ਵਿਕੀਸਰੋਤ
pawikisource
https://pa.wikisource.org/wiki/%E0%A8%AE%E0%A9%81%E0%A9%B1%E0%A8%96_%E0%A8%B8%E0%A8%AB%E0%A8%BC%E0%A8%BE
MediaWiki 1.45.0-wmf.8
first-letter
ਮੀਡੀਆ
ਖ਼ਾਸ
ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਵਰਤੋਂਕਾਰ
ਵਰਤੋਂਕਾਰ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਵਿਕੀਸਰੋਤ
ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਤਸਵੀਰ
ਤਸਵੀਰ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਮੀਡੀਆਵਿਕੀ
ਮੀਡੀਆਵਿਕੀ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਫਰਮਾ
ਫਰਮਾ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਮਦਦ
ਮਦਦ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਸ਼੍ਰੇਣੀ
ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਲੇਖਕ
ਲੇਖਕ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਪੋਰਟਲ
ਪੋਰਟਲ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਲਿਖਤ
ਲਿਖਤ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਆਡੀਓਬੁਕ
ਆਡੀਓਬੁਕ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਅਨੁਵਾਦ
ਅਨੁਵਾਦ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਪੰਨਾ
ਪੰਨਾ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਇੰਡੈਕਸ
ਇੰਡੈਕਸ ਗੱਲ-ਬਾਤ
TimedText
TimedText talk
ਮੌਡਿਊਲ
ਮੌਡਿਊਲ ਗੱਲ-ਬਾਤ
ਪੰਨਾ:ਪੁਰਾਤਨ ਜਨਮ ਸਾਖੀ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ.pdf/105
250
14283
196978
44877
2025-07-02T11:15:54Z
Ashwinder sangrur
2332
196978
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|<poem>ਉਦਾਸੀ ਦੁਸਰੀ</poem>}}
{{xxxx-larger|੪੨. {{center|ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ, '}}}}
{{center|<poem>੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥</poem>}}
{{gap}} {{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
f70sacue09mjsmmlppydk0tsca4l2g1
196979
196978
2025-07-02T11:30:26Z
Ashwinder sangrur
2332
196979
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|<poem>ਉਦਾਸੀ ਦੁਸਰੀ</poem>}}
{{xxxx-larger
{{center|੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ, '}}}}
{{center|<poem>੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥</poem>}}
{{gap}} {{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
dhtqy49cu97wcos33ffhb92cnme458f
196980
196979
2025-07-02T11:32:10Z
Ashwinder sangrur
2332
196980
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|<poem>ਉਦਾਸੀ ਦੁਸਰੀ<
{{center|੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ, '}}}}
{{center|<poem>੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥</poem>}}
{{gap}} {{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
05hv8h57vljjizxdcevfpss40isfe48
196981
196980
2025-07-02T11:33:08Z
Ashwinder sangrur
2332
196981
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|<poem>ਉਦਾਸੀ ਦੁਸਰੀ
{{center|੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ,
{{center|<poem>੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ
{{gap}} {{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
dvde6yifo51f9kspx3isskqi54f2ufe
196982
196981
2025-07-02T11:34:14Z
Ashwinder sangrur
2332
196982
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|ਉਦਾਸੀ ਦੁਸਰੀ
}}
{{center|੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ,
{{center੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ
{{gap}} {{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
2004rsnateaf9dzi0pz9aq12nool9b4
196983
196982
2025-07-02T11:35:52Z
Ashwinder sangrur
2332
196983
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|ਉਦਾਸੀ ਦੂਸਰੀ}}
{{center|੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ,
{{center੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ
{{gap}} {{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
9jzylg6ndr47rbk97qbngp26fxcwgzw
196984
196983
2025-07-02T11:37:49Z
Ashwinder sangrur
2332
196984
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|ਉਦਾਸੀ ਦੂਸਰੀ}}
{{center|<poem>
{{xx-larger|੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ,</poem>}}}}
{{center|੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ}}
{{gap}} {{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
7dqkfz0y2kena88im9vhyb6sgkknhl1
196985
196984
2025-07-02T11:39:22Z
Ashwinder sangrur
2332
196985
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|ਉਦਾਸੀ ਦੂਸਰੀ}}
{{center|<poem>
{{xx-larger੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ,</poem>}}}}
{{center|੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ}}
{{gap}} {{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
1s3ijajlpe6pmzpes5tvntwb8ampgwi
196986
196985
2025-07-02T11:40:11Z
Ashwinder sangrur
2332
196986
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|ਉਦਾਸੀ ਦੂਸਰੀ}}
{{center|<poem>
੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ,</poem>}}}}
{{center|੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ}}
{{gap}} {{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
nsa6a3v5nv6c8k9wok221gzssw0tr8m
196987
196986
2025-07-02T11:41:02Z
Ashwinder sangrur
2332
196987
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|ਉਦਾਸੀ ਦੂਸਰੀ}}
{{center|<poem>
੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ,</poem>}}}}
{{center|੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ}} {{gap}} {{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
fucgk4jfpt6ybotiryxq9qfd2veppaj
196988
196987
2025-07-02T11:41:51Z
Ashwinder sangrur
2332
196988
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|ਉਦਾਸੀ ਦੂਸਰੀ}}
{{center|<poem>
੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ,</poem>}}}}
{{center|੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ}}
{{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
3oi080xmdgr25yl2y1jgnx9bbnc5js3
196989
196988
2025-07-02T11:42:31Z
Ashwinder sangrur
2332
196989
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|ਉਦਾਸੀ ਦੂਸਰੀ}}
{{center|<poem>
੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ,
{{center|੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ}}
{{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
ndg84xy0k18zz38zwrpgote2ul6k0j5
196990
196989
2025-07-02T11:43:06Z
Ashwinder sangrur
2332
196990
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Karamjit Singh Gathwala" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|ਉਦਾਸੀ ਦੂਸਰੀ}}
੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ,
{{center|੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ}}
{{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
dxm3rw5v0ho0d7v4fzqs0fp1tba3rp4
196991
196990
2025-07-02T11:44:31Z
Ashwinder sangrur
2332
/* ਸੋਧਣਾ */
196991
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="3" user="Ashwinder sangrur" /></noinclude>________________
{{center|( ੯੦ )}}
{{gap}} ਤੁਝ ਕਉ ਆਇ ਦਰਸਨ ਦੇਇਗਾ ? ਜੋਗੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਡੰਡਧਾਰੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਦਿਗੰਬਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਖੱੜੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕੇ , ਰੂਪ, ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੇ ਰੂਪ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕੇ· ਰੂਪ, ਕਿ ਕਲੰਦਰ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੇ ਰੂਪ, ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੇ ਰੁਪ, ਅਤੇ ਸਭੇ ਰੂਪ ਉਸਦੇ ਹੈਨ । ਇਉਂ ਨਾ ਜਾਣੀਐ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈ ਕਿਤ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਹ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤੂੰ ਸਮਝਤਾ ਰਹੀਐ'॥
{{gap}}
ਤਬ ਓਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਜਹਾਜ ਭਰ ਕੇ ਚਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਕਉ ਪਿਛੇ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਹੋ ਰਹੀ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੀ । ਸਦਾ ਸਦਾ ਚਿਤਵਨੀ ਕਰੈ, ਸੋਵਤੇ, ਬੈਠਤੇ, ਉਠਤੇ ਅਠ ਪਹਰ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ, ਅਉਰ ਠਉਰ ਮਨ ਠਹਰਾਵੇ ਨਹੀਂ, ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਬਾਬੇ ਹੀ ਕੀ ਚਾਹ ਵਿਚ ਰਹੇ। ਤਬ ਰਾਜੇ ਜੀਅ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਾਈ ਗਲ ਪਿਛੇ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲਖਿਆ ਜਾਵੇ । ਹੋਰਤ ਗੱਲੇ ਨਹੀਂ ਹੱਥ ਆਵਣਦਾ,ਇਤ ਗਲ ਹਥ ਆਵੈ, ਜੋ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਬੁਲਾਈਆਂ, ਉਨਾਂ ਕਉ ਰਾਜੇ ਕਹਿ ਛਡਿਆ, ਜੋ 'ਕੋਈ ਚਹੁ ਵਰਨਾਂ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਉਦਾਸੀ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ, ਅਰ ਉਸਕੋ ਮੋਹ ਲੈ ਜਾਣਾ',ਮਤਲਬ ਏਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੈਗਾ- ਅਬ ਰਾਜੇ ਭਲੀਆਂ ਸਰੂਪੀਆਂ ਚੇਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਨ ਕਉ ਕਹਿਆ; ਜੋ ਕੋਈ ਆਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ । ਕੋਈ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਜੋਗ, ਦਿਗੰਬਰ, ਵੈਸ਼ਨੋ, ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਵੈ, ਫਕੀਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਹੋਵੈ, ਅਤੀਤ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਵੈ, ਤਿਸਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਜਿ ਉਸਕਾ ਧਰਮ ਛਟ ਜਾਇ। ਰਾਜੇ ਕੇ ਜੀਅ ਏਹ ਵਰਤੀ ਜਿ ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹੋਇਗਾ, ਸੋ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਰਹੇਗਾ, ਅਰ ਜੋ ਕਲੀ ਕਾਲ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸਕਾ ਧਰਮ ਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੂਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹੈ ਅਵਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀਂ। ਪਾਈਐ ਤਾਂ ਇਸ ਹੀ ਬਾਤ ਪਾਈਐ, ਨਾਤਰ ਹੋਰ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਵਣੇ ਕੀ । ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਅਰਾਧਨੇ ਕਰਕੇ ਆਵੈਗਾ। ਤਬ ਉਹ ਬਾਣੀਆਂ ਊਹਾਂ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਧਰਤੀ ਜਾਇ ਪਹੁਤਾ । ਬੋਲੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ । ---0--
{{center|ਉਦਾਸੀ ਦੂਸਰੀ}}
{{center|<poem>੪੨.ਦੂਜੀ ਉਦਾਸੀ ਦੱਖਣ ਦੀ, ਸੈਦੇ ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਵਰੁਣ,</poem>}}
{{center|੧ਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ}}
{{center|ਦੁਤੀਆ ਉਦਾਸੀ ਕੀਤੀ ਦੱਖਣ ਕੀ। ਅਹਾਰੁ ਤ ਭਰਿ ਰੇਤ ਕੀ ਕਹਿ ।}}
Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigil-larger|}}}}<noinclude></noinclude>
bwolmbo5liosf4o5ou9xtpx3e64cu8c
ਪੰਨਾ:ਇਸਤਰੀ ਸੁਧਾਰ.pdf/85
250
23573
196928
196865
2025-07-01T17:49:37Z
Kaur.gurmel
192
196928
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Kaur.gurmel" />84</noinclude>________________
ਬੇਬੇ ਜੀ ਮੈਂ ਕੀਹ ਗੁਨ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਨਨ ਕਰਾਂ। ਤੇ ਕਿੱਥੋਂ ਐਸਾ ਮੁੰਹ ਲਿਆਵਾਂ। ਮੇਰੇ ਰੋਮ ਰੋਮ ਨੂੰ ਪੁਛ ਕੇ ਦੇਖੋ ਕੀਹ ਕੈਹਿੰਦੇ ਨੇ। ਬੇਬੇ ਜੀ ਮੈਂ ਜਿਨਾਂ ਆਖਾਂ ਥੋੜਾ ਹੈ,ਜੋ ਜੋ ਧਰਮ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹੋ ਉਸਦਾ ਬਦਲਾ ਸਿਵਾਏ ਪਰਮਤਮਾ ਸਰਬ ਵਿਆਪੀਦੇ ਕੌਨ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਾਈ ਜੀ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਵਰ ਦੀ ਗਲ ਕਰ ਦਿਆਂ ਸੁਨਕੇ ਅੰਦਰ ਟੁਰ ਗਈ ਸਾਂ । ਗਲ ਤੋਂ ਡਰਦੀ ਕੇ ਮੈਂਨੂੰ ਤੁਸਾਂ ਯਾ ਓਹਨਾਂ ਕੁਛ ਪੁਛਿਆ ਤਾਂ ਭਾਵੇਂ ਕਿਹਾ ਜੁਆਬ ਦੇਨਾਂ ਪਇਆ ਸ਼ਰਮ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ ਤੇ ਜਦ ਮੈਂ ਏਹ ਜਾਂਨ ਚੁੱਕੀ ਹਾਂ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਸੇਠ ਹੋਰੀ ਮੇਰੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਭੀ ਮੇਰੇ ਭਲੇ ਦੀ ਸੋਚ ਕੇ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਮੈਂ ਫੇਰ ਬੇਸ਼ਰਮ ਬਨ ਕੇ ਕੀਹ ਲੈਨਾ ਹੈ ।
{{gap}}(ਸੇਠਨੀ) ਰੁਕੋ ਤੂੰ ਅੰਦਰ ਜਾਕੇ ਕਛ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਹੋਵੇਗੀ । ਤੈਨੂੰ ਜੁਆਬ ਤਾਂ ਬਾਬੂ ਹੋਰੀ ਪੂਰੇ ਪੂਰੇ ਸਮਝੋਤੀਆਂ ਨਾਲ ਹੋ ਗਏ ਨੇ।ਰੁਕੋ ਬਗੈਰ ਹੱਥਾਂ ਹਲਾਇਆਂ ਤੇ ਯਤਨ ਅਥਵਾ ਉਪਾਉ ਕੀਤੀਆਂ ਦੇ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਬਨ ਸਕਦੀ। ਕਿਉਂ ਜੋ ਹੱਥ ਪੈਰ ਕੰਨ ਨਕ ਅੱਖੀਆਂ ਦੌਲਤ ਤੇ ਔਸ਼ਦੀਆਂ ਇਸੇ ਸੁਖ ਵਾਸਤੇ ਬਨੀਆਂ ਨੇ । ਸੋ ਆਦਮੀ ਉਸ ਸੁਖ ਨੂੰ ਇਨਾ ਨਾਲ ਪਰਾਪਤ ਕਰੇ ਜੋ ਪਾਪ ਤੇ ਚਿੰਤਾ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੋਵੇ । ਜਦ ਆਦਮੀ ਦੁਖੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸੁਖ ਦੇਨੇ ਵਾਲੀ ਔਸ਼ਦੀ ਨੂੰ ਢੂੰਡ੍ਹੇ ਤੇ ਯਤਨ ਕਰਕੇ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ॥<noinclude></noinclude>
tlseo42ueprtsqz8dp0oj75j8pzm92s
ਵਰਤੋਂਕਾਰ:Satdeep Gill/WAT 2019 2
2
32508
196992
196736
2025-07-02T11:49:29Z
ListeriaBot
947
Wikidata list updated [V2]
196992
wikitext
text/x-wiki
{{Wikidata list|sparql=
SELECT ?item
WHERE {
?item wdt:P31 wd:Q5 . # all humans
[] schema:about ?item; schema:isPartOf <https://pa.wikisource.org/>; schema:name ?ws . # who have author pages in P Wikisource
}
|columns=item:Wikidata item,label:name,p21,p18}}
{| class='wikitable sortable'
! Wikidata item
! name
! ਲਿੰਗ
! ਤਸਵੀਰ
|-
| [[:d:Q156501|Q156501]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸਆਦਤ ਹਸਨ ਮੰਟੋ|ਸਆਦਤ ਹਸਨ ਮੰਟੋ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q16867|Q16867]]
| [[ਲੇਖਕ:ਐਡਗਰ ਐਲਨ ਪੋ|ਐਡਗਰ ਐਲਨ ਪੋ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Edgar Allan Poe, circa 1849, restored, squared off.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q172788|Q172788]]
| [[ਲੇਖਕ:ਓ ਹੈਨਰੀ|ਓ ਹੈਨਰੀ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:William Sydney Porter by doubleday.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q174152|Q174152]]
| [[ਲੇਖਕ:ਪ੍ਰੇਮਚੰਦ|ਪ੍ਰੇਮਚੰਦ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Prem chand.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q18031683|Q18031683]]
| [[ਲੇਖਕ:ਈਸ਼ਵਰ ਚੰਦਰ ਨੰਦਾ|ਈਸ਼ਵਰ ਚੰਦਰ ਨੰਦਾ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q111991252|Q111991252]]
| [[ਲੇਖਕ:ਰਿਸ਼ੀ ਹਿਰਦੇਪਾਲ|ਰਿਸ਼ੀ ਹਿਰਦੇਪਾਲ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q112029965|Q112029965]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਕਾਲੇਕੇ|ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਕਾਲੇਕੇ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q112031529|Q112031529]]
| [[ਲੇਖਕ:ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ 'ਹਰਲਾਜ'|ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ 'ਹਰਲਾਜ']]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Harnam singh harlaaj.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q112072863|Q112072863]]
| [[ਲੇਖਕ:ਡਾ. ਦੇਵੀ ਦਾਸ ਜੀ 'ਹਿੰਦੀ'|ਦੇਵੀ ਦਾਸ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q87408045|Q87408045]]
| [[ਲੇਖਕ:ਬਲਵੰਤ ਚੌਹਾਨ|ਬਲਵੰਤ ਚੌਹਾਨ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q112727019|Q112727019]]
| [[ਲੇਖਕ:ਬਾਵਾ ਬਿਸ਼ਨ ਸਿੰਘ|ਬਾਵਾ ਬਿਸ਼ਨ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q124145821|Q124145821]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸੁਖਪਾਲ ਸਿੰਘ ਬਠਿੰਡਾ|ਸੁਖਪਾਲ ਸਿੰਘ ਬਠਿੰਡਾ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q12706|Q12706]]
| [[ਲੇਖਕ:ਮੈਕਸਿਮ ਗੋਰਕੀ|ਮੈਕਸਿਮ ਗੋਰਕੀ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Maxim Gorky LOC Restored edit1.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q13139853|Q13139853]]
| [[ਲੇਖਕ:ਮੌਲਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਕੁਸ਼ਤਾ|ਮੌਲਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਕੁਸ਼ਤਾ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q140303|Q140303]]
| [[ਲੇਖਕ:ਧਨੀ ਰਾਮ ਚਾਤ੍ਰਿਕ|ਲਾਲਾ ਧਨੀ ਰਾਮ ਚਾਤ੍ਰਿਕ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Dhani Ram Chatrik.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q1403|Q1403]]
| [[ਲੇਖਕ:ਲੁਇਗੀ ਪਿਰਾਂਡੇਲੋ|ਲੁਈਗੀ ਪਿਰਾਂਦੋਲੋ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Luigi Pirandello 1932.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q1001|Q1001]]
| [[ਲੇਖਕ:ਮਹਾਤਮਾ ਗਾਂਧੀ|ਮੋਹਨਦਾਸ ਕਰਮਚੰਦ ਗਾਂਧੀ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Mahatma-Gandhi, studio, 1931.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q107013029|Q107013029]]
| [[ਲੇਖਕ:ਇਕਬਾਲ ਸਿੰਘ|ਇਕਬਾਲ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q107000|Q107000]]
| [[ਲੇਖਕ:ਮਿਰਜ਼ਾ ਗ਼ਾਲਿਬ|ਮਿਰਜ਼ਾ ਗ਼ਾਲਿਬ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Mirza Ghalib photograph 3.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q20609773|Q20609773]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸੁਖਪਾਲ|ਸੁਖਪਾਲਵੀਰ ਸਿੰਘ ਹਸਰਤ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q192302|Q192302]]
| [[ਲੇਖਕ:ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ|ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Bhai Gurdas scribing Adi Granth.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q2019145|Q2019145]]
| [[ਲੇਖਕ:ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ|ਗੁਰੂ ਤੇਗ਼ ਬਹਾਦਰ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Guru teg bahadur.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q20605168|Q20605168]]
| [[ਲੇਖਕ:ਅਮਰਜੀਤ ਚੰਦਨ|ਅਮਰਜੀਤ ਚੰਦਨ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Amarjit Chandan.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q20605976|Q20605976]]
| [[ਲੇਖਕ:ਕਿਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਆਰਿਫ਼|ਕਿਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਆਰਿਫ਼]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q20606660|Q20606660]]
| [[ਲੇਖਕ:ਗੁਰਬਖ਼ਸ਼ ਸਿੰਘ ਫ਼ਰੈਂਕ|ਗੁਰਬਖ਼ਸ਼ ਸਿੰਘ ਫ਼ਰੈਂਕ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Gurbax Singh Frank at Amritsar in 2018 02.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q20606675|Q20606675]]
| [[ਲੇਖਕ:ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ|ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Gurbhajan GIll Portrait.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q20606826|Q20606826]]
| [[ਲੇਖਕ:ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਸ਼ਹੀਦ|ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਸ਼ਹੀਦ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q20608152|Q20608152]]
| [[ਲੇਖਕ:ਨਜਾਬਤ|ਨਜਾਬਤ]]
|
|
|-
| [[:d:Q20606273|Q20606273]]
| [[ਲੇਖਕ:ਪੀਰ ਗ਼ੁਲਾਮ ਜੀਲਾਨੀ|ਗ਼ੁਲਾਮ ਜੀਲਾਨੀ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q20608659|Q20608659]]
| [[ਲੇਖਕ:ਫ਼ਿਰੋਜ਼ ਦੀਨ ਸ਼ਰਫ਼|ਫ਼ਿਰੋਜ਼ ਦੀਨ ਸ਼ਰਫ਼]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q20608768|Q20608768]]
| [[ਲੇਖਕ:ਬਲਰਾਮ|ਬਲਰਾਮ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Balram Playwright.JPG|center|128px]]
|-
| [[:d:Q20608841|Q20608841]]
| [[ਲੇਖਕ:ਬਾਵਾ ਬੁੱਧ ਸਿੰਘ|ਬਾਵਾ ਬੁੱਧ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q20608916|Q20608916]]
| [[ਲੇਖਕ:ਭਗਵੰਤ ਰਸੂਲਪੁਰੀ|ਭਗਵੰਤ ਰਸੂਲਪੁਰੀ]]
|
|
|-
| [[:d:Q20609264|Q20609264]]
| [[ਲੇਖਕ:ਗ਼ੁਲਾਮ ਰਸੂਲ ਆਲਮਪੁਰੀ|ਗ਼ੁਲਾਮ ਰਸੂਲ ਆਲਮਪੁਰੀ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q20609258|Q20609258]]
| [[ਲੇਖਕ:ਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਵੈਦ|ਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਵੈਦ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q20609760|Q20609760]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸੁਖਦੇਵ ਮਾਦਪੁਰੀ|ਸੁਖਦੇਵ ਮਾਦਪੁਰੀ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Sukhdev Madpuri.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q20609798|Q20609798]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸੁਖਵੰਤ ਹੁੰਦਲ|ਸੁਖਵੰਤ ਹੁੰਦਲ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q20610051|Q20610051]]
| [[ਲੇਖਕ:ਹਰਦਿਲਬਾਗ਼ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ|ਹਰਦਿਲਬਾਗ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q20610081|Q20610081]]
| [[ਲੇਖਕ:ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਨਰੂਲਾ|ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਨਰੂਲਾ]]
|
|
|-
| [[:d:Q20610183|Q20610183]]
| [[ਲੇਖਕ:ਹਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਰੂਪ|ਹਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਰੂਪ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q230476|Q230476]]
| [[ਲੇਖਕ:ਕੇਟ ਸ਼ੋਪਨ|ਕੇਟ ਸ਼ੋਪਨ]]
| ''[[:d:Q6581072|ਨਾਰੀ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Kate Chopin.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q23114|Q23114]]
| [[ਲੇਖਕ:ਲੂ ਸ਼ੁਨ|ਲੂ ਸ਼ੁਨ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:LuXun1930.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q23434|Q23434]]
| [[ਲੇਖਕ:ਅਰਨੈਸਟ ਹੈਮਿੰਗਵੇ|ਅਰਨੈਸਟ ਹੈਮਿੰਗਵੇ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:ErnestHemingway.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q123847379|Q123847379]]
| [[ਲੇਖਕ:ਫ਼ਰਦ ਫ਼ਕੀਰ|ਫਰਦ ਫ਼ਕੀਰ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q270632|Q270632]]
| [[ਲੇਖਕ:ਕੈਥਰੀਨ ਮੈਂਸਫੀਲਡ|ਕੈਥਰੀਨ ਮੈਂਸਫੀਲਡ]]
| ''[[:d:Q6581072|ਨਾਰੀ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Katherine Mansfield (no signature).jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q27950153|Q27950153]]
| [[ਲੇਖਕ:ਚਰਨ ਪੁਆਧੀ|ਚਰਨ ਪੁਆਧੀ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Charan Puadhi Puadhi dialect of Punjabi Language poet 05.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q30875|Q30875]]
| [[ਲੇਖਕ:ਔਸਕਰ ਵਾਈਲਡ|ਔਸਕਰ ਵਾਈਲਡ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Oscar Wilde by Napoleon Sarony. Three-quarter-length photograph, seated.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q311526|Q311526]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸਾਕੀ|ਸਾਕੀ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Héctor Hugh Munro.png|center|128px]]
|-
| [[:d:Q312551|Q312551]]
| [[ਲੇਖਕ:ਭਗਤ ਕਬੀਰ|ਭਗਤ ਕਬੀਰ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Kabir.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q312967|Q312967]]
| [[ਲੇਖਕ:ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ|ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Guru Gobind Singh.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q31789116|Q31789116]]
| [[ਲੇਖਕ:ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ|ਬਲਵੀਰ ਸਿੰਘ]]
|
|
|-
| [[:d:Q3244622|Q3244622]]
| [[ਲੇਖਕ:ਬਾਬਾ ਸ਼ੇਖ ਫਰੀਦ|ਬਾਬਾ ਫਰੀਦ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Detail of Baba Farid from a Guler painting showing an imaginary meeting of Sufi saints.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q335353|Q335353]]
| [[ਲੇਖਕ:ਗੁਰੂ ਰਾਮ ਦਾਸ ਜੀ|ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Guru Ram Das.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q3351571|Q3351571]]
| [[ਲੇਖਕ:ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ|ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Bulleh Shah's grave.JPG|center|128px]]
|-
| [[:d:Q34787|Q34787]]
| [[ਲੇਖਕ:ਫਰੈਡਰਿਕ ਏਂਗਲਜ਼|ਫਰੈਡਰਿਕ ਏਂਗਲਜ਼]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Engels painting2.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q35900|Q35900]]
| [[ਲੇਖਕ:ਉਮਰ ਖ਼ਯਾਮ|ਉਮਰ ਖ਼ਯਾਮ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Omar Khayyam2.JPG|center|128px]]
|-
| [[:d:Q3631340|Q3631340]]
| [[ਲੇਖਕ:ਭਾਈ ਵੀਰ ਸਿੰਘ|ਭਾਈ ਵੀਰ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Vir Singh 1972 stamp of India.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q3631344|Q3631344]]
| [[ਲੇਖਕ:ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ|ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Trilok singh Artist Waris Shah.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q369920|Q369920]]
| [[ਲੇਖਕ:ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ|ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Guru Arjan.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q370204|Q370204]]
| [[ਲੇਖਕ:ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਦੇਵ ਜੀ|ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Guru Angad.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q377881|Q377881]]
| [[ਲੇਖਕ:ਬੰਕਿਮਚੰਦਰ ਚੱਟੋਪਾਧਿਆਏ|ਬੰਕਿਮਚੰਦਰ ਚੱਟੋਪਾਧਿਆਏ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Bankimchandra Chattapadhay.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q377808|Q377808]]
| [[ਲੇਖਕ:ਭਗਤ ਸਿੰਘ|ਭਗਤ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Bhagat Singh 1929.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q380728|Q380728]]
| [[ਲੇਖਕ:ਫਿਓਦਰ ਸੋਲੋਗਬ|ਫਿਓਦਰ ਸੋਲੋਗਬ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Sologub-1909.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q3811239|Q3811239]]
| [[ਲੇਖਕ:ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਤੇਜਾ ਸਿੰਘ|ਤੇਜਾ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Teja Singh LCCN2014680975 (cropped).jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q3812755|Q3812755]]
| [[ਲੇਖਕ:ਰਾਮ ਸਰੂਪ ਅਣਖੀ|ਰਾਮ ਸਰੂਪ ਅਣਖੀ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q404622|Q404622]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸ਼ਰਤਚੰਦਰ|ਸਰਤ ਚੰਦਰ ਚਟੋਪਾਧਿਆਏ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Sarat Chandra Chattopadhyay portrait.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q42831|Q42831]]
| [[ਲੇਖਕ:ਇਵਾਨ ਤੁਰਗਨੇਵ|ਇਵਾਨ ਤੁਰਗਨੇਵ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Turgenev by Repin.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q43423|Q43423]]
| [[ਲੇਖਕ:ਈਸਪ|ਈਸਪ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Aesop pushkin01.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q454703|Q454703]]
| [[ਲੇਖਕ:ਗੁਰੂ ਅਮਰ ਦਾਸ ਜੀ|ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Amardas-Goindwal.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q45765|Q45765]]
| [[ਲੇਖਕ:ਜੈਕ ਲੰਡਨ|ਜੈਕ ਲੰਡਨ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Jack London young.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q4724829|Q4724829]]
| [[ਲੇਖਕ:ਅਲੀ ਹੈਦਰ ਮੁਲਤਾਨੀ|ਅਲੀ ਹੈਦਰ ਮੁਲਤਾਨੀ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q47737|Q47737]]
| [[ਲੇਖਕ:ਖ਼ਲੀਲ ਜਿਬਰਾਨ|ਖ਼ਲੀਲ ਜਿਬਰਾਨ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Kahlil Gibran 1913.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q48545174|Q48545174]]
| [[ਲੇਖਕ:ਫ੍ਰੈਂਕ ਲੁਗਾਰਡ ਬ੍ਰੇਨ|ਫ੍ਰੈਂਕ ਲੁਗਾਰਡ ਬ੍ਰੇਨ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q488539|Q488539]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸੁਲਤਾਨ ਬਾਹੂ|ਸੁਲਤਾਨ ਬਾਹੂ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q535|Q535]]
| [[ਲੇਖਕ:ਵਿਕਟਰ ਹਿਊਗੋ|ਵਿਕਟਰ ਹਿਊਗੋ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Victor Hugo by Étienne Carjat 1876 - full.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q5673|Q5673]]
| [[ਲੇਖਕ:ਹਾਂਸ ਕ੍ਰਿਸਚਨ ਆਂਡਰਸਨ|ਹਾਂਸ ਕ੍ਰਿਸਚੀਅਨ ਐਂਡਰਸਨ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:HCA by Thora Hallager 1869.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q5678981|Q5678981]]
| [[ਲੇਖਕ:ਹਾਸ਼ਮ ਸ਼ਾਹ|ਹਾਸ਼ਮ ਸ਼ਾਹ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q5685|Q5685]]
| [[ਲੇਖਕ:ਐਂਤਨ ਚੈਖਵ|ਐਂਤਨ ਚੈਖਵ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Anton Chekhov with bow-tie sepia image.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q584501|Q584501]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦ|ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:ShahMuhammad.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q60803|Q60803]]
| [[ਲੇਖਕ:ਖ਼ਵਾਜਾ ਗ਼ੁਲਾਮ ਫ਼ਰੀਦ|ਖਵਾਜਾ ਗ਼ੁਲਾਮ ਫ਼ਰੀਦ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Khawaja Ghulam Farid tomb at Kot Mithan.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q61119073|Q61119073]]
| [[ਲੇਖਕ:ਹਦਾਇਤੁੱਲਾ|ਹਦਾਇਤੁੱਲਾ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q6347061|Q6347061]]
| [[ਲੇਖਕ:ਕਾਨ੍ਹ ਸਿੰਘ ਨਾਭਾ|ਕਾਨ੍ਹ ਸਿੰਘ ਨਾਭਾ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Photograph of Kahn Singh of Nabha.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q6368245|Q6368245]]
| [[ਲੇਖਕ:ਕਰਮ ਸਿੰਘ|ਕਰਮ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q65396609|Q65396609]]
| [[ਲੇਖਕ:ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਗੰਗਾ ਸਿੰਘ|ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਗੰਗਾ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q6792411|Q6792411]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸਾਈਂ ਮੌਲਾ ਸ਼ਾਹ|ਮੌਲਾ ਸ਼ਾਹ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Sain Maula Shah.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q692|Q692]]
| [[ਲੇਖਕ:ਵਿਲੀਅਮ ਸ਼ੇਕਸਪੀਅਰ|ਵਿਲੀਅਮ ਸ਼ੇਕਸਪੀਅਰ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Shakespeare.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q7200|Q7200]]
| [[ਲੇਖਕ:ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਪੁਸ਼ਕਿਨ|ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਪੁਸ਼ਕਿਨ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Orest Kiprensky - Портрет поэта А.С.Пушкина - Google Art Project.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q7241|Q7241]]
| [[ਲੇਖਕ:ਰਬਿੰਦਰਨਾਥ ਟੈਗੋਰ|ਰਬਿੰਦਰਨਾਥ ਟੈਗੋਰ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Rabindranath Tagore in 1909.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q7243|Q7243]]
| [[ਲੇਖਕ:ਲਿਉ ਤਾਲਸਤਾਏ|ਲਿਉ ਤਾਲਸਤਾਏ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:L.N.Tolstoy Prokudin-Gorsky.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q7245|Q7245]]
| [[ਲੇਖਕ:ਮਾਰਕ ਟਵੇਨ|ਮਾਰਕ ਟਵੇਨ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:MarkTwain.LOC.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q7260822|Q7260822]]
| [[ਲੇਖਕ:ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ|ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Pooran Singh.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q7265733|Q7265733]]
| [[ਲੇਖਕ:ਕਾਦਰਯਾਰ|ਕਾਦਰਯਾਰ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q732446|Q732446]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸਚਲ ਸਰਮਸਤ|ਸਚਲ ਸਰਮਸਤ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Hazrat Sachal Sarmast.JPG|center|128px]]
|-
| [[:d:Q81059995|Q81059995]]
| [[ਲੇਖਕ:ਪੰਡਤ ਨਰੈਣ ਸਿੰਘ|ਪੰਡਤ ਨਰੈਣ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q81265976|Q81265976]]
| [[ਲੇਖਕ:ਬਰਕਤ ਸਿੰਘ ਅਨੰਦ|ਬਰਕਤ ਸਿੰਘ ਅਨੰਦ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q81576|Q81576]]
| [[ਲੇਖਕ:ਰਸ਼ੀਦ ਜਹਾਂ|ਰਸ਼ੀਦ ਜਹਾਂ]]
| ''[[:d:Q6581072|ਨਾਰੀ]]''
|
|-
| [[:d:Q83322|Q83322]]
| [[ਲੇਖਕ:ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ|ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Mural painting of Guru Nanak from Gurdwara Baba Atal Rai.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q87346367|Q87346367]]
| [[ਲੇਖਕ:ਬਾਬੂ ਤੇਜਾ ਸਿੰਘ|ਬਾਬੂ ਤੇਜਾ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q905|Q905]]
| [[ਲੇਖਕ:ਫ਼ਰਾਂਜ਼ ਕਾਫ਼ਕਾ|ਫ਼ਰਾਂਜ਼ ਕਾਫ਼ਕਾ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Franz Kafka, 1923.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q9061|Q9061]]
| [[ਲੇਖਕ:ਕਾਰਲ ਮਾਰਕਸ|ਕਾਰਲ ਮਾਰਕਸ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Karl Marx 001 restored.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q930489|Q930489]]
| [[ਲੇਖਕ:ਯੋਸ਼ੀਕੀ ਹਯਾਮਾ|ਯੋਸ਼ੀਕੀ ਹਯਾਮਾ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Yoshiki Hayama.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q9327|Q9327]]
| [[ਲੇਖਕ:ਮੋਪਾਸਾਂ|ਮੋਪਾਂਸਾ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Maupassant par Nadar.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q96141534|Q96141534]]
| [[ਲੇਖਕ:ਪਿਆਰਾ ਸਿੰਘ ਭੌਰ|ਪਿਆਰਾ ਸਿੰਘ ਭੌਰ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q113726602|Q113726602]]
| [[ਲੇਖਕ:ਰਘਬੀਰ ਸਿੰਘ ਬੀਰ|ਰਘਬੀਰ ਸਿੰਘ ਬੀਰ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q132130150|Q132130150]]
| [[ਲੇਖਕ:ਭਾਈ ਇੰਦਰ ਸਿੰਘ|ਭਾਈ ਇੰਦਰ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q132130017|Q132130017]]
| [[ਲੇਖਕ:ਲਾਲਾ ਬਿਹਾਰੀਲਾਲ|ਲਾਲਾ ਬਿਹਾਰੀਲਾਲ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q87408047|Q87408047]]
| [[ਲੇਖਕ:ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਣੀ|ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਣੀ]]
|
|
|-
| [[:d:Q132131245|Q132131245]]
| [[ਲੇਖਕ:ਪਰਮਜੀਤ ਮਾਨ|ਪਰਮਜੀਤ ਮਾਨ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q31787730|Q31787730]]
| [[ਲੇਖਕ:ਅਮਾਮ ਬਖ਼ਸ਼|ਅਮਾਮ ਬਖ਼ਸ਼]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q128792617|Q128792617]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸਤਦੀਪ ਗਿੱਲ|ਸਤਦੀਪ ਗਿੱਲ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Gill, Satdeep Jan 2020.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q134004281|Q134004281]]
| [[ਲੇਖਕ:ਤਰਸੇਮ ਬਸ਼ਰ|ਤਰਸੇਮ ਬਸ਼ਰ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q20607074|Q20607074]]
| [[ਲੇਖਕ:ਜਨਮੇਜਾ ਸਿੰਘ ਜੋਹਲ|ਜਨਮੇਜਾ ਸਿੰਘ ਜੌਹਲ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
| [[ਤਸਵੀਰ:Janmeja Singh Johl.jpg|center|128px]]
|-
| [[:d:Q87408093|Q87408093]]
| [[ਲੇਖਕ:ਬਲਬੀਰ ਢਿੱਲੋਂ|ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q134867400|Q134867400]]
| [[ਲੇਖਕ:ਗੁਰਸ਼ਰਨ ਕੌਰ|ਗੁਰਸ਼ਰਨ ਕੌਰ]]
| ''[[:d:Q6581072|ਨਾਰੀ]]''
|
|-
| [[:d:Q134870191|Q134870191]]
| [[ਲੇਖਕ:ਸੰਤ ਸਿੰਘ 'ਅਮਰ'|ਸੰਤ ਸਿੰਘ ਅਮਰ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|-
| [[:d:Q5284740|Q5284740]]
| [[ਲੇਖਕ:ਡਾਕਟਰ ਦੀਵਾਨ ਸਿੰਘ ਕਾਲੇਪਾਣੀ|ਡਾ. ਦੀਵਾਨ ਸਿੰਘ]]
| ''[[:d:Q6581097|ਮਰਦ]]''
|
|}
{{Wikidata list end}}
tsa9uoj0aw11c2okzku3luhz0664bz8
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/105
250
66828
196976
196877
2025-07-02T10:55:42Z
Charan Gill
36
/* ਸੋਧਣਾ */
196976
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="3" user="Charan Gill" />{{center|(੧੦੬)}}</noinclude>ਕਿ (ਅੰਬਾਂ ਦੇ ਹੇਠ ਖੜੋਤੀਏ, ਝੜ ਝੜ ਪੈਂਦਾ ਅੰਬਾਂ ਬੂਰ ਹੈ।
ਅੰਬ ਪੱਕੇ ਰਸ ਚੋ ਪਿਆ ਚੂਪਣਵਾਲ਼ਾ ਪਿਆਰਾ ਦੂਰ ਹੈ।)
{{gap}}ਕਿਨੇ ਕਿਹਾ ਭੈਣੇ ਆਓ ਝੰਜੋਟੀਆਂ ਗਾਈਯੇ। ਇਹ ਸੁਣਕੇ
ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਨੇ ਇਹ ਝੰਜੋਟੀ ਗਾਮੀ ਕਿ (ਖੂਹੇ ਪਾਣੀ ਭਰੇਂਦੀਏ ਸੁਣ
ਨੀ ਗੇਂਦੋਂ ਇੱਕ ਘੁੱਟ ਪਾਣੀ ਦਾ ਪਲਾਉ ਹੇ। ਆਪਣਾ ਭਰਿਆ ਬੇ ਮੈਂ
ਨਾ ਦੇਮਾਂ ਸੁਣ ਵੇ ਛੈਲਾ ਭਰ ਪੀਓ ਜੇਕਰ ਚਾਉ ਹੈ॥)
{{gap}}ਇਕ ਕੁੜੀ ਬੋਲੀ ਭੈਣੋ ਮੇਰੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ਼ ਹੇਕ ਨਹੀਂ ਰਲਦੀ ਨਾਲ਼ੇ ਜੇਹੜੇ ਗੀਤ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੀਆਂ ਹੋਂ ਓਹ ਸਾਨੂੰ ਆਉਂਦੇ ਨਹੀਂ।
{{gap}}ਹੋਰਨਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਅੱਛਾ ਜੇਹੜਾ ਤੂੰ ਜਾਣਦੀ ਹੈ ਉਹਦਾ ਮੁੱਢ ਫੜ ਅਸੀਂ ਆਪੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ਼ ਰਲ਼ ਜਾਮਾਂਗੀਆਂ।
{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਨੰਢੜੇ ਨਦਾਨ ਦਾ ਬਾਰਾਂਮਾਹਾਂ ਗਾਮਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੁਣਕੇ ਸੱਭੇ ਕੁੜੀਆਂ ਰਾਜੀ ਹੋਈਆਂ॥
{{gap}}ਫੇਰ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਨੇ ਮੂਲ ਸਿੰਘ ਦਾ ਅਰ ਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਦਾ ਬਾਰਾਂਮਾਹਾਂ ਗਾਮਿਆ ਅਰ ਇੱਕ ਨੇ ਕਾਨ੍ਹਗੁਜਰੀ ਦਾ ਝੇੜਾ ਗਾਕੇ
ਸੁਣਾਇਆ।
{{gap}}ਜਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਸੁਵੇਰ ਹੋਈ ਤੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਗਈਆਂ ਤਾਂ ਉਸ ਘਰਵਾਲੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਬਡੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮੁਟਿਆਰ ਜੇਹੀ ਕੁੜੀ ਮਿਲ਼ਕੇ ਬੋਲੀ ਕੁੜੇ ਠਾਕੁਰੀਏ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਰਾਤੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਜਗਰਾਤਾ ਜੁੜਿਆ ਸਾ ਚੰਦਰਿਯੇ ਸਾਡਾ ਚਰਖਾ ਕਿੰਉ ਨਾ ਲੈ ਗਈ?
