از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فهرست برندگان جایزهٔ نوبل در رشتهٔ فیزیک از سال ۱۹۰۱ تا به امروز. ۱۷۸ جایزه تا سال ۲۰۰۶ اهدا شده است.
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۰۱ |
ویلهلم کنراد رونتگن |
کشف پرتوهای رونتگن پرتوهای ایکس |
| ۱۹۰۲ |
هندریک لورنتس و پیتر زیمان |
تأثیر مغناطیس بر تابش یا اثر زیمان |
| ۱۹۰۳ |
هانری بکرل |
کشف پرتوزایی خودبهخودی,مطالعه پدیدههای تابشی در کشف رونگتن |
| پیر کوری و ماری کوری |
برای تحقيق مشترک در مورد پديده راديو اکتيويته که توسط بکرل کشف شده بود |
| ۱۹۰۴ |
لرد ریلی(جان ویلیام استرات) |
بررسی چگالی گازها و کشف آرگون |
| ۱۹۰۵ |
فیلیپ لنارت |
کار برروی پرتوهای کاتدی |
| ۱۹۰۶ |
جوزف جان تامسون |
رسانش الکتریکی گازها |
| ۱۹۰۷ |
آلبرت آبراهام مایکلسون |
ساخت سنجش افزارهای دقیق اپتیکی و کاربردهای طیف نمایی و سنجه شناختی |
| ۱۹۰۸ |
گابریل لیپمن |
روش بازافرینی رنگ در عکاسی بر اساس پدیده تداخل |
| ۱۹۰۹ |
گولیلمو مارکونی و کارل فردیناند براون |
توسعه ارتباط تلگرافی بی سیم |
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۱۰ |
یوهان دیدریک فن در والس |
ارايه معادلات حالت گاز ها و مايعات |
| ۱۹۱۱ |
ویلهلم وین |
به خاطر کشف قوانین تابش گرما. |
| ۱۹۱۲ |
گوستاف دالن |
|
| ۱۹۱۳ |
هايک کامرلينگ اونس |
پژوهش درباره فيزيک دماهای پايين و توليد هليم مايع |
| ۱۹۱۴ |
ماکس ون لو |
برای کشف تفرق پرتوهای ايکس توسط بلورها |
| ۱۹۱۵ |
ویلیام هنری براگ و ویلیام لورنس براگ |
تحليل ساختار بلوری توسط پرتوهای ايکس |
| ۱۹۱۶ |
|
پول جايزه به صندوق آن ريخته شد |
| ۱۹۱۷ |
چالرز گلوور بارکلا |
کشف پرتوی ايکس مشخصه عناصر |
| ۱۹۱۸ |
ماکس پلانک |
برای خدمات او به پیشرفت فیزیک با کشف کوانتای انرژی |
| ۱۹۱۹ |
یوهان اشتارک |
کشف اثر دوپلر در پرتوهای کانالی و شکافته شدن خطوط طيفی تحت تأثير ميدان الکتريکی |
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۲۰ |
چارلز ادوارد گیلوم |
به خاطر کشف ناهنجاری های آلياژ فولاد-نيکل که برای ساخت ابزار اندازه گيری دقيق فيزيکی کاربرد دارد |
| ۱۹۲۱ |
آلبرت اینشتین |
به خاطر خدماتش به فیزیک نظری و به خصوص به دلیل توضیحهایش در مورد اثرهای فوتوالکتریک |
| ۱۹۲۲ |
نیلز بور |
به خاطر پژوهش بر ساختار اتمی و تابشهای اتمی |
| ۱۹۲۳ |
رابرت آندره میلیکان |
به خاطر اندازه گيری بار الکتريکی بنيادی و پژوهش بر اثر فتو الکتريک |
| ۱۹۲۴ |
کارل مان گيورگ سيگبن |
به خاطر کشفيات و پژوهشها درباره طيف نمايی پرتوی ايکس |
| ۱۹۲۵ |
جیمز فرانک و هرتز |
به خاطر کشف قوانين برخورد الکترونها به اتم |
| ۱۹۲۶ |
ژان باپتيست پرن |
به خاطر پژوهش بر روی نا پيوستگی در ساختار ماده و به ويژه کشف تعادل رسوب گذاری |
| ۱۹۲۷ |
آرتور هالی کامپتن |
به خاطر کشف اثری که به نام او نام گذاری شد |
| چارلز تامسون ريس ويلسون |
به خاطر کشف روش آشکار سازی مسير ذرات باردار در بخار متراکم |
| ۱۹۲۸ |
سر اون ويلانز ريچاردسن |
