Mallongvosta albatro
El Vikipedio
La mallongvosta albatro (Diomedea albatrus) el la ordo de procelarioformaj birdoj kaj familio de diomedeedoj vivas en Penghu-insularo kaj insuloj apud Tajvano kaj travintras ĉe la ĉinaj marbordoj. Ĝi estas granda marbirdo kun flugiloj longaj je pli ol 2 m. Ĝi diferencas de alispecaj diomedeoj per sia bekego. Ĝiaj korpoplumoj estas blankaj, ĝiaj kapo kaj nuko flavbrunaj, ĝiaj ŝultroj, flugiloj kaj pinto de la vosto griznigraj, kaj ĝia beko flava, ĉe kies ambaŭ flankoj estas naztuboj.
La albatro havas longajn kaj maldikajn flugilojn kun pli ol 30 akcesoraj flugplumoj, kiuj tre taŭgas por fari longan vojaĝon super maro. Ĝi scipovas naĝi kaj mergiĝi. Matene ĝi manĝas fiŝojn, sepiojn, kiuj aperas sur la marsurfaco en nokto, kaj aliajn marajn vivulojn. Albatroj ŝatas flugi post ŝipoj por manĝi deĵetitajn bestajn internaĵojn kaj aliajn forĵetaĵojn. De decembro ĝis la sekvanta marto estas ilia genera periodo. Tiam ili kolektiĝas sur senhomaj insuloj. La birdinoj metas po unu grandan ovon en terkavo. La gepatraj birdoj alterne kovas ĝin. La kovado daŭras 70 tagojn. La elkovita ido portas densan lanugon kaj sin nutras per sekreciaĵo de la stomako de siaj gepatroj. La grasa birdido povas pezi duoble tiom, kiom ĝiaj gepatroj. Poste kun la kreskado de la plumaro ĝi iom post iom malpeziĝas. Post ĉ. 4 monatoj ĝia korpo surhavas blankajn plumojn, kaj ĝiaj gepatroj forlasas ĝin. Tiutempe la birdido ankoraŭ ne povoscias flugi. Ĝi sin vivtenas per la graso akumulita en la korpo. En la genera periodo ĉiuj nestoj lokiĝas proksime unu al alia, kaj la albatroj povas pace kunvivi. Se homo proksimiĝas al nestoj, ili do atakas lin amase, ŝprucigante tre malbonodorajn enhavajojn el sia stomako. Por preni iliajn plumojn, oni multe kaptis ilin, ke la nombro de albatroj fariĝas tre malgranda. Nun ili estas listigitaj kiel internacie protektataj birdoj.
Kategorioj: Tajvano | Insuloj | Birdoj

