قطران تبریزی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
قطران تبریزی شاعر ایرانی سده پنجم هجری است. او زادهٔ آذربایجان بود و زبان مادریش پهلوی بود با این همه به پارسی دری نیکو شعر میسرود. ناصرخسرو قبادیانی در سفرش با او دیدار کرده است. وی مقدم شاعران دری (در مقابل پهلوی) سرای در آذربایجان بود.
| گر مرا در شعر گویان جهان رشک آمدی | من در شعر دری بر شاعران نگشادمی |
ابومنصور قطران تبریزی شاعر معروف قرن پنجم هجری قمری معروفترین شاعر که بنام امام الشعرا و فخرالشعرا مشهور بود در محله یا روستای شادباد تبریز بدنیا آمد در 25 سالگی به گنجه مسافرت کرد و مورد توجه ابوالحسن علی لشکری قرار گرفت. در دیوان قطران به سه واقعه مهم تاریخی اشاره شده است.1- جذگ امیر و هودان با سپهبد موغان 2- امدن غازان به آذربایجان 3- دهشتناک تبریز در سال 434 هجری قمریاز مورخان قطران ابونصر مملان ( محمد ) فضل بن شاوور ابوولف پادشاه نخجوان هستند. سبک اشعار قطران شبیه سبک اشعار فرخی و عنصری است. تاریخ وفات قطران در سال 465 هجری قمری است و وی بعد از اسدی طوسی دومین شاعر بزرگی است که در مقبره الشعرای سرخاب مدفون است.وی به فارسی و ترکی آذری شعر می نوشت.
[ویرایش] منابع
- صفا، ذبیحالله. تاریخ ادبیات ایران (جلد اول). چاپ بیستم، ققنوس، ۱۳۸۱، ۲۳۷–۲۳۸.

