کوه سینا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سینا (عربی:سیناء، عبری:הר סיני به معنی خاردار) نام کوهی در شبهجزیره طور است. این کوه در دینهای ابراهیمی بهویژه یهودیت شهرت فراوانی میدارد. در روایتهای سنتی این دینها به این کوه اشارهٔ بسیار شدهاست: کوه سینا کوهیاست که بنیاسرائیل سه ماه پس از ترک مصر به آنجا رسیدند و در آنجا اردو زدند.[۱] مطابق روایات سنتی ادیان ابراهیمی خداوند شریعت را آنجا به بنیاسرائیل عطا کرد.[۲] گوساله طلایی سامری در این کوه ساخته شد.[۳] در این کوه یهوه نخستین بار بر موسی وحی کرد و به مانند بوته آتش بر وی ظاهر شد.[۴] و از خداوند به وی وحی شد که در سرزمین مقدس نعلین از پا بکند.[۵] این کوه حوریب[۶]، جبلالله[۷]، کوه طور[۸]، و جبل موسی[۹] نیز نامیده شدهاست. در قرآن به این کوه سوگند یاد شدهاست.[۱۰] این کوه ۲۲۸۵ متر از سطج دریا ارتفاع دارد و به فاصله ۳۰ مایلی جنوب العریش واقع است.
[ویرایش] پانویس
- ↑ خروج ۱۶:۱
- ↑ خروج ۱۷:۱؛۱۹:۱
- ↑ مزامیر ۱۰۶:۱۹
- ↑ خروج ۱۷:۱۶
- ↑ خروج ۳:۶؛قرآن ۲۰:۱۲
- ↑ توا ۵:۱۰؛ مزامیر ۱۰۶:۱۹؛ ملاکی ۴:۴
- ↑ خروج ۳:۱
- ↑ خروج ۱۹:۲
- ↑ مزامیر ۱۰۶:۱۹
- ↑ قرآن ۹۵:۲
[ویرایش] منابع
- عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN ۹۶۴۳۰۷۱۶۳۴
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.

