حنفی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| اصول دین |
| اصول خاص تشیع |
| فروع دین |
| فروع تشیع |
| منابع اسلامی |
| شخصیتها |
|
محمد |
| مذهبها |
| مذاهب فقهی |
| مذاهب کلامی |
| علوم اسلامی |
| تاریخ اسلام |
|
زندگانی محمد |
| جغرافیای اسلام |
|
مکه • مدینه |
حنفی نام یکی از شاخههای کیش سنی از دین اسلام است.این مذهب در بین مذاهب چهارگانه اهل سنت و نیز اهل تشیع بیشترین پیرو را دارد و عمده پیروان این مذهب نیز در کشورهای آسیای میانه ، شبه قاره هند، آسیای مرکزی (و تا حدودی ایران) قرار دارند. نام این شاخه منسوب به بنیادگذار ایرانی آن یعنی ابوحنیفه نعمان بن ثابت (۱۵۰-۸۰ هجری قمری) است.مقبره ابوحنیفه در بغداد قرار دارد. از شاگردان سرشناس ابوحنیفه میتوان از افراد زیر نام برد:
- امام أبو يوسف (يعقوب بن ابراهيم)
- امام محمد بن الحسن الشيباني
- أبو الهذيل (زفر بن الهذيل)
- الحسن بن زياد اللؤلؤي
برجستهترین کتابها در زمینه شاخه حنفی عبارتاند از: ۱ـ المبسوط از شمس الدين السرخسي
۲ـ بدائع الصنائع في ترتيب الشرائع از كاساني
۳ـ مختصر الهداية از مرغياني
۴ـ حاشية ابن عابدين (ردالمحتار علی الدر المختار)

