Sankta Nikolao
El Vikipedio
Mitologio > Donacofeoj > Sankta Nikolao < Sanktuloj < Kristanismo < Religio
Sankta Nikolao (ĉ. 250-325) estas tiu Sanktulo, kiu ricevis, en la vivo de la Eklezio, la kulton pli vastan, post tiu de la Sankta Virgulino Maria. Li naskiĝis en la antikva Anatolio, en Patara de Lycia, eble en 250 aŭ 260 post Kristo. Lia figuro estis la bazo por la infana kredo de kristnaska donaco-portanto, kies nomo en multaj landoj devenas de la nomo Sankta Nikolao.
Enhavo |
[redaktu] La historia persono
Li distingis sin pro sia nobleco al la malriĉuloj kaj la bezonantoj. La epizodo, efektive, kiu karakterizis la periodon de lia juneco, kiam li estis ankoraŭ simpla laiko, estas kiam li helpis tri malriĉajn junulinojn, donante sekrete, dumnokte, tri saketojn plenajn je mono. Nuntempe, en la ikonografio estas bildigitaj tri sferoj oraj (la tri saketoj) sur la evangeliaro. Tiel, danke al li, ili edziniĝis. Pastro plena je karitato, li zorgis pri bezonoj spiritaj kaj malspiritaj de liaj fiduloj.
Eble li mortis post la 1-a Koncilio de Niceo, do post la jaro 325 p.K.
Famega pro sia protektado sur maro, li fariĝis dum la 11-a kaj la 15-a jarcento la Sanktulo plej alpreĝata en la kristana mondo, precipe post la "ŝtelo" de liaj ostoj fare de maristoj apulujaj en 1087. Multaj tradiciaj legendoj aldoniĝis je lia vivo, ekzemple en Loreno la rakonto de la tri infanoj mortigitaj kaj peklitaj kiel porkaĵon, kiujn li revivigis. Sankta Nikolao estas patrono de bakistoj kaj lombardistoj.
Lia festotago estas la 6-a de decembro.
Hodiaŭ Sankta Nikolao estas simbolo de ekumenismo.
[redaktu] La donaco-portanto
| http://commons.wikimedia.org/upload/thumb/6/6d/200px-Sinterklaas-zittend.JPG |
|
festa figuro de porinfana |
En la popolkredado, Sankta Nikolao evoluis al magia maljuna viro kiu aperas dum la Decembra festosezono, precipe la 6-an de Decembro (la Nikolaotago), je Kristnasko, kaj je Novjaro, kaj donas donacojn (ludilojn, dolĉaĵojn, ktp) al la geinfanoj. Tiu viro ekzistas en diversaj formoj kaj havas multajn kaj diversajn nomojn, aspektojn, kaj povojn. La rakonto varias de lando aŭ lando laŭ kulturo kaj tradicio. Pro liaj multaj nomoj en diversaj kulturoj, ankaŭ ekzistas pluraj Esperantaj nomoj por la kristnaska donaco-portanto. La plej kutimaj estas Sankta Nikolao, Avo Frosto, Jul-Avo, Patro Kristnasko kaj Kristnaska Viro.
Jen listo de la diveraj versioj de la donaco-portanto "Sankta Nikolao" en diversaj eŭropkulturaj landoj:
[redaktu] Je Nikolaotago, la 6-a de decembro
- Sankta Nikolao, Sinter Klaas en Nederlando por Nikolaotago. La legendo de tiu ĉi sanktulo miksiĝis kun paganaj tradicioj por krei multajn el la ceteraj vintraj donacofeoj.
[redaktu] Je la nokto antaŭ Kristnasko (la 25-a de decembro).
- Patro Kristnasko.
- Santa Claus, en Usono.
- Weihnachtsmann (germane Kristnaskoviro) en Germanio (ĉefe en la protestantaj areoj).
- Christkind aŭ Kristkind, (germane Kristoinfano) en Germanio (ĉefe la katolikaj areoj) kaj Aŭstrio.
- Julnissen, en Norvegio kaj Danio.
- Jultomten, en Svedio.
- Joulupukki, Julbokken, en Finnlando
- Olentzero, en Eŭskio.
[redaktu] Je Novjaro, la 1-a de januaro.
- Avo Frosto, en Rusio por Novjaro.

