عبدالعلی مزاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

عبدالعلی مزاری رهبر درگذشته حزب وحدت اسلامی افغانستان

[ویرایش] زندگینامه

عبدالعلی مزاری، فرزند حاجی خداداد، در سال ۱۳۲۶ هجری شمسی، در قریه نانوایی چهار کنت از توابع ولایت بلخ؛ در یک خانواده زراعت پیشه به دنیا آمد.

تحصیلات اولیه و ابتدایی اش را در مدرسه نانوایی تکمیل کرد.

در همان مدرسه بود که با اسماعیل بلخی از بزرگان اهل تشیع شمال افغانستان دیدار کرد و از آن به بعد نشست ها و ملاقات های زیادی تا آخرین سال های زندگی آقای بلخی، میان این دو تکرار شد و مزاری از بلخی چیزهای زیادی آموخت.

دوران سربازی را از سال ۱۳۴۸ الی ۱۳۵۰ در پکتیا سپری کرد.

بعد از دوران سربازی، مجدداً به تحصیل پرداخت و در بهار ۱۳۵۱ ، به شهر نجف در عراق رهسپار شد و پس از زیارت اماکن مقدس آن شهر، به ایران رفت و با اقامت در شهر قم، تا سال ۱۳۵۵ دروس سطح حوزه را به پایان رساند.

با کودتای ۷ ثور (اردیبهشت) در سال ۱۳۵۷، مزاری بار دیگر از افغاسنتان به نجف رفت، بعد به سوریه رفت و از آنجا به پاکستان رفت و باز به افغانستان بازگشت.

آن روزها، اوضاع کابل مناسب نبود، شخصیتهای مخالف دولت، تحت تعقیب و شکنجه قرار داشتند، مزاری هم به پاکستان بازگشت و از آنجا به ایران رفت.

او در اوایل سال ۱۳۵۸ به کشورش رفت و در حرکتهای مقاومت ملی حضور ارتش شوروی در افغانستان شرکت کرد.

عبدالعلی مزاری تا زمان فروپاشی دولت تحت حمایت شوری سابق در افغانستان، (سال 1371 خورشیدی) به عنوان یکی از رهبران مقاومت علیه حضور بیگانگان و دولت کمونیستی افغانستان، به نبرد ادامه داد.

او در بامیان، تشکیلات حزب وحدت اسلامی را به وجود آورد که در برگیرنده مجاهدین هزاره تبار و شیعه مذهب افغانستان بود.

با ورود مجاهدین به کابل، مزاری نیز از بامیان به مزار شریف و از آنجا به کابل رفت و در پایتخت کشور مستقر شد.

عبدالعلی مزاری سه سال در کابل اقامت داشت، و در این مدت، یکی از طرفهای درگیری های خونین داخلی در این شهر بود.

با حضور طالبان در صحنه قدرت افغانستان، هزاره ها بیشترین تلفات را متحمل شدند. این قوم شیعه مذهب، به لحاظ مذهبی با طالبان سنی مذهب اختلاف نظر داشتند.

طالبان در مزار شریف و بامیان، تلفات زیادی به هزاره ها وارد کردند.

در هرات نیز، شمار زیادی از مهاجرین هزاره تبار اخراج شده از ایران، در مرز اسلام قلعه توسط طالبان دستگیر و اعدام شدند[نیاز به ذکر منبع].

گفته می شود که طالبان، توطئه ای را کشف کرده بودند که بر اساس آن، قرار بوده است شماری از هزاره ها، با کمک ایران، در هرات دست به کودتا بزنند[نیاز به ذکر منبع].

طالبان عوامل مظنون به دست داشتن در این توطئه را اعدام کردند و اجساد آنها را، تا چند روز در میدانهای شهر هرات آویزان کردند.

طالبان همچنین عبدالعلی مزاری رهبر حزب وحدت اسلامی افغانستان را نیز اسیر کردند و او را کشتند.

نشانه هایی از شکنجه و مثله کردن آقای مزاری توسط طالبان وجود دارد[نیاز به ذکر منبع].

تاریخ کشته شدن عبدالعلی مزاری به دست طالبان ۲۲ حوت (اسفند) سال ۱۳۷۳ شمسی اعلام شده است.

جسد عبدالعلی مزاری، در تشیع جنازه ای طولانی، از غزنی تا بهسود، از آنجا تا بامیان و تا یکاولنگ، تشییع شد و سپس در شهر مزارشریف که آن زمان در کنترل ائتلاف ضد طالبان بود به خاک سپرده شد.

هوادران مزاری، مقبره ی بزرگی در نزدیکی زیارتگاه روضه سخی در مزار شریف برای او برپا کردند و که بعدها، با تسلط طالبان بر این شهر، ویران شد.