István Nagy (pentristo)
El Vikipedio
- Ankaŭ ekzistas István Nagy, hungara esperantisto.
István NAGY (iŝtvan nadj) estis hungara pentristo naskita en vilaĝo Csíkmindszent la 28-an de majo 1873 kaj mortinta la 13-an de februaro en 1937 en Baja, Hungario. Li havigis diplomon de instruisto en Kolozsvár kaj diplomon de desegaĵinstruisto en Budapeŝto. Poste studadis en Munkeno, Parizo kaj faris okmonatan studadvojaĝon en Italio. Dum tiuj jaroj li rivevis stipendion. Lia unua memstara ekspozicio fariĝis en Miercurea Ciuc en 1902. Dum la Unua mondmilito li estis soldato sur la galiciaj kaj italiaj frontoj kaj kreis multe da soldatportretaĵoj. Lia kolektekspozicio en la jaro 1923 en Budapeŝto havis grandegan sukceson. La arthistoriisto Károly Lyka kaj la verkisto Dezső Kosztolányi taksis altege liajn kreajoĵn. Miklós Surányi verkis biografian romanon pri la pentristo. Post la longa migrada vivo en Rumanio, Jugoslavio kaj Hungario en 1933 li finfine loksidiĝis en urbo Baja. Li uzis precipe pastelkreton kaj karbon, kreis precipe pejzaĝojn kaj portretaĵojn, ne aparteninta al neniu artistgrupo. Li laboris treege rapide kaj postlasis pli ol 4 mil artaĵojn, sed tiuj estas disŝutitaj en tri landoj. La plejmulto da ili troviĝas en la muzeo de urbo Baja.
[redaktu] Bibliografio
- Solymár István: Nagy István (hungare). Képzőművészeti Alap Kiadóvállalata, Budapest, 1977.
- Muradin Jenő: Nagy István (hungare). Kriterion Könyvkiadó, Bukarest, 1984.
- Lóránth László-Sümegi György: Nagy István (hungare). Pallas-Akadémia Könyvkiadó, Csíkszereda, 2007.


