Intalo
El Vikipedio
Intalo (Intal) estas planlingvo kreita de Erich Weferling en 1956 kaj re-prezentita kun kelkaj reformoj en 1964-65 kun la nomo Intalo 2 (Intal II). Intal povas esti rigardata kiel evoluinta formo de Unesal Interlingu kaj kompromisplanlingvo inter Esperanto kaj Novialo.
La muzikistaro Piĉismo havas muzikojn en Intal.
Enhavo |
[redaktu] Gramatiko
[redaktu] Alfabeto kaj prononco
Intal uzas la latinan alfabeton kaj la skribo estas fonemika.
[redaktu] Morfologio
Difina artikolo: le; nedifina: un.
Ne estas deviga finaĵo al substantivo, sed ĝi povas finiĝi per -e (neŭtra), -a (ingenra) aŭ -o (virgenra). Ekzemple: libre, table, hotel, manu (neŭtraj); filio, filia, filies (filio, filia, gefiloj), Sinioro, Siniora (sinjoro, sinjorino), patro, matra (patro, patrino), kavale, kavalo, kavala (ĉevalo, virĉevalo, ĉevalino). La pluralo estas farata per -s: libres, filios, filias, hotels, sistems, atoms.
Ne estas deviga finaĵo al adjektivo, sed ĝi ofte finiĝas per -i: simpli, belim, bon (simpla, bela, bona).
La adverbo finiĝas per -im: simplim (simple), belim (bele), bonim (bona).
Personaj pronomoj: me (mi), tu (ci), il(o) (li), el(a) (ŝi), ol (ri), it (ĝi), nos (ni), vus (vi), les (ili), ilos (vira ili), elas (ina ili). Ne estas deviga akuzativo, sed oni povas meti -em por indiki ĝin: nos-em (nin). Posedaj pronomoj: mei (mia), tui (cia), vui (singulara via), su(i) (lia, ĝia, ŝia, sia, onia) , nosi (nia), vusi (plurala via), lesi (ilia).
Demonstrativaj pronomoj ti (tiu neŭtra), tie (tiu [[ri]a), (tio vira), tia (tiu ina), to (tio). Demandaj kaj rilataj pronomoj: ki, ko, kval (kiu, kio, kia).
La verba infinitivo kaj la prezenco finiĝas per -a: ama (ami, amas), planta (planti, plantas), sentia (senti, sentas), ekspedia (ekspedi, ekspedas), salua (savi, savas). La neperfekta pasinto finas per -ed aŭ estas farata per vorteto (helpverbo) did: plantis = planted aŭ did planta; la perfekta pasinto estas farita per vorteto ha: estis pantanta = ha planta. La futuron oni faras per vorteto vu: plantos = vu planta. La imperativon oni faras per -u, aŭ per simpla radiko: plantu = plantu aŭ plant. Estas nur la prezencaj participoj, aktiva (-ant) kaj pasiva (-at) kiel en Esperanto.
Estas multaj helpverboj: darf, dev, did, es, fi, fid, ha, had, las, let, mey, mus, pot, vas, ve, vol, vud.
[redaktu] Ekzemplo
Ekzempleto: Per ti gramatikal formes e un international vortelibre de un planlingue on pot skripta letres, ki fi komprendat da multi homs in le toti monde.
Traduko: Per tiuj gramatikaj formoj kaj internacia vortaro de planlingvo, oni povas skribi leterojn, kiuj estos komprenataj de multaj homoj en la tuta mondo.
[redaktu] Bibliografio
Erich Weferling
Standard Gramatik del International Auksiliari Linguo - INTAL
Braunschweig, 1968
36 pp.
Weferling, Erich.
Standard-Gramatika del international auksiliari lingue, kompilat par Erich Weferling sub le nom INTAL.
6ti meliorat ed.
Braunschweig, 1974.
36 p. port. 21 cm.

