نخستین کنگره نویسندگان ایران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

کنگره نويسندگان ايران مهم ترين رويداد فرهنگي و هنري دوره (1320 - 1332) , ويکي از رخدادهاي مهم ادبي در دويست سال گذشته بود.

برگزاري نخستين کنگره نويسندگان ايران در سال 1325 بود. در 4 تير ماه سال 1325 به دعوت انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی اين کنگره با شرکت بيش از 100 نفر از نويسندگان و شاعران و محققان ايراني , که برپا دارندگان بسياري از جمع هاي ادبي بودند, برگزار شد.

ملک الشعرا بهار, عبدالحسین نوشین, نیما یوشیج, احسان طبری, صادق هدایت, بزرگ علوی, دهخدا, پرویز ناتل خانلری و....از شرکت کنند گان در اين کنگره بودند.اين کنگره در باغ " خانه فرهنگ" و در حضور قوام السلطنه, نخست وزير, و عده اي ديگر از وزرا و سفير شوروي در ايران بر پا شد.

در قطعنامه اين کنگره آرزو شده بود که: " نويسندگان ايران در نظم و نثر, سنت ديرين ادبيات فارسي , يعني طرفداري از حق و عدالت , و مخالفت با ستمگري و زشتي را پيروي نمايند ودر آثار خود ازآزادي و عدل و دانش و رفع خرافات هواخواهي نموده و....". در اين قطعنامه قرار شد :" کنگره تاسيس يک کميسيون تشکيلات موقتي را که بنياد اتجاديه گويندگان و نويسندگان ايران باشد, پي ريزي کند."

دردوره (1320 - 1332) نهاد هاي دمو کراتيک وصنفي بيش تر و فعال تر شدند. حمايت از انجمن هاي صنفي و دموکراتيک مستقل , مي توانست آغاز شکل گيري و فعاليت انجمن ها و تشکل هاي فرهنگي و هنري با ساختارها و برنامه هايي صنفي و دموکراتيک باشد اما کودتاي 28 مرداد امان نداد.

کودتاي 28 مرداد سرکوب خشن همه ي انواع تشکل ها, انجمن ها و جمع هاي مستقل و دموکراتيک را به همراه داشت. دوره ي پس از کودتا , دوره ي انجمن هاي خانگي و تجمع هاي مخفي در کافه ها و انتشاراتي ها بود.