Trikonsonanto

El Vikipedio

En priskriboj de la klasika araba lingvo, oni grupigas vortojn laŭ la komuna trikonsonanto. Temas pri sinsekvo de tri konsonantoj en aro da vortoj kies vokaloj kaj afiksoj malsamas, sed kies signifoj restas parencaj, ene de sufiĉe unueca semantika kampo (foje la rilato montriĝas pli loza).

Oni povus diri, ke trikonsonanto estus la arablingva ekvivalento de la radikoj de esperanto.

Ekzemple, la trikonsonanto ktb prezentas la ideon skrib-:

kataba = li skribis
jaktub = li skribas
kitāb = libro
kutub = libroj

Aŭ la trikonsonanto slm kun la ideoj paco, submetiĝo, islamo:

salām = paco
islām = islamo
muslim = islamano

Vidu ankaŭ: Esperantigo de vortoj el araba fonto