ویکیپدیا:پروژهٔ مترجمان/ونزوئلا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
{{باکس اطلاعاتی کشورها نام بومی: جمهوری بولیواری ونزوئلا نام قدیمی سنتی: جمهوری بولیواریان ونزوئلا نام رایج: ونزوئلا |نصویر_پرچم = Flag of Venezuela (state).svg |تصویر_پوشش = Venezuela coat of arms.png |تصویر_نقشه = LocationVenezuela.png نوع سمبل: آرم شعار ملی: هیچ سرود ملی: Gloria al Bravo Pueblo سربلند باد مردم شجاع زبانهای رسمی: زبان اسپانیایی پایتخت: كاراكاس |latd = 10 | latm = 30 | latNS = N | longd = 66 | longm = 58 | longEW = W بزرگترین شهر: كاراكاس نوع حكومت: جمهوری فدرال رهبر- عنوان: رئیس جمهور ونزوئلا نام رهبر: هوگو چاوز رهبر- عنوان دوم: معاون رئیس جمهور نام رهبر دوم: خوزه ویسنته رانگل رتبه منطقه: 33 وسعت منطقه:1 E11 مساحت: 916445 مساحت به مایل: 353481 در صد آب: 3/0 برآورد جمعیت: 26,749,000 برآورد رتبه جمعیت: 43 سال برآورد جمعیت: ژولای 2005 سرشماری جمعیت: 23,054,210 سال سرشماری جمعیت: 2001 تراكم جمعیت: 29 تراكم جمعیت به مایل: 75 رتبه تراكم جمعیت: 175 تولید ناخالص داخلی- برابری قدرت خرید: 163503 میلیلرد دلار- صندوق بین المللی پول رتبه تولید ناخالص داخلی- برابری قدرت خرید: 51 سال تولید ناخالص داخلی- برابری قدرت خرید= 2005 سرانه تولید ناخالص داخلی- برابری قدرت خرید: 6،186 دلار رتبه سرانه تولید ناخالص داخلی- برابری قدرت خرید: 95 نوع حاكمیت: مستقل حادثه مهم 1: از اسپانیا حادثه مهم 2: از گران كلمبیا حادثه مهم 3: به رسمیت شناخته شده تاریخ رسمی 1: 5 ژولای 1811 تاریخ رسمی 2: 21 نوامبر 1831 تاریخ رسمی 3: 30 مارس 1845 |HDI = 772 /0 رتبه: : HDI75 سال HDI: 2003 دسته HDI: پول رایج: بولیوار ونزوئلا كد پول رایج: وی ای بی كد كشور: منطقه زمانی: منطقه زمانی استاندارد اقیانوس آرام: AST |utc_offset =4- منطقه زمانی : DST |utc_offset_DST = |cctld = .ni كد تماس: 58 پانویس: از زمان تدوین قانون اساسی در سال 1999، نام این كشور به افتخار ‹‹سیمون بولیوار›› از روی نام او انتخاب شد و به ‹‹جمهوری بولیواری ونزوئلا›› تغییر نام یافت و از آن زمان تاكنون این نام به طور رسمی برای اشاره به این كشور به كار می رفته است.
2 از لحاظ تاریخی: Dios y Federación كه معنای آن در زبان انگلیسی می شود :‹‹خدا و آزادی››. )
3 در قانون اساسی همچنین زبانهای بومی موجود در كشور نیز به رسمیت شناخته شده است}. }}
ونزوئلا: الفبای آوانگاری بین المللی: الگو:IPA; الگو:Lang-es, IPA: الگو:IPA) كشوری است كه در سواحل شمالی آمریكای جنوبی واقع شده است. ونزوئلا كه از یك زمینلاد قاره ای و چندین جزیره در دریای كارائیب تشكیل شده، در شرق با گینه، با برزیل در جنوب و كلمبیا در غرب هم مرز است. آروبا، آنتیل هلند، ترینداد و توباگا و آنتیل لیوارد درست در شمال سواحل ونزوئلا قرار گرفته است.
ونزوئلا در گذشته مستعمره اسپانیا بوده است، اما در حال حاضر یك جمهوری فدرال است. در طول تاریخ، ونزوئلا با گینه بر سر قلمرو درگیری و مشاجراتی داشته است كه عمدتا مربوط به منطقه اسكیبو می شود و همچنین با كلمبیا بر سر خلیج ونزوئلا درگیری داشته است. ونزوئلا امروزه در بعد وسیع به خاطر صنعت نفت، تنوع زیست محیطی منطقه و مشخصه های طبیعی آن شهرت یافته است. كریستف كلمب وقتی در سال 1948 به سواحل شرقی این كشور رسید، به قدری مجذوب چشم انداز منطقه شد كه آن را Tierra de Gracia (سرزمین زیبایی) نامید كه از آن زمان تاكنون لقب این كشور بوده است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] خاستگاه ونزوئلا=
اعتقاد بر این است كه نام ونزوئلا از نام یك نقشه كش (آمریگو وسپوچی) كه به همراه آلونسو دی اوجدا درساحل 1499 به سواحل شمال غربی خلیج ونزوئلا سفر كرد، گرفته شده باشد. گروه به محض رسیدن به شبه جزیره گوآجیرا، روستاهای پایه بلند متمایزی (پالافیتوها) را مشاهده كردند كه مردم بومی آنو بر روی آب ساخته بودند. دیدن این مناظر، صحنه شهر ونیس (ونیس ایتالیا) را در ذهن وسپوچی زنده كرد و در نتیجه نام ونیسیلا به منطقه داده شد. برخی بر این باورند كه این واژه معنای ‹‹ ونیس كوچك›› داشته و بعدها پس از تغییراتی به ونزوئلا تبدیل شده است. مورخان دیگر (مخصوصا فرانسیسكو هرا لوك) خاطر نشان می سازند كه پسوند اسپانیایی-zuela دارای بار منفی و تحقیرآمیز است (مثل mujerzuela, cazuela)، از این رو آنها معتقدند كه نام انتخاب شده بیشتر معنای ‹‹ ونیس درجه دوم›› را القا می كند.