{{gap}}ਠਾਕੁਰੀ ਬੋਲੀ ਭੈਣ ਤਾਬਿਯੇ ਮੈਂ ਤਾ ਨਹੀਂ ਸਾਡੀ ਮੁੰਨੀ ਨੇ
ਜੋੜਿਆ ਸਾ। ਭਲਾ ਇਹ ਤਾ ਸੋਚ ਜੇ ਮੈਂ ਜੋੜਦੀ ਤਾ ਤੈਂ ਨੂੰ ਸੱਦੇ
ਬਿਨਾ ਰਹਿੰਦੀ?
{{gap}}ਭਾਬੀ ਬੋਲੀ ਅੱਛਾ ਫੇਰ ਉਸ ਛੁਕਰੀਟ ਵਾੱਧੇ ਵਿੱਚ ਸਾਡਾ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਜਹਾਨਾਂ ਦਾ ਕੀ ਕੰਮ ਸਾ ਜਦ ਕਦੀ ਤੂੰ ਜੋੜੇਂਗੀ ਤਾਂ ਆਮਾਂਗੇ॥
{{gap}}ਠਾਕੁਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਜੇ ਤੈਂ ਨੂੰ ਚਾਉ ਹੈ ਤਾਂ ਅੱਜੋ ਸਹੀ ਮੈਂ ਹੋਰਨਾਂ<noinclude></noinclude>
j213i5bu8g07g6jax64dxfczswwklmg
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/106
250
66829
196977
196878
2025-07-02T11:00:42Z
Charan Gill
36
/* ਸੋਧਣਾ */
196977
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="3" user="Charan Gill" />{{center|(੧੦੭)}}</noinclude>ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਚਰਖੇ ਅੱਜ ਦੁਪੈਹਰੇ ਕੱਠੇ ਕਰ ਲਮਾਂਗੀ। ਅਰ ਸਾਰਾ
ਦੁਪੈਹਰਾ ਕੱਤਦੀਆਂ ਰਹਾਂਗੀਆਂ।
{{gap}}ਠਾਕੁਰੀ ਨੇ ਕਈਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਚਰਖੇ ਲਿਆਕੇ ਆਪਣੀ
ਡੇਉਢੀ ਵਿੱਚ ਭਡਾਰ ਜੋੜਿਆ ਅਰ ਤਾਬੀ ਦਾ ਚਰਖਾ ਬੀ ਲੈ ਆਂਦਾ। ਪੰਜ ਸੱਤ ਕੁੜੀਆਂ ਠਾਕੁਰੀ ਨੂੰ ਬੋਲੀਆਂ ਭੈਣੇ ਤੂੰ ਤਾਂ ਭਾਵੇਂ
ਸਾ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਸੱਦ ਲਮੇਂ ਪਰ ਇਹ ਜੇਹੜੀ ਤਾਬੀ ਕੁੜੀ ਹੈ ਇਸ ਦੇ
ਪਾਹ ਸਾ ਨੂੰ ਚਰਖਾ ਡਾਹੁਣਾ ਅੱਛਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ। ਕਿਉਂ ਜੋ ਇਹ
ਠਹਿਰੀ ਅਗਲੀ ਖੁਲ੍ਹੀ ਡੁਲ੍ਹੀ ਨਾਲ਼ੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਆਪਣੇ ਪਰਾਏ
ਦੀ ਸੰਗ ਨਹੀਂ। ਭੈਣੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸੁਨਿਆਰੀ ਦੇ ਬੇਹੜੇ ਭਡਾਰ
ਜੋੜਿਆ ਸਾ ਉੱਥੇ ਇਹ ਦਾ ਚਰਖਾ ਬੀ ਕੁੜੀਆਂ ਚੁੱਕ ਲਿਆਈਆਂ। ਨੀ ਇਸ ਚੰਦਰੀ ਨੂੰ ਕੁਛ ਕਿਸੇ ਦੀ ਲੱਜ ਕੇ ਦੀਦੀ ਕਿਸੇ
ਦਾ ਹਿਆਉ। ਆਂਹਾਂ ਸੁਰਮਾ ਕੰਘੀ ਕਰਕੇ ਦਦਾਸਾ ਮਲ਼ਕੇ ਸਾਡੇ
ਵਿਚ ਆ ਬੈਠੀ। ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਉ ਪਾਉ ਸਬਜ਼ੇ ਅਰ ਗੁੱਛੀਆਂ
ਪਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਅਰ ਮੱਥੇ ਬਿੰਦੀ। ਨੀ ਅਸੀਂ ਦੇਖਕੇ ਸ਼ਰਮ
ਨਾਲ਼ ਮਰਦੀਆਂ ਜਾਇਯੇ ਪਰ ਇਸ ਨੂੰ ਲੱਜ ਨਾ ਆਈ। ਭੈਣੇ
ਜੁਆਨੀ ਤਾਂ ਸਭਨਾਂ ਪਰ ਆਈ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਹੇਠ। ਇਸ
ਨੇ ਉਸ ਦਿਨ ਉੱਚੀ ਹੇਕ ਨਾਲ਼ ਐਹੇ ਗੀਤ ਗਾਮੇਂ ਕਿ ਤੈ ਨੂੰ ਕੀ
ਦੱਸਿਯੇ। ਸਹੁੰ ਭਰਾ ਦੀ ਜਿਨ ਜਿਨ ਇਸ ਨੂੰ ਉੱਦਣ ਦੇਖਿਆ
ਹੋਊ ਜਰੂਰ ਕੰਜਰੀ ਸਮਝਿਆ ਹੋਊ। ਨੀ ਇਹ ਤਾ ਫੁਲੌਰਵਾਲ਼ੇ
ਭੰਡਾਰੀਆਂ ਦੀ ਨਿਹਾਲੀ ਤੇ ਬੀ ਨੰਘ ਗਈ ਕਿ ਜਿਨ ਹਰਾਮ ਦਾ
ਮੁੰਡਾ ਸਰੀਕਾਂ ਦੀ ਛਾਤੀ ਪਰ ਖੇਡਾਇਆ ਸਾ॥
{{gap}}ਠਾਕੁਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੋਊ ਭੈਣੋ ਅਜੁ ਤਾ ਮੈਂ ਸੱਦ ਚੁੱਕੀ ਹੈਂ ਗੁਨਾਹ ਮਾਫ ਕਰੋ ਫੇਰ ਐਹੀ ਜੇਹੀ ਗੁੰਡੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤਿਞਣ ਵਿੱਚ ਕਾਹ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣਾ ਹੈ। ਭੈਣੇ ਸਿਆਣਿਆਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ। ਬੁਰਿਆਂ
ਦੇ ਸੰਗ ਬੈਠਕੇ ਭਲਿਆਂ ਦੀ ਪਤ ਜਾਇ।)<noinclude></noinclude>
oi3e0r69iak1rs092o6iue7l9yzhb4s
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/142
250
66867
196929
2025-07-02T03:49:34Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਇਹ ਸਾਡਾ ਕਦੀਮੀ ਜਜਮਾਨ ਹੈ ਸਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਚੰਗਾ ਇਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਭਈ ਘਰ ਦੇ ਮਰਾਸੀ ਹਨ ਔਰ ਖਾਤਰਜਮਾ ਰੱਖ ਇਸ ਨੇ ਆਪ ਫੇਰ ਬੋਲਿਆ ਪਰਭਾ ਪੀਰ ਮਾਰੀ ਐਹੀ ਸਿਆਣੀ ਹੈ ਕਿ ਕੌਣ ਹੈ ਕੀ ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਕਦੀ ਕਦੀ ਆ ਨਿੱਕਲੇ ਹਨ ? ਦ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196929
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੪੩)}}</noinclude>ਇਹ ਸਾਡਾ ਕਦੀਮੀ ਜਜਮਾਨ ਹੈ ਸਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਚੰਗਾ ਇਸ ਨੂੰ ਹੋਰ
ਭਈ ਘਰ ਦੇ ਮਰਾਸੀ ਹਨ ਔਰ
ਖਾਤਰਜਮਾ ਰੱਖ ਇਸ ਨੇ ਆਪ
ਫੇਰ ਬੋਲਿਆ ਪਰਭਾ ਪੀਰ
ਮਾਰੀ ਐਹੀ ਸਿਆਣੀ ਹੈ ਕਿ
ਕੌਣ ਹੈ ਕੀ ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ
ਕਦੀ ਕਦੀ ਆ ਨਿੱਕਲੇ ਹਨ ?
ਦੀ ਵਲੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਗੁਜਾਰਨੀ।
ਬਖਸਾ ਇਹ ਸਾਡੀ ਘੋੜੀ ਪੀਰਾਂ
ਆਪਣੇ ਪਰਭਾਂ ਦਾ ਖੁਲਿਆੜਾ ਪਛਾਣਕੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਗੱਡ ਦਿੰਦੀ
ਹੈ। ਅਰ ਜੇਹੇ ਸਾਡੇ ਪਰਭ ਅੱਲਾ ਦੇ ਰਜਾਏ ਹੋਏ ਹਨ ਇਸ ਨੂੰ
ਕੋਈ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ ਭਾਮਾਂ ਕਿਤਨਾ ਖਾ ਜਾਵੇ। ਕੋਈ ਕੋਈ
ਅਲਾ ਮਾਰਿਆਓਭੜ ਜੇ ਹਟਾ ਬੀ ਬੈਠਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਸਬ-
ਜੀ ਐਹੀ ਸੁਚੇਤ ਹੈ ਉਹ ਨੂੰ ਬੁਰਕਾ
ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤੈਂ ਨੂੰ ਕੀ ਦਸਿਯੇ ਪਰਭਾ
ਨਾਲ਼ ਬੱਢਕੇ ਖਾਣ ਲੱਗ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਇਸ ਨੇ ਔਸ
ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਇੱਕ ਜਟ ਦੀ ਤੂੜੀ ਦੀ ਧੜ ਵਿੱਚ ਮੂੰਹ ਗਡ ਦਿੱਤਾ।
ਇਹ ਤਾਂ ਪਰਭਾਂ ਗੁੱਜਰਾਂ ਡੋਗਰਾਂ ਦੇ ਪੱਠੇ ਖਾਣ ਸਿੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ ਕਿ
ਜਿਨਾਂ ਨੂੰ ਕੱਖ ਲੱਖ ਬਰਾਬਰ ਹੈ ਐਡਨੇ ਨੂੰ ਪੀਰਾਂਮਾਰੇ ਇੱਕ ਜੱਟ
ਨੇ ਨਿੱਕਲ੍ਕਾ ਇਸ ਦੇ ਸਲੰਪ ਮਾਰੀ। ਹਾਇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਰਵਰ ਦੇ
ਬੇਲੇ ਪੀਰਾਂ ਮਾਰੇ ਨੇ ਸਾਡਾ ਲਿਹਾਜ ਬੀਨਾ ਤੱਕਿਆ ਭਈ ਮੀਰ
ਜਾਦਿਆਂ ਦੀ ਘੋੜੀ ਹੈ। ਮੀਆਂ ਤੂੰ ਸੱਚ ਕਰਕੇ ਜਾਣੀਂ ਇਸ
ਬੰਦੀ ਦਾ ਬੀ ਸਹੁਰਾ ਲੱਗਕੇ ਗਿਆ ਸਾ ਸਲੰਘ ਖਾਂਦੀ ਹੀ ਉਸ
ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਬੁਰਕ ਜਾ ਮਾਰਿਆ। ਹੁਣ ਤਾ ਜੱਟ ਹੋਰਾਂ ਦੇ
ਭਾਉ ਨੂੰ ਬਣ ਗਈ। ਹੇਠਾਂ ਪਏ ਅਰੜਾਣ। ਮੀਰ ਵਾਸਤਾ ਹੈ
ਨਰੰਕਾਰ ਦਾ ਮੈਂ ਨੂੰ ਛੁਡਾਓ। ਪਰਭਾ ਜਾਂ ਅਸੀਂ ਹੀ ਇਸ ਨੂੰ
ਪੁਚਕਾਰਿਆ ਤਾਂ ਬਚਾਚੇ ਜੱਟ ਹੋਰਾਂ ਦੀ ਬੰਦ ਖਲਾਸੀ ਹੋਈ ਮਹਿਰ
ਜੱਟ ਕੀ ਜਾਨਣ ਸਾਡੀਆਂ ਅਰ ਸਾਡੀਆਂ
ਕੀਮਤਾਂ ਏਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੀ ਅੱਲਾ ਨੇ ਤੂਫੀਕਾਂ
ਮੀਰਜਾਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਦਰਾਂ ਪਾਉਂਦੇ, ਅਰ
ਘੋੜੀਆਂ ਦੀਆਂ
ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ ਜੋ
ਮੀਰ ਜੀ ਮੀਰ<noinclude></noinclude>
c7czwbyjm5l2il4hykm5uzy4xujz58h
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/143
250
66868
196930
2025-07-02T03:51:22Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਜੀ ਕਰਦਿਆਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਸੁੱਕਦੇ ਹਨ। ਕਿੰਉਂ ਨਾ ਹੋਵੇ ਦਰਗਾ ਭਾਗ ਬੀ ਕਦੇ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ ਨਾ॥ {{gap}}ਪੀਰੂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਭਈ ਮੀਰ ਤੁਹਾਡੀ ਕੋਮ ਨੂੰ ਝੂਠ ਬੋਲ ਅਰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਆਪਣੀ ਬਡਿਆਈ ਕਰਨੇ ਦੀ ਬੜੀ ਬਾਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅੱਲਾ ਜ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196930
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੪੪)}}</noinclude>ਜੀ ਕਰਦਿਆਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਸੁੱਕਦੇ ਹਨ। ਕਿੰਉਂ ਨਾ ਹੋਵੇ ਦਰਗਾ
ਭਾਗ ਬੀ ਕਦੇ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ ਨਾ॥
{{gap}}ਪੀਰੂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਭਈ ਮੀਰ ਤੁਹਾਡੀ ਕੋਮ ਨੂੰ ਝੂਠ ਬੋਲ
ਅਰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਆਪਣੀ ਬਡਿਆਈ ਕਰਨੇ ਦੀ ਬੜੀ ਬਾਲ
ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅੱਲਾ ਜਾਵੇ ਤੁਹਾ ਨੂੰ ਸਰਮ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ?
{{gap}}ਮਰਾਸੀ ਨੇ ਹੋਰ ਗਲ ਦਾ ਤਾ ਕੁਛ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਪਰ
ਬਸਰਮੀ ਦੀ ਬਾਬਤ ਇਤਨਾ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪਰਭਾ ਜੇ ਧਰਮ ਰੱਖਿਯੇ ਤਾਂ
ਖਾਇਯੇ ਕੀਹਦੇ ਘਰ। ਬਸ਼ਰਮੀ ਤਾ ਸਾਡੀ ਜਾਤ ਗੋਤ ਠਹਿਰੀ
{{gap}}ਜਾਂ ਪੱਠਿਆਂ ਦੇ ਕੁਨੂ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਪੀਰੂ ਤਾ ਅਜੇ ਕੁਛ
ਜਕਾਂਡਕਾਂ ਹੀ ਕਰਦਾ ਸਾ ਉਨਾਂ ਦੋਹਾਂ ਮਰਾਸੀਆਂ ਨੇ ਆਪੇ ਹੀ
ਬੜੀਆਂ ਕੜੀਆਂ ਦੇ ਦਿੱਲੀ ਆਂ ਬਨਕੇ ਘੋੜੀ ਉਪਰ ਲੱਦਣੀਆਂ
ਚਾਹੀਆਂ। ਪੀਰੂ ਨੇ ਦੇਖਕੇ ਕਿਹਾ ਤੋਬਾ ਤੋਬਾ ਓਏ ਮੀਰੋ, ਲੱਖ
ਲਾਗਤ ਹੈ ਤੁਹਾਡੀ ਅਕਲ ਨੂੰ ਬੇਸਬਰਿਓ ਆਹ ਚਾਰ ਪਲੇ ਹਨ
ਹੈ
ਲੈ ਭਈ ਕਿਨੇ ਸੱਚੋ ਆਖਿਆ ਹੈ ਭਈ ( ਡੂਮ ਮੁੰਡੇ ਰੰਨਾਂ ਤਿੰਨੋਂ
ਉਜਾੜ ਦਾ ਬੰਨਾ) ਛੱਡੋ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਦੇਨੇ ?
{{gap}}ਮਰਾਸੀ ਬੋਲੇ ਕਿੰਉ ਪਰਭਾ ਤੋਂ ਬਾ ਕਾਹਦੀ ਚਾਰ ਪੁਲੀਆਂ ਨਾ
ਹੋਣਗੀਆਂ ਇੱਕ ਇੱਕ ਚਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਬਡੀ ਦੌੜ ਸਾਡੇ ਭੁੱਲ ਭੁਲੇਖੇ
ਅੱਠ ਅੱਠ ਪੈ ਗਈਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ। ਸੋ ਤੂੰ ਦਰਗਾਹੋਂ ਬੱਡੇ
ਆਦਮੀ ਦਾ ਪੁੱਤ ਪੈਂਡਾ ਹੋਕੇ ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਮੁੱਠ ਦੇ ਮੂੰਹ ਕਿਉਂ ਲੱਗਦਾ
ਹੈਂ! ਆਉ ਕੋਂਫ ਕਰ ਘਰਦਿਆਂ ਮਿਰਾਸੀਆਂ ਦਾ ਪੱਲਾ ਨਹੀਂ
ਖਿੱਚੀਦਾ॥
{{gap}}ਪੀਰੂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਆਹੋ ਜੀ ਪੱਲਾ ਨਹੀਂ ਖਿੱਚੀਦਾ ਮੀਆਂ ਲੰਬਰ
ਦਾਰ ਤੇ ਪੜ ਕਿਨ ਲਹਾਉਣੀ ਹੈ ? ਮੈਂ ਤਾ ਇੱਕ ਭਿਖਾ ਜਾਣ
ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ॥
{{gap}}ਮਰਾਸੀਆਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਓਏ ਮੀਆਂ ਜਿਸ ਦੀ ਪਤ ਅੱਲਾ ਰੱਖੇ<noinclude></noinclude>
qp9cdzxue7fsapsa3ku1746p9zt3rpq
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/144
250
66869
196931
2025-07-02T03:52:31Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਉਸ ਦੀ ਕੌਣ ਲਾਹੇ ? ਭਲਾ ਜੇ ਤੂੰ ਪਤ ਲਹਿਣੇ ਤੇ ਡਰਦਾ ਹੈਂ ਭਾਂ ਲੈ ਓਹ ਜਾਵੇ ਲਹਿਦੇ ਢਾਂਚੇ ਵਾਸਤੇ ਸਾਡੀ ਪੜ ਸਹੀ ਤੂੰ ਆਹ ਸਾਡੀ ਪਤ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਧਰ ਲੈ ਜੇ ਲਾਹ ਸਿੱਧੂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਸਮਝ ਛੱਡੀ। ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਪੀਰੂ ਦਾ ਹਾ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196931
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੪੫)}}</noinclude>ਉਸ ਦੀ ਕੌਣ ਲਾਹੇ ? ਭਲਾ ਜੇ ਤੂੰ ਪਤ ਲਹਿਣੇ ਤੇ ਡਰਦਾ ਹੈਂ
ਭਾਂ ਲੈ ਓਹ ਜਾਵੇ ਲਹਿਦੇ ਢਾਂਚੇ ਵਾਸਤੇ ਸਾਡੀ ਪੜ ਸਹੀ ਤੂੰ ਆਹ
ਸਾਡੀ ਪਤ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਧਰ ਲੈ ਜੇ ਲਾਹ ਸਿੱਧੂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਸਾਡੀ
ਸਮਝ ਛੱਡੀ। ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਪੀਰੂ ਦਾ ਹਾਸਾ ਨਿੱਕਲ਼ ਗਿਆ ਅਤੇ ਭੂਮ
ਆਪਣੀ ਘੋੜੀ ਲੱਦਕੇ ਰਸਤੇ ਲਗੇ। ਜਾਂ ਡੂਮਾਂ ਨੇ ਪੱਠੇ ਘਰ ਛੱਡੇ
ਤਾਂ ਸੁਣਿਆ ਭਈ ਐਸ ਸਾਹਮਣੇ ਮਜਾਰੇ ਜੁਲਾਹਿਆਂ ਦੇ ਘਰ
ਬਿਆਹ ਹੈ। ਹੁਣ ਦੋ ਤਿੰਨ ਮਰਾਸੀ ਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਜੰਞ ਮੰਗਣ ਤੁਰ
ਪਏ। ਜਾਂ ਜੰਞ ਦੇ ਬੂਹੇ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਬਹੁਤਸਾਰਾ
ਕੰਗਾਲਵਾਂਧਾ ਅਰ ਪਖੀਰ ਫੁਕਰਾ ਜੰਝ ਦੇ ਬੂਹੇ ਬੈਠਾ ਦੁਆਈ
ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਪਖੀਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ( ਆਉ ਜੀਓ ਨੇਮੋ ਜੀਓ
ਨੋਸੋ ਯਾ ਅਲੀ ਮੱਦਤ ਕੁਛ ਪਖੀਰ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਾਣੀ ਕਰਾ ਦੇਓ )
ਕਿਸੇ ਮਲੰਗ ਪਖੀਰ ਨੇ ਅਰੜਾਕੇ ਇਹ ਗੱਲ ਆਖੀ ( ਆ ਜੋੜੀ
ਬਰਕਰਾਰ ਦੂਤੀ ਦੁਸਮਣ ਪਾਰ ਲਿਆ ਬੇ ਏਕ ਮੁੱਠਾ ਟਕਿਆਂ ਦਾ
ਮਲੰਗਹ ਕੀ ਨਜ਼ਰ ) ਕੋਈ ਬੋਲਿਆ ( ਦਮ ਮਦਾਰਸਾਹ ਬੇੜਾ
ਪਾਰ ਸਖੀ ਕਾ ਮਰਤਬਾ ਬੁਲੰਦ ਲਿਆ ਨੌਸੋ ਕਾ ਸਿਰ-ਸੱਦਕ)
ਕੋਈ ਬੋਲਿਆ ( ਲਿਆ ਭਈ ਮੀਆਂ ਕਾਸਬੀ ਜੋਤੀ ਕਾ ਸਿਰ
ਸੱਦਕ ਤੁਮ ਬਸਤੇ ਭਲੇ ਪਖੀਰ ਚਲਤਾ ਭਲਾ ) ਇਤਨੇ ਨੂੰ ਉਨਾਂ
ਮਰਾਸੀਆਂ ਨੇ ਬੀ ਆਪਣੇ ਢਾਂਗੇ ਆਣ ਖੜੇ ਕੀਤੇ। ਅਰ
ਬੇਲੇ (ਖੈਰ ਹੋਵੇ ਦਰਗਾਹੋਂ ਪੀਰਾਂ ਦੀਆਂ ਰੱਖਾਂ ਲਿਆਉ ਜੋੜੀ
ਸਲਾਮਤ ਮਿਰਾਸੀ ਬਹੁਤ ਚਿਰ ਤੇ ਖੜੇ ਹਨ) ॥
{{gap}}ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਕੇ ਇੱਕ ਬੁੱਢਾ ਜਿਹਾ ਅੰਦਰੋਂ ਨਿਕਲਕੇ ਬੇਲਿ
ਆ ਜਾਓ ਤਾ ਭਈ ਤੁਸੀਂ ਕੇਹੀ ਰੌਲ਼ੀ ਪਾਈ ਹੈ ਸੁਣ ਸੁਣਕੇ ਸਾਡਾ
ਸਿਰ ਬੀ ਦੁਖਣ ਲਗ ਗਿਆ। ਮੀਆਂ ਪਖੀਰ ਅਰ ਮਰਾਸੀ ਬੀ
ਬਥੇਰੇ ਦੇਖੇ ਹੋਣਗੇ ਪਰ ਕਲਾਮੁਜੀਦ ਦੀ ਸੌਂਹ ਤੁਹਾਡੇ ਜੇਹਾ ਕੋਈ
ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ। ਦੇਖੋ ਤਾਂ ਔਂਸ ਮਲੰਗ ਨੇ ਜੋ ਰਿੰਗਣੀ ਚੱਕੀ ਹੈ
S<noinclude></noinclude>
0lkr5bdbjtq3z49cmubt0hty0cmytb1
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/145
250
66870
196932
2025-07-02T03:53:50Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "( ੧੪੬ ) ਭਲਾ ਇਨੀਂ ਗੱਲੀਂ ਕੁਹੁੰ ਹੱਥ ਆ ਜਾਊ? ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਬਡੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਕੰਮਿਆ ਪਰੇ ਐਨਾਂ ਪਖੀਰਾਂ ਫੁਕਰਿਆਂ ਦੇ ਕੋਈ ਪੈਸਾਪਸਾ ਮਥੇ ਮਾਰਕੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਇਨਾਂ ਨੇ ਡਾ ਕੋਈ ਅਨੇਰ ਗਰਦੀ ਚੱਕੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਸੌਂਹ ਰਸੂ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196932
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੪੬)}}</noinclude>( ੧੪੬ )
ਭਲਾ ਇਨੀਂ ਗੱਲੀਂ ਕੁਹੁੰ ਹੱਥ ਆ ਜਾਊ? ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਬਡੇ
ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਕੰਮਿਆ ਪਰੇ ਐਨਾਂ ਪਖੀਰਾਂ ਫੁਕਰਿਆਂ ਦੇ
ਕੋਈ ਪੈਸਾਪਸਾ ਮਥੇ ਮਾਰਕੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਇਨਾਂ ਨੇ ਡਾ ਕੋਈ
ਅਨੇਰ ਗਰਦੀ ਚੱਕੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਸੌਂਹ ਰਸੂਲ ਦੀ ਮੀਆਂ ਸਾਡਾ
ਸੁਣਕੇ ਸਿਰ ਬੀ ਦੁਖਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਹੈ।
{{gap}}ਕੰਮੇ ਨੇ ਆਖਿਆ ਮੀਆਂ ਤੂੰ ਜਾਹ ਅੰਦਰ ਜਾਕੇ ਬੈਠ ਮੈਂ ਆਪੇ
ਇਨਾਂ ਨੂੰ ਕੁਛ ਦੇ ਲੈਕੇ ਤੋਰ ਦੇਊਂ॥
{{gap}}ਬੁੱਢੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਜਾਓ ਭਈ ਮੀਆਂ ਅਗਲਾ ਪੁੱਤ ਵਾਲਾ ਏਹੋ
ਹੈ ਏਸੇ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਆਖਣਾ ਹੋਵੇ ਸੋ ਆਖੋ ਹੋਰ ਕਿਸੀ ਨੇ ਤੁਹਾ
ਨੂੰ ਫੁੱਠਾ ਬਦਾਮ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ। ਐਉਂ ਆਖਕੇ ਨਾਈ ਨੂੰ ਬੋਲਿਆ
ਲਿਆਉ ਓਏ ਸਹੁਰੀ ਦਿਆ ਇੱਕ ਸੁਲਫਾ ਭਰ ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਮਹਿ
ਜਤ ਨੁਆਜ ਪੜਨ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਜਾਂ ਨਾਈ ਹੁੱਕੇ ਪੱਤ ਪਾਕੇ
ਲਿਆਇਆ ਤਾਂ ਬੁੱਢੇ ਨੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਜੁਲਾਹੇ ਅੱਗੇ ਹੁੱਕਾ ਕਰਕੇ
ਆਖਿਆ ਲੈ ਮੀਆਂ ਪੀਉ।
ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਨਾ ਮੀਆਂ ਤੂੰ ਹੀ
ਪੀਉ। ਉਨ ਆਖਿਆ ਨਾ ਓਏ ਮੀਆਂ ਤੂੰ ਨਸੰਗ ਪੀਉ ਮੈਂ
ਰਾਤੀਂ ਜੁੱਸਬ ਦੇ ਨਿਕਾਹ ਤੇ ਪਿੱਛੋਂ ਇੱਕ ਸਾਹਨਕ ਸ਼ੱਕਰ ਤਾਂ ਚਾਉਣਾਂ
ਦੀ ਖਾ ਬੈਠਾ ਇਸ ਬੱਬ ਮੈਂ ਨੂੰ ਖੰਘ ਬਹੁਤ ਛਿੜਦੀ ਹੈ ਜਦ ਤੂੰ
ਚਲਾ ਦੇ ਮੌਂਗਾ ਤਾਂ ਦੇ ਘੁੱਟ ਮੈਂ ਬੀ ਲੈ ਲਊਂਗਾ
{{gap}}ਬਿਆਹ ਤੇ ਪਿੱਛੋਂ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਆਏ ਤਾਂ ਉਹ ਬੁੱਢਾ
ਕਾਸਮ ਸੂਜੀਆਂ ਬੇਚਣ ਫਲੋਰ ਗਿਆ। ਆਪਣੇ ਦਲਾਲ ਦੀ
ਹੱਟੀ ਜਾਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾ ਸਾਹਬ ਸ੍ਲਾਮਤ ਆਖੀ ਫੇਰ ਐਡਲਾ
ਪੰਛੀ। ਦਲਾਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਮੁੱਲਾਂ ਕਾਸਮਾ ਬਹੁਤੇ ਦਿਨੀਂ ਦੇਖਿਆ
ਹੈ ਕਿਤੇ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ? ਕਾਸਮ ਨੇ ਕਿਹਾ ਨਹੀਂ ਜੀ
ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮੇ ਦੇ ਪੁੱਤ ਜਬ ਦਾ ਨਿਕਾਹ ਸਾ ਇਸ ਕਬੱਬ ਮੇਰਾ
ਆਉਣਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਿਆ॥<noinclude></noinclude>
2kt19np5xa87ravwexa7qz9paaif1wx
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/146
250
66871
196933
2025-07-02T03:56:24Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "{{gap}}ਦਲਾਲ ਨੇ ਆਖਿਆ ਭਲਾ ਮੁਮਾਰਖ ਹੋ ਦੇ ਮੁੱਲਾਂ ਸਾ ਨੂੰ ਵਿ ਆਹ ਦਾ ਕੁਛ ਨਾ ਭੇਜਿਆ ਆਪੇ ਆਪ ਖਾਕੇ ਢਿੱਡ ਭਰਿਆ वह माई घी रेला मा ॥ {{gap}}ਕਾਸ਼ਮ ਨੇ ਕਿਹਾ ਭੋਬਾ ਲਾਲਾ ਜੀ ਅਸੀਂ ਗਰੀਬਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾ ਨੂੰ ਕੀ ਦੇਣਾ ਸਾ ਗੋ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196933
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" /></noinclude>{{gap}}ਦਲਾਲ ਨੇ ਆਖਿਆ ਭਲਾ ਮੁਮਾਰਖ ਹੋ ਦੇ ਮੁੱਲਾਂ ਸਾ ਨੂੰ ਵਿ
ਆਹ ਦਾ ਕੁਛ ਨਾ ਭੇਜਿਆ ਆਪੇ ਆਪ ਖਾਕੇ ਢਿੱਡ ਭਰਿਆ
वह माई घी रेला मा ॥
{{gap}}ਕਾਸ਼ਮ ਨੇ ਕਿਹਾ ਭੋਬਾ ਲਾਲਾ ਜੀ ਅਸੀਂ ਗਰੀਬਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾ ਨੂੰ
ਕੀ ਦੇਣਾ ਸਾ ਗੋਂ ਤੁਸੀਂ ਨਿਕਾਹ ਵਿੱਚ ਕੁਛ ਨੇਉਂਦਾ ਘੱਲਦੇ। ਤੁਸੀਂ
ਸਾਡੀ ਉਕਾਭ ਜਾਣਦੇ ਹੀ ਹੋਂਨਾ ਅਸੀਂ ਵਿਚਾਰਿਆਂ ਨੇ ਕੇਡਾਕੁ
ਵਿਆਹ ਕਰਨਾ ਸੀ ਓਦੋਂ ਕਰਦੇ ਹੈਂ ਓਹੋ ਖਾ ਛੱਡਦੇ ਹਾਂ। ਨਾਲੇ
ਅੱਲਾ ਰੱਖੇ ਟੱਬਰ ਟੀਹਰ ਬਡਾ ਭਾਰੀ ਹੋਇਆ ਗੁਜਰਾਨ ਬੀ ਮੁਸਕਲ
ਤੁਰਦੀ ਹੈ ਨਿਕਾਹ ਕੀ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਉਲਟਾ ਸਾਡੇ ਹੀ ਮੰਗਦੇ
ਹੋਂ ਇਹ ਤਾਂ ਉਹੋ ਹੋਈ ਜਿਹਾਕੁ ਕਹਾਉਣ ਹੈ ( ਆਪੇ ਬਾਬੂ ਮੰਗਤੇ
ਬਾਹਰ ਖੜੇ ਢਰ ਵੇਸ) ਦਲਾਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਨਾਕਾਸਮਾਡਰੀਂ ਨਾ ਅਸੀਂ
ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਮੰਗਦੇ। ਨਿਰਾ ਹੱਸਦੇ ਵਾਸਤੇ ਤੈਂ ਨੂੰ ਛੇੜਿਆ ਸੀ।
{{gap}}ਕਾਸ਼ਮ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੋਂਬਾਜੀ ਕਾਮ ਨਿਆਣਾ ਹੈ ? ਲਾਲਾ ਜੀ
ਮੈਂ ਅੱਛੀ ਤਰਾਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਭਈ ਤੁਸੀਂ ਮੈਂ ਨੂੰ ਹੱਸਦੇ ਹੋ ਹੋਰ ਤੁਸੀਂ
ਮੇ ਤੇ ਮੰਗਣਾ ਕੀ ਸਾਰੇ ਅੱਛਾਲਾਲਾ ਜੀ ਹਥੋਂ ਨਸੰਗ ਹੱਸੋ ( ਹੱਸਦੇ
ਘਰ ਬ ) ।
{{gap}}ਜਾਂ ਕਾਸ਼ਮ ਸੂਸੀਆਂ ਬੇਚਕੇ ਮੁੜਿਆ ਤਾਂ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਬੱਡੀ
ਰੌਲੀ ਪਈ ਹੋਈ ਦੇਖਕੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਮੀਆਂ
ਆਹ ਰੌਲੀ ਕੇਹੀ ਹੈ ?
