رئوبن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نشان درفش سبط رئوبن
نشان درفش سبط رئوبن

طوایف اسرائیل
پسران اسرائیل
نوشتارهای مرتبط
<

رئوبن یا رئوبین(عبری:רְאוּבֵן به معنی "او بینوایی مرا دیده است") نخست‌زادهٔ یعقوب از لیه[۱] بود. هنگامی که پسران یعقوب برای مرگ یوسف نقشه کشیدند، رئوبن که پسر بزرگ‌تر بود، مخالفت کرد.پسران یعقوب در غیاب رئوبن، یوسف را به اسماعیلیان فروختند و رئوبن از این کار ایشان ناخرسند بود.[۲] رئوبن به همراه برادرانش در جستجوی غذا به مصر رفت و خشونت یوسف با ایشان را به عنوان داوری گناهانشان پذیرفت.[۳] او پیغام یوسف را در موردن بردن بنیامین به مصر، به یعقوب رسانید و گفت حاضر است پسرانش را گرو بگذارد تا وقتی که بنیامین را سالم برگرداند.[۴] زمانی که یعقوب به مصر هجرت کرد، رئوبن چهار پسر به نام‌های حنوک،فلو،حصرون و کرمی داشت.[۵] رئوبن در سن ۱۳۵ سالگی مُرد و در فلسطین به خاک سپرده شد.[۶]

[ویرایش] پانویس

  1. پیدایش ۲۹:۳۲
  2. پیذلیش ۳۷:۲۱
  3. پیدایش ۴۲:۲۲
  4. پیدایش ۴۲:۳۷
  5. پیدایش ۴۶:۹
  6. یاشر ۲۱:۱۴

[ویرایش] منابع

  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
  • یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲. 
  • جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.