ملکوت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ملکوت داستان بلندی از بهرام صادقی است که در یک نشست چند ساعته نوشته شدهاست. ملکوت با روایت حلول جن در آقای مودت شروع میشود.
این داستان بلند که اولین بار در جلسات ادبی جنگ اصفهان خوانده شد تنها اثر بلند بهرام صادقی است.

