ویکیپدیا:پروژهٔ مترجمان/کوئیتو
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
الگو:باکس اطلاعاتی شهرها
"کوئیتو" (نام رسمی: "سانفرانسیسکو دو کوئیتو") پایتخت کشور اکوادور، واقع در شمال غربی آمریکای جنوبی، است. این شهر در شمال اکوادور (نگاه کنید به NG MapMachine satellite map ) در حوزۀ رود (رود) گویلاباما بر دامنههای شرقی (آتشفشان) پیچینچا قراردارد [ http://www.igepn.edu.ec/vulcanologia/pichincha/pichincha.htm] کهبا (15728پا؛4794متر) ارتفاع، یک آتشفشان فعال در رشته کوههای آندز است. ارتفاع این شهر 9300 پا (2850م) از سطح دریا است ( اندازه گیری شده در "پلاتزا دو لا ایندپندنسیا")، که سبب شده کوئیتو دومین پایتخت بلند جهان باشد. جمعیت این شهر بنا بر آخرین سرشماریها (2001) 1.399.378 نفراست. البته در سال 2005 جمعیت تخمینی این شهر 1.865.541 نفر بوده است (ایالت). کوئیتو حدوداً 112 مایل مربع (290کیلومتر مربع) مساحت دارد.
اینکه کوئیتو دومین پایتخت بلند جهان از لحاظ ارتفاع در جهان باشد تا حدودی جای بحث دارد زیرا لاپاز، در بولیوی، که بلندتر از این شهر است، پایتخت دولتی بولیوی است (یعنی جایی که دولت بولیوی در آن فعالیت میکند)؛ و در حقیقت ساکر که کم ارتفاعتر از کوئیتو است پایتخت قانونی بولیوی به شمار میرود.
کوئیتو در حدود 15 مایلی (25 کیلومتری) جنوب خط استوا واقع شده است. بنای تاریخیای که مشخص کنندۀ خط استوا است به زبان محلی لا میتاد دل ماندو (میانۀ جهان) نامیده میشود.
به دلیل ارتفاع و موقعیت جغرافیایی این شهر، کوئیتو دارای آب و هوای معتدل مایل به سرد است که تقریباً در طول سال ثابت است؛ بیشینۀ دمای آن معمولاً حدود 67 درجه فارنهایت (˚20C در روز و کمینۀ دمای آن حدود 49 درجۀ فارنهایت (˚10 C) در شب است. این شهر تنها دو فصل را تجربه میکند : تابستان (فصل خشک) و زمستان (فصل بارانی).
کوئیتو پس از گویاکوئیل دومین شهر پرجمعیت در اکوادور است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تاریخ
[ویرایش] دوران پیش از استعمار اسپانیا
اصل کوئیتو به هزارۀ اول باز میگردد، یعنی زمانی که قبایل صحرانشین به این منطقه پا گذاشتند و سر انجام در جایی که در حال حاضر کوئیتو قراردارد مرکزی تجاری را شکل دادند. در اوایل قرن شانزدهم، اینکاها با امید گسترش دسترسی قلمروشان، بر شهر غلبه کردند، اما با رسیدن اسپانیاییها در سال 1533م تمام آن نقشهها بر باد رفت. رومیناهوی، یک ژنرال جنگی اینکایی، به خاطر آنکه شهر به دست اسپانیاییها نیافتد، شهر را سوزاند و درنتیجه هیچ اثری از شهر پیش از دوران استعمار اسپانیا باقی نماند.
[ویرایش] مستعمره
مقاومت بومی در برابر کشور گشایی اسپانیایی طی سال 1534? ادامه پیدا کرد و در 15 آگوست همان سال فرانسیسکو پیزارو سانفرانسیسکو دو کوئیتو را بنیان گذاری کرد. 204 مستعمره نشین و سباستیان دو بنالکازار، که رومانهوی را مغلوب کرده، مقاومت منظم را به طور کامل پایان دادند، شهر را در 6 دسامبر 1534م [1] به طور رسمی بنیاد نهادند. پس از آن رومانهوی در 10 ژانویۀ سال 1535 اعدام شد. در 14 مارس سال 1541م کوئیتو شهر نامیده شد و در 14 فوریۀ سال 1556 "مای نوبل ی مای لیل سیوداد دو فرانسیسکو دو کوئیتو("شهر شکوهمند و سلطنتی سانفرانسیسکو کوئیتو") عنوان گرفت.
