ویکی‌پدیا:پروژهٔ مترجمان/انتشار کربن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

Top: افزایش منواکسید کربن جوی سطوح <زیر> 2 <زیر> در جو و لایه (های) یخ اندازه گیری می شوند. پایین: مقدار افزایش خالص کربن در جو، با برونده های کربن حاصل از سوختن سوخت فسیلی مقایسه شده است.
Top: افزایش منواکسید کربن جوی سطوح <زیر> 2 <زیر> در جو و لایه (های) یخ اندازه گیری می شوند. پایین: مقدار افزایش خالص کربن در جو، با برونده های کربن حاصل از سوختن سوخت فسیلی مقایسه شده است.

گازهای گلخانه ای (GHGs) اجزای گاز (ی) از جو زمین | جو هستند که به " اثر گلخانه ای " کمک می کنند. اما عدم اطمینان درباره این موضوع وجود دارد که واقعا" آب و هوای زمینی چگونه نسبت به این گازها واکنش نشان می دهند، و دمای نقاط مختلف جهان افزایش می یابد.

[۱]  

برخی گازهای گلخانه ای بطور طبیعی در جو زمین وجود دارند، درحالی که برخی دیگر در اثر فعالیتهای بشری به وجود می آیند. بطور طبیعی گازهای گلخانه ای موجود شامل بخار آب، دی اکسید کربن، متان، اکسید نیتروژن، و ازن می باشند. اما، فعالیتهای خاص بشری، بر سطوح بسیاری از گازهای مجود طبیعی در جو می افزاید. [۲]

 == "اثر گلخانه ای" ==
نوشتار اصلی را بخوانید: اثر گلخانه ای

زمانی که نور خورشید به سطح زمین می رسد، مقداری از آن جذب شده و زمین را گرم می کند. چون زمین از خورشید سردتر است، آن انرژی را با طول موجهای بلندتری نسبت به خورشید از خود می تاباند (نگاه کنید به جسم سیاه| تابش جسم سیاه و قانون جابجایی ویین؛ پیش از آن که آنها در فضا از بین بروند، مقداری از این طول موجهای بلندتر توسط گازهای گلخانه ای در جو زمین جذب می شوند. جذب این انرژی تابشی طول موج باعث گرم شدن جو می شود (جو زمین همچنین در اثر انتقال گرمای محسوس| محسوس و گرمای نهفته|نهفته حاصل از سطح نیز گرم می شود). گازهای گلخانه ای همچنین تابش طول موج را به هردو سوی بالا به سمت فضا و پایین به طرف سطح "می افشاند. " بخش پایینی این تابش طول موج در اثر جو "اثر گلخانه ای " نامیده می شود. این اصطلاح در واقع بی مسما می باشد، چرا که این فرآیند (درواقع) اثر گلخانه ای # سازو کار| گلخانه های حقیقی نیست که گلخانه ها را گرم می کند. گازهای اصلی گلخانه ای عبارتند از بخار آب، که باعث %70-36 از اثر گلخانه ای بر روی زمین (فشار بر ابرها| نه شامل خود ابرها) می شود؛ دی اکسید کربن، که سبب %26-9تاثیرشده؛ متان، با تاثیر %9-4، و ازن که %7-3 اثر را بر جو دارد. توجه داشته باشید که واقعا" نمی توان با یقین تعیین نمود که یک گاز خاص تا چه درصد معینی موجب اثر گلخانه ای می گردد، زیرا تاثیرات گازهای مختلف جنبه تجمعی ندارند. ( هرچه آثار دامنه های ذکر شده برای یک گاز تنها بیشتر باشد، آن آثار کمتر در محاسبه گازهای دیگر تحت پوشش قرار می گیرد. | ؛ [۳] [۴]

گازهای گلخانه ای دیگر، که البته به همین ها محدود نمی شوند، عبارتند از، اکسید نیتروژن، هگزافلورید سولفور، هیدروفلوروکربن ها، پرفلوروکربن ها و کلروفلوروکربن ها (نگاه کنید به فهرست IPCC گازهای گلخانه ای). 

