مسجدخمیس
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مسجد خمیس به عربی ( مسجد الخمیس ) نام مسجدی تاریخی در کشور بحرین است. این مسجد یکی قدیمی ترین بناهای اسلامی در این کشور است. تاریخ بنای این صرح معماری اسلامی به سدهٔ اول هجری قمری بر میگردد. گویند این مسجد در دوران خلافت خلیفهٔ اموی عمر بن عبدالعزیز ساخته شدهاست.
[ویرایش] وجه تسمیت
وجه تسمیت مسجد مذکور به مسجد خمیس به «منطقهٔ الخمیس» نسبت دادهاند که مسجد مذکور در آن ساخته شدهاست. بنا براین «مسجد الخمیس» نامگذاری کردهاند. منطقهٔ باستان «الخمیس» مابین ستره و رفاع واقع شدهاست.
[ویرایش] منارههای مسجد خمیس
مسجد خمیس دارای دو مناره است. منارهٔ غربی مسجد چنانکه از سنگ نبشتهای که با خط کوفی نوشته شدهاست ودر مدخل ورودی آن وجود دارد، نشان میدهد که این مناره در نیمهٔ دوم قرن یازده هم میلادی توسط شخصی بنام ابی سنان محمد بن الفضل عبدالله سومین حکمران از قبیلهٔ العوینیین ساخته شدهاست. امام منارهٔ دوم مسجد در قرن شانزده هم میلادی به مسجد اضافه شدهاست. مسجد خمیس باشکلی جذاب از فن معماری اسلامی ساخته شدهاست، ازآثار باقی مانده ستونها ، رواقها و اقواص مداخل ومخارج از تزیین گچبری خاصی برخوردار بودهاست. همچنین قسمتی از سقف مسجد نیز از تنهٔ درخت خرما وبه شکل تزیینی زیبایی استفاده نموده بودهاند. قسمت غربی مسجد مدرسه علوم دینی وشرعی بوده، علماء علوم شرعی، فقه ، حدیث ، نحو و مسائل دینی ودنیوی به کودکان تعلیم میدادهاند. همچنین قبرستانی در گوشهای از صحن خارجی مسجد وجود دارد که از شواهد آن پیداست که این قبرستان تعلق به علماء این مدرسه دارد که در آنجا مدفون شدهاند. وهمانطور که معلوم مردن بحرین توسط العلاء بن الحضرمی که فرستاد هٔ پیبغمبر برسر مردم بوده، بدون جنگ به اسلام گرویدهاند.
[ویرایش] منبع
- بکر،سید، عبدالمجید، (اشهر المساجد فی الاسلام ) مطابع سحر ، جده، عربستان سعودی: ، چاب أول، انتشار سال ۱۹۸۵ میلادی. (به عربی).

