ویکی‌پدیا:پروژهٔ مترجمان/سازمان تجارت جهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

الگو:Redirect {{Infobox Organization

| نام = سازمان تجارت جهانی |تصویر = Wto logo.png |عنوان = | نقشه = | مقر = ژنو سوئیس | اعضا = 149 كشور | زبان = انگلیسی فرانسوی اسپانیولی | دبیر كل = پاسكال لامی | تشكیل = 1995

| وب سایت = www.wto.int


"سازمان تجارت جهانی" یا "WTO" یك سازمان [[ بین المللی[[ و چند جانبه است كه قوانین حاكم بر نظام تجاری جهانی را تنظیم كرده و مشاجرات بین كشورها را بر اساس آنها حل و فصل می نماید . البته در صورتی كه طرفین دعوا از جمله امضا كنندگان تقریبا 30 ماده توافقنامه ای باشند . مقرهای اصلی WTO در ژنو سوئیس قرار دارند. دبیركل سازمان تجارت جهانی در حال حاضر پاسكال لامی است كه این پست را از سوپاچای پانیچپا كدی در [[ 11 سپتامبر[[ ]]2005 ]] دریافت كرده و جانشین وی شده است . تا تاریخ [[15 دسامبر[[ ]] 2005]] این سازمان 149 عضو داشته است [1]

و  عربستان صعودی  نیز آخرین كشوری است كه به سازمان پیوسته است .

سازمان تجارت جهانی از سال 1995 به این سو فعالیت خود را آغاز كرده و تمركز اصلی خود را بر پاسخگویی به اعتراضات گروه های جامعه مدنی كشورهای مختلف نهاده است . ]]انتقادات[[ را ببینید.

فهرست مندرجات

[ویرایش] تاریخچه

الگو:توافقنامه مراکش كنفرانس برتون وودز در سال 1944 پیشنهاد داد ]]سازمان تجارت بین المللی (ITO) تشكیل شود و قوانین و مقررات تجارت بین كشورها را تدوین نماید. شركت كنندگان در کنفرانس سازمان ملل در زمینه تجارت و بازار کار که در هاوانا برگزار شد در مارس 1948 با منشور ITO موافقت کردند. اما سنای آمریکا از تصویب آن جلوگیری کرد. . برخی مورخین مدعی شدند كه رد این مساله ریشه در ترس جامعه[[ ]]بازرگانی[[ ]]ایالات متحده[[ از تسلط این سازمان بر بازارهای بزرگ جهان داشته است . تنها یك عنصر ITO باقی مانده بود یعنی توافق عمومی در مورد تعرفه ها و تجارت موسوم به گات . هفت دور مذاكره در چارچوب گات برگزار شد كه هشتمین دور آن را دور مذاكره اروگوئه می نامند. شروع مذاكرات در سال 1984 و پایان آنها در سال 1995 بود كه به تاسیس WTO انجامید . اصول گات و موافقت نامه های مربوط در سازمان به مورد رسید كه بر سر تك تك آنها در جلسات بحث شد سازمان تجارت جهانی برخلاف گات یك ساختار نهادینه دارد .

== ماموریت==

هدف WTO نیز افزایش تجارت بین المللی و رفع موانع تجاری و ارائه طرح مذاكره تجاری برای امور مربوطه بود . "اصول نظام تجاری" سازمان تجارت جهانی باید اصول اساسی تجارت را دنبال كند . [2]

  1. یك سیستم تجاری باید عاری از تبعیض باشد بدین معنی كه یك كشور نمی تواند امتیازی برای شریك تجاری خاصی فراهم آورد یا نمی تواند علیه سرویسها و محصولات خارجی اقدام كند.
  2. یك سیستم تجاری باید به سوی آزادی تجاری بیشتر حركت كند و موانع تجاری را كم تر و كم تر كند ( تعرفه ها و موانع غیر تعرفه ای ) از جمله این موانع هستند .
  3. سیستم تجاری باید قابل پیش بینی باشد و به شركتها و دولتهای خارجی امكان دهد كه این موانع به صورت اختیاری فزونی نمی گیرد و بازارها باز و آزاد باقی خواهند ماند.
  4. سیستم تجاری باید به سوی رقابت بیشتر حركت كند
  5. یك سیستم تجاری باید پوشش كشورهای كمتر توسعه یافته را هدف قرار دهد و به آنها زمان بیشتری دهد تا تغییرات را اعمال كنند. انعطاف پذیری بیشتری داشته باشد وامتیازات بیشتری را كسب نمایند.

[ویرایش] = ساختار رسمی =

طبق قوانین WTO اعضای این سازمان باید در تمام شوراها ، كمیته ها و غیره شركت جویند جز در هیات آپلات پانل های حل و فصل مشاجرات و اختلافات و كمیته های چند جانبه . عملا بیشتر تصمیمات WTO در جلسات غیر رسمی كه جلسات گرین روم نامیده می شوند اتخاذ می گردند و البته اكثریت اعضا در آن دعوت نمی شوند. ]]انتقادات[[ را ببینید.

