤအေးမှုပင်တည်း၊ မှတ်ယူပြောဆိုခဲ့သော် ပူမှု အေးမှုကို ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အနှစ်အသားပြု၍ မှတ်ယူခြင်း ပြောဆို ခြင်းဖြစ်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အမာခံအထည်ခံပြု၍ မှတ်ယူခြင်း ပြောဆိုခြင်းဖြစ်၏။</p> <p>အတ္တဆိုသော စကားနှင့် အနှစ်အသား, အမာခံ, အထည်ခံ ဆိုသော စကား အတူတူ။</p> <p>ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အမာခံ, အထည်ခံ မှန်ခဲ့သော် တစ်ခုသော ပူမှု, တစ်ခုသောအေးမှုသည် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အသက်ရှည်သမျှ မလှုပ်မရှား မပြောင်းမလဲဘဲ ခိုင်မြဲ၍ လိုက်ပါရမည်၊ ထိုသို့မလိုက်မူ၍ တစ်နေ့ တစ်ရက်မှာပင် အခါခါပျက်ဆုံးလျက်နေသော ပူမှု, အေးမှုသည် တစ်ဘဝမှာတစ်ခါသာ ပျက်ဆုံးမှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အနှစ်အသား မဟုတ်နိုင်သောကြောင့် ပူမှု, အေးမှုသည် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အတ္တ မဟုတ်၊ အနတ္တသာ ဖြစ်လေသတည်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါသည် အချို့အနှစ် တစ်ရာ အသက်ရှည်၏၊ ထိုသူ့သန္တာန်မှာရှိသော တစ်ခုသော ပူမှု, တစ်ခုသော အေးမှုသည် ဖောက်ပြန်ပြောင်းလဲခြင်းမရှိဘဲ အနှစ်တစ်ရာခိုင်မြဲ၍ လိုက်နိုင်သည်မရှိ၊ အနှစ်တစ်ရာ မဆိုထားနှင့်ဦး အနှစ်ကိုးဆယ်, ရှစ်ဆယ်, ခုနစ်ဆယ်, ခြောက်ဆယ် ,ငါးဆယ်, လေးဆယ်, သုံးဆယ်, နှစ်ဆယ်, ဆယ်နှစ်, ငါးနှစ်, လေးနှစ်, သုံးနှစ်, နှစ်နှစ်, တစ်နှစ် ခိုင်မြဲ၍ လိုက်နိုင် သည်မရှိ၊ ထို့ကြောင့် ပူမှု အေးမှုဟူသော တေဇောဓာတ်မျိုးသည် ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ၏ အမာခံ, အထည်ခံ အနှစ်သာရ အတ္တမဟုတ်၊ အနတ္တသာ အမှန်ဖြစ်လေသတည်း၊ အလွန်နက်နဲလှသောအရာဖြစ်၍ အခါခါ အထပ်ထပ် ပြဆိုရချေသည်၊ ဉာဏ်ဖြင့်စူးစူးစိုက်စိုက်အားထုတ်၍ ပိုင်နိုင် အောင် ကြည့်ရှုကြလေ။</p> <p>တေဇောဓာတ်ပြီး၏၊</p> <hr> <h3>လက္ခဏတ္ထယဉာဏ်ပေါက်အောင်ပြပုံ</h3> <p>ဤ၌ ဓာတ်ကြီးလေးပါးလုံးတို့ကို ပေါင်းစု၍ အဖြစ်ဇာတိ နှင့်တကွ လက္ခဏတ္တယဉာဏ်ပေါက်အောင် ပြဆိုအံ့။</p> <hr> <h3>ပွက်ပွက်ဆူနေကြပုံ</h3> <p>ဤမြေ, ရေ, လေ, မီးဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့ကို မှန်၌ထင်သော အရိပ် ဥပမာ, စို့, သက်တံဥပမာ ကံစသောအကြောင်းတရားစုနှင့် ဓာတ်မီး ဓာတ်ဆီတို့ ပြုပြင်ရာ ဖြစ်ခါ ပျက်ခါနေရသော အချက်စုကို စေ့စုံစွာ မြင်နိုင်ပါလျှင် ဤခန္ဓာကိုယ်ကြီးမှာ မျက်တောင်တစ်ခတ်, လျှပ် တစ်ပြက်မျှ အသစ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းမှ ကင်းသောအကွက် မရှိ၊ ဖြစ်ပေါ်ရာ၌ တစ်ဖြုတ်ဖြုတ် ပျက်ခြင်းမှ လွတ်သော အကွက် မရှိ၊ ကျိုက်ကျိုက်ဆူသော ရေနွေးအိုးကြီးအတွင်း၌ ဆူဆူတက်ဖြစ်ပေါ်မှု, တစ်ဖြုတ်ဖြုတ် ပျက်ကွယ်မှု, ထွေးယှက်၍ နေကြကုန်သော ရေပွက်, ရေစီးပေါင်း တွေကဲ့သို့ ကံစသော အကြောင်းတရားနှင့် ဓာတ်မီး, ဓာတ်ဆီတို့အတွက် ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့၏ ဖြစ်မှု, ပျက်မှုတွေ ပွက်ပွက်ဆူနေကြပုံကို မြင်လိမ့်မည်။</p> <hr> <h3>ခဏချင်းပျက်ဆုံးမှု</h3> <p>ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းတရား လေးပါးတို့ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး၌ မာမှုဟူသော ပထဝီမြေဓာတ် ကြီးသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ဖွဲ့စည်းမှုဟူသော အာပေါရေဓာတ်ကြီးသည် ဖြစ် ပေါ်၏၊ ပေါင်းနွေးမှုဟူသော တေဇောမီးဓာတ်ကြီးသည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ လှုပ်ရှားထောက်ကန်မှုဟူသော ဝါယောလေဓာတ်ကြီးသည် တဘွားဘွား ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုမြေ, ရေ, လေ, မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါးတို့သည် အဆံအမာ အကြိတ်အခဲ အထည်ဒြဗ်ဟူ၍ အဏုမြူမျှ ရှိသည်မဟုတ်၊ အခြင်း အရာ ကြိယာသက်သက်မျှသာ ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုမာမှု, ဖွဲ့စည်းမှု, ပေါင်းနွေးမှု, ထောက်ကန်မှုတို့သည် ဓာတ်မီးကြီး၏အဟုန်ကြောင့် ခဏခြင်း ပျက်ဆုံးရ၏၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ အသက်ရှည်၍ တည်နေ နိုင်သည်မဟုတ်၊ ပထဝီပျက်ဆုံးလျှင်လည်း ထိုပထဝီမှာ တွယ်တာရသော ဖွဲ့စည်းမှု, ပူမှု, အေးမှု, တောင့်တင်းကြွရွမှု အစုသည်လည်း အတူပါလေ ၏၊ တစ်ကိုယ်လုံး နှံ့အောင်ကြည့်လေ။</p> <p>ပျက်ဆုံးသမျှနေရာမှာလည်း အစားစိုက်ထူသောအားဖြင့် အပြည့်အပြည့် ဖြစ်ပေါ်ပြန်၏၊ ဤသို့လျှင် မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက် အတွင်းမှာပင် ပျက်မှု ဖြစ်မှု အဆက်အလက် တစ်ရာ တစ်ထောင်မက ပြောင်းလဲနေသည်၊ ထိုဖြစ်မှု ပျက်မှုများကို မျက်စိ ဖြင့်ကြည့်၍ မြင်နိုင်ကောင်းသည်မဟုတ်၊ အထက်ကပြဆိုခဲ့ပြီးသော သဘာဝအရင်းစုနှင့်ကြည့်ရှုမှ ဉာဏ်ဖြင့်သာမြင်ကောင်းသော အမှုစု ပေတည်း၊ လှုပ်လှုပ်ရွရွ ထင်သမျှသည် အဟောင်းပျက်မှု အသစ်ပေါ်မှု ချည်းသာ ဖြစ်၏၊ မျက်စိအမြင်မှာမူကား တစ်ခုတည်းသော အဆင်းသည် ပင်လျှင် လှုပ်သည်, ရွသည်ဟု ထင်မြင်၍ နေ၏၊ မျက်မြင်ကို အဟုတ် ထင်လျှင် ပရမတ်သဘောကို မစူးနိုင်ပြီ၊ သတိ ကြပ်ကြပ်ပြုလေ။</p> <p>ကံစသော လေးပါးသော အကြောင်းတို့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သမျှ သော မာမှု, ဖွဲ့စည်းမှု စသော ပရမတ်ဓာတ်မြေ, ဓာတ်ရေ စသည်တို့ သည် အတူတကွ ဖြစ်ပေါ်သော ဓာတ်မီး၏ အဟုန်ကြောင့် ခဏချင်း, ခဏချင်း ပျက်ဆုံးကွယ်ပျောက် ရကုန်သည်ဟူသော စကား၌ ချဲ့ဦးအံ့။</p> <hr> <h3>ပျက်ဆုံးမှုအကျယ်</h3> <p>လောက၌ မီးတို့မည်သည် အကြင်ဝတ္ထုကို မှီတွယ်၍ ဖြစ်ပွား၏၊ ထိုမှီတွယ်ဖွယ်သောဝတ္ထုကို လောင်မြဲဓမ္မတာ ဖြစ်သည်နှင့်အညီ ထိုပရမတ်ဓာတ်မီးသည်လည်း မိမိနှင့်အတူ ဖြစ်ပေါ်သော မာမှု, ဖွဲ့စည်းမှု, တင်းရင်းမှုဟူသော ဓာတ်ကြီးသုံးပါးတို့ကို ခဏချင်းခဏချင်း ကွယ်ဆုံး အောင် လောင်သည်သာဖြစ်၏၊ အမှိုက်မှ ဖြစ်သော မီးသည် ထိုအမှိုက်ကို ခဏချင်းကုန်အောင် စား၏၊ ဆီမှ ထသောမီးသည် ထိုဆီကို စား၏၊ ရေနံမှ ထသောမီးသည် ထိုရေနံကိုစား၏၊ ထိုထို အဆီမှ ထသော မီးသည် ထိုထိုအဆီကို ခဏချင်းကုန်အောင် စား၏၊ ထို့အတူ သတ္တဝါ တို့၏ ကိုယ်၌ ကိုယ်နှင့်အပြည့် တစ်ရှိန်ရှိန် မပြတ်မစဲ ထ၍နေသော ဓာတ်မီးသည်လည်း အတူတကွ ဖြစ်ပေါ်သောဓာတ်တို့ကို ခဏချင်း ခဏချင်း ကုန်အောင်စားသည်သာလျှင်ဖြစ်၏၊ အထူးအားဖြင့် ဓာတ်ဆီ ဟူသမျှကို ခဏချင်းကုန်အောင် စား၏၊ ထို့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သမျှသော ခပ်သိမ်းသော ပရမတ်မြေ, ရေ စသောဓာတ်တို့သည် မျက်တောင် တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍ တည်နေနိုင်သည် မရှိကြကုန်၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာပင် အကြိမ်တစ်ရာ၊ တစ်ထောင်မက တစ်ကိုယ်လုံးအကျွတ် ကွယ်ဆုံးလေ၏၊ ထိုသို့ ကွယ်ဆုံးသော်လည်း အသစ်အသစ် အစားစေ့အောင် ထူထောင်ဖန်ဆင်းကြသော အကြောင်း တရားစု အလွန်များပြားလှ၍ ငယ်ရွယ်စဉ်အခါ၌ ခဏတိုင်း ခဏတိုင်း တိုးတက်ကြီးပွား၍ပင် လာနိုင်ပြန်သတည်း၊ မိမိကိုယ်တစ်ကိုယ်လုံး ခဏမစဲ ကြေပျက် ကွယ်ဆုံးမှုကိုလည်း မြင်အောင်ကြည့်၊ ကွယ်ဆုံး ကြေပျက်မှုကို စိပ်စိပ်မြင်လျှင် တစ်ကိုယ်လုံး၌ အပြည့်အပြည့် အသစ် အသစ် ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်မှုဟူသော ဇာတိအချက် တဖြုတ်ဖြုတ် ပျက်ကွယ်မှုဟူသော အနိစ္စအချက်ကို စိပ်စိပ်ကြီး မြင်လိမ့်မည်။</p> <p>ဥပမာ-ရေနံဆီတစ်ပိဿာ၌ တောက်သော မီးသည် ထိုရေနံဆီ ကို အတွင်ကုန်အောင်စား၏၊ ရေနံဆီကို မလျော့ရအောင် လောင်းသော သူက လောင်းနိုင်သမျှ ကာလပတ်လုံး ရေနံဆီလည်း လျော့သည်မထင်ရ၊ မီးလည်းလျော့သည်မထင်ရ၊ မထင်သော်လည်း နှစ်ပါးလုံးပင် ခဏစဉ် အတိုင်း ကုန်ကြ ဆုံးကြသည်သာ ဖြစ်၏၊ အကယ်၍ မကုန်ဆုံးကြသည် ဖြစ်ခဲ့အံ့၊ ရေနံဆီအသစ် လောင်းဘွယ်ကိစ္စ မရှိရာပြီ၊ တစ်ညလုံးမှာ အခါခါ လောင်းရသည့်အတွက် အချိန်အခွက်ငါးဆယ်ကုန်လျှင် မီးစား၍ အခွက်ငါးဆယ်ကုန်ကြောင်း ထင်ရှား၏၊ စေ့စေ့ကြည့်၍နေလျှင်လည်း သူ့ဆီနှင့်သူ့မီး ခဏချင်း, ခဏချင်း ကုန်ဆုံး၍ သွားသည်ကိုမြင်ရပါ၏၊ ဆီရောမီးတောက်ရော လျော့ပါး၍ သွားသည် ကိုလည်း မြင်သာပါ၏၊ တစ်ညထွန်းလျှင် ရေနံဆီအချိန်များစွာ ကုန်သည်ဟုလည်း သိကြပါ၏၊ ဤအတူ တစ်ကြိမ်စားသော အာဟာရအတွက် နာရီပေါင်းမည်ရွေ့ မည်မျှသာ ဤကိုယ်ခန္ဓာ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး နေနိုင်သည်၊ အစာအာဟာရ လျော့ပါး၍သွားလျှင် ဤခန္ဓာလျော့ပါး၍ သွားသည်၊ အစာအာဟာရ ပြတ်၍ သွားလျှင် ဤခန္ဓာ မတည်နိုင်ပြီ။</p> <p>ဤကိုယ်ခန္ဓာတို့၏ ပျက်ဆုံးမှု မြန်လှ အားကြီးလှသည့် အတွက် ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာ အသစ်အသစ် အလျင်ဆက်လက်မှု မြန်လှ, အားကြီးလှ၏၊ ကိုယ်ခန္ဓာ အသစ်အသစ် အလျင် ဆက်လက် ထူထောင်မှု မြန်လှ, အားကြီးလှသည့်အတွက် ကြောင့် လောက၌ အသက်မွေးမှု ဟူသော အလုပ်ကြီးသည် အကြီး အကျယ်ဆုံး, အကြပ် တည်းဆုံး, မလွှဲသာဆုံး, မနေသာ ဆုံး ဖြစ်လေသတည်း။</p> <hr> <h3>တည်ထောင်မှုကြီးကျယ်ပုံ</h3> <p>ဇမ္ဗူဒီပါမြေ၌ တစ်နှစ်တစ်နှစ်တွင် ဖြစ်ပွားသော စပါးမျိုး, ပြောင်း, ပဲ, လူး, ဆပ်အစရှိသော အစာအာဟာရမျိုးသည် မည်ရွေ့မည်မျှ များပြားလိမ့်မည်၊ တစ်နှစ်အဖို့, တစ်လအဖို့, တစ်ရက်အဖို့ စားသောက် ၍ မည်ရွေ့မည်မျှ ကုန်လိမ့်မည်ဟု မြှော်လိုက်လျှင် ခန္ဓာသစ် ဆက်လက် တည်ထောင်မှု, အသစ်အသစ် ဆက်လက်တည်ထောင်မှု ကြီးကျယ်ပုံကို မြင်လိမ့်မည်။</p> <hr> <h3>ပျက်ဆုံးမှုမြန်ပုံ</h3> <p>နေ့စဉ် အသစ်အသစ် ခန္ဓာအလျင်ဆက်လက်မှု, အသက်မွေးမှု, ကြီးကျယ်ကြပ်တည်း၍ နေကြပုံကို မြင်နိုင်လျှင် ဤခန္ဓာ ဤအသက်စု ပျက်မှု, ဆုံးမှု, ပျောက်ကွယ်မှု မြန်ကြောင်း အားကြီးကြောင်းကိုလည်း မြင်လိမ့်မည်။</p> <p>ရေသတ္တဝါ ကုန်းသတ္တဝါတို့ အသက်မွေးမှု, အစာရှာမှု, ဥစ္စာ စီးပွားမှုနှင့် နေ့နေ့ညည, ပုပု ရွရွ, လုလု ယက်ယက်, လုပ်ကြ, ကိုင်ကြ, ထမ်းကြ, ပိုးကြ, သွားကြ, လာကြ, ပြောကြ, ဆိုကြ, ကြံကြ, စည်ကြ, ကြောင့်ကြစိုက်ကြ, အားထုတ်ကြ, စိုးရိမ်ကြ, ပူပန်ကြ, စောင့်ရှောက်ကြ, ထိန်းကျောင်းကြ, ငြင်းခုန်ကြ, ခိုက်ရန်ဖြစ်ကြသမျှ အလုံးစုံတို့ကို အရင်း သို့ဆိုက်အောင် ကြည့်တတ်ပါလျှင် ဤကိုယ်ယ်ခန္ဓာ အဟောင်းအသစ် အလျင်ဆက်လက်မှု, အသက် အဟောင်း အသစ် အလျင်ဆက်လက်မှု ကြပ်တည်းလှသည့်အတွက်ကြောင့်ဟု မြင်လိမ့်မည်။</p> <hr> <h3>ပကတိအနိစ္စ ပကတိအနတ္တ</h3> <p>အသစ်အသစ်ဆက်လက်မှု, ထူထောင်မှု ကြပ်တည်းပုံကို မြင်လျှင်လည်း အဟောင်းအဟောင်း ပျက်ဆုံးပြောင်းလဲမှု မြန်ကြောင်း, မမြဲကြောင်း <b>အနိစ္စ</b>၊ အနှစ်မရှိကြောင်း, အစိုးမရကြောင်း <b>အနတ္တ</b>ကို ကောင်းကောင်းကြီး မြင်လိမ့်မည်။</p> <p>ဤကိုယ်ခန္ဓာဓာတ်ကြီး ဓာတ်ငယ်တို့ ပျက်မှု, ဖြစ်မှု မြန်လှသည့် အတွက်ကြောင့် လောက၌ကြောင့်ကြစိုက်ဖွယ် အနန္တဖြစ်ပွား၍ နေသည် ဟု ဆိုလိုပါသတည်း။</p> <p>ဤကား ပကတိဇာတိနှင့် ပကတိအနိစ္စ၊ အနတ္တကိုမြင်ဖို့ အချက်တည်း</p> <hr> <h3>ဝိကတိဇာတိစသည်ကို မြင်နိုင်ပုံ</h3> <p>ခန္ဓာကိုယ်ကို တွယ်တာခင်မင်သည့်အတွက် အသက်တစ်ရာ ခဏမစဲ အစဉ်စပ်မိအောင် အလျင်ဆက်မိအောင် ထူထောင်မှုဟု ဆိုအပ်သော အသက်မွေးမှုအတွက်နှင့် ကိုယ်ခန္ဓာ၌ ပကတိဇာတိမှ ခဏမစဲ အသစ်အသစ် ဖြစ်၍နေချက်ကိုမြင်နိုင်ပါလျှင် ပကတိ ပျက်မှုအနိစ္စ, ပကတိအနှစ်မရှိသော အနတ္တကိုမြင်နိုင်ပါလျှင် ပကတိ ပျက်မှု အနိစ္စ, ပကတိအနှစ်မရှိသော အနတ္တကိုမြင်နိုင်ပါလျှင် ဝိကတိ ဇာတိ, ဝိကတိအနိစ္စ, ဘိဇ္ဇန, ခယ, ဝယ, ဝိကတိ, အသာရတို့ကိုလည်း မြင်နိုင်လတ္တံ့။</p> <hr> <h3>ဝိကတိ ဇာတိ</h3> <p>ဝိကတိဇာတိ ဆိုသည်ကား - အနာအမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်မှု, ရောဂါ အမျိုးမျိုးဖြစ်ပေါ်မှု, ဘေးအမျိုးမျိုးဖြစ်ပေါ်မှု, ရန်အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်မှု, ဒဏ်အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်မှု, ဥပဒ်အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်မှုတို့ပေတည်း။</p> <p>ထိုထိုဆိုခဲ့သော အမျိုးမျိုးဥပဒ်, ဘေး, ဒဏ်, ရန်အပေါင်း တို့ကြောင့် ခဏမစဲ တစ်သဲသဲရုပ်သိမ်း၍ တစ်ဖြုတ်ဖြုတ်, တစ်ယုတ်ယုတ် ပျက်သည်၊ ဆုံးသည်၊ ကုန်သည်ဟူသော ဝိကတိအနိစ္စ သဘောကို လည်းကောင်း ခဏခဏမစဲ တစ်သဲသဲပျက်ဆုံး ချုပ်ကွယ်ရာ အနှစ်သာရ မရှိသော အဖြစ်ဟူသော ဝိကတိအနတ္တကိုလည်းကောင်း သိရမည်၊ ခဏချင်း စပ်မိအောင်, ဆက်မိအောင်, အစဉ်မပြတ်အောင်, အလျင် မပြတ်အောင် အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်၍နေသော ဇာတိမှု အမြဲရှိသည့် အတွက်ကြောင့် ယခုခဏဣဋ္ဌရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာ, ယခုခဏအတွက် အနိဋ္ဌ ရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာ စသည်ဖြင့်ပြောင်းလဲ၍ ဖြစ်မှုပျက်မှု မစဲဖြစ်နိုင်သည်။</p> <p>ပျက်ကွက်မှုမြန်သည့်အတွက်ကြောင့် ဣဋ္ဌရုပ်ခန္ဓာကိုယ်, အနိဋ္ဌရုပ်ခန္ဓာကိုယ်, သုခရုပ်ခန္ဓာကိုယ်, ဒုက္ခရုပ်ခန္ဓာကိုယ် ပြောင်းလဲ လိုလျှင် ခဏချင်းပြောင်းလဲနိုင်သည်၊ ဘယ်ခဏ၌ အနိဋ္ဌရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာ ဇာတိမျိုး, ဣဋ္ဌရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာဇာတိမျိုး, သုခရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာဇာတိမျိုး, ဒုက္ခရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာဇာတိမျိုး မဖြစ်နိုင်, မပေါ်နိုင်သော ခဏဟူ၍, မပျက်နိုင်မဆုံးနိုင်သော ခဏဟူ၍ မရှိပြီ၊ ခဏတိုင်းမှာပင် ဖြစ်နိုင်, ပျက်နိုင်၏။</p> <p>ဇာတိဟူသည်ကား- ဖြစ်ပေါ်မှုတည်း၊ လောက၌ မျက်စိနာ ဖြစ်သည်၊ နားနာဖြစ်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်ကြသော (ဖြစ်) ဟူသော အချက်စုသည် ဇာတိချည်းတည်း။</p> <p>အနိစ္စ ဟူသည်ကား- ပျက်စီး, ပျောက်ကွယ်ခြင်းတည်း၊ လောက၌ အချမ်းပျောက်ကွယ်ပြီ၊ အအေးပျောက်ကွယ်ပြီ စသည်ဖြင့် (ပျောက်) ဟူသော စကား (ပျက်)ဟူသော စကားမျိုးတည်း။</p> <p>အနတ္တ ဟူသည်ကား- အရှည်မတည်တံ့သော အမှုတည်း၊ လောက၌ ချမ်းဟူသည် ခဏတည်း၊ အေးဆိုသည် ခဏသာတည်း၊ လှဆိုသည် တောင့်ဆိုသည် တင်းဆိုသည် ခဏသာတည်း ဟုခေါ်ဝေါ် ကြသော (ခဏ)ဟူသော စကားစုတည်း။</p> <hr> <h3>ကဋ္ဌမုခမြွေ</h3> <p>ဤကိုယ်ခန္ဓာစု၌ အနိဋ္ဌဇာတိရုပ်ခန္ဓာမျိုး, ဣဋ္ဌဇာတိရုပ်ခန္ဓာ မျိုးတို့ ပျက်ဆုံးရန် တရားစုသည် အတွင်းသန္တာန်ကလည်း အသင်္ချေ အနန္တ များပြား၏၊ အပသန္တာန်ကလည်း အသင်္ချေအနန္တ များပြား၏၊ ဤကိုယ်ခန္ဓာ၌ တစ်ကိုယ်လုံး၏ အမာခံ, အထည်ဖြစ်သော (မာမှု) ဟူသော ပထဝီမြေဓာတ်ကို <b>ကဋ္ဌမုခမြွေ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူ၏၊ ခြေဖျား၌ အဆိပ်ထန်သော မြွေကိုက်ရာ ဦးခေါင်းတိုင်အောင် ခဏချင်း အဆိပ်နှံ့၍ လူမှန်းမသိဖြစ်ရာ၌ တစ်ကိုယ်လုံး ခဏချင်းရုပ်ပြောင်း၍ကုန်၏၊ ပကတိ နဂိုရုပ်စု အကုန်ကွယ်ပျောက်၏၊ လောင်မီးအစုနှင့်တူသော ရုပ်စုသည် ခဏချင်းတည်ထောင်၏၊ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ နဂိုပကတိရုပ်ဟူ၍ အဏုမြူမျှ အကြွင်းမရှိပြီ၊ တစ်ကိုယ်လုံးသည် လောင်းမီးအလားတူရှိသော ရုပ်သစ် တွေသာ အတိပြည့်၏။</p> <p>ဥပမာကား - ချိန်ဝင်ပိဿာ ငါးဆယ်ခန့်ရှိသော အလွန်ထက်လှ စွာသော ယမ်းဖြင့်ပြည့်သော မီးဓုန်းကြီးကို စနက်ပေါက်မှ နှမ်းစေ့ခန့် ရှိသော အနည်းငယ်သော မီးပေါက်, မီးပွား ထိပါးခဲ့သည်ရှိသော် ချိန်ဝင်ပိဿာ ငါးဆယ်ခန့်ရှိသော ယမ်းခဲကြီးသည် အကုန်လုံး ခဏချင်း၌ မီးအတိဖြစ်လေသကဲ့သို့တည်း၊ ဤမြွေကိုက်သောသူ၌ တစ်ကိုယ်လုံး ရုပ်သစ်ပြောင်းပုံ, ရုပ်ဟောင်း ကွယ်ပျောင်ပုံကား ခြေဖဝါး အထည်ဒြဗ် ဖြစ်၍နေသော နဂိုရုပ်စုကား သာယာချမ်းမြသော ဣဋ္ဌရုပ်စု ဖြစ်ကြောင်း ကို အများသူပင် သိ၏၊ မြွေကိုက်၍ မြွေဆိပ် ပျံ့နှံ့သည့်အတွက် နဂိုကမရှိ သော ပူမှု, နာမှု, အောင့်မှု, အင့်မှု, ထိုးကျင့်မှု, ထုံမှု, ကျင်မှု, ကိုက်မှု, ခဲမှု, တောင့်မှု, တင်းမှုစသော မချမ်းသာမှု, မသက်သာမှုစုသည် ယခု မြွေကိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ယခုမှဖြစ်လာသည်ဟု ထင်ရှားပါ၏၊ မေးမြန်းလျှင်လည်း ယခုမှဖြစ်လာသော အမှုအစုပါဟု ပြောကြလတ္တံ့၊ ထိုသို့ ပြောကြသော်လည်း ဇာတိသစ်, ရုပ်သစ်, ကလာပ်သစ်, ဓာတ်သစ် ဟူ၍ မသိကြလေ၊ အဟောင်းအဟောင်းဖြစ်သော နဂို ရုပ်ကလာပ် ဓာတ်တို့၏ ပျက်မှုမမြဲချက်ကို မရိပ်မိကြ၊ မသိကြလေ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ အတွင်း၌ ယခုဘာဖြစ်သည်၊ ဘယ်လိုဖြစ်သည်၊ ပေါက်လာသည်၊ ပေါ်လာသည်၊ ဘယ်ရောဂါ ဖြစ်သည်၊ ဘယ်အနာဖြစ်သည် စသည်ဖြင့် ဖြစ်လုံး၊ ပေါ်လုံး၊ ပေါက်လုံးနှင့် ပြောကြသမျှသောအမှု အစုသည် ဇာတိသစ်, ရုပ်သစ်, ဓာတ်သစ်, ကလာပ်သစ်, ပရမတ်သစ် ချည်းဟူ၍ မှတ်၊ ထိုဖြစ်လုံး, ပေါ်လုံး, ပေါက်လုံး ပြောဆိုရသမျှ အဟောင်းအဟောင်း ရုပ်ဓာတ်ကလာပ် ပရမတ်တို့ ချုပ်ဆုံးကွယ်ပျောက်၍သာ ပေါ်လာ နိုင်သည်၊ ထိုရုပ်ဟောင်း, ကလာပ်ဟောင်း, ဓာတ်ဟောင်း, ပရမတ် ဟောင်းတို့ ကွယ်ပျောက်ချုပ်ဆုံးချက်မှု အစုသည်ပင် အနိစ္စအချက်စု တို့ဟု သိရသည်ချည်းတည်း၊ မိမိကိုယ်ခန္ဓာတွင် တစ်ခုတစ်ခုသော နေရာ၌လည်းကောင်း တစ်ကိုယ်လုံး၌လည်းကောင်း ယခုပူ၍ လာသည် ဟု သိလျှင် ယခုမှ ပေါ်သော ဇာတိအသစ်ပေတည်း၊ အသစ်ပေါ်လျှင် ထိုပေါ်ရာမှာ အဟောင်းပျောက်မြဲ၊ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ယခုပူ၍ လာသည်ဟု သိသာခြားနားရှိလျှင် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ ရုပ်ဟောင်း, ဓာတ် ဟောင်း, ကလာပ်ဟောင်းစု ကွယ်ပျောက်၍ကုန်ပြီဟု သိရသည်၊ ပြောင်းလဲပုံ မြန်လှ၍သာ ပြောင်းလဲမှန်း မသိနိုင်ကြသည်၊ ယခုအေး၍ လာသည်၊ နာ၍လာသည်၊ ကျင်၍ လာသည်၊ ထုံ၍, ကိုက်၍, ခဲ၍, ညောင်း၍, ညာ၍, တောင့်၍, တင်း၍, အောင့်၍, အင့်၍, ယား၍, ယံ၍လာသည်၊ ကျိန်းစပ်၍ စပ်၍လာသည် စသည်ဖြင့် ကိုယ်သန္တာန် အတွင်းအပ၌ မခံသာသော အမှုခပ်သိမ်း ဖြစ်မှု ပေါ်ပေါက်မှုစုသည် ဖြစ်မှန်းသိသာရာ ပေါ်ပေါက်မှန်းသိသာရာ ကိုယ်အင်္ဂါတစ်ခုလုံး၌ ရုပ်ဟောင်းကွယ်ဆုံး၍သာ ဇာတိသစ်, ရုပ်သစ်ပေါ်လာသည် မှတ်လေ။</p> <hr> <h3>ဒုက္ခအချက်</h3> <p>ဤဝိကတိဇာတိ ဝိကတိအနိစ္စအချက် လက်နှင့်မကွာ ဖြစ်နေ သည့် တွက်တာကြောင့် စိတ်အလိုရှိတိုင်းမနေသာ, မသွားသာ, မလာ သာ, မပြုသာ, မကျင့်သာ, ဘေးဖြစ်ရန်အခွင့်, ရန်ဖြစ်ရန်အခွင့်, ဒဏ် ဖြစ်ရန်အခွင့်, ကိုယ်တွင်းအန္တရာယ်ဖြစ်ရန်အခွင့်, ကိုယ်ပအန္တရာယ် ဖြစ်ရန်အခွင့် အလုံးစုံမျိုးတို့ကို ကြောက်ရ, ရွံ့ရ, ထိတ်ရ, လန့်ရ, စိုးရိမ်ရ, ကြောင့်ကြရ, ပူပန်ရ, ရှောင်ရ, ရှားရ, ရပ်ရွာဖွဲ့ စည်း၍နေရ, အိမ်ယာ, ဝင်းခြံ, အဆီးအကာနှင့် နေရခြင်းစသည်ဖြင့် ကြပ်တည်းကြရလေသည်၊ ထိုသို့ ကြပ်တည်းသော အမှုခပ်သိမ်းကို မြင်လျှင် ကိုယ်ခန္ဓာကြီး၏ ဒုက္ခ အချက်ကို အကွက်ကျ မြင်နိုင်လတ္တံ့။</p> <p>(ဤကား မြွေကိုက်သောသူဥပမာ, ယမ်းမီးဓုန်းကြီး ဥပမာတို့ဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံး၏ အမာခံဖြစ်သော ခက်မာမှုဟူသော <b>ကဋ္ဌမုခမြွေ</b> ဟူ၍ ဟော တော်မူသော မြေဓာတ်၏ ခဏချင်း ဖောက်ပြန်မှု, ပြောင်းလဲမှုတွေ အလွန်မြန်လှ ကြောင်းကိုဆိုသော စကားစုတည်း)</p> <p>ထိုမြေဓာတ်ကိုသိရလျှင် ဖြစ်အတူ ပျက်အတူဖြစ်သော ရေ ဓာတ်, မီးဓာတ်, လေဓာတ်တို့လည်း အတွင်းပါဝင်တော့သည် ဟူ၍ သိလေ။</p> <hr> <h3>နိရောဓ, ဘင်္ဂစသည်</h3> <p>ချဲ့ဦးမည်- - အလွန်မာ၍နေသော လူပမာဏရှိသော ချိပ်ခဲကြီး, ဖယောင်းခဲကြီး, အဆီခဲကြီးများကို ခဏချင်း အတွင်းအပြင် နှံ့ပြားအောင် မီးရှိန် သင့်လေသောအခါ ခဏချင်း မာမှု အဆင့်ဆင့် ပြိုပျက်၍ ပျော့မှု အဆင့်ဆင့် တိုးတက်၍လာပုံ, မီးနှင့်ဝေး၍ အေးပြန်သောအခါ ပျော့မှု အဆင့်ဆင့် ကွယ်ပျောက်၍ မာမှုအဆင့်ဆင့် တိုးတက်၍ သွားပုံများနှင့် အလားတူ မြင်အောင်ကြည့်လေ၊ မာမှုအဆင့်ဆင့် ပြိုပျက်ကွယ်ပျောက် ၍ သွားသည်ကို အဘိဓမ္မာ၌ မြေဓာတ်အဆင့်ဆင့် ချုပ်မှု, ဆုံးမှု, ကွယ် ပျောက်မှု, သေမှုဆိုသည်၊ ၎င်းကိုပင် သုတ္တန်ဒေသနာ အဘိဓမ္မာ ဒေသနာတို့၌ <b>နိရောဓ, ဘင်္ဂ, ခယ, ဝယ, အတ္ထ, မရဏ, အနိစ္စ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူသည်၊ <b>နိရောဓ</b>၊ ချုပ်, <b>ဘင်္ဂ</b>၊ ကွဲ, <b>ခယ</b>၊ ကုန်, <b>ဝယ</b>၊ ပျက်, <b>အတ္ထ</b>၊ ကွယ်, <b>မရဏ</b>၊ သေ, <b>အနိစ္စ</b>၊ မမြဲ။</p> <hr> <h3>လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းကြီး</h3> <p>ဝိပဿနာယောဂီပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ထိုအမှုကိုဒိဋ္ဌပစ္စက္ခ မြင်အောင် ရှုကြရကုန်သည်။ ထိုအမှုကို မြင်သောဉာဏ်ကို လက္ခဏတ္တယဉာဏ် အလင်းကြီး ဆိုသည်။</p> <hr> <h3>ပုတိမုခ, အဂ္ဂိမုခ, သတ္ထမုခမြွေ</h3> <p><b>ကဋ္ဌမုခမြွေ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူသော မြေဓာတ်ပထဝီ၏ အနိစ္စ ကို မြင်နိုင်လျှင် <b>ပုတိမုခမြွေ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူသော ရေဓာတ်, <b>အဂ္ဂိမုခ မြွေ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူသော မီးဓာတ်, <b>သတ္ထမုခမြွေ</b>ဟူ၍ ဟောတော်မူ သော လေဓာတ်, ဤဓာတ်ကြီးသုံးပါးတို့၏ ဖောက်ပြန် ပြိုပျက် ကွယ် ဆုံးမှု, အသစ် အသစ်ဖြစ်ပေါ် ပြောင်းလဲမှုတို့ကိုလည်း မြင်နိုင်လတ္တံ့။</p> <h3>နိရောဓ ဘင်္ဂစသည်</h3> <p>ရေဓာတ်၌ ဖွဲ့စည်းမှု၊ အဆင့်အားကြီး၍ သွားမှု၊ အဆင့်ဆင့် ရော့ရဲပြေပျက်၍ သွားမှုသည် အဆင့်ဆင့်ချုပ်မှု <b>နိရောဓ, ဘင်္ဂ, ခယ, ဝယ, အတ္ထ, မရဏ, အနိစ္စ</b>ပေတည်း။ မီးဓာတ်၌ ပူမှုအဆင့်ဆင့် တိုးတက်ချက်၊ ဆုတ်ယုတ်ချက်သည် အေးမှုအဆင့်ဆင့် တိုးတက်ချက်၊ ဆုတ်ယုတ်ချက်သည် အဆင့်ဆင့်ချုပ်မှု <b>နိရောဓ, ဘင်္ဂ, ခယ, ဝယ, အတ္ထ, မရဏ, အနိစ္စ</b>ပေတည်း။</p> <p>ဤသို့သော အနိစ္စကိုမြင်မှ လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းသို့ ပေါက်ရောက်သည်၊ ဝိပဿနာဉာဏ်အစစ်ဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ လောက၌ သေချိန်ကျ သေရချေ့၊ အိုချိန်ကျ အိုရချေ့၊ ပျက်ချိန်ကျ ပျက်ရချေ့ဟု ရှုကြ မြင်ကြသော အရာသည် ဝိပဿနာဉာဏ်ပင် မဟုတ်၊ လက္ခဏတ္တယဉာဏ်ပင်မဟုတ်၊ ကုလား၊ တရုတ်၊ ချင်း၊ ကရင်တို့လည်း မြင်ကြသောအမှုပင် ဖြစ်သတည်း။</p> <p>ဤသည်ကား ခန္ဓာကိုယ် ဓာတ်ကြီး လေးပါးတို့၌ လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းသို့ ပေါက်ရောက်အောင် ကြည့်နည်းတည်း။</p> --- <h3>ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၏ အနိစ္စလက္ခဏာကိုပြခြင်း</h3> <p>ထိုဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့တွင် အရာကျယ်သောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ငရဲမီးအသိုက်အအုံ အလွန်ကြီးလှသောကြောင့်လည်းကောင်း မနောဝိညာဏ်ကို ရှေးဦးစွာပြရာ၏။</p> <h3>မနောဝိညာဏ်၌ အနိစ္စလက္ခဏာ</h3> <p>မနောဝိညာဏ်မည်သည် နေ့နေ့ညည ခဏမစဲ နှလုံးထဲမှာ တစ်ရှိန်တည်း တစ်ဆက်တည်း တစ်ခုတည်းဖြစ်၍ အမြဲတည်နေသည်ဟု စွဲလန်း၍ နေကြ၏။ ငါသိသည်၊ ငါကြံသည်၊ ငါတွေးသည်၊ ငါဆသည် အစရှိသည်ဖြင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိငရဲ မီးတောက် မီးလျှံမစဲ ထ၍ ထ၍ နေ၏။</p> <h3>ဖြစ်ပေါ်ရာဌာန</h3> <p>ထိုမနောဝိညာဏ်စု၏ ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနကား နှလုံးအိမ်တည်း။ ထိုနှလုံးအိမ်တွင်းမှာလည်း သွေးသည် တစ်လက်ဘက်ခွဲခန့်ရှိ၏။ အောက်၌တည်ရှိသော ပါစကဝမ်းမီး၊ တစ်ကိုယ်လုံးတွင် ထက်ဝန်းကျင်မှာတည်ရှိသော ဥသ္မာခေါ်သော ကိုယ်စောင့်ဓာတ်မီးတို့ကြောင့် ထိုနှလုံးသွေးသည် စမ်းရေပွက်မှာစမ်းရေပွက်ကဲ့သို့ အခါခပ်သိမ်း ဆူဆူတက် ပွက်၍နေသောအခြင်းအရာရှိ၏။ မနောဝိညာဏ်၏မှီရာ ဟဒယ ဝတ္ထုရုပ်စုသည် ထိုသွေးမှာ အသိန်းအသန်းမကတည်ရှိ၏။ ထိုဟဒယ ဝတ္ထုရုပ်စုသည် နှလုံးသွေးမှာ လှိုင်းစီး၍တည်နေ၏။ မနောဝိညာဏ်ဟူသမျှသည် ထိုဟဒယဝတ္ထုရုပ်ပေါ်မှာ တစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်၏၊ ပြိုးပြိုးပြက် ရိုးရိုးရက် တစ်လက်လက် တစ်လင်းလင်းနေ၏။</p> <p>“<b>ပဘဿ ရမိဒံ ဘိက္ခဝေ စိတ္တံ</b>” ဟူ၍လည်းကောင်း၊</p> <p>“<b>ပဏ္ဍရံ စိတ္တံ</b>” ဟူ၍လည်းကောင်း ဟောတော်မူ၏။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b> = ရဟန်းတို့၊ <b>ဣဒံ စိတ္တံ</b> = ဤစိတ်ဝိညာဏ်မည်သည်၊ <b>ပဘဿရံ</b> = ပြိုးပြိုးပြက် ရိုးရိုးရက် တစ်လက်လက် တစ်လင်းလင်းရှိ၏၊ <b>စိတ္တံ</b> = စိတ်ဝိညာဏ်သည်၊ <b>ပဏ္ဍရံ</b> = ဆွတ်ဆွတ်ဖြူ၏။</p> <p>မျက်မြင်မျိုးမဟုတ်၊ ဉာဏ်မြင်မျိုးပေတည်း။ မျက်မြင်မျိုး အသွင်မှန်း၍ ဉာဏ်မျက်စိဖြင့် ကြည့်သော်လည်း ကိစ္စမရှိ။</p> <p>“<b>ဝိဇ္ဈုပ္ပါဒါဝ အာကာသေ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ ဝယန္တိ စ</b>” ဟူသည်နှင့်အညီ လျှပ်၏ဖြစ်ခြင်း၊ ပျက်ခြင်း မြန်ပုံကဲ့သို့ ထင်မြင်၍ ဥဒယစွန်း၊ ဝယစွန်း ဤအစွန်းနှစ်ခုကို ဉာဏ်၌ ထိထိမိမိအားရပါးရ မြင်နိုင်မှုသည်သာ ပမာဏတည်း။</p> <p>တစ်သိမ့်သိမ့် တစ်အိမ့်အိမ့်ကဲ့သို့နေသော ထိုနှလုံးသွေးမှာလည်း ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနအများ အကွက်ဖော်၍ကြည့်၊ အလယ်၌ ပေါ်သောအခါလည်း ရှိသည်၊ ရှေးအဖို့ အစွန်းအနား၌ ပေါ်သောအခါလည်း ရှိသည်၊ နောက်အဖို့ အစွန်းအနား၌ ပေါ်သောအခါလည်းရှိသည်၊ လက်ျာဘက်အစွန်းအနား၌ ပေါ်သောအခါလည်းရှိသည်၊ လက်ဝဲဘက် အစွန်းအနား၌ ပေါ်သောအခါလည်းရှိသည်၊ ဤသို့ စသည်ဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ရာဌာန အကွက်သည် အရာမကများ၏။ ပေါ်ရာပေါ်ရာ ဌာနမှာ ချုပ်ပျောက်မြဲ ဓမ္မတာတည်း။</p> <p>နှလုံးတွင်းခန့်ပမာဏရှိသော မျက်လုံးသားအပြင် အစရှိသော ထိုထိုကိုယ်အင်္ဂါအကွက်မှာ မြမြထက်သော အပ်ဖျားနှင့် တစ်ချက် တစ်နေရာ ထိုး၍ သွားလျှင် နာမှုဟူသော နာမက္ခန္ဓာ အစုသည် ထိုထိုအချက်မှာ အသီးသီး ဖြစ်ပေါ်၍၊ ဖြစ်ပေါ်ရာ ဌာနမှာ အသီးသီး ကွယ်ပျောက်၍သွားသည်ကို ထင်ရှားသိနိုင်၊ မြင်နိုင်သကဲ့သို့ သူ့အကွက်နှင့် သူ အသီးအသီးဖြစ်မှု၊ ပျက်မှုကို ထိထိမိမိ မြင်နိုင် ထင်နိုင်စေ။</p> <p>ဥပမာကား -တစ်ခုသောပုလင်းငယ်အတွင်းမှာ တစ်လက်ဘက်၏ ထက်ဝက်ခန့် ပမာဏရှိသော ခြင်းခြင်းနီသော မှန်ကဲ့သို့ ကြည်လင်စွာသော ထိုထိုဝတ္ထုကို အလွန်မြန်မြန်ကြီး ကုန်ပျောက်အောင် စားနိုင်သော ဆေးရည်သည်ရှိရာ၏။ အလွန် နူးညံ့လှစွာသော အလွန်လည်း သိမ်မွေ့သေးငယ်လှစွာသော ဆွတ်ဆွတ်ဖြူသော အပြေးအသွားလည်း အလွန်မြန်ထက်သော သံသေဒဇပိုးငယ်မျိုး တစ်မျိုးသည် ထိုဆေးရည်ထဲမှာ ထိုထို နေရာ၌ ခုတင်ခု ခဏမစဲ ဖြစ်ပေါ်၏။ ထိုထိုပေါ်သောနေရာမှာပင် အပြေးအမြန်လောက်လက်၍ ဆေးရည်၏ စားချက်ဖြင့် မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်းမှာ လျင်မြန်စွာ ကုန်ပျောက် ကွယ်ဆုံး၍ ကွယ်ဆုံး၍ သွားသည်ကို မျက်စိမှာ ထင်ရှားစွာ မြင်ရရာ၏။ ဤဥပမာနှင့် အလွန်တူစွာ မြင်စေရမည်။</p> <p>စိတ်ဝိညာဏ်၏ အဖြစ်အပျက် အပြောင်းအလဲ မြန်လှမှုကြောင့်လည်း နှလုံးသွေးတစ်ခုလုံးမှာ ဘယ်နေရာမှာမဆို ကြည့်လိုက်တိုင်း ကြည့်လိုက်တိုင်းမှာပင် ရွရွ၊ ရွရွ အနေနှင့် မြင်လတ္တံ့။ ငါသိသည် ဟူ၍၊ ငါကြံသည်ဟူ၍ ခဏမစဲ အမြဲ ထင်မြင်၍ နေကြသော စိတ်ဝိညာဏ် အကြံအသိစုနှင့် ထိုထိုရွရွထင်မြင်ရသော အချက်အစုသည် တစ်ခုတည်း၊ တစ်ချက်တည်းထင်မြင်၍သွားမှ နေရာကျသည်။ နှလုံးသွေးထဲမှာ ရွရွ၊ ရွရွ ခုတင်ခု ဖြစ်ပေါ်မှု ပျောက်ပျက် ကွယ်ဆုံးမှုကိုပင် ထင်မြင်ပါသော်လည်း ကြံမှု၊ သိမှုတွေက တစ်ခြားနေလျှင် နေရာမကျ။ ငါကြံသည်၊ ငါသိသည်ဟူသော ငရဲမီးကို မထိ။ ရှုမှု၊ ထင်မှု၊ မြင်မှုထဲမှာ ထိုငရဲမီးမပါဘဲ လွတ်၍မနေစေနှင့် ရှုသောဉာဏ်၊ မြင်သောဉာဏ်၊ ထင်သောဉာဏ်စုကိုလည်း တစ်လှည့် တစ်လှည့်ပါလေအောင် သတိချပ်၍ ကြည့်ရမည်။</p> <p>“<b>ဖေဏူပမံ ကာယမိမံ ဝိဒိတွာ၊</b><br><b>မရီစိဓမ္မံ အဘိသမ္ဗုဓာနော</b>”<br>(ဓမ္မပဒပါဠိတော်)</p> <p>ဤပါဠိတော်မှာ ရုပ်ခန္ဓာကို ရေမြှုပ်စိုင်၊ ရေမြှုပ်ခဲကဲ့သို့ နာမ်ခန္ဓာစုကို တံလှပ်မြှင်တွေ တံလှပ်ရောင်တွေကဲ့သို့ ထင်မြင်နိုင်ပါလျှင် သေမင်းမမြင်နိုင်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်၏ဟု ဟောတော်မူရာ၌လည်း အနှစ်သာရမရှိမှု၊ သဏ္ဌာန်အသွင် ထင်မြင်မှု၊ နှစ်ချက်စီရသော ဥပမာစုပင် မှတ်ရမည်။</p> <p>တံလှပ်ဆိုသည်ကား မိုးဦး၊ နွေလအခါ၌ ရေမရှိဘဲခြောက်သွေ့၍နေသော အင်းပြင်ကြီးများမှာ မွန်းတည့်၊မွန်းတိမ်း နေပူအား ကောင်းတုန်းအခါတွင် မလှမ်းမကမ်းကနေ၍ အင်းပြင်ကြီးကို ကြည့်မျှော်သောအခါ အင်းပြင်မှာ လျှမ်းလျှမ်း၊ လျှမ်းလျှမ်း ထ၍နေသည်ကို မြင်ရ၏။ နွေအခါ ရေငတ်လှ၍ ရေရှာကြသော ငါးရာတစ်ထောင် စသော တောသမင်တို့သည် ထိုတံလှပ်တွေကို မြင်ကြလျှင် ရေတွေထင်၍ သောက်ချင်အားကြီး ပြေးကြ၏။ အင်းအပြင်သို့ ဆင်းမိကြလျှင် ထိုနေရာမှာကွယ်ပျောက်၍ အင်းအလယ်မှာ မြင်ရပြန်၏။ အင်းအလယ်သို့ ရောက်ပြန်လျှင် ထိုနေရာမှာပျောက်၍ ဟိုဘက်ကမ်းနားမှာ ထင်ရ၏။ ထိုနေရာသို့ ရောက်ပြန်လျှင် ပျောက်ပြန်၏။ အင်းလယ်မှာမြင်ပြန်၏။ ပြေး၍ရောက်လျှင် ပျောက်ပြန်၏။ တစ်ဖန်အင်းလယ်မှာ ထင်ရပြန်၏။ ပြေးရင်းနှင့်ပင် မောပန်း၍ အင်းပြင်မှာပင် သေဆုံးကြရကုန်၏။</p> <p>ဤ၌ တံလှပ်ဆိုသည်ကား - အင်းပြင်မြေထဲမှာ မိုးရွာ၍ တက်သော ရေအခိုးစုပေတည်း။ အပေါ်တည့်တည့်ကကျသော နေရောင်ခြည်စုပေတည်း။ ထိုအခိုးတို့မှကြောက်လေ၍ ရေခိုး၊ နေရောင်နှစ်ခုစပ်ကို တံလှပ်ခေါ်သတည်း။ အလွန်နီးကပ်သော နေရာက ကြည့်လျှင် မမြင်ရ၊ ပျောက်ကွယ်၍ ကုန်သကဲ့သို့ ထင်ရ၏။ နေရောင်နှင့် ပဏာရသော နေရာက ကြည့်မှ မြင်ရသည်။</p> <h3>တံလှပ်ပမာ နာမ်ခန္ဓာ</h3> <p>ကိုယ်တွင်းမှာ ခဏမစဲ အာရုံရှိရာသို့ ရှေ့ရှုဖြစ်ပေါ်၍နေသော နာမ်ခန္ဓာစုကို တံလှပ်မြှင်တံလှပ် ရောင်တွေနှင့်အတူ ထင်မြင်စေရမည်ဟု ဆိုလိုသည်။ အဖြစ်အချုပ်ကို ပိုင်းခြားနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း။ အနိစ္စဆိုသည်ကား အဖြစ်အချုပ်ကို အမိဖမ်းမှုပေတည်း။</p> <p>ပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၏ တရားကိုယ်နှင့်တကွ ဖြစ်မှု၊ ပျက်မှုကို ထင်မြင်သောအခါ အာရုံခြောက်ပါးနှင့်စပ်၍ ထိုဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို ကြည့်ရှုရာ၏။ ဤအနိစ္စအချက်၌ ထင်မြင်ပါလျှင် အနတ္တအတွင်း ဝင်တော့သည်။</p> <p>ဤကား ဝိညာဏ် ၆-ပါးတို့၏ အနိစ္စလက္ခဏာတို့တည်း။</p> --- <h3>စက္ခုဝိညာဏ်စိတ်တို့ကိုပြခြင်း</h3> <p><b>စက္ခုံ စ ပဋိစ္စ ရူပေ စ ဥပ္ပဇ္ဇတိ စက္ခုဝိညာဏံ</b>။<br>(ပဋ္ဌာန်းပါဠိတော်)</p> <p><b>ရူပေစ</b> = ထိုထိုရူပါရုံတို့ကိုလည်း၊ <b>ပဋိစ္စ</b> = အစွဲပြု၍၊ <b>စက္ခုဉ္စ</b> = စက္ခုပသာဒရုပ်ကိုလည်း၊ <b>ပဋိစ္စ</b> = အစွဲပြု၍၊ <b>စက္ခုဝိညာဏံ</b> = စက္ခုဝိညာဏ်သည်၊ <b>ဥပ္ပဇ္ဇတိ</b> = အသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်၏။</p> <p>ထိုထိုရူပါရုံ ဆိုသည်ကား- အဘိဓမ္မာဝေါဟာရမျိုးတည်း။ ရူပါရုံ၏မှီရာ အဋ္ဌကလာပ်ဒြဗ်ဝတ္ထုနှင့်တကွ ကိုင်၍ပြမှ သာ၍ ထင်ရှားသည်။ လူ၏အဆင်း၊ နွား၏အဆင်း၊ တုံး၏အဆင်း၊ တိုင်၏အဆင်းဟု ပြောဆိုသည်ကား အဘိဓမ္မာဝေါဟာရ အဘိဓမ္မာဝေါဟာရမျိုးတည်း။</p> <p>လူကိုမြင်သည်၊ နွားကိုမြင်သည်၊ တုံးကိုမြင်သည်၊ တိုင်ကိုမြင်သည်ဟု ပြောဆိုကြသော ဝေါဟာရမျိုးကား မျိုကြ၊ စားကြသော ထမင်းခဲဘွယ်ဘောဇဉ်စုကို ကဗဠီကာရအာဟာရဟု ပြောဆိုကြသကဲ့သို့ သဝတ္ထုကကထာမျိုးတည်း။ အဘိဓမ္မာပါဠိတော်ကြီးများမှာပင် သဝတ္ထုကကထာ သဝတ္ထုကကထာမျိုး၊ ပရမတ္ထကထာမျိုးဟု နှစ်မျိုးလာရှိ၏။</p> <p>မျိုကြ၊ စားကြသော ဘောဇဉ်ခဲဘွယ် ဝတ္ထုဒြဗ်တို့ကို ကဗဠီကာရအာဟာရဟုခေါ်ဝေါ်မှုကား ဒြဗ်ဝတ္ထုနှင့်တကွကိုင်၍ပြသော ဝေါဟာရကထာမျိုးတည်း။ <b>ဩဒနော, ကုမ္မာသော, သတ္တု, မစ္ဆော, မံသံ</b> အစရှိသည်ဖြင့် ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော်များမှာပင် ထိုဝေါဟာရလာပါ၏။</p> <p>မျိုအပ်သော ထမင်းမှာ အဋ္ဌကလာပ်ရုပ် ရှစ်ခုရှိ၏။ ထိုရှစ်ခုအတွင်းမှာ ဩဇာဟူသော အာဟာရရုပ်ပါရှိ၏။ ထိုရုပ်ကို အသီးအခြား ထုတ်၍ ကဗဠီကာရအာဟာရခေါ်သည်ကား နိဗ္ဗတ္တိက ပရမတ္ထဝေါဟာရတည်း။</p> <p>ထိုနှစ်ပါးတွင် ထင်ရှားစေခြင်းငှါ ဤအရာ၌သဝတ္ထုကဝေါဟာရကို ပြဆိုပေအံ့။</p> <h3>စက္ခုဝိညာဏ်အသစ်ဖြစ်မှု</h3> <p><b>ရူပေ</b>၊ ထိုထိုရူပါရုံတို့ကို အစွဲပြု၍ စက္ခုဝိညာဏ်စိတ် အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုဆိုသည်ကား နံနက်အခါ၌ အိပ်ရာက ထသည်မှစ၍ ညဉ့်အခါ အိပ်ရာသို့ဝင်သည့်တိုင်အောင် တစ်နေ့လုံး၌ ပဌမ ဘယ်ဟာကို မြင်သည်၊ ဒုတိယဘယ်ဟာကိုမြင်သည် အစရှိသည်ဖြင့် အစဉ်ရှိသည်သာ ဖြစ်၏။ ထိုသို့ စီစဉ်၍မူကား ပြောခြင်းငှါ မတတ်နိုင်အောင် အချက်များလျက်ရှိ၏။ ပဌမလူကိုမြင်သည်၊ ဒုတိယနွားကို အစရှိသည်လည်းကောင်း လူကိုမြင်ရာ၌လည်း ကျောက်ကုန်းကို ပဌမမြင်သည်၊ ၎င်းနောက် ဦးခေါင်းကို ဒုတိယမြင်သည် စသည်ဖြင့်လည်းကောင်း အစဉ်အတိုင်း မြင်သွားရသော များပြားလှစွာသော အဆင်းသဏ္ဌာန် အထည်ဝတ္ထုမျိုးတွေကို ရည်၍ “<b>ရူပေ</b>၊ ထိုထိုရူပါရုံတို့ကို” ဟုဆိုသတည်း။ ထိုထိုဝတ္ထုဒြဗ်ကို မြင်ရာ၌ သူ့ဝတ္ထုဒြဗ်နှင့် သူ့စက္ခုဝိညာဏ် အသစ်အသစ်ဖြစ်၍ မြင်သည် ဟူလိုသတည်း။</p> <h3>ချဲ့၍ပြခြင်း</h3> <p>ထိုစကားကို ထင်ရှားရုံချဲ့အံ့။ တုံးနှင့်မျက်နှာ တည်မိကြသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တုံးရိပ်သည် စက္ခုပသာဒရုပ်မှာထင်၏။ ထိုတုံးရိပ်တင်မှုသည် ပရမတ္ထသဘာဝအရာ၌ စက္ခုပသာဒရုပ်မှာ မိုးကြိုးကျသကဲ့သို့ အဟုန်နှင့်တကွခိုက်တိုက်၍ ပသာဒရုပ်ကြည်တွင် တုံးရိပ်ထင်ပေါ်မှုဖြစ်သတည်း။ ထိုတုံးရိပ်ခိုက်မှုဒဏ်ချက်ကြောင့် ထိုအရိပ် ထိခိုက်ပေါ်ရှိ၍ နေရာမှာ တုံးကိုမြင်သော စက္ခုဝိညာဏ် ဖြစ်ပေါ်လေသတည်း။ မီးခတ်မှာ ကျောက်ထိခိုက်ရာ၌ ထိခိုက်မှုဒဏ်ကြောင့် မီးပွင့်တွေ တစ်ဖွားဖွား ပေါ်ဘိသကဲ့သို့တည်း။ မျက်တောင်ခတ်လျှင် ခတ်တိုင်း၊ ခတ်တိုင်း ထိုတုံးရိပ် ကွယ်ပျောက်၏။ တုံးရိပ်ကွယ်ပျောက်တိုင်း ကွယ်ပျောက်တိုင်း သူ့တုံးရိပ်နှင့် သူ့စက္ခုဝိညာဏ် အပြီးချုပ်ပျောက်ရာပါလေ၏။ တစ်ခြားတစ်ပါးကို မျက်နှာလွှဲရာ၌ ဆိုဖွယ်မရှိ။ မျက်တောင်ကို ကြွချီပြန်လျှင် ကြွချီတိုင်း၊ ကြွချီတိုင်း တုံးရိပ်အသစ်၊ အသစ် ခိုက်ပေါ်မှ စက္ခုဝိညာဏ် အသစ်၊ အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုကိုလည်း သိလေ။ တုံးကိုလွှတ်၍ တိုင်ကိုမြင်သောအခါ၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်၊ တိုင်ကိုလွှတ်၍ တစ်စုံတစ်ခုကို မြင်ပြန်ရာ၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်။</p> <p>ထို့ကြောင့် ထိုထိုဝတ္ထုဒြဗ်ကို မြင်ရာ၌ သူ့ဝတ္ထုဒြဗ်နှင့် သူ့စက္ခုဝိညာဏ် အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုကို သိအပ်သတည်း။</p> <p>တုံးရိပ် တိုင်ရိပ် စသည်ခိုက်မှု၊ တိုက်မှု ဒဏ်ရမှသာ ထိုဝိညာဏ်ပေါ်နိုင်လေရကား-<b>ရူပေ</b>၊ ထိုထို ရူပါရုံတို့ကို အစွဲပြု၍ ဖြစ်ရာ၌ အစွဲပြုဟူသော အချက်ပေါ်လေသတည်း။ ထိုသို့ တုံး၊ တိုင်စသော ရူပါရုံဝတ္ထုဒြဗ်တို့၏ ထိခိုက်မှုနှင့်သာ ဖြစ်ပေါ်ရလေသောကြောင့် တုံးကိုမြင်သောအခါ မျက်စိမှာဖြစ်ပေါ်သော စက္ခုဝိညာဏ်သည် တုံးကလုပ်၍ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ်ပေတည်း။ တုံးကလုပ်၍ ဖန်ဆင်း၍ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တုံးကိုမြင်ရသည်၊ တိုင်ကလုပ်၍ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တိုင်ကိုမြင်ရသည် အစရှိသည်ဖြင့် အကုန်သိလေ။</p> <p>ဥပမာကား -အသက်တစ်သိန်းတန်းမှာ တစ်နှစ်တစ်နှစ်လျှင် လင်တစ်ယောက်တစ်ယောက်သေ၍ နှစ်စဉ်အတိုင်း လင်အသစ်အသစ် တစ်ယောက်တစ်ယောက် ယူရ၍ အနှစ်ငါးသောင်းကာလပတ်လုံး သားပေါင်း ငါးသောင်းဖွားမြင်ရာ၏။ ထိုသားစုကား အဘ အသီးအသီးတည်း။ သားတို့ကို ကွဲပြားအောင် ပြောလိုလျှင် အမိနှင့်ပြော၍ မကွဲပြားနိုင်၊ အဘနှင့်ပြောမှ ဤသူကား မည်သူ၏သားတည်း။ ဤသူကား မည်သူ၏သားတည်းဟု ကွဲပြားရာ၏။ စက္ခုပသာဒရုပ်သည် ထိုအမိမိန်းမနှင့် တူ၏။ တုံး၊ တိုင်စသော ရူပါရုံဝတ္ထုဒြဗ်တို့သည် အဘငါးသောင်းနှင့် တူ၏။ အသစ်အသစ်ဖြစ်၍သွားသော စက္ခုဝိညာဏ်စသည်သည် သားငါးသောင်းနှင့်တူ၏။ “<b>စက္ခုရူပေန သံဝါသာ၊ ရာဂပုတ္တံ ဝိဇာယတ'စက္ခုရူပေန သံဝါသာ၊ ရာဂပုတ္တံ ဝိဇာယတိ</b>” စသည်ဟောတော်မူသော ပါဠိတော်ကို ထောက်လေ။</p> <p>တုံး၊ တိုင်စသည်ကို အစဉ်အတိုင်း အိပ်ရာဝင်သည့် တိုင်အောင် တစ်နေ့လုံး၌ မြင်၍သွားသော ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် တုံး၏သားဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် တုံးကိုမြင်သည်၊ တိုင်၏သားဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့် တိုင်ကိုမြင်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ဆိုထိုက်လေသတည်း။</p> <p>ဥပမာတစ်နည်းကား - ဝဲယာနှစ်ဘက်၌ လူတစ်ရပ်ခန့် အမြင့်ရှိသော သစ်ပင်ပေါင်း တစ်ထောင်စီ တန်းလျက် ရှိနေသော လမ်းတစ်ခုမှာ ဖန်တုံးကြီးတစ်ခုကို ပင့်မြှောက်ယူဆောင်၍ အပြေးသွားရာ၌ ထိုထိုသစ်ပင် ဥပစာသို့ ရောက်လေရာ၊ ရောက်လေရာ ဖန်တုံးကြီးမှာ အရိပ်အသီးအသီး ပေါ်လေရာ၏။ ဖန်တုံးကြီးနှင့် စက္ခုပသာဒ၊ ထိုထိုသစ်ပင်နှင့် ထိုထိုရူပါရုံဝတ္ထုဒြဗ်၊ ထိုထိုသစ်ပင်ရိပ်နှင့် ထိုထိုစက္ခုဝိညာဏ် တူ၏။ ဖြစ်ပေါ်မှု ကွယ်ပျောက်မှုလည်း အသီးအသီး တူကြ၏။</p> <p>စက္ခုဝိညာဏ်ပြီး၏။</p> <p>(ထိုထို အသံမျိုးတို့နှင့် သောတဝိညာဏ်။ ထိုထို အနံ့မျိုးတို့နှင့် ဃာနဝိညာဏ်။ ခံတွင်းမှာ ရောက်လာသော ထိုထိုရသာရုံ ဝတ္ထုဒြဗ်မျိုးတို့နှင့် ဇိဝှါဝိညာဏ်။ ကိုယ်အင်္ဂါအတွင်း အပမှာ ထိခိုက်လာသော ထိုထို ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ ဝတ္ထုဒြဗ်မျိုးတို့နှင့် ကာယဝိညာဏ် ဤဝိညာဏ်တို့ကိုလည်း စက္ခုဝိညာဏ်အတိုင်း သိလေ။)</p> <p>မနောဝိညာဏ်မှာမူကား - အာရုံမျိုး အလွန်အထွေအပြား များလှ၏။ ကုသိုလ်စိတ်မျိုး၊ အကုသိုလ်စိတ်မျိုး၊ စက္ခုဝိညာဏ်အစရှိသော အဗျာကတစိတ်မျိုး၊ ထိုစိတ်မျိုးတို့မှာယှဉ်သော လောဘတရား၊ ဒေါသတရား၊ မောဟတရားအစရှိသော အကုသိုလ်တရားစု၊ သဒ္ဓါ၊ ပညာ၊ သတိအစရှိသော ကုသိုလ်အဗျာကတဓမ္မစု၊ ဖဿ၊ ဝေဒနာ၊ သညာ၊ စေတနာ၊ ဧကဂ္ဂတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေ၊ မနသီကာရ၊ ဝိတက်၊ ဝိစာရ၊ အဓိမောက္ခ၊ ဝီရိယ၊ ပီတိ၊ ဆန္ဒဟူသော ဓမ္မစု၊ ဒုစ္စရိုက်ဆယ်ပါး၊ သုစရိုက်ဆယ်ပါး အစရှိသော ဓမ္မစု၊ အာပေါဓာတ်၊ စက္ခု၊ သောတ၊ ဃာန၊ ဇိဝှါ၊ ကာယ၊ ဟဒယဝတ္ထု၊ ဇီဝိတ၊ အာဟာရ၊ ဇာတိ၊ ဇရာ၊ မရဏ၊ အစရှိသော ဓမ္မစု၊ ဤအလုံးစုံသည် ဓမ္မာရုံမည်၏။ ရူပါရုံ သဒ္ဒါရုံ အစရှိသော ပဉ္စာရုံတို့သည်လည်း မနောဝိညာဏ်နှင့် ဆိုင်ကြကုန်သေး၏။</p> <h3>မနောဝိညာဏ်၏အာရုံ</h3> <p>မနောဝိညာဏ်၏ အာရုံမှာ အာရုံခြောက်ပါးလုံးပင် အာရုံရ၏။ ထိုခြောက်ပါးသည် အမိဝမ်းကဖွားမြင်သည်မှစ၍ ယခုနေ့ ယခုနာရီ တိုင်အောင် အတိတ် နှစ်၊ လ၊ နေ့၊ ရက်တို့က တစ်သက်လုံး ခဏမစဲ တွေ့ကြုံခဲ့ဘူးသမျှသော အာရုံခြောက်ပါး၊ ယခုနာရီမှ နောက်ခဏ နောက်ကာလတို့မှာ ယခုနာရီက မြှော်၍ သိနှင့်ရသော အာရုံခြောက်ပါး၊ နောက်နောက်ဘဝတို့ကို လှမ်း၍ ယခုက မြှော်ရသောအာရုံခြောက်ပါး၊ ကျမ်းဂန်အဆို ထိုထို လူပြော၊ ရှင်ပြောနှင့် သိရသော ခပ်သိမ်းသော အာရုံခြောက်ပါးစု၊ ဤအလုံးစုံသည် မနောဝိညာဏ်၏ အာရုံစုချည်းတည်း။</p> <h3>အာရုံပြုပုံ ထင်ပုံ</h3> <p>မစဲဖြစ်၍နေသော စိတ်အကြံအစည်စုတွင် အိပ်ပျော်စဉ် ဘဝင်ကိစ္စနှင့် ခဏမစဲ ဖြစ်၍နေသော မနောဝိညာဏ်စုမှာ ကံ၊ ကမ္မနိမိတ်၊ ဂတိနိမိတ်ဟူသော အာရုံစုကိုအာရုံပြုသည်၊ အိပ်ရာက နိုး၍ လာသည်မှ စ၍ အိပ်ရာဝင်၍ အိပ်ပျော်သည့်တိုင်အောင် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံစုတွင် အကြောင်းအခွင့်ဆိုက်တိုက်ရာ တစ်ခုခုသောအာရုံကို စ၍ ထင်မြင်သည်မှ ခဏအစဉ်အတိုင်း သူတလဲ၊ ငါတလဲ မစဲအောင် ထင်လေတော့သည်။</p> <h3>မနောဝိညာဏ်ဖြစ်ပုံ</h3> <p>ဤဝီထိ မနောဝိညာဏ်စုမှာလည်း ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံစုတွင် အကြောင်းအခွင့် ဆိုက်တိုက်ရာ တစ်ခု တစ်ခုသော အာရုံသည် ဘဝင်၌ ခိုက်တိုက်လှုံ့ဆော်၍ ပေးပြီးမှ ထိုလှုံ့ဆော်သော တစ်ခုတစ်ခုသော အာရုံကို အာရုံပြု၍ သိမှု၊ ကြံဖန်မှု ဟူသော မနောဝိညာဏ် တစ်ခုခု နှလုံးထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လေသည်၊ တွေ့ကြုံဆိုက်တိုက်သော အကြောင်းမျိုး အခွင့်မျိုးလည်း ဘယ်အခါ မှာမှ မလပ်၊ ဝိုင်းလျက် အုံလျက် တစ်ရုံးရုံး တွေ့ကြုံဆိုက်တိုက်မှု မစဲပြီ၊ ဆိုက်တိုက်သော အခွင့်နှင့် စပ်လျဉ်းသော တစ်မျိုး တစ်မျိုးသော အာရုံလည်း ဘဝင်မှာ ထင်မှု၊ ခိုက်မှု၊ လှုံ့ဆော်မှု မစဲပြီ၊ ထိုထို အာရုံလှုံ့ဆော်တိုင်း ဟဒယ ဝတ္ထုအတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ကာ ဖြစ်ပေါ်ကာ နေရသော အမှု၊ တစ်သုတ် တစ်သုတ် ချုပ်ပျောက်ကာ ချုပ်ပျောက်ကာ နေရသော အမှုလည်း မစဲပြီ၊ မစဲပြီ ဆိုသည်ကား သူသူ၊ ငါငါ သတ္တဝါတို့၏ အထင်အမြင်အတိုင်း ဆိုသည်။</p> <p>မုချအားဖြင့်သော်ကား - စေတသိက်၊ စိတ် နာမက္ခန္ဓာလေးပါးတို့မည်သည် စက္ခုမှာဖြစ်ပေါ်ခိုက် စက္ခုမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ကြွင်းသော တစ်ကိုယ်လုံးမှာ မရှိကြကုန်၊ သောတမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် သောတမှာသာရှိကြကုန်သည်၊ ဃာနမှာဖြစ်ပေါ်ခိုက် ဃာနမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ဇိဝှါမှာဖြစ်ပေါ်ခိုက် ဇိဝှါမှာသာရှိကြကုန်သည်၊ ကိုယ်အင်္ဂါ တစ်ခုခုမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် ထိုနေရာမှာသာရှိကြကုန်သည်၊ နှလုံးထဲမှာဖြစ်ပေါ်ခိုက် နှလုံးတွင်းမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ထိုမှကြွင်းသော ကိုယ်မှာ မရှိကြကုန်၊ မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်းမှာပင် အခါပေါင်းကုဋေတစ်သိန်းမျှ တိုင်အောင် အဖြစ်၊ အပျက် မြန်လှသည့်အတွက်ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးမှာပင် ပြိုင်လျက် ဖြစ်နေသကဲ့သို့ ထင်ရသည်။</p> <h3>ထင်ကြရပုံ</h3> <p>မျက်စိဖြင့် ဘယ်ဟာကို ငါမြင်သည်ဟုထင်၍ နေဆဲမှာပင် စက္ခုဝိညာဏ်အစဉ်၏ အကြားအကြားမှာ ဟဒယဝတ္ထု၌ မနောဝိညာဏ်ပေါင်း မစဲအောင်ပင် ဖြစ်နိုင်၊ ချုပ်နိုင်သည်၊ သောတဝိညာဏ် စသည်တို့လည်း သူတို့ အာရုံခိုက်မှုရှိလျှင် မစဲအောင်ပင် ဖြစ်နိုင်၊ ချုပ်နိုင်သည်၊ ထို့ကြောင့် မျက်စိဖြင့် ကြည့်ရှုဆဲ၊ မြင်ဆဲမှာပင် နှလုံးကလည်း ကြံ၏၊ သိ၏၊ နားကလည်း အသံတစ်ခုခုကို ကြား၏ စသည်ဖြင့် သတ္တဝါတို့၏ စိတ်မှာထင်ကြရသည်။</p> <p>ကြွင်းသော ဝိညာဏ်တို့ ဖြစ်မှုမှာလည်း ဤနည်းတူ သိလေ။</p> <h3>မနောဝိညာဏ်စု</h3> <p>မနောဝိညာဏ်စုမှာလည်း ကိုယ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော ဝိညာဏ်စုဖြစ်၍နေစဉ် နှုတ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော ဝိညာဏ်မျိုး မဖြစ်နိုင်၊ နှုတ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော ဝိညာဏ်မျိုးဖြစ်၍နေစဉ် ကိုယ်အမူအရာပြုပြင်သောစိတ် မရှိနိုင်၊ သို့သော်လည်း အလဲအလှယ် မြန်လှသည့်အတွက်ကြောင့် သွားဆဲမှာပင်စကားပြောနိုင်၏၊ စကားပြောဆဲမှာပင် ကိုယ်အင်္ဂါလှုပ်ရှားနိုင်၏၊ ထိုထို အဆင်းကို မြင်နိုင်၏၊ ထိုထိုအသံကို ကြားနိုင်၏၊ ဤသို့ဖြစ်မှုကား မြန်လှသည့်အတွက်ကြောင့် တစ်မျိုးတစ်မျိုး အစဉ်၏အကြားမှာ အမျိုးမျိုး ကြားချုပ်မှုပေတည်း။</p> <h3>ပမာဏ</h3> <p>ဝိပဿနာယောဂီပုဂ္ဂိုလ်မှာမူကား ဤသို့ဖြစ်၍နေကြရာမှာ အလုံးစုံ ခြုံမိ၊ ငုံမိလောက်သော အချက်ကိုရှာ၍ ဝိညာဏ်ဝီထိ ဝါရပေါင်း တစ်သိန်း တစ်သန်းမက ကုဋေမျှကိုပင် တစ်ဝိညာဏ်တည်း တစ်ချက်တည်းပြု၍ ဥဒယမှု၊ ဝယမှုကို ရှုရသည်၊ ဖြစ်ခြင်း၊ ပျက်ခြင်းကို ရှုသောဉာဏ်မှာ အကုန်ပါစေနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း၊ ငါမြင်သည်၊ ငါကြားသည်၊ ငါနံသည်၊ ငါအရသာကို သိသည်၊ ကိုယ်အင်္ဂါမှာ ထိသည်ကို ငါသိသည်၊ ငါထွေထွေလာလာ ကြံဖန်သည်ဟု ဖြစ်သော ငရဲမီးခြောက်မျိုး၊ ငါပြောသည်၊ ငါဆိုသည်၊ ကိုယ်အင်္ဂါကို ငါလှုပ်ရှားသည်၊ ငါသွားသည်၊ ငါလာသည် စသည်ဖြင့်ဖြစ်သောငရဲမီးမျိုး အကုန်ကွယ်ပျောက်စေနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း၊ ငါမြင်သည်၊ ငါကြားသည် စသည်ဖြင့် ငါလုံးဖုံးအုပ်၍နေသော လက္ခဏတ္တယသမ္မောဟအမိုက်မှ အလင်းဉာဏ်ပေါက်သည်သာ ပမာဏတည်း။</p> <h3>အတွင်းဝင်ပုံ</h3> <p>ကိုယ်တွင်းမှာ စက္ခု၊ သောတ၊ ဃာန၊ ဇိဝှါ၊ ကာယ၊ ဟဒယ ဟူသော ခြောက်ဌာနကို ထိထိမိမိဆုပ်ကိုင်၍ ဖြစ်မှု၊ ပျက်မှုကို ကောင်းစွာ ထင်မြင်နိုင်လျှင် ထိုအလုံးစုံသော အထွေအလာတို့သည် အတွင်းပါဝင်လေကုန်တော့သည်။</p> <p>ဤကား စက္ခုဝိညာဏ်စသော စိတ်တို့ကို ပြခြင်းတည်း။</p> --- <h3>လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းကြီး</h3> <p>ဤသို့ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော မြေ၊ ရေ၊ လေ၊ မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါး၊ အာကာသဓာတ်၊ ဝိညာဏဓာတ်ဟု ဆိုအပ်သော ဓာတ်ကြီးခြောက်ပါးတို့၏ ဖြစ်မှု၊ ပျက်မှု အစုစုကို ရေပွက်ပမာ စသော ဥပမာတို့နှင့်မခြား တဖွားဖွား၊ တရွရွ၊ နေ့မစဲ၊ နာရီမစဲ၊ ခဏမစဲ၊ ဇာတိမှု၊ မရဏမှု၊ အနိစ္စမှုတို့ကို ရှုကြည့်၍ ထင်မြင်သော ဉာဏ်အလင်းကြီးသည် လက္ခဏတ္တယဉာဏ်အလင်းကြီးမည်၏။</p> <p>လက္ခဏတ္တယပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်းကြီးကို အကျယ်ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> --- <h3>၄-နိဗ္ဗာန ပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်း</h3> <h3>နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်းကြီးပေါ်ပုံ</h3> <p>ဤသို့ လက္ခဏတ္တယဉာဏ် အလင်းကြီးကို ပေါက်ရောက်လျှင် မဂ်လေးပါး၊ ဖိုလ်လေးပါးသို့ ရောက်၏။ ထိုသို့ရောက်သော မဂ်ဉာဏ်လေးပါး၊ ဖိုလ်ဉာဏ်လေးပါးတို့သည် စင်စစ် နိဗ္ဗာန်ကို သိသော ဉာဏ်တို့ ဖြစ်ရကား ထိုမဂ်ဉာဏ်၊ ဖိုလ်ဉာဏ်တို့သည် မုချအားဖြင့် နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်းကြီးမည်၏။</p> <p>နိဗ္ဗာနပဋိဝေဓဉာဏ်အလင်းကြီးကို အကျယ်ပြဆိုခန်း ပြီး၏။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား အမိုက် ၅-သင်း အလင်း ၅-ချက်တို့ကို ရှင်းလင်းပြဆိုအပ်သော အလင်းကျမ်းကြီး ပြီးပြီ။</p> jjox1r6og8oq6zgl6d5af03y0ic88m3 0 5832 19111 2025-07-10T00:01:18Z Tejinda 173 "{{header | title = [[လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး]] | author = လယ်တီဆရာတော် | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>အာနာပါနဒီပနီ</b> | previous = [[အလင်းကျမ်း]] | previous2 = | n..." အစချီသော စာလုံးတို့နှင့် စာမျက်နှာကို ဖန်တီးလိုက်သည် 19111 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး]] | author = လယ်တီဆရာတော် | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>အာနာပါနဒီပနီ</b> | previous = [[အလင်းကျမ်း]] | previous2 = | next = [[အာဟာရဒီပနီ]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = လယ်တီဆရာတော် | shortcut = | portal = }} <h3>အာနာပါနဒီပနီ</h3> <h3>အဘိယာစကနှင့် ပဋိညာဉ်</h3> <p>နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။</p> <p>မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၂၆၅-ခု တပေါင်းလဆုတ် ၁၁-ရက်နေ့တွင် လယ်ကိုင်းမြို့စား ဝန့်ရှင်တော် ကင်းဝန်မင်းကြီးက တရားဓမ္မ ဩဝါဒများ ကို နာခံလိုပါကြောင်းနှင့်အတန်တန်ပင့်ဖိတ် တောင်းပန်လျှောက်ထား အပ်သည်ဖြစ်၍ မန္တလေးမြို့တော်သို့ ကြွရောက်၍ ဝန့်ရှင်တော်မင်းကြီး၏ အိမ်ဦး၌ ၃-ရက် ၃-ညဉ့် တည်းခိုနေထိုင်၍ ဝန့်ရှင်တော်မင်းကြီးနှင့်တကွ အိမ်ဦးသို့ တရားနာလာရောက်ကြကုန်သော မှူးတော်မတ်တော် ရဟန်း ရှင်လူ ပြည်သူအပေါင်းတို့အား တရားဓမ္မ ပြသဟောပြော၍ နေစဉ်အခါ ဝန့်ရှင်တော်မင်းကြီး၏ သားဖြစ်သူ ပုသိမ်မြို့အုပ်နှင့် မော်လမြိုင်မြို့ဇာတိ မန္တလေး အရေးပိုင်မင်း ရုံးတော်စာရေးကြီး မောင်ခင်တို့သည် အသက် ထက်ဆုံး စွဲမြဲအားထုတ်ရန် အာနာပါနကမ္မဋ္ဌာန်း အလုပ်များကို ထုတ်ဖော် ရေးသား သနားချီးမြှင့်ပါမည့်အကြောင်းနှင့် တောင်းပန်လျှောက်ထား ကြသည်ဖြစ်၍ မုံရွာမြို့ လယ်တီတောကျောင်းဆရာ ငါသည် ဥပရိ ပဏ္ဏာသ-အာနာပါနဿတိသုတ် ပါဠိတော်မြတ်ကို အနက်အဓိပ္ပါယ်နှင့် တကွ အကျဉ်းသင်္ခေပအားဖြင့် ဖော်ပြပေအံ့သတည်း။</p> <p>အဘိယာစကနှင့် ပဋိညာဉ် ပြီး၏၊</p> <p>--------------------</p> <h3>အာနာပါန ကမ္မဋ္ဌာန်း ပွားများသင့်ပုံ</h3> <p>တိုက်တွန်းခြင်း ဥယျောဇဉ်</p> <p>အကျိုးအကြောင်းတို့ကို ကောင်းစွာထင်ထင် သိမြင်နိုင်ကြ ကုန်သော ပညာရှိအပေါင်း သူတော်ကောင်းတို့သည် <b>တိဏ္ဏ မညတရံ ယာမံ၊ ပဋိဇဂ္ဂေယျ ပဏ္ဍိတော။</b></p> <p>ဟူသော ဓမ္မပဒပါဠိတော်မြတ်နှင့်အညီ- အရွယ်သုံးပါးတို့တွင် ပထမအရွယ်တွင်းမှစ၍ ဘောဂသမ္ပတ္တိကို စွန့်လွှတ်ပြီးလျှင် ဘဝသမ္ပတ္တိ စီးပွါးကို အားထုတ်ကြကုန်ရာ၏။</p> <p>ပထမအရွယ်တွင်းမှစ၍ မတတ်နိုင်ခဲ့လျှင် ဒုတိယအရွယ်တွင်းမှ စ၍ ဘောဂသမ္ပတ္တိကို စွန့်လွှတ်ပြီးလျှင် ဘဝသမ္ပတ္တိစီးပွါးကို အားထုတ် ကြကုန်ရာ၏။</p> <p>ဒုတိယအရွယ်တွင်းမှစ၍ မတတ်နိုင်ခဲ့ပါလျှင် တတိယအရွယ်သို့ အဆိုက်တွင် အားထုတ်ကြကုန်ရာ၏၊</p> <p>* <b>ပဏ္ဍိတော</b>=ပညာရှိသူ မှန်ပေမူကား၊ <b>တိဏ္ဏံ</b>= အရွယ်သုံးပါးတို့တွင်၊ <b>အညတရံယာမံ</b>= တစ်ပါးပါးသော အရွယ်၌၊ <b>ပဋိဇဂ္ဂေယျ</b>=ဘဝ သမ္ပတ္တိစီးပွါးကို အားထုတ် သုတ်သင်ရာ၏။</p> <p>(ဓမ္မပဒပါဠိတော်အနက်)</p> <p>အရွယ်သုံးပါးလုံးမှာပင် ဘောဂသမ္ပတ္တိ လက်ရှိတင်းလင်းနှင့် နေ၍ ဘဝပဒေသာပင်ကြီးကို ပိုင်းပိုင်းလည်း မခံအပ် ဟူလိုသည်။</p> <p>ယခုအခါမူကား- သေလွယ် ပျောက်လွယ်လှသော ဝိပတ္တိကာလ ဖြစ်ခဲ့၍ အသက် ၅၀-ကိုလည်းကောင်း, ၅၅-နှစ်ကိုလည်းကောင်း, ဘောဂသမ္ပတ္တိနယ် အဆုံးထားရာ၏၊ ထိုမှ နောက်၌ ဘောဂသမ္ပတ္တိကို စွန့်လွှတ်၍ ဘဝသမ္ပတ္တိစီးပွါး ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒဒုလ္လဘ အကျိုးများကို အားထုတ် ရာ၏၊</p> <h3>ဘဝသမ္ပတ္တိ အားထုတ်နည်းအမျိုးမျိုး</h3> <p>ဤစကား၌ ဘောဂသမ္ပတ္တိကို စွန့်လွှတ်၍ ဘဝသမ္ပတ္တိစီးပွါးကို အားထုတ်ကြသော နည်းလမ်းတို့သည် အမျိုးမျိုးရှိကြ၏။</p> <p>၁။ ပထမအရွယ် ငယ်စဉ်အခါ၌ပင်လျှင် ထီးနန်းစည်းစိမ် ကို စွန့်လွှတ်၍ ရသေ့ရဟန်းအဖြစ်နှင့် တောထွက်ကြ သော တေမိမင်း ဟတ္ထိပါလမင်းတို့၏ နည်းလမ်း တစ်မျိုး။</p> <p>၂။ ပထမအရွယ် ဒုတိယအရွယ်၌ ထီးနန်းစည်းစိမ်ကို ခံစား စံစားပြီးမှ တတိယအရွယ်၌ ထီးနန်းစည်းစိမ်ကို သားကြီးရတနာအား လွှဲအပ်ပြီးလျှင် မင်းဥယျာဉ်၌ ချမ်းသာစွာ ဧကစာရ နေထိုင်၍ ဗြဟ္မဝိဟာရဘာဝနာ တရားကို ပွါးများအားထုတ်၍ စျာန်သမာပတ်ကိုဖြစ် စေ၍ မင်းဥယျာဉ်၌ပင် အသက်ရှည်သမျှကာလ ပတ်လုံး စျာန်သမာပတ် ချမ်းသာကို ခံစားစံစား၍ နေကြသော မဂ္ဃဒေဝမင်းအစ နေမိမင်း အဆုံးရှိသော ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော မင်းတို့၏ နည်းလမ်း တစ်မျိုး။</p> <p>၃။ မင်းဥယျာဉ်သို့ပင် မထွက်မူ၍ သိကြားမင်း ဖန်ဆင်း သော ဓမ္မပါသာဒအမည်ရှိသော ရတနာ အတိပြီးသော ရွှေနန်းပြာသာဒ်ကြီးအတွင်း၌ ဧကစာရနေတော်မူ၍ ဗြဟ္မဝိဟာရ စျာန်သမာပတ်ကို ပွါးများအားထုတ်၍ စျာန်သမာပတ် ချမ်းသာကို ခံစားစံစား၍ နေတော် မူသော မဟာသုဒဿန စကြာမင်းကြီး၏ နည်းလမ်း တစ်မျိုး။</p> <p>၄။ ရွှေပေတွင် ရေးသား၍ ရာဇဂြိုဟ်ဘုရင်က စေလွှတ် သော အာနာပါနကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်ကို တွေ့မြင်ရာ ဘုံ ၇-ဆင့်ရှိသော ရွှေနန်းပြာသာဒ်ပေါ်၌ ဧကစာရ နေတော်မူ၍ အာနာပါနကမ္မဋ္ဌာန်း အလုပ်ကို အား ထုတ်တော်မူရာ အာနာပါနစတုတ္ထစျာန်တိုင် အောင် ပေါက်ရောက် ထမြောက်တော်မူပေသော တက္ကသိုလ် မင်း၏ နည်းလမ်းတစ်မျိုး။</p> <p>ဤသို့အစရှိသည်ဖြင့် ရှေးအဖို့၌ ဘောဂသမ္ပတ္တိစီးပွါးကို လိုက်စား ခံစံပြီး၍ နောက်အဖို့၌ ဘောဂသမ္ပတ္တိနှင့်စပ်သော ကြောင့်ကြစိုက်မှု, သမာဓိဘာဝနာနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော အဗြဟ္မစရိယမှု, အပေါင်း အဖော်နှင့် ရောယှက်ဆက်ဆံခြင်းအမှုများကို လွတ်ကင်းအောင် ကြဉ် ရှောင်၍ မိမိစိတ်ကြိုက်ရာ ပွဲတော်အစာအာဟာရကို နေ့စဉ်ပို့ သ, ဆက်သွင်းသူ လူယောကျ်ားတစ်ဦးတစ်ယောက်နှင့်သာ အတွေ့ခံတော် မူကြ၍ ဘဝသမ္ပတ္တိ စီးပွါးကို အားထုတ်ကြပေကုန်သော ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အလောင်းအလျာ ပညာရှိကြီးတို့၏ နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးတွင် ယခုအခါ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် လူပညာရှိတို့သည် မိမိတို့အခြေအနေနှင့် သင့်လျော်ရာ နည်းလမ်းကို ရွေးကောက်အားကျ၍ ဘဝသမ္ပတ္တိအစီးအပွါးကို အားထုတ်ကြကုန်ရာ၏။</p> <p>တိုက်တွန်းခြင်း ဥယျောဇဉ်ပြီး၏၊</p> --- <h3>စိတ်ကို အစိုးမရ၍ သံသရာမျောရပုံ</h3> <p>ဘဝသမ္ပတ္တိတိုးပွားမှု</p> <p>ယခုအခါ ဘဝသမ္ပတ္တိ အစီးအပွားဆိုသည်ကား- ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒ ဒုလ္လဘနှင့် တကွ မနုဿတ္တဒုလ္လဘ တည်းဟူသော ဘဝသမ္ပတ္တိကို ရရှိကြုံကြိုက်၍ နေကြသည့်အခါ၌ ဂဟဋ္ဌဖြစ်သူ လူတို့မှာ အာဇီဝဋ္ဌမက သီလ၌ ကောင်းစွာတည်၍ ကာယဂတာသတိအလုပ်, သမထကမ္မဋ္ဌာန်း အလုပ်, ဝိပဿနာကမ္မဋ္ဌာန်းအလုပ်ကို စွဲစွဲမြဲမြဲ အားထုတ်မှုကို ဘဝသမ္ပတ္တိ စီးပွားမှု ဆိုသတည်း။</p> <h3>သတိပဋ္ဌာန်အလုပ်</h3> <p>သမထမှု ဝိပဿနာမှု၏ ရှေ့အဖို့၌ ကာယဂတာသတိအလုပ်ကို အားထုတ်ရသည်၊ ကာယဂတာသတိ အလုပ်ဆိုသည်ကား- သတိပဋ္ဌာန် အလုပ်ကို ဆိုသတည်း၊ ထိုသတိပဋ္ဌာန်အလုပ်ကို ရှေးဦးစွာ တည်ထောင် အားထုတ်ရခြင်း၏ အကြောင်းကို ဥပမာယုတ္တိနှင့်တကွ ပြဆိုဦးအံ့။</p> <h3>စိတ်အစိုးမရသော သူရူး ဥပမာ</h3> <p>လောက၌ မိမိစိတ်ကို မိမိအစိုးမရသော သူရူးသူနှမ်းမည်သည် တစ်စုံတစ်ခုသော အတ္တဟိတ စီးပွားမှု ပရဟိတ စီးပွားမှုတို့၌ အသုံးမကျ သူဖြစ်၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဆိုသော် ထိုသူ၏စိတ်သည် မိမိထမင်း စားမှု အလုပ်တစ်ခုမျှ၌ပင်လျှင် ပြီးစီးအောင်မနေ။ ထိုသူသည် ထမင်းစားဆဲအခါ၌ပင် ထမင်းပွဲကို သွန်မှောက်၍ လွတ်ရာ အရပ် တစ်ပါးသို့ ထွက်သွား၏၊ တစ်ခြားတစ်ပါးသော လူရေးလူရာတို့၌ ဆိုဖွယ်မရှိ၊ အသုံးမကျသူ သက်သက် ဖြစ်သတည်း၊ ဆေးဝါးတို့ဖြင့် ကုသ,၍ ပကတိ ပျောက်ငြိမ်းသောအခါ၌ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းကိုရ၍ ပကတိ လူကောင်းဖြစ်လေ၏၊ ထိုအခါမှ လူစဉ်မှီ၍ ခပ်သိမ်းသော လူရေးလူရာတို့ကို အများနည်းတူ တည်ကြည်သော စိတ်ဖြင့် ပြီးစီးအောင် လုပ်ဆောင်နိုင်လေ၏၊</p> <h3>သူရူးနှင့်တူပုံ</h3> <p>လောက၌ ပကတိ စိတ်ကောင်း, နှလုံးကောင်းနှင့်ပြည့်စုံကြသော ပကတိ လူကောင်းသူကောင်းတို့သည်လည်း သိမ်မွေ့လှစွာသော သမထစျာန်အလုပ်, ဝိပဿနာ ပညာအလုပ်တို့၌မူကား- မိမိစိတ်ကို မိမိအစိုးမရသော သူရူးသူနှမ်းအရာ၌ တည်ကြရပြန်ကုန်၏၊ တည်ပုံ ကား- ဘုရားရှိခိုးရာ၌ ပကတိလူတို့၏ စိတ်သည် “ဣတိပိသော” တစ်ပုဒ် ဆုံးသည့်တိုင်အောင် ဘုရားဂုဏ်၌စိုက်၍မနေ၊ ဘုရားဂုဏ်ကို လွှတ်၍ အာရုံတစ်ပါးသို့သာ ထွက်သွား၏၊ အာရုံတစ်ပါးသို့ စိတ်ထွက် သွားတိုင်း အရွတ်အဆိုပျက်ကွက်ခဲ့ပါမူကား- “ဣတိပိသော” တစ်ပုဒ်ကို တစ်ညဉ့် လုံး ရွတ်ဆိုသော်လည်း အဆုံးတိုင် ချောမောနိုင်ကြမည်မဟုတ်၊ နဂိုက နှုတ်တက်ရပြီးဖြစ်၍သာ အရွတ်အဆို အစဉ်မပျက်ဘဲ အဆုံးတိုင် ချောမောနိုင်ကြလေသတည်း။</p> <p>ခပ်သိမ်းသော ကမ္မဋ္ဌာန်းဘာဝနာ မနသိကာရမှုတို့၌ ဤနည်းချည်းမှတ်။</p> <p>ဤကား- ပကတိ လူကောင်း သူကောင်းဆိုရသော သူတို့သည် လည်း သမာဓိဘာဝနာ, ပညာဘာဝနာမှုတို့၌ မိမိစိတ်ကို မိမိအစိုးမရ ကြသော သူရူးသူှနှမ်းအရာ၌ တည်ကြရပုံတည်း။</p> <p>ဤကဲ့သို့ သူရူးသူနှမ်းအရာ၌ တည်လျက်ရှိကြကုန်သေးသော သူတို့သည် မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကို မဆိုထားဘိဦး၊ ယခုဘဝ သေသည်၏ အခြားမဲ့၌ သုဂတိဘဝကိုမျှ ရနိုင်ရန် အရေးသည်ပင်လျှင် အလွန်ခက် သေး၏၊ သတိမူကြ လေကုန်။</p> <h3>စိတ်မနိုင်နင်းလျှင် အမှုမတွင်ကျယ်</h3> <p>- လောက၌ ခြေကိုမနိုင်နင်းသော သူသည် ခြေဖြင့်ပြု ရသော အမှုကို တွင်ကျယ်အောင် မပြုနိုင်။ လက်ကို မနိုင်နင်းသောသူသည် လက်ဖြင့်ပြုရသော အမှုကို တွင်ကျယ်အောင် မပြုနိုင်။</p> <p>- နှုတ်လျှာကို မနိုင်နင်းသောသူသည် နှုတ်လျှာဖြင့် ပြုရသောအမှုကို တွင်ကျယ်အောင် မပြုနိုင်။</p> <p>- စိတ်ကို မနိုင်နင်းသောသူသည် စိတ်ဖြင့်ပြုရသော အမှုကို တွင်ကျယ်အောင် မပြုနိုင်။</p> <p>- ဘာဝနာ မနသိကာရမှုမည်သည် စိတ်ဖြင့်ပြုအပ်သော အမှုသက်သက်ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် မိမိစိတ်ကို မနိုင်နင်းကြ, အစိုးမရကြကုန်သော ပကတိလူရှင် ပုထုဇဉ်တို့သည် ဘာဝနာမနသိကာရမှုကို တွင်ကျယ် အောင် မပြုနိုင်ကြ။ အတုအပမျှသာ ပြုနိုင်ကြသည်။</p> <h3>ပဲ့တက်မနိုင်နင်းသော လှေသူကြီးဥပမာ</h3> <p>ဥပမာကား- လှေကိုင်တက်ကိုင်မနိုင်နင်းသော လှေသူကြီးသည် ဝန်ပြည့်သောလှေကြီးဖြင့် အလွန်အယဉ် ထန်စွာစီးသော မြစ်ကြီး၌ စုန်မျှော၍လာရာ ညဉ့်အခါ မှောင်မိုက်သည့်အတွက်ကြောင့် ကမ်းစဉ် တလျှောက် မြို့ရွာဆိပ်ကမ်းများကို မမြင်ရ၊ နေ့အခါ၌ ကမ်းစဉ် တစ်လျှောက် မြို့ရွာဆိပ်ကမ်းများကို မြင်ပါသော်လည်း လှေတက်ကို မနိုင်နင်းသည့်အတွက်ကြောင့် တစ်စုံတစ်ခုသော မြို့ရွာ ဆိပ်ကမ်းသို့ ကပ်ခြင်း, ဆိုက်ခြင်းငှာ မတတ်နိုင်မူ၍ ကြည့်ကာ မျှော်ကာ ချီးမွမ်းကာနှင့် သမုဒ္ဒရာအပြင်သို့ လွှင့်လေ၏၊</p> <h3>ဥပမာ ဥပမေယျ စပ်ဟပ်ပုံ</h3> <p>(က) ဤဥပမာ၌ အယဉ်ထန်စွာစီးသော မြစ်ကြီး, သမုဒ္ဒရာ ကြီးကဲ့သို့ ဩဃလေးဖြာ သံသရာကြီးကို မှတ်ရာ၏၊</p> <p>(ခ) ဝန်ပြည့်သော လှေကြီးကဲ့သို့ ထိုထိုသတ္တဝါတို့၏ ခန္ဓာ ကိုယ်ကို မှတ်ရာ၏။</p> <p>(ဂ) လှေတက်ကို မနိုင်နင်းသော လှေသူကြီးကဲ့သို့ ပုထုဇဉ် သတ္တဝါကို မှတ်ရာ၏။</p> <p>(ဃ) တောတောင်စခန်း၌ ဆိပ်ကမ်းမရှိသော မြစ်ပြင်ကြီး ကဲ့သို့ သုညကမ္ဘာ သံသရာခရီးကို မှတ်ရာ၏။</p> <p>(င) မြို့ရွာဆိပ်ကမ်းရှိပါသော်လည်း ညဉ့်အခါ မှောင်မိုက်နှင့် ကြုံကြိုက်၍ မြို့ရွာဆိပ်ကမ်းကို မမြင်ဘဲ အတွင် စုန်မျှောရသကဲ့သို့ ဘုရားပွင့်ရာ ဗုဒ္ဓကမ္ဘာပင်ဖြစ်သော် လည်း အရပ်ပြစ်ရှစ်ဖြာ မိစ္ဆာမှောင် မိုက်နှင့် ကြုံကြိုက် ၍ ဘုရားသာသနာ သိက္ခာသုံးတန် နိဗ္ဗာန်ဆိပ်ကမ်းသို့ သမ္မာဒိဋ္ဌိ ဉာဏ်မျက်စိဖြင့် မမြင်ဘဲ သံသရာအယဉ်သို့ အတွင်စုန်မျှောကြသော သာသနာပ လူမျိုးတို့ကို မှတ်ရာ၏။</p> <p>(စ) နေ့အခါ၌ ကမ်းစဉ်တစ်လျှောက်မြို့ရွာဆိပ်ကမ်းများကို မြင်ပါသော်လည်း လှေတက်ကို မနိုင်နင်းသည့် အတွက်ကြောင့် တစ်စုံတစ်ခုသော မြို့ရွာဆိပ်ကမ်းသို့ မကပ်နိုင် မဆိုက်နိုင်မူ၍ ကြည့်ကာမျှော်ကာ ချီးမွှမ်း ကာနှင့် သမုဒ္ဒရာအပြင်သို့ လွှင့်လေသကဲ့သို့ ဘုရားပွင့် ရာ သာသနာ၌ ဗုဒ္ဓဘာသာ အမျိုးကောင်းသား စင်စစ် ဖြစ်ပါသော်လည်း ဘာဝနာအလုပ်ကို အား မထုတ်ကြ ဘဲ ပကတိသော စိတ်နှင့်သာ နေကြသည့် အတွက် စိတ်ကိုအစိုးမရသော အရူးအနှမ်း အရာ၌ တည်နေကြ သည်ဖြစ်၍ သမထစျာန်, ဝိပဿနာဉာဏ်, မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ်, နိဗ္ဗာန်ဆိပ်ကမ်းသို့ မကပ်နိုင်ကြ, မဆိုက်နိုင် ကြကုန်မူ၍ ရတနာသုံးပါးကို ကြည်ညို ကိုးကွယ်, ဖူးမြော်ချီးမွှမ်းကာ ဘုရားဒါယကာ, ဘုရားဒါယိကာမ, ကျောင်းဒါယကာ ကျောင်းဒါယိကာမ, ပစ္စည်းလေးပါး ဒါယကာ, ပစ္စည်းလေးပါးဒါယိကာမ, သာမညရဟန်း ကျမ်းတတ်ဂန်တတ်အကျော် တံဆိပ်တော်ရ ဆရာ တော် ဖြစ်ကာမျှနှင့် သုညကမ္ဘာ သံသရာ ပြင်ကြီးသို့ လွင့်ကာလွင့်ကာ လာကြသည်ကို မှတ်ရာ၏၊ လွန်လေပြီးသောအခါ အနမတဂ္ဂ သံသရာမှ ယနေ့ထက်တိုင် မျှော၍လာခဲ့ကြပုံတည်း။</p> <p>စိတ်ကို အစိုးမရ၍ သံသရာမျှောရပုံ ပြီး၏။</p> <hr> <h3>ကာယဂတာသတိ ဘာဝနာ ဦးစွာ အားထုတ်ရပုံ</h3> <p>စိတ်ကို မနိုင်ခြင်းအပြစ်</p> <p>ယခုအခါ၌လည်း ဘုရားသာသနာ၌ ဗုဒ္ဓဘာသာ အမျိုး ကောင်းစင်စစ် ဖြစ်ကြကုန်လျက် ကာယဂတာသတိ ဘာဝနာများကို အားမထုတ်ကြဘဲ အစိုးမရသော ပကတိစိတ်အတိုင်းနှင့်သာနေ၍ သေလွန်ကြလျှင် အတိတ် သံသရာက လာခဲ့ကြသော လမ်းမ, လမ်းရိုးကြီး အတိုင်း သံသရာဒလဟောသို့ မျှောမြဲ, မြှုပ်မြဲ တလဲလဲပင် ဖြစ်ကြ ကုန်ရာသည်။</p> <p>ဤဥပမာဖြင့် စိတ်ကို အစိုးမရမှုသည် သံသရာဒလဟော၌ မျှောလမ်းကြီးစင်စစ်ဖြစ်၏၊။ အဘယ့် ကြောင့်နည်းဟူမူ- သမထအလုပ်, ဝိပဿနာအလုပ်သို့ မကပ်နိုင်ကြသောကြောင့်တည်း။</p> <p>စိတ်ကိုနိုင်နင်းခြင်းအကျိုး</p> <p>စိတ်ကို အစိုးရမှုသည် နိဗ္ဗာန်ဆိပ်ကမ်းသို့ ဆိုက်လမ်းကြီး စင်စစ်ဖြစ်၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ အလိုရှိသောအခါ သမထ အလုပ်, ဝိပဿနာအလုပ်ကို လုပ်နိုင်သောကြောင့်တည်းဟူသော အနက်ကိုပြဆိုသည်၊ ကာယဂတာ သတိဘာဝနာသည် စိတ်ကိုအစိုး ရအောင် အားထုတ်မှုပေတည်း။</p> <h3>ကာယဂတာသတိနှင့် နိဗ္ဗာန်</h3> <p>အထက်ဖြစ်သော သမထအလုပ်, ဝိပဿနာအလုပ်တို့ကို မလုပ်တည့်နိုင်လျှင် ရှိစေဦး။ မိမိစိတ်ကို မိမိကိုယ်သန္တာန်အတွင်း၌ နိုင်နိုင်နင်းနင်း ထားနိုင်ကြလျှင်ပင် နိဗ္ဗာန်၏အရသာကို ခံစံကြရသည် မည်ကြောင်းကို ဤသို့ဟောတော်မူ၏။</p> <p>- <b>အမတံ တေသံ ဝိရဒ္ဓံ၊ ယေသံ ကာယဂတာသတိ ဝိရဒ္ဓါ။</b></p> <p><b>အမတံ တေသံ အဝိရဒ္ဓံ၊ ယေသံ ကာယဂတာသတိ အဝိရဒ္ဓါ။</b></p> <p>- <b>အမတံ တေသံ အပရိဘုတ္တံ၊ ယေသံ ကာယဂတာသတိ အပရိဘုတ္တာ။</b></p> <p><b>အမတံ တေသံ ပရိဘုတ္တံ၊ ယေသံ ကာယဂတာသတိ ပရိဘုတ္တာ။</b></p> <p>(အင်္ဂုတ္ထိုရ်ပါဠိတော်)</p> <p><b>ယေသံ</b>=အကြင်သူတို့အား၊ <b>ကာယဂတာသတိ</b>=ကာယဂတာ သတိသည်၊ <b>ဝိရဒ္ဓါ</b>=ချော်ချွတ်လေ၏၊ <b>တေသံ</b>=ထိုသူတို့အား၊ <b>အမတံ</b>= အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သည်၊ <b>ဝိရဒ္ဓံ</b>=ချော်ချွတ်လေ၏၊ <b>ယေသံ</b>=အကြင်သူတို့အား၊ <b>ကာယဂတာသတိ</b>=ကာယဂတာသတိသည်၊ <b>အဝိရဒ္ဓါ</b>=မချော်ချွတ်။ <b>တေသံ</b>=ထိုသူတို့အား၊ <b>အမတံ</b>=အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သည်၊ <b>အဝိရဒ္ဓံ</b>=မချော် ချွတ်နိုင်ပြီ။</p> <p><b>ယေသံ</b>=အကြင်သူတို့အား၊ <b>ကာယဂတာသတိ</b>=ကာယဂတာ သတိကို၊ <b>အပရိဘုတ္တာ</b>=မသုံးဆောင်ရ၊ <b>တေသံ</b>=ထိုသူတို့အား၊ <b>အမတံ</b>= အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သည်၊ <b>အပရိဘုတ္တံ</b>=သုံးဆောင်ရသည်မမည်။ <b>ယေသံ</b>= အကြင်သူတို့အား၊ <b>ကာယဂတာသတိ</b>=ကာယဂတာသတိသည်၊ <b>ပရိဘုတ္တာ</b>=သုံးဆောင်ရ၏၊ <b>တေသံ</b>=ထိုသူတို့အား၊ <b>အမတံ</b>=အမြိုက်နိဗ္ဗာန် သည်၊ <b>ပရိဘုတ္တံ</b>=သုံးဆောင်ရသည်မည်၏။</p> <p>(ပါဠိတော်အနက်။)</p> <p>လိုရင်းအဓိပ္ပါယ်ကား- ကာယဂတာသတိ ဘာဝနာတည်၍ မိမိစိတ်ကို မိမိအစိုးရသော အဖြစ်၌ တည်ကြသော သူတို့အား သမထ ဝိပဿနာအလုပ်ကို တွင်ကျယ်စွာလုပ်နိုင်ကြတော့မည်ဖြစ်၍ ယခုဘဝ ဆိုက်တိုက်၍နေသော နိဗ္ဗာန်နှင့်လွဲနိုင်ရန် မရှိပြီ၊ ကာယဂတာသတိ ဘာဝနာလက်မဲ့၍ မိမိစိတ်ကို မိမိအစိုးမရသော အရူးအနှမ်းအရာ၌ တည်မြဲတိုင်းနှင့်နေကြကုန်မူကား သမထဝိပဿနာအလုပ်သို့ မကပ်နိုင် သဖြင့် နိဗ္ဗာန်နှင့် လွဲကြကုန်ရာ၏ ဟူလိုသည်။</p> <h3>စိတ်အစိုးရမူ အမျိုးမျိုး</h3> <p>စိတ်ကိုအစိုးရမှုသည် အမျိုးမျိုးရှိ၏၊ အဘယ်သို့အမျိုးမျိုးရှိ သနည်းဟူမူကား-လောက၌ အရူးအနှမ်း မဟုတ်ဟူ၍ ပကတိ တည်ကြည်သောစိတ်နှင့် ပြည့်စုံလျက် လူရေးလူရာ၌ နေရာတကျ ရှိသည်ကိုလည်း စိတ်ကို အစိုးရမှုခေါ်၏၊ သာသနာ၌မူကား ဣန္ဒြိယ သံဝရသီလ လုံခြုံမှုသည်လည်း အစိုးရမှု တစ်ပါးပင်ဖြစ်၏၊ ခိုင်ခံ့သော အစိုးရမှုကား မဟုတ်သေး။ ကာယဂတာသတိဘာဝနာ တည်မှုသည်ကား သမထဝိပဿနာ၏ ပဒဋ္ဌာန် (နီးစွာသော အကြောင်း) ဖြစ်၍ ခိုင်ခံ့သော အစိုးရမှုမည်၏၊ ထိုထက် ဥပစာရသမာဓိမှုသည် ခိုင်ခံ့၏၊ ထိုထက် အပ္ပနာသမာဓိ မှုသည် ခိုင်ခံ့၏၊ အပ္ပနာသမာပတ်ရှစ်ပါးတို့သည် တစ်ဆင့် ထက်တစ်ဆင့် ခိုင်ခံ့ကြကုန်၏၊ အဘိညာဉ်မှုသည် သမထကိစ္စတွင် အထွတ်အထိပ်ဖြစ်သော အစိုးရမှုမည်၏၊</p> <h3>သမထ, ဝိပဿနာ ယာဉ် ၂-ပါး</h3> <p>-ဤကား ကာယဂတာသတိ ဘာဝနာမှုမှ သမထ လမ်းသို့တက်သော သမထယာနိကလမ်းတည်း။</p> <p>- ကာယဂတာသတိ ဘာဝနာမှုမှ ဝိပဿနာသို့ တက် သည်ကိုကား ဝိပဿနာယာနိကလမ်း ခေါ်၏။</p> <p>- ဤတွင်ရွေ့ကား သမထအလုပ် ဝိပဿနာအလုပ်တို့၏ ရှေ့အဖို့၌ ကာယဂတာ သတိပဋ္ဌာန်အလုပ်ကို ရှေးဦးစွာ တည်ထောင် အားထုတ်ရခြင်း၏အကြောင်းကို ဥပမာ ယုတ္တိနှင့်တကွ ပြဆိုလိုက်သော အခန်းတည်း။</p> <p>ကာယဂတာ သတိဘာဝနာ ဦးစွာအားထုတ်ရပုံ ပြီး၏၊</p> <p>ÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀ</p> <h3>အာနာပါန ကမ္မဋ္ဌာန်း ပွားသင့်ပုံ</h3> <p>ထို့ကြောင့် ယခုအခါ ဗုဒ္ဓဘာသာ သာသနာ၌ ကြုံကြိုက်ကြသူ ရှင်လူအပေါင်းတို့သည် မိမိစိတ်ကို မိမိအစိုးမရ ရှိနေကြသည်ကို လွန်စွာစက်ဆုပ်ထိတ်လန့်ကြကုန်၍ မိမိစိတ်ကို မိမိအစိုးရသောအဖြစ်၌ စောစောစီးစီး တည်ပြီး ဖြစ်ကြစေခြင်းငှါ မဟာသတိပဋ္ဌာနသုတ်၌လာ သော တစ်ခုခုသော ကာယဂတာသတိ အလုပ်များကို အားထုတ် ကြကုန်ရာ၏၊</p> <h3>ကာယဂတာသတိအပြား ၁၈-ပါး</h3> <p>ထို ကာယဂတာသတိသည် ဥပရိပဏ္ဏာသပါဠိတော် ကာယဂတာသတိသုတ်၌ကား<br> <p>- အာနာပါနပိုင်း</p> <p>- ဣရိယာပထပိုင်း</p> <p>- သမ္ပဇညပိုင်း</p> <p>- ပဋိကူလ ၁-ပိုင်း</p> <p>- ဓာတုဝဝတ္ထာန ၂-ပိုင်း</p> <p>- သိဝထိက ကိုးပါး တို့နှင့်တကွ ပထမစျာန်, ဒုတိယစျာန်, တတိယစျာန်, စတုတ္ထစျာန် ဟု ဆိုအပ်သော ကာယဂတာသတိအပြား ၁၈-ပါးလာ၏၊</p> <h3>ကိစ္စ ၄-ပါးပြီးနိုင်ပုံ</h3> <p>ဥပရိပဏ္ဏာသ ပါဠိတော် အာနပါနသုတ်၌ကား<br> <p>- အာနာပါန အလုပ်တစ်ခုနှင့်ပင် ကာယဂတာသတိ ဘာဝနာကိစ္စ၊</p> <p>- အပ္ပနာစျာန် ၄-ပါးဟူသော သမထဘာဝနာကိစ္စ၊</p> <p>- ဝိပဿနာ ဘာဝနာကိစ္စ၊</p> <p>- ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိဟု ဆိုအပ်သော မဂ္ဂ ဘာဝနာကိစ္စ၊</p> <p>- ဖလသစ္ဆိကိရိယာကိစ္စ</p> <p>တို့သည် အပြီးတိုင် လာကုန်၏၊</p> <h3>ဘုရားရှင်တိုင်း၏ လက်စွဲ</h3> <p>ခပ်သိမ်းသော မြတ်စွာဘုရားတို့၏လည်း အာနာပါနဿတိ ၌တည်၍ သဗ္ဗညုဘုရားအဖြစ်သို့ ရောက်တော်မူကြကုန်မြဲ ဓမ္မတာဖြစ်၏၊ ဘုရားအဖြစ်သို့ ရောက်ကြကုန်ပြီးသော အခါ၌လည်း အာနာပါနဿတိ ကို အသက်ထက်ဆုံး မစွန့်ကြကုန်ပြီ။</p> <p>သမထအရာ၌လည်း ကမ္မဋ္ဌာန်းလေးဆယ်ရှိသည်တွင် အာနာပါန ကမ္မဋ္ဌာန်းသည် အစဉ်အမြဲ ပွားများခြင်းငှာ အလွယ်ဆုံးဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း တခြားသော သမထကမ္မဋ္ဌာန်းတို့ထက် ထွတ်မြတ်သော လွန်သောဂုဏ်ပုဒ်တိုဖြင့် များစွာချီးမွှမ်းတော်မူ၏၊ အဋ္ဌကထာဆရာမြတ်ကြီးတို့သည်လည်း မဟာပုရိသဘူမိ ဟုမိန့်တော် မူကြကုန်၏။</p> <p>လူသာမန်, ရှင်သာမန်တို့နှင့် ထိုက်တန်သော ကမ္မဋ္ဌာန်းမဟုတ်၊ လူပညာရှိကြီး, ရှင်ပညာရှိကြီးတို့နှင့် ထိုက်တန်သော ကမ္မဋ္ဌာန်းဖြစ်သည် ဟူလို။</p> <p>ထို့ကြောင့် ရှေ့၌ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အလောင်းအလျာ ပညာရှိကြီး တို့၏ နည်းလမ်းတို့တွင် ဘုံ ၇-ဆင့်ရှိသော ရွှေနန်းပြာသာဒ်ပေါ်၌ ပကတိသော မင်းဧကရာဇ်အသွင်နှင့်ပင် ဆိတ်ငြိမ်စွာ စံနေတော်မူ၍ အာနာပါနအလုပ်ကို အားထုတ်တော်မူရာ ကာယဂတာသတိ ဘာဝနာ ကိစ္စမှစ၍ စတုတ္ထစျာန် သမာဓိ ဘာဝနာကိစ္စတိုင်အောင် ပြီးစီးထမြောက် ပေါက်ရောက်တော်မူသော ရောမနိုင်ငံ၏အနီး တက္ကသိုလ်ပြည်ကြီးကို ရွှေထီးရွှေနန်း သိမ်းမြန်း စိုးစံတော်မူသော ပက္ကုသာတိမင်း၏ နည်းလမ်း' ကို လိုက်စား အားကျ၍ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒဒုလ္လဘ၏ အကျိုးအာနိသံသနှင့်တကွ ဘဝသမ္ပတ္တိစီးပွားကို အားထုတ်ကြလိုကုန်သော ဗုဒ္ဓဘာသာ လူ ပညာရှိကြီးတို့၏အကျိုးငှာ အာနာပါနဿတိ သုတ္တန်ပါဠိတော်ကြီးကို ပါဌ်အနက် အဓိပ္ပါယ်နှင့်တကွ ထုတ်ပြ၍ အကျဉ်းသင်္ခေပအားဖြင့် အာနာပါနကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်ကို ပြဆိုပေအံ့သတည်း။</p> <p>အာနပါနကမ္မဋ္ဌာန်း ပွားသင်ပုံ ပြီး၏၊</p> <p>-------*-------</p> <h3>အာနာပါနဿတိသုတ်အဖွင့်</h3> <p>အာနာပါန အချီး</p> <p>၁။ <b>အာနာပါနဿတိ ဘိက္ခဝေ ဘာဝိတာ ဗဟုလီကတာ စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနေ ပရိပူရေန္တိ။</b></p> <p>၂။ <b>စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနာ ဘာဝိတာ ဗဟုလီကတာ သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ ပရိပူရေန္တိ။</b></p> <p>၃။ <b>သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ ဘာဝိတာ ဗဟုလီကတာ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တံ ပရိပူရေန္တိ။</b></p> <p>အာနာပါနဿတိသုတ်ပါဠိတော်။</p> <p>၁။ <b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>အာနာပါနဿတိ</b>=အာနာပါနဿတိ ကမ္မဋ္ဌာန်းအလုပ်သည်၊ <b>ဘာဝိတာ</b>=ပွားများစေ အပ်သည်ရှိသော်၊ <b>ဗဟုလီကတာ</b>=နေ့ရက်များစွာ လေ့လာစွဲမြဲခြင်းကို ပြုအပ် သည်ရှိသော်၊ <b>စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနေ</b>=သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး တို့ကို၊ <b>ပရိပူရေန္တိ</b>=ပြီးပြည့်စုံစေနိုင်ကုန်၏။</p> <p>၂။ <b>စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနာ</b>=လေးပါးသော သတိပဋ္ဌာန်တရား တို့သည်၊ <b>ဘာဝိတာ</b>=ပွားများစေအပ်ကုန်သည်ရှိသော်၊ <b>ဗဟုလီကတာ</b>=နေ့ရက်များစွာ လေ့လာခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်သည် ရှိသော်၊ <b>သတ္တဗောဇ္ဈင်္ဂေ</b>=ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို၊ <b>ပရိပူရေန္တိ</b>=ပြီး ပြည့်စုံစေနိုင်ကုန်၏။</p> <p>၃။ <b>သတ္တဗောဇ္ဈင်္ဂါ</b>=ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့သည်၊ <b>ဘာဝိတာ</b>=ပွားများစေ အပ်ကုန်သည်ရှိသော်၊ <b>ဗဟုလီကတာ</b>=နေ့ရက်များစွာ လေ့လာ အပ်ကုန်ကုန်သည်ရှိသော်၊ <b>ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိံ</b>=လောကုတ္တရာ ဝိဇ္ဇာလေးပါး ဝိမုတ္တိလေးပါးကို၊ <b>ပရိပူရေန္တိ</b>=ပြီးပြည့်စုံစေနိုင်ကုန်၏။</p> <p>(ပါဠိတော်အနက်။)</p> <p>လောကုတ္တရာဝိဇ္ဇာ ၄-ပါး။ ။ မဂ်ဉာဏ်လေးပါးသည် လောကုတ္တရာ ဝိဇ္ဇာလေးပါးမည်၏။</p> <p>ဝိမုတ္တိ ၄-ပါး။ ။ ဖိုလ်ဉာဏ်လေးပါးသည် ဝိမုတ္တိလေးပါး မည်၏။</p> <p>လိုရင်းအဓိပ္ပါယ်ကား<br> <p>၁။ အာနာပါနကမ္မဋ္ဌာန်း အလုပ်ကို နေ့ရှည်ရက်ရှည်များ ကြီးပွား ထမြောက်အောင် လုပ်ဆောင်နိုင်ပါမူကား သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး ကို ပွားများမှုကိစ္စလည်း အလိုလိုပြီးစီးတော့သည်။</p> <p>၂။ ဗောဇ္ဈင် ၇-ပါးကို ပွားများမှုကိစ္စလည်း အလိုလို ပြီးစီးတော့သည်။</p> <p>၃။ ဝိဇ္ဇာ, ဝိမုတ္တိ တရားနှစ်ပါးကို ပွားများမှုကိစ္စလည်း ပြီးစီးတော့ သည် ဟူလိုသတည်း။</p> <p>ဤပါဠိတော်၌ အလုံးစုံသော ဗောဓိပက္ခိယတရား ၃၇-ပါးတို့ကို သတိပဋ္ဌာန်, ဗောဇ္ဈင်, ဝိဇ္ဇာ, ဝိမုတ္တိတို့ဖြင့် သိမ်းကျုံး၍ ဟောတော်မူသည်။ ဗောဓိပက္ခိယတရား ၃၇-ပါးကို ပွားများမှု အကုန်ပြီးစီး၏ ဆိုလိုသည်။ အာနာပါနအချီး ပြီး၏။</p> <hr> <h3>ကမ္မဋ္ဌာန်း အလုပ်ခွင် တည်ခန်း</h3> <p><b>ဣဓ ပန ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု အရညဂတော ဝါ ရုက္ခမူလ ဂတော ဝါ သုညာဂါရဂတော ဝါ နိသီဒတိ ပလ္လင်္ကံ အာဘုဇိတွာ ဥဇုံ ကာယံ ပဏိဓာယ ပရိမုခံ သတိံ ဥပဋ္ဌပေတွာ။</b></p> <p>(ပါဠိတော်)</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဣဓ ပန</b>=ဤသာသနာတော်တွင်း၌၊ <b>ဘက္ခု</b>=သံသရာဘေးကို မြင်မြော်နိုင်သောသူသည်၊ <b>အရညဂတော ဝါ</b>=တောအရပ်၌တည်၍သော်လည်းကောင်း၊ <b>ရုက္ခမူလဂတော ဝါ</b>=သစ်ပင်ရင်း၌ တည်၍သော်လည်းကောင်း၊ <b>သုညာဂါရဂတော ဝါ</b>=ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်း, သိမ်, ဘုံနန်း, တိုက်ခန်းနေရာ၌ တည်၍ သော်လည်းကောင်း၊ <b>ပလ္လင်္ကံ</b>=ထက်ဝယ်ပလ္လင်ကို၊ <b>အာဘုဇိတွာ</b>= ဖွဲ့ခွေ ထိုင်နေ၍၊ <b>ကာယံ</b>=အထက်ကိုယ်ကို၊ <b>ဥဇုံ</b>=ဖြောင့်မတ်စွာ၊ <b>ပဏိဓာယ</b>= ထား၍၊ <b>သတိံ</b>=သတိကို၊ <b>ပရိမုခံ</b>=ကမ္မဋ္ဌာန်းအချက် ထွက်သက်ဝင်သက်သို့ ရှေ့ရှု၊ <b>ဥပဋ္ဌပေတွာ</b>=ခိုင်မြဲစွာ စိုက်ထား၍၊ <b>နိသီဒတိ</b>=နေ၏။</p> <p>မှတ်ချက်။ ။ ထက်ဝယ်ဖွဲ့ခွေ ထိုင်နေမှုသည် ကမ္မဋ္ဌာန်း အလုပ်နှင့် အထူးသင့်လျော်သောကြောင့် “ပလ္လင်္ကံ အာဘုဇိတွာ” ဟူ၍ ဟောကြားတော် မူသည်။ စင်စစ်သော်ကား ဣရိယာပုထ် လေးပါး၌ပင် စွဲမြဲရမည်ဖြစ်၏။</p> <p>ကမ္မဋ္ဌာန်းအလုပ်ခွင် တည်ခန်းပြီး၏၊</p> <hr> <h3>အာနာပါနဿတိသုတ် ပထမစတုက္က</h3> <p>ပါဠိတော်နည်း</p> <p>၁။ ပထမခန်း။ ။။။ <b>သော သတောဝ အဿသတိ၊ သတောဝ ပဿသတိ။</b></p> <p>၂။ ဒုတိယခန်း။။ဒုတိယခန်း။။ <b>ဒီဃံ ဝါ အဿသန္တော ဒီဃံ အဿသာမီတိ ပဇာနာတိ၊</b></p> <p><b>ဒီဃံ ဝါ ပဿသန္တော ဒီဃံ ပဿသာမီတိ ပဇာနာတိ၊ ရဿံ ဝါ အဿသန္တော ရဿံ အဿသာမီတိ ပဇာနာတိ၊</b></p> <p><b>ရဿံ ဝါ ပဿသန္တော ရဿံ ပဿသာမီတိ ပဇာနာတိ။</b></p> <p>၃။ တတိယခန်း။။ တတိယခန်း။။ <b>သဗ္ဗကာယပ္ပဋိသံဝေဒီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ၊</b></p> <p><b>သဗ္ဗကာယပ္ပဋိသံဝေဒီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။</b></p> <p>၄။ စတုတ္ထခန်း။။စတုတ္ထခန်း။။ <b>ပဿမ္ဘယံ ကာယသင်္ခါရံ အဿ သိဿာမီတိ သိက္ခတိ။</b></p> <p><b>ပဿမ္ဘယံ ကာယသင်္ခါရံ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။</b></p> <p>(ပါဠိတော် ပထမစတုက္က)</p> <p>၁။ <b>သော</b>=ထိုထက်ဝယ်ဖွဲ့ခွေ ထိုင်နေပြီးသော ယောဂီ သည်၊ <b>သတောဝ</b>=မလစ်စေမှု သတိပြု၍သာလျှင်၊ <b>အဿသတိ</b>=ထွက်သက်လွှတ်၏၊ <b>သတောဝ</b>=မလစ် စေမှု သတိပြု၍သာလျှင်၊ <b>ပဿသတိ</b>=ဝင်သက်ရှူ၏။</p> <p>၂။ <b>ဒီဃံ ဝါ</b>=ရှည်စွာမူလည်း၊ <b>အဿသန္တော</b>=ထွက်သက် လွှတ်သည်ရှိသော်၊ <b>ဒီဃံ</b>=ရှည်စွာ၊ <b>အဿသာမီတိ</b>= ထွက်သက် ငါလွှတ်၏ဟူ၍၊ <b>ပဇာနာတိ</b>=သိ၏၊ <b>ဒီဃံဝါ</b>= ရှည်စွာမူလည်း၊ <b>ပဿသန္တော</b>=ဝင်သက်ရှူ သည်ရှိ သော်၊ <b>ဒီဃံ</b>=ရှည်စွာ၊ <b>ပဿသာမီတိ</b>=ဝင်သက်ငါရှု၏ ဟူ၍၊ <b>ပဇာနာတိ</b>=သိ၏။</p> <p>- <b>ရဿံ ဝါ</b>=တိုစွာမူလည်း၊ <b>အဿသန္တော</b>=ထွက်သက် လွှတ်သည်ရှိသော်၊ <b>ရဿံ</b>=တိုစွာ၊ <b>အဿသာမီတိ</b>= ထွက်သက် ငါလွှတ်၏ဟူ၍၊ <b>ပဇာနာတိ</b>=သိ၏၊ <b>ရဿံ ဝါ</b>=တိုစွာမူလည်း၊ <b>ပဿသန္တော</b>=ဝင်သက်ရှူသည် ရှိသော်၊ <b>ရဿံ</b>=တိုစွာ၊ <b>ပဿသာမီတိ</b>=ဝင်သက် ငါရှု၏ဟူ၍၊ <b>ပဇာနာတိ</b>=သိ၏။</p> <p>၃။ <b>သဗ္ဗကာယပ္ပဋိသံဝေဒီ</b>=ထွက်သက်၏အစ, အလယ်, အဆုံး အကုန်လုံးထင်လင်းသည်၊ <b>ဟုတွာ</b>=ဖြစ်၍၊ <b>အဿသိဿာမိ</b>=ထွက်သက်လွှတ်ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>- <b>သဗ္ဗ ကာယပ္ပဋိသံဝေဒီ</b>=ဝင်သက်၏အစ, အလယ်, အဆုံး အကုန်လုံးထင်လင်းသည်၊ <b>ဟုတွာ</b>=ဖြစ်၍၊ <b>ပဿသိဿာမိ</b>=ဝင်သက်ရှူပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>၄။ <b>ကာယသင်္ခါရံ</b>=ထွက်သက်ဟူသော ကာယသင်္ခါရကို၊ <b>ပဿမ္ဘယံ-ပဿမ္ဘယန္တော</b>=အစဉ်အတိုင်း ချုပ်ငြိမ်း စေလျက်၊ <b>အဿသိဿာမိ</b>=ထွက်သက် လွှတ်ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>- <b>ကာယသင်္ခါရံ</b>=ဝင်သက်ဟူသော ကာယသင်္ခါရကို၊ <b>ပဿမ္ဘယံ-ပဿမ္ဘယန္တော</b>=အစဉ်အတိုင်း ချုပ်ငြိမ်းစေ လျက်၊ <b>ပဿသိဿာမိ</b>=ဝင်သက်ရှူပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>(ပထမ စတုက္ကအနက်)</p> <p>ဆောင်ပုဒ်။။ <b>သတိမြဲရာ၊ ပထမာ၊ ဒု-မှာ ရှည်-တိုသိ။ လုံးစုံလင်းရာ၊ တ,၌သာ၊ စ-မှာ ငြိမ်းစေဘိ။</b></p> <p>၁။ ပထမခန်းမှာ ထွက်သက် ဝင်သက်တို့၌ <b>သတိမြဲမှု</b>ကို အားထုတ်ရသည်။</p> <p>၂။ ဒုတိယခန်းမှာ ထွက်သက်ဝင်သက်တို့၌ <b>ရှည်လျှင် ရှည်သည်ဟု, တိုလျှင် တိုသည်ဟု သိအောင်</b> အားထုတ် ရသည်။</p> <p>၃။ တတိယခန်းမှာ ထွက်သက်ဝင်သက်တို့ကို <b>အစ, အလယ်, အဆုံး ထင်လင်းအောင်</b> အားထုတ်ရသည်။</p> <p>၄။ စတုတ္ထခန်းမှာ ရုန့်ရင်းသော ထွက်သက်ဝင်သက်တို့ကို <b>အစဉ်အတိုင်း ချုပ်ငြိမ်းစေ၍ သိမ်မွေ့၍ သွားအောင်</b> အားထုတ်ရသည်။</p> <p>စတုက္ကလေးခု အဓိပ္ပါယ်အကျဉ်းပြီး၏။</p> <p>.......</p> <h3>ပါဌ်လျှောက်အဓိပ္ပါယ်</h3> <p>၁။ ပထမခန်းမှာ- အရှည် အတို စသည်တို့ကို နှလုံးမသွင်းနိုင်သေး၊ နှာသီးဖျား၌သော်လည်းကောင်း၊ အထက် နှုတ်ခမ်းဖျား၌သော်လည်း ကောင်း ထွက်သက်ဝင်သက်တို့၏ ထိမှုခိုက်မှု ထင်ရှားရာ တစ်ခုခုသော ဌာန၌ စိတ်ကို ခိုင်မြဲစွာ စိုက်ထား၍ ထွက်တိုင်း ဝင်တိုင်းသိအောင် အားထုတ်ရသည်။။ တစ်နာရီ, နှစ်နာရီ စသည်ဖြင့် တတ်စွမ်းနိုင်သမျှ ကာလပတ်လုံး ထိုဌာန၌စိတ်သည် ချည်နှောင်ထားဘိသကဲ့သို့ ခိုင်မြဲစွာ နေ၍ ထွက်သမျှ ဝင်သမျှကို တစ်ခုမလွတ် သိမှုပိုင်နိုင်သည်တိုင်အောင် အားထုတ်ရသည်။</p> <p>ပထမခန်းပြီး၏။</p> <hr> <p>၂။ ဒုတိယအခန်းမှာ- ထိုသို့ သိမှု ပိုင်နိုင်ပြီးနောက် မိမိထုတ်သော ရှူသော ထွက်သက်ဝင်သက်ကို ရှည်လျှင် ရှည်မှန်း သိစေရမည်၊ တိုလျှင်တိုမှန်း သိစေရမည်၊ တစ်ယောက်သောသူ၏ တစ်ထိုင်အတွင်းမှာ ပင် ရှည်သည့် အလှည့်, တိုသည့် အလှည့်ရှိ၏၊ ရှည်မှု တိုမှုကို တစ်ခု မလွတ် သိအောင် အားထုတ်ရသည်၊ ထွက်သက် ဝင်သက် အထွက်အဝင် နှေးသည်ကို အရှည်ဆိုသည်၊ လျင်မြန်သည်ကို အတိုဆိုသည်၊ နှေးလျှင် နှေးမှု, မြန်လျှင် မြန်မှုကို သိစေရမည် ဆိုလိုသည်။</p> <p>ဒုတိယခန်း ပြီး၏။</p> <hr> <p>၃။ တတိယခန်းမှာ- ထိုသို့ အရှည်အတို သိမှုပိုင်နိုင်ပြီးနောက် နှာသီးဖျားမှ ချက်တိုင်ကျအောင် ကိုယ်ကာယ အတွင်း၌ ထွက်သက် ဝင်သက်တို့ကို အစ, အလယ်, အဆုံး <b>အကုန်လုံး ထင်လင်းစွာ စိတ်မှာ မြင်ရအောင်</b> အားထုတ်ရသည်။</p> <p>တတိယခန်း ပြီး၏။</p> <hr> <p>၄။ စတုတ္ထခန်းမှာ- ထိုသို့ အစ, အလယ်, အဆုံး အကုန်လုံး ထင်လင်းမှု ပိုင်နိုင်ပြီးနောက် ရုန့်ရင်းစွာသော ထွက်သက် ဝင်သက်တို့ကို အဆင့်ဆင့် <b>သိမ်မွေ့၍ သိမ်မွေ့၍သွားအောင်</b> အားထုတ်ရသည်၊ ငါ၌ ထွက်သက် ဝင်သက်ပျောက်၍ သွားပြီဟု ထင်ရအောင် အားထုတ်ရ သည်။</p> <p>စတုတ္ထခန်းပြီး၏။</p> <hr> <p>ဤကား ပထမ စတုက္က ပါဠိတော်မြတ်၏ ပါဌ်လျှောက်အဓိပ္ပါယ်။</p> <p>.......</p> <h3>အဋ္ဌကထာနည်း</h3> <p>ယခုအခါ ဤပထမ စတုက္ကအရာမှာ အဋ္ဌကထာ၁တို့၌လာသော နည်းလမ်းကို ပြဆိုပေအံ့။</p> <p>၁။ ဂဏနာ ။အနှေး၊ အမြန်၊ အစဉ်မှန်၊ နှစ်တန် ရေတွက်နည်း။</p> <p>၂။အနုဗန္ဓနာ။။။ အမြဲအမြန်၊ အတွယ်သန်၊ တစ်ဖန် ဖွဲ့ထားနည်း။</p> <p>၃။ထပနာ ။ ငြိမ်ဝပ် ပြန့်ပြူး၊ စိတ်စိုက်စူး၊ အထူး စိတ်ထားနည်း။</p> <p>အဓိပ္ပါယ်အကျဉ်းကား- ထွက်သက် ဝင်သက်တို့၏ ထိခိုက်ရာ ဌာနသည် နှာသီးဖျား, အထက် နှုတ်ခမ်းဖျား ဟူ၍ ၂-ပါးရှိ၏၊ အချို့သော သူတို့အား နှာသီးဖျား၌ ထိခိုက်မှုထင်ရှား၏၊ အချို့သော သူတို့အား အထက်နှုတ်ခမ်းဖျား၌ ထိခိုက်မှု ထင်ရှား၏၊ မိမိ၌ ထင်ရှားရာ တစ်ခုခုကို အစွဲပြုရာ</p> <p>- အစ၌ ရေတွက်နည်းဖြင့် အားထုတ်ရာ၏။</p> <p>- အလယ်၌ အစဉ်လိုက်နည်းဖြင့် အားထုတ်ရာ၏။</p> <p>- အဆုံး၌ ထွက်သက် ဝင်သက်တို့၌ အခိုင်အမြဲ စိတ်ထား နည်းဖြင့် အားထုတ်ရာ၏၊</p> <h3>ဂဏနာနည်းအကျယ်</h3> <p>ဂဏနာနည်း။။ ထိုသုံးပါးတို့တွင် ရေတွက်နည်းသည်</p> <p>၁။ နှေးနှေးရေတွက်နည်း</p> <p>၂။ မြန်မြန်ရေတွက်နည်း</p> ဟူ၍ ၂-ပါးရှိ၏၊ ထိုတွင်</p> <p>နှေးနှေးရေတွက်နည်း။။ နှေးနှေးရေတွက်နည်းဆို သည်ကား- နှာသီးဖျား အထက်နှုတ်ခမ်းဖျား ဌာနနှစ်ပါးတွင် တစ်ပါးပါး၌ စိတ်ကို စိုက်ထား၍ ထွက်သက် ဝင်သက် နှစ်ပါးကို နှလုံးသွင်းသောအခါ အစ၌ စိတ်မငြိမ်သက်သေးသည့် အတွက်ကြောင့် ထွက်သက် ဝင်သက် တို့သည် အချက်တိုင်း အချက်တိုင်း စိတ်၌ ထင်ရှားကုန်သေးသည် မဟုတ်၊ မထင်ရှားသော အချက်စုလည်း ပါရှိကုန်သေး၏၊ ထို့ကြောင့် မထင် ရှားသော အချက်စုကို မရေမတွက်မူ၍ ထင်ရှားသော အချက်စုကိုသာ ရေတွက်ခြင်းကြောင့် နှေးသောရေတွက်နည်း ဖြစ်လေသတည်း။</p> <p>ရေတွက်ရာ၌လည်း--<br> <p>၁။ တစ်မှစ၍ ငါးတွင် တစ်ဝါရ</p> <p>၂။ တစ်မှစ၍ ခြောက်တွင် တစ်ဝါရ</p> <p>၃။ တစ်မှစ၍ ခုနစ်တွင် တစ်ဝါရ</p> <p>၄။ တစ်မှစ၍ ရှစ်တွင် တစ်ဝါရ</p> <p>၅။ တစ်မှစ၍ ကိုးတွင် တစ်ဝါရ</p> <p>၆။ တစ်မှစ၍ တစ်ဆယ်တွင် တစ်ဝါရ</p> <p>ဤသို့ ၆-ဝါရတို့ဖြင့် ရေတွက်ရာ၏။</p> <p>ပထမဝါရ, ဒုတိယဝါရ, တတိယဝါရ, စတုတ္ထဝါရ, ပဉ္စမဝါရ, ဆဋ္ဌဝါရဟူ၍လည်း အစဉ်အတိုင်း ခေါ်ရ၏၊ ဆဋ္ဌဝါရပြီးလျှင် ပထမဝါရ သို့ပြန်လေ၊ ၎င်း ၆-ဝါရလုံးကိုမှ တစ်ဝါရဟူ၍လည်း ခေါ်ကြ၏၊</p> <h3>ဂဏနာနည်း ရေတွက်ပုံ</h3> <p>ရှေးဦးစွာ စိတ်ကို နှာခေါင်းဝ၌ စိုက်ထား၍ ထွက်သက် ဝင်သက် ၂-ပါးတွင် ထင်ရှားရာ တစ်ခုခုကို တစ်-ဟု ရေတွက်ရာ၏၊ ၎င်းနောက် ထွက်သက် ဝင်သက် ၂-ပါးပင် ထင်ရှားသည်ချည်း ဖြစ်လာခဲ့လျှင် အစဉ်အတိုင်း နှစ်, သုံး, လေးဟု ရေတွက်ရာ၏၊ မထင်မရှား ပါရှိခဲ့လျှင် ထိုမထင်ရှားသောအချက်ကို မရေတွက်မူ၍ ထင်ရှားသည့်အချက် မတွေ့သေးသမျှကာလပတ်လုံး တန့်ရပ်၍ တစ်-တစ် စသည်ဖြင့် ရေတွက်ဆဲ အတိုင်းသာ ထပ်၍ နေရာ၏၊ ထင်ရှားသော အချက်ပေါ် လာမှ နှစ်-စသည်ဖြင့် အထက်ဂဏန်းသို့တက်၍ ရေတွက်ရာ၏၊ ငါးသို့ကျလျှင် တစ်က ပြန်ရာ၏။</p> <p>ဤနည်းတူ ဒသဝါရတိုင်အောင် ၆-ဝါရ၌ မထင်ရှားသော ထွက်သက် ဝင်သက် အချက်တို့ကို မရေတွက်မူ၍ ထင်ရှားသော ထွက်သက် ဝင်သက်တို့ကိုသာ ရွေးကောက်၍ ရေတွက်သောကြောင့် နှေးသော ရေတွက် နည်းဖြစ်သတည်း။</p> <h3>မြန်မြန်ရေတွက်နည်း</h3> <p>မြန်မြန်ရေတွက်နည်းဆို သည်ကား- ရေတွက်ဖန်များလတ်သော် ထင်ရှားသော အချက်များ၍ လာလတ္တံ့၊ တစ်-နှစ်-စသော ဂဏန်းချက်လည်း စိပ်၍ စိပ်၍ လာလတ္တံ့၊ ထွက်သက် အချက် ဝင်သက်အချက် ထင်ရှားသည်ချည်း ဖြစ်သောအခါ၌ တစ်-နှစ်-စသော ဂဏန်းချက်သည်လည်း မပြတ်မစဲမြန်ရ၏၊ တစ်ခုကိုမျှ သတိမလွတ်စေရ၊ ထွက်သက် ဝင်သက် အစဉ်နှင့် ဂဏန်းစဉ်သည် အခုန်အကျော် အလစ် အလပ်မရှိ အစဉ်မှန်စေရမည်။။ တစ်- နှစ်စသော ဂဏန်းချမှုကိုလည်း နှုတ်ဖြင့်ရွတ်ဆိုဖွယ် မရှိ။ စိတ်ဖြင့် ရေတွက်လျှင် ပြီးတော့သည်။ အချို့သူတို့ကား နှုတ်ဖြင့်ရွတ်ဆိုကြကုန်၏၊ အချို့သူတို့ကား ၆ -ဝါရ အဆုံးအဆုံးတွင် ပုတီးစေ့တစ်လုံးတစ်လုံးချ၍ တစ်နေ့တစ်နေ့လျှင် ပုတီးပတ်ပေါင်း မည်မျှစိပ်မည်ဟု ပိုင်းခြား၍ စိပ်ကြကုန်၏၊ အာရုံမြန် မြန်ထင်နိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း။</p> <p>အကြင်အခါ၌ မရေတွက်သော်လည်း ရေတွက်သည်နှင့်ထပ်တူ ထွက်သက်ဝင်သက်တို့၏ ထိုဌာန၌ ထိတိုင်းထိတိုင်း အသိမြဲစွဲ၏၊ အလုပ်ခွင်သို့ဝင်၍ နှလုံးသွင်းနေသမျှကာလပတ်လုံး တစ်ခုသော ထွက်သက် တစ်ခုသော ဝင်သက်မျှ အမှတ်မဲ့ လွတ်၍သွားသည် မရှိပြီ၊ ထိုအခါ၌ ရေတွက်မှုကို ရုပ်သိမ်း၍ အနုဗန္ဓနာနည်းဖြင့် ရှုရာ၏။</p> <p>အနှေးအမြန်၊ အစဉ်မှန်၊ နှစ်တန်ရေတွက်နည်း ပြီး၏။</p> <hr> <h3>အနုဗန္ဓနာနည်းအကျယ်</h3> <p>အနုဗန္ဓနာနည်း</p> <p>အနုဗန္ဓနာနည်း ဆိုသည်ကား- ရေတွက်ခန်းတွင်အစဉ်မှန်ခဲ့ သည်အတိုင်း ထိရာဌာန၌ စိတ်ကိုစိုက်ထား၍ ထွက်မှု ဝင်မှုအကြိမ်စဉ် အတိုင်း တစ်ကြိမ်တည်းမျှ မလွတ်စေရပဲ ထွက်မှု, ဝင်မှု, အစဉ်နှလုံးသွင်း မှု, အစဉ် ဖွဲ့တွယ်စွဲမြဲ၍နေအောင် အားထုတ်မှု သည် အနုဗန္ဓနာမည်၏၊ ရေတွက်မှုမရှိပဲလျက် ရေတွက်နည်းမှာ သိမှုအစဉ်မှန် သည့်အတိုင်း သိမှုအစဉ် မှန်၍နေအောင် တစ်ဖန်လိုက်စား အားထုတ် မှုဆိုလိုသည်။</p> <p>အနုဗန္ဓနာနည်း ပွားရန်ခေတ်</p> <p>အဘယ်မျှလောက် ကာလကြာမြင့်အောင် အနုဗန္ဓနာနည်းဖြင့် အားထုတ်ရာသနည်း ဟူမူကား-ပဋိဘာဂနိမိတ်ဖြစ်ပေါ်၍လာသည် တိုင်အောင် အားထုတ် ရာ၏၊</p> <h3>ပဋိဘာဂနိမိတ်ထင်ပုံ</h3> <p>ပဋိဘာဂနိမိတ်ဆိုသည်ကား- ပကတိသော ထွက်သက် ဝင်သက် လေအတိုင်းကိုလွန်၍ အဆင်း သဏ္ဌာန် အရောင်အလက်နှင့်တကွ လဲဝါဂွမ်းအစုကဲ့သို့, လေအယဉ်ကဲ့သို့, မိုးကြယ်ကဲ့သို့, ပတ္တမြားလုံးကဲ့သို့, ပုလဲလုံးကဲ့သို့, ပုလဲသွယ်ကဲ့သို့ အစရှိသည်ဖြင့် တစ်ခုခုထင်ပေါ် ဖြစ်ထွန်း၍လာသော ပညတ္တိဓမ္မ အထူးကို ပဋိဘာဂနိမိတ်ဆိုသည်။။ ထိုပဋိဘာဂနိမိတ် ပညတ်အာရုံ အထူးအထင် အရှား စိတ်အမြင်မှာ နှလုံးသွင်းတိုင်း ဖြစ်ပေါ်ထင်မြင်လာသောအခါမှ အနုဗန္ဓနာနည်းကို ရုပ်သိမ်းရမည်။။ ဂဏနာနည်း အနုဗန္ဓနာနည်း နှစ်ပါးမှာ ထိရာဌာနကို မလွှတ်ရသေး။</p> <p>အမြဲအမြန်၊ အတွယ်သန်၊ တစ်ဖန်ဖွဲ့ထားနည်း ပြီး၏။</p> <hr> <h3>ထပနာနည်း အကျယ်</h3> <p>ပဋိဘာဂနိမိတ်ထင်သည်မှစ၍ ထပနာနည်းဖြင့် အားထုတ် ရာ၏။</p> <p>ထပနာနည်း</p> <p>ထပနာဆိုသည်ကား - ပဋိဘာဂနိမိတ်မည်သည် ပညတ်အာရုံ အထူးဖြစ်၍ အာရုံအသစ်ကဲ့သို့ဖြစ်ပြန်၏။</p> <p>သဘာဝဓမ္မမျိုး မဟုတ်သောကြောင့် ကွယ်ပျောက်လည်း ကွယ်ပျောက်လွယ်၏၊ ကွယ်ပျောက်ပြန်လျှင် တစ်ဖန် ထင်မြင်ရန် အမှုလည်း ခက်ခဲ၏၊ ထို့ကြောင့်ထင်မြင်လာသော ထိုပဋိဘာဂနိမိတ်ကို မကွယ်မပျောက်စေမူ၍ တစ်နေ့ တစ်ခြား ထင်ရှားပွင့်လင်း၍သွားအောင် ထိုအာရုံ၌ စူးစူးစိုက်စိုက် အားထုတ်ဖိစီး၍ စိတ်ကိုထားခြင်းသည် ထပနာ မည်၏။</p> <p>ထပနာနည်းသို့ ရောက်သောအခါ၌မူကား-အသပ္ပါယ ၇-ပါးကို ကြဉ်ရှောင်၍ သပ္ပါယ ၇-ပါးကို မှီဝဲရာ၏၊ အပ္ပနာကောသလ္လ ဆယ်ပါးကို ပြည့်စုံစေရာ၏။</p> <p>အသပ္ပါယ ၇-ပါး။။ အသပ္ပါယ ၇-ပါးဆိုသည်ကား--<br> <p>၁။ ဘာဝနာ၏ ဆုတ်ယုတ်ကြောင်းဖြစ်သော နေရာဌာန၊</p> <p>၂။ ဆွမ်းခံရွာ၊</p> <p>၃။ စကားများမှု၊</p> <p>၄။ အပေါင်းအဖော်၊</p> <p>၅။ ဘောဇဉ်၊</p> <p>၆။ ဥတု၊</p> <p>၇။ ဣရိယာပုထ်၊</p> <p>ဤ ၇-ပါးတည်း။</p> <p>သပ္ပါယ ၇-ပါး။ ။ သပ္ပါယ ၇-ပါး ဆိုသည်ကား -ဘာဝနာမှု၏ တိုးပွားကြောင်းဖြစ်သော ထို ၇-ပါး ပေတည်း။</p> <p>အပ္ပနာကောသလ္လ ၁၀-ပါး။။ အပ္ပနာကောသလ္လဆယ်ပါး ဆိုသည်ကား--<br> <p>၁။ ကိုယ်အင်္ဂါနှင့်တကွ အသုံးအဆောင်ဝတ္ထုမျိုး သန့်ရှင်းမှု၊</p> <p>၂။ ဣန္ဒြေငါးပါးကို ညီညွတ်အောင်ပြုမှု၊</p> <p>၃။ ထွက်သက်ဝင်သက်ဟူသော အာရုံနိမိတ်၌လိမ္မာမှု၊</p> <p>၄။ တက်ကြွလွန်းသော စိတ်ကိုနှိပ်မှု၊</p> <p>၅။ ဆုတ်နစ်လွန်းသော စိတ်ကိုချီးပင့်မှု၊</p> <p>၆။ ခြောက်သွေ့လွန်းသောစိတ်ကို ရွှင်စေမှု၊</p> <p>၇။ ညီညွတ်သောစိတ်ကို လျစ်လျူရှုမှု၊</p> <p>၈။ သမာဓိမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ကြဉ်ရှောင်မှု၊</p> <p>၉။ သမာဓိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို မှီဝဲမှု၊</p> <p>၁၀။ အပ္ပနာစျာန်ကိုရခြင်းငှာ အမြဲညွတ်သောစိတ်ရှိမှု၊</p> <p>ဤ ၁၀-ပါးတည်း။</p> <p>ဤသို့သောအမှုတို့ကို ပြည့်စုံစွာပြု၍ ထိုပဋိဘာဂနိမိတ်၌ စိတ်ကို အစွဲကြီးစွဲ၍ အမြဲကြီးမြဲလေအောင် နေ့ရှည်လများ ရှုသောအားဖြင့် ပွားများစေရာ၏။</p> <p>ထပနာခေတ်။။ အဘယ်မျှလောက် ကြာမြင့်အောင် ဤထပနာနည်းအားဖြင့် ပွားများအားထုတ်ရာသနည်း ဟူမူကား-ရူပါဝစရစတုတ္ထစျာန်တိုင်အောင်သည် ထပနာခေတ်ပေတည်း။</p> <p>ငြိမ်ဝပ်ပြန့်ပြူး၊ စိတ်စိုက်စူး၊ အထူးစိတ်ထားနည်း ပြီး၏။</p> <hr> <h3>နိမိတ် ၃-ပါး၊ သမာဓိ ၃-ပါး ခွဲနည်း</h3> <p>ဂဏနာနည်း, အနုဗန္ဓနာနည်း, ထပနာနည်းဟူသော နည်း ၃- ပါးတို့ဖြင့် အစဉ်အတိုင်း ပွားများဖြစ်ထွန်း၍ သွားရာ၌ နိမိတ် ၃-ပါး, ဘာဝနာသမာဓိ ၃-ပါးတို့ဖြင့် ခွဲရာ၏။</p> <p>နိမိတ် ၃-ပါး ခွဲနည်း</p> <p>ပရိကမ္မနိမိတ်။။ ဂဏနာအခန်း၌ ထင်မြင်အပ်သော ထွက်သက်ဝင်သက်အာရုံသည် <b>ပရိကမ္မနိမိတ်</b> မည်၏။</p> <p>ဥဂ္ဂဟနိမိတ်။။ အနုဗန္ဓနာအခန်း၌ ထင်မြင်အပ်သော ထိုအာရုံသည်ပင်လျှင် <b>ဥဂ္ဂဟနိမိတ်</b> မည်၏။</p> <p>ပဋိဘာဂနိမိတ်။။ ထပနာအခန်း၌ ထင်မြင်အပ်သော ပညတ်အာရုံသည် <b>ပဋိဘာဂနိမိတ်</b> မည်၏၊ ဤကား-နိမိတ်သုံးပါး ခြားနားနည်းတည်း။</p> <hr> <h3>ဘာဝနာသမာဓိ ၃-ပါး ခွဲနည်း</h3> <p>ပရိကမ္မဘာဝနာသမာဓိ။။ ပရိကမ္မနိမိတ်, ဥဂ္ဂဟနိမိတ် နှစ်ပါးအခိုက်၌ ပွားများသော ဘာဝနာ သမာဓိသည် <b>ပရိကမ္မဘာဝနာသမာဓိ</b> မည်၏။</p> <p>ဥပစာရသမာဓိ။။ ထပနာခေတ်တွင် အပ္ပနာစျာန်သို့ မရောက်မီအကြား ပဋိဘာဂနိမိတ်ကို အာရုံပြု၍ ပွားများသော ဘာဝနာသမာဓိသည် <b>ဥပစာရဘာဝနာသမာဓိ</b> မည်၏၊ အပ္ပနာသမာဓိ။။ စတုက္ကနည်းအားဖြင့် ပထမစျာန်, ဒုတိယစျာန်, တတိယစျာန်, စတုတ္ထစျာန် ဟုဆိုအပ်သော ရူပါဝစရစျာန် လေးပါးသည် <b>အပ္ပနာဘာဝနာသမာဓိ</b> မည်၏၊</p> <h3>ဥပစာရသမာဓိနှင့် ဥပစာရစျာန်</h3> <p>အာနာပါနအလုပ်ကို အားထုတ်ရာ၌ ဂဏနာ အနုဗန္ဓနာတို့ အခန်းတွင် ထွက်သက် ဝင်သက် တည်းဟူသော ကမ္မဋ္ဌာန်းအာရုံသည် အဆင့်ဆင့်သိမ်မွေ့၍ သွားသဖြင့် ပျောက်ကွယ်၍ သွားသကဲ့သို့ ဖြစ်တတ်၏၊ ထိုအခါ စိတ်ကို ထိရာဌာန၌သာ ထားမြဲထား၍ အလွန် သိမ်မွေ့လှစွာသော ထိုအာရုံကို ထိုနေရာမှာပင် ရအောင်ယူရာ၏၊ ရအောင်ယူနိုင်၍ ထိုအာရုံ ထင်ရှား ပေါ်ပြန်သည့်နောက် မကြာမီ ပဋိဘာဂနိမိတ် ပေါ်လာလတ္တံ့၊ ဥပစာရစျာန်သို့ ဆိုက်လတ္တံ့၊ နီဝရဏ တရားငါးပါး ကွာပြီးသော ကာမာဝစရ ဘာဝနာ ဥပစာရသမာဓိကို <b>ဥပစာရစျာန်</b> ဆိုသည်။</p> <h3>သတိပေးချက်</h3> <p>ဤကမ္မဋ္ဌာန်းအာရုံ၏ အဆင့်ဆင့် သိမ် မွေ့၍ ပျောက်ကွယ်မှုမှာ အဋ္ဌကထာ နည်းလမ်း၌ သိမ်မွေ့၍သွားအောင် တမင် အားထုတ်မှုကို မဆို၊ သူ့အလို အလျောက် အဆင့်ဆင့် သိမ်မွေ့၍ သွား သည်ကိုဆို၏၊ လောက၌လည်း ဤကမ္မဋ္ဌာန်းအလုပ်ကို အားထုတ်ကြရာ အဆင့်ဆင့် သိမ်မွေ့၍သွားသဖြင့် ထွက်သက်ဝင်သက် ပျောက်ကွယ်၍ သွားသူများကို တွေ့ရမြင်ရဖူး၏၊ ရှေ့၌ထုတ်ပြ ခဲ့ပြီးသော ပါဠိတော် နောက်ဆုံးဝါရ၌ ကား--<br> <p><b>ပဿမ္ဘယံ ကာယသင်္ခါရံ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ၊ ပဿမ္ဘယံ ကာယသင်္ခါရံ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။ ဟု ဟောတော်မူ၏။</p> <p>ဤ ပါဠိတော်မြတ်အလိုကား အနုဗန္ဓနာအခန်းသို့ ရောက်သော အခါ၌ ထွက်သက် ဝင်သက်တို့ကို အဆင့်ဆင့် သိမ်မွေ့၍သွားလေအောင် တမင်အားထုတ်ရမည်ပင်ဖြစ်၏၊ ဤအာရုံပျောက် ကွယ်ခန်းမှာ ကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်၌ မလိမ္မာသော ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်သည် ထွက်သက်ဝင်သက် ပျောက်ကွယ်၍ သွားခဲ့ပြီဟု ထင်၏၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းအလုပ်ကို လွှတ်၍ ပစ်တတ်၏၊ သတိမူကြလေ။</p> <hr> <h3>ပါဠိတော်နှင့် အဋ္ဌကထာနှီးနှောပုံ ပထမစတုက္ကနည်း</h3> <p>ထုတ်ပြခဲ့ပြီးသော ပါဠိတော်လေးဝါရ၏ အရဖြစ်သော</p> <p>၁။ သတိမြဲရာ၊ ပထမာ၊ ဒု-မှာ ရှည်တိုသိ။</p> <p>၂။ လုံးစုံလင်းရာ၊ တ-၌သာ၊ စ-မှာ ငြိမ်းစေဘိ။</p> <p>ဟူသော လေးချက်ကို ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဂဏနာ အစရှိသော အဋ္ဌကထာနည်းလမ်းနှင့် နှီးနှောရာ၏။</p> <h3>ဂဏနာနည်းနှင့်သတိမြဲစေပုံ</h3> <p>နှီးနှောပုံကား - ထိရာဌာန၌ စိတ်ကို စိုက်ထား၍ ဂဏနာနည်း အားဖြင့် အစဉ်မှန်စွာ ရေတွက်မှုသည် သတိမြဲရာ ပထမာဖြစ်၏၊။ နာရီ အပိုင်းအခြားနှင့် ကမ္မဋ္ဌာန်းအလုပ်ခွင်သို့ ဝင်၍ နှလုံးသွင်းရာ အပသို့ ခဏခဏထွက်ပြေးသော စိတ်ဝိတက်ကို ချိုးဖျက်ခြင်းငှာ ဂဏနာနည်းကို ပြုလုပ်ရသည်ဖြစ်၍ ဂဏနာခန်း၌ အရှည်အတိုသိမှုကို တမင်အားထုတ် ဖွယ် မရှိသေး။</p> <p>“<b>သတောဝ အဿသတိ သတောဝ ပဿသတိ</b>” ဟူသော ပါဠိတော်မြတ်နှင့်အညီ ထွက်သက်ဝင်သက်၌ သတိစွဲ မြဲ၍ အပသို့ခဏခဏထွက်သော စိတ်ဝိတက်ငြိမ်းမှုကိုသာ ကောင်းစွာ ငြိမ်းအောင် အားထုတ်ရာ၏၊။ ထိုကြောင့် အဋ္ဌကထာ၌<b>ဗဟိ ဝိသဋ ဝိတက္က ဝိစ္ဆေဒံ ကတွာ အဿာသ ပဿာသာရမ္မဏေ သတိသံထပနတ္ထံယေဝ ဟိ ဂဏနာ</b>။ ဟူ၍ မိန့်ပြီ။</p> <p>ဂဏနာ=ရေတွက်ခန်းမည်သည်၊ ဗဟိ=မိမိကိုယ် အင်္ဂါမှအပ အလွတ်၌၊ ဝိသဋ ဝိတက္က ဝိစ္ဆေဒံ=ဘဝအဆက်ဆက် ပျံ့နှံ့ပြေးသွား၍နေသော စိတ်ဝိတက်အလျဉ်၏ ပြတ် ခြင်းကို၊ ကတွာ=ပြု၍၊ အဿာပ ပဿာသာရမ္မဏေ= မိမိကိုယ် အင်္ဂါမှဖြစ်သော ထွက်သက်ဝင်သက်အာရုံ၌၊ သတိသံထပနတ္ထံယေဝ=သတိကို ခိုင်မြဲစွာ ထားခြင်းငှာသာ လျှင်၊ ဟောတိ=ဖြစ်၏၊ (အဓိပ္ပါယ်ပေါ်ပြီ။)</p> <h3>အနုဗန္ဓနာနည်း</h3> <p>ဂဏနာခန်း ပြီး၍ အနုဗန္ဓနာခန်းသို့ ရောက်သောအခါ၌--<br> <p><b>ဒီဃံ ဝါ အဿသန္တော ဒီဃံ အဿသာမီတိ ပဇာနာတိ</b>။ အစရှိသော ဒုတိယဝါရ ပါဠိတော်မြတ်နှင့်အညီ ထိရာဌာန၌ စိတ်ကိုခိုင်မြဲစွာ ထားမှုနှင့်တကွ အရှည်အတိုသိမှုကိုလည်း အစဉ် မှန်စွာသိအောင် သတိပြုရာ၏။</p> <h3>အရှည်အတိုကို သိပုံ</h3> <p>အရှည်အတို သိမှုကို သတိပြုရာ၌ ထွက်သက်ဝင်သက်တို့ကို အစ, အလယ်, အဆုံး အစဉ်လိုက်၍ တမင်အာရုံပြုရသည် မဟုတ်၊ စိတ်ကိုထိရာဌာန၌ ခိုင်မြဲစွာထားမြဲထား၍ အရှည်အတိုကိုလည်း အစဉ်မှန်စွာသိအောင် ငါသတိပြုမည်ဟု ဥဿာဟတစ်ခုတိုး၍ ပြုရုံမျှ သာတည်း။ ရှည်သော အကြိမ်မှာ ထိရာဌာန၌ ထိခိုက်မှု တာရှည်၏၊ တိုသောအကြိမ်မှာ ထိခိုက်ရာဌာန၌ ထိခိုက်မှု တာတို၏၊ ထိခိုက်ချက်တာ ရှည်မှု, တာတိုမှုကို သိ၍ အရှည် အတိုကို သိ၏။</p> <p>စိတ်၏ ဗျာပါရမည်သည် အလွန်ပျံ့နှံ့နိုင်သော သဘောသတ္တိ ရှိသောကြောင့် ထိရာဌာန၌ပင် စိုက်၍ ထားငြားသော်လည်း ထိရာဌာနမှ အတွင်း၌ ထွက်၍လာသောအလား, ဝင်၍သွားသောအလားများသည် လည်း အလိုလိုထင်မြင်လာလတ္တံ့။</p> <p>အရှည်အတိုသိမှု စွဲမြဲသောအခါ၌--<br> <p><b>သဗ္ဗကာယပ္ပဋိသံဝေဒီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ၊</b></p> <p><b>သဗ္ဗကာယပ္ပဋိသံဝေဒီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>ဟူသောတတိယဝါရ ပါဠိတော်မြတ်နှင့်ညီ ထိရာဌာန၌ စိတ်ကိုခိုင်မြဲစွာ စိုက်ထား၍ အရှည်အတို သိမှုနှင့်တကွ ထွက်သက်ကို အစ, အလယ်, အဆုံး အကုန်လုံး ထင်လင်းစေမှု၊ ဝင်သက်ကို အစ, အလယ်, အဆုံး အကုန်လုံး ထင်လင်းစေမှုကို အထူးအားထုတ်ရာ၏၊ ထွက်သက် လွှတ်မည်ရှိခဲ့လျှင် အမှတ်မဲ့ မလွှတ်မူ၍ ဝမ်းတွင်း၌ ဖြစ်ပေါ် သော အစမှစ၍ ထိရာဌာန တိုင်အောင် ထွက်သက်သန္တာန်ကို စိတ်၌ ထင်ရှားအောင်ပြု၍ ထွက်သက်လွှတ်မည်ဟု ဥဿာဟပြု၍ပြု၍ လွှတ်ရ မည်၊ ထိရာဌာနမှစ၍ ဝမ်းတွင်း၌ ဆုံးရာဌာနတိုင်အောင် ဝင်သက် သန္တာန်ကို စိတ်၌ ထင်ရှားအောင်ပြု၍ ဝင်သက်ရှူမည်ဟု ဥဿာဟပြု ၍ပြု၍ ရှူရမည်။</p> <h3>ထိရာ၌ စိတ်ကို လွတ်မထားရ</h3> <p>ထိုသို့ ပြုရာ၌လည်း နှာသီးဖျားဟု ဆိုအပ်သော ထိရာဌာန၌ စိတ်ကိုခိုင်မြဲစွာ ထားမြဲထား၍သာ ဥဿာဟ ပြုရမည်။ ထိရာဌာန၌ စိတ်ထားမှုကို လွှတ်၍မလိုက်ရ၊ ထိရာဌာနကို လွှတ်၍ မလိုက်သော်လည်း အစ, အလယ်, အဆုံး အကုန်လုံး ထင်ရှားစေမည်ဟူသော ဥဿာဟနှင့် တကွ ထိရာဌာန၌ စိတ်ကို စိုက်၍ထားလျှင်ပင် တစ်စတစ်စအားဖြင့် ထွက်သက်ဝင်သက်တို့သည် အစ, အလယ်, အဆုံး အကုန်လုံး အလိုလို ထင်ရှားလာကုန်လတ္တံ့။</p> <p>အစ, အလယ်, အဆုံး အကုန်လုံး ထင်လင်းစွာ ထင်မြင်သော အခါ၌--<br> <p><b>ပဿမ္ဘယံ ကာယသင်္ခါရံ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ၊ ပဿမ္ဘယံ ကာယသင်္ခါရံ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>ဟူသော စတုတ္ထဝါရ ပါဠိတော်မြတ်နှင့်အညီ အဆင့်ဆင့် ရုန့်ရင်းမှု၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်း၊ အဆင့်ဆင့် သိမ်မွေ့ခြင်း၊ ကွယ်ပျောက်၍ သွားပြီ ထင်ရအောင် သိမ်မွေ့ခြင်းသို့ အလိုအလျောက် မရောက်ခဲ့ သည်ရှိသော် ထိုသို့ သိမ်မွေ့ခြင်းသို့ရောက်အောင် အားထုတ်မည်ဟူ သော ဥဿာဟကို ပြု၍ပြု၍ ထွက်သက် ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေရမည်၊ အမှတ်တမဲ့ မဖြစ်စေရာ။</p> <h3>အထူးဖြစ်လာပုံ</h3> <p>အဋ္ဌကထာနည်း၌ကား ဂဏနာခန်းမှစ၍ပင် အလိုအလျောက် အဆင့်ဆင့်သိမ်မွေ့၍ သွားမှု ကွယ်ပျောက်သောအခြင်းအရာသို့ ရောက်မှုကိုပြဆိုပေ၏၊ အလိုအလျောက် ကွယ်ပျောက်သူများကိုလည်း ငါတို့ တွေ့မြင်ဖူးရ၏။</p> <p><b>ဂဏနာဝသေနေဝ ပန မနသိကာရကာလတော ပဘုတိ အနုက္ကမတော ဩဠာရိက အဿာသ ပဿာသ နိရောဓဝသေန ကာယဒရထေ ဝူပသန္တေ ကာယောပိ စိတ္တံပိ လဟုကံ ဟောတိ၊ သရီရံ အာကာသေ လင်္ဃနာ ကာရပ္ပတ္တံ ဝိယ ဟောတိ</b>။</p> <p>(အဋ္ဌကထာ)</p> <p>ပန=အထူးဖြစ်တတ်ပုံကို ပြဆိုပေအံ့၊ <b>ဂဏနာဝသေ နေဝ</b>=ဂဏနာနည်း၏ အစွမ်းဖြင့်သာလျှင်၊ <b>မနသိကာရ ကာလတော</b>=နှလုံးသွင်းသောကာလမှ၊ <b>ပဘုတိ</b>=အစပြု၍၊ <b>အနုက္ကမတော</b>=အစဉ်အားဖြင့်၊ <b>ဩဠာရိက အဿာသ ပဿာသ နိရောဓဝသေန</b>=ရုန့်ရင်းရုန့်ရင်းသော ထွက်သက် ဝင်သက်တို့၏ အဆင့်ဆင့် ချုပ်ငြိမ်းသည်၏ အစွမ်းဖြင့်၊ <b>ကာယဒရထေ</b>=ကိုယ်တွင်းသန္တာန် ပူပန်ချောက်ချားမှုသည်၊ <b>ဝူပသန္တေ</b>=ငြိမ်းလတ်သော်၊ <b>ကာယောပိ</b>=ရူပကာယ တစ်ခုလုံးသည်လည်းကောင်း၊ <b>စိတ္တံပိ</b>=စိတ်သည် လည်း ကောင်း၊ <b>လဟုကံ</b>=ပေါ့ပါးသည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏၊ <b>သရီရံ</b>= ကိုယ်ကောင်သည်၊ <b>အာကာသေ</b>=ကောင်းကင်၌၊ <b>လင်္ဃနာ ကာရပ္ပတ္တံဝိယ</b>=ပျံတက်လွင့်ပါးတော့မည့် အခြင်းအရာကဲ့သို့ ရောက်သည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏။</p> <h3>ဥပစာရသမာဓိရပုံ</h3> <p>ထက်ဝယ်ဖွဲ့ခွေ ထိုင်နေရာမှ လက်လေးသစ်ခန့်ကွာအောင် ကောင်းကင်သို့ တက်ကြွ၍ နေသူများကို ကြားဖူးရ၏၊။ ဤသို့ ကွယ်ပျောက်သော အခြင်းအရာသို့ ရောက်သောအခါ ထိရာဌာန၌ စိတ်ကို ခိုင်မြဲစွာ စိုက်ထား၍ ထိုအာရုံကို အရယူသဖြင့် တစ်ဖန် ပေါ်လွင်ထင်ရှား၍ လာသည်ရှိသော် ပဋိဘာဂနိမိတ် ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ ထိုအခါ ကြောက်ခြင်း လန့်ခြင်း အိပ်ခြင်း ပျင်းရိခြင်း စသော နီဝရဏ တရားတို့ကျွတ်ကွာသဖြင့် ဥပစာရစျာန်ကို ရ၏။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား ပထမ စတုက္ကပါဠိတော်နည်းနှင့် အဋ္ဌ ကထာနည်းနှီးနှောခန်း ပြီး၏၊</p> <p>အာနာပါနကမ္မဋ္ဌာန်း ၇-ခန်း။။ အဋ္ဌကထာ၌--<br> <b>ဂဏနာ</b>။</p> <p><b>အနုဗန္ဓနာ</b>။</p> <p><b>ဖုသနာ</b>။</p> <p><b>ထပနာ</b>။</p> <p><b>သလ္လက္ခဏာ</b>။</p> <p><b>ဝိဝဋ္ဋနာ</b>။</p> <p><b>ပါရိသုဒ္ဓိ</b>။</p> ဟူ၍လာသော အာနာပါနကမ္မဋ္ဌာန်း ၇-ခန်းတို့တွင် ဖုသနာဟူသော ထိရာဌာနနှင့်တကွ ဂဏနာအခန်း, အနုဗန္ဓနာအခန်း, ဥပစာရစျာန်ဟု ဆိုအပ်သော ထပနာအခန်းများကို ပြဆိုမှုပြီး၏။</p> <p>ဤပထမစတုက္ကသည် လိုရင်းပဓာနတည်း၊ ယခုအခါ၌ ဤပထမစတုက္က အလုပ်ပြီးစီးလျှင်ပင် သမထ, ဝိပဿနာ လိုရာအလုပ်ကို လုပ်နိုင်ပြီ။</p> <p>ပထမ စတုက္ကနည်း ပြီး၏။</p> <hr> <h3>ဒုတိယ စတုက္ကနည်း (စျာန်အဆင့်ဆင့်ရပုံ)</h3> <p>ယခုအခါ အပ္ပနာစျာန်ဟုဆိုအပ်သော ထပနာအခန်း၌ ကျင့်ရာသော ဒုတိယစတုက္ကနည်းကို ပြဆိုပေအံ့။</p> <p>၁။ ပထမခန်း</p> <p><b>ပီတိပ္ပဋိသံဝေဒီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>၊</p> <p><b>ပီတိပ္ပဋိသံဝေဒီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>၂။ ဒုတိယခန်း</p> <p><b>သုခပ္ပဋိသံဝေဒီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>၊</p> <p><b>သုခပ္ပဋိသံဝေဒီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>၃။ တတိယခန်း</p> <p><b>စိတ္တသင်္ခါရံ ပဋိသံဝေဒီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>၊</p> <p><b>စိတ္တသင်္ခါရံ ပဋိသံဝေဒီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>၄။ စတုတ္ထခန်း</p> <p><b>ပဿမ္ဘယံ စိတ္တသင်္ခါရံ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>၊</p> <p><b>ပဿမ္ဘယံ စိတ္တသင်္ခါရံ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>(ဒုတိယ စတုက္ကပါဠိတော်)</p> <p>၁။ <b>ပီတိပ္ပဋိသံဝေဒီ</b>=စိတ်၏နှစ်သက်ရွှင်လန်းခြင်းပီတိကို ထင်ရှားစေ၍၊ <b>အဿသိဿာမိ</b>=ထွက်သက် လွှတ်ပေ အံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏၊ <b>ပီတိပ္ပဋိ သံဝေဒီ</b>=စိတ်၏နှစ်သက် ရွှင်လန်းခြင်း ပီတိကို ထင်ရှား စေ၍၊ <b>ပဿသိဿာမိ</b>=ဝင်သက်ရှူပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>၂။ <b>သုခပ္ပဋိသံဝေဒီ</b>=စိတ်၏ချမ်းအေးခြင်းသုခကို ထင်ရှား စေ၍၊ <b>အဿသိဿာမိ</b>=ထွက်သက် လွှတ်ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏၊ <b>သုခပ္ပဋိသံဝေဒီ</b>= စိတ်၏ချမ်းအေးခြင်းသုခကို ထင်ရှားစေ၍၊ <b>ပဿ သိဿာမိ</b>=ဝင်သက်ရှူပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>= အားထုတ်၏။</p> <p>၃။ <b>စိတ္တသင်္ခါရံ</b>=ဝေဒနာ သညာ ဟူသော စိတ္တသင်္ခါရကို၊ <b>ပဋိသံဝေဒီ</b>=ထင်ရှားစေ၍၊ <b>အဿသက်လွှတ်ပေအံ့</b>၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ် ၏၊ <b>စိတ္တသင်္ခါရံ</b>=ဝေဒနာ သညာ ဟူသော စိတ္တသင်္ခါရ ကို၊ <b>ပဋိသံဝေဒီ</b>=ထင်ရှားစေ၍၊ <b>ပဿသိဿာမိ</b>= ဝင်သက်ရှူပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>၄။ <b>စိတ္တသင်္ခါရံ</b>=ရုန့်ရင်းသော စိတ္တသင်္ခါရကို၊ <b>ပဿမ္ဘယံပဿမ္ဘယန္တော</b>=အစဉ်အတိုင်း ချုပ်ငြိမ်းစေလျက်၊ <b>အဿသိဿာမိ</b>=ထွက်သက်လွှတ်ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏၊ <b>စိတ္တသင်္ခါရံ</b>=ရုန့်ရင်းသော စိတ္တသင်္ခါရကို၊ <b>ပဿမ္ဘယံ-ပဿမ္ဘယန္တော</b>=အစဉ် အတိုင်း ချုပ်ငြိမ်းစေလျက်၊ <b>ပဿသိဿာမိ</b>=ဝင်သက် ရှူပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>၁။ ထို<b>ပဋိဘာနိမိတ်</b>အာရုံ၌ <b>ပီတိ</b>လွန်ကဲသော <b>ရူပါဝစရ ပထမစျာန်, ဒုတိယစျာန်</b>ကို ဖြစ်စေမှုသည် <b>ပီတိ</b>ကို ထင်ရှားစေမှုမည်၏။</p> <p>၂။ ထို<b>ပဋိဘာနိမိတ်</b>အာရုံ၌ <b>သုခ</b>လွန်ကဲသော <b>တတိယ စျာန်</b>ကို ဖြစ်စေမှုသည် <b>သုခ</b>ကို ထင်ရှားစေမှုမည်၏။</p> <p>၃။ ထို<b>ပဋိဘာနိမိတ်</b>အာရုံ၌ <b>ဥပေက္ခာဝေဒနာ</b>ဟူသော <b>စိတ္တသင်္ခါရ</b> ထင်ရှားသော <b>စတုတ္ထစျာန်</b>ကို ဖြစ်စေမှု သည် <b>စိတ္တသင်္ခါ</b>ကို ထင်ရှားစေမှုမည်၏။</p> <p>၄။ ရုန့်ရင်းသော <b>ဝေဒနာ သညာ</b>တို့ကို အဆင့်ဆင့် ချုပ် ငြိမ်းစေအံ့ဟု- အားထုတ်မှုသည် <b>စိတ္တသင်္ခါ</b>ကို ချုပ်ငြိမ်း စေမှုမည်၏။</p> <p>ဤ စတုက္ကကို <b>အဋ္ဌကထာ</b>တို့၌ <b>အပ္ပနာစျာန်</b>အရာ၌ထား၍ ဖွင့်ကြကုန်၏၊။ <b>ပဋိဘာဂနိမိတ်</b> ခိုင်မြဲစွာ ရပြီးသောအခါမှစ၍ <b>ဥပစာရစျာန်</b>အရာ၌လည်း စိတ်၏ နှစ်ခြိုက်မှုထင်ရှားအောင် အားထုတ် မည်။ စိတ်၏အေးခြမ်းမှု ထင်ရှားအောင် အားထုတ်မည် အစရှိသော အစီအရင်သည် ဖြစ်သင့်ရာပါ၏။</p> <p>ဒုတိယစတုက္ကပြီး၏။</p> --- <h3>တတိယစတုက္ကနည်း</h3> <p>ယခုအခါ၌ ထို<b>အပ္ပနာစျာန်</b>တို့ကို ဝင်စားမှု၌ ကျင့်ရာသော တတိယစတုက္ကကို ထုတ်ပြပေအံ့။</p> <p>၁။ <b>စိတ္တပ္ပဋိသံဝေဒီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>၊</p> <p><b>စိတ္တပ္ပဋိသံဝေဒီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>၂။ <b>အဘိပ္ပမောဒယံ စိတ္တံ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>၊</p> <p><b>အဘိပ္ပမောဒယံ စိတ္တံ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>၃။ <b>သမာဒဟံ စိတ္တံ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>၊</p> <p><b>သမာဒဟံ စိတ္တံ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>၄။ <b>ဝိမောစယံ စိတ္တံ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>၊</p> <p><b>ဝိမောစယံ စိတ္တံ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>(တတိယစတုက္ကပါဠိတော်)</p> <p>၁။ <b>စိတ္တပ္ပဋိသံဝေဒီ</b>=စိတ်ကိုထင်ရှားစေ၍၊ <b>အဿ သိဿာမိ</b>=ထွက်သက်လွှတ်ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>- <b>စိတ္တပ္ပဋိသံဝေဒီ</b>=စိတ်ကိုထင်ရှားစေ၍၊ <b>ပဿ သိဿာမိ</b>=ဝင်သက်ရှူပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>= အားထုတ်၏။</p> <p>၂။ <b>စိတ္တံ</b>=စိတ်ကို၊ <b>အဘိပ္ပမောဒယံ</b>=အလွန်ရွှင်လန်း စေလျက်၊ <b>အဿသိဿာမိ</b>=ထွက်သက်လွှတ်ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>- <b>စိတ္တံ</b>=စိတ်ကို၊ <b>အဘိပ္ပမောဒယံ</b>=အလွန်ရွှင်လန်း စေလျက်၊ <b>ပဿသိဿာမိ</b>=ဝင်သက်ရှူပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>= ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>၃။ <b>စိတ္တံ</b>=စိတ်ကို၊ <b>သမာဒဟံ</b>=ကောင်းစွာ တည်ကြည်စေ လျက်၊ <b>အဿသိဿာမိ</b>=ထွက်သက်လွှတ်ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>- <b>စိတ္တံ</b>=စိတ်ကို၊ <b>သမာဒဟံ</b>=ကောင်းစွာ တည်ကြည်စေ လျက်၊ <b>ပဿသိဿာမိ</b>=ဝင်သက်ရှူပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>၄။ <b>စိတ္တံ</b>=စိတ်ကို၊ <b>ဝိမောစယံ</b>=နီဝရဏစသော ရုန့်ရင်းသော တရားတို့မှ ကျွတ်လွတ်စေလျက်၊ <b>အဿသိဿာမိ</b>= ထွက်သက်လွှတ်ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အား ထုတ်၏။</p> <p>- <b>စိတ္တံ</b>=စိတ်ကို၊ <b>ဝိမောစယံ</b>=နီဝရဏစသော ရုန့်ရင်းသော တရားတို့မှ ကျွတ်လွတ်စေလျက်၊ <b>ပဿသိဿာမိ</b>= ဝင်သက်ရှူပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>(တတိယစတုက္ကအနက်။)</p> <p>လိုရင်းအဓိပ္ပါယ်ကား<br></p> <p>၁။ ပထမခန်းမှာ-စိတ်၏ အထူးထင်ရှားခြင်းကို ဖြစ် စေခြင်းငှာ ထိုအာရုံ၌ <b>စျာန်လေးပါး</b>ကို အဖန်ဖန် ဝင်စားမှုသည် “<b>စိတ္တပ္ပဋိသံဝေဒီ</b>“မည်၏။</p> <p>၂။ ဒုတိယအခန်းမှာ-စိတ်အထူး ထင်ရှားပြီးနောက် စိတ်ကို အထူးရွှင်လန်းစေခြင်း, <b>ပီတိ</b>နှင့်ယှဉ်သော <b>ပထမစျာန် ဒုတိယစျာန်</b>ကို ဝင်စားမှုသည် “<b>အဘိပ္ပမော ဒယံ စိတ္တံ</b>” မည်၏။</p> <p>၃။ တတိယအခန်းမှာ-စိတ်အထူး ရွှင်လန်းပြီးနောက် အထူးတည်ကြည်စေခြင်းငှါ <b>တတိယစျာန် စတုတ္ထ စျာန်</b>ကို ဝင်စားမှုသည် “<b>သမာဒဟံစိတ္တံ</b>” မည်၏။</p> <p>၄။ စတုတ္ထအခန်းမှာ-စိတ်ကို <b>ပဋိပက္ခတရား</b>တို့မှ အထူးလွတ်ကင်းစေခြင်းငှာ <b>စျာန်လေးပါး</b>ကို အဖန် ဖန်ဝင်စားမှုသည် “<b>ဝိမောစယံ စိတ္တံ</b>” မည်၏၊ ဤစတုက္ကကိုလည်း <b>အဋ္ဌကထာ</b>တို့၌ <b>အပ္ပနာစျာန်</b>တို့ကို ဝင်စား မှုမှာထား၍ ဖွင့်ကြကုန်၏၊။ <b>ဥပစာရ စျာန်</b>မှာလည်း ရသင့်ရာပါ၏၊ တတိယ စတုက္ကနည်းပြီး၏။</p> --- <h3>စတုတ္ထ စတုက္ကနည်း (အာနာပါနမှ, ဝိပဿနာသို့ကူးပုံ)</h3> <p>ယခုအခါ <b>အာနာပါန</b>မှ ဆက်၍ <b>ဝိပဿနာ</b> တက်နည်းဖြစ်သော စတုတ္ထ စတုက္ကကို ထုတ်ပြပေအံ့။</p> <p>၁။ ပထမခန်း</p> <p><b>အနိစ္စာနုပဿီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>၊</p> <p><b>အနိစ္စာနုပဿီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>၂။ ဒုတိယခန်း</p> <p><b>ဝိရာဂါနုပဿီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>၊</p> <p><b>ဝိရာဂါနုပဿီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>၃။ တတိယခန်း</p> <p><b>နိရောဓာနုပဿီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>၊</p> <p><b>နိရောဓာနုပဿီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>၄။ စတုတ္ထခန်း</p> <p><b>ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p><b>ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>။</p> <p>(စတုတ္ထ စတုက္ကပါဠိတော်)</p> <p>၁။ <b>အနိစ္စာနုပဿီ</b>=အနိစ္စကို အဖန်ဖန်ရှုလျက်၊ <b>အဿ သိဿာမိ</b>=ထွက်သက်လွှတ်ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>= အားထုတ်၏၊ <b>အနိစ္စာနုပဿီ</b>=အနိစ္စကို အဖန်ဖန်ရှုလျက်၊ <b>ပဿသိဿာမိ</b>=ဝင်သက်ရှူပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>= အားထုတ်၏။</p> <p>၂။ <b>ဝိရာဂါနုပဿီ</b>=ပျောက်ကင်းမှုကို အဖန်ဖန်ရှုလျက်၊ <b>အဿသိဿာမိ</b>= ထွက်သက်လွှတ်ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>= အားထုတ်၏၊ <b>ဝိရာဂါနုပဿီ</b>=ပျောက်ကင်းမှုကို အဖန်ဖန်ရှုလျက်၊ <b>ပဿသိဿာမိ</b>=ဝင်သက်ရှူပေအံ့။ <b>ဣတိ</b>= ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>၃။ <b>နိရောဓာနုပဿီ</b>=ချုပ်ကွယ်မှုကို အဖန်ဖန်ရှုလျက်၊ <b>အဿ သိဿာမိ</b>=ထွက်သက်လွှတ်ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>= အားထုတ်၏၊ <b>နိရောဓာနုပဿီ</b>=ချုပ်ကွယ်မှုကို အဖန်ဖန် ရှုလျက်၊ <b>ပဿသိဿာမိ</b>=ဝင်သက်ရှူပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>၄။ <b>ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ</b>=တစ်ဖန်စွန့်ပစ်မှုကို အဖန်ဖန် ရှုလျက်၊ <b>အဿသိဿာမိ</b>=ထွက်သက်လွှတ်ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏၊ <b>ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ</b>=တစ်ဖန်စွန့် ပစ်မှုကို အဖန်ဖန်ရှုလျက်၊ <b>ပဿသိဿာမိ</b>= ဝင်သက်ရှူ ပေအံ့၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>သိက္ခတိ</b>=အားထုတ်၏။</p> <p>(စတုတ္ထစတုက္ကအနက်)</p> <p>ဤစတုတ္ထ စတုက္ကကား <b>ဝိပဿနာ</b> တက်နည်းတည်း။ ၎င်းအစီ အရင်ကို နောက်မှ ဆိုအံ့။</p> <p>စတုတ္ထ စတုက္ကနည်းပြီး၏။</p> --- <h3>အာနာပါနကမ္မဋ္ဌာန်းဖြင့် သတိပဋ္ဌာန် ၄-ပါး ပွားများမှုကိစ္စပြီးပုံ</h3> <p>ယခုအခါ <b>အာနာပါန</b>အလုပ်ကို အားထုတ်စွဲမြဲသူတို့အား <b>သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး</b> ပွားများမှုကိစ္စ ပြီးစီးပုံကို ဟောတော်မူ၏၊ လိုရင်းအဓိပ္ပါယ်မျှကို ပြဆိုပေအံ့။</p> <h3>ကာယာနုပဿနာ</h3> <p>ထုတ်ပြခဲ့ပြီးသော <b>စတုက္ကလေး ပါး</b>တို့တွင် <b>ဂဏနာ, အနုဗန္ဓနာ</b> ၂-နည်း အစီအရင်ဖြင့် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော <b>ပထမစတုက္က</b>အလုပ်သည်ကား<b>ကာယာနုပဿနာ သတိပဋ္ဌာန်</b>အလုပ် သက်သက်ပေတည်း။ ထွက်သက် ဝင်သက်သည် <b>ရူပကာယ</b> တစ်စိတ်ဖြစ်၍ <b>ကာယ</b> မည်၏။</p> <p><b>ကာယေသု ကာယညတရာဟံ ဘိက္ခဝေ ဧတံ ဝဒါမိ၊ ယဒိဒံ အဿာသပဿာသာ</b>။</p> <p>(အာနာပါနဿတိသုတ် ပါဠိတော်)</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ယဒိဒံ</b>=ယေ ဣမေ <b>အဿာသ ပဿာသာ</b>=အကြင်ထွက်သက်ဝင်သက်တို့သည်၊ <b>သန္တိ</b>= ရှိကုန်၏၊ <b>ဧတံ</b>=ဤထွက်သက်ဝင်သက် နှစ်ပါး အပေါင်းကို၊ <b>ကာယေသု</b>=ပထဝီကာယ အာပေါကာယ အစရှိသော ကာယများတို့တွင်၊ <b>ကာယညတရံ</b>= ဝါယောကာယ တစ်ပါးဟူ၍၊ <b>အဟံ</b>=ငါဘုရားသည်၊ <b>ဝဒါမိ</b>= ဟောတော်မူ၏။</p> <h3>ဝေဒနာနုပဿနာ</h3> <p>ဒုတိယ စတုက္ကအလုပ်သည် <b>ဝေဒနာနုပဿနာ သတိပဋ္ဌာန်</b> အလုပ်ပေတည်း။</p> <p><b>ဝေဒနာသု ဝေဒနာညတရာဟံ ဘိက္ခဝေ ဧတံ ဝဒါမိ၊ ယဒိဒံ အဿသပဿာသာနံ သာဓုကံ နမသိကာရော</b>။</p> <p>(အာနာပါနဿတိသုတ် ပါဠိတော်)</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>အဿာသပဿာသာနံ</b>=ထွက်သက် ဝင်သက်တို့ကို၊ <b>သာဓုကံ</b>=ကောင်းစွာ၊ <b>ယဒိဒံ</b>=ယော အယံ <b>မနသိကာရော</b>= အကြင်နှလုံးသွင်းခြင်းသည်၊ <b>အတ္ထိ</b>=ရှိ၏၊ <b>ဧတံ</b>= ဤကောင်းစွာနှလုံးသွင်း မှုကို၊ <b>ဝေဒနာသု</b>=ဝေဒနာ အများတို့တွင်၊ ဝါ=ခံစားခြင်း အများတို့တွင်၊ <b>ဝေဒနာညတရံ</b>=ဝေဒနာတစ်ပါးဟူ၍၊ ဝါ=ခံစားခြင်းတစ်ပါးဟူ၍၊ <b>အဟံ</b>= ငါဘုရားသည်၊ <b>ဝဒါမိ</b>=ဟောတော်မူ၏။</p> <p>(<b>သာဓုကံ</b>-ဆိုသည်ကား <b>ပီတိပ္ပဋိသံဝေဒီ</b> အစရှိသော <b>ဥဿာဟ</b> အထူးဖြစ် ပွားမှုတည်း။)</p> <p>ဤ၌ ထွက်သက်ဝင်သက်ကို အာရုံပြုလျက် ဉာဏ်၌ <b>ဝေဒနာ</b> တရားလည်း အထူးထင်ရှားလျက်ရှိသောကြောင့် ဤစတုက္ကအလုပ်ကို <b>ဝေဒနာနုပဿနာ သတိပဋ္ဌာန်</b>အလုပ် ဆိုသတည်း။</p> <h3>စိတ္တာနုပဿနာ</h3> <p>တတိယစတုက္ကအလုပ်သည် <b>စိတ္တာနုပဿနာ သတိပဋ္ဌာန်</b> အလုပ် တည်း။။ ဤ၌လည်း ထွက်သက် ဝင်သက်ကို အာရုံပြုလျက် ဉာဏ်၌ စိတ်တရားလည်း အထူးထင်ရှားလျက်ရှိသောကြောင့် ဤ စတုက္ကအလုပ်ကို <b>စိတ္တာနုပဿနာသတိပဋ္ဌာန်</b>အလုပ် ဆိုသတည်း။</p> <h3>ဓမ္မာနုပဿနာ</h3> <p><b>အနိစ္စာနုပဿီ</b> အစရှိသော စတုတ္ထ စတုက္က အလုပ်သည် <b>ဓမ္မာနုပဿနာ သတိပဋ္ဌာန်</b> အလုပ်တည်း။။ ဤ၌လည်း ထွက်သက် ဝင်သက်ကို အာရုံပြုလျက် ဉာဏ်၌ မိမိစိတ်မှာ <b>အဘိဇ္ဈာ, ဒေါမနဿ</b>ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းဟူသော <b>ပဟာနဓမ္မ</b>သည် လည်း ထင်ရှားလျက် ရှိသောကြောင့် ဤစတုက္ကအလုပ်ကို <b>ဓမ္မာနုပဿနာ သတိပဋိဋ္ဌာန်</b>အလုပ် ဆိုသတည်း။</p> <p><b>သော ယံ တံ အဘိဇ္ဈာ ဒေါမနဿာနံ၊ ပဟာနံ၊ တံ ပညာယ ဒိသွာ သာဓုကံ အဇ္ဈုပေက္ခိတာ ဟောတိ</b>။</p> <p>(အာနာပါနဿတိသုတ် ပါဠိတော်)</p> <p><b>သော</b>= ထိုယောဂီပုဂ္ဂိုလ်သည်၊ <b>အဘိဇ္ဈာဒေါမနဿာနံ</b>= အဘိဇ္ဈာဒေါမနဿတို့ကို၊ <b>ယံ တံ ပဟာနံ</b>=အကြင်ပယ်ခြင်းသည်၊ <b>အတ္ထိ</b>=ရှိ၏၊ <b>တံ</b>=ထိုပယ်ခြင်းကို၊ <b>ပညာယ</b>=ပညာဖြင့်၊ <b>ဒိသွာ</b>=မြင်၍၊ <b>သာဓုကံ</b>=ကောင်းစွာ၊ <b>အဇ္ဈုပေက္ခိတာ</b>=လျစ်လျူရှုသည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏၊ ထွက်သက် ဝင်သက်နှင့်တကွ ဖက်တွဲလျက် <b>အနိစ္စဓမ္မ</b>ကိုလည်း ရှုသောကြောင့် <b>ဓမ္မာနုပဿနာ သတိပဋ္ဌာန်</b> ဖြစ်သည်ဟူ၍လည်း ဆို သင့်၏။</p> <p>သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး ပွားများမှုကိစ္စပြီးပုံ ပြီး၏။</p> --- <h3>အာနာပါနအလုပ်ဖြင့် ဗောဇ္ဈင် ၇-ပါးပွားများမှုကိစ္စပြီးပုံ</h3> <p>ယခုအခါ <b>အာနာပါန</b>အလုပ်ကို အားထုတ်စွဲမြဲသောသူတို့အား <b>ဗောဇ္ဈင် ၇-ပါး</b> ပွားများမှုကိစ္စ ပြီးစီးပုံကို ပြဆိုပေအံ့။</p> <p>၁။ <b>သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်</b></p> <p><b>သတိပဋ္ဌာန်</b> အလုပ်မျိုး ဖြစ်ခဲ့၍ တစ်နေ့တစ်ခြား ထိုအာရုံ၌ သတိစွဲမြဲမှု, တိုးပွား၍ သွားမှုသည် <b>သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်တရား</b> ပွားများမှု မည်၏။</p> <p><b>ယသ္မိံ သမယေ ဘိက္ခုနော ဥပဋ္ဌိတာ သတိ ဟောတိ အသမ္မုဋ္ဌာ</b>။</p> <p><b>သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ တသ္မိံသမယေ ဘိက္ခုနော အာရဒ္ဓေါ ဟောတိ</b>။</p> <p><b>ယသ္မိံ သမယေ</b>=အကြင်အခါ၌၊ <b>ဘိက္ခုနော</b>=အာနာပါန အလုပ်ကို အားထုတ်သော ယောဂီ ရဟန်းအား၊ <b>သတိ</b>= အာနာပါနဿတိ သည်၊ <b>ဥပဋ္ဌိတာ</b>=စွဲမြဲစွာတည်သည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏၊ <b>အသမ္မုဋ္ဌာ</b>= သတိလွတ်သည်မရှိပြီ၊ <b>တသ္မိံ သမယေ</b>=ထိုအခါ၌၊ <b>ဘိက္ခုနော</b>=ရဟန်း အား၊ <b>သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂေါ</b>=သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်တရားသည်၊ <b>အာရဒ္ဓေါ</b>=ပြီးစီး သည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏။</p> <p>(အာနာပါနဿတိသုတ် ပါဠိတော်) နောက်၌ကား - ပါဠိတော်ကို မထုတ်ပြီ၊ အဓိပ္ပါယ်မျှကိုသာ ပြဆိုအံ့။</p> <p>၂။ <b>ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်</b></p> <p>ထိုအာနပါနအလုပ်ကို အားထုတ်သော သူတို့အား ထိုအလုပ် တွင်ပါဝင်သော <b>ဓမ္မ</b>တို့၌ တစ်နေ့တစ်ခြား အဆင်ခြင် အစဉ်းစား အလိမ္မာ ပွားများ၍သွားမှုသည် <b>ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်တရား</b> ပွားများမှုမည်၏။</p> <p>၃။ <b>ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်</b></p> <p>ထိုအလုပ်၌ တစ်နေ့တစ်ခြား <b>ဝီရိယတရား</b>တိုးပွါး၍သွားမှုသည် <b>ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်</b> တရားပွားများမှုမည်၏။</p> <p>၄။ <b>ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်</b></p> <p><b>ပီတိပ္ပဋိသံဝေဒီ</b> အဖြစ်သို့ ရောက်သဖြင့် ထိုအာရုံ ထိုအမှု၌ တစ်နေ့တစ်ခြား စိတ်ပျော်မွေ့ခြင်း ပွါးစီး၍သွားမှုသည် <b>ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်</b> တရား ဖြစ်ပွားမှုမည်၏။</p> <p>၅။ <b>ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်</b></p> <p>ထိုအာရုံ ထိုအမှု၌ စိတ်ပျော်မွေ့ခြင်း <b>ပီတိတရား</b>ဖြစ်ပွားသော အခါမှစ၍ ထိုအလုပ်၌ ပျင်းရိခြင်း၊ ငိုက်မျဉ်းခြင်း အစရှိသော ပူလောင်မှု တို့သည် အစဉ်အတိုင်းငြိမ်းကုန်၏၊ ထိုအခါ <b>ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်</b> တရားပွားများမှုမည်၏။</p> <p>၆။ <b>သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်</b></p> <p><b>ပဿဒ္ဓိတရား</b> ပွားများသည်ရှိသော် ထိုအာရုံ၌စိတ်၏ ကောင်းစွာတည်ကြည်ခြင်း ဟူသော <b>သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်တရား</b>လည်း ဖြစ်ပွားတော့သည်။</p> <p>၇။ <b>ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်</b></p> <p><b>သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်</b> တရားဖြစ်ပွားသည်ရှိသော် စိတ်မငြိမ် သက်မှုအတွက်နှင့် ကြောင့်ကြစိုက်ဖွယ်မရှိ၊ လျစ်လျူရှုသောအားဖြင့် ထိုအာရုံ၌ စိတ်ကိုလွှတ်၍ ထားရတော့သည်၊ ထိုအခါ <b>ဥပေက္ခာ သမ္ဗောဇ္ဈင်</b> တရားပွားများမှုမည်၏။</p> <p><b>ပါဠိတော်</b>၌ကား--- ပြဆိုခဲ့ပြီးသော <b>သတိပဋ္ဌာန်တရား လေးပါး</b> တို့တွင် တစ်ပါးပါး၌ <b>သမ္ဗောဇ္ဈင်တရား ခုနစ်ပါး ခုနစ်ပါး</b> စီရင်ပုံကို အကျယ်ဟောတော်မူ၏။</p> <p>ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါး ပွားများမှုကိစ္စပြီးပုံ ပြီး၏။</p> --- <h3>အာနာပါနအလုပ်ဖြင့် မဂ် ဖိုလ်တည်းဟူသော ဝိဇ္ဇာ ဝိမုတ္တိသို့ ရောက်နိုင်ပုံ ဝိပဿနာတက်နည်း</h3> <p>ယခုအခါ <b>အာနပါန</b>အလုပ်မှ ဆက်၍ <b>ဝိပဿနာဝိဇ္ဇာလမ်း, မဂ္ဂဝိဇ္ဇာလမ်း, ဖိုလ်</b>ဟူသော <b>ဝိမုတ္တိလမ်း</b> ဖွင့်နည်း တက်နည်းကို ပြတော်မူခြင်းငှာ</p> <p>၁။ “<b>ကထံ ဘာဝိတာ စ ဘိက္ခဝေ သတ္တဗောဇ္ဈင်္ဂါ ကထံ ဗဟုလီကတာ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိံ ပရိပူရေန္တိ၊ ဣဓ ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ ဘာဝေတိ ဝိဝေကနိဿိတံ, ဝိရာဂနိဿိတံ, နိရောဓနိဿိတံ, ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>။</p> <p>၂။ <b>ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ ဘာဝေတိ ဝိဝေကနိဿိတံ, ဝိရာဂနိဿိတံ, နိရောဓနိဿိတံ, ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>။</p> <p>၃။ <b>ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ ဘာဝေတိ ဝိဝေကနိဿိတံ, ဝိရာဂနိဿိတံ, နိရောဓနိဿိတံ, ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>။</p> <p>၄။ <b>ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ ဘာဝေတိ ဝိဝေကနိဿိတံ, ဝိရာဂနိဿိတံ, နိရောဓနိဿိတံ, ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>။</p> <p>၅။ <b>ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ ဘာဝေတိ ဝိဝေကနိဿိတံ ဝိရာဂနိဿိတံ, နိရောဓနိဿိတံ, ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>။</p> <p>၆။ <b>သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ ဘာဝေတိ ဝိဝေကနိဿိတံ, ဝိရာဂနိဿိတံ, နိရောဓနိဿိတံ, ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>။</p> <p>၇။ <b>ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ ဘာဝေတိ ဝိဝေကနိဿိတံ, ဝိရာဂနိဿိတံ, နိရောဓနိဿိတံ, ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>။</p> <p><b>ဧဝံ ဘာဝိတာ ခေါ ဘိက္ခဝေ သတ္တဗောဇ္ဈင်္ဂါ ဧဝံ ဗဟုလီကတာ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိံ ပရိပူရေန္တီတိ</b>”။</p> <p>(အာနာပါနဿတိသုတ် ပါဠိတော်)</p> <p>၁။ <b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>သတ္တဗောဇ္ဈင်္ဂါ</b>=ခုနစ်ပါးသော <b>ဗောဇ္ဈင်</b> တရားတို့သည်၊ <b>ကထံ ဘာဝိတာ</b>=အဘယ်သို့ အထူးရည်ရွယ်၍ ပွားစေ အပ်ကုန်သည်ရှိသော်၊ <b>ကထံ ဗဟုလီကထာ</b>=အဘယ်သို့ အထူးရည်ရွယ်၍ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်၊ <b>ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိံ</b>=ဝိဇ္ဇာတရား ဝိမုတ္တိတရားကို၊ <b>ပရိပူရေန္တိ</b>=ပြီးပြည့်စုံစေနိုင်ကုန်သနည်းဟူမူကား<br></p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဣဓ</b>=ဤသာသနာ၌၊ <b>ဘိက္ခု</b>=ရဟန်းသည်၊ <b>သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ</b>=သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို၊ <b>ဝိဝေကနိဿိတံ</b>=ကိလေသာတို့၏ ဆိတ်ငြိမ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝိရာဂနိဿိတံ</b>= ကိလေသာတို့၏ ပျောက်ပျက်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>နိရောဓနိဿိတံ</b>=ကိလေသာတို့၏ ချုပ်ဆုံးရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>=ကိလေသာတို့ကို စွန့်လွှတ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဘာဝေတိ</b>=ပွါးများစေ၏။</p> <p>၂။ <b>ဣဓ</b>=ဤသာသနာ၌၊ <b>ဘိက္ခု</b>=ရဟန်းသည်၊ <b>ဓမ္မဝိစယ သမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ</b>=ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို၊ <b>ဝိဝေကနိဿိတံ</b>=ကိလေသာတို့၏ ဆိတ်ငြိမ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝိရာဂနိဿိတံ</b>= ကိလေသာတို့၏ ပျောက်ပျက်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>နိရောဓနိဿိတံ</b>=ကိလေသာတို့၏ ချုပ်ဆုံးရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>=ကိလေသာတို့ကို စွန့်လွှတ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဘာဝေတိ</b>=ပွါးများစေ၏။</p> <p>၃။ <b>ဣဓ</b>= ဤသာသနာ၌၊ <b>ဘိက္ခု</b>= ရဟန်းသည်၊ <b>ဝီရိယ သမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ</b>=ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို၊ <b>ဝိဝေကနိဿိတံ</b>= ကိလေသာတို့၏ ဆိတ်ငြိမ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝိရာဂနိဿိတံ</b>= ကိလေသာတို့၏ ပျောက်ပျက်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>နိရောဓနိဿိတံ</b>=ကိလေသာတို့၏ ချုပ်ဆုံးရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>=ကိလေသာတို့ကို စွန့်လွှတ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဘာဝေတိ</b>=ပွါးများစေ၏။</p> <p>၄။ <b>ဣဓ</b>=ဤသာသနာ၌၊ <b>ဘိက္ခု</b>=ရဟန်းသည်၊ <b>ပီတိ သမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ</b>= ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို၊ <b>ဝိဝေကနိဿိတံ</b>=ကိလေသာတို့၏ ဆိတ်ငြိမ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝိရာဂနိဿိတံ</b>= ကိလေသာတို့၏ ပျောက်ပျက်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>နိရောဓနိဿိတံ</b>= ကိလေသာတို့၏ ချုပ်ဆုံးရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>=ကိလေသာတို့ကို စွန့်လွှတ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဘာဝေတိ</b>=ပွါးများစေ၏။</p> <p>၅။ <b>ဣဓ</b>=ဤသာသနာ၌၊ <b>ဘိက္ခု</b>=ရဟန်းသည်၊ <b>ပဿဒ္ဓိ သမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ</b>=ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို၊ <b>ဝိဝေကနိဿိတံ</b>= ကိလေသာတို့၏ ဆိတ်ငြိမ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝိရာဂနိဿိတံ</b>= ကိလေသာတို့၏ ပျောက်ပျက်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>နိရောဓနိဿိတံ</b>=ကိလေသာတို့၏ ချုပ်ဆုံးရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>=ကိလေသာတို့ကို စွန့်လွှတ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဘာဝေတိ</b>=ပွါးများစေ၏။</p> <p>၆။ <b>ဣဓ</b>=ဤသာသနာ၌၊ <b>ဘိက္ခု</b>=ရဟန်းသည်၊ <b>သမာဓိ သမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ</b>=သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို၊ <b>ဝိဝေကနိဿိတံ</b>=ကိလေသာတို့၏ ဆိတ်ငြိမ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝိရာဂနိဿိတံ</b>= ကိလေသာတို့၏ ပျောက်ပျက်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>နိရောဓနိဿိတံ</b>=ကိလေသာတို့၏ ချုပ်ဆုံးရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>=ကိလေသာတို့ကို စွန့်လွှတ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဘာဝေတိ</b>=ပွါးများစေ၏။</p> <p>၇။ <b>ဣဓ</b>=ဤသာသနာ၌၊ <b>ဘိက္ခု</b>=ရဟန်းသည်၊ <b>ဥပေက္ခာ သမ္ဗောဇ္ဈင်္ဂံ</b>=ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို၊ <b>ဝိဝေကနိဿိတံ</b>= ကိလေသာတို့၏ ဆိတ်ငြိမ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝိရာဂနိဿိတံ</b>= ကိလေသာတို့၏ ပျောက်ပျက်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>နိရောဓနိဿိတံ</b>=ကိလေသာတို့၏ ချုပ်ဆုံးရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b>=ကိလေသာတို့ကို စွန့်လွှတ်ရာ <b>နိဗ္ဗာန်</b>ကို မှီသည်ကို၊ <b>ကတွာ</b>=ပြု၍၊ <b>ဘာဝေတိ</b>=ပွါးများစေ၏။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဧဝံ</b>=ဤသို့၊ <b>ဘာဝိတာ</b>=ပွါးများစေအပ်ကုန် သော၊ <b>ဧဝံ</b>=ဤသို့၊ <b>ဗဟုလီကတာ</b>=အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်ကုန်သော၊ <b>သတ္တဗောဇ္ဈင်္ဂါ</b>=ခုနစ်ပါးသော <b>ဗောဇ္ဈင်တရား</b>တို့သည်၊ <b>ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိံ</b>=ဝိဇ္ဇာ တရား ဝိမုတ္တိတရားကို၊ <b>ပရိပူရေန္တိ</b>=ပြီးပြည့်စုံစေကုန်၏။</p> <h3>နိဗ္ဗာန်၏အမည်များ</h3> <p><b>ဝိသေက, ဝိရာဂ, နိရောဓ, ဝေါဿဂ္ဂ</b>-ဟူသောအမည် လေးပါးသည် <b>နိဗ္ဗာန်</b>၏ အမည်ချည်းတည်း။</p> <h3>ဝိဝေကနိဿိတ</h3> <p>ယခုဘဝ၌ပင် <b>နိဗ္ဗာန်</b>သို့ ပေါက်ရောက်ဖို့ ရည်စူး၍ ပွါးများ သည်ကို <b>ဝိဝေကနိဿိတ</b>ဆိုသတည်း။ (<b>ဝိဝဋ္ဋနိဿိတ</b> ဆိုလိုသည်။)</p> <h3>ဝဋ္ဋနိဿိတ</h3> <p>ကုသိုလ်ရရုံမျှပွါးများလျှင် <b>ဝဋ္ဋနိဿိတ</b>မည်၏။</p> <p><b>ဂဏနာနည်း၊ အနုဗန္ဓနာနည်း၊ ဥပစာရစျာန်, အပ္ပနာစျာန်</b> ဟူသော <b>ထပနာနည်း</b>တို့ဖြင့် အစဉ်အတိုင်း အားထုတ်ဖြစ်ပွါး၍ လာသည် ရှိသော် <b>သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး</b>နှင့်တကွ <b>ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါး</b>ထူထောင်မိပြီ။ ဝဋ်တရားဘက် ယိမ်းယိုင်တတ်ပုံ</p> <p>ထိုသို့ထူထောင်မိသော်လည်း သေသည်၏အခြားမဲ့၌ နတ်အဖြစ် ဗြဟ္မာအဖြစ်ဟူသော <b>ဝဋ်</b>ဘက်သို့ ကိုင်းရှိုင်း၍ ပေးပြန်လျှင်<b>ဗောဇ္ဈင် ခုနစ်ပါး</b>တို့သည် <b>ဝဋ္ဋနိဿိတ</b> မျိုးဖြစ်၍ သွားပြန်ကုန်၏၊ <b>ဥပစာရစျာန်၊ အပ္ပနာစျာန်၊ အနိစ္စာနုပဿနာ</b> ဖြစ်ကာမျှဖြင့် အပြီးသတ်၍ ထားခဲ့သည်ရှိသော် <b>ဝဋ်</b>ဘက်သို့လဲ၍ သွားကုန်လတ္တံ့။</p> <h3>ဝိဝဋ္ဋ</h3> <p>ထို့ကြောင့် ထိုမျှလောက်တွင် အပြီးသတ်၍မထားပဲ ယခုဘဝ၌ ပင် <b>ဝိဝဋ္ဋစခန်း</b>သို့ ဆိုက်ရောက် သည်တိုင်အောင် ငါအားထုတ်မည်ဟု အကြံပြု၍ အားထုတ်သည်ကို <b>ဝိဝေကနိဿိတံ, ဝိရာဂနိဿိတံ, နိရောဓနိဿိတံ, ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ</b> ဟူ၍ ဆိုသတည်း။</p> <p>ထိုသို့ တိုးတက်၍သွားမှသာ <b>ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိ</b>သို့ ဆိုက်နိုင်သည်၊</p> <p><b>ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိ</b>သို့ဆိုက်မှသာ <b>ဝိဝေက, ဝိရာဂ, နိရောဓ, ဝေါဿဂ္ဂ</b> ဟူသော <b>ဝိဝဋ္ဋဓမ္မ</b>သို့ ယခုဘဝ ပေါက်ရောက်နိုင်သည်။</p> <h3>ဗောဓိပက္ခိယ ပြီးစီးပုံ အဆင့်ဆင့်</h3> <p><b>ဝိဝဋ္ဋ</b>ဆိုသည်ကား-<b>နိဗ္ဗာန်</b>ကိုဆိုသတည်း။။ ယခုအခါသာသနာ တော်တွင်း၌ ကြုံကြိုက်ကြသူ လူရှင်အပေါင်းတို့မှာလည်း ယခုဘဝ၌ ဤ<b>ဝိဝဋ္ဋဓမ္မ</b>တစ်ခုကိုသာ ကိုယ်ကျိုးကိုယ်စီးပွါးဟု ဂရုကြီးစိုက်ခွင့်ရှိ ချေသည်။</p> <h3>မဂ်ဖိုလ်ရမှ နိဗ္ဗာန်ရခြင်း</h3> <p>ဤ<b>ဝိဝဋ္ဋဓမ္မ</b>ကို ရလိုသောကြောင့် <b>ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိ</b>နှစ်ပါးကို ရအောင် အားထုတ်ရပြန်သည်။</p> <h3>ဗောဇ္ဈင် ၇-ပါးပြည့်စုံမှ မဂ်ဖိုလ်ရခြင်း</h3> <p><b>ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိ</b>နှစ်ပါးကို ရခြင်းငှါ <b>ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါး</b>ကို ထူထောင်ရ ပြန်သည်။ <b>ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါး</b>ကို ထူထောင်ခြင်းငှါ <b>သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး</b>ကို ထူထောင်ရပြန်သည်။ <b>သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး</b>ကို ထူထောင်ခြင်းငှါ ဤ <b>အာနာပါနကမ္မဋ္ဌာန်း</b>အလုပ်ကို အားထုတ်ရလေသည်။</p> <p>ဤ<b>အာနာပါန</b>အလုပ်ဖြင့် <b>သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး, ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါး, ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိ</b>နှစ်ပါး ပြီးစီးခဲ့သည်ရှိသော် အလုံးစုံသော <b>ဗောဓိပက္ခိယတရား ၃၇-ပါး</b>တို့သည် ပြီးစီးကြကုန်တော့သည်။</p> <p>ဤကား- အာနာပါနသုတ် <b>ပါဠိတော်မြတ်</b>၏ <b>ပိဏ္ဍတ္ထအဓိပ္ပါယ်</b>။</p> <p>ဤ<b>ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိ</b>နှစ်ပါးသို့ အမြန်ပေါက်ရောက်စေနိုင်သော နည်းလမ်းဟူသည်လည်း အခြားတစ်ပါး မဟုတ်ပြီ၊ “<b>အနိစ္စာနုပဿီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>” အစရှိသည်ဖြင့် ထုတ်ပြခဲ့ပြီးသော <b>စတုတ္ထစတုက္က</b>အစီအရင်ပေတည်း၊ <b>ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါး</b>ကို ထမြောက်အောင် ထူထောင်၍ ထိုစတုက္က၏ အရဖြစ်သော <b>အနိစ္စာနုပဿနာမှု</b>ကို <b>ဝိဝေကနိဿိတ</b>ပြု၍ အားထုတ်သည်ရှိသော် ရှေးဦးစွာ <b>သောတာပတ္တိ မဂ်ဖိုလ်</b>တည်းဟူသော <b>ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိ</b>သို့ ရောက်၍ <b>ဒိဋ္ဌိဝိစိကိစ္ဆာ ဒုစရိုက်</b> ခပ်သိမ်း, <b>ဒုရာဇီဝ</b>ခပ်သိမ်း, <b>အပါယ်ဒုက္ခ</b>ခပ်သိမ်းတို့၏ အပြီးလွတ်ငြိမ်း ခြင်းဟူသော <b>သဥပါဒိသေသနိဗ္ဗာန်</b>ဟုဆိုအပ်သော <b>ဝိဝဋ္ဋဓမ္မ</b>ကို ယခုဘဝ တွင်ပင် ရနိုင်လေသတည်း။</p> <p>ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိသို့ ရောက်နိုင်ပုံ ပြီး၏။</p> --- <h3>အာနာပါနဿတိနှင့် ဝိသုဒ္ဓိ ၆-ပါး ရုပ်၌ ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ အစီအရင်</h3> <p>ယခုအခါ ထို “<b>အနိစ္စာနုပဿီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>” အစရှိသော စတုတ္ထစတုက္က အစီအရင်ကို အမြွက်မျှ ပြဆိုပေအံ့။</p> <h3><b>ဝိပဿနာသို့ တက်နိုင်သည့် လုပ်ငန်းအခြေခံများ</b></h3> <p>ဤသုတ္တန်ပါဠိတော် အဋ္ဌကထာတို့၌ကား- အာနာပါန အပ္ပနာ စျာန်လေးပါးကိုရပြီးမှ ဤစတုက္က အစီအရင်သို့တက်၍ အားထုတ်မှုကို ပြဆိုကုန်၏၊ ဤကဲ့သို့ တက်နိုင်ပါမူ အထွတ်အထိပ် ဖြစ်ပေ၏၊ ဤကဲ့သို့ မတက်နိုင်ရှိခဲ့မူကား-</p> <p>၁။ တတိယစျာန်မှလည်း ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်ရပါ၏။</p> <p>၂။ ဒုတိယစျာန်မှလည်း တက်ရပါ၏။</p> <p>၃။ ပထမစျာန်မှလည်း တက်ရပါ၏။</p> <p>၄။ အပ္ပနာစျာန်သို့ပင် မဆိုက်မူ၍ ဥပစာရစျာန်မှလည်း တက်ရပါ၏။</p> <p>၅။ အနုဗန္ဓနာအခန်းမှလည်း တက်ရပါ၏။</p> <p>၆။ ထိုထို ဤဤ လှုပ်ရှား ပြေးသွားသော စိတ်ဝိတက်၏ ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်ပြီးသော ဂဏနာ အခန်းမှလည်း ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်ရပါ၏။</p> <h3><b>ဝိပဿနာတက်နည်း ၂-မျိုး</b></h3> <p>ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်သောအခါ၌လည်း<br> ၁။ ဤအာနာပါနအာရုံနှင့် ဖက်တွဲ၍ တက်နည်း</p> <p>၂။ အာနာပါနရှုမှုကို ဥပစာရကိစ္စမျှ ပြုလုပ်၍ ခန္ဓာငါးပါး စသည်တို့တွင် အလိုရှိရာ သင်္ခါရဓမ္မကိုယူ၍ တက် နည်း</p> ဟူ၍ နှစ်ပါးရှိ၏၊</p> <p>ထိုတွင် ဤသုတ္တန်ပါဠိတော်၌-</p> <p><b>အနိစ္စာနုပဿီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ၊</b></p> <p><b>အနိစ္စာနုပဿီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။</b></p> ဟူ၍ အာနာပါနအာရုံနှင့် ဖက်တွဲ၍ တက်နည်းသည်လာ၏၊ ထိုပါဠိတော်၏ အဓိပ္ပါယ်ကား-</p> <p>ထွက်သက်လွှတ်မည် ပြုသည်ရှိသော် အမှတ်တမဲ့ မလွှတ်မူ၍ <b>အနိစ္စ</b> ထင်အောင်ရှု၍ လွှတ်မည်ဟု လွှတ်တိုင်း လွှတ်တိုင်း <b>အနိစ္စ မနသိကာရ</b> ရှေ့သွား မြဲစေရာ၏-ဟူလိုသည်၊ ဝင်သက်၌လည်း ထိုနည်း တူသိလေ။</p> <p>ဤကား-ထိုပါဠိတော်၏ တိုက်ရိုက်အဓိပ္ပါယ်တည်း။</p> <h3><b>ဝိပဿနာ ထူထောင်ပုံ ၂-မျိုး</b></h3> <p>ဝိပဿနာအလုပ် တည်ထောင်မှုသည်</p> <p>၁။ ရုပ်ကို အစပြု၍ တည်ထောင်မှု</p> <p>၂။ နာမ်ကို အစပြု၍ တည်ထောင်မှု</p> ဟူ၍ နှစ်ပါးရှိ၏။</p> <h3><b>ရုပ်ဖြင့် စ၍ ဝိပဿနာ ထူထောင်ပုံ</b></h3> <p>ဂဏနာအခန်းမှ ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်လိုမူကား--ထွက်သက် ဝင်သက်ဟူသော ရုပ်ကို အစပြု၍ တည်ထောင်ရာ၏၊ အဘယ့်ကြောင့် နည်းဆိုသော် ထိုအခန်း၌ ထွက်သက် ဝင်သက်ဟူသော ရုပ်သည်သာ လျှင် ဉာဏ်၌ထင်ရှားသေးသောကြောင့်တည်း။ အနုဗန္ဓနာအခန်းမှ တက်ရာ၌လည်း ထို့အတူပင်တည်း။</p> <p><b>နာမ်ဖြင့် စ၍ ဝိပဿနာထူထောင်ပုံ</b></p> <p>ထပနာနှစ်ခန်းတွင် ဥပစာရသမာဓိ အခန်းသည်-</p> <p>၁။ ဝေဒနာနုပဿနာခန်း</p> <p>၂။ စိတ္တာနုပဿနာခန်း-</p> ဟူ၍ ၂-ပါးရှိ၏။</p> <h3><b>ဝေဒနာနုပဿနာ</b></h3> <p>“<b>ပီတိပ္ပဋိသံဝေဒီ, သုခပ္ပဋိသံဝေဒီ</b>” ချီသော ဒုတိယစတုက္ကသည် ဝေဒနာနုပဿနာ ခန်းမည်၏။</p> <h3><b>စိတ္တာနုပဿနာ</b></h3> <p>“<b>စိတ္တပ္ပဋိသံဝေဒီ</b>” ချီသော တတိယစတုက္ကသည် စိတ္တာနုပဿနာ ခန်းမည်၏။</p> <p>ထို ၂-ခန်းတို့တွင်--<br> ဝေဒနာနုပဿနာခန်းမှ ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်လိုသော် ဝေဒနာဟူသောနာမ်ကို အစပြု၍ တက်ရမည်။</p> <p>စိတ္တာနုပဿနာခန်းမှ တက်လိုသော် စိတ်-ဟူသော နာမ်ကို အစပြု၍ တက်ရမည်။</p> <p>အပ္ပနာသမာဓိမှတက်ရာ၌ကား ဝေဒနာ စိတ္တတို့ကိုသော်လည်း ကောင်း, မိမိရအပ်ပြီးသော စျာန်၌ပါရှိသော စျာန်အင်္ဂါတို့ကိုသော် လည်းကောင်း အစပြု၍ တက်ရမည်။</p> <h3><b>ဂဏနာမှ ဝိပဿနာသို့ တက်ပုံ</b></h3> <p>ယခုအခါ၌ အစဆုံးသော ဂဏနာခန်းမှ ရုပ်ကိုအစပြု၍ ဝိပဿနာလမ်းဖွင့်နည်းကို အကျဉ်းမျှ ပြဆိုပေအံ့။ ရှေ့၌ပြဆိုခဲ့ပြီးသည့်အတိုင်း ဂဏနာခန်း ပြီးစီးသည့်နောက် အနုဗန္ဓနာခန်းသို့ တက်ခွင့်ဆိုက်နေသောအခါ ထိုအနုဗန္ဓနာအခန်းသို့ မလိုက်မူ၍ “<b>အနိစ္စာနုပဿီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>”ဟူသော စတုတ္ထစတုက္ကအရ အနိစ္စဝိပဿနာခန်းသို့ တက်ရာ၏၊ ဂဏနာခန်း၌ ပြီးစီးသော ခဏိကသမာဓိကို ဥပစာရသမာဓိ အရာ၌ အမြဲထားရာ၏။</p> <p>ထားပုံကား-<br> ဝိပဿနာအလုပ်ကို လုပ်သောသူသည် လူဖြစ်ခဲ့၍ တစ်နေ့လုံး တစ်ညဉ့်လုံး မလုပ်နိုင်ရှိသဖြင့် တစ်နေ့ တစ်ညဉ့်အဖို့ ၂၄-နာရီ ရှိသည်တွင် ၄-နာရီတန်သည် ၃-နာရီတန်သည် အချိန်မှန်ထား၍ အားထုတ်ရမည်။</p> <p><b>ဝိပဿနာလုပ်ငန်း၌ အာနာပါနဿတိကို စတင်ပြုလုပ်ရခြင်း</b></p> <p>အလုပ်ခွင်သို့ ဝင်တိုင်း ဝင်တိုင်း စိတ်ဝိတက်ကို သုတ်သင်ခြင်းငှါ ရှေးဦးစွာ အာနာပါနဿတိဝင်စားရမည်။ စိတ်ဝိတက် ငြိမ်သက်သော အခါမှ ဝိပဿနာ မနသိကာရကို အားထုတ်ရမည်။</p> <p>ဝိပဿနာ မနသိကာရ ထမြောက်၍ မဂ် ဖိုလ်သို့ ရောက်ပြီး သည့်တိုင်အောင် ထိုအာနာပါနဿတိကို မလွှတ်ရပြီ၊ ဖိုလ်ကိုဝင်စားသော အခါ၌ပင် ထိုသတိကို ဥပစာရသမာဓိအရာ၌ အမြဲထားရာ၏။</p> <h3><b>ဝိဇ္ဇာဉာဏ် ၅-ပါး</b></h3> <p>ဝိပဿနာလမ်း၌--<br> ၁။ ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ၊</p> <p>၂။ ကင်္ခါဝိတရဏဝိသုဒ္ဓိ၊</p> <p>၃။ မဂ္ဂါမဂ္ဂဉာဏဒဿနဝိသုဒ္ဓိ၊</p> <p>၄။ ပဋိပဒါ ဉာဏဒဿနဝိသုဒ္ဓိ၊</p> <p>၅။ ဉာဏဒဿနဝိသုဒ္ဓိ၊</p> ဟူ၍ ဝိသုဒ္ဓိအစဉ် သမ္မာဒိဋ္ဌိ ဝိဇ္ဇာဉာဏ်အပြား ငါးပါးရှိ၏၊။</p> <p>ထိုငါးပါးတို့တွင် ထွက်သက် ဝင်သက်၌ ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိအလုပ်ကို ပြဆိုအံ့။</p> <h3><b>ထွက်သက် ဝင်သက်နှင့် ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ</b></h3> <p><b>ထွက်သက် ဝင်သက်၌ ဓာတ်ကြီး ၄-ပါး ထင်ရှားမှုကို ရှုပုံ ရုပ်ဓာတ် ၈-ပါး</b></p> <p>ထိုထွက်သက် ဝင်သက်၌ မြေဓာတ်, ရေဓာတ်, မီးဓာတ်, လေဓာတ်, အဆင်းဓာတ်, အနံ့ဓာတ်, ရသဓာတ်, ဩဇာဓာတ်-ဟူ၍ အမြဲအားဖြင့် <b>ရုပ်ဓာတ် ရှစ်ပါး</b>ရှိ၏၊ အသံဖြစ်သောအခါ သဒ္ဒဓာတ်နှင့် တကွ ရုပ်ဓာတ်ကိုးပါးရှိ၏၊ ထိုတွင် မြေ, ရေ, လေ, မီး-ဟူသော <b>ဓာတ်ကြီးလေးပါး</b>သည်သာ လိုရင်းပဓာနတည်း။</p> <h3><b>ပထဝီဓာတ်</b></h3> <p>မြေဓာတ်ဆိုသည်ကား ခက်မာမှုကြိယာတည်း။ ခက်မာမှုဆို သည်ကား ခပ်သိမ်းသော ရုပ်အဆောက်အဦ ဟူသမျှတို့၌ အမာခံမှု ဆိုလိုသည်။ ထိုအမာခံမှုသည် လွန်ကဲ၍ ခက်မာသော အဖြစ်သို့ ရောက်သော ဝတ္ထုမျိုးတို့၌ လက်နှင့်စမ်းသပ် ထိပါးလျှင် မာသည်ဟု သိသာထင်ရှား၏၊ နေရောင်လရောင် စသည်တို့၌ကဲ့သို့ အမာခံအနေ မျှ၌တည်မူကား စမ်းသပ်၍မရ သိမ်မွေ့လှ၏။</p> <p>ယုတ္တိအားဖြင့်မူကား-ဉာဏ်၌ ထင်ရှားပါ၏။</p> <p>ဖွဲ့စေးမှု-ဟူသော ရေဓာတ်သည် အမာခံဝတ္ထုမရှိသော်လည်း အဘယ်ကိုဖွဲ့မည်နည်း။</p> <p>ပူလောင်မှု-ဟူသော မီးဓာတ်သည် အမာခံမီးစာ မရှိခဲ့သော် အဘယ်ကို စွဲလောင်မည်နည်း။</p> <p>မီးဓာတ်၏ အရှိန်အဟုန်ဖြစ်သော ကြွရွထောက်ကန်မှု-ဟူသော လေဓာတ်သည် အမာခံ ထောက်ရာ ကန်ရာဝတ္ထု မရှိခဲ့သော် အဘယ်သို့ ကြွနိုင် ရွနိုင်ပါမည်နည်း။</p> <p>ဤကား-ယုတ္တိအားဖြင့် ဉာဏ်၌ ထင်ရှားပုံတည်း။</p> <h3><b>အာပေါဓာတ်</b></h3> <p>“<b>အဿာသ ပဿာသကာယ</b>” ဟု ကာယသဒ္ဒါနှင့် ဆိုရအောင် အစုအရုံးတစ်ခုဖြစ်မှုသည် ရေဓာတ်ဖွဲ့စေးမှုတည်း။</p> <h3><b>တေဇောဓာတ်</b></h3> <p>ထွက်သက် ဝင်သက်၌ ပါရှိသော ပူမှု အေးမှုသည် မီးဓာတ် တည်း။</p> <h3><b>ဝါယောဓာတ်</b></h3> <p>လှုပ်မှု ရှားမှုသည် လေဓာတ်တည်း။</p> <p>ထွက်သက် ဝင်သက်၌ကား- လေဓာတ်လွန်ကဲ၏၊ ဤထွက်သက်ဝင်သက်၌ ဓာတ်လေးပါးရှိမှု ယုတ္တိကို သဘောကျနိုင်ပါလျှင် တစ်ကိုယ်လုံး၌ သဘောကျနိုင်တော့သည်၊ သဘောကျသည့်အတိုင်း ထွက်သက် ဝင်သက်၌ ဓာတ်လေးပါးကို အသီးအသီး မြင်နိုင်ပါလျှင် တစ်ကိုယ်လုံး၌ မြင်နိုင်တော့သည်။</p> <h3><b>ပရမတ္ထဉာဏ်ဖြစ်ခြင်း</b></h3> <p>ထွက်သက် ဝင်သက်၌ ခက်မာမှု, ဖွဲ့စေးမှု, ပူနွေးမှု, လှုပ်ရွမှု ဟူသော ကြိယာလေးချက်သည်သာ ပရမတ္ထအားဖြင့် ထင်ရှားရှိ၏၊ အသီးအသီး ထိုလေးချက်တို့ကို ထိအောင် အာရုံပြုသော ဉာဏ်သည်သာ ပရမတ္ထသို့ ဆိုက်ရောက်သောဉာဏ် မည်၏။</p> <h3><b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိဖြစ်ပုံ</b></h3> <p>ထိုလေးချက်ကို မသိမူ၍ အရှည်အတို သဏ္ဌာန်အနေနှင့် ထွက်သက်ဝင်သက်ဟု- သိမြင်မှတ်သားမှုသည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိလမ်းတည်း၊ ဤဒိဋ္ဌိလမ်း၌ကား ထွက်သက်ဝင်သက်၏အစသည် ချက်တိုင်တည်း၊ အဆုံးသည် နှာသီးဖျားတည်း၊ အစ၌တစ်ကြိမ်သာ ဖြစ်မှုရှိ၏၊ အဆုံး၌ တစ်ကြိမ်သာ ပျက်မှုရှိ၏၊ အလယ်၌မူကား အခါခါဖြစ်မှု, အခါခါ ပျက်မှုဟူ၍ မရှိပြီ၊ ဝင်သက်၌လည်း ထိုနည်းတူ ဝင်သက်၏အစသည် နှာသီးဖျားတည်း၊ အဆုံးသည် ချက်တိုင်ရင်းတည်း ဟူ၍ ဆိုလေ။ ဤကား ပုထုဇဉ်တို့စိတ်၌ အရိုးစိုက်၍နေသော ဒိဋ္ဌိမှုတည်း။</p> <p>ခပ်သိမ်းသောကိုယ်အစုတို့၌ ဤကဲ့သို့သော ဒိဋ္ဌိအရိုးစိုက်ကြီး အသီးအသီး ရှိနေသည်ကို အကုန်မြင်မြော်မိစေ။</p> <p>ထွက်သက်ဝင်သက်၌ ဤဒိဋ္ဌိအရိုးစိုက်ကြီး ပျောက်ကွယ်လေ အောင် ထိုထွက်သက်ဝင်သက်၌ပင် သုတ်သင်ရာ၏။</p> <h3><b>ရုပ်၌ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ သုတ်သင်ပုံ</b></h3> <p>အဘယ်သို့သုတ်သင်ရာသနည်းဟူမူကား အသီးအသီး ဓာတ် အမှုကြီး လေးပါးကို ဉာဏ်စိုက်မိ၍ ပရမတ္ထဓာတ်အမြင်ပေါက်သော အခါ၌ အရှည်အတို သဏ္ဌာန်အနေနှင့် ထွက်သက်ဝင်သက်ဟု သိမြင် ထင်မှတ်၍နေသော ဒိဋ္ဌိအရိုးစိုက်ကြီးသည် ထိုဉာဏ်ကိုဝင်စား၍ ရှုလိုက်တိုင်း ရှုလိုက်တိုင်း ကွယ်ပျောက်လေ၏၊ အရှည်အတိုသဏ္ဌာန် ဟူ၍ မရှိ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်ဟူ၍ပင် မရှိ၊ ဓာတ်အမှုကြီးလေးပါး သည်သာ ရှိ၏ဟု- ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိဉာဏ်ပေါက်လေ၏။</p> <p>ထွက်သက်ဝင်သက်မှကြွင်းသော ဆံပင်, မွေးညင်းအစရှိသော တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း အတိုအရှည်အစရှိသော ဒြဗ်သဏ္ဌာန်အနေနှင့် ဤကား ဆံပင်တည်း, ဤကား- မွေးညင်းတည်း အစရှိသည်ဖြင့် သိမြင်ထင်မှတ်၍နေကြသော ဒိဋ္ဌိအရိုးစိုက်ကြီး အသီးအသီး ရှိကြ၏၊ ဓာတ်အမှုကြီး လေးပါးလည်း အသီးအသီးရှိကြ၏၊ ထိုဆံပင် မွေးညင်း အစရှိသော တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း ဓာတ်အမှုကြီးလေးပါး ဉာဏ်အမြင် ပေါက်သည်ရှိသော် သဏ္ဌာန် အသီးအသီးနှင့် ဆံပင်, ဆံပင်ဟုသိမြင်ထင်မှတ်၍နေသော ဒိဋ္ဌိအရိုးစိုက်ကြီးသည် ထိုဉာဏ်ကိုဝင်စား၍ နေသမျှ ကာလပတ်လုံး ကွယ်ပျောက်လတ္တံ့၊ ဆံပင်ဟူ၍ မရှိမှု ထင်ရှား လတ္တံ့၊ ထိုသို့ထင်ရှားသောအခါ ဆံပင်၌ ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိဉာဏ် ပေါက်လေ၏။</p> <p>မွေးညင်းစသော တစ်ကိုယ်လုံး၌လည်း ဒိဋ္ဌိအရိုးစိုက်ကြီး အသီး အသီးရှိကြပုံ, ဓာတ်အမှုကြီးလေးပါး အသီးအသီး အမြင်ပေါက် သည်ရှိသော် ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ အသီးအသီးဖြစ်ပုံကို ဆံပင်နည်းတူ သိလေ။</p> <p>ရုပ်၌ ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ အစီအရင် ပြီး၏။</p> <hr> <h3>နာမ်၌ ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ အစီအရင်</h3> <p>ထွက်သက်ဝင်သက်ကို အာရုံပြုသောစိတ်, ဓာတ်အမှုကြီး လေးပါးကို အာရုံပြုသောစိတ်၊ ထိုစိတ်တို့၌ပါရှိသော သတိ, ဝီရိယ, ဉာဏ်ပညာတို့သည် နာမ်မည်ကုန်၏။</p> <p>- အာရုံကို သိခြင်းအမှုသည် စိတ်တည်း။</p> <p>- အာရုံကို အထပ်ထပ် အမှတ်ရခြင်းအမှုသည် သတိ တည်း။</p> <p>- ထိုအလုပ်၌ အားထုတ်ခြင်းအမှုသည် ဝီရိယတည်း။</p> <p>- ထိုအာရုံ ထိုအလုပ်တို့၌ လိမ္မာရန် အခွင့်ကို သိခြင်းအမှု သည် ဉာဏ်ပညာတည်း။</p> <p>ထွက်သက် ဝင်သက်ကို ငါအာရုံပြုမည်ဟု-သိမြင် ထင်မှတ်မှု သည် စိတ်၌ ဒိဋ္ဌိအရိုးစိုက်ကြီးတည်း။ ဤဒိဋ္ဌိ အရိုးစိုက်ကြီးကို ဉာဏ်၌ ပျောက်ကွယ်လေအောင် စိတ်၌သုတ်သင်ရာ၏။</p> <h3><b>နာမ်၌သက္ကာယဒိဋ္ဌိ သုတ်သင်ပုံ</b></h3> <p>အဘယ်သို့သုတ်သင်ရာသနည်းဟူမူကား- ထွက်သက် ဝင်သက် ကို အာရုံပြုမှု ကြိယာသည် စိတ်ဓာတ်တစ်ခုတည်း၊ နှလုံး၌ ထိုဓာတ် ဖြစ်ပေါ်၍နေဆဲအခါ ထွက်သက် ဝင်သက်ကို အာရုံပြုမှုကြိယာ ပေါ်၍နေ၏။</p> <p>- ထိုအမှု, ထိုကြိယာသည် နာမ်၏ ကြိယာမတ္တသာတည်း။</p> <p>- ရုပ်ခန္ဓာလည်းမဟုတ် ရုပ်ခန္ဓာအမှုလည်း မဟုတ်။</p> <p>- ပုဂ္ဂိုလ်လည်း မဟုတ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏အမှုလည်း မဟုတ်။</p> <p>- သတ္တဝါလည်း မဟုတ်၊ သတ္တဝါ၏အမှုလည်း မဟုတ်။</p> <p>- ငါလည်း မဟုတ်၊ ငါ၏အမှုလည်း မဟုတ်။ စိတ်ဟူ၍လည်းကောင်း, ဝိညာဏ်ဟူ၍လည်းကောင်း, နာမ်ဟူ၍လည်းကောင်း, အဘိဓမ္မာ၌ ဟောတော်မူသော ဓာတ်အမှုတစ်ခု အသီးအခြားသာတည်းဟု အမြင်ရှုရာ၏။</p> <p>ရုပ်ခန္ဓာနှင့်လည်းကောင်း, ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ ငါတို့နှင့်လည်း ကောင်း, ရောယှက်ထွေးလုံး၍ မနေစေလင့်၊ ရောယှက်ထွေးလုံးခြင်းမရှိပဲ ထိုအာရုံပြုမှုကို ဉာဏ်စိုက်မိသောအခါ စိတ်ဟူသော နာမ်ဓာတ်တစ်ခု၌ ဉာဏ်အမြင်ပေါက်ခဲ့လျှင် သတိ, ဝီရိယ, ဉာဏ်ပညာဟူသော နာမ်ဓာတ် တို့၌လည်း ဉာဏ်အမြင်ပေါက်နိုင်တော့သည်၊ စိတ်ဓာတ်တစ်ခု၌သာ လိုရင်းတည်း။</p> <p>နာမ်၌ ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိ အစီအရင်ပြီး၏။</p> <p>ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိအမြွက် ပြီး၏။</p> <p>==========</p> <h3>ကင်္ခါဝိတရဏဝိသုဒ္ဓိ အစီအရင်</h3> <p>တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရုပ်ဓာတ်အမှုကြီးလေးပါး, စိတ်ဓာတ်အမှုကြီး တစ်ပါးဟူ၍ ဓာတ်အမှုကြီးငါးခုကို အသီးအသီး ဉာဏ်အမြင်ပေါက် အောင် အားထုတ်ပြီးနောက် ကင်္ခါဝိတရဏဝိသုဒ္ဓိဉာဏ်ကို ဖြစ်စေရာ၏၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်စေရာသနည်းဟူမူကား ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်မှုကို ဉာဏ်အမြင် ပေါက်လျှင် ကင်္ခါဝိတရဏဝိသုဒ္ဓိ ဖြစ်တော့သည်။</p> <p>ကင်္ခါဆိုသည်ကား ဝိစိကိစ္ဆာတည်း။</p> <p>အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ ဓာတ်အမှုကြီးငါးခုတို့၏ ဖြစ်နိုင်ရန် အကြောင်းကို လောက၌ အထွေထွေအလာလာ ကြံဖန်စွဲယူကြသော မိစ္ဆာဝါဒ အများရှိ၏၊ ရုပ်တရား, နာမ်တရားတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်မှုကို နေရာတကျ မသိသည့်အတွက်ကြောင့် ထိုမိစ္ဆာဝါဒများသို့လည်းကောင်း, နိစ္စအယူ, အတ္တအယူများသို့လည်းကောင်း စိတ်သဘော ကိုင်းရှိုင်းလျက် ရှိကြ၏။</p> <p>ဤကား သာမညဝိစိကိစ္ဆာတည်း၊ <b>အဟောသိံ နုခေါ အဟံ အတီတမဒ္ဓါနံ</b>-စသည်ကား ဝိသေသ ဝီစိကိစ္ဆာတည်း။</p> <p>တစ်ကိုယ်လုံး၌ ရုပ်ဓာတ်မှုကြီး လေးပါးသည်-</p> <p>၁။ ကံကြောင့်ဖြစ်သည် လေးပါး၊</p> <p>၂။ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သည် လေးပါး၊</p> <p>၃။ ဥတုကြောင့်ဖြစ်သည် လေးပါး၊</p> <p>၄။ အာဟာရကြောင့်ဖြစ်သည် လေးပါး၊</p> ဟူ၍ အကြောင်းလေးပါးကို သိရာ၏။</p> <p>၁။ ရှေးရှေး၌ ပြုခဲ့ပြီးသော ကံဟောင်းကို အစွဲပြု၍ တစ်ကိုယ်လုံး၌ မြစ်ရေအယဉ်ကဲ့သို့ အစဉ်မပြတ် ခဏမစဲ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်၍နေသော ဓာတ်အမှုကြီး လေးပါးသည် ကံကြောင့်ဖြစ်သည့် လေးပါးမည်၏။</p> <p>၂။ ထိုထိုခဏ၌ ဖြစ်ဆဲဖြစ်ဆဲသော ထိုထိုစိတ်ကို အစွဲပြု၍ သူ့စိတ်နှင့်သူ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်၍နေသော ဓာတ် အမှုကြီးလေးပါးသည် စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သည့် လေး ပါးမည်၏။</p> <p>၃- ၄။ ဥတု, အာဟာရတို့၌လည်း၊ ဤနည်းတူ တစ်နေ့ တစ်နေ့အဖို့တွင် ကိုယ်အင်္ဂါတို့၌ အေးမှု, ပူမှု-ဟူသော ထိုထိုဥတုအခိုက် အလှည့်ကိုစွဲ၍ သူ့ဥတုနှင့်သူ ဓာတ် အမှုကြီးလေးပါး တဖွားဖွားဖြစ်၍ နေမှုကိုလည်း ကောင်း သူ့အာဟာရ ဓာတ်ပွါးခိုက်ကို အစွဲပြု၍ သူ့ဓာတ်ကြီးလေးပါး တဖွားဖွားဖြစ်၍ နေမှုကိုလည်း ကောင်း ဝေဖန်၍ သိလေ။</p> <p>စိတ်ဓာတ်၌မူကား- ထွက်သက် ဝင်သက်ဟူသော အာရုံကိုလည်းကောင်း, မှီရာဝတ္ထုရုပ်ကိုလည်းကောင်း အစွဲပြု၍ သူ့ထွက်သက်နှင့် သူ့စိတ် သူ့ဝင်သက်နှင့်သူ့စိတ် နေခြည်မျှင် တံလှပ်မျှင်တို့ကဲ့သို့ အစဉ် ဖြစ်ပွါး၍နေသည်ကို သိလေ။</p> <p>ဤကား ဓာတ်အမှုကြီးငါးပါးတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်တည်း၊ ဤပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အချက်ကို ဉာဏ်အမြင်ပေါက်ခဲ့လျှင် ကင်္ခါဝိတရဏ ဝိသုဒ္ဓိ ပြီးစီးလေတော့သည်၊ နိစ္စ, အတ္တ, အထင်ကို လွန်နိုင်တော့သည်။</p> <p>ကင်္ခါဝိတရဏဝိသုဒ္ဓိ အစီအရင်ပြီး၏။</p> <hr> <h3>ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်နည်း ပဓာနဓာတ်ကြီးငါးပါး</h3> <p>မြေဓာတ်, ရေဓာတ်, မီးဓာတ်, လေဓာတ်, စိတ်ဓာတ် ဟူ၍ ပဓာနဓာတ်ကြီးငါးပါး။</p> <p>- ကံ, စိတ်, ဥတု, အာဟာရဟူ၍ ရုပ်၏ဖြစ်ကြောင်း တရားလေးပါး။</p> <p>- ဝတ္ထု, အာရုံ ဟူ၍ နာမ်၏ဖြစ်ကြောင်းတရား နှစ်ပါး။</p> <p>ဤတရားအစုကို ရုပ်နာမ်နှစ်ပါးပြု၍ ထားပြီးလျှင် ထိုတရား တို့ကိုလည်းကောင်း, ထိုတရားတို့၏ဖြစ်မှု ပျက်မှုတို့ကိုလည်းကောင်း ဉာဏ်ဖြင့်စေ့စေ့ရှု၍<br> “<b>ရူပံ အနိစ္စံ ခယဋ္ဌေန၊ ဒုက္ခံ ဘယဋ္ဌေန၊</b></p> <p><b>အနတ္တာ အသာရကဋ္ဌေန</b>”ဟူ၍ လက္ခဏာရေးသုံးပါးဖြင့် အဖန်ဖန်သုံးသပ်ခြင်းဟူသော ဝိပဿနာတရားကို အားထုတ်ရာ၏၊ ဤကား-“<b>အနိစ္စာနုပဿီ အဿ သိဿာမီတိ သိက္ခတိ</b>” ဟူသော ဤပါဠိတော်နည်းအားဖြင့် ထွက်သက် ဝင်သက်နှင့် ဖက်တွဲ၍ ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်ပုံအမြွက်တည်း။ တစ်နည်းမူကား- ထွက်သက် ဝင်သက်ရှုမှုကို ဥပစာရကိစ္စပြု၍ မိမိ၌သိရင်းရှိနေသော ခန္ဓာငါးပါး ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို ထို့အတူ ဉာဏ်ဖြင့် စေ့စေ့ရှု၍လည်း သုံးသပ်ရာ၏၊။ ဥပစာရကိစ္စမှု ဆိုသည်ကားအချိန်နာရီထား၍ အားထုတ်သူတို့မှာ အလုပ်ခွင်သို့ ဝင်သောအခါ ဝင်တိုင်းဝင်တိုင်း စိတ်ကိုချုပ်တည်းခြင်းငှါ, တည်ငြိမ်စေခြင်းငှါ ရှေးဦးစွာ ထွက်သက် ဝင်သက်ကို ရှုမှုတည်း။ စိတ်တည်ငြိမ်သောအခါမှ အလိုရှိရာ ခန္ဓာကို ရှုရာ၏။</p> <p>ဤကား-ဂဏနာအခန်းမှ ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်ရာ၌ အမြွက် မျှ ပြဆိုချက်တည်း၊ အပြည့်အစုံဖြစ်သော ဝိပဿနာလုပ်နည်း အစီအရင် ကိုမူကား--အာဟာရဒီပနီ, အနတ္တဒီပနီ စာအုပ်တို့မှာ ကြည့်ရှု၍ယူလေ။ ဂဏနာအခန်းမှ ဝိပဿနာလမ်းသို့</p> <p>တက်နည်း အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>--------- * --------</p> <h3>မှာထားချက်</h3> <p>၁။ အနုဗန္ဓနာအခန်းမှ ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်နည်း၊</p> <p>၂။ ဥပစာရသမာဓိဟူသော ထပနာအခန်းမှ ဝိပဿနာလမ်း သို့ တက်နည်း၊</p> <p>၃။ အပ္ပနာသမာဓိဟူသော ထပနာလေးရပ်တို့တွင် ပထမ စျာန်မှ ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်နည်း၊</p> <p>၄။ ဒုတိယစျာန်မှ ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်နည်း၊</p> <p>၅။ တတိယစျာန်မှ ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်နည်း၊</p> <p>၆။ စတုတ္ထစျာန်မှ ဝိပဿနာလမ်းသို့ တက်နည်း-ဟူ၍ ဂဏနာအခန်းမှ အထက်၌ ခြောက်ဆင့် ခြောက်လမ်းရှိ သည်မှာလည်း ဂဏနာအခန်းမှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော နည်းလမ်းကို အစဉ်မှီး၍ သိကြလေ။</p> <p>၁။ ကျန်ရှိသော ဝိသုဒ္ဓိသုံးပါးတို့၏ဖြစ်ပုံ အစီအရင်၊</p> <p>၂။ ဝိပဿနာဉာဏ်ဆယ်ပါးတို့၏ဖြစ်ပုံ အစီအရင်၊</p> <p>၃။ သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ်ဟူသော ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိ တို့၏ဖြစ်ပုံ အစီအရင်ကို သံပေါက်လင်္ကာဖြင့် ငါတို့စီရင် သော သင်္ဂြီုဟ် ၉-ပိုင်းအကျဉ်းချုပ် ပရမတ္ထသံခိပ်ကျမ်း ကမ္မဋ္ဌာန်းပိုင်းမှာ ယူကြလေ။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား အဋ္ဌကထာတို့၌လာသော သုတ္တာနုလောမ နည်းနှင့်တကွ အာနာပါနဿတိသုတ် ပါဠိတော်ကို အစဉ်မှီး၍ အကျဉ်းမျှ ပြဆိုလိုက်သော အာနာပါနကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်ပြီး၏။</p> <p>အာနာပါနဒီပနီကျမ်း ပြီးပြီ။</p> <p>======= * ========</p> hukzl092233p091ycvz4i55ffeodcph 0 5833 19125 2025-07-10T03:44:52Z Tejinda 173 "{{header | title = [[လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး]] | author = လယ်တီဆရာတော် | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>အာဟာရဒီပနီ</b> | previous = [[အာနာပါနဒီပနီ]] | previous2 = | n..." အစချီသော စာလုံးတို့နှင့် စာမျက်နှာကို ဖန်တီးလိုက်သည် 19125 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး]] | author = လယ်တီဆရာတော် | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>အာဟာရဒီပနီ</b> | previous = [[အာနာပါနဒီပနီ]] | previous2 = | next = [[ဥရောပဗုဒ္ဓဘာသာအလင်းပြကျမ်း]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = လယ်တီဆရာတော် | shortcut = | portal = }} <h3>အာဟာရဒီပနီ</h3> <h3>၁။ အာဟာရအတွက် ဒုက္ခစက်</h3> <p><b>နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။</b></p> <p><b>ကဗဠီကာရေ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ ပဉ္စ ကာမဂုဏိကော ရာဂေါ ပရိညာတော ဟောတိ၊ ပဉ္စကာမဂုဏိကေ ရာဂေ ပရိညာတေ အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ တံ သံယောဇနံ၊ ယေန သံယောဇနေန သယုတ္တော အရိယသာဝကော ပုန ဣမံ လောကံ အာဂစ္ဆေယျ။</b></p> <p>(နိဒါနဝဂ္ဂသံယုတ် ပါဠိတော်-နှာ ၃၂၃) <b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ကဗဠီကာရေ အာဟာရေ</b>=စားဖွယ် သောက်ဖွယ် ခဲဖွယ် လျက်ဖွယ်ဟုဆိုအပ်သော လေးမျိုးသော ကဗဠီကာရ အာဟာရကို၊ <b>ပရိညာတေ</b>=ထိုးထွင်း၍သိမှု ဉာဏ်အခွင့်အဆုံးတိုင် ပြီးစီးပိုင်နိုင်သည်ရှိသော်၊ <b>ပဉ္စကာမဂုဏိကော</b>=အဆင်း, အသံ, အနံ့, အရသာ, အတွေ့ဟူ၍ ငါးပါးအပြားရှိသော ကာမဂုဏ်၌ တွယ်တာသော၊ <b>ရာဂေါ</b>=ကာမရာဂကို၊ <b>ပရိညာတော</b>=ပယ်ဖြတ်မှု အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင် တော့သည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏၊ <b>ပဉ္စကာမဂုဏိကေ</b>=ကာမဂုဏ် ငါးပါး၌ တွယ်တာသော၊ <b>ရာဂေ</b>=ရာဂကို၊ <b>ပရိညာတေ</b>=အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင်သည် ရှိသော်၊ <b>ယေန သံယောဇနေန</b>=အကြင် ကာမရာဂ သံယောဇဉ်ဖြင့်၊ <b>သယုတ္တော</b>=ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တထွေးလုံးလုံး ယှဉ်စပ်တွဲဖက်၍နေသော၊ <b>အရိယသာဝကော</b>=ငါဘုရားတပည့်သားသည်၊ <b>ပုန</b>=တစ်ဖန်၊ <b>ဣမံ လောကံ</b>=ဤကာမတစ်ဆယ့်တစ်ဘုံသို့၊ <b>အာဂစ္ဆေယျ</b>= ပဋိသန္ဓေနေသော အာဖြင့် ပြန်လာရာ၏၊ <b>အရိယသာဝကဿ</b>=ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တွယ် တာသော ရာဂကို ပယ်ဖြတ်မှု၌ အပြိးတိုင်ပိုင်ပြီးသော ငါဘုရား တပည့်သားအား၊ <b>တံ သံယောဇနံ</b>=ထိုကာမဘုံ၌ တစ်ဖန် ပဋိသန္ဓေနေရန် သံယောဇဉ်တရားသည်၊ <b>နတ္ထိ</b>=မရှိပြီ။</p> <p><b>ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ဉာဏ်အခွင့် အပြီးတိုင် ပိုင်သည်ရှိသော် ကာမရာဂ၌လည်း ဉာဏ်အခွင့် အပြီးတိုင် ပိုင်လေတော့သည်။ ကာမရာဂ၌ အပြီးတိုင်ပိုင်သည်ရှိသော် ကာမတစ်ဆယ့်တစ်ဘုံ၌ ပဋိသန္ဓေ တစ်ဖန်နေဖွယ်ကိစ္စ မရှိပြီ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့ သွားဖို့သာ ရှိတော့သည်ဟုဆိုလိုသတည်း၊ ကဗဠီကာရ အာဟာရ အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင်မှုဆိုသည်ကား ဉာတပရိညာ, တိရဏပရိညာ, ပဟာနပရိညာ</b>, ဟုဆိုအပ်သော ပရိညာသုံးပါး အစဉ်အတိုင်းအသီးသီး အခွင့် ကုန်ပြီး စီး၍ သွားသဖြင့် ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာတွယ်တာသော တဏှာချုပ်ကွယ် ကုန်ဆုံး၍ ကဗဠီကာရ အာဟာရနှင့်စပ်သော ဒုက္ခအပေါင်းမှ အချင်းခပ်သိမ်း လွတ်ငြိမ်းခန်းသို့ ဆိုက်ရောက်သည်ကို အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင်မှုဆိုသတည်း။</p> <h3><b>ပရိညာ သုံးပါး</b></h3> <p><b>ပရိညာသုံးပါးတွင်</b></p> <p>(၁) <b>ဉာတပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား- သိမှုအခွင့် အပြီးတိုင်ပိုင်နိုင်မှုကိုဆိုသတည်း။</p> <p>(၂) <b>တီရဏပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား အနိစ္စဟုပိုင်းခြားမှုဒုက္ခဟု ပိုင်းခြားမှုအနတ္တဟု ပိုင်းခြားမှုအပြီးတိုင်အခွင့်တုံးသည်ကိုဆိုသတည်း။ (၃) <b>ပဟာနပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာသောတဏှာကို အမြစ်အရင်းနှင့်တကွ အကြွင်းအကျန်မရှိ ပယ်ဖြတ်မှုအပြီးတိုင်ပိုင်နိုင်သည်ကိုဆိုသတည်း။</p> <p><b>ဤကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ထိုပရိညာ ၃-ပါးတို့ကို အမြွက် မျှပြဆိုပေအံ့။</b></p> <p><b>အာဟာရံ ဇာနာတိ၊ အာဟာရသမုဒယံ ဇာနာဘိ၊</b></p> <p><b>အာဟာရ နိရောဓံ ဇာနာတိ၊ အာဟာရနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ ဇာနာတိ။</b></p> <p>(ဤကား ဉာတပရိညာ အခွင့် ၄-ပါးတည်း။)</p> <p><b>အာဟာရံ</b>=အာဟာရဒုက္ခကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=ပိုင်ပိုင်သိ၏၊ <b>အာဟာရ သမုဒယံ</b>=အာဟာရဒုက္ခဘဝအစဉ် အမ္ဘာအစဉ် မြစ်ရေယဉ်ကဲ့သို့ အစဉ် ဖြစ်ပွားရန်အကြောင်းရင်း တရားကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏၊ <b>အာဟာရနိရောဓံ</b>= အာဟာရဒုက္ခ၏ အပြီးတိုင် ချုပ်ငြိမ်းမှုတရား ထင်ရှားရှိသည်ကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏၊ <b>အာဟာရ နိရောဓဂါမိနိ ပဋိပဒံ</b>=အာဟာရဒုက္ခ ချုပ်ငြိမ်း မှုသို့ ဆိုက်ရောက်စေနိုင်သော ပဋိပတ်နည်းလမ်းကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏။</p> <p><b>လက္ခဏာရေး မတင်မီ ရှေးအဖို့၌သိမြင်ခွင့်ရသော ဉာတပရိညာ အခွင့် ၄-ပါးတည်း။ ထို ၄-ပါးတွင်</b></p> <h3><b>ပထမ ဒုက္ခစက်</b></h3> <p><b>အာဟာရဒုက္ခကို သိခြင်းဆိုသည်ကား ကဗဠီကာရာဟာရ၌ ရှာမှီးမှုဒုက္ခကြီးကျယ်ပုံကို သိအပ်၏၊ သတ္တဝါတို့၌အသက် မွေးမှုဒုက္ခ ကြီးကျယ်ပုံကို သိရမည်ဆိုလိုသည်၊ မြေပေါ်ရှိ သတ္တဝါ ရေသတ္တဝါ ကျီးငှက်စသော ကောင်းကင်ရှိ သတ္တဝါတို့မှာ အိပ်သောအခါကို ချန်လှပ်၍ အာဟာရကိစ္စနှင့်အသက်ရှည်သမျှ နေ့နေ့ညည ကြောင့်ကြစိုက်ကြ အားထုတ်ကြသော အခွင့်တွေ ကိုသိမြင်ာကသဖြင့် အသက်မွေးမှုဒုက္ခ ကြီးကျယ်ပုံ ကြပ်တည်းပုံကို သိနိုင်ကြကုန်ရာ၏။</b></p> <p>(ဤကား - ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ ရှေးဦးစွာ သိအပ်သော ဒုက္ခစက်တည်း။)</p> <h3><b>ဒုတိယဒုက္ခစက်</b></h3> <p><b>လူတို့၌ အသက်မွေးမှုအတွက်နှင့် ပစ္စည်းဥစ္စာရှာခန်းမှာ တွေ့ကြုံကြရသော ဘေးဥပဒ် အနန္တ ရှိ၏၊ ဇမ္ဗူဒီပါ မြေအပြင်မှာ တစ်နေ့တစ်နေ့လျှင် အစာအာဟာရရှာမှု ပစ္စည်းဥစ္စာရှာမှု အခွင့်မှာ ဘေးတွေ့၍ သေဆုံးကြရသော ကုန်းသတ္တဝါသည် အသင်္ချေယျ အနန္တများပြားရာ၏၊ မြစ်ကြီးငါးသွယ် မြစ်ငယ်ငါးရာ မဟာသမုဒ္ဒရာ စသော ရေသတ္တဝါတို့မှာ ဆိုဖွယ်ရာ မရှိပြီ။</b></p> <p>(ဤသည်ကား ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ နှစ်ကြိမ်မြောက် သိအပ်သော ဒုတိယ ဒုက္ခစက်တည်း။)</p> <p>* - * - *</p> <h3><b>တတိယ ကိလေသဒုက္ခစက်</b></h3> <p><b>အသက်မွေးရန် ပစ္စည်းဥစ္စာ အစာအာဟာရကိုလိုချင်တောင့်တ မှုနှင့် မပြတ်စဲအမြဲဖြစ်ပွားကြသော လောဘမီး, ဒေါသမီး, မောဟမီး ပစ္စည်းဥစ္စာ အစာအာဟာရကိုရလေအောင် ရှာဖွေအားထုတ်မှုနှင့် ဖြစ်ပွားကြသော လောဘမီး, ဒေါသမီး, မောဟမီး ရှာကြံလုပ်ဆောင် ပါလျက် အခွင့်မပေးအရေးမလှ၍ ဖြစ်ပွားကြသော ၎င်းမီး ၃-ပါး၊ အခွင့်ပေး၍ရသဖြင့် စောင့်ရှောက်မှုထိန်းသိမ်းမှုစသည်တို့နှင့် ဖြစ်ပွားကြ ရသော၎င်းမီး ၃-ပါး။</b></p> <p>(ဤကား ကဗဠီကာရ အဟာရ၌ သုံးကြိမ်မြောက် သိအပ်သော တတိယကိလေသ ဒုက္ခစက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>စတုတ္ထ ဒုစ္စရိုက် ဒုက္ခစက်</b></h3> <p><b>အသက်မွေးမှုကဲ့သို့ ကြီးကျယ်သော ဒုစ္စရိုက်နယ်ကြီးမည်သည် လောက၌ တစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိ၊ ပါဏာတိပါတ ဒုစ္စရိုက်သည်လည်း အသက်မွေးမှုမှာ အကြီးအကျယ်ဆုံးတည်း၊ ရေသတ္တဝါ ကုန်းသတ္တဝါ ကောင်းသတ္တဝါတို့၌ သူ့အသက်ကို မစားသော သတ္တဝါမျိုးသည် အလွန်နည်းပါးလှ၏၊ သတ္တဝါမျိုးတစ်ကုဋေမှာ တစ်မျိုးကျမရှိလေရာ၊ အဒိန္နာဒါန ဒုစ္စရိုက်စသည်တို့မှာလည်း ဤနည်းတူ ထိုက်သည်အား လျော်စွာသိလေ။</b></p> <p>(ဤကား ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ လေးကြိမ်မြောက်သိအပ်သော စတုတ္ထ ဒုစ္စရိုက်စက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>ပဉ္စမ ဝိပါက ဒုက္ခစက်</b></h3> <p><b>ထိုဒုစ္စရိုက်စက်ကြီးသည် အာဟာရမှုနှင့် မိမိအတွင်းသို့ ပါဝင်သမျှသော မြေပေါ်ရှိသတ္တဝါ ရေနေသတ္တဝါ ကောင်းကင် နေသတ္တဝါတို့ကိုနေ့စဉ်အတိုင်းအပါယ်ငရဲသို့ အတွင်ပစ်ချလေ၏၊ အပါယ် ၄-ဘုံ၌ရှိသမျှသော သတ္တဝါတို့အဖို့ အသိန်း အသန်း အကုဋေ ပုံစုသော်လည်း တစ်ပါးသော အခွင့်နှင့်အပါယ်သို့ကျရောက်သော သတ္တဝါမျိုးသည် တစ်ပုံတစ်စုစာမျှမရှိ လေရာ၊ အာဟာရမှု အသက်မွေးမှု နှင့်ကျရောက်သော သတ္တဝါတို့သည်သာ အများကြီးများလေကုန်ရာ၏၊ ထို့ကြောင့် စကြဝဠာအနန္တ၊ ကမ္ဘာအနန္တမှာပင် အပါယ် ၄-ဘုံရှိနေ ရသည်ကား အာဟာရမှုအသက်မွေးမှု ဒုစ္စရိုက်စက်ကြီး၏ အတတ်ပေ တည်းဟု ဆိုသင့်၏။</b></p> <p>(ဤကား ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ငါးကြိမ်မြောက် သိအပ်သော ပဉ္စမဝိပါက စက်ကြီးတည်း။) (ဤတွင် ရွေ့ကား ခံတွင်းသို့ မရောက်မီ ရှေးအဖို့၌ဖြစ်သော ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခစက်ကြီး ငါးရပ်ကို ပြသောအခန်းတည်း။)</p> <h3><b>ပထမဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၁) <b>စားပြီးမျိုပြီးသောအခါ၌ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်မှုဒုက္ခ မျက်ရည်, မျက်ချေး, နှပ်, တံတွေး, ချွဲကန်း သလိပ်စသော စက်ဆုပ်ဖွယ် သော အစုတို့ကို စမ်းပွက်ရေယာဉ်ကဲ့သို့ အစဉ်အမြဲပွားစီးမှုဒုက္ခ၊ မျိုပြီး၍ ဝမ်းတွင်းသို့ ရောက်ပြီးသောအခါ၌ တစ်ကိုယ်လုံးကိုပျံ့နှံ့သဖြင့် အတွင်း သန္တာန်တစ်ကိုယ်လုံးအညှီအပုပ်အနံအစော်ချည်းဖြစ်၍ ကုန်ရသောဒုက္ခ။</b></p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ရှေးဦးစွာ သိအပ်သော ပထမဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>ဒုတိယဘေးဥပဒ်ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၂) <b>အာဟာရ၏အစွမ်းကြောင့် ဖြစ်ပွားသော အနာမျိုး ရောဂါမျိုးဒုက္ခ၊ အနာရောဂါအတွက် မျက်စိအင်္ဂါ ပျက်စီး ရသောဒုက္ခ၊ နားအင်္ဂါပျက်စီးရသောဒုက္ခ၊ နူနာအမျိုးမျိုးဖြစ်ပွားသောဒုက္ခ၊ ပန်းနာ အမျိုးမျိုးဖြစ်ပွားသော ဒုက္ခ၊ ကျောက်ဆိုး ရောဂါအမျိုးမျိုးဖြစ်ပွားသော ဒုက္ခ၊ ထိုထိုရောဂါနှင့်သေဆုံးကြရသောဒုက္ခ။</b></p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ နှစ်ကြိမ်မြောက် သိအပ်သော ဘေးဥပဒ် ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>***</p> <h3><b>တတိယကိလေသဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၃) <b>ဝမ်း၌အစာအာဟာရမရှိသောသူတို့အား လောဘ စသော တစ်ထောင့်ငါးရာကိလေသာမီးတို့သည် ထက်သန်စွာ ထကြွ တောက်ပွားခြင်းငှာမတတ်နိုင်ကြကုန်၊ ဝမ်း၌ အစာအာဟာရတောင့်တင်း သောအခါမှ ထက်သန်စွာ ထကြွတောက်ပွားနိုင်ကြကုန်၏၊ နတ်ပြည် ၆-ထပ်နတ်မင်း သိကြားမင်းတို့ပင်ဖြစ်သော်လည်း ဝမ်း၌အစာ အဟာရ မရှိကြလျှင် နတ်မိဖုရားတို့နှင့် ခံစားမှု စံစားမှု ပျော်ပါးမှု ရွှင်မြူးမှုတို့ကို ပြုလိုသော လောဘမရှိနိုင်ကြကုန်၊ ဝမ်း၌အစာအာဟာရရှိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာမီးတို့သည်ထက်သန်စွာ တောက်ပွားနိုင်ကုန်၏၊ လောဘ ကိလေသာမှု ဒေါသကိလေသာမှု မောဟကိလေသာမှု စသည်တို့ကို စိတ်ဖြင့်ကြံစည်နိုင်ကြကုန်၏၊ နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုနိုင်ကြကုန်၏၊ ကိုယ်ဖြင့်ပြုကျင့်လိုက်စားနိုင်ကြကုန်၏။</b></p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ သုံးကြိမ်မြောက် သိအပ်သောကိလေသာပွားများမှု ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <h3><b>စတုတ္ထ ဒုစ္စရိတ ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၄) <b>စစ်တိုက်ခြင်း တံငါ မုဆိုး သူခိုး ဓားပြအမှုတို့ကို ပြုလုပ်ခြင်း တိရစ္ဆာန်သတ္တဝါမျိုးဖြစ်၍ သူတစ်ပါးကို ကိုက်ခဲ ညှဉ်းပန်းခြင်း အစရှိသော လောက၌ထင်ကြမြင်ကြသမျှသော ဒုစ္စရိုက်ဆယ်ပါး၌ ပွားများခြင်း ဒုစ္စရိတဒုက္ခ။</b></p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော အစာအာဟာရ၌ လေးကြိမ်မြောက် သိအပ်သော ဒုစ္စရိတ ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>ပဉ္စမဝိပါက ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၅) <b>ထိုဒုစ္စရိတ စက်ကြီးမှ အပါယ်လေးဘုံသို့ အကုန်လဲ ကြကျရောက်ကြလေသော ဒုက္ခမှာ ရှေးနည်းအတိုင်း သိလေ။</b></p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော အစာအဟာရ၌ ငါးကြိမ်မြောက်သိအပ်သော ဝိပါက ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>(ဤတွင်ရွေ့ကား မျိုပြီးသော အစာအာဟာရ အတွက်ဖြစ်ပွားကြသော ဒုက္ခစက်ကြီး ငါးရပ်ကို ပြဆိုခန်းပြီး၏၊)</p> <p>---</p> <h3>၂-ကဗဠီကာရ၌ ဉာတပရိညာ</h3> <p><b>ရှေးအဖို့၌ ဒုက္ခစက်ကြီးငါးပါး၊ နောက်အဖို့၌ ဒုက္ခစက်ကြီးငါးပါး ဟူ၍ ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါး ဖြစ်၏၊ ဤ သည်ကား ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ အကြမ်းအားဖြင့် ပြလိုက်သော ဉာတပရိညာအချက်တည်း။</b></p> <h3><b>ပထမ ဉာတပရိညာ</b></h3> <p><b>အနုစိတ်ဖွယ် အလွန်များသေး၏၊ ဤဉာတပရိညာအခွင့်တို့၌ အသိဉာဏ်ပိုင်နိုင်သဖြင့် ထိုအခွင့်တို့ကို ဖုံးလွှမ်းကွယ်ကာ၍နေသော အဝိဇ္ဇာမောဟကင်းကွာသောအခါ “အာဟာရံဇာနာတိ” ဟူသော ပထမ ဉာတပရိညာ အခွင့်ပြည့်စုံ၏။</b></p> <h3><b>ဒုတိယ ဉာတပရိညာ</b></h3> <p><b>“အာဟာရ သမုဒယံ ဇာနာတိ” ဟူသောဒုတိယဉာတပရိညာ၌ ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာသော တဏှာသည် အာဟာရဒုက္ခပွား များကြောင်းအာဟာရ သမုဒယမည်၏၊ ထိုတဏှာရှိနေသမျှ ဘဝ အဆက်ဆက် ကမ္ဘာအဆက်ဆက်တို့၌ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးသည်အပြီးစွပ်လျက်လိုက်၏၊ ထမင်းအစာ စားသောက်ကြသောအခါ၌ အာဒီနဝဉာဏ်မပါပဲ သာယာနှစ်သက်သော စိတ်ဖြင့် တစ်လုတ် တစ်လုတ်သော ထမင်းကိုမျိုမိသည်ရှိသော် ပြဆို ခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါးကို ဘဝအဆက်ဆက် မျိုးဗီဇ မပြတ် စေခြင်းငှါ ဝမ်းတွင်းသို့ မျို၍ မျို၍ ထားသည်မည်၏။</b></p> <p>(ဤကား 'အာဟာရသမုဒယံ ဇာနာတိ”ဟူသော ဒုတိယ ဉာတပရိညာ အချက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>တတိယ ဉာတပရိညာ</b></h3> <p><b>“အာဟာရနိရောဓံ ဇာနာတိ” ဟူသော တတိယဉာတပရိညာ၌ ထိုကဗဠီကာရ အဟာရဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးသည် ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၌ပင်လျှင် အနမတဂ္ဂသံသရာမှာ အစဉ်ထာဝရအမြဲလိုက် ပါ၍သာ နေမြဲဓမ္မတာမဟုတ်၊ အပြီးတိုင် ကွယ်ပျောက်ချုပ်ငြိမ်း အောင်ပြုလုပ်နိုင်ပါလျှင် အပြီးတိုင် ကွယ်ပျောက်ချုပ်ငြိမ်းခွင့်လည်း ဧကန္တရှိ၏ဟု သိခြင်းသည် “အာဟာရ နိရောဓံ ဇာနာတိ” မည်၏။</b></p> <p><b>ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာသောတဏှာ အပြီးတိုင် ချုပ်ငြိမ်းလျှင် ထိုဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးသည် အပြီးတိုင်ချုပ်ငြိမ်း၏ဟု သိသည်ဟူလို။</b></p> <p>(ဤကား “အာဟာရနိရောဓံ ဇာနာတိ”ဟူသော တတိယ ဉာတပရိညာပြီး၏၊)</p> <p>---</p> <h3><b>စတုတ္ထ ဉာတပရိညာ</b></h3> <p><b>“အာဟာရ နိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ ဇာနာတိ”ဟူသော စတုတ္ထ ဉာတပရိညာ၌ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ပွားများသည်ရှိသော် အာဟာရ ဒုက္ခ နိရောဓအခွင့်သို့ ဧကန်ဆိုက်၏ ရောက်၏ဟု သိသည်ဟူလို။</b></p> <p>(ဤကား “အာဟာရနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ ဇာနာတိ”ဟူသော စတုတ္ထဉာတပရိညာပြီး၏၊)</p> <p><b>ဤတွင် ဉာတပရိညာခန်းပြီး၏။</b></p> <p>---</p> <h3>၃-ကဗဠီကာရ၌ တီရဏပရိညာ</h3> <p><b>တီရဏပရိညာ၌ အနိစ္စပရိညာ၊ ဒုက္ခပရိညာ၊ အနတ္တပရိညာ ဟူ၍ တီရဏပရိညာအပြား သုံးပါးရှိ၏။</b></p> <h3><b>အနိစ္စပရိညာ</b></h3> <p><b>အနိစ္စပရိညာဆိုသည်ကား- သတ္တဝါတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာဟူ၍နှစ်ပါးရှိ၏၊ ရုပ်ကိုယ် နာမ်ကိုယ်ဟူ၍ နှစ်ကိုယ်ရှိ၏ ဟူလိုသည်၊ ရုပ်ကောင် နာမ်ကောင်ဟူ၍ နှစ်ကောင်ရှိ၏ဟူ၍သော် လည်းဆို၊ မြေဓာတ်, ရေဓာတ်, မီးဓာတ်, လေဓာတ်-စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ, ရူပ, သဒ္ဒ, ဂန္ဓ, ရသအစရှိသော ရုပ်စု ရုပ်ပေါင်း ရုပ်တုံး ရုပ်ခဲစုသည် ရုပ်ခန္ဓာ ရုပ်ကိုယ် ရုပ်ကောင်မည်၏၊ စိတ်စေတနာ အစရှိသော နာမ်စု နာမ်ပေါင်း နာမ်တုံး နာမ်ခဲစုသည်နာမ်ခန္ဓာ နာမ်ကိုယ် နာမ်ကောင် မည်၏၊ ဤသို့ တစ်ယောက် တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ သန္တာန်၌ ရုပ်ကောင် နာမ်ကောင်ဟူ၍နှစ်ကောင်ရှိနေသည်တွင် ရုပ်ကောင်၏သန္တာန်၌လည်း တစ်နာရီအတွင်းမှာပင် ခုတင်ခု ခဏမစဲ သေဆုံး၍နေသောအနိစ္စမှုကြီး၊ နာမ်ကောင်၏ လည်းခုတင်ခု ခဏမစဲ သေဆုံး၍နေသော အနိစ္စမှုကြီး၊ ၎င်းနှစ်ပါးကို မျက်စိနှင့်မြင်သကဲ့သို့ ဒိဋ္ဌပစ္စက္ခ ရှုမြင်မှုပိုင်နိုင်သည်ကို အနိစ္စပရိညာဆိုသည်။</b></p> <p>---</p> <h3><b>ဒုက္ခပရိညာ</b></h3> <p><b>အနိစ္စဘေးထိ၍, မရဏဘေးထိ၍, သေဘေးထိ၍ ခုတင်ခု သေ၍သေ၍နေရသော ရုပ်ကောင်, နာမ်ကောင် နှစ်ပါး၏ သုခမျိုး မဟုတ်၊ ဒုက္ခမျိုးစင်စစ်ဖြစ်မှုကို အလင်းထင်မြင်ဆုံးဖြတ်ပိုင်နိုင်သည်ကို ဒုက္ခပရိညာဆိုသည်။</b></p> <p>---</p> <h3><b>အနတ္တပရိညာ</b></h3> <p><b>လောက၌ ထင်မြင်ယူမှတ် အတတ်စွဲမြဲ၍နေကြသော ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ ငါ သူတစ်ပါး ယောက်ျား မိန်းမဟူသည်မှာ တစ်ဘဝလုံးမှာမှ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သာတည်း၊ တစ်နာရီအတွင်းမှာပင် ငါ အခါခါ သေသည်၊ အခါခါ ပဋိသန္ဓေနေသည်ဟူ၍အယူမရှိကြ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ ငါ သူတစ်ပါး ယောက်ျား မိန်းမ၏ အထည်ခံ, အမာခံကား အတ္တတည်း၊ ထိုအတ္တ၏ အထည်ခံ, အမာခံမှာကား ဇီဝတည်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါသည် တစ်ခုတစ်ခုသော ဘဝမှာ အသက်တမ်းရှည် သမျှတစ်ဘဝလုံးမှာ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သာဖြစ်ခဲ့၍ ထိုအထည်ခံ, အမာခံဖြစ်သော အတ္တဇီဝသည်လည်း တစ်ဘဝလုံးမှာမှ တစ်ခုသာ အမှန်ဖြစ်၏ဟု မှတ်ထင်စွဲ၍နေကြ၏၊ ယခုလူတို့ အသက်တစ်ရာတမ်းမှာ အနှစ်တစ်ရာ နေရသောသူလည်း ရှိ၏၊ အနှစ်တစ်ရာနေရသောသူသည် အနှစ်တစ်ရာ အတွင်းမှာ အခါခါသေမှု၊ အခါခါပဋိသန္ဓေနေမှုဟူ၍မရှိ၊ အစ၌ အမိဝမ်း မှာတစ်ခါ, ပဋိသန္ဓေနေခဲ့ပြီးလျှင် အနှစ်တစ်ရာပြည့်၍ စုတိကမ္မဇရုပ် ချုပ်ဆုံးမှ တစ်ခါသာသေသည်ဟု ထင်မြင်၍နေကြ၏၊ အနှစ်ကိုးဆယ် နေ၍ သေသောသူ, ရှစ်ဆယ်နေ၍သေသောသူ စသည် တို့မှာလည်း ထိုနည်းတူသိလေ။</b></p> <p><b>ဇီဝမှာလည်း အနှစ်တစ်ရာတမ်း၌ အနှစ်တစ်ရာနေရသော သူသည် အနှစ်တစ်ရာ အသက်ရှည်၏၊ အနှစ်တစ်ရာလုံးမှာမှ တစ်သက် သာဖြစ်၏၊ ဇီဝတစ်ခုသာဖြစ်၏၊ အနှစ်တစ်ရာအတွင်း၌ ထိုသူမှာ အခါခါအသက် ပျက်ဆုံးသည်ဟူ၍ မရှိ၊ သေဆုံးသည်ဟူ၍မရှိဟု ထင်မြင်စွဲလမ်း၍ နေကြကုန်၏၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်ပြည်မှာ အနှစ်ငါးရာ သက်တမ်းရှိ၏၊ ထိုသို့ရှိသည်အလိုက် ထိုနတ်ပြည်မှာဖြစ်လေသောသူ၏ အသက်သည် အနှစ်ငါးရာပတ်လုံးမချုပ်မစဲ ခိုင်မြဲတည်နေ၏၊ အနှစ် ငါးရာလုံးမှာမှ တစ်သက်သာဖြစ်၏၊ အသက်တစ်ခုသာဖြစ်၏၊ ဇီဝတစ်ခု သာဖြစ်၏၊ တစ်ယောက်သောနတ်မှာ ငါးရာအတွင်းတွင် အခါခါ အသက်သေးဆုံးသည်ဟူ၍မရှိ၊ အခါခါဇီဝပျက်ဆုံးသည် ဟူ၍မရှိဟု ထင်မြင်မှတ်စွဲ၍ နေကြကုန်၏၊ တာဝတိံသာ စသော အထက်နတ်ပြည် ဗြဟ္မာ့ပြည် အသက်တမ်းတို့၌လည်း ထိုနည်းအတူသိလေ။</b></p> <p>---</p> <p><b>ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ, သဿတဒိဋ္ဌိ</b></p> <p><b>သက္ကာယဒိဋ္ဌိအယူ၌ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတစ်ရပ်၊ ယောက်ျား မိန်းမတစ်ရပ်၊ ငါ သူတစ်ပါး တစ်ရပ်၊ အတ္တတစ်ရပ်၊ ဇီဝတစ်ရပ် ဤ ငါးရပ်တို့၏ အထူးအပြား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ, သဿတ ဒိဋ္ဌိနှစ်ပါးတို့၏ အထူး အပြားကို ဆိုဦးအံ့။</b></p> <p><b>အသက်ဇီဝရှိသူကို ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါဟု ထင်မှတ်စွဲလမ်းသည်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါမှ လူအထွေထွေ, နတ်အထွေထွေ, ဗြဟ္မာ အထွေထွေ, ဆင်, မြင်း, ကျွဲ, နွားစသည်အထွေထွေ, အမိ အဖ စသည်အထွေထွေ များပြားသည်။</b></p> <p><b>ယောက်ျား မိန်းမ ဆိုသည်ကား ထိုထိုပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါအပြားမှာ လိင်သဏ္ဌာန်အားဖြင့်ပြားပြန်သည်။</b></p> <p><b>အတ္တဆိုသည်ကား နူးညံ့လှစွာသော ရွံ့မြေကို လူရုပ်, နတ်ရုပ် စသည်တို့ပြုလုပ်ရာ၌ ပထဝီမျိုးဖြစ်သော ရွံ့မြေသည် အထည်ခံ, အမာခံဝတ္ထုရှိသည်ဟု ထင်မှတ်၍ ထိုပဓာနအင်္ဂါ အမာခံဝတ္ထုတစ်မျိုးကို အတ္တဟူ၍ စွဲလမ်းသတည်း၊ အထွေထွေ ကြံဖန်သိမြင်ခြင်း၊ အထွေထွေ ပြောဆိုငိုရယ်မြည်တွန်ခြင်း၊ ကိုယ်အင်္ဂါလှုပ်ရှားသွားလာခြင်း စသည်တို့ သည်ထိုအတ္တ၏အမှုတို့ တည်းဟုမှတ်ယူသည်၊ ထိုအတ္တသည် ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါမှာပင် အတွင်း၏ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါမှ အသီးအခြားမဟုတ်။</b></p> <p><b>ဇီဝဆိုသည်ကား ထိုအတ္တ၏ အမာခံတည်း၊ ဇီဝနှင့်ပြည့်စုံသည့် အတွက်ကြောင့် အတ္တသည်ကာလမြင့်ရှည် တည်နေနိုင် သည်ဟု ထင်မြင် စွဲလမ်းသည်။</b></p> <p><b>မည်သည့်ပုဂ္ဂိုလ်, မည်သည့်သတ္တဝါ၊ မည်သည့်ယောက်ျား၊ မည့်သည့်မိန်းမ၊ ဤကားငါတည်း၊ ဤကား မည်သူမည်ဝါ တည်းဟု ထင်မြင်ပြောဆိုရာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တတို့ကို ပဓာနအာရုံပြု၍ ပြောဆိုကုန်သည်။</b></p> <p><b>ဤသူသည် အသက်ဆယ်နှစ်ရှိပြီ၊ ဆယ့်ငါးနှစ်ရှိပြီ၊ ဤသူကား အရှင်တည်း၊ ဤသူကား အသေတည်းဟု ပြောဆိုကြရာ၌ ဇီဝကို ပဓာနပြု၍ပြောဆိုကြကုန်သည်။</b></p> <p><b>နာမ်တရား, ရုပ်တရားနှစ်ပါးလုံးကိုပင် အတ္တဇီဝဟုယူသော ဒိဋ္ဌိတစ်မျိုး၊ နာမ်တရားကိုသာ အတ္တဇီဝဟုယူသော ဒိဋ္ဌိတစ်မျိုး၊ နာမ်ရုပ်တရားနှစ်ပါးမှ အလွတ်အသီးအခြားဟုယူသော ဒိဋ္ဌိတစ်မျိုး၊ နာမ်ရုပ်တရားကို အတ္တဇီဝဟုယူရာ၌ အတ္တ ဇီဝသည် တစ်သက်လုံး တစ်ဘဝလုံး အခိုင်အမြဲ တစ်ခုတည်းအဖြစ်နှင့်တည်နေသကဲ့သို့ ရုပ်နာမ်သည်လည်း တစ်သက်လုံး တစ်ဘဝလုံး အခိုင်အမြဲတစ်ခုတည်း အဖြစ်နှင့်တည်နေသည်၊ ဘဝဆုံး၍ ကမ္မဇရုပ် ချုပ်ပျက်ရာတွင်မှ ရုပ်နာမ်အတ္တဇီဝ ပျက်ဆုံးသည်ဟု ယူသည်ကား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိတည်း။</b></p> <p><b>ရုပ်ကား အတ္တဇီဝမဟုတ်၊ နာမ်သည်သာ အတ္တဇီဝဖြစ်သည်၊ စုတိကမ္မဇရုပ်ချုပ်ပျက်၍သေဆုံးရာ၌ ရုပ်သည်သာ ချုပ်ဆုံးသည်၊ အတ္တဇီဝဟုဆိုအပ်သော နာမ်သည်ကား ချုပ်သည်ဟူ၍မရှိ၊ ရုပ်ခန္ဓာ တစ်ခုချုပ်ဆုံးလျှင် ဘဝတစ်ပါးသို့ပြောင်း ကူး၍ ရုပ်ခန္ဓာအသစ်တစ်ခု တည်ထောင်၍ နေပြန်သည်ဟု ယူသည်ကား သဿတဒိဋ္ဌိတည်း။</b></p> <p><b>အတ္တဇီဝသည် ရုပ်ခန္ဓာ၊ နာမ်ခန္ဓာမှ အလွတ် အသီးအခြား တည်းဟုယူရာ၌လည်း တစ်ဘဝမှာ တစ်ခါတစ်ခါ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာ ပျက်ဆုံးရာမှာအတ္တဇီဝလည်း တစ်ဘဝလျှင် တစ်ခါတစ်ခါပျက်ဆုံးသည် ဟုယူသည်ကား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိတည်း။</b></p> <p><b>ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာသည်သာ တစ်ဘဝတွင် တစ်ခါတစ်ခါပျက်ဆုံး သည်၊ ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာမှ အလွတ် တစ်ခြားတစ်ပါး ဖြစ်သော အတ္တဇီဝ မူကား ပျက်ဆုံးသည်ဟူ၍မရှိဟု ယူသည်ကား သဿတဒိဋ္ဌိတည်း။</b></p> <p><b>ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိကား တစ်ဘဝလျှင် တစ်ခါတစ်ခါ အတ္တဇီဝချုပ်ပြတ် သည်၊ နောက်နောက်ဘဝမှာ အတ္တသစ်, ဇီဝသစ် တည်ထောင်၍ သံသရာမှာ ကျင်လည်သည်ဟုယူ၏။</b></p> <p>---</p> <p><b>နတ္ထိက, အဟေတုက, အကြိယဒိဋ္ဌိ နတ္ထိက, အဟေတုက, အကြိယဒိဋ္ဌိကြီးများမူကား ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တဇီဝမည်သည် တစ်ဘဝသာရှိသည်၊ ရှေ့ဘဝမှ ပြောင်း၍လာသည် ဟူ၍လည်း မရှိ၊ နောက်ဘဝသို့ ပြောင်းသည်ဟူ၍လည်းမရှိ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝ သာရှိကြသည်၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝချုပ်ဆုံးလျှင် အပြီးတိုင် ချုပ်ဆုံးလေ တော့သည်၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော်လည်း နောင်ဘဝ၌ ဒုက္ခအကျိုးကို ခံရသည်ဟူ၍မရှိ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို ပြုသော်လည်း နောင်ဘဝ၌ သုခအကျိုးကိုစံရသည်ဟူ၍မရှိဟုယူသည်။</b></p> <p>(ဤကား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိသာမညနှင့် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကြီး သုံးပါး၏အထူးတည်း။) <b>မိမိသန္တာန်၌ တစ်နာရီမျှကာလအတွင်းမှာပင် ရုပ်ကောင်, ရုပ်ခန္ဓာ အခါခါချုပ်ပျက်သေဆုံး၍နေမှု၊ နာမ်ကောင်, နာမ်ခန္ဓာခုတင်ခု အသစ် အသစ်ဖြစ်ပေါ်၍နေမှု၊ အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်ပြီးနောက်လည်း ခုတင် ခုချုပ်ပျက် သေဆုံး၍နေမှုကို အနိစ္စပရိညာဖြင့် ထင်လင်းစွာမြင်နိုင်သော ဝိပဿနာ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်မှာမူကား တစ်သက်အတွင်း တစ်ဘဝအတွင်း မှာ အခါခါ ချုပ်ပျက်သေဆုံးခြင်းဟူ၍မရှိ၊ တစ်ဘဝဆုံးမှ တစ်ခါသာ သေသည်ဟု ထင်မြင်၍နေကြသော ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အတ္တ ဇီဝဟူ၍ ဧကန္တမရှိဟူသော ဉာဏ်အမြင်သည် ထင်ရှားပေါ်လာသည်။</b></p> <p><b>ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တဇီဝမှာတစ်ဘဝဆုံးမှ တစ်ခါသာ သေသည် ဟုထင်မြင်စွဲလမ်းကြသည်၊ ငါ၏ ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာမှာတစ်နာရီအတွင်း ခုတင်ခုသေဆုံး၍နေသည်၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အတ္တ ဇီဝမှာ အမိဝမ်း၌ ပဋိသန္ဓေ တည်နေမှုဖြင့်တစ်ဘဝတွင် တစ်ခါသာ အသစ်ဖြစ်ပေါ် တည် ထောင်မှုရှိသည်ဟု ထင်မြင်စွဲလမ်းကြသည်၊ ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာမှာ တစ်နာရီအတွင်းမှာပင် အခါခါအသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်တည်ထောင် သည်ကို ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌရှုမြင်ရသည်၊ ထို့ကြောင့် ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်၊ အနတ္တသာဖြစ်သည်၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍မရှိ၊ သတ္တဝါဟူ၍မရှိ၊ အတ္တဟူ၍မရှိ၊ ဇီဝဟူ၍မရှိ၊ မိစ္ဆာသညာ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတို့၏အစွမ်းဖြင့် ထင်မိထင်ရာ, မြင်မိမြင်ရာ ပြောဆိုထင်မှတ်၍ နေကြသော ဝေါဟာရ ပညတ်မျှသာဖြစ်သည်ဟု ဝိပဿနာယောဂီပုဂ္ဂိုလ်အား စင်ကြယ်စွာ ထင်မြင်မှုသည် အနတ္တပရိညာမည်၏။</b></p> <p>(ဤကား တီရဏပရိညာသုံးပါး၏အထူးကို ပြဆိုချက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>အနိစ္စပရိညာ</b></h3> <p><b>ထိုသုံးပါးတွင် ကဗဠီကာရ အာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းအရာ၌ အနိစ္စ ပရိညာအချက်ကို အမြွက်မျှပြဆိုဦးအံ့။</b></p> <p><b>ဤအရာတွင် ဉာတပရိညာအချက်နှင့် စပ်ယှက်ရန် အခွင့်ရှိပြန် သောကြောင့်ရှေး၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဉာတပရိညာ အစီအရင်မှ ကြွင်းကျန် သော အနုစိပ်ဉာတပရိညာအချက်ကို ဆိုလိုက်ဦးအံ့။</b></p> <p><b>အာဟာရဆိုသည်ကား မိမိ၏ဆိုင်ရာ ရုပ်နာမ်, နာမ်ခန္ဓာတို့ကို လွန်စွာရွက်ဆောင်နိုင်သော စွမ်းအားဗလ ကြီးကျယ်လှသောတရားကို အဟာရဆိုသတည်း၊ ထိုအာဟာရသည် ရုပ်အာဟာရတစ်ပါး၊ နာမ် အာဟာရသုံးပါးဟူ၍ လေးပါးရှိ၏၊ နာမ်အာဟာရ သုံးပါးမှာ နောက်၌ လာလတ္တံ့။</b></p> <p>---</p> <h3><b>ရုပ်အာဟာရ</b></h3> <p><b>ရုပ်အာဟာရဆိုသည်ကား - ဩဇာရုပ်ကိုဆိုသတည်း၊ ရုပ်အနှစ်, ရုပ်အဆီဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဓာတ်အနှစ်, ဓာတ်အဆီဟူ၍လည်းကောင်း ဆိုအပ်၏၊ ထိုဩဇာဓာတ်အဆီသည် အဇ္ဈတ္တဩဇာ ဗဟိဒ္ဓဩဇာ ဟူ၍ နှစ်ပါးရှိ၏၊ ပဋိသန္ဓေစိတ်ဥပါဒ်သည်မှစ၍ အဇ္ဈတ္တရုပ်သန္တာန်မှ အစဉ်ပါ လာခဲ့သော ဩဇာစုသည် အဇ္ဈတ္တဩဇာမည်၏၊ ကလလ ရေကြည် တည်သော သတ္တာဟမှ နောက်သတ္တာဟအလွန်တွင် အမိမျိုသော အစာမှ စိမ့်လာ၍ သူငယ်ရုပ်မှာ ပျံ့နှံ့သည့်အခါမှစ၍ အသက် ထက်ဆုံး အပမှမျိုအပ်သော ထမင်း, ဘောဇဉ် စသည်၌ပါရှိသော ဩဇာစုသည် ဗဟိဒ္ဓဩဇာမည်၏။</b></p> <p><b>တစ်သတ္တာဟ နှစ်သတ္တာဟ အလွန်မှစ၍ အဘယ့်ကြောင့် ဗဟိဒ္ဓ ဩဇာ မပြတ်မစဲ အမြဲထောက်ပံ့ရလေသနည်းဟူမူ ဗဟိဒ္ဓဩဇာ ကူညီ ထောက်ပံ့မှုမရှိခဲ့လျှင် အားနည်းစွာသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်ဆီစုကို အား ကြီးစွာသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်မီးလောင်သဖြင့် အလျင်အမြန် ခန္ဓာကာယ ခြောက်ခန်းပျက်ဆုံးရာသောကြောင့်တည်း။</b></p> <p><b>ချဲ့ဦးအံ့၊ ကောင်းစွာ ကျစ်အပ်သော မီးစာဂွမ်းတောင့်ငယ်ကို နှမ်းဆီမှာစိမ်၍ မီးခွက်ငယ်နှင့်မီးထွန်းရာ၌ မီးခွက်ငယ်မှာ နှမ်းဆီအပို မထည့်မူ၍ မီးစာတွင်းမှာရှိသော ဆီအတိုင်းနှင့်မီးထွန်းခဲ့သည်ရှိသော် နှမ်းဆီအား ထက်မီးအားကကြီးသဖြင့် ခဏချင်း ဆီရော မီးစာရော အကုန်လောင်ကျွမ်း၍ ခဏချင်း ဆီလည်းကုန် မီးစာလည်းကုန် မီးလည်းသေလတ္တံ့၊ မီးစာ၏ အတွင်း၌ ရှိသော နှမ်းဆီဖြင့်မီးခွက်တွင်းမှာ ဆီအပြည့်ထည့်၍ထားမှ ဆီအားနှင့်မီးအား မျှတကြသဖြင့် မီးစာ မကုန်တည့်မူ၍ မီးလည်း အရှည်တည်နိုင်လေသကဲ့သို့ ထို့အတူဗဟိဒ္ဓ ဓာတ်ဆီမျိုမှု သွင်းမှု ထောက်ပံ့မှုမရှိခဲ့သည်ရှိသော် တစ်ကိုယ်လုံး၌ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် အပြည့်ရှိနေသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်မီးစုသည် ကိုယ်ခန္ဓာ ဖြစ်သော အတွင်းအဇ္ဈတ္တဓာတ်စုနှင့်တကွ တစ်ကိုယ်လုံးရှိနေသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်ဆီဩဇာတို့ကို ခဏချင်းလောင်၍ ကျွမ်းကြေကုန်ဆုံးစေ လတ္တံ့၊ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော မီးခွက်ငယ်ဥပမာနှင့် အလွန်တူလှ၏။</b></p> <p><b>လောက၌ မီးတို့သဘောမည်သည် မိမိ၏တည်ရာစွဲရာ ဝတ္ထုမှာ ရှိသော အဆီကိုအမြဲစား၏၊ လောင်၏၊ အဆီကို နှိုက်၍ နှိုက်၍ လိုက်စားသဖြင့် အဆီ၏တည်ရာ ထင်း သစ်သားစသည်ကိုလည်း လောင်လေတော့သည်၊ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် အပြည့်ရှိနေသော တေဇောဓာတ် ပရမတ်မီးသည်လည်း ထို့အတူပင် သဟဇာတ်ဓာတ်ဆီနှင့်တကွ ပထဝီမီးစာကို အတွင်လောင်ကျွမ်း ကုန်ဆုံးစေမြဲ ဓမ္မတာပင်တည်း၊ ထို့ကြောင့် ခပ်သိမ်းသော ရုပ်ကလာပ်တို့သည် စိတ္တက္ခဏ တစ်ဆယ့်ခုနစ် ချက်ထက် အသက်မရှည်နိုင်ကြကုန်မူ၍ မျက်တောင်တစ်ခပ် လျှပ် တစ်ပြက်ခန့် ကာလအတွင်းမှာပင် အကြိမ်တစ်ထောင်မက ပျက်ဆုံးနေ ကြကုန်မြဲ ဓမ္မတာဖြစ်လေကုန်သတည်း၊ ထို့ကြောင့် ညဉ့်အမှောင်မိုက် သောအခါ ဆီမီးထွန်းရာ၌ မီးတောက်နှင့်မီးစာ နာရီအရှည်တည်နေပါ စေခြင်းငှာ ရှေးဦးစွာ မီးခွက်မှာဆီအပြည့်ထည့်၍ မီးထွန်းပြီးလျှင် ဆီကုန်လုပြန်ရင်း ပြန်ထည့်ရင်းအမှုကိုပြုရလေသကဲ့သို့ တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် ထမင်းအစာ နှစ်ခါ နှစ်ခါမျို၍ ဗဟိဒ္ဓဩဇာကို မပြတ်မစဲ ထည့်လောင်းရလေသတည်း။</b></p> <p><b>တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အပြည့်ရှိနေသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်မီး၏ အချက် ကို မြင်ပါလျှင် လူ နတ် ခန္ဓာနှင့်တကွ ရုပ်ခန္ဓာဟူသမျှမှာပင် အမြဲလျှင် တစ်ရှိန်းရှိန်းတကြွကြွ တစ်ရွရွနေသည်ကို မြင်နိုင်လတ္တံ့၊ တစ်ရှိန်းရှိန်း တစ်ကြွကြွ တစ်ရွရွဟူသောစကား၌ ခပ်သိမ်းသောမီးတို့၏ သဘောသည် ဖြစ်ပေါ်ပြီးသောအခါ မှီရာ မီးစာဝတ္ထုကို အတင်းဖမ်း၍ စားမြဲတည်း၊ အစာကိုလှလှစားမိသောအခါ ထကြွလှုပ်ရှားမြဲတည်း၊ လှလှစားမိ သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အစာလည်း ကျွမ်းကုန်၍သွား၏၊ မီးလည်းသေ ဆုံးလေ၏၊ ထကြွလှုပ်ရှားဆိုသည်ကား ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ်ပေါက်ဖွား မှုပေတည်း၊ မီးပွားသည်ဟုခေါ်ကြ၏၊ ထိုသို့သား, မြေး, မြစ် အစရှိသော ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ် အဆင့်ဆင့်ပွားမှုနှင့် ကလာပ် ဟောင်း ချုပ်ကွယ်မှု အတိုးအဆုတ်ဆက်စပ်၍မြင်ရသည်ကို တစ်ရှိန်းရှိန်း တစ်ကြွကြွ တစ်ရွရွ ထင်မြင်ကြကုန်သတည်း၊ တစ်ခုသော ပရမတ္ထဓမ္မ မည်သည် ဆံချည်ကို အစိတ်တစ်ရာစိတ်၍ တစ်စိတ်စာမျှလှုပ်သည် ကြွသည် ရွသည်ဟူ၍မရှိ။</b></p> <p>(ဤကား ဗဟိဒ္ဓ ဓာတ်ဆီဩဇာ အာဟာရကို တစ်နေ့တစ်နေ့ လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ အမြဲမျိုရမှုမှာ သိမြင်ရာသော ယုတ္တိအချက်တည်း။)</p> <p>---</p> <p><b>တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် ဗဟိဒ္ဓအာဟာရ နှစ်ခါနှစ်ခါ သွပ်သွင်းရ သည်ကိုမြင်ကြသဖြင့် ဤကိုယ်ခန္ဓာ ရူပကာယကြီးလည်း တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါအသစ်အဟောင်း ပြောင်းလဲရသည်၊ တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ အသစ်အဟောင်း ပြောင်းလဲရသည်၊ တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ အကုန်သေဆုံး၍ နှစ်ခါနှစ်ခါ အသစ်ဖြစ်ပေါ် ရသည်ဟု သိအပ်၏။</b></p> <p><b>အဘယ်သို့လျှင် ဤကိုယ်ခန္ဓာတစ်ကောင်လုံး တစ်နေ့ တစ်နေ့ လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါအသစ်အဟောင်း အကုန်ပြောင်းလဲသနည်းဟူမူ နံနက်အခါအစားမစားမီ ရှေးအဖို့ဝယ် တစ်ကိုယ်လုံးသည် ညှိုးနွမ်းသော ရုပ်ကလာပ် အစုအခဲကြီးဖြစ်၏၊ ထမင်းအစာကို မျိုလိုက်သောအခါ ဝမ်းတွင်းသို့ ထမင်းတစ်လုတ်စာ ရောက်သည်မှစ၍ ရွှင်လန်းသော ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ်တို့သည် တစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်၍လာကုန်၏၊ ဝမ်း၌ အစာပြည့်သောအခါ တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိသော ညှိုးနွမ်းသော ရုပ်ဟောင်း ကလာပ်ဟောင်းတို့သည် အဏုမြူမျှမကျန် အကုန်ချုပ်ကွယ်ကုန်၏၊ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ရွှင်လန်းသော ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ် အစုအခဲသက် သက်သာဖြစ်၏၊ ရေနှင့်ကင်းကွာသဖြင့် ညှိုးနွမ်း၍နေသော ပဒုမာ ကြာပန်းကိုအေးမြစွာသော ရေ၌ချထားသည်ရှိသော် မကြာမီ ရွှင်လန်း၍ လာသကဲ့သို့တည်း၊ ဤကြာပန်း၌ ရုပ်သစ် ရုပ်ဟောင်းပြောင်းလဲပုံကား ရေသို့ရောက်သည်မှစ၍ အေးမြရွှင်လန်းသော ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ် တို့သည် တစ်ရွရွဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်သော နေရာမှာ ရုပ်ဟောင်း ကလာပ်ဟောင်း တို့ အစဉ်အတိုင်းတစ်ဖြုတ်ဖြုတ် ချုပ်ကွယ်ကုန်၏၊ ဉာဏ်မျက်စိနှင့်ကြည့်တတ်ပါမှ မြင်နိုင်သည်၊ ပကတိ မျက်စိနှင့် မမြင်နိုင်၊ ပကတိ မျက်မြက်အလိုမှာ ညှိုးနွမ်းသော ကြာပန်းသည် တစတစရွှင်လန်း၍လာပြီ၊ ဤမျှကိုသာသိနိုင်သည်၊ ပရမတ်ဖြစ်သော ရုပ်ကလာပ်တို့သည် သီတ ဥဏှ လဲလှယ်မှုကြောင့် ရုပ်သစ် ရုပ်ဟောင်း ရွရွရွရွ ပြောင်းလဲမှုမည်သည် ဉာဏ်နှင့်သာ သိမြင်နိုင်သောအရာပေတည်း။</b></p> <p><b>ထိုစကားမှန်၏၊ ဤကဲ့သို့ရုပ်စဉ် ကလာပ်စဉ် အကုန်ပြတ်၍ မသွားပဲ အသစ်အဟောင်းပြောင်းလဲမှုမျိုး၌ ရုပ်ကလာပ် တို့၏တဖြုတ် ဖြုတ်ချုပ်ဆုံးကွယ်ပျောက်မှု၊ တရွရွ အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုသည် အလွန်သိမ်မွေ့၏၊ ပကတိမျက်စိအရာမဟုတ်၊ ဉာဏ်မျက်စိအရာသာ တည်း၊ အဘယ်သို့လျှင် ဉာဏ်မျက်စိနှင့်မြင်နိုင်သနည်းဟူမူ သီတရုပ် တစ်မျိုး၊ ဥဏှရုပ်တစ်မျိုး၊ သီတ ရုပ်သည် ဥဏှရုပ်မဟုတ်၊ ဥဏှရုပ်သည် သီတရုပ်မဟုတ်၊ အချင်းချင်း ဆန့်ကျင်ဘက်ရန်သူဖြစ်ကြ၏၊ ကြာပန်း တစ်ခုလုံးသည် ရေအေးသို့မရောက်မီကာလ၌ ဥဏှရုပ်စု ဥဏှရုပ်ခဲသာ တည်း၊ ရေသို့ကျသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အကုန်လုံးရုပ်ပြောင်း၏၊ ဥဏှရုပ်စု တစ်ပြိုင်နက်ချုပ်ကွယ်၏၊ သီတရုပ်စု တစ်ပြိုင်နက်ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ညဉ့်အမှောင်တွင်းမှာ မီးထွန်းလိုက်သောအခါ၌ မီးတောက်သည် နှင့်တစ်ပြိုင်နက် တိုက်ခန်းတစ်ခုလုံးမှာရှိသော မှောင်ရုပ်မှောင်ကလာပ် တို့ပျောက်ကွယ်ကုန်၏၊ အလင်းရုပ် အလင်းကလာပ်တို့ တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ဤဥပမာကဲ့သို့တည်း။</b></p> <p><b>မှောင်ရုပ် မှောင်ကလာပ်စုမှာလည်း ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယော, ဝဏ္ဏ, ဂန္ဓ, ရသ, ဩဇာအကုန်ပါရှိ၏၊ အလင်းကလာပ်စုမှာ လည်း ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယော, ဝဏ္ဏ, ဂန္ဓ, ရသ, ဩဇာ အကုန်ပါရှိ၏၊ ပထဝီခေါ်သော ပရမတ်မြေသည် အဘယ်မျှလောက် သိမ်မွေ့သည်ဟု နှိုင်းချိန်ချက်တည်း၊ အာပေါခေါ်သော ပရမတ်ရေ၊ တေဇော ခေါ်သော ပရမတ်မီး၊ ဝါယောခေါ်သောပရမတ်လေ စသည် တို့မှာဆိုဖွယ်မရှိပြီ၊ ဤသို့အလွန်သိမ်မွေ့လှသည့်အတွက်ကြောင့် အချုပ် အပျက်လည်းအလွန်မြန်လှလေသတည်း။</b></p> <p><b>ထိုကြာပန်း၌ ရေထဲသို့ရောက်လျှင်ပင် အပူပျောက်ငြိမ်းပြီဟု လူတိုင်းသိကြ၏၊ အပူပျောက်ငြိမ်းမှုဆိုသည်ကား အပူရုပ် ကလာပ်စု အကုန်ချုပ်ကွယ်မှုပင်တည်းဟု မသိကြ၊ ထိုကြာပန်း၌ ရေသို့ရောက် သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ကြာပန်းပူမဟုတ်၊ ကြာပန်း အေးဖြစ်ပြီဟုသိကြ၏၊ အအေးရုပ် ကလာပ်စု တစ်ပြိုင်နက်ဖြစ်ပေါ်မှုဟု မသိကြ၊ သီတရုပ် တစ်မျိုး၊ ဥဏှရုပ်တစ်မျိုး၊ အချင်းချင်း ဆက်စပ်ခြင်းငှာ မတတ်ကောင်း သော ရုပ်ချင်း ဖြစ်ကြသည်ကို သိမြင်ကြသဖြင့် ကြာပန်းအေးဖြစ်သော အခါ ကြားပန်းပူမရှိပြီ၊ ကြာပန်းပူချုပ်ကွယ်ပြီဟု သိနိုင်လေသတည်း၊ သီတရုပ် ဥဏှရုပ်နှစ်မျိုးသည် အချင်းချင်းဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ကြသကဲ့သို့ ညှိုးနွမ်းသောရုပ်အမှု၊ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ အဟောင်းသေဆုံးမှု အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်ပြောင်းလဲမှုကို သိအပ်မြင်အပ်သတည်း။</b></p> <p><b>ရေပွက်ကြီးတွေမှာ ထင်သော လူရိပ်သည် ရေပွက်ကြီးချုပ် ပျောက်လျှင် ချုပ်ပျောက်လေသကဲ့သို့ ရုပ်ဟောင်းစုမှာ မှီ၍ဖြစ်ပေါ်သော စိတ်တရား၊ ဝေဒနာ, သညာ, စေတနာ, မနသိကာရတရား၊ ဝိတက်, ဝိစာရ, ဝီရိယတရား၊ လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, စသည်တို့သည် ထိုရုပ် ဟောင်းတို့ချုပ်ကွယ်သေဆုံးရာမှာ အတူတကွ ချုပ်ကွယ်သေဆုံးကြ လေကုန်သည်။</b></p> <p>(ဤကား တစ်နေ့ တစ်နေ့မှာ နာမ်ကောင်ကြီး နှစ်ခါ နှစ်ခါ သေဆုံးရပုံတည်း။)</p> <p><b>ဤသို့ ကဗဠီကာရ အာဟာရကိုအမှီပြု၍ တစ်ယောက် တစ် ယောက်သောသတ္တဝါ၏ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာ ရုပ်ကောင် နာမ်ကောင် တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင်နှစ်ခါနှစ်ခါ နေ့စဉ်နေ့တိုင်း သေဆုံး၍နေပုံကို သိအပ်၏၊ ဤစကားသည်လည်း အကြမ်းမျှသာတည်း၊ တစ်နာရီမှာပင် ထိုခန္ဓာနှစ်ကောင်လုံး အခါခါသေဆုံးမှု၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်မှာပင် အခါခါသေဆုံးမှုများကိုကား ငါတို့စီရင်သော“လက္ခဏဒီပနီ” “ဝိဇ္ဇာ မဂ္ဂဒီပနီ” များမှာကြည့်ရှု၍ယူကြလေ။</b></p> <p><b>ဤကား အနိစ္စပရိညာ အစီအရင်တည်း။</b></p> <h3><b>ဒုက္ခပရိညာ</b></h3> <p><b>ဒုက္ခပရိညာ၌ မရဏဒုက္ခကိုရှေး၌ အကျဉ်းမျှပြဆိုခဲ့ပြီ၊ ဤ၌ ဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ရပ်နှင့်စပ်၍ ပြဆိုဦးအံ့။</b></p> <p><b>ကာမဘုံသားတို့၏ အသက်ဝိညာဏ်ခန္ဓာသည် အဇ္ဈတ္တဩဇာမှာ မှီတွယ်ရသည်၊ အဇ္ဈတ္တဩဇာသည်လည်း ဗဟျဒ္ဓဩဇာမှာ မှီတွယ်ရသည်၊ ဗဟိဒ္ဓဩဇာသည်သည် ဆန်စပါး, ပြောင်း, ပဲအစရှိသော မြေဖြစ် ရေဖြစ် တောဖြစ် တောင်ဖြစ် သစ်ပင် ချုံမြက် သူ့အသက် သူ့ခန္ဓာစသည်မှာ မှီတွယ်ရသည်၊ အကြင်မျှလောက်သော ဘဝသံသရာ ကာလပတ်လုံး ကာမမျိုးဖြစ်သော အသက်ခန္ဓာ, နာမ်, ရုပ်တို့မှ မကျွတ်မလွတ်နိုင်သေး၊ ထိုမျှလောက်သော ဘဝသံသရာ ကာလပတ်လုံး အဇ္ဈတ္တဩဇာ, ဗဟိဒ္ဓ ဩဇာ နှစ်ပါးမှ မကျွတ်မလွတ်နိုင်၊ အာဟာရနှစ်ပါးမှ မကျွတ်မလွတ် နိုင်သေးသမျှကာလပတ်လုံး ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါးမှ မကျွတ်မလွတ်နိုင်၊ ဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးသည် အာဟာရနှစ်ပါးမှထွက် သော စက်ကြီးစုပေတည်း၊ ကာမမျိုးဖြစ်သော အသက်ဝိညာဏ် ခန္ဓာ နာမ်ရုပ်နှင့်တကွသော အာဟာရနှစ်ပါးသည် ကာမဘုံသားဖြစ်သော သတ္တဝါကို စက်ကြီးဆယ်ပါးနှင့် အမြဲဖိနှိပ် ကြိတ်နယ်နင်းဝါး၏၊ သင်းဓုန်း စက်ငရဲသားနှင့် တူ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုခန္ဓာ, ထိုအာဟာရနှစ်ပါးသည် အလွန်ကြောက်မက်ဘွယ် ကောင်းလှသောကြောင့် “ဘယဋ္ဌေန ဒုက္ခံ” ဟူသည်နှင့်အညီ ဒုက္ခစက် စင်စစ်ဖြစ်၏။</b></p> <p>(ဤကား စက်ကြီးဆယ်ရပ်နှင့်စပ်၍ ထင်မြင်အပ်သော ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခတည်း။)</p> <p><b>ဒုက္ခပရိညာ အမြွက်ပြီး၏။</b></p> <p>---</p> <h3><b>အနတ္တပရိညာ</b></h3> <p><b>အနတ္တပရိညာသည် အနိစ္စမှုနှင့် စပ်၍ရှုအပ်သော အနတ္တပရိညာ၊ ဒုက္ခမှုနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တ ပရိညာ၊ အလိုသို့မလိုက်ခြင်းနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တပရိညာဟူ၍သုံးပါးရှိ၏၊ ထိုသုံးပါးတွင် အနိစ္စမှု နှင့်စပ်၍ရှုအပ်သော ပရိညာကိုရှေး၌ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တဇီဝ မရှိပုံနှင့် တကွပြဆိုခဲ့ပြီ။</b></p> <p><b>ဒုက္ခမှုနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တပရိညာဆိုသည်ကား ခပ်သိမ်း သော သတ္တဝါတို့၏ ဓမ္မတာသဘောသည် ချမ်းသာသုခကိုသာအလိုရှိ၏၊ ဆင်းရဲဒုက္ခကိုကြောက်လန့်စက်ဆုပ်၏၊ အဇ္ဈတ္တ ဗဟိဒ္ဓ အာဟာရနှစ်ပါး သည် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တဇီဝ ဖြစ်ခဲ့အံ့၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏အလိုဆန္ဒနှင့် တစ်လုံး တစ်စည်းတစ်ထပ်တည်း တစ်လမ်းတည်းလိုက်ရာ၏၊ အာဟာရအတွက် ပုဂ္ဂိုလ်အလို ရှိအပ်သော ချမ်းသာသုခလမ်းသာရှိရာ၏၊ အာဟာရအတွက် ဒုက္ခလမ်းမထွက်ရာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဖျားအနာရောဂါဒုက္ခကို အလိုမရှိရ ကား အာဟာရသည်လည်း အဖျားအနာရောဂါ ဒုက္ခကို မပြုရာ ဟူလို သည်၊ ထိုသို့ကား မဟုတ်၊ စင်စစ်မူကား အဖျားအနာရောဂါ ဒုက္ခဖြစ် အောင်ပြု၍နှိပ်စက်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်က အဖျားအနာ ရောဂါ ပျောက်ငြိမ်းခြင်းကို အလိုရှိ၏၊ အာဟာရကအဖျား အနာရောဂါကို တစ်နေ့တစ်ခြားတိုး အောင်ပြု၏၊ အဖျားအနာ ရောဂါဒုက္ခကို ပွားများစေ၍ အသေသတ်၏၊ မျက်စိကိုကန်းစေ၏၊ နားကိုကန်းစေ၏၊ နူနာကြီးကိုဖြစ်စေ၏၊ ပန်းနာကြီး ကိုဖြစ်စေ၏၊ ကျောက်ဆိုးနာကြီး ကိုဖြစ်စေ၏၊ ကာလရောဂါ အော့အန် ဝမ်းကျကိုဖြစ်စေ၍အသေ သတ်၏၊ ထို့ကြောင့် အဇ္ဈတ္တဩဇာအာဟာရ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်၊ သတ္တဝါမဟုတ်၊ အတ္တမဟုတ်၊ အနတ္တသာ ဟုတ်၏ဟု သိအပ်၏၊ အဇ္ဈတ္တ ဩဇာအာဟာရတရားသည် ပုဂ္ဂိုလ်အလို တစ်လမ်း, အာဟာရပြုလုပ်မှု တစ်လမ်း, နေကြ၍ အတ္တမဟုတ်ဟု သိအပ်သည်ရှိသော် ထိုအဇ္ဈတ္တ ဩဇာမှာ မှီတွယ်၍ အဇ္ဈတ္တဩဇာ ပြုပြင်၍ဖြစ်ရသော ကာမသတ္တဝါ၏ ခန္ဓာငါးပါး ရုပ်နာမ်တရားစုသည် အဘယ်မှာ ဒုက္ခမှုကိုမပြုပဲရှိနိုင်တော့ အံ့နည်းဟု သိအပ်၏။</b></p> <p><b>ဤကား ဒုက္ခဖြစ်အောင် ပြုမှုနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တ အစီအရင် အမြွက်တည်း။</b></p> <p><b>အလိုသို့ မလိုက်မှုနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တ အခြင်းအရာ ဆိုသည်ကား ထိုဒုက္ခဖြစ်စေမှုနှင့်လည်း ထင်ရှား၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ အလိုသို့ လိုက်ပါမူကား ပုဂ္ဂိုလ်အသက်ရှည်တိုင်း အဇ္ဈတ္တအာဟာရသည် အသက် ရှည်ရာ၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အသက်ရှည်ခြင်းကိုသာ အလိုရှိ၏၊ သေဆုံးခြင်း ပျက်စီးကုန်ခမ်းခြင်းကိုအလိုမရှိ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏အလိုသို့လိုက်ပါ၍ အခါခါ မပျက်မဆုံး မကုန်မခမ်းပဲ ပုဂ္ဂိုလ်အသက်ရှည်တိုင်းရှည်ခဲ့သော် ဗဟိဒ္ဓါ ဟာရသွင်းဖွယ်ဖြည့်လောင်းဖွယ် ကိစ္စ မရှိလေရကား အသက်မွေးမှု ဒုက္ခစက်ကြီးစုသည် အချင်းခပ်သိမ်းရှိဖွယ်မရှိပြီ၊ ထိုသို့ကား မဟုတ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ အလိုသို့မလိုက်မူ၍ တစ်နေ့တစ်နေ့မှာပင်အခါခါ ကုန်ခမ်း ပျက်ဆုံး၏၊ ထိုပျက်ဆုံးမှုကြောင့် တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ ဗဟိဒ္ဓရဟာရ ဓာတ်ဆီမျိုသွင်း၏၊ အသစ်အသစ်သော အဇ္ဈတ္တာဟာရကို ထူထောင်မှု၊ အသစ်အသစ်သော အသက်ခန္ဓာကို ထူထောင်မှု၊ အာဟာရအလျဉ် ဆက်မှု၊ အသက်အလျဉ် ဆက်မှု၊ ရုပ်ခန္ဓာ၊ နာမ်ခန္ဓာ အလျဉ်ဆက်မှု အသက်သစ်မွေးမြူမှုကို နေ့စဉ်မစဲအမြဲပြုကြရသည်ဖြစ်၍ သင်ဓုန်း စက်ကြီးနှင့်တူသော ဆယ်ပါးသော ဒုက္ခစက်ကြီး အပြီးပါရှိ၍ နေလေ သည်၊ ဤသို့အစရှိသည်ဖြင့်အလိုသို့ မလိုက်မှုနှင့်စပ်သော အနတ္တသ ဘောကို ရှုမြင်ရာသည်။</b></p> <p><b>ဤကား အလိုသို့ မလိုက်မှုနှင့် စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တ သဘောတည်း။</b></p> <p><b>အနတ္တပရိညာ အမြွက်ပြီး၏။</b></p> <p>---</p> <h3><b>တီရဏာပရိညာနှင့်ဉာဏ်သုံးပါး</b></h3> <p><b>ဤကိုယ်သန္တာန်၌ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာနှင့်တကွ အဇ္ဈတ္တာဟာရ ဗဟိဒ္ဓရဟာရ နှစ်ပါးတို့၏ တစ်နေ့တစ်ရက်အဖို့မှာပင် အခါခါသေ ဆုံးပြောင်းလဲ၍နေသောအနိစ္စမှုကိုဖုံးလွှမ်း၍နေသော အနိစ္စ သမ္မောဟ တရား၊ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခမှု အနတ္တမှုတို့ကို ဖုံးလွှမ်း၍နေသော ဒုက္ခသမ္မောဟတရား၊ အနတ္တသမ္မောဟ တရားကွာရှင်း၍ ဤကိုယ် ခန္ဓာနှင့်တကွ ကဗဠီကာရာအာဟာရနှစ်ပါး၏ အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တ သဘောကို ထင်လင်းစွာ မြင်နိုင်သောအခါ တီရဏပရိညာ ၃-ပါး အခွင့်ကုန်လေ၏၊ သင်္ဂြီုဟ် ကမ္မဋ္ဌာန်းပိုင်းမှာလာသော ဝိပဿနာဉာဏ် ဆယ်ပါးတွင် သမ္မသနဉာဏ်၊ ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်၊ ဘင်္ဂဉာဏ်၊ ဤဉာဏ် သုံးပါးသည် တီရဏပရိညာမည်၏၊ ထိုဉာဏ်သုံးပါး တွင် သမ္မသနဉာဏ် ဆိုသည်ကား ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့မည်သည် မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍ တည်နေနိုင်သော တရားမျိုးမဟုတ်ကုန်၊ မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်အတွင်းမှာပင် အခါများစွာ သေဆုံး ချုပ်ပျက်ရသော အနိစ္စမျိုး ဒုက္ခမျိုး အနတ္တမျိုးတို့သည် ဧကန်စင်စစ် ဖြစ်ကြကုန်သည်ဟု ဉာဏ်အမြင်ပေါ်အောင် အားထုတ်အပ်သော ဝိပဿနာဉာဏ်သည် သမ္မသနဉာဏ် မည်၏။</b></p> <p><b>မျက်စိဖြင့် မြင်သကဲ့သို့ဉာဏ်အမြင်ပေါက်မှ ဝိပဿနာဉာဏ်ဖြစ် သည်၊ အဘိဓမ္မာကျမ်းဂန်တတ်၍ ဓမ္မသဘာဝတို့ကို နေရာကျသိနိုင် သော သဘောယုတ္တိဉာဏ်မျိုးသည် ဝိပဿနာဉာဏ်မဟုတ်၊ သုတမယ ဉာဏ်သာတည်း၊ ဝိပဿနာဉာဏ်ကား စိန္တာမယဉာဏ်တည်း၊ ယခုကာလ ၌ကား သုတမယဉာဏ်အနေနှင့် ထင်မှုမြင်မှု နှလုံးသွင်းမှုကိုပင် ဝိပဿနာဉာဏ်ဟုထင်မှတ်၍ နေကြသူများ၏၊ ဆေးသောက်လို၍ မီးခြစ်ရာ၌ခြစ်မိသောနေရာမှ မုန်ညှင်းစေ့မျှ မီးတောက်ဖြစ်ပေါ်သည်မှ စ၍ တိုးပွား၍ လာသည်ကိုလည်းကောင်း၊ အတိုးအပွားရပ်ပြီးနောက် ဆုတ်ယုတ်၍ သွားသည်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးသတ် သေပျောက်၍ သွားသည်ကိုလည်းကောင်း မျက်စိဖြင့် ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌမြင်ကြသကဲ့သို့ ကိုယ်ခန္ဓာ တွင်း၌ ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ ထိုထိုအခိုက် အတန့်အားလျော်စွာ သန္တတိ အစဉ်အားဖြင့် ခုတင်ခု တစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်တိုးပွားမှုကိုလည်း ကောင်း၊ အတိုးအပွားရပ်ပြီးနောက် ဆုတ်ယုတ်၍ သွားသည်ကိုလည်း ကောင်း၊ အဆုံးမှာ အကုန်ကွယ်ပျောက်၍ သွားသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒိဋ္ဌပစ္စက္ခအားဖြင့် အသိဉာဏ်တွင် အမြင်ပေါက်အောင် အားထုတ်မှု သည် ဥဒယဗ္ဗယမည်၏။</b></p> <p><b>ကွယ်ပျောက်မှုကိုသာ အထူးကွက်ခြား၍ ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌ အမြင် ပေါက် အောင်ရှုမှုသည် ဘင်္ဂဉာဏ်မည်၏။</b></p> <p><b>တီရဏပရိညာပြီး၏။</b></p> <h3>၄- ကဗဠီကာရ၌ ပဟာနပရိညာ</h3> <p>ပဟာနပရိညာကိုပြဆိုအံ့။ ရှေးရှေးသော ဘုရားသာသနာတို့၌ ကြုံကြိုက်၍ ပရမတ္ထခန္ဓာ ဝိပဿနာအချက်များကို ထိထိမိမိ ထင်မြင် အောင် အားထုတ်ခဲ့ကြဖူးကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သန္တာန်မှာရှိနေကုန်သော ကိလေသာတို့သည် အမြစ်တွေကို ပိုးကိုက်၍ သေလုသေချင်ပင်ဖြစ် နေသော်လည်း မြေဥတု ရေဥတုကောင်းသည့်အတွက် တစ်ပါးသော သစ်ပင်တို့ကဲ့သို့ပင် စိမ်းရှည်ကြီးပွားစည်ကား၍ နေကြကုန်သကဲ့သို့ အာရုံဓမ္မအားကောင်းသည့်အတွက် တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သန္တာန်မှာ ကိလေသာတို့ကဲ့သို့ပင် ကြီးပွားစည်ကား၍နေကုန်၏၊ ထိုကဲ့သို့သော သစ်ပင်တို့သည် လေဟုန် ရေဟုန်ထိခိုက်လာသောအခါ အနည်းငယ် ထိခိုက်မှုနှင့်ပင်လဲပြိုပျက်ဆုံးကြကုန်သကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ အစရှိသော ကိလေသာတို့သည်ကား ဉာတပရိညာ, တီရဏပရိညာနှင့်ပင် အမြစ်နှင့်တကွ ချုပ်ဆုံးသွားကြကုန်၏၊ ပဟာနကိစ္စလည်း အပြီးတိုင် လေ၏၊ ပဟာနပရိညာ အတွက်တမင်အားထုတ်ဖွယ် မရှိပြီ၊ တစ်သုတ် တစ်ပုဒ် တစ်ဂါထာကို ဟောတော်မူရာ ဒေသနာအဆုံး၌ မဂ်ဖိုလ်ကို ရနိုင်ကြသော သူတို့ပေတည်း။</p> <p>ရှေးရှေးသော ဘုရားသာသနာ၌ ဒါနမှု သီလမှု ပရိယတ္တိ ဗဟုသုတမှုများကိုသာ အားထုတ်၍ ဝိပဿနာအချက်ကို ထိထိမိမိဖြစ် မြောက်အောင် အားမထုတ်ခဲ့ပဲ အတုအပယောင်ယမ်းမြည်တမ်း ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်ရုံမျှဖြစ်သော အနိစ္စ,ဒုက္ခ, အနတ္တနှင့်ပြီး၍လာခဲ့ကြ သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ကိလေသာတို့သည် အမြစ်အခြေ ခိုင်မြဲကုန်၏၊ ဉာတပရိညာ,တီရဏပရိညာ အလွန်မှာ နုံ့နဲ့ရုံမျှသာ ရှိကြသေးသည်။ ပဟာနပရိညာကိစ္စကို ရက်လများစွာ အားထုတ် နိုင်မှ အမြစ်အခြေနှင့် တကွ ကျွတ်လွတ်ချုပ်ငြိမ်းကုန်သည်၊ ဤကဲ့သို့သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်ကား ဉာတကိစ္စ တီရဏကိစ္စ ပြီးစီးသည့်နောက် ပဟာနပရိညာကိစ္စ ပြီးစီး သည့်နောက် ပဟာနပရိညာကိစ္စကို တခမ်းတနား ရက်များစွာ လများစွာ နှစ်များစွာ အားထုတ်ကြကုန်၏။</p> <p>ပဟာနပရိညာကိစ္စ ဆိုသည်ကား ဝိပဿနာအရာ၌ ဘယဉာဏ်၊ အာဒီနဝဉာဏ်၊ နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်၊ မုစ္စိတုကမျတာဉာဏ်၊ ပဋိသင်္ခါဉာဏ်၊ သင်္ခါရုပေက္ခာဉာဏ်၊ အနုလောမဉာဏ်၊ ဤဉာဏ်ခုနှစ်ပါး ဆိုသတည်း၊ မဂ်ဉာဏ်လေးပါးသည် ပဟာနပရိညာ အထွတ်အထိပ်တည်း။</p> <p>ဝိပဿနာဉာဏ် ခုနစ်ပါးတို့တွင် ဘယဉာဏ်ဆိုသည်ကား ဤ ကဗဋီကာရအာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းအရာ၌ ကာမဘုံသားတို့၏ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာတို့နှင့်တကွ ထိုရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာတို့၏ တွယ်တာရာ အဇ္ဈတ္တာဟာရ ဗဟိဒ္ဓါဟာရ နှစ်ပါးတို့ကို ကြောက်မက်ဖွယ်သော ဘေးဥပဒ် အနေအားဖြင့် ရှုမြင်သော ဉာဏ်ပေတည်း၊ ဤခန္ဓာ ဤအာဟာရတို့ကို မိမိကိုယ် မိမိဥစ္စာပြုလုပ်၍သံသရာမှာ ကျင်လည်ရမည့် အခွင့်နှင့်တကွ ယခုဘဝတွင် မိမိကိုယ် မိမိဥစ္စာပြုလုပ်၍ နေမှုကို ကြောက်မက်ဖွယ်ကြီးအတိ ထင်မြင်သောဉာဏ် ဆိုလိုပေသည်၊ ဘယ ဉာဏ်ဆိုသည်လည်း ဒုက္ခပရိညာ ပင်တည်း၊ ကာမဘုံသားမျိုးဖြစ် သော ဤကိုယ်ခန္ဓာ၌လည်းကောင်း၊ ဤကိုယ်ခန္ဓာ၏ မှီတွယ်ရာဖြစ်သော အာဟာရနှစ်ပါး၌လည်းကောင်း၊ သာယာတွယ်ငြိသော နိကန္တိတဏှာ သည်အလွန်ခိုင်မြဲ၏၊ တဏှာနှင့်ဒုက္ခသည်လည်း ဖြောင့်ဖြောင့် ဆန့်ကျင် ဘက်တည်း၊ ထို့ကြောင့် ထိုနိကန္တိကို ခန်းခြောက်စေခြင်းငှါ ဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးနှင့်တကွ မြင်ထိုက်သမျှသောအာဟာရ ဒုက္ခဘေးဘယတို့ကို ရှုမြင်သော ဒုက္ခပရိညာကိုပင်လျှင် ဘယဉာဏ်ဆိုသတည်း။</p> <p>ကြီးစွာသော ဘေးဘယကို မြင်ပြီးနောက် ကာမခန္ဓာနှင့် အာဟာရ နှစ်ပါးတို့မှ မလွတ်သမျှ ကာလပတ်လုံး ဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးတို့မှ လွတ်နိုင်ရန်အခွင့်ဟူ၍ အဏုမြူမျှ ကိုးကွယ်ရာ အပေါက်အလမ်း မရှိသည်ကို မြင်မှုသည် အာဒီဝနဉာဏ်မည်၏၊ နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်မှာ နတ်မင်း သိကြားမင်းဖြစ်၍ နေခိုက်ပင် ကျသော်လည်းအာဟာရ နှစ်မျိုး ထွက်သော ကိလေသဒုက္ခ စက်ကြီးသည် စွပ်မိလျက်ပင်နေ၏၊ ကိလေသ ဒုက္ခစက်မိလျက် နေပြန်လျှင် နောက်နောက်ဘဝတို့၌ ကြွင်းသော ဒုက္ခစက်ကြီးကိုးပါးလည်း စွပ်မိလျက်ပင် ရှိနေလေသတည်း။</p> <p>အာဒီဝနဉာဏ် ထက်သန်သောအခါ ကာမခန္ဓာနှင့် အာဟာရ နှစ်ပါးတို့၌ငြိတွယ်သော နိကန္တိတဏှာသည် ခန်းခြောက်၏၊ ယခုဘဝ မိမိကိုယ်ခန္ဓာပြု၍နေရသော ကာမခန္ဓာနှင့် အာဟာနှစ်ပါးတို့၌ စိတ် အပျက်ကြီးပျက်၏၊ စိတ်ကုန်ခန်း၏၊ ငြီးငွေ့၏၊ ထိုသို့ငြီးငွေ့သောဉာဏ်ကို နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်ဆိုသတည်း၊ ဤနိဗ္ဗိဒါဉာဏ်သို့ ရောက်သောအခါမှ ထိုပုဂ္ဂိုလ် ကို ဗလဝဝိပဿနာယောဂီပုဂ္ဂိုလ်ဆိုရသည်၊ ရှေ့ဉာဏ်စု အခိုက်၌ကား တရုဏ ဝိပဿနာ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ် သာဆိုရသည်၊ ဝိပဿနာနု, ဝိပဿနာ ရင့် ဆိုလိုသည်။</p> <p>ဤနိဗ္ဗိဒါဉာဏ်ဖြစ်လာသောအခါ၌မူကား မိမိကိုယ်ခန္ဓာကို သာယာသဖြင့်ပြုပြင်မှု ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာမှု နည်းပါး၍ သွားကုန်၏၊ အဘယ်အခါသာယာရွှင်လန်းသော စိတ်မရှိ၊ အခါခပ်သိမ်း ညှိုးနွမ်းသော စိတ်သည်တည်၏၊ လူ့ပြည် နတ်ပြည်မှာ သာယာဖွယ် ဟူ၍ ရှာကြံမရရှိ၏၊ ထိုအခါ လူ့ခန္ဓာ နတ်ခန္ဓာတို့နှင့် အာဟာရနှစ်ပါးတို့မှ အလျင်အမြန်ကျွတ်ပြီးလွတ် ပြီးဖြစ်လိုသောစိတ်သည်အမြဲတည်၏၊ ဤသို့ကျွတလို လွတ်လိုသော ဆန္ဒနှင့်တကွဖြစ်သော ဉာဏ်ကို မုစ္စိတု ကမျတာဉာဏ် ဆိုသတည်း၊ ကျွတ်မှု လွတ်မှုဆိုသည်ကား ထိုခန္ဓာ ထို အာဟာရတို့၌တွယ်ငြိသော နိကန္တိတဏှာ ကျွတ်လွတ်လျှင် သေသည်မှ နောက်ဘဝ၌ ထိုခန္ဓာထိုအာဟာရတို့မှ ကျွတ်လွတ်မှု ကိုဆိုသတည်း၊ ထို့ကြောင့် ခိုင်မြဲစွာသောကြိုးနှင့်လည်ပင်း၌ အကြပ်အတည်းချည်နှောင် ထားသော ခွေးသေ ပုပ်ကြီးရှိနေသည်ကို ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ထိုကြိုးကို ဖြတ်ခြင်းငှာလွန်စွာအလိုရှိသကဲ့သို့ ယခုမိမိကိုယ်ခန္ဓာနှင့် အာဟာရနှစ်ပါး တို့၌ ငြိတွယ်၍နေသော နိကန္တိတဏှာ၏ကုန်ခန်းပြတ်ကင်းခြင်းကို အလွန် အလိုရှိသောဆန္ဒနှင့် ယှဉ်သောဉာဏ်ဆိုလိုသည်။</p> <p>ခွေးပုပ်ကြီးနှင့် ဤကိုယ်ခန္ဓာတူစေ၊ ကြပ်တည်းစွာချည်နှောင် ထားသောကြိုးနှင့် ယခုရှိနေသော ခန္ဓနိကန္တိ အာဟာရနိကန္တိ တဏှာ တူစေ။</p> <p>ဤအာဒီနဝဉာဏ်၊ နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်၊ မုစ္စိတုကမျတာဉာဏ် သုံးပါး သည်လည်း ဒုက္ခပရိညာမျိုးပင်တည်း၊ ဤဉာဏ်ကို ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ် သည် မိမိ၏ရူပကာယခန္ဓာကြီးနှင့်တကွ အဆင်းအသံအစရှိသော ဗာဟိရရုပ်တို့၌လည်း စက်ဆုပ်လှသည့်အတွက် သာယာရွှင်လန်းသဖြင့် ကိုယ်အင်္ဂါတို၏ ကြွရွလှုပ်ရှားခြင်းမရှိ၊ ရွှင်ကြွသော စကားမျိုးကို ပြောဆိုခြင်းမရှိပြီ၊ မိမိနာမ်ခန္ခာ တို့၌စက်ဆုပ်သည့်အတွက် စကု္ခဣန္ဒြေငြိမ် သက်၏၊ စက္ခုဝိညာဉ်စိတ်ကိုဖြစ်စေ၍ ဘယ်ဟာကိုကြည့်လိုမြင်လို သည်ဟု မရှိ၊ သောတဝိညာဏ်စိတ်၊ ဃာနဝိညာဏ်စိတ်၊ ဇိဝှါဝိညာဏ် စိတ်၊ ကာယဝိညာဏ်စိတ်တို့၌လည်း ထို့အတူ မနောဣန္ဒြေလည်း ငြိမ် သက်၏၊ ဘုရားအာရုံ တရားအာရုံမှတစ်ပါး ဤလောကအတွင်း၌ ဘယ်ဟာတစ်ခုကို အာရုံပြုလိုသောစိတ်မရှိ၊ ဤစိတ်တို့မှ ကျွတ်လွတ် လိုသောဆန္ဒ ဗျပါရနှင့်သာ နေတော့သည်၊ ထိုသို့ ဤကာမဘဝမျိုး ကာမခန္ဓာမျိုးတို့မှ ကျွတ်လွတ်လိုလှသောအခါ မြန်မြန်ကြီး ကျွတ်ပြီး လွတ်ပြီးဖြစ်တည့်ရန်“ရူပက္ခန္ဓေ အနိစ္စတော၊ ဒုက္ခတော၊ ရာဂတော၊ သလ္လတော၊ အဃတော၊ အာဗာဓတော” အစရှိသည်ဖြင့် ပဋိသမ္ဘိဒါ မဂ်တွင် လာသောဘာဝနာလေးဆယ်တို့နှင့်ဉာဏ်ကုန်လွှတ်၍ ဆင်ခြင် သောဉာဏ် သည်ပဋိသင်္ခါဉာဏ်မည်၏။</p> <p>ဉာဏ်ကုန်လွှတ်၍ ရှုသဖြင့် မိမိကိုယ်ခန္ဓာ၌ငြိတွယ်သော နိကန္တိ တဏှာ၊ အာဟာရဝတ္ထုတို့၌ သာယာသော နိကန္တိတဏှာ၊ ဤလောက အတွင်းမှာရှိကြသော ကာမဝတ္ထုတို့၌သာယာသော တဏှာဝိညာဏ် ခြောက်ပါးနှင့်တကွသော စိတ်စေတနာ နာမ် ခန္ဓာတို့၌သာယာသော နိကန္တိတဏှာ၊ အရှင်းကွာလေ၍ ဤကာမဘဝ အာဟာရဒုက္ခတို့မှ ကျွတ်လွတ်တော့မည်ဧကန်ဟု သန္နိဋ္ဌာန်ချနိုင်သောအခါမှာ ရှေးအဖို့ ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ်တို့ဖြစ်သော အခါမှစ၍ ပြင်းထန်စွာဖြစ်၍ လာသော ကြောက်မှု, ထိတ်လန့်မှုတို့သည် ပြေငြိမ်းကုန်၏၊ သက်သာရာ ရလေ၏၊ ထိုအာဟာရဒုက္ခတို့အတွက်နှင့် စိတ်ပူမှုငြိမ်းလေ၏၊ ထို အခါထိုအာဟာရတို့၌ကြောက်ခြင်း, ထိတ်လန့်ခြင်းမရှိ ပကတိ လျစ်လျူ သဘောနှင့်တကွရှုသော ဝိပဿနာဉာဏ်သည် သင်္ခါရုပေက္ခဉာဏ် မည်၏။</p> <p>အနုလောမဉာဏ်ဆိုသည်ကား-မဂ်၏ အနီး၌ဖြစ်သော ပရိကံ ဥပစာအနုလုံတို့ကိုဆိုသတည်း။</p> <p>ဝိပဿနာ ပဟာနပရိညာ အစီအရင် ပြီး၏။</p> <h3>လောကုတ္တရာ ပထမ ပရိညာ</h3> <p>မဂ်ဉာဏ်လေးပါးသည် လောကုတ္တရာ ပရိညာမည်၏၊ ထိုလေး ပါးတွင် သောတာပတ္တိမဂ်သို့ရောက်သောအခါ နိစ္စသညာ, နိစ္စဒိဋ္ဌိ, အတ္တသညာ, အတ္တဒိဋ္ဌိနှင့်ယှဉ်သော ကာမ ဘဝနိကန္တိတဏှာ အာဟာရ နိကန္တိတဏှာ ဟုဆိုအပ်သော သမုဒယသစ္စာတဏှာ တစ်စိတ်သည် အမြစ်နှင့်တကွကျွတ်လွတ် ချုပ်ငြိမ်းလေ၏၊ ထိုအခါမှစ၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ် သန္တာန်မှာခန္ဓာတို့၌လည်းကောင်း, နိစ္စအတ္တအနေနှင့် မှတ်ထင်သော သညာစွဲယူသော ဒိဋ္ဌိဟူ၍ဖြစ်ပေါ်ခြင်း မရှိပြီ၊ သုခဒိဋ္ဌိ၌လည်းမရှိပြီ။ သုခသညာမူကား ကျန်ရှိ၏၊ ထိုဒိဋ္ဌိစု အကုန်ချုပ်ငြိမ်းသည့်အတွက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သန္တာန်မှာ အပါယ်ဖြစ်အပါယ်ကြော အကုန်ပြတ်လေ၏၊ အတိတ်ကာလတို့မှ ပါရှိ၍နေသော ဒုစ္စရိုက်ကံစု၊ နောက်နောက် ကာလတို့၌ပြုလတ္တံ့သော ဒုစ္စရိုက်ကံစု အကုန်ပျောက်ဆုံးလေကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၌ နောင်သံသရာ၌ကျင်လည် ရသေးသော်လည်း ရုန့်ရင်းသော ကိလေသာဒုက္ခစက်၊ ခပ်သိမ်းသောဒုစ္စရိုက်၊ ခပ်သိမ်းသောအပါယဒုက္ခ စက်တို့သည် အကုန်ကွယ်ဆုံးကုန်ပြီ။</p> <p>လူ့ဘဝတို့မှာဖြစ်၍သွားသော်လည်း ယုတ်ညံ့သော လူ့ဘဝ ဆင်းရဲနွမ်းပါးသောလူ့ဘဝတို့မှာ ဖြစ်ခြင်းမရှိပြီ၊ သေဋ္ဌေး သူတော် ကောင်း၊ သူကြွယ်သူတော်ကောင်း၊ မင်းစိုးရာဇာ သူတော်ကောင်း ဘဝတို့၌သာ ဖြစ်လေတော့သည်၊ နတ်ပြည်မှာဖြစ်သော်လည်း ယုတ်ညံ့သော ဘုန်း တန်ခိုးအရှိန်သေးသိမ်သော မိစ္ဆာနတ်မျိုးမှာ ဖြစ်ခြင်းမရှိပြီ၊ ဘုန်းတန်ခိုး အရှိန်အဝါကြီးမြတ်စွာသော သမ္မာဒိဋ္ဌိနတ်မျိုးတို့၌သာ ဖြစ်ရတော့သည်၊ ကျန်ရှိသေးသော သုခသညာအတွက် ကာမတဏှာလည်း ရှိမြဲတိုင်းပင် ရှိနေ၏၊ လူ့ကာမဂုဏ်, နတ်ကာမဂုဏ်တို့ကို သာယာခံစားမှုတို့မှာ ပကတိပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့နှင့် မထူးလှသေး၊ ဝိသာခါဒါယိကာမသည် အသက်ခုနစ်နှစ်ရွယ်ကသောတာပန်ဖြစ်၏၊ ပွဲလမ်းသဘင်ရှိသောအခါ ဝတ်ဆင်သော ကိုးကုဋေထိုက်တန်သော မဟာလတာတန်ဆာနှင့်တကွ ပစ္စည်းဥစ္စာ, ရတနာ, ရွှေ, ငွေတို့ကို သာယာသိမ်းဆည်းမှု၊ သားတစ်ကျိပ်, သမီးတစ်ကျိပ် ရှိသည့်တိုင်အောင် ကာမဂုဏ်ကိုခံစားမှုတို့သည် ပကတိ ပုထုဇ္ဇဉ်တို့နှင့် မထူးလှသေး၊ ယခုလည်းနိမ္မာ နရတိနတ်ပြည်မှာ သုနိမ္မိတ နတ်မင်းကြီး၏ မိဖုရားကြီး ဖြစ်၍ ကြီးကျယ်လှစွာသော နတ်ကာမဂုဏ်ကို ခံစံလျက်ပင်ရှိ၏။</p> <p>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ဝိစိကိစ္ဆာတည်းဟူသော အပါယ်မြစ် အပါယ်ကြော ပုထုဇ္ဇဉ်မြစ် ပုထုဇ္ဇဉ်ကြော ပြတ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသို့ပင် ခံစားမှု စံစားမှုရှိသေး သော်လည်း အပါယ်နှင့်တကွ ယုတ်ညံ့သောလူ့ဘဝ, ယုတ်ညံ့သော နတ် ဘဝတို့၌ ဖြစ်ရခြင်းမရှိပြီ၊ တစ်ဘဝထက် တစ်ဘဝကြီးမြတ်၍ တစ်ဘဝ ထက် တစ်ဘဝ အလိမ္မာကြီးပွား၍သာသွားတော့သည်။</p> <p>စောဒနာတက်ဖွယ်ရှိ၏၊ သောတပတ္တိမဂ်သို့ မရောက်မီရှေး အဖို့၌ဖြစ်သော ဘယဉာဏ်, အာဒီနဝဉာဏ်, နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်, မုစ္စိတုကမျတာ ဉာဏ်တို့ကို ရောက်သောအခါ၌ ကာမဘုံသားတို့၏ခန္ဓာနှင့်တကွ အာဟာရနှစ်ပါး ကာမဂုဏ်တရားတို့ကို အလွန်ကြီးကြောက်လန့် စက် ဆုပ်အောင် အားထုတ်ရသည်၊ သောတာပတ္တိမဂ်သို့ ရောက်ပြီးသော အခါ ထိုခန္ဓာ, ထိုအာဟာရ, ထိုကာမဂုဏ်တို့ကို အလွန်ပင်သာယာ ခံစားပြန်သည်ဟူသော စကားသည် မညီမညွတ်သကဲ့သို့ရှိပါသည်ဟု စောဒနာတက်ရန် ရှိ၏။</p> <p>အဖြေကား။။လူတစ်ယောက်မှာ ကောင်းမွန်သော အမဲသား, ဝက်သား, ကြက်သား, ငါးသားတို့ကို စားမိလျှင် ထွန့်ထွန့်လူး, ဖြတ်ဖြတ် လူးခံရအောင် မျက်စိအင်္ဂါ, နားအင်္ဂါ စသည်သော်လည်း ပျက်စီးအောင် သေသော်လည်းသေဆုံးအောင် ထကြွသော ရောဂါဆိုး အနာဆိုး ရှိ၏၊ ထိုရောဂါကိုပျောက်ငြိမ်းအောင် ဆေးဝါးကုစား အားထုတ်သောအခါ၌ ထိုကောင်းမွန်သော အသားမျိုးကို အလွန်ကြောက်ရ၏၊ ကြောက်လန့် သောစိတ်ကို ကောင်းစွာဖြစ်စေ၍ လွတ်ကင်းစွာ ရှောင်ကြဉ်ပြီးလျှင် ဓာတ်စာ ဆေးဝါးကို သုံးစားသဖြင့် ထိုရောဂါဆိုးသည်အမြစ် အခြေနှင့် တကွ ကျွတ်လွတ်ပျောက်ငြိမ်းလေ၏၊ ထိုအသားမျိုးကို စားသော်လည်း ဥပဒ်မရှိပြီ၊ ထိုအခါ၌ အလိုရှိတိုင်း စားလေတော့သည်။</p> <p>အနာဆိုး, ရောဂါဆိုးနှင့် ငါငါဟူ၍ငါ၏ကိုယ်ဟူ၍ စွဲလမ်းသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိအပါယ်မြစ် အပါယ်ကြောကြီး တူ၏၊ ကောင်းမွန်သော သား ငါး အရသာမျိုးတို့နှင့်လူ့ခန္ဓာ, နတ်ခန္ဓာ, လူ့အာဟာရ, နတ်အာဟာရ, လူ့ကာမဂုဏ်, နတ်ကာမဂုဏ် တူ၏၊ အလွန်ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်အောင် အင်္ဂါ ခြေ လက် ပျက်လေအောင် အသက်ခန္ဓာ သေဆုံးလေအောင်, ရောဂါ တိုးပွားမှုနှင့် မဟာအဝီဇိ ငရဲကြီးတိုင်အောင်သွားသောဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးတူ၏၊ အမြစ်နှင့်တကွ ရောဂါကျွတ်လွတ်သောအခါနှင့် သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိဟူသော အပါယ်မြစ်ကြီးနှင့်တကွ ဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါး ပျောက်ငြိမ်းမှု တူ၏၊ ထိုရောဂါ ပျောက်ငြိမ်းပြီးသောအခါမှာ ထိုကောင်းမွန်သော သားငါးအရသာတို့ကို အလိုရှိတိုင်း စားသည်နှင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိပျောက် ငြိမ်းပြီးသောအခါ လူ့ခန္ဓာ, နတ်ခန္ဓာ, လူ့အာဟာရ, နတ်အာဟာရ, လူ့ကာမဂုဏ်, နတ်ကာမဂုဏ်တို့ကို သာယာခံစားမှုတူ၏၊ ဤဥပမာ အတိုင်း မှတ်လေ။</p> <p>လောကုတ္တရာ ပထမပရိညာ ပြီး၏။</p> <hr> <h3>လောကုတ္တရာ ဒုတိယ ပရိညာ</h3> <p>သကဒါဂါမိမဂ်သည် ဒုတိယပရိညာမည်၏၊ သောတာပန် ပုဂ္ဂိုလ်၏သန္တာန်၌ ကျန်ရှိသေးသောကိလေသာတို့တွင် ခက်ထန်ရုန့်ရင်း သော ကိလေသာတို့ကို သကဒါဂါမိမဂ်သည် ပယ်၏၊ သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ် သည် သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်ထက် ကိလေသာအရာ၌ နည်းပါးရုံမျှသာ ရှိသေးသည်၊ လောဘ, ဒေါသ, မောဟ မကင်းသေး၊ ကာမခန္ဓာကို သာယာခြင်း အာဟာရကို သာယာခြင်းမကင်းသေးသည်သာဖြစ်၏။</p> <p>လောကုတ္တရာ ဒုတိယပရိညာအမြွက်ပြီး၏။</p> <hr> <h3>လောကုတ္တရာ တတိယပရိညာ</h3> <p>အနာဂါမိမဂ်သည် လောကုတ္တရာတတိယပရိညာမည်၏၊ ဤ တတိယပရိညာသို့ဆိုက်မှ ကာမဘုံသားဖြစ်သော ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာ တို့၌သာယာတွယ်တာသော တဏှာ ထိုခန္ဓာနှစ်ပါးတို့၏ အသက်သဖွယ် ဖြစ်သော အဇ္ဈတ္တာဟာရ, ဗဟိဒ္ဓါဟာရနှစ်ပါးတို့၏သာယာသော တဏှာတို့သည် အနုသယဟူသော အမြစ်နှင့်တကွ ချုပ်ပျောက်ကုန် ဆုံးရ၏၊ ထိုခန္ဓတဏှာ, အာဟာရတဏှာတို့ချုပ်ပျောက် ကုန်ဆုံးသည်ရှိ သော် ယခုဘဝ သေသည်မှ နောက်၌ကာမခန္ဓာဟူ၍ မပေါ်လာပြီ၊ ကာမသံသရာ အပြီးတိုင်ပြတ်လေ၏၊ ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခ အပြီးတိုင် ကင်းငြိမ်းလေ၏၊ ယခုဘဝ သေသည်မှနောက်၌ ဗြဟ္မာ့ပြည် သို့သာ သွားခွင့်ရှိတော့သည်၊ ဤကာမဘုံသို့တစ်ဖန်ပြန်လာခွင့် မရှိပြီ၊ ထိုတဏှာ ချုပ်ငြိမ်း၍ကုန်သည့်အတွက်ဒေါသ ဒေါမနဿတို့လည်း အပြီးတိုင်ချုပ်ငြိမ်းလေကုန်၏၊ ဤအနာဂါမိမဂ်ကို ရသောအခါမှစ၍ ဤဘဝ, နောက်ဘဝအဆက်ဆက်တို့၌ အမျက်ထွက်ခြင်း၊ စိတ်ပူပန် ရခြင်း၊ နှလုံးမသာမယာ ရှိခြင်းဟူ၍ မိမိစိတ်သန္တာန်သည် အေးမြစွာသော ပဒုမာကြာအိုင်ကြီးကဲ့သို့ အစဉ်ထာဝရ အေးမြချမ်းကြည်တည်လေ တော့သည်၊ ဗြဟ္မာ့ စည်းစိမ်တို့ကို သာယာသော ရူပတဏှာ, အရူပတဏှာ နှစ်ပါးသည်မူကား ထိုပုဂ္ဂိုလ် သန္တာန်မှာ ကျန်ရှိသေး၏၊ ဤသို့လျှင် ကဗဠီကာရ အာဟာရနှစ်ပါးတို့၌ သာယာတွယ်တာသော တဏှာသည် ဤအနာဂါမိမဂ်တွင် အပြီးတိုင်ချုပ်ငြိမ်းလေ၏၊ ပဟာနပရိညာ အထွတ် အထိပ်သို့ ရောက်၏၊ ကဗဠီကာရ အာဟာရကမ္မဋ္ဌာန်းအလုပ်သည် ဤအနာဂါမိမဂ်သို့ရောက်မှ အခွင့်ဆုံး၏၊ ခွင်လုံးပိုင်၏။</p> <p>ကာမခန္ဓာက ကာမဘဝမျိုးပြတ်မှ ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခ မျိုးပြတ်သည်၊ ကာမခန္ဓာ ကာမဘဝမျိုး မပြတ်သေးသည်ရှိသော် နေဝသညာနာသညာယတန ဗြဟ္မာ့ဘုံမှာ ဗြဟ္မာဖြစ်၍နေသော်လည်း ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါး အတွင်းသို့ဝင်ရလတ္တံ့ ပုံသေတည်း၊ ပဉ္စကာမဂုဏိက ရာဂမျိုးပြတ်မှ ကာမခန္ဓာ ကာမဘဝမျိုး ပြတ်လေသည်၊ ပဉ္စကာမဂုဏိကရာဂမှ ကာမခန္ဓာထွက်သည်၊ ကာမ ခန္ဓာမှ ကဗဠီကာရ အာဟာရ ဒုက္ခစက်ကြီး ၁၀-ပါးထွက်သည်၊ ကဗဠီ ကာရအာဟာရ ဒုက္ခကို အဟုတ်ကြောက်လန့်နိုင်လျှင် ကာမခန္ဓာ ကာမ ဘဝကို အဟုတ်ကြောက်လန့်နိုင်၏၊ ကာမခန္ဓာ ကာမဘဝကို အဟုတ် ကြောက်လန့်နိုင်လျှင် ပဉ္စကာမဂုဏိကရာဂကို အဟုတ်ကြောက် လန့်နိုင် ၏၊ ပယ်နိုင်၏၊ ထိုရာဂကိုပယ်နိုင်လျှင် ကာမခန္ဓာကာမ ဘဝမျိုးပြတ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘုံမှာ ကာမသတ္တဝါဖြစ်ခွင့် လွတ်ငြိမ်းလေ၏၊ ဤသို့ သော အမှုသွားကို ထင်ရှားပြတော်မူလိုသော သဗ္ဗညု မြတ်စွာဘုရား သခင်သည်</p> <p><b>ကဗဠီကာရေ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ ပဉ္စကာမဂုဏိကရာဂေါ ပရိညာတော ဟောတိ၊ ပဉ္စကာမဂုဏိက ရောဂေ ပရိညာတေ အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ တံ သံဃောဇနံ၊ ယေန သံယောဇနေနသံယုတ္တော အရိယသာဝကော ပုန ဣမံ လောကံအာဂစ္ဆေယျ။</b></p> <p>ဟူ၍ နိဒါနဝဂ္ဂသံယုတ်ပါဠိတော်မှာ ဟောတော်မူပေသည်။</p> <p>ကန္တာရခရီးခဲမှာ သားငယ်ကိုသတ်၍ သားငယ်၏အသားကို စားကြသော မိဘနှစ်ဦးတို့ကို ဤကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ဥပမာပြ တော်မူသည်မှာလည်း ပရိညာကိစ္စအလုံးစုံအခွင့်ကုန်ပြီးသော အနာဂါမ် ပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ်နှင့် တိုက်ဆိုင်၍ ပြတော်မူသော ဥပမာပေတည်း၊ ထိုဥပမာ အတိုင်းလည်း ကျတော့သည်၊ အနာဂါမ်အဖြစ်သို့လည်း ရောက်တော့ သည်၊ အနာဂါမ်အဖြစ်သို့ ရောက်မှပင် ထိုဥပမာအတိုင်းကျလေသည်၊ ထိုဥပမာအတိုင်းကျမှ ပင်အနာဂါမ်အဖြစ်သို့ရောက်၍ ပရိညာကိစ္စအခွင့် ကုန်လေသည်၊ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ စိတ်သည် မိမိတို့သန္တာန်မှာကျန်ရှိနေသေးသော သုခသညာမှဖြစ်သော အာဟာရ နိကန္တိတဏှာ ရှိနေသေးသည်ဖြစ်၍ ထိုဥပမာအတိုင်း အစဉ်ထာဝရ မကျနိုင်သေး၊ အာဟာရ၌သာယာမှု မကင်းသေး၊ ပုထုဇ္ဇဉ်မှာ ဆိုဖွယ်မရှိ။</p> <p>ဥပမာဆိုသည်ကား နှစ်ယောက်သော သမီးခင်ပွန်းတို့သည် အနည်းငယ်သော ရိက္ခာနှင့်ချစ်လှစွာသော သားငယ်ကို ချီပိုက်၍ အဓွန့်ရှည်စွာသော ကန္တာရခရီးခဲသို့သွားကြကုန်ရာ၏၊ လမ်းခရီးအလယ်၌ ရိက္ခာကုန်ကျ၏၊ ရှေ့သို့လည်းမရောက်နိုင်၊ နောက်သို့လည်းမပြန်နိုင်၊ အခက်ကြီးတွေ့၍နေကြ၏၊ ထိုအခါသူငယ်၏အဘဖြစ်သူအား အကြံဖြစ်၏၊ သည်လိုသာနေကြလျှင် ငါတို့သုံးယောက်သေကြဖို့သာ ရှိတော့သည်၊ သူငယ်ကိုသတ်၍ သူငယ်၏အသားကို ရိက္ခာလုပ်၍ သွားရမူကား သူငယ်မှာ သေဆုံး၏၊ ငါတို့နှစ်ယောက်အသက်ချမ်းသာ၍ လိုရာစခန်းသို့ ရောက်နိုင်၏ဟု ကြံမိ၍သူငယ်၏အမိကို တိုင်ပင်၏၊ အမိလည်း မကြံသာလှ၍ စိတ်တူရလေ၏၊ ထိုအခါ တစ်စုံတစ်ခုသော ပရိယာယ်ပယောဂဖြင့်သေအောင်ပြုကြရကုန်၏၊ သေသောအခါမှာ သူငယ်၏ ကိုယ်ခန္ဓာကို ထက်စွာသောဓားဖြင့် ခုတ်စဉ်းလှီးဖြတ်၍ အသားတုံး အသားညှင်း ပြုလုပ်ပြီးလျှင် တစ်နေ့နှစ်ခါ အစာ အာဟာရ ပြု၍ သွားကြသဖြင့် အလိုရှိရာ ချမ်းသာရာမြို့ရွာသို့ ရောက်ကြလေ ကုန်၏။</p> <p>ဤဥပမာ၌ ချစ်လှစွာသော သားကိုသတ်၍ အာဟာရပြုလုပ် မည်ကြံစည်သောအခါလည်း မသက်မသာ မလွှဲသာလှ၍ ကြံရသည်၊ ထိုအတူ သေကြောင်းပယောဂကို ရှာကြံသောအခါ, ပယောဂမှုကို ပြုရသောအခါ, သေသည်ကိုမြင်ရသောအခါ, ထက်စွာသောဓားဖြင့် ခုတ်စဉ်း၍ အသားညှင်း အသားတုံး ပြုလုပ်သောအခါ, တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါစားမည်ကြံစည်သောအခါ, စားရမည်ဟုကြည့်မြင်ယူငင် သောအခါ, ခံတွင်းသို့ခွန့်ရသောအခါ, ဝါးရသောအခါ, မျိုရသောအခါ တို့၌လည်း မသက်မသာမလွှဲသာစိတ်နှင့်သာ ပြုကြရကုန်သည်၊ ဤ ဥပမာအတူ ကဗဠီကာရ အာဟာရမှုကို ရှားမှီးခံယူမှု စားသောက်မှုကို ပြုကြရသောအခါတို့၌ သာယာခြင်းကိုမဖြစ်စေမူ၍ မသက်မသာမလွှဲသာ မှုကြီးဖြစ်၍ ပြုရသည်ဟု ဆင်ခြင်၍ပြုကြရမည်ဟူလိုသတည်း၊ အသက် မွေးမှုကို ပြုလုပ်အားထုတ်ကြသော လူတို့မှာလည်း ဤဥပမာကို ဆင်ခြင်ဖို့ကောင်းလှ၏၊ ဤဥပမာအတိုင်း စိတ်အတည်ကျမှုမှာမူကား အနာဂါမိမဂ်သို့ရောက်၍ ကဗဠီကာရ အာဟာရပရိညာအပြီးတိုင် ထမြောက်မှကျနိုင်သည်။</p> <p>ပရိညာသုံးပါးတွင်လည်း အလယ်ဖြစ်သော တီရဏပရိညာသည် နေရာကျအလိုဆုံးတည်း၊ တီရဏ ပရိညာ သုံးပါးတွင် လည်းအနိစ္စပရိညာ နေရာကျလိုလှ၏၊ ပရိညာဆိုသည်ကား ပိုင်နိုင်မှုတည်း၊ ပိုင်နိုင်မှုမည်သည် အရင်းအမြစ် အစစ်အမှန်ကို ထိမှမိမှ တွေ့မှဖြစ်နိုင်သည်၊ အတုအယောင် အဖျားအနာမျှကို ပရိညာမဆိုရ၊ အဘိဓမ္မာ၌ တတ်သိလိမ္မာ၍ သုတမယ ဉာဏ်ဖြင့် သဘောသကန်ကိုမြော်ဆ၍ သုတမယ ယုတ္တိ၌ အနိစ္စအခြင်း အရာကို ဆင်ခြင်မှု ဟောပြောမှု ကျမ်းစာဘုတ်အုပ် ရေးသားမှုများ သည်လည်း သုတမယဉာဏ်အမှုသာတည်း၊ တီရဏပရိညာမှု မဟုတ်၊ ဒိဋ္ဌပစ္စက္ခဝိပဿနာ စိန္တမယဉာဏ်မျိုးမဟုတ်၊ ထိုသုတမယဉာဏ် အမှုကို ပရိညာသုံးပါး၌ ထည့်သွင်းသည်ရှိသော် ဉာတပရိညာ၌ဝင် လေရာ၏။</p> <p>ဓမ္မကထိက ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ပြောဟောမှုသည် ဒေသနာမှု အနုသာ သနီမှု ဟူ၍နှစ်ပါးရှိ၏၊ “<b>ရူပံ အနိစ္စံ၊ ဝေဒနာ အနိစ္စာ</b>” စသည်ဖြင့် ဓမ္မ ဒေသနာတော်ရှိတိုင်းပြောဟောသည်ကား ဒေသနာမှုတည်း၊ ရူပံ အနိစ္စံ ပုဒ်၏အရကို ရုပ်၌ အနိစ္စပရိညာ ပေါ်၍လာအောင် ပြောဟောမှုကား အနုသာသနီမှုတည်း၊ ဒေသနာမှုမှာ တစ်ကြိမ်တစ်ခါပင် ပြောဟော သော်လည်း မှတ်သားမိလျှင် ပြီးတော့သည်၊ အနုသာသနီမှုမှာ နာခံသော သူ၏ဉာဏ်ထဲမှာ အနိစ္စပရိညာ စခန်းမပေါ်သမျှ ကာလပတ်လုံး ရူပံ အနိစ္စံကိုပင် ဒိဋ္ဌယုတ္တိ, ပစ္စက္ခယုတ္တိများစွာနှင့် နေ့ရက်များစွာ အခါခါ အထပ်ထပ် ပြောဟောရသည်၊ ပရိညာစခန်းဆိုသည်ကား သွား၍ နေသောသူ၏ခြေတစ်လှမ်း နှစ်လှမ်းအတွင်းမှာပင် မိမိရူပကာယ ခန္ဓာကိုယ်ကြီး၏ တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ကောင်လုံး အခါခါပျောက်ဆုံး သတည်း၊ ကြွင်းသော ဣရိယာပုထ်တို့မှလည်း ထိုနည်းတူမှတ်၊ ဤသို့ နာခံသောသူ၏ဉာဏ်မျက်စိနှင့်မြင်ရသကဲ့သို့ ထင်မြင်ရန် အချက်ကွက် ကွက်ကွင်းကွင်းပေါ်လာမှ အနုသာသနီအခွင့်ကုန်လေသတည်း၊ အနုသာသနီစကားမျိုးမည်သည် ရူပံ အနိစ္စံ တစ်ပုဒ်မှာပင် ဆယ်အင်္ဂါမက များပြားရာ၏၊ ထို့ကြောင့်ကျမ်းဂန်တို့၌ ဒေသနာစကားမျှကိုသာ ထားနိုင်သည်၊ အနုသာသနီစကားမျိုးကိုမထားနိုင်၊ ဝိသုဒ္ဓိမဂ်မှာ ရူပသတ္တက အစီအရင်နာမသတ္တကအစီအရင်တို့ဖြင့် အနုသာသနီခန်းကို ပြဆိုသော်လည်း ဆရာနေရာကျ လက်ထပ်ပြ၍ ဆုံးမမည့်သူရှိဦးမှ နေရာကျနိုင်သည်၊ ယခုအခါ၌မူကား နေရာကျကျလက်ထပ် ပြမည့်သူကို တွေ့မြင်ခြင်းငှာ ခဲယဉ်းလှ၏။</p> <p>ကဗဠီကာရ အာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင် ပြီး၏။</p> <hr> <h3>၅-နာမ်အာဟာရ သုံးပါး</h3> <p>ယခုအခါ နာမ်အာဟာရသုံးပါးတို့ကိုပြဆိုပေအံ့၊ နာမ်အာဟာရ သုံးပါးတို့မှာ ဝိညာဏ်သည်သာ ပဓာနဖြစ်၏၊ သို့သော်လည်း အလွန် ထင်ရှားသည့်အတွက် ရုပ်အာဟာရကိုရှေးဦးစွာ ဟောပြီးနောက်ရုပ် အာရုံ၌ တွေ့ထိမှုထင်ရှားသည်ဖြစ်၍ ဖဿကိုဟောတော်မူ၏၊ ဖဿမှ ဆက်လက်သော အကျိုးတရားဖြစ်၍ ဖဿ၏အခြားမဲ့၌ စေတနာ အာဟာရကိုဟောတော်မူ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုသုံးပါးတို့၏အကြား၌ ဝိညာဏာဟာရကို ဟောခွင့်မရလေရကား နောက်ဆုံးထား၍ ဟော တော်မူသည်။</p> <p>ကိစ္စပြဋ္ဌာန်းမှု ပဓာနပြု၍ စီစဉ်လိုမှုကား ဝိညာဏာဟာရ၊ ဖဿ ဟာရ၊ မနောသေဉ္စတနာဟာရ ဟူ၍စီစဉ်ရာ၏၊ ဤစာအုပ်၌မူကား ကိစ္စပြဋ္ဌာန်းမှုကို ပဓာနပြု၍ ဝိညာဏာဟာရကို ရှေ့ထားပြဆိုပေအံ့။</p> <p>ထိုသုံးပါးတို့၏ အစဉ်ကား အာရုံကိုသိခြင်းအမှုသည် ဝိညာဏ် ဖြစ်၏။</p> <p>အာရုံ၌ပါရှိသော ဣဋ္ဌရသ အနိဋ္ဌရသကိုအရ, အမိယူခြင်းအမှု သည် ဖဿမည်၏။</p> <p>ဣဋ္ဌရသ အနိဋ္ဌရသအတွက်နှင့် သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို မနေ မနား စေ့ဆော်ခြင်းအမှုသည် စေတနာမည်၏။</p> <h3>အာဟာရ သုံးပါးအထူး</h3> <p>သတ္တဝါ၏ သန္တာန်၌ကား ဖဿကား မရှိ၊ စိတ်ဝိညာဏ် သက် သက်သာရှိသည်ဖြစ်ငြားအံ့၊ အဝီစိ ငရဲမီးလောင်၍ နေသော်လည်း ပူသည်ကိုသိရုံမျှသာရှိလေရာ၏၊ မခံသာခြင်း ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်ခြင်းဟူ၍ အဏုမြူမျှမရှိလေရာ၊ ဖဿရှိနေသည့်အတွက်ကြောင့်မခံသာခြင်း, ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်ခြင်းရှိရလေသည်၊ ဖဿသာရှိ၍ စိတ်မရှိခဲ့ငြားအံ့၊ အဝီစိငရဲမီးမူသည်ကိုမျှ သိခြင်းမရှိပြီ၊ သစ်တုံးနှင့်အတူတူသာဖြစ်၍ နေလေရာ၏၊ စိတ်နှင့်ဖဿသာရှိ၍ စေတနာ မရှိငြားအံ့၊ ကိုယ်၌ မခံသာခြင်း အပြင်းအထန်ဖြစ်၍နေငြားသော်လည်း ပူလေခြင်း ပူလေ ခြင်းဟူ၍ မနောကံလှုပ်ရှားမှု၊ ဝစီကံလှုပ်ရှားမှု၊ ကာယကံလှုပ်ရှားမှု ဟူ၍မရှိလေရာ၊ စေတနာရှိနေသည့်အတွက် ထိုလှုပ်ရှားခြင်းသုံးပါးဖြစ်ရ လေသတည်း။</p> <p>ဤကား ဒုက္ခအဖို့မှာ အာဟာရ သုံးပါး အထူးတည်း။ ဤနည်းကိုမှီ၍ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာ ဟူသော သုခအဖို့မှာလည်း အာဟာရသုံးပါးအချက်ကို နေရာကျသိလေ။</p> <h3>ဖဿအခွင့်ကြီးကျယ်ပုံ</h3> <p>ဤမျှသောစကားရပ်ဖြင့် လောကမှာချမ်းသာ သုခဟူသမျှသည် လည်း ဖဿမှဖြစ်၏၊ ဆင်းရဲဒုက္ခဟူသမျှသည်လည်း ဖဿမှဖြစ်၏၊ လောက၌ ဖဿမရှိခဲ့လျှင် ချမ်းသာသုခဟူ၍လည်းမရှိ၊ ဆင်းရဲဒုက္ခဟူ၍ လည်းမရှိဟု သိအပ်၏၊ ချမ်းသာသုခဟူ၍မရှိခဲ့လျှင် လောဘတဏှာဟူ၍ မရှိရာပြီ၊ ဆင်းရဲဒုက္ခဟူ၍ မရှိခဲ့လျှင် ဒေါသအမျက်ဟူ၍ မရှိရာပြီ၊ လောဘ ဒေါသမရှိခဲ့လျှင်လည်း မောဟအစရှိသော တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာဟူ၍ မရှိရာပြီ။</p> <p>ဤကား ဖဿအခွင့် ကြီးကျယ်ပုံကို ပြဆိုသော အချက်တည်း။</p> <h3>စေတနာအခွင့်ကြီးကျယ်ပုံ</h3> <p>စိတ်နှင့်တကွ သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို ရပ်တည်မရ၊ ထိုထိုအာရုံသို့ တစ်ပြေးတည်းပြေး၍နေရအောင် တစ်ဆော်တည်းဆော် တစ်ဆွတည်း ဆွ၍နေသော တရားကားစေတနာတည်း၊ စိတ် ရပ်တည်မရ တစ်ရွရွ တစ်ကြွကြွ နေကြသည်ကိုမြင်အောင်ကြည့်ပါ၊ လောဘအာရုံနှင့်ကြုံလျှင် လောဘကို အတွင်ဆော်၍ ထုတ်၏၊ လောဘ အာရုံရှိရာသို့ အတွင်နှင်၍ သွားသည်၊ အာရုံကို ခံစားမှု၌ အတွင်တိုက်တွန်း၏၊ ဒေါသအာရုံ မောဟ အာရုံ စသည်တို့မှာလည်း ဤနည်းချည်း။</p> <p>ပကတိပုထုဇ္ဇဉ်တို့မှာ သဒ္ဓါမှု ပညာမှု ဒါနမှု သီလမှု ဘာဝနာမှု တို့၌မူကား စေတနာ အလွန်ပြော့၏၊ နုံ့နုံ့နှေးနှေးသာ ဆော်၏၊ အတွင် မဆော်၊ နုံ့နုံ့နှေးနှေးသာနှင်၏၊ အတွင်မနှင်၊ နုံ့နုံ့နှေးနှေးသာ တိုက်တွန်း၏၊ အတွင်မတိုက်တွန်း၊ အပါယ်ဘေး၊ သံသရာဘေးကိုဆင်ခြင်ခြင်း၊ ကုသိုလ်အကျိုးကိုမြော်မြင်ခြင်း စသောပယောဂဘေး အကူအပံ့အလွန် များရ၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ စိတ်မည်သည်မကောင်းမှု၌သာ ပျော်မွေ့၏၊ လောက၌ သူအလွန်ရောက်ချင်ရာသို့ဆော်ရ နှင်ရသည်ရှိ သော် မြန်အောင် မဆော်နိုင် မနှင်နိုင်၊ ဤအတူမှတ်။</p> <p>သင်္ခါရက္ခန္ဓာတရား ငါးဆယ်ရှိသည်တွင် စေတနာနှင့်အကြွင်း လေးဆယ့်ကိုးခုတို့၏ အခြင်းအရာကို ဥပမာပြဆိုအံ့၊ ဆိပ်ကမ်းကြီး တစ်ခု၌ ဝန်တင်သော သမ္ဗာန်ကြီးအစင်းလေးဆယ့်ကိုးခု ရှိရာ၏၊ စက် သဘောင်္ကြီးကား တစ်ခုသာရှိ၏၊ ဝန်နှင့်တကွ ထိုသမ္ဗာန်ကြီးတွေကို ထိုထိုမြို့ရွာဆိပ်ကမ်းသို့ရောက်လေအောင် စက်သင်္ဘောဖြင့် တွဲ၍ပို့ရ၏၊ ဆိပ်ကမ်းရှိလူတို့က ဤသို့ဆိုကြကုန်ရာ၏၊ သင်္ဘောကြီးသည် မည်သည့် သမ္ဗာန်ကြီးကိုတွဲ၍ မြစ်ပြင်သို့ထွက်ပြီ၊ မည်သည့်မြို့ရွာ မည်သည့် ဆိပ်ကမ်းသို့ရောက်အောင်ခုတ်လိမ့်မည်ဟု ဆိုကြကုန်ရာ၏၊ ဤဥပမာ အတူ စေတနာသည်ရံဖန်ရံခါ လောဘကိုတွဲ၍ နှလုံး အပြင်မှာထွက်၏၊ လောဘအာရုံရှိရာသို့ လောဘကို တွဲ၍ အတွင်နှင်၏၊ ရံဖန် ဒေါသကို တွဲ၍ နှလုံးအပြင်ထွက်၏၊ ဒေါသအာရုံ ရှိရာသို့ဒေါသကိုတွဲ၍ အတွင်နှင်၏၊ ဤနည်းတူကြွင်းသောသင်္ခါရက္ခန္ဓာ လေးဆယ့်ခုနစ်ခုတို့၌ လည်းသိလေ၊ ဤသို့သော စေ့ဆော်မှုသည် တစ်ဘဝ တစ်ဘဝတွင် သတ္တဝါဓမ္မတာသေဆုံးရာမှာပင် ရပ်တန့်သည်ဟူ၍မရှိပြီ၊ စုတိ ကမ္မဇရုပ် ချုပ်သည့် နောက်ဘဝသစ် ဖြစ်ပေါ်အောင် တစ်သွန်တည်း တစ်ဆက် တည်း အတွင်နှင်လေတော့သည်၊ ကိလေသာကုန်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်စံမှ ရပ်တန့်ကွယ်ဆုံးလေတော့သည်။</p> <p>(ဤကား စေတနာအခွင့် ကြီးကျယ်ပုံတည်း။)</p> <h3>အာဟာရသုံးပါးနှင့် ဥပမာ</h3> <p>မီးခြစ်ကိုအတွင်ရအောင်ရှာသော သူတစ်ယောက်၊ ရသမျှသော မီးခြစ်ကို မီးတောက်အောင် အတွင်ခြစ်၍ ပေးသောသူတစ်ယောက်၊ တောက်ပြီးသော မီးကိုယူ၍ အိမ်တကာကို အတွင်မီးတိုက်သောသူ တစ်ယောက်၊ အာဟာရသုံးပါးနှင့်အစဉ်အတိုင်း စပ်လေ၊ မီးခြစ်ထုတ်နှင့် အာရုံခြောက်ပါး တူ၏၊ မီးတောက်နှင့် အာရုံ၏ အနိဋ္ဌ ရသတူ၏။</p> <p>ကြံချောင်းကို အတွင်ရအောင် ရှာသောသူတစ်ယောက်၊ ရသမျှကြံ ချောင်းကို ကြံရည်အတွင်ညှစ်သော သူတစ်ယောက်၊ ထွက်သမျှကြံ ရည်ကို လူအပေါင်းတို့အား အတွင်တိုက်ကြွေးသော သူတစ်ယောက်၊ ကြံချောင်းနှင့် အာရုံခြောက်ပါး၊ ကြံရည်နှင့် အာရုံ၏ ဣဋ္ဌရသ တူစေ။</p> <p>တစ်ယောက်သော သတ္တဝါ၏သန္တာန်မှာ ရူပကာယ, နာမကာယ ဟူ၍ နှစ်ကာယရှိ၏၊ နှစ်ကိုယ်ရှိ၏၊ နှစ်ကောင်ရှိ၏ သော်လည်းဆို၊ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးသည် နာမကာယ၏ တံခါးပေါက်ခြောက်ပါးတည်း၊ အာရုံခြောက်ပါးတို့သည် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး တံခါးပေါက်ဟင်းလင်းမှ နာမကာယအတွင်းသို့ ဝင်ကြ ပေါက်ရောက်ကြကုန်၏၊ ဖဿခြောက်ပါး တို့သည်ကား ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး တံခါးပေါက်အတွင်းသို့ ရောက်လာ သမျှသော အာရုံခြောက်ပါးတို့ကို အတင်းအကြပ်ဆုပ်ကိုင်၍ ဣဋ္ဌာရုံ မျိုးဖြစ်ခဲ့လျှင်ရှိသမျှ ဣဋ္ဌရသပေါ်ထွက်အောင် ကြိတ်နယ်၍ထုတ်၏၊ အနိဋ္ဌာရုံမျိုး ဖြစ်ခဲ့လျှင်ရှိသမျှ အနိဋ္ဌရသပေါ်ထွက်အောင် ကြိတ်နယ်၍ ထုတ်၏၊ စေတနာခြောက်ပါးသည် ပေါ်ထွက်သမျှသော ဣဋ္ဌရသ အနိဋ္ဌရသတို့ကို ယူကြ ရကြ သုံးဆောင်ကြ ခံကြ စံကြရန် နာမကာယ တစ်ရွာလုံး တစ်မြို့လုံးကို အတွင်ဆော်၍ထုတ်၏၊ အာရုံအားလျော်စွာ ဆိုင်ရာဆိုင်ရာ တစ်စုံတစ်ခုသော နာမ်တရားမှ မထွက်ပဲ မနေရ၊ အပြေး အမြန် ထကြ ထွက်ကြရ၏၊ ဝိညာဏ်ဖဿတို့လည်း ပါကြရကုန်သေး သည်သာတည်း၊ တရား၏ သဘောအချက်ကို နေရာကျ မြင်နိုင်ပါ လျှင် ဥပမာ အလွန်ပေါများတော့သည်။</p> <p>ဤကား ဉာတပရိညာအရာ နာမ်အာဟာရသုံးပါးတို့၏ အခြင်း အရာ အထူးကို အရိပ်အမြွက်မျှ ပြဆိုလိုက်သော အခန်းတည်း။</p> <h3>၆-ဝိညာဏဟာရ၌ ဉာတပရိညာ</h3> <p>ယခုအခါ ဝိညာဏဟာရကို ပြဆိုအံ့။</p> <p><b>ဝိညာဏေ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ နာမရူပံ ပရိညာတံ ဟောတိ၊ နာမ ရူပေ ပရိညာတေ အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိ ကရဏီယန္တိဝဒါမိ။</b></p> <p>(နိဒါနဝဂ္ဂ သံယုတ်ပါဠိတော်)</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဝိညာဏေအာဟာရေ</b>=ဝိညာဏာဟာရကို၊ <b>ပရိညာတေ</b>=အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင် သည်ရှိသော်၊ <b>နာမရူပံ</b>=နာမ်ရုပ်နှစ်ပါးသည်၊ <b>ပရိညာတံ</b>=အလိုလိုအပြီးတိုင် ပိုင်နိုင်မှုပြီးစီးတော့သည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏၊ <b>နာမရူပေ</b>=နာမ်ရုပ်သည်၊ <b>ပရိညာတေ</b>=အလိုလိုပိုင်နိုင်သည်ရှိသော်၊ <b>အရိယသာဝကဿ</b>=ငါဘုရား တပည့်သားအား၊ <b>ဥတ္တရိ</b>=ထိုထက်အလွန်၊ <b>ကိဉ္စိ</b>=တစ်စုံတစ်ခုမျှ၊ <b>ကရဏီယံ</b>=ဗြဟ္မစရိယမှု၌ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်၊ <b>နတ္ထိ</b>= မရှိပြီ၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>ဝဒါမိ</b>=ငါဘုရားဟောတော်မူ၏။</p> <p>(ပါဠိတော်အနက်)</p> <p>ဝိညာဏဟာရ၌ ဉာဏ်ကိစ္စအပြီးတိုင်ပိုင်နိုင်သည်ရှိသော် ဖဿ ဝေဒနာ, သညာ, စေတနာ အစရှိသော စေတသိက်တရား တည်း ဟူသော နာမ်တို့၌လည်းကောင်း၊ မဟာဘုတ် ဥပါဒါရုပ်တည်း ဟူသော ရုပ်၌လည်းကောင်း၊ အထူးအားထုတ် ဖွယ်ကိစ္စမရှိ၊ အလိုလို ကျွဲကူး ရေပါအားဖြင့် ပိုင်နိုင်တော့သည်၊ နာမ်ရုပ်၌ပိုင်နိုင်သည်ရှိသော် ဗြဟ္မ စရိယဝါသကိစ္စ အပြီးတိုင်လေ၏၊ ယခုဘဝ၌လည်း ဘယ်သီလ လိုသေး သည်၊ ဘယ်သမာဓိလိုသေးသည်၊ ဘယ်ပညာလိုသေးသည်ဟု ကြောင့် ကြပြုဖွယ် မရှိပြီ၊ သံသရာ၌ သီလမှု, သမာဓိမှု, ပညာမှု, ရသေ့ လုပ်မှု, ရဟန်းလုပ်မှုသည် ကြီးကျယ်စွာသော ဒုက္ခမှုကြီးဖြစ်၏၊ အနမတဂ္ဂ သံသရာ၌ အခါပေါင်းအနန္တ ထိုဒုက္ခမှုကို ပြုခဲ့လှလေပြီ၊ အပြီးမတိုင် တစ်ပိုင်းကြောင်ချည်းဖြစ်ခဲ့၍ အပါယ်ငရဲသို့ တလဲလဲ ပြန်ကျသည် သာဖြစ်၏၊ ဝိညာဏာဟာရကို ပိုင်နိုင်သောအခါ၌ကား ထိုဗြဟ္မစရိယ ဝါသမှုကြီး အပြီးတိုင်လေ၏၊ နောက်၌ ဗြဟ္မစရိယဝါသ ဒုက္ခစက်ကြီးမှ အပြီးတိုင်လွတ်ငြိမ်းလေ၏၊ နောင်သီလဖြည့်ကျင့်မှုနှင့်စပ်သောဒုက္ခ, သမာဓိဖြည့်ကျင့်မှုနှင့်စပ်သောဒုက္ခ, ပညာဖြည့်ကျင့်မှုနှင့် စပ်သောဒုက္ခ, ရသေ့ပြုလုပ်မှု ရဟန်းပြုလုပ်မှုနှင့်စပ်သောဒုက္ခဟူ၍ မရှိပြီဆိုလိုသည်။</p> <h3>သဘာဝဉာတကို ပြဆိုခန်း</h3> <p>ဉာတပရိညာ၌<br> <b>အာဟာရံ</b>=ဝိညာဏဟာရဒုက္ခကို၊ <b>ဇနတိ</b>=သိ၏၊ <b>အာဟာရံ သမုဒယံ</b>=ဝိညာဏာဟာရဒုက္ခ၏ ဘဝအဆက်ဆက်ပွားစီး၍ နေရန် အကြောင်းရင်း တရားကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၍၊ <b>အာဟာရနိရောဓံ</b>=ဝိညာဏာ ဟာရ ဒုက္ခ၏ချုပ်ငြိမ်းမှု ဧကန္တကြောင်းကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏၊ <b>အာဟာရ နိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ</b>=ဝိညာဏာဟာရဒုက္ခချုပ်ငြိမ်းမှုသို့ဆိုက် ရောက်ရန် နည်းလမ်းကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏။</p> <p>ဉာတပရိညာအခိုက်၌ သိထိုက်သောအခွင့်နှင့် လျော်စွာဆို လိုက် သော အနက်တည်း။။ ထိုစကားမှန်၏။</p> <p>အာဟာရနိရောဓဟူသည်ကား အသင်္ခတမဟာနိဗ္ဗာန်ကြီးတည်း၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ကြီးဧကန္တရှိကြောင်းကို ဉာတပရိညာအခန်းက အနုမာနဗုဒ္ဓိဖြင့် ယုံကြည်စွာသိမှသာလျှင် ပဋိပဒါကို ကြိုးပမ်းစွာ အားထုတ်မှုဖြစ်နိုင်လေ သည်။ မဂ်ကိစ္စနှင့်လျော်စွာ ဆိုလိုမှုကား အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုးသွား၏၊ ဝိညာဏာဟာရတွင် စက္ခုဝိညာဏ်, သောတဝိညာဏ်, ဃာန ဝိညာဏ်, ဇိဝှါဝိညာဏ်, ကာယဝိညာဏ်, မနောဝိညာဏ်ဟူ၍ခြောက် ပါးရှိ၏၊ ထိုသို့ ရူပါရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ မျက်စိမှာဖြစ်ပေါ် လာသော ဝိညာဏ်သည် စက္ခုဝိညာဏ်မည်၏၊ ထိုထိုသဒ္ဒါရုံနှင့်ဆုံ မိသောအခါ နားတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသောဝိညာဏ်သည် သောတဝိညာဏ်မည်၏၊ ထိုထိုဂန္ဓာရုံနှင့်ဆုံမိသောအခါ နှာခေါင်းတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော ဝိညာဏ်သည် ဃာနဝိညာဏ်မည်၏၊ ထိုထို ရသာရုံနှင့် တွေ့ကြုံသော အခါ လျှာပေါ်မှာဖြစ်ပေါ်လာသော ဝိညာဏ်သည် ဇိဝှါဝိညာဏ်မည်၏။</p> <p>ထိုထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံနှင့်ဆုံမိသောအခါ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ထိုထိုနေရာ၌ ဖြစ်ပေါ်လာသောဝိညာဏ်သည် ကာယဝိညာဏ်မည်၏၊ သဒ္ဓါ, သီလ, သုတ, စာဂ အစရှိသော လောဘ, ဒေါသ, မောဟ အစရှိသော ကောင်း, မကောင်းသော ထိုထိုဓမ္မာရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ ဟဒယဝတ္ထုမှာဖြစ်ပေါ် လာသော တစ်မျိုးမျိုးသော ဝိညာဏ်သည် မနောဝိညာဏ်မည်၏၊ မျက်စိဖြင့် ထိုထိုအဆင်းသဏ္ဍာန်ကို မြင်သောအခါ ငါမြင်သည်ဟု မှတ်ထင်စွဲလမ်းကြသည်ကား စက္ခုဝိညာဏ်ကို စွဲလမ်းသော ဒိဋ္ဌိတည်း၊ ဉာဏ်ဖြင့်ထိုမြင်မှုကို ဓာတ်တစ်ခုအသီး အခြားဖြစ်သည်ဟု ပိုင်နိုင်စွာ သိရာ၏၊ နားဖြင့် ထိုထိုအသံကိုကြားသောအခါ နှာခေါင်းဖြင့် ထိုထိုအနံ့ကို နံသောအခါ လျှာဖြင့် ထိုထိုအရသာကို ခံစံမိသောအခါ ကိုယ်အင်္ဂါ အစိတ်ဖြင့် ထိုထိုပူမှု, အေးမှု, အနု, အကြမ်းကို ထိမှန်းသိသောအခါ တို့၌လည်း ထိုနည်းတူသိလေ၊ မနောသက်သက်ဖြင့် ထိုထိုအာရုံဝတ္ထု အမှုအခွင့်ကို ထွေထွေလာလာကြံဖန်သောအခါ၊ သိသောအခါ ငါကြံဖန် သည် ငါသိသည်ဟု မှတ်ထင်စွဲလမ်းမှုကား သက္ကာယဒိဋ္ဌိတည်း၊ ဉာဏ်ဖြင့် ထိုကြံဖန်မှု, သိမှုတို့ကို ဓာတ်မှုဖြစ်သည်ဟု ပိုင်နိုင်စွာ သိရာ၏၊ သိပုံကား ရူပကာယကြီးသည် အနာပုပ်ကြီးနှင့်တူ၏၊ ဝိညာဏ် ခြောက်ပါးသည် အနာပုပ်ကြီးမှာ ထိုထိုနေရာ၌ တစ်ရွရွနေကြသော သံသေဒဇပိုးငယ်တွေနှင့်တူ၏၊ ဝိညာဏ်မည်သည် နာမ်တရားဖြစ်၍ အထည်ဝတ္ထု မရကောင်းသော်လည်း မျက်စိအစရှိသော ရုပ်အပြင်မှ အသီးအခြားတစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်ဉာဏ်မျက်စိတွင် ထင်သာ မြင်သာရှိအောင် မှန်းခြေ ထား၍ပိုင်းခြားရမည်။</p> <p>စက္ခု, သောတအစရှိသော ရုပ်စုကို အလွန်ကြည်လှစွာသော ရေပွက်ကလေးတွေအနေထား၍ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး ကိုထိုရေပွက်ကြည် ကလေးတွေမှာ ပေါ်ရှိ၍နေသော အရိပ်ကလေးတွေကဲ့သို့ မှန်းခြေ ထား၍ပိုင်းခြားရမည်၊ နောင်ဆင်ခြင် ရှုမြင်ဖန်များ၍ ဉာဏ်သိမ်မွေ့၍ လာသောအခါ နာမ်အခြင်းအရာအတိုင်းပင် ထင်မြင်နိုင်လတ္တံ့၊ ထိုသို့ပင် မထင်နိုင်မူ၍ အရိပ်အခြင်းအရာ၊ ရေပွက်ငယ်အခြင်းအရာ၊ နှင်းပေါက် ငယ်အခြင်းအရာမျိုး အနေပင်ထင်မြင်သော်လည်း ကိစ္စမရှိ၊ မြင်မှု, ကြားမှု, နံမှု, လျက်မှု, တွေ့ထိမှု, သိမှု, ကြံဖန်မှုတို့ကို အသိဉာဏ်မှာ ငုံမိ, ခြုံမိ, သိမ်းပိုက်မိလျှင် ပြီးတော့သည်၊ မှန်းခြေထား၍ ကြည့်ရှုသော ဝတ္ထုက တစ်ခြားနေ၍ မြင်မှုမှာ ငါမြင်သည်ဟူသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်ထဲက မလွတ်ပဲ နေခဲ့လျှင်မူကား ဓမ္မဝဝတ္တာနဉာဏ်နေရာမကျသေး၊ ငါမြင် သည်ဟူသော ထင်မြင်မြဲတိုင်းသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်မှလွတ်၍ ဉာဏ်၏လက်တွင်းမှာ ဆုတ်မိ, ကိုင်မိ, ငုံမိ, ခြုံမိ, သိမ်းပိုက်မိလျှင် ပြီး တော့သည်။</p> <p>ထို့ကြောင့်မြတ်စွာဘုရားသည် ရူပက္ခန္ဓာကိုရေမြှုပ်ကဲ့သို့ရှုရမည်၊ ဝေဒနက္ခန္ဓာကို ရေပွက်ကဲ့သို့၊ သညာက္ခန္ခာကို တံလျှပ်ကဲ့သို့ရှုရမည်ဟု ရုန့်ရင်းစွာသော ဝတ္ထုတို့ဖြင့် ဥပမာကိုပြတော်မူလေသည်။ ထိုဥပမာတို့မှာလည်း အနှစ်မရှိမှုတူပုံကို ပြတော်မူလိုရင်း ဖြစ် ပါသည်၊ သဏ္ဍာန်အခြင်းအရာ တူပုံကို ပြတော်မူလိုရင်း မဟုတ်၊ အကယ်၍ သဏ္ဍာန်အခြင်းအရာတူပုံကို ပြတော်မူလိုရင်းပါဆိုခဲ့သော် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ငှက်ပျောတုံးနှင့်တူသည်ဟု ပြတော်မူရာ၌ ဖဿသည် ငှက်ပျောတုံးသဏ္ဍာန်နှင့်တူသည်၊ စေတနာသည် ငှက်ပျောတုံး သဏ္ဍာန် နှင့်တူသည်ဟုရှုရမည်၊ ဟောတော်မူရာ ရောက်ပါလိမ့်မည် ဆိုငြားအံ့၊ ထိုဥပမာမှာ ဖဿစသည်သည် ငှက်ပျော်တုံးသဏ္ဍာန်ကဲ့သို့ ကြီးသော သဏ္ဍာန်ရှိသည်ဟူသောအနက်သည် ရောက်နိုင်သော အနက်ပင် မဟုတ်၊ ထိုကဲ့သို့ကြီးသော သဏ္ဍာန်ရှိသော တရားမျိုး မဟုတ်မှု သည်ကား လူအများ၌ ထင်ရှားပြီး ဖြစ်သတည်း။ လိုရင်းမှာ မျက်တောင် တစ်ခတ်အတွင်းစသည်၌ အလျင်အမြန်ဖြစ်နိုင် ချုပ်နိုင်သော အခြင်း အရာကို ထင်မြင်နိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း။</p> <p>ထို့ကြောင့် “<b>ဝိဇ္ဇုပ္ပါဒါဝ အာကာသေ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိစ</b>”ဟု မဟာနိဒ္ဒေသ ပါဠိ, ဝိသုဒ္ဓိမဂ် အဋ္ဌကထာတို့၌ လျှပ်၏ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်း မြန်သကဲ့သို့ ရုပ်နာမ်တို့၏ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်း မြန်သည်ကို ထင်မြင်စေရမည်ဟု ဥပမာ ပြုတော်မူသည်။</p> <p>အနိစ္စ, ဒုက္ခ, အနတ္တ ရှုမှုမည်သည် နိစ္စသညာ, သုခသညာ, အတ္တ သညာ, သတ္တပုဂ္ဂလဇီဝ သညာတို့ကို ဖျက်ဆီးမှုပေတည်း၊ လျှပ်ကဲ့သို့ ဖြစ်မှု, ပျက်မှု မြန်သည်ကို ထင်မြင်နိုင်လျှင်ပင် ခိုကိုးရာမဟုတ်သော အနိစ္စအဖြင့်, ဒုက္ခအဖြစ်, အနတ္တအဖြစ်, သတ္တပုဂ္ဂလ ဇီဝမဟုတ်သော အဖြစ်ထင်ရှားလှလေပြီ၊ ထိုအဖြစ်ကို ထင်ရှားလျှင် ဝိပဿနာပရိညာကိစ္စ ပြီးစီးနိုင်တော့သည်ဖြစ်၍ လျှပ်ရောင် ဥပမာပြတော်မူကြပေသည်၊ နာမ် ရုပ်တရားတို့၏ ဖြစ်မှု ပျက်မှုမှာမူကား လျှပ်တစ်ပြက်အတွင်းမှာ အကြိမ် တစ်ရာ, တစ်ထောင်မကဖြစ်နိုင် ပျက်နိုင်သည်၊ ထိုသို့သော ခဏိက အချက်ဖြစ်ပျက်မှုတို့သည်မူကား သတ္တဝါတို့၏ ဉာဏ်အမြင်မှာ ပိုင်းခြား၍ ထင်မြင်နိုင်သောအရာစု မဟုတ်ကုန်ပြီ၊ မထင်မြင်နိုင်သော အရာကို ဝိပဿနာ၏အချက်အကွက် ပြု၍ရှုသည်ရှိသော် အနှစ်တစ်ရာ, အနှစ် တစ်ထောင်ပင်ရှုသော်လည်း ဝိပဿနာဉာဏဒဿန အဏုမြူမျှ ဖြစ်ခွင့် မရှိ၊ သမ္မောဟဒုက္ခသာ ဖြစ်ခွင့်ရှိလေသည်၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ ကား နာမ်တရားတို့မှာ မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက် လက်ဖျစ် တစ်တွတ်ခန့် ကာလအတွင်းမှာ ကုဋေအသိန်းမက ဖြစ်မှု, ပျက်မှု, မြန်သည်ဟု ကျမ်းဂန်တို့မှာလာသည်၊ ပကတိလူတို့မှာ မျက် တောင်တစ် ခတ်မှာ အချက်ပေါင်း ကုဋေတစ်သိန်းထင်မြင်နိုင်အောင် ရှုမည်ဟု ကြံစည်ခြင်းငှါပင် မထိုက်လေသောကြောင့်တည်း။</p> <p>ထို့ကြောင့် ဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ခိုကိုးရာမရှိအောင် ဖြစ်မှု ပျက်မှု မြန်သည်ကို ထင်မြင်နိုင်သည်သာ ပမာဏဟု မုချကိုယုံကြည်ရမည်။ ထိုသဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်အရာနှင့် အဘိဓမ္မာကျမ်းဂန်တို့၌ ပြဆို ထားသောအရာ အချက်များကို နားယောင်၍ နားယောင်၍ စက္ခုဒွါရ တစ်ဝီထိအတွင်းမှာ ဖြစ်မှု, ချုပ်မှုများကို လက္ခဏာရေး တင်သည်ဟု ပြောဆိုကြသော အရာများသည် ယောင်ယမ်းကာမျှသော အမှုသာဖြစ်၏။</p> <p>ဝိပဿနာ ဉာဏဒဿနအစစ်ဖြစ်နိုင်ရန်အခွင့် အလွန်ဝေးလှ၏ဟု မှတ်လေ။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား သဘာဝညာတကို ပြဆိုသော စကားရပ်တည်း။</p> <h3>ပထမဒုက္ခစက်</h3> <p>ဝိညာဏာဟာရ ဒုက္ခဆိုသည်ကား ကဗဠီကာရအာဟာရ ဒုက္ခ စက်ကြီးဆယ်ပါးသည်လည်း ဝိညာဏာဟာရ ဒုက္ခ၌ အတွင်းဝင်သည် သာတည်း။</p> <p>ကဗဋီကာရအာဟာရ အမှုမည်သည် အသက်မွေးမှု သက်သက် သာတည်း၊ တစ်ခုသောဘဝအတွင်း၌ မသေမီအကြားတွင် ဣရိယာပုထ် လေးပါး၌ အားပြည့်အင်ပြည့်မျှ တရွက်ဆောင်၍သွားနိုင်ရုံသော အမှုစု သာတည်း၊ လောဘနိုင်ငံသို့လိုက်၍ အပိုအမိုပစ္စည်းဥစ္စာ ဖြစ်ထွန်းရန် သေဌေးသူကြွယ်ဖြစ်ရန်၊ မင်းစိုးရာဇာဖြစ်ရန်၊ စက္ခုအာရုံကို လိုက်စား၍ မြူးထူးပျော်ပါးခံစား စံစားရန်၊ သောတအာရုံ, ဃာနအာရုံ, ဇိဝှါအာရုံ, ကာယအာရုံ, မနောအာရုံကို လိုက်စား၍ မြူးထူးပျော်ပါးခံစား စံစားရန် နောက်ဘဝတို့ ဒါနကုသိုလ်ပြုလုပ်ရန် အခွင့်များနှင့် လောကီစီးပွားကို အားထုတ်လုပ်ဆောင် ရှာကြံဆည်းပူးခြင်း အစရှိသော ဗျာပါရ ဒုက္ခမှုစု သည် ဝိညာဏာဟာရ ပေါက်မှထွက်သော ဗာလုဿုက္က ဒုက္ခစုသာ တည်း။</p> <p>ဤဝိညာဏာဟာရအရာမှာ ဖဿာဟာရ မနောသေဉ္စ တနာဟာရ တို့ကိုလည်း အတွင်းဝင်ပြု၍ သိရမည်။</p> <p>(ဤကား ဗာလုဿုက္က ဗျာပါရဒုက္ခ ပထမစက်ကြီးတည်း။)</p> <h3>ဒုတိယဒုက္ခစက်</h3> <p>ဗာလုဿုက္ကဟူသောစကား၌ <b>ဗာလာနံ ဥဿုက္ကော ဗာလုဿုက္ကော</b> ဟုဝိဂြိုဟ်ပြု။</p> <p><b>ဗာလာနံ</b>=သစ္စာလေးပါးတရားကို မသိကြကုန်သေးသော သူတို့၏၊ <b>ဥဿုက္ကော</b>=ကြောင့်ကြဗျာပါရ စိုက်မှုတည်း။ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်၊ <b>ဗာလုဿုက္ကော</b>=ဗာလုဿုက္ကမည်၏၊ ဤသို့စည်းစိမ်ဥစ္စာ ချမ်းသာစီးပွားတို့လိုက်စားမှု၊ လောဘအာရုံ ကာမဂုဏ်စီးပွားကို လိုက်စားမှုတို့၏အတွင်းမှာ များစွာသောအဇ္ဈတ္တ အန္တရာယ် ဗာဟိရအန္တရာယ်တို့သည် ရှိနေကုန်၏။</p> <p>(ဤကား