دالایی لاما
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دالایی لاما (به تبتی: ཏ་ཱལའི་བླ་མ་) لقبی است که به رهبر دینی بوداییان تبت داده میشود. دالایی لاما بر رهبران هر چهار مکتب بودایی برتری دارد. در خلال سدهٔ ۱۷ تا سال ۱۹۵۹، دالایی لاما رئیس حکومت تبت بود و از لهاسا، پایتخت تبت، بر بخش بزرگی از این سرزمین فرمانروایی میکرد. برای دالایی لاما اغلب پیش از این لقب عنوان "حضرت مقدس" بهکار میرود.
پیروان دالایی لاما بر این باورند که بیدارگر (بوداسف) مهرورزی که اولوکیتشوارا نام دارد مانند همه زندگان باززایی دارد و دالایی لاما همان بیدارگر مهرورزی در جسمی جدید است.
واژهٔ دالایی در زبان مغولی به معنی «اقیانوس» است و لاما (بلا ما) معادل تبتی واژهٔ «پیر» در معنی مرشد است.
[ویرایش] منبع
ویکیپدیای انگلیسی، نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۰۷.


