هنر انتزاعی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هنر انتزاعی به هنری اطلاق می شود که هیچ صورت یا شکل طبیعی در جهان در آن قابل شناسایی نیست و فقط از رنگ و فرم های تمثیلی و غیر طبیعی برای بیان مفاهیم خود بهره می گیرد. در ابتدای قرن بیستم این واژه بیشتر برای مکاتب هنری چون کوبیسم و فوتوریسم بکار می رفت چراکه در اینگونه مکاتب طبیعت در صورت های ساده یا مبالغه شده - تنها تصوری از مضوع طبیعی اصلی - بیان می شد. در نقاشی های این گونه سبک ها هدف عموما ضبط و روایت حقیقت اشیاء بود نه لزوما شکل ظاهری آنها. واژه "هنر غیر فیگوراتیو" بهتر به بیان هنر انتزاعی می پردازد.

