Erinioj

El Vikipedio

Oresto persekutata de la Erinioj de William-Adolphe Bouguereau (1862).
Oresto persekutata de la Erinioj de William-Adolphe Bouguereau (1862).

Erinioj el la gr. Ερινύς, kies signifo estas furioze persekutifurioziĝi. La romianoj nomis ilin Furioj. La Erinioj naskiĝis el la sango verŝita de Urano kiam ĉi tiu havis siajn testikojn fortranĉitajn de Krono, sia plej juna filo. Ili nombriĝis tri diinoj kiuj punis kaj venĝis la krimulojn, kaj iliaj nomoj estas: Alekta, Tizifona kaj Megera. Alia versio nombras pli ol tri diinojn.

Ili estis konataj kiel la venĝistinoj de la parencaj murdoj aŭ de la krimoj de parenca sango. Sed antaŭ tio, ili estis la venĝistinoj de ia ajn krimoj kontraŭ la natura ordo; ili estis la gardistinoj de la kosma ordo kaj punis ĉiun kiu atencis kontraŭ la naturo aŭ kontraŭ la rajto de la homo koncerne sian proksimulon.

Loĝantinoj de la ereba mallumo, la filinoj de la urana sango estis prezentitaj kiel teruraj flugpovaj virinoj kun serpentoj inter la haroj, vipiloj kaj brulantaj torĉoj sur la manoj. Laŭ la tradicio ĉiu venĝistino havis difinitan taskon: Alekta senĉese persekutis la viktimon kun brulantaj torĉoj; Tizifona vipis la kulpulon kaj Megera kriegis nokte kaj tage ĉe la oreloj de la kulpulo lian krimon.

Internigite en la homa kapo ili estas la konsĉiencriproĉo, la rimorso.

Komunejo
La Vikimedia Komunejo havas dosierojn rilatajn al