Nederlando:Esperanto-movado
El Vikipedio
- Hans Martin Butter (1931-2004), dumviva membro en Amsterdamo, mortis la 11-an de junio post longa malsano.
- Johanna Douma-van Wisse (1918-2004), membro en Zutphen (Nederlando), forpasis la 19-an de aŭgusto.
Nederlando. Ĉar Nederlando por siaj komerco kaj trafiko havas multnombrajn interrilatojn kun la cetera mondo kaj ĉar ĝia lingvo estas nur malmulte konata, la nederlandanoj estas devigitaj multe okupi sin pri la lernado de fremdaj lingvoj. La angla, franca kaj germana lingvoj estas instruataj tre multe kaj granda parto el la iom kleraj homoj scias pli malpli almenaŭ unu el tiuj lingvoj. Ŝajnas, ke ĉi tiu situacio malfavore influis la disvolviĝon de la E-movado kaj iom malhelpis ĝian disvastiĝon. Alie ne estas klarigeble, pro kio, malgraŭ la multa propagando, E en la unuaj 25 jaroj ne pli rapide progresis.
La komenco de la E-movado datumas de 1901, kiam D. Uitterdijk komencis sian pioniran laboron per publikigo de la unua detala lernolibro, verkita laŭ „Manuel Complet“ de Beaufront. En 1902 li ekeldonis „La Holanda Pioniro, regula monatgazeto kaj tempa ligilo inter la E-istoj en la holande parolantaj landoj.“ Sur ĝia titolpaĝo estis presata „Oficiala organo de klubo la estonteco estas nia.“ Ĉi tiu klubo tamen nur ekzistis sur papero! La enhavo de la gazeto konsistis el dulingvaj informoj pri la movado, tradukaĵoj kaj ekzercoj. La kunlaborantoj estis tre malmultaj; la redaktor-eldonanto mem devis plenigi preskaŭ la tutan gazeton. Ĉar la abonantaro ne atingis eĉ la nombron 100, „La Holanda Pioniro“ baldaŭ ne, plu aperis regule kaj post tri jaroj eltris la lasta (16-a) numero. Sed la holanda pioniro mem ne ĉesis labori! Dank' al lia persista laboro kaj la helpo de C. J. Baart de la Faille, H. Blok, H. J. Bulthuis, R. H. Homulle; D. F. Romein (aŭtoro de la unua propaganda broŝuro), Bruno P. Tideman, W. J. Steinbuch, A. M. Valeton k. a. la nombro da E-istoj iom post iom kreskis. La 16an de Nov. 1903 stariĝis en Utrecht la unua E-grupo, kies fondintoj estis: Baart de la Faille, J. van Beusekom, J. van Enschut, G. van Romburgh, Romein kaj C. H. de Vos. Sekvis Amsterdam (1905; iniciatinto: R. H. Homulle, aktivaj agantoj: H. Blok, J. de Haan, H. J. Weg), Rotterdam (1906, M. J. Wessel) kaj Hago (1906, Bulthuis). La amsterdama grupo aperigis gazeton „Amsterdama Pioniro.“ Jam la 27an de Aŭg. 1905 stariĝis la Holanda Societo E-ista „La Estonto Estas Nia“ (Poste oni anstataŭis „Holanda“ per „Nederlanda“; mallongige oni nomas ĝin „LEEN“). Ĝiaj unuaj estraranoj estis: Baart de la Faille, H. Blok, Romein, Uitterdijk kaj Valeton. En 1909 ĝi transprenis „Amsterdaman Pioniron" kaj daŭrigis ĝin kiel „La Holanda pioniro.“
La propagandon por E inter la katolikoj komencis J. Lüneman kaj H B. van Zwet, kiuj en 1907-08 tradukis artikotojn el „Espero Katolika“ kaj aperigis ilin en katolikaj gazetoj. Baldaŭ aliĝis al ili T. H. W. Elbers, pastro Faber kaj W. Lutkie. Ĉi tiu kvino formis „provizoran komitaton“ kaj publikigis alvokon al la nederlandaj katolikaj E-istoj por fondi katolikan E-ligon. Al ĉi tiu alvoko ne venis eĉ nur unu respondo! Tamen la komitato daŭrigis labori, varbis aprobantojn por sia ideo kaj la rezulto estis, ke la 29an de Aŭg. 1909 fondiĝis la Nederlanda Katolika E-ista Ligo „Nederlanda Katoliko“ („N. K.“). Estraranoj estis: Elbers, Lüneman, J. P. L. Niesten, pastro L. J. J. M. Poel, prof. pastro G. van Poppel, Dr. J. N. J. Smulders kaj H. B. van Zwet. Komence la Ligo havis ĉ. 100 membrojn. Katolikaj grupoj ankoraŭ ne ekzistis, sed tuj post la starigo de „N. K.“ jam fondiĝis tiaj en 's-Hertogenbosch, Rotter am Schiedam kaj poste en aliaj urboj. Ekde 1910 „N.K.“ eldonis monatan gazeton kun la sama nomo, redaktata de d-ro Smulders. La katolika movado kreskis tiel, ke jam en 1911 ĝi povis organizi la 2-an int. katolikan E-kongreson en Hago. Du jarojn poste la membronombro de „N. K.“ jam superis tiun de „LEEN“ per l00 %!
