قبیله‌های پشتون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

قبیله‌های پشتون به چهار گروه اصلی سربان، بتان، غرغوشت و کرلان تقسیم می‌شوند.

در زبان پشتو خِیل به معنی ایل ( و احتمالا همان واژه خیل ) و زَی به معنی «زاده» است.

  • آخونزاده
  • آکاخل
  • ابراهیم‌خیل
  • احمدزی
  • اچکزی
  • ادوخیل
  • ارکزی
  • اروکزَی
  • استانکزَی
  • اسحق‌زَی
  • افریدی
  • اکبرزی
  • الکوزی
  • امرخیل
  • امین‌زی
  • اوریاخیل
  • اوان
  • بابورخیل
  • بارکزای
  • بازی
  • بنگش
  • بوندچتنا
  • بهادرزی
  • بهیتانی
  • پودی
  • پوپلزَی
  • پیاروخیل
  • تبیوال
  • تارین‌ها
  • ترکانی
  • تره‌کی
  • جبارخیل
  • جهانگیری
  • حکیم‌زَی
  • ختک
  • خروتی
  • خلیل‌ها
  • چمکنی
  • داودزَی
  • درانی
  • درپه‌خیل
  • دفتانی
  • دلازک
  • دوستی‌خیل
  • دولت‌زَی
  • زدران (پشتو: ځدران)
  • زازَی (پشتو: ځاځی )
  • سالارزَی
  • سپای
  • سلیمان‌خیل
  • سواتی
  • سوری
  • سومیزکیکوی
  • شتک
  • شمل‌زی
  • شلمانی
  • شهبازخیل
  • شیرانی
  • شیرزَی
  • شینواری
  • صافی
  • عثمان‌خیل
  • علی‌زی
  • عمرخیل
  • عمرزَی
  • غلزَی/غلجی
  • فیروزخیل
  • کاکَر
  • کتوازی
  • کریم‌زَی
  • کاکه‌زَی
  • کوندی
  • گادون/جادون
  • گنده‌پور
  • گیگیانی
  • لودی
  • محبت
  • محمدزَی
  • مروت
  • مشوانی
  • ملاگوری
  • منگل
  • موسی‌زَی
  • موسی‌خیل
  • مومند
  • مهسود
  • مهمند
  • میاخیل
  • میرزاخیل
  • ناصری
  • نایب ‌خیل
  • نورزَی
  • نهانی
  • نیازی
  • ور
  • وردک
  • وزیری
  • یوسف‌زَی

[ویرایش] منبع

ویکی‌پدیای انگلیسی.

زبان‌های دیگر