Rheinische Dokumenta
Uß de Wikipedia för Ripuarisch Shprooche.
(mieh kölsche Sigge)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)
De Rheinische Dokumenta eß en Schreff di fun de Shproocheweßßeschaffler vum Landschaffßfobannd Rhingland beschrevve wood, un wo mer Shprooche em Rhingland met schriive kann, di zick de Preußenß weßßeschafflesh ungersöök wääde. Em Süde eß et de Jäjend öm de Nahe un de jannze Mosel, dä Hunsrück un de Ëijfel, Oßte dä Wëßtowalld_un dat Berjėsche Lanndt, em Oßte di zwëij Lemmbursch un em Norde dä janze ongere Rhing, un alles, wat do zwesche litt.
De Schreff eß aan sesh äänlesch wi Deutsch, äver dobëij noch jët ëijfacho un süßtematescher wi Holländėsch. Se känt këij ß un z, ävo de Ömloute un noch ellef Ëkßtra_Boochshtaave, dobei sin dann ch un sch. Di övverije nüng senn: 
Se eß jenou foneemesch, jede Bochshtave shtëijt for därsëlləve Ton.
Dä Artikel iss noh koot. Äwwä eä könnt baldenz länger sinn, wenn do mithilfs.
Jlich aanpakke? Dann loß jonn!
[Änndere] Bööscho
- Georg Cornelissen, Peter Honnen, Fritz Langensiepen (Hrsg.): Das Rheinische Platt: Eine Bestandsaufnahme (Rheinische Mundarten). Rheinland-Verlag, Kölle 1989, ISBN 3-7927-0689-X
- Leo Braun: Eschweiler Mundartwörterbuch: wie me bei os sprich. Eschweiler Geschichtsverein, Eschwieler 2003, ISBN 3-9803354-5-3