Inter la laboristoj J. L. Bruijn faris la unuan propagandon, publikigante kurson en ĉiutaga popolgazeto en 1906. Laŭ lia iniciato stariĝis en 1907 en Hago la unua laborista grupo, kies ĉefaj aktivuloj estis Bruijn, R. Coomans, Lüneman (kiu poste laboris en la katolika movado) kaj K. H. Meijer. Ĉi tiu grupo aperigis 2 gazetojn. „Frateco“ (1908-09) kaj „Laborista E-isto“ (1910-11). En 1907 ankaŭ fondiĝis grupo en Amsterdam, en kiu W. Nutters ludis gravan rolon stariĝis en 1911 la „Nederlanda Federacio de Laboristaj E-istoj“ („Fed.“), konsistanta komence el nur 2 sekcioj! La estraron konsistigis Nutters, prez, Meijer, sekr. Coomans, kas., H. J. de Bie kaj Krijger. Aperis (1912-14) monata gazeto „Arbeider Esperantist“ (Laborista E-isto) kiun redaktis Nutters kaj poste Meijer.
En la komenco de 1913 la nombro da organizitaj E-istoj estis jena (laŭ ,La Holanda Pioniro', febr. 1913), ,LEEN': 14 grupoj, 459 membroj, ,N. K ' 15 grupoj, 921 membroj ,Fed' 8 grupoj, 209 membroj, Zelanda (provinca). Prop. Komitato 6 grupoj, 152 membroj, izolitaj grupoj 13, 294 membroj; do entute 2035. Komparante ĉi tiun staton kun tiu de sept. 1911 oni konstatas kreskon de ĉ. 500 membroj en 11/4 jaroj.
El la periodo antaŭmilita estas ankoraŭ menciinde, ke ,LEEN' starigis E-ekzamenojn (1908) kaj Gazetarklubon por propagandi kaj defendi E en la gazetaro, ke ĝi organizis en 1913 tritagan Nederlandan E-Kongreson, ke la katolikaj E-istoj en Nederlando ludis gravan rolon en la int. katolika movado kaj eĉ gvidis la int. organizon kaj ĝian organon, ke en 1908 E estis enkondukata kiel instrua fako en la edukejo ,St. Louis‘ en Roermond, ke el la laboristaj gvidantoj nederlandaj preskaŭ nur la anarkistaj iom favoris E, ke la int. laborista E-organo ,Internacia Socia Revuo‘ dum kelka tempo (1910-14) aperis en Nederlando kaj ke en 1912-13 okazis komunumaj Ekursoj en Hago.
