مراثی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کتاب مراثی(عبری:איכה اِیکا به معنی «کجا» یا «چطور») یکی از بخشهای عهد عتیق در انجیل و کتوبیم در تنخ یهودی است که نگاشتن آن از قدیم به ارمیا پیامبر بنیاسرائیل نسبت داده شدهاست.[۱] ارمیا داوری اورشلیم و ویرانی معبد سلیمان و اسارت یهویاکین را شاهد بوده است [۲] و در این کتاب آن را به تصویر کشیدهاست.[۳] این کتاب در بین سالهای ۵۸۶ قبل از میلاد تا ۵۱۶ قبل از میلاد نگاشته شدهاست. تمام کتاب به صورت شعر عبریاست. امروزه نیز برخی یهودیان، کتاب مراثی را در روز نهم ماه آب،تاریخ خرابی هیکل سلیمان، در کنار دیوار غربی اورشلیم با صدای بلند میخوانند.
[ویرایش] پانویس
[ویرایش] منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.
| کتابهای عهد عتیق | |
|---|---|
| ارمیا | استر | اشعیا | امثال سلیمان | اول پادشاهان | اول تواریخ | اول سموئیل | ایوب | جامعه | حبقوق | حجی | حزقیال | دانیال | دوم پادشاهان | دوم تواریخ | دوم سموئیل | روت | زکریا | سفر اعداد | سفر پیدایش | سفر تثنیه | سفر خروج | سفر لاویان | صحیفه یوشع بن نون | صفنیا | عاموس | عزرا | عوبدیا | غزل غزلهای سلیمان | کتاب داوران | مراثی | مزامیر یا زبور داود | ملاکی | میکاه | ناحوم | نحمیا | هوشع | یوئیل | یونس | |