{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਗੁੱਜਰਾਂ ਦੀਆਂ ਤੀਮੀਆਂ ਆਪਸਵਿੱਚੋਂ ਲੜ
ਪਈਆਂ ਹਨ।
{{gap}}ਕਾਸ਼ਮ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹਾਇਲੁਹੜਾ ਕਿਕੂਰ
{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਇਹ ਤਾ ਤੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਫਿਰ ਪਰ ਐਤਨਾ ਸੁਣਿਆ ਹੈ
ਕਿ ਕਿਨੇ ਜੀਓ ਦੀ ਟੋਕਰੀ ਚੁੱਕ ਲਈ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਲੜਾਈ
ਹੋ ਪਈ॥<noinclude></noinclude>
p25ahcoirm8llbt5hmabcu89815x8h6
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/147
250
66872
196934
2025-07-02T03:58:17Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "{{gap}}ਕਾਸ਼ਮ ਸਿੱਧਾ ਹੀ ਗੁਜਰਾਂ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਆਇਆ ਤਾਂ ਕੀ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਜੀਓ ਤਾ ਕੰਮੀ ਦੀ ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਲੜਾਈ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਜੀਓ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਹੈ ਤੇਰੇ ਖਸਮ ਨੂੰ ਖਾਧਾ। ਕੰਮੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਜੁਆਈ ਨੂੰ ਦਿਆਂ ਕਬਰ ਦੇ ਥੱਲੋ।..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196934
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੪੮)}}</noinclude>{{gap}}ਕਾਸ਼ਮ ਸਿੱਧਾ ਹੀ ਗੁਜਰਾਂ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਆਇਆ ਤਾਂ ਕੀ ਦੇਖਦਾ
ਹੈ ਜੀਓ ਤਾ ਕੰਮੀ ਦੀ ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਲੜਾਈ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਜੀਓ
ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਹੈ ਤੇਰੇ ਖਸਮ ਨੂੰ ਖਾਧਾ। ਕੰਮੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ
ਜੁਆਈ ਨੂੰ ਦਿਆਂ ਕਬਰ ਦੇ ਥੱਲੋ। ਸਾਈਂ ਪਿੱਟੀ ਸਿਰਮੁੰਨੀ
ਪੁੱਤਾਂ ਪਿਣੀ ਭਰਾਮਾਂਪਿੱਟੀ ਖਸਮ ਨੂੰ ਖਾਣੀ ਰੇਲ। ਜੀਓ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਧਰੇਲ ਤੇਰੀ ਅੰਮਾ ਰੇਲ ਤੇਰੀ ਦਾਦੀ ਕੰਜਰੀ ਬਦਕਾਰ ਹਰਾਮ ਦੇ
ਪੁੱਤ ਜਦਕੇ ਹੁਣ ਭਾਈਆਂ ਵਿਚ ਬੈਠਕੇ ਨੂੰ ਮਰਦੀ ਹੈ। ਹੈ ਨਕ
ਬਢਾਯੇ ਹੈ ਹਰਾਮਜਾਦੀ ਕੁੱੜੀਏ। ਤੇਰੇ ਪੁੱਤਾਂ ਦਾ ਕਾਲਜਾ
ਭੁੰਨਿਆ। ਅਜੇ ਤਾ ਕੱਲ ਮੇਰੇ ਘਰ ਦਾ ਪੀਹਣਾ ਪਹੰਦੀ ਹੁੰਦੀ
ਸੀ ਹਰਾਮੜੇ ਹੁਣ ਤੂੰ ਦੌਲਤ ਦਾ ਗੁਮਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ? ਫਿਟੁ ਏਹੋ
ਜੇਹੀ ਦੌਲਤ ਨੂੰ ਨੀ ਸ੍ਰਮ ਕਰਕੇ ਬੈਠ ਕੁੱਤੀਏ ਧੀਆਂ ਤਾ ਫਲੌਰ
ਦੇ ਬਜਾਰ ਮੁੜਾ ਡਾਹੀ ਬੈਠੀਆਂ ਹਨ। ਹਰਾਮਦੀਏ ਬਸ ਮੇ
ਫੇਰ ਅਜੇ ਬੋਲਚੇ ਨੂੰ ਮਰਦੀ ਹੈਂ ?
{{gap}}ਕੰਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਨੀ ਫਿੱਟੂ ਨੀ ਫਿਟੁ ਬਚਲੀਏ ਫਿੱਟੇ ਮੂੰਹ ਤੇਰੇ
ਬੇਲਕੇ ਦਾ ਨੀ ਛੱਜ ਤਾਂ ਬੋਲੇ ਹਜਾਰ ਛੇਕਵਾਲੀ ਛਾਨਣੀ ਕੀ
ਬੋਲੇ। ਬਗੈਰਭੀਏ ਤੈਂ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਨਹੀਂ ਜਦ ਮੇਰਾ ਹੀ ਖਸਮ ਤੋਂ ਨੂੰ
ਠਾਣੇ ਤੇ ਛਡਾਕੇ ਲਿਆਇਆ ਸਾ॥
{{gap}}ਉਨਾਂ ਦੀਆਂ ਇਸ ਤਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਰਾਫਾਤਾਂ ਸੁਣਕੇ ਸਭ ਲੋਕ
ਦੰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲੀਆਂ ਪਾਉਂਦੇ ਅਰ ਤੋਂ ਬਾ ਤੋਬਾ ਬੋਲਦੇ ਸੀ।
ਇਤਨੇ ਨੂੰ ਨਸੀਰੇ ਨੇ ਜਾਕੇ ਆਖਿਆ ਓਏ ਜਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਐਂਤਨੀ
ਰੱਬ ਦੀ ਪਰਿਹਾ ਬੈਠੇ ਸੁਣਦੇ ਹੋਂ ਕੋਈ ਇਨਾਂ ਇੱਕ ਬਾਗੀਆਂ ਨੂੰ
ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ?
{{gap}}ਉਨਾਂ ਆਖਿਆ ਭਈ ਮੀਆਂ ਇਹ ਕਿਸ ਦੇ ਸਮਝਾਉਣੇ
ਦੀਆਂ ਹਨ। ਜੇ ਐਂਡਾ ਹੀ ਹੈਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਹੀ ਸਮਝਾ ਦੇਖ॥
ਹੀ ਤੂੰ ਹੀ ॥
{{gap}}ਨਸੀਰੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਜੀਓ ਛਿਆਬਸੇ ਤੇਰੀ ਮੱਤ ਨੂੰ ਤੈਂ ਨੂੰ ਭਾ ਮੈਂ<noinclude></noinclude>
n63zvgosgicgnr6dlys7rk29m4rpryi
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/148
250
66873
196935
2025-07-02T03:59:59Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਬਡੀ ਭਲੀਮਾਣਸ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। ਫੇਰ ਕਿਹਾ ਪੁੱਤ ਕੰਮੀਏ ਆਉ ਤੂੰ ਹੀ ਛੋਟੀ ਬਣ ਜਾਹ ਲੜਾਈ ਕਰਨੀ ਬਡਾ ਕੈਹਰ ਹੈ। ਬਾ {{gap}}ਫੇਰ ਬੇਹੜੇ ਬਿਚਲੀਆਂ ਹੋਰਨਾਂ ਤੀਮੀਆਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਇਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾਓ। ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸਾ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196935
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|੧੪੯}}</noinclude>ਬਡੀ ਭਲੀਮਾਣਸ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। ਫੇਰ ਕਿਹਾ ਪੁੱਤ ਕੰਮੀਏ ਆਉ
ਤੂੰ ਹੀ ਛੋਟੀ ਬਣ ਜਾਹ ਲੜਾਈ ਕਰਨੀ ਬਡਾ ਕੈਹਰ ਹੈ। ਬਾ
{{gap}}ਫੇਰ ਬੇਹੜੇ ਬਿਚਲੀਆਂ ਹੋਰਨਾਂ ਤੀਮੀਆਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਤੁਸੀਂ
ਹੀ ਇਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾਓ। ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸਾ ਬੇ ਬੱਸੋ ਬੇਗੀ ਸਰੀ
ਫਜਲੋ ਕੀਮਣ ਔਘੀ ਇਹੋ ਜੇਹੀਆਂ ਪੰਜ ਸੱਤ ਗੁੱਜਰੀਆਂ ਅਰ
ਰਾਜੋ ਚੂਹੜੀ ਗੋਂਸੀ ਹਾਫਾਂ ਫਾੜਾਂ ਫੈਜੋ ਖੀਓ ਚੀਮਾਂ ਐਸਾਂ ਮਿੱਠਾਂ
ਵਰਗੀਆਂ ਪੰਜ ਚਾਰ ਡੋਗਰੀਆਂ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲਕੇ ਉਨਾਂ ਦੇ ਪਾਸ
ਆਈਆਂ ਅਰ ਬੋਲੀਆਂ ਹੈਹੈ ਨੀ ਤੁਹਾ ਨੂੰ ਧਾੜ ਪੈ ਜਾਵੇ
ਤੁਸੀਂ ਤਾ ਪਿੰਡ ਚੁੱਕਣਾ ਲਿਆ ਹੈ। ਰੱਬ ਬੀ ਨੀਮਾ ਹੋਕੇ ਬਰਸਦਾ
ਹੈ ਤੁਹਾ ਨੂੰ ਖੁਦਾ ਦੀ ਮਾਰ ਤੁਸੀਂ ਕੋਈ ਜੰਗ ਜਿੱਤਣਾ ਹੈ। ਚੰਦ
ਗੀਆਂ ਜਿਉਂ ਛਾਹਬੇਲੇ ਤੇ ਲੜਨ ਲਗੀਆਂ ਹਨ ਉਪਰੋਂ ਨਿਮਾਸ਼ਾਮ
ਕੌਣ ਬੇਲਾ ਆਇਆ ਮੁੜਕੇ ਚੁੱਪ ਨਹੀਂ ਹੋਈਆਂ। ਐਉਂ ਕਹਿਕੇ
ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਕੇ ਹੇਠ ਲੈ ਆਈਆਂ ॥
{{gap}}ਜਾਂ ਦੂਜਾ ਦਿਨ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਪੰਜ ਦਸ ਪਹਾੜੀਏ ਮਨੁੱਖ ਅਰ
ਤੀਮੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਅਸਤਾਂ ਦੀਆਂ ਗੁਬਲੀਆਂ ਪਾਈ ਇਨਾਂ
ਦੇ ਪਿੰਡ ਆਕੇ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੇ। ਭਲਿਆ ਅਸਾਂ ਕੀ ਫੁਲੌਰ ਦਾ ਰਾਹ
ਦੱਸੀ ਦੇਣਾ ਕਿ ਕੀਹਾਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ?
{{gap}}ਉਨਾਂ ਮੁਸਲਮਾਨੀ ਰਾਹ ਦੱਸਕੇ ਪੁੱਛਿਆ ਭਈ ਲੋਕੋ ਤੁਸੀਂ
ਕਿਹੜੇ ਮੁਲਖ ਦੇ ਹੋ ਅਰ ਕਿੱਥੇ ਚੱਲੇ ਹੋ ?
{{gap}}ਤਿਨੀਂ ਗਲਾਇਆ ਤਾ ਜੀ ਅਸਾਂ ਕਾਂਗੜੇ ਦੇ ਗਿਰਦੇ ਦੇ ਪਹ
ਵਿਯੇ ਹਾਂ ਗੰਗਾ ਜੀ ਪਹੁੰਚਕੇ ਦੀ ਖਾਤਰ ਪਹਿਲਾਂ ਅਸਾਂ ਰਾਹੋਂ ਦੇ
ਸੈਂਬਰ ਲੱਥੇ ਸਾਂ ਹੁਣ ਫੁਲੌਰ ਤੇ ਰੋਲਾ ਪਰ ਚੜੀਕੇ ਜਾਂਹਗੇ ॥
{{gap}}ਜਾਂ ਫਲੌਰ ਆਈਕੇ ਸਤਲੁਜੇ ਵਖੋਂ ਪਿੰਡ ਭਰਾਉਣ ਚੱਲੇ ਤਾਂ
ਰਾਹੇ ਵਿਚ ਕਿਲਾ ਕੀ ਦਿਖੀਕੇ ਕੋਈ ਬੇਲਾ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਦੇਖਿਆਂ
ਬੇ ਬਹਾਦਰੂ ਕਿਲਾ ਮਤਾ ਸੋਹਣਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਬੋਲਾ ਕਰਦਾ ਸਾ<noinclude></noinclude>
rl0dnmrszgl5wiokn5kanp5ir1mpjq0
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/149
250
66874
196936
2025-07-02T04:01:21Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "{{gap}}ਕਾਸ਼ਮ ਸਿੱਧਾ ਹੀ ਗੁਜਰਾਂ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਆਇਆ ਤਾਂ ਕੀ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਜੀਓ ਤਾ ਕੰਮੀ ਦੀ ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਲੜਾਈ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਜੀਓ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਹੈ ਤੇਰੇ ਖਸਮ ਨੂੰ ਖਾਧਾ। ਕੰਮੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇਰੇ ਜੁਆਈ ਨੂੰ ਦਿਆਂ ਕਬਰ ਦੇ ਥੱਲੋ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196936
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|੧੫੦}}</noinclude>{{gap}}ਕਾਸ਼ਮ ਸਿੱਧਾ ਹੀ ਗੁਜਰਾਂ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਆਇਆ ਤਾਂ ਕੀ ਦੇਖਦਾ
ਹੈ ਜੀਓ ਤਾ ਕੰਮੀ ਦੀ ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਲੜਾਈ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਜੀਓ
ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਹੈ ਤੇਰੇ ਖਸਮ ਨੂੰ ਖਾਧਾ। ਕੰਮੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇਰੇ
ਜੁਆਈ ਨੂੰ ਦਿਆਂ ਕਬਰ ਦੇ ਥੱਲੋ। ਸਾਈਂ ਪਿੱਟੀ ਸਿਰਮੁੰਨੀ
ਪੁੱਤਾਂ ਪਿੱਠੀ ਭਰਾਮਾਂਪਿੱਟੀ ਖਸਮ ਨੂੰ ਖਾਣੀ ਧਰੇਲ। ਜੀਓ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਧਰੇਲ ਤੇਰੀ ਅੰਮਾ ਧਰੇਲ ਤੇਰੀ ਦਾਦੀ ਕੰਜਰੀ ਬਦਕਾਰ ਹਰਾਮ ਦੇ
ਪੁੱਤ ਜਦਕੇ ਹੁਣ ਭਾਈਆਂ ਵਿਚ ਬੈਠਕੇ ਨੂੰ ਮਰਦੀ ਹੈ। ਹੈ ਨਕ
ਬਢਾਯੇ ਹੈ ਹਰਾਮਜਾਦੀ ਕੁੱੜੀਏ। ਤੇਰੇ ਪਤਾਂ ਦਾ ਕਾਲਜਾ
ਭੁੰਨਿਆ। ਅਜੇ ਤਾ ਕੱਲ ਮੇਰੇ ਘਰ ਦਾ ਪੀਹਣਾ ਪੀਹੁੰਦੀ ਹੁੰਦੀ
ਸੀ ਹਰਾਮੜੇ ਹੁਣ ਤੂੰ ਦੋਲਤ ਦਾ ਗੁਮਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ? ਫਿਟੁ ਏਹੋ
ਜੇਹੀ ਦੌਲਤ ਨੂੰ ਨੀ ਸ੍ਰਮ ਕਰਕੇ ਬੈਠ ਕੁੱਭੀਏ ਧੀਆਂ ਤਾ ਫਲੌਰ
ਦੇ ਬਜਾਰ ਮੂੜਾ ਡਾਹੀ ਬੈਠੀਆਂ ਹਨ। ਹਰਾਮਦੀਏ ਬਮੇ
ਫੇਰ ਅਜੇ ਬੋਲਚੇ ਨੂੰ ਮਰਦੀ ਹੈ ?
{{gap}}ਕੰਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਨਾ ਫਿੱਟੂ ਨਾ ਫਿਟੁ ਬਚਲੀਏ ਫਿੱਟੇ ਮੂੰਹ ਤੇਰੇ
ਬੇਲਵੇ ਦਾ ਨੀ ਛੱਜ ਤਾਂ ਬੋਲੇ ਹਜਾਰ ਛੇਕਵਾਲੀ ਛਾਨਣੀ ਕੀ
ਬੇਲੇ। ਬਗੈਰਤੀ ਏ ਤੇ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਨਹੀਂ ਜਦ ਮੇਰਾ ਹੀ ਖਸਮ ਤੋਂ ਨੂੰ
ਠਾਚੇ ਤੇ ਛਡਾਕੇ ਲਿਆਇਆ ਸਾ॥
{{gap}}ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਇਸ ਤਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਰਾਰਾਤਾਂ ਸੁਣਕੇ ਸਭ ਲੋਕ
ਦੰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲੀਆਂ ਪਾਉਂਦੇ ਅਰ ਤੋਂਬਾਤੋਂਬਾ ਬੋਲਦੇ ਸੀ।
ਇਤਨੇ ਨੂੰ ਨਸੀਰੇ ਨੇ ਜਾਕੇ ਆਖਿਆ ਓਏ ਜਾਰੋ ਤੁਸੀਂ ਐਂਤਨੀ
ਰੱਬ ਦੀ ਪਰਿਹਾ ਬੈਠੇ ਸੁਦੇ ਹੋਂ ਕੋਈ ਇਨਾਂ ਇੱਕ ਬਾਗੀਆਂ ਨੂੰ
ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ?
{{gap}}ਉਨਾਂ ਆਖਿਆ ਭਈ ਮੀਆਂ ਇਹ ਕਿਸ ਦੇ ਸਮਝਾਉਣੇ
ਦੀਆਂ ਹਨ। ਜੇ ਐਂਡਾ ਹੀ ਹੈਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਹੀ ਸਮਝਾ ਦੇਖ॥
ਨਸੀਰੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਜੀਓ ਛਿਆਬਸੇ ਤੇਰੀ ਮੱਤ ਨੂੰ ਤੈਂ ਨੂੰ ਭਾ ਮੈਂ੧੫੦<noinclude></noinclude>
ebmhih57wylh8ocpz4rndcraq5rxlzy
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/150
250
66875
196937
2025-07-02T04:02:12Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਬਡੀ ਭਲੀਮਾਸ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। ਫੇਰ ਕਿਹਾ ਪੁੱਤ ਕੰਮੀਏ ਆਉ ਤੂੰ ਹੀ ਛੋਟੀ ਬਣ ਜਾਹ ਲੜਾਈ ਕਰਨੀ ਬਡਾ ਕੈਹਰ ਹੈ॥ ਫੇਰ ਬੇਹੜੇ ਬਿਚਲੀਆਂ ਹੋਰਨਾਂ ਭੀਮੀਆਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਇਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾਓ। ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸਾ ਬੇ ਬੱਸ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196937
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|}}</noinclude>ਬਡੀ ਭਲੀਮਾਸ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। ਫੇਰ ਕਿਹਾ ਪੁੱਤ ਕੰਮੀਏ ਆਉ
ਤੂੰ ਹੀ ਛੋਟੀ ਬਣ ਜਾਹ ਲੜਾਈ ਕਰਨੀ ਬਡਾ ਕੈਹਰ ਹੈ॥
ਫੇਰ ਬੇਹੜੇ ਬਿਚਲੀਆਂ ਹੋਰਨਾਂ ਭੀਮੀਆਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਤੁਸੀਂ
ਹੀ ਇਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾਓ। ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸਾ ਬੇ ਬੱਸੋ ਬੇਗੀ ਸਰੀ
ਫਜਲੇ ਕੀਮਣ ਔਘੀ ਇਹੋ ਜੇਹੀਆਂ ਪੰਜ ਸੱਤ ਗੁੱਜਰੀਆਂ ਅਰ
ਫਾਜੋ ਚੂਹੜੀ ਗੋਂਸੀ ਹਾਫਾਂ ਫਾੜਾਂ ਫੈਜੋ ਖੀਓ ਚੀਮਾਂ ਐਸਾਂ ਮਿੱਠਾਂ
ਵਰਗੀਆਂ ਪੰਜ ਚਾਰ ਡੋਗਰੀਆਂ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲਕੇ ਉਨਾਂ ਦੇ ਪਾਸ
ਆਈਆਂ ਅਰ ਬੇਲੀਆਂ ਹੈਹੈ ਨੀ ਤੁਹਾ ਨੂੰ ਧਾੜ ਪੈ ਜਾਵੇ
ਤੁਸੀਂ ਤਾ ਪਿੰਡ ਚੁੱਕਣਾ ਲਿਆ ਹੈ। ਰੱਬ ਬੀ ਨੀਮਾ ਹੋਕੇ ਬਰਸਦਾ
ਹੈ ਤੁਹਾ ਨੂੰ ਖੁਦਾ ਦੀ ਮਾਰ ਤੁਸੀਂ ਕੋਈ ਜੰਗ ਜਿੱਤਦਾ ਹੈ। ਚੰਦ
ਰੀਆਂ ਜਿਉਂ ਛਾਹਬੇਲੇ ਤੇ ਲੜਨ ਲਗੀਆਂ ਹਨ ਉਪਰੋਂ ਨਿਮਾਯਾਮ
ਕੌਣ ਬੇਲਾ ਆਇਆ ਮੁੜਕੇ ਚੁੱਪ ਨਹੀਂ ਹੋਈਆਂ। ਐਉਂ ਕਹਿਕੇ
ਦੇਹਾਂ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਕੇ ਹੇਠ ਲੈ ਆਈਆਂ।
ਜਾਂ ਦੂਜਾ ਦਿਨ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਪੰਜ ਦਸ ਪਹਾੜੀਏ ਮਨੁਖ ਅਰ
ਭੀਮੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਅਸਤਾਂ ਦੀਆਂ ਗੁਥਲੀਆਂ ਪਾਈ ਇਨਾਂ
ਦੇ ਪਿੰਡ ਆਕੇ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੇ। ਭਲਿਆ ਅਸਾਂ ਕੀ ਫੁਲੌਰ ਦਾ ਰਾਹ
ਦੱਸੀ ਦੇਣਾ ਕਿ ਕੀਹਾਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ?
ਉਨਾਂ ਮੁਸਲਮਾਨੀ ਰਾਹ ਦੱਸਕੇ ਪੁੱਛਿਆ ਭਈ ਲੋਕੋ ਤੁਸੀਂ
ਕਿਹੜੇ ਮੁਲਖ ਦੇ ਹੋ ਅਰ ਕਿੱਥੇ ਚੱਲੇ ਹੋ ?
ਭਿਨੀਂ ਗਲਾਇਆ ਤਾ ਜੀ ਅਸਾਂ ਕਾਂਗੜੇ ਦੇ ਗਿਰਦੇ ਦੇ ਪਹਾ
ਡਿਯੇ ਹਾਂ ਗੰਗਾ ਜੀ ਪਹੁੰਚਕੇ ਦੀ ਖਾਤਰ ਪਹਿਲਾਂ ਅਸਾਂ ਰਾਹੋਂ ਦੇ
ਸੈਂਬਰ ਲੱਥੇ ਸਾਂ ਹੁਣ ਫੁਲੌਰ ਤੇ ਰੇਲਾ ਪਰ ਚੜੀਕੇ ਜਾਂਹਗੇ॥
ਜਾਂ ਫਲੌਰ ਆਈਕੇ ਸਤਲੁਜੇ ਵਖੋਂ ਪਿੰਡ ਭਰਾਉਣ ਚੱਲੇ ਤਾਂ
ਰਾਹੇ ਵਿਚ ਕਿਲਾ ਕੀ ਦਿਖੀਕੇ ਕੋਈ ਬੇਲਾ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਦੇਖਿਆਂ
ਬੇ ਬਹਾਦਰ ਕਿਲਾ ਮਤਾ ਸੋਹਣਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਬੋਲਾ ਕਰਦਾ ਸਾ੧੪੯<noinclude></noinclude>
jv1z3fruilpe3gh1jhk08f6ytcmtnme
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/151
250
66876
196938
2025-07-02T04:02:50Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਸਿੱਖਿਆ ਬੇ ਗੋੜੂਆ ਕਿਲਾ ਵਖੀ। ਕਿਸੇ ਗਲਾਇਆ ਅਤੇ ਭਿਖੀਆ ਮੋਆ ਕਿਲਾ ਵਖੀ ਨਿਹਾਲਿਆਂ ਕੋਡਾ ਅੱਛਾ ਬਣਾ ਇਆ ਹੈ॥ ਤਿਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬੋਲਿਆ ਅੱਬੇ ਤੁਸਾਂ ਕੀਹਾਂ ਗਲਾਂਦੇ ਹੋ ਇਹ ਕਿਲਾ ਤਾ ਮਹਾਰਾਜੇ ਰਣਜੀਤਸਿੰਘਾ ਬ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196938
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|}}</noinclude>ਸਿੱਖਿਆ ਬੇ ਗੋੜੂਆ ਕਿਲਾ ਵਖੀ। ਕਿਸੇ ਗਲਾਇਆ ਅਤੇ
ਭਿਖੀਆ ਮੋਆ ਕਿਲਾ ਵਖੀ ਨਿਹਾਲਿਆਂ ਕੋਡਾ ਅੱਛਾ ਬਣਾ
ਇਆ ਹੈ॥
ਤਿਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬੋਲਿਆ ਅੱਬੇ ਤੁਸਾਂ ਕੀਹਾਂ ਗਲਾਂਦੇ ਹੋ ਇਹ
ਕਿਲਾ ਤਾ ਮਹਾਰਾਜੇ ਰਣਜੀਤਸਿੰਘਾ ਬਣਵਾਇਆ ਹੈ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾ
ਸਰਾਇ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਕਈ ਵਾਰ ਦਿਖਾ ਕਰਦੇ ਸੇ ਰਣਜੀਤ
ਸਿੰਘਾ ਦੇ ਵੇਲੇ ਇੱਥੇ ਮਡੀ ਛਾਉਣੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਤਾ ਇਨਾਂ
ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਦਾ ਰਾਜ ਹੋਣੇ ਕਰਕੇ ਛਾਉਣੀ ਜਲੰਧਰਾ ਦੇ ਸੈਹਰ
ਰਹਿਆ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਥੁਹੜੇ ਜਿਹੇ ਸਿਪਾਹੀ ਇਥੌਂ ਰਹਾ
ਕਰਦੇ ਹਨ॥
ਇੱਕ ਨੇ ਉਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਉਸ ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਅੱਬੇ ਜੁਆਹਰ ਤੁਸਾਂ
ਤੇ ਪੜਤਲਾਂ ਵਿੱਚ ਮਤੀ ਚਾਕਰੀ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਹੈ ਅਰ ਬਹੁਤ ਗੱਲਾਂ
ਉਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜਾਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਸਾਂ ਕੀ ਇਹ ਤੇ ਸਿਖਾਈ ਛੱਡ
ਏਹ ਲੋਕ ਕੁਸੂ ਪੀਰ ਪਖੀਰ ਅਰ ਦੇਵੀ ਦੇਉ ਦੀ ਮਾਨਤਾ ਕਿਉ
ਨਹੀਂ ਕਰਾ ਕਰਦੇ
ਉਸ ਆਖਿਆ ਅਸਾਂ ਕਜੋ ਉਨਾਂ ਥੀਂ ਇਹ ਗੱਲ ਪੁੱਛੀ ਹੈ ਕਿ
ਜੀ ਤੁਸਾਂ ਮਾਨਤਾ ਕਿੰਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
ਉਸ ਆਖਿਆ ਭਲਿਆ ਜਾਂ ਅਸੀਂ ਇਸ ਫੁਲੌਗ ਤੇ ਬਾਹਰ
ਨਿੱਕਲੇ ਤਾਂ ਇੱਕ ਸਿਆਣਾ ਜੇਹਾ ਮਾਹਣੂ ਅਸਾਂ ਕੀ ਮਿਲਿਆ।
ਉਸ ਨਾਲ਼ ਜੋ ਕੁਛ ਗੱਲਾਂ ਚੱਲੀਆਂ ਤਾਂ ਉਸ ਆਖਿਆ ਇਸ
ਕਿਲਾ ਵਿਚ ਇੱਕ ਪਖੀਰ ਦੀ ਜਾਗਾ ਹੈ ਪਰ ਹੁਣ
ਦੀ ਮਾਨਤਾ ਛੁਡਾਈ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ॥
ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਉਸ
ਉਸ ਆਖਿਆ ਅੱਬੇ ਭਲਿਆ ਇਹ ਪਖੀਰ ਤਾ ਕੀ ਜਾਯੇ
ਕੌਣ ਸਾਇਨਾਂ ਕਾਂਗੜੇ ਦੇ ਕਿਲਾ ਵਿੱਚ ਦੇਵੀਮਾਤਾ ਦਾ ਭੌਣ ਬੰਦ
ਕਰਾ ਛੱਡਿਆ ਹੈ। ਭਲਿਆ ਇਹ ਰਾਜਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਨਿਹ੧੫੦<noinclude></noinclude>
kycmwf5wsq2ie0g2qt7srurji40u0rx
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/152
250
66877
196939
2025-07-02T04:04:06Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "(949) ਕਲੰਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਦੇਵੀ ਦੇਉ ਸਭੇ ਅਸਾਂ ਗਰੀਬਾਂ ਕੀ ਡਰਾਇਆ ਕਰਦੇ ਹਨ॥ {{gap}}ਇੱਕ ਉਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬੇਲਿਆ ਤਾਇਊ ਇਹ ਕਿਲਾ ਤੇ ਮਤਾ ਛੈਲ ਹੈ ਜੇ ਤੁਸਾਂ ਗਲਾਮੋਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਪੰਜ ਸੱਤ ਗੱਭਰੂ ਚਲੀਕੇ ਅੰਦਰ ਤੇ ਦਿੱਖੀ ਆਇਯੇ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196939
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|੧੫੧}}</noinclude>(949)
ਕਲੰਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਦੇਵੀ ਦੇਉ ਸਭੇ ਅਸਾਂ ਗਰੀਬਾਂ ਕੀ ਡਰਾਇਆ
ਕਰਦੇ ਹਨ॥
{{gap}}ਇੱਕ ਉਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬੇਲਿਆ ਤਾਇਊ ਇਹ ਕਿਲਾ ਤੇ ਮਤਾ
ਛੈਲ ਹੈ ਜੇ ਤੁਸਾਂ ਗਲਾਮੋਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਪੰਜ ਸੱਤ ਗੱਭਰੂ ਚਲੀਕੇ
ਅੰਦਰ ਤੇ ਦਿੱਖੀ ਆਇਯੇ ?
{{gap}}ਭਾਊਏ ਗਲਾਇਆ ਨਾ ਓ ਮੋਇਓ ਤੁਸਾਂ
ਹੈ ਬਾਹਰੀ ਤੇ ਦਿੱਖੀ ਲੰਬੇ। ਮੋਇਓ ਅੱਖਾਂ
ਅੰਦਰ ਕਰੋ ਜਾਣਾ
ਪੱਟੀਕੇ ਨਿਹਾਲੇ ਤਾ
ਅਹੁ ਜੇਹੜਾ ਸਿਪਾਹੀ ਦਰਾ ਪਰ ਪਹਿਰਾ ਦਿੱਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੁਸਾਂ
ਕੀ ਅੰਦਰ ਕੀਹਾਂ ਜਾਣੀ ਦੇਹਗਾ ?
{{gap}}ਤਿਨੀਂ ਗਲਾਇਆਤਾਉ ਤੁਸਾਂ ਹੌਲੂਏ ਹੌਲੂਏ ਜਾਇਆਂ ਅਸਾਂ
ਸਿਪਾਹੀਆ ਤੇ ਪੱਛੀਕੇ ਅੰਦਰੋਂ ਦਿੱਖੀਕੇ ਆਂਕੜੇ
{{gap}}ਇਨਾਂ ਆਕੇ ਸਿਪਾਹੀਆ ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਬੀ ਪਹਾੜੀਆ
ਹੀ ਨਿੱਕਲੀ ਪਿਆ। ਉਸ ਦੀ ਬੋਲੀ ਸੁਣੀਕੇ ਜਾਣ ਲਿਆ ਭਈ
ਇਹ ਅਸਾਡੇ ਦੇਸੇ ਦਾ ਮਾਹਣੂ ਹੈ। ਉਸ ਇਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ
ਘਰ ਨੂਰਪੁਰਾ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਦੱਸੀਕੇ ਗਲਾਇਆ ਭਾਉ ਤੁਸਾਂ ਤੇ
ਸਾਡੇ ਘਰੇ ਦੇ ਨਿੱਕਲੀ ਆਏ ਜਾਓ ਨਸੰਗ ਦਿਖੀ ਆਓ। ਫੇਰ
ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਿਪਾਹੀ ਨੂੰ ਗਲਾਇਆ ਅਬੇ ਬਲਭੱਦਰ ਇਨਾਂ ਮਾਹ
ਨੂਆਂ ਜੋ ਅੰਦਰ ਲਜਾਈਕੇ ਕਿਲਾ ਦਿਖਾਣ ਦੇਆਂ ਏਹ ਆਪਣੇ
ਪਹਾੜਾ ਤੇ ਆਇਆ ਕਰਦੇ ਹਨ॥
{{gap}}ਅੰਦਰ ਜਾਈਕੇ ਜਾਂ ਕਿਲਾ ਨਿਹਾਲਿਆਤਾ ਬੋਲੇ ਭਾਊਆ
ਉਨੀਂ ਸਿੱਖੀ ਮਾਂਖਿੱਚੀ ਦਿਆਂ ਜੱਟਾਂ ਮੜੀ ਲੂਣ ਹਰਾਮੀ ਕੀਤੀ ਜੋ
ਇਸ ਕਿਲੇ ਜੋ ਛੱਡੀਕੇ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਏ। ਕੋਈ ਅਸਾਂ ਬਾਲ ਰਜਪੂਤ-
ਬੱਚਾ ਹੁੰਦਾ ਅੰਦਰੇ ਬੱਢੀ ਠੁਕੀਕੇ ਮਰੀ ਜਾਂਦਾ ਕਨੇ ਬਿੱਸਆਈ
ਮਰਦਾ ਪਰ ਬਾਹਰ ਪੈਰ ਨਾ ਪਾਉਂਦਾ ! ਭਾਉ ਫਲੋਰਾ ਦਾ ਕਿਲਾ
ਸੁਣਾ ਕਰਦੇ ਮੇਂ ਅੱਜ ਗੰਗਾ ਮਾਈ ਦਿਖਾਲ਼ ਬੀ ਛੱਡਿਆ ਹੈ ॥<noinclude></noinclude>
a2v07z2zp9v1xxzlhjuirc6bh9thyg0
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/153
250
66878
196940
2025-07-02T04:05:34Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "{{gap}}ਬਲਭਦਰੂ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਤੁਸਾਂ ਕਿਤਨੇਕੁ ਮਾਹਣੂ ਗੰਗਾ ਜੀ ਤੁ ਚੇ ਜਾਂਦੇ ਹੋਂ। ਕੋਈ ਅਸਾੜੇ ਪਲਮਾ ਦੇ ਦੇਸੇ ਤੇ ਬੀ ਤੁਹਾਡੇ ਕਨੇ ਹੈ ? {{gap}}ਉਨੀਂ ਗਲਾਇਆ ਤਾਂ ਜੀ ਮਾਹਣੂ ਤਾ ਅਸੀਂ ਬਾਲ ਪਹਾੜਾ ਤੇ ਮਤੇ ਤੁਰੇ ਸੇਪਰ ਅਤੇ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196940
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|੧੫੨}}</noinclude>{{gap}}ਬਲਭਦਰੂ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਤੁਸਾਂ ਕਿਤਨੇਕੁ ਮਾਹਣੂ ਗੰਗਾ ਜੀ ਤੁ ਚੇ
ਜਾਂਦੇ ਹੋਂ। ਕੋਈ ਅਸਾੜੇ ਪਲਮਾ ਦੇ ਦੇਸੇ ਤੇ ਬੀ ਤੁਹਾਡੇ
ਕਨੇ ਹੈ ?
{{gap}}ਉਨੀਂ ਗਲਾਇਆ ਤਾਂ ਜੀ ਮਾਹਣੂ ਤਾ ਅਸੀਂ ਬਾਲ ਪਹਾੜਾ
ਤੇ ਮਤੇ ਤੁਰੇ ਸੇਪਰ ਅਤੇ ਲੋਕ ਰਾਹੋਂਆਂ ਤੇ ਚਲੋ ਗਏ। ਅਸਾਂ
ਜੋ ਰੋਲਾ ਪਰ ਚੜ੍ਹਕੇ ਜਾਣਾ ਹੈ ਇਸ ਮਾਰੇ ਇੱਥੇ ਆਈ ਨਿਕਲੇ
ਹੈਂ। ਸੋ ਹੁਣ ਤਾਂ ਅਸਾਂ ਸਤਲੁਜਾ ਦੇ ਅਸਨਾਨ ਜੋ ਲਗੇ ਜਾਂਦੇ
ਹਾਂ ਸੰਝਾ ਜੋ ਹੇਲਾ ਪਰ ਚੜਗੇ॥
{{gap}}ਬਲਭਦਰੂ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਅੱਛਾ ਅਸਾਂ ਬੀ ਡੀਏ ਪਹਿਰ ਤੁਸੀਂ
ਬਾਲ ਆਂਘੜੇ। ਇਹ ਗਲਾਈਕੇ ਬਾਹਰ ਲਈ ਆਈਆ।
ਅਰ ਉਸ ਪਰੇਵਾਲੇ ਸਿਪਾਹੀਆ ਜੋ ਗਲਾਇਆ ਭਲਿਆ
ਏਹ ਤਾ ਆਪਣੇ ਮੁਲਖਾ ਦੇ ਲੋਕ ਹਨ !
