ஆரியர்
கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிபீடியாவில் இருந்து.
ஆரியர் எனும் சொல்லானது குறித்த மக்கள் கூட்டம் ஒன்றினை மானிடவியல் அடிப்படையில் குறிப்பிடுவதற்கு பயன்படுத்தப்படுகிறது.
இச்சொல்லானது சமஸ்கிருத ஈரானிய மொழிகளின் அடிப்படையில் அமைந்த ஆர்ய எனும் அடிச்சொல்லிலிருந்து மருவி வந்ததாக கருதப்படுகிறது. முன் இந்தோ ஈரானியர்களை குறிக்க பயன்படும் பயன்பாட்டினை தாண்டி, மேன்மையான, புனிதமான போன்ற அர்த்தங்கள் தொனிக்கும் விதத்தில் சமஸ்கிருத, பேர்சிய மொழிகளில் இச்சொல் கையாளப்படுகிறது.
ஆரியர் என்பவர் யார்? வேதங்களை இயற்றிய சமுதாயம் ஆரியர் என்று தங்களை கூறிக்கொண்டது. வேத காலத்தில் ரிஷிகளும், விப்ர என் அறியும் பெரியவர்களும், வேத யாகங்களை ஏற்ப்படுத்திய அரசர்களும், கனவான்களும், அவர்கள் சமுதாயத்தைச் சேர்ந்தவர்களும் தங்களை ஆரியர் என்று சொல்லிக் கொண்டனர். அதே சமயம் இரான் நாட்டில் எழுந்த அவெஸ்தா சமய மக்களும் தங்களை ஆரியர் என அழைத்துக் கொண்டனர். இந்திய நாட்டில் வேத கா லத்திலிருந்து எழுந்த சமயங்களும், அதை பின்பற்றுபவர்களும் தங்களை ஆரியர் என அழைக்கின்றனர். புத்த, சமண மத நூல்களும் தங்களை 'ஆரிய' என அழைத்தன. உதாரணமாக புத்த மதம் "நான்கு ஆரிய உண்மைகள்" மற்றும் "எட்டு ஆரிய வழி" எனவும் தெரிய வந்தது. கௌஷிடகி அரண்யகத்தில் "ஆரிய நாடு" என்பது "ஆரிய பேச்சு" கேட்கும் நாடு - அதாவது வேத யாகங்கள் நடுக்கும் நாடு என வறை அறுக்கப்பட்டது. பாரசீக மன்னன் தேறெயஸ்-1 (கி.மு.520) தான் ஆரிய வம்சத்தில் வந்தவன் என கல்வெட்டு ஏற்றினார். பழைய காலத்து கிழக்கு ஈரானிய(தற்கால கிர்கிஸ்தான், பலூசிஸ்தான், மேற்கு ஆப்கானிஸ்தான், துற்க்மேனிஸ்தான், கஸக்ஸ்தான்) மக்களும் தன்னை ஆரிய என அழைத்து வந்தனர். இரான் என்ற வார்த்தயே ஆரிய என்பதின் திறிபு ஆகும்.பழைய இரானிய சமயநூலான அவெஸ்தாவில் 'ஆர்யாணம் வாஜஹோ' என்பது ஆரியரின் பிறப்பிடம் என சொல்லப் படுகிறது. வேதங்களை அலசினால், இந்திய துணைக்கண்டத்தின் வெளியே ஒரு அறிவும் இல்லை; வேதங்களில் ஆரியர் தாங்கள் வெளிநாட்டில் இருந்து புலம் பெயர்ந்தோம் என இம்மியும் ஒரு அடையாளமும் காட்டவில்லை மொழியியலாளர்கள் 20ம் நூற்றாண்டிலிறுந்து வட இந்திய மற்றும் இரானிய மொழிகளை ஆரிய மொழிகள் என அழைத்தனர். ஆனர், தற்காலத்தில் இவற்றின் மூல மொழி மறு பாகுபடுத்தப் பட்ட இந்தோ-இரானியன் என அழைக்கப் படுகிறது. 19ம் நூற்றாண்டில் பல ஐரோப்பிய அறிஞர்கள் இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழி குடும்பம் பேசும் எல்லோரையும் 'ஆரியர்' என அழைத்தனர். அத மிகப் பெறும் தவறு என அர்த்தத்தை கை விட்டு விட்டனர். பின் கற்காலத்தில் இருந்து ஒரு 'மொழி' பேசுபவர்களுக்கும், ஒரு 'இனத்தார்" உக்க்கும் சம்பந்தம் இல்லை. ஒரு மொழி பேசுபர்கள் பல இனங்களில் உள்ளனர்; அதே போல், ஒரு இனத்திலேயே பல மொழிகளும் உள்ளன.
