بهدشت (دهستان)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ِبهدَشت دهستان بهدشت از توابع بخش کوشکنار شهرستان گاوبندی در استان هرمزگان ایران. مرکز دهستان بهدشت روستای دشتی است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] جمعیت
جمعیت دهستان بهدشت طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵ ، برابر با ۱۱۷۹۷ نفر بودهاست [۱]. است که از اهل سنت و شافعی مذهب هستند.
[ویرایش] دارای امکان زیر میباشد
۱۳ باب مسجد، آب انبار (برکه) دبستان, راهنمایی, دبیرستان، خانه بهداشت ,مرکز درمانگاه ، و بانک و کارخانه تولید گچ و استادیوم ورزشی است. دارای بالاترین سطح سواد در منطقهاست. مردم آن به زبان فارسی تکلم میکنند و دارای گویش خاص خود است.طی دو سال اخیر مرکزی برای تولید و ایجاد اشتغال در این روستا ایجاد ولی به دلیل استقبال کم تعطیل شد دشتی دارای سه تیم ورزشی به نامهای نصر و شاهین و فاروق میباشد که در مراحل بالای استانی نیز رسیدهاند جاده درون ان با طول دو و نیم کیلومتر و دارای مسجدی بزرگ و مدرسه دینی عظیمی است که از بیرون از روستا داوطلب میگیرد چند سالی است که در پی احداث پمپ بنزین میباشند که در مراحل بهره برداری است اکثر مردم این روستا در گاوبندی تجارت میکنند.
[ویرایش] آثار تاریخی
در این روستا قلعهای موجود بود که بدلیل عدم محافظت از ان مورد تجاوز قرار گرفت و در بالای کوه این روستا جای باستانی بنام کلات سرخ وجود دارد که در بالا نقاط کوه موجود و دارای راهی باریک و خطرناک است این محل دارای دو گورستان (مسلمانان) و کافران است و دارای تعدادی آب انبار و تاقچه ورودی و کوره آتشی و جایگاه توپ خانه و دیدبان است که سنگ بکار برده در آن از کوه پایین روستا اورده شدهاست این روستا نیز دارای چاهی معروف به همبنگ که در جنوب روستا قرار دارد و دارای اب شیرین میباشد که در زمانهای بسیار دور توسط اقوام دیرین مورد بهره برداری قرار میگرفته که سنگهای دور و بر آن مؤید این نکته میباشد همچنین از مناطق تاریخی ان تپه ای بنام تل پرگو است که در ان شاهد پایه و بنای خانهاست که با کاوش در ان استخوانها بیرون امده عقیدهاست که این اثار ما قبل از میلاد میباشد عدهای بیانگر ۲۰۰ سال قبل از میلاد در زمان حکومت طرطوس است.
[ویرایش] کشاورزی
در این دهستان بدلیل برخورداری از اب مناسب دارای مزارع نخیل و نخلستانهای وسیعی وجود دارد. از اهم صادرات این دهستان خرما و غله و کوجه فرنکی است. در دشتهای بهدشت جو و گندم و غله و بقولات کشت میشود. اکثر تلمبههای این روستا از سوخت فسیلی است و میزان عمق ان از ۱۲ الی ۱۸ متر است .
[ویرایش] منابع
- الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه» ، چاپ دوم، دبی: دار الأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
- محمد صدیق ، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس» ، چاپ اول ، شارجه: چاپخانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
- صلاح الدین روشناس ««روایة الناس الی بعضهم البعض»» چاب اول , طهران : چابخانه المصدق , ۲۰۰۶ میلادی
|
|
|
|---|---|
|
اغویرزه | اکابر | اَخَند | بهدشت | بستانو | بندرتبن | بوعسکر | تنبو شرقی | تنبو غربی | خیارو | دهنو | زیارت | سروباش | شیو | فوارس | کوشکنار |
|

