عباس معروفی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
عباس معروفی زاده ۲۷ اردیبهشت ۱۳۳۶ در تهران نویسنده، نمایشنامهنویس، ناشر و روزنامهنگار معاصر ایرانی مقیم آلمان است.[۱] او فعالیت ادبی خود را زیر نظر هوشنگ گلشیری آغاز کرد و در دهه شصت با چاپ رمان سمفونی مردگان در عرصه ادبیات ایران به شهرت رسید.
معروفی به خاطر موضع گیری علیه حکومت ایران بارها بازجویی شد و سرانجام تحت فشار سیاسی از ایران خارج شد و به آلمان رفت.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگینامه
عباس معروفی در بازارچه نایبالسلطنه تهران به دنیا آمد.
او در رشته هنرهای دراماتیک از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد.[۲] او سردبیر نشریه ادبی گردون بود که توقیف شد[۳] و خود عباس معروفی زیر فشار دولت ایران، سرانجام از کشور خارج شد.[۴]
وی اکنون در برلین زندگی میکند.
[ویرایش] آثار
[ویرایش] رمان
- سمفونی مردگان (۱۳۶۸)
- سال بلوا (۱۳۷۱)
- پیکر فرهاد
- فریدون سه پسر داشت (۱۳۸۲)
[ویرایش] مجموعه داستان
- پیش روی آفتاب (۱۳۵۹)
- آخرین نسل برتر (۱۳۶۵)
- عطر یاس (۱۳۷۱)
- دریاروندگان جزیره آبیتر (۱۳۸۲)
- آن شصت هزار، آن شصت نفر
[ویرایش] نمایشنامه
- تا کجا با منی (۶۲-۱۳۶۱)
- ورگ (۱۳۶۵)
- دلی بای و آهو (۱۳۶۶)
- آونگ خاطرههای ما (سه نمایشنامه) (۱۳۸۲)
[ویرایش] مجله
- مجله ادبی گردون
[ویرایش] جوایز
- جایزه"بنیاد انتشارات ادبی فلسفی سور کامپ"، ٢٠٠١[۵]

