فاتحه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

فاتحه یا فاتحه الکتاب نام نخستین سوره در کتاب قرآن است. فاتحه از سوره‌های مکی است و از ۷ آیه تشکیل شده.

برای این سوره بیش از ۲۰ نام گوناگون یاد شده که برخی از آن‌ها عبارتند از:

۱.سوره حمد وشکر: زیرا با کلمهٔ حمد شروع می‌شود و پیام اصلی و اولین آیهٔ آن حمد شکر و سپاس خداست.

۲.فاتحه: از ریشهٔ فتح آمده و به معنای آغازگر و گشاینده‌است و به آن «فاتحه الکتاب» نیز می‌گویند.

۳.سبع المثانی: چون این سوره از ۷ آیه تشکیل شده و در هر نماز واجب و مستحب دو بار خوانده می‌شود آنراً سبع المثانی"‌ نیز می‌خوانند.

۴.امّ الکتاب و امّ القرآن: یعنی (مادر کتاب خدا) و (مادر قرآن) این دو نامگذاری بدین جهت است که اوّلاً قرآن با این سوره شروع می‌شود و آغاز هر چیز را امّ آن می‌نامند. ثانیاً زیرا آن را اصل و عصارهٔ قرآن می‌دانند.

۵.کنز: زیرا این سوره را یا گنج مقایسه کرده‌اند و از محمد، پیامبر اسلام نقل شده که:«سورهٔ حمد با ارزشترین ودیعه در گنجینه‌های عرش الهی است.»

[ویرایش] متن سوره

الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ (۲)

الرَّحْمـنِ الرَّحِیمِ (۳)

مَـالِکِ یَوْمِ الدِّینِ (۴)

إِیَّاکَ نَعْبُدُ وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ (۵)

اهدِنَــــا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ (۶)

صِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ (۷)

[ویرایش] ترجمه

به نام خدا که رحمتش بی اندازه‌است و مهربانی اش همیشگی ["۱"] همه سپاس و ستایش ویژه خداست که پروردگار جهانیان است "۲" رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگی است "۳" مالک و دارنده روز جزا است "۴" پروردگارا!فقط تو را می‌پرستیم وتنها از تو یاری می‌خواهیم "۵" ما را به راهِ راست هدایت کن "۶" راه کسانی [چون پیامبران، صدّیقان، شهیدان و صالحان]که به آنان نعمت[ ایمان، عمل شایسته و اخلاقِ حسنه]عطاکردی ; هم آنان که نه مورد خشم اند و نه گمراه‌اند "۷"