"بالاترین سطح : كنفرانس وزرا " بالاترین مقام تصمیم گیرنده در سازمان تجارت جهانی كنفرانس وزرا است كه باید حداقل هر دوسال یكبار انجام شود در این كنفرانس تمام دولت ها و یا اتحادیه های گمركی حضور می یابند و در آن راجع به تمامی توافقنامه های تجاری چند جانبه تصمیم گیری می شود . " سطح دوم : شورای عمومی " كار روزانه كنفرانس وزرا را سه گروه از افراد مورد بررسی قرار می دهند یعنی هیات حل و فصل اختلافات ، هیات بازنگری سیاست تجاری و شورای عمومی . هر سه این مراكز از نمایندگان تمام كشورهای عضو WTO تشكیل می شوند ولی قوانین متفاوتی بر آنها حاكم است . 1- شورای عمومی بالاترین مركز تصمیم گیری در ژنو است كه به طور مداوم تشكیل جلسه داده و كاركردهای WTO را بررسی می كند. نمایندگان تمام دولتهای عضو در این جلسه حاضر می شوند. البته جلسات شورای عمومی دو سالانه است و شورا از طرف شورای وزرا می توانند در تمام امور WTO عمل كنند. رئیس فعلی آن سفیر اریك گلن از کشورنروژ است . 2- هیات حل اختلاف متشكل از اعضای تمام دولتها و معمولا سفرا یا همتایان آنها می باشد . ریاست فعلی آن به عهده آقای محمد نور یعقوب مالزیایی است . 3- هیات بازنگری سیاست تجاری (TPRB) – شورای عمومی WTO در جلسات خود موظف است مروری برسیاست های تدوین شده داشته باشد و لذا حضور در این هیات را برای تمام اعضای WTO آزاد است . ریاست فعلی آن نیز برعهده خانم كلودیا اریب ازكلمبیا می باشد . " سطح سوم : شوراهای تجارت " شوراهای تجارت در چارچوب شورای عمومی كار می كنند. سه شورا وجود دارد . شورای تجارت كالاها، شورای حقوق معنوی مرتبط با تجارت و شورای خدمات كه هر یك از آنها در حوزه های مختلفی كار می كنند. جدای از این سه شورا ، شش هیات دیگر هم وجود دارد كه گزارش كار خود را به شورای عمومی ارائه می كنند و به مسایلی چون تجارت و توسعه ، محیط زیست و موافقتنامه های تجاری منطقه و مسایل اداری و مدیریتی می پردازند . 1- شورای تجارت كالا كار گات كه به تجارت بین المللی كالا پوشش می دهد از مسئولیت های شورا برای تجارت كالا هستند . اعضای این شوا نمایندگی از تمام كشورهای عضو WTO می باشند . ریاست كنونی شورا به عهده [[ یونوف فردریك از نیجریه]] است . 2- شورای [[توافق برسر حقوق معنوی در امور تجاری[[ این شورا اطلاعاتی را در مورد ویژگی های معنوی WTO اخبار و سوابق رسمی فعالیت های شورای TRIPS و جزئیات كار WTO با سایر سازمانهای بین المللی را عرضه می نماید . 3- شورای تجارت سرویس و خدمات – این شورا تحت نظارت شورای عمومی فعالیت نموده و مسئول نظارت بر عملكرد گات می باشد . تمام اعضای WTO می توانند در آن حضور یابند و در صورت لزوم مجامع كمكی را هم تشكیل دهند . " سطح چهارم : مجامع كمكی " هر یك از سه شورای فوق الذكر می توانند مجامع كمكی تشكیل دهند . 1- شورای كمكی كالاها مشتمل بر یازده كمیته است كه اعضای آنها را كشورهای عضو تشكیل می دهند و به موضوعاتی چون كشاورزی، دسترسی بازاری، اختصاص یارانه ، اقدامات ضد دامپینگ و غیره می پردازند. كمیته ها شامل موارد ذیل می باشند :

  • كمیته توافقنامه IT موسوم به ITA
*مشاغل تجاری دولتی 
  • هیات كنترل نساجی مشتمل بر یك نفر رئیس و 10 عضو فعال
  • گروههای شاغل در امور اطلاعیه ها كه موظف هستند به دولتها در مورد سیاستها و اقدامات كشورهایشان اطلاع رسانی كنند.

2- شورای كمكی خدمات كه تحت نظارت شورای تجاری خدمات عمل می كند و به سرویسهای مالی و مقررات داخلی و سایر تعهدات خاص می پردازند . 3- پانل های حل و فصل مشاجرات و هیات آپلات كه برای حل اختلافات بین كشورها و مراجعه كنندگان جهت رسیدگی به مشكلات آنان فعالیت می كنند .

" سایر كمیته ها "

*كمیته های 
    • تجارت و محیط زیست
**تجارت و توسعه (كمیته فرعی كشورهای كمتر توسعه یافته ) 
    • توافقنامه های تجاری منطقه ای
    • توازن محدودیت های پرداخت ها
    • بودجه ، امور مالی و مدیریت
  • گروههای كاری
 **بررسی درخواست الحاق 
  • گروه های كاری
    • تجارت، امور مالی و بدهی
**تجارت و انتقال فناوری. 

