آزادسازی خرمشهر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نبرد خرمشهر
قسمتی‌از جنگ ایران و عراق

در جریان فتح خرمشهر ۱۹٬۰۰۰ سرباز عراقی به اسارت نیروهای ایرانی درآمدند[۱]
زمان: ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱ تا ۳ خرداد ۱۳۶۱
مکان: خرمشهر ،استان خوزستان ،جنوب غرب ایران
نتیجه: فتح خرمشهر به دست نیروهای ایرانی و بازگرداندن نیروهای عراقی به پشت مرزهای بین‌المللی
علت جنگ: تهاجم نظامی عراق و اشغال خرمشهر به مدت ۵۷۸ روز
جنگندگان
ایران عراق
نیروها
۷۰٬۰۰۰ سرباز ۷۰٬۰۰۰ سرباز
تلفات
نامشخص ،ولی بیش از تلفات عراق برآورد می‌شود ۶٬۰۰۰ کشته

۱۹٬۰۰۰ اسیر

آزاد سازی خرمشهر در روز سوم خرداد ماه ۱۳۶۱ خورشیدی پس از ۵۷۸ روز اشغال [۲]مهم‌ترین هدف اجرای عملیات بیت‌المقدس در طول جنگ ایران و عراق توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (به فرماندهی محسن رضایی) و ارتش جمهوری اسلامی ایران (به فرماندهی علی صیاد شیرازی) بود.[۳]

در ایران از این عملیات و روز به عنوان نمادی از پیروزی، مقاومت و ایستادگی در برابر دشمن یاد می‌شود[۴]همچنین شورای عالی انقلاب فرهنگی سوم خرداد را در تقویم رسمی ایران به عنوان روز مقاومت، ایثار و پیروزی نامگذاری کرده‌است.[۵]

فهرست مندرجات

[ویرایش] نبرد در خرمشهر

در پی آغاز عملیات بیت المقدس در نیمه شب دهم اردیبهشت سال ۱۳۶۱ چند هدف عمده استراتژیک و تاکتیتکی از جانب نیروهای ایرانی دنبال می‌شد این اهداف عبارتند از:

  • بیرون راندن نیروهای متجاوز به پشت مرزهای بین‌المللی
  • نشان دادن برتری قدرت سیاسی‌-نظامی و اجتماعی جمهوری اسلامی به عراق و حامیان او در منطقه
  • انهدام نیروهای متجاوز در منطقه بین‌ غرب کارون تا خط مرزی
  • آزادسازی خرمشهر از اشغال متجاوزین[۲]

در این نبرد علاوه بر پایان بخشیدن به ۱۹ ماه اشغال بخشی از حساس‌ترین مناطق خوزستان و آزادسازی خرمشهر، ضربه‌ای سنگین به توان رزمی و روحیه نیروهای عراقی وارد آمد.[۶]

[ویرایش] پس از فتح خرمشهر

جنگ ایران و عراق به طور کلی به دو مقطع تقسیم می‌شود ،مقطع اول مربوط به آغاز جنگ تا آزاد سازی خرمشهر است که استراتژی ایران نظامی و با هدف بیرون راندن عراق از خاک کشور بود و مقطع بعدی مربوط به پس از آزاد سازی خرمشهر است که استراتژی ایران دوگانه بود.[۷]

آن طور که محسن رضایی نقل می‌کند ،استراتژی پس از آزادی خرمشهر استراتژی سیاسی شد و شامل انجام یک عملیات نظامی برای تحقق صلح و با استفاده از عملیات نظامی برای آنکه بتوان از طریق دیپلماسی جنگ را تمام کرد. به عبارت دیگر تصمیم بر آن بود تا عملیات نظامی به عنوان ابزاری در خدمت دیپلماسی قرار گیرد. این استراتژی سیاسی بود ولی هدف عملیات و جنگ نبود بلکه هدف حمایت از سیاست خارجی بود.[۷]

[ویرایش] همچنین ببینید

[ویرایش] منابع

  1. فتح خرمشهر (فارسی). خبرگزاری مهر. بازدید در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۷.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ فتح خرمشهر (فارسی). وبگاه آفتاب. بازدید در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۷.
  3. عملیات بیت‌ المقدس (فارسی). وبگاه آفتاب. بازدید در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۷.
  4. آزاد سازی خرمشهر نمادی از یک پیروزی بزرگ در سایه اتحاد ملی است (فارسی). خبرگزاری مهر. بازدید در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۷.
  5. متن مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی (فارسی). وبگاه شورای عالی انقلاب فرهنگی. بازدید در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۷.
  6. سالروز فتح خرمشهر (فارسی). خبرگزاری ایرنا. بازدید در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۷.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ چرا بعد از فتح خرمشهر جنگ تداوم یافت؟ (فارسی). وبگاه محسن رضایی. بازدید در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۷.
زبان‌های دیگر