Barbaroj

El Vikipedio

Barbaroj (el la greka: βάρβαρος, bárbaros, pluralo bárbaroi; balbutanto(j) ) estis komence, en antikva Grekio la nomo de ĉiuj, kiuj tute ne aŭ malbone parolis la grekan.

Al la romianoj barbaroj estis homoj sen grekoromana edukado. Nuntempe la vorto signifas homon, kies konduto estas malpli civiliza, do havas malpli da memkontrolo, ol la persono kiu uzas la vorton.

Jam en Hindio oni uzis la sanskritan vorton barbarāh (pluralo‚ balbutanto) por indiki ne-arjaj popoloj. En Grekio, la vorto nune troveblas ĉe Homero (Iliado 2, 867) pri barbare parolantaj (barbarophoni) aziaj karianoj.

[redaktu] Vidu ankaŭ