شهریار شفیق
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شهریار شفیق (پهلوینیا) (24 اسفند 1323 - 16 آذر 1358 پاریس) افسر ارشد نیروی دریایی ارتش شاهنشاهی ایران و دارای درجه تیمساری بود. از آنجاییکه وی فرزند اشرف پهلوی و خواهرزاده شاه بود لقب والاگهر در ابتدای نامش استفاده میشد.
وی بعد از پیروزی انقلاب در ایران در روز ۳۰ بهمن ۱۳۵۷ و یک هفته بعد از فروپاشی رژیم سلطنتی و اعلام بیطرفی ارتش از ایران گریخت و در فرانسه به همسر و ۲ فرزندش پیوست. همزمان در ایران صادق خلخالی رئیس دادگاه انقلاب اسلامی وقت برای وی دادگاهی غیابی ترتیب داده بود و وی را همراه با تنی چند از فرماندهان ارشد ارتش شاهنشاهی به «افساد فی الارض» متهم و محکوم به اعدام کرده بود. شهریار شفیق با نفوذی که در ارتش ایران داشت قصد انجام کودتایی را برای بازگرداندن محمدرضا شاه پهلوی به ایران را داشت که در نهایت در ساعت ۱۳ روز جمعه ۱۶ آذر ماه ۱۳۵۸ هنگام خروج از خانهٔ مادر خویش، اشرف پهلوی، به ضرب دو گلوله که به پشت گردن و سر وی اصابت کرد، به قتل رسید.

