رومانتیسیسم
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
رومانتیسیسم، عصری از تایخ فرهنگ در غرب اروپاست، که بیشتر روی آثار هنر، ادبیات و موسیقی نمایان شد.
رومانتیسیسم در اصل، جنبشی هنری بود که در اواخر قرن هجدهم (میلادی) در ادبیات و سپس هنرهای زیبا، ابتدا در انگلستان و سپس به آلمان،فرانسه و سراسر اروپا سرایت کرد.رومانتیسیسم تا حدودی بر ضد جامعه اشرافی و عصر روشنگری (به طور بهتر عقلانی) بود. گفته میشود که ایدئولوژی انقلاب فرانسه و نتیجههای آن این طرز فکر را تحت تاثیر خود قرار داد.
رومانتیسیسم را، همانطور که از نامش پیداست، باید نوعی واکنش احساسی در برابر عقلانیت به حساب آورد. تمایلی به برجسته کردن خویشتن انسانی،گرایش به سوی خیال و رویا، به سوی گذشتهٔ تاریخی و به سوی سرزمینهای نا شناخته.از دید انسان رومانتیک، جهان به دو دسته عقلانی (به قول نووالیس: جهان اعداد و اشکال) و به دسته احساسات و یا به طور بهتر والاترینها و زیباییها تقسیم میشود.
در زمینهٔ هنرهای زیبا، رومانتیسم با جدایی از کلاسیسم خشک و کنار نهادن مضمونهای باستانی، حرکتی نو در طرح و رنگ به وجود آورد.
نمایندگان برجستهٔ این سبک در نقاشی دولاکروا،گرو و ژریکو و در مجسمه سازی داوید دانژه و باری بودند.
[ویرایش] رومانتیسیم و موسیقی
در این میان میتوان از آثار ارنست هوفمان، بتهوون، شوپن، شوبرت، فلیکس مندلسون، روبرت شومان، فرانتس لیست، برامس،هکتور برلیوز، یوهان اشتراوس، آنتوان بروکنر، ریچارد واگنر، آنتوان بروکنر، و پیتر ایلیچ چایکوفسکی را نام برد.
[ویرایش] رومانتیسیم و ادبیات
از پیشوایان جنبش رومانتیک در ادبیات عبارت هستند از گوته، پوشکین، شیلر، ویکتور هوگو و لرمانتوف.
[ویرایش] منابع
- Meyer H. Abrams, ۱۹۷۱. The Mirror and the Lamp : Romantic Theory and the Critical Tradition (Oxford University press)
- Walter Friedlaender, ۱۹۵۲. David to Delacroix, (Originally published in German; reprinted ۱۹۸۰)
- Fritz Novotny, ۱۹۷۱. Painting and Sculpture in Europe, ۱۷۸۰-۱۸۸۰, (۲nd edition; reissued ۱۹۸۰)
- Marcel Brion, ۱۹۶۶. Art of the Romantic Era: Romanticism, Classicism, Realism (Originally published in French)
- کتاب موسيقی كلاسيک و رمانتيک - تالیف:هوشنگ كامكار - نشر دانشگاه هنر
- آی کتاب

