محمد باقر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| اصول دین |
| اصول خاص تشیع |
| فروع دین |
| فروع تشیع |
|
خمس |
| منابع اسلامی |
| شخصیتها |
|
محمد |
| مذهبها |
| مذاهب فقهی |
| مذاهب کلامی |
| علوم اسلامی |
| تاریخ اسلام |
|
زندگانی محمد |
| جغرافیای اسلام |
|
مکه • مدینه |
محمد باقر(زادروز ۳/صفر/۵۷ هق - درگذشت ۱۱۴ هق) نام امام پنجم شیعیان است. کنیه وی «ابو جعفر» و القابش «باقرالعلوم»[۱]، «شاکر»، «صابر» و «هادی» بوده است. مادر وی فاطمه دختر حسن مجتبی و پدرش علی بن حسین[۲] بود و در مدینه متولد گشت.[۳]
فهرست مندرجات |
[ویرایش] دوران امامت
دوران امامت وی بر شیعیان از سال ۹۵ هق(روز درگذشت پدرش) آغاز و تا پایان عمر(۱۹ سال بعد) ادامه داشت.[۴]
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] پانویس
- ↑ از آن جهت که دریای دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکار ساخت[1]
- ↑ زین العابدین
- ↑ میلاد با سعادت امام باقر (ع). صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. بازدید در تاریخ ۱۳۸۶/۰۵/۳۱.
- ↑ میلاد با سعادت امام باقر (ع). صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. بازدید در تاریخ ۱۳۸۶/۰۵/۳۱.
[ویرایش] منابع
- میلاد با سعادت امام باقر (ع). صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. بازدید در تاریخ ۱۳۸۶/۰۵/۳۱.

