سازمان مجاهدین خلق ایران
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
- برای دیگر نامهای مشابه با مجاهدین به صفحه مجاهدین (ابهامزدایی) مراجعه نمایید.
سازمان مجاهدین خلق ایران نام سازمان مسلحی است که در اواخر دهه ۱۳۴۰ برای مبارزه با حکومت محمدرضاشاه، آخرین شاه ایران، تشکیل شد. در زمان سلطنت محمدرضا شاه پهلوی، دولت وقت اعضای این سازمان را «مارکسیستهای اسلامی» و پس از آغاز جنگ ایران و عراق، نظام جمهوری اسلامی آنان را «گروهک منافقین» نامیدند.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] آغاز به کار سازمان
بنیانگذاران این سازمان محمد حنیف نژاد، سعید محسن و بدیعزادگان از فعالان مسلمان جبهه ملی دوم ایران بودند که پس از تشکیل نهضت آزادی از فعالان یا هواداران آن سازمان شدند. پس از دستگیری و محاکمه و محکومیت رهبران نهضت آزادی مانند مهدی بازرگان و یدالله سحابی، این جوانان تصمیم به کار مخفی سازمانی و مسلح شدن گرفتند و سازمان مجاهدین را پایه ریختند.
در شهریور سال ۱۳۵۰ و در آستانه برگزاری جشنهای ۲۵۰۰ سال شاهنشاهی بسیاری از رهبران این سازمان قبل از آنکه بتوانند اقدام نظامی مهمی انجام دهند دستگیر و شکنجه و اعدام شدند. در آذر ماه همان سال رضا رضایی از کادرهای سازمان توانست از زندان فرار کند و تا کشته شدنش در ۲۵ خرداد ۱۳۵۲ نقش مهمی در رهبری و سازماندهی مجدد و عملیات نظامی مجاهدین ایفا کرد. بدین ترتیب بقایای سازمان به فعالیت خود ادامه دادند و سازمان با چند عمل مسلحانه در جامعه شناخته شد.
در دهه ۱۳۵۰ با مقابله شدید ساواک با نیروهای سیاسی مسلح، سازمان مجاهدین نیز در شرایط دشواری به فعالیت مخفی خود ادامه میداد و از حمایت بعضی از روشنفکران مذهبی مسلمان و روحانیون شیعه برخوردار بود.[۱] در این دوره رژیم شاه از سازمان مجاهدین به عنوان «مارکسیستهای اسلامی» نام میبرد.[نیاز به ذکر منبع]
[ویرایش] تغییر ایدئولوژی
در سال ۱۳۵۴ عدهای از افراد این سازمان عقاید مذهبی خود را به سود مارکسیسم ترک کردند و این امر به انشعاب و چند قتل سیاسی بین دو گروه انشعابی در سازمان منجر شد. بخش مارکسیست سازمان بعدها نام سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر ایران برخود گذاشت.
پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ و سرنگونی شاه، سازمان مجاهدین با استفاده از فضای آزادتری که پدید آمد به سرعت رشد کرد و مسعود رجوی از رهبران اولیه سازمان که در زندان بود آزاد شد و به رهبری سازمان رسید.
مخالفت سازمان با خط مشی جمهوری اسلامی و مبارزه شدید بخشی از نیروهای حاکم جمهوری اسلامی با این سازمان به درگیریهای مسلحانه در اوائل دهه ۱۳۶۰ و دستگیری و اعدام بسیاری از رهبران و اعضای این سازمان منجر شد.
پس از در گیریها و شروع کشتارها رهبران سازمان و عده زیادی از اعضای سازمان به خارج از ایران (عراق و فرانسه) رفتند و در جریان جنگ ایران و عراق با حمایت حکومت صدام حسین در عراق مستقر شدند و البته در آمریکا و کشورهای اروپایی نیز به فعالبتهای خود عیله جمهوری اسلامی ایران ادامه دادند. در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، این سازمان با استخبارات عراق همکاری تنگاتنگی داشتهاست و ماموریتهای اطلاعاتی را برای عراقیها در خاک ایران به انجام میرسانیدهاست.
