José Artur Boiteux

El Vikipedio

José Artur Boiteux (18651934), italanido, naskiĝinta en Tijucas, sed loĝanta alterne en Rio de Janeiro kaj Florianópolis. Li apartenis al la estraro de Brazila Esperanto-Ligo, en Rio de Janeiro.

Li havis siajn unuajn studojn en sia naskiĝurbo, pere de belga instruisto. Li studis en la ĉefurbo de la tiama provinco, poste iris al Rio de Janeiro, kie li kursis medicinon ĝis la 2-a jaro, poste prenante la oficon de ĵurnalisto kaj enirante la mondon de la politiko. Kiam oni proklamis la respublikon, li revenis al la ĉefurbo de Santa Catarina, kiel oficiro de kabineto, de la unua subŝtatestro, Lauro Muller. Ŝtata asembleano, ekde la konstitucia asembleo ĝis 1900. Li revenis en 1900 al Rio de Janeiro, kiel federala kongresano. Li diplomiĝis pri juro en 1905. En tiu periodo, José Boiteŭ deĵoris por Esperanto kaj en 1906 Lauro Muller permesis ĝian uzon por la nacia telegrafo.

Denove revenis José Boiteux al sia subŝtato, kvankam ankoraŭ reirante kelkfoje al Rio de Janeiro.

Lo estas fondinto de la Historia kaj Geografia Instituto de Santa Catarina (en 1896), de la Akademio pri Beletroj de Santa Catarina (1920), de la Fakultato pri Juro de Santa Catarina (1932). Li estis sekretario de la du regperiodoj de Hercílio Luz (18941898) (19181924). Arkivo kun leteroj de José Boiteux estas konservita, kie troviĝas pluraj informoj pri Esperanto.