تشیع دوازده امامی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

معتقد به امامت بلافصل علی (ع) وفرزندان او هستند ومیگویند(( جهان از امام تهی نتواند بود)) ومنتظر خروج یکی از علویان هستند که در آخرالزمان ظهور میکند.

در نظر شیعه امامیه ، امام باید معصوم باشدو مقصود از عصمت آنست که با وجود قدرت بر انجام فعل ، هیچ داعیه ای بر ترک طاعت وارتکاب معصیت چه از روی عمد یاسهو نداشته باشد.

امام باید منصوص علیه باشد. زیرا عصمت از امور باطنی است که جز خداوند کسی به آن آگاهی نداردو تنها او بر عصمت بنده حکم میکند. لذا انتصاب امام را منتصب به ولی خدا میدانند که در درجه اولی همان پیامبر بود که علی (ع) را برگزید و به ترتیب ادامه یافت.

امام باید افضل الناس باشد. عالم ترین مردم عصر خود باشد تا بتواند جنبه راهبری و ارشادی داشته باشد. امام بر حق بعد از حضرت رسول ، امام علی وخاندان مطهر او هستند که صاحب جمیع صفات مذکور برای امامت میباشند.


شیعه امامیه معتقد به داشتن علم لدنی امام است و آن علمی است که تمام معارف و دانستنی های جهان بر وی مکشوف باشد. اینان معتقدند اگرچه بر امام وحی نمیرسد اما ملهم میشود واز سوی خدا به او الهام میگردد و از اسرار آگاهی می یابد.شیعه امامیه معتقد به این اصل هستندکه در هر عصری بیش از یک امام نمیتواند باشد و غیر این صحیح نیست.


اینان احکام شریعت را بر گرفته از قرآن و سنت میدانند ودر منابع فرعی، اجماع وعقل را محترم می شمارند. هرچند صحت کلام رسول وامامان را نیز قرآن تعیین میکند واز این نظر قرآن جامعیت دارد.سنت رسول وامام هم باید به تواتر رسیده باشد یعنی صحت آن از حیث راوی مورد تایید قرار گرفته باشد.


[ویرایش] کتب اربعه شیعه

کتب اربعه شیعه تالیف سه نفر از علمای بزگ شیعه در قرنهای چهارم و پنجم هجری بوده که هر سه ایرانی، محمد نام و دارای کنیه ابوجعفر بودهاند، این کتب عبارتند از

1-الکافی شامل 16199 حدیث ، تالیف ثقه الاسلامابوجعفر محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی متوفی به سال 329 ه ق ، کتب کافی در سه بخش اصول ، فروع و روضه کافی تدوین گردیدیه است 2 -من لایحضره الفقیه شامل ۵۹۶۳ حدیث؛ تألیف ابوجعفر محمد بن علی‌ بن بابویه قمی‌ ملقب به شیخ صدوق متوفی به سال 381 ه ق 3-تهذیب الاحکام تهذیب،شامل۱۳۵۹۰ حدیث تالیف ابوجعفر محمدبن حسن بن علی الطوسی متوفی بسال 460 ه ق 4-الاستبصار فی ماختلف من الاخبار ، شامل 5511 حدیث ، تالیف ابوجعفر محمدبن حسن بن علی الطوسی متوفی بسال 460 ه ق

[ویرایش] ديگر

برخی از اصول اعتقادی شیعه امامیه اسلام براى شناخت جهان و حقايق دينى ، از سه ابزار « حس » ، « عقل » و « وحى » بهره مى گيرد . دعوت پيامبران ، به عقيده همراه با عمل است . چه ، از نظر دين ، عقيده بدون عمل ، و همچنين عمل بدون عقيده ، نجات بخش نيست . در اخذ عقايد و احكام دينى ، بر دو حجت الهى : عقل و وحى ، تكيه مى شود . از آنجا كه عقل و وحى ـ هر دو ـ حجت الهى هستند ، هرگز تعارض حقيقى ميان آن دو رخ نمى دهد .چنانكه علم و وحى نيز چنين اند. واقعيات جهان ، جدا از انديشه و تصور ما ، وجود مستقل دارند و حقيقت ، مقوله اى ابدى و جاودانه است. نظام جهان بر پايه علت و معلول استوار است ، و تأثير پديده ها در يكديگر ، به اذن و مشيت الهى صورت مى گيرد. انسان موجودى است مختار و انتخابگر كه در پرتو تشخيص خويش ، در دو راهيهاى زندگى ، آزادىِ انتخاب و عمل دارد. نخستين مرتبه توحيد ، توحيد ذاتى است . يعنى خداوند يكتا و بى همتا بوده و ذات او بسيط است و مركب نيست و تركيب عقلى و خارجى به وجود او راه ندارد. صفات كمالى خداوند از نظر مفهوم متعدد و متغاير ، ولى از نظر واقعيت خارجى با يكديگر در ذات خدا متحدند ( توحيد صفات ) و اتحاد خارجى صفات ، به معنى نفى صفات كمال از ساحت وى نيست . خداوند داراى صفات جمال و جلال و يا صفات ثبوتى و سلبى است كه صفات نخست ( جلال يا ثبوتى ) حاكى از كمال وجودى او ، و صفات ديگر ( جلال يا سلبى ) حاكى از منزّه بودن وى از نقايص است. صفات خدا به دو قسم صفات ذات و صفات فعل تقسيم مى شود ، و افعال الهى از ذات و كمال ذاتى وى سرچشمه مى گيرد. عقل و خرد ، حسن و قبح افعال را درك مى كند ، و اگر اين باب به روى خرد بسته شود ، حسن و قبح اشياء ، شرعاً نيز ثابت نمى شود. قضا و قدر الهى با اختيار و آزادى انسان منافات ندارد ; بلكه تقدير الهى بر اين جارى شده كه فعل انسان با كمال اختيار و آزادى از وى صادر گردد. اختيار و آزادى انسان واقعيتى محسوس و انكارناپذير است . وجدان هر انسان و همچنين روش عقلا بر اين امر گواهى مى دهد ، و در غير اين صورت ، اصولاً اعزام پيامبران لغو خواهد بود . انسان در فعل خود مجبور نبوده ، و در عين حال ، موجودى كاملاً به خود وانهاده هم نيست . به ديگر تعبير : نه جبر در كار است و نه تفويض ، بلكه چيزى است ميان اين دو . خداوند از ازل به افعال و اعمال ما آگاهى داشته و اين علم ازلى ، با اختيار و آزادى انسان نيز هيچگونه منافاتى ندارد.

این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.