جعفر پسر ابی طالب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

جعفر پسر ابی طالب نزد عبّاس پسر عبدالمطّلب تربیت شد. او سردسته مهاجرین به حبشه بود و به عنوان سخنگوی مسلمانان در نزد نجاشی برگزیده شد. او در نزد موته نیز شرکت داشت. فرزندان اوعبدالله بن جعفر ، محمّد بن جعفر و عون بن جعفر همگی در نبرد کربلا کشته شدند. او در سال ۶۲۷ میلادی کشته شد.

صحابه مشهور محمد، ‌پیامبر اسلام

ابوالعاص پسر ربیعه • ابوایّوب انصاریابوبکر پسر ابی قحافه • ابودرداءابوذر غفاریابوسفیان پسر حارثابوعبیده جرّاحابوموسی اشعریابوهریرهابی پسر کعببلال حبشی • ثابت پسر قیس • جابر پسر عبدالله انصاری • جعفر پسر ابی طالبجندب پسر جناده • حبیب پسر زید انصاری • حجر بن عدیحسان پسر ثابتحسن پسر علیحسین پسر علیحمزه بن عبدالمطلبخالد پسر ولیدخبّاب پسر ارّتزبیرزید پسر ثابتزید پسر حارثهسعد پسر ابی وقّاصسعد پسر عبادهسلمان فارسیطلحهعبدالرّحمن پسر عوفعبدالله بن زبیر • عبدالله بن سلام • عبدالله پسر امّ مکتومعبدالله پسر زبیرعبدالله پسر عمر • عبدالله پسر مسعود • عثمان • پسر عفّان عقیل پسر ابی طالبعلی پسر ابی طالبعمّار پسر یاسرعمر • پسر خطّاب عمروعاص • کعب پسر ظهیر • معاذ پسر جبلمعاویه پسر ابی سفیانمقداد پسر اسودیزید پسر ابی سفیان

[ویرایش] منابع

ویکی پدیای انگلیسی

بامداد اسلام، عبدالحسین زرّین کوب، تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۲

اسلام شناسی(مشهد) علی شریعتی، تهران: چاپخش، ۱۳۸۰