چاه آرتزین
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
چاه آرتزین (به انگلیسی: Artesian) گونهای چاه (ساخته انسان) است که یک جریان آب دائمی را تامین میکند. در چاه آرتزین، آب با فشار مربوط به موازنه آبهای ساکن (فشار هیدروستاتیک) مجبور به بالا آمدن از دهانه چاه میشود بدون اینکه نیاز به وارد آوردن نیرویی دیگر باشد. این فشار به علت مخرج چاه است که در عمقی زیر سطح منبع آب قرار دارد [۱].
عمق چاههای آرتزین متفاوت است. گروهی از این چاهها تنها چند متر عمق دارند اما ژرفای پارهای از آنها به صدها متر میرسد. چاههای آرتزین به ویژه برای آبیاری مناطق نیمه خشک مانند دشتهای بزرگ ایالات متحده آمریکا و قسمتهایی از استرالیا با ارزش هستند.
[ویرایش] ریشه شناسی
نام آرتزین برگرفته از کلمه آرتویز (به انگلیسی: Artois) است که نام استانی قدیمی در فرانسه است [۲]. قدیمی ترین چاههای آرتزین حفر شده در این ناحیه مشاهده شدهاند.
[ویرایش] جستارهای وابسته
- قانون پاسکال
- هیدرولوژی
- قنات
[ویرایش] منابع
- ↑ فشارکی، پ. فرهنگ جغرافیا. تهران: امیرکبیر، ۱۳۷۹.
- ↑ Artesian aquifer از ویکی پدیای انگلیسی، بازدید ۲۴ تیر ۱۳۸۶.

