ویرژیل
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پوبلیوس ورگیلیوس مارو یا ویرژیل (به لاتین:Publius Vergilius Maro) (به فرانسوی: Virgile) (زاده:۱۵ اکتبر ۷۰ (پیش از میلاد)-مرگ:۲۱ سپتامبر۱۹ (پیش از میلاد)) چامهسرای کلاسیک روم و نویسنده ترانههای روستایی(گئورکیک)،سرودهای شبانی و انئید واپسین شعر حماسی روم از دوازده کتاب که حماسه ملی امپراتوری رومشد.
نمایش افسانهای ویرژیل راهنمای دانته برای ساخت دوزخ و برزخ در اثر حماسی او کمدی الهی بود.
[ویرایش] زندگی
ویرژیل در گل سیزالپین در شمال ایتالیای کنونی زادهشد. برخی پژوهشگران تبار او را سلتی میدانند. او نخستین آموزشها را هنگامی که پنج سال داشت دید. هنگامی که بزرگتر شد او را به رم فرستادند و او در آنجا علم بدیع،پزشکی و ستارهشناسی آموخت.
در ۴۲ (پیش از میلاد) و با رخدادهای پس از ترور ژولیوس سزار سربازانی که از حالت آمادهباش به در آمده بودند کشتزار پدری ویرژیل را در نزدیکی مانتوا از دست خانواده ویرژیل به درآوردند. در این زمان ویرژیل سرودهای شبانی را سرود که در میانه دهه ۳۰ پیش از میلاد پخششد.
ویرژیل به زودی توانست پشتیبانی اوکتاوین را که سرگرم رزم با مارک آنتونی بود را به دست آورد. با پایان سرودهای شبانی ویرژیل سالهای ۳۷ تا ۲۹ (پیش از میلاد) را به سرایش ترانههای روستایی(گئورکیک) پرداخت و این مجموعه را به افتخار پشتیبان ادبیش نگاشت. در ۳۱ (پیش از میلاد) اکتاوین سرانجام مارک آنتونی را در جنگ آکتیوم شکستداد و از سنای روم آوازه آگوستوس را دریافت داشت. در این زمان وی از ویرژیل خواست تا حماسهای در رسای رژیم وی بسراید.
ویرژیل ده سال پایانی زندگیش را به نگارش انئید پرداخت. وی با آگوستوس به یونان رفت. در میان راه وی دچار تب شد و در بندر بروندیسیوم مرد. با مرگ او نگارش انئید ناتمام ماند. ویرژیل سپرده بود که نوشتهاش را بسوزانند ولی آگوستوس فرمان داد که میرابرانش به خواست ویرژیل اعتنانکنند.
آرماگاه او در دومایلی شهر ناپل در ایتالیا جای گرفته است.
[ویرایش] منبع
- نویسندگان ویکیپدیای انگلیسی،Virgil. (نسخه ۲۷ مه ۲۰۰۷)