{{gap}}ਪਹਿਰੇਵਾਲੇ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਹੋਰ ਦਿਖੀ ਲੈਂਦੇ। ਕਨੇ ਨਾਲੇ
ਕੋਈ ਅਸਾਂ ਜੋਗ ਟਹਿਲ ਗਲਾਈ ਦਿੰਦੇ। ਸਬੱਬਾਂ ਦੇ ਮੇਲੇ ਹਨ।
ਕਦ ਕਦ ਕੋਟ ਗਰਾਈਂ ਆਉਣ
{{gap}}ਉਨੀਂ ਆਖਿਆ ਤਾਂ ਜੀ ਸਭ ਤੁਹਾੜੀ ਦਯਾ ਹੈ ਇਸ ਤੋ ਪ
ਹੋਰ ਟਹਿਲਟਕੋਰਾ ਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਮਿਲੀਕੇ ਅਰ ਦਿੱਖੀਕੇ
ਮਨ ਐਵਾ ਹਰਿਆ ਹੋਈ ਗਿਆ
ਮਿਲੀ ਪੈਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅੱਡਾ
ਜਾਂਘੜੇ
ਜਿਕੁਰ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਦੇ ਸ
ਪੈਰੀਮੈਂ ਹੁਣ ਅਸਥਾਨ ਜੋ
{{gap}}ਸਿਪਾਹੀਆ ਨੇ ਪੈਰੀਪੈ ਦਾ ਜਵਾਬ ਰਾਜੀਰਹੁ ਦੇਈਕੇ ਜੋ
ਵੱਡੇ ਕੇ ਉਨਾਂ ਜੋ ਆਪ ਪੈਰੀਪੈ ਗਲਾਇਆ। ਅਤੇ ਓਹ ਸਭ
ਹੱਸਦੇ ਖੇਲਦੇ ਤੁਰੀ ਪਏ। ਨਂਦੀ ਪਰ ਜਾਈਕੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲਾ ਸਾਥੇ
ਦਿਆਂ ਮਾਹਣੂਆਂ ਜੋ ਸੁਣਾਈ ਤਾਂ ਓਹ ਪਹਾੜੀਆਂ ਦਾ ਮਿਲ
ਪੈਣਾ ਸੁਣੀਕੇ ਬੋਲੇ ਭਾਊਆ ਆਪਣੇ ਮੁਲਖਾ ਦਾ ਇਹੋ ਚੱ<noinclude></noinclude>
t2b2gmkcv65w834wfu8dwt7lyve7can
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/154
250
66879
196941
2025-07-02T04:07:16Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੌਂ ਕੋਈ ਮਿਣੀ ਪਵੇ ਤਿਓੁਂ ਹੀ ਬਿਲਾਉਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਮਾਹਨੂ ਜੋ ਦਿਖਾਕੇ ਮਨ ਰਾਜੀ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਗੁਣੀ ਏ ਗਲਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਆਪ- ਹੈ। ਅਰ ਆਪਣੇ ਮੁਲਖਾ ਮਜ਼ਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੇ ਮੁਲਖਾ ਦਾ ਕੰਡਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। टे ਅ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196941
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|੧੫੩}}</noinclude>ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੌਂ ਕੋਈ ਮਿਣੀ ਪਵੇ ਤਿਓੁਂ ਹੀ ਬਿਲਾਉਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ
ਮਾਹਨੂ ਜੋ ਦਿਖਾਕੇ ਮਨ ਰਾਜੀ
ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਗੁਣੀ ਏ ਗਲਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਆਪ-
ਹੈ। ਅਰ ਆਪਣੇ ਮੁਲਖਾ
ਮਜ਼ਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕੇ ਮੁਲਖਾ ਦਾ ਕੰਡਾ
ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
टे
ਅਤੇ ਪਰਾਏ ਮੁਲਖਾ ਦਾ ਫੁੱਲ ਇੱਕ ਬਰਾਬਰ
{{gap}}ਜਾਂ ਨਾਉਣ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਪਖਲੇ ਮਾਹਣੂਏ ਨੇ ਉਨਾਂ ਕੀ
ਪੁੱਛਿਆ ਭਾਊਆ ਤੁਹਾਡੇ ਗਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਛੋਟੀ
ਜੇਹੀ ਤਾਰ ਕਿਆ ਬਨੀ ਹੋਈ ਹੈ ?
{{gap}}ਉਨੀਂ ਆਖਿਆ ਤਾਂ ਜੀ ਇਹ ਸਿਧਾ ਦੀ ਸਿੰਙੀ ਹੋਆ ਕਰਦੀ
ਅਤੇ ਸਾੜੇ ਮੁਲਖਾ ਦੇ ਸਭੇ ਲੋਕ ਇਸ ਜੋ ਗਲਾ ਵਿੱਚ ਰੱਖਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
{{gap}}ਉਸ ਪਖਲੇ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਉਹ ਸਿਧ ਕੋਣ ਥਾਣੇ पगलीभां
ਨੇ ਗਲਾਇਆਤਾਂ ਜੀ ਅਸੀਂ ਆਪਣਿਆਂ ਬਡਾਰੂਆਂ ਤੇ ਸੁਣਾ
ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਉਹ ਸਿੱਧ ਬਾਲਕਨਾਥ ਜੋਗੀ ਥਾ॥
{{gap}}ਤਿਨ ਗਲਾਇਆ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸਿੰਙੀ ਗਲ਼ ਵਿੱਚ ਨਾ ਪਾਓ ਤਾਂ
ਕਿਆ ਹੋਈ ਜਾਵੇ ?
{{gap}}ਪਹਾੜਿਯੇ ਬੋਲੇ ਭੁਲਿਆ ਨਾ ਕਿੱਕਰ ਪਾਇਯੇ ਅਸਾਵੇਂ ਜੰਮੇ
ਸਿੱਧਾ ਦੀ ਕਾਰ ਜੋ ਠਹਿਰੀ।
ਕਰੇ। ਉਹ ਬਡਾ ਭਾਰੀ ਕਰੜਾ
ਤੇ ਥਰਥਰ ਕੰਬਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਕਨੇ ਜੇ ਨਾ ਪਾਇਯੇ ਤਾਂ ਖੋਟ
ਸਿੱਧ ਹੈ ਕਨੇ ਸਾਰਾ ਪਹਾੜ ਉਸ
ਗੁੱਗਾ ਅਰ ਸਿੱਧ ਅਰ ਦੇਵੀ ਅਰ
ਦੇਉ ਏਹ ਸਾਡੇ ਮੁਲਖਾ ਵਿਚ ਅਤੇ ਕਰਵੇਂ ਦੇਉਤੇ ਹਨ। ਜੋ ਕੋਈ
ਇਨਾਂ ਜੋ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ ਉਸ ਜੋ ਓਹ ਪੱਟੀ ਸਿੱਟੀਦੇ ਹਨ। ਦੇਖਿਆਂ
ਇਸ ਛੋਕਰੂ ਜੋ ਪਰੂੰ ਦੇ ਸਾਲ ਗੁਗੇ ਦਾ ਖੋਟ ਹੋ ਈ ਗਿਆ ਥਾ ਇਸ
ਦੇ ਪਿੰਡੇ ਪਰ ਸਾਰੇ ਛਾਲੇ ਹੀ ਨਿਕਲੀ ਆਈ ਜੇ। ਅਸਾਂ ਕਈ
ਔਖਤੀਂ ਕਰੀ ਗੁਜਰੇ ਜਾਂ ਸਾਕੀ ਚੇਲੇ ਗੁੱਗੇ ਦਾ ਖੌਣ ਗਲਾਇਆ
ਅਰ ਅਸਾਂ ਇਸ ਮੁੰਡੂ ਜੋ ਗੁੱਗਾ ਦੀ ਮੜੀਆ ਬਾਲ ਲਈ ਗਏ<noinclude>{{center|T}}</noinclude>
bzvwtd0pxmqi8n93s89lxdlllr5gs5v
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/155
250
66880
196942
2025-07-02T04:08:27Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਅਰ ਕਈ ਦਿਨ ਨੱਕ ਰਗੜੀਕੋ ਖੋਟ ਬਖਸਾਇਆ ਤਾਂ ਛੋਕਰੂ ਰਾਜੀ ਹੋਇਆ {{gap}}ਉਸ ਨੇ ਹੱਸਕੇ ਕਿਹਾ ਤਦੇ ਲੋਕ ਤੁਹਾ ਨੂੰ ਪਹਾੜੀਆਂ ਨੂੰ ਪਹਾ ੜੀ ਬਿਜੂ ਸੱਦਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਨਾ ਦੇ ਇਨਾਂ ਅਕਲਾਂ ਦੇ ਖਾਉਂਦ ਹੋਂ। ਭਲਾ ਹੋਰ ਦੱਸੇ ਜੇ ਕ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196942
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|੧੫੪}}</noinclude>ਅਰ ਕਈ ਦਿਨ ਨੱਕ ਰਗੜੀਕੋ ਖੋਟ ਬਖਸਾਇਆ ਤਾਂ ਛੋਕਰੂ
ਰਾਜੀ ਹੋਇਆ
{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਹੱਸਕੇ ਕਿਹਾ ਤਦੇ ਲੋਕ ਤੁਹਾ ਨੂੰ ਪਹਾੜੀਆਂ ਨੂੰ ਪਹਾ
ੜੀ ਬਿਜੂ ਸੱਦਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਨਾ ਦੇ ਇਨਾਂ ਅਕਲਾਂ ਦੇ ਖਾਉਂਦ ਹੋਂ।
ਭਲਾ ਹੋਰ ਦੱਸੇ ਜੇ ਕੁਛ ਰੋਗ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਮੁਲਖ ਹੋ ਜਾਂਦਾ
ਹੋਉ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਹਕੀਮ ਨੂੰ ਤਾਂ ਕਿਉਂ ਦਿਖਾਲਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋਓਗੇ
ਉਸ ਰੋਗੀ ਨੂੰ ਸਿੱਧ ਦੇ ਅਰ ਗੁੱਗੇ ਦੇ ਲੈ ਲੈ ਨੱਠਦੇ ਹੋਵੋਂਗੇ ?
{{gap}}ਪਹਾੜੀਆਂ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਰੋਗ ਕੇਹਾ ਅਸਾਂ ਤਾਂ ਜੇ ਕਿਸੀ
ਛੋਕਰੂ ਦਾ ਸਿਰ ਦੁਖੇ ਤਾ ਇਹੋ ਜਾਣਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਭਈ ਕਿਸੀ ਗੁਰ
ਪੀਰਾ ਦਾ ਖੋਟ ਹੋਇਆ। ਅਰ ਜਾਂ ਉਸ ਦੀ ਮਾਨਤਾ ਕੀਤੀ
ਤਾਂਝਣ ਸੁਖਹੋਇਆ। ਸਾਡੇ ਮੁਲਖਾ ਦੀ ਡਾਇਹ ਚਾਲ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ
ਬੈਦ ਹਕੀਮਾ ਦਾ ਨਾਉਂ ਬੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਕਰਦਾ। ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ
ਕੁਛ ਔਖ ਹੋਇਆ ਚੇਲੇ ਜੋ ਪੁੱਛੀਕੇ ਜਿਸ ਗੁਰਪੀਰਾ ਦਾ ਖੋਟ
ਨਿੱਕਲੇ ਉਸੀ ਦੇ ਬੂਹੇ ਮਿੰਨਤ ਜਾ ਕਰੀ ॥
{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਧੰਨ ਤੁਹਾਡੇ ਗੁਰਬੀਰ ਅਰ ਧੰਨ ਤੁਹਾਡੇ ਚੇਲੇ
ਕਿਸੇ ਨੇ ਸੱਚ ਕਿਹਾ ਹੈ ਭਈ ( ਅੱਨੀ ਦੇਵੀ ਤਾ ਨੱਕ ਬੱਢੇ ਪੁਜਾਰੇ
ਫੇਰ ਬੋਲਿਆ ਭਲਿਓ ਮਾਣਸੋ ਤੁਹਾਡੀ ਸਮਝ ਵਿੱਚ ਇਤਨੀ ਗੱਲ
ਬੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਭਈ ਰੋਗ ਸਭੇ ਅੰਦਰਲੇ ਵਿਕਾਰ ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਤੁਹਾਡੇ ਮੁਲਖ ਤਾ ਠੀਕ ਹੀ ਅੱਨੀ ਨੂੰ ਬੋਲਾ ਧੂਸਦਾ ਹੈ॥
{{gap}}ਪਹਾੜੀਏ ਸੁਣੀਕੇ ਚੁੱਪ ਹੋ ਰਹੇ ਅਰ ਨਾਈ ਧੋਈ ਕੇ ਆਪਣੇ
ਚਾਹ ਪਏ। ਏਹ ਲੋਕ ਤਾ ਗੰਗਾ ਜੀ ਬਲ ਨੂੰ ਗਏ ਅਰ ਦੁਆਬੇ
ਦੇ ਲੋਕ ਨਰਾਤਿਆਂ ਦੇ ਦਿਨੀਂ ਜੁਆਲਾਮੁਖੀ ਕੋਈ ਚਿੰਤਪੁਰਨੀ
ਅਰ ਕੋਈ ਧਰਮਪੁਰ ਦੀ ਪਿੰਡੀ ਅਰ ਕੋਈ ਕੋਈ ਲੋਕ ਨੈਣਾਂ ਦੇਵੀ
ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹੋਏ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਪਹਾਰਿਯੇ ਲੋਕ ਮੇਲੇ ਦੇ ਸਬੱਬ ਕਈ
ਤਰਾਂ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਉਂਦੇ ਅਰ ਨੱਚਦੇ ਟੱਪਦੇ ਸੇ। ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥਾ ਵਿਚ<noinclude></noinclude>
4t08h3eo9w1ee7d6ebu9ht80vpzlmf6
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/156
250
66881
196943
2025-07-02T04:09:42Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਖੰਡੂ ਅਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਬੰਝਲੂ ਅਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਪਾਸ ਢੇਲਕੂ ਦਿੱਖੀਕੇ ਜਾਂ ਦੁਆਬੀਆਂ ਨੇ ਤੁਮਾਸਾ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹਿਆ ਤਾਂ ਉਨਾਂ ਜੋ ਗਲਾਇਆ ਅਬੇ ਗਭਰੂਓ ਅਸਾਂ ਪਰਦੇਸੀਆਂ ਜੋ ਬੀ ਦਿਖਾਈ ਜਾਇਆ॥ {{gap}}ਇਹ ਸੁਣੀਕੇ ਸਭੋ ਆ ਖੜੇ ਹੋਏ ਅਰ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196943
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|੧੫੫}}</noinclude>ਖੰਡੂ ਅਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਬੰਝਲੂ ਅਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਪਾਸ ਢੇਲਕੂ ਦਿੱਖੀਕੇ
ਜਾਂ ਦੁਆਬੀਆਂ ਨੇ ਤੁਮਾਸਾ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹਿਆ ਤਾਂ ਉਨਾਂ ਜੋ
ਗਲਾਇਆ ਅਬੇ ਗਭਰੂਓ ਅਸਾਂ ਪਰਦੇਸੀਆਂ ਜੋ ਬੀ ਦਿਖਾਈ
ਜਾਇਆ॥
{{gap}}ਇਹ ਸੁਣੀਕੇ ਸਭੋ ਆ ਖੜੇ ਹੋਏ ਅਰ ਢੋਲਕੂ ਬੱਜਣ ਲੱਗਾ ।
ਕੁਸੀ ਤਾ ਉਸ ਵੇਲੇ ਇਹ ਭੇਟ ਗਾਮੀਂ ਕਿ ( ਬਸਣਾ ਰਾਵੀ ਦੇ ਕਨਾਰੇ
ਬੇ ਭਲਿਆ ਬਸਦਾ ਰਾਵੀ ਦੇ ਕਨਾਰੇ ( ਨੈਣਾਦੇਵੀ ਡੇਰਾ ਬਕਰੂ
ਮੈਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਜੁਆਲਾਮੁਖੀ ਡੇਰਾ ਛੋਲੂ। ਚਿੰਤਪੁਰਨੀ ਤੇਰੇ ਦਰਸਨ
ਆਮਾਂ ਚਰਨਾ ਥੀਂ ਬਲਿਹਾਰੇ। ਬੇ ਭਲਿਆ ਬਸਣਾ ਰਾਵੀ ਦੇ
ਕਨਾਰੇ
{{gap}}ਤੁਸੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਅੱਬੇ ਭਿੜੂਆ ਅੱਬੇ ਕੋਈ ਝੰਜੋਠੀ ਗਾਮੀਏ।
ਹੁਣ ਸਭ ਮਿਲੀਕੇ ਝੰਜੋਟੀਆਂ ਗਾਉਣ ਲੱਗੇ ਜਿਹਾਕੂ (ਛਲਾ ਮੈਂ
ਕੀ ਬਿੰਦਲੂ ਲਈ ਦੇ। ਬਿੰਦਲੂ ਲਈ ਦੇ ਇੱਕਲੂ ਲਈ ਦੇ ਨਾਲੇ
ਲਈ ਦੇ ਰੰਗਲਾ ਦਦਾਸੁ। ਗੋਟੇ ਕਨਾਰੀ ਦਾ ਘੰਗਰੂ ਲਈ ਦੇ ਪੀਆ
ਮਿਲਨੇ ਦੀ ਆਸੂ। ਛੇਲਾ ਮੈਂ ਕੀ ਬਿੰਦਲੂ ਲਈ ਦੇ)
{{gap}}ਤੁਸੀ ਗਲਾਇਆ ਆਬੋ ਭਲਿਓ ਤੁਸੀਂ ਕਿਆ ਰੰਡੀ ਰੋਣੇ ਰੋਂਦੇ
ਹੈਂ ਆਓ ਤਾ ਕੋਈ ਐਹੀ ਝੰਜੋਟੀ ਗਾਲੀਂਏ ਜੋ ਮੜੀ ਛੈਲ ਹੋਵੇ।
ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਉਧਰ ਤਾ ਢੋਲਕੂ ਬੱਜਣ ਲੱਗਾ ਅਰ ਇੱਧਰ ਬੰਝਲੂ
ਅਰ ਪੰਜ ਸੱਤ ਗੱਭਰੂ ਕੰਨਾ ਪਰ ਹੱਥ ਰੱਖੀਕੇ ਇਹ ਝੰਜੋਟੀ ਗਾਉਣ
ਲੱਗੇ ( ਖੂਹੇ ਪਰ ਪਾਣੀ ਭਰੇਂਦੀਏ ਸੁਣ ਨੀ ਗੇਂਦੇ ਇੱਕ ਘੁੱਟ ਪਾਣੀ
ਦਾ ਪਲਾਈ ਦੇ। ਅੰਬ ਪਕੇ ਤੇਰੀ ਝੋਲੜੀ ਅਸਾਂ ਕੀ ਸੁਆਦ
ਦਿਖਾਈ ਦੇ ॥
{{gap}}ਇਸ ਝੰਜੋਈਆ ਜੋ ਸੁਣੀਕੇ ਪਹਾੜੀਏ ਤਾ ਟੁੱਟੇ ਹੋਣੇ ਹੀ ਸੇ
ਪਰ ਦੁਆਬੀਆਂ ਬੀ ਰਾਜੀ ਹੋਈਕੇ ਬਹੁਤ ਪੈਸੇ ਦਿੱਤੇ। ਅਰ<noinclude></noinclude>
07jpg6f62nmjvyfbtxor55ckuviwdnv
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/157
250
66882
196944
2025-07-02T04:10:56Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਗਲਾਇਆ ਭਲਿਆ ਤੁਸਾਂ ਅੱਗੇ ਜਾਈਕੇ ਕੀ ਲੈਣਾ ਹੈ ਇੱਥੋਂ ਹੀ ਰੰਗ ਲਾਈ ਜਾਓ ॥ {{gap}}ਇਹ ਸੁਣੀਕੇ ਫੇਰ ਢੋਲਕੂ ਬੱਜਣ ਲੱਗਾ ਅਰ ਝੰਜੋਟੀਆਂ ਗਾ ਉਣ ਲਗੇ । ਕੁਸੀ ਇਹ ਝੰਜੋਈ ਗਾਮੀਂ ( ਨੰਦੇ ਮੈਂ ਕੀ ਦਰਸਨ ਦੇ ਈ ਜਾ) ਦਰਸਨ ਦੇਈ ਜਾ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196944
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|੧੫੬}}</noinclude>ਗਲਾਇਆ ਭਲਿਆ ਤੁਸਾਂ ਅੱਗੇ ਜਾਈਕੇ ਕੀ ਲੈਣਾ ਹੈ ਇੱਥੋਂ ਹੀ
ਰੰਗ ਲਾਈ ਜਾਓ ॥
{{gap}}ਇਹ ਸੁਣੀਕੇ ਫੇਰ ਢੋਲਕੂ ਬੱਜਣ ਲੱਗਾ ਅਰ ਝੰਜੋਟੀਆਂ ਗਾ
ਉਣ ਲਗੇ । ਕੁਸੀ ਇਹ ਝੰਜੋਈ ਗਾਮੀਂ ( ਨੰਦੇ ਮੈਂ ਕੀ ਦਰਸਨ ਦੇ ਈ
ਜਾ) ਦਰਸਨ ਦੇਈ ਜਾਪਰਸ਼ਨ ਦੇਈ ਜਾ ਨਾਲ਼ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀਆਂ
ਖਬਰਾਂ ਲਈ ਜਾ। ਨੰਦੇ ਮੈਂ ਕੀ ਦਰਸਨ ਦੇਈ ਜਾਹ ( )
{{gap}}ਜਾਂ ਸੰਝਾ ਦਾ ਬੋਲਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਗਾਉਣਾ ਬਜਾਉਣਾ ਬੰਦ
ਕਰਾਈਕੇ ਜਾਂਝ ਲੋਕ ਦੇਵੀ ਦੇ ਦਰਸਨ ਜੋ ਭੌਂਣਾ ਬਲ ਗਏ ਬਜਾਰ
ਤੇ ਫੁਲ ਪਤਾਸੇ ਖਰੀਦੀਕੇ ਮਾਤਾ ਜੋ ਭੋਗ ਲੁਆਇਆ ਅਰ
ਪੈਸਾ ਕੱਢਕੇ ਭੋਜਕੀ ਦੇ ਹੱਥ ਦਿੱਤਾ। ਭੋ ਜਗੀ ਪੈਸੇ ਜੋ ਹੱਥ ਵਿਚ
ਫੜੱਕੇ ਨਾਲੇ ਹੱਥਾ ਜੋ ਉਪਰ ਨੂੰ ਉਛਾਲੇ ਅਰ ਨਾਲੇ ਮੂੰਹੋ ਇਹ
ਅਰਦਾਸ ਪੜੋ। (ਸੰਤੋਂ ਪਿਆਰਿਓ ਮਾਤਾ ਦਿਓ ਲਾਲੋ ਸੰਤ
ਦੀ ਅਰਦਾਸ ਹੈ ਮਈਆ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਪਾਸ ਹੈ। ਜਿਸ ਭਾਉਨੀ
ਅਰਦਾਸ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ਸੋ ਭਾਉਨੀ ਪੂਰੀ ਕਰੀਂ ਮਨ ਦੇ ਮਨੋਰਥ
ਸਿੱਧ ਹੋਣ ਬੋਲ ਸਾਚੇ ਦਰਵਾਰ ਕੀ ਜੈ ॥)
{{gap}}ਇੱਕ ਜਾਤੂ ਜੋ ਅਰਦਾਸ ਕਰਾਕੇ ਪਿੱਛੇ ਜੋ ਹਟਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ
ਦੇਵੀ ਬਾਲ ਪਿੱਠੀ ਹੋ ਗਈ ਭੋਜਕੀ ਨੇ ਅੰਦਰ ਤੇ ਝਿੜਕ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ
ਗਲਾਇਆ ਅੱਬੇ ਸੰਤਾ ਤੋਂ ਇਹ ਮੱਤ ਕੁ ਤੂੰ ਤੇ ਸਿੱਖੀ ਹੈ ਪਾਪੀਆ
ਮਾਤਾ ਬਾਲ ਪਿੱਠੀ ਨਹੀਂ ਕਰੀਦੀ! ਫੇਰ ਉਹ ਜਾਤੂ
!
ਪਿਛਲਖੁਰੀ
ਬਾਹਰ ਤਕ ਆਇਆ॥
{{gap}}ਦੂਜੇ ਤੀਜੇ ਦਿਨ ਲੋਕ ਕੜਾਹੀਆਂ ਕਰਾਉਣ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਕੋਈ
ਜਾਤ੍ਰਾ ਹੱਈਆਵਾਲੇ ਜੋ ਬੋਲਿਆ ਸੰਭਾ ਆਣਾ ਵਿਧਾ ਚੰਗਾ
ਦੇਆਂ॥
{{gap}}ਹੱਟੀਆਵਾਲੇ ਪਹਾੜਿਯੇ ਗਲਾਇਆ ਤਾਂ ਜੀ ਆਟਾ ਅਸਾਂ
ਖਰੀ ਕਣਕਾ ਹੁਣੇ ਘਰਾਟੇ ਤੇ ਲਈਆਏ ਹਾਂ ਮਾਤਾ ਦੇ ਹਜੂਰ<noinclude></noinclude>
gw4kmv9et4hmnb7l9mm5ybojg6vqcl1
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/158
250
66883
196945
2025-07-02T04:12:19Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਬੈਠਕੇ ਬੁਰਾ ਕਿੰਉ ਬੇਚਣਾ ਹੈ। ਕਨੇ ਥਿੰਧਾ ਬੀ ਅਸਾਡੇ ਬਾਲ ਬਹੁਤ ਖਰਾ ਹੈ ਲਈ ਖੱਬੇ ਅਰ ਮਿੱਠਾ ਮਤਾ ਅੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਹੈਂ। {{gap}}ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੇਰੀ ਹੱਟੀ ਚਾਉਲ ਬੀ ਹਨ? ਉਸ ਹਨ ਬਾ ਦੀਏ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਤਾਂ ਜੀ ਲਈ ਲੰਬੇ ਚਾਉਲ ਬੀ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196945
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|੧੫੭}}</noinclude>ਬੈਠਕੇ ਬੁਰਾ ਕਿੰਉ ਬੇਚਣਾ ਹੈ। ਕਨੇ ਥਿੰਧਾ ਬੀ ਅਸਾਡੇ ਬਾਲ
ਬਹੁਤ ਖਰਾ ਹੈ ਲਈ ਖੱਬੇ ਅਰ ਮਿੱਠਾ ਮਤਾ ਅੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਹੈਂ।
{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੇਰੀ ਹੱਟੀ ਚਾਉਲ ਬੀ ਹਨ? ਉਸ ਹਨ ਬਾ
ਦੀਏ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਤਾਂ ਜੀ ਲਈ ਲੰਬੇ ਚਾਉਲ ਬੀ ਅਤੇ ਅੱਛੇ
ਸਾਡੇ ਬਾਲ ਹਨ। ਸੰਤਾ ਚਾਉਲ ਭਾ ਜੇਹੇ ਅਸਾਵੇਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ
ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤੇਹੇ ਕਿਤੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਤੁਸੀਂ ਦਿਖੀਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਜਾਓਗੇ
ਅਸਾਡੇ ਘਰ ਪਲਮਾਂ ਦੇ ਦੇਸ ਵਿੱਚ ਹਨ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਚਾਉ ਦਾ ਘਰ
ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਦੇਸਾ ਵਿੱਚ ਭੀ ਚਾਉ ਇੱਥੇ ਤੇ ਹੀ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ
ਹਨ ॥
{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਤਾ ਸੱਚ ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਲੋਕ ਤੁੱਲ ਵਿੱਚ
ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਤੋਲਦੇ ਹੈਂ ॥
{{gap}}ਹੱਟੀਆਵਾਲੇ ਨੇ ਉਤਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੀ ਸਭਨਾਂ ਜੋ ਇੱਕੋ ਰੱਸੇ
ਨਾਲਟਕਾਓ ਹਥਾ ਦੀਆਂ ਪੰਜੇ ਉਂਗਲੀਆਂ ਇੱਕੋ ਜੇਹੀਆਂ ਨਹੀਂ
ਹੁੰਦੀਆਂ। ਤਿੱਕਰ ਹੀ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਦੀ ਬੇਈਮਾਨੀ ਦਿਖੀਕੇ ਸਾਰੇ
ਮੁਲਖਾ ਜੋ ਨਹੀਂ ਨਿੰਦਣਾ ਚਾਹਿਯੇ। ਅਸਾਂ ਜੋ ਭਾ ਆਪਣੇ ਧਰਮੇ
ਦੀ ਦੋਹੀ ਹੈ ਜੇ ਕਦੀ ਘੱਟ ਤੋਲਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਸੰਤਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ
ਦਿੱਤੇ ਸਭ ਕੋਈ ਰੱਜਦਾ ਹੈ ਬੇਈਮਾਨੀ ਕੀਤਿਆਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਬਣਾ
ਕਰਦਾ। ਕਨੇ ਸਾਡੇ ਇਸ ਸਹਿਰਾ ਦੀ ਤਾ ਇਹ ਬੀ ਚਾਲ ਹੈ ਕਿ
ਜੇ ਕੋਈ ਸੌਦਾ ਘੱਟ ਤੋਲੀ ਦੇ ਦੇ ਕੇ ਰਲ਼ੇ ਦੀ ਚੀਜਾ ਬੇਚਾ ਕਰੇ ਤਾਂ
ਸਹਿਰਾ ਜੋ ਮਾਤਾ ਅੱਗ ਲਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ॥
{{gap}}ਗਾਹਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਓਏ ਸੰਭਾ ਪੱਥਰ ਨਹੀਂ ਤੋਲੀਏ ਚਲ ਤਾ ਮੈਂ
ਸਭ ਲੋਕ ਇੱਥੇ ਤੈਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਤੋਂਲਦੇ ਅਰ ਰਲ਼ੇ ਦੀਆਂ ਚੀਜਾਂ ਬੇਚਦੇ
ਦਿਖਾਲ ਦੇਖਾਂ !
{{gap}}ਹੱਟੀਆਵਾਲੇ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਤਾਂ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਗਲਾਂਦੇ ਤਾਂ ਸੱਚ ਹੋ
ਪਰ ਅਸੀਂ ਤਾ ਆਪਣੇ ਮਨੇ ਦੀ ਗਲਾ ਤੁਸਾਂ ਜੋ ਗਲਾਂਦੇ ਹਾਂ |<noinclude></noinclude>
2jbhv1x8g8n8jel0u9k6dswxrk31rvu
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/159
250
66884
196946
2025-07-02T04:14:07Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਕਨੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਜੋ ਘੱਟ ਤੋਲਦਾ ਦਿੱਖਿਆ ਹੋਊਗੜਾ ਤਾਂ ਇਹ ਗੱਲਾ ਭੀ ਜਰੂਰ ਸੁਣੀ ਹੋਊਗੜੀ ਕੀ ਪਰੂੰ ਦੇ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਇਥੇ ਬਜਾਰ ਜਲੀ ਗਿਆ ਸੀ। ਲੋਕ ਦਿੱਖਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮਾਤਾ ਛਲੀਆਂ ਦੇ ਛਲਾਂ ਜੋ ਕਦੀ ਨਹੀਂ ਸਹਾਰ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196946
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|੧੫੮}}</noinclude>ਕਨੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਜੋ ਘੱਟ ਤੋਲਦਾ ਦਿੱਖਿਆ ਹੋਊਗੜਾ ਤਾਂ ਇਹ
ਗੱਲਾ ਭੀ ਜਰੂਰ ਸੁਣੀ ਹੋਊਗੜੀ ਕੀ ਪਰੂੰ ਦੇ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਇਥੇ ਬਜਾਰ
ਜਲੀ ਗਿਆ ਸੀ। ਲੋਕ ਦਿੱਖਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮਾਤਾ ਛਲੀਆਂ
ਦੇ ਛਲਾਂ ਜੋ ਕਦੀ ਨਹੀਂ ਸਹਾਰਾ ਕਰਦੀ ਪਰ ਮਾਂ ਖੁੱਚੀਦੇ ਬੇਈਮਾਨ
ਭੀ ਨਹੀਂ ਟਲਦੇ। ਅੱਛਾ ਝੰਡਾ ਤੇ ਜੇਹੀ ਕੋਈ ਕਰੇਗਾ ਤੇ ਤੋਹੀ
ਪਾਇਗਾ। ਮਤੀ ਗਲਾ ਦਾ ਕੀ ਕਰਨਾ ਲਵੋ ਜੋ ਕੁਛ ਤੁਸੀਂ ਲੈਣਾ
ਹੋਵੇ ਮੈਂ ਦੱਸੀ ਦੇਓ
{{gap}}ਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਇੱਕ ਰੁਪੈ ਯੇ ਦਾ
ਅਠਾਂ ਆਨਿਆਂ ਦਾ ਖਰਾ
ਪੇਉ ਅਰ ਇੱਕ ਦੀ ਖੰਡ ਅਰ
ਜੇਹਾ
ਆਟਾ ਭੋਲ। ਅਰ ਆਹ
ਲੈ ਇੱਕ ਰੁਪੈਯੇ ਦੇ ਟਕੇ ਗਿਣ ਦਿਹ। ਹੋਰ ਜੋ ਕੁਛ ਚਾਹੀਦਾ
ਹੋਉ ਸੋ ਫੇਰ ਲੈ ਜਾਮਾਂਗੇ॥
{{gap}}ਜਾਂ ਹੱਟੀਆਵਾਲੇ ਨੇ ਸਭ ਚੀਜਾਂ ਤੋਂਲੀ ਜੋਖੀ ਕੇ ਪੱਲੇ ਪਾਈਆਂ
ਤਾਂ ਆਖਿਆ ਤਾਂ ਜਾਂ ਟਕੇ ਤਾ ਮੇਰੇ ਕਨੇ ਚਿੰਨ ਨਹੀਂ ਜੇ ਤੁਸਾਂ
ਗਲਾਓ ਤਾਂ ਰੁਪੈਯੇ ਦੀ ਭਾਲ ਤੁਸਾਂ ਜੋ ਪੂਰੀ ਕਰੀ ਦੇਮਾਂ ?
{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਅਛਾ ਕਰ ਦਿਹ ਹੱਟੀਆਵਾਲੇ ਨੇ ਦੋ ਪਾਉਲੀ
ਆਂਤਾਂ ਪਾਉਲੋ ਦੇ ਨਾਨਕਸ਼ਾਹੀ ਟਕੇ ਅਰ ਇੱਕ ਪਾਉਲੇ ਦੇ
ਅਠ ਢਊਏ ਗਿਣੀਕੇ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਦਿੱਤੇ ਅਰ ਗਲਾਇਆ ਤਾਂ ਜੀ
ਖਰੀ ਕਰੀ ਲਓ ॥
{{gap}}ਉਸ ਜਾਤੂ ਨੇ ਓਹ ਭਾਰੇ ਭਾਰੇ ਡਲੇ ਜੇਹੇ ਪੈਸੇ ਕੱਢਕੇ ਆਖਿ
ਆ ਸੰਤਾ ਆਹ ਤੋਂ ਮੈਂ ਨੂੰ ਕੀ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ।
ਕੀ
{{gap}}ਹੱਟੀਆਵਾਲੇ ਹੱਸੀਕੇ ਗਲਾਇਆਭਲਿਆ ਏਹ ਢਉਏ ਹਿੰਨ
ਸਾਝੇਂ ਮੁਲਖਾ ਵਿੱਚ ਏਹੀ ਚੱਲਾ ਕਰਦੇ ਤਿੰਨ । ਕਨੇ ਜਦ ਤਾ ਸਿੱਖਾਂ
ਦਾ ਰਾਜ ਸਾ ਤਦ ਤਾ ਇਨਾਂ ਥੀਂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਪੈਸਾ ਲੋਕ
ਹੱਥਾ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਫੜਾ ਕਰਦੇ ਸੇ ਪਰ ਹੁਣ ਨਿਰੇ ਪਹਾੜ ਵਿੱਚ ਹੀ<noinclude></noinclude>
hi9whc0h5gxrrsvv8d3y1ozyb9dxqhc
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/160
250
66885
196947
2025-07-02T04:15:57Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਇਨਾਂ ਦੀ ਚਾਲ ਹੈ। ਅਰ ਇਹ ਇੱਕ ਪੈਸਾ ਅੱਧੇ ਆਨੇ ਕਨੇ ਚਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ॥ {{gap}}ਗਾਹਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਆਹ ਛਿਆਸੇ ਏਹ ਓਈ ਤਾ ਨਹੀਂ ਜਿਨਾਂ ਨੂੰ ਪੱਕੇ ਪੈਸੇ ਸੱਦੀਦਾ ਹੈ ? {{gap}}ਹੱਟੀਆਵਾਲੇ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਹਾਂ ਜੀ ਹਾਂ ਇਹ ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਗਲਾ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196947
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੫੯)}}</noinclude>ਇਨਾਂ ਦੀ ਚਾਲ ਹੈ। ਅਰ ਇਹ ਇੱਕ ਪੈਸਾ ਅੱਧੇ ਆਨੇ ਕਨੇ
ਚਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ॥
{{gap}}ਗਾਹਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਆਹ ਛਿਆਸੇ ਏਹ ਓਈ ਤਾ ਨਹੀਂ ਜਿਨਾਂ
ਨੂੰ ਪੱਕੇ ਪੈਸੇ ਸੱਦੀਦਾ ਹੈ ?
