Википедия rskwiki https://rsk.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0%BB%D0%B0%D0%B2%D0%BD%D0%B8_%D0%B1%D0%BE%D0%BA MediaWiki 1.45.0-wmf.5 first-letter Медий Окреме Розгварка Хаснователь Розгварка зоз хасновательом Википедия Розгварка о Википедиї Файл Розгварка о файлу МедияВики Розгварка о МедияВикию Шаблон Розгварка о шаблону Помоц Розгварка о помоци Катеґория Розгварка о катеґориї TimedText TimedText talk Модул Разговор о модулу 0 207 10522 6886 2025-06-17T23:59:15Z Keresturec 18 Додати катеґориї, корекция линкох 10522 wikitext text/x-wiki [[Файл:Mihelj_u_kovalja_20241009_085537.jpg|alt=Mihelj_u_kovalja_20241009_085537|thumb|402x402px|Мигель у коваля (Руски Керестур)]] '''Коваль''' то особа хтора ше занїма зоз правеньом металних предметох як цо то капури зоз кованого желєза, рижни роштелї, мебель, скулптури, оружиє, украсни и сакрални предмети, кухньови прибор и алат. У сущносци, ковалє ше нє занїмаю зоз обробком металох хтори нє желєзо, як цо то калай, бронза, бакар або подобне. Зоз їх обробком ше занїмаю узко специялизовани ремеселнїки. На початку, ковалє анї нє правели декоративни предмети пре швидке ардзавенє желєза. Зоз пренаходком нєардзаюцого челїку, тот проблем бул ришени. Ковалє робя так же зогриваю метал (коване желєзо або челїк) потамаль покля нє постанє мегки же би ше го могло формовац на ковадлу зоз млатком або другим [[орудиє|орудийом]]. Зогрива ше зоз пропаном, природним ґазом, угльом або коксом. Нєшкайши ковалє за зогриванє хасную окремни електрични пеци. Окрем того же ше зогриванє хаснує за змегчованє металу, може ше хасновац и за други потреби. Интересантне при роботи зоз челїком тото же кед ше го зогреє до одредзеней температури а потим зачири до води, достава ше окремну структуру металу. Зоз тим тварди, нєеластични челїк постава моцнєйши, алє и лєгчєйши за обробок. Даєдни продукти зложени зоз часцох хтори розлични по черствосци и одпорносци, так же ше хаснує и рижни способи обробку металу. Схопни ковалє знаю єден фалат желєза ковац на вецей местох на розлични способ. Наприклад, предня часц млатка вше твардейша од заднєй часци, та прето вон витримовнєйши и твардейши. У Японє ковалє правя мечи катани або шаблї зоз винїмково тварду резацу часцу на предку, а остаток мечу мегчейши. [[File:A blacksmith at work.jpg|right|thumb|398x398px|Коваль]]Ковальске и [[колєсар|колєсарске]] [[ремесло]] своєчасово було шерцо и плюца селянскей ґаздовскей роботи, селянского ґаздовского живота. Приготовени конї за роботу и пририхтани коч и серсан — були богатство, котре оможлївйовало и поспишовало каждодньову роботу. Конї мушели буц подковани, желєзка на [[плуг|плугу]] наоштрени, шини на колєсох добре нацагнути, коч оковани, [[льовч|льовчи]] моцни, колєса – осовини поподмасцовани. Аж кед шицко було добре порихтане за роботу — робота на полю ше могла одвивац, од рана до ноци без почежкосцох цо вецей на час зробиц и оможлївиц шицки роботни предусловия за добри урожай. Кед була сезона ковальскей роботи, а то полни осем мешаци — од априла по конєц новембра — часу за одпочиванє нє було. Коваля будзели муштериї од трох годзин рано же би конї подковал бо страцели подкову, же би ше шини нацагло на колєса бо велька суша, же би ше плуг пооправяло. Єден час у подаєдних валалох було вецей як 20 майстрох цо мали мигелї, а часто було тельо калфох зоз шеґертами. Робота коваля спочатку була чежка и ручна. Олєгчанє