Κάππα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Ελληνικό αλφάβητο | |
|---|---|
| Αα Άλφα | Νν Νι |
| Ββϐ Βήτα | Ξξ Ξι |
| Γγ Γάμμα | Οο Όμικρον |
| Δδ Δέλτα | Ππϖ Πι |
| Εεϵ϶ Έψιλον | Ρρϱ Ρω |
| Ζζ Ζήτα | ΣϹϽσςϲͻ Σίγμα |
| Ηη Ήτα | Ττ Ταυ |
| Θϴθϑ Θήτα | Υϒυ Ύψιλον |
| Ιι Ιώτα | Φφϕ Φι |
| Κκϰϗ Κάππα | Χχ Χι |
| Λλ Λάμδα | Ψψ Ψι |
| Μμ Μι | Ωω Ωμέγα |
| Γράμματα που δε χρησιμοποιούνται σήμερα | |
| Ϝϝ Δίγαμμα | ϞϘϟϙ Κόππα |
| Ϛϛ Στίγμα | Ϡϡ Σαμπί |
| Ϻϻ Σαν | Ϸϸ Σχω |
Το γράμμα Κάππα (επίσης Κάπα) (κεφαλαίο Κ, πεζό κ ή ϰ) είναι το δέκατο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία κ´ = 20.
Έχει άμεση σχέση με το γράμμα K,k άλλων αλφαβήτων.
Προήλθε από το φοινικικό γράμμα kaph, που στα φοινικικά σήμαινε παλάμη.
Στην αγγλική γλώσσα επίσης σχετίζεται και με το γράμμα C, c (επειδή στα λατινικά δεν υπάρχει «K» και οι περισσότερες λέξεις μεταφέρονται με μια «λατινική» λογική στα αγγλικά).
Το κ είναι σύμφωνο που χαρακτηρίζεται άφωνο, ουρανικό και ψιλόπνοο.

