Alta sablejo
El Vikipedio
Alta sablejo estas sablejo en maro aŭ rivero, kiu tiom altiĝis ke ĝi ne plu subakviĝas dum "normala" alta tajdo, sed nur dum ŝtormoj, kiuj kreas aparte altajn ondojn. Tio ebligas ekkreskon de herboj sur la supra parto de la sablejo ne tuŝita de salakvo, kaj tiuj kreskaĵoj siavice kaptas sablon kaj kontribuas al plua kresko de la sekejo. En la germana lingvo tia alta sablejo nomiĝas Hochsand [prononco "Hoĥzant"]).
Se altaj sablejoj plu kreskas, ekestas el ili dunaj insuloj (kiuj do eĉ dum fortaj ŝtormoj ne subakviĝas). Ekzemplo estas grandega alta sablejo inter la du orientfrisaj insuloj Borkum kaj Juist de Germanio en la orientfrisa vadomaro de la Norda Maro: tiu sablejo survojas iĝi plia insulo de la insularo. Jam finis la kreskon de alta sablejo la nova insulo Mellum en la sama maro.
Teorie altaj sablejoj ankaŭ povas per unu aŭ pluraj istmoj esti konektitaj al pli alta tereno de insulo aŭ de la kontinento: tiam, se ili kreskas, ne plu subakviĝas kaj ekportas plantojn, el ili kompreneble ne iĝas insuloj, sed duoninsuloj. Ekzemplo de tia mallarĝa sabla duoninsulo estas la Kurona duoninsulo de Litovio kaj la Kaliningrada regiono de Rusio (la historia regiono Orienta Prusio) en la Balta Maro.
Aparte multaj altaj sablejoj ekzistas en la vadomara zono de la Norda Maro, norde de Nederlando kaj Germanio, kaj okcidente de Danio.

