سید حسین طباطبائی بروجردی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سيد حسين طباطبائی بروجردی
سيد حسين طباطبائی بروجردی

سید حسین طباطبائی بروجردی از مراجع شیعه‌ در سدهٔ چهاردهم می‌باشد.

فهرست مندرجات

[ویرایش] زندگی

او در سال ۱۲۹۲ هجری قمری در بروجرد متولد شد. پدرش سید علی طباطبایی نام داشت و نسبش به حسن مثنی، فرزند امام حسن مجتبی می‌رسید.

[ویرایش] تحصیلات

پس از گذرداندن مقدمات علوم در سن هجده سالگی وارد دار العلم اصفهان شد و از ابو المعالی، سید مدرس، آیت‌الله درچه سطوح فقه و اصول و ادبیات عرب را آموخت. همچنین چندین سال از حکیم قشقائی و حکیم کاشانی حکمت و فلسفه و کلام و منطق آموخت و پس از هشت سال اقامت در اصفهان به نجف رفت.

بروجردی سالها در نجف از آخوند خراسانی، علامه یزدی، آقا شریعت اصفهانی در رشتهٔ خارج فقه و اصول تحصیل کرد، و خود در علوم عقلی و نقلی به مرتبه اجتهاد و استادی ارتقاء یافت و در سن سی‌سالگی در ردیف استادان حوزه نجف به تدریس علما اشتغال داشت. آیت‌الله بروجردی بعد از ده سال اقامت در عتبات در سال ۱۳۲۸ از عراق وارد بروجرد شد و مدت سی سال در زادگاه خود به ترویج، تدریس و تألیف مشغول گشت و چند سفر به حوزه قم آمدوشد نمود که در برهه زمان در جمله مدرسین حوزه قم قرار گرفت و دیری نگذشت که پس از فوت آیت‌الله حائری تدریجا در رأس اساتید بزرگ حوزهٔ قم قرار گرفت.

[ویرایش] وقایع دوران

در عصر او شیخ شلتوت مفتی و رئیس جامع الازهر، با فتوای خود کرسی فقه جعفری را در ردیف فقه مذاهب جهان اسلام قرارداد ومورد تأیید واقع گردیده و تثبیت شد.


[ویرایش] روش اجتهادی

او همچون علمای سلف خود مثل شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی، شیخ طبرسی و علامه بحرالعلوم دارای جامعیتی در علوم اسلامی است در فقه شیوه‌ای استنباطی را به کار برد.

شیوه او در فقه بر چند محور استوار است:

  1. اهمیت به آراء قدماء
  2. اهمیت به روایات و فتاوای اهل سنت
  3. تکیه بر ادله وروایات اولیه
  4. ریشه یابی مسائل


[ویرایش] در گذشت

او در شوال ۱۳۸۰ (فروردین ۱۳۴۰) در سن نود سالگی بر اثر بیماری قلبی درگذشت. بدنش را در کنار مسجد اعظم در قم به خاک سپردند.

[ویرایش] تألیفات

سید حسین طباطبائی بروجردی بر کتابهای فقیه شیخ صدوق، تهذیب و استبصار شیخ طوسی، خصال و رجال و امالی و علل الشرایع اسانیدی ضمیمه نمود. وی حاشیه بر کفایه آخوند خراسانی و نهایه طوسی به رشته تحریر برد، و یک دوره فقهی از تقریرات او به جا ماند. در عصر او رساله عملیه توضیح المسائل برای مقلدین با اسلوب تازه و جالبی در سراسر جهان منتشر شد.

چند مورد از کتابهای او عبارت است از:

  • حاشیه علی کفایه الاصول
  • المهدی فی کتب اهل السنه
  • الآثار المنظومه، انیس المقلدین
  • مجمع الفروع، مناسک الحج
  • جامع احادیث الشیعه
  • مستدرک فهرست منتخب الدین
  • تجرید اسانید الامانی
  • تجرید اسانید الاستبصار

[ویرایش] منابع

این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
زبان‌های دیگر