Luciano Pavarotti

El Vikipedio

Luciano PAVAROTTI (n. 12-an de oktobro 1935, Modena, Italio) estas itala lirika tenora operkantisto; li famiĝis precipe pri elkantado de altaj sonoj. Li apartenas krom Carreras kaj Domingo al la tielnomataj La tri tenoroj (tiu formiĝis dum la futbala mondpokalo de 1990).

Li venis el muzikista familio, sed li studis en la naskiĝloko en la instruistoeduka altlernejo (1955), poste instruis en bazlerenjo du jarojn, sed samtempe lernis private operkantadon en Modena ĉe Arrigo Pola kaj ĉe Ettore Campogalliani en Mantua. Post kiam li gajnis la kantokonkurson de Concorso Internationale, en 1961 debutis en operejo Reggio Emilia. Poste li kantis en Eŭropo kaj Aŭstralio kaj ekde 1971 regule en la novjorka Metropolitan. Pavarotti ofet aperis en koncertoj, televido kaj pro tio li iĝis konata eĉ krom la operamikoj.

Oni taksas Pavarotti la plej bona operkantisto de bel canto, kiu povas en pure elkanti eĉ la plej altajn sonojn.

Liaj plej famaj operaj roloj estas princo de Rigoletto, Tonio el la Filono de la regimento, Arturo el la Puritanoj kaj Radames el Aida.

Li finsi sian karieron en beendete kiel operkantisto per tri festitaj surscenigoj de Puccini-a Tosca en la Metropolitan Opera, Novjorko.

[redaktu] Diskografio (Elektoj)

  • O sole mio (1979)
  • Mamma (1984)
  • Passione (1985)
  • Tutto Pavarotti (1989)
  • The essential Pavarotti (1990)
  • Ti amo - greatest love songs (1993)
  • Pavarotti Plus (1997)
  • Pavarotti greatest hits - the ultimate collection (1997)

[redaktu] Filmografio

  • Amata Giorgio (1982)

[redaktu] Rete