بارداری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بارداری یا حاملگی به وضعیتی گفته میشود که جنس ماده پستانداران در رحم خود دارای جنین باشد. به دوران حاملگی «دورهٔ آبستنی» نیز گفته میشود؛ این دوره با به دنیا آمدن نوزاد به پایان میرسد.
در انسان دورهٔ بارداری طبیعی حدود ۳۸ هفته از زمان بارور شدن طول میکشد. اگر طول این دوره از آخرین قاعدگی فرد باردار محاسبه شود، مقدار طبیعی آن تقریباً ۴۰ هفته خواهد بود. به نطفه در حال رشد انسان در هفتههای اول بارداری رویان گفته میشود. پس از این دوره تا زمان بارداری، از واژهٔ جنین برای توصیف این موجود زنده استفاده میشود. انسان در هر بار حاملگی معمولاً فقط یک جنین در رحم دارد، اگرچه موارد چندقلویی نیز چندان نادر نیست. پستانداران دیگر نظیر سگ و گربه، معمولاً در هر بار حاملگی چندین بچه به دنیا میآورند.

