انتخاب قضات در ایالات متحده آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

قانون اساسی ایالات متحده آمریکا انتخاب قضات دادگاه هاي فدرال شامل دادگاه های ناحیه در ایالات متحده آمریکا، دادگاه های استیناف در ایالات متحده آمریکا و ديوان عالی فدرال ايالات متحده آمريکا را بر عهده رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و مجلس سنای ایالات متحده آمریکا قرار داده است.

رئيس جمهور، نامزدهاي قضاوت دادگاه هاي فدرال را معرفي مي كند و سناتورها آنان را تائيد مي كنند. پس از آن ، قضات مسئوليت دادگاه هاي زير مجموعه خود را بر عهده مي گيرند و امكان عزل آنان به غير از استيضاح ( روند استیضاح در ایالات متحده آمریکا ) امكان پذير نيست. اين روند از يكسومبتني بر سيستم ” نظارت وتوازن ” ميان سه قواي مجريه، مقننه و قضائيه است و ازسوي ديگر استقلال قوه قضائيه( سیستم حقوقی ایالات متحده آمریکا ) پس از انتخاب قضات را تضمين مي نمايد. قضات فدرال پس از انتخاب بدون نگرانی از مداخلات رئيس جمهور ويا کنگره ایالات متحده آمریکا به قضاوت و صدور احكام بر اساس قوانين فدرال مي پردازند.

[ویرایش] برکناری قضات

روند استيضاح قضات دادگاه هاي فدرال همانند فرايند استيضاح رئيس جمهور و يا ديگر مقامات دولت فدرال است كه ابتدا نياز به موافقت مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا دارد و سپس مجلس سنای ایالات متحده آمریکا دادگاهي را براي رسيدگي به اتهامات وارده تشكيل مي دهد. در تاريخ قضايي ايالات متحده، تنها يك بار يك قاضي ديوان عالی فدرال ايالات متحده آمريکا به نام ساموئل چيس در سال 1805 توسط سنا محاكمه شد كه با حكم برائت سناتورها از خطر بركناري نجات يافت . به عبارت ديگر تمام 109 قاضي ديوان عالي ايالات متحده از سال 1789 تاكنون يا در اثر مرگ و يا بدليل باز نشستگي جاي خود را به ديگري داده اند.

سنا در رسيدگي به اتهامات وارد عليه قضات دادگاه های ناحیه در ایالات متحده آمریکا و یا قضات دادگاه های استیناف در ایالات متحده آمریکا به اندازه تخلفات قضات ديوان عالی فدرال ايالات متحده آمريکا با مسامحه برخورد نكرده است . در طول دو قرن گذشته ، 7 قاضي دادگاه بخش با استيضاح سنا از كار بركنار شده اند . 3 تن ديگر نيز پس از محاكمه تبرئه شدند. يك مورد هم مربوط به يك دستيار قاضي دادگاه تجارت ايالات متحده است كه توسط سنا از كار بركنار شد.


[ویرایش] تاثیر سیاسی انتخاب قضات

انتخاب قضات دادگاه هاي فدرال بويژه قضات ديوان عالي فدرال از جمله بهترين فرصت هاي يك رئيس جمهور برای تاثیر گذاری بر قوه قضائیه به شمار مي آيد. وي با معرفي قضات ، عملاً ساختار قوه قضائيه را شكل مي دهد و از آنجا كه جانشين وي نمي تواند قضات انتخاب شده را عزل نمايد ، ميراث هررئيس جمهور مدت ها پس ازترك وی كاخ سفيد در دستگاه قضايي باقي مي ماند.

این موضوع در جریان انتخاب قضات دیوان عای فدرال اهميت بیشتری می یابد . ديوان عالي فدرال با استناد به قانون اساسي می تواند برنامه هاي رئيس جمهور و یا مصوبات كنگره را مردود اعلام کند ، به همین دلیل ترکیب سیاسی و جناحی دیوان عالی فدرال همواره عاملی در جهت موفقیت و یا ناکامی روسای جمهور بوده است.


[ویرایش] منابع

دنیس هافمن ، " قضاوت آمریکایی " ، عمادالدین باقی ، محمد حسین باقی ، ( سرابی ، تهران ، 13819 ، چاپ اول