Kaliningrada provinco
El Vikipedio
La kaliningrada provinco (ruse: Калининградская область – prononco proksimume: Kalingradskaja oblast) estas la plej okcidenta provinco de Rusio. La provinco havas 22 urbojn. Ĝi estas separata de la "resta" Rusio per teritorio de Litovio kaj Belarusio. La ĉefurbo kaj la plej granda urbo estas Kaliningrado.
La areo de la provinco estas ĉ. 14 mil km²; ĝi havas preskaŭ milionon da loĝantoj. La mapeto montras, ke la provinco estas tute ĉirkaŭata de Eŭropa Unio, de kiam Litovio kaj Pollando aliĝis al ĝi je la 1-a de majo 2004. Tio kaŭzas certajn problemojn pri trafiko, doganoj ktp. Eblas senvize vojaĝi al cetera Rusio per ŝipoj (al Sankt-Peterburgo) kaj aviadiloj.
[redaktu] Plej grandaj urboj
(parenteze la eksaj germanaj nomoj)
- Kaliningrado (Königsberg; ĉefurbo)
- Baltijsk (Pillau)
- Ĉernjaĥovsk (Insterburg)
- Gusev (Gumbinnen)
- Pravdinsk (Friedland)
- Sovjeck (Tilsit)
alia loko: Majakovskoje (Nemmersdorf)
[redaktu] Historio
La ordeno de germanaj kavaliroj konkeris la regionon dum la 12-a jarcento, kaj dum kvindekjara milito kun la restistanta loka balta popoloj prusoj fine komplete ekstermis tiun popolon. Ekestis germanlingva mezepoka ordena ŝtato, kiu alprenis la nomon de la balta popolo kaj nomiĝis Prusio. La regiono de la nuna kaliningrada provinco estis kaj ĝis la fino de la Dua Mondmilito restis parto de ties orienta duono, la germana provinco Ostpreußen (Orienta Prusio), kies alia, pli granda, parto nun estas la pola vojevodio Warmińsko-Mazurskie.
La nordo de Orienta Prusio, do la teritorio de la kaliningrada provinco (sen la urbo Kaliningrado mem) plus iom da ĉirkaŭaĵo de la pli norda urbo Klaipėda en Litovio, historie havis grandkvante litovlingvajn enloĝantojn, kaj el kultura kaj dialekta vidpunkto la teritorio de tiuj litovlingvanoj nomiĝas Eta Litovio.

