برزونامه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بُرزونامه منظومه‌ای حماسی است به زبان فارسی منسوب به "خواجه عمید عطایی رازی"، معروف به "ناکوک"، که شاعر (سدهٔ پنجم ق) در دربار غزنویان بوده.[۱]

موضوع برزونامه سرگذشت برزو پسر سهراب که از توران به ایران می‌آید و ناشناخته با نیای خود رستم می‌جنگد. سرانجام پس از چندین نبرد، نژادش شناخته می‌شود و به سپاهیان ایران می‌پیوندد.[۲]

منظومهٔ برزونامه در تقلید از شاهنامه فردوسی در قالب مثنوی، به بحر متفاوت مثمّن محذوف یا مقصور سروده شده است. در این منظومه از واژه‌های عربی زیاد استفاده نشده‌است. [۳]

[ویرایش] منابع

  1. مطلبی از دانشنامهٔ زبان و ادب فارسی، برگرفته از شورای گسترش زبان فارسی
  2. تصحیح برزونامه، / اکبر نحوی؛ به راهنمائی : منصور رستگارفسائی
  3. مطلبی از دانشنامهٔ زبان و ادب فارسی، برگرفته از شورای گسترش زبان فارسی

این نوشتار دربارهٔ ادبیات خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.