معان (استان)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
معان به عربی ( محافظة معان ) نام استانی در کشور پادشاهی اردن است. استان معان بزرگترین استانهای کشور اردن است و در ۲۱۶ کیلومتری جنوب شهر عمان (پایتخت) اردن واقع شدهاست.
[ویرایش] مردم معان
مردم استان معان از دو گروه تشکیل شدهاند، بدو (صحرانشین) و حضر (شهر نشین) مجموعهٔ ساکنان این استان تشکیل میدهند. معان نخستین منطقهای از خاک اردن است که اسلام وارد آن شدهاست. معان جای گاه مخصوص الامیر فیصل در هنگام الثورة العربیة الکبری (انقلاب بزرگ عرب) بودهاست.
[ویرایش] بنی امیه ومعان
در دوران خلافت بنی امیه اهتمام خاصی وعنایت مفرطی به این منطقه داده بودند، ومرافق متعددی در این شهر ساختهاند، از آثار دوران بنی امیه موفق «حجاج وابن السیبل» و شهر «قوم شعیب» . در سال ۱۹۲۰ میلادی الأمیر عبد الله به معان نازل میشوند. معان نقطهٔ التقاء وطنیون واحرار سوریه و عراق بودهاست، و راه آهن ارتباطی بین عراق و سوریه از این شهر میگذرد.
[ویرایش] منبع
- دکتر: شامی، یحیی ، (موسوعة المدن العربیة والاسلامیة) ، دار الفکر العربی ، بیروت، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی به (عربی).
| استانهای اردن | |
|---|---|
| اربد | بلقاء | جرش| زرقاء | عمان | عجلون | عقبه | طفیلة | کرک| مادبا | معان | مفرق | |

