هرمان شولتز دلیچ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هرمان شولتز دلیچ Herman Schulze Delitzch
هرمان شولتز دلیچ ( 1808- 1883 ) در زادگاهش ساکسونی Saxony به امر وکالت اشتغال داشت. وی از بنیان گذاران تعاون گرایی مدرن که پایه گذار قانون تعاونی آلمان نیز بوده است, بر حق مشارکت اعضا در مدیریت تعاونی ها ( اصل دموکراسی مستقیم ) تاکید داشت.
شولتز دلیچ به عنوان یک لیبرال که هم با لیبرالیست های منچستر و هم با سوسیالیست ها مخالف بود, رهیافتی معتدل را بین فردگرایی و جمع گرایی انتخاب کرد.
او عامل اعتماد به توانایی ها و نیز اجتماع افراد برای تقویت موقعیت های فردی شان را به عنوان اصل بنیادین شرکت های تعاونی جدید کشف کرد.
خودیاری متقابل و آزادانه, مسوولیت پذیری فردی و همبستگی افراد ذینفع در زمره ی عقایدی بودند که تلاش های تعاونی شولتز دلیج بر پایه ی آن هااستوار شده بودند.
تعاونی های شولتسه دلیچ و فردریش ویلهلم رایفایزن Friedrich Wilhelm Reiffeisen بر مبنای اصل عضویت و انصراف اختیاری اعضا در شرکت های تعاونی ایجاد شده بودند؛ تعاونی هایی که اساساً نقش کمکی و تکمیلی داشتند, به گونه ای که اعضا قسمت های معینی از محصولات خود را از طریق آنان عرضه می کردند.
انواع جدید سازمان های تعاونی که شولتز دلیج و رایفایزن ایجاد نمودند ( مانند تعاونی های اعتبار تک منظوره و تعاونی های اعتبار فروش کالا و تعاونی های تامین نیاز تجار و پیشه وران ) موفقیت های آغازین آنان بود و بعدها به عنوان الگویی برای سالیان بعدی مورد استفاده قرار گرفت.
شولتز دلیچ در سال 1849 " تعاونی های مواد اولیه " را برای پینه دوزها و نجاران در زادگاهش دایر نمود. این ها در واقع, نخستین تعاونی های خرید کالا بودند. به دنبال این اقدامات در سال 1850 " موسسه وام های اشتراکی " که در سال 1852 مورد تجدید ساختار قرار گرفت, تشکیل شد. هنگامی که شولتز دلیش, تجارب اولیه خود را به صورت مکتوب در می آورد, نام " بانک مردم " را برای آن ها برگزید.
دلیچ در سال 1859 اداره مرکزی موسسات وام و اعتبارات اشتراکی آلمان را بنانهاد و خود مدیریت آن را به عهده گرفت.
وی در تلاش برای تحکیم جایگاه قانونی شرکت های تعاونی که او به عنوان یک شکل متمایز و جدید از سازمان های تجاری ایجاد نموده بود, موفق شد قانون ویژه در زمینه شرکت های تعاونی به تصویب برساند. این قانون برای نخستین بار در سال 1867 در پروس, در سال 1868 در شمال آلمان و در نهایت در سال 1871 در کل آلمان به اجرا درآمد.
اصول مكتب شولتز دلیچ
عقيده اساسی شولتز دلیتچ در شركت های تعاونی اعتبار بر اصل عدم تمركز استوار بود. وی معتقد به يك شركت بسيار وسيع و پراكنده بود كه تمام اجزای آن هركدام يك شركت اعتباری كامل و مستقل باشند.
اصول مكتب شولتز رامی توان به شرح زير خلاصه كرد:
1- برای عضويت در شركت تعاونی خريد سهم و تامين سرمايه به وسيله اعضاء ضرورت دارد و دخالت و كمك دولت و سازمان های خيريه در ياری دادن به سرمايه شركت تعاوني ممنوع شناخته شده است و بطور خلاصه اساس اين شركتها صرفاً بر خود ياری تاكيد دارد .
2- مسئوليت اعضاء محدود و متناسب با مبلغ سهامی است كه هر يك از اعضاء در صندوق تعاونی دارند.
3- منطقه عمل شركت و تعداد اعضاء به هيچوجه محدود نيست.
4- مازاد عوايد و سود ويژه شركت طبق معمول در ساير شركت هاي تعاوني به نسبت همكاری اعضاء بين آنها تقسيم مي گردد.
5- سرمايه شركت بايد بطور مداوم از محل ذخيره اجباری تقويت و رو به فزونی برود ، به طوری كه شركت در موقع بحران اقتصادی و ضررهای احتمالی و غير مترقبه قدرت مقاومت داشته باشد .
اصولی كه شولتز دلیش پايه گذاری كرد به علت آسانی طرز كار و انطباق با واقعيات زندگی و احتياجات طبقات كم درآمد نظر و مورد استقبال شديد مردم قرار گرفت .
[ویرایش] منابع
نظام تعاون در آلمان؛ دکتر گونتر آشهوف؛ اکارت هنینگسن / مترجم: بابک لعل فام / معاونت تحقیقات, آموزش و ترویج وزارت تعاون
اصول و اندیشه های تعاون؛ معاونت تحقیقات, آموزش و ترویج وزارت تعاون

