P2
El Vikipedio
La P2 estis sekreta itala framasona loĝio, kiu inkluzivis multe da gravaj kaj influaj homoj kaj kauzis nacian skanadalon kiam ĝi estis malkovrita de la autoritatoj en 1981. La loĝio P2 (kiu staras por "Propagando 2") estis kreita en 1877, sed ĝi restis ordinara framasona loĝio ĝis ĝi estis transprenita de Licio Gelli en 1969. Licio Gelli estis ne aparte grava Toskana" industriisto, kiu estis konvinkita faŝisto en sia juneco kaj havis kontaktoj, laŭdire, kun la Usonaj sekretaj servoj. Gelli rapide sukcesis konvinki multegaj gravaj personecoj eniri la loĝion, ĉefe industriistoj kaj alt-rangaj ŝtataj funkciuloj. La celo de la loĝio estis, interalie, puŝi la italan ŝtaton en pli autoritarisman direkton por kontraŭstari komunismon. Ĝi eĉ sukcesis ekspandiĝi eksterlande, kaj kelkaj gravaj membroj de la faŝisma diktaturo en Argentino fariĝis membrojn.
En 1976, la P2 estis elĝetita de la framasona organizaĵo, eble ĉar ĝi estis konsiderata tro embarasa aŭ ĉar ene de la organizaĵo estis homoj kiuj ne ŝatis la aktivaĵoj de Gelli pro principon. Tamen, en la praktiko la loĝio de Gelli daurigis ĝia ekzisto sendepende de la framasonojn.
En 1981, en la kunteksto de polica investigado pri la supozata forrabado de la financisto Michele Sindona, la ekzisto de la P2 fariĝis publike konata. La polico perkviziciis la villaon de Gelli en Arezzo kaj trovis liston de pli ol 900 homoj kiuj estis membroj de la loĝio. La listo enkluzivis 4 ministroj aŭ exaj-ministroj, 44 membroj de la parlamenton, ĉiuj estroj de la sekretaj servoj kaj gravaj ŝtataj oficistojn. Ankaŭ Silvio Berlusconi, kiu ankoraŭ ne estis enirintan politikon, estis membro, same kiel Vittorio Emanuele, la exiliita ĉefo de la dinastio Savoia, kiu regis Italion ĝis 1946.
La polico ankaŭ malkovris dokumenton de la P2 nomita "Piano di rinascità democratica" (plano de demokrata renaskiĝo), kie estis klare dirita ke la celo de la P2 estis influi la Itala ŝtato porke ĝi iĝu pli autoritarisma, kontaktante homojn en ĉiu nivelo de la ŝtatan administracion.
La kristan-demokrata ĉef-ministro Arnaldo Forlani devis demicii en 1981, ĉar evidentiĝis ke li provis protekti la P2. Estis granda publikan skandalon pri la tutan aferon, sed tamen la membroj de la P2 kutime ne suferis gravajn konsekvencojn pro ilia membrecon. Silvio Berlusconi eĉ fariĝis ĉef-ministro de Italio jaroj poste, sen ke preskaŭ iu ajn memorigu publike ke li estis membro de la P2.
En 1982, la itala registaro aprobis leĝon kiu malpermesis la ekziston de sekretajn organizaĵojn.

