عوبدیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

عوبدیا(عبری:עבדיה به معنی «بنده خداوند») از پیامبران بنی‌اسرائیل و رهبران قوم یهود بوده است. نام او چندین بار در عهد عتیق ذکر گشته است.[۱] و او را نویسنده کتاب عوبدیا دانسته‌اند.

فهرست مندرجات

[ویرایش] عوبدیا در یهودیت

عوبدیا در شکیم زاده شد و ادوم ساکن شد. او از نوادگان الیفاز دوست ایوب بود؛ او در ادوم به یهودیت گروید.[۲]عوبدیا یکی از خدمتگزاران دربار آخاب بود، که از خانه او پاسداری می‌کرد و خزانه پادشاه را در اختیار داشت.[۳] در هنگامی که شاه پیامبران خدا را می‌کشت، عوبدیا صدتن از پیامبران را در غار پنهان کرده و برای ایشان خوردنی می‌آورد.[۴] پس از گذشت سه سال از قحطی سختی که در سامرا روی داده بود، اخاب و عوبدیا زمین را برای یافتن مرتع برای رمه‌های اخاب تقسیم کرده و هر یک به سمتی برای جستجوی مرتع رفتند. هنگام جستجو،عوبدیا ایلیا را ملاقات کرد. ایلیا از عوبدیا خواست که اخاب را از حضورش آگاه کند.عوبدیا ترسید که با گفتن این جمله، اخاب او را بکشد؛ اما ایلیا او را مطمئن ساخت که خودش را بر اخاب نمایان خواهد کرد،عوبدیا دستور ایلیا را اطاعت کرد و رفت.[۵] عوبدیا با ارمیا وابستگی داشته است.[۶] کتاب عوبدیا حاوی پیشگویی‌های او درباره ادوم است؛ عوبدیا ادوم را به خاطر قصور در کمک به بنی‌اسرائیل مورد سرزنش قرار داده است و ویرانی آن را نزدیک دانسته است. او همچنین حمله فلسطینیان به اورشلیم در طی سلطنت یهورام[۷] و حمله بابلی‌ها به اورشلیم[۸] را پیش‌بینی کرد. مکان مرگ او را در احزا در فلسطین دانسته‌اند.

[ویرایش] عوبدیا در مسیحیت

مسیحیان عوبدیا را از قدیسان می‌دانند؛ روز بزرگداشت او در کلیسای قبطی دهم ژانویه، در کلیسای ارتدکس یونانی نوزدهم نوامبر، در کلیسای انجیلی ارمنستان سی و یکم ژوئن می‌باشد.

[ویرایش] پانویس

  1. اول پادشاهان ۱۸:۳؛اول تواریخ ۳:۲۱؛دوم تواریخ ۱۷:۷؛عزرا ۸:۹؛نحمیا ۱۰:۵؛عوبدیا ۱۲:۲۵؛دوم پادشاهان ۸:۳۸
  2. تلمود ۳:۳۳:۴
  3. اول پادشاهان ۱۸:۳
  4. عوبدیا ۱۳:۳
  5. اول پادشاهان ۱۸:۵
  6. عوبدیا ۱:۹؛ارمیا ۴۹:۷
  7. دوم پادشاهان ۸:۲۰
  8. ارمیا ۱۱:۸۰

[ویرایش] منابع

  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
  • یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲. 
  • جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴. 
  • یوحنان بن زکی. تلمود. ترجمهٔ امیرحسین صدری‌پور،فریدون گورکانی. آبراهام کهن. چاپ سوم، تهران: یهودا حی، ۱۳۵۰، ۱۱۴.