مرگوش
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مَرگَوش نام پارسی باستانی (یونانی: مَرْگیانا) مرو، سرزمینی باستانی، که امروزه جزء کشور ترکمنستان است و در انتهاى جنوبی كویر قره قوم واقع و از رود مرغاب (مرورود) مشروب مىشود.
پیشینهٔ مرو به پيش از ميلاد مسيح مىرسد. مرو از شهرهای باستانی آریاییان و از مراکز فرهنگی ایران بودهاست. داریوش اول در سنگنبشته بیستون مرو را مَرگَوش ناميده و با باختر اسم برده است. اما جغرافيانويسان قدیم آن را مَرْگیانا ناميده و جداگانه ذكر كردهاند. مرگيان يا مرو از سرزمینهای تابع اشکانیان بشمار مىآمد.
مرو در دورهٔ ساسانیان آباد بودهاست و چنانكه در تاریخ ثبت است یزدگرد سوم آخرين پادشاه ساسانی پس از شكست جنگ نهاوند (۲۱ هجرى/۶۴۲ میلادی) به ری، اصفهان، کرمان، بلخ و سپس مرو رفت و از شاه چین و خاقان ترک كمك خواست اما چون از سوءنيت ماهوی سوری مرزبان مرو نسبت به خود آگاه شد به آسيابانی خسرونام پناه برد و او يزدگرد را به طمع لباس فاخرش كشت (۳۱ ه . ق./۶۵۱ میلادی). از آن پس سرزمينهاى شرقى ايران يكى پس از ديگرى و از جمله مرو بتصرف تازیان مسلمان درآمد.
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منبع
- دانشنامه ایرانیکا
- ایران باستان، پیرنیا جلد ۲ ص ۲۱۸۸ و ۲۶۵۱

