عاشیق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

عاشیق‌ها نوازندگان و آوازخوانانی هستند که در ایران، جمهوری آذربایجان , ترکیه، ترکمنستان، قفقاز و دیگر مناطق ترک نشین هنر نمایی می‌کنند. برخی از کارشناسان معتقدند که فرهنگ عاشیقی یادگار شاه اسماعیل کبیر در فرهنگ ایرانی است [1] و دربار شاه اسماعیل، محل پرورش عاشیق‌ها بود و "عاشیق قربانی" اولین عاشیقی بود که این دربار فعالیت می‌کرد. [2] و آنان خنیاگرانی بودند که مردم از هر جهت تاییدشان می‌کردند.

عاشیق‌ها در فرهنگ آذربایجان جایگاه ویژه‌ای به دلیل نقش آنها در انتقال فرهنک و ادبیات شفاهی مردم دارند. عاشیق‌ در گذشته نقش بسیار با اهمیتی در فرهنگ ترکی داشته. اسم قدیمی عاشیق‌، اوزان بوده است. عاشیق‌ها در ترکمنستان باخشی نامیده می شوند. [نیاز به ذکر منبع]

[ویرایش] داستانهای عاشیق‌ها

چندین داستان به صورت نظم (قوشما) و نثر (سوز) توسط عاشیق‌ها آفریده و به صورت شفاهی به نسلهای بعدی منتقل شده.

مشهورترین داستانهای عاشیق‌ها:


[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] پیوند به بیرون