محمد باقر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.


اسلام

اصول دین

توحید
نبوت
معاد

اصول خاص تشیع

امامتعدل

فروع دین

نمازروزهزکات
حججهاد

فروع تشیع

خمس
امر به معروف
نهی از منکر
تولا • تبری

منابع اسلامی

قرآنعقل
سنت(حدیث)

شخصیت‌ها

محمد
علیفاطمه
اهل بیت
خلفای راشدین
امامان شیعه
یاران پیامبر

مذهب‌ها

تسننتشیعتصوف

مذاهب فقهی

جعفریشافعی
حنفیمالکی
حنبلی • مذاهب دیگر

مذاهب کلامی

امامیهاسماعیلیه
خوارجمرجئه
اشاعرهمعتزله
مذاهب دیگر

علوم اسلامی

حدیثتفسیر
فقهکلام
فلسفهعرفان

تاریخ اسلام

زندگانی محمد
روزگار خلفای راشدین
تاریخ امامان شیعه
امویانعباسیان
فاطمیان • مملوکان
عثمانیانصفویان
آخرالزمان
عصر ظهور مهدی

جغرافیای اسلام

مکهمدینه
بیت‌المقدس
کوفهنجف
کربلاسامرا
کاظمینمشهد
بغداددمشق
عربستانیمن
عراقشام
ایرانمصر
اندلسشمال آفریقا
آسیای میانههندوستان

محمد باقر(زادروز ۳/صفر/۵۷ ه‌ق - درگذشت ۱۱۴ ه‌ق) نام امام پنجم شیعیان است. کنیه وی «ابو جعفر» و القابش «باقرالعلوم»[۱]، «شاکر»، «صابر» و «هادی» بوده است. مادر وی فاطمه دختر حسن مجتبی و پدرش علی بن حسین[۲] بود و در مدینه متولد گشت.[۳]

فهرست مندرجات

[ویرایش] دوران امامت

دوران امامت وی بر شیعیان از سال ۹۵ ه‌ق(روز درگذشت پدرش) آغاز و تا پایان عمر(۱۹ سال بعد) ادامه داشت.[۴]

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] پانویس

  1. از آن جهت که دریای دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکار ساخت[1]
  2. زین العابدین
  3. میلاد با سعادت امام باقر (ع). صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. بازدید در تاریخ ۱۳۸۶/۰۵/۳۱.
  4. میلاد با سعادت امام باقر (ع). صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. بازدید در تاریخ ۱۳۸۶/۰۵/۳۱.

[ویرایش] منابع