اسپانیاییها بیدرنگ کلیسای کاتولیک را در کوئیتو تاسیس کردند و اولین معبد (به نام ال بلن) پیش از آنکه شهر رسماً افتتاح شود ساخته شده بود. در ژانويه سال 1535م صومعۀ سان فرانسیسکو بنا نهاده شد که اولین صومعه از میان 20 کلیسا و صومعهای بود که طی دوران استعمار ساخته شد. اسپانیاییها با تلاش بسیار مردم بومی را به پذیرش مسیحیت وامیداشتند و از آنها به عنوان کارگر مجانی در ساخت و ساز، به خصوص در مراحل اولیه، استفاده میکردند. اسقف نشین کوئیتو در سال 1545م تاسیس شد و در سال 1849م به سراسقف نشین کوئیتو ارتقا یافت.
در سال 1809م پس از تقریباًً 300 سال از استعمار اسپانیا، کوئیتو شهری با 10000 سکنه بود، و در 10آگوست سال 1809م بود که اولین اعلانهای استقلال شنیده شد. با آمدن نیروهای اسپانیایی از لیما و پرو این جنبش در 12 آگوستسال 1810 خنثی شد و رهبران شورش و حدود 200 نفر از ساکنین شهر کشته شدند. زنجیرهای از درگیریها در 24مه سال 1822، زمانی که آنتونیو جوزه دو ساکر تحت فرماندهی سیمون بولیوار سربازان را وارد نبرد پیچینچا کرد، به ثمر نشست. پیروزی آنها دال بر استقلال کوئیتو و مناطق اطراف آن بود.
[ویرایش] گرن کلمبیا
چند روز پس از نبرد پیچینچا در 24مه سال 1822، رهبران شهر استقلال خود را اعلام کردند و اجازه دادند شهر به جمهوری گرن کلمبیا بپیوندد. سیمون بولیوار در تاریخ 16 ژوئن سال 1822 به کوئیتو رفت و در زمان امضای قانون اساسی کلمبیا در 24 ژوئن سال 1822 حاضر بود.
[ویرایش] پایتخت اکوادور
این ادامه داشت تا 13 مه سال 1830 یعنی زمانی که گرن کلمبیا تجزیه شد و این کشور جمهوری اکوادور نام گرفت، و کشوری مستقل شد. به دلیل آنکه کوئیتو خاستگاه اصلی بسیاری از فرهنگهای دوران پیش از استعمار اسپانیا بود و نیز به دلیل نقش آن در استقلال اکوادور و از آنجا که مقر دولتی مهمی بود به عنوان پایتخت کشور انتخاب شد.
از اولین سالهای جمهوری کوئیتو جهت دهندۀ راهپیماییها و هیجانهای سیاسی بود. در سال 1833 دولت اعضای انجمن ساکنین آزاد کوئیتو را، پس از توطئۀ آنها بر ضد دولت، ترور کرد و در تاریخ 6 مارس 1845 انقلاب مارسیست آغاز شد. بعدها در سال 1875م رئیس جمهور کشور گابریل گارسیا مورنو در کوئیتو ترور شد. 2 سال بعد در سال 1877م اسقف اعظم جوزه ایگناسیو چکا ی باربا مسموم و کشته شد.
در سال 1882م شورشهایی بر ضد رژیم دیکتاتور ایگناسیو دو وینتمیلا بر پا شد. پیروزی آنها به خشونتهایی که در سراسر کشور اتفاق میافتاد پایان نداد. در تاریخ 9 جولای 1883 فرماندۀ لیبرال الوی آلفارو در نبرد گویاکوئیل شرکت کرد و بعدها پس از درگیریهای دیگر، در تاریخ 4 سپتامبر 1895 رئیس جمهور اکوادور شد. او پس از اتمام دومین دورهاش در سال1911 به اروپا رفت اما پس از بازگشتش به اکوادور و تلاشش برای بازگشت به قدرت، در تاریخ 28 ژانویه 1912 دستگیر و روانۀ زندان شد، و به دست گروهی شورشی که به زندان یورش برده بودند ترور شد. بدن او در خیابانهای کوئیتو تا پارکی در شهر کشیده شد و در آنجا سوزانده شد.
