Krisigno

El Vikipedio

Interpunkciaĵoj

apostrofo ( ' ); ( )
citiloj ( ‘ ’ ); ( “ ” ); ( „ ” ); ( « » )
demandosigno ( ? )
dupunkto ( : )
komo ( , )
krampoj ( ( ) ); ( [ ] ); ( { } ); ( < > )
kridemandosigno ( ) ( ?! )
krisigno ( ! )
punkto ( . )
punktokomo ( ; )
spaceto (   )
streketoj ( ); ( ); ( ); ( ) ( )
oblikvo ( / )
tripunkto ( ) ( ... )

Aliaj tipografiaj markoj

asterisko ( * )
bulmarko ( )
dividsigno ( ÷ )
kaj-signo ( & )
krado ( # )
deklivo ( \ )
plus-minus-signo ( ± ); ( )
ponardo ( † ‡)
heliko ( @ )
substreko ( _ )
tildo ( ~ )
vertikala streko aŭ "dukto" ( | )

La krisigno estas la marko de interpunkcio kiun oni metas ĉe fino de ordona ĉeffrazo, ekzemple: "Silentu!" Ĝi ankaŭ povas indiki krion aŭ surprizon. Ĝi estas trovebla en multaj lingvoj, ankaŭ en Esperanto.

Oni kredas, ke eble la marko devenas la latina vorto io, krio de ĝojo. Ĉi-tiu estis skribita kiel 'i' supren de 'o'. Ĉi-tiu marko evoluis al nia moderna simbolo.

[redaktu] Matematike

Laŭ matematiko, la krisigno signifas la faktorialon de nombro. Tiel, n! signifas la produton de la entjeroj de 1 al n. Ekzemple, 4! estas 1 x 2 x 3 x 4 = 24.

[redaktu] Komputike

Laŭ komputiko, la krisigno estas ASCII kaj Unikoda signo 33. Multaj programlingvo uzas la krisignon por variaj signifoj. Ĉefe, ĝi signifas logikan neadon: A != B signifas A ne egalas B.

[redaktu] Ŝako

Laŭ ŝaka notado, unu krisigno indikas bonan movon. Du krisignoj indikas bonegan movon.



Komunejo
La Vikimedia Komunejo havas dosierojn rilatajn al