نامه به کودکی که هرگز زاده نشد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نامه به کودکی که هرگز زاده نشد عنوان کتابی است از اوریانا فالاچی، نویسنده و خبر نگار معروف ایتالیایی. منتشر شده در سال ۱۹۷۵.
این کتاب تا ژانویه ۲۰۰۷ بیش از ۴ میلیون نسخه (بدون احتساب کپیها) فروش داستهاست.[نیاز به ذکر منبع]
[ویرایش] موضوع
این کتاب در باره زنی است که حامله میشود، و در میان حیات و عشق ورزیدن یا سقط فرزندش دچار تردید میشود. اوریانا در سر آغاز این کتاب میگوید:
| دلیلی برای دروغ گفتن نیست! من مانند بسیاری از همْجنسانم حقیقت را انکار نمیکنم: آنچه از زبانِ قهرمانِ این کتاب حکایت کردهاَم، ماجراییست که ـ در زمانی نه چندان دور ـ برای خودم اتّفاق اُفتاده! من حامله شُدم، به طفلی که در شکم داشتم عشق ورزیدم وَ... |
او در این میان به نگرانی اش راجع به به دنیا آمدن فرزندش در دنیای بی رحم کنونی میپردازد:
| مُدام این سوالِ ترسْناک بَرام پیش میاومد که: نکنه دِلِت نخواد به دُنیا بیایُ متولّد بشی؟نکنه یه روز سَرَم هَوار بِزنی که: کی گفته بود منُ به دُنیا بیاری؟ چرا دُرُستم کردی؟ چرا؟ |
او در نهایت به خاطر بی موالاتی اش در امر مادری و نیز فشار دیگران در دنیای پیرامون او، علیرغم عشقی که به فرزند دارد، او را از دست میدهد و سقط میشود.
در نهایت کتاب با این جمله از زن به پایان میرسد که:
| زندهگی نه به تو احتیاج داره، نه به من! تو مُردی! منم شاید بمیرم! ولی مهم نیست، چونزندهگی نمیمیره! |
[ویرایش] ترجمه
این کتاب در ایران توسط یغما گلرویی در سال ۱۳۸۲ ترجمه و توسط انتشارات دارینوش متنشر شد.

