Everardo Backheuser
El Vikipedio
Everardo BAKHEUSER /eve'raRdŭ bakhojsaR/ (naskiĝis en1879 kaj mortis en 1951) estis brazila inĝeniero, literatura verkisto kaj teoristo pri geografio. Li estis profesoro ĉe la Politeknika Lernejo en Rio-de-Ĵanejro. Li faris per la gazeto "O Paiz", dank' al ĵurnalisto Alcindo Guanabara, serion da Esperanto-lecionoj en 1906. Li fondis kun 100 kunuloj la Brazilan Klubon Esperantistan, la unua de Rio-de-Ĵanejro.
Backheuser estis reprezentanto de la brazila registaro ĉe la 20-a UK, kaj prezidanto de la 8-a Brazila Kongreso de Esperanto. Kiel deputito ĉe la parlamento de Subŝtato Rio-de-Ĵanejrio, li prezentis leĝoprojekton favoran al Esperanto. Li verkis propagandan komedion, faris multajn paroladojn kaj plurajn kursojn, kaj estis akademiano.
Li estis gravulo en Brazila pedagogia medio per movado Nova Escola (Nova Lernejo), ĉefe katolika, kaj influis en oficiala pedagogia politiko. Lia geopolitika penso influis la brazilan diplomation antaŭ la militista periodo. Al li, plejbona maniero de lando esti forta estas ĝi havi internan unuecon per bonaj vojoj kaj komunikiloj. Poste, faŝistoj misuzis lian ideon pri "unueco" dum 1930-40 jardekoj.
Estas mezlernejo en Sankta Katarino kaj strato en Rio-de-Ĵanejro kun lia nomo.
[redaktu] Verkoj
- A Estrutura Política do Brasil (1926) (Brazila politika Strukturo).
- Técnica da pedagogia moderna: teoria e prática da Escola Nova (1934) (Tekniko de moderna pedagogio: teorio kaj praktiko de Nova Lernejo).
- Manual de pedagogia moderna : teórica e prática (Manlibro pri moderna pegagogio : teorio kaj praktiko).
- "Um Mestre Insigne - Nerval de Gouveia” (1938);
- En Esperanto: Brazilio.


