شیلی/ترجمه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

الگو:جعبه اطلاعات کشور

Cerro Torre and Fitz Roy
Cerro Torre and Fitz Roy
شیلی، به لحاظ رسمی جمهوری شیلی (زیبا اسپانیایی| اسپانیولی): "الگو:شنیداری "، کشوری در آمریکای جنوبی است که یک نوار بلند و باریک را میان کوه های رشته کوه آند و اقیانوس آرام اشغال نموده است. اقیانوس آرام کل مرز غربی این کشور را تشکیل می دهد، و از شمال با پرو، از شمال شرق با بولیوی، از شرق با آرژانتین، و در پایین ترین نقطه جنوبی کشور با گذرگاه دریک  هم مرز است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] ریشه نام

نظریات متفاوتی راجع به ریشه کلمه " شیلی" وجود دارد. بر طبق یک نظریه، اینکا ها در پرو، که در تسخیر سرزمین آروکانیان ها شکست خورده بودند، دره آکنکاگوا " شیلی" را با دستکاری در نام یک رئیس قبیله ای (" کاسیکوئه") که " تیلی" خوانده می شد و در زمان تسخیر اینکاها در آن ناحیه حکومت می کرد، انتخاب نمودند. < نام مرجع="encina">Encina, Francisco A., and Leopoldo Castedo. Resumen de la Historia de Chile. 4th ed. Santiago: Zig-Zag, 1961.</ref> نظریه دیگر به شباهت دره آکنکاگوابا دره کاسما در پرو اشاره می کند که در آن یک شهر و دره با نام " شیلی" وجود داشت. < نام مرجع ="encina"/> نظریات دیگر بیانگر آن است که نام شیلی می تواند از لغت بومی ماپوچه " شیلی" گرفته شده باشد که به مفهوم " جایی که خشکی تمام می شود" است <نام مرجع="hudson">Hudson, Rex A., ed. "مطالعه یک کشور: شیلی." GPO کتابخانه کنگره. 1995. 27 فوریه 2005</ref> " عمیقترین نقطه زمین"، [۱] یا "دره های دریایی؛" [۲] یا از لغت " چانه"، "سرد"، یا کلمه آمارایی " tchili " به مفهوم "برف" . [۳] [۴] معنی دیگری که به " chilli " نسبت داده می شود کاربرد آوانامی " cheele-cheele "- نوعی تقلید ماپوچه ای از آواز یک پرنده است.</ "هدوسن"= نام مرجع> فاتحان اسپانیایی که این نام را از اینکاها شنیدند و معدود بازماندگان اولین ماموریت اسپانیایی دیگو دل آماگرو در جنوب پرو در سالهای36-1535 خودشان را "مردان شیلی" نامیدند.

[ویرایش] تاریخچه

[[Image:Urville-Araucanians.jpg|thumb|150px|left|

[[ماپوچه ها ساکنان اصلی مرکز و جنوب شیلی

نوشتار اصلی را بخوانید: تاریخچه شیلی

حدود 10000سال پیش، مردم بومی آمریکایی| بومی آمریکایی مهاجر در داخل دره های حاصلخیز و در امتداد ساحلی که هم اکنون شیلی نامیده می شود، ساکن شدند. بطور خلاصه، اینکاها امپراطوریشان را تا آنچه امروزه شیلی شمالی خوانده می شود گسترش دادند، اما بایر بودن این ناحیه از گسترش اقامت آنها جلوگیری می نمود. در سال1520، فردیناند ماژلان پرتغالی که می کوشید دور زمین را با کشتی طی نماید، گذرگاه جنوبی این ناحیه را کشف نمود که بعد از وی به نام تنگه ماژلان نامیده شد. اروپائی های دیگری که به شیلی رسیدند، دیگو د آلماگرو و گروه فاتحان اسپانیایی وی بودند که در سال 1533 در جستجوی طلا از پرو وارد این ناحیه شدند. آنها با صدها هزار هندی با فرهنگ های مختلف در این ناحیه مواجه شدند که شیلی جدید هم اکنون نیز برخی از این فرهنگ ها را در خود جای داده است. این فرهنگها اصولا" نیازهای خود را از طریق کشاورزی به روش قطع درختان و کشت گیاهان و شکار تامین می نمودند. فتح شیلی در واقع در سال 1540 آغاز شد و به وسیله پدرو دوالدیویا از افسران (ستوان) فرانچسکو پیزارو انجام گرفت که شهر سانتیاگو، شیلی| سانتیاگو را در 12 فوریه، 1541 بنیان نهاد. اما اسپانیایی ها طلا و نقره هنگفتی که به دنبال آن بودند در این منطقه نیافتند، و متوجه توان بالقوه کشاورزی دره مرکزی شیلی شدند، و شیلی به بخشی از نایب السلطنه شیلی تبدیل شد.

پدرو دوالدیویدا
پدرو دوالدیویدا
 فتح این سرزمین که امروزه شیلی خوانده می شود تنها بصورت تدریجی واقع شد، و اروپایی ها به دستان جمعیت محلی این نقطه متحمل عقب نشینیهای مکرر شدند. قیام گسترده ماپوچه که در سال 1533 آغاز شد به مرگ والدیویدا و تخریب بسیاری از مستعمرات اصلی در این نقطه منجر گردید. قیامهای اصلی بعدی در سالهای 1598 و 1655 رخ داد. هرگاه که ماپوچه ها و دیگر گروه های بومی شورش می نمودند، مرز جنوبی این مستعمره به سمت شمال جابجا می گردید. لغو برده داری در سال 1683 از تنشها در مرز بین مستعمره و سرزمین ماپوچه ها تا بخش جنوب کاست، و اجازه داد تا تجارت بین استعمارگران و ماپوچه ها افزایش یابد.

انگیزه برای کسب استقلال از اسپانیا در اثر غصب سلطنت اسپانیایی ها| تخت اسپانیا از سوی ژوزف برادر ناپلئون در سال 1808 تسریع شد. یک شورای سیاسی ملی تحت عنوان فردیناند- وارث شاه مخلوع- در 18 سپتامبر، 1810 تشکیل شد. دیکتاتوری نظامی| شورای سیاسی هونتا شیلی را به عنوان یک جمهوری خود مختار در پادشاهی اسپانیا اعلام نمود. جنبش برای کسب استقلال کامل به زودی طرفداران فراوانی را به دست آورد. تلاشهای اسپانیایی ها برای تحمیل دوباره حکومت اجباری طی اقدامی که " تسخیر دوباره" نامیده می شد، باعث یک مبارزه طولانی مدت شد.

