Patriarko de Konstantinopolo

El Vikipedio

La Patriarko de Konstantinopolo estas la ekumena patriarko, la "unua inter egalaj" en la orienta ortodoksa komunio. En tiu ĉi rolo, li servas kiel la spirita ĉefo kaj unuuma proparolanto por la tuta komunio (do, "unua"), sed li havas nenian oficialan aŭtoritaton super la aliaj 15 aŭtonomaj ortodoksaj eklezioj (do "inter egalaj").

Lia titolo estas Patriarko de la Ortodoksa Eklezio de Konstantinopolo, unu el la 16 aŭtonomaj eklezioj, kaj unu el la kvar originalaj orientaj ortodoksaj patriarkoj. En la rolo de ĉefo de la Ortodoksa Eklezio de Konstantinopolo, li portas la aldonan titolon Arkiepiskopo de Konstantinopolo, Nova Romo. Oni ne konfuzu tiun ĉi kun la Latina Patriarko de Konstantinopolo , ofico ne plu ekzistanta.

Konstantino la 1-a konstruis el Bizanco "Novan Romon" en 330, kaj sekve ĝia episkopo estus duuma nur al la episkopo de la malnova Romo. La romaj papoj kontraŭis dum multaj jarcentoj ajnan reordigon de la hierarkio. La Unua Koncilio de Konstantinopolo deklaris en 381 ke "la episkopo de Konstantinopolo havu unuumecon de honoro sube al la episkopo de Romo, ĉar ĝi estas la nova Romo."

Papoj Damaso kaj Gregorio la Granda rifuzis konfirmi tiun ĉi akton, tre stranga kaj polemika paŝo, ĉar aktoj de la ekumenaj koncilioj estis devigaj al ĉiuj Kristanaj eklezioj. Ĉiuokaze, la gravo de la patriarkeco de Konstantinopolo kreskiĝis sub la patronado de la bizanca imperiestro.

La Koncilio de Kalcedonio en 451 establis Konstantinopolon kiel sidejo de patriarkejo por Anatolio kaj Tracio, kaj donis la duuman lokon post Romo. Papo Leo la 1-a rifuzis akcepti tiujn ĉi akton, deklarante ĝin nevalida ĉar oni faris ĝin sen la papaj delegatoj, denove, polemika politiko.

En la romkatolika eklezio adminstrantaro, nur en 1215 ĉe la 4-a Koncilio de Laterano, agnoskis ke la Latina Patriarko de Konstaninopolo havis tian staton; en 1439, la Koncilio de Florenco (ne agnoskita de la ortodoksaj eklezioj kiel ekumena) donis tian staton al la greka patriarko.

Post la falo de Konstantinopolo, la sultano de la Otomana Imperio prenis al si la rajton elekti la patriarkon, sed la moderna turka ŝtato nur almetas la postulon ke la patriarko estu civitano de Turkujo kaj permesas ke la Sinodo de Konstantinopolo elektu lin.

Ĉi tiam la patriarko de Konstantinopolo estas Bartolomeo la 1-a.