Puto

El Vikipedio

Puto estas profunda truo, fosita en tero, por tiri el ĝi akvon, kiu tien kolektiĝas pro subtera fonto aŭ trasorbiĝo.

La ĝeneraligo de akvoturoj kaj kanalizoj plej ofte transformiĝis putojn, kiujn oni trovis en multegaj ĝardenojbienoj, al nuraj ornamaĵoj, plejofte fermita per krado por malhelpi enfalon de personoj.

Nuntempe pro altaj akvokostoj en eŭropaj landoj oni denove fosas individuajn putojn en la kamparo.

[redaktu] Historio

La plej malnovaj ĝis nun konataj putoj estas el la komenca neolitiko kaj troviĝas sur la insulo Kipro. La nun submara puto de Atlit Yam (Israelo) estas el la 6-a jarcento a.K.. En la mezolitika loĝejo Friesack en Brandenburgio troviĝas tri ekskavaĵoj kiujn la tiamaj ĉasistoj kaj rikoltistoj konstruis por havigi al si puran trinkakvon. Tion sugestas ujoj el testudo-karapacoj kaj betulŝelo trovitaj sur la fundo de la ekskavaĵoj. La unuaj veraj putoj estis kreitaj inter ĉirkaŭ 5550 kaj 4950 a.K. en Mezeŭropo. Ili estis ene tegitaj de kverkoligno.


[redaktu] Eksteraj ligiloj

•  Popoltradiciaj informoj pri putoj (Aŭstrio)
•  Montras kelkaj putoj en la Fichtel-montaro