علیاصغر بدیعزادگان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
علیاصغر بدیعزادگان (۱۳۱۹-۱۳۵۱) از اعضاء اولیه سازمان مجاهدین خلق ایران بود.
او در سال 1319 در اصفهان متولد شد. وی تحصیلات مقدماتی را در اصفهان و کرج گذراند و در سال 1337 در رشته شیمی دانشکده فنی دانشگاه تهران پذیرفته شد. در دوران دانشجویی تحت تاثیر سخنرانی های آیت الله طالقانی و مهندس مهدی بازرگان در فعالیت های جبهه ملی شرکت میکرد و در همین زمان با محمد حنیف نژاد و سعید محسن آشنا شد.
وی پس از خاتمه تحصیلاتش با عنوان استادیار شیمی به استخدام دانشکده فنی دانشگاه تهران در آمد. برخلاف آنچه شایع است وی در زمره بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق نبود بلکه در سال 1345 به دعوت سعید محسن به عضویت سازمان در آمد.
در سال 1350 بدنبال شکست طرح ربودن شهرام پهلوینیا دستگیر شد و از سوی ساواک شکنجه شد. وی در روز چهارم خرداد 1350 در حالیکه در اثر شکنجه فلج شده بود در میدان تیر چیتگر اعدام شد. محل دفن وی در قطعه ۳۳ بهشت زهرا در تهران است.