اجزای اصلی جوی یعنی ( (N2وO2)) گازهای گلخانه ای نیستند، زیرا ملکول های دوتایی با هسته های یکسان همچون (N2, O2, H2) تشعشع مادون قرمز را نه جذب می کنند و نه منعکس می کنند در نتیجه هیچ تغییر شبکه ای در گشتاور دوقطبی در این مولکولها رخ نمی دهد.

فهرست مندرجات

[ویرایش] گازهای گلخانه ناشی از فعالیت انسانی

    [[Image:Greenhouse Gas by Sector.png|thumb|250px |

[[پراکنشهای جهانی گازهای گلخانه ای در8 مقطع مختلف برای سال 2000 متوقف شده است.

غلظت گازهای گلخانه ای متعدد در طول زمان افزایش یافته است. [۵]

فعالیت انسانی سطوح گازهای گلخانه ای عمدتا" در اثر آزادسازی دی اکسید کربن افزایش می دهد، اما تاثیرات بشر بر گازهای دیگر مانند متان، قابل اغماض نیست. [۶]

برخی از منابع اصلی گازهای گلخانه ای ناشی از فعالیت انسانی عبارتند از:
  • سوزاندن سوخت (های) فسیلی و تخریب جنگلها که موجب افزایش غلظت مقادیر دی اکسید کربن می شود؛
  • چارپایان و کشت شالیزاری برنج، استفاده از زمین و تغییرات در ناحیه تالابی، خسارات مربوط به خط لوله (ها)، و پراکنشهای ناشی از تهویه مناطق تحت پوشش دفن زباله سبب تمرکزهای بیشتر متان در جو می گردد. بسیاری از سیستمهای سرپوشیده دفع زباله با تهویه کامل و به سبکهای جدیدتر هستند که فرآیند تخمیر را افزایش و بهبود می دهد که منابع اصلی تولید متان هستند؛
  • استفاده از CFC ها در سیستمهای تبرید، و کاربرد CFC ها و هالون ها در سیستمهای اطفاء حریق| خاموش سازی آتش و فرآیندهای سازندگی.
گازهای گلخانه ای ناشی از صنعت و کشاورزی نقش عمده ای را در نمونه مشاهده اخیر از گرم شدن جهان ایفا می کند. دی اکسید کربن، متان، اکسید نیتروژن و سه گروه دیگر از گازهای فلوئوردار، موضوع (مورد بحث) پروتکل کیوتو قرار دارند که در سال 2005 وارد مرحله اجرائی خود شد. به غیر از خود گاز ازن، متان، اکسید نیتروژن و گازهای مستهلک کننده ازن نیز در این توافق نامه ها مورد توجه قرار گرفته اند. توجه نمایید که استهلاک ازن تنها یک نقش فرعی در گرم شدن گلخانه ای دارد، اگرچه این دو فرآیند اغلب در رسانه های عمومی با یکدیگر اشتباه می شوند. 

[ویرایش] نقش بخار آب

افزایش بخار آب در شهر بولدر کلرادو
افزایش بخار آب در شهر بولدر کلرادو

بخار آب یک "گاز طبیعی گلخانه ای" است و بالاترین نقش را در پدیده اثر گلخانه ای ایفا می کند. میزان غلظت بخار آب از لحاظ منطقه ای در نوسان است، اما فعالیت انسان بطور مستقیم بر مقادیر غلظت آب به جز در مقیاسهای کوچک محلی اثر نمی گذارد. در الگو (های) اقلیمی، افزایش در دمای جوی توسط اثر گلخانه ای به وسیله گازهای با منشاء انسانی موجب افزایش محتوای بخار آب در لایه تروپوسفر(پایینی) جو، با رطوبت نسبی تقریبا" ثابت شده است. در عوض بخار آب افزوده شده سبب افزایش در اثر گلخانه ای می شود و در این صورت افزایش بیشتر دما می گردد؛ و افزایش دما نیز بخار آب جوی را افزایش می دهد؛ و این چرخه بازخوردی تا جایی ادامه می یابد که به حد تعادل برسد. بنابراین بخار آب به عنوان یک بازخورد مثبت بر گازهای گلخانه ای آزاد شده در اثر فعالیت بشری همچون منو اکسید کربن اعمال می کند (اما تاکنون هرگز بر زمین به عنوان بخشی از یک بازخورد مهارنشدنی عمل نکرده است). تغییرات در میزان بخار آب نیز می تواند به صورت غیرمستقیمی در تشکیل ابر نقش داشته باشد.

