Tildo

El Vikipedio

Interpunkciaĵoj

apostrofo ( ' ); ( )
citiloj ( ‘ ’ ); ( “ ” ); ( „ ” ); ( « » )
demandosigno ( ? )
dupunkto ( : )
komo ( , )
krampoj ( ( ) ); ( [ ] ); ( { } ); ( < > )
kridemandosigno ( ) ( ?! )
krisigno ( ! )
punkto ( . )
punktokomo ( ; )
spaceto (   )
streketoj ( ); ( ); ( ); ( ) ( )
oblikvo ( / )
tripunkto ( ) ( ... )

Aliaj tipografiaj markoj

asterisko ( * )
bulmarko ( )
dividsigno ( ÷ )
kaj-signo ( & )
krado ( # )
deklivo ( \ )
plus-minus-signo ( ± ); ( )
ponardo ( † ‡)
heliko ( @ )
substreko ( _ )
tildo ( ~ )
vertikala streko aŭ "dukto" ( | )

Tildo estas la diakrita signo ~. Ĝi ofte estas aldonata super litero. En naturscienco ĝi ankaŭ estas uzata kiel memstara simbolo.

La nomo tildo devenas de 'titilus' en la latina lingvo. Ĝi oriĝinale estis malgranda n post literon: nn > n~ > ñ; an > a~ > ã, ktp.

En la portugala lingvo la tildo estas uzata por la vokaloj /ã/ kaj /õ/, tio estas, ĝi taŭgas por nazaligi la sonon de la vokaloj A kaj O. En la hispana lingvo oni ĝin uzas por esprimi la sonon nj (per ñ).

Ankaŭ en la eŭska, estona kaj la vjetnama oni uzas la tildon.