Kanto pri la militiro de Igor
El Vikipedio
Kanto pri la militiro de Igor (ukraine Слово о полку Ігоревім) - heroeca poemo de nekonata aŭtoro de la princa epoko en la historio de Ukrainio. Ĝi estas glora ĉefverko de la antikva ukraina literaturo de la fino de la 12-a jarcento, atesto pri la alta kultura nivelo de Kijiva Rusjo. Ĝi estis verkita sub impreso de la malsukcesa militiro de la novgoroda-sivereca princo Igor' Svjatoslaviĉ kontraŭ la kumanoj (kipĉakoj) en 1185. La originalon trovis rusa grafo A. Musin-Puŝkin en 1791 kaj publikigis ĝin en Peterburgo en 1800. La temon uzis por dramo Hnat Ĥotkeviĉ (1926), por opero A. Borodin kaj Mikola Lisenko.
La eposo estis tradukita en multajn lingvojn, nur en la ukraina lingvo ekzistas pli ol 25 tradukoj. Fragmenton esperantigis okaze de 800-jariĝo de la militiro ukraina esperantisto Volodimir Pacjurko (Bulgara Esperantisto, 1985).
- La duan tagon matene
- la sanga aŭroro tagiĝon aŭguras;
- nigraj nuboj el maro iras,
- volas ili plenkovri kvar sunojn,
- kaj bluaj fulmoj en ili tremas.
- Estos fortega tondrado!
- Pluvo el sagoj
- venos flanke de la granda Dono!
- Tie la lancoj rompiĝos
- kaj la sabroj breĉetiĝos
- kontraŭ kaskojn de la kumanoj,
- ĉe la rivero Kajalo,
- apud la granda Dono.
- Ho rusja tero, estas vi jam trans la monto!