" بیشتر داشمندان پذیرفته اند که تاثیر کلی بازخوردهای مستقیم و غیر مستقیم سبب افزایش میزان بخار آب جو شده که بطور عمده گرم شدن اولیه ای را که موجب این افزایش شده، ارتقاء می دهد- که آن یک بازخورد قوی مثبت است."

([1], B7 نگاه کنید به). بخار آب بخار آب بخش معینی از معدله "گاز گلخانه ای" است اگرچه تحت کنترل مستقیم بشر قرار ندارد: هیئت داخلی دولتی پیرامون تغییر اقلیمی (IPCC) گزارش سوم ارزیابی IPCC | TAR ، نویسنده محترم این فصل مایکل مان (دانشمند)|مایکل من با بیان این که "نقش بخار آب به عنوان یک "گاز گلخانه ای" شدیدا انحرافی است" معتقد است که بشر نمی تواند میزان بخار آب را کنترل نماید. [2]; همچنین رجوع کنید به [3] [4]. IPCC بطور مفصلتری درباره بازخورد بخار آب بحث می کند.

         [5]. 

[ویرایش] افزایش گازهای گلخانه ای

بر اساس نوسان غلظت گاز دی اکسید کربن در گذشته و اندازه گیری های لایه های یخی قطب شمال، این مسئله بطور گسترده ای پذیرفته می شود که درست پیش ازآن که پراکنش های صنعتی شروع شود، سطوح جوی منو اکسید کربن در حدود 280 میکرو L/L بوده است (توجه نمایید که واحد میکرو L/L واحدی است برابر با بر میلیون حجم). از همان لایه های یخی معلوم گردید که طی 10000سال گذشته، مقادیرغلظت منو اکسید کربن در اندازه هایی بین 260و 280 میکروL/L باقی مانده اند. در برخی مطالعات،

[۷] با استفاده از شواهد مربوط به منافذ برگهای فسیل شده طی دوران 10-7 هزارسال گذشته نوسانات بیشتری در سطوح منو اکسید کربن بالاتر از میزان 300 میکرو L/L یافته شده است، اما دیگران در این مورد استدلال کرده اند که بیشتر احتمال می رود این یافته ها بر مشکلات آلودگی تاثیر بگذارد تا نوسان مقدار واقعی منواکسید کربن . عنوان = GISP2

[۸][۹].
از زمان شروع انقلاب صنعتی، مقادیر تمرکز بسیاری از گازهای گلخانه ای افزایش یافته است. بیشتر افزایش در میزان دی اکسید کربن پس از سال 1945 اتفاق افتاده است. آنهایی که بزرگترین عوامل برهم زدن تعادل تابشی بوده اند به این شرحند: 
مربوط به بی توازنی تابشی
گاز مقدار جاری (1998) براساس حجم افزایش طی دوره پیش از دوران صنعتی (1750) افزایش درصدی w /متر| m 2 )
دی اکسید کربن ppm {381ppm (2006)} <مرکز/> <مرکز> ppm 87 {ppm 103 (2006)} <مرکز/> <مرکز> %31

{%05/37 (2006)} <مرکز/> || <مرکز> 46/1 {(2006) 524/1~} <مرکز>

متان <مرکز> 1745 واحد به ازای ملیون <مرکز/> <مرکز> 1045

ppb <مرکز/> || <مرکز> %150 <مرکز/> || <مرکز> 48/0 <مرکز/>

اکسید نیتروژن <مرکز> ppb 314 <مرکز/> <مرکز> ppb 44 <مرکز/>

<مرکز> %16 <مرکز/> || <مرکز> <مرکز/>

[[ مقادیر پراکندگی جهانی دی اکسید کربن 2000؛ - 1751 [[Image:Global Carbon Emission by Type.png|thumb|right|250px

