مینگچویر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مینگچویر (به ترکی آذری:Mingəçevir)نام چهارمین شهر بزرگ جمهوری آذربایجان با جمعیتی بالغ بر 100٬000 نفر است كه 20٬000 آوارهٔ جنگ قره باغ را نیز باید به آن اضافه کرد.مینگچویر ۱۳۹٫۵۳ کیلومتر مربع وسعت دارد. مینگچویر به شهر چراغها مشهور است زیرا در مینگچویر نیروگاه برقآبی بزرگی وجود دارد که در سدی که بر روی رود کورا واقع است قرار دارد. پشت این سد بزرگترین دریاچه جمهوری آذربایجان قرار دارد. در این ناحیه هزاران سال است که مردمانی ساکن هستند ولی شهر در سال ۱۹۴۸ میلادی بوسیله اسیران آلمانی جنگ جهانی دوم و به منظور اسکان دادن کارگران و متخصصان ساخت سد، بنا نهاده شده است.
[ویرایش] سد مخزنی و نیروگاه برقآبی مینگچویر
ساخت سد مخزنی و نیروگاه برقآبی مینگچویر در سال ۱۹۵۳ میلادی پایان یافت. سد و نیروگاه برقآبی مینگچویر که سد آن از نوع خاکی است و دریاچه پشت سد ۱۵٫۶ میلیارد متر مکعب آب را در خود ذخیره میکند، بلند ترین سد اروپا است. طول دریاچه 70 کیلومتر و عرض آن 3 تا 18 کیلومتر و عمق آن ۷۵ متر است و مساحت دریاچه ۶۰۵ کیلومتر مربع است. در پایین دست سد دو کانال آب که از سد تغذیه میشوند به نامهای «کانال قره باغ علیا» بطول 172 کیلومتر و «کانال شیروان» بطول ۱۲۳ کیلومتر اراضی پایین دست سد به وسعت 10٬000 کیلومتر مربع را آبیاری میکنند. 20٬000 نفر اعم از کارگر و متخصص از سراسر جمهوری آذربایجان در ساخت سد مشارکت داشتند. همچنین 10٬000 نفر از اسیران آلمانی جنگ جهانی دوم بعنوان کار اجباری در ساخت این نیروگاه بکار گرفته شدهاند تا بزرگترین سد و نیروگاه تاریخ اتحاد جماهیر شوروی ساخته شود.


