Sipahi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Viyana Kuşatması esnasında bir sipahi
Viyana Kuşatması esnasında bir sipahi

Sipahi, Osmanlı kapıkulu ocağının atlı askeri. Tımar sahibi süvari askeri. Ordunun en büyük gücünü oluştururlardı. Savaş zamanında öşürünü aldıkları topraklardan yetişen hayvanlarla savaşa katılırlardı. Cephaneyi devletten alırlardı.

Tımarlı sipahiler Türk soyundan gelirdi. Cezayir, Tunus, Trablusgarb, Mısır, Yemen, Bağdat gibi Arap eyaletlerinde sipahiler yoktu. Tımarlı sipahiler Padişah Kanuni Sultan Süleyman (1520-1566) zamanında en parlak devirlerini yaşadılar. O tarihler arasında 166.200 tımarlı sipahi vardı; bunun 74.000'i Rumeli, 91.600'ü Anadolu tımarlı sipahisidir. Osmanlı atlı ordusu, Rumeli ve Anadolu atlı ordusu olmak üzere iki orduya ayrılırdı. Meydan muharebelerinde ordu düzeninin sağ ve sol kanatlarını sipahiler teşkil ederdi. 17. yüzyıldan itibaren tımarlı sipahiler bozulmaya başladı. Yeniçeriler gibi kanlı bir tasfiyeden uzak sessizce ortadan kalktılar.

Sultan Abdülmecîd Han 19 Ocak 1841 fermanı ile birçok tımarlı sipahiyi tımarlarına ölene kadar sahip olmak şartıyla emekliye sevk etti. 1844'te bir kısım tımarlı sipâhi, atlı jandarma olarak hizmete alındı. 1850'den sonra tımarlı sipahilik tamamen kalkmıştır. Yerlerine geçen atlı birlikler Kapıkulu Süvarileri'dir.

[değiştir] Ayrıca bakınız