مربوط به هردو مورد بی توازنی تابشی و استهلاک ازن؛ تمام موارد زیر هیچ منابع طبیعی ندارد و از این جهت مقادیر پیش از دوره صنعتی صفر است
گاز مقدار فعلی
(1998) بر اساس حجم
بی توازنی تابشی
(2m/W )
11- CFC <مرکز>268 ppt <مرکز/> <مرکز> 07/0<مرکز/>
12- CFC <مرکز> ppt 533 <مرکز/> <مرکز> 17/0 <مرکز/>
113- CFC <مرکز> ppt 84 <مرکز/> <مرکز> 03/0 <مرکز/>
تترا کلرید کربن <مرکز> ppt 102 <مرکز/> <مرکز> 01/0 <مرکز/>
22- HCFC <مرکز> ppt 69 <مرکز/> <مرکز> 03/0 <مرکز/>

(منبع: گزارش IPCC در سال1994 راجع به بی توازنی تابشی که به وسیله جدول TAR IPCC جدول 1-6 که (تا سال1998) به روز شده است.) ]http://www.grida.no/climate/ipcc_tar/wg1/221.htm][http://cdiac.esd.ornl. gov/pns/current_ghg.html]).

[ویرایش] زدودن (آن) از جو و توان گرم شدن جهانی

[[Image:Major greenhouse gas trends.png|thumb|right|350px|                   [[                      روندهای اصلی در پیدایش گاز گلخانه ای 
        

گذشته از بخار آب در نزدیک سطح (زمین) که زمان اقامت (معینی) دارد، بیشتر گازهای گلخانه ای مدت طولانی می گذرد که جو زمین را ترک کنند. کار آسانی نیست که بطور دقیق پی ببریم چه مدتی طول می کشد، زیرا جو یک سیستم بسیار پیچیده است. اما، برآوردهایی از مدت ماندن آنها وجود دارد، یعنی زمانی که لازم است تا گاز از جو برای موارد عمده خارج شود. گازهای گلخانه ای را طی فرآیندهای مختلفی می توان از جو زمین زدود:

  • به عنوان یک تغییر فیزیکی (تقطیر و بارش که بخار آب را از جو می زداید).
  • به عنوان واکنشهای شیمیایی در داخل جو. این روش در مورد متان است. آن در اثر واکنشی طبیعی که در هنگام ایجاد رادیکال آزاد| رادیکال هیدروکسیل، OH و نقطه میانی رخ می دهد اکسید شده و به دی اکسید کربن و بخار آب در انتهای زنجیره واکنش تبدیل می شود (توزیع دی اکسید کربن از اکسیداسیون متان شامل متان GWP نمی شود.). این فرآیند همچنی شامل ترکیبات شیمیایی فاز محلولی و جامدی می شود که در آئروسل های جو قرار دارد.
  • به عنوان تبادل فیزیکی در تعامل میان جو و دیگر اجزای سیاره زمین. یک نمونه آن ترکیب گازهای جوی در داخل اقیانوسها در یک لایه مرزی می باشد.
  • به عنوان تغییر شیمیایی در تعامل میان جو و دیگر اجزای سیاره زمین. این نمونه موردی است برای دی اکسید کربن که در اثر فتوسنتز گیاهان احیاء می شود، و پس حل شدن در اقیانوسها، با تشکیل یونهای اسید کربنیک و بیکربنات و کربنات واکنش انجام می دهد (نگاه به اسیدی شدن اقیانوس).
  • به عنوان فتوشیمی| تغییر فتوشیمیایی. هالوکربنها (ترکیبات هالوژنی کربن) در اثر پرتو فرابنفش ازهم گسیخته شده و کربن 1 c نقطه وسطی و فلوئور نقطه میانی به عنوان رادیکالهای آزاد در لایه استراتوسفر جو با اثرات مضر آن در ازن آزاد می شوند (هالو کربنها کلا" بسیار باثبات هستند تا آن که در اثر واکنش شیمیایی در جو از بین بروند).
  • به عنوان یونیزاسیون پراکنش گر در اثر پرتوهای کیهانی با انرژی بالا یا تخلیه های

