เห่เรื่องพระอภัยมณี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
บทเห่กล่อมเรื่องพระอภัยมณี มีทั้งสิ้น ๘ ช่วง แต่ละช่วงนำมาจากเรื่องราวบางตอนของเนื้อเรื่อง ได้แก่
- ช่วงที่ ๑ ตอนศรีสุวรรณรำพันรักและชมโฉมนางเกษรา
- ช่วงที่ ๒ ตอนนางสุวรรณมาลีบวช โดยมีสินสมุทรและอรุณรัศมีบวชตามมาอยู่ด้วย
- ช่วงที่ ๓ แยกบทเห่กล่าวถึงตัวนางสุวรรณมาลี
- ช่วงที่ ๔ แยกบทเห่กล่าวถึงตัวสินสมุทรและอรุณรัศมี
- ช่วงที่ ๕ ตอนนางละเวงเดินไพร ควบม้าหนีพระอภัย
- ช่วงที่ ๖ ตอนพระอภัยติดท้ายรถนางละเวงและพยายามตามเกี้ยว
- ช่วงที่ ๗ แยกบทเห่กล่าวถึงพระอภัยมณี พยายามเข้าพบนางละเวง
- ช่วงที่ ๘ นางละเวงใจอ่อน และบทเห่นางสุลาลีวัน ยั่วเย้าและเอาใจช่วยพระอภัย
ช่วงที่ ๑
| เห่เอยเห่ละห้อย | พราหมณ์น้อยศรีสุวรรณ |
| แรมสำนักตำหนักจันทน์ | พระสุริยันสนธยา |
| ให้อาดูรพูนเทวศ | ถึงแก้วเกษรา |
| ได้เห็นพักตร์ลักขณา | ยังติดตาทุกนาฑี |
| ชมแท่นทองที่รองทรง | ของอนงค์องค์บุตรี |
| หอมหวนยวนยี | อยู่ในที่ไสยา |
| เผยพระแกลแลกระจ่าง | เห็นเดือนสว่างในเวหา |
| ทรงกลดรจนา | เหมือนนวลหน้าพระน้องนวล |
| อนาถหนาวเศร้าสร้อย | ให้ละห้อยโหยหวน |
| นึกเห็นเมื่อเล่นสวน | เลิศล้วนลักขณา |
| เนตรขนงวงวิลาศ | พิศเพียงบาดนัยนา |
| พระกรรณแก้วแววตา | ดังกลีบผกาโกมล |
| สองกรก็อ่อนชด | ดังงอนรถพระสุริยน |
| ปรางประพระสุคนธ์ | พิศเพียงผลลูกจันทน์ |
| ทรวดทรงพระองค์อ่อน | ดังอัปสรสาวสวรรค์ |
| โกมุทบุษบัน | ไม่เทียมถันประทุมา |
| โอฐสะอาดดังชาดจิ้ม | เมื่อยามยิ้มดังเลขา |
| เมื่อเนตรน้องมาต้องตา | ดังสายฟ้ามาฟาดทรวง |
| แสนรักสลักอก | ยิ่งกว่ายกภูเขาหลวง |
| จะใคร่อุ้มพุ่มพวง | มาแนบทรวงไสยา |
| ผิวเหลืองระเรืองรอง | เหมือนเนื้อทองธรรมดา |
| แม้นสมรักจะลักพา | ลงเภตรากางใบ |
| ดูเนื้อน่วมอยู่นุ่มนิ่ม | จะชมชิมให้อิ่มใจ |
| แม้นลมดีจะคลี่ใบ | แล่นไปในนที |
| จะปลอบประโลมโฉมฉาย | ขึ้นนั่งบนท้ายบาหลี |
| แย้มสรวลยวนยี | จะชวนชี้ให้ชมปลา |
| มีต่างต่างกลางทะเล | ทั้งจรเข้เหรา |
| ฝูงกระโห้ทั้งโลมา | เคลื่อนคลาอยู่ตามกัน |
| กุ้งกั้งแลมังกร | สลับสลอนหลายพรรณ |
| นาคราชผาดผัน | ปลาอำพันตะเพียนทอง |
| วาฬใหญ่ขึ้นไล่คู่ | ผุดฟู่พ่นฟอง |
| เงือกงูดูคะนอง | ลอยล่องชโลธร |
| กริวกราวก็เต้าตาม | ฉนากฉลามสลับสลอน |
| คลาเคล้าสำเภาจร | ในสาครรายเรียง |
| เกาะใหญ่ไม้ชะอุ่ม | เป็นพุ่มพุ่มเคียงเคียง |
| เหมือนจอกน้อยลอยเรียง | พิศเพียงจะเพลินใจ |
| นิ่งนึกจนดึกดื่น | ถอนสะอื้นอาลัย |
| เคลิ้มระงับหลับไป | อยู่ในห้องไสยา เอยฯ |

