تولع
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| داوران در انجیل |
|---|
| در کتاب داوران |
| عتنئیل |
| ایهود |
| شمجر |
| دبوره و باراک |
| جدعون |
| ابیملک |
| تولع |
| یائیر |
| یفتاح |
| ابصان |
| ایلون |
| عبدون |
| شمشون |
| در کتاب اول سموئیل |
| عیلی |
| سموئیل |
تولع(عبری:תּוֹלָע به معنی «کرم حشره»)از شخصیتهای تنخ یهودی یا عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در کتاب داوران ذکر شدهاست. او هفتیمن داور اسرائیل و از داوران کوچک است که پس از ابیملک پسر جدعون و پیش از یائیر داوری داشتهاست. نام پدر او فواه و نام پدربزرگ او دودوی از خاندان تولعیان[۱] طایفه یساکار[۲] بودهاست. او بیست و سه سال در اسرائیل داوری کرد و پس از آن در شامیر واقع در کوه افرایم و نزدیکی سامره دفن شد.[۳] در میان داوران، از تولع کمتر از دیگران سخن رفتهاست؛ و هیچکدام از اعمالش ذکر نشده است. متن اصلی آنچه درباره تولع آمده، چنین است:
- ۱ و پس از ابیملک تولع پسر فواه پسر دودوی مردی از یساکار برای رهانیدن اسرائیل برخاست و در شامیر کوه افرایم ساکن بود.
- ۲ و بر اسرائیل بیست و سه سال حکمرانی کرده و آنجا مُرد و در شامیر مدفون شد.(کتاب داوران- باب دهم- آیات ۱ و ۲)
[ویرایش] پانویس
[ویرایش] منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.

