احمد اول
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
احمد اول سلطان و خلیفه امپراتوری عثمانی بود که در سن سیزدهسالگی به جای پدرش محمد سوم به حکومت رسید.احمد اول با شاه عباس عهدنامه صلح بست و سلطه صفویان را بر آذربایجان و قفقاز به رسمیت شناخت. احمد اول همچنین نبرد با نیروهای هابسبورگ را پایان داد و در معاهده زیتواتوروک خراجگزاری اتریش به دولت عثمانی را لغو کرد.احمد اول از محمدآقا شاگرد سنان خواست که مسجدی در مقابل مسجد ایاصوفیه در استانبول بنا کند؛ این مسجد امروزه به مسجد سلطان احمد معروف است. احمد اول در سال ۱۶۱۷ در اثر ابتلا به بیماری تیفوس مُرد.
[ویرایش] منبع
- شاو استانفورد. تاریخ امپراتوری عثمانی. ترجمهٔ محمود رمضانزاده. چاپ اول، مشهد: آستان قدس رضوی، ۱۳۷۰.

