نخست‌وزیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نخست‌وزیر، در کشورهائی که امور آن را وزیران اداره می‌کنند، رئیس هیئت وزیران است.

در برخی از کشورهای جمهوری این مقام وجود ندارد و رئیس‌جمهور رئیس هیئت وزیران است.

[ویرایش] در ایران

این مقام را در گذشته در ایران وزیر، صدر اعظم و رئیس‌الوزرا می‌گفتند. مقام نخست‌وزیری به معنای امروزی آن پس از مشروطه در ایران به‌وجود آمد. در جمهوری اسلامی پنج نفر به نخست‌وزیری رسیدند ولی با تغییر قانون اساسی این مقام حذف شد و پس از آن رئیس جمهور بالاترین مقام اجرائی و رئیس هیئت وزیران است.واپسین نخست وزیر تاریخ ایران میرحسین موسوی بود.

[ویرایش] جستارهای وابسته

این نوشتار دربارهٔ سیاست خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

اولین نخست وزیر ایران پس از مشروطیت میرزا نصر الله خان مشیر الدوله بود که در14 مرداد 1285 هم زمان با فرمان مشروطیت به مقام نخست وزیری رسید و در 26 اسفند 1285 پس از 7 ماه و دوازده روز استفاء کرد بلند ترین زمان نحست وزیری هم در اختیار امیر عباس هویدا است با نزدیک به 13 سال نخست وزیری ایشان در بهمن 1343 به عنوان نخست وزیر انتخاب جانشین حسنعلی منصور شدند ودر نیمه مرداد سال 1356 پس از4603 روز استفاء داد یا برکنار شد