رویا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
برای دیگر کاربردها به صفحهٔ رویا (ابهامزدایی) مراجعه کنید.
رویا، در اصطلاح روان شناسی خواب، تجربهٔ تصاویر، صداها، افکار، عواطف و احساساتی است که در عالم واقع وجود ندارند. رویا در حالت خواب با حرکات سریع چشم پدید میآیند.
رویاها یک محتوای ظاهری دارند که از رویدادهای روز قبل یا زندگی شخص مایه میگیرد و خود معنی و مفهوم مهمی را دربرندارد. هر رویا یک محتوای نهفته نیز دارد که با وادار کردن شخص به تداعی آزاد رویا، درباره محتوای ظاهری به دست میآید.
فرآیندهای متعددی که در رویا اتفاق میافتد در مجموع پرداخت رویا نام دارند. فرآیند تراکم حالتی است که در آن، قسمت هایی از بدن و شخصیت افراد مختلف در یک شخص ادغام شده و وارد رویا میشوند. جابهجایی رویا فرآیند دیگری است که در آن اتفاقات با یکدیگر جایگزین می شوند.در رویا، افکار در قالب تصاویر و نمادها و به طور زنده ظاهر می شوند. زیگموند فروید بیش از دویست نماد خواب را که از نظر او در تمام عالم معنای یکسان دارند معرفی کرد.
در هنگام بیدار شدن، ممکن است رویاها یادآوری شوند و یا دوباره دستکاری شوند که به آن پرداخت ثانوی رویا گفته می شود. برای تحلیل رویاها باید رویاها را پس از بیدار شدن ثبت کرد تا مورد پرداخت ثانوی یا فراموشی قرار نگیرند.
[ویرایش] منبع
ویکی پدیای انگلیسی

