SOS-Infanvilaĝo
El Vikipedio
La SOS-Infanvilaĝoj estiĝis pro la multaj militorfoj post la dua mondmilito; la inicianto estis la germana Hermann Gmeiner.
La infanoj, por kiuj ne eblas kreski en normala familio, povas tio okazi en la infanvilaĝoj.
La infanoj povas plenaĝiĝi kun vilaĝa infanpatrino kaj 5-7 gefratoj. Tie povas kunvivi eĉ veraj gefratoj. Ĉiu familio havas sian propran domon en la vilaĝo. Ili povas tie resti tiel longe kiel en normala familio.
La infanoj vizitas – kie eblas – la normalajn lernejojn, por eviti la getto-senton. Gravas la partopreno, kontrolo de profesiaj pedagogoj, psiĥologoj en la vilaĝo.
La unua infanvilaĝo estis konstruita en 1949 en Imst en Tirolo. Hodiaŭ ekzistas infanvilaĝoj dise jem en 131 landoj.
La organizacio de SOS infanvilaĝoj estas sendependa de konfesioj aŭ politikaj influoj. Tio estas komun-utila unuiĝo kun sidejo en Innsbruck.
La plej granda parto de spendoj kaj sponsorado dependas de firmoj.
En Aŭstrio ekzistas 9 infanvilaĝoj:
- Imst, Tirol, ekde 1949
- Nußdorf-Debant, Osttirol, 1955
- Altmünster, Aŭstrio Supra, 1955
- Hinterbrühl, Aŭstrio Malsupra, 1957
- Moosburg, Kärnten, 1957
- Seekirchen am Wallersee, Salcburgo, 1964
- Stübing, Steiermark, 1962
- Pinkafeld, Burgenland, 1963
- Alberschwende, Vorarlberg, 1966
En Hungario ekzistas 3 infanvilaĝoj:
- Battonya
- Kecskemét
- Kőszeg
En Germanio ekzistas 14, en Svislando 1 infanvilaĝoj.
[redaktu] retligoj en la germana, hungara:
- SOS-Kinderdörfer in Österreich
- SOS-Kinderdörfer in Deutschland
- SOS-Kinderdorforganisation in der Schweiz
- SOS-Gyermakfalu
| Ĉi tie estas aldonaj bildoj por la artikolo. Vi povas helpi al Vikipedio se vi elektos la taŭgajn bildojn kaj metos ilin en la artikolon. |

