خویشاوندی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در جوامع انسانی به پیوندهای ژنتیکی (خونی) یا سببی (از راه ازدواج بستگان دیگر) خویشاوندی میگویند. خانواده گروهی خویشاوند است و در از زن و مردی تشکیل میشود که مسؤولیت پرورش کودکان را برعهده دارند. ازدواج عامل اصلی پیوندهای خویشاوندی است. خانواده هستهای،خانوادهای است که در آن یک زوج متأهل با فرزندان خود یا کودکانی که به فرزندی پذیرفته اند زندگی می کنند. هر گاه خویشاوندانی غیر از یک زوج متأهل و فرزند آنها در همان خانواده زندگی کرده، یا دارای روابط پیوسته و نزدیک با آنها باشند،خانواده گسترده به وجود میآید.گونههای خانواده در فرهنگهای مختلف،متفاوت است. در بعضی از جوامع تک همسری و در بعضی جوامع چندهمسری رواج دارد.
[ویرایش] گونههای خویشاوندی
- باجناق
- برادر
- برادرزاده
- برادرزن
- برادرشوهر
- پدر
- پدر مادربزرگ (جد، نیا)
- پدربزرگ
- پدربزرگ زن
- پدربزرگ شوهر
- پدرجد (جد اعلاء)
- پدرزن
- پدرشوهر
- پسرخاله
- پسردایی
- پسرعمه
- پسرعمو
- جاری
- خاله
- خواهر
- خواهرزاده
- خواهرزن
- خواهرشوهر
- داماد
- دایی
- دخترخاله
- فرزند
- مادر
- مادربزرگ
- مادربزرگ پدر (جده)
- مادربزرگ شوهر
- مادرزن
- مادرشوهر
- نابرادری (برادر ناتنی)
- ناپسری
- ناخواهری (خواهر ناتنی)
- نادختری (دختر ناتنی)
- نامادری
- نبیره
- نتیجه
- ندیده
- نوه
- همسر
- هوو
[ویرایش] جستارهای وابسته
- شجرهنامه
- فرزندخواندگی
- ازدواج
- طلاق
[ویرایش] منبع
صدری افشار، غ. - حکمی، نسرین - حکمی، نسترن، فرهنگ فارسی امروز، ویرایش سوم، تهران: نشر کلمه، ۱۳۷۳خ، ص۸۴۰.

