سازمان همکاری اقتصادی اقیانوس آرام و آسیا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سازمان همکاری اقتصادی آسیا و اقیانوس آرام ( اپک ) یک مجمع اقتصادی منطقه ای و ارگان رایزنی است .
دهه هشتاد قرن بیستم ، همگام با خاتمه جنگ سرد ، اوضاع بین المللی آرام شد ، جهان شاهد گرایش جهانی شدن اقتصاد،آزادی تجارت و سرمایه گذاری و یکپارچگی منطقه ای است ،درچی تسریع روند یکپارچگی اقتصادی اروپا شکلگیری اولیه منطقه تجارت آزاد آمریکای شمالی به طور اولیه وافزایش چشمگیر نفوذ اقتصاد اقتصادی آسیا در جهان ، " هوک " نخست وزیر سابق استرالیا در سال 1989 میلادی پیشنهاد برگزاری اجلاس وزیران منطقه آسیا و اقیانوس آرام را به منظور گفت و گو در باره تقویت همکاری اقتصادی در این منطقه مطرح کرد .
این پیشنهاد بازتاب مثبتی از سوی آمریکا ، کانادا ،ژاپن و اتحادیه کشورهای آسیای جنوب شرقی به دنبال داشت ، نوامبر همین سال ،اولین اجلاس وزیران سازمان همکاری اقتصادی آسیا و اقیانوس آرام در پایتخت استرالیا برگزار شد و سازمان اپک تاسیس گردید .
نوامبر سال 1991 ، سومین اجلاس وزیران سازمان اپک در سئول پایتخت کره جنوبی بیانیه سئول را به تصویب رساند و توازن و اهداف این سازمان را مبنی بر اتکا به یکدیگر ؛ منافع مشترک ، پافشاری بر نظام تجاری چند جانبه و کاهش موانع تجاری منطقه ای تعیین کرد .
مقررات رایزنی سازمان اپک حصول توافق نظر از طریق مشورت است ، موضوعات رایزنی سازمان در قلمرو اقتصادی متمرکز میباشد ، علاوه بر این ، آزادی تجارت و سرمایه گذاری و همکاری اقتصادی و فناوری بعنوان دو محور سازمان اپک شناخته می شود .
اکنون سازمان اپک 21 عضو دارد ، جمعیت کل اعضای این سازمان به 2 میلیارد و 500 میلیون نفر رسیده است . ارزش کل تولیدات داخلی اعضا از 19 هزار میلیارد دلار تجاوز کرده و 55 در صد ارزش کل تولیدات جهان را شامل شده است . حجم تجارت اعضای این سازمان بیش از 47 در صد حجم کل جهان را در برمی گیرد . می توان گفت که این سازمان در فعالیت های اقتصادی سراسر جهان نقش تعیین کننده ای ایفا می کند .
نوامبر سال 1991 ، چین به عنوان کشور دارای حق حاکمیت ، تایپه چین و هنگ کنگ به عنوان جامعه اقتصادی منطقه ای به سازمان همکاری اقتصادی آسیا واقیانوس آرام پیوستند . این سازمان 21 عضوی از قبیل استرالیا ، برونئی ، کانادا ، شیلی ، چین ، هنگ کنگ چین ، اندونزی ، ژاپن ، کره جنوبی ، مالزی ، مکزیک ، نیوزیلند ، پاپوا گینه نو ، پرو ، فیلیپین ،روسیه ، سنگاپور ،تایپه چین ، تایلند ، آمریکا و ویتنام را دارد.
پس از سالها توسعه ، مکانیسم چند جانبه مانند اجلاس رهبران غیررسمی ، اجلاس وزیران ، اجلاس مقامات عالی و کمیسیون های وابسته به آن ، گروه کار مخصوص و دفتر دبیرکل در سازمان اپک ایجاد شده و فعالیت های آن قلمروهای گسترده مانند آزادی تجارت و سرمایه گذاری ، همکاری اقتصادی و فناوری و گفتگو در باره سیاست اقتصادی کلان را در بر می گیرد . بیانیه رهبران به عنوان دستاورد اجلاس سران آپک سند مهمی برای استمرار فعالیت های مختلف سازمان اپک است .

