اسماء حسنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

الگو:گسترش


اسلام

اصول دین

توحید
نبوت
معاد

اصول خاص تشیع

امامتعدل

فروع دین

نمازروزهزکات
حججهاد

فروع تشیع

خمس
امر به معروف
نهی از منکر
تولا • تبری

منابع اسلامی

قرآنعقل
سنت(حدیث)

شخصیت‌ها

محمد
علیفاطمه
اهل بیت
خلفای راشدین
امامان شیعه
یاران پیامبر

مذهب‌ها

تسننتشیعتصوف

مذاهب فقهی

جعفریشافعی
حنفیمالکی
حنبلی • مذاهب دیگر

مذاهب کلامی

امامیهاسماعیلیه
خوارجمرجئه
اشاعرهمعتزله
مذاهب دیگر

علوم اسلامی

حدیثتفسیر
فقهکلام
فلسفهعرفان

تاریخ اسلام

زندگانی محمد
روزگار خلفای راشدین
تاریخ امامان شیعه
امویانعباسیان
فاطمیان • مملوکان
عثمانیانصفویان
آخرالزمان
عصر ظهور مهدی

جغرافیای اسلام

مکهمدینه
بیت‌المقدس
کوفهنجف
کربلاسامرا
کاظمینمشهد
بغداددمشق
عربستانیمن
عراقشام
ایرانمصر
اندلسشمال آفریقا
آسیای میانههندوستان

اسماء حُسنی (نام‌های زیبا) نام‌های خداوند هستند. اکثریت تعداد این اسم‌ها را نود و نه نام دانسته‌اند که در قرآن آمده است، ولی برخی دیگر معتقدند تعداد آنها بیشتر است.

اسماء حُسنی را به سه گروه تقسیم کرده‌اند: جمالی، جلالی و مشترک. اسماء جمالی که ۴۵ تا هستند برای کسب رحمت و روزی به کار می‌روند، اسماء جلالی که ۲۲ تا هستند، برای ایجاد عداوت و از میان بردن حریف به کار می‌آیند و اسماء مشترک که آنها هم ۲۲ اسم هستند بسته به نیت، خاصیت هر دو گروه قبلی را دارند.[۱]

اعتقاد بر این است که یکی از اسامی که خدا بر کسی دانسته نیست اسم اعظم است. و با بر زبان آوردن آن هر خواستهٔ گوینده برآورده خواهد شد.

نگارش اسماء حسنی با استفاده از صنعت مربعات و اعداد وفقی را بر پوست، کاغذ و یا پارچه، اسماء نویسی می‌گویند. این کار در دوران قاجار در ایران رواج داشت.[۲]

فهرست مندرجات

[ویرایش] فهرست اسماء حسنی و معادلات عددی آنها بر حسب حساب ابجد[۳]

نود و نه اسم خدا
الاحد: ۱۳ الواجد: ۱۴ الوهاب: ۱۴ الحی: ۱۸ الواحد: ۱۹ الهادی: ۲۰ الودود: ۲۰ الاول: ۳۷ الولی: ۴۶
الوالی: ۴۷ الماجد: ۴۸ المجیب: ۵۵ المبدی: ۵۶ المجید: ۵۷ الباطن: ۶۲ الحمید: ۶۲ الوکیل: ۶۶ الحُکم: ۶۸
المحیی: ۶۸ القدوس: ۷۰ الباسط: ۷۲ الجلیل: ۷۳ الحکیم: ۷۸ الحسیب: ۸۰ البدیع: ۸۶ الحلیم: ۸۸ الملک: ۹۰
العزیز: ۹۴ الحق: ۱۰۸ العلی: ۱۱۰ الباقی: ۱۱۳ العدل: ۱۱۴ الجامع: ۱۱۴ القوی: ۱۱۶ المعز: ۱۱۷ المعید: ۱۲۴
المعطّی: ۱۲۹ اللطیف: ۱۲۹ السلام: ۱۳۱ الصمد: ۱۳۴ المؤمن: ۱۳۶ الواسع: ۱۳۷ المهَیمن: ۱۴۵ المحصی: ۱۴۸ العلیم: ۱۵۰
القیوم: ۱۴۶ العفوّ: ۱۵۶ المانع: ۱۶۱ النعیم: ۱۷۰ السمیع: ۱۸۰ المقدم: ۱۸۴ المنعم: ۲۰۰ النافع: ۲۰۱ البَر: ۲۰۲
الرب: ۲۰۲ الجبار: ۲۰۶ المقسط: ۲۰۹ مالک الملک: ۲۱۲ الباری: ۲۱۳ الکبیر: ۲۳۲ التور: ۲۵۶ الکریم: ۲۷۰ الروف: ۲۸۶
الصبور: ۲۹۸ الاکرم: ۲۹۹ البصیر: ۳۰۲ القادر: ۳۰۵ القهار: ۳۰۶ الرزاق: ۳۰۸ الرقیب: ۳۱۲ الشهید: ۳۱۹ المصور: ۳۳۶
الرافع: ۳۵۱ التواب: ۴۰۹ الفتاح: ۴۸۹ الممیت: ۴۹۰ المتین: ۵۰۰ الرشید: ۵۱۴ الشکور: ۵۲۶ المقیت: ۵۵۰ المتعالی: ۵۵۱
الباعث: ۵۷۳ المتکبر: ۶۶۲ الوارث: ۷۰۷ الخالق: ۷۳۱ المقتدر: ۷۴۴ الاخر: ۸۰۱ الخبیر: ۸۱۲ الموخر: ۸۴۶ القایض: ۹۰۳
الحفیظ: ۹۹۸ الضار: ۱۰۰۱ المعظم: ۱۰۵۰ الغنی: ۱۰۶۰ المعنی: ۱۱۰۰ الظاهر: ۱۱۰۶ الغفار: ۱۲۸۱ الغفور: ۱۲۸۶ الخافض: ۱۴۸۱

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] یادداشت‌ها

  1. تناولی، ص. ۳۳
  2. تناولی، ص. ۳۳
  3. تناولی، ص. ۳۵

[ویرایش] منبع

  • محمد معین، فرهنگ معین
  • پرویز تناولی، طلسم: گرافیک سنتی ایران، نشر بن‌گاه، تهران ۱۳۸۵، ISBN ۹۶۴-۹۶۳۸۳-۴-۲
این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
این نوشتار پیرامون اسلام خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.