S-300

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

موشک S-300

روسیه امروزه رقابت جدیدی در تولید تسلیحات آغاز کرده و در حال انتقال تکنولوژی آن به دیگر کشورهاست.[نیاز به ذکر منبع] از جملهء جدیدترین این تهدیدات، انتقال تکنولوژی و تعدادی لانچر موشکهای ضدهوایی بسیار پیشرفتهء S-300PMU به چین است. این موشک در سازمان ناتو با کد رمزSA-10C Grumble (سام10) شناخته می‏شود.

گزارشات مسجل شدهء جاسوسان نظامی ایالات متحده امریکا حاکی از آن است که چین، حداقل 12 سیستم لانچر از این نوع موشکهای مرگبار را در نزدیکی سواحل تایوان نصب کرده است.[نیاز به ذکر منبع]

S-300PMU در واقع یکی از سریع‏ترین و مؤثرترین موشکهای زمین به هوای (SAM) ساخت روسیه به شمار می‏رود که منحرف کردن یا از کار انداختنش توسط سیستم‏های اغتشاش‏گر، تقریبا غیرممکن است.

  • SAM مخفف surface-to-air missile

اکنون، ارتش چین، در سرتاسر سواحل منتهی به تایوان، پایگاههای S-300 خود را مستقر و آمادهء شلیک کرده است. تایوان، توانایی بسیار اندکی برای خنثی سازی این موشکهای سام در اختیار دارد و این نیز به دلیل در اختیار نداشتن موشکهای ضدراداری نظیر هارم (HARM) می‏باشد.

  • HARM مخفف High Speed Anti-Radiation Missiles

بدین طریق، در سال 2001، دولت تایوان برای پرواز جنگنده‏هایش در نیمه‏ای از کشورش دچار مشکل شده و تعداد قابل توجهی از هواپیماهایش را در صورت استفادهء چینی ها از این موشکهای سام از دست می‏داد، از این رو تایوان تصمیم گرفت از پرواز جنگنده‏هایش در آن قسمت، صرفنظر کند.


[ویرایش] انتقال S-300 به ایران

بدترین موضوع برای پنتاگون، خبر انتقال بی سر و صدای موشکهای S-300 از سوی روسیه به ایران بوده است. جهت ایجاد یک دفاع هوایی هوشمند، مقامات روسی با همکاری ایران، دو سیستم S-300PMU را در حومهء تهران مستقر کرده‏اند و نظامیان ایرانی هم اکنون در مسکو، مشغول گذراندن دورهء پیشرفته آموزشی این موشکها می‏باشند.

بر طبق نظر پنتاگون، فروش این موشکهای پیشرفتهء روسی به ایران، معادلات دفاعی منطقهء نفت‏خیز خلیج‏فارس را برهم زده است، زیرا هیچ مشابهی برای موشکهای S-300 در بین متحدین ایالات متحده در منطقه‏ نظیر عربستان‏سعودی، کویت، امارات متحده عربی ، ژاپن و تایوان موجود نمی‏باشد. ضمنا هیچ جنگنده‏‎ای در جهان وجود ندارد که بتواند مجهز به سیستمی شود که این موشک جدید روسی را از کار بیندازد. بنابراین کاخ سفید تا زمان پاک شدن ایران از انبار موشکهای مختلف، (برخلاف دولت کلینتون) بودجهء نظامی خود را کاهش نخواهد داد.

موشک S-300PMU امروزه یکی از بهترین موشکهای دفاع هوایی روسی به شمار میرود که مشابه موشک پاتریوت آمریکایی ارزیابی می شود هرچند که قابلیتهای و دقت عمل بسیار بهتری نسبت به آن (پاتریوت) دارد و می‏تواند بر علیه همهء جنگنده‏های موجود ایالات متحده به کار گرفته شده و آنها را ساقط کند. رادار این موشک، از فاصلهء 250 کیلومتری، جسم پرنده‏ای به ابعاد 25 سانتیمترمربع را به راحتی تشخیص می دهد. مقامات عالیرتبهء پنتاگون بارها اذعان کرده‏اند که آمریکا، امروزه، هیچ وسیله‏ای جهت از کار انداختن موشک مرگبار S-300 در اختیار ندارد. تحلیل‏گران ارشد دفاعی پنتاگون (جیمزتاون و ریچارد فیشر) در جلسهء مقامات عالیرتبهء دفاعی ایالات متحده (به تاریخ 1999) هراس خود را از در اختیار گرفته شدن این موشکها توسط صربستان و استفادهء آنها بر علیه جنگنده‏های ناتو ابراز کرده‏اند:

  • «اگر صربها S-300 در اختیارشان قرار گیرد، آنها دیوار دفاعی بسیار متفاوتی خواهند داشت.»
  • «استفاده از S-300 بر روی خلیج‏فارس، هزینهء نبرد را برای نیروی هوایی کشورهای عربی، بسیار بالا خواهد برد و عملیات هوایی ایالات متحده را بسیار مشکل‏ساز خواهد کرد.»