İbn Battuta
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| İbn Battuta |
|---|
| Doğumu |
| 24 Şubat 1304 Fas / Tanca |
| Ölümü |
| 1369 Fas / Fes |
M.S. 7. yüzyılda, peygamber Hz. Muhammed, Arabistan'ın Mekke kentinde İslam dinini kurdu. Hz. Muhammed'in 632'deki ölümünü izleyen yüz yıl içerisinde Müslümanlar İslam dinini Ortadoğu ve Kuzey Afrika'ya yaydılar.
İbn Battuta, 1325'te Mekke'ye hacca giden zengin Faslı bir Müslümandı. Bu sırada yaşadığı serüvenler onu daha uzaklara yolculuk etmeye itti. İbn Battuta, Avrupalılarca çok az bilinen Afrika, Ortadoğu ve Uzak Doğu'ya cesur yolculuklar yaptı.
[değiştir] Ortadoğu'dan Geçerken
İbn Battuta, deniz yoluyla Cidde'ye gitme umuduyla Mısır'dan geçerek Kızıldeniz'e vardı. Ne var ki kabileler arasındaki bir savaşın tam ortasına düşünce, planlarını değiştirerek Kahire'ye dönmek zorunda kaldı. Kudüs ve Şam'ı dolaşarak kara yoluyla Arabistan'ın Mekke kentine geçti.
Mekke'den kuzeye yönelerek Bağdat'a vardığında, kentin Moğollar tarafından yerle bir edilmiş olduğunu görüp dehşete kapıldı. Anadolu'yu da gezdikten sonra Mekke'ye geri dönerek hukuk eğitimi gördü. Yeni mesleği sayesinde yolculuk için yeterli para biriktirince yeniden yollara düştü.
[değiştir] Afrika kıyılarında
İbn Battuta, Kızıldeniz'i geçerek ilk durağı olan Aden'e vardı. Orada bir Arap yelkenlisine binerek Somali'deki Zaila'ya doğru yola çıktı. Gezi notlarında Zaila, gördüğü pis yer olarak yer alıyor. İbn Battuta, Zaila'dan Mombasa ve Kilva lıyılarına geçti. Uğradığı yerlerde gördüğü ahşap evler ve Afrikalıların tenlerinin rengi gezgini çok etkilemişti.
Ortaçağın en büyük seyyahı ve Rıhlet-ü İbn Battûta diye bilinen seyahatnâmenin müellifidir.
Tam ismi Ebû Abdullah Muhammed b.Abdullah b.Muhammed b.İbrahim Levâtî Tancî'dir.
Mensubu olduğu Levâte kabilesi Berberi asıllı olup Berka'dan Tanca'ya göçmüşlerdir.

