Marcellus Proust
E Vicipaedia
Valentinus Ludovicus Georgius Eugenius Marcellus Proust (natus die 10 Iulii 1871; mortuus 18 Novembris 1922) erat scriptor Francogallicus, plerisque notus ob opus À la recherche du temps perdu ("In quaestu temporis amissi") septem libris compositum, inter annos 1913 et 1927 editum.
[recensere] Biographia
Proust natus est sui avunculi domo apud Auteile, 2 menses post Tractatum Francofortis quo Franco-Prussianum bellum terminavit. Sua pueritia inter violentiam suppressioni "Communis", sua pueritia in Tertiae Reipublicae tempore acta est. In sua opera, magna pars de mutamentis qui illo tempore fuerunt scripta est, particulare de fallimento nobilitatis et de ascensione equitum, qua in Francia tempore Tertiae Reipublicae fuerunt.
Proustis pater, Achilles Adrianus Proust, medicus clarus erat, ad studendum et medicandum causis et movimentis cholerae per Europam et Asiam intentus; is erat auctor multorum scriptorum et librorum de medicina. Proustis mater, Iohanna Clemence Veil, filia divitis et docti Ebrei. Ea doctissima erat. Epistulae eius humoris sensum demonstrant, et sua conoscentia linguae anglicae sufficiens erat ad inspirandum filio rationem traducere Iohanni Ruskinis libros.
In nono anno Proust morbo quo inspirari non potuerat implicatus est, sicut fragile corpore puer semper definitus est. Proust per longum temporem ad quiescendum in Illieris pagum ivit. Hoc pagum, cum tempore quod in sui avunculi domo eduxit, exemplum vitae in Combray fuit, ubi pars "Ad expetendum" libri acta est.
Marcellus Proust homophylophilus erat.
Cum morbo implicatus fuerat, Proust sicut tirone in Francogallico exercitu militavit (1889-1890), in castribus in Orleans, experentia qua Proust partem "Guermantes" libri scripsit. Proust cum tiro scribendi erat, adeptus ad amicitias nobilum et sua volontas ad peritiorem artis scribendi deveniendum aequivalerat suam inopiam habilitatis manuale labore.
Proust proximus sua matre erat, cum ea filium altero laborantem voluisse. Ad complacendum suum patrem, qui filio voluit cursus, Proust in 1896 laborem accipit in Bibliotheca Mazarine. Is numquam in Bibliotheca laboravit et numquam ab parentium domo sese transtulit usqua parentes mortui sunt.
Inter 1900 et 1905 societas suae familiae et vitae mutaverunt. In Februario anni 1903, Proustis frater Robertus uxorem accipit et ex domo familiae exivit. Eius pater in Septembre eiusdem anni mortuus est et, anno 1905, mater. Prater haec, Proustis vita mutavit magna hereditate. Proust suae vitae tres ultimos annos agit in suo cubilo, dormiendo die et laborando nocte ad suam operam complendum. In 1922 Proust mortuus est et in tumulo Pere Lachaise humatus est.
[recensere] Prima scripta
Proust ab adulescentia ad publicandum et scribendum intentus erat. Prater diarios quibus associatus erat, et propter quos publicaverat "La Revue vert" et "La revue lilas", ab 1890-91 Proust publicavit in diario "La Mensuel)" colummam regolarem. In 1892 condidit litterae diarium appellatum "Le Banquet", et per postremos annos Proust parvas partes in suo diario publicavi et in claro "La Revue Blanche".
In 1896 "Les Plaisirs et les Jours" (Lubidria et dies), summarium harum parvarum partium, publicata est. In libro praefatio Anatole Francis erat, picturae ab Mme. Lemaire, et sic diviter publicata erat ut duplice pretio quam illae amplitudinis erat.
Illo anno Proust ad scribendum operam qua publicata est in 1954 incepit et hac appelata est "Jean Santeuil" ab his postremis editoribus. Multa ex thematibus qua post in "Quaestu" in hoc libro erant, sicut aenigma memoriae et necessitudinis cogitandi. Studium quo ad scribendum de Iohannis Santeulis parentibus adversum est illo quo Proust de affectiones ad parentes qua in "Quaestu" est. Proust statuit interrumpere scribere "Jean Santeuil" librum in 1897.
In 1895 Proust ad legendum Thomas Carlyle|Carlyle]], Emerson et John Ruskin annos egit . His libris Proust suae rationes de arte et de usu scriptoris in societate ampliavit.Vere, in "Tempus repertum" , narrator memorat se traduxisse Ruskinis librum "Sesame et Lilies"(.Officium artificis comparare naturae imagines,et deducere rationem instantem et arte eam narrare.In hoc ratione Ruskinis conceptus sic principalis erat ut Proust cognoscere Ruskinis libros "corde " declamaverat, sicut "The seven lamps of Architecture"(Septem lanternae Architecturae),"The Bible of Amiens "(Amiensis liber), and "Praeterita".
Proust duas ex Ruskininis operibus traducere statuit, sed is ab ignorantia linguae anglicae impeditus est.Ad corrigendum eius traductiones grex traductorum erat: scripta ab Proust et postea ab Marie Nordlingere, anglica matruelis eius amantis, et prorsus publicata ab Proustemet.Cum ab editore rogatus de methodo , Proust respondit :" Non puto me scientem anglicam linguam,Puto me scientem Ruskinem". Is "The Bible of Amiens"(Amiensis biblia), publicata est in 1904, cum Proustin extensa introductione.Utraque introductio et traductio bene factae erant.Enricus Bergon (Henri Bergson ) Proustis introductionem sic "valens contributio psicologiae Ruskinis" appellavit et eodem modo traductionem.In traductionum tempore , Proust traducendo Ruskinis "Sesame and Lilies" inerat. Litterae et Historiae scriptores confirmaverant , prater Ruskinis , Proustis influentia affecit [Louis de Rouvroy, duc de Saint-Simon|Saint Simon]], Montaigne, Stendhal, Flaubert, George Eliot, Fyodor Dostoevsky et Lev Tolstoy.
Annus 1908 significans Proustis scriptore evolutioni est. In prima parte anni is "pastiches"(imitationes) alterorum scriptorum scripsit. Eadem imitationes ad firmandum eius modum scribendi adiuvirent.In eodem anno Proust scribere iniit nonnullas partes "Contre Saint-Beuve" libri.Proust sic descripsit epistula ad amicum quod is scribere iniit : " Ego cogito : de studio nobilitatis , Parisiana novella, studeo de Saint-Beuve et Flauberte, studeo de foeminibus, vitreis fenestris, studeo de tumulis , de studeo de novella".
[recensere] In quaestu tempori amissi
Inito anno 1909 et terminato 1922, "In quaestu tempori amissi" compositum est ex septem libris et ulta 3200 paginis. Graham Greene Proust definit sicut "maior scriptor XX saeculi". Proust ante completionem revidendi ultimi libri mortuus est, frater Robertur tres ultimos publicavit.
In 1995, Penguin iniit traductionem libri cum editore Cristopher Prendergast et septem traductioribus ex tribus nationibus. Sex libri in Britannia publicati sunt ab "Allen Lane" editore in 2002. Quater in FSA (foederatio septentrioamericae) publicati sunt ab "Vichingus" editore.

