هفت شهر عشق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

هفت شهر عشق یا هفت وادی مراحلی است که سالک جهت سلوک معنوی باید آنها را طی کند. عطار در منطق الطیر آنها را اینگونه بیان می کند:

وادی اول:طلب

وادی دوم:عشق

وادی سوم:معرفت

وادی چهارم:استغنا

وادی پنجم:توحید

وادی ششم:حیرت

وادی هفتم:فقر و فنا


عطار در منطق الطیر این هفت وادی را در قالب شعر اینگونه بیان می کند:

گفت ما را هفت وادی در ره است

چون گذشتی هفت وادی،درگه است

وا نیامد در جهان زین راه کس

نیست از فرسنگ آن آگاه کس

چون نیامد باز کس زین راه دور

چون دهندت آگهی ای ناصبور؟

چون شدند آن جایگه گم سر به سر

کی خبر بازت دهد ای بی خبر؟

هست وادی طلب آغاز کار

وادی عشق است از آن پس ، بی کنار

پس سیم وادی است آن معرفت

پس چهارم وادی استغنا صفت

هست پنجم وادی توحید پاک

پس ششم وادی حیرت صعبناک

هفتمین وادی فقر است و فنا

بعد از این روی روش نبود تو را

در کشش افتی روش گم گرددت

گر بود یک قطره قلزم گرددت


وادي در باطن به معنای رودخانه و رهگذر است.


این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.