زیباییشناسی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
زیباییشناسی (به آلمانی: Ästhetik؛ انگلیسی: aesthetics) یکی از رشتههای پنجگانهٔ کلاسیک فلسفه است (در کنار شناخت شناسی، منطق، اخلاق و متافیزیک).
زیباییشناسی به معنای وسیع کلمه نظریهای است در باب زیبایی، به هر دو معنای جلوهٔ زیبایی یعنی زیبایی طبیعی و زیبایی هنری

