سلیمان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

برای دیگر کاربردها به صفحهٔ سلیمان (ابهام‌زدایی) مراجعه کنید.

سُلِیمان (به عبری: שְׁלֹמֹה، تلفظ: اِشلومو) نام شخصی اسطوره‌ایست در متون سامی. اطلاعات علمی دقیقی از وی در دست نیست و شخصیت وی بیشتر بر پایه متون دینی شناخته می‌شود. قابل ذکر است که در متون یهودی و اسلامی از شخصی به نام سلیمان یاد شده است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] روایات یهودی

برای مشاهده مقاله اصلی، رجوع شود به: سلطنت سلیمان

طبق این روایات سلیمان پسر داوود و بت‌شبع می‌باشد و در حدود سال ۱۰۰۰ ق.م متولد گشت. وی مقتدرترین و ثروتمندترین پادشاه اسرائیل و از قبیله یهودا بوده است. که در سال های ۹۷۰ ق.م تا ۹۲۸ ق.م به عنوان سومین پادشاه پس از ایجاد اتحاد بین اقوام ۱۲گانه بنی‌اسرائیل بر این سرزمین حکومت می‌کرده.

وی در اواخر عمر خود از خداپرستی روی‌گردان می‌شود و به پرستش بعل[۱] می‌پردازد.[۲] پس از آن معبد معروف خویش برای بعل پرستی(اکنون تخریب شده و به جای آن مسجدالقصی ساخته شده) را احداث می‌کند که این کار وی باعث شورش‌هایی علیه وی شده[۳] و پس از مرگ‌ش نیز ادامه می‌یابد به‌طوری که باعث جدا شدن ۱۰ قبیله دیگر بنی‌اسرائیل(به جز قبیله‌های یهودا و بنیامین) و تشکیل کشوری مستقل از قبیله یهودا می‌گردد.

نام سلیمان در زبان‌های سامی به معنای «آشتی» است و در کتاب عهد عتیق (تَنَخ) از او با نام جدیدیه هم یاد شده.

[ویرایش] روایات اسلامی

برای مشاهده مقاله اصلی، رجوع شود به: سلیمان پیامبر

طبق این روایات سلیمان پیامبری توانا و ثروتمند بوده که در سال‌های دور بر سرزمینی که محل آن مشخص نیست حکومت می‌کرده است.

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] پانویس

  1. بعل واژه کهن سامی به معنای خداوند است که بت گوساله طلایی یکی از نمادهای آن بود. «۷». Judaica. ۷۱۱. 
  2. کتاب اول پادشاهان، ۱۱/ ۳-۴
  3. شهبازی، عبدالله. آغاز و پایان بنی‌اسرائیل(۳) - پیشینه کنعانی و ظهور دولت یهود. بازدید در تاریخ ۱۳۸۶/۰۲/۲۹.

[ویرایش] منابع

این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
پیامبران اسلام در قرآن
آدم ادریس نوح هود صالح ابراهیم لوط اسماعیل اسحاق یعقوب یوسف ایوب شعیب
موسی هارون ذوالکفل داود سلیمان الیاس الیسع یونس زکریا یحیی عیسی محمد
زبان‌های دیگر