ابودرداء

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ابودرداء از اصحاب محمّد پیامبر اسلام و از انصار است. او در بین صحابه به حکیم امّت معروف است. ابودرداء، معاذ، زید ابن ثابت، و ابوزید در جمع آوری قرآن نقش داشتند. ابودرداء با سلمان فارسی پیوند برادری بست. وی در سال ۳۲ هجری در مدینه درگذشت و عثمان بر جنازهٔ وی نماز گزارد.

صحابه مشهور محمد، ‌پیامبر اسلام

ابوالعاص پسر ربیعه • ابوایّوب انصاریابوبکر پسر ابی قحافه • ابودرداءابوذر غفاریابوسفیان پسر حارثابوعبیده جرّاحابوموسی اشعریابوهریرهابی پسر کعببلال حبشی • ثابت پسر قیس • جابر پسر عبدالله انصاری • جعفر پسر ابی طالبجندب پسر جناده • حبیب پسر زید انصاری • حجر بن عدیحسان پسر ثابتحسن پسر علیحسین پسر علیحمزه بن عبدالمطلبخالد پسر ولیدخبّاب پسر ارّتزبیرزید پسر ثابتزید پسر حارثهسعد پسر ابی وقّاصسعد پسر عبادهسلمان فارسیطلحهعبدالرّحمن پسر عوفعبدالله بن زبیر • عبدالله بن سلام • عبدالله پسر امّ مکتومعبدالله پسر زبیرعبدالله پسر عمر • عبدالله پسر مسعود • عثمان • پسر عفّان عقیل پسر ابی طالبعلی پسر ابی طالبعمّار پسر یاسرعمر • پسر خطّاب عمروعاص • کعب پسر ظهیر • معاذ پسر جبلمعاویه پسر ابی سفیانمقداد پسر اسودیزید پسر ابی سفیان

[ویرایش] منابع

بامداد اسلام، عبدالحسین زرّین کوب، تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۲

تاریخ خلفا، رسول جعفریان، تهران: قلم، ۱۳۷۱