ଉଇକିପାଠାଗାର
orwikisource
https://or.wikisource.org/wiki/%E0%AC%AA%E0%AD%8D%E0%AC%B0%E0%AC%A7%E0%AC%BE%E0%AC%A8_%E0%AC%AA%E0%AD%83%E0%AC%B7%E0%AD%8D%E0%AC%A0%E0%AC%BE
MediaWiki 1.45.0-wmf.6
first-letter
ମାଧ୍ୟମ
ବିଶେଷ
ଆଲୋଚନା
ବ୍ୟବହାରକାରୀ
ବ୍ୟବହାରକାରୀଙ୍କ ଆଲୋଚନା
ଉଇକିପାଠାଗାର
ଉଇକିପାଠାଗାର ଆଲୋଚନା
ଫାଇଲ
ଫାଇଲ ଆଲୋଚନା
ମିଡ଼ିଆଉଇକି
ମିଡ଼ିଆଉଇକି ଆଲୋଚନା
ଛାଞ୍ଚ
ଛାଞ୍ଚ ଆଲୋଚନା
ସହଯୋଗ
ସହଯୋଗ ଆଲୋଚନା
ଶ୍ରେଣୀ
ଶ୍ରେଣୀ ଆଲୋଚନା
ପୃଷ୍ଠା
ପୃଷ୍ଠା ଆଲୋଚନା
ସୂଚୀ
ସୂଚୀ ଆଲୋଚନା
TimedText
TimedText talk
ମଡ୍ୟୁଲ
ମଡ୍ୟୁଲ ଆଲୋଚନା
ଅର୍ଘ୍ୟଥାଳୀ/ପ୍ରେତର ଅନୁତାପ
0
11792
58965
56721
2025-06-21T07:08:20Z
ବାଦଲ ପ୍ରଧାନ
2871
58965
wikitext
text/x-wiki
{{header
| title = ଅର୍ଘ୍ୟଥାଳୀ <br/>
| author = ଗଙ୍ଗାଧର ମେହେର
| translator =
| section = ପ୍ରେତର ଅନୁତାପ
| previous =
| next =
| year =
| notes =
}}
{{c|
{{larger|''' ପ୍ରେତର ଅନୁତାପ '''}}<br/>
'''ଲେଖକ/କବି: ଗଙ୍ଗାଧର ମେହେର'''
<poem>
ପ୍ରେତ ବୋଲେ ମୋର<span style="margin-left:3em"> ନାମେ ମୋ’ ପଲ୍ୟଙ୍କ
ନେଲେ କୁଳପୁରୋହିତ,
ମୋ’ ନାମରେ ଧନ<span style="margin-left:3em"> ନେଇ ଖାଇ ତହିଁ
ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ହେଲେ ନିଦ୍ରିତ ।
ମୋ’ ପାଠ୍ୟ ପୁସ୍ତକ<span style="margin-left:3em"> ନେଇ ନ ପଢ଼ିଲେ
ପ୍ରକଟ ନ କଲେ ନାମ,
ମୋହ ନାମେ ଦୀନେ<span style="margin-left:3em"> ଦାନ କଲେ ନାହିଁ
ନେଇ ମୋର ଭୂମି ଗ୍ରାମ ।
ବଢ଼ିଲା ତାଙ୍କର<span style="margin-left:3em"> ପରିବାର ମୋର
ଦ୍ରବ୍ୟେ ଲଗାଇଲେ ବାଦ,
ମୋ’ ପୁତ୍ରକୁ ପୁଣି<span style="margin-left:3em"> ଭଣ୍ଡିଲେ ସତତ
ଦେଇ ପଣ୍ଡ ଆଶୀର୍ବାଦ ।
ମାନସେ ତାହାଙ୍କ<span style="margin-left:3em"> ରହିଲା ମୋ’ ପୁତ୍ର
ପଲ୍ୟଙ୍କ ଧନରେ ଲୋଭ,
ଶୀଘ୍ର ହସ୍ତଗତ<span style="margin-left:3em"> ହେଉ ନାହିଁ ବୋଲି
କରୁଛନ୍ତି କେତେ କ୍ଷୋଭ ।
ମୋର ପିତା ମୁହିଁ<span style="margin-left:3em"> ସେହିପରି ଦେଇ
ପଡ଼ିଲୁ ନିଜେ ସେ ପାଶେ,
ସେ ଆଦରଶ<span style="margin-left:3em"> ଥୋଇଆସିଲି ହା
ମୋହରି ପୁତ୍ର ସକାଶେ ।
ମୋହ ଧନ ଖାଇ<span style="margin-left:3em"> ପୁରୋହିତ ଯେତେ
କରୁଛନ୍ତି ଅପକର୍ମ’
ସେହି କର୍ମଦୋଷ-<span style="margin-left:3em"> ଭାଗୀ କରି ମୋତେ
ଦଣ୍ଡୁଅଛି ଏଣେ ଯମ
•••
</poem>
}}
fus7rwtp3ynl4etj8t3wwp7mrhdypet
58966
58965
2025-06-21T07:08:42Z
ବାଦଲ ପ୍ରଧାନ
