جمالالدین واعظ اصفهانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سید جمالالدین واعظ اصفهانی ملقب به صدرالواعظین و صدرالمحققین (۱۲۷۹ قمری - ۱۳۳۶ ق.) مشروطهخواه و پدر محمدعلی جمالزاده، نویسندهٔ ایرانی بود.[۱]
او از خاندان بزرگ مذهبیِ صدر که تبار لبنانی داشتند بود. جمالالدین واعظ همراه با ملک المتکلمین رهبریِ گروههای بزرگی از مشروطهگرایان را به عهده داشت.
جمالالدین واعظ اصفهانی در سال ۱۹۰۸ میلادی به دستور محمدعلیشاه قاجار کشته شد. از جرمهای او مشارکت در نگارش کتابچه ضد استبدادی "رویای صادقه" بود.[۲]
لباس التقوی از آثار اوست. پارهای از سخنرانیها او در روزنامهای به نام الجمال چاپ شد.
آرامگاه او در بروجرد به نام جمالیه معروف است.[۳]
[ویرایش] منابع
- ↑ ویکیپدیای انگلیسی، نسخهٔ ۸ اوت ۲۰۰۷.
- ↑ هفتهنامهٔ تابان
- ↑ وبگاه جامع گردشگری و معرفی بروجرد

