تلفن رادیویی همراه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| استانداردهای تلفن همراه | ||
| نسل ۰ | ||
| نسل ۱ | ||
| نسل ۲ | ||
| نسل ۳ | ||
|
||
سیستم های تلفن رادیویی همراه مقدمه ای برای فناوری تلفن همراه سلولی مدرن بودند. از زمانی که نسل اول تلفن همراه سلولی راه اندازی شد، این سیستم ها گاهی به عنوان نسل0 (نسل صفر) هم شناخته میشند. فناوری هایی که در سیستم های نسل صفر شامل می شدند، عبارت اند از : PTT یا Push To Talk، سیستم تلفن همراه یا MTS، سرویس تلفن همراه تقویت شده یا IMTS و AMTS که به معنی سیستم تلفن همراه پیشرفته است.
این سیستم های تلفن همراه قدیمی می توانستند از سایر سیستم های بسته تلفن رادیویی متمایز شوند به خاطر اینکه آن ها به عنوان سیستم های خدماتی تجاری بودند و قسمتی از شبکه تلفنی عمومی سوئیچ شده بودند که هر کدام شماره تلفن خود را داشتند، به خاطر همین هم متفاوت از شبکه های بسته از قبیل بیسیم پلیس یا سیستم تاکسی بیسیم بودند.
این تلفن های همراه عموما در داخل ماشین ها یا کامیون ها جاسازی می شدند، بعدها مدل کیفی آن ها نیز ساخته شد. عموما، دستگاه انتقال دهنده داخل بدنه خودرو جاسازی شده و به «سر» (منظور نمایشگر و گوشی) که در کنار صندلی راننده قرار میگرفت، متصل بود.
این سیستم ها از طریق WCCها ، RCC ها و فروشنده بیسیم های دو طرفه فروخته میشد. کاربران اصلی آن ها سرکارگرهای ساختمانی، دلال معاملات ملکی و افراد مشهور بودند.
قدیمی ترین این سیستم ها به عبارت زیر هستند :
- موتورولا با همکاری شرکت Bell System نخستین سرویس تلفن همراه تجاری را در آمریکا در سال ۱۹۴۶ به عنوان شرکت تلفنی WireLine راه اندازی کرد.
- اولین سیستم خودکار به وسیلهی IMTS متعلق به شرکت Bell System در سال ۱۹۶۲ راه اندازی شد، که شماره گیری خودکار به و با تلفن همراه را ارائه میکرد.
- نخستین سیستم تلفن همراه دستی نروژ در سال ۱۹۶۶ توسط Televerket راه اندازی شد. بعدها نروژ اولین کشور اروپا بود که سیستم تلفن همراه خودکار را تهیه کرد.
- شرکت Autoradiopuhelin در سال ۱۹۷۱ در فنلاند اولین شبکه تلفن همراه تجاری را در کشور راه اندازی کرد.
- شرکت B-Netz در سال ۱۹۷۲ در آلمان غربی به عنوان دومین شبکه تلفن همراه تجاری راه اندازی شد (اما قبلی احتیاج به یک اپراتور انسان که تماس ها را به هم متصل کند نداشت).
[ویرایش] جستارهای وابسته
- تلفن ماهوارهای
- نسل۱

