پیمان ورشو
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پیمان ورشو نام یک پیمان نظامی است که از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۹۱ برقرار بود. این پیمان در ۱۴ مه سال ۱۹۵۵ به امضای هشت کشور (آلبانی، آلمان شرقی، بلغارستان، چکسلواکی، شوروی، رومانی، لهستان و مجارستان) رسید و در جنگ سرد رقیب پیمان ناتو محسوب میگردید.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] اعضا
- شوروی
- لهستان
- المان شرقی
- چکسلواکی
- بلغارستان
- مجارستان
- رومانی
- البانی
[ویرایش] مفاد
اعضاء پیمان ورشو متعهد شدند تا در صورت بروز حمله به کشورهای دیگر به دفاع از انها بپردازند. همچنین طبق این قرارداد روابط بین امضاء کنندگان قرارداد مستلزم عدم دخالت در امور داخلی و احترام به استقلال و حاکمیت ملی انها بود. اندکی بعد، قانون عدم دخالت، توسط شوروی ( با دخالت در انقلاب مجارستان در سال 1956 و چکسلواکی در 1968) نقض شد. در هر دو مورد شوروی ادعا کرد که از او دعوت شده است و بنابراین رسما این قانون نقض شده محسوب نشد.
[ویرایش] انحلال پیمان ورشو
بعد از 1989، حکومت های جدید اروپای مرکزی و شرقی تمایلی به پشتیبانی از پیمان ورشو نداشتند. در ژانویه 1991 چکسلواکی، لهستان و مجارستان اعلام کردند تا 1 جولای 1991 از این پیمان کاملا کناره گیری می کنند. در فوریه 1991، بلغارستان نیز به انها پیوست. سرانجام پیمان ورشو در دیداری در پراگ در تاریخ 1 جولای 1991 منحل شد.

