شاهنامه ابومنصوری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شاهنامه ابومنصوری به دستور و سرمایه ابومنصور محمد بن عبدالرزاق طوسی فراهم شد. این شاهنامه به تاریخ گذشته ایران پیش از اسلام میپرداخت.اصل کتاب از بین رفته است؛ اما مقدمه آن که حدود پانزده صفحه میشود، از طریق برخی نسخههای خطی قدیمی باقی ماندهاست. این شاهنامه برگرفته از شاهنامه ابوالموید بلخی و خداینامههای ایران باستان بودهاست.فردوسی نیز شاهنامه ابومنصوری را به نظم درآورد.
[ویرایش] منابع
تاریخ ادبیات ایران، صادق رضازاده شفق، تهران: چاپخانه دانش، ۱۳۲۱

