عبدلله نوری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
عبدالله نوری، وزیرکشور کابینههای نخست رفسنجانی و خاتمی و نخستین رئیس شورای شهر تهران بود.
او که از جناح روحانیون مبارز به شمار میرفت، در کابینه دوم رفسنجانی از وزارت کنار گذاشته شد. در انتخابات دوره پنجم مجلس شورای اسلامی، در صدر فهرست کارگزاران و نیروهای خط امام، به عنوان نماینده مردم تهران برگزیده شد و تا به مدت یکسال رهبری فراکسیون اقلیت را در این مجلس بر عهده داشت. در سال ۱۳۷۶، پس از پیروزی خاتمی در انتخابات، نوری دوباره وزیر کشور شد، ولی پس از یک سال توسط اکثریت مجلس پنجم استیضاح شد. پس از استیضاح و برکناری از وزارت کشور، او روزنامه خرداد را منتشر کرد و چند ماه بعد، در اسفند ۱۳۷۷ با رای مردم تهران به عضویت شورای شهر درآمد. در تابستان ۱۳۷۸، برای امکان نامزد شدن در انتخابات دور بعدی مجلس، از شورای شهر تهران کناره گرفت، ولی اندکی بعد، بنابر شکایتهایی که از روزنامه خرداد شده بود، به ۵ سال زندان محکوم کرد و در نتیجه امکان نامزدی برای مجلس از او گرفته شد.

