عبدالرحمن پسر ابوبکر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
عبدالرحمن پسر ابوبکر(نام کامل وی: عبدالرحمن بن ابوبکر بن ابی قحافه تیمی) از صحابه محمد پیامبر اسلام است که در مکه ولادت یافت و همراه با پدرش ابوبکر به دین اسلام گروید. محمد، نام او را از عبدالعزی به عبدالرحمن تغییر داد. وی در نبرد احزاب،تبوک، و بنی مصطلق در سپاه اسلام میجنگید. پس از مرگ محمد، عبدالرحمن در نبردهای رده شرکت جست. پس از مرگ ابوبکر،عبدالرحمن پسر ابوبکر از افراد مورد اعتماد عمر بن خطاب بود.
وقتی معاویه مسأله جانشینی یزید را مطرح کرد، عبدالرحمن زبان به اعتراض گشود. مروان حکم او را به مرگ تهدید کرد اما عبدالرحمن همچنان برعلیه حکومت یزید سخن میگفت.عبدالرحمن حتی حاضر نشد در برابر ده هزار دیناری که معاویه به او پیشنهاد داده بود؛ با یزید بیعت کند.
عبدالرحمن پیش از اسلام آوردن با لکیعه دختر ابوسفیان ازدواج کرد. بنا به برخی روایات؛ عبدالرحمن پسر ابوبکر به دستور معاویه مسموم گردید.
[ویرایش] منابع
تاریخ صحابه، مهدی اخوانی، چاپ سوم، مشهد، ۱۳۳۹
ردههای صفحه: اسلام | صحابه | مهاجرین

