بحث کاربر:Black Angel
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
استيو واي (Steve Vai)
Steven Siro Vai در 6 ژوئن 1960 در بيمارستان Nassau Country در نيويورک بدنيا آمد و در محله Carle Place در Long Island نيويورک بزرگ شد. در سنين پائين از طريق خواهرش به موسيقي علاقمند شد. او در سن 6 سالگي شروع به نواختن ارگ کرد و در 10 سالگي به نواختن آکاردئون پرداخت. استيو واي مي گويد: من هيچ وقت وارد موسيقي نشدم، من از همان اول، قبل از زمانيکه يادم بيايد در موسيقي بودم. او در نوجواني بواسطه آشنائي با موسيقي کساني چون Jimi Hendrix، Led Zeppelin، Deep Purple و Alice Cooper به گيتار راک علاقمند شد و در دبيرستان نزد هم مدرسه ئي بزرگترش Joe Satriani که در آن محل گيتاريست شناخته شده اي بود به فراگيري درسهاي گيتار پرداخت. او براي هر جلسه 5 دلار مي پرداخت و پس از مدتي توانست کسي را پيدا کند تا با هم از سترياني درس بگيرند تا بتوانند هر کدام 2.5 دلار بپردازند. استيو تقريبا 3 سال نزد سترياني به فراگيري گيتار پرداخت.
او پس از عضويت در چند گروه محلي، Long Island را ترک کرد و در سال 1978 در 18 سالگي به مدرسه موسيقي برکلي در بوستون رفت. او در آنجا بعنوان يک دانش آموز، تعدادي از تکنيکي ترين تصنيفات Frank Zappa را براي گيتار بازنويسي کرد و يک کپي از آهنگ Black Page را براي خود Zappa فرستاد. زاپا شديدا تحت تاثير نوازندگي اين گيتاريست جوان قرار گرفت و پس از ملاقاتي با او، از استيو دعوت کرد که به گروهش بپيوندد. بدنبال آن استيو جوان به همراه زاپا در تور سراسر جهان شرکت کرد و در چندين آلبوم نوازندگي گيتار را بعهده داشت تا اينکه گروه زاپا را براي ادامه کار انفرادي ترک کرد. اولين کار انفرادي اش که خودش آنرا تهيه کرده بود، ضبط و پخش کرد. اين کارها دو آلبوم بودند بنامهاي Flex-Able و Felx-Able Left Over که در سال 1984 منتشر شدند. هردوي اين دو آلبوم استعداد و توانائي واي را در نوازندگي و آهنگسازي نشان مي داد، که البته هنوز شديدا تحت تاثير فرانک زاپا بود.
در سال 1985 استيو به گروه هارد راک Alcatrazz که گيتاريستش Yngwie Malmsteen به تازگي گروه را ترک کرده بود، پيوست و در آلبوم خيره کننده گروه در همان سال بنام Disturbing the Peace حضور يافت. او در مورد اولين حضورش در آلکاتراز مي گويد: هيچ وقت اولين حضورم را در گروه فراموش نمي کنم. يک روز وقت داشتم، تا خود را براي اجرا آماده کنم. آنها سه برنامه براي اجرا داشتند که اولي در Riverside کاليفرنيا بود، هيچ کدام از تماشاگران نمي دانستند که ديگر اينگوي در گروه نيست. اکثر آنها براي ديدن اينگوي آمده بودند. يادم مي آيد که به صحنه نزديک مي شدند و نام او را صدا مي زدند، بايد قيافه آنها را وقتي من را بجاي او ديدند مي ديديد... .در همان سال استيو در فيلمي بنام Crossroads در نقش گيتاريست شيطان ظاهر شد که در دوئل آخر فيلم از Ralph Macchio شکست خورد. در همان سال او از طرف يکي از دوستانش براي پيوستن به گروه انفرادي جديد David Lee Roth، خواننده هارد راک، که به تازگي از گروه Van Halen جدا شده بود، دعوت شد. او دعوت را پذيرفت و گروه آلکاتراز را ترک کرد.
