Giganta pratatuo
El Vikipedio
|
Konserva statuso: Fosilia |
||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Fossil specimen in Washington, DC at the
National Museum of Natural History |
||||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||||
|
La giganta pratatuo aŭ gliptodonto (Glyptodon) estis praa, giganta tatuo aŭ dazipo, kiu vivis origine en Sud-Ameriko kaj dum la glaciepoko disvastiĝis ankaŭ en Nord-Ameriko.
La besto estis herbovora, rinocerogranda. Ĝia kiraso povis havi la diametron de 2 m, la tuta besto longis 3-3,5 m. La fingroj finiĝis ne en ungegoj, sed en hufoj. La postaj kruroj estis pli forte evoluintaj ol la antaŭaj, kiuj apenaŭ portis pezon.
La kiraso konsistis el ostotabuletoj, multangulaj. La kiraso ne estis zonodividita - kiel la kiraso de la hodiaŭaj dazipoj -, tiel ke la besto ne povis buliĝi por defendi la ventroparton. La 'charrúa'-indiĝenoj de Sud-Ameriko uzis la kirason kiel tegumenton.
Ili vivis en limepoko de plioceno-plejstoceno kaj ĉiuj formortis kun alveno de la glaciepoko.

