لمک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
لِمِک(عبری:לֶמֶך به معنی نیرومند)، پسر متوشائیل و نسل پنجم از شیث است. او دو زن به نامهای عاده(به معنی سپیده) و سلاه(به معنی سایه)و چهار فرزند پسر به نامهای یوبال(نوازنده بربط و نی)،توبال(سازنده آلات مسی و آهنی)، یابال(خیمهنشین رمهدار) و نوح(سرخوشی) داشت.بر اساس کتاب پیدایش عهد عتیق هنگام تولد نوح، لمک به فرزندانش گفت که لعنتی که آدم بر این جهان آورده با این پسرم پایان میپذیرد. در برخی متون یهودی، به کشتن لمک اشاره رفته است اما در تورات به این موضوع اشارهای نشده است.
[ویرایش] منابع
- عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر،1380، ISBN 9643071634
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن،هنری مرتن، تهران: اساطیر، 1379، ISBN 964331068-X

