Sankta Jakobo

El Vikipedio

Saint Jacques le Majeur
Pligrandigu
Saint Jacques le Majeur

Sankta Jakobo (aŭ Jakobo la Granda, Jakobo la Ĉefa, hispane: Santiago) estis filo de Zebedeo kaj unu el la dek du apostoloj de Jesuo. Li mortis ĉirkaŭ la jaro 44.

Enhavo

[redaktu] Biblio

En la Nova Testamento Jakobo estas filo de Zebedeo kaj de Salome. Li estis, kiel ankaŭ sia patro kaj sia frato Johano, fiŝkaptisto ĉe la galilea maro kaj laboris kun Andreo kaj Simon Petro (Mt 4,21 kaj Lk 5,10). Jakobo estis, kiel sia frato Johano kaj Petro inter la unuaj disĉiploj (Mt 4,21), kiuj havis specifan rangon inter la disĉiploj (Mt 17,1; 26,37 Lk 8,51). Jakobo kaj Johano estis nomitaj de Jesuo "Boanerges", tondrofiloj, pro ilia kredofervoro (Mk 3,17). Post la resurekcio Jakobo kaj aliaj apostoloj troviĝas en Jerusalemo (Apg. 1,13). Ĉirkaŭ 44 p. K. li estis mortigita de Herodo Agripa la 1-a (Apg. 12,1f).

[redaktu] Legendoj

Ekzistas multaj legendoj pri Jakobo. En Hispanio oni diras, ke Jakobo predikis sur la ibera duoninsulo tuj post la resurekcio de Jesuo kaj tie varbis multajn disĉiplojn. En la, laŭ li nomita pilgrimejo Santiago de Compostela oni konstruis katedralon post malkovro de lia tombo. Laŭ alia tradicio liaj relikvoj troviĝas en Tuluzo (Francio) en la preĝejo Sankta Saturnino.

[redaktu] Protektanto

Jakobo la Granda estas protektanto:

[redaktu] Vidu ankaŭ

[redaktu] Eksteraj ligiloj

Komunejo
La Vikimedia Komunejo havas dosierojn rilatajn al