Vüs’at O. Bener

Vikipedi, özgür ansiklopedi


Vüs`at O. Bener, (d. 1922-ö.2005) Türk yazar ve şair.

Konu başlıkları

[değiştir] Hayatı

1922'de Samsun’da doğdu. İlk, orta öğrenimini Anadolu’nun çeşitli kentlerinde tamamladı. 1941'de Harbiye Mektebi'ni, 1957'de Ankara Hukuk Fakültesi'ni bitirdi.

Ticaret Bakanlığı'nda raportör, Karayolları Genel Müdürlüğü'nde hukuk müşaviri olarak çalıştı. Ayşe Bener`le evlendi. Bir sendikanın danışmanlığını yürüttü. Emekliye ayrılıp yazarlıkla geçindi.

1950'de New York Herald Tribune gazetesi ile Yeni İstanbul gazetesinin birlikte düzenlediği öykü yarışmasında "Dost" isimli öyküsüyle üçüncülük kazandı. Bu başarı tanınmasını sağladı. Seçilmiş Hikayeler, Varlık, Yeditepe dergilerinde yayınlanan şiir ve öyküleriyle dikkat çekti.

31 Mayıs 2005`te yaşamını yitirdi.

[değiştir] Eserlerinin Özellikleri

Şiirlerinden çok öyküleriyle bilinir. Ham gerçekliği edebi bir temele oturtarak ele alır. Gündelik olaylarla, bilinçaltında birikmiş yaşam parçalarını birleştirir. Sürekli yeni anlatım biçimleri arar. Bu yönüyle zaman zaman şematizme düşmekle, dış gerçekleri yanlış yerlere koymakla, hatta bozmakla eleştirildi. Kısa dizilerden oluşan, esprili ve şaşırtıcı şiirler yazdı.

[değiştir] Ödülleri

[değiştir] Eserleri

[değiştir] Öykü

  • Dost (1952)
  • Yaşamasız (1957)
  • Dost II (1977)
  • Dost III (1986)

[değiştir] Oyun

  • Ihlamur Ağacı (1962)
  • İpin Ucu (1980)

[değiştir] Roman

  • Buzul Çağının Virüsü (1984)
  • Bay Muannit Sahtegi’nin Notları (1991)
  • Siyah-Beyaz (1993)