آخرین تانگو در پاریس
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
این فیلم در مورد تنهایی نسل هاست و نگاه بسیار تلخی به روابط بشری دارد این فیلم در مورد دو انسان است که هر دو مورد بی مهری واقعشده اند یکی از طرف زن سابق که به او خیانت کرده و یکی از طرف کارگردان جوانی که در عشق به دختر مردد است و او را به عنوان بازیچه ای می پندارد .این دو بطور اتفاقی در یک خانه که به لطف فیلمبرداری خوب فیلم بسیار سرد و دلگیر در آمده با هم برخورد می کنند ولی با دو دید متفاوت دختر به عنوان پناه که پس از مدتی علاقه مند به مرد می شود ولی مرد بدبین نوعا بارفتار مازوخیستی که با این دختر دارد در صددانتقام از نوع جنس زن می باشد.(زن سابقش پس مدتهاخیانت به وی خود کشی کرده) ولی در پایان فیلم نظر های این دو مرد و زن در جهت عکس حرکت می کند مرد عاشق می شود و زن به علت اینکه فکر می کند از او سوئ استفاده شده در صدد ترک مرد بر می آید که پایانی تراژیک رقم می زند .این فیلم را ورای ظاهر آن که به نظر بعضی بی پرواست باید دید شرح حال بشر معاصر خصوصا در غرب که مملو از تنهایی ها وبغض هاست فیلمی بسیار پیشرو و دیدنی.

