گوندفر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گوندُفَر یا گوندوفار یا گوندفارس (Gondophares)، پادشاه مقتدر دولت هندوپارتی که يك شعبه از اشکانیان كه در در قرن اول ق. م. جانشين سلسلهٔ سکاهاى سکستان (سیستان) شده بودند.
گوندفر كه از حدود سال بيستم میلادی به بعد سلطنت يافت ظاهراً شانه از زير بار اطاعت اشكانيان خالی كرد. اين پادشاه نقاط بسيارى زير فرمانروائى خود داشته. سكههایی به نام اين شهريار در سیستان و هرات و قندهار و حتی در پنجاب پيدا شده است.
بنابر يك داستان هندى، سنتوماس يكى از حواریون مسیح بوده است، كه در زمان گوندفر در سال ۲۹ م. به هند مسافرت كرده.
[ویرایش] منابع
- ايران در زمان ساسانيان ترجمهٔ رشید یاسمى، جلد ۲، ص ۴۳ به بعد
- ایران باستان، پیرنيا، جلد ۳، ص ۲۲۶۳

