چین شی هوانگ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
چین شی هوانگ (به چینی: 秦始皇، پین یین:Qín Shǐ Huáng، وید-جایلز:Ch'in Shih-huang) (زاده نوامبر یا دسامبر ۲۶۰-۱۰ سپتامبر۲۱۰ (پیش از میلاد))پادشاه دولت چین در کشور چین میان سالهای ۲۴۷ تا ۲۲۱ (پیش از میلاد) و سپس نخستین امپراتوری بود که چین را یکپارچه نمود و از ۲۲۱ پیش از میلاد تا سال مرگش بر آن سامان فرمانراند.
نام اصلی او یینگ ژنگ بود. میان سالهای فرمانرواییش بر همه چین بدو نام نخستین امپراتور (به چینی:始皇帝، پین یین:Shǐ Huáng Dì، وید-جایلز:Shih Huang-Tih) دادند. او به جز یکپارچهکردن چین به قانونگرایی ناموربود.
او به همراهی مهتر رایزنانش لی سی یک سری اصلاحات و طرحها را در چین پیاده کردن که نامدارترینش ساخت دیوار بزرگ چین بود. همچنین ساخت آرامگاهی بزرگ با ارتش سفالی و نیز سامانه انبوه راههای ملی که البته همه اینها به بهای جانهایی به پایانرسید.
وی همچنین پس از استواری فرمانرواییش کنفوسیوسگرایی را منعکرد و بسیاری از پیروان او را زنده به گور کرد و کتابهای ایشان را نهینموده و به خاکسپرد.
با همه خودکامگیاش او نقشی محوری در تاریخ چین دارد، چرا که این کشور را یکپارچه ساخت و این یکپارچگی-اگرچه گسسته-ولی دو هزاره پایدار ماند.
[ویرایش] منبع
- نویسندگان ویکیپدیای انگلیسی، Qin Shi Huang.(نسخه ۲۴ ژوئیه ۲۰۰۷)

