Mirandola

El Vikipedio

Mirandola
Dosiero:Mirandola-Stemma.png
Regiono: Emilio-Romanjo (Emilia-Romagna) (2005)
Provinco: Modena (2005)
Koordinatoj: 44° 52' 0" N, 11° 4' 0" E Mapo
Alto super marnivelo: 18 m
Areo, km2: 137 (2005)
Loĝantaro: 22817 (31-12-04)
Loĝdenso, 1/km2: 157 (2005)
Subdividaĵoj: Quarantoli, S. Martino Spino, Mortizzuolo, San Martin Carano, Gavello, S. Giacomo Roncole, Cividale, Tramuschio (2005)
Najbaraj komunumoj: Bondeno (FE), Cavezzo, Concordia sulla Secchia, Finale Emilia, Medolla, Poggio Rusco (MN), San Felice sul Panaro, San Giovanni del Dosso (MN), San Possidonio, Sermide (MN) (2005)
Sankta patrono: San Possidonio
Festa tago: 16-a de majo (2005)
Nomo de loĝantoj: mirandolesi
Poŝtkodo: 41037 (2005)
Imposta kodo:
Kodo laŭ ISTAT: 036022 (2005)
Telefona prefikso: 0535 (2005)
Retpaĝo: http://www.comune.mirandola.mo.it/
Loko en mapo


Mirandola estas komunumo de Italio de 21.482 loĝantoj de la provinco de Modena (laŭ la ŝtata strato 12, direkte al Verono) Çi urbeto de la modena ebenaĵo konservas ankoraŭ en la poligonala plano postsignojn de la strukturo de renesanca forteso. Sidejo dum 400 jaroj de la dinastio de la famiglio Piko (tre fama estas Johano Piko de la Mirandolo, humanisto kaj sciencisto del dekkvina jarcento), Mirandolo pasis al la superregado de familio Este nur en la 1711. Mirandolo eltenis du famajn sieĝojn, la unua de la papo Julio la 2-a, la dua de la papo Julio la 3-a, en la 1552.

La dekadenco de la urbeto estiĝis ankaŭ de ruiniĝo de fulmo kiu en la 1774 eksplodigis la pulvejon kaj parton de la kastelo kiu estis la reĝejo da la familio Piko: la aktuala turego, kiu prezentiĝas al la Konstitucia Placo en la urbocentro, estas plejparte dudekjarcenta rekonstruo , kiu reintegrigi la originalan deksepjarcentan portikon kaj la fasadon de la Nova Galeio. La kastelo de la famiglio Piko laste restaŭriĝis kaj ĝi estas aperta al la publiko.

En la historia nukleo de la placo estas la Palaco de la Regiono, laŭstila tardo gotika, la dekkvina jarcento Palazzo Bergomi kaj la Komunuma Palaco (1468), kiu interne gastigas la portretojn de la Pikoj kaj aliajn multvalorajn pentraĵojn (Adorazione dei Magi atribuita al Palma il Giovane)