به خاطر کار بر روی پديده ترميونيک و به خصوص برای کشف قانونی که به نام او نام گذاری شد |
| ۱۹۲۹ |
پرنس لويی-ويکتور پير ريموند دوبروی |
به خاطر کشف طبيعت موجی الکترون ها |
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۳۰ |
سر چاندرا سخار ونکتا رامان |
به خاطر کار بر روی تفرق نور و کشف اثری که به نام او نام گذاری شد |
| ۱۹۳۱ |
|
|
| ۱۹۳۲ |
ورنر کارل هایزنبرگ |
به خاطر ابداع مکانيک کوانتمی که کاربرد های آن علاوه بر چيز های ديگر به کشف فرم های الوتروپيک هيدروژن انجاميد |
| ۱۹۳۳ |
اروین شرودینگر و پاول دیراک |
به خاطر کشف مدلهای جديد پرباری در نظريه اتمی |
| ۱۹۳۴ |
|
|
| ۱۹۳۵ |
جيمز چدويک |
به خاطر کشف نوترون |
| ۱۹۳۶ |
ويکتور فرانتز هس |
به خاطر کشف تابش کيهانی |
| کارل ديويد آندرسون |
به خاطر کشف پوزيترون |
| ۱۹۳۷ |
کلينتون جوزف ديويسون و جورج پاگت تامسون |
به خاطر کشف آزمايشگاهی تفرق الکترون ها توسط بلورها |
| ۱۹۳۸ |
انریکو فرمی |
به خاطر نمايش وجود عناصر جديد راديو اکتيو توليد شده توسط تابش نوترونی و به خاطر کشف واکنش هسته اي توسط نوترون های کند |
| ۱۹۳۹ |
ارنست ارلاندو لارنس |
به خاطر ابداع و تکامل سيکلوترون و نتايج به دست آمده توسط آن به خصوص شناسايی عناصر راديو اکتيو مصنوعی |
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۴۰ |
|
|
| ۱۹۴۱ |
|
|
| ۱۹۴۲ |
|
|
| ۱۹۴۳ |
اتو اشترن |
کمک به پیشرفت روش باریکه ملوکولی ، کشف گشتاور مغناطیسی پروتون |
| ۱۹۴۴ |
ایزیدور ایزاک رابی |
|
| ۱۹۴۵ |
ولفگانگ پاولی |
به خاطر کشف اصل طرد |
| ۱۹۴۶ |
پرسی ویلیام بریجمن |
|
| ۱۹۴۷ |
سر ادوارد ویکتور اپلتون |
|
| ۱۹۴۸ |
پاتریک ماینارد اشتوارت بلاکت |
|
| ۱۹۴۹ |
هیدکی یوکاوا |
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۵۰ |
سسیل فرانک پاول |
|
| ۱۹۵۱ |
سر جان داگلاس کاکرافت و ارنست توماس سینتون والتون |
|
| ۱۹۵۲ |
فلیکس بلوخ و ادوارد میلز پورسل |
|
| ۱۹۵۳ |
فریتز (فردریک) زرنیکه |
|
| ۱۹۵۴ |
ماکس بورن |
به خاطر تحقیقات بنیادیاش در مکانیک کوانتمی به خصوص برای تعبیر احتمالاتی او از تابع موج. |
| والتر بوث |
|
| ۱۹۵۵ |
ویلیس اوژن لمب |
|
| پولیکارپ کوش |
|
| ۱۹۵۶ |
ویلیام برادفورد شاکلی و جان باردین و والتر هاوسر براتین |
|
| ۱۹۵۷ |
چن نینگ یانگ و سونگ دائو لی |
|
| ۱۹۵۸ |
پاول الکسیویچ چرنکوف و لیا فرانک و ایگور یوگنیویچ تام |
|
| ۱۹۵۹ |
امیلیو گینو سگر و اوون چمبرلین |
|
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۶۰ |
دونالد آرتور گلایزر |
|
| ۱۹۶۱ |
روبرت هوفشتادر |
|
| رودولف لودویگ موسبائر |
|
| ۱۹۶۲ |
لئو لانداو |
ابرمیعان |
| ۱۹۶۳ |
اوژن پل ویگنر |
|
| ماریا ژئوپرت مایر و جی.هانس.دی جنسن |
|
| ۱۹۶۴ |
چارلز هانس تاونز و نیکولای گنادیویچ باسوف و الکساندر پروخروف |
|
| ۱۹۶۵ |
شین-ایچیرو تومونگا، جولیان شووینگر و ریچارد فاینمن |
|
| ۱۹۶۶ |
آلفرد کاستلر |
|
| ۱۹۶۷ |
هانس آلبرشت بث |
به خاطر کارهای ارزشمند او در زمینه واکنشهای هستهای و به خصوص کشفیات او درباره تولید انرژی در ستارگان. |
