วันอีด
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
|
ส่วนหนึ่งของ ประวัติศาสนาอิสลาม |
|
| ศาสดา | |
| อัลลอหฺ | |
| ความเชื่อและการปฏิบัติ | |
| ฮัจญ์ · ละหมาด | |
| บุคคลสำคัญ | |
| มุฮัมมัด · ญิบรีล | |
| คัมภีร์และหนังสือ | |
| อัลกุรอาน เตารอต อินญีล ซะบูร | |
| นิกาย | |
| ซุนนีย์ · ชีอะหฺ · ศูฟีย์ | |
| สังคมศาสนาอิสลาม | |
| เมือง · ปฏิทิน · สถาปัตยกรรม ศิลปะ · บุคคล |
|
| ดูเพิ่มเติม | |
| ศัพท์เกี่ยวกับศาสนาอิสลาม หมวดหมู่ศาสนาอิสลาม |
|
วันตรุษอีด หรือวันอีด เป็นวันเฉลิมฉลองในศาสนาอิสลาม โดยในวันนี้จะมีกิจกรรมต่าง ๆ เช่น แต่งกายให้สะอาดเรียบร้อย ร่วมกันทำพิธีละหมาดวันอีดที่สนามหรือในมัสยิด เยี่ยมเยืยนญาติพี่น้อง รับประทานอาหารร่วมกัน เป็นต้น
มุสลิมที่พูดภาษามลายูจะเรียกวันนี้ว่า ฮารีรายอ (ภาษามลายูปัตตานี ) หรือ Hari Raya ในภาษามลายูกลาง แปลว่า วันใหญ่ หรือ วันอีด (ทับศัพท์จากภาษาอาหรับ) ศาสนพิธีตรุษอิดิลฟิตรี ปฏิบัติกันตามหัวเมืองทั่ว ๆ ไป
วันอีดมี 2 วันในแต่ละปีคือ
- อีดุลฟิฏริ (สะกดไม่มาตรฐาน อีดิลฟิตรี) ในวันที่ 1 เชาวาล จะมีเลี้ยงอาหารให้แก่ญาติมิตร หลังจากนมาซอีด
- อีดุลอัฎฮา ในวันที่ 10 ซุลฮิจญะหฺ จะมีการเชือดสัตว์พลี (กุรบาน)และเลี้ยงอาหารให้แก่ญาติมิตร หลังจากนมาซอีด
ในวันอีดจะมีการประกอบศาสนกิจ(จังหวัด สงขลาจังหวัด ปัตตานี จังหวัด นราธิวาส จังหวัด ยะลา จังหวัดสตูล เป็นส่วนใหญ่ และจังหวัดอื่น ๆ ตามกันไป มีหลักการว่าพระราชพิธีตรุษอีด จะประกอบในประเทศมาเลเซีย อินโดนีเซีย บรูไน ซาอุดิอารเบีย กาตาร์ โอมาน และรัฐอิสลามอื่น ๆ โดยมีพระมหากษัตริย์ในประเทศนั้นจะเสด็จเป็นองค์ประธานด้วยพระองค์เอง พระพิธีตรุษอีดจะประกอบกันใน 5 จังหวัดชายแดนภาคใต้ จะมีผู้สืบเชื้อสายจากกษัตริย์หรือรายานัครี โดยแต่ละจังหวัดมีดังนี้
- สงขลา ประธานในพิธีจะสืบเชื้อสายจาก สุลต่าน สุลัยมาน(พ.ศ. 2163 - 2213) เจ้าเมืองสงขลา โดยมีตระกูลหลัก ๆ คือ เทพวารินทร์ พิทักษ์คุมพล ฯลฯ
- ยะลา ประธานในพิธีจะสืบเชื้อสายจาก ตวนกู สุลัยมาน (2452) ตวนลือเบ็ฮ ลงรายา (พ.ศ. 2442 - 2452)
- นราธิวาส ประธานในพิธีจะสืบเชื้อสายจาก ตวนกูงัฮ ชัมชุดดิน (2452)
- ปัตตานี ประธานในพิธีจะสืบเชื้อสายจาก ตวนกู อับดุลกาเดร์ กามารุดดิน (พ.ศ. 2442 - 2452) นิ โวะ {2452 (ต้นตระกูล พิพิธภักดี และอับดุล บุตร)} ตวนกู อับดุลมุตตอเล็ป (2452)
- สตูล ประธานในพิธีจะสืบเชื้อสายจาก ตวนกู กูเด็น - ตวนกู ฎียาอุดดีน - ตึงกู บิสนู

