یارد (تورات)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
یارد (عبری: ירד یا אראד به معنی «پیاده شده») از شخصیتهای تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در کتاب پیدایش و به عنوان پنجمین نوادهٔ آدم از همسرش حوا ذکر شدهاست. او پسر مهللئیل پسر قینان پسر انوش پسر شیث پسر آدم بود. یارد هنگامی که پدرش مهللئیل ۶۵ ساله بود،زاده شد. یارد پسران و دخترانی داشت که فقط نام بزرگترین پسرش خنوخ در تورات ذکر شدهاست. خنوخ در زمانی که یارد ۱۶۲ سال داشت،زاده شد.[۱] یارد جد بزرگ متوشالح،لمک و نوح بود.[۲] یارد در سن ۹۶۲ سالگی مُرد؛[۳] هر چند در یوبیل عمر او ۹۷۱ سال دانسته شدهاست[۴] که پس از متوشالح بیشترین عمر در کتاب مقدس و تنخ عبریاست.نام یارد در نسبنامه عیسی[۵] و نیز در نسبنامه محمد پیغمبر اسلام[۶] ذکر شده است.
[ویرایش] پانویس
- ↑ پیدایش ۵:۱۸؛۲۲:۲۴
- ↑ پیدایش ۱۳:۵؛۵:۱۸؛یوبیل ۱۴:۲؛عبرانیان ۱۱:۵؛یهودا ۱۴:۱۵
- ↑ پیدایش ۵:۲۰
- ↑ یوبیل ۳:۴۴
- ↑ لوقا ۳:۳۷
- ↑ سیرت رسولالله ج۱ ص ۱۹
[ویرایش] منابع
- عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN ۹۶۴۳۰۷۱۶۳۴
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.
- ابن هشام. سیرت رسولالله صلی الله علیه و سلم. ترجمهٔ رفیعالدین اسحاق بن محمد همدانی قاضی. علیاصغر مهدوی. چاپ سوم، تهران: انتشارات خوارزمی، ۱۳۶۰، ۵۱۹.

