ویکی‌پدیا:پروژهٔ مترجمان/اي دي اس ال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

" خط اشتراك ديجيتال نامتقارن " (“ADSL”) نوعي خط اشتراك ديجيتال (DSL)  است كه در آن سرعت انتقال اطلاعات در خطوط تلفن مسي بسيار سريعتر از سرعت انتقال اطلاعات از طريق مودم هاي معمولي است. در واقع انتقال داده توسط فركانس هايي صورت مي گيرد كه محدوده تمركز آنها با محدوده فركانسي صوت در تماس هاي تلفني متفاوت است و معمولا اين انتقال در فركانس هاي بالاتر از فركانس هاي قابل تشخيص توسط گوش انسان انجام مي شود.  از آنجا كه سيگنال بر روي كابل هاي تلفن معمولي مسافت زيادي را نمي تواند طي كند ADSL در فواصل اندك قابل استفاده است كه معمولا كمتر از 5 كيلومتر است. وقتي سيگنال به دفتر تلفن منطقه برسد ADSL از آن جدا شده و به سمت شبكه اينترنت هدايت مي شود و در عين حال – فركانس هاي صوتي سيگنال نيز وارد شبكه تلفن مي شوند. در اين صورت از يك انشعاب تلفن هم براي برقراري ارتباط تلفني و هم براي ADSL استفاده مي كنيم. 

فهرست مندرجات

[ویرایش] = توصيف =

تفاوت اصلي ADSL وانواع ديگر DSL در اين است كه در ADSL انتقال داده ها در يك جهت بيشتر از جهت ديگر است و به همين دليل اين خط نامتقارن است. ارائه دهندگان خدمات اينترنت از ADSL به عنوان روش مطمئني براي انتقال داده استفاده مي كنند : در اين صورت كاربر براي " دانلود كردن " اطلاعات از اينترنت از مسير پر سرعت استفاده مي كند كه در اين حالت سرورهايي كه پهناي باندشان در جهت مخالف است مورد استفاده قرار نمي گيرند.
علت استفاده زياد از ADSL در اقصي نقاط جهان به دو لحاظ تكنيكي و اقتصادي است.  از ديدگاه فني نسبت به بقيه انواع DSL در انتهاي DSLAM ( مالتي پلكسر دسترسي به خط اشتراك ديجيتال ) اين خط اشتراك تداخل اصوات بيشتري وجود دارد. ( در واقع در اين انتها سيم هاي بسياري از حلقه هاي محلي به يكديگر مي پيوندند). بنابراين در پر ازدحام ترين بخش حلقه داخلي ، سيگنال ارسال اطلاعات به شبكه در ضعيف ترين حالت قرار دارد و سيگنال دريافت اطلاعات در شبكه در قوي ترين وضعيت ممكن است. بنابراين از لحاظ فني مي توان از DSLAM به عنوان ناقل اطلاعات در نرخ بيت بالاتر از مودمهاي نصب شده روي كامپيوتر هاي شخصي استفاده كرد. از آنجا كه كاربر خانگي ترجيح مي دهد بتواند اطلاعات را با سرعت بيشتري دانلود كند شركت هاي ارائه دهنده خدمات اينترنت اين نياز مشتري را درك كرده و به سيستم ADSL روي آورده اند. 

در ADSL هاي معمولي نرخ ارسال داده از 128 كيلو بيت بر ثانيه آغاز مي شود (اگر چه معمولا از حداقل 512 كيلو بيت بر ثانيه استفاده مي شود ) و در فاصله 5/1 كيلومتر( 5000 فوت ) از دفتر مركزي مجهز به DSLAM يا پايانه اصلي تا 8 مگا بيت بر ثانيه افزايش مي يابد. حداقل نرخ دريافت داده نيز 64 كيلو بيت بر ثانيه است و معمولا به 128 يا 256 كيلو بيت بر ثانيه نيز مي رسد و مي تواند از 1024 كيلو بيت بر ثانيه نيز فراتر برود. گاهي براي اشاره به انواع كم سرعت تر ADSL از واژه ADSL Lite استفاده مي شود.

توجه داشته باشيد كه مسافت هاي ارائه شده تقريبي هستند. ميرايي سيگنال و نرخ سيگنال به نويز از مشخصه هاي مهم سيگنال هستند كه به مسافت وابسته نيستند (براي مثال كابل غير مسي و ضخامت كابل). عملكرد سيگنال به امپدانس خط نيز وابسته است كه مي تواند با توجه به وضعيت آب و هوا و جو تغيير كند (مخصوصا در خطوط قديمي) و به تعداد و كيفيت اتصالات در طول كابل نيز بستگي دارد.

