พุทธกาล
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
|
ส่วนหนึ่งของ ประวัติพุทธศาสนา |
|
| จุดมุ่งหมายของพุทธศาสนา | |
|
เพื่อความดับทุกข์ · นิพพาน |
|
| ใจความสำคัญของพุทธศาสนา | |
|
สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น |
|
| ไตรสรณะ | |
| ความเชื่อและการปฎิบัติ | |
| ศีล · ธรรม ศีลห้า · ศีลแปด บทสวดมนต์และพระคาถา |
|
| คัมภีร์และหนังสือ | |
| พระไตรปิฎก พระวินัยปิฎก · พระสุตตันตปิฎก · พระอภิธรรมปิฎก |
|
| นิกาย | |
| เถรวาท · อาจริยวาท (มหายาน) · วัชรยาน · เซน | |
| สังคมพุทธศาสนา | |
| เมือง · ปฏิทิน · บุคคล · วันสำคัญ · สิ่งก่อสร้าง · วัตถุมงคล | |
| ดูเพิ่มเติม | |
| ศัพท์เกี่ยวกับพุทธศาสนา หมวดหมู่พุทธศาสนา |
|
พุทธกาล หมายถึงช่วงเวลาที่พระพุทธเจ้ายังมีพระชนม์อยู่ ต่างจากภาษาปากที่หมายถึงช่วงเวลาที่เชื่อกันว่าศาสนาพุทธจะดำรงอยู่ 5,000 ปีหลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว
ปี พ.ศ. 2500 ซึ่งนับเป็นปีสำคัญเพราะถึงกึ่งพุทธกาล ในฐานะที่ประเทศไทยเป็นดินแดนแห่งพุทธศาสนา รัฐบาลสมัยจอมพล ป.พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรีจึงมีดำริจัดสร้างพุทธมณฑลขึ้นในวาระนั้น
[แก้] เอกสารอ้างอิง
- พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒, หน้า 795


