محمود نامجوی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
محمود نامجوی (زاده ۱۲۹۷ خورشیدی درگذشته ۱۳۶۸ خورشیدی) قهرمان ملی ایران در رشتههای ورزشی کشتی و وزنهبرداری و زیبایی اندام بود.
[ویرایش] محمود نامجو از تولد تا فتح قله هاي افتخار
پهلوان محمود نامجو فرزند مشهدي تقي ـ که به کار تجارت اشتغال داشت ـ در سال 1297 شمسي در محله استادسراي رشت در خانواده اي متدين ديده به جهان گشوده و در دامن مادري مؤمنه پرورش يافت. وي در سنين نوجواني علاقه ي خاصي به وزنه برداري از خود نشان مي داد.
قهـرمـان افسـانه اي وزنه برداري ايران و جهـان، اسـتعـداد و توانايـي فـوق العاده اي در فراگيري فنون مختلف ورزشي داشت و به هر رشته ي ورزشي که تمايل نشان مي داد در کمترين زمان صاحب عنوان در آن رشته مي شد. به همين خاطر بود که ضمن تمرينات وزنه برداري به تمرينات ورزش زورخانه اي، ژيمناستيک، بدنسازي و کشتي نيز روي آورد و در مدت کوتاهي در ورزش باستاني زورخانه صاحب صلوات و زنگ شده و در 18 سالگي عنوان قهرماني کشور در رشته ي کشتي را به دست آورد و همچنين در ژيمناستيک تبحر خاصي از خود نشان داد. به طوري که در نمايشهاي پهلواني که به همراه حاج آقا قنادزاده، پهلوان هاشم، پهلوان ستوده و ... ـ پهلوانان قديمي رشت ـ به وسيله ي وزنه هاي سنگين اجرا مي شد، شرکت مي کرد. در قسمتي از اين نمايشها، پهلوانان روي دوش همديگر بالا مي رفتند و مرحوم نامجو روي سر آخرين فرد با يک دست بالانس مي ايستاد. با اين حرکات دوستداران ورزش با شور و شعف خاصي ناظر تبحر و هنرنمايي او در ژيمناستيک مي شدند.
پهلوان محمود نه تنها در ورزش ستاره ي افسانه اي بود بلکه در وادي جوانمردي، نوع دوستي و پايبندي به آموزه هاي ديني نيز ستاره اي درخشنده بود. وقتي مسـؤولان کارخانه ي بزرگ غذاهاي کمکـي انگلستان (supplement) مبلغ هنگــفتي به وي پيشنهــاد مـي کنند تا عکـس زيبايي اندامش را جهـت تبليغــات روي محصــولات خـود چـاپ کنند نمي پذيرد. مرام جوانمردي و نوع دوستي اين اسطوره ي ورزش و اخلاق به دليل اينکه بعضي از محصولات اين کارخانه ممکن است عوارض جانبي داشته باشد به وي اجازه نمي دهد تا چنين قراردادي را امضاء کند. در حاليکه تا 65 سالگي مستأجر بود.
پهلـوان نامجو بدون داشتن امکـانات توانست اولين مدال طـلاي جهاني وزنه برداري از مسابقات 1949 لاهه را براي ورزش ايران به ارمغان آورد و در مسابقات دهلي اولين وزنه بردار قاره آسيا بود که توانست رکورد جهاني را ترقي دهد. وي با قدرت اعجاب انگيز و تکنيک زيبايش توجه همه صاحب نظران و مفسران وزنه برداري جهان را به خود جلب کرد و مطبوعات آن روز به عنوان يک قهرمان استثنايي از او ياد کردند. نامجو قهرمان شد ولي پهلوان باقي ماند و بارها پرچم پرافتخار ايران را در اقصي نقاط گيتي به اهتزاز در آورد و توانست سي و دوبار رکورد جهاني را ترقي و بهبود بخشد. در سال 1968 المپيک لندن؛ اسکار استت انگليسي رييس وقت فدراسيون وزنه برداري جهان از محمود خواست تا در مسابقات پرورش اندام شرکت کند. چون مسابقات پرورش اندام در آن زمان براساس قد ورزشکاران دسته بندي مي شد نامجو توانست در قدکوتاه، قهرماني جهان در رشته پرورش اندام را به خود اختصاص دهد .
