شهرستان چالدران
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شهرستان چالدران، یکی از شهرستانهای استان آذربایجان غربی است که در شمال غربی این استان قرار گرفته است. مرکز این شهرستان، شهر سیه چشمه است. آواجیق دیگر شهر آن است. این شهرستان در گذشته بخشی از شهرستان ماکو بود. حدود هشتاد درصد[نیاز به ذکر منبع] مردم به زبان ترکی آذری و بقیه به زبان کردی صحبت می کنند.
شهرستان چالدران بیشتر به خاطر جنگ چالدران شهرت دارد. در این جنگ که بین نیروهای شاه اسماعیل اول صفوی و سلطان سلیم اول عثمانی در سال ۱۵۱۴ میلادی رخ داد، غرب ایران که شامل آذربایجان، کردستان، و عراق بود از ایران جدا شد. بقایای این جنگ در شهرستان، به صورت مزار شهدای جنگ و چندین مجسمه در محل جنگ و داخل شهر موجود میباشد.
چالدران به دلیل داشتن هوای سرد در فصل زمستان و خنک در فصل گرما، یکی از مناطق گردشگری استان میباشد. این شهر یکی از مرتفعترین شهرهای کشور آن است. تالاب «ناور» در مرزیترین منطقه قرار گرفته است. مردابها و تالابهای متنوع، از جلوههای طبیعی این شهرستان است.
شغل مردم چالدران، کشاورزی و دامداری است و علی رغم اقدامات اخیر از سوی دولت برای ایجاد شهرک صنعتی، هنوز هم این خصیصه تغییر نیافتهاست. چالدران دارای دانشگاه پیام نور بوده و اقداماتی برای افتتاح دانشگاه آزاد اسلامی و دانشگاه جامع علمی کاربردی در این شهر به انجام رسیدهاست. ورزشهای متداول شهرستان، فوتبال و کونگ فو توآست [نیاز به ذکر منبع]. همچنین چالدران دارای تیم والیبال به نام «آیدانه چالدران» است که یکی از تیمهای دسته برتر کشور به شمار میآید.
از مناظر طبیعی و بناهای تاریخی دیگر این شهر به کلیسای طاطاووس (قره کلیسا)، روستای دلیک داش، روستای قاشقا بلاغ، گیخ بلاغ و ایستی سو (آبگرم) میتوان اشاره نمود.
سد بارون که به نام سد ماکو شناخته می شود در ۲۰ کیلومتری مرکز شهرستان واقع شده است. استفاده از ذخایر آب زیرزمینی که در سالهای اخیر آغاز شده از عوامل پیشرفت کشاورزی منطقه بودهاست.
میزان جرایم و هتک حرمت مردم در این شهر بسیار پایین است[نیاز به ذکر منبع].
بارش باران شدید و برف سنگین در منطقه چالدران به کرات دیده می شود. برای نمونه، در زمستان سال ۱۳۸۴ به دلیل بارش سنگین برف، تمام راههای اصلی و فرعی شهرستان و ۳۰۰ روستای اطراف آن برای مدت دو هفته مسدود بود و میزان برف در کنار جاده به سه متر میرسید. یا در سال ۱۳۸۳ گردبادی سهمگین در منطقه «گورو جل» (مرداب خشک) روی داد به گونهای که منجر به کشته شده یک نفر از عشایر گردید[نیاز به ذکر منبع]. سیل یکی از پدیدههای شهر است که گاه ارتفاع آن در رودخانه مرکزی شهر به شش متر میرسد و خسارات جانی و مالی زیادی را در پی دارد.
جمعیت این شهرستان طبق سرشماری سال ۱۳۸۵ برابر با ۴۴۵۷۲ نفر بوده است که از این تعداد ۲۲۳۴۵ نفر آنان مرد و ۲۲۲۲۷ نفر آنان زن بوده اند. [۱].
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تقسیمات کشوری
تقسیمات کشوری این شهرستان، بنابرآنچه در نتایج آمارگیری سرشماری سال ۱۳۸۵ کل کشور آمده است، بر حسب بخش، شهر، دهستان و روستا به شرح زیر است: [۱]
[ویرایش] بخشها
- بخش مرکزی
- بخش دشتک
[ویرایش] شهرها
[ویرایش] دهستانها
دهستانهای بخش دشتک
- دهستان آواجیق شمالی
- دهستان آواجیق جنوبی
دهستانهای بخش مرکزی
- دهستان چالدران شمالی
- دهستان چالدران جنوبی
- دهستان ببه جیک
[ویرایش] منابع
| مرکز | ارومیه |
| شهرستانها |
ارومیه | اشنویه | بوکان | پیرانشهر | تکاب | چالدران | خوی | سردشت | سلماس | شاهیندژ | ماکو | مهاباد | میاندوآب | نقده |
| شهرها |
ارومیه | اشنویه | آواجیق | ایواوغلی | باروق | بازرگان | بوکان | پلدشت | پیرانشهر | تازهشهر | تکاب | چهاربرج | خوی | ربط | سردشت | سرو | سلماس | سیلوانه | سیمینه | سیهچشمه | شاهیندژ | شوط | فیرورق | قرهضیاءالدین | قوشچی | کشاورز | گردکشانه | ماکو | محمدیار | محمودآباد | مهاباد | میاندوآب | میرآباد | نالوس | نقده | نوشین | |
| نقاط دیدنی |
آبشار شلماش | بازار خوی | پل قطور | پیست اسکی خوشاکو | تپه حسنلو | تخت سلیمان | دخمه سنگی فرهاد | دریاچه ارومیه | دژ بسطام | سد زرینهرود | غار سهولان | غار فخریگاه | فقرگاه | قرهکلیسا | کاخ و موزه باغچهجوق | کتیبه کلهشین | کلیسای ننهمریم | گردشگاه بند | گردشگاه سیر | مسجد سردار | موزه ارومیه |

