شمجر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| داوران در انجیل |
|---|
| در کتاب داوران |
| عتنئیل |
| ایهود |
| شمجر |
| دبوره و باراک |
| جدعون |
| ابیملک |
| تولع |
| یائیر |
| یفتاح |
| ابصان |
| ایلون |
| عبدون |
| شمشون |
| در کتاب اول سموئیل |
| عیلی |
| سموئیل |
شمجر(عبری:שמגר בן־ענת به معنی «پیالهدار») پسر عناث، از شخصیتهای کتوبیم در تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که در میان بنیاسرائیل داوری داشت. نام او در کتاب داوران[۱] و نیز در صحیفه یوشع[۲] ذکر شده است.در کتاب داوران آمدهاست که شمجر ششصد و پنجاه فلسطینی را با چانه گاو وحشی کشت و فلسطینیان را از یهودیه راند.او از قبیله نفتالی بود و بیت عنات را در مرزهای خود داشت. نام او در سرود دبوره نیز یاد شدهاست.
[ویرایش] پانویس
[ویرایش] منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.

