کوهستان کرکس
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کوهستان کرکس، بخشی از نیمه شمالی رشته کوههای مرکزی ایران است که از شمال غربی شهرستان کاشان تا جنوب شرقی شهرستان نطنز ادامه دارد. کوه کرکس حاصل گدازههایی است که از راه شکافهای موجود در سطح زمین به بیرون راه یافته اند.
سطح زیر پوشش کوهستان کرکس در استان اصفهان بالغ بر 300 هزار هکتار است که 7/97 هزار هکتار آن به عنوان منطقه شکار ممنوع انتخاب و اعلام شده است.
قله های کوهستان کرکس به علت ارتفاع زیادی که دارند تقریباً در نیمی از سال پوشیده از برف بوده و منبع اصلی چشمههای متعددی است که در دامنههای این کوهستان جریان دارند.
دامنههای کرکس به دلیل وجود منابع آب کافی و نیز اعتدال شرایط اقلیمی و رویش انواع گیاهان مرتعی، زینتی و تجاری در ردیف مراتع نسبتاً خوب منطقه و کشور است.پوشش گیاهی منطقه بیشتر شامل گیاهان بوتهای ( انواع گندمیان، درمنه، گون، گیاهان دارویی و … ) و درختچههایی است که به صورت پراکنده دیده میشود.
موقعیت جغرافیایی و شرایط زیستی منطقه کرکس به گونهای است که امکان وجود انواع جانوران وحشی اعم از خزندگان، پرندگان و پستاندارانی نظیر کل وبز، قوچ و میش وحشی، آهو، گراز (خوک وحشی )، گرگ، شغال، روباه، کفتار، گربه وحشی، پلنگ، تشی، پایکا ( نوعی موش صحرایی که در ارتفاعات زیست میکند ) و غیره در آن وجود دارد.
کوه های این منطقه عبارتند از:
کرکس 3895
غلبه شاه 3493
لالیوان 3350
ارشد 3199
قلعه تایین 2700
کمرسیاه 3630
زیرپل 3630
هشاش 3210
ریزنده 2980
کش قبله 2600
[ویرایش] منابع
1ـ جعفری، عباس، گیتاشناسی ایران ـ کوهها و کوهنامه ایران، گیتاشناسی، 1368 ـ تهران.
2ـ کریمی، هادی، مرتعداری، دانشگاه تهران، 1356 ـ تهران.
3ـ ضیایی، هوشنگ، راهنمای صحرایی پستانداران ایران، سازمان حفاظت محیط زیست، 1375ـ تهران
4ـ وزارت آموزش و پرورش، جغرافیای ایران، 1371 ـ تهران.

