نایب خاص

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

به اعتقاد شیعیان پس از آن که محمد پسر حسن (مهدی) در سال ۲۶۰ ه.ق، و در هنگام مرگ پدرش از نظرها پنهان شد که به غیبت صغری معروف گردید، تا نیمه شعبان سال ۳۲۹ هجری قمری، چهار نفر از «علماء» به ترتیب زیر، از جانب وی تعیین و واسطه ایشان و مردم شدند:

  1. ابو عمرو عثمان بن سعيد عَمری
  2. ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعيد
  3. ابوالقاسم حسين بن روح نوبختی
  4. ابوالحسن علی بن محمد سمری



این چهار نفر در اخبار مربوط به حجت پسر حسن (مهدی) به « نوّاب اربعه » (نوّاب چهار گانه) معروف‌ند. برای هر کدام از آنها زیارتی در « مفاتیح الجنان » ذکر شده است.

نواب خاص ( اربعه )
عثمان بن سعید  | محمد بن عثمان  | حسین بن روح  | علی بن محمد سمری