طبقه متوسط
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
طبقه متوسط ، یک طبقه اجتماعی است و شامل افراد بسیاری در مشاغل مختلف میشود که از نظر ارزشهای فرهنگی بیشتر مشابه طبقه بالا و از نظر درآمد بیشتر مشابه طبقه کارگر هستند.
طبقه متوسط قدیم شامل صاحبان سرمایههای کوچک، مالکان فروشگاههای محلی و کشاورزان کوچک میشود. شمار افراد این دسته در طول قرن گذشته به طور پیوسته کاهش یافته است،اما هنوز نسبتی از کل جمعیت شاغل را تشکیل میدهد.
طبقه متوسط بالا اساساً از کسانی که دارای مشاغل مدیریت حرفهای هستند تشکیل گردیده است. این دسته شامل شمار بسیاری از افراد و خانوادههاست. بیشتر آنها شکلی از آموزش عالی را تجربه کردهاند و نسبت افرادی که دارای نظرات آزادمنشانه درباره موضوعات اجتماعی و سیاسی هستند؛ در بین آنها،به ویژه در میان گروههای حرفهای و تخصصی بالاست.
طبقه متوسط پایین گروهی است که شامل افرادی چون کارکنان دفتری،نمایندگان فروش،معلمان و پرستاران میشود.اعضای طبقه متوسط پایین، معمولاً نگرشهای اجتماعی و سیاسی متفاوتی با کارگران دارند.
[ویرایش] منبع
- فرامرز رفیع پور. آناتومی جامعه یا سنة الله: مقدمهای بر جامعهشناسی کاربردی. تهران: انتشارات کاوه، ۱۳۷۷.
- آنتونی گیدنز. جامعهشناسی. ترجمهٔ منوچهر صبوری. چاپ سوم، تهران: نشر نی، ۱۳۷۶، ۲۳۸.

