Çocuk istismarı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İstismar ile ilgili maddeler

Türüne göre

Genel kavramlar
Şiddet / Baskı
Gücün kötüye kullanımı / Zulüm


Fiziksel istismar
İşkence
Çocuk istismarı
Aile içi şiddet


Psikolojik istismar
Küçük düşürme / Gözdağı verme
Grupça saldırmak / Kabadayılık
Nefretli konuşma / Manipülasyon
Takipçilik / Sibertakipçilik
İlişkisel saldırganlık
Ebeveynsel yabancılaşma
Psikolojik işkence / Zihin kontrolü
Toplumsal veya bireysel sakınma
Zor yollu ikna / Taciz


Cinsel istismar
Ensest / Çocuk cinsel istismarı
Tecavüz / Cinsel taciz

Kurbana göre

Çocuk istismarı / Aile içi şiddet
Yaşlı istismarı / İş yerinde şiddet
Tutuklu istismarı
Hayvanlara uygulanan şiddet

Suçluya göre

Polis şiddeti
İnsan deneyleri

İlgili

Ağır bedensel ceza
Erişkin Koruma Hizmetleri

Bu kutu: görtartışmadeğiştir

Çocuk istismarı fiziksel ya da psikolojik olarak bir çocuğa bir yetişkin tarafından kötü davranılmasıdır. Ayrıca çocuklara kötü davranmak veya çocuk istismarı ve ihmali ile de çoğu zaman eş anlamı taşır. Dünya Sağlık Örgütü çocuk istismarını şöyle tanımlar: "Çocuğun sağlığını, fiziksel ve psikososyal gelişimini olumsuz etkileyen, bir yetişkin, toplum ya da devlet tarafından bilerek ya da bilmeyerek tüm davranışlar çocuğa kötü muameledir."

Bu istismar ve ihmalin açıklanması konusunda bir çok ülke yönetimi kendi yasal tanımlarını yapmıştır; ve nelerin çocuklara kötü davranma olarak tanınması kendi yasa ve ceza kanunlarına değindir. Uluslararası Çocuk Hakları Sözleşmesi'ne göre; "Ulusal yasalarca daha genç bir yaşta reşit sayılma hariç, 18 yaşın altındaki her insan çocuk sayılır".

Konu başlıkları

[değiştir] Diğer ülkelerde çocuk istismarı'na karşı tutum

Amerika Birleşik Devletleri'nde; Federal yönetim çocuk istismarı ve ihmalini bir tutar; 2005 kanunlarına göre de detaylı bir açıklaması bulunur. Bunun yanı sıra herhangi bir fiziksel istismar; yasalara göre suçtur.[1]

Amerika gibi; Avustralya, İngiltere ve Kanada gibi ülkelerde de çocuklar için yardım kurumları bulunmaktadır ve bu kurumlara ulaşım olanırlığı öğrencilik hayatları başlamasıyla çocuklara öğretilir. (Child Protective Services - Çocuk Koruma Servisi) Bu kurumlar çocukların bildirmeleri veyahutta herhangi bir kişiden aldıkları ihbar doğrultusunda çocukları koruma altına alırlar; çocuk da reşit yaşına gelinceye dek eski ailesinden maddi hali uygun ise tazminat alır.

[değiştir] Türkiye'deki çocuk istismarı'na karşı tutum

Türkiye'de çocuk istismarı söz konusu olmasına rağmen; ihmali bir suç teşgil etmez. Bu vesile ile bir çok medeni toplumda olduğu gibi suç işleyen küçük çocuğun ailesi veyahutta ebeveynleri suçlu sayılmazlar. Bunun yanı sıra; aileleri ve eğitim hayatları süresince kendilerine karşı işlenen istismarlar karşılıksız kalır. Aşırı istismara uğrayan çocuklar için aile bireyleri; istismarı işleyen aile reisi hakkında Vasi Tayini davası açabilir; veyahutta yerel emniyet kontrolünde çocuk yeni bir aileye teslim edilinceye dek korunulur. Dünya'da çocuk istismarı %1 ila %10 arasında değişirken; ülkemizde bu rakam %10 ila %53 arasındadır.[2]

Ancak; yasalarımız Dünya standartlarının oldukça altındadır. Türk Ceza Kanunu'nun 414. maddesine göre, 15 yaşından küçük bir çocuğa zor kullanarak, tehditle tecavüz edilmesi 10 seneden az hapis cezası verilemeyeceğini iletir; fakat bunları yapmadan tecavüz edilirse beş seneden az hapis cezası verilemeyeceğini bildirmektedir.[3]

[değiştir] Çocuk istismarı sebepleri

  • İstismarın yaşayan çocuğun ailesinin çatışması, mutsuz evliliği ve sözlü bir şiddetin mevcut olması.
  • Üvey anne ya da baba
  • Aİle içerisinde eşit karar alma dağılımının olmaması
  • Aİlenin yaşadığı ekonomiksel ve ani değişmeler etrafında doğan sıkıntılar.
  • Ailelerin toplumsal organizasyonlara karşı kayıtsız kalması.
  • Geleneksel aile yapısı ve fiziksel cezalandırmalar.[4]

[değiştir] Çocuk istismarını önleme

Çocuk istismarını önleme yöntemi başlıca üç başlık altında toplanabilir.

  1. İlk yöntem, topluma değin geniş bir yaptırıma geçmektir. Bu aktiviteler gelecekte çocuklarına istismar ve ihmalede bulunacak aileleri değiştirmeye değindir. Bu seviyede; halk eğitim aktiviteleri, toplumda aile eğitim sınıfları, ve aile destek programları altında toplanabilir. İlk seviyedeki yöntemin etkisini ölçmek zordur, lakin bir şeyi daha varolmadan önce engellemeye çalışırsınız ve etkisi belirsizdir.
  2. İkinci yöntem; daha önceden çocuklarına karşı istismar ve ihmalde bulunmuş ailelere, genç ailelere, çocuklarına ilgi gereken ailelere, çocuk sahibi olan şahıslara (annesiz ya da babasız), ve düşük gelirli ailelere değindir. İkinci yöntem aile ve çocuk eğitimine değin yüksek riskteki aileleri eğitmeyi öngörür, ve çocuklarının özürlü veyahutta üvey evlat olmalarını gözardı eder.
  3. Üçüncü yöntem ise resmi olarak ve devamlı bir şekilde çocuklarına karşı şiddet ve ihmal uygulayan ailelere değindir. Bu ailelerin daha önceden engellenmeleri yasalar ve mahkemeler doğrultusunda engellenmeleri öngörülmüştür.

[değiştir] Kaynaklar

Wikisource
VikiKaynak'ta bu konu ile ilgili metin bulunmaktadır: