شمال مغناطیسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

قطب‌های مغناطیسی یعنی جایی که خطوط میدان مغناطیسی به صورت واگرا از زمین خارج (جنوب مغناطیسی) و یا به صورت همگرا به آن وارد (شمال مغناطیسی) می‌شوند.

عقربه قطب‌نما -به عنوان یک وسیله مغناطیسی (یک آهنربا)- وقتی که آزادانه معلق شود، قطب‌های مغناطیسی را یافته و در جهت آن‌ها آرایش می‌گیرد؛ یعنی جایی که عموما شمال حقیقی نیست ( به‌جز برخی مناطق کره زمین). زاویه بین شمال حقیقی و شمال مغناطیسی، «میل مغناطیسی» نامیده می شود.

قطب‌های مغناطیسی زمین در طول زمان تغییر می‌کنند. قطب شمال مغناطیسی در سال 2001 در موقعیت 81.3 درجه شمالی و 110.8 درجه غربی قرار داشت. در سال 2005 هم در موقعیت 82.7 درجه شمالی و 114.4 درجه غربی بوده‌است. هر 25 هزار سال، قطب‌های مغناطیسی یک دور کامل می‌زنند.