در سال1932جنگ چهار روزه روی داد که یک جنگ داخلی بود و به دنبال آن نپتالی بنیفاز در انتخابات به پیروزی رسید اما پس از این انتخابات معلوم شد که وی یک گذرنامۀ پرویی داشته. در سال 1934 کارگران یک کارخانۀ بزرگ منسوجات دست به اعتصاب زدند و ناآرامیهای مشابه تا امروز ادامه دارد. در 12 فوریۀ سال 1949 پخش واقع بینانۀ رمان " جنگ جهانها ی چ. گ. ولز منجر به ایجاد فضای رعب و وحشت در سراسر شهر و کشته شدن 6 نفر، در آتش سوزیهایی که شورش کنندگان به راه انداخته بودند، شد.
در سالهای اخیر، کوئیتو نقطۀ مرکزی تظاهراتهای عظیمی بوده که منجر به برکنار شدن این رؤسای جمهور شده است: آبدالا بوکارام (5فوریۀ 1997) ، جمیل مهاد (21 ژانويه (2000) و لوسیو گوتیرز (20 آوریل 2005).
[ویرایش] جغرافی ==
کوئیتو در رشته کوههای شمالی اکوادور در حوزۀ رود گویلاباما قراردارد. بخش شرقی این حوزه را چندین آتشفشان محاصره کردهاند، که عبارتند از: کوتوپاکسی، آنتیسانا، سینکولاگوآ و کایامب (آتشفشان) در شرق؛ ایلینیزا، آتاکازو، پیچینچا و پولوگوآ در غرب.
گوآگوآ پیچینچا تنها 13 مایل (21کیلومتر) از غرب کوئیتو فاصله دارد و فعالیت آتشفشانی مداومی از خود نشان داده است و به طور دائم تحت کنترل و مراقبت است. آخرین فعالیت فوارانی مهم آن در تاریخ 5 اکتبر و 7 اکتبر 1999 به ثبت رسیده که در آن زمان حجم عظیمی از خاکستر بر روی شهر نشست و اختلال فراوانی، از جمله بسته شدن فرودگاه بینالمللی شهر، را سبب شد. بدترین اتفاق در سال 1660 روی داد که بیش از 10 اینچ (25 cm) خاکستر شهر را پوشاند. کوئیتو تنها پایتخت جهان در دنیا است که به طور مستقیم در معرض خطر یک آتشفشان فعال قراردارد. »فعالیت دیگر آتشفشانهای نزدیک نیز میتواند بر این شهر تاثیر گذار باشد؛ در ماه نوامبرسال 2002 پس از فورانی در آتشفشان رونتادور به مدت چند روز بارانی از خاکستر بر شهر میبارید(بیش از آنچه در سال 1999 روی داد). « [2]
این منطقه زلزله خیز نیز میباشد. شدیدترین زلزلهای که تا کنون در کوئیتو روی داده در سال 1797 بوده که در آن 40.000نفر کشته شدهاند. آخرین رویداد جدی زلزله با شدت 7 در مقیاس ریشتر در سال 1987 روی داد که مرکز آن در حدود 50 مایلی (80 کیلومتری) این شهر بود و منجر به کشته شدن تقریباً 1000 نفر در اکوادور شد. به ساختمانهای کوئیتو خسارت کمی وارد شد.
در تاریخ 16 اکتبر سال 2006 شهر زلزلهای را با شدت 1/4 در مقیاس ریشتر احساس کرد. هیچ خسارت جدیای گزارش نشد.
فهرستی از آتشفشانها، پارکهای طبیعی و جاذبههای طبیعی مهم اطراف کوئیتو در زیر آمده است:
- منطقۀ حفاظت شدۀ آتشفشان پاسوچوا
- پارک طبیعی آتشفشان کوتوپاکسی
- [ http://www.getquitoecuador.com/quito-natural-attractions/Illinizas_mountains.html منطقۀ حفاظت شدۀ اکولوژیک ایلینیزاز پیکس]
- منطقۀ حفاظت شدۀ آتشفشان آنتیسانا
- [ http://www.getquitoecuador.com/quito-natural-attractions/guagua_pichincha_rucu_pichincha_volcanoes.html منطقۀ حفاظت شدۀ آتشفشانهای روکو و گوآگوآ پیچینچا]
*آبشارهای گرم پاپالاکتا واویاکاچی
*دریاچههای موجاندا کاجاس
- [ http://www.getquitoecuador.com/quito-natural-attractions/pululahua_volcano_reserve.html منطقۀ حفاظت شدۀ گیاه و زمین شناختی آتشفشان پولولاهوا]
*باغ وحش کوئیتو *منطقۀ حفاظت شدۀ جنگل میندو نامبیلو کلود
[ویرایش] جمعیت شناسی
(سرشماری سال 2001)
نگاه کنید به کانتون کوئیتو(= "دیستریتو متروپولیتانو دو کوئیتو").