நமக்கு 'ஆரியர்' என்ற இனம் பற்றி வேதங்களில் இருந்து முக்கியமாக அத்தாட்சி கிடைக்கிறது. அதால் வேதங்களில் என்ன தகவல்கள் உள்லன என கணக்கிடுவது முக்கியமானதாகும். வேதங்கள் பல்லாயிக் கணக்கான சூத்திரங்களாகவும் , மேலும் மரபினால் ஒரு த்வனியும் ஸ்வÃÓம் பிசகாமல் , யாயோடு வாயாக சொல்லிக் கொடுக்க்ப்பட்டு, நம்மிடம் உள்ளன. அதனால் தால் மொழி ஆய்வாளர்கள் வேதங்கள் மனித டேப் ரிகாடர்கள் என கருதுகிறார்கள். அதாவது வேத காலத்தில் எப்படி வேத வாக்குகள் பேசப் பட்டதொ, அதே பேசு வகையில் இன்றும் உள்ளன. இது உலகத்திலெயே ஒரு அதிசயமாகும்.
வேதங்கள் முக்கியமாக சமய மந்திரங்கள்.- கடுவுளர்க்கு வழிபாடும் மந்திரங்கள் (ரிக்), இயல், பாசுரங்களில் மற்றைய மந்திரங்கள் ( ஸாம, யஜீர், அத்ர்வ வேத ஸம்ஹிதைகள்) வேத (ஸ்ரௌத) பூசனைகள் மற்றும் ப்ராஹ்மணைகள், க்ருஷ்ன யஜுர் வேத ஸம்ஹிதைகள், மேலும் பூசனைக்கு உறைகள். உபநிஷத்துக்கள் முதல் தத்துவ கோட்பாடுளை கொண்டன. ஸ்ரௌத சூத்திரங்கள் பூசனைகளை ஒருமுகமாக செய்கிறது,. மேலும் க்ரஹ்ய சூத்திரங்கள் வீட்டு பூசனைகளையும், தர்ம ஸாஸ்த்ரங்கள் ஆரியர் ஒழுங்கு முறைகளையும் விவரிக்கின்றன. வேத மொழியும் மற்ற மொழிகளை போல கால மாற்றங்களை காட்டுகிறது. அப்படி அலசும் போது வேத மொழியில் 5 தளங்களை பார்க்கலாம். அ) ரிக் வேத மொழி (10 வது ரிக் வேத மண்டலம் கடைசியாக சேர்க்கப் பட்டவை) ஆ) மந்திர மொழி ( அதர்வ, சாம மந்திரங்கள் - ரிக், யஜுர் வேத மொழியில் கொஞ்சம் மாறுபட்டவை) இ) க்ரிஷ்ன யஜுர் வேத சம்ஹிதைகளின் இயல் (மைத்ராயணி ஸம்ஹிதை, கதா ஸம்ஹிதை, தைத்ரீய சம்ஹிதை) ஈ) ப்ரஹ்மணை மொழி - அரண்யகங்கள், முதல் உபநிஷத்துக்கள், பௌதாயண ஸ்ரௌத சூத்ரம் உ) சூத்திர மொழி - செவ்வியல் ஸமஸ்க்ருதத்தின் முன்னோடி
தொல் இரானியர்களும் வேதங்களை போல ஸாகித்யங்களை செய்தனர் (ஆனால் வேதங்களுக்கு மாறாக, அவை புழக்கத்தில் இல்லை). பாரசீகம் இஸ்லாம் சமயத்திற்க்கு மாற்றப் பட்ட போது பல ஸாஹித்யங்கள் அழிந்து விட்டன. அதனால் தொன் அவெஸதாவின் பத்தில் ஒரு பகுதிதான் இன்று கிடைக்கிறது. 5 நீள கதாக்கள் ஸருதஷ்ற்றாவினால் இயற்றப் பட்டவை. இவை ரிக் வேத உருவத்தில் உள்ளன. சம கால பூசனை மந்திரங்களான 'யஸ்ன ஹப்தாங்கைதி' யஜுர் வேதம் போல ஆகும். இவை நெருப்பு பூசைகளுக்கு இயற்றப் பட்டவை. மற்ற அவெஸ்தா புத்தகங்கள் ஸருதாஷ்ற்றாவிற்க்கு பின்பு வந்தவை. சில யஸ்னா புததகங்கள் பிÃõஹணை போல இயல்கள். மற்ற வேத கால சமபாடுகள் நிராங்கிஸ்தான் (ஸ்ரௌத சூத்ரங்கள் போல இயற்றப் பட்டவை), விதேவதாத் (க்ர்ஹ்ய, தர்ம சூத்திரங்கள் போல) ஆகும்
