Numeralo

El Vikipedio

Matematiko > Nombro > Numeralo

Numeraloj estas vortspecoj, kiuj indikas la precizan kvanton aŭ rilaton. La bazaj aŭ kardinalaj numeraloj: unu, du, tri, ... montras nur la kvanton de objektoj, kaj la ordaj numeraloj: unua, dua, tria, ... - la vicon aŭ pozicion de iu objekto inter aliaj.

La bazaj numeraloj estas esprimitaj per simplaj eŭropaj ciferoj, sed la ordaj numeraloj varie:

  • per vortoj: unua, dua, tria, centa;
  • mikse, per ciferoj kaj literoj: 1-a (aŭ 1a), 23-a, 100-a;
  • (per romiaj ciferoj: I, V, X, L, C, D, M.)

Notu: Esprimi ordajn numeralojn per romiaj ciferoj estas kutimaĵo en multaj eŭropaj lingvoj, en aliaj ne; ekzemple, hispanoj emas skribi siglo XIX dum la danoj arabnumeralumas 19. århundrede (ambaŭ kun la signifo 19-a jarcento). Tamen, la plejmulto de la homoj lernantaj Esperanton ekster Eŭropo ne regas la romian sistemon, kaj tial en la Vikipedio estas uzataj eŭropaj ciferoj. Uzado de romiaj ciferoj estu evitenda.


Ankaŭ vidu: Skribarto, Numeralego


Lingvo > Elemento > Primitiva vorto > Partikulo > Numeralo

La numeraloj estas laŭ sia uziĝo rigardeblaj kiel primitivaj adjektivoj kaj primitivaj substantivoj. Ili estas tamen uzataj tiel speciale, ke aparta klasado ŝajnas konvena.

unu (1), du (2), tri (3), kvar (4), kvin (5), ses (6), sep (7), ok (8), naŭ (9), dek (10), cent (100), mil (1.000).

[redaktu] Vidu ankaŭ jenon: