نوگرایی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نوگرایی یا مُدرنیسم به معنی گرایش فکری و رفتاری به پدیدههای فرهنگی نو و پیشرفتهتر و کنار گذاردن برخی از سنتهای قدیمی است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تاریخچه
نوگرایی جریانی فکری است به معنای استفاده انسان از علم، فن اوری و توان تجربی خود برای تولید، بهبود و تغییر محیط خود است. پیدایش مدرنیسم در غرب را می توان واکنشی بر ضد سنت و دین مسیحیت دانست.
[ویرایش] موءلفه های مدرنیسم
- انسان محوری
انسان محوری به معنای باور قدرت اندیشه انشان.
- مادیگرایی
جهان نگری مدرن نیازهای روحانی انسان را به نیازهای عاطفی او تحویل می کند.
- عقل گرایی

