مناطق جغرافیایی و فرهنگی ایالات متحده آمریکا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] ایالات نیو انگلند
[ویرایش] ایالات
مین ، نیوهمپشایر، ورمونت ، ماساچوست ، کانکتیکات و رودآیلند.
[ویرایش] شهرهای مهم
بوستون در ماساچوست؛ هارتفورد در کانکتیکات؛ پراویدنس در رودآیلند.
نیواینگلند به عنوان کوچک ترین بخش در تقسیم بندی جغرافیایی ایالات متحده آمریکا ، دشت ها و مزارع حاصلخیز و آب و هوای معتدلی ندارد، با این حال نقشی برجسته در تاریخ آمریکا ایفا نموده است. از قرن هفدهم تا قرن نوزدهم، نیوانگلند مرکز ادبی و اقتصادی آمریکا بود.
مهاجران اولیه ای که به نیواینگلند آمدند، پروتستان های محافظه کار انگلیسی بودند که در جستجوی آزادی مذهبی، از کشورشان مهاجرت کرده بودند. آن ها قالب بندی سیاسی خاصی را به این منطقه دادند – انجمن شهر که توسط سالخوردگان و کلیسا اداره می شد، محلی بود که شهروندان در آن جمع می شدند تا مسایل و موضوعات مختلف را به بحث بگذارند. البته تنها مردان متشخص و متمول اجازه رای داشتند. این جلسات انجمن شهر، باعث نفوذ و همکاری گسترده اهالی نیواینگلند در امور سیاسی و دولتی شد. امروزه هنوز هم این جلسات در بسیاری از شهرهای ایالات نیوانگلند برگزار می شود، البته با این تفاوت که اکنون زنان هم می توانند در این جلسات شرکت کنند.
به علت طبیعت کوهستانی و غیر حاصلخیز نیوانگلند، کشاورزی و مزرعه داری در این ایالات، بر خلاف ایالات جنوبی، غیر ممکن بود. به همین علت از سال 1750 به بعد ساکنان نیوانگلند برای امرار معاش به حرفه های دیگر روی آوردند و کشتی سازی، ماهیگیری، تجارت و بازرگانی تبدیل به فعالیت های اصلی اهالی نیوانگلند شد. در زمینه تجارت و بازرگانی، اهالی نیوانگلند خصوصیات بارزی مانند سخت کوشی و پشتکار، زیرکی، تدبیر و صرفه جویی و ابتکار و خلاقیت از خود نشان دادند. با آمدن انقلاب صنعتی به آمریکا در نیمه اول قرن نوزدهم، این خصوصیات و استعداد مردم نیوانگلند در تجارت سبب شد تا در شهرهای ماساچوست ، کانکتیکات و رودآیلند، کارخانه های متعددی برای تولید انواع کالاها مانند پارچه، تفنگ و ساعت تاسیس شود. شهر بوستون به عنوان مرکز اقتصادی نیوانگلند، تامین کننده سرمایه اصلی جهت راه اندازی این صنایع بود.
در سال های اخیر، اکثر کارخانه جات و صنایع از این منطقه پرجمعیت، به ایالت ها و کشورهای دیگر که هزینه تولید در آنها پایین تر است، منتقل شده اند. با این حال به علت وجود صنایع میکروالکترونیک، کامپیوتر و بیوتکنولوژی و هم چنین دانشگاه های معروف، خدمات مالی و بانکی مناسب، توریسم و داروسازی در این مناطق، باعث رشد و قدرت اقتصادی نیواینگلند شده است.
نیواینگلند از نظر فرهنگی بسیار پیشرو و مترقی می باشد. وجود موسساتی هم چون ارکستر سمفونی بوستون و موزه هنرهای زیبا، به این ناحیه بار فرهنگی بالایی داده است. از نظر علمی و دانشگاهی نیز نیوانگلند جزو برترین مناطق آمریکا می باشد. شماری از برجسته ترین و بانفوذترین دانشگاه ها و کالج های دنیا در این منطقه هستند. دانشگاه هایی مانند هاروارد، ییل، براون، دارتموث، ولسلی، اسمیت، ام تی هالیوک، ویلیامز، آمهرست و وسلیان شماری از دانشگاه های نیواینگلند می باشند.
