حارثه دختر محمود
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حارثه دختر محمود خواهر امّ عبيس كنيز عمر پسر خطاب بود. وقتي حارثه اسلام آورد، عمر او را شكنجه كرد و حارثه در اثر اين شكنجه ها بينايی اش را از دست داد. به استناد به كتاب سيرت رسول الله نوشته رفيع الدين اسحاق همدانی ، ابوجهل به حارثه گفته بود «لات و عزّي تو را نفرين كرده اند و بينايي ات را از دست داده ای» امّا حارثه جواب داد: « بت ها نه به كسی سود مي رسانند و نه زيانی از ايشان به ما می رسد» ابوبكر، بهای اين كنيز را به عمر پرداخت و او را آزاد كرد. حارثه با محمّد به مدينه هجرت كرد و در آن جا درگذشت. تاريخ وفات او نامعلوم است.
[ویرایش] جستارهای وابسته
زنيره
حارثه
[ویرایش] منابع
- ویکی پدیای انگلیسی
- زندگی صحابه، محمود طریقی، مشهد، ۱۳۸۵
- سيرت رسول الله، رفيع الدين اسحاق همداني، تهران، 1361