| ۱۹۶۸ |
لوئیس والتر آلوارز |
|
| ۱۹۶۹ |
موری گلمن |
|
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۷۰ |
هانس اولوف گوستا آلفون |
|
| لوئیس اوژن فلیکس نیل |
|
| ۱۹۷۱ |
دنیس گابورن |
|
| ۱۹۷۲ |
جان باردین و لئون لین کوپر و جان رابرت شریفر |
|
| ۱۹۷۳ |
لئو ایساکی و ایوار جیاور |
|
| بریان دیوید جوزفسون |
|
| ۱۹۷۴ |
سر مارتین راین و آنتونی هویش |
|
| ۱۹۷۵ |
آگه نیلز بوهر و بن روی ماتلسن و لئو جیمز رینواتر |
|
| ۱۹۷۶ |
برتون ریشتر و ساموئل چائو چونگ تینگ |
|
| ۱۹۷۷ |
فیلیپ وارن آندرسون و سر نویل فرانسیس مات و جان هاسبورک وان ولک |
|
| ۱۹۷۸ |
پیوتر لئونیدویچ کاپیتسا |
|
| آرنو آلن پنزیاس و رابرت وودرو ویلسن |
|
| ۱۹۷۹ |
شلدون لی گلشو، عبدالسلام و استیون وینبرگ |
|
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۸۰ |
جیمز واتسون کرونین و وال لوگسدون فیچ |
|
| ۱۹۸۱ |
نیکولاس بلومبرگر و آرتور لئونارد شالو |
|
| کای مان برج سیگبان |
|
| ۱۹۸۲ |
کنت جی ویلسن |
|
| ۱۹۸۳ |
سوبرامانیان چاندراسخار |
|
| ویلیام آلفرد فاولر |
|
| ۱۹۸۴ |
کارلو روبیا و سیمون واندرمیر |
|
| ۱۹۸۵ |
کلاوس فون کلیتسینگ |
|
| ۱۹۸۶ |
ارنست روسکا |
|
| گرد بینینگ و هاینریش روهرر |
|
| ۱۹۸۷ |
یوهانس جرج بدنورز و کارل الکساندر مولر |
|
| ۱۹۸۸ |
لئون ماکس لدرمن و ملوین شوارتز و جک اشتینبرگر |
|
| ۱۹۸۹ |
نورمن فاستر رمزی |
|
| هانس جرج دهملت و ولفگانگ پل |
|
| سال |
نام |
عنوان |
| ۱۹۹۰ |
جروم ایزاک فریدمان و هنری وی کندال و ریچارد ادوارد تایلور |
|
| ۱۹۹۱ |
پیر-ژیل دوژن |
|
| ۱۹۹۲ |
ژرژ چرپک |
برای مشارکتش در ذرهسنج |
| ۱۹۹۳ |
راسل آلن هالس و جوزف هوتون تیلور |
|
| ۱۹۹۴ |
هردو بردنده |
|
| برترام برکهاوس |
|
| کلیفورد گلنوود شال |
|
| ۱۹۹۵ |
هر دو برنده |
|
| مارتین لویز پرل |
|
| فردریک رینز |
|
| ۱۹۹۶ |
دیوید موریس لی و داگلاس دین اشرفت و رابرت کلمن ریچاردسون |
|
| ۱۹۹۷ |
استیون چو و کلود کوهن تانوژی و ویلیام دانیل فیلیپ |
|
| ۱۹۹۸ |
رابرت لافلین و هورست لودویگ اشتورمر و دانیل چی سوئی |
|
| ۱۹۹۹ |
گراردوس توفت و مارتینیوس ولتمن |
|
| سال |
نام |
عنوان |
| ۲۰۰۰ |
ژورس آلفروف و هربرت کرومر |
|
| جک کیلبای |
به خاطر مشارکت در اختراع مدار مجتمع |
| ۲۰۰۱ |
اریک آلین کرنل، ولفگانگ کترله و کارل ادوین ویمن |
|
| ۲۰۰۲ |
ریموند دیویس پسر و ماساتوشی کوشیبا |
به خاطر پیشگامی در اختر فیزیک به خصوص آشکار کردن نوترینوهای کیهانی |
| ریکاردو جیاکونی |
به خاطر پیشگامی در اختر فیزیک و کارهایی که منجر به کشف چشمههای پرتوی ایکس کیهانی شد |
| ۲۰۰۳ |
آلکسی آلکسیویچ آبریکوسوف و ویتالی لازاریویچ گینزبرگ و آنتونی جیمز لگت |
|
| ۲۰۰۴ |
دیوید گراس(آمریکا/اسرائیل)، دیوید پولیتزر(آمریکا) و فرانک ویلچک(آمریکا) |
برای کشف آزادی متقارن در نظریه نیروی هستهای قوی |
| ۲۰۰۵ |
تئودر هانس و جان هال |
|
| روی.جی گلوبر |
|
| ۲۰۰۶ |
جان ماتر و جرج اسموت |
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] پیوند به بیرون