سید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سَیّـِد، واژه‌ای عربی و به معنی آقا و سرور است. اما در اصطلاح به فرزندان و نوادگان علی پسر ابیطالب (امام اول پیروان تشیع و خلیفه‌ چهارم مسلمانان) و همسرش فاطمه‌ دختر محمد گفته می‌شود. اهل سنت «سَیّـِد» را با نام شریف می‌شناسند.
این نوشتار پیرامون اسلام خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.