[ویرایش] مذاكرات تجاری

در حالیكه سازمانهای تجاری غالبا در قالب "یك كشور، یك رای" كار می كنند یا حتی اساس كارایشان را "رای گیری با وزن(ضریب) " تشكیل می دهد ، بسیاری از تصمیمات WTO مثل توافقنامه های مختلف رسما بر اساس اجماع تمام كشورهای عضو اتخاذ می شوند. امتیاز تصمیم گیری اجتماعی آن است كه تلاش ها را برای تصمیم گیری های عمومی و فراگیر همسو می سازد .لذا زمان لازم برای مذاكرات و رسیدن به اجماع طولانی خواهد بود و حتی ممكن است زبان نماین مربوط به تفسیر معاهدات با ابهاماتی همراه باشد كه از جمله صفتهای این روش تصمیم گیری هستند . در واقع مذاكرات WTO از طریق اجماع تمام اعضا پیش نمی رود بلكه فرایند مذاكرات غیررسمی بین گروهها و كشورهای كوچك است كه روند امور را پیش می برند .چنین مذاكراتی را اغلب مذاكرات "گرین روم" یا مذاكرات محدود وزرا می گویند . بسیاری از كشورهای در حال توسعه عضو WTO از این فرایندها انتقاد می كنند و گاه به طور كلی مذاكرات را ترك می كنند. [3]

ریچارد اشتاین برگ (2002) می گوید اگر چه مدل اداره اجماعی WTO چانه زنی های اولیه و سطح پایین را دنبال می كند، رفته رفته سمت وسوی این چانه زنی ها به نفع اروپا و ایالات متحده گرایش می یابد و ممكن است به كارایی پارتو منتج نشود.  

[ویرایش] مذاكرات دوحه

نوشتار اصلی را بخوانید: مذاکرات دوحه

]]مذاكرات دوحه[[ چهارمین كنفرانس وزرا در دوحه قطر بود كه در نوامبر سال 2001 برگزار شد. این گفتگوها به موافقت خاصی منجر نشد و حتی دورهای پنجم و ششم یعنی كنفرانس]]کانچون[[ در سال2003 و نیز كنفرانس ششم وزرا در [[هنگ كنگ از13 دسامبر تا 18دسامبر[[ 2005 و در جولای سال 2006 در ژنو نتایج مثبتی در برنداشتند.

[ویرایش] قطعنامه برای رفع اختلافات

جدای از مذاكرات پیرامون قوانین تجاری یكی از كاركردهای WTO عمل بعنوان حكم بین كشورهای دارای اختلاف است كشورهای عضومی توانند اختلافات خود را به WTO وهیات حل اختلاف (DSB) آن ارجاع دهند تا به تخلف احتمالی طرف دیگر رسیدگی شود. [۱] DSB از زیرمجموعه های WTO است كه نقش تخصصی در اعمال قوانین وحكمیت در مورد اختلافات دارد و توافقنامه های WTO را معیار رسیدگی به اختلافات قرار می دهد. رسیدگی به اختلافات در جلسه حل و فصل(DSU)انجام می گیرد، [۲]و معمولا مرجع رسیدگی كننده متشكل از سه مقام رسمی است. [۳] هر طرف می تواند یك دعوی را به این مرجع ارائه دهد ولی لازم است صریحا به نقض ماده ای خاص یا مثلا تفسیر آن اشاره كند . هر درخواستی از سوی سه تن از اعضای دائمی هیات دادرسی اپلات استماع می شود و در مورد آن رای صادر می گردد. این اعضا برای دوره های 4 ساله انتخاب می شوند ایشان باید در حوزه قوانین و تجارت بین الملل از جایگاه بالایی برخوردار باشند و صرف انتخاب در مشاغل دولتی كفاف نخواهد داد . البته رای آنها می تواند مورد اعتراض واقع شود كه در این صورت نتایج یافته های قانونی ایشان به دادگاه استیناف ارجاع می گردد . حداكثر مهلت قانونی اعتراض به رای 60 روز است و در شرایط خاص به سقف 90 روز هم می رسد البته چنانچه ظرف 30 روز به رای هیات حل اختلاف اعتراض نشود از آن پس این هیات مخیر است كه به اعتراض داده شده رسیدگی كند یا خیر . برخلاف اكثر سازمانهای بین المللی دیگر ، WTO قدرت زیادی برای اجرای تصمیمات خود دارد و از تحریم تجاری علیه ناقضین قوانین بیشترین استفاده ابزاری را می كند. سیستم حل و فصل اختلافات از زمان تاسیس سازمان كاملا فعال بوده است و قانون WTO معیار تمام رسیدگی ها بوده است . سازمان چنانچه حكم صادره از سوی هیات از جانب محكوم پرونده رعایت نشود با اعمال ]]تحریم های تجاری[[ به شدت با وی "برخورد می کند". اما این جریان وقتی صادق است كه كشورهای پرقدرت اقتصادی مثل اروپائیان یا ایالات متحده طرف پیروز دعوی باشند ودر غیر اینصورت چنانچه رای به سود كشوری فقیر صادر شود و كشورهای توانمند به حكم صادره توجه نشان ندهند جریان مورد اغماض قرار خواهد گرفت . به منظور كمك به كشورهای در حال توسعه درامر رفع محدودیت تخصص در قانون WTO و كمك به ایشان در مدیریت مشاجرات تجاری پیچیده در سال 2001 یك مركز مشاوره قانونی تاسیس گردید تا همه اعضا را از حقوق و الزامات خویش در چارچوب توافقنامه WTO آگاه سازد. WTO دارای 149 عضو است (76كشور موسس آن بوده اند و 73 كشور نیز بعدا به آن محلق شده اند. 25 كشور اتحادیه اروپایی به نمایندگی از كشورهای اروپایی به این جمع تعلق دارند. برخی كشورهای مستقل یا حتی غیر مستقل نیز به عضویت سازمان در آمده اند .

