خانه‌داری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

به مجموعه کارهای مربوط به گرداندن امور یک خانه، خانه‌داری می‌گویند. بیشترین امور خانه‌داری آشپزی ، نظافت منزل ، شست‌وشوی ظروف و پوشاک ، اتوكشی،امور آموزش فرزندان و گاه باغبانی و خرید منزل می‌باشد. به فردی که پیشه‌اش پرداختن به این امور است خانه‌دار گفته می‌شود. خانه‌داری در ایران،به‌طور سنتی از پیشه‌های بانوان بوده است و از این رو در زبان پارسی برای بانویی که در کار و پیشه خانه‌داری ورزیدگی دارد واژه کدبانو به‌ کار برده می‌شود. امروزه در جامعه‌های نوین مردان بسیاری نیز به خانه‌داری پرداخته یا به همسران خود در کارهای خانه یاری می‌رسانند.

فهرست مندرجات

[ویرایش] تاریخچه

زن هندی در حال شست‌و‌شوی خانه
زن هندی در حال شست‌و‌شوی خانه

قبل از شهرنشینی،کار در خانه سخت‌تر از امروز بود. ورود آب جاری گرم و سرد به درون خانه‌ها بسیاری از وظایفی را که مستلزم صرف وقت زیاد بود حذف کرد؛ پیش از آن آب نیز می‌بایست به خانه حمل شده و هرگاه آب گرم موردنیاز بود در آن‌جا گرم شود. کابل‌کشی و لوله‌کشی برق و گاز، بخاری‌های زغالی و چوبی را منسوخ کرد، و کارهایی مانند خرد کردن منظم چوب،حمل ذغال‌سنگ و تمیز کردن دایمی بخاری؛ از بین رفتند. وسایلی که باعث صرفه‌جویی در کار می‌شوند مانند جاروبرقی،وسایل شست‌وشو و وسایل آشپزی کار سخت را کاهش دادند.پس از انقلاب صنعتی، بعد خانواده کاهش یافت و زمان کم‌تری صرف مراقبت از کودکان می‌شد.با وجود این‌ آمارها نشان می‌دهند که مقدار زمان متوسطی که زنان در بریتانیا صرف امور خانگی می‌کنند؛به شدت افزایش یافته است.آمارهای مشابه نشان می‌دهد که وسایل خانگی برخی از کارهای سنگین‌تر را حذف کرده‌اند،اما به جای آن‌ها وظایف جدیدی به وجود آمده‌اند. زمانی که صرف نگه‌داری از کودکان،خرید برای رفع نیازمندی‌های خانه و تهیه غذا می‌شود؛افزایش قابل توجهی یافته‌اند. در اروپا، زنان متأهل بسیاری در بیرون از خانه شاغل هستند که معمولا کمتر از دیگر زنان کار خانگی انجام می‌دهند. کار خانگی اهمیت زیادی برای اقتصاد جامعه دارد و کار خانه بین ۲۵ تا ۴۰ درصد ثروت ایجاد شده در کشورهای صنعتی را دربر می‌گیرد. کار خانگی با ارائه خدمات رایگان که بسیاری از جمعیت شاغل به آن‌ها وابسته است، بقیه اقتصاد را تقویت می‌کند. بر اساس آمارهای سال ۲۰۰۰ میلادی؛ ۳۷٪ زنان ایالات متحده آمریکا، ۳/۴۶ درصد زنان کانادا و ۲۲درصد زنان ایران خانه‌دار هستند.

[ویرایش] نگرش فمینیست‌ها

فمنیست‌ها کار خانگی زنان را مورد نکوهش قرار می‌دهند و آن را نوعی کار نمی‌دانند. از نظر فمینیست‌ها خانه‌داری کار محسوب نمی‌شود و چون از لحاظ زمانی نامحدود است؛به گسترش جامعه مردسالاری کمک می‌کند.


[ویرایش] نگرش سنت‌گرایان مسلمان

سنت‌گران مسلمان مدیریت داخل خانه را وظیفه زنان می‌دانند و این تقسیم کار را بیان‌کننده ارزش خانه‌داری می‌دانند.

[ویرایش] خانه‌داری در ایران

در سال ۱۳۸۶ مجلس جمهوری اسلامی ایران خواستار محاسبه ارزش اقتصادی فعالیت‌های خانگی زنان شد. بر اساس این مصوبه، ارزش کار خانگی زنان می‌بایست در تولید ناخالص داخلی محاسبه گردد. مجلس شورای اسلامی همچنین برای حمایت کردن از کار خانگی پیشنهاد کرد که زنان خانه‌دار تحت پوشش بیمه قرار بگیرند.نظرسنجی‌های دانشگاه شهید بهشتی تهران،نشان داد که زنان خانه‌دار بهترین وسایل آگاه‌سازی جامعه از ارزش کار خانگی را تلویزیون،روزنامه‌ها و رادیو دانسته‌اند.

[ویرایش] وسایل خانه‌داری

برای امر خانه داری ابزار و وسایل گوناگونی نیاز است که به دسته‌های زیر بخش می‌گردند:

[ویرایش] پیوند به بیرون


[ویرایش] منابع

  • فرامرز رفیع پور. آناتومی جامعه یا سنة الله: مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی کاربردی. تهران: انتشارات کاوه، ۱۳۷۷.
  • آنتونی گیدنز. جامعه‌شناسی. ترجمهٔ منوچهر صبوری. چاپ سوم، تهران: نشر نی، ۱۳۷۶، ۲۳۸. 
  • فاطمه ساداتی. ارزش کار خانگی زنان. چاپ سوم، مشهد: نشر آفتاب، ۱۳۸۴، ۱۹. 
  • پاملا آبوت. جامعه‌شناسی زنان. ترجمهٔ منیژه نجم‌آبادی. چاپ سوم، تهران: نشر نی، ۱۳۸۳، ۱۱۰. 
  • کلر والاس. کار و نظام اقتصادی. ترجمهٔ مریم صلحی. چاپ دوم، تهران: نشر قلم، ۱۳۷۳، ۱۰۴. 
  • فاطمه قوام‌زاده. نقش و جایگاه زنان خانه‌دار. تهران: چاپخانه دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۸۵، ۸۰. 

Wikipedia contributors, "Homemaker," Wikipedia, The Free Encyclopedia*

Wikipedia contributors, "Household management," Wikipedia, The Free Encyclopedia*