Kaletadur (yezhoniezh)

Diwar Wikipedia, an holloueziadur digor

Er yezhoniezh e vez implijet an termen blotadur (saoz.: fortition, diwar al latin "fortis") war tachennoù ar fonologiezh hag ar vorfologiezh evit komz eus un doare kemmadur kensonennel kavet e meur a yezh dre ar bed, en o zouez ar yezhoù keltiek, ma vez "kaletaet" pe "keñvaet" ur gensonenn, da lâret eo e teu ur gensonenn lenis da vezañ ur gensonenn fortis:

Disheñvel eo ivez ar c'haletadur neuze, kalz ledanoc'h e ster, diouzh ar c'hemmadur dre galetaat implijet gant ar brezhoneg.

Enebiet e vez ar c'haletadur ouzh ar blotadur, met kalz raloc'h o ar c'haletadur evit ar blotadur e yezhoù ar bed, e meur a rannyezh spagnolek da skouer e vez distaget [ʝ] an damvogalenn [j].


[kemmañ] Gwelit ivez:

E yezhoù all