پشتون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پشتون (یا پختون، به اردو: پتان) نام گروهى از مردم ایرانی‌زبان که در کشورهای افغانستان٬ پاکستان و هند زندگی می کنند. اکثریت پشتون‌ها پیرو مذهب سنی حنفی اسلام هستند و علاوه بر زبان فارسی دری به زبان پشتو كه از شاخهٔ ایرانی شمال شرقی است صحبت مى‌كنند.

پشتون‌ها به دو طائفهٔ بزرگ تقسيم مى‌شوند:

افغان واژهٔ دیگریست که به اقوام پشتون گفته می‌شود اما قانون اساسی افغانستان هر تبعهٔ کشور افغانستان را صرفنظر از قومی که بدان تعلق دارد «افغان» اطلاق می‌کند.

[ویرایش] پیشینه

پشتون نام قبيله‌اى از آریائی‌های ایرانی است. لفظ پشتون در ریگ‌ودا پكهت (Paktas) آمده و با نام بخدی، بختی كه در كتاب اوستا براى باختر و بلخ ذكر شده ربط دارد. هرودوت مورخ یونانی آنرا پکتیس و پکتویس و سرزمین آنها را پکتیکا ذكر كرده. بطلمیوس هم آنرا پکتین (Pactyan) نوشته است.

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] منابع