مستی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مستی در لغت به چند معناست ؛ یا آنکه در اثر شرب نوشیدنیهای الکلی رخ می دهد و یا اینکه به خوشی و شور و شوق فرد در اثر رویدادی خوش و فرح بخش ، اطلاق می شود. حالت دوم اگر بی هیچ علتی باشد عموما به دیوانگی تعبیر می گردد.
[ویرایش] حالتهای عمومی مستی در اثر الکل :
- خنده و خوشحالی زیاد
- جنب و جوش
- سخاوتمندی
- تهاجم
- بیباکی
- خشونت(بیشتر در مورد الکلیسم)
- خوابآلودگی(معمولا در اواخر حالت مستی رخ میدهد)
- بیدقتی
- بیتعادلی

