Φι
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Ελληνικό αλφάβητο | |
|---|---|
| Αα Άλφα | Νν Νι |
| Ββϐ Βήτα | Ξξ Ξι |
| Γγ Γάμμα | Οο Όμικρον |
| Δδ Δέλτα | Ππϖ Πι |
| Εεϵ϶ Έψιλον | Ρρϱ Ρω |
| Ζζ Ζήτα | ΣϹϽσςϲͻ Σίγμα |
| Ηη Ήτα | Ττ Ταυ |
| Θϴθϑ Θήτα | Υϒυ Ύψιλον |
| Ιι Ιώτα | Φφϕ Φι |
| Κκϰϗ Κάππα | Χχ Χι |
| Λλ Λάμδα | Ψψ Ψι |
| Μμ Μι | Ωω Ωμέγα |
| Γράμματα που δε χρησιμοποιούνται σήμερα | |
| Ϝϝ Δίγαμμα | ϞϘϟϙ Κόππα |
| Ϛϛ Στίγμα | Ϡϡ Σαμπί |
| Ϻϻ Σαν | Ϸϸ Σχω |
Το γράμμα Φι (κεφαλαίο Φ, πεζό φ ή ϕ) είναι το εικοστό πρώτο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία φ´ = 500
Στην αγγλική γλώσσα σχετίζεται με το ph και ενίοτε με το γράμμα f.
To πεζό φ συμβολίζει:
- την συνάρτηση Euler
- τον χρυσό αριθμό φ = 1.618... στα μαθηματικά και την τέχνη.
- γενικά γωνίες στα μαθηματικά και στην φυσική.
- τη μία μεταβλητή στις σφαιρικές συντεταγμένες
- τη φάση ενός κύματος
- γενικά ως σύμβολο (εναλλακτικό του "f") συναρτήσεων
το κεφαλαίο Φ συμβολίζει:
- την μαγνητική ροή στην φυσική.

