مهدی بهادرینژاد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دکتر مهدی بهادرینژاد استاد دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف میباشد. وی در سال ۱۳۴۵، مدرک دکتری خود را در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه ایلینوی دریافت کرد.
وی درسال ۱۳۱۲ در تهران متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه در دبیرستان البرز تهران، در سال ۱۳۳۱ تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته مهندسی مکانیک و در دانشکده فنی دانشگاه تهران آغاز نمود و در سال ۱۳۳۵ با احراز رتبه اول فارغالتحصیل شد.
محمود احمدینژاد رئیس جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۳۰ خرداد ماه سال ۱۳۸۵ هجری شمسی با تجلیل از استادان برگزیده فرهنگستانهای کشور به آنها نشان درجه یک دانش اهدا کرد. در این مراسم که در کتابخانه ملی ایران برگزار شد، ایشان توسط فرهنگستان علوم به عنوان چهره برجسته علمی برگزیده شد و نشان درجه یک دانش و لوح سپاس فرهنگستان توسط رییس جمهور به وی اعطا شد.
دکتر بهادری نژاد بیش از ۱۳۰ بار به ۳۴ کشور جهان جهت ارائه مقالات تحقیقاتی و ایراد سخنرانی در کنفرانس ها و سمینارهای بین المللی، یا بازدید از فعالیت های پژوهشی مسافرت نموده است. همچنین وی در سال ۱۳۸۰ و در اولین دوره انتخاب چهرههای ماندگار، به عنوان چهره ماندگار کشور انتخاب شد.
در کارنامه وی علاوه بر تألیف مقالات متعدد در زمینهٔ تحصیلیاش، دو کتاب به نامهای «شادی و زندگی» و «دانشگاه زندگی» هم دیده میشود.
[ویرایش] سمتها
- معاون پژوهشی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران
- عضو هیأت امنای دانشگاه صنعتی شریف، ۱۳۷۹-۱۳۸۳
- رئیس انجمن مهندسان مکانیک ایران، ۱۳۶۷-۱۳۷۸
- رئیس انجمن انرژی خورشیدی ایران، ۱۳۷۳-۱۳۷۷
- معاون تحصیلات تکمیلی دانشگاه صنعتی شریف، ۱۳۶۷-۱۳۷۰