برناردو اوهیگینز
برناردو اوهیگینز
نبرد متناوب تا سال 1817 ادامه یافت، زمانی که ارتشی به رهبری برناردو اوهیگینز، وطنپرست ترین فرد سرشناس در شیلی، و خوزه دسن مارتین، قهرمان نبرد استقلال آرژانتین، در کوه های آند شیلی با نیروهای سلطنتی درگیر شده و آنها را شکست دادند. در12 فوریه 1818، شیلی تحت رهبری او'هیگینز' به عنوان یک جمهوری مستقل اعلام موجودیت نمود. شورش سیاسی تغییر اجتماعی اندکی پدید آورد،  واما، جامعه شیلی در قرن 19 ام ماهیت ساختار طبقاتی اجتماعی استعماری را حفظ نمود که عمدتا" تحت نفوذ سیاستهای خانوادگی و کلیسای کاتولیک رم قرار داشت. نهایتا" یک ریاست جمهوری قوی به وجود آمد، اما ملاکان ثروتمند شدیدا" قدرتمند باقی ماندند.
[[Image:Combate naval.jpg|thumb|

نبرد پاسیفیک: نبرد ایکوکوئه در 21می، 1879.[[

در اواخر قرن نوزدهم، دولت سانتیاگو جایگاه خود را در جنوب از طریق سرکوب بیرحمانه هندیهای ماپوچی تحکیم بخشید. در سال1881، این کشور پیمانی با آرژانتین جهت تایید حاکمیت شیلی بر تنگه ماژلان منعقد نمود. در نتیجه جنگ پاسیفیک با پرو و بولیوی (83-1879)، شیلی حاکمیت خود را در بخش شمالی تا حدود یک سوم میزان قبلی گسترش دادکه ضمن آن دسترسی بولیوی به اقیانوس آرام از بین می رفت، و شیلی به ذخایر ارزشمند نیترات دست می یافت که بهره برداری از آن موجب یک دوره بابرکت برای کشور شد. جنگ داخلی شیلی در سال 1891 منجر به توزیع مجدد قدرت بین رئیس جمهوره و کنگره انجامید، و شیلی یک حکومت دموکراسی به سبک پارلمانی برقرار نمود. اما، جنگ داخلی نیز یک جدال بین آنهایی بود که خواستار توسعه صنایع محلی و سودهای بانکی فراوان برای شیلی به خصوص کاخ ادواردها بودند که مناسبات محکمی با سرمایه گذاران خارجی داشت. از این رو تا حدودی اقتصاد شیلی به یک نظام حافظ منافع گروه اقلیت حاکم تنزل یافت. از دهه1920، طبقه متوسط و طبقه کارگر موجود به حدکافی قدرت به دست آوردند تا یک رئیس جمهور اصلاح طلب انتخاب نمایند، آرتورو الساندری پالما، که برنامه وی کنگره محافظه کار را آشفته ساخت. شیوه های اصلاح طلبی الساندر پالما تاحدودی بعدا" از سوی برخی عناصر اتحادیه موسیلینی کشور ایتالیا مورد تحسین واقع شد. در دهه 1920، گروه های مارکسیسم| مارکسیست با حمایت قدرتمند عمومی بپاخاستند.

کودتای نظامی به رهبری ژنرال اوئی آلتامیرانو در سال1924، دوره ای از بی ثباتی شدید سیاسی را به بار آورد که تا سال1932 به طول انجامید. طولانی ترین دولتهای ده ساله در میان آن سالها مربوط به ژنرال کارلوس ایبانیز دلکامپو بود که در سال1925 بطور موقت قدرت را به دست گرفت و دوباره بین سالهای 1927و 1931 تحت عنوان یک استبداد غیر رسمی برسر کارآمد، اما واقعا" از لحاظ خشونت یا فساد همچون یک استبداد نظامی نبود که اغلب گریبانگیر باقی کشورهای آمریکای لاتین می شد، و قطعا" قابل قیاس با رژیم متجاوز و سرکوبگر آگوستو پینوشه در دهه های اخیر نبوده است. ایبانیز دلکامپو، با تسلیم قدرت به شکل دموکراتیک به جانشین منتخب خود احترامی را در یک سطح کافی در بین بخشی از جمعیت حفظ نمود تا به عنوان یک دولتمرد قابل برای بیش از 30سال باقی بماند، با وجود ماهیت پوچ و متزلزلی که ایدئولوژی می داشت. زمانی که حکومت مشروطه در سال1932 برقرار گردید، یک حزب قوی طبقه متوسط، رادیکالها به وجود آمد. این حزب طی 20سال بعد، نیروی کلیدی برای دولتهای ائتلافی بود. طی دوره غلبه حزب رادیکال (52-1932)، کشور نقش خود را در بخش اقتصاد افزایش داد. در سال1952، رای دهندگان روی خود را به سوی ایبانیز دلکامپو برگرداندند، که هم اکنون به شکل یک نوع خوآن پرون| پرون شیلیایی حلول کرده بود، تا پست دولت را برای 6سال بعد احراز نماید. خورخه الساندر در سال 1958 جانشین ایبانیز دلکامپو شد، که محافظه کاری شیلیایی را بطور دموکراتیک برای دوره دیگر حکومت به آن بازمی گرداند. در سال 1964 انتخابات ریاست جمهوری، ادواردو فری مونتالوا از حزب دموکرات مسیحی شیلی| دموکرات مسیحی با احراز اکثریت مطلق آراء یک دوره اصلاحات عمده را آغاز نمود. تحت عنوان شعار " انقلاب در آزادی"، دولت فری به برنامه های دور از دسترس اجتماعی و اقتصادی به خصوص در زمینه های آموزش، مسکن، و اصلاحات کشاورزی، از جمله اتحادیه بندی روستای کارگران کشاورزی پرداخت. اما، در سال1967، فری با مخالفت فزاینده از سوی چپگرایانی مواجه شد که وی را متهم می نمودند به آن که اصلاحات وی ناکارآمد است، و از سوی محافظه کاران، که اصلاحات وی را افراطی می دانستند. در پایان دوره ریاست جمهوری وی، فری به اهداف متعدد ارزشمندی دست یافته بود، اما نتوانسته بود به اهداف مورد نظر حزب خود بطور کامل دست یابد.

