شکر تیغال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

شکرتیغال (Echinops robustus Bge) گونه‌ای از خارشکر است.

این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

شرح: گیاهی است علفی ـچند سااله به ارتفاع حدود ۲۰ـ ۵۰ سانتی متر از تیره کاسنی که غالبا" در حاشیه مزارع و کوهپایه ها میروید برگهای ان کشیده دندانه ای و خاردار و گل اذین کلاهپرکی ان به شکل کره خاردار با برگچه های لوله ای فراوان به رنگ ابی تیره و صورتی میوه ان فندقه چهار پهلو است . وجه تسمیه ان از این قرار است که حشره ای سیاه رنگ بنام لارینوس ماکولاتوس از راسته سوسکها پس از نیش زدن در داخل گل اذین و یا روی شاخه های جوان گیاه شیرابه ای قندی (مان) حاوی ۱۵ـ۲۳ درصد قند به رنگ سفید مایل به زرد ترشح کرده که اطراف تخم و نوزاد حشره یا پشت برگهای گیاه پیله ای منفرد به اندازه فندق ایجاد میکند . این گیاه از زمان ابن سینا شناخته شده و مورد استفاده های فراوانی داشته است قسمت مورد استفاده: شیرابه یا مان قندی گیاه ترکیبات شیمیایی: شامل قندهای مختاف از جمله ساکاریدـ تری هالوز ـمواد سلولزی ـ موسیلاژـ الکالوئید ـ اکی نوپسین ـ تانن ـ مواد البومینوئید ـ کروفیل و غیره موارد استفاده : در طب سنتی گیاهی است گرم و معتدل و به عنوان خلط اور ـ مسکن سرفه ـ تب بر ـ رفع خشکی گلو ـ و معده ـ مسکن دردهای احشایی و موثر در تقویت حافظه و قدرت یادگیری به کار میرود مقدار مصرف : جوشانده حدود ۲۰ گرم شیرابه قندی روزانه مصرف شود.

. برای استفاده از آن به کتابهای تحفه حکیم مومن ، دهخدا ، گیاهان داروئی دکتر جزایری مراجعه فرمائید .


اقتباس از: http://www.pone12345.blogfa.com/post-19.aspx