کمیته وینوگراد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

کمسیون وینوگراد (Winograd Commission)، کمیته تحقیق دولتی اسرائیل است که در ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۶ برای بررسی عملکرد دولتمردان و نظامیان این کشور در جریان جنگ ۳۳ روزه با حزب الله لبنان در تل آویو با بیشترین اختیارات تشکیل شد.

تهاجم اسرائیل به لبنان در روز ۱۲ ژوئیه سال ۲۰۰۶ به جنگی ۳۴ (۳۳) روزه با حزب الله لبنان انجامید. در جریان این جنگ دست کم ۱۰۰۰ لبنانی، که اکثر آن‌ها را غیر نظامیان و بیش از ۱۱۹ صهیونیست کشته شدند. در نهایت نیز اسرائیل نتوانست به ادعاهای خود مبنی بر آزادی اسرای صهیونیست و خلع سلاح حزب الله لبنان جامعه عمل بپوشاند و پس از ۳۴ روز جنگ، در برابر حزب الله لبنان تن به شکست داد.

فهرست مندرجات

[ویرایش] اعضا

  • ایلیاهو وینوگراد (قاضی بازنشسته) رئیس
  • روت گاوسیون (حقوقدان)
  • یزکل درور (حقوقدان)
  • منهام انیان (ژنرال نیروی احتیاط)
  • حییمه نادل (ژنرال نیروی احتیاط)

[ویرایش] وضعیت تحقیقات

این کمیته بعد از بازجویی ۷۰ نفر از جمله نخست وزیر در ۱۳ مارس ۲۰۰۷ (۱۰ اردیبهشت) گزارش مقدماتی ۱۵ صفحه‌ای خود را ارائه داد.

در این گزارش اهود اولمرت (نخست وزیر)، عمیر پرتز (وزیر جنگ) و دان هالوتس (رئیس پیشین و مستعفی ستاد ارتش اسرائیل) را مسئول بخشی از شکست‌های جدی در جنگ با حزب الله لبنان معرفی کرد.

[ویرایش] گزارش نهایی کمیته

گزارش نهایی کمیته وینوگراد از ارزیابی کامل دلایل شکست ارتش اسرائیل از حزب الله لبنان، با مسئول معرفی کردن سه مقام ارشد این رژیم شامل: نخست وزیر، وزیر جنگ و رییس وقت ستاد مشترک ارتش منتشر شد. وینوگراد در گزارش نهایی خود ، ایهود اولمرت نخست وزیر، عمیر پرتز وزیر جنگ و دان حالوتس رییس سابق ستاد مشترک ارتش اسرائیل را مسئول شکست اسرائیل از مبارزان حزب الله لبنان در جنگ ‪ ۳۳‬روزه معرفی کرده‌است.

وینوگراد در گزارش نهایی خود اولمرت را مسئول اصلی شکست جنگ معرفی و اینگونه نتیجه‌گیری کرد:

[ویرایش] اولمرت

ایهود اولمرت نخست وزیر، در جنگ ۳۳ روزه نقش یک رهبر منفعل تحت نفوذ ارتش اسرائیل را ایفا کرد و مسئولیت اداره جنگ را به ارتش واگذار کرد در حالیکه طبق قانون مسئولیت اداره جنگ برعهده شخص نخست وزیر بود.

[ویرایش] پریتز

عمیر پرتز وزیر جنگ، اصلا لیاقت تصدی پست وزارت جنگ را نداشت و به علت بی‌بهره بودن از دانش کافی در زمینه امنیتی قادر به انجام وظیفه در قبال جنگ نبود. وزارت جنگ به جای آنکه کارشناسان امنیتی در خدمت داشته باشد صرفا به دلایل شخصی یک بدنه مشاوران خارجی برای خود گماشت.

[ویرایش] حالوتس

دان حالوتس رییس سابق ستاد مشترک ارتش اسرائیل، حملات موشکی حزب الله لبنان به شهرهای شمالی اسراییل را جدی نگرفت و در هیچ برهه‌ای از جنگ یک برنامه مشخص برای مقابله با این حملات ارایه نکرد.

[ویرایش] دولت اولمرت

دولت اولمرت فرمان جنگ را در حالی صادر کرد که هیچ برنامه و طرح منسجمی برای آن نداشت. نخست وزیر برای پرهیز از افزایش شمار مجروحان از دست زدن به عملیات زمینی در جنوب لبنان تا روزهای پایانی جنگ خودداری کرد در حالیکه در ازای آن هیچ راه حل جایگزینی ارایه نکرد.

[ویرایش] نتایج

[ویرایش] استعفا ها

وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، پس از آنکه در گزارش کمیسیون وینوگراد از عملکرد او در جنگ ۳۳ روزه انتقاد شد در روز ۶ مه (۱۶ اردیبهشت) اعلام کرد؛ پس از آنکه در گزارش کمیسیون وینوگراد از عملکرد وی در جنگ ۳۳ روزه انتقاد شد از مقام خود کنار خواهد رفت[۱].

پس از گزارش، رئیس فراکسیون حزب کادیما در کنیست هم استعفا کرد[۲].

[ویرایش] اعتراضات مردمی

پس از انتشار گزارش کمیسیون وینوگراد مبنی بر شکست رژیم صهیونیستی در جنگ ۳۳ روزه، ۳ مه (۱۳ اردیبهشت) بیش از ۱۰۰ هزار نفر در تل آویو علیه عملکرد رژیم صهیونیستی در جنگ لبنان شعار داده و خواستار استعفای ایهود اولمرت از مقام نخست وزیری و عمیر پرتز از مقام وزارت جنگ رژیم صهیونیستی شدند[۳]. این شعار روی پلاکاردها بیش از همه برجسته بود: اولمرت تو شکست خوردی!

[ویرایش] پاورقی

  1. Peretz: Findings show I needn't quit وبگاه روزنامه هاآرتس
  2. http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=479974
  3. http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/6618193.stm

[ویرایش] جستار های وابسته

[ویرایش] پیوند به بیرون


این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
زبان‌های دیگر