حواریون مسیح

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

حواریون مسیح (جمع حوارى به معنی شستن و سفید کردن). عنوان دوازده تن از یاران و شاگردان ويژهٔ عیسی مسیح است.

در باب ششم انجیل متی و لوقا اسامی حواریون این چنین ذکر شده است:

  1. شمعون
  2. اندریاس
  3. پطرس
  4. یوحنا
  5. فیلویس
  6. برتولوما
  7. توما
  8. یعقوب‌
  9. متی
  10. شمعون کنعانی
  11. یهودا برادر یعقوب
  12. یهودای اصخریوطی

ابوالفرج‌بن الجوزى در المدهش نام حواريون عيسى را بشرح زير آورده است:

  1. شمعون الصفا
  2. شمعون القنانی
  3. یعقوب‌بن زندی
  4. یعقوب‌بن حلقی (حلفا)
  5. قولوس (فیلیفوس)
  6. مارقوس
  7. يوحنا
  8. لوقا
  9. توما
  10. اندراوس (اندرواس)
  11. برثملا (مصحف برثلما) (برطلمى)
  12. متی

بعضى از اين دوازده نام بالا با نامهایی كه مسيحيان آورده‌اند وفق نمیدهد.

حواريون نبوت آن حضرت و توحيد جناب حق را تصديق كردند و پس از معراج حضرت عیسی به نقاط دیگر عالم پراكنده شدند و بنشر دين او پرداختند. برخی برآنند که یهودا كه از حواريون بشمار میرفت، خائن بود و حضرت عيسى را بدشمنان تسليم نمود و از زمرهٔ حواريون مردود و مستحق لعن ابدى شد. ماتیاس جاى وى را گرفت. بعضى پاولوس و بارنابه را نيز از جملهٔ حواريون ميدانند.

غربی‌ها حواريون را آپوستل (Apostle) می‌نامند. اين كلمه از آپوستولو یونانی گرفته شده كه به معنى رُسُل می‌باشد (جمع رسول) و به اين مناسبت تازیان اينان را رسل می‌نامند.

[ویرایش] منابع

  • المدهش٬ ابوالفرج‌بن الجوزی
  • ویکی‌پدیای انگلیسی

[ویرایش] جستارهای وابسته