فاریاب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

فاریاب (فاراب، پاریاب) در فارسی به زمینی می‌گویند که با آب قنات و رود آبیاری می‌شود و دیم نیست.[۱]

[ویرایش] در جغرافیا

[ویرایش] منابع

  1. لغتنامهٔ دهخدا، سرواژةٔ فاراب.