ரிக்வேதங்களின் ஆர்யர்
ஆரியர் தந்தை வழி வம்ச சமுதாயத்தினர், வர்ணம் என அழைக்கப்படும் சமூக வர்கங்களை (அரசர், புலவர், சாமான்யர்கள்) கொண்டு, கோத்திரம் என்ற வகுப்புகளை கொண்டவர். சில சமயம் ஆரியர் தம்முள் இனக் கூட்டணிகளை உண்டக்கினர். அனு-த்ரஹ்யு, யது-துர்வாசா, புரு-பாரதா, பாரதா- ஸ்ர்ஞ்சயா, ரிக் வேத பத்து-அரசர் கூட்டணி (ரிக்- 7.18) போன்றவை உதாரணங்களாகும்.ஆரிய கூட்டங்கள் தன் மத்தியிலும், ஆரியரில்லாதவரிடனும் போர் தொடுத்தனர். அப்போர்கள் பொரம்பொக்கு நில உரிமை காரணமாக ஏற்ப்பட்டன. (லோகா என்றால் முதலில் மாடு மேயும் இடம் என பொருள்- அது பிற்க்காலத்தில் உலகம் என அர்த்தம் ஆனது
ஆரியர்கள் பல ஐதீகங்கள் கொண்ட கடவுளரை வணங்கினர் - ஆண் தெய்வம் அக்னி, வாயு, த்யஹு பிதா, ப்ரித்வி, பெண் தெய்வம் உஷஸ், ஆர்யமான், மித்ரா, வருணா, பாகா, இந்திரன். இந்திரன் முக்கியமான போர் கடவுள். இக்கடவுள்கள் பிரபஞ்சத்தையும், அண்ட சராசரங்களையும், மனித வர்கத்தயும் கட்டுப்பாடில் வைத்துள்ளனர். எல்லா கடவுள்களும் ரிதா என்ற "வாய்மை சக்தி"க்கு அடிபட்டவராவார்கள். 'ரிதா' பிற்காலத்தில் 'த்ர்மம்' என்ற கொட்பாடு ஆகியது. 'தர்மம்' என்ற கருத்து ரிக்வேத ரிதா என்ற கருத்தில் வந்தாலும், இவை சரி சமம் அல்ல. கடவுள்கள் வருடாவருடம் அசுரர் என அழைக்கப்பட்ட தன் எதிரிகளுடன் சண்டையிட்டனர். ஆரியர் கடவுள்களை அகலமான பூசனை மூலமாக வணங்கினர் - உதரணம் வருடாந்திர ஸோம யஞைகள். இந்த யஞைகள் பல ஆசார்யர்கள் கலந்து கொண்டு, பொது மக்களுக்கு நடுவில் பகிரங்கமாக கொண்டாடப் பட்டவை. இப்பூசனைகளில், கடவுள்கள் யஞ்ன பூமிக்கு அழைக்கப் பட்டு, அக்னி குண்டத்திற்கு பக்கத்தில் உட்கார கேட்டுக் கொள்ளப் பட்டனர். அவர்களுக்கு சோம பானத்துடன் மற்ற நைவேத்தியகளை செலுத்திய பின், ரிஷி, விப்ரா, ப்ரஹ்மணர் போன்ற அப்யாசம் செய்த புலவர்கள் அவர்களை போற்றினர். இப்புலவர்கள் தங்கள் செய்யுள்களை (சூக்தங்கள்) நீண்ட நேர எண்ணத்தின் பிறகு இயற்றினர் (த்யானம்); சில சமயம் அதே இட தருணத்திலேயே போற்றும் சுக்தங்களை செய்தனர். சில போற்றல்கள் தங்கள் எஜமானர் மேலும் இயற்றினர் (தனஸ்துதி). வயது கிரியைகள் - கல்யாணம், மரணம் தவிற - இன்னும் பிரபலமாகவில்லை. பாலகர்கள் மரபு அறிவு (வேதங்கள்) கற்று முடித்து, தங்கள் பொருளாதார வாழ்விற்க்கு பசுக்களை சேமித்த பின், ஆதவர் சமுதாயத்தில் சேர்க்கப் பட்டனர்.
