پرولتاریا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پرولتاریا، یا طبقه کارگر که از جمله واژگان مارکسیسم و کمونیسم به شمار می آید، طبقه ای است که پس از انقلاب صنعتی شکل گرفته و پیش از آن سابقه تاریخی نداشته است.پرولتاریا طبقه ایست که "مولد ارزش" به شمار می رود اما سهمی از "ارزش" و "سود" نمی برد. مارکسیسم تقابل این طبقه با بورژوازی را طبیعت تاریخ برمی شمرد.

زبان‌های دیگر