Gabriel Poveda Ramos

El Vikipedio

Gabriel_Poveda_Ramos
Portreto de persono.
Naskiĝo 1931
Sonsón, (Departemento Antjokio, Kolombio)
Vidu ankaŭ biografian portalon

Gabriel Poveda Ramos, naskiĝinta en 1931 en urbo Sonsón, Antjokio, estas kolombia inĝeniero, matematikisto, kaj historiisto. Li laboris kiel universitata profesoro, konsilisto por privataj kompanioj kaj ŝtataj institucioj kolombiaj kaj internaciaj, kaj verkisto precipe pri matematiko kaj pri historio de ekonomio kaj industria disvolviĝo.

Liaj gepatroj estis Pío Poveda Narváez, inĝeniero, kaj Josefina Ramos Jaramillo, kaj lia edzino estas sinjorino Fabiola Jaramillo. Li havas tri filojn: Germán, Edgar kaj David, ĉiuj inĝenieroj, kaj unu filino, Norma, kiu estas statistikistino.

Li finis mezlernejon en la jaro 1947 en la Institucio Edukiva San Simón (urbo Ibagué, Kolombio). Poste li studis elektroteknikon en Kalifornio, Usono ĝis 1950. Titolon de kemia Inĝeniero li atingis en 1953 en la Universitato Pontifika Bolivarana de Medellín, Kolombio, Li studis elektran Inĝenierarton en la Universitato Pontifika Bolivarana (1951-1954) kaj en la Universitato de la Valo de Kalio, Kolombio (1954-1956). Teksaĵan teknologion li studis en Lodzo, Pollando (1965). Li estas magistro pri aplikata matematiko de la Nacia Universitato de Kolombio (1968-1969), kaj doktoro pri Inĝenierarto, ankaŭ li fariĝis oficiro en la Supera Militlernejo de Kolombio. Specialiĝon pri latinamerika ekonomio li studis en Bonaero.

En la jaro 1955, kun aliaj 18 homoj li estis kunfondanto de la Societo Kolombia pri Matematiko

Inĝ. Poveda laboris kiel aer-forogrametriisto en la kolombia Geografia Instituto Agustín Codazzi en 1953. De 1955 al 1958 li estis la unua direktoro de la Departemento pri Fiziko kaj Matematiko en la Universitato de la Valo, poste li estis profesoro pri matematiko, statistiko kaj operaciesploro en la Nacia Universitato de Kolombio inter 1959 kaj 1975. Inter 1959 kaj 1961 li ankaŭ estis profesoro pri matematiko kaj statistiko en la Universitato de Antjokio, kaj Teknika Vicprezidanto de la kolombia Asocio Nacia de Industriistoj de 1971 al 1973. Prezidanto de la Antjokia Societo de Inĝenieroj en 1972-1973. En la Universitato de Medellín li estis dekano de ĝia Fakultato pri Statistiko en 1976. En la Universitato Pontifika Bolivarana li estis profesoro plurfoje ekde 1950, inkluzive en ĝia Lernejo por Altninela Edukado, ĝis Julio de la jaro 2007, kiam li rezignis sian postenon en tiu universitato. Li ankaŭ estis vizitanta profesoro en universitatoj de San-Paŭlo, Salvadoro, Argentino kaj Honduro.

Sian laboron kiel konsilisto li plenumis por multaj organizaĵoj, ekzemple por: la kompanio Simesa de Medellín inter 1973 kaj 1976 (entrepreno sorbita far Sideboyacá de Bogoto en 2001), Planado de la Metropolita Areo de Medellín en 1974 kaj 1975, La Instituto por Integriĝo de Latinameriko en 1976, kaj konsilisto pri industria teknologio por la Organizo de Amerikaj Ŝtatoj inter 1978 kaj 1980.

La inĝeniero Poveda estas elstara esploristo, kaj membro de pluraj sciencaj societoj kaj akademioj, kiel la Kolombia Akademio pri Ekzaktaj Fizikaj kaj Naturaj Sciencoj, la Akademio Kolombia pri Ekonomikaj Sciencoj kaj la Kolombia Akademio de Historio.

Li verkis multajn librojn kiel sola aŭtoro kaj kun aliaj verkistoj, krom multnombraj sciencaj, teknikaj, instruaj, analizaj kaj opiniaj eseoj kaj artikoloj publikigitaj en sciencaj kaj teknikaj revuoj, kaj ankaŭ en tagĵurnaloj. Li havas vere plurfakan menson kies konoj kaj interesiĝoj ampleksas matematikon, kemion, elektron, energion, industriajn procesojn, industrian kaj ekonomian disvolviĝon, historion, ekonomikon, geografion, inĝenieradon, teknologion, transporton, universitatan edukadon, humanismon, ktp. Lian instruan laboron daŭras pli ol 50 jarojn kaj lia konsilada laboro pli ol 40 jarojn.

