دعای کمیل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مشهور است که آن دعایی است که جبرائیل به خضر آموخت پس علی آن دعا را به «کمیل بن زیاد نخعی» که از خواصّ وی بود تعلیم داد.

این دعا از جمله عاشقانه ترین ادعیه است.[نیاز به ذکر منبع]

این دعا در شبهای نیمهٔ شعبان و در هر شب جمعه خوانده می‌شود.

و به اعتقاد شیعیان برای راحت بودن از شرّ دشمنان و گشایش روزی و آمرزش گناهان سودمند است.

[ویرایش] پیوند به بیرون

[1]

این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.