حادثه اتمی چرنوبیل
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حادثه اتمی چرنوبیل (Tchernobyl) بدترین حادثه اتمی تاریخ جهان است که در رآکتور شماره ۴ نیروگاه چرنوبیل اکراین در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ اتفاق افتاد.
این راکتور از رآکتورهای RBMK بود.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] حادثه
در ۲۵ و ۲۶ آوریل متصدیان راکتور برای انجام آزمایشی سیستم ایمنی راکتور را غیر فعال کردند (کندکنندههای نوترون را از آن خارج کردند).
نتیجه آن راکتوری بدون کندکننده مناسب و از دست خارج شدن کنترل آن شد . بدون توانایی در کنترل رآکتور، دمای آن به حدی رسید که بیشتر از حرارت خروجی طرح ریزی شده بود.
[ویرایش] انفجار اولیه
در ۱:۲۴ صبح یک انفجار اولیه پوشش ۱۰۰۰ تنی بالای رآکتور را بلند و راه را برای خروج مقدار زیادی بخار آب داغ هموار کرد. و این مقدمهای بود بر انفجار دوم ناشی از هیدروژن ، که ممکن است حاصل ترکیب بخار آب لولههای پاره شده و زیرکونیوم و یا حتی گرافیت هسته رآکتور بوده باشد.
[ویرایش] انفجار دوم
انفجار دوم سقف رآکتوررا پاره کرد و ۲۵ درصد از تاسیسات هسته رآکتور را از بین برد. گرافیت (کندکننده) سوزان و مواد داغ هسته که در اثر انفجار بیرون ریخته بود، باعث ایجاد حدود ۳۰ آتش سوزی جدید شد، واین شامل سقف قیر اندود و قابل اشتعال واحد ۳ نیز میشد که مجاور واحد ۴ واقع شده بود.
[ویرایش] عواقب ناشی از انتشار مواد رادیو اکتیو
تعداد زیادی از کارکنان تاسیسات در عرض چند ساعت نشانههای دریافت تشعشع رادیو اکتیو را نشان دادند. عده زیادی کارمند و آتش نشان که بدون محافظ مشغول به کار بودند، بیشتر بخاطر شروع آتش سوزی در سقف واحد ۳ بود که پیش بینیهای ایمنی را نادیده گرفتند. عده افرادی که در بیمارستانها بستری شدند ، تا ساعت ۶ صبح به ۱۰۸ و تا پایان روز اول به ۱۳۲ نفر رسید.