از آثار ادبی مشهور نیواینگلند می توان به کتاب های والدن و زندگی در بیشه زار اثر تورو اشاره کرد. امیلی دیکنسون و رابرت فراست نیز اهل نیواینگلند بودند. هریت پیچراستو ، نویسنده کتاب معروف کلبه عمو تام، که تاثیر بزرگی بر جنبش آزادی بردگان داشت، نیز از نیواینگلند بود.
از زمانی که برخی از ساکنان اصلی نیویانگلند به مرور زمان، به غرب مهاجرت کردند، مهاجران جدیدی از کانادا، ایرلند، ایتالیا و اروپای شرقی به نیوانگلند آمدند. اما علی رغم این جابجایی جمعیت، روح و جوهره اصلی نیوانگلند تغییری نکرده است. این موضوع را هنوز می توان در خانه های چوبی، برج های کلیسای سفید و چراغ های دریایی که در سرتاسر سواحل اقیانوس اطلس به چشم می خورند، مشاهده کرد.
[ویرایش] ایالات ساحلی اقیانوس اطلس
[ویرایش] ایالات
نیویورک ، نیوجرسی ، پنسیلوانیا ، دلاویر و مریلند.
[ویرایش] شهرهای مهم
نیویورک ، فیلادلفیا ، بالتیمور .
اگر نیوانگلند مرکز دانشمندان و تهیه کننده سرمایه برای هزینه های شکوفایی آمریکا در دوران انقلاب صنعتی بود، ایالات کنار اقیانوس اطلس مرکز صنایع سنگین و کارگری بودند. بزرگ ترین ایالات این ناحیه، نیویورک و پنسیلوانیا، تبدیل به مراکز کارخانه های صنایع سنگین مانند آهن، شیشه و فولاد شدند.
مهاجران این منطقه از تنوع و گستردگی بیشتری نسبت به مهاجران نیوانگلند برخوردار بودند. مهاجران هلندی در مناطق پایین دست رودخانه هودسن – مکانی که امروزه به نام نیویورک می شناسیم –مستقر شدند. سوئدی ها به ایالت دلاویر رفتند و کاتولیک های انگلیسی، مریلند را بنیان گذاشتند. یک عده از پروتستان های انگلیسی به نام فرقه كوايكرها نیز، در پنسیلوانیا مستقر شدند. در آن زمان کلیه این مناطق تحت حکومت انگلستان بود، اما بسیاری از مهاجران از نقاط گوناگون به این ایالت ها می آمدند و با مهاجرت تعداد زیادی آلمانی به این مناطق، یک جامعه آلمانی نیز در آن جا به وجود آمد.
مهاجران اولیه این ایالات، عموما کشاورز و یا تاجر بودند و این منطقه حکم یک پل ارتباطی بین شمال و جنوب آمریکا را داشت. فیلادلفیا که بین نیوانگلند و ایالات جنوبی قرار دارد، مرکز تشکیل کنگره قاره ای آمریکا بود؛ مجمع نمایندگان 13 ایالت آمریکا که جرقه استقلال آمریکا را زدند. هم چنین اعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا در سال 1776 و قانون اساسی ایالات متحده آمریکا در سال 1787 نیز در شهر فیلادلفیا شکل گرفتند. نیویورک و فیلادلفیا، 2 پایتخت اولیه آمریکا بودند.
ایالات ساحلی اقیانوس اطلس دارای اهمیت تاریخی و سیاسی بسیار زیادی می باشند. مدرسه نظامی وست پوینت در نیویورک و موسسه آموزشی علوم دریایی در آناپولیس مریلند، نشان دهنده اهمیت این ایالات می باشند. هم چنین جزیره الیس در نیویورک ، برای هزاران مهاجر در اوایل قرن بیستم، دروازه ورود به آمریکا شناخته می شد.
