ویکیپدیا:پروژهٔ مترجمان/بعد از میلاد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تصویر:نسخه خطی.جی.پی.جی. الگو:راهنمائی مجدد ""انو دامینی"" (لاتین): "در سا ل های خدای (ما) >عطف< کتاب بلاک برن و لولفورد-استیونس صفحه 782 >/عطف<") مخفف شده بعنوان ""ای دی"" معرف یک مبدا تاریخ است که بر پایه سال باستانی - تخمینی مورد قبول تولد مسیح ناصری قرار دارد. به همین شکل، "قبل از مسیح" (از یونان باستان " کریستوس" یا تدهین شده"، اشاره به عیسی مسیح)، مخفف شده بعنوان " بی سی" که در زبان انگلیسی مورد استفاده داشته و به سال های قبل از شروع این مبدا اشاره دارد. برخی از افراد غیر مسیحی از مخفف های ای دی و بی سی بدون اشاره به دلالت مسیحی بودن آن، استفاده می نمایند. بعضی از مردم ترجیح می دهند از عبارات جایگزین مانند " سی ای" و "بی سی ای" استفاده نمایند و علت آن را نیز خنثی بودن بیشتر این نوع الفاظ ذکر می کنند (ببینید پایین).
این تخصیص جهت شمار سالیان در "عصر مسیحیت" و بصورت مرسوم در ژولیوس و تقویم مسیحی بکار گرفته می شود. بصورت کامل تر، شمار سال ها را همچنین می توان بعنوان " انو دامینی نوستری ایسو کریستی" ("در سال های سرور ما عیسی مسیح"). تاریخ گذاری"انو دامینی" برای اولین بار در سال 525 مورد محاسبه قرار گرفته و در سال های قرن هجدهم در اروپای غربی استفاده از آن شروع شد.
شمار سالیان بر اساس عصر مسیحیت اکنون در بسیاری از مناطق جهان مورد استفاده قرار دارد. این استفاده هم شامل موارد تجاری و هم موارد علمی می گردد. برای دهه های متوالی، این تاریخ بعنوان استاندارد جهانی پذیرفته شده و توسط سازمان های بین المللی مانند سازمان ملل و اتحادیه پستی جهانی مورد استفاده قرار گرفته است. این موضوع بخاطر رواج مسیحیت در دنیای غرب، تاثیر فوق العاده دنیای غرب بر علوم، فن آوری و تجارت و همچنین این واقعیت که تاریخ خورشیدی تقویم مسیحیت برای زمانی دراز، بعنوان ابزار صحت فضائی در نظر گرفته می شود، می باشد. >نام مرجع = "گریگوری"< سال مرجع در تقویم مسیحیت 2425/365 روز می باشد. این میزان حدود سال استوائی را در پنج هزاره قبل مشخص می کند. مدت سال استوائی اصلی (شاخص) اکنون نزدیک 2421875/365 روز می باشد. یعنی 27 ثانیه / سال کوتاه تر. بهرحال، مرتبط با سال نقطه اعتدالین، آنچه برای تعیین تاریخ مسیحیت عید پاک مهم است، تعریف قدیمی تر لیلیوس از سال بوده و ارزش خیلی خوبی می باشد. " سال نقطه اعتدالین" و "سال شاخص استوائی" را حتی برخی افراد تحصیل کرده قرن بیستم، به اشتباه یکسان می دانند. >/عطف<
انگلیسی به کپی کردن استفاده لاتین در قرار دادن حروف مخفف "قبل" از رقم سال برای ای دی پرداخته ولی بی سی را "بعد" از رقم سال قرار می دهد؛ بعنوان مثال 64 بی سی ، ولی ای دی 2006.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تاریخچه "انو دامینی"
مسیحیان اولیه اختصاص سال را با ترکیب تاریخ کنسولی، تاریخ سال شاهنشاهی رگنال و تاریخ خلقت انجام می دادند. استفاده از تاریخ کنسولی هنگامی که امپراطور جاستینین اول تعیین کنسول ها را در اواسط قرن ششم قطع نمود، منسوخ شده و کمی بعد از آن استفاده از تاریخ سال شاهنشاهی رگنال مرسوم گشت. آخرین کنسول تعیین شده آنیسیوس فاستوس آلبینوس باسیلی یوس در سال 541 بود. قلمرو پاپ در طول سالیان قرون وسطی در تماس دائم با سفرای روم شرقی قرار داشته و دیدگاهی شفاف– مرگ های ناگهانی و عزل بدون توجه – نسبت به کسانی که در یک زمان امپراطور روم شرقی بودند، داشتند.
