لاوی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
لاوی یا لِوی (عبری: לֵוִי، به معنی نزدیک یا اتصال)، بر اساس کتاب پیدایش، سومین پسر یعقوب از لیه بود.[۱] برادران لاوی، رئوبین، شمعون، یهودا، یساکار و زبولون و خواهرش دینه بود.[۲] بر اساس تورات، لاوی و شمعون انتقام خواهر خود دینه را از حویان گرفتند.[۳] یعقوب پس از آگاه شدن از این امر، ایشان را توبیخ میکند.[۴] لاوی با زنی به نام ملکاه دختر ارام ازدواج کرد[۵]؛ وی پدر قهات، پدربزرگ عمران و جد اعلای موسی بود.پسران لاوی، بزرگان قبایل گرشوم، قهات و مراری شدند.[۶] و با یعقوب به مصر رفتند و نسل آنها در زمین جوشن ماندند[۷] و بعدها خانواده کاهنین را به وجود آوردند[۸] که لاویان نام گرفت.[۹] لاوی در سن ۱۳۷ سالگی در مصر مُرد.[۱۰]
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] پانویس
- ↑ پیدایش ۲۹:۳۴
- ↑ پیدایش ۲۱:۳
- ↑ پیدایش ۳۴:۲۵
- ↑ پیدایش ۳۱:۳۴
- ↑ یوبیل ۳۴:۲۰؛ لاویان ۱۱:۱
- ↑ اول تواریخ ۶:۱۶
- ↑ پیدایش ۴۶:۱۱
- ↑ خروج ۳۲:۲۵
- ↑ تثنیه ۳۳:۸
- ↑ خروج ۶:۱۶
[ویرایش] منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.

