عمر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

عمر به اینجا تغییر مسیر داده می‌شود. برای دیگر کاربردها به صفحهٔ عمر (ابهام‌زدایی) مراجعه کنید. عمر دومين خليفه ي مسلمانان پس از ابوبكر بوده است.


اسلام

اصول دین

توحید
نبوت
معاد

اصول خاص تشیع

امامتعدل

فروع دین

نمازروزهزکات
حججهاد

فروع تشیع

خمس
امر به معروف
نهی از منکر
تولا • تبری

منابع اسلامی

قرآنعقل
سنت(حدیث)

شخصیت‌ها

محمد
علیفاطمه
اهل بیت
خلفای راشدین
امامان شیعه
یاران پیامبر

مذهب‌ها

تسننتشیعتصوف

مذاهب فقهی

جعفریشافعی
حنفیمالکی
حنبلی • مذاهب دیگر

مذاهب کلامی

امامیهاسماعیلیه
خوارجمرجئه
اشاعرهمعتزله
مذاهب دیگر

علوم اسلامی

حدیثتفسیر
فقهکلام
فلسفهعرفان

تاریخ اسلام

زندگانی محمد
روزگار خلفای راشدین
تاریخ امامان شیعه
امویانعباسیان
فاطمیان • مملوکان
عثمانیانصفویان
آخرالزمان
عصر ظهور مهدی

جغرافیای اسلام

مکهمدینه
بیت‌المقدس
کوفهنجف
کربلاسامرا
کاظمینمشهد
بغداددمشق
عربستانیمن
عراقشام
ایرانمصر
اندلسشمال آفریقا
آسیای میانههندوستان

در بی‌طرفی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد.
لطفاً به گفتگوهای صفحهٔ بحث مراجعه کنید.
در مورد دُرستیِ موضوعات ذکرشده در این مقاله اختلاف‌نظر وجود دارد.
لطفاً به گفتگوهای صفحهٔ بحث مراجعه کنید.

عمر بن خطاب (نام کامل وی: عمر بن الخطاب بن نوفل بن عبد العزی بن رباح بن قرط بن رزاح بن عدی بن کعب بن لؤی) ملقب به «عمر فاروق» دومین خلیفه مسلمین بوده است.‌ عمر اولین کسی است که‌ امیر المؤمنین خوانده می شود.(تاریخ خلفا، سیوطی، به نقل از العسکری) وی در ماجرای بحث برانگیز سقیفه نقشی اساسی داشت.

عمر سی سال قبل از اینکه‌ محمد بن عبدالله به پیامبری اسلام برگزیده شود متولد شد. پیش از او سی و نه مرد مسلمان اسلام آورده بودند. خلافت وی تقریباً ۱۰ سال به‌ طول انجامید. او در نخستین سالهای دعوت و تبلیغ پیامبر اسلام از مخالفین سرسخت اسلام بود؛ چنانکه قصد کشتن پیامبر خدا نمود و در بین راه با یکی از گرویدگان به دین اسلام روبرو شد در حالیکه شمشیرش را از نیام کشیده و به سوی خانه محمد روانه بود. وی با مطلع شدن از مسلمان شدن خواهرش فاطمه، مسیر خویش را به سمت خانه خواهرش فاطمه تغییر داد. پس از شنیدن و خواندن نخستین آیات سوره طه که از خواهرش دریافت نمود، منقلب گردیده و سراغ محمد را از ساکنان خانه (فاطمه و شوهرش) گرفت. مسلمینی که در دارالأرقم (محل تجمع نخستین مسلمین) با دیدن عمر با شمشیر آخته هراسان شدند. حمزه عموی پیامبر آنها را از این هراس بازداشته و گفت: اگر نیت خیر دارد، پذیرایش خواهیم بود و اگر قصدش بد است وی را با همان شمشیر خواهیم کشت. هنگامی که عمر به آنجا وارد شد شهادتین بر زبان آورد و اسلام آورد. اندکی پس از اسلام عمر، وی به‌عنوان نخستین مسلمان پس از محمد به طور علنی به کعبه رفته و به طواف آن پرداخت و اسلام خویش را آشکار ساخت.( به روایت ابن مسعود، سیوطی، تاریخ خلفا راشدین)[1]

در منابع اسلامی سخنانی در باره عمر از رسول خدا نقل شده است که پاره از آنها چنین است(سیوطی، تاریخ خلفا)[2]:

    • جدی‌ترین فرد امت من در راه الله عمر است.
    • عمر از هر کوچه‌ای که بگذرد شیطان از کوی دیگر می‌گریزد.
    • اگر پس از من پیامبری برانگیخته می‌شد، آن عمر می‌بود.


قوانین متعددی در اسلام وجود دارد که یا از جانب خداوند بر مسلمین حکم شده است و یا پس از وفات رسول خدا ترویج یافته و عمومی شده‌اند که نقش عمر در بدایت این قوانین و احکام، بارز و پر رنگ است. از جمله: - وجوب حجاب برای زنان و دختران مسلمان - ممانعت از حضور زنان در مساجد برای ادای نماز جماعت - تعمیم نماز تراویح در هر شب ماه رمضان (مسلمانان سنی به این نماز پایبند هستند.) - نامگذاری تاریخ اسلامی و تخصیص آغازگری آن به هجرت محمد از مکه به مدینه - بنیانگذاری دیوان اسلامی

عمر پس از ابوبکر به امارت مسلمین رسید و پس از ده سال خلافت توسط یک مرد ایرانی ناراضی به نام پیروز نهاوندی به روایتی زمانی که در خواب بود و به گفته دیگردر هنگام نماز و در محراب مسجد ضربت خورد و درگذشت.

[ویرایش] منابع

1ـ السيره النبوية لابن هشام.

2ـ الخلفاء الراشدين نوشته عبدالوهاب النجار.

3ـ الفاروق عمر بن الخطاب ثانى الخلفاء الراشدين نوشته محمد رضا


[ویرایش] جستارهای وابسته