با گسترش سریع و روزافزون صنایع در این ایالات، رودخانه ها – مانند رود های هودسن و دلاور– تبدیل به مسیرهایی استراتژیک برای حمل و نقل دریایی شدند. به همین جهت شهرهای کنار رودخانه ها – نیویورک کنار رودخانه هودسن، فیلادلفیا کنار رودخانه دلاور و بالتیمور در کنار خلیج چساپیک – به طور شگفت آوری رشد کردند. امروزه نیویورک هنوز هم به عنوان بزرگ ترین شهر آمریکا و مرکز فعالیت های فرهنگی و قطب اقتصادی کشور شناخته می شود.
از آثار فرهنگی و هنری معروف نیویورک می توان به اپرای متروپولیتن ، اپرای نیویورک سیتی ، باله نیویورک سیتی، موزه هنرهای متروپولیتن و موزه گوگنهایم اشاره کرد. شماری از نویسندگان و هنرمندان معروف این مناطق هم عبارتند از: ادگار آلن پو ، شاعر و نویسنده داستان های کوتاه، والت ویتمن ، شاعر، آرتور میلر ، نمایشنامه نویس و نویسندگان معاصر جان آپدایک و فیلیپ روث.
ایالات ساحلی اقیانوس اطلس نیز مانند نیو اینگلند، شاهد انتقال بسیاری از صنایع و کارخانه های تولیدی خود به دیگر مناطق با هزینه های تولید کم تر بوده اند. اکنون اقتصاد این ناحیه بیشتر بر پایه صنایع داروسازی، صنایع ارتباطی و امور خدماتی می باشد.
[ویرایش] ایالات جنوبی
[ویرایش] ایالات
ویرجینیا ، ویرجینیای غربی ، کنتاکی ، تنسی ، کارولینای شمالی ، کارولینای جنوبی ، جورجیا ، فلوریدا ، آلاباما ، میسیسیپی ، آرکانزاس ، لوئیزیانا و تگزاس .
[ویرایش] شهرهای مهم
آتلانتا، جورجیا؛ نیواورلئان، شارلوت، میامی، نشویل و هوستون.
مهاجران اولیه جنوب نیز، مانند نیو انگلند، پروتستان های انگلیسی بودند. شمار زیادی از پروتستان های فرانسوی نیز به ایالات کارولینای جنوبی و لوئیزیانا مهاجرت کردند. بسیاری از فرماندهان جنگ های استقلال آمریکا از جنوب بودند و 4 رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا از 5 رییس جمهور اول آمریکا نیز ازایالت ویرجینیا بودند.
ایالات جنوبی بر خلاف طبیعت کوهستانی نیوانگلند و دره های حاصلخیز ایالات ساحلی اقیانوس اطلس، بیشتر بر پایه مزارع خانوادگی اداره می شدند. در این ایالات، مزارع بزرگ کشاورزی و زراعی مانند مزارع پنبه و تنباکو – که محصولات آن ها به ایالات شمالی و کشورهای آن سوی اقیانوس اطلس صادر می شد- وجود داشت که اداره آن ها نیازمند نیروی کار فراوانی بود. برای برآورده ساختن نیاز گسترده به کارگر، صاحبان مزارع جنوب، به برده های سیاه پوست نیاز داشتند. اما با اعلام قانون الغای برده داری، جنوبی ها با مشکل بزرگی روبرو شدند، به همین علت 11 ایالت جنوبی در سال 1861 با تشکیل كنفدراسيون كشورهاى آمريكا ، تصمیم به جدایی از ایالات متحده آمریکا و تشکیل یک کشور جدید گرفتند. از نظر ایالات شمالی، برده داری امری غیراخلاقی و غیر انسانی بود، اما از نظر ایالات جنوبی، برده داری، تنها روش ممکن برای ادامه حیات زندگیشان بود. جدایی ایالات جنوبی از آمریکا، منجر به جنگ داخلی آمریکا شد که در نهایت، این جنگ ها با شکست ایالات جنوبی پایان یافت و برده داری برای همیشه به پایان رسید. سال ها طول کشید تا صدمات و ویرانی های به جا مانده از این جنگ، التیام یابد.