شهرداریهایی تقسیم می گردد،    که اغلب به شهرداری ها عنوان کمونا را نسبت می دهند  و هر شهرداری  یک شهردار و چند مشاور برای خود دارد، که به عنوان "concejales" از سوی ساکنان آن نقاط انتخاب می شوند.  برای هر ناحیه یک نام و یک عدد رومی، از سمت شمال به جنوب منظور شده است. کلا"، اعداد رومی بیش از اسم این نواحی مورد استفاده قرار می گیرند. تنها مورد استثنا در ناحیه ای است که سانتیاگو قرار دارد و برای آن "RM " درنظر گرفته شده است، که بیانگر "رژیون متروپلیتانا " ، یا " ناحیه پایتختی" می باشد.   در سال2005، کنگره شیلی اصلاحیه ای از تصویب گذارند تا دو ناحیه جدید یکی در شمال در اطراف شهر آریکا، و یکی در بخش مرکزی جنوب حوالی والدیویدیا (ناحیه آکا از رودخانه ها) ایجاد شود. با قرار دادن اعداد رومی   XIV و  XV  در اسامی ایت استان ها، هردو ناحیه ترتیب اعداد جغرافیایی که از شمال به جنوب تنظیم شده بود را برهم زدند. تصور بر این است که نام رسمی آنها جایگزین نام حاوی عددشان شود.    جغرافیا  :نوشتار اصلی را بخوانید:  جغرافیای شیلی     دریاچه لیانکوئیهو و آتشفشان اوسورنو
شهرداریهایی تقسیم می گردد، [۸] که اغلب به شهرداری ها عنوان کمونا را نسبت می دهند و هر شهرداری یک شهردار و چند مشاور برای خود دارد، که به عنوان "concejales" از سوی ساکنان آن نقاط انتخاب می شوند. برای هر ناحیه یک نام و یک عدد رومی، از سمت شمال به جنوب منظور شده است. کلا"، اعداد رومی بیش از اسم این نواحی مورد استفاده قرار می گیرند. تنها مورد استثنا در ناحیه ای است که سانتیاگو قرار دارد و برای آن "RM " درنظر گرفته شده است، که بیانگر "رژیون متروپلیتانا " ، یا " ناحیه پایتختی" می باشد. در سال2005، کنگره شیلی اصلاحیه ای از تصویب گذارند تا دو ناحیه جدید یکی در شمال در اطراف شهر آریکا، و یکی در بخش مرکزی جنوب حوالی والدیویدیا (ناحیه آکا از رودخانه ها) ایجاد شود. با قرار دادن اعداد رومی XIV و XV در اسامی ایت استان ها، هردو ناحیه ترتیب اعداد جغرافیایی که از شمال به جنوب تنظیم شده بود را برهم زدند. تصور بر این است که نام رسمی آنها جایگزین نام حاوی عددشان شود.

[ویرایش] جغرافیا

 :نوشتار اصلی را بخوانید: جغرافیای شیلی
دریاچه لیانکوئیهو و آتشفشان اوسورنو
دریاچه لیانکوئیهو و آتشفشان اوسورنو
دریاچه ژنرال کررا
دریاچه ژنرال کررا
تصویر یک مجموعه مهم ذخیره آب شیرین در ناحیه جنوبی شیلی
تصویر یک مجموعه مهم ذخیره آب شیرین در ناحیه جنوبی شیلی
تنگه کیپ هورن از جنوب
تنگه کیپ هورن از جنوب
شیلی به عنوان یک کشورساحلی بلند و باریک به شکل مخروط جنوبی در سمت غرب کوه های آند، از شمال به جنوب با مسافتی به طول 4630 کیلومتر (2880 &nbsp مایل| mi ) امتداد یافته، که بزرگترین پهنای این کشور از شرق به غرب تنها 430 کیلومتر (265 &nbsp ؛ مایل) طول دارد. این کشور مناظر بسیار بدیع و متنوعی دارد.  

شیلی با وسعت 292240 مایل مربع| ² mi (756950کیلومتر مربع | ² km)، 38 امین کشور بزرگ جهان (پس از ترکیه ) است. اندازه آن قابل مقایسه با زامبیا است، و کمی بزرگتر از ایالت تگزاس در آمریکا می باشد.

بیابان آتاکامای شمالی شامل ثروت عظیم معدنی، عمدتا" مس و انواع نیترات ها است. دره نسبتا" کوچک مرکزی که شامل سانتیاگو، شیلی| سانتیاگو است، از لحاظ جمعیت و منابع کشاورزی بر کل کشور غلبه دارد. این منطقه همچنین مرکز تاریخی است که شیلی در طی قرن نوزدهم از آن توسعه یافته، زمانی که نواحی شمالی و جنوبی آن یکپارچه شدند. جنوب شیلی از جنگلها، مراتع چرا است، و دارای یک رشته از آتشفشانها و دریاچه ها می باشد. ساحل جنوبی مجموعه ای پیچ در پیچ از خلیجهای تنگ، دهانه های ورودی، کانالها، شبه جزایر درهم پیچیده، و جزیره ها است. کوه های آند در مرز شرقی آن واقع شده اند. شیلی طولانی ترین کشور (شمالی- جنوبی) در دنیا با (بیش از 4200&bnsp کیلومتر؛ 2600 &bnsp مایل) طول می باشد، همچنین 1250000کیلومتر مربع (482628 &bnsp مایل مربع| mi . sq) از قاره جنوبگان به عنوان بخشی از سرزمین خود است. اما، این ادعای اخیر براساس پیمان جنوبگان، که شیلی یکی از امضاء کنندگان آن می باشد، مشکوک به نظر می رسد.

شیلی جزیره ایستر و جزیره سالا و گومز را که جزایر شرقیترین نقطه پولینزی هستند، تحت کنترل خود دارد، که در سال 1888 به حوزه قلمرو خود اضافه نموده، و نیز جزیره رابینسون کروزوئه، در فاصله بیش از 600 کیلومتری (375 &nbsp مایلی) از سرزمین اصلی در مجمع الجزایر خوآن فرناندز واقع شده است. امروزه، جزیره ایستر ایالتی از شیلی است. همچنین کنترل جزایر کوچک سالا و گومز، سن آمبروسیو و سن فلیکس را که فاقد سکنه هستند در اختیار داشته که این جزایر بسیار با اهمیت هستند زیرا ادعای شیلی را نسبت به آبهای محدوده کنترلی خود از این ناحیه تا به داخل اقیانوس آرام توسعه می دهند.

[ویرایش] مناطق زمانی

به دلیل فاصله میان سرزمین اصلی (مین لند) و جزیره ایستر، شیلی چهار تراز متفاوت تنظیم زمان کشوری با زمان بین المللی (UTC) برای آنها استفاده می نماید:

  • سرزمین اصلی از 4- UTC ، و در تابستان از نظام یکساعت جلوتر 3- UTC استفاده می کند.
  • جزیره ایستر از 6- UTC، و در تابستان از سیستم یک ساعت جلوتر 5- UTC استفاده می نماید.

[ویرایش] اقتصاد

نوشتار اصلی را بخوانید: اقتصاد شیلی
ساتیاگو مرکز اقتصادی شیلی است.
ساتیاگو مرکز اقتصادی شیلی است.
تصویر:Chilean notes.jpg
اسکناسهای شیلی که فعلا" رایج هستند.
پس از یک دهه رشد چشمگیر نرخها، شیلی یک رکود متعادل اقتصادی را در سال 1999 تجربه نمود، که در اثر رکود اقتصاد جهانی ایجاد شده بود. اقتصاد تا سال 2003 در حالت حلزون وار خود باقی ماند تا زمانی که نشانه هایی واضح از بهبود ، با دستیابی به رشد واقعی تولید ناخالص ملی| GDP نمایان شد. اقتصاد شیلی سال 2004 را با رشد %1/6 به پایان رساند. شیلی در مسیر دستیابی به رشد واقعی GDP در حدود %6 در سال 2005 قرار گرفت، عمدتا" در اثر قیمتهای تراز رکورد برای مس بود. 

