Duŝan Adnadj
El Vikipedio
ADNADJ Dušan naskiĝis la 1-an de marto 1941 en Borovo (Kroatio).
Enhavo |
[redaktu] Eduko kaj laboro
Elementan lernejon li finis en Borovo, ekonomikan mezlernejon en Vukovar, studis ekonomikon ĉe Ekonomika fakultato en Subotica (nuntempe Serbio kaj Montenegro). Laboris en Nacia banko de Jugoslavio, filio Vukovar; du jarojn estis direktoro de Kino-uzino en Borovo, poste laboris en Elementa lernejo en Borovo, unue kiel financa reĝisoro kaj poste kiel sekretario.
[redaktu] Esperantiĝo
Esperanton kaj la germanan lingvon li lernis private ĉe instruistino (esperantistino) Ida Kadelburg en Vukovar. Bazan ekzamenon de Esperanto faris en 1963 en Esperanto-societo "Fratoj Ribar" en Borovo, la progresigan kurson finis en Esperanto-kampadejo en Primošten (Kratio) en 1974.
[redaktu] Movada agado
En la jaro 1962 li fondis Esperanto-klubon en Vukovar kiu samjare ĉesis funkcii. De 1963 li estis membro de Esperanto-societo "Fratoj Ribar" en Borovo Naselje (parto de Vukvoar). Post kelkjara neaktiveco de tiu klubo, li iniciatis registriĝon de la sama Esperanto-societo (1973) sed kun sidejo en Borovo, kie kreskis fruktodona laboro. Iniciatinto kaj fondinto kun Ivan Flanjak de Slavonia kunordiga komitato, kiu funkciis dum pluraj jaroj. Iniciatinto kaj fondinto (1984) de Internacia Asocio de Handikapitaj Esperantistoj (IAHE). En 1973 iniciatis, fondis kaj dum plenaj dek jaroj redaktis jugoslavian Esperanto-revuon "Voĉo". De 1984 ĝis la fino de 1987 eldonis kaj redaktis la gazeton "Voĉo de handikapuloj". Fondinto de granda "Voĉo-Libroservo" kiu funkciis dum unu jardeko. En 1973 iniciatis kaj kune kun la societanoj organizis la Unuan renkontiĝon de slavoniaj, baraniaj kaj sremaj esperantistoj, kiu poste fariĝis tradicia ĉiujara renkontiĝo, okazanta en diversaj lokoj de la regiono. Restis neforgesebla la 4-a renkontiĝo en Vukovar, kiun partoprenis ankau tiama sekretario de UEA, doktorino Flora Szabo-Felse. En la societo "Fratoj Ribar" en Borovo li plenumis plurajn funkciojn kaj dum unu mandato li estis komitatano de Kroatia Esperanto-Ligo.
[redaktu] Eldonada agado
Kompilis kaj en 1975 eldonis la unuan adresaron de jugosalviaj esperantistoj, kaj la duan kune kun Josip Pleadin eldonis en 1987. Eldonis aŭ redaktis dekon da Esperanto-libroj, broŝuroj, propagandaj folioj kaj Esperanto-gratulkartoj kiuj aperis sub eldonŝildo de "Voĉo". Unu el la plej gravaj tiaj verkoj estas "Leksikono de aktivaj jugoslaviaj esperantistoj" de Marinko Gjivoje (eldonita en 1985).
[redaktu] Honoroj
Por sia agado li estis distingita per Ora medalo de Jugoslavia Esperanto-Ligo. Distingito de la Komunuma asembleo de Vukovar, de la komunumo Borovo kaj posedanto de pluraj diplomoj kaj dankdiplomoj de diversaj Esperanto-societoj.
[redaktu] Lasta agado
Membro de Universala Esperanto-Asocio ekde 1965, de Sennacieca Asocio Tutmonda ekde 1964 kaj de la landaj organizaĵoj ekde 1963. Partoprenis UK-ojn en Budapeŝto (1966), Beogrado (1973), Antverpeno (1982), SAT-kongreson en Rijeka kaj landajn (jugoslaviajn) kongresojn en Prilep (Makedonio) kaj Škofja Loka (Slovenio).
Ekde 1989 li ne plu aktivas en la Esperanto-movado.

