بحث کاربر:Grzarban
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نشانه را می توان با جلوه های مختلفی در قرآن مشاهده کرد. یکی از این جلوه ها، استفاده قرآن در پدید آوری الگوهای نحوی است. تکرار این الگو های نحوی می تواند باز نمود یک نشانه باشد. نشانه ای که دالّ آن را خود الگو و مدلول آن را معانی مترتب حاصل از الگو تشکیل می دهد. نمونه این الگوهای نحوی را می توان در سوری مانند شعراء و الرحمن دید.

