ناحور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ناحور (عبری:נָחֹור) به معنی «صفیر کشیدن» از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نامش نخستین بار در کتاب پیدایش آمده‌است. ناحور پسر سروج پسر رعو پسر فالج، پدر تارح و پدربزرگ ابراهیم بود.[۱] مادرش ملکا دختر قابر بود.[۲] ناجور با اوسکه دختر نستا و نواده اورقادیم که از نسل ارفکشاد بود،ازدواج کرد.[۳] هنگام تولد تارح، ناحور ۲۹ سال داشت. ناحور تا ۱۴۸ سالگی زندگی کرد.[۴] او هشت فرزند داشت که لابان پدر رفقه و بتوئیل پدر لیه و راحیل دو تن از ایشان بودند.[۵]با این حال برخی از مفسرین تورات پدر لابان را ناحور دیگری دانسته‌اند. نام ناحور در نسب‌نامه عیسی[۶] و نسب‌نامه محمد پیغمبر اسلام ذکر شده است.[۷]

[ویرایش] پانویس

  1. پیدایش ۱۱:۲۲
  2. یوبیل ۱۲:۲۲
  3. پیدایش ۱۱:۳۳
  4. پیدایش ۱۱:۲۵
  5. پیدایش ۱۱:۲۶؛۲۲:۲۰؛۲۴:۱۰؛۲۹:۵
  6. لوقا ۳:۲۱
  7. سیرت رسول‌الله ص ۱۹

[ویرایش] منابع

  • عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN ۹۶۴۳۰۷۱۶۳۴
  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
  • یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲. 
  • جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴. 
  • ابن هشام. سیرت رسول‌الله صلی الله علیه و سلم. ترجمهٔ رفیع‌الدین اسحاق بن محمد همدانی قاضی. علی‌اصغر مهدوی. چاپ سوم، تهران: انتشارات خوارزمی، ۱۳۶۰، ۵۱۹. 
نسب چهره‌های تورات/عهد عتیق از آدم تا داوود
آدم تا سام آدم شیث انوش قینان مهللئیل یارد خنوخ متوشالح لمک نوح سام
ارفکشاد تا یعقوب ارفکشاد شالح عابر فالج رئو سروج ناحور تارح ابراهیم اسحاق یعقوب
یهودا تا داوود یهودا فارص حصرون ارام عمیناداب نحشون شلمون بوعز عوبید یسی داوود