La mobilizo en 1914 kaj ĝiaj sekvoj haltigis la regulan evoluon. La ,Fed' ĉesis funkcii kaj ĝia organo ne plu eliris ,LEEN' kaj ,N. K.' pro perdo de membroj malplifortiĝis. En pluraj lokoj la movado vegetis aŭ tute stagnis. Sed estis ankaŭ lokoj, kie la E-vivo daŭris. Stariĝis eĉ novaj grupoj, i. a. en la tendaroj de belgaj internigitoj, kie Fr. de Backer, H. Bonabo, H. Demeersseman k. a. multe propagandis. Aperis propaganda kaj informa gazeto ,Semereto', eldonita de Fratoj Bek en Veghel kaj redaktita de P. A. Schendeler, kiu dum la tuta jaro 1916 regule ĉiusemajne eliris. Diversaj pacifistaj organizoj, kies sidejo estis en Nederlando, uzis la servojn de la E-istoj, publikigante artikolojn en E-aj gazetoj. La Konsilantaro Nederlanda kontraŭ la milito, la Komitato Eŭropa Federacio kaj la Movado por rifuzo de militservo aperigis eldonaĵojn en E.
En la fino de 1918 montriĝis signoj de revigliĝo, kiu esprimiĝis i. a. per apero de semajna prop. gazeto „Nederland-Esperanto“, eldonata de J. L. Bruijn, per restariĝo de la „Fed.“ kaj per ioma kresko de la E-istaro. Grava okazantaĵo estis la 12-a UK en Hago 1920. Ĝi donis fortan stimulon al la movado. En 1920-23 „LEEN“ kaj la „Fed.“ eldonis la gazeton „Nederland-Esperanto“ kiel komunan organon, de 1922 sub la titolo „Holanda E-isto“. Poste la gazeto iĝis privata posedaĵo de A. Kloek kaj C. G. Sterkenburg, la tiamaj red. kaj adm., kiuj daŭrigis la eldonon kiel „studa gazeto por komencantoj kaj progresintoj“. Menciinda estas epizodo, en kiu J. van Hengel ludis rolon. Ĉi tiu estis stariginta t. n. „Holandan E-Oficejon“ kaj eldonis monatan prop. gazeton „Wereldtaal“ (Mondlingvo) en 1924-27. En 1925 estiĝis kontrakto inter li kaj la posedantoj de „Holanda E-isto“, laŭ kiu li prizorgus administradon kaj reklamadon de la gazeto. Sed li ne pagis la presiston, aperigis de li mem redaktitan numeron de gazeto, ktp. Pro tio la eldonantoj devis provizore ĉesigi la eldonon. Tiam Van Hengel komencis grandskalan konkurencan entreprenon, eldonis gazeton „Holanda E-Pioniro“, lernolibron ktp., faris el „Holanda E-Oficejo“ anoniman societon, establis propran presejon, fondis Nederlandan Esperanto-Asocion, starigis Universalan Spesmilan Bankon kaj . . bankrotis en 1927.
Dume „Holanda E-isto“ estis reaperinta en 1926 en iom alia formo. Ĉar „La Holanda Pioniro“ ne plu ekzistis de 1921 kaj ankaŭ la „Fed.“ ne plu disponis pri sia organo „Intermembra Informilo“, aperanta en 1923-25. „Holanda E-isto“ servis parte kiel neoficiala komunikilo de „LEEN“ kaj la „Fed.“ Ankaŭ aliaj organizaĵoj povis uzi iom da spaco en „Holanda E-isto.“ La „Fed.“ sur ĝiaj paĝoj kontraŭis la „SAT“-ideojn, kiujn propagandis grupeto de lab. E-istoj per ciklostilitaj gazetoj, „SAT-Propagandisto“ kaj „Nederlanda Laborista E-isto“ en 1925-28. Krom la ĉefredaktoro Kloek kunlaboris al „Holanda E-isto“ H. J. Blokker kaj por la ekzercrubrikoj H. C. Mees kaj P. J. Soeters. Jan van Schoor publikigis en ĝi poemojn.
En Nijmegen kelkaj aktivuloj starigis en 1926 „Centran E-Propagandan Komisionon.“ Ĉi tiu aperigas de 1927 ĉiujare bele presitan skriban kurson en 26 semajnaj lecionoj, kiuj de 1930 ankaŭ estas pritraktataj per radio. Ĉiujare abonas ĝin ĉ. 3 ĝis 4 mil personoj.
