Kapacitanco

El Vikipedio

Kapacitanco - atributo de duo de konduktiloj aŭ de unu konduktilo, kiu priskribas ilian povecon kapaciti ŝargon. Por ĝi kutime estas uzata litero "C". Ĝi estas mezurita en faradoj.

Por duo de konduktiloj kapacitanco estas

C = \frac Q V,

kie Q estas ŝargo, V estas tensio inter la konduktiloj.

Kiam inter la konduktiloj estas tensio V en unu konduktilo estas ŝargo Q, en la alia estas ŝargo minus Q.

Se la konduktiloj estas la samaj, ebenaj, paralelaj kaj proksimaj unu al la alia do konduktanco inter ili estas

C = \varepsilon_0 \varepsilon \frac S d,

kie S - areo de ĉiu el la konduktiloj;

d - distanco inter la konduktiloj;
ε - (relativa) dielektra permeableco de medio inter la konduktiloj;
ε0 - elektra konstanto.


Por unu konduktilo kapacitanco estas

C = \frac Q V,

kie Q estas ŝargo en la konduktilo, V estas potencialo de la konduktilo.

Se la konduktilo estas globo do konduktanco de ĝi estas

C = 4 \pi \varepsilon_0 \varepsilon R.

kie R - radiuso de la konduktilo.

[redaktu] Vidu ankaŭ jenon: