Nikolao la 1-a (papo)

El Vikipedio

Nikolao la 1-a naskiĝis en 820 en Romo kaj tie mortis la 13-an de novembro 867. Li estis la 105-a papo de la 21-a de aprilo 858 ĝis sia morto.

Nikolao proponis, ke la kristana bapto okazu nur "en la nomo de Jesuo Kristo", ne de la Sankta Triunuo. Tiu propono malsukcesis kaj nun estas konsiderata kiel herezo.

Ankaŭ kontraŭ aliaj episkopoj Nikolao decide asertis la papan potencon. Ĉefepiskopon Johanon de Ravenna li ekskomunikis, kiam tiu rifuzis pravigi sin pro perfortaĵoj kaj mon-eltordo al pastroj kaj sub-episkopoj. Nikolao mem iris al Ravenna por ordigi la aferon; Johano deve submetiĝis al li.

Kiam en 860 la franka reĝo Lotaro la 2-a deziris (pro politikaj kialoj; li deziris agnoskigi sian eksteredzecan filon) eksedziĝi kaj preni alian edzinon, Nikolao rifuzis sian permeson kaj ekskomunikis du episkopojn (de Kolonjo kaj Treviro), kiuj estis konsentintaj la eksedziĝon. Ankaŭ Johanon de Ravenna, kiu alianxiĝis kun la du episkopoj, li denove ekskomunikis kaj devigis al submetiĝo.

Dum la oficado de Nikolao la rilatoj inter la roma kaj la bizanca (ortodoksa) eklezioj plu malboniĝis. Kiam la bizanca eklezio eksigis patriarkon Ignacon kaj anstataŭigis lin per la ne-kleriko Photios, Nikolao ekskomunikis tiun ĉi. Photios siavice dum sinodo en septembro 867 deklaris Nikolaon eksigita, sed tiu decido ne havis efikon, ĉar Nikolao mortis kelkajn semajnojn poste.


Antaŭulo:
Benedikto la 3-a
855–858
papo
858–867
Posteulo:
Adriano la 2-a
867–872
Pligrandigu