[ویرایش] عضویت

نقشه كشورهای عضو:         اعضا        اعضا در كنار اعضا  جامعه اروپا        ناظر كشورهای در حال الحاق        ناظر        كشورهای غیر عضو، مذاكرات در حال تعلیق        كشورهای غیر عضو
نقشه كشورهای عضو:       اعضا       اعضا در كنار اعضا جامعه اروپا       ناظر كشورهای در حال الحاق       ناظر       كشورهای غیر عضو، مذاكرات در حال تعلیق       كشورهای غیر عضو


تصویر:WTO by negotiations status Aug2006.png
وضعیت مذاكرات الحاق به WTO:       اعضا ( به همراه اعضا جامعه اروپا )       گزارش اولیه حزب كارگز در مورد نتایج مذاكرات       كالاها و خدمات ارائه شده             ناظر ، مذاكرات بعدا آغاز می شود یا هیچ صورت جلسه ای در مورد ارائه نشده است FTR      f روند مذاكرات به بن بست كشیده شده یا در 3 سال آینده هیچ مذاكره ای برگزار نخواهد شد.       هیچ ارتباطی با سازمان تجارت جهانی ندارد

آخرین كشوری كه به WTO پیوست عربستان سعودی بود اگر چه كشور پادشاهی تونگا نیز در 15 دسامبر سال 2005 در طی اجلاس 2005 وزرای WTO اعلام كرد مایل است به این سازمان بپیوندد . البته هنوز به در خواست این كشور پاسخ مثبت نداده اند و انتظار می رود پروسه های اجرایی شدن این درخواست تا جولای سال 2007 به طول انجامد . فهرست اعضای فعلی سازمان تجارت جهانی را می توانید در این آدرس بیابید: [4] كوتاهترین مذاكره برای الحاق به سازمان در مورد كشور جمهوری قرقیزستان انجام گرفت كه 2 سال و 10 ماه به طور انجامید و طولانی ترین مورد به كشور جمهوری خلق چین مربوط می شود كه 15 سال و 5 ماه طول كشیده است . ]]روسیه[[ نیز در سال 1993 برای اولین بار درخواست پیوستن به گات را مطرح كرد . 31 كشور غیر عضو نقش ناظرین WTO را ایفا می كنند و برسر پیوستن به این سازمان مذاكره می كنند: كشورهای [[الجزایر، آندورا، آذربایجان ، باهاماس، بلاروس، بوتان، بوسنی و هرزگوین، دماغه سبز، گینه استوایی (فرار است مذاکرات بر سر پیوست آنها در سال 2007 یا زودتر از آن آغاز شود) ، اتیوپی، هولی سی[[ (واتیكان به محض درخواست بدون انجام مذاكره بعنوان ناظر پذیرفته شد). ]]ایران، عراق، قزاقستان، لائوس، لبنان، لیبی، مونته نگرو ، فدراسیون روسیه، ساموآ، سائو تومه و پرینسیپ، صربستان، سیکلس) مذاکرات در سال 1998 به بن بست رسید)، سودان، تاجیکستان، اوکراین، ازبكستان، وانوآتو ، (در سال 2001 پذیرفته شده ولی خود این كشور دست نگه داشته است) ویتنام و یمن]] ایران ابتدا در سال ]]1996]] خواستار پیوستن به WTO شد ولی ایالات متحده با محكوم كردن این كشور به حمایت از تروریسم 22 بار طرح درخواست را رد کرده است. ایالات متحده در ماه مارس اعلام كرد كه شروع مذاكره با ایران را وتو خواهد كرد واین امر را منوط به جریان مذاكرات هسته ای نموده است . ]]سوریه[[ نیز در اكتبر سال 2001 درخواست اول خود را مبنی بر پیوستن به WTO مطرح و متعاقبا در سالهای 2004 و2005 نیز درخواست خود را تكرار نمود وهمچنان منتظر پذیرش مذاكره با تصویب شورای عمومی است . 15كشور و 2 منطقه زیر هیچ تعامل رسمی با WTO نداشته اند:]]اریتره، سومالی، لیبریا، ترکمنستان، کره شمالی، موناکو، سن مارینو، تیمور شرقی ، كومور[[ ]]نانورو، تووالو، پالائو، كریباتی، میكرونزیا، جزایر مارشال و مناطق صحرای غربی، فلسطین]].

[ویرایش] توافقنامه ها

سازمان تجارت جهانی در حدود 30 موافقتنامه مختلف را كه ناظر بر موقعیت های قانونی بین المللی هستند پیش بینی كرده است كشورهای عضو باید تمام مفاد قرار دادها را امضا كنند تا درخواست آنها مورد رسیدگی قرار گیرد. فهرست موافقتنامه های WTO در این آدرس ارائه شده است: here در ادامه تعدادی از این موافقت نامه ها را بررسی می کنیم.

