Fin'amor
El Vikipedio
La Fin'amor, [finamur] okcitana vorto kiu signifas "subtila, nobla, korteza amo", estas literatura stilo uzata de la mezepokaj trobadoroj. Ĝi simbolas la strebon al perfekta amo dediĉita al damo ĝenerale edziniĝinta kaj nobela, do ofte neatingebla! Ĝi estas perfektigo kaj plifortigo de la animo kaj de la koro.
La Fin'amor baziĝas sur tri fundamentaj nocioj : "mezura", "joven", "jòi".
- La Mezura [mezüro] (= mezuro) kontrolas la rilatojn inter la homoj kaj la sentoj, kaj ordigas la mondon kaj socion.
- La Joven [ĝuben] (= juneco) estas aro da valoroj partigita de la sama socia grupo, precipe la junaj fraŭloj kiuj serĉas amon.
- La Jòi [ĝoj] (~= ĝojo) povas esti la ekstazo de la amoremulo, kaj la (eĉ fizika) ĝuo post atingo de tiu ĉi amo. Ni ne forgesu la erotikan aspekton de la trobadora literaturo !
La Fin'amor karakterizas per forto de la deziro, nova maniero ami : "mi amas, do mi kantas" !

