İmam-ı Rabbani

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İmam-ı Rabbani (1563-1625) İslam bilgini ve mutasavvıf. Ahmed El Faruki , Ahmed Faruk-i Serhendi veya Ahmed Faruk es-Serhendi adları ile de anılır.

1563 yılında Hindistan'da Delhi ve Lahor yakınlarındaki Serhind kasabasında (güncel Hint haritalarında Sirhind olarak geçer. Lahor-Delhi yolu üzerindedir.) doğdu. Kendisi gibi din bilgini olan babası Abdülahadd'dan Arapça ve din bilimleri öğrendi.

Gençlik yıllarında ; Kadiriyye, Suhreverdiyye ve Çiştiyye gibi çeşitli tarikatlar içinde bulundu. Daha sonra Nakşibendi bilginlerinden Muhammed bin Baki Billah'a aracılığı ile bu tarikata katıldı.

Hint - Moğol hükümdarlarından Ekber Şah'ın başlattığı karma yeni bir din oluşturma fikrine karşı "saf ve temiz İslam" fikrini savunmuştur.

Hicri takvime göre her asırda dinin güncelleştirilmesi için bir müceddid (yenileyici-tazeleyici) geleceği fikrinin benimseyicileri tarafından ikinci bin yılın müceddid'i (müceddid-i elf-i sanî) olarak nitelendirilmiştir.

1625 yılında , 63 yaşında öldü. Mezarı doğduğu yer olan Serhend kasabasındadır.


[değiştir] Eserleri

  1. Mektübat-ı Şerif
  2. Mebde-i Me'ad
  3. Maarif-i Ledünniye
  4. Mükeşafat-ı gaybiyye
  5. Şerh-i Rübaiyat-i Hoca Abdülbaki
  6. Risaleyi Tehliliyye
  7. Risalet'ün fî isbat en-Nübüvve
  8. Risale-yi Silsileyi hadis
  9. Risaleyi Reddi revafız
  10. Risale-i halat-i Hacegan-i Nakşibend
  11. Risale-i Adab'ül Müridin. Farz ile Nafilenin farkı


[değiştir] Dış bağlantılar