== موافقتنامه كشاورزی (AOA) == 

در سال ]]1995 كه WTO تاسیس شد موافقتنامه AOA نیز به اجرا در آمد. ساختارهای حمایتی داخلی AOA (یارانه[[) شامل سه مقوله می شوند كه هریك را "با كس" می گویند: باكس سبز، باكس كهربایی و باكس آبی. در باكس سبز پرداخت های ثابت به تولید كنندگان برنامه های حفظ محیط زیست قرار دارند. درباكس كهربایی یارانه های داخلی هستند كه دولتها پذیرفته اند آنها را بكاهند ولی حذف نكنند. درباكس آبی یارانه هایی هستند كه بدون محدودیت قابلیت افزایش دارند مشروط بر اینكه پرداخت آنها به برنامه های محدود سازی تولید مربوط باشد . [5]

سیستم پشتیبانی داخلی AOA در حال حاضر به اروپا و ایالات متحده اجازه می دهد سالانه 380 میلیارد دلار صرف یارانه های كشاورزی كنند. ممكن است ادعا شود كه یارانه ویژه كشاورزان جزء است نه كشورهای بزرگی چون آمریكا ولی طبق نظر بانك جهانی بیش از نصف كشورهای اتحادیه اروپایی تنها از 1 درصد تولید كنندگان خود حمایت مالی می كنند در حالی كه ایالات متحده 70 درصد یارانه خود را به 10درصد تولید كنندگان و آن هم عمدتا به بخش كشاورزی اختصاص می دهد . اثر این سوبسیدها به جریان درآوردن بازارهای جهانی با عرضه كالاهای زیر قیمت فعلی و از میدان به دركردن تولیدات بی كیفیت در كشورهای فقیر است كه آنرا اصطلاحا" دامپینگ می گویند .

[ویرایش] دسترسی به بازار

"دسترسی به بازار" ستون دوم و نقطه اتكای دیگر AOA می باشد كه در واقع همان كاهش تعرفه و موانع غیر تعرفه ای از سرراه كشورهای WTO می باشد . در سال 1995 اعلام شد كه كاهش تعرفه ها باید به صورت زیر انجام گیرند :

  • 36 درصد متوسط كاهش تعرفه در كشورهای درحال توسعه با حداقل کاهش 15درصد ظرف مدت 5 سال .
  • 24درصد متوسط كاهش یافته در كشورهای توسعه یافته با حداقل کاهش 10درصد ظرف مدت 9 سال .

كشورهای بسیار ضعیف یا ) LDC) ها نیز از كاهش تعرفه معاف شدند ولی در هر صورت ملزم شدند تا موانع تعرفه ای را تاحد ممكن كاهش دهند و"سقفی" برای عدم افزایش آنها در آینده تعیین كنند.

[ویرایش] یارانه های صادراتی

"یارانه های صادراتی" ستون و تكیه گاه سوم AOA است . در سال 1995 AOA الزامی را برای كشورهای توسعه یافته ایجاد كرد مبنی بر اینكه یارانه های صادراتی را حداقل تا 35 درصد ( ارزش ) یا حداقل 25 درصد ( حجم ) تا 5 سال یعنی سال 2000 كاهش دهند .

[ویرایش] انتقاد

از AOA بخاطر كاهش حمایت های تعرفه ای و زیانی كه به كشاورزان خرده پا وارد می آورد انتقاد می شود كه یك منبع كلیدی در آمد برای كشورهای در حال توسعه را قطع می كند ولی به كشورهای غنی اجازه می دهد به كشاورزان خود یارانه های كلان بپردازند درحالیكه كشورهای در حال توسعه این توان را ندارند.

[ویرایش] موافقت عمومی در مورد خدمات تجارتی (GATS)

نوشتار اصلی را بخوانید: موافقت عمومی در مورد خدمات تجارتی

[ویرایش] تواقفنامه ابعاد تجاری حقوق معنوی (TRIP)

نوشتار اصلی را بخوانید: تواقفنامه ابعاد تجاری حقوق معنوی

[ویرایش] توافقنامه بهداشتی و فیتوسنیتری (SPS)

نوشتار اصلی را بخوانید: توافقنامه بهداشتی و فیتوسنیتری

" موافقتنامه كاربرد اقدامات بهداشتی و فیتوسنیتری " موسوم به SPS محصول مذاكرات اروگوئه پیرامون تجارت و تعرفه های موافقتنامه عمومی بوده است و همزمان با تشكیل سازمان WTO در سال 1995 به اجرا در آمده است . بموجب موافقتنامه SPS WTO الزاماتی را برسیاست های كشورهای عضو در ارتباط با امنیت غذایی شامل ( آلودگی های باكتریایی ، حشره كش ها ، بازرسی وبرچسب زدن ) و سلامت حیوانات و گیاهان ( انگل ها و بیماریهای وارداتی ) تحمیل كرد .