{{gap}}ਹੱਟੀਆਵਾਲੇ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਹਾਂ ਜੀ ਹਾਂ ਇਹ ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ
ਗਲਾਇਆ ਇਨਾਂ ਢਊ ਆਂ ਜੋ ਪਕੇ ਪੈਸੇ ਭੀ ਸੱਦਾ ਕਰਦੇ ਹਿੰਨ॥
{{gap}}ਜਾਂ ਉਹ ਜਾਤੂ ਰਸਤ ਲੈਕੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਇੱਕ ਬਾਂਦਰ ਨੇ
ਝਪਟ ਮਾਰਕੇ ਪੇਊ ਡੋਲ ਦਿੱਤਾ ਅਰ ਖੰਡ ਦੀ ਗੱਠ ਬੀ ਖੁਲ ਗਈ।
ਇਤਨੇ ਨੂੰ ਕਈ ਪਹਾੜਿਯੇ ਕੱਠੇ ਹੋਕੇ ਕੋਈ ਬੇਲਿਆ ਸੰਭਾ ਇੱਥੋਂ
ਮਾਡਾ ਦੇ ਨਗਰਾ ਵਿੱਚ ਕਪਣ ਨਹੀਂ ਪੁੱਜਾ ਕਰਦਾ ਕੋਈ ਕਪਟ ਦਿਲਾ
ਵਿੱਚ ਰੱਖੀਕੇ ਸੌਦਾ ਲਿਆ ਹੋਇਗਾ। ਕਿਸੀ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਸੰਭਾ
ਚਿੰਤਾਂ ਮੜੀ ਕਰਿਆਂ ਏਹ ਬਾਂਦਰ ਇੱਥੇ ਮਾਤਾ ਦੇ ਦੁਭ ढष्टे
ਹਿੰਨ ਜਾਤੂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨਾ ਦੀ ਪਰੀਛਿਆ ਲੈਂਦੇ ਫਿਰ ਕਰ ਦੇ ਹਿੰਨ
ਕਿਸੇ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਸੰਤਾ ਦੇਵੀ ਜੋ ਭੋਗ ਲੱਗੀ ਗਿਆ ਜਾਹ ਹੁਣ
ਸੋਚ ਮਤ ਕਰੀਆਂ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚੀਜ਼ ਆਪੇ ਲੈ ਲਈ।
ਕੁਸੀ ਗਲਾਇਆ ਇਥੌਂ ਸੱਚਾ
ਖੰਡ ਦਰਬਾਰ ਹੈ ਜੋ ਕੋਈ ਕਿਸੇ
ਬਾਲ ਖੋਈ ਨਜਰ ਨਿਹਾਲੇ ਉਸ ਪ੍ਰ ਭਗਵਤੀ ਕੈਂਪ ਹੋ ਜਾਇਆ
ਕਰਦੀ ਹੈ ਸੋ ਤੁਸੀਂ ਕੁਸੀ ਜੋ ਖੋਟੀ ਨਜਰੇ ਭਾ ਨਹੀਂ ਨਿਹਾਲ ਬੈਠੇ
{{gap}}ਇੱਥੇ ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਹੋਇਆ ਕਰਦੀਆਂ ਸੀਆਂ ਕਿ ਇਤਨੇ ਨੂੰ
ਦਸ ਬੀਹ ਤੀਮੀਆਂ ਇੱਕਲੂ ਬਿੰਦਲੁ ਲਗਾਈਕੇ ਇੱਕ ਢੋਲਕੂਵਾ
ਲੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਗਾਂਦੀਆਂ ਬਜਾਦੀਆਂ ਨਿੱਕਲੀਆਂ। ਤਿਸ ਜਾਤੂ
ਹੱਟੀਵਾਲਿਆਂ ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਇਹ ਮੰਡਲੀ ਕਿੱਧਰ ਚੱਲੀ ਹੈ !
ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਤਾਂ ਜੀ ਇੱਥੌਂ ਤੇ ਚਾਰ ਕੋਂਹ ਉਤੇ ਇੱਕ ਮੇਲਾ
ਹੈ ਉਸ ਬਾਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਿੰਨ । ਤੁਸੀਂ ਬੀ ਮੇਲਾ ਦਿਖੀ ਆਬੋ॥
{{gap}}ਜਾਂ ਓਹ ਤੀਮੀਆਂ ਬਜਾਰ ਤੇ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲੀਆਂ ਤਾਂ ਇੱਕ<noinclude></noinclude>
gj1jtpaejbvpax714h6qdemulyjp3yp
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/161
250
66886
196948
2025-07-02T04:17:54Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਬੇਲੀ ਆਬੋ ਨਾਗਰੂ ਆਓ ਇੱਥੇ ਥਾਂਇ ਉੱਤੇ ਬਹੀਕੇ ਬੱਬਰ ਖਾਈ ਲਈਯੇ ਮੇਲਾ ਵਿੱਚ ਕੁਸੂ ਨੀਚ ਊਚ ਕਨੇ ਛੋਹੀ ਜਾਣਗੇ॥ {{gap}}ਇਹ ਸੁਣੀ ਕੇ ਨਾਗਰੂ ਅਰ ਪੂਚਨਾ ਅਰ ਗੁਪਾਲੂ ਆ ਅਰ ਅੱਛ ਅਰ ਦਿਆਲੀ ਤਾਂ ਇਕ ਕਨਾਰੇ ਬਹੁਕੇ ਖਾਣ ਪੀਣ ਲ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196948
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੬੦)}}</noinclude>ਬੇਲੀ ਆਬੋ ਨਾਗਰੂ ਆਓ ਇੱਥੇ ਥਾਂਇ ਉੱਤੇ ਬਹੀਕੇ ਬੱਬਰ ਖਾਈ
ਲਈਯੇ ਮੇਲਾ ਵਿੱਚ ਕੁਸੂ ਨੀਚ ਊਚ ਕਨੇ ਛੋਹੀ ਜਾਣਗੇ॥
{{gap}}ਇਹ ਸੁਣੀ ਕੇ ਨਾਗਰੂ ਅਰ ਪੂਚਨਾ ਅਰ ਗੁਪਾਲੂ ਆ ਅਰ ਅੱਛ
ਅਰ ਦਿਆਲੀ ਤਾਂ ਇਕ ਕਨਾਰੇ ਬਹੁਕੇ ਖਾਣ ਪੀਣ ਲੱਗੀ ਪਈ
ਆਂ ਅਰ ਸੁੰਦਰੂ ਮੋਹਣੀ ਅਰ ਸ਼ੁਰੂਪ ਇੱਕ ਬਾਲ ਬੈਠੀ ਗਈਆਂ
ਕੁਸੀ ਮਿੱਠੇ ਬੱਬਰੂ ਅਰ ਤੁਸੀ ਖੱਟੀ ਭਟੂਰੂ ਕੱਢਕੇ ਖਾਣੇ ਚਾਹੇ ।
ਕੁਸੀ ਗਲਾਇਆ ਭਲੀਓ ਅਸਾਂ ਬਾਲ ਔਹ ਸਭ ਨਿਹਾਲਾ ਕਰ
ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਆਬੇ ਇਕ ਇੱਕ ਬੱਬਰੂ ਅਰ ਭਠੁਰੂ ਛਿਨਾਂ ਜੋ ਭੀ
ਪਕੜਾਈ ਦੇਇਯੇ। ਕਿਉ ਜੋ ਏਹ ਦ੍ਵਾਰਾ ਤੇ ਹਿੰਨ ਅਰ ਨਾਲੇ ਇਨਾਂ
ਬਾਲ ਖਾਉਣ ਪੀਉਣ ਜੋ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾ ਕਰਦਾ॥
{{gap}}ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਮੋਈਓ ਇਨਾਂ ਜੋ ਦੇਈਕੇ ਅਸਾਂ
ਬਾਲ ਕੀ ਰਹੀਗਾ ਏਹ ਮੋਈਆਂ ਘਰਾਂ ਤੇ ਮੇਲਾ ਦਿਖਣ ਨਿਕਲੀ
ਆਂ ਜੀਆਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਘਰਾ ਤੇ ਕਿਉ ਨਾ ਲਿਆਈਆਂ ਕੀ
ਇਨਾਂ ਜੋ ਮਲੂਮ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਮੇਲੇ ਵਿਚ ਸਾੜਾ। ਹੁਣ ਬੱਬੂ ਬੈਠਾ
ਹੋਗੜਾ? ਸੋ ਭਲੀਏ ਕਿੰਜੋ ਤਾ ਕੋਈ ਗਰਜ ਨਹੀਂ ਤਿੰਜੋ ਇਨਾਂ ਪਰ
ਕਾਲਜਾ ਪੱਘਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕੋਈ ਬੱਬਰੂ ਭਟੂਰੂ ਦੇ ਈਦੇ॥
{{gap}}ਤਿਸ ਗਲਾਇਆ ਅਬੋ ਚੰਦਰੀਏ ਘਰਾ ਤੇ ਡਾਲਈ ਤੁਰੀਆਂ
ਸੀਆਂ ਪਰ ਇਥੇ ਦੂਏ ਦਿਨ ਪਹੁੰਚਣ ਕਰਕੇ ਰਾਹਾ ਵਿੱਚ ਖਾਈ
ਬੈਠੀਆਂ। ਸਾਡਾ ਕਾਲਜਾ ਤੁਸਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੀਕ ਕਰੋ ਪੱਘਰਨਾ
ਸਾਪਰ ਅਸਾਡੇ ਨਾਲ਼ ਗਾਂਦੀਆਂ ਚਲੀ ਪਈਆਂ ਇਨਾਂ ਕੀ ਦੇਈ
ਦੇ ਮੰਗੀਆਂ ਤਾਂ ਤੁਸਾਡੇ ਬਾਲ ਬਜਾਦੀਆਂ ਕੇਹੜੀ ਟੋਟ ਆਈ
ਜਾਘੜੀ?
{{gap}}ਇਹ ਸੁਣੀਕੇ ਦੋ ਭੈ ਵਿਚੋਂ ਬੋਲੀ ਉਠੀਆਂ ਅਬੇ ਲਾੜੀਓ ਤੁਸਾ
ਡੀ ਜਾਤ ਹੁਣ ਹੈ ? ਤੁਸੀਂ ਅਸਾਡੇ ਬੱਬਰੂ ਖਾਈ ਲਓ ਗੀਆਂ ?
{{gap}}ਉਨੀਂ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੀ ਰਜਪੂਤਾ ਅਰ ਬਾਹਮਣਾਂ ਦੇ ਘਰਾ<noinclude></noinclude>
o0dgzhm3qxf4u7r3jla0w51knt9tdho
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/162
250
66887
196949
2025-07-02T04:22:25Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਦੇ ਬੱਬਰੂ ਤਾ ਅਸਾਂ ਘਿਰਡਣੀਆਂ ਅਰ ਕਨੈਡਣੀਆਂ ਰਾਜੂ ਰਾਜੂ ਥਾਈਲੈਂਹਗੀਆਂ ਮਝ ਹੋਰ ਕੁਸੀ ਦੇ ਹੱਥਾ ਤੇ ਖੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹੋ ਮੈਂ ਕਿ {{gap}}ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਤੁਸੀ ਨੇ ਕੋਈ ਬੱਬਰੂ ਅਰ ਕੁਸੀ ਕੋਈ ਭਨੂਰੂ ਤਿਨਾਂ ਕੀ ਦੇਈਕੇ ਗਲਾ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196949
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੬੧)}}</noinclude>ਦੇ ਬੱਬਰੂ ਤਾ ਅਸਾਂ ਘਿਰਡਣੀਆਂ ਅਰ ਕਨੈਡਣੀਆਂ ਰਾਜੂ ਰਾਜੂ
ਥਾਈਲੈਂਹਗੀਆਂ ਮਝ ਹੋਰ ਕੁਸੀ ਦੇ ਹੱਥਾ ਤੇ ਖੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀਆਂ
ਹੋ ਮੈਂ ਕਿ
{{gap}}ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਤੁਸੀ ਨੇ ਕੋਈ ਬੱਬਰੂ ਅਰ ਕੁਸੀ ਕੋਈ ਭਨੂਰੂ ਤਿਨਾਂ
ਕੀ ਦੇਈਕੇ ਗਲਾਇਆ ਮੋਈਓ ਬੇਗਾਂ ਖਾਈ ਲਵੋ ਭੀ ਮੇਲਾ
ਬਿਛੁੜੀ ਜਾਈਗਾ ॥
{{gap}}ਜਾਂ ਸਭ ਖਾ ਪੀ ਚੁੱਕੀਆਂ ਅਰ ਉਸ ਬਾਇ ਤੇ ਪਾਣੀ ਪੀ ਲਿਆ
ਤਾਂ ਸਭਨੀ ਗਿਭੀਆਂ ਬੱਠੀਕੇ ਗਲਾਇਆ ਕਿ ਸੁਣ ਬੇ ਢੋਲਕ
ਵਾਲਿਆ ਭਲਿਆ ਤੂੰ ਢੋਲਕੁ ਬਜਾਈ ਜਾਇਆਂ ਅਸਾਂ ਸਭੋ
ਲੁੱਡੀ ਅਰ ਫੁਹਮਣੀਆਂ ਪਾਂਦੀਆਂ ਚੱਲਗੀਆਂ॥
{{gap}}ਜਾਂ ਢੋਲਕ ਬਜਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ
ਦੇਵੀਏ ਦਾ ਗੀਤ ਸੁਣਾਈ ਦੇ।
ਇੱਕ ਬੇਲੀ ਅਬੇ ਮਾਣਕੂਏ ਸਾਕੀ
ਭਲੀਏ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜੋ ਤੈਂ ਅਰਾ
ਦੀ ਛੰਨਾ ਉਪਰ ਚੜੀਕੇ ਗਾਮਿਆ ਸਾ ਸਾੜੇ ਮਨਾ ਜੋ ਮਲਾ
ਸੁਹਣਾ ਲੱਗਾ ॥
{{gap}}ਮਾਣਕੁ ਗਲਾਇਆ ਮੋਈਏ ਦੇਵੀਏ ਦਾ ਗੀਤ ਮਿੱਕੀ ਅੱਛਾ
ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਕਰਦਾ ਸੁਣ ਮੈਂ ਭੁੱਜੇ ਹੋਰ ਗੀਤ ਸੁਣਾਂਗੀ। ਹੁਣ ਮਾਣਕੂ
ਢੋਲਕੂ ਦੇ ਅਵਾਜ਼ੇ ਮੂਜਬ ਲੁੱਡੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਜਿਉਂ ਜਿੰਉ
ਢੋਲਕੂ ਅਰ ਬੰਝਲੁ ਬਜਾ ਕਰਦਾ ਸਾਡਿੰਉ ਤਿਉ ਅਜਿਹੇ ਗੀਤ
ਮਾਣਕ ਉਚੀ ਹੇਕ ਨਾਲ ਸੁਣਾਂਦੀ ਸੀ। ਜਿਹਾਕ ( ਸੱਜਣਾ ਮੈਂ
ਕੀਛਾਤੀ ਕੀ ਲਾਈ ਲੈਂ। ਛਾਤੀਆ ਕੀ ਲਾਈ ਲੈ ਪਾਸ ਬਹਾਈ
ਲੈ ਅਸਾਂ ਤੇਰੇ ਕੁਰਬਾਨੇ । ਲਟਪਣੀ ਪੱਗ ਲਪੇਟ ਲਿਆ ਮਨ
ਕੋਈ ਨਾ ਪੀੜ ਪਛਾਨੇ। ਛੈਲਾ ਮੈਂ ਕੀ ਛਾਤੀਆ ਕੀ ਲਾਈ ਹੈ।)
ਫੇਰ ਇੱਕ ਲਾੜੀਆ ਗਲਾਇਆਭਲੀਓਤੁਸਾਂ ਕੀਹਾਂ ਸੁਣੀਂਦੀਆਂ
ਹੋਂ ਪਰਸੋਂ ਦੀ ਲਾੜੀ ਅਡਰੂ ਐਹੇ ਸੁਹਣੇ ਗੀਤ ਜਾਣਾ ਕਰਦੀ ਏ
ਤੁਸਾਂ ਤਿਸ ਜੋ ਛੇੜੋ ਸੈਹ ਸਭਨਾਂ ਜੋ ਅਨੰਦ ਕਰ ਵੇਹਗੜੀ॥
U<noinclude></noinclude>
t35z5acyj9j6ta28hraq5omb2pdraxv
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/163
250
66888
196950
2025-07-02T04:24:20Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "{{gap}}ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸਭੋ ਅਰੂ ਜੋ ਗਲਾਈਆਂ ਆਬੋ ਅਤਰੂ ਤੂੰ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਗੁਥਲੀ ਸਾਡੇ ਬਾਲ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈਂ ਮੈਈਏ ਸੁਣਾਂਦੀ ਕਜੋ ਨਹੀਂ ? ਬੁੱਧ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਮੁੱਲ ਬੱਟਣਾ ਹੈ ? {{gap}}ਅਭਰੂ ਜੇਹੀ ਸੁਰਮਾ ਸੀਸਾ ਛਲ ਬਣੀ ਚਲੀ ਜਾਇਆ ਕ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196950
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੬੨)}}</noinclude>{{gap}}ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸਭੋ ਅਰੂ ਜੋ ਗਲਾਈਆਂ ਆਬੋ ਅਤਰੂ ਤੂੰ ਗੁਣਾਂ
ਦੀ ਗੁਥਲੀ ਸਾਡੇ ਬਾਲ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈਂ ਮੈਈਏ ਸੁਣਾਂਦੀ ਕਜੋ
ਨਹੀਂ ? ਬੁੱਧ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਮੁੱਲ ਬੱਟਣਾ ਹੈ ?
{{gap}}ਅਭਰੂ ਜੇਹੀ ਸੁਰਮਾ ਸੀਸਾ
ਛਲ ਬਣੀ ਚਲੀ ਜਾਇਆ
ਕੰਘੀ ਪੱਣੀ ਬਿੰਦਲੂ ਇੱਕੜੂ ਕਰੀ
ਕਰਦੀ ਸੀ ਹੋਰਨਾਂ ਲਾੜੀਆਂ ਦਾ
ਗਲਾਇਆ ਸਿਰਾ ਪਰ ਧਰੀਕੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਖੜੀ ਹੋਈ ਗਈ।
ਉਸ ਸਮੇਂ ਜੋ ਅਭਰੂ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕਾ ਤੇ ਬਿੱਛੁੜੀ ਹੋਈ ਸੀ ਐਸੇ
ਬਿਛੋੜੇ ਅਰ ਵਿਰਾਗ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਮੋਂ ਕਿ ਸਭੋ ਲਾੜੀਆਂ ਚੁੱਪ ਹੋਈ
ਗਈਆਂ ਜਿਹਾਕ (ਬੁਰੇ ਬਿਛੋੜੇ ਦੇ ਤੀਰ ) ਜਿਸ ਤਨ ਲੱਗੇ ਸੋਈ ਭਨ
ਜਾਣੇ ਹੋਰ ਕਿਆ ਜਾਣੇ ਸਰੀਰ ) ( ਬੁਰੇ ਬਿਛੋੜੋਂ ਦੇ ਤੀਰ।) ਫੇਰ
ਗਾਜਿਆ ( ਸੱਜਣ ਮੇਰਾ ਪਰਦੇਸ ਪਰਦੇਸੀਆਂ ਨੂੰ ਰੱਬ ਮੇਲੇ ) ਫੇਰ
ਇਹ ਗੀਤ ਗਾਮਿਆ ( ਸੱਸੂ ਮੇਰੀ ਬੁਰਿਆਰ ਜਾਂਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹੁਣ
ਮੋੜੇ ( )
{{gap}}ਇੱਕ ਲਾੜੀਆਂ ਨੇ ਅੱਗੇ ਬਧੀਕੇ ਗਲਾਇਆ ਅਬੋ ਅਤਰੂ
ਸਾਕੀਂ ਸੋਂਹ ਗੀਤ ਸੁਣਾਈਦੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁਸੰਭੋ ਚੁਗਰੇ ਦੀ ਗੱਲ
ਆਂਦੀ ਹੈ।
{{gap}}ਅਭਰੂ ਨੇ ਲੰਮੀ ਹੇਕ ਨਾਲ ਗਾਮਿਆ ( ਕੁਸੰਭੜਾ ਚੁਗਦੀ ਦੇ
ਚੁਗਦੀ ਦੇ ਲੜੀ ਗਿਆ ਕਾਲੜਾ ਨਾਗ ਕੁਸੰਭੜਾ ਚੁਗਦੀ ਦੇ। ਨਾਗੁ
ਲੜੋਂ ਤਾਂ ਗਾਰੜੂ ਬੁਲਾਮਾਂ ਇਹ ਇਸਕਾ ਦੀ ਲਾਗ। ਕੁਸੰਭੜਾ
ਚੁਗਦੀ ਦੇ॥
{{gap}}ਮੈਂ ਤਾ ਜਾਣਿਆ ਇਸ਼ਕ ਸੁਖਾਲਾ ਇਸਕਾਂ ਦੇ ਪੰਥ ਨਿਰਾਲੇ।
ਮੜੇ ਫੈਲਾ ਮਿੱਜੇ ਦਰਸਨ ਦੇਈ ਜਾ ਮੈਂ ਚੱਲਗੀ ਡੇਰਵੇਂ ਨਾਲੇ।
ਕੁਸੰਭੜਾ ਚੁਗਦੀ ਦੇ ॥)
{{gap}}ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਦੇਹੁੰ ਚੌਹੁੰ ਲਾੜੀਆ ਨੇ ਇਹ ਗਲਾਇਆ ਭਲੀਓ
ਇਹ ਗੀਤ ਤਾਂ ਮਤੇ ਇਸਕਾਂ ਦਾ ਹੈ ਅਰ ਇਸ ਦੇ ਸੁਣਨੇ ਤੇ ਮਨ<noinclude></noinclude>
e5ufnwiltf0l663480hbhzjty7w54vf
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/164
250
66889
196951
2025-07-02T04:26:07Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "( ੧੬੩ ) ਹੈ ਉਛਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਲੰਮਾ ਬਹੁਤ ਹੈ ਆਵੋ ਕੋਈ ਛੋਟਾ ਗੀਤ ਕੱਢੀਏ॥ {{gap}}ਇੱਕ ਬੋਲੀ ਏਹਾ ਭਾਜੁਆਹਰੁ ਅਰ ਸਿੱਬੀਆ ਦੇ ਜਾਦ ਹੈ ਸੋ ਇਨਾਂ ਜੋ ਪੁੱਛੀ ਲਵੋ ਗਾਉਣਗੀਆਂ ਕੇ ਨਹੀਂ ? {{gap}}ਕਈਆਂ ਲਾੜੀਆਂ ਭਿਨਾਂ ਦੁਹਾਂ ਕੀ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196951
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੬੩)}}</noinclude>( ੧੬੩ )
ਹੈ
ਉਛਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਲੰਮਾ ਬਹੁਤ ਹੈ ਆਵੋ ਕੋਈ ਛੋਟਾ ਗੀਤ
ਕੱਢੀਏ॥
{{gap}}ਇੱਕ ਬੋਲੀ ਏਹਾ ਭਾਜੁਆਹਰੁ ਅਰ ਸਿੱਬੀਆ ਦੇ ਜਾਦ ਹੈ
ਸੋ ਇਨਾਂ ਜੋ ਪੁੱਛੀ ਲਵੋ ਗਾਉਣਗੀਆਂ ਕੇ ਨਹੀਂ ?
{{gap}}ਕਈਆਂ ਲਾੜੀਆਂ ਭਿਨਾਂ ਦੁਹਾਂ ਕੀ ਗਲਾਇਆ ਕਿਉ ਬੋ
ਜੁਆਹਰੂ ਕਨੇ ਤੁਸਾਂ ਦਿਖਾ ਕਰਦੀਆਂ ਤੋਂ ਏਹ ਸਭੋ ਸਹੇਲੀਆਂ
ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਕਿਆ ਗਲਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
{{gap}}ਜੁਆਹਰੂ ਬੱਲੀ ਮੋਈਓ ਤੁਸਾਂ ਕੀ ਗਾ
ਬਜਾਣਾ ਸੁੱਝਾ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਸਾਡਾ ਤਾ ਇੱਕ ਗੱਭਰੂ ਕਾਲਜਾ ਕਢਕੇ ਲਈ ਗਿਆ। ਜਾਂ ਮੇਲੇ
ਵਿਚ ਤਿਸ ਜੋ ਇਕ ਵਾਰ ਦਿੱਖੀ ਲਮਾਂਗੀ ਤਾਂ ਕੁਛ ਸੁਝੀਗਾ ॥
{{gap}}ਤਿਨੀਂ ਪੁੱਛਿਆ ਅਬੇ ਚੰਦਰੀਏ ਸੈਹ ਐਹਾਗਭਰੂ ਛੈਲ ਹੁਣ
ਸਾਜਿਸ ਤੇਰਾ ਕਾਲਜਾ ਕੱਢੀ ਲਿਆ। ਤੂੰ ਤਾ ਸਾਰੇ ਮੁਲਖਾ ਜੋ
ਲੁੱਟਾ ਕਰਦੀ ਸੀ ?
{{gap}}ਜੁਆਹਰੂ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਭਲੀਓ ਤੁਸਾਂ ਜੋ ਕਿਆ ਗੁਲਾਮਾਂ
ਮਤ ਮੇਰੇ ਮਾਂ ਬੱਬ ਨੂੰ ਖਬਰ ਕਰੀ ਦੇ ਮੈਂ ਪਰ ਸੈਂਹ ਸਾਡੇ ਹੀ ਪਿੰਡਾ
ਦਾ ਰਾਜਪੂਤ
ਹੈ। ਮੋਈਓ ਮਿੱਥੋਂ ਕੀਹਾਂ ਸਾਰ ਸੀ ਇਨਾਂ ਗੱਲਾਂ ਦੀ
ਪਾਪਣ ਸਿੱਬੀਆ ਮਿਜੋ ਇੱਕ ਦਿਨ ਬੋਲੀ ਜੁਆਹਰੂਆ ਭਿੱਜੋ ਇੱਕ
ਗੱਲਾ ਸੁਭਾਮਾਂ ਜੇ ਮੰਨੀ ਲਮੈਂ। ਮੈਂ ਗਲਾਇਆ ਸੁਦਾ ਮੰਨਕੇ ਦੀ
ਹੋਊਗੜੀ ਤਾਂ ਮੰਨੀ ਲਮਾਂਗੀ । ਇਸ ਆਖਿਆ ਭਿੱਜੋ ਫੁਲਾਨਾ
ਮੂੰਡੂ ਬੁਲਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਜੋ ਤਿਸ ਬਾਲ ਗਈ ਮਿੱਥੋਂ ਕਨੇ ਬਠਾਈਕੇ
ਐਹੀਆਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਾਈਆਂ ਕਿ ਉਸੀ ਵੇਲੇ
ਮੇਰਾ ਮਨ ਲਈ ਲਿਆ॥
{{gap}}ਇੱਕ ਬੋਲੀ ਅਬੇ ਜਆਹਰ ਸੈਂਹ ਹੀ ਹੈਨਾ ਜਿਸ ਦੀਆਂ
ਅੱਖੀਆਂ ਕੁਛ ਛੋਟੀਆਂ ਅਤੇ ਗਲਾ ਕੁਛ ਮੋਟਾ ਜੇਹਾ ਅਰ ਆਪ
ਮਧਰਾ ਜੇਹਾ ਹੈ ?<noinclude></noinclude>
cmj3h8xioe1jvnogflddexshyhvbc4p
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/165
250
66890
196952
2025-07-02T04:27:32Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "{{gap}}ਜੁਆਹਰੂ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਨਾ ਨੀ ਮੋਈਏ ਜਿਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕਜੋ ਪਾਉ ਪਾਉ ਦੀ ਇੱਕ ਅੱਖੀਂ ਹਰਨਾਂ ਜੋ ਮਾਡ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅਰ ਗਰਦਨ ਭਾਰੀ ਵਜੋ ਹੋਣੀ ਸੀ ਸੋਹਣੀ ਕੂੰਜ ਵਰਗੀ ਤਿਸ ਦੀ ਗਰਦਨ ਅਤੇ ਪੰਜਾਂ ਹੱਥਾਂ ਦਾ ਲੰਮ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196952
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੬੪)}}</noinclude>{{gap}}ਜੁਆਹਰੂ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਨਾ ਨੀ ਮੋਈਏ ਜਿਸ ਦੀਆਂ
ਅੱਖੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕਜੋ ਪਾਉ ਪਾਉ ਦੀ ਇੱਕ ਅੱਖੀਂ ਹਰਨਾਂ ਜੋ
ਮਾਡ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅਰ ਗਰਦਨ ਭਾਰੀ ਵਜੋ ਹੋਣੀ ਸੀ ਸੋਹਣੀ
ਕੂੰਜ ਵਰਗੀ ਤਿਸ ਦੀ ਗਰਦਨ ਅਤੇ ਪੰਜਾਂ ਹੱਥਾਂ ਦਾ ਲੰਮਾ ਗੱਭਰੂ
। ਮੋਈਏ ਇੱਕ ਵਾਰ ਦਿਖੀ ਲਮੇ ਤਾਂ ਗਸੀ ਖਾ ਜਾਏਂ॥
{{gap}}ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣੀਕੇ ਤਿਸ ਢੋਲਕੁਵਾਲੇ ਨੇ ਤਿਸ ਬੰਝਲੂਵਾਲੇ
ਜੋ ਗਲਾਇਆ ਮੋਇਆ ਸੁਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਜੁਵਾਹਰੂਆ
ਕਿਆ ਗੱਲਾ ਗੁਲਾਈ ਹੈ। ਭਾਉ ਤਦੇ ਪਹਾੜ ਦੇਸ ਬਦਨਾਮ
ਹੋਈ ਗਿਆ ਹੈਨਾ ਜਿੱਥੇ ਐਹੀਆਂ ਜੇਹੀਆਂ ਬਦਕਾਰਾਂ ਡੀਉ.
ੜੀਆਂ ਰਹੀਂ ਗਈਆਂ ਹਿੰਨ ਭਾਊ ਮਿਜੋ ਇੱਕ ਦਿਨ ਭੋਣ ਜਾਣੇ
ਦਾ ਕੰਮ ਬਣੀ ਗਿਆ ਉੱਥੋਂ ਤਸੀਲਾ ਤੇ ਨਿਕਕੇ ਮੁਨਸ਼ੀ ਲੋਕ
ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰਾ ਕਰਦੇ ਸੇ ਕਿ ਪਹਾੜ ਦੇ ਮੁਲਖਾ ਵਿੱਚ ਜਿਤਨੇ
ਮੁਕਦਮੇ ਝਗੜੇਂ ਲਾੜੀਆਂ ਦੇ ਕਚੈਹਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਚਿੰਨ
ਭਿਤਨੇ ਔਰ ਕਿਸ ਗੱਲਾ ਦੇ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਕਰਦੇ ਮੋਇਆ। ਇਸ
ਗੱਲਾ ਕਰਕੇ ਡਾ . ਅੰਗਰੇਜ ਲੋਕ ਭੀ ਪਹਾੜ ਦੇ ਮੁਲਖਾ ਜੋ ਗੰਦਾ
ਲਿਖਾ ਕਰਦੇ ਚਿੰਨ। ਦਿਖਿਆਂ ਜੁਆਹਰੂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਖੀ
ਜਲੀ ਆਪਣੇ ਜਾਰਾਂ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੇ ਰੋਣੇ ਰੋਆ ਕਰਦੀ ਹੈ ॥
ਬੰਝਲੂਵਾਲੇ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਭਾਊ ਤੁੱਜੇ ਕੀਹਾਂ ਚਿੰਤਾ ਪਈ
ਜਿਨਾਂ ਮਾਂ ਖੁੱਚੀ ਦਿਆਂ ਇਸ ਜੋ ਵਿਆਹਿਆ ਸੋਈ ਪੱਛੋਂ
ਉਣਗੇ । ਸਾਡੀ ਪਜਾਰ ਜਾਰੇ ਸਾਕੀ ਇਨਾਂ ਘੋਖਾਂ ਤੇ ਕੀ ਲੈਣਾ ਹੈ ?
{{gap}}ਡਿਸ ਉਤਰ ਦਿੱਤਾ ਨਹੀਂ ਭਲਿਆ ਸਾਡੀ ਜੁੱਤੀ ਜਾਣੇ ਅਸਾਂ
ਤੇ ਭਿੱਜੋ ਇੱਕ ਗੱਲਾ ਸੁਣਾਈ ਹੈ ॥
{{gap}}ਹੁਣ ਸਭ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੇ। ਇੱਥੇ ਇਨਾਂ ਲਾੜੀਆਂ ਜੋ ਦਿੱਖੀਕੇ
ਮਤੇ ਗੱਭਰੂ ਡਿਨਾਂ ਬਾਲ ਕੱਠੇ ਹੋਈ ਗਏ ਕੋਈ ਬੇਲਾ ਕਰਦਾ ਸਾ
ਭਾਊਆ ਮਿੱਛੋਂ ਤਾਂ ਔਹ ਲਾੜੀਆ ਸੁਹਣੀ ਲੱਗਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ<noinclude></noinclude>
18ioyzaie7nzepf99w44jzmvf0gqy38
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/166
250
66891
196953
2025-07-02T04:28:46Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "( 94 ) ਦੇ ਘੱਗਰੂ ਜੋ ਡੂਢ ਗਿੱਠਾ ਦੀ ਉਦੀ ਸੰਜਾਫ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਕੋਈ ਬੇਲਿਆ ਅਬੇਦਿਖਿਆਂ ਬੇ ਮੌਜੂਆ ਔਹ ਜਿਸ ਦੇ ਮੱਥੇ ਨੀਲਾ ਬਿੰਦਲੂ ਚਮਕਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੁਸੀ ਕੇਹੇ ਭਾਗਵਾਨਾ ਦੀ ਲਾੜੀ ਹੈ ਭਲਿਆ ਜਿਸ ਘਰ ਸੈਂਹ ਲਾੜੀ ਹੈ ਉ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196953
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੬੫)}}</noinclude>( 94 )
ਦੇ ਘੱਗਰੂ ਜੋ ਡੂਢ ਗਿੱਠਾ ਦੀ ਉਦੀ ਸੰਜਾਫ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਕੋਈ
ਬੇਲਿਆ ਅਬੇਦਿਖਿਆਂ ਬੇ ਮੌਜੂਆ ਔਹ ਜਿਸ ਦੇ ਮੱਥੇ ਨੀਲਾ
ਬਿੰਦਲੂ ਚਮਕਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੁਸੀ ਕੇਹੇ ਭਾਗਵਾਨਾ ਦੀ ਲਾੜੀ ਹੈ
ਭਲਿਆ ਜਿਸ ਘਰ ਸੈਂਹ ਲਾੜੀ ਹੈ ਉਗੜੀ ਉਹ ਦੀਵਾ ਕਜੇ ਜਾਲਾ
ਕਰਦੇ ਹੋਣਗੇ। ਇਸ ਦੇ ਰੂਪਾ ਦੀ ਹੀ ਚਾਨਣੀ ਮੜੀ ਹੈ। ਕੋਈ
ਬੋਲਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਭਾਊਆ ਅਸਾ ਤੇ ਇਸ ਜੋ ਧਿਆਇਆ ਕਰ
ਦੇ ਹੈਂ ਕਿ ਜਿਸ ਦੇ ਨੱਥਾ ਦੇ ਬੁਲਾਕੇ ਬਾਲ ਦੇ ਮੋਤੀ ਲਟਕਾ ਕਰ ਦੇ
ਹਿੰਨ। ਕੁਸੀ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਹਾਇ ਕਨਾਰੀਵਾਲੀਏ।
ਗਰੀਬਾਂ ਬਾਲ ਭੀ ਨਜ਼ਰ ਕਰਿਆਂ।
ਕਰਦੇ ਇੱਕ ਦਿਦਾਰ ਦੇ ਭੁੱਖੇ ਹੈਂ । ਇੱਕ ਗੱਭਰੂ ਨੇ ਆਈਕੇ ਇੱਕ
ਲਾੜੀਆ ਦਾਭੋਛਨੂੰ ਫੜੀਕੇ ਗਲਾਇਆ ਕਿੰਉ ਬੇ ਤੁਸਾਂ ਮੇਲੇ
ਦਾ ਤਕਰਾਰ ਕੀਤਾ ਸਾ ਕਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕਾ ਜੋ ਛੱਡੀਕੇ ਤੇਰੇ
ਘਰ ਚਲੀ ਰਹਾਂਗੀ ਸੋ ਹੁਣ ਕੀ ਸਲਾਹ ਹੈ ?
ਅਸਾਂ
ਅਸਾਂ ਹੋਰ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਮੰਗਾ
{{gap}}ਤਿਸ ਗਲਾਇਆ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤਿਜੋ ਕੁਣ ਵੇਲਾ ਤੇ ਮੇਲੇ ਵਿਚ ਨਿ
ਹਾਲ ਥਕੀ ਤੂੰ ਨਜਰ ਨਹੀਂ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਤੇ ਹੁਣੇ ਤਿਆਰ ਹਾਂ ਪਰ
ਮੇਰੇ ਪਹਿਲੇ ਮਾਲਕਾ ਜੋ ਪਜਾਹ ਰੁਪੈਯੇ ਕੁ ਚੂੰ ਤੇ ਕਢਾਈ ਦੇਹ ਕਿ
ਜਿਸ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪਰ ਖਰਚੇ ਥੇ
{{gap}}ਤਿਸ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਭਲੀਏ ਰੁਪੈਯੇ ਮਤੇ ਕਢਾਈ ਦਗੜੇ ਬੀਹ
ਰੁਪਯੇ ਤੇ ਮੇਰੇ ਬਾਲ ਤਿਆਰ ਤਿੰਨ ਜਦ ਚਾਹੇ ਦੁਆਈ ਦੇਹ
ਅਰ ਬੀਹਾਂ ਦੇ ਛੱਲੀਆਂ ਦੇ ਦਾਣੇ ਦੇਈ ਦਹਗੜਾ ਰਹੇ ਦਸ ਸੇਂ
ਦਸ ਉਧਾਰ ਸੁਧਾਰ ਕਢਾਈ ਲੈਂਹਗਾ। ਪਰ ਤੁੱਜੋ ਛੱਡੀਕੇ ਜਾਣਾ
ਧਰਮ ਨਹੀਂ ॥
{{gap}}ਸਗਲਾਇਆਮਿਨੋ ਤਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਲ ਹੀ ਜਾਣ ਹੌਂ ਭੀ
ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਛੱਡੀਕੇ ਹੋਰ ਬਾਲ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ। ਜਾਹ ਜਾਈਕੇ
ਰੁਪੈਯੇ ਲਈ ਆ। ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇਣਾ ਬਾਲ ਬੈਠਗੀ॥<noinclude></noinclude>
6hswu17rtby2xvp7765q9y40zd2ckzr
196954
196953
2025-07-02T09:03:11Z
Charan Gill
36
196954
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੬੫)}}</noinclude>ਦੇ ਘੱਗਰੂ ਜੋ ਡੂਢ ਗਿੱਠਾ ਦੀ ਉਦੀ ਸੰਜਾਫ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਕੋਈ
ਬੇਲਿਆ ਅਬੇਦਿਖਿਆਂ ਬੇ ਮੌਜੂਆ ਔਹ ਜਿਸ ਦੇ ਮੱਥੇ ਨੀਲਾ
ਬਿੰਦਲੂ ਚਮਕਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੁਸੀ ਕੇਹੇ ਭਾਗਵਾਨਾ ਦੀ ਲਾੜੀ ਹੈ
ਭਲਿਆ ਜਿਸ ਘਰ ਸੈਂਹ ਲਾੜੀ ਹੈ ਉਗੜੀ ਉਹ ਦੀਵਾ ਕਜੇ ਜਾਲਾ
ਕਰਦੇ ਹੋਣਗੇ। ਇਸ ਦੇ ਰੂਪਾ ਦੀ ਹੀ ਚਾਨਣੀ ਮੜੀ ਹੈ। ਕੋਈ
ਬੋਲਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਭਾਊਆ ਅਸਾ ਤੇ ਇਸ ਜੋ ਧਿਆਇਆ ਕਰ
ਦੇ ਹੈਂ ਕਿ ਜਿਸ ਦੇ ਨੱਥਾ ਦੇ ਬੁਲਾਕੇ ਬਾਲ ਦੇ ਮੋਤੀ ਲਟਕਾ ਕਰ ਦੇ
ਹਿੰਨ। ਕੁਸੀ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਹਾਇ ਕਨਾਰੀਵਾਲੀਏ।
ਗਰੀਬਾਂ ਬਾਲ ਭੀ ਨਜ਼ਰ ਕਰਿਆਂ।
ਕਰਦੇ ਇੱਕ ਦਿਦਾਰ ਦੇ ਭੁੱਖੇ ਹੈਂ । ਇੱਕ ਗੱਭਰੂ ਨੇ ਆਈਕੇ ਇੱਕ
ਲਾੜੀਆ ਦਾਭੋਛਨੂੰ ਫੜੀਕੇ ਗਲਾਇਆ ਕਿੰਉ ਬੇ ਤੁਸਾਂ ਮੇਲੇ
ਦਾ ਤਕਰਾਰ ਕੀਤਾ ਸਾ ਕਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕਾ ਜੋ ਛੱਡੀਕੇ ਤੇਰੇ
ਘਰ ਚਲੀ ਰਹਾਂਗੀ ਸੋ ਹੁਣ ਕੀ ਸਲਾਹ ਹੈ ?
