از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فهرست برندگان جایزهٔ نوبل در رشتهٔ فیزیک از سال ۱۹۰۱ تا به امروز. تا کنون ۱۷۷ جایزه اهدا شده.
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۰۱ |
ویلهلم کنراد رونتگن |
کشف پرتوهای رونتگن پرتوهای ایکس |
| ۱۹۰۲ |
هندریک انتون لورنتس و پیتر زیمان |
تأثیر مغناطیس بر تابش |
| ۱۹۰۳ |
هانری بکرل |
کشف پرتوزایی خودبه خودی,مطالعه پدیدههای تابشی در کشف رونگتن |
| پیر کوری و ماری کوری |
برای تحقيق مشترک در مورد پديده راديو اکتيويته که توسط بکرل کشف شده بود |
| ۱۹۰۴ |
لرد ریلی(جان ویلیام استرات) |
بررسی چگالی گازها و کشف آرگون |
| ۱۹۰۵ |
فيليپ ادوارد انتون فون لنارت |
کار با پرتو های کاتدی |
| ۱۹۰۶ |
جوزف جان تامسون |
رسانش الکتریکی گازها |
| ۱۹۰۷ |
آلبرت آبراهام مایکلسون |
ساخت سنجش افزارهای دقیق اپتیکی و کاربردهای طیف نمایی و سنجه شناختی |
| ۱۹۰۸ |
گابریل لیپمن |
روش بازافرینی رنگ در عکاسی بر اساس پدیده تداخل |
| ۱۹۰۹ |
گولیلمو مارکونی و کارل فردیناند براون |
توسعه ارتباط تلگرافی بی سیم |
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۱۰ |
یوهان دیدریک فن در والس |
ارايه معادلات حالت گاز ها و مايعات |
| ۱۹۱۱ |
ویلهلم وین |
به خاطر کشف قوانین تابش گرما. |
| ۱۹۱۲ |
گوستاف دالن |
|
| ۱۹۱۳ |
هايک کامرلينگ اونس |
پژوهش درباره فيزيک دماهای پايين و توليد هليم مايع |
| ۱۹۱۴ |
ماکس ون لو |
برای کشف تفرق پرتوهای ايکس توسط بلورها |
| ۱۹۱۵ |
ویلیام هنری براگ و ویلیام لورنس براگ |
تحليل ساختار بلوری توسط پرتوهای ايکس |
| ۱۹۱۶ |
|
پول جايزه به صندوق آن ريخته شد |
| ۱۹۱۷ |
چالرز گلوور بارکلا |
کشف پرتوی ايکس مشخصه عناصر |
| ۱۹۱۸ |
ماکس پلانک |
برای خدمات او به پیشرفت فیزیک با کشف کوانتای انرژی. |
| ۱۹۱۹ |
یوهان استارک |
کشف اثر دوپلر در پرتوهای کانالی و شکافته شدن خطوط طيفی تحت تأثير ميدان الکتريکی |
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۲۰ |
چارلز ادوارد گیلوم |
به خاطر کشف ناهنجاری های آلياژ فولاد-نيکل که برای ساخت ابزار اندازه گيری دقيق فيزيکی کاربرد دارد |
| ۱۹۲۱ |
آلبرت اینشتین |
به خاطر خدماتش به فیزیک نظری و به خصوص به دلیل توضیحهایش در مورد اثرهای فوتوالکتریک |
| ۱۹۲۲ |
نیلز بور |
به خاطر پژوهش بر ساختار اتمی و تابشهای اتمی |
| ۱۹۲۳ |
رابرت آندره میلیکان |
به خاطر اندازه گيری بار الکتريکی بنيادی و پژوهش بر اثر فتو الکتريک |
| ۱۹۲۴ |
کارل مان گيورگ سيگبن |
به خاطر کشفيات و پژوهشها درباره طيف نمايی پرتوی ايکس |
| ۱۹۲۵ |
جیمز فرانک و هرتز |
به خاطر کشف قوانين برخورد الکترونها به اتم |
| ۱۹۲۶ |
ژان باپتيست پرن |
به خاطر پژوهش بر روی نا پيوستگی در ساختار ماده و به ويژه کشف تعادل رسوب گذاری |
| ۱۹۲۷ |
آرتور هالی کامپتن |
به خاطر کشف اثری که به نام او نام گذاری شد |
| چارلز تامسون ريس ويلسون |
به خاطر کشف روش آشکار سازی مسير ذرات باردار در بخار متراکم |
| ۱۹۲۸ |
سر اون ويلانز ريچاردسن |
به خاطر کار بر روی پديده ترميونيک و به خصوص برای کشف قانونی که به نام او نام گذاری شد |
| ۱۹۲۹ |
پرنس لويی ويکتور پير ريموند دوبروی |
