آتلانتیس
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آتلانتیس (به یونانی: Ἀτλαντὶς νῆσος)، جزیرهای افسانهای در آن سوی ستونهای هرکول در اقیانوس اطلس.
نخستین فرد ساکن این جزیره، اونور، با لئوکیپه ازدواج کرد و صاحب یک دختر به نام کلیتو شدند. خدای حامی جزیره، پوسیدون عاشق کلیتو شد و کلیتو از او پنج جفت پس دوقلو به دنیا آورد. پوسیدون جزیره را بین پسرها قسمت کرد و پسربزرگتر اطلس را پادشاه جزیره کرد. از این جزیره در نوشتههای افلاطون یاد شده است.[۱]
[ویرایش] پانویس
- ↑ ویل دورانت، ۸۵۸
[ویرایش] منابع
- دورانت، ویل. تاریخ تمدن، یونان باستان (جلد دوم). ترجمهٔ امیرحسین آریانپور و دیگران. سرویراستار، محمود مصاحب. چاپ ششم، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۸، ISBN 964-445-001-9.

