ترانزیستور اثر میدان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ترانزیستور اثر میدان، دستهای از ترانزیستورها هستند که دارای سه پایه ی سورس و درین و گیت میباشند. این دسته از ترانزیستورها خود به دو گروه ترانزیستورهای اثر میدان اماواس (MOSFET) و ترانزیستورهای اثر میدان پیوندی یا JFET تقسیم میشوند. در این نوع ترانزیستورها، برخلاف ترانزیستورهای دو قطبی پیوندی که کنترل جریان امیتر و کلکتور با جریان ورودی به بیس صورت میگیرد، کنترل جریان سورس و درین با اعمال ولتاژ به گیت صورت میگیرد.

