خرمدینان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
خرمیه یا خرمدینان فرقهای بودند دینی و سیاسی که مدتی پس از کشته شدن ابومسلم خراسانی برخاسته. بنابه روایت دینوری وطبری،آغازکارشان در192 هجری بوده،اولین طرفداران این فرقه را(محمره)لقب دادند،زیراآنان شعار و پرچم سرخ داشتند و همه فرقه های این مذهب،ازمخالفان خلافت اعراب بر این سرزمین بودند.شاید خرمدینان همان مزدکیان پیشین باشند که اصلاحاتی دردین مزدک کرده وروش تازه ای برگزیده ونام این آیین تازه خرم دینی گذاشته باشند وچنان می نماید که ترکیب کلمه خرم دین تقلیدی از ترکیب (به دین) بوده باشدکه آن را مترادف دین زرتشتی بکار می برند. چون زن مزدک،خرمیه (خرمک) دخت فاده (پاتک ) نام داشت پس از کشته شدن شوهرش از مدائن گریخت وبه ری رفت ودین شوهرش راتبلغ میکرد،ازاین جهت پیروان او را خرم دین لقب دادند یعنی کسانی که دین خرمه زن مزدک رادارند. چون سال 192فرارسید،خرمیان درسرزمین جبال برای نخستین بارقیام کردند. خرمیان خودرااز مزدکیان می دانستند،ظاهراٌ ایشان بقایای مزدکیان پیش از اسلام بودند.
[ویرایش] منبع
مروج الذهب،ج3،ص220 سیاست نامه نظام الملک