ਅਸਾਂ
ਅਸਾਂ ਹੋਰ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਮੰਗਾ
{{gap}}ਤਿਸ ਗਲਾਇਆ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤਿਜੋ ਕੁਣ ਵੇਲਾ ਤੇ ਮੇਲੇ ਵਿਚ ਨਿ
ਹਾਲ ਥਕੀ ਤੂੰ ਨਜਰ ਨਹੀਂ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਤੇ ਹੁਣੇ ਤਿਆਰ ਹਾਂ ਪਰ
ਮੇਰੇ ਪਹਿਲੇ ਮਾਲਕਾ ਜੋ ਪਜਾਹ ਰੁਪੈਯੇ ਕੁ ਚੂੰ ਤੇ ਕਢਾਈ ਦੇਹ ਕਿ
ਜਿਸ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪਰ ਖਰਚੇ ਥੇ
{{gap}}ਤਿਸ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਭਲੀਏ ਰੁਪੈਯੇ ਮਤੇ ਕਢਾਈ ਦਗੜੇ ਬੀਹ
ਰੁਪਯੇ ਤੇ ਮੇਰੇ ਬਾਲ ਤਿਆਰ ਤਿੰਨ ਜਦ ਚਾਹੇ ਦੁਆਈ ਦੇਹ
ਅਰ ਬੀਹਾਂ ਦੇ ਛੱਲੀਆਂ ਦੇ ਦਾਣੇ ਦੇਈ ਦਹਗੜਾ ਰਹੇ ਦਸ ਸੇਂ
ਦਸ ਉਧਾਰ ਸੁਧਾਰ ਕਢਾਈ ਲੈਂਹਗਾ। ਪਰ ਤੁੱਜੋ ਛੱਡੀਕੇ ਜਾਣਾ
ਧਰਮ ਨਹੀਂ ॥
{{gap}}ਸਗਲਾਇਆਮਿਨੋ ਤਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਲ ਹੀ ਜਾਣ ਹੌਂ ਭੀ
ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਛੱਡੀਕੇ ਹੋਰ ਬਾਲ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ। ਜਾਹ ਜਾਈਕੇ
ਰੁਪੈਯੇ ਲਈ ਆ। ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇਣਾ ਬਾਲ ਬੈਠਗੀ॥<noinclude></noinclude>
nclfrte4ehq7yjba20nq3havafuywtb
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/167
250
66892
196955
2025-07-02T09:36:12Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "{{gap}}ਸੈਹ ਗੱਭਰੂ ਤਾ ਉਧਰ ਗਿਆ ਅਰ ਸੈਂਹ ਭੀਮੀ ਲਾੜੀਆਂ ਕਨੇ ਮਿਲਾਕੇ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਜਾਈ ਬੜੀ। ਇੱਕ ਗੌਰਾਂ ਨਾਮੇ ਲਾੜੀਆ ਜੋ ਡਿਨਾਂ ਤੇ ਪਿੱਛੇ ਕੱਲੀ ਰਹੀ ਗਈ ਥੀ ਤਿਨੀਂ ਤਿਸ ਜੋ ਹਾਕ ਮਾਰਕੇ ਗਲਾਇਆ ਅਬੋ ਗੌਰਾਂ ਭਿੱਜੋਂ ਕ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196955
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੬੬)}}</noinclude>{{gap}}ਸੈਹ ਗੱਭਰੂ ਤਾ ਉਧਰ ਗਿਆ ਅਰ ਸੈਂਹ ਭੀਮੀ ਲਾੜੀਆਂ ਕਨੇ
ਮਿਲਾਕੇ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਜਾਈ ਬੜੀ। ਇੱਕ ਗੌਰਾਂ ਨਾਮੇ ਲਾੜੀਆ
ਜੋ ਡਿਨਾਂ ਤੇ ਪਿੱਛੇ ਕੱਲੀ ਰਹੀ ਗਈ ਥੀ ਤਿਨੀਂ ਤਿਸ ਜੋ ਹਾਕ ਮਾਰਕੇ
ਗਲਾਇਆ ਅਬੋ ਗੌਰਾਂ ਭਿੱਜੋਂ ਕਿਆ ਹੋਈ ਗਿਆ ਜੋ ਐਡੀ
ਮੁਟਿਆਰ ਜਹਾਨ ਬਣੀਕੇ ਸਾਡੇ ਕਨੇ ਨਹੀਂ ਰਲੀ ਸਕਦੀ?
ਜਲੀਏ ਬੇਗਾਂ ਆਇਆਂ।
{{gap}}ਤਿਸ ਕਨੇ ਜਾਈਕੇ ਗਲਾਇਆ ਮੋਈਓ ਮਿੱਕੀ ਗਰਮੀਆਂ ਦੀ
ਬੁਮਾਰੀ ਹੋਈ ਰਹੀ ਹੈ ਇਸ ਕਰਕੇ ਤੁਸਾਡੇ ਕਨੇ ਕੀਹਾਂ ਰਲ਼ੀ
ਸਕਾਂ ਦੇ
ਇੱਕ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਭੱਜੋ ਇਹ ਗਰਮੀ ਕੁਝੁ ਤੇ ਹੋਈ
ਗੌਰਾਂ ਨੇ ਉਤਰ ਦਿੱਤਾ ਭਲੀਏ ਕੁਬੂ ਤੇ ਗੁਲਾਮਾਂ ਨਿੱਜੋ ਤਾ ਜਨ
ਮਾਂਦਰੂ ਰੋਗ ਹੈ। ਨੌਂ ਸੁਣਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਅਰ ਬੱਬ ਜੋ
ਇਹ ਰੋਗ ਸਾ ਸੋ ਜਿਤਨੇ ਮੇਰੇ ਭੈਣ ਭਾਉ ਜੰਮੇ ਜਾਂ ਪੰਦਰਾਂ ਬਰਸਾਂ
ਦੇ ਹੋਏ ਸੈਹ ਸਾਰੇ ਹੀ ਇਸ ਮਰਜਾ ਨੇ ਘੇਰੀ ਲਏ ।
ਭਿਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਬੇਲੀ ਗੋਰਾਂ ਇਸ ਮੁਲਖਾ ਵਿੱਚ ਐਹਾ ਜਿਹਾ
ਕੋਈ ਮਾਹਣੂ ਨਹੀਂ ਜਿਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇਹ ਮਰਜ਼ ਨਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਤਾਂ
ਬੀ ਜਦ ਤਾਈਂ ਕੁਸੀ ਗਰਮੀਵਾਲੇ ਦਾ ਮੇਲਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਇਹ ਮਰਜਾ
ਜੋਰ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਕਰਦੀ।
ਦੁਖੇ ਪਰ ਔਖਤ ਬਾਦਰਰੰਗਾ ਦੀ
ਗੋਰਾਂ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਇਹ ਤੈਂ ਸੱਚ ਗਲਾਇਆ ਕਿ ਪਹਾੜਾ
ਵਿੱਚ ਚਾਹੇ ਕੁਸੇ ਦਾ ਸਿਰ ਭੀ
ਕਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਮਿੱਜੇ ਤਾ ਬਹੁਤਾ ਮੇਰੇ ਮਾਲਕ ਝੁਲਸਿਆ।
ਭਲੀਏ ਪਹਿਲੇ ਹਿੱਸੇ ਨੇ ਕੁਸੀ ਘਿਰਭਰ ਬਾਲ ਤੇ ਇਹ ਖੱਟੀ ਖੱਟੀ
ਸੀ ਪਰ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਨਸੀਬ ਬੀ ਤਿਸ ਨਾਲ਼ ਜੁੜੀਕੇ ਫੁੱਟੀ ਗਏ
ਸੈਂਹ ਬੇਲੀ ਨਾ ਨੀਂ ਭਲੀਏ ਰਾਮ ਇਹ ਰੋਗ ਤਾ ਵੈਰੀ ਜੋ ਬੀ ਨਾ
ਲਾਵੇ। ਪਰ ਜਲਿਆ ਸਾੜਾ ਦੇਸ ਤਾਂ ਇਸ ਰੋਗ ਕਨੇ ਭਰਿਆ<noinclude></noinclude>
fmvdxqrvdnsjqj7es9ilxdss1l100k2
196956
196955
2025-07-02T10:11:58Z
Charan Gill
36
196956
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੬੬)}}</noinclude>{{gap}}ਸੈਹ ਗੱਭਰੂ ਤਾ ਉਧਰ ਗਿਆ ਅਰ ਸੈਂਹ ਭੀਮੀ ਲਾੜੀਆਂ ਕਨੇ
ਮਿਲਾਕੇ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਜਾਈ ਬੜੀ। ਇੱਕ ਗੌਰਾਂ ਨਾਮੇ ਲਾੜੀਆ
ਜੋ ਡਿਨਾਂ ਤੇ ਪਿੱਛੇ ਕੱਲੀ ਰਹੀ ਗਈ ਥੀ ਤਿਨੀਂ ਤਿਸ ਜੋ ਹਾਕ ਮਾਰਕੇ
ਗਲਾਇਆ ਅਬੋ ਗੌਰਾਂ ਭਿੱਜੋਂ ਕਿਆ ਹੋਈ ਗਿਆ ਜੋ ਐਡੀ
ਮੁਟਿਆਰ ਜਹਾਨ ਬਣੀਕੇ ਸਾਡੇ ਕਨੇ ਨਹੀਂ ਰਲੀ ਸਕਦੀ?
ਜਲੀਏ ਬੇਗਾਂ ਆਇਆਂ।
{{gap}}ਤਿਸ ਕਨੇ ਜਾਈਕੇ ਗਲਾਇਆ ਮੋਈਓ ਮਿੱਕੀ ਗਰਮੀਆਂ ਦੀ
ਬੁਮਾਰੀ ਹੋਈ ਰਹੀ ਹੈ ਇਸ ਕਰਕੇ ਤੁਸਾਡੇ ਕਨੇ ਕੀਹਾਂ ਰਲ਼ੀ
ਸਕਾਂ ਦੇ
{{gap}}ਇੱਕ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਭੱਜੋ ਇਹ ਗਰਮੀ ਕੁਝੁ ਤੇ ਹੋਈ
ਗੌਰਾਂ ਨੇ ਉਤਰ ਦਿੱਤਾ ਭਲੀਏ ਕੁਬੂ ਤੇ ਗੁਲਾਮਾਂ ਨਿੱਜੋ ਤਾ ਜਨ
ਮਾਂਦਰੂ ਰੋਗ ਹੈ। ਨੌਂ ਸੁਣਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਅਰ ਬੱਬ ਜੋ
ਇਹ ਰੋਗ ਸਾ ਸੋ ਜਿਤਨੇ ਮੇਰੇ ਭੈਣ ਭਾਉ ਜੰਮੇ ਜਾਂ ਪੰਦਰਾਂ ਬਰਸਾਂ
ਦੇ ਹੋਏ ਸੈਹ ਸਾਰੇ ਹੀ ਇਸ ਮਰਜਾ ਨੇ ਘੇਰੀ ਲਏ ।
{{gap}}ਭਿਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਬੇਲੀ ਗੋਰਾਂ ਇਸ ਮੁਲਖਾ ਵਿੱਚ ਐਹਾ ਜਿਹਾ
ਕੋਈ ਮਾਹਣੂ ਨਹੀਂ ਜਿਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇਹ ਮਰਜ਼ ਨਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਤਾਂ
ਬੀ ਜਦ ਤਾਈਂ ਕੁਸੀ ਗਰਮੀਵਾਲੇ ਦਾ ਮੇਲਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਇਹ ਮਰਜਾ
ਜੋਰ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਕਰਦੀ।
ਦੁਖੇ ਪਰ ਔਖਤ ਬਾਦਰਰੰਗਾ ਦੀ
{{gap}}ਗੋਰਾਂ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਇਹ ਤੈਂ ਸੱਚ ਗਲਾਇਆ ਕਿ ਪਹਾੜਾ
ਵਿੱਚ ਚਾਹੇ ਕੁਸੇ ਦਾ ਸਿਰ ਭੀ
ਕਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਮਿੱਜੇ ਤਾ ਬਹੁਤਾ ਮੇਰੇ ਮਾਲਕ ਝੁਲਸਿਆ।
ਭਲੀਏ ਪਹਿਲੇ ਹਿੱਸੇ ਨੇ ਕੁਸੀ ਘਿਰਭਰ ਬਾਲ ਤੇ ਇਹ ਖੱਟੀ ਖੱਟੀ
ਸੀ ਪਰ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਨਸੀਬ ਬੀ ਤਿਸ ਨਾਲ਼ ਜੁੜੀਕੇ ਫੁੱਟੀ ਗਏ
{{gap}}ਸੈਂਹ ਬੇਲੀ ਨਾ ਨੀਂ ਭਲੀਏ ਰਾਮ ਇਹ ਰੋਗ ਤਾ ਵੈਰੀ ਜੋ ਬੀ ਨਾ
ਲਾਵੇ। ਪਰ ਜਲਿਆ ਸਾੜਾ ਦੇਸ ਤਾਂ ਇਸ ਰੋਗ ਕਨੇ ਭਰਿਆ<noinclude></noinclude>
lhwgmtjn6bb5moqttjbx2eu44fqb3qd
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/168
250
66893
196957
2025-07-02T10:13:48Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਪਿਆ ਹੈ ਅੱਛਾ ਤੂੰ ਅੱਜ ਤਾ ਦੱਬੀ ਘੁੱਟੀਕੇ ਚੁਪ ਹੋਈ ਰਹੁ ਪਰ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡਾ ਵਿੱਚ ਚੱਲੀਕੇ ਮੈਂ ਤੁੱਜੋ ਗੋਲ਼ੀਆਂ ਦੇਹਗੜੀ ਉਸ ਤੇ ਹਣੀ ਜਾਇਗੜਾ॥ {{gap}}ਗੋਰਾਂ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਮੋਈਏ ਮਿੱਜੋ ਤਾਂ ਚੈਨ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ ਅੱਗ ਬਲ਼ ਬ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196957
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੬੭)}}</noinclude>ਪਿਆ ਹੈ ਅੱਛਾ ਤੂੰ ਅੱਜ ਤਾ ਦੱਬੀ ਘੁੱਟੀਕੇ ਚੁਪ ਹੋਈ ਰਹੁ ਪਰ
ਆਪਣੇ ਪਿੰਡਾ ਵਿੱਚ ਚੱਲੀਕੇ ਮੈਂ ਤੁੱਜੋ ਗੋਲ਼ੀਆਂ ਦੇਹਗੜੀ ਉਸ ਤੇ
ਹਣੀ ਜਾਇਗੜਾ॥
{{gap}}ਗੋਰਾਂ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਮੋਈਏ ਮਿੱਜੋ ਤਾਂ ਚੈਨ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ ਅੱਗ
ਬਲ਼ ਬਲ਼ ਉੱਠਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਦ ਘਰ ਚਲਗੇ ਅਰਕਦ ਚੈਨ
ਪਉਗੜੀ। ਭਲੀਏ ਦੇ ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਹੈਂ ਤਾਂ ਮਿੱਥੀਂ ਹੁਣ ਕੁਛ
ਦੱਸੀ ਦੇਹ !!
{{gap}}ਤਿਸ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਗੋਰਾਂ ਤੂੰ ਤਾਂ
ਹੱਥਾਂ ਕੁੱਜੇ ਪਾਇਆ ਲੋੜਾ
ਕਰਦੀ ਹੈ। ਭਲੀਏ ਹੁਣ ਇੱਥੇ ਤਾ ਇਹ ਅਲਾਜ ਹੈ ਕਿ ਉਸ
ਨੋਣ ਦੇ ਕੰਢੇ ਛਾਮੇਂ ਜਾਏ ਬੈਠ ਧੀਰੇ ਧੀਰੇ ਠੰਡ ਪਈ ਜਾਹਗੜੀ
ਤੌਂ ਇੱਕ ਗੱਲ ਭਿੱਜੋ ਹੋਰ ਪੁੱਛਦੀ ਹਾਂ ਜੇ ਤੂੰ ਐਹੀਜ਼ੇਹੀ ਔਖੀ ਸੀ
ਤਾਂ ਘਰਾ ਤੇ ਕਦੋਂ ਚੱਲ ਪਈ ਸੀ? ਜਏ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ
ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤਾ ਸੂਰਜਾ ਦੀ ਗਰਮੀ ਅਰ ਦੁਈ ਤੁਰਨੇ ਦੀ
ਗਰਮੀ ਦੇ
{{gap}}ਗੋਰਾਂ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਅੜੀਏ ਭਾਵੇਂ ਮਰੀ ਜਾਮਾਂ ਪਰ ਸਾਡੇ
ਮਨਾ ਤੇ ਮੇਲਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਮੋਈਏ ਦਿੱਖ ਭਾ ਸਾੜੀ
ਛੰਨਾ ਬਾਲ ਜੋ ਕਵੈਤ ਰਹਾ ਕਰਦੇ ਸੇ ਤਿਨਾਂ ਦੀ ਮੁਟਿਆਰ ਕੁੜੀ
ਜੋ ਪਰਸੋਂ ਰਾਜ਼ੀ ਬਾਜ਼ੀ ਅੱਜ ਤਿਆਗਾਂ ਮਰੀ ਗਈ। ਸੋ ਹੁਣ ਦੱਸ ਭਾ
ਡਿਸ ਜੋ ਕਿਆ ਲੱਤਾ। ਜੇ ਸਾਂਗ ਤੁਮਾਸੇ ਮੇਲੇ ਅਛੀ ਤਰਾਂ ਦਿਖੀਕੇ
ਮਰਦੀ ਤਾਂ ਜੰਮਣਾ ਸੁਫਲਾਹੁੰਦਾ ਹੁਣ ਸਭੋ ਕੁਛ ਛੱਡੀਕੇ ਰਾਹ ਪਈ।
ਸੋ ਭੈਕੇ ਅਸਾਂ ਤਾਂ ਇਹੋ ਸਮਝ ਛੱਡਿਆ ਹੈ ਭਈ ਜਗੜੇ ਦਾ
ਸਗੋਂ ਕੁਛ ਦਿਖੀ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਸਾਡੀ ਸੱਸੂ ਗਲਾਇਆ ਕਰਦੀ ਹੈ
(ਮਰੀ ਜਾਣਾ ਦੁਨੀਆਂ ਟੰਗੀ ਜਾਣੀ ) ॥
{{gap}}ਉਸ ਲਾੜੀਆ ਨੇ ਗਲਾਇਆ ਆਸਕੇ ਨੀ ਗੋਰਾਂ ਅਜੇ ਹੁਣ
ਮਰੀ ਗਈ ਮਰੀ ਗਈ ਗਲਾਂਦੀ ਸੀ ਹੁਣ ਕਰੜਾਈ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਭੀ<noinclude></noinclude>
dsgot4arvqw8vlh40n17p9ai6eehgs8
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/169
250
66894
196958
2025-07-02T10:15:26Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਮੜੀਆਂ ਚੋਖੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਭੈਣ ਧੰਨ ਤੇਰੀ ਕਰੜਾਈ ਸਾੜਾ ਤਾ ਥੁਹੜੇ ਜਿਹੇ ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ ਸਾਰਾ ਗਿਆਨ ਭੁਲੀ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ ਹੈ। {{gap}}ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਸਭੋ ਬੋਲੀਆਂ ਜੁਲੀਓ ਮੇਲਾਭਾ ਛਿੜੀ ਗਿਆ ਚਲੋ ਹੁਣ ਘਰ ਕੀ ਚਲਿਯੇ।..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196958
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੬੮)}}</noinclude>ਮੜੀਆਂ ਚੋਖੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਭੈਣ ਧੰਨ ਤੇਰੀ ਕਰੜਾਈ ਸਾੜਾ ਤਾ
ਥੁਹੜੇ ਜਿਹੇ ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ ਸਾਰਾ ਗਿਆਨ ਭੁਲੀ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ ਹੈ।
{{gap}}ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਸਭੋ ਬੋਲੀਆਂ ਜੁਲੀਓ ਮੇਲਾਭਾ ਛਿੜੀ
ਗਿਆ ਚਲੋ ਹੁਣ ਘਰ ਕੀ ਚਲਿਯੇ। ਇਹ ਸੁਣੀਕੇ ਸਭ ਆਪੋ
ਆਪਣੇ ਘਰਾ ਕੀ ਕਣੀਆਂ॥
{{gap}}ਜਾਂ ਇੱਕ ਸਹਿਤ ਬਾਲ ਆਈਆਂ ਤਾਂ ਪੜਾਉ ਉੱਪਰ ਦੇ ਗੱਡੇ
ਖੜੇ ਦਿੱਖੀਕੇ ਡਿਨਾਂ ਪੁੱਛਿਆ ਭਾਉ ਤੁਸਾਂ ਕੁਸ ਮੁਲਖਾ ਤੇ ਆਏ
ਅਰ ਏਹ ਗੱਡੇ ਪਹਾੜਾ ਕਿਕਰ ਲੰਘਾਏ ਹਿੰਨ ?
T
{{gap}}ਉਨਾਂ ਗੁੰਡਿਆਂਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਆਂਹਾਂ ਓਹ ਜੇਹੜਾ ਲੁਦ
ਹਾਣਾ ਕਦੀ ਸੁਣਿਆ ਹੋਵੇ ਉਸ ਤੇ ਪੂਰੇ ਮਾਲਵੇ ਦੇਸ ਤੇ ਆਪਾਂ
ਆਏ ਹਾਂ ਅਰ ਗੱਡੇ ਪਹਾੜ ਪਰ ਚੜ੍ਹਨੇ ਦੀ ਹੁਣ ਕਾਈ ਅਟਕ
ਨਹੀਂ। ਸਿੱਧੀ ਛੜਕ ਚਲੀ ਆਉਂਦੀ ਏ ਅਰ ਗੱਡੇ ਬੀ ਕਾਰਨ ਗਰਨ
ਪਹਾੜ ਪਰ ਚੜ੍ਹਦੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।
{{gap}}ਇੱਕ ਪਹਾੜਿਯੇ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਜੀ ਤੁਹਾਡ਼ੇ ਸਿਰਾ ਪਰ ਅਸੀਂ
ਕੇਸ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਦਿੱਖਾ ਕਰਦੇ ਹੈਂ ਭੀ ਤੁਸੀਂ ਹੁੱਕਾ ਪੀਆ ਕਰਦੇ ਹੋਂ
ਇਹ ਕੀ ਸਬੱਬ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਿੱਖਾ ਤਾ ਕੋਈ ਤਮਾਖ ਨਹੀਂ ਪੀਤਾ
ਕਰਦਾ ?
{{gap}}ਉਨਾਂ ਆਖਿਆ ਭਾਈ ਆਪਾਂ ਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਿੱਖ ਕਾਈ ਨਹੀਂ।
ਏਹ ਕੇਸ ਤੇ ਆਪਾਂ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਸਭ ਲੋਕ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਪਰ ਪਾਹੁਲ
ਪਾਹੜ ਨੂੰ ਕੋਈ ਕੂੰਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ॥
{{gap}}ਪਹਾੜਿਯੇ ਪੁੱਛਿਆ ਤੁਸਾਡਾ ਨਾਉਂ ਕੀ ਹੈ ਉਸ ਜੱਟ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਮੇਰਾ ਨਾਉਂ ਤਾ ਘੁੱਲੂ ਹੈ ਅਰ ਔਹੁਨਾ ਤੇਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਦਾ ਨਾਉਂ
ਧੂਮਸਿੰਧੁ ਅਰ ਦੂਏ ਦਾ ਫੂਲਾਸਿੰਹੁ ਅਰ ਡੀਏ ਦਾ ਲਾਹਤਾ ਹੈ ।
ਪਹਾੜੀਏ ਪੁੱਛਿਆ ਹੁੱਕਾ ਤਾਧੂਮਸਿੰਹੁ ਅਰ ਫੁਲਾਸਿੰਹੁ ਬੀ
ਪੀਆ ਕਰਦੇ ਹਨ ਫਿਰੀ ਏਹ ਸਿੱਖ ਕਜੋਂ ਗਲਾਕੇ ਚਾਹਿਯੇ ? 7<noinclude></noinclude>
o4bvo0kbahl9fr0bm90af9ulv1dku91
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/170
250
66895
196959
2025-07-02T10:15:44Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ ਖ਼ਾਲੀ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196959
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" /></noinclude><noinclude></noinclude>
tw8mgj7tau7ifn972injndhu5stfk65
196960
196959
2025-07-02T10:18:04Z
Charan Gill
36
196960
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੬੯)}}</noinclude>{{gap}}ਜੱਟ ਨੇ ਆਖਿਆ ਫੇਰ ਤੇ ਨੂੰ ਅਕੇਰਾਂ ਜੋ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਆਪਾਂ
ਦੇ ਦੇਸ਼ ਕੇਸ ਸਭ ਲੁਕਾਈ ਰੱਖਦੀ ਅਰ ਪਾਹੁਲ ਕੋਈ ਵਿਰਲੇ
ਲੈਂਦੇ ਹਨ।
{{gap}}ਧੂਮਸਿੰਹੁ ਨੇ ਆਖਿਆ ਓਏ ਘੁੱਲੂ ਚਲ ਗਾਹਾਂ ਆਪਣਾ ਕੰਮ
ਕਰ ਇਨਾਂ ਤੋਂਤੋਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਨਾਲ ਹੱਛਾ ਗਲੀਂ ਛਿੜਿਆ ਹੈ।
ਗਲਾਂ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਹ ਜਾਕੇ ਬੌਲਦਾਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪਿਆਲ ਫੇਰ ਭੜਕੇ
ਆਪਾਂ ਤੁਰਨਾ ਹੋਊ ਜਾਹ ਦੱਬਕੇ ਪੱਠੇ ਪਾ ਛੱਡੀ।
{{gap}}ਘੁੱਲੂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਨਾ ਓਏ ਧੂਮਸਿੰਘਾਂ ਇਨਾਂ ਨੇ ਕਦ ਕਦ
ਮਿਲਣਾ ਹੈ ਦੇ ਗਲਾਂ ਕਰ ਲੈਣ ਦੇ ਸਿੱਖਾ ( ਕਦ ਕਦ ਕੋਟ ਗਰਾਈਂ
ਲਾ ਕਰ ਲਾਗ ਦਾ ਸਥਾ
ਆਉਣ ॥
{{gap}}ਧੂਮਸਿੰਹੁ ਨੇ ਆਖਿਆ ਹਖਾਂ ਕਿੱਡਾ ਪਰਚੋਂ ਪਾਉਣ ਆਇ
ਆ ਹੈ ਮਖਾਂ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰ ਭਲਕੇ ਤੜਕੇ ਹੀ ਤੁਰਨਾ
ਹੋਊ॥
{{gap}}ਘੁੱਲੂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਧੂਮਸਿੰਹਾਂ ਹੈਂ ਕਿਸੇ ਕੁਮੂਡ ਦੀ ਮਾਰ, ਗੱਲ
ਨਹੀਂ ਕਰਨ ਦਿੰਦਾ। ਕਿਡੀ ਤੜਕੇ ਤੁਰਨਾ ਭੜਕੇ ਤੁਰਨਾ ਲਾਈ ਹੈ
ਜਾਹ ਫੇਰ ਆਪਾਂ ਆਪੇ ਆ ਜਾਮਾਂਗੇ ਤੂੰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ਼ ਨਾ ਤੁਸੀਂ !
{{gap}}ਧੂਮਸਿੰਹੁ ਨੇ ਕਿਹਾ ਲੈ ਓਏ ਫੂਲਾਸਿੰਹਾਂ ਹੈ ਭਲੇ ਦਾ ਸਮਾ ?
ਆਪਾਂ ਮੱਤ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਇਹ ਗੁਸੇ ਹੀ ਹੋ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਨਾ ਸਾਡਾ ਕੀ ਵਿਗੜਦਾ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਰਹੇ
ਸਾਡਾ ਜਾਚੇ ਮੁੰਨਾ। ਆਪਾਂ ਭੜੂਏ ਸੇ ਜੋ ਭੈ ਨੂੰ ਕੁੰਹ ਆਖ ਬੈਠੇ
ਨਾ ਓਏ ਮੁਲਖਾ ਭਲੇ ਦਾ ਸਮਾ ਨਹੀਂ। ਜਾਹ ਪਉ ਖੂਹ, ਆਪਾਂ
ਨੂੰ ਕੀ ਪਈ ਹੈ ਸਿਰ ਫਾਵਾ ਹੋਉ ਤੇਰਾ॥
{{gap}}ਘੁੱਲੂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਜਾਹ ਫੇਰ ਤੈਂ ਨੂੰ ਕੀ ਤੂੰ ਲਾਇਆ ਲੱਗਦਾ
ਸਾਡਾ ਹੀ ਸਿਰ ਫਾਵਾ ਹੋਊਨਾ ਕੁੰਹ ਤੇਰਾ ਤਾ ਨਹੀਂ ਡੀਏਤਿਹਾਸ
ਹੋ ਚਲਿਆ? ਲਓ ਓਏ ਮੁਲਖਾ ( ਸੱਦੀ ਨਾ ਬੁਲਾਈ ਮੈਂ ਲਾੜੇ
V<noinclude></noinclude>
r9dda9zsc1t7e4cfx0hr1q4g4wuyqyy
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/171
250
66896
196961
2025-07-02T10:19:36Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਦੀ ਭੂਆ) ਸ ਨੂੰ ਨਹੀਓਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੁੰਹ ਆਖਣਾ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਦੀ ਕੁੰਹ ਛੇੜਦੇ ਹੈਂ ? {{gap}}ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਉਦਣ ਤਾ ਚੁੱਪ ਹੋ ਰਹੇ ਜਾਂ ਦੂਜਾ ਦਿਨ ਹੋਇ ਆ ਤਾਂ ਤੜਕੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਗੱਡੇ ਜੋੜਕੇ ਤੁਰਨ ਲਗੇ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਘੁੱਲ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196961
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੭੦)}}</noinclude>ਦੀ ਭੂਆ) ਸ ਨੂੰ ਨਹੀਓਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੁੰਹ ਆਖਣਾ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ
ਨੂੰ ਕਦੀ ਕੁੰਹ ਛੇੜਦੇ ਹੈਂ ?
{{gap}}ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਉਦਣ ਤਾ ਚੁੱਪ ਹੋ ਰਹੇ ਜਾਂ ਦੂਜਾ ਦਿਨ ਹੋਇ
ਆ ਤਾਂ ਤੜਕੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਗੱਡੇ ਜੋੜਕੇ ਤੁਰਨ ਲਗੇ। ਉਸ ਵੇਲੇ
ਘੁੱਲੂ ਦੇ ਗੱਡੇ ਦਾ ਜੂਲਾ ਕੁਛ
ਹਿੱਲਦਾ
ਸਾ ਇਸ ਸਬੱਬ ਉਠਕੇ
ਨਾਲ ਨਾ ਤਾਰਿਆ॥
{{gap}}ਧੂਮਸਿੰਹ ਨੇ ਆਖਿਆ ਪੁਲੂ
ਝੁਰਦਾ
ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਿਤੇ ਰਾਤ
ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੋਂ ਆਫਰਿਆ ਹੋਇਆ
ਤਾ ਨਹੀਂ ਓਹ ਤਾ ਸੋ ਹੁੰ
ਭਈਆ ਸਾਲਾ ਹੋਊ ਜੇਹੜਾ
ਗੁਰੂ ਦੀ ਮੈਂ ਐਮੇਂ ਹੱਸਦਾ ਸੀ
ਤੈਂ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਜਾਊ। ਆਪਾਂ ਤਾ ਜਿੱਕੂ ਪਿੰਡ ਤੇ ਤੁਰੇ ਸੇ ਤਿਹੂੰ
ਕੱਠੇ ਵੜਨਾ ਹੈ॥
{{gap}}ਘੁੱਲੂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਨਹੀਂ ਗੁੱਸਾ ਕਾਹਦਾ ਹੈ ਚਲੋ ਤੁਸੀਂ ਸਹਿਜੇ
ਸਹਿਜੇ ਹੱਕੀ ਚੱਲੋ ਮੈਂ ਬੀ ਆ ਚਲਦਾ ਹੈਂ॥
{{gap}}ਓਹ ਦੋਨੋਂ ਬੋਲੇ ਫੇਰ ਤੂੰ ਕੌਣ ਵੇਲੇ ਦਾ ਇਸ ਜੂਲੇ ਨੂੰ ਕਿੰਉ ਡੋਹਾ
ਹੋਇਆ ਹੈ? ਤੂੰ ਸਾਨੂੰ ਵਿਖਾਲ਼ ਤਾ ਇਸ ਦੀ ਕਿੱਧਰੋਂ ਚੂਲ ਬਿੰਗੀ
ਹੋਈ ਹੈ। ਛੱਡ ਕਰ ਦੇਖਾਂ ਇਹ ਦੀ ਕੇਹੜੀ ਗੱਲ ਬਿਗੜੀ ਹੋਈ
ਹੈ? ਜਾਂ ਉਨਾਂ ਡਿਠਾ ਤਾਂ ਬੇਲੇ ਓਏ ਇਹ ਭਾਹਿਲੇ ਹਿਲੂ ਕਰਦਾ
ਨਾਲੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਅਰਲੀਆਂ ਦੋਨੋਂ ਮੁਚਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ।
ਦੇਖੋ ਤਾ ਸਾਲੇ ਗੱਡੇ ਬਾਹੁਣ ਨੂੰ ਮਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕਲ ਕਿੰਉ ਨਾ ਦੇਖ-
ਆਹੁਣ ਪੈਰ ਉੱਪਰ ਬੌਲਦਾਂ ਦੇ ਗਲ਼ ਪਹਾਮੇਗਾ . ਲੈ ਚਲਾ ਲੈ
ਗੱਡਾ, ਹੁਣ ਕਿੱਕਰ ਚਲਾਵੇਗਾ॥
{{gap}}ਘੁੱਲੂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਸੁਣ ਓਏ ਧੂਮਿਆ ਆਹਾਂ ਭੁਲਿਆਂ-
ਮਾਣਸਾਂ ਦਾ ਜਨਿਆ ਬਣ ਜਾਹ ਬਹੁਤੀਆਂ ਗਾਲਾਂ ਨਾ ਦੇਹ।
ਆਹਾਂ ਸੌਹੁੰ ਚਾਚੇ ਦੀ ਮੈਂ ਮਾਰਕੇ ਪਰੈਣ ਤੇਰੇ ਦੇ ਦੰਦ ਸਿੱਧੂ
ਗਾਂ ਭੰਨ7<noinclude></noinclude>
kp1i2bzkk2gppsblkaujwafz0nyarve
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/172
250
66897
196962
2025-07-02T10:21:01Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "{{gap}}ਧੂਮਸਿੰਹੁ ਨੇ ਕਿਹਾ ਲੈ ਕਹੁ, ਕਿਉਂ ਭਈ ਫੂਲਿਆ ਕੇਹੀਕ ਹੋਈ ਤੂੰ ਜਾਣ ਤੇਰੀ ਦੇਵੀ ਸੱਚ ਆਖੀ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕਾਈ ਗਾਲ ਕੱਢੀ ਹੈ। ਸਗੋਂ ਆਪਾਂ ਦੋਨੋਂ ਭੜਕੇ ਦੇ ਉੱਠਕੇ ਗੱਡੇ ਦੇ ਮਗਰ ਹੈ ਭਈ ਕਦ ਤਿਆਰ ਹੋਵੇ ਤਾ ਆਪਣੇ ਚਾ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196962
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੭੧)}}</noinclude>{{gap}}ਧੂਮਸਿੰਹੁ ਨੇ ਕਿਹਾ ਲੈ ਕਹੁ, ਕਿਉਂ ਭਈ ਫੂਲਿਆ ਕੇਹੀਕ ਹੋਈ
ਤੂੰ ਜਾਣ ਤੇਰੀ ਦੇਵੀ ਸੱਚ ਆਖੀ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕਾਈ ਗਾਲ ਕੱਢੀ
ਹੈ। ਸਗੋਂ ਆਪਾਂ ਦੋਨੋਂ ਭੜਕੇ ਦੇ ਉੱਠਕੇ ਗੱਡੇ ਦੇ ਮਗਰ ਹੈ ਭਈ
ਕਦ ਤਿਆਰ ਹੋਵੇ ਤਾ ਆਪਣੇ ਚਾਹ ਪਇਯੇ ॥
{{gap}}ਫੂਲਾਸਿੰਹੁ ਨੇ ਆਖਿਆ ਨਾ ਭਈ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਨਾ ਬਰਦਾਗਾਲ
ਬਾਲ ਡਾ ਅੜਿਆ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੁਣੀ। ਅਰ ਹੋਊ ਜੇ ਕੋਈ ਮੂੰਹੋਂ
ਨਿਕ ਝ ਬੀ ਗਈ ਹੋਊ ਤਾਂ ਇੱਕੋਜਿਹਾਂ ਦਾ ਕੀ ਡਰ ਹੈ ਤੂੰ ਆਪਾਂ
ਨੂੰ ਚਾਰ ਕਹਿ ਲੈ। ਨਾਲੇ ਗਾਲਬਾਲ ਦਾ ਕੀ ਹੈ ਐਧਰੋਂ ਆਈ
ਐਧਰੋਂ ਉਡ ਗਈ। ਚਲੋ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਡੋਰੋਂ। ਫੇਰ ਆਖਿਆ
ਲਓ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਇੱਕ ਬੱਧੂ ਪਰੈਣੀ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਚਕਾਲਿਓ
ਤੋੜਕੇ ਤਾਂ ਦੇ ਅਰਲੀਆਂ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਅਰ ਰੱਸਾ ਬੰਨ ਲਓ
ਸਕੇ, ਫੇਰ ਇਹ ਜੂਲਾ ਤਾ ਕੀ ਇਹ ਦੀ ਨਾਨੀ ਬੀ ਤੁਰ ਪਊ।
{{gap}}ਜਾਂ ਸਭ ਉਹ ਸੁਆਰਕੇ ਤੁਰਨ ਲਗੇ ਤਾਂ ਕੰਧ ਨਾਲ ਬਜਕੇ
ਧੂਮਸਿੰਹੁ ਦਾ ਊਂਟਰਾ ਟੁੱਟ ਗਿਆ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਉਨ ਆਖਿਆ
ਮੇਰੇ ਓਏ ਹੁਣ ਤਾ ਰਹੇ ਇਥੇ ਹੀ
{{gap}}ਫੂਲਾਸਿੰਹੁ ਨੇ ਆਖਿਆ ਆਪਾਂ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿੱਟ ਚੁਕੇ ਯੇ ਭਈ
ਤੜਕੇ ਹੀ ਭੜਕੇ ਅੰਮਰਤ ਵੇਲੇ ਕੋਈ ਹੱਛਾ ਨਾਉਂ ਲਓ ਤੁਸੀਂ ਸਰੰਦ
ਅਰ ਸੰਘੋਲ, ਅਰ ਘੁੜਾਮ, ਇਨਾਂ ਸਭਨਾਂ ਥਾਮਾਂ ਦਾ ਨਾਉਂ ਲੈ
ਲਿਆ ਸੀ। ਫੇਰ ਹੁਣ ਪਿਟਣਾ ਨਾ ਸੀ ਪੈਣਾ ਤਾ ਹੋਰ ਕੀ ਪੈਂਦਾ
ਸੀ। ਜਿਹਾ ਇਹ ਘੁੱਲੂ ਅਹਿਮਕ ਹੈ ਕਿ ਜਿਨ ਤੜਕੇ ਹੀ ਬਾਂਦਰ
ਦਾ ਨਾਉਂ ਲੈ ਦਿੱਤਾ ਸੀ !