 نسخه جديدتر با نام ADSL2 در فواصل كمتر از 5/2 كيلومتر (8000 فوت) امكان دانلود اطلاعات با سرعت 12 مگابايت بر ثانيه را فراهم مي آورد. استفاده از قالب هاي انعطاف پذير و اصلاح خطاي مناسب تر دليل افزايش اين سرعت است.  ADSL2+  كه با نام ITU G.992.5 نيز شناخته مي شود امكان دانلود با سرعت 24 مگابايت بر ثانيه براي فواصل كمتر از 5/1 كيلومتر (5000 فوت ) را فراهم مي آورد و حد بالاي طيف دانلود را دوبرابر مي كند به عدد 2/2 مگاهرتز مي رساند.  ADSL2/2+  داراي ويژگي هاي تركيبي است و خطوط با ميرايي بيشتر و نسبت سيگنال به نويز (SNR) كمتر را با يكديگر تركيب مي كند تا تعداد خطوط را دوبرابر كند (سرعت در دوخط برابر 50 مگا بايت بر ثانيه) و مديريت توان و سازگاري نرخ خط انتقال اشتراك ديجيتال را افزايش دهد – كه در نتيجه نرخ ارسال داده بدون نياز به سنكرون كردن مجدد تغيير مي كند.

به علت نرخ اندك انتقال داده (در مقايسه با شبكه هاي نوري) حالت انتقال نامتقارن (ATM) فناوري مناسبي براي انتقال داده هاي مالتي پلكسرهاي وابسته به زمان مانند اصوات ديجيتال است و در مورد داده هايي كه كمتر به زمان وابسته اند كارايي كمتري دارد به همين علت ADSL معمولا به همراه حالت انتقال نامتقارن (ATM) به كار گرفته مي شود. در يك سيستم اجراي سه گانه به ازاي خدمات مختلف مدارهاي مجازي حالت انتقال نامتقارن ( ATM ) متفاوتي به كار گرفته مي شوند.

اخيرا ارائه دهندگان خدمات شبكه به تدريج استفاده از ATM را كاهش داده و از سيستم هاي اترنت استفاده مي كنند كه در آنها IEEE 802.1Q و/ يا خدمات LAN خصوصي مجازي ( VPLS ) از روش هاي مالتي پلكسر كردن استفاده مي كنند. دليل اصلي اين رويكرد هزينه پايين تر سيستم هاي اترنت در مقايسه با سيستم هاي قديمي تر ATM  است.  

ارائه دهندگان خدمات ADSL خدمات آدرس دهي IP را به دوصورت پويا و ايستا ارائه مي كنند. آدرس دهي ايستا براي افرادي كه قصد دارند از طريق يك شبكه مجازي خصوصي به دفتر خود وصل شوند و بازي اينترنتي مورد نظرشان را انجام دهند و براي افرادي كه مي خواهند از ADSL استفاده كرده و ميزبان سرور وب باشند بسيار مفيد است.

[ویرایش] = ADSL چگونه كار مي كند =

=== برروي سيستم = = =
ADSL از دوباند فركانسي مجزا استفاده مي كند كه باند بالا و باند پايين معروف هستند.  باند پايين كه براي دانلود كردن اطلاعات مورد استفاده قرار مي گيرد ارتباط از دفتر مركزي به كاربر را برقرار مي كند. باند بالا نيز براي برقراري ارتباط از سمت كاربر به سمت دفتر تلفن مركزي مورد استفاده قرار مي گيرد.  در ADSL استاندارد ( ضميمه الف ) پهناي باند 875/25 كيلوهرتز تا 138 كيلوهرتز براي ارسال اطلاعات از كاربر به دفتر مركري و پهناي باند 138 تا 1104 براي برقراري ارتباط از دفتر مركزي به كاربر مورد استفاده قرار مي گيرد.

