شیخ عباس قمی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حجه الاسلام حاج شیخ عباس قمی ،یکی از محدثان بسیار پرکار قرن چهاردهم هجری است که در سال 1294 ه.ق مصادف با تقریبا 1254 ه.ش در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود.
[ویرایش] آثار
از محدث قمی کتابهای بسیاری ـ که در مجموع به 63 جلد می رسد ـ در رشته های گوناگون رجال ،اخلاق ،فقهه ،کلام ،لغت ،ادعیه و تاریخ و بویژه حدیث باقی مانده است که برخی از آنها عبارتند از :
- منتهی الامال
- الانوار البهیه که هر دو در تاریخ چهارده معصوم نگاشته شده اند
- تتمه المنتهی در تاریخ خلفای راشدین ،اموی و برخی از خلفای عباس
- تحفه الاحباب در رجال>
- شرح الوجیزه درعلم درایه الحدیث
- الکنی و الاقاب که زندگینامه بسیاری از علمای شیعه و سنی و برخی شعرا و ادبا و عرفا و امرا است
- مفاتیح الجنان
- ترجمه مصباح المتهجد که هر دو در موضوع ادعیه منقول از اهل بیت است
- سبیل الرشاد در عقاید بویژه مبدا و معاده
- ذخیره الابرار که تلخیص کتاب انیس التجار تالیف مولی مهدی نراقی و در موضوع فقه است .
[ویرایش] منابع
- مقدسه کتاب الکنی و الالقاب ،به قلم محمد هادی امینی ج 1 تهران کتبه الصدر 1368در این کتاب منابع متعدد که به زندگینامه ایشان اشاره دارند آمده است .
- دیدار با ابرار ،شماره 27 محد 9قمی حدیث اخلاص ،تالیف خلیل عبدا ...زاده معاونت پژوهشی سازمان تبلیغات اسلامی 1372
- سیمای فرزانگان جل 3
- حاج شیخ عباس قمی به قلم حجه الاسلام علی دوانی که کمیاب است
- وعاظ ایران به قلم محمد هادی امینی که کمیاب است .

