Αιολική διάλεκτος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Ιστορία της Ελληνικής γλώσσας (βλ. επίσης Ελληνικό αλφάβητο) | 
| Πρωτοελληνική (περ. 2000 π.Χ.) | 
| Μυκηναϊκή (περ. 1600–1200 π.Χ.) | 
| Αρχαία ελληνική (περ. 800–300 π.Χ.) Διάλεκτοι: Αιολική, Αρκαδοκυπριακή, Αττική-Ιωνική, Δωρική, Παμφυλιακή; Ομηρική. πιθανή διάλεκτος: Μακεδονική. | 
| Ελληνιστική Κοινή (από περ. 300 π.Χ.) | 
| Μεσαιωνική ελληνική (περ. 330–1453) | 
| Νέα ελληνική γλώσσα (από το 1453) Διάλεκτοι: Καππαδοκική, Κυπριακή, Κατωιταλική , Κρητική Ποντιακή, Τσακωνική, Ρωμανιώτικη, βλ. επίσης Δημοτική, Καθαρεύουσα | 
Η Αιολική ήταν μια διάλεκτος την οποία μιλούσαν στη Αρχαία Ελλάδα, στις περιοχές της Θεσσαλίας, στη Βοιωτία, στη Λέσβο και στη μικρασιατική ακτή κατά την περίοδο 800 π.Χ.-300 π.Χ..