شیلی کلا" سیاستهای منطقی و مناسب اقتصادی را برای مدت تقریبا" سه دهه دنبال نموده است. دولت نظامی 90-1973 برخی از شرکتهای تحت مالکیت دولت را فروخت، و سه دولت دموکراتیک از سال 1990 به بعد نیز روند خصوصی سازی را ادامه دادند اما با گامی آهسته تر. نقش دولت در اقتصاد عمدتا" به مقررات (نظام دهی) محدود می شود، اما دولت به عملیات خود در استخراج معادن عظیم مس توسط شرکت کودلکو| CODELCO و تعدادی شرکتهای دیگر ادامه می دهد. شیلی به شدت به بازار آزاد وفادار است و از مقادیر معتنابه سرمایه گذاری خارجی استقبال می کند. شیلی توافق نامه های تجارت آزاد (FTAs) را با تعدادی از منابع اقتصادی مهم از جمله یک FTA با آمریکا به امضاء رسانده است، که در سال 2003 امضاء شد و در ژانویه 2004 به مرحله اجرا درآمد. در چند سال اخیر، شیلی توافقنامه های تجارت آزادی را با اتحادیه اروپا، کره جنوبی، زلاند نو، سنگاپور، برونئی، و جمهوری خلق چین به امضاء رسانده است. این کشور در سال 2005 به یک توافق جزئی تجاری با هند رسید و مذاکراتی را برای انعقاد توافقنامه های تمام عیار تجارت آزاد با هند و ژاپن در سال 2006 آغاز نمود. پس انداز فراوان داخلی و نرخهای بالای سرمایه گذاری نیز به چرخه اقتصاد شیلی کمک نمود تا نرخهای متوسط رشد آن به %8 در دهه 1990 برسد. نظام پرداخت مقرری خصوصی شده ملی (AFP) موجب تشویق سرمایه گذاری داخلی شد و به پس انداز کلی داخلی برآورد شده با نرخ تقریبا" %21 GDP کمک نمود. اما، سیستم مقرری AFP نیز عاری از انتقادات برخی نبود که، بیان می نمایند نرخهای پوشش دهی آن (تنها %55 از جمعیت کارگر را پوشش می دهد) نسبت به کل گروه هایی همچون افراد خود اشتغال، خارج از سیستم پایین می باشد. همچنین انتقادی راجع به ناکارآیی و هزینه های بالا در اثر فقدان رقابت میان درآمدهای حاصل از این مقرری ها، وجود داشته است. منتقدان از راه های گریزی در استفاده از پس اندازهای مقرری صحبت می نمایند که از پرداختهای کلی عمده برای خرید خانه دوم یا پرداخت هزینه های دانشگاه به عنوان ضعف اساسی سیستم پرداخت مقرری مزبور وجود دارد.


رشد تولید ناخالص ملی از سال 1980 تاکنون
رشد تولید ناخالص ملی از سال 1980 تاکنون
بیکاری در سالهای اخیر روند نزولی بین دامنه %10-%8 داشته، و مقدار میانگین آن برای دهه 1990 بالای %6-%5 بوده است. بیکاری در پایان سال 2004 با وجود رشد اقتصادی بالا، در سطح %8/8 باقی ماند. بیشتر ناظران خارجی نرخ بیکاری بالا را در شیلی به دلیل وجود قانون (های) کار پیچیده و محدود کننده، سرزنش می کنند. دستمزدها در نتیجه بهره وری بیشتر، و جهش معیارهای زندگی ملی، از تورم سریعتر افزایش پیدا می کند. بر اساس ادعای رئیس جمهور اسبق ریکاردو لاگوس، درصد شیلیایی ها با درآمد زیر خط فقر- که به عنوان دوبرابر هزینه ارضاء کننده حداقل نیازهای غذایی است-  از %46 در سال 1987 به حدود %8/18 در سال 2005 تنزل یافت. 

.[۹] اما منتقدان در شیلی، درباره ارقام واقعی فقر صحبت می نمایند که بیشتر ارقام رسمی منتشر شده می باشد. خطای یادکرد 3؛ برچسب <ref> نامعتبر؛ نام‌های نامعتبر، مثلاً تعداد زیاد در سال2006، بر طبق آمار منتشره از سوی سازمان اینفورماتیکا CAS شیلی حدود %58 از مردم شیلی نزدیک یا در زیر سطوح فقر؛ و %6/26 در فقر شدید زندگی می نموده اند. <نام مرجع= " شیلی و فقر" /> با وجود برخورداری از یک تولید ناخالص ملی نسبتا" بالاتر و اقتصادی قدرتمندتر نسبت به بیشتر کشورهای آمریکای لاتین، شیلی نیز از ناهنجارترین توزیع ثروت| توزیعات ثروت در جهان رنج می برد، که تنها برزیل در ناحیه آمریکای لاتین از آن جلوتر است و حتی در پشت کشورهای در حال توسعه زیر صحرای آفریقایی نیز قرار می گیرد. 10 درصد از ثروتمندترین صدکهای جمعیت شیلی، 47 درصد از کل ثروت کشور را در اختیار دارند. <مرجع> " گزارش توسعه انسانی 2006" ، برنامه توسعه سازمان ملل متحد، صفحه335، 9 نوامبر2006 <مرجع/> در ارتباط با توزیع درآمد، حدود %2/6 از جمعیت کشور جزو گروه با در آمد بالا هستند، %15 جزو مجموعه متوسط، %21 جزو گروه پایین متوسط جامعه، %38 از دسته پایین درآمدی ، و %20 نیز شدیدا" فقر هستند. </"فقر و شیلی" = نام مرجع>

بانک مرکزی| بانک مرکزی مستقل شیلی از سیاست حفظ تورم بین نرخ %2 تا %4 پیروی می کند. تورم از سال 1998 از %5 تجاوز نکرده است. شیلی نرخ تورم %4/2 را برای سال2004 ثبت کرده است. در سال2005، تورم به رقم تخمینی %7/3 رسید. بیشتر شدن تقاضای مورد انتظار داخلی به همراه قیمتهای بالاتر انرژی در جهان سبب بیشتر شدن رشد تورمی در سال 2005 گردید. بالارفتن سریع ارزش پزوی شیلی در برابر دلار آمریکا در سالهای 2004 و 2005 موجب پایین نگهداشتن تورم گردید در حالی که در عین حال تقویت پزو در بیشتر شدن مصرف مورد انتظار داخلی نقش داشته است. پرداخت دستمزدهای بیشتر و تصمیمات مربوط به مخارجی (هزینه ها) که فهرست شده است، موجب کاهش بی ثباتی تورم شده است. بر اساس نظام مقرری خصوصی اجباری، بیشتر کارمندان رسمی این بخش %10 از حقوقشان را به صندوقهای مدیریت شده خصوصی واریز نموده اند. کل سرمایه گذاری مستقیم خارجی در سال 2004 از 5/2 میلیارد دلار در سال2003، به 1/7 میلیارد دلار افزایش یافت. هردو نوع سرمایه گذاری داخلی و خارجی در شیلی طی دوره رشد کندتر اقتصادی از سال 2003-1999 کاهش یافته بود، اما هم اکنون ظاهرا" شدیدا" در حال بهبود می باشد. دولت شیلی در اوایل سال 2002 خود را موظف دانست تا یک سری از اصلاحات اقتصادی خرد| اقتصاد خرد را طراحی نماید تا انگیزه ای برای سرمایه گذاری خصوصی ایجاد کند. دولت همچنین تشویق نمود تا از شیلی به عنوان یک " سکوی سرمایه گذاری" برای شرکتهای چند ملیتی جهت برنامه ریزی برای عنلیات در این منطقه استفاده شود. رویکرد مورد استقبال شیلی نسبت به سرمایه گذاری مستقیم خارجی در قانون سرمایه گذاری خارجی کشور تدوین شده است که با سرمایه گذاران خارجی همانند سرمایه گذاران داخلی شیلی رفتار می نماید. ثبت (سرمایه) ساده و شفاف است، و برای سرمایه گذاران خارجی دستیابی به بازار رسمی ارز خارجی جهت بازگرداندن سودها و سرمایه شان تضمین شده است. توتفق نامه تجارت آزاد آمریکا- شیلی موجب اعتراضات تعدادی از دیگر سرمایه گذاران شد.

