حواریون مسیح
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حواریون مسیح (جمع حوارى به معنی شستن و سفید کردن). عنوان دوازده تن از یاران و شاگردان ويژهٔ عیسی مسیح است.
در باب ششم انجیل متی و لوقا اسامی حواریون این چنین ذکر شده است:
- شمعون
- اندریاس
- پطرس
- یوحنا
- فیلویس
- برتولوما
- توما
- یعقوب
- متی
- شمعون کنعانی
- یهودا برادر یعقوب
- یهودای اصخریوطی
ابوالفرجبن الجوزى در المدهش نام حواريون عيسى را بشرح زير آورده است:
- شمعون الصفا
- شمعون القنانی
- یعقوببن زندی
- یعقوببن حلقی (حلفا)
- قولوس (فیلیفوس)
- مارقوس
- يوحنا
- لوقا
- توما
- اندراوس (اندرواس)
- برثملا (مصحف برثلما) (برطلمى)
- متی
بعضى از اين دوازده نام بالا با نامهایی كه مسيحيان آوردهاند وفق نمیدهد.
حواريون نبوت آن حضرت و توحيد جناب حق را تصديق كردند و پس از معراج حضرت عیسی به نقاط دیگر عالم پراكنده شدند و بنشر دين او پرداختند. برخی برآنند که یهودا كه از حواريون بشمار میرفت، خائن بود و حضرت عيسى را بدشمنان تسليم نمود و از زمرهٔ حواريون مردود و مستحق لعن ابدى شد. ماتیاس جاى وى را گرفت. بعضى پاولوس و بارنابه را نيز از جملهٔ حواريون ميدانند.
غربیها حواريون را آپوستل (Apostle) مینامند. اين كلمه از آپوستولو یونانی گرفته شده كه به معنى رُسُل میباشد (جمع رسول) و به اين مناسبت تازیان اينان را رسل مینامند.
[ویرایش] منابع
- المدهش٬ ابوالفرجبن الجوزی
- ویکیپدیای انگلیسی

