شغاد پسر زال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

شَغاد یا شُغاد نام برادر رستم است که موجب کشته شدن او و دیگر برادرش زواره و رخش شد. او در شکارگاه چاهی کند و آن را پر از تیغ و نیزه کرد. سپس رستم را به بهانهٔ شکار به آنجا برد و رستم سوار بر رخش به همراه زواره در آن چاه افتادند. رستم پس از افتادن در چاه در حالی که زخمی شده بود تیری به شغاد زد و او را کشته و کین‌ستانی کرد.

شغاد داماد شاه کابل بود.[1]

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] منبع

شاهنامهٔ فردوسی

زبان‌های دیگر