{{gap}}ਘੁੱਲੂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਆਹੋਂ ਓਏ ਨਾਉਂ ਲੈਣੇ ਤੇ ਕੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਏਹ
ਰੰਨਾਂਵਾਲੇ ਭਰਮ ਹਨ। ਸੌਹੁੰ ਬਾਪੂ ਦੀ ਆਪਾਂ ਤਾਂ ਕਦੀ
ਇਨਾਂ ਭਰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਪਏ ਨਹੀਂ। ਤੁਸੀਂ ਭਰਾ ਲੱਗਦੇ ਹੋਂ ਸੂਰ ਦੀ
ਮਾਰ ਹੋਵੇ ਜੇਹੜਾ ਕਦੀ ਛਿੱਕ ਤੇ ਬੀ ਡਰਿਆ ਹੈ। ਅਰ ਨਾ ਕਦੀ<noinclude></noinclude>
nwklxhca0zidwd9u7fac6nd8qwftbmr
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/173
250
66898
196963
2025-07-02T10:22:11Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਆਪਾਂ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਕੰਨ ਫਟਕਕੇ ਦਾ ਡਹਿਲ ਮਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਹੈ ਭਰਾਵੋ ਆਪਾਂ ਤਾਂ ਸਉ ਦੀ ਗਲ ਇਕੋ ਫੜੀ ਹੋਈ ਹੈ ( ਭੋਲੇ ਭਾਉ ਨਾ ਪਛੋਤਾਉ) {{gap}}ਫੂਲਾਸਿੰਹੁ ਨੇ ਆਖਿਆ ਨਾ ਓਏ ਘੁਲੂ ਛਿੱਕ ਤਾ ਬਡੀ ਸੱਚੀ ਹੈ ਬਹਿਮਣ ਦੀ ਸੌਹੁੰ ਮ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196963
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੭੨)}}</noinclude>ਆਪਾਂ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਕੰਨ ਫਟਕਕੇ ਦਾ ਡਹਿਲ ਮਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਹੈ
ਭਰਾਵੋ ਆਪਾਂ ਤਾਂ ਸਉ ਦੀ ਗਲ ਇਕੋ ਫੜੀ ਹੋਈ ਹੈ ( ਭੋਲੇ
ਭਾਉ ਨਾ ਪਛੋਤਾਉ)
{{gap}}ਫੂਲਾਸਿੰਹੁ ਨੇ ਆਖਿਆ ਨਾ ਓਏ ਘੁਲੂ ਛਿੱਕ ਤਾ ਬਡੀ ਸੱਚੀ ਹੈ
ਬਹਿਮਣ ਦੀ ਸੌਹੁੰ ਮੈਂ ਤਾ ਕਈ ਬਾਰੀ ਪਰਤਾਈ ਹੈ ਜੇ ਛਿੱਕੇ ਤੇ
ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਤੁਰਿਯੇ ਤਾ ਆਪਣੀ ਲੜਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
{{gap}}ਧੂਮਸਿੰਹੁ ਨੇ ਆਖਿਆ ਫੂਲਿਆ ਨਹੀਂ ਛਿੱਕ ਕੇ ਅਰਨਾਉਂ
ਲੈਕੇ ਨੂੰ ਕੀ ਆਖਣਾ ਹੈ ਜੇਹੜੀ ਚੀਜ ਬਿਗੜਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਸੋ ਐਵੇਂ
ਹੀ ਬਿਗੜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਆਪਾਂ ਅੱਗੇ ਕਤਾਨ ਸੌ ਬੇਰੀ ਨਾਉਂ ਲੈ
ਚੁੱਕੇ ਹੋਵਾਂਗੇ ਅੱਗੇ ਕਦੀ ਊਂਟਣਾ ਕਿੰਉ ਨਾ ਟੁੱਟ ਗਿਆ? ਬਾਂ-
ਦਰ ਦੀ ਮਾਂ ਦਾ ਐਥੇ ਕੀ ਸਾ ਇਹ ਲੱਕੜੀ ਹੀ ਘੁਣ ਦੀ ਅੱਧੀ ਹੋਈ
ਅੰਦਰੋਂ ਖੁਦੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਸੋ ਗੰਦਕੁ ਧੱਕਾ ਬੱਜਣ ਵਿੱਚ ਪਾਰ
ਬੋਲੀ। ਤੁਸੀਂ ਕੁੰਹ ਧਾਰੇ ਹੋਵੋ ਹੈਥੇ ਗਡੇ ਘੜਿਆਓ ਜੇ ਥਿਆ
ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਤਖਚੇਟੇ ਨੂੰ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਨਾਲੇ
ਊਂਟਰਾ ਸੁਰਵਾ ਲਉਂ ਨਾੜੇ ਪਿੰਜਣੀ ਨੂੰ ਸੱਟ ਲੁਆ ਲਊ ਕਿਉ ਜੋ
ਇਹ ਬੀ ਚੀਹਕੂੰ ਚੀਚਕੂੰ ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
{{gap}}ਜਾਂ ਭਖਾਣ ਨੂੰ ਲਿਆਕੇ ਊਂਦਾ ਨਮਾ ਚੜਾਇਆ ਤਾਂ ਥੋੜਾ
ਜੇਹਾ ਅੱਗੇ ਤੁਰਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਭਈ ਧੂਮਿਆ ਤੇਰਾ ਗੱਡਾ ਤਾਂ
ਲੜੀ ਨੂੰ ਪਿੱਛਾਂ ਸਿੱਟਦਾ ਅਰ ਸਾਰਾ ਨਮਾ ਹੀ ਹੈ ਪਰ ਆਹਾਂ ਖਸਮ
ਨੂੰ ਖਾਣੇ ਇਹ ਦੇ ਪਹਿਯੇ ਬਹੁਤ ਬਦੇ ਹੋ ਗਏ ਅਰ ਪਿੰਜਣੀ ਬਹੁਤ
ਪੁਰਾਣੀ ਅਰ ਪਹੀਆਂ ਦੀ ਨਾਭ ਵਿਚਲੀ ਕੋਲੀ ਬਹੁਤ ਘਸੀ
ਹੋਈ ਕਰਕੇ ਨਿੱਡ ਸਿਆਪਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਭਈ ਐਂਤਕੀ ਪਿੰਡ
ਚੱਲਕੇ ਜਰੂਰ ਨਮਾ ਸਾਜ ਬਣਾ ਲਮੋਂਗਾ ਤਾਂ ਇਸ ਰੋਜ ਦੇ ਪੁਆੜੇ
ਅਰ ਕਜਿਯੇ ਤੇ ਛੁੱਟ ਜਾਊਂਗਾ।
{{gap}}ਇਉਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਜੋ ਕਿ ਅੱਗੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਜਾਕੇ ਆ<noinclude></noinclude>
fmuqbsz87igmnnh9xnokdsj0iratzom
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/174
250
66899
196964
2025-07-02T10:23:08Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਪਸਵਿੱਚੀਂ ਆਖਣ ਲਗੇ ਆਪਾਂ ਤੜਕੇ ਦੇ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਾਂ ਐਸ ਖੱਡੀ ਛਾਮੇਂ ਬੈਠਕੇ ਟੁੱਕ ਟੇਰਾ ਪਕਾ ਲਇਯੇ ਭੁੱਖਣਭਾਣੇ ਤੁਰਨੇ ਤੇ ਤਾ ਮੌਤ ਬੀ ਚੰਗੀ ਹੈ। ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਹੱਟੀ ਤੇ ਆਟਾਕੋਟਾ ਖਰੀਦਕੇ ਅੱਠ ਅੱਠ ਮੰਨੀਆਂ ਗੇੜ ਲਈਆ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196964
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੭੩)}}</noinclude>ਪਸਵਿੱਚੀਂ ਆਖਣ ਲਗੇ ਆਪਾਂ ਤੜਕੇ ਦੇ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਾਂ ਐਸ ਖੱਡੀ
ਛਾਮੇਂ ਬੈਠਕੇ ਟੁੱਕ ਟੇਰਾ ਪਕਾ ਲਇਯੇ ਭੁੱਖਣਭਾਣੇ ਤੁਰਨੇ ਤੇ ਤਾ ਮੌਤ
ਬੀ ਚੰਗੀ ਹੈ। ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਹੱਟੀ ਤੇ ਆਟਾਕੋਟਾ ਖਰੀਦਕੇ ਅੱਠ ਅੱਠ
ਮੰਨੀਆਂ ਗੇੜ ਲਈਆਂ। ਜਾਂ ਖਾਣ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਧੂਮਸਿੰਹੁ ਨੇ ਆਖਿ
ਆ ਐਧਰ ਪਹਾੜ ਕੰਨੀ ਘਰਾਟਾਂ ਦਾ ਪੀਠਾ ਹੋਇਆ ਆਣਾ
ਬਾਹਲ਼ਾ ਬਰੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ । ਘੁੱਲੂ ਅਰ ਫੂਲੇ ਨੇ ਆਖਿਆ
ਕੀ ਆਖਣਾ ਹੈ ਜੇ ਬਰੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਓਹ ਤਾ ਕਿਰਕਲ ਵਾਲਾ
ਹੁੰਦਾ ਹੈਨ। ਦੇਵੀ ਦੀ ਸੌਹੁੰ ਆਹਾਂ ਘੁੱਲੂ ਜਿਦਣ ਦਾ ਇਹ ਆਟਾ
ਆਪਾਂ ਖਾਣ ਲਗੇ ਹੈਂ ਕੇਹੜੇ ਸਾਲੇ ਨੂੰ ਰੱਜਕੇ ਭੁੱਖ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ।
ਆਹਾਂ ਅੱਗੇ ਮੈਂ ਜਦ ਘਰ ਹੁੰਦਾ ਸਾ ਰੱਜਕੇ ਅੱਛਾ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਂਦਾ
ਹੁੰਦਾਸਾ ਹੁਣ ਇਹ ਪਹਾੜ ਦਾ ਪਾਣੀ ਐਹਾ ਬੁਰਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਅੱਠ
ਟਾਪਾਂ ਬੀ ਜੋ ਨਿਰੇ ਚਹੁੰਭ ਸ਼ੇਰਾਂ ਦੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ ਮਰਕੇ ਛਕ
ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਘੁੱਲੂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਅੜਿਆ ਘਰਾਂ ਦੀਆਂ
ਕੇਹੜੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹਨ ਧੋਣਵਾਂ ਘਰੀਂ ਹੋਣਾ ਛਾਹ ਪਾਣੀ ਦੀ ਲੈਹ ਚ
ਅਰ ਦੁੱਧ ਦਹੀਂ ਦੀ ਬਹਾਰ ਹੋਣੀ। ਸੌਹੁੰ ਚਾਚੇ ਦੀ ਐਤ ਵੇਲੇ ਨੂੰ
ਪੰਜ ਸੱਤ ਵਾਰ ਤੱਕ ਖਾ ਲੈਂਦੇ ਅਰ ਛਾਹ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਦੋ ਤਿੰਨ
ਬਾਣੀਆਂ ਅੱਡ ਪੀ ਲੈਂਦੇ ਅਰ ਦਾਣੇ ਫੱਕੇ ਅਰ ਛੱਲੀ ਤੁੱਕੇ ਦੀ
ਕਾਈ ਗਿਣਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਹੁਣ ਭੜਕੇ ਤੇ ਲੈਕੇ ਐਨਾਂ ਫੁਲਕੀਆਂ
ਤੇ ਬਾਝ ਠੋਸਾ ਬੀ ਨਹੀਂ ਖਾਧਾ।
{{gap}}ਜਾਂ ਟੁੱਕ ਟੇਰਾ ਖਾ ਚੁਕੇ ਤਾਂ ਦੇਹੁੰ ਚਹੁੰ ਦਿਨੀਂ ਛਿਆਰਪਰੇ ਪਹੁੰਚੇ।
ਗੱਡਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜਾਉ ਉਤੇ ਘੜਿਆਕੇ ਦੋ ਆਦਮੀ ਸਹਿਰ ਵਿੱਚ
ਵੜੇ। ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਹਲਵਾਈ ਦੀ ਹੱਥੀਂ ਪਰ ਸੌਦਾ ਦੇ ਕੇ ਪੁੱਛਣ
ਲੱਗੇ ਕੀ ਭਾਉ ਦੇਂਹਗਾ ਲਾਲਾ ਰੇਉੜੀਆਂ ? ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਲੈ ਲੈ
ਚੌਧਰੀ ਰੇਉੜੀਆਂ ਪੈਸੇ ਦੀਆਂ ਅੱਧਸ਼ੇਰ ਮਿਲਣਗੀਆਂ। ਜਈਂ੭੩<noinclude></noinclude>
e6g2aznbj8i0bksjgzh9gd5vvihopqb
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/175
250
66900
196965
2025-07-02T10:24:10Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਆਖਿਆ ਆਹੇ ਓਏ ਦਸੇਰ ਨਾ ਦਸੇਰ ਗਾਹਾਂ ਬੇਚਣੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਸ਼ੇਰ ਦੇਹ ਪੜੇ ॥ {{gap}}ਹਲਵਾਈ ਨੇ ਆਖਿਆ ਚੌਧਰੀ ਖੰਡਦੀਆਂ ਹਨ ਅਧਸ਼ੇਰ ਹੀ ਆਉਣਗੀਆਂ॥ ਜੱਟਾਂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਵੇਖਾਂ ਖੱਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਝੂਠ ਕੇਡਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਚੱਲ ਓਏ ਘੁ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196965
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੭੪)}}</noinclude>ਆਖਿਆ ਆਹੇ ਓਏ ਦਸੇਰ ਨਾ ਦਸੇਰ ਗਾਹਾਂ ਬੇਚਣੀਆਂ ਹਨ
ਤਾਂ ਸ਼ੇਰ ਦੇਹ ਪੜੇ ॥
{{gap}}ਹਲਵਾਈ ਨੇ ਆਖਿਆ ਚੌਧਰੀ ਖੰਡਦੀਆਂ ਹਨ ਅਧਸ਼ੇਰ
ਹੀ ਆਉਣਗੀਆਂ॥
ਜੱਟਾਂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਵੇਖਾਂ ਖੱਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਝੂਠ ਕੇਡਾ ਆਉਂਦਾ
ਹੈ। ਚੱਲ ਓਏ ਘੁੱਲੂ ਆਪਾਂ ਇਹਥੋਂ ਨਾ ਲਇਯੇ ਖੰਡਦੀਆਂ ਨਾ
ਟਾਇਰ ਦੀਆਂ ਹਨ ! ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਨਿਆਣੇ ਹਾਂ ਗੱਚਲ
ਦੀਆਂ ਰੇਉੜੀਆਂ ਹਨ ਤਾ ਸਾ ਨੂੰ ਖੰਡਦੀਆਂ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ॥
{{gap}}ਜਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਸੈੱਲ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਤਾਂ ਇੱਕ ਜਗਾ ਤੇ ਆਕੇ ਦੋ
ਜੋੜੀਆਂ ਲਗੋਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਅਰ ਦੇ ਸਾਰੰਗੇ ਅਰ ਦੇ ਖਰੋਟ
ਦੀ ਲੱਕੜੀ ਦੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਢੱਡਾਂ ਅਰ ਸਾਰੰਗੇ ਦੇ
ਗਜਾਂ ਨਾਲ ਬਨਦੇ ਲਈ ਪਾਉ ਪਾਉ ਘੁੰਗਰੂ ਖਰੀਦ ਲਏ। ਅਰ
ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਆਪਣੇ ਗੱਡੇ ਹੱਕ ਦਿੱਤੇ ॥
{{gap}}ਜਾਂ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਚੋਆਂ ਦੀ ਰੇਡ ਬਹੁਤ ਆਈ ਤਾਂ ਬੌਲਦਾਂ ਦੀ
ਚਾਲ ਮੱਠੀ ਵੇਖਕੇ ਇਨਾਂ ਬੇਲੀਆਂ ਨਾਲ ਪਰੈਣਾਂ ਮਾਰਣ ਲੱਗੇ |
ਕੋਈ ਆਖਦਾ (ਤੱਤੱਤੱਤ ਹਾਂ ਤੇਰੇ ਖਸਮ ਦਾ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਵੇ
ਧਾੜ ਦੇ ਜਾਣਿਆ ਗੋਰਿਆ ਤੁਰਦਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ?) ਕੋਈ
ਆਖਦਾ (ਹਾ ਤੇਰੇ ਖਸਮ ਦਾ ਭਲਾ ਹੋ ਜਾਏ ) ਕੋਈ ਜੀਭ
ਦੀ ਚਿਟਕਾਰੀ ਮਾਰਕੇ ਆਖਦਾ ( ਬੋਲਦਾ ਤੈਂ ਨੂੰ ਦੇਆਂ ਧਾੜ ਦੇ
ਤੁਰਦਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ?) ਕੋਈ ਮੀਚੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸਾਵੇ ਨੂੰ ਅਰ ਕੋਈ
ਨੈਹਰੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਲੰਡੇ ਨੂੰ ਪਰੈਣਾਂ ਬਰਸਾਕੇ ਗਾਲਾਂ ਕੱਢਦਾ ਸੀ।
ਕੋਈ ਆਖਦਾ ਸਾ) ਚੁੱਪਿਆ ਤੈਂ ਨੂੰ ਚੋਰ ਲੈ ਜਾਣੁ ॥
{{gap}}ਜਾਂ ਰੈਡ ਨੰਘੇ ਤਾਂ ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਮਰੇ ਓਏ ਆਹ ਚੇਤ ਤਾ ਕਿਨਾਂ
ਮੁਲਖਾਂ ਦੀ ਐਥੇ ਆ ਪਈ ਹੈ ਰੋਂਦੇ ਦੇਸ ਬਣਾਉਦੇ ਨੂੰ। ਭਾਵੇਂ
ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਕੁਹੁੰ ਆਖ ਲਵੇ ਪਰ ਐਤ ਗੱਲੇ ਤਾਂ ਫਰੰਗੀ ਦਾ ਰਾਜ<noinclude></noinclude>
1zklu7cd1e8inszcvhdfd1ickeiux7l
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/176
250
66901
196966
2025-07-02T10:25:29Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਹੈ ਜਿਨ ਪੱਕੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਗੁਰੂ ਸਾ ਨੂੰ ਤਾਂ ਜੀਉਂਦਿਆਂ ਨੂੰ ਫੇਰ ਇਸ ਦੇਸ ਕਦੀ ਨਾ ਲਿਆਵੇ॥ {{gap}}ਹੁਣ ਕਈਆਂ ਦਿਨਾਂ ਤੇ ਬਾਦ ਓਹ ਜਟ ਲੁਦੇਹਾਣੇ ਹੋਕੇ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚੇ । ਜਾਂ ਘਰ ਆਏ ਤਾਂ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196966
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੭੫)}}</noinclude>ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਹੈ ਜਿਨ ਪੱਕੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਗੁਰੂ ਸਾ
ਨੂੰ ਤਾਂ ਜੀਉਂਦਿਆਂ ਨੂੰ ਫੇਰ ਇਸ ਦੇਸ ਕਦੀ ਨਾ ਲਿਆਵੇ॥
{{gap}}ਹੁਣ ਕਈਆਂ ਦਿਨਾਂ ਤੇ ਬਾਦ ਓਹ ਜਟ ਲੁਦੇਹਾਣੇ ਹੋਕੇ
ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚੇ । ਜਾਂ ਘਰ ਆਏ ਤਾਂ
।
ਸੁਣਿਆ ਭਈ
ਅਜ ਤੇ ਪੰਜ ਮੇਂ ਦਿੰਹ ਨੂੰ ਛੁਪਾਰ ਦਾ ਮੇਲਾ ਹੈ ਇੱਕ ਜੱਟ ਨੇ
ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਜੱਟ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਕਿੰਉ ਓਏ ਗਭਰੂ ਆ ਮੇਲੇ ਚਲਣਾ
ਈ? ਉਸ ਨੇ ਆਖਿਆ ਇਨਾਂ ਮੇਲਿਆਂ ਦਾ ਕੀ ਦੇਖਣਾ।
ਮੇਲਾ ਮੁਕਤਸਰ ਜੀ ਦਾ ਅਰ ਮੇਲਾ ਦਮਦਮੇ ਜੀ ਦਾ ਜਾਂ ਮੇਲਾ
ਥੋੜਾ ਬਾਹਲਾ ਲੁਦੇਹਾਣੇ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦਾ !
{{gap}}ਉਹ ਨੇ ਆਖਿਆ ਓਏ ਇਹ ਤਾ ਸੱਚ ਹੈ ਪਰ ਦੇਖੇਂਗਾ ਨਾ ਏਥੇ
ਬੀ ਜੱਟ ਕੀ ਕੀ ਲੁਹੜੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸੌਹੁੰ ਦੇਵੀ ਦੀ ਭਈ ਜੇਹ
ਡੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਬੀ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਨਾ ਹੀ ਪੁੱਛ। ਨਾਲ਼ੇ ਉਥੋਂ
ਭਾਵੇਂ ਕੋਈ ਕੋਡਾ ਖਰੂਦ ਕਰੇ ਸੁਤੇ ਕੰਨ ਨਹੀਂ ਉਘਾੜਦਾ। ਅਰ
ਨਾ ਕੋਈ ਛੁਪਾਹੀ ਛਪਰੀ ਹੀ ਉਥੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਹੁ ਆਖਦਾ ਹੈ।
{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਆਖਿਆ ਠੋਸਾ ਓਏ ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਕੇਡਾ ਸਾਹਨ
ਆਇਆ ਹੈ, ਛੁਪਾਹੀ ਤਾ ਕਹਿੰਦੇ ਕਹਾਉਂਦੇ ਦਾ ਮੂੰਹ ਫੇਰ ਦਿੰਦੇ
ਹਨ। ਪਰੂੰ ਦੇ ਸਾਲ ਅਸੀਂ ਸੁਣਿਆਂ ਸੀ ਭਈ ਬਘ ਸਿੰਹ
ਚੌਧਰੀ ਦੇ ਪੁੱਤ ਨੇ ਕਿਸੇ ਜਠੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਸਾ ਠਾਕੇ ਦੇ
ਛੁਪਾਹਿਆਂ ਨੇ ਉਹ ਦਾ ਐਹਾਲਾਜ ਕੀਤਾ ਕਿ ਭਾਈ ਭਾਈ
ਕਰਕੇ ਅਰ ਧਰਤ ਨਿਸਕਾਰਕੇ ਛੂਟਾ॥
{{gap}}ਉਸ ਜੱਟ ਨੇ ਆਖਿਆ ਓਏ ਕਿਹਨਾਂ ਗਦੂਤਾਂ ਦਾ ਨਾਉਂ ਲੈਂਦਾ
ਹੈ ਭਈਆ ਉਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕੀ ਗਲਾਂ ਹਨ ਕਿ ਜਿਨਾਂ ਨੇ ਖੜੇ
ਖੜੇ ਸ਼ਰਾਬ ਦੀਆਂ ਦੇ ਦੇ ਬੋਤਲਾਂ ਨਿਘਾਰ ਜਾਣੀਆਂ। ਆਪਾਂ
ਤਾਂ ਐਡਨੀ ਵਾਰ ਗਏ ਹਾਂ ਕਦੀ ਕਿਸੇ ਛੁਪਾਹੀ ਨੇ ਨਹੀਂ ਬੁਲਾਏ
ਸੋ ਚਲ ਪਰੇ ਚਾਰ ਦਿਨ ਮੇਜ ਵੇਖ ਆਇਯੇ ॥<noinclude></noinclude>
e6f5y8ebk5fxlcjigbl7j4iifuzo349
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/177
250
66902
196967
2025-07-02T10:26:57Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "{{gap}}ਹੁਣ ਪੰਜ ਸੱਤ ਗੱਭਰੂ ਮਿਲਕੇ ਛਪਾਰ ਦੇ ਮੇਲੇ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹੋਏ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਡੱਬਾਬੇਂਸ ਅਰ ਕਿਨੇ ਤੇਲੇ ਸੂਤ ਦੇ ਡੋਰੇਵਾਲ਼ੀ ਚੁਤੇ ਹੀ ਕੱਢਕੇ ਉਪਰ ਲਈ। ਭਾਵੇਂ ਮਹੀਨਾ ਡਾ ਭਾਦੋਂ ਦਾ ਅਰ ਅੰਡ ਡੋਂਦੀ ਪੈਂਦੀ ਸੀ ਪਰ ਕਿਨ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196967
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੭੬)}}</noinclude>{{gap}}ਹੁਣ ਪੰਜ ਸੱਤ ਗੱਭਰੂ ਮਿਲਕੇ ਛਪਾਰ ਦੇ ਮੇਲੇ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹੋਏ।
ਕਿਸੇ ਨੇ ਡੱਬਾਬੇਂਸ ਅਰ ਕਿਨੇ ਤੇਲੇ ਸੂਤ ਦੇ ਡੋਰੇਵਾਲ਼ੀ ਚੁਤੇ ਹੀ
ਕੱਢਕੇ ਉਪਰ ਲਈ। ਭਾਵੇਂ ਮਹੀਨਾ ਡਾ ਭਾਦੋਂ ਦਾ ਅਰ ਅੰਡ
ਡੋਂਦੀ ਪੈਂਦੀ ਸੀ ਪਰ ਕਿਨੇ ਲਾਲ ਲੋਈ ਕਢਕੇ ਹੀ ਉੱਪਰ ਲਈ।
ਕਿਨੇ ਐਂਹਾ ਸਾਂਗ ਬਣਾਇਆ ਕਿ ਭੇੜ ਤਾ ਹਰੇ ਗੁਲਬਦਨ ਦੀ
ਸੁਥਣ ਅਰ ਗਲ਼ ਵਿੱਚ ਖਾਸੇ ਦਾ ਕੁੜਤਾ ਅਰ ਉੱਪਰ ਮਾਸੜ ਤੇ
ਮੰਗਕੇ ਬੰਦਰੀ ਛੀਂਟ ਦਾ ਤੂੰ ਭਰਿਆਂ ਕਾਦਰਾ ਫਰਗੜ ਚੋਗੇ ਦੇ ਥਾਂ
ਲੈ ਲਿਆ। ਭਾਵੇਂ ਦਿਨ ਡਾ ਰੋਹੀ ਦੇ ਸੇ ਪਰ ਮੇਲੇ ਦੇ ਚਾਉ ਅਰ
ਢੱਡ ਸਾਰੰਗੀ ਦੀ ਅਬਾਜ ਨੇ ਗਰਮੀ ਤੋਂ ਦੀ ਕੋਂਹ ਨਾ ਸੁੱਝਣ ਦਿਤੀ॥
{{gap}}ਹੁਣ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਬੜਦੇ ਹੀ ਭੂਹੇ ਚੜ ਗਏ ਕਿਨੇ ਤਾ ਕਿਸੇ ਜੱਠੀ
ਦੇ ਗਿਰਦੇ ਘੇਰਾ ਪਾ ਲਿਆ ਅਰ ਕੋਈ ਪਘੂੜੇ ਝੂਟਣ ਜਾ ਲੱਗਾ।
ਕਿਨੇ ਆਖਿਆ ਆਉ ਓਏ ਦੇਵਿਆ ਤੈਂ ਨੂੰ ਲੰਗੋਜੇ ਬੱਜਦੇ ਸੁਣਾ
ਇਥੇ। ਇਕ ਜਗਾ ਜਾਕੇ ਕੀ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਪੰਜ ਸਤ ਸੌ ਮਨੁੱਖ ਦੀ
ਧੁੰਬਲੀ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਅਰ ਵਿੱਚ ਦੂਰ ਦੂਰ ਦੇ ਜੱਟ ਆਪੋ ਆਪਣੇ
ਰਾਗ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਕੋਈ ਤਾ ਉਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕਲੀਆਂ ਲਾਉਂਦਾ
ਅਰ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਬੈਤਾਂ ਗਾਉਂਦਾ ਅਰ ਕੋਈ ਕਾਰਨ ਗੁਜਰੀ
ਵਾਰ ਗਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਕੋਈ
ਦਾ ਝੇੜਾ ਅਰ ਕੋਈ ਰਾਂਜੇ ਰਸਾਲੂ ਦੀ
ਬੋਲਿਆ ਭਈ ਆਓ ਹੁਣ ਹੀਰ ਰਾਂਝਾ
ਅਰ ਸੱਸੀ ਪੁੰਨੂੰ ਗਾਮਿਯੇ।
ਕਿਨੇ ਕਿਹਾ ਨਾ ਭਈ ਅਸੀਂ ਤਾ ਰਾਜਾ ਭਰਥਰੀ ਅਰ ਗੋਪੀਚੰਦ
ਗਾਉਣਾ ਹੇ॥
{{gap}}ਇੱਕ ਜੱਟ ਬੇਲਿਆ ਭਈ ਏਹ ਸਭੇ ਗਾਉਂਦੇ ਡਾ ਠੀਕ ਹਨ
ਪਰ ਕੱਕੜਵਾਲਿਯੇ ਬਾਹਮਣ ਨਾਲੋਂ ਘਟ!
{{gap}}ਇੱਕ ਹੋਰ ਬੋਲਿਆ ਆਹੋ ਓਏ ਕੱਕੜਵਾਲਿਯੇ ਨੂੰ ਸਾਡੇ
ਪਿੰਡ ਦੇ ਰਾਗੀਆਂ ਨੇ ਕਈ ਵਾਰੀ ਢੰਗ ਹੇਠ ਦੇ ਲੰਘਾਇਆ
ਹੋਇਆ ਹੈ।<noinclude></noinclude>
antll1cv7qoumbi8yrsxtfiym2t4opx
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/178
250
66903
196968
2025-07-02T10:28:10Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਹੀ ਸੇ ਕਿ ਐਤਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਕੱਕੜਵਾਲੀਆ ਬਾਹਮਣ ਬੀ ਮੁੰਡੇ ਜੇਡਾ ਸਾਰੰਗਾ ਕੱਛ ਵਿਚ ਦੇਈ ਆ ਨਿਕਲਿ ਆ। ਜਾਂ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਢੱਡ ਬੱਜਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਨਾ ਪੁੱਛ ਭਈ ਕੇਡੀਕ ਮੌਜ ਬੱਝੀ। ਜਾਂ ਉਸ ਨੇ ਲੰਮੀ ਹੇਕ ਨਾਲ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196968
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੭੭)}}</noinclude>ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਹੀ ਸੇ ਕਿ ਐਤਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਕੱਕੜਵਾਲੀਆ
ਬਾਹਮਣ ਬੀ ਮੁੰਡੇ ਜੇਡਾ ਸਾਰੰਗਾ ਕੱਛ ਵਿਚ ਦੇਈ ਆ ਨਿਕਲਿ
ਆ। ਜਾਂ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਢੱਡ ਬੱਜਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਨਾ ਪੁੱਛ ਭਈ
ਕੇਡੀਕ ਮੌਜ ਬੱਝੀ। ਜਾਂ ਉਸ ਨੇ ਲੰਮੀ ਹੇਕ ਨਾਲ ਗੀਤ ਗਾਮੇਂ
ਤਾਂ ਮਾਲਵੇ ਦੇ ਜੱਟ ਲਗੇ ਰੁਪੈਯੇ ਪੈਸੇ ਸਿੱਟਣ। ਗੱਲ ਕਾਹਦੀ
ਦੇਹੁੰ ਘੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਸਉ ਟਕਾ ਪੰਜ ਦਸ ਰੁਪੈਯੇ ਅਰ
ਚੁਆਨੀਆਂ ਅਠਿਆਨੀਆਂ ਦੀ ਕਾਈ ਗਿਣਤੀ ਨਾ ਰਹੀ।
{{gap}}ਇੱਕ ਜੱਟ ਨੇ ਕਿਹਾ ਜੀ ਮਿਛਰ ਜੀ ਕੋਈ ਖੋਤੇ ਦਾ ਠੱਪਾ ਬੀ
ਸੁਣਾਉਣਾ ਮਿਹਰ ਬਾਨਗੀ ਕਰਕੇ?
