گلاب
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گلاب (به ضم گاف) عرقی است که از گل به خصوصی به نام گل محمدی و یا «گل گلاب» می گیرند. به دلیل تقاضای بیشتر صنعت عطرسازی برای روغن گل، گلاب محصول جانبی نسبتا ارزان قیمتی حساب می شود.
گلاب دارای طعم و بوی متمایزی است و در بعضی غذاهای کشورهای آسیایی استفاده می شود. در ایران در بستنی، چای و شیرینیها مورد استفاده زیادی دارد.
گلاب برای اولین بار در ایران قدیم از تقطیر گل رز به دست آمد.

