جرالد فورد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
جرالد رادولف فورد جونیور (نام اصلی: لزلی لینچ کینگ جونیور) (زادهی 14 ژولای 1913-درگذشتهی 26 دسامبر 2006) از 1974 تا 1977 سی و هشتمین رئیس جمهور ایالات متحده و قبل از آن از 1973 تا 1974 چهلمین نایب رئیس جمهور این کشور بود. فورد اولین کسی بود که طبق متمم 25 قانون اساسی به نیابت ریاست جمهوری انتخاب شد. فورد اولین (و تا امروز تنها) کسی است که بدون شرکت در انتخابات به عنوان رئیس جمهور یا نایب رئیس جمهور، به این مقام رسیده است. تا پیش از 1973 او بیش از هشت سال، رهبر اقلیت جمهوریخواه در مجلس نمایندگان بود؛ اولین بار در 1948 به عنوان نمایندهی منطقهی پنجم انتخاباتی میشیگان به کنگره راه یافت.
در 1976 فورد با کمی برتری رونالد ریگان را برای نامزدی حزب جمهوریخواه شکست داد اما در انتخابات به نامزد دموکراتها، جیمی کارتر، باخت.
[ویرایش] بیشتر
[[1]]
| رئیسجمهورهای آمریکا | |
|---|---|
| واشنگتن | ج. آدامز | جفرسون | مدیسون | مونرو | ج.ک. آدامز | جكسون | ون بورن | و. هریسون | تایلر | پولک | تیلر | فيلمور | پیرس | بوکانان | لینکلن | جانسون | گرانت | هیس | گارفیلد | آرتور | کلیولند | هریسون | کلیولند | مککینلی | ت.روزولت | تافت | ويلسون | هاردینگ | كوليج | هوور | ف.روزولت | ترومن | آيزنهاور | کندی | ل. جانسون | نیکسون | فورد | کارتر | ریگان | ج.ه.و.بوش | کلینتون | ج.و.بوش |

