شغاد پسر زال
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شَغاد یا شُغاد نام برادر رستم است که موجب کشته شدن او و دیگر برادرش زواره و رخش شد. او در شکارگاه چاهی کند و آن را پر از تیغ و نیزه کرد. سپس رستم را به بهانهٔ شکار به آنجا برد و رستم سوار بر رخش به همراه زواره در آن چاه افتادند. رستم پس از افتادن در چاه در حالی که زخمی شده بود تیری به شغاد زد و او را کشته و کینستانی کرد.
شغاد داماد شاه کابل بود.[1]
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منبع
شاهنامهٔ فردوسی

