جودو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

اجرای یک پرتاب جودو
اجرای یک پرتاب جودو

جودو (به ژاپنی: 柔道 به معنی «طریقت نرمی یا انعطاف»[1]) هنری رزمی، ورزش رزمی و فلسفه‌ای است که از کشور ژاپن نشأت گرفته‌است. منشا جودو از هنر رزمی جوجیتسو «هنر نرمی» است و در سال ۱۹۳۲ فردی ژاپنی به نام دکتر جیگارو کانو آن را پایه‌گذاری کرد. [2]

فهرست مندرجات

[ویرایش] درجات فنی

ورزشکاران این رشته درجات با شروع از Q۱۰‌ یا همان کمربند سفید با طی مراحل Q۹ تا Q۱ کمربندهای زرد و سبز و بنفش و قهوه‌ای به درجهٔ دان یا کمربند مشکی می‌رسند.وتا دان 10 ادامه میابد.

[ویرایش] اصطلاحات فنی

  • جودوکا:جودوکار
  • اوکِمی: تکنیک افت بی خطر (نحوهٔ صحیح زمین خوردن)
  • کوزوشی:کشش و بر هم زدن تعادل
  • مائه‌ماواری:غلت به جلو
  • دوجو: باشگاه جودو
  • سِن‌سِی: استاد
  • میگی: راست
  • هیداری: چپ
  • جودوگی :لباس جودو
  • ریتسو:بلند شو
  • سزا:بشین
  • رِی:دستور ادای احترام
  • هاجیمه:دستور شروع مسابقه
  • مَتِی:دستور توقف مسابقه
  • جونای:داخل
  • جوگای:خارج
  • تاتامی:تشک جودو
  • نه‌وازا: کار در خاک

[ویرایش] فنون مجاز در مسابقات

ناگه‌وازا

  • سئویی-ناگه (پرتاب شانه)

کاتامه‌وازا

  • کان ستسو وازا (کانسه): برگرداندن و فشردن مفصل‌ها به سوی مخالف و بیش از دامنه حرکت طبیعی‌شان
  • شیمه‌وازا:انسداد شریان‌های خون‌رسان به مغز

[ویرایش] فنون غیرمجاز در مسابقات

  • آتمی‌وازا: فنون ضربه‌ای

[ویرایش] امتیازات

در این ورزش چهار نوع امتیاز وجود دارد که به ترتیب زیر می باشد:

  1. کوکا
  2. یوکو
  3. وازاآری
  4. ایپون
کوکا کمترین امتیاز می باشد. یوکو امتیاز متوسط و وازاآری امتیاز بزرگ است. ایپون نیز امتیاز کامل یا ضربه فنی محسوب شده و کسب این امتیاز باعث برد و پایان مسابقه می‌شود. کسب دو امتیاز وازاآری در طول مسابقه نیز معادل امتیاز ایپون و پایان مسابقه است.در حالی که امتیازات کوکا و یوکو با هم جمع نمی شوند.و امتیازات بر اساس ارزش فنی تکنیک اجرا شده است.
این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[ویرایش] پانویس