کراک کوکائین
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
- این مقاله در مورد کراک کوکائین مخدری رایج در خارج از ایران میباشد. برای مخدری که با نام کراک در ایران رایج است به کراک هروئین بروید.
کراک کوکائین نوعی ماده مخدر با منشاء کوکائین میباشد و باور بر این است که از اوائل دهه ۸۰ میلادی ابداع شدهاست. کراک به صورت تکههای بلور است که به صورت تدخینی مصرف میشوند.[۱] در ترکیب کراک کوکائین، نمک کلرید آمونیوم و مقدار کمی آب وجود دارد. برای افزایش حجم کراک در تولید آن از بی کربنات سدیم (جوش شیرین) هم استفاده میشود. کوکائینی که از فرآیند تخلیص کراک بدست میآید درجه خلوص بالائی دارد.
علت نام گذاری کراک صدائی است که هنگام گرم کردن بلورها در اثر تبخیر آب ایجاد میشود. تفاوت کراک با کوکائین از نظر شیمیایی در آن است که برای تهیهٔ کوکائین به شکلی که قابل تزریق باشد، لازم است که آن را با اسید کلریدریک خنثی کنند، و کراک در واقع فرم خنثینشدهٔ کوکائین است.[۲] کراک ناخالص برخلاف انواع خالصتر کوکائین دارای قیمت پائینی است که باعث رواج آن در میان اقشار پائین جامعه میشود. در ایالات متحده مجازات همراه داشتن پنج گرم کراک حداقل پنج سال زندان می باشد كه اين برابر با مجازات همراه داشتن نیم کیلو پودر کوکائین است.[۳] بدین ترتیب قیمت پائین (نسبت به کوکائین)، وابستگی روحی و ضررهای بازگشت ناپذیر جسمی از مشخصههای کراک کوکائین هستند.
[ویرایش] منابع
- ↑ کوکائین و کراک (انگلیسی). مرکز اروپایی نظارت بر داروها و سوء مصرف مواد. بازدید در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۲۰۰۷.
- ↑ کراک و کوکائین (انگلیسی). انستیتوی ملی سوء مصرف مواد (NIDA). بازدید در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۲۰۰۷.
- ↑ تفاوت کراک و کوکائین (انگلیسی). drugpolicy.org. بازدید در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۲۰۰۷.

