متوشالح
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
متوشالح(عبری:מְתוּשֶׁלַח به معنی وقتی او بمیرد فرستاده خواهد شد) پسر خنوخ و پدر لمک و جد اعلای نوح است.[۱] طوفان نوح همزمان با مرگ او بود.[۲] متوشالح در سن ۹۶۹ سالگی مرد، او در بین شخصیتهای عهد عتیق بیشترین عمر را کرده است.[۳] نام متوشالح در نسبنامه عیسی[۴] و نسبنامه محمد پیغمبر اسلام ذکر شده است.[۵]
[ویرایش] پانویس
[ویرایش] منابع
- عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN ۹۶۴۳۰۷۱۶۳۴
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.
- ابن هشام. سیرت رسولالله صلی الله علیه و سلم. ترجمهٔ رفیعالدین اسحاق بن محمد همدانی قاضی. علیاصغر مهدوی. چاپ سوم، تهران: انتشارات خوارزمی، ۱۳۶۰، ۵۱۹.

