حوا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حَوّا (در عبری: חַוָּה به معنی زنده یا زندگی) بر پایه اسطورههای سامی دومین انسان آفریده شده و نخستین زن میباشد. او همسر آدم است که بنا بر روایات تورات و تلمود؛ خدا وی را از دنده آدم آفرید.بر اساس عهد عتیق؛ چون حوا نخست از میوه درخت معرفت نیک و بد خورد،بین ذریه او و مار دشمنی به وجود آمد،دچار درد زایمان گردید و شوهرش بر وی تسلط ابدی یافت.(پیدایش ۱۵:۳)حوا دو فرزند پسر به نامهای هابیل و قابیل برای آدم زایید.
[ویرایش] منابع
- عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN ۹۶۴۳۰۷۱۶۳۴
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X

