Kaŭ

El Vikipedio

Kaŭ estas neologisma esperanta konjunkcio, kiu kunigas la konjukciojn kaj kaj aŭ. Oni uzas la konjunkcion kaŭ anstataŭ , kiam oni volas emfazi, ke inter du diraĵoj (aŭ objektoj) A kaj B ne temas pri rilato de ekskluziva aŭ (veras aŭ A, aŭ B, sed ne ambaŭ samtempe), sed ke povas veri aŭ A, aŭ B, aŭ eĉ ambaŭ samtempe (do A kaj B).

Principe la ideo, ke konjunkcio esprimanta la kombinitan ideon de "kaj" kaj "aŭ" ekzistu, bonas, tamen tion oni povas atingi ankaŭ sen enkonduko de novismo simple dirante kajaŭ. Kaŭ do apartenas al la kategorio superflua balasto kaj antaŭvideble ne trovos la subtenon de la lingva komunumo.

[redaktu] Vertabelo

Jen vertabelo montrata la funkciojn de kaj, =kaŭ kaj eksluziva aŭ (0 = jes/veras; 1 = ne/neveras):

A B A kaj B A aŭ=kaŭ B A ekskluziva aŭ B
0 0 0 0 0
0 1 0 1 1
1 0 0 1 1
1 1 1 1 0

[redaktu] Kaŭ en aliaj lingvoj

En plej multaj lingvoj verŝajne ne ekzistas unu vorta kunmetaĵo (malkiel eblas kaj estas en Esperanto).

  • En la angla oni foje uzas and/or (kaj/aŭ).
  • En la ĉeĥa oni foje uzas a/nebo (kaj/aŭ).
Aliaj lingvoj