باباافضل کاشی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

افضل الدین محمد پسر حسن پسر حسین پسر محمد خوزه‌ای مرقی کاشانی شناخته شده به باباافضل کاشی یا کاشانی شاعر و عارف ایرانی در واپسین سالهای سده ششم هجری زاده شد.باباافضل همدوره با تازش مغول می‌زیست.برخی خواجه نصیرالدین طوسی را شاگرد و یا خویشاوند وی می‌دانند.
چامه زیر از اوست:

ده بار از این نه فلک و هشت بهشت هفت اخترم از شش جهت این نامه نوشت
کز پنج حواس و چهار ارکان وسه روح ایزد به دو گیتی چو تو یک بت نسرشت
این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.