اودگدیو
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اودَگ برپایه اسطورههای مزدیسنا نام دیوی است. در بندهش درباره او آمدهاست که:«اودگدیو آن است که مردم [چون] بر مستراح نشینند،یا چون خورشخورند،به مینوئی بدیشان فغانزند که هرزهگوی و فریادزن!که هرزهگویان خورید و هرزهگویان رینید و هرزهگویان میزید که تا بدان بهشت نرسید.»
[ویرایش] واژهشناسی
این نام در پارسی میانه ūdag آمدهاست. نام این دیو در اوستای دردست دیدهنمیشود.
[ویرایش] منبع
- مهرداد بهار،پژوهشی در اساطیر ایران،چاپ پنجم،پاییز ۱۳۸۴،نشر آگه. ISBN 964-329-009-3
| دیوها در مزدیسنا |
|---|
| کمالهدیوان |
| اکومن • اندردیو • ساوول • ناگهیس • ترومددیو • تریز و زریز |
| دیگر دیوها |
| دیو آز • پنیدیو • زرمان • چشمکدیو • ورندیو • بوشاسپدیو • هیچ • نس • فریفتاردیو • اسپزگدیو • آناستدیو • بتدیو • آگاشدیو • سیجدیو • اپوشدیو • اسپنجروش • کندگ • نوبهنودیو • اکهتشدیو • اودگدیو • ویزرشدیو |

