Mari

Wikipedia(e)tik

Handitu

Mari euskal mitologiako jainkosa nagusia da.

Hainbat euskal mendietan bizi da (Txindoki, Murumendi...), bizitokirik garrantzitsuena Anbotoko koba bat duelarik, "Mariren Koba" izenarekin ezaguna. "Anbotoko Dama" izenez ere ezaguna da.

Mari, Ama Lurraren personifikazioa, naturaren eta bere elementu guztien erregina da. Gehienetan emakume gorputza eta aurpegiarekin irudikatu izan ohi da, dotore jantzita (gehienetan gorriz), zuhaitz edo suzko emakume gisara ere agertzen delarik. Sugar da bere senarra, sorginak bere gurtzaileak eta bi seme ditu: Mikelatx eta Atarrabi, ongia eta gaizkiaren errepresentazioak.

Mari
Handitu
Mari

Askotan, "Dama" bizkaiko historiako pertsonaia errealekin lotu izan ohi da, mitologia eta historiaren arteko nahasketa bat sortuz. Adibidez, Diego Lopez de Haro bizkaiko lehen jaunarekin ezkonduta omen zegoen. Ezkontzean, Marik etxean inoiz ez zuela aitaren egingo zin egin erazi zion, baina ez zuen bete eta Mari bere alabarekin hegan atera zen. Kondaira hau bizkaiko jaunek Mariri egin zioten "traizioan" oinarriturik egon daiteke, lurraldea Gaztelari entregatu eta herria kristautuaraztean.

Mari da, dudarik gabe, euskal mitologiaren pertsonaiarik nagusiena. Zoritxarrez gaur egun, XX. mendearen hasieran Jose Miguel Barandiaranek eta bere laguntzaileek bildu zituzten lekukotasunen bidez baizik ez dugu ezagutzen. Mariren mitoa agertuz geroztik, euskal gizarteak zibilizazio anitzi aurre egin die (Iberiarrak, Zeltak, Erromatarrak…). Topaketa horien lekukoa izan baita, ez da harritzekoa Mariren pertsonaiak mila aurpegi izatea.

Marik itxura eta podere anitz dauzka : « Izadia » da, bai eta ere « Jainkoa » ; sakrifikatuak diren animaliak eta dirua eskaintzen zaizkio. Horregatik erlijioak baztertu zuen, behiala osorik menperatzen zuen mundutik kenduz « bestelako » testuinguru batean kokatzeko. Polikinaka Mariren pertsonaia gero eta lainotsuago bihurtu da.