مولانا همتی انگورانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مولانا همتی انگورانی از شاعران توانا ودر عین حال ناشاخته اواخرقرن دهم هجری و اوایل قرن یازدهم است. از او دیوان شعری به زبان ترکی آذری یادگار مانده است. جلد اول آن شامل قصاید و غزلیات است که در مناقب مولای متقیان حضرت علی (علیه السلام) سروده است، و جلد دوم قصاید و غزلیات عرفانی است.
مولانا همتی در روستای انگوران از شهرستان ماهنشان متولد شد. همانند بیشتر حکما و علمای قرون گذشته به سرزمینهای گوناگون سفر کرد، و در نهایت به زادگاه خود برگشته و همانچا به شهادت رسیده و مدفون گشته است.

