Terena aŭtomobilo

El Vikipedio

teren-axuto tra-akve

Terenaj aŭtomobiloj (ĵipo, ĉia-terenaj, ekstervojaj aŭtomobiloj, teren-aŭtoj) estas aŭtomobiloj por veturo sur malfacilaj terenoj, ekster vojo kun firma surfaco (ekz. asfaltabetona).

Ili havas la sekvajn karakterizaĵojn:

  • alta ĉasio, rilate al la grundo
  • grandaj radoj kaj malfajna pneŭa profilo
  • ĉiurada movo
  • tre malalte lokita movilo
  • diferenciala blokilo
  • kadra konstrumetodo
  • alte-situanta aer-alsuĉilo kun polvoprotekto

Ili estas uzataj ĉefe de soldatoj, ĉasistoj, en la agro- kaj forstokulturo kaj en motorsporto. La terenaj aŭtoj estas parencaj al Sport-Utila Veturilo (angle Sports Utility Vehicle)]].

[redaktu] mezurnombroj

Por la terena veturkapablo ekzistas karakterizaj mezurnombroj:

  • akvoprofundo estas tiu akvoprofundo, kiu estas traveturebla je malrapida veturo.
  • suprenira kapablo (dekliveco)
  • grunda libereco (maksimuma alto de mallarĝaj obstakloj)
  • eskarpa angulo antaŭe kaj poste
  • rampla angulo

[redaktu] tipaj terenaj aŭtomobiloj

  • Unimog
  • Munga
  • Mercedes G-klaso, Wolf (Bundeswehr)
  • VW Iltis
  • Toyota Landcruiser
  • Nissan Patrol
  • Jeep
  • Steyr-Daimler-Puch Haflinger kaj Pinzgauer
  • Land Rover
  • Hummer
  • Lada Niva
  • Suzuki Samurai/JIMNY

[redaktu] jure

En la Eŭropunia juro, terena veturilo estas difinita kiel motorveturilo de internacia klaso N (kun tuta maso de ĝis 2 t) aŭ M kaj kun sekvaj ekipaĵoj:

Krom tio ekzistas preskriboj pri grunda libereco kaj trapenda angulo.