طبقه بالا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

طبقه بالا،یک طبقه اجتماعی است،تعداد نسبتاً اندکی از افراد و خانواده‌ها را در برمی‌گیرد که مالک دارایی‌های بیش‌تری نسبت به سایر طبقات هستند.اعضای طبقه بالا در سطوح بالای قدرت حضور دارند و نفوذ آن‌ها از کنترل مستقیم بر سرمایه صنعتی و مالی، و تا حدی از دسترسی‌شان به مواضع فرمان‌دهی در حوزه‌های سیاسی،آموزشی،فرهنگی و اجتماعی سرچشمه می‌گیرد. وراثت معمولاً از راه‌های اصلی ثروتمندشدن یا ثروتمند ماندن است. هرچند در بعضی جوامع مانند ایالات متحده آمریکا؛وراثت برای عضویت در طبقه بالا چندان نقشی ندارد.

[ویرایش] منبع

  • فرامرز رفیع پور. آناتومی جامعه یا سنة الله: مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی کاربردی. تهران: انتشارات کاوه، ۱۳۷۷.
  • آنتونی گیدنز. جامعه‌شناسی. ترجمهٔ منوچهر صبوری. چاپ سوم، تهران: نشر نی، ۱۳۷۶، ۲۳۸.