حکمت الاشراق
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حکمت الاشراق مهمترین اثر سهروردی است که در آن نظریه خود، اشراق، در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم ارائه کرد. سهروردی کسی است که مکتب فلسفی اشراق را بوجود آورد که بعد از مرگش وسعت یافت.
[ویرایش] محتوای کتاب
نظریه فلسفی سهروردی این بود که هستی غیر از نور چیزی نیست و هر چه در جهان است و بعد از این به وجود می آید نور می باشد. منتها بعضی از نورها رقیق است و برخی غلیظ و برخی از انوار ذرات پراکنده دارد و پاره ای دیگر دارای ذرات متراکم است. امروزه این نظریه قابل فهم است چون می دانیم که هرچه در جهان هست اترژی ست که به صورت امواج می باشد، هنگامی که انرژی به صورت متراکم باشد ماده و هنگامی که برقیق باشد شکل امواج یا نور را دارد.
[ویرایش] همچنین ببینید
حکمةالاشراق حکمت اشراق سهروردی
[ویرایش] منابع
- کتاب ملاصدرا تالیف هنری کربن

