بروجن
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بُروجـِن یکی از شهرستانهای ششگانه استان چهارمحال و بختیاری است. جمعیت این شهرستان ۴۲٫۸۶۲ نفر است (برآورد سال ۱۳۸۳). بروجن علیرغم کوچکی و دورافتاده بودن به واسطه سرمای شدید زمستانی غالبا در میان انگشت شمار سردترین شهرهای ایران و به همین واسطه برای غالب مردم ایران نامی آشنابوده و ایرانیان بارها و بارها نام آن را از صدا و سیماایران شنیدهاند. از دیگر خصوصیات منحصر به فرد این شهرستان ارتفاع زیاد آن از سطح دریاست به صورتی که بروجن مرتفع ترین شهرستان در مرتفعترین استان کشور و به عبارتی بام بام ایران بوده که این خصیصه بروجن را از جهت محیط زیست حیوانی و گیاهی بسیار غنی و پر جاذبه نمودهاست. بر همین اساس در ورودی شهر نوشته شدهاست «به بام ایران بروجن خوش آمدید» ".
این شهر در دشتی به وسعت حدود ۵۸۰ کیلومتر مربع در شرقی ترین نقطه منطقه قرار گرفتهاست.
تاریخ دقیق اسکان در این مکان مشخص نیست، هرچند قدیمی ترین تاریخ مسجل برای بروجن را میتوان بر اساس سنگ مزاری که چندی پیش در این شهرستان با تاریخ فوت متوفی به سنه ۱۰۰۴ هجری قمری یافت شده در نظر گرفت. تاریخ مرکزیت جمعیت به حدی که بتوان آن را شهر نامید به پس از نهضت مشروطیت میرسد. رشد جمعیت بروجن از دهههای سوم و چهارم قرن حاضر آغاز شده و با توجه به موقعیت جغرافیایی آن که در محدوده تلاقی سه استان فارس. اصفهان و چهارمحال بختیاری قرار گرفته از زمینه بسیار مناسبی برای توسعه برخوردار است. خصوصا اینکه یکی از شهرهای اصلی در مسیر ترانزیتی خوزستان به اصفهان نیز محسوب میشود. مردم شهر بروجن به زبان محلی بروجنی و بخشی از آنها به زبان ترکی تکلم میکنند. قالی پشم یلمهای بروجن بسیار مشهور است. در گذشته نیز گیوه سلطانی این شهرستان شهرت کشوری داشتهاست. از مکانهای بسیار زیبا، دیدنی این شهرستان که توسط یونسکو در زمره مناطق دیدنی ایران ثبت گردیده چشمه سیاسرد است که در ۵ کیلومتری آن قرار گرفته و با توجه به هوای خنک و مطبوع و درختان زیبا و کهنسال آن، مکانی بسیار زیبا برای تفرج و استراحت ساکنین شهر بروجن و سایر گردشگران به حساب آمده و بویژه در روزهای تعطیل پذیرای تعداد زیادی از مسافران و گردشگران میباشد. از ویژگیهای بارز این مکان وجود درختان کهنسالی است که عمر برخی تا ۶۰۰ سال تخمین زده میشود؛از دیگر نقاط دیدنی بروجن میتوان به تالاب زیباو بین المللی چغاخور اشاره کرد که در ۳۰ کیلومتری بروجن قرار دارد. از افراد ارزشمند برخاسته از این شهرستان میتوان به آیت الله حکیم میرزا جهانگیر خان قشقایی اشاره کرد. بروجن مهد شعر و ادب و هنر است از شاعران بزرگ آن میتوان به اساتیدی چون دکتر محمد جواد خردمند و مرحوم عباس برجیان و حیدرعلی طالب پور نام برد. هرچند شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری است ولی بروجن به لحاظ تاریخی و فرهنگی قدمت بسیار بیشتری دارد.
گردشگاه سیاسرد:
سیاسرد با گردشگاهی خرم با هوایی مفرح و درختانی کهنسال در پنج کیلومتری بروجن است.هوای خنک و مطبوع و سایه سار درختان کهنسال موجود در اطراف این چشمه مکانی بسیار زیبا برای تفرج و استراحت گردشگران به وجود آوردهاست.
نزدیکی راه و فضاسازیهای مناسب اطراف چشمه بر طرفداران این کانون سیاحتی افزودهاست.
[ویرایش] منابع
- استانداری چهارمحالوبختیاری.
- آمار جمعیت: اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران ۱۳۸۳، ص۱۰۰.
| مرکز | شهرکرد |
| شهرستانها | اردل | بروجن | شهرکرد | فارسان | کوهرنگ | لردگان |
| شهرها |
اردل | آلونی | باباحیدر | بروجن | بلداجی | بن | جونقان | چلگرد | سامان | سفیددشت | سودجان | سورشجان | شلمزار | شهرکرد | طاقانک | فارسان | فرادنبه | فرخشهر | کیان | گندمان | گهرو | لردگان | مال خلیفه | ناغان | نافچ | هفشجان |
| نقاط دیدنی |
آبشار آتشگاه | آبشار کوهرنگ | اتاق آینه شهرکرد | امامزاده شهسوار | پل زمانخان | پیست اسکی باباحیدر | پیست اسکی چلگرد | پیست اسکی گرده خلک | تالاب گندمان | چشمه سردآب | سد زایندهرود | عمارت سئوده | قلعه صمصامالسلطنه | مسجد خان (شهرکرد) | موزه قلعه چالشتر |

