یولیانوس
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فلاویوس کلاودوس یولیانوس(به لاتین:Flavius Claudius Julianus)یا ژولین مرتد (به فرانسوی: Julien l'Apostat) (زاده:۳۳۱-مرگ:۲۶ ژوئن۳۶۳ (میلادی))امپراتور روم از ۳۶۱ تا زمان مرگش بود. او واپسین امپراتور کافر روم بود و کوشید آیین پیشین را به روم بازگرداند.
بنمایههای مسیحی از او به نام ژولینِ مرتد یادمیکنند چرا که او به مسیحیت پشتکرده بود و میکوشید تا ریختی از مکتب افلاطونیون جدید را جایگزین آن کند.
او که در کنستانتینوپول زادهشدهبود پسر یولیوس کنستانتیوس نابرادری امپراتور کنستانتین یکم بود.
[ویرایش] تازش به ایران و پایان کار
وی در ۳۶۳ به تلافی تازش شاپور دوم به آمِد در سال ۳۵۹ به ایران تاخت و در آغاز پیروزیهایی بهدستآورد. فرماندهی سوارهنظام او با ایرانیای بود هرمز نام که به ایران پشتکردهبود. یولیانوس در پیروزیهایش از ابزار جاسوسان و خائنیان بهرهمیبرد. او در تازش به ایران ناوگان دریایی خود را در پشت سر ویراننمودهبود تا به سپاهیانش نشاندهد که راهی برای گریز نیست و باید پیروزشوند. شاپور نیز در میانرودان از شیوه رزمی زمین سوخته بهرهبرد. بدینگونه سرزمینهایی بیکاربرد به دست رومیان میافتاد و درنتیجه رومیان با گرسنگیرودرروگشتند. سرانجام در ژوئن ۳۶۳ ایرانیان که از فیل در جنگ سودمیبردند سپاه روم را در هم شکستند و یولیانوس نیز با نیزه سواری نیزهدار کشتهشد.
[ویرایش] منبع
- تورج دریایی،شاهنشاهی ساسانی،برگردان مرتضی ثاقبفر،نشر ققنوس،چاپ یکم،۱۳۸۳. ISBN 964-311-436-8
- نویسندگان ویکیپدیای انگلیسی،Julian the Apostate. (نسخه ۲۹ مه ۲۰۰۷)

