دستگاه ماهور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

برای مشاهده گل ماهور به این مقاله رجوع کنید.

دستگاه ماهور یکی از گسترده‌ترین دستگاه‌های موسیقی ایرانی است و در ردیف‌های گوناگون در حدود ۵۰ گوشه دارد.

فهرست مندرجات

[ویرایش] ماهور «دو»

ماهور دو، ماهوری است که گام آن از دو شروع می‌شود. یعنی نت شاهد آن دو می‌‌باشد و در تار وسه تار با کوک دو سل دو دو نواخته می‌شود. در ماهور دو همه پرده‌ها بکار هستند یعنی دو – ر – می‌‌– فا - سل – لا - سی – دو.


[ویرایش] ماهور «ر»

برای ویلن و کمانچه معادل آن ماهور «ر» می‌‌باشد که شاهد آن نت «ر» است و نت «دو» نیز دیز می‌‌شود.

[ویرایش] گوشه‌های اصلی و زیر مجموعه‌های آنها

  1. درآمد : ( نت شاهد آن نت اول گام است یعنی «دو»)
  2. گوشه گشایش : ( نت شاهد آن نت دوم گام است یعنی «ر»)
  3. گوشه شکسته : ( نت شاهد آن نت پنجم گام است یعنی «سل»)
  4. گوشه دلکش : ( نت شاهد آن نت پنجم گام یعنی سل است )
  5. گوشه عراق : ( نت شاهد آن نت هشتم گام یعنی دو است )
  6. گوشه راک

[ویرایش] گوشه‌های ریتمیک

  1. کرشمه
  2. مجلس افروز
  3. خسروانی
  4. چهار پاره
  5. زنگوله


ردیف موسیقی سنتی ایرانی  ن·ب·و 
هفت دستگاه موسیقی ایرانی

شور | سه‌گاه | چهارگاه | راست پنجگاه | ماهور | همایون | نوا

پنج آواز موسیقی ایرانی

ابوعطا | بیات ترک | افشاری | دشتی | اصفهان