به خاطر کشف طبيعت موجی الکترون ها |
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۳۰ |
سر چاندرا سخار ونکتا رامان |
به خاطر کار بر روی تفرق نور و کشف اثری که به نام او نام گذاری شد |
| ۱۹۳۱ |
|
|
| ۱۹۳۲ |
ورنر کارل هایزنبرگ |
به خاطر ابداع مکانيک کوانتمی که کاربرد های آن علاوه بر چيز های ديگر به کشف فرم های الوتروپيک هيدروژن انجاميد |
| ۱۹۳۳ |
اروین شرودینگر و پاول دیراک |
به خاطر کشف مدلهای جديد پرباری در نظريه اتمی |
| ۱۹۳۴ |
|
|
| ۱۹۳۵ |
جيمز چدويک |
به خاطر کشف نوترون |
| ۱۹۳۶ |
ويکتور فرانتز هس |
به خاطر کشف تابش کيهانی |
| کارل ديويد آندرسون |
به خاطر کشف پوزيترون |
| ۱۹۳۷ |
کلينتون جوزف ديويسون و جورج پاگت تامسون |
به خاطر کشف آزمايشگاهی تفرق الکترون ها توسط بلورها |
| ۱۹۳۸ |
انریکو فرمی |
به خاطر نمايش وجود عناصر جديد راديو اکتيو توليد شده توسط تابش نوترونی و به خاطر کشف واکنش هسته اي توسط نوترون های کند |
| ۱۹۳۹ |
ارنست ارلاندو لارنس |
به خاطر ابداع و تکامل سيکلوترون و نتايج به دست آمده توسط آن به خصوص شناسايی عناصر راديو اکتيو مصنوعی |
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۵۰ |
|
|
| ۱۹۵۱ |
|
|
| ۱۹۵۲ |
|
|
| ۱۹۵۳ |
|
|
| ۱۹۵۴ |
ماکس بورن |
به خاطر تحقیقات بنیادیاش در مکانیک کوانتمی به خصوص برای تعبیر ایستای او از تابع موج. |
| والتر بوث |
|
| ۱۹۵۵ |
|
|
| ۱۹۵۶ |
|
|
| ۱۹۵۷ |
|
|
| ۱۹۵۸ |
|
|
| ۱۹۵۹ |
|
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۶۰ |
|
|
| ۱۹۶۱ |
|
|
| ۱۹۶۲ |
لئو لانداو |
ابرمیعان |
| ۱۹۶۳ |
|
|
| ۱۹۶۴ |
|
|
| ۱۹۶۵ |
شین-ایچیرو تومونگا، جولیان شووینگر و ریچارد فاینمن |
|
| ۱۹۶۶ |
|
|
| ۱۹۶۷ |
هانس آلبرشت بث |
به خاطر کارهای ارزشمند او در زمینه واکنشهای هستهای و به خصوص کشفیات او درباره تولید انرژی در ستارگان. |
| ۱۹۶۸ |
|
|
| ۱۹۶۹ |
|
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۷۰ |
|
|
| ۱۹۷۱ |
|
|
| ۱۹۷۲ |
|
|
| ۱۹۷۳ |
لئو ایساکی و ایوار جیاور |
|
| بریان دیوید جوزفسون |
|
| ۱۹۷۴ |
|
|
| ۱۹۷۵ |
|
|
| ۱۹۷۶ |
|
|
| ۱۹۷۷ |
|
|
| ۱۹۷۸ |
|
|
| ۱۹۷۹ |
شلدون لی گلشو، محمد عبدالسلام و استیون وینبرگ |
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۸۰ |
|
|
| ۱۹۸۱ |
|
|
| ۱۹۸۲ |
|
|
| ۱۹۸۳ |
|
|
| ۱۹۸۴ |
|
|
| ۱۹۸۵ |
|
|
| ۱۹۸۶ |
|
|
| ۱۹۸۷ |
|
|
| ۱۹۸۸ |
|
|
| ۱۹۸۹ |
|
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۹۰ |
|
|
| ۱۹۹۱ |
پیر-ژیل دوژن |
|
| ۱۹۹۲ |
ژرژ چرپک |
برای مشارکتش در ذرهسنج |
| ۱۹۹۳ |
|
|
| ۱۹۹۴ |
|
|
|
|
|
|
| ۱۹۹۵ |
هر دو برنده |
|
| مارتین لویز پرل |
|
| فردریک رینز |
|
| ۱۹۹۶ |
|
|
| ۱۹۹۷ |
|
|
| ۱۹۹۸ |
|
|
| ۱۹۹۹ |
|
|
| سال |
نام |
عنوان |
| ۲۰۰۰ |
ژورس آلفروف و هربرت کرومر |
|
| جک کیلبای |
|
| ۲۰۰۱ |
اریک آلین کرنل، ولفگانگ کترله و کارل ادوین ویمن |
|
| ۲۰۰۲ |
ریموند دیویس جیآر |
|
| ریکاردو جیاکنی |
|
| ۲۰۰۳ |
|
|
| ۲۰۰۴ |
|
|
| ۲۰۰۵ |
تئودر هانس و جان هال |
|
| روی.جی گلوبر |
|
| ۲۰۰۶ |
جان ماتر و جرج اسموت |
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] پیوند به بیرون