Fringo
El Vikipedio
Biologio > Birda klaso > Paseroformaj > Fringedoj > Fringo
1. Eta paseroforma birdo de Eŭropo kaj Okcidenta Azio, de la specio Fringilla coelebs.
2. Iu ajn birdo de la familio Fringillidae (la fringedoj) aŭ iufoje de similaj familioj (ekzemple Emberizidae, la emberizedoj).
Enhavo |
[redaktu] Priskribo de la arbara fringo (Fringilla coelebs)
La maskla (vira) birdeto havas blaugrizan kaposupron kaj kolon. La suba, ventra parto estas brunruĝeta. La femala (ina) birdeto estas karakterizita sur la supra korpoparto per verdete bruna koloro, sed sur la suba parto per hela grau-bruno. Ambaŭ sekso havas du okulfrapajn flugilmakulon kaj verdetan postdorson. Ilia korpo longas 14-18 cm kaj pezas ĉ. 20 g. Ili kuras sur la tero dum ritmaj kapoklinoj. Ilia flugado estas fluktuanta.
[redaktu] Nutrado
La nutrado de la fringoj konsistas el diversaj beroj, insektoj kaj semoj . Ili povas eĉ per siaj fortaj bekoj rompi la malmolan ŝelon de semoj. La nutraĵo de la fringidoj konsistas el raŭpoj kaj insektoj. Fringoj alkutimiĝintaj al la homo, nutras sin ekz. per paneroj en ĉeesto de la homo.
[redaktu] vivmedio
Ilia vivmedio troviĝas en Eŭropo, Nord-Afriko kaj ankaŭ en Okcident-Azio, kie ili vivas en arbaroj, ĝardenoj kaj parkoj kaj ankaŭ en la montaro ĝis alto de 1.500 m.
La fringinoj kaj la jungaj fringoj forflugas suden por travintrumi, dum la maljunaj virfringoj restas en sia teritorio.
[redaktu] Idoflegado
Printempe la virfringo markas sian teritorion per laŭta kantado (esploroj montris, ke ekzistis en la frigokantoj dialektoj laŭ la regionoj, kaj ke nur la baza skemo de la kanto estis konata kunnaskite de la junuloj, por haviĝi plenan kanton li (ĉiam virbirdo!) bezonas aŭdi aliajn fringojn kaj imitas ilin; tio malgraŭ, ke tamen la kantoj de fringoj estas sufiĉe ŝablonaj, popola tradicio ofte esprimis ĝin per frazo, ekzemple en Francio ili ŝajnas diri:" oui, oui, oui je gagne bien ma petite vie!" t.e. "jes, jes ,jes mi bone pergajnas mian viveton!"). La zorgeme konstruita dikmura nesto konsistas el plantoradikoj, ŝelofibroj, pajlo, muskoj, likeno: Interne dix estas ramburita per haroj kaj lanugoj. La nesto estas konstruita en alto de 2-10 m sur arbedoj, arboj ĉe la disbraĉiĝo kaj per musko kaj likeno bone tarnita. La ina fingro kovas dufoje en la jaro kaj flegas 4-6 helbrunajn aŭ blueta-blankajn ovojn. Ĉe danĝero, la femalo premas sin profunde en la neston. La kovperiodo daŭras 13-14 tagojn. Post eloviĝo, la idoj estas nutrataj far ambaŭ birdoj. Post denova 14 tagoj forlasas la junbirdoj la neston.
[redaktu] Eksteraj ligiloj
http://www.naturligvis.u-net.dk
http://www.777life.com/photos/index.html
http://images.google.com/images?q=Fringilla+coelebs
http://www.rozhlas.cz/hlas/pevci-p/_zprava/13206
| Ĉi tie estas aldonaj bildoj por la artikolo. Vi povas helpi al Vikipedio se vi elektos la taŭgajn bildojn kaj metos ilin en la artikolon. |