[ویرایش] = مناطق توپوگرافیک (موضع نگاری)
کوهها کوئیتو را به سه بخش تقسیم کردهاند:
- بخش مرکزی شهر قدیمی استعماری را در خود جای میدهد
- بخش جنوبی بیشتر صنعتی و مسکونی است (منطقۀ مسکونی طبقۀ کارگر)
- بخش شمالی کوئیتوی امروزی است با ساختمانهای بلند، مراکز خرید، منطقۀ اقتصادی و مناطق مسکونی طبقات بالاتراجتماع. فرودگاه بینالمللی ماریسکال سوکر [8] دربخش شمالی قرار دارد.
[ویرایش] تقسیمات سیاسی
از زمان انتخابات سیاسی اکتبر سال 2004 کوئیتو به 19 بخش انتخاباتی شهری ("parroquias electorales urbanas ") تقسیم شد. این بخشها با بخشهای شهرداری که مرزهای آن را شهرداری کوئیتو تعیین میکند، متفاوت هستند و مرزهای آن را سازمانهای انتخاباتی مشخص میکنند.
بخشهای زیر 19 بخش انتخاباتی این شهر هستند:
- آلفارو
- بنالکازار
- چاپیکروز
- شیلوگالو
- کوتوکولائو
- ال سالوادور
- گونزالز سوارز
- گواپولو
- لا فلورستا
- لا لیبرتاد
- لا ماگدانلا
- لا ویسنتینا
- سان بلاس
- سان مارکوس
- سان روک
- سان سباستین
- سانتا باربارا
- سانتا پریسکا
- ویلا فلورا
[ویرایش] نقاط دیدنی
[ویرایش] کوئیتوی شمالی
تصویر:کوئیتو شمال تصویر:کوئیتو غروب تصویر:شمالی کوئیتو از پیچینچا
بخش شمالی کوئیتو جایی است که منطقۀ اصلی تجاری شهر در آن واقع شده است. این بخش همچنین منطقۀ سکونت طبقات متوسط و بالای اجتماع است و تعداد بسیار زیادی ساختمان را در خود جای داده است. فرودگاه بینالمللی شهر و مناطق اصلی تفریحی نیز در این بخش واقع شدهاند.
[ویرایش] موزۀ مرکزی دل بانکو
این موزه [9] نمایشگاه جامعی از هنر، تاریخ و فرهنگ اکوادوری است. در طبقۀ همکف این موزه مجموعۀ بزرگی از ظروف سفالی، مجسمهها، طلا،سنگها و حتی یک بدن مومیایی که مربوط به دورۀ پیش از استعمار (شامل دورۀ پیش از اینکاها) است به چشم میخورد. در آنجا همچنین ماکتهای هرچند تحریفشده اما قابل توجهی وجود دارند که کمک میکنند بتوانیم تصور کنیم بخشهای مختلف اکوادور، از قلعۀ پامبامارکا گرفته تا مجموعۀ سنگچینهای کوچاسکویی به چه شکل بودهاند. مهمترین قسمت این مجموعه یک ماسک آفتابی طلا مربوط به فرهنگ لا تولیتا است. طبقۀ دوم به هنر دوران استعمارتعلق دارد؛ در این قسمت تعداد زیادی نقاشی و مجسمه با موضوعهای مذهبی به نمایش گذاشته شده است. طبقۀ سوم به هنر اکوادوری معاصر اختصاص یافته.
