ภาษาปัญจาบ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| ภาษาปัญจาบ (ਪੰਜਾਬੀ, پنجابی) | ||||
|---|---|---|---|---|
| ตัวอย่างอักษร: | ![]() |
|||
| พูดใน: | ปากีสถาน อินเดีย และประเทศอื่น ๆ ที่มีผู้อพยพชาวปัญจาบ | |||
| ดินแดน: | ภูมิภาคปัญจาบ | |||
| จำนวนคนพูดทั้งหมด: | ตะวันตก: 61-62 ล้าน ตะวันออก: 28 ล้าน สิไรคิ: 14 ล้าน ทั้งหมด: 104 ล้าน |
|||
| อันดับ: | 10 | |||
| ตระกูลของภาษา: | อินโด-ยูโรเปียน อินโด-อิเรเนียน อินโด-อารยัน ภาษาปัญจาบ |
|||
| ระบบการเขียน: | คุรมุขี (Gurmukhi), ชาห์มุขี (Shahmukhi) | |||
| สถานะทางการ | ||||
| ภาษาราชการของ: | ปัญจาบ (อินเดีย) จันทคฤห์ เดลี | |||
| องค์กรควบคุม: | ไม่มี | |||
| รหัสภาษา | ||||
| ISO 639-1: | pa | |||
| ISO 639-2: | pan | |||
| ISO/DIS 639-3: | variously: pan — ภาษาปัญจาบ (ทั่วไป) pnb — ภาษาปัญจาบ (ตะวันตก) pmu — ภาษาปัญจาบ (มีรปุรี) lah — ภาษาลาห์นดิ |
|||
|
||||
ภาษาปัญจาบ หรือ ปัญจาบี หรือ ปัญชาพี (อักษรคุรมุขี: ਪੰਜਾਬੀ Paṁjābī ,อักษรชาห์มุขี: پنجابی Panjābī ) เป็นภาษาของชาวปัญจาบ และภูมิภาคปัญจาบของประเทศอินเดีย และประเทศปากีสถาน
ภาษาปัญจาบเป็นภาษากลุ่มอินโด-ยุโรเปียน ในกลุ่มย่อยอินโด-อิเรเนียน เป็นภาษากลุ่มอินโด-ยุโรเปียนภาษาเดียวที่เป็นภาษาวรรณยุกต์ ซึ่งวรรณยุกต์เกิดจากการออกเสียงพยัญชนะชุดต่าง ๆ ด้วยเสียงสูงต่ำที่ต่างกัน ในเรื่องของความซับซ้อนของรูปศัพท์ เป็นภาษาที่ใช้คำประกอบ (agglutinative language)[1]และมักจะเรียงคำตามลำดับ 'ประธาน กรรม กิริยา'.
ชาวปัญจาบได้ถูกแบ่งระหว่างอินเดียและปากีสถานระหว่างการแบ่งอินเดียเมื่อพ.ศ. 2490 อย่างไรก็ดี ภาษาและวัฒนธรรมปัญจาบมักเป็นปัจจัยที่ทำให้ชาวปัญจาบอยู่รวมกันไม่ว่าจะสัญชาติหรือศาสนาใด
| ภาษาปัญจาบ เป็นบทความเกี่ยวกับ ภาษา หรือ ตัวอักษร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |
ข้อมูลเกี่ยวกับ ภาษาปัญจาบ ในภาษาอื่น สามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ๆ ด้านซ้ายมือ


