برزونامه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بُرزونامه منظومهای حماسی است به زبان فارسی منسوب به "خواجه عمید عطایی رازی"، معروف به "ناکوک"، که شاعر (سدهٔ پنجم ق) در دربار غزنویان بوده.[۱]
موضوع برزونامه سرگذشت برزو پسر سهراب که از توران به ایران میآید و ناشناخته با نیای خود رستم میجنگد. سرانجام پس از چندین نبرد، نژادش شناخته میشود و به سپاهیان ایران میپیوندد.[۲]
منظومهٔ برزونامه در تقلید از شاهنامه فردوسی در قالب مثنوی، به بحر متفاوت مثمّن محذوف یا مقصور سروده شده است. در این منظومه از واژههای عربی زیاد استفاده نشدهاست. [۳]
[ویرایش] منابع
- ↑ مطلبی از دانشنامهٔ زبان و ادب فارسی، برگرفته از شورای گسترش زبان فارسی
- ↑ تصحیح برزونامه، / اکبر نحوی؛ به راهنمائی : منصور رستگارفسائی
- ↑ مطلبی از دانشنامهٔ زبان و ادب فارسی، برگرفته از شورای گسترش زبان فارسی

