Kensonenn daouzant
Diwar Wikipedia, an holloueziadur digor
Er yezhoniezh e vez implijet an termen kensonenn daouzant (saoz.: bidental consonant) war dachenn ar fonetik hag ar fonologiezh evit komz eus ur gensonenn ganti an an dent uhelañ hag an dent izelañ da lec'h distagañ pennañ.
Hervez reolennoù teruzskrivañ al lizherenneg fonetikel etrebroadel ledanet e vez merket al lec'h distagañ-mañ gant ur sin diakritek ispisial ([ ̪͆]) skrivet a-us hag a-is d'un arouezenn bennañ, da skouer [n̪͆]
Peurliesañ e vez kavet fonennoù a seurt-se e distagadurioù siek.
Testenniet eo bet avat implij seurt kensonennoù daouzant en distagadur reizh en ur yezh d'an neubeutañ: en unan eus isrannyezhoù rannyezh chapsougek ("shapsug") an adigeg e kaver ur gensonenn dre daravat dizant nann-c'hwitellet /x̪͆/ e lec'h [x] e rannyezh all ar yezh-se.

