محمدرضا لطفی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| محمدرضا لطفی | ||
|---|---|---|
| اطلاعات کلی | ||
| ملیت | ایرانی | |
| سبک | موسیقی سنتی ایرانی | |
| مدت فعالیت | از ۱۳۴۵ تا کنون | |
محمدرضا لطفی (زادهٔ ۱۳۲۶ در گرگان) خواننده، نوازنده و موسیقیدان ایرانی است.
[ویرایش] زندگی
لطفی از کودکی و با توجّه به اینکه برادرش تار مینواخت به موسیقی علاقهمند شد. آموزش موسیقی را در هنرستان موسیقی پی گرفت. سپس به مرکز حفظ و اشاعه موسیقی زیر نظر استاد نور علی برومند رفت و در آنجا از محضر استادان علی اکبر شهنازی، سعید هرمزی، یوسف فروتن، عبدالله دوامی و دیگران بهره گرفت. در ۱۳۵۳ گروه شیدا را بنیان نهاد. از خوانندگانی که دراین سالها با او همکاری کردهاند میتوان به محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و هنگامه اخوان اشاره کرد.
[ویرایش] آثار
- چاووش ۱-۱۰
- راست پنجگاه
- به یاد عارف (بیات ترک)
- چهره به چهره (نوا)
- چشمه نوش (راست پنجگاه)
- جان جان (سهگاه)
- معمای هستی(شور)
- عشق داند (ابوعطا)
- رمز عشق (ماهور)
- گریه بید (سهگاه-اصفهان)
- قافله سالار (نوا-راست پنجگاه)
- پرواز عشق (سهگاه-اصفهان)
- خموشانه (ابوعطا-بیات ترک-این قسمت با کمانچه اجرا شدهاست)
- چهارگاه
- به یاد درویش خان (تکنوازی سهتار، تنبک از ناصر فرهنگفر، اجرای تصنیف از نصرالله ناصحپور)

