غلامرضا روحانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سید غلامرضا روحانی (۲۱ اردیبهشت ۱۲۷۶ خورشیدی تا ۸ شهریور ۱۳۶۴) شاعر طنز پرداز ایرانی است که تخلص مستعار اشعار طنزش اجنه میباشد. استاد محمدعلی جمالزاده او را رئیس طایفه فکاهی سرایان مینامد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی
پدرش میرزا سید شکرالله متخلص به آزادی و جدش میرزا سید محمد تفرشی متخلص به علی، از شاعران دوره قاجار بودند. غلامرضا روحانی در بیست و یکم اردیبهشت سال ۱۲۷۶ شمسی در مشهد به دنیا آمد. انتشار اشعارش در سال ۱۲۹۸ در حالی که بیش از ۲۲ سال از عمر وی نمیگذشت در جرائد و نشریات مختلف تهران از قبیل: گل زرد، امید، نسیم شمال، ناهید و توفیق آغاز گردید. در سال ۱۳۱۳ قسمتی از اشعار وی به نام طلیعه فکاهیات روحانی به طبع رسید که نظیر اینگونه اشعار فکاهی در دوره جدید ادبیات فارسی خیلی کم و بدین مایه و معیار دیده نشده بود. به مرور ایام اشعار سید غلامرضا روحانی مصدر الهام و سرمشق گرانبهایی برای جوانان با ذوق دیگر گردید بطوریکه امروز ایران دارای یک مکتب " فکاهی " منظوم است.
[ویرایش] بررسی آثار
سید غلامرضا روحانی با زبان طنز به بیان اوضاع اجتماعی دوران خود می پردازد و از دردهایی که مردم ایران به آن مبتلا هستند از افیون، دخان، خرافات، متجددین دروغین، بی دانشی، درد زنان بی یاور، جهل و بیسوادی، جنگ، و تقلید از سیئات عالم غرب سخن می گوید و نجات ایران را در تحصیل علم و دانش ، دوری از سستی و تنبلی و ایمان واقعی میداند.
[ویرایش] کتاب شناسی
- طلیعه فکاهیات روحانی, (۱۳۱۳),
- جلد اول کلیات اشعار و فکاهیات روحانی, اجنه (۱۳۴۳), انتشارات سنایی با مقدمه ای از سید محمدعلی جمالزاده
- یکی یک پول خروس - جلد دوم اشعار و فکاهیات روحانی, (زیر چاپ)
- برهان واضح
[ویرایش] پیوند به بیرون
- شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی (زندگینامه و يك شعر از روحانی)
- پايگاه تاريخ و فرهنگ ايران (بزرگان شعر، ادب و عرفان ايران زمين)
- از بهار تا شهریار (شعر معاصر ایران) نویسنده : حسنعلی محمدی
- دفتر طنز حوزه هنری (لطيفه امروزی - چند نمونه از اشعار روحانی)
[ویرایش] منابع
- مجله سروش - سال هفتم - شماره ۳۰۸ - ۲۰ مهرماه ۱۳۶۴ - خنده سازان و خنده پردازان به نوشته یکی از بزرگان اهل تمیز

