تخار (قوم)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

تٌخار نام قومی هندواروپایی ساکن تخارستان بود. مردمی قوی و نیرومند بودند و زبان آنان تخاری بود.

تخارها در قرون وسطی و قبل از مهاجمات هونها و ترکان آلتایی به ماوراءالنهر، در حدود مرزهاى ايران و تبت ساكن بودند. زبان آنان شاخه‌اى از زبان ايران بود. مانی پسر فدیک در ميان آن طايفه‌ ميزيسته و از اين رو او را چینی ناميده‌اند. پس از هجوم مردم آلتایی به حدود مذكور كه از آن پس به ترکستان موسوم گرديد٬ تخارها كوچ كرده به داخل ايران آمدند و در حدود بلخ٬ بدخشان و غور سكنى گزيدند و نام تخارستان را از خود به آن نواحى دادند.

[ویرایش] منابع

این مقاله شامل بخش‌هایی به قلم محمد معین (درگذشته در ۲۱ تیر ۱۳۵۰) است. حقوق معنوی آن بخش‌ها برای محمد معین محفوظ است.

  • فرهنگ فارسی دکتر معین
  • سبك‌شناسى بهار ج 1 ص25