عبدالمجید ارفعی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تصویر:Arfaei.jpg
180px
دکتر عبدالمجید ارفعی پژوهشگر و کارشناس زبانهای باستانی است.
او متولد ۹ شهریور ۱۳۱۸ در بندرعباس است. تحصیلات دبیرستانی خود را در دارالفنون در رشته ادبی انجام داد. در سال ۱۳۵۳ موفق به دریافت درجه دکترى از مؤسسه شرقى دانشگاه شیکاگو شد. عنوان پایان نامه او «زمینه هاى جغرافیاى فارس براساس گل نوشته هاى تخت جمشید» بود.
پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۵۳ به همکارى با فرهنگستان ادب و هنر ایران پرداخت. او با فرهنگستان زبان و ادب فارسى نیز همکاری دارد. از کارهای او راه اندازى تالار کتیبههاى موزه ملى ایران و تحقیق و خوانش کتیبههاى تخت جمشید است. او مسلط بر زبان اوستایى و پهلوى است.
[ویرایش] آثار
- کتاب فرمان کوروش بزرگ (منشور کوروش)
- تشکیل تالار کتیبهها در موزه ملی ایران از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۲
- همکارى با بنیاد پژوهشى پارسه و پاسارگاد
- ترجمه متن هاى حقوقى بین النهرین از روى کتیبهها
- همکارى با پایگاه پژوهشى شوش