اما با گذشت زمان، جنوب به تدریج تلخی های گذشته را از یاد برده است و در نیمه دوم قرن بیستم، ایالت های جنوبی، غرور و سربلندی گذشته را تحت لوای "جنوب جدید" به دست آوردند. نفوذ جنوبی ها در صحنه سیاسی آمریکا غیرقابل انکار می باشد؛ از سال 1976 تا کنون، تنها رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا که از ایالت های جنوبی نبوده است، رونالد ریگان می باشد. جیمی کارتر اهل جورجیا است و بیل کلینتون نیز اهل آرکانزاس می باشد. ایالات جنوبی هم چنین میزبان رویدادها و اتفاقات مهم بین المللی نیز می باشند، مانند فستیوال سالانه اسپولتو درشهر چارلستون واقع در کارولینای جنوبی و المپیک تابستانی 1996 در آتلانتای جورجیا.
امروزه جنوب با کارخانه ها، بانک ها و سیستم حمل و نقل پیشرفته اش، تبدیل به یک منطقه بسیار ثروتمند و مدرن شده است. در سرتاسر ایالات جنوبی، آسمان خراش های متعدد و بلندی به چشم می خورند و به خاطر آب و هوای معتدل و مناسب این ایالات، توریست ها و افراد بازنشسته زیادی از تمامی ایالات آمریکا و کشور کانادا به جنوب می آیند. این توریست ها، اعم از این که بازنشسته باشند یا صرفا برای تفریح و تعطیلات به این مناطق آمده باشند، در این ایالات آفتابی، مجموعه ای از فرصت های شغلی مناسب و حال و هوای سنتی این ایالات استفاده میکنند.
از نطر ادبی و فرهنگی نیز ایالات جنوبی، خصوصا در قرن بیستم، بسیار مهم و تاثیرگذار می باشد. نویسندگانی چون ویلیام فاکنر با رمان هایش درباره زندگی در میسیسیپی ، تنسی ویلیامز با نمایشنامه هایش و فلانری اکانر با داستان های کوتاهش، تنها شماری از مشاهیر ادبی جنوب به شمار می روند.
[ویرایش] غرب میانه
[ویرایش] ایالات
اوهایو ، میشیگان ، ایندیانا ،ویسکانسین ، ایلی نویز ، مینه سوتا ، آیوا ، داکوتای شمالی ، داکوتای جنوبی ، کانزاس ، نبراسکا ، میسوری ، اکلاهاما .
[ویرایش] شهرهای مهم
کلیولند ،دیترویت، شیکاگو، مینیاپولیس ، سنت پل و سنت لوییس .
ایالات غرب میانه به عنوان محل ملاقات فرهنگ های مختلف شناخته می شوند. در اوایل قرن نوزدهم مهاجران در جستجوی زمین های زراعی پربارتر به ایالات غرب میانه کوچ کردند و به زودی، اروپاییان مستقیما از سواحل شرقی به سمت غرب میانه راهی شدند. در سال های اخیر نیز جمعیت مهاجر این ایالات همواره دارای رشد و تنوع زیادی بوده است. هم چنین جمعیت زیادی از سرخ پوستان آمریکایی نیز در این ایالات زندگی می کنند. خاک حاصلخیز این مناطق به کشاورزان امکان کشت انواع محصولات زراعی و غلات مانند گندم و جو را می دهد و به همین علت این ایالات را با نام "ایالات حاصلخیز آمریکا" می شناسند.
