جعفراشراقی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

آیت الله حاج میرزا جعفر اشراقی تبریزی در سال 1294 ه.ش مطابق با 17 ربیع المولود سال 1343 ه.ق در شهر تبریز پا به عرصه ی حیات گذاشت.مقدمات رانزد مرحوم شیخ ابوالقاسم شـام غازانی گذراند . سال 1353 ه.ق تبریز را به قصد دارالعلم قم تـرک نموده و از محاضر اعیان علمی ، متدرجا متمتع گردید.سطح را نزد مرحوم آیه اله حاج میرزامحمدعلی ادیب تهرانی و آیه الله سید محمد رضاگلپایگانی وامهات کتاب منظومه سبزواری وربع کتاب اسفار مرحوم ملاصدرا را نزد آیة الله امام خمینی تلمذ مینمایند. همچنین در اواخر عمر شریف آیةالله العظمی شیخ عبدالکریم حائری(ر ض )در مبحث درس خاج مضاربه معظم له حاضر ودرک مقام می نمایند. سپس از دروس خارج مرحوم آیةالله سیدمحمدحجت، مرحوم آیةالله بروجردی، مرحوم آیةالله سیداحمدخوانسای، ومدت کوتاهی مرحوم آیةالله صدالدین صدر ویکدوره اصول از آیة الله آقا میرزا رضی زنوزی استفاده مینماید. وایضا برای مدتی در سفر از فیض ومحضر مرحوم آیةالله حاج شیخ محمد حسین کاشف الغطاء برخوردار گردیده موفق به کسب اجازه اجتهاد و روایت از ایشان و مرحوم آیةالله هبدالدین شهرستانی ومرحوم آیةالله سید احمد حسینی زنجانی ودیگر مشاهیر علمی می شوند. دو سال پس از رحلت مرحوم آیةالله سید محمدحجت، به سال 1374 ه.ق به تبریز مراجعت وبه تدریس و تفسیر وترویچ مذهب حقه همت والائی می گمارند.پس از پیروزی انقلاب اسلامی با انتخاب مردم استان آذربایجانشرقی در مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی حضور پیدا نمود سپس اختلاف شدید با متصدیان حکومت پیدا نمود و سالیان دراز خانه نشین گردید.اشراقی که همواره نصایح قرانی می نمود در عین صلابت وسلامت خورشیدوار،چنان می نمود که گویی مرگ رابهائی نمی داد.اما ناگهـان کسوف سرنوشت درگرفت.نه این که رفته باشد بلکه دیدگان ما از اقبال رویت آن روشنائی وراز بزرگ بی نصیب شد. پیکر مطهر آیةالله اشراقی به ظاهر در روز 30 ذیقعده سال 1421 ه.ق مطابق با سحرگاهان شنبه، ششم اسفندماه 1379 ه.ش در صحن وسرای حضرت معصومه (س) مدفون ،اما درحقیقت کوهی از علم ودانش وجهانی از سعی وتلاش ومظهری از نظم را به خاک سپرده شد.او که بی صدا پرید عرفان باطراوتش را نیز با خود برد.