سیستم "انو دامینی" توسط یک کشیش بنام دیونیسیوس اگزیگووس (متولد اسکی ثیا ماینور) در روم بتاریخ 525 و بعنوان نتیجه کار های او در محاسبه تاریخ عید پاک توسعه یافت. دیونیسیوس در جدول عید پاک خود، سال 532 ای دی را با سال رگنال 248 امپراطور دیوکلیشین برابر در نظر گرفت؛ او در سر نامه خود سال 525 ای دی را با کنسولگری پروبوس صغیر برابر دانست. " بهرحال، دیونیسیوس در هیچ جائی در ارائه
جدول خود "مبدا تاریخ" خود را با سیستم های زمانی دیگر ارتباط نداد. چه کنسولگری، و یا المپیاد، سال جهان ویا سال رگنال اگوستوس؛ او خیلی کم به توضیح یا توجیه تاریخ اساسی پرداخت" [تاکید شده است] (بلاک برن و هولفورد-استیونس 2003، 778). بلاک برن و هولفورد-استیونس مباحثی را بصورت جامع در خصوص 2 بی سی، 1 بی سی و یا ای دی 1 بعنوان سال دیونیسیوس طرح نموده و هدفشان تعیین تولد مسیح یا حلول بوده است.
در میان منابع آشفته ای که توسط بلاک برن و هولفورد-استیونس ( 2003، 778 اند امدش ؛ 779) ذکر شده اند، می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- در ازمنه مدرن معنای حلول مشابه مفهوم بارداری است ولی برخی نویسندگان سنتی مانند بیدی حلول را بعنوان ولادت در نظر می گیرند.
- سال مدنی یا کنسولی از 1 ژانویه آغاز می شود ولی آغاز سال دیوکلیشن 29 اوت است.
- در لیست کنسول ها نا هماهنگی های زیادی بچشم می خورد
- جمع بندی های مخشوش در سال امپراطور های رگنال وجود دارد
هشت تا ده سال پس از محاسبات دیونیسیوس، روش محاسبه دیگری توسط کشیش مذهب الکساندریا آنی یانوس در حوالی سال ای دی 400 انجام گرفته که عید تبشیر را 25 مارس در نظر گرفته، 9 ای دی (جولیان) اند امدش؛ در قرون اولیه، این "عصر حلول" در کشور های شرقی و در امپراطوری روم شرقی حاکمیت داشته و امروزه نیز در اتیوپی مورد استفاده است. البته باید در نظر داشت که بین تقویم اتیوپی یائی و تقویم مسیحی 8 یا 7 سال اختلاف وجود دارد.
مورخان روم شرقی مانند تجلی خدا در انسان به ثبت هر سال در دنیای تواریخ خود بر پایه های مختلف یهودی – مسیحی ادامه دادند – از نظریه خلقت جهان که توسط دانشمندان مسیحی پنج قرن اول دوران مسیحیت محاسبه گردیده بود. این اعصار، را که گاهی با نام "آنو ماندی"، "سال جهان (مخفف شده بصورت ای ام) توسط دانشمندان مدرن می خوانند، اختلاف انگیز هستند. هیچ مبدا تاریخ تک "آنو ماندی" ملاک قرار نگرفت. یک فرمول معروف عبارت بود از روش ابداعی ایوسبیوس قیصر یک تاریخدان در دوره کنستانتین اول. جرومی مترجم لاتین به معروف شدن آنو ماندی ایوسبیوس در غرب کمک نمود.
