نقطه تعادلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نقطه تعادلی اصطلاحی در علم اقتصاد، به معنی نقطه ای است که مصرف کنندگان قادر به خرید کالای مورد نیاز خود باشند و تولید کنندگان نیز رغبت تولید داشته باشند. سطح قیمت تعادلی سطحی است که فاصله ی بین عرضه و تقاضا از بین برد.

[ویرایش] منبع

اقتصاد چیست؟،محمد مهدی بهکیش، نشر نی، چاپ دوم،۱۳۸۱

این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.