دادگاه استیناف در ایالات متحده آمریکا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دادگاه استیناف دومین دادگاه در سیستم حقوقی ایالات متحده آمریکا به شمار می آید . كلیه احكام دادگاه ناحیه (ایالات متحده آمریکا) قابل تجدید نظر خواهی در دادگاههای استیتاف هستند، مگر آنكه استثناً قانون مرجع تجدید نظر خواهی ازدادگاههای ناحیه را مستقیماً بر عهده دیوان عالی فدرال ایالات متحده آمریکا گذاشته باشد . در ۱۲ دادگاه استیناف ایالات متحده، بیش از ۱۷۰ قاضی مشغول خدمت هستند و هر حكمی توسط این دادگاهها باید توسط ۳ قاضی صادر شود. بیش از ۹۰ درصد پروندههای مطرح شده در دادگاههای استیناف از دادگاههای ناحیه ارجاع داده شدهاند. احكام دادگاههای ویژه ایالات متحده آمریکا و یا سازمانهای اداری فدرال نیز در همین دادگاهها مورد تجدید نظر قرار میگیرند.
از لحاظ تقسیمات اداری، ایالات متحده به ۱۲ حوزه قضائی تقسیم میشود و هر حوزه یک دادگاه استیناف دارد. بخش کلمبیا، پایتخت ایالات متحده یک دادگاه استیناف اختصاصی دارد. هر حوزه حداقل ۲ ایالت را در بر میگیرد و بین ۶ تا ۲۸ حوزه قضائی دائمی وجود دارد كه در کل ۱۷۹ حوزه قضائی دائمی درایالات متحده را در بر میگیرد.
دركنار ۱۲ دادگاه استیناف، یک دادگاه استیناف خاص نیز تشکیل شده كه به نام «دادگاه استیناف حوزه فدرال ایالات متحده» شناخته میشود. این دادگاه دارای ۱۲ قاضی است و درسال ۱۹۸۲ از سوی کنگره ایالات متحده آمریکا تأسیس شد. وظیفه این دادگاه رسیدگی به درخواست تجدید نظر درپروندههای حقوقی علیه دولت فدرال و دعاوی تجارت بینالمللی است كه دادگاههای استیناف ۱۲ گانه از پرداختن به چنین مواردی منع شدهاند.

