ویسپرد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ويسپِرَد يا وِسپِرَد يكي از شش بخشِ اوستا و از ماخذِ اوستايي است.

[ویرایش] ريشه واژه

واژه ويسپِرَد واژه اي تركيبي است و از دو واژه اوستاييِ ويسپِ (ويسپِه) و رَتو ساخته شده و معناي آن همه ردان يا همه سران است[۱].

[ویرایش] محتواي ويسپرد

ويسپرد درباره آيينِ شش گهنبار و نمازهاي وابسته به آن است و داراي 23 كرده (بخش) و 4000 واژه است[۲]. در متنِ وسپرد از ايزدان، جهانِ مينوي و آسمان و هرچه در آنست و زمين با هرچه بر اوست ياد گرديده و ستايش شده است. در ويسپرد، همه جشنهاي ديني مزديسنا و هنگام هاي ستايش و نماز از بامداد و نيمروز و شب و نمازهاي افزوده برشمرده شده و هر آنچه با ستايش و نيايش هاي ديني مزديسنا پيوستگي دارد همچون هوم و بَرسم ، زُور و مَيزَد و بوي ستوده شده و خشنوديِ رد يا بزرگ مينويِ هريك از آنها خواسته شده است.

[ویرایش] منابع

  1. اوستا، جليل دوستخواه، از گزارش استاد ابراهيم پورداوود، چاپ پنجم، مرواريد، 1364، برگِ 325 بندِ دوم
  2. ديدي نو از ديدي كهن، دكتر فرهنگ مهر، ويرايش 2، تهران، جامي، 1374؛ برگِ 134


عناوین مربوط به مزدیسنا فروهر

تاریخچه دین زرتشت

زرتشت | گشتاسب | مزداپرستی در دوره هخامنشی | مزداپرستی در دوره اشکانی | مزداپرستی در دوره ساسانی | تاریخ زرتشتیان پس از اسلام | پارسیان هند | زرتشتیان ایران


مفاهیم
اهورامزدا | اهریمن | امشاسپندان | سوشیانس |هوشیدر | زروان | فرجام‌شناسی | هوم | آتش‌های مقدس | مغ | گئوش‌اورورن | دیوها | اردویسور اناهید | فروهر


افراد مهم
زرتشت | گشتاسب | کرتیر | تنسر | موبدان | ابراهیم پورداوود | بابک خرمدین | فرهنگ مهر | منوچهرجی جاماسپ‌آسانا


آیین‌ها و اماکن مقدس
جشن‌ها | گاهنبار | سدره‌پوشی | آیین‌های طهارت | درون | برسم | کستی | ور | گاهشماری زرتشتی | کعبه زرتشت | آتشکده‌ها |استودان | برج خاموشان | چک‌چک


نوشته‌های دینی
گاهان | اوستا | خرده‌اوستا | بندهشن | دینکرد | زادسپرم | شایست نشایست | زند | پازند | مینوی خرد | اردویرافنامه | دادستان دینی | آفرینگان | سی‌روزه | نیایش‌ها | ماتیکان گجستک ابالیش | ادبیات پهلوی | اوستاشناسی