[ویرایش] تجارت خارجی

[[Image:Chuqui001.jpg|thumb|right|250px| چوکویکاماتا بزرگترین معدن سر باز| معدن باز مس در جهان[[

اقتصاد شیلی شدیدا" به تجارت بین المللی وابسته است. در سال2005، کارشناسان میزان آن را حدود %37 تولید ناخالص ملی بیان نموده اند. این رقم تاحدودی قیمتهای ثبت شده مس را در جهان دچار آشفتگی می سازد. از لحاظ سنتی نیمرخ کل تجارت شیلی به صادرات مس وابستگی داشته است، و افزایش در قیمتهای مس آن را بیشتر تقویت نموده است. شرکت دولتی CODELCO کودلکو بزرگترین شرکت تولید مس با ذخایر ثبت شده 200ساله مس می باشد. شیلی تلاش نموده تا صادرات غیرسنتی را افزایش دهد. در سال1975، صادرات غیرمعدنی حدود %30 کل صادرات فعلی را تشکیل می دادند در حالی که هم اکنون بالغ بر %60 می باشند. مهمترین صادرات غیرمعدنی محصولات جنگلداری و چوب ، میوه تازه و غذای فرآوری شده، غذای ماهی و دریایی، و شراب هستند. تراز تجاری برای سال2005، نشان دهنده یک مازاد 8 میلیارد دلاری است. کل صادرات در سال 2005، 38 میلیارد دلار بوده، یعنی تقریبا" %20 بیش از سال 2004. بازارهای صادراتی شیلی بطور یکنواخت در میان اروپا (%1/25)، آسیا (%1/33)، آمریکای لاتین (%7-15)، و آمریکای شمالی (%19) قرار دارند. آمریکا به عنوان بزرگترین بازار ملی، %3/17 از صادرات شیلی را به خود اختصاص می دهد. از زمان اجرای توافقنامه تجارت آزاد آمریکا- شیلی در ژانویه 2004، تجارت دوجانبه %85 افزایش یافته است.

در سالهای اخیر آسیا سریعترین رشد را در بازار صادرات این کشور داشته است. به عنوان نمونه، شرکای تجاری شماره دو، سه، و چهار شیلی به ترتیب عبارتند از چین، ژاپن و کره جنوبی. توافقنامه های اخیر تجارت آزاد شیلی با شرکای آسیایی و برنامه های انعقاد تعداد بیشتری از آنها بر اهمیت فزاینده آسیا برای برنامه تجاری شیلی تاکید می کند.

واردات شیلی با 30 میلیارد دلار (برآورد شده) در سال 2005 %32 افزایش یافت که نشانگر تغییری مثبت در تقاضای مشتری و بهبود کلی اقتصادی در این کشور است. کالاهای سرمایه ای حدود %66 کل واردات را تشکیل می دهند. ایالات متحده آمریکا در سال 2005، %7/13 (تقریبا") از واردات شیلی را تامین نموده است. شیلی بطور یکجانبه تعرفه جامع وارداتی خود را- و برای تمام کشورهایی که با این کشور توافق نامه تجاری ندارند- تا %6 در سال 2003 کاهش داد.

تعرفه های کارامدتر تنها بر واردات گندم، آرد گندم، شکر و در نتیجه یک نظام رشته قیمتهای وارداتی وضع می شوند. نرخهای قیمتی که حاکم هستند با الزامات شیلی در سازمان تجارت جهانی (WTO) در سال 2002 بی ثبات شدند، و دولت قانونی را برای تغییر آنها ارائه نمود. همچنین، شیلی مجبور خواهد بود نرخهای (باندها) قیمتی را طی 12 سال بر اساس مفاد توافق نامه تجارت آزاد آمریکا- شیلی مرحله بندی نماید.

[[Image:APEC 2004 Official Photo.jpg|300px|thumb|left| رهبران سازمان اپک طی اجلاس 2004 در سانتیاگو[[ دولتهای پیاپی شیلی بطور فعالی توافق نامه های آزادسازی- تجارت را دنبال نموده اند. طی دهه 1990، شیلی یک توافقنامه تجارت آزاد با کانادا، مکزیک، و آمریکای مرکزی امضاء نمود. شیلی همچنین توافق نامه های تجاری ترجیحی با کشورهای ونزوئلا، کلمبیا، و اکوادور منعقد ساخت. توافق نامه همکاری با مرکوسور- آرژانتین، برزیل، پاراگوئه، و اروگوئه- در اکتبر سال 1996 عملی شد. شیلی در پی ادامه دادن به راهکار توسعه صادرات محور، توافق نامه های برجسته تجارت آزادی را در سال 2002 با اتحادیه اروپا و کره جنوبی منعقد نمود. شیلی به عنوان عضوی از سازمان همکاری اقتصادی آسیا- پاسیفیک (APEC)، در پی جهش در مناسبات بازرگانی با بازارهای آسیایی است. از سوی دیگر، این کشور در سالهای اخیر توافق نامه های تجاری آزادی را با زلاند نو، سنگاپور، برونئی، و اخیرا" با جمهوری خلق چین بسته است. در سال2006، شیلی مذاکرات این گونه توافق نامه ها را با ژاپن و هند آغاز کرده است.

پس از دو سال مذاکره، آمریکا و شیلی توافق نامه ای را در ژوئن 2003 امضاء کردند. این قرارداد موجب یک تجارت دوجانبه کاملا" بدون عوارض گمرکی در طی 12 سال خواهد شد. توافقنامه تجاری آزاد آمریکا- شیلی از 1 ژانویه 2004 در پی تصویب کنگره های آمریکا و شیلی اجرائی شد. این توافق نامه دوجانبه مناسبات تجاری آمریکا- شیلی را بسیار گسترش خواهد داد. اصولا" عضویت شیلی در گروه 20-G و و گروه کایرنز، سبب می شود تا این کشور به عنوان یک طرفدار قوی برای پیشرفت مذاکرات جهت منطقه آزاد تجاری کشورهای آمریکایی (FTAA) و فعال در اجلاس دوره ای دوحه| دورمذاکرات دوحه سازمان تجارت جهانی باشد.