[[Image:ADSL_frequency_plan.svg|frame|

 محدوده فركانسي ADSL . محدوده فركانسي قرمز رنگ در امواج صوتي تلفني و محدوده هاي سبز و آبي رنگ در ADSL كاربرد دارند.[[ 

هر يك از اين نواحي به كانال هاي فركانسي كوچكتر 3125/4 كيلوهرتزي تقسيم بندي مي شوند. درهنگام تست مودم ADSL مودم كانال موجود را بررسي مي كند و كانالي كه نسبت سيگنال به نويز قابل قبولي دارد را انتخاب مي كند. فاصله بين مركز و مودم يا نويز موجود روي سيم مسي ممكن است خطاهاي فركانسي ايجاد كند. بنابراين وقتي كانال هاي كوچكي انتخاب كنيم وجود خطا در يك كانال باعث نمي شود كه كل خط غير قابل استفاده شود : كانال داراي خطا غير قابل استفاده است اما خط ADSL به كار خود ادامه مي دهد. ممكن است ارائه دهندگان خدمات از فركانس هاي بالاتري استفاده كنند. در اين صورت بايد تجهيزات مورد نياز در هر دو طرف خط وصل شوند و گاهي ممكن است اختلالات تلفني به وجود آيند و در نتيجه يك خط برخط ديگر تاثير بگذارد.

بين ظرفيت ADSL و تعداد كانال هاي موجود رابطه مستقيم وجود دارد ظرفيت داده در هر كانال به روش مدولاسيون به كار گرفته شده وابسته است.
 معمولا به اشتباه حرف “A”  در “ADSL” را به كلمه asynchronous به معناي آسنكرون نسبت مي دهند بر عكس از فناوري ADSL از پروتكل سنكرون براي انتقال اطلاعات استفاده مي شود.  

[ویرایش] = = مدولاسيون = =

 در ابتدا ADSL ( همانند VDSL ) با دو نسخه اصلي با نام هاي مدولاسيون فاز دامنه بدون حامل (CAP)  و مالتي پلكسر تقسيم فركانسي قائم ( DMT  ) روانه بازار شد.  تا سال 1996 CAP استاندارد " اصلي " ADSL بود و در حدود 90 درصد از ارتباطات ADSL آن زمان از نوع CAP بود. DMT براي اولين استانداردهاي ITU-T ADSL با نام هاي G.999.2 , G.992.1 ( كه به ترتيب " G. dmt "  و “G. lite” نيز خوانده مي شوند ) مورد استفاده قرار گرفت بنابراين همه مودم هاي ADSL از طرح مدولاسيون DMT  استفاده مي كنند. 

[ویرایش] = استانداردهاي ADSL =

نام استاندارد نام معمول نرخ دانلود نرخ آپلود
ANSI T1.413-1998 Issue 2 ADSL 8 Mbit/s 1.0 Mbit/s
ITU G.992.1 ADSL (G.DMT) 8 Mbit/s 1.0 Mbit/s
ITU G.992.2 ADSL Lite (G.Lite) 1.5 Mbit/s 0.5 Mbit/s
ITU G.992.3/4 ADSL2 12 Mbit/s 1.0 Mbit/s
ITU G.992.3/4 Annex J ADSL2 12 Mbit/s 3.5 Mbit/s
ITU G.992.3/4 Annex L[۱] RE-ADSL2 5 Mbit/s 0.8 Mbit/s
ITU G.992.5 ADSL2+ 24 Mbit/s 1.0 Mbit/s
ITU G.992.5 Annex L[۱] RE-ADSL2+ 24 Mbit/s 1.0 Mbit/s
ITU G.992.5 Annex M ADSL2+ 24 Mbit/s 3.5 Mbit/s


در ضميمه هاي M, J فركانس هاي دانلود و آپلود از مقدار 138 كيلوهرتز كه در ضميمه الف به كار رفته به مقدار 276 كيلوهرتز تغيير كرده است تا فركانس آپلود بهبود يابد. همچنين همه نسخه هاي " حلقه ديجيتال " ADSL2 و ADSL 2+ ( ضميمه هاي J , I ) به شرط آنكه پهناي باندي كه به طور معمول براي خدمات تلفن ساده قديمي (POTS) به كار مي رود به ADSL اختصاص يافته باشد از يك فركانس آپلود اضافي به مقدار 256 كيلو بيت در ثانيه استفاده مي كنند.

ADSL از باند 1.1 مگا هرتز و ADSL2+ از باند 2.2 مگاهرتز استفاده مي كنند. 

فركانس هاي دريافت و ارسال اطلاعات ارائه شده از لحاظ نظري حداكثر هستند. توجه داشته باشيد از آنجا كه مودم هاي DSLAM , ADSL ممكن است بر اساس استانداردهاي متفاوت و ناقص پياده سازي شده باشند برخي از ارائه كنندگان خدمات اينترنت ممكن است سرعت هاي متفاوتي را در تبليغات خود ذكر كنند. براي نمونه شركت اريكسون تجهيزاتي غير استاندارد دارد كه سرعت دريافت اطلاعات از اينترنت را در ADSL 2+ , ADSL 2 به 2 مگابايت بر ثانيه مي رساند.

