اسرائیل (لقب)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اسرائیل به معنی «آن که با خداوند کشتی گرفت»، لقب یعقوب پسر اسحاق پسر ابراهیم بود. به روایت عهد عتیق شبی یهوه تا صبح با یعقوب کشتی گرفت. صبح او را گفت رهایم کن. گفت رهایت نکنم تا برکتم دهی. در روایات اسلامی اسرائیل را برکتگرفته از خدا معنی کردهاند. همچنین داستانهای مختلفی در اینباره نقل شده است.