[ویرایش] SPS و ارگانیزم تغییر ژنتیكی یافته (GMO)

در سال 2003 ایالات متحده آمریكا برخی از قوانین اتحادیه اروپایی در مورد محدودیت واردات GMO را مورد انتقاد قرار داد وآنرا برخلاف موافقت نامه SPS انگاشت. در ماه می 2006 WTO – قطعنامه ای صادر كرد و ابهامات در مورد رفع منع واردات را برطرف نمود ولی بسیاری از دعاوی آمریكا را وارد ندانست . مختصری راجع به این تصمیم گیری در این آدرس ارائه شده است: here

 ===   انتقاد ===   

سیاست های قرنطینه نقش مهمی در تضمین حمایت از سلامت انسان حیوان و گیاه ایفا می كند با این حال به موجب توافقنامه SPS موانع قرنطینه را می توان مانع تجاری فنی قلمداد كرد كه قابلیت حذف رقبای خارجی را دارد . توافقنامه SPS به WTO قدرت می دهد تا مجاب به استفاده از [[ اصل هشدار شود یعنی اصلی كه به آنان اجازه می دهد در صورت فقدان قطعیت قابل اعتماد در مورد امكان تهدید علیه سلامت انسان و محیط زیست جانب احتیاط را رعایات كند بموجب قوانین SPS مسئولیت اثبات این عدم قطعیت به عهده كشورهای مدعی است . اگرچه دانشمندان معتقدند كه نمی توان تمام اشكال آسیبهای وارده از سوی حشرات یا گیاهان آفت زده را پیش بینی كرد .

[ویرایش] توافقنامه موانع فنی تجارت (TBT)

نوشتار اصلی را بخوانید: توافقنامه موانع فنی تجارت

این توافقنامه یك معاهده بین المللی سازمان تجارت جهانی است در جریان مذاكره دور اروگوئه پیرامون تواقفنامه عمومی تعرفه ها و تجارت این معاهده صورت عملی گرفت و این امر همزمان با تاسیس WTO در سال 1995 بود. هدف توافقنامه TBT تضمین مذاكرات و استانداردهای فنی و تست و طی مراحل صدور مجوز است و موانع غیر ضروری برای تجارت را فراهم نمی آورد . [6]

[ویرایش] زمان نگار

  • 1994-1986 مذاكرات اروگوئه در مورد گات منجر به تاسیس WTO شد نتیجه نهایی تحت عنوان توافقنامه مراكش شناخته می شود.
  • اول ژانویه 1995 WTO حیات یافت .
  • اول می 1995 رناتو روگریو دبیر كل 4 ساله سازمان شد .
  • 9 دسامبر - 13 دسامبر 1996 - كنفرانس وزرای WTO در سنگاپور افتتاح گردید ناهماهنگی های بین اقتصادهای توسعه یافته و درحال توسعه در این كنفرانس حول چهار موضوع عیان شد و لذا آنها را تحت عنوان مسایل سنگاپور می شناسند .
  • 18 می - 20می 1998 دومین كنفرانس وزرا در ژنو سوئیس برگزار گردید .
  • اول دسامبر 1999 مایك مور دبیر كل سازمان شد ولی در مورد این پست وی اعتراضات زیادی شد واو نتوانست تا پایان 4 سال به كارش ادامه دهد و به همین سبب سوپاچای یاپنیچاكدی نیمه خدمت او را با دوره بعدی احراز نمود وجمعا شش سال در این سمت مشغول به كار شد .
  • 30 نوامبر - 31 دسامبر 1999 كنفرانس سال 1999 وزرا در سیتل واشنگتون آمریكا برگزرا گردید . كنفرانس به نتیجه نرسید و تظاهرات زیادی برعلیه آن صورت گرفت .
  • 9 نوامبر الی 13 نوامبر سال 2001 چهارمین كنفرانس وزرای دوحه قطر آغاز گردید و منجر به ظهور اعلامیه دوحه شد .
  • 11 دسامبر 2001 جمهوری خلق چین پس از 15 سال مذاكره طولانی به WTO پیوست .
  • اول ژانویه 2002 تایوان بعنوان سرزمینی با گمركات مستقل به سازمان پیوست این سرزمین از قسمتهای پنگو ، كینمن و ماتسو تشكیل شده است .
  • اول سپتامبر 2002 سوپاچای مدیر عامل سازمان شد .
  • 10 سپتامبر الی14 سپتامبر 2003 كنفرانس پنجم وزرا در كنكون مكزیكو برگزار شد و هدف آن نیل به توافق برسر مذاكرات دور دوحه بود ، ائتلاف 22 كشور جنوب ،جی 20 ( به رهبری هند و چین و برزیل ) در برابر خواسته های شمال مبنی بر توافق بر سر به اصطلاح مسایل سنگاپور مقاومت كرد و خواستار پایان پرداخت یارانه كشاورزی در اروپا و ایالات متحده شد یكی از مسایل سنگاپور بحث [[ تسهیل تجارت بود كه بعدها كشورهای توسعه یافته و در حال توسعه بر سر آن به توافق رسیدند كشورهای توسعه یافته یارانه های كشاورزی را كاهش خواهند داد و در مقابل كشورهای در حال توسعه موانع تعرفه ای بر كالاهای تولیدی را كاهش می دهند.