این سازمان در این مدت بارها بالاترین مسئولان جمهوری اسلامی را ترور کرده و در اماکن عمومی شهرها نیز بمب گذاری کردهاست و حتی با شاخه نظامی خود قصد حمله به ایران را نیز داشتهاست (عملیات مرصاد). این سازمان با گروههای دیگری همچون «(جریان پیرو برنامه هویت)»شورای ملی مقاومت" را تشکیل دادهاست و مریم رجوی، از رهبران مجاهدین، را به عنوان رئیس جمهور آلترناتیو آیندهٔ ایران انتخاب کردهاست.
[ویرایش] وضعیت کنونی
در حال حاضر این سازمان در بسیاری از نقاط دنیا به مبارزه علیه جمهوری اسلامی ادامه میدهد و دائما در حال پرونده سازی برای ایران در خصوص حقوق بشر و یا جاسوسی برای کشورهای غربی پرداختهاست.
علی الدباغ سخنگوی دولت عراق در کنفرانسی خبری گفت:
| انتخاب با آنها (اعضای سازمان مجاهدین خلق) است یا به کشور خود ایران بازگردند یا به کشور دیگری بروند. ما در عراق مشکلات و شرایط سختی داریم که نمیتوانیم به آنها پناه دهیم. این سازمان دخالت در امور داخلی عراق را شروع کرده و حضور آنها در عراق غیرقانونی است به همین دلیل هیات وزیران با تشکیل کمیتهای در ماه ژوئیه تسویه این سازمان را در برنامه کاری خود قرار دادهاست.[۲] |
در حال حاضر این سازمان از سوی اتحادیه اروپا و همچنین آمریکا در فهرست گروههای تروریستی قرار گرفتهاست. [۳]
همچنین پلیس بینالملل پس از بررسی مدارک و اسناد ارائه شده توسط حکومت عراق مبنی بر دخالت داشتن مسئولان سازمان در کشتار بیش از ۷۸۰ نفر از مردم عراق در قیام ۱۹۹۱ میلادی که به انتفاضهی شعبانیه معروف است، حکم دستگیری مسعود رجوی و مریم رجوی را صادر کردهاست. حکم بازداشت حدود ۱۵۰ عضو دیگر این سازمان نیز در این رابطه توسط دادگاه عالی جنایی عراق صادر شده است.[نیاز به ذکر منبع]
[ویرایش] ترورهای سازمان
[ویرایش] کشته شدگان
- مجید شریف واقفی - ۱۶ اردیبهشت ۱۳۵۴
- سید محمد حسینی بهشتی و ۷۲ نفر دیگر از وزرا و نمایندگان مردم در اولین مجلس شورا و سایر مقامات در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی - ۷ تیر ۱۳۶۰
- محمد علی رجایی و محمد جواد باهنر - ۸ شهریور ۱۳۶۰
- آیتالله مدنی - ۲۰ شهریور ۱۳۶۰ [۴]
- آیتالله دستغیب و ۱۲ نفر دیگر از مردم شیراز در نمازجمعه - ۲۰ آذر ۱۳۶۰ [۵]
- محمد سالم هوسی - ۲۳ اسفند ۱۳۶۰ [۶]
- آیتالله محمد صدوقی - ۱۱ تیر ۱۳۶۱ [۷]
- ۱۴ نمازگزار در انفجار در نمازجمعهی تهران - ۲۴ اسفند ۱۳۶۳ [۸]
- اسدالله لاجوردی - ۱ شهریور ۱۳۷۷ [۹]
- علی صیاد شیرازی - اردیبهشت ۱۳۷۸[۱۰]
[ویرایش] ترورهای ناموفق
- آیت الله خامنهای - ۶ تیر ۱۳۶۰ - مسجد ابوذر
[ویرایش] پانویس
- ↑ خاطرات لطفالله میثمی، ج ۲
- ↑ دولت عراق دستور اخراج منافقین از این کشور را صادر کرد (خبرگزاری فارس)
- ↑ http://www.bbc.co.uk/persian/iran/story/2007/06/070629_mf_terror_list.shtml
- ↑ [1]
- ↑ [2]
- ↑ [3]
- ↑ [4]
- ↑ [5]
- ↑ ترور شهید سید اسداللَّه لاجوردی توسط منافقین، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
- ↑ مجاهدین خلق در آئینه تاریخ، علی اکبر راستگو

