Halebardo
El Vikipedio
Halebardo estas armilo, lanco kombinita kun batalhakilo.
Ĝi longis ĝenerale 1,5–1,8 m, estis grava armilo dum la mezepoko, en la 15-a jc. kaj komence de la 16-a jc. La halaberdo ebligis por infanteriano batalon kun rajdisto. La lanco helpis distancigo de la malamiko, dum oni povis per la hakilo grave vundi la rajdiston.
La formo de la halebardaj hakiloj estis diversa, ofte ornamita. Kun malapero de la kirasvesto kaj apero de la fuziloj, ĝi sengraviĝis, gravis plu nur la pika funkcio.

