انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نخستین مرحله انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا انتخابات مقدماتی است . انجمن هاي حزبي ويا Caucus مجامع اختصاصي سران و اعضاء حزب هستند كه با هدف انتخاب نامزده هاي انتخاباتي و نمايندگاني كه بايد در کنوانسیون های ملی در ایالات متحده آمریکا حزب شركت كنند، تشكيل مي شوند. روند طولاني ودشوارانتخابات رياست جمهوري ایالات متحده آمریکا و يا مجالس قانونگذاري و فرمانداري ها از همين نقطه آغاز مي شود. در ايالات متحده آمريكا انتخابات بيش از آنكه در ميان احزاب ایالات متحده آمریکا مختلف جريان داشته باشد ، ميان رقباي داخل يك حزب صورت مي گيرد و تنها در آخرين مرحله وچند هفته مانده به برپايي انتخابات عمومي، نامزده هاي احزاب رو دروري يكديگر قرار مي گيرند.
هر فردي كه قصد داشته باشد در انتخابات شركت كند، ابتدا بايد در سلسله مراتب حزب خود به پیروزی دست یابد . اولين مكاني كه فرد شانس خود را امتحان مي كند، انجمن هاي حزبي است. در اين انجمن ها ، نامزد ها به گونه هاي متفاوتي به عنوان نامزد حزب معرفي مي شوند. فرد نامزد يا از سوي رهبران انجمن معرفي مي شود ، يا در جريان بحث و گفت وگو در كنوانسيون هاي حزبي برگزيده مي شود و يا اينكه نهايتاً اعضاء حزب ، وي را اتنخاب مي كند، در بعضي از مواقع نيز هر سه شيوه بطور همزمان اجرا مي شود.
پس از تشكيل انجمن هاي حزبي و معرفي تعدادي نامزد از سوی هريك از این انجمن ها ، رقابت اصلي آغاز مي شود. در اين مرحله تمام پارامتر هايي كه در يك انتخابات عمومي وجود دارد، نظير مسائل منطقه اي، جغرافيايي، نژادي، فرهنگي و انتظارا ت اقتصادي مطرح می شود . به عبارت ديگر نامزدها بايد با ارائه برنامه هاي خود در كليه امور اجتماعي و سياسي ، آراء بخشي از اعضاء حزب را به خود جلب كنند و به كسب هر چه بيشتر حاميان قدرتمند درحزب بپردازند. در انتخابات مقدماتي ، مسائل منطقه اي از اهميت زیادی بر خودار است . عمدتاً احزاب ايالتي به نامزدي از همان منطقه و يا ايالت راي مي دهد . به عنوان مثال فردي كه به جنوب تعلق داشته باشد مي تواند به كسب آراء ايالت هاي جنوبي اطمينان داشته باشد. بخشي شدن آراء دربسياري از مواقع به از هم گسيختگي حزبي و تضعيف حزب در اتنخابات عمومي منجر مي شود.
بارها ديده شده است كه بدليل حضور دو یا چند رقيب سرسخت وقدرتمند در داخل حزب، انتخابات مقدماتي با جنگ ويرانگري داخلي همراه شده و همين مساله قدرت حزب رادرمقابل رقيب كاهش داده است . بعلاوه از آن آنجا كه به هيچ عنوان انضباط حزبي دراحزاب ايالات متحده حاكم نيست، بارها اعضاء بدليل همين خصومت ها ، در انتخابات عمومي به نامزد حزب رقيب راي داده اند. از این رو پيش بيني نتايج انتخابات رياست جمهوري در آمریکا تا چند هفته قبل از برگزاري آن تقريباً غير ممكن است . بعلاوه ، در صورت ناكامي رهبران ايالتي دريافتن راه حل مشكلات ، چه بسا اين اختلافات حتي تا پايان دوره رياست جمهوري باقي بماند و نمايندگان احزاب ايالتي در ائتلاف با حزب رقيب ، عليه برنامه هاي رئيس جمهور عمل نمايند.
هر يك از نامزدها بايد در انتخابات مقدماتي كه در تمام ايالت ها برگزار مي شود ، به پيروزي دست يابند و رقباي خود را از صحنه خارج كنند. آنان در اين مسير طولاني بيش از هر عاملی به توان مالي نياز دارند تا بتوانند هزينه هاي تبليغاتي پرخرج را در 50 ايالت پرداخت نمايند . در اين ميان ، كسب حمايت گروههاي ذي نفوذ و محافل مالي – اقتصادي از اهميت شايان توجهي برخوردار است. بر اساس محاسبات پيچيده در داخل احزاب ، از ميان نامزدهاي متعدد، فردي قادر خواهد بود با پشت سر گذاشتن رقبا به عنوان نامزد رسمي حزب معرفی شود كه بيشترين آراء هيات هاي مذاكره كننده حزب را بدست آورد. به عنوان مثال هنگامي كه بیل کلینتون فرماندار آرکانزاس در جريان انتخابات مقدماتي در سال 1991 توانست 198 راي هیات الکترال را در 5 ايالت كسب كند و در صدد ليست نامزدهاي حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا بنشيند ، به عنوان نامزد اصلي مطرح شد . بلافاصله پس از كسب اين تعداد آراء ، دوتن از رقباي حزبي وي كه نتوانسته بودند به اندازه كلينتون پول خرج كنند و حمايت اعضاء را جلب نمايند ، از دور انتخابات مقدماتي كنار كشيدند.
در اين ميان انتخاب معاون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا از طرف هر يك از نامزدها اهميت خاصي دارد و مي تواند تاثير مهمي بر ميزان آراء نامزدها بر جاي بگذارد. عمدتاُ نامزد معاون رئيس جمهور از منطقه اي به جز منطقه نامزد رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا انتخاب مي شود تا از این طریق امکان جلب آراء بخش ديگري از كشور فراهم شود .

