فالج
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فالج(عبری:פָּלֶג/פֶּלֶג به معنی شکاف) یکی از دو پسر عابر از نوادگان سام و از نیاکان عبرانیان است. در زمان او در زمین جدایی و شکاف برقرار گشت و زبانهای گوناگونی بین مردم به وجود آمد. [۱] نام او در کتاب یوبیل نیز ذکر گشته است.[۲] فالج در دویست و سی و نه سالگی مُرد.[۳]
| نسب چهرههای تورات/عهد عتیق از آدم تا داوود | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| آدم تا سام | آدم | شیث | انوش | قینان | مهللئیل | یارد | خنوخ | متوشالح | لمک | نوح | سام | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ارفکشاد تا یعقوب | ارفکشاد | شالح | عابر | فالج | رئو | سروج | ناحور | تارح | ابراهیم | اسحاق | یعقوب | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| یهودا تا داوود | یهودا | فارص | حصرون | ارام | عمیناداب | نحشون | شلمون | بوعز | عوبید | یسی | داوود | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] پانویس
[ویرایش] منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.

