حسینقلی خان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

حسینقلی خان بختیاری
حسینقلی خان بختیاری

حسینقلی خان فرزند جعفر قلی خان از ایلخان معتبر بختیاری بود که درسال1200متولدشد . پس از کشته شدن پدرش در 1215 مدتی تحت سرپرستی عمویش بود و سپس به خدمت منوچهرخان معتمدالدوله درآمد. پس از آنکه معتمدالدوله ، محمدتقی کنورسی از طایفة چهارلنگ را شکست داد کارش بالا گرفت و منوچهرخان اورا نایب الحکومه بختیاری کرد. حسینقلی خان بتدریج دیگر خانهای بختیاری را تحت اقتدار خود درآورد. سركوبی شورشيان ومخالفان دولت مركزی، ايجاد امنيت و ثبات در منطقهء بختياری، شركت در جنگ ايران و انگليس به حمايت از دولت قاجار در سال 1235 و خيلی اقدامات و خدمات ديگر وی باعث ترقی جايگاه و افزايش محبوبيتش نزد دولت قاجار گرديد. لذا در 1241 از طرف آن دولت لقب ناظم بختياری را دريافت نمود و سپس پنج سال بعد در 1249 فرمان ايلخانی كل بختياری از جانب ناصرالدين شاه قاجار برای وی صادر گرديد. حسينقلی خان از آن پس به مدت پانزده سال در اوج نفوذ و اقتدار بود. دلیل مدت طولانی حکومت و نفوذ او ناصرالدین شاه را نگران کرد بنابراین حاجی میرزا عبدالغفارخان نجم الدوله را بظاهر برای برآورد هزینه ساخت آب بند اهواز اما در واقع برای گردآوری اطلاع درباره میزان و قدرت نیروهای حسینقلی خان به منطقة بختیاری فرستاد. نجم الدوله در گزارش خود به شاه درباره میزان قدرت ایلخان در جنوب اشاره کرد. گزارش نجم الدوله گزارشهای قبلی را که فرهاد میرزا معتمدالدوله حاکم فارس برای شاه تهیه کرده بود تأیید می کرد. بنابراین ناصرالدین شاه به کشتن ایلخان برانگیخته شد و به پسرش ظل السلطان حاکم اصفهان دستور داد که او را به قتل رساند.درسال1260 ظل السلطان، ایلخان را به اصفهان فراخواند و ایلخان در مراسم بازدید از سربازان شرکت کرد و در پایان مراسم اظهار داشت که یکصد سوار بختیاری برابر یک هزار از چنین نیرویی هستند این گفته به ظل السلطان انگیزه بیشتری برای اجرای نقشه اش داد. او پس از پایان مراسم ایلخان و دو پسرش اسفندیارخان و علیقلی خان را برای گفتگو به دارالحکومه برد. پس از جداکردن او از پسرانش و زندانی کردن آنان دستور قتل ایلخان را داد او در طول زندگیش 10 همسر اختیار کرد واز همسرانش صاحب 18 فرزند شد که 12 دختر و 6 پسر که نامهای پسران بترتیب نجفقلی خان ، علیقلی خان، خسرو خان، اسفندیارخان ، یوسف خان و امیرقلی خان بود حسینقلی خان علاوه بر بیرحمی و شجاعت که لازمة زندگی و شرایط ایلخان بود طبعی حساس و لطیف داشت و به سبب شعرهایش به لهجة بختیاری معروف بود.

[ویرایش] منبع

  • مهدی بامداد. شرح حال رجال ایران در قرن 12 و 13 و 14 هجری. چاپ چهارم، انتشارات زوار، 1371، 442. 

http://www.bakhtiarifamily.com/index.html