(الکتریکی) رعد و برق، که پیوند های ملکولی را درهم می شکند. مثلا"، رعد و برق

N اتم از 2N را تشکیل می دهد که سپس با اتم 2O ،      

2ON را تشکیل می دهند. از این مقیاسها می توان برای تشریح اثر گازهای مختلف در جو استفاده نمود. اولین مورد، طول عمر جوی است که شرح می دهد چه مدت می گذرد تا در پی افزایشی کوچک در تمرکز گاز موجود در جو، سیستم تعادل خود را بازمی یابد. هر یک از ملکول ها ممکنست با منابعی همچون خاک، اقیانوسها، و سیستمهای بیولوژیک مبادله شوند، اما طول عمر میانگین به تخریب گسترده آنها اشاره می کند. هرکسی ممکنست بر این باور باشد که طول عمر جوی دی اکسید کربن تنها چند سال است به این دلیل این دوره، زمان متوسط برای هر ملکول از دی اکسید کربن است، پیش ازآن که درون اقیانوس ترکیب شود، و یا در اثر عمل فتوسنتز و غیره به اکسیژن تغییر شکل یابد. این موضوع، جریانهای تعادلی دی اکسید کربن را در داخل جو از دیگر منابع نادیده می گیرد. این تغییرات مقداری خالص در گازهای مختلف گلخانه ای از کلیه منابع و عوامل می باشد که طول عمر جوی را تعیین می کند، نه فقط فرآیندهای زدودن این مواد. مقیاس دوم پتانسیل گرمایشی جهانی (GWP) است. میزان (GWP) به هردو موضوع کارآیی ملکول به عنوان یک گاز گلخانه ای و طول عمر جوی آن بستگی دارد. (GWP) نسبت به همان جرم از دی اکسید کربن و نیز برای یک مقیاس زمانی خاص سنجیده می شود. از این رو، اگر ملکولی دارای (GWP) بالایی در یک مقیاس کوتاه مدت باشد (مثلا"20سال) اما صرفا" طول عمر کوتاهی داشته باشد، آن دارای میزان (GWP) بالا در یک مقیاس 20ساله می باشد اما همین مقدار برای مقیاس100ساله پایین است. برعکس، در صورتی که ملکولی دارای طول عمر جوی بیشتری نسبت به دی اکسید کربن باشد میزان (GWP) آن با زمان افزایش خواهد یافت. نمونه هایی از طول عمر جوی و (GWP) برای تعدادی از گازهای گلخانه ای عبارتند از:

  • دی اکسید کربن | دی اکسید کربن دارای طول عمر جوی متغیری (تقریبا" 450-200 سال برای دگرگونیهای اندک ) می باشد. کار اخیر نشان می دهد که بازیابی مقدار فراوانی از دی اکسید کربن وارد شده به جو ناشی از سوزاندن سوختهای فسیلی باعث ایجاد طول عمر موثری حدود ده ها هزار سال برای آن خواهد شد.

.<نام مرجع="carbon_lifetime1">الگو:مجله</ref>[۱۰] دی اکسید کربن همواره دارای توان گرمایشی جهانی معادل 1 است.

* متان  دارای طول عمر جوی 3 ±12 سال و GWP 62 در طول20سال، یا 23 در طول100سال و 7 در طول500 سال می باشد. کاهش GWP در کنار زمانهای طولانی تر با این حقیقت همراه است که متان در اثر واکنشهای شیمیایی در جو به آب و  

دی اکسید کربن 2 تجزیه می شود.

  • اکسید نیتروژن دارای طول عمر جوی 120 سال و GWP 296 در طول 100سال است.
  • 12- CFC دارای طول عمر جوی 100سال و نیز میزان GWP (100) در هر 10600سال است.
  • 22- HCFC دارای طول عمر جوی 1/12سال و GWP (100) در هر 1700سال می باشد.
  • تترا فلورومتان دارای طول عمر 50000 سال و GWP (100) در هر 5700 سال است.
  • هگزافلورید سولفور دارای طول عمر جوی 3200 سال و GWP (100) در هر 22000 سال می باشد.

