پارتیتور
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پارتیتور (ایتالیایی: partitura، انگلیسی: score) نتنویسیای که نت تمام بخشهای سازی و آوازی یک ارکستر بزرگ، ارکستر مجلسی یا همنوازهای دیگر بر روی آن ثبت شده باشد. در پارتیتور هر حامل متعلق به یک بخش، یک ساز یا گروهی از سازهای همنام است که ملودی را همزمان اجرا میکنند. میزانبندی در پارتیتور، به وسیلهی خطوط عمودی صورت میگیرد که تمام حاملهای مربوط به بخشهای ملودیک همزمان را در بر میگیرد. هر رهبر ارکستر در کار رهبری به نتی که به شکل پارتیتور نوشته شده است، نیاز دارد و از روی آن ارکستر را رهبری میکند.
[ویرایش] منابع
بهروز وجدانی. فرهنگ تفسیری موسیقی. چاپ دوم، تهران: انتشارات یاسمن، 1377، ISBN: 964-6658-03-2، 545.