[ویرایش] پارکها=
- پارک متروپولیتن [10] با 1.376 جریب (57/5کیلومتر مربع) مساحت بزرگترین پارک در آمریکای جنوبی است. (به عنوان مقایسه، پارک مرکزی عظیم نیویورک 843 جریب (4/3کیلومتر مربع) مساحت دارد.) این پارک بر دامنههای شمال کوئیتو، پشت استادیوم (فوتبال) المپیک آتاهوالپا واقع شده است. پارک متروپولیتن برای دوچرخه سواری کوهستانی، پیاده روی، یا دویدن محل مناسبی است. بیشترین بخش این پارک جنگل اوکالیپتوس است که راههای باریکی از میان آن گذشته است. مجسمههای زیادی در این پارک به نمایش عمومی گذاشته شدهاند. در این پارک 4 محل مخصوص وجود دارد که مردم میتوانند از آن برای پیک نیک یا کبابپزی استفاده کنند. قسمت شرقی پارک دید کوتوپاکسی، آنتیسانا [11] و حوزۀ رود گویلاباما را دارد.
- لا کارولینا [12] پارکی 5/165جریبی (670.000مترمربعی) است که در بخش بنالکازار در قسمت میانی منطقۀ تجاری و خرید کوئیتو، بین خیابانهای اونیدا آمازوناس، اونیدا شیریس و اونیدا ناسیونس یونیداس واقع شده است. اهالی کوئیتو آخر هفتهها را در لا کارولینا جمع میشوند تا فوتبال، بسکتبال، اکوا-والی (مدل اکوادوری والیبال که در آن تاکید کمتری بر آبشار برای کسب امتیاز میشود؛ بیشتر بر پرتاب تکیه دارد و بازیکنان اجازه دارند مانند فوتبال از پاهایشان استفاده کنند) بازی کنند، ورزشهای هوازی انجام دهند، کایت هوا کنند، بدوند، چیزی بخورند یا فقط مردمی را که قدم میزنند تماشا کنند. در قسمت جنوبی پارک برکۀ کوچکی هست که در آنجا میتوان قایقها پدالی کرایه کرد؛ در این قسمت یک پارک اسکیت برای دوچرخه سواری و اسکیت بازی کردن نیز وجود دارد. مشهور است که هنرمندان در آخر هفتهها در این پارک هنرنمایی میکنند. بازدیدکنندگان درقسمت غربی پارک به مرکزنمایشگاه کوئیتو [13] که هر ماه نمایشگاههای مختلفی برگزار میکند برخورد خواهند کرد؛ باغهای گیاه شناسی کوئیتو و یک ویواریوم (مجموعهای از نمونههای مختلف جانوری و گیاهی) نیز در این قسمت از پارک قرار دارند.
- ال اجیدو [14] پارکی است که بین بخش قدیمی شهر و قسمت جدید آن واقع شده است. این پارک به خاطر صنایع دستیای که هر هفته شنبهها و یکشنبهها در آن به فروش گذاشته میشود مشهور است. نقاشان محلی نسخههای بدل نقاشیهای اوسوالدو گویاسامین [15]، ادواردو کینگمن یا گونزالو اندارا کرو را در اینجا میفروشند. اوتاوالنوس پولیورهای سنتی، پانچو، فرش و جواهرآلات میفروشد.
- پارک لا آلامدا [16] قدیمیترین رصدخانه [17] را در آمریکای جنوبی داراست. در این پارک مجسمۀ یادبودی از سیمون بولیوار وجود دارد و نیز دریاچهای که میتوان در آن قایق کرایه کرد.
[ویرایش] شهر قدیمی=
تصویر:کوئیتو CCM مرکز تاریخی، که به "سنترو هیستوریکو" معروف است درکنار مرکز تاریخی کراکو(کراکویا) [18] در لهستان به عنوان اولین مکان فرهنگی میراث جهانی یونسکو [19] در سال 1978م انتخاب شد [20]. این مرکزدارای بازارهای زیبای فراوان (که معروفترین آنها بازار استقلال است)و کلیساهایی با معماری مانیریست و باروک میباشد. کلیسای جامع، صومعه و کلیسای سنت فرانسیس، که بزرگترین ساختمان دورۀ استعمار است که اسپانیاییها در آمریکای جنوبی ساختهاند، کلیسای ال ساگاریو، کلیسا و صومعۀ سانتا دومینگوو کلیسای جامعۀ یهود یا "لا کامپانیا" که با الگو گرفتن از کلیسای جسو در رم ساخته شده از جملۀ این کلیساها میباشد. چندین موزه نیز در این مرکز وجود دارد که بسیاری از آنها به هنر و تاریخ دورۀ استعمار اختصاص دارد؛ برخی از مشهورترین این موزههاعبارتند از:موزۀ شهر("موزه دو لا سیوداد")[21] ، مرکز فرهنگی متروپولیتن[22] و موزۀ صومعۀ سنت فرانسیس. مراکز خرید در اطراف این منطقه پراکندهاند.
