زواره
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
زَوارِه شهری کوچک در حاشیهٔ جنوبی دشت کویر ایران است.
این شهر در مختصات جغرافیایی ۳۳°۲۷′ شمالی و ۵۲°۲۷′ شرقی و در فاصلهٔ ۱۲۰ کیلومتری اصفهان واقع شدهاست.
زواره از آبادیهای کهن ایران است و نام آن از نام برادر رستم گرفته شدهاست. در آن بناهای تاریخی همچون منار زواره در مسجد امام حسن مجتبی (که گفته میشود قبل از اسلام آتشکده بودهاست) قلعهی مغول مسجد جامع چهار ایوانی زواره (قدیمیترین مسجد چهار ایوانی ایران) که در آن کتیبههایی نیز وجود دارد. در زواره اغلب ساکنین سید طباطبایی هستند.
زواره در شاهنامه فردوسی نام برادر رستم است.از جمله افتخارات زواره این بوده که سید حسن مدرس از این توابع بوده است.زواره ساختاری گلی و دارای معماری ایرانی اصیل بوده که امروزه متاسفانه در حال تخریب این آثار هستند.
زواره اين ديار كهن كويري يادگار ارزشهاي ماندگار فرهنگي و هنري و سرزمين مردان نامي با وسعت 27/5972 كيلومتر مربع از بخشهاي مستقل اصفهان است كه در شمال شرقي اين استان و در مجاورت كوير مركزي قرار دارد.
در مركز شهر زواره دورنماي گنبد كاشيكاري شده بارگاه امامزاده يحيي (ع) فرزند امام موسي بن جعفر(ع) نظرها را به خود جلب مي كند. در جوار مرقد مطهر اين امامزاده جلوه هاي هنر معماري چون بازار ، حسينه هاي سرپوشيده و سرباز بزرگ ، مدرسه علميه، آب انبار ، مسجد كرسي، حمام و با اندك قدمي فراتر از آن بازارچه، مسجد جامع، حسينيههاي سرباز و سرپوشيده كوچك ، بناي تاريخي هشت بهشت و بقعه پير عارف سيد بهاءالدين حيدر، خانه هاي چهار صفهاي ، و مسجد نيكويه و مناره تاريخ قلعه ها، يخچال ، برج و باروهاي به يادگار مانده از دوران گذشته به چشم مي خورد.
مسجد زواره اولین مسجد چهار ایوانی در معماری اسلامی جهان است که در زمان سلجوقیان ساخته شده است.

