Norbert Barthelmess

El Vikipedio

Norbert BARTHELMESS (Bartelmes), (naskiĝis 1897 - mortis la 30-an de novembro 1987 en Parizo) estis germandevena ĵurnalisto, sennacieca esperantisto kaj aktiva SAT-ano.

Enhavo

[redaktu] Vivo

Norbert Barthelemes partoprenante en semajnfino de pariza Sat-Amikara grupo en Nemours en 1963 Starantaj : Renato Magnani, Norbert Barthelmes, Georges Lagrange, Juliette Ternant, ? Kaŭrantaj : ? , Erika Lagrange La infanoj : Bernard kaj Patrick Lagrange, Marc kaj Sylvie Ternant, Arno Lagrange
Pligrandigu
Norbert Barthelemes partoprenante en semajnfino de
pariza Sat-Amikara grupo en Nemours en 1963
Starantaj : Renato Magnani, Norbert Barthelmes, Georges Lagrange, Juliette Ternant, ?
Kaŭrantaj : ? , Erika Lagrange
La infanoj : Bernard kaj Patrick Lagrange, Marc kaj Sylvie Ternant, Arno Lagrange

Bartelmes naskiĝis en Duseldorfo en 1897, kaj iĝis Esperantisto en 1911. Li gvidis kursojn en laborista klubo en Duseldorfo. Forlasinte Germanion dum la Unua mondmilito, li poste vivadis en Francio. Redaktoro de "Sennaciulo", "La Nova Epoko" kaj "La Lernanto". Tradukis Faŭston de Goeto, 1a parto (1923). Verkis rakontojn kaj romanojn, kaj parte kursan lernolibron por laboristoj Petro (1925). Kompilis Proletaria Kantaro (1924) kaj Unua Legolibro (1932). Aperigis poemojn, rakontojn en SAT-organoj. En septembro 1939 li estis kunvokita de la franca policejo, kaj sendita al koncentrejoj, komence en Parizo, poste en Normandio kaj fine apud Bordozo. En junio 1940 li estis resendita al Germanio post la alveno de la germanaj trupoj. Komence de 1942, la Gestapo sendis lin al malliberejo en Norda Francio, kaj li estis poste direktita al germana koncentrejo dum la somero. En 1944-45 li estis mobilizita kiel ambulancisto, kaj fine iĝis kaptito de la usona armeo. Li revenis en Parizo dum somero 1948, kaj denove dungiĝis ĉe SAT kiel ĝenerala sekretario kaj redaktanto de Sennaciulo. Dum la postaj jaroj li ankaŭ aktivis en la kabaredo de la Tri koboldoj, interalie kiel pianludanto. Dum multaj jaroj li loĝis en ruldomo en la pariza ĉirkaŭurbo. Fine de 1982 li ĉesis redakti Sennaciulon, kaj transdonis al taskon al Kreŝimir Barkoviĉ. Li mortis en Parizo en 1987.

[redaktu] Verkoj:

Pri liaj verkoj EMBA skribis en EdE: "Larĝaj horizontoj, sociaj kontrastoj. Li preferas la temojn pri infanoj, penetras en la infanan animon, kaj kondukas la leganton en la ĉarman, petolan, tamen preskaŭ ĉiam nubo-ombran mondon de la malriĉaj prolet-infanoj."

[redaktu] Rete legeblaj tekstoj

• Per la lingvo por la revolucio, el Sennacieca Revuo, 1923
• Sur nia vojo, el Sennacieca Revuo, 1924
• Ne plu ludo (ero), 1947

[redaktu] Ekstera ligo

• Norbert BARTHELMESS