»فهرستی از بناها و کلیساهای میراث یونسکوی کوئیتو به همراه شرحی از هر یک در این سایت آمده است:
- [23] «
[ویرایش] ال پانسیلو
- " مطلب اصلی: ال پانسیل"
تصویر:کوئیتو پانسیلو ال پانسیلو تپهای است به ارتفاع حدود 9.895 پا (3.016متر) از سطح دریا که در وسط شهر واقع شده است. مجسمۀ مریم مقدس بر قلۀ ال پانسیلو قراردارد و از بیشتر نقاط شهر کوئیتو قابل روئیت است. این مجسمه بر اساس مجسمهای که اثر برناردو دو لگاردا بوده در زمان استعمار اسپانیاییها ساخته شده و به نام "لا ویرجین دو کوئیتو" معروف است.
در سال 1976م آگوستین دو لا هران ماتوراس به فرمان مذهبی اوبلیتها به کار گماشته شد تا مجسمۀ آلومینیومی یاد بود مریم عذرا را به ارتفاع 5/134 پا (41متر) بسازد؛ این مجسمه بر پایۀ بلندی بر روی پانسیلو نصب شد. این مجسمه از هفت هزار قطعۀ آلومنیومی ساخته شده است. مجسمه در تاریخ 28 مارس 1976 به دست یازدهمین اسقف اعظم کوئیتو، پابلو مونوز وگا، پردهبرداری شد.
حضرت مریم بر روی یک کره ایستاده و بر روی یک مار قدم گذاشته، که البته تمثال شناسی سنتی مریم عذرا است. آنچه که کاملا سنتی نیست اینست که او دو بال دارد. مردم کوئیتو با افتخار ادعا میکنند این تمثال تنها تمثالی از حضرت مریم در جهان است که مانند فرشته دو بال دارد. در ساخت این مجسمۀ یادبود از مجسمۀ مشهور "ویرجین دو کوئیتو" (مریم عذرای کوئیتو) اثر برناردو دو لگاردا در سال1734که به نام "رقصنده" نیز مشهور است، و در حال حاضر زینت بخش محراب اصلی کلیسای سنت فرانسیسکو است، الهام گرفته شد. »این تمثال مریم عذرا نشانگر نقطۀ عطفی در مکتب هنر کوئیتو(که یکی از مشهورترین مکاتب قارۀ آمریکا است ) میباشد زیرا مریم عذرا را با حرکتهای فراوان نشان میدهد که در واقع در حال رقص است در مقابل مریم عذرای ثابت سنتی که در قرن 18 خلق میشد.
«
[ویرایش] تراموای هوایی به کروز لوما
تصویر:کوئیتو تلفریکو از ماه جولای سال 2005 کوئیتو یک تراموای هوایی دارد که به "تلفریکو" مشهور است Telefériqo مسیر این تراموا از مرکز شهر است تا تپۀ معروف به کروز لوما در سمت شرقی آتشفشان پیچینچا. بازدیدکنندگان با سوار شدن بر تراموا میتوانند به ارتفاع حدود 12.000پایی (بیش از 4.100متری) بروند که در آنجا چندین رستوران، کافی شاپ و مغازههای مختلف وجود دارد. دمای هوا در آنجا چندین درجه سردتر از خود کوئیتو است. در آنجا راههای باریکی نیز برای پیاده روی وجود دارد.
علاوه بر تراموای هوایی به کروز لوما تلفریکو به طور کلی مرکزی است برای بازدیدکنندگان که جذابیتهای توریستی فراوانی دارد، از جمله: یک شهر بازی (پارک ولکانو)، رستورانهای غذاخوری مناسب، کالسکه سواری، بازی پینت بال، مراکز خرید، مراکز بزرگ فروش مواد غذایی و مکانهای دیگر
*توضیح دربارۀ تراموای کوئیتو، بهای بلیط، موقعیت آن و مسیر رسیدن به آن از شهر
[ویرایش] خارج از شهر
لا میتاد دل ماندو [24] (به معنی وسط جهان) روستای کوچکی است که تحت ادارۀ استانداری پیچینچا است و در فاصلۀ 22 مایلی (35 کیلومتری) شمال کوئیتو بر روی خط استوا واقع شده است؛ بازدیدکنندگان در این روستا از بنایی دیدن میکنند که به نشانۀ خط استوا ساخته شده و موزهای تاریخی و نیز یک آسمان نما، چندین نمایشگاه و فروشگاه را در خود جای داده است.