ஆரியர்களின் உருவம் எப்படி, எப்படி காட்சி அளித்தார்கள்? வேதங்களில் இருந்து ஆரியர்களின் உருவப்படத்தை செய்வது கஷ்டம்; ஏனெனில் தனி மனிதர்களின் வர்ணனைகள் இல்லை. அதனால் அவர்கள் உயரம், கனம், முகபாவம், என்பதை பற்றி தெறிந்து கொள்ள முடியவில்லை. மேலும், இறந்தவர்களை ஆரியர்கள் எரித்ததால், ஒரு ஆரிய சடலமும் கிடைக்க வில்லை.
மற்ற ரிக்வேத மக்கள்
ரிக்வேதத்தின் பெரிய பகுதிகள் புரு மற்றும் பாரத கூட்டங்களினால் இயற்றப் பட்டவை. ஆரியர்களின் எதிரிகளில் முக்கியமன பெயர் 'தாஸா'/ 'தஸ்யு". யார் இந்த தாஸா/தஸ்யு ? இரானிய நூல்களின் சொல்லப்படும் 'தாஹா' , கிரேக்க நூல்களில் சொல்லப்படும் 'தாஹெ' மக்களும் ஒன்றே. எனெலில் வேதமொழி ஸா > தொல் இரானிய ஹா என்று மாற்றம் அடைகிரது. அதனால் தாஸா, தாஹா என சொல்லப்படுபவர் வட இந்திய சமவெளிகள், மத்திய ஆசிய, பாரசீக நிலங்களில் ஒரு காலத்தில் பரவியிருக்க வேண்டும். அவர்கள் ஆரியரை விட உருவத்தில் மாற்றமடைந்தவர்கள் என்பதிற்க்கு ஆதாரம் இல்லை. ஆனால் ஒன்று நிச்சயம் - தாஸா வேத மதத்தையும், சடங்குகளையும் பின்பற்றவில்லை - அதனால்தான் ஆரியர்-தாஸர் காழ்ப்பு.
(தொடரும்)
இந்தியயியல் (இந்தாலஜி) சுட்டிகள்:
J. Bronkhorst & M.Deshpande, Aryan and Non-Aryan in South Asia. Evidence, Interpretation and Ideology.Harvard Oriental Series. Opera Minora, vol. 3. Cambridge 1999, 59-83.
Thieme, Paul. Der Fremdling im Rigveda. Leipzig 1938.
Erdosy, George. Urbanisation in Early Historic India. Oxford : British Archaeological Reports.1988.
Erdosy, George.(ed.). The Indo-Aryans of Ancient South Asia. (Indian Philology and South Asian Studies, A. Wezler and M. Witzel, eds., vol. 1). Berlin/New York : de Gruyter 1995.
Oldenberg, Hermann. Die Hymnen des Rigveda, Band I. Metrische und textgeschichtliche Prolegomena, Berlin : Wilhelm Hertz 1888.
Oldenberg, Hermann Der vedische Kalender und das Alter des Veda. ZDMG 48, 629 sqq.
Rau, Wilhelm. Staat und Gesellschaft im alten Indien nach den Brahmana-Texten dargestellt, Wiesbaden: O. Harrassowitz 1957.
Rau, Wilhelm , Zur vedischen Altertumskunde, Akademie der Wissenschaften zu Mainz, Abhandlungen der Geistes- u. sozialwissenschaftlichen Klasse 1983, No. 1. Wiesbaden : F. Steiner 1983 .
Jamison, S. and M. Witzel: Vedic Hinduism. In: A. Sharma (ed.), Studies on Hinduism, University of S. Carolina Press.
G. Erdosy (ed.) The Indo-Aryans of Ancient South Asia. Berlin/New York : de Gruyter 1995, p. 32-66 .
M. Witzel (ed.), Inside the Texts, Beyond the Texts. New Approaches to the Study of the Vedas. Harvard Oriental Series. Opera Minora, vol. 2. Cambridge 1997, 203-206 .
M. Witzel http://www1.shore.net/~india/ejvs/ejvs0703/ejvs0703article.pdf.
Parpola, Asko. The coming of the Aryans to Iran and India and the cultural and ethnic identity of the Dasas, Studia Orientalia (Helsinki) 64, 1988, 195-302.
Proferes, Th. The Formation of Vedic liturgies. Harvard Ph.D. Thesis, 1999.
M.Witzel- , On Magical thought in the Veda. Leiden: Universitaire Pers 1979 .
M.Witzel-, On the localisation of Vedic texts and schools (Materials on Vedic Såkhås, 7). G. Pollet (ed.), India and the Ancient world. History, Trade and Culture before A.D. 650. P.H.L.
