Meŝika imperio
El Vikipedio
Meksiko > Historio de Meksiko > Mezameriko
La meŝika imperio
La meŝikoj (kiuj fakte donis la nomon al la lando) alvenis en Anaŭakon (la valo de Meksiko, kie nuntempe staras Meksikurbo) ĉirkaŭ la dua duono de la 12-a jarcento, kiam tie jam loĝis aliaj popoloj.
La novalvenintaj meŝikoj establis sin en Ĉapultepeko en 1276, de kie estis forpelitaj post batalo, kaj kondukitaj kiel kaptitoj al Kuluakano. La kuluoj, de tolteka deveno, ekziligis la meŝikojn al Tizapano, kun la ideo ke la multnombraj serpentoj tie loĝantaj mortigus ilin. Sed tute male, la rampuloj servis kiel manĝaĵo al la novaj loĝantoj.
En 1325, la meŝikoj establis sin en malgranda insulo de la lago Tezkuko. La legendo tekstas ke la dioj ordonis ke ili sin establu en la loko kie aglo estos voranta serpenton. Tiu sceno aperis ĝuste en tiu insuleto, tiom malriĉa kaj malfekunda ke neniu el la ĉirkaŭantaj popoloj estis depostulinta ĝin.
La unua meŝika reganto estis Tenoĉ, kiu donis la nomon al la urbo Tenoĉtitlano kaj kies regado daŭris pli ol duona jarcento. En 1376 sukcedis lin Akamapiĉtli, kiu devenis de la tolteka nobelaro. Daŭrigante la politikon de Tenoĉ, li alianciĝis kun la najbaraj popoloj, kio, kvankam ĝi implicis pagon de tributoj, permesis pacon kaj disvolviĝon de la urbo. Dum lia regado konstruiĝis la Ĉefa Templo kaj la unuaj domoj el ŝtono. Je sia morto li estis sukcedita de sia filo Hŭiciliŭitl, kiu instituis la familian sukcedadon, kreis la tlalokan (reĝan konsilion), enkondukis la teksilon kaj konstruis la unuan fortikaĵon de la urbo. Li mortis en 1417 kaj tiam prenis la regpovon lia filo Ĉimalpopoka. Tiu ĉi mortis en 1427, oni ne scias ĉu memmortigita aŭ mortigita de Maŝtla, sinjoro de Azkapocalko. Post la morto de Ĉimalpopoka ties frato, Izkoatl, fariĝis la reganto kaj, kun la helpo de Nezaŭalkojotl, sinjoro de Tezkuko, venkis al Maŝtla kaj akiris la posedon de Azkapocalko kaj Takubo. Per Izkoatl propre komenciĝas la meŝika ekflorado kaj dum lia regado (1427-1440), Meŝiko-Tenoĉtitlano fariĝis la ĉefa potenco de Anaŭako.
Post la morto de Izkoatl sukcedis lin Motekuhzoma Ilŭikamina, kiu regis ĝis 1469. Motekuhzoma estis la armestro de Izkoatl kaj al li ŝuldiĝis la sukcesaj konkerkampanjoj kiuj etendigis la meŝikan imperion de la centro de la nuna ŝtato Verakruco ĝis la mizteka regiono de Oaksako. Dum lia regado, la imperio kreskiĝis ĝis Ksilotepeko, en la nordo, kaj Kuernavako, en la sudo.
La filo de Motekuhzoma, Akzajakatl, daŭrigis la ekspansian politikon de sia patro kaj militis por konkeri Teŭantepekon, batalante kontraŭ la popoloj de la nunaj ŝtatoj Meksiko, Pueblo, Verakruco, Miĉoakano, atingante ĝis la teritorion de la modernaj landoj de Centrameriko. Tamen, li ne sukcesis konkeri la tlaŝkalanojn. Akzajakatl regis ĝis 1486 kaj estis sukcedita de Aŭizotl, kiu finis la konstruadon de la Ĉefa Templo.
Aŭizotl mortis en 1502, kaj estis sukcedita de Motekuhzoma, nomita Ŝokojocin (la juna) por distingi lin de la antaŭa, Ilŭikamina. Dum lia regado, Tenoĉtitlano vivis sian apogeon kaj plej grandan gloron, kiu estis impresonta la hispanajn konkerantojn. En siaj lastaj jaroj kiel fiera ĉefurbo de la meŝika imperio, Tenoĉtitlano ampleksis areon de 13 km² kaj havis 80.000 loĝantojn, eksterordinara nombro se oni konsideras, ke komence de la 16-a jarcento Sevilo, la plej granda urbo de Hispanio, havis 45,000 loĝantojn.
[redaktu] Eksteraj ligiloj
http://www.famsi.org/spanish/research/pohl/jpcodices/pohlborgia1.html
http://www.monografias.com/trabajos/civazteca/civazteca.shtml
http://www.artehistoria.com/frames.htm?http://www.artehistoria.com/historia/contextos/1432.htm
http://www.mexicolore.co.uk/index.php?&one=azt&two=art&id=180&typ=reg

