کتاب بیان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کتاب بیان کتاب سید علی محمد باب است که به اعتقاد بابیان مقدسترین کتاب دین بابی میباشد. بابیان اعتقاد دارند که این کتاب وحی منزل بر باب بودهاست. در این کتاب باب ذکر میکند که تمام ادیان گذشته استعداد جهانی شدن را داشتهاند، تنها دلیل عدم تحقق این منظور عدم صلاحیت پیروان آنان بوده در ادامه وی مصرحاً قول میدهد که سرنوشت دیانت من یظهرهالله چنین نخواهد بود بلکه جهانی خواهد شد و همه مردم جهان را در بر خواهد گرفت.
[ویرایش] تفسیر ناپذیری بیان
علی محمد شیرازی در کتاب بیان عربی[۱]در خصوص تفسیر و تأویل آثار بیان تصریح کردهاست که: «اجازه ندادم هیچ کس را که تفسیر کند، مگر آنچه را که خودم تفسیر کردهام»[۲] همچنین در کتاب: بیان فارسی[۳] تأکید مجدد علی محمد شیرازی را در این خصوص چنین گفته «و جایز نیست تفسیر بیان إلاّ به آنچه تفسیر شده از نزد شجره او».
[ویرایش] منبع
آموزههای نظم نوین صفحه۲۳۷
| مطالب مرتبط با آئین بهائی |
شخصیتهای اصلی | نوشتهها | شخصیتهای بارز | تعالیم | بیشتر | |||||
| باب بهاءالله عبدالبهاء شوقی افندی |
کتاب اقدس کتاب ایقان کلمات مبارکه مکنونه کتاب عهدی کتاب بیان الواح وصایا هفت وادی رساله سوال و جواب |
مارثاروت · طاهره بدیع · حروف حی ایادیان امرالله |
وحدت عالم انسانی تحری حقیقت تساوی حقوق رجال و نساء تطابق علم و دین وحدت لسان و خط |
نشانهها · ادبیات تعالیم · احکام تاریخچه · موسسات تقویم · زیارت فهرست مقالات بهائی |

