عتنئیل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

داوران در انجیل
در کتاب داوران
عتنئیل
ایهود
شمجر
دبوره و باراک
جدعون
ابیملک
تولع
یائیر
یفتاح
ابصان
ایلون
عبدون
شمشون
در کتاب اول سموئیل
عیلی
سموئیل
این جعبه: نمایشبحثویرایش


عتنئیل یا عتنیئل پسر قناز(عبری:עָתְנִיאֵל בֶּן קְנַז، عُتنَئیِل بِن قَناز به معنی «شیر خدا» از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نام او نخستین بار در صحیفه یوشع و سپس در کتاب داوران به عنوان نخستین داور بنی‌اسرائیل آمده‌است. او برادر کوچک‌تر کالیب و از سبط یهودا بود، و به سال ۱۳۸۰ قبل از میلاد،در تصرف روستای دبیر یا روستای سفر موفق شد و در پاداش عکسه را به زنی گرفت.[۱] او پس از مرگ یوشع بن نون به داوری بنی‌اسرائیل رسید؛ در زمان داوری او کوشان رشتعایم،پادشاه بین‌النهرین بوده‌است. او پادشاه ارام را شکست داد و چهل سال صلح در سرزمین بنی‌اسرائیل حاکم گردید.[۲]

[ویرایش] پانویس

  1. یوشع ۱۵:۱۶ٰداوران ۱:۱۲
  2. داوران ۳:۷

[ویرایش] منابع

  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
  • یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲. 
  • جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.