سدر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سدر يا ( كُنار) درختی از تیره مخروطیان که شباهت زیادی باکاج دارد، ولی از کاج بسیار تنومند تر وبلند تر میشود، وتا بیش از سه هزار سال عمر میکند. شاخههای درخت سدر کشیده و دور یگدیگر است. برگش مانند کاج سوزنی و میوه اش هم شبیه کاج است، چوب این درخت سفید و ضخیم ومحکم است و در برخی گونههای چوب کمی سرخ رنگ میشود. اما سدر به زبان عربی به درخت «کُنار» گفته میشود. همچنین در کوخرد به درخت کنار گفته میشود. سدر از خانواده رامناسه و بومی جنوب ایران است .
فهرست مندرجات |
[ویرایش] ثمر سدر
ثمر سدر مانند میوه خوراکی است ، دربعضی از مناطق نیز به جای میوه استفاده میکنند. درخت سدر بیشتر در کوهستانها میروید ودر حدود صدسال نیز در بعضی از مناطق عمر میکند.
[ویرایش] تداوى با برگ سدر (كُنار)
برگهای سدر را خشک کرده و پودر نموده و جهت شستشوی بدن و مو بکار میبرند . برگ سدر حاوی تانن ، استرولهای گیاهی مانند بتاسیتوسترول ، بتاسیتوسترول گلوکزید و ساپونین ابلین لاکتون میباشد. ساپونین موجود در سدر عامل کف کنندگی در برگ سدر میباشد. ابلین لاکتون از دسته ساپونینهای استروئیدی است و به عنوان ماده اولیه برای تهیه هورمونهای استروئیدی میتوان بکار برد. کنار با نام علمی Zizyphus درختی است به ارتفاع قریب به ۱۰ متر با شاخههای سفید تا خاکستری و برگهای قلبی شکل و کشیده با سه رگبرگ برجسته که گوشوارک آن به خار تبدیل شدهاست .
[ویرایش] میوه سدر
میوه این گیاه تخم مرغی شکل و زرد رنگ و خوراکی است . این درخت دارای جثهای (تنهای) بزرگ ومیوه اش کوچک وقرمز رنگ وخوراکی باطمهای ترش مطبوع وشیرین میباشد.در مناطق مختلف جنوب ایران به کنار مرسوم است و در کتابها به نامهای کنار ، سدر ، سدره، منبل داوود، سنجد گرجی ، نیم ، ضال ، ببر و شجره النبق خوانده شدهاست. از قدیم از برگ سائیده درخت کنار بعنوان ماده پاک کننده موی سر و بدن استفاده شده و هنوز هم استفاده از آن متداول است . برگ سائیده کنار «سدر» یا «کنار» نام دارد . این درخت معمولاً در تمام مناطق استان هرمزگان به خوبی یافت میشود.
[ویرایش] نگاره
[ویرایش] منبع
- الحافظ، ابوعبدالله، الذهبی، . (الطب النبوی) دار احیار العلوم : بیرت، لبنان، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۸۶ میلادی. (به عربی).
- القزوینی، زکریا، محمد، . (عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات) منشورات دار آفاق الجدیدة: بیرت، لبنان، چاب ششم، انتشار سال ۱۹۸۱ میلادی. (به عربی).
- محمدیان، کوخری، محمد ، “ «به یاد کوخرد» “، جلد دوم. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- کتاب مفردات پزشکی و گیاهان دارویی ایران نوشته دکتر یعقوب آیینه چی.

