اورامی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

اورامانی یا اورامی (به اورامی: هه‌ورامی Hewramî) یکی از زبان‌های ایرانی شاخه شمال غربی است. در قسمت‌هایی از ایران و عراق که اصطلاحا هورامان نامیده می‌شود با آن سخن می‌گویند.همانند زبان گورانی ابتدا تصور میشد که اورامی جزو زبانهای کردی است در حالیکه اکنون ثابت شده اورامی نیز جزو زبانهای کردی نمی باشد.

اورامی شباهت بسیار زیادی از لحاظ دستور زبان و واژگان با زبان اوستایی دارد و حداقل حدود 30% واژگان آن دو با هم مشترک است[نیاز به ذکر منبع]. یکی از ویژگی‌های این زبان وجود مونث و مذکر در اسامی است.

محمد معین پدیدآورنده یکی از فرهنگ‌های مهم فارسی به نام فرهنگ معین (در شش جلد) در مقدمه این فرهنگ درباره تاریخ زبان فارسی می گوید:

برای آشنایی بیشتر با زبان پهلوی باستان زبان اورامی یک منبع مهم است. پهلوی با وزنی بخصوص و همانند گورانی خوانده می‌شده است وگاهی آن را پهلوی وبرخی اوقات آن را اورامه، اورامن و اورامنانیان می گفته اند.

شاید برای دریافت این موضوع که، اورمنان، همان گونه‌ی فارسی (هورامه نان) اورامی است و با واژه‌ی (هه ورامان) یکی است، به تلاش چندانی نیاز نباشد. هورامه‌نان – هورامانان = هور + امان (امدند) + آن – زمان طلوع خورشید. همچنان که می‌گویند: (به یانیان) بامدادان، (ئیواران) زمان عصر.


[ویرایش] منبع

  • فرهنگ معین (در شش جلد)


[ویرایش] پیوند به بیرون

این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.