خط لوله صلح
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
خط لوله صلح نام خط لوله گاز صادراتی ایران به هند و پاکستان است. براساس تفاهمهای انجام شده، ایران متعهد میشود که تا مدت ۲۵ سال، گاز خود را با قیمت ارزان به هند و پاکستان بفروشد.
[ویرایش] مشخصات طرح
طرح خط لوله انتقال گاز صادراتی ايران به هند و پاکستان در سال ۱۹۹۰ مطرح شد اما گفتگوها بر سر اين طرح که «خط لوله صلح» نام گرفته از ده سال پيش آغاز شد.
طول خط لوله ايران به هند ۲۷۰۰ کيلومتر است و قرار است گاز صادراتی ايران را از مسير پاکستان به هند منتقل کند. پيش بينی شده است که در صورت توافق نهايی، ۱۱۰۰ کيلومتر از اين خط لوله در ايران، ۱۰۰۰ کيلومتر در پاکستان و ۶۰۰ کيلومتر در هند احداث شود.
با تکميل این طرح، روزانه ۱۵۰ ميليون متر مکعب گاز ایران به هند و پاکستان صادر می شود که ۹۰ ميليون متر مکعب آن برای هند و ۶۰ ميليون متر مکعب آن برای پاکستان در نظر گرفته شده است.
هزينه اجرای اين طرح در برآورد های اوليه چهار و نيم ميليارد دلار اعلام شده بود اما اکنون کارشناسان هزينه طرح را حدود هفت ميليارد دلار برآورد می کنند.
[ویرایش] انتقادات
- محمدهادی نژادحسینیان، معاون سابق وزارت نفت که مسئول سابق این مذاکرات بود، با انتقاد از نحوه این قرارداد، گفته است که امضای این قرار داد برای نظام جمهوری اسلامی دستاوردی افتخار آمیز نیست و منافع ملی دراین قرارداد بزرگ مورد نظر قرار نگرفته است. وی اضافه کرده است که ایران بیشتر از ۳۰ درصد به هند و پاکستان تخفیف داده است. این درحالی است که با وجود افزایش بیسابقه قیمت نفت و گاز، قیمت گاز ایران در این قرارداد ۳۲ درصد از قیمت گاز صادراتی ایران به ترکیه که قرارداد آن یازده سال پیش امضا شده، ارزان تر است.
[ویرایش] منابع
- انتقاد نژاد حسینیان از مذاکرات خط لوله صلح (بیبیسی فارسی)
- حمايت برخی از نمايندگان کنگره آمريکا از خط لوله گاز ايران-هند (بیبیسی فارسی)
- فروش گاز به هند، جلب سرمايه گذار توام با واگذاری امتياز (بیبیسی فارسی)