اکثر زمین های ایالات غرب میانه، دشت ها و مزارع حاصلخیز هستند و به همین دلیل مزارع گندم زیادی در این ایالات به چشم می خورد. رودخانه میسیسیپی به عنوان یک عامل زندگی بخش در این ایالات می باشد که از سویی مهاجران را به سوی این ایالات کشانده است و از سوی دیگر عامل حاصلخیزی و باروری زمین های زراعی این مناطق می باشد. هم چنین این رود الهام بخش دو اثر ادبی کلاسیک نویسنده آمریکایی ساموئل کلمنس – با نام مستعار مارک تواین – بوده است؛ زندگی بر روی رود میسیسیپی و ماجراهای هاکلبری فین. از دیگر چهره های ادبی مشهور غرب میانه می توان از نویسندگان معروف؛ ارنست همینگوی و تونی ماریسون ، شاعران؛ کارل سندبرگ و لنگستون هیوز و مایا آنجلو و اولین آمریکایی برنده جایزه نوبل ادبیات ، سینکلر لوییس ، نام برد.
اهالی غرب میانه به دلیل رفتار دوستانه و صداقت و رک گویی شان معروف می باشند. بزرگ ترین شهر و مرکز عمده فعالیت های ایالات غرب میانه، شهر شیکاگو می باشد که دومین شهر بزرگ آمریکا نیز می باشد. شیکاگو که شهری بندری در کنار 5 دریاچه بزرگ آمریکا می باشد، به عنوان محل اتصال خطوط راه آهن در منطقه و هم چنین مرکز پروازهای بین المللی و سایر پروازها به تمام نقاط آمریکا شناخته می شود. در مرکز شهر شیکاگو برج سیرز قرار دارد که با 447 متر ارتفاع، از مرتفع ترین برج های جهان می باشد. غرب میانه، شهرهای بزرگ و مهم دیگری نیز دارد، اما بیشتر به دلیل شهرک های کوچکش، معروف می باشد. ایالات غرب میانه را گاهی "منطقه مرکزی و حیاتی" ایالات متحده آمریکا می نامند.
[ویرایش] غرب
[ویرایش] ایالات
نیومکزیکو ، آریزونا ، کلرادو ، وایومینگ ، مونتانا ، یوتا ، کالیفرنیا ، نوادا ، آیداهو ، اورگان ، واشنگتن ، آلاسکا و هاوایی
[ویرایش] شهرهای مهم
لس آنجلس، سان فرانسیسکو، دنور، لاس وگاس ،فینیکس ، آلبکرکی ، سانتافه ، سیاتل و هونولولو
آمریکاییان، اغلب از ایالات غربی به عنوان آخرین ایالاتی که مهاجران در آن ساکن شدند، نام می برند، اما قدمت اسکان مهاجران در کالیفرنیا بیشتر از اکثر ایالات غرب میانه می باشد. چندین سال قبل از جنگ استقلال آمریکا ، کشیش های اسپانیایی برای تبلیغ مسیحیت به کالیفرنیا می رفتند. در قرن نوزدهم نیز کالیفرنیا و اورگان قبل از بسیاری از ایالت های شرقی به ایالات متحده آمریکا پیوستند.
غرب، سرزمین چشم اندازهای با شکوه و زیبا، از جنگل های سرسبز و گسترده تا دشت ها و صحراهای وسیع و بی انتها می باشد. پارک ملی گرند کنیون در آریزونا، یکی از زیباترین مناظر طبیعی آمریکا می باشد. هم چنین دره خاطره در ایالت یوتا ، محل فیلم برداری بسیاری از فیلم های وسترن بوده است. این دره، محل مخصوص سرخ پوستان قبیله ناواحو – پرجمعیت ترین قبیله سرخ پوستان – به شمار می رود. هم چنین زمین های اختصاصی بسیاری دیگر از قبایل سرخ پوست مانند قبیله های هاپی، زونی، پوئبلو و آپاچی نیز در این منطقه می باشد.
از دیگر چشم اندازهای مشهور غرب می توان به برج شیطان در وایومینگ ( این برج را در فیلم برخورد نزدیک از نوع سوم می توانید ببینید) و پل رنگین کمان در یوتا – بزرگ ترین پل طبیعی جهان – اشاره کرد.
