بحث:حکمت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حکمت از جمله بخششهای خداوند در دنیا به صالحان است. خداوند به برخی از بندگان که تشنه معرفت و جویای حقیقتاند، به پاس عبودیتشان، حکمت میبخشد و آنان را سیراب میکند. هیچ سرمایهای به ارزش و بزرگی حکمت نیست. خداوند متعال دنیا را «متاع قلیل» (کالایی کمارزش) میداند در حالی که حکمت را «خیر کثیر» میداند. در آیه ۲۶۹ سوره بقره چنین آمده است:«من یوت الحکمة فقد اوتی خیراً کثیراً» (هر کس از حکمت برخوردار شود، از خیر کثیر برخوردار گشته است.)