[ویرایش] فاینانس

[[Image:Vitacura at night.jpg|thumb|right|300px| خط افق از مرکز اقتصادی سانتیاگو [[ بخش فاینانس(مالیه) شیلی سریعتراز حوزه های دیگر اقتصاد طی چند سال اخیر پیشرفت نموده است؛ قانون اصلاح بانکداری که در سال 1997 به تصویب رسید دامنه فعالیت مجاز خارجی را برای بانکهای شیلی گسترش داد. دولت شیلی در سال 2001 آزادی بیشتری را در بازارهای سرمایه پیاده نمود. مردم شیلی از ارائه اخیر ابزارهای مالی جدیدی برخوردار شده اند همچون وام های سرمایه گذاری مسکن، معاملات سلف و حقوق خرید و فروش ارز، کارگذاری (مقاطعه کاری)، لیزینگ، و کارتهای اعتباری. ارائه این محصولات جدید نیز همراه با کاربرد فزاینده از ابزار سنتی همچون وامها و کارتهای اعتباری بوده است. سیستم پرداخت خصوصی مقرری شیلی، با دارائی های حدود 54 میلیارد دلار در پایان سال 2004، به منبع مهمی از دارایی سرمایه ای برای بازار سرمایه تبدیل شده است.

شیلی یکی از بهترین نرخهای اعتباری (+ S&P A) را در بین کشورهای آمریکای لاتین حفظ نموده است. سه راه اصلی برای شرکتهای شیلی جهت افزایش وجوه خارجی وجود دارد: وامهای بانکی، صدور اوراق بهادار (ضمانت نامه ها)، و فروش سهام در بازارهای آمریکا از طریق قبوض سپرده آمریکایی (ADRs). تقریبا" کلیه این وجوه که از طریق این ابزار افزایش می یابند وارد سرمایه گذاری مالی در داخل شیلی می شوند. دولت به بازپرداخت قروض خارجی خود ادامه می دهد. قروض مرکب خارجی بخشهای دولتی و خصوصی در پایان سال 2004، تقریبا" %50 کل تولید ناخالص ملی را تشکیل می داد- که بر اساس استانداردهای آمریکای لاتین رقم پایینی است.

[ویرایش] دفاع

نوشتار اصلی را بخوانید: ارتش شیلی

[[Image:Chilean_F-16_Fidae_2006.JPG|thumb|left|200px| هواپیمای 16-F فالکن نیروی هوایی شیلی [[

نیروهای مسلح شیلی که تحت نظارت نظامی قرار دارند از طریق وزارت دفاع به وسیله رئیس جمهور کنترل می شوند. رئیس جمهور این اختیار را دارد تا فرمانده کل نیروهای مسلح را برکنار نماید.

فرمانده کل قوای ارتش شیلی ژنرال اسکار ایزوریتا فرر است. ارتش شیلی شامل 55000 نفر نیروی قوی بوده و به وسیله ستاد ارتش در سانتیاگو سازماندهی می شود، که شامل هفت یگان در این منطقه، یک تیپ هوابرد در رانکاگوا، و یک نیروی مخصوص کماندو در کولینا هستند. ارتش شیلی یکی از حرفه ای ترین و پیشرفته ترین ارتشها از لحاظ فناوری در کشورهای آمریکای لاتین می باشد. [۱۰].

دریاسالار رودولفو کودینا دیاز رهبری 25000 نفر نیرودریایی شیلی و از جمله 5000 تفنگدار دریایی را برعهده دارد. از میان 29 فروند کشتی زمینی- دریایی ناوگان شیلی، تنها 6 فروند از آنها سیستمهای اصلی عملیاتی (از انواع تخریبچی و ناوچه محافظ) هستند. این کشتی ها در والپاریزو مستقر می باشند. نیروی هوایی دارای سیستم هوابرد مخصوص حمل و نقل و اسکورت برای خود بوده؛ و هیچگونه ناوشکن یا هواپیمای بمب افکن ندارد. نیروی دریایی شیلی همچنین سه فروند زیردریایی در تالکاهوانو دارد.

[[Image:SS_O'Higgins.jpg|thumb|right|300px| زیردریایی گروه اسکورپیون (عقرب)، اس. اس. اوهیگینز[[

ژنرال اوسوالدو سارابیا ویلچز فرماندهی 12500نفر افراد نیروی هوایی را بر عهده دارد. مجموعه یگانهای هوابرد شیلی در بین پنج مقر تیپ هوایی توزیع شده که در نواحی ایکوئیکو، آنتوفاگاستا، سانتیاگو، پورتو مونت و پونتا آرناس واقع شده اند. نیرو هوایی شیلی همچنین در یک پایگاه هوایی در جزیره کینگ جورج، قاره جنوبگان عملیات هوایی انجام می دهد. نیروهوایی شیلی در سال 2006 10فروند هواپیمای 16- F آمریکایی را در کنار 6 فروند هواپیمای دسته دوم بازسازی شده از همان نوع مزبور از نیروی هوایی سلطنتی هلند، تحویل گرفت.

پس از کودتای نظامی در سپتامبر 1973، پلیس ملی شیلی که به عنوان تفنگداران شیلی نیز شناخته شده اند، با وزارت دفاع متحد شدند. با بازگشت حکومت دموکراتیک، پلیس تحت کنترل وزارت کشور قرار گرفت اما ظاهرا" بطور اسمی تحت نظارت وزارت دفاع باقی مانده است. ژنرال خوزه برنالس رئیس 30 هزار نیروی پلیس مرد و زن شیلی است که مسئول اجرای قانون، مدیریت ترافیک، مراقبت از مرزها، سرکوب (قاچاقچیان) مواد مخدر و مقابله با تروریسم در سراسر کشور شیلی هستند.

پلیس آگاهی شیلی در سال 1933 به وجود آمد که به عنوان یک سازمان پلیسی غیرنظامی و مشابه با دامنه و عملکرد پلیس فدرال آمریکا FBI عمل می کند. از لحاظ اداری بخشی از وزارت دفاع، فعالیتش به عنوان یک بازوی تحقیقاتی از شاخه قضائی است که وظایف واقعی خود را درقبال تحقیق و تحلیل پزشکی قانونی انجام می دهند؛ پلیس های شهری در مقایسه با آنها، قانون را پیاده نموده و از وقوع جرم و جنایت جلوگیری می کنند، اما در واقع هیچگونه تحقیقی راجع به جرم و جنایات انجام نمی دهند. پرفکتو آرتورو هررا وردوگو فعلا" رئیس پلیس آگاهی در شیلی می باشد.