می 2000 – گفتگوهای پاریس با هدف نهایی كردن مسایل توافقنامه قبل از دسامبر 2005 و برگزاری كنفرانس وزرا در هنگ كنگ به بحث پیرامون مسایل فنی منجر شد . گروه پنچ شامل كشورهای ( آمریكا ، استرالیا ، هند ، برزیل و اتحادیه اروپایی ) در مورد گوشت مرغ، گوشت دام، و برنج به توافق دست نیافتند . فرانسه همواره به اعتراض به محدودیت های یارانه ای برای كشاورزان ادامه داده است . اوكسفام اتحادیه اروپایی را به تاكتیك های تاخیری متهم كرد كه تهدیدی علیه حامیان گفتگوهای دوحه بود .

  • 11 نوامبر - شورای عمومی WTO مشروط عربستان سعودی را برای الحاق به سازمان پذیرفت .
  • 13 دسامبر 18 دسامبر 2005 كنفرانس ششم وزرا در هنگ كنگ برگزار گردید .
  • 24 ژولای 2006 مذاكرات توسعه دوحه به حالت تعلیق در آمد زیرا فاصله بین ایفاگران نقشها در این عرصه خیلی زیاد بود.

[ویرایش] انتقاد

هدف مطروحه در مورد سازمان تجارت جهانی تجارت آزاد و رشد اقتصلادی محرك بوده است . بسیاری بر این باورند كه تجارت آزاد تغییری اساسی در زندگی مردم عادی ایجاد نمی كند بلكه فقط ثروتمندان (چه افراد و چه كشورها را غنی تر می سازد ) . معاهدات WTO را نیز به ناقص و ناعادلانه بودن و گرایش به سمت شركتهای چند ملیتی و كشورهای ثروتمند محكوم كرده اند.

منتقدین اظهار كرده اند كه كشورهای كوچك در WTO تاثیر كمی دارند و علیرغم هدف WTO  مبنی بر كمك به كشورهای در حال توسعه این كشورهای صاحب نفوذ هستند كه برمنافع تجاری خود تاكید می نمایند. آنان همچنین مدعی هستند كه از مسایل مهمی چون سلامت ، ایمنی و محیط زیست كاملا غافل مانده اند . 

مارنین خور می گوید WTO مدیریت بی طرفانه ای بر اقتصاد جهانی ندارد بلكه بسوی كشورهای غنی و شركتهای چند ملیتی گرایش دارد و به كشورهای كوچكتر كه قدرت مذاكره زیادی ندارند ضرر می زند . چند نمونه از این تبعیضها عبارتند از: 1) كشورهای ثروتمند می توانند وظایف وارداتی و سهمیه تولید خود را اجرا و رعایت كند و واردات از كشورهای در حال توسعه را منع نمایند (مثلا در مورد پوشاك ) 2) افزایش موانع غیر تعرفه ای نظیر احترامات ضد دامپینگ علیه كشورهای در حال توسعه مجازات 3) حفظ روند حمایت جدی از كشاورزی در كشورهای توسعه یافته مجاز است ولی كشورهای در حال توسعه ملزم به بازكردن بازارهای خویش هستند. (4) بسیاری از كشورهای در حال توسعه ظرفیت پیگیری مذاكرات و شركت فعال در گفتگوهای دور اروگوئه را ندارند . و 51 توافق حقوق معنوی تجارت (TRIP) كشورهای در حال توسعه را از فناوری كشورهای خارجی در سیستم های محلی منع می كند [[ از جمله در پزشكی و كشاورزی ). جاریش باگواتی با وجود اینكه حامی تجارت آزاد و جهانی سازی است قویا از طرح TRIP و حركت به سوی چارچوب WTO/GATT انتقاد می كند ، ترس او از این است كه دستور جلسه های غیر تجاری دیگر می توانند بر عملكرد سازمان سایه افكنند. بسیاری از سازمانهای غیر دولتی مثل ( جنبش فدرالیستی جهانی ) خواستار ایجاد ر مجمع پارلمانی ]] WTO هستند تا امكان مشاركت دموكراتیك در تصمیم گیری های WTO را بیابند . [7]دكتر كارولین لوكاس پیشنهاد كرده كه چنین مجمعی نقش غالب را در قالب حاكمیت پارلمان خواهد داشت و تلاش های گسترده ای برای اصلا پروسه های WTO و نقشهای آن لازم است . [8] اما دكتر رائول مارك جینار می گوید یك مجمع مشاوره ای پارلمانی بنا به دلایل زیر موثر نخواهد بود .

  • مسئله جلسات غیر رسمی را حل نمی كند در حالیكه كشورهای صنعتی بیشترین تصمیم گیری های مهم خود را به این شیوه انجام می دهند .
  • نابرابری ذاتی موجود بین كشورها را در مورد مشاركت موثر و كافی در فعالیت های تمامی مجامع WTO برطرف نمی سازد.
  • نقضهای مكرر از اصول كلی قانونی كه برمكانیزم حل و فصل مشاجرات را یكسویه نمی كند.

