خوددگربینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

خوددگربینی، در روان‌شناسی، به حالتی گفته می‌شود که در آن شخص خود را غیر واقعی یا دچار تغییرات شگفت‌آور احساس می‌کند.

شخص خوددگربین حس می‌کند که او تغییر کرده و دنیای پیرامون او دیگر آنچنان واقعی نیست بلکه مبهم، رؤیاوار یا بی‌اهمیت شده. مبتلایان به این معضل روحی حالتی ناراحت دارند زیرا می‌پندارند که همواره درون یک رؤیا به‌سر می‌برند. این بیماری روانی را «دگرسان‌بینی محیط» نیز می‌نامند. خوددگربینی یکی از اشکال اختلالات گسستی به شمار می‌آید.

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] منابع

این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
زبان‌های دیگر