الیزابت دوم
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
الیزابت دوم (الیزابت الکساندرا مری ویندسور) (زادهٔ ۲۱ آوریل ۱۹۲۶) ملکهٔ شانزده کشور مستقل به نام «نواحی مشترکالمنافع» است. این شانزده کشور عبارتند از پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی، کانادا، استرالیا، نیوزلند ، جامائیکا، باربادوس، باهاماس، گرانادا، پاپوآ گینهٔ نو ، جزایر سلیمان ، تووالو ، سنت لوسیا ، سنت وینسنت و گرانادا ، آنتیگوا و باربودا ، بلیز و سنت کیتس و نویس است. پس از مرگ پدرش شاه جورج ششم در ۶ فوریهٔ ۱۹۵۲ این او بود که ملکهٔ پادشاهی متحد، کانادا، استرالیا، نیوزلند، سیلان، پاکستان و آفریقای جنوبی شد.
امروز بیش از ۱۲۸ میلیون نفر در کشورهایی زندگی میکنند که او صدر حکومت آنان است.
او در ضمن مقامهای صدر مشترکالمنافع، فرماندار عالی کلیسای انگلستان، لرد مان و دوک لانکستر را نیز به عهده دارد.
او در حال حاضر پس از شاه بامیبول در تایلند طولانیترین دورهٔ صدارت حکومت در جهان را به عهده دارد. در طول پنج دهه حکومت او شاهد ده نخست وزیر در پادشاهی متحد و چندین و چند نخست وزیر در سایر نواحی مشترکالمنافع بوده است.

