فلق
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سوره فلق در مکه نازل شده و دارای ۵ آیه است.
کلمه فلق به معنی صبح است.
| سوره فلق | ||
| شماره سوره : | ۱۱۳ | |
| جزء : | ۳۰ | |
| تعداد آيه : | ۵ | |
| محل نزول : | مکه | |
فهرست مندرجات |
[ویرایش] نام ها
این سوره و سوره «ناس» را «معوذتین» هم می گویند؛ چون در آغاز هر دو سوره، مسئله تعویذ و پناه بردن به خدا مطرح شده است.
[ویرایش] نزول
سوره «فلق» قبل از سوره «ناس» نازل شده است.
[ویرایش] محتوای سوره
محتواى این سوره تعلیماتى است که خداوند به پیامبر اکرم و به دیگر مسلمانان، در زمینه پناه بردن به او از شر همه اشرارمى دهد، تا در پناه او از شر هر موجود در امان بدارند.
[ویرایش] فظیلت سوره
- از پیغمبر اکرم روایت شده:
| آیاتى بر من نازل شده که همانند آنها نازل نشده و آن دو سوره «فلق» و «ناس» است . |
- و در روایت دیگرى از پیغمبر اکرم آمده:
| پیامبر به یکی از یاران خود فرمود: «مى خواهى دو سوره به تو تعلیم کنم که برترین سوره هاى قرآن است؟» عرض کرد: آرى اى رسول خدا! حضرت معوذتان (سوره فلق و سوره ناس) را به او تعلیم کرد، سپس آن دو را در نماز صبح قرائت نمود و به او فرمود: «هرگاه برمى خیزى و مى خوابى آنها را بخوان». |
- در روایتی آمده است:
| پیغمبراکرم شدیدا بیمار شد، جبرئیل و میکائیل نزد او آمدند، جبرئیل نزد سر پیامبر نشست و میکائیل نزد پاى او، جبرئیل سوره «فلق» را و میکائیل سوره «ناس» را تلاوت کردند و پیغمبر را با آن در پناه خدا قرار دادند. |
[ویرایش] جستار های وابسته
[ویرایش] پیوند به بیرون
[ویرایش] منبع
- برگزیده تفسیر نمونه، جلد ۵، آیت الله ناصر مکارم شیرازی
- آشنایى با سورهها (شناخت سورههاى قرآن) ، جواد محدثی، ۱۳۷۴، قم، دفتر تبلیغات اسلامى

