Θήτα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Ελληνικό αλφάβητο | |
|---|---|
| Αα Άλφα | Νν Νι |
| Ββϐ Βήτα | Ξξ Ξι |
| Γγ Γάμμα | Οο Όμικρον |
| Δδ Δέλτα | Ππϖ Πι |
| Εεϵ϶ Έψιλον | Ρρϱ Ρω |
| Ζζ Ζήτα | ΣϹϽσςϲͻ Σίγμα |
| Ηη Ήτα | Ττ Ταυ |
| Θϴθϑ Θήτα | Υϒυ Ύψιλον |
| Ιι Ιώτα | Φφϕ Φι |
| Κκϰϗ Κάππα | Χχ Χι |
| Λλ Λάμδα | Ψψ Ψι |
| Μμ Μι | Ωω Ωμέγα |
| Γράμματα που δε χρησιμοποιούνται σήμερα | |
| Ϝϝ Δίγαμμα | ϞϘϟϙ Κόππα |
| Ϛϛ Στίγμα | Ϡϡ Σαμπί |
| Ϻϻ Σαν | Ϸϸ Σχω |
Το γράμμα Θήτα (κεφαλαίο Θ, πεζό θ ή ϑ) είναι το όγδοο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία θ´ = 9 Προήλθε από το φοινικικό γράμμα teth, που στα φοινικικά σήμαινε τροχός.
Στην Αγγλική γλώσσα συνήθως σχετίζεται με το th, .
Το πεζό θ χρησιμοποιείται:
- συνηθίζεται ως σύμβολο γωνιών στα μαθηματικά
Το κεφαλαίο Θ συμβολίζει:
- την συνάρτηση βήματος στα μαθηματικά
Το θ είναι σύμφωνο που χαρακτηρίζεται άφωνο, οδοντικό και δασύπνοο.

