دانشکده مهندسی نساجی (دانشگاه صنعتی امیرکبیر)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

دانشکده مهندسی نساجی همزمان با تأسیس دانشگاه (دانشکده پلی‌تکنیک تهران سابق) در سال ۱۳۳۶ شمسی به عنوان اولین مرکز آموزش مهندسی نساجی کشور تحت نام انستیتو نساجی و رنگرزی فعالیت علمی و آموزشی خود را شروع کرد. در سال ۱۳۶۴ آغاز به احداث بنای ساختمان جدید این دانشکده در ضلع غربی دانشگاه شد و در سال ۱۳۷۴ با انتقال دانشکده به ساختمان جدید رسماً فعالیت خود را به مکان جدید انتفال داد و به دانشکده بین‌المللی مهندسی نساجی تغییر نام داد. این دانشکده با زیربنای ۲۷۰۰۰ متر مربع و در ۱۱ طبقه با کمکهای مالی کارخانجات و صنایع نساجی کشور بنا شده‌است.

این دانشکده دارای ۱۲ کلاس درس، ۲ سالن آمفی تئاتر به ظرفیت ۲۵۰نفر، کارگاه و آزمایشگه‌های مجهز و متعدد، کتابخانه، سالن سمعی بصری، مرکز کامپیوتر، دو سالن مطالعه و دو نمازخانه مجزا خواهران و برادران، می‌باشد.

در این دانشکده آزمایشگاه‌های مدرن و مجهز رنگرزی، چاپ و تکمیل، تولید الیاف مصنوعی، شناسایی الیاف، فیزیک الیاف، میکروسکوپی، کنترل کیفیت، مبانی برق، شیمی پلیمر، شیمی آلی، شیمی عمومی، شیمی تجزیه اسپکتروسکوپی، ریسندگی، مقدمات بافندگی، بافندگی تاری و پودی، بافندگی حلقوی و مرکز تحقیقات ریسندگی با ارائه خدمات به دانشجویان نقش مهمی را ایفا می‌کند.

مرکز تحقیقات نساجی از دیگر مراکز فعال این دانشکده‌است.

هر سال حدود ۶۰ نفر دانشجو جهت تحصیل در دوگرایش موجود در مقطع کارشناسی(لیسانس) از طریق آزمون سراسری پذیرفته می‌شوند که بتدریج با توسعه تجهیزات و امکانات آموزشی این تعداد افزایش خواهد یافت.

این دانشکده هر سال در مقطع فوق لیسانس (کارشناسی ارشد)در سه گرایش مهندسی شیمی‌نساجی و علوم الیاف، مهندسی تکنولوژی نساجی و مدیریت نساجی دانشجو دانشجو می‌پذیرد. علاوه بر آن دارای دانشجو در سطح دکتری نیز می‌باشد که تعداد قابل توجهی دانشجو در حال حاضر در این مقطع مشغول به تحصیل هستند.