Tartışma:Dabbetül Arz
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Özet:
“dabbetülarz” = hayvan; diri, canlı olan, yaşayan canlı varlık, demektir.
“Kelâm” sözcüğü “insan sesi” anlamında daraltılamaz. Örneğin 4.sure 164.ayette “kelâm” sözcüğü, “insan sesi” anlamında kullanılmamıştır. (42.sure 51.ayet)
Açıklama: 34. sure 14.ayette: dabbetülarz sözcüğü “ağaç kurdu”anlamındadır.Diğer ayetlerde de “canlı ve hayvan” anlamlarına gelmektedir. Bazı yorumcular “dabbeten minelarzı” ifadesine “dabbetülarz” rivayetleri doğrultusunda yorumlamışlar ve bunu kıyâmet alemeti olarak zikretmişlerdir. Bazı çağdaş yorumcular da “dabbeten“ sözcüğünü “hayvan,;canlı” anlamından uzaklaştırıp kelimeyi “bilgisayar”, “elektronik alet”, “robot” vs. şeklinde çevirmişlerdir. Kelime yorumlanarak, öz anlamı olan “canlı” cansızlaşmıştır. Dabbetülarz (canlı) sözcüğü, bazı yorumcular tarafından “dışardan bakıldığında canlı gibi görünen cansız varlıklar” şeklinde yorumlanmıştır.
27.sure 82. ayet 'Söz onların aleyhine vâki olduğunda , onlar için yeryüzüne ait herhangi bir dabbe çıkarırız. O da onlara konuşur ! Nâs, âyetlerimize kanaat etmez hale geldi.
Acaba Muhammed peygamber zamanında yaşayan insanlar bu ayetten hiçbir şey anlamamışlar mıdır?
Ayetin anlaşılmasında o zamanki Mekke Cahiliyye Toplumu’nun batıl inançları ;yani onların ölü ruhlarına tapışları göz önüne alınmalıdır. Ayette o tapınılan tagutların öldükten sonra tanrılaşmaları, melekleşmeleri veya bir cine dönüşmeleri gibi iddiaları çürütülüyor. Onların öldükten sonra evrende ruhsal bir canlı olarak yaşayıp süper güçlere kavuşacakları, üstün işler yapacakları iddiaları bir yana, onların her hangi bir dabbetülarzın kendi cesetlerine meydan okuması karşısında bile diğer ölüp giden tagutlar gibi bir şey yapamayacakları örneklenmektedir.

