اهل بیت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
از نظر شیعیان و بسیاری از اهل سنت اهل بیت، علی، فاطمه و فرزندان آنها حسن و حسین و تمام امامان شیعه (پیامبر و دخترش و ۱۲ امام) را شامل میشود.[۱]. اهل بیت، یکی از ثقلین هستند.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] اهل بیت در قرآن
قرآن از این کلمه برای خاندان ابراهیم استفاده کرده و به آنان بخشایش و برکت آسمانی را نوید دادهاست [۲]. همچنین در جای دیگر، این کلمه برای اشاره به خاندان پیامبر اسلام به کار برده و گفته که خداوند، آنان را از هرگونه زشتی و پلیدی پیراسته است[۳].
[ویرایش] مقصود از اهل بیت
همه مفسران شیعه و بسیاری از مفسران اهل سنت مراد این آیه را پنج تن آل عبا، یا اصحاب کساء دانستهاند: پیامبر اسلام، فاطمه، حسن، حسین.
این نظریه بر روایات شیعه و سنی تکیه دارد؛ روایاتی نظیر حدیث کساء، حدیث مباهله، و حدیث مودت قربی [۴][۵][۶]
مقصود از اهل بیت در احادیثی چون حدیث ثقلین، حدیث سفینه، و حدیث نجوم، امامان دوازده گانه اند؛ زیرا به دلایل عقلی و نقلی منزلتی که در این احادیث آمده تنها برای آنان ثابت است؛ چنانچه جمعی از اهل سنت هم به آن تصریح کرده اند[۷]
[ویرایش] مقام اهل بیت
بنا بر نصّ قرآن، محبت اهل بیت بر هر مسلمانی واجب است [۸][۹] روایات فراوانی بر این حقیقت گواهی میدهند؛ از جملهاست روایتی از پیامبر اسلام که گفت: «من دوست دارم هر کس آنان را دوست بدارد و دشمنم با کسی که آنان را دشمن بدارد.»[۱۰] همچنین گفتهاست: «آنان کشتی نجات اند. هر کس از آنان پیروی کند نجات مییابد، و هر کس سر پیچد هلاک میشود.»[۱۱][۱۲]
[ویرایش] كتابشناسى
- امامشناسی ،تالیف علامهآيةالله حاجسيّدمحمّدحسين حسينيطهراني مجموعهاي است از بحثهاي تفسيري ، فلسفي ، روائي ، تاريخي ، اجتماعي دربارۀ امامت و ولايت بطور كلّي.
[ویرایش] منابع
- ↑ http://www.hawzah.net/per/k/ahlebit/03.htm#f1
- ↑ سوره هود، آیه ۱۱
- ↑ سوره احزاب، آیه ۲۳
- ↑ دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۰/۲۶۶
- ↑ فضائل الخمسه من الصّحّاح السّته، ۱/۲۱۴
- ↑ اعیان الشیعه، ۱/۳۰۹
- ↑ المراجعات، ۱۴-۱۹
- ↑ سوره شوری/۲۳
- ↑ مناقب ابن حنبل، ۱۱۰
- ↑ ذخائر العقبی، طبری/۱/۲۳
- ↑ المستدرک، حاکم نیشابوری /۳/۳۴۳
- ↑ الغدیر۲/۳۰۰ و/۳۰۱