[ویرایش] روابط خارجی

از زمان بازگشت به دموکراسی در سال 1990، شیلی شرکت فعالی در عرصه سیاسی بین المللی داشته است. شیلی در ژانویه 2005، یک دوره دوساله از عضویت خود را به عنوان فهرست اعضای منتخب شورای امنیت سازمان ملل| مقام غیر دائمی در شورای امنیت سازمان ملل تکمیل نموده است. شیلی عضوی فعال از خانواده سازمان ملل به عنوان آژانسها و شرکت کنندگان درامر صلح بانی| ماموریتهای صلح بانی سازمان ملل می باشد. در سال 2002 شیلی میزبان وزرای دفاع کشورهای آمریکائی و در آوریل سال 2005 میزبان اجلاس اپک و مجمع وزارتی دموکراسی بود. شیلی به عنوان یک عضو کمکی مرکوسور و یک عضو کامل سازمان اپک، یک عضو مهم فعال در مسائل اقتصاد بین المللی و تجارت آزاد نیمکره محسوب می شود.

دولت شیلی روابط دیپلماتیک با بیشتر کشورها بر قرار نموده است. این کشور بسیاری از منازعات ارضی اش را با آرژانتین طی دهه 1990 حل و فصل نمود. شیلی و بولیوی به دلیل تمایل شیلی به بازپسگیری ناحیه ای که در طی جنگ پاسیفیک در سالهای 83-1879 از شیلی از دست داده بود، در سال 1978 با یکدیگر روابط دیپلماتیک برقرار کردند.

[ویرایش] جوامع بومی

em1 em 1 em 1 ؛ زمینه: # 9f9f9f ؛ مرز: px 1# aaaaaa یکنواخت؛ مرز- فروپاشی: فروپاشی؛ اندازه- فونت: %95؛ " پهنا= %34 در سرشماری به عمل آمده درسال 1992، %5/10 کل جمعیت کشور خود را بدون توجه به زبان و فرهنگ بومی که از آن فعلا" استفاده می کردند، مردم بومی آمریکا| بومی اعلام نمودند؛ تقریبا" یک میلیون نفر (%7/9 کل جمعیت) خود را ماپوچه، و %6/0 ، آیمارا، و %2/0 خود را به عنوان راپانوی معرفی کردند. در سرشماری سال 2002، تنها مردم بومی که هنوز بر اساس یک زبان یا فرهنگ بومی مورد بررسی قرار گرفتند که: %6/4 جمعیت (692192نفر) با آن شرح مطابقت داشتند؛ و از میان آنها %3/87 درصد خود را ماپوچه معرفی کردند. .[۱۱]. === مهاجرت === [[Image:Chile-demography.png|thumb|right|200px| جمعیت شیلی از سال 1950 تا سال 2050(INE) برنامه ریزی می شود.[[ متناسب با کل جمعیت، شیلی هرگز موج مهاجران را در مقیاس وسیعش تجربه نکرده است. .[۱۲]کل تعداد مهاجران به شیلی، هم افرادی که از کشورهای آمریکای لاتین آمده اندو هم کل افراد دیگر از کشورهای (عمدتا" اروپایی) ، هرگز از %4 کل جمعیت فراتر نرفته است. <نام مرجع= " اوتالکا " /> <نام مرجع= " دنیا " /> نمی توان گفت که مهاجران برای تکامل جامعه شیلی و آن کشور مهم نیستند. در طی قرن نوزدهم| 19 ام و قرن بیستم| 20ام، برخی مهاجران اروپایی غیر اسپانیایی وارد شیلی شدند- عمدتا" در محدوده های شمال و جنوب کشور- از جمله مردم انگلیسی| انگلیسی، آلمانیها، مردم ایرلندی| ایرلندیها، ایتالیایی ها، مردم فرانسوی| فرانسویها، کرواتها و اهالی یوگسلاوی سابق. [۱۳][۱۲]رواج نام های (خانوادگی) اروپایی غیر هیسپانیک در میان مرجع حکومتی شیلی جدید گواهی است بر کمک و تاثیر نامناسب آن بر کشور. همچنین شایان ذکر است که جوامعی از مردم کره ای| کره ای، و خصوصا" فلسطینی در این کشور وجود دارند، که مورد اخیر بزرگترین مجموعه در میان مردم در خارج از جهان عرب از نوع خود می باشد. حجم مهاجران از کشورهای همسایه به شیلی در طی همان دوره ها به همان میزان مشابه بوده است.<نام مرجع= " دنیا " /> فعلا"، مهاجرت از کشورهای همسایه به شیلی بیشترین میزان را دارد، و در طی دهه گذشته مهاجرت به شیلی به میزان 184464 نفر در سال 2002 مضاعف شده است، که بیشتر از آرژانتین، بولیوی، و پرو سرچشمه می گیرند. مهاجرت مردم شیلی طی دهه گذشته کاهش یافته است: تخمین زده می شود 857781نفر شیلیایی در خارج زندگی می کنند، که %1/50 آنها در آرژانتین، %3/13 آنها در آمریکا، %9/4 در سوئد، و حدود %2 در استرالیا بوده که باقی آنها با تعداد کمتر در سراسر دنیا پراکنده می باشند.

[ویرایش] فرهنگ

نوشتار اصلی را بخوانید: فرهنگ شیلی
[[Image:Het dansen der Cueca-p1906-160-2.jpg|thumb|right|300px|

رقص کوئکا در سال 1906. رقص فالک ملی رسمی شیلی از 18 سپتامبر، 1979 تاکنون.[[

شمال شیلی مرکز مهمی برای فرهنگ دوران قرون وسطا و اوایل دوره جدید امپراطوری اینکا می باشد، در حالی که نواحی مرکزی و جنوبی، مناطق فعالیتهای فرهنگی ماپوچه است. در سراسر دوره استعماری درپی فتح این کشور، و طی دوران اولیه جمهوری، فرهنگ کشور تحت سیطره اسپانیایی ها بوده است. تاثیرات اروپاییان دیگر عمدتا" انگلیسی و فرانسوی از آغاز قرن 19 ام شروع شدو تا امروز نیز ادامه داشته است.

رقص ملی این کشور کوئکا است. شکل دیگری از ترانه سنتی شیلی، که البته همراه رقص نیست، تونادا می باشد. موسیقی وارد شده توسط استعمارگران اسپانیایی، از کوئکا، بر اساس یک بخش ملودی واسطه ای و یک ملودی بارزتر، قابل تمایز است. در اواسط دهه 1960، اشکال موسیقی بومی توسط خانواده پارا و به کمک شعر نو| شعر نوی شیلی مجددا" احیاء شد، که همراه با فعالان و اصلاحگران سیاسی شد و توسط خواننده سبک فالک و محقق فرهنگ عامه و شرح نژادی مارگوت لویولا عرضه شد.

