داوود

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

داوود(عبری: דָּוִד به معنی محبوب) پسر یسی از فرزندان یهودا و از طایفهٔ بنی‌اسرائیل بود که در بیت‌لحم زاده شد.او به جای شاؤل به پادشاهی اسرائیل رسید و تابوت عهد خداوند را به اورشلیم آورد. داوود چهل سال در یهودیه فرمان راند و در ۷۱ سالگی مرد. جسد داوود را بر کوه صهیون دفن کردند.

[ویرایش] منابع

  • عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN ۹۶۴۳۰۷۱۶۳۴
  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
پیامبران اسلام در قرآن
آدم ادریس نوح هود صالح ابراهیم لوط اسماعیل اسحاق یعقوب یوسف ایوب شعیب
موسی هارون ذوالکفل داود سلیمان الیاس الیسع یونس زکریا یحیی عیسی محمد
نسب چهره‌های تورات/عهد عتیق از آدم تا داوود
آدم تا سام آدم شیث انوش قینان مهللئیل یارد خنوخ متوشالح لمک نوح سام
ارفکشاد تا یعقوب ارفکشاد شالح عابر فالج رئو سروج ناحور تارح ابراهیم اسحاق یعقوب
یهودا تا داوود یهودا فارص حصرون ارام عمیناداب نحشون شلمون بوعز عوبید یسی داوود