بلوچستان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بَلوچـِستان نام بخش جنوبی استان سیستان و بلوچستان ایران و همچنین بزرگترین استان کشور کنونی پاکستان است که در باختر این کشور واقع شده و بدان بلوچستان پاکستان هم میگویند. سرزمننی که اکنون به بلوچستان نام دارد به اسم "مکا" مشهور بوده که یونانیها آن را "گدروزیا" نامیدند. در زمان قدیم در سرزمین بلوچستان باتلاق بسیار وجود داشت و "اراینا" در زبان سانسکریت به معنی باتلاق است و برخی معتقدند از ترکیب این دو کلمه با کلمه "مکا" کلمهای پدید آمد که به مرور زمان به "مکران" تبدیل شد. کلمه بلوچستان نیز از زمانی اطلاق شد که بلوچها در آن سکونت کردند.
زبان مردم بلوچستان بلوچی است که جزو خانواده زبان های ایرانی محسوب می گردد , زبان های ایرانی نیز یکی از زیر خانواده های زبان های هند و اروپایی است . این که این زبان متعلق است به خانواده زبان های ایرانی است هیچ شک و تردیدی وجود ندارد , اما این که سیر تحول آن چگونه بوده است , هنوز به روشنی معلوم نیست , یعنی جد بزرگ این زبان ایرانی باستان است اما چطور از ایرانی باستان به بلوچی امروز رسیده ایم مشخص نیست . نکته ای که باید به آن توجه نمود این است که استان سیستان و بلوچستان ایران , از دو بخش تشکیل شده است , سیستان که شامل زابل و بخش های اطراف آن است و بلوچستان که زاهدان و سایر بخش های جنوبی استان را در بر می گیرد. همان طور که ذکر شد زبان مردمان بلوچستان بلوچی است اما , زبان مردمان سیستان فارسی با لهجه یا گویش ؟ سیستانی می باشد.