منبع:

IPCC, table 6.7.

[ویرایش] آثار مرتبط

[[Image:Mopitt first year carbon monoxide.jpg|thumb|240px| 

[[منوکسید کربن جهانی 2000 منوکسید کربن دارای یک اثر غیر مستقیم تابشی می باشد واز طریق واکنشهای شیمیایی با دیگر اجزای جوی (مانند رادیکال هیدروکسیل)، مقادیر متان و ازن در لایه جوی تروپوسفر| تروپوسفریک زمین را تخریب می کند. منوکسید کربن زمانی ایجاد می شود که سوختهای کربن دار بطور ناقص بسوزند. در اثر فرآیندهای طبیعی در جو، آن نهایتا" به دی اکسید کربن اکسید می شود. مقادیر منوکسید کربن هم در جو دارای عمر کوتاه بوده و هم از لحاظ مکانی متغیر می باشند.

اثر غیر مستقیم بالقوه و مهم دیگر آن از متان ناشی می شود که علاوه بر فشار تابشی مستقیم آن به تشکیل ازن نیز کمک می کند. شیندل و دیگران (2005) [۱۱] استدلال نموده اند که تاثیر متان در تغییاتر اقلیمی دست کم دو برابر میزان شناخته شده در برآوردهای قبلی است. [6]. یکی از اثرات گرم شدن جهانی این است که همزمان با افزایش سطح دی اکسید کربن در جو، مقدار اسیدیته اقیانوسها هم زیاد می شود. یکی از هشدار دهنده ترین همبستگیهای بالقوه بین گازهای گلخانه ای و گرم شدن جهان، موضوع تاریک شدن جهان است که به نظر می رسد اثر گرم شدن جهان را به دلیل سردتر شدن زمین از طریق تاریک شدن جهان، تحت الشعاع قرار دهد. (بپوشاند)

[ویرایش] همچنین نگاه کنید به

  • سوخت زیستی
  • کربن فعال
  • کربن خنثی
  • عملیات پاکسازی هوا
  • صرفه اقتصادی سوخت تعادلی یکپارچه (CAFE)
  • اثرات گرم شدن جهان
  • توافق نامه های محیط (زیست)
  • برنامه تغییر اقلیمی اروپا
  • بررسی تغییرات جوی جهان
  • پدیده گرم شدن جهانی
  • هیئت داخل حکومتی تغییر اقلیم سازمان ملل متحد
  • تحلیل هزینه چرخه حیات
  • ماساچوست در برابر سازمان محیط زیست
  • تعدیل (فرآیند) گرم شدن جهان
  • برنامه کربن آمریکای شمالی
  • اسیدی شدن اقیانوسها
  • اعمال فشار تابشی
  • ابتکار (درباره) گاز گلخانه ای منطقه ای
  • انرژی تجدید پذیر
  • گرم شدن جهانی

[ویرایش] مراجع

</مراجع>

[ویرایش] لینک های خارجی

الگو:منبع ویکی (پدیا)

[راهنمای گام به گام برای محاسبه برونده های 2co در زندگی روزانه شما.

==== پراکنش های دی اکسید کربن ====

صفحه اتحادیه اروپا در مورد کاهش انتشار دی اکسید کربن در وسایل نقلیه کم مصرف] 

هدف اتحادیه اروپا تا سال 2010 این است که به حداقل متوسط رقم پراکنش 120 گرم 2co در هر کیلومتر برای هر ماشین مسافربری در بازار اتحادیه برسد.

[(آمار) سالانه بین المللی انرژی (2003): برونده های دی اکسید کربن

(واحد تن (واحد متریک) دی اکسید کربن را می توان با ضرب آن در12 و تقسیم آن بر 44به معادل کربنی آن بر اساس تن متریک تبدیل نمود.)

==== پراکنشهای متان ====

مقوله: بازخوردها و دلایل تغییر اقلیمی مقوله: عوامل موثر اقلیمی [[*|مقوله: گازهای گلخانه ای|]

زبان‌های دیگر