Malgranda ansero
El Vikipedio
Zoologio > Vallenertebruloj > Birda klaso > Anasa ordo > Anasedoj > Malgranda ansero
| Malgranda ansero | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Malgranda ansero |
||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||
|
Malgranda ansero (Anser erythropus) estas la plej malofta ansero de Eŭropo.
Enhavo |
[redaktu] Aspekto
La malgranda ansero estas tre simila la la Blankfrunta ansero, sed pli malgranda kaj pli malhela, la beko estas pli vigla, rozkolora, la blanka fruntomakulo etendiĝas pli supren. La pinto de la kunmetitaj fugiloj troetendas la voston. Ĝi havas vigla-flavan okulringon.
La junuloj ne havas blankan fruntomakulon, mankas la nigrajm akuloj sur la brusto, sed ankaŭ ili havas vigla-flavan okulringon.
[redaktu] Aliaj karakterizaĵoj
- Longeco: 53-66 cm
- Enverguro: 120-135 cm
- Peco: 1,4-2,2 kg
- Ovoj: 4-6
- Kovado: 25-28 tagoj
[redaktu] Disvastiĝo
Antaŭe en tuta Skandinavio ĝis orienta Siberio. Hodiaŭ nur en tre malmultaj lokoj en Svedio.
[redaktu] Vivmaniero
La malgranda ansero estas migra birdo, kiu vintre migras al sudo. Dum migrante, malgrandaj anseroj formas tipan V-formon. Migrantraŭto ne estas gene fiksita, sed tradicita. Normale malgranda ansero estas fidela al edzo.
[redaktu] Nutrado
La malgranda ansero vivas esence de mallongaj herboj.
[redaktu] Disvolviĝo de populacio
Ĝis al la komenco da la 1950-a jaroj populacio estis ĉirkaŭ pluraj dekmiloj de bestoj. Poste en la tuta areo de disvastiĝo dramece malkreskis la populacio, pro tio la malgranda ansero hodiaŭ estas tre endanĝerigita. En la jaro 2000 ekzistis nur ĉirkaŭ 200 bestoj en libereco.
[redaktu] Literaturo
- C. Linnaeus, Systema Naturae, (1758), P. 123
- Erich Rutschke: Wildgänse, Lebensweise - Schutz - Nutzung, Berlin: Parey, 1997
- H. Kolbe, Die Entenvögel der Welt, 5. Aufl., Ulmer Eugen Verlag (1999) (nicht eingesehen) - ISBN 3800174421


