بدیع‌الزمان فروزانفر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بدیع‌الزمان فروزانفر
زمینه فعالیت استاد برجسته زبان فارسی
تولد ۲۸ ربیع الثانی ۱۳۲۲ ه.ق.
بشرویه
مرگ ۱۶ اردیبهشت ۱۲۸۰ ه.خ.
تهران


استاد بدیع‌الزمان فروزانفر (۲۸ ربیع الثانی ۱۳۲۲ ه.ق. بشرویه از توابع فردوس - ۱۶ اردیبهشت ۱۲۸۰ ه.ش. تهران) از اساتید برجسته زبان و ادبیات فارسی بود.

بزرگترین چهره آکادمیک و محقق ادبیات فارسی که بزرگان ادبیات معاصر ازجمله: دکتر عبدالحسین زرین کوب - دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی - دکتر ذبیح الله صفا - دکتر سید محمد دبیرسیاقی - دکتر محمد جعفر محجوب -دکتر سیمین دانشور - دکتر جلیل تجلیل - دکتر محمدامین ریاحی -دکتر محمد علی اسلامی ندوشن - دکتر حسینعلی هروی - دکتر سید جعفر شهیدی و... همگی به شاگردی او افتخار می‌کنند. او خود شاگرد دهخدا بود. علامه دهخدا درسال ۱۳۱۴ مدرک دکترای وی را امضا و او را به سمت استادی دانشگاه تهران منصوب کرد. او بنیانگذار نهضت تحقیق در متون کلاسیک ادبیات فارسی و تصحیح آنها بود. شاهکارش تصحیح کلیات شمس تبریزی است. حافظه قوی فروزانفر به همراه هوش سرشارش در ادراک متون ادبی او را به ادیبی فوق‌العاده تبدیل کرده بود.