پنتوس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

جایگاه پنتوس
جایگاه پنتوس

پُنتوس یا پونتوس یا پونت (به یونانی:Πόντος) نام سرزمینی باستانی در جنوب دریای سیاه در ترکیه کنونی‌است. در عصر تاریک یونانی یونانی‌های یونیه آغاز به ساخت شهرهایی در این سرزمین کردند. این نام در پایان دوران کلاسیک بیشتر به بخش شمالی آناتولی داده‌می‌شد.

[ویرایش] تاریخچه

اسکندر مقدونی در تازش به هخامنشیان بر این بخش هم دست‌یافت. با مرگ او و آشفتگی‌ای که در پی‌اش آمد پادشاهی پونتوس در آن سوی رود هالیس در ۳۰۲ (پیش از میلاد) بنیادنهاده شد. پایه‌ریز این پادشاهی مهرداد یکم کتیستس پسر مهرداد دوم کیوسی بود. این مهرداد دوم یک ایرانی بود که در خدمت آنتیگونوس یکم مونوفتالموس یکی از جانشینان اسکندر بود. این پادشاهی تا ۶۴ (پیش از میلاد) به دست فرزندان مهرداد پایدار ماند. در زمان مهرداد بزرگ این پادشاهی از مرزهای پنتوس بسیار فراتر رفت. در ۶۴ پیش از میلاد پومپی سردار رومی بر این سرزمین دست‌یافت.

در گذر تاریخ این سرزمین از امپراتوری بیزانس به امپراتوری ترابوزان رسید(۱۲۰۴ (میلادی)). در ۱۵ اوت۱۴۶۱ عثمانی‌ها بر این بخش دست‌یافتند.

[ویرایش] منبع

  • نویسندگان ویکی‌پدیای انگلیسی،Pontus. (نسخه ۴ سپتامبر ۲۰۰۷)