приходзело аж 70 – 80 рокох. Спочатку ше осовини за ґумово шпедитери резало зоз руками, фуровало ше зоз ручнима машинами, желєзо ше зварйовало з помоцу огня, квалитетного угля и дуфадла. Уж кед ше робело з апаратами з електричним вареньом, електричнима вартачками, брушачками, пилочками, робота барз олєгчана, алє на жаль технїка и фабрични виробок ковальох „преґажели”. Зоз масовну продукцию зменшана потреба за роботу ковальох, окрем у Африки, Индиї, Юговосточней Азиї и Южней Америки, дзе ремеселнїки предлужели свою традицийну роботу. Зявела ше и велька потреба за уметнїцкима предметами зоз кованого желєза, так же тоти нови ремеселнїки наволани - ковалє уметнїки. [[Файл:Kovadla_20241009_085758.jpg|алт=Kovadla_20241009_085758|мини|401x401px|Ковадла рижних велькосцох (Руски Керестур)]] Найпознатши коваль у античней митолоґиї бул гречески бог Гефест, односно його римски парняк Вулкан. Вон, як коваль, богом правел оружиє, окреме блїскавки, хтори Зевс (односно, римски Юпитер), руцал на Жем. == Нєматериялне шветове нашлїдство == Ковальске ремесло, односно правенє и оправянє желєзних предметох, виками мало главну улогу у локалним идентитету и култури у городзе Ґюмри у Єрмениї. Тота пракса скоро же и скапала у Єрмениї коло половки двацетого вику, алє ше заш лєм отримала у Ґюмрию дзе жителє и надалєй чуваю предмети — роштелї за облаки, огради, капури, дзвери, швичнїки и лустери — хтори правели стари майстрове и хтори ше хасновало у каждодньовим живоце. Ковальске ремесло у городзе Ґюмри ше находзи на УНЕСКО-вей Репрезентативней лїстини нєматериялного културного нашлїдства. Тоту одлуку принєсол Медзивладови комитет за очуванє нєматериялного културного нашлїдства на зашеданю хторе отримане у Креста Мовани, у Боцвани, 2023. року<ref>[https://ich.unesco.org/en/RL/tradition-of-blacksmithing-in-gyumri-01967 Tradition of blacksmithing in Gyumri ], ''ich.unesco.org''</ref>. == Вонкашнї вязи == * [https://sh.wikipedia.org/wiki/Kova%C4%8D#cite_ref-2 Kovač], Vikipedija na srpskohrvatskom jeziku, sh.wikipedia.org * Славко Винаї, [https://www.youtube.com/watch?v=LUmZI5pNxrs Як ше кую подкови], Вербовец, youtube канал * [https://de.wikipedia.org/wiki/Datei:RhofLhSchmied.ogv Поступок кованя желєза] Видео знїмок == Референци == <references /> [[Катеґория:Ремесла]] [[Катеґория:Стари ремесла]] [[Катеґория:Обробок металох]] r1yfq5r4n71tya6m1fl97f10k3dngif 0 625 10526 10408 2025-06-18T00:16:10Z Keresturec 18 Додати катеґориї 10526 wikitext text/x-wiki {| class="wikitable" align=right width=300px |+ ! colspan="2" |<big>Константин Петриґала</big> |- | colspan="2" |[[Файл:Konstantin Petrigala.jpg|алт=Константин Петриґала|центар|мини|242x242п|Петриґала (1934. року)]] |- |'''Народзени''' |1888. року |- |'''Умар''' |1955. року (67) |- |'''Державянство''' |австроугроске, югославянске |- |'''Язик творох''' |руски, карпато-руски |- |'''Школа''' |Учительска школа |- |'''Период твореня''' |1911—1941. |- |'''Жанри''' |просвита, подобова уметносц |- |'''Поховани''' |у Руским Керестуре |} '''Константин Петриґала''' (*1888—†1955.), учитель, управитель школи у Руским Керестуре, маляр-аматер. == Биоґрафия == Константин Петриґала (Petrigalla) народзени 1888. року у валалє Варадка на Горнїци. Оцец Янош и мац Сузана родз. Тарасар, по походзеню Лемкиня. У фамелиї були седмеро дзеци, синове Янош, Мирон, Петро и Константин и дзивки Маришка, Гелена и Анушка. У своїм доме бешедовали по карпато-руски и були виховани у руским духу. Константин ше вишколовал за учителя. До [[Руски Керестур|Руского Керестура]] Константин Петриґала ше преселєл зоз Горнїци 1909. року. Пришол до валалу дзе уж жила його шестра Гелена од. Поливка. За стаємного учителя Константин Петриґала бул поставени аж 22. фебруара 1911. року.