بهائی‌ستیزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بهائی‌ ستیزی به ستیزه جویی با بهائیان و آئین بهائی و نگاه منفی و کینه جویانه و پیش‌داوری نسبت به آنچه بهائی نامیده می‌شود، گفته می‌شود. بهائی ستیزی، با نقد منطقی و به دور از پیش‌داوری دین بهائی و پایه‌های آن که توسط دین ناباوران و غیر بهائیان انجام می‌شود، متفاوت است.

بهائیان افرادی هم چون: عبدالله شهبازی، احمد کسروی و مهناز رئوفی را جزو بهائی‌ستیزان برمی‌شمرند. [۱] [۲] [۳]

فهرست مندرجات

[ویرایش] تاریخچه

در دوران قاجاریه، پس از ترور نافرجام ناصرالدین‌شاه با بابیان برخورد شدیدی شد و باب به دستور امیرکبیر تیرباران شد. درسال ۱۸۵۱ میرزا حسینعلی که درآنوقت بین بابیان به جناب بهاء معروف بود، به شهر کربلا تبعید شد.

در دوران دودمان پهلوی، به بهائیان اجازه فعالیت و حقوق برابر با دیگر شهروندان ایرانی داده شد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، بهائی ستیزی که با حمایت روحانیون شیعه همراه بود، شکل جدید و افراطی‌ای به خود گرفت. بهائیان متهم به حمایت از نظام شاهنشاهی شدند و مورد برخورد نظام جمهوری اسلامی قرار گرفتند که از آنجمله میتوان به اعدام بهائیان، تخریب مقدسات و گورستانهای بهائی، توهین به مقدسات بهائی و جلوگیری از ادامه تحصیل و اشتغال آنان در مراکز دولتی و ادارات نام برد.[نیاز به ذکر منبع]

[ویرایش] اعمال

تخریب مکان‌های زیارتی
تخریب منزل باب، به دست نیروهای انقلابی در ایران. این مکان یکی از مقدس‌ترین مکان‌های بهائیان است
تخریب منزل باب، به دست نیروهای انقلابی در ایران. این مکان یکی از مقدس‌ترین مکان‌های بهائیان است

در طی تاریخ ایران و خصوصا پس از انقلاب ۵۷ تعداد زیادی از بهائیان فقط به خاطر اعتقادشان به دین بهائی، مورد آزار و اذیت بهائی ستیزان قرار گرفتند. مکان‌های زیارتی و مقدس آن‌ها در شیراز و تهران به دست عوامل حکومتی تخریب گشت. در سال ۱۹۷۹ (میلادی) بهائی ستیزان منزل باب در شیراز را تخریب نمودند.[۴] منزل بهاءالله شارع دین بهائی در تهران نیز به دست عوامل حکومتی تخریب گشت. [۵]


تخریب قبرستان‌های بهائیان
تخریب قبرستان بهائیان در یزد، توسط بهائی‌ستیزان
تخریب قبرستان بهائیان در یزد، توسط بهائی‌ستیزان

حتی قبرستان‌های بهائیان نیز از دست بهائی ستیزان مصون نماندند و بهائی ستیزان با یورش به قبرستان‌های بهائی، سنگ قبرها را تخریب و بدترین رفتار را نسبت به مردگان بهائی ادا کردند. از جمله این تخریب‌ها می‌توان به تخریب قبرستان بهائیان در تهران و یزد اشاره کرد که در طی ان، قبرستان بهائیان تهران به کلی تخریب و ویران گشت و بر روی آن، فرهنگسرا ساخته شد. تخریب قبرستان بهائیان در یزد به ویرانی کامل نینجامید و فقط سنگ قبرها شکسته و به مردگان اهانت شد. [۶] [۷]

در روز دوشنبه هشتم مرداد هشتاد و شش جامعه بهائیان یزد در ایران متوجه شدند که گلستان جاوید (محل دفن نفوس بهائی) بار دیگر و برای چندمین بار در سالیان اخیر توسط ماشینهای سنگین یا کشاورزی تخریب شده‌است. این درحالی است که بیش از بیست سال است نفوس بهائی فوت شده در این مکان به خاک سپرده می‌شوند و از آخرین مراسم تدفین در این مکان بیش از دو ماه نمی‌گذرد برای بار دیگر در سالیان اخیر حرمت و حقوق این نفوس مورد تعدی و تعرض واقع شد . [۸] [۹]

ممنوعیت از تحصیل و اشتغال در اماکن دولتی

بر طبق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، بهائیان علاوه بر محرومیت از اشتغال در اماکن دولتی، از تحصیلات دانشگاهی نیز محروم می‌باشند. [۱۰] [۱۱]

اعدام بهائیان

از ابتدای انقلاب ۵۷ ایران تا به حال، ۲۰۲ نفر از بهائیان به خاطر اعتقادشان به دین بهائی، توسط نظام جمهوری اسلامی اعدام شده‌اند. [۱۲] این افراد صرفا به خاطر مخالفت علمای اسلام با دین بهائی، تیرباران، اعدام و یا به قتل رسیده‌اند. لازم به ذکر است که بهائیان را با دلیل «دشمن اسلام» اعدام نموده‌اند.[۱۳]

[ویرایش] اعمال تخریبگرانه بهائی‌ستیزان

[ویرایش] جُستارهای وابسته

[ویرایش] منابع

  1. تاریخ نگاری بهائی ستیزان
  2. آیا آئین بهائی ساخته سیاستهای خارجی است؟
  3. بهائی ستیزی عبدالله شهبازی
  4. ABCNEWS برنامه ۲۰/۲۰، سال ۱۹۸۰
  5. ABCNEWS برنامه ۲۰/۲۰، سال ۱۹۸۰
  6. سایت نگاه
  7. سایت گفتمان ایران
  8. سایت نگاه
  9. سایت گفتمان ایران
  10. بی‌بی‌سی فارسی، محرومیت بهائیان از تحصیلات عالی در ایران
  11. اسناد محرمانه جدید دولت جمهوری اسلامی ایران مبنی بر اخراج بهائیان
  12. [1]
  13. ABCNEWS برنامه ۲۰/۲۰، سال ۱۹۸۰




این نوشتار مربوط به آئین بهائی ، خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید..
زبان‌های دیگر