2871
58966
wikitext
text/x-wiki
{{header
| title = ଅର୍ଘ୍ୟଥାଳୀ <br/>
| author = ଗଙ୍ଗାଧର ମେହେର
| translator =
| section = ପ୍ରେତର ଅନୁତାପ
| previous =
| next =
| year =
| notes =
}}
{{c|
{{larger|''' ପ୍ରେତର ଅନୁତାପ '''}}<br/>
'''ଲେଖକ/କବି: ଗଙ୍ଗାଧର ମେହେର'''
<poem>
ପ୍ରେତ ବୋଲେ ମୋର<span style="margin-left:3em"> ନାମେ ମୋ’ ପଲ୍ୟଙ୍କ
ନେଲେ କୁଳପୁରୋହିତ,
ମୋ’ ନାମରେ ଧନ<span style="margin-left:3em"> ନେଇ ଖାଇ ତହିଁ
ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ହେଲେ ନିଦ୍ରିତ ।
ମୋ’ ପାଠ୍ୟ ପୁସ୍ତକ<span style="margin-left:3em"> ନେଇ ନ ପଢ଼ିଲେ
ପ୍ରକଟ ନ କଲେ ନାମ,
ମୋହ ନାମେ ଦୀନେ<span style="margin-left:3em"> ଦାନ କଲେ ନାହିଁ
ନେଇ ମୋର ଭୂମି ଗ୍ରାମ ।
ବଢ଼ିଲା ତାଙ୍କର<span style="margin-left:3em"> ପରିବାର ମୋର
ଦ୍ରବ୍ୟେ ଲଗାଇଲେ ବାଦ,
ମୋ’ ପୁତ୍ରକୁ ପୁଣି<span style="margin-left:3em"> ଭଣ୍ଡିଲେ ସତତ
ଦେଇ ପଣ୍ଡ ଆଶୀର୍ବାଦ ।
ମାନସେ ତାହାଙ୍କ<span style="margin-left:3em"> ରହିଲା ମୋ’ ପୁତ୍ର
ପଲ୍ୟଙ୍କ ଧନରେ ଲୋଭ,
ଶୀଘ୍ର ହସ୍ତଗତ<span style="margin-left:3em"> ହେଉ ନାହିଁ ବୋଲି
କରୁଛନ୍ତି କେତେ କ୍ଷୋଭ ।
ମୋର ପିତା ମୁହିଁ<span style="margin-left:3em"> ସେହିପରି ଦେଇ
ପଡ଼ିଲୁ ନିଜେ ସେ ପାଶେ,
ସେ ଆଦରଶ<span style="margin-left:3em"> ଥୋଇଆସିଲି ହା
ମୋହରି ପୁତ୍ର ସକାଶେ ।
ମୋହ ଧନ ଖାଇ<span style="margin-left:3em"> ପୁରୋହିତ ଯେତେ
କରୁଛନ୍ତି ଅପକର୍ମ’
ସେହି କର୍ମଦୋଷ-<span style="margin-left:3em"> ଭାଗୀ କରି ମୋତେ
ଦଣ୍ଡୁଅଛି ଏଣେ ଯମ ।
•••
</poem>
}}
2d4yn92l1mu70ikgajsh5ujisn9h7iq
ପୃଷ୍ଠା:Biswash.pdf/୫୯
250
12181
58963
58934
2025-06-20T17:01:38Z
Ssgapu22
248
58963
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Ssgapu22" /></noinclude>ଛାତିଏ କୋହକୁ ଚାପିରଖି ଏତେ ଖୁସି ହୋଇଗଲା ଯେ ଆନନ୍ଦର ଅଶ୍ରୁ ବହିବାରେ ଲାଗିଲା । ତଥାପି ସେ ନୀରବ ।
{{gap}}ମାଲିକର ଘରୁ ବାହାରିଲା ମା’ ମିଳିଗଲା ଆଉ ମାଆ କୋଳ ଛାଡ଼ିଲା ତ ଏମାନେ । ଖୁବ୍ ଖୁସି ଲାଗୁଥିଲା, ଦେହର କଷ୍ଟକୁ ଭୁଲି ଉଠିବାରେ ଲାଗିଲା । ସେହି ମଣିଷମାନଙ୍କ ଦେହରେ ଦେହ ଘଷି ଖୁସି ହେଉଥିଲା । ଜଣ ଜଣ କରି ସମସ୍ତେ କୋଳକୁ ନେଲେ । କ୍ଷତାକ୍ତ ଶରୀରର ଆଦର କଲେ । ତାକୁ ଗଛରେ ବାନ୍ଧି ଦେଇ ଛନଛନିଆ ଘାସ ଆଣି ଖାଇବାକୁ ଦେଇ ଜଣକ ପରେ ଜଣେ ଘରକୁ ଗଲେ । କିଛି ବୁଝି ହେଉନଥାଏ । ଛେଳି ଛୁଆଟିର ଆଶା ସାର୍ଥକ ହେଲାପରି ଲାଗିଲା । ତଥାପି ନୀରବତା ।
