اسماعیل امیرخیزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

اسماعیل امیرخیزی، نویسنده و از رجال انقلاب مشروطه ایران.

فهرست مندرجات

[ویرایش] زندگی

اسماعیل امیرخیزی، در سال ۱۲۹۴ ق در محله امیرخیز تبریز متولد شد. از آغاز نهضت مشروطه‌خواهی، به جمع آزادی‌خواهان پیوست و در انجمن ایالتی آذربایجان، به سمت نماینده شهر اردبیل شرکت کرد. پس از آنکه کار بین انجمن ایالتی و شاه به جنگ انجامید، انجمن ایالتی او را به عنوان منشی ستارخان، در ظاهر، و مستشاری او، در باطن، معین کرد. وی در دستگاه این سردار ملی عاملی موثر بود و در بسیاری از موارد ستارخان جز به اشاره او، اقدامی نمی‌کرد.

در طول مدت قیام شیخ محمد خیابانی، امیرخیزی به قیام پیوست و با پیشنهاد خیابانی به عضویت هیئت مدیره قیام درآمد. امیرخیزی در طول مدت قیام (۱۷ فروردین ۱۲۹۹ ش الی ۲۲ شهریور ۱۲۹۹ ش) از یاران و مشاوران خیابانی بود. امیرخیزی در سال ۱۳۲۶ ش به سمت بازرس عالی وزارت فرهنگ انتخاب گردید.

[ویرایش] مرگ

وی در تیرماه ۱۳۲۸ ش بازنشسته شد و سرانجام در روز ۲۷ بهمن ماه ۱۳۴۴ ش در تهران درگذشت.

[ویرایش] آثار

امیرخیزی در زمینه‌های ادبی و تاریخی، آثاری از خویش برجای نهاده‌است:

  1. تصیح بوستان سعدی.
  2. قطعات منتخب زبان فارسی.
  3. تصیح دیوان عنصری.
  4. قیام آذربایجان و ستارخان.
  5. تاریخ فرهنگ و ادب آذربایجان (چاپ نشده).
  6. قصاید و اشعار، که بیشتر در مجله ارمغان منتشر شده‌است.
  7. مقالات که بیشتر در مجله وحید منتشرشده‌است.۲
  8. قیام آذربایجان در انقلاب مشروطیت ایران.

[ویرایش] منبع

  • شرح حال امیرخیزی در کتاب قیام آذربایجان در انقلاب مشروطیت ایران

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] پیوند به بیرون