عدل
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| اصول دین |
| اصول خاص تشیع |
|
امامت • عدل |
| فروع دین |
| فروع تشیع |
| منابع اسلامی |
| شخصیتها |
|
محمد |
| مذهبها |
| مذاهب فقهی |
| مذاهب کلامی |
| علوم اسلامی |
| تاریخ اسلام |
|
زندگانی محمد |
| جغرافیای اسلام |
|
مکه • مدینه |
عدل برابر داد یکی از اصول مذهب تشیع است.
[ویرایش] اصول مذهب
هر یک از مذاهب کلامی اسلام اصولی مختص به خود دارد، که آنها را از یکدیگر متمایز می سازد. مذهب شیعه علاوه بر توحید، نبوت و معاد به دو اصل مهم عدل و امامت دیگر اعتقاد دارند. علاوه بر شیعیان معتزله نیز به عدل اعتقاد دارند. البته تفسیر شیعه و معتزله مقداری متفاوت است، ولی در کلام اسلامی این دو گروه به عدلیه معروفند و در مقابل آنها اشاعره معتقد به جبر هستند.
[ویرایش] تعریف عدل
عدل به معنای قضاوت و پاداش به حق میباشد، یعنی خداوند هیچ عملی را هرچند ناچیز و کوچک باشد از هیچ کس ضایع نکرده و بی اجر و پاداش نمیگذارد و بدون تبعیض به هر کس جزای عملش را خواهد داد. قرآن کریم سوره زلزال آیه هفتم: " فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره و من یعمل مثقال ذرة شرا یره" یعنی: پس هر کس ذرهای کار خوب انجام دهد آن را خواهد دید و هر کس ذرهای کار بد بکند آن را خواهد دید.
[ویرایش] منابع
- مطهری، مرتضی، عدل الهی، انتشارات صدرا