[ویرایش] صحت
اگرچه دانشمندان بصورت کلی اعتقاد دارند که مسیح در زمانی قبل از سال ای دی 1 متولد گردیده است، شواهد تاریخی دال بر تاریخ تعریف شده، بسیار ضعیف می باشند." (داجت 579 ، 1992). بنا به انجیل ماتیو (16،2:1) هرود کبیر در تولد مسیح زنده بوده و دستور قتل عام بیگناهان را در عکس العمل به این تولد، صادر نموده بود. بلاک برن اند هولفورد-استیونس زمان مرگ هرود را کمی پس از تولد در سال 4 بی سی (770، 2003) ثبت نموده و میگوید که اعتقاد به داستان قتل عام بیگناهان دارند گاهی به ستاره استناد می کنند که موید مگی کتاب مقدس با مقارنه سیارات 15 سپتامبر سال 7 بی سی یا دنباله دار هالی سال 12 بی سی می باشد؛ حتی مورخانی که به واقعه قتل عام بیگناهان اعتقاد ندارند، زمان تولد را در سال های حکومت هرود بعنوان افسانه ای کهن تر از انجیل های موجود، قبول دارند (صفحه 776).
انجیل لوک (1:5) اظهار می دارد که جان تعمید دهنده معتقد بود که حتی اگر مسیح در دوره هرود متولد نشده باشد، حداقل در دوره بارداری بوده است، و اینکه در زمانی که مادر جان در ماه ششم بارداری بوده، مسیح نیز در دوره بارداری مادر بزرگوارشان قرار داشته اند (1:26). انجیل لوک همچنین اظهار می دارد که مسیح در دوران حکومت آگوستوس و در زمان حاکمیت کوایرینیوس بر سوریه تولد یافته است (2-2:1)،. بلاک برن اند هولفورد-استیونس (770، 2003) اذعان می دارد که حاکمیت کوایرینیوس بر سوریه در سال ای دی 6 آغاز گشته که با حاملگی سال 4 بی سی در تضاد است. این منبع می افزاید که "لوک مقدس دشواری های بیشتری را موجب گردیده است...بنابر این اکثر منتقدان لوک را معتبر نمی دانند" (صفحه 776). تکیه برخی از تحصیل کردگان بر انجیل جان در نشان دادن تاریخ تولد مسیح در سال 18 بی سی می باشد. (بلاک برن اند هولفورد-استیونس (776، 2003).
[ویرایش] معروف سازی
یک مورخ افریقائی قرن هفتم بنام ویکتور تون ننا، اولین تاریخ نگار یا مورخی بود که انو دامینی را بعنوان مکانیزم پایه ثبت تاریخ خود قرار داد. چند نسل بعد از بید که از مورخان انگلو ساکسون بحساب آمده و با آثار دیونیسیوس هم آشنائی داشت نیز تاریخ انو دامینی را در "تاریخ کلیسائی مردم انگلستان" که به سال 731 خاتمه یافت، مورد استفاده قرار داد. در همین تاریخ، او اولین کسی بود که معادل لاتین "قبل از مسیح" را مورد استفاده قرار داده و علیرغم استفاده از صفر در کامپیوتوس خود، به ثبت استاندارد عدم وجود سال صفر برای مورخان همت گماشت. هم بید و هم دیونیسیوس از انو دامینی بعنوان آغاز دوره حلول یا حاملگی مسیح یاد نموده اند و نه تولد ایشان حدود نه ماه بعد ("روش عید تبشیر").
در قاره اروپا معرفی انو دامینی بعنوان عصر انتخاب رونسانس کارولینی ها توسط الکوئین انجام گرفت. این توافق چارلز کبیر و جانشینان او باعث رواج استفاده از مبدا تاریخ و گسترش آن در سراسر امپراطوری کارولینی ها گردید که نهایتا بعنوان هسته اصلی سیستم تا زمان معاصر مورد استفاده قرار دارد.