[ویرایش] = نكات مربوط به نصب =

با توجه به آنكه ADSL با طيف خاصي از فركانس كار مي كند در هنگام استفاده از آن بايد به نكاتي توجه نمود.  براي جلوگيري از تداخل ADSL با خطوط تلفني مي بايست فيلترهاي فركانسي مناسبي را نصب كرد و در عين حال مراقب بود كه سطح سيگنال براي برقراري ارتباط ADSL مناسب باشد.
 وقتي DSL براي اولين بار به بازار عرضه شد يك متخصص مي بايست از محل اقامت مشتري بازديد مي كرد.  يك " اسپليتر " در نزديكي محل نصب مي شود و يك خط داده از آن منشعب مي گرديد در اين صورت سيگنال DSL از همان ابتدا جدا مي شد و در محل اقامت كاربر ميرا نمي گرديد.  اين روش هزينه زيادي دارد و مشتري ها نيز از انتظار براي حضور متخصص در محل ناراضي بودند.  بنابراين بسياري از ارائه دهندگان ADSL به دنبال گزينه هاي نصب خودكار رفتند و در واقع فقط تجهيزات و دستور العمل را به مشتري تحويل مي دادند و مشتري شخصا از عهده نصب بر مي آمد. به جاي جدا كردن سيگنال در نقطه اي خارج از محل اقامت روش متفاوتي در پيش گرفته شد : با استفاده از يك فيلتر پايين گذر ، سيگنال در پريز هر تلفن " فيلتر " مي شد كه فيلتر به كار رفته در اين روش  را ميكرو فيلتر DSL مي نامند.  در اين روش نياز به سيم كشي در محل اقامت كاربر نيست.  

يكي از معايب روش نصب خودكار اين است كه هنگامي كه بيش از پنج وسيله آنالوگ را به خط وصل كنيم سيگنال DSL ممكن است تضعيف شود. امروزه مشكل ميرايي سيگنال در اغلب سيم كشي هاي تلفن ساختمان ها مشاهده مي شود. يكي از روش هاي حذف اين پديده اين است كه براي تمامي پريز هاي تلفن موجوددر خانه يك فيلتر ارسال اطلاعات به اينترنت قرار دهيم اما اين عمل را در مورد پريز تلفني كه مودم به آن وصل مي شود انجام ندهيم. از آنجا كه اجراي اين روش مستلزم ايجاد تغييرات در سيم كشي تلفن ساختمان است و دربرخي از سيم كشي هاي ساختمان ( با طراحي ضعيف ) جواب نمي دهد كمتر مورد استفاده قرار مي گيرد. معمولا بهتر است فيلتر را در همه پريزهاي تلفن كار بگذاريم.

[ویرایش] پاورقی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ضميمه L مربوط به ADSL 2 كه به RE- ADSL 2 معروف است و “RE” در آن مخفف “Reach Extended” به معناي ارتقا است در اين استاندارد ADSL توان فركانس هاي پايين كه براي انتقال داده به كار مي روند افزايش مي يابد تا اين سيگنال بتواند تا 7 كيلومتر (23000 فوت ) را حل كند. فركانس حداكثر در RE- ADSL2 به 552 كيلوهرتز كاهش مي يابد تا توان كل تقريبا برابر تعداد ارائه شده در ضميمه الف شود از آنجا كه َADSL2–RE براي استفاده در حلقه هاي طولاني طراحي شده است در فركانس هاي بالاتر از 552 كيلوهرتز پهناي باند زيادي براي استفاده امواج در نظر گرفته نشده است. اگر چه ITU اين استاندارد را تصويب كرده است اما همه ارائه دهندگان شبكه هاي داخلي از اين پروتكل استفاده نمي كنند چرا كه توان اضافي در فركانس هاي پايين مي تواند مشكلاتي را براي سيستم به وجود آورد.

[ویرایش] = همچنين رجوع كنيد به =

  • DSL در سراسر جهان
  • خط اشتراك ديجيتال با جزئيات بيشتر و توصيف انواع مختلف آن
  • مالتي پلكسر خط اشتراك ديجيتال
  • اسپليتر ADSL و فيلتر پايين گذر
  • خط اشتراك ديجيتال متقارن (SDSL)
  • خط اشتراك ديجيتال با نسبت سازگاري (RADSL)
  • پهناي باند وسيع
  • [نسبت بدون نوسان ]]
= =  لينك هاي خارجي = = 
ADSLو ADSL2 ،ADSL2+ مقايسه سرعت و ميزان دسترسي به]
زبان‌های دیگر