Jeanne Zabilon d'her Ranfaing

El Vikipedio

Jeanne ZABILON D’HER RANFAING [zabilong-der], pseŭdonime Evidino (naskiĝis la 26-an de januaro 1868 en Limoĝo), estis franca esperantistino kaj profesorino de korekta prononcado.

Ŝi interesiĝis pri dekoraciarto kaj dediĉis sian vivon al la malfavoritoj de la naturo: surdmutuloj, balbutuloj, blinduloj. Ŝi esperantiĝis en 1895 kaj tuj apostolis per paroladoj, artikoloj, kursoj. Ŝi instruis la blindan Hélène Giroud. En 1897 ŝi publikigis kurson specialan por stenografiistoj kun granda sukceso. En 1898 ŝi organizis la unuan propagandan paroladon en Lyon. Pro senlaca propagando kaj sindonemo ŝi ricevis la medalon de „Tauring-Club“ (1902). Ŝi organizis la solan internacian loterion por la tutmonda blindularo (tri reĝinoj kotizis), kaj ricevis la titolon „Bonfaranta Feino“. Ŝi zorgis pri la blinduloj en kongresoj. Krom noveletoj en Esperantaj gazetoj kaj poezio, ŝi tradukis de Serre: „La hipotezoj pri Lourdes“, 1912.


Ĉi tiu artikolo baziĝas (parte aŭ tute) sur artikolo el la Enciklopedio de Esperanto (EdE en ekstera arkivo).