حزب کمونیست چین
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حزب کمونیست چین در ماه ژوئیه سال ۱۹۲۱ میلادی تأسیس شد. از سالهای ۱۹۲۱ تا ۱۹۴۹، حزب کمونیست چین مردم را در مبارزات سخت رهبری میکرد و در نتیجه ضمن برانداختن چیرگی امپریالیسم، فئودالیسم و سرمایهداری بوروکراتیک سرکوب و جمهوری خلق چین را تأسیس نمود.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تأسیس جمهوری چین
با وجود آنکه حزب کمونیست چین در سال ۱۹۲۱ میلادی تأسیس شد، عقاید سوسیالیستی در چین قبل آن هم رایج بوده است. عقاید سوسیالیستی در اواخر قرن 19 وارد چین شدند و در سال 1907، کمونیسم آنارشیستی شکل غالب عقاید سوسیالیستی در چین بود.
پس از سرنگونی سلسله گینگ در انقلاب زینهای و تأسیس جمهوری چین فعالیت های کمونیستی در چین تشدید شد و بسیاری از گروههای چپ به عنوان متحد کومینتانگ پذیرفته شدند که این حزب سپس توسط سون یات سن که یک انقلابی جمهوریخواه بود رهبری شد. کومینتانگ و سون یات سن متحدان شوروی بودند و شوروی مشاورانی را برای آنها گسیل می داشت. حزب کمونیست چین در ابتدا با بسیاری از گروههای چپ کومینتانگ متحد شد و در واقع پیمان اتحاد را با کل مجموعه کومینتانگ در "جبهه متحد اول چین" بست. کمینترن به حزب کمونیست چین رهنمود داده بود تا با کومینتانگ در ارتباط باشد. با افزایش نفوذ حزب کمونیست چین و شوروی و ظهور مارکسیسم-لنینیسم، آنارشیسم در چین دچار زوال شد و آنارشیسم چینی تحت تأثیر حزب کمونیست چین کمرنگ شد.
پس از مرگ سون یات سن و پس از کودتای چیانگ کای شک و کسب قدرت نظامیان رهبری چین به رهبری نظامی تبدیل شد و کومینتانگ با مشکلاتی مواجه شد.
چیانگ کای شک پس از مرگ سون یات سن، در آنچه در چین به عنوان ترور سفید معروف است تلاش کرد تا احزاب خطرناک را پاکسازی کند که این پاکسازی احزاب چپ موجود در کومینتانگ، حزب کمونیست چین، مشاوران روسی و رهبران نظامی را نیز در بر می گرفت. این عمل باعث شد جنگ داخلی چین رخ دهد. در نتیجه دو دولت کومینتانگ در یوهان و نانجینگ (به ترتیب توسط جناح چپ و جناح راست) شکل گرفت و در نهایت رابطه حزب چپ کومینتانگ و حزب کمونیست چین دچار مشکل شد. سرانجام دولت یوهان سرنگون شد و همین سرنوشت با لشکر کشی شمالی چیانگ کای شک در انتظار رهبران نظامی بود.
سرانجام حزب کمونیست چین در طی سالهای 1937 تا 1945 میان رعایای جنگ دوم چین و ژاپن مقبولیت عجیبی پیدا کرد و در همین حین کومینتانگ در اثر جنگ با ارتش امپراتوری ژاپن تحلیل رفت. حزب کمونیست چین سرانجام همه چین را تسخیر کرد و کومینتانگ به تایوان پناه برد.
[ویرایش] تأسیس جمهوری خلق چین
پس از تأسیس جمهوری خلق چین، مردم ملیتهای سراسر کشور تحت رهبری این حزب، ضمن حفظ استقلال و امنیت کشور، تحقق موفق گذر جامعه چین از جامعه دموکراتیک نوین به جامعه سوسیالیستی به ساختار سوسیالیستی برنامه ریزی شده در مقیاس وسیعی مبادرت ورزیدهاست، امور اقتصادی و فرهنگی چین به پیشرفتهای عظیم بی سابقهای نائل آمده بود.
[ویرایش] اشتباهات
از سال ۱۹۵۶، حزب کمونیست چین به دلیل فقدان تجربه کافی در جریان رهبری اقتصادی و نوسازی چین اشتباهاتی مرتکب شد. به تبع آن مبارزه قدرت (انقلاب فرهنگی چین) در سالهای ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۶ در حزب کمونیست چین شروع شد. که اشتباهی استراتژیک محسوب میشود. چهرههای میانه رو حزب اخراج شدند.
