Batalo de Carrhae

El Vikipedio

La batalo de Carrhae (53 a.K.) estis batalo apud Carrhae, en kiu venkis la partoj la romian imperion, gvidatan de triumviro Marcus Licinius Crassus. La militon ekis Crassus, kiu volis balancigi per militaj sukcesoj la populariĝon de la aliaj du triumviroj, Pompeius kaj Julius Caesar.

La armeo de Crassus konsistis el sep legioj (ĉ.. 44.000 soldatoj, sed nur malmultaj uzis ĉevalon). La armeo atakis Mezopotamion, kiun defendis Suren-familiano. Crassus forlasis la defendan riveron kaj sur malferma areo interbatalis kun la partoj.

La armeo de partoj konsistis el 1000 kirasitaj soldatoj kaj ĉ. 10.000 ĉevalaj arkpafistoj. La partoj komencis la atakon, kio surprizis la romianojn, kiuj estis nek alkutimiĝintaj al la klimato, nek al la dezerta batalado.

Filo de Crassus, Publius ekis kavalieran sturmon, sensukcese. La ĉefaj fortoj de la romianoj iĝis viktimoj de la sagopluvo de la partoj (ili ne povis samtempe kovri la kapon kaj la korpon per la ŝildo).

Crassus provis packontrakti - je premo de la soldatoj - sed li finfine estis mortigita. Nur 10.000 romiaj soldatoj sukcesis fuĝi, la pliaj mortis aŭ kaptiĝis.

La partoj batis forte la reputacion de Romio en la Oriento, dum morto de Crassus grave influis politikan vivon de Romo.