Kelkfoje la naciaj organizaĵoj kunlaboras. Tio okazis i. a. ĉe la aranĝo de la landaj kongresoj en Hilversum (31 Majo-1 Jun. 1925), Nijmegen (22-24 Majo 1926), Haarlem (28-29 Majo 1927). (La kvaran kongreson en Arnhem 21-22 Sept. 1929 ne partoprenis la „Fed.“). De l917 la E-ekzamenoj estas orgnnizataj de „LEEN“ kaj „NK“ kune. Dum 1931-32 la Fed. klopodis por esti akceptata kiel kunorganizanto de la ekzamenoj, sed ĉar oni ne volis allasi ĝin sur demokrata bazo, ĝi en 1932 mem funkciigis ekzamenan komitaton. De 1935 ekzistas komuna komitato de LEEN kaj la Fed. En 1930 ekfunkciis Gazetarservo, konsistanta el reprezentantoj de „LEEN“, „NK“ kaj la „Fed.“ Krome stariĝis en 1930. Komitato por enkonduko de E en la elementaj lernejoj, en kiu partoprenis ĉiuj E-aj kaj kelkaj gravaj instruistaj organizaĵoj.
Ne mankis eksteraj sukcesoj. La konferenco „Paco per religio“, Aŭg: 1928 en Hago uzis E kiel nuran traduklingvon kaj eldonis protokolaron en nederlanda kaj E-a lingvoj. La proks. samtempe okazinta kongreso de kontraŭmilitaj predikistoj aperigis sian protokolon ankaŭ en E. Al E-istaj fervojistoj estis permesate porti dum la deĵoro la E-an insignon. En Hago la instrukcioj pri manipulado de la aŭtomata telefono afiŝitaj en la telefonaj stacioj estas redaktitaj ankaŭ en E. La ministro por instruado, kiu kelkfoje reprezentigis sin en la UK-oj, decidis (2-5-31, N-ro 4124-I), ke povas esti donata E-instruo en komercaj kursoj kaj lernejoj, por kio estos pagata subvencio, se estas almenaŭ 5 lernantoj. Krome li donis iom da oficialeco al la E-ekzamenoj, nomante komisiiton por ĉeesti ilin. En 1925 la urbo Nijmegen donis bonan ekzemplon, enkondukante E kiel nedevigan fakon por la 7-a lernjara en la popollernejoj. Ĝin sekvis alia kaj en 1930-32 jam okazis kurso aŭ instruado sub aŭspicoj de la komunuma estraro en diversspecaj lernejoj kaj institucioj en ĉ. 15 lokoj. Krome en kelkaj aliaj lokoj la urbestraro donis subvencion al la E-grupo. Inter la edukistoj prof. Casimir, konata pedagogo, kaj Theo Thijssen, verkisto, redaktoro kaj estrarano de instruista sindikato, esprimis sian favoron pri E. La „Ligo de nederlandaj instruistoj“ akceptis en sia kongreso 1931 proponon, ke ĝi agadu por enkonduko de E kiel nedeviga fako en la 7-a lernjaro kaj instigu la ministron starigi ŝtatan Eekzamenon. La urbestraro de Arnhem disdonigis senpage al la en 1930 de Julia Isbrücker kaj Andreo Cseh fondita Int. Cseh-Instituto, kiu celas eduki Cseh-metodajn instruistojn, bele situantan konstruaĵon por okazigi kursojn, konferencojn ktp.
