هوشع
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هوشع(در عبری:הוֹשֵׁעַ،یونانی:Ὠσηέ به معنی «رهایی از سوی خداست») پسر بئیری نخستین پیامبر از پیامبران کوچک عهد عتیق بود. او زنی به نام جومر دختر دبلایم را به زنی گرفت[۱] و از او صاحب دو پسر به نامهای یزرعیل و لوعمی و یک دختر به نام لوروحامه شد. در زمان پیامبری هوشع،بنیاسرائیل به پرستش بعل روی آورده و در مکانهای بلند قربانی میکردند[۲]، و پیکره گوسالهای را در سامره میپرستیدند.[۳] آنان یهوه را نشناخته و نسبت به وی خیانت ورزیده بودند،[۴] به طوری که وجود او را انکار میکردند.[۵] اما هوشع آنان را به یگانهپرستی و عدالت فراخواند.[۶] هوشع همچنین زنی زناکار خریداری کرد.[۷]
[ویرایش] پانویس
- ↑ هوشع ۱:۹
- ↑ هوشع ۱۴:۴
- ↑ هوشع ۵:۸؛۱۰:۵؛۱۳:۲
- ↑ هوشع ۱۹:۲؛۱:۱۴؛۶:۶؛۱۰:۱۲؛۱۲:۶؛۱۱:۱؛۴:۱۳؛۵:۴؛۹:۱ ارمیا ۳:۱۴
- ↑ ارمیا ۵:۱۳؛هوشع ۷:۱۱
- ↑ هوشع ۴:۲۱
- ↑ هوشع ۳:۱؛۲:۴
[ویرایش] منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.

