سویداء (استان)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سویداء به عربی: ( محافظة السویداء ) ، نام استانی در کشور جمهوری عربی سوریه است. استان سویداء در حدود ۶۵۵۰ کیلومتر مربع وسعت دارد، وارتفاعش از سطح دریا مابین (۱۰۲۰ تا ۱۶۸۰) متر می‌باشد.

فهرست مندرجات

[ویرایش] محدوده استان سویداء

از شمال استان دمشق ، واز جنوب کشور اردن ، واز مغرب استان درعا| ، واز سمت مشرق به بادیه سوریه و الصفا محدود می‌گردد.

[ویرایش] سویداء در گذر تاریخ

در گوشه وکنار استان سویداء آثار گوناگونی از دوران مختلفی برجای مانده‌است. تاریخ شهر سویداء به دوران پیش از اسلام بر می‌گردد. سنگ نبشته‌های موجود نشان می‌دهد که قوم السلوقیین بر قوم الآرامیون چیره شده‌اند ومدتی بر این منطقه حکم می‌رانده‌اند. در سال ۸۸ قبل از میلاد مملکت انباط این شهر اشغال می‌کند، در موقعه‌ای که به نام موناثا(امتان) معروف است بر «السلوقیین» غلبه می‌کنند و شهر سویداء تحت نفوذ خود قرار می‌دهند. اماکن تاریخی و گردشگری وآثارهای باستانی از دوران: «الآرامیون» ، «ساسانیان» ، «الأنباط» و «السلوقیین» در گوشه وکنار این استان به چشم می‌خورد.

[ویرایش] اماکن وآثارهای باستانی

اماکن وآثارهای باستانی متعددی در استان سویداء وجود دارد که عبارتند از:

  • مراح کوم التینة در مشرق روستای قریة ریمة اللحف.
  • مراح المزرعة.
  • قراصة.
  • کوم الحصی.
  • حزحز.
  • الشبکی.
  • تل الدبة در نزدیکی روستای بریکة.
  • دیر الأسمر در شمال روستاهای: «نجران» و «أم العلق» ، تاریخ بنای این (دیر) کلیسا به دوران «عصر برونزی» بر می‌گردد.
  • قبر امرئ القیس یکی از پادشان عرب از آل کنده چنانکه بر سنگ لَحد باخط عربی نوشته شده‌است این قبر «ملک امرئ القیس الکندی» یکی از پادشان آل مرار آلکنده‌است و به سال ۳۲۸ میلادی مؤرخ شده‌است.
  • قلعه سویداء یکی از مشهورترین قلعه‌های تاریخی منطقه‌است.

همچنین آثارهای گوناگونی از دوران اشغالگران یونانی و رومانی در مناطق مختلف استان مانند: «نجران» ، «سلیم» و «عتیل» برجای مانده‌است. آثار کاخ «الامبراطور فیلیب» یکی از عجایب بناهای تاریخی سویداء به شمار می‌رود.

[ویرایش] طبیعت سویداء

استان سویداء از طبیعت خاصی برخوردار است. مناظر زیبا، جنگلهای انبوه از درختان مختلف کوهستانی وآب روان وهوای لطیف، واز چشم‌اندازی بسیار زیبا و شاعرانه برخوردار است. این منطقه در دوران گذشته به نام‌های مختلفی شناخته شده‌است ماند: «جبل الباشان» ، «جبل الریان» ، این منطقه در مرور زمان چشم زد حاکمان و شاعران عرب بوده‌است وقصیده‌های زیبایی در مورد منطقه و بر سر جوی‌های آب روان رودخانه‌ها اشعاری زیبا ودلنشین سروده‌اند. خلیفه اموی ولید بن عبد الملک بن مروان در دوران خلافتش قصری مجلل در «ریمة اللحف» ساخته بود، آثار وبقایا این کاخ زیبا هنوز باقی مانده‌است. همچنین شعراء معروف عرب مانند: امرؤ القیس ابن ابان و الشریف الرَّضی و لبید بین ربیعة اوقاتی در این مناطق گذرانده‌اند واشعاری زیبا ودلنشین در وصف منطقه وطبیعت زیبای آن سروده‌اند.

هنگامی که اعراب بر بلاد الشام تسلط یافتند، ساکنان اصلی منطقه که از قبائل غساسنه و قحطانیون بودند باخوشنودی وترحاب حکم اعراب را پذیرفتند. در سال ۶۳۶ میلادی به دستور خلیفه دوم عمر بن الخطاب مالک پسرحارث به امارت حوران که جزءی از استان سویداء است گماشته شد. در جنگهای «روم» و «صلیبی» و مسلمانان مردم حوران نقش مهمی داشته بوده‌اند.


[ویرایش] منبع

  • دکتر: شامی، یحیی ، (موسوعة المدن العربیة والاسلامیة) ، دار الفکر العربی ، بیروت، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی به (عربی).


استان‌های سوریه
أدلب | حسکه | حمص | حماه | حلب | رقه | ریف دمشق | درعا| دیرالزور | دمشق | سویداء | طرطوس | قنیطره | لاذقیه
 این نوشتار مرتبط با جغرافیا خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.