M.Witzel- The Development of the Vedic Canon and its Schools: The Social and Political Milieu. (Materials on Vedic Srauta s 8). In: Inside the Texts, Beyond the Texts. New Approaches to the Study of the Vedas. Harvard Oriental Series. Opera Minora, vol. 2. Cambridge 1997, 257-345.
M.Witzel ---, The Home of the Aryans. In: Anusantatyai. Fs. fur Johanna Narten zum 70. Geburtstag, ed. A. Hintze & E. Tichy. (Munchener Studien zur Sprachwissenschaft, Beihefte NF 19) Dettelbach: J.H. Röll 2000, 283-338 .
Edwin Bryant The Quest for the Origins of Vedic Culture: The Indo-Aryan Migration Debate.
Edwin Bryant Indo-Aryan Controversy: Evidence and Inference in Indian History.
இந்தியர்களின் ஆய்வு சுட்டிகள்
Chauhan, D.V. Understanding �gveda. Poona: Bhandarkar Oriental Institute 1985.
Coomaraswamy, Ananda K. Horse-riding in the �gveda and Atharvaveda, Journal of the American Oriental Society 62, 1941, 139-140.
Danino, Michel. The invasion that never was / Song of humanity by Sujata Nahar. Delhi: Mother's Institute of Research & Mira Aditi, Mysore 1996.
Danino, Michel. http://micheldanino.voiceofdharma.com/tamilculture.html
Deo, S. B. and S. Kamath (eds.) The Aryan Problem. Pune: Bharatiya Itihasa Sankalana Samiti 1993.
Elst, K. Update on the Aryan Invasion Debate. Delhi: Aditya Prakashan 1999.
Feuerstein, G., S. Kak and D. Frawley. In search of the Cradle of Civilization. Wheaton: Quest Books 1995.
Ganapati, S.V. Sama Veda. Madras : S.V. Ganapati 1982.
Kalyanaraman, S. Rigveda and Sarasvati-Sindhu Civilization. Aug. 1999 at: http://sarasvati.simplenet.com/html/rvssc.htm .
Kochhar, Rajesh. The Vedic People: Their History and Geography. New Delhi: Orient Longman 1999.
Mathivanan, R. Indus script among Dravidian Speakers. Madras: International Society for the Investigation of Ancient Civilisations 1995.
Mazhar, M. A. Sanskrit traced to Arabic. Faisalabad : Sheikh Aziz Ahmad, 1982.
Rajaram, N.S. The Aryan invasion of India: The myth and the truth. New Delhi: Voice of India 1993 .
Rajaram, N.SThe politics of history. New Delhi: Voice of India 1995 .
Rajaram, N.Sand D. Frawley. Vedic Aryans and the Origins of Civilization: A Literary and Scientific Perspective. (2nd ed.) .
Foreword by Klaus K. Klostermaier. New Delhi : Voice of India 1997 (1st ed. 1995).
Sethna, K. D. - , The Problem of Aryan Origins From an Indian Point of View. Second extensively enlarged edition with five supplements. New Delhi: Aditya Prakashan 1992 [first ed. Calcutta : S. & S. Publications 1980].
Sharma, R.S. Looking for the Aryans. Hyderabad: Orient Longman 1995.
Shendge, M. The civilized demons : the Harappans in Rgveda. New Delhi : Abhinav Publications 1977.
Singh, Bhagavan. The Vedic Harappans. New Delhi: Aditya Prakashan, 1995.
Talageri, Shrikant. Aryan Invasion Theory and Indian Nationalism. New Delhi: Voice of India 1993. [also = New Delhi: Aditya Prakashan 1993] .
Talageri, Shrikant, Rigveda. A Historical Analysis. New Delhi: Aditya Prakashan 2000 .
Tilak, B.G. The Orion; or, Researches into the antiquity of the Vedas. Poona: Tilak Bros. 1893 .
Tilak B.G., The Arctic home in the Vedas : being also a new key to the interpretation of many Vedic texts and legends. Poona: Kesari / Bombay: Ramchandra Govind & Son, 1903.
Waradpande, N.R. Fact and fictions about the Aryans. In: Deo and Kamath 1993, 14-19 .
Waradpande, N.R The Aryan Invasion, a Myth. Nagpur: Baba Saheb Apte Smarak Samiti 1989 .
Yash Pal, et al. Remote sensing of the 'lost' Sarasvati River, B.B. Lal and S.P. Gupta. Frontiers of the Indus Civilisation. Delhi 1984, 491-497

