سن رای در ایالات متحده آمریکا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تا ابتدای دهه ۱۹۷۰ در ایالات متحده آمریکا سن رای دهندگان یکسان نبود . هر ایالت متناسب با شرایط خود و برداشت از قانون یک حداقل سن لازم برای شرکت درانتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا و یا انتخابات کنگره ایالات متحده آمریکا را تعیین کرده بود. به عنوان مثال دردهه ۱۹۶۰، در جورجیا و کنتاکی، جوانان با حداقل ۱۸ سال میتوانستند در انتخابات شرکت کنند در حالی که درآلاسکا، این سن ۱۹ سال ودر هاوایی ۲۰ سال بود . بقیه ایالتها نیز به جوانان با حداقل ۲۱ سال اجازه شرکت در انتخابات را میدادند.
ظهور جنبش ضد جنگ در دهه ۱۹۶۰ برسن رای دهندگان تاثیر گذاشت. گروهی از جوانان درتظاهرات خیابانی علیه جنگ ویتنام فریاد میزدند که چرا در ۱۸ سالگی مجبور هستند برای وطن بجنگند ودراین راه کشته شوند اما برای تعیین سرنوشت کشور باید تا سن ۲۱ سالگی صبر کنند . این اعتراضات آنچنان شدید بود که سرانجام درسال ۱۹۷۱ کنگره ایالات متحده آمریکا پیشنهاد الحاق یک اصلاحیه به قانون اساسی ایالات متحده آمریکا را به تصویب رساند. دراین اصلاحیه، حداقل سن رای دهندگان درسراسر ایالات متحده آمریکا ۱۸ سال تعیین گشت. اصلاحیه بیست وششم قانون اساسی در۳۰ ژوئن ۱۹۷۱ به تصویب مجالس قانونگذاری دوسوم ایالتها رسید و جنبه قانونی بخود گرفت. این درحالی بود که تنها ۵ هفته قبل ازآن در ۲۳ مارس این پیشنهاد از تصویب کنگره گذشته بود. بدین ترتیب ، سریع ترین مصوبه اصلاحیه قانون اساسی تاریخ ایالات متحده آمریکا سن رای دهندگان را حداقل ۱۸ سال تعیین کرد.

