ไปยาลน้อย
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| อักษรไทย | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
ฯ |
|||||||
| รูปพยัญชนะ | |||||||
| ก | ข | ฃ | ค | ฅ | ฆ | ง | จ |
| ฉ | ช | ซ | ฌ | ญ | ฎ | ฏ | ฐ |
| ฑ | ฒ | ณ | ด | ต | ถ | ท | ธ |
| น | บ | ป | ผ | ฝ | พ | ฟ | ภ |
| ม | ย | ร | ล | ว | ศ | ษ | ส |
| ห | ฬ | อ | ฮ | ||||
| รูปสระ | |||||||
| ะ | -ั | า | -ํ | -ิ | ' | " | |
| -ุ | -ู | เ | โ | ใ | ไ | -็ | |
| อ | ว | ย | ฤ | ฤๅ | ฦ | ฦๅ | |
| รูปวรรณยุกต์ | |||||||
| -่ | -้ | -๊ | -๋ | ||||
| เครื่องหมายอื่น ๆ | |||||||
| -์ | -๎ | -ฺ | |||||
| เครื่องหมายวรรคตอน | |||||||
| ฯ | ฯลฯ | ๆ | ๏ | ฯ | ๚ | ๛ | |
ไปยาลน้อย หรือ เปยยาลน้อย เป็นเครื่องหมายวรรคตอนอย่างหนึ่ง ในการเขียนภาษาไทย มีรูปเช่นนี้ "ฯ" ใช้ย่อคำ เพื่อให้เขียนสั้นลง โดยเขียนแต่ส่วนหน้า ละส่วนหลังเอาไว้ แล้วใส่เครื่องหมาย "ฯ" แทน
คำว่า "ไปยาล" มาจาก คำว่า "เปยฺยาล" ในภาษาบาลี มีด้วยกัน 2 แบบ คือ ไปยาลน้อย "ฯ" และไปยาลใหญ่ "ฯลฯ" ยังไม่ปรากฏที่มาที่ชัดเจน
[แก้] การใช้ไปยาลน้อย
เครื่องหมายไปยาลน้อย นิยมใช้ใน 2 ลักษณะด้วยกัน คือ
- ใช้กับคำพิเศษบางคำที่นิยมใช้ย่อโดยทั่วไป เช่น
- ข้าฯ คำเต็มคือ ข้าพเจ้า
- ฯพณฯ คำเต็มคือ พะณะท่าน หรือ พะณะหัวเจ้าท่าน
- ใช้ย่อคำที่ยาวให้สั้นลง
- กรุงเทพฯ คำเต็มคือ "กรุงเทพมหานคร"
- โปรดเกล้าฯ คำเต็มคือ "โปรดเกล้าโปรดกระหม่อม"
- วัดพระเชตุพนฯ คำเต็มคือ "วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม ราชวรมหาวิหาร"
นอกจากนี้อาจใช้ในกรณีอื่น ๆ เพื่อย่อคำให้สั้น แต่เมื่ออ่าน ต้องอ่านคำเต็ม
หมายเหตุ: ไปยาลน้อยไม่ใช่อักษร แต่มักจะจัดรวมไว้ในหมวดหมู่อักษรไทย เพื่อความสะดวกในการดูภาพรวมของอักษรและเครื่องหมายที่ใช้ในการเขียนหนังสือไทย

