جیت کان دو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نامواره جیت کان دو. نویسه‌های چینی گرداگرد نماد تایجیتو می‌گوید: "از هیچ راه به عنوان راه استفاده نکن، هیچ محدودیتی را محدودیت ندان". پیکان‌ها نمادگر جنبش بی‌پایان کیهان است.
نامواره جیت کان دو. نویسه‌های چینی گرداگرد نماد تایجیتو می‌گوید: "از هیچ راه به عنوان راه استفاده نکن، هیچ محدودیتی را محدودیت ندان". پیکان‌ها نمادگر جنبش بی‌پایان کیهان است.

جیت کان دو (به چینی: 截拳道) یکی از ورزش‌های رزمی سرزمین چین است که توسط بروس لی، کونگ فوکار و هنرپیشه معروف سینما پایه گذاری شد.

بیشتر تکنیک ها ی جیت کان دو براساس روش رزمی موسوم به وینگ ‌چون طراحی شده است ، چرا که بروس لی تمرینات کلاسیک رزمی خود را در این سبک انجام داده بود. فنون وینگ چون در جیت کان دو به شکلی تغییر یافته اند که کاربردی تر باشند. استفاده از سلاح های سرد نیز در این رشته بسیار گسترده تر است.


فهرست مندرجات

[ویرایش] ابداع سبک جیت کان دو

به دلیل عدم دسترسی به سی‌فو، آقای ییپ من که در هنگ کنگ زندگی می کرد، بروس لی نمی توانست وینگ چون را ادامه دهد، هنر اصیلی که حالا تنها در اختیار استادش بود، اما بروس هنوز مشتاقانه به دنبال یادگیری وینگ چون بود تا جاییکه او حتی پس از باز گشت به هنگ کنگ به استاد ییپ من پیشنهاد خرید یک آپارتمان شخصی داد ... در مصاحبه استاد بزرگ وینگ چون "لو مان کام" که یکی از همرزمان بروس لی در کلاس استاد ییپ من بوده، می خوانیم:

((- شما این شانس را داشتید که در کنار بروس لی باشید، چه ارتباطی با او برقرار کرده بودید؟

- اغلب با هم تمرین می کردیم، بویژه در چی سائو. بروس لی از من جوان تر بود. وقتی هنگ کنگ را ترک کرد، کار آموزی خود را نزد ییپ من به پایان نرسانده بود. یک روز که دیگر معروف شده بود به هنگ کنگ برگشت و از ییپ من خواست تا کار آموزی اش را به پایان برساند، اما چون خیلی مشغول بود نمی توانست در هنگ کنگ بماند. بروس لی از ییپ من خواست به او نشان دهد که چگونه می تواند با آدمک چوبی تمرین کند، زیرا او می خواست در فیلم هایش از آدمک چوبی استفاده کند. در عوض او پیشنهاد یک آپارتمان را به ییپ من -که آدم پولداری نبود- داد. اما ییپ من پیشنهاد او را رد کرد و گفت: (اگر می خواهی کونگ فوی مرا یاد بگیری به کلاسم بیا) .)){منبع مجله رزم آور شماره ۱۳۵}

ایده های جیت کان دو در سال ۱۹۶۵ در ذهن بروس لی متولد شد.مبارزه با وان جک مان تاثیر بسزایی بر فلسفه مبارزه بروس لی گذاشت. با آن که بروس حریفش را به طرز فجیعی شکست داد، اما معتقد بود که آن مبارزه بیش تر از حد معمول طول کشیده و او نتوانسته است آنطور که انتظار دارد از تکنیکهای وینگ چون استفاده کند، بعلاوه او دیگر نمی توانست به یادگیری و تکمیل هنر رزمی وینگ چون بپردازد چون فرسخها از استادش دور بود.

او به سیستمی احتیاج داشت تا به شکوفایی هرچه بیشتر داشته هایش بپردازد. به همین خاطر با تاکید بر " کاربردی بودن، انعطاف پذیری، سرعت و کارآمدی" به توسعه ی سیستم جدیدی پرداخت. او شروع به استفاده از روش های آموزشی متفاوتی کرد: بدنسازی برای افزایش قدرت، دویدن برای افزایش استقامت، تمرینات کششی برای انعطاف پذیری و بسیاری از روش های دیگر که او دائماً در حال منطبق کردن با سیستمش بود.

لی بر آنچه که "روش بی روشی" می نامیدش بسیار تاکید داشت. ایده ای که بیانگر رهایی از روشهای فرمالیته -همان سبکهای سنتی- بود. بروس لی احساس می کرد سیستمی که او "جان فان کونگ فو" (آموخته های بروس لی از هنرهای رزمی) نامیده است، محدود کننده است و به همین خاطر آن را به آنچه که با نام جیت کان دو توصیفش کرد، تغییر شکل داد. نامی که بعدها از مطرح کردن آن اظهار پشیمانی کرد چون از نام جیت کان دو نیز ویژگی های خاصی برداشت می شد که هر سبکی به نوبه خود ادعا میکند، درحالیکه ایده ی هنر رزمی او خروج از هر گونه عوامل محدود کننده بود.

[ویرایش] مراحل آموزشی

آموزش جیت کان دو در سه مرحله مقدماتی ، متوسط و پیشرفته صورت می گیرد که هنرجویان ان را در ۱۰ مرحله طی می کنند تا به عنوان تکنسین۱ که تقریبا شبیه دان۱ است شناخته شوند.

در طول این مدت لباس آن ها شامل شلوار سیاه و تی شرت است که رنگ تی شرت طی این مراحل تغییر می کند و با هر مرحله ای یک آرم «یین و یانگ» بر روی لباس او اضافه می شود. تعداد این آرم ها درجه جیت کان دو کار را نشان می دهد. هنرجو پس از رسیدن به مرحله تکنسینی می تواند کت بروس لی را به تن کند.

[ویرایش] تفاوت های جیت کان دو و وینگ چون

یکی از تغییرهای اساسی که بروس لی در سیستم چی سائو وینگ چون انجام داد، شکل ایستادن هنگام انجام چی سائو بود. در وینگ چون پاها روبروی هم و به اندازه عرض شانه ها ازهم جدا می باشند، پاشنه ها به طرف بیرون و زانوها به طرف داخل قرار می گیرند. به نظر بروس لی این ایستادن باعث کندی و سنگینی حرکت بدن بود. برای همین در جیت کان دو ، چی سائو با پای راست یا چپ جلو ایستاده و پاشنه پای عقب بالا انجام می شود.

دیگر تغییر بروس لی روی Fook Sao بود که برخلاف وینگ چون تکنیک های دست را با پشت دست، ساعد یا بند انگشتان که آن ها را غیرطبیعی و موجب زخمی شدن فرد می دانست، انجام نمی داد و ضربات دست را به سبک بوکسورها اجرا می کرد.

[ویرایش] جستارهای وابسته