Magnus Ducatus Tusciae
E Vicipaedia
| Sermo officialis | Italice |
| Caput | Florentia |
| Forma | Magnus Ducatus |
| Dux Civitatis | Magnus Dux |
| Institutio | 1569 |
| Finis | 1860 (a Regno Sardiniae capto) |
| Primus Magnus Dux | Cosimus I Medices (1569 - 1574) |
| Ultimus Magnus Dux | Ferdinandus IV Tusciae (1859-1860) |
| edit | |
Magnus Ducatus Tusciae (Italice Granducato di Toscana) fuit antiqua civitas in regione Italiae Tuscia.
Cum bulla papae Pii V die 27 Augusti 1569 Cosimus I Medices iam dux Florentiae magnus dux Tusciae factus est.
Usque ad annum 1737 magni duces Tusciae ad familiam Medices pertinerunt, postea ad familiam Absurgi-Lotharingiae
Magnus ducatus finem habuit anno 1860, cum ultimus dux expulsus est et Tuscia post plebiscitum Regno Sardiniae, quod insequenti anno novum regnum Italiae fit, adiuncta est.
[recensere] Magni Duces Tusciae Familiae Medices 1569 - 1737
- Cosimus I Medices 1569-1574
- Franciscus I Medices 1574-1587
- Ferdinandus I Medices 1587-1609
- Cosimus II Medices 1609-1621
- Ferdinandus II Medices 1621-1670
- Cosimus III Medices 1670-1723
- Ioannes Gaston Medices 1723-1737
[recensere] Magni Duces Tusciae Familiae Habsburgi-Lotharingiae 1737 - 1860
- Franciscus I 1737- 1765, qui etiam imperator Sacri Romani Imperii fuit;
- Petrus Leopoldus 1765 - 1790, qui postea usque ad mortem anno 1792 imperator Sacri Romani Imperii fuit;
- Ferdinandus III 1790-1801 et post invasionem Napoleonis 1814-1824
- Leopoldus II 1824 -1859 (anno 1848 breviter Tuscia respublica fit)
- Ferdinandus IV 1859-1860
| Haec stipula ad historiam spectat. Amplifica si possis. |

