تایتانیک (کشتی)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تایتانیک (به انگلیسی: titanic) به معنای هیولا، کشتی بخار بزرگی بود که در ۱۵ آوریل ۱۹۱۲، به هنگام سفر از انگلیس به آمریکا براثر تصادف با کوه یخ غرق شد و قریب به ۱۵۰۰ نفر از مسافران آن جان خود را از دست دادند. طراح اصلی این کشتی بزرگ، مهندس ایرلندی، توماس اندروز بود. ناخدای کشتی کاپیتان ادوارد جان اسمیت بود.

