Karelia-Finna Soveta Respubliko

El Vikipedio

La flago de Karelia-Finna Soveta Respubliko en  1953-1956
Pligrandigu
La flago de Karelia-Finna Soveta Respubliko en 1953-1956

Karelia-Finna Soveta Respubliko (ruse: Карело-Финская Советская Социалистическая Республика, finne: Karjalais-Suomalainen Sosialistinen neuvostotasavalta) estas historia respubliko de Sovetio, kiu ekzistis de 1940 ĝis 1956.

La loĝantaro estis klare malpli granda ol en aliaj sovetaj respublikoj kaj plimulto el loĝantoj estis rusoj. Kareloj estis nur 15% el loĝantoj kaj finnoj loĝantaj en Karelio estis grandparte forpelitaj fine de 1930-aj jaroj.

[redaktu] Historio de la respubliko

Karelia-Finna Soveta Respubliko estis fondita la 31-an de marto 1940 el teritorio de Karelia Aŭtonoma Soveta Respubliko kaj el plejparto da teritorio kiu estis ligita al Sovetio el Finnlando post la Vintra milito. La teritorio de la nova respubliko estis proksimume 200 000 km² kaj ĝi havis en jaro 1941 preskaŭ 700 000 loĝantoj.

Tamen la finna loĝantaro de gajnita teritorio komplete transloĝiĝis al Finnlando kaj la novaj teritorioj ricevis novajn loĝantojn el aliaj partoj de Sovetio, plejparte el Rusio, Belorusio kaj Ukrajnio.

Dum daŭriga milito (1941-44) granda parto el Karelio estis okupita de finnoj.

En 1945 la sud-okcidenta parto de la respubliko (kun urboj Viborgo kaj Käkisalmi) estis ligita al Leningrada provinco, en la nordo la distrikto de Kandalakŝa estis ligita al Murmanska provinco.

Fine de 1940-aj jaroj proksimume 30 000 ingriaj finnoj transloĝiĝis al Karelio kaj la nombro de finnlingvaj loĝantoj kreskis. Tamen baldaŭ la transloĝiĝo estis haltigita.

La 16-an de julio 1956 la statuso de la respubliko estis ŝanĝita: ĝi fariĝis Karelia aŭtonoma respubliko de Rusio. Laŭ Kliment Voroŝilov la decido estis farita pro la peto de Finnlando kaj por plu evoluigi la amikecajn rilatojn inter la ŝtatoj.