پل گوگن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

خودنگاره‌ای از پل گوگن، ۱۸۹۳.
خودنگاره‌ای از پل گوگن، ۱۸۹۳.

اوژن آنری پل گوگن (۷ ژوئن ۱۸۴۸-۸ مه ۱۹۰۳) نقاش پیشتاز پسا-دریافتگری بود.

فهرست مندرجات

[ویرایش] زندگی

پل گوگن در پاریس به دنیا آمد. بعد از چند سال که در ناوگان بازرگانی فرانسه خدمت کرد، به دلالی بورس روی آورد، و در فراغت و روزهای تعطیل به نقاشی می‌پرداخت. به تدریج به خرید و گردآوری تابلوهای امپرسیونیستی مشغول شد. از ۱۸۷۵ با پیسارو طرح دوستی ریخت و در نمایشگاه دریافتگری سال ۱۸۸۶-۱۸۸۰ شرکت کرد؛ از ۱۸۸۳ به طور تمام وقت به نقاشی پرداخت. در ۱۸۸۹ با نمادگرایان فرانسوی در پاریس و بروکسل نمایشگاه‌هایی برپا کرد. سال‌های ۱۸۹۱-۱۸۹۳ را در تاهیتی به سر برد؛ بعد به فرانسه بازگشت. از ۱۸۹۵ به بعد در تاهیتی به سر برد. در سال‌های ۱۸۹۸-۱۸۹۹ در نگارخانه ولار در پاریس نمایشگاه انفرادی تشکیل داد. در ۱۹۰۳ در جزایر مارکیز، در جنوب اقیانوس آرام، از دنیا رفت. بعد از مرگ گوگن نمایشگاه بزرگی در «سالن پاییز» در سال ۱۹۰۶ برای بزرگداشت وی برپا گردید و طی آن، گوگن به عنوان پیشتاز حرکت‌های ضد‌ناتورالیستی، همچون فوویسم در فرانسه و هیجان‌نمایی در آلمان و کشور‌های دیگر معرفی شد.[۱]

[ویرایش] ترک اروپای متمدن

وی اروپا را ترک گفت و به دنبال یک زندگی ساده و ابتدایی به تاهیتی رفت. زیرا معتقد شده بود که نقاشی در آستانه سقوط به ورطهٔ عوام‌فریبی و سطحی نگری قرار گرفته است، و همهٔ آن هوشیاری و دانایی که در تمدن اروپا بارور شده بود، نوابغ هنر را عقیم می‌ساخت و اجازه نمی‌داد که قدرت و شدت احساسات خویش را صریح و مستقیم ابراز کند. البته گوگن نخستین کسی نبود که چنین نگرانی‌هایی دربارهٔ تمدن داشت.[۲]

[ویرایش] پانویس

  1. لینتن(۱۳۸۲)، ص ۴۷۳
  2. گامبریچ(۱۳۷۹)،ص ۵۳۹

[ویرایش] منابع

  • ویکی پدیای انگلیسی
  • لینتن، نوربرت. تارخ هنر مدرن. ترجمهٔ رامین، علی. چاپ اول، تهران: نشر نی، ۱۳۸۲.
  • گامبریچ، ارنست. تارخ هنر. ترجمهٔ رامین، علی. چاپ سوم، تهران: نشر نی، ۱۳۷۹.
این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
زبان‌های دیگر