تنش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

واژهٔ فارسی تَنِش در معانی زیر کاربرد دارد:

  • تنش به معنی ناآرامی و تشنج در یک محیط یا در روابط است.
  • تنش یکی از مفاهیم فیزیکی است.

در مکانیک، تنش به مفهوم نیروی وارد آمده بر واحد سطح است.

واژهٔ تنش اسم مصدر از فعل تنیدن است.