کاست
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کاست به معنی نژاد؛ نوعی نظام اجتماعی است. در این نظام؛ مزایای اجتماعی بر اساس نقشهای انتسابی توزیع میشود.در نظام کاست؛ افراد عضو در رتبههای مختلف،حق گذر به رتبههای دیگر را ندارند و باید شرایط ویژهای را در رفتار و اعمال خود و رابطه با اعضای رتبههای دیگر رعایت کنند.نخستین نظام کاست در بین نژاد آریایی هند وجود داشته است.برهما(روحانیون مذهبی)،کشاتریا(جنگآوران)، ویسها(پیشهوران)،شودراها(اسیران و بردگان)و پاریها(نجسها یا دراویدیها)رتبههای این نظام کاست بودند.نظام کاست همچنین در آفریقا،خاورمیانه و خاوردور وجود داشته است.
[ویرایش] منبع
- آناتومی جامعه یا سنة الله: مقدمهای بر جامعهشناسی کاربردی،فرامرز رفیع پور، تهران: انتشارات کاوه، ۱۳۷۷

