آنتونیو گرامشی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آنتونیو گرامشی (۱۹۳۷-۱۸۹۱). گرامشی، تئوریسین سیاسی مارکسیست، و از رهبران و بنیانگذاران حزب کمونیست ایتالیا.
او در سال ۱۹۲۶، برای فعالیتهای انقلابی زندانی شد و دادگاه فاشیست او را به ۲۰ سال زندان محکوم کرد. از او آثاری در زمینهٔ تئوریزه کردن مفاهیم کلیدی همچون هژمونی (چیرگیخواهی)، بنیان، روبنا، و جنگ قدرت به جا مانده است.
[ویرایش] زندگی
گرامشی در خانوادهای از طبقهٔ متوسط پایین، در آلس، واقع در جزیرهٔ ساردینیا،ایتالیا به دنیا آمد. در هنگام کودکی، گاهی او از مدرسه فرار میکرد تاکمک خرج خانواده اش نیز باشد. وی به سبب قوزی که بر پشت داشت از سوی همکلاسان و دوستانش مدام مورد آزار قرار میگرفت و همین باعث شد تا بیش از دیگرا ن به انزوا پناه ببرد و به مطالعهٔ تاریخ و فلسفه بپردازد.از جملهٔ آثار او میتوان به این مختصر اشاره کرد:
- رستاخیز (IL RISORGIMENTO)
- گذشته و حال
- روشنفکران
- ماتریالیسم تاریخی
- نوشتههای زندان
بنیتو موسولینی سیاستمدار بزرگ حزب فاشیست ایتالیا وی را مغز متفکر حزب کمونیست ایتالیا ایتالیا میشمرد و همو باعث شد تا گرامشی سالهای بسیاری را در زندانهای رژیم فاشیستی به اسارت بگذراند.