پولولاهوآ آتشفشانی است که چندان فاصلهای از لا میتاد دل ماندو ندارد. این آتشفشان حفره یا دهانهای دارد که از نقطهای که با ماشین قابل دسترس است دیده میشود.
باغ وحش کوئیتو[25] در نزدیکی روستای گویلاباما در حدود 12 مایلی (20کیلومتری) کوئیتو قراردارد. این باغ وحش دارای بزرگترین مجموعۀ جانوران بومی در اکوادور، از جمله چندین حیوان که از بازار غیر قانونی پوست باز پس گرفته شدهاند، میباشد. » *رصد کوئیتساتوی خورشیدی در خط استوا
«
[ویرایش] تیمهای فوتبال حرفهای
- [لیگا دپورتیوا یونیورسیتاریا (کوئیتو)| لیگا دپورتیوا یونیورسیتاریا ]]
- سوسیداد دپورتیوا اوکاس
- باشگاه دپرتیوو ال ناسیونال
- سوسیداد دپورتیوو کوئیتو
[ویرایش] شهرهای خواهر
کوئیتو چهار شهر خواهر دارد، که در این سایت نشان داده شده است: Sister Cities International, Inc. (SCI) این شهرها عبارتند از:
- [[تصویر:الگو:نام مستعار پرچم اسپانیا|22x20px|الگو:نام مستعار کشور اسپانیا]] مادرید، اسپانیا
لوئیس ویل (کنتاکی،ایالات متحده آمریکا
سنت پال (مینسوتا،ایالات متحده آمریکا
کورال گیبلز (فلوریدا،ایالات متحده آمریکا- [[تصویر:الگو:نام مستعار پرچم کانادا|22x20px|الگو:نام مستعار کشور کانادا]] [[舒焰涫鎉] ([[擎涫茄ی鎉]?樓淝锨)
[ویرایش] همچنین نگاه کنید به=
- اکوادور
- گویاکوئیل
HCJB*
- ال پانسیلو
- نقاشان آمریکای لاتین
- میتاد دل موندو
- جهان 66: کوئیتو
- ویکی تراول: کوئیتو
- چارلز ماری دو لا کوندامین
- کوارنتا
شهرهای خواهر: بوینس آیرس، آرژانتین و بوکستن، انگلستان
[ویرایش] منابع=
[ویرایش] عمومی
Quito Distrito Metropolitano # وب سایت رسمی History# بر گرفته در 12آوریل 2005، ورودی توریست کوئیتو، Corporación Metropolitana de Turismo
# هتلها، تور، تاریخ، راهنمای رستورانهای کوئیتو ، نقشهها و راهنمای پروازهای کوئیتو، اطلاعات هر ماه به روز میشود، منظرهای غیر رسمی از شهروب سایت
Quito City# اطلاعات به روز و شرحی از مفاخر مشهور Google# Google Google Ecuador##
-
- Google Search:## ecuador Google News
-
- Google Search: Quito Google Answers
78.350000&spn=2.576294,3.944092&t=k&hl=en Google Maps Satellite view, Quito
[ویرایش] نقشهها/ تصاویر ماهوارهای/ جغرافی=
CIA - The World Factbook --# Ecuador شامل نقشۀ کلی کوچک اکوادور(CIA)
- اکوادور(نمای کشور ازNational Geographic MapMachine) شامل نقشههایMapMachine و تصاویر ماهوارهای از اکوادور و کوئیتو(انجمن ملی جغرافیا)
دسته : استان در پیچینچا واقع شده دسته: شهرهایی که به نام قدیسین مسیحی نامیده شدهاند دسته: پایتختها در آمریکای جنوبی دسته: مراکز استانها در اکوادور دسته: کوئیتو (استان) دسته: مکانهای میراث جهان در اکوادور دسته: شهرهای خواهر لوئیس ویل دسته: 1534 مؤسسه

