میر حیدر آملی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
میر حیدر آملی از بزرگان شیعهاست. میر حیدر، در آمل چشم به جهان گشود و تا میانسالی به کارهای دیوانی و دولتی سرگرم بود. اما در میانهٔ عمر سودای دانش اندوختن در سر گرفت و رهسپار نجف شد و تا پایان زندگی در همان شهر بماند. نام او بیشتر به سبب نظریات اش در بارهٔ عرفان مطرح است. هنگامی که در سدهٔ هفتم تشیع در ایران گسترش بیشری یافت، عرفان شیعی هم اندک اندک راه خود را ازمیان مکتبها و سلسلههای پرشما متصوفه گشود. میر حیدر را بنیانگذار عرفان شیعی میدانند.

