حسن حسن زاده آملی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حسن بن عبدالله طبری آملی مشهور به «علامه حسن زاده آملی». وی در تفسیر قرآن، فلسفه، حکمت الهی، عرفان صاحب سبک و با علوم ادبیات، طب سنتی، ریاضیات ، نجوم و ... آشنایی فراوان دارد، و تالیفات فراوانی در این زمینهها به فارسی و عربی دارد. از اساتید وی میتوان به الهی قمشهای و علامه طباطبائی اشاره کرد.[نیاز به ذکر منبع]
حسن حسن زاده آملی، یا آن طور که خودش میگوید، حسن بن عبدالله طبری آملی را سرسلسلهٔ عرفای معاصر میداند.[نیاز به ذکر منبع] وی شاگرد و وصی علامه طباطبایی است. در فقه و اصول، تفسیر، کلام، فلسفه و سایر علوم اسلامی، ریاضی، طب بوعلی، ادبیات، علوم غریبه و بسیاری دانشهای دیگر صاحب نظر است.
کتب و رسالههای بسیاری از وی موجود است. از آن میان، میتوان به این عناوین اشاره کرد:
- معرفت نفس
- نهج الولایه
- رساله انسان در عرف عرفان
- ریاضیایت و هیات
- رساله نور علی نور ،ذکر و ذاکر و مذکور
- دیوان اشعار
- گشتی در حرکت
- انه الحق
- نهج الولایه
- انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه
- الهی نامه متن الهی نامه
- وحدت از دیدگاه عارف و حکیم و ...

