خواجه نصير الدين طوسی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
از عملاي بزرگ رياضي، نجوم و حكمت است كه در قرن هفتم هجري قمري ميزيسته است. يكي از مهمترين آثار او «اخلاق ناصري» است كه درباره حكمت عملي و اصول اخلاقي به زبان فارسي و در سال 633 هجري قمري نوشته شده است.از ديگر آثار وي ميتوان به «اساس الاقتباس» در منطق و «اوصاف الاشراف» در عرفان اشاره كرد.

