Johano Krizostomo

El Vikipedio

Johano Krizostomo
Johano Krizostomo

Johano Krizostomo (349 - 407, greke Ιωάννης ο Χρυσόστομος) estis kristanisma episkopo de la 4-a kaj 5-a jarcentoj en Sirio kaj Konstantinopolo. Li estas konata pro sia elokventeco de diskurso, kaj sia denuncado de misuzo de aŭtoritateco en la Katolika Eklezio kaj la Romia Imperio tiame.

En Antioĥio kaj baptiĝis, dekok-jara, en 372. Poste li estis monaĥo kaj du jaroj ermito. En 381, do post naŭ jaroj, li konsekriĝis diakono kaj en 386 sacerdoto. Dum dekdu jaroj li predikadis en Antioĥio kaj sekve, de 398 ĝis 404, estis patriarĥo de Konstantinoplo.

Tie li reformadis inter la klerikularo, riĉuloj kaj potenculoj. Tial oni persekutis, eksigis kaj ekzilis lin. Li mortis dumvojaĝe en sian duan ekzilejon, la 14an de Septembro 407, pro elĉerpiĝo, kion oni ja intencis. Liaj lastaj vortoj estis: "Dio estu laŭdegata pro ĉio!"

Li estas la aŭtoro de multaj eminentaj verkoj. Lia lingvaĵo estas fama pro sia helena beleco, de pura klareco, potenca per metaforoj, samatempe tre kortuŝa. Eble pro tio oni nomas lin foje ankaŭ "Johano Orobuŝulo".

Certe li hodiaŭ estas tre konata pro "La dia liturgio de Sankta Krizostomo".