آرمان‌شهر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

آرمان‌شهر یا مدینهٔ فاضله (در زبان‌های غربی utopia) برای نخستین بار توسط توماس مور در سال 1516 در کتابی به همان عنوان بکار گرفته شد. اصل واژه utopia یونانی است و معنی آن "جایی که وجود ندارد" یا "ناکجاآباد" میباشد.


فهرست مندرجات

[ویرایش] ویژگی

آرمانشهر نمادی از یک واقعیت آرمانی و بدون عیب است. همچنین میتواند نمایانگر حقیقتی دست نیافتنی باشد. از افلاطون بعنوان نخستین فیلسوف آرمان‌گرای اندیشهً غرب نام میبرند. درواقع آرمان شهر با مفهوم ایده افلاطون هماهنگی کامل دارد. این اندیشهً وی را میتوان در رساله جمهوریش یافت. در رساله جمهوری افلاطون سیاست را به عرصه های گسترده تری همچون دولت و قانون اساسی بسط میدهد. افلاطون خطوط اصلی که برای سازماندهی یک شهر آرمانی لازم است را به تصویر میکشد. بهمین دلیل از وی بعنوان بنیانگذار این اندیشه نام برده میشود.


[ویرایش] آرمان شهرهای دوره ی رنسانس

آرمان شهر از توماس مورِِ 1516

دیر تلم در گارگانتوآ از رابله 1532

آتلنتید نو از فرانسیس بکن پایان سدهٔ 16 آغاز سدهٔ 17

[ویرایش] جستارهای وابسته

پادآرمان‌شهر

[ویرایش] منابع