سید خلیل عالی نژاد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سید خلیل عالی نژاد (۱۳۳۶ کرمانشاه - ۱۳۸۰ سوئد) نوازنده، خواننده و موسیقی‌دان ایرانی است.

وی از برجسته‌ترین نوازندگان تنبور معاصر ایران بود. نام سید خلیل همواره یادآور نوای تنبور، ساز باستانی کردی ایران است. آواز سوزناک سید خلیل همچون دیگر هم کیشان خویش یادآور عالی‌ترین و عمیق‌ترین کشش‌های انسانی است.

وی در آخر عمر تن به مهاجرت داد و به کشور سوئد رفت و در ۲۷ آبان ۱۳۸۰ دور از ديار و در شهر گوتنبرگ به دست افرادی ناشناس کشته و جسد او به آتش کشیده شد.

از وی مجموعه‌های زیادی همانند آئین مستان و ثنای علی باقی مانده است.

[ویرایش] زندگی‌نامه

بزرگ بود و از اهالی امروز بود و با تمام افق‌های باز نسبت داشت.


بزرگ مردي که در اين عالم خاکي مي زيست اما دل به جغرافياي معنويي فراي زمان داشت. جذبه اش هر فردي را از حرکت وا مي داشت ، کلامش واژه به واژه از ذهنها بيرون نرفت و نخواهد رفت ، ديدگانش همچون شرا بي گيرا آدمي را مست مي کرد و صداي اهوراييش تا مغز استخوان رسوخ کرده وروح آدمي را با نوسان حقاني عالم يکي مي کرد.

سينه از« آتش دل» او در غم جانانه بسوخت ، « اشک پرده در » سنگ را به لرزه درآورد ، « شوق وصل » هر دل خاموشي را به شوق آورد ، ذکر « علي بود » بر هر زبان جاري شد ، « وفاي عشق او » عشق را به حد نهايي رسانيد ، « مژده ميلاد » عاشقان خسته جان را سرخوش کرد ،« آشنايان ره عشق» به مدد « دست تولا» دلبر حقاني را ناله کردند ، « مولاجانم » « شکرانه» ياران به درگاه حق شد ،« ناله تنبورش » به حقيقت آن آوازها را به خاطر آورد و سرانجام او را به «آئين مستان» به خاک سپردند.

آري سخن از اوست از سيد وارسته اي که خليل زمان بود و همچون پيران حقاني خود عالي نژاد.

نه تنها عشق وجود او آتش زير خاکستر يارسان را شعله ور کرد بلکه صداي اهورايي او بر روي تنبور و طمانينه وصلابتش در نواختن، موسيقي عرفاني و مقامي را که مي رفت از يادها خارج شود در ميان اذهان تمام مردمان زنده و بيدار کرد. او حتي پس از رفتن جان گدازش ، عاشقاني سوخته بر جاي گذاشت که نه از ميان يارسان بودند و نه اسم او را تا قبل از آن شنيده بودند اما با شنيدن صداي او ، شيفته شدند.

آري زنده ياد سيد خليل عالي نژاد نه تنها باربد و نکيساي زمان خود بود بلکه همچون حکيم ابونصر فارابي محقق و عالمي بود در زمينه هاي مختلف.

کتاب «تنبور از ديرباز تا کنون» که رساله پايان نامه ايشان جهت دريافت درجه کارشناسي از دانشکده موسيقي دانشگاه هنر تهران مي باشد بي شک اثري بي نظير ومرجعي کامل براي موسيقي و ساز تنبور مي باشد . ترجمه و تفسير دقيق کلامهايي همچون بخشي از «کلام حضرت شيخ امير » و «کلام حضرت تيمور بانياران » و مقابله نسخ و ترجمه « کلام حضرت خان الماس » از تحقيقات برجسته ايشان مي باشد.

درد دين و علاقه وصف ناپذير او براي خدمت به جامعه يارسان باعث شد تا ايشان حدود 10 سال از عمر گرانبارشان را صرف تحقيق درباره نجوم و گاه شماري کردي مورد نياز جامعه يارسان کنند که نتيجه آن ارائه تقويم کردي گرمسيري سلطاني گرديد که پس از تاييد آن توسط مؤسسه ژئوفيزيک دانشگاه تهران ، اين تقويم هر ساله در تعداد محدودي به چاپ مي رسد. نکته جالب توجه اينکه ارائه اين تقويم باعث شد تا بسياري از مشکلات جامعه اهل حق (يارسان) به خصوص در ارتباط با زمان فريضه روزه برطرف گردد.

[ویرایش] منابع

برگرفته از سایت http://kurdishcalendar.blogfa.com

[1]