دژ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دژ به معنی استحکامی است که در اطراف شهرها وجود داشتهاست قلعه. از دژ به هنگام جنگها استفاده میشده و مردم شهر تا زمانی که بیم حمله دشمن وجود داشت در درون دژ میماندند و معمولا در درون دژ آذوقه زندگی برای چندین ماه موجود بود. مانند دژ طرق (شهرستان طرقرود از توابع نطنز).