En 1928-31 la kresko de la movado kaj pliiĝo de ĝia influo komencis esprimi sin ankaŭ per la membrociferoj. Laŭ iniciato de la haga grupo „Fine ĝi Venkos“ venis al Nederlando Andreo Cseh. Li instruis en diversaj „LEEN“-sekcioj kaj varbis multajn novajn adeptojn. Ankaŭ la skriba kurso de Nijmegen liveris kvanton da novaj E-istoj. Katolikaj E-istoj ricevis apogon de la pastro-filologo Gerlach van Royen, kiu favore juĝis pri E, dirante, ke ĝi estas postulo de la nuna tempo. Okazis en 1928 la 13-a int. katolika E-kongreso en Tilburg. La katolika Radiodisaŭdigo elsendis informojn pri kaj kurson en E. La „Fed.“ ekhavis novan gvidantaron en 1928 komencis intertraktojn kun „SAT“, ekeldonis gazeton „Laborista E-isto“, atingis, ke ĝi povis elsendigi per la Laborista Radio-Amatora Unuiĝo informojn pri E kaj eĉ kurson (1931-32) kaj helpis organizi la 11-an „SAT“-kongreson en Amsterdam. En 1930 ĝi ŝanĝis sian nomon en „Federacio de Laboristaj E-isto en la regiono de la nederlanda lingvo“ kaj de tiam ankaŭ havas sekciojn en Flandrujo. En 1931 ankaŭ la ortodoks-kristanaj E-istoj starigis sian organizon, la „Nederlandan Kristanan E-Societon“ kaj ekeldonis „Kristanan Gazeton.“ La membronombro de ĉiuj naciaj organizoj kreskis de ĉ. 1500 en la fino de 1928 ĝis pli ol 4500 en la fino de 1931. Ankaŭ en la partopreno de la ekzamenoj respegulis sin la kresko de la movado. En 1927 partoprenis 386 kandidatoj, el kiuj sukcesis 267, en 1931 ĉ. 1000, el kiuj sukcesis 688. En la fino de 1931 „Holanda E-isto“ malaperis kaj naskiĝis „Nederlanda E-isto,“ dusemajna organo de „LEEN.“
De tiam ĉiu el la landaj organizoj disponis pri propra organo, kio estas grava faktoro por la disvolviĝo de la movado. Ĉi tiu ankaŭ en 1932-34 regule kreskis. Precipe la Fed. multe progresis, tiel ke ĝi en l934 estis la plej granda el la E-organizoj. Malĝojiga okazintaĵo estis interna malpaco en LEEN, kiu kaŭzis en 1934 eksiĝon de parto el ĝiaj sekcioj kaj ties kuniĝon en nova organizo, la N. E-Gruparo.
Literaturo. La unua eldonaĵo pri E estis la broŝuro de D-ro Z pri la int. lingvo E, trad. de J. M. Vaz Diaz (Esp no. 97), publikigita en Uppsala 1896. En 1900 aperis malgranda lernolibro de 13-jara gimnaziano, J. C. Bruijn. Ĉi ambaŭ verketoj ne havis multan signifon. Post la lernolibro de Uitterdijk, jam menciita, eliris multaj aliaj. La plej gravaj el ili estas tiuj de G. H. Benink (2 eld.), A. Blok (13 eld.), Bulthuis (2 eld.), C. J. kaj J. C. Dirksen (4 eld.), P. van Dokkum (2 eld.), P. Heilker (2 eld.), J. Lem (por laboristoj), P. A. Schendeler (4 eld.), J. W. Sevenhuijsen (por la junularo). La E-ŝlosilon kun vortareto N-E prilaboris H. Blok (9 eld.). La ĉefaj vortaroj estas tiuj de Uitterdijk N-E kaj E-N, tiu de „Merkurio“ (W. J. v.d. Haak, M. J. Wessel, L. Wit), poste reviziita de H. C. Mees, la poŝvortaro de C. L. de Veer (2 eld), la vortaroj E-N kaj N-E de A.G van Straaten. Aliajn lernilojn verkis aŭ kompilis Bulthuis, G. J. Degenkamp, F. Faulhaber, d-ro F. C. Domcnicus, J. B. Eiselin, Mees kaj „Merkurio“. Verketojn pri la movado kompilis G. P de Bruin, Isbrücker kaj J. M. Munters. Propagandaj broŝuroj aperis de Frato Augustinus, Baart de la Faille k. J. R. G. Isbrücker (kontraŭ Ido), H. Blok, G P. de Bruin, d-ro Domenicus, J. B. B. Dufrenne, C. F. Everts, F. Faulhaber (trad.) J. P. L. Niesten, Nutters, Klock, H. Linnebank, Lutkie, Smulders, Romein, Uitterdijk, P J. Vermaas, W. van Zon, Homulle (trad.), Tradukoj el la nederlanda literaturo estas i. a.: P. A. S. van Limburg Brouwer, Akbar (J. C. k. J. R. G. Isbrücker kaj J. Ziermans), J. van den Vondel, Gijsbrecht van Amstel (J. R.G Isbrücker), Hildebrand, Camera Obscura (fragmentoj, H. C. Mees), F. vaa Eeden, La malgranda Johano (Bulthuis), S. Ulfers, Ostlorn (Wessel), Ivans, La viro el Francujo (W. Versteeg-Graftdijk), Holst, Jaĉjo Holm kaj liaj amikoj (van Leeuwen).
