سوره حمد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سورهٔ حمد اولین سورهٔ قرآن است و هفت آیه دارد.

[ویرایش] آیات سورهٔ حمد

بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ(۱) الْحَمْدُ للَّهِ رَب الْعَلَمِينَ(۲) الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ(۳) مَلِكِ يَوْمِ الدِّينِ(۴) إِيَّاك نَعْبُدُ وَ إِيَّاك نَستَعِينُ(۵) اهْدِنَا الصرَط الْمُستَقِيمَ(۶) صِرَط الَّذِينَ أَنْعَمْت عَلَيْهِمْ غَيرِ الْمَغْضوبِ عَلَيْهِمْ وَ لا الضالِّينَ(۷)

[ویرایش] ترجمهٔ آیات

بنام خدائى كه هم رحمتى عام دارد و هم رحمتى خاص به نيكان (۱) ستايش مر خدا را كه مالك و مدبر همه عوالم است (۲) هم رحمتى عام دارد و هم رحمتى خاص به نيكان (۳) خدائى كه مالكيت على الاطلاقش در روز جزا براى همه مكشوف ميشود(۴) تنها تو را مى پرستيم و تنها از تو يارى مى طلبيم(۵) ما را بسوى صراط مستقيم هدايت فرما(۶) صراط آنانكه برايشان انعام فرمودى . نه آنانكه برايشان غضب كردى . و نه گمراهان (۷)


[ویرایش] منبع

  • تفسیرالمیزان/علامه سيد محمد حسين طباطبائي/ جلد1/


این نوشتار دربارهٔ مسائل دینی و آئینی و مذهبی و شرعی خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.