هایده
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
|
هایده در ماههای آخر زندگی،عکس از سعید نوشین فر
|
|
| زمینه فعالیت | خواننده |
| تولد | ۱۳۲۱ ایران. |
| مرگ | 1368 سن فرانسیسکو، آمریکا |
هایده، (متولد: ۲۱ فروردین ۱۳۲۱ - وفات: ۳۰ دی ۱۳۶۸) خواننده ایرانی با صدای کنترآلتو است که بیست و یک سال در زمینه موسیقی دستگاهی و موسیقی پاپ ایرانی فعالیت داشت.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] فعالیت حرفهای
هایده در تهران متولد شد. نام اصلی او معصومه دده بالا (سالارپور) بود.
خواهر کوچکتر او، مهستی نیز از خوانندگان معروف ایرانی است که حدود سه سال پیش از هایده خوانندگی را آغاز کرد.
هایده در ۱۳۴۷، فعالیت حرفهای خود را با خواندن ترانه «آزاده» اثر استادش علی تجویدی که بر روی آخرین سروده رهی معیری ساخته شده بود آغاز کرد. اجرای ترانه «آزاده» با ارکستر بزرگ گلها در رادیو تهران آغاز کار هایده بود. وی پس از اجرای چندین اثر دیگر از تجویدی، از نخستین سالهای دهه ۱۳۵۰ به خواندن ترانههای پاپ علاقه مند شد که بیشتر از ساختههای جهانبخش پازوکی، محمد حیدری و انوشیروان روحانی بودند.
وی پیش از پیروزی انقلاب راهی لندن شد و از ۱۳۶۱ در لس آنجلس به فعالیت ادامه داد. اجرای ترانههای نوستالژیکی که گویای حال ایرانیان از ایران گریخته و حتی ایرانیان مقیم داخل بود هایده را بیش از پیش محبوب ساخت.
[ویرایش] آلبومها
هایده دارای بیش از ۳۰ آلبوم به نامهای زیر میباشد: روزای روشن، خراباتی، پادشه خوبان، خداحافظ، شب عشق، فریاد، گلواژه، آزاده، بزن تار، رفتم، شانههایت، بلبلی که خاموش شد، ای زندگی سلام، حیف، ناشنیدهها، آمدنت محاله، سوگند، بزم و کنسرت، دشتستانی، بزم (نوروز ۱۳۴۶)، آشنایی، سه کنسرت در سه آلبوم
وی همچنین با هنرمندانی دیگر آلبومهای مشترکی ارائه دادهاست:
بزم ۱ (هایده و گلپا)، اوج صدا (هایده و مهستی)، بزم ۲ (هایده و گلپا)، افسانه شیرین (هایده و شجریان)، گلهای غربت (هایده و معین)، شب عاشقان (هایده و ستار)، همخونه (هایده و ویگن)، سفر (هایده و معین)
[ویرایش] کنسرتهای موفق
هایده در دانشگاه یو.سی.ال.ای در کالیفرنیا، در آلبرت هال (به رهبری فرنوش بهزاد) در لندن و موزیک هاله (هامبورگ) کنسرت های بزرگی اجرا کرد.
بیشتر ترانههای هایده به همت منوچهر بی بیان بنیانگذار و تهیه کننده برنامههای تلویزیون جام جم در لس آنجلس به صورت نماهنگ (موزیک-ویدئو)در آمد.
[ویرایش] درگذشت
هایده در روز ۲۰ ژانویه ۱۹۹۰ برابر با ۳۰ دی ماه ۱۳۶۸ ساعاتی پس از اجرای کنسرت در سالن کازابلانکا در حومه سان فرانسیسکو، بر اثر سکته قلبی درگذشت. او در گورستان وست وود در لوس آنجلس با حضور هزاران نفر از ایرانیان مقیم آمریکا به خاک سپرده شد.

