شکار
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شِکار به معنی کشتن یا به چنگ آوردن موجودی زنده توسط موجود زنده دیگر است.
شکار حیوانات برای تجارت، (فروش پوست و مو و گوشت شکار) و برای تفریح و ورزش انجام میشود.
- شکار جرگه، که گاه در گذشته شکار قمرغه نامیده میشد، نوعی از شکار است که در آن مردم بسیاری نخجیر را احاطه نمایند تا حیوان به سمت شکارچی رانده شود. و در هند به این نوع شکار هتهجوری گویند.
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منابع
- فرهنگ آنندراج
- فرهنگ ناظمالاطباء

