Hervé Gonin
El Vikipedio
Hervé GONIN estas franca esperantisto. Li vivas en Lambrès-lez-Douai, vilaĝo en la departemento Nord.
[redaktu] Verko
Centjara asocia Esperanto-movado en Francio. Paris: UFE, 1998. 215 paĝoj.
[redaktu] Tradukoj
- Hergé: La krabo kun oraj pinĉiloj. Paris-Tournai: Casterman, 1981. 62 paĝoj.
- André Maurois: Noveloj. Paris: UFE, 1984. 68 paĝoj.
- Bonaventure Des Périers: Novaj distraĵoj kaj amuzaj eldiraĵoj. Paris: UFE, 1985. 56 paĝoj.
- Alphonse Daudet: La leteroj el mia muelejo (1). Paris: Franca Esperantisto, 1987. 52 paĝoj.
- Georges Courteline: Komedioj. Paris: UFE, 1989. 68 paĝoj.
- Pierre-Augustin Caron De Beaumarchais: La freneza tago, aŭ La edziĝo de Figaro. Paris: UFE, 1989 (unua parto), 1990 (dua parto). Entute 129 paĝoj.
- Théophile Gautier: Omfala kaj aliaj rakontoj. Paris: Franca Esperantisto, 1992. 52 paĝoj.
- Jules Renard: La plezuro disiĝi. La geedza pano. Paris: UFE, 1994. 40 paĝoj.
- Hergé: Tinĉjo en Tibeto. Paris-Tournai: Casterman, 2005.
Ĉi tiu artikolo pri "Hervé Gonin" ankoraŭ estas ĝermo pri biografio de esperantisto. Vi povas helpi pluredakti ĝin post klako al la ligo «redaktu».
Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi.
Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi.

