توچال
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
توچال قلهای در شمال تهران و به ارتفاع ۳۹۶۲ متر میباشد كه بخشی از دامنه رشتهکوههای البرز است. دامنه جنوبی توچال مجاور با شهر تهران و قله آن مشرف به این شهر است. مشهورترین و پررفت و آمدترین پناهگاهها و جان پناههای توچال به ترتیب از شرق به غرب کلکچال، شروین، شیرپلا، ايستگاه پنجم تله كابين، اسپیدکمر و پلنگچال است که همگی آنها مشرف به تهران هستند. تلهکابین توچال (علاوه بر تلهسییژ مختصر منطقه دربند) دارای بالابر است و پیست توچال تنها مکان قابل اسکی این منطقه است. ایستگاه سوم این تله کابین در ۲۰۰۰ متری از سطح دریا، ایستگاه پنجم در ۳۰۰۰ متری و ایستگاه هفتم در ارتفاع ۳۷۰۰ متری از سطح دریا است. از سال 2003 میلادی مهمانپذیری به نام «هتل توچال» در ایستگاه هفتم تلهکابین توچال تکمیل و راهاندازی شده است. نمای این هتل از چوب بوده و به هر دو دامنه البرز (تهران در دامنه جنوبی و روستاهای شمال و جاده چالوس در دامنه شمالی) اشراف دارد. بنا به اظهارات مجموعه تله كابین توچال، اين هتل با ارتفاعی حدود ۳۷۰۰ متر از سطح دریا، مرتفعترین هتل دنیا میباشد. قدیمی ترین جانپناه کوهنوردی ایران (اسپید کمر) در جنوب قله توچال و شرق ایستگاه ۵ قرار دارد.

