شلمون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

شلمون (عبری:סלמון یا שאלמון به معنی «بیوگی») از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نامش در کتاب اول تواریخ و نیز در کتاب روت ذکر شده‌است. شلمون پسر نحشون و نوادهٔ عمیناداب از سبط یهودا بود. او در هنگام خروج کم‌تر از بیست‌سال داشت؛ و نخستین شخص از پسران عمیناداب بود که از رود اردن گذشت.[۱] شلمون پدر بوعز، پدربزرگ عوبید و جد اعلای یسی و داوود بود. نام شلمون در نسب‌نامه عیسی آمده‌است.[۲]

[ویرایش] پانویس

  1. پیدایش ۵:۲۴
  2. لوقا ۳:۲۱

[ویرایش] منابع

  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
  • یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲. 
  • جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴. 
نسب چهره‌های تورات/عهد عتیق از آدم تا داوود
آدم تا سام آدم شیث انوش قینان مهللئیل یارد خنوخ متوشالح لمک نوح سام
ارفکشاد تا یعقوب ارفکشاد شالح عابر فالج رئو سروج ناحور تارح ابراهیم اسحاق یعقوب
یهودا تا داوود یهودا فارص حصرون ارام عمیناداب نحشون شلمون بوعز عوبید یسی داوود
زبان‌های دیگر