<ref>Янко Рамач, „Державна школа (1899-1919)ˮ, ''Школа у Руским Керестуре (1753-1918),'' Грекокатолїцка  парохия св. Петра и Павла, Нови Сад, 1995. б. 120.</ref> У Першей шветовей войни Константин Петриґала бул на Сиверним фронту. Константин Петриґала бул у малженстве зоз  учительку Веруну родз. Гарди<ref>Янко Рамач, „Державна школа (1899-1919)ˮ, ''Школа у Руским Керестуре (1753-1918),'' Грекокатолїцка  парохия св. Петра и Павла, Нови Сад, 1995. б. 120.</ref>. Мали штверо дзеци: Андрий-Банди (1914-1990), умар у Кливленду, Огайо, [[Єлена Ковач Петриґала|Єлена]] (1916-2010), умарла у Новим Садзе, Дюра (1918-1986), умар у Варену, Огайо и Олґа (1919-1987) умарла у Новим Садзе. Його супруга Веруна  умарла  1920. року и вон остал ґдовец зоз штверима малима дзецми хтори допатрала його мац Сузана.[[Файл:K Petrigala zoz II klasu.jpg|алт=Константин Петриґала зоз дзецми, друга класа |мини|407x407п|Константин Петриґала зоз дзецми, друга класа|лево]]Константин Петриґала бул учитель (єден час и управитель школи) у Руским Керестуре. Бул правдиви народни учитель барз широких попатрункох и розличних интересованьох, участвовал у електрификациї валала, руководзел зоз першим кином у валалє, бул вожач єдного з перши путнїцких автомобилох у валалє<ref>Тамаш, др Юлиян, „1932. рокуˮ, ''Руски Керестур, лїтопис и история (1745-1991)'', Месна заєднїца Руски Керестур, 1992,  бок 210.</ref>, направел макету залївней систему на керестурских польох, та, медзи иншим, и мальовал. У церкви у Руским Керестуре ше находзи його малюнок „Цеховска застава”. Константин Петриґала умар 1955. року у Руским Керестуре. Поховани бул у крипти на теметове ґу його мацери Сузани Петриґала родз. Тарасар. == Ґалерия == <gallery> Учительски колектив Руски Керестур 1912.jpg|алт=Учительски колектив  у Руским Керестуре 1912. року|Учительски колектив  у Руским Керестуре 1912. року, стоя: Константин Петриґала,  Дюра Баконї,  [[Дюра Манойла|Дюра Манойлов]], [[Янко Шандор]],  [[Осиф Фа]], шедза: Веруна Гарди, учителька, [[Ирина Рот|Ирена Рот]] родз. Джуня, забавиля,  [[Михаил А. Поливка|Михаил Поливка]] управитель, о. [[Дюра Биндас]], катехета, Наталия Джуня, учителька Konstantin Petrigala 1920.jpg|Константин Петриґала у своїм ателєу, коло 1920. року Persi avto u Keresture 1926.jpg|алт=Перши автомобил у Руским Керестуре, власнїк Денчи Папянка зоз фамелию|Перши автомобил у Руским Керестуре, власнїк Денчи Папянка зоз фамелию, шофер  учитель Константин Петриґала Учительски колектив Руски Керестур.jpg|алт=Учительски колектив керестурскей школи 1933. року |Учительски колектив керестурскей школи 1933. року, стоя: Константин Петриґала, учитель, Маґдалена Дудаш, учителька, о. Дюра Микловш, паноцец, учитель Манойла, нєпозната, o. Янко Будински, паноцец и [[Дюра Дудаш]], учитель, шедза: Осиф Фа, учитель, Ирина Рот родз. Джуня, вихователька,  о. [[Михайло Мудри]], парох, пред. РНПД, Янко Шандор, учитель управитель школи, Наталия Джуня, учителька и Михайло Няради, учитель Pejzaz 1927.jpg|Пейзаж, олєй на платну </gallery> == Литература == * [[Янко Рамач]], ''Школа у Руским Керестуре (1753-1918),'' Грекокатолїцка  парохия св. Петра и Павла, Нови Сад, 1995. б. 120 * Тамаш, др Юлиян, „Учителє у школи у Руским Керестуре 1753-1941 ˮ, ''Руски Керестур, лїтопис и история (1745-1991)'', Месна заєднїца Руски Керестур, 1992,  бок 413 . * Ґрупа авторох, „Константин Петриґала, маляр аматерˮ, ''Подобова творчосц Руснацох,'' - Дружтво за руски язик, литературу и културу, Нови Сад, 2003, б. * Тамаш, др Юлиян, „1920. рокуˮ, ''Руски Керестур, лїтопис и история (1745-1991)'', Месна заєднїца Руски Керестур, 1992,  бок 178. * Тамаш, др Юлиян, „1930. рокуˮ, ''Руски Керестур, лїтопис и история (1745-1991)'', Месна заєднїца Руски Керестур, 1992,  бок 205. == Вонкашнї вязи == * [https://petrokuzmjak.com/primer-strane/ История школи], Основна и штредня школа зоз домом школярох Петро Кузмяк Руски Керестур, вебсайт школи, наслов Державна школа 1899-1918. (список учительох). == Референци == <references /> [[Катеґория:Руснаци у Сербиї]] [[Катеґория:Учителє]] [[Катеґория:Директоре школи у Руским Керестуре]] [[Катеґория:Народзени 1888]] [[Катеґория:Умарли 1955]] [[Катеґория:Маляре]] 0rx9k54av9j38mplebwkxt6y96tms2p 0 1413 10520 2025-06-17T12:38:52Z Keresturec 18 Нова страница: Косанчич Административни податки Держава Сербия Автономна покраїна Войводина Управни округ Южнобачки Општина Вербас Жительство -2022 46 -густосц 244/ km2 Ґеоґрафски характеристики Координати 45° 31′ 49″ С; 19° 27′ 19″ В Часова зона UTC+1 (CET), влєце UTC+2 (CEST) Аб… 10520 wikitext text/x-wiki Косанчич Административни податки Держава Сербия Автономна покраїна Войводина Управни округ Южнобачки Општина Вербас Жительство -2022 46 -густосц 244/ km2 Ґеоґрафски характеристики Координати 45° 31′ 49″ С; 19° 27′ 19″ В Часова зона UTC+1 (CET), влєце UTC+2 (CEST) Абс. висина 395 m Поверхносц 107,0 km2 Косанчич на мапи Сербиї Инши податки Поволанкове число 021 Реґистерска ознака VS Косанчич (серб. Косанчић, рсн. Рискаша, мадь. Péklapuszta) то населєнє у Войводини хторе припада општини Вербас. Спрам попису з 2022. року було 46 жительох. На дакедишнєй Пекла пусти 1783. року основани царски маєток коло хторого 90 роки познєйше викопани беґель за наводньованє и транспорт робох хтори ишол од Стапару по Нови Сад. З другого боку беґеля свой маєток мал жемомаєтнїк Филип Махмер. После препасци Австроугорскей 1918. року тоти два маєтки злучени до єдного маєтку зоз хторим ґаздовал Махмер. Медзи двома войнами Косанчич бул єден з найнапреднєйших маєткох у тей часци Бачки. Пестовали ше велї польопривредни култури алє найвецей рискаша хтора теди садзена на 500 ha. За роботу з рискашу а и на цалим тедишнїм маєтку було потребно надосц людзох, медзи нїма було надосц Керестурцох хтори там ходзели робиц у другей половки ХIХ и у ХХ вику. Робело ше чежко, од виходу по заход слунка, у нєвигодних условийох, по колєна у води алє людзе одходзели на роботу бо то бул стаємни и досц сиґурни заробок. Рискаша садзена од 1877. по 1936. рок и од 1953. по 1957. рок. Махмер зоз фамелию бул вигнати после другей шветовей войни а маєток бул национализовани. По другей шветовей войни на Косанчичу ше продуковало рискашу, индустрийни рошлїни як, наприклад, лєн або конопу, житарки, желєняву, крави и швинї. Векшина продуктох одходзела за потреби Югославянскей народней армиї. Медзитим, тот польопривредни маєток нєпреривно препадал у цеку 70-их и 