تذکرة الاولیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

تذکرة الاولیا کتابی است به نثر ساده و در قسمت‌هایی مسجع از عطار نیشابوری است. عطار شرح 72 تن از اولیا، عارفان و مشایخ تصوف را با ذکر مکارم اخلاق، مواعظ و سخنان حکمت آمیزشان در این کتاب به تحریر آورده است. عطار در تحریر تذکرةالاولیا از کتاب کشف‌المحجوب از جلابی هجویری و طبقات‌الصوفیه از عبدالرحمن سلمی بهره جسته است. این کتاب در سال‌های آخر سده ششم تألیف شده است. عطار در این کتاب از کسانی چون امام صادق،اویس قرنی،ابراهیم ادهم،رابعه عدویه،ابوحنیفه،امام شافعی،احمد حنبل و محمد باقر؛ یاد کرده است.

بعدها ذکر 25 نفر دیگر به این کتاب اضافه شد. اما در اینکه ایا آنها نیز از عطار هستند شک هست.[نیاز به ذکر منبع]او با اینکه سنی مذهب بود، علاقه عمیق به امامان شیعه داشت. تذکره‌الاولیا با ذکر امام صادق شروع شده و با ذکر امام محمد باقر پایان می‌پذیرد.


[ویرایش] منابع

  • "چاپ چهاردهم تذکره‌الاولیا عطار"- بخارا-شماره 38-تهران- 1383