Sahabe
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sahabe, bir İslam dini terimi. Arapça kökenli bir sözcük olup, "yoldaşlar, arkadaşlar" anlamındadır. Çoğulu Ashab'dır..
İslâm tarihçileri ve referans kaynaklarına göre son peygamberin Hz.Muhammed'in çevresindeki inanmış (müslüman) insanlara sahabe denir. Bu kişiler Muhammed ile birlikte yaşamış ve onu görmüş kişilerdir. İlk Sahabe kadınlardan Hz.Hatice, erkeklerden Hz.Ali ile Zeyd b.Harise'dir.
[değiştir] Göz At
- Tabiin
- Tebeu't-Tabiin
- Hulefa-i Raşidin
- Sahabiler