خارج از قلمرو امپراطوری کارولینی ها، اسپانیا به تاریخ نگاری بواسطه عصر سزار ها یا عصر اسپانیائی ادامه داد که بخوبی تا قرون وسطی نیز ادامه یافت. مبدا این تاریخ سال 38 بی سی بود. عصر شهدا که به سال شماری از جلوس دیو کلیشن در سال 284، شخصی که آخرین ولی شدید ترین کشتار مسیحیان را انجام داد پرداخت، در شرق رواج یافته و هنوز هم بطور رسمی توسط قبطی مورد استفاده قرار دارد. این مبدا همچنین توسط اتیوپی یائی مورد استفاده قرار داشت. سیستم دیگر در نظر گرفتن مبدا تاریخ از مصلوب کردن مسیح می باشد که تصور می شود که زمان آن به هیپولیتوس و ترتلیان برگشته و گفته می شود که وقوع آن در زمان کنسولگری جمینی (ای دی 29) بوده که در دست نوشته های معمول قرون وسطی نیز آمده است.
حتی اگر انو دامینی در قرن نهم دارای کاربرد وسیع بوده باشد، واژه قبل از مسیح (یا معادل آن) تا اواخر قرن پانزدهم مرسوم نگردیده بود.
[ویرایش] سایر تواریخ دارای کاربرد رسمی
برخی تواریخ دیگر نیز در عصر مدرن دارای کاربرد رسمی بوده و یا هنوز هم در برخی از کشور ها در کنار تاریخ انو دامینی بین المللی حاضر، مورد بهره برداری قرار دارند.
[ویرایش] ازمنه ملی آسیائی ها
- نام تاریخ ژاپنی رسمی شمار سالیان را از زمان جلوس امپراطور فعلی در نظر گرفته و مبدا تقویم سالیانه ایشان سالی است که جلوس انجام شده است. نام امپراطور فعلی هی سی آکیهیتو کسی که حکوکتش در سال 1989 آغاز گشت، می باشد. بنابر این آن سال برابر با هی سی 1 ( ژاپنی: 0000، هی سی "گانن"، یا "سال اول" می باشد).
- در تایوان بسیار مرسوم است که تاریخ را با تاریخ جمهوری خلق چین که اولین سال آن 1912 میباشد، می سنجند. ( ماکروسافت 2006 سال 1912 را مورد تایید قرار می دهد.)
- کره شمالی از سیستمی استفاده می کند که اولین سال آن 1912 =(جوشه]]1) ، سال تولد بنیان گذار آن کیم ایل سونگ میباشد. سال 2004 مصادف با "جوشه 93" بود. "جوشه" بمعنای ""استبداد، خود اتکائی"" است.
- در تایلند و در سال 1888، پادشاه چالالونگ کورن فرمان تشکیل یک تاریخ تایلندی را صادر کرد که مبدا آن پیدایش بانکوک در 6 آوریل 1782 بود. در سال 1912 روز شروع سال به 1 آوریل منتقل گردید. در سال 1941، نخست وزیر پلیک پیبولسونگ گرام تصمیم گرفت که گذر سالیان را با مبدایت
سال 543 بی سی بشمارد . این تاریخ به تقویم خورشیدی تائی یا تاریخ تایلند بودائی معروف بوده و آشکارا بر پایه تقویم خورشیدی غربی استوار است. این یکی از انواع تقویم بودائی بحساب می آید.
- در هندوستان، تاریخ ساکا سنتی که مبدا آن سال ای دی 78 میباشد، تقویم رسمی است. بهرحال، تقویم گریگوری بعنوان تقویم غیر رسمی بطور گسترده مورد استفاده قرار دارد. اسناد دولتی معمولا دو تاریخ را نشان می دهند.
