Johana (papino)
El Vikipedio
Okaze de Papino Johana temas pri persono, pri kiu ankoraŭ hodiaŭ ne estas klare, ĉu ŝia ekzisto estas legendo aŭ havas ian historian kernon.
Enhavo |
[redaktu] La legendo
[redaktu] Infanaĝo
Laŭ la legendo, ŝi naskiĝis ĉ. 818 en Ingelheim. Ŝia patro estis angla pastro, kies tasko estis la kristanigo de la paganaj saksoj. Post la frua morto de la gepatroj, ŝi iris al monaĥinejo, kie ŝia granda talento kaj saĝeco tre frue frapis la okulojn.
[redaktu] De Fulda al Romo
Johana kaŝ-vestis sin sunuafoje en la monaĥejo de la urbo Fulda, kie ŝi senvualiĝis post kelka de tempo kaj devis fuĝi. Ŝi veturis al Grekio. Ŝi restis en Ateno kaj disvolvis tie sian talenton. Post kelkaj jaroj veturis ŝi denove vestite kiel viro al la papo en Romo. La eklezia hierarkio tuj rimarkis ŝian scion kaj ŝi akiris pli kaj pli da rekono.
[redaktu] Papo
En la jaro de 853 aŭ 855, ŝi iĝis papo sub nomo Johannes Anglicus kiel posteulo de la papo Leo la 4-a. Johana gravediĝis dum sia oficperiodo far servisto, tiel baldaŭ finiĝis ŝia pontifiko. Ŝi naskis mortintan infanon dum procesio sur Via Sacra (hodiaŭ: Via San Giovanni). Pri ŝia morto ekzistas diversaj variantoj: aŭ ŝi mortis dum la nasko pro la komplikaĵoj aŭ la ekscititaj homoj ŝtonumis ŝin al morto.
[redaktu] Post la morto
Laŭ la legendo, aperis por Johana anĝelo, kiu petis ŝin decidi inter publika honto aŭ eterna kondamno. Johana estis entombigita en la katedralo, en kiu ŝi mortis.
[redaktu] Papa posteulo
La oficiala posteulo de papo Leo la 4-a estis Benedikto la 3-a, pri kiu oni havas tre malmulte da infomoj. Kelkaj supozas pro tio, ke Benedikto la 3-a estis elpensata fare de la Romkatolika eklezio, kiam oni ekstermis la papinon el la historio en la 17-a jarcento.
Alia teorio supozas, ke papino Johana regis inter Leo la 4-a kaj Benedikto la 3-a.
La papino Johana estas menciita en diversaj historiaj, sed ankaŭ en nefideblaj fontoj, ĝis la 17-a jarcento eĉ ankaŭ en la ekleziaj fontoj. Ankaŭ la tiama kontraŭpapo Anastasius la 3-a mencias ŝin en siaj libroj.
[redaktu] hipotezoj
Krom la konata, disvastiĝinta formo, ekzistas ankaŭ aliaj tradicioj, kiuj la historion pri la papino metas en la 11-an jarcento.
Alia teorio vidas la historion pri la papino nur legendo, kies vera kerno estas rilate al la familio de Theophylakte, pli precize al Marozia, patrino de papo Johano la 9-a, kaj ŝia patrino Teodora, kiu dum malpli ol dek jaroj surtronigis kaj detronigis 8 papojn. Tiel ŝi havis la veran potencon malantaŭ la papa trono.
[redaktu] Johana en la literaturo
La temo, legendo tre tuŝis la verkistojn kaj tiel estiĝis multaj romanoj kiuj okupiĝas pri la la papina historio. La unua germana verko aperis de Jans der Enikel (13-a jarcento). Literaturan sukceson akiris la libroj de Emmanuil Roidis (1866), Lawrence Durell (1973) kaj Donna W. Cross (1996); la lasta iĝis eĉ bestselero. Pliaj dekoj da popularaj libroj troveblas surmerkate.
[redaktu] Literaturo
- Donna W. Cross: Die Päpstin. - Berlin : Aufbau-Taschenbuchverl., 2001. - ISBN 3-7466-1400-7
- Elisabeth Gössmann: Die Päpstin Johanna : der Skandal eines weiblichen Papstes. - Berlin : Aufbau-Taschenbuchverl., 2000. - ISBN 3-7466-8040-9
- Ingeborg Kruse: Johanna von Ingelheim : das wahre Leben der Päpstin Johanna. - Berlin : Aufbau-Verl., 2002. - ISBN 3-7466-8074-3
- Cesare D'Onofrio: Mille anni di leggenda : una donna sul trono di Pietro. - Rom : Romana Soc. Ed., 1978
- Cesare D'Onofrio: La papessa Giovanna : Roma e papato tra storia e leggenda. - Rom : Romana Soc. Ed., 1979
- Emmanuel D. Rhoides: Die Päpstin Johanna. - Bergisch-Gladbach : Bastei-Lübbe, 2000. - ISBN 3-404-14446-5
- Peter Stanford: Die wahre Geschichte der Päpstin Johanna. - Berlin : Aufbau-Taschenbuchverl., 2000. - ISBN 3-7466-8057-3
- Esther Vilar: Die Anstrittsrede der amerikanischen Päpstin. - Frankfurt/Main : Ullstein, 1984. - ISBN 3-548-20429-5
[redaktu] rete
- Chronicon pontificum et imperatorum - siehe Abb. 401-450 - Blatt 206f
- Johana en biografia eklezia leksikono
- kelkaj bazoj pri la falŝiga teorio

