اسرارالتوحید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

اسرارالتوحید یا اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابی‌سعید ابی‌الخیر، پس از یک‌صد و سی سال از مرگ ابوسعید ابی‌الخیر در خراسان، توسط یکی از نوادگان او به‌نام محمد‌ بن منور نگاشته شد. تألیف کتاب پس از حمله غزان به میهنه انجام ‌گرفته است و آن را در حدود سال ۵۷۰ هجری قمری دانسته‌اند. محمد بن منور کتاب خود را به سه باب تقسیم کرده و به ویژه در باب دوم که به بیان حالات شیخ ابوسعید در سال‌های میانی زندگی او اختصاص دارد، بسیاری از گفته‌ها و اشعارهای را که به زبان وی رفته، گردآوری و نقل کرده است.

[ویرایش] منابع

  • ذبیح‌الله صفا. تاریخ ادبیات در ایران. چاپ سوم، تهران: ابن‌سینا، ۱۳۴۲، ۴۴۸. 
زبان‌های دیگر