[ویرایش] تواریخ مذهبی
- در اسرائیل تقویم رسمی کشور تقویم سنتی عبری است که از تاریخ گاه شماری از زمان خلقت استفاده می کند. بهرحال، تقویم گریگوری بعنوان تقویم "غیر رسمی" بطور گسترده مورد استفاده قرار دارد. . اسناد دولتی معمولا دو تاریخ را نشان می دهند.
- در جهان اسلام، گاهشماری اسلامی سنتی بر اساس "انو هجری"" (در سال " هجرت یا تاریخ "ای اچ" به درجات متفاوت خصوصا جهت مقاصد مذهبی مورد بهره برداری قرار دارد. مبدا تقویم رسمی تقویم ایرانی (که در افغانستان و همچنین ایران مورد استفاده می باشد نیز "هجرت" است ولیکن بر اساس تقویم خورشیدی بوده و سال شماری آن با تقویم مذهبی همخوانی ندارد.
- در مسلک هندو، تقویم رسمی تقویم هندوی سنتی است که مبدا آن 23 ژانویه سال 3102 بی سی است. به این تاریخ همچنین با نام تاریخ کالی اشاره می شود.
[ویرایش] تلاش های اروپائیان
- انقلاب فرانسه تلاش نمود که سیستم انو دامینی را با یک تاریخ با مبدا بودن تاریخ 22 سپتامبر 1972 = 1 "وندمیار ان 1" اولین جمهوری فرانسه جایگزین سازد. ("ببینید" تقویم جمهوریخواهان فرانسه). بالاخره ناپلئون تقویم جاری 1 ژانویه 1806 را روز 10 "نیووس ان XIV" ملغی نمود.
- به همین شکل، چکسلواکی نیز سعی در استفاده از تقویمی انقلابی داشت ولیکن پس از چند ماه، استفاده از تقویم ای دی را پذیرفت.
- فاشیست های ایتالیائی یک سیستم استاندارد را با اعداد رومی را استفاده می نمودند که مبدا آن زمان شکل گیری دولت فاشیستی در سال 1922 بود. بنابر این، بعنوان مثال سال 1934 سال XII بحساب می آمد. این تاریخ با فرو پاشی فاشیسم در ایتالیا در 25 ژوئیه سال 1943 از بین رفت.
[ویرایش] واژه های هم معنی
[ویرایش] تاریخ مشترک
انو دامینی را گاهی با نام تاریخ مشترک (" سی. ای." یا "سی ای") می خوانند. این واژه معمولا توسط کسانی که نمی خواهند مفاهیم مذهبی در تاریخ وارد شوند، ترجیح داده می شود. بعنوان مثال، کانینگهام و استارر (1998) اینگونه می نویسند که "بی.سی.ای. / سی.ای....متضمن ایمان به مسیح نبوده و از این رو کاربرد آن در بین افراد با ادیان مختلف بوده و از این جهت کاربرد شان از تاریخ های معمول بی. سی / ای. دی مناسب تر است." جمهوری خلق چین که در سال 1949 تاسیس گشت، تاریخ غربی ها را پذیرفته و آن را gōngyuán, 公元, که از لحاظ ادبی بمعنای تاریخ مشترک است.
[ویرایش] انو سالوتیس
انو سالوتیس (که ترجمه معمول آن از لاتین بمعنای "سال رستگاری" است) یک اسلوب تاریخ نگاری می باشد که تا قرن هجدهم کاربرد داشته و مبدا آن مانند انو دامینی از زمان تولد حضرت عیسی مسیح محاسبه می گردید. این مفهوم را می توان در قالب پذیره های دینی مسیحیحیان توصیف نمود که بر طبق آن تولد مسیح باعث رهائی انسان از لعنت جاویدان گردیده است. نام این تاریخ را معمولا بصورت های کامل انو نوستایرسالوتیس ("در سال رستگاری ما")، انو سالوتیس هامانای ("در سال رستگاری انسان")، انو ریپاراتای سالوتیس (" سال اکمال رستگاری") بکار می برند.
