Jan Micislaw Baudouin de Courtenay
El Vikipedio
Jan Micislaw BAUDOUIN DE COURTENAY [boduen de kurtnej] (ruse Иван Александрович Бодуэн де Куртенэ), polo, devenanta el franca familio, universitata profesoro. Naskiĝis la 3-an de marto 1845 en Radzymin apud Varsovio, mortis la 3-an de novembro 1929 en Varsovio. Eminenta lingvisto, ano de la Pola Akademio. Aktiva liberpensulo, prezidanto de la Pola Asocio. Kuraĝa defendanto de la interesoj de ĉiuj naciaj malplimultoj. Varma amiko de Esperanto, multaj artikoloj en la Esperanta kaj la pola gazetaro, multaj paroladoj. Kiel vicprezidanto de la Delegacio por Alpreno de Internacia Lingvo en 1907 defendis tie Esperanton kontraŭ aliaj projektoj.
Li laboris en la universitatoj: Kazanja (1874—1883), Jurjeva (1883—1893), krakova Jagelona (1893—1899), Peterburga (1900—1918), Varsovia (1919-1929). En rusia lingvistika tradicio li estas fama kiel fondinto de la Kazanja skolo.
Lia influo al lingvistiko estis grandega. Li atentigis, ke parolado estas la ĉefa en lingvoj, tiel altirante atenton de esplorantoj al vivaj nuntempaj lingvoj (sinkronio kontraŭ diakronio). Li (kun la frue mortinta geniulo Nikolao Kruŝevski, kiam ili ambaŭ laboris en Kazanjo) fondis sciencon pri fonemoj, fonologion, doninte bazon por la postaj sukcesoj en tiu tereno.
Post restarigo de la pola ŝtateco li translokiĝis en Pollandon kaj tie daŭrigis sian politikan agadon por la rajtoj de lingvaj minoritatoj (ĉi-foje estis jam ne la pola, sed aliaj lingvoj, inkluzive de la rusa en Pollando).

