فرعون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

واژهٔ فرعون

به خط هیروگلیف
O1
O29

لفظفِرعَون از ریشه قبطی «په رَ» که معنای ساختمان بزرگ را می‌‌دهد و لقب پادشاهان مصر در روزگار باستان بوده، گرفته شده است. اولین شخصی که در تاریخ مصر باستان به نام فرعون مشهور است، شخصی است به نام پادشاه عقرب که نام اصلی وی مشخص نیست؛ ولی در نقشی که از او روی یک گرز سنگی وجود دارد، عقربی روبروی صورت او دیده می‌شود و به این دلیل او را به این نام می‌خوانند.[نیاز به ذکر منبع] از فراعنهٔ مصر می‌توان خوفو، خفرع، منکورع، رامسس دوم، آخن آتون، توتانخامون، ملکه هاتشپسوت، توتموس سوم و خئوپس را نام برد. در بین تمامی این فراعنه، خوفو، خفرع و منکورع به خاطر ساختن اهرام ثلاثه، توتموس سوم و رامسس دوم به خاطر قدرت بیش از حد در اداره کشور و کشورگشایی، آخن آتون به خاطر مخالفت و ضدیت با تمام عقاید فراعنه گذشته و ساختن شهر آخن آتون (افق آتون) به همین منظور و توت عنخ آمون به خاطر مرگ عجیبش در سن هیجده سالگی و گنجینه بی‌نظیر مقبره خود بیش از بقیه فراعنه شهرت دارند.[نیاز به ذکر منبع]

این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.