مردم شیلی کشورشان را " país de poetas " یا 'سرزمین شعرا ' می نامند. گابریلا میسترال اولین شیلیایی بود که جایزه نوبل ادبیات را در سال (1945) برد. اما، مشهورترین شاعر شیلی، پابلو نرودا است که جایزه نوبل را در سال (1971) برنده شد و به خاطر مجموعه آثار درباره رومانس (داستان عاشقانه)، طبیعت، و سیاست شهرت جهانی دارد. سه خانه بسیار فردگرای اش (منحصر به فرد) در نواحی ایسلا نگرا، سانتیاگو و والپاریزو مقصدی معروف برای جهانگردان می باشد.

[ویرایش] نمادهای ملی

یک گل کوپیهوی سرخ
یک گل کوپیهوی سرخ
گل ملی کوپیهو (" لاپاجریا روزا" ، لاله کوهی شیلی)، در جنگلهای جنوبی شیلی می روید.

نشانهای ملی این کشور دو نوع جانور ملی را ترسیم می نمایند: کرکس (" والچر گریفوس"، یک پرنده بسیار بزرگ که در کوهستانها زندگی می کند) و هوئمول (" هیپوکاملوس بیسولکوس"، یک گوزن دم سفید که نژادش در خطر است). در این مورد همچنین یکجمله اسطوره ای وجود دارد " Por la razón o la fuerza " (" با حق یا به زور" یا " با منطق یا با زور"). </ br>

[ویرایش] سرفصلهای متفرقه

الگو:منبع ویکی

  • فهرست مو ضوعات مربوط به شیلی
  • جغرافیای سیاسی جنوبگان شیلی
  • ارتباطات در شیلی
  • انتخابات در شیلی
  • آموزش در شیلی
  • روابط خارجی شیلی
  • تعطیلات در شیلی
  • فهرست شرکتهای شیلی
  • فهرست شیلیایی ها
  • فهرست کانالهای تلویزیونی شیلی
  • حمل و نقل شیلی
  • دخالت آمریکا در شیلی
  • سیاست داروسازی شیلی
  • زبان اسپانیولی شیلی
  • شراب شیلی
  • انجمن رهبران و پیشاهنگان شیلی

[ویرایش] رتبه بندی های بین المللی

[ویرایش] کلی

[ نوامبر2004]

  • یو. ان. دی. پی: گزارش توسعه انسانی- فهرست توسعه انسانی؛

2006,

رتبه 38 ام در بین 177 کشور(رتبه دوم بعد از آرژانتین در آمریکای لاتین) 2006 

[ نوامبر2006 ]

[ویرایش] اقتصاد

  • بنیاد هریتیج/ روزنامه وال استریت :
2006 شاخص آزادی اقتصادی, رتبه 14 ام (آزاد) از میان 157 کشور (رتبه اول در آمریکای لاتین)

[ ژانویه 2006]

  • موسسه فریزر: فهرست جهانی آزادی اقتصادی| آزادی اقتصادی جهان:

2006 گزارش سالیانه

رتبه بیستم از 130 کشور (مساوی با قبرس، مجارستان و پرتغال) (اول در آمریکای لاتین)
  • موسسه بین المللی IMD:

رقابت جهانی در کتاب سال, رتبه 24 ام از بین 61 نظام اقتصادی ( در کشورها و نقاط) ( اول در کشورهای آمریکای لاتین)

* مجمع اقتصاد جهان:  رقابت جهانی، گزارش 2007-2006 - شاخص رقابت جهانی, 

رتبه 27 ام از 125 کشور (اول در آمریکای لاتین) [ سپتامبر2006]

رتبه 32 از بین 118 کشور (رتبه چهارم در آمریکای لاتین پس از آرژانتین، اروگوئه و برزیل)

[ سپتامبر2005]

[ویرایش] سایر

  • خانه آزادی:
آزادی در جهان سال 2006, 

نمره میانگین: 1 (آزاد) (تنها کاستاریکا و اروگوئه دو کشوری هستند که نمرات بالاتری دارند) [ سپتامبر2006]

  • مراقبت از کودکان:
موقعیت مادران در سال 2006,

رتبه 19 ام از میان 126 کشور (رتبه دوم در آمریکای لاتین پس از کاستاریکا)

[می 2006]
  • شفاف سازی بین المللی:
2006 شاخص موارد افشای فساد در سال2006, 

رتبه 20 ام از میان 163 کشور (با بلژیک و آمریکا برابر است)( رتبه اول در آمریکای لاتین) [نوامبر 2006]

  • مجمع اقتصادی جهان:

[http://www.weforum.org/en/initiatives/gcp/Global%20Information%20Technology%20Report/GlobalInformationTechnology

گزارش فناوری اطلاعات جهانی 2006-2005 –شاخص دسترسی به شبکه],

رتبه 29 از 115 کشور (رتبه اول در آمریکای لاتین)

[مارس 2006]


رتبه 30 ام در بین 167 کشور (رتبه سوم در آمریکای لاتین پس از کاستاریکا و اروگوئه)

[نوامبر 2006]

رتبه 32 در بین 75 کشور (در آمریکای لاتین رتبه اول را دارد)

[می 2006]
  • ای. تی. کرنی/ سیاست خارجی| مجله سیاست خارجی:
شاخص جهانی شدن در سال 2005, 

رتبه 34 ام از 162 کشور (رتبه دوم در آمریکای لاتین پس از پاناما)

[آوریل 2005]
  • دانشگاه براون:
ششمین تحقیق سالانه دولت الکترونیک در جهان 2006, 

رتبه 34 از 198 کشور (اول در آمریکای لاتین) [اوت 2006]

  • دانشگاه ییل/ دانشگاه کلمبیا:
2005 شاخص ثبات محیطی سال 2005,

رتبه 42 بین 146 کشور (رتبه نهم در آمریکای لاتین پس از کشورهای اروگوئه، آرژانتین، برزیل، پرو، پاراگوئه، کاستاریکا، بولیوی، کلمبیا و پاناما)

[ژانویه 2005]
  • گزارشگران بدون مرز:
[http://www.rsf.org/rubrique.php3?id_rubrique=639
شاخص آزادی مطبوعات بین المللی سال2006], 

رتبه 49 از 168 کشور (جایگاه پنجم در آمریکای لاتین پس از بولیوی، کاستاریکا، پاناما، السالوادور) [اکتبر 2006]

رتبه 53 (آزاد) از 194 کشور (رتبه دوم در آمریکای لاتین پس از کاستاریکا) [آوریل 2006]

[ویرایش] مراجع

</ مراجع>

[ویرایش] شرح منابع

دائره المعارف بریتانیکای شیلی، صفحه کشور- شیلی]

کتاب حقیقت جهان (سیا): شیلی]
جدال بین شیلی و آرژانتین]

[ویرایش] لینکهای خارجی

الگو:لینکهای مجاور

[ویرایش] منابع رسمی



موسسه ملی آمار

[ویرایش] اطلاعات عمومی

  • الگو:سفر با ویکی (پدیا)
اطلاعات، سفر، زندگی در خارج، حقوق بشر و محیط زیست شیلی ]
پروژه اطلاعات شیلی 

الگو:آمریکای جنوبی


الگو:De انگلیسی:Chile

آنهایی که متعلق به جوامع بومی هستند (2002)