پس از پایان (انقلاب فرهنگی چین) در اکتبر سال ۱۹۷۶، چین به دوره نوین توسعه تاریخی وارد شد. سومین اجلاس پلنوم یازدهمین کمیته مرکزی حزب کمونیست چین که اواخر سال ۱۹۷۸ برگزار شد نفظه عطفی با اهمیت بالا پس از تأسیس جمهوری خلق چین محسوب میگردد .
[ویرایش] سیاستهای اصلاحات
از آغاز سال ۱۹۷۹ " حزب کمونیست چین سیاستهای اصلاحات و درهای باز را که تنگ شیائوپنگ مطرح کرد به اجرا گذارد. پس از اجرای سیاستهای اصلاحات و درهای باز به این طرف، توسعه اقتصاد ملی و اجتماعی چین به دستآوردههای چشمگیری نائل آمدهاست. چهره کشور دستخوش تغییرات تکان دهنده شد. این دوران از لحاظ وضعیت بهرین زمان پس از تأسیس جمهوری خلق و بهترین دوره برای مردم به لحاظ تامین منافع آنان به شمار میرود. حزب کمونیست چین حامی توسعه فعال روابط خارجی بوده و برای کسب محیط مساعد بین المللی برای اصلاحات ودرهای باز و سازندگی مدرنیزاسیون در تلاش است. در امور بین المللی، حزب کمونیست چین ضمن ایستادگی بر سیاست امور خارجی صلح آمیز حاکی از استقلال وعدم وابستگی، حفظ وحراست ازاستقلال و حق حاکمیت چین، مخالفت با استیلاطلبی و سیاست زورگویی، حفظ صلح جهانی مساعدت به توسعه بشر و براساس اصول احترام به حق حاکمیت و تمامیت ارضی، عدم تجاوز به یکدیگر، عدم مداخله در امورداخلی یکدیگر، منافع متقابل و برابری و همزیستی مسالمت آمیز روابط خود با کشورهای مختلف جهان را توسعه میدهد.
[ویرایش] اساسنامه و آئین نامه
اکنون حزب کمونیست چین با بیش از ۳۰۰ حزب از بیش از ۱۲۰ کشور جهان روابط دوستانه دارد. حزب کمونیست چین یک کل واحد است که طبق اساسنامه و آئین نامه خود و منطبق با اصل سیستم تمرکز دموکراتیک متشکل شدهاست. در آئین نامه حزب کمونیست چین قید شدهاست که هر کسی اعم از کارگر، کشاورز، سرباز، روشنفکر و عناصرپیشرو طبقات اجتماعی دیگر که به ۱۸ سالگی رسیده با قبول اساسنامه و آئین نامه حزب ودر صورت تمایل به شرکت در یک سازمان حزبی وفعالیت در آن و اجرای قطعنامههای حزب و پرداخت حق عضویت حزبی میتواند برای الحاق به حزب کمونیست چین تقاضا کند.
[ویرایش] سازمانهای مرکزی
سازمانهای مرکزی حزب کمونیست چین عبارتاند از کنگره ملی حزب کمیته مرکزی، دفتر سیاسی کمیته مرکزی، کمیسیون دایمی دفتر سیاسی کمیته مرکزی، دبیرخانه کمیته مرکزی، کمیسیون نظامی کمیته مرکزی و کمیسیون بازرسی انصباطی کمیته مرکزی. کنگره حزب کمونیست هر پنج سال برگزار میشود. زمانی که مجلس ملی تشکیل جلسه نمیدهد، کمیته مرکزی عالیترین ارگان رهبری حزب کمونیست چین است.
حزب کمونیست چین پیشاهنگ طبقه کارگر چین و پیشاهنگ مردم و ملت چین بوده و محور رهبری امور سوسیالیستی با ویژگیهای چین به شمار میرود. حزب کمونیست چین در عین حال نماینده تقاضای توسعه نیرو مولده پیشرفته سمت حرکت فرهنگ پیشرفته و منافع اصلی تودههای مردم است. عالیترین آرمان و هدف نهایی حزب کمونیست چین تحقق کمونیسم است. در اساسنامه حزب قید شدهاست که حزب کمونیست چین مارکسیسم-لنینیسم، اندیشه «مائو تسه تونگ»، تئوری «تنگ شیائوپنگ» و نظریه مهم سه نمایندگی را به عنوان دستور کار خود تلقی میکند. اکنون حزب کمونیست چین حدود ۷۰ میلیون نفر عضو دارد و دبیر کل حزب کمونیست چین «هو جینتائو» است.
[ویرایش] پیوند به بیرون
[https://www.cia.gov/cia/publications/factbook/index.html
[ویرایش] منبع
جروم چن: انقلاب چین - ترجمه عباس میلانی - ۱۳۵۶