Por la disvastigado de literaturo zorgis la Ĝenerala Librejo „Espero“ en Hago (1911-14), dir. J. L. Bruijn kaj poste la „Centra E-Librejo“. Ĉi tiu, privata entrepreno de Bruijn, transtormiĝis en 1919 en anonima societo kun financa partopreno de diversaj E-istoj. Ĝia akcia kapitalo estas 10.000 guldenoj, el kiu ĉ. triono estas efektive enpagita. Lastjare (1933) la rentumo estis 51/2%. De 1922 la librejo estas gvidata kiel fako de profesia librejo. En 1932 la Fed. starigis Libro-Servon, kiu ne nur vendas, sed ankaŭ mem eldonas diversajn gravajn verkojn, ĉefe instruajn. En 1933 ĝi vendis je valoro de ĉ. 9000 guldenoj. De post 1930 ekzistas Centra Katolika E-Librejo en Eindhoven.
Gravaj ne-E-aj firmoj, kiuj eldonis E-aĵo(j)n estas: H. Honig, Utrecht, H. Meulenhoff, Amsterdam, P. Noordhof N. V., Groningen, W. J. Thieme ô Cie, Zutfen J. B Wolters, Groningen, N. V. Joh. Ykema's Uitgevers Mij., Den Haag Nijgh ô Van Ditmar N. V., Rotterdam, N. V Lecturis, Eindhoven, Calenbach, Nijkerk.
Societoj. „Federacio de Laboristaj E-istoj en la regiono de la nederlanda lingvo“. F. Faulhaber, prez., A Veen, sekr, F. Koch, kas. kaj adm., H. W Ahngs, red., F G. Kroonder, libristo, W. Prent, E. Faulhaber-Ciskovska, J. De Lange. Sekr. por Flandrio: Th. Mortiers. Konsilantaro: J. Alta, O. Brandsma C. de Cock, H. Garten, van Gerfsom, A. Henstra, J. Houtekamer, A Nevenzeel, H. Rijpstra, J. van Scheepen, A. Tillema Heijnen, G. Vonk, G. Vrees, E Willekens, J. van Wijngaarden. Organoj: „Laborista E-isto“, monata, 32x25 cm, 8-paĝa, 4000 ekz.; „La Progresanto“ (studgazeto), monata, formato kaj amplekso kiel L. E.; „La Vojo“, por infanoj, ciklostilita; krome ĉiu membro ricevas Sennaciulon. Membroj: ĉ. 3000 (inkluzive simpatiantaj membroj kaj organizoj); sekcioj: 93. Servoj: librejo, ekspozicioj, vojaĝantaj. bibliotekoj, gazetarservo, ekzamenoj. Enspezoj: saldo 1932 F. 332.02, kotizoj F. 3855.08, organoj F. 895.03, libroservoj F. 1450: diversaj F. 341.57. Elspezoj 1933: organo F. 3649.66, Sennaciulo F. 683-28, afranko F. 315.55, skriba kurso F. 567.32 administro F. 602:, kunvenoj kaj kongresoj F. 487.74, donacoj F. 65:, subvencioj F. 82.42, kontoraĵoj F. 177 05, gazetarservo F. 96.85, diversaj F. 13599 saldo F 10.84. Aktivuloj: J. Benjamin,, H. Bishoff, J. Bout, Th. Buijs, J. Diehl C. de Klerk, L. van Munster, J. W. Minke, W. Mudde, F. de Regt, G Woud.
Nederlanda Katolika Esperantista Ligo „Nederlanda Katoliko“. H. Damen, prez., F. Marrevee vicprez, F. J. v. d Burgt kaj P. G Brand, sekr-oj, L. Weyts, kas. A. Beek, J. P Korting, P. H. Penders kaj J. H. Westen estraranoj. Pastro L. J. Poell religia konsilanto. Membroj: 1128, kiuj estas aŭtomate membroj de IKUE; lokaj grupoj. 33 lokoj, en kiuj la anoj loĝas: 219. Organo. Nederlanda Katoliko, monata, 21x14 cm. 12-16 paĝa. eldonnombro: 1200-red p. M. Brouwer. Enspezoj en 1932: f 186887, elspezoj f 1896.53.