80-их рокох ХХ вику и зведол ше на нєшкайше мале населєнє без перспективи. Нєшка, Косанчич то населєнє изоловане од галайку, окружене зоз желєнїдлом и представя вигодне место за одпочивок и рекреацию. У населєню ше находза и два парки дзе мож орґанизовац вилєти. Коло валалу преходзи беґель ДТД хтори понука уживаня за спортских риболовцох. На Косанчичу ше уж по традициї каждого року другей соботи у авґусту отримує Пасулїяда. Демоґрафия У населєню Косанчич жию 37 полнолїтни жителє, а штредня старосц виношо 43.7 роки (40.0 при хлопох а 77,1 при женох). У нєселєню єст 71 обисце, а просекове число членох по обисцу 2,30. Жительство у тим населєню барз нєгомоґене. Демоґрафия Рок Жительох 1949. 236 1953. 216 1961. 239 1971. 188 1981. 174 1991. 175 174 2002. 163 165 2011. 101 Етнїчни состав спрам попису зоз 2002, року Серби 93 57,05% 15 9,20% 8 4,90% 7 4,29% 7 4,29% 3 1,84% 2 1,22% 1 0,61% 1 0,61% 2 1,22% Мадяре Горвати Чарногорци Українци Словаци Словенци Руснаци Муслиманє нєпознате Надпомнуце Податки за поверхносц и густосц населєносци дати вєдно за катастерску општину Вербас, на хторей ше находза два населєня Вербас и Косанчич. Литература Пољопривредно добро Косанчић, Савино Село, Кулски срез. Мирон Жирош: "На новей Рискаши", Бачванско-сримски Руснаци дома и у швеце, 1745-2001, том VI , бок 23. Вонкашнї вязи Владимир Стричко: https://www.youtube.com/watch?v=QdSv9SuNsuY&pp=ygUxS09TQU7EjEnEjCAgREFLRURJIEkgTkpFxaBLQSAtICBWbGFkaW1pciBTVFJJxIxLTw%3D%3D Косанчич дакеди и нєшка, Маковчань, Ютюб, youtube.com, 28. октобер 2020. Референци „Књига 9”. Становништво, упоредни преглед броја становника 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, подаци по насељима (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Београд: Републички завод за статистику. мај 2004. ISBN 86-84433-14-9. 6r6ctfoo4wi4ly9yp0qy7tlmrxcxxee 10521 10520 2025-06-17T23:39:49Z Keresturec 18 Формовани инфорамик 10521 wikitext text/x-wiki {| class="wikitable" align="right" width="300px" ! colspan="2" |<big>Косанчич</big> |- | colspan="2" |(фотка) |- ! colspan="2" |Административни податки |- |'''Держава''' |Сербия |- |'''Автономна покраїна''' |Войводина |- |'''Управни округ''' |Южнобачки |- |'''Општина''' |Вербас |- ! colspan="2" |Жительство |- |'''—2022 |46 |- |'''—густосц''' |244/km² |- ! colspan="2" |Ґеоґрафски характеристик |- |'''Координати''' |45° 31′ 49″ С; 19° 27′ 19″ В |- |'''Часова зона''' |UTC+1 (CET), влєце UTC+2 (CEST) |- |'''Абс. висина''' |395 m |- |'''Поверхносц''' |107,0 km² |- | colspan="2" |Косанчич на мапи Сербиї |- ! colspan="2"|Инши податки |- |'''Поволуюце число''' |021 |- |'''Реґистерска ознака''' |VS |} '''Косанчич''' (серб. Косанчић, рсн. Рискаша, мадь. Péklapuszta) то населєнє у Войводини хторе припада општини Вербас. Спрам попису з 2022. року було 46 жительох. На дакедишнєй Пекла пусти 1783. року основани царски маєток коло хторого 90 роки познєйше викопани беґель за наводньованє и транспорт робох хтори ишол од Стапару по Нови Сад. З другого боку беґеля свой маєток мал жемомаєтнїк Филип Махмер. После препасци Австроугорскей 1918. року тоти два маєтки злучени до єдного маєтку зоз хторим ґаздовал Махмер. Медзи двома войнами Косанчич бул єден з найнапреднєйших маєткох у тей часци Бачки. Пестовали ше велї польопривредни култури алє найвецей рискаша хтора теди садзена на 500 ha. За роботу з рискашу а и на цалим тедишнїм маєтку