روان‌شناسی خواب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

روان‌شناسی خواب، شاخه ای از علم روان‌شناسی است که به بررسی تغییرات بدن انسان در سطوح مختلف عمق خواب می‌پردازد. در این شاخه از روان‌شناسی اختلالات خواب، از جمله خوابگردی،فلج خواب،هراس‌ شبانه، پرخوابی و کم‌خوابی مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این رشته، محتوا و معنای احتمالی رویاها تجزیه مى‌شود. زیگموند فروید بنیانگذار رشتهٔ روان‌شناسی خواب بود.


[ویرایش] منبع

  • مختصر روان‌پزشکی، لینفورد ریس، ترجمه احمد محیط و غلامرضا میرسپاسی، ویراسته دکتر عظیم وهابزاده، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، چاپ اول، ۱۳۶۴