Славацкая мова
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, напісаўшы яго. |
| Славацкая (Slovenčina) | |
|---|---|
| Ужываецца ў: | Славакіі, Чэхіі, ЗША, Венгрыі і іншых краінах |
| Рэгіён: | Цэнтральная Эўропа |
| Колькасьць карыстальнікаў: | больш за 6 мільёнаў |
| Клясыфікацыя: | Індаэўрапейская Славянская |
| Афіцыйны статус | |
| Афіцыйная мова ў: | Славакіі, Эўразьвязе і Ваяводзіне (Сэрбія) |
| Рэгулюецца: | Славацкая Акадэмія Навук (Лінгвістычны інстытут Людавіта Штура) |
| Код мовы | |
| ISO 639-1 | sκ |
| ISO 639-2(B) | slo |
| ISO 639-2(T) | slk |
| SIL | slo |
Славацкая мова (па-славацку: slovenčina, slovenský jazyk) - славянская мова індаэўрапейскай моўнай сям'і. Адносіцца да заходнеславянскай падгрупы (разам з чэскай, польскай, верхне- і ніжнялужыцкімі мовамі). Славацкую мову ўжывае каля 6 мільёнаў чалавек. Мае шмат агульных рысаў з чэскай мовай.
Славацкія дыялекты даволі адрозныя паміж сабой.
Вылучаюць тры буйныя групы дыялектаў:
- усходнеславацкія дыялекты
- цэнтральнаславацкія
- заходнеславацкія
[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі
| Славянскія мовы | |||
| Усходнеславянскія | беларуская | старабеларуская† | расейская | русінская | украінская | ||
| Заходнеславянскія | чэская | кашубская | верхнялужыцкая | палабская† | польская | славацкая | ніжнялужыцкая | ||
| Паўднёваславянскія | баўгарская | царкоўнаславянская | македонская | стараславянская† | сэрбская | басьнійская | харвацкая | чарнагорская | славенская | ||
| Іншыя | праславянская† | русенорск† | славянасэрбская† | словіё | ||
| †мёртвая мова | |||
| Афіцыйныя мовы Эўразьвязу | ||
|---|---|---|
| ангельская | баўгарская | вугорская | грэцкая | дацкая | ірляндзкая | гішпанская | італьянская | латыская | літоўская | мальтыйская | нямецкая | нідэрляндзкая | польская | партугальская | румынская | славацкая | славенская | фінская | француская | чэская | швэдзкая | эстонская | ||