Aktivuloj: Th. C. van Erp, Mathilde Borret, A. N. Govers, F. Knaapen, J. Pastoor, Frato M. Wynandus van Oort, A. J. v.d. Burgt: J J. Fillot, H. Haenen, Frato Nivardus, F. G. van Hoesel, F. Smarius, P. Ch. v. d. Vijver.
Nederlanda Societo Esperantista „La Estonto Estas Nia“ („LEEN“). P. W. Baas, prez. E de Wolf, sekr. kaj red. H. Wensel, kas. kaj adm., f-ino G. H. Benink, 2-a kas, J. V. Holleman, vicprez., E. A Koot, 2-a sekr., P. Hendriks, J. M. Duinker, W. Grolleman, Lissauer, bibl. - Org.: „Nederlanda E-isto“, 2-semajna, 24x15 cm, 16-paĝa 2000 ekz. Kunl.: Henr. de Lange, Mies Smith, Jan van Schoor. Membroj. 2. 1500; sekcioj: 31; kursanoj: ĉ. 850.
Enspezoj 1933: saldo de 1932 F. 817.47, kotizoj F 4630.12, organo F. 496.66, prop. gazetoj F. 163.20 ekzamenoj F. 400:, broŝuroj F. 106.87 Cseh-kurso F. 129.45, diversaj F. 101.87. Elspezoj 1933. organo F. 3768.79, gazetarservo F. 36.46, biblioteko F. 42.10, donacoj al div. organizoj F. 257.50, administro ktp. F. 433.14, prop. F. 336.52, kunvenoj F. 504 54, broŝuroj F. 105.63, regularo F 20.60, diversaj F 33.92 saldo F. 13D1.44. Servoj: bibtioteko (530 verk(-et)oj kaj jarkolektoj), ekspozicioj, gazetarservo, radio- kaj poŝta komisionoj, ekzamenoj; Aktivuloj: Nelly Boom, H. W. G. Centjn, G. W. H. Cote, J D. van den Eijnde, J. L. Mast, C. Offerhaus, M. F. Onnen, J. van Ravestein Jr., A. Rutgers, W. H. G. van Tintecen, L. W. J. K. Thomson J. van der Velde, A. C. van der Vet, J. Vink, G. Wirix, W. Baaten, p. Hendriks, Joh. Hartog, P. Korte W. Kunnen, L. Morean, J. Telling, Ŝ. J. Ysselstein.
Nederlanda Kristana E-Societo. H. G. van Leeuwen, prez., J. J. Wielheesen, sekr., J. D. Brakel, kas. kaj adm., H. Verburg, red. Org.: „Kristana Gazeto“, 2-semajna, 28x22 cm, 8-12-paĝa, 600 e-roj. Membroj: 2. 300.
Centra Esperanto-Propaganda Komisiono (Nijmegen). Starigis sin mem, estas privata entrepreno de jenaj E-istoj: A. van Weerhorst, prez., A. H. Jansen, sekr., H. de Lepper, kas., A. van Straaten, kursgvid., J. Alberda, vicprez., L. Kwak, komisaro. Servoj: skriba kurso. Partoprenantoj: ĉiujare 3-4 miloj.
Nederlanda Societo de Blindaj E-istoj. Sekr. R. Israels.
Rimarko. Por kontroligi la ĝustecon de la detaloj, la artikolo aperis antaŭe en N E-isto, 1932.
Biografio, alveninta post fermo de la unua volumo: van Dokkum, Pieter, lernejestro. Nask. 27 marto 1847 en Stadskanaal (Groningen) mortis 20 febr. 1934 en Veendam. E-isto de 1922 kaj ĝis sia morto laboris kune kun sia edzino por E. Li estas nomata la pioniro de E en Groningen. Gvidis kursojn diversloke verkis lernolibron, 1924 (dua eld. 1931). (H J. B.) G. P. de BRUIN

