پارکینسون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بیماری پارکینسون (Parkinson’s Disease یا PD) برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکترجيمز پارکینسون (James Parkinson) در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و بنابراين نام این بیماری به او تعلق یافت.

این بیماری همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع ان بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می شود شیوع ان در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوعش با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی کند بطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول های ترشح کننده ماده ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ میدهد. این بیماری درمان قطعی ندارد اما داروهایی مثلا لوودوپا (levodopa) در درمان آن تجویز می شود البته نقش فیزیوتراپی در این زمینه بسیار زیاد است زیرا مانع پیشرفت بیماری و محدودیت عملکرد میشود


این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.