[ویرایش] كنفرانس های وزرا

[ویرایش] كنفرانس اول وزرا

نوشتار اصلی را بخوانید: كنفرانس وزرایWTO در سال 1996

كنفرانس افتتاحیه وزرا در سال 1995 در سنكاپور برگزار گردید. عدم توافق اقتصادهای كاملا پیشرفته و در حال توسعه در این كنفرانس بر سر مسایل مطروحه عیان شد و به آنها عنوان " مسایل سنگاپور " را بخشید .

[ویرایش] كنفرانس دوم وزرا

نوشتار اصلی را بخوانید: كنفرانس وزرایWTO در سال 1998

این كنفرانس در سوئیس برگزار شد.

[ویرایش] كنفرانس سوم وزرا

نوشتار اصلی را بخوانید: كنفرانس وزرایWTO در سال 1999

این كنفرانس در سیاتل واشنگتن برگزار شد و به شكست انجامید تظاهرات گسترده و تلاش پلیس وگارد ملی برای كنترل جمعیت معترض توجه جهانیان را به خود جلب نمود.

[ویرایش] كنفرانس چهارم وزرا

نوشتار اصلی را بخوانید: كنفرانس وزرایWTO در سال2001

این كنفرانس در دوحه برگزار شد .

[ویرایش] كنفرانس پنجم وزرا

نوشتار اصلی را بخوانید: كنفرانس وزرایWTO در سال2003

این كنفرانس در كنكون مكزیكو و با هدف توافق برسر گفتگوهای دور دوحه انجام گرفت . ائتلاف كشور جنوب جی .2 ( به رهبری هند ، چین و برزیل ) با تقاضای شمالی ها مبنی بر پذیرش به اصطلاح مسایل سنكاپوری مخالفت كردند و خواستار پایان پرداخت یارانه كشاورزی در اتحادیه اروپایی و ایالات متحده شدند . مذاكرات بی هیچ نتیجه ای متوقف شد .

[ویرایش] كنفرانس ششم وزرا

نوشتار اصلی را بخوانید: كنفرانس وزرایWTO در سال2005

كنفرانس مذكور در هنگ كنگ و از 13 دسامبر تا 18 دسامبر سال 2005 برگزار گردید . اگر قرار بود مذاكرات دوحه پس از چهار سال پیشرفتی داشته باشد این كنفرانس بسیار جالبی بود این روند میشد به نتیجه گیری از دور جدید مذاكرات در سال 006 منتهی شود . دراین كنفرانس كشورها تصمیم گرفتند تا پایان سال 2013 هر گونه یارانه برای صادرات محصولات كشاوری خود را قطع كنند و تا پایان سال 2006 نیز پرداخت یارانه برای صادرات پنبه را متوقف سازند . بعلاوه بحث كشورهای در حال توسعه این بود كه باید به كالاهای بدون تعرفه و آزاد از كشورهای دارای كمترین سطح توسعه هم دسترسی داشته باشند . همه كالاها به جز تسلیحات نظامی از سوی اتحادیه اروپایی تا سقف 3 درصد از خطوط تعرفه ای معاف شدند . سایر مسایل مهم نیز به مذاكرات بیشتر وكامل شدن در پایان سال 2006 موكول شدند .

[ویرایش] = نكات =

  1. WTO: Dispute Resolution.
  2. ضمیمه شماره 2، توافقنامه WTO.
  3. آنان به صورت غیر علنی كار می كنند و لازم نیست از قوانین خود دیگران و حتی پارلمان های ملی را آگاه سازند اگر چه كشوری دیگری با آنها همسو نباشد.

[ویرایش] = همچنین رجوع كنید به =

  • مدیر عامل سازمان تجارت جهانی
  • تجارت آزاد
    • ضد دامپینگ
    • حفاظت
    • سوبسید
* توافق كلی در مورد تجارت ضایعات / توافق نامه گاتس 
*  تجارت بین المللی 
*  توافق در مورد امور تجاری حقوق و دارایی های ذهنی / توافق تریپس 
*  بلوك تجاری 
*  [[ ضد جهانی سازی[[
**  كنفرانس نخست وزیران كشورهای عضو WTO در مورد فعالیت های اعتراض آمیز سال 1999 
** " بله قربان گو "

[ویرایش] = مراجع و مطالعه بیشتر =

[ویرایش] = = كتاب ها و گزارش های مربوط به سازمان تجارت جهانی = =


[ویرایش] = = مقالاتی در مورد سازمان تجارت جهانی = =

[ویرایش] = = مقاله های نوشته شده در سازمان تجارت جهانی = =


= =  لینك خارجی = =
ویکی‌گفتآورد
مجموعه‌ای از نقل‌قول‌های مربوط به
در ویکی‌گفتاورد موجود است.


= = = صفحات رسمی WTO = = =

[ویرایش] = = دیدگاه دولت ها در مورد WTO = =


[ویرایش] == دیدگاه رسانه ها راجع به WTO = =

گزارش روزنامه نگاران آسیایی و آفریقایی از اجلاس هنگ كنگ سازمان تجارت جهانی

[ویرایش] = = دیدگاه های سازمانهای غیر دولتی در مورد WTO ( براساس حروف الفبا ) = =

الگو:WTO

الگو:Step


 رسته : تاسیس در 1995 
 رسته : موسسات بین المللی 
 رسته : تجارت بین المللی 
* 
زبان‌های دیگر