ارتش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ارتش، به تشکیلات و امکانات نظامی یک کشور گفته می شود. ارتش معمولا به ۳ گروه نيروی زمینی، هوایی و دریایی تقسیم بندی می شود. معمولا درارتش ۲ گروه خدمت می کنند. اول ان دسته از افرای برای دوره سربازی وارد ارتش می شوند که وظیفه نام دارند. و گروه دوم افرادی که به استخدام ارتش در می آیند و کادر نامیده می شوند.

ارتش های منظم و مدرن در تمام پرسنل خود را مانند دیگر شرکت ها و سازمان های دولتی استخدام می کنند، اما ارتش های سنتی در برخی از کشور ها از جوانان برای حفاظت از کشور استفاده می کنند.

[ویرایش] ریشه‌شناسی کلمه

ارتش از کلمه‌های برساخته در دوران معاصر است و از روی واژهٔ ارتشتار (ارتشدار) که به معنی سپاهی (لشگری) است برساخته شده‌است. این اشتقاق معکوس و نادرست از این خاسته‌است که واژه را مرکب فرض کرده‌اند و جزء دوم دار را به معنای دارنده گرفته‌اند.[۱]

[ویرایش] پانویس

  1. حسن‌دوست ← «ارتش»

[ویرایش] فهرست منابع و مآخذ

  • حسن‌دوست، محمد. فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی (جلد اوّل). زیر نظر بهمن سرکارتی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نشر آثار، ۱۳۸۳، ISBN 964-7531-28-1. ‏