{{gap}}ਮਿੱਛਰ ਨੇ ਸਾਰੰਗੇ ਨੂੰ ਲੰਮੀਆਂ ਘੀਆਂ ਦੇ ਕੇ ਇਸ ਤਕਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡੇ
ਦੇ ਟੱਪੇ ਗਾਮੇਂ। ਜਿਹੇਕੁ (ਚੂਚਕ ਬੱਚੀਏ ਨੀ ਤੈਂ ਮਰ ਜਾਣਾ ਨੀ ਕੋਈ
ਦਮ ਮਾਣ ਲੈ ਨੀ ਵਖਤੁ ਨਾ ਥਿਆਉਣਾ) ਫੇਰ ਕਦੀ ਭਾ ਵਿੱਚ
ਕੋਈ ਸੱਸੀ ਦੀ ਬੈਂਡ ਪੜ ਦਿੰਦਾ ਅਰ ਕਦੀ ਕੋਈ ਹਨੂਨਾਟਕ ਅਰ
ਸੁੰਦਰਦਾਸ ਦਾ ਕਬਿਤ ਸਵੈਯਾ ਪੜ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਉੱਪਰ
ਜਾਕੇ ਇਤਨਾ ਲੰਮੀ ਅਵਾਜ ਨਾਲ ਜਰੂਰ ਗਾਉ ਦਿੰਦਾਸਾ ਕਿ
( ਚੂਚਕ ਬੱਚੀਏ) ਕਦੀ ਕਹਿ ਦਿੰਦਾ ( ਹੈ ਨੀ ਮਰ ਜਾਣਾ) ਕਦੀ
ਕਹਿ ਦਿੰਦਾ ਸਾ ( ਆਖੇ ਮੇਰੇ ਲੱਗ ਜਾ ਨੀ ਲੱਗ ਜਾ ਨੀ ਹੀਰ ਸਲੇ
ਨੀਯੇ ਕੋਈ ਦਮ ਮਾਣ ਲੈ ਨੀ ਵਖਤੁ ਨਾ ਥਿਆਉਣਾ)।
{{gap}}ਫੇਰ ਉਸ ਨੇ ਪੰਜਾਂ ਸੱਤਾਂ ਸਾਧਾਂ ਨੂੰ ਬੈਠੇ ਦੇਖਕੇ ਐਹੇ ਜੇਹੇ ਬਗ
ਦੇ ਗੀਤ ਬੀ ਗਾਮੋਂ ਕਿ ਜਿਨਾਂ ਪਰ ਸਾਧ ਬੀ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਲਾਹ
ਪਿੜ ਵਿੱਚ ਸਿੱਟਣ ਲੱਗ ਗਏ ( ਸੁਣ ਨੀ ਜਿੰਦੜੀਏ ਰਾਮ ਸ਼ੁਮਾਲੀ)
ਕਬਿਤ। ਸੁਣ ਸੁਣ ਮੇਰੇ ਮਨਾ ਭਜਣੇ ਦਾ ਏਹੀ ਸਮਾ ਰਾਮ ਭਜ
ਰਾਮ ਭਜ ਸ਼ਾਮ ਤੇਰੇ ਆਇਗਾ। ਪਾਈ ਹੈ ਮਨੁੱਖ ਦੇਹ ਸੋ ਡਾ
ਤੇਰੀ ਹੋਊ ਖੇਹ ਰਾਮ ਜੀ ਦਾ ਨਾਮ ਲੇਹ ਸਾਗਰ ਲੰਘਾਇਆ। ਮਾਡ
ਪਿਤਾ ਭਾਈ ਬੰਧ ਹੋਰ ਸਰਬੰਧ ਸਾਰੇ ਸਭੀ ਝੂਠੇ ਜਾਣ ਕੁਛ ਹੱਥ ਨਹੀਂ
W<noinclude></noinclude>
bqhb0ubsg91fi0uf4rh2b40ebmdr231
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/179
250
66904
196969
2025-07-02T10:29:12Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਆਇਗਾ। ਕਹੇ ਹੈ ਪਖੀਰ ਭਾਈ ਭਰੁ ਭਾਵਾਂ ਡੁੱਬ ਇਹੋ ਸਮਾ ਦਰ ਲੱਭ ਫੇਰ ਮਨੁ ਪਛਤਾਇਆ।( ਸੁਣ ਨੀ ਜਿੰਦੜੀਏ ਰਾਮ ਸਮਾਲੀ)। {{gap}}ਫੇਰ ਉਸ ਨੇ ਐਹੋ ਜੇਹੇ ਗੀਤ ਗਾਮੇਂ ( ਸੁਣ ਓਏ ਕਾਗਾ ਜਾਮੀਂ ਪਰਦੇਸੇ, ਮੇਰੇ ਪੀਆ ਨੂੰ ਦੇਖੀਂ ਸੰਦ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196969
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੭੮)}}</noinclude>ਆਇਗਾ। ਕਹੇ ਹੈ ਪਖੀਰ ਭਾਈ ਭਰੁ ਭਾਵਾਂ ਡੁੱਬ ਇਹੋ ਸਮਾ ਦਰ
ਲੱਭ ਫੇਰ ਮਨੁ ਪਛਤਾਇਆ।( ਸੁਣ ਨੀ ਜਿੰਦੜੀਏ ਰਾਮ ਸਮਾਲੀ)।
{{gap}}ਫੇਰ ਉਸ ਨੇ ਐਹੋ ਜੇਹੇ ਗੀਤ ਗਾਮੇਂ ( ਸੁਣ ਓਏ ਕਾਗਾ ਜਾਮੀਂ
ਪਰਦੇਸੇ, ਮੇਰੇ ਪੀਆ ਨੂੰ ਦੇਖੀਂ ਸੰਦੇਸੇ। ਤੇਰੀ ਨਾਰ ਬਰਾਗਣ
ਹੋਈ, ਉਹ ਦੀ ਪੀੜ ਨਾ ਜਾਣੇ ਕੋਈ। ਉਹ ਦਾ ਹਾਲ ਬੜਾ
ਦੁਖਿਆਰਾ, ਤੌਂ ਬਿਨ ਕਾਈ ਨਾ ਪੁੱਛਣਹਾਰਾ। ਤੁਧ ਬਿਨ ਕਿਸ
ਨੂੰ ਹਾਲ ਸੁਣਾਵੇ, ਪਾਵੇ ਔਸੀਆਂ ਕਾਗ ਉਡਾਵੇ। ਸੁਣੀ ਮਨਾ
ਮੇਰਿਆ ਕੋਈ ਦਮ ਮਾਣ ਲੈ ਮੈਂ ਬੰਦੀ ਤੇਰੀ ਹੋ ਗਈ ਅੱਜ ਦੀ
ਪਰਾਹੁਣੀ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਤੇ ਬੁਲਾਇ ਲੈ।
ਇਹ ਆਇਆ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ
ਦੇ ਤਿੰਨ ਜਟ ਬੇਲੇ ਵੀਰਾ
ਨੂੰ
{{gap}}ਏਹ ਗੀਤ ਗਾਕੇ ਜਾਂ ਕੱਕੜਵਾਲੀਆ ਉਥੋਂ ਪੈਸੇ ਰੁਪੈਯੇ ਸਮੇਟਕੇ
ਝੁਰਿਆ ਤਾਂ ਜਦ ਆਪਸਵਿੱਚੀਂ ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਭਈ ਨਹੀਂ ਰੀਸਾਂ
ਇਸ ਮਿਛਰ ਦੀਆਂ। ਭਈਆ ਇਸ ਦੇ ਤਾਂ ਸੁਰੱਸੁਤੀ ਜੀਤ
ਚੜੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਵੇਖਿਆ ਜਦੋਂ ਦਾ ਪਿੜ ਵਿੱਚ ਬੜਿਆ ਕਿਸੇ
ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਬੋਲਣ ਦਿੱਤਾ ਹੈ? ਵੇਹਖਾਂ ਇਸ ਦੇ ਆਉਣੇ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ
ਕਿੰਨੇ ਰਾਗੀ ਬੜਕਾਂ ਮਾਰਦੇ ਸੇ ਜਾਂ
ਮਰਗੜੀ ਅਰ ਦੰਦਲ ਪੈ ਗਈ ਸੀ।
ਇਹ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੇਲਕੇ ਦੀ ਕਿਹ ਪਾਉਂ ਹੈ? ਕਿਹ ਦੀ ਮਾਂ
ਨੇ ਧੌਂਸਾ ਜਾਇਆ ਹੈ ਜੋ ਇਹ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਨੋਂਹ ਲਵੇ ਕਿਨੇ ਸੱਚ
ਆਖਿਆ ਹੈ ਭਈ ( ਸੱਪ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦੀਵਾ ਨਹੀਂ ਬਲਦਾ)
ਭਈਆ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਲੁਦੇਹਾਣੇ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ
ਗਾਉਂਦੇ ਵੇਖਿਆ ਗਊ ਦੀ ਸੌਹੁੰ ਕੋਈ ਇਹਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਨਹੀਂ
ਬੇਲਿਆ। ਇਹ ਦੇ ਪਿੜ ਗੁਰੂ ਨੇ ਬਰਕਤ ਪਾਈ ਹੋਈ ਹੈ ਜਿੱਥੇ
ਬੰਦਾ ਜਾ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਠਲ ਪਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਨੂੰ ਦੇਹ ਦੀ
ਸੌਹੁੰ, ਜੇ ਝੂਠ ਬੇਲਾਂ ਤਾਂ ਬਾਹਮਣ ਦੀ ਮਾਰ ਵਗੇ ਇਹ ਦੇ ਸਾਨੀ
। ਦੂਜਾ ਅੱਜ ਕੋਈ ਨਹੀਂ। ਭਈਆ ਸੱਚ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ
ਹੋਰ
W<noinclude></noinclude>
4msxku3vpsp0nswonnhz3w9msg8w3az
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/180
250
66905
196970
2025-07-02T10:30:52Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "(ਸਾਹਬ ਹੱਥ ਵਡਿਆਈਆਂ ਜਿਸ ਭਾਵੇ ਤਿਸ ਦੇਇ) ਦੂਜੀ ਵਲੋਂ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਬੋਲਿਆ ਇਹ ਮਿੱਛਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਗਿਆ ਸਾ ਆਣਕੇ ਜੋ ਗਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤਿੰਨ ਦਿੰਹ ਅਰ ਤਿੰਨ ਰਾਤੀਂ ਗਾਉਂਦਾ ਹੀ ਰਿਹਾ। ਗੁਰੂ ਝੂਠ ਨਾ ਬੁਲਾਵੇ ਅਤੋ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196970
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੭੯)}}</noinclude>(ਸਾਹਬ ਹੱਥ ਵਡਿਆਈਆਂ ਜਿਸ ਭਾਵੇ ਤਿਸ ਦੇਇ) ਦੂਜੀ
ਵਲੋਂ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਬੋਲਿਆ ਇਹ ਮਿੱਛਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਾਡੇ
ਪਿੰਡ ਗਿਆ ਸਾ ਆਣਕੇ ਜੋ ਗਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤਿੰਨ ਦਿੰਹ ਅਰ ਤਿੰਨ
ਰਾਤੀਂ ਗਾਉਂਦਾ ਹੀ ਰਿਹਾ। ਗੁਰੂ ਝੂਠ ਨਾ ਬੁਲਾਵੇ ਅਤੋਲੀ
ਮਿੱਟੀ ਪਰ ਖੜਾ ਅਰ ਤੁਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਪਰਿਆ ਸੁਣਦੇ ਹੋਂ
ਤਿੰਹੁ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇਨ ਝੋਲੀ ਭਰਕੇ ਟਕਿਆਂ ਦੀ ਲਿਆਂਦੀ।
ਚੌਧਰੀਓ ਗੁਣੀ ਤਾ ਭਾਮਾਂ ਕੋਂਡਾ ਹੈ ਪਰ ਇੱਕ ਗੱਲ ਏਸ ਦੀ ਬੁਰੀ
ਹੈ ਚੰਦਰਾ ਆਪਣੇ ਹਥ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੌਡੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ। ਸਾਡੇ
ਪਿੰਡ ਐਤ ਨੇ ਟਕੇ ਬਰਸੇ ਪਰ ਇਹ ਦੀ ਮਾਂ ਪਰ ਤਲਾਕ ਹੈ ਜੇ
ਏਨ ਕਿਸੇ ਪਖੀਰ ਫ਼ੁਕਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਕੋਡੀ ਧਰੀ ਹੋਵੇ। ਨਾ ਅੜਿਆ
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪ ਭੀ ਵਰਾਸਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
{{gap}}ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਕੋਈ ਖੱਤਰੀ ਜੇਹਾ ਬੋਲਿਆ ਭਈ ਚੌਧਰੀਓ
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਬਾਹਮਣ ਦੀ ਬਡਿਆਈ ਕਰਦੇ ਨਹੀਂ
ਬਕਦੇ ਸੇਅਰ ਹੁਣ ਗਾਲਾਂ ਕਢਦੇ ਉੱਤੇ ਲੱਕ ਬੰਨ ਲਿਆ ਇਹ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਬਾਣ ਹੈ?
{{gap}}ਉਨੀਂ ਆਖਿਆ ਭਈ ਲਾਲਾ ਜਹਾਨ ਆਰਸੀ ਹੈ ਜੇਹਾ ਵੇਖ
ਤੇਹਾ ਆਖ ਸੋ ਜੋ ਕੁਛ ਦੇਖਿਆ ਸਾ ਆਖ ਦਿੱਤਾ ਦੇਹ ਦੀ ਸੌਹੁੰ
ਝੂਠ ਤਾ ਨਹੀਂ ਆਹੰਦਾ ਮੈਂ ਨੂੰ ਭਾਰਿਜਕ ਦੀ ਸੌਹੁੰ!
{{gap}}ਉਨ ਹੱਸਕੇ ਆਖਿਆ ਫਿੱਟ ਤੁਹਾਡੀ ਮੱਤ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਕਿਹੋ ਜੇਹੇ
ਚੰਦਰੇ ਦੇਸ ਦੇ ਹੋਂ ਜੇਹੜੇ ਰੀਣਕੁ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਸੌ ਸੌ ਗਾਲੀ ਨਾਲੋ
ਹਜਾਰ ਹਜਾਰ ਸੌਹੁੰ ਖਾਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹੋ?
{{gap}}ਜੱਟਾਂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਭਈ ਆਨੰਦਾ ਤਾਂ ਸੱਚੁ ਹੈਂ ਜੱਟ ਦੇ ਮੂੰਹ
ਗਾਲ਼ੀ ਬਡੀ ਚੜ੍ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਲੈ ਭਈ ਸੌਹੁੰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਨਾ ਭਾ
ਅੱਜ ਤੇ ਲੈਕੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸੌਹੁੰ ਖਾਣੀ ਹੈ। ਅਰ ਨਾ ਕਦੀ
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਗਾਲੀ ਦੇਣੀ ਹੈ!<noinclude></noinclude>
1en7f53sqcp3a88n50mze050suhj137
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/181
250
66906
196971
2025-07-02T10:34:42Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਆਖਿਆ ਵਾਹ ਜੀ ਵਾਹ ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਸੌਹੁੰ ਖਾ ਬੀ ਲਈ ਅਰ ਦੇ ਗਾਲਾਂ ਬੀ ਕੱਢ ਲਈਆਂ ਅਰ ਨਾਲੇ ਨੇਮ ਬੀ ਕਰਦਾ ਹੈ॥ {{gap}}ਜੱਟ ਬੋਲਿਆ ਓਹੇ ਲੁਹੜਾ ਨਾ ਤੂੰ ਸਿੱਧੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਬੀ ਗਾਲ਼ੀ ਅਰ ਸੁਗੰਦ ਹੀ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਨਾ ਵੀਚਾ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196971
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੮੦)}}</noinclude>{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਆਖਿਆ ਵਾਹ ਜੀ ਵਾਹ ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਸੌਹੁੰ ਖਾ ਬੀ ਲਈ
ਅਰ ਦੇ ਗਾਲਾਂ ਬੀ ਕੱਢ ਲਈਆਂ ਅਰ ਨਾਲੇ ਨੇਮ ਬੀ ਕਰਦਾ ਹੈ॥
{{gap}}ਜੱਟ ਬੋਲਿਆ ਓਹੇ ਲੁਹੜਾ ਨਾ ਤੂੰ ਸਿੱਧੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਬੀ ਗਾਲ਼ੀ
ਅਰ ਸੁਗੰਦ ਹੀ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਨਾ ਵੀਚਾ ਐਡਾ ਨੇਮ ਸਾਡੇ ਜੱਟਾਂ
ਤੇ ਕਦ ਪੁੱਗਦਾ ਹੈ ਏਹੋ ਜਿਹੀ ਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤਾ ਸਾਡੇ ਮੂੰਹ ਨਿੱਤ ਚੜ੍ਹੀ
ਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਨਾ ਭਈਆ ਸੌਹੁੰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਾ ਤੇ ਐਡੀ
ਆਂ ਰੋਕਾਂ ਕਦ ਝੱਲ ਹੋਈਆਂ ਪੁੱਛ ਲੈ ਭਾਵਾਂ ਭਲਾ ਕਿੰਉਂ ਭਈ
लै
{{gap}}ਨੈਵਾਸਿੰਹਾਂ ਤੈਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜੁਆਨੀ ਦੀ ਸੌਹੁੰ ਦੱਸ ਤਾ ਜੱਟ ਦੀ
ਜੀਭ ਤੇ ਗਾਲ਼ੀ ਅਰ ਸੌਹੁੰ ਛੁੱਟ ਸਕਦੀ ਹੈ?
ਨੈਣਾਸਿੰਹ ਨੇ ਕਿਹਾ ਨਾ ਭਈ ਝੂਠ ਕਿੰਉ ਆਖਿਯੇ ਤੇਰੇ ਪਿੰਡੋਂ
ਦੀ ਸੌਹੁੰ ਗਾਲੀ ਤਾ ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਐਮੇਂ ਬੀ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਚੜ੍ਹੀ
ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਕਦੇ ਸਿਆਣੇ ਆਖਦੇ ਹਨ ਨਾ ਭਈ ਜੱਟ ਦਾ ਮੂੰਹ
ਭਗਵਾਨ ਨੇ ਖੁਆਬੋ ਨਾਲ ਪਾੜਿਆ ਸਾ
{{gap}}ਹੁਣ ਮੇਲੇ ਤੇ ਪਿੱਛੋਂ ਸਭ ਲੋਕ ਘਰੀਂ ਆਏ ਇੱਕ ਜੱਟ ਆਪਣੇ
ਘਰ ਆਕੇ ਤੀਮੀਂ ਨੂੰ ਬੇਲਿਆ ਲਿਆਉ ਤਾ ਨੀ ਜੇ ਚਾਟੀ ਵਿੱਚ
ਥੋੜੀ ਬਾਹਲੀ ਛਾਹ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਛੀਨੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦੇਹ!
{{gap}}ਭੀਮੀਂ ਨੇ ਅਖਿਆ ਹਾਇ ਲਹੜਾ ਛਾਹ ਤਾ ਹੁਣ ਮੈਂ ਭਰਾਈਆਂ
ਦੀ ਧੀ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਮੌਹੁੰ ਚਾਚੇ ਦੀ ਇਹ ਤਾ ਬੁਚੀ ਹੋਈ!
{{gap}}ਜਟ ਨੇ ਆਖਿਆ ਜਾਣਦੀ ਨਾ ਸੋ ਭਈ ਪਤੰਦਰ ਨੇ ਆਉਣਾ
ਹੈ ਛਾਹ ਮੰਗ ਬੈਠੂਗਾ ਤਾ ਕੀ ਦੇਊਂਗੀ?
{{gap}}ਭੀਮੀਂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਗੋਲਾ ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਸੇ ਭਈ ਤੈਂ ਕਦ
ਆਉਣਾ ਹੈ ਬਸ ਪਤੰਦਰ ਪਤੰਦਰ ਨਹੀਂ ਆਖੀਦਾ ਪਤੰਦਰ ਹੋ
ਪਰੇ ਆਪਣਾ॥
{{gap}}ਜੱਟ ਨੇ ਆਖਿਆ ਬਹੁਤੀ ਚਿੜ ਚਿੜ ਨਾ ਕਰ ਕਿਤੋਂ ਥੋੜੀ ਬਾ
ਲ਼ੀ ਛਾਹ ਲਿਆਕੇ ਦੇਹ ਨਹੀਂ ਡਾ ਦੂਆ ਦਾਉ ਕਰਾਕੇ ਚ ਹੇਂਗੀ॥0<noinclude></noinclude>
csrhtbk36zqsam6vudh923sp85pvgwv
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/182
250
66907
196972
2025-07-02T10:37:15Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "{{gap}}ਭੀਮੀਂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਆਹੋ ਜੀ ਦੁਆ ਦਾਉ ਦੁਆ ਦਾਉ ਲਈ ਫਿਰਦਾ ਜਾਹ ਜਾਕੇ ਮੰਗਦਾ ਫਿਰ, ਮੈਂ ਕਿਸ ਬਚਾਪਿੱਟੀ ਦੇ ਛਾਹ ਮੰਗਣ ਜਾਮਾਂ! {{gap}}ਜੱਟ ਨੇ ਕਿਹਾ ਭਲੀਮਾਣਸ ਹੈਂ ਤਾਂ ਕਿਤੋਂ ਲਿਆਕੇ ਦੇਹ ਨਹੀਂ ਤਾ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹੋਂ ਲੈਕੇ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196972
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|(੧੮੧)}}</noinclude>{{gap}}ਭੀਮੀਂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਆਹੋ ਜੀ ਦੁਆ ਦਾਉ ਦੁਆ ਦਾਉ
ਲਈ ਫਿਰਦਾ ਜਾਹ ਜਾਕੇ ਮੰਗਦਾ ਫਿਰ, ਮੈਂ ਕਿਸ ਬਚਾਪਿੱਟੀ ਦੇ
ਛਾਹ ਮੰਗਣ ਜਾਮਾਂ!
{{gap}}ਜੱਟ ਨੇ ਕਿਹਾ ਭਲੀਮਾਣਸ ਹੈਂ ਤਾਂ ਕਿਤੋਂ ਲਿਆਕੇ ਦੇਹ ਨਹੀਂ
ਤਾ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹੋਂ ਲੈਕੇ ਰਹੇਂਗੀ। ਫੇਰ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ
ਜਾਹ ਮਾਨੋ ਆਪਣੀ ਮਾਸੀ ਦੇ ਘਰੋਂ ਛਾਹ ਲਿਆ ਦੇਹ॥
{{gap}}ਮਾਨੋ ਨੇ ਆਖਿਆ ਆਹੋ ਜੀ ਲਿਆ ਦੇ, ਕਿਉ ਨਾ ਲਿਆ
ਦੇਊਂਗੀ। ਜਾਹ ਤਾ ਤੂੰ ਲਿਆਉਂ, ਅਸੀਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਮਾਸੀ ਮੂਸੀ
ਜਾਣਦੇ। ਸਾਡੀ ਮਾਂ ਆਖ ਤਾਂ ਜਾਮਾਂਗੇ॥
{{gap}}ਜੱਟ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਜੇਹੀ ਮਾਂ ਅਰ ਤੇਹੀ ਧੀ, ਦੋਨੋਂ ਇੱਥੇ ਰਸੇ
ਫਾਹੇ ਦੇਕੇ ਜੋਗੀਆਂ ਹਨ, ਕਿਨੇ ਸੱਚ ਆਖਿਆ ਹੈ ( ਊਂਟ ਚਾਲੀ
ਅਰ ਬੋਤਾ ਪੈਂਤਾਲੀ) ਜੇਹੀ ਚੰਦਰੀ ਆਪ ਸੀ ਤੇਹੀ ਹੀ ਧੀ ਜਣੀ
ਹੈ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ। ਚੰਦਰੇ ਨੂੰ ਹੱਤਿਆਰਾ ਬਾਰਾਂ ਕੋਹਾਂ ਦਾ ਫੇਰ ਪਾਕੇ ਬੀ
ਆਣ ਮਿਲਦਾ ਹੈ॥
"}
{{gap}}ਇਨਾਂ ਦੀਆਂ ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਹੋ ਹੀ ਰਹੀਆਂ ਸੀਆਂ ਕਿ ਇਤ ਨੇ
ਚਿਰ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਇੱਕ ਗੱਦੇ ਹੱਗਿਆ। ਇਸ ਜੱਟ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਆਖਿ
ਆਓ ਚਾਚਾ ਵੇਖੇਂ ਨਾ ਬਾਹਰ ਗਦੋਂ ਕਿੱਕੂੰ ਰੰਭਦਾ ਹੈ॥
{{gap}}ਉਸ ਦੇ ਪੇਊ ਨੇ ਆਖਿਆ ਵੇਹ ਖਾਂ ਐਡਾ ਸਿਆਣਾ ਹੋਇਆ
ਅਰ ਮੂੰਹ ਦਾੜੀ ਆਈ ਹੈ ਪਰ ਹੁਣ ਭੀਕ ਐਨਾ ਬੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ
ਕਿ ਰੰਭਦੀਆਂ ਗਾਈਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ | ਨਾ ਸੌਹਰੀ ਦਿਆ
ਕਦੀ ਜਦੋਂ ਬੀ ਰੰਭਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਨਾਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਹੀਂਗਣਾ
ਸਦੀਦਾ ਹੈ॥
{{gap}}ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਆਖਿਆ ਚਾਚਾ ਮੈਂ ਤਾ ਇਹੋ ਜਾਦਾ ਸਾਭਈ
ਸਭਨਾਂ ਡੰਗਰਾਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਰੰਭਣਾ ਹੀ ਸੱਦੀਦਾ ਹੈ।
ਵੈ
{{gap}}ਜੱਟ ਨੇ ਆਖਿਆ ਸੁਣ ਮੈਂ ਤੈਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਲ ਛੱਡਾਂ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ<noinclude></noinclude>
2tudg5jfb8nr8664qzgoba6g8z39mro
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/183
250
66908
196973
2025-07-02T10:38:29Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਦੀ ਮੱਤ ਹੈ ਡੰਗਰਾਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਦੇ ਨਾਉਂ ਜਦੇ ਜੁਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਹਾ ਗਊ ਬੱਛੀ ਬੋਦ ਰੰਭਦਾ ਹੈ। ਸੰਢਾ ਬੜਕਦਾ ਹੈ। ਮੈਂਹ ਅਰ ਝੋਟਾ ਰਿੰਗਦਾ ਹੈ। ਘੋੜਾ ਹਿਣਕਦਾ ਅਰ ਜਦੋਂ ਢੀਂਗਦਾ ਹੈ। ਬੱਕਰੀ ਮਿਣਕਦੀ ਅਰ ਕੁੱਤਾ ਭੌਂਕ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196973
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|੧੮੨}}</noinclude>ਦੀ ਮੱਤ ਹੈ ਡੰਗਰਾਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਦੇ ਨਾਉਂ ਜਦੇ ਜੁਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਹਾ
ਗਊ ਬੱਛੀ ਬੋਦ ਰੰਭਦਾ ਹੈ। ਸੰਢਾ ਬੜਕਦਾ ਹੈ। ਮੈਂਹ ਅਰ
ਝੋਟਾ ਰਿੰਗਦਾ ਹੈ। ਘੋੜਾ ਹਿਣਕਦਾ ਅਰ ਜਦੋਂ ਢੀਂਗਦਾ ਹੈ। ਬੱਕਰੀ
ਮਿਣਕਦੀ ਅਰ ਕੁੱਤਾ ਭੌਂਕਦਾ ਅਰ ਕਤੂਰਾ ਹੌਂਕਦਾ ਹੈ। ਬਿਲੀ
ਮਿਆਉਂਦੀ ਹੈ॥
{{gap}}ਫੇਰ ਆਖਿਆ ਸੁਣ ਮੈਂ ਤੈਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਗੱਲ ਦੱਸ ਛੱਡਾਂ ਜੇ ਇਨਾਂ
ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਡੰਗਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਵਲ਼ ਸਦਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਐਉਂ ਆ
ਖਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਹਾਕੂ ਜੇ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਸੱਦਣਾ ਹੋ ਵੇ ਤਾਂ ਪੱਚ ੱਚ ਆਖਕੇ
ਪੁਚਕਾਰੀਦਾ ਹੈ। ਅਰ ਜੇ ਗਾਂ ਅਰ ਬੈਲ ਨੂੰ ਸੱਦਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ
ਜੀਭ ਨਾਲ਼ ਵਿਚਕਾਰੀ ਮਾਰੀਦੀ ਹੈ, ਜਿਹਾਕਿ ਵਿੱਚਠਿਚ ਹੁੰਦਾ
ਹੈ। ਅਰ ਜੇ ਗੰਢੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਘਿਰਤੀ ਘਿਰਚੀ
ਆਖੀਦਾ ਹੈ। ਅਰ ਫੇਰ ਜੇ ਮੈਂਹ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਡੀਓ
ਡੀਓ ਕਹੀਦਾ ਅਰ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਸੱਦਣੇ ਲਈ ਤੋਹੇ ਤੋਂ ਹੇ ਆਖੀਦਾ ਹੈ।
{{gap}}ਜਿਕਰ ਇਨਾਂ ਡੰਗਰਾਂ ਦੇ ਸੱਦਣੇ ਦੀਆਂ ਬੇਲੀਆਂ ਜੁਦੀਆਂ
ਜੁਦੀਆਂ ਹਨ ਤਿੱਕਰ ਹੀ ਜੇ ਆਪਣੇ ਪਾਸੋਂ ਪਰੇ ਹਟਾਉਣੇ ਹੋਣ
ਤਾਂ ਓਹ ਬੋਲੀਆਂ ਬੀ ਜੁਦੀਆਂ ਜੁਦੀਆਂ ਹੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਜਿਹਾਕ ਘੋੜੇ ਘੋੜੀ ਨੂੰ ਹੱਟਪੱਟ ਆਖੀਦਾ ਅਰ ਗਊ ਬੋਲ੍ਡ
ਨੂੰ ਤੱੜਤੱਤ ਕਹੀਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਦੁਰਦਰ ਅਰ ਬਿੱਲੀ ਨੂੰ ਫਿਰ ਫਿਰੁ
ਸੁਣਾਈਦਾ ਹੈ। ਏਹ ਸਭ ਬੋਲੀਆਂ ਚੇਤੇ ਰੱਖੀਂ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ
ਬੇਲੀ ਨਹੀਂ ਬੁਲਾਈਦਾ॥
{{gap}}ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਆਹੋ ਜੀ ਜੁਦੀਆਂ ਜੁਦੀਆਂ ਨਾ ਜੁਦੀਆਂ
ਜੁਦੀਆਂ। ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਜੋ ਮੂੰਹ ਅੱਗੇ
ਆਇਆ ਸੋ ਆਖ ਦਿੱਤਾ ਡੰਗਰ ਕੇਹੜਾ ਭਈ ਕੁਛ ਸਮਝਦੇ ਹਨ?
{{gap}}ਉਸ ਦਾ ਪਿਉ ਬੋਲਿਆ ਲੈ ਭਈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮੱਤ ਦੀ
ਆਖੋ! ਓਹੇ ਸਮਿਆਂ ਤੇ ਨੂੰ ਗਾਲਾਸਦੀ ਵਗ ਜਾਵੇ। ਲਓ<noinclude></noinclude>
3r8q1wnwbz5tjuf4lychwxa5em2cs9q
ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/184
250
66909
196974
2025-07-02T10:40:32Z
Charan Gill
36
/* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਓਏ ਦੇਖੋ ਮੈਂ ਭੜੂਏ ਨੂੰ ਮੱਤ ਦਿੰਦਾਂ ਹਾਂ ਤਾਂ ਇਹ ਸੌਹੁਰੇ ਦਾ ਅਬੈੜਾ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਭਲਾ ਭਾਈ ਪਉ ਖੂਹ ਜੋ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਸੋ ਆਖ ਦਾ ਫਿਰ॥ {{gap}}ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਭੀਮੀਂ ਬੋਲੀ ਤੂੰ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਕਿੰਉ ਓਹਦਾ ਹੈਂ ਆਪੇ ਬੋਲਣ ਸਿ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
196974
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" />{{center|੧੮੩}}</noinclude>ਓਏ ਦੇਖੋ ਮੈਂ ਭੜੂਏ ਨੂੰ ਮੱਤ ਦਿੰਦਾਂ ਹਾਂ ਤਾਂ ਇਹ ਸੌਹੁਰੇ ਦਾ ਅਬੈੜਾ
ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਭਲਾ ਭਾਈ ਪਉ ਖੂਹ ਜੋ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਸੋ ਆਖ
ਦਾ ਫਿਰ॥
{{gap}}ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਭੀਮੀਂ ਬੋਲੀ ਤੂੰ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਕਿੰਉ ਓਹਦਾ ਹੈਂ ਆਪੇ
ਬੋਲਣ ਸਿੱਖ ਜਾਊ। ਜਾਹ ਤੋਂ ਕੁੰਹ ਨਹੀਂ ਆਖਣਾ ਅਸੀਂ ਆਪੇ
ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਸਿਖਾਲ ਲਮਾਂਗੇ॥
{{gap}}ਜੱਟ ਨੇ ਭੀਮੀਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੱਥ ਦਾ ਅੰਗੂਠਾ ਖੜਾ ਕਰਕੇ ਆਖਿ
ਆਕਿ ਤੂੰ ਨਾ ਸਿਖਾਲ ਲ ਮੇਂਗੀ ਆਹ ਲਕੜ ਸਿਖਾਲ ਲੜੇਂਗੀ।
ਤੈਂ ਹੀ ਤਾਂ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਲ ਪੱਟਿਆ ਹੈ
{{gap}}ਜੱਟੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਬੱਸ ਟੀਠੁ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਲੀਦਾ ਲੈ ਜੀ ਕੋਡਾ
ਆਇਆ ਹੈ ਜਾਂ ਕੁਛ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਛੇਤੀ ਦੇ ਕੇ ਲਕੜ ਦਿਖਾ
ਲਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਹਾਂ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਲਾਡ ਜਾਣਦੀ ਜੇ ਤੂੰ
ਫੇਰ ਮੈਂ ਨੂੰ ਟੀਨੂ ਦਿਖਾਏਂਗਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੋਂ ਬੀ ਦੇਖਕੇ ਰਹੇਂਗਾ ਹਾਂ!
{{gap}}ਜਟ ਦੀਆਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਹੋ ਹੀ ਰਹੀਆਂ ਸੀਆਂ ਕਿ
ਇਤਨੇ ਨੂੰ ਕਿਨੇ ਬਾਹਰ ਤੇ ਆਕੇ ਹਾਕ ਮਾਰੀ ਲਾਭਾ ਹੈ ਘਰ?
{{gap}}ਇਸ ਨੇ ਆਖਿਆ ਆਹ ਘਰੇ ਹਾਂ ਕੌਣ ਹੈ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਆਓ॥
{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਉਤਰ ਦਿੱਤਾ ਮੈਂ ਹਾਂ ਰਾਮਾ ਨਾਲੇ ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਫੁੱਫੜਾ!
{{gap}}ਲਾਭੇ ਨੇ ਸੱਤਗੁਰੂ ਆਖਕੇ ਕਿਹਾ ਆਉ ਰਾਮਿਆ ਕਿੱਕਰ
ਆਇਆ?
{{gap}}ਰਾਮੇ ਨੇ ਆਖਿਆ ਫੁੱਫੜਾ ਬਾਪੂ ਨੇ ਇੱਕ ਕੰਮ ਦੀ ਖਾਤਰ ਤੇਰੇ
ਕੋਲ਼ ਘੱਲਿਆ ਹਾਂ ਜੇਕਰ ਦੇ ਮੈਂ
ਤੇ ਨੱਬਰ
{{gap}}ਲਾਭ ਨੇ ਆਖਿਆ ਓਹ ਕੇਹੜਾ ਕੰਮ ਹੈ ਜੋ ਮੇਰੇ ਗੋਚਰਾ ਹੈ?
ਆਪੁ ਤਾ ਸਹੀ ਜੇ ਮੇਰੇ ਕਰਨੇ ਲੋਕ ਹੋਊ ਤਾਂ ਮੈਂ
ਨਹੀਂ ਸਿਰ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਕਰਾਂਗਾ। ਭਈ ਤੇਰੇ ਬਾਪੂ ਨੇ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਬਡੇ
ਬਡੇ ਕੰਮ ਸੁਆਰੇ ਹੋਏ ਹਨ॥<noinclude></noinclude>
n363pq7it8pv8lz9t7qi1b3shqctxtv
196975
196974
2025-07-02T10:48:09Z
Charan Gill
36
/* ਸੋਧਣਾ */
196975
proofread-page
text/x-wiki
<noinclude><pagequality level="3" user="Charan Gill" />{{center|੧੮੩}}</noinclude>ਓਏ ਦੇਖੋ ਮੈਂ ਭੜੂਏ ਨੂੰ ਮੱਤ ਦਿੰਦਾਂ ਹਾਂ ਤਾਂ ਇਹ ਸੌਹੁਰੇ ਦਾ ਅਬੈੜਾ
ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਭਲਾ ਭਾਈ ਪਉ ਖੂਹ ਜੋ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਸੋ ਆਖਦਾ ਫਿਰ॥
{{gap}}ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਭੀਮੀਂ ਬੋਲੀ ਤੂੰ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਕਿੰਉ ਓ ਕੇਂਹਦਾ ਹੈਂ ਆਪੇ ਬੋਲਣ ਸਿੱਖ ਜਾਊ। ਜਾਹ ਤੈਂ ਕੁੰਹ ਨਹੀਂ ਆਖਣਾ ਅਸੀਂ ਆਪੇ
ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਸਿਖਾਲ਼ ਲਮਾਂਗੇ॥
{{gap}}ਜੱਟ ਨੇ ਭੀਮੀਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੱਥ ਦਾ ਅੰਗੂਠਾ ਖੜਾ ਕਰਕੇ ਆਖਿਆ ਕਿ ਤੂੰ ਨਾ ਸਿਖਾਲ਼ ਲਮੇਂਗੀ ਆਹ ਲਕੜੁ ਸਿਖਾਲ਼ ਲਮੇਂਗੀ। ਤੈਂ ਹੀ ਤਾਂ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਲ ਪੱਟਿਆ ਹੈ।
{{gap}}ਜੱਟੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਬੱਸ ਟੀਟੁ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਲੀਦਾ ਲੈ ਜੀ ਕੋਡਾ ਆਇਆ ਹੈ ਜਾਂ ਕੁਛ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਛੇਤੀ ਦੇ ਕੇ ਲਕੜ ਦਿਖਾਲਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਹਾਂ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਲਾਡ ਜਾਣਦੀ ਜੇ ਤੂੰ
ਫੇਰ ਮੈਂ ਨੂੰ ਟੀਟੁ ਦਿਖਾਏਂਗਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੋਂ ਬੀ ਦੇਖਕੇ ਰਹੇਂਗਾ ਹਾਂ!
{{gap}}ਜਟ ਦੀਆਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਹੋ ਹੀ ਰਹੀਆਂ ਸੀਆਂ ਕਿ ਇਤਨੇ ਨੂੰ ਕਿਨੇ ਬਾਹਰ ਤੇ ਆਕੇ ਹਾਕ ਮਾਰੀ ਲਾਭਾ ਹੈ ਘਰ?
{{gap}}ਇਸ ਨੇ ਆਖਿਆ ਆਹ ਘਰੇ ਹਾਂ ਕੌਣ ਹੈ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਆਓ॥
{{gap}}ਉਸ ਨੇ ਉਤਰ ਦਿੱਤਾ ਮੈਂ ਹਾਂ ਰਾਮਾ ਨਾਲੇ ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਫੁੱਫੜਾ!
{{gap}}ਲਾਭੇ ਨੇ ਸੱਤਗੁਰੂ ਆਖਕੇ ਕਿਹਾ ਆਉ ਰਾਮਿਆ ਕਿੱਕੁਰ
ਆਇਆ?
{{gap}}ਰਾਮੇ ਨੇ ਆਖਿਆ ਫੁੱਫੜਾ ਬਾਪੂ ਨੇ ਇੱਕ ਕੰਮ ਦੀ ਖਾਤਰ ਤੇਰੇ ਕੋਲ਼ ਘੱਲਿਆ ਹਾਂ ਜੇਕਰ ਦੇਮੇਂ?
{{gap}}ਲਾਭ ਨੇ ਆਖਿਆ ਓਹ ਕੇਹੜਾ ਕੰਮ ਹੈ ਜੋ ਮੇਰੇ ਗੋਚਰਾ ਹੈ? ਆਖੁ ਤਾ ਸਹੀ ਜੇ ਮੇਰੇ ਕਰਨੇ ਲੈਕ ਹੋਊ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾੱੱਬਰ ਨਹੀਂ ਸਿਰ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਕਰਾਂਗਾ। ਭਈ ਤੇਰੇ ਬਾਪੂ ਨੇ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਬਡੇ ਬਡੇ ਕੰਮ ਸੁਆਰੇ ਹੋਏ ਹਨ॥<noinclude></noinclude>
pi2pgu9bzt1cdlwujxehnmyu1rvirm7