Evangelio laŭ Johano
El Vikipedio
La evangelio laŭ Johano estas la kvara libro de la Nova testamento de la kristana Biblio.
Ĝi pli forte diferencas de la aliaj tri evangelioj, nomataj "sinoptikaj", ol tiuj diferencas inter si. Tio kondukis inter teologoj al la "teorio pri du fontoj", kiu supozas, ke origine ekzistis du tekstoj pri la vivo de Jesuo Kristo, el kiuj ekestis unuflanke la sinoptikaj evangelioj kaj aliflanke la evangelio laŭ Johano.
Laŭ tradiciemaj teologoj la aŭtoro de la evangelio estas la apostolo Johano. Ĉapitro 19, versegoj 25–27, priskribas scenon ĉe la kruco de Jesuo, kiu mankas ĉe la sinoptikuloj: Jesuo rigardis "apudstarantan disĉiplon, kiun li amis", kaj diris al sia patrino "Virino, jen via filo". Tion kelkaj interpretas tiel, ke la amata disĉiplo estis Johano mem, ĉar fine de la evangelio (21, 24) tekstas: "Tiu estas la disĉiplo, kiu atestas pri tio kaj skribis tion". Aliflanke tiaj finaj rimarkigoj estas tekniko, kiun multaj aŭtoroj uzis por havigi al si pli da kredindeco.

