اسماعیل امیرخیزی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اسماعیل امیرخیزی، نویسنده و از رجال انقلاب مشروطه ایران.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی
اسماعیل امیرخیزی، در سال ۱۲۹۴ ق در محله امیرخیز تبریز متولد شد. از آغاز نهضت مشروطهخواهی، به جمع آزادیخواهان پیوست و در انجمن ایالتی آذربایجان، به سمت نماینده شهر اردبیل شرکت کرد. پس از آنکه کار بین انجمن ایالتی و شاه به جنگ انجامید، انجمن ایالتی او را به عنوان منشی ستارخان، در ظاهر، و مستشاری او، در باطن، معین کرد. وی در دستگاه این سردار ملی عاملی موثر بود و در بسیاری از موارد ستارخان جز به اشاره او، اقدامی نمیکرد.
در طول مدت قیام شیخ محمد خیابانی، امیرخیزی به قیام پیوست و با پیشنهاد خیابانی به عضویت هیئت مدیره قیام درآمد. امیرخیزی در طول مدت قیام (۱۷ فروردین ۱۲۹۹ ش الی ۲۲ شهریور ۱۲۹۹ ش) از یاران و مشاوران خیابانی بود. امیرخیزی در سال ۱۳۲۶ ش به سمت بازرس عالی وزارت فرهنگ انتخاب گردید.
[ویرایش] مرگ
وی در تیرماه ۱۳۲۸ ش بازنشسته شد و سرانجام در روز ۲۷ بهمن ماه ۱۳۴۴ ش در تهران درگذشت.
[ویرایش] آثار
امیرخیزی در زمینههای ادبی و تاریخی، آثاری از خویش برجای نهادهاست:
- تصیح بوستان سعدی.
- قطعات منتخب زبان فارسی.
- تصیح دیوان عنصری.
- قیام آذربایجان و ستارخان.
- تاریخ فرهنگ و ادب آذربایجان (چاپ نشده).
- قصاید و اشعار، که بیشتر در مجله ارمغان منتشر شدهاست.
- مقالات که بیشتر در مجله وحید منتشرشدهاست.۲
- قیام آذربایجان در انقلاب مشروطیت ایران.
[ویرایش] منبع
- شرح حال امیرخیزی در کتاب قیام آذربایجان در انقلاب مشروطیت ایران

