پلوتون (سیاره)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
این مقاله به سیارات سامانه خورشیدی میپردازد، برای دیگر کاربردها به صفحهٔ پلوتون (ابهامزدایی) مراجعه کنید.
پلوتون دومین جسم برزگ شناختهشده در گروه سیارههای کوتوله است که از هنگام کشف در ۱۹۳۰ (میلادی) تا ۲۴ اوت ۲۰۰۶ نهمین سیاره سامانه خورشیدی بود. اما اکنون بنا بر تعريف نوین اتحادیه بینالمللی اخترشناسی یک سیاره کوتوله و همچنین به عنوان نمونه نخست از رده جدید اجرام فرا نپتونی به شمار می رود.
پلوتون مداری غیرعادی دارد بطوری که در مدتی مدارش از نپتون به خورشید نزدیکتر میشود. قمر آن چارون (Charon) است که بیشتر شبیه یک جفت برای سیاره است تا یک قمر.
[ویرایش] نحوه کشف
در سال ۱۸۹۴ در آریزونای آمریکا اخترشناسی به نام پرسیوال لاول رصدخانه لاول را بنا نهادودر آن به جست وجو برای یافتن سیاره جدید آغاز کرد.او محل پلوتون را بامحاسبه اثر جاذبه اش بر روی نپتون و اورانوس پیدا کرد ولی بدون یافتن سیاره جدید در سال ۱۹۱۶ در گذشت.جوانی با نام کلاید تومباو که در رصدخانه لاول کار می کرد جستجو برای یافتن این سیاره را ادامه داد .تومباو در ۱۸ فورییه ۱۹۳۰ با مقایسه دو عکس متوجه تغییر مکان منبع نوری در این دو عکس شد که همان سیاره پلوتو بود.
[ویرایش] منابع
مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «Pluto»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۲ سپتامبر ۲۰۰۷).
[ویرایش] پیوند به بیرون
| سامانه خورشیدی |
|---|
| سیارهها: تیر - ناهید - زمین - بهرام - مشتری - کیوان - اورانوس - نپتون |
| سیارههای کوتوله: پلوتون - سرس - اریس |
| بقیه: خورشید - ماه - ستاره دنبالهدار - کمربند کایپر - کمربند سیارکها - ابر اورت |
| جُستارهای وابسته صورتهای فلکی - سامانههای خورشیدی - شهابسنگها - ماههای سیارات |