{{gap}}କିଛି ସମୟର ବ୍ୟବଧାନ ପରେ ତା’ ମାଲିକ ଆସିଲେ । ଆଉ ତା’ ପଛକୁ ପଛ ରଶି, କଟୁରୀ, ହାଣ୍ଡି, କଢ଼ା, ବାଲ୍ଟି ଆଦି ଧୀରେ ଧୀରେ ଆସିବାରେ ଲାଗିଲା । ଏତେବେଳେ ବୁଝିପାରୁଥିଲା ଏତେ ସ୍ନେହ ଭଲପାଇବାର ମାନେ । ସେ ତ ଛେଳିଟିଏ, ଆବଶ୍ୟ ଆହାର, ସ୍ନେହ ଆଉ ଭଲପାଇବା ପାଇଛି ଯେତେବେଳେ ତା’ର ଋଣ ତ ସୁଝିବାକୁ ପଡ଼ିବନା !! ଧୀରେ ଧୀରେ ଦିନ ଗଡ଼ିବାରେ ଲାଗିଥାଏ । କଟୁରୀଟା ବେକରେ ଚାଲିବା ଆଗରୁ ତା’ ମାଆ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲା ଆଖି ଆଗରେ ।
{{gap}}ଜୀବନ ତ ସମସ୍ତଙ୍କର ଆପଣାର ହୋଇଥାଏ, ଆଉ କଷ୍ଟ ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସମାନ ପରିମାଣରେ ହୋଇଥାଏ ।
<center><big>'''* * *'''</big></center><noinclude></noinclude>
mefl5lzutg0azozo62t90vld4wzzzqx
58964
58963
2025-06-20T17:02:08Z
Ssgapu22
248
/* ପ୍ରମାଣିତ କରିବେ */
58964
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="3" user="Ssgapu22" /></noinclude>ଛାତିଏ କୋହକୁ ଚାପିରଖି ଏତେ ଖୁସି ହୋଇଗଲା ଯେ ଆନନ୍ଦର ଅଶ୍ରୁ ବହିବାରେ ଲାଗିଲା । ତଥାପି ସେ ନୀରବ ।
{{gap}}ମାଲିକର ଘରୁ ବାହାରିଲା ମା’ ମିଳିଗଲା ଆଉ ମାଆ କୋଳ ଛାଡ଼ିଲା ତ ଏମାନେ । ଖୁବ୍ ଖୁସି ଲାଗୁଥିଲା, ଦେହର କଷ୍ଟକୁ ଭୁଲି ଉଠିବାରେ ଲାଗିଲା । ସେହି ମଣିଷମାନଙ୍କ ଦେହରେ ଦେହ ଘଷି ଖୁସି ହେଉଥିଲା । ଜଣ ଜଣ କରି ସମସ୍ତେ କୋଳକୁ ନେଲେ । କ୍ଷତାକ୍ତ ଶରୀରର ଆଦର କଲେ । ତାକୁ ଗଛରେ ବାନ୍ଧି ଦେଇ ଛନଛନିଆ ଘାସ ଆଣି ଖାଇବାକୁ ଦେଇ ଜଣକ ପରେ ଜଣେ ଘରକୁ ଗଲେ । କିଛି ବୁଝି ହେଉନଥାଏ । ଛେଳି ଛୁଆଟିର ଆଶା ସାର୍ଥକ ହେଲାପରି ଲାଗିଲା । ତଥାପି ନୀରବତା ।
{{gap}}କିଛି ସମୟର ବ୍ୟବଧାନ ପରେ ତା’ ମାଲିକ ଆସିଲେ । ଆଉ ତା’ ପଛକୁ ପଛ ରଶି, କଟୁରୀ, ହାଣ୍ଡି, କଢ଼ା, ବାଲ୍ଟି ଆଦି ଧୀରେ ଧୀରେ ଆସିବାରେ ଲାଗିଲା । ଏତେବେଳେ ବୁଝିପାରୁଥିଲା ଏତେ ସ୍ନେହ ଭଲପାଇବାର ମାନେ । ସେ ତ ଛେଳିଟିଏ, ଆବଶ୍ୟ ଆହାର, ସ୍ନେହ ଆଉ ଭଲପାଇବା ପାଇଛି ଯେତେବେଳେ ତା’ର ଋଣ ତ ସୁଝିବାକୁ ପଡ଼ିବନା !! ଧୀରେ ଧୀରେ ଦିନ ଗଡ଼ିବାରେ ଲାଗିଥାଏ । କଟୁରୀଟା ବେକରେ ଚାଲିବା ଆଗରୁ ତା’ ମାଆ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲା ଆଖି ଆଗରେ ।
{{gap}}ଜୀବନ ତ ସମସ୍ତଙ୍କର ଆପଣାର ହୋଇଥାଏ, ଆଉ କଷ୍ଟ ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସମାନ ପରିମାଣରେ ହୋଇଥାଏ ।
<center><big>'''* * *'''</big></center><noinclude></noinclude>
ch2vvsncmkzcwx8931l331rlle41c00