دختر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

دو دختربچه در حال لبخند زدن
دو دختربچه در حال لبخند زدن

دختر، (شکل کوچک شده دخت) نامی در زبان فارسی برای فرزند مادینهٔ انسان در مقابل پسر. هم‌چنین به زنان خردسال یا باکره نیز دختر گفته می‌شود.[۱] در این معنا دوشیزه نیز به کار می‌رود.[۲] گاهی با واژه بچه ترکیب می‌شود تا بر خردسالی تاکید شود در آن صورت گفته می‌شود دختربچه.

فهرست مندرجات

[ویرایش] در ادبیات

در معنای فرزند مونث
به که هر دختر بداند قدر علم آموختن تا نگوید کس، پسر هشیار و دختر کودن است .[۳]
در معنای زن باکره
مردیت بیازمای وانگه زن کن دختر منشان به خانه و شیون کن.[۴]
جایگاه اجتماعی در ایران باستان
چنین گفت دانا که دختر مباد چو باشد به‌جز خاکش افسر مباد.[۵]

[ویرایش] پانویس

  1. معین ۱۴۹۸
  2. معین ۱۵۷۹
  3. پروین اعتصامی
  4. سعدی، به نقل از دهخدا
  5. فردوسی، به نقل از دهخدا

[ویرایش] منابع

این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[ویرایش] جستارهای وابسته