حلقه وین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

حلقه وین (Vienna Circle) نامی بود که گروهی از فیلسوفان، دانشمندان و ریاضیدانانی که در دهه‌های دوم و سوم قرن بیستم در وین جلساتی را با هدایت موریس شلیک برای بحث‌های فلسفی برگزار می‌کردند، بر خود نهاده بودند. حلقه وین و نگرش فلسفی آن را که پوزیتیویسم منطقی یا تجربه گرایی منطقی خوانده می‌شود، اغلب با شعار رسمی آنها که همان «اصل تحقیق پذیری» است، می‌شناسند.

[ویرایش] تاریخچه

در سال ۱۹۰۷، جمعی از دانشجوهای پرشور، هر پنجشنبه شب در کافه‌ای قدیمی در شهر وین گردهم می‌آمدند تا دربارهٔ علم و فلسفه بحث کنند، آنها به شدت تحت تأثیر ارنست ماخ بودند.

از جمله مهمترین این افراد می‌توان به اتو نویرات، هربرت فایگل، فردریش وایزمن، رودلف کارنپ و بعدها کارل همپل و آیر اشاره کرد.