بهرام صادقی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| زمینه فعالیت | نویسنده داستان کوتاه |
| تولد | ۱۳۱۵ نجفآباد، اصفهان، ایران. |
| مرگ | ۱۳۶۳ تهران، ایران. |
بهرام صادقی (۱۳۱۵-۱۳۶۳) نویسنده معاصر ایرانی است. وی نویسنده داستان کوتاه و از مهمترین چهرههای جنگ اصفهان است.
یک مجموعه داستان کوتاه به نام سنگر و قمقمه های خالی و همچنین یک داستان بلند به نام ملکوت از وی باقی مانده است.
اغلب داستانهای وی نمایانگر فروپاشی و بیهودگی زندگی شهری است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی
بهرام صادقی در ۱۸ دی ۱۳۱۵ در نجفآباد به دنیا آمد. او تا سال ۱۳۳۴ در اصفهان زندگی کرد و سپس برای ادامه تحصیل در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران، به تهران سفر کرد.
از سن بیست سالگی همزمان با تحصیل در رشتهٔ پزشکی، داستانهایش را در مجلات ادبی به چاپ میرساند. وی پس از سی سالگی کمتر مینوشت.اولین داستان کوتاهاش وقتی بیست سال سن داشت منتشر شد و «ملکوت»، تنها داستان بلندش، را در بیست و پنج سالهگی منتشر کرد.
مجموعه داستان «سنگر و قمقمههای خالی»، داستان بلند «ملکوت» و چند داستان کوتاه پراکنده، کل آثار او را تشکیل میدهند. همین دو کتاب چاپ شده آنقدر بود که او را از بزرگترین داستان نویسان معاصر ایران و صاحب سبکی پیشرو بدانند.
بهرام صادقی در شامگاه دوازدهم آذر ۱۳۶۳ به دلیل ایست قلبی در منزلش در تهران درگذشت.
[ویرایش] ویژگیها
بهرام صادقی از نوآورترین نویسندگان ایرانی است، سبک خاص خود را دارد. وی ایجاز زیادی در داستانهایش دارد و بیشتر به مسایل روانشناختی میپردازد.
خسرو گلسرخی میگوید: «نوشتههای بهرام صادقی کارنامة دو دهه از تاریخ زندگی اجتماعی ما است".
[ویرایش] آثار
- سنگر و قمقمههای خالی ناشر كتاب زمان (۱۳۴۹)
- ملکوت
[ویرایش] آثار درباره بهرام صادقی
- محمدرضا اصلانی، «بهرام صادقی: بازماندههای غریبی آشنا» (انتشارات نیلوفر، ۱۳۸۴)