[ویرایش] شماره گذاری سالیان
مورخان از سال صفر استفاده نمی نمایند – ای دی 1 اولین سال یا مبدا تاریخ انو دامینی محسوب گشته و 1 بی سی بلافاصله از این مبدا به عقب رفته و بعنوان یکسال قبل از مبدا نامیده می شود. این ایرادی است که در برخی محاسبات به چشم میخورد؛ از این جهت در سال شماری فضائی یک صفر اضافه شده
و "ای دی" و "بی سی " حذف گشته اند. در راستای حفظ استاندارد شمارگان اعشاری، یک علامت منفی " – "به سالهای ماقبل اضافه می گردد. بدین صورت شمارش معکوس سال 2 به این ترتیب خواهد بود2-،1-، 0، 1، 2 که به همین صورت از دو طرف ادامه می یابد. نتیجه این امر باعث یک تغییر یک-ساله بین دو سیستم می گردد( بعنوان مثال 1 مساوی 2 بی سی میگردد). بهرحال، کاربری مدنی هنوز ایده سال صفر را نمی پذیرد.
[ویرایش] مبادی تقویم های اولیه
تاریخ "انو دامینی" تا قرن هشتم توسط اروپای غربی مورد قبول واقع نشده بود. مسیحیان اولیه همانند دیگر شهروندان امپراطوری روم از روش های متفاوت برای مشخص کردن یک سال خاص استفاده می نمودند – و قرار دادن بیش از یک تاریخ در یک سند مرسوم بوده است. این اختلاف باعث می شد که مورخان از طریق مقایسه گاه شماری مناطق مختلف یک شاهنشاهی، لیست های رگنال موازی برای بسیاری از سلطنت ها و سیستم های سیاسی ابداع نمایند.
[ویرایش] تاریخ نگاری کنسولی
اولین و مشترک ترین وسیله گاه شماری، تاریخ نگاری کنسولی روم و یونان بود. این امر شامل نامگذاری "کنسولز اوردیناری" یعنی کسی که برای این منصب تعیین میگشت 2 ژانویه سال مدنی، بود. برخی اوقات یک یا دو کنسول تا نوامبر یا دسامبر سال قبل تعیین نشده و اخبار انتصابات تا چند ماه پس از شروع سال جدید به برخی مناطق امپراطوری روم نرسیده بود. از این رو ما گاهی کتیبه هائی می یابیم که از سال بعنوان "پس از کنسولگری" هر دو کنسول یاد شده است.
[ویرایش] تاریخ نگاری از زمان پیدایش روم
روش دیگر تاریخ نگاری که بندرت مورد استفاده قرار میگرفت، مشخص کردن سال "انو آربیس کاندیتای" یا " در سال پیدایش شهر" (مخفف ای یو سی) بود که "شهر" به معنای "روم" تلقی می شد. (اغلب این اشتباه می شود که ای یو سی مخفف "اب آربه کوندیتا" که عنوان تاریخ تی لوی روم است، می باشد.) مورخان رومی از چندین مبدا تاریخ استفاده کرده اند. مورخان مدرن معمولا مبدا واروو را برمی گزینند که ما آن را در سال 753 بی سی قرار می دهیم.
در حدود سال ای دی 400 ، یک مورخ اهل جزایر ایبری به نام اوروسیوس تاریخ "اب آربه کوندیتا" را مورد استفاده قرار داد. شاید پاپ بنی فیس ششم (در حدود سال ای دی 400) اولین شخصی بود که هر دو تاریخ "اب آربه کوندیتا" و تاریخ "انو دامینی" را با هم مورد استفاده قرار داد.( از نظر او ای دی607 = ای یو سی 1360).
