سه یار دبستانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
به روایتی خیام، حسن صباح و خواجه نظام الملک به سه یار دبستانی معروف بودهاند که در بزرگی هر یک به راهی رفتند. حسن رهبری فرقهٔ اسماعیلیه را به عهده گرفت، خواجه نظام الملک سیاست مداری عظیم الشان شد و خیام شاعر و متفکری گوشه گیر گشت که در آثارش اندیشههای بدیع و دلهره و اظطرابی از فلسفه هستی و جهان وجود دارد.[۱]
برپایه داستان سه یار دبستانی این سه در زمان کودکی با هم قرار گذاشتند که هر کدام به جایگاهی رسید آن دو دیگر را یاری رساند. هنگامی که نظامالملک به وزیری سلجوقیان رسید به خیام فرمانروایی بر نیشابور و گرداگرد آن سامان را پیشنهاد کرد،ولی خیام گفت که سودای ولایتداری ندارد. پس نظامالملک دههزاردینار مقرری برای او تعیین کرد تا در نیشابور به او پرداختکنند.[۲]
چنان که فروغی در مقدمهٔ تصحیحش از خیام اشاره کردهاست این داستان سند معتبری ندارد و تازه اگر راست باشد حسن صباح و خیام هر دو باید بیش از ۱۲۰ سال عمر کرده باشند که خیلی بعید است. به علاوه هیچ یک از معاصران خیام هم به این داستان اشاره نکردهاست. [۳]
[ویرایش] پانویس
- ↑ جوادزاده ۱۴۰
- ↑ محمداحمد پناهی سمنانی،حسن صباح چهره شگفتانگیز تاریخ،نشر کتاب نمونه،چاپ چهارم،۱۳۷۰،صفحه۸۹-۹۱
- ↑ فروغی ۸
[ویرایش] منابع
- هاشم جوادزاده، ۱۳۸۰، کتاب خراسان، کانون آگهی ایران نوین
- محمداحمد پناهی سمنانی،حسن صباح چهره شگفتانگیز تاریخ،نشر کتاب نمونه،چاپ چهارم،۱۳۷۰
- خیام. رباعیات خیام. با تصحیح و مقدمهٔ محمدعلی فروغی. چاپ اول، تهران: انتشارات اسماعیلیان، ۱۳۶۹.

