اسماعیل فصیح
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اسماعیل فَصیح (اسفند ۱۳۱۳-) در تهران به دنیا آمد. پس از تحصیلات عالی در آمریکا[۱] به ایران برگشت و از سال ۱۳۴۲ درشرکت ملی نفت ایران در مناطق نفت خیز جنوب به کار پرداخت و در سال ۱۳۵۹ با سمت استادیار دانشکده نفت آبادان بازنشسته گردید.
فصیح اکنون در تهران به سر میبرد و گهگاه در بخش برنامههای آموزشی زبان تخصصی و گزارش نویسی صنعت نفت خدمت میکند. [نیاز به ذکر منبع]
فهرست مندرجات |
[ویرایش] آثار
- شراب خام (۱۳۴۷)
- دل کور (۱۳۵۱)
- داستان جاوید (۱۳۵۹)
- ثریا در اغما (۱۳۶۳) ترجمه انگلیس در لندن (۱۹۸۵)، ترجمه عربی در قاهره (۱۹۹۷)
- درد سیاوش (۱۳۶۴)
- زمستان ۶۲ (۱۳۶۶) ترجمه آلمانی (۱۹۸۸)،
- شهباز و جغدان (۱۳۶۹)
- فرار فروهر (۱۳۷۲)
- باده کهن (۱۳۷۳)
- اسیر زمان (۱۳۷۳)
- پناه بر حافظ (۱۳۷۵)
- کشته عشق (۱۳۷۶)
- طشت خون (۱۳۷۶)
- بازگشت به درخونگاه (۱۳۷۷)
- کمدی تراژدی پارس (۱۳۷۷)
- لاله برافروخت (۱۳۷۷)
- نامهای به دنیا (۱۳۷۹)
- در انتظار (۱۳۷۹)
- گردابی چنین حایل (۱۳۸۱)
- تلخکام (۱۳۸۶) [۲]
[ویرایش] مجموعه داستانها
- خاک آشنا (۱۳۴۹)
- دیدار در هند (۱۳۵۳)
- عقد و داستانهای دیگر (۱۳۵۷)
- برگزیده داستانها (۱۳۶۶)
- نمادهای مشوش (۱۳۶۹).
[ویرایش] ترجمهها
- وضعیت آخر
- بازیها
- ماندن در وضعیت آخر
- استادان داستان
- رستمنامه
- خودشناسی به روش یونگ
- تحلیل رفتار متقابل در رواندرمانی
[ویرایش] منبع
- ↑ نوشآذر، حسین. ادبیات جنگ -۶؛ اسماعیل فصیح، رادیو زمانه، ۲۹ شهریور ۱۳۸۵ (بازبینی ۲۱ تیر ۱۳۸۶)
- ↑ خبرگزاری مهر. «تلخکام» تازهترین رمان اسماعیل فصیح منتشر شد، ۹ تیر ۱۳۸۶ (بازبینی ۲۱ تیر ۱۳۸۶).
[ویرایش] پیوند به بیرون
- شبی با اسماعیل فصیح، وبگاه جن و پری؛
- وقایعنگاری در چهارچوب رمان، یادداشتی از پدرام رضاییزاده، وبگاه ناتور.
- مصاحبهای با اسماعیل فصیح در ایسنا.

