Carolus Magnus
E Vicipaedia
Carolus Magnus (742?–814), rex Francorum (771–814) et Langobardorum (774–814) ac imperator Romanorum (800–814), natus est Herstali die 2 Aprilis 742, vel 1 Aprilis 747, vel post 15 Aprilis 747, vel 1 Aprilis 748, filius Peppini Iunioris ("Brevis") et Bertradae Laonis.
- Titulus: "Carolus serenissimus augustus a Deo coronatus magnus pacificus imperator Romanum imperium gubernans qui et per misericordiam dei rex Francorum atque Langobardorum."[1]
Die 25 Decembris 800, papa Leo III eius capiti coronam imperialem imposuit. Carolus Aquisgrani obiit die 28 Ianuarii 814.
Anno 1165 antipapa Paschalis III Carolum Magnum sanctum fecit, sed anno 1179 Concilium Lateranense Tertium omnia decreta antipapae Paschalis III nulla declaravit
Index |
[recensere] Fontes
- Eginhardi Vita Karoli Magni
Carolus Magnus et Papa Hadrianus I: imago posterioris aetatis
[recensere] Notae
[recensere] Nexus externi
| Vicimedia Communia plura habent quae ad Carolum Magnum spectant. |
| Vicifons opus nominatum Carolus Magnus habet. |
- Eginhardi Vita Karoli: textus completus (The Latin Library)
- Eginhardi vita Karoli Magni Latine et Anglice (Celtic Twilight)
[recensere] Bibliographia
- Barbero, A., Carlo Magno, un padre dell'Europa. Romae 2002.
- Epperlein, S., Karl der Grosse: eine Biographie. Berolini 1978.
| Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica si possis. |

