ولیالله فلاحی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ولیالله فلاحی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سمت فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب شد و از آغاز جنگ ایران و عراق در جبههها حضور دائم داشت و پس از برکناری بنی صدر از فرماندهی کل قوا ، طی حکمی از سوی آیت الله خمینی مسئولیت جانشین فرماندهی نیروهای مسلح ستاد مشترک به وی واگذار شد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی
ولیالله فلاحی در سال ۱۳۱۰ در طالقان متولد شد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در طالقان و دبیرستان نظام تهران گذراند و پس از اخذ دیپلم وارد دانشکده افسری شد و با درجه ستوان دومی از آن دانشکده فارغ التحصیل شده و کار خود را از فرماندهی دسته در نیروی زمینی آغاز کرد.
[ویرایش] خدمت سربازی و ترفیع
وی در طول خدمت به علت شایستگی توانست تا درجه سرتیپی وگذراندن دوره دانشکده فرماندهی و ستاد پیش برود اما با ا ین وجود بعلت فعالیت علیه رژیم سابق از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۵۲ ، ۴ بار به زندان افتاد.
[ویرایش] دوران جنگ
امیر فلاحی علاقه شدیدی به حفظ نظام جمهوری اسلامی داشت و سعی میکرد هماهنگی لازم را در بین ارتش و سایر نیروها مانند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بوجود آورد.
[ویرایش] کشته شدن
امیر سرلشکر فلاحی سرانجام در بازگشت از سفری که به منظور دیدار از مناطق آزاد شده در عملیات ثامنالائمه به جنوب به همراه بیش از صد تن رفته بود بر اثر سقوط هواپیمای C-۱۳۰ کشته شد.
[ویرایش] یک گفته از فلاحی
یک نوشته به یادگارمانده از امیر سرلشکر ولی الله فلاحی:
| انسان از راه اندیشه پرواز میکند؛ کاوش میکند؛ میبیند؛ به رازها پی میبرد؛ مناعت طبع پیدا میکند؛ از اسارت هوسها ، غرضها ، حسادتها ، خودبینیها رها میشود و سرانجام از راه اندیشه به آرامش درون میرسد. به اقلیم وجود آنها پا مینهد و بر دیدگاهی رفیع میایستد و افق بیکران و نامتناهی اقلیم الهی را میبیند و بر صفحه رادار اندیشه خود ، عوارض مادی را نمیبیند ، یک صفحه شفاف روحانی و ربانی میبیند که لکههای عوارض مادی بر آن محسوسند. |