جمعیت در ایالات غربی پراکنده و کم می باشد، زیرا میلیون ها هکتار از زمین های بکر و دست نخورده این ایالات یه صورت پارک های ملی و در تملک دولت فدرال می باشد. پارک های ملی یو سه متی، یلو استون، سکویا و دره مرگ همگی در این مناطق واقع هستند. این پارک های ملی محلی برای تفریح و گذراندن اوقات فراغت آمریکایی ها و هم چنین فعالیت هایی نظیر ماهیگیری، چادر زدن، پیاده روی، قایق سواری، هیزم شکنی و استخراج معادن می باشند.
قسمت های جنوبی ایالات غربی قبلا متعلق به کشور مکزیک بوده است و آمریکا پس از جنگ هایش با مکزیک در سال های 48-1846 این ایالات را به خاک خود ضمیمه کرد. از همین رو تاثیر فرهنگ و آداب و رسوم مکزیک را به وضوح در این قسمت ها می توان دید و هم چنین درصد بالایی از جمعیت این نواحی از تبار آمریکایی- مکزیکی می باشند.
لس آنجلس به عنوان دومین شهر بزرگ ایالات غربی، به علت صنعت فیلم سازی هالیوود که در آن مستقر است، مشهور می باشد. به علت رشد سریع لس آنجلس و هم چنین وجود مرکز "سیلیکون ولی" در نزدیکی سان خوزه، کالیفرنیا تبدیل به پرجمعیت ترین ایالت آمریکا شده است. در کل، جمعیت ایالات غربی نرخ رشد بالایی دارد، خصوصا آریزونا، که با آب و هوای معتدل و مناسبش به صورت یک رقیب جدی برای ایالات جنوبی در جذب توریسم وافراد بازنشسته در آمده است و هم چنین لاس و گاس و نوادا که به عنوان مراکز بازی قمار در جهان شناخته می شوند.
با وجود کمبود آب در ایالات غربی، احداث سد بر روی رود کلرادو و دیگر رودهای این ایالات و پروژه های آب رسانی به آریزونای مرکزی، باعث شده است که شهرهای فینیکس در آریزونا و آلبکرکی در نیومکزیکو که زمانی شهرک هایی کوچک بودند، اکنون تبدیل به شهرهایی بزرگ با جمعیت زیاد شوند. پروژه های انتقال آب به این ایالات از فواصل دور، هم چنین باعث ایجاد امکان کشاورزی و گسترش مزارع غلات در این ایالات شده است و اقتصاد این مناطق را رونق بخشیده است. شهرهای سانتا فه و تائوس در نیومکزیکو ، مرکز هنرهایی مانند نقاشی، مجسمه سازی و اپرا می باشند.
آلاسکا که شمالی ترین ایالت آمریکا می باشد، محل زندگی تعداد کمی از پرطاقت ترین افراد می باشد. قسمت اعظم آلاسکا جزو مناطق حفاظت وحش و یا پارک ملی می باشد. هاوایی تنها ایالت آمریکا است که در آن تعداد آمریکاییان با اصلیت آسیایی بیشتر از تعداد آمریکاییان با اصلیت اروپایی می باشد. البته از سال های آغاز دهه 1980 تعداد بسیار زیادی از آسیایی ها به کالیفرنیا و خصوصا لس آنجلس مهاجرت کرده اند.
مشهورترین نویسندگان غرب عبارتند از: جان اشتاین بک ، که رمان خوشه های خشم او بسیار معروف می باشد و زین گری – متولد اوهایو و مقیم در کالیفرنیا – که رمان او به نام " سواران مراتع آتشین" تصویری ایده آلیستی از غرب اولیه ارایه می دهد.
[ویرایش] منابع
- جامعه و ارزش ها،نشریه الکترونیکی وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا ، جلد یازدهم، شماره دوم، ژوئن 2006
- persian.usinfo.state.gov/persian/USINFO_Persian/informationbridge.html




