جلالالدین کزازی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
میر جلال الدین کزازی از مترجمان ایرانی، استاد دانشگاه و نویسنده و پژوهشگر ادبیات است. وی در نوشتههای خود بیشتر از واژههای سره پارسی بهره میگیرد.
ترجمه او از انهاید ویرژیل به فارسی، برنده جایزه کتاب سال شدهاست و تالیف او، نامه باستان، که تا کنون چهار جلد آن به چاپ رسیدهاست، حائز رتبه نخستین پژوهشهای بنیادین در جشنواره بین المللی خوارزمی شدهاست.
میر جلال الدین کزازی در دیماه سال ۱۳۲۷ در کرمانشاه در خانوادهای فرهیخته و فرهنگی که بنیانگذار آموزش نوین در این سامان است[نیاز به ذکر منبع]، چشم به جهان گشود. خوگیری به مطالعه و دلبستگی پرشور به ایران و فرهنگ آن را از پدر به یادگار ستاند. دوره دبستان را در مدرسه آلیانس کرمانشاه گذرانید و از سالیان دانش آموزی با زبان و ادب فرانسوی آشنایی گرفت. سپس دوره دبیرستان را در مدرسه رازی به فرجام آورد و آنگاه برای ادامه تحصیل در رشته زبان و ادب پارسی به تهران رفت و در دانشکده ادبیات فارسی و علوم انسانی دانشگاه تهران دورههای گوناگون آموزشی را سپری کرد و به سال ۱۳۷۰ به اخذ درجه دکتری در این رشته نائل آمد. او از سالیان نوجوانی نوشتن و سرودن را آغاز کردهاست و در آن سالیان باهفتهنامههای کرمانشاه همکاری داشته و آثار خود را در آنها به چاپ میرسانیدهاست. او اینک عضو هیات علمی در دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی وابسته به دانشگاه علامه طباطبایی است. او افزون بر زبان فرانسوی که از سالیان خردی با آن آشنایی یافتهاست، با زبانهای اسپانیایی و آلمانی و انگلیسی نیز آشناست و تا کنون دهها کتاب و نزدیک به صد مقاله نوشتهاست و در همایشها و بزمهای علمی و فرهنگی بسیار در ایران و کشورهای دیگر سخنرانی کردهاست. چندی را نیز در اسپانیا به تدریس ایرانشناسی و زبان پارسی اشتغال داشتهاست. او گهگاه شعر نیز میسراید و نام هنریاش در شاعری زُروان است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تألیفات
- زیباشناسی سخن پارسی
- پرنیان پندار (جستارهایی در ادب و فرهنگ)
- آب و آیینه: جستارهایی در ادب و فرهنگ
- سراچه آوا و رنگ: خاقانیشناسی
- دیدار با اژدها
- گزیدهای از سرودههای قاجار
- از گونهای دیگر
- در دریای دری: نگاهی به تاریخ شعر فارسی
- مازهای راز (جستارهایی در شاهنامه)
[ویرایش] ترجمهها
- انهاید اثر ویرژیل
- ادیسه اثر هومر
- ایلیاد اثر هومر
- تلماک اثر فنلون
- بهار خسرو (گشت و گذاری در تاریخ و فرهنگ ایران)، نویسنده: پیترو چیتاتی
- آتالا و رنه، نویسنده: شاتو بریان
- شهر سنگی، نوشته اسماعیل کادره

