ارفکشاد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ارفکشاد یا ارفخشذ(عبری:אַרְפַּכְשָׁד به معنی رهاکننده) یکی از پنج پسر سام[۱] و نواده نوح[۲] است. ارفکشاد دو سال پس از طوفان نوح ولادت یافت.[۳] برادرانش الام،اشور،لود و ارام بودند.[۴]. پسر نخست ارفکشاد شالح یا صالح و دومین پسر او قینان نام داشت. در کتاب یوبیل،از ارفکشاد به عنوان نیای بزرگ اقوام اور و کشان نام برده شده است. ارفکشاد قلعه اورکلدانیان را در کرانه جنوبی فرات بنا نهاد.[۵] ارفکشاد چهارصد و سی و هشت سال زندگی کرد.[۶] نام او در نسبنامه داوود[۷]،نسبنامه عیسی[۸] و نسبنامه محمد[۹] ذکر شده است. شهر ارفکشاد در بینالنهرین سالها محل زندگی یزیدیان،مسلمانان و یهودیان بوده است.شهر ارفکشاد هماکنون در کشور عراق واقع است.
[ویرایش] پانویس
- ↑ پیدایش ۱۰:۲۲
- ↑ پیدایش ۲۴:۱۱
- ↑ پیدایش ۱۱:۱۲
- ↑ تواریخ ۱:۱۷
- ↑ یوبیل ۱۴:۱۷
- ↑ توا ۱:۱۷
- ↑ تواریخ ۱۴:۸
- ↑ لوقا ۳:۳۳
- ↑ سیرت رسول الله ص ۱۹
[ویرایش] منابع
- عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN ۹۶۴۳۰۷۱۶۳۴
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.
- ابن هشام. سیرت رسولالله صلی الله علیه و سلم. ترجمهٔ رفیعالدین اسحاق بن محمد همدانی قاضی. علیاصغر مهدوی. چاپ سوم، تهران: انتشارات خوارزمی، ۱۳۶۰، ۵۱۹.