از شگفتيهاي پهلوان نامجو کسب قهرماني جهان در سن 41 سالگي بود. عناوين قهرماني وي از سال 1947 قاهره تا 1958 توکيو بدون در نظر گرفتن مدالهايش در تورنمنتهاي داخلي و خارجي به شرح زير مي باشد:
طلاي 1947 قاهره ـ کسب عنوان پنجم المپيک 1948 لندن ـ طلاي جهاني 1949 لاهه ـ طلاي جهاني 1950 پاريس ـ طلاي جهاني 1951 ميلان ـ طلاي آسيايي 1951 دهلي ـ نقره المپيک 1952 هلسينکي ـ نقره جهاني 1954 وين ـ برنز جهاني 1955 مونيخ ـ برنز المپيک 1956 ملبورن ـ برنز جهاني 1957 تهران ـ نقره آسيايي 1957 تهران ـ نقره بازيهاي آسيايي 1958 توکيو.
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي مدتي رياست فدراسيون وزنه برداري را برعهده داشت. به پاس تقدير از تلاشهاي اين قهرمان ارزشمند در سال 1366 اولين دوره ي مسابقات وزنه برداري « جام نامجو » با حضور خود پهلوان نامجو در رشت برگزار شد و پس از دو سال اين مسابقات در تقويم سالانه ي فدراسيون وزنه برداري گنجانده شد.
در زمان نخست وزيري ميرحسين موسوي، دولت وقت باقيمانده ي وام مسکن نامجو را تقبل کرد تا وي در سن 65 سالگي صاحب يک واحد خانه ي آپارتماني شود. سپس ايشان را براي مداوا به آلمان اعزام کرد. در آلمان ايرانيان زيادي از وي عيادت کردند، تاجايي که مسؤولان بيمارستان ناگزير شدند يک خط تلفن مستقيم برايش نصب نمايند.
پهلوان محمود نامجو سرانجام در سي ام دي ماه 1368 در بيمارستان مهر تهران بر اثر عوارض ناشی از تمرینات سنگین ورزشی و کهولت دار فاني را وداع گفت و به ديار باقي شتافت و پيکر پاکش در بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد. از اين پهلوان پرآوازه چهار دختر و يک پسر به يادگار مانده است.
غلامعلي والامنش رييس هيأت وزنه برداري گيلان درباره ي پهلوان محمود نامجو مي گويد:
«دينداري، وطن دوستي، آزادمنشي، جوانمردي، عزت نفس و آشنايي به علوم و فنون پيشرفته ي ورزش از خصوصيات بارز مرحوم نامجو بود؛ به طوري که مربي گري تيم ملي سوئد را به خاطر حب وطن نپذيرفت، تا تجربياتش را در اختيار جوانان اين مرز و بوم قرار دهد.
در اواخر عمر پر برکتش در سالن 7 تير تهران در حالي که روي ويلچر نشسته بود، قرآن مجيد را بر بالاي سر بلند کرد تا حاضرين برنامه هاي زندگي خود را براساس اين کتاب آسماني تنظيم کنند.
در سال 1344 اردويي در شهر انزلي براي تيم وزنه برداري استان گيلان زير نظر مرحوم نامجو برگزار شده بود. بنده ( والامنش ) به همراه تعدادي از وزنه برداران جهت يادگيري فنون و تکنيکهاي روز و آمادگي بيشتر براي شرکت در مسابقات حضور داشتم. جالب اينجاست تکنيکها و فنوني را که مرحوم نامجو آن زمان به ما مي آموخت بيست سال بعد در سال 1364 توسط اسپاسف بلغاري در کلاس بين المللي تدريس مي شد. اين امر نشان مي دهد پهلوان چقدر به علوم و فنون دنيا آشنايي داشتند و جلوتر بودند!
پهلوان محمود کارمند آتش نشاني تهران بود و در ايام بازنشستگي حقوقش تکافوي زندگي روزمره اش را نمي کرد، اما شهرت اين مرد بزرگوار باعث مي شد هر از گاهي افراد نيازمند به او مراجعه مي کردند. پهلوان با رويي گشاده و در کمال اخلاص آنان را دستگيري مي نمود».
تندیس این قهرمان ملی در خیابان نامجوی رشت، روبروی دانشگاه گیلان نصب شدهاست.
منبع http://www.tebyan-gilan.ir/pages/08-guilanfamous/04-0001.htm