було потребно надосц людзох, медзи нїма було надосц Керестурцох хтори там ходзели робиц у другей половки ХIХ и у ХХ вику. Робело ше чежко, од виходу по заход слунка, у нєвигодних условийох, по колєна у води алє людзе одходзели на роботу бо то бул стаємни и досц сиґурни заробок. Рискаша садзена од 1877. по 1936. рок и од 1953. по 1957. рок. Махмер зоз фамелию бул вигнати после другей шветовей войни а маєток бул национализовани. По другей шветовей войни на Косанчичу ше продуковало рискашу, индустрийни рошлїни як, наприклад, лєн або конопу, житарки, желєняву, крави и швинї. Векшина продуктох одходзела за потреби Югославянскей народней армиї. Медзитим, тот польопривредни маєток нєпреривно препадал у цеку 70-их и 80-их рокох ХХ вику и зведол ше на нєшкайше мале населєнє без перспективи. Нєшка, Косанчич то населєнє изоловане од галайку, окружене зоз желєнїдлом и представя вигодне место за одпочивок и рекреацию. У населєню ше находза и два парки дзе мож орґанизовац вилєти. Коло валалу преходзи беґель ДТД хтори понука уживаня за спортских риболовцох. На Косанчичу ше уж по традициї каждого року другей соботи у авґусту отримує Пасулїяда. Демоґрафия У населєню Косанчич жию 37 полнолїтни жителє, а штредня старосц виношо 43.7 роки (40.0 при хлопох а 77,1 при женох). У нєселєню єст 71 обисце, а просекове число членох по обисцу 2,30. Жительство у тим населєню барз нєгомоґене. Демоґрафия Рок Жительох 1949. 236 1953. 216 1961. 239 1971. 188 1981. 174 1991. 175 174 2002. 163 165 2011. 101 Етнїчни состав спрам попису зоз 2002, року Серби 93 57,05% 15 9,20% 8 4,90% 7 4,29% 7 4,29% 3 1,84% 2 1,22% 1 0,61% 1 0,61% 2 1,22% Мадяре Горвати Чарногорци Українци Словаци Словенци Руснаци Муслиманє нєпознате Надпомнуце Податки за поверхносц и густосц населєносци дати вєдно за катастерску општину Вербас, на хторей ше находза два населєня Вербас и Косанчич. Литература Пољопривредно добро Косанчић, Савино Село, Кулски срез. Мирон Жирош: "На новей Рискаши", Бачванско-сримски Руснаци дома и у швеце, 1745-2001, том VI , бок 23. Вонкашнї вязи Владимир Стричко: https://www.youtube.com/watch?v=QdSv9SuNsuY&pp=ygUxS09TQU7EjEnEjCAgREFLRURJIEkgTkpFxaBLQSAtICBWbGFkaW1pciBTVFJJxIxLTw%3D%3D Косанчич дакеди и нєшка, Маковчань, Ютюб, youtube.com, 28. октобер 2020. Референци „Књига 9”. Становништво, упоредни преглед броја становника 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, подаци по насељима (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Београд: Републички завод за статистику. мај 2004. ISBN 86-84433-14-9. ragg1vf6ftj6ccnqnpviz3ij73nexp4 14 1414 10523 2025-06-17T23:59:50Z Keresturec 18 Направљена празна страница 10523 wikitext text/x-wiki phoiac9h4m842xq45sp7s6u21eteeq1 14 1415 10524 2025-06-18T00:00:07Z Keresturec 18 Направљена празна страница 10524 wikitext text/x-wiki phoiac9h4m842xq45sp7s6u21eteeq1 14 1416 10525 2025-06-18T00:00:29Z Keresturec 18 Направљена празна страница 10525 wikitext text/x-wiki phoiac9h4m842xq45sp7s6u21eteeq1 14 1417 10527 2025-06-18T00:16:57Z Keresturec 18 Направљена празна страница 10527 wikitext text/x-wiki phoiac9h4m842xq45sp7s6u21eteeq1 14 1418 10528 2025-06-18T00:17:18Z Keresturec 18 Направљена празна страница 10528 wikitext text/x-wiki phoiac9h4m842xq45sp7s6u21eteeq1 14 1419 10529 2025-06-18T00:17:35Z Keresturec 18 Направљена празна страница 10529 wikitext text/x-wiki phoiac9h4m842xq45sp7s6u21eteeq1