Elagabalus
E Vicipaedia
Varius Avitus Bassianus (203-222), imperator Romanus ex anno 218 usque ad 222 fuit sub nomina Marcus Aurelius Antoninus et Elagabalus (vel Heliogabalus). Filius fuit Iuliae Soaemiatis et Sexti Varii Marcelli, neposque Iuliae Maesae quae soror erat Iuliae Domnae, uxoris Septimii Severi. Mater aviaque Elagabali praetenderunt Caracallam patrem esse; istae Macrinum everterunt et Elagabalum imperatorem constituerunt. Nomen sibi idem erat quam nomen dei patroni Emesae, et anno 220 hunc deum instituere ut deum Imperii sub nomine Deo Sole Invicto conatus est.
Elagabalo interfecto avia Iulia Maesa alterum nepotem Alexandrum Severum imperio praeposuit.
Index |
[recensere] Luxuria Elagabali
Elagabalus famosissimus est propter luxuriam. Ut privatus dixit se Apicium imitari, ut imperator Neronem, Othonem et Vitellium. Transegit et dierum actus noctibus et nocturnos diebus, aestimans hoc signum esse luxuriae. Nunquam minus centum sestertiis cenavit (hoc est ad pretium 100,000 sestertia); aliquando autem tribus milibus sestertium (3,000,000) cenavit. Amicis cotidie largiebatur nec quemquam facile sine dono relinquebat. Pisces e vivariis suis bubus traxit, transiens autem per macellum mendicitatem publicam flevit. Naves onustos mersit in portum, signum magnanimitatis hoc esse dicens.
Exhibebat aliquando convivia in quibus viginti et duo fercula producebantur, et inter singula fercula convivae se lavabant et mulieribus utebantur. Celebravit etiam tale convivium ut apud amicos singulos singuli missus appararentur, in Capitolio, in Palatio, in monte Caelio, trans Tiberim, et ut quisque habitavisset, tamen per ordinem singula fercula ederentur; sic unum convivium vix toto die finitum est, cum et lavarent per singula fercula et mulieribus uterentur.[1]
Rumor fert eum voluisse vaginam in corpore suo secare.
[recensere] Fontes
- Cassius Dio Cocceianus, Historia Romana libri 79 et 80 (deperditi; exstant autem epitome a Xiphilino facta et excerpta nonnulla in collectaneis Constantini Porphyrogeniti)
- Herodianus, Ab excessu divi Marci liber 5
- Historia Augusta: "Antoninus Heliogabalus" (vita Aelii Lampridii adscripta)
[recensere] Litteratura aevi recentioris
- Edwardus Gibbon, Decline and Fall of the Roman Empire cap. 6 Textus Anglice
- Alfredus Duggan, Family Favourites (mythistoria de regno Elagabali)
[recensere] Notae
- ↑ Historia Augusta: "Heliogabalus" 18-32.
[recensere] Nexus externus
| Vicimedia Communia plura habent quae ad Elagabalus spectant. |
[recensere] Vide etiam
| Successor : Alexander Severus (222 - 235) |

