بدیعالزمان فروزانفر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| زمینه فعالیت | استاد برجسته زبان فارسی |
| تولد | ۲۸ ربیع الثانی ۱۳۲۲ ه.ق. بشرویه |
| مرگ | ۱۶ اردیبهشت ۱۲۸۰ ه.خ. تهران |
استاد بدیعالزمان فروزانفر (۲۸ ربیع الثانی ۱۳۲۲ ه.ق. بشرویه از توابع فردوس - ۱۶ اردیبهشت ۱۲۸۰ ه.ش. تهران) از اساتید برجسته زبان و ادبیات فارسی بود.
بزرگترین چهره آکادمیک و محقق ادبیات فارسی که بزرگان ادبیات معاصر ازجمله: دکتر عبدالحسین زرین کوب - دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی - دکتر ذبیح الله صفا - دکتر سید محمد دبیرسیاقی - دکتر محمد جعفر محجوب -دکتر سیمین دانشور - دکتر جلیل تجلیل - دکتر محمدامین ریاحی -دکتر محمد علی اسلامی ندوشن - دکتر حسینعلی هروی - دکتر سید جعفر شهیدی و... همگی به شاگردی او افتخار میکنند. او خود شاگرد دهخدا بود. علامه دهخدا درسال ۱۳۱۴ مدرک دکترای وی را امضا و او را به سمت استادی دانشگاه تهران منصوب کرد. او بنیانگذار نهضت تحقیق در متون کلاسیک ادبیات فارسی و تصحیح آنها بود. شاهکارش تصحیح کلیات شمس تبریزی است. حافظه قوی فروزانفر به همراه هوش سرشارش در ادراک متون ادبی او را به ادیبی فوقالعاده تبدیل کرده بود.