[ویرایش] سالیان رگنال امپراطوران روم
سیستم دیگری که مورد استفاده آن بسیار کمتر از آنچه تصور میرود، بود. سال رگنال امپراطوری روم می باشد. در ابتدا، اگوستوس شمارش سال را بر اساس تعداد دفعات عهده دار شدن کنسول گری و تعداد دفعاتی که سنای روم قدرت حاکم را به وی اعطاء کرده بود، انجام داده و دقیقا نظاره گر این افسانه بود که قدرت وی ناشی از این سمت های تفویضی و نه قدرت شخصی خود او بوده و یا اینکه چه تعداد سپاهی تحت کنترل او بوده اند. جانشینان وی نیز این روند را تا زمان محو شدن خاطره جمهوری روم (اواخر قرن دوم یا اوایل قرن سوم) یعنی زمانیکه بصورت آشکار سال رگنال را برگزیدند، ادامه دادند.
[ویرایش] دروه های نشانه
سیستم مشترک دیگر استفاده از دروه نشانه بود (که در آن 15 نشانه بوجود آورنده یک دروه مالیات کشاورزی وشروع سال جدید دوره بشمار می رفت). استفاده از تاریخ دوره ای بروی اسناد و وقایع (بعنوان مثال "پنجمین نشانه"، "دهمین نشانه") در قرن چهارم آغاز گشته و بسیار طولانی تر از زمان ختم دریافت مالیات نیز مورد استفاده بود. این سیستم در شهر گال مصر و بخش های وسیعی از یونان تا زمان استیلای اسلام و در امپراطوری روم شرقی تا زمان استیلای آن در سال 1453، مورد بهره برداری قرار داشت.
[ویرایش] سیستم های دیگر تاریخ نگاری
تعداد بسیار زیادی از سیستمها یا تاریخ ها نیز از اهمیت برخوردار بودند، بعنوان مثال سال شماری از زمان پیدایش یک شهر بخصوص، سال رگنال امپراطوری فارسی در همسایگی، و نهایتا حتی سال حکمرانی یک خلیفه. مبدا شروع سال شماری نیز از محلی به محل دیگر متفاوت بوده و بصورت گسترده در اروپا از استاندارد خاصی برخوردار نبود (بجز انگلستان). از مهمترین این تاریخ ها می توان به تاریخ سلسله (مورد استفاده تا قرن هشتم) و تاریخ اسپانیائی (مورد استفاده در اسناد رسمی آراگون، والنسیا و در کستایل تا قرن چهاردهم اشاره نمود. در سال 1422، پرتقال آخرین کشور اروپای غربی بود که تاریخ "انو دامینی" را پذیرفت.)
[ویرایش] همچنین ببینید
الگو:ویکشنری پار 2
- تقویم
- تقویم تاریخ
- گاه شماری
[ویرایش] منابع
- الگو:کتاب سایت (چاپ مجدد و تصحیح، انتشار اولیه 1999)
- الگو:کتاب سایت
[ویرایش] توجه
>طبقه بخش = "منابع – کوچک< >عطف/<
- بر طبق نظر عمر خیام طول یک سال در تقویم فارسی کهن حدود 24/365 روز بوده است >نوع خط = " تکست – دکوریشن : بالای خط"<24>/خط< روز ها، که خیلی نزدیک به سال ربیعی نقطه اعتدالین بوده ولی نیاز به یک دوره 33 ساله دارد.
- تعریف میلوتین میلانکویچ که در تقویم اصلاحی جولیان مورد استفاده بوده 24/365 می باشد. >نوع خط = " تکست – دکوریشن : بالای خط"<22>/خط< روز ها، که خیلی نزدیک به سال شاخص استوائی بوده ولی از دوره های طولانی مدت نامتساوی استفاده می کند.
- علیرغم تصور عام، ای دی مخخف بعد از مرگ "نمی باشد".
>/بخش<
[ویرایش] پیوند های (لینک) خارجی
الگو:مقاله انتخابی
طبقه بندی : تقویم ها طبقه بندی : تاریخ مسیحیت طبقه بندی : سال شماری طبقه بندی : عبارات مذهبی لاتین طبقه بندی : زمان
انتها: انو دامینی

