سولیتون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سولیتون‌ها (Soliton) به امواجی گفته می شود که به صورتی تنها (solitary) با شکل، ارتفاع، وسرعت ثابت به پیشروی و انتشار در محیط ادامه میدهند. سولیتون‌ها حاصل تعادلی ظریف هستند که مابین اثرات غیر خطی بودن (nonlinearity) و نیز تفرّق (dispersion) در مورد برخی از پدیده‌های فیزیکی و در پاره‌ای از محیط‌ها پدید می‌آید.

[ویرایش] پیوندهای بیرونی

[ویرایش] منابع

  • Zabusky, N. J., and Kruskal, M. D. (1965). Interaction of 'Solitons' in a Collisionless Plasma and the Recurrence of Initial States. Phys Rev Lett 15, 240
  • Drazin, P. G., and Johnson, R. S. (1989) Solitons: an introduction. Cambridge University Press.


[ویرایش] جستارهای وابسته