شیعیگری (کتاب)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شیعیگری، کتابی است که احمد کسروی در رد مذهب شیعه نوشتهاست.
نظرات کسروی در مورد مذهب شیعه
برخی از شبهات او، به صورت خلاصه به شرح زیر است:
- وی پیدایش مذهب شیعه را از زمان بنیامیه میداند. [۱]
- وی نخستین آلودگی مذهب شیعه را در بجا دانستن خلافت علی بر ابوبکر و عمر و عثمان میداند. به عقیده وی جعفر امام ششم شیعیان اولین کسی بود که لفظ امام را ساخت، و برای گرفتن «خمس» و «مال امام» گفت که باید خلیفه از طرف خدا باشد و از ترس نام خلیفه را به امام تغییر داد.[۲]
- وی گفته امامان شیعه را در مورد اینکه «معتی قرآن را جز ما نداند و هر کس نداند باید از ما بپرسد» و «هر کس امام زمان خود را نشناسد بی دین از دنیا رفتهاست» را جز «لاف زدن» و «گزافه گفتن» نشمردهاست. و گویندهاش را بیدین و خداناشناس میداند. [۳]
- به اعتقاد وی «در شیعیگری دلیل خواستن و چیزی را به داوری خرد سپردن از نخست نبوده و کنون هم نخواهد بود». [۴]
- وی در مورد عثمان بن سعید و رابطه وی با امام زمان اینچنین میگوید: «آن امام مرا میانه خود و مردم میانجی گردانده. شما هر سخنی میدارید به من بگوئید و هر پولی میدهید به من بدهید.» [۴]
وی خرده هائی به شیعیگری میگیرد وآنها را در چند بند خلاصه میکند، من جمله:
- «بنیاد شیعیگری بر آنست که خلیفه بایستی از سوی خدا برگزیده شود نه از سوی مردم . ما میپرسیم: دلیل این سخن چه بوده؟ کتاب اسلام قرآن میبود، آیا در کجای قرآن چنین گفتهای هست؟ چگونه تواند بود که چنین چیزی باشد و در قرآن یادی از آن نباشد؟»[۵]
- «چه شد که دلبستگی شیعیان قزوین به اسلام و دستورهای پیغمبر اسلام بیشتر از دلبستگی یاران پیغمبر گردید؟ آن مردانی که در راه پیغمبر و دین او از جان گذشته و آنهمه گزندها دیده بودند، چشد که به اندازه ملایان شکم پرست ایران به دستورهای پیغمبر ارج نمیگزاردند؟!»[۶]
انتقادات
دانشمندان شیعه در رد مطالب او مقالات و کتابهایی نوشتهاند که برخی از آنها از این قرار است:
- پیام انقلاب، شماره ۹۱، مقاله «کسروی و اشاعه تفکر التقاطی»
- نقد آثار احمد کسروی، عبدالعلی دستغیب
پانویس
- ↑ احمد کسروی؛ شیعیگری یا بخوانند و داوری کنند، گفتار یکم، شیعی گری چگونه پیدا شد؟
- ↑ همانجا
- ↑ احمد کسروی؛ شیعیگری یا بخوانند و داوری کنند.، گفتار یکم، شیعی گری چگونه پیدا شد؟، ص ۱۰
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ همانجا ص ۱۱
- ↑ احمد کسروی؛ شیعیگری یا بخوانند و داوری کنند.، گفتار دوم، خردهایی که به شیعیگری توان گرفت، ص ۱۸
- ↑ احمد کسروی؛ شیعیگری یا بخوانند و داوری کنند.، گفتار دوم، خردهایی که به شیعیگری توان گرفت، ص ۲۱

