La Kredo Nicea

El Vikipedio

La Kredo Nicea estas mallonga sed preciza resumo de la kredo de kristanismo kiun akceptas la katolika, ortodoksa, anglikana kaj aliaj protestantaj eklezioj. Ĝi estis originale verkita en la 4-a jarcento por klarigi la kredon de la Eklezio kontraŭ herezoj (precipe arianismo). La aŭtoritata teksto estis en la greka lingvo.

Enhavo

[redaktu] Teksto en la latina lingvo

Credo in unum Deum, Patrem omnipotentem, factorem caeli et terrae, visibilium omnium et invisibilium.

Et in unum Dominum Iesum Christum, Filium Dei unigenitum, et ex Patre natum ante omnia saecula. Deum de Deo, Lumen de Lumine, Deum verum de Deo vero, genitum non factum, consubstantialem Patri; per quem omnia facta sunt. Qui propter nos homines et propter nostram salutem descendit de caelis. Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine, et homo factus est. Crucifixus etiam pro nobis sub Pontio Pilato, passus et sepultus est, et resurrexit tertia die, secundum Scripturas, et ascendit in caelum, sedet ad dexteram Patris. Et iterum venturus est cum gloria, iudicare vivos et mortuos, cuius regni non erit finis.

Et in Spiritum Sanctum, Dominum et vivificantem, qui ex Patre [Filioque] procedit. Qui cum Patre et Filio simul adoratur et conglorificatur: qui locutus est per prophetas. Et unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam. Confiteor unum baptisma in remissionem peccatorum. Et expecto resurrectionem mortuorum, et vitam venturi saeculi. Amen.


[redaktu] Traduko

"Mi kredas je unu Dio, la Patro ĉiopova,
Kreinto de ĉielo kaj tero, de videbla ĉio kaj nevidebla.
"Kaj je unu Sinjoro Jesuo Kristo,
La Filo de Dio solenaskita, kaj de Patro naskita antaŭ ĉiuj epokoj.
Dio el Dio, Lumo el Lumo, Dio vera el Dio vera,
Naskita ne kreita, kunsubstanca kun la Patro; per kiu ĉio kreita estas.
Kiu por ni homoj kaj nia savo, subiris el la ĉielo.
Kaj enkarnigita estas de Spirito Sankta el la Maria Virga, kaj homo farita estas.
Krucumite ankaŭ pro ni sub Poncio Pilato, suferis kaj entombigita estis,
Kaj releviĝis la trian tagon, laŭ la Skriboj,
Kaj superiris en la ĉielon, sidas dekstre de la Patro.
Kaj denove venos kun gloro, por juĝi la vivantajn kaj mortintajn,
De kies regno ne estos fino.
"Kaj je la Spirito Sankta, Sinjoro kaj viviganto,
Kiu el la Patro kaj el la Filo elvenis.
Kiu kun la Patro kaj la Filo kune estas adorata kaj kunglorigata;
Kiu paroladis per la profetoj.
Kaj je unu sankta, katolika kaj apostola Eklezio.
Mi konfesas unu bapton por pardono de pekoj.
Kaj atendas la releviĝon de mortintoj
Kaj la vivon de la venonta epoko.

"Amen."

La Kredo estas produkto de la difino de la kristana fido verkita de la Koncilio de Niceo (325) kaj de la Koncilio de Konstantinopolo (381). Batalante kontraŭ arianismo kaj aliaj herezoj, kiuj temis pri la dieco kaj homeco de Jesuo kaj la preciza rilato difinis la Kredon. Eĉ hodiaŭ ĝi restas la baza resumo de la kristana kredo.

En la 4-a jarcento la disputita vorto estis "kunsubstanca" (samsubstanca, homoousios en la helena).

[redaktu] La polemiko pri Filioque

La esprimo "kaj la Filo" (Filioque en la originala latina) ne aperis en la originala kredo. Ĝi ne estis asertita ĝis la Koncilio de Kalcedono en 451, kaj ne aperis en la katolika liturgio ĝis post la 8-a jarcento. Ĝi ankoraŭ ne estas akceptita de la ortodoksismo, kaj en la 15-a jarcento reuniĝon de la ortodoska eklezio kun la katolika estis malhelpita de la nevolo de la katolika forlasi tiun kredon.

[redaktu] Eksteraj ligoj

[redaktu] Vidu ankaŭ jenon: