ارفکشاد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ارفکشاد یا ارفخشذ(عبری:אַרְפַּכְשָׁד به معنی رهاکننده) یکی از پنج پسر سام[۱] و نواده نوح[۲] است. ارفکشاد دو سال پس از طوفان نوح ولادت یافت.[۳] برادرانش الام،اشور،لود و ارام بودند.[۴]. پسر نخست ارفکشاد شالح یا صالح و دومین پسر او قینان نام داشت. در کتاب یوبیل،از ارفکشاد به عنوان نیای بزرگ اقوام اور و کشان نام برده شده است. ارفکشاد قلعه اورکلدانیان را در کرانه جنوبی فرات بنا نهاد.[۵] ارفکشاد چهارصد و سی و هشت سال زندگی کرد.[۶] نام او در نسب‌نامه داوود[۷]،نسب‌نامه عیسی[۸] و نسب‌نامه محمد[۹] ذکر شده است. شهر ارفکشاد در بین‌النهرین سال‌ها محل زندگی یزیدیان،مسلمانان و یهودیان بوده است.شهر ارفکشاد هم‌اکنون در کشور عراق واقع است.

[ویرایش] پانویس

  1. پیدایش ۱۰:۲۲
  2. پیدایش ۲۴:۱۱
  3. پیدایش ۱۱:۱۲
  4. تواریخ ۱:۱۷
  5. یوبیل ۱۴:۱۷
  6. توا ۱:۱۷
  7. تواریخ ۱۴:۸
  8. لوقا ۳:۳۳
  9. سیرت رسول الله ص ۱۹


[ویرایش] منابع

  • عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN ۹۶۴۳۰۷۱۶۳۴
  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
  • یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲. 
  • جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴. 
  • ابن هشام. سیرت رسول‌الله صلی الله علیه و سلم. ترجمهٔ رفیع‌الدین اسحاق بن محمد همدانی قاضی. علی‌اصغر مهدوی. چاپ سوم، تهران: انتشارات خوارزمی، ۱۳۶۰، ۵۱۹. 
نسب چهره‌های تورات/عهد عتیق از آدم تا داوود
آدم تا سام آدم شیث انوش قینان مهللئیل یارد خنوخ متوشالح لمک نوح سام
ارفکشاد تا یعقوب ارفکشاد شالح عابر فالج رئو سروج ناحور تارح ابراهیم اسحاق یعقوب
یهودا تا داوود یهودا فارص حصرون ارام عمیناداب نحشون شلمون بوعز عوبید یسی داوود
زبان‌های دیگر