István Szerdahelyi

El Vikipedio

Profesoro SZERDAHELYI István, li naskiĝis la 20-an de aŭgusto 1924 en Avasfelsöfalu (Hungario, nun Rumanio, rumane Negreşti-Oaş) kaj mortis la 21-an de aŭgusto 1987 en Budapeŝto, estis hungara lingvosciencisto, esperantologo kaj juristo.

Post studo de juro kaj ŝtatoscienco en Kolozsvár (nun: Cluj-Napoca) kaj Budapeŝto en la jaroj 1942-1950 li akiris diplomon pri juro kaj ŝtatoscienco. Sekvatempe li studis en Budapeŝto la rusajn lingvon kaj literaturon. En tiu ĉi fako li diplomiĝis en la jaro 1953. En la sama jaro li ricevis la titolon de doktoro "juris utriusque rerum politicarum". En 1966 li fondis la Esperanto-fakon de la budapeŝta Universitato Eötvös Loránd kaj fariĝis tie profesoro pri interlingvistiko, esperantologio kaj aplikata lingvistiko. Ekde 1985 ĝis sia morto István SZERDAHELYI estis prezidanto de la Internacia Ligo de Esperantistaj Instruistoj (ILEI). Li ankaŭ estis membro de Eŭropa Klubo kaj aktivis en la Akademio Internacia de Sanmarino (AIS).


[redaktu] Publikigaĵoj

(kompletiginde)

[redaktu] En la hungara lingvo

  • Bábeltöl a világnyevig, 1978
  • Esperanto 1, Esperanto 2 (lernolibro por Hungaroj, destinita precipe por lerneja uzo, eldonkvanto ĉ. 80000).

[redaktu] En Esperanto

  • Krestomatio de Esperanta Literaturo (tekstoj, dataro, bibliografio. Vol. I.).

Budapest 1979, 466p.

  • Esperanto 1 internacia (lernolibro destinita por 10-14 jaruloj)
  • Miscellanea Interlinguistica (red: SZERDAHELYI)

Budapest, 1980. (La artikoloj estas en Esperanto, angla, itala, hungara)

  • Gvidlibro por supera ekzameno (parto)