ဝိညာဏာဟာရပေါက်မှ ထွက်သော ဒုတိယ ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>ထိုပထမစက်, ဒုတိယစက်တို့အတွင်းမှာပါဝင်သော တစ်ထောင့် ငါးရာကိလေသာမီးပွားများမှု အပျော်အပါး လိုက်စားခြင်းနှင့်စပ်သော တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာမီးပွားများမှုတို့သည် ဝိညာဏာဟာရ ပေါက်မှထွက်သော ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။</p> <p>ထိုစက်တို့၏ အတွင်းတွင်ပါဝင်သော ပါဏာတိပါတအစရှိသော ဒုစ္စရိုက်တရားပွားများမှုသည်ကား ဝိညာဏာဟာရ ပေါက်မှထွက်သော စတုတ္ထဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။</p> <p>ထိုစက်တို့မှ မဟာအဝီစိသို့ကျအောင်သွားသော ပဉ္စမဒုက္ခ စက်ကြီးနှင့်ဆက်မိလေတော့သည်။</p> <p>နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်တို့၌မူကား တစ်နာရီမစဲ အမြဲဖြစ်ပွား၍ နေကြသော ကိလေသာစက်ကြီးသည် အလွန်ကြီးကျယ်လှ၏၊ ထို ကိလေသဒုက္ခစက်ကြီးသည် အပါယိကဒုက္ခစက်ကြီးနှင့်ဆက်လေ၏။</p> <p>ဗြဟ္မာ့ပြည်၌လည်း ရူပကာယ မီးတောက်မှု၊ အရူပရာဂ မီး တောက်မှု၊ မာနမီးတောက်မှု၊ အလွန်ထက်သန်သော သက္ကာယဒိဋ္ဌိမီး၊ သဿတဒိဋ္ဌိမီး၊ ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိမီးပွားများမှုစုသည် ဝိညာဏာဟာရပေါက်မှ ထွက်သော ကိလေသဒုက္ခစက်ကြီးပင်တည်း၊ ထိုကိလေသဒုက္ခစက် ကြီးသည် အပါယိကဒုက္ခစက်ကြီးနှင့် ဆက်မိလေ၏။</p> <p>(ဤကား အာဟာရံ ဇာနာတိအရ ဝိညာဏာဟာရ၌ ရှေးဦးစွာ သိအပ်သော ဉာတပရိညာ ဒုက္ခသစ္စာအစီအရင် အမြွက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3>၇-ဝိညာဏဟာရ၌ တီရဏပရိညာ</h3> <h3>အနိစ္စပရိညာ အစဖော်နည်း</h3> <p>တီရဏပရိညာသည် အနိစ္စပရိညာ, ဒုက္ခပရိညာ, အနတ္တ ပရိညာဟူ၍ ၃-ပါး၊ အနိစ္စပရိညာ အစီရင်ကား ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတွင် ကာယဝိညာဏ်သည် တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အနှံ့ဖြစ်ပေါ်သည် ဖြစ်၍လည်း ကောင်း၊ သုခဝေဒနာ ဒုက္ခဝေဒနာ ဟုဆိုအပ်သော ထင်ရှားသော ဝေဒနာတို့နှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း၊ ရှေးဦးစွာ ပရိညာ အကွက်ဖော်ရန် အလွန်သင့်မြတ်၏၊ ကာယဝိညာဏ်ဒွေးတွင်မှလည်း ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်သည်သာ ထင်ရှား၏၊ ထို့ကြောင့် ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်၌ ပရိညာအချက်ကို ရှေးဦးစွာပြဆိုအံ့။</p> <p>ကျောကုန်းအပြင် အစရှိသော တစ်တစ်ခုခုသော ကိုယ်အင်္ဂါ အစိတ်မှာ တစ်စုံတစ်ခုသော အုတ်ကျောက် လှံတန် အပြင်းအထန် ထိခိုက်ရာ အလွန်နာကျင်သော ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်လေ၏၊ ထိခိုက်သော ဒဏ် ပြယ်ပျောက်သောအခါ ထိုဒုက္ခဝေဒနာ ပျောက်ငြိမ်းလေ၏၊ ဝေဒနာကို ပဓာနပြု၍ဆိုသည်၊ နာမက္ခန္ဓာလေးပါးလုံး ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ ရှိပါသည်ပင်၊ အာဟာရ သုံးပါးတည်း ပါရှိ၏။</p> <p>နာမက္ခန္ဓာ လေးပါးမည်သည် တစ်ခုခုသော နေရာမှာ ဖြစ်ပေါ်၍နေလျှင် ကြွင်းသောတစ်ကိုယ်လုံးမှာ နာမက္ခန္ဓာမရှိ၊ ရူပက္ခန္ဓာ သက်သက်သာရှိမြဲဓမ္မတာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ထိုထိခိုက်ရာ၌ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် ထိုနေရာမှတစ်ပါး တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရူပက္ခန္ဓာသာရှိ၏၊ နာမက္ခန္ဓာ မရှိ၊ အဖြစ်အပျက်အလွန်မြန်လှသည့်အတွက်ကြောင့် စက္ခု, သောတ, ဟဒယဝတ္ထုတို့နှင့် တကွပြိုင်၍ပင် ရှိနေသကဲ့သို့ ထင်ရ၏၊ ထိခိုက်၍ အနာအကျင်ဖြစ်၍ နေဆဲမှာမျက်စိကလည်း မြင်လျက်ပင်ဖြစ်၏၊ စကား ပြောဆိုသံ အစရှိသော အသံတစ်ပါးကိုနားကလည်း ကြားလျှက်ပင် ဖြစ်၏၊ နှလုံးကလည်း သိလျက်ပင်ဖြစ်၏၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ ကာလအတွင်း ကုဋေတစ်သိန်းမက ဖြစ်နိုင်ပျက်နိုင်သည်ဟူသော စကားကို ထောက်၍အပြောင်းအလဲ အဖြစ်အပျက်မြန်မှုမှာ မကြံအပ် မကြံစည်ရာပေတည်း။</p> <p>ထိုခိုက်ရာဌာန၌ နာမက္ခန္ဓာလေးပါးခွဲပုံကား-ထိခိုက်မှန်း မသိမှုကား ဝိညာဏ်တည်း၊ နာကျင်မှုကား ဝေဒနာတည်း၊ ထိခိုက်ချက် ကို အမှတ်သညာပြုမှုကား သညာက္ခန္ဓာတည်း၊ ဤသို့ပါရှိသည့် အတွက်ကြောင့် အနာပျောက်ပြီးသည့်နောက် ပြန်၍အောက်မေ့ပြန်လျှင် အောက်မေ့တိုင်း အောက်မေ့တိုင်း စိတ်ထဲမှာထိခိုက်မှု ပေါ်နိုင်လေသည်။ ဝေဒနာပေါ်ရှိသဖြင့် ဖဿပါရှိကြောင်း ထင်ရှားအံ့၊ နာမှုတစ်ရွရွ တထောင်းထောင်းထနေသည်ကား စေတနာအမှုပေတည်း၊ ဖဿနှင့် စေတနာကား သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း၊ ဧကဂ္ဂတာ, ဇီဝိတိန္ဒြေ,မနသိကာရ တို့၌လည်း သင်္ခါရက္ခန္ဓာ တရားစုပင်တည်း၊ နာမက္ခန္ဓာလေးပါးဖြစ်၏၊ ထိုနေရာ၌ရှိသော ရုပ်စုကား ရူပက္ခန္ဓာတည်း၊ ခန္ဓာငါးပါးဖြစ်၏၊ မထိ ခိုက်မီရှေးအဖို့၌ထိုနေရာမှာ ရူပက္ခန္ဓာတစ်ခုသာရှိ၏၊ အနောပျောက် သွားသောအခါ၌လည်း ထိုနေရာမှာ ရူပက္ခန္ဓာတစ်ခုသာကျန်ရှိ၏၊ ဤကဲ့သို့ အနာအကျင် ဖြစ်ရာ၌ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် အထင်အရှားဆုံး ဖြစ်၏။</p> <p>ထို့ကြောင့် နာသည်ဟူသော ဝေဒနာအမည်တစ်ခုကိုသာ ပြောဆို၏၊ ထိမှန်းသိကာမတ္တ အချက်စုမှာမူကား ဝိညာဏက္ခန္ဓာသာ ထင်ရှား၏။</p> <p>ဤနေရာ၌ ဝေဒနာက္ခန္ဓာကို ပဓာနပြု၍ ဝေဒနာပုပ္ပဠူပမာ ဟူသော ဒေသနာတော်မြတ်နှင့်အညီ ထိုနာမှုကို မီးဟုန်းဖြင့်ဆူဆူတက် ၍နေသော ရေပွက်ငယ်တွေနှင့်တူစွာ ဉာဏ်မှမြင်အောင်ရှု၊ သဘာဝ အတိုင်း သရုပ်ပေါ်အောင် ထင်မြင်နိုင်လျှင် သာ၍ကောင်း၏၊ သရုပ် ပေါ်အောင် မိမိရရမထင်လျှင်နေရာ မကျ၊ ငါနာသည်ဟူသော သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိလက်မှ အလွတ်ပဲနေလိမ့်မည်။</p> <p>ဝိပဿနာရှုမှုမည်သည် ဉာဏဒဿနမှု သန္ဒိဋ္ဌိကမှုဖြစ်သည်။</p> <p>ထို့ကြောင့်စက္ခုဝိညာဏ်ကို ရှုလျှင် မျက်စိနှင့် မြင်သကဲ့သို့ ပညာမျက်စိမှာ အထင်အမြင်ရအောင်ရှုရသည်၊ အထင်အမြင်နေရာကျ, မကျ စက္ခုဝိညာဏ်ကို မိ, မမိကိုလည်း ထိုရှုဆဲမြင်ဆဲအခါ၌ ငါမြင်သည်ဟူသော အထင်ပျက်၏လော၊ မပျက်၏လောဟုဆင်ခြင်၊ ရှုဆဲအခါမှာမှ ထိုအထင် မပျက်လျှင် စက္ခုဝိညာဏ်ကို လှလှမမိသေးဟု သိအပ်၏၊ စက္ခုညာဏ်ကို လှလှမမိခဲ့လျှင် လက္ခဏာရေးသို့ ကျလျှင်လည်း လှလှမိအောင် မထင်နိုင်၊ သဘာဝဓမ္မကို မိမှထိုသဘာဝ၏ဖြစ်မှု ပျက်မှုကို ရှုသောအခါဉာဏ်ထဲမှာ အားရစွာထင်နိုင်သည်။</p> <p>ဝိညာဏ်ကဲ့သို့ ငါမြင်သည် ငါကြားသည် အစရှိသဖြင့်သဘာဝ ထင်ရှား၍တဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိ အစွဲအလမ်းကြီးလှသော တရားတို့၌ သဘာဝဓမ္မကိုပင် ဉာဏ်မျက်စိတွင် ကောင်းကောင်း မြင်မှတော်သည်၊ မထင်ရှားသောတရားတို့၌ ကိစ္စမရှိလှ။ ဤထိခိုက်၍ နာမှုမှာ ဝေဒနာ ထင်ရှား၍ ငါနာသည်ဟု စွဲလမ်းသည်၊ ဝိညာဏ် မထင်ရှား၍ ငါသိသည်ဟု မစွဲလမ်း၊ ဝိညာဏာ ဟာရကမ္မဋ္ဌာန်း အလုပ်ကို လုပ်သော သူဖြစ်ခဲ့မူဝေဒနာကို အမှတ်ပြု၍ ဝိညာဏ်ကိုမိအောင်ဖမ်း၊ ဝေဒနာကိုပင် ဝိညာဏ်ဟု ရှုသော်လည်း ကိစ္စမရှိ၊ ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ တရားစုမှာ ထင်ရှားရာတစ်ခုခုကိုမိလျှင် ပြီးတော့သည်။</p> <p>(ဤကား ဓမ္မသဘာဝကို မိအောင်ဖမ်းမှု သိရာသောအချက်တည်း။)</p> <br> <h4>ဥဒယဗ္ဗယ ဖမ်းနည်း</h4> <p>ဥဒယဗ္ဗယဖမ်းနည်းကား ထိခိုက်ရာဌာန တစ်ပြင်လုံး၌ တစ်ဖွား ဖွား ဖြစ်ပေါ်၍နေသော နာမှုဟူသော နာမက္ခန္ဓာလေးပါးသည် မထိ ခိုက်မီ ရှေးအဖို့၌ ဘယ်မှာမှရှိ၍နေနှင့်သော ခန္ဓာလေးပါး မဟုတ်၊ ထိုထိခိုက်မှုဒဏ်ချက်ကြောင့် မိုးပေါ်ကျသကဲ့သို့ ယခုဖြစ်၍လာသော တရားစုတည်း၊ အနာပျောက်ပြီဟု သိသောအခါ၌ အနာပျောက်မှု ဆိုသည်ကား ထိုခန္ဓာလေးပါးတို့၏ ချုပ်ကွယ်မှုတည်း ကုန်ခမ်းမှုတည်း၊ ဘယ်ကိုမျှပြောင်းရွှေ့၍သွားသည်မဟုတ်၊ ဤဖြစ်မှုပျက်မှုအရာ၌ အလွန်တွေဝေသူ များလှ၏၊ စိတ်ဆိုသည်ကား ကိုယ်တွင်းမှာ ထာဝရ အမြဲတည်ရှိ၍ နေ၏၊ ထိုတည်ရှိ၍ နေရာမှ ထိုခိုက်ရာဌာနမှာ ပေါ်၍ လာ၏၊ ထိခိုက်မှုပျောက်ငြိမ်းပြန်လျှင် နေရာတစ်ပါးသို့ပြောင်း၍ ပေါ်ပြန်၏ဟု ထင်၍နေသူများလှ၏၊ နိစ္စအတ္တစွဲလမ်းချက် အလွန် အားကြီးလှ၏။</p> <p>ဤကဲ့သို့အနာအကျင်နှင့်ထင်ရှားရာ တစ်ကွက်ကွက်မှာ ယခုမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော အာဂန္တုတရားစု အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ အနာပျောက်သည်ဟု ဆိုရသောအခါ ဘယ်ကိုမှသွားသည် မဟုတ်၊ ထိုနေရာတွင်ပင် အပြီးပျောက်ကွယ် သေဆုံး၍ သွားသည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဇဝိုးဇဝါး ယုံမှားသံသယမရှိ။ အသိဉာဏ်တွင် လင်းလင်းချင်းချင်း ထင်နိုင် မြင်နိုင် ထိုးထွင်းနိုင်အောင် ပြောဟောပြသရမည်။</p> <p>ဤအရာတစ်ကွက်က ဉာဏ်မျက်စိပေါက်၍သွားလျှင် နောက် နောက်ဌာနတို့၌ လွယ်၍ သွားလတ္တံ့။ ဤအရာလွယ်ပါ၏ဟု မထင်လင့်၊ ဉာဏ်စွမ်းရှိလျှင် လွယ်၏၊ ဉာဏ်စွမ်းနုံ့သူမှာ မလွယ်။</p> <p>ဤကဲ့သို့ ထင်ရှားလှသော ဒုက္ခဝေဒနာမှာ လွယ်ပြန်သော်လည်း သုခဝေဒနာမှာ အမြင်ခက်၍နေတတ်သည်၊ သုခဝေဒနာမှာပင် လွယ် ပြန်သော်လည်း စက္ခုဝိညာဏ်, သောတဝိညာဏ်, ဃာနဝိညာဏ်, ဇိဝှါ ဝိညာဏ်အစရှိသော ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ်တို့မှာ ခက်၍နေတတ်သည်၊ ထို့ကြောင့်</p> <p>“အဒုက္ခ မသုခါဝေဒနာ ဉာဏသုခါ၊ အညာဏဒုက္ခာ” ဟူ၍ မဟာဝေဒလ္လသုတ်မှာ ဟောတော်မူသည်။</p> <p>အဒုက္ခမသုခါဝေဒနာ=ဥပေက္ခာဝေဒနာသည်၊ ဉာဏသုခါ= သိလျှင်ချမ်းသာ၏၊ အညာဏဒုက္ခာ=မသိတည့်နိုင် မထင်တည့်နိုင် မမြင် တည့်နိုင်လျှင် ဆင်းရဲ၏။</p> <p>အဋ္ဌကထာတို့၌လည်း ဥပေက္ခာဝေဒနာသည် ရှုမြင်ခြင်းငှာ ခဲယဉ်း၏၊ မိဂပဒဝဠဉ္ဇနနည်းအားဖြင့် ရှေးအဖို့ နောက်အဖို့၌ဖြစ်ပေါ်သော သုခဒုက္ခဝေဒနာတို့ကို ထောက်မြော်၍ အလယ်ခဏတို့မှာ ဥပေက္ခာဝေဒနာဖြစ်သည်ကို သိရမည်ဟုဆို၏၊ ငါးပါးသော ပဉ္စဝိညာဏ် တို့တွင် စက္ခုဝိညာဏ်သည် အလွန်သိမ်မွေ့သော ဥပေက္ခာဝေဒနာ နှင့်ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ မိနိုင်ခဲလှ၏၊ အဖြစ်လည်းမစဲ ကိစ္စလည်း တွင် ကျယ်လှသည်ဖြစ်၍ ငါမြင်သည်ဟူသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ အစွဲအလမ်း အလွန်ခိုင်မြဲလှ၏၊ ကျား, ခြင်္သေ့တို့၏ပါးစပ်မှာရှိသော သားကောင် တို့ကဲ့သို့ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်မှ စက္ခုဝိညာဏ်ကို ဉာဏ်အရလုခြင်းငှာ ခဲယဉ်းလှ၏၊ ရေပွက်ငယ်၌ပေါ်ရှိသောအရိပ်၏ ပျက်မှု, ဖြစ်မှုကို ရေပွက်ငယ်ပျက်မှုဖြစ်မှုနှင့်ဘက်တွဲ၍ ပြသကဲ့သို့ ခဲယဉ်းလှသော ဝိညာဏ်၏ဖြစ်မှုပျက်မှုကို ကောင်းကောင်း မြင်နိုင်မှလည်း ဖက်တွဲ နိုင်သည်၊ ငါမြင်သည်ဟု ဖြစ်မှုသည်လည်း စက္ခုဒွါရဝီထိနှင့်တကွ မနောဒွါရဝီထိများစွာ ကျပြီးမှ ငါမြင်သည်ဟုသိသော ဝီထိပေါ်လာသည်၊ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့်တကွ ထိုအာရုံ၌ဖြစ်ကြသော စိတ်ဝီထိအများကို တစ်ခုတည်းပြု၍ ငါမြင်သည်ဟု ထင်မှတ်စွဲလမ်းသည်။</p> <p>ဝိပဿနာမှုမည်သည် ထိုအစွဲအလမ်းကို ပယ်ဖျောက်မှုတည်း၊ ထို့ကြောင့် စိတ်ဝီထိ တစ်ထောင်, တစ်သောင်းကိုပင် စက္ခုဝိညာဏ် တစ်ခုတည်းပြု၍ ငါမြင်တစ်ခုတည်းပြု၍ ရှုမိလျက်ငြားသော်လည်း ငါမြင်သည်ဟူသော စွဲလမ်းချက်တစ်ကယ် ပြယ်ပျောက်လျှင်ပြီးတော့ သည်၊ အရာတိုင်းမှာ ဤနည်းကိုသိလေ၊ အဘိဓမ္မာအရာ၌ သဘော ယုတ္တိနှင့်တကွ ဝီထိလက်ရိုးများကို အလွန်ရေလည်လှသည်ဖြစ်၍ အတီတဘဝင်, ဘဝင်္ဂစလန, ဘဝင်္ဂုပစ္ဆေဒ, ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း စသည်တို့၏ ဥပါဒ်၊ ဌီ-ဘင် ခဏိကအစဉ်ဖြစ်ပုံ ချုပ်ပုံကိုများစွာသော သဘောယုတ္တိတို့ နှင့်တကွ အသက်ထက်ဆုံးချပို့ ဟောပြော၍ နေငြားသော်လည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏မြင်မှုသည် မြင်မှုသည် ဖြစ်ထိုက်သော သဘာဝယုတ္တိကို မြင်မှုသာဖြစ်သည်၊ ဝိပဿနာ အမြင်မျိုးပင်မဟုတ်၊ ဝိပဿနာအမြင် မျိုးနှင့်အလွန်ပင်ဝေးကွာ၏၊ သို့ပါလျက် ထိုကဲ့သို့သော ခဏိကဓမ္မ အစီအစဉ်အဖြစ်အပျက်တို့ကို နေရာကျ သိတတ်မှ ဝိပဿနာမှု နေရာ ကျနိုင်မည်ဟု ထင်မှတ်ပြောဆိုကြသော အရာများသည် နေရာကျ အချက် မသိကြီးမသိလှ၍ ထင်မှတ်ပြောဆိုကြသော အရာသာဖြစ်သည်။</p> <p>ဥပမာကား အဘိဓမ္မာကျမ်းတတ်ဆရာသည် မန္တလေးမြို့ ရန်ကုန်မြို့များမှာ အလွန်ကြီးကျယ်လှစွာသော ဘယဆေးသည်ကြီး နှင့်တူ၏၊ ထိုဘယဆေးသည်ကြီးသည် ဘယ်ဆေးမျိုးမှမရှိဟု မဆိုရ အောင် တစ်သောင်းဖိုး နှစ်သောင်းဖိုး တစ်သိန်းဖိုး နှစ်သိန်းဖိုး ဝယ်ယူ၍ ကိုးခန်းတိုက် ရှစ်ခန်းတိုက် စသည်တိုက်ဆိုင်ကြီးစွာနှင့် အပြည့်စမ်း တိုင်းတွေ့အောင် စီစဉ်ဆိုင်ခင်း၍ထားပေ၏၊ အလိုရှိ၍ ဝယ်သူလာလျှင် လိုရာဆေးမျိုးကို တစ်ထောင်ဖိုး တစ်သောင်းဖိုး ခဏချင်းပေးနိုင်၏၊ သူနာကို ကုစားသော ဆေးသမားပညာမျိုးမူကား မကျွမ်းကျင်၊ မိမိ ကိုယ်မှာ ရောဂါတစ်ခုစွဲ၍နေ၏၊ ထိုရောဂါကို တစ်ပါတည်းနှင့် ပျောက် ကင်းစေနိုင်သော ဆေးမျိုးသည် မိမိဆိုင်မှာ တစ်ရာမက ရှိ၏၊ သမား ပညာကို အနည်းငယ်မျှ မကျွမ်းကျင်သည့်အတွက် တစ်သက်လုံး ထိုရောဂါမပျောက်၊ ဖဿတစ်ခုကိုဖြစ်စေ၊ ဝေဒနာတစ်ခုကိုဖြစ်စေ၊ စေတနာတစ်ခုကိုဖြစ်စေ၊ ဝိညာဏ်တစ်ခုကိဖြစ်စေ၊ ဝိပဿနာ ပရိညာ အချက်နှင့်သိမြင် ပေါက်ရောက်သောသူသည် အစွမ်းကောင်းဆေးမြစ် တစ်ခုနှင့် အရာမကသော သူနာတို့ကို ရောဂါပျောက်ငြိမ်းအောင် ကုစားနိုင်သော ဆေးသမားဆရာနှင့်တူ၏။</p> <p>ဝိပဿီအစရှိသော ခြောက်ဆူသောဘုရားတို့လက်ထက်၌လည်း ပိဋကတ်သုံးပုံဆောင် ငါတို့ဘုရား လက်ထက်၌လည်း ပိဋကတ်သုံးပုံ ဆောင်ကြီး သုံးပုံတတ်ကြီးဖြစ်၍ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်မှာ အကျော် အမော်ကြီး လုပ်၍နေသော ပေါဋ္ဌိလမထေရ်ကြီးသည် ဝိပဿနာမှုကို အားထုတ်လိုသောအခါ ဝိပဿနာမှုပေါက်ရောက်ပြီးသော တော ကျောင်းနေ ရှင်သူငယ်ကလေးအထံမှာ လက်အုပ်ချီ၍ ကမ္မဋ္ဌာန်းသင် ယူရသည်ဟု ဓမ္မပဒအဋ္ဌကထာမှာလာသော တုစ္ဆပေါဋ္ဌိလ မထေရ်ဝတ္ထု ကို ထောက်မြော်လေ။</p> <p>ဝိပဿာမျိုးကို မသိသော အဘိဓမ္မာကျမ်းတတ်ဆရာသည် ဆေးဒန်းအစရှိသော ဓာတ်မျိုးတို့ကို တစ်သိန်းဖိုး နှစ်သိန်းဖိုး တိုက်ဆိုင် တည်ခင်း၍နေသော တရုတ်ကုန်သည်ကြီးနှင့်တူ၏၊ ဖဿာဟာရ စသည်တို့တွင် တစ်ခုခု၌ ဝိပဿနာပရိညာအချက် မိပြီးသောသူသည် ဆေးဒန်းစသောဓာတ်မျိုးနှင့်ရွှေဖြစ် ငွေဖြစ်ပေါက်ရောက်ပြီးသော ဟိန္ဒူ ဇော်ဂီ ကုလားဘုန်းကြီးနှင့်တူ၏၊ သို့သော်လည်း အဘိဓမ္မာကျမ်းတတ် ဆရာများ တတ်သိလိမ္မာ၍ ဆောင်ရွက်ပေးသောကြောင့် အဘိဓမ္မာ ပိဋကတ်တော်ကြီးများ ယနေ့ထက်တိုင်တည်ရှိနေပေသည်၊ အဘိဓမ္မာ ကျမ်းတတ် ဆရာတို့၏ ကျေးဇူးသည် သာသနာအစဉ်၌ အလွန်ကြီးကျယ် လှပေ၏။</p> <p>(ဤကား ပညာရှိတို့ သတိပညာဖြစ်ရန် မှာထားလိုက်သော စကားရပ်တည်း။)</p> <p>ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ထိခိုက်နာကျင်မှု၌ နာမက္ခန္ဓာလေးပါးတို့၏ ယခုမှ အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုဟူသော ဥပါဒ်စွန်းကို ထင်လင်းစွာ မြင်ခြင်း၏ အကျိုးကား ပဋိသန္ဓေမှစ၍ နာမ်တရားတို့မည်သည် အစဉ်တည်ကာ ပါရှိ၍နေသည်ဟု ထင်မှတ်သော နိစ္စသညာ ပျောက်ကင်း၏၊ ယခု တွင်မှဖြစ်ပေါ်သော ဥပါဒ်ဇာတိစွန်းကို ထင်လင်းဒိဋ္ဌတွေ့မြင်သဖြင့် ရှေးအဖို့ကရှိနေနှင့်သော တရားမဟုတ်ဟု မြင်နိုင်သောကြောင့် ထို သညာပျောက်လေသတည်း။</p> <p>ယခုပင်ပျောက်ကွယ်ကုန်ဆုံး၍သွားသည်ကို ထင်လင်းစွာ မြင်ခြင်း၏အကျိုးကား ဤယခုရှိနေသော စိတ်နှင့်ပင် ရှေ့သို့လည်း သွားရလိမ့်မည်ဟုထင်မှတ်နေသော နိစ္စသညာပျောက်ကင်း၏၊ ယခုပင် ဤနာမက္ခန္ဓာလေးပါး အနိစ္စမရဏသို့ ရောက်လျက်ကွယ်ဆုံး၍ သွား သောဘင်စွန်းကို ထင်လင်းဒိဋ္ဌတွေ့မြင်ရသဖြင့် မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ အမြဲတည်ကာလိုက်ပါ၍ နေနိုင်သော တရားမျိုးမဟုတ် ဟုမြင်နိုင် ဆုံးဖြတ်နိုင်သောကြောင့် ထိုသညာ ပျောက်လေသတည်း။</p> <p>မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ အမြဲတည်ကာလိုက်ပါ၍မနေနိုင်ဟူရာ ယခုဖော်ပြသော ဒုက္ခဝေဒနာအချက်မှာ ဆူဆူတက် နာကျင်မှုကို စေ့စေ့ ရှုဆင်ခြင်ပါလျှင် ရွရွရွရွ ခဏမစဲ တစ်သဲသဲနေသည်ကို ကိုယ်တွေ့ဒိဋ္ဌ သိမြင်ရသဖြင့် တစ်အောင့်တစ်ခရာ အနာမပျောက်သေးမီအတွင်းမှာပင် နာရာဌာန တစ်ပြင်လုံးမှာ အသိန်းအသန်းမကဖြစ်မှု ချုပ်မှုတွေရှိနေသည်ကိုလည်း မြင်တတ်သမျှလည်းမြင် ရိပ်မိတတ်သမျှလည်း ရိပ်မိ၏၊ ထို့ကြောင့် မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ နိစ္စဖြစ်၍ တည်နေနိုင်သော တရားစု မဟုတ်သည်ကို အတတ်ပင်ဆုံးဖြတ်၍ သိနိုင်လေသတည်း။</p> <p>ဤဒုက္ခဝေဒနာအချက် ဥပါဒ်စွန်း ဘင်စွန်း နှစ်ချက်ကို ကိုယ် တွေ့ဉာဏ်မြင်အထင်အလင်း ထိုးထွင်း၍သိရသဖြင့် ဤကိုယ်ခန္ဓာ တစ်ခုလုံးမှာ ရှေးရှေးကဖြစ်ဖူးခဲ့သမျှသော စိတ်စေတနာ နာမက္ခန္ဓာတို့သည်လည်း အာရုံထိခိုက်လာ ထခိုက်လာမှ ထိုထိခိုက်ရာအကွက်တွင် ဘွားခနဲ ဘွားခနဲဖြစ်ပေါ်လာသော အာဂန္တုတရားစုတို့သာစင်စစ်တည်း၊ ထိခိုက်ဒဏ်ပြေပျောက်သွား ပြန်လျှင်လည်း ထိုနေရာမှာပင်အကုန်လုံး သေဆုံး ကွယ်ပျောက်၍သွားသော အနိစ္စတရားတို့သာ စင်စစ်တည်းဟု အစုအစု အပိုင်းအပိုင်း ဉာဏ်ထဲတွင်ထင်မြင်၍ နေလတ္တံ့၊ ယခုအခါမှ နောက်ခဏ နောက်ရက် နောက်လ နောက်နှစ်တို့မှာလည်း အာရုံထိ ခိုက်လာ ထိခိုက်လာမှ ထိုထိခိုက်သောနေရာတွင် အသစ်အသစ်ဖြစ် ပေါ်၍ ဖြစ်ပေါ်၍ လာကြကုန်လတ္တံ့၊ ဖြစ်ပေါ်တိုင်း ဖြစ်ပေါ်တိုင်းလည်း ထိုထိုနေရာမှာပင် ပျောက်ဆုံးကြ ပျောက်ဆုံးကြကုန်လတ္တံ့၊ ဤဘဝ တစ်ခုလုံး ထင်မြင်၍ နေလျှင်လည်း ရှေးရှေးဘဝ နောက်နောက် ဘဝတို့မှာ သည်အတိုင်းပင်မြင်၍ နေလတ္တံ့၊ သုံးဆယ့်တစ်ဘုံရှိသတ္တဝါ အနန္တ စကြဝဠာအနန္တမှာလည်း သည့်အတိုင်း ထင်မြင်၍ နေလတ္တံ့။</p> <p>ဤကားတစ်ခုသော ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်မှာ ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယ ဝိညာဏ်အစဉ်တစ်ခုကို အကွက်ပေါ်အောင်ဖော်၍ အနိစ္စပရိညာ ထင်လင်းစွာတည်ထောင်ပုံ အစီအရင်ကို အနုသာသနီနည်းအားဖြင့် ပြသ သွန်သင်ချက်တည်း။</p> <p>တစ်ကွက်တစ်နေရာနှင့်မှ မလင်းသေး မစွဲသေးလျှင် ဒုက္ခသဟ ဂုတ်ကာယဝိညာဏ်ကို တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ဖော်၍ ပြရသည်၊ ပြနည်းကား တစ်ကွက်နှင့်တစ်ကွက် ခပ်ကွာကွာနေရာမှာ ဖော်ရမည်၊ လကျ်ာ ခြေဖဝါး၌ အနာအကျင် ထိပါးခဲ့သော်ဟု ကိန်းဖော်၍ ပြဆိုခဲ့ပြီး သော အတိုင်း သဘာဝကိုမြင်နိုင်အောင် ဥပါဒ်စွန်း ဘင်စွန်းကို မြင်နိုင် အောင်ပြလေ။</p> <p>ထို့နောက် လက်ဝဲခြေဖဝါးမှာ၊ ထိုနောက် လကျ်လက်ဖဝါးမှာ၊ ထိုနောက်လက်ဝဲ လက်ဖဝါးမှာ စသည်ဖြင့် ဖော်လေ။</p> <p>ဦးနှောက်တွင်းမှာ ကိုက်၍လာမှု ပူ၍လာမှု ရင်တွင်းမှာပူ၍လာမှု အပူပျောက်မှု အဆုပ်တွင်းမှာပူ၍လာမှု အပူပျောက်မှုစသည်ဖြင့် ဖော်လေ။</p> <p>ထိုထိုအင်္ဂါ အစိတ်အကွက်မှာ ယား၍လာမှု အယားပျောက်မှု ထုံ၍လာမှု ကျင်၍လာမှု နာ၍လာမှု ကိုက်၍လာမှု ခဲ၍လာမှုစသည်ဖြင့် ဖော်လေ၊ တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့အပြားဖော်၍ ပြနိုင်လေလေ နာခံသောသူမှာ ဉာဏ်အမြင်သန့်ရှင်းလေလေ ဉာဏ်အမြင်ရွလေလေဖြစ်သတည်း။ ဤဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်တစ်ခုကို တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဖြစ်မှုချုပ်မှု အကွက်အကွက် အပိုင်းပိုင်းတွေထင်မြင်၍ကုန်လျှင် ကြွင်းသော ဝိညာဏ် ခြောက်ပါးတို့နှင့်တကွ စေတသိက်ဟူသမျှတို့သည်လည်း ဤနည်းချည်း ဆိုသည့်အနေနှင့် ထင်ပြီးတွေ မြင်ပြီးတွေကဲ့သို့ ဖြစ်၍ကုန်လေ၏၊ ငါမြင်သည် ငါကြားသည် ငါနာသည် အစရှိသောဒိဋ္ဌိစုသည် အကုန် ပျောက်ကင်း၍ ကုန်တော့ မှာလောက်ထင်ရ၏။</p> <p>အနိစ္စပရိညာ အစဖော်နည်း ပြီး၏။</p> <p>ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်အစဖော်ပြီးနောက် သုခဝေဒနာကိုဖော်ရာ၏၊ သုခသည် နိဒုက္ခသုခ, ဝေဒနာသုခ ဟူ၍နှစ်မျိုးရှိ၏၊ ထိုတွင်ရူပကာယ နာမကာယ၌ ဒုက္ခဝေဒနာကင်းရှင်း၍ နေကာမျှသည် နိဒုက္ခသုခမည်၏၊ ဆင်းရဲဒုက္ခကင်းရှင်း၍နေသည်ကိုပင် ချမ်းသာ ဆိုရသည်၊ သုခဝေဒနာ အလွန်ထင်ရှားသည် မဟုတ်၊ ထိမှန်းသိရုံ မျှသော ဝိညာဏ်ကိစ္စသာ ထင်ရှားသည်၊ ကောင်းလေစွ ကောင်းလေစွ ဟုဆိုရလောက်သော သုခကို ရှေးဦးစွာ ဖော်ရမည်၊ ပူအိုက်လှတုန်းအခါ အေးမြစွာသော ရေချိုးမှု ယပ်လေခံမှု လေပြေလေညှင်းခံမှု၊ ချမ်းအေး လှ၍ ဒုက္ခဖြစ်နေသောအခါ မီးလှုံမှု နေစာလှုံမှု နူးညံ့သောလက်ဖြင့် သာယာစွာ ဆုပ်နယ်မှုစသည်တည်း၊ ထိုအမှုတို့ဖြင့် ဖော်ရာ၌လည်း ဉာဏ်နိုင်ရုံကွက်၍ ကွက်၍ဖော်ရမည်။</p> <p>ဖော်ပုံကား ပူအိုက်လှ၍ အေးမြသောရေကို ကျောက်ကုန်း အပြင်မှာလောင်းချိုးရာ၌ လက်ဝါးရာ တစ်ခုစာမျှတွင် ကွက်၍ပြရာ၏၊ ဤနေရာမှ ပွက်ပွက်ဆူ၍နေသော ပူအိုက်မှု ဒုက္ခဝေဒနာတွေ ကွယ် ပျောက်မှု အလွန်ချမ်းသာလှသော သုခဝေဒနာတွေ ဆူဆူတက်ဖြစ် ပေါ်မှုကို ပြရာ၏၊ ခဏမကြာမီ လောင်းချိုးသော ရေခန်းခြောက်၍ သွားပြန်လျှင် သုခဝေဒနာတွေ တစ်ဖြည်းဖြည်းချုပ်ကွယ်မှု ဒုက္ခဝေဒနာ တွေ တစ်ဖန်တစ်ပွက်ပွက်ဆူဖြစ်ပေါ်၍လာမှုကိုပြရမည်၊ ဝေဒနာ ဓာတ် သားကိုလည်း လှလှမိအောင် ဖမ်းစေရမည်၊ တစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်မှု ဟူသော ဥဒယအစွန်းချုပ်ကွယ် ပျက်ဆုံးမှုဟူသော ဝယအစွန်း ဤအစွန်း နှစ်ပါးကိုလည်း ထင်ရှားစွာ ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌမြင်စေရမည်၊ ထိုမှကြွင်း ကျန်သော အနုသာသနဆုံးမပုံ အစီအရင်မှာ ပထမခန်းအတိုင်း သိလေ။ တစ်ကွက်လှလှမိသည့်နောက် တစ်ကိုယ်လုံးဖြန့်နည်း၊ တစ်ဘဝ လုံး ဖြန့်နည်း၊ တစ်သံသရာလုံးဖြန့်နည်း၊ သတ္တဝါအများမှာ ဖြန့်နည်း များကိုလည်း ရှေးနည်းအတိုင်း သိလေ။</p> <p>ထင်ရှားသော သုခဝေဒနာ၏ အခြင်းအရာကို ထင်မြင်ပြီးမှ နူးညံ့သောအဝတ်အရုံထိရာ၊ အခင်းအနှီးထိရာ၊ သစ်ပင်ရိပ်ကျောင်း တိုက်ခန်းရိပ်ထိရာ စသည်တို့၌ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ တစ်ပြိုင်နက်ကဲ့သို့ ဖြစ်ပေါ်နေသော သုခဝေဒနာတွေကိုလည်း ဖြစ်နိုင်လတ္တံ့၊ ဉာဏ်နိုင်ရုံ ကွက်၍ကွက်၍ကြည့်မှုသည် ပြက်ပြက်ကွက်ကွက်မြင်သာသည်။</p> <p>သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်၌ ဥဒယဗ္ဗယ အနိစ္စပရိညာ အစီအရင်ပြီး၏၊</p> <p>ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ ဝေဒနာကိစ္စမထင်ရှား၊ ချိုသည် ဆိမ့်သည် စပ်သည် အစရှိသည်ဖြင့် နောက်စိတ်အစဉ်မှာမှ ပေါ်လာသော ဣဋ္ဌ အနိဋ္ဌခြားနားစွာသိသော ဇောဝီထိစုကို အတွင်းဝင်ပြု၍ ပြရမည်၊ ဝိညာဏ်ကိစ္စကား အလွန်ထင် ရှား၏၊ ချိုသည်ဟု အသိထင်ရှား၏၊ ခါးသည်ဟု အသိထင်ရှား၏၊ ထိုအသိစုချုပ်ကွယ်မှုလည်း ထင်ရှား၏၊ ကောင်းသည် မကောင်းသည်ဟု ပိုင်းခြားသောအမှုမှာ နောက်စိတ်တွေလာမှ ထင်ရှားသည်၊ အလုံးစုံကို ဇိဝှါဝိညာဏ် ခံစားမှု ဇိဝှါဝိညာဏ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာမှုပြု၍ပြောသော် လည်း သင့်မြတ်တော့သည်၊ နာမက္ခန္ဓာတို့၏ ဥဒယအစွန်း ဝယအစွန်းကို ထင်ထင်ရှားရှား အာရုံပြုနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း၊ ကြွင်းကျန်သော အနုသာသနအစီအရင်မှာ ကာယဝိညာဏ်ဒွေမှာ ပြဆိုခဲ့သောနည်း အတိုင်းသိလေ။</p> <p>သကြား သကာစသည် သံပုရာရည်, ရှောက်ရည် စသည် ဟင်းကျွေးဟင်းလျာ စားဖွယ်ခဲဖွယ်သောက်ဖွယ် လျက်ဖွယ် တစ်ခုခုမှာပင် လျှာပေါ်သို့ အခါခါရောက်ရာ၌ အခါခါဖြစ်မှု ပျက်မှုကို ထင်ရှားအောင် ရှုလေ</p> <p>ဇိဝှါဝိညာဏ်ပြီး၏၊</p> <p>ဃာနဝိညာဏ်ဒွေမှာလည်း ကောင်းသောအနံ့ အခါခါထိခိုက်ရာ အခါခါတစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်မှု အခါခါချုပ်ပျောက်မှု မကောင်းသော အနံ့အခါခါ ထိခိုက်လာရာ၌ အခါခါတစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်မှု အခါခါချုပ် ကွယ်မှု များကို ထင်အောင်မြင်စေရသည်၊ ကောင်းသောအနံ့မှာလည်း ထို့အတူသိလေ။ သောတဝိညာဏ်မှာလည်း အသံအခါခါဖြစ်ပေါ်မှု အခါခါချုပ်ပျောက်မှုကို ထင်ရှားစွာမြင်စေရမည်၊ သောတဝိညာဏ်သို့ ကျလျှင်ပင် အလွန်သိမ်မွေ့လှပြီ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ အလွန်ခိုင်မြဲလှပြီ၊ ငါကြားသည်ဟူသော ငရဲမီးကိုသတ်ရန် အခွင့်အလွန်ခဲယဉ်းပြီ။ ဝိညာဏ်ဓာတ် သားနှင့်တကွ ဥဒယစွန်း ဝယစွန်းကို ဘယ်နည်းနှင့်မဆို မြင်သာသည့်နည်းနှင့်အတပ်မြင်မှ သတ်နိုင်မည်၊ ကာယ ဝိညာဏ်ဒွေ၌ ငါခံ၍ကောင်းသည်၊ ငါအခံခက်သည်၊ ငါပူသည် ငါအိုက်သည်၊ ငါယား သည်၊ ငါနာသည်၊ ငါထုံသည်၊ ငါကျင်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ငရဲမီးများ လှသော်လည်း ဝေဒနာကိစ္စကြွရွ ထင်ရှားသည့်အတွက် အသတ်လွယ် သေး၏၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်မှာ ငါချိုသည်၊ ငါချဉ်သည်၊ ငါကောင်းသည်၊ ငါမကောင်းသည်စသော ငရဲမီးစု၊ ဃာနဝိညာဏ်မှာ ငါနံသည် ငါမွှေး သည်စသော ငရဲမီးစုအသတ်လွယ်၏၊ သောတဝိညာဏ်သို့ ကျလျှင်ပင် ငါကြားသည် ဟူသောငရဲမီးသည် အသတ်ခဲယဉ်းပြီ။ စက္ခုဝိညာဏ်သို့ ရောက်လျှင် ငါမြင်သည်၊ ငါကြည့်သည်၊ ငါရှုသည်ဟူသော ငရဲမီးသည် အလွန်တောက်လှထက်သန်ခိုင်မြဲလှ၏၊ သွန်သင်ပြသသော အနုသာသနီ ဆရာ အပြလိမ်မာမှ ပြက်ပြက် ကွက်ကွက် ပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်နိုင်မြင် နိုင်မည်၊ ထိုသို့ ထင်မှလည်း ဉာဏ်လက်နက်သည် ငရဲမီးကိုထိမည်။</p> <p>အဘိဓမ္မာ ကျမ်းတတ်ဆရာတို့က သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော် အရာ၌ သဘာဝယုတ္တိကိုဆ၍ ထွေလာဖန်တီး ပြောဟောသည်များကို ဝိပဿနာ အမြင်မျိုး မဟုတ်ဟု ပြဆိုခဲ့ပြီ၊ ငါမြင်သည်ဟု စွဲလမ်းမှုကို ငရဲမီးဆိုရာ၌ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်နိုင်လျှင် အပါယ်တံခါးပိတ်၏၊ အပါယ် တံခါးမျိုး ပြတ်၏၊ အပါယ်မြစ်ပြတ်၏၊ အပါယ်ကြောပြတ်၏ ဟူသော ဒေသနာ တော်စသည် စကားသည် သက်သေတည်း။</p> <p>သက္ကာယဒိဋ္ဌိချုပ်ခဲ့လျှင် အတိတ်ကပြု၍ထားခဲ့သော မကောင်း မှုကံ အနန္တသည် အကုန်လုံး တစ်ချက်တည်း ကွယ်ပျောက်၏၊ နောက် အနာဂတ်၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ဒုစရိုက်အကုသိုလ်ကံ အနန္တစုလည်း အကုန်လုံးတစ်ချက်တည်း ကွယ်ပျောက်၏၊ အပါယ်တံခါးအပြီးပိတ်၏ဟု သိရသဖြင့် လောက၌ ဒုစ္စရိုက်ကံဟူသမျှသည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ အစီး အပွားတည်း၊ ငရဲမီးသည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ အစီးအပွားတည်းဟု သိအပ် လေရာကား ငါ ငါဟု စွဲလမ်းသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ငရဲမီး ဆိုသင့်လှလေ သတည်း။</p> <p>မြင်သည်ကိုစွဲလမ်းမှုမှာ တဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိ သုံးပါးရှိ၏၊ ထိုသုံး ပါးတွင် ငါမြင်သည်ဟုစွဲလမ်းမှုလည်း မာန၏ဝိသေသအချက်တည်း၊ တဏှာဒိဋ္ဌိနှစ်ပါးလည်းဆိုင်ပါ၏၊ ငါဟူသည် တစ်ဘဝတွင် တစ်ငါသာ ဟုဖြစ်ရင်းတည်း၊ စက္ခုဝိညာဏ်ဟူသော မြင်မှုကို အာရုံပြု၍ ငါမြင်သည် ဟုစွဲလမ်းချက်မှာ တစ်ဘဝလုံးမှ စက္ခုဝိညာဏ်တစ်ခုတည်းဟု စွဲလမ်းမှု တည်း၊ စက္ခုဝိညာဏ်ကို တစ်ဘဝလုံးမြဲသော နိစ္စဟူ၍စွဲလမ်းမှုတည်း။ ငါ၏မြင်ချက်သည် ကောင်း၏ဟု စွဲလမ်းမှုကား တဏှာ၏ ဝိသေသ အချက်တည်း၊ မြင်မှုသည် ငါ၏အတ္တတည်းဟု စွဲလမ်းမှုကား ဒိဋ္ဌိ၏ဝိသေသ အချက်တည်း၊ ရှေး၌ သတ္တပုဂ္ဂလ အတ္တဇီဝ ပရမတ္ထ ဓမ္မခွဲခန်းမှာ သေချာစွာပြဆိုခဲ့ပြီ</p> <p>ပဉ္စဝိညာဏ် ပြီး၏၊</p> <p>ဟဒယဝတ္ထု မနောဝိညာဏ် ပေါက်မှထွက်တောက်သော ငရဲမီး အသိုက်အအုံသည်ကား အလွန်ကြီးကျယ်လှ၏၊ မီးသတ်ဆရာ အစွမ်း ကောင်းလိုလှ၏။</p> <p>သတ်ပုံအစီအရင်ကိုပြဆိုအံ့၊ မနောဝိညာဏ်မည်သည် နေ့နေ့ ညညခဏမစဲ နှလုံးထဲမှာ တစ်ရှိန်တည်း, တစ်ဆက်တည်း, တစ်ခုတည်း ဖြစ်၍ အမြဲတည်နေသည်ဟုစွဲလမ်း၍ နေကြ၏၊ ငါသိသည် ငါကြံသည် ငါတွေးသည် ငါဆသည် အစရှိသည်ဖြင့် ငရဲမီးတောက် မီးလျှံမစဲ ထ၍နေ၏၊ ထိုမနောဝိညာဏ်စု၏ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနကား နှလုံးအိမ်တည်း၊ ထိုနှလုံးအိမ်တွင်းမှာလည်း သွေးသည် တစ်လက်ဖက်ခွဲခန့်ရှိ၏၊ အောက်၌ တည်သော ပါစကဝမ်းမီး တစ်ကိုယ်လုံးတွင် ထက်ဝန်းကျင်မှာ တည်ရှိ သော ဥသ္မာခေါ်သော ကိုယ်စောင့်ဓာတ်မီးတို့ကြောင့် ထိုနှလုံး သွေးသည် စမ်းပွက်ရေကဲ့သို့ အခါခပ်သိမ်း ဆူဆူတက်ပွက်၍သာ နေသောအခြင်း အရာရှိ၏၊ မနောဝိညာဏ်၏မှီရာ ဟဒယဝတ္ထုရုပ်သည် ထိုသွေးမှာ အသိန်း, အသန်းမကတည်ရှိ၏၊ ထိုဟဒယ ဝတ္ထုရုပ်စုလည်း နှလုံးသွေးမှာ လှိုင်းစီး၍တည်နေ၏၊ မနောဝိညာဏ်ဟူသမျှသည် ထိုဟဒယဝတ္ထုရုပ် ပေါ်မှာ တစ်ဖွားဖွားဖြစ် ပေါ်၏၊ ပြိုးပြိုးပျက်ပျက် ရိုးရိုးရက်တစ်လက်လက် တစ်လင်းလင်းနေ၏။</p> <p>“<b>ပဘဿရမိဒံ ဘိက္ခဝေ စိတ္တံ</b>”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “<b>ပဏ္ဍရံ စိတ္တံ</b>” ဟူ၍လည်းကောင်း ဟောတော်မူ၏။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဣဒံစိတ္တံ</b>=ဤစိတ်ဝိညာဏ်မည်သည်၊ <b>ပဘဿရံ</b>=ပြိုးပြိုးပြက် ရိုးရိုးရက် တစ်လက်လက် တစ်လင်းလင်းရှိ၏၊ <b>စိတ္တံ</b>=စိတ်ဝိညာဏ်သည်၊ <b>ပဏ္ဍရံ</b>=ဆွတ်ဆွတ်ဖြူ၏၊ မျက်မြင်မျိုးမဟုတ်၊ ဉာဏ်မြင်မျိုးပေတည်း၊ မျက်မြင်မျိုး အသွင် မှန်း၍ ဉာဏ်မျက်စိနှင့် ကြည့်သော်လည်း ကိစ္စ မရှိ၊ “<b>ဝိဇ္ဇုပ္ပါဒါဝ အာကာသေ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ ဝယန္တိစ</b>” ဟူသည်နှင့်အညီလျှပ်၏ ဖြစ်ခြင်း, ပျက်ခြင်း မြန်ပုံကဲ့သို့ ထင်မြင်၍ ဥဒယစွန်း ဝယစွန်း ဤအစွန်းနှစ်ခုကို ဉာဏ်၌ ထိထိမိမိ အားရပါးရမြင်နိုင်မှုသည်သာ ပမာဏတည်း။ တစ်သိမ့်သိမ့် တစ်အိမ့်အိမ့်ကဲ့သို့နေသော ထိုနှလုံးသွေးမှလည်း ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနအများ အကွက်ဖော်၍ကြည့်၊ အလယ်၌ ပေါ်သောအခါလည်းရှိသည်၊ ရှေ့ဘက် အစွန်းအနားပေါ်သောအခါ၌လည်း ရှိသည်၊ နောက်အဖို့အစွန်းအနား၌ ပေါ်သောအခါလည်းရှိသည်၊ လက်ျာဘက် အစွန်းအနား၌ပေါ်သော အခါလည်းရှိသည်၊ လက်ဝဲဘက် အစွန်အနား၌ ပေါ်သောအခါလည်း ရှိသည်၊ ဤသို့စသည်ဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနအကွက်သည် အရာမကများ၏၊ ပေါ်ရာ ပေါ်ရာဌာနမှာ ချုပ်ပျောက်မြဲဓမ္မတာတည်း၊ နှလုံးတွင်းခန့် ပမာဏရှိသော မျက်လုံးသား အပြင်အစရှိသော ထိုထိုကိုယ်အင်္ဂါ အကွက်မှာ မြမြထက်သော အပ်ဖျားနှင့်တစ်ချက် တစ်နေရာ ထိုး၍ သွားလျှင် နာမှု ဟူသော နာမက္ခန္ဓာအစုသည် ထိုထိုအချက်မှာ အသီးသီး ဖြစ်ပေါ်၍ ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနမှာ အသီးသီး ကွယ်ပျောက်၍ သွားသည်ကို ထင်ရှား သိမြင်နိုင်သကဲ့သို့ သူ့အကွက်နှင့်သူ အသီးသီးဖြစ်မှု, ပျက်မှု ထိထိမိမိ မြင်နိုင်စေ။</p> <p>ဥပမာကား တစ်ခုသော ပုလင်းငယ်အတွင်းမှာ တစ်လက်ဖက်၏ ထက်ဝက်ခန့်ပမာဏရှိသော ချင်းချင်းနီသော မှန်ကဲ့သို့ ကြည်လင် လှစွာသော ထိုထိုဝတ္ထုကို အလွန်မြန်မြန်ကြီး ကုန်ပျောက်အောင် စားနိုင် သော ဆေးရည်သည် ရှိရာ၏၊ အလွန်နူးညံ့လှစွာသော, အလွန်လည်း သိမ်မွေ့သေးငယ်လှစွာသော, ဆွတ်ဆွတ်ဖြူသော အပြေးအသွား လည်း အလွန်မြန်ထက်သော သံသေဒဇပိုးငယ်မျိုး တစ်မျိုးသည် ထိုဆေးရည် ထဲမှာ ထိုထိုနေရာ၌ခုတင်ခု ခဏမစဲ ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုထိုပေါ်သော နေရာမှာပင် အပြေးအမြန် လောက်လက်၍ဆေးရည်၏ စားချက်ဖြင့် မျက်တော်တစ်ခတ် အတွင်းမှာ လျင်မြန်စွာ ကုန်ပျောက်ကွယ်ဆုံး၍ ကွယ်ဆုံး၍သွားသည်ကို မျက်စိမှာ ထင်ရှားစွာမြင်ရာ၏၊ ဤဥပမာနှင့် အလွန်တူစွာမြင်စေရမည်။</p> <p>စိတ်၏ အဖြစ်အပျက် အပြောင်းအလဲ မြန်လှမှုကြောင့်လည်း နှလုံးသွေးတစ်ခုလုံးမှာ ဘယ်နေရာမဆို ကြည့်လိုက်တိုင်း ကြည့်လိုက်တိုင်း မှာပင် ရွရွ ရွရွအနေနှင့် မြင်လတ္တံ့၊ ငါသိသည်ဟူ၍, ငါကြံသည်ဟူ၍ ခဏမစဲ အမြဲထင်မြင်၍နေကြသော စိတ်အကြံ အသိစုနှင့်ထိုရွရွ ရွရွ ထင်မြင်ရသော အချက်စုသည် တစ်ခုတည်း, တစ်ချက်တည်း, ထင်မြင်၍ သွားမှ နေရာကျသည်၊ နှလုံးသွေးထဲမှာ ရွရွ ရွရွ ခုတင်ခု ဖြစ်ပေါ်မှု, ပျောက်ပျက် ကွယ်ဆုံးမှုကိုပင် ထင်မြင်ပါသော်လည်း ကြံမှု, သိမှုတွေက တစ်ခြားနေရာလျှင် နေရာမကျ၊ ငါကြံသည်၊ ငါသိသည်ဟူသော ငရဲမီးကို မထိ၊ ရှုမှု, ထင်မှု, မြင်မှုထဲမှာ ထိုငရဲမီးမပါလေပဲ လွတ်၍မနေစေနှင့်၊ ရှုသောဉာဏ်, ထင်သောဉာဏ်, မြင်သောဉာဏ်စိုကိုလည်း တစ်လှည့် တစ်လှည့် ပါလေအောင် ချပ်၍ကြည့်ရမည်။</p> <p>“<b>ဖေဏူပမံ ကာယမိမံ ဝိဒိတွာ၊ မရီစိဓမ္မံ အဘိသမ္ဗုဓာနော</b>”။ (ဓမ္မပဒ ပါဠိတော်)</p> <p>ဤပါဠိတော် ရုပ်ခန္ဓာကို ရေမြှုပ်စိုင်, ရေမြှုပ်ခဲ့ကဲ့သို့ နာမ်ခန္ဓာစုကို တံလျှပ်မျှင်တွေ, တံလျှပ်ရောင်တွေကဲ့သို့ ထင်မြင်နိုင်ပါလျှင် သေမင်း မမြင်နိုင်သေ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်၏ ဟောတော်မူရာ၌ အနှစ်သာရ မရှိမှု သဏ္ဍာန်အသွင် ထင်မြင်မှုနှစ်ချက်စီရသော ဥပမာစုပင် မှတ်ရမည်။ တံလျှပ်ဆိုသည်ကား မိုးဦးနွေလအခါ၌ ရေမရှိဘဲ ခြောက်သွေ့၍ နေသောအင်းပြင်ကြီးများမှာ မွန်းတည့် မွန်းတိမ်း နေပူအားကောင်း တုန်းအခါတွင် မလှမ်းမကမ်းကနေ၍ အင်းပြင်ကြီးကို ကြည့်မျှော်သော အခါ အင်းအပြင်မှာ လျှမ်းလျှမ်းလျှမ်းလျှမ်းထ၍ နေသည်ကို မြင်ရ၏၊ နွေအခါ ရေငတ်လှ၍ ရေရှာကြသော ငါးရာတစ်ထောင်စသော တောသမင်းတို့သည် ထိုတံလျှပ်တွေကို မြင်ကြလျှင် ရေတွေထင်၍ သောက်ချင်း အားကြီး ပြေးကြကုန်၏၊ အင်းပြင်သို့ ဆင်းမိကြလျှင် ထိုနေရာမှာကွယ်ပျောက်၍ အင်းအလယ်မှာ မြင်ပြန်သည်၊ အင်းလယ်သို့ ရောက်ပြန်လျှင် ထိုနေရာမှာပျောက်၍ ဟိုဘက်အင်းကမ်းနားမှာ ထင်ရ၏၊ ထိုနေရာသို့ရောက်ပြန်လျှင်ပျောက်ပြန်လေ၏၊ အင်းလယ်မှာ မြင်ပြန်၏၊ ပြေး၍ရောက်လျှင် ပျောက်ပြန်လေ၏၊ ရှေးတူရူ ကမ်းနားမှာ ထင်ရပြန်၏၊ ပြေး၍ရောက်လျှင် ပျောက်ပြန်၏၊ တစ်ဖန်အင်းလယ်မှာ ထင်ရ၏၊ ပြေးရင်းနှင့်ပင်မောပန်း၍ အင်းအပြင်မှာပင် သေဆုံးကြရ ကုန်၏။</p> <p>ဤ၌ တံလျှပ်ဆိုသည်ကား အင်းအပြင် မြေထဲမှ မိုးရွာဖို့ တက် သော ရေအခိုးစုပေတည်း၊ အပေါ်တည့်တည့်ကကျသော နေရောင် ခြည်စုသည် ထိုအခိုးတို့မှာကြောက်လေ၍ ရေခိုး နေရောင် နှစ်ခုစပ်ကို တံလျှပ်ခေါ်သတည်း၊ အလွန်နီးကပ်သော နေရာက ကြည့်လျှင် မမြင်ရ၊ ပျောက်ကွယ်၍ကုန်သကဲ့သို့ ထင်ရ၏၊ နေရောင်နှင့် ပဏာရသော နေရာကကြည့်မှ ခဏမစဲ အာရုံရှိရာ သို့ရှေးရှုဖြစ် ပေါ်၍နေသော နာမ် ခန္ဓာစုကို တံလျှပ်ရောင်တွေနှင့် အတူထင်မြင် စေရမည် ဆိုလိုသည်၊ အဖြစ်အချုပ်ကို ပိုင်းခြားနိုင်သည်သာ ပဏမတည်း၊ အနိစ္စပရိညာ ဆိုသည်ကား အဖြစ်အချုပ်ကို အမိဖမ်းမှုပေတည်း။</p> <p>ပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၏ တရားကိုယ် တွေ့နှင့်တကွဖြစ်မှုပျက်မှုကို ထင်မြင်သောအခါ အာရုံခြောက်ပါးနှင့်စပ်၍ ထိုဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒအမှုကို ကြည့်ရှုရာ၏၊ ဤအနိစ္စ ပရိညာမှုက ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒအခြင်းအရာနှင့်စပ်၍ အနိစ္စအချက်ကို ထင်မြင် ရင်းရှိမှသာလျှင် အနတ္တပရိညာမှု လွယ်နိုင်သည်။</p> <p>“<b>စက္ခုဉ္စ ပဋိစ္စ ရူပေစ ဥပ္ပဇ္ဇတိ စက္ခုဝိညာဏံ</b>” ဟူသောပါဠိတော်၌ စက္ခုနှင့်စပ်၍ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ ဖြစ်ပုံကို ရူပက္ခန္ဓာ အခန်းသို့ ရောက်မှဆိုပေအံ့။</p> <p><b>ရူပေစ</b>=ထိုထိုရူပါရုံတို့ကိုလည်း၊ <b>ပဋိစ္စ</b>=အစွဲပြု၍၊ <b>စက္ခုဝိညာဏံ</b>= စက္ခုဝိညာဏ်သည်၊ <b>ဥပ္ပဇ္ဇတိ</b>=အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်၏။</p> <p>ထိုထို ရူပါရုံဆိုသည်ကား အဘိဓမ္မာဝေါဟာရမျိုးတည်း၊ ရူပါရုံ ၏မှီရာ အဋ္ဌကလာပ် ဒြဗ်ဝတ္ထုနှင့်တကွ ကိုင်၍ ပြမှသာ၍ ထင်ရှား သည်၊ လူ၏အဆင်း နွား၏အဆင်း တုံး၏အဆင်း တိုင်၏အဆင်းဟု ပြောဆိုသည်ကား အဘိဓမ္မာဝေါဟာရမျိုးတည်း။ လူကိုမြင်သည်၊ နွားကိုမြင်သည်၊ တုံးကိုမြင်သည်၊ တိုင်ကိုမြင်သည်ဟုပြောဆိုကြသော ဝေါဟာရမျိုးမူကား၊ မျိုကြစားကြသော ထမင်းခဲဖွယ် ဘောဇဉ်စုကကို ကဗဠီကာရအာဟာရ ပြောဆိုကြသကဲ့သို့ သဝတ္ထုက ကထာမျိုးတည်း။</p> <p>အဘိဓမ္မာ ပါဠိတော်များမှာလည်း သဝတ္ထုက ကထာမျိုး ပရမတ္ထ ကထာမျိုးနှစ်မျိုးပင်လာ၏၊ မျိုကြ စားကြသော ဘောဇဉ်ခဲဖွယ် ဝတ္ထုနှင့် ဒြပ်တို့ကို ကဗဠီကာရအာဟာရဟု ခေါ်ဝေါ်မှုကားဒြဗ် ဝတ္ထုနှင့်တကွ ကိုင်၍ပြသော ဝေါဟာရကထာမျိုးတည်း “<b>ဩဒနော ကုမ္မာသော သတ္တု မစ္ဆော မံသံ</b>” အစရှိသည်ဖြင့် ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော် များမှာပင် ထိုဝေါဟာရ လာရှိ ပါ၏၊ မျိုအပ်သောထမင်းမှာ အဋ္ဌကလာပ်ရုပ်ရှစ်ခုရှိ၏၊ ထိုရှစ်ခု အတွင်းမှာ ဩဇာဟူသော အာဟာရ ရုပ်ပါရှိ၏၊ ထိုရုပ်ကိုအသီးအခြား ထုတ်၍ ကဗဠီကာရ ဝေါဟာရ ခေါ်သည်ကား နိဗ္ဗတ္ထိတ ပရမတ္ထ ဝေါဟာရတည်း။</p> <p>ထိုနှစ်ပါးတွင် ထင်ရှားစေခြင်းငှါ ဤအရာ၌သဝတ္ထုက ဝေါဟာရ ကိုပြဆိုပေအံ့။ ရူပေ=ထိုထိုရူပါရုံတို့ကိုအစွဲပြု၍ စက္ခုဝိညာဏ်စိတ် အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုဆိုသည်ကား၊ နံနက်အခါ၌ အိပ်ရာထသည်မှစ၍ ညဉ့်အခါ အိပ်ရာသို့ဝင်သည့်တိုင်အောင် တစ်နေ့လုံး၌ ပဌမဘယ်ဟာကို မြင်သည်၊ ဒုတိယ ဘယ်ဟာကိုမြင်သည်အစရှိသည်ဖြင့် အစဉ်ရှိသည် သာဖြစ်၏၊ ထိုသို့စီစဉ်၍မူကား ပြောခြင်းငှါမတတ်နိုင်အောင် အချက်များ လျက်ရှိ၏၊ ပဌမလူကိုမြင်သည်၊ ဒုတိယနွားကို အစရှိသည်ဖြင့်လည်း ကောင်း၊ လူကိုမြင်ရာ၌လည်း ကျောက်ကုန်းကို ပဌမမြင်သည်၊ ၎င်း နောက် ဦးခေါင်းကို ဒုတိယမြင်သည် အစရှိသည်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အစဉ်အတိုင်းမြင်၍သွားရသော များပြားလှစွာသော အဆင်းသဏ္ဍာန် အထည်ဝတ္ထုမျိုးတွေကို ရည်၍ ရူပေ=ထိုထိုရူပါရုံတို့ကို ဟုဆိုသတည်း၊ ထိုထိုဝတ္ထုဒြဗ်ကိုမြင်ရာ၌ သူ့ဝတ္ထုဒြဗ်နှင့် သူ့စက္ခုဝိညာဏ်အသစ် အသစ်ဖြစ်၍ မြင်သည်ဟူ လိုသတည်း။</p> <p>ထင်ရှားရုံ ချဲ့ဦးအံ့။။ တုံးနှင့်မျက်နှာ တယ်မိကြသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တုံးရိပ်သည် စက္ခုပသာဒရုပ်မှာ ထင်၏၊ ထိုတုံးရိပ် ထင်မှု သည် ပရမတ္ထသဘာဝအရာ၌ စက္ခုပသာဒရုပ်မှာ မိုးကြိုးကြ သကဲ့သို့ အဟုန်နှင့်တကွတိုက်ခိုက်၍ ပသာဒရုပ်ကြည်တွင် တုံးရိပ်ဖြစ် ပေါ်မှုဖြစ် သတည်း၊ ထိုသို့ပသာဒရုပ်မှာ တုံးရိပ်ခိုက်တိုက်မှုဒဏ်ချက်ကြောင့် ထိုအရိပ်ထိခိုက်ပေါ်ရှိ၍နေရာမှာ တုံးကိုမြင်သော စက္ခုဝိညာဏ် ဖြစ်ပေါ် လေသတည်း၊ မီးခတ်မှာ ကျောက်ထိခိုက်ရာ၌ ထိခိုက်မှု ဒဏ်ကြောင့် မီးပွင့်တွေတစ်ဖွားဖွားပေါ်ဘိသကဲ့သို့တည်း၊ မျက်တောင်ခတ်လျှင် ခတ်တိုင်းခတ်တိုင်း ထိုတုံးရိပ်ကွယ်ပျောက်၏၊ တုံးရိပ်ကွယ် ပျောက်တိုင်း ကွယ်ပျောက်တိုင်း သူ့တုံးရိပ်နှင့်သူ့ စက္ခုဝိညာဏ် အပြီးချုပ် ပျောက်ရာ ပါလေ၏၊ တစ်ခြားတစ်ပါးကို မျက်နှာ လွှဲရာ၌ ဆိုဖွယ် မရှိ၊ မျက်တောင်ကို ကြွချီပြန်လျှင် ကြွချီတိုင်း ကြွချီတိုင်း တုံးရိပ်အသစ်အသစ်ခိုက်ပေါ်မှု၊ စက္ခုဝိညာဏ်အသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုကိုလည်း သိလေ။</p> <p>တုံးကိုလွှတ်၍ တိုင်ကိုမြင်သောအခါ၌လည်း ဤနည်းအတိုင်း ပင်၊ တိုင်ကိုလွှတ်၍ တစ်စုံတစ်ခု မြင်ပြန်ရာ၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်။</p> <p>ထို့ကြောင့်</p> <p>ထိုထိုဝတ္ထုဒြဗ်ကို မြင်ရာ၌ သူ့ဝတ္ထုဒြဗ်နှင့် သူ့စက္ခုဝိညာဏ် အသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုကို သိအပ်သတည်း။</p> <p>တုံးရိပ် တိုင်ရိပ်စသည် ခိုက်မှု တိုက်မှု ဒဏ်ရာရှိမှသာ ထို ဝိညာဏ်ဖြစ်ပေါ်နိုင်လေရကား၊ ရူပေ=ထိုထိုရူပါရုံတို့ကို၊ ပဋိစ္စ=အစွဲပြု၍၊ ဥပ္ပဇ္ဇတိ=အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်၏ဟူရာ၌ အစွဲပြုဟူသော အချက် ပေါ်လေသတည်း။</p> <p>ထိုသို့ ထိုထိုတုံးတိုင်စသော ရူပါရုံဝတ္ထုဒြဗ်တို့၏ ထိခိုက်မှုနှင့် သာဖြစ်ပေါ်ရလေသောကြောင့် တုံးကို ကြည့်မြင်သောအခါ မျက်စိမှာ ဖြစ်ပေါ်သော စက္ခုဝိညာဏ်သည် တုံးကလုပ်ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ် ပေတည်း၊ တုံးကလုပ်၍ ဖန်ဆင်း၍ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တုံးကို မြင်ရသည်၊ တိုင်က လုပ်၍ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တိုင်ကို မြင်ရ သည်၊ အစရှိသည်ဖြင့် အကုန်သိလေ။</p> <p>ဥပမာကား အသက်တစ်သိန်းတမ်းမှာ တစ်နှစ်တစ်နှစ်လျှင် လင်တစ်ယောက်ယောက်သေ၍ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း လင်အသစ်အသစ် တစ်ယောက်တစ်ယောက် ယူရ၍ အနှစ်ငါးသောင်းကာလပတ်လုံး သားပေါင်း ငါးသောင်း ဖွားမြင်ရာ၏၊ ထိုသားစုကား အဖအသီးသီးတည်း၊ သားတို့ကို ကွဲပြားအောင် ပြောလိုလျှင် အမိနှင့်ပြော၍ မကွဲပြားနိုင်၊ အဖနှင့်ပြောမှ ဤသူကား မည်သူ၏သားတည်း၊ ဤသူကား မည်သူ၏ သားတည်းဟုကွဲပြားရာ၏၊ စက္ခုပသာဒရုပ်သည် ထိုအမိမိန်းမနှင့်တူ၏၊ တုံးတိုင်စသော ရူပါရုံဝတ္ထုဒြဗ်တို့သည် အဖငါးသောင်းနှင့်တူ၏၊ အသစ် အသစ်ဖြစ်၍သွားသော စက္ခုဝိညာဏ်စသည်သည် သားငါးသောင်း နှင့်တူ၏။</p> <p>တုံးတိုင် စသည်ကို အစဉ်အတိုင်း အိပ်ရာဝင်သည့်တိုင်အောင် တစ်နေ့လုံး၌မြင်၍သွားသော ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် တုံး၏ သားဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့်တုံးကိုမြင်သည်၊ တိုင်၏သားဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တိုင်ကိုမြင်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ဆိုထိုက်လေသတည်း။</p> <p>ဥပမာ တစ်နည်းကား ဝဲယာနှစ်ဖက်၌ လူ့တစ်ရပ်ခန့်အမြင့် ရှိသော သစ်ပင်ပေါင်းတစ်ထောင် စီတန်းလျက်ရှိသော ဖန်တုံးကြီး တစ်ခုကို ပင့်မြှောက်ယူဆောင်၍ အပြေးသွားရာ၌ ထိုထိုသစ်ပင် ဥပစာသို့ ရောက်လေရာ ဖန်တုံးကြီးမှာ အရိပ်အသီးသီးပေါ်လေရာ၏၊ ဖန်တုံးကြီး နှင့် စက္ခုပသာဒ၊ ထိုထိုသစ်ပင်နှင့် ထိုထိုရူပါရုံ ဝတ္ထဒြဗ်၊ ထိုထိုသစ်ပင် ရိပ်နှင့် ထိုထိုစက္ခုဝိညာဏ်တူ၏၊ ဖြစ်ပေါ်မှု ကွယ်ပျောက်မှုလည်း အသီး အသီးတူကြ၏။</p> <p>ထိုထိုအသံမျိုးနှင့် သောတဝိညာဏ်၊ ထိုထိုအနံ့မျိုးတို့နှင့် ဃာနဝိညာဏ်၊ ခံတွင်းမှာရောက်လာသော ထိုထိုရသာရုံ ဝတ္ထုဒြဗ်မျိုး တို့နှင့် ဇိဝှါဝိညာဏ်၊ ကိုယ်အင်္ဂါ အတွင်းအပမှာ ထိခိုက်လာသော ထိုထို ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ ဝတ္ထုမျိုးတို့နှင့် ကာယဝိညာဏ်၊ ဤဝိညာဏ်တို့၌လည်း စက္ခုဝိညာဏ်အတိုင်းသိလေသည်။</p> <p>မနောဝိညာဏ်မှာမူကား အာရုံမျိုး အလွန်အထွေအပြား များ လှ၏၊ ကုသိုလ်စိတ်မျိုး၊ အကုသိုလ်စိတ်မျိုး၊ စက္ခုဝိညာဏ်အစရှိသော အဗျာကတစိတ်မျိုး၊ ထိုစိတ်မျိုးတို့မှာယှဉ်သော လောဘတရား, ဒေါသ တရား, မောဟတရားအစရှိသော အကုသိုလ်တရားစု၊ သဒ္ဓါ, ပညာ, သတိအစရှိသော ကုသိုလ်အဗျာကတဓမ္မစု၊ ဖဿ, ဝေဒနာ, သညာ, စေတနာ, ဧကဂ္ဂတာ, ဇီဝိတိန္ဒြေ, မနသိကာရ, ဝိတက်, ဝိစာရ, အဓိမောက္ခ, ဝီရိယ, ပီတိ, ဆန္ဒဟူသော ဓမ္မစု၊ ဒုစ္စရိုက်ဆယ်ပါး, သုစရိုက်ဆယ်ပါး အစရှိသော ဓမ္မစု၊ အာပေါဓာတ်စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ၊ ဟဒယဝတ္ထု၊ ဇီဝိတ, အာဟာရ, ဇာတိ, ဇရာ, မရဏ အစရှိသော ဓမ္မစု၊ ဤအလုံးစုံသည် ဓမ္မာရုံမည်၏၊ ရူပါရုံ၊ သဒ္ဒါရုံ အစရှိသော ပဉ္စာရုံတို့သည် လည်း မနောဝိညာဏ်နှင့် ဆိုင်ကြကုန်၏၊ မနောဝိညာဏ်၏အာရုံမှာ အာရုံခြောက်ပါးလုံးပင် ရ၏၊ ထိုအာရုံခြောက်ပါးသည် အမိဝမ်းမှ ဖွားမြင်သည်ကစ၍ ယခုနေ့, ယခုနာရီတိုင်အောင် အတိတ် နှစ်, လ, နေ့, ရက်တို့၌ တစ်သက်လုံး ခဏမစဲ တွေ့ကြုံခဲ့ဖူးသမျှသော အာရုံ ခြောက်ပါး၊ ယခုနာရီမှ နောက်ခဏ နောက်ကာလတို့မှာ ယခုနာရီက မြော်မြင်၍သိနှင့်ရသော အာရုံခြောက်ပါး၊ နောက်နောက် ဘဝတို့ကို လှမ်း၍ ယခုကမျှော်ရသော အာရုံခြောက်ပါး၊ ကျမ်းဂန်အဆို ထိုထို လူပြောရှင်ပြောနှင့်သိရသော ခပ်သိမ်းသော အာရုံခြောက်ပါးစု၊ ဤအလုံး စုံသည် မနောဝိညာဏ်၏အာရုံစုချည်းတည်း။</p> <p>မစဲဖြစ်၍နေသော စိတ်အကြံအစည်စုတွင် အိပ်ပျော်စဉ် ဘဝင် ကိစ္စနှင့် ခဏမစဲဖြစ်၍နေသော မနောဝိညာဏ်စုမှာ ကံ-ကမ္မနိမိတ်, ဂတိနိမိတ်ဟူသော အာရုံစုကို အာရုံပြုသည်၊ အိပ်ရာကနိုး၍လာသည် မှစ၍ အိပ်ရာဝင်၍ အိပ်ပျော်သည့်တိုင်အောင် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံစု တွင် အကြောင်းအခွင့် ဆိုက်တိုက်ရာ တစ်ခုခုသော အာရုံစ၍ထင်မြင် သည်မှ ခဏစဉ်အတိုင်း ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံတို့သည် ဆိုက်တိုက်လာ သော အခွင့်အားလျော်စွာ နှလုံးတွင်းရှိ မနောဝိညာဏ်မှာ အစဉ်အတိုင်း သူတစ်လဲ ငါတစ်လဲ မစဲအောင် ထင်လေတော့သည်။ ဤဝီထိ မနော ဓာတ်စုမှာလည်း ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံစုတွင် အကြောင်းအခွင့် ဆိုက် တိုက်ရာ တစ်ခုတစ်ခုသော အာရုံသည် ဘဝင်၌ ခိုက်တိုက်လှုံ့ဆော် ပေးပြီးမှ ထိုလှုံ့ဆော်သော တစ်ခုခုသောအာရုံကို အာရုံပြု၍ သိမှု ကြံဖန် မှုဟူသော မနောဝိညာဏ်တစ်ခုခု နှလုံးထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လေသည်။</p> <p>တွေ့ကြုံဆိုက်တိုက်သောအကြောင်းမျိုး, အခွင့်မျိုးလည်း ဘယ် ခဏမှာမှမလပ်၊ ဝိုင်းလျက်, အုံလျက်တစ်ရုန်းရုန်း တွေ့ကြုံဆိုက် တိုက်မှု မစဲပြီ၊ ဆိုက်တိုက်သောအခွင့်နှင့် စပ်လျဉ်းသော တစ်မျိုးတစ်မျိုး သော အာရုံလည်း ဘဝင်မှာ ထင်မှု, ခုက်မှု, လှုံ့ဆော်မှုမစဲပြီ၊ ထိုထိုအာရုံ လှုံ့ဆော် တိုင်း လှုံ့ဆော်တိုင်း ဟဒယဝတ္ထုအတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ကာ ဖြစ်ပေါ်ကာ နေရသောအမှု တစ်သုတ်တစ်သုတ် ချုပ်ပျောက်ကာ ချုပ်ပျောက်ကာ နေရသောအမှုလည်း မစဲပြီ။</p> <p>မစဲပြီ ဆိုသည်ကား သူသူငါငါ သတ္တဝါတို့၏ အထင်အမြင်အတိုင်း ဆိုသည်၊ မုချအားဖြင့်မူကား စိတ်စေတသိက် နာမက္ခန္ဓာ လေးပါး တို့မည်သည် စက္ခုမှာဖြစ်ပေါ်ခိုက် စက္ခုမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ကြွင်း သော တစ်ကိုယ်လုံးမှာ မရှိကြကုန်၊ သောတမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် သောတ မှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ဃာနမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် ဃာနမှာသာ ရှိကြ ကုန်သည်၊ ဇိဝှါမှာဖြစ်ပေါ် ခိုက်ဇိဝှါမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ကိုယ်အင်္ဂါ တစ်ခုခုမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် ထိုနေမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ နှလုံးတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် နှလုံးတွင်းမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ထိုမှကြွင်းသော တစ်ကိုယ်လုံးမှာ မရှိကြကုန်၊ မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်းမှာပင်အခါ ပေါင်း ကုဋေတစ်သိန်းမျှတိုင်အောင် အဖြစ်အပျက် မြန်လှသည့်အတွက် ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးမှာပင် ပြိုင်လျက်ဖြစ်နေသကဲ့သို့ ထင်ရသည်၊ မျက်စိနှင့် ဘယ်ဟာကို ငါမြင်သည်ဟု ထင်၍နေဆဲမှာပင် စက္ခု ဝိညာဏ် အစဉ်၏ အကြားအကြားမှာ ဟဒယဝတ္ထ၌ မနောဝိညာဏ်ပေါင်း မစဲအောင်ပင် ကြားချပ်နိုင်သည်၊ သောတဝိညာဏ်စသည်တို့လည်း သတို့အာရုံခိုက်မှု မရှိလျှင် မစဲအောင်ပင်ကြားချပ်နိုင်သည်၊ ထို့ကြောင့် မျက်စိနှင့် ကြည့်ရှုဆဲ, မြင်ဆဲမှာပင် နှလုံးကလည်း ကြံ၏၊ သိ၏၊ နားက လည်း အသံတစ်ခုခုကိုကြား၏၊ စသည်ဖြင့် သတ္တဝါတို့၏စိတ်မှာ ထင် ကြရသည်၊ ကြွင်းသော ဝိညာဏ်တို့ဖြစ်မှုမှာလည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>မနောဝိညာဏ်အစုမှာလည်း ကိုယ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော ဝိညာဏ်စုဖြစ်၍နေစဉ် နှုတ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော ဝိညာဏ်မျိုး မဖြစ်နိုင်၊ နှုတ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော စိတ်စုဖြစ်၍နေစဉ် ကိုယ်အမူ အရာကိုပြုပြင်သော စိတ်မရှိနိုင်၊ သို့သော်လည်း အလဲ အလှယ်မြန်လှ သည့်အတွက်ကြောင့် သွားဆဲမှာပင် စကားပြောနိုင်၏၊ စကားပြော ဆဲမှာပင် ကိုယ်အင်္ဂါ လှုပ်ရှားနိုင်၏၊ ထိုထို အဆင်းကို မြင်နိုင်၏၊ ထိုထိုအသံကိုကြားနိုင်၏၊ ဤသို့ဖြစ်မှုကား မြန်လှသည့်အတွက်ကြောင့် တစ်မျိုးတစ်မျိုး အစဉ်၏ အကြားအကြားမှာ အမျိုးမျိုး ကြားချပ်မှု ပေတည်း။။ ဝိပဿနာ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်မှာမူကား ဤသို့ဖြစ်၍ နေကြရာမှ အလုံးစုံခြုံမိ ငုံမိလောက်သောအချက်ကို ရှာ၍ဝိညာဏ် ဝီထိဝါရပေါင်း တစ်သိန်း, တစ်သန်း, တစ်ကုဋေမကကိုပင် တစ်ဝိညာဏ်တည်း တစ်ချက် တည်းပြု၍ ဥဒယမှု, ဝယမှုကို ရှုရသည်၊ ဖြစ်ခြင်း၊ ပျက်ခြင်းကို ရှုသော ဉာဏ်မှာ အကုန်ပါစေနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း၊ ငါမြင်သည်, ငါကြား သည်, ငါနံသည်, ငါအရသာကိုသိသည်၊ ကိုယ်အင်္ဂါမှာ ထိသည် ကိုငါ သိသည်၊ ငါကြားသည်, ငါနံသည်, ငါအရသာကို သိသည်၊ ကိုယ် အင်္ဂါမှာ ထိသည်ကို ငါသိသည်, ငါထွေထွေလာလာ ကြံဖန်သည်ဟု ဖြစ်သော ငရဲမီးခြောက်မျိုး၊ ငါပြောသည်, ငါဆိုသည် ကိုယ်အင်္ဂါကို လှုပ်ရှားသည်, ငါသွားသည်, ငါလာသည် စသည်ဖြင့် ဖြစ်သော ငရဲမီးမျိုး အကုန်ကွယ် ပျောက်စေနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း။ ကိုယ်တွင်းမှာ စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ, ဟဒယ ဟူသော ခြောက်ဌာနက ထိထိမိမိဆုပ် ကိုင်၍ ဖြစ်မှု, ပျက်မှုကိုကောင်းစွာ ထင်မြင်နိုင်လျှင် ထိုအလုံးစုံသော အထွေအလာတို့သည် အတွင်းဝင် ပါလေကုန်တော့သည်။ (ဤတွင်ရွေ့ကား ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၌ အနိစ္စပရိညာ အစီအရင် အမြွက်ပြီး၏၊)</p> <p>---</p> <h3>ဒုက္ခပရိညာ</h3> <p>ဒုက္ခပရိညာကို ပြဆိုပေအံ့။ ရှေးဉာတပရိညာအခန်း၌ ပြဆိုခဲ့ ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီး တစ်ဆယ့်ငါးပါးသည်လည်း ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၏ ဒုက္ခလက္ခဏာပင်တည်း၊ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးမှထွက်သော ဒုက္ခစက်ကြီး တစ်ဆယ့်ငါးပါးကိုမြင်သဖြင့် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၏ ကြောက်မက် ဖွယ်ကြီး၏ အဖြစ်ကို မြင်ခြင်းသည် <b>“ဒုက္ခံ ဘယဋ္ဌေန”</b> ဟူသည်နှင့် အညီ စက်ကြီးတစ်ဆယ့်ငါးပါးသည် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၏ ဒုက္ခ လက္ခဏာရေး အစစ်အမှန်ဖြစ်လေသတည်း။</p> <p>ယခုအခါ <b>“ယအနိစ္စံ တံ ဒုက္ခံ”</b> ဟူ၍လည်းကောင်း၊ <b>“အနိစ္စေ ဒုက္ခသညာ”</b> ဟူ၍လည်းကောင်း ဟောတော်မူသည်နှင့်အညီ အနိစ္စ တရားမျိုးဖြစ်သည့်အတွက် သိအပ်သော ဒုက္ခမျိုးကို ဥပမာနှင့်တကွ ပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>ထန်း အုန်း စသော သစ်သီးတို့သည် အညှာပြုတ်လျှင် မြေသို့ ပရမ်းပတာ ကြွေကျမှု အမြဲရှိနေကြသကဲ့သို့ သံသရာ၌ ကျင်လည်၍ နေကြကုန်သော ပုထုဇ္ဇဉ်သတ္တဝါတို့သည် လူ့ပြည်မှာ ဖြစ်ရကုန်သော် လည်း အမြဲမနေကြရကုန်၊ ဇီဝိတိန္ဒြေအညှာ ကြွေ၍ သေမြဲဓမ္မတာ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ သေပြန်လျှင်လည်း ဘယ်ဘုံ, ဘယ်ဘဝသို့ငါသွားမည်ဟု သွားနိုင်ကြကုန်သည် မဟုတ်၊ ပေါက်လွှတ်ဓမ္မတာ ကျချင်ရာရာ ပရမ်း ပတာကျကြကုန်၏၊ ဤသို့သေသည့်နောက်၌ ပေါက်လွှတ်ဓမ္မတာ ကျချင်ရာရာ ပရမ်းပတာ ကျရခြင်းဘေးကြီးသည် အလွန်ကြောက် မက်ဖွယ်ကောင်းလှသော သံသာရဘယကြီးမည်၏၊ ဤဝိနိပါတန သံသရာဘေးကြီးအတွက် လူ့ပြည်မှ စုတေလျှင် အပါယ်လေးပါးသို့ကျရ သော ဘဝသာများ၏၊ လူ့ပြည်မှစုတေ၍ လူ့ပြည်, နတ်ပြည်သို့ ရောက် ရသော ဘဝမူကား ဘဝတစ်ထောင်, ဘဝတစ်သောင်း တွင် တစ်ဘဝမျှ ကြုံရခဲလှ၏၊ ဤဘေးကြီးသည် အနိစ္စမျိုးဖြစ်သော ဝိညာဏ်မှ ထွက် သော ဘေးကြီးစင်စစ်တည်း၊ အကြင်မျှလောက်သော ကာလ ပတ်လုံး ဤဝိညာဏ်ကို ငါ၏ကိုယ်ဟု သာယာ သိမ်းပိုက်ခြင်း ရှိနေ၏၊ ထိုမျှ လောက်သော ကာလပတ်လုံး ထိုဘေးကြီးသည် ထိုသူမှာ အပြီးစွပ် လျက် ရှိနေ၏၊ ထို့ကြောင့် အနိစ္စမျိုးဖြစ်သည့်အတွက် အလွန်ကြောက် မက် ဖွယ်ကြီးဖြစ်ရလေကား ဤဝိညာဏ်သည် ဘယဋ္ဌေနဒုက္ခကြီး စင်စစ် ဖြစ်သတည်း၊ နတ်ပြည်မှာ ဖြစ်ရသော်လည်း ဗြဟ္မာပြည်မှာ ဖြစ်ရ သော်လည်း ထိုနည်းတူဆိုလေ။</p> <p>တစ်ခု တစ်ခုသော ဘဝ၌ အနိစ္စကြောင့် ဒုက္ခကြီးကျယ်ပုံကို ဥပမာနှင့်တကွပြအံ့။</p> <p>ဤဝိညာဏ်သည် သူသတ်ယောက်ျားကြီးနှင့် တူ၏၊ အနိစ္စတာ သည် မြမြထက်သော ဓားသန်လျက်နှင့်တူ၏၊ သတ္တဝါသည် ရာဇဝတ် ကောင်နှင့်တူ၏၊ ဝိညာဏ်တည်းဟူသော သူသတ်ယောက်ျားကြီးသည် အနိစ္စတာ တည်းဟူသော ဓားသန်လျက်နှင့် ရာဇဝတ်ကောင်တည်း ဟူသောသတ္တဝါကို ပဋိသန္ဓေတည်နေသည်မှစ၍ ခဏမစဲ ဓားရာချင်း စပ်အောင် အရာပေး၏၊ ကိုယ်တွင်းမှာ ဆေးဝါဓားစာ အခံမရှိလျှင် ထိုသတ္တဝါသေဖို့ ဓားချက်ချည်းသည် ကိုယ်တွင်းမှာ ဆေးဝါဓားစာ အခံအပြီး ရှိ၍နေလျှင် ခုတ်တိုင်းခုတ်တိုင်းပြတ်သော ဓားရာဓားချက်စု သည် ခဏချင်း အသားနုတက်၍ အစဉ်အဆက် အသက်မသေ ဖိုသူနေရ၏၊ ဆေးဝါဓားစာ ရှာမှု, ဖွေမှု, မှိဝဲမှု, ဒုက္ခကြီးမှုကား ထိုသတ္တဝါ ကို အကြပ်အတည်း အမြဲနှိပ်စက်၍နေ၏၊ ကာမဘုံမှာ အသက်မွေးမှု ကဗဠီကာရအာဟာရမှီဝဲမှုသည် ထိုသူမှာ ဆေးဝါဓာတ်စာမှုနှင့် တူ၏။</p> <p>ဤစကားရပ်ဖြင့် ရေသတ္တဝါ, မြေပေါ်ရှိသတ္တဝါ, ကောင်းကင်ရှိ သတ္တဝါတို့၌ ကြီးကျယ်ကျပ်တည်း အမြဲနှိပ်စက်၍နေသော အသက်မွေးမှု အစာအာဟာရမှုကြီးသည် ဝိညာဏ်၏ အနိစ္စမှုမှ ဖြစ်ပွားသော ဒုက္ခမှုကြီး အမှန်ဖြစ်သည်ကိုပြသော စကားရပ်တည်း။</p> <p>ရှေးက ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အနိစ္စကိုထိထိမိမိကြီးမြင်မှ ယခုပြဆိုသော ဝိညာဏ်၏ဒုက္ခလက္ခဏာကို ကောင်းစွာ သိမြင်နိုင်မည်၊ အနိစ္စကို ထိထိ မိမိကြီးမမြင်က အနိစ္စသည် အားပေးအာမြှောက်ရှိ၍နေသည့်အတွက် ကြောက်မက်ဖွယ်သော ဒုက္ခလက္ခဏာကိုပြဆိုသော်လည်း မိမိကိုယ် တွင်းရှိ ဝိညာဏ်ကို ကြောက်မက်ဖွယ်သော ဒုက္ခဓမ္မဟု မထင်နိုင်။</p> <p>တစ်နည်းသော်ကားထိုသူသတ် ယောကျ်ားကြီးမှာ ထိုသတ္တဝါ၌ ဓားရာတစ်ချက်တစ်ချက်တွင် အသက်သေဆုံးအောင် ဝိုင်းညီကြ ကုန်သော ရွာပယောဂ, တောပယောဂ တပည့်လက်သားတို့မှာလည်း မျာစွာရှိကုန်သတတ်။ ဆေးဝါးဓာတ်စာ အခံကောင်းလှသေး၍ ထိုထို ဓားချက်တွင် အသက်မသေ ရှိပြန်ချေလည်းထိုသတ္တဝါကို ထွေထွေ လာလာ ဗျာပါရဒုက္ခ များပြားရန် အငိုတိုက်ရန်, အရယ်တိုက်ရန်, အရူးတိုက်ရန်, အနှမ်းတိုက်ရန်, အရှက်ခွဲရန်, အကျိုးနည်းရန် ဝိုင်းအုံကြ ကုန်သော နတ်ရဲ, စုန်းရဲ, သရဲသဘက် တပည့်လက်သားတို့လည်း များစွာရှိကုန်၏၊ ဤစကား၌ ဝိညာဏ်သည် သူသတ်ယောကျ်ားကြီးသည်၊ ကိုယ်တွင်းရောဂါမျိုး ၉၆ပါးသည် ရွာပယောဂတည်း၊ မိးဘေး, ရေဘေး, ခိုးသူဓားပြဘေး, မြွေဘေး, ကင်းဘေး, ဆင်ဘေး, ကျားဘေး, အစရှိသော တောပယောဂတည်း၊ ထိုရွာတွင်း, ရွာပယောဂတို့သည်ပင်လျှင် ထွေ ထွေလာလာ ဗျာပါဒုက္ခများအောင် ပြုသမားတို့တည်း၊ သောက, ပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ, ဥပါယာသတို့နှင့်တကွ လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, မာန, ဒိဋ္ဌိ အစရှိကုန်သော တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာ တို့သည်ကား အငိုတိုက်ကြကုန်သော သူတို့တည်း။</p> <p>ဤစကားရပ်ဖြင့် မိမိကိုယ်၌ရှိသော ဝိညာဏ်အနိစ္စကြောင့် ဝိညာဏ်ဒုက္ခ ကြီးကျယ်လှပုံ ကိုပြဆိုအပ်သတည်း။</p> <p>ဒုက္ခ ဒုက္ခ, သင်္ခါရဒုက္ခ, ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခတို့ဖြင့်ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခလက္ခဏာကိုပြဆိုရာ၏၊ နောက်နောက်ဘဝတို့၌ သုဂတိဝိညာဏ်ကို ရနိုင်ရန် ရှေးရှေးဘဝတို့ကတင်ကူး၍ ဒုက္ခစိုက်ပျိုးပြုနှင့်ရသော ဒါနမှု, သီလမှု, ဘာဝနာမှုတို့သည်ကား ထိုသုဂတိဝိညာဏ်၏ သင်္ခါရဒုက္ခမှု တို့တည်း၊ ထို့အတူ ဖြစ်ရာသုဂတိဘဝတို့၌ အသက်မွေးမှု အစရှိသည် လည်း ဝိညာဏ်၏ သင်္ခါရဒုက္ခမှုတည်း၊ ဝိညာဏ်သည် အနိစ္စမျိုးဖြစ်ခဲ့၍ ပြုစုပျိုးထောင်ပြန်ရင်း ပျက်ဆုံးပြန်ရင်းဖြစ်လေရကား သံသရာလည်း အနမတဂ္ဂ, ဝိညာဏ်လည်း အနမတဂ္ဂ, သင်္ခါရဒုက္ခလည်း အနမတဂ္ဂ, ဖြစ်၍နေ၏။</p> <p>ဒါန, သီလအစရှိသော သင်္ခါရဒုက္ခနှစ်မျိုးကို အပန်းခံ၍ အားထုတ် ကြကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကား နှစ်မျိုးရှိကြ၏၊ ထိုသင်္ခါရဒုက္ခထမြောက်လျှင် ထမြောက်လျှင် ထိုသင်္ခါရဒုက္ခမျိုးနှင့်တကွ ဒုက္ခခပ်သိမ်းတို့မှာ အပြီး၍ ငြိမ်း၍ သွားအောင် အားထုတ်ကြသူတစ်မျိုး၊ ငြိမ်းမှုစခန်းဟူ၍မရှိပဲ ဖြစ်ကတတ်ဆန်း အားထုတ်ကြသူတစ်မျိုး၊ ဝိညာဏ်၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်း သို့ရောက်အောင် အားထုတ်ကြသော သူတို့ကား ပထမပုဂ္ဂိုလ်တို့ ပေတည်း။</p> <p>ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကား ဒါနပြုမှု ဒုက္ခကြီးမှလည်း လွတ်ငြိမ်းကြလေ ကုန်၏၊ သီလဒုက္ခကြီး ဘာဝနာဒုက္ခကြီးတို့မှာလည်း လွတ်ငြိမ်းကြ လေကုန်၏၊ အပါယဒုက္ခ စသည်တို့မှာလည်း လွတ်ငြိမ်းကြလေကုန်၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ အနိစ္စမျိုးဖြစ်သော ဝိညာဏ်၏လက်မှ ကျွတ် လွတ်နိုင်ကြပေကုန်သောကြောင့်တည်း။ (ဝါ)ဝိညာဏ်ကို စွန့်လွှတ်နိုင်ကြ ပေကုန်သောကြောင့်တည်း။ ဝိညာဏ်၏လက်မှာ မလွတ်နိုင်ကြကုန်ငြား အံ့၊ တစ်ခြားတစ်ပါးသော ဒုက္ခမျိုးကို မဆိုထားဘိဦး၊ အနမတဂ္ဂ သံသရာ ၌ ဒါနပြုမှု ဒုက္ခ, သီလစောင့်ထိန်းမှု ဒုက္ခ, ဘာဝနာပွားများမှုဒုက္ခ, ရသေ့ပြု မှုဒုက္ခ, ဘာဝနာပွားများမှုဒုက္ခ, ရသေ့ပြုမှုဒုက္ခ, ရဟန်းပြုမှုဒုက္ခ ဤ ဒုက္ခကြီးတွေ နှိပ်စက်ညှင်းပန်းမှုနှင့်ပင် ငြိမ်းချမ်းရန် အခွင့်မရှိပြီ၊ ဒုတိယပုဂ္ဂိုလ်တို့ကား အသစ်အသစ်သော ဝိညာဏ်ကို အစဉ်ထူထောင်၍ သွားရန် အားထုတ်ကြသော ဗာလပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်း၊ အကျိုးအပြစ် ထင် ရှား၏။</p> <p>ဆိုလိုရင်းအဓိပ္ပါယ်ကား ကုသိုလ်မှုမည်သည် လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို စုဆောင်းရခြင်းစသည်ဖြင့် ဆင်းရဲခံနိုင်မှဖြစ်သော အမှုသာတည်း၊ သို့သော်လည်း အလိုရှိရာ အမျိုးမျိုးကိုဆောင်နိုင်သော အမှုမျိုးဖြစ် ပေသည် တစ်ကြောင်း, ကုသိုလ်မှုကို အားမထုတ်လျှင် အပါယ်ဒုက္ခ၌ မြှပ်၍သွားမည်ကိုကြောက်ရသည် တစ်ကြောင်း, သို့အကြောင်းကြောင့် ဆင်းရဲခံ၍ပင် အားထုတ်ကြရ၏။</p> <p><b>“မာရောတိခေါ ဘိက္ခဝေ ပဉ္စန္နေတံ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာနံ အဓိဝစနံ”</b> ဟူ၍လည်းကောင်း၊ <b>“ဝဓကော ပစ္စတ္ထိကောတိ ခေါ ဘိက္ခဝေ ပဉ္စန္နေတံ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာနံ အဓိဝစနံ”</b> ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟောတော်မူသည်နှင့်အညီ လူသတ် ယောက်ျား ဥပမာ၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဝိညာဏ်သည် အနိစ္စတာ ဓားကို မိမိ၌အမြဲစွဲကိုင်လျက် အတွင်သတ်သော ယောက်ျားကြီးစင်စစ် ဖြစ်၏၊ လူ့ဝိညာဏ်သည် လူကိုတွင်တွင်သတ်၍ အပါယ်သို့ တွင်တွင် ပစ်ချ၏၊ နတ်ဝိညာဏ်သည် နတ်ကိုတွင်တွင်သတ်၍ အပါယ်သို့ပစ်ချ၏၊ ဗြဟ္မာ့ဝိညာဏ်သည် ဗြဟ္မာကို တွင်တွင်သတ်၍ အပါယ်သို့ပစ်ချ၏၊ ဗာလပုထုဇ္ဇဉ်တို့သည် အပါယ်ကိုကြောက်လှ၍ ဒါန, သီလ, ဘာဝနာကို အားထုတ်ကြသည်ရှိသော် လူ့ဝိညာဏ်လူ့ဘဝ, နတ်ဝိညာဏ် နတ်ဘဝ၊ ဗြဟ္မာ့ဝိညာဏ် ဗြဟ္မာ့ဘဝကို မိမိကိုယ်ပြုလုပ်ရန် အားထား၍ ကြိုးကြိုး စားစားအားထုတ်ကြကုန်၏၊ အားထားရာ ဝိညာဏ်ကို ရသည့်အတွက် အပါယ်ငရဲသို့ တစ်လဲလဲ ပြန်၍ ပြန်၍ ကျကာကျကာ နေကြကုန်၏၊ ဝိညာဏ်ကို မလွှတ်သမျှသည် ဘဝဂ်ကပင်သော်လည်း အပါယ်သို့ လား ကြရာကုန်၏၊ အပါယ်ကျမှုလည်း ဆုံးကမ်းမရှိ၊ ကုသိုလ်မှု သင်္ခါရဒုက္ခ လည်း ဆုံးကမ်းမရှိလေ။ သောတာပန်အဖြစ်သို့ရောက်၍ သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိချုပ်ငြိမ်းသဖြင့် ဝိညာဏ်ကိုလွတ်နိုင်သောအခါမှ အပါယ်ကျဒုက္ခ ငြိမ်း၏၊ ကုသိုလ်မှု သင်္ခါရဒုက္ခလည်း အပန်းကြီးလောက် အောင်မရှိပြီ။ (ဤကား ဝိညာဏ်၏ သင်္ခါရဒုက္ခကြီးကျယ်ပုံကို အမြွက်မှဆိုလိုက်သော အချက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3>ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခ</h3> <p>ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခကိုကား သူသတ်ယောက်ျား ဥပမာနှစ်ချက် ဝိနိပါတ သံသာရဘယအချက်များနှင့်ပင် ထင်ရှားသိသာလှပြီ၊ အနိစ္စမှ ထွက်သော ဒုက္ခဟူသမျှသည် ဝိပရိဏာမဒုက္ခချည်းတည်း။ အနမတဂ္ဂ သံသရာနှင့်အမျှ သင်္ခါရဒုက္ခကြီးကျယ်၍ နေရသည်မှာလည်း ဝိပရိဏာမ အတွက်ပင်တည်း၊ လောက၌ မြို့ဖွဲ့၍, ရွာဖွဲ့၍, အသင်းဖွဲ့၍ အိမ်ရာ ဝင်းခြံ အရံအကာဖွဲ့နေကြရသော အမှုသည်လည်း ဝိပရိဏာမသဘော ရှိနေသည့်အတွက်ပင်တည်း၊ ရေဘေးကိုကြောက်ရမှု, မီးဘေးကိုကြောက် ရမှု, ကိုယ်တွင်း ကိုယ်ပဘေးကို ကြောက်ရမှု အလုံးစုံသည်လည်း ဝိပရိဏာမသဘောရှိနေသည့်အတွက်ပင်တည်း၊ ဝိညာဏ်သည် ဝိပရိဏာမသဘော မရှိခဲ့သည်ဖြစ်အံ့၊ လောက၌ ကြောက်ဖွယ်, လန့်ဖွယ်, ထိတ်ဖွယ်, ရွံ့ဖွယ်, စိုးရိမ်ဖွယ်, ကြောင့်ကြဖွယ်, ပူပန်ဖွယ်ဟူ၍ တစ်စုံ တစ်ခုမျှ မရှိရာပြီ။</p> <p>ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခ ပြီး၏၊</p> <p>---</p> <p>ဤမှတစ်ပါး သစ္စဝိဘင်းမှာဟောတော်မူသော ဇာတိဒုက္ခ စသည် တို့နှင့်တကွ စူဠဒုက္ခက္ခန္ဓသုတ်, မဟာဒုက္ခက္ခန္ဓသုတ်, မဟာနိဒ္ဒေသတွင် ဇရာသုတ်၏ နိဒ္ဒေသတို့မှာလာရှိသော ဒုက္ခမျိုးဟူသမျှသည်လည်း ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခချည်းပင်တည်း။ တေဘူမက ဒုက္ခဟူသမျှသည် ဤ ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခလက္ခဏာချည်းတည်း။ ထို့ကြောင့် ဒုက္ခပရိညာမှုသည် အလွန်ကြီးကျယ်၏၊ ရဟန္တာအဖြစ်သို့ရောက်မှ အပိုင်ကြီးပိုင်နိုင်၏၊ သောတာပန်၊ သကဒါဂါမ်၊ အနာဂါမ် ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကား တစ်စိတ်တစ်ဒေသ မျှသာ ပိုင်နိုင်ကြကုန်သည်။</p> <p>(ဤတွင်ရွေ့ကား ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခပရိညာ အစီအရင်ပြီး၏၊)</p> <h3>အနတ္တပရိညာ</h3> <p>အနတ္တပရိညာ၌ အနတ္တသည် အနိစ္စနှင့်စပ်၍ သိအပ်သော အနတ္တ, ဒုက္ခနှင့်စပ်၍သိအပ်သော အနတ္တ, ပုဂ္ဂိုလ်၏ အလိုသို့မလိုက်၊ အကြောင်းတရား ဆိုက်တိုက်ရာဖြစ်ခြင်းနှင့်စပ်၍ သိအပ်သောအနတ္တ, ဟူ၍ သုံးပါးရှိ၏၊ ထိုသုံးပါးတွင် အနိစ္စနှင့်စပ်၍ သိအပ်သော အနတ္တမှာ အနိစ္စကိုကောင်းစွာ ထင်မြင်မှ ထင်မြင်နိုင်သည်၊ ဒုက္ခနှင့်စပ်၍ သိ အပ်သော အနတ္တမှာလည်း ဒုက္ခကိုကောင်းစွာမြင်မှ ထင်မြင်နိုင်သည်၊ ထိုနှစ်ပါးကို ကောင်းစွာထင်မြင်နိုင်ပါလျှင် အလိုသို့မလိုက်မှုနှင့်စပ်၍ သိအပ်သော အနတ္တလည်း ပြီးစီးပါ၏။</p> <p>အနတ္တ=ကိုယ်မဟုတ်၊ အနတ္တ=အစိုးမရ၊ အနတ္တ=အလိုသို့ မလိုက်။ ကိုယ်မဟုတ်ဆိုသည်ကား ပုဂ္ဂိုလ်၏ အထည်ခံ အမာခံ အနှစ်သာရ မဟုတ်၊ သတ္တဝါ၏အထည်ခံ အမာခံ အနှစ်သာရမဟုတ်၊ ငါ၏အထည်ခံ အမာခံ အနှစ်သာရမဟုတ် ဆိုလိုသည်။ အနိစ္စကိုကောင်းစွာ မြင်သည် ရှိသော် အနှစ်သာရမဟုတ်သည်ကို မြင်၏။</p> <p>အဘယ်သို့မြင်သနည်းဟူမူ အန္ဓပုထုဇ္ဇဉ်တို့အား ငါမြင်သည်ဟု ထင်မြင်စွဲမြဲရာ၌ ငါကား တစ်သက်လုံးမှာမှ တစ်ငါသာ ထင်ရင်းဖြစ်၍ နိစ္စတည်း၊ ထိုငါကိုမြင်ဟူသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့်တစ်ခုတည်းပြု၍ ငါမြင် သည်ဟု ယူလေရကား စက္ခုဝိညာဏ်ကို ထိုငါကဲ့သို့ နိစ္စထင်မှုတည်း၊ စက္ခုဝိညာဏ်ကို ထိုမြင်သော ငါ၏အနှစ်သာရထင်မှုတည်း၊ စက္ခု ဝိညာဏ်၏ ခုတင်ခုဖြစ်ပေါ်မှု ပျက်ကွက်မှုကို မြင်သည်ရှိသော် ငါတစ် လမ်း စက္ခုဝိညာဏ် တစ်လမ်းမြင်၏၊ စက္ခုဝိညာဏ် နိစ္စသာရ မဟုတ် ကြောင်းကို မြင်၏၊ ကြွင်းသော ဝိညာဏ်တို့၌လည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>နိစ္စသာရပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>ဓုဝသာရ</h3> <p>မြင်မှုသည် တစ်သက်လုံးခိုင်မြဲ၏၊ ပျက်နိုင်သောအမှု မဟုတ်ဟု ထင်သည်ကား ဓုဝသာရတည်း၊ ခုတင်ခု ဖြစ်မှုပျက်မှုကို ကောင်းစွာ မြင်သည်ရှိသော် ဓုဝသာရမဟုတ်ကြောင်းကို မြင်၏၊ ကြွင်းသော ဝိညာဏ်တို့၌လည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>ဓုဝသာရပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>သုခသာရ</h3> <p>မြင်မှုသည် ကောင်းသောအမှုတည်း၊ တင့်တယ်သော အမှုတည်း၊ လျောက်ပတ်ဖွယ်ရာသော အထွတ်အမြတ် မင်္ဂလာမှုကြီးတစ်ခုတည်း၊ အားကိုးအားထားပြုထိုက်သော အမှုတည်း၊ ကျေးဇူးဥပကာရများပြား အမှုတည်း၊ မျက်စိမြင်ပေ၍ လူချင်းတူနိုင်သည်၊ နေကို မြင်နိုင်သည်၊ လကိုမြင်နိုင်သည်၊ အရှေ့ဟူ၍သိနိုင်သည်၊ အနောက် ဟူ၍သိနိုင်သည်၊ အဖြူဟု သိနိုင်သည်၊ အနီဟူ၍ သိနိုင်သည်၊ သွားလမ်း လာလမ်း လုပ်လမ်း ကိုင်လမ်းအလုံးစုံ ပြုနိုင်သည်အစရှိသဖြင့် လောက၌ မျက်စိ မမြင်သော သူကန်းတို့နှင့် နှိုင်းစာ၍သာလွန်သော အခွင့်စုကောင်းမြတ် သည်ဟု ထင်မြင်စွဲ လမ်းမှုကား သုခသာရ ထင်မြင်မှုတည်း။</p> <p>ချကမှု ပြုတ်မှု အလင်းအရောင်မှု စသည်ဖြင့် မီးနှင့်မကင်းနိုင်သော ဒုက္ခမ-တည်ကြီးရှိ၍ နေသောသူမှာ မီးသည် အသုံးကျလှ၏၊ ကျေးဇူး ဥပကာရ များလှ၏၊ ကောင်းမြတ်လှ၏၊ ထိုကဲ့သို့သော ဒုက္ခ-မ-တည်ကြီး မရှိသော သူမှာ မီးသည် အသုံးမကျအကျိုးမဲ့ကြီးဖြစ်၏။</p> <p>မီးနှင့်မကင်းနိုင်သော သူမှာလည်း မီး၏အခွင့်ကြီးတွေ ရှိနေ သည့်အတွက် မီးသည် အသုံးတွင်ကျယ်လှပေ၏၊ ကျေးဇူးဥပကာရ များလှပေ၏ဟု သာယာခြင်းဖြစ်ရသည်၊ မီးသည် လောင်တတ်သော သဘောရှိ၏၊ ငါ့ကိုလည်း မရှောင်၊ ဒုက္ခကြီးစွာဖြစ်အောင် လောင်တတ်၏၊ ငါ့သားမယားကိုလည်း မရှောင် လောင်တတ်၏၊ ငါ့အိမ် ငါ့ယာ ငါ့ဥစ္စာ ငါ့ပစ္စည်းကိုလည်း ဖြည်းဖြည်းပြောင်လောင်တတ်၏ဟု သိလျက်နှင့်ပင် မီးမရှိလျှင်မဖြစ်နိုင်သော ဒုက္ခ-မ-တည်ကြီး ရှိနေသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်နေရသော သာယာခြင်းတည်း။ ဤအတူ ဤကိုယ်ခန္ဓာ ဒုက္ခ-မတည်ကြီးရှိ၍ နေသည့်အတွက် စက္ခုဝိညာဏ်အခွင့်တွေ အလွန် ကြီးကျယ်များပြား ၍နေ၏၊ ထိုအခွင့်စု၌ စက္ခုဝိညာဏ်သည် တွင်ကျယ် လှ၏၊ ကျေးဇူးဥပကာရကြီးကျယ်များပြားလှ၏ဟု သာယာခြင်း ကြီးစွာ ဖြစ်၍ နေရ၏၊ စက္ခုဝိညာဏ်ရှိနေသည့်အတွက်ကြောင့် စက္ခုပေါက်မှ တောက်၍နေသော ကိလေသာမီး အနန္တစက္ခုဝိညာဏ် မြင်မှုရှိလေသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပွားနိုင်သော ပါဏာတိပါတအစရှိသော ဒုစရိုက်မှု အနန္တ, စက္ခုဝိညာဏ်မြင်မှုကို ငါမြင်သည်ဟု စွဲလမ်းမှုကြောင့် အစရှိသော ဒုစ္စရိုက်မှု အနန္တ, စက္ခုဝိညာဏ်မြင်မှုကို ငါမြင်သည်ဟု စွဲလမ်းမှုကြောင့် အနမတဂ္ဂဝဋ်ဒုက္ခမှ မကျွတ်နိုင် မလွတ်နိုင်ပဲ ယနေ့ထက်တိုင် ဝဋ်ဒုက္ခ ဘေးကြီးတန်းလန်း အပါယဒုက္ခ ဘေးကြီးတန်းလန်း ရှိနေသောအမှု၊ စက္ခုဝိညာဏ် ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီးသော သူသတ်ယောကျ်ားကြီး တစ်ပါး စင်စစ်ဖြစ်၍နေသောအမှု စသည်တို့ကိုမူကား အန္ဓပုထုဇ္ဇဉ်တို့ မမြင် နိုင်ကြသည့်အတွက်ကြောင့် စက္ခုဝိညာဏ် အမြင်မှုကို မင်္ဂလာကြီးတစ်ခု အကြီးအကျယ်ထင်မြင်စွဲလမ်း၍နေကြလေသတည်း။ ဤနည်း အတူ ခန္ဓာငါးပါး ဒုက္ခ-မ-တည်ကြီးရှိ၍နေသောသူတို့မှာ နားကြားမှုကို မင်္ဂလာကြီး ထင်မြင်ရသည်။လ။ စိတ်ကြံမှု သိမှုကို မင်္ဂလာကြီး ထင်ရ သည်၊ ဒါနမှုကို မင်္ဂလာကြီးထင်ရသည်၊ သီလမှုကို မင်္ဂလာကြီးထင် ရသည်၊ ဘာဝနာမှုကို မင်္ဂလာကြီးထင်ရသည်၊ ဤကား သုခသာရ ရှင်းလင်းချက်တည်း။။ ဤသုခသာရ ထင်မြင်စွဲလမ်းမှုသည် အလွန်ကြီး ကျယ်လှ၏။</p> <p>ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၌ ပြဆိုလိုက်သောနည်းကို အစဉ်မှီးသဖြင့် အလုံးစုံသော သတိ ပညာ သဒ္ဓါ စေတနာစသော နာမ်တရားစုကို အကောင်းထင်မှု ပထဝီ အာပေါအစရှိသော ရုပ်တရားစုကို အကောင် ထင်မှု ဦးခေါင်းခြေ လက် မျက်စိ နား နှာ ကိုယ်အင်္ဂါစုကို အကောင်းထင်မှု လောဘတဏှာ သံသရာမီးစကြီး ရှိနေ့သည့်အတွက်ကြောင့် သားမယား အိမ်ယာ ရတနာရွှေငွေ ခြွေရံသင်းပင်း လူမင်းစည်းစိမ် နတ်မင်းစည်းစိမ် ဗြဟ္မာမင်းစည်းစိမ်တို့၌ အကောင်းအမြတ်ထင်မှုတို့၌လည်း နေရာကျ သိမြင်ကြလေကုန်။</p> <p>အတ္တသာရမှာ ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီ။ အနတ္တ=ကိုယ်မဟုတ်ဟူရာ၌ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးသည် နိစ္စသာရလည်းမဟုတ်၊ ဓုဝသာရလည်းမဟုတ်၊ အတ္တသာရလည်းမဟုတ်၊ နိစ္စအရာ၌လည်း အမာခံ အထည်ကိုယ်မဟုတ်၊ ဓုဝအရာ၌လည်း အမာခံ အထည်ကိုယ်မဟုတ်၊ သုခအရာ၌လည်း အမာခံ အထည်ကိုယ် မဟုတ်၊ အတ္တအရာ ဇီဝအရာတို့၌လည်း အမာခံ အထည်ကိုယ် မဟုတ်ဟူသော အနက်ကို ပြဆိုချက်တည်း။</p> <p>အနတ္တ အစိုးမရဟူရာ၌ အဘယ့်ကြောင့် အစိုးမရသနည်း၊ ကြည့်လိုလျှင် ကြည့်နိုင်သည်၊ မြင်လိုလျှင် မြင်နိုင်သည်၊ သွားလေရာ နေလေရာ ပါနိုင်သည် မဟုတ်လောဟူငြားအံ့။</p> <p>သူသတ် ယောက်ျားကြီး ဥပမာ၌ ကိုယ်တွင်းမှာ ဆေးဝါးဓာတ်စာ အခံရှိနေခဲ့လျှင် ခဏစဉ်အတိုင်း အသားနုတက်၍ အသက်မသေ နေရ၏ဟူသော စကားနှင့်သွားလေရာ နေလေရာ ပါနိုင်သည်ဟူသော အချက် သိရမည်၊ ဥပမာ၌ အသားနု တက်မှုသည် ထိုသူ အစိုးရချက်ရှိ၍ တက်သည်မဟုတ်၊ ထိုသူ့အာဏာ အရှိန်အဝါကို ကြောက်ရွံ့ငြား၍ တက်သည်မဟုတ်၊ ဆေးဝါးဓာတ်စာမှုသည် အသားနု၏ အစီးအပွား တည်း၊ အသားနု၏ အစီးအပွားကိုပြုစုရွက်ဆောင်မှု၌ ထိုသူကရှေးဦးစွာ သူ, ကျွန်ခံနှင့်ရ၏၊ ယမန်နေ့က သူ့ကျွန်ခံ၍ ထားနှင့်မှ ယခုနေ့ အသားနု ပေါ်လာသည်။</p> <p>သင်သည် တစ်သက်လုံး ကျွန်ခံနိုင်သည်ဖြစ်အံ့၊ သင့်သန္တာန်မှာ ငါအစဉ်မပြတ် ဖြစ်၍နေမည်ဟု ဆိုဘိသကဲ့သို့ အစာအာဟာရ တည် ထောင်မှု သင်္ခါရဒုက္ခနှင့်တကွ သူ့ကျွန်ခံ၍နေနိုင်မှ တက်လာသော အသားနုပေတည်း၊ ထိုသူက အစိုးရမှုမဟုတ်၊ သူ့ကို သာယာသည့်အတွက် သူ့ကျွန်ခံမှုသက်သက်သာတည်း။</p> <p>မီးရောင်စုသည် မီးတောက်နှင့်ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ ဖြစ်လေသ ကဲ့သို့ ဝိညာဏ်မှာ ဖြစ်ရသော ထိုနာမ်စုသည် ဝိညာဏ်နှင့် ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ ဖြစ်ကြရကုန်ရကား ဝိညာဏ်၌ အနိစ္စထင်နိုင်လျှင် ထိုနာမ်စုမှာ အနိစ္စထင်နိုင်ပြီး ဖြစ်လေတော့သည်၊ ဝိညာဏ်နှင့် ဒုက္ခ အနတ္တထင် နိုင်လျှင် ထိုနာမ်စုမှာလည်း ဒုက္ခ အနတ္တ ထင်နိုင်ပြီးဖြစ်လေ တော့သည်၊ ပဟာနပရိညာမှာလည်း ထိုအတူပင်။</p> <p>(ဤကား နာမ်၌ ပရိညာကိစ္စ အလိုလို ပြီးစီး၍ သွားပုံတည်း။)</p> <p>အဘိဓမ္မာ မတတ်ရှာကုန်သော သူတို့သည်ကား ဝိညာဏ်နှင့် နာမ်မပြားမကွဲ တစ်ခုတည်းသိ၍ နေကြကုန်၏၊ လောဘ ဆိုသော်လည်း စိတ်ပင်တည်း၊ ဒေါသဆိုသော်လည်း စိတ်ပင်တည်းဟု ထင်မှတ်၍ နေကြကုန်၏၊ ထိုအထင်သည် ဝိပဿနာအခန်းမှာ နေရာကျသည်သာ ဖြစ်၏၊ ထိုသူတို့ကို ဝိပဿနာ ကမ္မဋ္ဌာန်းသွန်သင်ပြသသော ဆရာသည် စိတ်တစ်လုံးနှင့်ပြီးစီးအောင် ပြသရမည်၊ နာမ်တရားကို တစ်ခြား အသံမပေးနှင့်။</p> <p>လောဘ, ဒေါသ, မောဟ စသည်ဖြင့် သူကြားဖူးသော နာမ်များကို ကွက်ခြား၍ မေးမြန်းခဲ့လျှင် သဘာဝကို နေရာ ကျပြောပြ၍ စိတ်ဝိညာနှင့် ပေါင်း၍ပေးလေ။</p> <p>နာမ်ပရိညာ ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>ရုပ်ပရိညာ</h3> <p>ရုပ်ပရိညာ၌ ဝိညာဏ်ကို ရုပ်တရားနှင့် ခြားနားစွာ မြင်နိုင် အောင်ပြခန်းမှာ ခြားနားစွာ ထင်နိုင်မြင်နိုင်သည်ရှိသော် ထိုအမြင် နှင့်ပင်ရုပ်၌ အနတ္တပရိညာ ဆိုက်၍သွားရာ၏၊ ငှက်ပျောတုံး လက်ပံတုံး ကဲ့သို့ အသုံးမကျနိဿတ္တ နိဇ္ဇီဝ အနတ္တ ဟုထင်မြင်၍လာရာ၏၊ ရူပက္ခန္ဓာ ကြီးသည် စက်ရုပ်ကြီး ရုပ်သေး ရုပ်ကြီးနှင့် တူ၏၊ ဝိညာဏ်သည် အတွင်း၌ အတွင်း၌ စက်နင်းသူ အရုပ်ကြိုးဆွဲသူနှင့် တူ၏ဟု ထင်မြင်ရာ၏၊ ဒုက္ခ ပရိညာမှာ ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခလက္ခဏာကိုပြောတိုင်း ပြောတိုင်း ရုပ်၏ ဒုက္ခလက္ခဏာ အပြီးပါတော့သည်၊ အနိစ္စမှာ မူကား အနုအစိပ်ကြီး မလို လှပြီ၊ ငှက်ပျောတုံး လက်ပံတုံး စက်ရုပ် ရုပ်သေးအနေ ထင်မြင်ပြီး ဖြစ်လေသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ တစ်ဘဝလျှင် တစ်ခါ တစ်ခါ သေ ဆုံးမှုကို ထင်မြင်ပြီး ဖြစ်လေသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ အိုမှု နာမှု သေမှုဟူသော ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနိစ္စနှင့်ပင် ပြီးနိုင်ရာတော့သည်။</p> <p>(ဤကားရုပ်၌ ပရိညာကိစ္စ အလိုလိုပြီးစီးနိုင်ရာသော အခွင့်ကို ပြဆိုချက်တည်း။)</p> <p>ထိုသို့ ပြီးစီးလေသော ပုဂ္ဂိုလ်အားပြီးစီးသော ခဏမှာစ၍ ဗြဟ္မ စရိယကိစ္စ အပြီးတိုင်လေ၏၊ ရှေးရှေးသော အနမတဂ္ဂဘဝတို့၌ ဗြဟ္မစရိယအမှုကို ဘဝအသင်္ချေမက အကြိမ်ကြိမ် အဖန်ဖန် အားထုတ်ခဲ့ သော်လည်း ဝိညာဏ်၌ အတ္တစွဲလမ်းမှု တန်းလန်းရှိနေသည့်အတွက် ဝိညာဏ်၌တပ်စွန်းသော တဏှာကိုအပြီးတိုင် ပယ်သတ်မှု ပယ်ဖြတ်မှု ဟူသော ပရိညာလမ်းကို မလိုက်၊ လူ့ဝိညာဏ် နတ် ဝိညာဏ်ဗြဟ္မာ့ ဝိညာဏ်ကို အစဉ်ရ၍နေရအောင် အားထုတ်မှု တွေချည်း ဖြစ်ခဲ့၍ တစ်ပိုင်းကြောင် ဗြဟ္မစရိယ၊ တဒင်္ဂဗြဟ္မစရိယ အပန်းကြီးပန်းခဲ့ရုံသာရှိ၍ ယခုတိုင် အဝီစိငရဲ နှလုံးထဲမှာ လျှမ်းလျှမ်းတောက်လျက် ရှိနေသဖြင့် ဗြဟ္မစရိယ ဒုက္ခမှုကြီးမပြီးတန်းလန်း နခမ်းမသတ် အနာဂတ်မှာ လည်း သတ်ခွင့်မရှိ၊ ပကတိအတိုင်းပင် ရှိနေကြကုန်သည်၊ ထိုတဒင်္ဂဗြဟ္မစရိယ တွေ လမ်းလိမ် လမ်းကောက်ဆိုရာ၌ ဥပမာကား အနက်အကျယ် တစ်ယူ ဇနာ ရှိသော ရှားမီးကျီးတွင်းကြီးသည် ရှိသတတ်၊ တွင်းထဲသို့ ကျရောက်မှ ရှားမီးတွင်းမှန်း သိကြရ၏၊ ထိုတွင်းမှ တက်မိလျှင် လိုက်သွားရန် လမ်းငယ် တွေ အများရှိ၏၊ အချို့လမ်းစုကား ငါးရာတွင်းခန့်သွားပြီးလျှင် မီးကျီး တွင်းသို့ချည်း လှည့်၍ဆင်း၏၊ အချို့လမ်းကား တစ်တိုင်ခန့် နှစ်တိုင်ခန့် သုံးတိုင်ခန့် သွားပြီးလျှင် မီးကျိးတွင်းသို့လှည့်၍ဆင်း၏၊ မီးကျီးတွင်းသို့ မလှည့်မူ၍ ဝေးရာအရပ်ရှိ မြို့ကြီးရွာကြီး သို့သွားသော မထင်မရှား သောလမ်းဖြောင့်ကြီးတစ်ခုရှိ၏၊ မီးကျီးတွင်း၌ကျ၍ ဒုက္ခကြီးစွာခံရပြီးလျှင် အချို့ အချို့ ကမ်းသို့ တက်ရောက်ကြ၏၊ ကမ်းပေါ်သို့ ရောက်ကြသော အခါ ထိုမီးကျီးတွင်းနှင့်ဝေးလေအောင် ပြေးပါသော်လည်း သွားသူများ၏ ထင်ရှားရာ မီးကျီးတွင်းသို့ လှည့်၍ဆင်းသော လမ်းလိမ် လမ်းကောက် လမ်းမှောက် လမ်းမှားတွေကိုသာ လိုက်မိကြကုန်၍ မီးကျီးတွင်းသို့ကျမြဲ တစ်လဲလဲကျ၍ နေကြကုန်၏၊ လမ်းဖြောင့်ကြီးကိုကား သွားသူ နည်းပါး မထင်ရှား၍မလိုက်ကြ၊ ဤဥပမာအတိုင်းမှတ်။</p> <p>မိမိသန္တာန်တွင် အစဉ်ဖြစ်ပွား၍ နေသောဝိညာဏ် ခြောက်ပါးကို တဏှာနှင့်တကွ နောက်တစ်ဖန် မပေါ်လာရအောင် ဉာဏဒဿန ဓားသန်လျက်နှင့်တစ်ချက်တည်းပိုင်ပိုင် ဖြတ်စွမ်းနိုင်သော အရဟတ္တမဂ် ပရိညာသို့ ရောက်သည်ရှိသော် အဝီစိငရဲနှင့်တကွ ဝဋ်ဒုက္ခခပ်သိမ်း အကုန်လုံး ပြတ်ငြိမ်းသဖြင့် ဗြဟ္မစရိယဒုက္ခ နောင်ပြုဖွယ် ကိစ္စလည်း မြူခြမ်းမျှမရှိပြီ၊ ဤသို့သော အချက်ကိုပြတော်မူခြင်းငှာ<b>ဝိညာဏေ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ နာမရူပံ ပရိညာတံဟောတိ၊ နာမရူပေ ပရိညာတေ အရိယသာ ဝကဿ နတ္ထိ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိကရဏီယန္တိ ဝဒါမိ။</b></p> <p>ဟူသော ဒေသနာတော်မြတ်ကို ဟောတော်မူပေသည်။ ပရိညာ ကိစ္စပြီးစီးပုံ ဥပမာ၌ ပုန်ကန် ပုန်စားမှုနှင့် မင်းပြစ် မင်းဒဏ်သင့်သောသူကို တစ်နေ့တစ်ရက်တွင် နံနက်၌ လှံချက်တစ်ရာ အထိုးခံရသော ဥပမာပေတည်း။ ဤကိုယ်ခန္ဓာ၌ နာမကာယ ရူပကာယ ဟူ၍ နှစ်ကာယ ရှိသည်တွင် နာမကာယ၏တံခါးဝကား ဝိညာစ်ခြောက် ပါးတည်း။</p> <p>အာရုံခြောက်ပါးသည် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး တံခါးပေါက်မှာ နာမကာယသို့ဝင်ကြရကုန်၏၊ တစ်ရွာလုံး တစ်မြို့လုံးကို တိုက်လို ခိုက်လို သတ်လို ဖြတ်လို မီးတိုက်လိုသော သူပုန် ဓားပြတို့သည် ဟင်းလင်းပွင့်ရာ ရွာတံခါး ပေါက်မြို့တံခါးပေါက်တို့မှာ ရွာတွင်း မြို့တွင်းသို့ အတင်း ဝင်ကြကုန်သကဲ့သို့တည်း။ ထို့ကြောင့် မြတ်စွာဘုရားသည်“<b>ဂါမဃာတ ကာ စောရာတိခေါ ဘိက္ခဝေ ဆန္နေတံ ဗာဟိရာယတနာနံ အဓိဝစနံ</b>”</p> <p>ဟူ၍ ဟောတော်မူပေသည်၊ အာရုံခြောက်ပါးသည် မြို့ရွာကို တိုက်ခိုက် ဖျက်ဆီးသော သူပုန် ဓားပြတွေမည်၏ ဆိုလိုသည်။</p> <p>တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဘယ်နေရာမဆို အာရုံဆိုက်ရာ ဆိုက်ရာ၌ ဝိညာဏ်စိတ်ကွင်းကနဲ ကွင်းကနဲ ပေါ်၍နေသည်ကို တံခါးဝတွေဆို သည်၊ မှန်တံခါးမျိုးကဲ့သို့ အကြည်အလင် တံခါးမျိုးတည်း၊ ဟင်းလင်း ပေါက် တံခါးမျိုးမဟုတ်၊ အာရုံကို သိမှုပင်တည်း၊ ဆိုက်လာသမျှသော အာရုံစုသည် ဝိညာဏ်သိမှုနှင့်ပေါင်းမိလျှင် ဖဿဝေဒနာ အစရှိသော နာမကာယသို့ပေါက်ရောက်လေတော့သည်၊ ပေါက်ရောက်လျှင် သူပုန် ဓားပြဝင်၍ တိုက်သောရွာကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ကျားတွေဝင်သော ရွာကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ချင်းတွင်းမြစ်ညာမှာ ချင်းရိုင်းဓားပြဝင်သော ရွာကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ လောဘ, ဒေါသအစရှိသော နာမကာယအပေါင်း ထောင်းထောင်း ဆူကြွဖြစ်ပေါ်ကြလေကုန်တော့သည်၊ သတ္တဝါတို့၏ ထွေထွေလာလာ ကြံခြင်း စည်ခြင်း ပြောခြင်း ဆိုခြင်း ငိုခြင်း ရယ်ခြင်း ဟစ်ကြွေးခြင်း သီချင်း ကဗျာ အဲ အန် ကျူးရင့်ခြင်း ခိုက်ရန်ဖြစ်ပွား စကားငြင်းခုန်ခြင်း အစရှိသည်တို့သည်လည်းကောင်း၊ အင်္ဂါကြီးငယ် လှုပ်ရှားသွားလာခြင်း အစရှိသည်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုနာမ်တရား တို့၏ ထောင်းထောင်းဆူကြွမှုတို့သာတည်း။</p> <p>ဟောတော်မူရင်း ဥပမာ၌ကား ဝိညာဏ်အချက် သက်သက်ကို ပြတော်မူလို၍ လှံချက်မျှကိုသာ ဟောတော်မူသည်၊ ရာဇဝတ်ကောင်နှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတူသည်၊ တစ်နေ့တစ်နေ့လျှင် အချက်သုံးရာ သုံးရာ ထိုးသော လှံစုနှင့် အာရုံခြောက်ပါးတူသည်၊ လှံစူးဝင်ရာ အပေါက်ဝစုနှင့် တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးဖြစ်ပေါ်မှု တူသည်၊ လှံသွား ထိသမျှ အတွင်း သားစုနှင့် နာမကာယ တူသည်၊ (ဝါ) အလွန်နာလှ ပြင်းထန် လှအောင် ထကြွဖြစ်ပွားသော ဒုက္ခ ဝေဒနာစုနှင့်တူသည်၊ ဤဥပမာဖြင့် ဝိညာဏ်၏ အလွန်ပြင်းထန်သော ဒုက္ခလက္ခဏာပရိညာ အခွင့်ကြီး ဖြစ်ကြောင်းကိုပြတော်မူသည်၊ ဒုက္ခပရိညာအခန်း၌ အနည်းနည်း ပြခဲ့ သော ဒုက္ခအခြင်းအရာ အလုံးစုံသည် ကိုယ်၌ဆိုက်ရောက် ညှဉ်းပန်း သောအခါ ဤဝိညာဏ်ပေါက် ကချည်းဝင်၍ ညှဉ်းပန်းကြကုန်သည်။</p> <p>တစ်နည်းမူကား ဤဥပမာသည်လည်း အရဟတ္တမဂ်သို့ ရောက် ၍ဝိညာဏ်၌ ဒုက္ခပရိညာကိစ္စအလုံးစုံ ချောမောပြီးသော အခွင့်နှင့် တိုက်ဆိုင်၍ဟောသောဥပမာပင်တည်း၊ ထိုလှံချက်တို့ကို ခံရသော ရာဇဝတ်ကောင်သည် လှံထိုးသော အာဏာသားတို့၌လည်းကောင်း၊ လှံတို့၌လည်းကောင်း၊ လှံချက်မိမိ ကိုယ်သို့ရောက်၍ပေါက်မှု စူးမှုတို့ ၌လည်းကောင်း၊ သာယာခြင်းဟူ၍ အဏုမြူမျှမရှိ၊ ကြောက်ခြင်းသည်း ထန်စွာ အမြဲတည်နေသကဲ့သို့ အာရုံခြောက်ပါး၏ မှီရာဝတ္ထုစု၌လည်း ကောင်း အာရုံခြောက်ပါးတို့၌လည်းကောင်း၊ မိမိသန္တာန်မှာ အာရုံ ခြောက်ပါးလျှင် အာရုံရှိသော ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးဖြစ်ပေါ်မှုတို့၌ လည်း ကောင်း၊ တဏှာဖြင့် သာယာခြင်း ဟူ၍အဏုမြူမျှမရှိ၊ ဉာဏ်၏ ကြောက် ခြင်းဖြင့် ကြောက်ခြင်းသည်းထန်စွာ အမြဲအစွဲ တည်နေသော အဖြစ်သို့ ဆိုက်အောင် အားထုတ်မှ ပရိညာကိစ္စ အပြီးတိုင်လေသည်ဟု ပရိညာ ကိစ္စ အပြီးတိုင်မှုကို စံပြုရန်ပြတော်မူသော ဥပမာပေတည်း၊ ထိုဥပမာ အတိုင်း ပြီးစီးလျှင် ရဟန္တာဖြစ်လေတော့သည်၊ ရဟန္တာဖြစ်လျှင်လည်း ဉာဏ်၏ကြောက်ခြင်းဖြင့် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၌ကြောက်ခြင်း သည်း ထန်သောဘယဉာဏ်, အာဒီနဝဉာဏ်, နိဗ္ဗိဒါဉာဏ် အစွဲအမြဲ တည်လေ တော့သည်၊ ထို့ကြောင့် မဟုတ်လော မိမိသန္တာန်၌ရှိနေသော ဝိညာဏ် ခြောက်ပါး၏ ခုနစ်ရက်စသည်ဖြင့် ချုပ်ငြိမ်း၍နေသော နိရောဓ သမာပတ်ကို ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာန်ဆိုပေသတည်း၊ မိမိသန္တာန်၌ အာရုံခြောက်ပါး လှုံ့ဆော်တိုင်း လှုံ့ဆော်တိုင်း ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးနှင့်တကွ နာမက္ခန္ဓာ လေးပါးတို့ခြောက်ဒွါရ၌ တစ်ကြွကြွတစ်ရွရွ ဖြစ်ပေါ်၍နေသည်ကို သည်း မခံလိုလှ၍ ဝင်စားရသော သမာပတ်ပေတည်း၊ ထိုသမာပတ်ကို နိဗ္ဗာန် ဟူ၍ ဆိုသဖြင့် ထိုဝိညာဏ်ခြောက်ပါးဖြစ်၍ နေမှုသည် ရဟန္တာ ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ကြီးစွာသောဒုက္ခဘေးကြီးဖြစ်၍ နေကြောင်းကို သိသာ လှလေသတည်း၊ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး နှင့်တကွရှိရှိသမျှသော တေဘူမက ဓမ္မတို့ကို ဤဥပမာနှင့်ယှဉ်၍ အကုန်မြင်အောင်ကြည့်လေ။ ထွန်မှု ယက်မှု လုပ်ဆောင်မှု နှင့်တင်ကူး၍ စပါးကျွန်ခံနိုင်မှ စပါးကိုရသည်၊ ချက်ပြုတ် မှုနှင့် တင်ကူး၍ ထမင်းကျွန်ခံနိုင်မှ ထမင်းပေါ်လာသည်၊ ဤနည်း ချည်းမှတ်လေ။</p> <p>လောက၌ ကျေးကျွန်ဟူရာမှာလည်း အရှင်သခင်ဆိုသောသူက ရှေးဦးစွာကြွေးမြီဥစ္စာ ချေးမှု, ပေးမှုနှင့် သူ့ကျွန်ခံခဲ့ရသည်၊ အိမ်၌နေ ပြန်လျှင် ကျွေးမှု, မွေးမှု, ဝတ်ဆင်မှုနှင့် သူ့ကျွန်ခံနိုင်မှ နေရသည်၊ မင်းစိုး ရာဇာတို့ အစိုးရမှုမှာ အသက်ခန္ဓာ ကိုပိုင်သော အရှင်သခင်ဟုဆိုကြရာ၌ ထိုသူ့အသက်ကို မအို မသေ အမြဲနေရအောင် ထိုသူ့ခန္ဓာကို သင်္ခါရဒုက္ခ, ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခ မဖြစ်ရအောင် အစိုးရသည် မဟုတ်၊ ထိုမင်းသည် မိမိအ သက်, မိမိခန္ဓာကိုယ်ကိုမျှ ထိုကဲ့သို့ အစိုးရသည်မဟုတ်၊ အင်အားချင်း မတန်၍ နှိပ်စက်နိုင်သည့်အတွက် ပါကောင်းသမျှ အလိုပါမှုအနည်းငယ် ရှိ၍နေသည်ကို အစိုးရဆိုသတည်း။</p> <p>စိတ်နှင့် ကြံလိုရာရာ၌ ကြံနိုင်မှု၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုလိုရာ ပြောဆိုနိုင် မှု၊ ကိုယ်အင်္ဂါ လှုပ်ရှားမှု၊ သွားလိုရာရာ သွားနိုင်မှု၊ လာလိုရာရာ လာနိုင် မှုတို့ကိုစွဲ၍ မိမိကိုယ်ကို မိမိအစိုးရသည်ထင်၍ နေကြရာ၌လည်း အသား နုတက်မှု ဥပမာကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ခန္ဓာကို အစာဟာရ ကျွေးမွေးမှုစသော သင်္ခါရဒုက္ခ အမျိုးမျိုးတို့နှင့်တင်ကူး၍ သူ့ကျွန်ခံမှု အမြဲတည်ရှိနေသည်ကို သိလေ၊ ရှေးရှေးနေ့က ကျွေးမှု, မွေးမှု, ပြုစုပျိုးထောင်မှုတို့နှင့် သူ့ကျွန်ခံ ခဲ့၍ နောက်နောက်နေ့မှ ကြံမှု, သိမှုပေါ်လာသည်၊ ပြောမှု, ဆိုမှု ပေါ်လာ သည်၊ ကြံမှု, သိမှု, ပြောဆိုမှု, ကိုယ်အင်္ဂါလှုပ်ရှားမှု, သွားမှု, လာမှု ဆို သည်မှာလည်း မြစ်ရေအလျဉ်ကဲ့သို့ ဝိညာဏ်စသော ပရမတ္ထဓမ္မတို့၏ တစ်ရွရွ တစ်ရှိန်းရှိန်း ဓာတ်အသား နုတက်ပွားမှုတို့သာတည်း။ (ဤတွင်ရွေ့ကား ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အလိုသို့မလိုက်မှု အကြောင်းတရားနှင့် စပ်၍သာဖြစ်မှုကို မြင်သဖြင့်</p> <p>သိအပ်သော အနတ္တ အမြွက်တည်း။)</p> <p>---</p> <p>အနိစ္စပရိညာ၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် အခြင်းအရာစု သည်လည်း အကြောင်းတရားနှင့် စပ်၍သာဖြစ်နိုင်မှု ထင်ရှားလှသော အခြင်းအရာစုပင်တည်း၊ ထိုမှတစ်ပါး ပဋ္ဌာန်းဒေသနာတော်အရနှင့် အနတ္တအချက်ကို ပြဆိုရန် အလွန်ကြီးကျယ်လှ၏၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော် အရာသာဖြစ်သည်၊ ဝိပဿနာ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်မှာ အကုန်လိုရင်းမဟုတ်၊ တစ်စိတ် တစ်ဒေသနှင့်အနတ္တထင်လျှင်ပြီးတော့သည်။ ရှေးအနိစ္စပရိညာ ၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒအချက်ကို အာရမ္မဏပစ္စည်းတစ်ခုနှင့် ပြဆိုခဲ့သည်၊ ထိုအတိုင်း ပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်မြင်နိုင်လျှင် ပြီးတော့သည်။ အနတ္တ ပရိညာ အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <p>အနိစ္စ, ဒုက္ခ, အနတ္တ, ပရိညာသုံးပါးတွင် အနိစ္စပရိညာ ပိုင်ပိုင် နိုင်နိုင်လိုလှ၏၊ အနိစ္စပရိညာ ပိုင်နိုင်မှ နောက်နောက် ပရိညာပိုင်နိုင်မည်။ တီရဏပရိညာ သုံးပါး အစီအရင် ပြီး၏၊</p> <h3>၈-ဝိညာဏဟာရ၌ ပဟာနပရိညာ</h3> <p>ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ် အစရှိသော လောကီ လောကုတ္တရာ ပဟာနပရိညာ အစီအရင်မှာ ကဗဠီကာရ အာဟာရကမ္မဋ္ဌာန်းမှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းအတိုင်းသိလေ။</p> <p>ဤဝိညာဏာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းအလုပ်သည်ကား အရဟတ္တမဂ် တိုင်အောင်ပေါက်၏၊ အရဟတ္တမဂ်သို့ကျ၍ ရဟန္တာအဖြစ်သို့ရောက်မှ ဝိညာဏ်၌ သာယာတွယ်တာခြင်း ပြတ်ကင်းသော ပဟာနပရိညာ အခွင့်တုံးသည်၊ သောတာပန်, သကဒါဂါမ်, အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၌ အခွင့်မတုံး, အဆုံးမတိုင်သေး၊ စိတ်ဝိညာဏ်ကို သုခအနေနှင့် သာယာသောတဏှာ တန်းလန်းနှင့်ပင်ရှိ ကြသေးသည်၊ ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ်များကို အားထုတ်ခွင့်မတုံးသေး၊ ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ်တို့နှင့် ရှု၍နေဆဲအခါ၌လျှင် ဒုက္ခကြီးစွာ ထင်မြင်နိုင်သည်၊ မရှုသောအခါ၌ သုခသညာ ကပ်မြဲ ကပ်ပြန်သည်၊ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်း သာ, ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာ ထင်မြဲထင်ပြန်သည်၊ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်ကား ဗြဟ္မာ့ ချမ်းသာ အထင်သာ ရှိတော့သည်၊ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ အထင်မရှိ ပြီ၊ ဝိပဿနာတရားကို အားထုတ်သော ပုထုဇ္ဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ဆိုဖွယ်ရာ မရှိပြီ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာလည်း ဝိပဿနာထင်မြင်နိုင်သည်ဆို ငြားသော် လည်း အနိစ္စပရိညာနှင့်အနတ္တပရိညာ ဤနှစ်ပါးသာ စွဲမြဲစွာထင်နိုင်သည်၊ ဒုက္ခပရိညာသည်မူကား အားထုတ်၍ ရှုဆဲအခါ၌သာ ကောင်းစွာ ထင် နိုင်သည်၊ မရှုပြန်လျှင် သုခသညာ ကပ်မြဲကပ်ပြန်သည်၊ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာ ထင်မြဲထင်ပြန်သည်၊ ဒုက္ခပရိညာဖြစ်သော ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ် နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်တို့ကိုလွန်စွာ အားထုတ်၍ ရှုနေ စဉ်တွင် အဆင့်ဆင့် ဉာဏ်ပွင့်လင်း၍ ပွင့်လင်း၍သွားသဖြင့် အတ္တဒိဋ္ဌိ ပြတ်လောက်အောင် လင်း၍သွားသော အချက်တွင် သောတာပတ္တိမဂ်သို့ ဆိုက်လေ၍ ဖိုလ်ပစ္စဝေက္ခဏာပေါ်အောင် ဉာဏ်အချက်သွားလေ၏၊ ပစ္စဝေက္ခဏာမှ ထ၍ ပကတိနေပြန်လျှင် သုခသညာကပ်မြဲကပ်ပြန်၏၊ လူဖြစ်ခဲ့လျှင် ဥစ္စာ စီးပွား သားမယား အာရုံနှင့်မွေ့လျော်မြဲမွေ့လျော်၍ နေနိုင်ပြန်၏၊ အချို့သောသူတို့ကား ထိုသို့မသိရှာကြသည့် အတွက် ကြောင့်ဝိပဿနာထင်သူမှန်လျှင် လူထဲ ရှင်ထဲမှာ ရွှင်ကြည်စွာ မနေနိုင် ရာပြီ၊ ဥစ္စာစီးပွား သားမယား အလယ်မှာ မနေနိုင်ရာပြီ၊ ရွှင်သော မျက်နှာ ရွှင်သောစကား ကြွရွသော ကိုယ်အမူအရာ မရှိရာပြီဟု ထင်ကြကုန်၏။</p> <p>အဆိပ်ပင်ကြီး နှစ်ခုသည်ရှိရာ၏၊ တစ်ပင်မှာ ရေသောက်မြစ် အကုန်ပြတ်ပြီးတည်း၊ တစ်ပင်မှာ ပကတိအနေအတိုင်းပင်၊ ရှေ့အပင်မှာ ရေသောက်မြစ်ကြီး ပြတ်ကြီးဖြစ်သော်လည်း မြေထဲမှာ မြစ်သေး မြစ်မြွား ကျန်ရှိသေးသည် တစ်ကြောင်း၊ မြေပေါ်ရှိ တစ်ပင်လုံးမှာရှိနေသော အစေးတို့ခြောက်ခန်း၍ မကုန်သေးတည့် သေးသည်တစ်ကြောင်း၊ သို့အကြောင်းကြောင့် ပကတိအပင်နှင့် နေပုံ မထူးကြသေး စိုစိုပြည်ပြည် ရွှင်ရွှင် လန်းလန်းအတိုင်းပင် ရှိနေသေးသည်၊ အစေး အားကြီးသော အပင်မျိုးဖြစ်၍ တစ်ဖြည်းဖြည်းသာ စိုပြည်ရွှင်လန်းမှု ယုတ်သိမ်း ၍သွား သည်၊ ပကတိ အပင်မှာမူကား အစဉ်အဆက် ပွားစီး၍ ထိုအရပ်တွင် အဆိပ်ပင်တောကြီးဖြစ်အောင် သွားလမ်းသာရှိနေ၏၊ မျက်မြင်မှာ ရွှင်ပုံချင်းတူကြသော်လည်း ဝိပဿနာ ထင်မြင်သော ပုထုဇ္ဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ် သော တာပန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ရွှင်မှုနှင့် ပကတိအန္ဓဗာလပုထုဇ္ဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ရွှင်မှု နှစ်ပါး အထူးတည်း၊ မသိတတ်လျှင် အပြစ်ကြီးစွာ ဖြစ်တတ်သော အချက် ဖြစ်၍ ဤဥပမာနှင့်တကွ ပြဆိုလိုက်သည်။</p> <p>ဝိညာဏာဟာရ၌ ပဟာနပရိညာအမြွက်ပြီး၏၊ ဝိညာဏာဟာရ၌ ပရိညာသုံးပါး အဆုံးတိုင်ပြီးပိုင်လျှင် နာမ်ရုပ် တို့၌လည်း အဆုံးတိုင် ပြီးပိုင်လေတော့သည်၊ ဝိညာဏ်, နာမ်, ရုပ်သုံးပါး၌ ပရိညာသုံးပါးလည်း အဆုံးတိုင်ပြီးလျှင် မဂ္ဂဗြဟ္မစရိယကိစ္စ သာသန ဗြဟ္မစရိယကိစ္စ အလုံးစုံ အခွင့်တုံးလေ၏၊ ဤသို့သောအချက်ကို ပြတော် မူခြင်းငှာ</p> <p><b>ဝိညာဏေဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ နာမရူပံ</b></p> <p><b>ပရိညာတံ ဟောတိ၊ နာမရူပေ ပရိညာတေ အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိ</b></p> <p>ဟူ၍ ဟောတော်မူသည်။</p> <p>(ဤတွင်ရွေ့ကား ဝိညာဏာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင်ပြီး၏၊)</p> <p>---</p> <h3>၉-ဖဿာဟာရ၌ ပရိညာ</h3> <p>ယခုအခါ ဖဿကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်ကို ပြဆိုပေအံ့။ ဤ ဖဿာဟာရ၌ ဉာတပရိညာအမှုမှာရှေး၌ ဉာတပရိညာအမှုမှာ ရှေး၌ နာမ်အာဟာရသုံးပါးခွဲခန်းမှာ ပါရှိလေပြီ။ “<b>အာဟာရံ ဇာနာတိ</b>” ၏အရ ဒုက္ခသစ္စာ ပိုင်းခြားမှုမှာလည်း ဝိညာဏာဟာရဒုက္ခ၌ ပြခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီး တစ်ဆယ့်ငါးပါး အတိုင်းပြလေ၊ ဝိညာဏ်နှင့် ဖဿသည် ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ အမြဲမကွာ ယှဉ်ဖက်၍ဖြစ်ကြ၏၊ ကိစ္စအလိုအား ဖြင့်သာ ရှေ့နောက်ကဲ့သို့ပြု၍ ပြောရသည်၊ ဝိညာဏ်သည် ဟင်းလင်းဖွင့် ထားသော တံခါးပေါက်အတွင်းသို့ ရောက်လာသမျှသောသူတို့ကို အဆိုး အကောင်း ထင်ရှားပေါ်လွင်အောင် အတင်းအကြပ်စစ်ကြောသော တံခါးစောင့်နှင့်တူ၏၊ ဤသို့စသည်ဖြင့် ဥပမာဆောင်ဖွယ် ပေါများ၏၊ ထင်ရှားရာဌာနအားဖြင့်မူကား ကောင်းသည် မကောင်းသည်ဟု မထင်ရှားမူ၍ မြင်ကာမတ္ထ၊ ကြားကာမတ္တ၊ နံကာမတ္တ၊ လျှာမှာ သိကာမတ္တ၊ ကိုယ်မှာ သိကာမတ္တ၊ စိတ်နှလုံးမှာ ထင်မြင်ကာ မတ္တသာရှိသော အာရုံ သာ အလွန်များသည်၊ ကြည့်၍ကောင်းသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကြည့် ၍မကောင်းဘူးဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့ စသည်ဖြင့် ကောင်း မကောင်း ထင်ရှားရာ၌ ဖဿထင်ရှား၏၊ မြန်မာဝေါဟာရ၌ ဖဿကို မျက်စိအတွေ့, နားအတွေ့ စသည်ခေါ်၏။</p> <p>ဉာတပရိညာ အမြွက်ပြီး၏၊</p> <p>---</p> <p>တီရဏပရိညာ သုံးပါးလည်း ဝိညာဏ်နှင့်တူပြီ၊ ဝိညာဏ် ခြောက် ပါးဆိုရာ၌ ဖဿခြောက်ပါး ဆိုရုံမျှသာ ထူးတော့သည်။ ပဟာန ပရိညာလည်း ဝိညာဏ်နှင့် တူပြီ၊ ဤဖဿဟာရကမ္မဋ္ဌာန်းလည်း အရဟတ္တဖိုလ် တိုင်အောင်ပေါက်၏၊ ဖဿ၏ ဒုက္ခပရိညာမှုသည် အရဟတ္တမဂ်သို့ကျမှ အပြီးတိုင်၏၊ ဝိညာဏ်အတိုင်းပင် ဖဿာဟာရ၌ ပရိညာကိစ္စ အပြီးတိုင်လျှင် ဝေဒနာသုံးပါး၌လည်း အပြီးတိုင်တော့သည် ဟူရာ၌ ဖဿ၌ အနိစ္စပိုင်လျှင် ဝေဒနာသုံးပါး၌လည်းပိုင်တော့သည်၊ ဖဿ၌ ဒုက္ခအနတ္တပိုင်လျှင် ဝေဒနာသုံးပါး၌လည်း ပိုင်တော့သည်၊ ပဟာနပရိညာမှာလည်းထို့အတူတည်း။ အကြောင်းမူကား ဖဿနှင့် ဝေဒနာသည် ကိစ္စအခြင်းအရာချင်း အလွန်နီး ကြ၏၊ သုခသမ္ဖဿနှင့် သုခဝေဒနာသည် သဘောတစ်လုံးတည်းကဲ့သို့ထင်ရ၏၊ ချမ်းသာသော အတွေ့ဟုဆိုအပ်သော သုခသမ္ဖဿ၌ ဒုက္ခပရိညာပိုင်နိုင်ခဲ့လျှင် ချမ်းသာ မှုဟု ဆိုအပ်သော သုခဝေဒနာ၌လည်း ပိုင်နိုင်တော့မည် ဧကန် ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် နောက်ပရိညာ ကိစ္စတစ်လုံးတည်း ဖြစ်ကြလေသတည်း၊ ဝေဒနာမည်သည် သတ္တဝါတို့မှာ အချုပ်အချာဖြစ်၏၊ လူ့ချမ်းသာ, နတ် ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာချမ်းသာ ဆိုသည်ကား သုခဝေဒနာကို ဆိုသတည်း၊ အပါယဒုက္ခ လူတို့၌အများသိကြသော ဒုက္ခဆိုသည်ကား ဒုက္ခဝေဒနာ ကိုဆိုသတည်း၊ လူ့ဘဝ, နတ်ဘဝ, ဗြဟ္မာ့ဘဝကို တောင့်တတွယ်တာ သာယာမှုဖြစ်၍နေကြသည်လည်း ထိုဘဝတို့ ၌ရှိသော သုခဝေဒနာနှင့် တောင့်တတွယ်တာ သာယာရင်းပေတည်း၊ ထိုဘဝတို့၌ဖြစ်သော သုခကိုပင် ဒုက္ခဟု ပိုင်ပိုင်ထင်မြင်နိုင်သည်ရှိသော် ထိုဘဝတို့၌ ဖြစ်သော ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာတို့သည် အသုံးမကျ နိရတ္ထက ဖြစ်၍ ကုန်တော့သည်၊ တွယ်တာရန် အခွင့်မရှိပြီ၊ ဒုက္ခပရိညာ အလိုလို ပြီးစီးလေတော့သည်၊ ထို့ကြောင့်</p> <p><b>ဖေဿာ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေတိဿော ဝေဒနာပရိညာတာဟောန္တိ၊ တီသု ဝေဒနာသု ပရိညာ တာသု အရိယသာဝကဿ နတ္ထိကိဉ္စိ ဥတ္တရိကရဏီယန္တိ ဝဒါမိ။</b> ဟူ၍ ဟောတော်မူပေသတည်း။</p> <p>ပညာရှိသုံးပါး အဆုံးတိုင်ပြီးစီးပုံကို စံပြုရန် ဥပမာကား အရေမရှိသော နွားမဥပမာတည်း၊ ထိုနွားမသည် တစ်ကိုယ်လုံး အရေမရှိ၊ နီနီချင်းချင်း အသားကောင်ကြီးဖြစ်၍နေသည့်အတွက် ဟင်းလင်းအပြင် မှာ နေပြန်လျှင်လည်း ခွေး, ကျီးလင်းတ ယင်မ, ယင်ငယ် တစ်ရုန်းရုန်း ကိုက်ကြ, ဆွဲကြ, ထိုးကြ, ဆိတ်ကြ ဒုက္ခပင်လယ်ဝေကြီးဖြစ်ရလေ၏၊ တောချုံရှိရာသို့ ဝင်ပြန်ပါလျှင်လည်း သစ်ကိုင်း, သစ်ခက်, သစ်ရွက်, ဆူးငြောင့်ထိပါးမှုနှင့် ဒုက္ခပင်လယ်ဝေကြီး ဖြစ်ရလေ၏၊ ဤကား ဥပမာ တည်း၊ နွားမနှင့် သတ္တဝါခန္ဓာကြီးတူ၏၊ အရေမရှိ၊ ဟင်းလင်းကြီး နေသည် နှင့် ဝိညာဏာဟာရတူ၏၊ ဝိညာဏ်မည်သည် အလွန်ကြည်လှစွာသော ဒွါရတရား ဖြစ်သောကြောင့်ဟင်းလင်းကြီးနှင့် တူလေသည်၊ အသာ အယာထိကာ မတ္ထပင်ဖြစ်သော်လည်း ဆတ်ဆတ်တုန် နာကျင်ရန် ပြင်းထန်သော ဒဏ်မှုကြီး ဖြစ်၍သွားရသော အသားစုနှင့်ဖဿာဟာရ တူသည်၊ ပြင်ပ၌ ထိခိုက်သော သက်ရှိ, သက်မဲ့, ဝတ္ထုနှင့် အာရုံခြောက်ပါး တူသည်။</p> <p>သူသူငါငါ သတ္တဝါတို့၏ ကိုယ်ခန္ဓာမှာလည်း နေပူ, လေပူ, မီးပူ, မှက်, ခြင်း, သန်း, ကြမ်းပိုး အစရှိသော ဒုက္ခဖြစ်လောက်သော အာရုံ ထိုခိုက်လာလျှင် ဘယ်နေရာမှာမှ ဖဿနှင့်တကွ ဒုက္ခဝေဒနာ မပေါ် သည်မရှိ၊ ခြင်တရုန်းရုန်း, ယင်တရုန်းရုန်း, မှက်တရုန်းရုန်း, ဖြုတ် တရုန်းရုန်း, သန်း, ကြမ်းပိုး, ပိုး ပုရွက် တရုန်းရုန်း နေပူ, လေပူစသည် တရုန်းရုန်း ဒုက္ခမစဲသည်သာဖြစ်၏၊ သို့သော်လည်း ပရိညာထမြောက်မှု စံပြုသော ဥပမာဖြစ်၍ လူ့ရွာ, နတ်ရွာ, ဗြဟ္မာ့ရွာတို့၌ရှိသော သုခသမ္ဖ ဿ သုခဝေဒနာတို့နှင့်တကွ ဖဿဟူသမျှ, ဝေဒနာဟူသမျှတို့၌ ဒုက္ခပရိညာ အပြီးတိုင်ပိုင်နိုင်သော ရဟန္တာတို့၌သာ ဆိုက်တိုက်လိုရင်း ဥပမာပေတည်း။</p> <p>ဖဿာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၀-မနောသေဉ္စတနာဟာရ၌ ပရိညာ</h3> <p>မနောသေဉ္စတနာဟာရ၌လည်း ဉာတပရိညာအစီအရင်မှာ နာမ်အာဟာရ သုံးပါးခွဲခန်း၌ ဆိုခဲ့ပြီးသော သဘာဝပရိညာနှင့်တကွ ဝိညာဏာဟာရ၌ ပြခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီး တစ်ဆယ့်ငါးပါးတည်း။ တီရဏပရိညာ ပဟာနပရိညာတို့မှာလည်း ဝိညာဏာဟာရအတိုင်းပင်။ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးဆိုရာမှာ ရူပသေဉ္စတနာအစရှိသော စေတနာ ခြောက်ပါးကိုပြဆိုလေ။</p> <p>စေတနာဟာရ၌ ပရိညာသုံးပါး ပိုင်နိုင်လျှင် တဏှာသုံးပါးလည်း ပိုင်တော့သည်ဟူရာ၌ တဏှာသုံးပါးဆိုသည်ကား ကာမတဏှာ, ရူပ တဏှာ, အရူပတဏှာ ဤသုံးပါးတည်း။</p> <p>ဘုံသုံးပါးကို ပစ်ချမှုစေတနာနှင့်တဏှာ တွဲဖက်၍ နေပုံကို ပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>နာမ်အာဟာရ သုံးပါးခွဲခန်း၌ သံချွန်တပ်သော နှင်တံဖြင့် ရထား၌ ကအပ်သောမြင်းတို့ကို အတွင်ထိုး၍ အပြေးနှင်ရသော ရထားဦးစီး ဥပမာကဲ့သို့ စေတနာသည် တစ်ဘဝ တစ်ဘဝမှာ တစ်ခါတစ်ခါ သတ္တဝါ သေ၍ မရပ်မနား ခဏမခြား ဘဝတစ်ပါး ဆက်လက်မိအောင် နာမ် ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို အတွင်စိုင်းနှင်သည်ဟူရာ၌ သမုဒယသစ္စာတဏှာ အဖော်သဟဲရှိမှ ဘဝတစ်ပါးဆက်နိုင်သည်၊ တဏှာအဖော်သဟဲမရှိက မဆက်နိုင်၊ ဥပမာကား မြစ်တစ်ဖက်ကမ်းသို့ ရောက်စေခြင်းငှါ ပကတိ သော မြေမှုန့်တွေကို အမြောက်ထဲသို့ထည့်၍ ယမ်းအား မီးအားနှင့် ပစ်သော်လည်း တစ်ဖက်ကမ်း သို့မရောက်နိုင်၊ အမြောက်က ထွက်ကာ မျှမှာ ဖရိုဖရဲကြဲ၍ ပျောက်ပျက်ရာ၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ အစေး အတွဲမရှိသော ပကတိမြေမှုန့်ကိုပင် အင်္ဂတေကဲ့သို့ဖြစ်လေအောင် အစေးအဖွဲ့နှင့် ထောင်းထုကြိတ်နယ်၍ ခိုင်မြဲစွာသော အမြောက်ဆန် ပြုလုပ်၍ပြီးမှ အမြောက်မှထည့်၍ ထို့အတူပစ်သည်ရှိသော် မြစ်တစ် ဖက်ကမ်းသို့ ရောက်ရုံမျှမက ဆိုက်တိုက်ရာဝတ္ထုကို ပြိုကွဲအောင် မှန် လေရာ၏။</p> <p>အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ အစေးအဖွဲ့ ကောင်းလှလေသောကြောင့် တည်း၊ ဤဥပမာအတိုင်းမှတ်လေ၊ ရဟန္တာတို့၏စေတနာသည် အစေး အဖွဲ့ မရှိသော ပကတိမြေမှုန့်နှင့်တူ၏၊ ကာယကံ, ဝစီကံ, မနောကံ လှုပ်ရှားတိုင်း လှုပ်ရှားတိုင်း စေ့ဆော်ခြင်း စေတနာမှုရှိပါသော်လည်း တဏှာ အစေးအဖွဲ့မရှိသည့်အတွက် တစ်ခုတစ်ခုသော ဇောဝီထိအဆုံး အဆုံးတွင် အငွေ့အသက်မျှမကျန်၊ ကမ္မသမင်္ဂိတာ အဖြစ်သို့မရောက်ပဲ ပျောက်ပျက်ကွယ်ဆုံးလေ၏၊ ပုထုဇ္ဇဉ်သေက္ခတို့၏ စေတနာသည်မူကား အစေးအဖွဲ့နှင့်တကွ ပြုပြင်အပ်သော အမြောက်ဆန်မြေလုံးနှင့်တူ၏၊ ကံ ၃-ပါး လှုပ်ရှားတိုင်း လှုပ်ရှားတိုင်းဖြစ်သော စေတနာသည် တဏှာ အစေးအဖွဲ့ရှိနေသည့်အတွက် တစ်စုံတစ်ခုသော ဇောဝီထိချုပ်ဆုံးသော် လည်း နောက်ဆက်လက်၍သွားသော စိတ်သန္တာန်ကို အထူးပြုမှုမျိုးစေ့ ဗီဇမြှုပ်နှံမှုဟုဆိုအပ်သော ကမ္မသမင်္ဂိတာအဖြစ်သို့ ရောက်အောင် ချီးမြှောက်မှုကို ပြု၍ချုပ်ပေ၏၊ ငါ့ကိုယ် ငါ့စိတ် ငါ့စေတနာဟူ၍ သာယာ သိမ်းပိုက်မှု သည်ဓာတ်သဘာဝအားဖြင့် စေဖွဲ့သော တဏှာပင်တည်း၊ ဤကား သတ္တဝါကို ဘဝတစ်ပါးသို့ပစ်ချမှုမှာ စေတနာနှင့်တဏာ ဖက်တွဲ ကြပုံတည်း။ ထို့ကြောင့် ဘဝတစ်ပါးသို့ ပစ်ချတတ်သည့်အတွက် နှင့် စေတနာ၌ ကြီးစွာသော ဒုက္ခအိုးကြီး, ဒုက္ခမျိုးကြီးထင်မြင်နိုင်ခဲ့သည်ရှိ သော် တဏှာ ၃-ပါးကိုလည်း ထင်မြင်နိုင်တော့သည်၊ သူတို့နှစ်ပါးကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ရသော ဘဝနာမ်ရုပ်တို့မှာ ဆိုဖွယ်မရှိပြီ။</p> <p>ထို့ကြောင့်</p> <p><b>မနောသေဉ္စတနာယ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေပိရိညာတေ</b></p> <p><b>တိဿောတဏှာ ပရိညာတာ ဟောန္တိ၊ တီသု တဏှာသု ပရိညာတာသု အရိယသာဝကဿနတ္ထိကိဉ္စိ ဥတ္တရိကရဏီယန္တိ ဝဒါမိ။</b></p> <p>ဟူ၍ဟောတော်မူပေသည်။</p> <p>ပရိညာပုံစံ ဥပမာကား လူအများုတို့သွားလာရာ လမ်းခရီးဆုံကြီး တစ်ခု၏ နံပါး၌ နက်လှကျယ်လှစွာသော ရှားမီးကျီးတွင်းကြီး ၂-ခု ရှိသတတ်၊ အားခွန်ဗလကြီးလှသော ယောက်ျား ၂-ယောက်သည်လည်း ထိုတွင်းကြီး အနီး၌နေ၍ လာလာသမျှသော လူအပေါင်းတို့ကို အမိဖမ်း ဆီးဆွဲငင်၍ ထိုမီးကျီးတွင်း ၂-ခုထဲသို့ ပစ်ချသတတ်။</p> <p>(ဤကား ဥပမာတည်း။)</p> <p>ဒုက္ခဝေဒနာအိုးကြီးဖြစ်သော ဒုဂ္ဂတိဘုံ၊ ကိလေသာမီး တစ်ဟုန်း ဟုန်းတောက်လောင်၍ နေကြရာဖြစ်သော သုဂတိဘုံ ၂-ပါးသည် ယောက်ျားအားကောင်း ၂-ယောက်နှင့်တူသည်၊ ပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဘဝတစ်ပါး ဆက်လက်မိအောင် နာမ်တရားတိုပကို အတွင်စိုင်းနှင်မှု သည် မီးကျီးတွင်းကြီး ၂-ခုသို့ပစ်ချမှုနှင့်တူသည်၊ လာလာသမျှ လူ အပေါင်းတို့ကို ဖမ်းမှု, မိမှု, ဆွဲငင်မှု ဆိုရာ၌ မိမိသန္တာန်၌ ရွရွ ရွရွ ခဏမစဲ ဖြစ်၍နေသော စိတ်စေတနာကို တဏှာ မာန ဒိဋ္ဌိဖြင့် ငါဟူ၍လည်း ကောင်း၊ ငါ၏စိတ်, ငါ၏အကြံ, ငါ၏စေတနာ, ငါ၏ဒါန, ငါ၏သီလ, ငါ၏ကောင်းမှု, ငါ၏ကုသိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း သာယာတွယ်တာ မှုတို့ကိုဆိုသတည်း။ ထိုသို့သာယာတွယ်တာသောသူသည် မီးကျီးတွင်း သို့ပစ်ချသော ယောက်ျားကိုသွား၍ ကိုင်ဖက်သော ခရီးသည် ဗာလကဲ့သို့ ထိုဒါန, ထိုသီလ, ထိုကောင်းမှု, ထိုကုသိုလ် စေတနာတို့ကို ဖက်တွယ်သော သူတည်း၊ ထိုသို့ ဖက်တွယ်သော သူကိုဖက်တွယ်မြဲတိုင်း မရဏာသန္န တိုင်အောင် အတင်းဆွဲငင်လေ၍ သေသည်၏အခြားမဲ့ဘဝတစ်ပါးသို့ ပစ်ချလေ၏၊ အတင်းဆွဲငင်မှုဆိုသည်ကား ထိုစိတ်စေတနာကို ငါဟူ၍ ငါ၏ကောင်းမှုကုသိုလ်ဟူ၍ ငါ၏ကိုယ်ဟူ၍ စွဲလမ်းမှု ရှိနေသည့်အတွက် ထိုကောင်းမှု ကုသိုလ်တို့၌ တွယ်တာသောတဏှာမာနဒိဋ္ဌိတို့ကို ပယ်သတ် ဖြတ်တောက်ရန် မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို အားမထုတ်မူ၍ လောကအရေး လောကအရာတို့၌ စိတ်နောက်ကိုယ်ပါ လိုက်စားနေမှု ဝိပဿနာ ဘာဝနာ မနသိကာရမှတစ်ပါး လောကဓမ္မ ပသာဒကောင်းရာ ဗာဟိရာကုသိုလ် မျိုးတို့ကို ကြိုးကြိုးစားစား အားထုတ်မှုတို့ကိုပြု၍ နေကြကုန်သော သူတို့သည် အတင်းဆွဲငင်ရာပါကြလေကုန်သော သူတို့တည်း၊ ထိုသို့သော အမှုတို့၌ လိုက်စား၍နေချင်သော မိမိစိတ်စေတနာ ဗလဖွာတွေကို နာနာနှိပ်ကွပ်အတင်းသတ်၍ ဝိပဿနာမဂ်ပညာများကို ကောင်းစွာစွဲမြဲ အရခဲ၍ နေသောသူသည်မူကား ထိုစေတနာ ဆွဲငင်ရာသို့ မပါမလိုက် သောသူပေတည်း။</p> <p>(ဤတွင်းရွေ့ကား မနောသေဉ္စတနာဟာရ</p> <p>ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင် ပြီး၏၊)</p> <p>ဤသို့လျှင် ဆေးတစ်မြစ်တည်းနှင့်ပင် ခပ်သိမ်းသောအနာ ရောဂါကို အပြီးတိုင်ပျောက်ငြိမ်းစေနိုင်သော မြစ်ချင်းပြီး ဆေးထူး ဆေးမြတ်ကဲ့သို့ တရားကိုယ်တစ်ပါးတည်းနှင့်ပင် ဒုက္ခခပ်သိမ်းတို့ကို အပြီးတိုင် ပျောက်ငြိမ်းစေနိုင်သော အာဟာရ ၄-ပါး ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီ အရင်သည် ဤတွင်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၁-နာမ်သက် ရုပ်သက် စစ်တမ်း</h3> <p>ယခုအခါ ခန္ဓာငါးပါး ကမ္မဋ္ဌာန်းကို အမြွက်မျှဆိုဦးအံ့။ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ် ဤကား ခန္ဓာငါးပါးတည်း၊ ထိုငါးပါး တွင် ဝိညာဏ်ဆိုသည်ကား ဝိညာဏာဟာရပင်တည်း၊ သင်္ခါရဆိုသည် ကား ပဓာနအားဖြင့် မနောသေဉ္စတနာဟာရပင်တည်း၊ ထို့ကြောင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ၂-ပါးတို့၌ အထူးဆိုဖွယ်ကိစ္စ မရှိ။</p> <p>ရုပ်သည် ကဗဠီကာရာအာဟာရနှင့်လွန်စွာ စပ်၏၊ ကဗဠီကာရ အာဟာရအစီအရင်၌ အတွင်းဝင်နိုင်၏၊ ဝေဒနာ သညာသည် ဖဿနှင့် လွန်စွာစပ်၏၊ ဖဿာဟာရ အစီအရင်၌ အတွင်းဝင်နိုင်၏၊ “သလ္လသုတ် ပါဠိတော်” “တဏှာသင်္ခယသုတ် ပါဠိတော်” စသည်တို့၌ ဝေဒနာတစ်ခုနှင့် ကမ္မဋ္ဌာန်းကိစ္စအပြီးတိုင်လာ၏၊ ဝေဒနာပုရိဂ္ဂဟသုတ်၌ ဒီဃနခပရိဗိုဇ် သည် ဝေဒနာတစ်ခုနှင့် မဂ်ဖိုလ်ရလေ၏၊ ဝေဒနာသည် ဉာဏ်နှင့် သိမ်းဆည်းခြင်းငှာ လွယ်လှ၏၊ ဝိညာဏ် ဖဿတို့ကို သိမ်းဆည်းခန်း၌ပင် ဝေဒနာဖက်တွဲ၍ ပြခဲ့ရသည်၊ ထို့ကြောင့် ယခုကာလများ၌ ဝိပဿနာ မနသိကာရကို လေ့ကျက်စွဲမြဲလိုသော သူတို့အား ဝေဒနာတစ်ခုကို ကမ္မဋ္ဌာန်းပြု၍ စွဲမြဲခြင်းငှာ သင့်မြတ်လှ၏၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင်မှာ ဝိညာဏ်၌ ပြခဲ့ပြီးသော နည်းလမ်းနှင့်ပင် ပြီးပါ၏။</p> <p>သညာဆိုသည်ကား အာရုံကိုမှတ်ခြင်း အမှုတည်း၊ အမိဝမ်းက ဖွားမြင်သည်မှစ၍ ဤကား အမိ, ဤကားအဖ အစရှိသည်ဖြင့် တွေ့ကြုံ သမျှ အထည်ဝတ္ထုစသည်တို့ကို တွေ့ကြုံတိုင်း တွေ့ကြုံတိုင်း မှတ်မှုတည်း၊ ထိုသို့ မှတ်ခဲ့မှုကြောင့် ယခုပြန်၍ အောင့်မေ့လိုက်လျှင် စိတ်ထဲတွင်ပေါ် လာကုန်၏၊ စိတ်ဆိုသည်ကား မှတ်မှုမဟုတ်၊ ရှေးရှုမိသော အာရုံကို သိမှု ထင်မြင်အောင် ပြမှုသာတည်း၊ စိတ်အလိုအားဖြင့် တွေ့ဖူးသော အာရုံကို ပြန်၍အောင့်မေ့သော်လည်း ပေါ်လာခွင့် မရှိ၊ ယခုသိပြီး သိပြီး တွေဖြစ်၍နေသမျှသည် ရှေးသညာ ကျေးဇူးတည်း။</p> <p>သညာမရှိလျှင် မိမိနာမည်ကိုပင် မှတ်မိနိုင်ဖွယ်မရှိ။ စိတ်သည် ရှေးရှုမိတိုင်းသော အာရုံကိုပြပေ၏၊ စိတ်ပြတိုင်း ပြတိုင်းကို သညာက မှတ်၏၊ စိတ်မမှီနိုင်သော သဘောအချက်စုကို ပြနိုင်သည်ကား ပညာပေ တည်း၊ ပညာပြတိုင်း ပြတိုင်းကိုလည်း သညာမှတ်၏၊ ပညာလည်း မှတ်သမားမဟုတ်၊ သိသမားသာတည်း၊ စိတ်သည် မျက်လှည့်သည်နှင့် တူ၏၊ မဟုတ်သည်ကို အဟုတ်ကြီးလုပ်၍ ပြတတ်၏၊ မရှိသည်ကို အရှိကြီးလုပ်၍ပြတတ်၏၊ သညာသည် စိတ်ပြတိုင်းကိုလည်း မှတ်၏၊ ပညာကား အမှန်အဟုတ်ကိုသာ ပြ၏၊ သညာသည် ပညာပြတိုင်းကို လည်း မှတ်၏၊ သို့သော်လည်း စိတ်သည်သာ အစဉ်ထာဝရ အတူအမြဲ နေ၏၊ ပညာကား တစ်ခါတစ်ရံတွေ့သာဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် စိတ်နှင့် ပညာ တစ်ဖက်တစ်လမ်း အငြင်းအခုန်ဖြစ်ကြသည်ရှိသော် စိတ်ဖက်ကသာ အခိုင်အလုံ သက်သေကြီးလုပ်၏၊ လုပ်ပုံကား ပညာက ဤကိုယ်ခန္ဓာကို အနိစ္စဆို၏၊ စိတ်က နိစ္စဆို၏၊ အငြင်းအခုန် ဖြစ်ကြ၏၊ သညာက နိစ္စသာ အမှန်ဖြစ်ကြောင်းအစဉ်ထာဝရ လက်ရှိလက်မကွာ မှတ်သားချက်တွေကို တင်ပြ၍ နိစ္စဘက်က သက်သေခံ၏၊ ထို့ကြောင့် ဉာဏ်နှင့် အနိစ္စ အနိစ္စဟု ရှုဆင်ခြင်ရာ စိတ်သညာတို့က အနိစ္စကိုခုခံငြင်းပယ်၍ နိစ္စကို အတည် ပြုမြဲပြုကြကုန်၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သို့ဆိုက်မှ နိစ္စဘက်လုံးလုံးရှုံး၍ အနိစ္စအတည် ဖြစ်ရ၏၊ သုခ ဒုက္ခ ငြင်းခုန်မှုမှာ အရဟတ္တမဂ်သို့ဆိုက်မှ ပညာက လုံးလုံးနိုင်၏၊ ဒုက္ခအတည်ဖြစ်လေ၏၊ အတ္တ အနတ္တ ငြင်းခုန်မှု မှာ သောတာပတ္တိမဂ်တွင် အနတ္တအတည်ဖြစ်လေ၏၊ ဥပမာကား ဘီလူးမ သည် စားခြင်းငှာ နတ်သမီးယောင် ဆောင်၍ပြ၏၊ စိတ်သည်ဆောင်ပြ တိုင်းမြင်၏၊ သညာသည် မြင်တိုင်းမှတ်၏၊ ဖဿသည် မှတ်တိုင်းမျက်စိ မှာတွေ့၏၊ ဝေဒနာသည် တွေ့တိုင်းလှလေခြင်းဟု ဝမ်းမြောက်၏၊ စေတနာသည် လောဘကိုဆော်၍ထ၏၊ လောဘသည် အလွန်ချစ် ကြိုက်၏၊ ထိုသတ္တဝါ ဘီလူးစာဖြစ်လေ၏၊ ပညာရှိသူ တစ်ယောက်ကို ထိုအတူပြုပြန်၏၊ စိတ်သည် နတ်သမီးအသွင်မြင်၏၊ ပညာသည် အရိပ်မထွက်မှုစသည်ကို ဆင်ခြင်၍ဘီလူးမတည်းဟု သိ၏၊ ဖဿသည် ဘီလူးမ အနေနှင့်တွေ့၏၊ ဝေဒနာသည် တွေ့တိုင်းမကောင်းစွဟု နှလုံး မသက်သာကြီးဖြစ်၏၊ စေတနာသည် အလွတ်ထွက်ရန် ဉာဏ်ဝီရိယကို ဆော်၍ထ၏၊ ဉာဏ်ဝီရိယအစွမ်းဖြင့် ထိုသူချမ်းသာစွာလွတ်လေ၏၊ ဤသို့ သညာ ဝိညာဏ် ပညာသုံးပါးတို့၏အစွမ်းကိုသိရာ၏၊ စိတ်သညာ တို့သည် ပညာနုံ့သော သူတို့သန္တာန်မှာ ပညာယောင်ဆောင်၍ နေတတ် ကုန်၏၊ ထိုသူတို့သည် သညာသိ စိတ်သိကိုပင် ပညာသိထင်ရ ကုန်၏၊ စိတ်သညာ အလိမ်မိကြကုန်၏၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိလမ်းတည်း။ သညာဝိပလ္လာသ, စိတ္တဝိပလ္လာသ, ဒိဋ္ဌိဝိပလ္လာသ ဤကားမိစ္ဆာ အနု အလတ် အရင့် သုံးပါး တည်း၊ သညာကား မိစ္ဆာ အနုတည်း၊ စိတ်ကား မိစ္ဆာ အလတ်တည်း၊ ဒိဋ္ဌိကား မိစ္ဆာအရင့်တည်း၊ အနုမှ အလတ်ဖြစ်၏၊ အလတ်မှ အရင့်ဖြစ်၏၊ စိတ်သညာ အလိမ်မမိကြရအောင် သတိကြီးကြီး ထားကြလေ။</p> <p>သညာသဘောကို ပြဆိုချက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <p>ကြွင်းသော ပရိညာသုံးပါး အစီအရင်မှာ ဝိညာဏ် ဖဿတို့နှင့် မထူးပြီ။</p> <p>ဤဝေဒနာက္ခန္ဓာ, သင်္ခါရက္ခန္ဓာ, ဝိညာဏက္ခန္ဓာဟူသော နာမ်ခန္ဓာ လေးပါးတို့မှာလည်း တစ်ပါးတစ်ပါးနှင့်ပင် အရဟတ္တမဂ်သို့ ဆိုက်နိုင် သည်ချည်းမှတ်လေ၊ ရူပက္ခန္ဓာနှင့်မူကား အနာဂါမိမဂ်သို့သာဆိုက် နိုင်သည်၊ အနာဂါမိ မဂ်သို့ဆိုက်လျှင်လည်း အရဟတ္တမဂ်သို့ကူးရန် မျက်စိပေါက်ပြီ လမ်းပေါက်ပြီဖြစ်၍ မခဲယဉ်းလှပြီ၊ ယခုဘဝပင် မရသော် လည်း ဗြဟ္မာ့ပြည်မှာ ဧကန္တရတော့မည်၊ ဧကန်ရလတ္တံ့မျိုးကိုမူကား ရပြီးထဲမှာပင် စာရင်းသွင်းရိုး ရှိပါ၏၊ ထို့ကြောင့် ယခုအခါ သံသရာ ဘေးကိုမြင်ကြကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့သည် ခန္ဓာငါးပါးတွင် မိမိစိတ်သဘောတွေ့ရာ တစ်ပါးပါးသော ခန္ဓာကို လက်စွဲကမ္မဋ္ဌာန်း ပြု လုပ်၍ အားထုတ်ကြကုန်ရာသည်။</p> <p>ထိုငါးပါးတွင် နာမက္ခန္ဓာ လေးပါးတို့မှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ် အာဟာရတို့၌ ပါဝင်ကြကုန်ပြီးဖြစ်၍ ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင် ပြဆိုခွင့် မရှိကြကုန်ပြီ။</p> <p>ရူပက္ခန္ဓာမှာ ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ပါဝင်ခဲ့သော်လည်း မထင်ရှားလှသေးသည်ဖြစ်၍ ဤအရာ၌သိသာ ထင်ရှားရုံ ၌ပြဆိုဦးအံ့။ ရုပ်ကမ္မဋ္ဌာန်းကို အားထုတ်သောသူသည် ဉာဏ်ထက်သောသူ ဉာဏ်နုံ့ သောသူဟူ၍ နှစ်သူရှိ၏၊ ဉာဏ်ထက်သောသူမှာ ရုပ်ဟူ၍ တစ်လုံး တည်းနှင့်ပြီးနိုင်၏၊ ဉာဏ်နုံ့သောသူမှာ သုတ္တန်ဒေသနာ၌ ဝေဖန်သော နည်းအတိုင်း ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယောဟူသော ဓာတ်ကြီး လေးပါးနှင့် ကြွင်းသမျှ ရုပ်သေး, ရုပ်ငယ်စုကို ဥပါဒါရုပ်ဟူ၍ ငါးလုံးစေ့ အောင် သင်ကြားမှတ်သားရာ၏၊ မြန်မာဘာသာအားဖြင့် ရေ, မြေ, မီး, လေဟူ၍ ဓာတ်ကြီးလေးပါးလုံး ရုပ်သေးစုတစ်လုံး ဤသို့မှတ်ရာ၏။</p> <p>တစ်လုံးတည်း အစီအရင်၌ သမ္မသနဉာဏ် ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် နှစ်ပါးတွင် သမ္မသနဉာဏ်အစီအရင်ကို ရှေးဦးစွာ ဆုံးမရာ၌ မီးဓာတ်ကို အမွန်ပြု၍ ဆုံးမမှုသည် မြင်လွယ်လှ၏၊ ရဲရဲညီးသော ရှားမီးကျီးခဲမှာ မီးသဘောကို ထင်မြင်အောင် ပြရာ၏၊ မီးသဘောဆိုသည်ကား တေဇော ဆိုသည်နှင့်အညီ တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထမြဲ ကြွမြဲ ပွားစီးမြဲဓမ္မတာတည်း၊ ထိုသို့ တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထမှု ကြွမှု ပွားစီးမှုကြောင့်ပင်လျှင် တေဇော ခေါ်ရသည်၊ ဥတုလည်းခေါ်ရသည်၊ တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထမှု ကြွမှု ပွားစီးမှုလည်း မျက်မြင်ပင်တည်း။ တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထမှု ကြွမှု ဆိုသည်ကား မီးပွားမှုတည်း၊ မီးပွားမှုဆိုသည်ကား အမိမှသည် သား သမီးပွား၏၊ ထိုသားသမီးမှလည်း သားသမီးတစ်ဆင့်ပွားပြန်၏၊ ဤသို့ အဆင့်ဆင့် ပေါက်ပွားမှုကို မီးပွားသည်ဆိုသတည်း။ ဤသို့ပွား၍ နေသည်ကို တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထကြွမှု ဆိုသတည်း။</p> <p>အဟောင်း အဟောင်း တစ်သုတ် တစ်သုတ် ချုပ်ကွယ်မှုနှင့် အသစ်အသစ်စု တစ်သုတ်တစ်သုတ် ဘွားခနဲဘွားခနဲ ဖြစ်ပေါ်မှု အကူး အယှက်အတွက် ရွရွရွရွ ထမှု ကြွမှု ဖြစ်၍နေသည်၊ အနီးအနားသို့ ချဉ်းကပ်၍စေ့စေ့ ကြည့်ခဲ့မှု ရွမှု ထကြွမှု မြန်ပုံကိုသိသာလှ၏၊ ရွမှု ထကြွမှု ပွားစီးမှု မြန်ပုံကို မြင်လေလေ ချုပ်ကွယ် ပျောက်ဆုံးမှု မြန်ချက်ကို သိသာလေလေတည်း၊ မီးတောက်ရွမှုမှာလည်း ဤနည်းတူ၊ မြစ်ရေအယဉ် စီးသွားရာ၌ ရွမှု ပွားမှု လှုပ်ရှားမှုမှလည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>တစ်ခုတစ်ခုသော ပရမတ္ထ သဘောတရား မည်သည် မျက်စိမြင် လောက်အောင် ရွသည်ကြွသည် လှုပ်ရှားသည်ဟူ၍ မရှိ၊ တစ်သုတ် တစ်သုတ် အသစ် အသစ်ဖြစ်ပေါ်ပေါက်ပွားမှုအတွက်နှင့် လှုပ်ရှားခြင်း သာတည်း။ ဤအရာ၌ စိတ်သိ ဉာဏ်သိ နှစ်ပါးရှင်းလင်း၍ပြဆိုရာ၏၊ ဥပမာတစ်ခုကို ပြဆိုဦးအံ့၊ ညဉ့်အမှောင်တွင်းမှာ မီးအိမ်ထွန်း၍ ခရီး သွားလာရာ၌ လမ်းမြေအစဉ်မှာ မီးရောင် အကွင်းကြီးသည်စိတ်သိမှာ ချုပ်ကွယ်ခြင်းမရှိပဲ ထိုသူသွားရာအစဉ်လိုက်နေသည်ဟု သိ၏၊ မြင်၏၊ ဉာဏ်သိမှာ ရောက်ရာ ရောက်ရာ၌ အစဉ်တစ်စိုက် အသစ်အသစ်ဖြစ် ပေါ်မှုခြင်း စပ်၍ဆက်၍ သွားခြင်းသည်သာ ဖြစ်သည်၊ ဖြစ်ရာဖြစ်ရာ ဌာနမှာ မချုပ်မပျက်ပဲ ရွေ့ရှား၍ သွားနိုင်သော တရားစုမဟုတ်၊ နောက်မှ မှောင်ကြီးအစဉ်လိုက်၍ နေသည်ဟု ထင်မြင်ရာ၌လည်း အစဉ်တစ်စိုက် အဟောင်းအဟောင်း ချုပ်ပျက်ကွယ်ပျောက်မှုခြင်း စပ်၍စပ်၍ သွားခြင်း သည်သာဖြစ်သည်၊ ချုပ်ပျက်ရာ ချုပ်ပျက်ရာဌာန၌လည်း အစဉ်တစိုက် မှောင်ဓာတ်စုအသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုခြင်း စပ်၍သွားမှုသာ ဖြစ် သည်ဟု သိ၏။</p> <p>တစ်နည်း ဥပမာကား စာပို့မီးရထားစက်ကုန်လွှတ်၍သွားရာ၌ မျက်မြင်ဥပမာတွင်ရှိသော တောတောင် သစ်ပင် မြေပြင် လယ်ယာတို့ကို စိတ်မြင်မှာ ချာချာ ချာချာလည်၍ပြေးနေကြသည်ဟု မြင်၏၊ ဉာဏ်မြင်မှာ ဆင်ခြင်ခြင်းရှိသော ကြောင့် မီးရထားကသာ ပြေးနေသည်၊ တောတောင် စသည်က ရွေ့ကြသည်မဟုတ် ဟုသိမြင်၏၊ ဤသို့ အရာတိုင်း အရာတိုင်း မှာ စိတ်မြင်ကား မဟုတ်မမှန်သည်သာများ၏၊ ဉာဏ်မြင်သည်သာ မြင်တိုင်း ဟုတ်မှန်၏ဟု သိရာ၏၊ တစ်ကယ်ဟုတ် တစ်ကယ်မှန်ကို ရွေး ချယ်ရာ အခန်းမျိုး၌ စိတ်မြင်စိတ်ထင် ဟူသမျှကို မဟုတ်မမှန်ဘက်မှာ လုံးလုံးထားလေ၊ အာရုံသို့ ရှေးရှုလိုက်လျှင် စိတ်မြင်စိတ်ထင် ပွဲဦးထွက်၍ လာမြဲ ထိုပွဲဦးထွက်၍လာသော စိတ်မြင် စိတ်ထင်ကို ပယ်ဖျောက်နိုင်ပါ လျှင် အဟုတ်အမှန် ပေါ်နိုင်သေး၏၊ မပယ်ဖျောက်နိုင်လျှင် အဟုတ် အမှန်မပေါ်ပြီ။</p> <p>အဝေးမှနေ၍ တောင်ကြီးကိုကြည့်ရာ၌ ညိုညိုမဲမဲ တစ်ခုတည်း တစ်လုံးတည်း အနေကြီးမြင်သည်ကား စိတ်မြင်တည်း၊ အဝေးမှနေ၍ပင် ဉာဏ်ဖြင့် ထိုတောင်ပေါ်သို့ရောက်၍ ကြည့်သည်ရှိသော် ညိုညိုမဲမဲလည်း မတွေ့ပြီ၊ တစ်ခုတည်း တစ်လုံးတည်းလည်း မဟုတ်၊ သိန်း သန်း အသင်္ချေ မကသော ကျောက်အမျိုးမျိုး သစ်ပင်အမျိုးမျိုး သစ်ကိုင်း သစ်ခက် သစ်ရွက် အမျိုးမျိုးတွေကိုသာ တွေ့မြင်၏၊ တစ်ဖန် တောင်ပေါ်သို့ ရောက်၍သွားသည်ရှိသော် ကျောက်အမျိုးမျိုး သစ်ပင် ချုံနွယ် သစ်ကိုင်း သစ်ခက် သစ်ရွက် အမျိုးမျိုးတွေကိုမြင်၏၊ စိတ်မြင်တည်း၊ ထိုစိတ်မြင်ကို ဉာဏ်ဖြင့် ဖျောက်ဖျက်၍ တစ်ကယ်ရှိ တစ်ကယ်ဟုတ်ကိုရှာပြန်သော် အဋ္ဌကလာပ်ရုပ်တွေကိုသာ တွေ့တော့သည်၊ ကျောက်လုံး ကျောက်ခဲ သစ်ပင် ချုံနွယ် သစ်ကိုင်း သစ်ခက် သစ်ရွက် သစ်ညွန့်တွေ ပျောက်၍ ကုန်ပြန်၏၊ ပန်းချီဆရာသည် တောင်သဏ္ဌာန်ကိုရေးလိုသော် အဝေး ကနေ၍ ကြည့်မှရေးတတ်မည်၊ ရေးကွက်မြင်သည်၊ တောင်ပေါ် သို့တက်၍ကြည့်၍ ရေးမည်ဆိုလျှင် တောင်ရုပ်ရေးခွင့်မမြင်ပြီ၊ မရေး တတ်ပြီ၊ တစ်ဖန် သစ်ပင် သဏ္ဌာန်ရေးလိုသော် စိတ်မြင်အတိုင်းဖမ်း၍ ရေးမှ ရေးကွက်ပေါ်သည်၊ ဉာဏ်မြင်အတိုင်း ရေးမည်ဆိုသော် အဏုမြူ ခန့်မျှ ရေးကွက်မပေါ်ပြီ၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ တစ်ကယ်ရှိ တစ်ကယ် ဟုတ် တစ်ကယ်မှန်ဖြစ်သော ပထဝီ အာပေါ အစရှိသော ပရမတ္ထဓမ္မ သည် အဏုမြူမျှ အထည်ဝတ္ထု ဒြဗ်သဏ္ဌာန်ရှိကြသည် မဟုတ်လေသော ကြောင့် တည်း။ ထိုအဟုတ်ရှိ အမှန်ရှိ ဧကန်ရှိဖြစ်သော ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်မှု ပျက်မှုကား တစ်မျိုး၊ စိတ်မြင်ဖြစ်မှုကားတစ်မျိုး၊ နာမ်တရားကား ဥပါဒ်ခဏ, ဌီခဏ, ဘင်ခဏဟူ၍ သုံးမျိုး သုံးခဏ အသက်ရှည်မြဲ ဓမ္မတာတည်း၊ ထိုသုံးခဏသည်လည်း မျက်တောင် တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက် ခဏအားဖြင့် အစိတ်တစ်ထောင် စိတ်သော် လည်း တစ်စိတ်စာမျှ ရှည်ကြာမှုမရှိ။ နာမ်တရားတို့၏ ထိုခဏ သုံးခု ရှည်သောအသက်သည် တစ်ကယ်ရှိ၊ တစ်ကယ်ဟုတ်၊ တစ်ကယ်မှန်၏၊ တစ်ကယ်ရှိ တစ်ကယ်ဟုတ်သော အသက်မည်သည် သူ့ခဏ, သူ့အချိန် မစေ့စုံသမျှကို ချုပ်သည် ပျက်သည် သေသည် ဆုံးသည်ဟူ၍မရှိ၊ မသေ မဆုံးသည်ဟူ၍ မရှိ၊ ဤကား အဟုတ်ရှိ၊ အမှန်ရှိ၊ ဧကန်ရှိဖြစ်သော အသက်၏လက္ခဏာပေတည်း။ နာမ်တရားတို့မှာ ခဏသုံးခုမျှသာ အဟုတ်သက် အမှန်သက် ချုပ်ပျက်လေအောင် ဌီခဏသို့ မရောက်လေ အောင် သဗ္ဗညုဘုရား, သိကြား, ဗြဟ္မာတို့မှသော်လည်း မတတ်နိုင် ကောင်း၊ ဌီခဏသို့ရောက်ပြန်လျှင် ချုပ်ခြင်း ပျက်ခြင်း သေပျောက်ကွယ် ဆုံးခြင်းဟူသော ဘင်ခဏသို့ မရောက်လေအောင် သဗ္ဗညုဘုရား, သိကြား, ဗြဟ္မာတို့မှသော်လည်း မတတ်နိုင်ကောင်း၊ ဘင်ခဏသို့ ရောက် လျှင် ဧကန် မုချ ချုပ်မြဲ ပျက်မြဲ ဓမ္မတာသာဖြစ်၏၊ ဖြစ်ပေါ်သောပထဝီ အာပေါ တေဇော အစရှိသော ရုပ်တရားတို့သည်ကား နာမ်တရားတို့၏ ဆယ့်ခုနစ်စာ အသက်ရှည်ကုန်၏၊ ရုပ်တစ်သက်ကို နာမ်ဆယ်ခုနစ် သက်လိုက်ရာ၏၊ ရုပ်တစ်သုတ် တစ်သုတ်ကို နာမ်ဆယ့်ခုနစ်သုတ်ရ၏၊ ရုပ်တို့၏ အဟုတ်ရှိသော အသက်မှန်သည် နာမ်သက် ဆယ့်ခုနစ်ပြန်ရှိ၏၊ ထိုနာမ်သက် ဆယ့်ခုနစ်ပြန်စာရှိသော ရုပ်သက်သည် အဟုတ်ရှိမျိုး အမှန်ရှိမျိုး ဧကန်စင်စစ်ဖြစ်ပေသောကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော တစ်ခု သော ရုပ်ကလာပ်ကို ထိုတစ်ဆယ့်ခြောက်ချက် အလွန်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ချက် ရုပ်သက်မစေ့စုံမီ အတွင်းမှာ သဗ္ဗညုဘုရား, သိကြား, ဗြဟ္မာ တို့မှသော်လည်း ချုပ်အောင် ပျက်အောင် မတတ်နိုင်ကောင်း၊ တစ်ဆယ့် ခြောက်ချက်အလွန် တစ်ဆယ့်ခုနစ် ချက်စေ့၍ ချုပ်ပျက်ချိန် သေချိန် ရောက်ပြန်လျှင်လည်း မချုပ်ရ မပျက်ရလေအောင် သဗ္ဗညုတဘုရား တို့မှသော်လည်း မတတ်နိုင်ကောင်း။</p> <p>(ဤကား ၃၁-ဘုံမှာ သက်ရှိ သက်မဲ့ အလုံးစုံတို့၌ ဉာဏ်ဖြင့်သိ အပ်သော အဟုတ်ရှိ အမှန်ရှိ ဧကန်ရှိဖြစ်သော အသက်၏ အပိုင်း အခြားတည်း။)</p> <p>စိတ်မြင်မှာမူကား သတ္တဝါတို့၏ အသက်သည် တစ်ဘဝလုံး ရှည်၏၊ တစ်ဘဝ အဆုံးအဆုံးတွင် သေသောအခါမှ ချုပ်၏၊ ပျက်၏၊ မသေမီအတွင်းမှာ ချုပ်သည် ပျက်သည် သေသည် ဆုံးသည်ဟူ၍ မရှိဟု မြင်သတည်း။ ထိုစိတ်မြင်သော အသက်သည် အကယ်၍ ဧကန်ရှိ ဖြစ်ငြားအံ့၊ အသက်တစ်ရာတမ်းမှာ လူသတ္တဝါတို့သည် အနှစ်တစ်ရာ စီချည်း အမြဲတည်နိုင်ရာ၏၊ အနှစ်တစ်ရာ အသက်အတိုင်းအရှည် မစေ့စုံမီအတွင်းမှာ မိုးကြိုးနှင့်ပင် ပစ်သော်လည်းကောင်း၊ မီးနှင့်ပင် တိုက်သော်လည်းကောင်း၊ ဓားလက်နက်နှင့်ပင် ခုတ်စဉ်းသော်လည်း ကောင်း၊ လူတို့၏ ကို်ယ်ခန္ဓာသည်ပျက်သည်ဟူ၍မရှိရာ၊ ရှိန်းအန်သိဒ္ဓိ ပြီးစီး၍နေရာ၏၊ ထိုသို့ကား မနေ၊ သေခွင့်ဆိုက်လျှင် ပထမအရွယ် ဒုတိယအရွယ် တတိယအရွယ် ဘယ်နာရီမှာ မဆိုသေ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုစိတ်မြင်သောအသက်သည် အဟုတ်ရှိသော အသက်မဟုတ်၊ အမှန် ရှိသော အသက်မဟုတ်ဟု သိသာလှ၏၊ မဟုတ်သည်ကို အဟုတ်ကြီး မရှိသည်ကို အရှိကြီးမြင်တတ်သော စိတ်တရား၏လည်း အမှောက် အမှားမိစ္ဆာတရားဖြစ်ကြောင်း သည်ထင်ရှားလှ၏။</p> <p>ချုပ်မှု သေမှုကို စစ်၍ပြအံ့။ သတ္တဝါတို့၏ခန္ဓာကိုယ်၌ နာမ်သေမှု ရုပ်သေမှု ဟူသောသေမှုနှစ်ပါးလည်း ပဋိသန္ဓေနေသည်မှစ၍ တစ်ဘဝ လုံးမှာ မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ လစ်လပ်သော အခွင့်မရှိပြီ၊ ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီး သော နာမ်သက် ရုပ်သက် အပိုင်းအခြားအတိုင်း ခဏမစဲ အစဉ်ဖြစ်၍ နေ၏၊ ဝိညာဏာဟာရ၌ ပြခဲ့ပြီးသော ပဋိသန္ဓေတည်နေသည်မှစ၍ ဓားရာ ဓားချက်ချင်းစပ်အောင် အမြဲခုတ်နေသောသူသတ်ယောက်ျား ဥပမာကို ဤနေရာမှာလည်း သိလေ။</p> <p>ထိုဥပမာ၌ ကိုယ်တွင်းမှာ ဓာတ်စာဆေးဝါးအခံ အမြဲရှိ၍နေ အောင် အစဉ်အားထုတ်၍ အားထုတ်၍ သွားနိုင်ပါလျှင် သေခွင့်ဆိုက် သော ဓားချက်တိုင်းမှာပင် အသားနုတက်၍ နေသဖြင့် အသက်ရှည် ကြာစွာ နေပြန်ရ၏ဟူသော ဥပမာကဲ့သို့ နာမ်သေမှု ရုပ်သေမှု ခဏမစဲ အစဉ်မြဲ၍ နေငြားသော်လည်း အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုလည်း ခဏမစဲ အစဉ်မြဲ၍နေလျက်ရှိ ပြန်၏၊ အနှစ်တစ်ရာ ဆိုက်အောင်ပင် သေဆုံးမှု လည်း ခဏမစဲ အသစ်ဖြစ် ပေါ်ဆက်လက်မှုလည်း ခဏမစဲ နှစ်ကြောင်း နှစ်သွယ် ယှဉ်တွဲ၍လာခဲ့ကြသည်အတွက်ကြောင့် အနှစ်တစ်ရာသို့ ဆိုက်လာ၏၊ အဟောင်း အဟောင်း သေဆုံးချုပ်ပျောက်မှုအသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှု နှစ်ကြောင်းနှစ်သွယ် ယှဉ်ပြိုင်၍လာကြသည်တွင် အကြင်ချုပ် ဆုံးမှု ဓားချက်မှာ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်မှု မလိုက်နိုင် မလာနိုင်ရှိ၏၊ ထိုဓားချက်တွင် ထိုခန္ဓာအစဉ် ပြတ်ဆုံးလေ၏၊ သတ္တဝါတို့၏ စိတ် သည်ကား ဤခန္ဓာအစဉ် ပြတ်ဆုံးသော သေမှုတစ်ခုကိုသာ မြင်၏၊ အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ် ဆက်လက်မှုသန္တတိပညတ် ဖုံးလွှမ်း ကွယ်ကာ၍ နေသောကြောင့် ပဋိသန္ဓေတည်နေသည်မှစ၍ တစ်ဘဝလုံး မျက်တောင် တစ်ခတ်မျှ မလပ်စေပဲ အမြဲဆိုက်၍ ဆိုက်၍ လာခဲ့သော သေမှု အနိစ္စ ရောက်မှု ရုပ်သင်္ချိုင်းကျမှုတို့ကိုမူကား ပိတ်ပိတ်သားမမြင်၊ အကန်းလုံး လုံးဖြစ်လေ၏၊ မမြင်သည့်အတွက်ကြောင့် ထိုသေမှု ချုပ်မှုတို့ကို မဟုတ်ဘူး မသေဘူးဟုပယ်ချ၍ တစ်ဘဝလုံးမှ တစ်သက်ဟူသောအမြင်၊ တစ်သက်မှာ တစ်ခါသေမြဲ ဟူသောအမြင်သည်ဖြစ်၏၊ ထိုအမြင်အတိုင်း သညာကလည်း မြဲမြဲကြီးမှတ်၏၊ ဒိဋ္ဌိကလည်း မြဲမြဲကြီးစွဲလမ်း၏၊ ဤအမြင်သည် သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရားတို့ချွတ်၍မှ မကျွတ်နိုင်အောင် ခိုင်မြဲကြီးကျယ်လှ၏၊ ယခုအခါသံသရာ၌ ငုတ်တုပ်ရှိ၍ နေကြကုန်သော ပုထုဇ္ဇဉ်သတ္တဝါတို့သည်ကား မိမိတို့၏အမြင် အလိမ်ကြီးလှလှမိ၍ နေကြကုန်၏။</p> <p>အသက်မည်သည် အဟုတ်အမှန်အားဖြင့် နာမ်သက်ရုပ်သက်သာ ရှိကြောင်း သတ္တဇီဝဟု ထင်မှတ်ကြသော သတ္တဝါသက်မရှိကြောင်း၊ သေခြင်းဟူသည်လည်း အဟုတ်အမှန်အားဖြင့် နာမ်၏သေခြင်း၊ ရုပ်၏ သေခြင်းသည်သာ ရှိကြောင်း၊ သတ္တဇီဝ၏သေခြင်းဟူ၍ အသီးအခြား မရှိကြောင်းကိုစစ်၍ပြဦးအံ့။</p> <p>နာမ်သက် ခဏသုံးခုပမာဏရှိသည်ဟူရာ၌ တတိယခဏမူကား ချုပ်ခဏ, သေခဏသာတည်း။ သို့သော်လည်း နာမ်၏နောက်ဆုံး အစွန်းပါရှိလျက်နေသောကြောင့် နာမ်သည် ခဏ ၃-ခုစာ အသက် ရှည်၏၊ တည်နေ၏ဟု ဆိုရသည်၊ ထိုခဏ ၃-ခုစာ တည်နိုင်သော နာမ်သက် အဟုတ်ရှိမရှိကို ယုတ္တိစွမ်းလိုသော် ဖြစ်ပေါ်သော နာမက္ခန္ဓာ လေးပါးကို ဥပါဒ်ခဏတွင် မိုးကြိုးနှင့်ခွင်း၍စမ်း၊ ဌီခဏတွင်မိုးကြိုး ခွင်း၍စမ်း၊ ထိုအသက်တစ်ကယ်ရှိ မဟုတ်ခဲ့လျှင် ဥပါဒ်မှုမှာပင် ထိုနာမ်စု ပျက်ဆုံး လိမ့်မည်၊ တတိယခဏသို့ မဆိုက်လာနိုင်လတ္တံ့၊ ထိုအသက် အမှန်ရှိခဲ့လျှင် ထိုခဏတို့၌ မိုးကြိုးနှင့်ခွင်းသော်လည်း ထိုနာမ်စု သည်ဖြုံဖြုံမှမရှိလတ္တံ့၊ တတိယခဏသို့ ဧကန္တရောက်လာ လတ္တံ့၊ ဧကန္တ ရောက်လာသည်သာဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုနာမ်သက် အဟုတ်အမှန်ရှိ သည်ကို သိအပ်၏၊ ရုပ်မှာလည်း နာမ်သက် ၁၇-ပြန်စာအတွင်း၌ မိုးကြိုးနှင့်ခွင်းသော်လည်း ဖြုံဖြုံမှမရှိ၊ နောက်ဆုံးခဏသို့ ဆိုက်အောင် အသက်ရှည်၍တည်မြဲတည်နေလတ္တံ့၊ ထိုသို့တည်နေနိုင်သော နာမ်သက်, ရုပ်သက် အမှန်ရှိလေသောကြောင့် သူတို့အသက်တမ်းမစေ့မီအတွင်းမှာ မိုးကြိုးနှင့်ခွင်းသော်လည်း ကြောက်ခြင်း, လန့်ခြင်း, စိုးရိမ်ခြင်း ဖြစ်ခွင့် မရှိလေ။</p> <p>(ဤကား တစ်ကယ်ရှိသော အသက်မှန်၏ သဘောလက္ခဏာ တည်း။ နာမ်သက် ရုပ်သက် အမှန်ရှိကြောင်း စစ်တမ်းပြီး၏၊)</p> <hr> <h3>၁၂-ရူပက္ခန္ဓာကမ္မဋ္ဌာန်း၌ သမ္မသနဉာဏ်အစီအရင်</h3> <p>အသီးအသီး နောက်ဆုံးခဏ၏ အနန္တရ ရှေ့ခဏ၌ ရောက်ဆိုက် ၍နေသော နာမ်ရုပ်ကို ဘင်ခဏသို့ မရောက်စေခြင်းငှာ သဗ္ဗညုဘုရား သိကြား ဗြဟ္မာတို့သည် တန်ခိုးအာနုဘော် နတ်ဆေး, နတ်ဝါးတို့နှင့် အားထုတ်ကြကုန်သော်လည်း ဘင်ခဏသို့မရောက်ပဲ ဌီခဏတွင်တည် နေအောင် မတတ်နိုင်ကုန်လတ္တံ့၊ အားထုတ်ကြဆဲမှာပင် ဘင်ခဏ သို့ရောက်၍ ချုပ်ပျောက် သေဆုံးကြကုန်လတ္တံ့၊ ဤကား နာမ်၏သေခြင်း, ရုပ်၏သေခြင်း အမှန်ရှိကြောင်းကို ပြဆိုသော ယုတ္တိတည်း။</p> <p>သတ္တဇီဝဟု ဆိုအပ်သော သတ္တဝါ အသက်ဟူ၍ အဏုမြူမျှ လောကသုံးပါး၌ မရှိ၊ အသက်ဆိုသည်ကား ရုပ်သက်, နာမ်သက်တို့မှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော လက္ခဏာအတိုင်း သူ့အပိုင်းအခြားသို့ မရောက်မီ အတွင်း၌ မိမိအပေါ်သို့ ပြင်းထန်စွာ မိုးကြိုးပင်ကျသော်လည်း ကိစ္စမရှိ သောလှုပ်ရှားဖောက်ပြန်ခြင်းမရှိ၊ ပကတိအနေဖြင့် တည်နေနိုင်သော သဘောအထူးသည် အသက်မည်သတည်း။</p> <p>ရုပ်သက် နာမ်သက်မှတစ်ပါး တစ်ဘဝလျှင် တစ်သက်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ မည်သူ အသက်ဆယ်နှစ်ရှည်၏၊ အနှစ် ၂၀ ရှည်၏၊ ၃၀-၄၀-၅၀-၆၀-၇၀-၈၀-၉၀-တစ်ရာ ရှည်၏၊ စတုမဟာရာဇ် ဘုံမှာ နတ်သက် အနှစ်ငါးရာရှည်သည်၊ တာဝတိံသာဘုံမှာ နတ်သက် အနှစ် တစ်ထောင်ရှည်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်ပြောဆို ထင်မှတ်စွဲလမ်း ကြသော သတ္တဇီဝအသက်သည် အကယ်၍ အသီးအခြားရှိခဲ့ငြားအံ့၊ ထိုထိုအပိုင်းအခြားအတွင်းမှာ အာဟာရပြတ်ကင်းမှု၊ မိုးကြိုးကျခြင်း အစရှိသော ဘေးကြီးထိမှုပင်ရှိငြားသော်လည်း အသက်ခန္ဓာလှုပ်ရှား ဖောက်ပြန်ခြင်းမရှိ၊ ပကတိအနေနှင့်သာ တည်နေရာသည်၊ ထိုအပိုင်း အခြားအတွင်းမှာ တစ်စုံတစ်ခုသော အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ ဘေးရန် အတွက်နှင့် ကြောက်လန့်ဖွယ်မရှိ၊ စိုးရိမ်ဖွယ်မရှိ၊ အေးချမ်းစွာနေနိုင်ရာသည်၊ ထိုကိုယ်ကား တည်လည်း မတည်နိုင်၊ အာဟာရပြတ်မှု ဘေးကြီး ကြီးစွာ ထိမှုကို မခံနိုင်သည့်အတွက်ကြောင့်လည်း အာဟာရပြတ်မှုကို ကြောက် လန့်ရ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြရခြင်း၊ ထိုထိုအဇ္ဈတ္တဘေး, ဗဟိဒ္ဓဘေး ထိမည် ကိုကြောက်လန့်ရ, စိုးရိမ်ကြောင့်ကြရခြင်း ဒုက္ခတို့သည် ဘယ်အခါမှမစဲ အမြဲရှိ၍နေကြကုန်၏။</p> <p>ဆယ်နှစ်စသည်ကိုပင် မဆိုထားနှင့်ဦး၊ အာဟာရပြတ်မှု ထိုထို ဘေးကြီးထိမှုတို့သည် ထိခိုက် ဆိုက်ရောက်လာငြားသော်လည်း တစ်နှစ် အတွင်းမှာ ကိစ္စမရှိဟု တစ်နှစ်တာမျှ အားကိုးရသောအသက်ဟူ၍မရှိ၊ ထို့အတူ တစ်ဥတု စိတ်ချရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ တစ်လစိတ်ချရသော အသက်ဟူ၍ မရှိ၊ တစ်ရက်လုံးလုံး စိတ်ချရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ တစ်ရက်လုံးလုံး စိတ်ချရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ တစ်နာရီမျှ စိတ်ချ ရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ ငါ၏ခန္ဓာ၌ ဘယ်ဘေးကြီးပင် ထိလာသော် လည်း မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာ ကျင်နာခြင်း, ဖောက်ပြန်ခြင်း အတွက် ကြောက်လန့်ဖွယ်, စိုးရိမ်ဖွယ်မရှိဟု မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ အားကိုးရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်ကို ဆယ်စိတ် စိတ်၍ အစိတ်တစ်ရာ စိတ်၍ ကြည့်သော်လည်း အားကိုးဖွယ် အသက် မရှိသည်ကို အနှစ်သာရမရှိသည်ကို သိနိုင် ထင်နိုင်ရာပြီ၊ ရုပ်သက်, နာမ်သက်သာ အမှန်ရှိ၏၊ ရုပ်သက်, နာမ်သက်ဟူသည် မျက်တောင် တစ်ခတ်ကို တစ်ထောင်မက စိတ်သော်လည်း တစ်စိတ်စာမျှမရှိ အလွန်တိုလှ၏။</p> <p>ဤကား စိတ်မြင် စိတ်ထင်နှင့် ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုထင်မှတ် စွဲလမ်း ၍နေကြသော ဇီဝအသက်ဟူ၍ အဟုတ်မရှိ အမှန်မရှိကြောင်းကို ပြဆိုချက်တည်း။</p> <p>ရုပ်သေး, နာမ်သေမှုမှ တစ်ပါးပုဂ္ဂိုလ်သေမှု, သတ္တဝါသေမှု ဟူ၍ အသီးအခြားမရှိကြောင်းကား ထင်ရှားသိသာလောက်ပြီ၊ ရှေး၌ပြဆို ခဲ့ပြီးသော သူသတ်ယောက်ျား ဓားချက် ဥပမာအတိုင်းသိလေ။ ဤသည်ကား အလွန်ကြီးကျယ်မှောက်မှားသော စိတ်မြင်မှုနှင့် အလွန် ကြီးကျယ်မှန်ကန်လှသော ဉာဏ်မြင်မှု နှစ်ပါးတို့၏ အထူးကို ပြဆိုသော အချက်တည်း။</p> <p>ဤစိတ်မြင် စိတ်ထင်မှုသည် အနိစ္စကိုအချက်ရှာကြံသော ပုဂ္ဂိုလ် အနိစ္စ မနသိကာရကို အားထုတ်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ အလွန်ကြီးကျယ် စွာသော ဓမ္မန္တရာယ်ကြီးပေတည်း၊ ထို့ကြောင့် အတန်ငယ် အကျယ် ချဲ့၍ အထပ်ထပ်အခါခါ ပြဆိုလိုက်ပေသည်။</p> <p>ရှေးဦးစွာပြခဲ့သော ရှားမီးခဲမှ စိတ်မြင်, ဉာဏ်မြင် နှစ်ပါးခွဲနည်းကို ပြဆိုအံ့၊ ထိုရှားမီးခဲမှာ စွဲသည်မှစ၍ အကုန်လုံး မီးသေဆုံးသည့် တိုင်အောင် မီးသက်ရှည်၏ဟု ထင်မြင်သည်ကား စိတ်မြင်တည်း၊ ထမှု, ကြွမှု, ရွမှု, တိုးမှု, ဆုတ်မှု, ငုတ်မှု, ပေါ်မှု, ပျောက်ကွယ်မှု, မျက်မြင် အစိတ်တွေကို ထောက်၍လည်းကောင်း၊ ရေနှင့်လောင်းလျှင် ဘယ်ခဏ မှာမဆို သေဆုံးရန် အခွင့်ကိုထောက်မျှော်၍လည်းကောင်းထိုမျှလောက် ရှည်နိုင်သော မီးသက်မရှိဟု မြင်သည်ကား ဉာဏ်မြင်တည်း။</p> <p>တစ်ဖန် ရွရွ ရွရွ တစ်သုတ် တစ်သုတ် ထကြွသည်ကို မျက်စိနှင့် မြင်ရာ၌ တစ်သုတ်ထတွင် အစ, အလယ်, အဆုံးတိုင် တစ်မီးတည်းသာ တည်းဟု ထင်မြင်သည်ကားစိတ်ထင်စိတ်မြင်တည်း။</p> <p>တစ်သုတ်ထဆိုသည်ကား မျက်တောင်တစ်ခတ် အနည်းမြင်ရာ၏၊ ထိုမီးသည် အကယ်၍ မျက်တောင်တစ်ခတ် ရှည်ကြာအောင်တည် နေနိုင်သော မီးသက်ရှိခဲ့သည်ဖြစ်အံ့၊ ရေများစွာနှင့်လောင်းသော်လည်း မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်းမှာ ပင်သေဆုံးနိုင်ရာသော အခွင့်မထင် လေရာ၊ ဉာဏ်နှင့်ဆင်ခြင်သည်ရှိသော် မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာ ရေဘေးထိသည်ကို ခုခံ၍ တည်နေနိုင်ရာသော အသက်ဇီဝ အနှစ် သာရကို မတွေ့ရလေကား မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာ အခါခါ သေဆုံးနိုင်သော အခွင့်ကိုသာ မြင်သည်ကားဉာဏ်မြင်တည်း။</p> <p>ဉာဏ်မြင်ဆိုသော်လည်း သဘောယုတ္တိကိုမြော်၍ အတပ်မုချ အမှန်ဆသော အနုမာနဉာဏ်အမြင်ပေတည်း၊ ဤဝိပဿနာအရာ၌မူ ကား မျက်တောင်တစ်ခတ်လျှပ်တစ်ပြက်မျှထက် အသက်မရှည်မှုကို ထင်မြင်နိုင်လျှင်ပင် ပြီးစီးရာပါ၏၊ ထိုမျှလောက်အသက်တိုသည်ကို ကောင်းစွာမြင်နိုင်လျှင်ပင် ခိုကိုးစရာမရှိကြောင်း သတ္တ, ဇီဝ, အတ္တမဟုတ် ကြောင်းထင်ရှားလှလေပြီ၊ ဝိပဿနာ ဉာဏဒဿနမှုမည်သည် ရှေးဦးစွာ နိစ္စသညာ, နိစ္စဒိဋ္ဌိ, အတ္တသညာ, အတ္တစိတ္တ, အတ္တဒိဋ္ဌိတို့ကို တွန်းလှန် ပယ်ဖျက်မှုတည်း၊ အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ အစဉ်ထာဝရ အမြဲအစွဲ တည် ထောင်၍လာခဲ့သော ထိုသညာစိတ္တဒိဋ္ဌိတို့သည် အနုမာန အမှန်ဆသော သဘာဝယုတ္တိဉာဏ်အမြင်များကိုမူကား ဖြုံဖြုံမျှ မရှိကြသေးကုန်၊ အလျင် ထန်စွာစီးသွားသော ရေမှာ ရေးသားလိုက်သော အရေးအကြောင်းကို ထိုရေအလျင်သည် ခဏချင်းဖုံလွှမ်းလေသကဲ့သို့ ထိုသညာ စိတ္တ ဒိဋ္ဌိ တို့သည် ထိုဉာဏ်မြင်ချက်ကို ခဏချင်း ဖုံးလွှမ်းနိုင်ကြကုန်၏၊ မျက်စိဖြင့် မြင်သကဲ့သို့သော ဒိဋ္ဌပစ္စက္ခ ဉာဏ်အမြင်သည်သာလျှင် ထိုမိစ္ဆာဘိနိဝေသ တရားတို့ကို လှုပ်ရှားစေခြင်းငှာ အခြေအနေ ပျက်စေခြင်းငှါ၊ ရုတ်တရက် မဖုံးလွှမ်းနိုင်စေခြင်းငှါ တတ်စွမ်းနိုင်သည်၊ ငရဲကို ကြောက် စေခြင်းငှါ ငရဲဒုက္ခကိုပြောသော်လည်း ပြောဆဲ ဟောဆဲ ခဏမှာမှအနိုင်သာ ကြောက်စိတ်ဖြစ်ကြသည်၊ သီဟိုဠ်မှ စန္ဒဂုတ္တ မထေရ်ကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ သံကိစ္စရသေ့ သရဘင်္ဂရသေ့တို့ကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ တန်ခိုးဖြင့် မြေကြီး ကိုခွဲ၍ ငရဲကြီးရှစ်ထပ်ကို ဒိဋ္ဌ ပစ္စက္ခမြင်နိုင်ကြအောင်ဖော်ပြ၍ ဟော မူကား ယခုအခါလည်းလွန်စွာ ကြောက်လန့်၍ မမေ့နိုင်အောင်ရှိကြလတ္တံ့၊ ဤဥပမာကဲ့သို့မှတ်။</p> <p>သတ္တဝါတို့၏ စိတ်မှာလည်း မျက်တောင်တစ်ခတ်ဆိုလျှင်ပင် မြန်လှပြီ၊ ထိုထက်အသေးစိတ် ရှုရမည်ဆိုလျှင် ပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်မြင်နိုင်တော့မည်မဟုတ်ပြီ၊ ပိုင်းပိုင်းခြားခြား မထင်မမြင်နိုင်ကလည်း ဝိပဿနာဉာဏဒဿနမျိုး မဟုတ်၊ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အနုမာနဉာဏ ဒဿနမျိုးသာဖြစ်ရာ၏၊ ဤလည်းတစ်ကြောင်း၊ ဝိပဿနာဉာဏ ဒဿနအလုပ်မည်သည် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော သညာ စိတ္တ ဒိဋ္ဌိတို့အမြင်ကို ဖျက်ဆီးမှုတည်း၊ ထိုအမြင်ကို ဖျက်ဆီးမှုတွင်လည်း အတ္တဟုမြင်သော သညာ စိတ္တဒိဋ္ဌိတို့ကို ဖြိုဖျက်မှုကို ရှေးဦးစွာအလိုရှိအပ်၏၊ အနိစ္စဉာဏ် ဒုက္ခဉာဏ်တို့မှာလည်း အနတ္တကို ပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်မြင် ဆုံးဖြတ် နိုင်လောက်အောင် သိကြလျှင် ပြီးသေးတော့သည်၊ အနတ္တပြီးလျှင် အနိစ္စပြီးတော့သည်၊ ဒုက္ခမှာမူကား အရဟတ္တမဂ်သို့ရောက်မှပြီးနိုင်သည်၊ ထိုအတ္တ သညာ စိတ္တ ဒိဋ္ဌိတို့သည်လည်း မျက်တောင်တစ်ခတ်ထက် မြန်ရာကိုလိုက်၍ စွဲလမ်းနိုင်ကြကုန်မည်မဟုတ်ကုန်၊ သူတို့စွဲလမ်းရာ နယ်ကုန်လျှင်ပင် သူတို့ခိုနိုင်ကပ်နိုင်ကြတော့မည်မဟုတ် ဤလည်း တစ်ကြောင်း၊ သို့အကြောင်းများကြောင့် အနိစ္စပရိညာကိစ္စနှင့် ဖြစ်မှု ချုပ်မှုကို ရှုစဉ်အခါ၌ ကောင်းကောင်းမြင်သာထင်သာသော မျက် တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်အစရှိသော သန္တတိ အနိစ္စကိုသာ ထင် လင်းအောင် အကွက်အချက်ပြ၍ ဆုံးမသွန်သင်ရာသတည်း။</p> <p>(ဤကား ပုံစံပြုရန် ထုတ်ပြလိုက်သော ရှားမီးခဲရှိ မီးဥပမာ စစ်တမ်းတည်း။)</p> <p>မိမိ၏ ရူပကာယခန္ဓာကြီးသည် အပ်သွားရာမျှ အဏုမြူမျှ မလပ် ရအောင် ကိုယ်ခန္ဓာကြီးနှင့် အပြည့်အနှက်ရှိနေသော ပရမတ္ထမီးစု သည်လည်း ထိုရှားမီးခဲရှိ မီးနှင့်အတူ တစ်ထပ်တည်းပင်ဖြစ်၍လည်း ကောင်း၊ ဤခန္ဓာကိုယ်ကြီးသည်လည်း ဓာတ်မီး၏ အစီးအပွားကြီးဖြစ် ချေ၍လည်းကောင်း၊ ရှားမီးခဲရှိ မီးသည်လည်း ခဏမစဲတစ်ကြွတည်းကြွ၊ တစ်ရွတည်းရွ၍ နေဘိသကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ခန္ဓာရှိမီးသည်လည်း ခဏမစဲ တစ်ကြွတည်းကြွ၊ တစ်ရွတည်းရွ၍သာနေသည်ဟု ထင်မြင်နို်င်လတ္တံ့၊ ထိုသို့သော တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ကောင်လုံး ခဏမစဲ အမြဲကြွရွ၍မှုကို ထင်မြင်နိုင်ပါလျှင် ရှေးကပြဆိုခဲ့ပြီးသော ယုတ္တိအမျိုးမျိုး အတိုင်း တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ကောင်လုံးမှာ မျက်တောင်တစ်ခတ် အသက်ရှည်၍ မချုပ်မပျောက်ပဲ ခိုင်မြဲစွာတည်နေနိုင်သော ရုပ်တရားဟူ၍အဏုမြူမျှ မရှိကြောင်းကို ကောင်းစွာ ဉာဏ်မှာ ဆုံးဖြတ်နိုင်လတ္တံ့၊ ဆုံးဖြတ်ရုံသာ ဆုံးဖြတ်နိုင်သေးသည်၊ ဖြစ်မှု ချုပ်မှုတို့ကို ခြားခြားနားနား မမြင်နိုင်သေး။</p> <p>ရေပွက်ငယ်စုမှာထင်မြင်ရသော လူရိပ် မျက်နှာငယ်စုသည် ထို ထိုမှီရာ ရေပွက်ငယ်စုပျက်ဆုံးခဲ့လျှင် တည်ရာမရ ဧကန္တပျက်ဆုံးကြရန် အခွင့်ကို ကောင်းစွာမြင်နိုင်သကဲ့သို့ ဤကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခု ထင်မြင်နိုင်ပါ သော် သတ္တဝါ အနန္တ ရုပ်ခန္ဓာ ဟူသမျှပြီးလေတော့သည်၊ မြင်းမိုရ်စကြာ ဝဠာ မဟာပထဝီအစရှိသော တေဇောမီးဓာတ်မီး၏ အစီးအပွား ဟူ သမျှလည်း ပြီးလေတော့သည်။</p> <p>ဤသည်ကား အနိစ္စလက္ခဏာကို သန္တတိ ဖုံးလွှမ်းသည်၊ သန္တတိကို ခွာ၍ရှုမှ အနိစ္စလက္ခဏာထင်နိုင်သည်ဟူသော အဋ္ဌကထာများအတိုင်း တေဇောကို အရင်းတည်၍ သန္တတိဖြတ်ပုံနှင့်တကွ သမ္မသနဉာဏ် အစီ အရင်တည်း။</p> <p>သန္တတိခွာနည်း ဖြတ်နည်းသည် အလွန်ပင် များပြား၏၊ ကမ္မဋ္ဌာန်း ကို သွန်သင်ပြသသော ဓမ္မကထိကဆရာ၏ ဉာဏ်စွမ်းပဋိဘာန်သည်သာ ပမာဏဖြစ်ချေသည်၊ ဤစာအုပ်မှာ တေဇောကိုမူတည်၍ ပြသည်မှာ ဥပလက္ခဏ နည်းမျှသာတည်း။</p> <h3>ရူပက္ခန္ဓာ ကမ္မဋ္ဌာန်း၌ သမ္မသနဉာဏ်</h3> <p>အစီအရင်ပြီး၏</p> <p>---</p> <hr> <h3>၁၃-ဥဒယဗ္ဗဉာဏ်အစီအရင်</h3> <p>ယခုအခါ ရူပက္ခန္ဓာ၌ ဥဒယဗ္ဗဉာဏ် အစီအရင်ကို အမြွက်မျှပြ ဆိုအံ့။ သမ္မသနဉာဏ်ဆိုသည်ကား ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ မျက် တောင်တစ်ခတ်လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍တည်နေနိုင်သော တရားမျိုး မဟုတ်ကြောင်းကို အဖန်ဖန် သုံးသပ်၍ ဆုံးဖြတ်နိုင်သော ဉာဏ်တည်း၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၌ ခဏမစဲ အလုံအခဲတစ်သဲသဲဖြစ်ပေါ်မှု ချုပ် ကွယ်မှုတို့ကို ပိုင်းပိုင်းခြား ခြားထင်မြင်နိုင်သောဉာဏ် မဟုတ်သေး၊ ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်သည်သာ ထိုကဲ့သို့မြင်နိုင်သည်၊ ယခုပြဆိုလတ္တံ့သော ရှေးဖြစ်သော သမ္မသနဉာဏ်အချက်က ကောင်းစွာနိုင်နင်း ရှင်းလင်း ဖြတ်တောက်ခဲ့မှသာလျှင် ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်ကောင်းကောင်း ဖြစ်နိုင်သည်၊ ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် မပိုင်မနိုင်ရှိနေခဲ့လျှင် သမ္မသနဉာဏ်အချက်ကချီ၍ ချီ၍ ရှင်းလင်းရလိမ့်မည်။</p> <p>ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် ပုံစံပြုရန် ဥပမာကို ရှေးဦးစွာ ဆိုပေအံ့။ ချိန်ဝန်ငါးပိဿာ ပမာဏ သပိတ်လုံးခန့်ရှိသော အလွန်သိမ်မွေ့လှစွာ သော နုံးမြေဖြင့်ပြီးသော ခြောက်သွေ့ပြီးသော နုံးမြေခဲကြီးတစ်ခုကို စံပြုရာ၏၊ ထိုနုံးမြေခဲကို ဆေးကြိတ် ကျောက်လုံးဖြင့် အနှံ့အပြား လှုပ်ရှားရုံမျှ ထိပ်လယ်တည့်တည့်က ထုနှက်ရာ၏၊။ ထိုသို့ ထုနှက်လိုက် သည်ရှိသော် ထုနှက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း နုံးခဲကြီး တစ်ခဲလုံး နုံးမြေမှုန့်တို့သည် တစ်မှုန်မကျန် အတန်ငယ်စီ လှုပ်ကြွ ရွှေ့ရှားကြသည်ကို စိတ်ထဲတွင် အတပ်မြင်နိုင်၏။</p> <p>ဤ၌ စိတ်မြင် ဉာဏ်မြင် နှစ်ပါးခွဲနည်းကား-ထုနှက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း တစ်ခဲလုံး နုံးမြေနုတွေ အခြေပျက် အနေ ပျက် လှုပ်ရှားရွေ့လျား၍ သွားသည်ကိုသား လူတိုင်းပင် မြင်နိုင်ကြ၏၊ တစ်ခဲလုံး အခြေပျက်၏လော၊ အနေပျက်၏လောဟု မေးသည်ရှိသော် အခြေပျက်ပါ၏၊ အနေပျက်ပါ၏ဟုပြောကြပေလတ္တံ့၊ အဘယ်သို့ အခြေ ပျက်သနည်း၊ အနေပျက်သနည်းဟုမေးသည်ရှိသော် တစ်ခဲလုံး လှုပ်ရှား ၍သွားသည်၊ နုံးမြေမှုန့် အားလုံး အတန်ငယ် ရွေ့လျား၍သွားသည် ဟုပြောကြလတ္တံ့၊ ဤကား စိတ်မြင်အတိုင်း ပြောမှုတည်း၊ ဤ စိတ်မြင်မှုမှာ အဘယ်သို့အခြေပျက်သနည်းဟု အပျက်ကို မေးပါသည် ကိုအပျက် ကိုမြင်ပါလျက် ဖြစ်မှုသန္တတိဖုံးလွှမ်းသည့်အတွက် အပျက်သရုပ်ကို မမြင်သောကြောင့် ဖြစ်မှုကိုပင် အပျက်ပြု၍ မြင်လေသတည်း။ လှုပ်ရှားမှု ရွေ့လျားမှုကား အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုထင်ရှားသော အဖို့တည်း၊ ထိုဖြစ် ပေါ်မှုအဖို့ကို အပျက် သရုပ်ပြု၍ပြောဆိုခြင်းတည်း။ ဉာဏ်အမြင် မူကား ထုနှက်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်တစ်ချက်တည်း ပျက်မှုတစ်လမ်း ဖြစ်ပေါ်မှုတစ်လမ်း နှစ်လမ်းမြင်၍ သွားသတည်။ အနေပျက်မှု အခြေပျက်မှုဟူရာမှာလည်း အနေအခြေဆိုသည်ကား မထုမီ မနှက်မီ ရှေးအဖို့ကရှိနေသော နုံးမြေမှုန့် ရုပ်ကလာပ်စုပေတည်း၊ ထိုနုံးမြေမှုန့် ရုပ်ကလာပ်စု၏ တစ်ခုမကျန် အကုန်ချုပ်ပျက် ကွယ်ပျောက်၍ သွား သည်ကို အခြေပျက် အနေပျက် ဆိုသတည်း။ လှုပ်ရှားမှု ရွေ့လျားမှုသည် မူကား ပျက်မှုမဟုတ်၊ တစ်မျိုး အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုသာတည်း။ ထိုနှစ်လမ်း တွင် ချုပ်ပျောက်ကွယ်ပျက်လမ်းသို့ သွားလေသည်လည်း ချိန် ဝန်ငါး ပိဿာပင်၊ ယခုထုနှက်ရာတွင်မှ အသစ်ဖြစ်ပေါ်ကြသော နုံးမြေမှုန့် ရုပ် ကလာပ်စုသည် ချိန်ဝန် ငါးပိဿာပင်ရှိလတ္တံ့၊ ဤကား ဉာဏ်မြင်တည်း။</p> <p>ထိုနှစ်လမ်းတွင် အသစ်ပေါ်ရှိနေသော ရုပ်ကလာပ်တို့၏အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုဥပါဒ်ကို မြင်သည်ကား ဥဒယကိုမြင်သော ဉာဏ်တည်း။ ရုပ်ကလာပ်အဟောင်းငါးပိဿာလုံး၏တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်းကဲ့သို့ အကုန်အစင်ပျက်ဆုံးကွယ်ပျောက် မှုကိုမြင်သည်ကား ဝယဉာဏ်တည်း။ အကုန်လုံးလှုပ်ရှားရွေ့လျားပြီးလျှင် ငြိမ်မြဲငြိမ်၊ ဝပ်မြဲဝပ်၍ နေပြန်၏၊ ဤ၌လည်း လှုပ်ရုပ်ငါးပိဿာတို့၏အကုန်အစင် ကွက်ပျက်မှု ငြိမ်ရုပ် ဝပ်ရုပ် ငါးပိဿာတို့၏ ယခုအသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုနှစ်လမ်းတည်း။</p> <p>စိတ်မြင်မှာ ထိုသို့လမ်း မခွဲနိုင်သည်ကား အသစ်ဖြစ်ပေါ်ရွေ့ လျားသော သန္တတိပညတ်သည် ချုပ်ကွယ်မှု အားလုံးကို ဖုံးလွှမ်း၏၊ ရုပ်ဟောင်းချုပ်ကွယ်ရာ၌ ချုပ်ကွယ်မှုမပေါ်ရအောင် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်းအစား ထူထောင်မိအောင် ဖြစ်ပေါ်သော အမှုကို ဖုံးလွှမ်း သည်ဟုဆိုသည်၊ ထိုစကားသည်မှန်၏၊ အကုန်ချုပ်ကွယ်ပြီး နောက် အတန်ငယ်ကြာမှ ဖြစ်ပေါ်မှုကား ချုပ်ကွယ်မှုလည်း အသီးအခြား ထင်ရှား သိသာလာလေရာ၏၊ ချုပ်ကွယ်၍သွားသော နုံးမြေမှုန့် ရုပ်လာပ်စုသည် ချိန်ဝန်ငါးပိဿာ အကုန်အစင်ပင်တည်းဟူ၍လည်း ထင်ရှားသိသာ လေရာ၏၊ ဤ၌စိတ်အမြင်မှာ ပျက်သည်ဟူ၍ကား မြင်၏၊ ဤပျက်မှု သည် ဘင်ရုပ်ဟူသောမရဏရုပ်ဟူသော အနိစ္စတာ ရုပ်ဟူသော ပရမတ္ထ ဓမ္မကြီးတစ်ပါးပင်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဘင်ရုပ် မရဏရုပ် အနိစ္စတာရုပ်မည်သည်ကား မိမိမှီရာ တည်ရာသင်္ခါရဓမ္မတို့၏ အနိစ္စမျိုး စင်စစ်မှန်ကြောင်းကို သိရာသိကြောင်း ဆုံးဖြတ်ရာ ဆုံးဖြတ်ကြောင်းဖြစ်၍ လက္ခဏာရုပ်ခေါ်သတည်း၊ မှီရာ သင်္ခါရဓမ္မ မရှိရာဌာန၌ရထိုက်သော တရားမဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် အခြေပျက်ပါ၏၊ အနေပျက်ပါ၏ ဟူသော စကား၏အနက်ဖြစ်သော ပျက်မှုကြီး၏ နုံးခဲတစ်ခုလုံး အနှံ့အပြား ထင်၍ သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ထိုအမှုကြီး၏မှီရာကို ဉာဏ်ဖြင့် ရှာကြံ သည်ရှိသော် မထုမနှက်မီကရှိနေသော ချိန်ဝန် ငါးပိဿာ ခန့်ရှိသော နုံးမြေမှုန့်ရုပ်ကလာပ်စုပေတည်းဟု သိနိုင်လေသတည်း။ ဤမျှလောက် ကြီးမားသော အထည်ဒြဗ်သည် ဤမျှလောက်လျင်မြန်စွာ တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း ကွယ်ပျောက်နိုင်ပါမည်လောဟု ဝိစိကိစ္ဆာသံသယ ပေါ် ပေါက်နှောက်ယှက်၍လာသည်ရှိသော် ရှေးသမ္မသနဉာဏ်တွင် သိမြင် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီးသော အနိစ္စအခြင်းအရာနှင့် ကောင်းစွာရှင်းလင်း၍ ဝိစိကိစ္ဆာကို ပယ်ရှားရမည်။</p> <p>သိမြင် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီးသော အနိစ္စအခြင်း အရာဆိုသည်ကား ရုပ်တရားတို့၏ မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍ တည်နေနိုင်ခြင်းဟု သိမြင်ဆုံးဖြတ်မှုတည်း၊ ဤ၌ထုနှက်မှုတစ်ချက်တည်း လှုပ်ရှား၍ အခြေအနေပျက်၍ သွားမှုသည်လည်း မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်မျှပင်ရှိရာသည်။ ထိုသို့တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း လှုပ်ရှား၍ သွားအောင် စွမ်းနိုင်သော ပယောဂနှင့်ကြုံခဲ့မူကား မြင်းမိုရ် တောင်ကြီး တစ်ခုလုံးသည်ပင်လျှင် ဤနုံးခဲအတူ ကွယ်ပျောက်နိုင် သည်သာဖြစ်ရာသတည်း၊ ကြီးသည် ငယ်သည် ပမာဏမဟုတ်၊ ပယောဂ မှုသည်သာ ပမာဏတည်း။</p> <p>မြတ်စွာဘုရားတို့၏ ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကြောင့် ပဋိသန္ဓေယူတော်မူ သောအခါ စသည်တို့၌ စကြဝဠာပေါင်း တစ်သောင်းတိုင်အောင် မဟာပထဝီပဲ့တင်ဟီး၍ အောက်ခြေသို့အဆိုက်တုန်လှုပ်ရာ၌ ထိုနည်းတူ မြင်လေ၊ ပျောက်ကွယ်လေသော ရုပ်ကလာပ်စုကို ပျောက်ကွယ်မှု ဘင်ကြီးနှင့်တကွ ခြားခြားနားနား ထင်မြင်နိုင်မှသာလျှင် လှုပ်ရှား ရွေ့လျားသည်ဟု ထင်မြင်ရသော ရုပ်ကလာပ်တို့ကို ဥပါဒ်ဇာတိနှင့် တကွပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်မြင်နိုင်မည်၊ စိတ်အမြင်မှာ ဤကဲ့သို့ ပိုင်းခြား နိုင်သော အမြင်မျိုး မဟုတ်လေသောကြောင့် ဖြစ်ရုပ် ပျက်ရုပ် မပြား မကွဲနေလေရာ ဖြစ်ရုပ်ကား ပေါ်ပေါက်ထင်ရှား၍လာသော အဖို့တည်း၊ ပျက်ရုပ်ကား ကွယ်ပျောက်၍သွားသော အဖို့တည်း၊ ထို့ကြောင့် ကွယ် ပျောက်သော ရုပ်စုကိုမသိပြီ။ ထိုနုံးခဲအတွင်းမှာ ထုနှက်မှုဒဏ်ကို ခုခံ၍ မချုပ်မပျက်ပဲ တည်နေနိုင်သော ရုပ်တစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိသည်ကိုအသိဉာဏ် ထင်ရှားအောင် ပြောပြရန် အခွင့်အလွန်ပင်များပြား၏၊.</p> <p>(ဤကား ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်ပုံစံထုတ်ပြချက်တည်း၊ ပုံစံဆိုသော် လည်း အလွတ်ဗာဟိရ ဆောင်ပြသော ပုံစံမျိုးမဟုတ်၊ ထင်ရှားလှသော ဥဒယဗ္ဗယမှုကို ထုတ်ပြခြင်းသာတည်း။)</p> <p>ပုံစံနှင့်တူစွာ ကိုယ်ခန္ဓာ၌လည်း ထင်ရှားရာအချက်ကိုပြဆိုအံ့။။ ရှေးဦးစွာ ကိုယ်အင်္ဂါမှာ ဉာဏ်နိုင်လောက်ရုံ ကွက်ခြား၍ ရှုရာ၏၊ ဦးခေါင်းမှာတစ်ခုသောနေရာ၌ လက်ဆုပ်စသည်ဖြင့် အနှံ့အပြား လှုပ်ရှား အောင် ထိပါးတိုက်ခိုက်သော နေရာ၌ ဦးခေါင်းတစ်ခုလုံးလှုပ်ရှားမှုသည် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ပုံစံဥပမာအတိုင်းပင် ထိပါး၍ အကုန်အနှံ့အပြား ရုပ် တရားတို့ လှုပ်ရှားထကြွရာ၌ ရုပ်ဟောင်းချုပ်ကွယ်မှု ရှုပ်သစ်ဖြစ်ပေါ် ပြောင်းလဲမှု နှစ်ပါးတစ်ပြိုင်နက်ပင် ပုံစံပြရင်း ဥပမာကား တစ်ထည်လုံး ပျက်ကွယ်မှု အလွန်မြန်သည်ကို သိတည့်တိုင်အောင်ပြသော ဥပမာ တည်း၊ ထိုကဲ့သို့ အလွန်မြန်မှုကို မထင်နိုင်ရှိခဲ့လျှင် ကဗဠီကာရ အာဟာရ ၌ပြဆိုခဲ့သော ရုပ်သစ်ရုပ်ဟောင်း ပြောင်းလဲမှု တစ်ခုသော ဣရိယာပုထ်၌ အင်္ဂါအနေအထား ကြာ၍ ညောင်းညာထုံကျင် ပူပင် အောင့်အည်း ဖြစ်ရာ၌ ရုပ်သစ်ရုပ်ဟောင်းပြောင်းလဲမှု စသည်တို့၌ကား ပြောင်းလဲ လေရာ ထိုထိုအင်္ဂါ၌ တိမ်တောင်တိမ်ညွန့်တက်၍လာသကဲ့သို့ ဝိသဘာဂ ရုပ်သစ် ရုပ်စု တစ်ဖြည်းဖြည်းဖြစ်ပေါ် တိုးပွား၍လာသော ဥဒယအဖို့ ရုပ်သစ်ဖြစ်ပေါ်ရာ ပြန့်ပွား၍ သွားရာဌာနတို့၌ ရုပ်ဟောင်းစု ချုပ်ကွယ်၍ သွားသော ဝယမှု စသည်တို့ကို ဥဒယအဖို့ ဝယအဖို့ ခြားနားအောင် ရှုလေ၊ တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားသော ဣရိယာပုထ်ပြောင်းလဲရာ၌ သွား သောအခါ ခြေချတိုင်း ခြေချတိုင်း ခြေဖဝါးအပြင်မှ ဦးခေါင်း ငယ်ထိပ် သို့ကျအောင် တစ်ကိုယ်လုံး ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ်တို့ဖြစ်ပေါ် ထကြွ လှုပ်ရှားမှုများကား ကိုယ်ဟောင်း ကိုယ်သစ်ပြောင်းလဲချက် အလွန် မြန်လှ၏၊ ထိုကဲ့သို့မြန်လှသောအရာ၌ မြန်သလောက် ဉာဏ်မလိုက် နိုင်တဲ့ရှိလျှင် နိုင်ရုံကွက်၍သော်လည်းရှု။ ပြောင်းလဲမှုဟုတ်ကြောင်း မှန်ကြောင်း မြန်ကြောင်းကို အသိဉာဏ် နှင့်ဆုံးဖြတ်၍ထားပြီးလျှင် ရှုသောအခါမြင်သာရုံ မြင်နိုင်ရုံ တစ်ဖြည်းဖြည်းအနေနှင့် ကြံဖန်၍ သော်လည်းရှု အလွန်ရှုဖွယ် ကျယ်ဝန်းများပြားလှ၏။</p> <p>လိုရင်းအဓိပ္ပါယ်ကား အကြင်ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်၌ တစ်စုံတစ်ခု သော အေးမှု မူမှု လှုပ်မှု ရှားမှု စသည်ဖြင့် ထင်ရှား သိသာသော ဝိသဘာဂရုပ်သစ် ဝိသဒိသရုပ်သစ် ဝိကာရရုပ်သစ် အခြင်းအရာ ဖြစ်ပေါ်ပွားများ၍ လာသည်ကို သိမြင် ထင်ရှား၏၊ ထိုအင်္ဂါ အစိတ်၌ ရုပ်ဟောင်းချုပ်ကွယ်မှု ဧကန်ရှိသည်သာဖြစ်၏၊ မုန့်ညင်းစေ့ခန့် ရုပ် သစ်ဖြစ်ပေါ်မှု ထင်မြင်လျှင် ထိုဖြစ်ပေါ်မှုနှင့် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း ထိုနေရာမှာ မုန့်ညင်းစေ့လောက် ရုပ်ဟောင်းချုပ် ကွယ်ပြီတည်း၊ နှမ်းစေ့လောက် မုယောစပါးလောက် ရွေးငယ်လောက် ရွေးကြီးလောက် အစရှိသည်ဖြင့် သိလေ၊ တစ်ကိုယ်လုံးကျွတ် ရုပ်သစ်ဖြစ်ပေါ်ရိပ် ထင်မြင်လျှင် တစ်ပြိုင်နက်တစ်ကိုယ်လုံးကျွတ်ရုပ်ဟောင်းချုပ်ကွယ်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ ငါ သူတစ်ပါး ယောက်ျား မိန်းမဟူသော မိစ္ဆာသညာ၊ ငါ့ဦးခေါင်း, ငါ့မျက်နှာ, ငါ့မျက်လုံး, ငါ့နား, ငါ့နှာခေါင်း, ငါ့ခံတွင်း, ငါ့လည်ပင်း, ငါ့ရင်, ငါ့ဝမ်း, ငါ့ကျောက်ကုန်း, ငါ့လက်, ငါ့ခြေ အစရှိ သည်ဖြင့် သဏ္ဍာန်ဒြဗ် ပညတ်ကြီးငယ် အထည်ဝတ္ထုတို့ကို စွဲ၍ သာယာ တွယ်တာသော တဏှာမာနဒိဋ္ဌိတို့ကို ဖြိုဖျက်ချိုးဖဲ့ ဖျောက်လွှင့် ပယ်ရှင်း သော ဉာဏ်ဖြစ်ခဲ့၍ ဝိပဿနာဉာဏ်နှင့် - ရှုကြည့်သောအခါ သဏ္ဌာန ပညတ် သမူဟပညတ် သန္တတိပညတ်တို့အကုန်ကွယ်ပျောက်၍ ငါ့ဦး ခေါင်းစသည် စွဲလမ်းရန် ရှာကြံမရရှိသည်တိုင်အောင် အားထုတ်ရ လိမ့်မည်၊ ဝရဇိန်လက်နက် မိုးကြိုးစက်ဖြင့် ဖြိုဖျက်ပစ်ခွင်းသကဲ့သို့ အနမတဂ္ဂသံသရာမကွာ အမြဲနှလုံးထဲမှာ အစဉ်ပါ၍နေသော သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိ အဝီစိငရဲအိုးကြီးကို မှုန့်မှုန့်ညက်ညက် လွင့်ပျောက်ပျက်အောင် ဖြိုဖျက် ပစ်ခွင်းသော ဉာဏ်ပေတည်း။</p> <p>ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် အစီအရင် အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၄-ရူပက္ခန္ဓာ ကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်</h3> <p>အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုဟူသော ဥဒယ၊ အဟောင်း အဟောင်း ချုပ်ကွယ်မှုဟူသော ဝယ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တွင် ဖြစ်ပေါ်မှုကား ထင်ရှား လွယ်၏၊ ချုပ်ကွယ်မှုကား အလွန်ထင်မြင် တည့်နိုင်ခဲ၏၊ <b>အနိစ္စ လက္ခဏာ</b> မှာ ချုပ်ကွယ်မှုသည်သာလိုရင်း ပဓာနဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ဥဒယမှုကို လွှတ်ထား၍ အထင်အမြင်အားနည်းနေသေးသော ဝယမှုကိုသာ ကွက်ခြား၍အထူး အားထုတ်ပြန်သော ဉာဏ်သည် ဘင်္ဂဉာဏ်မည်၏၊ ဤမှကြွင်းသော ပရိညာအစီအရင်တို့ကို ကဗဠီကာရအာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်း မှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အတိုင်းသိလေ။ ပညာနုံ့သော ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ခဲ့၍ ရုပ်သာမညတစ်ခုတည်းနှင့် ဉာဏ်အမြင်မပေါ်နိုင်ရှိခဲ့လျှင် ရှေး၌ ဆိုခဲ့ပြီး သောခန္ဓဝဂ္ဂသုတ္တန်မှာ ဝေဖန်တော်မူသောနည်းအားဖြင့် ရုပ်တရားကို ငါးပုံ ငါးစု ပြု၍ဉာတပရိညာမှု တစ်ခန်းထုတ်ရမည်။ ပရမတ်မြေ၊ ပရမတ်ရေ၊ ပရမတ်မီး၊ ပရမတ်လေတို့ကို သဘောလက္ခဏာ ထင်ထင် ရှားရှားကွဲပြားအောင် အားထုတ်ရမည်၊ စက္ခုသောတ စသည် တို့ကိုမူကား အပေါင်းအားဖြင့် ဥပါဒါရုပ်စု ဟူ၍သာ ခြားနား၍ ထားရမည်။</p> <p>ဤဝိပဿနာအရာ၌ ကိုယ်ခန္ဓာမှာ အနိစ္စအနေနှင့်အကြွင်း အကျန်မရှိပဲ ဖြစ်မှု ပျက်မှုကိုမြင်နိုင်သည်သာ ပဓာနတည်း၊ <b>သဗ္ဗေ သင်္ခါရာ အနိစ္စာ</b> နှင့်ပင် ထိုအမှုတို့ကို ကိုယ်လုံးကျွတ်ခြုံ၍ မြင်နိုင်ပါလျှင် သင်္ခါရတစ်လုံးနှင့်ပင်ပြီးစီးပါ၏၊ အာဟာရလေးပါးမှာ ဟောတော်မူသော တရားတစ်လုံး တစ်လုံးနှင့်ပင် ပြီးစီးနိုင်ပါ၏၊ ဝေဒနာတစ်လုံးနှင့်သော် လည်းကောင်း၊ သညာတစ်လုံးနှင့်သော်လည်းကောင်း ပြီးစီးနိုင်ပါ၏။</p> <p>ရုပ်နာမ် နှစ်ခုလုံးနှင့်သော်လည်းကောင်း ပြီးစီးနိုင်၏၊ ဤမန္ဒ ပုဂ္ဂိုလ်မှာလည်း ဖြစ်မှု ပျက်မှု ရှုခန်းသို့ရောက်ရာ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့၏ ဖြစ်မှု ပျက်မှုကို ထင်မြင်လျှင် ဥပါဒါရုပ်စု အပြီးပါ၍ သွားလတ္တံ့၊ ဥပါဒါ ရုပ်စုတို့ တစ်ခြားရှုဖွယ် ကိစ္စမရှိပြီ၊ စိတ်နှင့် စေတသိက်တို့မှာကဲ့သို့တည်း။ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကိုမူကား တစ်လုံးတည်းဉာဏ်မနိုင်၍ တစ်ခုတစ်ခု အတွက် ဖြစ်မှု ပျက်မှု ခုခံ၍နေပုံရလျှင် အသီးအသီးခွဲ၍ရှုလေ၊ ပထဝီ ခုခံ၍နေတတ်သည်၊ ပထဝီကို ကွက်ခြား၍ အထူးအားထုတ်လေ၊ ဓာတ်လေးပါး မထူးမခြားသကဲ့သို့ ဖြစ်မှု ပျက်မှု နှစ်ခုလုံးနိုင်သောအခါ ခွဲဖွယ် ကိစ္စမရှိပြီ၊ ရုပ်တစ်ခုလုံးတည်းမှာကဲ့သို့ တစ်လုံးတစ်ချက်တည်း ပေါင်း၍ရှုလေ၊ အကြွင်း ရှေးနည်းအတိုင်းပင်။</p> <p>ရူပက္ခန္ဓာ ကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင် အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၅-ခန္ဓာငါးပါးတို့၏ ဥပမာများ</h3> <p>“<b>ဖေဏပိဏ္ဍူပမံ ရူပံ</b>” စသည်ဖြင့်လာသော ခန္ဓာငါးပါးဥပမာတို့၌ ရူပက္ခန္ဓာရေမြုှပ်နှင့်တူပုံမှာ သမ္မသနဉာဏ် အစီအရင်၌ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အတိုင်း ထင်ရှားနိုင်ပါလျှင် အနှစ်သာရမရှိမှုနှင့် ရေမြှုပ်အသွင် ထင်မြင် နိုင်တော့သည်။ ဝေဒနာ ရေပွက်အသွင် သညာတံလျှပ်အသွင် ထင်မြင် ရန်အချက်စုမှာ ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ငှက်ပျောတုံးအသွင် ထင်မြင်အောင် ရှုရမည်ဟူသော ဒေသနာတော်၌ကား စေတနာတစ်ခု ကိုသာ ပဓာနပြု၍ဆိုလိုလျှင် စေတနာသည် ကာယကံမှု ဝစီကံမှု မနောကံမှု ဟူ၍သုံးပါး၊ ပါဏာတိပါတမှုစသော ဒုစ္စရိုက်မှုဆယ်ပါး၊ ပါဏာတိပါတဝေရာမဏိအစရှိသော သုစရိုက်မှု ဆယ်ပါး၊ ဒါန, သီလ, ဘာဝနာအစရှိသော ပုညကိရိယာမှု ဆယ်ပါး ဤသို့ခွဲခြမ်းရာ၏၊ ပါဏာတိပါတမှုတစ်ခုမှာပင် များစွာသော ကိရိယာ အခြံအရံရှိ၏၊ တစ်ပါးသော သတ္တဝါကို သတ်ခြင်းငှာ ကြံမှု စည်မှု စိတ်အင်္ဂါ အမူအရာ အထူးထူးအပြားပြား ပြောမှု ဆိုမှု၊ နှုတ်အင်္ဂါအမူအရာ အထူးထူး အပြားပြား သွားမှု လာမှုစသည် ကိုယ်အင်္ဂါ အမူအရာအထူးထူးအပြားပြား များစွာရှိ၏၊ ပါဏာတိပါတ သင်္ခါရ အမူအရာ အထူးထူးအပြားပြားတို့ကို အသီးအသီး ခွဲခြမ်း၍ နိစ္စသာရ, ဓုဝသာရ, သုခသာရ, အတ္တသာရ တည်းဟူသော သာရလေးပါးကို ရှာကြံ၍ကြည့်သည်ရှိသော် စိတ်အမူ အရာ အစုထည်းမှာလည်း ရှာကြံ၍မရ၊ နှုတ်အမူအရာ အစုထည်းမှာ လည်း ရှာကြံ၍မရ၊ ကိုယ်အမူအရာအစုထည်းမှာလည်း ရှာကြံ၍မရ၊ တစ်ခုသော ပါဏာတိပါတမှု အမူအရာစု ကုန်၍သာ သွားတော့သည်၊ သာရလေးပါး မထွက်လာပြီ၊ သာရလေးပါးဆိုသည်ကား ထိုပါဏာ တိပါတ အမှုတစ်ခုအတွက်နှင့်ဖြစ်သော စိတ်အမူအရာစုမှာ နိစ္စသာရ ကိုလည်း မရအပ်၊ ကြံစည်၍နေဆဲအခါ ကိုယ်ခန္ဓာ၌ အနည်းငယ်သော အာရုံတစ်ပါးထိခိုက်လာလျှင်ပင် ထိုအကြံအစည် ခဏချင်း ချုပ်ကွယ်၍ အာရုံသို့ စိတ်စေတနာ ပြောင်းရွှေ့လေ၏၊ အားကြီးစွာသော အာရုံ ထိခိုက်လာရာ၌ ဆိုဖွယ်မရှိ၊ အောက်၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော သာရလေးပါး အဓိပ္ပါယ်ကို အစဉ်မှီး၍ ကြွင်းသောသာရကိုလည်းသိလေ။</p> <p>ဒါနကုသိုလ်မှု တစ်ခုမှာလည်း ထိုအတူ ကိုယ်အင်္ဂါ အမူအရာ များပြားသည်သာ ဖြစ်၏၊ ပါဏာတိပါတ နည်းတူဆိုလေ၊ ကြွင်းသော ကုသိုလ်မှု အကုသိုလ်မှုတို့မှာလည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>ဤသို့လျှင် လောက၌ နေ့နေ့ညည တရွရွ တကြွကြွ နေကြသော ကာယသင်္ခါ၊ ဝစီသင်္ခါရ၊ စိတ္တသင်္ခါရမှုစုသည် အလွန်ကြီးကျယ်များ ပြား၏၊ ထိုသို့ တစ်လောကလုံး အုံးအုံး ဆူကြွ ကြီးကျယ်လှငြားသော် လည်း အနှစ်သာရဟူ၍ တစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိရကား အထပ်ထပ် အလွှာလွှာ သဏ္ဍာန်သာ ကြီးမား၍ အနှစ်သာရဟူ၍ ရှာကြံ၍ မရသော ငှက်ပျောတုံး တွေနှင့် တူလှလေသတည်း ထို့ကြောင့် “<b>သင်္ခါရ ကဒလူပမာ</b>” ဟူ၍ဟော တော်မူသည်။</p> <p>ဝိဉာဏက္ခန္ဓာသည် မျက်လှည့်နှင့် တူသည်ဟူရာ၌ မျက်လှည့် သည်နှင့် တူသည်၊ မျက်လှည့်သည် ပြုအပ်သော မာယာမှုနှင့်တူသည် ဟူ၍ နှစ်ထွေရ၏၊ စိတ်မြင် ဉာဏ်မြင် နှစ်ပါးခွဲခန်း၌ စိတ်မြင်မှောက်မှား လှည့်စားလှည့်ပတ် ပြုပုံကို ပြဆိုခဲ့ပြီးသည့်အတိုင်း မျက်လှည့်သည်နှင့် တူကြောင်း၊ သတ္တဝါမဟုတ်သော ခန္ဓာငါးပါးကို ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အတ္တ ဇီဝ ဣတ္ထိ ပုရိသ အစရှိသည်ဖြင့် အရိယာပုဂ္ဂိုလ်များကို ချန်လှပ်၍ လောကဓာတ်အားလုံးကို အမှောက်အမှား တိုက်၍နေသော တေဘူမက အဓမ္မ မျက်လှည့်သည်ကြီး ဖြစ်ကြောင်းကို သိလေ။</p> <p>မျက်လှည့်မှုနှင့်တူသည် ဟူရာ၌ ရွှေမဟုတ်သော မြေဆိုင်ခဲကို ရွှေခဲကြီး ပြုလုပ်ပြရာ၌ မြင်သမျှ လူအပေါင်းက ရွှေခဲကြီး ထင်ကြရသော မြေစိုင်ခဲကြီးနှင့် တူ၏ဟု ဆိုလိုသည်၊ အဘယ်ကဲ့သို့ တူသနည်းဟူမူကား ထိုမြေစိုင်ခဲကို ရသောသူသည် ရွှေဟုထင်မြင်သည်၊ အလွန်လျှင် ဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြစ်၏၊ သူဌေးစိတ် သူကြွယ် စိတ်ကပ်၏၊ ပြိုင်လိုသော မာန်တက်၏၊ ထိုသို့ဖြစ်သော်လည်း ရွှေကားမဟုတ်၊ ထင်ရုံထင်ရသော အရာဖြစ်၍ ရွှေကိစ္စ၌ အနည်းငယ်မျှ အသုံးမကျ၊ လက်ထဲမှာပင် ရွှေအထင် ကွယ်ပျောက်လေ၏၊ မြေစိုင်ခဲ အဖတ်တင်လေ၏၊ ထို့အတူ မိမိ၏ဝိဉာဏ်ကို သတ္တဝါတို့သည် အလွန်ကောင်းမြတ်သော နိစ္စသာရ စသည် ထင်ကြရကုန်၏၊ ဝိဉာဏ်သည်ကား သာရလေးပါးတွင် တစ်စုံ တစ်ခုသော သာရမျိုးမဟုတ်၊ သာရကိစ္စ၌ အနည်းငယ်မျှ အသုံးမကျ၊ နိစ္စဟု စွဲလမ်းဆဲမှာပင် မစဲအောင် ချုပ်ပျက်၏၊ သုခဟု စွဲလမ်းဆဲမှာပင် ဆင်းရဲ ဒုက္ခအမျိုးမျိုးကို ဖြစ်စေ၏၊ ဓုဝဟု စွဲလမ်းဆဲမှာပင် ဖောက်လွှဲ ဖောက်ပြန် ဖြစ်၏၊ အတ္တဟု စွဲလမ်းဆဲမှာပင် အလိုမပါ ဖြစ်ချင်ရာရာ ဖြစ်၍သွား၏။</p> <p>ခန္ဓာငါးပါးတို့၏ ဥပမာတို့ကို ပြဆိုသည်ကား ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၆-သမထနှင့် ဝိပဿနာ</h3> <p>အာဟာရကမ္မဋ္ဌာန်းလေးပါး၊ ခန္ဓကမ္မဋ္ဌာန်းငါးပါး၊ ဤခန္ဓကမ္မဋ္ဌာန်း ငါးပါးတွင် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် မနောသေဉ္စတနာဟာရပင် တည်း၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဝိညာဏာဟာရပင်တည်း။ ဤဝိပဿနာကမ္မဋ္ဌာန်း အရာမည်သည် အလွန်နက်နဲ သိမ်မွေ့လှ၏၊ ဟောပြော ပြသ ဆုံးမ သွန်သင်သော ဆရာ နေရာကျလိုလှ၏၊ သိသင့်သောအရာ၌ နေရာ ကျသိနိုင်အောင် ပြောဟောမှု ထင်မြင်အောင် အားထုတ်ရမည့်အရာ၌ နေရာကျထင်ကွက်, မြင်ကွက်ပေါ်အောင် ပြသမှုသည်ကား ဆရာ့တာဝန် တည်း၊ ထင်ကွက်, မြင်ကွက်ပေါ်ရုံမျှနှင့် ကမ္မဋ္ဌာန်းကိစ္စ ခရီးရောက် နိုင်တည့်သေးသည်မဟုတ်၊ ထင်မြင်အောင်အားထုတ်ရန်အချက် ကိုဆရာသွန်သင်ပြသ၍ လှလှကြီး ရိပ်မိသောအခါ အထင်အမြင်နေ့စဉ် တိုးပွားစေရန် ရဟန်းဖြစ်ခဲ့အံ့၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာတောတောင် အရပ်သို့ဝင်၍ ထက်သန်သော ဝီရိယဖြင့် လရှည်နှစ်များအားထုတ်မှု လူဖြစ်ခဲ့အံ့၊ အိမ်၌ အိမ်စီးပွားနှင့်ပင်ဖက်တွဲ၍ လရှည် နှစ်များစွဲမြဲမှုသည်ကား တပည့်၏ တာဝန်တည်း၊ အာနာပါနအစရှိသော သမထကမ္မဋ္ဌာန်းမျိုးသည်ကား ပြောဟောမှု အလွန်လွယ်၏၊ နိမိတ်အထင်ရအောင် အားထုတ်မှု အလွန်ခဲယဉ်း၏၊ အိမ်၌နေ၍ စီးပွားနှင့် ဖက်တွဲခြင်းငှာမရ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ သို့ထွက်၍ အပြင်းအထန် အားထုတ်နိုင်မှ နိမိတ်ကို ရနိုင်၏၊ ဝိပဿနာ ကမ္မဋ္ဌာန်းသည်မူကား ဉာဏ်အလုပ်ဖြစ်၍ လယ်လုပ်ရင်းလည်း ဖြစ်နိုင်၏၊ ယာလုပ်ရင်းလည်း ဖြစ်နိုင်၏၊ လှေသွားရင်း လှည်းသွားရင်း ဝန်ထမ်းရင်း, ရောင်းရင်း, ဝယ်ရင်း အစရှိသည်ဖြင့် အိမ့်အလုပ်, အိမ်စီးပွားနှင့် ဖက်တွဲနိုင်သတည်း၊ ဘုရားလက်ထက်တော်၌ သမထကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပေါက် ရောက်အောင် လုပ်နိုင်သောသူသည် အလွန်နည်းလှ၏၊ အိမ်၌နေ၍ အိမ်စီးပွားနှင့်ဖက်တွဲ၍စွဲမြဲကြသူ အလွန်များ၏။</p> <p>ထိုစကားမှန်၏၊ သမထကမ္မဋ္ဌာန်း ပေါက်ရောက်သူလူ၌ အလွန် နည်းလှ၏၊ ရဟန်းတို့၌သာများ၏၊ ဝိပဿနာ ကမ္မဋ္ဌာန်းပေါက်ရောက်၍ သောတာပန် အရိယာဖြစ်ကြသူကား လူ၌အလွန်များလှ၏၊ လူသောတာပန် တစ်ထောင်ကို ရဟန်းသောတာပန်တစ်ယောက်ကျထား ရေ တွက်သော်လည်း ရဟန်းဘက်ကသာ ကုန်လေရာ၏၊ လူဘက်က မကုန်လေရာ၊ ဤမျှလောက်ပင် များရိပ်ထင်၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ လောက၌ရှိရင်းကပင် ရဟန်းအလွန်နည်း၏၊ လူကမူ မဇ္ဈိမတိုက်နှင့် အပြည့်ရှိ၏၊ လူသောတာပန်လည်း ပြည့်မတတ်ပင် များလှ၏၊ ထိုသို့များ လှခြင်းသည်ကား အိမ့်စီးပွားနှင့် ဝိပဿနာတွဲချင်တိုင်း တွဲသာလှလေ သောကြောင့်တည်း၊ အယုတ်အားဖြင့် အစေခံ အိမ်ကျွန်မ အခစား ကူလီပင် ဖြစ်သော်လည်း သံဝေသတိ ကောင်းကောင်းရှိပါလျှင် ဝိပဿနာ ဖက်တွဲနိုင်တော့သည်သာတည်း၊ လူသောတာပန် တစ်သိန်း, တစ်သန်းကို လူသောတာပန် တစ်ယောက် ထားသော်လည်း လူကသာ ကုန်ရာ၏၊ နတ်က မကုန်နိုင်ရာ၊ ဓမ္မစကြာတရားဦး ဒေသနာတွင် လူငါးယောက်သာ အကျွတ်ပါ၏၊ ဗြဟ္မာတစ်ဆယ့် ရှစ်ကုဋေကျွတ်၏၊ နတ်အသင်္ချေကျွတ်၏၊ ဤနည်းမျိုးချည်းသာများ၏၊ ထို့ကြောင့် လောက၌ ဘုရားပွင့်မှုမည်သည် နတ် ဗြဟ္မာတို့၏ ကျွတ်ပွဲကြီးပေတည်း၊ လူသည် အမြည်းအလျောက်မျှသာ ပါနိုင်လေသည်၊ ဤမျှသော စကားစုဖြင့် ဝိပဿနာမှု မည်သည်လူတို့လည်း စွဲမြဲခြင်းငှာ အလွန်ကောင်းလှကြောင်း ကို ပြလိုရင်း စကားတည်း။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား မုံရွာမြို့လယ်တီတောရဆရာ ငါသည် သက္ကရာဇ် ၁၂၆၃-ခုနှစ်အတွင်း အလုံမြို့မ၏ တစ်ဖက် သလ္လာဝတီ မြစ်ကမ်း ရွှေတောင်ဦး တောင်ထိပ်မှာ တောဝါကပ်ဆိုနေထိုင်စဉ် ဝါတွင်းအခါ မုံရွာမြို့, အလုံမြို့တို့မှ လာရောက်ဆည်းကပ်ကြကုန်သော ဥပုသ်သည် ဥပါသကာအပေါင်းတို့ကား အသက်ထက်ဆုံးစွဲမြဲကြရန် နိဒါန ဝဂ္ဂ သံယုတ်, ခန္ဓဝဂ္ဂသံယုတ် သုတ္တန်ဒေသနာတော်တို့၌လာသော အာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းလေးပါးခန္ဓကမ္မဋ္ဌာန်း ငါးပါးတို့ကို ပရိညာသုံးပါး အစီအရင် နှင့်တကွ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံးသွန်သင် ဆုံးမအပ်သော ကမ္မဋ္ဌာနဝိဓိ စကားအစဉ်ကို ပညာရှိအပေါင်းတို့၏အကျိုးငှါ စာအုပ်တင်ထား ရေး သားစီရင်အပ်သော အာဟာရဒီပနီ ဤကျမ်းစာသစ်သည် ၎င်းနှစ် တန်ဆောင်မုန်းလဆန်း ၁၁-ရက်နေ့တွင် အောင်မြင်စွာပြီးစီးလေ သတည်း။</p> <p>---</p> <h3>၁၇-ဩဝါဒခန်း</h3> <p>ယခုအခါ ဥပါသကာအပေါင်းတို့အား သတိသံဝေဂတရား ဖြစ်ပွား စေရန် ရံဖန် ရံခါ ပြေဟောအပ်သော ကာဏကစ္ဆ ပေါပမသုတ္တန် ဒေသနာတော်၏အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို ပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>သတ္တဝါအပေါင်းတို့အား အပါယဒုက္ခဟု ဆိုအပ်သော အပါယ် ဆင်းရဲ၏ နက်နဲပုံကို ပြတော်မူလိုက်သည်ဖြစ်၍ ဥပရိပဏ္ဏာသ ပါဠိတော် ဗာလပဏ္ဍိတသုတ်၌<br> “<b>သေယျထာပိ ဘိက္ခဝေ ပုရိသော ဧကစ္ဆိဂ္ဂလံ ယုဂံ မဟာသမုဒ္ဒေ ပက္ခိပေယျ</b>”</p> <p>အစရှိသော ဒေသနာတော်မြတ်ကို ဟောတော်မူသည်။ <b>ဘိက္ခဝေ</b>=သံသရာဘေး၊ လာမည့်ဘေးကို၊ မျှော်တွေးသမှု၊ အမြဲရှုလေ့ရှိကြပေကုန်သော တရားနာ ပရိသတ်အပေါင်း သူတော် ကောင်းတို့၊ <b>သေယထာပိ</b>=နှိုင်းချင့်စရာ ဥပမာဆိုသည်ရှိသော်ကား၊ <b>ပုရိသော</b>=တစ်ဦးယောက်ျားသည်၊ <b>ဧကစ္ဆိဂ္ဂလံ</b>=အပေါက်တစ်ခုသာ ရှိသော၊ <b>ယုဂံ</b>=ရထားထမ်းပိုးတစ်ခုကို၊ <b>မဟာသမုဒ္ဒေ</b>=မဟာသမုဒ္ဒရာ အလယ်၌၊ <b>ပက္ခိပေယျ</b>=ထည့်ပစ်ချထားလေရာ၏၊ <b>တမေနံ-တံဧနံ</b>= ထိုထမ်းပိုးကို၊ <b>ပုရတ္ထိမောဝါတော</b>=အရှေ့အရပ်မှလာသော လေသည်၊ <b>ပစ္ဆိမေန</b>=အနောက် အရပ်သို့၊ <b>သံဧရေယျ</b>=ပြောင်းရွှေ့မျောပါး ဆောင် သွားလေရာ၏၊ <b>ပစ္ဆိမောဝါတော</b>=အနောက်အရပ်မှ လာသောလေသည်၊ <b>ပုရတ္ထိမောဝါတော</b>=အရှေ့အရပ်သို့၊ <b>သံဟရေယျ</b>=ပြောင်းရွှေ့မျောပါ ဆောင်သွားလေရာ၏၊ <b>ဥတ္တရောဝါတော</b>=မြောက်အရပ်မှလာသော လေသည်၊ <b>ဒက္ခိဏေန</b>=တောင်အရပ်သို့၊ <b>သံဟရေယျ</b>=ပြောင်းရွှေ့မျောပါး ဆောင်သွားလေရာ၏၊ <b>ဒက္ခိဏောဝါတော</b>=တောင်အရပ်မှ လာသော လေသည်၊ <b>ဥတ္တရေန</b>=မြောက်အရပ်သို့၊ <b>သံဟရေယျ</b>=ပြောင်းရွှေ့ မျောပါဆောင်သွားလေရာ၊ <b>တတ္ထ</b>=ထိုမဟာသမုဒ္ဒရာအတွင်း၌၊ <b>ကာဏော</b>=မျက်စိနှစ်ဖက် အစုံပျက်သော၊ <b>ကစ္ဆပေါ</b>=လိပ်ငယ်တစ်ကောင် သည်၊ <b>အတ္ထိ</b>=ရှိလေရာ၏၊ <b>သော</b>=ထိုမျက်စိနှစ်ဖက် အစုံပျက်သော လိပ်ငယ်သည်၊ <b>ဝဿသတဿ</b>=အနှစ်တစ်ရာကိုသော်လည်းကောင်း၊ <b>ဝဿသဟဿဿ</b>=အနှစ်တစ်ထောင်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ <b>အစ္စယေန</b>=လွန်သောအခါမှ၊ <b>သကိံ</b>=တစ်ကြိမ်၊ <b>ဥမ္မုဇ္ဇေယျ</b>=ဦးခေါင်းပြူကာ ပေါ်လေရာ၏။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>တံ</b>=ထိုပြဆိုလတ္တံ့သော အကြောင်းအရာကို၊ <b>ကိံမညထ</b>=အဘယ်သို့ သင်တို့ ထင်မြင်ကြကုန်မည်နည်း၊ <b>ကာဏော</b>= မျက်စိနှစ်ဖက် အစုံပျက်သော၊ <b>သောကစ္ဆပေါ</b>=ထိုလိပ်ငယ်သည်၊ <b>ဧကစ္ဆိဂ္ဂလေ</b>=အပေါက်တစ်ခုသာရှိသော၊ <b>အမုကသ္မိံယုဂေ</b>=ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ထမ်းပိုးပေါက်၌၊ <b>ဂီဝံ</b>=လည်ပင်းကို၊ <b>ပဝေသေယျအပိနု</b>=သွင်းမိနိုင် မည်လော၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>ပုစ္ဆိ</b>=မေးတော်မူ၏၊ <b>ဘန္တေ</b>=မြတ်စွာဘုရား၊ <b>ဧတံ</b>=ဤထမ်းပိုးပေါက် လိပ်လည်ပင်း သွင်းမိ, စွပ်မိရန် အရေးသည်၊ <b>နောဟိ</b>=ဖြစ်နိုင်ခွင့်မရှိပါ၊ <b>ဘန္တေ</b>=မြတ်စွာဘုရား၊ <b>ဒီဃဿ</b>=အသင်္ချေ အသင်္ချေ နှစ်ရေတွက်ဆ ရှည်ကြာလှသော၊ <b>အဒ္ဓုနော</b>=ကာလကို၊ <b>အစ္စယေန</b>=လွန်သောအခါ၌၊ <b>ကဒါစိ</b>=တစ်ရံတစ်ခါ၊ <b>ဧတံ</b>=ဤထမ်းပိုး ပေါက် လိပ်လည်ပင်းသွင်းမိ စွပ်မိရန်အရေးသည်၊ <b>ယဒိဘဝေယျ</b>=ဖြစ် သော် ဖြစ်ရာပါသေး၏၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>အဝေါစုံ</b>=လျှောက်ထားကြ ပေကုန်၏။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ကာဏော</b>=မျက်စိနှစ်ဖက်အစုံပျက်သော၊ <b>သောကစ္ဆပေါ</b>=ထိုလိပ်ငယ်တစ်ကောင်သည်၊ <b>ဧကစ္ဆိဂ္ဂလေ</b>=အပေါက် တစ်ခုသာရှိသော၊ <b>ယုဂေ</b>=ရထားထမ်းပိုးတစ်ခု၌၊ <b>ဂီဝံ</b>=လည်ပင်းကို၊ <b>ပဝေသေယျ</b>=သွင်းမိ စွပ်မိရာသော အခွင့်သည်၊ <b>ခိပ္ပတရံခေါ</b>=အလွန် ခဲယဉ်းသည်ဟု မမည်စဖွယ် အလွန်လွယ်လှသေး၏၊ <b>သကိံ</b>=တစ်ကြိမ် တစ်ခါ၊ <b>ဝိနိပါတေန</b>=အပါယ်သို့ကျရောက်လေသော၊ <b>ဗာလေန</b>=သူမိုက်၏၊ <b>မနုဿတ္တံ</b>=လူ့ဘုံ, လူ့ဘဝသို့ တစ်ဖန် ပြန်လာရန် အခွင့်သည်၊ <b>တတော</b>= ထိုလိပ်ကန်း ဥပမာထက်၊ <b>ဒုလ္လဘတရံ</b>=ကြုံခဲ ကြိုက်ခဲရနိုင်ခဲလှ၏ဟူ၍၊ <b>အဟံ</b>=ငါဘုရားသည်၊ <b>ဝဒါမိ</b>=ဟောတော်မူ၏။</p> <p><b>တံ</b>=ထိုသို့ ရနိုင်ခဲမှုသည်၊ <b>ကိဿဟေတု</b>=အဘယ့်ကြောင့်နည်း ဟူမူကား၊ <b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဧတ္ထ</b>=ဤ အပါယ်ဘုံ၌၊ <b>ဓမ္မစရိယာ</b>= သူတော်ကောင်း တရားကို ကျင့်မှုမည်သည်၊ <b>နဟိအတ္ထိ</b>=မရှိတော့သည် သာလျှင်တည်း၊ <b>သမစရိယာ</b>=ညီညွတ်ငြိမ်သက်သော သုစရိုက်တရား ဆယ်ပါးကိုကျင့်မှုမည်သည်၊ <b>နဟိအတ္ထိ</b>=မရှိတော့သာလျှင်တည်း၊ <b>ကုသလ ကိရိယာ</b>=ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးကို ပြုရန်အခွင့်သည်၊ <b>နဟိ အတ္ထိ</b>=မရှိတော့သည်သာလျှင်တည်း၊ <b>ပုညကိရိယာ</b>=ဒါန သီလစသော ပုညကြိယာ ဝတ္ထုဆယ်ပါးကို အားထုတ်မှုသည်၊ <b>နဟိအတ္ထိ</b>=မရှိတော့ သည်သာလျှင်တည်း။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဧတ္ထ</b>=ဤအပါယ်ဘုံ၌၊ <b>အညမည ဃာတိကာ</b>= နိုင်ရာနိုင်ရာ အချင်းချင်း ညှဉ်းဆဲမှုသည်သာလျှင်၊ <b>ဝတ္တိတိ</b>=အမြဲဖြစ် ပွားချေ၏၊ <b>ဒုဗ္ဗလဃာတိကာ</b>=အားရှိအားမဲ့ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခြင်း အမှုသည်သာလျှင်၊ <b>ဝတ္တတိ</b>=အမြဲဖြစ်ပွားချေ၏၊ <b>တသ္မာ</b>=ထို့ကြောင့်၊ <b>သကိံ</b>=တစ်ကြိမ်၊ <b>ဝိနိပါတေန</b>=အပါယ်သို့ ကျလေသော၊ <b>ဗာလေန</b>= သူမိုက်၏၊ <b>မနုဿတ္တံ</b>=လူ့ဘုံ, လူ့ဘဝသို့ပြန်လာရန် အခွင့်သည်၊ <b>တတော</b>= ထိုလိပ်ကန်း ဥပမာထက်ပင်လျှင်၊ <b>ဒုလ္လဘတရံ</b>=အလွန်ရခဲလှ၏၊ <b>အဟံ</b>=ငါ ဘုရားသည်၊ <b>ဝဒါမိ</b>=ဟောတော်မူပေသတည်း။</p> <p>ဤဒေသနာတော်မြတ် ပါဌ်ဝယ် အဓိပ္ပါယ်သော်ကား- ကျွန်းကြီး ၄-ကျွန်း, ကျွန်းငယ် ၂၀၀၀-တို့ကို အပြင်အဖို့မှ ပတ်ဝိုက်လျက် တစ်ဆက် တည်း, တစ်ပြင်တည်းတည်ရှိသော မဟာသမုဒ္ဒရာကြီးသည် အောက်သို့ အနက်အားဖြင့်လည်း ယူဇနာပေါင်း ရှစ်သောင်းနှစ်ထောင်ရှိ၏၊ အတွင်း အပြင် အနံအားဖြင့်လည်း ယူဇနာပေါင်း ရှစ်သောင်းနှစ်ထောင်ရှိ၏၊ ပတ်လည် အဝန်းအလျားအားဖြင့်လည်း ယူဇနာပေါင်း သုံးသန်း ခြောက်သိန်း တစ်သောင်း နှစ်ထောင် တစ်ရာ့ ငါးဆယ်ရှိ၏၊ ဇမ္ဗူဒီပါ ကျွန်း၏တောင်ဘက်မျက်နှာ သမုဒ္ဒရာအလယ်၌ တစ်ခုသော အပေါက် ရှိသော ရထားထမ်းပိုးတစ်ခုကို ချထားရာ၏၊ ယင်းထမ်းပိုးသည် အရပ် လေးမျက်နှာ လွင့်ပါးမျောပါး၍ နေလေရာ၏။</p> <p>ဥတ္တရကုရုအမည်ရှိသော မြောက်ကျွန်း၏ မြောက်ဘက်မျက်နှာ သမုဒ္ဒရာ၏အလယ်၌ မျက်စိနှစ်ဖက် အစုံပျက်သော လိပ်ငယ်တစ်ခု သည်ရှိရာ၏၊ ယင်းလိပ်ငယ်သည်လည်း သမုဒ္ဒရာအတွင်း၌သာ ရောက်မိ ရောက်ရာအရပ် ၄-မျက်နှာ သွား၍နေရာ၏၊ အနှစ်တစ်ရာ, အနှစ်တစ် ထောင်ကို လွန်သောအခါမှ ရေပေါ်အပြင်သို့ တစ်ကြိမ်တစ်ခါ ပေါ်လာ ရ၏၊ ချစ်သားရဟန်းတို့ ဤလိပ်ငယ်နှင့် ဤထမ်းပိုးသည် ရောက်မိ ရောက်ရာ သွားလာမျောပါး၍ နေကြလေရာတစ်ရံတစ်ခါ၌ ဤထမ်းပိုး သည် ကြုံကြိုက်တွေ့ဆုံမိသဖြင့် ထမ်းပိုးပေါက်သို့ လိပ်၏ဦးခေါင်း လည်ပင်း သွင်းမိရာသော အခွင့်သည် ကြုံကြိုက်နိုင်ပါမည်လောဟု မေးတော်မူ၏။</p> <p>ဘုန်းတော် အလွန်ကြီးလှသော မြတ်စွာဘုရား၊ ထိုသို့ ကြုံကြိုက်နိုင် ရာသော အခွင့်သည်မရှိပါ၊ သို့ရာတွင် ထိုလိပ်ငယ်, ထိုထမ်းပိုးတို့သည် ဝိဝဍ္ဍဌာယီ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး မပျက်မဆုံး တည်ကြပါမူကား အသင်္ချေ အသင်္ချေ အနှစ်များစွာ ကြာမြင့်သောအခါ တစ်ကြိမ် တစ်ဖန် ကြုံကြိုက် သော် ကြုံကြိုက်ရာ ပါသေးသည်ဘုရားဟု လျှောက်ထားကြပေကုန်၏။</p> <p>ချစ်သားရဟန်းတို့ ဤလိပ်ငယ်နှင့် ထမ်းပိုးတို့ တိုးမိတိုက်မိ, စွပ်မိရာသော အခွင့်သည် ခဲယဉ်းလှသည်ဟု မဆိုလောက်ချေသေး၊ ဤလူ့ပြည်မှစုတေသေလွန်၍ အပါယ်ဘုံသို့ ကျရောက်သောသူသည် ဤလူ့ပြည်သို့ တစ်ဖန်ပြန်လာနိုင်ရာအခွင့်သည်မူကားထို့ထက် အဆ ရာထောင်မက ခဲယဉ်းလှ၏ဟူ၍ ငါဘုရားဟောကြားတော်မူ၏၊ အဘယ့် ကြောင့် အဆရာထောင် ခဲယဉ်းလှလေသနည်းဟူမူကား လူ့ပြည်သို့ တစ်ဖန်ပြန်လာရန် အခွင့်မည်သည် မရဏာသန္နအခါ၌ ဒါနကုသိုလ် ကိုစော၍ သေလွန်သောသူ, သီလကုသိုလ်ကို စော၍သေလွန်သောသူ, ဘာဝနာကုသိုလ်ကိုစော၍ သေလွန်သောသူတို့သည်သာလျှင် လူ့ပြည် သို့တစ်ဖန် ပြန်လာနိုင်ကြကုန်သည်၊ အကုသိုလ်စော၍ သေလွန်သောသူ ဟူသမျှတို့သည် အပါယ်သို့သာ ကျရောက်ရကုန်သည်၊ ငရဲ, တိရစ္ဆာန်, ပြိတ္တာ, အသုရကာယ်ဘုံ အပါယ်ဘဝတို့မည်သည် ပါရမီရင့်သန်ပြီးသော အလောင်းတော်ကြီးများကို ချန်လှပ်၍ဒါနမှန်းသိကြသည်လည်း မဟုတ် ကုန်၊ သီလမှန်းသိကြသည်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ ဘာဝနာမှန်း သိကြသည် လည်း မဟုတ်ကုန်၊ တိရစ္ဆာန်ဘုံ၌ဖြစ်ကြကုန်သော သူတို့သည် အသက် ထက်ဆုံး နိုင်ရာနိုင်ရာ အားရှိအားမဲ့ နှိပ်စက်သတ်ညှစ်၍ စားသောက် ကြကုန်သော တိရစ္ဆာန်မျိုးတို့မှာလည်း ဒေါသစိတ် အမြဲတည်လျက် နေ့ရက်ကုန်ကြလေကုန်၏၊ ထိုမှတစ်ပါး တိရစ္ဆာန်မျိုးတို့မှာလည်း လောဘစိတ်, မောဟစိတ် အမြဲတည်လျက် နေ့ရက်ကုန်ကြလေကုန်၏။</p> <p>ပြိတ္တာဘုံ, အသုရကာယ်ဘုံတို့၌ ဖြစ်ကြကုန်သောသူတို့သည် ငတ်မွတ်ခြင်း, ဆာလောင်ခြင်း, ပူပန်ခြင်း, ကျင်နာခြင်း အမျိုးမျိုးသော ဒုက္ခဘေး, ဒုက္ခဒဏ်တို့ကိုတရံမစဲ အမြဲခံစားကြရကုန်သည်ဖြစ်၍ သောက, ပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ စိတ်တို့သည် အမြဲတည်ကုန်လျက် နေ့ရက်, နှစ်, လ ကုန်ကြရကုန်၏၊ ငရဲဘုံ၌ ဖြစ်ကြကုန်သော သူတို့သည် လည်း ထို့အတူ အနှစ်တစ်သိန်း, တစ်သန်း စသောကာလပတ်လုံး ထွက်သက်တစ်ရှု, ဝင်သက်တစ်ရှိုက်မျှ ချမ်းသာသုခကို မရကြကုန်မူ၍ မမြင်ဝံ့, မရှုဝံ့ ထွန့်ထွန့်လူး, ဖြတ်ဖြတ်လူး အထူးထူး အထွေထွေသော သောကပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေမနဿစိတ်တို့သည် အမြဲတည်ရှိကုန်လျက် နေ့ရက်, လ, နှစ် ကုန်ကြရလေကုန်၏။</p> <p>တစ်ခုတစ်ခုသော ဘဝ၌ အသက်ရှည်သမျှ ကာလပတ်လုံး မကောင်းသောစိတ်တို့သည်သာလျှင် မြစ်ရေအလျှဉ်ကဲ့သို့ အစဉ်မပြတ် ဖြစ်ပွား၍နေကြကုန်သော ထိုအပါယ်ဘုံသားတို့အား ဘူ့ဘုံ, လူ့ဘဝသို့ တစ်ဖန်ပြန်နိုင်ရန် ကောင်းသော နှလုံးနှင့် သေဆုံးရသည်ဟူ၍ မရှိနိုင်ကြ လေကုန်၊ တစ်ဘဝထက် တစ်ဘဝ ကုသိုလ်ကောင်းမှုနှင့် ဝေးကွာ၍ ဝေးကွာ၍ တစ်ဘဝထက်တစ်ဘဝ မကောင်းမှု အကုသိုလ်ဝန်လေး၍ ဝန်လေး၍သွားကြလေကုန်တော့သည်၊ အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေတွက် နိုင်သော ငရဲမျိုးတို့တွင် မြစ်ရေအလျဉ်သည် နိမ့်ရာအရပ်သို့ အမြဲစီးဆင်း သကဲ့သို့ နက်သည်ထက်နက်သော ငရဲမျိုးတစ်ခွင်သို့သာ အစဉ်အတိုင်း တစ်ဘဝထက်တစ်ဘဝမြုပ်၍ မြုပ်၍ နစ်၍ နစ်၍သာ သွားကြလေကုန် တော့သည်၊ ထို့အတူ အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေတွက်နိုင်ကုန်သော ပြိတ္တာမျိုး, မရေတွက်နိုင်သော အသုရကာယ်မျိုး, မရေတွက်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်မျိုးတို့၌လည်း တစ်ကြိမ်ကျမိလျှင် တစ်ဘဝထက် တစ်ဘဝ မြုပ်၍ မြုပ်၍ နစ်၍ နစ်၍သာ သွားကြလေကုန်တော့သည်။</p> <p>ထို့ကြောင့်ဤလူ့ပြည်မှ အပါယ်သို့တစ်ကြိမ်ကျလေသောသူ၏ လူ့ပြည်သို့တစ်ဖန် ပြန်လာရာ၌ အခွင့်သည် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော လိပ်ကန်း ဥပမာထက်ပင် အဆရာထောင်မက ခဲယဉ်းလှချေသည်ဟူ၍ ထိုဒေသနာ တော်မြတ်ပါဌ်ဝယ် အဓိပ္ပါယ်လာချေသည်။ ဤသို့လာသော ဒေသနာ တော်မြတ်ကို အဆင့်ဆင့် နှလုံးသွင်းမိကြကုန်သာ တရားနာပရိသတ် အပေါင်းသူတော်ကောင်းတို့သည် အလွန်ရခဲလှစွာသော မနုဿတ္တ ဒုလ္လဘ, ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒဒုလ္လဘကို ရကြကုန်ပြီးမှ တစ်ဖန် အပါယ်သို့ ကျရောက်ကြ ကြောင်း မကောင်းသော ကာယကံမှု မကောင်းသော ဝစီကံမှု မကောင်း သော မနောကံမှုများကို ဝေးသည်ထက် ဝေးလေအောင် ကြဉ်ရှောင်ပယ် ခွာ၍ ယခုဘဝစုတေမနေ သေလွန်ကြသောအခါ စတုမဟာရာဇ် တာဝတိံသာအစရှိသော နတ်ရွာသုဂတိဘဝများသို့ လားရာလားကြောင်း ကောင်းမြတ်သော ကာယကံမှု၊ ကောင်းမြတ်သော ဝစီကံမှု၊ ကောင်းမြတ် သော မနောကံမှုတို့ကိုသာ ခိုင်မြဲစွာ စိတ်ထားနှင့်ပွားများကြကုန်ရာသည်။</p> <p>ယခုအခါဝယ် နတ် ရွာသုဂတိ ဘဝများသို့လားကြရာ၌ အခွင့် သင့်မြတ်သည့်အကြောင်းကို ကောင်းစွာပြဆိုဦးအံ့။ မြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်၌ သောတာပန် သကဒါဂါမ် အနာဂါမ် ရဟန္တာအရိယာ ပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ်သို့ရောက်၍ အကျွတ်ရကြကုန်သော အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေမတွက်သာ များလှစွာကုန်သော သာဝတ္ထိပြည်သူ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သူ အစရှိကုန်သော တိုင်းကြီးသောဠ မဇ္ဈိမတိုက်သား ဘုရားသားတော် သမီးတော်အပေါင်းတို့တွင် ရဟန္တာဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်စံလွန်သောသူ တို့သည် အနည်းငယ်မျှသာရှိကြကုန်သည်။ သောတာပန်ဖြစ်၍ သကဒါဂါမ်ဖြစ်၍ နတ်ပြည်သို့သွားသော သူတို့သည်မူကား ယခုအခါ စတုမဟာရာဇ်နတ်ပြည်မှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ တာဝတိံသာဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ ယာမာဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ တုသိတာ ဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ နိမ္မနရတိဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ ပရိနိမ္မိတ ဝသဝတ္တိဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ ထိုအတူ ဘုရားပရိနိဗ္ဗာန် စံလွန်ပြီးနောက် မဇ္ဈိမသာသနာ အနှစ်သုံးရာခန့်အတွင်းမှာ အကျွတ်ရ ကြကုန်သော အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေတွက်သာ များလှစွာကုန်သော ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သူ ဝေသာလီပြည်သူ ပါတလိပုတ်ပြည်သူ အစရှိကုန်သော မဇ္ဈိမတိုက်သား ဘုရားသားတော် သမီးတော်အပေါင်းတို့သည်လည်း ကောင်း၊ သီဟိုဠ်သာသနာ အနှစ်ခုနစ်ရာခန့်အတွင်းမှာ အကျွတ်ရကြ ကုန်သော အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေတွက်သာ များလှစွာကုန်သော သီဟိုဠ်ကျွန်းသူ လူရှင်အများ ဘုရားသားတော် သမီးတော်အပေါင်း တို့သည်လည်းကောင်း၊ ယခုအခါ စတုမဟာရာဇ် အစရှိသော နတ်ပြည် ခြောက်ထပ် နတ်ရွာသုဂတိဘုံမှာ အပြည့်ရှိ ကြကုန်သည်၊ သာသနာတော် ငါးထောင်အတွင်း၌ သာသနာတော်ကို ကြည်ညိုလေးမြတ်၍ နတ်ရွာ သုဂတိဘဝသို့ ရောက်လာကြကုန်သော ရဟန်းရှင်လူ သူတော်ကောင်း အပေါင်းတို့ကို မြှော်လင်းစောင့်စား၍ နေနှင့်ကြပေကုန်၏။</p> <p>သာသနာတော်အတွင်းမှ စုတေ၍ နတ်ပြည်သို့ ရောက်ကြလေ ကုန်သော သူအပေါင်းတို့သည် ရောက်ရာ နတ်ပြည်၌ ရှိကြလေကုန်သော သာဝတ္ထိပြည်သူ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သူ အစရှိကုန်သော မဇ္ဈိမတိုင်းသူ ရှင် လူအများ ဘုရားသားတော် သမီးတော် သောတာပန် သကဒါဂါမ် အရိယာသူမြတ် နတ်သူတော်ကောင်း အပေါင်းတို့နှင့် ဇာတ်ပေါင်းကြရ ကုန်လတ္တံ့။</p> <p>ထိုအခါ သက်တော် ထင်ရှားရှိသော မြတ်စွာဘုရား၏ ဘုန်းတန်ခိုး တော် ကျက်သရေတော်တို့ကို အသက်ထက်ဆုံး ကိုယ်တွေ့မျက်မြင် ကြည်ညိုလေးမြတ်ဆည်းကပ် ကိုးကွယ်၍လာကြကုန်သော ထိုအရိယာ သူမြတ် နတ်သူတော်ကောင်းတို့၏ တအုံးအုံး တညံညံ တစ်ရံမဆိတ် ပြောဆိုကြသော ဘုရားဂုဏ်ကျေးဇူးတော် တရားဂုဏ်ကျေးဇူးတော် အရှင်သာရိပုတ္တရာ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်အစရှိသော အရိယာ သံဃာ တော်မြတ်တို့၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးတော်များကို ကြားနာကြရကုန်သဖြင့် သက်တော်ထင်ရှားရှိသော မြတ်စွာဘုရားကို ကိုယ်တိုင်တွေ့မြင်ကြရ ကုန်ဘိသကဲ့သို့ တရားတော်ကို ကိုယ်တိုင်တွေ့မြင်ကြရကုန်ဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်ကြရကုန်လတ္တံ့၊ ထိုအခါ ဤလူ့ရွာ ဤဘဝက သီလသိက္ခာ ပညာ ဗဟုသုတနှင့်ပြည့်စုံကြပေကုန်သော ရှင်လူအပေါင်း သူတော်ကောင်း တို့သည် တစ်လ တစ်လလျှင် ရှစ်ကြိမ် ရှစ်ကြိမ် သုဓမ္မာဇရပ် နတ်သဘင် အစည်အဝေးမှာ ဓမ္မကထိက နတ်မင်း သိကြားမင်းတို့သည် အစဉ်ထာဝရ ဟောပြောကြသော ဓမ္မကထာ ဒေသနာတရားကို ကြားနာကြရကုန် သဖြင့် မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန် ထုတ်ချောက် လင်းလင်းပေါက်လျက် အောက်သို့တစ်ဖန် နောက်မပြန်သော ဘုံစဉ်စံ အရိယာ သောတာပန် သကဒါဂါမ် အနာဂါမ်အဖြစ်သို့ ရောက်ကြရကုန်လတ္တံ့၊ ယခုဘုရား သာသနာမှာပင် ကျွတ်တမ်းဝင်ပြီးသော ဘုံစဉ်စံအရိယာ ဝိသာခါ အနာထပိဏ်တို့အသင်းသို့ တစ်လုံးတည်း ပါဝင်ကြရကုန်လတ္တံ့၊ ထို့ ကြောင့် ပဉ္စနိပါတ် အင်္ဂုတ္ထိုရ်ပါဠိတော်မြတ်၌<br> “<b>တဿ တတ္ထ သုခိနော ဓမ္မပဒါနိ ပလဝန္တိ၊ ဒန္ဓော ဘိက္ခဝေ သတုပ္ပါဒေါ၊ အထခေါ သော သတ္တော ခိပ္ပမေဝ ဝိသေသဘာဂီ ဟောတိ။</b>” ဟူ၍ဟောတော်မူသည်။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>တဿ</b>=ထိုဤလူ့ပြည်မှ စုတေ၍ နတ်ပြည်မှာ ဖြစ်ရလေသော သီလသိက္ခာ ပညာ ဗဟုသုတနှင့် ပြည့်စုံသောသူအား၊ <b>တတ္ထ</b>=ထိုရောက်လေရာရာနတ်ပြည်တို့၌၊ <b>သုခိနော</b>=ကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ချမ်းသာနှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍၊ <b>ဓမ္မပဒါနိ</b>=လူတို့ရွာက လေ့လာ မှတ်သား သင်ကြားပို့ချ ကြားနာခဲ့ရကုန်သော ဓမ္မအစုတို့သည်၊ <b>ပလဝန္တိ</b>= အိပ်ပျော်ယောက်ျား နှိုးသောလားသို့ ဘွားဘွားပေါ်ကြလေကုန်၏၊ <b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>သတုပ္ပါဒေါ</b>=သတိရမှုသည်၊ <b>ဒန္ဓော</b>=နှေးသော် နှေးရာသေး၏၊ <b>အထခေါ</b>=စင်စစ်သော်ကား၊ <b>သောသတ္တော</b>=ထိုသတ္တဝါ သည်၊ <b>ခိပ္ပမေဝ</b>=လျင်မြန်စွာသာလျှင်၊ <b>ဝိသေဘာဂီ</b>=မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန်ပြန့်ပြူး တရားထူးကို ကူးနိုင်ယူနိုင် ပေါက်ရောက်နိုင်သော အဖို့ ရှိသည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏။</p> <p>ဤဒေသနာတော်မြတ် ပါဌ်ဝယ် အဓိပ္ပါယ်သော်ကား ယခုအခါ သာသနာတော်တွင်းရှိ သီလသိက္ခာ ပညာ ဗဟုသုတနှင့်ပြည့်စုံကြသသူ ရှင်လူအပေါင်းတို့သည် ဤလူ့ပြည်မှ စုတေမနေ သေလွန်သည်၏ အခြားမဲ့မှာ နတ်ရွာ သုဂတိဘုံ၌ ဖြစ်ကြကုန်သည်ရှိသော် လူ့ပြည်က ပို့ချသင်ကြားမှတ်သားလေ့လာ ကြားနာဆောင်ရွက်ခဲ့ဖူးကြကုန်သော ဝိနည်း သုတ္တန် အဘိဓမ္မာ ဂါထာ စုဏ္ဏိယ ဒေသနာဓမ္မတို့သည် အိပ်ပျော် ယောက်ျား နှိုးသောလားသို့ ဘွားဘွားပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ ဤ လူ့ဘဝက လေ့ကျက်ခဲ့ဘူသော ထိုတရားတို့ကို မိမိအလိုလို ဆင်ခြင် သုံးသပ်၍သော်လည်း မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန်ထုတ်ချောက် ပေါက် ရောက်ကြလေကုန်၏၊ အဖော်အပေါင်းနတ်ကောင်းနတ်မြတ် အရိယာ သမ္မာဒေဝတို့ ဆုံးမတိုက်တွန်း ပြညွှန်းပြောဟောသော တရားစကားကို ကြားနာ၍သော်လည်း မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန်ထုတ်ချောက် ပေါက် ရောက်ကြလေကုန်၏၊ တစ်လရှစ်ခါ သုဓမ္မာဇရပ် နတ်သဘင်အစည်း အဝေးမှာ ဓမ္မကထိက ဗြဟ္မာမင်း ဓမ္မကထိကနတ်မင်း သိကြားမင်းတို့ ဟောကြားသော သုတ္တန်တရားကို ကြားနာရ၍သော်လည်း မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန်ထုတ်ချောက် ပေါက်ရောက်ကြလေကုန်၏၊ လူ့ပြည် လူ့ရွာ၌မူကား အနှစ်ငါးထောင်မျှသာ မဂ်တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါး ဟင်းလင်းပွင့်လျက်ရှိချေ၏၊ သာသနာသက္ကရာဇ် အနှစ်ငါးထောင် လွန်သောအခါ လူတို့ရွာ၌ မဂ်တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါးပိတ်၏၊ နတ်ပြည်ခြောက်ထပ် နတ်တို့ရွာ၌မူကား နှစ်ပေါင်းတွက်ရေကုဋေမက ဘုရားသာသနာ အရိယာခတ် တည်ထွန်းလျက်မဂ်တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါးပွင့်လျက်ရှိလေ၏၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်၌မူကား နှစ်ပေါင်းတွက် ရေအသင်္ချေမက ဘုရားသာသနာ အရိယာခေတ်ထွန်ကားလျက် မဂ် တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါး ပွင့်လျက်ပင်ရှိလေ၏။</p> <p>ယခု ဘုရားသာသနာဝယ် လူအဖြစ်နှင့်ကျွတ်တမ်းမဝင်နိုင်သော သူတို့သည် နတ်ပြည်သို့ ရောက်ကြသည်ရှိသော် နတ်အဖြစ်နှင့် ကျွတ် တမ်းဝင်နိုင်ကုန်၏၊ နတ်အဖြစ်နှင့် ကျွတ်တမ်းမဝင်နိုင်သောသူတို့သည် နတ်ပြည်သို့ရောက်သည် ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့ရောက်ကြကုန်သည်ရှိသော် ဗြဟ္မာ့အဖြစ်နှင့် ကျွတ်တမ်းဝင်နိုင်ကုန်၏ ဟူ၍ ဒေသနာတော်မြတ် ပါဌ်ဝယ် အဓိပ္ပါယ်လာချေသည်။</p> <p>ဤသို့လာသော အပါယ်ဒုဂ္ဂတိလမ်း၏ နက်နဲသော အခြင်းအရာ နတ်ရွာသုဂတိလမ်း၏နက်နဲသော အခြင်းအရာ နတ်ရွာသုဂတိ လမ်း၏ နိဗ္ဗာန်ရောက်ကြောင်း ကောင်းမြတ်သော အခြင်းအရာ ဒေသနာနှစ်ပါးကို ကြားနာကြရကုန်သော တရားနာပရိသတ် အပေါင်းသူတော်ကောင်း တို့သည် အပါယ်သို့တစ်ကြိမ်ကျက တစ်ဘဝထက်တစ်ဘဝ ဒါနနှင့် ကွာဝေး သီလနှင့်ကွာဝေး ဘာဝနာနှင့်ကွာဝေးပြီးလျှင် အကုသိုလ် မကောင်းမှုဒုစ္စရိုက် အညစ်အကြေး တစ်ဘဝထက်တစ်ဘဝ ဝန်လေး၍ နက်သည်ထက်နက်သော ငရဲဘဝပေါင်း အသင်္ချေ တိရစ္ဆာန်ဘဝပေါင်း အသင်္ချေ ပြိတ္တာဘဝပေါင်းအသင်္ချေ အသုရကာယ်ဘဝပေါင်းအသင်္ချေ အဆင့်ဆင့် အသုတ်သုတ် မြုပ်သည်ထက်မြုပ်လေ၍ လူ့ပြည်နှင့် ဝေးသည် ထက်ဝေးသဖြင့် မေတ္တေယျသုံးလူ့မင်း ဖြစ်ပွင့်သည့် အခင်းကို သတင်းမျှ မကြားရသော အပါယ်ဘေး နက်နဲသည့် အရေးကို မြှော်တွေးကာ ထောက်ဆ အကြောက်ကြီးကြောက်ကြ၍ နောက်ဘဝအခါ၌ နတ်ရွာသို့ ရွှေ့ပြောင်း အရိယာနတ်ကောင်းတို့နှင့် ဇာတ်ပေါင်း၍ တစ်ဖန် ပြည် နိဗ္ဗာန်အမှူး နတ်ရွာကကူးကြရအောင် ထူးမြတ်သည့်အခါဝယ် အာဇီဝဋ္ဌမက ကျင့်သိက္ခာသီလနှင့် သုံးဝသော သရဏဂုံ ဘာဝနာသုံးစုံကို စိတ်အာရုံ ဖွဲ့တွယ်လျက် သုံးဆယ်နှင့်ခုနစ်ပါး ဗောဓိပက္ခိယတရားများကို နှုတ်ဖျားမှာ တတွတ်တွတ် တစ်သက်လုံး အံရွတ်၍ ဝဋ်ဒုက္ခသံသရာက တစ်ခါတည်းထပြီးလျှင် အမတဆိတ်ငြိမ် ဝိသုဒ္ဓိစံအိမ်သို့ တစ်ရှိန်တည်း ထုတ်ချောက် နတ်ရွာကရောက်ကြရအောင် လုံလောက်စွာတရားများကို ပွားများ အားထုတ်ကြကုန်ရာသည်။</p> <p>ဩဝါဒအခန်း ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>နိဂုံး</h3> <p><b>ဧတော ဝ ဧတ္တာ ဝတာစ</b></p> <p><b>နဒီသဝန္တိသောမ္ဘေဟိ၊ ပရိက္ခိတ္တော သမန္တတော။</b></p> <p><b>ကူဋဗာဟကန္ဒရေဟိ၊ ဒုမဂစ္ဆဇာလယော။။</b></p> <p><b>ထူပဂုဟာ သောပါဏေဟိ၊ သောဘိတော ယေသ ပဗ္ဗတော။</b></p> <p><b>နာတိဒူရေ ပရိက္ခတ္တော၊ ဂါမေဟိ စ သမန္တတော။</b></p> <p><b>ဝသတာ တတ္တ ရစိတာ၊ ဧသာ အာဟာရဒီပနီ။။</b></p> <p><b>စ</b>=ဆက်ဦးအံ့၊ <b>ဧတ္တာဝတာ</b>=ဤမျှသော စကားရပ်အလုံးစုံဖြင့်၊ <b>ယေသယော ဧသပဗ္ဗတော</b>=အကြင်ရွှေတောင်ဦးအမည်ရှိသောတောင် ကို၊ <b>နဒီသဝန္တိသောမ္ဘေဟိစ</b>=မြောက်ဘက်တောင်ခြေ၌ ဦးခိုက်၍ အရှေ့ ဘက်တောင်ခြေကို ပတ်ဝိုက်ပြီးလျှင် တောင်မျက်နှာ အရပ်သို့ စီးသွား သော သလ္လာဝတီမြစ်ကြီး ဦးခိုက်ရာဌာနမှ ထွက်၍ မြောက်ဘက် တောင်ခြေတစ်လျှောက် စီးသွားသော ရေယဉ်ချောင်း၊ ထိုချောင်း၏ သက်ဝင်ရာဖြစ်သော သယံဇာတအင်းကြီး ဤအလုံးစုံတို့သည်၊ <b>သမန္တတော</b>=အရှေ့အနောက် မြောက်ဘက်တစ်ခွင် ထက်ဝန်းကျင်မှ၊ <b>ပရိက္ခိတ္တော</b>=ဝန်းရံအပ်၏၊ <b>ကူဋဗာဟကန္ဒရေဟိ</b>=တောင်ထွတ် တောင်ငူ တောင်ပူဇာအမျိုးမျိုး တောင်စွယ် တောင်စောင်း တောင်လက်မောင်း အမျိုးမျိုး, နှစ်ခုနှစ်ခုသော တောင်စွယ်တို့အကြားအကြား၌ အလွန်နက် လှစွာသော သစ်ပင် ချုံနွယ်တို့ဖြင့် ချယ်လှယ်ယှက်မှေးလျက် ရှိုရိုးချပ် မြောင် တောင်ချောက် တောင်ကြား အပေါင်းတို့သည်၊ <b>သမန္တတော</b>= ထက်ဝန်းကျင်မှ၊ <b>ပရိက္ခိတ္တော</b>=ဝန်းရံအပ်၏၊ <b>ဒုမဂစ္ဆဇာလယော</b>=ဥတု သုံးပါးအားလျော်သော အရွက်အပွင့်အသီးကို ဆောင်ကြကုန်သော သစ်ပင် ချုံနွယ်အပေါင်း, ထိုသစ်ပင်ချုံနွယ်တို့၌ စံပယ်ကွန့်မြူးကာ နေကြ ကုန်သော ကျေးငှက်အပေါင်းတို့၏ နေရာလည်း ဖြစ်၏။</p> <p><b>ထူပဂုဟာ သောပါဏေဟိ</b>=နှစ်စဉ်အမြဲ ပွဲရအကျော် ရွှေတောင်ဦး အမည်ရှိသော စေတီတော်ကြီးနှင့်တကွ ထိုထိုတောင်ထွတ် တောင်ငူ၌ တည်ရှိသော စေတီပုထိုးအမျိုးမျိုး, ရဟန်းသူတော် ရသေ့သူတော် လူသူတော်တို့ နေပျော်ကိန်းအောင်းရာ အစဉ်ထာဝရရှိနေသော ကျောက် ဂူ ကျောက်လှိုဏ်အမျိုးမျိုး, တောင်ထိပ်စေတီတော်ကြီးမှ လေးမျက်နှာ ဖြာဆင်းသော အုတ်စောင်းတန်း ကျောက်စောင်းတန်း အမျိုးမျိုးတို့ဖြင့်၊ <b>သောဘိတော</b>=အလွန်တင့်တယ်လှ၏။</p> <p><b>နာတိဒူရေ</b>=ငါးရာတွင်းခရီး သုံးမတ်ခရီးထက် ပိုမို၍ မဝေးလှသော အရပ်၌၊ <b>ဌိတေဟိ</b>=တည်ရှိကြကုန်သော၊ <b>ဂါမေဟိစ</b>=အကြီး, အငယ် အသွယ်သွယ်သော ဂေါစရဂါမ် ဆွမ်းခံရွာတို့သည်လည်း၊ <b>သမန္တတော</b>= တောင်နှင့် အနောက်မြောက်ဘက်တစ်ခွင် ထက်ဝန်းကျင်မှ၊ <b>ပရိက္ခိတော</b>= ဝန်းရံအပ်၏။</p> <p>(သင်္ဘောဆိပ်, မီးရထားဆိပ်ဖြစ်သော အလုံမြို့မအစရှိသော အလွန်ပင်နီးသော်လည်း သလ္လာဝတီမြစ် ခြားဆီးလျက်ရှိနေသောကြောင့် အရှေ့မျက်နှာ မြို့ရွာဂေါစရဂါမ်များကို မဆိုလိုက်သည်။)။</p> <p><b>တတ္ထ</b>=ထိုရွှေတောင်ဦး တောင်ထိပ်ဝါဆိုကျောင်း၌၊ <b>ဝသတာ</b>= နေ့ခါကျောက်ဂူ ညဉ့်မူစင်္ကြံ လေးတန်ယာပထ မျှတမှီတင်း သီတင်းသုံး နေသော မုံရွာမြို့လယ်တီဆရာ ငါသည်၊ <b>ဧသာ အာဟာရဒီပနီ</b>= အာဟာရဒီပနီ ဤစာကျမ်းသစ်ကို၊ <b>ရစိတာ</b>=၆၃-ခု၊ တန်ဆောင်မုန်း လဆန်း ၁၁-ရက်နေ့တွင် စီရင်ပြီးပြတ် အဆုံးသတ်သတည်း။</p> <p>---</p> <p>အာဟာရဒီပနီ ပြီးပြီ။</p> <p>---</p> 7sfc84x5ck8pqh5y7av89nbqrcodjee 19126 19125 2025-07-10T03:57:51Z Tejinda 173 19126 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး]] | author = လယ်တီဆရာတော် | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>အာဟာရဒီပနီ</b> | previous = [[အာနာပါနဒီပနီ]] | previous2 = | next = [[ဥရောပဗုဒ္ဓဘာသာအလင်းပြကျမ်း]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = လယ်တီဆရာတော် | shortcut = | portal = }} <h3>အာဟာရဒီပနီ</h3> <h3>၁။ အာဟာရအတွက် ဒုက္ခစက်</h3> <p><b>နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။</b></p> <p><b>ကဗဠီကာရေ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ ပဉ္စ ကာမဂုဏိကော ရာဂေါ ပရိညာတော ဟောတိ၊ ပဉ္စကာမဂုဏိကေ ရာဂေ ပရိညာတေ အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ တံ သံယောဇနံ၊ ယေန သံယောဇနေန သယုတ္တော အရိယသာဝကော ပုန ဣမံ လောကံ အာဂစ္ဆေယျ။</b></p> <p>(နိဒါနဝဂ္ဂသံယုတ် ပါဠိတော်-နှာ ၃၂၃) <b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ကဗဠီကာရေ အာဟာရေ</b>=စားဖွယ် သောက်ဖွယ် ခဲဖွယ် လျက်ဖွယ်ဟုဆိုအပ်သော လေးမျိုးသော ကဗဠီကာရ အာဟာရကို၊ <b>ပရိညာတေ</b>=ထိုးထွင်း၍သိမှု ဉာဏ်အခွင့်အဆုံးတိုင် ပြီးစီးပိုင်နိုင်သည်ရှိသော်၊ <b>ပဉ္စကာမဂုဏိကော</b>=အဆင်း, အသံ, အနံ့, အရသာ, အတွေ့ဟူ၍ ငါးပါးအပြားရှိသော ကာမဂုဏ်၌ တွယ်တာသော၊ <b>ရာဂေါ</b>=ကာမရာဂကို၊ <b>ပရိညာတော</b>=ပယ်ဖြတ်မှု အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင် တော့သည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏၊ <b>ပဉ္စကာမဂုဏိကေ</b>=ကာမဂုဏ် ငါးပါး၌ တွယ်တာသော၊ <b>ရာဂေ</b>=ရာဂကို၊ <b>ပရိညာတေ</b>=အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင်သည် ရှိသော်၊ <b>ယေန သံယောဇနေန</b>=အကြင် ကာမရာဂ သံယောဇဉ်ဖြင့်၊ <b>သယုတ္တော</b>=ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တထွေးလုံးလုံး ယှဉ်စပ်တွဲဖက်၍နေသော၊ <b>အရိယသာဝကော</b>=ငါဘုရားတပည့်သားသည်၊ <b>ပုန</b>=တစ်ဖန်၊ <b>ဣမံ လောကံ</b>=ဤကာမတစ်ဆယ့်တစ်ဘုံသို့၊ <b>အာဂစ္ဆေယျ</b>= ပဋိသန္ဓေနေသော အာဖြင့် ပြန်လာရာ၏၊ <b>အရိယသာဝကဿ</b>=ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တွယ် တာသော ရာဂကို ပယ်ဖြတ်မှု၌ အပြိးတိုင်ပိုင်ပြီးသော ငါဘုရား တပည့်သားအား၊ <b>တံ သံယောဇနံ</b>=ထိုကာမဘုံ၌ တစ်ဖန် ပဋိသန္ဓေနေရန် သံယောဇဉ်တရားသည်၊ <b>နတ္ထိ</b>=မရှိပြီ။</p> <p>ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ဉာဏ်အခွင့် အပြီးတိုင် ပိုင်သည်ရှိသော် ကာမရာဂ၌လည်း ဉာဏ်အခွင့် အပြီးတိုင် ပိုင်လေတော့သည်။ ကာမရာဂ၌ အပြီးတိုင်ပိုင်သည်ရှိသော် ကာမတစ်ဆယ့်တစ်ဘုံ၌ ပဋိသန္ဓေ တစ်ဖန်နေဖွယ်ကိစ္စ မရှိပြီ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့ သွားဖို့သာ ရှိတော့သည်ဟုဆိုလိုသတည်း၊ ကဗဠီကာရ အာဟာရ အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင်မှုဆိုသည်ကား ဉာတပရိညာ, တိရဏပရိညာ, ပဟာနပရိညာ, ဟုဆိုအပ်သော ပရိညာသုံးပါး အစဉ်အတိုင်းအသီးသီး အခွင့် ကုန်ပြီး စီး၍ သွားသဖြင့် ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာတွယ်တာသော တဏှာချုပ်ကွယ် ကုန်ဆုံး၍ ကဗဠီကာရ အာဟာရနှင့်စပ်သော ဒုက္ခအပေါင်းမှ အချင်းခပ်သိမ်း လွတ်ငြိမ်းခန်းသို့ ဆိုက်ရောက်သည်ကို အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင်မှုဆိုသတည်း။</p> <h3><b>ပရိညာ သုံးပါး</b></h3> <p><b>ပရိညာသုံးပါးတွင်</b></p> <p>(၁) <b>ဉာတပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား- သိမှုအခွင့် အပြီးတိုင်ပိုင်နိုင်မှုကိုဆိုသတည်း။</p> <p>(၂) <b>တီရဏပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား အနိစ္စဟုပိုင်းခြားမှုဒုက္ခဟု ပိုင်းခြားမှုအနတ္တဟု ပိုင်းခြားမှုအပြီးတိုင်အခွင့်တုံးသည်ကိုဆိုသတည်း။ (၃) <b>ပဟာနပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာသောတဏှာကို အမြစ်အရင်းနှင့်တကွ အကြွင်းအကျန်မရှိ ပယ်ဖြတ်မှုအပြီးတိုင်ပိုင်နိုင်သည်ကိုဆိုသတည်း။</p> <p>ဤကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ထိုပရိညာ ၃-ပါးတို့ကို အမြွက် မျှပြဆိုပေအံ့။</p> <p><b>အာဟာရံ ဇာနာတိ၊ အာဟာရသမုဒယံ ဇာနာဘိ၊</b></p> <p><b>အာဟာရ နိရောဓံ ဇာနာတိ၊ အာဟာရနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ ဇာနာတိ။</b></p> <p>(ဤကား ဉာတပရိညာ အခွင့် ၄-ပါးတည်း။)</p> <p><b>အာဟာရံ</b>=အာဟာရဒုက္ခကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=ပိုင်ပိုင်သိ၏၊ <b>အာဟာရ သမုဒယံ</b>=အာဟာရဒုက္ခဘဝအစဉ် အမ္ဘာအစဉ် မြစ်ရေယဉ်ကဲ့သို့ အစဉ် ဖြစ်ပွားရန်အကြောင်းရင်း တရားကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏၊ <b>အာဟာရနိရောဓံ</b>= အာဟာရဒုက္ခ၏ အပြီးတိုင် ချုပ်ငြိမ်းမှုတရား ထင်ရှားရှိသည်ကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏၊ <b>အာဟာရ နိရောဓဂါမိနိ ပဋိပဒံ</b>=အာဟာရဒုက္ခ ချုပ်ငြိမ်း မှုသို့ ဆိုက်ရောက်စေနိုင်သော ပဋိပတ်နည်းလမ်းကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏။</p> <p>လက္ခဏာရေး မတင်မီ ရှေးအဖို့၌သိမြင်ခွင့်ရသော ဉာတပရိညာ အခွင့် ၄-ပါးတည်း။ ထို ၄-ပါးတွင်</p> <h3><b>ပထမ ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>အာဟာရဒုက္ခကို သိခြင်းဆိုသည်ကား ကဗဠီကာရာဟာရ၌ ရှာမှီးမှုဒုက္ခကြီးကျယ်ပုံကို သိအပ်၏၊ သတ္တဝါတို့၌အသက် မွေးမှုဒုက္ခ ကြီးကျယ်ပုံကို သိရမည်ဆိုလိုသည်၊ မြေပေါ်ရှိ သတ္တဝါ ရေသတ္တဝါ ကျီးငှက်စသော ကောင်းကင်ရှိ သတ္တဝါတို့မှာ အိပ်သောအခါကို ချန်လှပ်၍ အာဟာရကိစ္စနှင့်အသက်ရှည်သမျှ နေ့နေ့ညည ကြောင့်ကြစိုက်ကြ အားထုတ်ကြသော အခွင့်တွေ ကိုသိမြင်ာကသဖြင့် အသက်မွေးမှုဒုက္ခ ကြီးကျယ်ပုံ ကြပ်တည်းပုံကို သိနိုင်ကြကုန်ရာ၏။</p> <p>(ဤကား - ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ ရှေးဦးစွာ သိအပ်သော ဒုက္ခစက်တည်း။)</p> <h3><b>ဒုတိယဒုက္ခစက်</b></h3> <p>လူတို့၌ အသက်မွေးမှုအတွက်နှင့် ပစ္စည်းဥစ္စာရှာခန်းမှာ တွေ့ကြုံကြရသော ဘေးဥပဒ် အနန္တ ရှိ၏၊ ဇမ္ဗူဒီပါ မြေအပြင်မှာ တစ်နေ့တစ်နေ့လျှင် အစာအာဟာရရှာမှု ပစ္စည်းဥစ္စာရှာမှု အခွင့်မှာ ဘေးတွေ့၍ သေဆုံးကြရသော ကုန်းသတ္တဝါသည် အသင်္ချေယျ အနန္တများပြားရာ၏၊ မြစ်ကြီးငါးသွယ် မြစ်ငယ်ငါးရာ မဟာသမုဒ္ဒရာ စသော ရေသတ္တဝါတို့မှာ ဆိုဖွယ်ရာ မရှိပြီ။</p> <p>(ဤသည်ကား ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ နှစ်ကြိမ်မြောက် သိအပ်သော ဒုတိယ ဒုက္ခစက်တည်း။)</p> <p>* - * - *</p> <h3><b>တတိယ ကိလေသဒုက္ခစက်</b></h3> <p>အသက်မွေးရန် ပစ္စည်းဥစ္စာ အစာအာဟာရကိုလိုချင်တောင့်တ မှုနှင့် မပြတ်စဲအမြဲဖြစ်ပွားကြသော လောဘမီး, ဒေါသမီး, မောဟမီး ပစ္စည်းဥစ္စာ အစာအာဟာရကိုရလေအောင် ရှာဖွေအားထုတ်မှုနှင့် ဖြစ်ပွားကြသော လောဘမီး, ဒေါသမီး, မောဟမီး ရှာကြံလုပ်ဆောင် ပါလျက် အခွင့်မပေးအရေးမလှ၍ ဖြစ်ပွားကြသော ၎င်းမီး ၃-ပါး၊ အခွင့်ပေး၍ရသဖြင့် စောင့်ရှောက်မှုထိန်းသိမ်းမှုစသည်တို့နှင့် ဖြစ်ပွားကြ ရသော၎င်းမီး ၃-ပါး။</p> <p>(ဤကား ကဗဠီကာရ အဟာရ၌ သုံးကြိမ်မြောက် သိအပ်သော တတိယကိလေသ ဒုက္ခစက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>စတုတ္ထ ဒုစ္စရိုက် ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>အသက်မွေးမှုကဲ့သို့ ကြီးကျယ်သော ဒုစ္စရိုက်နယ်ကြီးမည်သည် လောက၌ တစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိ၊ ပါဏာတိပါတ ဒုစ္စရိုက်သည်လည်း အသက်မွေးမှုမှာ အကြီးအကျယ်ဆုံးတည်း၊ ရေသတ္တဝါ ကုန်းသတ္တဝါ ကောင်းသတ္တဝါတို့၌ သူ့အသက်ကို မစားသော သတ္တဝါမျိုးသည် အလွန်နည်းပါးလှ၏၊ သတ္တဝါမျိုးတစ်ကုဋေမှာ တစ်မျိုးကျမရှိလေရာ၊ အဒိန္နာဒါန ဒုစ္စရိုက်စသည်တို့မှာလည်း ဤနည်းတူ ထိုက်သည်အား လျော်စွာသိလေ။</p> <p>(ဤကား ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ လေးကြိမ်မြောက်သိအပ်သော စတုတ္ထ ဒုစ္စရိုက်စက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>ပဉ္စမ ဝိပါက ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>ထိုဒုစ္စရိုက်စက်ကြီးသည် အာဟာရမှုနှင့် မိမိအတွင်းသို့ ပါဝင်သမျှသော မြေပေါ်ရှိသတ္တဝါ ရေနေသတ္တဝါ ကောင်းကင် နေသတ္တဝါတို့ကိုနေ့စဉ်အတိုင်းအပါယ်ငရဲသို့ အတွင်ပစ်ချလေ၏၊ အပါယ် ၄-ဘုံ၌ရှိသမျှသော သတ္တဝါတို့အဖို့ အသိန်း အသန်း အကုဋေ ပုံစုသော်လည်း တစ်ပါးသော အခွင့်နှင့်အပါယ်သို့ကျရောက်သော သတ္တဝါမျိုးသည် တစ်ပုံတစ်စုစာမျှမရှိ လေရာ၊ အာဟာရမှု အသက်မွေးမှု နှင့်ကျရောက်သော သတ္တဝါတို့သည်သာ အများကြီးများလေကုန်ရာ၏၊ ထို့ကြောင့် စကြဝဠာအနန္တ၊ ကမ္ဘာအနန္တမှာပင် အပါယ် ၄-ဘုံရှိနေ ရသည်ကား အာဟာရမှုအသက်မွေးမှု ဒုစ္စရိုက်စက်ကြီး၏ အတတ်ပေ တည်းဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p>(ဤကား ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ငါးကြိမ်မြောက် သိအပ်သော ပဉ္စမဝိပါက စက်ကြီးတည်း။) (ဤတွင် ရွေ့ကား ခံတွင်းသို့ မရောက်မီ ရှေးအဖို့၌ဖြစ်သော ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခစက်ကြီး ငါးရပ်ကို ပြသောအခန်းတည်း။)</p> <h3><b>ပထမဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၁) <b>စားပြီးမျိုပြီးသောအခါ၌ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်မှုဒုက္ခ မျက်ရည်, မျက်ချေး, နှပ်, တံတွေး, ချွဲကန်း သလိပ်စသော စက်ဆုပ်ဖွယ် သော အစုတို့ကို စမ်းပွက်ရေယာဉ်ကဲ့သို့ အစဉ်အမြဲပွားစီးမှုဒုက္ခ၊ မျိုပြီး၍ ဝမ်းတွင်းသို့ ရောက်ပြီးသောအခါ၌ တစ်ကိုယ်လုံးကိုပျံ့နှံ့သဖြင့် အတွင်း သန္တာန်တစ်ကိုယ်လုံးအညှီအပုပ်အနံအစော်ချည်းဖြစ်၍ ကုန်ရသောဒုက္ခ။</b></p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ရှေးဦးစွာ သိအပ်သော ပထမဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>ဒုတိယဘေးဥပဒ်ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၂) <b>အာဟာရ၏အစွမ်းကြောင့် ဖြစ်ပွားသော အနာမျိုး ရောဂါမျိုးဒုက္ခ၊ အနာရောဂါအတွက် မျက်စိအင်္ဂါ ပျက်စီး ရသောဒုက္ခ၊ နားအင်္ဂါပျက်စီးရသောဒုက္ခ၊ နူနာအမျိုးမျိုးဖြစ်ပွားသောဒုက္ခ၊ ပန်းနာ အမျိုးမျိုးဖြစ်ပွားသော ဒုက္ခ၊ ကျောက်ဆိုး ရောဂါအမျိုးမျိုးဖြစ်ပွားသော ဒုက္ခ၊ ထိုထိုရောဂါနှင့်သေဆုံးကြရသောဒုက္ခ။</b></p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ နှစ်ကြိမ်မြောက် သိအပ်သော ဘေးဥပဒ် ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>***</p> <h3><b>တတိယကိလေသဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၃) <b>ဝမ်း၌အစာအာဟာရမရှိသောသူတို့အား လောဘ စသော တစ်ထောင့်ငါးရာကိလေသာမီးတို့သည် ထက်သန်စွာ ထကြွ တောက်ပွားခြင်းငှာမတတ်နိုင်ကြကုန်၊ ဝမ်း၌ အစာအာဟာရတောင့်တင်း သောအခါမှ ထက်သန်စွာ ထကြွတောက်ပွားနိုင်ကြကုန်၏၊ နတ်ပြည် ၆-ထပ်နတ်မင်း သိကြားမင်းတို့ပင်ဖြစ်သော်လည်း ဝမ်း၌အစာ အဟာရ မရှိကြလျှင် နတ်မိဖုရားတို့နှင့် ခံစားမှု စံစားမှု ပျော်ပါးမှု ရွှင်မြူးမှုတို့ကို ပြုလိုသော လောဘမရှိနိုင်ကြကုန်၊ ဝမ်း၌အစာအာဟာရရှိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာမီးတို့သည်ထက်သန်စွာ တောက်ပွားနိုင်ကုန်၏၊ လောဘ ကိလေသာမှု ဒေါသကိလေသာမှု မောဟကိလေသာမှု စသည်တို့ကို စိတ်ဖြင့်ကြံစည်နိုင်ကြကုန်၏၊ နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုနိုင်ကြကုန်၏၊ ကိုယ်ဖြင့်ပြုကျင့်လိုက်စားနိုင်ကြကုန်၏။</b></p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ သုံးကြိမ်မြောက် သိအပ်သောကိလေသာပွားများမှု ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <h3><b>စတုတ္ထ ဒုစ္စရိတ ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၄) <b>စစ်တိုက်ခြင်း တံငါ မုဆိုး သူခိုး ဓားပြအမှုတို့ကို ပြုလုပ်ခြင်း တိရစ္ဆာန်သတ္တဝါမျိုးဖြစ်၍ သူတစ်ပါးကို ကိုက်ခဲ ညှဉ်းပန်းခြင်း အစရှိသော လောက၌ထင်ကြမြင်ကြသမျှသော ဒုစ္စရိုက်ဆယ်ပါး၌ ပွားများခြင်း ဒုစ္စရိတဒုက္ခ။</b></p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော အစာအာဟာရ၌ လေးကြိမ်မြောက် သိအပ်သော ဒုစ္စရိတ ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>ပဉ္စမဝိပါက ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၅) <b>ထိုဒုစ္စရိတ စက်ကြီးမှ အပါယ်လေးဘုံသို့ အကုန်လဲ ကြကျရောက်ကြလေသော ဒုက္ခမှာ ရှေးနည်းအတိုင်း သိလေ။</b></p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော အစာအဟာရ၌ ငါးကြိမ်မြောက်သိအပ်သော ဝိပါက ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>(ဤတွင်ရွေ့ကား မျိုပြီးသော အစာအာဟာရ အတွက်ဖြစ်ပွားကြသော ဒုက္ခစက်ကြီး ငါးရပ်ကို ပြဆိုခန်းပြီး၏၊)</p> <p>---</p> <h3>၂-ကဗဠီကာရ၌ ဉာတပရိညာ</h3> <p>ရှေးအဖို့၌ ဒုက္ခစက်ကြီးငါးပါး၊ နောက်အဖို့၌ ဒုက္ခစက်ကြီးငါးပါး ဟူ၍ ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါး ဖြစ်၏၊ ဤ သည်ကား ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ အကြမ်းအားဖြင့် ပြလိုက်သော ဉာတပရိညာအချက်တည်း။</p> <h3><b>ပထမ ဉာတပရိညာ</b></h3> <p>အနုစိတ်ဖွယ် အလွန်များသေး၏၊ ဤဉာတပရိညာအခွင့်တို့၌ အသိဉာဏ်ပိုင်နိုင်သဖြင့် ထိုအခွင့်တို့ကို ဖုံးလွှမ်းကွယ်ကာ၍နေသော အဝိဇ္ဇာမောဟကင်းကွာသောအခါ “အာဟာရံဇာနာတိ” ဟူသော ပထမ ဉာတပရိညာ အခွင့်ပြည့်စုံ၏။</p> <h3><b>ဒုတိယ ဉာတပရိညာ</b></h3> <p>“အာဟာရ သမုဒယံ ဇာနာတိ” ဟူသောဒုတိယဉာတပရိညာ၌ ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာသော တဏှာသည် အာဟာရဒုက္ခပွား များကြောင်းအာဟာရ သမုဒယမည်၏၊ ထိုတဏှာရှိနေသမျှ ဘဝ အဆက်ဆက် ကမ္ဘာအဆက်ဆက်တို့၌ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးသည်အပြီးစွပ်လျက်လိုက်၏၊ ထမင်းအစာ စားသောက်ကြသောအခါ၌ အာဒီနဝဉာဏ်မပါပဲ သာယာနှစ်သက်သော စိတ်ဖြင့် တစ်လုတ် တစ်လုတ်သော ထမင်းကိုမျိုမိသည်ရှိသော် ပြဆို ခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါးကို ဘဝအဆက်ဆက် မျိုးဗီဇ မပြတ် စေခြင်းငှါ ဝမ်းတွင်းသို့ မျို၍ မျို၍ ထားသည်မည်၏။</p> <p>(ဤကား 'အာဟာရသမုဒယံ ဇာနာတိ”ဟူသော ဒုတိယ ဉာတပရိညာ အချက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>တတိယ ဉာတပရိညာ</b></h3> <p>“အာဟာရနိရောဓံ ဇာနာတိ” ဟူသော တတိယဉာတပရိညာ၌ ထိုကဗဠီကာရ အဟာရဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးသည် ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၌ပင်လျှင် အနမတဂ္ဂသံသရာမှာ အစဉ်ထာဝရအမြဲလိုက် ပါ၍သာ နေမြဲဓမ္မတာမဟုတ်၊ အပြီးတိုင် ကွယ်ပျောက်ချုပ်ငြိမ်း အောင်ပြုလုပ်နိုင်ပါလျှင် အပြီးတိုင် ကွယ်ပျောက်ချုပ်ငြိမ်းခွင့်လည်း ဧကန္တရှိ၏ဟု သိခြင်းသည် “အာဟာရ နိရောဓံ ဇာနာတိ” မည်၏။</p> <p>ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာသောတဏှာ အပြီးတိုင် ချုပ်ငြိမ်းလျှင် ထိုဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးသည် အပြီးတိုင်ချုပ်ငြိမ်း၏ဟု သိသည်ဟူလို။</p> <p>(ဤကား “အာဟာရနိရောဓံ ဇာနာတိ”ဟူသော တတိယ ဉာတပရိညာပြီး၏၊)</p> <p>---</p> <h3><b>စတုတ္ထ ဉာတပရိညာ</b></h3> <p>“အာဟာရ နိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ ဇာနာတိ”ဟူသော စတုတ္ထ ဉာတပရိညာ၌ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ပွားများသည်ရှိသော် အာဟာရ ဒုက္ခ နိရောဓအခွင့်သို့ ဧကန်ဆိုက်၏ ရောက်၏ဟု သိသည်ဟူလို။</p> <p>(ဤကား “အာဟာရနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ ဇာနာတိ”ဟူသော စတုတ္ထဉာတပရိညာပြီး၏၊)</p> <p>ဤတွင် ဉာတပရိညာခန်းပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၃-ကဗဠီကာရ၌ တီရဏပရိညာ</h3> <p>တီရဏပရိညာ၌ အနိစ္စပရိညာ၊ ဒုက္ခပရိညာ၊ အနတ္တပရိညာ ဟူ၍ တီရဏပရိညာအပြား သုံးပါးရှိ၏။</p> <h3><b>အနိစ္စပရိညာ</b></h3> <p>အနိစ္စပရိညာဆိုသည်ကား- သတ္တဝါတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာဟူ၍နှစ်ပါးရှိ၏၊ ရုပ်ကိုယ် နာမ်ကိုယ်ဟူ၍ နှစ်ကိုယ်ရှိ၏ ဟူလိုသည်၊ ရုပ်ကောင် နာမ်ကောင်ဟူ၍ နှစ်ကောင်ရှိ၏ဟူ၍သော် လည်းဆို၊ မြေဓာတ်, ရေဓာတ်, မီးဓာတ်, လေဓာတ်-စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ, ရူပ, သဒ္ဒ, ဂန္ဓ, ရသအစရှိသော ရုပ်စု ရုပ်ပေါင်း ရုပ်တုံး ရုပ်ခဲစုသည် ရုပ်ခန္ဓာ ရုပ်ကိုယ် ရုပ်ကောင်မည်၏၊ စိတ်စေတနာ အစရှိသော နာမ်စု နာမ်ပေါင်း နာမ်တုံး နာမ်ခဲစုသည်နာမ်ခန္ဓာ နာမ်ကိုယ် နာမ်ကောင် မည်၏၊ ဤသို့ တစ်ယောက် တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ သန္တာန်၌ ရုပ်ကောင် နာမ်ကောင်ဟူ၍နှစ်ကောင်ရှိနေသည်တွင် ရုပ်ကောင်၏သန္တာန်၌လည်း တစ်နာရီအတွင်းမှာပင် ခုတင်ခု ခဏမစဲ သေဆုံး၍နေသောအနိစ္စမှုကြီး၊ နာမ်ကောင်၏ လည်းခုတင်ခု ခဏမစဲ သေဆုံး၍နေသော အနိစ္စမှုကြီး၊ ၎င်းနှစ်ပါးကို မျက်စိနှင့်မြင်သကဲ့သို့ ဒိဋ္ဌပစ္စက္ခ ရှုမြင်မှုပိုင်နိုင်သည်ကို အနိစ္စပရိညာဆိုသည်။</p> <p>---</p> <h3><b>ဒုက္ခပရိညာ</b></h3> <p>အနိစ္စဘေးထိ၍, မရဏဘေးထိ၍, သေဘေးထိ၍ ခုတင်ခု သေ၍သေ၍နေရသော ရုပ်ကောင်, နာမ်ကောင် နှစ်ပါး၏ သုခမျိုး မဟုတ်၊ ဒုက္ခမျိုးစင်စစ်ဖြစ်မှုကို အလင်းထင်မြင်ဆုံးဖြတ်ပိုင်နိုင်သည်ကို ဒုက္ခပရိညာဆိုသည်။</p> <p>---</p> <h3><b>အနတ္တပရိညာ</b></h3> <p>လောက၌ ထင်မြင်ယူမှတ် အတတ်စွဲမြဲ၍နေကြသော ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ ငါ သူတစ်ပါး ယောက်ျား မိန်းမဟူသည်မှာ တစ်ဘဝလုံးမှာမှ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သာတည်း၊ တစ်နာရီအတွင်းမှာပင် ငါ အခါခါ သေသည်၊ အခါခါ ပဋိသန္ဓေနေသည်ဟူ၍အယူမရှိကြ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ ငါ သူတစ်ပါး ယောက်ျား မိန်းမ၏ အထည်ခံ, အမာခံကား အတ္တတည်း၊ ထိုအတ္တ၏ အထည်ခံ, အမာခံမှာကား ဇီဝတည်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါသည် တစ်ခုတစ်ခုသော ဘဝမှာ အသက်တမ်းရှည် သမျှတစ်ဘဝလုံးမှာ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သာဖြစ်ခဲ့၍ ထိုအထည်ခံ, အမာခံဖြစ်သော အတ္တဇီဝသည်လည်း တစ်ဘဝလုံးမှာမှ တစ်ခုသာ အမှန်ဖြစ်၏ဟု မှတ်ထင်စွဲ၍နေကြ၏၊ ယခုလူတို့ အသက်တစ်ရာတမ်းမှာ အနှစ်တစ်ရာ နေရသောသူလည်း ရှိ၏၊ အနှစ်တစ်ရာနေရသောသူသည် အနှစ်တစ်ရာ အတွင်းမှာ အခါခါသေမှု၊ အခါခါပဋိသန္ဓေနေမှုဟူ၍မရှိ၊ အစ၌ အမိဝမ်း မှာတစ်ခါ, ပဋိသန္ဓေနေခဲ့ပြီးလျှင် အနှစ်တစ်ရာပြည့်၍ စုတိကမ္မဇရုပ် ချုပ်ဆုံးမှ တစ်ခါသာသေသည်ဟု ထင်မြင်၍နေကြ၏၊ အနှစ်ကိုးဆယ် နေ၍ သေသောသူ, ရှစ်ဆယ်နေ၍သေသောသူ စသည် တို့မှာလည်း ထိုနည်းတူသိလေ။</p> <p>ဇီဝမှာလည်း အနှစ်တစ်ရာတမ်း၌ အနှစ်တစ်ရာနေရသော သူသည် အနှစ်တစ်ရာ အသက်ရှည်၏၊ အနှစ်တစ်ရာလုံးမှာမှ တစ်သက် သာဖြစ်၏၊ ဇီဝတစ်ခုသာဖြစ်၏၊ အနှစ်တစ်ရာအတွင်း၌ ထိုသူမှာ အခါခါအသက် ပျက်ဆုံးသည်ဟူ၍ မရှိ၊ သေဆုံးသည်ဟူ၍မရှိဟု ထင်မြင်စွဲလမ်း၍ နေကြကုန်၏၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်ပြည်မှာ အနှစ်ငါးရာ သက်တမ်းရှိ၏၊ ထိုသို့ရှိသည်အလိုက် ထိုနတ်ပြည်မှာဖြစ်လေသောသူ၏ အသက်သည် အနှစ်ငါးရာပတ်လုံးမချုပ်မစဲ ခိုင်မြဲတည်နေ၏၊ အနှစ် ငါးရာလုံးမှာမှ တစ်သက်သာဖြစ်၏၊ အသက်တစ်ခုသာဖြစ်၏၊ ဇီဝတစ်ခု သာဖြစ်၏၊ တစ်ယောက်သောနတ်မှာ ငါးရာအတွင်းတွင် အခါခါ အသက်သေးဆုံးသည်ဟူ၍မရှိ၊ အခါခါဇီဝပျက်ဆုံးသည် ဟူ၍မရှိဟု ထင်မြင်မှတ်စွဲ၍ နေကြကုန်၏၊ တာဝတိံသာ စသော အထက်နတ်ပြည် ဗြဟ္မာ့ပြည် အသက်တမ်းတို့၌လည်း ထိုနည်းအတူသိလေ။</p> <p>---</p> <p><b>ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ, သဿတဒိဋ္ဌိ</b></p> <p>သက္ကာယဒိဋ္ဌိအယူ၌ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတစ်ရပ်၊ ယောက်ျား မိန်းမတစ်ရပ်၊ ငါ သူတစ်ပါး တစ်ရပ်၊ အတ္တတစ်ရပ်၊ ဇီဝတစ်ရပ် ဤ ငါးရပ်တို့၏ အထူးအပြား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ, သဿတ ဒိဋ္ဌိနှစ်ပါးတို့၏ အထူး အပြားကို ဆိုဦးအံ့။</p> <p>အသက်ဇီဝရှိသူကို ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါဟု ထင်မှတ်စွဲလမ်းသည်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါမှ လူအထွေထွေ, နတ်အထွေထွေ, ဗြဟ္မာ အထွေထွေ, ဆင်, မြင်း, ကျွဲ, နွားစသည်အထွေထွေ, အမိ အဖ စသည်အထွေထွေ များပြားသည်။</p> <p>ယောက်ျား မိန်းမ ဆိုသည်ကား ထိုထိုပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါအပြားမှာ လိင်သဏ္ဌာန်အားဖြင့်ပြားပြန်သည်။</p> <p>အတ္တဆိုသည်ကား နူးညံ့လှစွာသော ရွံ့မြေကို လူရုပ်, နတ်ရုပ် စသည်တို့ပြုလုပ်ရာ၌ ပထဝီမျိုးဖြစ်သော ရွံ့မြေသည် အထည်ခံ, အမာခံဝတ္ထုရှိသည်ဟု ထင်မှတ်၍ ထိုပဓာနအင်္ဂါ အမာခံဝတ္ထုတစ်မျိုးကို အတ္တဟူ၍ စွဲလမ်းသတည်း၊ အထွေထွေ ကြံဖန်သိမြင်ခြင်း၊ အထွေထွေ ပြောဆိုငိုရယ်မြည်တွန်ခြင်း၊ ကိုယ်အင်္ဂါလှုပ်ရှားသွားလာခြင်း စသည်တို့ သည်ထိုအတ္တ၏အမှုတို့ တည်းဟုမှတ်ယူသည်၊ ထိုအတ္တသည် ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါမှာပင် အတွင်း၏ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါမှ အသီးအခြားမဟုတ်။</p> <p>ဇီဝဆိုသည်ကား ထိုအတ္တ၏ အမာခံတည်း၊ ဇီဝနှင့်ပြည့်စုံသည့် အတွက်ကြောင့် အတ္တသည်ကာလမြင့်ရှည် တည်နေနိုင် သည်ဟု ထင်မြင် စွဲလမ်းသည်။</p> <p>မည်သည့်ပုဂ္ဂိုလ်, မည်သည့်သတ္တဝါ၊ မည်သည့်ယောက်ျား၊ မည့်သည့်မိန်းမ၊ ဤကားငါတည်း၊ ဤကား မည်သူမည်ဝါ တည်းဟု ထင်မြင်ပြောဆိုရာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တတို့ကို ပဓာနအာရုံပြု၍ ပြောဆိုကုန်သည်။</p> <p>ဤသူသည် အသက်ဆယ်နှစ်ရှိပြီ၊ ဆယ့်ငါးနှစ်ရှိပြီ၊ ဤသူကား အရှင်တည်း၊ ဤသူကား အသေတည်းဟု ပြောဆိုကြရာ၌ ဇီဝကို ပဓာနပြု၍ပြောဆိုကြကုန်သည်။</p> <p>နာမ်တရား, ရုပ်တရားနှစ်ပါးလုံးကိုပင် အတ္တဇီဝဟုယူသော ဒိဋ္ဌိတစ်မျိုး၊ နာမ်တရားကိုသာ အတ္တဇီဝဟုယူသော ဒိဋ္ဌိတစ်မျိုး၊ နာမ်ရုပ်တရားနှစ်ပါးမှ အလွတ်အသီးအခြားဟုယူသော ဒိဋ္ဌိတစ်မျိုး၊ နာမ်ရုပ်တရားကို အတ္တဇီဝဟုယူရာ၌ အတ္တ ဇီဝသည် တစ်သက်လုံး တစ်ဘဝလုံး အခိုင်အမြဲ တစ်ခုတည်းအဖြစ်နှင့်တည်နေသကဲ့သို့ ရုပ်နာမ်သည်လည်း တစ်သက်လုံး တစ်ဘဝလုံး အခိုင်အမြဲတစ်ခုတည်း အဖြစ်နှင့်တည်နေသည်၊ ဘဝဆုံး၍ ကမ္မဇရုပ် ချုပ်ပျက်ရာတွင်မှ ရုပ်နာမ်အတ္တဇီဝ ပျက်ဆုံးသည်ဟု ယူသည်ကား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိတည်း။</p> <p>ရုပ်ကား အတ္တဇီဝမဟုတ်၊ နာမ်သည်သာ အတ္တဇီဝဖြစ်သည်၊ စုတိကမ္မဇရုပ်ချုပ်ပျက်၍သေဆုံးရာ၌ ရုပ်သည်သာ ချုပ်ဆုံးသည်၊ အတ္တဇီဝဟုဆိုအပ်သော နာမ်သည်ကား ချုပ်သည်ဟူ၍မရှိ၊ ရုပ်ခန္ဓာ တစ်ခုချုပ်ဆုံးလျှင် ဘဝတစ်ပါးသို့ပြောင်း ကူး၍ ရုပ်ခန္ဓာအသစ်တစ်ခု တည်ထောင်၍ နေပြန်သည်ဟု ယူသည်ကား သဿတဒိဋ္ဌိတည်း။</p> <p>အတ္တဇီဝသည် ရုပ်ခန္ဓာ၊ နာမ်ခန္ဓာမှ အလွတ် အသီးအခြား တည်းဟုယူရာ၌လည်း တစ်ဘဝမှာ တစ်ခါတစ်ခါ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာ ပျက်ဆုံးရာမှာအတ္တဇီဝလည်း တစ်ဘဝလျှင် တစ်ခါတစ်ခါပျက်ဆုံးသည် ဟုယူသည်ကား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိတည်း။</p> <p>ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာသည်သာ တစ်ဘဝတွင် တစ်ခါတစ်ခါပျက်ဆုံး သည်၊ ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာမှ အလွတ် တစ်ခြားတစ်ပါး ဖြစ်သော အတ္တဇီဝ မူကား ပျက်ဆုံးသည်ဟူ၍မရှိဟု ယူသည်ကား သဿတဒိဋ္ဌိတည်း။</p> <p>ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိကား တစ်ဘဝလျှင် တစ်ခါတစ်ခါ အတ္တဇီဝချုပ်ပြတ် သည်၊ နောက်နောက်ဘဝမှာ အတ္တသစ်, ဇီဝသစ် တည်ထောင်၍ သံသရာမှာ ကျင်လည်သည်ဟုယူ၏။</p> <p>---</p> <p>နတ္ထိက, အဟေတုက, အကြိယဒိဋ္ဌိ နတ္ထိက, အဟေတုက, အကြိယဒိဋ္ဌိကြီးများမူကား ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တဇီဝမည်သည် တစ်ဘဝသာရှိသည်၊ ရှေ့ဘဝမှ ပြောင်း၍လာသည် ဟူ၍လည်း မရှိ၊ နောက်ဘဝသို့ ပြောင်းသည်ဟူ၍လည်းမရှိ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝ သာရှိကြသည်၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝချုပ်ဆုံးလျှင် အပြီးတိုင် ချုပ်ဆုံးလေ တော့သည်၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော်လည်း နောင်ဘဝ၌ ဒုက္ခအကျိုးကို ခံရသည်ဟူ၍မရှိ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို ပြုသော်လည်း နောင်ဘဝ၌ သုခအကျိုးကိုစံရသည်ဟူ၍မရှိဟုယူသည်။</p> <p>(ဤကား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိသာမညနှင့် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကြီး သုံးပါး၏အထူးတည်း။) <b>မိမိသန္တာန်၌ တစ်နာရီမျှကာလအတွင်းမှာပင် ရုပ်ကောင်, ရုပ်ခန္ဓာ အခါခါချုပ်ပျက်သေဆုံး၍နေမှု၊ နာမ်ကောင်, နာမ်ခန္ဓာခုတင်ခု အသစ် အသစ်ဖြစ်ပေါ်၍နေမှု၊ အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်ပြီးနောက်လည်း ခုတင် ခုချုပ်ပျက် သေဆုံး၍နေမှုကို အနိစ္စပရိညာဖြင့် ထင်လင်းစွာမြင်နိုင်သော ဝိပဿနာ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်မှာမူကား တစ်သက်အတွင်း တစ်ဘဝအတွင်း မှာ အခါခါ ချုပ်ပျက်သေဆုံးခြင်းဟူ၍မရှိ၊ တစ်ဘဝဆုံးမှ တစ်ခါသာ သေသည်ဟု ထင်မြင်၍နေကြသော ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အတ္တ ဇီဝဟူ၍ ဧကန္တမရှိဟူသော ဉာဏ်အမြင်သည် ထင်ရှားပေါ်လာသည်။</b></p> <p>ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တဇီဝမှာတစ်ဘဝဆုံးမှ တစ်ခါသာ သေသည် ဟုထင်မြင်စွဲလမ်းကြသည်၊ ငါ၏ ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာမှာတစ်နာရီအတွင်း ခုတင်ခုသေဆုံး၍နေသည်၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အတ္တ ဇီဝမှာ အမိဝမ်း၌ ပဋိသန္ဓေ တည်နေမှုဖြင့်တစ်ဘဝတွင် တစ်ခါသာ အသစ်ဖြစ်ပေါ် တည် ထောင်မှုရှိသည်ဟု ထင်မြင်စွဲလမ်းကြသည်၊ ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာမှာ တစ်နာရီအတွင်းမှာပင် အခါခါအသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်တည်ထောင် သည်ကို ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌရှုမြင်ရသည်၊ ထို့ကြောင့် ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်၊ အနတ္တသာဖြစ်သည်၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍မရှိ၊ သတ္တဝါဟူ၍မရှိ၊ အတ္တဟူ၍မရှိ၊ ဇီဝဟူ၍မရှိ၊ မိစ္ဆာသညာ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတို့၏အစွမ်းဖြင့် ထင်မိထင်ရာ, မြင်မိမြင်ရာ ပြောဆိုထင်မှတ်၍ နေကြသော ဝေါဟာရ ပညတ်မျှသာဖြစ်သည်ဟု ဝိပဿနာယောဂီပုဂ္ဂိုလ်အား စင်ကြယ်စွာ ထင်မြင်မှုသည် အနတ္တပရိညာမည်၏။</p> <p>(ဤကား တီရဏပရိညာသုံးပါး၏အထူးကို ပြဆိုချက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>အနိစ္စပရိညာ</b></h3> <p>ထိုသုံးပါးတွင် ကဗဠီကာရ အာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းအရာ၌ အနိစ္စ ပရိညာအချက်ကို အမြွက်မျှပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>ဤအရာတွင် ဉာတပရိညာအချက်နှင့် စပ်ယှက်ရန် အခွင့်ရှိပြန် သောကြောင့်ရှေး၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဉာတပရိညာ အစီအရင်မှ ကြွင်းကျန် သော အနုစိပ်ဉာတပရိညာအချက်ကို ဆိုလိုက်ဦးအံ့။</p> <p>အာဟာရဆိုသည်ကား မိမိ၏ဆိုင်ရာ ရုပ်နာမ်, နာမ်ခန္ဓာတို့ကို လွန်စွာရွက်ဆောင်နိုင်သော စွမ်းအားဗလ ကြီးကျယ်လှသောတရားကို အဟာရဆိုသတည်း၊ ထိုအာဟာရသည် ရုပ်အာဟာရတစ်ပါး၊ နာမ် အာဟာရသုံးပါးဟူ၍ လေးပါးရှိ၏၊ နာမ်အာဟာရ သုံးပါးမှာ နောက်၌ လာလတ္တံ့။</p> <p>---</p> <h3><b>ရုပ်အာဟာရ</b></h3> <p>ရုပ်အာဟာရဆိုသည်ကား - ဩဇာရုပ်ကိုဆိုသတည်း၊ ရုပ်အနှစ်, ရုပ်အဆီဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဓာတ်အနှစ်, ဓာတ်အဆီဟူ၍လည်းကောင်း ဆိုအပ်၏၊ ထိုဩဇာဓာတ်အဆီသည် အဇ္ဈတ္တဩဇာ ဗဟိဒ္ဓဩဇာ ဟူ၍ နှစ်ပါးရှိ၏၊ ပဋိသန္ဓေစိတ်ဥပါဒ်သည်မှစ၍ အဇ္ဈတ္တရုပ်သန္တာန်မှ အစဉ်ပါ လာခဲ့သော ဩဇာစုသည် အဇ္ဈတ္တဩဇာမည်၏၊ ကလလ ရေကြည် တည်သော သတ္တာဟမှ နောက်သတ္တာဟအလွန်တွင် အမိမျိုသော အစာမှ စိမ့်လာ၍ သူငယ်ရုပ်မှာ ပျံ့နှံ့သည့်အခါမှစ၍ အသက် ထက်ဆုံး အပမှမျိုအပ်သော ထမင်း, ဘောဇဉ် စသည်၌ပါရှိသော ဩဇာစုသည် ဗဟိဒ္ဓဩဇာမည်၏။</p> <p>တစ်သတ္တာဟ နှစ်သတ္တာဟ အလွန်မှစ၍ အဘယ့်ကြောင့် ဗဟိဒ္ဓ ဩဇာ မပြတ်မစဲ အမြဲထောက်ပံ့ရလေသနည်းဟူမူ ဗဟိဒ္ဓဩဇာ ကူညီ ထောက်ပံ့မှုမရှိခဲ့လျှင် အားနည်းစွာသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်ဆီစုကို အား ကြီးစွာသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်မီးလောင်သဖြင့် အလျင်အမြန် ခန္ဓာကာယ ခြောက်ခန်းပျက်ဆုံးရာသောကြောင့်တည်း။</p> <p>ချဲ့ဦးအံ့၊ ကောင်းစွာ ကျစ်အပ်သော မီးစာဂွမ်းတောင့်ငယ်ကို နှမ်းဆီမှာစိမ်၍ မီးခွက်ငယ်နှင့်မီးထွန်းရာ၌ မီးခွက်ငယ်မှာ နှမ်းဆီအပို မထည့်မူ၍ မီးစာတွင်းမှာရှိသော ဆီအတိုင်းနှင့်မီးထွန်းခဲ့သည်ရှိသော် နှမ်းဆီအား ထက်မီးအားကကြီးသဖြင့် ခဏချင်း ဆီရော မီးစာရော အကုန်လောင်ကျွမ်း၍ ခဏချင်း ဆီလည်းကုန် မီးစာလည်းကုန် မီးလည်းသေလတ္တံ့၊ မီးစာ၏ အတွင်း၌ ရှိသော နှမ်းဆီဖြင့်မီးခွက်တွင်းမှာ ဆီအပြည့်ထည့်၍ထားမှ ဆီအားနှင့်မီးအား မျှတကြသဖြင့် မီးစာ မကုန်တည့်မူ၍ မီးလည်း အရှည်တည်နိုင်လေသကဲ့သို့ ထို့အတူဗဟိဒ္ဓ ဓာတ်ဆီမျိုမှု သွင်းမှု ထောက်ပံ့မှုမရှိခဲ့သည်ရှိသော် တစ်ကိုယ်လုံး၌ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် အပြည့်ရှိနေသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်မီးစုသည် ကိုယ်ခန္ဓာ ဖြစ်သော အတွင်းအဇ္ဈတ္တဓာတ်စုနှင့်တကွ တစ်ကိုယ်လုံးရှိနေသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်ဆီဩဇာတို့ကို ခဏချင်းလောင်၍ ကျွမ်းကြေကုန်ဆုံးစေ လတ္တံ့၊ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော မီးခွက်ငယ်ဥပမာနှင့် အလွန်တူလှ၏။</p> <p>လောက၌ မီးတို့သဘောမည်သည် မိမိ၏တည်ရာစွဲရာ ဝတ္ထုမှာ ရှိသော အဆီကိုအမြဲစား၏၊ လောင်၏၊ အဆီကို နှိုက်၍ နှိုက်၍ လိုက်စားသဖြင့် အဆီ၏တည်ရာ ထင်း သစ်သားစသည်ကိုလည်း လောင်လေတော့သည်၊ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် အပြည့်ရှိနေသော တေဇောဓာတ် ပရမတ်မီးသည်လည်း ထို့အတူပင် သဟဇာတ်ဓာတ်ဆီနှင့်တကွ ပထဝီမီးစာကို အတွင်လောင်ကျွမ်း ကုန်ဆုံးစေမြဲ ဓမ္မတာပင်တည်း၊ ထို့ကြောင့် ခပ်သိမ်းသော ရုပ်ကလာပ်တို့သည် စိတ္တက္ခဏ တစ်ဆယ့်ခုနစ် ချက်ထက် အသက်မရှည်နိုင်ကြကုန်မူ၍ မျက်တောင်တစ်ခပ် လျှပ် တစ်ပြက်ခန့် ကာလအတွင်းမှာပင် အကြိမ်တစ်ထောင်မက ပျက်ဆုံးနေ ကြကုန်မြဲ ဓမ္မတာဖြစ်လေကုန်သတည်း၊ ထို့ကြောင့် ညဉ့်အမှောင်မိုက် သောအခါ ဆီမီးထွန်းရာ၌ မီးတောက်နှင့်မီးစာ နာရီအရှည်တည်နေပါ စေခြင်းငှာ ရှေးဦးစွာ မီးခွက်မှာဆီအပြည့်ထည့်၍ မီးထွန်းပြီးလျှင် ဆီကုန်လုပြန်ရင်း ပြန်ထည့်ရင်းအမှုကိုပြုရလေသကဲ့သို့ တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် ထမင်းအစာ နှစ်ခါ နှစ်ခါမျို၍ ဗဟိဒ္ဓဩဇာကို မပြတ်မစဲ ထည့်လောင်းရလေသတည်း။</p> <p>တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အပြည့်ရှိနေသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်မီး၏ အချက် ကို မြင်ပါလျှင် လူ နတ် ခန္ဓာနှင့်တကွ ရုပ်ခန္ဓာဟူသမျှမှာပင် အမြဲလျှင် တစ်ရှိန်းရှိန်းတကြွကြွ တစ်ရွရွနေသည်ကို မြင်နိုင်လတ္တံ့၊ တစ်ရှိန်းရှိန်း တစ်ကြွကြွ တစ်ရွရွဟူသောစကား၌ ခပ်သိမ်းသောမီးတို့၏ သဘောသည် ဖြစ်ပေါ်ပြီးသောအခါ မှီရာ မီးစာဝတ္ထုကို အတင်းဖမ်း၍ စားမြဲတည်း၊ အစာကိုလှလှစားမိသောအခါ ထကြွလှုပ်ရှားမြဲတည်း၊ လှလှစားမိ သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အစာလည်း ကျွမ်းကုန်၍သွား၏၊ မီးလည်းသေ ဆုံးလေ၏၊ ထကြွလှုပ်ရှားဆိုသည်ကား ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ်ပေါက်ဖွား မှုပေတည်း၊ မီးပွားသည်ဟုခေါ်ကြ၏၊ ထိုသို့သား, မြေး, မြစ် အစရှိသော ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ် အဆင့်ဆင့်ပွားမှုနှင့် ကလာပ် ဟောင်း ချုပ်ကွယ်မှု အတိုးအဆုတ်ဆက်စပ်၍မြင်ရသည်ကို တစ်ရှိန်းရှိန်း တစ်ကြွကြွ တစ်ရွရွ ထင်မြင်ကြကုန်သတည်း၊ တစ်ခုသော ပရမတ္ထဓမ္မ မည်သည် ဆံချည်ကို အစိတ်တစ်ရာစိတ်၍ တစ်စိတ်စာမျှလှုပ်သည် ကြွသည် ရွသည်ဟူ၍မရှိ။</p> <p>(ဤကား ဗဟိဒ္ဓ ဓာတ်ဆီဩဇာ အာဟာရကို တစ်နေ့တစ်နေ့ လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ အမြဲမျိုရမှုမှာ သိမြင်ရာသော ယုတ္တိအချက်တည်း။)</p> <p>---</p> <p>တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် ဗဟိဒ္ဓအာဟာရ နှစ်ခါနှစ်ခါ သွပ်သွင်းရ သည်ကိုမြင်ကြသဖြင့် ဤကိုယ်ခန္ဓာ ရူပကာယကြီးလည်း တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါအသစ်အဟောင်း ပြောင်းလဲရသည်၊ တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ အသစ်အဟောင်း ပြောင်းလဲရသည်၊ တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ အကုန်သေဆုံး၍ နှစ်ခါနှစ်ခါ အသစ်ဖြစ်ပေါ် ရသည်ဟု သိအပ်၏။</p> <p>အဘယ်သို့လျှင် ဤကိုယ်ခန္ဓာတစ်ကောင်လုံး တစ်နေ့ တစ်နေ့ လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါအသစ်အဟောင်း အကုန်ပြောင်းလဲသနည်းဟူမူ နံနက်အခါအစားမစားမီ ရှေးအဖို့ဝယ် တစ်ကိုယ်လုံးသည် ညှိုးနွမ်းသော ရုပ်ကလာပ် အစုအခဲကြီးဖြစ်၏၊ ထမင်းအစာကို မျိုလိုက်သောအခါ ဝမ်းတွင်းသို့ ထမင်းတစ်လုတ်စာ ရောက်သည်မှစ၍ ရွှင်လန်းသော ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ်တို့သည် တစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်၍လာကုန်၏၊ ဝမ်း၌ အစာပြည့်သောအခါ တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိသော ညှိုးနွမ်းသော ရုပ်ဟောင်း ကလာပ်ဟောင်းတို့သည် အဏုမြူမျှမကျန် အကုန်ချုပ်ကွယ်ကုန်၏၊ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ရွှင်လန်းသော ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ် အစုအခဲသက် သက်သာဖြစ်၏၊ ရေနှင့်ကင်းကွာသဖြင့် ညှိုးနွမ်း၍နေသော ပဒုမာ ကြာပန်းကိုအေးမြစွာသော ရေ၌ချထားသည်ရှိသော် မကြာမီ ရွှင်လန်း၍ လာသကဲ့သို့တည်း၊ ဤကြာပန်း၌ ရုပ်သစ် ရုပ်ဟောင်းပြောင်းလဲပုံကား ရေသို့ရောက်သည်မှစ၍ အေးမြရွှင်လန်းသော ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ် တို့သည် တစ်ရွရွဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်သော နေရာမှာ ရုပ်ဟောင်း ကလာပ်ဟောင်း တို့ အစဉ်အတိုင်းတစ်ဖြုတ်ဖြုတ် ချုပ်ကွယ်ကုန်၏၊ ဉာဏ်မျက်စိနှင့်ကြည့်တတ်ပါမှ မြင်နိုင်သည်၊ ပကတိ မျက်စိနှင့် မမြင်နိုင်၊ ပကတိ မျက်မြက်အလိုမှာ ညှိုးနွမ်းသော ကြာပန်းသည် တစတစရွှင်လန်း၍လာပြီ၊ ဤမျှကိုသာသိနိုင်သည်၊ ပရမတ်ဖြစ်သော ရုပ်ကလာပ်တို့သည် သီတ ဥဏှ လဲလှယ်မှုကြောင့် ရုပ်သစ် ရုပ်ဟောင်း ရွရွရွရွ ပြောင်းလဲမှုမည်သည် ဉာဏ်နှင့်သာ သိမြင်နိုင်သောအရာပေတည်း။</p> <p>ထိုစကားမှန်၏၊ ဤကဲ့သို့ရုပ်စဉ် ကလာပ်စဉ် အကုန်ပြတ်၍ မသွားပဲ အသစ်အဟောင်းပြောင်းလဲမှုမျိုး၌ ရုပ်ကလာပ် တို့၏တဖြုတ် ဖြုတ်ချုပ်ဆုံးကွယ်ပျောက်မှု၊ တရွရွ အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုသည် အလွန်သိမ်မွေ့၏၊ ပကတိမျက်စိအရာမဟုတ်၊ ဉာဏ်မျက်စိအရာသာ တည်း၊ အဘယ်သို့လျှင် ဉာဏ်မျက်စိနှင့်မြင်နိုင်သနည်းဟူမူ သီတရုပ် တစ်မျိုး၊ ဥဏှရုပ်တစ်မျိုး၊ သီတ ရုပ်သည် ဥဏှရုပ်မဟုတ်၊ ဥဏှရုပ်သည် သီတရုပ်မဟုတ်၊ အချင်းချင်း ဆန့်ကျင်ဘက်ရန်သူဖြစ်ကြ၏၊ ကြာပန်း တစ်ခုလုံးသည် ရေအေးသို့မရောက်မီကာလ၌ ဥဏှရုပ်စု ဥဏှရုပ်ခဲသာ တည်း၊ ရေသို့ကျသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အကုန်လုံးရုပ်ပြောင်း၏၊ ဥဏှရုပ်စု တစ်ပြိုင်နက်ချုပ်ကွယ်၏၊ သီတရုပ်စု တစ်ပြိုင်နက်ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ညဉ့်အမှောင်တွင်းမှာ မီးထွန်းလိုက်သောအခါ၌ မီးတောက်သည် နှင့်တစ်ပြိုင်နက် တိုက်ခန်းတစ်ခုလုံးမှာရှိသော မှောင်ရုပ်မှောင်ကလာပ် တို့ပျောက်ကွယ်ကုန်၏၊ အလင်းရုပ် အလင်းကလာပ်တို့ တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ဤဥပမာကဲ့သို့တည်း။</p> <p>မှောင်ရုပ် မှောင်ကလာပ်စုမှာလည်း ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယော, ဝဏ္ဏ, ဂန္ဓ, ရသ, ဩဇာအကုန်ပါရှိ၏၊ အလင်းကလာပ်စုမှာ လည်း ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယော, ဝဏ္ဏ, ဂန္ဓ, ရသ, ဩဇာ အကုန်ပါရှိ၏၊ ပထဝီခေါ်သော ပရမတ်မြေသည် အဘယ်မျှလောက် သိမ်မွေ့သည်ဟု နှိုင်းချိန်ချက်တည်း၊ အာပေါခေါ်သော ပရမတ်ရေ၊ တေဇော ခေါ်သော ပရမတ်မီး၊ ဝါယောခေါ်သောပရမတ်လေ စသည် တို့မှာဆိုဖွယ်မရှိပြီ၊ ဤသို့အလွန်သိမ်မွေ့လှသည့်အတွက်ကြောင့် အချုပ် အပျက်လည်းအလွန်မြန်လှလေသတည်း။</p> <p>ထိုကြာပန်း၌ ရေထဲသို့ရောက်လျှင်ပင် အပူပျောက်ငြိမ်းပြီဟု လူတိုင်းသိကြ၏၊ အပူပျောက်ငြိမ်းမှုဆိုသည်ကား အပူရုပ် ကလာပ်စု အကုန်ချုပ်ကွယ်မှုပင်တည်းဟု မသိကြ၊ ထိုကြာပန်း၌ ရေသို့ရောက် သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ကြာပန်းပူမဟုတ်၊ ကြာပန်း အေးဖြစ်ပြီဟုသိကြ၏၊ အအေးရုပ် ကလာပ်စု တစ်ပြိုင်နက်ဖြစ်ပေါ်မှုဟု မသိကြ၊ သီတရုပ် တစ်မျိုး၊ ဥဏှရုပ်တစ်မျိုး၊ အချင်းချင်း ဆက်စပ်ခြင်းငှာ မတတ်ကောင်း သော ရုပ်ချင်း ဖြစ်ကြသည်ကို သိမြင်ကြသဖြင့် ကြာပန်းအေးဖြစ်သော အခါ ကြားပန်းပူမရှိပြီ၊ ကြာပန်းပူချုပ်ကွယ်ပြီဟု သိနိုင်လေသတည်း၊ သီတရုပ် ဥဏှရုပ်နှစ်မျိုးသည် အချင်းချင်းဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ကြသကဲ့သို့ ညှိုးနွမ်းသောရုပ်အမှု၊ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ အဟောင်းသေဆုံးမှု အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်ပြောင်းလဲမှုကို သိအပ်မြင်အပ်သတည်း။</p> <p>ရေပွက်ကြီးတွေမှာ ထင်သော လူရိပ်သည် ရေပွက်ကြီးချုပ် ပျောက်လျှင် ချုပ်ပျောက်လေသကဲ့သို့ ရုပ်ဟောင်းစုမှာ မှီ၍ဖြစ်ပေါ်သော စိတ်တရား၊ ဝေဒနာ, သညာ, စေတနာ, မနသိကာရတရား၊ ဝိတက်, ဝိစာရ, ဝီရိယတရား၊ လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, စသည်တို့သည် ထိုရုပ် ဟောင်းတို့ချုပ်ကွယ်သေဆုံးရာမှာ အတူတကွ ချုပ်ကွယ်သေဆုံးကြ လေကုန်သည်။</p> <p>(ဤကား တစ်နေ့ တစ်နေ့မှာ နာမ်ကောင်ကြီး နှစ်ခါ နှစ်ခါ သေဆုံးရပုံတည်း။)</p> <p>ဤသို့ ကဗဠီကာရ အာဟာရကိုအမှီပြု၍ တစ်ယောက် တစ် ယောက်သောသတ္တဝါ၏ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာ ရုပ်ကောင် နာမ်ကောင် တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင်နှစ်ခါနှစ်ခါ နေ့စဉ်နေ့တိုင်း သေဆုံး၍နေပုံကို သိအပ်၏၊ ဤစကားသည်လည်း အကြမ်းမျှသာတည်း၊ တစ်နာရီမှာပင် ထိုခန္ဓာနှစ်ကောင်လုံး အခါခါသေဆုံးမှု၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်မှာပင် အခါခါသေဆုံးမှုများကိုကား ငါတို့စီရင်သော“လက္ခဏဒီပနီ” “ဝိဇ္ဇာ မဂ္ဂဒီပနီ” များမှာကြည့်ရှု၍ယူကြလေ။</p> <p>ဤကား အနိစ္စပရိညာ အစီအရင်တည်း။</p> <h3><b>ဒုက္ခပရိညာ</b></h3> <p>ဒုက္ခပရိညာ၌ မရဏဒုက္ခကိုရှေး၌ အကျဉ်းမျှပြဆိုခဲ့ပြီ၊ ဤ၌ ဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ရပ်နှင့်စပ်၍ ပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>ကာမဘုံသားတို့၏ အသက်ဝိညာဏ်ခန္ဓာသည် အဇ္ဈတ္တဩဇာမှာ မှီတွယ်ရသည်၊ အဇ္ဈတ္တဩဇာသည်လည်း ဗဟျဒ္ဓဩဇာမှာ မှီတွယ်ရသည်၊ ဗဟိဒ္ဓဩဇာသည်သည် ဆန်စပါး, ပြောင်း, ပဲအစရှိသော မြေဖြစ် ရေဖြစ် တောဖြစ် တောင်ဖြစ် သစ်ပင် ချုံမြက် သူ့အသက် သူ့ခန္ဓာစသည်မှာ မှီတွယ်ရသည်၊ အကြင်မျှလောက်သော ဘဝသံသရာ ကာလပတ်လုံး ကာမမျိုးဖြစ်သော အသက်ခန္ဓာ, နာမ်, ရုပ်တို့မှ မကျွတ်မလွတ်နိုင်သေး၊ ထိုမျှလောက်သော ဘဝသံသရာ ကာလပတ်လုံး အဇ္ဈတ္တဩဇာ, ဗဟိဒ္ဓ ဩဇာ နှစ်ပါးမှ မကျွတ်မလွတ်နိုင်၊ အာဟာရနှစ်ပါးမှ မကျွတ်မလွတ် နိုင်သေးသမျှကာလပတ်လုံး ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါးမှ မကျွတ်မလွတ်နိုင်၊ ဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးသည် အာဟာရနှစ်ပါးမှထွက် သော စက်ကြီးစုပေတည်း၊ ကာမမျိုးဖြစ်သော အသက်ဝိညာဏ် ခန္ဓာ နာမ်ရုပ်နှင့်တကွသော အာဟာရနှစ်ပါးသည် ကာမဘုံသားဖြစ်သော သတ္တဝါကို စက်ကြီးဆယ်ပါးနှင့် အမြဲဖိနှိပ် ကြိတ်နယ်နင်းဝါး၏၊ သင်းဓုန်း စက်ငရဲသားနှင့် တူ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုခန္ဓာ, ထိုအာဟာရနှစ်ပါးသည် အလွန်ကြောက်မက်ဘွယ် ကောင်းလှသောကြောင့် “ဘယဋ္ဌေန ဒုက္ခံ” ဟူသည်နှင့်အညီ ဒုက္ခစက် စင်စစ်ဖြစ်၏။</p> <p>(ဤကား စက်ကြီးဆယ်ရပ်နှင့်စပ်၍ ထင်မြင်အပ်သော ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခတည်း။)</p> <p>ဒုက္ခပရိညာ အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3><b>အနတ္တပရိညာ</b></h3> <p>အနတ္တပရိညာသည် အနိစ္စမှုနှင့် စပ်၍ရှုအပ်သော အနတ္တပရိညာ၊ ဒုက္ခမှုနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တ ပရိညာ၊ အလိုသို့မလိုက်ခြင်းနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တပရိညာဟူ၍သုံးပါးရှိ၏၊ ထိုသုံးပါးတွင် အနိစ္စမှု နှင့်စပ်၍ရှုအပ်သော ပရိညာကိုရှေး၌ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တဇီဝ မရှိပုံနှင့် တကွပြဆိုခဲ့ပြီ။</p> <p>ဒုက္ခမှုနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တပရိညာဆိုသည်ကား ခပ်သိမ်း သော သတ္တဝါတို့၏ ဓမ္မတာသဘောသည် ချမ်းသာသုခကိုသာအလိုရှိ၏၊ ဆင်းရဲဒုက္ခကိုကြောက်လန့်စက်ဆုပ်၏၊ အဇ္ဈတ္တ ဗဟိဒ္ဓ အာဟာရနှစ်ပါး သည် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တဇီဝ ဖြစ်ခဲ့အံ့၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏အလိုဆန္ဒနှင့် တစ်လုံး တစ်စည်းတစ်ထပ်တည်း တစ်လမ်းတည်းလိုက်ရာ၏၊ အာဟာရအတွက် ပုဂ္ဂိုလ်အလို ရှိအပ်သော ချမ်းသာသုခလမ်းသာရှိရာ၏၊ အာဟာရအတွက် ဒုက္ခလမ်းမထွက်ရာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဖျားအနာရောဂါဒုက္ခကို အလိုမရှိရ ကား အာဟာရသည်လည်း အဖျားအနာရောဂါ ဒုက္ခကို မပြုရာ ဟူလို သည်၊ ထိုသို့ကား မဟုတ်၊ စင်စစ်မူကား အဖျားအနာရောဂါ ဒုက္ခဖြစ် အောင်ပြု၍နှိပ်စက်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်က အဖျားအနာ ရောဂါ ပျောက်ငြိမ်းခြင်းကို အလိုရှိ၏၊ အာဟာရကအဖျား အနာရောဂါကို တစ်နေ့တစ်ခြားတိုး အောင်ပြု၏၊ အဖျားအနာ ရောဂါဒုက္ခကို ပွားများစေ၍ အသေသတ်၏၊ မျက်စိကိုကန်းစေ၏၊ နားကိုကန်းစေ၏၊ နူနာကြီးကိုဖြစ်စေ၏၊ ပန်းနာကြီး ကိုဖြစ်စေ၏၊ ကျောက်ဆိုးနာကြီး ကိုဖြစ်စေ၏၊ ကာလရောဂါ အော့အန် ဝမ်းကျကိုဖြစ်စေ၍အသေ သတ်၏၊ ထို့ကြောင့် အဇ္ဈတ္တဩဇာအာဟာရ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်၊ သတ္တဝါမဟုတ်၊ အတ္တမဟုတ်၊ အနတ္တသာ ဟုတ်၏ဟု သိအပ်၏၊ အဇ္ဈတ္တ ဩဇာအာဟာရတရားသည် ပုဂ္ဂိုလ်အလို တစ်လမ်း, အာဟာရပြုလုပ်မှု တစ်လမ်း, နေကြ၍ အတ္တမဟုတ်ဟု သိအပ်သည်ရှိသော် ထိုအဇ္ဈတ္တ ဩဇာမှာ မှီတွယ်၍ အဇ္ဈတ္တဩဇာ ပြုပြင်၍ဖြစ်ရသော ကာမသတ္တဝါ၏ ခန္ဓာငါးပါး ရုပ်နာမ်တရားစုသည် အဘယ်မှာ ဒုက္ခမှုကိုမပြုပဲရှိနိုင်တော့ အံ့နည်းဟု သိအပ်၏။</p> <p>ဤကား ဒုက္ခဖြစ်အောင် ပြုမှုနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တ အစီအရင် အမြွက်တည်း။</p> <p>အလိုသို့ မလိုက်မှုနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တ အခြင်းအရာ ဆိုသည်ကား ထိုဒုက္ခဖြစ်စေမှုနှင့်လည်း ထင်ရှား၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ အလိုသို့ လိုက်ပါမူကား ပုဂ္ဂိုလ်အသက်ရှည်တိုင်း အဇ္ဈတ္တအာဟာရသည် အသက် ရှည်ရာ၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အသက်ရှည်ခြင်းကိုသာ အလိုရှိ၏၊ သေဆုံးခြင်း ပျက်စီးကုန်ခမ်းခြင်းကိုအလိုမရှိ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏အလိုသို့လိုက်ပါ၍ အခါခါ မပျက်မဆုံး မကုန်မခမ်းပဲ ပုဂ္ဂိုလ်အသက်ရှည်တိုင်းရှည်ခဲ့သော် ဗဟိဒ္ဓါ ဟာရသွင်းဖွယ်ဖြည့်လောင်းဖွယ် ကိစ္စ မရှိလေရကား အသက်မွေးမှု ဒုက္ခစက်ကြီးစုသည် အချင်းခပ်သိမ်းရှိဖွယ်မရှိပြီ၊ ထိုသို့ကား မဟုတ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ အလိုသို့မလိုက်မူ၍ တစ်နေ့တစ်နေ့မှာပင်အခါခါ ကုန်ခမ်း ပျက်ဆုံး၏၊ ထိုပျက်ဆုံးမှုကြောင့် တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ ဗဟိဒ္ဓရဟာရ ဓာတ်ဆီမျိုသွင်း၏၊ အသစ်အသစ်သော အဇ္ဈတ္တာဟာရကို ထူထောင်မှု၊ အသစ်အသစ်သော အသက်ခန္ဓာကို ထူထောင်မှု၊ အာဟာရအလျဉ် ဆက်မှု၊ အသက်အလျဉ် ဆက်မှု၊ ရုပ်ခန္ဓာ၊ နာမ်ခန္ဓာ အလျဉ်ဆက်မှု အသက်သစ်မွေးမြူမှုကို နေ့စဉ်မစဲအမြဲပြုကြရသည်ဖြစ်၍ သင်ဓုန်း စက်ကြီးနှင့်တူသော ဆယ်ပါးသော ဒုက္ခစက်ကြီး အပြီးပါရှိ၍ နေလေ သည်၊ ဤသို့အစရှိသည်ဖြင့်အလိုသို့ မလိုက်မှုနှင့်စပ်သော အနတ္တသ ဘောကို ရှုမြင်ရာသည်။</p> <p>ဤကား အလိုသို့ မလိုက်မှုနှင့် စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တ သဘောတည်း။</p> <p>အနတ္တပရိညာ အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3><b>တီရဏာပရိညာနှင့်ဉာဏ်သုံးပါး</b></h3> <p>ဤကိုယ်သန္တာန်၌ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာနှင့်တကွ အဇ္ဈတ္တာဟာရ ဗဟိဒ္ဓရဟာရ နှစ်ပါးတို့၏ တစ်နေ့တစ်ရက်အဖို့မှာပင် အခါခါသေ ဆုံးပြောင်းလဲ၍နေသောအနိစ္စမှုကိုဖုံးလွှမ်း၍နေသော အနိစ္စ သမ္မောဟ တရား၊ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခမှု အနတ္တမှုတို့ကို ဖုံးလွှမ်း၍နေသော ဒုက္ခသမ္မောဟတရား၊ အနတ္တသမ္မောဟ တရားကွာရှင်း၍ ဤကိုယ် ခန္ဓာနှင့်တကွ ကဗဠီကာရာအာဟာရနှစ်ပါး၏ အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တ သဘောကို ထင်လင်းစွာ မြင်နိုင်သောအခါ တီရဏပရိညာ ၃-ပါး အခွင့်ကုန်လေ၏၊ သင်္ဂြီုဟ် ကမ္မဋ္ဌာန်းပိုင်းမှာလာသော ဝိပဿနာဉာဏ် ဆယ်ပါးတွင် သမ္မသနဉာဏ်၊ ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်၊ ဘင်္ဂဉာဏ်၊ ဤဉာဏ် သုံးပါးသည် တီရဏပရိညာမည်၏၊ ထိုဉာဏ်သုံးပါး တွင် သမ္မသနဉာဏ် ဆိုသည်ကား ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့မည်သည် မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍ တည်နေနိုင်သော တရားမျိုးမဟုတ်ကုန်၊ မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်အတွင်းမှာပင် အခါများစွာ သေဆုံး ချုပ်ပျက်ရသော အနိစ္စမျိုး ဒုက္ခမျိုး အနတ္တမျိုးတို့သည် ဧကန်စင်စစ် ဖြစ်ကြကုန်သည်ဟု ဉာဏ်အမြင်ပေါ်အောင် အားထုတ်အပ်သော ဝိပဿနာဉာဏ်သည် သမ္မသနဉာဏ် မည်၏။</p> <p>မျက်စိဖြင့် မြင်သကဲ့သို့ဉာဏ်အမြင်ပေါက်မှ ဝိပဿနာဉာဏ်ဖြစ် သည်၊ အဘိဓမ္မာကျမ်းဂန်တတ်၍ ဓမ္မသဘာဝတို့ကို နေရာကျသိနိုင် သော သဘောယုတ္တိဉာဏ်မျိုးသည် ဝိပဿနာဉာဏ်မဟုတ်၊ သုတမယ ဉာဏ်သာတည်း၊ ဝိပဿနာဉာဏ်ကား စိန္တာမယဉာဏ်တည်း၊ ယခုကာလ ၌ကား သုတမယဉာဏ်အနေနှင့် ထင်မှုမြင်မှု နှလုံးသွင်းမှုကိုပင် ဝိပဿနာဉာဏ်ဟုထင်မှတ်၍ နေကြသူများ၏၊ ဆေးသောက်လို၍ မီးခြစ်ရာ၌ခြစ်မိသောနေရာမှ မုန်ညှင်းစေ့မျှ မီးတောက်ဖြစ်ပေါ်သည်မှ စ၍ တိုးပွား၍ လာသည်ကိုလည်းကောင်း၊ အတိုးအပွားရပ်ပြီးနောက် ဆုတ်ယုတ်၍ သွားသည်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးသတ် သေပျောက်၍ သွားသည်ကိုလည်းကောင်း မျက်စိဖြင့် ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌမြင်ကြသကဲ့သို့ ကိုယ်ခန္ဓာ တွင်း၌ ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ ထိုထိုအခိုက် အတန့်အားလျော်စွာ သန္တတိ အစဉ်အားဖြင့် ခုတင်ခု တစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်တိုးပွားမှုကိုလည်း ကောင်း၊ အတိုးအပွားရပ်ပြီးနောက် ဆုတ်ယုတ်၍ သွားသည်ကိုလည်း ကောင်း၊ အဆုံးမှာ အကုန်ကွယ်ပျောက်၍ သွားသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒိဋ္ဌပစ္စက္ခအားဖြင့် အသိဉာဏ်တွင် အမြင်ပေါက်အောင် အားထုတ်မှု သည် ဥဒယဗ္ဗယမည်၏။</p> <p>ကွယ်ပျောက်မှုကိုသာ အထူးကွက်ခြား၍ ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌ အမြင် ပေါက် အောင်ရှုမှုသည် ဘင်္ဂဉာဏ်မည်၏။</p> <p>တီရဏပရိညာပြီး၏။</p> <h3>၄- ကဗဠီကာရ၌ ပဟာနပရိညာ</h3> <p>ပဟာနပရိညာကိုပြဆိုအံ့။ ရှေးရှေးသော ဘုရားသာသနာတို့၌ ကြုံကြိုက်၍ ပရမတ္ထခန္ဓာ ဝိပဿနာအချက်များကို ထိထိမိမိ ထင်မြင် အောင် အားထုတ်ခဲ့ကြဖူးကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သန္တာန်မှာရှိနေကုန်သော ကိလေသာတို့သည် အမြစ်တွေကို ပိုးကိုက်၍ သေလုသေချင်ပင်ဖြစ် နေသော်လည်း မြေဥတု ရေဥတုကောင်းသည့်အတွက် တစ်ပါးသော သစ်ပင်တို့ကဲ့သို့ပင် စိမ်းရှည်ကြီးပွားစည်ကား၍ နေကြကုန်သကဲ့သို့ အာရုံဓမ္မအားကောင်းသည့်အတွက် တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သန္တာန်မှာ ကိလေသာတို့ကဲ့သို့ပင် ကြီးပွားစည်ကား၍နေကုန်၏၊ ထိုကဲ့သို့သော သစ်ပင်တို့သည် လေဟုန် ရေဟုန်ထိခိုက်လာသောအခါ အနည်းငယ် ထိခိုက်မှုနှင့်ပင်လဲပြိုပျက်ဆုံးကြကုန်သကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ အစရှိသော ကိလေသာတို့သည်ကား ဉာတပရိညာ, တီရဏပရိညာနှင့်ပင် အမြစ်နှင့်တကွ ချုပ်ဆုံးသွားကြကုန်၏၊ ပဟာနကိစ္စလည်း အပြီးတိုင် လေ၏၊ ပဟာနပရိညာ အတွက်တမင်အားထုတ်ဖွယ် မရှိပြီ၊ တစ်သုတ် တစ်ပုဒ် တစ်ဂါထာကို ဟောတော်မူရာ ဒေသနာအဆုံး၌ မဂ်ဖိုလ်ကို ရနိုင်ကြသော သူတို့ပေတည်း။</p> <p>ရှေးရှေးသော ဘုရားသာသနာ၌ ဒါနမှု သီလမှု ပရိယတ္တိ ဗဟုသုတမှုများကိုသာ အားထုတ်၍ ဝိပဿနာအချက်ကို ထိထိမိမိဖြစ် မြောက်အောင် အားမထုတ်ခဲ့ပဲ အတုအပယောင်ယမ်းမြည်တမ်း ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်ရုံမျှဖြစ်သော အနိစ္စ,ဒုက္ခ, အနတ္တနှင့်ပြီး၍လာခဲ့ကြ သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ကိလေသာတို့သည် အမြစ်အခြေ ခိုင်မြဲကုန်၏၊ ဉာတပရိညာ,တီရဏပရိညာ အလွန်မှာ နုံ့နဲ့ရုံမျှသာ ရှိကြသေးသည်။ ပဟာနပရိညာကိစ္စကို ရက်လများစွာ အားထုတ် နိုင်မှ အမြစ်အခြေနှင့် တကွ ကျွတ်လွတ်ချုပ်ငြိမ်းကုန်သည်၊ ဤကဲ့သို့သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်ကား ဉာတကိစ္စ တီရဏကိစ္စ ပြီးစီးသည့်နောက် ပဟာနပရိညာကိစ္စ ပြီးစီး သည့်နောက် ပဟာနပရိညာကိစ္စကို တခမ်းတနား ရက်များစွာ လများစွာ နှစ်များစွာ အားထုတ်ကြကုန်၏။</p> <p>ပဟာနပရိညာကိစ္စ ဆိုသည်ကား ဝိပဿနာအရာ၌ ဘယဉာဏ်၊ အာဒီနဝဉာဏ်၊ နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်၊ မုစ္စိတုကမျတာဉာဏ်၊ ပဋိသင်္ခါဉာဏ်၊ သင်္ခါရုပေက္ခာဉာဏ်၊ အနုလောမဉာဏ်၊ ဤဉာဏ်ခုနှစ်ပါး ဆိုသတည်း၊ မဂ်ဉာဏ်လေးပါးသည် ပဟာနပရိညာ အထွတ်အထိပ်တည်း။</p> <p>ဝိပဿနာဉာဏ် ခုနစ်ပါးတို့တွင် ဘယဉာဏ်ဆိုသည်ကား ဤ ကဗဋီကာရအာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းအရာ၌ ကာမဘုံသားတို့၏ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာတို့နှင့်တကွ ထိုရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာတို့၏ တွယ်တာရာ အဇ္ဈတ္တာဟာရ ဗဟိဒ္ဓါဟာရ နှစ်ပါးတို့ကို ကြောက်မက်ဖွယ်သော ဘေးဥပဒ် အနေအားဖြင့် ရှုမြင်သော ဉာဏ်ပေတည်း၊ ဤခန္ဓာ ဤအာဟာရတို့ကို မိမိကိုယ် မိမိဥစ္စာပြုလုပ်၍သံသရာမှာ ကျင်လည်ရမည့် အခွင့်နှင့်တကွ ယခုဘဝတွင် မိမိကိုယ် မိမိဥစ္စာပြုလုပ်၍ နေမှုကို ကြောက်မက်ဖွယ်ကြီးအတိ ထင်မြင်သောဉာဏ် ဆိုလိုပေသည်၊ ဘယ ဉာဏ်ဆိုသည်လည်း ဒုက္ခပရိညာ ပင်တည်း၊ ကာမဘုံသားမျိုးဖြစ် သော ဤကိုယ်ခန္ဓာ၌လည်းကောင်း၊ ဤကိုယ်ခန္ဓာ၏ မှီတွယ်ရာဖြစ်သော အာဟာရနှစ်ပါး၌လည်းကောင်း၊ သာယာတွယ်ငြိသော နိကန္တိတဏှာ သည်အလွန်ခိုင်မြဲ၏၊ တဏှာနှင့်ဒုက္ခသည်လည်း ဖြောင့်ဖြောင့် ဆန့်ကျင် ဘက်တည်း၊ ထို့ကြောင့် ထိုနိကန္တိကို ခန်းခြောက်စေခြင်းငှါ ဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးနှင့်တကွ မြင်ထိုက်သမျှသောအာဟာရ ဒုက္ခဘေးဘယတို့ကို ရှုမြင်သော ဒုက္ခပရိညာကိုပင်လျှင် ဘယဉာဏ်ဆိုသတည်း။</p> <p>ကြီးစွာသော ဘေးဘယကို မြင်ပြီးနောက် ကာမခန္ဓာနှင့် အာဟာရ နှစ်ပါးတို့မှ မလွတ်သမျှ ကာလပတ်လုံး ဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးတို့မှ လွတ်နိုင်ရန်အခွင့်ဟူ၍ အဏုမြူမျှ ကိုးကွယ်ရာ အပေါက်အလမ်း မရှိသည်ကို မြင်မှုသည် အာဒီဝနဉာဏ်မည်၏၊ နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်မှာ နတ်မင်း သိကြားမင်းဖြစ်၍ နေခိုက်ပင် ကျသော်လည်းအာဟာရ နှစ်မျိုး ထွက်သော ကိလေသဒုက္ခ စက်ကြီးသည် စွပ်မိလျက်ပင်နေ၏၊ ကိလေသ ဒုက္ခစက်မိလျက် နေပြန်လျှင် နောက်နောက်ဘဝတို့၌ ကြွင်းသော ဒုက္ခစက်ကြီးကိုးပါးလည်း စွပ်မိလျက်ပင် ရှိနေလေသတည်း။</p> <p>အာဒီဝနဉာဏ် ထက်သန်သောအခါ ကာမခန္ဓာနှင့် အာဟာရ နှစ်ပါးတို့၌ငြိတွယ်သော နိကန္တိတဏှာသည် ခန်းခြောက်၏၊ ယခုဘဝ မိမိကိုယ်ခန္ဓာပြု၍နေရသော ကာမခန္ဓာနှင့် အာဟာနှစ်ပါးတို့၌ စိတ် အပျက်ကြီးပျက်၏၊ စိတ်ကုန်ခန်း၏၊ ငြီးငွေ့၏၊ ထိုသို့ငြီးငွေ့သောဉာဏ်ကို နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်ဆိုသတည်း၊ ဤနိဗ္ဗိဒါဉာဏ်သို့ ရောက်သောအခါမှ ထိုပုဂ္ဂိုလ် ကို ဗလဝဝိပဿနာယောဂီပုဂ္ဂိုလ်ဆိုရသည်၊ ရှေ့ဉာဏ်စု အခိုက်၌ကား တရုဏ ဝိပဿနာ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ် သာဆိုရသည်၊ ဝိပဿနာနု, ဝိပဿနာ ရင့် ဆိုလိုသည်။</p> <p>ဤနိဗ္ဗိဒါဉာဏ်ဖြစ်လာသောအခါ၌မူကား မိမိကိုယ်ခန္ဓာကို သာယာသဖြင့်ပြုပြင်မှု ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာမှု နည်းပါး၍ သွားကုန်၏၊ အဘယ်အခါသာယာရွှင်လန်းသော စိတ်မရှိ၊ အခါခပ်သိမ်း ညှိုးနွမ်းသော စိတ်သည်တည်၏၊ လူ့ပြည် နတ်ပြည်မှာ သာယာဖွယ် ဟူ၍ ရှာကြံမရရှိ၏၊ ထိုအခါ လူ့ခန္ဓာ နတ်ခန္ဓာတို့နှင့် အာဟာရနှစ်ပါးတို့မှ အလျင်အမြန်ကျွတ်ပြီးလွတ် ပြီးဖြစ်လိုသောစိတ်သည်အမြဲတည်၏၊ ဤသို့ကျွတလို လွတ်လိုသော ဆန္ဒနှင့်တကွဖြစ်သော ဉာဏ်ကို မုစ္စိတု ကမျတာဉာဏ် ဆိုသတည်း၊ ကျွတ်မှု လွတ်မှုဆိုသည်ကား ထိုခန္ဓာ ထို အာဟာရတို့၌တွယ်ငြိသော နိကန္တိတဏှာ ကျွတ်လွတ်လျှင် သေသည်မှ နောက်ဘဝ၌ ထိုခန္ဓာထိုအာဟာရတို့မှ ကျွတ်လွတ်မှု ကိုဆိုသတည်း၊ ထို့ကြောင့် ခိုင်မြဲစွာသောကြိုးနှင့်လည်ပင်း၌ အကြပ်အတည်းချည်နှောင် ထားသော ခွေးသေ ပုပ်ကြီးရှိနေသည်ကို ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ထိုကြိုးကို ဖြတ်ခြင်းငှာလွန်စွာအလိုရှိသကဲ့သို့ ယခုမိမိကိုယ်ခန္ဓာနှင့် အာဟာရနှစ်ပါး တို့၌ ငြိတွယ်၍နေသော နိကန္တိတဏှာ၏ကုန်ခန်းပြတ်ကင်းခြင်းကို အလွန် အလိုရှိသောဆန္ဒနှင့် ယှဉ်သောဉာဏ်ဆိုလိုသည်။</p> <p>ခွေးပုပ်ကြီးနှင့် ဤကိုယ်ခန္ဓာတူစေ၊ ကြပ်တည်းစွာချည်နှောင် ထားသောကြိုးနှင့် ယခုရှိနေသော ခန္ဓနိကန္တိ အာဟာရနိကန္တိ တဏှာ တူစေ။</p> <p>ဤအာဒီနဝဉာဏ်၊ နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်၊ မုစ္စိတုကမျတာဉာဏ် သုံးပါး သည်လည်း ဒုက္ခပရိညာမျိုးပင်တည်း၊ ဤဉာဏ်ကို ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ် သည် မိမိ၏ရူပကာယခန္ဓာကြီးနှင့်တကွ အဆင်းအသံအစရှိသော ဗာဟိရရုပ်တို့၌လည်း စက်ဆုပ်လှသည့်အတွက် သာယာရွှင်လန်းသဖြင့် ကိုယ်အင်္ဂါတို၏ ကြွရွလှုပ်ရှားခြင်းမရှိ၊ ရွှင်ကြွသော စကားမျိုးကို ပြောဆိုခြင်းမရှိပြီ၊ မိမိနာမ်ခန္ခာ တို့၌စက်ဆုပ်သည့်အတွက် စကု္ခဣန္ဒြေငြိမ် သက်၏၊ စက္ခုဝိညာဉ်စိတ်ကိုဖြစ်စေ၍ ဘယ်ဟာကိုကြည့်လိုမြင်လို သည်ဟု မရှိ၊ သောတဝိညာဏ်စိတ်၊ ဃာနဝိညာဏ်စိတ်၊ ဇိဝှါဝိညာဏ် စိတ်၊ ကာယဝိညာဏ်စိတ်တို့၌လည်း ထို့အတူ မနောဣန္ဒြေလည်း ငြိမ် သက်၏၊ ဘုရားအာရုံ တရားအာရုံမှတစ်ပါး ဤလောကအတွင်း၌ ဘယ်ဟာတစ်ခုကို အာရုံပြုလိုသောစိတ်မရှိ၊ ဤစိတ်တို့မှ ကျွတ်လွတ် လိုသောဆန္ဒ ဗျပါရနှင့်သာ နေတော့သည်၊ ထိုသို့ ဤကာမဘဝမျိုး ကာမခန္ဓာမျိုးတို့မှ ကျွတ်လွတ်လိုလှသောအခါ မြန်မြန်ကြီး ကျွတ်ပြီး လွတ်ပြီးဖြစ်တည့်ရန်“ရူပက္ခန္ဓေ အနိစ္စတော၊ ဒုက္ခတော၊ ရာဂတော၊ သလ္လတော၊ အဃတော၊ အာဗာဓတော” အစရှိသည်ဖြင့် ပဋိသမ္ဘိဒါ မဂ်တွင် လာသောဘာဝနာလေးဆယ်တို့နှင့်ဉာဏ်ကုန်လွှတ်၍ ဆင်ခြင် သောဉာဏ် သည်ပဋိသင်္ခါဉာဏ်မည်၏။</p> <p>ဉာဏ်ကုန်လွှတ်၍ ရှုသဖြင့် မိမိကိုယ်ခန္ဓာ၌ငြိတွယ်သော နိကန္တိ တဏှာ၊ အာဟာရဝတ္ထုတို့၌ သာယာသော နိကန္တိတဏှာ၊ ဤလောက အတွင်းမှာရှိကြသော ကာမဝတ္ထုတို့၌သာယာသော တဏှာဝိညာဏ် ခြောက်ပါးနှင့်တကွသော စိတ်စေတနာ နာမ် ခန္ဓာတို့၌သာယာသော နိကန္တိတဏှာ၊ အရှင်းကွာလေ၍ ဤကာမဘဝ အာဟာရဒုက္ခတို့မှ ကျွတ်လွတ်တော့မည်ဧကန်ဟု သန္နိဋ္ဌာန်ချနိုင်သောအခါမှာ ရှေးအဖို့ ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ်တို့ဖြစ်သော အခါမှစ၍ ပြင်းထန်စွာဖြစ်၍ လာသော ကြောက်မှု, ထိတ်လန့်မှုတို့သည် ပြေငြိမ်းကုန်၏၊ သက်သာရာ ရလေ၏၊ ထိုအာဟာရဒုက္ခတို့အတွက်နှင့် စိတ်ပူမှုငြိမ်းလေ၏၊ ထို အခါထိုအာဟာရတို့၌ကြောက်ခြင်း, ထိတ်လန့်ခြင်းမရှိ ပကတိ လျစ်လျူ သဘောနှင့်တကွရှုသော ဝိပဿနာဉာဏ်သည် သင်္ခါရုပေက္ခဉာဏ် မည်၏။</p> <p>အနုလောမဉာဏ်ဆိုသည်ကား-မဂ်၏ အနီး၌ဖြစ်သော ပရိကံ ဥပစာအနုလုံတို့ကိုဆိုသတည်း။</p> <p>ဝိပဿနာ ပဟာနပရိညာ အစီအရင် ပြီး၏။</p> <h3>လောကုတ္တရာ ပထမ ပရိညာ</h3> <p>မဂ်ဉာဏ်လေးပါးသည် လောကုတ္တရာ ပရိညာမည်၏၊ ထိုလေး ပါးတွင် သောတာပတ္တိမဂ်သို့ရောက်သောအခါ နိစ္စသညာ, နိစ္စဒိဋ္ဌိ, အတ္တသညာ, အတ္တဒိဋ္ဌိနှင့်ယှဉ်သော ကာမ ဘဝနိကန္တိတဏှာ အာဟာရ နိကန္တိတဏှာ ဟုဆိုအပ်သော သမုဒယသစ္စာတဏှာ တစ်စိတ်သည် အမြစ်နှင့်တကွကျွတ်လွတ် ချုပ်ငြိမ်းလေ၏၊ ထိုအခါမှစ၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ် သန္တာန်မှာခန္ဓာတို့၌လည်းကောင်း, နိစ္စအတ္တအနေနှင့် မှတ်ထင်သော သညာစွဲယူသော ဒိဋ္ဌိဟူ၍ဖြစ်ပေါ်ခြင်း မရှိပြီ၊ သုခဒိဋ္ဌိ၌လည်းမရှိပြီ။ သုခသညာမူကား ကျန်ရှိ၏၊ ထိုဒိဋ္ဌိစု အကုန်ချုပ်ငြိမ်းသည့်အတွက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သန္တာန်မှာ အပါယ်ဖြစ်အပါယ်ကြော အကုန်ပြတ်လေ၏၊ အတိတ်ကာလတို့မှ ပါရှိ၍နေသော ဒုစ္စရိုက်ကံစု၊ နောက်နောက် ကာလတို့၌ပြုလတ္တံ့သော ဒုစ္စရိုက်ကံစု အကုန်ပျောက်ဆုံးလေကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၌ နောင်သံသရာ၌ကျင်လည် ရသေးသော်လည်း ရုန့်ရင်းသော ကိလေသာဒုက္ခစက်၊ ခပ်သိမ်းသောဒုစ္စရိုက်၊ ခပ်သိမ်းသောအပါယဒုက္ခ စက်တို့သည် အကုန်ကွယ်ဆုံးကုန်ပြီ။</p> <p>လူ့ဘဝတို့မှာဖြစ်၍သွားသော်လည်း ယုတ်ညံ့သော လူ့ဘဝ ဆင်းရဲနွမ်းပါးသောလူ့ဘဝတို့မှာ ဖြစ်ခြင်းမရှိပြီ၊ သေဋ္ဌေး သူတော် ကောင်း၊ သူကြွယ်သူတော်ကောင်း၊ မင်းစိုးရာဇာ သူတော်ကောင်း ဘဝတို့၌သာ ဖြစ်လေတော့သည်၊ နတ်ပြည်မှာဖြစ်သော်လည်း ယုတ်ညံ့သော ဘုန်း တန်ခိုးအရှိန်သေးသိမ်သော မိစ္ဆာနတ်မျိုးမှာ ဖြစ်ခြင်းမရှိပြီ၊ ဘုန်းတန်ခိုး အရှိန်အဝါကြီးမြတ်စွာသော သမ္မာဒိဋ္ဌိနတ်မျိုးတို့၌သာ ဖြစ်ရတော့သည်၊ ကျန်ရှိသေးသော သုခသညာအတွက် ကာမတဏှာလည်း ရှိမြဲတိုင်းပင် ရှိနေ၏၊ လူ့ကာမဂုဏ်, နတ်ကာမဂုဏ်တို့ကို သာယာခံစားမှုတို့မှာ ပကတိပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့နှင့် မထူးလှသေး၊ ဝိသာခါဒါယိကာမသည် အသက်ခုနစ်နှစ်ရွယ်ကသောတာပန်ဖြစ်၏၊ ပွဲလမ်းသဘင်ရှိသောအခါ ဝတ်ဆင်သော ကိုးကုဋေထိုက်တန်သော မဟာလတာတန်ဆာနှင့်တကွ ပစ္စည်းဥစ္စာ, ရတနာ, ရွှေ, ငွေတို့ကို သာယာသိမ်းဆည်းမှု၊ သားတစ်ကျိပ်, သမီးတစ်ကျိပ် ရှိသည့်တိုင်အောင် ကာမဂုဏ်ကိုခံစားမှုတို့သည် ပကတိ ပုထုဇ္ဇဉ်တို့နှင့် မထူးလှသေး၊ ယခုလည်းနိမ္မာ နရတိနတ်ပြည်မှာ သုနိမ္မိတ နတ်မင်းကြီး၏ မိဖုရားကြီး ဖြစ်၍ ကြီးကျယ်လှစွာသော နတ်ကာမဂုဏ်ကို ခံစံလျက်ပင်ရှိ၏။</p> <p>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ဝိစိကိစ္ဆာတည်းဟူသော အပါယ်မြစ် အပါယ်ကြော ပုထုဇ္ဇဉ်မြစ် ပုထုဇ္ဇဉ်ကြော ပြတ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသို့ပင် ခံစားမှု စံစားမှုရှိသေး သော်လည်း အပါယ်နှင့်တကွ ယုတ်ညံ့သောလူ့ဘဝ, ယုတ်ညံ့သော နတ် ဘဝတို့၌ ဖြစ်ရခြင်းမရှိပြီ၊ တစ်ဘဝထက် တစ်ဘဝကြီးမြတ်၍ တစ်ဘဝ ထက် တစ်ဘဝ အလိမ္မာကြီးပွား၍သာသွားတော့သည်။</p> <p>စောဒနာတက်ဖွယ်ရှိ၏၊ သောတပတ္တိမဂ်သို့ မရောက်မီရှေး အဖို့၌ဖြစ်သော ဘယဉာဏ်, အာဒီနဝဉာဏ်, နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်, မုစ္စိတုကမျတာ ဉာဏ်တို့ကို ရောက်သောအခါ၌ ကာမဘုံသားတို့၏ခန္ဓာနှင့်တကွ အာဟာရနှစ်ပါး ကာမဂုဏ်တရားတို့ကို အလွန်ကြီးကြောက်လန့် စက် ဆုပ်အောင် အားထုတ်ရသည်၊ သောတာပတ္တိမဂ်သို့ ရောက်ပြီးသော အခါ ထိုခန္ဓာ, ထိုအာဟာရ, ထိုကာမဂုဏ်တို့ကို အလွန်ပင်သာယာ ခံစားပြန်သည်ဟူသော စကားသည် မညီမညွတ်သကဲ့သို့ရှိပါသည်ဟု စောဒနာတက်ရန် ရှိ၏။</p> <p>အဖြေကား။။လူတစ်ယောက်မှာ ကောင်းမွန်သော အမဲသား, ဝက်သား, ကြက်သား, ငါးသားတို့ကို စားမိလျှင် ထွန့်ထွန့်လူး, ဖြတ်ဖြတ် လူးခံရအောင် မျက်စိအင်္ဂါ, နားအင်္ဂါ စသည်သော်လည်း ပျက်စီးအောင် သေသော်လည်းသေဆုံးအောင် ထကြွသော ရောဂါဆိုး အနာဆိုး ရှိ၏၊ ထိုရောဂါကိုပျောက်ငြိမ်းအောင် ဆေးဝါးကုစား အားထုတ်သောအခါ၌ ထိုကောင်းမွန်သော အသားမျိုးကို အလွန်ကြောက်ရ၏၊ ကြောက်လန့် သောစိတ်ကို ကောင်းစွာဖြစ်စေ၍ လွတ်ကင်းစွာ ရှောင်ကြဉ်ပြီးလျှင် ဓာတ်စာ ဆေးဝါးကို သုံးစားသဖြင့် ထိုရောဂါဆိုးသည်အမြစ် အခြေနှင့် တကွ ကျွတ်လွတ်ပျောက်ငြိမ်းလေ၏၊ ထိုအသားမျိုးကို စားသော်လည်း ဥပဒ်မရှိပြီ၊ ထိုအခါ၌ အလိုရှိတိုင်း စားလေတော့သည်။</p> <p>အနာဆိုး, ရောဂါဆိုးနှင့် ငါငါဟူ၍ငါ၏ကိုယ်ဟူ၍ စွဲလမ်းသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိအပါယ်မြစ် အပါယ်ကြောကြီး တူ၏၊ ကောင်းမွန်သော သား ငါး အရသာမျိုးတို့နှင့်လူ့ခန္ဓာ, နတ်ခန္ဓာ, လူ့အာဟာရ, နတ်အာဟာရ, လူ့ကာမဂုဏ်, နတ်ကာမဂုဏ် တူ၏၊ အလွန်ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်အောင် အင်္ဂါ ခြေ လက် ပျက်လေအောင် အသက်ခန္ဓာ သေဆုံးလေအောင်, ရောဂါ တိုးပွားမှုနှင့် မဟာအဝီဇိ ငရဲကြီးတိုင်အောင်သွားသောဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးတူ၏၊ အမြစ်နှင့်တကွ ရောဂါကျွတ်လွတ်သောအခါနှင့် သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိဟူသော အပါယ်မြစ်ကြီးနှင့်တကွ ဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါး ပျောက်ငြိမ်းမှု တူ၏၊ ထိုရောဂါ ပျောက်ငြိမ်းပြီးသောအခါမှာ ထိုကောင်းမွန်သော သားငါးအရသာတို့ကို အလိုရှိတိုင်း စားသည်နှင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိပျောက် ငြိမ်းပြီးသောအခါ လူ့ခန္ဓာ, နတ်ခန္ဓာ, လူ့အာဟာရ, နတ်အာဟာရ, လူ့ကာမဂုဏ်, နတ်ကာမဂုဏ်တို့ကို သာယာခံစားမှုတူ၏၊ ဤဥပမာ အတိုင်း မှတ်လေ။</p> <p>လောကုတ္တရာ ပထမပရိညာ ပြီး၏။</p> <hr /> <h3>လောကုတ္တရာ ဒုတိယ ပရိညာ</h3> <p>သကဒါဂါမိမဂ်သည် ဒုတိယပရိညာမည်၏၊ သောတာပန် ပုဂ္ဂိုလ်၏သန္တာန်၌ ကျန်ရှိသေးသောကိလေသာတို့တွင် ခက်ထန်ရုန့်ရင်း သော ကိလေသာတို့ကို သကဒါဂါမိမဂ်သည် ပယ်၏၊ သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ် သည် သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်ထက် ကိလေသာအရာ၌ နည်းပါးရုံမျှသာ ရှိသေးသည်၊ လောဘ, ဒေါသ, မောဟ မကင်းသေး၊ ကာမခန္ဓာကို သာယာခြင်း အာဟာရကို သာယာခြင်းမကင်းသေးသည်သာဖြစ်၏။</p> <p>လောကုတ္တရာ ဒုတိယပရိညာအမြွက်ပြီး၏။</p> <hr /> <h3>လောကုတ္တရာ တတိယပရိညာ</h3> <p>အနာဂါမိမဂ်သည် လောကုတ္တရာတတိယပရိညာမည်၏၊ ဤ တတိယပရိညာသို့ဆိုက်မှ ကာမဘုံသားဖြစ်သော ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာ တို့၌သာယာတွယ်တာသော တဏှာ ထိုခန္ဓာနှစ်ပါးတို့၏ အသက်သဖွယ် ဖြစ်သော အဇ္ဈတ္တာဟာရ, ဗဟိဒ္ဓါဟာရနှစ်ပါးတို့၏သာယာသော တဏှာတို့သည် အနုသယဟူသော အမြစ်နှင့်တကွ ချုပ်ပျောက်ကုန် ဆုံးရ၏၊ ထိုခန္ဓတဏှာ, အာဟာရတဏှာတို့ချုပ်ပျောက် ကုန်ဆုံးသည်ရှိ သော် ယခုဘဝ သေသည်မှ နောက်၌ကာမခန္ဓာဟူ၍ မပေါ်လာပြီ၊ ကာမသံသရာ အပြီးတိုင်ပြတ်လေ၏၊ ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခ အပြီးတိုင် ကင်းငြိမ်းလေ၏၊ ယခုဘဝ သေသည်မှနောက်၌ ဗြဟ္မာ့ပြည် သို့သာ သွားခွင့်ရှိတော့သည်၊ ဤကာမဘုံသို့တစ်ဖန်ပြန်လာခွင့် မရှိပြီ၊ ထိုတဏှာ ချုပ်ငြိမ်း၍ကုန်သည့်အတွက်ဒေါသ ဒေါမနဿတို့လည်း အပြီးတိုင်ချုပ်ငြိမ်းလေကုန်၏၊ ဤအနာဂါမိမဂ်ကို ရသောအခါမှစ၍ ဤဘဝ, နောက်ဘဝအဆက်ဆက်တို့၌ အမျက်ထွက်ခြင်း၊ စိတ်ပူပန် ရခြင်း၊ နှလုံးမသာမယာ ရှိခြင်းဟူ၍ မိမိစိတ်သန္တာန်သည် အေးမြစွာသော ပဒုမာကြာအိုင်ကြီးကဲ့သို့ အစဉ်ထာဝရ အေးမြချမ်းကြည်တည်လေ တော့သည်၊ ဗြဟ္မာ့ စည်းစိမ်တို့ကို သာယာသော ရူပတဏှာ, အရူပတဏှာ နှစ်ပါးသည်မူကား ထိုပုဂ္ဂိုလ် သန္တာန်မှာ ကျန်ရှိသေး၏၊ ဤသို့လျှင် ကဗဠီကာရ အာဟာရနှစ်ပါးတို့၌ သာယာတွယ်တာသော တဏှာသည် ဤအနာဂါမိမဂ်တွင် အပြီးတိုင်ချုပ်ငြိမ်းလေ၏၊ ပဟာနပရိညာ အထွတ် အထိပ်သို့ ရောက်၏၊ ကဗဠီကာရ အာဟာရကမ္မဋ္ဌာန်းအလုပ်သည် ဤအနာဂါမိမဂ်သို့ရောက်မှ အခွင့်ဆုံး၏၊ ခွင်လုံးပိုင်၏။</p> <p>ကာမခန္ဓာက ကာမဘဝမျိုးပြတ်မှ ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခ မျိုးပြတ်သည်၊ ကာမခန္ဓာ ကာမဘဝမျိုး မပြတ်သေးသည်ရှိသော် နေဝသညာနာသညာယတန ဗြဟ္မာ့ဘုံမှာ ဗြဟ္မာဖြစ်၍နေသော်လည်း ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါး အတွင်းသို့ဝင်ရလတ္တံ့ ပုံသေတည်း၊ ပဉ္စကာမဂုဏိက ရာဂမျိုးပြတ်မှ ကာမခန္ဓာ ကာမဘဝမျိုး ပြတ်လေသည်၊ ပဉ္စကာမဂုဏိကရာဂမှ ကာမခန္ဓာထွက်သည်၊ ကာမ ခန္ဓာမှ ကဗဠီကာရ အာဟာရ ဒုက္ခစက်ကြီး ၁၀-ပါးထွက်သည်၊ ကဗဠီ ကာရအာဟာရ ဒုက္ခကို အဟုတ်ကြောက်လန့်နိုင်လျှင် ကာမခန္ဓာ ကာမ ဘဝကို အဟုတ်ကြောက်လန့်နိုင်၏၊ ကာမခန္ဓာ ကာမဘဝကို အဟုတ် ကြောက်လန့်နိုင်လျှင် ပဉ္စကာမဂုဏိကရာဂကို အဟုတ်ကြောက် လန့်နိုင် ၏၊ ပယ်နိုင်၏၊ ထိုရာဂကိုပယ်နိုင်လျှင် ကာမခန္ဓာကာမ ဘဝမျိုးပြတ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘုံမှာ ကာမသတ္တဝါဖြစ်ခွင့် လွတ်ငြိမ်းလေ၏၊ ဤသို့ သော အမှုသွားကို ထင်ရှားပြတော်မူလိုသော သဗ္ဗညု မြတ်စွာဘုရား သခင်သည်</p> <p>ကဗဠီကာရေ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ ပဉ္စကာမဂုဏိကရာဂေါ ပရိညာတော ဟောတိ၊ ပဉ္စကာမဂုဏိက ရောဂေ ပရိညာတေ အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ တံ သံဃောဇနံ၊ ယေန သံယောဇနေနသံယုတ္တော အရိယသာဝကော ပုန ဣမံ လောကံအာဂစ္ဆေယျ။</p> <p>ဟူ၍ နိဒါနဝဂ္ဂသံယုတ်ပါဠိတော်မှာ ဟောတော်မူပေသည်။</p> <p>ကန္တာရခရီးခဲမှာ သားငယ်ကိုသတ်၍ သားငယ်၏အသားကို စားကြသော မိဘနှစ်ဦးတို့ကို ဤကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ဥပမာပြ တော်မူသည်မှာလည်း ပရိညာကိစ္စအလုံးစုံအခွင့်ကုန်ပြီးသော အနာဂါမ် ပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ်နှင့် တိုက်ဆိုင်၍ ပြတော်မူသော ဥပမာပေတည်း၊ ထိုဥပမာ အတိုင်းလည်း ကျတော့သည်၊ အနာဂါမ်အဖြစ်သို့လည်း ရောက်တော့ သည်၊ အနာဂါမ်အဖြစ်သို့ ရောက်မှပင် ထိုဥပမာအတိုင်းကျလေသည်၊ ထိုဥပမာအတိုင်းကျမှ ပင်အနာဂါမ်အဖြစ်သို့ရောက်၍ ပရိညာကိစ္စအခွင့် ကုန်လေသည်၊ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ စိတ်သည် မိမိတို့သန္တာန်မှာကျန်ရှိနေသေးသော သုခသညာမှဖြစ်သော အာဟာရ နိကန္တိတဏှာ ရှိနေသေးသည်ဖြစ်၍ ထိုဥပမာအတိုင်း အစဉ်ထာဝရ မကျနိုင်သေး၊ အာဟာရ၌သာယာမှု မကင်းသေး၊ ပုထုဇ္ဇဉ်မှာ ဆိုဖွယ်မရှိ။</p> <p>ဥပမာဆိုသည်ကား နှစ်ယောက်သော သမီးခင်ပွန်းတို့သည် အနည်းငယ်သော ရိက္ခာနှင့်ချစ်လှစွာသော သားငယ်ကို ချီပိုက်၍ အဓွန့်ရှည်စွာသော ကန္တာရခရီးခဲသို့သွားကြကုန်ရာ၏၊ လမ်းခရီးအလယ်၌ ရိက္ခာကုန်ကျ၏၊ ရှေ့သို့လည်းမရောက်နိုင်၊ နောက်သို့လည်းမပြန်နိုင်၊ အခက်ကြီးတွေ့၍နေကြ၏၊ ထိုအခါသူငယ်၏အဘဖြစ်သူအား အကြံဖြစ်၏၊ သည်လိုသာနေကြလျှင် ငါတို့သုံးယောက်သေကြဖို့သာ ရှိတော့သည်၊ သူငယ်ကိုသတ်၍ သူငယ်၏အသားကို ရိက္ခာလုပ်၍ သွားရမူကား သူငယ်မှာ သေဆုံး၏၊ ငါတို့နှစ်ယောက်အသက်ချမ်းသာ၍ လိုရာစခန်းသို့ ရောက်နိုင်၏ဟု ကြံမိ၍သူငယ်၏အမိကို တိုင်ပင်၏၊ အမိလည်း မကြံသာလှ၍ စိတ်တူရလေ၏၊ ထိုအခါ တစ်စုံတစ်ခုသော ပရိယာယ်ပယောဂဖြင့်သေအောင်ပြုကြရကုန်၏၊ သေသောအခါမှာ သူငယ်၏ ကိုယ်ခန္ဓာကို ထက်စွာသောဓားဖြင့် ခုတ်စဉ်းလှီးဖြတ်၍ အသားတုံး အသားညှင်း ပြုလုပ်ပြီးလျှင် တစ်နေ့နှစ်ခါ အစာ အာဟာရ ပြု၍ သွားကြသဖြင့် အလိုရှိရာ ချမ်းသာရာမြို့ရွာသို့ ရောက်ကြလေ ကုန်၏။</p> <p>ဤဥပမာ၌ ချစ်လှစွာသော သားကိုသတ်၍ အာဟာရပြုလုပ် မည်ကြံစည်သောအခါလည်း မသက်မသာ မလွှဲသာလှ၍ ကြံရသည်၊ ထိုအတူ သေကြောင်းပယောဂကို ရှာကြံသောအခါ, ပယောဂမှုကို ပြုရသောအခါ, သေသည်ကိုမြင်ရသောအခါ, ထက်စွာသောဓားဖြင့် ခုတ်စဉ်း၍ အသားညှင်း အသားတုံး ပြုလုပ်သောအခါ, တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါစားမည်ကြံစည်သောအခါ, စားရမည်ဟုကြည့်မြင်ယူငင် သောအခါ, ခံတွင်းသို့ခွန့်ရသောအခါ, ဝါးရသောအခါ, မျိုရသောအခါ တို့၌လည်း မသက်မသာမလွှဲသာစိတ်နှင့်သာ ပြုကြရကုန်သည်၊ ဤ ဥပမာအတူ ကဗဠီကာရ အာဟာရမှုကို ရှားမှီးခံယူမှု စားသောက်မှုကို ပြုကြရသောအခါတို့၌ သာယာခြင်းကိုမဖြစ်စေမူ၍ မသက်မသာမလွှဲသာ မှုကြီးဖြစ်၍ ပြုရသည်ဟု ဆင်ခြင်၍ပြုကြရမည်ဟူလိုသတည်း၊ အသက် မွေးမှုကို ပြုလုပ်အားထုတ်ကြသော လူတို့မှာလည်း ဤဥပမာကို ဆင်ခြင်ဖို့ကောင်းလှ၏၊ ဤဥပမာအတိုင်း စိတ်အတည်ကျမှုမှာမူကား အနာဂါမိမဂ်သို့ရောက်၍ ကဗဠီကာရ အာဟာရပရိညာအပြီးတိုင် ထမြောက်မှကျနိုင်သည်။</p> <p>ပရိညာသုံးပါးတွင်လည်း အလယ်ဖြစ်သော တီရဏပရိညာသည် နေရာကျအလိုဆုံးတည်း၊ တီရဏ ပရိညာ သုံးပါးတွင် လည်းအနိစ္စပရိညာ နေရာကျလိုလှ၏၊ ပရိညာဆိုသည်ကား ပိုင်နိုင်မှုတည်း၊ ပိုင်နိုင်မှုမည်သည် အရင်းအမြစ် အစစ်အမှန်ကို ထိမှမိမှ တွေ့မှဖြစ်နိုင်သည်၊ အတုအယောင် အဖျားအနာမျှကို ပရိညာမဆိုရ၊ အဘိဓမ္မာ၌ တတ်သိလိမ္မာ၍ သုတမယ ဉာဏ်ဖြင့် သဘောသကန်ကိုမြော်ဆ၍ သုတမယ ယုတ္တိ၌ အနိစ္စအခြင်း အရာကို ဆင်ခြင်မှု ဟောပြောမှု ကျမ်းစာဘုတ်အုပ် ရေးသားမှုများ သည်လည်း သုတမယဉာဏ်အမှုသာတည်း၊ တီရဏပရိညာမှု မဟုတ်၊ ဒိဋ္ဌပစ္စက္ခဝိပဿနာ စိန္တမယဉာဏ်မျိုးမဟုတ်၊ ထိုသုတမယဉာဏ် အမှုကို ပရိညာသုံးပါး၌ ထည့်သွင်းသည်ရှိသော် ဉာတပရိညာ၌ဝင် လေရာ၏။</p> <p>ဓမ္မကထိက ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ပြောဟောမှုသည် ဒေသနာမှု အနုသာ သနီမှု ဟူ၍နှစ်ပါးရှိ၏၊ “<b>ရူပံ အနိစ္စံ၊ ဝေဒနာ အနိစ္စာ</b>” စသည်ဖြင့် ဓမ္မ ဒေသနာတော်ရှိတိုင်းပြောဟောသည်ကား ဒေသနာမှုတည်း၊ ရူပံ အနိစ္စံ ပုဒ်၏အရကို ရုပ်၌ အနိစ္စပရိညာ ပေါ်၍လာအောင် ပြောဟောမှုကား အနုသာသနီမှုတည်း၊ ဒေသနာမှုမှာ တစ်ကြိမ်တစ်ခါပင် ပြောဟော သော်လည်း မှတ်သားမိလျှင် ပြီးတော့သည်၊ အနုသာသနီမှုမှာ နာခံသော သူ၏ဉာဏ်ထဲမှာ အနိစ္စပရိညာ စခန်းမပေါ်သမျှ ကာလပတ်လုံး ရူပံ အနိစ္စံကိုပင် ဒိဋ္ဌယုတ္တိ, ပစ္စက္ခယုတ္တိများစွာနှင့် နေ့ရက်များစွာ အခါခါ အထပ်ထပ် ပြောဟောရသည်၊ ပရိညာစခန်းဆိုသည်ကား သွား၍ နေသောသူ၏ခြေတစ်လှမ်း နှစ်လှမ်းအတွင်းမှာပင် မိမိရူပကာယ ခန္ဓာကိုယ်ကြီး၏ တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ကောင်လုံး အခါခါပျောက်ဆုံး သတည်း၊ ကြွင်းသော ဣရိယာပုထ်တို့မှလည်း ထိုနည်းတူမှတ်၊ ဤသို့ နာခံသောသူ၏ဉာဏ်မျက်စိနှင့်မြင်ရသကဲ့သို့ ထင်မြင်ရန် အချက်ကွက် ကွက်ကွင်းကွင်းပေါ်လာမှ အနုသာသနီအခွင့်ကုန်လေသတည်း၊ အနုသာသနီစကားမျိုးမည်သည် ရူပံ အနိစ္စံ တစ်ပုဒ်မှာပင် ဆယ်အင်္ဂါမက များပြားရာ၏၊ ထို့ကြောင့်ကျမ်းဂန်တို့၌ ဒေသနာစကားမျှကိုသာ ထားနိုင်သည်၊ အနုသာသနီစကားမျိုးကိုမထားနိုင်၊ ဝိသုဒ္ဓိမဂ်မှာ ရူပသတ္တက အစီအရင်နာမသတ္တကအစီအရင်တို့ဖြင့် အနုသာသနီခန်းကို ပြဆိုသော်လည်း ဆရာနေရာကျ လက်ထပ်ပြ၍ ဆုံးမမည့်သူရှိဦးမှ နေရာကျနိုင်သည်၊ ယခုအခါ၌မူကား နေရာကျကျလက်ထပ် ပြမည့်သူကို တွေ့မြင်ခြင်းငှာ ခဲယဉ်းလှ၏။</p> <p>ကဗဠီကာရ အာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင် ပြီး၏။</p> <hr /> <h3>၅-နာမ်အာဟာရ သုံးပါး</h3> <p>ယခုအခါ နာမ်အာဟာရသုံးပါးတို့ကိုပြဆိုပေအံ့၊ နာမ်အာဟာရ သုံးပါးတို့မှာ ဝိညာဏ်သည်သာ ပဓာနဖြစ်၏၊ သို့သော်လည်း အလွန် ထင်ရှားသည့်အတွက် ရုပ်အာဟာရကိုရှေးဦးစွာ ဟောပြီးနောက်ရုပ် အာရုံ၌ တွေ့ထိမှုထင်ရှားသည်ဖြစ်၍ ဖဿကိုဟောတော်မူ၏၊ ဖဿမှ ဆက်လက်သော အကျိုးတရားဖြစ်၍ ဖဿ၏အခြားမဲ့၌ စေတနာ အာဟာရကိုဟောတော်မူ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုသုံးပါးတို့၏အကြား၌ ဝိညာဏာဟာရကို ဟောခွင့်မရလေရကား နောက်ဆုံးထား၍ ဟော တော်မူသည်။</p> <p>ကိစ္စပြဋ္ဌာန်းမှု ပဓာနပြု၍ စီစဉ်လိုမှုကား ဝိညာဏာဟာရ၊ ဖဿ ဟာရ၊ မနောသေဉ္စတနာဟာရ ဟူ၍စီစဉ်ရာ၏၊ ဤစာအုပ်၌မူကား ကိစ္စပြဋ္ဌာန်းမှုကို ပဓာနပြု၍ ဝိညာဏာဟာရကို ရှေ့ထားပြဆိုပေအံ့။</p> <p>ထိုသုံးပါးတို့၏ အစဉ်ကား အာရုံကိုသိခြင်းအမှုသည် ဝိညာဏ် ဖြစ်၏။</p> <p>အာရုံ၌ပါရှိသော ဣဋ္ဌရသ အနိဋ္ဌရသကိုအရ, အမိယူခြင်းအမှု သည် ဖဿမည်၏။</p> <p>ဣဋ္ဌရသ အနိဋ္ဌရသအတွက်နှင့် သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို မနေ မနား စေ့ဆော်ခြင်းအမှုသည် စေတနာမည်၏။</p> <h3>အာဟာရ သုံးပါးအထူး</h3> <p>သတ္တဝါ၏ သန္တာန်၌ကား ဖဿကား မရှိ၊ စိတ်ဝိညာဏ် သက် သက်သာရှိသည်ဖြစ်ငြားအံ့၊ အဝီစိ ငရဲမီးလောင်၍ နေသော်လည်း ပူသည်ကိုသိရုံမျှသာရှိလေရာ၏၊ မခံသာခြင်း ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်ခြင်းဟူ၍ အဏုမြူမျှမရှိလေရာ၊ ဖဿရှိနေသည့်အတွက်ကြောင့်မခံသာခြင်း, ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်ခြင်းရှိရလေသည်၊ ဖဿသာရှိ၍ စိတ်မရှိခဲ့ငြားအံ့၊ အဝီစိငရဲမီးမူသည်ကိုမျှ သိခြင်းမရှိပြီ၊ သစ်တုံးနှင့်အတူတူသာဖြစ်၍ နေလေရာ၏၊ စိတ်နှင့်ဖဿသာရှိ၍ စေတနာ မရှိငြားအံ့၊ ကိုယ်၌ မခံသာခြင်း အပြင်းအထန်ဖြစ်၍နေငြားသော်လည်း ပူလေခြင်း ပူလေ ခြင်းဟူ၍ မနောကံလှုပ်ရှားမှု၊ ဝစီကံလှုပ်ရှားမှု၊ ကာယကံလှုပ်ရှားမှု ဟူ၍မရှိလေရာ၊ စေတနာရှိနေသည့်အတွက် ထိုလှုပ်ရှားခြင်းသုံးပါးဖြစ်ရ လေသတည်း။</p> <p>ဤကား ဒုက္ခအဖို့မှာ အာဟာရ သုံးပါး အထူးတည်း။ ဤနည်းကိုမှီ၍ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာ ဟူသော သုခအဖို့မှာလည်း အာဟာရသုံးပါးအချက်ကို နေရာကျသိလေ။</p> <h3>ဖဿအခွင့်ကြီးကျယ်ပုံ</h3> <p>ဤမျှသောစကားရပ်ဖြင့် လောကမှာချမ်းသာ သုခဟူသမျှသည် လည်း ဖဿမှဖြစ်၏၊ ဆင်းရဲဒုက္ခဟူသမျှသည်လည်း ဖဿမှဖြစ်၏၊ လောက၌ ဖဿမရှိခဲ့လျှင် ချမ်းသာသုခဟူ၍လည်းမရှိ၊ ဆင်းရဲဒုက္ခဟူ၍ လည်းမရှိဟု သိအပ်၏၊ ချမ်းသာသုခဟူ၍မရှိခဲ့လျှင် လောဘတဏှာဟူ၍ မရှိရာပြီ၊ ဆင်းရဲဒုက္ခဟူ၍ မရှိခဲ့လျှင် ဒေါသအမျက်ဟူ၍ မရှိရာပြီ၊ လောဘ ဒေါသမရှိခဲ့လျှင်လည်း မောဟအစရှိသော တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာဟူ၍ မရှိရာပြီ။</p> <p>ဤကား ဖဿအခွင့် ကြီးကျယ်ပုံကို ပြဆိုသော အချက်တည်း။</p> <h3>စေတနာအခွင့်ကြီးကျယ်ပုံ</h3> <p>စိတ်နှင့်တကွ သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို ရပ်တည်မရ၊ ထိုထိုအာရုံသို့ တစ်ပြေးတည်းပြေး၍နေရအောင် တစ်ဆော်တည်းဆော် တစ်ဆွတည်း ဆွ၍နေသော တရားကားစေတနာတည်း၊ စိတ် ရပ်တည်မရ တစ်ရွရွ တစ်ကြွကြွ နေကြသည်ကိုမြင်အောင်ကြည့်ပါ၊ လောဘအာရုံနှင့်ကြုံလျှင် လောဘကို အတွင်ဆော်၍ ထုတ်၏၊ လောဘ အာရုံရှိရာသို့ အတွင်နှင်၍ သွားသည်၊ အာရုံကို ခံစားမှု၌ အတွင်တိုက်တွန်း၏၊ ဒေါသအာရုံ မောဟ အာရုံ စသည်တို့မှာလည်း ဤနည်းချည်း။</p> <p>ပကတိပုထုဇ္ဇဉ်တို့မှာ သဒ္ဓါမှု ပညာမှု ဒါနမှု သီလမှု ဘာဝနာမှု တို့၌မူကား စေတနာ အလွန်ပြော့၏၊ နုံ့နုံ့နှေးနှေးသာ ဆော်၏၊ အတွင် မဆော်၊ နုံ့နုံ့နှေးနှေးသာနှင်၏၊ အတွင်မနှင်၊ နုံ့နုံ့နှေးနှေးသာ တိုက်တွန်း၏၊ အတွင်မတိုက်တွန်း၊ အပါယ်ဘေး၊ သံသရာဘေးကိုဆင်ခြင်ခြင်း၊ ကုသိုလ်အကျိုးကိုမြော်မြင်ခြင်း စသောပယောဂဘေး အကူအပံ့အလွန် များရ၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ စိတ်မည်သည်မကောင်းမှု၌သာ ပျော်မွေ့၏၊ လောက၌ သူအလွန်ရောက်ချင်ရာသို့ဆော်ရ နှင်ရသည်ရှိ သော် မြန်အောင် မဆော်နိုင် မနှင်နိုင်၊ ဤအတူမှတ်။</p> <p>သင်္ခါရက္ခန္ဓာတရား ငါးဆယ်ရှိသည်တွင် စေတနာနှင့်အကြွင်း လေးဆယ့်ကိုးခုတို့၏ အခြင်းအရာကို ဥပမာပြဆိုအံ့၊ ဆိပ်ကမ်းကြီး တစ်ခု၌ ဝန်တင်သော သမ္ဗာန်ကြီးအစင်းလေးဆယ့်ကိုးခု ရှိရာ၏၊ စက် သဘောင်္ကြီးကား တစ်ခုသာရှိ၏၊ ဝန်နှင့်တကွ ထိုသမ္ဗာန်ကြီးတွေကို ထိုထိုမြို့ရွာဆိပ်ကမ်းသို့ရောက်လေအောင် စက်သင်္ဘောဖြင့် တွဲ၍ပို့ရ၏၊ ဆိပ်ကမ်းရှိလူတို့က ဤသို့ဆိုကြကုန်ရာ၏၊ သင်္ဘောကြီးသည် မည်သည့် သမ္ဗာန်ကြီးကိုတွဲ၍ မြစ်ပြင်သို့ထွက်ပြီ၊ မည်သည့်မြို့ရွာ မည်သည့် ဆိပ်ကမ်းသို့ရောက်အောင်ခုတ်လိမ့်မည်ဟု ဆိုကြကုန်ရာ၏၊ ဤဥပမာ အတူ စေတနာသည်ရံဖန်ရံခါ လောဘကိုတွဲ၍ နှလုံး အပြင်မှာထွက်၏၊ လောဘအာရုံရှိရာသို့ လောဘကို တွဲ၍ အတွင်နှင်၏၊ ရံဖန် ဒေါသကို တွဲ၍ နှလုံးအပြင်ထွက်၏၊ ဒေါသအာရုံ ရှိရာသို့ဒေါသကိုတွဲ၍ အတွင်နှင်၏၊ ဤနည်းတူကြွင်းသောသင်္ခါရက္ခန္ဓာ လေးဆယ့်ခုနစ်ခုတို့၌ လည်းသိလေ၊ ဤသို့သော စေ့ဆော်မှုသည် တစ်ဘဝ တစ်ဘဝတွင် သတ္တဝါဓမ္မတာသေဆုံးရာမှာပင် ရပ်တန့်သည်ဟူ၍မရှိပြီ၊ စုတိ ကမ္မဇရုပ် ချုပ်သည့် နောက်ဘဝသစ် ဖြစ်ပေါ်အောင် တစ်သွန်တည်း တစ်ဆက် တည်း အတွင်နှင်လေတော့သည်၊ ကိလေသာကုန်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်စံမှ ရပ်တန့်ကွယ်ဆုံးလေတော့သည်။</p> <p>(ဤကား စေတနာအခွင့် ကြီးကျယ်ပုံတည်း။)</p> <h3>အာဟာရသုံးပါးနှင့် ဥပမာ</h3> <p>မီးခြစ်ကိုအတွင်ရအောင်ရှာသော သူတစ်ယောက်၊ ရသမျှသော မီးခြစ်ကို မီးတောက်အောင် အတွင်ခြစ်၍ ပေးသောသူတစ်ယောက်၊ တောက်ပြီးသော မီးကိုယူ၍ အိမ်တကာကို အတွင်မီးတိုက်သောသူ တစ်ယောက်၊ အာဟာရသုံးပါးနှင့်အစဉ်အတိုင်း စပ်လေ၊ မီးခြစ်ထုတ်နှင့် အာရုံခြောက်ပါး တူ၏၊ မီးတောက်နှင့် အာရုံ၏ အနိဋ္ဌ ရသတူ၏။</p> <p>ကြံချောင်းကို အတွင်ရအောင် ရှာသောသူတစ်ယောက်၊ ရသမျှကြံ ချောင်းကို ကြံရည်အတွင်ညှစ်သော သူတစ်ယောက်၊ ထွက်သမျှကြံ ရည်ကို လူအပေါင်းတို့အား အတွင်တိုက်ကြွေးသော သူတစ်ယောက်၊ ကြံချောင်းနှင့် အာရုံခြောက်ပါး၊ ကြံရည်နှင့် အာရုံ၏ ဣဋ္ဌရသ တူစေ။</p> <p>တစ်ယောက်သော သတ္တဝါ၏သန္တာန်မှာ ရူပကာယ, နာမကာယ ဟူ၍ နှစ်ကာယရှိ၏၊ နှစ်ကိုယ်ရှိ၏၊ နှစ်ကောင်ရှိ၏ သော်လည်းဆို၊ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးသည် နာမကာယ၏ တံခါးပေါက်ခြောက်ပါးတည်း၊ အာရုံခြောက်ပါးတို့သည် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး တံခါးပေါက်ဟင်းလင်းမှ နာမကာယအတွင်းသို့ ဝင်ကြ ပေါက်ရောက်ကြကုန်၏၊ ဖဿခြောက်ပါး တို့သည်ကား ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး တံခါးပေါက်အတွင်းသို့ ရောက်လာ သမျှသော အာရုံခြောက်ပါးတို့ကို အတင်းအကြပ်ဆုပ်ကိုင်၍ ဣဋ္ဌာရုံ မျိုးဖြစ်ခဲ့လျှင်ရှိသမျှ ဣဋ္ဌရသပေါ်ထွက်အောင် ကြိတ်နယ်၍ထုတ်၏၊ အနိဋ္ဌာရုံမျိုး ဖြစ်ခဲ့လျှင်ရှိသမျှ အနိဋ္ဌရသပေါ်ထွက်အောင် ကြိတ်နယ်၍ ထုတ်၏၊ စေတနာခြောက်ပါးသည် ပေါ်ထွက်သမျှသော ဣဋ္ဌရသ အနိဋ္ဌရသတို့ကို ယူကြ ရကြ သုံးဆောင်ကြ ခံကြ စံကြရန် နာမကာယ တစ်ရွာလုံး တစ်မြို့လုံးကို အတွင်ဆော်၍ထုတ်၏၊ အာရုံအားလျော်စွာ ဆိုင်ရာဆိုင်ရာ တစ်စုံတစ်ခုသော နာမ်တရားမှ မထွက်ပဲ မနေရ၊ အပြေး အမြန် ထကြ ထွက်ကြရ၏၊ ဝိညာဏ်ဖဿတို့လည်း ပါကြရကုန်သေး သည်သာတည်း၊ တရား၏ သဘောအချက်ကို နေရာကျ မြင်နိုင်ပါ လျှင် ဥပမာ အလွန်ပေါများတော့သည်။</p> <p>ဤကား ဉာတပရိညာအရာ နာမ်အာဟာရသုံးပါးတို့၏ အခြင်း အရာ အထူးကို အရိပ်အမြွက်မျှ ပြဆိုလိုက်သော အခန်းတည်း။</p> <h3>၆-ဝိညာဏဟာရ၌ ဉာတပရိညာ</h3> <p>ယခုအခါ ဝိညာဏဟာရကို ပြဆိုအံ့။</p> <p>ဝိညာဏေ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ နာမရူပံ ပရိညာတံ ဟောတိ၊ နာမ ရူပေ ပရိညာတေ အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိ ကရဏီယန္တိဝဒါမိ။</p> <p>(နိဒါနဝဂ္ဂ သံယုတ်ပါဠိတော်)</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဝိညာဏေအာဟာရေ</b>=ဝိညာဏာဟာရကို၊ <b>ပရိညာတေ</b>=အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင် သည်ရှိသော်၊ <b>နာမရူပံ</b>=နာမ်ရုပ်နှစ်ပါးသည်၊ <b>ပရိညာတံ</b>=အလိုလိုအပြီးတိုင် ပိုင်နိုင်မှုပြီးစီးတော့သည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏၊ <b>နာမရူပေ</b>=နာမ်ရုပ်သည်၊ <b>ပရိညာတေ</b>=အလိုလိုပိုင်နိုင်သည်ရှိသော်၊ <b>အရိယသာဝကဿ</b>=ငါဘုရား တပည့်သားအား၊ <b>ဥတ္တရိ</b>=ထိုထက်အလွန်၊ <b>ကိဉ္စိ</b>=တစ်စုံတစ်ခုမျှ၊ <b>ကရဏီယံ</b>=ဗြဟ္မစရိယမှု၌ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်၊ <b>နတ္ထိ</b>= မရှိပြီ၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>ဝဒါမိ</b>=ငါဘုရားဟောတော်မူ၏။</p> <p>(ပါဠိတော်အနက်)</p> <p>ဝိညာဏဟာရ၌ ဉာဏ်ကိစ္စအပြီးတိုင်ပိုင်နိုင်သည်ရှိသော် ဖဿ ဝေဒနာ, သညာ, စေတနာ အစရှိသော စေတသိက်တရား တည်း ဟူသော နာမ်တို့၌လည်းကောင်း၊ မဟာဘုတ် ဥပါဒါရုပ်တည်း ဟူသော ရုပ်၌လည်းကောင်း၊ အထူးအားထုတ် ဖွယ်ကိစ္စမရှိ၊ အလိုလို ကျွဲကူး ရေပါအားဖြင့် ပိုင်နိုင်တော့သည်၊ နာမ်ရုပ်၌ပိုင်နိုင်သည်ရှိသော် ဗြဟ္မ စရိယဝါသကိစ္စ အပြီးတိုင်လေ၏၊ ယခုဘဝ၌လည်း ဘယ်သီလ လိုသေး သည်၊ ဘယ်သမာဓိလိုသေးသည်၊ ဘယ်ပညာလိုသေးသည်ဟု ကြောင့် ကြပြုဖွယ် မရှိပြီ၊ သံသရာ၌ သီလမှု, သမာဓိမှု, ပညာမှု, ရသေ့ လုပ်မှု, ရဟန်းလုပ်မှုသည် ကြီးကျယ်စွာသော ဒုက္ခမှုကြီးဖြစ်၏၊ အနမတဂ္ဂ သံသရာ၌ အခါပေါင်းအနန္တ ထိုဒုက္ခမှုကို ပြုခဲ့လှလေပြီ၊ အပြီးမတိုင် တစ်ပိုင်းကြောင်ချည်းဖြစ်ခဲ့၍ အပါယ်ငရဲသို့ တလဲလဲ ပြန်ကျသည် သာဖြစ်၏၊ ဝိညာဏာဟာရကို ပိုင်နိုင်သောအခါ၌ကား ထိုဗြဟ္မစရိယ ဝါသမှုကြီး အပြီးတိုင်လေ၏၊ နောက်၌ ဗြဟ္မစရိယဝါသ ဒုက္ခစက်ကြီးမှ အပြီးတိုင်လွတ်ငြိမ်းလေ၏၊ နောင်သီလဖြည့်ကျင့်မှုနှင့်စပ်သောဒုက္ခ, သမာဓိဖြည့်ကျင့်မှုနှင့်စပ်သောဒုက္ခ, ပညာဖြည့်ကျင့်မှုနှင့် စပ်သောဒုက္ခ, ရသေ့ပြုလုပ်မှု ရဟန်းပြုလုပ်မှုနှင့်စပ်သောဒုက္ခဟူ၍ မရှိပြီဆိုလိုသည်။</p> <h3>သဘာဝဉာတကို ပြဆိုခန်း</h3> <p>ဉာတပရိညာ၌<br /> <b>အာဟာရံ</b>=ဝိညာဏဟာရဒုက္ခကို၊ <b>ဇနတိ</b>=သိ၏၊ <b>အာဟာရံ သမုဒယံ</b>=ဝိညာဏာဟာရဒုက္ခ၏ ဘဝအဆက်ဆက်ပွားစီး၍ နေရန် အကြောင်းရင်း တရားကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၍၊ <b>အာဟာရနိရောဓံ</b>=ဝိညာဏာ ဟာရ ဒုက္ခ၏ချုပ်ငြိမ်းမှု ဧကန္တကြောင်းကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏၊ <b>အာဟာရ နိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ</b>=ဝိညာဏာဟာရဒုက္ခချုပ်ငြိမ်းမှုသို့ဆိုက် ရောက်ရန် နည်းလမ်းကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏။</p> <p>ဉာတပရိညာအခိုက်၌ သိထိုက်သောအခွင့်နှင့် လျော်စွာဆို လိုက် သော အနက်တည်း။။ ထိုစကားမှန်၏။</p> <p>အာဟာရနိရောဓဟူသည်ကား အသင်္ခတမဟာနိဗ္ဗာန်ကြီးတည်း၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ကြီးဧကန္တရှိကြောင်းကို ဉာတပရိညာအခန်းက အနုမာနဗုဒ္ဓိဖြင့် ယုံကြည်စွာသိမှသာလျှင် ပဋိပဒါကို ကြိုးပမ်းစွာ အားထုတ်မှုဖြစ်နိုင်လေ သည်။ မဂ်ကိစ္စနှင့်လျော်စွာ ဆိုလိုမှုကား အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုးသွား၏၊ ဝိညာဏာဟာရတွင် စက္ခုဝိညာဏ်, သောတဝိညာဏ်, ဃာန ဝိညာဏ်, ဇိဝှါဝိညာဏ်, ကာယဝိညာဏ်, မနောဝိညာဏ်ဟူ၍ခြောက် ပါးရှိ၏၊ ထိုသို့ ရူပါရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ မျက်စိမှာဖြစ်ပေါ် လာသော ဝိညာဏ်သည် စက္ခုဝိညာဏ်မည်၏၊ ထိုထိုသဒ္ဒါရုံနှင့်ဆုံ မိသောအခါ နားတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသောဝိညာဏ်သည် သောတဝိညာဏ်မည်၏၊ ထိုထိုဂန္ဓာရုံနှင့်ဆုံမိသောအခါ နှာခေါင်းတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော ဝိညာဏ်သည် ဃာနဝိညာဏ်မည်၏၊ ထိုထို ရသာရုံနှင့် တွေ့ကြုံသော အခါ လျှာပေါ်မှာဖြစ်ပေါ်လာသော ဝိညာဏ်သည် ဇိဝှါဝိညာဏ်မည်၏။</p> <p>ထိုထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံနှင့်ဆုံမိသောအခါ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ထိုထိုနေရာ၌ ဖြစ်ပေါ်လာသောဝိညာဏ်သည် ကာယဝိညာဏ်မည်၏၊ သဒ္ဓါ, သီလ, သုတ, စာဂ အစရှိသော လောဘ, ဒေါသ, မောဟ အစရှိသော ကောင်း, မကောင်းသော ထိုထိုဓမ္မာရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ ဟဒယဝတ္ထုမှာဖြစ်ပေါ် လာသော တစ်မျိုးမျိုးသော ဝိညာဏ်သည် မနောဝိညာဏ်မည်၏၊ မျက်စိဖြင့် ထိုထိုအဆင်းသဏ္ဍာန်ကို မြင်သောအခါ ငါမြင်သည်ဟု မှတ်ထင်စွဲလမ်းကြသည်ကား စက္ခုဝိညာဏ်ကို စွဲလမ်းသော ဒိဋ္ဌိတည်း၊ ဉာဏ်ဖြင့်ထိုမြင်မှုကို ဓာတ်တစ်ခုအသီး အခြားဖြစ်သည်ဟု ပိုင်နိုင်စွာ သိရာ၏၊ နားဖြင့် ထိုထိုအသံကိုကြားသောအခါ နှာခေါင်းဖြင့် ထိုထိုအနံ့ကို နံသောအခါ လျှာဖြင့် ထိုထိုအရသာကို ခံစံမိသောအခါ ကိုယ်အင်္ဂါ အစိတ်ဖြင့် ထိုထိုပူမှု, အေးမှု, အနု, အကြမ်းကို ထိမှန်းသိသောအခါ တို့၌လည်း ထိုနည်းတူသိလေ၊ မနောသက်သက်ဖြင့် ထိုထိုအာရုံဝတ္ထု အမှုအခွင့်ကို ထွေထွေလာလာကြံဖန်သောအခါ၊ သိသောအခါ ငါကြံဖန် သည် ငါသိသည်ဟု မှတ်ထင်စွဲလမ်းမှုကား သက္ကာယဒိဋ္ဌိတည်း၊ ဉာဏ်ဖြင့် ထိုကြံဖန်မှု, သိမှုတို့ကို ဓာတ်မှုဖြစ်သည်ဟု ပိုင်နိုင်စွာ သိရာ၏၊ သိပုံကား ရူပကာယကြီးသည် အနာပုပ်ကြီးနှင့်တူ၏၊ ဝိညာဏ် ခြောက်ပါးသည် အနာပုပ်ကြီးမှာ ထိုထိုနေရာ၌ တစ်ရွရွနေကြသော သံသေဒဇပိုးငယ်တွေနှင့်တူ၏၊ ဝိညာဏ်မည်သည် နာမ်တရားဖြစ်၍ အထည်ဝတ္ထု မရကောင်းသော်လည်း မျက်စိအစရှိသော ရုပ်အပြင်မှ အသီးအခြားတစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်ဉာဏ်မျက်စိတွင် ထင်သာ မြင်သာရှိအောင် မှန်းခြေ ထား၍ပိုင်းခြားရမည်။</p> <p>စက္ခု, သောတအစရှိသော ရုပ်စုကို အလွန်ကြည်လှစွာသော ရေပွက်ကလေးတွေအနေထား၍ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး ကိုထိုရေပွက်ကြည် ကလေးတွေမှာ ပေါ်ရှိ၍နေသော အရိပ်ကလေးတွေကဲ့သို့ မှန်းခြေ ထား၍ပိုင်းခြားရမည်၊ နောင်ဆင်ခြင် ရှုမြင်ဖန်များ၍ ဉာဏ်သိမ်မွေ့၍ လာသောအခါ နာမ်အခြင်းအရာအတိုင်းပင် ထင်မြင်နိုင်လတ္တံ့၊ ထိုသို့ပင် မထင်နိုင်မူ၍ အရိပ်အခြင်းအရာ၊ ရေပွက်ငယ်အခြင်းအရာ၊ နှင်းပေါက် ငယ်အခြင်းအရာမျိုး အနေပင်ထင်မြင်သော်လည်း ကိစ္စမရှိ၊ မြင်မှု, ကြားမှု, နံမှု, လျက်မှု, တွေ့ထိမှု, သိမှု, ကြံဖန်မှုတို့ကို အသိဉာဏ်မှာ ငုံမိ, ခြုံမိ, သိမ်းပိုက်မိလျှင် ပြီးတော့သည်၊ မှန်းခြေထား၍ ကြည့်ရှုသော ဝတ္ထုက တစ်ခြားနေ၍ မြင်မှုမှာ ငါမြင်သည်ဟူသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်ထဲက မလွတ်ပဲ နေခဲ့လျှင်မူကား ဓမ္မဝဝတ္တာနဉာဏ်နေရာမကျသေး၊ ငါမြင် သည်ဟူသော ထင်မြင်မြဲတိုင်းသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်မှလွတ်၍ ဉာဏ်၏လက်တွင်းမှာ ဆုတ်မိ, ကိုင်မိ, ငုံမိ, ခြုံမိ, သိမ်းပိုက်မိလျှင် ပြီး တော့သည်။</p> <p>ထို့ကြောင့်မြတ်စွာဘုရားသည် ရူပက္ခန္ဓာကိုရေမြှုပ်ကဲ့သို့ရှုရမည်၊ ဝေဒနက္ခန္ဓာကို ရေပွက်ကဲ့သို့၊ သညာက္ခန္ခာကို တံလျှပ်ကဲ့သို့ရှုရမည်ဟု ရုန့်ရင်းစွာသော ဝတ္ထုတို့ဖြင့် ဥပမာကိုပြတော်မူလေသည်။ ထိုဥပမာတို့မှာလည်း အနှစ်မရှိမှုတူပုံကို ပြတော်မူလိုရင်း ဖြစ် ပါသည်၊ သဏ္ဍာန်အခြင်းအရာ တူပုံကို ပြတော်မူလိုရင်း မဟုတ်၊ အကယ်၍ သဏ္ဍာန်အခြင်းအရာတူပုံကို ပြတော်မူလိုရင်းပါဆိုခဲ့သော် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ငှက်ပျောတုံးနှင့်တူသည်ဟု ပြတော်မူရာ၌ ဖဿသည် ငှက်ပျောတုံးသဏ္ဍာန်နှင့်တူသည်၊ စေတနာသည် ငှက်ပျောတုံး သဏ္ဍာန် နှင့်တူသည်ဟုရှုရမည်၊ ဟောတော်မူရာ ရောက်ပါလိမ့်မည် ဆိုငြားအံ့၊ ထိုဥပမာမှာ ဖဿစသည်သည် ငှက်ပျော်တုံးသဏ္ဍာန်ကဲ့သို့ ကြီးသော သဏ္ဍာန်ရှိသည်ဟူသောအနက်သည် ရောက်နိုင်သော အနက်ပင် မဟုတ်၊ ထိုကဲ့သို့ကြီးသော သဏ္ဍာန်ရှိသော တရားမျိုး မဟုတ်မှု သည်ကား လူအများ၌ ထင်ရှားပြီး ဖြစ်သတည်း။ လိုရင်းမှာ မျက်တောင် တစ်ခတ်အတွင်းစသည်၌ အလျင်အမြန်ဖြစ်နိုင် ချုပ်နိုင်သော အခြင်း အရာကို ထင်မြင်နိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း။</p> <p>ထို့ကြောင့် “<b>ဝိဇ္ဇုပ္ပါဒါဝ အာကာသေ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိစ</b>”ဟု မဟာနိဒ္ဒေသ ပါဠိ, ဝိသုဒ္ဓိမဂ် အဋ္ဌကထာတို့၌ လျှပ်၏ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်း မြန်သကဲ့သို့ ရုပ်နာမ်တို့၏ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်း မြန်သည်ကို ထင်မြင်စေရမည်ဟု ဥပမာ ပြုတော်မူသည်။</p> <p>အနိစ္စ, ဒုက္ခ, အနတ္တ ရှုမှုမည်သည် နိစ္စသညာ, သုခသညာ, အတ္တ သညာ, သတ္တပုဂ္ဂလဇီဝ သညာတို့ကို ဖျက်ဆီးမှုပေတည်း၊ လျှပ်ကဲ့သို့ ဖြစ်မှု, ပျက်မှု မြန်သည်ကို ထင်မြင်နိုင်လျှင်ပင် ခိုကိုးရာမဟုတ်သော အနိစ္စအဖြင့်, ဒုက္ခအဖြစ်, အနတ္တအဖြစ်, သတ္တပုဂ္ဂလ ဇီဝမဟုတ်သော အဖြစ်ထင်ရှားလှလေပြီ၊ ထိုအဖြစ်ကို ထင်ရှားလျှင် ဝိပဿနာပရိညာကိစ္စ ပြီးစီးနိုင်တော့သည်ဖြစ်၍ လျှပ်ရောင် ဥပမာပြတော်မူကြပေသည်၊ နာမ် ရုပ်တရားတို့၏ ဖြစ်မှု ပျက်မှုမှာမူကား လျှပ်တစ်ပြက်အတွင်းမှာ အကြိမ် တစ်ရာ, တစ်ထောင်မကဖြစ်နိုင် ပျက်နိုင်သည်၊ ထိုသို့သော ခဏိက အချက်ဖြစ်ပျက်မှုတို့သည်မူကား သတ္တဝါတို့၏ ဉာဏ်အမြင်မှာ ပိုင်းခြား၍ ထင်မြင်နိုင်သောအရာစု မဟုတ်ကုန်ပြီ၊ မထင်မြင်နိုင်သော အရာကို ဝိပဿနာ၏အချက်အကွက် ပြု၍ရှုသည်ရှိသော် အနှစ်တစ်ရာ, အနှစ် တစ်ထောင်ပင်ရှုသော်လည်း ဝိပဿနာဉာဏဒဿန အဏုမြူမျှ ဖြစ်ခွင့် မရှိ၊ သမ္မောဟဒုက္ခသာ ဖြစ်ခွင့်ရှိလေသည်၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ ကား နာမ်တရားတို့မှာ မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက် လက်ဖျစ် တစ်တွတ်ခန့် ကာလအတွင်းမှာ ကုဋေအသိန်းမက ဖြစ်မှု, ပျက်မှု, မြန်သည်ဟု ကျမ်းဂန်တို့မှာလာသည်၊ ပကတိလူတို့မှာ မျက် တောင်တစ် ခတ်မှာ အချက်ပေါင်း ကုဋေတစ်သိန်းထင်မြင်နိုင်အောင် ရှုမည်ဟု ကြံစည်ခြင်းငှါပင် မထိုက်လေသောကြောင့်တည်း။</p> <p>ထို့ကြောင့် ဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ခိုကိုးရာမရှိအောင် ဖြစ်မှု ပျက်မှု မြန်သည်ကို ထင်မြင်နိုင်သည်သာ ပမာဏဟု မုချကိုယုံကြည်ရမည်။ ထိုသဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်အရာနှင့် အဘိဓမ္မာကျမ်းဂန်တို့၌ ပြဆို ထားသောအရာ အချက်များကို နားယောင်၍ နားယောင်၍ စက္ခုဒွါရ တစ်ဝီထိအတွင်းမှာ ဖြစ်မှု, ချုပ်မှုများကို လက္ခဏာရေး တင်သည်ဟု ပြောဆိုကြသော အရာများသည် ယောင်ယမ်းကာမျှသော အမှုသာဖြစ်၏။</p> <p>ဝိပဿနာ ဉာဏဒဿနအစစ်ဖြစ်နိုင်ရန်အခွင့် အလွန်ဝေးလှ၏ဟု မှတ်လေ။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား သဘာဝညာတကို ပြဆိုသော စကားရပ်တည်း။</p> <h3>ပထမဒုက္ခစက်</h3> <p>ဝိညာဏာဟာရ ဒုက္ခဆိုသည်ကား ကဗဠီကာရအာဟာရ ဒုက္ခ စက်ကြီးဆယ်ပါးသည်လည်း ဝိညာဏာဟာရ ဒုက္ခ၌ အတွင်းဝင်သည် သာတည်း။</p> <p>ကဗဋီကာရအာဟာရ အမှုမည်သည် အသက်မွေးမှု သက်သက် သာတည်း၊ တစ်ခုသောဘဝအတွင်း၌ မသေမီအကြားတွင် ဣရိယာပုထ် လေးပါး၌ အားပြည့်အင်ပြည့်မျှ တရွက်ဆောင်၍သွားနိုင်ရုံသော အမှုစု သာတည်း၊ လောဘနိုင်ငံသို့လိုက်၍ အပိုအမိုပစ္စည်းဥစ္စာ ဖြစ်ထွန်းရန် သေဌေးသူကြွယ်ဖြစ်ရန်၊ မင်းစိုးရာဇာဖြစ်ရန်၊ စက္ခုအာရုံကို လိုက်စား၍ မြူးထူးပျော်ပါးခံစား စံစားရန်၊ သောတအာရုံ, ဃာနအာရုံ, ဇိဝှါအာရုံ, ကာယအာရုံ, မနောအာရုံကို လိုက်စား၍ မြူးထူးပျော်ပါးခံစား စံစားရန် နောက်ဘဝတို့ ဒါနကုသိုလ်ပြုလုပ်ရန် အခွင့်များနှင့် လောကီစီးပွားကို အားထုတ်လုပ်ဆောင် ရှာကြံဆည်းပူးခြင်း အစရှိသော ဗျာပါရ ဒုက္ခမှုစု သည် ဝိညာဏာဟာရ ပေါက်မှထွက်သော ဗာလုဿုက္က ဒုက္ခစုသာ တည်း။</p> <p>ဤဝိညာဏာဟာရအရာမှာ ဖဿာဟာရ မနောသေဉ္စ တနာဟာရ တို့ကိုလည်း အတွင်းဝင်ပြု၍ သိရမည်။</p> <p>(ဤကား ဗာလုဿုက္က ဗျာပါရဒုက္ခ ပထမစက်ကြီးတည်း။)</p> <h3>ဒုတိယဒုက္ခစက်</h3> <p>ဗာလုဿုက္ကဟူသောစကား၌ <b>ဗာလာနံ ဥဿုက္ကော ဗာလုဿုက္ကော</b> ဟုဝိဂြိုဟ်ပြု။</p> <p><b>ဗာလာနံ</b>=သစ္စာလေးပါးတရားကို မသိကြကုန်သေးသော သူတို့၏၊ <b>ဥဿုက္ကော</b>=ကြောင့်ကြဗျာပါရ စိုက်မှုတည်း။ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်၊ <b>ဗာလုဿုက္ကော</b>=ဗာလုဿုက္ကမည်၏၊ ဤသို့စည်းစိမ်ဥစ္စာ ချမ်းသာစီးပွားတို့လိုက်စားမှု၊ လောဘအာရုံ ကာမဂုဏ်စီးပွားကို လိုက်စားမှုတို့၏အတွင်းမှာ များစွာသောအဇ္ဈတ္တ အန္တရာယ် ဗာဟိရအန္တရာယ်တို့သည် ရှိနေကုန်၏။</p> <p>(ဤကား ဝိညာဏာဟာရပေါက်မှ ထွက်သော ဒုတိယ ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>ထိုပထမစက်, ဒုတိယစက်တို့အတွင်းမှာပါဝင်သော တစ်ထောင့် ငါးရာကိလေသာမီးပွားများမှု အပျော်အပါး လိုက်စားခြင်းနှင့်စပ်သော တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာမီးပွားများမှုတို့သည် ဝိညာဏာဟာရ ပေါက်မှထွက်သော ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။</p> <p>ထိုစက်တို့၏ အတွင်းတွင်ပါဝင်သော ပါဏာတိပါတအစရှိသော ဒုစ္စရိုက်တရားပွားများမှုသည်ကား ဝိညာဏာဟာရ ပေါက်မှထွက်သော စတုတ္ထဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။</p> <p>ထိုစက်တို့မှ မဟာအဝီစိသို့ကျအောင်သွားသော ပဉ္စမဒုက္ခ စက်ကြီးနှင့်ဆက်မိလေတော့သည်။</p> <p>နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်တို့၌မူကား တစ်နာရီမစဲ အမြဲဖြစ်ပွား၍ နေကြသော ကိလေသာစက်ကြီးသည် အလွန်ကြီးကျယ်လှ၏၊ ထို ကိလေသဒုက္ခစက်ကြီးသည် အပါယိကဒုက္ခစက်ကြီးနှင့်ဆက်လေ၏။</p> <p>ဗြဟ္မာ့ပြည်၌လည်း ရူပကာယ မီးတောက်မှု၊ အရူပရာဂ မီး တောက်မှု၊ မာနမီးတောက်မှု၊ အလွန်ထက်သန်သော သက္ကာယဒိဋ္ဌိမီး၊ သဿတဒိဋ္ဌိမီး၊ ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိမီးပွားများမှုစုသည် ဝိညာဏာဟာရပေါက်မှ ထွက်သော ကိလေသဒုက္ခစက်ကြီးပင်တည်း၊ ထိုကိလေသဒုက္ခစက် ကြီးသည် အပါယိကဒုက္ခစက်ကြီးနှင့် ဆက်မိလေ၏။</p> <p>(ဤကား အာဟာရံ ဇာနာတိအရ ဝိညာဏာဟာရ၌ ရှေးဦးစွာ သိအပ်သော ဉာတပရိညာ ဒုက္ခသစ္စာအစီအရင် အမြွက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3>၇-ဝိညာဏဟာရ၌ တီရဏပရိညာ</h3> <h3>အနိစ္စပရိညာ အစဖော်နည်း</h3> <p>တီရဏပရိညာသည် အနိစ္စပရိညာ, ဒုက္ခပရိညာ, အနတ္တ ပရိညာဟူ၍ ၃-ပါး၊ အနိစ္စပရိညာ အစီရင်ကား ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတွင် ကာယဝိညာဏ်သည် တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အနှံ့ဖြစ်ပေါ်သည် ဖြစ်၍လည်း ကောင်း၊ သုခဝေဒနာ ဒုက္ခဝေဒနာ ဟုဆိုအပ်သော ထင်ရှားသော ဝေဒနာတို့နှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း၊ ရှေးဦးစွာ ပရိညာ အကွက်ဖော်ရန် အလွန်သင့်မြတ်၏၊ ကာယဝိညာဏ်ဒွေးတွင်မှလည်း ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်သည်သာ ထင်ရှား၏၊ ထို့ကြောင့် ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်၌ ပရိညာအချက်ကို ရှေးဦးစွာပြဆိုအံ့။</p> <p>ကျောကုန်းအပြင် အစရှိသော တစ်တစ်ခုခုသော ကိုယ်အင်္ဂါ အစိတ်မှာ တစ်စုံတစ်ခုသော အုတ်ကျောက် လှံတန် အပြင်းအထန် ထိခိုက်ရာ အလွန်နာကျင်သော ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်လေ၏၊ ထိခိုက်သော ဒဏ် ပြယ်ပျောက်သောအခါ ထိုဒုက္ခဝေဒနာ ပျောက်ငြိမ်းလေ၏၊ ဝေဒနာကို ပဓာနပြု၍ဆိုသည်၊ နာမက္ခန္ဓာလေးပါးလုံး ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ ရှိပါသည်ပင်၊ အာဟာရ သုံးပါးတည်း ပါရှိ၏။</p> <p>နာမက္ခန္ဓာ လေးပါးမည်သည် တစ်ခုခုသော နေရာမှာ ဖြစ်ပေါ်၍နေလျှင် ကြွင်းသောတစ်ကိုယ်လုံးမှာ နာမက္ခန္ဓာမရှိ၊ ရူပက္ခန္ဓာ သက်သက်သာရှိမြဲဓမ္မတာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ထိုထိခိုက်ရာ၌ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် ထိုနေရာမှတစ်ပါး တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရူပက္ခန္ဓာသာရှိ၏၊ နာမက္ခန္ဓာ မရှိ၊ အဖြစ်အပျက်အလွန်မြန်လှသည့်အတွက်ကြောင့် စက္ခု, သောတ, ဟဒယဝတ္ထုတို့နှင့် တကွပြိုင်၍ပင် ရှိနေသကဲ့သို့ ထင်ရ၏၊ ထိခိုက်၍ အနာအကျင်ဖြစ်၍ နေဆဲမှာမျက်စိကလည်း မြင်လျက်ပင်ဖြစ်၏၊ စကား ပြောဆိုသံ အစရှိသော အသံတစ်ပါးကိုနားကလည်း ကြားလျှက်ပင် ဖြစ်၏၊ နှလုံးကလည်း သိလျက်ပင်ဖြစ်၏၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ ကာလအတွင်း ကုဋေတစ်သိန်းမက ဖြစ်နိုင်ပျက်နိုင်သည်ဟူသော စကားကို ထောက်၍အပြောင်းအလဲ အဖြစ်အပျက်မြန်မှုမှာ မကြံအပ် မကြံစည်ရာပေတည်း။</p> <p>ထိုခိုက်ရာဌာန၌ နာမက္ခန္ဓာလေးပါးခွဲပုံကား-ထိခိုက်မှန်း မသိမှုကား ဝိညာဏ်တည်း၊ နာကျင်မှုကား ဝေဒနာတည်း၊ ထိခိုက်ချက် ကို အမှတ်သညာပြုမှုကား သညာက္ခန္ဓာတည်း၊ ဤသို့ပါရှိသည့် အတွက်ကြောင့် အနာပျောက်ပြီးသည့်နောက် ပြန်၍အောက်မေ့ပြန်လျှင် အောက်မေ့တိုင်း အောက်မေ့တိုင်း စိတ်ထဲမှာထိခိုက်မှု ပေါ်နိုင်လေသည်။ ဝေဒနာပေါ်ရှိသဖြင့် ဖဿပါရှိကြောင်း ထင်ရှားအံ့၊ နာမှုတစ်ရွရွ တထောင်းထောင်းထနေသည်ကား စေတနာအမှုပေတည်း၊ ဖဿနှင့် စေတနာကား သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း၊ ဧကဂ္ဂတာ, ဇီဝိတိန္ဒြေ,မနသိကာရ တို့၌လည်း သင်္ခါရက္ခန္ဓာ တရားစုပင်တည်း၊ နာမက္ခန္ဓာလေးပါးဖြစ်၏၊ ထိုနေရာ၌ရှိသော ရုပ်စုကား ရူပက္ခန္ဓာတည်း၊ ခန္ဓာငါးပါးဖြစ်၏၊ မထိ ခိုက်မီရှေးအဖို့၌ထိုနေရာမှာ ရူပက္ခန္ဓာတစ်ခုသာရှိ၏၊ အနောပျောက် သွားသောအခါ၌လည်း ထိုနေရာမှာ ရူပက္ခန္ဓာတစ်ခုသာကျန်ရှိ၏၊ ဤကဲ့သို့ အနာအကျင် ဖြစ်ရာ၌ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် အထင်အရှားဆုံး ဖြစ်၏။</p> <p>ထို့ကြောင့် နာသည်ဟူသော ဝေဒနာအမည်တစ်ခုကိုသာ ပြောဆို၏၊ ထိမှန်းသိကာမတ္တ အချက်စုမှာမူကား ဝိညာဏက္ခန္ဓာသာ ထင်ရှား၏။</p> <p>ဤနေရာ၌ ဝေဒနာက္ခန္ဓာကို ပဓာနပြု၍ ဝေဒနာပုပ္ပဠူပမာ ဟူသော ဒေသနာတော်မြတ်နှင့်အညီ ထိုနာမှုကို မီးဟုန်းဖြင့်ဆူဆူတက် ၍နေသော ရေပွက်ငယ်တွေနှင့်တူစွာ ဉာဏ်မှမြင်အောင်ရှု၊ သဘာဝ အတိုင်း သရုပ်ပေါ်အောင် ထင်မြင်နိုင်လျှင် သာ၍ကောင်း၏၊ သရုပ် ပေါ်အောင် မိမိရရမထင်လျှင်နေရာ မကျ၊ ငါနာသည်ဟူသော သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိလက်မှ အလွတ်ပဲနေလိမ့်မည်။</p> <p>ဝိပဿနာရှုမှုမည်သည် ဉာဏဒဿနမှု သန္ဒိဋ္ဌိကမှုဖြစ်သည်။</p> <p>ထို့ကြောင့်စက္ခုဝိညာဏ်ကို ရှုလျှင် မျက်စိနှင့် မြင်သကဲ့သို့ ပညာမျက်စိမှာ အထင်အမြင်ရအောင်ရှုရသည်၊ အထင်အမြင်နေရာကျ, မကျ စက္ခုဝိညာဏ်ကို မိ, မမိကိုလည်း ထိုရှုဆဲမြင်ဆဲအခါ၌ ငါမြင်သည်ဟူသော အထင်ပျက်၏လော၊ မပျက်၏လောဟုဆင်ခြင်၊ ရှုဆဲအခါမှာမှ ထိုအထင် မပျက်လျှင် စက္ခုဝိညာဏ်ကို လှလှမမိသေးဟု သိအပ်၏၊ စက္ခုညာဏ်ကို လှလှမမိခဲ့လျှင် လက္ခဏာရေးသို့ ကျလျှင်လည်း လှလှမိအောင် မထင်နိုင်၊ သဘာဝဓမ္မကို မိမှထိုသဘာဝ၏ဖြစ်မှု ပျက်မှုကို ရှုသောအခါဉာဏ်ထဲမှာ အားရစွာထင်နိုင်သည်။</p> <p>ဝိညာဏ်ကဲ့သို့ ငါမြင်သည် ငါကြားသည် အစရှိသဖြင့်သဘာဝ ထင်ရှား၍တဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိ အစွဲအလမ်းကြီးလှသော တရားတို့၌ သဘာဝဓမ္မကိုပင် ဉာဏ်မျက်စိတွင် ကောင်းကောင်း မြင်မှတော်သည်၊ မထင်ရှားသောတရားတို့၌ ကိစ္စမရှိလှ။ ဤထိခိုက်၍ နာမှုမှာ ဝေဒနာ ထင်ရှား၍ ငါနာသည်ဟု စွဲလမ်းသည်၊ ဝိညာဏ် မထင်ရှား၍ ငါသိသည်ဟု မစွဲလမ်း၊ ဝိညာဏာ ဟာရကမ္မဋ္ဌာန်း အလုပ်ကို လုပ်သော သူဖြစ်ခဲ့မူဝေဒနာကို အမှတ်ပြု၍ ဝိညာဏ်ကိုမိအောင်ဖမ်း၊ ဝေဒနာကိုပင် ဝိညာဏ်ဟု ရှုသော်လည်း ကိစ္စမရှိ၊ ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ တရားစုမှာ ထင်ရှားရာတစ်ခုခုကိုမိလျှင် ပြီးတော့သည်။</p> <p>(ဤကား ဓမ္မသဘာဝကို မိအောင်ဖမ်းမှု သိရာသောအချက်တည်း။)</p> <br /> <h4>ဥဒယဗ္ဗယ ဖမ်းနည်း</h4> <p>ဥဒယဗ္ဗယဖမ်းနည်းကား ထိခိုက်ရာဌာန တစ်ပြင်လုံး၌ တစ်ဖွား ဖွား ဖြစ်ပေါ်၍နေသော နာမှုဟူသော နာမက္ခန္ဓာလေးပါးသည် မထိ ခိုက်မီ ရှေးအဖို့၌ ဘယ်မှာမှရှိ၍နေနှင့်သော ခန္ဓာလေးပါး မဟုတ်၊ ထိုထိခိုက်မှုဒဏ်ချက်ကြောင့် မိုးပေါ်ကျသကဲ့သို့ ယခုဖြစ်၍လာသော တရားစုတည်း၊ အနာပျောက်ပြီဟု သိသောအခါ၌ အနာပျောက်မှု ဆိုသည်ကား ထိုခန္ဓာလေးပါးတို့၏ ချုပ်ကွယ်မှုတည်း ကုန်ခမ်းမှုတည်း၊ ဘယ်ကိုမျှပြောင်းရွှေ့၍သွားသည်မဟုတ်၊ ဤဖြစ်မှုပျက်မှုအရာ၌ အလွန်တွေဝေသူ များလှ၏၊ စိတ်ဆိုသည်ကား ကိုယ်တွင်းမှာ ထာဝရ အမြဲတည်ရှိ၍ နေ၏၊ ထိုတည်ရှိ၍ နေရာမှ ထိုခိုက်ရာဌာနမှာ ပေါ်၍ လာ၏၊ ထိခိုက်မှုပျောက်ငြိမ်းပြန်လျှင် နေရာတစ်ပါးသို့ပြောင်း၍ ပေါ်ပြန်၏ဟု ထင်၍နေသူများလှ၏၊ နိစ္စအတ္တစွဲလမ်းချက် အလွန် အားကြီးလှ၏။</p> <p>ဤကဲ့သို့အနာအကျင်နှင့်ထင်ရှားရာ တစ်ကွက်ကွက်မှာ ယခုမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော အာဂန္တုတရားစု အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ အနာပျောက်သည်ဟု ဆိုရသောအခါ ဘယ်ကိုမှသွားသည် မဟုတ်၊ ထိုနေရာတွင်ပင် အပြီးပျောက်ကွယ် သေဆုံး၍ သွားသည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဇဝိုးဇဝါး ယုံမှားသံသယမရှိ။ အသိဉာဏ်တွင် လင်းလင်းချင်းချင်း ထင်နိုင် မြင်နိုင် ထိုးထွင်းနိုင်အောင် ပြောဟောပြသရမည်။</p> <p>ဤအရာတစ်ကွက်က ဉာဏ်မျက်စိပေါက်၍သွားလျှင် နောက် နောက်ဌာနတို့၌ လွယ်၍ သွားလတ္တံ့။ ဤအရာလွယ်ပါ၏ဟု မထင်လင့်၊ ဉာဏ်စွမ်းရှိလျှင် လွယ်၏၊ ဉာဏ်စွမ်းနုံ့သူမှာ မလွယ်။</p> <p>ဤကဲ့သို့ ထင်ရှားလှသော ဒုက္ခဝေဒနာမှာ လွယ်ပြန်သော်လည်း သုခဝေဒနာမှာ အမြင်ခက်၍နေတတ်သည်၊ သုခဝေဒနာမှာပင် လွယ် ပြန်သော်လည်း စက္ခုဝိညာဏ်, သောတဝိညာဏ်, ဃာနဝိညာဏ်, ဇိဝှါ ဝိညာဏ်အစရှိသော ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ်တို့မှာ ခက်၍နေတတ်သည်၊ ထို့ကြောင့်</p> <p>“အဒုက္ခ မသုခါဝေဒနာ ဉာဏသုခါ၊ အညာဏဒုက္ခာ” ဟူ၍ မဟာဝေဒလ္လသုတ်မှာ ဟောတော်မူသည်။</p> <p>အဒုက္ခမသုခါဝေဒနာ=ဥပေက္ခာဝေဒနာသည်၊ ဉာဏသုခါ= သိလျှင်ချမ်းသာ၏၊ အညာဏဒုက္ခာ=မသိတည့်နိုင် မထင်တည့်နိုင် မမြင် တည့်နိုင်လျှင် ဆင်းရဲ၏။</p> <p>အဋ္ဌကထာတို့၌လည်း ဥပေက္ခာဝေဒနာသည် ရှုမြင်ခြင်းငှာ ခဲယဉ်း၏၊ မိဂပဒဝဠဉ္ဇနနည်းအားဖြင့် ရှေးအဖို့ နောက်အဖို့၌ဖြစ်ပေါ်သော သုခဒုက္ခဝေဒနာတို့ကို ထောက်မြော်၍ အလယ်ခဏတို့မှာ ဥပေက္ခာဝေဒနာဖြစ်သည်ကို သိရမည်ဟုဆို၏၊ ငါးပါးသော ပဉ္စဝိညာဏ် တို့တွင် စက္ခုဝိညာဏ်သည် အလွန်သိမ်မွေ့သော ဥပေက္ခာဝေဒနာ နှင့်ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ မိနိုင်ခဲလှ၏၊ အဖြစ်လည်းမစဲ ကိစ္စလည်း တွင် ကျယ်လှသည်ဖြစ်၍ ငါမြင်သည်ဟူသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ အစွဲအလမ်း အလွန်ခိုင်မြဲလှ၏၊ ကျား, ခြင်္သေ့တို့၏ပါးစပ်မှာရှိသော သားကောင် တို့ကဲ့သို့ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်မှ စက္ခုဝိညာဏ်ကို ဉာဏ်အရလုခြင်းငှာ ခဲယဉ်းလှ၏၊ ရေပွက်ငယ်၌ပေါ်ရှိသောအရိပ်၏ ပျက်မှု, ဖြစ်မှုကို ရေပွက်ငယ်ပျက်မှုဖြစ်မှုနှင့်ဘက်တွဲ၍ ပြသကဲ့သို့ ခဲယဉ်းလှသော ဝိညာဏ်၏ဖြစ်မှုပျက်မှုကို ကောင်းကောင်း မြင်နိုင်မှလည်း ဖက်တွဲ နိုင်သည်၊ ငါမြင်သည်ဟု ဖြစ်မှုသည်လည်း စက္ခုဒွါရဝီထိနှင့်တကွ မနောဒွါရဝီထိများစွာ ကျပြီးမှ ငါမြင်သည်ဟုသိသော ဝီထိပေါ်လာသည်၊ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့်တကွ ထိုအာရုံ၌ဖြစ်ကြသော စိတ်ဝီထိအများကို တစ်ခုတည်းပြု၍ ငါမြင်သည်ဟု ထင်မှတ်စွဲလမ်းသည်။</p> <p>ဝိပဿနာမှုမည်သည် ထိုအစွဲအလမ်းကို ပယ်ဖျောက်မှုတည်း၊ ထို့ကြောင့် စိတ်ဝီထိ တစ်ထောင်, တစ်သောင်းကိုပင် စက္ခုဝိညာဏ် တစ်ခုတည်းပြု၍ ငါမြင်တစ်ခုတည်းပြု၍ ရှုမိလျက်ငြားသော်လည်း ငါမြင်သည်ဟူသော စွဲလမ်းချက်တစ်ကယ် ပြယ်ပျောက်လျှင်ပြီးတော့ သည်၊ အရာတိုင်းမှာ ဤနည်းကိုသိလေ၊ အဘိဓမ္မာအရာ၌ သဘော ယုတ္တိနှင့်တကွ ဝီထိလက်ရိုးများကို အလွန်ရေလည်လှသည်ဖြစ်၍ အတီတဘဝင်, ဘဝင်္ဂစလန, ဘဝင်္ဂုပစ္ဆေဒ, ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း စသည်တို့၏ ဥပါဒ်၊ ဌီ-ဘင် ခဏိကအစဉ်ဖြစ်ပုံ ချုပ်ပုံကိုများစွာသော သဘောယုတ္တိတို့ နှင့်တကွ အသက်ထက်ဆုံးချပို့ ဟောပြော၍ နေငြားသော်လည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏မြင်မှုသည် မြင်မှုသည် ဖြစ်ထိုက်သော သဘာဝယုတ္တိကို မြင်မှုသာဖြစ်သည်၊ ဝိပဿနာ အမြင်မျိုးပင်မဟုတ်၊ ဝိပဿနာအမြင် မျိုးနှင့်အလွန်ပင်ဝေးကွာ၏၊ သို့ပါလျက် ထိုကဲ့သို့သော ခဏိကဓမ္မ အစီအစဉ်အဖြစ်အပျက်တို့ကို နေရာကျ သိတတ်မှ ဝိပဿနာမှု နေရာ ကျနိုင်မည်ဟု ထင်မှတ်ပြောဆိုကြသော အရာများသည် နေရာကျ အချက် မသိကြီးမသိလှ၍ ထင်မှတ်ပြောဆိုကြသော အရာသာဖြစ်သည်။</p> <p>ဥပမာကား အဘိဓမ္မာကျမ်းတတ်ဆရာသည် မန္တလေးမြို့ ရန်ကုန်မြို့များမှာ အလွန်ကြီးကျယ်လှစွာသော ဘယဆေးသည်ကြီး နှင့်တူ၏၊ ထိုဘယဆေးသည်ကြီးသည် ဘယ်ဆေးမျိုးမှမရှိဟု မဆိုရ အောင် တစ်သောင်းဖိုး နှစ်သောင်းဖိုး တစ်သိန်းဖိုး နှစ်သိန်းဖိုး ဝယ်ယူ၍ ကိုးခန်းတိုက် ရှစ်ခန်းတိုက် စသည်တိုက်ဆိုင်ကြီးစွာနှင့် အပြည့်စမ်း တိုင်းတွေ့အောင် စီစဉ်ဆိုင်ခင်း၍ထားပေ၏၊ အလိုရှိ၍ ဝယ်သူလာလျှင် လိုရာဆေးမျိုးကို တစ်ထောင်ဖိုး တစ်သောင်းဖိုး ခဏချင်းပေးနိုင်၏၊ သူနာကို ကုစားသော ဆေးသမားပညာမျိုးမူကား မကျွမ်းကျင်၊ မိမိ ကိုယ်မှာ ရောဂါတစ်ခုစွဲ၍နေ၏၊ ထိုရောဂါကို တစ်ပါတည်းနှင့် ပျောက် ကင်းစေနိုင်သော ဆေးမျိုးသည် မိမိဆိုင်မှာ တစ်ရာမက ရှိ၏၊ သမား ပညာကို အနည်းငယ်မျှ မကျွမ်းကျင်သည့်အတွက် တစ်သက်လုံး ထိုရောဂါမပျောက်၊ ဖဿတစ်ခုကိုဖြစ်စေ၊ ဝေဒနာတစ်ခုကိုဖြစ်စေ၊ စေတနာတစ်ခုကိုဖြစ်စေ၊ ဝိညာဏ်တစ်ခုကိဖြစ်စေ၊ ဝိပဿနာ ပရိညာ အချက်နှင့်သိမြင် ပေါက်ရောက်သောသူသည် အစွမ်းကောင်းဆေးမြစ် တစ်ခုနှင့် အရာမကသော သူနာတို့ကို ရောဂါပျောက်ငြိမ်းအောင် ကုစားနိုင်သော ဆေးသမားဆရာနှင့်တူ၏။</p> <p>ဝိပဿီအစရှိသော ခြောက်ဆူသောဘုရားတို့လက်ထက်၌လည်း ပိဋကတ်သုံးပုံဆောင် ငါတို့ဘုရား လက်ထက်၌လည်း ပိဋကတ်သုံးပုံ ဆောင်ကြီး သုံးပုံတတ်ကြီးဖြစ်၍ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်မှာ အကျော် အမော်ကြီး လုပ်၍နေသော ပေါဋ္ဌိလမထေရ်ကြီးသည် ဝိပဿနာမှုကို အားထုတ်လိုသောအခါ ဝိပဿနာမှုပေါက်ရောက်ပြီးသော တော ကျောင်းနေ ရှင်သူငယ်ကလေးအထံမှာ လက်အုပ်ချီ၍ ကမ္မဋ္ဌာန်းသင် ယူရသည်ဟု ဓမ္မပဒအဋ္ဌကထာမှာလာသော တုစ္ဆပေါဋ္ဌိလ မထေရ်ဝတ္ထု ကို ထောက်မြော်လေ။</p> <p>ဝိပဿာမျိုးကို မသိသော အဘိဓမ္မာကျမ်းတတ်ဆရာသည် ဆေးဒန်းအစရှိသော ဓာတ်မျိုးတို့ကို တစ်သိန်းဖိုး နှစ်သိန်းဖိုး တိုက်ဆိုင် တည်ခင်း၍နေသော တရုတ်ကုန်သည်ကြီးနှင့်တူ၏၊ ဖဿာဟာရ စသည်တို့တွင် တစ်ခုခု၌ ဝိပဿနာပရိညာအချက် မိပြီးသောသူသည် ဆေးဒန်းစသောဓာတ်မျိုးနှင့်ရွှေဖြစ် ငွေဖြစ်ပေါက်ရောက်ပြီးသော ဟိန္ဒူ ဇော်ဂီ ကုလားဘုန်းကြီးနှင့်တူ၏၊ သို့သော်လည်း အဘိဓမ္မာကျမ်းတတ် ဆရာများ တတ်သိလိမ္မာ၍ ဆောင်ရွက်ပေးသောကြောင့် အဘိဓမ္မာ ပိဋကတ်တော်ကြီးများ ယနေ့ထက်တိုင်တည်ရှိနေပေသည်၊ အဘိဓမ္မာ ကျမ်းတတ် ဆရာတို့၏ ကျေးဇူးသည် သာသနာအစဉ်၌ အလွန်ကြီးကျယ် လှပေ၏။</p> <p>(ဤကား ပညာရှိတို့ သတိပညာဖြစ်ရန် မှာထားလိုက်သော စကားရပ်တည်း။)</p> <p>ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ထိခိုက်နာကျင်မှု၌ နာမက္ခန္ဓာလေးပါးတို့၏ ယခုမှ အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုဟူသော ဥပါဒ်စွန်းကို ထင်လင်းစွာ မြင်ခြင်း၏ အကျိုးကား ပဋိသန္ဓေမှစ၍ နာမ်တရားတို့မည်သည် အစဉ်တည်ကာ ပါရှိ၍နေသည်ဟု ထင်မှတ်သော နိစ္စသညာ ပျောက်ကင်း၏၊ ယခု တွင်မှဖြစ်ပေါ်သော ဥပါဒ်ဇာတိစွန်းကို ထင်လင်းဒိဋ္ဌတွေ့မြင်သဖြင့် ရှေးအဖို့ကရှိနေနှင့်သော တရားမဟုတ်ဟု မြင်နိုင်သောကြောင့် ထို သညာပျောက်လေသတည်း။</p> <p>ယခုပင်ပျောက်ကွယ်ကုန်ဆုံး၍သွားသည်ကို ထင်လင်းစွာ မြင်ခြင်း၏အကျိုးကား ဤယခုရှိနေသော စိတ်နှင့်ပင် ရှေ့သို့လည်း သွားရလိမ့်မည်ဟုထင်မှတ်နေသော နိစ္စသညာပျောက်ကင်း၏၊ ယခုပင် ဤနာမက္ခန္ဓာလေးပါး အနိစ္စမရဏသို့ ရောက်လျက်ကွယ်ဆုံး၍ သွား သောဘင်စွန်းကို ထင်လင်းဒိဋ္ဌတွေ့မြင်ရသဖြင့် မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ အမြဲတည်ကာလိုက်ပါ၍ နေနိုင်သော တရားမျိုးမဟုတ် ဟုမြင်နိုင် ဆုံးဖြတ်နိုင်သောကြောင့် ထိုသညာ ပျောက်လေသတည်း။</p> <p>မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ အမြဲတည်ကာလိုက်ပါ၍မနေနိုင်ဟူရာ ယခုဖော်ပြသော ဒုက္ခဝေဒနာအချက်မှာ ဆူဆူတက် နာကျင်မှုကို စေ့စေ့ ရှုဆင်ခြင်ပါလျှင် ရွရွရွရွ ခဏမစဲ တစ်သဲသဲနေသည်ကို ကိုယ်တွေ့ဒိဋ္ဌ သိမြင်ရသဖြင့် တစ်အောင့်တစ်ခရာ အနာမပျောက်သေးမီအတွင်းမှာပင် နာရာဌာန တစ်ပြင်လုံးမှာ အသိန်းအသန်းမကဖြစ်မှု ချုပ်မှုတွေရှိနေသည်ကိုလည်း မြင်တတ်သမျှလည်းမြင် ရိပ်မိတတ်သမျှလည်း ရိပ်မိ၏၊ ထို့ကြောင့် မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ နိစ္စဖြစ်၍ တည်နေနိုင်သော တရားစု မဟုတ်သည်ကို အတတ်ပင်ဆုံးဖြတ်၍ သိနိုင်လေသတည်း။</p> <p>ဤဒုက္ခဝေဒနာအချက် ဥပါဒ်စွန်း ဘင်စွန်း နှစ်ချက်ကို ကိုယ် တွေ့ဉာဏ်မြင်အထင်အလင်း ထိုးထွင်း၍သိရသဖြင့် ဤကိုယ်ခန္ဓာ တစ်ခုလုံးမှာ ရှေးရှေးကဖြစ်ဖူးခဲ့သမျှသော စိတ်စေတနာ နာမက္ခန္ဓာတို့သည်လည်း အာရုံထိခိုက်လာ ထခိုက်လာမှ ထိုထိခိုက်ရာအကွက်တွင် ဘွားခနဲ ဘွားခနဲဖြစ်ပေါ်လာသော အာဂန္တုတရားစုတို့သာစင်စစ်တည်း၊ ထိခိုက်ဒဏ်ပြေပျောက်သွား ပြန်လျှင်လည်း ထိုနေရာမှာပင်အကုန်လုံး သေဆုံး ကွယ်ပျောက်၍သွားသော အနိစ္စတရားတို့သာ စင်စစ်တည်းဟု အစုအစု အပိုင်းအပိုင်း ဉာဏ်ထဲတွင်ထင်မြင်၍ နေလတ္တံ့၊ ယခုအခါမှ နောက်ခဏ နောက်ရက် နောက်လ နောက်နှစ်တို့မှာလည်း အာရုံထိ ခိုက်လာ ထိခိုက်လာမှ ထိုထိခိုက်သောနေရာတွင် အသစ်အသစ်ဖြစ် ပေါ်၍ ဖြစ်ပေါ်၍ လာကြကုန်လတ္တံ့၊ ဖြစ်ပေါ်တိုင်း ဖြစ်ပေါ်တိုင်းလည်း ထိုထိုနေရာမှာပင် ပျောက်ဆုံးကြ ပျောက်ဆုံးကြကုန်လတ္တံ့၊ ဤဘဝ တစ်ခုလုံး ထင်မြင်၍ နေလျှင်လည်း ရှေးရှေးဘဝ နောက်နောက် ဘဝတို့မှာ သည်အတိုင်းပင်မြင်၍ နေလတ္တံ့၊ သုံးဆယ့်တစ်ဘုံရှိသတ္တဝါ အနန္တ စကြဝဠာအနန္တမှာလည်း သည့်အတိုင်း ထင်မြင်၍ နေလတ္တံ့။</p> <p>ဤကားတစ်ခုသော ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်မှာ ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယ ဝိညာဏ်အစဉ်တစ်ခုကို အကွက်ပေါ်အောင်ဖော်၍ အနိစ္စပရိညာ ထင်လင်းစွာတည်ထောင်ပုံ အစီအရင်ကို အနုသာသနီနည်းအားဖြင့် ပြသ သွန်သင်ချက်တည်း။</p> <p>တစ်ကွက်တစ်နေရာနှင့်မှ မလင်းသေး မစွဲသေးလျှင် ဒုက္ခသဟ ဂုတ်ကာယဝိညာဏ်ကို တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ဖော်၍ ပြရသည်၊ ပြနည်းကား တစ်ကွက်နှင့်တစ်ကွက် ခပ်ကွာကွာနေရာမှာ ဖော်ရမည်၊ လကျ်ာ ခြေဖဝါး၌ အနာအကျင် ထိပါးခဲ့သော်ဟု ကိန်းဖော်၍ ပြဆိုခဲ့ပြီး သော အတိုင်း သဘာဝကိုမြင်နိုင်အောင် ဥပါဒ်စွန်း ဘင်စွန်းကို မြင်နိုင် အောင်ပြလေ။</p> <p>ထို့နောက် လက်ဝဲခြေဖဝါးမှာ၊ ထိုနောက် လကျ်လက်ဖဝါးမှာ၊ ထိုနောက်လက်ဝဲ လက်ဖဝါးမှာ စသည်ဖြင့် ဖော်လေ။</p> <p>ဦးနှောက်တွင်းမှာ ကိုက်၍လာမှု ပူ၍လာမှု ရင်တွင်းမှာပူ၍လာမှု အပူပျောက်မှု အဆုပ်တွင်းမှာပူ၍လာမှု အပူပျောက်မှုစသည်ဖြင့် ဖော်လေ။</p> <p>ထိုထိုအင်္ဂါ အစိတ်အကွက်မှာ ယား၍လာမှု အယားပျောက်မှု ထုံ၍လာမှု ကျင်၍လာမှု နာ၍လာမှု ကိုက်၍လာမှု ခဲ၍လာမှုစသည်ဖြင့် ဖော်လေ၊ တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့အပြားဖော်၍ ပြနိုင်လေလေ နာခံသောသူမှာ ဉာဏ်အမြင်သန့်ရှင်းလေလေ ဉာဏ်အမြင်ရွလေလေဖြစ်သတည်း။ ဤဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်တစ်ခုကို တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဖြစ်မှုချုပ်မှု အကွက်အကွက် အပိုင်းပိုင်းတွေထင်မြင်၍ကုန်လျှင် ကြွင်းသော ဝိညာဏ် ခြောက်ပါးတို့နှင့်တကွ စေတသိက်ဟူသမျှတို့သည်လည်း ဤနည်းချည်း ဆိုသည့်အနေနှင့် ထင်ပြီးတွေ မြင်ပြီးတွေကဲ့သို့ ဖြစ်၍ကုန်လေ၏၊ ငါမြင်သည် ငါကြားသည် ငါနာသည် အစရှိသောဒိဋ္ဌိစုသည် အကုန် ပျောက်ကင်း၍ ကုန်တော့ မှာလောက်ထင်ရ၏။</p> <p>အနိစ္စပရိညာ အစဖော်နည်း ပြီး၏။</p> <p>ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်အစဖော်ပြီးနောက် သုခဝေဒနာကိုဖော်ရာ၏၊ သုခသည် နိဒုက္ခသုခ, ဝေဒနာသုခ ဟူ၍နှစ်မျိုးရှိ၏၊ ထိုတွင်ရူပကာယ နာမကာယ၌ ဒုက္ခဝေဒနာကင်းရှင်း၍ နေကာမျှသည် နိဒုက္ခသုခမည်၏၊ ဆင်းရဲဒုက္ခကင်းရှင်း၍နေသည်ကိုပင် ချမ်းသာ ဆိုရသည်၊ သုခဝေဒနာ အလွန်ထင်ရှားသည် မဟုတ်၊ ထိမှန်းသိရုံ မျှသော ဝိညာဏ်ကိစ္စသာ ထင်ရှားသည်၊ ကောင်းလေစွ ကောင်းလေစွ ဟုဆိုရလောက်သော သုခကို ရှေးဦးစွာ ဖော်ရမည်၊ ပူအိုက်လှတုန်းအခါ အေးမြစွာသော ရေချိုးမှု ယပ်လေခံမှု လေပြေလေညှင်းခံမှု၊ ချမ်းအေး လှ၍ ဒုက္ခဖြစ်နေသောအခါ မီးလှုံမှု နေစာလှုံမှု နူးညံ့သောလက်ဖြင့် သာယာစွာ ဆုပ်နယ်မှုစသည်တည်း၊ ထိုအမှုတို့ဖြင့် ဖော်ရာ၌လည်း ဉာဏ်နိုင်ရုံကွက်၍ ကွက်၍ဖော်ရမည်။</p> <p>ဖော်ပုံကား ပူအိုက်လှ၍ အေးမြသောရေကို ကျောက်ကုန်း အပြင်မှာလောင်းချိုးရာ၌ လက်ဝါးရာ တစ်ခုစာမျှတွင် ကွက်၍ပြရာ၏၊ ဤနေရာမှ ပွက်ပွက်ဆူ၍နေသော ပူအိုက်မှု ဒုက္ခဝေဒနာတွေ ကွယ် ပျောက်မှု အလွန်ချမ်းသာလှသော သုခဝေဒနာတွေ ဆူဆူတက်ဖြစ် ပေါ်မှုကို ပြရာ၏၊ ခဏမကြာမီ လောင်းချိုးသော ရေခန်းခြောက်၍ သွားပြန်လျှင် သုခဝေဒနာတွေ တစ်ဖြည်းဖြည်းချုပ်ကွယ်မှု ဒုက္ခဝေဒနာ တွေ တစ်ဖန်တစ်ပွက်ပွက်ဆူဖြစ်ပေါ်၍လာမှုကိုပြရမည်၊ ဝေဒနာ ဓာတ် သားကိုလည်း လှလှမိအောင် ဖမ်းစေရမည်၊ တစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်မှု ဟူသော ဥဒယအစွန်းချုပ်ကွယ် ပျက်ဆုံးမှုဟူသော ဝယအစွန်း ဤအစွန်း နှစ်ပါးကိုလည်း ထင်ရှားစွာ ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌမြင်စေရမည်၊ ထိုမှကြွင်း ကျန်သော အနုသာသနဆုံးမပုံ အစီအရင်မှာ ပထမခန်းအတိုင်း သိလေ။ တစ်ကွက်လှလှမိသည့်နောက် တစ်ကိုယ်လုံးဖြန့်နည်း၊ တစ်ဘဝ လုံး ဖြန့်နည်း၊ တစ်သံသရာလုံးဖြန့်နည်း၊ သတ္တဝါအများမှာ ဖြန့်နည်း များကိုလည်း ရှေးနည်းအတိုင်း သိလေ။</p> <p>ထင်ရှားသော သုခဝေဒနာ၏ အခြင်းအရာကို ထင်မြင်ပြီးမှ နူးညံ့သောအဝတ်အရုံထိရာ၊ အခင်းအနှီးထိရာ၊ သစ်ပင်ရိပ်ကျောင်း တိုက်ခန်းရိပ်ထိရာ စသည်တို့၌ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ တစ်ပြိုင်နက်ကဲ့သို့ ဖြစ်ပေါ်နေသော သုခဝေဒနာတွေကိုလည်း ဖြစ်နိုင်လတ္တံ့၊ ဉာဏ်နိုင်ရုံ ကွက်၍ကွက်၍ကြည့်မှုသည် ပြက်ပြက်ကွက်ကွက်မြင်သာသည်။</p> <p>သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်၌ ဥဒယဗ္ဗယ အနိစ္စပရိညာ အစီအရင်ပြီး၏၊</p> <p>ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ ဝေဒနာကိစ္စမထင်ရှား၊ ချိုသည် ဆိမ့်သည် စပ်သည် အစရှိသည်ဖြင့် နောက်စိတ်အစဉ်မှာမှ ပေါ်လာသော ဣဋ္ဌ အနိဋ္ဌခြားနားစွာသိသော ဇောဝီထိစုကို အတွင်းဝင်ပြု၍ ပြရမည်၊ ဝိညာဏ်ကိစ္စကား အလွန်ထင် ရှား၏၊ ချိုသည်ဟု အသိထင်ရှား၏၊ ခါးသည်ဟု အသိထင်ရှား၏၊ ထိုအသိစုချုပ်ကွယ်မှုလည်း ထင်ရှား၏၊ ကောင်းသည် မကောင်းသည်ဟု ပိုင်းခြားသောအမှုမှာ နောက်စိတ်တွေလာမှ ထင်ရှားသည်၊ အလုံးစုံကို ဇိဝှါဝိညာဏ် ခံစားမှု ဇိဝှါဝိညာဏ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာမှုပြု၍ပြောသော် လည်း သင့်မြတ်တော့သည်၊ နာမက္ခန္ဓာတို့၏ ဥဒယအစွန်း ဝယအစွန်းကို ထင်ထင်ရှားရှား အာရုံပြုနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း၊ ကြွင်းကျန်သော အနုသာသနအစီအရင်မှာ ကာယဝိညာဏ်ဒွေမှာ ပြဆိုခဲ့သောနည်း အတိုင်းသိလေ။</p> <p>သကြား သကာစသည် သံပုရာရည်, ရှောက်ရည် စသည် ဟင်းကျွေးဟင်းလျာ စားဖွယ်ခဲဖွယ်သောက်ဖွယ် လျက်ဖွယ် တစ်ခုခုမှာပင် လျှာပေါ်သို့ အခါခါရောက်ရာ၌ အခါခါဖြစ်မှု ပျက်မှုကို ထင်ရှားအောင် ရှုလေ</p> <p>ဇိဝှါဝိညာဏ်ပြီး၏၊</p> <p>ဃာနဝိညာဏ်ဒွေမှာလည်း ကောင်းသောအနံ့ အခါခါထိခိုက်ရာ အခါခါတစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်မှု အခါခါချုပ်ပျောက်မှု မကောင်းသော အနံ့အခါခါ ထိခိုက်လာရာ၌ အခါခါတစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်မှု အခါခါချုပ် ကွယ်မှု များကို ထင်အောင်မြင်စေရသည်၊ ကောင်းသောအနံ့မှာလည်း ထို့အတူသိလေ။ သောတဝိညာဏ်မှာလည်း အသံအခါခါဖြစ်ပေါ်မှု အခါခါချုပ်ပျောက်မှုကို ထင်ရှားစွာမြင်စေရမည်၊ သောတဝိညာဏ်သို့ ကျလျှင်ပင် အလွန်သိမ်မွေ့လှပြီ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ အလွန်ခိုင်မြဲလှပြီ၊ ငါကြားသည်ဟူသော ငရဲမီးကိုသတ်ရန် အခွင့်အလွန်ခဲယဉ်းပြီ။ ဝိညာဏ်ဓာတ် သားနှင့်တကွ ဥဒယစွန်း ဝယစွန်းကို ဘယ်နည်းနှင့်မဆို မြင်သာသည့်နည်းနှင့်အတပ်မြင်မှ သတ်နိုင်မည်၊ ကာယ ဝိညာဏ်ဒွေ၌ ငါခံ၍ကောင်းသည်၊ ငါအခံခက်သည်၊ ငါပူသည် ငါအိုက်သည်၊ ငါယား သည်၊ ငါနာသည်၊ ငါထုံသည်၊ ငါကျင်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ငရဲမီးများ လှသော်လည်း ဝေဒနာကိစ္စကြွရွ ထင်ရှားသည့်အတွက် အသတ်လွယ် သေး၏၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်မှာ ငါချိုသည်၊ ငါချဉ်သည်၊ ငါကောင်းသည်၊ ငါမကောင်းသည်စသော ငရဲမီးစု၊ ဃာနဝိညာဏ်မှာ ငါနံသည် ငါမွှေး သည်စသော ငရဲမီးစုအသတ်လွယ်၏၊ သောတဝိညာဏ်သို့ ကျလျှင်ပင် ငါကြားသည် ဟူသောငရဲမီးသည် အသတ်ခဲယဉ်းပြီ။ စက္ခုဝိညာဏ်သို့ ရောက်လျှင် ငါမြင်သည်၊ ငါကြည့်သည်၊ ငါရှုသည်ဟူသော ငရဲမီးသည် အလွန်တောက်လှထက်သန်ခိုင်မြဲလှ၏၊ သွန်သင်ပြသသော အနုသာသနီ ဆရာ အပြလိမ်မာမှ ပြက်ပြက် ကွက်ကွက် ပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်နိုင်မြင် နိုင်မည်၊ ထိုသို့ ထင်မှလည်း ဉာဏ်လက်နက်သည် ငရဲမီးကိုထိမည်။</p> <p>အဘိဓမ္မာ ကျမ်းတတ်ဆရာတို့က သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော် အရာ၌ သဘာဝယုတ္တိကိုဆ၍ ထွေလာဖန်တီး ပြောဟောသည်များကို ဝိပဿနာ အမြင်မျိုး မဟုတ်ဟု ပြဆိုခဲ့ပြီ၊ ငါမြင်သည်ဟု စွဲလမ်းမှုကို ငရဲမီးဆိုရာ၌ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်နိုင်လျှင် အပါယ်တံခါးပိတ်၏၊ အပါယ် တံခါးမျိုး ပြတ်၏၊ အပါယ်မြစ်ပြတ်၏၊ အပါယ်ကြောပြတ်၏ ဟူသော ဒေသနာ တော်စသည် စကားသည် သက်သေတည်း။</p> <p>သက္ကာယဒိဋ္ဌိချုပ်ခဲ့လျှင် အတိတ်ကပြု၍ထားခဲ့သော မကောင်း မှုကံ အနန္တသည် အကုန်လုံး တစ်ချက်တည်း ကွယ်ပျောက်၏၊ နောက် အနာဂတ်၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ဒုစရိုက်အကုသိုလ်ကံ အနန္တစုလည်း အကုန်လုံးတစ်ချက်တည်း ကွယ်ပျောက်၏၊ အပါယ်တံခါးအပြီးပိတ်၏ဟု သိရသဖြင့် လောက၌ ဒုစ္စရိုက်ကံဟူသမျှသည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ အစီး အပွားတည်း၊ ငရဲမီးသည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ အစီးအပွားတည်းဟု သိအပ် လေရာကား ငါ ငါဟု စွဲလမ်းသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ငရဲမီး ဆိုသင့်လှလေ သတည်း။</p> <p>မြင်သည်ကိုစွဲလမ်းမှုမှာ တဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိ သုံးပါးရှိ၏၊ ထိုသုံး ပါးတွင် ငါမြင်သည်ဟုစွဲလမ်းမှုလည်း မာန၏ဝိသေသအချက်တည်း၊ တဏှာဒိဋ္ဌိနှစ်ပါးလည်းဆိုင်ပါ၏၊ ငါဟူသည် တစ်ဘဝတွင် တစ်ငါသာ ဟုဖြစ်ရင်းတည်း၊ စက္ခုဝိညာဏ်ဟူသော မြင်မှုကို အာရုံပြု၍ ငါမြင်သည် ဟုစွဲလမ်းချက်မှာ တစ်ဘဝလုံးမှ စက္ခုဝိညာဏ်တစ်ခုတည်းဟု စွဲလမ်းမှု တည်း၊ စက္ခုဝိညာဏ်ကို တစ်ဘဝလုံးမြဲသော နိစ္စဟူ၍စွဲလမ်းမှုတည်း။ ငါ၏မြင်ချက်သည် ကောင်း၏ဟု စွဲလမ်းမှုကား တဏှာ၏ ဝိသေသ အချက်တည်း၊ မြင်မှုသည် ငါ၏အတ္တတည်းဟု စွဲလမ်းမှုကား ဒိဋ္ဌိ၏ဝိသေသ အချက်တည်း၊ ရှေး၌ သတ္တပုဂ္ဂလ အတ္တဇီဝ ပရမတ္ထ ဓမ္မခွဲခန်းမှာ သေချာစွာပြဆိုခဲ့ပြီ</p> <p>ပဉ္စဝိညာဏ် ပြီး၏၊</p> <p>ဟဒယဝတ္ထု မနောဝိညာဏ် ပေါက်မှထွက်တောက်သော ငရဲမီး အသိုက်အအုံသည်ကား အလွန်ကြီးကျယ်လှ၏၊ မီးသတ်ဆရာ အစွမ်း ကောင်းလိုလှ၏။</p> <p>သတ်ပုံအစီအရင်ကိုပြဆိုအံ့၊ မနောဝိညာဏ်မည်သည် နေ့နေ့ ညညခဏမစဲ နှလုံးထဲမှာ တစ်ရှိန်တည်း, တစ်ဆက်တည်း, တစ်ခုတည်း ဖြစ်၍ အမြဲတည်နေသည်ဟုစွဲလမ်း၍ နေကြ၏၊ ငါသိသည် ငါကြံသည် ငါတွေးသည် ငါဆသည် အစရှိသည်ဖြင့် ငရဲမီးတောက် မီးလျှံမစဲ ထ၍နေ၏၊ ထိုမနောဝိညာဏ်စု၏ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနကား နှလုံးအိမ်တည်း၊ ထိုနှလုံးအိမ်တွင်းမှာလည်း သွေးသည် တစ်လက်ဖက်ခွဲခန့်ရှိ၏၊ အောက်၌ တည်သော ပါစကဝမ်းမီး တစ်ကိုယ်လုံးတွင် ထက်ဝန်းကျင်မှာ တည်ရှိ သော ဥသ္မာခေါ်သော ကိုယ်စောင့်ဓာတ်မီးတို့ကြောင့် ထိုနှလုံး သွေးသည် စမ်းပွက်ရေကဲ့သို့ အခါခပ်သိမ်း ဆူဆူတက်ပွက်၍သာ နေသောအခြင်း အရာရှိ၏၊ မနောဝိညာဏ်၏မှီရာ ဟဒယဝတ္ထုရုပ်သည် ထိုသွေးမှာ အသိန်း, အသန်းမကတည်ရှိ၏၊ ထိုဟဒယ ဝတ္ထုရုပ်စုလည်း နှလုံးသွေးမှာ လှိုင်းစီး၍တည်နေ၏၊ မနောဝိညာဏ်ဟူသမျှသည် ထိုဟဒယဝတ္ထုရုပ် ပေါ်မှာ တစ်ဖွားဖွားဖြစ် ပေါ်၏၊ ပြိုးပြိုးပျက်ပျက် ရိုးရိုးရက်တစ်လက်လက် တစ်လင်းလင်းနေ၏။</p> <p>“<b>ပဘဿရမိဒံ ဘိက္ခဝေ စိတ္တံ</b>”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “<b>ပဏ္ဍရံ စိတ္တံ</b>” ဟူ၍လည်းကောင်း ဟောတော်မူ၏။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဣဒံစိတ္တံ</b>=ဤစိတ်ဝိညာဏ်မည်သည်၊ <b>ပဘဿရံ</b>=ပြိုးပြိုးပြက် ရိုးရိုးရက် တစ်လက်လက် တစ်လင်းလင်းရှိ၏၊ <b>စိတ္တံ</b>=စိတ်ဝိညာဏ်သည်၊ <b>ပဏ္ဍရံ</b>=ဆွတ်ဆွတ်ဖြူ၏၊ မျက်မြင်မျိုးမဟုတ်၊ ဉာဏ်မြင်မျိုးပေတည်း၊ မျက်မြင်မျိုး အသွင် မှန်း၍ ဉာဏ်မျက်စိနှင့် ကြည့်သော်လည်း ကိစ္စ မရှိ၊ “<b>ဝိဇ္ဇုပ္ပါဒါဝ အာကာသေ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ ဝယန္တိစ</b>” ဟူသည်နှင့်အညီလျှပ်၏ ဖြစ်ခြင်း, ပျက်ခြင်း မြန်ပုံကဲ့သို့ ထင်မြင်၍ ဥဒယစွန်း ဝယစွန်း ဤအစွန်းနှစ်ခုကို ဉာဏ်၌ ထိထိမိမိ အားရပါးရမြင်နိုင်မှုသည်သာ ပမာဏတည်း။ တစ်သိမ့်သိမ့် တစ်အိမ့်အိမ့်ကဲ့သို့နေသော ထိုနှလုံးသွေးမှလည်း ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနအများ အကွက်ဖော်၍ကြည့်၊ အလယ်၌ ပေါ်သောအခါလည်းရှိသည်၊ ရှေ့ဘက် အစွန်းအနားပေါ်သောအခါ၌လည်း ရှိသည်၊ နောက်အဖို့အစွန်းအနား၌ ပေါ်သောအခါလည်းရှိသည်၊ လက်ျာဘက် အစွန်းအနား၌ပေါ်သော အခါလည်းရှိသည်၊ လက်ဝဲဘက် အစွန်အနား၌ ပေါ်သောအခါလည်း ရှိသည်၊ ဤသို့စသည်ဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနအကွက်သည် အရာမကများ၏၊ ပေါ်ရာ ပေါ်ရာဌာနမှာ ချုပ်ပျောက်မြဲဓမ္မတာတည်း၊ နှလုံးတွင်းခန့် ပမာဏရှိသော မျက်လုံးသား အပြင်အစရှိသော ထိုထိုကိုယ်အင်္ဂါ အကွက်မှာ မြမြထက်သော အပ်ဖျားနှင့်တစ်ချက် တစ်နေရာ ထိုး၍ သွားလျှင် နာမှု ဟူသော နာမက္ခန္ဓာအစုသည် ထိုထိုအချက်မှာ အသီးသီး ဖြစ်ပေါ်၍ ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနမှာ အသီးသီး ကွယ်ပျောက်၍ သွားသည်ကို ထင်ရှား သိမြင်နိုင်သကဲ့သို့ သူ့အကွက်နှင့်သူ အသီးသီးဖြစ်မှု, ပျက်မှု ထိထိမိမိ မြင်နိုင်စေ။</p> <p>ဥပမာကား တစ်ခုသော ပုလင်းငယ်အတွင်းမှာ တစ်လက်ဖက်၏ ထက်ဝက်ခန့်ပမာဏရှိသော ချင်းချင်းနီသော မှန်ကဲ့သို့ ကြည်လင် လှစွာသော ထိုထိုဝတ္ထုကို အလွန်မြန်မြန်ကြီး ကုန်ပျောက်အောင် စားနိုင် သော ဆေးရည်သည် ရှိရာ၏၊ အလွန်နူးညံ့လှစွာသော, အလွန်လည်း သိမ်မွေ့သေးငယ်လှစွာသော, ဆွတ်ဆွတ်ဖြူသော အပြေးအသွား လည်း အလွန်မြန်ထက်သော သံသေဒဇပိုးငယ်မျိုး တစ်မျိုးသည် ထိုဆေးရည် ထဲမှာ ထိုထိုနေရာ၌ခုတင်ခု ခဏမစဲ ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုထိုပေါ်သော နေရာမှာပင် အပြေးအမြန် လောက်လက်၍ဆေးရည်၏ စားချက်ဖြင့် မျက်တော်တစ်ခတ် အတွင်းမှာ လျင်မြန်စွာ ကုန်ပျောက်ကွယ်ဆုံး၍ ကွယ်ဆုံး၍သွားသည်ကို မျက်စိမှာ ထင်ရှားစွာမြင်ရာ၏၊ ဤဥပမာနှင့် အလွန်တူစွာမြင်စေရမည်။</p> <p>စိတ်၏ အဖြစ်အပျက် အပြောင်းအလဲ မြန်လှမှုကြောင့်လည်း နှလုံးသွေးတစ်ခုလုံးမှာ ဘယ်နေရာမဆို ကြည့်လိုက်တိုင်း ကြည့်လိုက်တိုင်း မှာပင် ရွရွ ရွရွအနေနှင့် မြင်လတ္တံ့၊ ငါသိသည်ဟူ၍, ငါကြံသည်ဟူ၍ ခဏမစဲ အမြဲထင်မြင်၍နေကြသော စိတ်အကြံ အသိစုနှင့်ထိုရွရွ ရွရွ ထင်မြင်ရသော အချက်စုသည် တစ်ခုတည်း, တစ်ချက်တည်း, ထင်မြင်၍ သွားမှ နေရာကျသည်၊ နှလုံးသွေးထဲမှာ ရွရွ ရွရွ ခုတင်ခု ဖြစ်ပေါ်မှု, ပျောက်ပျက် ကွယ်ဆုံးမှုကိုပင် ထင်မြင်ပါသော်လည်း ကြံမှု, သိမှုတွေက တစ်ခြားနေရာလျှင် နေရာမကျ၊ ငါကြံသည်၊ ငါသိသည်ဟူသော ငရဲမီးကို မထိ၊ ရှုမှု, ထင်မှု, မြင်မှုထဲမှာ ထိုငရဲမီးမပါလေပဲ လွတ်၍မနေစေနှင့်၊ ရှုသောဉာဏ်, ထင်သောဉာဏ်, မြင်သောဉာဏ်စိုကိုလည်း တစ်လှည့် တစ်လှည့် ပါလေအောင် ချပ်၍ကြည့်ရမည်။</p> <p>“<b>ဖေဏူပမံ ကာယမိမံ ဝိဒိတွာ၊ မရီစိဓမ္မံ အဘိသမ္ဗုဓာနော</b>”။ (ဓမ္မပဒ ပါဠိတော်)</p> <p>ဤပါဠိတော် ရုပ်ခန္ဓာကို ရေမြှုပ်စိုင်, ရေမြှုပ်ခဲ့ကဲ့သို့ နာမ်ခန္ဓာစုကို တံလျှပ်မျှင်တွေ, တံလျှပ်ရောင်တွေကဲ့သို့ ထင်မြင်နိုင်ပါလျှင် သေမင်း မမြင်နိုင်သေ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်၏ ဟောတော်မူရာ၌ အနှစ်သာရ မရှိမှု သဏ္ဍာန်အသွင် ထင်မြင်မှုနှစ်ချက်စီရသော ဥပမာစုပင် မှတ်ရမည်။ တံလျှပ်ဆိုသည်ကား မိုးဦးနွေလအခါ၌ ရေမရှိဘဲ ခြောက်သွေ့၍ နေသောအင်းပြင်ကြီးများမှာ မွန်းတည့် မွန်းတိမ်း နေပူအားကောင်း တုန်းအခါတွင် မလှမ်းမကမ်းကနေ၍ အင်းပြင်ကြီးကို ကြည့်မျှော်သော အခါ အင်းအပြင်မှာ လျှမ်းလျှမ်းလျှမ်းလျှမ်းထ၍ နေသည်ကို မြင်ရ၏၊ နွေအခါ ရေငတ်လှ၍ ရေရှာကြသော ငါးရာတစ်ထောင်စသော တောသမင်းတို့သည် ထိုတံလျှပ်တွေကို မြင်ကြလျှင် ရေတွေထင်၍ သောက်ချင်း အားကြီး ပြေးကြကုန်၏၊ အင်းပြင်သို့ ဆင်းမိကြလျှင် ထိုနေရာမှာကွယ်ပျောက်၍ အင်းအလယ်မှာ မြင်ပြန်သည်၊ အင်းလယ်သို့ ရောက်ပြန်လျှင် ထိုနေရာမှာပျောက်၍ ဟိုဘက်အင်းကမ်းနားမှာ ထင်ရ၏၊ ထိုနေရာသို့ရောက်ပြန်လျှင်ပျောက်ပြန်လေ၏၊ အင်းလယ်မှာ မြင်ပြန်၏၊ ပြေး၍ရောက်လျှင် ပျောက်ပြန်လေ၏၊ ရှေးတူရူ ကမ်းနားမှာ ထင်ရပြန်၏၊ ပြေး၍ရောက်လျှင် ပျောက်ပြန်၏၊ တစ်ဖန်အင်းလယ်မှာ ထင်ရ၏၊ ပြေးရင်းနှင့်ပင်မောပန်း၍ အင်းအပြင်မှာပင် သေဆုံးကြရ ကုန်၏။</p> <p>ဤ၌ တံလျှပ်ဆိုသည်ကား အင်းအပြင် မြေထဲမှ မိုးရွာဖို့ တက် သော ရေအခိုးစုပေတည်း၊ အပေါ်တည့်တည့်ကကျသော နေရောင် ခြည်စုသည် ထိုအခိုးတို့မှာကြောက်လေ၍ ရေခိုး နေရောင် နှစ်ခုစပ်ကို တံလျှပ်ခေါ်သတည်း၊ အလွန်နီးကပ်သော နေရာက ကြည့်လျှင် မမြင်ရ၊ ပျောက်ကွယ်၍ကုန်သကဲ့သို့ ထင်ရ၏၊ နေရောင်နှင့် ပဏာရသော နေရာကကြည့်မှ ခဏမစဲ အာရုံရှိရာ သို့ရှေးရှုဖြစ် ပေါ်၍နေသော နာမ် ခန္ဓာစုကို တံလျှပ်ရောင်တွေနှင့် အတူထင်မြင် စေရမည် ဆိုလိုသည်၊ အဖြစ်အချုပ်ကို ပိုင်းခြားနိုင်သည်သာ ပဏမတည်း၊ အနိစ္စပရိညာ ဆိုသည်ကား အဖြစ်အချုပ်ကို အမိဖမ်းမှုပေတည်း။</p> <p>ပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၏ တရားကိုယ် တွေ့နှင့်တကွဖြစ်မှုပျက်မှုကို ထင်မြင်သောအခါ အာရုံခြောက်ပါးနှင့်စပ်၍ ထိုဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒအမှုကို ကြည့်ရှုရာ၏၊ ဤအနိစ္စ ပရိညာမှုက ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒအခြင်းအရာနှင့်စပ်၍ အနိစ္စအချက်ကို ထင်မြင် ရင်းရှိမှသာလျှင် အနတ္တပရိညာမှု လွယ်နိုင်သည်။</p> <p>“<b>စက္ခုဉ္စ ပဋိစ္စ ရူပေစ ဥပ္ပဇ္ဇတိ စက္ခုဝိညာဏံ</b>” ဟူသောပါဠိတော်၌ စက္ခုနှင့်စပ်၍ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ ဖြစ်ပုံကို ရူပက္ခန္ဓာ အခန်းသို့ ရောက်မှဆိုပေအံ့။</p> <p><b>ရူပေစ</b>=ထိုထိုရူပါရုံတို့ကိုလည်း၊ <b>ပဋိစ္စ</b>=အစွဲပြု၍၊ <b>စက္ခုဝိညာဏံ</b>= စက္ခုဝိညာဏ်သည်၊ <b>ဥပ္ပဇ္ဇတိ</b>=အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်၏။</p> <p>ထိုထို ရူပါရုံဆိုသည်ကား အဘိဓမ္မာဝေါဟာရမျိုးတည်း၊ ရူပါရုံ ၏မှီရာ အဋ္ဌကလာပ် ဒြဗ်ဝတ္ထုနှင့်တကွ ကိုင်၍ ပြမှသာ၍ ထင်ရှား သည်၊ လူ၏အဆင်း နွား၏အဆင်း တုံး၏အဆင်း တိုင်၏အဆင်းဟု ပြောဆိုသည်ကား အဘိဓမ္မာဝေါဟာရမျိုးတည်း။ လူကိုမြင်သည်၊ နွားကိုမြင်သည်၊ တုံးကိုမြင်သည်၊ တိုင်ကိုမြင်သည်ဟုပြောဆိုကြသော ဝေါဟာရမျိုးမူကား၊ မျိုကြစားကြသော ထမင်းခဲဖွယ် ဘောဇဉ်စုကကို ကဗဠီကာရအာဟာရ ပြောဆိုကြသကဲ့သို့ သဝတ္ထုက ကထာမျိုးတည်း။</p> <p>အဘိဓမ္မာ ပါဠိတော်များမှာလည်း သဝတ္ထုက ကထာမျိုး ပရမတ္ထ ကထာမျိုးနှစ်မျိုးပင်လာ၏၊ မျိုကြ စားကြသော ဘောဇဉ်ခဲဖွယ် ဝတ္ထုနှင့် ဒြပ်တို့ကို ကဗဠီကာရအာဟာရဟု ခေါ်ဝေါ်မှုကားဒြဗ် ဝတ္ထုနှင့်တကွ ကိုင်၍ပြသော ဝေါဟာရကထာမျိုးတည်း “<b>ဩဒနော ကုမ္မာသော သတ္တု မစ္ဆော မံသံ</b>” အစရှိသည်ဖြင့် ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော် များမှာပင် ထိုဝေါဟာရ လာရှိ ပါ၏၊ မျိုအပ်သောထမင်းမှာ အဋ္ဌကလာပ်ရုပ်ရှစ်ခုရှိ၏၊ ထိုရှစ်ခု အတွင်းမှာ ဩဇာဟူသော အာဟာရ ရုပ်ပါရှိ၏၊ ထိုရုပ်ကိုအသီးအခြား ထုတ်၍ ကဗဠီကာရ ဝေါဟာရ ခေါ်သည်ကား နိဗ္ဗတ္ထိတ ပရမတ္ထ ဝေါဟာရတည်း။</p> <p>ထိုနှစ်ပါးတွင် ထင်ရှားစေခြင်းငှါ ဤအရာ၌သဝတ္ထုက ဝေါဟာရ ကိုပြဆိုပေအံ့။ ရူပေ=ထိုထိုရူပါရုံတို့ကိုအစွဲပြု၍ စက္ခုဝိညာဏ်စိတ် အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုဆိုသည်ကား၊ နံနက်အခါ၌ အိပ်ရာထသည်မှစ၍ ညဉ့်အခါ အိပ်ရာသို့ဝင်သည့်တိုင်အောင် တစ်နေ့လုံး၌ ပဌမဘယ်ဟာကို မြင်သည်၊ ဒုတိယ ဘယ်ဟာကိုမြင်သည်အစရှိသည်ဖြင့် အစဉ်ရှိသည် သာဖြစ်၏၊ ထိုသို့စီစဉ်၍မူကား ပြောခြင်းငှါမတတ်နိုင်အောင် အချက်များ လျက်ရှိ၏၊ ပဌမလူကိုမြင်သည်၊ ဒုတိယနွားကို အစရှိသည်ဖြင့်လည်း ကောင်း၊ လူကိုမြင်ရာ၌လည်း ကျောက်ကုန်းကို ပဌမမြင်သည်၊ ၎င်း နောက် ဦးခေါင်းကို ဒုတိယမြင်သည် အစရှိသည်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အစဉ်အတိုင်းမြင်၍သွားရသော များပြားလှစွာသော အဆင်းသဏ္ဍာန် အထည်ဝတ္ထုမျိုးတွေကို ရည်၍ ရူပေ=ထိုထိုရူပါရုံတို့ကို ဟုဆိုသတည်း၊ ထိုထိုဝတ္ထုဒြဗ်ကိုမြင်ရာ၌ သူ့ဝတ္ထုဒြဗ်နှင့် သူ့စက္ခုဝိညာဏ်အသစ် အသစ်ဖြစ်၍ မြင်သည်ဟူ လိုသတည်း။</p> <p>ထင်ရှားရုံ ချဲ့ဦးအံ့။။ တုံးနှင့်မျက်နှာ တယ်မိကြသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တုံးရိပ်သည် စက္ခုပသာဒရုပ်မှာ ထင်၏၊ ထိုတုံးရိပ် ထင်မှု သည် ပရမတ္ထသဘာဝအရာ၌ စက္ခုပသာဒရုပ်မှာ မိုးကြိုးကြ သကဲ့သို့ အဟုန်နှင့်တကွတိုက်ခိုက်၍ ပသာဒရုပ်ကြည်တွင် တုံးရိပ်ဖြစ် ပေါ်မှုဖြစ် သတည်း၊ ထိုသို့ပသာဒရုပ်မှာ တုံးရိပ်ခိုက်တိုက်မှုဒဏ်ချက်ကြောင့် ထိုအရိပ်ထိခိုက်ပေါ်ရှိ၍နေရာမှာ တုံးကိုမြင်သော စက္ခုဝိညာဏ် ဖြစ်ပေါ် လေသတည်း၊ မီးခတ်မှာ ကျောက်ထိခိုက်ရာ၌ ထိခိုက်မှု ဒဏ်ကြောင့် မီးပွင့်တွေတစ်ဖွားဖွားပေါ်ဘိသကဲ့သို့တည်း၊ မျက်တောင်ခတ်လျှင် ခတ်တိုင်းခတ်တိုင်း ထိုတုံးရိပ်ကွယ်ပျောက်၏၊ တုံးရိပ်ကွယ် ပျောက်တိုင်း ကွယ်ပျောက်တိုင်း သူ့တုံးရိပ်နှင့်သူ့ စက္ခုဝိညာဏ် အပြီးချုပ် ပျောက်ရာ ပါလေ၏၊ တစ်ခြားတစ်ပါးကို မျက်နှာ လွှဲရာ၌ ဆိုဖွယ် မရှိ၊ မျက်တောင်ကို ကြွချီပြန်လျှင် ကြွချီတိုင်း ကြွချီတိုင်း တုံးရိပ်အသစ်အသစ်ခိုက်ပေါ်မှု၊ စက္ခုဝိညာဏ်အသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုကိုလည်း သိလေ။</p> <p>တုံးကိုလွှတ်၍ တိုင်ကိုမြင်သောအခါ၌လည်း ဤနည်းအတိုင်း ပင်၊ တိုင်ကိုလွှတ်၍ တစ်စုံတစ်ခု မြင်ပြန်ရာ၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်။</p> <p>ထို့ကြောင့်</p> <p>ထိုထိုဝတ္ထုဒြဗ်ကို မြင်ရာ၌ သူ့ဝတ္ထုဒြဗ်နှင့် သူ့စက္ခုဝိညာဏ် အသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုကို သိအပ်သတည်း။</p> <p>တုံးရိပ် တိုင်ရိပ်စသည် ခိုက်မှု တိုက်မှု ဒဏ်ရာရှိမှသာ ထို ဝိညာဏ်ဖြစ်ပေါ်နိုင်လေရကား၊ ရူပေ=ထိုထိုရူပါရုံတို့ကို၊ ပဋိစ္စ=အစွဲပြု၍၊ ဥပ္ပဇ္ဇတိ=အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်၏ဟူရာ၌ အစွဲပြုဟူသော အချက် ပေါ်လေသတည်း။</p> <p>ထိုသို့ ထိုထိုတုံးတိုင်စသော ရူပါရုံဝတ္ထုဒြဗ်တို့၏ ထိခိုက်မှုနှင့် သာဖြစ်ပေါ်ရလေသောကြောင့် တုံးကို ကြည့်မြင်သောအခါ မျက်စိမှာ ဖြစ်ပေါ်သော စက္ခုဝိညာဏ်သည် တုံးကလုပ်ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ် ပေတည်း၊ တုံးကလုပ်၍ ဖန်ဆင်း၍ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တုံးကို မြင်ရသည်၊ တိုင်က လုပ်၍ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တိုင်ကို မြင်ရ သည်၊ အစရှိသည်ဖြင့် အကုန်သိလေ။</p> <p>ဥပမာကား အသက်တစ်သိန်းတမ်းမှာ တစ်နှစ်တစ်နှစ်လျှင် လင်တစ်ယောက်ယောက်သေ၍ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း လင်အသစ်အသစ် တစ်ယောက်တစ်ယောက် ယူရ၍ အနှစ်ငါးသောင်းကာလပတ်လုံး သားပေါင်း ငါးသောင်း ဖွားမြင်ရာ၏၊ ထိုသားစုကား အဖအသီးသီးတည်း၊ သားတို့ကို ကွဲပြားအောင် ပြောလိုလျှင် အမိနှင့်ပြော၍ မကွဲပြားနိုင်၊ အဖနှင့်ပြောမှ ဤသူကား မည်သူ၏သားတည်း၊ ဤသူကား မည်သူ၏ သားတည်းဟုကွဲပြားရာ၏၊ စက္ခုပသာဒရုပ်သည် ထိုအမိမိန်းမနှင့်တူ၏၊ တုံးတိုင်စသော ရူပါရုံဝတ္ထုဒြဗ်တို့သည် အဖငါးသောင်းနှင့်တူ၏၊ အသစ် အသစ်ဖြစ်၍သွားသော စက္ခုဝိညာဏ်စသည်သည် သားငါးသောင်း နှင့်တူ၏။</p> <p>တုံးတိုင် စသည်ကို အစဉ်အတိုင်း အိပ်ရာဝင်သည့်တိုင်အောင် တစ်နေ့လုံး၌မြင်၍သွားသော ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် တုံး၏ သားဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့်တုံးကိုမြင်သည်၊ တိုင်၏သားဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တိုင်ကိုမြင်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ဆိုထိုက်လေသတည်း။</p> <p>ဥပမာ တစ်နည်းကား ဝဲယာနှစ်ဖက်၌ လူ့တစ်ရပ်ခန့်အမြင့် ရှိသော သစ်ပင်ပေါင်းတစ်ထောင် စီတန်းလျက်ရှိသော ဖန်တုံးကြီး တစ်ခုကို ပင့်မြှောက်ယူဆောင်၍ အပြေးသွားရာ၌ ထိုထိုသစ်ပင် ဥပစာသို့ ရောက်လေရာ ဖန်တုံးကြီးမှာ အရိပ်အသီးသီးပေါ်လေရာ၏၊ ဖန်တုံးကြီး နှင့် စက္ခုပသာဒ၊ ထိုထိုသစ်ပင်နှင့် ထိုထိုရူပါရုံ ဝတ္ထဒြဗ်၊ ထိုထိုသစ်ပင် ရိပ်နှင့် ထိုထိုစက္ခုဝိညာဏ်တူ၏၊ ဖြစ်ပေါ်မှု ကွယ်ပျောက်မှုလည်း အသီး အသီးတူကြ၏။</p> <p>ထိုထိုအသံမျိုးနှင့် သောတဝိညာဏ်၊ ထိုထိုအနံ့မျိုးတို့နှင့် ဃာနဝိညာဏ်၊ ခံတွင်းမှာရောက်လာသော ထိုထိုရသာရုံ ဝတ္ထုဒြဗ်မျိုး တို့နှင့် ဇိဝှါဝိညာဏ်၊ ကိုယ်အင်္ဂါ အတွင်းအပမှာ ထိခိုက်လာသော ထိုထို ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ ဝတ္ထုမျိုးတို့နှင့် ကာယဝိညာဏ်၊ ဤဝိညာဏ်တို့၌လည်း စက္ခုဝိညာဏ်အတိုင်းသိလေသည်။</p> <p>မနောဝိညာဏ်မှာမူကား အာရုံမျိုး အလွန်အထွေအပြား များ လှ၏၊ ကုသိုလ်စိတ်မျိုး၊ အကုသိုလ်စိတ်မျိုး၊ စက္ခုဝိညာဏ်အစရှိသော အဗျာကတစိတ်မျိုး၊ ထိုစိတ်မျိုးတို့မှာယှဉ်သော လောဘတရား, ဒေါသ တရား, မောဟတရားအစရှိသော အကုသိုလ်တရားစု၊ သဒ္ဓါ, ပညာ, သတိအစရှိသော ကုသိုလ်အဗျာကတဓမ္မစု၊ ဖဿ, ဝေဒနာ, သညာ, စေတနာ, ဧကဂ္ဂတာ, ဇီဝိတိန္ဒြေ, မနသိကာရ, ဝိတက်, ဝိစာရ, အဓိမောက္ခ, ဝီရိယ, ပီတိ, ဆန္ဒဟူသော ဓမ္မစု၊ ဒုစ္စရိုက်ဆယ်ပါး, သုစရိုက်ဆယ်ပါး အစရှိသော ဓမ္မစု၊ အာပေါဓာတ်စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ၊ ဟဒယဝတ္ထု၊ ဇီဝိတ, အာဟာရ, ဇာတိ, ဇရာ, မရဏ အစရှိသော ဓမ္မစု၊ ဤအလုံးစုံသည် ဓမ္မာရုံမည်၏၊ ရူပါရုံ၊ သဒ္ဒါရုံ အစရှိသော ပဉ္စာရုံတို့သည် လည်း မနောဝိညာဏ်နှင့် ဆိုင်ကြကုန်၏၊ မနောဝိညာဏ်၏အာရုံမှာ အာရုံခြောက်ပါးလုံးပင် ရ၏၊ ထိုအာရုံခြောက်ပါးသည် အမိဝမ်းမှ ဖွားမြင်သည်ကစ၍ ယခုနေ့, ယခုနာရီတိုင်အောင် အတိတ် နှစ်, လ, နေ့, ရက်တို့၌ တစ်သက်လုံး ခဏမစဲ တွေ့ကြုံခဲ့ဖူးသမျှသော အာရုံ ခြောက်ပါး၊ ယခုနာရီမှ နောက်ခဏ နောက်ကာလတို့မှာ ယခုနာရီက မြော်မြင်၍သိနှင့်ရသော အာရုံခြောက်ပါး၊ နောက်နောက် ဘဝတို့ကို လှမ်း၍ ယခုကမျှော်ရသော အာရုံခြောက်ပါး၊ ကျမ်းဂန်အဆို ထိုထို လူပြောရှင်ပြောနှင့်သိရသော ခပ်သိမ်းသော အာရုံခြောက်ပါးစု၊ ဤအလုံး စုံသည် မနောဝိညာဏ်၏အာရုံစုချည်းတည်း။</p> <p>မစဲဖြစ်၍နေသော စိတ်အကြံအစည်စုတွင် အိပ်ပျော်စဉ် ဘဝင် ကိစ္စနှင့် ခဏမစဲဖြစ်၍နေသော မနောဝိညာဏ်စုမှာ ကံ-ကမ္မနိမိတ်, ဂတိနိမိတ်ဟူသော အာရုံစုကို အာရုံပြုသည်၊ အိပ်ရာကနိုး၍လာသည် မှစ၍ အိပ်ရာဝင်၍ အိပ်ပျော်သည့်တိုင်အောင် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံစု တွင် အကြောင်းအခွင့် ဆိုက်တိုက်ရာ တစ်ခုခုသော အာရုံစ၍ထင်မြင် သည်မှ ခဏစဉ်အတိုင်း ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံတို့သည် ဆိုက်တိုက်လာ သော အခွင့်အားလျော်စွာ နှလုံးတွင်းရှိ မနောဝိညာဏ်မှာ အစဉ်အတိုင်း သူတစ်လဲ ငါတစ်လဲ မစဲအောင် ထင်လေတော့သည်။ ဤဝီထိ မနော ဓာတ်စုမှာလည်း ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံစုတွင် အကြောင်းအခွင့် ဆိုက် တိုက်ရာ တစ်ခုတစ်ခုသော အာရုံသည် ဘဝင်၌ ခိုက်တိုက်လှုံ့ဆော် ပေးပြီးမှ ထိုလှုံ့ဆော်သော တစ်ခုခုသောအာရုံကို အာရုံပြု၍ သိမှု ကြံဖန် မှုဟူသော မနောဝိညာဏ်တစ်ခုခု နှလုံးထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လေသည်။</p> <p>တွေ့ကြုံဆိုက်တိုက်သောအကြောင်းမျိုး, အခွင့်မျိုးလည်း ဘယ် ခဏမှာမှမလပ်၊ ဝိုင်းလျက်, အုံလျက်တစ်ရုန်းရုန်း တွေ့ကြုံဆိုက် တိုက်မှု မစဲပြီ၊ ဆိုက်တိုက်သောအခွင့်နှင့် စပ်လျဉ်းသော တစ်မျိုးတစ်မျိုး သော အာရုံလည်း ဘဝင်မှာ ထင်မှု, ခုက်မှု, လှုံ့ဆော်မှုမစဲပြီ၊ ထိုထိုအာရုံ လှုံ့ဆော် တိုင်း လှုံ့ဆော်တိုင်း ဟဒယဝတ္ထုအတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ကာ ဖြစ်ပေါ်ကာ နေရသောအမှု တစ်သုတ်တစ်သုတ် ချုပ်ပျောက်ကာ ချုပ်ပျောက်ကာ နေရသောအမှုလည်း မစဲပြီ။</p> <p>မစဲပြီ ဆိုသည်ကား သူသူငါငါ သတ္တဝါတို့၏ အထင်အမြင်အတိုင်း ဆိုသည်၊ မုချအားဖြင့်မူကား စိတ်စေတသိက် နာမက္ခန္ဓာ လေးပါး တို့မည်သည် စက္ခုမှာဖြစ်ပေါ်ခိုက် စက္ခုမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ကြွင်း သော တစ်ကိုယ်လုံးမှာ မရှိကြကုန်၊ သောတမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် သောတ မှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ဃာနမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် ဃာနမှာသာ ရှိကြ ကုန်သည်၊ ဇိဝှါမှာဖြစ်ပေါ် ခိုက်ဇိဝှါမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ကိုယ်အင်္ဂါ တစ်ခုခုမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် ထိုနေမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ နှလုံးတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် နှလုံးတွင်းမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ထိုမှကြွင်းသော တစ်ကိုယ်လုံးမှာ မရှိကြကုန်၊ မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်းမှာပင်အခါ ပေါင်း ကုဋေတစ်သိန်းမျှတိုင်အောင် အဖြစ်အပျက် မြန်လှသည့်အတွက် ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးမှာပင် ပြိုင်လျက်ဖြစ်နေသကဲ့သို့ ထင်ရသည်၊ မျက်စိနှင့် ဘယ်ဟာကို ငါမြင်သည်ဟု ထင်၍နေဆဲမှာပင် စက္ခု ဝိညာဏ် အစဉ်၏ အကြားအကြားမှာ ဟဒယဝတ္ထ၌ မနောဝိညာဏ်ပေါင်း မစဲအောင်ပင် ကြားချပ်နိုင်သည်၊ သောတဝိညာဏ်စသည်တို့လည်း သတို့အာရုံခိုက်မှု မရှိလျှင် မစဲအောင်ပင်ကြားချပ်နိုင်သည်၊ ထို့ကြောင့် မျက်စိနှင့် ကြည့်ရှုဆဲ, မြင်ဆဲမှာပင် နှလုံးကလည်း ကြံ၏၊ သိ၏၊ နားက လည်း အသံတစ်ခုခုကိုကြား၏၊ စသည်ဖြင့် သတ္တဝါတို့၏စိတ်မှာ ထင် ကြရသည်၊ ကြွင်းသော ဝိညာဏ်တို့ဖြစ်မှုမှာလည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>မနောဝိညာဏ်အစုမှာလည်း ကိုယ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော ဝိညာဏ်စုဖြစ်၍နေစဉ် နှုတ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော ဝိညာဏ်မျိုး မဖြစ်နိုင်၊ နှုတ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော စိတ်စုဖြစ်၍နေစဉ် ကိုယ်အမူ အရာကိုပြုပြင်သော စိတ်မရှိနိုင်၊ သို့သော်လည်း အလဲ အလှယ်မြန်လှ သည့်အတွက်ကြောင့် သွားဆဲမှာပင် စကားပြောနိုင်၏၊ စကားပြော ဆဲမှာပင် ကိုယ်အင်္ဂါ လှုပ်ရှားနိုင်၏၊ ထိုထို အဆင်းကို မြင်နိုင်၏၊ ထိုထိုအသံကိုကြားနိုင်၏၊ ဤသို့ဖြစ်မှုကား မြန်လှသည့်အတွက်ကြောင့် တစ်မျိုးတစ်မျိုး အစဉ်၏ အကြားအကြားမှာ အမျိုးမျိုး ကြားချပ်မှု ပေတည်း။။ ဝိပဿနာ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်မှာမူကား ဤသို့ဖြစ်၍ နေကြရာမှ အလုံးစုံခြုံမိ ငုံမိလောက်သောအချက်ကို ရှာ၍ဝိညာဏ် ဝီထိဝါရပေါင်း တစ်သိန်း, တစ်သန်း, တစ်ကုဋေမကကိုပင် တစ်ဝိညာဏ်တည်း တစ်ချက် တည်းပြု၍ ဥဒယမှု, ဝယမှုကို ရှုရသည်၊ ဖြစ်ခြင်း၊ ပျက်ခြင်းကို ရှုသော ဉာဏ်မှာ အကုန်ပါစေနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း၊ ငါမြင်သည်, ငါကြား သည်, ငါနံသည်, ငါအရသာကိုသိသည်၊ ကိုယ်အင်္ဂါမှာ ထိသည် ကိုငါ သိသည်၊ ငါကြားသည်, ငါနံသည်, ငါအရသာကို သိသည်၊ ကိုယ် အင်္ဂါမှာ ထိသည်ကို ငါသိသည်, ငါထွေထွေလာလာ ကြံဖန်သည်ဟု ဖြစ်သော ငရဲမီးခြောက်မျိုး၊ ငါပြောသည်, ငါဆိုသည် ကိုယ်အင်္ဂါကို လှုပ်ရှားသည်, ငါသွားသည်, ငါလာသည် စသည်ဖြင့် ဖြစ်သော ငရဲမီးမျိုး အကုန်ကွယ် ပျောက်စေနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း။ ကိုယ်တွင်းမှာ စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ, ဟဒယ ဟူသော ခြောက်ဌာနက ထိထိမိမိဆုပ် ကိုင်၍ ဖြစ်မှု, ပျက်မှုကိုကောင်းစွာ ထင်မြင်နိုင်လျှင် ထိုအလုံးစုံသော အထွေအလာတို့သည် အတွင်းဝင် ပါလေကုန်တော့သည်။ (ဤတွင်ရွေ့ကား ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၌ အနိစ္စပရိညာ အစီအရင် အမြွက်ပြီး၏၊)</p> <p>---</p> <h3>ဒုက္ခပရိညာ</h3> <p>ဒုက္ခပရိညာကို ပြဆိုပေအံ့။ ရှေးဉာတပရိညာအခန်း၌ ပြဆိုခဲ့ ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီး တစ်ဆယ့်ငါးပါးသည်လည်း ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၏ ဒုက္ခလက္ခဏာပင်တည်း၊ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးမှထွက်သော ဒုက္ခစက်ကြီး တစ်ဆယ့်ငါးပါးကိုမြင်သဖြင့် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၏ ကြောက်မက် ဖွယ်ကြီး၏ အဖြစ်ကို မြင်ခြင်းသည် <b>“ဒုက္ခံ ဘယဋ္ဌေန”</b> ဟူသည်နှင့် အညီ စက်ကြီးတစ်ဆယ့်ငါးပါးသည် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၏ ဒုက္ခ လက္ခဏာရေး အစစ်အမှန်ဖြစ်လေသတည်း။</p> <p>ယခုအခါ <b>“ယအနိစ္စံ တံ ဒုက္ခံ”</b> ဟူ၍လည်းကောင်း၊ <b>“အနိစ္စေ ဒုက္ခသညာ”</b> ဟူ၍လည်းကောင်း ဟောတော်မူသည်နှင့်အညီ အနိစ္စ တရားမျိုးဖြစ်သည့်အတွက် သိအပ်သော ဒုက္ခမျိုးကို ဥပမာနှင့်တကွ ပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>ထန်း အုန်း စသော သစ်သီးတို့သည် အညှာပြုတ်လျှင် မြေသို့ ပရမ်းပတာ ကြွေကျမှု အမြဲရှိနေကြသကဲ့သို့ သံသရာ၌ ကျင်လည်၍ နေကြကုန်သော ပုထုဇ္ဇဉ်သတ္တဝါတို့သည် လူ့ပြည်မှာ ဖြစ်ရကုန်သော် လည်း အမြဲမနေကြရကုန်၊ ဇီဝိတိန္ဒြေအညှာ ကြွေ၍ သေမြဲဓမ္မတာ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ သေပြန်လျှင်လည်း ဘယ်ဘုံ, ဘယ်ဘဝသို့ငါသွားမည်ဟု သွားနိုင်ကြကုန်သည် မဟုတ်၊ ပေါက်လွှတ်ဓမ္မတာ ကျချင်ရာရာ ပရမ်း ပတာကျကြကုန်၏၊ ဤသို့သေသည့်နောက်၌ ပေါက်လွှတ်ဓမ္မတာ ကျချင်ရာရာ ပရမ်းပတာ ကျရခြင်းဘေးကြီးသည် အလွန်ကြောက် မက်ဖွယ်ကောင်းလှသော သံသာရဘယကြီးမည်၏၊ ဤဝိနိပါတန သံသရာဘေးကြီးအတွက် လူ့ပြည်မှ စုတေလျှင် အပါယ်လေးပါးသို့ကျရ သော ဘဝသာများ၏၊ လူ့ပြည်မှစုတေ၍ လူ့ပြည်, နတ်ပြည်သို့ ရောက် ရသော ဘဝမူကား ဘဝတစ်ထောင်, ဘဝတစ်သောင်း တွင် တစ်ဘဝမျှ ကြုံရခဲလှ၏၊ ဤဘေးကြီးသည် အနိစ္စမျိုးဖြစ်သော ဝိညာဏ်မှ ထွက် သော ဘေးကြီးစင်စစ်တည်း၊ အကြင်မျှလောက်သော ကာလ ပတ်လုံး ဤဝိညာဏ်ကို ငါ၏ကိုယ်ဟု သာယာ သိမ်းပိုက်ခြင်း ရှိနေ၏၊ ထိုမျှ လောက်သော ကာလပတ်လုံး ထိုဘေးကြီးသည် ထိုသူမှာ အပြီးစွပ် လျက် ရှိနေ၏၊ ထို့ကြောင့် အနိစ္စမျိုးဖြစ်သည့်အတွက် အလွန်ကြောက် မက် ဖွယ်ကြီးဖြစ်ရလေကား ဤဝိညာဏ်သည် ဘယဋ္ဌေနဒုက္ခကြီး စင်စစ် ဖြစ်သတည်း၊ နတ်ပြည်မှာ ဖြစ်ရသော်လည်း ဗြဟ္မာပြည်မှာ ဖြစ်ရ သော်လည်း ထိုနည်းတူဆိုလေ။</p> <p>တစ်ခု တစ်ခုသော ဘဝ၌ အနိစ္စကြောင့် ဒုက္ခကြီးကျယ်ပုံကို ဥပမာနှင့်တကွပြအံ့။</p> <p>ဤဝိညာဏ်သည် သူသတ်ယောက်ျားကြီးနှင့် တူ၏၊ အနိစ္စတာ သည် မြမြထက်သော ဓားသန်လျက်နှင့်တူ၏၊ သတ္တဝါသည် ရာဇဝတ် ကောင်နှင့်တူ၏၊ ဝိညာဏ်တည်းဟူသော သူသတ်ယောက်ျားကြီးသည် အနိစ္စတာ တည်းဟူသော ဓားသန်လျက်နှင့် ရာဇဝတ်ကောင်တည်း ဟူသောသတ္တဝါကို ပဋိသန္ဓေတည်နေသည်မှစ၍ ခဏမစဲ ဓားရာချင်း စပ်အောင် အရာပေး၏၊ ကိုယ်တွင်းမှာ ဆေးဝါဓားစာ အခံမရှိလျှင် ထိုသတ္တဝါသေဖို့ ဓားချက်ချည်းသည် ကိုယ်တွင်းမှာ ဆေးဝါဓားစာ အခံအပြီး ရှိ၍နေလျှင် ခုတ်တိုင်းခုတ်တိုင်းပြတ်သော ဓားရာဓားချက်စု သည် ခဏချင်း အသားနုတက်၍ အစဉ်အဆက် အသက်မသေ ဖိုသူနေရ၏၊ ဆေးဝါဓားစာ ရှာမှု, ဖွေမှု, မှိဝဲမှု, ဒုက္ခကြီးမှုကား ထိုသတ္တဝါ ကို အကြပ်အတည်း အမြဲနှိပ်စက်၍နေ၏၊ ကာမဘုံမှာ အသက်မွေးမှု ကဗဠီကာရအာဟာရမှီဝဲမှုသည် ထိုသူမှာ ဆေးဝါဓာတ်စာမှုနှင့် တူ၏။</p> <p>ဤစကားရပ်ဖြင့် ရေသတ္တဝါ, မြေပေါ်ရှိသတ္တဝါ, ကောင်းကင်ရှိ သတ္တဝါတို့၌ ကြီးကျယ်ကျပ်တည်း အမြဲနှိပ်စက်၍နေသော အသက်မွေးမှု အစာအာဟာရမှုကြီးသည် ဝိညာဏ်၏ အနိစ္စမှုမှ ဖြစ်ပွားသော ဒုက္ခမှုကြီး အမှန်ဖြစ်သည်ကိုပြသော စကားရပ်တည်း။</p> <p>ရှေးက ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အနိစ္စကိုထိထိမိမိကြီးမြင်မှ ယခုပြဆိုသော ဝိညာဏ်၏ဒုက္ခလက္ခဏာကို ကောင်းစွာ သိမြင်နိုင်မည်၊ အနိစ္စကို ထိထိ မိမိကြီးမမြင်က အနိစ္စသည် အားပေးအာမြှောက်ရှိ၍နေသည့်အတွက် ကြောက်မက်ဖွယ်သော ဒုက္ခလက္ခဏာကိုပြဆိုသော်လည်း မိမိကိုယ် တွင်းရှိ ဝိညာဏ်ကို ကြောက်မက်ဖွယ်သော ဒုက္ခဓမ္မဟု မထင်နိုင်။</p> <p>တစ်နည်းသော်ကားထိုသူသတ် ယောကျ်ားကြီးမှာ ထိုသတ္တဝါ၌ ဓားရာတစ်ချက်တစ်ချက်တွင် အသက်သေဆုံးအောင် ဝိုင်းညီကြ ကုန်သော ရွာပယောဂ, တောပယောဂ တပည့်လက်သားတို့မှာလည်း မျာစွာရှိကုန်သတတ်။ ဆေးဝါးဓာတ်စာ အခံကောင်းလှသေး၍ ထိုထို ဓားချက်တွင် အသက်မသေ ရှိပြန်ချေလည်းထိုသတ္တဝါကို ထွေထွေ လာလာ ဗျာပါရဒုက္ခ များပြားရန် အငိုတိုက်ရန်, အရယ်တိုက်ရန်, အရူးတိုက်ရန်, အနှမ်းတိုက်ရန်, အရှက်ခွဲရန်, အကျိုးနည်းရန် ဝိုင်းအုံကြ ကုန်သော နတ်ရဲ, စုန်းရဲ, သရဲသဘက် တပည့်လက်သားတို့လည်း များစွာရှိကုန်၏၊ ဤစကား၌ ဝိညာဏ်သည် သူသတ်ယောကျ်ားကြီးသည်၊ ကိုယ်တွင်းရောဂါမျိုး ၉၆ပါးသည် ရွာပယောဂတည်း၊ မိးဘေး, ရေဘေး, ခိုးသူဓားပြဘေး, မြွေဘေး, ကင်းဘေး, ဆင်ဘေး, ကျားဘေး, အစရှိသော တောပယောဂတည်း၊ ထိုရွာတွင်း, ရွာပယောဂတို့သည်ပင်လျှင် ထွေ ထွေလာလာ ဗျာပါဒုက္ခများအောင် ပြုသမားတို့တည်း၊ သောက, ပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ, ဥပါယာသတို့နှင့်တကွ လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, မာန, ဒိဋ္ဌိ အစရှိကုန်သော တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာ တို့သည်ကား အငိုတိုက်ကြကုန်သော သူတို့တည်း။</p> <p>ဤစကားရပ်ဖြင့် မိမိကိုယ်၌ရှိသော ဝိညာဏ်အနိစ္စကြောင့် ဝိညာဏ်ဒုက္ခ ကြီးကျယ်လှပုံ ကိုပြဆိုအပ်သတည်း။</p> <p>ဒုက္ခ ဒုက္ခ, သင်္ခါရဒုက္ခ, ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခတို့ဖြင့်ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခလက္ခဏာကိုပြဆိုရာ၏၊ နောက်နောက်ဘဝတို့၌ သုဂတိဝိညာဏ်ကို ရနိုင်ရန် ရှေးရှေးဘဝတို့ကတင်ကူး၍ ဒုက္ခစိုက်ပျိုးပြုနှင့်ရသော ဒါနမှု, သီလမှု, ဘာဝနာမှုတို့သည်ကား ထိုသုဂတိဝိညာဏ်၏ သင်္ခါရဒုက္ခမှု တို့တည်း၊ ထို့အတူ ဖြစ်ရာသုဂတိဘဝတို့၌ အသက်မွေးမှု အစရှိသည် လည်း ဝိညာဏ်၏ သင်္ခါရဒုက္ခမှုတည်း၊ ဝိညာဏ်သည် အနိစ္စမျိုးဖြစ်ခဲ့၍ ပြုစုပျိုးထောင်ပြန်ရင်း ပျက်ဆုံးပြန်ရင်းဖြစ်လေရကား သံသရာလည်း အနမတဂ္ဂ, ဝိညာဏ်လည်း အနမတဂ္ဂ, သင်္ခါရဒုက္ခလည်း အနမတဂ္ဂ, ဖြစ်၍နေ၏။</p> <p>ဒါန, သီလအစရှိသော သင်္ခါရဒုက္ခနှစ်မျိုးကို အပန်းခံ၍ အားထုတ် ကြကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကား နှစ်မျိုးရှိကြ၏၊ ထိုသင်္ခါရဒုက္ခထမြောက်လျှင် ထမြောက်လျှင် ထိုသင်္ခါရဒုက္ခမျိုးနှင့်တကွ ဒုက္ခခပ်သိမ်းတို့မှာ အပြီး၍ ငြိမ်း၍ သွားအောင် အားထုတ်ကြသူတစ်မျိုး၊ ငြိမ်းမှုစခန်းဟူ၍မရှိပဲ ဖြစ်ကတတ်ဆန်း အားထုတ်ကြသူတစ်မျိုး၊ ဝိညာဏ်၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်း သို့ရောက်အောင် အားထုတ်ကြသော သူတို့ကား ပထမပုဂ္ဂိုလ်တို့ ပေတည်း။</p> <p>ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကား ဒါနပြုမှု ဒုက္ခကြီးမှလည်း လွတ်ငြိမ်းကြလေ ကုန်၏၊ သီလဒုက္ခကြီး ဘာဝနာဒုက္ခကြီးတို့မှာလည်း လွတ်ငြိမ်းကြ လေကုန်၏၊ အပါယဒုက္ခ စသည်တို့မှာလည်း လွတ်ငြိမ်းကြလေကုန်၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ အနိစ္စမျိုးဖြစ်သော ဝိညာဏ်၏လက်မှ ကျွတ် လွတ်နိုင်ကြပေကုန်သောကြောင့်တည်း။ (ဝါ)ဝိညာဏ်ကို စွန့်လွှတ်နိုင်ကြ ပေကုန်သောကြောင့်တည်း။ ဝိညာဏ်၏လက်မှာ မလွတ်နိုင်ကြကုန်ငြား အံ့၊ တစ်ခြားတစ်ပါးသော ဒုက္ခမျိုးကို မဆိုထားဘိဦး၊ အနမတဂ္ဂ သံသရာ ၌ ဒါနပြုမှု ဒုက္ခ, သီလစောင့်ထိန်းမှု ဒုက္ခ, ဘာဝနာပွားများမှုဒုက္ခ, ရသေ့ပြု မှုဒုက္ခ, ဘာဝနာပွားများမှုဒုက္ခ, ရသေ့ပြုမှုဒုက္ခ, ရဟန်းပြုမှုဒုက္ခ ဤ ဒုက္ခကြီးတွေ နှိပ်စက်ညှင်းပန်းမှုနှင့်ပင် ငြိမ်းချမ်းရန် အခွင့်မရှိပြီ၊ ဒုတိယပုဂ္ဂိုလ်တို့ကား အသစ်အသစ်သော ဝိညာဏ်ကို အစဉ်ထူထောင်၍ သွားရန် အားထုတ်ကြသော ဗာလပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်း၊ အကျိုးအပြစ် ထင် ရှား၏။</p> <p>ဆိုလိုရင်းအဓိပ္ပါယ်ကား ကုသိုလ်မှုမည်သည် လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို စုဆောင်းရခြင်းစသည်ဖြင့် ဆင်းရဲခံနိုင်မှဖြစ်သော အမှုသာတည်း၊ သို့သော်လည်း အလိုရှိရာ အမျိုးမျိုးကိုဆောင်နိုင်သော အမှုမျိုးဖြစ် ပေသည် တစ်ကြောင်း, ကုသိုလ်မှုကို အားမထုတ်လျှင် အပါယ်ဒုက္ခ၌ မြှပ်၍သွားမည်ကိုကြောက်ရသည် တစ်ကြောင်း, သို့အကြောင်းကြောင့် ဆင်းရဲခံ၍ပင် အားထုတ်ကြရ၏။</p> <p><b>“မာရောတိခေါ ဘိက္ခဝေ ပဉ္စန္နေတံ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာနံ အဓိဝစနံ”</b> ဟူ၍လည်းကောင်း၊ <b>“ဝဓကော ပစ္စတ္ထိကောတိ ခေါ ဘိက္ခဝေ ပဉ္စန္နေတံ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာနံ အဓိဝစနံ”</b> ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟောတော်မူသည်နှင့်အညီ လူသတ် ယောက်ျား ဥပမာ၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဝိညာဏ်သည် အနိစ္စတာ ဓားကို မိမိ၌အမြဲစွဲကိုင်လျက် အတွင်သတ်သော ယောက်ျားကြီးစင်စစ် ဖြစ်၏၊ လူ့ဝိညာဏ်သည် လူကိုတွင်တွင်သတ်၍ အပါယ်သို့ တွင်တွင် ပစ်ချ၏၊ နတ်ဝိညာဏ်သည် နတ်ကိုတွင်တွင်သတ်၍ အပါယ်သို့ပစ်ချ၏၊ ဗြဟ္မာ့ဝိညာဏ်သည် ဗြဟ္မာကို တွင်တွင်သတ်၍ အပါယ်သို့ပစ်ချ၏၊ ဗာလပုထုဇ္ဇဉ်တို့သည် အပါယ်ကိုကြောက်လှ၍ ဒါန, သီလ, ဘာဝနာကို အားထုတ်ကြသည်ရှိသော် လူ့ဝိညာဏ်လူ့ဘဝ, နတ်ဝိညာဏ် နတ်ဘဝ၊ ဗြဟ္မာ့ဝိညာဏ် ဗြဟ္မာ့ဘဝကို မိမိကိုယ်ပြုလုပ်ရန် အားထား၍ ကြိုးကြိုး စားစားအားထုတ်ကြကုန်၏၊ အားထားရာ ဝိညာဏ်ကို ရသည့်အတွက် အပါယ်ငရဲသို့ တစ်လဲလဲ ပြန်၍ ပြန်၍ ကျကာကျကာ နေကြကုန်၏၊ ဝိညာဏ်ကို မလွှတ်သမျှသည် ဘဝဂ်ကပင်သော်လည်း အပါယ်သို့ လား ကြရာကုန်၏၊ အပါယ်ကျမှုလည်း ဆုံးကမ်းမရှိ၊ ကုသိုလ်မှု သင်္ခါရဒုက္ခ လည်း ဆုံးကမ်းမရှိလေ။ သောတာပန်အဖြစ်သို့ရောက်၍ သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိချုပ်ငြိမ်းသဖြင့် ဝိညာဏ်ကိုလွတ်နိုင်သောအခါမှ အပါယ်ကျဒုက္ခ ငြိမ်း၏၊ ကုသိုလ်မှု သင်္ခါရဒုက္ခလည်း အပန်းကြီးလောက် အောင်မရှိပြီ။ (ဤကား ဝိညာဏ်၏ သင်္ခါရဒုက္ခကြီးကျယ်ပုံကို အမြွက်မှဆိုလိုက်သော အချက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3>ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခ</h3> <p>ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခကိုကား သူသတ်ယောက်ျား ဥပမာနှစ်ချက် ဝိနိပါတ သံသာရဘယအချက်များနှင့်ပင် ထင်ရှားသိသာလှပြီ၊ အနိစ္စမှ ထွက်သော ဒုက္ခဟူသမျှသည် ဝိပရိဏာမဒုက္ခချည်းတည်း။ အနမတဂ္ဂ သံသရာနှင့်အမျှ သင်္ခါရဒုက္ခကြီးကျယ်၍ နေရသည်မှာလည်း ဝိပရိဏာမ အတွက်ပင်တည်း၊ လောက၌ မြို့ဖွဲ့၍, ရွာဖွဲ့၍, အသင်းဖွဲ့၍ အိမ်ရာ ဝင်းခြံ အရံအကာဖွဲ့နေကြရသော အမှုသည်လည်း ဝိပရိဏာမသဘော ရှိနေသည့်အတွက်ပင်တည်း၊ ရေဘေးကိုကြောက်ရမှု, မီးဘေးကိုကြောက် ရမှု, ကိုယ်တွင်း ကိုယ်ပဘေးကို ကြောက်ရမှု အလုံးစုံသည်လည်း ဝိပရိဏာမသဘောရှိနေသည့်အတွက်ပင်တည်း၊ ဝိညာဏ်သည် ဝိပရိဏာမသဘော မရှိခဲ့သည်ဖြစ်အံ့၊ လောက၌ ကြောက်ဖွယ်, လန့်ဖွယ်, ထိတ်ဖွယ်, ရွံ့ဖွယ်, စိုးရိမ်ဖွယ်, ကြောင့်ကြဖွယ်, ပူပန်ဖွယ်ဟူ၍ တစ်စုံ တစ်ခုမျှ မရှိရာပြီ။</p> <p>ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခ ပြီး၏၊</p> <p>---</p> <p>ဤမှတစ်ပါး သစ္စဝိဘင်းမှာဟောတော်မူသော ဇာတိဒုက္ခ စသည် တို့နှင့်တကွ စူဠဒုက္ခက္ခန္ဓသုတ်, မဟာဒုက္ခက္ခန္ဓသုတ်, မဟာနိဒ္ဒေသတွင် ဇရာသုတ်၏ နိဒ္ဒေသတို့မှာလာရှိသော ဒုက္ခမျိုးဟူသမျှသည်လည်း ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခချည်းပင်တည်း။ တေဘူမက ဒုက္ခဟူသမျှသည် ဤ ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခလက္ခဏာချည်းတည်း။ ထို့ကြောင့် ဒုက္ခပရိညာမှုသည် အလွန်ကြီးကျယ်၏၊ ရဟန္တာအဖြစ်သို့ရောက်မှ အပိုင်ကြီးပိုင်နိုင်၏၊ သောတာပန်၊ သကဒါဂါမ်၊ အနာဂါမ် ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကား တစ်စိတ်တစ်ဒေသ မျှသာ ပိုင်နိုင်ကြကုန်သည်။</p> <p>(ဤတွင်ရွေ့ကား ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခပရိညာ အစီအရင်ပြီး၏၊)</p> <h3>အနတ္တပရိညာ</h3> <p>အနတ္တပရိညာ၌ အနတ္တသည် အနိစ္စနှင့်စပ်၍ သိအပ်သော အနတ္တ, ဒုက္ခနှင့်စပ်၍သိအပ်သော အနတ္တ, ပုဂ္ဂိုလ်၏ အလိုသို့မလိုက်၊ အကြောင်းတရား ဆိုက်တိုက်ရာဖြစ်ခြင်းနှင့်စပ်၍ သိအပ်သောအနတ္တ, ဟူ၍ သုံးပါးရှိ၏၊ ထိုသုံးပါးတွင် အနိစ္စနှင့်စပ်၍ သိအပ်သော အနတ္တမှာ အနိစ္စကိုကောင်းစွာ ထင်မြင်မှ ထင်မြင်နိုင်သည်၊ ဒုက္ခနှင့်စပ်၍ သိ အပ်သော အနတ္တမှာလည်း ဒုက္ခကိုကောင်းစွာမြင်မှ ထင်မြင်နိုင်သည်၊ ထိုနှစ်ပါးကို ကောင်းစွာထင်မြင်နိုင်ပါလျှင် အလိုသို့မလိုက်မှုနှင့်စပ်၍ သိအပ်သော အနတ္တလည်း ပြီးစီးပါ၏။</p> <p>အနတ္တ=ကိုယ်မဟုတ်၊ အနတ္တ=အစိုးမရ၊ အနတ္တ=အလိုသို့ မလိုက်။ ကိုယ်မဟုတ်ဆိုသည်ကား ပုဂ္ဂိုလ်၏ အထည်ခံ အမာခံ အနှစ်သာရ မဟုတ်၊ သတ္တဝါ၏အထည်ခံ အမာခံ အနှစ်သာရမဟုတ်၊ ငါ၏အထည်ခံ အမာခံ အနှစ်သာရမဟုတ် ဆိုလိုသည်။ အနိစ္စကိုကောင်းစွာ မြင်သည် ရှိသော် အနှစ်သာရမဟုတ်သည်ကို မြင်၏။</p> <p>အဘယ်သို့မြင်သနည်းဟူမူ အန္ဓပုထုဇ္ဇဉ်တို့အား ငါမြင်သည်ဟု ထင်မြင်စွဲမြဲရာ၌ ငါကား တစ်သက်လုံးမှာမှ တစ်ငါသာ ထင်ရင်းဖြစ်၍ နိစ္စတည်း၊ ထိုငါကိုမြင်ဟူသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့်တစ်ခုတည်းပြု၍ ငါမြင် သည်ဟု ယူလေရကား စက္ခုဝိညာဏ်ကို ထိုငါကဲ့သို့ နိစ္စထင်မှုတည်း၊ စက္ခုဝိညာဏ်ကို ထိုမြင်သော ငါ၏အနှစ်သာရထင်မှုတည်း၊ စက္ခု ဝိညာဏ်၏ ခုတင်ခုဖြစ်ပေါ်မှု ပျက်ကွက်မှုကို မြင်သည်ရှိသော် ငါတစ် လမ်း စက္ခုဝိညာဏ် တစ်လမ်းမြင်၏၊ စက္ခုဝိညာဏ် နိစ္စသာရ မဟုတ် ကြောင်းကို မြင်၏၊ ကြွင်းသော ဝိညာဏ်တို့၌လည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>နိစ္စသာရပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>ဓုဝသာရ</h3> <p>မြင်မှုသည် တစ်သက်လုံးခိုင်မြဲ၏၊ ပျက်နိုင်သောအမှု မဟုတ်ဟု ထင်သည်ကား ဓုဝသာရတည်း၊ ခုတင်ခု ဖြစ်မှုပျက်မှုကို ကောင်းစွာ မြင်သည်ရှိသော် ဓုဝသာရမဟုတ်ကြောင်းကို မြင်၏၊ ကြွင်းသော ဝိညာဏ်တို့၌လည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>ဓုဝသာရပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>သုခသာရ</h3> <p>မြင်မှုသည် ကောင်းသောအမှုတည်း၊ တင့်တယ်သော အမှုတည်း၊ လျောက်ပတ်ဖွယ်ရာသော အထွတ်အမြတ် မင်္ဂလာမှုကြီးတစ်ခုတည်း၊ အားကိုးအားထားပြုထိုက်သော အမှုတည်း၊ ကျေးဇူးဥပကာရများပြား အမှုတည်း၊ မျက်စိမြင်ပေ၍ လူချင်းတူနိုင်သည်၊ နေကို မြင်နိုင်သည်၊ လကိုမြင်နိုင်သည်၊ အရှေ့ဟူ၍သိနိုင်သည်၊ အနောက် ဟူ၍သိနိုင်သည်၊ အဖြူဟု သိနိုင်သည်၊ အနီဟူ၍ သိနိုင်သည်၊ သွားလမ်း လာလမ်း လုပ်လမ်း ကိုင်လမ်းအလုံးစုံ ပြုနိုင်သည်အစရှိသဖြင့် လောက၌ မျက်စိ မမြင်သော သူကန်းတို့နှင့် နှိုင်းစာ၍သာလွန်သော အခွင့်စုကောင်းမြတ် သည်ဟု ထင်မြင်စွဲ လမ်းမှုကား သုခသာရ ထင်မြင်မှုတည်း။</p> <p>ချကမှု ပြုတ်မှု အလင်းအရောင်မှု စသည်ဖြင့် မီးနှင့်မကင်းနိုင်သော ဒုက္ခမ-တည်ကြီးရှိ၍ နေသောသူမှာ မီးသည် အသုံးကျလှ၏၊ ကျေးဇူး ဥပကာရ များလှ၏၊ ကောင်းမြတ်လှ၏၊ ထိုကဲ့သို့သော ဒုက္ခ-မ-တည်ကြီး မရှိသော သူမှာ မီးသည် အသုံးမကျအကျိုးမဲ့ကြီးဖြစ်၏။</p> <p>မီးနှင့်မကင်းနိုင်သော သူမှာလည်း မီး၏အခွင့်ကြီးတွေ ရှိနေ သည့်အတွက် မီးသည် အသုံးတွင်ကျယ်လှပေ၏၊ ကျေးဇူးဥပကာရ များလှပေ၏ဟု သာယာခြင်းဖြစ်ရသည်၊ မီးသည် လောင်တတ်သော သဘောရှိ၏၊ ငါ့ကိုလည်း မရှောင်၊ ဒုက္ခကြီးစွာဖြစ်အောင် လောင်တတ်၏၊ ငါ့သားမယားကိုလည်း မရှောင် လောင်တတ်၏၊ ငါ့အိမ် ငါ့ယာ ငါ့ဥစ္စာ ငါ့ပစ္စည်းကိုလည်း ဖြည်းဖြည်းပြောင်လောင်တတ်၏ဟု သိလျက်နှင့်ပင် မီးမရှိလျှင်မဖြစ်နိုင်သော ဒုက္ခ-မ-တည်ကြီး ရှိနေသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်နေရသော သာယာခြင်းတည်း။ ဤအတူ ဤကိုယ်ခန္ဓာ ဒုက္ခ-မတည်ကြီးရှိ၍ နေသည့်အတွက် စက္ခုဝိညာဏ်အခွင့်တွေ အလွန် ကြီးကျယ်များပြား ၍နေ၏၊ ထိုအခွင့်စု၌ စက္ခုဝိညာဏ်သည် တွင်ကျယ် လှ၏၊ ကျေးဇူးဥပကာရကြီးကျယ်များပြားလှ၏ဟု သာယာခြင်း ကြီးစွာ ဖြစ်၍ နေရ၏၊ စက္ခုဝိညာဏ်ရှိနေသည့်အတွက်ကြောင့် စက္ခုပေါက်မှ တောက်၍နေသော ကိလေသာမီး အနန္တစက္ခုဝိညာဏ် မြင်မှုရှိလေသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပွားနိုင်သော ပါဏာတိပါတအစရှိသော ဒုစရိုက်မှု အနန္တ, စက္ခုဝိညာဏ်မြင်မှုကို ငါမြင်သည်ဟု စွဲလမ်းမှုကြောင့် အစရှိသော ဒုစ္စရိုက်မှု အနန္တ, စက္ခုဝိညာဏ်မြင်မှုကို ငါမြင်သည်ဟု စွဲလမ်းမှုကြောင့် အနမတဂ္ဂဝဋ်ဒုက္ခမှ မကျွတ်နိုင် မလွတ်နိုင်ပဲ ယနေ့ထက်တိုင် ဝဋ်ဒုက္ခ ဘေးကြီးတန်းလန်း အပါယဒုက္ခ ဘေးကြီးတန်းလန်း ရှိနေသောအမှု၊ စက္ခုဝိညာဏ် ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီးသော သူသတ်ယောကျ်ားကြီး တစ်ပါး စင်စစ်ဖြစ်၍နေသောအမှု စသည်တို့ကိုမူကား အန္ဓပုထုဇ္ဇဉ်တို့ မမြင် နိုင်ကြသည့်အတွက်ကြောင့် စက္ခုဝိညာဏ် အမြင်မှုကို မင်္ဂလာကြီးတစ်ခု အကြီးအကျယ်ထင်မြင်စွဲလမ်း၍နေကြလေသတည်း။ ဤနည်း အတူ ခန္ဓာငါးပါး ဒုက္ခ-မ-တည်ကြီးရှိ၍နေသောသူတို့မှာ နားကြားမှုကို မင်္ဂလာကြီး ထင်မြင်ရသည်။လ။ စိတ်ကြံမှု သိမှုကို မင်္ဂလာကြီး ထင်ရ သည်၊ ဒါနမှုကို မင်္ဂလာကြီးထင်ရသည်၊ သီလမှုကို မင်္ဂလာကြီးထင် ရသည်၊ ဘာဝနာမှုကို မင်္ဂလာကြီးထင်ရသည်၊ ဤကား သုခသာရ ရှင်းလင်းချက်တည်း။။ ဤသုခသာရ ထင်မြင်စွဲလမ်းမှုသည် အလွန်ကြီး ကျယ်လှ၏။</p> <p>ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၌ ပြဆိုလိုက်သောနည်းကို အစဉ်မှီးသဖြင့် အလုံးစုံသော သတိ ပညာ သဒ္ဓါ စေတနာစသော နာမ်တရားစုကို အကောင်းထင်မှု ပထဝီ အာပေါအစရှိသော ရုပ်တရားစုကို အကောင် ထင်မှု ဦးခေါင်းခြေ လက် မျက်စိ နား နှာ ကိုယ်အင်္ဂါစုကို အကောင်းထင်မှု လောဘတဏှာ သံသရာမီးစကြီး ရှိနေ့သည့်အတွက်ကြောင့် သားမယား အိမ်ယာ ရတနာရွှေငွေ ခြွေရံသင်းပင်း လူမင်းစည်းစိမ် နတ်မင်းစည်းစိမ် ဗြဟ္မာမင်းစည်းစိမ်တို့၌ အကောင်းအမြတ်ထင်မှုတို့၌လည်း နေရာကျ သိမြင်ကြလေကုန်။</p> <p>အတ္တသာရမှာ ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီ။ အနတ္တ=ကိုယ်မဟုတ်ဟူရာ၌ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးသည် နိစ္စသာရလည်းမဟုတ်၊ ဓုဝသာရလည်းမဟုတ်၊ အတ္တသာရလည်းမဟုတ်၊ နိစ္စအရာ၌လည်း အမာခံ အထည်ကိုယ်မဟုတ်၊ ဓုဝအရာ၌လည်း အမာခံ အထည်ကိုယ်မဟုတ်၊ သုခအရာ၌လည်း အမာခံ အထည်ကိုယ် မဟုတ်၊ အတ္တအရာ ဇီဝအရာတို့၌လည်း အမာခံ အထည်ကိုယ် မဟုတ်ဟူသော အနက်ကို ပြဆိုချက်တည်း။</p> <p>အနတ္တ အစိုးမရဟူရာ၌ အဘယ့်ကြောင့် အစိုးမရသနည်း၊ ကြည့်လိုလျှင် ကြည့်နိုင်သည်၊ မြင်လိုလျှင် မြင်နိုင်သည်၊ သွားလေရာ နေလေရာ ပါနိုင်သည် မဟုတ်လောဟူငြားအံ့။</p> <p>သူသတ် ယောက်ျားကြီး ဥပမာ၌ ကိုယ်တွင်းမှာ ဆေးဝါးဓာတ်စာ အခံရှိနေခဲ့လျှင် ခဏစဉ်အတိုင်း အသားနုတက်၍ အသက်မသေ နေရ၏ဟူသော စကားနှင့်သွားလေရာ နေလေရာ ပါနိုင်သည်ဟူသော အချက် သိရမည်၊ ဥပမာ၌ အသားနု တက်မှုသည် ထိုသူ အစိုးရချက်ရှိ၍ တက်သည်မဟုတ်၊ ထိုသူ့အာဏာ အရှိန်အဝါကို ကြောက်ရွံ့ငြား၍ တက်သည်မဟုတ်၊ ဆေးဝါးဓာတ်စာမှုသည် အသားနု၏ အစီးအပွား တည်း၊ အသားနု၏ အစီးအပွားကိုပြုစုရွက်ဆောင်မှု၌ ထိုသူကရှေးဦးစွာ သူ, ကျွန်ခံနှင့်ရ၏၊ ယမန်နေ့က သူ့ကျွန်ခံ၍ ထားနှင့်မှ ယခုနေ့ အသားနု ပေါ်လာသည်။</p> <p>သင်သည် တစ်သက်လုံး ကျွန်ခံနိုင်သည်ဖြစ်အံ့၊ သင့်သန္တာန်မှာ ငါအစဉ်မပြတ် ဖြစ်၍နေမည်ဟု ဆိုဘိသကဲ့သို့ အစာအာဟာရ တည် ထောင်မှု သင်္ခါရဒုက္ခနှင့်တကွ သူ့ကျွန်ခံ၍နေနိုင်မှ တက်လာသော အသားနုပေတည်း၊ ထိုသူက အစိုးရမှုမဟုတ်၊ သူ့ကို သာယာသည့်အတွက် သူ့ကျွန်ခံမှုသက်သက်သာတည်း။</p> <p>မီးရောင်စုသည် မီးတောက်နှင့်ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ ဖြစ်လေသ ကဲ့သို့ ဝိညာဏ်မှာ ဖြစ်ရသော ထိုနာမ်စုသည် ဝိညာဏ်နှင့် ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ ဖြစ်ကြရကုန်ရကား ဝိညာဏ်၌ အနိစ္စထင်နိုင်လျှင် ထိုနာမ်စုမှာ အနိစ္စထင်နိုင်ပြီး ဖြစ်လေတော့သည်၊ ဝိညာဏ်နှင့် ဒုက္ခ အနတ္တထင် နိုင်လျှင် ထိုနာမ်စုမှာလည်း ဒုက္ခ အနတ္တ ထင်နိုင်ပြီးဖြစ်လေ တော့သည်၊ ပဟာနပရိညာမှာလည်း ထိုအတူပင်။</p> <p>(ဤကား နာမ်၌ ပရိညာကိစ္စ အလိုလို ပြီးစီး၍ သွားပုံတည်း။)</p> <p>အဘိဓမ္မာ မတတ်ရှာကုန်သော သူတို့သည်ကား ဝိညာဏ်နှင့် နာမ်မပြားမကွဲ တစ်ခုတည်းသိ၍ နေကြကုန်၏၊ လောဘ ဆိုသော်လည်း စိတ်ပင်တည်း၊ ဒေါသဆိုသော်လည်း စိတ်ပင်တည်းဟု ထင်မှတ်၍ နေကြကုန်၏၊ ထိုအထင်သည် ဝိပဿနာအခန်းမှာ နေရာကျသည်သာ ဖြစ်၏၊ ထိုသူတို့ကို ဝိပဿနာ ကမ္မဋ္ဌာန်းသွန်သင်ပြသသော ဆရာသည် စိတ်တစ်လုံးနှင့်ပြီးစီးအောင် ပြသရမည်၊ နာမ်တရားကို တစ်ခြား အသံမပေးနှင့်။</p> <p>လောဘ, ဒေါသ, မောဟ စသည်ဖြင့် သူကြားဖူးသော နာမ်များကို ကွက်ခြား၍ မေးမြန်းခဲ့လျှင် သဘာဝကို နေရာ ကျပြောပြ၍ စိတ်ဝိညာနှင့် ပေါင်း၍ပေးလေ။</p> <p>နာမ်ပရိညာ ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>ရုပ်ပရိညာ</h3> <p>ရုပ်ပရိညာ၌ ဝိညာဏ်ကို ရုပ်တရားနှင့် ခြားနားစွာ မြင်နိုင် အောင်ပြခန်းမှာ ခြားနားစွာ ထင်နိုင်မြင်နိုင်သည်ရှိသော် ထိုအမြင် နှင့်ပင်ရုပ်၌ အနတ္တပရိညာ ဆိုက်၍သွားရာ၏၊ ငှက်ပျောတုံး လက်ပံတုံး ကဲ့သို့ အသုံးမကျနိဿတ္တ နိဇ္ဇီဝ အနတ္တ ဟုထင်မြင်၍လာရာ၏၊ ရူပက္ခန္ဓာ ကြီးသည် စက်ရုပ်ကြီး ရုပ်သေး ရုပ်ကြီးနှင့် တူ၏၊ ဝိညာဏ်သည် အတွင်း၌ အတွင်း၌ စက်နင်းသူ အရုပ်ကြိုးဆွဲသူနှင့် တူ၏ဟု ထင်မြင်ရာ၏၊ ဒုက္ခ ပရိညာမှာ ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခလက္ခဏာကိုပြောတိုင်း ပြောတိုင်း ရုပ်၏ ဒုက္ခလက္ခဏာ အပြီးပါတော့သည်၊ အနိစ္စမှာ မူကား အနုအစိပ်ကြီး မလို လှပြီ၊ ငှက်ပျောတုံး လက်ပံတုံး စက်ရုပ် ရုပ်သေးအနေ ထင်မြင်ပြီး ဖြစ်လေသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ တစ်ဘဝလျှင် တစ်ခါ တစ်ခါ သေ ဆုံးမှုကို ထင်မြင်ပြီး ဖြစ်လေသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ အိုမှု နာမှု သေမှုဟူသော ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနိစ္စနှင့်ပင် ပြီးနိုင်ရာတော့သည်။</p> <p>(ဤကားရုပ်၌ ပရိညာကိစ္စ အလိုလိုပြီးစီးနိုင်ရာသော အခွင့်ကို ပြဆိုချက်တည်း။)</p> <p>ထိုသို့ ပြီးစီးလေသော ပုဂ္ဂိုလ်အားပြီးစီးသော ခဏမှာစ၍ ဗြဟ္မ စရိယကိစ္စ အပြီးတိုင်လေ၏၊ ရှေးရှေးသော အနမတဂ္ဂဘဝတို့၌ ဗြဟ္မစရိယအမှုကို ဘဝအသင်္ချေမက အကြိမ်ကြိမ် အဖန်ဖန် အားထုတ်ခဲ့ သော်လည်း ဝိညာဏ်၌ အတ္တစွဲလမ်းမှု တန်းလန်းရှိနေသည့်အတွက် ဝိညာဏ်၌တပ်စွန်းသော တဏှာကိုအပြီးတိုင် ပယ်သတ်မှု ပယ်ဖြတ်မှု ဟူသော ပရိညာလမ်းကို မလိုက်၊ လူ့ဝိညာဏ် နတ် ဝိညာဏ်ဗြဟ္မာ့ ဝိညာဏ်ကို အစဉ်ရ၍နေရအောင် အားထုတ်မှု တွေချည်း ဖြစ်ခဲ့၍ တစ်ပိုင်းကြောင် ဗြဟ္မစရိယ၊ တဒင်္ဂဗြဟ္မစရိယ အပန်းကြီးပန်းခဲ့ရုံသာရှိ၍ ယခုတိုင် အဝီစိငရဲ နှလုံးထဲမှာ လျှမ်းလျှမ်းတောက်လျက် ရှိနေသဖြင့် ဗြဟ္မစရိယ ဒုက္ခမှုကြီးမပြီးတန်းလန်း နခမ်းမသတ် အနာဂတ်မှာ လည်း သတ်ခွင့်မရှိ၊ ပကတိအတိုင်းပင် ရှိနေကြကုန်သည်၊ ထိုတဒင်္ဂဗြဟ္မစရိယ တွေ လမ်းလိမ် လမ်းကောက်ဆိုရာ၌ ဥပမာကား အနက်အကျယ် တစ်ယူ ဇနာ ရှိသော ရှားမီးကျီးတွင်းကြီးသည် ရှိသတတ်၊ တွင်းထဲသို့ ကျရောက်မှ ရှားမီးတွင်းမှန်း သိကြရ၏၊ ထိုတွင်းမှ တက်မိလျှင် လိုက်သွားရန် လမ်းငယ် တွေ အများရှိ၏၊ အချို့လမ်းစုကား ငါးရာတွင်းခန့်သွားပြီးလျှင် မီးကျီး တွင်းသို့ချည်း လှည့်၍ဆင်း၏၊ အချို့လမ်းကား တစ်တိုင်ခန့် နှစ်တိုင်ခန့် သုံးတိုင်ခန့် သွားပြီးလျှင် မီးကျိးတွင်းသို့လှည့်၍ဆင်း၏၊ မီးကျီးတွင်းသို့ မလှည့်မူ၍ ဝေးရာအရပ်ရှိ မြို့ကြီးရွာကြီး သို့သွားသော မထင်မရှား သောလမ်းဖြောင့်ကြီးတစ်ခုရှိ၏၊ မီးကျီးတွင်း၌ကျ၍ ဒုက္ခကြီးစွာခံရပြီးလျှင် အချို့ အချို့ ကမ်းသို့ တက်ရောက်ကြ၏၊ ကမ်းပေါ်သို့ ရောက်ကြသော အခါ ထိုမီးကျီးတွင်းနှင့်ဝေးလေအောင် ပြေးပါသော်လည်း သွားသူများ၏ ထင်ရှားရာ မီးကျီးတွင်းသို့ လှည့်၍ဆင်းသော လမ်းလိမ် လမ်းကောက် လမ်းမှောက် လမ်းမှားတွေကိုသာ လိုက်မိကြကုန်၍ မီးကျီးတွင်းသို့ကျမြဲ တစ်လဲလဲကျ၍ နေကြကုန်၏၊ လမ်းဖြောင့်ကြီးကိုကား သွားသူ နည်းပါး မထင်ရှား၍မလိုက်ကြ၊ ဤဥပမာအတိုင်းမှတ်။</p> <p>မိမိသန္တာန်တွင် အစဉ်ဖြစ်ပွား၍ နေသောဝိညာဏ် ခြောက်ပါးကို တဏှာနှင့်တကွ နောက်တစ်ဖန် မပေါ်လာရအောင် ဉာဏဒဿန ဓားသန်လျက်နှင့်တစ်ချက်တည်းပိုင်ပိုင် ဖြတ်စွမ်းနိုင်သော အရဟတ္တမဂ် ပရိညာသို့ ရောက်သည်ရှိသော် အဝီစိငရဲနှင့်တကွ ဝဋ်ဒုက္ခခပ်သိမ်း အကုန်လုံး ပြတ်ငြိမ်းသဖြင့် ဗြဟ္မစရိယဒုက္ခ နောင်ပြုဖွယ် ကိစ္စလည်း မြူခြမ်းမျှမရှိပြီ၊ ဤသို့သော အချက်ကိုပြတော်မူခြင်းငှာ<b>ဝိညာဏေ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ နာမရူပံ ပရိညာတံဟောတိ၊ နာမရူပေ ပရိညာတေ အရိယသာ ဝကဿ နတ္ထိ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိကရဏီယန္တိ ဝဒါမိ။</b></p> <p>ဟူသော ဒေသနာတော်မြတ်ကို ဟောတော်မူပေသည်။ ပရိညာ ကိစ္စပြီးစီးပုံ ဥပမာ၌ ပုန်ကန် ပုန်စားမှုနှင့် မင်းပြစ် မင်းဒဏ်သင့်သောသူကို တစ်နေ့တစ်ရက်တွင် နံနက်၌ လှံချက်တစ်ရာ အထိုးခံရသော ဥပမာပေတည်း။ ဤကိုယ်ခန္ဓာ၌ နာမကာယ ရူပကာယ ဟူ၍ နှစ်ကာယ ရှိသည်တွင် နာမကာယ၏တံခါးဝကား ဝိညာစ်ခြောက် ပါးတည်း။</p> <p>အာရုံခြောက်ပါးသည် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး တံခါးပေါက်မှာ နာမကာယသို့ဝင်ကြရကုန်၏၊ တစ်ရွာလုံး တစ်မြို့လုံးကို တိုက်လို ခိုက်လို သတ်လို ဖြတ်လို မီးတိုက်လိုသော သူပုန် ဓားပြတို့သည် ဟင်းလင်းပွင့်ရာ ရွာတံခါး ပေါက်မြို့တံခါးပေါက်တို့မှာ ရွာတွင်း မြို့တွင်းသို့ အတင်း ဝင်ကြကုန်သကဲ့သို့တည်း။ ထို့ကြောင့် မြတ်စွာဘုရားသည်“<b>ဂါမဃာတ ကာ စောရာတိခေါ ဘိက္ခဝေ ဆန္နေတံ ဗာဟိရာယတနာနံ အဓိဝစနံ</b>”</p> <p>ဟူ၍ ဟောတော်မူပေသည်၊ အာရုံခြောက်ပါးသည် မြို့ရွာကို တိုက်ခိုက် ဖျက်ဆီးသော သူပုန် ဓားပြတွေမည်၏ ဆိုလိုသည်။</p> <p>တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဘယ်နေရာမဆို အာရုံဆိုက်ရာ ဆိုက်ရာ၌ ဝိညာဏ်စိတ်ကွင်းကနဲ ကွင်းကနဲ ပေါ်၍နေသည်ကို တံခါးဝတွေဆို သည်၊ မှန်တံခါးမျိုးကဲ့သို့ အကြည်အလင် တံခါးမျိုးတည်း၊ ဟင်းလင်း ပေါက် တံခါးမျိုးမဟုတ်၊ အာရုံကို သိမှုပင်တည်း၊ ဆိုက်လာသမျှသော အာရုံစုသည် ဝိညာဏ်သိမှုနှင့်ပေါင်းမိလျှင် ဖဿဝေဒနာ အစရှိသော နာမကာယသို့ပေါက်ရောက်လေတော့သည်၊ ပေါက်ရောက်လျှင် သူပုန် ဓားပြဝင်၍ တိုက်သောရွာကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ကျားတွေဝင်သော ရွာကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ချင်းတွင်းမြစ်ညာမှာ ချင်းရိုင်းဓားပြဝင်သော ရွာကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ လောဘ, ဒေါသအစရှိသော နာမကာယအပေါင်း ထောင်းထောင်း ဆူကြွဖြစ်ပေါ်ကြလေကုန်တော့သည်၊ သတ္တဝါတို့၏ ထွေထွေလာလာ ကြံခြင်း စည်ခြင်း ပြောခြင်း ဆိုခြင်း ငိုခြင်း ရယ်ခြင်း ဟစ်ကြွေးခြင်း သီချင်း ကဗျာ အဲ အန် ကျူးရင့်ခြင်း ခိုက်ရန်ဖြစ်ပွား စကားငြင်းခုန်ခြင်း အစရှိသည်တို့သည်လည်းကောင်း၊ အင်္ဂါကြီးငယ် လှုပ်ရှားသွားလာခြင်း အစရှိသည်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုနာမ်တရား တို့၏ ထောင်းထောင်းဆူကြွမှုတို့သာတည်း။</p> <p>ဟောတော်မူရင်း ဥပမာ၌ကား ဝိညာဏ်အချက် သက်သက်ကို ပြတော်မူလို၍ လှံချက်မျှကိုသာ ဟောတော်မူသည်၊ ရာဇဝတ်ကောင်နှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတူသည်၊ တစ်နေ့တစ်နေ့လျှင် အချက်သုံးရာ သုံးရာ ထိုးသော လှံစုနှင့် အာရုံခြောက်ပါးတူသည်၊ လှံစူးဝင်ရာ အပေါက်ဝစုနှင့် တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးဖြစ်ပေါ်မှု တူသည်၊ လှံသွား ထိသမျှ အတွင်း သားစုနှင့် နာမကာယ တူသည်၊ (ဝါ) အလွန်နာလှ ပြင်းထန် လှအောင် ထကြွဖြစ်ပွားသော ဒုက္ခ ဝေဒနာစုနှင့်တူသည်၊ ဤဥပမာဖြင့် ဝိညာဏ်၏ အလွန်ပြင်းထန်သော ဒုက္ခလက္ခဏာပရိညာ အခွင့်ကြီး ဖြစ်ကြောင်းကိုပြတော်မူသည်၊ ဒုက္ခပရိညာအခန်း၌ အနည်းနည်း ပြခဲ့ သော ဒုက္ခအခြင်းအရာ အလုံးစုံသည် ကိုယ်၌ဆိုက်ရောက် ညှဉ်းပန်း သောအခါ ဤဝိညာဏ်ပေါက် ကချည်းဝင်၍ ညှဉ်းပန်းကြကုန်သည်။</p> <p>တစ်နည်းမူကား ဤဥပမာသည်လည်း အရဟတ္တမဂ်သို့ ရောက် ၍ဝိညာဏ်၌ ဒုက္ခပရိညာကိစ္စအလုံးစုံ ချောမောပြီးသော အခွင့်နှင့် တိုက်ဆိုင်၍ဟောသောဥပမာပင်တည်း၊ ထိုလှံချက်တို့ကို ခံရသော ရာဇဝတ်ကောင်သည် လှံထိုးသော အာဏာသားတို့၌လည်းကောင်း၊ လှံတို့၌လည်းကောင်း၊ လှံချက်မိမိ ကိုယ်သို့ရောက်၍ပေါက်မှု စူးမှုတို့ ၌လည်းကောင်း၊ သာယာခြင်းဟူ၍ အဏုမြူမျှမရှိ၊ ကြောက်ခြင်းသည်း ထန်စွာ အမြဲတည်နေသကဲ့သို့ အာရုံခြောက်ပါး၏ မှီရာဝတ္ထုစု၌လည်း ကောင်း အာရုံခြောက်ပါးတို့၌လည်းကောင်း၊ မိမိသန္တာန်မှာ အာရုံ ခြောက်ပါးလျှင် အာရုံရှိသော ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးဖြစ်ပေါ်မှုတို့၌ လည်း ကောင်း၊ တဏှာဖြင့် သာယာခြင်း ဟူ၍အဏုမြူမျှမရှိ၊ ဉာဏ်၏ ကြောက် ခြင်းဖြင့် ကြောက်ခြင်းသည်းထန်စွာ အမြဲအစွဲ တည်နေသော အဖြစ်သို့ ဆိုက်အောင် အားထုတ်မှ ပရိညာကိစ္စ အပြီးတိုင်လေသည်ဟု ပရိညာ ကိစ္စ အပြီးတိုင်မှုကို စံပြုရန်ပြတော်မူသော ဥပမာပေတည်း၊ ထိုဥပမာ အတိုင်း ပြီးစီးလျှင် ရဟန္တာဖြစ်လေတော့သည်၊ ရဟန္တာဖြစ်လျှင်လည်း ဉာဏ်၏ကြောက်ခြင်းဖြင့် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၌ကြောက်ခြင်း သည်း ထန်သောဘယဉာဏ်, အာဒီနဝဉာဏ်, နိဗ္ဗိဒါဉာဏ် အစွဲအမြဲ တည်လေ တော့သည်၊ ထို့ကြောင့် မဟုတ်လော မိမိသန္တာန်၌ရှိနေသော ဝိညာဏ် ခြောက်ပါး၏ ခုနစ်ရက်စသည်ဖြင့် ချုပ်ငြိမ်း၍နေသော နိရောဓ သမာပတ်ကို ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာန်ဆိုပေသတည်း၊ မိမိသန္တာန်၌ အာရုံခြောက်ပါး လှုံ့ဆော်တိုင်း လှုံ့ဆော်တိုင်း ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးနှင့်တကွ နာမက္ခန္ဓာ လေးပါးတို့ခြောက်ဒွါရ၌ တစ်ကြွကြွတစ်ရွရွ ဖြစ်ပေါ်၍နေသည်ကို သည်း မခံလိုလှ၍ ဝင်စားရသော သမာပတ်ပေတည်း၊ ထိုသမာပတ်ကို နိဗ္ဗာန် ဟူ၍ ဆိုသဖြင့် ထိုဝိညာဏ်ခြောက်ပါးဖြစ်၍ နေမှုသည် ရဟန္တာ ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ကြီးစွာသောဒုက္ခဘေးကြီးဖြစ်၍ နေကြောင်းကို သိသာ လှလေသတည်း၊ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး နှင့်တကွရှိရှိသမျှသော တေဘူမက ဓမ္မတို့ကို ဤဥပမာနှင့်ယှဉ်၍ အကုန်မြင်အောင်ကြည့်လေ။ ထွန်မှု ယက်မှု လုပ်ဆောင်မှု နှင့်တင်ကူး၍ စပါးကျွန်ခံနိုင်မှ စပါးကိုရသည်၊ ချက်ပြုတ် မှုနှင့် တင်ကူး၍ ထမင်းကျွန်ခံနိုင်မှ ထမင်းပေါ်လာသည်၊ ဤနည်း ချည်းမှတ်လေ။</p> <p>လောက၌ ကျေးကျွန်ဟူရာမှာလည်း အရှင်သခင်ဆိုသောသူက ရှေးဦးစွာကြွေးမြီဥစ္စာ ချေးမှု, ပေးမှုနှင့် သူ့ကျွန်ခံခဲ့ရသည်၊ အိမ်၌နေ ပြန်လျှင် ကျွေးမှု, မွေးမှု, ဝတ်ဆင်မှုနှင့် သူ့ကျွန်ခံနိုင်မှ နေရသည်၊ မင်းစိုး ရာဇာတို့ အစိုးရမှုမှာ အသက်ခန္ဓာ ကိုပိုင်သော အရှင်သခင်ဟုဆိုကြရာ၌ ထိုသူ့အသက်ကို မအို မသေ အမြဲနေရအောင် ထိုသူ့ခန္ဓာကို သင်္ခါရဒုက္ခ, ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခ မဖြစ်ရအောင် အစိုးရသည် မဟုတ်၊ ထိုမင်းသည် မိမိအ သက်, မိမိခန္ဓာကိုယ်ကိုမျှ ထိုကဲ့သို့ အစိုးရသည်မဟုတ်၊ အင်အားချင်း မတန်၍ နှိပ်စက်နိုင်သည့်အတွက် ပါကောင်းသမျှ အလိုပါမှုအနည်းငယ် ရှိ၍နေသည်ကို အစိုးရဆိုသတည်း။</p> <p>စိတ်နှင့် ကြံလိုရာရာ၌ ကြံနိုင်မှု၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုလိုရာ ပြောဆိုနိုင် မှု၊ ကိုယ်အင်္ဂါ လှုပ်ရှားမှု၊ သွားလိုရာရာ သွားနိုင်မှု၊ လာလိုရာရာ လာနိုင် မှုတို့ကိုစွဲ၍ မိမိကိုယ်ကို မိမိအစိုးရသည်ထင်၍ နေကြရာ၌လည်း အသား နုတက်မှု ဥပမာကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ခန္ဓာကို အစာဟာရ ကျွေးမွေးမှုစသော သင်္ခါရဒုက္ခ အမျိုးမျိုးတို့နှင့်တင်ကူး၍ သူ့ကျွန်ခံမှု အမြဲတည်ရှိနေသည်ကို သိလေ၊ ရှေးရှေးနေ့က ကျွေးမှု, မွေးမှု, ပြုစုပျိုးထောင်မှုတို့နှင့် သူ့ကျွန်ခံ ခဲ့၍ နောက်နောက်နေ့မှ ကြံမှု, သိမှုပေါ်လာသည်၊ ပြောမှု, ဆိုမှု ပေါ်လာ သည်၊ ကြံမှု, သိမှု, ပြောဆိုမှု, ကိုယ်အင်္ဂါလှုပ်ရှားမှု, သွားမှု, လာမှု ဆို သည်မှာလည်း မြစ်ရေအလျဉ်ကဲ့သို့ ဝိညာဏ်စသော ပရမတ္ထဓမ္မတို့၏ တစ်ရွရွ တစ်ရှိန်းရှိန်း ဓာတ်အသား နုတက်ပွားမှုတို့သာတည်း။ (ဤတွင်ရွေ့ကား ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အလိုသို့မလိုက်မှု အကြောင်းတရားနှင့် စပ်၍သာဖြစ်မှုကို မြင်သဖြင့်</p> <p>သိအပ်သော အနတ္တ အမြွက်တည်း။)</p> <p>---</p> <p>အနိစ္စပရိညာ၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် အခြင်းအရာစု သည်လည်း အကြောင်းတရားနှင့် စပ်၍သာဖြစ်နိုင်မှု ထင်ရှားလှသော အခြင်းအရာစုပင်တည်း၊ ထိုမှတစ်ပါး ပဋ္ဌာန်းဒေသနာတော်အရနှင့် အနတ္တအချက်ကို ပြဆိုရန် အလွန်ကြီးကျယ်လှ၏၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော် အရာသာဖြစ်သည်၊ ဝိပဿနာ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်မှာ အကုန်လိုရင်းမဟုတ်၊ တစ်စိတ် တစ်ဒေသနှင့်အနတ္တထင်လျှင်ပြီးတော့သည်။ ရှေးအနိစ္စပရိညာ ၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒအချက်ကို အာရမ္မဏပစ္စည်းတစ်ခုနှင့် ပြဆိုခဲ့သည်၊ ထိုအတိုင်း ပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်မြင်နိုင်လျှင် ပြီးတော့သည်။ အနတ္တ ပရိညာ အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <p>အနိစ္စ, ဒုက္ခ, အနတ္တ, ပရိညာသုံးပါးတွင် အနိစ္စပရိညာ ပိုင်ပိုင် နိုင်နိုင်လိုလှ၏၊ အနိစ္စပရိညာ ပိုင်နိုင်မှ နောက်နောက် ပရိညာပိုင်နိုင်မည်။ တီရဏပရိညာ သုံးပါး အစီအရင် ပြီး၏၊</p> <h3>၈-ဝိညာဏဟာရ၌ ပဟာနပရိညာ</h3> <p>ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ် အစရှိသော လောကီ လောကုတ္တရာ ပဟာနပရိညာ အစီအရင်မှာ ကဗဠီကာရ အာဟာရကမ္မဋ္ဌာန်းမှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းအတိုင်းသိလေ။</p> <p>ဤဝိညာဏာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းအလုပ်သည်ကား အရဟတ္တမဂ် တိုင်အောင်ပေါက်၏၊ အရဟတ္တမဂ်သို့ကျ၍ ရဟန္တာအဖြစ်သို့ရောက်မှ ဝိညာဏ်၌ သာယာတွယ်တာခြင်း ပြတ်ကင်းသော ပဟာနပရိညာ အခွင့်တုံးသည်၊ သောတာပန်, သကဒါဂါမ်, အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၌ အခွင့်မတုံး, အဆုံးမတိုင်သေး၊ စိတ်ဝိညာဏ်ကို သုခအနေနှင့် သာယာသောတဏှာ တန်းလန်းနှင့်ပင်ရှိ ကြသေးသည်၊ ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ်များကို အားထုတ်ခွင့်မတုံးသေး၊ ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ်တို့နှင့် ရှု၍နေဆဲအခါ၌လျှင် ဒုက္ခကြီးစွာ ထင်မြင်နိုင်သည်၊ မရှုသောအခါ၌ သုခသညာ ကပ်မြဲ ကပ်ပြန်သည်၊ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်း သာ, ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာ ထင်မြဲထင်ပြန်သည်၊ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်ကား ဗြဟ္မာ့ ချမ်းသာ အထင်သာ ရှိတော့သည်၊ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ အထင်မရှိ ပြီ၊ ဝိပဿနာတရားကို အားထုတ်သော ပုထုဇ္ဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ဆိုဖွယ်ရာ မရှိပြီ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာလည်း ဝိပဿနာထင်မြင်နိုင်သည်ဆို ငြားသော် လည်း အနိစ္စပရိညာနှင့်အနတ္တပရိညာ ဤနှစ်ပါးသာ စွဲမြဲစွာထင်နိုင်သည်၊ ဒုက္ခပရိညာသည်မူကား အားထုတ်၍ ရှုဆဲအခါ၌သာ ကောင်းစွာ ထင် နိုင်သည်၊ မရှုပြန်လျှင် သုခသညာ ကပ်မြဲကပ်ပြန်သည်၊ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာ ထင်မြဲထင်ပြန်သည်၊ ဒုက္ခပရိညာဖြစ်သော ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ် နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်တို့ကိုလွန်စွာ အားထုတ်၍ ရှုနေ စဉ်တွင် အဆင့်ဆင့် ဉာဏ်ပွင့်လင်း၍ ပွင့်လင်း၍သွားသဖြင့် အတ္တဒိဋ္ဌိ ပြတ်လောက်အောင် လင်း၍သွားသော အချက်တွင် သောတာပတ္တိမဂ်သို့ ဆိုက်လေ၍ ဖိုလ်ပစ္စဝေက္ခဏာပေါ်အောင် ဉာဏ်အချက်သွားလေ၏၊ ပစ္စဝေက္ခဏာမှ ထ၍ ပကတိနေပြန်လျှင် သုခသညာကပ်မြဲကပ်ပြန်၏၊ လူဖြစ်ခဲ့လျှင် ဥစ္စာ စီးပွား သားမယား အာရုံနှင့်မွေ့လျော်မြဲမွေ့လျော်၍ နေနိုင်ပြန်၏၊ အချို့သောသူတို့ကား ထိုသို့မသိရှာကြသည့် အတွက် ကြောင့်ဝိပဿနာထင်သူမှန်လျှင် လူထဲ ရှင်ထဲမှာ ရွှင်ကြည်စွာ မနေနိုင် ရာပြီ၊ ဥစ္စာစီးပွား သားမယား အလယ်မှာ မနေနိုင်ရာပြီ၊ ရွှင်သော မျက်နှာ ရွှင်သောစကား ကြွရွသော ကိုယ်အမူအရာ မရှိရာပြီဟု ထင်ကြကုန်၏။</p> <p>အဆိပ်ပင်ကြီး နှစ်ခုသည်ရှိရာ၏၊ တစ်ပင်မှာ ရေသောက်မြစ် အကုန်ပြတ်ပြီးတည်း၊ တစ်ပင်မှာ ပကတိအနေအတိုင်းပင်၊ ရှေ့အပင်မှာ ရေသောက်မြစ်ကြီး ပြတ်ကြီးဖြစ်သော်လည်း မြေထဲမှာ မြစ်သေး မြစ်မြွား ကျန်ရှိသေးသည် တစ်ကြောင်း၊ မြေပေါ်ရှိ တစ်ပင်လုံးမှာရှိနေသော အစေးတို့ခြောက်ခန်း၍ မကုန်သေးတည့် သေးသည်တစ်ကြောင်း၊ သို့အကြောင်းကြောင့် ပကတိအပင်နှင့် နေပုံ မထူးကြသေး စိုစိုပြည်ပြည် ရွှင်ရွှင် လန်းလန်းအတိုင်းပင် ရှိနေသေးသည်၊ အစေး အားကြီးသော အပင်မျိုးဖြစ်၍ တစ်ဖြည်းဖြည်းသာ စိုပြည်ရွှင်လန်းမှု ယုတ်သိမ်း ၍သွား သည်၊ ပကတိ အပင်မှာမူကား အစဉ်အဆက် ပွားစီး၍ ထိုအရပ်တွင် အဆိပ်ပင်တောကြီးဖြစ်အောင် သွားလမ်းသာရှိနေ၏၊ မျက်မြင်မှာ ရွှင်ပုံချင်းတူကြသော်လည်း ဝိပဿနာ ထင်မြင်သော ပုထုဇ္ဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ် သော တာပန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ရွှင်မှုနှင့် ပကတိအန္ဓဗာလပုထုဇ္ဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ရွှင်မှု နှစ်ပါး အထူးတည်း၊ မသိတတ်လျှင် အပြစ်ကြီးစွာ ဖြစ်တတ်သော အချက် ဖြစ်၍ ဤဥပမာနှင့်တကွ ပြဆိုလိုက်သည်။</p> <p>ဝိညာဏာဟာရ၌ ပဟာနပရိညာအမြွက်ပြီး၏၊ ဝိညာဏာဟာရ၌ ပရိညာသုံးပါး အဆုံးတိုင်ပြီးပိုင်လျှင် နာမ်ရုပ် တို့၌လည်း အဆုံးတိုင် ပြီးပိုင်လေတော့သည်၊ ဝိညာဏ်, နာမ်, ရုပ်သုံးပါး၌ ပရိညာသုံးပါးလည်း အဆုံးတိုင်ပြီးလျှင် မဂ္ဂဗြဟ္မစရိယကိစ္စ သာသန ဗြဟ္မစရိယကိစ္စ အလုံးစုံ အခွင့်တုံးလေ၏၊ ဤသို့သောအချက်ကို ပြတော် မူခြင်းငှာ</p> <p><b>ဝိညာဏေဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ နာမရူပံ</b></p> <p><b>ပရိညာတံ ဟောတိ၊ နာမရူပေ ပရိညာတေ အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိ</b></p> <p>ဟူ၍ ဟောတော်မူသည်။</p> <p>(ဤတွင်ရွေ့ကား ဝိညာဏာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင်ပြီး၏၊)</p> <p>---</p> <h3>၉-ဖဿာဟာရ၌ ပရိညာ</h3> <p>ယခုအခါ ဖဿကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်ကို ပြဆိုပေအံ့။ ဤ ဖဿာဟာရ၌ ဉာတပရိညာအမှုမှာရှေး၌ ဉာတပရိညာအမှုမှာ ရှေး၌ နာမ်အာဟာရသုံးပါးခွဲခန်းမှာ ပါရှိလေပြီ။ “<b>အာဟာရံ ဇာနာတိ</b>” ၏အရ ဒုက္ခသစ္စာ ပိုင်းခြားမှုမှာလည်း ဝိညာဏာဟာရဒုက္ခ၌ ပြခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီး တစ်ဆယ့်ငါးပါး အတိုင်းပြလေ၊ ဝိညာဏ်နှင့် ဖဿသည် ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ အမြဲမကွာ ယှဉ်ဖက်၍ဖြစ်ကြ၏၊ ကိစ္စအလိုအား ဖြင့်သာ ရှေ့နောက်ကဲ့သို့ပြု၍ ပြောရသည်၊ ဝိညာဏ်သည် ဟင်းလင်းဖွင့် ထားသော တံခါးပေါက်အတွင်းသို့ ရောက်လာသမျှသောသူတို့ကို အဆိုး အကောင်း ထင်ရှားပေါ်လွင်အောင် အတင်းအကြပ်စစ်ကြောသော တံခါးစောင့်နှင့်တူ၏၊ ဤသို့စသည်ဖြင့် ဥပမာဆောင်ဖွယ် ပေါများ၏၊ ထင်ရှားရာဌာနအားဖြင့်မူကား ကောင်းသည် မကောင်းသည်ဟု မထင်ရှားမူ၍ မြင်ကာမတ္ထ၊ ကြားကာမတ္တ၊ နံကာမတ္တ၊ လျှာမှာ သိကာမတ္တ၊ ကိုယ်မှာ သိကာမတ္တ၊ စိတ်နှလုံးမှာ ထင်မြင်ကာ မတ္တသာရှိသော အာရုံ သာ အလွန်များသည်၊ ကြည့်၍ကောင်းသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကြည့် ၍မကောင်းဘူးဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့ စသည်ဖြင့် ကောင်း မကောင်း ထင်ရှားရာ၌ ဖဿထင်ရှား၏၊ မြန်မာဝေါဟာရ၌ ဖဿကို မျက်စိအတွေ့, နားအတွေ့ စသည်ခေါ်၏။</p> <p>ဉာတပရိညာ အမြွက်ပြီး၏၊</p> <p>---</p> <p>တီရဏပရိညာ သုံးပါးလည်း ဝိညာဏ်နှင့်တူပြီ၊ ဝိညာဏ် ခြောက် ပါးဆိုရာ၌ ဖဿခြောက်ပါး ဆိုရုံမျှသာ ထူးတော့သည်။ ပဟာန ပရိညာလည်း ဝိညာဏ်နှင့် တူပြီ၊ ဤဖဿဟာရကမ္မဋ္ဌာန်းလည်း အရဟတ္တဖိုလ် တိုင်အောင်ပေါက်၏၊ ဖဿ၏ ဒုက္ခပရိညာမှုသည် အရဟတ္တမဂ်သို့ကျမှ အပြီးတိုင်၏၊ ဝိညာဏ်အတိုင်းပင် ဖဿာဟာရ၌ ပရိညာကိစ္စ အပြီးတိုင်လျှင် ဝေဒနာသုံးပါး၌လည်း အပြီးတိုင်တော့သည် ဟူရာ၌ ဖဿ၌ အနိစ္စပိုင်လျှင် ဝေဒနာသုံးပါး၌လည်းပိုင်တော့သည်၊ ဖဿ၌ ဒုက္ခအနတ္တပိုင်လျှင် ဝေဒနာသုံးပါး၌လည်း ပိုင်တော့သည်၊ ပဟာနပရိညာမှာလည်းထို့အတူတည်း။ အကြောင်းမူကား ဖဿနှင့် ဝေဒနာသည် ကိစ္စအခြင်းအရာချင်း အလွန်နီး ကြ၏၊ သုခသမ္ဖဿနှင့် သုခဝေဒနာသည် သဘောတစ်လုံးတည်းကဲ့သို့ထင်ရ၏၊ ချမ်းသာသော အတွေ့ဟုဆိုအပ်သော သုခသမ္ဖဿ၌ ဒုက္ခပရိညာပိုင်နိုင်ခဲ့လျှင် ချမ်းသာ မှုဟု ဆိုအပ်သော သုခဝေဒနာ၌လည်း ပိုင်နိုင်တော့မည် ဧကန် ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် နောက်ပရိညာ ကိစ္စတစ်လုံးတည်း ဖြစ်ကြလေသတည်း၊ ဝေဒနာမည်သည် သတ္တဝါတို့မှာ အချုပ်အချာဖြစ်၏၊ လူ့ချမ်းသာ, နတ် ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာချမ်းသာ ဆိုသည်ကား သုခဝေဒနာကို ဆိုသတည်း၊ အပါယဒုက္ခ လူတို့၌အများသိကြသော ဒုက္ခဆိုသည်ကား ဒုက္ခဝေဒနာ ကိုဆိုသတည်း၊ လူ့ဘဝ, နတ်ဘဝ, ဗြဟ္မာ့ဘဝကို တောင့်တတွယ်တာ သာယာမှုဖြစ်၍နေကြသည်လည်း ထိုဘဝတို့ ၌ရှိသော သုခဝေဒနာနှင့် တောင့်တတွယ်တာ သာယာရင်းပေတည်း၊ ထိုဘဝတို့၌ဖြစ်သော သုခကိုပင် ဒုက္ခဟု ပိုင်ပိုင်ထင်မြင်နိုင်သည်ရှိသော် ထိုဘဝတို့၌ ဖြစ်သော ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာတို့သည် အသုံးမကျ နိရတ္ထက ဖြစ်၍ ကုန်တော့သည်၊ တွယ်တာရန် အခွင့်မရှိပြီ၊ ဒုက္ခပရိညာ အလိုလို ပြီးစီးလေတော့သည်၊ ထို့ကြောင့်</p> <p><b>ဖေဿာ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေတိဿော ဝေဒနာပရိညာတာဟောန္တိ၊ တီသု ဝေဒနာသု ပရိညာ တာသု အရိယသာဝကဿ နတ္ထိကိဉ္စိ ဥတ္တရိကရဏီယန္တိ ဝဒါမိ။</b> ဟူ၍ ဟောတော်မူပေသတည်း။</p> <p>ပညာရှိသုံးပါး အဆုံးတိုင်ပြီးစီးပုံကို စံပြုရန် ဥပမာကား အရေမရှိသော နွားမဥပမာတည်း၊ ထိုနွားမသည် တစ်ကိုယ်လုံး အရေမရှိ၊ နီနီချင်းချင်း အသားကောင်ကြီးဖြစ်၍နေသည့်အတွက် ဟင်းလင်းအပြင် မှာ နေပြန်လျှင်လည်း ခွေး, ကျီးလင်းတ ယင်မ, ယင်ငယ် တစ်ရုန်းရုန်း ကိုက်ကြ, ဆွဲကြ, ထိုးကြ, ဆိတ်ကြ ဒုက္ခပင်လယ်ဝေကြီးဖြစ်ရလေ၏၊ တောချုံရှိရာသို့ ဝင်ပြန်ပါလျှင်လည်း သစ်ကိုင်း, သစ်ခက်, သစ်ရွက်, ဆူးငြောင့်ထိပါးမှုနှင့် ဒုက္ခပင်လယ်ဝေကြီး ဖြစ်ရလေ၏၊ ဤကား ဥပမာ တည်း၊ နွားမနှင့် သတ္တဝါခန္ဓာကြီးတူ၏၊ အရေမရှိ၊ ဟင်းလင်းကြီး နေသည် နှင့် ဝိညာဏာဟာရတူ၏၊ ဝိညာဏ်မည်သည် အလွန်ကြည်လှစွာသော ဒွါရတရား ဖြစ်သောကြောင့်ဟင်းလင်းကြီးနှင့် တူလေသည်၊ အသာ အယာထိကာ မတ္ထပင်ဖြစ်သော်လည်း ဆတ်ဆတ်တုန် နာကျင်ရန် ပြင်းထန်သော ဒဏ်မှုကြီး ဖြစ်၍သွားရသော အသားစုနှင့်ဖဿာဟာရ တူသည်၊ ပြင်ပ၌ ထိခိုက်သော သက်ရှိ, သက်မဲ့, ဝတ္ထုနှင့် အာရုံခြောက်ပါး တူသည်။</p> <p>သူသူငါငါ သတ္တဝါတို့၏ ကိုယ်ခန္ဓာမှာလည်း နေပူ, လေပူ, မီးပူ, မှက်, ခြင်း, သန်း, ကြမ်းပိုး အစရှိသော ဒုက္ခဖြစ်လောက်သော အာရုံ ထိုခိုက်လာလျှင် ဘယ်နေရာမှာမှ ဖဿနှင့်တကွ ဒုက္ခဝေဒနာ မပေါ် သည်မရှိ၊ ခြင်တရုန်းရုန်း, ယင်တရုန်းရုန်း, မှက်တရုန်းရုန်း, ဖြုတ် တရုန်းရုန်း, သန်း, ကြမ်းပိုး, ပိုး ပုရွက် တရုန်းရုန်း နေပူ, လေပူစသည် တရုန်းရုန်း ဒုက္ခမစဲသည်သာဖြစ်၏၊ သို့သော်လည်း ပရိညာထမြောက်မှု စံပြုသော ဥပမာဖြစ်၍ လူ့ရွာ, နတ်ရွာ, ဗြဟ္မာ့ရွာတို့၌ရှိသော သုခသမ္ဖ ဿ သုခဝေဒနာတို့နှင့်တကွ ဖဿဟူသမျှ, ဝေဒနာဟူသမျှတို့၌ ဒုက္ခပရိညာ အပြီးတိုင်ပိုင်နိုင်သော ရဟန္တာတို့၌သာ ဆိုက်တိုက်လိုရင်း ဥပမာပေတည်း။</p> <p>ဖဿာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၀-မနောသေဉ္စတနာဟာရ၌ ပရိညာ</h3> <p>မနောသေဉ္စတနာဟာရ၌လည်း ဉာတပရိညာအစီအရင်မှာ နာမ်အာဟာရ သုံးပါးခွဲခန်း၌ ဆိုခဲ့ပြီးသော သဘာဝပရိညာနှင့်တကွ ဝိညာဏာဟာရ၌ ပြခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီး တစ်ဆယ့်ငါးပါးတည်း။ တီရဏပရိညာ ပဟာနပရိညာတို့မှာလည်း ဝိညာဏာဟာရအတိုင်းပင်။ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးဆိုရာမှာ ရူပသေဉ္စတနာအစရှိသော စေတနာ ခြောက်ပါးကိုပြဆိုလေ။</p> <p>စေတနာဟာရ၌ ပရိညာသုံးပါး ပိုင်နိုင်လျှင် တဏှာသုံးပါးလည်း ပိုင်တော့သည်ဟူရာ၌ တဏှာသုံးပါးဆိုသည်ကား ကာမတဏှာ, ရူပ တဏှာ, အရူပတဏှာ ဤသုံးပါးတည်း။</p> <p>ဘုံသုံးပါးကို ပစ်ချမှုစေတနာနှင့်တဏှာ တွဲဖက်၍ နေပုံကို ပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>နာမ်အာဟာရ သုံးပါးခွဲခန်း၌ သံချွန်တပ်သော နှင်တံဖြင့် ရထား၌ ကအပ်သောမြင်းတို့ကို အတွင်ထိုး၍ အပြေးနှင်ရသော ရထားဦးစီး ဥပမာကဲ့သို့ စေတနာသည် တစ်ဘဝ တစ်ဘဝမှာ တစ်ခါတစ်ခါ သတ္တဝါ သေ၍ မရပ်မနား ခဏမခြား ဘဝတစ်ပါး ဆက်လက်မိအောင် နာမ် ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို အတွင်စိုင်းနှင်သည်ဟူရာ၌ သမုဒယသစ္စာတဏှာ အဖော်သဟဲရှိမှ ဘဝတစ်ပါးဆက်နိုင်သည်၊ တဏှာအဖော်သဟဲမရှိက မဆက်နိုင်၊ ဥပမာကား မြစ်တစ်ဖက်ကမ်းသို့ ရောက်စေခြင်းငှါ ပကတိ သော မြေမှုန့်တွေကို အမြောက်ထဲသို့ထည့်၍ ယမ်းအား မီးအားနှင့် ပစ်သော်လည်း တစ်ဖက်ကမ်း သို့မရောက်နိုင်၊ အမြောက်က ထွက်ကာ မျှမှာ ဖရိုဖရဲကြဲ၍ ပျောက်ပျက်ရာ၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ အစေး အတွဲမရှိသော ပကတိမြေမှုန့်ကိုပင် အင်္ဂတေကဲ့သို့ဖြစ်လေအောင် အစေးအဖွဲ့နှင့် ထောင်းထုကြိတ်နယ်၍ ခိုင်မြဲစွာသော အမြောက်ဆန် ပြုလုပ်၍ပြီးမှ အမြောက်မှထည့်၍ ထို့အတူပစ်သည်ရှိသော် မြစ်တစ် ဖက်ကမ်းသို့ ရောက်ရုံမျှမက ဆိုက်တိုက်ရာဝတ္ထုကို ပြိုကွဲအောင် မှန် လေရာ၏။</p> <p>အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ အစေးအဖွဲ့ ကောင်းလှလေသောကြောင့် တည်း၊ ဤဥပမာအတိုင်းမှတ်လေ၊ ရဟန္တာတို့၏စေတနာသည် အစေး အဖွဲ့ မရှိသော ပကတိမြေမှုန့်နှင့်တူ၏၊ ကာယကံ, ဝစီကံ, မနောကံ လှုပ်ရှားတိုင်း လှုပ်ရှားတိုင်း စေ့ဆော်ခြင်း စေတနာမှုရှိပါသော်လည်း တဏှာ အစေးအဖွဲ့မရှိသည့်အတွက် တစ်ခုတစ်ခုသော ဇောဝီထိအဆုံး အဆုံးတွင် အငွေ့အသက်မျှမကျန်၊ ကမ္မသမင်္ဂိတာ အဖြစ်သို့မရောက်ပဲ ပျောက်ပျက်ကွယ်ဆုံးလေ၏၊ ပုထုဇ္ဇဉ်သေက္ခတို့၏ စေတနာသည်မူကား အစေးအဖွဲ့နှင့်တကွ ပြုပြင်အပ်သော အမြောက်ဆန်မြေလုံးနှင့်တူ၏၊ ကံ ၃-ပါး လှုပ်ရှားတိုင်း လှုပ်ရှားတိုင်းဖြစ်သော စေတနာသည် တဏှာ အစေးအဖွဲ့ရှိနေသည့်အတွက် တစ်စုံတစ်ခုသော ဇောဝီထိချုပ်ဆုံးသော် လည်း နောက်ဆက်လက်၍သွားသော စိတ်သန္တာန်ကို အထူးပြုမှုမျိုးစေ့ ဗီဇမြှုပ်နှံမှုဟုဆိုအပ်သော ကမ္မသမင်္ဂိတာအဖြစ်သို့ ရောက်အောင် ချီးမြှောက်မှုကို ပြု၍ချုပ်ပေ၏၊ ငါ့ကိုယ် ငါ့စိတ် ငါ့စေတနာဟူ၍ သာယာ သိမ်းပိုက်မှု သည်ဓာတ်သဘာဝအားဖြင့် စေဖွဲ့သော တဏှာပင်တည်း၊ ဤကား သတ္တဝါကို ဘဝတစ်ပါးသို့ပစ်ချမှုမှာ စေတနာနှင့်တဏာ ဖက်တွဲ ကြပုံတည်း။ ထို့ကြောင့် ဘဝတစ်ပါးသို့ ပစ်ချတတ်သည့်အတွက် နှင့် စေတနာ၌ ကြီးစွာသော ဒုက္ခအိုးကြီး, ဒုက္ခမျိုးကြီးထင်မြင်နိုင်ခဲ့သည်ရှိ သော် တဏှာ ၃-ပါးကိုလည်း ထင်မြင်နိုင်တော့သည်၊ သူတို့နှစ်ပါးကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ရသော ဘဝနာမ်ရုပ်တို့မှာ ဆိုဖွယ်မရှိပြီ။</p> <p>ထို့ကြောင့်</p> <p><b>မနောသေဉ္စတနာယ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေပိရိညာတေ</b></p> <p><b>တိဿောတဏှာ ပရိညာတာ ဟောန္တိ၊ တီသု တဏှာသု ပရိညာတာသု အရိယသာဝကဿနတ္ထိကိဉ္စိ ဥတ္တရိကရဏီယန္တိ ဝဒါမိ။</b></p> <p>ဟူ၍ဟောတော်မူပေသည်။</p> <p>ပရိညာပုံစံ ဥပမာကား လူအများုတို့သွားလာရာ လမ်းခရီးဆုံကြီး တစ်ခု၏ နံပါး၌ နက်လှကျယ်လှစွာသော ရှားမီးကျီးတွင်းကြီး ၂-ခု ရှိသတတ်၊ အားခွန်ဗလကြီးလှသော ယောက်ျား ၂-ယောက်သည်လည်း ထိုတွင်းကြီး အနီး၌နေ၍ လာလာသမျှသော လူအပေါင်းတို့ကို အမိဖမ်း ဆီးဆွဲငင်၍ ထိုမီးကျီးတွင်း ၂-ခုထဲသို့ ပစ်ချသတတ်။</p> <p>(ဤကား ဥပမာတည်း။)</p> <p>ဒုက္ခဝေဒနာအိုးကြီးဖြစ်သော ဒုဂ္ဂတိဘုံ၊ ကိလေသာမီး တစ်ဟုန်း ဟုန်းတောက်လောင်၍ နေကြရာဖြစ်သော သုဂတိဘုံ ၂-ပါးသည် ယောက်ျားအားကောင်း ၂-ယောက်နှင့်တူသည်၊ ပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဘဝတစ်ပါး ဆက်လက်မိအောင် နာမ်တရားတိုပကို အတွင်စိုင်းနှင်မှု သည် မီးကျီးတွင်းကြီး ၂-ခုသို့ပစ်ချမှုနှင့်တူသည်၊ လာလာသမျှ လူ အပေါင်းတို့ကို ဖမ်းမှု, မိမှု, ဆွဲငင်မှု ဆိုရာ၌ မိမိသန္တာန်၌ ရွရွ ရွရွ ခဏမစဲ ဖြစ်၍နေသော စိတ်စေတနာကို တဏှာ မာန ဒိဋ္ဌိဖြင့် ငါဟူ၍လည်း ကောင်း၊ ငါ၏စိတ်, ငါ၏အကြံ, ငါ၏စေတနာ, ငါ၏ဒါန, ငါ၏သီလ, ငါ၏ကောင်းမှု, ငါ၏ကုသိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း သာယာတွယ်တာ မှုတို့ကိုဆိုသတည်း။ ထိုသို့သာယာတွယ်တာသောသူသည် မီးကျီးတွင်း သို့ပစ်ချသော ယောက်ျားကိုသွား၍ ကိုင်ဖက်သော ခရီးသည် ဗာလကဲ့သို့ ထိုဒါန, ထိုသီလ, ထိုကောင်းမှု, ထိုကုသိုလ် စေတနာတို့ကို ဖက်တွယ်သော သူတည်း၊ ထိုသို့ ဖက်တွယ်သော သူကိုဖက်တွယ်မြဲတိုင်း မရဏာသန္န တိုင်အောင် အတင်းဆွဲငင်လေ၍ သေသည်၏အခြားမဲ့ဘဝတစ်ပါးသို့ ပစ်ချလေ၏၊ အတင်းဆွဲငင်မှုဆိုသည်ကား ထိုစိတ်စေတနာကို ငါဟူ၍ ငါ၏ကောင်းမှုကုသိုလ်ဟူ၍ ငါ၏ကိုယ်ဟူ၍ စွဲလမ်းမှု ရှိနေသည့်အတွက် ထိုကောင်းမှု ကုသိုလ်တို့၌ တွယ်တာသောတဏှာမာနဒိဋ္ဌိတို့ကို ပယ်သတ် ဖြတ်တောက်ရန် မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို အားမထုတ်မူ၍ လောကအရေး လောကအရာတို့၌ စိတ်နောက်ကိုယ်ပါ လိုက်စားနေမှု ဝိပဿနာ ဘာဝနာ မနသိကာရမှတစ်ပါး လောကဓမ္မ ပသာဒကောင်းရာ ဗာဟိရာကုသိုလ် မျိုးတို့ကို ကြိုးကြိုးစားစား အားထုတ်မှုတို့ကိုပြု၍ နေကြကုန်သော သူတို့သည် အတင်းဆွဲငင်ရာပါကြလေကုန်သော သူတို့တည်း၊ ထိုသို့သော အမှုတို့၌ လိုက်စား၍နေချင်သော မိမိစိတ်စေတနာ ဗလဖွာတွေကို နာနာနှိပ်ကွပ်အတင်းသတ်၍ ဝိပဿနာမဂ်ပညာများကို ကောင်းစွာစွဲမြဲ အရခဲ၍ နေသောသူသည်မူကား ထိုစေတနာ ဆွဲငင်ရာသို့ မပါမလိုက် သောသူပေတည်း။</p> <p>(ဤတွင်းရွေ့ကား မနောသေဉ္စတနာဟာရ</p> <p>ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင် ပြီး၏၊)</p> <p>ဤသို့လျှင် ဆေးတစ်မြစ်တည်းနှင့်ပင် ခပ်သိမ်းသောအနာ ရောဂါကို အပြီးတိုင်ပျောက်ငြိမ်းစေနိုင်သော မြစ်ချင်းပြီး ဆေးထူး ဆေးမြတ်ကဲ့သို့ တရားကိုယ်တစ်ပါးတည်းနှင့်ပင် ဒုက္ခခပ်သိမ်းတို့ကို အပြီးတိုင် ပျောက်ငြိမ်းစေနိုင်သော အာဟာရ ၄-ပါး ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီ အရင်သည် ဤတွင်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၁-နာမ်သက် ရုပ်သက် စစ်တမ်း</h3> <p>ယခုအခါ ခန္ဓာငါးပါး ကမ္မဋ္ဌာန်းကို အမြွက်မျှဆိုဦးအံ့။ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ် ဤကား ခန္ဓာငါးပါးတည်း၊ ထိုငါးပါး တွင် ဝိညာဏ်ဆိုသည်ကား ဝိညာဏာဟာရပင်တည်း၊ သင်္ခါရဆိုသည် ကား ပဓာနအားဖြင့် မနောသေဉ္စတနာဟာရပင်တည်း၊ ထို့ကြောင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ၂-ပါးတို့၌ အထူးဆိုဖွယ်ကိစ္စ မရှိ။</p> <p>ရုပ်သည် ကဗဠီကာရာအာဟာရနှင့်လွန်စွာ စပ်၏၊ ကဗဠီကာရ အာဟာရအစီအရင်၌ အတွင်းဝင်နိုင်၏၊ ဝေဒနာ သညာသည် ဖဿနှင့် လွန်စွာစပ်၏၊ ဖဿာဟာရ အစီအရင်၌ အတွင်းဝင်နိုင်၏၊ “သလ္လသုတ် ပါဠိတော်” “တဏှာသင်္ခယသုတ် ပါဠိတော်” စသည်တို့၌ ဝေဒနာတစ်ခုနှင့် ကမ္မဋ္ဌာန်းကိစ္စအပြီးတိုင်လာ၏၊ ဝေဒနာပုရိဂ္ဂဟသုတ်၌ ဒီဃနခပရိဗိုဇ် သည် ဝေဒနာတစ်ခုနှင့် မဂ်ဖိုလ်ရလေ၏၊ ဝေဒနာသည် ဉာဏ်နှင့် သိမ်းဆည်းခြင်းငှာ လွယ်လှ၏၊ ဝိညာဏ် ဖဿတို့ကို သိမ်းဆည်းခန်း၌ပင် ဝေဒနာဖက်တွဲ၍ ပြခဲ့ရသည်၊ ထို့ကြောင့် ယခုကာလများ၌ ဝိပဿနာ မနသိကာရကို လေ့ကျက်စွဲမြဲလိုသော သူတို့အား ဝေဒနာတစ်ခုကို ကမ္မဋ္ဌာန်းပြု၍ စွဲမြဲခြင်းငှာ သင့်မြတ်လှ၏၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင်မှာ ဝိညာဏ်၌ ပြခဲ့ပြီးသော နည်းလမ်းနှင့်ပင် ပြီးပါ၏။</p> <p>သညာဆိုသည်ကား အာရုံကိုမှတ်ခြင်း အမှုတည်း၊ အမိဝမ်းက ဖွားမြင်သည်မှစ၍ ဤကား အမိ, ဤကားအဖ အစရှိသည်ဖြင့် တွေ့ကြုံ သမျှ အထည်ဝတ္ထုစသည်တို့ကို တွေ့ကြုံတိုင်း တွေ့ကြုံတိုင်း မှတ်မှုတည်း၊ ထိုသို့ မှတ်ခဲ့မှုကြောင့် ယခုပြန်၍ အောင့်မေ့လိုက်လျှင် စိတ်ထဲတွင်ပေါ် လာကုန်၏၊ စိတ်ဆိုသည်ကား မှတ်မှုမဟုတ်၊ ရှေးရှုမိသော အာရုံကို သိမှု ထင်မြင်အောင် ပြမှုသာတည်း၊ စိတ်အလိုအားဖြင့် တွေ့ဖူးသော အာရုံကို ပြန်၍အောင့်မေ့သော်လည်း ပေါ်လာခွင့် မရှိ၊ ယခုသိပြီး သိပြီး တွေဖြစ်၍နေသမျှသည် ရှေးသညာ ကျေးဇူးတည်း။</p> <p>သညာမရှိလျှင် မိမိနာမည်ကိုပင် မှတ်မိနိုင်ဖွယ်မရှိ။ စိတ်သည် ရှေးရှုမိတိုင်းသော အာရုံကိုပြပေ၏၊ စိတ်ပြတိုင်း ပြတိုင်းကို သညာက မှတ်၏၊ စိတ်မမှီနိုင်သော သဘောအချက်စုကို ပြနိုင်သည်ကား ပညာပေ တည်း၊ ပညာပြတိုင်း ပြတိုင်းကိုလည်း သညာမှတ်၏၊ ပညာလည်း မှတ်သမားမဟုတ်၊ သိသမားသာတည်း၊ စိတ်သည် မျက်လှည့်သည်နှင့် တူ၏၊ မဟုတ်သည်ကို အဟုတ်ကြီးလုပ်၍ ပြတတ်၏၊ မရှိသည်ကို အရှိကြီးလုပ်၍ပြတတ်၏၊ သညာသည် စိတ်ပြတိုင်းကိုလည်း မှတ်၏၊ ပညာကား အမှန်အဟုတ်ကိုသာ ပြ၏၊ သညာသည် ပညာပြတိုင်းကို လည်း မှတ်၏၊ သို့သော်လည်း စိတ်သည်သာ အစဉ်ထာဝရ အတူအမြဲ နေ၏၊ ပညာကား တစ်ခါတစ်ရံတွေ့သာဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် စိတ်နှင့် ပညာ တစ်ဖက်တစ်လမ်း အငြင်းအခုန်ဖြစ်ကြသည်ရှိသော် စိတ်ဖက်ကသာ အခိုင်အလုံ သက်သေကြီးလုပ်၏၊ လုပ်ပုံကား ပညာက ဤကိုယ်ခန္ဓာကို အနိစ္စဆို၏၊ စိတ်က နိစ္စဆို၏၊ အငြင်းအခုန် ဖြစ်ကြ၏၊ သညာက နိစ္စသာ အမှန်ဖြစ်ကြောင်းအစဉ်ထာဝရ လက်ရှိလက်မကွာ မှတ်သားချက်တွေကို တင်ပြ၍ နိစ္စဘက်က သက်သေခံ၏၊ ထို့ကြောင့် ဉာဏ်နှင့် အနိစ္စ အနိစ္စဟု ရှုဆင်ခြင်ရာ စိတ်သညာတို့က အနိစ္စကိုခုခံငြင်းပယ်၍ နိစ္စကို အတည် ပြုမြဲပြုကြကုန်၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သို့ဆိုက်မှ နိစ္စဘက်လုံးလုံးရှုံး၍ အနိစ္စအတည် ဖြစ်ရ၏၊ သုခ ဒုက္ခ ငြင်းခုန်မှုမှာ အရဟတ္တမဂ်သို့ဆိုက်မှ ပညာက လုံးလုံးနိုင်၏၊ ဒုက္ခအတည်ဖြစ်လေ၏၊ အတ္တ အနတ္တ ငြင်းခုန်မှု မှာ သောတာပတ္တိမဂ်တွင် အနတ္တအတည်ဖြစ်လေ၏၊ ဥပမာကား ဘီလူးမ သည် စားခြင်းငှာ နတ်သမီးယောင် ဆောင်၍ပြ၏၊ စိတ်သည်ဆောင်ပြ တိုင်းမြင်၏၊ သညာသည် မြင်တိုင်းမှတ်၏၊ ဖဿသည် မှတ်တိုင်းမျက်စိ မှာတွေ့၏၊ ဝေဒနာသည် တွေ့တိုင်းလှလေခြင်းဟု ဝမ်းမြောက်၏၊ စေတနာသည် လောဘကိုဆော်၍ထ၏၊ လောဘသည် အလွန်ချစ် ကြိုက်၏၊ ထိုသတ္တဝါ ဘီလူးစာဖြစ်လေ၏၊ ပညာရှိသူ တစ်ယောက်ကို ထိုအတူပြုပြန်၏၊ စိတ်သည် နတ်သမီးအသွင်မြင်၏၊ ပညာသည် အရိပ်မထွက်မှုစသည်ကို ဆင်ခြင်၍ဘီလူးမတည်းဟု သိ၏၊ ဖဿသည် ဘီလူးမ အနေနှင့်တွေ့၏၊ ဝေဒနာသည် တွေ့တိုင်းမကောင်းစွဟု နှလုံး မသက်သာကြီးဖြစ်၏၊ စေတနာသည် အလွတ်ထွက်ရန် ဉာဏ်ဝီရိယကို ဆော်၍ထ၏၊ ဉာဏ်ဝီရိယအစွမ်းဖြင့် ထိုသူချမ်းသာစွာလွတ်လေ၏၊ ဤသို့ သညာ ဝိညာဏ် ပညာသုံးပါးတို့၏အစွမ်းကိုသိရာ၏၊ စိတ်သညာ တို့သည် ပညာနုံ့သော သူတို့သန္တာန်မှာ ပညာယောင်ဆောင်၍ နေတတ် ကုန်၏၊ ထိုသူတို့သည် သညာသိ စိတ်သိကိုပင် ပညာသိထင်ရ ကုန်၏၊ စိတ်သညာ အလိမ်မိကြကုန်၏၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိလမ်းတည်း။ သညာဝိပလ္လာသ, စိတ္တဝိပလ္လာသ, ဒိဋ္ဌိဝိပလ္လာသ ဤကားမိစ္ဆာ အနု အလတ် အရင့် သုံးပါး တည်း၊ သညာကား မိစ္ဆာ အနုတည်း၊ စိတ်ကား မိစ္ဆာ အလတ်တည်း၊ ဒိဋ္ဌိကား မိစ္ဆာအရင့်တည်း၊ အနုမှ အလတ်ဖြစ်၏၊ အလတ်မှ အရင့်ဖြစ်၏၊ စိတ်သညာ အလိမ်မမိကြရအောင် သတိကြီးကြီး ထားကြလေ။</p> <p>သညာသဘောကို ပြဆိုချက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <p>ကြွင်းသော ပရိညာသုံးပါး အစီအရင်မှာ ဝိညာဏ် ဖဿတို့နှင့် မထူးပြီ။</p> <p>ဤဝေဒနာက္ခန္ဓာ, သင်္ခါရက္ခန္ဓာ, ဝိညာဏက္ခန္ဓာဟူသော နာမ်ခန္ဓာ လေးပါးတို့မှာလည်း တစ်ပါးတစ်ပါးနှင့်ပင် အရဟတ္တမဂ်သို့ ဆိုက်နိုင် သည်ချည်းမှတ်လေ၊ ရူပက္ခန္ဓာနှင့်မူကား အနာဂါမိမဂ်သို့သာဆိုက် နိုင်သည်၊ အနာဂါမိ မဂ်သို့ဆိုက်လျှင်လည်း အရဟတ္တမဂ်သို့ကူးရန် မျက်စိပေါက်ပြီ လမ်းပေါက်ပြီဖြစ်၍ မခဲယဉ်းလှပြီ၊ ယခုဘဝပင် မရသော် လည်း ဗြဟ္မာ့ပြည်မှာ ဧကန္တရတော့မည်၊ ဧကန်ရလတ္တံ့မျိုးကိုမူကား ရပြီးထဲမှာပင် စာရင်းသွင်းရိုး ရှိပါ၏၊ ထို့ကြောင့် ယခုအခါ သံသရာ ဘေးကိုမြင်ကြကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့သည် ခန္ဓာငါးပါးတွင် မိမိစိတ်သဘောတွေ့ရာ တစ်ပါးပါးသော ခန္ဓာကို လက်စွဲကမ္မဋ္ဌာန်း ပြု လုပ်၍ အားထုတ်ကြကုန်ရာသည်။</p> <p>ထိုငါးပါးတွင် နာမက္ခန္ဓာ လေးပါးတို့မှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ် အာဟာရတို့၌ ပါဝင်ကြကုန်ပြီးဖြစ်၍ ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင် ပြဆိုခွင့် မရှိကြကုန်ပြီ။</p> <p>ရူပက္ခန္ဓာမှာ ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ပါဝင်ခဲ့သော်လည်း မထင်ရှားလှသေးသည်ဖြစ်၍ ဤအရာ၌သိသာ ထင်ရှားရုံ ၌ပြဆိုဦးအံ့။ ရုပ်ကမ္မဋ္ဌာန်းကို အားထုတ်သောသူသည် ဉာဏ်ထက်သောသူ ဉာဏ်နုံ့ သောသူဟူ၍ နှစ်သူရှိ၏၊ ဉာဏ်ထက်သောသူမှာ ရုပ်ဟူ၍ တစ်လုံး တည်းနှင့်ပြီးနိုင်၏၊ ဉာဏ်နုံ့သောသူမှာ သုတ္တန်ဒေသနာ၌ ဝေဖန်သော နည်းအတိုင်း ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယောဟူသော ဓာတ်ကြီး လေးပါးနှင့် ကြွင်းသမျှ ရုပ်သေး, ရုပ်ငယ်စုကို ဥပါဒါရုပ်ဟူ၍ ငါးလုံးစေ့ အောင် သင်ကြားမှတ်သားရာ၏၊ မြန်မာဘာသာအားဖြင့် ရေ, မြေ, မီး, လေဟူ၍ ဓာတ်ကြီးလေးပါးလုံး ရုပ်သေးစုတစ်လုံး ဤသို့မှတ်ရာ၏။</p> <p>တစ်လုံးတည်း အစီအရင်၌ သမ္မသနဉာဏ် ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် နှစ်ပါးတွင် သမ္မသနဉာဏ်အစီအရင်ကို ရှေးဦးစွာ ဆုံးမရာ၌ မီးဓာတ်ကို အမွန်ပြု၍ ဆုံးမမှုသည် မြင်လွယ်လှ၏၊ ရဲရဲညီးသော ရှားမီးကျီးခဲမှာ မီးသဘောကို ထင်မြင်အောင် ပြရာ၏၊ မီးသဘောဆိုသည်ကား တေဇော ဆိုသည်နှင့်အညီ တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထမြဲ ကြွမြဲ ပွားစီးမြဲဓမ္မတာတည်း၊ ထိုသို့ တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထမှု ကြွမှု ပွားစီးမှုကြောင့်ပင်လျှင် တေဇော ခေါ်ရသည်၊ ဥတုလည်းခေါ်ရသည်၊ တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထမှု ကြွမှု ပွားစီးမှုလည်း မျက်မြင်ပင်တည်း။ တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထမှု ကြွမှု ဆိုသည်ကား မီးပွားမှုတည်း၊ မီးပွားမှုဆိုသည်ကား အမိမှသည် သား သမီးပွား၏၊ ထိုသားသမီးမှလည်း သားသမီးတစ်ဆင့်ပွားပြန်၏၊ ဤသို့ အဆင့်ဆင့် ပေါက်ပွားမှုကို မီးပွားသည်ဆိုသတည်း။ ဤသို့ပွား၍ နေသည်ကို တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထကြွမှု ဆိုသတည်း။</p> <p>အဟောင်း အဟောင်း တစ်သုတ် တစ်သုတ် ချုပ်ကွယ်မှုနှင့် အသစ်အသစ်စု တစ်သုတ်တစ်သုတ် ဘွားခနဲဘွားခနဲ ဖြစ်ပေါ်မှု အကူး အယှက်အတွက် ရွရွရွရွ ထမှု ကြွမှု ဖြစ်၍နေသည်၊ အနီးအနားသို့ ချဉ်းကပ်၍စေ့စေ့ ကြည့်ခဲ့မှု ရွမှု ထကြွမှု မြန်ပုံကိုသိသာလှ၏၊ ရွမှု ထကြွမှု ပွားစီးမှု မြန်ပုံကို မြင်လေလေ ချုပ်ကွယ် ပျောက်ဆုံးမှု မြန်ချက်ကို သိသာလေလေတည်း၊ မီးတောက်ရွမှုမှာလည်း ဤနည်းတူ၊ မြစ်ရေအယဉ် စီးသွားရာ၌ ရွမှု ပွားမှု လှုပ်ရှားမှုမှလည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>တစ်ခုတစ်ခုသော ပရမတ္ထ သဘောတရား မည်သည် မျက်စိမြင် လောက်အောင် ရွသည်ကြွသည် လှုပ်ရှားသည်ဟူ၍ မရှိ၊ တစ်သုတ် တစ်သုတ် အသစ် အသစ်ဖြစ်ပေါ်ပေါက်ပွားမှုအတွက်နှင့် လှုပ်ရှားခြင်း သာတည်း။ ဤအရာ၌ စိတ်သိ ဉာဏ်သိ နှစ်ပါးရှင်းလင်း၍ပြဆိုရာ၏၊ ဥပမာတစ်ခုကို ပြဆိုဦးအံ့၊ ညဉ့်အမှောင်တွင်းမှာ မီးအိမ်ထွန်း၍ ခရီး သွားလာရာ၌ လမ်းမြေအစဉ်မှာ မီးရောင် အကွင်းကြီးသည်စိတ်သိမှာ ချုပ်ကွယ်ခြင်းမရှိပဲ ထိုသူသွားရာအစဉ်လိုက်နေသည်ဟု သိ၏၊ မြင်၏၊ ဉာဏ်သိမှာ ရောက်ရာ ရောက်ရာ၌ အစဉ်တစ်စိုက် အသစ်အသစ်ဖြစ် ပေါ်မှုခြင်း စပ်၍ဆက်၍ သွားခြင်းသည်သာ ဖြစ်သည်၊ ဖြစ်ရာဖြစ်ရာ ဌာနမှာ မချုပ်မပျက်ပဲ ရွေ့ရှား၍ သွားနိုင်သော တရားစုမဟုတ်၊ နောက်မှ မှောင်ကြီးအစဉ်လိုက်၍ နေသည်ဟု ထင်မြင်ရာ၌လည်း အစဉ်တစ်စိုက် အဟောင်းအဟောင်း ချုပ်ပျက်ကွယ်ပျောက်မှုခြင်း စပ်၍စပ်၍ သွားခြင်း သည်သာဖြစ်သည်၊ ချုပ်ပျက်ရာ ချုပ်ပျက်ရာဌာန၌လည်း အစဉ်တစိုက် မှောင်ဓာတ်စုအသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုခြင်း စပ်၍သွားမှုသာ ဖြစ် သည်ဟု သိ၏။</p> <p>တစ်နည်း ဥပမာကား စာပို့မီးရထားစက်ကုန်လွှတ်၍သွားရာ၌ မျက်မြင်ဥပမာတွင်ရှိသော တောတောင် သစ်ပင် မြေပြင် လယ်ယာတို့ကို စိတ်မြင်မှာ ချာချာ ချာချာလည်၍ပြေးနေကြသည်ဟု မြင်၏၊ ဉာဏ်မြင်မှာ ဆင်ခြင်ခြင်းရှိသော ကြောင့် မီးရထားကသာ ပြေးနေသည်၊ တောတောင် စသည်က ရွေ့ကြသည်မဟုတ် ဟုသိမြင်၏၊ ဤသို့ အရာတိုင်း အရာတိုင်း မှာ စိတ်မြင်ကား မဟုတ်မမှန်သည်သာများ၏၊ ဉာဏ်မြင်သည်သာ မြင်တိုင်း ဟုတ်မှန်၏ဟု သိရာ၏၊ တစ်ကယ်ဟုတ် တစ်ကယ်မှန်ကို ရွေး ချယ်ရာ အခန်းမျိုး၌ စိတ်မြင်စိတ်ထင် ဟူသမျှကို မဟုတ်မမှန်ဘက်မှာ လုံးလုံးထားလေ၊ အာရုံသို့ ရှေးရှုလိုက်လျှင် စိတ်မြင်စိတ်ထင် ပွဲဦးထွက်၍ လာမြဲ ထိုပွဲဦးထွက်၍လာသော စိတ်မြင် စိတ်ထင်ကို ပယ်ဖျောက်နိုင်ပါ လျှင် အဟုတ်အမှန် ပေါ်နိုင်သေး၏၊ မပယ်ဖျောက်နိုင်လျှင် အဟုတ် အမှန်မပေါ်ပြီ။</p> <p>အဝေးမှနေ၍ တောင်ကြီးကိုကြည့်ရာ၌ ညိုညိုမဲမဲ တစ်ခုတည်း တစ်လုံးတည်း အနေကြီးမြင်သည်ကား စိတ်မြင်တည်း၊ အဝေးမှနေ၍ပင် ဉာဏ်ဖြင့် ထိုတောင်ပေါ်သို့ရောက်၍ ကြည့်သည်ရှိသော် ညိုညိုမဲမဲလည်း မတွေ့ပြီ၊ တစ်ခုတည်း တစ်လုံးတည်းလည်း မဟုတ်၊ သိန်း သန်း အသင်္ချေ မကသော ကျောက်အမျိုးမျိုး သစ်ပင်အမျိုးမျိုး သစ်ကိုင်း သစ်ခက် သစ်ရွက် အမျိုးမျိုးတွေကိုသာ တွေ့မြင်၏၊ တစ်ဖန် တောင်ပေါ်သို့ ရောက်၍သွားသည်ရှိသော် ကျောက်အမျိုးမျိုး သစ်ပင် ချုံနွယ် သစ်ကိုင်း သစ်ခက် သစ်ရွက် အမျိုးမျိုးတွေကိုမြင်၏၊ စိတ်မြင်တည်း၊ ထိုစိတ်မြင်ကို ဉာဏ်ဖြင့် ဖျောက်ဖျက်၍ တစ်ကယ်ရှိ တစ်ကယ်ဟုတ်ကိုရှာပြန်သော် အဋ္ဌကလာပ်ရုပ်တွေကိုသာ တွေ့တော့သည်၊ ကျောက်လုံး ကျောက်ခဲ သစ်ပင် ချုံနွယ် သစ်ကိုင်း သစ်ခက် သစ်ရွက် သစ်ညွန့်တွေ ပျောက်၍ ကုန်ပြန်၏၊ ပန်းချီဆရာသည် တောင်သဏ္ဌာန်ကိုရေးလိုသော် အဝေး ကနေ၍ ကြည့်မှရေးတတ်မည်၊ ရေးကွက်မြင်သည်၊ တောင်ပေါ် သို့တက်၍ကြည့်၍ ရေးမည်ဆိုလျှင် တောင်ရုပ်ရေးခွင့်မမြင်ပြီ၊ မရေး တတ်ပြီ၊ တစ်ဖန် သစ်ပင် သဏ္ဌာန်ရေးလိုသော် စိတ်မြင်အတိုင်းဖမ်း၍ ရေးမှ ရေးကွက်ပေါ်သည်၊ ဉာဏ်မြင်အတိုင်း ရေးမည်ဆိုသော် အဏုမြူ ခန့်မျှ ရေးကွက်မပေါ်ပြီ၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ တစ်ကယ်ရှိ တစ်ကယ် ဟုတ် တစ်ကယ်မှန်ဖြစ်သော ပထဝီ အာပေါ အစရှိသော ပရမတ္ထဓမ္မ သည် အဏုမြူမျှ အထည်ဝတ္ထု ဒြဗ်သဏ္ဌာန်ရှိကြသည် မဟုတ်လေသော ကြောင့် တည်း။ ထိုအဟုတ်ရှိ အမှန်ရှိ ဧကန်ရှိဖြစ်သော ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်မှု ပျက်မှုကား တစ်မျိုး၊ စိတ်မြင်ဖြစ်မှုကားတစ်မျိုး၊ နာမ်တရားကား ဥပါဒ်ခဏ, ဌီခဏ, ဘင်ခဏဟူ၍ သုံးမျိုး သုံးခဏ အသက်ရှည်မြဲ ဓမ္မတာတည်း၊ ထိုသုံးခဏသည်လည်း မျက်တောင် တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက် ခဏအားဖြင့် အစိတ်တစ်ထောင် စိတ်သော် လည်း တစ်စိတ်စာမျှ ရှည်ကြာမှုမရှိ။ နာမ်တရားတို့၏ ထိုခဏ သုံးခု ရှည်သောအသက်သည် တစ်ကယ်ရှိ၊ တစ်ကယ်ဟုတ်၊ တစ်ကယ်မှန်၏၊ တစ်ကယ်ရှိ တစ်ကယ်ဟုတ်သော အသက်မည်သည် သူ့ခဏ, သူ့အချိန် မစေ့စုံသမျှကို ချုပ်သည် ပျက်သည် သေသည် ဆုံးသည်ဟူ၍မရှိ၊ မသေ မဆုံးသည်ဟူ၍ မရှိ၊ ဤကား အဟုတ်ရှိ၊ အမှန်ရှိ၊ ဧကန်ရှိဖြစ်သော အသက်၏လက္ခဏာပေတည်း။ နာမ်တရားတို့မှာ ခဏသုံးခုမျှသာ အဟုတ်သက် အမှန်သက် ချုပ်ပျက်လေအောင် ဌီခဏသို့ မရောက်လေ အောင် သဗ္ဗညုဘုရား, သိကြား, ဗြဟ္မာတို့မှသော်လည်း မတတ်နိုင် ကောင်း၊ ဌီခဏသို့ရောက်ပြန်လျှင် ချုပ်ခြင်း ပျက်ခြင်း သေပျောက်ကွယ် ဆုံးခြင်းဟူသော ဘင်ခဏသို့ မရောက်လေအောင် သဗ္ဗညုဘုရား, သိကြား, ဗြဟ္မာတို့မှသော်လည်း မတတ်နိုင်ကောင်း၊ ဘင်ခဏသို့ ရောက် လျှင် ဧကန် မုချ ချုပ်မြဲ ပျက်မြဲ ဓမ္မတာသာဖြစ်၏၊ ဖြစ်ပေါ်သောပထဝီ အာပေါ တေဇော အစရှိသော ရုပ်တရားတို့သည်ကား နာမ်တရားတို့၏ ဆယ့်ခုနစ်စာ အသက်ရှည်ကုန်၏၊ ရုပ်တစ်သက်ကို နာမ်ဆယ်ခုနစ် သက်လိုက်ရာ၏၊ ရုပ်တစ်သုတ် တစ်သုတ်ကို နာမ်ဆယ့်ခုနစ်သုတ်ရ၏၊ ရုပ်တို့၏ အဟုတ်ရှိသော အသက်မှန်သည် နာမ်သက် ဆယ့်ခုနစ်ပြန်ရှိ၏၊ ထိုနာမ်သက် ဆယ့်ခုနစ်ပြန်စာရှိသော ရုပ်သက်သည် အဟုတ်ရှိမျိုး အမှန်ရှိမျိုး ဧကန်စင်စစ်ဖြစ်ပေသောကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော တစ်ခု သော ရုပ်ကလာပ်ကို ထိုတစ်ဆယ့်ခြောက်ချက် အလွန်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ချက် ရုပ်သက်မစေ့စုံမီ အတွင်းမှာ သဗ္ဗညုဘုရား, သိကြား, ဗြဟ္မာ တို့မှသော်လည်း ချုပ်အောင် ပျက်အောင် မတတ်နိုင်ကောင်း၊ တစ်ဆယ့် ခြောက်ချက်အလွန် တစ်ဆယ့်ခုနစ် ချက်စေ့၍ ချုပ်ပျက်ချိန် သေချိန် ရောက်ပြန်လျှင်လည်း မချုပ်ရ မပျက်ရလေအောင် သဗ္ဗညုတဘုရား တို့မှသော်လည်း မတတ်နိုင်ကောင်း။</p> <p>(ဤကား ၃၁-ဘုံမှာ သက်ရှိ သက်မဲ့ အလုံးစုံတို့၌ ဉာဏ်ဖြင့်သိ အပ်သော အဟုတ်ရှိ အမှန်ရှိ ဧကန်ရှိဖြစ်သော အသက်၏ အပိုင်း အခြားတည်း။)</p> <p>စိတ်မြင်မှာမူကား သတ္တဝါတို့၏ အသက်သည် တစ်ဘဝလုံး ရှည်၏၊ တစ်ဘဝ အဆုံးအဆုံးတွင် သေသောအခါမှ ချုပ်၏၊ ပျက်၏၊ မသေမီအတွင်းမှာ ချုပ်သည် ပျက်သည် သေသည် ဆုံးသည်ဟူ၍ မရှိဟု မြင်သတည်း။ ထိုစိတ်မြင်သော အသက်သည် အကယ်၍ ဧကန်ရှိ ဖြစ်ငြားအံ့၊ အသက်တစ်ရာတမ်းမှာ လူသတ္တဝါတို့သည် အနှစ်တစ်ရာ စီချည်း အမြဲတည်နိုင်ရာ၏၊ အနှစ်တစ်ရာ အသက်အတိုင်းအရှည် မစေ့စုံမီအတွင်းမှာ မိုးကြိုးနှင့်ပင် ပစ်သော်လည်းကောင်း၊ မီးနှင့်ပင် တိုက်သော်လည်းကောင်း၊ ဓားလက်နက်နှင့်ပင် ခုတ်စဉ်းသော်လည်း ကောင်း၊ လူတို့၏ ကို်ယ်ခန္ဓာသည်ပျက်သည်ဟူ၍မရှိရာ၊ ရှိန်းအန်သိဒ္ဓိ ပြီးစီး၍နေရာ၏၊ ထိုသို့ကား မနေ၊ သေခွင့်ဆိုက်လျှင် ပထမအရွယ် ဒုတိယအရွယ် တတိယအရွယ် ဘယ်နာရီမှာ မဆိုသေ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုစိတ်မြင်သောအသက်သည် အဟုတ်ရှိသော အသက်မဟုတ်၊ အမှန် ရှိသော အသက်မဟုတ်ဟု သိသာလှ၏၊ မဟုတ်သည်ကို အဟုတ်ကြီး မရှိသည်ကို အရှိကြီးမြင်တတ်သော စိတ်တရား၏လည်း အမှောက် အမှားမိစ္ဆာတရားဖြစ်ကြောင်း သည်ထင်ရှားလှ၏။</p> <p>ချုပ်မှု သေမှုကို စစ်၍ပြအံ့။ သတ္တဝါတို့၏ခန္ဓာကိုယ်၌ နာမ်သေမှု ရုပ်သေမှု ဟူသောသေမှုနှစ်ပါးလည်း ပဋိသန္ဓေနေသည်မှစ၍ တစ်ဘဝ လုံးမှာ မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ လစ်လပ်သော အခွင့်မရှိပြီ၊ ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီး သော နာမ်သက် ရုပ်သက် အပိုင်းအခြားအတိုင်း ခဏမစဲ အစဉ်ဖြစ်၍ နေ၏၊ ဝိညာဏာဟာရ၌ ပြခဲ့ပြီးသော ပဋိသန္ဓေတည်နေသည်မှစ၍ ဓားရာ ဓားချက်ချင်းစပ်အောင် အမြဲခုတ်နေသောသူသတ်ယောက်ျား ဥပမာကို ဤနေရာမှာလည်း သိလေ။</p> <p>ထိုဥပမာ၌ ကိုယ်တွင်းမှာ ဓာတ်စာဆေးဝါးအခံ အမြဲရှိ၍နေ အောင် အစဉ်အားထုတ်၍ အားထုတ်၍ သွားနိုင်ပါလျှင် သေခွင့်ဆိုက် သော ဓားချက်တိုင်းမှာပင် အသားနုတက်၍ နေသဖြင့် အသက်ရှည် ကြာစွာ နေပြန်ရ၏ဟူသော ဥပမာကဲ့သို့ နာမ်သေမှု ရုပ်သေမှု ခဏမစဲ အစဉ်မြဲ၍ နေငြားသော်လည်း အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုလည်း ခဏမစဲ အစဉ်မြဲ၍နေလျက်ရှိ ပြန်၏၊ အနှစ်တစ်ရာ ဆိုက်အောင်ပင် သေဆုံးမှု လည်း ခဏမစဲ အသစ်ဖြစ် ပေါ်ဆက်လက်မှုလည်း ခဏမစဲ နှစ်ကြောင်း နှစ်သွယ် ယှဉ်တွဲ၍လာခဲ့ကြသည်အတွက်ကြောင့် အနှစ်တစ်ရာသို့ ဆိုက်လာ၏၊ အဟောင်း အဟောင်း သေဆုံးချုပ်ပျောက်မှုအသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှု နှစ်ကြောင်းနှစ်သွယ် ယှဉ်ပြိုင်၍လာကြသည်တွင် အကြင်ချုပ် ဆုံးမှု ဓားချက်မှာ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်မှု မလိုက်နိုင် မလာနိုင်ရှိ၏၊ ထိုဓားချက်တွင် ထိုခန္ဓာအစဉ် ပြတ်ဆုံးလေ၏၊ သတ္တဝါတို့၏ စိတ် သည်ကား ဤခန္ဓာအစဉ် ပြတ်ဆုံးသော သေမှုတစ်ခုကိုသာ မြင်၏၊ အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ် ဆက်လက်မှုသန္တတိပညတ် ဖုံးလွှမ်း ကွယ်ကာ၍ နေသောကြောင့် ပဋိသန္ဓေတည်နေသည်မှစ၍ တစ်ဘဝလုံး မျက်တောင် တစ်ခတ်မျှ မလပ်စေပဲ အမြဲဆိုက်၍ ဆိုက်၍ လာခဲ့သော သေမှု အနိစ္စ ရောက်မှု ရုပ်သင်္ချိုင်းကျမှုတို့ကိုမူကား ပိတ်ပိတ်သားမမြင်၊ အကန်းလုံး လုံးဖြစ်လေ၏၊ မမြင်သည့်အတွက်ကြောင့် ထိုသေမှု ချုပ်မှုတို့ကို မဟုတ်ဘူး မသေဘူးဟုပယ်ချ၍ တစ်ဘဝလုံးမှ တစ်သက်ဟူသောအမြင်၊ တစ်သက်မှာ တစ်ခါသေမြဲ ဟူသောအမြင်သည်ဖြစ်၏၊ ထိုအမြင်အတိုင်း သညာကလည်း မြဲမြဲကြီးမှတ်၏၊ ဒိဋ္ဌိကလည်း မြဲမြဲကြီးစွဲလမ်း၏၊ ဤအမြင်သည် သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရားတို့ချွတ်၍မှ မကျွတ်နိုင်အောင် ခိုင်မြဲကြီးကျယ်လှ၏၊ ယခုအခါသံသရာ၌ ငုတ်တုပ်ရှိ၍ နေကြကုန်သော ပုထုဇ္ဇဉ်သတ္တဝါတို့သည်ကား မိမိတို့၏အမြင် အလိမ်ကြီးလှလှမိ၍ နေကြကုန်၏။</p> <p>အသက်မည်သည် အဟုတ်အမှန်အားဖြင့် နာမ်သက်ရုပ်သက်သာ ရှိကြောင်း သတ္တဇီဝဟု ထင်မှတ်ကြသော သတ္တဝါသက်မရှိကြောင်း၊ သေခြင်းဟူသည်လည်း အဟုတ်အမှန်အားဖြင့် နာမ်၏သေခြင်း၊ ရုပ်၏ သေခြင်းသည်သာ ရှိကြောင်း၊ သတ္တဇီဝ၏သေခြင်းဟူ၍ အသီးအခြား မရှိကြောင်းကိုစစ်၍ပြဦးအံ့။</p> <p>နာမ်သက် ခဏသုံးခုပမာဏရှိသည်ဟူရာ၌ တတိယခဏမူကား ချုပ်ခဏ, သေခဏသာတည်း။ သို့သော်လည်း နာမ်၏နောက်ဆုံး အစွန်းပါရှိလျက်နေသောကြောင့် နာမ်သည် ခဏ ၃-ခုစာ အသက် ရှည်၏၊ တည်နေ၏ဟု ဆိုရသည်၊ ထိုခဏ ၃-ခုစာ တည်နိုင်သော နာမ်သက် အဟုတ်ရှိမရှိကို ယုတ္တိစွမ်းလိုသော် ဖြစ်ပေါ်သော နာမက္ခန္ဓာ လေးပါးကို ဥပါဒ်ခဏတွင် မိုးကြိုးနှင့်ခွင်း၍စမ်း၊ ဌီခဏတွင်မိုးကြိုး ခွင်း၍စမ်း၊ ထိုအသက်တစ်ကယ်ရှိ မဟုတ်ခဲ့လျှင် ဥပါဒ်မှုမှာပင် ထိုနာမ်စု ပျက်ဆုံး လိမ့်မည်၊ တတိယခဏသို့ မဆိုက်လာနိုင်လတ္တံ့၊ ထိုအသက် အမှန်ရှိခဲ့လျှင် ထိုခဏတို့၌ မိုးကြိုးနှင့်ခွင်းသော်လည်း ထိုနာမ်စု သည်ဖြုံဖြုံမှမရှိလတ္တံ့၊ တတိယခဏသို့ ဧကန္တရောက်လာ လတ္တံ့၊ ဧကန္တ ရောက်လာသည်သာဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုနာမ်သက် အဟုတ်အမှန်ရှိ သည်ကို သိအပ်၏၊ ရုပ်မှာလည်း နာမ်သက် ၁၇-ပြန်စာအတွင်း၌ မိုးကြိုးနှင့်ခွင်းသော်လည်း ဖြုံဖြုံမှမရှိ၊ နောက်ဆုံးခဏသို့ ဆိုက်အောင် အသက်ရှည်၍တည်မြဲတည်နေလတ္တံ့၊ ထိုသို့တည်နေနိုင်သော နာမ်သက်, ရုပ်သက် အမှန်ရှိလေသောကြောင့် သူတို့အသက်တမ်းမစေ့မီအတွင်းမှာ မိုးကြိုးနှင့်ခွင်းသော်လည်း ကြောက်ခြင်း, လန့်ခြင်း, စိုးရိမ်ခြင်း ဖြစ်ခွင့် မရှိလေ။</p> <p>(ဤကား တစ်ကယ်ရှိသော အသက်မှန်၏ သဘောလက္ခဏာ တည်း။ နာမ်သက် ရုပ်သက် အမှန်ရှိကြောင်း စစ်တမ်းပြီး၏၊)</p> <hr /> <h3>၁၂-ရူပက္ခန္ဓာကမ္မဋ္ဌာန်း၌ သမ္မသနဉာဏ်အစီအရင်</h3> <p>အသီးအသီး နောက်ဆုံးခဏ၏ အနန္တရ ရှေ့ခဏ၌ ရောက်ဆိုက် ၍နေသော နာမ်ရုပ်ကို ဘင်ခဏသို့ မရောက်စေခြင်းငှာ သဗ္ဗညုဘုရား သိကြား ဗြဟ္မာတို့သည် တန်ခိုးအာနုဘော် နတ်ဆေး, နတ်ဝါးတို့နှင့် အားထုတ်ကြကုန်သော်လည်း ဘင်ခဏသို့မရောက်ပဲ ဌီခဏတွင်တည် နေအောင် မတတ်နိုင်ကုန်လတ္တံ့၊ အားထုတ်ကြဆဲမှာပင် ဘင်ခဏ သို့ရောက်၍ ချုပ်ပျောက် သေဆုံးကြကုန်လတ္တံ့၊ ဤကား နာမ်၏သေခြင်း, ရုပ်၏သေခြင်း အမှန်ရှိကြောင်းကို ပြဆိုသော ယုတ္တိတည်း။</p> <p>သတ္တဇီဝဟု ဆိုအပ်သော သတ္တဝါ အသက်ဟူ၍ အဏုမြူမျှ လောကသုံးပါး၌ မရှိ၊ အသက်ဆိုသည်ကား ရုပ်သက်, နာမ်သက်တို့မှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော လက္ခဏာအတိုင်း သူ့အပိုင်းအခြားသို့ မရောက်မီ အတွင်း၌ မိမိအပေါ်သို့ ပြင်းထန်စွာ မိုးကြိုးပင်ကျသော်လည်း ကိစ္စမရှိ သောလှုပ်ရှားဖောက်ပြန်ခြင်းမရှိ၊ ပကတိအနေဖြင့် တည်နေနိုင်သော သဘောအထူးသည် အသက်မည်သတည်း။</p> <p>ရုပ်သက် နာမ်သက်မှတစ်ပါး တစ်ဘဝလျှင် တစ်သက်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ မည်သူ အသက်ဆယ်နှစ်ရှည်၏၊ အနှစ် ၂၀ ရှည်၏၊ ၃၀-၄၀-၅၀-၆၀-၇၀-၈၀-၉၀-တစ်ရာ ရှည်၏၊ စတုမဟာရာဇ် ဘုံမှာ နတ်သက် အနှစ်ငါးရာရှည်သည်၊ တာဝတိံသာဘုံမှာ နတ်သက် အနှစ် တစ်ထောင်ရှည်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်ပြောဆို ထင်မှတ်စွဲလမ်း ကြသော သတ္တဇီဝအသက်သည် အကယ်၍ အသီးအခြားရှိခဲ့ငြားအံ့၊ ထိုထိုအပိုင်းအခြားအတွင်းမှာ အာဟာရပြတ်ကင်းမှု၊ မိုးကြိုးကျခြင်း အစရှိသော ဘေးကြီးထိမှုပင်ရှိငြားသော်လည်း အသက်ခန္ဓာလှုပ်ရှား ဖောက်ပြန်ခြင်းမရှိ၊ ပကတိအနေနှင့်သာ တည်နေရာသည်၊ ထိုအပိုင်း အခြားအတွင်းမှာ တစ်စုံတစ်ခုသော အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ ဘေးရန် အတွက်နှင့် ကြောက်လန့်ဖွယ်မရှိ၊ စိုးရိမ်ဖွယ်မရှိ၊ အေးချမ်းစွာနေနိုင်ရာသည်၊ ထိုကိုယ်ကား တည်လည်း မတည်နိုင်၊ အာဟာရပြတ်မှု ဘေးကြီး ကြီးစွာ ထိမှုကို မခံနိုင်သည့်အတွက်ကြောင့်လည်း အာဟာရပြတ်မှုကို ကြောက် လန့်ရ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြရခြင်း၊ ထိုထိုအဇ္ဈတ္တဘေး, ဗဟိဒ္ဓဘေး ထိမည် ကိုကြောက်လန့်ရ, စိုးရိမ်ကြောင့်ကြရခြင်း ဒုက္ခတို့သည် ဘယ်အခါမှမစဲ အမြဲရှိ၍နေကြကုန်၏။</p> <p>ဆယ်နှစ်စသည်ကိုပင် မဆိုထားနှင့်ဦး၊ အာဟာရပြတ်မှု ထိုထို ဘေးကြီးထိမှုတို့သည် ထိခိုက် ဆိုက်ရောက်လာငြားသော်လည်း တစ်နှစ် အတွင်းမှာ ကိစ္စမရှိဟု တစ်နှစ်တာမျှ အားကိုးရသောအသက်ဟူ၍မရှိ၊ ထို့အတူ တစ်ဥတု စိတ်ချရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ တစ်လစိတ်ချရသော အသက်ဟူ၍ မရှိ၊ တစ်ရက်လုံးလုံး စိတ်ချရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ တစ်ရက်လုံးလုံး စိတ်ချရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ တစ်နာရီမျှ စိတ်ချ ရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ ငါ၏ခန္ဓာ၌ ဘယ်ဘေးကြီးပင် ထိလာသော် လည်း မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာ ကျင်နာခြင်း, ဖောက်ပြန်ခြင်း အတွက် ကြောက်လန့်ဖွယ်, စိုးရိမ်ဖွယ်မရှိဟု မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ အားကိုးရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်ကို ဆယ်စိတ် စိတ်၍ အစိတ်တစ်ရာ စိတ်၍ ကြည့်သော်လည်း အားကိုးဖွယ် အသက် မရှိသည်ကို အနှစ်သာရမရှိသည်ကို သိနိုင် ထင်နိုင်ရာပြီ၊ ရုပ်သက်, နာမ်သက်သာ အမှန်ရှိ၏၊ ရုပ်သက်, နာမ်သက်ဟူသည် မျက်တောင် တစ်ခတ်ကို တစ်ထောင်မက စိတ်သော်လည်း တစ်စိတ်စာမျှမရှိ အလွန်တိုလှ၏။</p> <p>ဤကား စိတ်မြင် စိတ်ထင်နှင့် ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုထင်မှတ် စွဲလမ်း ၍နေကြသော ဇီဝအသက်ဟူ၍ အဟုတ်မရှိ အမှန်မရှိကြောင်းကို ပြဆိုချက်တည်း။</p> <p>ရုပ်သေး, နာမ်သေမှုမှ တစ်ပါးပုဂ္ဂိုလ်သေမှု, သတ္တဝါသေမှု ဟူ၍ အသီးအခြားမရှိကြောင်းကား ထင်ရှားသိသာလောက်ပြီ၊ ရှေး၌ပြဆို ခဲ့ပြီးသော သူသတ်ယောက်ျား ဓားချက် ဥပမာအတိုင်းသိလေ။ ဤသည်ကား အလွန်ကြီးကျယ်မှောက်မှားသော စိတ်မြင်မှုနှင့် အလွန် ကြီးကျယ်မှန်ကန်လှသော ဉာဏ်မြင်မှု နှစ်ပါးတို့၏ အထူးကို ပြဆိုသော အချက်တည်း။</p> <p>ဤစိတ်မြင် စိတ်ထင်မှုသည် အနိစ္စကိုအချက်ရှာကြံသော ပုဂ္ဂိုလ် အနိစ္စ မနသိကာရကို အားထုတ်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ အလွန်ကြီးကျယ် စွာသော ဓမ္မန္တရာယ်ကြီးပေတည်း၊ ထို့ကြောင့် အတန်ငယ် အကျယ် ချဲ့၍ အထပ်ထပ်အခါခါ ပြဆိုလိုက်ပေသည်။</p> <p>ရှေးဦးစွာပြခဲ့သော ရှားမီးခဲမှ စိတ်မြင်, ဉာဏ်မြင် နှစ်ပါးခွဲနည်းကို ပြဆိုအံ့၊ ထိုရှားမီးခဲမှာ စွဲသည်မှစ၍ အကုန်လုံး မီးသေဆုံးသည့် တိုင်အောင် မီးသက်ရှည်၏ဟု ထင်မြင်သည်ကား စိတ်မြင်တည်း၊ ထမှု, ကြွမှု, ရွမှု, တိုးမှု, ဆုတ်မှု, ငုတ်မှု, ပေါ်မှု, ပျောက်ကွယ်မှု, မျက်မြင် အစိတ်တွေကို ထောက်၍လည်းကောင်း၊ ရေနှင့်လောင်းလျှင် ဘယ်ခဏ မှာမဆို သေဆုံးရန် အခွင့်ကိုထောက်မျှော်၍လည်းကောင်းထိုမျှလောက် ရှည်နိုင်သော မီးသက်မရှိဟု မြင်သည်ကား ဉာဏ်မြင်တည်း။</p> <p>တစ်ဖန် ရွရွ ရွရွ တစ်သုတ် တစ်သုတ် ထကြွသည်ကို မျက်စိနှင့် မြင်ရာ၌ တစ်သုတ်ထတွင် အစ, အလယ်, အဆုံးတိုင် တစ်မီးတည်းသာ တည်းဟု ထင်မြင်သည်ကားစိတ်ထင်စိတ်မြင်တည်း။</p> <p>တစ်သုတ်ထဆိုသည်ကား မျက်တောင်တစ်ခတ် အနည်းမြင်ရာ၏၊ ထိုမီးသည် အကယ်၍ မျက်တောင်တစ်ခတ် ရှည်ကြာအောင်တည် နေနိုင်သော မီးသက်ရှိခဲ့သည်ဖြစ်အံ့၊ ရေများစွာနှင့်လောင်းသော်လည်း မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်းမှာ ပင်သေဆုံးနိုင်ရာသော အခွင့်မထင် လေရာ၊ ဉာဏ်နှင့်ဆင်ခြင်သည်ရှိသော် မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာ ရေဘေးထိသည်ကို ခုခံ၍ တည်နေနိုင်ရာသော အသက်ဇီဝ အနှစ် သာရကို မတွေ့ရလေကား မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာ အခါခါ သေဆုံးနိုင်သော အခွင့်ကိုသာ မြင်သည်ကားဉာဏ်မြင်တည်း။</p> <p>ဉာဏ်မြင်ဆိုသော်လည်း သဘောယုတ္တိကိုမြော်၍ အတပ်မုချ အမှန်ဆသော အနုမာနဉာဏ်အမြင်ပေတည်း၊ ဤဝိပဿနာအရာ၌မူ ကား မျက်တောင်တစ်ခတ်လျှပ်တစ်ပြက်မျှထက် အသက်မရှည်မှုကို ထင်မြင်နိုင်လျှင်ပင် ပြီးစီးရာပါ၏၊ ထိုမျှလောက်အသက်တိုသည်ကို ကောင်းစွာမြင်နိုင်လျှင်ပင် ခိုကိုးစရာမရှိကြောင်း သတ္တ, ဇီဝ, အတ္တမဟုတ် ကြောင်းထင်ရှားလှလေပြီ၊ ဝိပဿနာ ဉာဏဒဿနမှုမည်သည် ရှေးဦးစွာ နိစ္စသညာ, နိစ္စဒိဋ္ဌိ, အတ္တသညာ, အတ္တစိတ္တ, အတ္တဒိဋ္ဌိတို့ကို တွန်းလှန် ပယ်ဖျက်မှုတည်း၊ အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ အစဉ်ထာဝရ အမြဲအစွဲ တည် ထောင်၍လာခဲ့သော ထိုသညာစိတ္တဒိဋ္ဌိတို့သည် အနုမာန အမှန်ဆသော သဘာဝယုတ္တိဉာဏ်အမြင်များကိုမူကား ဖြုံဖြုံမျှ မရှိကြသေးကုန်၊ အလျင် ထန်စွာစီးသွားသော ရေမှာ ရေးသားလိုက်သော အရေးအကြောင်းကို ထိုရေအလျင်သည် ခဏချင်းဖုံလွှမ်းလေသကဲ့သို့ ထိုသညာ စိတ္တ ဒိဋ္ဌိ တို့သည် ထိုဉာဏ်မြင်ချက်ကို ခဏချင်း ဖုံးလွှမ်းနိုင်ကြကုန်၏၊ မျက်စိဖြင့် မြင်သကဲ့သို့သော ဒိဋ္ဌပစ္စက္ခ ဉာဏ်အမြင်သည်သာလျှင် ထိုမိစ္ဆာဘိနိဝေသ တရားတို့ကို လှုပ်ရှားစေခြင်းငှာ အခြေအနေ ပျက်စေခြင်းငှါ၊ ရုတ်တရက် မဖုံးလွှမ်းနိုင်စေခြင်းငှါ တတ်စွမ်းနိုင်သည်၊ ငရဲကို ကြောက် စေခြင်းငှါ ငရဲဒုက္ခကိုပြောသော်လည်း ပြောဆဲ ဟောဆဲ ခဏမှာမှအနိုင်သာ ကြောက်စိတ်ဖြစ်ကြသည်၊ သီဟိုဠ်မှ စန္ဒဂုတ္တ မထေရ်ကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ သံကိစ္စရသေ့ သရဘင်္ဂရသေ့တို့ကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ တန်ခိုးဖြင့် မြေကြီး ကိုခွဲ၍ ငရဲကြီးရှစ်ထပ်ကို ဒိဋ္ဌ ပစ္စက္ခမြင်နိုင်ကြအောင်ဖော်ပြ၍ ဟော မူကား ယခုအခါလည်းလွန်စွာ ကြောက်လန့်၍ မမေ့နိုင်အောင်ရှိကြလတ္တံ့၊ ဤဥပမာကဲ့သို့မှတ်။</p> <p>သတ္တဝါတို့၏ စိတ်မှာလည်း မျက်တောင်တစ်ခတ်ဆိုလျှင်ပင် မြန်လှပြီ၊ ထိုထက်အသေးစိတ် ရှုရမည်ဆိုလျှင် ပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်မြင်နိုင်တော့မည်မဟုတ်ပြီ၊ ပိုင်းပိုင်းခြားခြား မထင်မမြင်နိုင်ကလည်း ဝိပဿနာဉာဏဒဿနမျိုး မဟုတ်၊ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အနုမာနဉာဏ ဒဿနမျိုးသာဖြစ်ရာ၏၊ ဤလည်းတစ်ကြောင်း၊ ဝိပဿနာဉာဏ ဒဿနအလုပ်မည်သည် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော သညာ စိတ္တ ဒိဋ္ဌိတို့အမြင်ကို ဖျက်ဆီးမှုတည်း၊ ထိုအမြင်ကို ဖျက်ဆီးမှုတွင်လည်း အတ္တဟုမြင်သော သညာ စိတ္တဒိဋ္ဌိတို့ကို ဖြိုဖျက်မှုကို ရှေးဦးစွာအလိုရှိအပ်၏၊ အနိစ္စဉာဏ် ဒုက္ခဉာဏ်တို့မှာလည်း အနတ္တကို ပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်မြင် ဆုံးဖြတ် နိုင်လောက်အောင် သိကြလျှင် ပြီးသေးတော့သည်၊ အနတ္တပြီးလျှင် အနိစ္စပြီးတော့သည်၊ ဒုက္ခမှာမူကား အရဟတ္တမဂ်သို့ရောက်မှပြီးနိုင်သည်၊ ထိုအတ္တ သညာ စိတ္တ ဒိဋ္ဌိတို့သည်လည်း မျက်တောင်တစ်ခတ်ထက် မြန်ရာကိုလိုက်၍ စွဲလမ်းနိုင်ကြကုန်မည်မဟုတ်ကုန်၊ သူတို့စွဲလမ်းရာ နယ်ကုန်လျှင်ပင် သူတို့ခိုနိုင်ကပ်နိုင်ကြတော့မည်မဟုတ် ဤလည်း တစ်ကြောင်း၊ သို့အကြောင်းများကြောင့် အနိစ္စပရိညာကိစ္စနှင့် ဖြစ်မှု ချုပ်မှုကို ရှုစဉ်အခါ၌ ကောင်းကောင်းမြင်သာထင်သာသော မျက် တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်အစရှိသော သန္တတိ အနိစ္စကိုသာ ထင် လင်းအောင် အကွက်အချက်ပြ၍ ဆုံးမသွန်သင်ရာသတည်း။</p> <p>(ဤကား ပုံစံပြုရန် ထုတ်ပြလိုက်သော ရှားမီးခဲရှိ မီးဥပမာ စစ်တမ်းတည်း။)</p> <p>မိမိ၏ ရူပကာယခန္ဓာကြီးသည် အပ်သွားရာမျှ အဏုမြူမျှ မလပ် ရအောင် ကိုယ်ခန္ဓာကြီးနှင့် အပြည့်အနှက်ရှိနေသော ပရမတ္ထမီးစု သည်လည်း ထိုရှားမီးခဲရှိ မီးနှင့်အတူ တစ်ထပ်တည်းပင်ဖြစ်၍လည်း ကောင်း၊ ဤခန္ဓာကိုယ်ကြီးသည်လည်း ဓာတ်မီး၏ အစီးအပွားကြီးဖြစ် ချေ၍လည်းကောင်း၊ ရှားမီးခဲရှိ မီးသည်လည်း ခဏမစဲတစ်ကြွတည်းကြွ၊ တစ်ရွတည်းရွ၍ နေဘိသကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ခန္ဓာရှိမီးသည်လည်း ခဏမစဲ တစ်ကြွတည်းကြွ၊ တစ်ရွတည်းရွ၍သာနေသည်ဟု ထင်မြင်နို်င်လတ္တံ့၊ ထိုသို့သော တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ကောင်လုံး ခဏမစဲ အမြဲကြွရွ၍မှုကို ထင်မြင်နိုင်ပါလျှင် ရှေးကပြဆိုခဲ့ပြီးသော ယုတ္တိအမျိုးမျိုး အတိုင်း တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ကောင်လုံးမှာ မျက်တောင်တစ်ခတ် အသက်ရှည်၍ မချုပ်မပျောက်ပဲ ခိုင်မြဲစွာတည်နေနိုင်သော ရုပ်တရားဟူ၍အဏုမြူမျှ မရှိကြောင်းကို ကောင်းစွာ ဉာဏ်မှာ ဆုံးဖြတ်နိုင်လတ္တံ့၊ ဆုံးဖြတ်ရုံသာ ဆုံးဖြတ်နိုင်သေးသည်၊ ဖြစ်မှု ချုပ်မှုတို့ကို ခြားခြားနားနား မမြင်နိုင်သေး။</p> <p>ရေပွက်ငယ်စုမှာထင်မြင်ရသော လူရိပ် မျက်နှာငယ်စုသည် ထို ထိုမှီရာ ရေပွက်ငယ်စုပျက်ဆုံးခဲ့လျှင် တည်ရာမရ ဧကန္တပျက်ဆုံးကြရန် အခွင့်ကို ကောင်းစွာမြင်နိုင်သကဲ့သို့ ဤကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခု ထင်မြင်နိုင်ပါ သော် သတ္တဝါ အနန္တ ရုပ်ခန္ဓာ ဟူသမျှပြီးလေတော့သည်၊ မြင်းမိုရ်စကြာ ဝဠာ မဟာပထဝီအစရှိသော တေဇောမီးဓာတ်မီး၏ အစီးအပွား ဟူ သမျှလည်း ပြီးလေတော့သည်။</p> <p>ဤသည်ကား အနိစ္စလက္ခဏာကို သန္တတိ ဖုံးလွှမ်းသည်၊ သန္တတိကို ခွာ၍ရှုမှ အနိစ္စလက္ခဏာထင်နိုင်သည်ဟူသော အဋ္ဌကထာများအတိုင်း တေဇောကို အရင်းတည်၍ သန္တတိဖြတ်ပုံနှင့်တကွ သမ္မသနဉာဏ် အစီ အရင်တည်း။</p> <p>သန္တတိခွာနည်း ဖြတ်နည်းသည် အလွန်ပင် များပြား၏၊ ကမ္မဋ္ဌာန်း ကို သွန်သင်ပြသသော ဓမ္မကထိကဆရာ၏ ဉာဏ်စွမ်းပဋိဘာန်သည်သာ ပမာဏဖြစ်ချေသည်၊ ဤစာအုပ်မှာ တေဇောကိုမူတည်၍ ပြသည်မှာ ဥပလက္ခဏ နည်းမျှသာတည်း။</p> <h3>ရူပက္ခန္ဓာ ကမ္မဋ္ဌာန်း၌ သမ္မသနဉာဏ်</h3> <p>အစီအရင်ပြီး၏</p> <p>---</p> <hr /> <h3>၁၃-ဥဒယဗ္ဗဉာဏ်အစီအရင်</h3> <p>ယခုအခါ ရူပက္ခန္ဓာ၌ ဥဒယဗ္ဗဉာဏ် အစီအရင်ကို အမြွက်မျှပြ ဆိုအံ့။ သမ္မသနဉာဏ်ဆိုသည်ကား ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ မျက် တောင်တစ်ခတ်လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍တည်နေနိုင်သော တရားမျိုး မဟုတ်ကြောင်းကို အဖန်ဖန် သုံးသပ်၍ ဆုံးဖြတ်နိုင်သော ဉာဏ်တည်း၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၌ ခဏမစဲ အလုံအခဲတစ်သဲသဲဖြစ်ပေါ်မှု ချုပ် ကွယ်မှုတို့ကို ပိုင်းပိုင်းခြား ခြားထင်မြင်နိုင်သောဉာဏ် မဟုတ်သေး၊ ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်သည်သာ ထိုကဲ့သို့မြင်နိုင်သည်၊ ယခုပြဆိုလတ္တံ့သော ရှေးဖြစ်သော သမ္မသနဉာဏ်အချက်က ကောင်းစွာနိုင်နင်း ရှင်းလင်း ဖြတ်တောက်ခဲ့မှသာလျှင် ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်ကောင်းကောင်း ဖြစ်နိုင်သည်၊ ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် မပိုင်မနိုင်ရှိနေခဲ့လျှင် သမ္မသနဉာဏ်အချက်ကချီ၍ ချီ၍ ရှင်းလင်းရလိမ့်မည်။</p> <p>ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် ပုံစံပြုရန် ဥပမာကို ရှေးဦးစွာ ဆိုပေအံ့။ ချိန်ဝန်ငါးပိဿာ ပမာဏ သပိတ်လုံးခန့်ရှိသော အလွန်သိမ်မွေ့လှစွာ သော နုံးမြေဖြင့်ပြီးသော ခြောက်သွေ့ပြီးသော နုံးမြေခဲကြီးတစ်ခုကို စံပြုရာ၏၊ ထိုနုံးမြေခဲကို ဆေးကြိတ် ကျောက်လုံးဖြင့် အနှံ့အပြား လှုပ်ရှားရုံမျှ ထိပ်လယ်တည့်တည့်က ထုနှက်ရာ၏၊။ ထိုသို့ ထုနှက်လိုက် သည်ရှိသော် ထုနှက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း နုံးခဲကြီး တစ်ခဲလုံး နုံးမြေမှုန့်တို့သည် တစ်မှုန်မကျန် အတန်ငယ်စီ လှုပ်ကြွ ရွှေ့ရှားကြသည်ကို စိတ်ထဲတွင် အတပ်မြင်နိုင်၏။</p> <p>ဤ၌ စိတ်မြင် ဉာဏ်မြင် နှစ်ပါးခွဲနည်းကား-ထုနှက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း တစ်ခဲလုံး နုံးမြေနုတွေ အခြေပျက် အနေ ပျက် လှုပ်ရှားရွေ့လျား၍ သွားသည်ကိုသား လူတိုင်းပင် မြင်နိုင်ကြ၏၊ တစ်ခဲလုံး အခြေပျက်၏လော၊ အနေပျက်၏လောဟု မေးသည်ရှိသော် အခြေပျက်ပါ၏၊ အနေပျက်ပါ၏ဟုပြောကြပေလတ္တံ့၊ အဘယ်သို့ အခြေ ပျက်သနည်း၊ အနေပျက်သနည်းဟုမေးသည်ရှိသော် တစ်ခဲလုံး လှုပ်ရှား ၍သွားသည်၊ နုံးမြေမှုန့် အားလုံး အတန်ငယ် ရွေ့လျား၍သွားသည် ဟုပြောကြလတ္တံ့၊ ဤကား စိတ်မြင်အတိုင်း ပြောမှုတည်း၊ ဤ စိတ်မြင်မှုမှာ အဘယ်သို့အခြေပျက်သနည်းဟု အပျက်ကို မေးပါသည် ကိုအပျက် ကိုမြင်ပါလျက် ဖြစ်မှုသန္တတိဖုံးလွှမ်းသည့်အတွက် အပျက်သရုပ်ကို မမြင်သောကြောင့် ဖြစ်မှုကိုပင် အပျက်ပြု၍ မြင်လေသတည်း။ လှုပ်ရှားမှု ရွေ့လျားမှုကား အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုထင်ရှားသော အဖို့တည်း၊ ထိုဖြစ် ပေါ်မှုအဖို့ကို အပျက် သရုပ်ပြု၍ပြောဆိုခြင်းတည်း။ ဉာဏ်အမြင် မူကား ထုနှက်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်တစ်ချက်တည်း ပျက်မှုတစ်လမ်း ဖြစ်ပေါ်မှုတစ်လမ်း နှစ်လမ်းမြင်၍ သွားသတည်။ အနေပျက်မှု အခြေပျက်မှုဟူရာမှာလည်း အနေအခြေဆိုသည်ကား မထုမီ မနှက်မီ ရှေးအဖို့ကရှိနေသော နုံးမြေမှုန့် ရုပ်ကလာပ်စုပေတည်း၊ ထိုနုံးမြေမှုန့် ရုပ်ကလာပ်စု၏ တစ်ခုမကျန် အကုန်ချုပ်ပျက် ကွယ်ပျောက်၍ သွား သည်ကို အခြေပျက် အနေပျက် ဆိုသတည်း။ လှုပ်ရှားမှု ရွေ့လျားမှုသည် မူကား ပျက်မှုမဟုတ်၊ တစ်မျိုး အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုသာတည်း။ ထိုနှစ်လမ်း တွင် ချုပ်ပျောက်ကွယ်ပျက်လမ်းသို့ သွားလေသည်လည်း ချိန် ဝန်ငါး ပိဿာပင်၊ ယခုထုနှက်ရာတွင်မှ အသစ်ဖြစ်ပေါ်ကြသော နုံးမြေမှုန့် ရုပ် ကလာပ်စုသည် ချိန်ဝန် ငါးပိဿာပင်ရှိလတ္တံ့၊ ဤကား ဉာဏ်မြင်တည်း။</p> <p>ထိုနှစ်လမ်းတွင် အသစ်ပေါ်ရှိနေသော ရုပ်ကလာပ်တို့၏အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုဥပါဒ်ကို မြင်သည်ကား ဥဒယကိုမြင်သော ဉာဏ်တည်း။ ရုပ်ကလာပ်အဟောင်းငါးပိဿာလုံး၏တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်းကဲ့သို့ အကုန်အစင်ပျက်ဆုံးကွယ်ပျောက် မှုကိုမြင်သည်ကား ဝယဉာဏ်တည်း။ အကုန်လုံးလှုပ်ရှားရွေ့လျားပြီးလျှင် ငြိမ်မြဲငြိမ်၊ ဝပ်မြဲဝပ်၍ နေပြန်၏၊ ဤ၌လည်း လှုပ်ရုပ်ငါးပိဿာတို့၏အကုန်အစင် ကွက်ပျက်မှု ငြိမ်ရုပ် ဝပ်ရုပ် ငါးပိဿာတို့၏ ယခုအသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုနှစ်လမ်းတည်း။</p> <p>စိတ်မြင်မှာ ထိုသို့လမ်း မခွဲနိုင်သည်ကား အသစ်ဖြစ်ပေါ်ရွေ့ လျားသော သန္တတိပညတ်သည် ချုပ်ကွယ်မှု အားလုံးကို ဖုံးလွှမ်း၏၊ ရုပ်ဟောင်းချုပ်ကွယ်ရာ၌ ချုပ်ကွယ်မှုမပေါ်ရအောင် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်းအစား ထူထောင်မိအောင် ဖြစ်ပေါ်သော အမှုကို ဖုံးလွှမ်း သည်ဟုဆိုသည်၊ ထိုစကားသည်မှန်၏၊ အကုန်ချုပ်ကွယ်ပြီး နောက် အတန်ငယ်ကြာမှ ဖြစ်ပေါ်မှုကား ချုပ်ကွယ်မှုလည်း အသီးအခြား ထင်ရှား သိသာလာလေရာ၏၊ ချုပ်ကွယ်၍သွားသော နုံးမြေမှုန့် ရုပ်လာပ်စုသည် ချိန်ဝန်ငါးပိဿာ အကုန်အစင်ပင်တည်းဟူ၍လည်း ထင်ရှားသိသာ လေရာ၏၊ ဤ၌စိတ်အမြင်မှာ ပျက်သည်ဟူ၍ကား မြင်၏၊ ဤပျက်မှု သည် ဘင်ရုပ်ဟူသောမရဏရုပ်ဟူသော အနိစ္စတာ ရုပ်ဟူသော ပရမတ္ထ ဓမ္မကြီးတစ်ပါးပင်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဘင်ရုပ် မရဏရုပ် အနိစ္စတာရုပ်မည်သည်ကား မိမိမှီရာ တည်ရာသင်္ခါရဓမ္မတို့၏ အနိစ္စမျိုး စင်စစ်မှန်ကြောင်းကို သိရာသိကြောင်း ဆုံးဖြတ်ရာ ဆုံးဖြတ်ကြောင်းဖြစ်၍ လက္ခဏာရုပ်ခေါ်သတည်း၊ မှီရာ သင်္ခါရဓမ္မ မရှိရာဌာန၌ရထိုက်သော တရားမဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် အခြေပျက်ပါ၏၊ အနေပျက်ပါ၏ ဟူသော စကား၏အနက်ဖြစ်သော ပျက်မှုကြီး၏ နုံးခဲတစ်ခုလုံး အနှံ့အပြား ထင်၍ သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ထိုအမှုကြီး၏မှီရာကို ဉာဏ်ဖြင့် ရှာကြံ သည်ရှိသော် မထုမနှက်မီကရှိနေသော ချိန်ဝန် ငါးပိဿာ ခန့်ရှိသော နုံးမြေမှုန့်ရုပ်ကလာပ်စုပေတည်းဟု သိနိုင်လေသတည်း။ ဤမျှလောက် ကြီးမားသော အထည်ဒြဗ်သည် ဤမျှလောက်လျင်မြန်စွာ တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း ကွယ်ပျောက်နိုင်ပါမည်လောဟု ဝိစိကိစ္ဆာသံသယ ပေါ် ပေါက်နှောက်ယှက်၍လာသည်ရှိသော် ရှေးသမ္မသနဉာဏ်တွင် သိမြင် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီးသော အနိစ္စအခြင်းအရာနှင့် ကောင်းစွာရှင်းလင်း၍ ဝိစိကိစ္ဆာကို ပယ်ရှားရမည်။</p> <p>သိမြင် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီးသော အနိစ္စအခြင်း အရာဆိုသည်ကား ရုပ်တရားတို့၏ မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍ တည်နေနိုင်ခြင်းဟု သိမြင်ဆုံးဖြတ်မှုတည်း၊ ဤ၌ထုနှက်မှုတစ်ချက်တည်း လှုပ်ရှား၍ အခြေအနေပျက်၍ သွားမှုသည်လည်း မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်မျှပင်ရှိရာသည်။ ထိုသို့တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း လှုပ်ရှား၍ သွားအောင် စွမ်းနိုင်သော ပယောဂနှင့်ကြုံခဲ့မူကား မြင်းမိုရ် တောင်ကြီး တစ်ခုလုံးသည်ပင်လျှင် ဤနုံးခဲအတူ ကွယ်ပျောက်နိုင် သည်သာဖြစ်ရာသတည်း၊ ကြီးသည် ငယ်သည် ပမာဏမဟုတ်၊ ပယောဂ မှုသည်သာ ပမာဏတည်း။</p> <p>မြတ်စွာဘုရားတို့၏ ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကြောင့် ပဋိသန္ဓေယူတော်မူ သောအခါ စသည်တို့၌ စကြဝဠာပေါင်း တစ်သောင်းတိုင်အောင် မဟာပထဝီပဲ့တင်ဟီး၍ အောက်ခြေသို့အဆိုက်တုန်လှုပ်ရာ၌ ထိုနည်းတူ မြင်လေ၊ ပျောက်ကွယ်လေသော ရုပ်ကလာပ်စုကို ပျောက်ကွယ်မှု ဘင်ကြီးနှင့်တကွ ခြားခြားနားနား ထင်မြင်နိုင်မှသာလျှင် လှုပ်ရှား ရွေ့လျားသည်ဟု ထင်မြင်ရသော ရုပ်ကလာပ်တို့ကို ဥပါဒ်ဇာတိနှင့် တကွပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်မြင်နိုင်မည်၊ စိတ်အမြင်မှာ ဤကဲ့သို့ ပိုင်းခြား နိုင်သော အမြင်မျိုး မဟုတ်လေသောကြောင့် ဖြစ်ရုပ် ပျက်ရုပ် မပြား မကွဲနေလေရာ ဖြစ်ရုပ်ကား ပေါ်ပေါက်ထင်ရှား၍လာသော အဖို့တည်း၊ ပျက်ရုပ်ကား ကွယ်ပျောက်၍သွားသော အဖို့တည်း၊ ထို့ကြောင့် ကွယ် ပျောက်သော ရုပ်စုကိုမသိပြီ။ ထိုနုံးခဲအတွင်းမှာ ထုနှက်မှုဒဏ်ကို ခုခံ၍ မချုပ်မပျက်ပဲ တည်နေနိုင်သော ရုပ်တစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိသည်ကိုအသိဉာဏ် ထင်ရှားအောင် ပြောပြရန် အခွင့်အလွန်ပင်များပြား၏၊.</p> <p>(ဤကား ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်ပုံစံထုတ်ပြချက်တည်း၊ ပုံစံဆိုသော် လည်း အလွတ်ဗာဟိရ ဆောင်ပြသော ပုံစံမျိုးမဟုတ်၊ ထင်ရှားလှသော ဥဒယဗ္ဗယမှုကို ထုတ်ပြခြင်းသာတည်း။)</p> <p>ပုံစံနှင့်တူစွာ ကိုယ်ခန္ဓာ၌လည်း ထင်ရှားရာအချက်ကိုပြဆိုအံ့။။ ရှေးဦးစွာ ကိုယ်အင်္ဂါမှာ ဉာဏ်နိုင်လောက်ရုံ ကွက်ခြား၍ ရှုရာ၏၊ ဦးခေါင်းမှာတစ်ခုသောနေရာ၌ လက်ဆုပ်စသည်ဖြင့် အနှံ့အပြား လှုပ်ရှား အောင် ထိပါးတိုက်ခိုက်သော နေရာ၌ ဦးခေါင်းတစ်ခုလုံးလှုပ်ရှားမှုသည် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ပုံစံဥပမာအတိုင်းပင် ထိပါး၍ အကုန်အနှံ့အပြား ရုပ် တရားတို့ လှုပ်ရှားထကြွရာ၌ ရုပ်ဟောင်းချုပ်ကွယ်မှု ရှုပ်သစ်ဖြစ်ပေါ် ပြောင်းလဲမှု နှစ်ပါးတစ်ပြိုင်နက်ပင် ပုံစံပြရင်း ဥပမာကား တစ်ထည်လုံး ပျက်ကွယ်မှု အလွန်မြန်သည်ကို သိတည့်တိုင်အောင်ပြသော ဥပမာ တည်း၊ ထိုကဲ့သို့ အလွန်မြန်မှုကို မထင်နိုင်ရှိခဲ့လျှင် ကဗဠီကာရ အာဟာရ ၌ပြဆိုခဲ့သော ရုပ်သစ်ရုပ်ဟောင်း ပြောင်းလဲမှု တစ်ခုသော ဣရိယာပုထ်၌ အင်္ဂါအနေအထား ကြာ၍ ညောင်းညာထုံကျင် ပူပင် အောင့်အည်း ဖြစ်ရာ၌ ရုပ်သစ်ရုပ်ဟောင်းပြောင်းလဲမှု စသည်တို့၌ကား ပြောင်းလဲ လေရာ ထိုထိုအင်္ဂါ၌ တိမ်တောင်တိမ်ညွန့်တက်၍လာသကဲ့သို့ ဝိသဘာဂ ရုပ်သစ် ရုပ်စု တစ်ဖြည်းဖြည်းဖြစ်ပေါ် တိုးပွား၍လာသော ဥဒယအဖို့ ရုပ်သစ်ဖြစ်ပေါ်ရာ ပြန့်ပွား၍ သွားရာဌာနတို့၌ ရုပ်ဟောင်းစု ချုပ်ကွယ်၍ သွားသော ဝယမှု စသည်တို့ကို ဥဒယအဖို့ ဝယအဖို့ ခြားနားအောင် ရှုလေ၊ တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားသော ဣရိယာပုထ်ပြောင်းလဲရာ၌ သွား သောအခါ ခြေချတိုင်း ခြေချတိုင်း ခြေဖဝါးအပြင်မှ ဦးခေါင်း ငယ်ထိပ် သို့ကျအောင် တစ်ကိုယ်လုံး ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ်တို့ဖြစ်ပေါ် ထကြွ လှုပ်ရှားမှုများကား ကိုယ်ဟောင်း ကိုယ်သစ်ပြောင်းလဲချက် အလွန် မြန်လှ၏၊ ထိုကဲ့သို့မြန်လှသောအရာ၌ မြန်သလောက် ဉာဏ်မလိုက် နိုင်တဲ့ရှိလျှင် နိုင်ရုံကွက်၍သော်လည်းရှု။ ပြောင်းလဲမှုဟုတ်ကြောင်း မှန်ကြောင်း မြန်ကြောင်းကို အသိဉာဏ် နှင့်ဆုံးဖြတ်၍ထားပြီးလျှင် ရှုသောအခါမြင်သာရုံ မြင်နိုင်ရုံ တစ်ဖြည်းဖြည်းအနေနှင့် ကြံဖန်၍ သော်လည်းရှု အလွန်ရှုဖွယ် ကျယ်ဝန်းများပြားလှ၏။</p> <p>လိုရင်းအဓိပ္ပါယ်ကား အကြင်ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်၌ တစ်စုံတစ်ခု သော အေးမှု မူမှု လှုပ်မှု ရှားမှု စသည်ဖြင့် ထင်ရှား သိသာသော ဝိသဘာဂရုပ်သစ် ဝိသဒိသရုပ်သစ် ဝိကာရရုပ်သစ် အခြင်းအရာ ဖြစ်ပေါ်ပွားများ၍ လာသည်ကို သိမြင် ထင်ရှား၏၊ ထိုအင်္ဂါ အစိတ်၌ ရုပ်ဟောင်းချုပ်ကွယ်မှု ဧကန်ရှိသည်သာဖြစ်၏၊ မုန့်ညင်းစေ့ခန့် ရုပ် သစ်ဖြစ်ပေါ်မှု ထင်မြင်လျှင် ထိုဖြစ်ပေါ်မှုနှင့် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း ထိုနေရာမှာ မုန့်ညင်းစေ့လောက် ရုပ်ဟောင်းချုပ် ကွယ်ပြီတည်း၊ နှမ်းစေ့လောက် မုယောစပါးလောက် ရွေးငယ်လောက် ရွေးကြီးလောက် အစရှိသည်ဖြင့် သိလေ၊ တစ်ကိုယ်လုံးကျွတ် ရုပ်သစ်ဖြစ်ပေါ်ရိပ် ထင်မြင်လျှင် တစ်ပြိုင်နက်တစ်ကိုယ်လုံးကျွတ်ရုပ်ဟောင်းချုပ်ကွယ်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ ငါ သူတစ်ပါး ယောက်ျား မိန်းမဟူသော မိစ္ဆာသညာ၊ ငါ့ဦးခေါင်း, ငါ့မျက်နှာ, ငါ့မျက်လုံး, ငါ့နား, ငါ့နှာခေါင်း, ငါ့ခံတွင်း, ငါ့လည်ပင်း, ငါ့ရင်, ငါ့ဝမ်း, ငါ့ကျောက်ကုန်း, ငါ့လက်, ငါ့ခြေ အစရှိ သည်ဖြင့် သဏ္ဍာန်ဒြဗ် ပညတ်ကြီးငယ် အထည်ဝတ္ထုတို့ကို စွဲ၍ သာယာ တွယ်တာသော တဏှာမာနဒိဋ္ဌိတို့ကို ဖြိုဖျက်ချိုးဖဲ့ ဖျောက်လွှင့် ပယ်ရှင်း သော ဉာဏ်ဖြစ်ခဲ့၍ ဝိပဿနာဉာဏ်နှင့် - ရှုကြည့်သောအခါ သဏ္ဌာန ပညတ် သမူဟပညတ် သန္တတိပညတ်တို့အကုန်ကွယ်ပျောက်၍ ငါ့ဦး ခေါင်းစသည် စွဲလမ်းရန် ရှာကြံမရရှိသည်တိုင်အောင် အားထုတ်ရ လိမ့်မည်၊ ဝရဇိန်လက်နက် မိုးကြိုးစက်ဖြင့် ဖြိုဖျက်ပစ်ခွင်းသကဲ့သို့ အနမတဂ္ဂသံသရာမကွာ အမြဲနှလုံးထဲမှာ အစဉ်ပါ၍နေသော သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိ အဝီစိငရဲအိုးကြီးကို မှုန့်မှုန့်ညက်ညက် လွင့်ပျောက်ပျက်အောင် ဖြိုဖျက် ပစ်ခွင်းသော ဉာဏ်ပေတည်း။</p> <p>ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် အစီအရင် အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၄-ရူပက္ခန္ဓာ ကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်</h3> <p>အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုဟူသော ဥဒယ၊ အဟောင်း အဟောင်း ချုပ်ကွယ်မှုဟူသော ဝယ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တွင် ဖြစ်ပေါ်မှုကား ထင်ရှား လွယ်၏၊ ချုပ်ကွယ်မှုကား အလွန်ထင်မြင် တည့်နိုင်ခဲ၏၊ <b>အနိစ္စ လက္ခဏာ</b> မှာ ချုပ်ကွယ်မှုသည်သာလိုရင်း ပဓာနဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ဥဒယမှုကို လွှတ်ထား၍ အထင်အမြင်အားနည်းနေသေးသော ဝယမှုကိုသာ ကွက်ခြား၍အထူး အားထုတ်ပြန်သော ဉာဏ်သည် ဘင်္ဂဉာဏ်မည်၏၊ ဤမှကြွင်းသော ပရိညာအစီအရင်တို့ကို ကဗဠီကာရအာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်း မှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အတိုင်းသိလေ။ ပညာနုံ့သော ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ခဲ့၍ ရုပ်သာမညတစ်ခုတည်းနှင့် ဉာဏ်အမြင်မပေါ်နိုင်ရှိခဲ့လျှင် ရှေး၌ ဆိုခဲ့ပြီး သောခန္ဓဝဂ္ဂသုတ္တန်မှာ ဝေဖန်တော်မူသောနည်းအားဖြင့် ရုပ်တရားကို ငါးပုံ ငါးစု ပြု၍ဉာတပရိညာမှု တစ်ခန်းထုတ်ရမည်။ ပရမတ်မြေ၊ ပရမတ်ရေ၊ ပရမတ်မီး၊ ပရမတ်လေတို့ကို သဘောလက္ခဏာ ထင်ထင် ရှားရှားကွဲပြားအောင် အားထုတ်ရမည်၊ စက္ခုသောတ စသည် တို့ကိုမူကား အပေါင်းအားဖြင့် ဥပါဒါရုပ်စု ဟူ၍သာ ခြားနား၍ ထားရမည်။</p> <p>ဤဝိပဿနာအရာ၌ ကိုယ်ခန္ဓာမှာ အနိစ္စအနေနှင့်အကြွင်း အကျန်မရှိပဲ ဖြစ်မှု ပျက်မှုကိုမြင်နိုင်သည်သာ ပဓာနတည်း၊ <b>သဗ္ဗေ သင်္ခါရာ အနိစ္စာ</b> နှင့်ပင် ထိုအမှုတို့ကို ကိုယ်လုံးကျွတ်ခြုံ၍ မြင်နိုင်ပါလျှင် သင်္ခါရတစ်လုံးနှင့်ပင်ပြီးစီးပါ၏၊ အာဟာရလေးပါးမှာ ဟောတော်မူသော တရားတစ်လုံး တစ်လုံးနှင့်ပင် ပြီးစီးနိုင်ပါ၏၊ ဝေဒနာတစ်လုံးနှင့်သော် လည်းကောင်း၊ သညာတစ်လုံးနှင့်သော်လည်းကောင်း ပြီးစီးနိုင်ပါ၏။</p> <p>ရုပ်နာမ် နှစ်ခုလုံးနှင့်သော်လည်းကောင်း ပြီးစီးနိုင်၏၊ ဤမန္ဒ ပုဂ္ဂိုလ်မှာလည်း ဖြစ်မှု ပျက်မှု ရှုခန်းသို့ရောက်ရာ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့၏ ဖြစ်မှု ပျက်မှုကို ထင်မြင်လျှင် ဥပါဒါရုပ်စု အပြီးပါ၍ သွားလတ္တံ့၊ ဥပါဒါ ရုပ်စုတို့ တစ်ခြားရှုဖွယ် ကိစ္စမရှိပြီ၊ စိတ်နှင့် စေတသိက်တို့မှာကဲ့သို့တည်း။ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကိုမူကား တစ်လုံးတည်းဉာဏ်မနိုင်၍ တစ်ခုတစ်ခု အတွက် ဖြစ်မှု ပျက်မှု ခုခံ၍နေပုံရလျှင် အသီးအသီးခွဲ၍ရှုလေ၊ ပထဝီ ခုခံ၍နေတတ်သည်၊ ပထဝီကို ကွက်ခြား၍ အထူးအားထုတ်လေ၊ ဓာတ်လေးပါး မထူးမခြားသကဲ့သို့ ဖြစ်မှု ပျက်မှု နှစ်ခုလုံးနိုင်သောအခါ ခွဲဖွယ် ကိစ္စမရှိပြီ၊ ရုပ်တစ်ခုလုံးတည်းမှာကဲ့သို့ တစ်လုံးတစ်ချက်တည်း ပေါင်း၍ရှုလေ၊ အကြွင်း ရှေးနည်းအတိုင်းပင်။</p> <p>ရူပက္ခန္ဓာ ကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင် အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၅-ခန္ဓာငါးပါးတို့၏ ဥပမာများ</h3> <p>“<b>ဖေဏပိဏ္ဍူပမံ ရူပံ</b>” စသည်ဖြင့်လာသော ခန္ဓာငါးပါးဥပမာတို့၌ ရူပက္ခန္ဓာရေမြုှပ်နှင့်တူပုံမှာ သမ္မသနဉာဏ် အစီအရင်၌ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အတိုင်း ထင်ရှားနိုင်ပါလျှင် အနှစ်သာရမရှိမှုနှင့် ရေမြှုပ်အသွင် ထင်မြင် နိုင်တော့သည်။ ဝေဒနာ ရေပွက်အသွင် သညာတံလျှပ်အသွင် ထင်မြင် ရန်အချက်စုမှာ ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ငှက်ပျောတုံးအသွင် ထင်မြင်အောင် ရှုရမည်ဟူသော ဒေသနာတော်၌ကား စေတနာတစ်ခု ကိုသာ ပဓာနပြု၍ဆိုလိုလျှင် စေတနာသည် ကာယကံမှု ဝစီကံမှု မနောကံမှု ဟူ၍သုံးပါး၊ ပါဏာတိပါတမှုစသော ဒုစ္စရိုက်မှုဆယ်ပါး၊ ပါဏာတိပါတဝေရာမဏိအစရှိသော သုစရိုက်မှု ဆယ်ပါး၊ ဒါန, သီလ, ဘာဝနာအစရှိသော ပုညကိရိယာမှု ဆယ်ပါး ဤသို့ခွဲခြမ်းရာ၏၊ ပါဏာတိပါတမှုတစ်ခုမှာပင် များစွာသော ကိရိယာ အခြံအရံရှိ၏၊ တစ်ပါးသော သတ္တဝါကို သတ်ခြင်းငှာ ကြံမှု စည်မှု စိတ်အင်္ဂါ အမူအရာ အထူးထူးအပြားပြား ပြောမှု ဆိုမှု၊ နှုတ်အင်္ဂါအမူအရာ အထူးထူး အပြားပြား သွားမှု လာမှုစသည် ကိုယ်အင်္ဂါ အမူအရာအထူးထူးအပြားပြား များစွာရှိ၏၊ ပါဏာတိပါတ သင်္ခါရ အမူအရာ အထူးထူးအပြားပြားတို့ကို အသီးအသီး ခွဲခြမ်း၍ နိစ္စသာရ, ဓုဝသာရ, သုခသာရ, အတ္တသာရ တည်းဟူသော သာရလေးပါးကို ရှာကြံ၍ကြည့်သည်ရှိသော် စိတ်အမူ အရာ အစုထည်းမှာလည်း ရှာကြံ၍မရ၊ နှုတ်အမူအရာ အစုထည်းမှာ လည်း ရှာကြံ၍မရ၊ ကိုယ်အမူအရာအစုထည်းမှာလည်း ရှာကြံ၍မရ၊ တစ်ခုသော ပါဏာတိပါတမှု အမူအရာစု ကုန်၍သာ သွားတော့သည်၊ သာရလေးပါး မထွက်လာပြီ၊ သာရလေးပါးဆိုသည်ကား ထိုပါဏာ တိပါတ အမှုတစ်ခုအတွက်နှင့်ဖြစ်သော စိတ်အမူအရာစုမှာ နိစ္စသာရ ကိုလည်း မရအပ်၊ ကြံစည်၍နေဆဲအခါ ကိုယ်ခန္ဓာ၌ အနည်းငယ်သော အာရုံတစ်ပါးထိခိုက်လာလျှင်ပင် ထိုအကြံအစည် ခဏချင်း ချုပ်ကွယ်၍ အာရုံသို့ စိတ်စေတနာ ပြောင်းရွှေ့လေ၏၊ အားကြီးစွာသော အာရုံ ထိခိုက်လာရာ၌ ဆိုဖွယ်မရှိ၊ အောက်၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော သာရလေးပါး အဓိပ္ပါယ်ကို အစဉ်မှီး၍ ကြွင်းသောသာရကိုလည်းသိလေ။</p> <p>ဒါနကုသိုလ်မှု တစ်ခုမှာလည်း ထိုအတူ ကိုယ်အင်္ဂါ အမူအရာ များပြားသည်သာ ဖြစ်၏၊ ပါဏာတိပါတ နည်းတူဆိုလေ၊ ကြွင်းသော ကုသိုလ်မှု အကုသိုလ်မှုတို့မှာလည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>ဤသို့လျှင် လောက၌ နေ့နေ့ညည တရွရွ တကြွကြွ နေကြသော ကာယသင်္ခါ၊ ဝစီသင်္ခါရ၊ စိတ္တသင်္ခါရမှုစုသည် အလွန်ကြီးကျယ်များ ပြား၏၊ ထိုသို့ တစ်လောကလုံး အုံးအုံး ဆူကြွ ကြီးကျယ်လှငြားသော် လည်း အနှစ်သာရဟူ၍ တစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိရကား အထပ်ထပ် အလွှာလွှာ သဏ္ဍာန်သာ ကြီးမား၍ အနှစ်သာရဟူ၍ ရှာကြံ၍ မရသော ငှက်ပျောတုံး တွေနှင့် တူလှလေသတည်း ထို့ကြောင့် “<b>သင်္ခါရ ကဒလူပမာ</b>” ဟူ၍ဟော တော်မူသည်။</p> <p>ဝိဉာဏက္ခန္ဓာသည် မျက်လှည့်နှင့် တူသည်ဟူရာ၌ မျက်လှည့် သည်နှင့် တူသည်၊ မျက်လှည့်သည် ပြုအပ်သော မာယာမှုနှင့်တူသည် ဟူ၍ နှစ်ထွေရ၏၊ စိတ်မြင် ဉာဏ်မြင် နှစ်ပါးခွဲခန်း၌ စိတ်မြင်မှောက်မှား လှည့်စားလှည့်ပတ် ပြုပုံကို ပြဆိုခဲ့ပြီးသည့်အတိုင်း မျက်လှည့်သည်နှင့် တူကြောင်း၊ သတ္တဝါမဟုတ်သော ခန္ဓာငါးပါးကို ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အတ္တ ဇီဝ ဣတ္ထိ ပုရိသ အစရှိသည်ဖြင့် အရိယာပုဂ္ဂိုလ်များကို ချန်လှပ်၍ လောကဓာတ်အားလုံးကို အမှောက်အမှား တိုက်၍နေသော တေဘူမက အဓမ္မ မျက်လှည့်သည်ကြီး ဖြစ်ကြောင်းကို သိလေ။</p> <p>မျက်လှည့်မှုနှင့်တူသည် ဟူရာ၌ ရွှေမဟုတ်သော မြေဆိုင်ခဲကို ရွှေခဲကြီး ပြုလုပ်ပြရာ၌ မြင်သမျှ လူအပေါင်းက ရွှေခဲကြီး ထင်ကြရသော မြေစိုင်ခဲကြီးနှင့် တူ၏ဟု ဆိုလိုသည်၊ အဘယ်ကဲ့သို့ တူသနည်းဟူမူကား ထိုမြေစိုင်ခဲကို ရသောသူသည် ရွှေဟုထင်မြင်သည်၊ အလွန်လျှင် ဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြစ်၏၊ သူဌေးစိတ် သူကြွယ် စိတ်ကပ်၏၊ ပြိုင်လိုသော မာန်တက်၏၊ ထိုသို့ဖြစ်သော်လည်း ရွှေကားမဟုတ်၊ ထင်ရုံထင်ရသော အရာဖြစ်၍ ရွှေကိစ္စ၌ အနည်းငယ်မျှ အသုံးမကျ၊ လက်ထဲမှာပင် ရွှေအထင် ကွယ်ပျောက်လေ၏၊ မြေစိုင်ခဲ အဖတ်တင်လေ၏၊ ထို့အတူ မိမိ၏ဝိဉာဏ်ကို သတ္တဝါတို့သည် အလွန်ကောင်းမြတ်သော နိစ္စသာရ စသည် ထင်ကြရကုန်၏၊ ဝိဉာဏ်သည်ကား သာရလေးပါးတွင် တစ်စုံ တစ်ခုသော သာရမျိုးမဟုတ်၊ သာရကိစ္စ၌ အနည်းငယ်မျှ အသုံးမကျ၊ နိစ္စဟု စွဲလမ်းဆဲမှာပင် မစဲအောင် ချုပ်ပျက်၏၊ သုခဟု စွဲလမ်းဆဲမှာပင် ဆင်းရဲ ဒုက္ခအမျိုးမျိုးကို ဖြစ်စေ၏၊ ဓုဝဟု စွဲလမ်းဆဲမှာပင် ဖောက်လွှဲ ဖောက်ပြန် ဖြစ်၏၊ အတ္တဟု စွဲလမ်းဆဲမှာပင် အလိုမပါ ဖြစ်ချင်ရာရာ ဖြစ်၍သွား၏။</p> <p>ခန္ဓာငါးပါးတို့၏ ဥပမာတို့ကို ပြဆိုသည်ကား ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၆-သမထနှင့် ဝိပဿနာ</h3> <p>အာဟာရကမ္မဋ္ဌာန်းလေးပါး၊ ခန္ဓကမ္မဋ္ဌာန်းငါးပါး၊ ဤခန္ဓကမ္မဋ္ဌာန်း ငါးပါးတွင် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် မနောသေဉ္စတနာဟာရပင် တည်း၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဝိညာဏာဟာရပင်တည်း။ ဤဝိပဿနာကမ္မဋ္ဌာန်း အရာမည်သည် အလွန်နက်နဲ သိမ်မွေ့လှ၏၊ ဟောပြော ပြသ ဆုံးမ သွန်သင်သော ဆရာ နေရာကျလိုလှ၏၊ သိသင့်သောအရာ၌ နေရာ ကျသိနိုင်အောင် ပြောဟောမှု ထင်မြင်အောင် အားထုတ်ရမည့်အရာ၌ နေရာကျထင်ကွက်, မြင်ကွက်ပေါ်အောင် ပြသမှုသည်ကား ဆရာ့တာဝန် တည်း၊ ထင်ကွက်, မြင်ကွက်ပေါ်ရုံမျှနှင့် ကမ္မဋ္ဌာန်းကိစ္စ ခရီးရောက် နိုင်တည့်သေးသည်မဟုတ်၊ ထင်မြင်အောင်အားထုတ်ရန်အချက် ကိုဆရာသွန်သင်ပြသ၍ လှလှကြီး ရိပ်မိသောအခါ အထင်အမြင်နေ့စဉ် တိုးပွားစေရန် ရဟန်းဖြစ်ခဲ့အံ့၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာတောတောင် အရပ်သို့ဝင်၍ ထက်သန်သော ဝီရိယဖြင့် လရှည်နှစ်များအားထုတ်မှု လူဖြစ်ခဲ့အံ့၊ အိမ်၌ အိမ်စီးပွားနှင့်ပင်ဖက်တွဲ၍ လရှည် နှစ်များစွဲမြဲမှုသည်ကား တပည့်၏ တာဝန်တည်း၊ အာနာပါနအစရှိသော သမထကမ္မဋ္ဌာန်းမျိုးသည်ကား ပြောဟောမှု အလွန်လွယ်၏၊ နိမိတ်အထင်ရအောင် အားထုတ်မှု အလွန်ခဲယဉ်း၏၊ အိမ်၌နေ၍ စီးပွားနှင့် ဖက်တွဲခြင်းငှာမရ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ သို့ထွက်၍ အပြင်းအထန် အားထုတ်နိုင်မှ နိမိတ်ကို ရနိုင်၏၊ ဝိပဿနာ ကမ္မဋ္ဌာန်းသည်မူကား ဉာဏ်အလုပ်ဖြစ်၍ လယ်လုပ်ရင်းလည်း ဖြစ်နိုင်၏၊ ယာလုပ်ရင်းလည်း ဖြစ်နိုင်၏၊ လှေသွားရင်း လှည်းသွားရင်း ဝန်ထမ်းရင်း, ရောင်းရင်း, ဝယ်ရင်း အစရှိသည်ဖြင့် အိမ့်အလုပ်, အိမ်စီးပွားနှင့် ဖက်တွဲနိုင်သတည်း၊ ဘုရားလက်ထက်တော်၌ သမထကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပေါက် ရောက်အောင် လုပ်နိုင်သောသူသည် အလွန်နည်းလှ၏၊ အိမ်၌နေ၍ အိမ်စီးပွားနှင့်ဖက်တွဲ၍စွဲမြဲကြသူ အလွန်များ၏။</p> <p>ထိုစကားမှန်၏၊ သမထကမ္မဋ္ဌာန်း ပေါက်ရောက်သူလူ၌ အလွန် နည်းလှ၏၊ ရဟန်းတို့၌သာများ၏၊ ဝိပဿနာ ကမ္မဋ္ဌာန်းပေါက်ရောက်၍ သောတာပန် အရိယာဖြစ်ကြသူကား လူ၌အလွန်များလှ၏၊ လူသောတာပန် တစ်ထောင်ကို ရဟန်းသောတာပန်တစ်ယောက်ကျထား ရေ တွက်သော်လည်း ရဟန်းဘက်ကသာ ကုန်လေရာ၏၊ လူဘက်က မကုန်လေရာ၊ ဤမျှလောက်ပင် များရိပ်ထင်၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ လောက၌ရှိရင်းကပင် ရဟန်းအလွန်နည်း၏၊ လူကမူ မဇ္ဈိမတိုက်နှင့် အပြည့်ရှိ၏၊ လူသောတာပန်လည်း ပြည့်မတတ်ပင် များလှ၏၊ ထိုသို့များ လှခြင်းသည်ကား အိမ့်စီးပွားနှင့် ဝိပဿနာတွဲချင်တိုင်း တွဲသာလှလေ သောကြောင့်တည်း၊ အယုတ်အားဖြင့် အစေခံ အိမ်ကျွန်မ အခစား ကူလီပင် ဖြစ်သော်လည်း သံဝေသတိ ကောင်းကောင်းရှိပါလျှင် ဝိပဿနာ ဖက်တွဲနိုင်တော့သည်သာတည်း၊ လူသောတာပန် တစ်သိန်း, တစ်သန်းကို လူသောတာပန် တစ်ယောက် ထားသော်လည်း လူကသာ ကုန်ရာ၏၊ နတ်က မကုန်နိုင်ရာ၊ ဓမ္မစကြာတရားဦး ဒေသနာတွင် လူငါးယောက်သာ အကျွတ်ပါ၏၊ ဗြဟ္မာတစ်ဆယ့် ရှစ်ကုဋေကျွတ်၏၊ နတ်အသင်္ချေကျွတ်၏၊ ဤနည်းမျိုးချည်းသာများ၏၊ ထို့ကြောင့် လောက၌ ဘုရားပွင့်မှုမည်သည် နတ် ဗြဟ္မာတို့၏ ကျွတ်ပွဲကြီးပေတည်း၊ လူသည် အမြည်းအလျောက်မျှသာ ပါနိုင်လေသည်၊ ဤမျှသော စကားစုဖြင့် ဝိပဿနာမှု မည်သည်လူတို့လည်း စွဲမြဲခြင်းငှာ အလွန်ကောင်းလှကြောင်း ကို ပြလိုရင်း စကားတည်း။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား မုံရွာမြို့လယ်တီတောရဆရာ ငါသည် သက္ကရာဇ် ၁၂၆၃-ခုနှစ်အတွင်း အလုံမြို့မ၏ တစ်ဖက် သလ္လာဝတီ မြစ်ကမ်း ရွှေတောင်ဦး တောင်ထိပ်မှာ တောဝါကပ်ဆိုနေထိုင်စဉ် ဝါတွင်းအခါ မုံရွာမြို့, အလုံမြို့တို့မှ လာရောက်ဆည်းကပ်ကြကုန်သော ဥပုသ်သည် ဥပါသကာအပေါင်းတို့ကား အသက်ထက်ဆုံးစွဲမြဲကြရန် နိဒါန ဝဂ္ဂ သံယုတ်, ခန္ဓဝဂ္ဂသံယုတ် သုတ္တန်ဒေသနာတော်တို့၌လာသော အာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းလေးပါးခန္ဓကမ္မဋ္ဌာန်း ငါးပါးတို့ကို ပရိညာသုံးပါး အစီအရင် နှင့်တကွ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံးသွန်သင် ဆုံးမအပ်သော ကမ္မဋ္ဌာနဝိဓိ စကားအစဉ်ကို ပညာရှိအပေါင်းတို့၏အကျိုးငှါ စာအုပ်တင်ထား ရေး သားစီရင်အပ်သော အာဟာရဒီပနီ ဤကျမ်းစာသစ်သည် ၎င်းနှစ် တန်ဆောင်မုန်းလဆန်း ၁၁-ရက်နေ့တွင် အောင်မြင်စွာပြီးစီးလေ သတည်း။</p> <p>---</p> <h3>၁၇-ဩဝါဒခန်း</h3> <p>ယခုအခါ ဥပါသကာအပေါင်းတို့အား သတိသံဝေဂတရား ဖြစ်ပွား စေရန် ရံဖန် ရံခါ ပြေဟောအပ်သော ကာဏကစ္ဆ ပေါပမသုတ္တန် ဒေသနာတော်၏အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို ပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>သတ္တဝါအပေါင်းတို့အား အပါယဒုက္ခဟု ဆိုအပ်သော အပါယ် ဆင်းရဲ၏ နက်နဲပုံကို ပြတော်မူလိုက်သည်ဖြစ်၍ ဥပရိပဏ္ဏာသ ပါဠိတော် ဗာလပဏ္ဍိတသုတ်၌<br /> “<b>သေယျထာပိ ဘိက္ခဝေ ပုရိသော ဧကစ္ဆိဂ္ဂလံ ယုဂံ မဟာသမုဒ္ဒေ ပက္ခိပေယျ</b>”</p> <p>အစရှိသော ဒေသနာတော်မြတ်ကို ဟောတော်မူသည်။ <b>ဘိက္ခဝေ</b>=သံသရာဘေး၊ လာမည့်ဘေးကို၊ မျှော်တွေးသမှု၊ အမြဲရှုလေ့ရှိကြပေကုန်သော တရားနာ ပရိသတ်အပေါင်း သူတော် ကောင်းတို့၊ <b>သေယထာပိ</b>=နှိုင်းချင့်စရာ ဥပမာဆိုသည်ရှိသော်ကား၊ <b>ပုရိသော</b>=တစ်ဦးယောက်ျားသည်၊ <b>ဧကစ္ဆိဂ္ဂလံ</b>=အပေါက်တစ်ခုသာ ရှိသော၊ <b>ယုဂံ</b>=ရထားထမ်းပိုးတစ်ခုကို၊ <b>မဟာသမုဒ္ဒေ</b>=မဟာသမုဒ္ဒရာ အလယ်၌၊ <b>ပက္ခိပေယျ</b>=ထည့်ပစ်ချထားလေရာ၏၊ <b>တမေနံ-တံဧနံ</b>= ထိုထမ်းပိုးကို၊ <b>ပုရတ္ထိမောဝါတော</b>=အရှေ့အရပ်မှလာသော လေသည်၊ <b>ပစ္ဆိမေန</b>=အနောက် အရပ်သို့၊ <b>သံဧရေယျ</b>=ပြောင်းရွှေ့မျောပါး ဆောင် သွားလေရာ၏၊ <b>ပစ္ဆိမောဝါတော</b>=အနောက်အရပ်မှ လာသောလေသည်၊ <b>ပုရတ္ထိမောဝါတော</b>=အရှေ့အရပ်သို့၊ <b>သံဟရေယျ</b>=ပြောင်းရွှေ့မျောပါ ဆောင်သွားလေရာ၏၊ <b>ဥတ္တရောဝါတော</b>=မြောက်အရပ်မှလာသော လေသည်၊ <b>ဒက္ခိဏေန</b>=တောင်အရပ်သို့၊ <b>သံဟရေယျ</b>=ပြောင်းရွှေ့မျောပါး ဆောင်သွားလေရာ၏၊ <b>ဒက္ခိဏောဝါတော</b>=တောင်အရပ်မှ လာသော လေသည်၊ <b>ဥတ္တရေန</b>=မြောက်အရပ်သို့၊ <b>သံဟရေယျ</b>=ပြောင်းရွှေ့ မျောပါဆောင်သွားလေရာ၊ <b>တတ္ထ</b>=ထိုမဟာသမုဒ္ဒရာအတွင်း၌၊ <b>ကာဏော</b>=မျက်စိနှစ်ဖက် အစုံပျက်သော၊ <b>ကစ္ဆပေါ</b>=လိပ်ငယ်တစ်ကောင် သည်၊ <b>အတ္ထိ</b>=ရှိလေရာ၏၊ <b>သော</b>=ထိုမျက်စိနှစ်ဖက် အစုံပျက်သော လိပ်ငယ်သည်၊ <b>ဝဿသတဿ</b>=အနှစ်တစ်ရာကိုသော်လည်းကောင်း၊ <b>ဝဿသဟဿဿ</b>=အနှစ်တစ်ထောင်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ <b>အစ္စယေန</b>=လွန်သောအခါမှ၊ <b>သကိံ</b>=တစ်ကြိမ်၊ <b>ဥမ္မုဇ္ဇေယျ</b>=ဦးခေါင်းပြူကာ ပေါ်လေရာ၏။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>တံ</b>=ထိုပြဆိုလတ္တံ့သော အကြောင်းအရာကို၊ <b>ကိံမညထ</b>=အဘယ်သို့ သင်တို့ ထင်မြင်ကြကုန်မည်နည်း၊ <b>ကာဏော</b>= မျက်စိနှစ်ဖက် အစုံပျက်သော၊ <b>သောကစ္ဆပေါ</b>=ထိုလိပ်ငယ်သည်၊ <b>ဧကစ္ဆိဂ္ဂလေ</b>=အပေါက်တစ်ခုသာရှိသော၊ <b>အမုကသ္မိံယုဂေ</b>=ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ထမ်းပိုးပေါက်၌၊ <b>ဂီဝံ</b>=လည်ပင်းကို၊ <b>ပဝေသေယျအပိနု</b>=သွင်းမိနိုင် မည်လော၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>ပုစ္ဆိ</b>=မေးတော်မူ၏၊ <b>ဘန္တေ</b>=မြတ်စွာဘုရား၊ <b>ဧတံ</b>=ဤထမ်းပိုးပေါက် လိပ်လည်ပင်း သွင်းမိ, စွပ်မိရန် အရေးသည်၊ <b>နောဟိ</b>=ဖြစ်နိုင်ခွင့်မရှိပါ၊ <b>ဘန္တေ</b>=မြတ်စွာဘုရား၊ <b>ဒီဃဿ</b>=အသင်္ချေ အသင်္ချေ နှစ်ရေတွက်ဆ ရှည်ကြာလှသော၊ <b>အဒ္ဓုနော</b>=ကာလကို၊ <b>အစ္စယေန</b>=လွန်သောအခါ၌၊ <b>ကဒါစိ</b>=တစ်ရံတစ်ခါ၊ <b>ဧတံ</b>=ဤထမ်းပိုး ပေါက် လိပ်လည်ပင်းသွင်းမိ စွပ်မိရန်အရေးသည်၊ <b>ယဒိဘဝေယျ</b>=ဖြစ် သော် ဖြစ်ရာပါသေး၏၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>အဝေါစုံ</b>=လျှောက်ထားကြ ပေကုန်၏။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ကာဏော</b>=မျက်စိနှစ်ဖက်အစုံပျက်သော၊ <b>သောကစ္ဆပေါ</b>=ထိုလိပ်ငယ်တစ်ကောင်သည်၊ <b>ဧကစ္ဆိဂ္ဂလေ</b>=အပေါက် တစ်ခုသာရှိသော၊ <b>ယုဂေ</b>=ရထားထမ်းပိုးတစ်ခု၌၊ <b>ဂီဝံ</b>=လည်ပင်းကို၊ <b>ပဝေသေယျ</b>=သွင်းမိ စွပ်မိရာသော အခွင့်သည်၊ <b>ခိပ္ပတရံခေါ</b>=အလွန် ခဲယဉ်းသည်ဟု မမည်စဖွယ် အလွန်လွယ်လှသေး၏၊ <b>သကိံ</b>=တစ်ကြိမ် တစ်ခါ၊ <b>ဝိနိပါတေန</b>=အပါယ်သို့ကျရောက်လေသော၊ <b>ဗာလေန</b>=သူမိုက်၏၊ <b>မနုဿတ္တံ</b>=လူ့ဘုံ, လူ့ဘဝသို့ တစ်ဖန် ပြန်လာရန် အခွင့်သည်၊ <b>တတော</b>= ထိုလိပ်ကန်း ဥပမာထက်၊ <b>ဒုလ္လဘတရံ</b>=ကြုံခဲ ကြိုက်ခဲရနိုင်ခဲလှ၏ဟူ၍၊ <b>အဟံ</b>=ငါဘုရားသည်၊ <b>ဝဒါမိ</b>=ဟောတော်မူ၏။</p> <p><b>တံ</b>=ထိုသို့ ရနိုင်ခဲမှုသည်၊ <b>ကိဿဟေတု</b>=အဘယ့်ကြောင့်နည်း ဟူမူကား၊ <b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဧတ္ထ</b>=ဤ အပါယ်ဘုံ၌၊ <b>ဓမ္မစရိယာ</b>= သူတော်ကောင်း တရားကို ကျင့်မှုမည်သည်၊ <b>နဟိအတ္ထိ</b>=မရှိတော့သည် သာလျှင်တည်း၊ <b>သမစရိယာ</b>=ညီညွတ်ငြိမ်သက်သော သုစရိုက်တရား ဆယ်ပါးကိုကျင့်မှုမည်သည်၊ <b>နဟိအတ္ထိ</b>=မရှိတော့သာလျှင်တည်း၊ <b>ကုသလ ကိရိယာ</b>=ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးကို ပြုရန်အခွင့်သည်၊ <b>နဟိ အတ္ထိ</b>=မရှိတော့သည်သာလျှင်တည်း၊ <b>ပုညကိရိယာ</b>=ဒါန သီလစသော ပုညကြိယာ ဝတ္ထုဆယ်ပါးကို အားထုတ်မှုသည်၊ <b>နဟိအတ္ထိ</b>=မရှိတော့ သည်သာလျှင်တည်း။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဧတ္ထ</b>=ဤအပါယ်ဘုံ၌၊ <b>အညမည ဃာတိကာ</b>= နိုင်ရာနိုင်ရာ အချင်းချင်း ညှဉ်းဆဲမှုသည်သာလျှင်၊ <b>ဝတ္တိတိ</b>=အမြဲဖြစ် ပွားချေ၏၊ <b>ဒုဗ္ဗလဃာတိကာ</b>=အားရှိအားမဲ့ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခြင်း အမှုသည်သာလျှင်၊ <b>ဝတ္တတိ</b>=အမြဲဖြစ်ပွားချေ၏၊ <b>တသ္မာ</b>=ထို့ကြောင့်၊ <b>သကိံ</b>=တစ်ကြိမ်၊ <b>ဝိနိပါတေန</b>=အပါယ်သို့ ကျလေသော၊ <b>ဗာလေန</b>= သူမိုက်၏၊ <b>မနုဿတ္တံ</b>=လူ့ဘုံ, လူ့ဘဝသို့ပြန်လာရန် အခွင့်သည်၊ <b>တတော</b>= ထိုလိပ်ကန်း ဥပမာထက်ပင်လျှင်၊ <b>ဒုလ္လဘတရံ</b>=အလွန်ရခဲလှ၏၊ <b>အဟံ</b>=ငါ ဘုရားသည်၊ <b>ဝဒါမိ</b>=ဟောတော်မူပေသတည်း။</p> <p>ဤဒေသနာတော်မြတ် ပါဌ်ဝယ် အဓိပ္ပါယ်သော်ကား- ကျွန်းကြီး ၄-ကျွန်း, ကျွန်းငယ် ၂၀၀၀-တို့ကို အပြင်အဖို့မှ ပတ်ဝိုက်လျက် တစ်ဆက် တည်း, တစ်ပြင်တည်းတည်ရှိသော မဟာသမုဒ္ဒရာကြီးသည် အောက်သို့ အနက်အားဖြင့်လည်း ယူဇနာပေါင်း ရှစ်သောင်းနှစ်ထောင်ရှိ၏၊ အတွင်း အပြင် အနံအားဖြင့်လည်း ယူဇနာပေါင်း ရှစ်သောင်းနှစ်ထောင်ရှိ၏၊ ပတ်လည် အဝန်းအလျားအားဖြင့်လည်း ယူဇနာပေါင်း သုံးသန်း ခြောက်သိန်း တစ်သောင်း နှစ်ထောင် တစ်ရာ့ ငါးဆယ်ရှိ၏၊ ဇမ္ဗူဒီပါ ကျွန်း၏တောင်ဘက်မျက်နှာ သမုဒ္ဒရာအလယ်၌ တစ်ခုသော အပေါက် ရှိသော ရထားထမ်းပိုးတစ်ခုကို ချထားရာ၏၊ ယင်းထမ်းပိုးသည် အရပ် လေးမျက်နှာ လွင့်ပါးမျောပါး၍ နေလေရာ၏။</p> <p>ဥတ္တရကုရုအမည်ရှိသော မြောက်ကျွန်း၏ မြောက်ဘက်မျက်နှာ သမုဒ္ဒရာ၏အလယ်၌ မျက်စိနှစ်ဖက် အစုံပျက်သော လိပ်ငယ်တစ်ခု သည်ရှိရာ၏၊ ယင်းလိပ်ငယ်သည်လည်း သမုဒ္ဒရာအတွင်း၌သာ ရောက်မိ ရောက်ရာအရပ် ၄-မျက်နှာ သွား၍နေရာ၏၊ အနှစ်တစ်ရာ, အနှစ်တစ် ထောင်ကို လွန်သောအခါမှ ရေပေါ်အပြင်သို့ တစ်ကြိမ်တစ်ခါ ပေါ်လာ ရ၏၊ ချစ်သားရဟန်းတို့ ဤလိပ်ငယ်နှင့် ဤထမ်းပိုးသည် ရောက်မိ ရောက်ရာ သွားလာမျောပါး၍ နေကြလေရာတစ်ရံတစ်ခါ၌ ဤထမ်းပိုး သည် ကြုံကြိုက်တွေ့ဆုံမိသဖြင့် ထမ်းပိုးပေါက်သို့ လိပ်၏ဦးခေါင်း လည်ပင်း သွင်းမိရာသော အခွင့်သည် ကြုံကြိုက်နိုင်ပါမည်လောဟု မေးတော်မူ၏။</p> <p>ဘုန်းတော် အလွန်ကြီးလှသော မြတ်စွာဘုရား၊ ထိုသို့ ကြုံကြိုက်နိုင် ရာသော အခွင့်သည်မရှိပါ၊ သို့ရာတွင် ထိုလိပ်ငယ်, ထိုထမ်းပိုးတို့သည် ဝိဝဍ္ဍဌာယီ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး မပျက်မဆုံး တည်ကြပါမူကား အသင်္ချေ အသင်္ချေ အနှစ်များစွာ ကြာမြင့်သောအခါ တစ်ကြိမ် တစ်ဖန် ကြုံကြိုက် သော် ကြုံကြိုက်ရာ ပါသေးသည်ဘုရားဟု လျှောက်ထားကြပေကုန်၏။</p> <p>ချစ်သားရဟန်းတို့ ဤလိပ်ငယ်နှင့် ထမ်းပိုးတို့ တိုးမိတိုက်မိ, စွပ်မိရာသော အခွင့်သည် ခဲယဉ်းလှသည်ဟု မဆိုလောက်ချေသေး၊ ဤလူ့ပြည်မှစုတေသေလွန်၍ အပါယ်ဘုံသို့ ကျရောက်သောသူသည် ဤလူ့ပြည်သို့ တစ်ဖန်ပြန်လာနိုင်ရာအခွင့်သည်မူကားထို့ထက် အဆ ရာထောင်မက ခဲယဉ်းလှ၏ဟူ၍ ငါဘုရားဟောကြားတော်မူ၏၊ အဘယ့် ကြောင့် အဆရာထောင် ခဲယဉ်းလှလေသနည်းဟူမူကား လူ့ပြည်သို့ တစ်ဖန်ပြန်လာရန် အခွင့်မည်သည် မရဏာသန္နအခါ၌ ဒါနကုသိုလ် ကိုစော၍ သေလွန်သောသူ, သီလကုသိုလ်ကို စော၍သေလွန်သောသူ, ဘာဝနာကုသိုလ်ကိုစော၍ သေလွန်သောသူတို့သည်သာလျှင် လူ့ပြည် သို့တစ်ဖန် ပြန်လာနိုင်ကြကုန်သည်၊ အကုသိုလ်စော၍ သေလွန်သောသူ ဟူသမျှတို့သည် အပါယ်သို့သာ ကျရောက်ရကုန်သည်၊ ငရဲ, တိရစ္ဆာန်, ပြိတ္တာ, အသုရကာယ်ဘုံ အပါယ်ဘဝတို့မည်သည် ပါရမီရင့်သန်ပြီးသော အလောင်းတော်ကြီးများကို ချန်လှပ်၍ဒါနမှန်းသိကြသည်လည်း မဟုတ် ကုန်၊ သီလမှန်းသိကြသည်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ ဘာဝနာမှန်း သိကြသည် လည်း မဟုတ်ကုန်၊ တိရစ္ဆာန်ဘုံ၌ဖြစ်ကြကုန်သော သူတို့သည် အသက် ထက်ဆုံး နိုင်ရာနိုင်ရာ အားရှိအားမဲ့ နှိပ်စက်သတ်ညှစ်၍ စားသောက် ကြကုန်သော တိရစ္ဆာန်မျိုးတို့မှာလည်း ဒေါသစိတ် အမြဲတည်လျက် နေ့ရက်ကုန်ကြလေကုန်၏၊ ထိုမှတစ်ပါး တိရစ္ဆာန်မျိုးတို့မှာလည်း လောဘစိတ်, မောဟစိတ် အမြဲတည်လျက် နေ့ရက်ကုန်ကြလေကုန်၏။</p> <p>ပြိတ္တာဘုံ, အသုရကာယ်ဘုံတို့၌ ဖြစ်ကြကုန်သောသူတို့သည် ငတ်မွတ်ခြင်း, ဆာလောင်ခြင်း, ပူပန်ခြင်း, ကျင်နာခြင်း အမျိုးမျိုးသော ဒုက္ခဘေး, ဒုက္ခဒဏ်တို့ကိုတရံမစဲ အမြဲခံစားကြရကုန်သည်ဖြစ်၍ သောက, ပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ စိတ်တို့သည် အမြဲတည်ကုန်လျက် နေ့ရက်, နှစ်, လ ကုန်ကြရကုန်၏၊ ငရဲဘုံ၌ ဖြစ်ကြကုန်သော သူတို့သည် လည်း ထို့အတူ အနှစ်တစ်သိန်း, တစ်သန်း စသောကာလပတ်လုံး ထွက်သက်တစ်ရှု, ဝင်သက်တစ်ရှိုက်မျှ ချမ်းသာသုခကို မရကြကုန်မူ၍ မမြင်ဝံ့, မရှုဝံ့ ထွန့်ထွန့်လူး, ဖြတ်ဖြတ်လူး အထူးထူး အထွေထွေသော သောကပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေမနဿစိတ်တို့သည် အမြဲတည်ရှိကုန်လျက် နေ့ရက်, လ, နှစ် ကုန်ကြရလေကုန်၏။</p> <p>တစ်ခုတစ်ခုသော ဘဝ၌ အသက်ရှည်သမျှ ကာလပတ်လုံး မကောင်းသောစိတ်တို့သည်သာလျှင် မြစ်ရေအလျှဉ်ကဲ့သို့ အစဉ်မပြတ် ဖြစ်ပွား၍နေကြကုန်သော ထိုအပါယ်ဘုံသားတို့အား ဘူ့ဘုံ, လူ့ဘဝသို့ တစ်ဖန်ပြန်နိုင်ရန် ကောင်းသော နှလုံးနှင့် သေဆုံးရသည်ဟူ၍ မရှိနိုင်ကြ လေကုန်၊ တစ်ဘဝထက် တစ်ဘဝ ကုသိုလ်ကောင်းမှုနှင့် ဝေးကွာ၍ ဝေးကွာ၍ တစ်ဘဝထက်တစ်ဘဝ မကောင်းမှု အကုသိုလ်ဝန်လေး၍ ဝန်လေး၍သွားကြလေကုန်တော့သည်၊ အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေတွက် နိုင်သော ငရဲမျိုးတို့တွင် မြစ်ရေအလျဉ်သည် နိမ့်ရာအရပ်သို့ အမြဲစီးဆင်း သကဲ့သို့ နက်သည်ထက်နက်သော ငရဲမျိုးတစ်ခွင်သို့သာ အစဉ်အတိုင်း တစ်ဘဝထက်တစ်ဘဝမြုပ်၍ မြုပ်၍ နစ်၍ နစ်၍သာ သွားကြလေကုန် တော့သည်၊ ထို့အတူ အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေတွက်နိုင်ကုန်သော ပြိတ္တာမျိုး, မရေတွက်နိုင်သော အသုရကာယ်မျိုး, မရေတွက်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်မျိုးတို့၌လည်း တစ်ကြိမ်ကျမိလျှင် တစ်ဘဝထက် တစ်ဘဝ မြုပ်၍ မြုပ်၍ နစ်၍ နစ်၍သာ သွားကြလေကုန်တော့သည်။</p> <p>ထို့ကြောင့်ဤလူ့ပြည်မှ အပါယ်သို့တစ်ကြိမ်ကျလေသောသူ၏ လူ့ပြည်သို့တစ်ဖန် ပြန်လာရာ၌ အခွင့်သည် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော လိပ်ကန်း ဥပမာထက်ပင် အဆရာထောင်မက ခဲယဉ်းလှချေသည်ဟူ၍ ထိုဒေသနာ တော်မြတ်ပါဌ်ဝယ် အဓိပ္ပါယ်လာချေသည်။ ဤသို့လာသော ဒေသနာ တော်မြတ်ကို အဆင့်ဆင့် နှလုံးသွင်းမိကြကုန်သာ တရားနာပရိသတ် အပေါင်းသူတော်ကောင်းတို့သည် အလွန်ရခဲလှစွာသော မနုဿတ္တ ဒုလ္လဘ, ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒဒုလ္လဘကို ရကြကုန်ပြီးမှ တစ်ဖန် အပါယ်သို့ ကျရောက်ကြ ကြောင်း မကောင်းသော ကာယကံမှု မကောင်းသော ဝစီကံမှု မကောင်း သော မနောကံမှုများကို ဝေးသည်ထက် ဝေးလေအောင် ကြဉ်ရှောင်ပယ် ခွာ၍ ယခုဘဝစုတေမနေ သေလွန်ကြသောအခါ စတုမဟာရာဇ် တာဝတိံသာအစရှိသော နတ်ရွာသုဂတိဘဝများသို့ လားရာလားကြောင်း ကောင်းမြတ်သော ကာယကံမှု၊ ကောင်းမြတ်သော ဝစီကံမှု၊ ကောင်းမြတ် သော မနောကံမှုတို့ကိုသာ ခိုင်မြဲစွာ စိတ်ထားနှင့်ပွားများကြကုန်ရာသည်။</p> <p>ယခုအခါဝယ် နတ် ရွာသုဂတိ ဘဝများသို့လားကြရာ၌ အခွင့် သင့်မြတ်သည့်အကြောင်းကို ကောင်းစွာပြဆိုဦးအံ့။ မြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်၌ သောတာပန် သကဒါဂါမ် အနာဂါမ် ရဟန္တာအရိယာ ပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ်သို့ရောက်၍ အကျွတ်ရကြကုန်သော အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေမတွက်သာ များလှစွာကုန်သော သာဝတ္ထိပြည်သူ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သူ အစရှိကုန်သော တိုင်းကြီးသောဠ မဇ္ဈိမတိုက်သား ဘုရားသားတော် သမီးတော်အပေါင်းတို့တွင် ရဟန္တာဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်စံလွန်သောသူ တို့သည် အနည်းငယ်မျှသာရှိကြကုန်သည်။ သောတာပန်ဖြစ်၍ သကဒါဂါမ်ဖြစ်၍ နတ်ပြည်သို့သွားသော သူတို့သည်မူကား ယခုအခါ စတုမဟာရာဇ်နတ်ပြည်မှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ တာဝတိံသာဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ ယာမာဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ တုသိတာ ဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ နိမ္မနရတိဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ ပရိနိမ္မိတ ဝသဝတ္တိဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ ထိုအတူ ဘုရားပရိနိဗ္ဗာန် စံလွန်ပြီးနောက် မဇ္ဈိမသာသနာ အနှစ်သုံးရာခန့်အတွင်းမှာ အကျွတ်ရ ကြကုန်သော အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေတွက်သာ များလှစွာကုန်သော ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သူ ဝေသာလီပြည်သူ ပါတလိပုတ်ပြည်သူ အစရှိကုန်သော မဇ္ဈိမတိုက်သား ဘုရားသားတော် သမီးတော်အပေါင်းတို့သည်လည်း ကောင်း၊ သီဟိုဠ်သာသနာ အနှစ်ခုနစ်ရာခန့်အတွင်းမှာ အကျွတ်ရကြ ကုန်သော အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေတွက်သာ များလှစွာကုန်သော သီဟိုဠ်ကျွန်းသူ လူရှင်အများ ဘုရားသားတော် သမီးတော်အပေါင်း တို့သည်လည်းကောင်း၊ ယခုအခါ စတုမဟာရာဇ် အစရှိသော နတ်ပြည် ခြောက်ထပ် နတ်ရွာသုဂတိဘုံမှာ အပြည့်ရှိ ကြကုန်သည်၊ သာသနာတော် ငါးထောင်အတွင်း၌ သာသနာတော်ကို ကြည်ညိုလေးမြတ်၍ နတ်ရွာ သုဂတိဘဝသို့ ရောက်လာကြကုန်သော ရဟန်းရှင်လူ သူတော်ကောင်း အပေါင်းတို့ကို မြှော်လင်းစောင့်စား၍ နေနှင့်ကြပေကုန်၏။</p> <p>သာသနာတော်အတွင်းမှ စုတေ၍ နတ်ပြည်သို့ ရောက်ကြလေ ကုန်သော သူအပေါင်းတို့သည် ရောက်ရာ နတ်ပြည်၌ ရှိကြလေကုန်သော သာဝတ္ထိပြည်သူ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သူ အစရှိကုန်သော မဇ္ဈိမတိုင်းသူ ရှင် လူအများ ဘုရားသားတော် သမီးတော် သောတာပန် သကဒါဂါမ် အရိယာသူမြတ် နတ်သူတော်ကောင်း အပေါင်းတို့နှင့် ဇာတ်ပေါင်းကြရ ကုန်လတ္တံ့။</p> <p>ထိုအခါ သက်တော် ထင်ရှားရှိသော မြတ်စွာဘုရား၏ ဘုန်းတန်ခိုး တော် ကျက်သရေတော်တို့ကို အသက်ထက်ဆုံး ကိုယ်တွေ့မျက်မြင် ကြည်ညိုလေးမြတ်ဆည်းကပ် ကိုးကွယ်၍လာကြကုန်သော ထိုအရိယာ သူမြတ် နတ်သူတော်ကောင်းတို့၏ တအုံးအုံး တညံညံ တစ်ရံမဆိတ် ပြောဆိုကြသော ဘုရားဂုဏ်ကျေးဇူးတော် တရားဂုဏ်ကျေးဇူးတော် အရှင်သာရိပုတ္တရာ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်အစရှိသော အရိယာ သံဃာ တော်မြတ်တို့၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးတော်များကို ကြားနာကြရကုန်သဖြင့် သက်တော်ထင်ရှားရှိသော မြတ်စွာဘုရားကို ကိုယ်တိုင်တွေ့မြင်ကြရ ကုန်ဘိသကဲ့သို့ တရားတော်ကို ကိုယ်တိုင်တွေ့မြင်ကြရကုန်ဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်ကြရကုန်လတ္တံ့၊ ထိုအခါ ဤလူ့ရွာ ဤဘဝက သီလသိက္ခာ ပညာ ဗဟုသုတနှင့်ပြည့်စုံကြပေကုန်သော ရှင်လူအပေါင်း သူတော်ကောင်း တို့သည် တစ်လ တစ်လလျှင် ရှစ်ကြိမ် ရှစ်ကြိမ် သုဓမ္မာဇရပ် နတ်သဘင် အစည်အဝေးမှာ ဓမ္မကထိက နတ်မင်း သိကြားမင်းတို့သည် အစဉ်ထာဝရ ဟောပြောကြသော ဓမ္မကထာ ဒေသနာတရားကို ကြားနာကြရကုန် သဖြင့် မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန် ထုတ်ချောက် လင်းလင်းပေါက်လျက် အောက်သို့တစ်ဖန် နောက်မပြန်သော ဘုံစဉ်စံ အရိယာ သောတာပန် သကဒါဂါမ် အနာဂါမ်အဖြစ်သို့ ရောက်ကြရကုန်လတ္တံ့၊ ယခုဘုရား သာသနာမှာပင် ကျွတ်တမ်းဝင်ပြီးသော ဘုံစဉ်စံအရိယာ ဝိသာခါ အနာထပိဏ်တို့အသင်းသို့ တစ်လုံးတည်း ပါဝင်ကြရကုန်လတ္တံ့၊ ထို့ ကြောင့် ပဉ္စနိပါတ် အင်္ဂုတ္ထိုရ်ပါဠိတော်မြတ်၌<br /> “<b>တဿ တတ္ထ သုခိနော ဓမ္မပဒါနိ ပလဝန္တိ၊ ဒန္ဓော ဘိက္ခဝေ သတုပ္ပါဒေါ၊ အထခေါ သော သတ္တော ခိပ္ပမေဝ ဝိသေသဘာဂီ ဟောတိ။</b>” ဟူ၍ဟောတော်မူသည်။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>တဿ</b>=ထိုဤလူ့ပြည်မှ စုတေ၍ နတ်ပြည်မှာ ဖြစ်ရလေသော သီလသိက္ခာ ပညာ ဗဟုသုတနှင့် ပြည့်စုံသောသူအား၊ <b>တတ္ထ</b>=ထိုရောက်လေရာရာနတ်ပြည်တို့၌၊ <b>သုခိနော</b>=ကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ချမ်းသာနှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍၊ <b>ဓမ္မပဒါနိ</b>=လူတို့ရွာက လေ့လာ မှတ်သား သင်ကြားပို့ချ ကြားနာခဲ့ရကုန်သော ဓမ္မအစုတို့သည်၊ <b>ပလဝန္တိ</b>= အိပ်ပျော်ယောက်ျား နှိုးသောလားသို့ ဘွားဘွားပေါ်ကြလေကုန်၏၊ <b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>သတုပ္ပါဒေါ</b>=သတိရမှုသည်၊ <b>ဒန္ဓော</b>=နှေးသော် နှေးရာသေး၏၊ <b>အထခေါ</b>=စင်စစ်သော်ကား၊ <b>သောသတ္တော</b>=ထိုသတ္တဝါ သည်၊ <b>ခိပ္ပမေဝ</b>=လျင်မြန်စွာသာလျှင်၊ <b>ဝိသေဘာဂီ</b>=မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန်ပြန့်ပြူး တရားထူးကို ကူးနိုင်ယူနိုင် ပေါက်ရောက်နိုင်သော အဖို့ ရှိသည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏။</p> <p>ဤဒေသနာတော်မြတ် ပါဌ်ဝယ် အဓိပ္ပါယ်သော်ကား ယခုအခါ သာသနာတော်တွင်းရှိ သီလသိက္ခာ ပညာ ဗဟုသုတနှင့်ပြည့်စုံကြသသူ ရှင်လူအပေါင်းတို့သည် ဤလူ့ပြည်မှ စုတေမနေ သေလွန်သည်၏ အခြားမဲ့မှာ နတ်ရွာ သုဂတိဘုံ၌ ဖြစ်ကြကုန်သည်ရှိသော် လူ့ပြည်က ပို့ချသင်ကြားမှတ်သားလေ့လာ ကြားနာဆောင်ရွက်ခဲ့ဖူးကြကုန်သော ဝိနည်း သုတ္တန် အဘိဓမ္မာ ဂါထာ စုဏ္ဏိယ ဒေသနာဓမ္မတို့သည် အိပ်ပျော် ယောက်ျား နှိုးသောလားသို့ ဘွားဘွားပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ ဤ လူ့ဘဝက လေ့ကျက်ခဲ့ဘူသော ထိုတရားတို့ကို မိမိအလိုလို ဆင်ခြင် သုံးသပ်၍သော်လည်း မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန်ထုတ်ချောက် ပေါက် ရောက်ကြလေကုန်၏၊ အဖော်အပေါင်းနတ်ကောင်းနတ်မြတ် အရိယာ သမ္မာဒေဝတို့ ဆုံးမတိုက်တွန်း ပြညွှန်းပြောဟောသော တရားစကားကို ကြားနာ၍သော်လည်း မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန်ထုတ်ချောက် ပေါက် ရောက်ကြလေကုန်၏၊ တစ်လရှစ်ခါ သုဓမ္မာဇရပ် နတ်သဘင်အစည်း အဝေးမှာ ဓမ္မကထိက ဗြဟ္မာမင်း ဓမ္မကထိကနတ်မင်း သိကြားမင်းတို့ ဟောကြားသော သုတ္တန်တရားကို ကြားနာရ၍သော်လည်း မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန်ထုတ်ချောက် ပေါက်ရောက်ကြလေကုန်၏၊ လူ့ပြည် လူ့ရွာ၌မူကား အနှစ်ငါးထောင်မျှသာ မဂ်တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါး ဟင်းလင်းပွင့်လျက်ရှိချေ၏၊ သာသနာသက္ကရာဇ် အနှစ်ငါးထောင် လွန်သောအခါ လူတို့ရွာ၌ မဂ်တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါးပိတ်၏၊ နတ်ပြည်ခြောက်ထပ် နတ်တို့ရွာ၌မူကား နှစ်ပေါင်းတွက်ရေကုဋေမက ဘုရားသာသနာ အရိယာခတ် တည်ထွန်းလျက်မဂ်တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါးပွင့်လျက်ရှိလေ၏၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်၌မူကား နှစ်ပေါင်းတွက် ရေအသင်္ချေမက ဘုရားသာသနာ အရိယာခေတ်ထွန်ကားလျက် မဂ် တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါး ပွင့်လျက်ပင်ရှိလေ၏။</p> <p>ယခု ဘုရားသာသနာဝယ် လူအဖြစ်နှင့်ကျွတ်တမ်းမဝင်နိုင်သော သူတို့သည် နတ်ပြည်သို့ ရောက်ကြသည်ရှိသော် နတ်အဖြစ်နှင့် ကျွတ် တမ်းဝင်နိုင်ကုန်၏၊ နတ်အဖြစ်နှင့် ကျွတ်တမ်းမဝင်နိုင်သောသူတို့သည် နတ်ပြည်သို့ရောက်သည် ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့ရောက်ကြကုန်သည်ရှိသော် ဗြဟ္မာ့အဖြစ်နှင့် ကျွတ်တမ်းဝင်နိုင်ကုန်၏ ဟူ၍ ဒေသနာတော်မြတ် ပါဌ်ဝယ် အဓိပ္ပါယ်လာချေသည်။</p> <p>ဤသို့လာသော အပါယ်ဒုဂ္ဂတိလမ်း၏ နက်နဲသော အခြင်းအရာ နတ်ရွာသုဂတိလမ်း၏နက်နဲသော အခြင်းအရာ နတ်ရွာသုဂတိ လမ်း၏ နိဗ္ဗာန်ရောက်ကြောင်း ကောင်းမြတ်သော အခြင်းအရာ ဒေသနာနှစ်ပါးကို ကြားနာကြရကုန်သော တရားနာပရိသတ် အပေါင်းသူတော်ကောင်း တို့သည် အပါယ်သို့တစ်ကြိမ်ကျက တစ်ဘဝထက်တစ်ဘဝ ဒါနနှင့် ကွာဝေး သီလနှင့်ကွာဝေး ဘာဝနာနှင့်ကွာဝေးပြီးလျှင် အကုသိုလ် မကောင်းမှုဒုစ္စရိုက် အညစ်အကြေး တစ်ဘဝထက်တစ်ဘဝ ဝန်လေး၍ နက်သည်ထက်နက်သော ငရဲဘဝပေါင်း အသင်္ချေ တိရစ္ဆာန်ဘဝပေါင်း အသင်္ချေ ပြိတ္တာဘဝပေါင်းအသင်္ချေ အသုရကာယ်ဘဝပေါင်းအသင်္ချေ အဆင့်ဆင့် အသုတ်သုတ် မြုပ်သည်ထက်မြုပ်လေ၍ လူ့ပြည်နှင့် ဝေးသည် ထက်ဝေးသဖြင့် မေတ္တေယျသုံးလူ့မင်း ဖြစ်ပွင့်သည့် အခင်းကို သတင်းမျှ မကြားရသော အပါယ်ဘေး နက်နဲသည့် အရေးကို မြှော်တွေးကာ ထောက်ဆ အကြောက်ကြီးကြောက်ကြ၍ နောက်ဘဝအခါ၌ နတ်ရွာသို့ ရွှေ့ပြောင်း အရိယာနတ်ကောင်းတို့နှင့် ဇာတ်ပေါင်း၍ တစ်ဖန် ပြည် နိဗ္ဗာန်အမှူး နတ်ရွာကကူးကြရအောင် ထူးမြတ်သည့်အခါဝယ် အာဇီဝဋ္ဌမက ကျင့်သိက္ခာသီလနှင့် သုံးဝသော သရဏဂုံ ဘာဝနာသုံးစုံကို စိတ်အာရုံ ဖွဲ့တွယ်လျက် သုံးဆယ်နှင့်ခုနစ်ပါး ဗောဓိပက္ခိယတရားများကို နှုတ်ဖျားမှာ တတွတ်တွတ် တစ်သက်လုံး အံရွတ်၍ ဝဋ်ဒုက္ခသံသရာက တစ်ခါတည်းထပြီးလျှင် အမတဆိတ်ငြိမ် ဝိသုဒ္ဓိစံအိမ်သို့ တစ်ရှိန်တည်း ထုတ်ချောက် နတ်ရွာကရောက်ကြရအောင် လုံလောက်စွာတရားများကို ပွားများ အားထုတ်ကြကုန်ရာသည်။</p> <p>ဩဝါဒအခန်း ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>နိဂုံး</h3> <p><b>ဧတော ဝ ဧတ္တာ ဝတာစ</b></p> <p><b>နဒီသဝန္တိသောမ္ဘေဟိ၊ ပရိက္ခိတ္တော သမန္တတော။</b></p> <p><b>ကူဋဗာဟကန္ဒရေဟိ၊ ဒုမဂစ္ဆဇာလယော။။</b></p> <p><b>ထူပဂုဟာ သောပါဏေဟိ၊ သောဘိတော ယေသ ပဗ္ဗတော။</b></p> <p><b>နာတိဒူရေ ပရိက္ခတ္တော၊ ဂါမေဟိ စ သမန္တတော။</b></p> <p><b>ဝသတာ တတ္တ ရစိတာ၊ ဧသာ အာဟာရဒီပနီ။။</b></p> <p><b>စ</b>=ဆက်ဦးအံ့၊ <b>ဧတ္တာဝတာ</b>=ဤမျှသော စကားရပ်အလုံးစုံဖြင့်၊ <b>ယေသယော ဧသပဗ္ဗတော</b>=အကြင်ရွှေတောင်ဦးအမည်ရှိသောတောင် ကို၊ <b>နဒီသဝန္တိသောမ္ဘေဟိစ</b>=မြောက်ဘက်တောင်ခြေ၌ ဦးခိုက်၍ အရှေ့ ဘက်တောင်ခြေကို ပတ်ဝိုက်ပြီးလျှင် တောင်မျက်နှာ အရပ်သို့ စီးသွား သော သလ္လာဝတီမြစ်ကြီး ဦးခိုက်ရာဌာနမှ ထွက်၍ မြောက်ဘက် တောင်ခြေတစ်လျှောက် စီးသွားသော ရေယဉ်ချောင်း၊ ထိုချောင်း၏ သက်ဝင်ရာဖြစ်သော သယံဇာတအင်းကြီး ဤအလုံးစုံတို့သည်၊ <b>သမန္တတော</b>=အရှေ့အနောက် မြောက်ဘက်တစ်ခွင် ထက်ဝန်းကျင်မှ၊ <b>ပရိက္ခိတ္တော</b>=ဝန်းရံအပ်၏၊ <b>ကူဋဗာဟကန္ဒရေဟိ</b>=တောင်ထွတ် တောင်ငူ တောင်ပူဇာအမျိုးမျိုး တောင်စွယ် တောင်စောင်း တောင်လက်မောင်း အမျိုးမျိုး, နှစ်ခုနှစ်ခုသော တောင်စွယ်တို့အကြားအကြား၌ အလွန်နက် လှစွာသော သစ်ပင် ချုံနွယ်တို့ဖြင့် ချယ်လှယ်ယှက်မှေးလျက် ရှိုရိုးချပ် မြောင် တောင်ချောက် တောင်ကြား အပေါင်းတို့သည်၊ <b>သမန္တတော</b>= ထက်ဝန်းကျင်မှ၊ <b>ပရိက္ခိတ္တော</b>=ဝန်းရံအပ်၏၊ <b>ဒုမဂစ္ဆဇာလယော</b>=ဥတု သုံးပါးအားလျော်သော အရွက်အပွင့်အသီးကို ဆောင်ကြကုန်သော သစ်ပင် ချုံနွယ်အပေါင်း, ထိုသစ်ပင်ချုံနွယ်တို့၌ စံပယ်ကွန့်မြူးကာ နေကြ ကုန်သော ကျေးငှက်အပေါင်းတို့၏ နေရာလည်း ဖြစ်၏။</p> <p><b>ထူပဂုဟာ သောပါဏေဟိ</b>=နှစ်စဉ်အမြဲ ပွဲရအကျော် ရွှေတောင်ဦး အမည်ရှိသော စေတီတော်ကြီးနှင့်တကွ ထိုထိုတောင်ထွတ် တောင်ငူ၌ တည်ရှိသော စေတီပုထိုးအမျိုးမျိုး, ရဟန်းသူတော် ရသေ့သူတော် လူသူတော်တို့ နေပျော်ကိန်းအောင်းရာ အစဉ်ထာဝရရှိနေသော ကျောက် ဂူ ကျောက်လှိုဏ်အမျိုးမျိုး, တောင်ထိပ်စေတီတော်ကြီးမှ လေးမျက်နှာ ဖြာဆင်းသော အုတ်စောင်းတန်း ကျောက်စောင်းတန်း အမျိုးမျိုးတို့ဖြင့်၊ <b>သောဘိတော</b>=အလွန်တင့်တယ်လှ၏။</p> <p><b>နာတိဒူရေ</b>=ငါးရာတွင်းခရီး သုံးမတ်ခရီးထက် ပိုမို၍ မဝေးလှသော အရပ်၌၊ <b>ဌိတေဟိ</b>=တည်ရှိကြကုန်သော၊ <b>ဂါမေဟိစ</b>=အကြီး, အငယ် အသွယ်သွယ်သော ဂေါစရဂါမ် ဆွမ်းခံရွာတို့သည်လည်း၊ <b>သမန္တတော</b>= တောင်နှင့် အနောက်မြောက်ဘက်တစ်ခွင် ထက်ဝန်းကျင်မှ၊ <b>ပရိက္ခိတော</b>= ဝန်းရံအပ်၏။</p> <p>(သင်္ဘောဆိပ်, မီးရထားဆိပ်ဖြစ်သော အလုံမြို့မအစရှိသော အလွန်ပင်နီးသော်လည်း သလ္လာဝတီမြစ် ခြားဆီးလျက်ရှိနေသောကြောင့် အရှေ့မျက်နှာ မြို့ရွာဂေါစရဂါမ်များကို မဆိုလိုက်သည်။)။</p> <p><b>တတ္ထ</b>=ထိုရွှေတောင်ဦး တောင်ထိပ်ဝါဆိုကျောင်း၌၊ <b>ဝသတာ</b>= နေ့ခါကျောက်ဂူ ညဉ့်မူစင်္ကြံ လေးတန်ယာပထ မျှတမှီတင်း သီတင်းသုံး နေသော မုံရွာမြို့လယ်တီဆရာ ငါသည်၊ <b>ဧသာ အာဟာရဒီပနီ</b>= အာဟာရဒီပနီ ဤစာကျမ်းသစ်ကို၊ <b>ရစိတာ</b>=၆၃-ခု၊ တန်ဆောင်မုန်း လဆန်း ၁၁-ရက်နေ့တွင် စီရင်ပြီးပြတ် အဆုံးသတ်သတည်း။</p> <p>---</p> <p>အာဟာရဒီပနီ ပြီးပြီ။</p> <p>---</p> 6260428n8a4ot5j4tybe1kvu8qpbwuq 19127 19126 2025-07-10T04:00:13Z Tejinda 173 19127 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး]] | author = လယ်တီဆရာတော် | override_author = | editor = | translator = | contribuor = | override_contributor = | section = <b>အာဟာရဒီပနီ</b> | previous = [[အာနာပါနဒီပနီ]] | previous2 = | next = [[ဥရောပဗုဒ္ဓဘာသာအလင်းပြကျမ်း]] | next2 = | year = | notes = | edition = | categories = လယ်တီဆရာတော် | shortcut = | portal = }} <h3>အာဟာရဒီပနီ</h3> <h3>၁။ အာဟာရအတွက် ဒုက္ခစက်</h3> <p><b>နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။</b></p> <p><b>ကဗဠီကာရေ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ ပဉ္စ ကာမဂုဏိကော ရာဂေါ ပရိညာတော ဟောတိ၊ ပဉ္စကာမဂုဏိကေ ရာဂေ ပရိညာတေ အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ တံ သံယောဇနံ၊ ယေန သံယောဇနေန သယုတ္တော အရိယသာဝကော ပုန ဣမံ လောကံ အာဂစ္ဆေယျ။</b></p> <p>(နိဒါနဝဂ္ဂသံယုတ် ပါဠိတော်-နှာ ၃၂၃) <b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ကဗဠီကာရေ အာဟာရေ</b>=စားဖွယ် သောက်ဖွယ် ခဲဖွယ် လျက်ဖွယ်ဟုဆိုအပ်သော လေးမျိုးသော ကဗဠီကာရ အာဟာရကို၊ <b>ပရိညာတေ</b>=ထိုးထွင်း၍သိမှု ဉာဏ်အခွင့်အဆုံးတိုင် ပြီးစီးပိုင်နိုင်သည်ရှိသော်၊ <b>ပဉ္စကာမဂုဏိကော</b>=အဆင်း, အသံ, အနံ့, အရသာ, အတွေ့ဟူ၍ ငါးပါးအပြားရှိသော ကာမဂုဏ်၌ တွယ်တာသော၊ <b>ရာဂေါ</b>=ကာမရာဂကို၊ <b>ပရိညာတော</b>=ပယ်ဖြတ်မှု အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင် တော့သည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏၊ <b>ပဉ္စကာမဂုဏိကေ</b>=ကာမဂုဏ် ငါးပါး၌ တွယ်တာသော၊ <b>ရာဂေ</b>=ရာဂကို၊ <b>ပရိညာတေ</b>=အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင်သည် ရှိသော်၊ <b>ယေန သံယောဇနေန</b>=အကြင် ကာမရာဂ သံယောဇဉ်ဖြင့်၊ <b>သယုတ္တော</b>=ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တထွေးလုံးလုံး ယှဉ်စပ်တွဲဖက်၍နေသော၊ <b>အရိယသာဝကော</b>=ငါဘုရားတပည့်သားသည်၊ <b>ပုန</b>=တစ်ဖန်၊ <b>ဣမံ လောကံ</b>=ဤကာမတစ်ဆယ့်တစ်ဘုံသို့၊ <b>အာဂစ္ဆေယျ</b>= ပဋိသန္ဓေနေသော အာဖြင့် ပြန်လာရာ၏၊ <b>အရိယသာဝကဿ</b>=ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တွယ် တာသော ရာဂကို ပယ်ဖြတ်မှု၌ အပြိးတိုင်ပိုင်ပြီးသော ငါဘုရား တပည့်သားအား၊ <b>တံ သံယောဇနံ</b>=ထိုကာမဘုံ၌ တစ်ဖန် ပဋိသန္ဓေနေရန် သံယောဇဉ်တရားသည်၊ <b>နတ္ထိ</b>=မရှိပြီ။</p> <p>ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ဉာဏ်အခွင့် အပြီးတိုင် ပိုင်သည်ရှိသော် ကာမရာဂ၌လည်း ဉာဏ်အခွင့် အပြီးတိုင် ပိုင်လေတော့သည်။ ကာမရာဂ၌ အပြီးတိုင်ပိုင်သည်ရှိသော် ကာမတစ်ဆယ့်တစ်ဘုံ၌ ပဋိသန္ဓေ တစ်ဖန်နေဖွယ်ကိစ္စ မရှိပြီ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့ သွားဖို့သာ ရှိတော့သည်ဟုဆိုလိုသတည်း၊ ကဗဠီကာရ အာဟာရ အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင်မှုဆိုသည်ကား ဉာတပရိညာ, တိရဏပရိညာ, ပဟာနပရိညာ, ဟုဆိုအပ်သော ပရိညာသုံးပါး အစဉ်အတိုင်းအသီးသီး အခွင့် ကုန်ပြီး စီး၍ သွားသဖြင့် ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာတွယ်တာသော တဏှာချုပ်ကွယ် ကုန်ဆုံး၍ ကဗဠီကာရ အာဟာရနှင့်စပ်သော ဒုက္ခအပေါင်းမှ အချင်းခပ်သိမ်း လွတ်ငြိမ်းခန်းသို့ ဆိုက်ရောက်သည်ကို အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင်မှုဆိုသတည်း။</p> <h3><b>ပရိညာ သုံးပါး</b></h3> <p><b>ပရိညာသုံးပါးတွင်</b></p> <p>(၁) <b>ဉာတပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား- သိမှုအခွင့် အပြီးတိုင်ပိုင်နိုင်မှုကိုဆိုသတည်း။</p> <p>(၂) <b>တီရဏပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား အနိစ္စဟုပိုင်းခြားမှုဒုက္ခဟု ပိုင်းခြားမှုအနတ္တဟု ပိုင်းခြားမှုအပြီးတိုင်အခွင့်တုံးသည်ကိုဆိုသတည်း။ (၃) <b>ပဟာနပရိညာ</b>ဆိုသည်ကား ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာသောတဏှာကို အမြစ်အရင်းနှင့်တကွ အကြွင်းအကျန်မရှိ ပယ်ဖြတ်မှုအပြီးတိုင်ပိုင်နိုင်သည်ကိုဆိုသတည်း။</p> <p>ဤကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ထိုပရိညာ ၃-ပါးတို့ကို အမြွက် မျှပြဆိုပေအံ့။</p> <p><b>အာဟာရံ ဇာနာတိ၊ အာဟာရသမုဒယံ ဇာနာဘိ၊</b></p> <p><b>အာဟာရ နိရောဓံ ဇာနာတိ၊ အာဟာရနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ ဇာနာတိ။</b></p> <p>(ဤကား ဉာတပရိညာ အခွင့် ၄-ပါးတည်း။)</p> <p><b>အာဟာရံ</b>=အာဟာရဒုက္ခကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=ပိုင်ပိုင်သိ၏၊ <b>အာဟာရ သမုဒယံ</b>=အာဟာရဒုက္ခဘဝအစဉ် အမ္ဘာအစဉ် မြစ်ရေယဉ်ကဲ့သို့ အစဉ် ဖြစ်ပွားရန်အကြောင်းရင်း တရားကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏၊ <b>အာဟာရနိရောဓံ</b>= အာဟာရဒုက္ခ၏ အပြီးတိုင် ချုပ်ငြိမ်းမှုတရား ထင်ရှားရှိသည်ကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏၊ <b>အာဟာရ နိရောဓဂါမိနိ ပဋိပဒံ</b>=အာဟာရဒုက္ခ ချုပ်ငြိမ်း မှုသို့ ဆိုက်ရောက်စေနိုင်သော ပဋိပတ်နည်းလမ်းကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏။</p> <p>လက္ခဏာရေး မတင်မီ ရှေးအဖို့၌သိမြင်ခွင့်ရသော ဉာတပရိညာ အခွင့် ၄-ပါးတည်း။ ထို ၄-ပါးတွင်</p> <h3><b>ပထမ ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>အာဟာရဒုက္ခကို သိခြင်းဆိုသည်ကား ကဗဠီကာရာဟာရ၌ ရှာမှီးမှုဒုက္ခကြီးကျယ်ပုံကို သိအပ်၏၊ သတ္တဝါတို့၌အသက် မွေးမှုဒုက္ခ ကြီးကျယ်ပုံကို သိရမည်ဆိုလိုသည်၊ မြေပေါ်ရှိ သတ္တဝါ ရေသတ္တဝါ ကျီးငှက်စသော ကောင်းကင်ရှိ သတ္တဝါတို့မှာ အိပ်သောအခါကို ချန်လှပ်၍ အာဟာရကိစ္စနှင့်အသက်ရှည်သမျှ နေ့နေ့ညည ကြောင့်ကြစိုက်ကြ အားထုတ်ကြသော အခွင့်တွေ ကိုသိမြင်ာကသဖြင့် အသက်မွေးမှုဒုက္ခ ကြီးကျယ်ပုံ ကြပ်တည်းပုံကို သိနိုင်ကြကုန်ရာ၏။</p> <p>(ဤကား - ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ ရှေးဦးစွာ သိအပ်သော ဒုက္ခစက်တည်း။)</p> <h3><b>ဒုတိယဒုက္ခစက်</b></h3> <p>လူတို့၌ အသက်မွေးမှုအတွက်နှင့် ပစ္စည်းဥစ္စာရှာခန်းမှာ တွေ့ကြုံကြရသော ဘေးဥပဒ် အနန္တ ရှိ၏၊ ဇမ္ဗူဒီပါ မြေအပြင်မှာ တစ်နေ့တစ်နေ့လျှင် အစာအာဟာရရှာမှု ပစ္စည်းဥစ္စာရှာမှု အခွင့်မှာ ဘေးတွေ့၍ သေဆုံးကြရသော ကုန်းသတ္တဝါသည် အသင်္ချေယျ အနန္တများပြားရာ၏၊ မြစ်ကြီးငါးသွယ် မြစ်ငယ်ငါးရာ မဟာသမုဒ္ဒရာ စသော ရေသတ္တဝါတို့မှာ ဆိုဖွယ်ရာ မရှိပြီ။</p> <p>(ဤသည်ကား ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ နှစ်ကြိမ်မြောက် သိအပ်သော ဒုတိယ ဒုက္ခစက်တည်း။)</p> <p>* - * - *</p> <h3><b>တတိယ ကိလေသဒုက္ခစက်</b></h3> <p>အသက်မွေးရန် ပစ္စည်းဥစ္စာ အစာအာဟာရကိုလိုချင်တောင့်တ မှုနှင့် မပြတ်စဲအမြဲဖြစ်ပွားကြသော လောဘမီး, ဒေါသမီး, မောဟမီး ပစ္စည်းဥစ္စာ အစာအာဟာရကိုရလေအောင် ရှာဖွေအားထုတ်မှုနှင့် ဖြစ်ပွားကြသော လောဘမီး, ဒေါသမီး, မောဟမီး ရှာကြံလုပ်ဆောင် ပါလျက် အခွင့်မပေးအရေးမလှ၍ ဖြစ်ပွားကြသော ၎င်းမီး ၃-ပါး၊ အခွင့်ပေး၍ရသဖြင့် စောင့်ရှောက်မှုထိန်းသိမ်းမှုစသည်တို့နှင့် ဖြစ်ပွားကြ ရသော၎င်းမီး ၃-ပါး။</p> <p>(ဤကား ကဗဠီကာရ အဟာရ၌ သုံးကြိမ်မြောက် သိအပ်သော တတိယကိလေသ ဒုက္ခစက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>စတုတ္ထ ဒုစ္စရိုက် ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>အသက်မွေးမှုကဲ့သို့ ကြီးကျယ်သော ဒုစ္စရိုက်နယ်ကြီးမည်သည် လောက၌ တစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိ၊ ပါဏာတိပါတ ဒုစ္စရိုက်သည်လည်း အသက်မွေးမှုမှာ အကြီးအကျယ်ဆုံးတည်း၊ ရေသတ္တဝါ ကုန်းသတ္တဝါ ကောင်းသတ္တဝါတို့၌ သူ့အသက်ကို မစားသော သတ္တဝါမျိုးသည် အလွန်နည်းပါးလှ၏၊ သတ္တဝါမျိုးတစ်ကုဋေမှာ တစ်မျိုးကျမရှိလေရာ၊ အဒိန္နာဒါန ဒုစ္စရိုက်စသည်တို့မှာလည်း ဤနည်းတူ ထိုက်သည်အား လျော်စွာသိလေ။</p> <p>(ဤကား ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ လေးကြိမ်မြောက်သိအပ်သော စတုတ္ထ ဒုစ္စရိုက်စက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>ပဉ္စမ ဝိပါက ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>ထိုဒုစ္စရိုက်စက်ကြီးသည် အာဟာရမှုနှင့် မိမိအတွင်းသို့ ပါဝင်သမျှသော မြေပေါ်ရှိသတ္တဝါ ရေနေသတ္တဝါ ကောင်းကင် နေသတ္တဝါတို့ကိုနေ့စဉ်အတိုင်းအပါယ်ငရဲသို့ အတွင်ပစ်ချလေ၏၊ အပါယ် ၄-ဘုံ၌ရှိသမျှသော သတ္တဝါတို့အဖို့ အသိန်း အသန်း အကုဋေ ပုံစုသော်လည်း တစ်ပါးသော အခွင့်နှင့်အပါယ်သို့ကျရောက်သော သတ္တဝါမျိုးသည် တစ်ပုံတစ်စုစာမျှမရှိ လေရာ၊ အာဟာရမှု အသက်မွေးမှု နှင့်ကျရောက်သော သတ္တဝါတို့သည်သာ အများကြီးများလေကုန်ရာ၏၊ ထို့ကြောင့် စကြဝဠာအနန္တ၊ ကမ္ဘာအနန္တမှာပင် အပါယ် ၄-ဘုံရှိနေ ရသည်ကား အာဟာရမှုအသက်မွေးမှု ဒုစ္စရိုက်စက်ကြီး၏ အတတ်ပေ တည်းဟု ဆိုသင့်၏။</p> <p>(ဤကား ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ငါးကြိမ်မြောက် သိအပ်သော ပဉ္စမဝိပါက စက်ကြီးတည်း။) (ဤတွင် ရွေ့ကား ခံတွင်းသို့ မရောက်မီ ရှေးအဖို့၌ဖြစ်သော ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခစက်ကြီး ငါးရပ်ကို ပြသောအခန်းတည်း။)</p> <h3><b>ပထမဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၁) စားပြီးမျိုပြီးသောအခါ၌ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်မှုဒုက္ခ မျက်ရည်, မျက်ချေး, နှပ်, တံတွေး, ချွဲကန်း သလိပ်စသော စက်ဆုပ်ဖွယ် သော အစုတို့ကို စမ်းပွက်ရေယာဉ်ကဲ့သို့ အစဉ်အမြဲပွားစီးမှုဒုက္ခ၊ မျိုပြီး၍ ဝမ်းတွင်းသို့ ရောက်ပြီးသောအခါ၌ တစ်ကိုယ်လုံးကိုပျံ့နှံ့သဖြင့် အတွင်း သန္တာန်တစ်ကိုယ်လုံးအညှီအပုပ်အနံအစော်ချည်းဖြစ်၍ ကုန်ရသောဒုက္ခ။</p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ရှေးဦးစွာ သိအပ်သော ပထမဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>ဒုတိယဘေးဥပဒ်ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၂) အာဟာရ၏အစွမ်းကြောင့် ဖြစ်ပွားသော အနာမျိုး ရောဂါမျိုးဒုက္ခ၊ အနာရောဂါအတွက် မျက်စိအင်္ဂါ ပျက်စီး ရသောဒုက္ခ၊ နားအင်္ဂါပျက်စီးရသောဒုက္ခ၊ နူနာအမျိုးမျိုးဖြစ်ပွားသောဒုက္ခ၊ ပန်းနာ အမျိုးမျိုးဖြစ်ပွားသော ဒုက္ခ၊ ကျောက်ဆိုး ရောဂါအမျိုးမျိုးဖြစ်ပွားသော ဒုက္ခ၊ ထိုထိုရောဂါနှင့်သေဆုံးကြရသောဒုက္ခ။</p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ နှစ်ကြိမ်မြောက် သိအပ်သော ဘေးဥပဒ် ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>***</p> <h3><b>တတိယကိလေသဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၃) ဝမ်း၌အစာအာဟာရမရှိသောသူတို့အား လောဘ စသော တစ်ထောင့်ငါးရာကိလေသာမီးတို့သည် ထက်သန်စွာ ထကြွ တောက်ပွားခြင်းငှာမတတ်နိုင်ကြကုန်၊ ဝမ်း၌ အစာအာဟာရတောင့်တင်း သောအခါမှ ထက်သန်စွာ ထကြွတောက်ပွားနိုင်ကြကုန်၏၊ နတ်ပြည် ၆-ထပ်နတ်မင်း သိကြားမင်းတို့ပင်ဖြစ်သော်လည်း ဝမ်း၌အစာ အဟာရ မရှိကြလျှင် နတ်မိဖုရားတို့နှင့် ခံစားမှု စံစားမှု ပျော်ပါးမှု ရွှင်မြူးမှုတို့ကို ပြုလိုသော လောဘမရှိနိုင်ကြကုန်၊ ဝမ်း၌အစာအာဟာရရှိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာမီးတို့သည်ထက်သန်စွာ တောက်ပွားနိုင်ကုန်၏၊ လောဘ ကိလေသာမှု ဒေါသကိလေသာမှု မောဟကိလေသာမှု စသည်တို့ကို စိတ်ဖြင့်ကြံစည်နိုင်ကြကုန်၏၊ နှုတ်ဖြင့်ပြောဆိုနိုင်ကြကုန်၏၊ ကိုယ်ဖြင့်ပြုကျင့်လိုက်စားနိုင်ကြကုန်၏။</p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ သုံးကြိမ်မြောက် သိအပ်သောကိလေသာပွားများမှု ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <h3><b>စတုတ္ထ ဒုစ္စရိတ ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၄) စစ်တိုက်ခြင်း တံငါ မုဆိုး သူခိုး ဓားပြအမှုတို့ကို ပြုလုပ်ခြင်း တိရစ္ဆာန်သတ္တဝါမျိုးဖြစ်၍ သူတစ်ပါးကို ကိုက်ခဲ ညှဉ်းပန်းခြင်း အစရှိသော လောက၌ထင်ကြမြင်ကြသမျှသော ဒုစ္စရိုက်ဆယ်ပါး၌ ပွားများခြင်း ဒုစ္စရိတဒုက္ခ။</p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော အစာအာဟာရ၌ လေးကြိမ်မြောက် သိအပ်သော ဒုစ္စရိတ ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>ပဉ္စမဝိပါက ဒုက္ခစက်</b></h3> <p>(၅) ထိုဒုစ္စရိတ စက်ကြီးမှ အပါယ်လေးဘုံသို့ အကုန်လဲ ကြကျရောက်ကြလေသော ဒုက္ခမှာ ရှေးနည်းအတိုင်း သိလေ။</p> <p>(ဤကား မျိုပြီးသော အစာအဟာရ၌ ငါးကြိမ်မြောက်သိအပ်သော ဝိပါက ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>(ဤတွင်ရွေ့ကား မျိုပြီးသော အစာအာဟာရ အတွက်ဖြစ်ပွားကြသော ဒုက္ခစက်ကြီး ငါးရပ်ကို ပြဆိုခန်းပြီး၏၊)</p> <p>---</p> <h3>၂-ကဗဠီကာရ၌ ဉာတပရိညာ</h3> <p>ရှေးအဖို့၌ ဒုက္ခစက်ကြီးငါးပါး၊ နောက်အဖို့၌ ဒုက္ခစက်ကြီးငါးပါး ဟူ၍ ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါး ဖြစ်၏၊ ဤ သည်ကား ကဗဠီကာရအာဟာရ၌ အကြမ်းအားဖြင့် ပြလိုက်သော ဉာတပရိညာအချက်တည်း။</p> <h3><b>ပထမ ဉာတပရိညာ</b></h3> <p>အနုစိတ်ဖွယ် အလွန်များသေး၏၊ ဤဉာတပရိညာအခွင့်တို့၌ အသိဉာဏ်ပိုင်နိုင်သဖြင့် ထိုအခွင့်တို့ကို ဖုံးလွှမ်းကွယ်ကာ၍နေသော အဝိဇ္ဇာမောဟကင်းကွာသောအခါ “အာဟာရံဇာနာတိ” ဟူသော ပထမ ဉာတပရိညာ အခွင့်ပြည့်စုံ၏။</p> <h3><b>ဒုတိယ ဉာတပရိညာ</b></h3> <p>“အာဟာရ သမုဒယံ ဇာနာတိ” ဟူသောဒုတိယဉာတပရိညာ၌ ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာသော တဏှာသည် အာဟာရဒုက္ခပွား များကြောင်းအာဟာရ သမုဒယမည်၏၊ ထိုတဏှာရှိနေသမျှ ဘဝ အဆက်ဆက် ကမ္ဘာအဆက်ဆက်တို့၌ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးသည်အပြီးစွပ်လျက်လိုက်၏၊ ထမင်းအစာ စားသောက်ကြသောအခါ၌ အာဒီနဝဉာဏ်မပါပဲ သာယာနှစ်သက်သော စိတ်ဖြင့် တစ်လုတ် တစ်လုတ်သော ထမင်းကိုမျိုမိသည်ရှိသော် ပြဆို ခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါးကို ဘဝအဆက်ဆက် မျိုးဗီဇ မပြတ် စေခြင်းငှါ ဝမ်းတွင်းသို့ မျို၍ မျို၍ ထားသည်မည်၏။</p> <p>(ဤကား 'အာဟာရသမုဒယံ ဇာနာတိ”ဟူသော ဒုတိယ ဉာတပရိညာ အချက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>တတိယ ဉာတပရိညာ</b></h3> <p>“အာဟာရနိရောဓံ ဇာနာတိ” ဟူသော တတိယဉာတပရိညာ၌ ထိုကဗဠီကာရ အဟာရဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးသည် ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၌ပင်လျှင် အနမတဂ္ဂသံသရာမှာ အစဉ်ထာဝရအမြဲလိုက် ပါ၍သာ နေမြဲဓမ္မတာမဟုတ်၊ အပြီးတိုင် ကွယ်ပျောက်ချုပ်ငြိမ်း အောင်ပြုလုပ်နိုင်ပါလျှင် အပြီးတိုင် ကွယ်ပျောက်ချုပ်ငြိမ်းခွင့်လည်း ဧကန္တရှိ၏ဟု သိခြင်းသည် “အာဟာရ နိရောဓံ ဇာနာတိ” မည်၏။</p> <p>ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာသောတဏှာ အပြီးတိုင် ချုပ်ငြိမ်းလျှင် ထိုဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးသည် အပြီးတိုင်ချုပ်ငြိမ်း၏ဟု သိသည်ဟူလို။</p> <p>(ဤကား “အာဟာရနိရောဓံ ဇာနာတိ”ဟူသော တတိယ ဉာတပရိညာပြီး၏၊)</p> <p>---</p> <h3><b>စတုတ္ထ ဉာတပရိညာ</b></h3> <p>“အာဟာရ နိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ ဇာနာတိ”ဟူသော စတုတ္ထ ဉာတပရိညာ၌ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ပွားများသည်ရှိသော် အာဟာရ ဒုက္ခ နိရောဓအခွင့်သို့ ဧကန်ဆိုက်၏ ရောက်၏ဟု သိသည်ဟူလို။</p> <p>(ဤကား “အာဟာရနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ ဇာနာတိ”ဟူသော စတုတ္ထဉာတပရိညာပြီး၏၊)</p> <p>ဤတွင် ဉာတပရိညာခန်းပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၃-ကဗဠီကာရ၌ တီရဏပရိညာ</h3> <p>တီရဏပရိညာ၌ အနိစ္စပရိညာ၊ ဒုက္ခပရိညာ၊ အနတ္တပရိညာ ဟူ၍ တီရဏပရိညာအပြား သုံးပါးရှိ၏။</p> <h3><b>အနိစ္စပရိညာ</b></h3> <p>အနိစ္စပရိညာဆိုသည်ကား- သတ္တဝါတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာဟူ၍နှစ်ပါးရှိ၏၊ ရုပ်ကိုယ် နာမ်ကိုယ်ဟူ၍ နှစ်ကိုယ်ရှိ၏ ဟူလိုသည်၊ ရုပ်ကောင် နာမ်ကောင်ဟူ၍ နှစ်ကောင်ရှိ၏ဟူ၍သော် လည်းဆို၊ မြေဓာတ်, ရေဓာတ်, မီးဓာတ်, လေဓာတ်-စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ, ရူပ, သဒ္ဒ, ဂန္ဓ, ရသအစရှိသော ရုပ်စု ရုပ်ပေါင်း ရုပ်တုံး ရုပ်ခဲစုသည် ရုပ်ခန္ဓာ ရုပ်ကိုယ် ရုပ်ကောင်မည်၏၊ စိတ်စေတနာ အစရှိသော နာမ်စု နာမ်ပေါင်း နာမ်တုံး နာမ်ခဲစုသည်နာမ်ခန္ဓာ နာမ်ကိုယ် နာမ်ကောင် မည်၏၊ ဤသို့ တစ်ယောက် တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ သန္တာန်၌ ရုပ်ကောင် နာမ်ကောင်ဟူ၍နှစ်ကောင်ရှိနေသည်တွင် ရုပ်ကောင်၏သန္တာန်၌လည်း တစ်နာရီအတွင်းမှာပင် ခုတင်ခု ခဏမစဲ သေဆုံး၍နေသောအနိစ္စမှုကြီး၊ နာမ်ကောင်၏ လည်းခုတင်ခု ခဏမစဲ သေဆုံး၍နေသော အနိစ္စမှုကြီး၊ ၎င်းနှစ်ပါးကို မျက်စိနှင့်မြင်သကဲ့သို့ ဒိဋ္ဌပစ္စက္ခ ရှုမြင်မှုပိုင်နိုင်သည်ကို အနိစ္စပရိညာဆိုသည်။</p> <p>---</p> <h3><b>ဒုက္ခပရိညာ</b></h3> <p>အနိစ္စဘေးထိ၍, မရဏဘေးထိ၍, သေဘေးထိ၍ ခုတင်ခု သေ၍သေ၍နေရသော ရုပ်ကောင်, နာမ်ကောင် နှစ်ပါး၏ သုခမျိုး မဟုတ်၊ ဒုက္ခမျိုးစင်စစ်ဖြစ်မှုကို အလင်းထင်မြင်ဆုံးဖြတ်ပိုင်နိုင်သည်ကို ဒုက္ခပရိညာဆိုသည်။</p> <p>---</p> <h3><b>အနတ္တပရိညာ</b></h3> <p>လောက၌ ထင်မြင်ယူမှတ် အတတ်စွဲမြဲ၍နေကြသော ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ ငါ သူတစ်ပါး ယောက်ျား မိန်းမဟူသည်မှာ တစ်ဘဝလုံးမှာမှ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သာတည်း၊ တစ်နာရီအတွင်းမှာပင် ငါ အခါခါ သေသည်၊ အခါခါ ပဋိသန္ဓေနေသည်ဟူ၍အယူမရှိကြ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ ငါ သူတစ်ပါး ယောက်ျား မိန်းမ၏ အထည်ခံ, အမာခံကား အတ္တတည်း၊ ထိုအတ္တ၏ အထည်ခံ, အမာခံမှာကား ဇီဝတည်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါသည် တစ်ခုတစ်ခုသော ဘဝမှာ အသက်တမ်းရှည် သမျှတစ်ဘဝလုံးမှာ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သာဖြစ်ခဲ့၍ ထိုအထည်ခံ, အမာခံဖြစ်သော အတ္တဇီဝသည်လည်း တစ်ဘဝလုံးမှာမှ တစ်ခုသာ အမှန်ဖြစ်၏ဟု မှတ်ထင်စွဲ၍နေကြ၏၊ ယခုလူတို့ အသက်တစ်ရာတမ်းမှာ အနှစ်တစ်ရာ နေရသောသူလည်း ရှိ၏၊ အနှစ်တစ်ရာနေရသောသူသည် အနှစ်တစ်ရာ အတွင်းမှာ အခါခါသေမှု၊ အခါခါပဋိသန္ဓေနေမှုဟူ၍မရှိ၊ အစ၌ အမိဝမ်း မှာတစ်ခါ, ပဋိသန္ဓေနေခဲ့ပြီးလျှင် အနှစ်တစ်ရာပြည့်၍ စုတိကမ္မဇရုပ် ချုပ်ဆုံးမှ တစ်ခါသာသေသည်ဟု ထင်မြင်၍နေကြ၏၊ အနှစ်ကိုးဆယ် နေ၍ သေသောသူ, ရှစ်ဆယ်နေ၍သေသောသူ စသည် တို့မှာလည်း ထိုနည်းတူသိလေ။</p> <p>ဇီဝမှာလည်း အနှစ်တစ်ရာတမ်း၌ အနှစ်တစ်ရာနေရသော သူသည် အနှစ်တစ်ရာ အသက်ရှည်၏၊ အနှစ်တစ်ရာလုံးမှာမှ တစ်သက် သာဖြစ်၏၊ ဇီဝတစ်ခုသာဖြစ်၏၊ အနှစ်တစ်ရာအတွင်း၌ ထိုသူမှာ အခါခါအသက် ပျက်ဆုံးသည်ဟူ၍ မရှိ၊ သေဆုံးသည်ဟူ၍မရှိဟု ထင်မြင်စွဲလမ်း၍ နေကြကုန်၏၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်ပြည်မှာ အနှစ်ငါးရာ သက်တမ်းရှိ၏၊ ထိုသို့ရှိသည်အလိုက် ထိုနတ်ပြည်မှာဖြစ်လေသောသူ၏ အသက်သည် အနှစ်ငါးရာပတ်လုံးမချုပ်မစဲ ခိုင်မြဲတည်နေ၏၊ အနှစ် ငါးရာလုံးမှာမှ တစ်သက်သာဖြစ်၏၊ အသက်တစ်ခုသာဖြစ်၏၊ ဇီဝတစ်ခု သာဖြစ်၏၊ တစ်ယောက်သောနတ်မှာ ငါးရာအတွင်းတွင် အခါခါ အသက်သေးဆုံးသည်ဟူ၍မရှိ၊ အခါခါဇီဝပျက်ဆုံးသည် ဟူ၍မရှိဟု ထင်မြင်မှတ်စွဲ၍ နေကြကုန်၏၊ တာဝတိံသာ စသော အထက်နတ်ပြည် ဗြဟ္မာ့ပြည် အသက်တမ်းတို့၌လည်း ထိုနည်းအတူသိလေ။</p> <p>---</p> <p><b>ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ, သဿတဒိဋ္ဌိ</b></p> <p>သက္ကာယဒိဋ္ဌိအယူ၌ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါတစ်ရပ်၊ ယောက်ျား မိန်းမတစ်ရပ်၊ ငါ သူတစ်ပါး တစ်ရပ်၊ အတ္တတစ်ရပ်၊ ဇီဝတစ်ရပ် ဤ ငါးရပ်တို့၏ အထူးအပြား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ, သဿတ ဒိဋ္ဌိနှစ်ပါးတို့၏ အထူး အပြားကို ဆိုဦးအံ့။</p> <p>အသက်ဇီဝရှိသူကို ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါဟု ထင်မှတ်စွဲလမ်းသည်၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါမှ လူအထွေထွေ, နတ်အထွေထွေ, ဗြဟ္မာ အထွေထွေ, ဆင်, မြင်း, ကျွဲ, နွားစသည်အထွေထွေ, အမိ အဖ စသည်အထွေထွေ များပြားသည်။</p> <p>ယောက်ျား မိန်းမ ဆိုသည်ကား ထိုထိုပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါအပြားမှာ လိင်သဏ္ဌာန်အားဖြင့်ပြားပြန်သည်။</p> <p>အတ္တဆိုသည်ကား နူးညံ့လှစွာသော ရွံ့မြေကို လူရုပ်, နတ်ရုပ် စသည်တို့ပြုလုပ်ရာ၌ ပထဝီမျိုးဖြစ်သော ရွံ့မြေသည် အထည်ခံ, အမာခံဝတ္ထုရှိသည်ဟု ထင်မှတ်၍ ထိုပဓာနအင်္ဂါ အမာခံဝတ္ထုတစ်မျိုးကို အတ္တဟူ၍ စွဲလမ်းသတည်း၊ အထွေထွေ ကြံဖန်သိမြင်ခြင်း၊ အထွေထွေ ပြောဆိုငိုရယ်မြည်တွန်ခြင်း၊ ကိုယ်အင်္ဂါလှုပ်ရှားသွားလာခြင်း စသည်တို့ သည်ထိုအတ္တ၏အမှုတို့ တည်းဟုမှတ်ယူသည်၊ ထိုအတ္တသည် ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါမှာပင် အတွင်း၏ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါမှ အသီးအခြားမဟုတ်။</p> <p>ဇီဝဆိုသည်ကား ထိုအတ္တ၏ အမာခံတည်း၊ ဇီဝနှင့်ပြည့်စုံသည့် အတွက်ကြောင့် အတ္တသည်ကာလမြင့်ရှည် တည်နေနိုင် သည်ဟု ထင်မြင် စွဲလမ်းသည်။</p> <p>မည်သည့်ပုဂ္ဂိုလ်, မည်သည့်သတ္တဝါ၊ မည်သည့်ယောက်ျား၊ မည့်သည့်မိန်းမ၊ ဤကားငါတည်း၊ ဤကား မည်သူမည်ဝါ တည်းဟု ထင်မြင်ပြောဆိုရာ၌ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တတို့ကို ပဓာနအာရုံပြု၍ ပြောဆိုကုန်သည်။</p> <p>ဤသူသည် အသက်ဆယ်နှစ်ရှိပြီ၊ ဆယ့်ငါးနှစ်ရှိပြီ၊ ဤသူကား အရှင်တည်း၊ ဤသူကား အသေတည်းဟု ပြောဆိုကြရာ၌ ဇီဝကို ပဓာနပြု၍ပြောဆိုကြကုန်သည်။</p> <p>နာမ်တရား, ရုပ်တရားနှစ်ပါးလုံးကိုပင် အတ္တဇီဝဟုယူသော ဒိဋ္ဌိတစ်မျိုး၊ နာမ်တရားကိုသာ အတ္တဇီဝဟုယူသော ဒိဋ္ဌိတစ်မျိုး၊ နာမ်ရုပ်တရားနှစ်ပါးမှ အလွတ်အသီးအခြားဟုယူသော ဒိဋ္ဌိတစ်မျိုး၊ နာမ်ရုပ်တရားကို အတ္တဇီဝဟုယူရာ၌ အတ္တ ဇီဝသည် တစ်သက်လုံး တစ်ဘဝလုံး အခိုင်အမြဲ တစ်ခုတည်းအဖြစ်နှင့်တည်နေသကဲ့သို့ ရုပ်နာမ်သည်လည်း တစ်သက်လုံး တစ်ဘဝလုံး အခိုင်အမြဲတစ်ခုတည်း အဖြစ်နှင့်တည်နေသည်၊ ဘဝဆုံး၍ ကမ္မဇရုပ် ချုပ်ပျက်ရာတွင်မှ ရုပ်နာမ်အတ္တဇီဝ ပျက်ဆုံးသည်ဟု ယူသည်ကား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိတည်း။</p> <p>ရုပ်ကား အတ္တဇီဝမဟုတ်၊ နာမ်သည်သာ အတ္တဇီဝဖြစ်သည်၊ စုတိကမ္မဇရုပ်ချုပ်ပျက်၍သေဆုံးရာ၌ ရုပ်သည်သာ ချုပ်ဆုံးသည်၊ အတ္တဇီဝဟုဆိုအပ်သော နာမ်သည်ကား ချုပ်သည်ဟူ၍မရှိ၊ ရုပ်ခန္ဓာ တစ်ခုချုပ်ဆုံးလျှင် ဘဝတစ်ပါးသို့ပြောင်း ကူး၍ ရုပ်ခန္ဓာအသစ်တစ်ခု တည်ထောင်၍ နေပြန်သည်ဟု ယူသည်ကား သဿတဒိဋ္ဌိတည်း။</p> <p>အတ္တဇီဝသည် ရုပ်ခန္ဓာ၊ နာမ်ခန္ဓာမှ အလွတ် အသီးအခြား တည်းဟုယူရာ၌လည်း တစ်ဘဝမှာ တစ်ခါတစ်ခါ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာ ပျက်ဆုံးရာမှာအတ္တဇီဝလည်း တစ်ဘဝလျှင် တစ်ခါတစ်ခါပျက်ဆုံးသည် ဟုယူသည်ကား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိတည်း။</p> <p>ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာသည်သာ တစ်ဘဝတွင် တစ်ခါတစ်ခါပျက်ဆုံး သည်၊ ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာမှ အလွတ် တစ်ခြားတစ်ပါး ဖြစ်သော အတ္တဇီဝ မူကား ပျက်ဆုံးသည်ဟူ၍မရှိဟု ယူသည်ကား သဿတဒိဋ္ဌိတည်း။</p> <p>ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိကား တစ်ဘဝလျှင် တစ်ခါတစ်ခါ အတ္တဇီဝချုပ်ပြတ် သည်၊ နောက်နောက်ဘဝမှာ အတ္တသစ်, ဇီဝသစ် တည်ထောင်၍ သံသရာမှာ ကျင်လည်သည်ဟုယူ၏။</p> <p>---</p> <p>နတ္ထိက, အဟေတုက, အကြိယဒိဋ္ဌိ နတ္ထိက, အဟေတုက, အကြိယဒိဋ္ဌိကြီးများမူကား ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တဇီဝမည်သည် တစ်ဘဝသာရှိသည်၊ ရှေ့ဘဝမှ ပြောင်း၍လာသည် ဟူ၍လည်း မရှိ၊ နောက်ဘဝသို့ ပြောင်းသည်ဟူ၍လည်းမရှိ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝ သာရှိကြသည်၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝချုပ်ဆုံးလျှင် အပြီးတိုင် ချုပ်ဆုံးလေ တော့သည်၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော်လည်း နောင်ဘဝ၌ ဒုက္ခအကျိုးကို ခံရသည်ဟူ၍မရှိ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို ပြုသော်လည်း နောင်ဘဝ၌ သုခအကျိုးကိုစံရသည်ဟူ၍မရှိဟုယူသည်။</p> <p>(ဤကား ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိသာမညနှင့် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကြီး သုံးပါး၏အထူးတည်း။) မိမိသန္တာန်၌ တစ်နာရီမျှကာလအတွင်းမှာပင် ရုပ်ကောင်, ရုပ်ခန္ဓာ အခါခါချုပ်ပျက်သေဆုံး၍နေမှု၊ နာမ်ကောင်, နာမ်ခန္ဓာခုတင်ခု အသစ် အသစ်ဖြစ်ပေါ်၍နေမှု၊ အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်ပြီးနောက်လည်း ခုတင် ခုချုပ်ပျက် သေဆုံး၍နေမှုကို အနိစ္စပရိညာဖြင့် ထင်လင်းစွာမြင်နိုင်သော ဝိပဿနာ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်မှာမူကား တစ်သက်အတွင်း တစ်ဘဝအတွင်း မှာ အခါခါ ချုပ်ပျက်သေဆုံးခြင်းဟူ၍မရှိ၊ တစ်ဘဝဆုံးမှ တစ်ခါသာ သေသည်ဟု ထင်မြင်၍နေကြသော ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အတ္တ ဇီဝဟူ၍ ဧကန္တမရှိဟူသော ဉာဏ်အမြင်သည် ထင်ရှားပေါ်လာသည်။</p> <p>ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တဇီဝမှာတစ်ဘဝဆုံးမှ တစ်ခါသာ သေသည် ဟုထင်မြင်စွဲလမ်းကြသည်၊ ငါ၏ ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာမှာတစ်နာရီအတွင်း ခုတင်ခုသေဆုံး၍နေသည်၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အတ္တ ဇီဝမှာ အမိဝမ်း၌ ပဋိသန္ဓေ တည်နေမှုဖြင့်တစ်ဘဝတွင် တစ်ခါသာ အသစ်ဖြစ်ပေါ် တည် ထောင်မှုရှိသည်ဟု ထင်မြင်စွဲလမ်းကြသည်၊ ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာမှာ တစ်နာရီအတွင်းမှာပင် အခါခါအသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်တည်ထောင် သည်ကို ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌရှုမြင်ရသည်၊ ထို့ကြောင့် ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာသည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်၊ အနတ္တသာဖြစ်သည်၊ ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍မရှိ၊ သတ္တဝါဟူ၍မရှိ၊ အတ္တဟူ၍မရှိ၊ ဇီဝဟူ၍မရှိ၊ မိစ္ဆာသညာ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတို့၏အစွမ်းဖြင့် ထင်မိထင်ရာ, မြင်မိမြင်ရာ ပြောဆိုထင်မှတ်၍ နေကြသော ဝေါဟာရ ပညတ်မျှသာဖြစ်သည်ဟု ဝိပဿနာယောဂီပုဂ္ဂိုလ်အား စင်ကြယ်စွာ ထင်မြင်မှုသည် အနတ္တပရိညာမည်၏။</p> <p>(ဤကား တီရဏပရိညာသုံးပါး၏အထူးကို ပြဆိုချက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3><b>အနိစ္စပရိညာ</b></h3> <p>ထိုသုံးပါးတွင် ကဗဠီကာရ အာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းအရာ၌ အနိစ္စ ပရိညာအချက်ကို အမြွက်မျှပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>ဤအရာတွင် ဉာတပရိညာအချက်နှင့် စပ်ယှက်ရန် အခွင့်ရှိပြန် သောကြောင့်ရှေး၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဉာတပရိညာ အစီအရင်မှ ကြွင်းကျန် သော အနုစိပ်ဉာတပရိညာအချက်ကို ဆိုလိုက်ဦးအံ့။</p> <p>အာဟာရဆိုသည်ကား မိမိ၏ဆိုင်ရာ ရုပ်နာမ်, နာမ်ခန္ဓာတို့ကို လွန်စွာရွက်ဆောင်နိုင်သော စွမ်းအားဗလ ကြီးကျယ်လှသောတရားကို အဟာရဆိုသတည်း၊ ထိုအာဟာရသည် ရုပ်အာဟာရတစ်ပါး၊ နာမ် အာဟာရသုံးပါးဟူ၍ လေးပါးရှိ၏၊ နာမ်အာဟာရ သုံးပါးမှာ နောက်၌ လာလတ္တံ့။</p> <p>---</p> <h3><b>ရုပ်အာဟာရ</b></h3> <p>ရုပ်အာဟာရဆိုသည်ကား - ဩဇာရုပ်ကိုဆိုသတည်း၊ ရုပ်အနှစ်, ရုပ်အဆီဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဓာတ်အနှစ်, ဓာတ်အဆီဟူ၍လည်းကောင်း ဆိုအပ်၏၊ ထိုဩဇာဓာတ်အဆီသည် အဇ္ဈတ္တဩဇာ ဗဟိဒ္ဓဩဇာ ဟူ၍ နှစ်ပါးရှိ၏၊ ပဋိသန္ဓေစိတ်ဥပါဒ်သည်မှစ၍ အဇ္ဈတ္တရုပ်သန္တာန်မှ အစဉ်ပါ လာခဲ့သော ဩဇာစုသည် အဇ္ဈတ္တဩဇာမည်၏၊ ကလလ ရေကြည် တည်သော သတ္တာဟမှ နောက်သတ္တာဟအလွန်တွင် အမိမျိုသော အစာမှ စိမ့်လာ၍ သူငယ်ရုပ်မှာ ပျံ့နှံ့သည့်အခါမှစ၍ အသက် ထက်ဆုံး အပမှမျိုအပ်သော ထမင်း, ဘောဇဉ် စသည်၌ပါရှိသော ဩဇာစုသည် ဗဟိဒ္ဓဩဇာမည်၏။</p> <p>တစ်သတ္တာဟ နှစ်သတ္တာဟ အလွန်မှစ၍ အဘယ့်ကြောင့် ဗဟိဒ္ဓ ဩဇာ မပြတ်မစဲ အမြဲထောက်ပံ့ရလေသနည်းဟူမူ ဗဟိဒ္ဓဩဇာ ကူညီ ထောက်ပံ့မှုမရှိခဲ့လျှင် အားနည်းစွာသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်ဆီစုကို အား ကြီးစွာသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်မီးလောင်သဖြင့် အလျင်အမြန် ခန္ဓာကာယ ခြောက်ခန်းပျက်ဆုံးရာသောကြောင့်တည်း။</p> <p>ချဲ့ဦးအံ့၊ ကောင်းစွာ ကျစ်အပ်သော မီးစာဂွမ်းတောင့်ငယ်ကို နှမ်းဆီမှာစိမ်၍ မီးခွက်ငယ်နှင့်မီးထွန်းရာ၌ မီးခွက်ငယ်မှာ နှမ်းဆီအပို မထည့်မူ၍ မီးစာတွင်းမှာရှိသော ဆီအတိုင်းနှင့်မီးထွန်းခဲ့သည်ရှိသော် နှမ်းဆီအား ထက်မီးအားကကြီးသဖြင့် ခဏချင်း ဆီရော မီးစာရော အကုန်လောင်ကျွမ်း၍ ခဏချင်း ဆီလည်းကုန် မီးစာလည်းကုန် မီးလည်းသေလတ္တံ့၊ မီးစာ၏ အတွင်း၌ ရှိသော နှမ်းဆီဖြင့်မီးခွက်တွင်းမှာ ဆီအပြည့်ထည့်၍ထားမှ ဆီအားနှင့်မီးအား မျှတကြသဖြင့် မီးစာ မကုန်တည့်မူ၍ မီးလည်း အရှည်တည်နိုင်လေသကဲ့သို့ ထို့အတူဗဟိဒ္ဓ ဓာတ်ဆီမျိုမှု သွင်းမှု ထောက်ပံ့မှုမရှိခဲ့သည်ရှိသော် တစ်ကိုယ်လုံး၌ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် အပြည့်ရှိနေသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်မီးစုသည် ကိုယ်ခန္ဓာ ဖြစ်သော အတွင်းအဇ္ဈတ္တဓာတ်စုနှင့်တကွ တစ်ကိုယ်လုံးရှိနေသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်ဆီဩဇာတို့ကို ခဏချင်းလောင်၍ ကျွမ်းကြေကုန်ဆုံးစေ လတ္တံ့၊ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော မီးခွက်ငယ်ဥပမာနှင့် အလွန်တူလှ၏။</p> <p>လောက၌ မီးတို့သဘောမည်သည် မိမိ၏တည်ရာစွဲရာ ဝတ္ထုမှာ ရှိသော အဆီကိုအမြဲစား၏၊ လောင်၏၊ အဆီကို နှိုက်၍ နှိုက်၍ လိုက်စားသဖြင့် အဆီ၏တည်ရာ ထင်း သစ်သားစသည်ကိုလည်း လောင်လေတော့သည်၊ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် အပြည့်ရှိနေသော တေဇောဓာတ် ပရမတ်မီးသည်လည်း ထို့အတူပင် သဟဇာတ်ဓာတ်ဆီနှင့်တကွ ပထဝီမီးစာကို အတွင်လောင်ကျွမ်း ကုန်ဆုံးစေမြဲ ဓမ္မတာပင်တည်း၊ ထို့ကြောင့် ခပ်သိမ်းသော ရုပ်ကလာပ်တို့သည် စိတ္တက္ခဏ တစ်ဆယ့်ခုနစ် ချက်ထက် အသက်မရှည်နိုင်ကြကုန်မူ၍ မျက်တောင်တစ်ခပ် လျှပ် တစ်ပြက်ခန့် ကာလအတွင်းမှာပင် အကြိမ်တစ်ထောင်မက ပျက်ဆုံးနေ ကြကုန်မြဲ ဓမ္မတာဖြစ်လေကုန်သတည်း၊ ထို့ကြောင့် ညဉ့်အမှောင်မိုက် သောအခါ ဆီမီးထွန်းရာ၌ မီးတောက်နှင့်မီးစာ နာရီအရှည်တည်နေပါ စေခြင်းငှာ ရှေးဦးစွာ မီးခွက်မှာဆီအပြည့်ထည့်၍ မီးထွန်းပြီးလျှင် ဆီကုန်လုပြန်ရင်း ပြန်ထည့်ရင်းအမှုကိုပြုရလေသကဲ့သို့ တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် ထမင်းအစာ နှစ်ခါ နှစ်ခါမျို၍ ဗဟိဒ္ဓဩဇာကို မပြတ်မစဲ ထည့်လောင်းရလေသတည်း။</p> <p>တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အပြည့်ရှိနေသော အဇ္ဈတ္တဓာတ်မီး၏ အချက် ကို မြင်ပါလျှင် လူ နတ် ခန္ဓာနှင့်တကွ ရုပ်ခန္ဓာဟူသမျှမှာပင် အမြဲလျှင် တစ်ရှိန်းရှိန်းတကြွကြွ တစ်ရွရွနေသည်ကို မြင်နိုင်လတ္တံ့၊ တစ်ရှိန်းရှိန်း တစ်ကြွကြွ တစ်ရွရွဟူသောစကား၌ ခပ်သိမ်းသောမီးတို့၏ သဘောသည် ဖြစ်ပေါ်ပြီးသောအခါ မှီရာ မီးစာဝတ္ထုကို အတင်းဖမ်း၍ စားမြဲတည်း၊ အစာကိုလှလှစားမိသောအခါ ထကြွလှုပ်ရှားမြဲတည်း၊ လှလှစားမိ သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အစာလည်း ကျွမ်းကုန်၍သွား၏၊ မီးလည်းသေ ဆုံးလေ၏၊ ထကြွလှုပ်ရှားဆိုသည်ကား ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ်ပေါက်ဖွား မှုပေတည်း၊ မီးပွားသည်ဟုခေါ်ကြ၏၊ ထိုသို့သား, မြေး, မြစ် အစရှိသော ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ် အဆင့်ဆင့်ပွားမှုနှင့် ကလာပ် ဟောင်း ချုပ်ကွယ်မှု အတိုးအဆုတ်ဆက်စပ်၍မြင်ရသည်ကို တစ်ရှိန်းရှိန်း တစ်ကြွကြွ တစ်ရွရွ ထင်မြင်ကြကုန်သတည်း၊ တစ်ခုသော ပရမတ္ထဓမ္မ မည်သည် ဆံချည်ကို အစိတ်တစ်ရာစိတ်၍ တစ်စိတ်စာမျှလှုပ်သည် ကြွသည် ရွသည်ဟူ၍မရှိ။</p> <p>(ဤကား ဗဟိဒ္ဓ ဓာတ်ဆီဩဇာ အာဟာရကို တစ်နေ့တစ်နေ့ လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ အမြဲမျိုရမှုမှာ သိမြင်ရာသော ယုတ္တိအချက်တည်း။)</p> <p>---</p> <p>တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် ဗဟိဒ္ဓအာဟာရ နှစ်ခါနှစ်ခါ သွပ်သွင်းရ သည်ကိုမြင်ကြသဖြင့် ဤကိုယ်ခန္ဓာ ရူပကာယကြီးလည်း တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါအသစ်အဟောင်း ပြောင်းလဲရသည်၊ တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ အသစ်အဟောင်း ပြောင်းလဲရသည်၊ တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ အကုန်သေဆုံး၍ နှစ်ခါနှစ်ခါ အသစ်ဖြစ်ပေါ် ရသည်ဟု သိအပ်၏။</p> <p>အဘယ်သို့လျှင် ဤကိုယ်ခန္ဓာတစ်ကောင်လုံး တစ်နေ့ တစ်နေ့ လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါအသစ်အဟောင်း အကုန်ပြောင်းလဲသနည်းဟူမူ နံနက်အခါအစားမစားမီ ရှေးအဖို့ဝယ် တစ်ကိုယ်လုံးသည် ညှိုးနွမ်းသော ရုပ်ကလာပ် အစုအခဲကြီးဖြစ်၏၊ ထမင်းအစာကို မျိုလိုက်သောအခါ ဝမ်းတွင်းသို့ ထမင်းတစ်လုတ်စာ ရောက်သည်မှစ၍ ရွှင်လန်းသော ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ်တို့သည် တစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်၍လာကုန်၏၊ ဝမ်း၌ အစာပြည့်သောအခါ တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိသော ညှိုးနွမ်းသော ရုပ်ဟောင်း ကလာပ်ဟောင်းတို့သည် အဏုမြူမျှမကျန် အကုန်ချုပ်ကွယ်ကုန်၏၊ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ရွှင်လန်းသော ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ် အစုအခဲသက် သက်သာဖြစ်၏၊ ရေနှင့်ကင်းကွာသဖြင့် ညှိုးနွမ်း၍နေသော ပဒုမာ ကြာပန်းကိုအေးမြစွာသော ရေ၌ချထားသည်ရှိသော် မကြာမီ ရွှင်လန်း၍ လာသကဲ့သို့တည်း၊ ဤကြာပန်း၌ ရုပ်သစ် ရုပ်ဟောင်းပြောင်းလဲပုံကား ရေသို့ရောက်သည်မှစ၍ အေးမြရွှင်လန်းသော ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ် တို့သည် တစ်ရွရွဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်သော နေရာမှာ ရုပ်ဟောင်း ကလာပ်ဟောင်း တို့ အစဉ်အတိုင်းတစ်ဖြုတ်ဖြုတ် ချုပ်ကွယ်ကုန်၏၊ ဉာဏ်မျက်စိနှင့်ကြည့်တတ်ပါမှ မြင်နိုင်သည်၊ ပကတိ မျက်စိနှင့် မမြင်နိုင်၊ ပကတိ မျက်မြက်အလိုမှာ ညှိုးနွမ်းသော ကြာပန်းသည် တစတစရွှင်လန်း၍လာပြီ၊ ဤမျှကိုသာသိနိုင်သည်၊ ပရမတ်ဖြစ်သော ရုပ်ကလာပ်တို့သည် သီတ ဥဏှ လဲလှယ်မှုကြောင့် ရုပ်သစ် ရုပ်ဟောင်း ရွရွရွရွ ပြောင်းလဲမှုမည်သည် ဉာဏ်နှင့်သာ သိမြင်နိုင်သောအရာပေတည်း။</p> <p>ထိုစကားမှန်၏၊ ဤကဲ့သို့ရုပ်စဉ် ကလာပ်စဉ် အကုန်ပြတ်၍ မသွားပဲ အသစ်အဟောင်းပြောင်းလဲမှုမျိုး၌ ရုပ်ကလာပ် တို့၏တဖြုတ် ဖြုတ်ချုပ်ဆုံးကွယ်ပျောက်မှု၊ တရွရွ အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုသည် အလွန်သိမ်မွေ့၏၊ ပကတိမျက်စိအရာမဟုတ်၊ ဉာဏ်မျက်စိအရာသာ တည်း၊ အဘယ်သို့လျှင် ဉာဏ်မျက်စိနှင့်မြင်နိုင်သနည်းဟူမူ သီတရုပ် တစ်မျိုး၊ ဥဏှရုပ်တစ်မျိုး၊ သီတ ရုပ်သည် ဥဏှရုပ်မဟုတ်၊ ဥဏှရုပ်သည် သီတရုပ်မဟုတ်၊ အချင်းချင်း ဆန့်ကျင်ဘက်ရန်သူဖြစ်ကြ၏၊ ကြာပန်း တစ်ခုလုံးသည် ရေအေးသို့မရောက်မီကာလ၌ ဥဏှရုပ်စု ဥဏှရုပ်ခဲသာ တည်း၊ ရေသို့ကျသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အကုန်လုံးရုပ်ပြောင်း၏၊ ဥဏှရုပ်စု တစ်ပြိုင်နက်ချုပ်ကွယ်၏၊ သီတရုပ်စု တစ်ပြိုင်နက်ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ညဉ့်အမှောင်တွင်းမှာ မီးထွန်းလိုက်သောအခါ၌ မီးတောက်သည် နှင့်တစ်ပြိုင်နက် တိုက်ခန်းတစ်ခုလုံးမှာရှိသော မှောင်ရုပ်မှောင်ကလာပ် တို့ပျောက်ကွယ်ကုန်၏၊ အလင်းရုပ် အလင်းကလာပ်တို့ တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ဤဥပမာကဲ့သို့တည်း။</p> <p>မှောင်ရုပ် မှောင်ကလာပ်စုမှာလည်း ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယော, ဝဏ္ဏ, ဂန္ဓ, ရသ, ဩဇာအကုန်ပါရှိ၏၊ အလင်းကလာပ်စုမှာ လည်း ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယော, ဝဏ္ဏ, ဂန္ဓ, ရသ, ဩဇာ အကုန်ပါရှိ၏၊ ပထဝီခေါ်သော ပရမတ်မြေသည် အဘယ်မျှလောက် သိမ်မွေ့သည်ဟု နှိုင်းချိန်ချက်တည်း၊ အာပေါခေါ်သော ပရမတ်ရေ၊ တေဇော ခေါ်သော ပရမတ်မီး၊ ဝါယောခေါ်သောပရမတ်လေ စသည် တို့မှာဆိုဖွယ်မရှိပြီ၊ ဤသို့အလွန်သိမ်မွေ့လှသည့်အတွက်ကြောင့် အချုပ် အပျက်လည်းအလွန်မြန်လှလေသတည်း။</p> <p>ထိုကြာပန်း၌ ရေထဲသို့ရောက်လျှင်ပင် အပူပျောက်ငြိမ်းပြီဟု လူတိုင်းသိကြ၏၊ အပူပျောက်ငြိမ်းမှုဆိုသည်ကား အပူရုပ် ကလာပ်စု အကုန်ချုပ်ကွယ်မှုပင်တည်းဟု မသိကြ၊ ထိုကြာပန်း၌ ရေသို့ရောက် သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ကြာပန်းပူမဟုတ်၊ ကြာပန်း အေးဖြစ်ပြီဟုသိကြ၏၊ အအေးရုပ် ကလာပ်စု တစ်ပြိုင်နက်ဖြစ်ပေါ်မှုဟု မသိကြ၊ သီတရုပ် တစ်မျိုး၊ ဥဏှရုပ်တစ်မျိုး၊ အချင်းချင်း ဆက်စပ်ခြင်းငှာ မတတ်ကောင်း သော ရုပ်ချင်း ဖြစ်ကြသည်ကို သိမြင်ကြသဖြင့် ကြာပန်းအေးဖြစ်သော အခါ ကြားပန်းပူမရှိပြီ၊ ကြာပန်းပူချုပ်ကွယ်ပြီဟု သိနိုင်လေသတည်း၊ သီတရုပ် ဥဏှရုပ်နှစ်မျိုးသည် အချင်းချင်းဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ကြသကဲ့သို့ ညှိုးနွမ်းသောရုပ်အမှု၊ တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ အဟောင်းသေဆုံးမှု အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်ပြောင်းလဲမှုကို သိအပ်မြင်အပ်သတည်း။</p> <p>ရေပွက်ကြီးတွေမှာ ထင်သော လူရိပ်သည် ရေပွက်ကြီးချုပ် ပျောက်လျှင် ချုပ်ပျောက်လေသကဲ့သို့ ရုပ်ဟောင်းစုမှာ မှီ၍ဖြစ်ပေါ်သော စိတ်တရား၊ ဝေဒနာ, သညာ, စေတနာ, မနသိကာရတရား၊ ဝိတက်, ဝိစာရ, ဝီရိယတရား၊ လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, စသည်တို့သည် ထိုရုပ် ဟောင်းတို့ချုပ်ကွယ်သေဆုံးရာမှာ အတူတကွ ချုပ်ကွယ်သေဆုံးကြ လေကုန်သည်။</p> <p>(ဤကား တစ်နေ့ တစ်နေ့မှာ နာမ်ကောင်ကြီး နှစ်ခါ နှစ်ခါ သေဆုံးရပုံတည်း။)</p> <p>ဤသို့ ကဗဠီကာရ အာဟာရကိုအမှီပြု၍ တစ်ယောက် တစ် ယောက်သောသတ္တဝါ၏ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာ ရုပ်ကောင် နာမ်ကောင် တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင်နှစ်ခါနှစ်ခါ နေ့စဉ်နေ့တိုင်း သေဆုံး၍နေပုံကို သိအပ်၏၊ ဤစကားသည်လည်း အကြမ်းမျှသာတည်း၊ တစ်နာရီမှာပင် ထိုခန္ဓာနှစ်ကောင်လုံး အခါခါသေဆုံးမှု၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်မှာပင် အခါခါသေဆုံးမှုများကိုကား ငါတို့စီရင်သော“လက္ခဏဒီပနီ” “ဝိဇ္ဇာ မဂ္ဂဒီပနီ” များမှာကြည့်ရှု၍ယူကြလေ။</p> <p>ဤကား အနိစ္စပရိညာ အစီအရင်တည်း။</p> <h3><b>ဒုက္ခပရိညာ</b></h3> <p>ဒုက္ခပရိညာ၌ မရဏဒုက္ခကိုရှေး၌ အကျဉ်းမျှပြဆိုခဲ့ပြီ၊ ဤ၌ ဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ရပ်နှင့်စပ်၍ ပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>ကာမဘုံသားတို့၏ အသက်ဝိညာဏ်ခန္ဓာသည် အဇ္ဈတ္တဩဇာမှာ မှီတွယ်ရသည်၊ အဇ္ဈတ္တဩဇာသည်လည်း ဗဟျဒ္ဓဩဇာမှာ မှီတွယ်ရသည်၊ ဗဟိဒ္ဓဩဇာသည်သည် ဆန်စပါး, ပြောင်း, ပဲအစရှိသော မြေဖြစ် ရေဖြစ် တောဖြစ် တောင်ဖြစ် သစ်ပင် ချုံမြက် သူ့အသက် သူ့ခန္ဓာစသည်မှာ မှီတွယ်ရသည်၊ အကြင်မျှလောက်သော ဘဝသံသရာ ကာလပတ်လုံး ကာမမျိုးဖြစ်သော အသက်ခန္ဓာ, နာမ်, ရုပ်တို့မှ မကျွတ်မလွတ်နိုင်သေး၊ ထိုမျှလောက်သော ဘဝသံသရာ ကာလပတ်လုံး အဇ္ဈတ္တဩဇာ, ဗဟိဒ္ဓ ဩဇာ နှစ်ပါးမှ မကျွတ်မလွတ်နိုင်၊ အာဟာရနှစ်ပါးမှ မကျွတ်မလွတ် နိုင်သေးသမျှကာလပတ်လုံး ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါးမှ မကျွတ်မလွတ်နိုင်၊ ဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးသည် အာဟာရနှစ်ပါးမှထွက် သော စက်ကြီးစုပေတည်း၊ ကာမမျိုးဖြစ်သော အသက်ဝိညာဏ် ခန္ဓာ နာမ်ရုပ်နှင့်တကွသော အာဟာရနှစ်ပါးသည် ကာမဘုံသားဖြစ်သော သတ္တဝါကို စက်ကြီးဆယ်ပါးနှင့် အမြဲဖိနှိပ် ကြိတ်နယ်နင်းဝါး၏၊ သင်းဓုန်း စက်ငရဲသားနှင့် တူ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုခန္ဓာ, ထိုအာဟာရနှစ်ပါးသည် အလွန်ကြောက်မက်ဘွယ် ကောင်းလှသောကြောင့် “ဘယဋ္ဌေန ဒုက္ခံ” ဟူသည်နှင့်အညီ ဒုက္ခစက် စင်စစ်ဖြစ်၏။</p> <p>(ဤကား စက်ကြီးဆယ်ရပ်နှင့်စပ်၍ ထင်မြင်အပ်သော ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခတည်း။)</p> <p>ဒုက္ခပရိညာ အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3><b>အနတ္တပရိညာ</b></h3> <p>အနတ္တပရိညာသည် အနိစ္စမှုနှင့် စပ်၍ရှုအပ်သော အနတ္တပရိညာ၊ ဒုက္ခမှုနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တ ပရိညာ၊ အလိုသို့မလိုက်ခြင်းနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တပရိညာဟူ၍သုံးပါးရှိ၏၊ ထိုသုံးပါးတွင် အနိစ္စမှု နှင့်စပ်၍ရှုအပ်သော ပရိညာကိုရှေး၌ ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တဇီဝ မရှိပုံနှင့် တကွပြဆိုခဲ့ပြီ။</p> <p>ဒုက္ခမှုနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တပရိညာဆိုသည်ကား ခပ်သိမ်း သော သတ္တဝါတို့၏ ဓမ္မတာသဘောသည် ချမ်းသာသုခကိုသာအလိုရှိ၏၊ ဆင်းရဲဒုက္ခကိုကြောက်လန့်စက်ဆုပ်၏၊ အဇ္ဈတ္တ ဗဟိဒ္ဓ အာဟာရနှစ်ပါး သည် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ အတ္တဇီဝ ဖြစ်ခဲ့အံ့၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏အလိုဆန္ဒနှင့် တစ်လုံး တစ်စည်းတစ်ထပ်တည်း တစ်လမ်းတည်းလိုက်ရာ၏၊ အာဟာရအတွက် ပုဂ္ဂိုလ်အလို ရှိအပ်သော ချမ်းသာသုခလမ်းသာရှိရာ၏၊ အာဟာရအတွက် ဒုက္ခလမ်းမထွက်ရာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အဖျားအနာရောဂါဒုက္ခကို အလိုမရှိရ ကား အာဟာရသည်လည်း အဖျားအနာရောဂါ ဒုက္ခကို မပြုရာ ဟူလို သည်၊ ထိုသို့ကား မဟုတ်၊ စင်စစ်မူကား အဖျားအနာရောဂါ ဒုက္ခဖြစ် အောင်ပြု၍နှိပ်စက်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်က အဖျားအနာ ရောဂါ ပျောက်ငြိမ်းခြင်းကို အလိုရှိ၏၊ အာဟာရကအဖျား အနာရောဂါကို တစ်နေ့တစ်ခြားတိုး အောင်ပြု၏၊ အဖျားအနာ ရောဂါဒုက္ခကို ပွားများစေ၍ အသေသတ်၏၊ မျက်စိကိုကန်းစေ၏၊ နားကိုကန်းစေ၏၊ နူနာကြီးကိုဖြစ်စေ၏၊ ပန်းနာကြီး ကိုဖြစ်စေ၏၊ ကျောက်ဆိုးနာကြီး ကိုဖြစ်စေ၏၊ ကာလရောဂါ အော့အန် ဝမ်းကျကိုဖြစ်စေ၍အသေ သတ်၏၊ ထို့ကြောင့် အဇ္ဈတ္တဩဇာအာဟာရ ရုပ်သည် ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်၊ သတ္တဝါမဟုတ်၊ အတ္တမဟုတ်၊ အနတ္တသာ ဟုတ်၏ဟု သိအပ်၏၊ အဇ္ဈတ္တ ဩဇာအာဟာရတရားသည် ပုဂ္ဂိုလ်အလို တစ်လမ်း, အာဟာရပြုလုပ်မှု တစ်လမ်း, နေကြ၍ အတ္တမဟုတ်ဟု သိအပ်သည်ရှိသော် ထိုအဇ္ဈတ္တ ဩဇာမှာ မှီတွယ်၍ အဇ္ဈတ္တဩဇာ ပြုပြင်၍ဖြစ်ရသော ကာမသတ္တဝါ၏ ခန္ဓာငါးပါး ရုပ်နာမ်တရားစုသည် အဘယ်မှာ ဒုက္ခမှုကိုမပြုပဲရှိနိုင်တော့ အံ့နည်းဟု သိအပ်၏။</p> <p>ဤကား ဒုက္ခဖြစ်အောင် ပြုမှုနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တ အစီအရင် အမြွက်တည်း။</p> <p>အလိုသို့ မလိုက်မှုနှင့်စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တ အခြင်းအရာ ဆိုသည်ကား ထိုဒုက္ခဖြစ်စေမှုနှင့်လည်း ထင်ရှား၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ အလိုသို့ လိုက်ပါမူကား ပုဂ္ဂိုလ်အသက်ရှည်တိုင်း အဇ္ဈတ္တအာဟာရသည် အသက် ရှည်ရာ၏၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည် အသက်ရှည်ခြင်းကိုသာ အလိုရှိ၏၊ သေဆုံးခြင်း ပျက်စီးကုန်ခမ်းခြင်းကိုအလိုမရှိ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏အလိုသို့လိုက်ပါ၍ အခါခါ မပျက်မဆုံး မကုန်မခမ်းပဲ ပုဂ္ဂိုလ်အသက်ရှည်တိုင်းရှည်ခဲ့သော် ဗဟိဒ္ဓါ ဟာရသွင်းဖွယ်ဖြည့်လောင်းဖွယ် ကိစ္စ မရှိလေရကား အသက်မွေးမှု ဒုက္ခစက်ကြီးစုသည် အချင်းခပ်သိမ်းရှိဖွယ်မရှိပြီ၊ ထိုသို့ကား မဟုတ်၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏ အလိုသို့မလိုက်မူ၍ တစ်နေ့တစ်နေ့မှာပင်အခါခါ ကုန်ခမ်း ပျက်ဆုံး၏၊ ထိုပျက်ဆုံးမှုကြောင့် တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါ ဗဟိဒ္ဓရဟာရ ဓာတ်ဆီမျိုသွင်း၏၊ အသစ်အသစ်သော အဇ္ဈတ္တာဟာရကို ထူထောင်မှု၊ အသစ်အသစ်သော အသက်ခန္ဓာကို ထူထောင်မှု၊ အာဟာရအလျဉ် ဆက်မှု၊ အသက်အလျဉ် ဆက်မှု၊ ရုပ်ခန္ဓာ၊ နာမ်ခန္ဓာ အလျဉ်ဆက်မှု အသက်သစ်မွေးမြူမှုကို နေ့စဉ်မစဲအမြဲပြုကြရသည်ဖြစ်၍ သင်ဓုန်း စက်ကြီးနှင့်တူသော ဆယ်ပါးသော ဒုက္ခစက်ကြီး အပြီးပါရှိ၍ နေလေ သည်၊ ဤသို့အစရှိသည်ဖြင့်အလိုသို့ မလိုက်မှုနှင့်စပ်သော အနတ္တသ ဘောကို ရှုမြင်ရာသည်။</p> <p>ဤကား အလိုသို့ မလိုက်မှုနှင့် စပ်၍ ရှုအပ်သော အနတ္တ သဘောတည်း။</p> <p>အနတ္တပရိညာ အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3><b>တီရဏာပရိညာနှင့်ဉာဏ်သုံးပါး</b></h3> <p>ဤကိုယ်သန္တာန်၌ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာနှင့်တကွ အဇ္ဈတ္တာဟာရ ဗဟိဒ္ဓရဟာရ နှစ်ပါးတို့၏ တစ်နေ့တစ်ရက်အဖို့မှာပင် အခါခါသေ ဆုံးပြောင်းလဲ၍နေသောအနိစ္စမှုကိုဖုံးလွှမ်း၍နေသော အနိစ္စ သမ္မောဟ တရား၊ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခမှု အနတ္တမှုတို့ကို ဖုံးလွှမ်း၍နေသော ဒုက္ခသမ္မောဟတရား၊ အနတ္တသမ္မောဟ တရားကွာရှင်း၍ ဤကိုယ် ခန္ဓာနှင့်တကွ ကဗဠီကာရာအာဟာရနှစ်ပါး၏ အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တ သဘောကို ထင်လင်းစွာ မြင်နိုင်သောအခါ တီရဏပရိညာ ၃-ပါး အခွင့်ကုန်လေ၏၊ သင်္ဂြီုဟ် ကမ္မဋ္ဌာန်းပိုင်းမှာလာသော ဝိပဿနာဉာဏ် ဆယ်ပါးတွင် သမ္မသနဉာဏ်၊ ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်၊ ဘင်္ဂဉာဏ်၊ ဤဉာဏ် သုံးပါးသည် တီရဏပရိညာမည်၏၊ ထိုဉာဏ်သုံးပါး တွင် သမ္မသနဉာဏ် ဆိုသည်ကား ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့မည်သည် မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍ တည်နေနိုင်သော တရားမျိုးမဟုတ်ကုန်၊ မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်အတွင်းမှာပင် အခါများစွာ သေဆုံး ချုပ်ပျက်ရသော အနိစ္စမျိုး ဒုက္ခမျိုး အနတ္တမျိုးတို့သည် ဧကန်စင်စစ် ဖြစ်ကြကုန်သည်ဟု ဉာဏ်အမြင်ပေါ်အောင် အားထုတ်အပ်သော ဝိပဿနာဉာဏ်သည် သမ္မသနဉာဏ် မည်၏။</p> <p>မျက်စိဖြင့် မြင်သကဲ့သို့ဉာဏ်အမြင်ပေါက်မှ ဝိပဿနာဉာဏ်ဖြစ် သည်၊ အဘိဓမ္မာကျမ်းဂန်တတ်၍ ဓမ္မသဘာဝတို့ကို နေရာကျသိနိုင် သော သဘောယုတ္တိဉာဏ်မျိုးသည် ဝိပဿနာဉာဏ်မဟုတ်၊ သုတမယ ဉာဏ်သာတည်း၊ ဝိပဿနာဉာဏ်ကား စိန္တာမယဉာဏ်တည်း၊ ယခုကာလ ၌ကား သုတမယဉာဏ်အနေနှင့် ထင်မှုမြင်မှု နှလုံးသွင်းမှုကိုပင် ဝိပဿနာဉာဏ်ဟုထင်မှတ်၍ နေကြသူများ၏၊ ဆေးသောက်လို၍ မီးခြစ်ရာ၌ခြစ်မိသောနေရာမှ မုန်ညှင်းစေ့မျှ မီးတောက်ဖြစ်ပေါ်သည်မှ စ၍ တိုးပွား၍ လာသည်ကိုလည်းကောင်း၊ အတိုးအပွားရပ်ပြီးနောက် ဆုတ်ယုတ်၍ သွားသည်ကိုလည်းကောင်း၊ အဆုံးသတ် သေပျောက်၍ သွားသည်ကိုလည်းကောင်း မျက်စိဖြင့် ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌမြင်ကြသကဲ့သို့ ကိုယ်ခန္ဓာ တွင်း၌ ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ ထိုထိုအခိုက် အတန့်အားလျော်စွာ သန္တတိ အစဉ်အားဖြင့် ခုတင်ခု တစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်တိုးပွားမှုကိုလည်း ကောင်း၊ အတိုးအပွားရပ်ပြီးနောက် ဆုတ်ယုတ်၍ သွားသည်ကိုလည်း ကောင်း၊ အဆုံးမှာ အကုန်ကွယ်ပျောက်၍ သွားသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒိဋ္ဌပစ္စက္ခအားဖြင့် အသိဉာဏ်တွင် အမြင်ပေါက်အောင် အားထုတ်မှု သည် ဥဒယဗ္ဗယမည်၏။</p> <p>ကွယ်ပျောက်မှုကိုသာ အထူးကွက်ခြား၍ ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌ အမြင် ပေါက် အောင်ရှုမှုသည် ဘင်္ဂဉာဏ်မည်၏။</p> <p>တီရဏပရိညာပြီး၏။</p> <h3>၄- ကဗဠီကာရ၌ ပဟာနပရိညာ</h3> <p>ပဟာနပရိညာကိုပြဆိုအံ့။ ရှေးရှေးသော ဘုရားသာသနာတို့၌ ကြုံကြိုက်၍ ပရမတ္ထခန္ဓာ ဝိပဿနာအချက်များကို ထိထိမိမိ ထင်မြင် အောင် အားထုတ်ခဲ့ကြဖူးကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သန္တာန်မှာရှိနေကုန်သော ကိလေသာတို့သည် အမြစ်တွေကို ပိုးကိုက်၍ သေလုသေချင်ပင်ဖြစ် နေသော်လည်း မြေဥတု ရေဥတုကောင်းသည့်အတွက် တစ်ပါးသော သစ်ပင်တို့ကဲ့သို့ပင် စိမ်းရှည်ကြီးပွားစည်ကား၍ နေကြကုန်သကဲ့သို့ အာရုံဓမ္မအားကောင်းသည့်အတွက် တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သန္တာန်မှာ ကိလေသာတို့ကဲ့သို့ပင် ကြီးပွားစည်ကား၍နေကုန်၏၊ ထိုကဲ့သို့သော သစ်ပင်တို့သည် လေဟုန် ရေဟုန်ထိခိုက်လာသောအခါ အနည်းငယ် ထိခိုက်မှုနှင့်ပင်လဲပြိုပျက်ဆုံးကြကုန်သကဲ့သို့ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ အစရှိသော ကိလေသာတို့သည်ကား ဉာတပရိညာ, တီရဏပရိညာနှင့်ပင် အမြစ်နှင့်တကွ ချုပ်ဆုံးသွားကြကုန်၏၊ ပဟာနကိစ္စလည်း အပြီးတိုင် လေ၏၊ ပဟာနပရိညာ အတွက်တမင်အားထုတ်ဖွယ် မရှိပြီ၊ တစ်သုတ် တစ်ပုဒ် တစ်ဂါထာကို ဟောတော်မူရာ ဒေသနာအဆုံး၌ မဂ်ဖိုလ်ကို ရနိုင်ကြသော သူတို့ပေတည်း။</p> <p>ရှေးရှေးသော ဘုရားသာသနာ၌ ဒါနမှု သီလမှု ပရိယတ္တိ ဗဟုသုတမှုများကိုသာ အားထုတ်၍ ဝိပဿနာအချက်ကို ထိထိမိမိဖြစ် မြောက်အောင် အားမထုတ်ခဲ့ပဲ အတုအပယောင်ယမ်းမြည်တမ်း ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်ရုံမျှဖြစ်သော အနိစ္စ,ဒုက္ခ, အနတ္တနှင့်ပြီး၍လာခဲ့ကြ သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ကိလေသာတို့သည် အမြစ်အခြေ ခိုင်မြဲကုန်၏၊ ဉာတပရိညာ,တီရဏပရိညာ အလွန်မှာ နုံ့နဲ့ရုံမျှသာ ရှိကြသေးသည်။ ပဟာနပရိညာကိစ္စကို ရက်လများစွာ အားထုတ် နိုင်မှ အမြစ်အခြေနှင့် တကွ ကျွတ်လွတ်ချုပ်ငြိမ်းကုန်သည်၊ ဤကဲ့သို့သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်ကား ဉာတကိစ္စ တီရဏကိစ္စ ပြီးစီးသည့်နောက် ပဟာနပရိညာကိစ္စ ပြီးစီး သည့်နောက် ပဟာနပရိညာကိစ္စကို တခမ်းတနား ရက်များစွာ လများစွာ နှစ်များစွာ အားထုတ်ကြကုန်၏။</p> <p>ပဟာနပရိညာကိစ္စ ဆိုသည်ကား ဝိပဿနာအရာ၌ ဘယဉာဏ်၊ အာဒီနဝဉာဏ်၊ နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်၊ မုစ္စိတုကမျတာဉာဏ်၊ ပဋိသင်္ခါဉာဏ်၊ သင်္ခါရုပေက္ခာဉာဏ်၊ အနုလောမဉာဏ်၊ ဤဉာဏ်ခုနှစ်ပါး ဆိုသတည်း၊ မဂ်ဉာဏ်လေးပါးသည် ပဟာနပရိညာ အထွတ်အထိပ်တည်း။</p> <p>ဝိပဿနာဉာဏ် ခုနစ်ပါးတို့တွင် ဘယဉာဏ်ဆိုသည်ကား ဤ ကဗဋီကာရအာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းအရာ၌ ကာမဘုံသားတို့၏ ရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာတို့နှင့်တကွ ထိုရုပ်ခန္ဓာ နာမ်ခန္ဓာတို့၏ တွယ်တာရာ အဇ္ဈတ္တာဟာရ ဗဟိဒ္ဓါဟာရ နှစ်ပါးတို့ကို ကြောက်မက်ဖွယ်သော ဘေးဥပဒ် အနေအားဖြင့် ရှုမြင်သော ဉာဏ်ပေတည်း၊ ဤခန္ဓာ ဤအာဟာရတို့ကို မိမိကိုယ် မိမိဥစ္စာပြုလုပ်၍သံသရာမှာ ကျင်လည်ရမည့် အခွင့်နှင့်တကွ ယခုဘဝတွင် မိမိကိုယ် မိမိဥစ္စာပြုလုပ်၍ နေမှုကို ကြောက်မက်ဖွယ်ကြီးအတိ ထင်မြင်သောဉာဏ် ဆိုလိုပေသည်၊ ဘယ ဉာဏ်ဆိုသည်လည်း ဒုက္ခပရိညာ ပင်တည်း၊ ကာမဘုံသားမျိုးဖြစ် သော ဤကိုယ်ခန္ဓာ၌လည်းကောင်း၊ ဤကိုယ်ခန္ဓာ၏ မှီတွယ်ရာဖြစ်သော အာဟာရနှစ်ပါး၌လည်းကောင်း၊ သာယာတွယ်ငြိသော နိကန္တိတဏှာ သည်အလွန်ခိုင်မြဲ၏၊ တဏှာနှင့်ဒုက္ခသည်လည်း ဖြောင့်ဖြောင့် ဆန့်ကျင် ဘက်တည်း၊ ထို့ကြောင့် ထိုနိကန္တိကို ခန်းခြောက်စေခြင်းငှါ ဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးနှင့်တကွ မြင်ထိုက်သမျှသောအာဟာရ ဒုက္ခဘေးဘယတို့ကို ရှုမြင်သော ဒုက္ခပရိညာကိုပင်လျှင် ဘယဉာဏ်ဆိုသတည်း။</p> <p>ကြီးစွာသော ဘေးဘယကို မြင်ပြီးနောက် ကာမခန္ဓာနှင့် အာဟာရ နှစ်ပါးတို့မှ မလွတ်သမျှ ကာလပတ်လုံး ဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးတို့မှ လွတ်နိုင်ရန်အခွင့်ဟူ၍ အဏုမြူမျှ ကိုးကွယ်ရာ အပေါက်အလမ်း မရှိသည်ကို မြင်မှုသည် အာဒီဝနဉာဏ်မည်၏၊ နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်မှာ နတ်မင်း သိကြားမင်းဖြစ်၍ နေခိုက်ပင် ကျသော်လည်းအာဟာရ နှစ်မျိုး ထွက်သော ကိလေသဒုက္ခ စက်ကြီးသည် စွပ်မိလျက်ပင်နေ၏၊ ကိလေသ ဒုက္ခစက်မိလျက် နေပြန်လျှင် နောက်နောက်ဘဝတို့၌ ကြွင်းသော ဒုက္ခစက်ကြီးကိုးပါးလည်း စွပ်မိလျက်ပင် ရှိနေလေသတည်း။</p> <p>အာဒီဝနဉာဏ် ထက်သန်သောအခါ ကာမခန္ဓာနှင့် အာဟာရ နှစ်ပါးတို့၌ငြိတွယ်သော နိကန္တိတဏှာသည် ခန်းခြောက်၏၊ ယခုဘဝ မိမိကိုယ်ခန္ဓာပြု၍နေရသော ကာမခန္ဓာနှင့် အာဟာနှစ်ပါးတို့၌ စိတ် အပျက်ကြီးပျက်၏၊ စိတ်ကုန်ခန်း၏၊ ငြီးငွေ့၏၊ ထိုသို့ငြီးငွေ့သောဉာဏ်ကို နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်ဆိုသတည်း၊ ဤနိဗ္ဗိဒါဉာဏ်သို့ ရောက်သောအခါမှ ထိုပုဂ္ဂိုလ် ကို ဗလဝဝိပဿနာယောဂီပုဂ္ဂိုလ်ဆိုရသည်၊ ရှေ့ဉာဏ်စု အခိုက်၌ကား တရုဏ ဝိပဿနာ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ် သာဆိုရသည်၊ ဝိပဿနာနု, ဝိပဿနာ ရင့် ဆိုလိုသည်။</p> <p>ဤနိဗ္ဗိဒါဉာဏ်ဖြစ်လာသောအခါ၌မူကား မိမိကိုယ်ခန္ဓာကို သာယာသဖြင့်ပြုပြင်မှု ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ သာယာမှု နည်းပါး၍ သွားကုန်၏၊ အဘယ်အခါသာယာရွှင်လန်းသော စိတ်မရှိ၊ အခါခပ်သိမ်း ညှိုးနွမ်းသော စိတ်သည်တည်၏၊ လူ့ပြည် နတ်ပြည်မှာ သာယာဖွယ် ဟူ၍ ရှာကြံမရရှိ၏၊ ထိုအခါ လူ့ခန္ဓာ နတ်ခန္ဓာတို့နှင့် အာဟာရနှစ်ပါးတို့မှ အလျင်အမြန်ကျွတ်ပြီးလွတ် ပြီးဖြစ်လိုသောစိတ်သည်အမြဲတည်၏၊ ဤသို့ကျွတလို လွတ်လိုသော ဆန္ဒနှင့်တကွဖြစ်သော ဉာဏ်ကို မုစ္စိတု ကမျတာဉာဏ် ဆိုသတည်း၊ ကျွတ်မှု လွတ်မှုဆိုသည်ကား ထိုခန္ဓာ ထို အာဟာရတို့၌တွယ်ငြိသော နိကန္တိတဏှာ ကျွတ်လွတ်လျှင် သေသည်မှ နောက်ဘဝ၌ ထိုခန္ဓာထိုအာဟာရတို့မှ ကျွတ်လွတ်မှု ကိုဆိုသတည်း၊ ထို့ကြောင့် ခိုင်မြဲစွာသောကြိုးနှင့်လည်ပင်း၌ အကြပ်အတည်းချည်နှောင် ထားသော ခွေးသေ ပုပ်ကြီးရှိနေသည်ကို ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ထိုကြိုးကို ဖြတ်ခြင်းငှာလွန်စွာအလိုရှိသကဲ့သို့ ယခုမိမိကိုယ်ခန္ဓာနှင့် အာဟာရနှစ်ပါး တို့၌ ငြိတွယ်၍နေသော နိကန္တိတဏှာ၏ကုန်ခန်းပြတ်ကင်းခြင်းကို အလွန် အလိုရှိသောဆန္ဒနှင့် ယှဉ်သောဉာဏ်ဆိုလိုသည်။</p> <p>ခွေးပုပ်ကြီးနှင့် ဤကိုယ်ခန္ဓာတူစေ၊ ကြပ်တည်းစွာချည်နှောင် ထားသောကြိုးနှင့် ယခုရှိနေသော ခန္ဓနိကန္တိ အာဟာရနိကန္တိ တဏှာ တူစေ။</p> <p>ဤအာဒီနဝဉာဏ်၊ နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်၊ မုစ္စိတုကမျတာဉာဏ် သုံးပါး သည်လည်း ဒုက္ခပရိညာမျိုးပင်တည်း၊ ဤဉာဏ်ကို ရောက်သောပုဂ္ဂိုလ် သည် မိမိ၏ရူပကာယခန္ဓာကြီးနှင့်တကွ အဆင်းအသံအစရှိသော ဗာဟိရရုပ်တို့၌လည်း စက်ဆုပ်လှသည့်အတွက် သာယာရွှင်လန်းသဖြင့် ကိုယ်အင်္ဂါတို၏ ကြွရွလှုပ်ရှားခြင်းမရှိ၊ ရွှင်ကြွသော စကားမျိုးကို ပြောဆိုခြင်းမရှိပြီ၊ မိမိနာမ်ခန္ခာ တို့၌စက်ဆုပ်သည့်အတွက် စကု္ခဣန္ဒြေငြိမ် သက်၏၊ စက္ခုဝိညာဉ်စိတ်ကိုဖြစ်စေ၍ ဘယ်ဟာကိုကြည့်လိုမြင်လို သည်ဟု မရှိ၊ သောတဝိညာဏ်စိတ်၊ ဃာနဝိညာဏ်စိတ်၊ ဇိဝှါဝိညာဏ် စိတ်၊ ကာယဝိညာဏ်စိတ်တို့၌လည်း ထို့အတူ မနောဣန္ဒြေလည်း ငြိမ် သက်၏၊ ဘုရားအာရုံ တရားအာရုံမှတစ်ပါး ဤလောကအတွင်း၌ ဘယ်ဟာတစ်ခုကို အာရုံပြုလိုသောစိတ်မရှိ၊ ဤစိတ်တို့မှ ကျွတ်လွတ် လိုသောဆန္ဒ ဗျပါရနှင့်သာ နေတော့သည်၊ ထိုသို့ ဤကာမဘဝမျိုး ကာမခန္ဓာမျိုးတို့မှ ကျွတ်လွတ်လိုလှသောအခါ မြန်မြန်ကြီး ကျွတ်ပြီး လွတ်ပြီးဖြစ်တည့်ရန်“ရူပက္ခန္ဓေ အနိစ္စတော၊ ဒုက္ခတော၊ ရာဂတော၊ သလ္လတော၊ အဃတော၊ အာဗာဓတော” အစရှိသည်ဖြင့် ပဋိသမ္ဘိဒါ မဂ်တွင် လာသောဘာဝနာလေးဆယ်တို့နှင့်ဉာဏ်ကုန်လွှတ်၍ ဆင်ခြင် သောဉာဏ် သည်ပဋိသင်္ခါဉာဏ်မည်၏။</p> <p>ဉာဏ်ကုန်လွှတ်၍ ရှုသဖြင့် မိမိကိုယ်ခန္ဓာ၌ငြိတွယ်သော နိကန္တိ တဏှာ၊ အာဟာရဝတ္ထုတို့၌ သာယာသော နိကန္တိတဏှာ၊ ဤလောက အတွင်းမှာရှိကြသော ကာမဝတ္ထုတို့၌သာယာသော တဏှာဝိညာဏ် ခြောက်ပါးနှင့်တကွသော စိတ်စေတနာ နာမ် ခန္ဓာတို့၌သာယာသော နိကန္တိတဏှာ၊ အရှင်းကွာလေ၍ ဤကာမဘဝ အာဟာရဒုက္ခတို့မှ ကျွတ်လွတ်တော့မည်ဧကန်ဟု သန္နိဋ္ဌာန်ချနိုင်သောအခါမှာ ရှေးအဖို့ ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ်တို့ဖြစ်သော အခါမှစ၍ ပြင်းထန်စွာဖြစ်၍ လာသော ကြောက်မှု, ထိတ်လန့်မှုတို့သည် ပြေငြိမ်းကုန်၏၊ သက်သာရာ ရလေ၏၊ ထိုအာဟာရဒုက္ခတို့အတွက်နှင့် စိတ်ပူမှုငြိမ်းလေ၏၊ ထို အခါထိုအာဟာရတို့၌ကြောက်ခြင်း, ထိတ်လန့်ခြင်းမရှိ ပကတိ လျစ်လျူ သဘောနှင့်တကွရှုသော ဝိပဿနာဉာဏ်သည် သင်္ခါရုပေက္ခဉာဏ် မည်၏။</p> <p>အနုလောမဉာဏ်ဆိုသည်ကား-မဂ်၏ အနီး၌ဖြစ်သော ပရိကံ ဥပစာအနုလုံတို့ကိုဆိုသတည်း။</p> <p>ဝိပဿနာ ပဟာနပရိညာ အစီအရင် ပြီး၏။</p> <h3>လောကုတ္တရာ ပထမ ပရိညာ</h3> <p>မဂ်ဉာဏ်လေးပါးသည် လောကုတ္တရာ ပရိညာမည်၏၊ ထိုလေး ပါးတွင် သောတာပတ္တိမဂ်သို့ရောက်သောအခါ နိစ္စသညာ, နိစ္စဒိဋ္ဌိ, အတ္တသညာ, အတ္တဒိဋ္ဌိနှင့်ယှဉ်သော ကာမ ဘဝနိကန္တိတဏှာ အာဟာရ နိကန္တိတဏှာ ဟုဆိုအပ်သော သမုဒယသစ္စာတဏှာ တစ်စိတ်သည် အမြစ်နှင့်တကွကျွတ်လွတ် ချုပ်ငြိမ်းလေ၏၊ ထိုအခါမှစ၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ် သန္တာန်မှာခန္ဓာတို့၌လည်းကောင်း, နိစ္စအတ္တအနေနှင့် မှတ်ထင်သော သညာစွဲယူသော ဒိဋ္ဌိဟူ၍ဖြစ်ပေါ်ခြင်း မရှိပြီ၊ သုခဒိဋ္ဌိ၌လည်းမရှိပြီ။ သုခသညာမူကား ကျန်ရှိ၏၊ ထိုဒိဋ္ဌိစု အကုန်ချုပ်ငြိမ်းသည့်အတွက် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သန္တာန်မှာ အပါယ်ဖြစ်အပါယ်ကြော အကုန်ပြတ်လေ၏၊ အတိတ်ကာလတို့မှ ပါရှိ၍နေသော ဒုစ္စရိုက်ကံစု၊ နောက်နောက် ကာလတို့၌ပြုလတ္တံ့သော ဒုစ္စရိုက်ကံစု အကုန်ပျောက်ဆုံးလေကုန်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၌ နောင်သံသရာ၌ကျင်လည် ရသေးသော်လည်း ရုန့်ရင်းသော ကိလေသာဒုက္ခစက်၊ ခပ်သိမ်းသောဒုစ္စရိုက်၊ ခပ်သိမ်းသောအပါယဒုက္ခ စက်တို့သည် အကုန်ကွယ်ဆုံးကုန်ပြီ။</p> <p>လူ့ဘဝတို့မှာဖြစ်၍သွားသော်လည်း ယုတ်ညံ့သော လူ့ဘဝ ဆင်းရဲနွမ်းပါးသောလူ့ဘဝတို့မှာ ဖြစ်ခြင်းမရှိပြီ၊ သေဋ္ဌေး သူတော် ကောင်း၊ သူကြွယ်သူတော်ကောင်း၊ မင်းစိုးရာဇာ သူတော်ကောင်း ဘဝတို့၌သာ ဖြစ်လေတော့သည်၊ နတ်ပြည်မှာဖြစ်သော်လည်း ယုတ်ညံ့သော ဘုန်း တန်ခိုးအရှိန်သေးသိမ်သော မိစ္ဆာနတ်မျိုးမှာ ဖြစ်ခြင်းမရှိပြီ၊ ဘုန်းတန်ခိုး အရှိန်အဝါကြီးမြတ်စွာသော သမ္မာဒိဋ္ဌိနတ်မျိုးတို့၌သာ ဖြစ်ရတော့သည်၊ ကျန်ရှိသေးသော သုခသညာအတွက် ကာမတဏှာလည်း ရှိမြဲတိုင်းပင် ရှိနေ၏၊ လူ့ကာမဂုဏ်, နတ်ကာမဂုဏ်တို့ကို သာယာခံစားမှုတို့မှာ ပကတိပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့နှင့် မထူးလှသေး၊ ဝိသာခါဒါယိကာမသည် အသက်ခုနစ်နှစ်ရွယ်ကသောတာပန်ဖြစ်၏၊ ပွဲလမ်းသဘင်ရှိသောအခါ ဝတ်ဆင်သော ကိုးကုဋေထိုက်တန်သော မဟာလတာတန်ဆာနှင့်တကွ ပစ္စည်းဥစ္စာ, ရတနာ, ရွှေ, ငွေတို့ကို သာယာသိမ်းဆည်းမှု၊ သားတစ်ကျိပ်, သမီးတစ်ကျိပ် ရှိသည့်တိုင်အောင် ကာမဂုဏ်ကိုခံစားမှုတို့သည် ပကတိ ပုထုဇ္ဇဉ်တို့နှင့် မထူးလှသေး၊ ယခုလည်းနိမ္မာ နရတိနတ်ပြည်မှာ သုနိမ္မိတ နတ်မင်းကြီး၏ မိဖုရားကြီး ဖြစ်၍ ကြီးကျယ်လှစွာသော နတ်ကာမဂုဏ်ကို ခံစံလျက်ပင်ရှိ၏။</p> <p>သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ဝိစိကိစ္ဆာတည်းဟူသော အပါယ်မြစ် အပါယ်ကြော ပုထုဇ္ဇဉ်မြစ် ပုထုဇ္ဇဉ်ကြော ပြတ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုသို့ပင် ခံစားမှု စံစားမှုရှိသေး သော်လည်း အပါယ်နှင့်တကွ ယုတ်ညံ့သောလူ့ဘဝ, ယုတ်ညံ့သော နတ် ဘဝတို့၌ ဖြစ်ရခြင်းမရှိပြီ၊ တစ်ဘဝထက် တစ်ဘဝကြီးမြတ်၍ တစ်ဘဝ ထက် တစ်ဘဝ အလိမ္မာကြီးပွား၍သာသွားတော့သည်။</p> <p>စောဒနာတက်ဖွယ်ရှိ၏၊ သောတပတ္တိမဂ်သို့ မရောက်မီရှေး အဖို့၌ဖြစ်သော ဘယဉာဏ်, အာဒီနဝဉာဏ်, နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်, မုစ္စိတုကမျတာ ဉာဏ်တို့ကို ရောက်သောအခါ၌ ကာမဘုံသားတို့၏ခန္ဓာနှင့်တကွ အာဟာရနှစ်ပါး ကာမဂုဏ်တရားတို့ကို အလွန်ကြီးကြောက်လန့် စက် ဆုပ်အောင် အားထုတ်ရသည်၊ သောတာပတ္တိမဂ်သို့ ရောက်ပြီးသော အခါ ထိုခန္ဓာ, ထိုအာဟာရ, ထိုကာမဂုဏ်တို့ကို အလွန်ပင်သာယာ ခံစားပြန်သည်ဟူသော စကားသည် မညီမညွတ်သကဲ့သို့ရှိပါသည်ဟု စောဒနာတက်ရန် ရှိ၏။</p> <p>အဖြေကား။။လူတစ်ယောက်မှာ ကောင်းမွန်သော အမဲသား, ဝက်သား, ကြက်သား, ငါးသားတို့ကို စားမိလျှင် ထွန့်ထွန့်လူး, ဖြတ်ဖြတ် လူးခံရအောင် မျက်စိအင်္ဂါ, နားအင်္ဂါ စသည်သော်လည်း ပျက်စီးအောင် သေသော်လည်းသေဆုံးအောင် ထကြွသော ရောဂါဆိုး အနာဆိုး ရှိ၏၊ ထိုရောဂါကိုပျောက်ငြိမ်းအောင် ဆေးဝါးကုစား အားထုတ်သောအခါ၌ ထိုကောင်းမွန်သော အသားမျိုးကို အလွန်ကြောက်ရ၏၊ ကြောက်လန့် သောစိတ်ကို ကောင်းစွာဖြစ်စေ၍ လွတ်ကင်းစွာ ရှောင်ကြဉ်ပြီးလျှင် ဓာတ်စာ ဆေးဝါးကို သုံးစားသဖြင့် ထိုရောဂါဆိုးသည်အမြစ် အခြေနှင့် တကွ ကျွတ်လွတ်ပျောက်ငြိမ်းလေ၏၊ ထိုအသားမျိုးကို စားသော်လည်း ဥပဒ်မရှိပြီ၊ ထိုအခါ၌ အလိုရှိတိုင်း စားလေတော့သည်။</p> <p>အနာဆိုး, ရောဂါဆိုးနှင့် ငါငါဟူ၍ငါ၏ကိုယ်ဟူ၍ စွဲလမ်းသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိအပါယ်မြစ် အပါယ်ကြောကြီး တူ၏၊ ကောင်းမွန်သော သား ငါး အရသာမျိုးတို့နှင့်လူ့ခန္ဓာ, နတ်ခန္ဓာ, လူ့အာဟာရ, နတ်အာဟာရ, လူ့ကာမဂုဏ်, နတ်ကာမဂုဏ် တူ၏၊ အလွန်ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်အောင် အင်္ဂါ ခြေ လက် ပျက်လေအောင် အသက်ခန္ဓာ သေဆုံးလေအောင်, ရောဂါ တိုးပွားမှုနှင့် မဟာအဝီဇိ ငရဲကြီးတိုင်အောင်သွားသောဒုက္ခစက်ကြီး ဆယ်ပါးတူ၏၊ အမြစ်နှင့်တကွ ရောဂါကျွတ်လွတ်သောအခါနှင့် သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိဟူသော အပါယ်မြစ်ကြီးနှင့်တကွ ဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါး ပျောက်ငြိမ်းမှု တူ၏၊ ထိုရောဂါ ပျောက်ငြိမ်းပြီးသောအခါမှာ ထိုကောင်းမွန်သော သားငါးအရသာတို့ကို အလိုရှိတိုင်း စားသည်နှင့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိပျောက် ငြိမ်းပြီးသောအခါ လူ့ခန္ဓာ, နတ်ခန္ဓာ, လူ့အာဟာရ, နတ်အာဟာရ, လူ့ကာမဂုဏ်, နတ်ကာမဂုဏ်တို့ကို သာယာခံစားမှုတူ၏၊ ဤဥပမာ အတိုင်း မှတ်လေ။</p> <p>လောကုတ္တရာ ပထမပရိညာ ပြီး၏။</p> <hr /> <h3>လောကုတ္တရာ ဒုတိယ ပရိညာ</h3> <p>သကဒါဂါမိမဂ်သည် ဒုတိယပရိညာမည်၏၊ သောတာပန် ပုဂ္ဂိုလ်၏သန္တာန်၌ ကျန်ရှိသေးသောကိလေသာတို့တွင် ခက်ထန်ရုန့်ရင်း သော ကိလေသာတို့ကို သကဒါဂါမိမဂ်သည် ပယ်၏၊ သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ် သည် သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ်ထက် ကိလေသာအရာ၌ နည်းပါးရုံမျှသာ ရှိသေးသည်၊ လောဘ, ဒေါသ, မောဟ မကင်းသေး၊ ကာမခန္ဓာကို သာယာခြင်း အာဟာရကို သာယာခြင်းမကင်းသေးသည်သာဖြစ်၏။</p> <p>လောကုတ္တရာ ဒုတိယပရိညာအမြွက်ပြီး၏။</p> <hr /> <h3>လောကုတ္တရာ တတိယပရိညာ</h3> <p>အနာဂါမိမဂ်သည် လောကုတ္တရာတတိယပရိညာမည်၏၊ ဤ တတိယပရိညာသို့ဆိုက်မှ ကာမဘုံသားဖြစ်သော ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာ တို့၌သာယာတွယ်တာသော တဏှာ ထိုခန္ဓာနှစ်ပါးတို့၏ အသက်သဖွယ် ဖြစ်သော အဇ္ဈတ္တာဟာရ, ဗဟိဒ္ဓါဟာရနှစ်ပါးတို့၏သာယာသော တဏှာတို့သည် အနုသယဟူသော အမြစ်နှင့်တကွ ချုပ်ပျောက်ကုန် ဆုံးရ၏၊ ထိုခန္ဓတဏှာ, အာဟာရတဏှာတို့ချုပ်ပျောက် ကုန်ဆုံးသည်ရှိ သော် ယခုဘဝ သေသည်မှ နောက်၌ကာမခန္ဓာဟူ၍ မပေါ်လာပြီ၊ ကာမသံသရာ အပြီးတိုင်ပြတ်လေ၏၊ ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခ အပြီးတိုင် ကင်းငြိမ်းလေ၏၊ ယခုဘဝ သေသည်မှနောက်၌ ဗြဟ္မာ့ပြည် သို့သာ သွားခွင့်ရှိတော့သည်၊ ဤကာမဘုံသို့တစ်ဖန်ပြန်လာခွင့် မရှိပြီ၊ ထိုတဏှာ ချုပ်ငြိမ်း၍ကုန်သည့်အတွက်ဒေါသ ဒေါမနဿတို့လည်း အပြီးတိုင်ချုပ်ငြိမ်းလေကုန်၏၊ ဤအနာဂါမိမဂ်ကို ရသောအခါမှစ၍ ဤဘဝ, နောက်ဘဝအဆက်ဆက်တို့၌ အမျက်ထွက်ခြင်း၊ စိတ်ပူပန် ရခြင်း၊ နှလုံးမသာမယာ ရှိခြင်းဟူ၍ မိမိစိတ်သန္တာန်သည် အေးမြစွာသော ပဒုမာကြာအိုင်ကြီးကဲ့သို့ အစဉ်ထာဝရ အေးမြချမ်းကြည်တည်လေ တော့သည်၊ ဗြဟ္မာ့ စည်းစိမ်တို့ကို သာယာသော ရူပတဏှာ, အရူပတဏှာ နှစ်ပါးသည်မူကား ထိုပုဂ္ဂိုလ် သန္တာန်မှာ ကျန်ရှိသေး၏၊ ဤသို့လျှင် ကဗဠီကာရ အာဟာရနှစ်ပါးတို့၌ သာယာတွယ်တာသော တဏှာသည် ဤအနာဂါမိမဂ်တွင် အပြီးတိုင်ချုပ်ငြိမ်းလေ၏၊ ပဟာနပရိညာ အထွတ် အထိပ်သို့ ရောက်၏၊ ကဗဠီကာရ အာဟာရကမ္မဋ္ဌာန်းအလုပ်သည် ဤအနာဂါမိမဂ်သို့ရောက်မှ အခွင့်ဆုံး၏၊ ခွင်လုံးပိုင်၏။</p> <p>ကာမခန္ဓာက ကာမဘဝမျိုးပြတ်မှ ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခ မျိုးပြတ်သည်၊ ကာမခန္ဓာ ကာမဘဝမျိုး မပြတ်သေးသည်ရှိသော် နေဝသညာနာသညာယတန ဗြဟ္မာ့ဘုံမှာ ဗြဟ္မာဖြစ်၍နေသော်လည်း ကဗဠီကာရ အာဟာရဒုက္ခစက်ကြီးဆယ်ပါး အတွင်းသို့ဝင်ရလတ္တံ့ ပုံသေတည်း၊ ပဉ္စကာမဂုဏိက ရာဂမျိုးပြတ်မှ ကာမခန္ဓာ ကာမဘဝမျိုး ပြတ်လေသည်၊ ပဉ္စကာမဂုဏိကရာဂမှ ကာမခန္ဓာထွက်သည်၊ ကာမ ခန္ဓာမှ ကဗဠီကာရ အာဟာရ ဒုက္ခစက်ကြီး ၁၀-ပါးထွက်သည်၊ ကဗဠီ ကာရအာဟာရ ဒုက္ခကို အဟုတ်ကြောက်လန့်နိုင်လျှင် ကာမခန္ဓာ ကာမ ဘဝကို အဟုတ်ကြောက်လန့်နိုင်၏၊ ကာမခန္ဓာ ကာမဘဝကို အဟုတ် ကြောက်လန့်နိုင်လျှင် ပဉ္စကာမဂုဏိကရာဂကို အဟုတ်ကြောက် လန့်နိုင် ၏၊ ပယ်နိုင်၏၊ ထိုရာဂကိုပယ်နိုင်လျှင် ကာမခန္ဓာကာမ ဘဝမျိုးပြတ်၏၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ကာမဘုံမှာ ကာမသတ္တဝါဖြစ်ခွင့် လွတ်ငြိမ်းလေ၏၊ ဤသို့ သော အမှုသွားကို ထင်ရှားပြတော်မူလိုသော သဗ္ဗညု မြတ်စွာဘုရား သခင်သည်</p> <p>ကဗဠီကာရေ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ ပဉ္စကာမဂုဏိကရာဂေါ ပရိညာတော ဟောတိ၊ ပဉ္စကာမဂုဏိက ရောဂေ ပရိညာတေ အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ တံ သံဃောဇနံ၊ ယေန သံယောဇနေနသံယုတ္တော အရိယသာဝကော ပုန ဣမံ လောကံအာဂစ္ဆေယျ။</p> <p>ဟူ၍ နိဒါနဝဂ္ဂသံယုတ်ပါဠိတော်မှာ ဟောတော်မူပေသည်။</p> <p>ကန္တာရခရီးခဲမှာ သားငယ်ကိုသတ်၍ သားငယ်၏အသားကို စားကြသော မိဘနှစ်ဦးတို့ကို ဤကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ဥပမာပြ တော်မူသည်မှာလည်း ပရိညာကိစ္စအလုံးစုံအခွင့်ကုန်ပြီးသော အနာဂါမ် ပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ်နှင့် တိုက်ဆိုင်၍ ပြတော်မူသော ဥပမာပေတည်း၊ ထိုဥပမာ အတိုင်းလည်း ကျတော့သည်၊ အနာဂါမ်အဖြစ်သို့လည်း ရောက်တော့ သည်၊ အနာဂါမ်အဖြစ်သို့ ရောက်မှပင် ထိုဥပမာအတိုင်းကျလေသည်၊ ထိုဥပမာအတိုင်းကျမှ ပင်အနာဂါမ်အဖြစ်သို့ရောက်၍ ပရိညာကိစ္စအခွင့် ကုန်လေသည်၊ သောတာပန်ပုဂ္ဂိုလ် သကဒါဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ စိတ်သည် မိမိတို့သန္တာန်မှာကျန်ရှိနေသေးသော သုခသညာမှဖြစ်သော အာဟာရ နိကန္တိတဏှာ ရှိနေသေးသည်ဖြစ်၍ ထိုဥပမာအတိုင်း အစဉ်ထာဝရ မကျနိုင်သေး၊ အာဟာရ၌သာယာမှု မကင်းသေး၊ ပုထုဇ္ဇဉ်မှာ ဆိုဖွယ်မရှိ။</p> <p>ဥပမာဆိုသည်ကား နှစ်ယောက်သော သမီးခင်ပွန်းတို့သည် အနည်းငယ်သော ရိက္ခာနှင့်ချစ်လှစွာသော သားငယ်ကို ချီပိုက်၍ အဓွန့်ရှည်စွာသော ကန္တာရခရီးခဲသို့သွားကြကုန်ရာ၏၊ လမ်းခရီးအလယ်၌ ရိက္ခာကုန်ကျ၏၊ ရှေ့သို့လည်းမရောက်နိုင်၊ နောက်သို့လည်းမပြန်နိုင်၊ အခက်ကြီးတွေ့၍နေကြ၏၊ ထိုအခါသူငယ်၏အဘဖြစ်သူအား အကြံဖြစ်၏၊ သည်လိုသာနေကြလျှင် ငါတို့သုံးယောက်သေကြဖို့သာ ရှိတော့သည်၊ သူငယ်ကိုသတ်၍ သူငယ်၏အသားကို ရိက္ခာလုပ်၍ သွားရမူကား သူငယ်မှာ သေဆုံး၏၊ ငါတို့နှစ်ယောက်အသက်ချမ်းသာ၍ လိုရာစခန်းသို့ ရောက်နိုင်၏ဟု ကြံမိ၍သူငယ်၏အမိကို တိုင်ပင်၏၊ အမိလည်း မကြံသာလှ၍ စိတ်တူရလေ၏၊ ထိုအခါ တစ်စုံတစ်ခုသော ပရိယာယ်ပယောဂဖြင့်သေအောင်ပြုကြရကုန်၏၊ သေသောအခါမှာ သူငယ်၏ ကိုယ်ခန္ဓာကို ထက်စွာသောဓားဖြင့် ခုတ်စဉ်းလှီးဖြတ်၍ အသားတုံး အသားညှင်း ပြုလုပ်ပြီးလျှင် တစ်နေ့နှစ်ခါ အစာ အာဟာရ ပြု၍ သွားကြသဖြင့် အလိုရှိရာ ချမ်းသာရာမြို့ရွာသို့ ရောက်ကြလေ ကုန်၏။</p> <p>ဤဥပမာ၌ ချစ်လှစွာသော သားကိုသတ်၍ အာဟာရပြုလုပ် မည်ကြံစည်သောအခါလည်း မသက်မသာ မလွှဲသာလှ၍ ကြံရသည်၊ ထိုအတူ သေကြောင်းပယောဂကို ရှာကြံသောအခါ, ပယောဂမှုကို ပြုရသောအခါ, သေသည်ကိုမြင်ရသောအခါ, ထက်စွာသောဓားဖြင့် ခုတ်စဉ်း၍ အသားညှင်း အသားတုံး ပြုလုပ်သောအခါ, တစ်နေ့လျှင် နှစ်ခါနှစ်ခါစားမည်ကြံစည်သောအခါ, စားရမည်ဟုကြည့်မြင်ယူငင် သောအခါ, ခံတွင်းသို့ခွန့်ရသောအခါ, ဝါးရသောအခါ, မျိုရသောအခါ တို့၌လည်း မသက်မသာမလွှဲသာစိတ်နှင့်သာ ပြုကြရကုန်သည်၊ ဤ ဥပမာအတူ ကဗဠီကာရ အာဟာရမှုကို ရှားမှီးခံယူမှု စားသောက်မှုကို ပြုကြရသောအခါတို့၌ သာယာခြင်းကိုမဖြစ်စေမူ၍ မသက်မသာမလွှဲသာ မှုကြီးဖြစ်၍ ပြုရသည်ဟု ဆင်ခြင်၍ပြုကြရမည်ဟူလိုသတည်း၊ အသက် မွေးမှုကို ပြုလုပ်အားထုတ်ကြသော လူတို့မှာလည်း ဤဥပမာကို ဆင်ခြင်ဖို့ကောင်းလှ၏၊ ဤဥပမာအတိုင်း စိတ်အတည်ကျမှုမှာမူကား အနာဂါမိမဂ်သို့ရောက်၍ ကဗဠီကာရ အာဟာရပရိညာအပြီးတိုင် ထမြောက်မှကျနိုင်သည်။</p> <p>ပရိညာသုံးပါးတွင်လည်း အလယ်ဖြစ်သော တီရဏပရိညာသည် နေရာကျအလိုဆုံးတည်း၊ တီရဏ ပရိညာ သုံးပါးတွင် လည်းအနိစ္စပရိညာ နေရာကျလိုလှ၏၊ ပရိညာဆိုသည်ကား ပိုင်နိုင်မှုတည်း၊ ပိုင်နိုင်မှုမည်သည် အရင်းအမြစ် အစစ်အမှန်ကို ထိမှမိမှ တွေ့မှဖြစ်နိုင်သည်၊ အတုအယောင် အဖျားအနာမျှကို ပရိညာမဆိုရ၊ အဘိဓမ္မာ၌ တတ်သိလိမ္မာ၍ သုတမယ ဉာဏ်ဖြင့် သဘောသကန်ကိုမြော်ဆ၍ သုတမယ ယုတ္တိ၌ အနိစ္စအခြင်း အရာကို ဆင်ခြင်မှု ဟောပြောမှု ကျမ်းစာဘုတ်အုပ် ရေးသားမှုများ သည်လည်း သုတမယဉာဏ်အမှုသာတည်း၊ တီရဏပရိညာမှု မဟုတ်၊ ဒိဋ္ဌပစ္စက္ခဝိပဿနာ စိန္တမယဉာဏ်မျိုးမဟုတ်၊ ထိုသုတမယဉာဏ် အမှုကို ပရိညာသုံးပါး၌ ထည့်သွင်းသည်ရှိသော် ဉာတပရိညာ၌ဝင် လေရာ၏။</p> <p>ဓမ္မကထိက ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ပြောဟောမှုသည် ဒေသနာမှု အနုသာ သနီမှု ဟူ၍နှစ်ပါးရှိ၏၊ “<b>ရူပံ အနိစ္စံ၊ ဝေဒနာ အနိစ္စာ</b>” စသည်ဖြင့် ဓမ္မ ဒေသနာတော်ရှိတိုင်းပြောဟောသည်ကား ဒေသနာမှုတည်း၊ ရူပံ အနိစ္စံ ပုဒ်၏အရကို ရုပ်၌ အနိစ္စပရိညာ ပေါ်၍လာအောင် ပြောဟောမှုကား အနုသာသနီမှုတည်း၊ ဒေသနာမှုမှာ တစ်ကြိမ်တစ်ခါပင် ပြောဟော သော်လည်း မှတ်သားမိလျှင် ပြီးတော့သည်၊ အနုသာသနီမှုမှာ နာခံသော သူ၏ဉာဏ်ထဲမှာ အနိစ္စပရိညာ စခန်းမပေါ်သမျှ ကာလပတ်လုံး ရူပံ အနိစ္စံကိုပင် ဒိဋ္ဌယုတ္တိ, ပစ္စက္ခယုတ္တိများစွာနှင့် နေ့ရက်များစွာ အခါခါ အထပ်ထပ် ပြောဟောရသည်၊ ပရိညာစခန်းဆိုသည်ကား သွား၍ နေသောသူ၏ခြေတစ်လှမ်း နှစ်လှမ်းအတွင်းမှာပင် မိမိရူပကာယ ခန္ဓာကိုယ်ကြီး၏ တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ကောင်လုံး အခါခါပျောက်ဆုံး သတည်း၊ ကြွင်းသော ဣရိယာပုထ်တို့မှလည်း ထိုနည်းတူမှတ်၊ ဤသို့ နာခံသောသူ၏ဉာဏ်မျက်စိနှင့်မြင်ရသကဲ့သို့ ထင်မြင်ရန် အချက်ကွက် ကွက်ကွင်းကွင်းပေါ်လာမှ အနုသာသနီအခွင့်ကုန်လေသတည်း၊ အနုသာသနီစကားမျိုးမည်သည် ရူပံ အနိစ္စံ တစ်ပုဒ်မှာပင် ဆယ်အင်္ဂါမက များပြားရာ၏၊ ထို့ကြောင့်ကျမ်းဂန်တို့၌ ဒေသနာစကားမျှကိုသာ ထားနိုင်သည်၊ အနုသာသနီစကားမျိုးကိုမထားနိုင်၊ ဝိသုဒ္ဓိမဂ်မှာ ရူပသတ္တက အစီအရင်နာမသတ္တကအစီအရင်တို့ဖြင့် အနုသာသနီခန်းကို ပြဆိုသော်လည်း ဆရာနေရာကျ လက်ထပ်ပြ၍ ဆုံးမမည့်သူရှိဦးမှ နေရာကျနိုင်သည်၊ ယခုအခါ၌မူကား နေရာကျကျလက်ထပ် ပြမည့်သူကို တွေ့မြင်ခြင်းငှာ ခဲယဉ်းလှ၏။</p> <p>ကဗဠီကာရ အာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင် ပြီး၏။</p> <hr /> <h3>၅-နာမ်အာဟာရ သုံးပါး</h3> <p>ယခုအခါ နာမ်အာဟာရသုံးပါးတို့ကိုပြဆိုပေအံ့၊ နာမ်အာဟာရ သုံးပါးတို့မှာ ဝိညာဏ်သည်သာ ပဓာနဖြစ်၏၊ သို့သော်လည်း အလွန် ထင်ရှားသည့်အတွက် ရုပ်အာဟာရကိုရှေးဦးစွာ ဟောပြီးနောက်ရုပ် အာရုံ၌ တွေ့ထိမှုထင်ရှားသည်ဖြစ်၍ ဖဿကိုဟောတော်မူ၏၊ ဖဿမှ ဆက်လက်သော အကျိုးတရားဖြစ်၍ ဖဿ၏အခြားမဲ့၌ စေတနာ အာဟာရကိုဟောတော်မူ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုသုံးပါးတို့၏အကြား၌ ဝိညာဏာဟာရကို ဟောခွင့်မရလေရကား နောက်ဆုံးထား၍ ဟော တော်မူသည်။</p> <p>ကိစ္စပြဋ္ဌာန်းမှု ပဓာနပြု၍ စီစဉ်လိုမှုကား ဝိညာဏာဟာရ၊ ဖဿ ဟာရ၊ မနောသေဉ္စတနာဟာရ ဟူ၍စီစဉ်ရာ၏၊ ဤစာအုပ်၌မူကား ကိစ္စပြဋ္ဌာန်းမှုကို ပဓာနပြု၍ ဝိညာဏာဟာရကို ရှေ့ထားပြဆိုပေအံ့။</p> <p>ထိုသုံးပါးတို့၏ အစဉ်ကား အာရုံကိုသိခြင်းအမှုသည် ဝိညာဏ် ဖြစ်၏။</p> <p>အာရုံ၌ပါရှိသော ဣဋ္ဌရသ အနိဋ္ဌရသကိုအရ, အမိယူခြင်းအမှု သည် ဖဿမည်၏။</p> <p>ဣဋ္ဌရသ အနိဋ္ဌရသအတွက်နှင့် သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို မနေ မနား စေ့ဆော်ခြင်းအမှုသည် စေတနာမည်၏။</p> <h3>အာဟာရ သုံးပါးအထူး</h3> <p>သတ္တဝါ၏ သန္တာန်၌ကား ဖဿကား မရှိ၊ စိတ်ဝိညာဏ် သက် သက်သာရှိသည်ဖြစ်ငြားအံ့၊ အဝီစိ ငရဲမီးလောင်၍ နေသော်လည်း ပူသည်ကိုသိရုံမျှသာရှိလေရာ၏၊ မခံသာခြင်း ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်ခြင်းဟူ၍ အဏုမြူမျှမရှိလေရာ၊ ဖဿရှိနေသည့်အတွက်ကြောင့်မခံသာခြင်း, ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်ခြင်းရှိရလေသည်၊ ဖဿသာရှိ၍ စိတ်မရှိခဲ့ငြားအံ့၊ အဝီစိငရဲမီးမူသည်ကိုမျှ သိခြင်းမရှိပြီ၊ သစ်တုံးနှင့်အတူတူသာဖြစ်၍ နေလေရာ၏၊ စိတ်နှင့်ဖဿသာရှိ၍ စေတနာ မရှိငြားအံ့၊ ကိုယ်၌ မခံသာခြင်း အပြင်းအထန်ဖြစ်၍နေငြားသော်လည်း ပူလေခြင်း ပူလေ ခြင်းဟူ၍ မနောကံလှုပ်ရှားမှု၊ ဝစီကံလှုပ်ရှားမှု၊ ကာယကံလှုပ်ရှားမှု ဟူ၍မရှိလေရာ၊ စေတနာရှိနေသည့်အတွက် ထိုလှုပ်ရှားခြင်းသုံးပါးဖြစ်ရ လေသတည်း။</p> <p>ဤကား ဒုက္ခအဖို့မှာ အာဟာရ သုံးပါး အထူးတည်း။ ဤနည်းကိုမှီ၍ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာ ဟူသော သုခအဖို့မှာလည်း အာဟာရသုံးပါးအချက်ကို နေရာကျသိလေ။</p> <h3>ဖဿအခွင့်ကြီးကျယ်ပုံ</h3> <p>ဤမျှသောစကားရပ်ဖြင့် လောကမှာချမ်းသာ သုခဟူသမျှသည် လည်း ဖဿမှဖြစ်၏၊ ဆင်းရဲဒုက္ခဟူသမျှသည်လည်း ဖဿမှဖြစ်၏၊ လောက၌ ဖဿမရှိခဲ့လျှင် ချမ်းသာသုခဟူ၍လည်းမရှိ၊ ဆင်းရဲဒုက္ခဟူ၍ လည်းမရှိဟု သိအပ်၏၊ ချမ်းသာသုခဟူ၍မရှိခဲ့လျှင် လောဘတဏှာဟူ၍ မရှိရာပြီ၊ ဆင်းရဲဒုက္ခဟူ၍ မရှိခဲ့လျှင် ဒေါသအမျက်ဟူ၍ မရှိရာပြီ၊ လောဘ ဒေါသမရှိခဲ့လျှင်လည်း မောဟအစရှိသော တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာဟူ၍ မရှိရာပြီ။</p> <p>ဤကား ဖဿအခွင့် ကြီးကျယ်ပုံကို ပြဆိုသော အချက်တည်း။</p> <h3>စေတနာအခွင့်ကြီးကျယ်ပုံ</h3> <p>စိတ်နှင့်တကွ သမ္ပယုတ်တရားတို့ကို ရပ်တည်မရ၊ ထိုထိုအာရုံသို့ တစ်ပြေးတည်းပြေး၍နေရအောင် တစ်ဆော်တည်းဆော် တစ်ဆွတည်း ဆွ၍နေသော တရားကားစေတနာတည်း၊ စိတ် ရပ်တည်မရ တစ်ရွရွ တစ်ကြွကြွ နေကြသည်ကိုမြင်အောင်ကြည့်ပါ၊ လောဘအာရုံနှင့်ကြုံလျှင် လောဘကို အတွင်ဆော်၍ ထုတ်၏၊ လောဘ အာရုံရှိရာသို့ အတွင်နှင်၍ သွားသည်၊ အာရုံကို ခံစားမှု၌ အတွင်တိုက်တွန်း၏၊ ဒေါသအာရုံ မောဟ အာရုံ စသည်တို့မှာလည်း ဤနည်းချည်း။</p> <p>ပကတိပုထုဇ္ဇဉ်တို့မှာ သဒ္ဓါမှု ပညာမှု ဒါနမှု သီလမှု ဘာဝနာမှု တို့၌မူကား စေတနာ အလွန်ပြော့၏၊ နုံ့နုံ့နှေးနှေးသာ ဆော်၏၊ အတွင် မဆော်၊ နုံ့နုံ့နှေးနှေးသာနှင်၏၊ အတွင်မနှင်၊ နုံ့နုံ့နှေးနှေးသာ တိုက်တွန်း၏၊ အတွင်မတိုက်တွန်း၊ အပါယ်ဘေး၊ သံသရာဘေးကိုဆင်ခြင်ခြင်း၊ ကုသိုလ်အကျိုးကိုမြော်မြင်ခြင်း စသောပယောဂဘေး အကူအပံ့အလွန် များရ၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ စိတ်မည်သည်မကောင်းမှု၌သာ ပျော်မွေ့၏၊ လောက၌ သူအလွန်ရောက်ချင်ရာသို့ဆော်ရ နှင်ရသည်ရှိ သော် မြန်အောင် မဆော်နိုင် မနှင်နိုင်၊ ဤအတူမှတ်။</p> <p>သင်္ခါရက္ခန္ဓာတရား ငါးဆယ်ရှိသည်တွင် စေတနာနှင့်အကြွင်း လေးဆယ့်ကိုးခုတို့၏ အခြင်းအရာကို ဥပမာပြဆိုအံ့၊ ဆိပ်ကမ်းကြီး တစ်ခု၌ ဝန်တင်သော သမ္ဗာန်ကြီးအစင်းလေးဆယ့်ကိုးခု ရှိရာ၏၊ စက် သဘောင်္ကြီးကား တစ်ခုသာရှိ၏၊ ဝန်နှင့်တကွ ထိုသမ္ဗာန်ကြီးတွေကို ထိုထိုမြို့ရွာဆိပ်ကမ်းသို့ရောက်လေအောင် စက်သင်္ဘောဖြင့် တွဲ၍ပို့ရ၏၊ ဆိပ်ကမ်းရှိလူတို့က ဤသို့ဆိုကြကုန်ရာ၏၊ သင်္ဘောကြီးသည် မည်သည့် သမ္ဗာန်ကြီးကိုတွဲ၍ မြစ်ပြင်သို့ထွက်ပြီ၊ မည်သည့်မြို့ရွာ မည်သည့် ဆိပ်ကမ်းသို့ရောက်အောင်ခုတ်လိမ့်မည်ဟု ဆိုကြကုန်ရာ၏၊ ဤဥပမာ အတူ စေတနာသည်ရံဖန်ရံခါ လောဘကိုတွဲ၍ နှလုံး အပြင်မှာထွက်၏၊ လောဘအာရုံရှိရာသို့ လောဘကို တွဲ၍ အတွင်နှင်၏၊ ရံဖန် ဒေါသကို တွဲ၍ နှလုံးအပြင်ထွက်၏၊ ဒေါသအာရုံ ရှိရာသို့ဒေါသကိုတွဲ၍ အတွင်နှင်၏၊ ဤနည်းတူကြွင်းသောသင်္ခါရက္ခန္ဓာ လေးဆယ့်ခုနစ်ခုတို့၌ လည်းသိလေ၊ ဤသို့သော စေ့ဆော်မှုသည် တစ်ဘဝ တစ်ဘဝတွင် သတ္တဝါဓမ္မတာသေဆုံးရာမှာပင် ရပ်တန့်သည်ဟူ၍မရှိပြီ၊ စုတိ ကမ္မဇရုပ် ချုပ်သည့် နောက်ဘဝသစ် ဖြစ်ပေါ်အောင် တစ်သွန်တည်း တစ်ဆက် တည်း အတွင်နှင်လေတော့သည်၊ ကိလေသာကုန်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်စံမှ ရပ်တန့်ကွယ်ဆုံးလေတော့သည်။</p> <p>(ဤကား စေတနာအခွင့် ကြီးကျယ်ပုံတည်း။)</p> <h3>အာဟာရသုံးပါးနှင့် ဥပမာ</h3> <p>မီးခြစ်ကိုအတွင်ရအောင်ရှာသော သူတစ်ယောက်၊ ရသမျှသော မီးခြစ်ကို မီးတောက်အောင် အတွင်ခြစ်၍ ပေးသောသူတစ်ယောက်၊ တောက်ပြီးသော မီးကိုယူ၍ အိမ်တကာကို အတွင်မီးတိုက်သောသူ တစ်ယောက်၊ အာဟာရသုံးပါးနှင့်အစဉ်အတိုင်း စပ်လေ၊ မီးခြစ်ထုတ်နှင့် အာရုံခြောက်ပါး တူ၏၊ မီးတောက်နှင့် အာရုံ၏ အနိဋ္ဌ ရသတူ၏။</p> <p>ကြံချောင်းကို အတွင်ရအောင် ရှာသောသူတစ်ယောက်၊ ရသမျှကြံ ချောင်းကို ကြံရည်အတွင်ညှစ်သော သူတစ်ယောက်၊ ထွက်သမျှကြံ ရည်ကို လူအပေါင်းတို့အား အတွင်တိုက်ကြွေးသော သူတစ်ယောက်၊ ကြံချောင်းနှင့် အာရုံခြောက်ပါး၊ ကြံရည်နှင့် အာရုံ၏ ဣဋ္ဌရသ တူစေ။</p> <p>တစ်ယောက်သော သတ္တဝါ၏သန္တာန်မှာ ရူပကာယ, နာမကာယ ဟူ၍ နှစ်ကာယရှိ၏၊ နှစ်ကိုယ်ရှိ၏၊ နှစ်ကောင်ရှိ၏ သော်လည်းဆို၊ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးသည် နာမကာယ၏ တံခါးပေါက်ခြောက်ပါးတည်း၊ အာရုံခြောက်ပါးတို့သည် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး တံခါးပေါက်ဟင်းလင်းမှ နာမကာယအတွင်းသို့ ဝင်ကြ ပေါက်ရောက်ကြကုန်၏၊ ဖဿခြောက်ပါး တို့သည်ကား ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး တံခါးပေါက်အတွင်းသို့ ရောက်လာ သမျှသော အာရုံခြောက်ပါးတို့ကို အတင်းအကြပ်ဆုပ်ကိုင်၍ ဣဋ္ဌာရုံ မျိုးဖြစ်ခဲ့လျှင်ရှိသမျှ ဣဋ္ဌရသပေါ်ထွက်အောင် ကြိတ်နယ်၍ထုတ်၏၊ အနိဋ္ဌာရုံမျိုး ဖြစ်ခဲ့လျှင်ရှိသမျှ အနိဋ္ဌရသပေါ်ထွက်အောင် ကြိတ်နယ်၍ ထုတ်၏၊ စေတနာခြောက်ပါးသည် ပေါ်ထွက်သမျှသော ဣဋ္ဌရသ အနိဋ္ဌရသတို့ကို ယူကြ ရကြ သုံးဆောင်ကြ ခံကြ စံကြရန် နာမကာယ တစ်ရွာလုံး တစ်မြို့လုံးကို အတွင်ဆော်၍ထုတ်၏၊ အာရုံအားလျော်စွာ ဆိုင်ရာဆိုင်ရာ တစ်စုံတစ်ခုသော နာမ်တရားမှ မထွက်ပဲ မနေရ၊ အပြေး အမြန် ထကြ ထွက်ကြရ၏၊ ဝိညာဏ်ဖဿတို့လည်း ပါကြရကုန်သေး သည်သာတည်း၊ တရား၏ သဘောအချက်ကို နေရာကျ မြင်နိုင်ပါ လျှင် ဥပမာ အလွန်ပေါများတော့သည်။</p> <p>ဤကား ဉာတပရိညာအရာ နာမ်အာဟာရသုံးပါးတို့၏ အခြင်း အရာ အထူးကို အရိပ်အမြွက်မျှ ပြဆိုလိုက်သော အခန်းတည်း။</p> <h3>၆-ဝိညာဏဟာရ၌ ဉာတပရိညာ</h3> <p>ယခုအခါ ဝိညာဏဟာရကို ပြဆိုအံ့။</p> <p>ဝိညာဏေ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ နာမရူပံ ပရိညာတံ ဟောတိ၊ နာမ ရူပေ ပရိညာတေ အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိ ကရဏီယန္တိဝဒါမိ။</p> <p>(နိဒါနဝဂ္ဂ သံယုတ်ပါဠိတော်)</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဝိညာဏေအာဟာရေ</b>=ဝိညာဏာဟာရကို၊ <b>ပရိညာတေ</b>=အပြီးတိုင် ပိုင်နိုင် သည်ရှိသော်၊ <b>နာမရူပံ</b>=နာမ်ရုပ်နှစ်ပါးသည်၊ <b>ပရိညာတံ</b>=အလိုလိုအပြီးတိုင် ပိုင်နိုင်မှုပြီးစီးတော့သည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏၊ <b>နာမရူပေ</b>=နာမ်ရုပ်သည်၊ <b>ပရိညာတေ</b>=အလိုလိုပိုင်နိုင်သည်ရှိသော်၊ <b>အရိယသာဝကဿ</b>=ငါဘုရား တပည့်သားအား၊ <b>ဥတ္တရိ</b>=ထိုထက်အလွန်၊ <b>ကိဉ္စိ</b>=တစ်စုံတစ်ခုမျှ၊ <b>ကရဏီယံ</b>=ဗြဟ္မစရိယမှု၌ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်၊ <b>နတ္ထိ</b>= မရှိပြီ၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>ဝဒါမိ</b>=ငါဘုရားဟောတော်မူ၏။</p> <p>(ပါဠိတော်အနက်)</p> <p>ဝိညာဏဟာရ၌ ဉာဏ်ကိစ္စအပြီးတိုင်ပိုင်နိုင်သည်ရှိသော် ဖဿ ဝေဒနာ, သညာ, စေတနာ အစရှိသော စေတသိက်တရား တည်း ဟူသော နာမ်တို့၌လည်းကောင်း၊ မဟာဘုတ် ဥပါဒါရုပ်တည်း ဟူသော ရုပ်၌လည်းကောင်း၊ အထူးအားထုတ် ဖွယ်ကိစ္စမရှိ၊ အလိုလို ကျွဲကူး ရေပါအားဖြင့် ပိုင်နိုင်တော့သည်၊ နာမ်ရုပ်၌ပိုင်နိုင်သည်ရှိသော် ဗြဟ္မ စရိယဝါသကိစ္စ အပြီးတိုင်လေ၏၊ ယခုဘဝ၌လည်း ဘယ်သီလ လိုသေး သည်၊ ဘယ်သမာဓိလိုသေးသည်၊ ဘယ်ပညာလိုသေးသည်ဟု ကြောင့် ကြပြုဖွယ် မရှိပြီ၊ သံသရာ၌ သီလမှု, သမာဓိမှု, ပညာမှု, ရသေ့ လုပ်မှု, ရဟန်းလုပ်မှုသည် ကြီးကျယ်စွာသော ဒုက္ခမှုကြီးဖြစ်၏၊ အနမတဂ္ဂ သံသရာ၌ အခါပေါင်းအနန္တ ထိုဒုက္ခမှုကို ပြုခဲ့လှလေပြီ၊ အပြီးမတိုင် တစ်ပိုင်းကြောင်ချည်းဖြစ်ခဲ့၍ အပါယ်ငရဲသို့ တလဲလဲ ပြန်ကျသည် သာဖြစ်၏၊ ဝိညာဏာဟာရကို ပိုင်နိုင်သောအခါ၌ကား ထိုဗြဟ္မစရိယ ဝါသမှုကြီး အပြီးတိုင်လေ၏၊ နောက်၌ ဗြဟ္မစရိယဝါသ ဒုက္ခစက်ကြီးမှ အပြီးတိုင်လွတ်ငြိမ်းလေ၏၊ နောင်သီလဖြည့်ကျင့်မှုနှင့်စပ်သောဒုက္ခ, သမာဓိဖြည့်ကျင့်မှုနှင့်စပ်သောဒုက္ခ, ပညာဖြည့်ကျင့်မှုနှင့် စပ်သောဒုက္ခ, ရသေ့ပြုလုပ်မှု ရဟန်းပြုလုပ်မှုနှင့်စပ်သောဒုက္ခဟူ၍ မရှိပြီဆိုလိုသည်။</p> <h3>သဘာဝဉာတကို ပြဆိုခန်း</h3> <p>ဉာတပရိညာ၌<br /> <b>အာဟာရံ</b>=ဝိညာဏဟာရဒုက္ခကို၊ <b>ဇနတိ</b>=သိ၏၊ <b>အာဟာရံ သမုဒယံ</b>=ဝိညာဏာဟာရဒုက္ခ၏ ဘဝအဆက်ဆက်ပွားစီး၍ နေရန် အကြောင်းရင်း တရားကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၍၊ <b>အာဟာရနိရောဓံ</b>=ဝိညာဏာ ဟာရ ဒုက္ခ၏ချုပ်ငြိမ်းမှု ဧကန္တကြောင်းကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏၊ <b>အာဟာရ နိရောဓဂါမိနိပဋိပဒံ</b>=ဝိညာဏာဟာရဒုက္ခချုပ်ငြိမ်းမှုသို့ဆိုက် ရောက်ရန် နည်းလမ်းကို၊ <b>ဇာနာတိ</b>=သိ၏။</p> <p>ဉာတပရိညာအခိုက်၌ သိထိုက်သောအခွင့်နှင့် လျော်စွာဆို လိုက် သော အနက်တည်း။။ ထိုစကားမှန်၏။</p> <p>အာဟာရနိရောဓဟူသည်ကား အသင်္ခတမဟာနိဗ္ဗာန်ကြီးတည်း၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ကြီးဧကန္တရှိကြောင်းကို ဉာတပရိညာအခန်းက အနုမာနဗုဒ္ဓိဖြင့် ယုံကြည်စွာသိမှသာလျှင် ပဋိပဒါကို ကြိုးပမ်းစွာ အားထုတ်မှုဖြစ်နိုင်လေ သည်။ မဂ်ကိစ္စနှင့်လျော်စွာ ဆိုလိုမှုကား အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုးသွား၏၊ ဝိညာဏာဟာရတွင် စက္ခုဝိညာဏ်, သောတဝိညာဏ်, ဃာန ဝိညာဏ်, ဇိဝှါဝိညာဏ်, ကာယဝိညာဏ်, မနောဝိညာဏ်ဟူ၍ခြောက် ပါးရှိ၏၊ ထိုသို့ ရူပါရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ မျက်စိမှာဖြစ်ပေါ် လာသော ဝိညာဏ်သည် စက္ခုဝိညာဏ်မည်၏၊ ထိုထိုသဒ္ဒါရုံနှင့်ဆုံ မိသောအခါ နားတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသောဝိညာဏ်သည် သောတဝိညာဏ်မည်၏၊ ထိုထိုဂန္ဓာရုံနှင့်ဆုံမိသောအခါ နှာခေါင်းတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော ဝိညာဏ်သည် ဃာနဝိညာဏ်မည်၏၊ ထိုထို ရသာရုံနှင့် တွေ့ကြုံသော အခါ လျှာပေါ်မှာဖြစ်ပေါ်လာသော ဝိညာဏ်သည် ဇိဝှါဝိညာဏ်မည်၏။</p> <p>ထိုထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံနှင့်ဆုံမိသောအခါ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ထိုထိုနေရာ၌ ဖြစ်ပေါ်လာသောဝိညာဏ်သည် ကာယဝိညာဏ်မည်၏၊ သဒ္ဓါ, သီလ, သုတ, စာဂ အစရှိသော လောဘ, ဒေါသ, မောဟ အစရှိသော ကောင်း, မကောင်းသော ထိုထိုဓမ္မာရုံနှင့် ဆုံမိသောအခါ ဟဒယဝတ္ထုမှာဖြစ်ပေါ် လာသော တစ်မျိုးမျိုးသော ဝိညာဏ်သည် မနောဝိညာဏ်မည်၏၊ မျက်စိဖြင့် ထိုထိုအဆင်းသဏ္ဍာန်ကို မြင်သောအခါ ငါမြင်သည်ဟု မှတ်ထင်စွဲလမ်းကြသည်ကား စက္ခုဝိညာဏ်ကို စွဲလမ်းသော ဒိဋ္ဌိတည်း၊ ဉာဏ်ဖြင့်ထိုမြင်မှုကို ဓာတ်တစ်ခုအသီး အခြားဖြစ်သည်ဟု ပိုင်နိုင်စွာ သိရာ၏၊ နားဖြင့် ထိုထိုအသံကိုကြားသောအခါ နှာခေါင်းဖြင့် ထိုထိုအနံ့ကို နံသောအခါ လျှာဖြင့် ထိုထိုအရသာကို ခံစံမိသောအခါ ကိုယ်အင်္ဂါ အစိတ်ဖြင့် ထိုထိုပူမှု, အေးမှု, အနု, အကြမ်းကို ထိမှန်းသိသောအခါ တို့၌လည်း ထိုနည်းတူသိလေ၊ မနောသက်သက်ဖြင့် ထိုထိုအာရုံဝတ္ထု အမှုအခွင့်ကို ထွေထွေလာလာကြံဖန်သောအခါ၊ သိသောအခါ ငါကြံဖန် သည် ငါသိသည်ဟု မှတ်ထင်စွဲလမ်းမှုကား သက္ကာယဒိဋ္ဌိတည်း၊ ဉာဏ်ဖြင့် ထိုကြံဖန်မှု, သိမှုတို့ကို ဓာတ်မှုဖြစ်သည်ဟု ပိုင်နိုင်စွာ သိရာ၏၊ သိပုံကား ရူပကာယကြီးသည် အနာပုပ်ကြီးနှင့်တူ၏၊ ဝိညာဏ် ခြောက်ပါးသည် အနာပုပ်ကြီးမှာ ထိုထိုနေရာ၌ တစ်ရွရွနေကြသော သံသေဒဇပိုးငယ်တွေနှင့်တူ၏၊ ဝိညာဏ်မည်သည် နာမ်တရားဖြစ်၍ အထည်ဝတ္ထု မရကောင်းသော်လည်း မျက်စိအစရှိသော ရုပ်အပြင်မှ အသီးအခြားတစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်ဉာဏ်မျက်စိတွင် ထင်သာ မြင်သာရှိအောင် မှန်းခြေ ထား၍ပိုင်းခြားရမည်။</p> <p>စက္ခု, သောတအစရှိသော ရုပ်စုကို အလွန်ကြည်လှစွာသော ရေပွက်ကလေးတွေအနေထား၍ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး ကိုထိုရေပွက်ကြည် ကလေးတွေမှာ ပေါ်ရှိ၍နေသော အရိပ်ကလေးတွေကဲ့သို့ မှန်းခြေ ထား၍ပိုင်းခြားရမည်၊ နောင်ဆင်ခြင် ရှုမြင်ဖန်များ၍ ဉာဏ်သိမ်မွေ့၍ လာသောအခါ နာမ်အခြင်းအရာအတိုင်းပင် ထင်မြင်နိုင်လတ္တံ့၊ ထိုသို့ပင် မထင်နိုင်မူ၍ အရိပ်အခြင်းအရာ၊ ရေပွက်ငယ်အခြင်းအရာ၊ နှင်းပေါက် ငယ်အခြင်းအရာမျိုး အနေပင်ထင်မြင်သော်လည်း ကိစ္စမရှိ၊ မြင်မှု, ကြားမှု, နံမှု, လျက်မှု, တွေ့ထိမှု, သိမှု, ကြံဖန်မှုတို့ကို အသိဉာဏ်မှာ ငုံမိ, ခြုံမိ, သိမ်းပိုက်မိလျှင် ပြီးတော့သည်၊ မှန်းခြေထား၍ ကြည့်ရှုသော ဝတ္ထုက တစ်ခြားနေ၍ မြင်မှုမှာ ငါမြင်သည်ဟူသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်ထဲက မလွတ်ပဲ နေခဲ့လျှင်မူကား ဓမ္မဝဝတ္တာနဉာဏ်နေရာမကျသေး၊ ငါမြင် သည်ဟူသော ထင်မြင်မြဲတိုင်းသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်မှလွတ်၍ ဉာဏ်၏လက်တွင်းမှာ ဆုတ်မိ, ကိုင်မိ, ငုံမိ, ခြုံမိ, သိမ်းပိုက်မိလျှင် ပြီး တော့သည်။</p> <p>ထို့ကြောင့်မြတ်စွာဘုရားသည် ရူပက္ခန္ဓာကိုရေမြှုပ်ကဲ့သို့ရှုရမည်၊ ဝေဒနက္ခန္ဓာကို ရေပွက်ကဲ့သို့၊ သညာက္ခန္ခာကို တံလျှပ်ကဲ့သို့ရှုရမည်ဟု ရုန့်ရင်းစွာသော ဝတ္ထုတို့ဖြင့် ဥပမာကိုပြတော်မူလေသည်။ ထိုဥပမာတို့မှာလည်း အနှစ်မရှိမှုတူပုံကို ပြတော်မူလိုရင်း ဖြစ် ပါသည်၊ သဏ္ဍာန်အခြင်းအရာ တူပုံကို ပြတော်မူလိုရင်း မဟုတ်၊ အကယ်၍ သဏ္ဍာန်အခြင်းအရာတူပုံကို ပြတော်မူလိုရင်းပါဆိုခဲ့သော် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် ငှက်ပျောတုံးနှင့်တူသည်ဟု ပြတော်မူရာ၌ ဖဿသည် ငှက်ပျောတုံးသဏ္ဍာန်နှင့်တူသည်၊ စေတနာသည် ငှက်ပျောတုံး သဏ္ဍာန် နှင့်တူသည်ဟုရှုရမည်၊ ဟောတော်မူရာ ရောက်ပါလိမ့်မည် ဆိုငြားအံ့၊ ထိုဥပမာမှာ ဖဿစသည်သည် ငှက်ပျော်တုံးသဏ္ဍာန်ကဲ့သို့ ကြီးသော သဏ္ဍာန်ရှိသည်ဟူသောအနက်သည် ရောက်နိုင်သော အနက်ပင် မဟုတ်၊ ထိုကဲ့သို့ကြီးသော သဏ္ဍာန်ရှိသော တရားမျိုး မဟုတ်မှု သည်ကား လူအများ၌ ထင်ရှားပြီး ဖြစ်သတည်း။ လိုရင်းမှာ မျက်တောင် တစ်ခတ်အတွင်းစသည်၌ အလျင်အမြန်ဖြစ်နိုင် ချုပ်နိုင်သော အခြင်း အရာကို ထင်မြင်နိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း။</p> <p>ထို့ကြောင့် “<b>ဝိဇ္ဇုပ္ပါဒါဝ အာကာသေ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိစ</b>”ဟု မဟာနိဒ္ဒေသ ပါဠိ, ဝိသုဒ္ဓိမဂ် အဋ္ဌကထာတို့၌ လျှပ်၏ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်း မြန်သကဲ့သို့ ရုပ်နာမ်တို့၏ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်း မြန်သည်ကို ထင်မြင်စေရမည်ဟု ဥပမာ ပြုတော်မူသည်။</p> <p>အနိစ္စ, ဒုက္ခ, အနတ္တ ရှုမှုမည်သည် နိစ္စသညာ, သုခသညာ, အတ္တ သညာ, သတ္တပုဂ္ဂလဇီဝ သညာတို့ကို ဖျက်ဆီးမှုပေတည်း၊ လျှပ်ကဲ့သို့ ဖြစ်မှု, ပျက်မှု မြန်သည်ကို ထင်မြင်နိုင်လျှင်ပင် ခိုကိုးရာမဟုတ်သော အနိစ္စအဖြင့်, ဒုက္ခအဖြစ်, အနတ္တအဖြစ်, သတ္တပုဂ္ဂလ ဇီဝမဟုတ်သော အဖြစ်ထင်ရှားလှလေပြီ၊ ထိုအဖြစ်ကို ထင်ရှားလျှင် ဝိပဿနာပရိညာကိစ္စ ပြီးစီးနိုင်တော့သည်ဖြစ်၍ လျှပ်ရောင် ဥပမာပြတော်မူကြပေသည်၊ နာမ် ရုပ်တရားတို့၏ ဖြစ်မှု ပျက်မှုမှာမူကား လျှပ်တစ်ပြက်အတွင်းမှာ အကြိမ် တစ်ရာ, တစ်ထောင်မကဖြစ်နိုင် ပျက်နိုင်သည်၊ ထိုသို့သော ခဏိက အချက်ဖြစ်ပျက်မှုတို့သည်မူကား သတ္တဝါတို့၏ ဉာဏ်အမြင်မှာ ပိုင်းခြား၍ ထင်မြင်နိုင်သောအရာစု မဟုတ်ကုန်ပြီ၊ မထင်မြင်နိုင်သော အရာကို ဝိပဿနာ၏အချက်အကွက် ပြု၍ရှုသည်ရှိသော် အနှစ်တစ်ရာ, အနှစ် တစ်ထောင်ပင်ရှုသော်လည်း ဝိပဿနာဉာဏဒဿန အဏုမြူမျှ ဖြစ်ခွင့် မရှိ၊ သမ္မောဟဒုက္ခသာ ဖြစ်ခွင့်ရှိလေသည်၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ ကား နာမ်တရားတို့မှာ မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက် လက်ဖျစ် တစ်တွတ်ခန့် ကာလအတွင်းမှာ ကုဋေအသိန်းမက ဖြစ်မှု, ပျက်မှု, မြန်သည်ဟု ကျမ်းဂန်တို့မှာလာသည်၊ ပကတိလူတို့မှာ မျက် တောင်တစ် ခတ်မှာ အချက်ပေါင်း ကုဋေတစ်သိန်းထင်မြင်နိုင်အောင် ရှုမည်ဟု ကြံစည်ခြင်းငှါပင် မထိုက်လေသောကြောင့်တည်း။</p> <p>ထို့ကြောင့် ဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ခိုကိုးရာမရှိအောင် ဖြစ်မှု ပျက်မှု မြန်သည်ကို ထင်မြင်နိုင်သည်သာ ပမာဏဟု မုချကိုယုံကြည်ရမည်။ ထိုသဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်အရာနှင့် အဘိဓမ္မာကျမ်းဂန်တို့၌ ပြဆို ထားသောအရာ အချက်များကို နားယောင်၍ နားယောင်၍ စက္ခုဒွါရ တစ်ဝီထိအတွင်းမှာ ဖြစ်မှု, ချုပ်မှုများကို လက္ခဏာရေး တင်သည်ဟု ပြောဆိုကြသော အရာများသည် ယောင်ယမ်းကာမျှသော အမှုသာဖြစ်၏။</p> <p>ဝိပဿနာ ဉာဏဒဿနအစစ်ဖြစ်နိုင်ရန်အခွင့် အလွန်ဝေးလှ၏ဟု မှတ်လေ။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား သဘာဝညာတကို ပြဆိုသော စကားရပ်တည်း။</p> <h3>ပထမဒုက္ခစက်</h3> <p>ဝိညာဏာဟာရ ဒုက္ခဆိုသည်ကား ကဗဠီကာရအာဟာရ ဒုက္ခ စက်ကြီးဆယ်ပါးသည်လည်း ဝိညာဏာဟာရ ဒုက္ခ၌ အတွင်းဝင်သည် သာတည်း။</p> <p>ကဗဋီကာရအာဟာရ အမှုမည်သည် အသက်မွေးမှု သက်သက် သာတည်း၊ တစ်ခုသောဘဝအတွင်း၌ မသေမီအကြားတွင် ဣရိယာပုထ် လေးပါး၌ အားပြည့်အင်ပြည့်မျှ တရွက်ဆောင်၍သွားနိုင်ရုံသော အမှုစု သာတည်း၊ လောဘနိုင်ငံသို့လိုက်၍ အပိုအမိုပစ္စည်းဥစ္စာ ဖြစ်ထွန်းရန် သေဌေးသူကြွယ်ဖြစ်ရန်၊ မင်းစိုးရာဇာဖြစ်ရန်၊ စက္ခုအာရုံကို လိုက်စား၍ မြူးထူးပျော်ပါးခံစား စံစားရန်၊ သောတအာရုံ, ဃာနအာရုံ, ဇိဝှါအာရုံ, ကာယအာရုံ, မနောအာရုံကို လိုက်စား၍ မြူးထူးပျော်ပါးခံစား စံစားရန် နောက်ဘဝတို့ ဒါနကုသိုလ်ပြုလုပ်ရန် အခွင့်များနှင့် လောကီစီးပွားကို အားထုတ်လုပ်ဆောင် ရှာကြံဆည်းပူးခြင်း အစရှိသော ဗျာပါရ ဒုက္ခမှုစု သည် ဝိညာဏာဟာရ ပေါက်မှထွက်သော ဗာလုဿုက္က ဒုက္ခစုသာ တည်း။</p> <p>ဤဝိညာဏာဟာရအရာမှာ ဖဿာဟာရ မနောသေဉ္စ တနာဟာရ တို့ကိုလည်း အတွင်းဝင်ပြု၍ သိရမည်။</p> <p>(ဤကား ဗာလုဿုက္က ဗျာပါရဒုက္ခ ပထမစက်ကြီးတည်း။)</p> <h3>ဒုတိယဒုက္ခစက်</h3> <p>ဗာလုဿုက္ကဟူသောစကား၌ <b>ဗာလာနံ ဥဿုက္ကော ဗာလုဿုက္ကော</b> ဟုဝိဂြိုဟ်ပြု။</p> <p><b>ဗာလာနံ</b>=သစ္စာလေးပါးတရားကို မသိကြကုန်သေးသော သူတို့၏၊ <b>ဥဿုက္ကော</b>=ကြောင့်ကြဗျာပါရ စိုက်မှုတည်း။ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်၊ <b>ဗာလုဿုက္ကော</b>=ဗာလုဿုက္ကမည်၏၊ ဤသို့စည်းစိမ်ဥစ္စာ ချမ်းသာစီးပွားတို့လိုက်စားမှု၊ လောဘအာရုံ ကာမဂုဏ်စီးပွားကို လိုက်စားမှုတို့၏အတွင်းမှာ များစွာသောအဇ္ဈတ္တ အန္တရာယ် ဗာဟိရအန္တရာယ်တို့သည် ရှိနေကုန်၏။</p> <p>(ဤကား ဝိညာဏာဟာရပေါက်မှ ထွက်သော ဒုတိယ ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။)</p> <p>ထိုပထမစက်, ဒုတိယစက်တို့အတွင်းမှာပါဝင်သော တစ်ထောင့် ငါးရာကိလေသာမီးပွားများမှု အပျော်အပါး လိုက်စားခြင်းနှင့်စပ်သော တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာမီးပွားများမှုတို့သည် ဝိညာဏာဟာရ ပေါက်မှထွက်သော ဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။</p> <p>ထိုစက်တို့၏ အတွင်းတွင်ပါဝင်သော ပါဏာတိပါတအစရှိသော ဒုစ္စရိုက်တရားပွားများမှုသည်ကား ဝိညာဏာဟာရ ပေါက်မှထွက်သော စတုတ္ထဒုက္ခစက်ကြီးတည်း။</p> <p>ထိုစက်တို့မှ မဟာအဝီစိသို့ကျအောင်သွားသော ပဉ္စမဒုက္ခ စက်ကြီးနှင့်ဆက်မိလေတော့သည်။</p> <p>နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်တို့၌မူကား တစ်နာရီမစဲ အမြဲဖြစ်ပွား၍ နေကြသော ကိလေသာစက်ကြီးသည် အလွန်ကြီးကျယ်လှ၏၊ ထို ကိလေသဒုက္ခစက်ကြီးသည် အပါယိကဒုက္ခစက်ကြီးနှင့်ဆက်လေ၏။</p> <p>ဗြဟ္မာ့ပြည်၌လည်း ရူပကာယ မီးတောက်မှု၊ အရူပရာဂ မီး တောက်မှု၊ မာနမီးတောက်မှု၊ အလွန်ထက်သန်သော သက္ကာယဒိဋ္ဌိမီး၊ သဿတဒိဋ္ဌိမီး၊ ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိမီးပွားများမှုစုသည် ဝိညာဏာဟာရပေါက်မှ ထွက်သော ကိလေသဒုက္ခစက်ကြီးပင်တည်း၊ ထိုကိလေသဒုက္ခစက် ကြီးသည် အပါယိကဒုက္ခစက်ကြီးနှင့် ဆက်မိလေ၏။</p> <p>(ဤကား အာဟာရံ ဇာနာတိအရ ဝိညာဏာဟာရ၌ ရှေးဦးစွာ သိအပ်သော ဉာတပရိညာ ဒုက္ခသစ္စာအစီအရင် အမြွက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3>၇-ဝိညာဏဟာရ၌ တီရဏပရိညာ</h3> <h3>အနိစ္စပရိညာ အစဖော်နည်း</h3> <p>တီရဏပရိညာသည် အနိစ္စပရိညာ, ဒုက္ခပရိညာ, အနတ္တ ပရိညာဟူ၍ ၃-ပါး၊ အနိစ္စပရိညာ အစီရင်ကား ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတွင် ကာယဝိညာဏ်သည် တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အနှံ့ဖြစ်ပေါ်သည် ဖြစ်၍လည်း ကောင်း၊ သုခဝေဒနာ ဒုက္ခဝေဒနာ ဟုဆိုအပ်သော ထင်ရှားသော ဝေဒနာတို့နှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း၊ ရှေးဦးစွာ ပရိညာ အကွက်ဖော်ရန် အလွန်သင့်မြတ်၏၊ ကာယဝိညာဏ်ဒွေးတွင်မှလည်း ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်သည်သာ ထင်ရှား၏၊ ထို့ကြောင့် ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်၌ ပရိညာအချက်ကို ရှေးဦးစွာပြဆိုအံ့။</p> <p>ကျောကုန်းအပြင် အစရှိသော တစ်တစ်ခုခုသော ကိုယ်အင်္ဂါ အစိတ်မှာ တစ်စုံတစ်ခုသော အုတ်ကျောက် လှံတန် အပြင်းအထန် ထိခိုက်ရာ အလွန်နာကျင်သော ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်လေ၏၊ ထိခိုက်သော ဒဏ် ပြယ်ပျောက်သောအခါ ထိုဒုက္ခဝေဒနာ ပျောက်ငြိမ်းလေ၏၊ ဝေဒနာကို ပဓာနပြု၍ဆိုသည်၊ နာမက္ခန္ဓာလေးပါးလုံး ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ ရှိပါသည်ပင်၊ အာဟာရ သုံးပါးတည်း ပါရှိ၏။</p> <p>နာမက္ခန္ဓာ လေးပါးမည်သည် တစ်ခုခုသော နေရာမှာ ဖြစ်ပေါ်၍နေလျှင် ကြွင်းသောတစ်ကိုယ်လုံးမှာ နာမက္ခန္ဓာမရှိ၊ ရူပက္ခန္ဓာ သက်သက်သာရှိမြဲဓမ္မတာတည်း၊ ထို့ကြောင့် ထိုထိခိုက်ရာ၌ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် ထိုနေရာမှတစ်ပါး တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရူပက္ခန္ဓာသာရှိ၏၊ နာမက္ခန္ဓာ မရှိ၊ အဖြစ်အပျက်အလွန်မြန်လှသည့်အတွက်ကြောင့် စက္ခု, သောတ, ဟဒယဝတ္ထုတို့နှင့် တကွပြိုင်၍ပင် ရှိနေသကဲ့သို့ ထင်ရ၏၊ ထိခိုက်၍ အနာအကျင်ဖြစ်၍ နေဆဲမှာမျက်စိကလည်း မြင်လျက်ပင်ဖြစ်၏၊ စကား ပြောဆိုသံ အစရှိသော အသံတစ်ပါးကိုနားကလည်း ကြားလျှက်ပင် ဖြစ်၏၊ နှလုံးကလည်း သိလျက်ပင်ဖြစ်၏၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ ကာလအတွင်း ကုဋေတစ်သိန်းမက ဖြစ်နိုင်ပျက်နိုင်သည်ဟူသော စကားကို ထောက်၍အပြောင်းအလဲ အဖြစ်အပျက်မြန်မှုမှာ မကြံအပ် မကြံစည်ရာပေတည်း။</p> <p>ထိုခိုက်ရာဌာန၌ နာမက္ခန္ဓာလေးပါးခွဲပုံကား-ထိခိုက်မှန်း မသိမှုကား ဝိညာဏ်တည်း၊ နာကျင်မှုကား ဝေဒနာတည်း၊ ထိခိုက်ချက် ကို အမှတ်သညာပြုမှုကား သညာက္ခန္ဓာတည်း၊ ဤသို့ပါရှိသည့် အတွက်ကြောင့် အနာပျောက်ပြီးသည့်နောက် ပြန်၍အောက်မေ့ပြန်လျှင် အောက်မေ့တိုင်း အောက်မေ့တိုင်း စိတ်ထဲမှာထိခိုက်မှု ပေါ်နိုင်လေသည်။ ဝေဒနာပေါ်ရှိသဖြင့် ဖဿပါရှိကြောင်း ထင်ရှားအံ့၊ နာမှုတစ်ရွရွ တထောင်းထောင်းထနေသည်ကား စေတနာအမှုပေတည်း၊ ဖဿနှင့် စေတနာကား သင်္ခါရက္ခန္ဓာတည်း၊ ဧကဂ္ဂတာ, ဇီဝိတိန္ဒြေ,မနသိကာရ တို့၌လည်း သင်္ခါရက္ခန္ဓာ တရားစုပင်တည်း၊ နာမက္ခန္ဓာလေးပါးဖြစ်၏၊ ထိုနေရာ၌ရှိသော ရုပ်စုကား ရူပက္ခန္ဓာတည်း၊ ခန္ဓာငါးပါးဖြစ်၏၊ မထိ ခိုက်မီရှေးအဖို့၌ထိုနေရာမှာ ရူပက္ခန္ဓာတစ်ခုသာရှိ၏၊ အနောပျောက် သွားသောအခါ၌လည်း ထိုနေရာမှာ ရူပက္ခန္ဓာတစ်ခုသာကျန်ရှိ၏၊ ဤကဲ့သို့ အနာအကျင် ဖြစ်ရာ၌ ဝေဒနာက္ခန္ဓာသည် အထင်အရှားဆုံး ဖြစ်၏။</p> <p>ထို့ကြောင့် နာသည်ဟူသော ဝေဒနာအမည်တစ်ခုကိုသာ ပြောဆို၏၊ ထိမှန်းသိကာမတ္တ အချက်စုမှာမူကား ဝိညာဏက္ခန္ဓာသာ ထင်ရှား၏။</p> <p>ဤနေရာ၌ ဝေဒနာက္ခန္ဓာကို ပဓာနပြု၍ ဝေဒနာပုပ္ပဠူပမာ ဟူသော ဒေသနာတော်မြတ်နှင့်အညီ ထိုနာမှုကို မီးဟုန်းဖြင့်ဆူဆူတက် ၍နေသော ရေပွက်ငယ်တွေနှင့်တူစွာ ဉာဏ်မှမြင်အောင်ရှု၊ သဘာဝ အတိုင်း သရုပ်ပေါ်အောင် ထင်မြင်နိုင်လျှင် သာ၍ကောင်း၏၊ သရုပ် ပေါ်အောင် မိမိရရမထင်လျှင်နေရာ မကျ၊ ငါနာသည်ဟူသော သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိလက်မှ အလွတ်ပဲနေလိမ့်မည်။</p> <p>ဝိပဿနာရှုမှုမည်သည် ဉာဏဒဿနမှု သန္ဒိဋ္ဌိကမှုဖြစ်သည်။</p> <p>ထို့ကြောင့်စက္ခုဝိညာဏ်ကို ရှုလျှင် မျက်စိနှင့် မြင်သကဲ့သို့ ပညာမျက်စိမှာ အထင်အမြင်ရအောင်ရှုရသည်၊ အထင်အမြင်နေရာကျ, မကျ စက္ခုဝိညာဏ်ကို မိ, မမိကိုလည်း ထိုရှုဆဲမြင်ဆဲအခါ၌ ငါမြင်သည်ဟူသော အထင်ပျက်၏လော၊ မပျက်၏လောဟုဆင်ခြင်၊ ရှုဆဲအခါမှာမှ ထိုအထင် မပျက်လျှင် စက္ခုဝိညာဏ်ကို လှလှမမိသေးဟု သိအပ်၏၊ စက္ခုညာဏ်ကို လှလှမမိခဲ့လျှင် လက္ခဏာရေးသို့ ကျလျှင်လည်း လှလှမိအောင် မထင်နိုင်၊ သဘာဝဓမ္မကို မိမှထိုသဘာဝ၏ဖြစ်မှု ပျက်မှုကို ရှုသောအခါဉာဏ်ထဲမှာ အားရစွာထင်နိုင်သည်။</p> <p>ဝိညာဏ်ကဲ့သို့ ငါမြင်သည် ငါကြားသည် အစရှိသဖြင့်သဘာဝ ထင်ရှား၍တဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိ အစွဲအလမ်းကြီးလှသော တရားတို့၌ သဘာဝဓမ္မကိုပင် ဉာဏ်မျက်စိတွင် ကောင်းကောင်း မြင်မှတော်သည်၊ မထင်ရှားသောတရားတို့၌ ကိစ္စမရှိလှ။ ဤထိခိုက်၍ နာမှုမှာ ဝေဒနာ ထင်ရှား၍ ငါနာသည်ဟု စွဲလမ်းသည်၊ ဝိညာဏ် မထင်ရှား၍ ငါသိသည်ဟု မစွဲလမ်း၊ ဝိညာဏာ ဟာရကမ္မဋ္ဌာန်း အလုပ်ကို လုပ်သော သူဖြစ်ခဲ့မူဝေဒနာကို အမှတ်ပြု၍ ဝိညာဏ်ကိုမိအောင်ဖမ်း၊ ဝေဒနာကိုပင် ဝိညာဏ်ဟု ရှုသော်လည်း ကိစ္စမရှိ၊ ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ တရားစုမှာ ထင်ရှားရာတစ်ခုခုကိုမိလျှင် ပြီးတော့သည်။</p> <p>(ဤကား ဓမ္မသဘာဝကို မိအောင်ဖမ်းမှု သိရာသောအချက်တည်း။)</p> <br /> <h4>ဥဒယဗ္ဗယ ဖမ်းနည်း</h4> <p>ဥဒယဗ္ဗယဖမ်းနည်းကား ထိခိုက်ရာဌာန တစ်ပြင်လုံး၌ တစ်ဖွား ဖွား ဖြစ်ပေါ်၍နေသော နာမှုဟူသော နာမက္ခန္ဓာလေးပါးသည် မထိ ခိုက်မီ ရှေးအဖို့၌ ဘယ်မှာမှရှိ၍နေနှင့်သော ခန္ဓာလေးပါး မဟုတ်၊ ထိုထိခိုက်မှုဒဏ်ချက်ကြောင့် မိုးပေါ်ကျသကဲ့သို့ ယခုဖြစ်၍လာသော တရားစုတည်း၊ အနာပျောက်ပြီဟု သိသောအခါ၌ အနာပျောက်မှု ဆိုသည်ကား ထိုခန္ဓာလေးပါးတို့၏ ချုပ်ကွယ်မှုတည်း ကုန်ခမ်းမှုတည်း၊ ဘယ်ကိုမျှပြောင်းရွှေ့၍သွားသည်မဟုတ်၊ ဤဖြစ်မှုပျက်မှုအရာ၌ အလွန်တွေဝေသူ များလှ၏၊ စိတ်ဆိုသည်ကား ကိုယ်တွင်းမှာ ထာဝရ အမြဲတည်ရှိ၍ နေ၏၊ ထိုတည်ရှိ၍ နေရာမှ ထိုခိုက်ရာဌာနမှာ ပေါ်၍ လာ၏၊ ထိခိုက်မှုပျောက်ငြိမ်းပြန်လျှင် နေရာတစ်ပါးသို့ပြောင်း၍ ပေါ်ပြန်၏ဟု ထင်၍နေသူများလှ၏၊ နိစ္စအတ္တစွဲလမ်းချက် အလွန် အားကြီးလှ၏။</p> <p>ဤကဲ့သို့အနာအကျင်နှင့်ထင်ရှားရာ တစ်ကွက်ကွက်မှာ ယခုမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော အာဂန္တုတရားစု အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ အနာပျောက်သည်ဟု ဆိုရသောအခါ ဘယ်ကိုမှသွားသည် မဟုတ်၊ ထိုနေရာတွင်ပင် အပြီးပျောက်ကွယ် သေဆုံး၍ သွားသည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဇဝိုးဇဝါး ယုံမှားသံသယမရှိ။ အသိဉာဏ်တွင် လင်းလင်းချင်းချင်း ထင်နိုင် မြင်နိုင် ထိုးထွင်းနိုင်အောင် ပြောဟောပြသရမည်။</p> <p>ဤအရာတစ်ကွက်က ဉာဏ်မျက်စိပေါက်၍သွားလျှင် နောက် နောက်ဌာနတို့၌ လွယ်၍ သွားလတ္တံ့။ ဤအရာလွယ်ပါ၏ဟု မထင်လင့်၊ ဉာဏ်စွမ်းရှိလျှင် လွယ်၏၊ ဉာဏ်စွမ်းနုံ့သူမှာ မလွယ်။</p> <p>ဤကဲ့သို့ ထင်ရှားလှသော ဒုက္ခဝေဒနာမှာ လွယ်ပြန်သော်လည်း သုခဝေဒနာမှာ အမြင်ခက်၍နေတတ်သည်၊ သုခဝေဒနာမှာပင် လွယ် ပြန်သော်လည်း စက္ခုဝိညာဏ်, သောတဝိညာဏ်, ဃာနဝိညာဏ်, ဇိဝှါ ဝိညာဏ်အစရှိသော ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်ယှဉ်သော ဝိညာဏ်တို့မှာ ခက်၍နေတတ်သည်၊ ထို့ကြောင့်</p> <p>“အဒုက္ခ မသုခါဝေဒနာ ဉာဏသုခါ၊ အညာဏဒုက္ခာ” ဟူ၍ မဟာဝေဒလ္လသုတ်မှာ ဟောတော်မူသည်။</p> <p>အဒုက္ခမသုခါဝေဒနာ=ဥပေက္ခာဝေဒနာသည်၊ ဉာဏသုခါ= သိလျှင်ချမ်းသာ၏၊ အညာဏဒုက္ခာ=မသိတည့်နိုင် မထင်တည့်နိုင် မမြင် တည့်နိုင်လျှင် ဆင်းရဲ၏။</p> <p>အဋ္ဌကထာတို့၌လည်း ဥပေက္ခာဝေဒနာသည် ရှုမြင်ခြင်းငှာ ခဲယဉ်း၏၊ မိဂပဒဝဠဉ္ဇနနည်းအားဖြင့် ရှေးအဖို့ နောက်အဖို့၌ဖြစ်ပေါ်သော သုခဒုက္ခဝေဒနာတို့ကို ထောက်မြော်၍ အလယ်ခဏတို့မှာ ဥပေက္ခာဝေဒနာဖြစ်သည်ကို သိရမည်ဟုဆို၏၊ ငါးပါးသော ပဉ္စဝိညာဏ် တို့တွင် စက္ခုဝိညာဏ်သည် အလွန်သိမ်မွေ့သော ဥပေက္ခာဝေဒနာ နှင့်ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ မိနိုင်ခဲလှ၏၊ အဖြစ်လည်းမစဲ ကိစ္စလည်း တွင် ကျယ်လှသည်ဖြစ်၍ ငါမြင်သည်ဟူသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ အစွဲအလမ်း အလွန်ခိုင်မြဲလှ၏၊ ကျား, ခြင်္သေ့တို့၏ပါးစပ်မှာရှိသော သားကောင် တို့ကဲ့သို့ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ လက်မှ စက္ခုဝိညာဏ်ကို ဉာဏ်အရလုခြင်းငှာ ခဲယဉ်းလှ၏၊ ရေပွက်ငယ်၌ပေါ်ရှိသောအရိပ်၏ ပျက်မှု, ဖြစ်မှုကို ရေပွက်ငယ်ပျက်မှုဖြစ်မှုနှင့်ဘက်တွဲ၍ ပြသကဲ့သို့ ခဲယဉ်းလှသော ဝိညာဏ်၏ဖြစ်မှုပျက်မှုကို ကောင်းကောင်း မြင်နိုင်မှလည်း ဖက်တွဲ နိုင်သည်၊ ငါမြင်သည်ဟု ဖြစ်မှုသည်လည်း စက္ခုဒွါရဝီထိနှင့်တကွ မနောဒွါရဝီထိများစွာ ကျပြီးမှ ငါမြင်သည်ဟုသိသော ဝီထိပေါ်လာသည်၊ စက္ခုဝိညာဏ်နှင့်တကွ ထိုအာရုံ၌ဖြစ်ကြသော စိတ်ဝီထိအများကို တစ်ခုတည်းပြု၍ ငါမြင်သည်ဟု ထင်မှတ်စွဲလမ်းသည်။</p> <p>ဝိပဿနာမှုမည်သည် ထိုအစွဲအလမ်းကို ပယ်ဖျောက်မှုတည်း၊ ထို့ကြောင့် စိတ်ဝီထိ တစ်ထောင်, တစ်သောင်းကိုပင် စက္ခုဝိညာဏ် တစ်ခုတည်းပြု၍ ငါမြင်တစ်ခုတည်းပြု၍ ရှုမိလျက်ငြားသော်လည်း ငါမြင်သည်ဟူသော စွဲလမ်းချက်တစ်ကယ် ပြယ်ပျောက်လျှင်ပြီးတော့ သည်၊ အရာတိုင်းမှာ ဤနည်းကိုသိလေ၊ အဘိဓမ္မာအရာ၌ သဘော ယုတ္တိနှင့်တကွ ဝီထိလက်ရိုးများကို အလွန်ရေလည်လှသည်ဖြစ်၍ အတီတဘဝင်, ဘဝင်္ဂစလန, ဘဝင်္ဂုပစ္ဆေဒ, ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း စသည်တို့၏ ဥပါဒ်၊ ဌီ-ဘင် ခဏိကအစဉ်ဖြစ်ပုံ ချုပ်ပုံကိုများစွာသော သဘောယုတ္တိတို့ နှင့်တကွ အသက်ထက်ဆုံးချပို့ ဟောပြော၍ နေငြားသော်လည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏မြင်မှုသည် မြင်မှုသည် ဖြစ်ထိုက်သော သဘာဝယုတ္တိကို မြင်မှုသာဖြစ်သည်၊ ဝိပဿနာ အမြင်မျိုးပင်မဟုတ်၊ ဝိပဿနာအမြင် မျိုးနှင့်အလွန်ပင်ဝေးကွာ၏၊ သို့ပါလျက် ထိုကဲ့သို့သော ခဏိကဓမ္မ အစီအစဉ်အဖြစ်အပျက်တို့ကို နေရာကျ သိတတ်မှ ဝိပဿနာမှု နေရာ ကျနိုင်မည်ဟု ထင်မှတ်ပြောဆိုကြသော အရာများသည် နေရာကျ အချက် မသိကြီးမသိလှ၍ ထင်မှတ်ပြောဆိုကြသော အရာသာဖြစ်သည်။</p> <p>ဥပမာကား အဘိဓမ္မာကျမ်းတတ်ဆရာသည် မန္တလေးမြို့ ရန်ကုန်မြို့များမှာ အလွန်ကြီးကျယ်လှစွာသော ဘယဆေးသည်ကြီး နှင့်တူ၏၊ ထိုဘယဆေးသည်ကြီးသည် ဘယ်ဆေးမျိုးမှမရှိဟု မဆိုရ အောင် တစ်သောင်းဖိုး နှစ်သောင်းဖိုး တစ်သိန်းဖိုး နှစ်သိန်းဖိုး ဝယ်ယူ၍ ကိုးခန်းတိုက် ရှစ်ခန်းတိုက် စသည်တိုက်ဆိုင်ကြီးစွာနှင့် အပြည့်စမ်း တိုင်းတွေ့အောင် စီစဉ်ဆိုင်ခင်း၍ထားပေ၏၊ အလိုရှိ၍ ဝယ်သူလာလျှင် လိုရာဆေးမျိုးကို တစ်ထောင်ဖိုး တစ်သောင်းဖိုး ခဏချင်းပေးနိုင်၏၊ သူနာကို ကုစားသော ဆေးသမားပညာမျိုးမူကား မကျွမ်းကျင်၊ မိမိ ကိုယ်မှာ ရောဂါတစ်ခုစွဲ၍နေ၏၊ ထိုရောဂါကို တစ်ပါတည်းနှင့် ပျောက် ကင်းစေနိုင်သော ဆေးမျိုးသည် မိမိဆိုင်မှာ တစ်ရာမက ရှိ၏၊ သမား ပညာကို အနည်းငယ်မျှ မကျွမ်းကျင်သည့်အတွက် တစ်သက်လုံး ထိုရောဂါမပျောက်၊ ဖဿတစ်ခုကိုဖြစ်စေ၊ ဝေဒနာတစ်ခုကိုဖြစ်စေ၊ စေတနာတစ်ခုကိုဖြစ်စေ၊ ဝိညာဏ်တစ်ခုကိဖြစ်စေ၊ ဝိပဿနာ ပရိညာ အချက်နှင့်သိမြင် ပေါက်ရောက်သောသူသည် အစွမ်းကောင်းဆေးမြစ် တစ်ခုနှင့် အရာမကသော သူနာတို့ကို ရောဂါပျောက်ငြိမ်းအောင် ကုစားနိုင်သော ဆေးသမားဆရာနှင့်တူ၏။</p> <p>ဝိပဿီအစရှိသော ခြောက်ဆူသောဘုရားတို့လက်ထက်၌လည်း ပိဋကတ်သုံးပုံဆောင် ငါတို့ဘုရား လက်ထက်၌လည်း ပိဋကတ်သုံးပုံ ဆောင်ကြီး သုံးပုံတတ်ကြီးဖြစ်၍ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်မှာ အကျော် အမော်ကြီး လုပ်၍နေသော ပေါဋ္ဌိလမထေရ်ကြီးသည် ဝိပဿနာမှုကို အားထုတ်လိုသောအခါ ဝိပဿနာမှုပေါက်ရောက်ပြီးသော တော ကျောင်းနေ ရှင်သူငယ်ကလေးအထံမှာ လက်အုပ်ချီ၍ ကမ္မဋ္ဌာန်းသင် ယူရသည်ဟု ဓမ္မပဒအဋ္ဌကထာမှာလာသော တုစ္ဆပေါဋ္ဌိလ မထေရ်ဝတ္ထု ကို ထောက်မြော်လေ။</p> <p>ဝိပဿာမျိုးကို မသိသော အဘိဓမ္မာကျမ်းတတ်ဆရာသည် ဆေးဒန်းအစရှိသော ဓာတ်မျိုးတို့ကို တစ်သိန်းဖိုး နှစ်သိန်းဖိုး တိုက်ဆိုင် တည်ခင်း၍နေသော တရုတ်ကုန်သည်ကြီးနှင့်တူ၏၊ ဖဿာဟာရ စသည်တို့တွင် တစ်ခုခု၌ ဝိပဿနာပရိညာအချက် မိပြီးသောသူသည် ဆေးဒန်းစသောဓာတ်မျိုးနှင့်ရွှေဖြစ် ငွေဖြစ်ပေါက်ရောက်ပြီးသော ဟိန္ဒူ ဇော်ဂီ ကုလားဘုန်းကြီးနှင့်တူ၏၊ သို့သော်လည်း အဘိဓမ္မာကျမ်းတတ် ဆရာများ တတ်သိလိမ္မာ၍ ဆောင်ရွက်ပေးသောကြောင့် အဘိဓမ္မာ ပိဋကတ်တော်ကြီးများ ယနေ့ထက်တိုင်တည်ရှိနေပေသည်၊ အဘိဓမ္မာ ကျမ်းတတ် ဆရာတို့၏ ကျေးဇူးသည် သာသနာအစဉ်၌ အလွန်ကြီးကျယ် လှပေ၏။</p> <p>(ဤကား ပညာရှိတို့ သတိပညာဖြစ်ရန် မှာထားလိုက်သော စကားရပ်တည်း။)</p> <p>ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ထိခိုက်နာကျင်မှု၌ နာမက္ခန္ဓာလေးပါးတို့၏ ယခုမှ အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုဟူသော ဥပါဒ်စွန်းကို ထင်လင်းစွာ မြင်ခြင်း၏ အကျိုးကား ပဋိသန္ဓေမှစ၍ နာမ်တရားတို့မည်သည် အစဉ်တည်ကာ ပါရှိ၍နေသည်ဟု ထင်မှတ်သော နိစ္စသညာ ပျောက်ကင်း၏၊ ယခု တွင်မှဖြစ်ပေါ်သော ဥပါဒ်ဇာတိစွန်းကို ထင်လင်းဒိဋ္ဌတွေ့မြင်သဖြင့် ရှေးအဖို့ကရှိနေနှင့်သော တရားမဟုတ်ဟု မြင်နိုင်သောကြောင့် ထို သညာပျောက်လေသတည်း။</p> <p>ယခုပင်ပျောက်ကွယ်ကုန်ဆုံး၍သွားသည်ကို ထင်လင်းစွာ မြင်ခြင်း၏အကျိုးကား ဤယခုရှိနေသော စိတ်နှင့်ပင် ရှေ့သို့လည်း သွားရလိမ့်မည်ဟုထင်မှတ်နေသော နိစ္စသညာပျောက်ကင်း၏၊ ယခုပင် ဤနာမက္ခန္ဓာလေးပါး အနိစ္စမရဏသို့ ရောက်လျက်ကွယ်ဆုံး၍ သွား သောဘင်စွန်းကို ထင်လင်းဒိဋ္ဌတွေ့မြင်ရသဖြင့် မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ အမြဲတည်ကာလိုက်ပါ၍ နေနိုင်သော တရားမျိုးမဟုတ် ဟုမြင်နိုင် ဆုံးဖြတ်နိုင်သောကြောင့် ထိုသညာ ပျောက်လေသတည်း။</p> <p>မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ အမြဲတည်ကာလိုက်ပါ၍မနေနိုင်ဟူရာ ယခုဖော်ပြသော ဒုက္ခဝေဒနာအချက်မှာ ဆူဆူတက် နာကျင်မှုကို စေ့စေ့ ရှုဆင်ခြင်ပါလျှင် ရွရွရွရွ ခဏမစဲ တစ်သဲသဲနေသည်ကို ကိုယ်တွေ့ဒိဋ္ဌ သိမြင်ရသဖြင့် တစ်အောင့်တစ်ခရာ အနာမပျောက်သေးမီအတွင်းမှာပင် နာရာဌာန တစ်ပြင်လုံးမှာ အသိန်းအသန်းမကဖြစ်မှု ချုပ်မှုတွေရှိနေသည်ကိုလည်း မြင်တတ်သမျှလည်းမြင် ရိပ်မိတတ်သမျှလည်း ရိပ်မိ၏၊ ထို့ကြောင့် မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ နိစ္စဖြစ်၍ တည်နေနိုင်သော တရားစု မဟုတ်သည်ကို အတတ်ပင်ဆုံးဖြတ်၍ သိနိုင်လေသတည်း။</p> <p>ဤဒုက္ခဝေဒနာအချက် ဥပါဒ်စွန်း ဘင်စွန်း နှစ်ချက်ကို ကိုယ် တွေ့ဉာဏ်မြင်အထင်အလင်း ထိုးထွင်း၍သိရသဖြင့် ဤကိုယ်ခန္ဓာ တစ်ခုလုံးမှာ ရှေးရှေးကဖြစ်ဖူးခဲ့သမျှသော စိတ်စေတနာ နာမက္ခန္ဓာတို့သည်လည်း အာရုံထိခိုက်လာ ထခိုက်လာမှ ထိုထိခိုက်ရာအကွက်တွင် ဘွားခနဲ ဘွားခနဲဖြစ်ပေါ်လာသော အာဂန္တုတရားစုတို့သာစင်စစ်တည်း၊ ထိခိုက်ဒဏ်ပြေပျောက်သွား ပြန်လျှင်လည်း ထိုနေရာမှာပင်အကုန်လုံး သေဆုံး ကွယ်ပျောက်၍သွားသော အနိစ္စတရားတို့သာ စင်စစ်တည်းဟု အစုအစု အပိုင်းအပိုင်း ဉာဏ်ထဲတွင်ထင်မြင်၍ နေလတ္တံ့၊ ယခုအခါမှ နောက်ခဏ နောက်ရက် နောက်လ နောက်နှစ်တို့မှာလည်း အာရုံထိ ခိုက်လာ ထိခိုက်လာမှ ထိုထိခိုက်သောနေရာတွင် အသစ်အသစ်ဖြစ် ပေါ်၍ ဖြစ်ပေါ်၍ လာကြကုန်လတ္တံ့၊ ဖြစ်ပေါ်တိုင်း ဖြစ်ပေါ်တိုင်းလည်း ထိုထိုနေရာမှာပင် ပျောက်ဆုံးကြ ပျောက်ဆုံးကြကုန်လတ္တံ့၊ ဤဘဝ တစ်ခုလုံး ထင်မြင်၍ နေလျှင်လည်း ရှေးရှေးဘဝ နောက်နောက် ဘဝတို့မှာ သည်အတိုင်းပင်မြင်၍ နေလတ္တံ့၊ သုံးဆယ့်တစ်ဘုံရှိသတ္တဝါ အနန္တ စကြဝဠာအနန္တမှာလည်း သည့်အတိုင်း ထင်မြင်၍ နေလတ္တံ့။</p> <p>ဤကားတစ်ခုသော ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်မှာ ဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယ ဝိညာဏ်အစဉ်တစ်ခုကို အကွက်ပေါ်အောင်ဖော်၍ အနိစ္စပရိညာ ထင်လင်းစွာတည်ထောင်ပုံ အစီအရင်ကို အနုသာသနီနည်းအားဖြင့် ပြသ သွန်သင်ချက်တည်း။</p> <p>တစ်ကွက်တစ်နေရာနှင့်မှ မလင်းသေး မစွဲသေးလျှင် ဒုက္ခသဟ ဂုတ်ကာယဝိညာဏ်ကို တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ဖော်၍ ပြရသည်၊ ပြနည်းကား တစ်ကွက်နှင့်တစ်ကွက် ခပ်ကွာကွာနေရာမှာ ဖော်ရမည်၊ လကျ်ာ ခြေဖဝါး၌ အနာအကျင် ထိပါးခဲ့သော်ဟု ကိန်းဖော်၍ ပြဆိုခဲ့ပြီး သော အတိုင်း သဘာဝကိုမြင်နိုင်အောင် ဥပါဒ်စွန်း ဘင်စွန်းကို မြင်နိုင် အောင်ပြလေ။</p> <p>ထို့နောက် လက်ဝဲခြေဖဝါးမှာ၊ ထိုနောက် လကျ်လက်ဖဝါးမှာ၊ ထိုနောက်လက်ဝဲ လက်ဖဝါးမှာ စသည်ဖြင့် ဖော်လေ။</p> <p>ဦးနှောက်တွင်းမှာ ကိုက်၍လာမှု ပူ၍လာမှု ရင်တွင်းမှာပူ၍လာမှု အပူပျောက်မှု အဆုပ်တွင်းမှာပူ၍လာမှု အပူပျောက်မှုစသည်ဖြင့် ဖော်လေ။</p> <p>ထိုထိုအင်္ဂါ အစိတ်အကွက်မှာ ယား၍လာမှု အယားပျောက်မှု ထုံ၍လာမှု ကျင်၍လာမှု နာ၍လာမှု ကိုက်၍လာမှု ခဲ၍လာမှုစသည်ဖြင့် ဖော်လေ၊ တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့အပြားဖော်၍ ပြနိုင်လေလေ နာခံသောသူမှာ ဉာဏ်အမြင်သန့်ရှင်းလေလေ ဉာဏ်အမြင်ရွလေလေဖြစ်သတည်း။ ဤဒုက္ခသဟဂုတ်ကာယဝိညာဏ်တစ်ခုကို တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဖြစ်မှုချုပ်မှု အကွက်အကွက် အပိုင်းပိုင်းတွေထင်မြင်၍ကုန်လျှင် ကြွင်းသော ဝိညာဏ် ခြောက်ပါးတို့နှင့်တကွ စေတသိက်ဟူသမျှတို့သည်လည်း ဤနည်းချည်း ဆိုသည့်အနေနှင့် ထင်ပြီးတွေ မြင်ပြီးတွေကဲ့သို့ ဖြစ်၍ကုန်လေ၏၊ ငါမြင်သည် ငါကြားသည် ငါနာသည် အစရှိသောဒိဋ္ဌိစုသည် အကုန် ပျောက်ကင်း၍ ကုန်တော့ မှာလောက်ထင်ရ၏။</p> <p>အနိစ္စပရိညာ အစဖော်နည်း ပြီး၏။</p> <p>ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်အစဖော်ပြီးနောက် သုခဝေဒနာကိုဖော်ရာ၏၊ သုခသည် နိဒုက္ခသုခ, ဝေဒနာသုခ ဟူ၍နှစ်မျိုးရှိ၏၊ ထိုတွင်ရူပကာယ နာမကာယ၌ ဒုက္ခဝေဒနာကင်းရှင်း၍ နေကာမျှသည် နိဒုက္ခသုခမည်၏၊ ဆင်းရဲဒုက္ခကင်းရှင်း၍နေသည်ကိုပင် ချမ်းသာ ဆိုရသည်၊ သုခဝေဒနာ အလွန်ထင်ရှားသည် မဟုတ်၊ ထိမှန်းသိရုံ မျှသော ဝိညာဏ်ကိစ္စသာ ထင်ရှားသည်၊ ကောင်းလေစွ ကောင်းလေစွ ဟုဆိုရလောက်သော သုခကို ရှေးဦးစွာ ဖော်ရမည်၊ ပူအိုက်လှတုန်းအခါ အေးမြစွာသော ရေချိုးမှု ယပ်လေခံမှု လေပြေလေညှင်းခံမှု၊ ချမ်းအေး လှ၍ ဒုက္ခဖြစ်နေသောအခါ မီးလှုံမှု နေစာလှုံမှု နူးညံ့သောလက်ဖြင့် သာယာစွာ ဆုပ်နယ်မှုစသည်တည်း၊ ထိုအမှုတို့ဖြင့် ဖော်ရာ၌လည်း ဉာဏ်နိုင်ရုံကွက်၍ ကွက်၍ဖော်ရမည်။</p> <p>ဖော်ပုံကား ပူအိုက်လှ၍ အေးမြသောရေကို ကျောက်ကုန်း အပြင်မှာလောင်းချိုးရာ၌ လက်ဝါးရာ တစ်ခုစာမျှတွင် ကွက်၍ပြရာ၏၊ ဤနေရာမှ ပွက်ပွက်ဆူ၍နေသော ပူအိုက်မှု ဒုက္ခဝေဒနာတွေ ကွယ် ပျောက်မှု အလွန်ချမ်းသာလှသော သုခဝေဒနာတွေ ဆူဆူတက်ဖြစ် ပေါ်မှုကို ပြရာ၏၊ ခဏမကြာမီ လောင်းချိုးသော ရေခန်းခြောက်၍ သွားပြန်လျှင် သုခဝေဒနာတွေ တစ်ဖြည်းဖြည်းချုပ်ကွယ်မှု ဒုက္ခဝေဒနာ တွေ တစ်ဖန်တစ်ပွက်ပွက်ဆူဖြစ်ပေါ်၍လာမှုကိုပြရမည်၊ ဝေဒနာ ဓာတ် သားကိုလည်း လှလှမိအောင် ဖမ်းစေရမည်၊ တစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်မှု ဟူသော ဥဒယအစွန်းချုပ်ကွယ် ပျက်ဆုံးမှုဟူသော ဝယအစွန်း ဤအစွန်း နှစ်ပါးကိုလည်း ထင်ရှားစွာ ပစ္စက္ခဒိဋ္ဌမြင်စေရမည်၊ ထိုမှကြွင်း ကျန်သော အနုသာသနဆုံးမပုံ အစီအရင်မှာ ပထမခန်းအတိုင်း သိလေ။ တစ်ကွက်လှလှမိသည့်နောက် တစ်ကိုယ်လုံးဖြန့်နည်း၊ တစ်ဘဝ လုံး ဖြန့်နည်း၊ တစ်သံသရာလုံးဖြန့်နည်း၊ သတ္တဝါအများမှာ ဖြန့်နည်း များကိုလည်း ရှေးနည်းအတိုင်း သိလေ။</p> <p>ထင်ရှားသော သုခဝေဒနာ၏ အခြင်းအရာကို ထင်မြင်ပြီးမှ နူးညံ့သောအဝတ်အရုံထိရာ၊ အခင်းအနှီးထိရာ၊ သစ်ပင်ရိပ်ကျောင်း တိုက်ခန်းရိပ်ထိရာ စသည်တို့၌ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ တစ်ပြိုင်နက်ကဲ့သို့ ဖြစ်ပေါ်နေသော သုခဝေဒနာတွေကိုလည်း ဖြစ်နိုင်လတ္တံ့၊ ဉာဏ်နိုင်ရုံ ကွက်၍ကွက်၍ကြည့်မှုသည် ပြက်ပြက်ကွက်ကွက်မြင်သာသည်။</p> <p>သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်၌ ဥဒယဗ္ဗယ အနိစ္စပရိညာ အစီအရင်ပြီး၏၊</p> <p>ဇိဝှါဝိညာဏ်သည် ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ ဝေဒနာကိစ္စမထင်ရှား၊ ချိုသည် ဆိမ့်သည် စပ်သည် အစရှိသည်ဖြင့် နောက်စိတ်အစဉ်မှာမှ ပေါ်လာသော ဣဋ္ဌ အနိဋ္ဌခြားနားစွာသိသော ဇောဝီထိစုကို အတွင်းဝင်ပြု၍ ပြရမည်၊ ဝိညာဏ်ကိစ္စကား အလွန်ထင် ရှား၏၊ ချိုသည်ဟု အသိထင်ရှား၏၊ ခါးသည်ဟု အသိထင်ရှား၏၊ ထိုအသိစုချုပ်ကွယ်မှုလည်း ထင်ရှား၏၊ ကောင်းသည် မကောင်းသည်ဟု ပိုင်းခြားသောအမှုမှာ နောက်စိတ်တွေလာမှ ထင်ရှားသည်၊ အလုံးစုံကို ဇိဝှါဝိညာဏ် ခံစားမှု ဇိဝှါဝိညာဏ်နှင့်ယှဉ်သော ဝေဒနာမှုပြု၍ပြောသော် လည်း သင့်မြတ်တော့သည်၊ နာမက္ခန္ဓာတို့၏ ဥဒယအစွန်း ဝယအစွန်းကို ထင်ထင်ရှားရှား အာရုံပြုနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း၊ ကြွင်းကျန်သော အနုသာသနအစီအရင်မှာ ကာယဝိညာဏ်ဒွေမှာ ပြဆိုခဲ့သောနည်း အတိုင်းသိလေ။</p> <p>သကြား သကာစသည် သံပုရာရည်, ရှောက်ရည် စသည် ဟင်းကျွေးဟင်းလျာ စားဖွယ်ခဲဖွယ်သောက်ဖွယ် လျက်ဖွယ် တစ်ခုခုမှာပင် လျှာပေါ်သို့ အခါခါရောက်ရာ၌ အခါခါဖြစ်မှု ပျက်မှုကို ထင်ရှားအောင် ရှုလေ</p> <p>ဇိဝှါဝိညာဏ်ပြီး၏၊</p> <p>ဃာနဝိညာဏ်ဒွေမှာလည်း ကောင်းသောအနံ့ အခါခါထိခိုက်ရာ အခါခါတစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်မှု အခါခါချုပ်ပျောက်မှု မကောင်းသော အနံ့အခါခါ ထိခိုက်လာရာ၌ အခါခါတစ်ဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်မှု အခါခါချုပ် ကွယ်မှု များကို ထင်အောင်မြင်စေရသည်၊ ကောင်းသောအနံ့မှာလည်း ထို့အတူသိလေ။ သောတဝိညာဏ်မှာလည်း အသံအခါခါဖြစ်ပေါ်မှု အခါခါချုပ်ပျောက်မှုကို ထင်ရှားစွာမြင်စေရမည်၊ သောတဝိညာဏ်သို့ ကျလျှင်ပင် အလွန်သိမ်မွေ့လှပြီ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ အလွန်ခိုင်မြဲလှပြီ၊ ငါကြားသည်ဟူသော ငရဲမီးကိုသတ်ရန် အခွင့်အလွန်ခဲယဉ်းပြီ။ ဝိညာဏ်ဓာတ် သားနှင့်တကွ ဥဒယစွန်း ဝယစွန်းကို ဘယ်နည်းနှင့်မဆို မြင်သာသည့်နည်းနှင့်အတပ်မြင်မှ သတ်နိုင်မည်၊ ကာယ ဝိညာဏ်ဒွေ၌ ငါခံ၍ကောင်းသည်၊ ငါအခံခက်သည်၊ ငါပူသည် ငါအိုက်သည်၊ ငါယား သည်၊ ငါနာသည်၊ ငါထုံသည်၊ ငါကျင်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ငရဲမီးများ လှသော်လည်း ဝေဒနာကိစ္စကြွရွ ထင်ရှားသည့်အတွက် အသတ်လွယ် သေး၏၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်မှာ ငါချိုသည်၊ ငါချဉ်သည်၊ ငါကောင်းသည်၊ ငါမကောင်းသည်စသော ငရဲမီးစု၊ ဃာနဝိညာဏ်မှာ ငါနံသည် ငါမွှေး သည်စသော ငရဲမီးစုအသတ်လွယ်၏၊ သောတဝိညာဏ်သို့ ကျလျှင်ပင် ငါကြားသည် ဟူသောငရဲမီးသည် အသတ်ခဲယဉ်းပြီ။ စက္ခုဝိညာဏ်သို့ ရောက်လျှင် ငါမြင်သည်၊ ငါကြည့်သည်၊ ငါရှုသည်ဟူသော ငရဲမီးသည် အလွန်တောက်လှထက်သန်ခိုင်မြဲလှ၏၊ သွန်သင်ပြသသော အနုသာသနီ ဆရာ အပြလိမ်မာမှ ပြက်ပြက် ကွက်ကွက် ပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်နိုင်မြင် နိုင်မည်၊ ထိုသို့ ထင်မှလည်း ဉာဏ်လက်နက်သည် ငရဲမီးကိုထိမည်။</p> <p>အဘိဓမ္မာ ကျမ်းတတ်ဆရာတို့က သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော် အရာ၌ သဘာဝယုတ္တိကိုဆ၍ ထွေလာဖန်တီး ပြောဟောသည်များကို ဝိပဿနာ အမြင်မျိုး မဟုတ်ဟု ပြဆိုခဲ့ပြီ၊ ငါမြင်သည်ဟု စွဲလမ်းမှုကို ငရဲမီးဆိုရာ၌ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်နိုင်လျှင် အပါယ်တံခါးပိတ်၏၊ အပါယ် တံခါးမျိုး ပြတ်၏၊ အပါယ်မြစ်ပြတ်၏၊ အပါယ်ကြောပြတ်၏ ဟူသော ဒေသနာ တော်စသည် စကားသည် သက်သေတည်း။</p> <p>သက္ကာယဒိဋ္ဌိချုပ်ခဲ့လျှင် အတိတ်ကပြု၍ထားခဲ့သော မကောင်း မှုကံ အနန္တသည် အကုန်လုံး တစ်ချက်တည်း ကွယ်ပျောက်၏၊ နောက် အနာဂတ်၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ဒုစရိုက်အကုသိုလ်ကံ အနန္တစုလည်း အကုန်လုံးတစ်ချက်တည်း ကွယ်ပျောက်၏၊ အပါယ်တံခါးအပြီးပိတ်၏ဟု သိရသဖြင့် လောက၌ ဒုစ္စရိုက်ကံဟူသမျှသည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ အစီး အပွားတည်း၊ ငရဲမီးသည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၏ အစီးအပွားတည်းဟု သိအပ် လေရာကား ငါ ငါဟု စွဲလမ်းသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ငရဲမီး ဆိုသင့်လှလေ သတည်း။</p> <p>မြင်သည်ကိုစွဲလမ်းမှုမှာ တဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိ သုံးပါးရှိ၏၊ ထိုသုံး ပါးတွင် ငါမြင်သည်ဟုစွဲလမ်းမှုလည်း မာန၏ဝိသေသအချက်တည်း၊ တဏှာဒိဋ္ဌိနှစ်ပါးလည်းဆိုင်ပါ၏၊ ငါဟူသည် တစ်ဘဝတွင် တစ်ငါသာ ဟုဖြစ်ရင်းတည်း၊ စက္ခုဝိညာဏ်ဟူသော မြင်မှုကို အာရုံပြု၍ ငါမြင်သည် ဟုစွဲလမ်းချက်မှာ တစ်ဘဝလုံးမှ စက္ခုဝိညာဏ်တစ်ခုတည်းဟု စွဲလမ်းမှု တည်း၊ စက္ခုဝိညာဏ်ကို တစ်ဘဝလုံးမြဲသော နိစ္စဟူ၍စွဲလမ်းမှုတည်း။ ငါ၏မြင်ချက်သည် ကောင်း၏ဟု စွဲလမ်းမှုကား တဏှာ၏ ဝိသေသ အချက်တည်း၊ မြင်မှုသည် ငါ၏အတ္တတည်းဟု စွဲလမ်းမှုကား ဒိဋ္ဌိ၏ဝိသေသ အချက်တည်း၊ ရှေး၌ သတ္တပုဂ္ဂလ အတ္တဇီဝ ပရမတ္ထ ဓမ္မခွဲခန်းမှာ သေချာစွာပြဆိုခဲ့ပြီ</p> <p>ပဉ္စဝိညာဏ် ပြီး၏၊</p> <p>ဟဒယဝတ္ထု မနောဝိညာဏ် ပေါက်မှထွက်တောက်သော ငရဲမီး အသိုက်အအုံသည်ကား အလွန်ကြီးကျယ်လှ၏၊ မီးသတ်ဆရာ အစွမ်း ကောင်းလိုလှ၏။</p> <p>သတ်ပုံအစီအရင်ကိုပြဆိုအံ့၊ မနောဝိညာဏ်မည်သည် နေ့နေ့ ညညခဏမစဲ နှလုံးထဲမှာ တစ်ရှိန်တည်း, တစ်ဆက်တည်း, တစ်ခုတည်း ဖြစ်၍ အမြဲတည်နေသည်ဟုစွဲလမ်း၍ နေကြ၏၊ ငါသိသည် ငါကြံသည် ငါတွေးသည် ငါဆသည် အစရှိသည်ဖြင့် ငရဲမီးတောက် မီးလျှံမစဲ ထ၍နေ၏၊ ထိုမနောဝိညာဏ်စု၏ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနကား နှလုံးအိမ်တည်း၊ ထိုနှလုံးအိမ်တွင်းမှာလည်း သွေးသည် တစ်လက်ဖက်ခွဲခန့်ရှိ၏၊ အောက်၌ တည်သော ပါစကဝမ်းမီး တစ်ကိုယ်လုံးတွင် ထက်ဝန်းကျင်မှာ တည်ရှိ သော ဥသ္မာခေါ်သော ကိုယ်စောင့်ဓာတ်မီးတို့ကြောင့် ထိုနှလုံး သွေးသည် စမ်းပွက်ရေကဲ့သို့ အခါခပ်သိမ်း ဆူဆူတက်ပွက်၍သာ နေသောအခြင်း အရာရှိ၏၊ မနောဝိညာဏ်၏မှီရာ ဟဒယဝတ္ထုရုပ်သည် ထိုသွေးမှာ အသိန်း, အသန်းမကတည်ရှိ၏၊ ထိုဟဒယ ဝတ္ထုရုပ်စုလည်း နှလုံးသွေးမှာ လှိုင်းစီး၍တည်နေ၏၊ မနောဝိညာဏ်ဟူသမျှသည် ထိုဟဒယဝတ္ထုရုပ် ပေါ်မှာ တစ်ဖွားဖွားဖြစ် ပေါ်၏၊ ပြိုးပြိုးပျက်ပျက် ရိုးရိုးရက်တစ်လက်လက် တစ်လင်းလင်းနေ၏။</p> <p>“<b>ပဘဿရမိဒံ ဘိက္ခဝေ စိတ္တံ</b>”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “<b>ပဏ္ဍရံ စိတ္တံ</b>” ဟူ၍လည်းကောင်း ဟောတော်မူ၏။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဣဒံစိတ္တံ</b>=ဤစိတ်ဝိညာဏ်မည်သည်၊ <b>ပဘဿရံ</b>=ပြိုးပြိုးပြက် ရိုးရိုးရက် တစ်လက်လက် တစ်လင်းလင်းရှိ၏၊ <b>စိတ္တံ</b>=စိတ်ဝိညာဏ်သည်၊ <b>ပဏ္ဍရံ</b>=ဆွတ်ဆွတ်ဖြူ၏၊ မျက်မြင်မျိုးမဟုတ်၊ ဉာဏ်မြင်မျိုးပေတည်း၊ မျက်မြင်မျိုး အသွင် မှန်း၍ ဉာဏ်မျက်စိနှင့် ကြည့်သော်လည်း ကိစ္စ မရှိ၊ “<b>ဝိဇ္ဇုပ္ပါဒါဝ အာကာသေ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ ဝယန္တိစ</b>” ဟူသည်နှင့်အညီလျှပ်၏ ဖြစ်ခြင်း, ပျက်ခြင်း မြန်ပုံကဲ့သို့ ထင်မြင်၍ ဥဒယစွန်း ဝယစွန်း ဤအစွန်းနှစ်ခုကို ဉာဏ်၌ ထိထိမိမိ အားရပါးရမြင်နိုင်မှုသည်သာ ပမာဏတည်း။ တစ်သိမ့်သိမ့် တစ်အိမ့်အိမ့်ကဲ့သို့နေသော ထိုနှလုံးသွေးမှလည်း ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနအများ အကွက်ဖော်၍ကြည့်၊ အလယ်၌ ပေါ်သောအခါလည်းရှိသည်၊ ရှေ့ဘက် အစွန်းအနားပေါ်သောအခါ၌လည်း ရှိသည်၊ နောက်အဖို့အစွန်းအနား၌ ပေါ်သောအခါလည်းရှိသည်၊ လက်ျာဘက် အစွန်းအနား၌ပေါ်သော အခါလည်းရှိသည်၊ လက်ဝဲဘက် အစွန်အနား၌ ပေါ်သောအခါလည်း ရှိသည်၊ ဤသို့စသည်ဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနအကွက်သည် အရာမကများ၏၊ ပေါ်ရာ ပေါ်ရာဌာနမှာ ချုပ်ပျောက်မြဲဓမ္မတာတည်း၊ နှလုံးတွင်းခန့် ပမာဏရှိသော မျက်လုံးသား အပြင်အစရှိသော ထိုထိုကိုယ်အင်္ဂါ အကွက်မှာ မြမြထက်သော အပ်ဖျားနှင့်တစ်ချက် တစ်နေရာ ထိုး၍ သွားလျှင် နာမှု ဟူသော နာမက္ခန္ဓာအစုသည် ထိုထိုအချက်မှာ အသီးသီး ဖြစ်ပေါ်၍ ဖြစ်ပေါ်ရာဌာနမှာ အသီးသီး ကွယ်ပျောက်၍ သွားသည်ကို ထင်ရှား သိမြင်နိုင်သကဲ့သို့ သူ့အကွက်နှင့်သူ အသီးသီးဖြစ်မှု, ပျက်မှု ထိထိမိမိ မြင်နိုင်စေ။</p> <p>ဥပမာကား တစ်ခုသော ပုလင်းငယ်အတွင်းမှာ တစ်လက်ဖက်၏ ထက်ဝက်ခန့်ပမာဏရှိသော ချင်းချင်းနီသော မှန်ကဲ့သို့ ကြည်လင် လှစွာသော ထိုထိုဝတ္ထုကို အလွန်မြန်မြန်ကြီး ကုန်ပျောက်အောင် စားနိုင် သော ဆေးရည်သည် ရှိရာ၏၊ အလွန်နူးညံ့လှစွာသော, အလွန်လည်း သိမ်မွေ့သေးငယ်လှစွာသော, ဆွတ်ဆွတ်ဖြူသော အပြေးအသွား လည်း အလွန်မြန်ထက်သော သံသေဒဇပိုးငယ်မျိုး တစ်မျိုးသည် ထိုဆေးရည် ထဲမှာ ထိုထိုနေရာ၌ခုတင်ခု ခဏမစဲ ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုထိုပေါ်သော နေရာမှာပင် အပြေးအမြန် လောက်လက်၍ဆေးရည်၏ စားချက်ဖြင့် မျက်တော်တစ်ခတ် အတွင်းမှာ လျင်မြန်စွာ ကုန်ပျောက်ကွယ်ဆုံး၍ ကွယ်ဆုံး၍သွားသည်ကို မျက်စိမှာ ထင်ရှားစွာမြင်ရာ၏၊ ဤဥပမာနှင့် အလွန်တူစွာမြင်စေရမည်။</p> <p>စိတ်၏ အဖြစ်အပျက် အပြောင်းအလဲ မြန်လှမှုကြောင့်လည်း နှလုံးသွေးတစ်ခုလုံးမှာ ဘယ်နေရာမဆို ကြည့်လိုက်တိုင်း ကြည့်လိုက်တိုင်း မှာပင် ရွရွ ရွရွအနေနှင့် မြင်လတ္တံ့၊ ငါသိသည်ဟူ၍, ငါကြံသည်ဟူ၍ ခဏမစဲ အမြဲထင်မြင်၍နေကြသော စိတ်အကြံ အသိစုနှင့်ထိုရွရွ ရွရွ ထင်မြင်ရသော အချက်စုသည် တစ်ခုတည်း, တစ်ချက်တည်း, ထင်မြင်၍ သွားမှ နေရာကျသည်၊ နှလုံးသွေးထဲမှာ ရွရွ ရွရွ ခုတင်ခု ဖြစ်ပေါ်မှု, ပျောက်ပျက် ကွယ်ဆုံးမှုကိုပင် ထင်မြင်ပါသော်လည်း ကြံမှု, သိမှုတွေက တစ်ခြားနေရာလျှင် နေရာမကျ၊ ငါကြံသည်၊ ငါသိသည်ဟူသော ငရဲမီးကို မထိ၊ ရှုမှု, ထင်မှု, မြင်မှုထဲမှာ ထိုငရဲမီးမပါလေပဲ လွတ်၍မနေစေနှင့်၊ ရှုသောဉာဏ်, ထင်သောဉာဏ်, မြင်သောဉာဏ်စိုကိုလည်း တစ်လှည့် တစ်လှည့် ပါလေအောင် ချပ်၍ကြည့်ရမည်။</p> <p>“<b>ဖေဏူပမံ ကာယမိမံ ဝိဒိတွာ၊ မရီစိဓမ္မံ အဘိသမ္ဗုဓာနော</b>”။ (ဓမ္မပဒ ပါဠိတော်)</p> <p>ဤပါဠိတော် ရုပ်ခန္ဓာကို ရေမြှုပ်စိုင်, ရေမြှုပ်ခဲ့ကဲ့သို့ နာမ်ခန္ဓာစုကို တံလျှပ်မျှင်တွေ, တံလျှပ်ရောင်တွေကဲ့သို့ ထင်မြင်နိုင်ပါလျှင် သေမင်း မမြင်နိုင်သေ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်၏ ဟောတော်မူရာ၌ အနှစ်သာရ မရှိမှု သဏ္ဍာန်အသွင် ထင်မြင်မှုနှစ်ချက်စီရသော ဥပမာစုပင် မှတ်ရမည်။ တံလျှပ်ဆိုသည်ကား မိုးဦးနွေလအခါ၌ ရေမရှိဘဲ ခြောက်သွေ့၍ နေသောအင်းပြင်ကြီးများမှာ မွန်းတည့် မွန်းတိမ်း နေပူအားကောင်း တုန်းအခါတွင် မလှမ်းမကမ်းကနေ၍ အင်းပြင်ကြီးကို ကြည့်မျှော်သော အခါ အင်းအပြင်မှာ လျှမ်းလျှမ်းလျှမ်းလျှမ်းထ၍ နေသည်ကို မြင်ရ၏၊ နွေအခါ ရေငတ်လှ၍ ရေရှာကြသော ငါးရာတစ်ထောင်စသော တောသမင်းတို့သည် ထိုတံလျှပ်တွေကို မြင်ကြလျှင် ရေတွေထင်၍ သောက်ချင်း အားကြီး ပြေးကြကုန်၏၊ အင်းပြင်သို့ ဆင်းမိကြလျှင် ထိုနေရာမှာကွယ်ပျောက်၍ အင်းအလယ်မှာ မြင်ပြန်သည်၊ အင်းလယ်သို့ ရောက်ပြန်လျှင် ထိုနေရာမှာပျောက်၍ ဟိုဘက်အင်းကမ်းနားမှာ ထင်ရ၏၊ ထိုနေရာသို့ရောက်ပြန်လျှင်ပျောက်ပြန်လေ၏၊ အင်းလယ်မှာ မြင်ပြန်၏၊ ပြေး၍ရောက်လျှင် ပျောက်ပြန်လေ၏၊ ရှေးတူရူ ကမ်းနားမှာ ထင်ရပြန်၏၊ ပြေး၍ရောက်လျှင် ပျောက်ပြန်၏၊ တစ်ဖန်အင်းလယ်မှာ ထင်ရ၏၊ ပြေးရင်းနှင့်ပင်မောပန်း၍ အင်းအပြင်မှာပင် သေဆုံးကြရ ကုန်၏။</p> <p>ဤ၌ တံလျှပ်ဆိုသည်ကား အင်းအပြင် မြေထဲမှ မိုးရွာဖို့ တက် သော ရေအခိုးစုပေတည်း၊ အပေါ်တည့်တည့်ကကျသော နေရောင် ခြည်စုသည် ထိုအခိုးတို့မှာကြောက်လေ၍ ရေခိုး နေရောင် နှစ်ခုစပ်ကို တံလျှပ်ခေါ်သတည်း၊ အလွန်နီးကပ်သော နေရာက ကြည့်လျှင် မမြင်ရ၊ ပျောက်ကွယ်၍ကုန်သကဲ့သို့ ထင်ရ၏၊ နေရောင်နှင့် ပဏာရသော နေရာကကြည့်မှ ခဏမစဲ အာရုံရှိရာ သို့ရှေးရှုဖြစ် ပေါ်၍နေသော နာမ် ခန္ဓာစုကို တံလျှပ်ရောင်တွေနှင့် အတူထင်မြင် စေရမည် ဆိုလိုသည်၊ အဖြစ်အချုပ်ကို ပိုင်းခြားနိုင်သည်သာ ပဏမတည်း၊ အနိစ္စပရိညာ ဆိုသည်ကား အဖြစ်အချုပ်ကို အမိဖမ်းမှုပေတည်း။</p> <p>ပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၏ တရားကိုယ် တွေ့နှင့်တကွဖြစ်မှုပျက်မှုကို ထင်မြင်သောအခါ အာရုံခြောက်ပါးနှင့်စပ်၍ ထိုဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၏ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒအမှုကို ကြည့်ရှုရာ၏၊ ဤအနိစ္စ ပရိညာမှုက ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒအခြင်းအရာနှင့်စပ်၍ အနိစ္စအချက်ကို ထင်မြင် ရင်းရှိမှသာလျှင် အနတ္တပရိညာမှု လွယ်နိုင်သည်။</p> <p>“<b>စက္ခုဉ္စ ပဋိစ္စ ရူပေစ ဥပ္ပဇ္ဇတိ စက္ခုဝိညာဏံ</b>” ဟူသောပါဠိတော်၌ စက္ခုနှင့်စပ်၍ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ ဖြစ်ပုံကို ရူပက္ခန္ဓာ အခန်းသို့ ရောက်မှဆိုပေအံ့။</p> <p><b>ရူပေစ</b>=ထိုထိုရူပါရုံတို့ကိုလည်း၊ <b>ပဋိစ္စ</b>=အစွဲပြု၍၊ <b>စက္ခုဝိညာဏံ</b>= စက္ခုဝိညာဏ်သည်၊ <b>ဥပ္ပဇ္ဇတိ</b>=အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်၏။</p> <p>ထိုထို ရူပါရုံဆိုသည်ကား အဘိဓမ္မာဝေါဟာရမျိုးတည်း၊ ရူပါရုံ ၏မှီရာ အဋ္ဌကလာပ် ဒြဗ်ဝတ္ထုနှင့်တကွ ကိုင်၍ ပြမှသာ၍ ထင်ရှား သည်၊ လူ၏အဆင်း နွား၏အဆင်း တုံး၏အဆင်း တိုင်၏အဆင်းဟု ပြောဆိုသည်ကား အဘိဓမ္မာဝေါဟာရမျိုးတည်း။ လူကိုမြင်သည်၊ နွားကိုမြင်သည်၊ တုံးကိုမြင်သည်၊ တိုင်ကိုမြင်သည်ဟုပြောဆိုကြသော ဝေါဟာရမျိုးမူကား၊ မျိုကြစားကြသော ထမင်းခဲဖွယ် ဘောဇဉ်စုကကို ကဗဠီကာရအာဟာရ ပြောဆိုကြသကဲ့သို့ သဝတ္ထုက ကထာမျိုးတည်း။</p> <p>အဘိဓမ္မာ ပါဠိတော်များမှာလည်း သဝတ္ထုက ကထာမျိုး ပရမတ္ထ ကထာမျိုးနှစ်မျိုးပင်လာ၏၊ မျိုကြ စားကြသော ဘောဇဉ်ခဲဖွယ် ဝတ္ထုနှင့် ဒြပ်တို့ကို ကဗဠီကာရအာဟာရဟု ခေါ်ဝေါ်မှုကားဒြဗ် ဝတ္ထုနှင့်တကွ ကိုင်၍ပြသော ဝေါဟာရကထာမျိုးတည်း “<b>ဩဒနော ကုမ္မာသော သတ္တု မစ္ဆော မံသံ</b>” အစရှိသည်ဖြင့် ဓမ္မသင်္ဂဏီပါဠိတော် များမှာပင် ထိုဝေါဟာရ လာရှိ ပါ၏၊ မျိုအပ်သောထမင်းမှာ အဋ္ဌကလာပ်ရုပ်ရှစ်ခုရှိ၏၊ ထိုရှစ်ခု အတွင်းမှာ ဩဇာဟူသော အာဟာရ ရုပ်ပါရှိ၏၊ ထိုရုပ်ကိုအသီးအခြား ထုတ်၍ ကဗဠီကာရ ဝေါဟာရ ခေါ်သည်ကား နိဗ္ဗတ္ထိတ ပရမတ္ထ ဝေါဟာရတည်း။</p> <p>ထိုနှစ်ပါးတွင် ထင်ရှားစေခြင်းငှါ ဤအရာ၌သဝတ္ထုက ဝေါဟာရ ကိုပြဆိုပေအံ့။ ရူပေ=ထိုထိုရူပါရုံတို့ကိုအစွဲပြု၍ စက္ခုဝိညာဏ်စိတ် အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုဆိုသည်ကား၊ နံနက်အခါ၌ အိပ်ရာထသည်မှစ၍ ညဉ့်အခါ အိပ်ရာသို့ဝင်သည့်တိုင်အောင် တစ်နေ့လုံး၌ ပဌမဘယ်ဟာကို မြင်သည်၊ ဒုတိယ ဘယ်ဟာကိုမြင်သည်အစရှိသည်ဖြင့် အစဉ်ရှိသည် သာဖြစ်၏၊ ထိုသို့စီစဉ်၍မူကား ပြောခြင်းငှါမတတ်နိုင်အောင် အချက်များ လျက်ရှိ၏၊ ပဌမလူကိုမြင်သည်၊ ဒုတိယနွားကို အစရှိသည်ဖြင့်လည်း ကောင်း၊ လူကိုမြင်ရာ၌လည်း ကျောက်ကုန်းကို ပဌမမြင်သည်၊ ၎င်း နောက် ဦးခေါင်းကို ဒုတိယမြင်သည် အစရှိသည်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ အစဉ်အတိုင်းမြင်၍သွားရသော များပြားလှစွာသော အဆင်းသဏ္ဍာန် အထည်ဝတ္ထုမျိုးတွေကို ရည်၍ ရူပေ=ထိုထိုရူပါရုံတို့ကို ဟုဆိုသတည်း၊ ထိုထိုဝတ္ထုဒြဗ်ကိုမြင်ရာ၌ သူ့ဝတ္ထုဒြဗ်နှင့် သူ့စက္ခုဝိညာဏ်အသစ် အသစ်ဖြစ်၍ မြင်သည်ဟူ လိုသတည်း။</p> <p>ထင်ရှားရုံ ချဲ့ဦးအံ့။။ တုံးနှင့်မျက်နှာ တယ်မိကြသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တုံးရိပ်သည် စက္ခုပသာဒရုပ်မှာ ထင်၏၊ ထိုတုံးရိပ် ထင်မှု သည် ပရမတ္ထသဘာဝအရာ၌ စက္ခုပသာဒရုပ်မှာ မိုးကြိုးကြ သကဲ့သို့ အဟုန်နှင့်တကွတိုက်ခိုက်၍ ပသာဒရုပ်ကြည်တွင် တုံးရိပ်ဖြစ် ပေါ်မှုဖြစ် သတည်း၊ ထိုသို့ပသာဒရုပ်မှာ တုံးရိပ်ခိုက်တိုက်မှုဒဏ်ချက်ကြောင့် ထိုအရိပ်ထိခိုက်ပေါ်ရှိ၍နေရာမှာ တုံးကိုမြင်သော စက္ခုဝိညာဏ် ဖြစ်ပေါ် လေသတည်း၊ မီးခတ်မှာ ကျောက်ထိခိုက်ရာ၌ ထိခိုက်မှု ဒဏ်ကြောင့် မီးပွင့်တွေတစ်ဖွားဖွားပေါ်ဘိသကဲ့သို့တည်း၊ မျက်တောင်ခတ်လျှင် ခတ်တိုင်းခတ်တိုင်း ထိုတုံးရိပ်ကွယ်ပျောက်၏၊ တုံးရိပ်ကွယ် ပျောက်တိုင်း ကွယ်ပျောက်တိုင်း သူ့တုံးရိပ်နှင့်သူ့ စက္ခုဝိညာဏ် အပြီးချုပ် ပျောက်ရာ ပါလေ၏၊ တစ်ခြားတစ်ပါးကို မျက်နှာ လွှဲရာ၌ ဆိုဖွယ် မရှိ၊ မျက်တောင်ကို ကြွချီပြန်လျှင် ကြွချီတိုင်း ကြွချီတိုင်း တုံးရိပ်အသစ်အသစ်ခိုက်ပေါ်မှု၊ စက္ခုဝိညာဏ်အသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုကိုလည်း သိလေ။</p> <p>တုံးကိုလွှတ်၍ တိုင်ကိုမြင်သောအခါ၌လည်း ဤနည်းအတိုင်း ပင်၊ တိုင်ကိုလွှတ်၍ တစ်စုံတစ်ခု မြင်ပြန်ရာ၌လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်။</p> <p>ထို့ကြောင့်</p> <p>ထိုထိုဝတ္ထုဒြဗ်ကို မြင်ရာ၌ သူ့ဝတ္ထုဒြဗ်နှင့် သူ့စက္ခုဝိညာဏ် အသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုကို သိအပ်သတည်း။</p> <p>တုံးရိပ် တိုင်ရိပ်စသည် ခိုက်မှု တိုက်မှု ဒဏ်ရာရှိမှသာ ထို ဝိညာဏ်ဖြစ်ပေါ်နိုင်လေရကား၊ ရူပေ=ထိုထိုရူပါရုံတို့ကို၊ ပဋိစ္စ=အစွဲပြု၍၊ ဥပ္ပဇ္ဇတိ=အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်၏ဟူရာ၌ အစွဲပြုဟူသော အချက် ပေါ်လေသတည်း။</p> <p>ထိုသို့ ထိုထိုတုံးတိုင်စသော ရူပါရုံဝတ္ထုဒြဗ်တို့၏ ထိခိုက်မှုနှင့် သာဖြစ်ပေါ်ရလေသောကြောင့် တုံးကို ကြည့်မြင်သောအခါ မျက်စိမှာ ဖြစ်ပေါ်သော စက္ခုဝိညာဏ်သည် တုံးကလုပ်ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ် ပေတည်း၊ တုံးကလုပ်၍ ဖန်ဆင်း၍ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တုံးကို မြင်ရသည်၊ တိုင်က လုပ်၍ပေးသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တိုင်ကို မြင်ရ သည်၊ အစရှိသည်ဖြင့် အကုန်သိလေ။</p> <p>ဥပမာကား အသက်တစ်သိန်းတမ်းမှာ တစ်နှစ်တစ်နှစ်လျှင် လင်တစ်ယောက်ယောက်သေ၍ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း လင်အသစ်အသစ် တစ်ယောက်တစ်ယောက် ယူရ၍ အနှစ်ငါးသောင်းကာလပတ်လုံး သားပေါင်း ငါးသောင်း ဖွားမြင်ရာ၏၊ ထိုသားစုကား အဖအသီးသီးတည်း၊ သားတို့ကို ကွဲပြားအောင် ပြောလိုလျှင် အမိနှင့်ပြော၍ မကွဲပြားနိုင်၊ အဖနှင့်ပြောမှ ဤသူကား မည်သူ၏သားတည်း၊ ဤသူကား မည်သူ၏ သားတည်းဟုကွဲပြားရာ၏၊ စက္ခုပသာဒရုပ်သည် ထိုအမိမိန်းမနှင့်တူ၏၊ တုံးတိုင်စသော ရူပါရုံဝတ္ထုဒြဗ်တို့သည် အဖငါးသောင်းနှင့်တူ၏၊ အသစ် အသစ်ဖြစ်၍သွားသော စက္ခုဝိညာဏ်စသည်သည် သားငါးသောင်း နှင့်တူ၏။</p> <p>တုံးတိုင် စသည်ကို အစဉ်အတိုင်း အိပ်ရာဝင်သည့်တိုင်အောင် တစ်နေ့လုံး၌မြင်၍သွားသော ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် တုံး၏ သားဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့်တုံးကိုမြင်သည်၊ တိုင်၏သားဖြစ်သော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့် တိုင်ကိုမြင်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ဆိုထိုက်လေသတည်း။</p> <p>ဥပမာ တစ်နည်းကား ဝဲယာနှစ်ဖက်၌ လူ့တစ်ရပ်ခန့်အမြင့် ရှိသော သစ်ပင်ပေါင်းတစ်ထောင် စီတန်းလျက်ရှိသော ဖန်တုံးကြီး တစ်ခုကို ပင့်မြှောက်ယူဆောင်၍ အပြေးသွားရာ၌ ထိုထိုသစ်ပင် ဥပစာသို့ ရောက်လေရာ ဖန်တုံးကြီးမှာ အရိပ်အသီးသီးပေါ်လေရာ၏၊ ဖန်တုံးကြီး နှင့် စက္ခုပသာဒ၊ ထိုထိုသစ်ပင်နှင့် ထိုထိုရူပါရုံ ဝတ္ထဒြဗ်၊ ထိုထိုသစ်ပင် ရိပ်နှင့် ထိုထိုစက္ခုဝိညာဏ်တူ၏၊ ဖြစ်ပေါ်မှု ကွယ်ပျောက်မှုလည်း အသီး အသီးတူကြ၏။</p> <p>ထိုထိုအသံမျိုးနှင့် သောတဝိညာဏ်၊ ထိုထိုအနံ့မျိုးတို့နှင့် ဃာနဝိညာဏ်၊ ခံတွင်းမှာရောက်လာသော ထိုထိုရသာရုံ ဝတ္ထုဒြဗ်မျိုး တို့နှင့် ဇိဝှါဝိညာဏ်၊ ကိုယ်အင်္ဂါ အတွင်းအပမှာ ထိခိုက်လာသော ထိုထို ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ ဝတ္ထုမျိုးတို့နှင့် ကာယဝိညာဏ်၊ ဤဝိညာဏ်တို့၌လည်း စက္ခုဝိညာဏ်အတိုင်းသိလေသည်။</p> <p>မနောဝိညာဏ်မှာမူကား အာရုံမျိုး အလွန်အထွေအပြား များ လှ၏၊ ကုသိုလ်စိတ်မျိုး၊ အကုသိုလ်စိတ်မျိုး၊ စက္ခုဝိညာဏ်အစရှိသော အဗျာကတစိတ်မျိုး၊ ထိုစိတ်မျိုးတို့မှာယှဉ်သော လောဘတရား, ဒေါသ တရား, မောဟတရားအစရှိသော အကုသိုလ်တရားစု၊ သဒ္ဓါ, ပညာ, သတိအစရှိသော ကုသိုလ်အဗျာကတဓမ္မစု၊ ဖဿ, ဝေဒနာ, သညာ, စေတနာ, ဧကဂ္ဂတာ, ဇီဝိတိန္ဒြေ, မနသိကာရ, ဝိတက်, ဝိစာရ, အဓိမောက္ခ, ဝီရိယ, ပီတိ, ဆန္ဒဟူသော ဓမ္မစု၊ ဒုစ္စရိုက်ဆယ်ပါး, သုစရိုက်ဆယ်ပါး အစရှိသော ဓမ္မစု၊ အာပေါဓာတ်စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ၊ ဟဒယဝတ္ထု၊ ဇီဝိတ, အာဟာရ, ဇာတိ, ဇရာ, မရဏ အစရှိသော ဓမ္မစု၊ ဤအလုံးစုံသည် ဓမ္မာရုံမည်၏၊ ရူပါရုံ၊ သဒ္ဒါရုံ အစရှိသော ပဉ္စာရုံတို့သည် လည်း မနောဝိညာဏ်နှင့် ဆိုင်ကြကုန်၏၊ မနောဝိညာဏ်၏အာရုံမှာ အာရုံခြောက်ပါးလုံးပင် ရ၏၊ ထိုအာရုံခြောက်ပါးသည် အမိဝမ်းမှ ဖွားမြင်သည်ကစ၍ ယခုနေ့, ယခုနာရီတိုင်အောင် အတိတ် နှစ်, လ, နေ့, ရက်တို့၌ တစ်သက်လုံး ခဏမစဲ တွေ့ကြုံခဲ့ဖူးသမျှသော အာရုံ ခြောက်ပါး၊ ယခုနာရီမှ နောက်ခဏ နောက်ကာလတို့မှာ ယခုနာရီက မြော်မြင်၍သိနှင့်ရသော အာရုံခြောက်ပါး၊ နောက်နောက် ဘဝတို့ကို လှမ်း၍ ယခုကမျှော်ရသော အာရုံခြောက်ပါး၊ ကျမ်းဂန်အဆို ထိုထို လူပြောရှင်ပြောနှင့်သိရသော ခပ်သိမ်းသော အာရုံခြောက်ပါးစု၊ ဤအလုံး စုံသည် မနောဝိညာဏ်၏အာရုံစုချည်းတည်း။</p> <p>မစဲဖြစ်၍နေသော စိတ်အကြံအစည်စုတွင် အိပ်ပျော်စဉ် ဘဝင် ကိစ္စနှင့် ခဏမစဲဖြစ်၍နေသော မနောဝိညာဏ်စုမှာ ကံ-ကမ္မနိမိတ်, ဂတိနိမိတ်ဟူသော အာရုံစုကို အာရုံပြုသည်၊ အိပ်ရာကနိုး၍လာသည် မှစ၍ အိပ်ရာဝင်၍ အိပ်ပျော်သည့်တိုင်အောင် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံစု တွင် အကြောင်းအခွင့် ဆိုက်တိုက်ရာ တစ်ခုခုသော အာရုံစ၍ထင်မြင် သည်မှ ခဏစဉ်အတိုင်း ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံတို့သည် ဆိုက်တိုက်လာ သော အခွင့်အားလျော်စွာ နှလုံးတွင်းရှိ မနောဝိညာဏ်မှာ အစဉ်အတိုင်း သူတစ်လဲ ငါတစ်လဲ မစဲအောင် ထင်လေတော့သည်။ ဤဝီထိ မနော ဓာတ်စုမှာလည်း ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အာရုံစုတွင် အကြောင်းအခွင့် ဆိုက် တိုက်ရာ တစ်ခုတစ်ခုသော အာရုံသည် ဘဝင်၌ ခိုက်တိုက်လှုံ့ဆော် ပေးပြီးမှ ထိုလှုံ့ဆော်သော တစ်ခုခုသောအာရုံကို အာရုံပြု၍ သိမှု ကြံဖန် မှုဟူသော မနောဝိညာဏ်တစ်ခုခု နှလုံးထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လေသည်။</p> <p>တွေ့ကြုံဆိုက်တိုက်သောအကြောင်းမျိုး, အခွင့်မျိုးလည်း ဘယ် ခဏမှာမှမလပ်၊ ဝိုင်းလျက်, အုံလျက်တစ်ရုန်းရုန်း တွေ့ကြုံဆိုက် တိုက်မှု မစဲပြီ၊ ဆိုက်တိုက်သောအခွင့်နှင့် စပ်လျဉ်းသော တစ်မျိုးတစ်မျိုး သော အာရုံလည်း ဘဝင်မှာ ထင်မှု, ခုက်မှု, လှုံ့ဆော်မှုမစဲပြီ၊ ထိုထိုအာရုံ လှုံ့ဆော် တိုင်း လှုံ့ဆော်တိုင်း ဟဒယဝတ္ထုအတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ကာ ဖြစ်ပေါ်ကာ နေရသောအမှု တစ်သုတ်တစ်သုတ် ချုပ်ပျောက်ကာ ချုပ်ပျောက်ကာ နေရသောအမှုလည်း မစဲပြီ။</p> <p>မစဲပြီ ဆိုသည်ကား သူသူငါငါ သတ္တဝါတို့၏ အထင်အမြင်အတိုင်း ဆိုသည်၊ မုချအားဖြင့်မူကား စိတ်စေတသိက် နာမက္ခန္ဓာ လေးပါး တို့မည်သည် စက္ခုမှာဖြစ်ပေါ်ခိုက် စက္ခုမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ကြွင်း သော တစ်ကိုယ်လုံးမှာ မရှိကြကုန်၊ သောတမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် သောတ မှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ဃာနမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် ဃာနမှာသာ ရှိကြ ကုန်သည်၊ ဇိဝှါမှာဖြစ်ပေါ် ခိုက်ဇိဝှါမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ကိုယ်အင်္ဂါ တစ်ခုခုမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် ထိုနေမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ နှလုံးတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ခိုက် နှလုံးတွင်းမှာသာ ရှိကြကုန်သည်၊ ထိုမှကြွင်းသော တစ်ကိုယ်လုံးမှာ မရှိကြကုန်၊ မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်းမှာပင်အခါ ပေါင်း ကုဋေတစ်သိန်းမျှတိုင်အောင် အဖြစ်အပျက် မြန်လှသည့်အတွက် ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးမှာပင် ပြိုင်လျက်ဖြစ်နေသကဲ့သို့ ထင်ရသည်၊ မျက်စိနှင့် ဘယ်ဟာကို ငါမြင်သည်ဟု ထင်၍နေဆဲမှာပင် စက္ခု ဝိညာဏ် အစဉ်၏ အကြားအကြားမှာ ဟဒယဝတ္ထ၌ မနောဝိညာဏ်ပေါင်း မစဲအောင်ပင် ကြားချပ်နိုင်သည်၊ သောတဝိညာဏ်စသည်တို့လည်း သတို့အာရုံခိုက်မှု မရှိလျှင် မစဲအောင်ပင်ကြားချပ်နိုင်သည်၊ ထို့ကြောင့် မျက်စိနှင့် ကြည့်ရှုဆဲ, မြင်ဆဲမှာပင် နှလုံးကလည်း ကြံ၏၊ သိ၏၊ နားက လည်း အသံတစ်ခုခုကိုကြား၏၊ စသည်ဖြင့် သတ္တဝါတို့၏စိတ်မှာ ထင် ကြရသည်၊ ကြွင်းသော ဝိညာဏ်တို့ဖြစ်မှုမှာလည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>မနောဝိညာဏ်အစုမှာလည်း ကိုယ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော ဝိညာဏ်စုဖြစ်၍နေစဉ် နှုတ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော ဝိညာဏ်မျိုး မဖြစ်နိုင်၊ နှုတ်အမူအရာကို ပြုပြင်သော စိတ်စုဖြစ်၍နေစဉ် ကိုယ်အမူ အရာကိုပြုပြင်သော စိတ်မရှိနိုင်၊ သို့သော်လည်း အလဲ အလှယ်မြန်လှ သည့်အတွက်ကြောင့် သွားဆဲမှာပင် စကားပြောနိုင်၏၊ စကားပြော ဆဲမှာပင် ကိုယ်အင်္ဂါ လှုပ်ရှားနိုင်၏၊ ထိုထို အဆင်းကို မြင်နိုင်၏၊ ထိုထိုအသံကိုကြားနိုင်၏၊ ဤသို့ဖြစ်မှုကား မြန်လှသည့်အတွက်ကြောင့် တစ်မျိုးတစ်မျိုး အစဉ်၏ အကြားအကြားမှာ အမျိုးမျိုး ကြားချပ်မှု ပေတည်း။။ ဝိပဿနာ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်မှာမူကား ဤသို့ဖြစ်၍ နေကြရာမှ အလုံးစုံခြုံမိ ငုံမိလောက်သောအချက်ကို ရှာ၍ဝိညာဏ် ဝီထိဝါရပေါင်း တစ်သိန်း, တစ်သန်း, တစ်ကုဋေမကကိုပင် တစ်ဝိညာဏ်တည်း တစ်ချက် တည်းပြု၍ ဥဒယမှု, ဝယမှုကို ရှုရသည်၊ ဖြစ်ခြင်း၊ ပျက်ခြင်းကို ရှုသော ဉာဏ်မှာ အကုန်ပါစေနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း၊ ငါမြင်သည်, ငါကြား သည်, ငါနံသည်, ငါအရသာကိုသိသည်၊ ကိုယ်အင်္ဂါမှာ ထိသည် ကိုငါ သိသည်၊ ငါကြားသည်, ငါနံသည်, ငါအရသာကို သိသည်၊ ကိုယ် အင်္ဂါမှာ ထိသည်ကို ငါသိသည်, ငါထွေထွေလာလာ ကြံဖန်သည်ဟု ဖြစ်သော ငရဲမီးခြောက်မျိုး၊ ငါပြောသည်, ငါဆိုသည် ကိုယ်အင်္ဂါကို လှုပ်ရှားသည်, ငါသွားသည်, ငါလာသည် စသည်ဖြင့် ဖြစ်သော ငရဲမီးမျိုး အကုန်ကွယ် ပျောက်စေနိုင်သည်သာ ပမာဏတည်း။ ကိုယ်တွင်းမှာ စက္ခု, သောတ, ဃာန, ဇိဝှါ, ကာယ, ဟဒယ ဟူသော ခြောက်ဌာနက ထိထိမိမိဆုပ် ကိုင်၍ ဖြစ်မှု, ပျက်မှုကိုကောင်းစွာ ထင်မြင်နိုင်လျှင် ထိုအလုံးစုံသော အထွေအလာတို့သည် အတွင်းဝင် ပါလေကုန်တော့သည်။ (ဤတွင်ရွေ့ကား ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၌ အနိစ္စပရိညာ အစီအရင် အမြွက်ပြီး၏၊)</p> <p>---</p> <h3>ဒုက္ခပရိညာ</h3> <p>ဒုက္ခပရိညာကို ပြဆိုပေအံ့။ ရှေးဉာတပရိညာအခန်း၌ ပြဆိုခဲ့ ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီး တစ်ဆယ့်ငါးပါးသည်လည်း ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၏ ဒုက္ခလက္ခဏာပင်တည်း၊ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးမှထွက်သော ဒုက္ခစက်ကြီး တစ်ဆယ့်ငါးပါးကိုမြင်သဖြင့် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၏ ကြောက်မက် ဖွယ်ကြီး၏ အဖြစ်ကို မြင်ခြင်းသည် <b>“ဒုက္ခံ ဘယဋ္ဌေန”</b> ဟူသည်နှင့် အညီ စက်ကြီးတစ်ဆယ့်ငါးပါးသည် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၏ ဒုက္ခ လက္ခဏာရေး အစစ်အမှန်ဖြစ်လေသတည်း။</p> <p>ယခုအခါ <b>“ယအနိစ္စံ တံ ဒုက္ခံ”</b> ဟူ၍လည်းကောင်း၊ <b>“အနိစ္စေ ဒုက္ခသညာ”</b> ဟူ၍လည်းကောင်း ဟောတော်မူသည်နှင့်အညီ အနိစ္စ တရားမျိုးဖြစ်သည့်အတွက် သိအပ်သော ဒုက္ခမျိုးကို ဥပမာနှင့်တကွ ပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>ထန်း အုန်း စသော သစ်သီးတို့သည် အညှာပြုတ်လျှင် မြေသို့ ပရမ်းပတာ ကြွေကျမှု အမြဲရှိနေကြသကဲ့သို့ သံသရာ၌ ကျင်လည်၍ နေကြကုန်သော ပုထုဇ္ဇဉ်သတ္တဝါတို့သည် လူ့ပြည်မှာ ဖြစ်ရကုန်သော် လည်း အမြဲမနေကြရကုန်၊ ဇီဝိတိန္ဒြေအညှာ ကြွေ၍ သေမြဲဓမ္မတာ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ သေပြန်လျှင်လည်း ဘယ်ဘုံ, ဘယ်ဘဝသို့ငါသွားမည်ဟု သွားနိုင်ကြကုန်သည် မဟုတ်၊ ပေါက်လွှတ်ဓမ္မတာ ကျချင်ရာရာ ပရမ်း ပတာကျကြကုန်၏၊ ဤသို့သေသည့်နောက်၌ ပေါက်လွှတ်ဓမ္မတာ ကျချင်ရာရာ ပရမ်းပတာ ကျရခြင်းဘေးကြီးသည် အလွန်ကြောက် မက်ဖွယ်ကောင်းလှသော သံသာရဘယကြီးမည်၏၊ ဤဝိနိပါတန သံသရာဘေးကြီးအတွက် လူ့ပြည်မှ စုတေလျှင် အပါယ်လေးပါးသို့ကျရ သော ဘဝသာများ၏၊ လူ့ပြည်မှစုတေ၍ လူ့ပြည်, နတ်ပြည်သို့ ရောက် ရသော ဘဝမူကား ဘဝတစ်ထောင်, ဘဝတစ်သောင်း တွင် တစ်ဘဝမျှ ကြုံရခဲလှ၏၊ ဤဘေးကြီးသည် အနိစ္စမျိုးဖြစ်သော ဝိညာဏ်မှ ထွက် သော ဘေးကြီးစင်စစ်တည်း၊ အကြင်မျှလောက်သော ကာလ ပတ်လုံး ဤဝိညာဏ်ကို ငါ၏ကိုယ်ဟု သာယာ သိမ်းပိုက်ခြင်း ရှိနေ၏၊ ထိုမျှ လောက်သော ကာလပတ်လုံး ထိုဘေးကြီးသည် ထိုသူမှာ အပြီးစွပ် လျက် ရှိနေ၏၊ ထို့ကြောင့် အနိစ္စမျိုးဖြစ်သည့်အတွက် အလွန်ကြောက် မက် ဖွယ်ကြီးဖြစ်ရလေကား ဤဝိညာဏ်သည် ဘယဋ္ဌေနဒုက္ခကြီး စင်စစ် ဖြစ်သတည်း၊ နတ်ပြည်မှာ ဖြစ်ရသော်လည်း ဗြဟ္မာပြည်မှာ ဖြစ်ရ သော်လည်း ထိုနည်းတူဆိုလေ။</p> <p>တစ်ခု တစ်ခုသော ဘဝ၌ အနိစ္စကြောင့် ဒုက္ခကြီးကျယ်ပုံကို ဥပမာနှင့်တကွပြအံ့။</p> <p>ဤဝိညာဏ်သည် သူသတ်ယောက်ျားကြီးနှင့် တူ၏၊ အနိစ္စတာ သည် မြမြထက်သော ဓားသန်လျက်နှင့်တူ၏၊ သတ္တဝါသည် ရာဇဝတ် ကောင်နှင့်တူ၏၊ ဝိညာဏ်တည်းဟူသော သူသတ်ယောက်ျားကြီးသည် အနိစ္စတာ တည်းဟူသော ဓားသန်လျက်နှင့် ရာဇဝတ်ကောင်တည်း ဟူသောသတ္တဝါကို ပဋိသန္ဓေတည်နေသည်မှစ၍ ခဏမစဲ ဓားရာချင်း စပ်အောင် အရာပေး၏၊ ကိုယ်တွင်းမှာ ဆေးဝါဓားစာ အခံမရှိလျှင် ထိုသတ္တဝါသေဖို့ ဓားချက်ချည်းသည် ကိုယ်တွင်းမှာ ဆေးဝါဓားစာ အခံအပြီး ရှိ၍နေလျှင် ခုတ်တိုင်းခုတ်တိုင်းပြတ်သော ဓားရာဓားချက်စု သည် ခဏချင်း အသားနုတက်၍ အစဉ်အဆက် အသက်မသေ ဖိုသူနေရ၏၊ ဆေးဝါဓားစာ ရှာမှု, ဖွေမှု, မှိဝဲမှု, ဒုက္ခကြီးမှုကား ထိုသတ္တဝါ ကို အကြပ်အတည်း အမြဲနှိပ်စက်၍နေ၏၊ ကာမဘုံမှာ အသက်မွေးမှု ကဗဠီကာရအာဟာရမှီဝဲမှုသည် ထိုသူမှာ ဆေးဝါဓာတ်စာမှုနှင့် တူ၏။</p> <p>ဤစကားရပ်ဖြင့် ရေသတ္တဝါ, မြေပေါ်ရှိသတ္တဝါ, ကောင်းကင်ရှိ သတ္တဝါတို့၌ ကြီးကျယ်ကျပ်တည်း အမြဲနှိပ်စက်၍နေသော အသက်မွေးမှု အစာအာဟာရမှုကြီးသည် ဝိညာဏ်၏ အနိစ္စမှုမှ ဖြစ်ပွားသော ဒုက္ခမှုကြီး အမှန်ဖြစ်သည်ကိုပြသော စကားရပ်တည်း။</p> <p>ရှေးက ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အနိစ္စကိုထိထိမိမိကြီးမြင်မှ ယခုပြဆိုသော ဝိညာဏ်၏ဒုက္ခလက္ခဏာကို ကောင်းစွာ သိမြင်နိုင်မည်၊ အနိစ္စကို ထိထိ မိမိကြီးမမြင်က အနိစ္စသည် အားပေးအာမြှောက်ရှိ၍နေသည့်အတွက် ကြောက်မက်ဖွယ်သော ဒုက္ခလက္ခဏာကိုပြဆိုသော်လည်း မိမိကိုယ် တွင်းရှိ ဝိညာဏ်ကို ကြောက်မက်ဖွယ်သော ဒုက္ခဓမ္မဟု မထင်နိုင်။</p> <p>တစ်နည်းသော်ကားထိုသူသတ် ယောကျ်ားကြီးမှာ ထိုသတ္တဝါ၌ ဓားရာတစ်ချက်တစ်ချက်တွင် အသက်သေဆုံးအောင် ဝိုင်းညီကြ ကုန်သော ရွာပယောဂ, တောပယောဂ တပည့်လက်သားတို့မှာလည်း မျာစွာရှိကုန်သတတ်။ ဆေးဝါးဓာတ်စာ အခံကောင်းလှသေး၍ ထိုထို ဓားချက်တွင် အသက်မသေ ရှိပြန်ချေလည်းထိုသတ္တဝါကို ထွေထွေ လာလာ ဗျာပါရဒုက္ခ များပြားရန် အငိုတိုက်ရန်, အရယ်တိုက်ရန်, အရူးတိုက်ရန်, အနှမ်းတိုက်ရန်, အရှက်ခွဲရန်, အကျိုးနည်းရန် ဝိုင်းအုံကြ ကုန်သော နတ်ရဲ, စုန်းရဲ, သရဲသဘက် တပည့်လက်သားတို့လည်း များစွာရှိကုန်၏၊ ဤစကား၌ ဝိညာဏ်သည် သူသတ်ယောကျ်ားကြီးသည်၊ ကိုယ်တွင်းရောဂါမျိုး ၉၆ပါးသည် ရွာပယောဂတည်း၊ မိးဘေး, ရေဘေး, ခိုးသူဓားပြဘေး, မြွေဘေး, ကင်းဘေး, ဆင်ဘေး, ကျားဘေး, အစရှိသော တောပယောဂတည်း၊ ထိုရွာတွင်း, ရွာပယောဂတို့သည်ပင်လျှင် ထွေ ထွေလာလာ ဗျာပါဒုက္ခများအောင် ပြုသမားတို့တည်း၊ သောက, ပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ, ဥပါယာသတို့နှင့်တကွ လောဘ, ဒေါသ, မောဟ, မာန, ဒိဋ္ဌိ အစရှိကုန်သော တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာ တို့သည်ကား အငိုတိုက်ကြကုန်သော သူတို့တည်း။</p> <p>ဤစကားရပ်ဖြင့် မိမိကိုယ်၌ရှိသော ဝိညာဏ်အနိစ္စကြောင့် ဝိညာဏ်ဒုက္ခ ကြီးကျယ်လှပုံ ကိုပြဆိုအပ်သတည်း။</p> <p>ဒုက္ခ ဒုက္ခ, သင်္ခါရဒုက္ခ, ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခတို့ဖြင့်ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခလက္ခဏာကိုပြဆိုရာ၏၊ နောက်နောက်ဘဝတို့၌ သုဂတိဝိညာဏ်ကို ရနိုင်ရန် ရှေးရှေးဘဝတို့ကတင်ကူး၍ ဒုက္ခစိုက်ပျိုးပြုနှင့်ရသော ဒါနမှု, သီလမှု, ဘာဝနာမှုတို့သည်ကား ထိုသုဂတိဝိညာဏ်၏ သင်္ခါရဒုက္ခမှု တို့တည်း၊ ထို့အတူ ဖြစ်ရာသုဂတိဘဝတို့၌ အသက်မွေးမှု အစရှိသည် လည်း ဝိညာဏ်၏ သင်္ခါရဒုက္ခမှုတည်း၊ ဝိညာဏ်သည် အနိစ္စမျိုးဖြစ်ခဲ့၍ ပြုစုပျိုးထောင်ပြန်ရင်း ပျက်ဆုံးပြန်ရင်းဖြစ်လေရကား သံသရာလည်း အနမတဂ္ဂ, ဝိညာဏ်လည်း အနမတဂ္ဂ, သင်္ခါရဒုက္ခလည်း အနမတဂ္ဂ, ဖြစ်၍နေ၏။</p> <p>ဒါန, သီလအစရှိသော သင်္ခါရဒုက္ခနှစ်မျိုးကို အပန်းခံ၍ အားထုတ် ကြကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကား နှစ်မျိုးရှိကြ၏၊ ထိုသင်္ခါရဒုက္ခထမြောက်လျှင် ထမြောက်လျှင် ထိုသင်္ခါရဒုက္ခမျိုးနှင့်တကွ ဒုက္ခခပ်သိမ်းတို့မှာ အပြီး၍ ငြိမ်း၍ သွားအောင် အားထုတ်ကြသူတစ်မျိုး၊ ငြိမ်းမှုစခန်းဟူ၍မရှိပဲ ဖြစ်ကတတ်ဆန်း အားထုတ်ကြသူတစ်မျိုး၊ ဝိညာဏ်၏ ချုပ်ငြိမ်းခြင်း သို့ရောက်အောင် အားထုတ်ကြသော သူတို့ကား ပထမပုဂ္ဂိုလ်တို့ ပေတည်း။</p> <p>ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကား ဒါနပြုမှု ဒုက္ခကြီးမှလည်း လွတ်ငြိမ်းကြလေ ကုန်၏၊ သီလဒုက္ခကြီး ဘာဝနာဒုက္ခကြီးတို့မှာလည်း လွတ်ငြိမ်းကြ လေကုန်၏၊ အပါယဒုက္ခ စသည်တို့မှာလည်း လွတ်ငြိမ်းကြလေကုန်၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ အနိစ္စမျိုးဖြစ်သော ဝိညာဏ်၏လက်မှ ကျွတ် လွတ်နိုင်ကြပေကုန်သောကြောင့်တည်း။ (ဝါ)ဝိညာဏ်ကို စွန့်လွှတ်နိုင်ကြ ပေကုန်သောကြောင့်တည်း။ ဝိညာဏ်၏လက်မှာ မလွတ်နိုင်ကြကုန်ငြား အံ့၊ တစ်ခြားတစ်ပါးသော ဒုက္ခမျိုးကို မဆိုထားဘိဦး၊ အနမတဂ္ဂ သံသရာ ၌ ဒါနပြုမှု ဒုက္ခ, သီလစောင့်ထိန်းမှု ဒုက္ခ, ဘာဝနာပွားများမှုဒုက္ခ, ရသေ့ပြု မှုဒုက္ခ, ဘာဝနာပွားများမှုဒုက္ခ, ရသေ့ပြုမှုဒုက္ခ, ရဟန်းပြုမှုဒုက္ခ ဤ ဒုက္ခကြီးတွေ နှိပ်စက်ညှင်းပန်းမှုနှင့်ပင် ငြိမ်းချမ်းရန် အခွင့်မရှိပြီ၊ ဒုတိယပုဂ္ဂိုလ်တို့ကား အသစ်အသစ်သော ဝိညာဏ်ကို အစဉ်ထူထောင်၍ သွားရန် အားထုတ်ကြသော ဗာလပုဂ္ဂိုလ်တို့တည်း၊ အကျိုးအပြစ် ထင် ရှား၏။</p> <p>ဆိုလိုရင်းအဓိပ္ပါယ်ကား ကုသိုလ်မှုမည်သည် လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို စုဆောင်းရခြင်းစသည်ဖြင့် ဆင်းရဲခံနိုင်မှဖြစ်သော အမှုသာတည်း၊ သို့သော်လည်း အလိုရှိရာ အမျိုးမျိုးကိုဆောင်နိုင်သော အမှုမျိုးဖြစ် ပေသည် တစ်ကြောင်း, ကုသိုလ်မှုကို အားမထုတ်လျှင် အပါယ်ဒုက္ခ၌ မြှပ်၍သွားမည်ကိုကြောက်ရသည် တစ်ကြောင်း, သို့အကြောင်းကြောင့် ဆင်းရဲခံ၍ပင် အားထုတ်ကြရ၏။</p> <p><b>“မာရောတိခေါ ဘိက္ခဝေ ပဉ္စန္နေတံ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာနံ အဓိဝစနံ”</b> ဟူ၍လည်းကောင်း၊ <b>“ဝဓကော ပစ္စတ္ထိကောတိ ခေါ ဘိက္ခဝေ ပဉ္စန္နေတံ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာနံ အဓိဝစနံ”</b> ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဟောတော်မူသည်နှင့်အညီ လူသတ် ယောက်ျား ဥပမာ၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဝိညာဏ်သည် အနိစ္စတာ ဓားကို မိမိ၌အမြဲစွဲကိုင်လျက် အတွင်သတ်သော ယောက်ျားကြီးစင်စစ် ဖြစ်၏၊ လူ့ဝိညာဏ်သည် လူကိုတွင်တွင်သတ်၍ အပါယ်သို့ တွင်တွင် ပစ်ချ၏၊ နတ်ဝိညာဏ်သည် နတ်ကိုတွင်တွင်သတ်၍ အပါယ်သို့ပစ်ချ၏၊ ဗြဟ္မာ့ဝိညာဏ်သည် ဗြဟ္မာကို တွင်တွင်သတ်၍ အပါယ်သို့ပစ်ချ၏၊ ဗာလပုထုဇ္ဇဉ်တို့သည် အပါယ်ကိုကြောက်လှ၍ ဒါန, သီလ, ဘာဝနာကို အားထုတ်ကြသည်ရှိသော် လူ့ဝိညာဏ်လူ့ဘဝ, နတ်ဝိညာဏ် နတ်ဘဝ၊ ဗြဟ္မာ့ဝိညာဏ် ဗြဟ္မာ့ဘဝကို မိမိကိုယ်ပြုလုပ်ရန် အားထား၍ ကြိုးကြိုး စားစားအားထုတ်ကြကုန်၏၊ အားထားရာ ဝိညာဏ်ကို ရသည့်အတွက် အပါယ်ငရဲသို့ တစ်လဲလဲ ပြန်၍ ပြန်၍ ကျကာကျကာ နေကြကုန်၏၊ ဝိညာဏ်ကို မလွှတ်သမျှသည် ဘဝဂ်ကပင်သော်လည်း အပါယ်သို့ လား ကြရာကုန်၏၊ အပါယ်ကျမှုလည်း ဆုံးကမ်းမရှိ၊ ကုသိုလ်မှု သင်္ခါရဒုက္ခ လည်း ဆုံးကမ်းမရှိလေ။ သောတာပန်အဖြစ်သို့ရောက်၍ သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိချုပ်ငြိမ်းသဖြင့် ဝိညာဏ်ကိုလွတ်နိုင်သောအခါမှ အပါယ်ကျဒုက္ခ ငြိမ်း၏၊ ကုသိုလ်မှု သင်္ခါရဒုက္ခလည်း အပန်းကြီးလောက် အောင်မရှိပြီ။ (ဤကား ဝိညာဏ်၏ သင်္ခါရဒုက္ခကြီးကျယ်ပုံကို အမြွက်မှဆိုလိုက်သော အချက်တည်း။)</p> <p>---</p> <h3>ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခ</h3> <p>ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခကိုကား သူသတ်ယောက်ျား ဥပမာနှစ်ချက် ဝိနိပါတ သံသာရဘယအချက်များနှင့်ပင် ထင်ရှားသိသာလှပြီ၊ အနိစ္စမှ ထွက်သော ဒုက္ခဟူသမျှသည် ဝိပရိဏာမဒုက္ခချည်းတည်း။ အနမတဂ္ဂ သံသရာနှင့်အမျှ သင်္ခါရဒုက္ခကြီးကျယ်၍ နေရသည်မှာလည်း ဝိပရိဏာမ အတွက်ပင်တည်း၊ လောက၌ မြို့ဖွဲ့၍, ရွာဖွဲ့၍, အသင်းဖွဲ့၍ အိမ်ရာ ဝင်းခြံ အရံအကာဖွဲ့နေကြရသော အမှုသည်လည်း ဝိပရိဏာမသဘော ရှိနေသည့်အတွက်ပင်တည်း၊ ရေဘေးကိုကြောက်ရမှု, မီးဘေးကိုကြောက် ရမှု, ကိုယ်တွင်း ကိုယ်ပဘေးကို ကြောက်ရမှု အလုံးစုံသည်လည်း ဝိပရိဏာမသဘောရှိနေသည့်အတွက်ပင်တည်း၊ ဝိညာဏ်သည် ဝိပရိဏာမသဘော မရှိခဲ့သည်ဖြစ်အံ့၊ လောက၌ ကြောက်ဖွယ်, လန့်ဖွယ်, ထိတ်ဖွယ်, ရွံ့ဖွယ်, စိုးရိမ်ဖွယ်, ကြောင့်ကြဖွယ်, ပူပန်ဖွယ်ဟူ၍ တစ်စုံ တစ်ခုမျှ မရှိရာပြီ။</p> <p>ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခ ပြီး၏၊</p> <p>---</p> <p>ဤမှတစ်ပါး သစ္စဝိဘင်းမှာဟောတော်မူသော ဇာတိဒုက္ခ စသည် တို့နှင့်တကွ စူဠဒုက္ခက္ခန္ဓသုတ်, မဟာဒုက္ခက္ခန္ဓသုတ်, မဟာနိဒ္ဒေသတွင် ဇရာသုတ်၏ နိဒ္ဒေသတို့မှာလာရှိသော ဒုက္ခမျိုးဟူသမျှသည်လည်း ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခချည်းပင်တည်း။ တေဘူမက ဒုက္ခဟူသမျှသည် ဤ ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခလက္ခဏာချည်းတည်း။ ထို့ကြောင့် ဒုက္ခပရိညာမှုသည် အလွန်ကြီးကျယ်၏၊ ရဟန္တာအဖြစ်သို့ရောက်မှ အပိုင်ကြီးပိုင်နိုင်၏၊ သောတာပန်၊ သကဒါဂါမ်၊ အနာဂါမ် ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကား တစ်စိတ်တစ်ဒေသ မျှသာ ပိုင်နိုင်ကြကုန်သည်။</p> <p>(ဤတွင်ရွေ့ကား ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခပရိညာ အစီအရင်ပြီး၏၊)</p> <h3>အနတ္တပရိညာ</h3> <p>အနတ္တပရိညာ၌ အနတ္တသည် အနိစ္စနှင့်စပ်၍ သိအပ်သော အနတ္တ, ဒုက္ခနှင့်စပ်၍သိအပ်သော အနတ္တ, ပုဂ္ဂိုလ်၏ အလိုသို့မလိုက်၊ အကြောင်းတရား ဆိုက်တိုက်ရာဖြစ်ခြင်းနှင့်စပ်၍ သိအပ်သောအနတ္တ, ဟူ၍ သုံးပါးရှိ၏၊ ထိုသုံးပါးတွင် အနိစ္စနှင့်စပ်၍ သိအပ်သော အနတ္တမှာ အနိစ္စကိုကောင်းစွာ ထင်မြင်မှ ထင်မြင်နိုင်သည်၊ ဒုက္ခနှင့်စပ်၍ သိ အပ်သော အနတ္တမှာလည်း ဒုက္ခကိုကောင်းစွာမြင်မှ ထင်မြင်နိုင်သည်၊ ထိုနှစ်ပါးကို ကောင်းစွာထင်မြင်နိုင်ပါလျှင် အလိုသို့မလိုက်မှုနှင့်စပ်၍ သိအပ်သော အနတ္တလည်း ပြီးစီးပါ၏။</p> <p>အနတ္တ=ကိုယ်မဟုတ်၊ အနတ္တ=အစိုးမရ၊ အနတ္တ=အလိုသို့ မလိုက်။ ကိုယ်မဟုတ်ဆိုသည်ကား ပုဂ္ဂိုလ်၏ အထည်ခံ အမာခံ အနှစ်သာရ မဟုတ်၊ သတ္တဝါ၏အထည်ခံ အမာခံ အနှစ်သာရမဟုတ်၊ ငါ၏အထည်ခံ အမာခံ အနှစ်သာရမဟုတ် ဆိုလိုသည်။ အနိစ္စကိုကောင်းစွာ မြင်သည် ရှိသော် အနှစ်သာရမဟုတ်သည်ကို မြင်၏။</p> <p>အဘယ်သို့မြင်သနည်းဟူမူ အန္ဓပုထုဇ္ဇဉ်တို့အား ငါမြင်သည်ဟု ထင်မြင်စွဲမြဲရာ၌ ငါကား တစ်သက်လုံးမှာမှ တစ်ငါသာ ထင်ရင်းဖြစ်၍ နိစ္စတည်း၊ ထိုငါကိုမြင်ဟူသော စက္ခုဝိညာဏ်နှင့်တစ်ခုတည်းပြု၍ ငါမြင် သည်ဟု ယူလေရကား စက္ခုဝိညာဏ်ကို ထိုငါကဲ့သို့ နိစ္စထင်မှုတည်း၊ စက္ခုဝိညာဏ်ကို ထိုမြင်သော ငါ၏အနှစ်သာရထင်မှုတည်း၊ စက္ခု ဝိညာဏ်၏ ခုတင်ခုဖြစ်ပေါ်မှု ပျက်ကွက်မှုကို မြင်သည်ရှိသော် ငါတစ် လမ်း စက္ခုဝိညာဏ် တစ်လမ်းမြင်၏၊ စက္ခုဝိညာဏ် နိစ္စသာရ မဟုတ် ကြောင်းကို မြင်၏၊ ကြွင်းသော ဝိညာဏ်တို့၌လည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>နိစ္စသာရပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>ဓုဝသာရ</h3> <p>မြင်မှုသည် တစ်သက်လုံးခိုင်မြဲ၏၊ ပျက်နိုင်သောအမှု မဟုတ်ဟု ထင်သည်ကား ဓုဝသာရတည်း၊ ခုတင်ခု ဖြစ်မှုပျက်မှုကို ကောင်းစွာ မြင်သည်ရှိသော် ဓုဝသာရမဟုတ်ကြောင်းကို မြင်၏၊ ကြွင်းသော ဝိညာဏ်တို့၌လည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>ဓုဝသာရပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>သုခသာရ</h3> <p>မြင်မှုသည် ကောင်းသောအမှုတည်း၊ တင့်တယ်သော အမှုတည်း၊ လျောက်ပတ်ဖွယ်ရာသော အထွတ်အမြတ် မင်္ဂလာမှုကြီးတစ်ခုတည်း၊ အားကိုးအားထားပြုထိုက်သော အမှုတည်း၊ ကျေးဇူးဥပကာရများပြား အမှုတည်း၊ မျက်စိမြင်ပေ၍ လူချင်းတူနိုင်သည်၊ နေကို မြင်နိုင်သည်၊ လကိုမြင်နိုင်သည်၊ အရှေ့ဟူ၍သိနိုင်သည်၊ အနောက် ဟူ၍သိနိုင်သည်၊ အဖြူဟု သိနိုင်သည်၊ အနီဟူ၍ သိနိုင်သည်၊ သွားလမ်း လာလမ်း လုပ်လမ်း ကိုင်လမ်းအလုံးစုံ ပြုနိုင်သည်အစရှိသဖြင့် လောက၌ မျက်စိ မမြင်သော သူကန်းတို့နှင့် နှိုင်းစာ၍သာလွန်သော အခွင့်စုကောင်းမြတ် သည်ဟု ထင်မြင်စွဲ လမ်းမှုကား သုခသာရ ထင်မြင်မှုတည်း။</p> <p>ချကမှု ပြုတ်မှု အလင်းအရောင်မှု စသည်ဖြင့် မီးနှင့်မကင်းနိုင်သော ဒုက္ခမ-တည်ကြီးရှိ၍ နေသောသူမှာ မီးသည် အသုံးကျလှ၏၊ ကျေးဇူး ဥပကာရ များလှ၏၊ ကောင်းမြတ်လှ၏၊ ထိုကဲ့သို့သော ဒုက္ခ-မ-တည်ကြီး မရှိသော သူမှာ မီးသည် အသုံးမကျအကျိုးမဲ့ကြီးဖြစ်၏။</p> <p>မီးနှင့်မကင်းနိုင်သော သူမှာလည်း မီး၏အခွင့်ကြီးတွေ ရှိနေ သည့်အတွက် မီးသည် အသုံးတွင်ကျယ်လှပေ၏၊ ကျေးဇူးဥပကာရ များလှပေ၏ဟု သာယာခြင်းဖြစ်ရသည်၊ မီးသည် လောင်တတ်သော သဘောရှိ၏၊ ငါ့ကိုလည်း မရှောင်၊ ဒုက္ခကြီးစွာဖြစ်အောင် လောင်တတ်၏၊ ငါ့သားမယားကိုလည်း မရှောင် လောင်တတ်၏၊ ငါ့အိမ် ငါ့ယာ ငါ့ဥစ္စာ ငါ့ပစ္စည်းကိုလည်း ဖြည်းဖြည်းပြောင်လောင်တတ်၏ဟု သိလျက်နှင့်ပင် မီးမရှိလျှင်မဖြစ်နိုင်သော ဒုက္ခ-မ-တည်ကြီး ရှိနေသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်နေရသော သာယာခြင်းတည်း။ ဤအတူ ဤကိုယ်ခန္ဓာ ဒုက္ခ-မတည်ကြီးရှိ၍ နေသည့်အတွက် စက္ခုဝိညာဏ်အခွင့်တွေ အလွန် ကြီးကျယ်များပြား ၍နေ၏၊ ထိုအခွင့်စု၌ စက္ခုဝိညာဏ်သည် တွင်ကျယ် လှ၏၊ ကျေးဇူးဥပကာရကြီးကျယ်များပြားလှ၏ဟု သာယာခြင်း ကြီးစွာ ဖြစ်၍ နေရ၏၊ စက္ခုဝိညာဏ်ရှိနေသည့်အတွက်ကြောင့် စက္ခုပေါက်မှ တောက်၍နေသော ကိလေသာမီး အနန္တစက္ခုဝိညာဏ် မြင်မှုရှိလေသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပွားနိုင်သော ပါဏာတိပါတအစရှိသော ဒုစရိုက်မှု အနန္တ, စက္ခုဝိညာဏ်မြင်မှုကို ငါမြင်သည်ဟု စွဲလမ်းမှုကြောင့် အစရှိသော ဒုစ္စရိုက်မှု အနန္တ, စက္ခုဝိညာဏ်မြင်မှုကို ငါမြင်သည်ဟု စွဲလမ်းမှုကြောင့် အနမတဂ္ဂဝဋ်ဒုက္ခမှ မကျွတ်နိုင် မလွတ်နိုင်ပဲ ယနေ့ထက်တိုင် ဝဋ်ဒုက္ခ ဘေးကြီးတန်းလန်း အပါယဒုက္ခ ဘေးကြီးတန်းလန်း ရှိနေသောအမှု၊ စက္ခုဝိညာဏ် ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီးသော သူသတ်ယောကျ်ားကြီး တစ်ပါး စင်စစ်ဖြစ်၍နေသောအမှု စသည်တို့ကိုမူကား အန္ဓပုထုဇ္ဇဉ်တို့ မမြင် နိုင်ကြသည့်အတွက်ကြောင့် စက္ခုဝိညာဏ် အမြင်မှုကို မင်္ဂလာကြီးတစ်ခု အကြီးအကျယ်ထင်မြင်စွဲလမ်း၍နေကြလေသတည်း။ ဤနည်း အတူ ခန္ဓာငါးပါး ဒုက္ခ-မ-တည်ကြီးရှိ၍နေသောသူတို့မှာ နားကြားမှုကို မင်္ဂလာကြီး ထင်မြင်ရသည်။လ။ စိတ်ကြံမှု သိမှုကို မင်္ဂလာကြီး ထင်ရ သည်၊ ဒါနမှုကို မင်္ဂလာကြီးထင်ရသည်၊ သီလမှုကို မင်္ဂလာကြီးထင် ရသည်၊ ဘာဝနာမှုကို မင်္ဂလာကြီးထင်ရသည်၊ ဤကား သုခသာရ ရှင်းလင်းချက်တည်း။။ ဤသုခသာရ ထင်မြင်စွဲလမ်းမှုသည် အလွန်ကြီး ကျယ်လှ၏။</p> <p>ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၌ ပြဆိုလိုက်သောနည်းကို အစဉ်မှီးသဖြင့် အလုံးစုံသော သတိ ပညာ သဒ္ဓါ စေတနာစသော နာမ်တရားစုကို အကောင်းထင်မှု ပထဝီ အာပေါအစရှိသော ရုပ်တရားစုကို အကောင် ထင်မှု ဦးခေါင်းခြေ လက် မျက်စိ နား နှာ ကိုယ်အင်္ဂါစုကို အကောင်းထင်မှု လောဘတဏှာ သံသရာမီးစကြီး ရှိနေ့သည့်အတွက်ကြောင့် သားမယား အိမ်ယာ ရတနာရွှေငွေ ခြွေရံသင်းပင်း လူမင်းစည်းစိမ် နတ်မင်းစည်းစိမ် ဗြဟ္မာမင်းစည်းစိမ်တို့၌ အကောင်းအမြတ်ထင်မှုတို့၌လည်း နေရာကျ သိမြင်ကြလေကုန်။</p> <p>အတ္တသာရမှာ ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီ။ အနတ္တ=ကိုယ်မဟုတ်ဟူရာ၌ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးသည် နိစ္စသာရလည်းမဟုတ်၊ ဓုဝသာရလည်းမဟုတ်၊ အတ္တသာရလည်းမဟုတ်၊ နိစ္စအရာ၌လည်း အမာခံ အထည်ကိုယ်မဟုတ်၊ ဓုဝအရာ၌လည်း အမာခံ အထည်ကိုယ်မဟုတ်၊ သုခအရာ၌လည်း အမာခံ အထည်ကိုယ် မဟုတ်၊ အတ္တအရာ ဇီဝအရာတို့၌လည်း အမာခံ အထည်ကိုယ် မဟုတ်ဟူသော အနက်ကို ပြဆိုချက်တည်း။</p> <p>အနတ္တ အစိုးမရဟူရာ၌ အဘယ့်ကြောင့် အစိုးမရသနည်း၊ ကြည့်လိုလျှင် ကြည့်နိုင်သည်၊ မြင်လိုလျှင် မြင်နိုင်သည်၊ သွားလေရာ နေလေရာ ပါနိုင်သည် မဟုတ်လောဟူငြားအံ့။</p> <p>သူသတ် ယောက်ျားကြီး ဥပမာ၌ ကိုယ်တွင်းမှာ ဆေးဝါးဓာတ်စာ အခံရှိနေခဲ့လျှင် ခဏစဉ်အတိုင်း အသားနုတက်၍ အသက်မသေ နေရ၏ဟူသော စကားနှင့်သွားလေရာ နေလေရာ ပါနိုင်သည်ဟူသော အချက် သိရမည်၊ ဥပမာ၌ အသားနု တက်မှုသည် ထိုသူ အစိုးရချက်ရှိ၍ တက်သည်မဟုတ်၊ ထိုသူ့အာဏာ အရှိန်အဝါကို ကြောက်ရွံ့ငြား၍ တက်သည်မဟုတ်၊ ဆေးဝါးဓာတ်စာမှုသည် အသားနု၏ အစီးအပွား တည်း၊ အသားနု၏ အစီးအပွားကိုပြုစုရွက်ဆောင်မှု၌ ထိုသူကရှေးဦးစွာ သူ, ကျွန်ခံနှင့်ရ၏၊ ယမန်နေ့က သူ့ကျွန်ခံ၍ ထားနှင့်မှ ယခုနေ့ အသားနု ပေါ်လာသည်။</p> <p>သင်သည် တစ်သက်လုံး ကျွန်ခံနိုင်သည်ဖြစ်အံ့၊ သင့်သန္တာန်မှာ ငါအစဉ်မပြတ် ဖြစ်၍နေမည်ဟု ဆိုဘိသကဲ့သို့ အစာအာဟာရ တည် ထောင်မှု သင်္ခါရဒုက္ခနှင့်တကွ သူ့ကျွန်ခံ၍နေနိုင်မှ တက်လာသော အသားနုပေတည်း၊ ထိုသူက အစိုးရမှုမဟုတ်၊ သူ့ကို သာယာသည့်အတွက် သူ့ကျွန်ခံမှုသက်သက်သာတည်း။</p> <p>မီးရောင်စုသည် မီးတောက်နှင့်ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ ဖြစ်လေသ ကဲ့သို့ ဝိညာဏ်မှာ ဖြစ်ရသော ထိုနာမ်စုသည် ဝိညာဏ်နှင့် ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ ဖြစ်ကြရကုန်ရကား ဝိညာဏ်၌ အနိစ္စထင်နိုင်လျှင် ထိုနာမ်စုမှာ အနိစ္စထင်နိုင်ပြီး ဖြစ်လေတော့သည်၊ ဝိညာဏ်နှင့် ဒုက္ခ အနတ္တထင် နိုင်လျှင် ထိုနာမ်စုမှာလည်း ဒုက္ခ အနတ္တ ထင်နိုင်ပြီးဖြစ်လေ တော့သည်၊ ပဟာနပရိညာမှာလည်း ထိုအတူပင်။</p> <p>(ဤကား နာမ်၌ ပရိညာကိစ္စ အလိုလို ပြီးစီး၍ သွားပုံတည်း။)</p> <p>အဘိဓမ္မာ မတတ်ရှာကုန်သော သူတို့သည်ကား ဝိညာဏ်နှင့် နာမ်မပြားမကွဲ တစ်ခုတည်းသိ၍ နေကြကုန်၏၊ လောဘ ဆိုသော်လည်း စိတ်ပင်တည်း၊ ဒေါသဆိုသော်လည်း စိတ်ပင်တည်းဟု ထင်မှတ်၍ နေကြကုန်၏၊ ထိုအထင်သည် ဝိပဿနာအခန်းမှာ နေရာကျသည်သာ ဖြစ်၏၊ ထိုသူတို့ကို ဝိပဿနာ ကမ္မဋ္ဌာန်းသွန်သင်ပြသသော ဆရာသည် စိတ်တစ်လုံးနှင့်ပြီးစီးအောင် ပြသရမည်၊ နာမ်တရားကို တစ်ခြား အသံမပေးနှင့်။</p> <p>လောဘ, ဒေါသ, မောဟ စသည်ဖြင့် သူကြားဖူးသော နာမ်များကို ကွက်ခြား၍ မေးမြန်းခဲ့လျှင် သဘာဝကို နေရာ ကျပြောပြ၍ စိတ်ဝိညာနှင့် ပေါင်း၍ပေးလေ။</p> <p>နာမ်ပရိညာ ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>ရုပ်ပရိညာ</h3> <p>ရုပ်ပရိညာ၌ ဝိညာဏ်ကို ရုပ်တရားနှင့် ခြားနားစွာ မြင်နိုင် အောင်ပြခန်းမှာ ခြားနားစွာ ထင်နိုင်မြင်နိုင်သည်ရှိသော် ထိုအမြင် နှင့်ပင်ရုပ်၌ အနတ္တပရိညာ ဆိုက်၍သွားရာ၏၊ ငှက်ပျောတုံး လက်ပံတုံး ကဲ့သို့ အသုံးမကျနိဿတ္တ နိဇ္ဇီဝ အနတ္တ ဟုထင်မြင်၍လာရာ၏၊ ရူပက္ခန္ဓာ ကြီးသည် စက်ရုပ်ကြီး ရုပ်သေး ရုပ်ကြီးနှင့် တူ၏၊ ဝိညာဏ်သည် အတွင်း၌ အတွင်း၌ စက်နင်းသူ အရုပ်ကြိုးဆွဲသူနှင့် တူ၏ဟု ထင်မြင်ရာ၏၊ ဒုက္ခ ပရိညာမှာ ဝိညာဏ်၏ ဒုက္ခလက္ခဏာကိုပြောတိုင်း ပြောတိုင်း ရုပ်၏ ဒုက္ခလက္ခဏာ အပြီးပါတော့သည်၊ အနိစ္စမှာ မူကား အနုအစိပ်ကြီး မလို လှပြီ၊ ငှက်ပျောတုံး လက်ပံတုံး စက်ရုပ် ရုပ်သေးအနေ ထင်မြင်ပြီး ဖြစ်လေသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ တစ်ဘဝလျှင် တစ်ခါ တစ်ခါ သေ ဆုံးမှုကို ထင်မြင်ပြီး ဖြစ်လေသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ အိုမှု နာမှု သေမှုဟူသော ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနိစ္စနှင့်ပင် ပြီးနိုင်ရာတော့သည်။</p> <p>(ဤကားရုပ်၌ ပရိညာကိစ္စ အလိုလိုပြီးစီးနိုင်ရာသော အခွင့်ကို ပြဆိုချက်တည်း။)</p> <p>ထိုသို့ ပြီးစီးလေသော ပုဂ္ဂိုလ်အားပြီးစီးသော ခဏမှာစ၍ ဗြဟ္မ စရိယကိစ္စ အပြီးတိုင်လေ၏၊ ရှေးရှေးသော အနမတဂ္ဂဘဝတို့၌ ဗြဟ္မစရိယအမှုကို ဘဝအသင်္ချေမက အကြိမ်ကြိမ် အဖန်ဖန် အားထုတ်ခဲ့ သော်လည်း ဝိညာဏ်၌ အတ္တစွဲလမ်းမှု တန်းလန်းရှိနေသည့်အတွက် ဝိညာဏ်၌တပ်စွန်းသော တဏှာကိုအပြီးတိုင် ပယ်သတ်မှု ပယ်ဖြတ်မှု ဟူသော ပရိညာလမ်းကို မလိုက်၊ လူ့ဝိညာဏ် နတ် ဝိညာဏ်ဗြဟ္မာ့ ဝိညာဏ်ကို အစဉ်ရ၍နေရအောင် အားထုတ်မှု တွေချည်း ဖြစ်ခဲ့၍ တစ်ပိုင်းကြောင် ဗြဟ္မစရိယ၊ တဒင်္ဂဗြဟ္မစရိယ အပန်းကြီးပန်းခဲ့ရုံသာရှိ၍ ယခုတိုင် အဝီစိငရဲ နှလုံးထဲမှာ လျှမ်းလျှမ်းတောက်လျက် ရှိနေသဖြင့် ဗြဟ္မစရိယ ဒုက္ခမှုကြီးမပြီးတန်းလန်း နခမ်းမသတ် အနာဂတ်မှာ လည်း သတ်ခွင့်မရှိ၊ ပကတိအတိုင်းပင် ရှိနေကြကုန်သည်၊ ထိုတဒင်္ဂဗြဟ္မစရိယ တွေ လမ်းလိမ် လမ်းကောက်ဆိုရာ၌ ဥပမာကား အနက်အကျယ် တစ်ယူ ဇနာ ရှိသော ရှားမီးကျီးတွင်းကြီးသည် ရှိသတတ်၊ တွင်းထဲသို့ ကျရောက်မှ ရှားမီးတွင်းမှန်း သိကြရ၏၊ ထိုတွင်းမှ တက်မိလျှင် လိုက်သွားရန် လမ်းငယ် တွေ အများရှိ၏၊ အချို့လမ်းစုကား ငါးရာတွင်းခန့်သွားပြီးလျှင် မီးကျီး တွင်းသို့ချည်း လှည့်၍ဆင်း၏၊ အချို့လမ်းကား တစ်တိုင်ခန့် နှစ်တိုင်ခန့် သုံးတိုင်ခန့် သွားပြီးလျှင် မီးကျိးတွင်းသို့လှည့်၍ဆင်း၏၊ မီးကျီးတွင်းသို့ မလှည့်မူ၍ ဝေးရာအရပ်ရှိ မြို့ကြီးရွာကြီး သို့သွားသော မထင်မရှား သောလမ်းဖြောင့်ကြီးတစ်ခုရှိ၏၊ မီးကျီးတွင်း၌ကျ၍ ဒုက္ခကြီးစွာခံရပြီးလျှင် အချို့ အချို့ ကမ်းသို့ တက်ရောက်ကြ၏၊ ကမ်းပေါ်သို့ ရောက်ကြသော အခါ ထိုမီးကျီးတွင်းနှင့်ဝေးလေအောင် ပြေးပါသော်လည်း သွားသူများ၏ ထင်ရှားရာ မီးကျီးတွင်းသို့ လှည့်၍ဆင်းသော လမ်းလိမ် လမ်းကောက် လမ်းမှောက် လမ်းမှားတွေကိုသာ လိုက်မိကြကုန်၍ မီးကျီးတွင်းသို့ကျမြဲ တစ်လဲလဲကျ၍ နေကြကုန်၏၊ လမ်းဖြောင့်ကြီးကိုကား သွားသူ နည်းပါး မထင်ရှား၍မလိုက်ကြ၊ ဤဥပမာအတိုင်းမှတ်။</p> <p>မိမိသန္တာန်တွင် အစဉ်ဖြစ်ပွား၍ နေသောဝိညာဏ် ခြောက်ပါးကို တဏှာနှင့်တကွ နောက်တစ်ဖန် မပေါ်လာရအောင် ဉာဏဒဿန ဓားသန်လျက်နှင့်တစ်ချက်တည်းပိုင်ပိုင် ဖြတ်စွမ်းနိုင်သော အရဟတ္တမဂ် ပရိညာသို့ ရောက်သည်ရှိသော် အဝီစိငရဲနှင့်တကွ ဝဋ်ဒုက္ခခပ်သိမ်း အကုန်လုံး ပြတ်ငြိမ်းသဖြင့် ဗြဟ္မစရိယဒုက္ခ နောင်ပြုဖွယ် ကိစ္စလည်း မြူခြမ်းမျှမရှိပြီ၊ ဤသို့သော အချက်ကိုပြတော်မူခြင်းငှာ<b>ဝိညာဏေ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ နာမရူပံ ပရိညာတံဟောတိ၊ နာမရူပေ ပရိညာတေ အရိယသာ ဝကဿ နတ္ထိ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိကရဏီယန္တိ ဝဒါမိ။</b></p> <p>ဟူသော ဒေသနာတော်မြတ်ကို ဟောတော်မူပေသည်။ ပရိညာ ကိစ္စပြီးစီးပုံ ဥပမာ၌ ပုန်ကန် ပုန်စားမှုနှင့် မင်းပြစ် မင်းဒဏ်သင့်သောသူကို တစ်နေ့တစ်ရက်တွင် နံနက်၌ လှံချက်တစ်ရာ အထိုးခံရသော ဥပမာပေတည်း။ ဤကိုယ်ခန္ဓာ၌ နာမကာယ ရူပကာယ ဟူ၍ နှစ်ကာယ ရှိသည်တွင် နာမကာယ၏တံခါးဝကား ဝိညာစ်ခြောက် ပါးတည်း။</p> <p>အာရုံခြောက်ပါးသည် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး တံခါးပေါက်မှာ နာမကာယသို့ဝင်ကြရကုန်၏၊ တစ်ရွာလုံး တစ်မြို့လုံးကို တိုက်လို ခိုက်လို သတ်လို ဖြတ်လို မီးတိုက်လိုသော သူပုန် ဓားပြတို့သည် ဟင်းလင်းပွင့်ရာ ရွာတံခါး ပေါက်မြို့တံခါးပေါက်တို့မှာ ရွာတွင်း မြို့တွင်းသို့ အတင်း ဝင်ကြကုန်သကဲ့သို့တည်း။ ထို့ကြောင့် မြတ်စွာဘုရားသည်“<b>ဂါမဃာတ ကာ စောရာတိခေါ ဘိက္ခဝေ ဆန္နေတံ ဗာဟိရာယတနာနံ အဓိဝစနံ</b>”</p> <p>ဟူ၍ ဟောတော်မူပေသည်၊ အာရုံခြောက်ပါးသည် မြို့ရွာကို တိုက်ခိုက် ဖျက်ဆီးသော သူပုန် ဓားပြတွေမည်၏ ဆိုလိုသည်။</p> <p>တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဘယ်နေရာမဆို အာရုံဆိုက်ရာ ဆိုက်ရာ၌ ဝိညာဏ်စိတ်ကွင်းကနဲ ကွင်းကနဲ ပေါ်၍နေသည်ကို တံခါးဝတွေဆို သည်၊ မှန်တံခါးမျိုးကဲ့သို့ အကြည်အလင် တံခါးမျိုးတည်း၊ ဟင်းလင်း ပေါက် တံခါးမျိုးမဟုတ်၊ အာရုံကို သိမှုပင်တည်း၊ ဆိုက်လာသမျှသော အာရုံစုသည် ဝိညာဏ်သိမှုနှင့်ပေါင်းမိလျှင် ဖဿဝေဒနာ အစရှိသော နာမကာယသို့ပေါက်ရောက်လေတော့သည်၊ ပေါက်ရောက်လျှင် သူပုန် ဓားပြဝင်၍ တိုက်သောရွာကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ကျားတွေဝင်သော ရွာကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ချင်းတွင်းမြစ်ညာမှာ ချင်းရိုင်းဓားပြဝင်သော ရွာကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ လောဘ, ဒေါသအစရှိသော နာမကာယအပေါင်း ထောင်းထောင်း ဆူကြွဖြစ်ပေါ်ကြလေကုန်တော့သည်၊ သတ္တဝါတို့၏ ထွေထွေလာလာ ကြံခြင်း စည်ခြင်း ပြောခြင်း ဆိုခြင်း ငိုခြင်း ရယ်ခြင်း ဟစ်ကြွေးခြင်း သီချင်း ကဗျာ အဲ အန် ကျူးရင့်ခြင်း ခိုက်ရန်ဖြစ်ပွား စကားငြင်းခုန်ခြင်း အစရှိသည်တို့သည်လည်းကောင်း၊ အင်္ဂါကြီးငယ် လှုပ်ရှားသွားလာခြင်း အစရှိသည်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုနာမ်တရား တို့၏ ထောင်းထောင်းဆူကြွမှုတို့သာတည်း။</p> <p>ဟောတော်မူရင်း ဥပမာ၌ကား ဝိညာဏ်အချက် သက်သက်ကို ပြတော်မူလို၍ လှံချက်မျှကိုသာ ဟောတော်မူသည်၊ ရာဇဝတ်ကောင်နှင့် ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတူသည်၊ တစ်နေ့တစ်နေ့လျှင် အချက်သုံးရာ သုံးရာ ထိုးသော လှံစုနှင့် အာရုံခြောက်ပါးတူသည်၊ လှံစူးဝင်ရာ အပေါက်ဝစုနှင့် တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးဖြစ်ပေါ်မှု တူသည်၊ လှံသွား ထိသမျှ အတွင်း သားစုနှင့် နာမကာယ တူသည်၊ (ဝါ) အလွန်နာလှ ပြင်းထန် လှအောင် ထကြွဖြစ်ပွားသော ဒုက္ခ ဝေဒနာစုနှင့်တူသည်၊ ဤဥပမာဖြင့် ဝိညာဏ်၏ အလွန်ပြင်းထန်သော ဒုက္ခလက္ခဏာပရိညာ အခွင့်ကြီး ဖြစ်ကြောင်းကိုပြတော်မူသည်၊ ဒုက္ခပရိညာအခန်း၌ အနည်းနည်း ပြခဲ့ သော ဒုက္ခအခြင်းအရာ အလုံးစုံသည် ကိုယ်၌ဆိုက်ရောက် ညှဉ်းပန်း သောအခါ ဤဝိညာဏ်ပေါက် ကချည်းဝင်၍ ညှဉ်းပန်းကြကုန်သည်။</p> <p>တစ်နည်းမူကား ဤဥပမာသည်လည်း အရဟတ္တမဂ်သို့ ရောက် ၍ဝိညာဏ်၌ ဒုက္ခပရိညာကိစ္စအလုံးစုံ ချောမောပြီးသော အခွင့်နှင့် တိုက်ဆိုင်၍ဟောသောဥပမာပင်တည်း၊ ထိုလှံချက်တို့ကို ခံရသော ရာဇဝတ်ကောင်သည် လှံထိုးသော အာဏာသားတို့၌လည်းကောင်း၊ လှံတို့၌လည်းကောင်း၊ လှံချက်မိမိ ကိုယ်သို့ရောက်၍ပေါက်မှု စူးမှုတို့ ၌လည်းကောင်း၊ သာယာခြင်းဟူ၍ အဏုမြူမျှမရှိ၊ ကြောက်ခြင်းသည်း ထန်စွာ အမြဲတည်နေသကဲ့သို့ အာရုံခြောက်ပါး၏ မှီရာဝတ္ထုစု၌လည်း ကောင်း အာရုံခြောက်ပါးတို့၌လည်းကောင်း၊ မိမိသန္တာန်မှာ အာရုံ ခြောက်ပါးလျှင် အာရုံရှိသော ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးဖြစ်ပေါ်မှုတို့၌ လည်း ကောင်း၊ တဏှာဖြင့် သာယာခြင်း ဟူ၍အဏုမြူမျှမရှိ၊ ဉာဏ်၏ ကြောက် ခြင်းဖြင့် ကြောက်ခြင်းသည်းထန်စွာ အမြဲအစွဲ တည်နေသော အဖြစ်သို့ ဆိုက်အောင် အားထုတ်မှ ပရိညာကိစ္စ အပြီးတိုင်လေသည်ဟု ပရိညာ ကိစ္စ အပြီးတိုင်မှုကို စံပြုရန်ပြတော်မူသော ဥပမာပေတည်း၊ ထိုဥပမာ အတိုင်း ပြီးစီးလျှင် ရဟန္တာဖြစ်လေတော့သည်၊ ရဟန္တာဖြစ်လျှင်လည်း ဉာဏ်၏ကြောက်ခြင်းဖြင့် ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး၌ကြောက်ခြင်း သည်း ထန်သောဘယဉာဏ်, အာဒီနဝဉာဏ်, နိဗ္ဗိဒါဉာဏ် အစွဲအမြဲ တည်လေ တော့သည်၊ ထို့ကြောင့် မဟုတ်လော မိမိသန္တာန်၌ရှိနေသော ဝိညာဏ် ခြောက်ပါး၏ ခုနစ်ရက်စသည်ဖြင့် ချုပ်ငြိမ်း၍နေသော နိရောဓ သမာပတ်ကို ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာန်ဆိုပေသတည်း၊ မိမိသန္တာန်၌ အာရုံခြောက်ပါး လှုံ့ဆော်တိုင်း လှုံ့ဆော်တိုင်း ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးနှင့်တကွ နာမက္ခန္ဓာ လေးပါးတို့ခြောက်ဒွါရ၌ တစ်ကြွကြွတစ်ရွရွ ဖြစ်ပေါ်၍နေသည်ကို သည်း မခံလိုလှ၍ ဝင်စားရသော သမာပတ်ပေတည်း၊ ထိုသမာပတ်ကို နိဗ္ဗာန် ဟူ၍ ဆိုသဖြင့် ထိုဝိညာဏ်ခြောက်ပါးဖြစ်၍ နေမှုသည် ရဟန္တာ ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ကြီးစွာသောဒုက္ခဘေးကြီးဖြစ်၍ နေကြောင်းကို သိသာ လှလေသတည်း၊ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး နှင့်တကွရှိရှိသမျှသော တေဘူမက ဓမ္မတို့ကို ဤဥပမာနှင့်ယှဉ်၍ အကုန်မြင်အောင်ကြည့်လေ။ ထွန်မှု ယက်မှု လုပ်ဆောင်မှု နှင့်တင်ကူး၍ စပါးကျွန်ခံနိုင်မှ စပါးကိုရသည်၊ ချက်ပြုတ် မှုနှင့် တင်ကူး၍ ထမင်းကျွန်ခံနိုင်မှ ထမင်းပေါ်လာသည်၊ ဤနည်း ချည်းမှတ်လေ။</p> <p>လောက၌ ကျေးကျွန်ဟူရာမှာလည်း အရှင်သခင်ဆိုသောသူက ရှေးဦးစွာကြွေးမြီဥစ္စာ ချေးမှု, ပေးမှုနှင့် သူ့ကျွန်ခံခဲ့ရသည်၊ အိမ်၌နေ ပြန်လျှင် ကျွေးမှု, မွေးမှု, ဝတ်ဆင်မှုနှင့် သူ့ကျွန်ခံနိုင်မှ နေရသည်၊ မင်းစိုး ရာဇာတို့ အစိုးရမှုမှာ အသက်ခန္ဓာ ကိုပိုင်သော အရှင်သခင်ဟုဆိုကြရာ၌ ထိုသူ့အသက်ကို မအို မသေ အမြဲနေရအောင် ထိုသူ့ခန္ဓာကို သင်္ခါရဒုက္ခ, ဝိပရိဏာမ ဒုက္ခ မဖြစ်ရအောင် အစိုးရသည် မဟုတ်၊ ထိုမင်းသည် မိမိအ သက်, မိမိခန္ဓာကိုယ်ကိုမျှ ထိုကဲ့သို့ အစိုးရသည်မဟုတ်၊ အင်အားချင်း မတန်၍ နှိပ်စက်နိုင်သည့်အတွက် ပါကောင်းသမျှ အလိုပါမှုအနည်းငယ် ရှိ၍နေသည်ကို အစိုးရဆိုသတည်း။</p> <p>စိတ်နှင့် ကြံလိုရာရာ၌ ကြံနိုင်မှု၊ နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုလိုရာ ပြောဆိုနိုင် မှု၊ ကိုယ်အင်္ဂါ လှုပ်ရှားမှု၊ သွားလိုရာရာ သွားနိုင်မှု၊ လာလိုရာရာ လာနိုင် မှုတို့ကိုစွဲ၍ မိမိကိုယ်ကို မိမိအစိုးရသည်ထင်၍ နေကြရာ၌လည်း အသား နုတက်မှု ဥပမာကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ခန္ဓာကို အစာဟာရ ကျွေးမွေးမှုစသော သင်္ခါရဒုက္ခ အမျိုးမျိုးတို့နှင့်တင်ကူး၍ သူ့ကျွန်ခံမှု အမြဲတည်ရှိနေသည်ကို သိလေ၊ ရှေးရှေးနေ့က ကျွေးမှု, မွေးမှု, ပြုစုပျိုးထောင်မှုတို့နှင့် သူ့ကျွန်ခံ ခဲ့၍ နောက်နောက်နေ့မှ ကြံမှု, သိမှုပေါ်လာသည်၊ ပြောမှု, ဆိုမှု ပေါ်လာ သည်၊ ကြံမှု, သိမှု, ပြောဆိုမှု, ကိုယ်အင်္ဂါလှုပ်ရှားမှု, သွားမှု, လာမှု ဆို သည်မှာလည်း မြစ်ရေအလျဉ်ကဲ့သို့ ဝိညာဏ်စသော ပရမတ္ထဓမ္မတို့၏ တစ်ရွရွ တစ်ရှိန်းရှိန်း ဓာတ်အသား နုတက်ပွားမှုတို့သာတည်း။ (ဤတွင်ရွေ့ကား ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါ၏ အလိုသို့မလိုက်မှု အကြောင်းတရားနှင့် စပ်၍သာဖြစ်မှုကို မြင်သဖြင့်</p> <p>သိအပ်သော အနတ္တ အမြွက်တည်း။)</p> <p>---</p> <p>အနိစ္စပရိညာ၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် အခြင်းအရာစု သည်လည်း အကြောင်းတရားနှင့် စပ်၍သာဖြစ်နိုင်မှု ထင်ရှားလှသော အခြင်းအရာစုပင်တည်း၊ ထိုမှတစ်ပါး ပဋ္ဌာန်းဒေသနာတော်အရနှင့် အနတ္တအချက်ကို ပြဆိုရန် အလွန်ကြီးကျယ်လှ၏၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော် အရာသာဖြစ်သည်၊ ဝိပဿနာ ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်မှာ အကုန်လိုရင်းမဟုတ်၊ တစ်စိတ် တစ်ဒေသနှင့်အနတ္တထင်လျှင်ပြီးတော့သည်။ ရှေးအနိစ္စပရိညာ ၌ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒအချက်ကို အာရမ္မဏပစ္စည်းတစ်ခုနှင့် ပြဆိုခဲ့သည်၊ ထိုအတိုင်း ပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်မြင်နိုင်လျှင် ပြီးတော့သည်။ အနတ္တ ပရိညာ အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <p>အနိစ္စ, ဒုက္ခ, အနတ္တ, ပရိညာသုံးပါးတွင် အနိစ္စပရိညာ ပိုင်ပိုင် နိုင်နိုင်လိုလှ၏၊ အနိစ္စပရိညာ ပိုင်နိုင်မှ နောက်နောက် ပရိညာပိုင်နိုင်မည်။ တီရဏပရိညာ သုံးပါး အစီအရင် ပြီး၏၊</p> <h3>၈-ဝိညာဏဟာရ၌ ပဟာနပရိညာ</h3> <p>ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ် အစရှိသော လောကီ လောကုတ္တရာ ပဟာနပရိညာ အစီအရင်မှာ ကဗဠီကာရ အာဟာရကမ္မဋ္ဌာန်းမှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသောနည်းအတိုင်းသိလေ။</p> <p>ဤဝိညာဏာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းအလုပ်သည်ကား အရဟတ္တမဂ် တိုင်အောင်ပေါက်၏၊ အရဟတ္တမဂ်သို့ကျ၍ ရဟန္တာအဖြစ်သို့ရောက်မှ ဝိညာဏ်၌ သာယာတွယ်တာခြင်း ပြတ်ကင်းသော ပဟာနပရိညာ အခွင့်တုံးသည်၊ သောတာပန်, သကဒါဂါမ်, အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးတို့၌ အခွင့်မတုံး, အဆုံးမတိုင်သေး၊ စိတ်ဝိညာဏ်ကို သုခအနေနှင့် သာယာသောတဏှာ တန်းလန်းနှင့်ပင်ရှိ ကြသေးသည်၊ ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ်များကို အားထုတ်ခွင့်မတုံးသေး၊ ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ်တို့နှင့် ရှု၍နေဆဲအခါ၌လျှင် ဒုက္ခကြီးစွာ ထင်မြင်နိုင်သည်၊ မရှုသောအခါ၌ သုခသညာ ကပ်မြဲ ကပ်ပြန်သည်၊ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်း သာ, ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာ ထင်မြဲထင်ပြန်သည်၊ အနာဂါမ်ပုဂ္ဂိုလ်ကား ဗြဟ္မာ့ ချမ်းသာ အထင်သာ ရှိတော့သည်၊ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ အထင်မရှိ ပြီ၊ ဝိပဿနာတရားကို အားထုတ်သော ပုထုဇ္ဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ ဆိုဖွယ်ရာ မရှိပြီ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာလည်း ဝိပဿနာထင်မြင်နိုင်သည်ဆို ငြားသော် လည်း အနိစ္စပရိညာနှင့်အနတ္တပရိညာ ဤနှစ်ပါးသာ စွဲမြဲစွာထင်နိုင်သည်၊ ဒုက္ခပရိညာသည်မူကား အားထုတ်၍ ရှုဆဲအခါ၌သာ ကောင်းစွာ ထင် နိုင်သည်၊ မရှုပြန်လျှင် သုခသညာ ကပ်မြဲကပ်ပြန်သည်၊ လူ့ချမ်းသာ, နတ်ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာ့ချမ်းသာ ထင်မြဲထင်ပြန်သည်၊ ဒုက္ခပရိညာဖြစ်သော ဘယဉာဏ် အာဒီနဝဉာဏ် နိဗ္ဗိဒါဉာဏ်တို့ကိုလွန်စွာ အားထုတ်၍ ရှုနေ စဉ်တွင် အဆင့်ဆင့် ဉာဏ်ပွင့်လင်း၍ ပွင့်လင်း၍သွားသဖြင့် အတ္တဒိဋ္ဌိ ပြတ်လောက်အောင် လင်း၍သွားသော အချက်တွင် သောတာပတ္တိမဂ်သို့ ဆိုက်လေ၍ ဖိုလ်ပစ္စဝေက္ခဏာပေါ်အောင် ဉာဏ်အချက်သွားလေ၏၊ ပစ္စဝေက္ခဏာမှ ထ၍ ပကတိနေပြန်လျှင် သုခသညာကပ်မြဲကပ်ပြန်၏၊ လူဖြစ်ခဲ့လျှင် ဥစ္စာ စီးပွား သားမယား အာရုံနှင့်မွေ့လျော်မြဲမွေ့လျော်၍ နေနိုင်ပြန်၏၊ အချို့သောသူတို့ကား ထိုသို့မသိရှာကြသည့် အတွက် ကြောင့်ဝိပဿနာထင်သူမှန်လျှင် လူထဲ ရှင်ထဲမှာ ရွှင်ကြည်စွာ မနေနိုင် ရာပြီ၊ ဥစ္စာစီးပွား သားမယား အလယ်မှာ မနေနိုင်ရာပြီ၊ ရွှင်သော မျက်နှာ ရွှင်သောစကား ကြွရွသော ကိုယ်အမူအရာ မရှိရာပြီဟု ထင်ကြကုန်၏။</p> <p>အဆိပ်ပင်ကြီး နှစ်ခုသည်ရှိရာ၏၊ တစ်ပင်မှာ ရေသောက်မြစ် အကုန်ပြတ်ပြီးတည်း၊ တစ်ပင်မှာ ပကတိအနေအတိုင်းပင်၊ ရှေ့အပင်မှာ ရေသောက်မြစ်ကြီး ပြတ်ကြီးဖြစ်သော်လည်း မြေထဲမှာ မြစ်သေး မြစ်မြွား ကျန်ရှိသေးသည် တစ်ကြောင်း၊ မြေပေါ်ရှိ တစ်ပင်လုံးမှာရှိနေသော အစေးတို့ခြောက်ခန်း၍ မကုန်သေးတည့် သေးသည်တစ်ကြောင်း၊ သို့အကြောင်းကြောင့် ပကတိအပင်နှင့် နေပုံ မထူးကြသေး စိုစိုပြည်ပြည် ရွှင်ရွှင် လန်းလန်းအတိုင်းပင် ရှိနေသေးသည်၊ အစေး အားကြီးသော အပင်မျိုးဖြစ်၍ တစ်ဖြည်းဖြည်းသာ စိုပြည်ရွှင်လန်းမှု ယုတ်သိမ်း ၍သွား သည်၊ ပကတိ အပင်မှာမူကား အစဉ်အဆက် ပွားစီး၍ ထိုအရပ်တွင် အဆိပ်ပင်တောကြီးဖြစ်အောင် သွားလမ်းသာရှိနေ၏၊ မျက်မြင်မှာ ရွှင်ပုံချင်းတူကြသော်လည်း ဝိပဿနာ ထင်မြင်သော ပုထုဇ္ဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ် သော တာပန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ရွှင်မှုနှင့် ပကတိအန္ဓဗာလပုထုဇ္ဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ရွှင်မှု နှစ်ပါး အထူးတည်း၊ မသိတတ်လျှင် အပြစ်ကြီးစွာ ဖြစ်တတ်သော အချက် ဖြစ်၍ ဤဥပမာနှင့်တကွ ပြဆိုလိုက်သည်။</p> <p>ဝိညာဏာဟာရ၌ ပဟာနပရိညာအမြွက်ပြီး၏၊ ဝိညာဏာဟာရ၌ ပရိညာသုံးပါး အဆုံးတိုင်ပြီးပိုင်လျှင် နာမ်ရုပ် တို့၌လည်း အဆုံးတိုင် ပြီးပိုင်လေတော့သည်၊ ဝိညာဏ်, နာမ်, ရုပ်သုံးပါး၌ ပရိညာသုံးပါးလည်း အဆုံးတိုင်ပြီးလျှင် မဂ္ဂဗြဟ္မစရိယကိစ္စ သာသန ဗြဟ္မစရိယကိစ္စ အလုံးစုံ အခွင့်တုံးလေ၏၊ ဤသို့သောအချက်ကို ပြတော် မူခြင်းငှာ</p> <p><b>ဝိညာဏေဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေ နာမရူပံ</b></p> <p><b>ပရိညာတံ ဟောတိ၊ နာမရူပေ ပရိညာတေ အရိယသာဝကဿ နတ္ထိ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိ</b></p> <p>ဟူ၍ ဟောတော်မူသည်။</p> <p>(ဤတွင်ရွေ့ကား ဝိညာဏာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင်ပြီး၏၊)</p> <p>---</p> <h3>၉-ဖဿာဟာရ၌ ပရိညာ</h3> <p>ယခုအခါ ဖဿကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်ကို ပြဆိုပေအံ့။ ဤ ဖဿာဟာရ၌ ဉာတပရိညာအမှုမှာရှေး၌ ဉာတပရိညာအမှုမှာ ရှေး၌ နာမ်အာဟာရသုံးပါးခွဲခန်းမှာ ပါရှိလေပြီ။ “<b>အာဟာရံ ဇာနာတိ</b>” ၏အရ ဒုက္ခသစ္စာ ပိုင်းခြားမှုမှာလည်း ဝိညာဏာဟာရဒုက္ခ၌ ပြခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီး တစ်ဆယ့်ငါးပါး အတိုင်းပြလေ၊ ဝိညာဏ်နှင့် ဖဿသည် ဖြစ်အတူ ပျက်အတူ အမြဲမကွာ ယှဉ်ဖက်၍ဖြစ်ကြ၏၊ ကိစ္စအလိုအား ဖြင့်သာ ရှေ့နောက်ကဲ့သို့ပြု၍ ပြောရသည်၊ ဝိညာဏ်သည် ဟင်းလင်းဖွင့် ထားသော တံခါးပေါက်အတွင်းသို့ ရောက်လာသမျှသောသူတို့ကို အဆိုး အကောင်း ထင်ရှားပေါ်လွင်အောင် အတင်းအကြပ်စစ်ကြောသော တံခါးစောင့်နှင့်တူ၏၊ ဤသို့စသည်ဖြင့် ဥပမာဆောင်ဖွယ် ပေါများ၏၊ ထင်ရှားရာဌာနအားဖြင့်မူကား ကောင်းသည် မကောင်းသည်ဟု မထင်ရှားမူ၍ မြင်ကာမတ္ထ၊ ကြားကာမတ္တ၊ နံကာမတ္တ၊ လျှာမှာ သိကာမတ္တ၊ ကိုယ်မှာ သိကာမတ္တ၊ စိတ်နှလုံးမှာ ထင်မြင်ကာ မတ္တသာရှိသော အာရုံ သာ အလွန်များသည်၊ ကြည့်၍ကောင်းသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကြည့် ၍မကောင်းဘူးဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဤသို့ စသည်ဖြင့် ကောင်း မကောင်း ထင်ရှားရာ၌ ဖဿထင်ရှား၏၊ မြန်မာဝေါဟာရ၌ ဖဿကို မျက်စိအတွေ့, နားအတွေ့ စသည်ခေါ်၏။</p> <p>ဉာတပရိညာ အမြွက်ပြီး၏၊</p> <p>---</p> <p>တီရဏပရိညာ သုံးပါးလည်း ဝိညာဏ်နှင့်တူပြီ၊ ဝိညာဏ် ခြောက် ပါးဆိုရာ၌ ဖဿခြောက်ပါး ဆိုရုံမျှသာ ထူးတော့သည်။ ပဟာန ပရိညာလည်း ဝိညာဏ်နှင့် တူပြီ၊ ဤဖဿဟာရကမ္မဋ္ဌာန်းလည်း အရဟတ္တဖိုလ် တိုင်အောင်ပေါက်၏၊ ဖဿ၏ ဒုက္ခပရိညာမှုသည် အရဟတ္တမဂ်သို့ကျမှ အပြီးတိုင်၏၊ ဝိညာဏ်အတိုင်းပင် ဖဿာဟာရ၌ ပရိညာကိစ္စ အပြီးတိုင်လျှင် ဝေဒနာသုံးပါး၌လည်း အပြီးတိုင်တော့သည် ဟူရာ၌ ဖဿ၌ အနိစ္စပိုင်လျှင် ဝေဒနာသုံးပါး၌လည်းပိုင်တော့သည်၊ ဖဿ၌ ဒုက္ခအနတ္တပိုင်လျှင် ဝေဒနာသုံးပါး၌လည်း ပိုင်တော့သည်၊ ပဟာနပရိညာမှာလည်းထို့အတူတည်း။ အကြောင်းမူကား ဖဿနှင့် ဝေဒနာသည် ကိစ္စအခြင်းအရာချင်း အလွန်နီး ကြ၏၊ သုခသမ္ဖဿနှင့် သုခဝေဒနာသည် သဘောတစ်လုံးတည်းကဲ့သို့ထင်ရ၏၊ ချမ်းသာသော အတွေ့ဟုဆိုအပ်သော သုခသမ္ဖဿ၌ ဒုက္ခပရိညာပိုင်နိုင်ခဲ့လျှင် ချမ်းသာ မှုဟု ဆိုအပ်သော သုခဝေဒနာ၌လည်း ပိုင်နိုင်တော့မည် ဧကန် ဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် နောက်ပရိညာ ကိစ္စတစ်လုံးတည်း ဖြစ်ကြလေသတည်း၊ ဝေဒနာမည်သည် သတ္တဝါတို့မှာ အချုပ်အချာဖြစ်၏၊ လူ့ချမ်းသာ, နတ် ချမ်းသာ, ဗြဟ္မာချမ်းသာ ဆိုသည်ကား သုခဝေဒနာကို ဆိုသတည်း၊ အပါယဒုက္ခ လူတို့၌အများသိကြသော ဒုက္ခဆိုသည်ကား ဒုက္ခဝေဒနာ ကိုဆိုသတည်း၊ လူ့ဘဝ, နတ်ဘဝ, ဗြဟ္မာ့ဘဝကို တောင့်တတွယ်တာ သာယာမှုဖြစ်၍နေကြသည်လည်း ထိုဘဝတို့ ၌ရှိသော သုခဝေဒနာနှင့် တောင့်တတွယ်တာ သာယာရင်းပေတည်း၊ ထိုဘဝတို့၌ဖြစ်သော သုခကိုပင် ဒုက္ခဟု ပိုင်ပိုင်ထင်မြင်နိုင်သည်ရှိသော် ထိုဘဝတို့၌ ဖြစ်သော ရုပ်ခန္ဓာ, နာမ်ခန္ဓာတို့သည် အသုံးမကျ နိရတ္ထက ဖြစ်၍ ကုန်တော့သည်၊ တွယ်တာရန် အခွင့်မရှိပြီ၊ ဒုက္ခပရိညာ အလိုလို ပြီးစီးလေတော့သည်၊ ထို့ကြောင့်</p> <p><b>ဖေဿာ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေ ပရိညာတေတိဿော ဝေဒနာပရိညာတာဟောန္တိ၊ တီသု ဝေဒနာသု ပရိညာ တာသု အရိယသာဝကဿ နတ္ထိကိဉ္စိ ဥတ္တရိကရဏီယန္တိ ဝဒါမိ။</b> ဟူ၍ ဟောတော်မူပေသတည်း။</p> <p>ပညာရှိသုံးပါး အဆုံးတိုင်ပြီးစီးပုံကို စံပြုရန် ဥပမာကား အရေမရှိသော နွားမဥပမာတည်း၊ ထိုနွားမသည် တစ်ကိုယ်လုံး အရေမရှိ၊ နီနီချင်းချင်း အသားကောင်ကြီးဖြစ်၍နေသည့်အတွက် ဟင်းလင်းအပြင် မှာ နေပြန်လျှင်လည်း ခွေး, ကျီးလင်းတ ယင်မ, ယင်ငယ် တစ်ရုန်းရုန်း ကိုက်ကြ, ဆွဲကြ, ထိုးကြ, ဆိတ်ကြ ဒုက္ခပင်လယ်ဝေကြီးဖြစ်ရလေ၏၊ တောချုံရှိရာသို့ ဝင်ပြန်ပါလျှင်လည်း သစ်ကိုင်း, သစ်ခက်, သစ်ရွက်, ဆူးငြောင့်ထိပါးမှုနှင့် ဒုက္ခပင်လယ်ဝေကြီး ဖြစ်ရလေ၏၊ ဤကား ဥပမာ တည်း၊ နွားမနှင့် သတ္တဝါခန္ဓာကြီးတူ၏၊ အရေမရှိ၊ ဟင်းလင်းကြီး နေသည် နှင့် ဝိညာဏာဟာရတူ၏၊ ဝိညာဏ်မည်သည် အလွန်ကြည်လှစွာသော ဒွါရတရား ဖြစ်သောကြောင့်ဟင်းလင်းကြီးနှင့် တူလေသည်၊ အသာ အယာထိကာ မတ္ထပင်ဖြစ်သော်လည်း ဆတ်ဆတ်တုန် နာကျင်ရန် ပြင်းထန်သော ဒဏ်မှုကြီး ဖြစ်၍သွားရသော အသားစုနှင့်ဖဿာဟာရ တူသည်၊ ပြင်ပ၌ ထိခိုက်သော သက်ရှိ, သက်မဲ့, ဝတ္ထုနှင့် အာရုံခြောက်ပါး တူသည်။</p> <p>သူသူငါငါ သတ္တဝါတို့၏ ကိုယ်ခန္ဓာမှာလည်း နေပူ, လေပူ, မီးပူ, မှက်, ခြင်း, သန်း, ကြမ်းပိုး အစရှိသော ဒုက္ခဖြစ်လောက်သော အာရုံ ထိုခိုက်လာလျှင် ဘယ်နေရာမှာမှ ဖဿနှင့်တကွ ဒုက္ခဝေဒနာ မပေါ် သည်မရှိ၊ ခြင်တရုန်းရုန်း, ယင်တရုန်းရုန်း, မှက်တရုန်းရုန်း, ဖြုတ် တရုန်းရုန်း, သန်း, ကြမ်းပိုး, ပိုး ပုရွက် တရုန်းရုန်း နေပူ, လေပူစသည် တရုန်းရုန်း ဒုက္ခမစဲသည်သာဖြစ်၏၊ သို့သော်လည်း ပရိညာထမြောက်မှု စံပြုသော ဥပမာဖြစ်၍ လူ့ရွာ, နတ်ရွာ, ဗြဟ္မာ့ရွာတို့၌ရှိသော သုခသမ္ဖ ဿ သုခဝေဒနာတို့နှင့်တကွ ဖဿဟူသမျှ, ဝေဒနာဟူသမျှတို့၌ ဒုက္ခပရိညာ အပြီးတိုင်ပိုင်နိုင်သော ရဟန္တာတို့၌သာ ဆိုက်တိုက်လိုရင်း ဥပမာပေတည်း။</p> <p>ဖဿာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၀-မနောသေဉ္စတနာဟာရ၌ ပရိညာ</h3> <p>မနောသေဉ္စတနာဟာရ၌လည်း ဉာတပရိညာအစီအရင်မှာ နာမ်အာဟာရ သုံးပါးခွဲခန်း၌ ဆိုခဲ့ပြီးသော သဘာဝပရိညာနှင့်တကွ ဝိညာဏာဟာရ၌ ပြခဲ့ပြီးသော ဒုက္ခစက်ကြီး တစ်ဆယ့်ငါးပါးတည်း။ တီရဏပရိညာ ပဟာနပရိညာတို့မှာလည်း ဝိညာဏာဟာရအတိုင်းပင်။ ဝိညာဏ်ခြောက်ပါးဆိုရာမှာ ရူပသေဉ္စတနာအစရှိသော စေတနာ ခြောက်ပါးကိုပြဆိုလေ။</p> <p>စေတနာဟာရ၌ ပရိညာသုံးပါး ပိုင်နိုင်လျှင် တဏှာသုံးပါးလည်း ပိုင်တော့သည်ဟူရာ၌ တဏှာသုံးပါးဆိုသည်ကား ကာမတဏှာ, ရူပ တဏှာ, အရူပတဏှာ ဤသုံးပါးတည်း။</p> <p>ဘုံသုံးပါးကို ပစ်ချမှုစေတနာနှင့်တဏှာ တွဲဖက်၍ နေပုံကို ပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>နာမ်အာဟာရ သုံးပါးခွဲခန်း၌ သံချွန်တပ်သော နှင်တံဖြင့် ရထား၌ ကအပ်သောမြင်းတို့ကို အတွင်ထိုး၍ အပြေးနှင်ရသော ရထားဦးစီး ဥပမာကဲ့သို့ စေတနာသည် တစ်ဘဝ တစ်ဘဝမှာ တစ်ခါတစ်ခါ သတ္တဝါ သေ၍ မရပ်မနား ခဏမခြား ဘဝတစ်ပါး ဆက်လက်မိအောင် နာမ် ခန္ဓာလေးပါးတို့ကို အတွင်စိုင်းနှင်သည်ဟူရာ၌ သမုဒယသစ္စာတဏှာ အဖော်သဟဲရှိမှ ဘဝတစ်ပါးဆက်နိုင်သည်၊ တဏှာအဖော်သဟဲမရှိက မဆက်နိုင်၊ ဥပမာကား မြစ်တစ်ဖက်ကမ်းသို့ ရောက်စေခြင်းငှါ ပကတိ သော မြေမှုန့်တွေကို အမြောက်ထဲသို့ထည့်၍ ယမ်းအား မီးအားနှင့် ပစ်သော်လည်း တစ်ဖက်ကမ်း သို့မရောက်နိုင်၊ အမြောက်က ထွက်ကာ မျှမှာ ဖရိုဖရဲကြဲ၍ ပျောက်ပျက်ရာ၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ အစေး အတွဲမရှိသော ပကတိမြေမှုန့်ကိုပင် အင်္ဂတေကဲ့သို့ဖြစ်လေအောင် အစေးအဖွဲ့နှင့် ထောင်းထုကြိတ်နယ်၍ ခိုင်မြဲစွာသော အမြောက်ဆန် ပြုလုပ်၍ပြီးမှ အမြောက်မှထည့်၍ ထို့အတူပစ်သည်ရှိသော် မြစ်တစ် ဖက်ကမ်းသို့ ရောက်ရုံမျှမက ဆိုက်တိုက်ရာဝတ္ထုကို ပြိုကွဲအောင် မှန် လေရာ၏။</p> <p>အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ အစေးအဖွဲ့ ကောင်းလှလေသောကြောင့် တည်း၊ ဤဥပမာအတိုင်းမှတ်လေ၊ ရဟန္တာတို့၏စေတနာသည် အစေး အဖွဲ့ မရှိသော ပကတိမြေမှုန့်နှင့်တူ၏၊ ကာယကံ, ဝစီကံ, မနောကံ လှုပ်ရှားတိုင်း လှုပ်ရှားတိုင်း စေ့ဆော်ခြင်း စေတနာမှုရှိပါသော်လည်း တဏှာ အစေးအဖွဲ့မရှိသည့်အတွက် တစ်ခုတစ်ခုသော ဇောဝီထိအဆုံး အဆုံးတွင် အငွေ့အသက်မျှမကျန်၊ ကမ္မသမင်္ဂိတာ အဖြစ်သို့မရောက်ပဲ ပျောက်ပျက်ကွယ်ဆုံးလေ၏၊ ပုထုဇ္ဇဉ်သေက္ခတို့၏ စေတနာသည်မူကား အစေးအဖွဲ့နှင့်တကွ ပြုပြင်အပ်သော အမြောက်ဆန်မြေလုံးနှင့်တူ၏၊ ကံ ၃-ပါး လှုပ်ရှားတိုင်း လှုပ်ရှားတိုင်းဖြစ်သော စေတနာသည် တဏှာ အစေးအဖွဲ့ရှိနေသည့်အတွက် တစ်စုံတစ်ခုသော ဇောဝီထိချုပ်ဆုံးသော် လည်း နောက်ဆက်လက်၍သွားသော စိတ်သန္တာန်ကို အထူးပြုမှုမျိုးစေ့ ဗီဇမြှုပ်နှံမှုဟုဆိုအပ်သော ကမ္မသမင်္ဂိတာအဖြစ်သို့ ရောက်အောင် ချီးမြှောက်မှုကို ပြု၍ချုပ်ပေ၏၊ ငါ့ကိုယ် ငါ့စိတ် ငါ့စေတနာဟူ၍ သာယာ သိမ်းပိုက်မှု သည်ဓာတ်သဘာဝအားဖြင့် စေဖွဲ့သော တဏှာပင်တည်း၊ ဤကား သတ္တဝါကို ဘဝတစ်ပါးသို့ပစ်ချမှုမှာ စေတနာနှင့်တဏာ ဖက်တွဲ ကြပုံတည်း။ ထို့ကြောင့် ဘဝတစ်ပါးသို့ ပစ်ချတတ်သည့်အတွက် နှင့် စေတနာ၌ ကြီးစွာသော ဒုက္ခအိုးကြီး, ဒုက္ခမျိုးကြီးထင်မြင်နိုင်ခဲ့သည်ရှိ သော် တဏှာ ၃-ပါးကိုလည်း ထင်မြင်နိုင်တော့သည်၊ သူတို့နှစ်ပါးကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ရသော ဘဝနာမ်ရုပ်တို့မှာ ဆိုဖွယ်မရှိပြီ။</p> <p>ထို့ကြောင့်</p> <p><b>မနောသေဉ္စတနာယ ဘိက္ခဝေ အာဟာရေပိရိညာတေ</b></p> <p><b>တိဿောတဏှာ ပရိညာတာ ဟောန္တိ၊ တီသု တဏှာသု ပရိညာတာသု အရိယသာဝကဿနတ္ထိကိဉ္စိ ဥတ္တရိကရဏီယန္တိ ဝဒါမိ။</b></p> <p>ဟူ၍ဟောတော်မူပေသည်။</p> <p>ပရိညာပုံစံ ဥပမာကား လူအများုတို့သွားလာရာ လမ်းခရီးဆုံကြီး တစ်ခု၏ နံပါး၌ နက်လှကျယ်လှစွာသော ရှားမီးကျီးတွင်းကြီး ၂-ခု ရှိသတတ်၊ အားခွန်ဗလကြီးလှသော ယောက်ျား ၂-ယောက်သည်လည်း ထိုတွင်းကြီး အနီး၌နေ၍ လာလာသမျှသော လူအပေါင်းတို့ကို အမိဖမ်း ဆီးဆွဲငင်၍ ထိုမီးကျီးတွင်း ၂-ခုထဲသို့ ပစ်ချသတတ်။</p> <p>(ဤကား ဥပမာတည်း။)</p> <p>ဒုက္ခဝေဒနာအိုးကြီးဖြစ်သော ဒုဂ္ဂတိဘုံ၊ ကိလေသာမီး တစ်ဟုန်း ဟုန်းတောက်လောင်၍ နေကြရာဖြစ်သော သုဂတိဘုံ ၂-ပါးသည် ယောက်ျားအားကောင်း ၂-ယောက်နှင့်တူသည်၊ ပြဆိုခဲ့ပြီးသောအတိုင်း ဘဝတစ်ပါး ဆက်လက်မိအောင် နာမ်တရားတိုပကို အတွင်စိုင်းနှင်မှု သည် မီးကျီးတွင်းကြီး ၂-ခုသို့ပစ်ချမှုနှင့်တူသည်၊ လာလာသမျှ လူ အပေါင်းတို့ကို ဖမ်းမှု, မိမှု, ဆွဲငင်မှု ဆိုရာ၌ မိမိသန္တာန်၌ ရွရွ ရွရွ ခဏမစဲ ဖြစ်၍နေသော စိတ်စေတနာကို တဏှာ မာန ဒိဋ္ဌိဖြင့် ငါဟူ၍လည်း ကောင်း၊ ငါ၏စိတ်, ငါ၏အကြံ, ငါ၏စေတနာ, ငါ၏ဒါန, ငါ၏သီလ, ငါ၏ကောင်းမှု, ငါ၏ကုသိုလ်ဟူ၍လည်းကောင်း သာယာတွယ်တာ မှုတို့ကိုဆိုသတည်း။ ထိုသို့သာယာတွယ်တာသောသူသည် မီးကျီးတွင်း သို့ပစ်ချသော ယောက်ျားကိုသွား၍ ကိုင်ဖက်သော ခရီးသည် ဗာလကဲ့သို့ ထိုဒါန, ထိုသီလ, ထိုကောင်းမှု, ထိုကုသိုလ် စေတနာတို့ကို ဖက်တွယ်သော သူတည်း၊ ထိုသို့ ဖက်တွယ်သော သူကိုဖက်တွယ်မြဲတိုင်း မရဏာသန္န တိုင်အောင် အတင်းဆွဲငင်လေ၍ သေသည်၏အခြားမဲ့ဘဝတစ်ပါးသို့ ပစ်ချလေ၏၊ အတင်းဆွဲငင်မှုဆိုသည်ကား ထိုစိတ်စေတနာကို ငါဟူ၍ ငါ၏ကောင်းမှုကုသိုလ်ဟူ၍ ငါ၏ကိုယ်ဟူ၍ စွဲလမ်းမှု ရှိနေသည့်အတွက် ထိုကောင်းမှု ကုသိုလ်တို့၌ တွယ်တာသောတဏှာမာနဒိဋ္ဌိတို့ကို ပယ်သတ် ဖြတ်တောက်ရန် မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို အားမထုတ်မူ၍ လောကအရေး လောကအရာတို့၌ စိတ်နောက်ကိုယ်ပါ လိုက်စားနေမှု ဝိပဿနာ ဘာဝနာ မနသိကာရမှတစ်ပါး လောကဓမ္မ ပသာဒကောင်းရာ ဗာဟိရာကုသိုလ် မျိုးတို့ကို ကြိုးကြိုးစားစား အားထုတ်မှုတို့ကိုပြု၍ နေကြကုန်သော သူတို့သည် အတင်းဆွဲငင်ရာပါကြလေကုန်သော သူတို့တည်း၊ ထိုသို့သော အမှုတို့၌ လိုက်စား၍နေချင်သော မိမိစိတ်စေတနာ ဗလဖွာတွေကို နာနာနှိပ်ကွပ်အတင်းသတ်၍ ဝိပဿနာမဂ်ပညာများကို ကောင်းစွာစွဲမြဲ အရခဲ၍ နေသောသူသည်မူကား ထိုစေတနာ ဆွဲငင်ရာသို့ မပါမလိုက် သောသူပေတည်း။</p> <p>(ဤတွင်းရွေ့ကား မနောသေဉ္စတနာဟာရ</p> <p>ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင် ပြီး၏၊)</p> <p>ဤသို့လျှင် ဆေးတစ်မြစ်တည်းနှင့်ပင် ခပ်သိမ်းသောအနာ ရောဂါကို အပြီးတိုင်ပျောက်ငြိမ်းစေနိုင်သော မြစ်ချင်းပြီး ဆေးထူး ဆေးမြတ်ကဲ့သို့ တရားကိုယ်တစ်ပါးတည်းနှင့်ပင် ဒုက္ခခပ်သိမ်းတို့ကို အပြီးတိုင် ပျောက်ငြိမ်းစေနိုင်သော အာဟာရ ၄-ပါး ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီ အရင်သည် ဤတွင်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၁-နာမ်သက် ရုပ်သက် စစ်တမ်း</h3> <p>ယခုအခါ ခန္ဓာငါးပါး ကမ္မဋ္ဌာန်းကို အမြွက်မျှဆိုဦးအံ့။ ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ် ဤကား ခန္ဓာငါးပါးတည်း၊ ထိုငါးပါး တွင် ဝိညာဏ်ဆိုသည်ကား ဝိညာဏာဟာရပင်တည်း၊ သင်္ခါရဆိုသည် ကား ပဓာနအားဖြင့် မနောသေဉ္စတနာဟာရပင်တည်း၊ ထို့ကြောင့် ဝိညာဏက္ခန္ဓာ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ ၂-ပါးတို့၌ အထူးဆိုဖွယ်ကိစ္စ မရှိ။</p> <p>ရုပ်သည် ကဗဠီကာရာအာဟာရနှင့်လွန်စွာ စပ်၏၊ ကဗဠီကာရ အာဟာရအစီအရင်၌ အတွင်းဝင်နိုင်၏၊ ဝေဒနာ သညာသည် ဖဿနှင့် လွန်စွာစပ်၏၊ ဖဿာဟာရ အစီအရင်၌ အတွင်းဝင်နိုင်၏၊ “သလ္လသုတ် ပါဠိတော်” “တဏှာသင်္ခယသုတ် ပါဠိတော်” စသည်တို့၌ ဝေဒနာတစ်ခုနှင့် ကမ္မဋ္ဌာန်းကိစ္စအပြီးတိုင်လာ၏၊ ဝေဒနာပုရိဂ္ဂဟသုတ်၌ ဒီဃနခပရိဗိုဇ် သည် ဝေဒနာတစ်ခုနှင့် မဂ်ဖိုလ်ရလေ၏၊ ဝေဒနာသည် ဉာဏ်နှင့် သိမ်းဆည်းခြင်းငှာ လွယ်လှ၏၊ ဝိညာဏ် ဖဿတို့ကို သိမ်းဆည်းခန်း၌ပင် ဝေဒနာဖက်တွဲ၍ ပြခဲ့ရသည်၊ ထို့ကြောင့် ယခုကာလများ၌ ဝိပဿနာ မနသိကာရကို လေ့ကျက်စွဲမြဲလိုသော သူတို့အား ဝေဒနာတစ်ခုကို ကမ္မဋ္ဌာန်းပြု၍ စွဲမြဲခြင်းငှာ သင့်မြတ်လှ၏၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင်မှာ ဝိညာဏ်၌ ပြခဲ့ပြီးသော နည်းလမ်းနှင့်ပင် ပြီးပါ၏။</p> <p>သညာဆိုသည်ကား အာရုံကိုမှတ်ခြင်း အမှုတည်း၊ အမိဝမ်းက ဖွားမြင်သည်မှစ၍ ဤကား အမိ, ဤကားအဖ အစရှိသည်ဖြင့် တွေ့ကြုံ သမျှ အထည်ဝတ္ထုစသည်တို့ကို တွေ့ကြုံတိုင်း တွေ့ကြုံတိုင်း မှတ်မှုတည်း၊ ထိုသို့ မှတ်ခဲ့မှုကြောင့် ယခုပြန်၍ အောင့်မေ့လိုက်လျှင် စိတ်ထဲတွင်ပေါ် လာကုန်၏၊ စိတ်ဆိုသည်ကား မှတ်မှုမဟုတ်၊ ရှေးရှုမိသော အာရုံကို သိမှု ထင်မြင်အောင် ပြမှုသာတည်း၊ စိတ်အလိုအားဖြင့် တွေ့ဖူးသော အာရုံကို ပြန်၍အောင့်မေ့သော်လည်း ပေါ်လာခွင့် မရှိ၊ ယခုသိပြီး သိပြီး တွေဖြစ်၍နေသမျှသည် ရှေးသညာ ကျေးဇူးတည်း။</p> <p>သညာမရှိလျှင် မိမိနာမည်ကိုပင် မှတ်မိနိုင်ဖွယ်မရှိ။ စိတ်သည် ရှေးရှုမိတိုင်းသော အာရုံကိုပြပေ၏၊ စိတ်ပြတိုင်း ပြတိုင်းကို သညာက မှတ်၏၊ စိတ်မမှီနိုင်သော သဘောအချက်စုကို ပြနိုင်သည်ကား ပညာပေ တည်း၊ ပညာပြတိုင်း ပြတိုင်းကိုလည်း သညာမှတ်၏၊ ပညာလည်း မှတ်သမားမဟုတ်၊ သိသမားသာတည်း၊ စိတ်သည် မျက်လှည့်သည်နှင့် တူ၏၊ မဟုတ်သည်ကို အဟုတ်ကြီးလုပ်၍ ပြတတ်၏၊ မရှိသည်ကို အရှိကြီးလုပ်၍ပြတတ်၏၊ သညာသည် စိတ်ပြတိုင်းကိုလည်း မှတ်၏၊ ပညာကား အမှန်အဟုတ်ကိုသာ ပြ၏၊ သညာသည် ပညာပြတိုင်းကို လည်း မှတ်၏၊ သို့သော်လည်း စိတ်သည်သာ အစဉ်ထာဝရ အတူအမြဲ နေ၏၊ ပညာကား တစ်ခါတစ်ရံတွေ့သာဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် စိတ်နှင့် ပညာ တစ်ဖက်တစ်လမ်း အငြင်းအခုန်ဖြစ်ကြသည်ရှိသော် စိတ်ဖက်ကသာ အခိုင်အလုံ သက်သေကြီးလုပ်၏၊ လုပ်ပုံကား ပညာက ဤကိုယ်ခန္ဓာကို အနိစ္စဆို၏၊ စိတ်က နိစ္စဆို၏၊ အငြင်းအခုန် ဖြစ်ကြ၏၊ သညာက နိစ္စသာ အမှန်ဖြစ်ကြောင်းအစဉ်ထာဝရ လက်ရှိလက်မကွာ မှတ်သားချက်တွေကို တင်ပြ၍ နိစ္စဘက်က သက်သေခံ၏၊ ထို့ကြောင့် ဉာဏ်နှင့် အနိစ္စ အနိစ္စဟု ရှုဆင်ခြင်ရာ စိတ်သညာတို့က အနိစ္စကိုခုခံငြင်းပယ်၍ နိစ္စကို အတည် ပြုမြဲပြုကြကုန်၏၊ သောတာပတ္တိမဂ်သို့ဆိုက်မှ နိစ္စဘက်လုံးလုံးရှုံး၍ အနိစ္စအတည် ဖြစ်ရ၏၊ သုခ ဒုက္ခ ငြင်းခုန်မှုမှာ အရဟတ္တမဂ်သို့ဆိုက်မှ ပညာက လုံးလုံးနိုင်၏၊ ဒုက္ခအတည်ဖြစ်လေ၏၊ အတ္တ အနတ္တ ငြင်းခုန်မှု မှာ သောတာပတ္တိမဂ်တွင် အနတ္တအတည်ဖြစ်လေ၏၊ ဥပမာကား ဘီလူးမ သည် စားခြင်းငှာ နတ်သမီးယောင် ဆောင်၍ပြ၏၊ စိတ်သည်ဆောင်ပြ တိုင်းမြင်၏၊ သညာသည် မြင်တိုင်းမှတ်၏၊ ဖဿသည် မှတ်တိုင်းမျက်စိ မှာတွေ့၏၊ ဝေဒနာသည် တွေ့တိုင်းလှလေခြင်းဟု ဝမ်းမြောက်၏၊ စေတနာသည် လောဘကိုဆော်၍ထ၏၊ လောဘသည် အလွန်ချစ် ကြိုက်၏၊ ထိုသတ္တဝါ ဘီလူးစာဖြစ်လေ၏၊ ပညာရှိသူ တစ်ယောက်ကို ထိုအတူပြုပြန်၏၊ စိတ်သည် နတ်သမီးအသွင်မြင်၏၊ ပညာသည် အရိပ်မထွက်မှုစသည်ကို ဆင်ခြင်၍ဘီလူးမတည်းဟု သိ၏၊ ဖဿသည် ဘီလူးမ အနေနှင့်တွေ့၏၊ ဝေဒနာသည် တွေ့တိုင်းမကောင်းစွဟု နှလုံး မသက်သာကြီးဖြစ်၏၊ စေတနာသည် အလွတ်ထွက်ရန် ဉာဏ်ဝီရိယကို ဆော်၍ထ၏၊ ဉာဏ်ဝီရိယအစွမ်းဖြင့် ထိုသူချမ်းသာစွာလွတ်လေ၏၊ ဤသို့ သညာ ဝိညာဏ် ပညာသုံးပါးတို့၏အစွမ်းကိုသိရာ၏၊ စိတ်သညာ တို့သည် ပညာနုံ့သော သူတို့သန္တာန်မှာ ပညာယောင်ဆောင်၍ နေတတ် ကုန်၏၊ ထိုသူတို့သည် သညာသိ စိတ်သိကိုပင် ပညာသိထင်ရ ကုန်၏၊ စိတ်သညာ အလိမ်မိကြကုန်၏၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိလမ်းတည်း။ သညာဝိပလ္လာသ, စိတ္တဝိပလ္လာသ, ဒိဋ္ဌိဝိပလ္လာသ ဤကားမိစ္ဆာ အနု အလတ် အရင့် သုံးပါး တည်း၊ သညာကား မိစ္ဆာ အနုတည်း၊ စိတ်ကား မိစ္ဆာ အလတ်တည်း၊ ဒိဋ္ဌိကား မိစ္ဆာအရင့်တည်း၊ အနုမှ အလတ်ဖြစ်၏၊ အလတ်မှ အရင့်ဖြစ်၏၊ စိတ်သညာ အလိမ်မမိကြရအောင် သတိကြီးကြီး ထားကြလေ။</p> <p>သညာသဘောကို ပြဆိုချက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <p>ကြွင်းသော ပရိညာသုံးပါး အစီအရင်မှာ ဝိညာဏ် ဖဿတို့နှင့် မထူးပြီ။</p> <p>ဤဝေဒနာက္ခန္ဓာ, သင်္ခါရက္ခန္ဓာ, ဝိညာဏက္ခန္ဓာဟူသော နာမ်ခန္ဓာ လေးပါးတို့မှာလည်း တစ်ပါးတစ်ပါးနှင့်ပင် အရဟတ္တမဂ်သို့ ဆိုက်နိုင် သည်ချည်းမှတ်လေ၊ ရူပက္ခန္ဓာနှင့်မူကား အနာဂါမိမဂ်သို့သာဆိုက် နိုင်သည်၊ အနာဂါမိ မဂ်သို့ဆိုက်လျှင်လည်း အရဟတ္တမဂ်သို့ကူးရန် မျက်စိပေါက်ပြီ လမ်းပေါက်ပြီဖြစ်၍ မခဲယဉ်းလှပြီ၊ ယခုဘဝပင် မရသော် လည်း ဗြဟ္မာ့ပြည်မှာ ဧကန္တရတော့မည်၊ ဧကန်ရလတ္တံ့မျိုးကိုမူကား ရပြီးထဲမှာပင် စာရင်းသွင်းရိုး ရှိပါ၏၊ ထို့ကြောင့် ယခုအခါ သံသရာ ဘေးကိုမြင်ကြကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့သည် ခန္ဓာငါးပါးတွင် မိမိစိတ်သဘောတွေ့ရာ တစ်ပါးပါးသော ခန္ဓာကို လက်စွဲကမ္မဋ္ဌာန်း ပြု လုပ်၍ အားထုတ်ကြကုန်ရာသည်။</p> <p>ထိုငါးပါးတွင် နာမက္ခန္ဓာ လေးပါးတို့မှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော နာမ် အာဟာရတို့၌ ပါဝင်ကြကုန်ပြီးဖြစ်၍ ကမ္မဋ္ဌာန်းအစီအရင် ပြဆိုခွင့် မရှိကြကုန်ပြီ။</p> <p>ရူပက္ခန္ဓာမှာ ကဗဠီကာရ အာဟာရ၌ ပါဝင်ခဲ့သော်လည်း မထင်ရှားလှသေးသည်ဖြစ်၍ ဤအရာ၌သိသာ ထင်ရှားရုံ ၌ပြဆိုဦးအံ့။ ရုပ်ကမ္မဋ္ဌာန်းကို အားထုတ်သောသူသည် ဉာဏ်ထက်သောသူ ဉာဏ်နုံ့ သောသူဟူ၍ နှစ်သူရှိ၏၊ ဉာဏ်ထက်သောသူမှာ ရုပ်ဟူ၍ တစ်လုံး တည်းနှင့်ပြီးနိုင်၏၊ ဉာဏ်နုံ့သောသူမှာ သုတ္တန်ဒေသနာ၌ ဝေဖန်သော နည်းအတိုင်း ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယောဟူသော ဓာတ်ကြီး လေးပါးနှင့် ကြွင်းသမျှ ရုပ်သေး, ရုပ်ငယ်စုကို ဥပါဒါရုပ်ဟူ၍ ငါးလုံးစေ့ အောင် သင်ကြားမှတ်သားရာ၏၊ မြန်မာဘာသာအားဖြင့် ရေ, မြေ, မီး, လေဟူ၍ ဓာတ်ကြီးလေးပါးလုံး ရုပ်သေးစုတစ်လုံး ဤသို့မှတ်ရာ၏။</p> <p>တစ်လုံးတည်း အစီအရင်၌ သမ္မသနဉာဏ် ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် နှစ်ပါးတွင် သမ္မသနဉာဏ်အစီအရင်ကို ရှေးဦးစွာ ဆုံးမရာ၌ မီးဓာတ်ကို အမွန်ပြု၍ ဆုံးမမှုသည် မြင်လွယ်လှ၏၊ ရဲရဲညီးသော ရှားမီးကျီးခဲမှာ မီးသဘောကို ထင်မြင်အောင် ပြရာ၏၊ မီးသဘောဆိုသည်ကား တေဇော ဆိုသည်နှင့်အညီ တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထမြဲ ကြွမြဲ ပွားစီးမြဲဓမ္မတာတည်း၊ ထိုသို့ တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထမှု ကြွမှု ပွားစီးမှုကြောင့်ပင်လျှင် တေဇော ခေါ်ရသည်၊ ဥတုလည်းခေါ်ရသည်၊ တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထမှု ကြွမှု ပွားစီးမှုလည်း မျက်မြင်ပင်တည်း။ တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထမှု ကြွမှု ဆိုသည်ကား မီးပွားမှုတည်း၊ မီးပွားမှုဆိုသည်ကား အမိမှသည် သား သမီးပွား၏၊ ထိုသားသမီးမှလည်း သားသမီးတစ်ဆင့်ပွားပြန်၏၊ ဤသို့ အဆင့်ဆင့် ပေါက်ပွားမှုကို မီးပွားသည်ဆိုသတည်း။ ဤသို့ပွား၍ နေသည်ကို တစ်ရှိန်ရှိန် တစ်ရွရွ ထကြွမှု ဆိုသတည်း။</p> <p>အဟောင်း အဟောင်း တစ်သုတ် တစ်သုတ် ချုပ်ကွယ်မှုနှင့် အသစ်အသစ်စု တစ်သုတ်တစ်သုတ် ဘွားခနဲဘွားခနဲ ဖြစ်ပေါ်မှု အကူး အယှက်အတွက် ရွရွရွရွ ထမှု ကြွမှု ဖြစ်၍နေသည်၊ အနီးအနားသို့ ချဉ်းကပ်၍စေ့စေ့ ကြည့်ခဲ့မှု ရွမှု ထကြွမှု မြန်ပုံကိုသိသာလှ၏၊ ရွမှု ထကြွမှု ပွားစီးမှု မြန်ပုံကို မြင်လေလေ ချုပ်ကွယ် ပျောက်ဆုံးမှု မြန်ချက်ကို သိသာလေလေတည်း၊ မီးတောက်ရွမှုမှာလည်း ဤနည်းတူ၊ မြစ်ရေအယဉ် စီးသွားရာ၌ ရွမှု ပွားမှု လှုပ်ရှားမှုမှလည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>တစ်ခုတစ်ခုသော ပရမတ္ထ သဘောတရား မည်သည် မျက်စိမြင် လောက်အောင် ရွသည်ကြွသည် လှုပ်ရှားသည်ဟူ၍ မရှိ၊ တစ်သုတ် တစ်သုတ် အသစ် အသစ်ဖြစ်ပေါ်ပေါက်ပွားမှုအတွက်နှင့် လှုပ်ရှားခြင်း သာတည်း။ ဤအရာ၌ စိတ်သိ ဉာဏ်သိ နှစ်ပါးရှင်းလင်း၍ပြဆိုရာ၏၊ ဥပမာတစ်ခုကို ပြဆိုဦးအံ့၊ ညဉ့်အမှောင်တွင်းမှာ မီးအိမ်ထွန်း၍ ခရီး သွားလာရာ၌ လမ်းမြေအစဉ်မှာ မီးရောင် အကွင်းကြီးသည်စိတ်သိမှာ ချုပ်ကွယ်ခြင်းမရှိပဲ ထိုသူသွားရာအစဉ်လိုက်နေသည်ဟု သိ၏၊ မြင်၏၊ ဉာဏ်သိမှာ ရောက်ရာ ရောက်ရာ၌ အစဉ်တစ်စိုက် အသစ်အသစ်ဖြစ် ပေါ်မှုခြင်း စပ်၍ဆက်၍ သွားခြင်းသည်သာ ဖြစ်သည်၊ ဖြစ်ရာဖြစ်ရာ ဌာနမှာ မချုပ်မပျက်ပဲ ရွေ့ရှား၍ သွားနိုင်သော တရားစုမဟုတ်၊ နောက်မှ မှောင်ကြီးအစဉ်လိုက်၍ နေသည်ဟု ထင်မြင်ရာ၌လည်း အစဉ်တစ်စိုက် အဟောင်းအဟောင်း ချုပ်ပျက်ကွယ်ပျောက်မှုခြင်း စပ်၍စပ်၍ သွားခြင်း သည်သာဖြစ်သည်၊ ချုပ်ပျက်ရာ ချုပ်ပျက်ရာဌာန၌လည်း အစဉ်တစိုက် မှောင်ဓာတ်စုအသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုခြင်း စပ်၍သွားမှုသာ ဖြစ် သည်ဟု သိ၏။</p> <p>တစ်နည်း ဥပမာကား စာပို့မီးရထားစက်ကုန်လွှတ်၍သွားရာ၌ မျက်မြင်ဥပမာတွင်ရှိသော တောတောင် သစ်ပင် မြေပြင် လယ်ယာတို့ကို စိတ်မြင်မှာ ချာချာ ချာချာလည်၍ပြေးနေကြသည်ဟု မြင်၏၊ ဉာဏ်မြင်မှာ ဆင်ခြင်ခြင်းရှိသော ကြောင့် မီးရထားကသာ ပြေးနေသည်၊ တောတောင် စသည်က ရွေ့ကြသည်မဟုတ် ဟုသိမြင်၏၊ ဤသို့ အရာတိုင်း အရာတိုင်း မှာ စိတ်မြင်ကား မဟုတ်မမှန်သည်သာများ၏၊ ဉာဏ်မြင်သည်သာ မြင်တိုင်း ဟုတ်မှန်၏ဟု သိရာ၏၊ တစ်ကယ်ဟုတ် တစ်ကယ်မှန်ကို ရွေး ချယ်ရာ အခန်းမျိုး၌ စိတ်မြင်စိတ်ထင် ဟူသမျှကို မဟုတ်မမှန်ဘက်မှာ လုံးလုံးထားလေ၊ အာရုံသို့ ရှေးရှုလိုက်လျှင် စိတ်မြင်စိတ်ထင် ပွဲဦးထွက်၍ လာမြဲ ထိုပွဲဦးထွက်၍လာသော စိတ်မြင် စိတ်ထင်ကို ပယ်ဖျောက်နိုင်ပါ လျှင် အဟုတ်အမှန် ပေါ်နိုင်သေး၏၊ မပယ်ဖျောက်နိုင်လျှင် အဟုတ် အမှန်မပေါ်ပြီ။</p> <p>အဝေးမှနေ၍ တောင်ကြီးကိုကြည့်ရာ၌ ညိုညိုမဲမဲ တစ်ခုတည်း တစ်လုံးတည်း အနေကြီးမြင်သည်ကား စိတ်မြင်တည်း၊ အဝေးမှနေ၍ပင် ဉာဏ်ဖြင့် ထိုတောင်ပေါ်သို့ရောက်၍ ကြည့်သည်ရှိသော် ညိုညိုမဲမဲလည်း မတွေ့ပြီ၊ တစ်ခုတည်း တစ်လုံးတည်းလည်း မဟုတ်၊ သိန်း သန်း အသင်္ချေ မကသော ကျောက်အမျိုးမျိုး သစ်ပင်အမျိုးမျိုး သစ်ကိုင်း သစ်ခက် သစ်ရွက် အမျိုးမျိုးတွေကိုသာ တွေ့မြင်၏၊ တစ်ဖန် တောင်ပေါ်သို့ ရောက်၍သွားသည်ရှိသော် ကျောက်အမျိုးမျိုး သစ်ပင် ချုံနွယ် သစ်ကိုင်း သစ်ခက် သစ်ရွက် အမျိုးမျိုးတွေကိုမြင်၏၊ စိတ်မြင်တည်း၊ ထိုစိတ်မြင်ကို ဉာဏ်ဖြင့် ဖျောက်ဖျက်၍ တစ်ကယ်ရှိ တစ်ကယ်ဟုတ်ကိုရှာပြန်သော် အဋ္ဌကလာပ်ရုပ်တွေကိုသာ တွေ့တော့သည်၊ ကျောက်လုံး ကျောက်ခဲ သစ်ပင် ချုံနွယ် သစ်ကိုင်း သစ်ခက် သစ်ရွက် သစ်ညွန့်တွေ ပျောက်၍ ကုန်ပြန်၏၊ ပန်းချီဆရာသည် တောင်သဏ္ဌာန်ကိုရေးလိုသော် အဝေး ကနေ၍ ကြည့်မှရေးတတ်မည်၊ ရေးကွက်မြင်သည်၊ တောင်ပေါ် သို့တက်၍ကြည့်၍ ရေးမည်ဆိုလျှင် တောင်ရုပ်ရေးခွင့်မမြင်ပြီ၊ မရေး တတ်ပြီ၊ တစ်ဖန် သစ်ပင် သဏ္ဌာန်ရေးလိုသော် စိတ်မြင်အတိုင်းဖမ်း၍ ရေးမှ ရေးကွက်ပေါ်သည်၊ ဉာဏ်မြင်အတိုင်း ရေးမည်ဆိုသော် အဏုမြူ ခန့်မျှ ရေးကွက်မပေါ်ပြီ၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူ တစ်ကယ်ရှိ တစ်ကယ် ဟုတ် တစ်ကယ်မှန်ဖြစ်သော ပထဝီ အာပေါ အစရှိသော ပရမတ္ထဓမ္မ သည် အဏုမြူမျှ အထည်ဝတ္ထု ဒြဗ်သဏ္ဌာန်ရှိကြသည် မဟုတ်လေသော ကြောင့် တည်း။ ထိုအဟုတ်ရှိ အမှန်ရှိ ဧကန်ရှိဖြစ်သော ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ ဖြစ်မှု ပျက်မှုကား တစ်မျိုး၊ စိတ်မြင်ဖြစ်မှုကားတစ်မျိုး၊ နာမ်တရားကား ဥပါဒ်ခဏ, ဌီခဏ, ဘင်ခဏဟူ၍ သုံးမျိုး သုံးခဏ အသက်ရှည်မြဲ ဓမ္မတာတည်း၊ ထိုသုံးခဏသည်လည်း မျက်တောင် တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက် ခဏအားဖြင့် အစိတ်တစ်ထောင် စိတ်သော် လည်း တစ်စိတ်စာမျှ ရှည်ကြာမှုမရှိ။ နာမ်တရားတို့၏ ထိုခဏ သုံးခု ရှည်သောအသက်သည် တစ်ကယ်ရှိ၊ တစ်ကယ်ဟုတ်၊ တစ်ကယ်မှန်၏၊ တစ်ကယ်ရှိ တစ်ကယ်ဟုတ်သော အသက်မည်သည် သူ့ခဏ, သူ့အချိန် မစေ့စုံသမျှကို ချုပ်သည် ပျက်သည် သေသည် ဆုံးသည်ဟူ၍မရှိ၊ မသေ မဆုံးသည်ဟူ၍ မရှိ၊ ဤကား အဟုတ်ရှိ၊ အမှန်ရှိ၊ ဧကန်ရှိဖြစ်သော အသက်၏လက္ခဏာပေတည်း။ နာမ်တရားတို့မှာ ခဏသုံးခုမျှသာ အဟုတ်သက် အမှန်သက် ချုပ်ပျက်လေအောင် ဌီခဏသို့ မရောက်လေ အောင် သဗ္ဗညုဘုရား, သိကြား, ဗြဟ္မာတို့မှသော်လည်း မတတ်နိုင် ကောင်း၊ ဌီခဏသို့ရောက်ပြန်လျှင် ချုပ်ခြင်း ပျက်ခြင်း သေပျောက်ကွယ် ဆုံးခြင်းဟူသော ဘင်ခဏသို့ မရောက်လေအောင် သဗ္ဗညုဘုရား, သိကြား, ဗြဟ္မာတို့မှသော်လည်း မတတ်နိုင်ကောင်း၊ ဘင်ခဏသို့ ရောက် လျှင် ဧကန် မုချ ချုပ်မြဲ ပျက်မြဲ ဓမ္မတာသာဖြစ်၏၊ ဖြစ်ပေါ်သောပထဝီ အာပေါ တေဇော အစရှိသော ရုပ်တရားတို့သည်ကား နာမ်တရားတို့၏ ဆယ့်ခုနစ်စာ အသက်ရှည်ကုန်၏၊ ရုပ်တစ်သက်ကို နာမ်ဆယ်ခုနစ် သက်လိုက်ရာ၏၊ ရုပ်တစ်သုတ် တစ်သုတ်ကို နာမ်ဆယ့်ခုနစ်သုတ်ရ၏၊ ရုပ်တို့၏ အဟုတ်ရှိသော အသက်မှန်သည် နာမ်သက် ဆယ့်ခုနစ်ပြန်ရှိ၏၊ ထိုနာမ်သက် ဆယ့်ခုနစ်ပြန်စာရှိသော ရုပ်သက်သည် အဟုတ်ရှိမျိုး အမှန်ရှိမျိုး ဧကန်စင်စစ်ဖြစ်ပေသောကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ပြီးသော တစ်ခု သော ရုပ်ကလာပ်ကို ထိုတစ်ဆယ့်ခြောက်ချက် အလွန်တစ်ဆယ့် ခုနစ်ချက် ရုပ်သက်မစေ့စုံမီ အတွင်းမှာ သဗ္ဗညုဘုရား, သိကြား, ဗြဟ္မာ တို့မှသော်လည်း ချုပ်အောင် ပျက်အောင် မတတ်နိုင်ကောင်း၊ တစ်ဆယ့် ခြောက်ချက်အလွန် တစ်ဆယ့်ခုနစ် ချက်စေ့၍ ချုပ်ပျက်ချိန် သေချိန် ရောက်ပြန်လျှင်လည်း မချုပ်ရ မပျက်ရလေအောင် သဗ္ဗညုတဘုရား တို့မှသော်လည်း မတတ်နိုင်ကောင်း။</p> <p>(ဤကား ၃၁-ဘုံမှာ သက်ရှိ သက်မဲ့ အလုံးစုံတို့၌ ဉာဏ်ဖြင့်သိ အပ်သော အဟုတ်ရှိ အမှန်ရှိ ဧကန်ရှိဖြစ်သော အသက်၏ အပိုင်း အခြားတည်း။)</p> <p>စိတ်မြင်မှာမူကား သတ္တဝါတို့၏ အသက်သည် တစ်ဘဝလုံး ရှည်၏၊ တစ်ဘဝ အဆုံးအဆုံးတွင် သေသောအခါမှ ချုပ်၏၊ ပျက်၏၊ မသေမီအတွင်းမှာ ချုပ်သည် ပျက်သည် သေသည် ဆုံးသည်ဟူ၍ မရှိဟု မြင်သတည်း။ ထိုစိတ်မြင်သော အသက်သည် အကယ်၍ ဧကန်ရှိ ဖြစ်ငြားအံ့၊ အသက်တစ်ရာတမ်းမှာ လူသတ္တဝါတို့သည် အနှစ်တစ်ရာ စီချည်း အမြဲတည်နိုင်ရာ၏၊ အနှစ်တစ်ရာ အသက်အတိုင်းအရှည် မစေ့စုံမီအတွင်းမှာ မိုးကြိုးနှင့်ပင် ပစ်သော်လည်းကောင်း၊ မီးနှင့်ပင် တိုက်သော်လည်းကောင်း၊ ဓားလက်နက်နှင့်ပင် ခုတ်စဉ်းသော်လည်း ကောင်း၊ လူတို့၏ ကို်ယ်ခန္ဓာသည်ပျက်သည်ဟူ၍မရှိရာ၊ ရှိန်းအန်သိဒ္ဓိ ပြီးစီး၍နေရာ၏၊ ထိုသို့ကား မနေ၊ သေခွင့်ဆိုက်လျှင် ပထမအရွယ် ဒုတိယအရွယ် တတိယအရွယ် ဘယ်နာရီမှာ မဆိုသေ၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုစိတ်မြင်သောအသက်သည် အဟုတ်ရှိသော အသက်မဟုတ်၊ အမှန် ရှိသော အသက်မဟုတ်ဟု သိသာလှ၏၊ မဟုတ်သည်ကို အဟုတ်ကြီး မရှိသည်ကို အရှိကြီးမြင်တတ်သော စိတ်တရား၏လည်း အမှောက် အမှားမိစ္ဆာတရားဖြစ်ကြောင်း သည်ထင်ရှားလှ၏။</p> <p>ချုပ်မှု သေမှုကို စစ်၍ပြအံ့။ သတ္တဝါတို့၏ခန္ဓာကိုယ်၌ နာမ်သေမှု ရုပ်သေမှု ဟူသောသေမှုနှစ်ပါးလည်း ပဋိသန္ဓေနေသည်မှစ၍ တစ်ဘဝ လုံးမှာ မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ လစ်လပ်သော အခွင့်မရှိပြီ၊ ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီး သော နာမ်သက် ရုပ်သက် အပိုင်းအခြားအတိုင်း ခဏမစဲ အစဉ်ဖြစ်၍ နေ၏၊ ဝိညာဏာဟာရ၌ ပြခဲ့ပြီးသော ပဋိသန္ဓေတည်နေသည်မှစ၍ ဓားရာ ဓားချက်ချင်းစပ်အောင် အမြဲခုတ်နေသောသူသတ်ယောက်ျား ဥပမာကို ဤနေရာမှာလည်း သိလေ။</p> <p>ထိုဥပမာ၌ ကိုယ်တွင်းမှာ ဓာတ်စာဆေးဝါးအခံ အမြဲရှိ၍နေ အောင် အစဉ်အားထုတ်၍ အားထုတ်၍ သွားနိုင်ပါလျှင် သေခွင့်ဆိုက် သော ဓားချက်တိုင်းမှာပင် အသားနုတက်၍ နေသဖြင့် အသက်ရှည် ကြာစွာ နေပြန်ရ၏ဟူသော ဥပမာကဲ့သို့ နာမ်သေမှု ရုပ်သေမှု ခဏမစဲ အစဉ်မြဲ၍ နေငြားသော်လည်း အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုလည်း ခဏမစဲ အစဉ်မြဲ၍နေလျက်ရှိ ပြန်၏၊ အနှစ်တစ်ရာ ဆိုက်အောင်ပင် သေဆုံးမှု လည်း ခဏမစဲ အသစ်ဖြစ် ပေါ်ဆက်လက်မှုလည်း ခဏမစဲ နှစ်ကြောင်း နှစ်သွယ် ယှဉ်တွဲ၍လာခဲ့ကြသည်အတွက်ကြောင့် အနှစ်တစ်ရာသို့ ဆိုက်လာ၏၊ အဟောင်း အဟောင်း သေဆုံးချုပ်ပျောက်မှုအသစ်အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှု နှစ်ကြောင်းနှစ်သွယ် ယှဉ်ပြိုင်၍လာကြသည်တွင် အကြင်ချုပ် ဆုံးမှု ဓားချက်မှာ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်မှု မလိုက်နိုင် မလာနိုင်ရှိ၏၊ ထိုဓားချက်တွင် ထိုခန္ဓာအစဉ် ပြတ်ဆုံးလေ၏၊ သတ္တဝါတို့၏ စိတ် သည်ကား ဤခန္ဓာအစဉ် ပြတ်ဆုံးသော သေမှုတစ်ခုကိုသာ မြင်၏၊ အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ် ဆက်လက်မှုသန္တတိပညတ် ဖုံးလွှမ်း ကွယ်ကာ၍ နေသောကြောင့် ပဋိသန္ဓေတည်နေသည်မှစ၍ တစ်ဘဝလုံး မျက်တောင် တစ်ခတ်မျှ မလပ်စေပဲ အမြဲဆိုက်၍ ဆိုက်၍ လာခဲ့သော သေမှု အနိစ္စ ရောက်မှု ရုပ်သင်္ချိုင်းကျမှုတို့ကိုမူကား ပိတ်ပိတ်သားမမြင်၊ အကန်းလုံး လုံးဖြစ်လေ၏၊ မမြင်သည့်အတွက်ကြောင့် ထိုသေမှု ချုပ်မှုတို့ကို မဟုတ်ဘူး မသေဘူးဟုပယ်ချ၍ တစ်ဘဝလုံးမှ တစ်သက်ဟူသောအမြင်၊ တစ်သက်မှာ တစ်ခါသေမြဲ ဟူသောအမြင်သည်ဖြစ်၏၊ ထိုအမြင်အတိုင်း သညာကလည်း မြဲမြဲကြီးမှတ်၏၊ ဒိဋ္ဌိကလည်း မြဲမြဲကြီးစွဲလမ်း၏၊ ဤအမြင်သည် သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရားတို့ချွတ်၍မှ မကျွတ်နိုင်အောင် ခိုင်မြဲကြီးကျယ်လှ၏၊ ယခုအခါသံသရာ၌ ငုတ်တုပ်ရှိ၍ နေကြကုန်သော ပုထုဇ္ဇဉ်သတ္တဝါတို့သည်ကား မိမိတို့၏အမြင် အလိမ်ကြီးလှလှမိ၍ နေကြကုန်၏။</p> <p>အသက်မည်သည် အဟုတ်အမှန်အားဖြင့် နာမ်သက်ရုပ်သက်သာ ရှိကြောင်း သတ္တဇီဝဟု ထင်မှတ်ကြသော သတ္တဝါသက်မရှိကြောင်း၊ သေခြင်းဟူသည်လည်း အဟုတ်အမှန်အားဖြင့် နာမ်၏သေခြင်း၊ ရုပ်၏ သေခြင်းသည်သာ ရှိကြောင်း၊ သတ္တဇီဝ၏သေခြင်းဟူ၍ အသီးအခြား မရှိကြောင်းကိုစစ်၍ပြဦးအံ့။</p> <p>နာမ်သက် ခဏသုံးခုပမာဏရှိသည်ဟူရာ၌ တတိယခဏမူကား ချုပ်ခဏ, သေခဏသာတည်း။ သို့သော်လည်း နာမ်၏နောက်ဆုံး အစွန်းပါရှိလျက်နေသောကြောင့် နာမ်သည် ခဏ ၃-ခုစာ အသက် ရှည်၏၊ တည်နေ၏ဟု ဆိုရသည်၊ ထိုခဏ ၃-ခုစာ တည်နိုင်သော နာမ်သက် အဟုတ်ရှိမရှိကို ယုတ္တိစွမ်းလိုသော် ဖြစ်ပေါ်သော နာမက္ခန္ဓာ လေးပါးကို ဥပါဒ်ခဏတွင် မိုးကြိုးနှင့်ခွင်း၍စမ်း၊ ဌီခဏတွင်မိုးကြိုး ခွင်း၍စမ်း၊ ထိုအသက်တစ်ကယ်ရှိ မဟုတ်ခဲ့လျှင် ဥပါဒ်မှုမှာပင် ထိုနာမ်စု ပျက်ဆုံး လိမ့်မည်၊ တတိယခဏသို့ မဆိုက်လာနိုင်လတ္တံ့၊ ထိုအသက် အမှန်ရှိခဲ့လျှင် ထိုခဏတို့၌ မိုးကြိုးနှင့်ခွင်းသော်လည်း ထိုနာမ်စု သည်ဖြုံဖြုံမှမရှိလတ္တံ့၊ တတိယခဏသို့ ဧကန္တရောက်လာ လတ္တံ့၊ ဧကန္တ ရောက်လာသည်သာဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ထိုနာမ်သက် အဟုတ်အမှန်ရှိ သည်ကို သိအပ်၏၊ ရုပ်မှာလည်း နာမ်သက် ၁၇-ပြန်စာအတွင်း၌ မိုးကြိုးနှင့်ခွင်းသော်လည်း ဖြုံဖြုံမှမရှိ၊ နောက်ဆုံးခဏသို့ ဆိုက်အောင် အသက်ရှည်၍တည်မြဲတည်နေလတ္တံ့၊ ထိုသို့တည်နေနိုင်သော နာမ်သက်, ရုပ်သက် အမှန်ရှိလေသောကြောင့် သူတို့အသက်တမ်းမစေ့မီအတွင်းမှာ မိုးကြိုးနှင့်ခွင်းသော်လည်း ကြောက်ခြင်း, လန့်ခြင်း, စိုးရိမ်ခြင်း ဖြစ်ခွင့် မရှိလေ။</p> <p>(ဤကား တစ်ကယ်ရှိသော အသက်မှန်၏ သဘောလက္ခဏာ တည်း။ နာမ်သက် ရုပ်သက် အမှန်ရှိကြောင်း စစ်တမ်းပြီး၏၊)</p> <hr /> <h3>၁၂-ရူပက္ခန္ဓာကမ္မဋ္ဌာန်း၌ သမ္မသနဉာဏ်အစီအရင်</h3> <p>အသီးအသီး နောက်ဆုံးခဏ၏ အနန္တရ ရှေ့ခဏ၌ ရောက်ဆိုက် ၍နေသော နာမ်ရုပ်ကို ဘင်ခဏသို့ မရောက်စေခြင်းငှာ သဗ္ဗညုဘုရား သိကြား ဗြဟ္မာတို့သည် တန်ခိုးအာနုဘော် နတ်ဆေး, နတ်ဝါးတို့နှင့် အားထုတ်ကြကုန်သော်လည်း ဘင်ခဏသို့မရောက်ပဲ ဌီခဏတွင်တည် နေအောင် မတတ်နိုင်ကုန်လတ္တံ့၊ အားထုတ်ကြဆဲမှာပင် ဘင်ခဏ သို့ရောက်၍ ချုပ်ပျောက် သေဆုံးကြကုန်လတ္တံ့၊ ဤကား နာမ်၏သေခြင်း, ရုပ်၏သေခြင်း အမှန်ရှိကြောင်းကို ပြဆိုသော ယုတ္တိတည်း။</p> <p>သတ္တဇီဝဟု ဆိုအပ်သော သတ္တဝါ အသက်ဟူ၍ အဏုမြူမျှ လောကသုံးပါး၌ မရှိ၊ အသက်ဆိုသည်ကား ရုပ်သက်, နာမ်သက်တို့မှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော လက္ခဏာအတိုင်း သူ့အပိုင်းအခြားသို့ မရောက်မီ အတွင်း၌ မိမိအပေါ်သို့ ပြင်းထန်စွာ မိုးကြိုးပင်ကျသော်လည်း ကိစ္စမရှိ သောလှုပ်ရှားဖောက်ပြန်ခြင်းမရှိ၊ ပကတိအနေဖြင့် တည်နေနိုင်သော သဘောအထူးသည် အသက်မည်သတည်း။</p> <p>ရုပ်သက် နာမ်သက်မှတစ်ပါး တစ်ဘဝလျှင် တစ်သက်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ မည်သူ အသက်ဆယ်နှစ်ရှည်၏၊ အနှစ် ၂၀ ရှည်၏၊ ၃၀-၄၀-၅၀-၆၀-၇၀-၈၀-၉၀-တစ်ရာ ရှည်၏၊ စတုမဟာရာဇ် ဘုံမှာ နတ်သက် အနှစ်ငါးရာရှည်သည်၊ တာဝတိံသာဘုံမှာ နတ်သက် အနှစ် တစ်ထောင်ရှည်သည် အစရှိသည်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်ပြောဆို ထင်မှတ်စွဲလမ်း ကြသော သတ္တဇီဝအသက်သည် အကယ်၍ အသီးအခြားရှိခဲ့ငြားအံ့၊ ထိုထိုအပိုင်းအခြားအတွင်းမှာ အာဟာရပြတ်ကင်းမှု၊ မိုးကြိုးကျခြင်း အစရှိသော ဘေးကြီးထိမှုပင်ရှိငြားသော်လည်း အသက်ခန္ဓာလှုပ်ရှား ဖောက်ပြန်ခြင်းမရှိ၊ ပကတိအနေနှင့်သာ တည်နေရာသည်၊ ထိုအပိုင်း အခြားအတွင်းမှာ တစ်စုံတစ်ခုသော အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ ဘေးရန် အတွက်နှင့် ကြောက်လန့်ဖွယ်မရှိ၊ စိုးရိမ်ဖွယ်မရှိ၊ အေးချမ်းစွာနေနိုင်ရာသည်၊ ထိုကိုယ်ကား တည်လည်း မတည်နိုင်၊ အာဟာရပြတ်မှု ဘေးကြီး ကြီးစွာ ထိမှုကို မခံနိုင်သည့်အတွက်ကြောင့်လည်း အာဟာရပြတ်မှုကို ကြောက် လန့်ရ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြရခြင်း၊ ထိုထိုအဇ္ဈတ္တဘေး, ဗဟိဒ္ဓဘေး ထိမည် ကိုကြောက်လန့်ရ, စိုးရိမ်ကြောင့်ကြရခြင်း ဒုက္ခတို့သည် ဘယ်အခါမှမစဲ အမြဲရှိ၍နေကြကုန်၏။</p> <p>ဆယ်နှစ်စသည်ကိုပင် မဆိုထားနှင့်ဦး၊ အာဟာရပြတ်မှု ထိုထို ဘေးကြီးထိမှုတို့သည် ထိခိုက် ဆိုက်ရောက်လာငြားသော်လည်း တစ်နှစ် အတွင်းမှာ ကိစ္စမရှိဟု တစ်နှစ်တာမျှ အားကိုးရသောအသက်ဟူ၍မရှိ၊ ထို့အတူ တစ်ဥတု စိတ်ချရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ တစ်လစိတ်ချရသော အသက်ဟူ၍ မရှိ၊ တစ်ရက်လုံးလုံး စိတ်ချရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ တစ်ရက်လုံးလုံး စိတ်ချရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ တစ်နာရီမျှ စိတ်ချ ရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ ငါ၏ခန္ဓာ၌ ဘယ်ဘေးကြီးပင် ထိလာသော် လည်း မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာ ကျင်နာခြင်း, ဖောက်ပြန်ခြင်း အတွက် ကြောက်လန့်ဖွယ်, စိုးရိမ်ဖွယ်မရှိဟု မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှ အားကိုးရသော အသက်ဟူ၍မရှိ၊ မျက်တောင်တစ်ခတ်ကို ဆယ်စိတ် စိတ်၍ အစိတ်တစ်ရာ စိတ်၍ ကြည့်သော်လည်း အားကိုးဖွယ် အသက် မရှိသည်ကို အနှစ်သာရမရှိသည်ကို သိနိုင် ထင်နိုင်ရာပြီ၊ ရုပ်သက်, နာမ်သက်သာ အမှန်ရှိ၏၊ ရုပ်သက်, နာမ်သက်ဟူသည် မျက်တောင် တစ်ခတ်ကို တစ်ထောင်မက စိတ်သော်လည်း တစ်စိတ်စာမျှမရှိ အလွန်တိုလှ၏။</p> <p>ဤကား စိတ်မြင် စိတ်ထင်နှင့် ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုထင်မှတ် စွဲလမ်း ၍နေကြသော ဇီဝအသက်ဟူ၍ အဟုတ်မရှိ အမှန်မရှိကြောင်းကို ပြဆိုချက်တည်း။</p> <p>ရုပ်သေး, နာမ်သေမှုမှ တစ်ပါးပုဂ္ဂိုလ်သေမှု, သတ္တဝါသေမှု ဟူ၍ အသီးအခြားမရှိကြောင်းကား ထင်ရှားသိသာလောက်ပြီ၊ ရှေး၌ပြဆို ခဲ့ပြီးသော သူသတ်ယောက်ျား ဓားချက် ဥပမာအတိုင်းသိလေ။ ဤသည်ကား အလွန်ကြီးကျယ်မှောက်မှားသော စိတ်မြင်မှုနှင့် အလွန် ကြီးကျယ်မှန်ကန်လှသော ဉာဏ်မြင်မှု နှစ်ပါးတို့၏ အထူးကို ပြဆိုသော အချက်တည်း။</p> <p>ဤစိတ်မြင် စိတ်ထင်မှုသည် အနိစ္စကိုအချက်ရှာကြံသော ပုဂ္ဂိုလ် အနိစ္စ မနသိကာရကို အားထုတ်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ အလွန်ကြီးကျယ် စွာသော ဓမ္မန္တရာယ်ကြီးပေတည်း၊ ထို့ကြောင့် အတန်ငယ် အကျယ် ချဲ့၍ အထပ်ထပ်အခါခါ ပြဆိုလိုက်ပေသည်။</p> <p>ရှေးဦးစွာပြခဲ့သော ရှားမီးခဲမှ စိတ်မြင်, ဉာဏ်မြင် နှစ်ပါးခွဲနည်းကို ပြဆိုအံ့၊ ထိုရှားမီးခဲမှာ စွဲသည်မှစ၍ အကုန်လုံး မီးသေဆုံးသည့် တိုင်အောင် မီးသက်ရှည်၏ဟု ထင်မြင်သည်ကား စိတ်မြင်တည်း၊ ထမှု, ကြွမှု, ရွမှု, တိုးမှု, ဆုတ်မှု, ငုတ်မှု, ပေါ်မှု, ပျောက်ကွယ်မှု, မျက်မြင် အစိတ်တွေကို ထောက်၍လည်းကောင်း၊ ရေနှင့်လောင်းလျှင် ဘယ်ခဏ မှာမဆို သေဆုံးရန် အခွင့်ကိုထောက်မျှော်၍လည်းကောင်းထိုမျှလောက် ရှည်နိုင်သော မီးသက်မရှိဟု မြင်သည်ကား ဉာဏ်မြင်တည်း။</p> <p>တစ်ဖန် ရွရွ ရွရွ တစ်သုတ် တစ်သုတ် ထကြွသည်ကို မျက်စိနှင့် မြင်ရာ၌ တစ်သုတ်ထတွင် အစ, အလယ်, အဆုံးတိုင် တစ်မီးတည်းသာ တည်းဟု ထင်မြင်သည်ကားစိတ်ထင်စိတ်မြင်တည်း။</p> <p>တစ်သုတ်ထဆိုသည်ကား မျက်တောင်တစ်ခတ် အနည်းမြင်ရာ၏၊ ထိုမီးသည် အကယ်၍ မျက်တောင်တစ်ခတ် ရှည်ကြာအောင်တည် နေနိုင်သော မီးသက်ရှိခဲ့သည်ဖြစ်အံ့၊ ရေများစွာနှင့်လောင်းသော်လည်း မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်းမှာ ပင်သေဆုံးနိုင်ရာသော အခွင့်မထင် လေရာ၊ ဉာဏ်နှင့်ဆင်ခြင်သည်ရှိသော် မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာ ရေဘေးထိသည်ကို ခုခံ၍ တည်နေနိုင်ရာသော အသက်ဇီဝ အနှစ် သာရကို မတွေ့ရလေကား မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာ အခါခါ သေဆုံးနိုင်သော အခွင့်ကိုသာ မြင်သည်ကားဉာဏ်မြင်တည်း။</p> <p>ဉာဏ်မြင်ဆိုသော်လည်း သဘောယုတ္တိကိုမြော်၍ အတပ်မုချ အမှန်ဆသော အနုမာနဉာဏ်အမြင်ပေတည်း၊ ဤဝိပဿနာအရာ၌မူ ကား မျက်တောင်တစ်ခတ်လျှပ်တစ်ပြက်မျှထက် အသက်မရှည်မှုကို ထင်မြင်နိုင်လျှင်ပင် ပြီးစီးရာပါ၏၊ ထိုမျှလောက်အသက်တိုသည်ကို ကောင်းစွာမြင်နိုင်လျှင်ပင် ခိုကိုးစရာမရှိကြောင်း သတ္တ, ဇီဝ, အတ္တမဟုတ် ကြောင်းထင်ရှားလှလေပြီ၊ ဝိပဿနာ ဉာဏဒဿနမှုမည်သည် ရှေးဦးစွာ နိစ္စသညာ, နိစ္စဒိဋ္ဌိ, အတ္တသညာ, အတ္တစိတ္တ, အတ္တဒိဋ္ဌိတို့ကို တွန်းလှန် ပယ်ဖျက်မှုတည်း၊ အနမတဂ္ဂသံသရာ၌ အစဉ်ထာဝရ အမြဲအစွဲ တည် ထောင်၍လာခဲ့သော ထိုသညာစိတ္တဒိဋ္ဌိတို့သည် အနုမာန အမှန်ဆသော သဘာဝယုတ္တိဉာဏ်အမြင်များကိုမူကား ဖြုံဖြုံမျှ မရှိကြသေးကုန်၊ အလျင် ထန်စွာစီးသွားသော ရေမှာ ရေးသားလိုက်သော အရေးအကြောင်းကို ထိုရေအလျင်သည် ခဏချင်းဖုံလွှမ်းလေသကဲ့သို့ ထိုသညာ စိတ္တ ဒိဋ္ဌိ တို့သည် ထိုဉာဏ်မြင်ချက်ကို ခဏချင်း ဖုံးလွှမ်းနိုင်ကြကုန်၏၊ မျက်စိဖြင့် မြင်သကဲ့သို့သော ဒိဋ္ဌပစ္စက္ခ ဉာဏ်အမြင်သည်သာလျှင် ထိုမိစ္ဆာဘိနိဝေသ တရားတို့ကို လှုပ်ရှားစေခြင်းငှာ အခြေအနေ ပျက်စေခြင်းငှါ၊ ရုတ်တရက် မဖုံးလွှမ်းနိုင်စေခြင်းငှါ တတ်စွမ်းနိုင်သည်၊ ငရဲကို ကြောက် စေခြင်းငှါ ငရဲဒုက္ခကိုပြောသော်လည်း ပြောဆဲ ဟောဆဲ ခဏမှာမှအနိုင်သာ ကြောက်စိတ်ဖြစ်ကြသည်၊ သီဟိုဠ်မှ စန္ဒဂုတ္တ မထေရ်ကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ သံကိစ္စရသေ့ သရဘင်္ဂရသေ့တို့ကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ တန်ခိုးဖြင့် မြေကြီး ကိုခွဲ၍ ငရဲကြီးရှစ်ထပ်ကို ဒိဋ္ဌ ပစ္စက္ခမြင်နိုင်ကြအောင်ဖော်ပြ၍ ဟော မူကား ယခုအခါလည်းလွန်စွာ ကြောက်လန့်၍ မမေ့နိုင်အောင်ရှိကြလတ္တံ့၊ ဤဥပမာကဲ့သို့မှတ်။</p> <p>သတ္တဝါတို့၏ စိတ်မှာလည်း မျက်တောင်တစ်ခတ်ဆိုလျှင်ပင် မြန်လှပြီ၊ ထိုထက်အသေးစိတ် ရှုရမည်ဆိုလျှင် ပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်မြင်နိုင်တော့မည်မဟုတ်ပြီ၊ ပိုင်းပိုင်းခြားခြား မထင်မမြင်နိုင်ကလည်း ဝိပဿနာဉာဏဒဿနမျိုး မဟုတ်၊ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အနုမာနဉာဏ ဒဿနမျိုးသာဖြစ်ရာ၏၊ ဤလည်းတစ်ကြောင်း၊ ဝိပဿနာဉာဏ ဒဿနအလုပ်မည်သည် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော သညာ စိတ္တ ဒိဋ္ဌိတို့အမြင်ကို ဖျက်ဆီးမှုတည်း၊ ထိုအမြင်ကို ဖျက်ဆီးမှုတွင်လည်း အတ္တဟုမြင်သော သညာ စိတ္တဒိဋ္ဌိတို့ကို ဖြိုဖျက်မှုကို ရှေးဦးစွာအလိုရှိအပ်၏၊ အနိစ္စဉာဏ် ဒုက္ခဉာဏ်တို့မှာလည်း အနတ္တကို ပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်မြင် ဆုံးဖြတ် နိုင်လောက်အောင် သိကြလျှင် ပြီးသေးတော့သည်၊ အနတ္တပြီးလျှင် အနိစ္စပြီးတော့သည်၊ ဒုက္ခမှာမူကား အရဟတ္တမဂ်သို့ရောက်မှပြီးနိုင်သည်၊ ထိုအတ္တ သညာ စိတ္တ ဒိဋ္ဌိတို့သည်လည်း မျက်တောင်တစ်ခတ်ထက် မြန်ရာကိုလိုက်၍ စွဲလမ်းနိုင်ကြကုန်မည်မဟုတ်ကုန်၊ သူတို့စွဲလမ်းရာ နယ်ကုန်လျှင်ပင် သူတို့ခိုနိုင်ကပ်နိုင်ကြတော့မည်မဟုတ် ဤလည်း တစ်ကြောင်း၊ သို့အကြောင်းများကြောင့် အနိစ္စပရိညာကိစ္စနှင့် ဖြစ်မှု ချုပ်မှုကို ရှုစဉ်အခါ၌ ကောင်းကောင်းမြင်သာထင်သာသော မျက် တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်အစရှိသော သန္တတိ အနိစ္စကိုသာ ထင် လင်းအောင် အကွက်အချက်ပြ၍ ဆုံးမသွန်သင်ရာသတည်း။</p> <p>(ဤကား ပုံစံပြုရန် ထုတ်ပြလိုက်သော ရှားမီးခဲရှိ မီးဥပမာ စစ်တမ်းတည်း။)</p> <p>မိမိ၏ ရူပကာယခန္ဓာကြီးသည် အပ်သွားရာမျှ အဏုမြူမျှ မလပ် ရအောင် ကိုယ်ခန္ဓာကြီးနှင့် အပြည့်အနှက်ရှိနေသော ပရမတ္ထမီးစု သည်လည်း ထိုရှားမီးခဲရှိ မီးနှင့်အတူ တစ်ထပ်တည်းပင်ဖြစ်၍လည်း ကောင်း၊ ဤခန္ဓာကိုယ်ကြီးသည်လည်း ဓာတ်မီး၏ အစီးအပွားကြီးဖြစ် ချေ၍လည်းကောင်း၊ ရှားမီးခဲရှိ မီးသည်လည်း ခဏမစဲတစ်ကြွတည်းကြွ၊ တစ်ရွတည်းရွ၍ နေဘိသကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ခန္ဓာရှိမီးသည်လည်း ခဏမစဲ တစ်ကြွတည်းကြွ၊ တစ်ရွတည်းရွ၍သာနေသည်ဟု ထင်မြင်နို်င်လတ္တံ့၊ ထိုသို့သော တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ကောင်လုံး ခဏမစဲ အမြဲကြွရွ၍မှုကို ထင်မြင်နိုင်ပါလျှင် ရှေးကပြဆိုခဲ့ပြီးသော ယုတ္တိအမျိုးမျိုး အတိုင်း တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ကောင်လုံးမှာ မျက်တောင်တစ်ခတ် အသက်ရှည်၍ မချုပ်မပျောက်ပဲ ခိုင်မြဲစွာတည်နေနိုင်သော ရုပ်တရားဟူ၍အဏုမြူမျှ မရှိကြောင်းကို ကောင်းစွာ ဉာဏ်မှာ ဆုံးဖြတ်နိုင်လတ္တံ့၊ ဆုံးဖြတ်ရုံသာ ဆုံးဖြတ်နိုင်သေးသည်၊ ဖြစ်မှု ချုပ်မှုတို့ကို ခြားခြားနားနား မမြင်နိုင်သေး။</p> <p>ရေပွက်ငယ်စုမှာထင်မြင်ရသော လူရိပ် မျက်နှာငယ်စုသည် ထို ထိုမှီရာ ရေပွက်ငယ်စုပျက်ဆုံးခဲ့လျှင် တည်ရာမရ ဧကန္တပျက်ဆုံးကြရန် အခွင့်ကို ကောင်းစွာမြင်နိုင်သကဲ့သို့ ဤကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခု ထင်မြင်နိုင်ပါ သော် သတ္တဝါ အနန္တ ရုပ်ခန္ဓာ ဟူသမျှပြီးလေတော့သည်၊ မြင်းမိုရ်စကြာ ဝဠာ မဟာပထဝီအစရှိသော တေဇောမီးဓာတ်မီး၏ အစီးအပွား ဟူ သမျှလည်း ပြီးလေတော့သည်။</p> <p>ဤသည်ကား အနိစ္စလက္ခဏာကို သန္တတိ ဖုံးလွှမ်းသည်၊ သန္တတိကို ခွာ၍ရှုမှ အနိစ္စလက္ခဏာထင်နိုင်သည်ဟူသော အဋ္ဌကထာများအတိုင်း တေဇောကို အရင်းတည်၍ သန္တတိဖြတ်ပုံနှင့်တကွ သမ္မသနဉာဏ် အစီ အရင်တည်း။</p> <p>သန္တတိခွာနည်း ဖြတ်နည်းသည် အလွန်ပင် များပြား၏၊ ကမ္မဋ္ဌာန်း ကို သွန်သင်ပြသသော ဓမ္မကထိကဆရာ၏ ဉာဏ်စွမ်းပဋိဘာန်သည်သာ ပမာဏဖြစ်ချေသည်၊ ဤစာအုပ်မှာ တေဇောကိုမူတည်၍ ပြသည်မှာ ဥပလက္ခဏ နည်းမျှသာတည်း။</p> <h3>ရူပက္ခန္ဓာ ကမ္မဋ္ဌာန်း၌ သမ္မသနဉာဏ်</h3> <p>အစီအရင်ပြီး၏</p> <p>---</p> <hr /> <h3>၁၃-ဥဒယဗ္ဗဉာဏ်အစီအရင်</h3> <p>ယခုအခါ ရူပက္ခန္ဓာ၌ ဥဒယဗ္ဗဉာဏ် အစီအရင်ကို အမြွက်မျှပြ ဆိုအံ့။ သမ္မသနဉာဏ်ဆိုသည်ကား ရုပ်တရား နာမ်တရားတို့၏ မျက် တောင်တစ်ခတ်လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍တည်နေနိုင်သော တရားမျိုး မဟုတ်ကြောင်းကို အဖန်ဖန် သုံးသပ်၍ ဆုံးဖြတ်နိုင်သော ဉာဏ်တည်း၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၌ ခဏမစဲ အလုံအခဲတစ်သဲသဲဖြစ်ပေါ်မှု ချုပ် ကွယ်မှုတို့ကို ပိုင်းပိုင်းခြား ခြားထင်မြင်နိုင်သောဉာဏ် မဟုတ်သေး၊ ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်သည်သာ ထိုကဲ့သို့မြင်နိုင်သည်၊ ယခုပြဆိုလတ္တံ့သော ရှေးဖြစ်သော သမ္မသနဉာဏ်အချက်က ကောင်းစွာနိုင်နင်း ရှင်းလင်း ဖြတ်တောက်ခဲ့မှသာလျှင် ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်ကောင်းကောင်း ဖြစ်နိုင်သည်၊ ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် မပိုင်မနိုင်ရှိနေခဲ့လျှင် သမ္မသနဉာဏ်အချက်ကချီ၍ ချီ၍ ရှင်းလင်းရလိမ့်မည်။</p> <p>ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် ပုံစံပြုရန် ဥပမာကို ရှေးဦးစွာ ဆိုပေအံ့။ ချိန်ဝန်ငါးပိဿာ ပမာဏ သပိတ်လုံးခန့်ရှိသော အလွန်သိမ်မွေ့လှစွာ သော နုံးမြေဖြင့်ပြီးသော ခြောက်သွေ့ပြီးသော နုံးမြေခဲကြီးတစ်ခုကို စံပြုရာ၏၊ ထိုနုံးမြေခဲကို ဆေးကြိတ် ကျောက်လုံးဖြင့် အနှံ့အပြား လှုပ်ရှားရုံမျှ ထိပ်လယ်တည့်တည့်က ထုနှက်ရာ၏၊။ ထိုသို့ ထုနှက်လိုက် သည်ရှိသော် ထုနှက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း နုံးခဲကြီး တစ်ခဲလုံး နုံးမြေမှုန့်တို့သည် တစ်မှုန်မကျန် အတန်ငယ်စီ လှုပ်ကြွ ရွှေ့ရှားကြသည်ကို စိတ်ထဲတွင် အတပ်မြင်နိုင်၏။</p> <p>ဤ၌ စိတ်မြင် ဉာဏ်မြင် နှစ်ပါးခွဲနည်းကား-ထုနှက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း တစ်ခဲလုံး နုံးမြေနုတွေ အခြေပျက် အနေ ပျက် လှုပ်ရှားရွေ့လျား၍ သွားသည်ကိုသား လူတိုင်းပင် မြင်နိုင်ကြ၏၊ တစ်ခဲလုံး အခြေပျက်၏လော၊ အနေပျက်၏လောဟု မေးသည်ရှိသော် အခြေပျက်ပါ၏၊ အနေပျက်ပါ၏ဟုပြောကြပေလတ္တံ့၊ အဘယ်သို့ အခြေ ပျက်သနည်း၊ အနေပျက်သနည်းဟုမေးသည်ရှိသော် တစ်ခဲလုံး လှုပ်ရှား ၍သွားသည်၊ နုံးမြေမှုန့် အားလုံး အတန်ငယ် ရွေ့လျား၍သွားသည် ဟုပြောကြလတ္တံ့၊ ဤကား စိတ်မြင်အတိုင်း ပြောမှုတည်း၊ ဤ စိတ်မြင်မှုမှာ အဘယ်သို့အခြေပျက်သနည်းဟု အပျက်ကို မေးပါသည် ကိုအပျက် ကိုမြင်ပါလျက် ဖြစ်မှုသန္တတိဖုံးလွှမ်းသည့်အတွက် အပျက်သရုပ်ကို မမြင်သောကြောင့် ဖြစ်မှုကိုပင် အပျက်ပြု၍ မြင်လေသတည်း။ လှုပ်ရှားမှု ရွေ့လျားမှုကား အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုထင်ရှားသော အဖို့တည်း၊ ထိုဖြစ် ပေါ်မှုအဖို့ကို အပျက် သရုပ်ပြု၍ပြောဆိုခြင်းတည်း။ ဉာဏ်အမြင် မူကား ထုနှက်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်တစ်ချက်တည်း ပျက်မှုတစ်လမ်း ဖြစ်ပေါ်မှုတစ်လမ်း နှစ်လမ်းမြင်၍ သွားသတည်။ အနေပျက်မှု အခြေပျက်မှုဟူရာမှာလည်း အနေအခြေဆိုသည်ကား မထုမီ မနှက်မီ ရှေးအဖို့ကရှိနေသော နုံးမြေမှုန့် ရုပ်ကလာပ်စုပေတည်း၊ ထိုနုံးမြေမှုန့် ရုပ်ကလာပ်စု၏ တစ်ခုမကျန် အကုန်ချုပ်ပျက် ကွယ်ပျောက်၍ သွား သည်ကို အခြေပျက် အနေပျက် ဆိုသတည်း။ လှုပ်ရှားမှု ရွေ့လျားမှုသည် မူကား ပျက်မှုမဟုတ်၊ တစ်မျိုး အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုသာတည်း။ ထိုနှစ်လမ်း တွင် ချုပ်ပျောက်ကွယ်ပျက်လမ်းသို့ သွားလေသည်လည်း ချိန် ဝန်ငါး ပိဿာပင်၊ ယခုထုနှက်ရာတွင်မှ အသစ်ဖြစ်ပေါ်ကြသော နုံးမြေမှုန့် ရုပ် ကလာပ်စုသည် ချိန်ဝန် ငါးပိဿာပင်ရှိလတ္တံ့၊ ဤကား ဉာဏ်မြင်တည်း။</p> <p>ထိုနှစ်လမ်းတွင် အသစ်ပေါ်ရှိနေသော ရုပ်ကလာပ်တို့၏အသစ် ဖြစ်ပေါ်မှုဥပါဒ်ကို မြင်သည်ကား ဥဒယကိုမြင်သော ဉာဏ်တည်း။ ရုပ်ကလာပ်အဟောင်းငါးပိဿာလုံး၏တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်းကဲ့သို့ အကုန်အစင်ပျက်ဆုံးကွယ်ပျောက် မှုကိုမြင်သည်ကား ဝယဉာဏ်တည်း။ အကုန်လုံးလှုပ်ရှားရွေ့လျားပြီးလျှင် ငြိမ်မြဲငြိမ်၊ ဝပ်မြဲဝပ်၍ နေပြန်၏၊ ဤ၌လည်း လှုပ်ရုပ်ငါးပိဿာတို့၏အကုန်အစင် ကွက်ပျက်မှု ငြိမ်ရုပ် ဝပ်ရုပ် ငါးပိဿာတို့၏ ယခုအသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုနှစ်လမ်းတည်း။</p> <p>စိတ်မြင်မှာ ထိုသို့လမ်း မခွဲနိုင်သည်ကား အသစ်ဖြစ်ပေါ်ရွေ့ လျားသော သန္တတိပညတ်သည် ချုပ်ကွယ်မှု အားလုံးကို ဖုံးလွှမ်း၏၊ ရုပ်ဟောင်းချုပ်ကွယ်ရာ၌ ချုပ်ကွယ်မှုမပေါ်ရအောင် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်းအစား ထူထောင်မိအောင် ဖြစ်ပေါ်သော အမှုကို ဖုံးလွှမ်း သည်ဟုဆိုသည်၊ ထိုစကားသည်မှန်၏၊ အကုန်ချုပ်ကွယ်ပြီး နောက် အတန်ငယ်ကြာမှ ဖြစ်ပေါ်မှုကား ချုပ်ကွယ်မှုလည်း အသီးအခြား ထင်ရှား သိသာလာလေရာ၏၊ ချုပ်ကွယ်၍သွားသော နုံးမြေမှုန့် ရုပ်လာပ်စုသည် ချိန်ဝန်ငါးပိဿာ အကုန်အစင်ပင်တည်းဟူ၍လည်း ထင်ရှားသိသာ လေရာ၏၊ ဤ၌စိတ်အမြင်မှာ ပျက်သည်ဟူ၍ကား မြင်၏၊ ဤပျက်မှု သည် ဘင်ရုပ်ဟူသောမရဏရုပ်ဟူသော အနိစ္စတာ ရုပ်ဟူသော ပရမတ္ထ ဓမ္မကြီးတစ်ပါးပင်တည်းဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဘင်ရုပ် မရဏရုပ် အနိစ္စတာရုပ်မည်သည်ကား မိမိမှီရာ တည်ရာသင်္ခါရဓမ္မတို့၏ အနိစ္စမျိုး စင်စစ်မှန်ကြောင်းကို သိရာသိကြောင်း ဆုံးဖြတ်ရာ ဆုံးဖြတ်ကြောင်းဖြစ်၍ လက္ခဏာရုပ်ခေါ်သတည်း၊ မှီရာ သင်္ခါရဓမ္မ မရှိရာဌာန၌ရထိုက်သော တရားမဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် အခြေပျက်ပါ၏၊ အနေပျက်ပါ၏ ဟူသော စကား၏အနက်ဖြစ်သော ပျက်မှုကြီး၏ နုံးခဲတစ်ခုလုံး အနှံ့အပြား ထင်၍ သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ထိုအမှုကြီး၏မှီရာကို ဉာဏ်ဖြင့် ရှာကြံ သည်ရှိသော် မထုမနှက်မီကရှိနေသော ချိန်ဝန် ငါးပိဿာ ခန့်ရှိသော နုံးမြေမှုန့်ရုပ်ကလာပ်စုပေတည်းဟု သိနိုင်လေသတည်း။ ဤမျှလောက် ကြီးမားသော အထည်ဒြဗ်သည် ဤမျှလောက်လျင်မြန်စွာ တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း ကွယ်ပျောက်နိုင်ပါမည်လောဟု ဝိစိကိစ္ဆာသံသယ ပေါ် ပေါက်နှောက်ယှက်၍လာသည်ရှိသော် ရှေးသမ္မသနဉာဏ်တွင် သိမြင် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီးသော အနိစ္စအခြင်းအရာနှင့် ကောင်းစွာရှင်းလင်း၍ ဝိစိကိစ္ဆာကို ပယ်ရှားရမည်။</p> <p>သိမြင် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီးသော အနိစ္စအခြင်း အရာဆိုသည်ကား ရုပ်တရားတို့၏ မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်မျှ အသက်ရှည်၍ တည်နေနိုင်ခြင်းဟု သိမြင်ဆုံးဖြတ်မှုတည်း၊ ဤ၌ထုနှက်မှုတစ်ချက်တည်း လှုပ်ရှား၍ အခြေအနေပျက်၍ သွားမှုသည်လည်း မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှပ်တစ်ပြက်မျှပင်ရှိရာသည်။ ထိုသို့တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း လှုပ်ရှား၍ သွားအောင် စွမ်းနိုင်သော ပယောဂနှင့်ကြုံခဲ့မူကား မြင်းမိုရ် တောင်ကြီး တစ်ခုလုံးသည်ပင်လျှင် ဤနုံးခဲအတူ ကွယ်ပျောက်နိုင် သည်သာဖြစ်ရာသတည်း၊ ကြီးသည် ငယ်သည် ပမာဏမဟုတ်၊ ပယောဂ မှုသည်သာ ပမာဏတည်း။</p> <p>မြတ်စွာဘုရားတို့၏ ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကြောင့် ပဋိသန္ဓေယူတော်မူ သောအခါ စသည်တို့၌ စကြဝဠာပေါင်း တစ်သောင်းတိုင်အောင် မဟာပထဝီပဲ့တင်ဟီး၍ အောက်ခြေသို့အဆိုက်တုန်လှုပ်ရာ၌ ထိုနည်းတူ မြင်လေ၊ ပျောက်ကွယ်လေသော ရုပ်ကလာပ်စုကို ပျောက်ကွယ်မှု ဘင်ကြီးနှင့်တကွ ခြားခြားနားနား ထင်မြင်နိုင်မှသာလျှင် လှုပ်ရှား ရွေ့လျားသည်ဟု ထင်မြင်ရသော ရုပ်ကလာပ်တို့ကို ဥပါဒ်ဇာတိနှင့် တကွပိုင်းပိုင်းခြားခြား ထင်မြင်နိုင်မည်၊ စိတ်အမြင်မှာ ဤကဲ့သို့ ပိုင်းခြား နိုင်သော အမြင်မျိုး မဟုတ်လေသောကြောင့် ဖြစ်ရုပ် ပျက်ရုပ် မပြား မကွဲနေလေရာ ဖြစ်ရုပ်ကား ပေါ်ပေါက်ထင်ရှား၍လာသော အဖို့တည်း၊ ပျက်ရုပ်ကား ကွယ်ပျောက်၍သွားသော အဖို့တည်း၊ ထို့ကြောင့် ကွယ် ပျောက်သော ရုပ်စုကိုမသိပြီ။ ထိုနုံးခဲအတွင်းမှာ ထုနှက်မှုဒဏ်ကို ခုခံ၍ မချုပ်မပျက်ပဲ တည်နေနိုင်သော ရုပ်တစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိသည်ကိုအသိဉာဏ် ထင်ရှားအောင် ပြောပြရန် အခွင့်အလွန်ပင်များပြား၏၊.</p> <p>(ဤကား ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်ပုံစံထုတ်ပြချက်တည်း၊ ပုံစံဆိုသော် လည်း အလွတ်ဗာဟိရ ဆောင်ပြသော ပုံစံမျိုးမဟုတ်၊ ထင်ရှားလှသော ဥဒယဗ္ဗယမှုကို ထုတ်ပြခြင်းသာတည်း။)</p> <p>ပုံစံနှင့်တူစွာ ကိုယ်ခန္ဓာ၌လည်း ထင်ရှားရာအချက်ကိုပြဆိုအံ့။။ ရှေးဦးစွာ ကိုယ်အင်္ဂါမှာ ဉာဏ်နိုင်လောက်ရုံ ကွက်ခြား၍ ရှုရာ၏၊ ဦးခေါင်းမှာတစ်ခုသောနေရာ၌ လက်ဆုပ်စသည်ဖြင့် အနှံ့အပြား လှုပ်ရှား အောင် ထိပါးတိုက်ခိုက်သော နေရာ၌ ဦးခေါင်းတစ်ခုလုံးလှုပ်ရှားမှုသည် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ပုံစံဥပမာအတိုင်းပင် ထိပါး၍ အကုန်အနှံ့အပြား ရုပ် တရားတို့ လှုပ်ရှားထကြွရာ၌ ရုပ်ဟောင်းချုပ်ကွယ်မှု ရှုပ်သစ်ဖြစ်ပေါ် ပြောင်းလဲမှု နှစ်ပါးတစ်ပြိုင်နက်ပင် ပုံစံပြရင်း ဥပမာကား တစ်ထည်လုံး ပျက်ကွယ်မှု အလွန်မြန်သည်ကို သိတည့်တိုင်အောင်ပြသော ဥပမာ တည်း၊ ထိုကဲ့သို့ အလွန်မြန်မှုကို မထင်နိုင်ရှိခဲ့လျှင် ကဗဠီကာရ အာဟာရ ၌ပြဆိုခဲ့သော ရုပ်သစ်ရုပ်ဟောင်း ပြောင်းလဲမှု တစ်ခုသော ဣရိယာပုထ်၌ အင်္ဂါအနေအထား ကြာ၍ ညောင်းညာထုံကျင် ပူပင် အောင့်အည်း ဖြစ်ရာ၌ ရုပ်သစ်ရုပ်ဟောင်းပြောင်းလဲမှု စသည်တို့၌ကား ပြောင်းလဲ လေရာ ထိုထိုအင်္ဂါ၌ တိမ်တောင်တိမ်ညွန့်တက်၍လာသကဲ့သို့ ဝိသဘာဂ ရုပ်သစ် ရုပ်စု တစ်ဖြည်းဖြည်းဖြစ်ပေါ် တိုးပွား၍လာသော ဥဒယအဖို့ ရုပ်သစ်ဖြစ်ပေါ်ရာ ပြန့်ပွား၍ သွားရာဌာနတို့၌ ရုပ်ဟောင်းစု ချုပ်ကွယ်၍ သွားသော ဝယမှု စသည်တို့ကို ဥဒယအဖို့ ဝယအဖို့ ခြားနားအောင် ရှုလေ၊ တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားသော ဣရိယာပုထ်ပြောင်းလဲရာ၌ သွား သောအခါ ခြေချတိုင်း ခြေချတိုင်း ခြေဖဝါးအပြင်မှ ဦးခေါင်း ငယ်ထိပ် သို့ကျအောင် တစ်ကိုယ်လုံး ရုပ်သစ် ကလာပ်သစ်တို့ဖြစ်ပေါ် ထကြွ လှုပ်ရှားမှုများကား ကိုယ်ဟောင်း ကိုယ်သစ်ပြောင်းလဲချက် အလွန် မြန်လှ၏၊ ထိုကဲ့သို့မြန်လှသောအရာ၌ မြန်သလောက် ဉာဏ်မလိုက် နိုင်တဲ့ရှိလျှင် နိုင်ရုံကွက်၍သော်လည်းရှု။ ပြောင်းလဲမှုဟုတ်ကြောင်း မှန်ကြောင်း မြန်ကြောင်းကို အသိဉာဏ် နှင့်ဆုံးဖြတ်၍ထားပြီးလျှင် ရှုသောအခါမြင်သာရုံ မြင်နိုင်ရုံ တစ်ဖြည်းဖြည်းအနေနှင့် ကြံဖန်၍ သော်လည်းရှု အလွန်ရှုဖွယ် ကျယ်ဝန်းများပြားလှ၏။</p> <p>လိုရင်းအဓိပ္ပါယ်ကား အကြင်ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်၌ တစ်စုံတစ်ခု သော အေးမှု မူမှု လှုပ်မှု ရှားမှု စသည်ဖြင့် ထင်ရှား သိသာသော ဝိသဘာဂရုပ်သစ် ဝိသဒိသရုပ်သစ် ဝိကာရရုပ်သစ် အခြင်းအရာ ဖြစ်ပေါ်ပွားများ၍ လာသည်ကို သိမြင် ထင်ရှား၏၊ ထိုအင်္ဂါ အစိတ်၌ ရုပ်ဟောင်းချုပ်ကွယ်မှု ဧကန်ရှိသည်သာဖြစ်၏၊ မုန့်ညင်းစေ့ခန့် ရုပ် သစ်ဖြစ်ပေါ်မှု ထင်မြင်လျှင် ထိုဖြစ်ပေါ်မှုနှင့် တစ်ပြိုင်နက် တစ်ချက်တည်း ထိုနေရာမှာ မုန့်ညင်းစေ့လောက် ရုပ်ဟောင်းချုပ် ကွယ်ပြီတည်း၊ နှမ်းစေ့လောက် မုယောစပါးလောက် ရွေးငယ်လောက် ရွေးကြီးလောက် အစရှိသည်ဖြင့် သိလေ၊ တစ်ကိုယ်လုံးကျွတ် ရုပ်သစ်ဖြစ်ပေါ်ရိပ် ထင်မြင်လျှင် တစ်ပြိုင်နက်တစ်ကိုယ်လုံးကျွတ်ရုပ်ဟောင်းချုပ်ကွယ်၏၊ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ ငါ သူတစ်ပါး ယောက်ျား မိန်းမဟူသော မိစ္ဆာသညာ၊ ငါ့ဦးခေါင်း, ငါ့မျက်နှာ, ငါ့မျက်လုံး, ငါ့နား, ငါ့နှာခေါင်း, ငါ့ခံတွင်း, ငါ့လည်ပင်း, ငါ့ရင်, ငါ့ဝမ်း, ငါ့ကျောက်ကုန်း, ငါ့လက်, ငါ့ခြေ အစရှိ သည်ဖြင့် သဏ္ဍာန်ဒြဗ် ပညတ်ကြီးငယ် အထည်ဝတ္ထုတို့ကို စွဲ၍ သာယာ တွယ်တာသော တဏှာမာနဒိဋ္ဌိတို့ကို ဖြိုဖျက်ချိုးဖဲ့ ဖျောက်လွှင့် ပယ်ရှင်း သော ဉာဏ်ဖြစ်ခဲ့၍ ဝိပဿနာဉာဏ်နှင့် - ရှုကြည့်သောအခါ သဏ္ဌာန ပညတ် သမူဟပညတ် သန္တတိပညတ်တို့အကုန်ကွယ်ပျောက်၍ ငါ့ဦး ခေါင်းစသည် စွဲလမ်းရန် ရှာကြံမရရှိသည်တိုင်အောင် အားထုတ်ရ လိမ့်မည်၊ ဝရဇိန်လက်နက် မိုးကြိုးစက်ဖြင့် ဖြိုဖျက်ပစ်ခွင်းသကဲ့သို့ အနမတဂ္ဂသံသရာမကွာ အမြဲနှလုံးထဲမှာ အစဉ်ပါ၍နေသော သက္ကာယ ဒိဋ္ဌိ အဝီစိငရဲအိုးကြီးကို မှုန့်မှုန့်ညက်ညက် လွင့်ပျောက်ပျက်အောင် ဖြိုဖျက် ပစ်ခွင်းသော ဉာဏ်ပေတည်း။</p> <p>ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် အစီအရင် အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၄-ရူပက္ခန္ဓာ ကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင်</h3> <p>အသစ်အသစ်ဖြစ်ပေါ်မှုဟူသော ဥဒယ၊ အဟောင်း အဟောင်း ချုပ်ကွယ်မှုဟူသော ဝယ၊ ဤနှစ်ပါးတို့တွင် ဖြစ်ပေါ်မှုကား ထင်ရှား လွယ်၏၊ ချုပ်ကွယ်မှုကား အလွန်ထင်မြင် တည့်နိုင်ခဲ၏၊ <b>အနိစ္စ လက္ခဏာ</b> မှာ ချုပ်ကွယ်မှုသည်သာလိုရင်း ပဓာနဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ဥဒယမှုကို လွှတ်ထား၍ အထင်အမြင်အားနည်းနေသေးသော ဝယမှုကိုသာ ကွက်ခြား၍အထူး အားထုတ်ပြန်သော ဉာဏ်သည် ဘင်္ဂဉာဏ်မည်၏၊ ဤမှကြွင်းသော ပရိညာအစီအရင်တို့ကို ကဗဠီကာရအာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်း မှာ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အတိုင်းသိလေ။ ပညာနုံ့သော ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ခဲ့၍ ရုပ်သာမညတစ်ခုတည်းနှင့် ဉာဏ်အမြင်မပေါ်နိုင်ရှိခဲ့လျှင် ရှေး၌ ဆိုခဲ့ပြီး သောခန္ဓဝဂ္ဂသုတ္တန်မှာ ဝေဖန်တော်မူသောနည်းအားဖြင့် ရုပ်တရားကို ငါးပုံ ငါးစု ပြု၍ဉာတပရိညာမှု တစ်ခန်းထုတ်ရမည်။ ပရမတ်မြေ၊ ပရမတ်ရေ၊ ပရမတ်မီး၊ ပရမတ်လေတို့ကို သဘောလက္ခဏာ ထင်ထင် ရှားရှားကွဲပြားအောင် အားထုတ်ရမည်၊ စက္ခုသောတ စသည် တို့ကိုမူကား အပေါင်းအားဖြင့် ဥပါဒါရုပ်စု ဟူ၍သာ ခြားနား၍ ထားရမည်။</p> <p>ဤဝိပဿနာအရာ၌ ကိုယ်ခန္ဓာမှာ အနိစ္စအနေနှင့်အကြွင်း အကျန်မရှိပဲ ဖြစ်မှု ပျက်မှုကိုမြင်နိုင်သည်သာ ပဓာနတည်း၊ <b>သဗ္ဗေ သင်္ခါရာ အနိစ္စာ</b> နှင့်ပင် ထိုအမှုတို့ကို ကိုယ်လုံးကျွတ်ခြုံ၍ မြင်နိုင်ပါလျှင် သင်္ခါရတစ်လုံးနှင့်ပင်ပြီးစီးပါ၏၊ အာဟာရလေးပါးမှာ ဟောတော်မူသော တရားတစ်လုံး တစ်လုံးနှင့်ပင် ပြီးစီးနိုင်ပါ၏၊ ဝေဒနာတစ်လုံးနှင့်သော် လည်းကောင်း၊ သညာတစ်လုံးနှင့်သော်လည်းကောင်း ပြီးစီးနိုင်ပါ၏။</p> <p>ရုပ်နာမ် နှစ်ခုလုံးနှင့်သော်လည်းကောင်း ပြီးစီးနိုင်၏၊ ဤမန္ဒ ပုဂ္ဂိုလ်မှာလည်း ဖြစ်မှု ပျက်မှု ရှုခန်းသို့ရောက်ရာ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့၏ ဖြစ်မှု ပျက်မှုကို ထင်မြင်လျှင် ဥပါဒါရုပ်စု အပြီးပါ၍ သွားလတ္တံ့၊ ဥပါဒါ ရုပ်စုတို့ တစ်ခြားရှုဖွယ် ကိစ္စမရှိပြီ၊ စိတ်နှင့် စေတသိက်တို့မှာကဲ့သို့တည်း။ မဟာဘုတ်လေးပါးတို့ကိုမူကား တစ်လုံးတည်းဉာဏ်မနိုင်၍ တစ်ခုတစ်ခု အတွက် ဖြစ်မှု ပျက်မှု ခုခံ၍နေပုံရလျှင် အသီးအသီးခွဲ၍ရှုလေ၊ ပထဝီ ခုခံ၍နေတတ်သည်၊ ပထဝီကို ကွက်ခြား၍ အထူးအားထုတ်လေ၊ ဓာတ်လေးပါး မထူးမခြားသကဲ့သို့ ဖြစ်မှု ပျက်မှု နှစ်ခုလုံးနိုင်သောအခါ ခွဲဖွယ် ကိစ္စမရှိပြီ၊ ရုပ်တစ်ခုလုံးတည်းမှာကဲ့သို့ တစ်လုံးတစ်ချက်တည်း ပေါင်း၍ရှုလေ၊ အကြွင်း ရှေးနည်းအတိုင်းပင်။</p> <p>ရူပက္ခန္ဓာ ကမ္မဋ္ဌာန်း အစီအရင် အမြွက်ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၅-ခန္ဓာငါးပါးတို့၏ ဥပမာများ</h3> <p>“<b>ဖေဏပိဏ္ဍူပမံ ရူပံ</b>” စသည်ဖြင့်လာသော ခန္ဓာငါးပါးဥပမာတို့၌ ရူပက္ခန္ဓာရေမြုှပ်နှင့်တူပုံမှာ သမ္မသနဉာဏ် အစီအရင်၌ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အတိုင်း ထင်ရှားနိုင်ပါလျှင် အနှစ်သာရမရှိမှုနှင့် ရေမြှုပ်အသွင် ထင်မြင် နိုင်တော့သည်။ ဝေဒနာ ရေပွက်အသွင် သညာတံလျှပ်အသွင် ထင်မြင် ရန်အချက်စုမှာ ရှေး၌ပြဆိုခဲ့ပြီ။ သင်္ခါရက္ခန္ဓာကို ငှက်ပျောတုံးအသွင် ထင်မြင်အောင် ရှုရမည်ဟူသော ဒေသနာတော်၌ကား စေတနာတစ်ခု ကိုသာ ပဓာနပြု၍ဆိုလိုလျှင် စေတနာသည် ကာယကံမှု ဝစီကံမှု မနောကံမှု ဟူ၍သုံးပါး၊ ပါဏာတိပါတမှုစသော ဒုစ္စရိုက်မှုဆယ်ပါး၊ ပါဏာတိပါတဝေရာမဏိအစရှိသော သုစရိုက်မှု ဆယ်ပါး၊ ဒါန, သီလ, ဘာဝနာအစရှိသော ပုညကိရိယာမှု ဆယ်ပါး ဤသို့ခွဲခြမ်းရာ၏၊ ပါဏာတိပါတမှုတစ်ခုမှာပင် များစွာသော ကိရိယာ အခြံအရံရှိ၏၊ တစ်ပါးသော သတ္တဝါကို သတ်ခြင်းငှာ ကြံမှု စည်မှု စိတ်အင်္ဂါ အမူအရာ အထူးထူးအပြားပြား ပြောမှု ဆိုမှု၊ နှုတ်အင်္ဂါအမူအရာ အထူးထူး အပြားပြား သွားမှု လာမှုစသည် ကိုယ်အင်္ဂါ အမူအရာအထူးထူးအပြားပြား များစွာရှိ၏၊ ပါဏာတိပါတ သင်္ခါရ အမူအရာ အထူးထူးအပြားပြားတို့ကို အသီးအသီး ခွဲခြမ်း၍ နိစ္စသာရ, ဓုဝသာရ, သုခသာရ, အတ္တသာရ တည်းဟူသော သာရလေးပါးကို ရှာကြံ၍ကြည့်သည်ရှိသော် စိတ်အမူ အရာ အစုထည်းမှာလည်း ရှာကြံ၍မရ၊ နှုတ်အမူအရာ အစုထည်းမှာ လည်း ရှာကြံ၍မရ၊ ကိုယ်အမူအရာအစုထည်းမှာလည်း ရှာကြံ၍မရ၊ တစ်ခုသော ပါဏာတိပါတမှု အမူအရာစု ကုန်၍သာ သွားတော့သည်၊ သာရလေးပါး မထွက်လာပြီ၊ သာရလေးပါးဆိုသည်ကား ထိုပါဏာ တိပါတ အမှုတစ်ခုအတွက်နှင့်ဖြစ်သော စိတ်အမူအရာစုမှာ နိစ္စသာရ ကိုလည်း မရအပ်၊ ကြံစည်၍နေဆဲအခါ ကိုယ်ခန္ဓာ၌ အနည်းငယ်သော အာရုံတစ်ပါးထိခိုက်လာလျှင်ပင် ထိုအကြံအစည် ခဏချင်း ချုပ်ကွယ်၍ အာရုံသို့ စိတ်စေတနာ ပြောင်းရွှေ့လေ၏၊ အားကြီးစွာသော အာရုံ ထိခိုက်လာရာ၌ ဆိုဖွယ်မရှိ၊ အောက်၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော သာရလေးပါး အဓိပ္ပါယ်ကို အစဉ်မှီး၍ ကြွင်းသောသာရကိုလည်းသိလေ။</p> <p>ဒါနကုသိုလ်မှု တစ်ခုမှာလည်း ထိုအတူ ကိုယ်အင်္ဂါ အမူအရာ များပြားသည်သာ ဖြစ်၏၊ ပါဏာတိပါတ နည်းတူဆိုလေ၊ ကြွင်းသော ကုသိုလ်မှု အကုသိုလ်မှုတို့မှာလည်း ဤနည်းတူသိလေ။</p> <p>ဤသို့လျှင် လောက၌ နေ့နေ့ညည တရွရွ တကြွကြွ နေကြသော ကာယသင်္ခါ၊ ဝစီသင်္ခါရ၊ စိတ္တသင်္ခါရမှုစုသည် အလွန်ကြီးကျယ်များ ပြား၏၊ ထိုသို့ တစ်လောကလုံး အုံးအုံး ဆူကြွ ကြီးကျယ်လှငြားသော် လည်း အနှစ်သာရဟူ၍ တစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိရကား အထပ်ထပ် အလွှာလွှာ သဏ္ဍာန်သာ ကြီးမား၍ အနှစ်သာရဟူ၍ ရှာကြံ၍ မရသော ငှက်ပျောတုံး တွေနှင့် တူလှလေသတည်း ထို့ကြောင့် “<b>သင်္ခါရ ကဒလူပမာ</b>” ဟူ၍ဟော တော်မူသည်။</p> <p>ဝိဉာဏက္ခန္ဓာသည် မျက်လှည့်နှင့် တူသည်ဟူရာ၌ မျက်လှည့် သည်နှင့် တူသည်၊ မျက်လှည့်သည် ပြုအပ်သော မာယာမှုနှင့်တူသည် ဟူ၍ နှစ်ထွေရ၏၊ စိတ်မြင် ဉာဏ်မြင် နှစ်ပါးခွဲခန်း၌ စိတ်မြင်မှောက်မှား လှည့်စားလှည့်ပတ် ပြုပုံကို ပြဆိုခဲ့ပြီးသည့်အတိုင်း မျက်လှည့်သည်နှင့် တူကြောင်း၊ သတ္တဝါမဟုတ်သော ခန္ဓာငါးပါးကို ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါ အတ္တ ဇီဝ ဣတ္ထိ ပုရိသ အစရှိသည်ဖြင့် အရိယာပုဂ္ဂိုလ်များကို ချန်လှပ်၍ လောကဓာတ်အားလုံးကို အမှောက်အမှား တိုက်၍နေသော တေဘူမက အဓမ္မ မျက်လှည့်သည်ကြီး ဖြစ်ကြောင်းကို သိလေ။</p> <p>မျက်လှည့်မှုနှင့်တူသည် ဟူရာ၌ ရွှေမဟုတ်သော မြေဆိုင်ခဲကို ရွှေခဲကြီး ပြုလုပ်ပြရာ၌ မြင်သမျှ လူအပေါင်းက ရွှေခဲကြီး ထင်ကြရသော မြေစိုင်ခဲကြီးနှင့် တူ၏ဟု ဆိုလိုသည်၊ အဘယ်ကဲ့သို့ တူသနည်းဟူမူကား ထိုမြေစိုင်ခဲကို ရသောသူသည် ရွှေဟုထင်မြင်သည်၊ အလွန်လျှင် ဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြစ်၏၊ သူဌေးစိတ် သူကြွယ် စိတ်ကပ်၏၊ ပြိုင်လိုသော မာန်တက်၏၊ ထိုသို့ဖြစ်သော်လည်း ရွှေကားမဟုတ်၊ ထင်ရုံထင်ရသော အရာဖြစ်၍ ရွှေကိစ္စ၌ အနည်းငယ်မျှ အသုံးမကျ၊ လက်ထဲမှာပင် ရွှေအထင် ကွယ်ပျောက်လေ၏၊ မြေစိုင်ခဲ အဖတ်တင်လေ၏၊ ထို့အတူ မိမိ၏ဝိဉာဏ်ကို သတ္တဝါတို့သည် အလွန်ကောင်းမြတ်သော နိစ္စသာရ စသည် ထင်ကြရကုန်၏၊ ဝိဉာဏ်သည်ကား သာရလေးပါးတွင် တစ်စုံ တစ်ခုသော သာရမျိုးမဟုတ်၊ သာရကိစ္စ၌ အနည်းငယ်မျှ အသုံးမကျ၊ နိစ္စဟု စွဲလမ်းဆဲမှာပင် မစဲအောင် ချုပ်ပျက်၏၊ သုခဟု စွဲလမ်းဆဲမှာပင် ဆင်းရဲ ဒုက္ခအမျိုးမျိုးကို ဖြစ်စေ၏၊ ဓုဝဟု စွဲလမ်းဆဲမှာပင် ဖောက်လွှဲ ဖောက်ပြန် ဖြစ်၏၊ အတ္တဟု စွဲလမ်းဆဲမှာပင် အလိုမပါ ဖြစ်ချင်ရာရာ ဖြစ်၍သွား၏။</p> <p>ခန္ဓာငါးပါးတို့၏ ဥပမာတို့ကို ပြဆိုသည်ကား ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>၁၆-သမထနှင့် ဝိပဿနာ</h3> <p>အာဟာရကမ္မဋ္ဌာန်းလေးပါး၊ ခန္ဓကမ္မဋ္ဌာန်းငါးပါး၊ ဤခန္ဓကမ္မဋ္ဌာန်း ငါးပါးတွင် သင်္ခါရက္ခန္ဓာသည် မနောသေဉ္စတနာဟာရပင် တည်း၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည် ဝိညာဏာဟာရပင်တည်း။ ဤဝိပဿနာကမ္မဋ္ဌာန်း အရာမည်သည် အလွန်နက်နဲ သိမ်မွေ့လှ၏၊ ဟောပြော ပြသ ဆုံးမ သွန်သင်သော ဆရာ နေရာကျလိုလှ၏၊ သိသင့်သောအရာ၌ နေရာ ကျသိနိုင်အောင် ပြောဟောမှု ထင်မြင်အောင် အားထုတ်ရမည့်အရာ၌ နေရာကျထင်ကွက်, မြင်ကွက်ပေါ်အောင် ပြသမှုသည်ကား ဆရာ့တာဝန် တည်း၊ ထင်ကွက်, မြင်ကွက်ပေါ်ရုံမျှနှင့် ကမ္မဋ္ဌာန်းကိစ္စ ခရီးရောက် နိုင်တည့်သေးသည်မဟုတ်၊ ထင်မြင်အောင်အားထုတ်ရန်အချက် ကိုဆရာသွန်သင်ပြသ၍ လှလှကြီး ရိပ်မိသောအခါ အထင်အမြင်နေ့စဉ် တိုးပွားစေရန် ရဟန်းဖြစ်ခဲ့အံ့၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာတောတောင် အရပ်သို့ဝင်၍ ထက်သန်သော ဝီရိယဖြင့် လရှည်နှစ်များအားထုတ်မှု လူဖြစ်ခဲ့အံ့၊ အိမ်၌ အိမ်စီးပွားနှင့်ပင်ဖက်တွဲ၍ လရှည် နှစ်များစွဲမြဲမှုသည်ကား တပည့်၏ တာဝန်တည်း၊ အာနာပါနအစရှိသော သမထကမ္မဋ္ဌာန်းမျိုးသည်ကား ပြောဟောမှု အလွန်လွယ်၏၊ နိမိတ်အထင်ရအောင် အားထုတ်မှု အလွန်ခဲယဉ်း၏၊ အိမ်၌နေ၍ စီးပွားနှင့် ဖက်တွဲခြင်းငှာမရ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ သို့ထွက်၍ အပြင်းအထန် အားထုတ်နိုင်မှ နိမိတ်ကို ရနိုင်၏၊ ဝိပဿနာ ကမ္မဋ္ဌာန်းသည်မူကား ဉာဏ်အလုပ်ဖြစ်၍ လယ်လုပ်ရင်းလည်း ဖြစ်နိုင်၏၊ ယာလုပ်ရင်းလည်း ဖြစ်နိုင်၏၊ လှေသွားရင်း လှည်းသွားရင်း ဝန်ထမ်းရင်း, ရောင်းရင်း, ဝယ်ရင်း အစရှိသည်ဖြင့် အိမ့်အလုပ်, အိမ်စီးပွားနှင့် ဖက်တွဲနိုင်သတည်း၊ ဘုရားလက်ထက်တော်၌ သမထကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပေါက် ရောက်အောင် လုပ်နိုင်သောသူသည် အလွန်နည်းလှ၏၊ အိမ်၌နေ၍ အိမ်စီးပွားနှင့်ဖက်တွဲ၍စွဲမြဲကြသူ အလွန်များ၏။</p> <p>ထိုစကားမှန်၏၊ သမထကမ္မဋ္ဌာန်း ပေါက်ရောက်သူလူ၌ အလွန် နည်းလှ၏၊ ရဟန်းတို့၌သာများ၏၊ ဝိပဿနာ ကမ္မဋ္ဌာန်းပေါက်ရောက်၍ သောတာပန် အရိယာဖြစ်ကြသူကား လူ၌အလွန်များလှ၏၊ လူသောတာပန် တစ်ထောင်ကို ရဟန်းသောတာပန်တစ်ယောက်ကျထား ရေ တွက်သော်လည်း ရဟန်းဘက်ကသာ ကုန်လေရာ၏၊ လူဘက်က မကုန်လေရာ၊ ဤမျှလောက်ပင် များရိပ်ထင်၏၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ လောက၌ရှိရင်းကပင် ရဟန်းအလွန်နည်း၏၊ လူကမူ မဇ္ဈိမတိုက်နှင့် အပြည့်ရှိ၏၊ လူသောတာပန်လည်း ပြည့်မတတ်ပင် များလှ၏၊ ထိုသို့များ လှခြင်းသည်ကား အိမ့်စီးပွားနှင့် ဝိပဿနာတွဲချင်တိုင်း တွဲသာလှလေ သောကြောင့်တည်း၊ အယုတ်အားဖြင့် အစေခံ အိမ်ကျွန်မ အခစား ကူလီပင် ဖြစ်သော်လည်း သံဝေသတိ ကောင်းကောင်းရှိပါလျှင် ဝိပဿနာ ဖက်တွဲနိုင်တော့သည်သာတည်း၊ လူသောတာပန် တစ်သိန်း, တစ်သန်းကို လူသောတာပန် တစ်ယောက် ထားသော်လည်း လူကသာ ကုန်ရာ၏၊ နတ်က မကုန်နိုင်ရာ၊ ဓမ္မစကြာတရားဦး ဒေသနာတွင် လူငါးယောက်သာ အကျွတ်ပါ၏၊ ဗြဟ္မာတစ်ဆယ့် ရှစ်ကုဋေကျွတ်၏၊ နတ်အသင်္ချေကျွတ်၏၊ ဤနည်းမျိုးချည်းသာများ၏၊ ထို့ကြောင့် လောက၌ ဘုရားပွင့်မှုမည်သည် နတ် ဗြဟ္မာတို့၏ ကျွတ်ပွဲကြီးပေတည်း၊ လူသည် အမြည်းအလျောက်မျှသာ ပါနိုင်လေသည်၊ ဤမျှသော စကားစုဖြင့် ဝိပဿနာမှု မည်သည်လူတို့လည်း စွဲမြဲခြင်းငှာ အလွန်ကောင်းလှကြောင်း ကို ပြလိုရင်း စကားတည်း။</p> <p>ဤတွင်ရွေ့ကား မုံရွာမြို့လယ်တီတောရဆရာ ငါသည် သက္ကရာဇ် ၁၂၆၃-ခုနှစ်အတွင်း အလုံမြို့မ၏ တစ်ဖက် သလ္လာဝတီ မြစ်ကမ်း ရွှေတောင်ဦး တောင်ထိပ်မှာ တောဝါကပ်ဆိုနေထိုင်စဉ် ဝါတွင်းအခါ မုံရွာမြို့, အလုံမြို့တို့မှ လာရောက်ဆည်းကပ်ကြကုန်သော ဥပုသ်သည် ဥပါသကာအပေါင်းတို့ကား အသက်ထက်ဆုံးစွဲမြဲကြရန် နိဒါန ဝဂ္ဂ သံယုတ်, ခန္ဓဝဂ္ဂသံယုတ် သုတ္တန်ဒေသနာတော်တို့၌လာသော အာဟာရ ကမ္မဋ္ဌာန်းလေးပါးခန္ဓကမ္မဋ္ဌာန်း ငါးပါးတို့ကို ပရိညာသုံးပါး အစီအရင် နှင့်တကွ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံးသွန်သင် ဆုံးမအပ်သော ကမ္မဋ္ဌာနဝိဓိ စကားအစဉ်ကို ပညာရှိအပေါင်းတို့၏အကျိုးငှါ စာအုပ်တင်ထား ရေး သားစီရင်အပ်သော အာဟာရဒီပနီ ဤကျမ်းစာသစ်သည် ၎င်းနှစ် တန်ဆောင်မုန်းလဆန်း ၁၁-ရက်နေ့တွင် အောင်မြင်စွာပြီးစီးလေ သတည်း။</p> <p>---</p> <h3>၁၇-ဩဝါဒခန်း</h3> <p>ယခုအခါ ဥပါသကာအပေါင်းတို့အား သတိသံဝေဂတရား ဖြစ်ပွား စေရန် ရံဖန် ရံခါ ပြေဟောအပ်သော ကာဏကစ္ဆ ပေါပမသုတ္တန် ဒေသနာတော်၏အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို ပြဆိုဦးအံ့။</p> <p>သတ္တဝါအပေါင်းတို့အား အပါယဒုက္ခဟု ဆိုအပ်သော အပါယ် ဆင်းရဲ၏ နက်နဲပုံကို ပြတော်မူလိုက်သည်ဖြစ်၍ ဥပရိပဏ္ဏာသ ပါဠိတော် ဗာလပဏ္ဍိတသုတ်၌<br /> “<b>သေယျထာပိ ဘိက္ခဝေ ပုရိသော ဧကစ္ဆိဂ္ဂလံ ယုဂံ မဟာသမုဒ္ဒေ ပက္ခိပေယျ</b>”</p> <p>အစရှိသော ဒေသနာတော်မြတ်ကို ဟောတော်မူသည်။ <b>ဘိက္ခဝေ</b>=သံသရာဘေး၊ လာမည့်ဘေးကို၊ မျှော်တွေးသမှု၊ အမြဲရှုလေ့ရှိကြပေကုန်သော တရားနာ ပရိသတ်အပေါင်း သူတော် ကောင်းတို့၊ <b>သေယထာပိ</b>=နှိုင်းချင့်စရာ ဥပမာဆိုသည်ရှိသော်ကား၊ <b>ပုရိသော</b>=တစ်ဦးယောက်ျားသည်၊ <b>ဧကစ္ဆိဂ္ဂလံ</b>=အပေါက်တစ်ခုသာ ရှိသော၊ <b>ယုဂံ</b>=ရထားထမ်းပိုးတစ်ခုကို၊ <b>မဟာသမုဒ္ဒေ</b>=မဟာသမုဒ္ဒရာ အလယ်၌၊ <b>ပက္ခိပေယျ</b>=ထည့်ပစ်ချထားလေရာ၏၊ <b>တမေနံ-တံဧနံ</b>= ထိုထမ်းပိုးကို၊ <b>ပုရတ္ထိမောဝါတော</b>=အရှေ့အရပ်မှလာသော လေသည်၊ <b>ပစ္ဆိမေန</b>=အနောက် အရပ်သို့၊ <b>သံဧရေယျ</b>=ပြောင်းရွှေ့မျောပါး ဆောင် သွားလေရာ၏၊ <b>ပစ္ဆိမောဝါတော</b>=အနောက်အရပ်မှ လာသောလေသည်၊ <b>ပုရတ္ထိမောဝါတော</b>=အရှေ့အရပ်သို့၊ <b>သံဟရေယျ</b>=ပြောင်းရွှေ့မျောပါ ဆောင်သွားလေရာ၏၊ <b>ဥတ္တရောဝါတော</b>=မြောက်အရပ်မှလာသော လေသည်၊ <b>ဒက္ခိဏေန</b>=တောင်အရပ်သို့၊ <b>သံဟရေယျ</b>=ပြောင်းရွှေ့မျောပါး ဆောင်သွားလေရာ၏၊ <b>ဒက္ခိဏောဝါတော</b>=တောင်အရပ်မှ လာသော လေသည်၊ <b>ဥတ္တရေန</b>=မြောက်အရပ်သို့၊ <b>သံဟရေယျ</b>=ပြောင်းရွှေ့ မျောပါဆောင်သွားလေရာ၊ <b>တတ္ထ</b>=ထိုမဟာသမုဒ္ဒရာအတွင်း၌၊ <b>ကာဏော</b>=မျက်စိနှစ်ဖက် အစုံပျက်သော၊ <b>ကစ္ဆပေါ</b>=လိပ်ငယ်တစ်ကောင် သည်၊ <b>အတ္ထိ</b>=ရှိလေရာ၏၊ <b>သော</b>=ထိုမျက်စိနှစ်ဖက် အစုံပျက်သော လိပ်ငယ်သည်၊ <b>ဝဿသတဿ</b>=အနှစ်တစ်ရာကိုသော်လည်းကောင်း၊ <b>ဝဿသဟဿဿ</b>=အနှစ်တစ်ထောင်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ <b>အစ္စယေန</b>=လွန်သောအခါမှ၊ <b>သကိံ</b>=တစ်ကြိမ်၊ <b>ဥမ္မုဇ္ဇေယျ</b>=ဦးခေါင်းပြူကာ ပေါ်လေရာ၏။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>တံ</b>=ထိုပြဆိုလတ္တံ့သော အကြောင်းအရာကို၊ <b>ကိံမညထ</b>=အဘယ်သို့ သင်တို့ ထင်မြင်ကြကုန်မည်နည်း၊ <b>ကာဏော</b>= မျက်စိနှစ်ဖက် အစုံပျက်သော၊ <b>သောကစ္ဆပေါ</b>=ထိုလိပ်ငယ်သည်၊ <b>ဧကစ္ဆိဂ္ဂလေ</b>=အပေါက်တစ်ခုသာရှိသော၊ <b>အမုကသ္မိံယုဂေ</b>=ပြဆိုခဲ့ပြီးသော ထမ်းပိုးပေါက်၌၊ <b>ဂီဝံ</b>=လည်ပင်းကို၊ <b>ပဝေသေယျအပိနု</b>=သွင်းမိနိုင် မည်လော၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>ပုစ္ဆိ</b>=မေးတော်မူ၏၊ <b>ဘန္တေ</b>=မြတ်စွာဘုရား၊ <b>ဧတံ</b>=ဤထမ်းပိုးပေါက် လိပ်လည်ပင်း သွင်းမိ, စွပ်မိရန် အရေးသည်၊ <b>နောဟိ</b>=ဖြစ်နိုင်ခွင့်မရှိပါ၊ <b>ဘန္တေ</b>=မြတ်စွာဘုရား၊ <b>ဒီဃဿ</b>=အသင်္ချေ အသင်္ချေ နှစ်ရေတွက်ဆ ရှည်ကြာလှသော၊ <b>အဒ္ဓုနော</b>=ကာလကို၊ <b>အစ္စယေန</b>=လွန်သောအခါ၌၊ <b>ကဒါစိ</b>=တစ်ရံတစ်ခါ၊ <b>ဧတံ</b>=ဤထမ်းပိုး ပေါက် လိပ်လည်ပင်းသွင်းမိ စွပ်မိရန်အရေးသည်၊ <b>ယဒိဘဝေယျ</b>=ဖြစ် သော် ဖြစ်ရာပါသေး၏၊ <b>ဣတိ</b>=ဤသို့၊ <b>အဝေါစုံ</b>=လျှောက်ထားကြ ပေကုန်၏။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ကာဏော</b>=မျက်စိနှစ်ဖက်အစုံပျက်သော၊ <b>သောကစ္ဆပေါ</b>=ထိုလိပ်ငယ်တစ်ကောင်သည်၊ <b>ဧကစ္ဆိဂ္ဂလေ</b>=အပေါက် တစ်ခုသာရှိသော၊ <b>ယုဂေ</b>=ရထားထမ်းပိုးတစ်ခု၌၊ <b>ဂီဝံ</b>=လည်ပင်းကို၊ <b>ပဝေသေယျ</b>=သွင်းမိ စွပ်မိရာသော အခွင့်သည်၊ <b>ခိပ္ပတရံခေါ</b>=အလွန် ခဲယဉ်းသည်ဟု မမည်စဖွယ် အလွန်လွယ်လှသေး၏၊ <b>သကိံ</b>=တစ်ကြိမ် တစ်ခါ၊ <b>ဝိနိပါတေန</b>=အပါယ်သို့ကျရောက်လေသော၊ <b>ဗာလေန</b>=သူမိုက်၏၊ <b>မနုဿတ္တံ</b>=လူ့ဘုံ, လူ့ဘဝသို့ တစ်ဖန် ပြန်လာရန် အခွင့်သည်၊ <b>တတော</b>= ထိုလိပ်ကန်း ဥပမာထက်၊ <b>ဒုလ္လဘတရံ</b>=ကြုံခဲ ကြိုက်ခဲရနိုင်ခဲလှ၏ဟူ၍၊ <b>အဟံ</b>=ငါဘုရားသည်၊ <b>ဝဒါမိ</b>=ဟောတော်မူ၏။</p> <p><b>တံ</b>=ထိုသို့ ရနိုင်ခဲမှုသည်၊ <b>ကိဿဟေတု</b>=အဘယ့်ကြောင့်နည်း ဟူမူကား၊ <b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဧတ္ထ</b>=ဤ အပါယ်ဘုံ၌၊ <b>ဓမ္မစရိယာ</b>= သူတော်ကောင်း တရားကို ကျင့်မှုမည်သည်၊ <b>နဟိအတ္ထိ</b>=မရှိတော့သည် သာလျှင်တည်း၊ <b>သမစရိယာ</b>=ညီညွတ်ငြိမ်သက်သော သုစရိုက်တရား ဆယ်ပါးကိုကျင့်မှုမည်သည်၊ <b>နဟိအတ္ထိ</b>=မရှိတော့သာလျှင်တည်း၊ <b>ကုသလ ကိရိယာ</b>=ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးကို ပြုရန်အခွင့်သည်၊ <b>နဟိ အတ္ထိ</b>=မရှိတော့သည်သာလျှင်တည်း၊ <b>ပုညကိရိယာ</b>=ဒါန သီလစသော ပုညကြိယာ ဝတ္ထုဆယ်ပါးကို အားထုတ်မှုသည်၊ <b>နဟိအတ္ထိ</b>=မရှိတော့ သည်သာလျှင်တည်း။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>ဧတ္ထ</b>=ဤအပါယ်ဘုံ၌၊ <b>အညမည ဃာတိကာ</b>= နိုင်ရာနိုင်ရာ အချင်းချင်း ညှဉ်းဆဲမှုသည်သာလျှင်၊ <b>ဝတ္တိတိ</b>=အမြဲဖြစ် ပွားချေ၏၊ <b>ဒုဗ္ဗလဃာတိကာ</b>=အားရှိအားမဲ့ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခြင်း အမှုသည်သာလျှင်၊ <b>ဝတ္တတိ</b>=အမြဲဖြစ်ပွားချေ၏၊ <b>တသ္မာ</b>=ထို့ကြောင့်၊ <b>သကိံ</b>=တစ်ကြိမ်၊ <b>ဝိနိပါတေန</b>=အပါယ်သို့ ကျလေသော၊ <b>ဗာလေန</b>= သူမိုက်၏၊ <b>မနုဿတ္တံ</b>=လူ့ဘုံ, လူ့ဘဝသို့ပြန်လာရန် အခွင့်သည်၊ <b>တတော</b>= ထိုလိပ်ကန်း ဥပမာထက်ပင်လျှင်၊ <b>ဒုလ္လဘတရံ</b>=အလွန်ရခဲလှ၏၊ <b>အဟံ</b>=ငါ ဘုရားသည်၊ <b>ဝဒါမိ</b>=ဟောတော်မူပေသတည်း။</p> <p>ဤဒေသနာတော်မြတ် ပါဌ်ဝယ် အဓိပ္ပါယ်သော်ကား- ကျွန်းကြီး ၄-ကျွန်း, ကျွန်းငယ် ၂၀၀၀-တို့ကို အပြင်အဖို့မှ ပတ်ဝိုက်လျက် တစ်ဆက် တည်း, တစ်ပြင်တည်းတည်ရှိသော မဟာသမုဒ္ဒရာကြီးသည် အောက်သို့ အနက်အားဖြင့်လည်း ယူဇနာပေါင်း ရှစ်သောင်းနှစ်ထောင်ရှိ၏၊ အတွင်း အပြင် အနံအားဖြင့်လည်း ယူဇနာပေါင်း ရှစ်သောင်းနှစ်ထောင်ရှိ၏၊ ပတ်လည် အဝန်းအလျားအားဖြင့်လည်း ယူဇနာပေါင်း သုံးသန်း ခြောက်သိန်း တစ်သောင်း နှစ်ထောင် တစ်ရာ့ ငါးဆယ်ရှိ၏၊ ဇမ္ဗူဒီပါ ကျွန်း၏တောင်ဘက်မျက်နှာ သမုဒ္ဒရာအလယ်၌ တစ်ခုသော အပေါက် ရှိသော ရထားထမ်းပိုးတစ်ခုကို ချထားရာ၏၊ ယင်းထမ်းပိုးသည် အရပ် လေးမျက်နှာ လွင့်ပါးမျောပါး၍ နေလေရာ၏။</p> <p>ဥတ္တရကုရုအမည်ရှိသော မြောက်ကျွန်း၏ မြောက်ဘက်မျက်နှာ သမုဒ္ဒရာ၏အလယ်၌ မျက်စိနှစ်ဖက် အစုံပျက်သော လိပ်ငယ်တစ်ခု သည်ရှိရာ၏၊ ယင်းလိပ်ငယ်သည်လည်း သမုဒ္ဒရာအတွင်း၌သာ ရောက်မိ ရောက်ရာအရပ် ၄-မျက်နှာ သွား၍နေရာ၏၊ အနှစ်တစ်ရာ, အနှစ်တစ် ထောင်ကို လွန်သောအခါမှ ရေပေါ်အပြင်သို့ တစ်ကြိမ်တစ်ခါ ပေါ်လာ ရ၏၊ ချစ်သားရဟန်းတို့ ဤလိပ်ငယ်နှင့် ဤထမ်းပိုးသည် ရောက်မိ ရောက်ရာ သွားလာမျောပါး၍ နေကြလေရာတစ်ရံတစ်ခါ၌ ဤထမ်းပိုး သည် ကြုံကြိုက်တွေ့ဆုံမိသဖြင့် ထမ်းပိုးပေါက်သို့ လိပ်၏ဦးခေါင်း လည်ပင်း သွင်းမိရာသော အခွင့်သည် ကြုံကြိုက်နိုင်ပါမည်လောဟု မေးတော်မူ၏။</p> <p>ဘုန်းတော် အလွန်ကြီးလှသော မြတ်စွာဘုရား၊ ထိုသို့ ကြုံကြိုက်နိုင် ရာသော အခွင့်သည်မရှိပါ၊ သို့ရာတွင် ထိုလိပ်ငယ်, ထိုထမ်းပိုးတို့သည် ဝိဝဍ္ဍဌာယီ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံး မပျက်မဆုံး တည်ကြပါမူကား အသင်္ချေ အသင်္ချေ အနှစ်များစွာ ကြာမြင့်သောအခါ တစ်ကြိမ် တစ်ဖန် ကြုံကြိုက် သော် ကြုံကြိုက်ရာ ပါသေးသည်ဘုရားဟု လျှောက်ထားကြပေကုန်၏။</p> <p>ချစ်သားရဟန်းတို့ ဤလိပ်ငယ်နှင့် ထမ်းပိုးတို့ တိုးမိတိုက်မိ, စွပ်မိရာသော အခွင့်သည် ခဲယဉ်းလှသည်ဟု မဆိုလောက်ချေသေး၊ ဤလူ့ပြည်မှစုတေသေလွန်၍ အပါယ်ဘုံသို့ ကျရောက်သောသူသည် ဤလူ့ပြည်သို့ တစ်ဖန်ပြန်လာနိုင်ရာအခွင့်သည်မူကားထို့ထက် အဆ ရာထောင်မက ခဲယဉ်းလှ၏ဟူ၍ ငါဘုရားဟောကြားတော်မူ၏၊ အဘယ့် ကြောင့် အဆရာထောင် ခဲယဉ်းလှလေသနည်းဟူမူကား လူ့ပြည်သို့ တစ်ဖန်ပြန်လာရန် အခွင့်မည်သည် မရဏာသန္နအခါ၌ ဒါနကုသိုလ် ကိုစော၍ သေလွန်သောသူ, သီလကုသိုလ်ကို စော၍သေလွန်သောသူ, ဘာဝနာကုသိုလ်ကိုစော၍ သေလွန်သောသူတို့သည်သာလျှင် လူ့ပြည် သို့တစ်ဖန် ပြန်လာနိုင်ကြကုန်သည်၊ အကုသိုလ်စော၍ သေလွန်သောသူ ဟူသမျှတို့သည် အပါယ်သို့သာ ကျရောက်ရကုန်သည်၊ ငရဲ, တိရစ္ဆာန်, ပြိတ္တာ, အသုရကာယ်ဘုံ အပါယ်ဘဝတို့မည်သည် ပါရမီရင့်သန်ပြီးသော အလောင်းတော်ကြီးများကို ချန်လှပ်၍ဒါနမှန်းသိကြသည်လည်း မဟုတ် ကုန်၊ သီလမှန်းသိကြသည်လည်း မဟုတ်ကုန်၊ ဘာဝနာမှန်း သိကြသည် လည်း မဟုတ်ကုန်၊ တိရစ္ဆာန်ဘုံ၌ဖြစ်ကြကုန်သော သူတို့သည် အသက် ထက်ဆုံး နိုင်ရာနိုင်ရာ အားရှိအားမဲ့ နှိပ်စက်သတ်ညှစ်၍ စားသောက် ကြကုန်သော တိရစ္ဆာန်မျိုးတို့မှာလည်း ဒေါသစိတ် အမြဲတည်လျက် နေ့ရက်ကုန်ကြလေကုန်၏၊ ထိုမှတစ်ပါး တိရစ္ဆာန်မျိုးတို့မှာလည်း လောဘစိတ်, မောဟစိတ် အမြဲတည်လျက် နေ့ရက်ကုန်ကြလေကုန်၏။</p> <p>ပြိတ္တာဘုံ, အသုရကာယ်ဘုံတို့၌ ဖြစ်ကြကုန်သောသူတို့သည် ငတ်မွတ်ခြင်း, ဆာလောင်ခြင်း, ပူပန်ခြင်း, ကျင်နာခြင်း အမျိုးမျိုးသော ဒုက္ခဘေး, ဒုက္ခဒဏ်တို့ကိုတရံမစဲ အမြဲခံစားကြရကုန်သည်ဖြစ်၍ သောက, ပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ စိတ်တို့သည် အမြဲတည်ကုန်လျက် နေ့ရက်, နှစ်, လ ကုန်ကြရကုန်၏၊ ငရဲဘုံ၌ ဖြစ်ကြကုန်သော သူတို့သည် လည်း ထို့အတူ အနှစ်တစ်သိန်း, တစ်သန်း စသောကာလပတ်လုံး ထွက်သက်တစ်ရှု, ဝင်သက်တစ်ရှိုက်မျှ ချမ်းသာသုခကို မရကြကုန်မူ၍ မမြင်ဝံ့, မရှုဝံ့ ထွန့်ထွန့်လူး, ဖြတ်ဖြတ်လူး အထူးထူး အထွေထွေသော သောကပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေမနဿစိတ်တို့သည် အမြဲတည်ရှိကုန်လျက် နေ့ရက်, လ, နှစ် ကုန်ကြရလေကုန်၏။</p> <p>တစ်ခုတစ်ခုသော ဘဝ၌ အသက်ရှည်သမျှ ကာလပတ်လုံး မကောင်းသောစိတ်တို့သည်သာလျှင် မြစ်ရေအလျှဉ်ကဲ့သို့ အစဉ်မပြတ် ဖြစ်ပွား၍နေကြကုန်သော ထိုအပါယ်ဘုံသားတို့အား ဘူ့ဘုံ, လူ့ဘဝသို့ တစ်ဖန်ပြန်နိုင်ရန် ကောင်းသော နှလုံးနှင့် သေဆုံးရသည်ဟူ၍ မရှိနိုင်ကြ လေကုန်၊ တစ်ဘဝထက် တစ်ဘဝ ကုသိုလ်ကောင်းမှုနှင့် ဝေးကွာ၍ ဝေးကွာ၍ တစ်ဘဝထက်တစ်ဘဝ မကောင်းမှု အကုသိုလ်ဝန်လေး၍ ဝန်လေး၍သွားကြလေကုန်တော့သည်၊ အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေတွက် နိုင်သော ငရဲမျိုးတို့တွင် မြစ်ရေအလျဉ်သည် နိမ့်ရာအရပ်သို့ အမြဲစီးဆင်း သကဲ့သို့ နက်သည်ထက်နက်သော ငရဲမျိုးတစ်ခွင်သို့သာ အစဉ်အတိုင်း တစ်ဘဝထက်တစ်ဘဝမြုပ်၍ မြုပ်၍ နစ်၍ နစ်၍သာ သွားကြလေကုန် တော့သည်၊ ထို့အတူ အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေတွက်နိုင်ကုန်သော ပြိတ္တာမျိုး, မရေတွက်နိုင်သော အသုရကာယ်မျိုး, မရေတွက်နိုင်သော တိရစ္ဆာန်မျိုးတို့၌လည်း တစ်ကြိမ်ကျမိလျှင် တစ်ဘဝထက် တစ်ဘဝ မြုပ်၍ မြုပ်၍ နစ်၍ နစ်၍သာ သွားကြလေကုန်တော့သည်။</p> <p>ထို့ကြောင့်ဤလူ့ပြည်မှ အပါယ်သို့တစ်ကြိမ်ကျလေသောသူ၏ လူ့ပြည်သို့တစ်ဖန် ပြန်လာရာ၌ အခွင့်သည် ပြဆိုခဲ့ပြီးသော လိပ်ကန်း ဥပမာထက်ပင် အဆရာထောင်မက ခဲယဉ်းလှချေသည်ဟူ၍ ထိုဒေသနာ တော်မြတ်ပါဌ်ဝယ် အဓိပ္ပါယ်လာချေသည်။ ဤသို့လာသော ဒေသနာ တော်မြတ်ကို အဆင့်ဆင့် နှလုံးသွင်းမိကြကုန်သာ တရားနာပရိသတ် အပေါင်းသူတော်ကောင်းတို့သည် အလွန်ရခဲလှစွာသော မနုဿတ္တ ဒုလ္လဘ, ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒဒုလ္လဘကို ရကြကုန်ပြီးမှ တစ်ဖန် အပါယ်သို့ ကျရောက်ကြ ကြောင်း မကောင်းသော ကာယကံမှု မကောင်းသော ဝစီကံမှု မကောင်း သော မနောကံမှုများကို ဝေးသည်ထက် ဝေးလေအောင် ကြဉ်ရှောင်ပယ် ခွာ၍ ယခုဘဝစုတေမနေ သေလွန်ကြသောအခါ စတုမဟာရာဇ် တာဝတိံသာအစရှိသော နတ်ရွာသုဂတိဘဝများသို့ လားရာလားကြောင်း ကောင်းမြတ်သော ကာယကံမှု၊ ကောင်းမြတ်သော ဝစီကံမှု၊ ကောင်းမြတ် သော မနောကံမှုတို့ကိုသာ ခိုင်မြဲစွာ စိတ်ထားနှင့်ပွားများကြကုန်ရာသည်။</p> <p>ယခုအခါဝယ် နတ် ရွာသုဂတိ ဘဝများသို့လားကြရာ၌ အခွင့် သင့်မြတ်သည့်အကြောင်းကို ကောင်းစွာပြဆိုဦးအံ့။ မြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်၌ သောတာပန် သကဒါဂါမ် အနာဂါမ် ရဟန္တာအရိယာ ပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ်သို့ရောက်၍ အကျွတ်ရကြကုန်သော အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေမတွက်သာ များလှစွာကုန်သော သာဝတ္ထိပြည်သူ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သူ အစရှိကုန်သော တိုင်းကြီးသောဠ မဇ္ဈိမတိုက်သား ဘုရားသားတော် သမီးတော်အပေါင်းတို့တွင် ရဟန္တာဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်စံလွန်သောသူ တို့သည် အနည်းငယ်မျှသာရှိကြကုန်သည်။ သောတာပန်ဖြစ်၍ သကဒါဂါမ်ဖြစ်၍ နတ်ပြည်သို့သွားသော သူတို့သည်မူကား ယခုအခါ စတုမဟာရာဇ်နတ်ပြည်မှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ တာဝတိံသာဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ ယာမာဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ တုသိတာ ဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ နိမ္မနရတိဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ ပရိနိမ္မိတ ဝသဝတ္တိဘုံမှာ အပြည့်ရှိကြကုန်သည်၊ ထိုအတူ ဘုရားပရိနိဗ္ဗာန် စံလွန်ပြီးနောက် မဇ္ဈိမသာသနာ အနှစ်သုံးရာခန့်အတွင်းမှာ အကျွတ်ရ ကြကုန်သော အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေတွက်သာ များလှစွာကုန်သော ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သူ ဝေသာလီပြည်သူ ပါတလိပုတ်ပြည်သူ အစရှိကုန်သော မဇ္ဈိမတိုက်သား ဘုရားသားတော် သမီးတော်အပေါင်းတို့သည်လည်း ကောင်း၊ သီဟိုဠ်သာသနာ အနှစ်ခုနစ်ရာခန့်အတွင်းမှာ အကျွတ်ရကြ ကုန်သော အသင်္ချေ အသင်္ချေ မရေတွက်သာ များလှစွာကုန်သော သီဟိုဠ်ကျွန်းသူ လူရှင်အများ ဘုရားသားတော် သမီးတော်အပေါင်း တို့သည်လည်းကောင်း၊ ယခုအခါ စတုမဟာရာဇ် အစရှိသော နတ်ပြည် ခြောက်ထပ် နတ်ရွာသုဂတိဘုံမှာ အပြည့်ရှိ ကြကုန်သည်၊ သာသနာတော် ငါးထောင်အတွင်း၌ သာသနာတော်ကို ကြည်ညိုလေးမြတ်၍ နတ်ရွာ သုဂတိဘဝသို့ ရောက်လာကြကုန်သော ရဟန်းရှင်လူ သူတော်ကောင်း အပေါင်းတို့ကို မြှော်လင်းစောင့်စား၍ နေနှင့်ကြပေကုန်၏။</p> <p>သာသနာတော်အတွင်းမှ စုတေ၍ နတ်ပြည်သို့ ရောက်ကြလေ ကုန်သော သူအပေါင်းတို့သည် ရောက်ရာ နတ်ပြည်၌ ရှိကြလေကုန်သော သာဝတ္ထိပြည်သူ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သူ အစရှိကုန်သော မဇ္ဈိမတိုင်းသူ ရှင် လူအများ ဘုရားသားတော် သမီးတော် သောတာပန် သကဒါဂါမ် အရိယာသူမြတ် နတ်သူတော်ကောင်း အပေါင်းတို့နှင့် ဇာတ်ပေါင်းကြရ ကုန်လတ္တံ့။</p> <p>ထိုအခါ သက်တော် ထင်ရှားရှိသော မြတ်စွာဘုရား၏ ဘုန်းတန်ခိုး တော် ကျက်သရေတော်တို့ကို အသက်ထက်ဆုံး ကိုယ်တွေ့မျက်မြင် ကြည်ညိုလေးမြတ်ဆည်းကပ် ကိုးကွယ်၍လာကြကုန်သော ထိုအရိယာ သူမြတ် နတ်သူတော်ကောင်းတို့၏ တအုံးအုံး တညံညံ တစ်ရံမဆိတ် ပြောဆိုကြသော ဘုရားဂုဏ်ကျေးဇူးတော် တရားဂုဏ်ကျေးဇူးတော် အရှင်သာရိပုတ္တရာ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်အစရှိသော အရိယာ သံဃာ တော်မြတ်တို့၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးတော်များကို ကြားနာကြရကုန်သဖြင့် သက်တော်ထင်ရှားရှိသော မြတ်စွာဘုရားကို ကိုယ်တိုင်တွေ့မြင်ကြရ ကုန်ဘိသကဲ့သို့ တရားတော်ကို ကိုယ်တိုင်တွေ့မြင်ကြရကုန်ဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်ကြရကုန်လတ္တံ့၊ ထိုအခါ ဤလူ့ရွာ ဤဘဝက သီလသိက္ခာ ပညာ ဗဟုသုတနှင့်ပြည့်စုံကြပေကုန်သော ရှင်လူအပေါင်း သူတော်ကောင်း တို့သည် တစ်လ တစ်လလျှင် ရှစ်ကြိမ် ရှစ်ကြိမ် သုဓမ္မာဇရပ် နတ်သဘင် အစည်အဝေးမှာ ဓမ္မကထိက နတ်မင်း သိကြားမင်းတို့သည် အစဉ်ထာဝရ ဟောပြောကြသော ဓမ္မကထာ ဒေသနာတရားကို ကြားနာကြရကုန် သဖြင့် မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန် ထုတ်ချောက် လင်းလင်းပေါက်လျက် အောက်သို့တစ်ဖန် နောက်မပြန်သော ဘုံစဉ်စံ အရိယာ သောတာပန် သကဒါဂါမ် အနာဂါမ်အဖြစ်သို့ ရောက်ကြရကုန်လတ္တံ့၊ ယခုဘုရား သာသနာမှာပင် ကျွတ်တမ်းဝင်ပြီးသော ဘုံစဉ်စံအရိယာ ဝိသာခါ အနာထပိဏ်တို့အသင်းသို့ တစ်လုံးတည်း ပါဝင်ကြရကုန်လတ္တံ့၊ ထို့ ကြောင့် ပဉ္စနိပါတ် အင်္ဂုတ္ထိုရ်ပါဠိတော်မြတ်၌<br /> “<b>တဿ တတ္ထ သုခိနော ဓမ္မပဒါနိ ပလဝန္တိ၊ ဒန္ဓော ဘိက္ခဝေ သတုပ္ပါဒေါ၊ အထခေါ သော သတ္တော ခိပ္ပမေဝ ဝိသေသဘာဂီ ဟောတိ။</b>” ဟူ၍ဟောတော်မူသည်။</p> <p><b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>တဿ</b>=ထိုဤလူ့ပြည်မှ စုတေ၍ နတ်ပြည်မှာ ဖြစ်ရလေသော သီလသိက္ခာ ပညာ ဗဟုသုတနှင့် ပြည့်စုံသောသူအား၊ <b>တတ္ထ</b>=ထိုရောက်လေရာရာနတ်ပြည်တို့၌၊ <b>သုခိနော</b>=ကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ချမ်းသာနှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍၊ <b>ဓမ္မပဒါနိ</b>=လူတို့ရွာက လေ့လာ မှတ်သား သင်ကြားပို့ချ ကြားနာခဲ့ရကုန်သော ဓမ္မအစုတို့သည်၊ <b>ပလဝန္တိ</b>= အိပ်ပျော်ယောက်ျား နှိုးသောလားသို့ ဘွားဘွားပေါ်ကြလေကုန်၏၊ <b>ဘိက္ခဝေ</b>=ရဟန်းတို့၊ <b>သတုပ္ပါဒေါ</b>=သတိရမှုသည်၊ <b>ဒန္ဓော</b>=နှေးသော် နှေးရာသေး၏၊ <b>အထခေါ</b>=စင်စစ်သော်ကား၊ <b>သောသတ္တော</b>=ထိုသတ္တဝါ သည်၊ <b>ခိပ္ပမေဝ</b>=လျင်မြန်စွာသာလျှင်၊ <b>ဝိသေဘာဂီ</b>=မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန်ပြန့်ပြူး တရားထူးကို ကူးနိုင်ယူနိုင် ပေါက်ရောက်နိုင်သော အဖို့ ရှိသည်၊ <b>ဟောတိ</b>=ဖြစ်၏။</p> <p>ဤဒေသနာတော်မြတ် ပါဌ်ဝယ် အဓိပ္ပါယ်သော်ကား ယခုအခါ သာသနာတော်တွင်းရှိ သီလသိက္ခာ ပညာ ဗဟုသုတနှင့်ပြည့်စုံကြသသူ ရှင်လူအပေါင်းတို့သည် ဤလူ့ပြည်မှ စုတေမနေ သေလွန်သည်၏ အခြားမဲ့မှာ နတ်ရွာ သုဂတိဘုံ၌ ဖြစ်ကြကုန်သည်ရှိသော် လူ့ပြည်က ပို့ချသင်ကြားမှတ်သားလေ့လာ ကြားနာဆောင်ရွက်ခဲ့ဖူးကြကုန်သော ဝိနည်း သုတ္တန် အဘိဓမ္မာ ဂါထာ စုဏ္ဏိယ ဒေသနာဓမ္မတို့သည် အိပ်ပျော် ယောက်ျား နှိုးသောလားသို့ ဘွားဘွားပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ ဤ လူ့ဘဝက လေ့ကျက်ခဲ့ဘူသော ထိုတရားတို့ကို မိမိအလိုလို ဆင်ခြင် သုံးသပ်၍သော်လည်း မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန်ထုတ်ချောက် ပေါက် ရောက်ကြလေကုန်၏၊ အဖော်အပေါင်းနတ်ကောင်းနတ်မြတ် အရိယာ သမ္မာဒေဝတို့ ဆုံးမတိုက်တွန်း ပြညွှန်းပြောဟောသော တရားစကားကို ကြားနာ၍သော်လည်း မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန်ထုတ်ချောက် ပေါက် ရောက်ကြလေကုန်၏၊ တစ်လရှစ်ခါ သုဓမ္မာဇရပ် နတ်သဘင်အစည်း အဝေးမှာ ဓမ္မကထိက ဗြဟ္မာမင်း ဓမ္မကထိကနတ်မင်း သိကြားမင်းတို့ ဟောကြားသော သုတ္တန်တရားကို ကြားနာရ၍သော်လည်း မဂ်ဉာဏ် ဖိုလ်ဉာဏ် နိဗ္ဗာန်ထုတ်ချောက် ပေါက်ရောက်ကြလေကုန်၏၊ လူ့ပြည် လူ့ရွာ၌မူကား အနှစ်ငါးထောင်မျှသာ မဂ်တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါး ဟင်းလင်းပွင့်လျက်ရှိချေ၏၊ သာသနာသက္ကရာဇ် အနှစ်ငါးထောင် လွန်သောအခါ လူတို့ရွာ၌ မဂ်တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါးပိတ်၏၊ နတ်ပြည်ခြောက်ထပ် နတ်တို့ရွာ၌မူကား နှစ်ပေါင်းတွက်ရေကုဋေမက ဘုရားသာသနာ အရိယာခတ် တည်ထွန်းလျက်မဂ်တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါးပွင့်လျက်ရှိလေ၏၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်၌မူကား နှစ်ပေါင်းတွက် ရေအသင်္ချေမက ဘုရားသာသနာ အရိယာခေတ်ထွန်ကားလျက် မဂ် တံခါး ဖိုလ်တံခါး နိဗ္ဗာန်တံခါး ပွင့်လျက်ပင်ရှိလေ၏။</p> <p>ယခု ဘုရားသာသနာဝယ် လူအဖြစ်နှင့်ကျွတ်တမ်းမဝင်နိုင်သော သူတို့သည် နတ်ပြည်သို့ ရောက်ကြသည်ရှိသော် နတ်အဖြစ်နှင့် ကျွတ် တမ်းဝင်နိုင်ကုန်၏၊ နတ်အဖြစ်နှင့် ကျွတ်တမ်းမဝင်နိုင်သောသူတို့သည် နတ်ပြည်သို့ရောက်သည် ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့ရောက်ကြကုန်သည်ရှိသော် ဗြဟ္မာ့အဖြစ်နှင့် ကျွတ်တမ်းဝင်နိုင်ကုန်၏ ဟူ၍ ဒေသနာတော်မြတ် ပါဌ်ဝယ် အဓိပ္ပါယ်လာချေသည်။</p> <p>ဤသို့လာသော အပါယ်ဒုဂ္ဂတိလမ်း၏ နက်နဲသော အခြင်းအရာ နတ်ရွာသုဂတိလမ်း၏နက်နဲသော အခြင်းအရာ နတ်ရွာသုဂတိ လမ်း၏ နိဗ္ဗာန်ရောက်ကြောင်း ကောင်းမြတ်သော အခြင်းအရာ ဒေသနာနှစ်ပါးကို ကြားနာကြရကုန်သော တရားနာပရိသတ် အပေါင်းသူတော်ကောင်း တို့သည် အပါယ်သို့တစ်ကြိမ်ကျက တစ်ဘဝထက်တစ်ဘဝ ဒါနနှင့် ကွာဝေး သီလနှင့်ကွာဝေး ဘာဝနာနှင့်ကွာဝေးပြီးလျှင် အကုသိုလ် မကောင်းမှုဒုစ္စရိုက် အညစ်အကြေး တစ်ဘဝထက်တစ်ဘဝ ဝန်လေး၍ နက်သည်ထက်နက်သော ငရဲဘဝပေါင်း အသင်္ချေ တိရစ္ဆာန်ဘဝပေါင်း အသင်္ချေ ပြိတ္တာဘဝပေါင်းအသင်္ချေ အသုရကာယ်ဘဝပေါင်းအသင်္ချေ အဆင့်ဆင့် အသုတ်သုတ် မြုပ်သည်ထက်မြုပ်လေ၍ လူ့ပြည်နှင့် ဝေးသည် ထက်ဝေးသဖြင့် မေတ္တေယျသုံးလူ့မင်း ဖြစ်ပွင့်သည့် အခင်းကို သတင်းမျှ မကြားရသော အပါယ်ဘေး နက်နဲသည့် အရေးကို မြှော်တွေးကာ ထောက်ဆ အကြောက်ကြီးကြောက်ကြ၍ နောက်ဘဝအခါ၌ နတ်ရွာသို့ ရွှေ့ပြောင်း အရိယာနတ်ကောင်းတို့နှင့် ဇာတ်ပေါင်း၍ တစ်ဖန် ပြည် နိဗ္ဗာန်အမှူး နတ်ရွာကကူးကြရအောင် ထူးမြတ်သည့်အခါဝယ် အာဇီဝဋ္ဌမက ကျင့်သိက္ခာသီလနှင့် သုံးဝသော သရဏဂုံ ဘာဝနာသုံးစုံကို စိတ်အာရုံ ဖွဲ့တွယ်လျက် သုံးဆယ်နှင့်ခုနစ်ပါး ဗောဓိပက္ခိယတရားများကို နှုတ်ဖျားမှာ တတွတ်တွတ် တစ်သက်လုံး အံရွတ်၍ ဝဋ်ဒုက္ခသံသရာက တစ်ခါတည်းထပြီးလျှင် အမတဆိတ်ငြိမ် ဝိသုဒ္ဓိစံအိမ်သို့ တစ်ရှိန်တည်း ထုတ်ချောက် နတ်ရွာကရောက်ကြရအောင် လုံလောက်စွာတရားများကို ပွားများ အားထုတ်ကြကုန်ရာသည်။</p> <p>ဩဝါဒအခန်း ပြီး၏။</p> <p>---</p> <h3>နိဂုံး</h3> <p><b>ဧတော ဝ ဧတ္တာ ဝတာစ</b></p> <p><b>နဒီသဝန္တိသောမ္ဘေဟိ၊ ပရိက္ခိတ္တော သမန္တတော။</b></p> <p><b>ကူဋဗာဟကန္ဒရေဟိ၊ ဒုမဂစ္ဆဇာလယော။။</b></p> <p><b>ထူပဂုဟာ သောပါဏေဟိ၊ သောဘိတော ယေသ ပဗ္ဗတော။</b></p> <p><b>နာတိဒူရေ ပရိက္ခတ္တော၊ ဂါမေဟိ စ သမန္တတော။</b></p> <p><b>ဝသတာ တတ္တ ရစိတာ၊ ဧသာ အာဟာရဒီပနီ။။</b></p> <p><b>စ</b>=ဆက်ဦးအံ့၊ <b>ဧတ္တာဝတာ</b>=ဤမျှသော စကားရပ်အလုံးစုံဖြင့်၊ <b>ယေသယော ဧသပဗ္ဗတော</b>=အကြင်ရွှေတောင်ဦးအမည်ရှိသောတောင် ကို၊ <b>နဒီသဝန္တိသောမ္ဘေဟိစ</b>=မြောက်ဘက်တောင်ခြေ၌ ဦးခိုက်၍ အရှေ့ ဘက်တောင်ခြေကို ပတ်ဝိုက်ပြီးလျှင် တောင်မျက်နှာ အရပ်သို့ စီးသွား သော သလ္လာဝတီမြစ်ကြီး ဦးခိုက်ရာဌာနမှ ထွက်၍ မြောက်ဘက် တောင်ခြေတစ်လျှောက် စီးသွားသော ရေယဉ်ချောင်း၊ ထိုချောင်း၏ သက်ဝင်ရာဖြစ်သော သယံဇာတအင်းကြီး ဤအလုံးစုံတို့သည်၊ <b>သမန္တတော</b>=အရှေ့အနောက် မြောက်ဘက်တစ်ခွင် ထက်ဝန်းကျင်မှ၊ <b>ပရိက္ခိတ္တော</b>=ဝန်းရံအပ်၏၊ <b>ကူဋဗာဟကန္ဒရေဟိ</b>=တောင်ထွတ် တောင်ငူ တောင်ပူဇာအမျိုးမျိုး တောင်စွယ် တောင်စောင်း တောင်လက်မောင်း အမျိုးမျိုး, နှစ်ခုနှစ်ခုသော တောင်စွယ်တို့အကြားအကြား၌ အလွန်နက် လှစွာသော သစ်ပင် ချုံနွယ်တို့ဖြင့် ချယ်လှယ်ယှက်မှေးလျက် ရှိုရိုးချပ် မြောင် တောင်ချောက် တောင်ကြား အပေါင်းတို့သည်၊ <b>သမန္တတော</b>= ထက်ဝန်းကျင်မှ၊ <b>ပရိက္ခိတ္တော</b>=ဝန်းရံအပ်၏၊ <b>ဒုမဂစ္ဆဇာလယော</b>=ဥတု သုံးပါးအားလျော်သော အရွက်အပွင့်အသီးကို ဆောင်ကြကုန်သော သစ်ပင် ချုံနွယ်အပေါင်း, ထိုသစ်ပင်ချုံနွယ်တို့၌ စံပယ်ကွန့်မြူးကာ နေကြ ကုန်သော ကျေးငှက်အပေါင်းတို့၏ နေရာလည်း ဖြစ်၏။</p> <p><b>ထူပဂုဟာ သောပါဏေဟိ</b>=နှစ်စဉ်အမြဲ ပွဲရအကျော် ရွှေတောင်ဦး အမည်ရှိသော စေတီတော်ကြီးနှင့်တကွ ထိုထိုတောင်ထွတ် တောင်ငူ၌ တည်ရှိသော စေတီပုထိုးအမျိုးမျိုး, ရဟန်းသူတော် ရသေ့သူတော် လူသူတော်တို့ နေပျော်ကိန်းအောင်းရာ အစဉ်ထာဝရရှိနေသော ကျောက် ဂူ ကျောက်လှိုဏ်အမျိုးမျိုး, တောင်ထိပ်စေတီတော်ကြီးမှ လေးမျက်နှာ ဖြာဆင်းသော အုတ်စောင်းတန်း ကျောက်စောင်းတန်း အမျိုးမျိုးတို့ဖြင့်၊ <b>သောဘိတော</b>=အလွန်တင့်တယ်လှ၏။</p> <p><b>နာတိဒူရေ</b>=ငါးရာတွင်းခရီး သုံးမတ်ခရီးထက် ပိုမို၍ မဝေးလှသော အရပ်၌၊ <b>ဌိတေဟိ</b>=တည်ရှိကြကုန်သော၊ <b>ဂါမေဟိစ</b>=အကြီး, အငယ် အသွယ်သွယ်သော ဂေါစရဂါမ် ဆွမ်းခံရွာတို့သည်လည်း၊ <b>သမန္တတော</b>= တောင်နှင့် အနောက်မြောက်ဘက်တစ်ခွင် ထက်ဝန်းကျင်မှ၊ <b>ပရိက္ခိတော</b>= ဝန်းရံအပ်၏။</p> <p>(သင်္ဘောဆိပ်, မီးရထားဆိပ်ဖြစ်သော အလုံမြို့မအစရှိသော အလွန်ပင်နီးသော်လည်း သလ္လာဝတီမြစ် ခြားဆီးလျက်ရှိနေသောကြောင့် အရှေ့မျက်နှာ မြို့ရွာဂေါစရဂါမ်များကို မဆိုလိုက်သည်။)။</p> <p><b>တတ္ထ</b>=ထိုရွှေတောင်ဦး တောင်ထိပ်ဝါဆိုကျောင်း၌၊ <b>ဝသတာ</b>= နေ့ခါကျောက်ဂူ ညဉ့်မူစင်္ကြံ လေးတန်ယာပထ မျှတမှီတင်း သီတင်းသုံး နေသော မုံရွာမြို့လယ်တီဆရာ ငါသည်၊ <b>ဧသာ အာဟာရဒီပနီ</b>= အာဟာရဒီပနီ ဤစာကျမ်းသစ်ကို၊ <b>ရစိတာ</b>=၆၃-ခု၊ တန်ဆောင်မုန်း လဆန်း ၁၁-ရက်နေ့တွင် စီရင်ပြီးပြတ် အဆုံးသတ်သတည်း။</p> <p>---</p> <p>အာဟာရဒီပနီ ပြီးပြီ။</p> <p>---</p> c02v4u1m12mh0wthjtmq8ixrasukgtf