علی اردلان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

علی اردلان فعال سیاسی و از اعضای برجسته حزب ایران و جبهه ملی ایران بود . پس از شهریور 1320 و برقراری آزادی نسبی در جامعه، وی که تحصیلات خود را در رشته حقوق دانشگاه تهران به اتمام رسانده بود، وارد کار روزنامه نگاری شده و به انتقاد از اوضاع گذشته پرداخته و به حزب ایران نیز پیوست. وی از همان هنگام از طرفداران ملیون بوده و همواره از یاران دولت مصدق به شمار می رفت. پس از کودتا او و دیگر ملیون مورد تهاجم قرار گرفتند اما وی در روزنامه «صر صر» که امتیاز او به نام خودش بود، به جانبداری از آرمان های ملی در نهضت مقاومت ملی پرداخت و چون این نشریه کاملاً جنبه مبارزاتی داشت، دولت هم برای جلوگیری از انتشار آن شدت عمل بکار ‎برده و بعد از شماره سوم توقیف شد و پس از چند شماره، با نام‎های مختلف تا شماره 14 ادامه پیدا کرد. وی در سال 1341 به عضویت شورای مرکزی جبهه ملی ایران درآمد و به فعالیت های خود ادامه داده و پس از انقلاب هم در کابینه بازرگان به سمت وزیر دارائی رسید. پس از سقوط کابینۀ بازرگان هم در انتخابات دورۀ اول مجلس شورای ملی به نمایندگی مردم تویسرکان انتخاب شد که وزیر کشور مانع از صدور اعتبارنامۀ او شد و چون حاضر به استعفا نبود، در سوم شهریور 1360 به زندان افتاد و چون زیر بار مصاحبۀ تحمیلی نمی رفت، پس از چند ماه زندان انفرادی تا اسفند 1362 به مدت سی ماه در زندان ماند.

وی پس از آزادی از زندان در اسفند 1364 به اتفاق کسانی چون مهندس بازرگان « جمعیت دفاع از آزادی و حامیت ملت ایران » را تشکیل داده و رئیس هیات اجرائی آن شد و از جمله نظرات آنها در این سازمان اتمام جنگ بعد از فتح خرمشهر بود که در 26 خرداد 1367 محل سازمان آنها توسط حاکمیت به تصرف درآمد. همچنین اینان در اردیبهشت سال 1369 نامه ای 90 امضائی به رئیس جمهور نوشته و از اوضاع آشفته کشور انتقاد و ابراز نگرانی کرده بودند که پس از آن مدتها به زندان افتادند و خود او طي 333 روز زندان انفرادي و علیرغم شكنجه‌هاي بسيار، حاضر به اعتراف و امضای توبه نامه نشد .

وی در واپسين سالهاي عمر خود رياست هيأت رهبري جبهۀ ملی را عهده دار بود و سرانجام در ۲۱ بهمن ماه ۷۸، از دنیا رفت .

منابع:


 [سایت ملیونhttp://www.melliun.org/yaranmos02.htm]