Sankta Agata
El Vikipedio
Sankta Agata (naskiĝis ĉ. 225 en Catania; mortis ĉ. 250 en Catania) estas kristana sanktulino. Ŝi verŝajne mortis sub la romia imperiestro Decio. Ĝenerale oni pentras ŝin kun pelvo, en kiu kuŝas ŝiaj mamoj; kelkfoje oni pentras ŝin kun palmobranĉo enmane.
[redaktu] Vivo
Agata naskiĝis en Sicilio. Ŝiaj gepatroj estis riĉaj. Ĉar ŝi estis kristanino, ŝi rifuzis la edziniĝproponon de Quintianus, guberniestro de Sicilio. Por puni ŝin, li enbordeligis ŝin dum unu monato. Ĉar ŝi poste daŭre rifuzis, li ordinis, ke oni detranĉu ŝiajn mamojn. Sed nokte aperis Sankta Petro kaj flegis ŝiajn vundojn. Kiam oni rimarkis kion, la guberniestro kuŝigis ŝin sur arda karbo, kaj ŝi mortis.
Unu jaron poste Etno (vulkano) erupciis. La loĝantoj de Catania iris al la lafo kun la vualo de Agata, kaj la fluo haltis.
[redaktu] Kulto
La festotago de Sankta Agata estas la 5-a de februaro. En kelkaj regionoj oni tiam benas panon. Laŭkrede la manĝado de tiu pano evitos damaĝon al la manĝinto kaj al liaj kampoj.
La tombo de Sankta Agata situas en la katedralo de Catania. Ŝi estas patrono de Catania, maltanoj, malriĉuloj kaj paŝtistinoj, sonorilgisistoj, tekstistoj kaj oraĵistoj.
La vualo de Sankta Agata kaj aliaj restaĵoj troviĝas en la katedralo de Catania. La plej granda osta relikvo, parto de la kranio, troviĝas en monaĥejo en Kamp-Lintfort (Germanio).

