از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سَیّـِد، واژهای
عربی و به معنی آقا و سرور است. اما در اصطلاح به فرزندان و نوادگان
علی پسر ابیطالب (
امام اول پیروان
تشیع و خلیفه چهارم
مسلمانان) و همسرش فاطمه دختر محمد گفته میشود. اهل سنت «سَیّـِد» را با نام شریف میشناسند.