ارتش قارهای
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
به نیروهای داوطلب مستعمرات سیزدهگانه آمریکا در جنگ با ارتش بریتانیا گفته می شود . فرماندهی این ارتش بر اساس حکم کنگره قارهای بر عهده ژنرال جرج واشنگتن بود. ژنرال لافایت فرانسوی نیز در تجهیز و آموزش سربازان آمریکایی کمک فراوانی کرد. پیروزی ارتش قاره ای در سال ۱۷۸۳ زمینه استقلال واقعی ایالات متحده آمریکا را فراهم کرد .

