Eugène Noël
El Vikipedio
Eugène NOËL (28-a de marto 1855 en Nancy – 8-a de februaro 1921 samloke) estis franca esperantisto kaj militista kuracisto. Unue militkuracisto en Alĝerio, li parolis flue la araban lingvon, kaj verkis araban gramatikon, sed, ne sufiĉe kontenta pri sia laboro, mem detruis sian manuskripton. Tiu detalo montras, kiom severa li estis kontraŭ si mem.
Longatempe sekretario de la grupo de Nancy, kies animanto li estis kun Frecot kaj Henri Maresquelle. Komitatano de Société pour la propagation de l'Espéranto. Li skribis kaj verkis senhalte. Skribis en preskaŭ ĉiuj Esperantaj revuoj, kaj kiel ĉefa kunlaboranto de Cart en ,Lingvo Internacia‘ kaj recenzisto. Direktis la ,Lorenan-Esperantan gazeton' (1905-1908), kaj poste la Lorenan Stelon. Sed precipe li estis laborema tradukisto de klasikaĵoj; stilo rimarkinde bela, tradukoj mirinde fidelaj.
[redaktu] Elektitaj tradukitaj verkoj
- Lord George Byron:
- Ĉielo kaj Tero 1906.
- Rollandkanto, 1906.
- Aristofano: Plutos, 1906.
- Plaŭto: Rudens, kvinakta komedio, 1906.
- René Descartes: Parolado pri la metodo (kun prof. Thiaucourt) 1906.
- Racine:
- Esther, tragedio, 1906.
- Athalie, tragedio, 1906.
- Planard: Procirkonstanca Edzo, vaŭdevilo, 1908.
- Frederic Mistral: Mirejo (kun Paul Champion) 1909.
- Huot-Sordot: En la lando de la Blanka Monto, 1913.
| Ĉi tiu artikolo baziĝas (parte aŭ tute) sur artikolo el la Enciklopedio de Esperanto (EdE en ekstera arkivo). |