در سال 1986 اولين آلبوم D.L.Roth بنام Eat'em & Smile منتشر شد و به يکي از بهترين هاي هارد راک مبدل شد. استيو بواسطه نوازندگي در اين آلبوم مورد تشويق بسيار قرار گرفت و تا يک سال سوژه مجله هاي گيتار شد. Skyscraper دومين آلبوم Roth با همکاري واي در سال 1988 منتشر شد. در همان سال، Jem 777 Series، مجموعه گيتارهاي جديدش از طريق کمپاني IBanez راهي بازار شد. او در اين سال با Pia Maiocco که دختري سوئدي الاصل بود، ازدواج کرد. در اواخر سال 88 پس از تور Roth، تصميم به ترک گروه گرفت. او در عين حال که مشغول کار بروي يک آلبوم انفرادي بود، از طرف يکي از گروههاي مطرح هارد راک يعني Whitesnake به سرپرستي و خوانندگي David Coverdale، خواننده سابق گروه Deep Purple، دعوت به همکاري شد، هديه اي که او قبولش کرد و تنها آلبوم او بهمراه اين گروه Slip of the Tongue در سال 1989 منتشر شد.
سال 1990 سومين آلبوم انفرادي استيو، Passion and Warfare به بازار آمد. اين آلبوم بر پايه روياهايي بود که استيو در دوران کودکي خود تجربه کرده بود. اين آلبوم Instrumental به اثر بزرگ و قابل ملاحظه يي تبديل شد و از آن پس استيو به يکي از بزرگترين گيتاريستهاي روز جهان مبدل شد. اين آلبوم در همان سال نامزد جايزه گرامي براي بهترين آلبوم Instrumental شد. در همين سال استيو يک گيتار هفت سيمي توسط کمپاني IBanez ساخت. اگرچه از اين ساز در ابتدا زياد استقبال نشد، ولي از اواسط دهه 90 گيتاريستهاي گروههاي Korn و Limp Bizkit از اين ساز براي دستيابي به صداهاي خيلي بم استفاده کردند. پس از وقفه نسبتا طولاني در سال 1993 استيو اولين گروه راک را، به معناي واقعيش تشکيل داد و آنرا Vai ناميد. اعضاي گروه عبارت بودند از Devin Townsend (خواننده)، T.M. Stevens (بيسيست) و Terry Bozzio (درامر). اولين و تنها آلبوم گروه بنام Sex & Religion در سال 1993 راهي بازار شد. آلبوم هم از نظر تجاري و هم از نظر منتقدان با شکست روبرو شد. به همين دليل استيو با آلبوم Alien Love Secrets در سال 1995 دوباره به همان سبک تمام Instrumental قديم خود بازگشت. آهنگ Tender Surrender از اين آلبوم نامزد جايزه گرامي در بهترين اجراي راک بدون کلام شد. در نيمه دوم دهه 90 او به انتشار آثار انفرادي پرداخت. در سال 1996 آلبوم Fire Garden در 1988 Flex-Able Leftovers (اجراي دوباره يي از دومين آلبوم انفراديش بعلاوه چند آهنگ جديد) و در سال 1999 آلبوم The Ultra Zone که آهنگ Window to the Soul از اين آلبوم نامزد جايزه گرامي به بهترين اجراي راک بدون کلام شد.
در اواخر دهه 90 استيو بهمراه دوست قديمي اش جو سترياني شروع به برگزاري تورهائي بهمراه يک گيتاريست سوم متغير در سراسر جهان کردند که به G3 معروف شد. در سال 1997 آلبوم G3: Live in Concert که شامل يکي از اجراهاي G3 بهمراه Eric Johnson بود منتشر شد که استيو براي آهنگ For the Love of God و جو بخاطر آهنگ Summer Song نامزد جايزه گرامي بهترين اجراي راک بدون کلام شدند. در ابتداي هزاره جديد آلبوم جديدي از واي بنام The 7th Song: Enchanting Guitar Melodies Archive در سال 2000 منتشر شد و بدنبال آن در سال 2001 اولين آلبوم Live او با نام Alive in an Ultra World روانه بازار شد که آهنگ Whispering a Prayer از اين آلبوم براي بهترين اجراي راک بدون کلام نامزد جايزه گرامي شد. آخرين آلبوم انفرادي او The Elusive Light and Sound, Vol1 است که در سال 2002 منتشر شده است. در طول مدتي که استيو واي در حيطه موسيقي راک فعاليت داشته، دفعات متعددي بعنوان نوازنده مهمان در کارهاي هنرمندان ديگر شرکت داشته است.