En la jaro 1998 li ricevis, el la Societo Kolombia de Inĝenieroj, nacian premion de inĝenierarto "Diodoro Sánchez" pro sia verko Vapores fluviales en Colombia ("Riveraj vaporŝipoj en Kolombio"). Pro sia elstara kaj longa laboro li estis honorita per multaj aliaj distingoj far institucioj privataj kaj ŝtataj, inkluzive far la Organizo de Amerikaj Ŝtatoj.

[redaktu] Ĉefa verkaro

  • Pli ol 160 artikoloj en revuoj, pri matematiko, fiziko, statistiko, matematika ekonomio, kolombia ekonomio, industria ekonomio, industria disvolviĝo, historio kaj historio de teknologio.

Jen la ĉefaj libroj de kiuj li estas sola aŭtoro (krome li estas kunaŭtoro de pluraj aliaj):

  • Ruedas y turbinas hidráulicas en la historia, 123 paĝoj, eldonejo de la Universitato Pontifika Bolivarana, Medellín, 2007.
  • Funciones generatrices (Generantaj Funkcioj), ISBN 9586965392, 90 paĝoj, eldonejo de la Universitato Pontifika Bolivarana, Medellín, 2006.
  • Las principales innovaciones tecnológicas en Colombia de 1500 al 2000, ISBN 9586964906, 88 paĝoj, eldonejo de la Universitato Pontifika Bolivarana, Medellín, 2006.
  • Las principales innovaciones tecnológicas en Colombia De 1500 a 1995 | El Cemento De Puzoli a Colombia, XXIII Siglos, 77 paĝoj, eldonejo de la Universitato Pontifika Bolivarana, Medellín, 1999.
  • Historia económica de Colombia en el siglo XX, ISBN 9586964043, 790 paĝoj, eldonejo de la Universitato Pontifika Bolivarana, Medellín, 2005.
  • La química en Colombia ciencia, ingeniería, industria e historia, ISBN 9589221424, 170 paĝoj, Cámara de Comercio, Medellín, 2002.
  • El magnetismo antes de Faraday y su incorporación en Colombia | La tecnología mecánica y su ingreso en Colombia | El antiguo ferrocarril de Cúcuta, (Kolekto: "Cuadernos de Formación Avanzada" ISSN 01247557, numero 11), 107 paĝoj, eldonejo de la Universitato Pontifika Bolivarana, Medellín, 2002.
  • El calor: ciencia, tecnología e historia, (Kolekto: "Cuadernos de Formación Avanzada" ISSN 01247557, numero 13), 153 paĝoj, eldonejo de la Universitato Pontifika Bolivarana, Medellín, 2002.
  • Novedades tecnológicas en la industria colombiana 1960-1995. El primer ferrocarril en Colombia. Óptimo económico de máquinas y equipos, 90 paĝoj, eldonejo de la Universitato Pontifika Bolivarana, Medellín, 2000.
  • Vapores fluviales en Colombia, 542 paĝoj, eldonejo Tercer Mundo kaj Colciencias, Bogoto, 1998.
  • Antioquia: pioneros de siempre, ISBN 9589101070, 100 paĝoj, Interprint, Medellín, 1995.
  • La electrificación en Colombia, 164 paĝoj, eldonejo de la Universitato de Medellín, Medellín, 1993.
  • Ingeniería y tecnología en Colombia, 83 paĝoj, Medellín, 1991.
  • Comfama: precursora y protagonista del subsidio familiar en Colombia 1954-1989, ISBN 958952480X, 256 paĝoj, eldonita far Comfama, Medellín, 1989.
  • ANDI y la industria en Colombia, 1944-1984. 282 paĝoj, eldonita far la Asocio Nacia de Industriistoj de Kolombio, Medellín, 1984.
  • Simesa: medio siglo de siderurgia colombiana, 303 paĝoj, eldonejo Colina, Medellín, 1988.
  • Historia económica de Antioquia, 378 paĝoj, Secretariejo de Edukado kaj Kulturo, Medellín, 1988.
  • Minas y mineros de Antioquia, 175 paĝoj, Banco de la República, Medellín, 1981 kaj 1984.
  • Empleo y desempleo en Colombia 1963-1983-2003, 147 paĝoj, Medellín, 1983.
  • Algunos métodos matemáticos aplicados a los estudios forestales, 58 paĝoj, Esplorcentro de la Universitato Pontifika Bolivarana, Medellín, 1980.
  • Dos siglos de historia económica de Antioquia, 120 paĝoj, eldonejo Colina, Medellín, 1979.
  • Políticas económicas, desarrollo industrial y tecnología en Colombia 1925-1975, 147 paĝoj, eldonejo Guadalupe, Bogoto, 1979.
  • Antioquia y el ferrocarril de Antioquia, 113 paĝoj, eldonejo: Gráfica Vallejo, Medellín, 1974.
  • Problemas del ahorro privado en Colombia, 78 paĝoj, eldonejo Colina, Medellín, 1968.

[redaktu] Eksteraj ligiloj


[redaktu] Informfontoj