از سوی دیگر، مارتین فرناندز انسیكو، جغرافی دان اسپانیایی، كه یكی از اعضای همان گروه بوده است، در اثر خود به نام Summa de Geografía چنین می آورد كه جمعیتی كه قبلا به آن اشاره شد، Veneciuela خوانده می شدند و اینكه منطقه بر روی صخره بزرگ صافی ساخته شده بود. بر اساس این نظریه واژه Venezuela' می تواند یك واژه بومی باشد. با وجود این، نظریه اولی كه مطرح شد، موافقان بیشتری دارد و به عنوان نسخه مورد قبولی كه خاستگاه نام ونزوئلا را مشخص می سازد، مقبولیت یافته است.
[ویرایش] تاریخچه استعمار
اصلی|تاریخچه ونزوئلا
ونزوئلا برای اولین بار در سال 1522تحت استعمار اسپانیا قرار گرفت. در واقع، اولین محل استقرار دائمی امپراطوری اسپانیا در آمریكای جنوبی در منطقه ای بود كه امروزه كومانا نامیده می شود. قسمت اعظمی از ونزوئلا سرانجام بخشی از نیو گاراندا شد و بخشهای شرق ونزوئلا بخشی از نیو اندلوس شد. پس از چند شورش نافرجام، ونزوئلا تحت رهبری فرنسیسكو دی میراندا، كه یكی از فرماندهان انقلاب فرانسه بود، در 5 جولای 1811 استقلال خود را از اسپانیا اعلام كرد. با این حال، حكومت و تسلط كامل بر منطقه توسط داخلی ها، پس از پیروزی سیمون بولیوار آزادی بخش در ‹‹جنگ كارابوبو›› در 24 ژوئن 1821، با كمك ژنرال خوزه آنتونیو پائز، و كمكهای ویژه فرمانده ارشد آنتونیو خوزه دی سوكره، كه بولیوار طبق نقشه جنگ او عمل كرد و همچنین بعد از پیروزی خوزه پرودنسیو پادیلا در ‹‹جنگ دریایی دریاچه ماراكایبو›› در 24 ژولای 1823 به دست آمد.
مجلس نیو گرانادا كنترل ارتش گرانادایی را به بولیوار سپرد كه پس از آن او در راه آزادی چندین كشور را فرماندهی كرد و جمهوری جدیدی با نام كلمبیا تشكیل داد ( كه برای متمایز ساختن آن از جمهوری كلمبیا به آن كلمبیا بزرگ یا بزرگتر نیز گفته می شد) و شامل كلمبیا، پاناما و و نزوئلای امروزی بود. پس از این مرحله، او ارتش خود را به سمت جنوب هدایت و فرماندهی كرد، پرو را آزاد و بولیوی را از سلطه اسپانیایی ها آزاد و آن راخلق كرد (نام این كشور از روی نام این منجی و آزادی بخش انتخاب شده و در گذشته بخشی از پرو، با نام ‹‹ آلتو پرو›› بوده است. قرار بود ‹‹آنتونیو خوزه دی سوكره›› كه در جنگهای زیادی برای بولیوار پیروزی به ارمغان آورد، به عنوان جانشین طبیعی بولیوار انتخاب شود، تا اینكه او در بروكوس كشته شد. پس از جنگ استقلال، ونزوئلا به همراه كلمبیا و اكوادور تبدیل به بخشی از گران كلمبیا شدند تا اینكه در 1830، بولیوی طی یك شورشی به رهبری ‹‹ خوزه آنتونیو پائز›› از مجموعه فوق الذكر جدا شده و خود را به عنوان یك حكومت جمهوری مستقل اعلام كرد. پائز اولین رئیس جمهور ونزوئلا شد.
بی ثباتی سیاسی، درگیری های سیاسی و حاكمیت دیكتاتوری مشخصه اصلی تاریخ ونزوئلا درسالهای زیادی از قرن نوزدهم و اوائل قرن بیستم بوده است. .[۱] . پس از مرگ خوآن ویسنته گومز در سال 1935 و فروخوابی موقت حكومت اتوریته، مبارزات دموكراتیك سرانجام در سال 1958 باعث شد نیروهای نظامی از مداخله مستقیم در سیاست ملی خودداری كنند. از آن سال تاكنون، ونزوئلا به طور مدام ازحاكمیت دموكراتیك غیر نظامی برخوردار بوده است كه البته این روند نیز كاملا خالی از درگیری و اختلاف نبوده است. رئیس جمهور فعلی ونزوئلا هوگو چاوز است كه پس از حمله آمریكا به عراق به یكی از منتقدان تند جورج بوش، رئیس جمهور آمریكا تبدیل شده است. چاوز بلافاصله پس از به قدرت رسیدن در سال 1998، سیاستهای عوام گرایانه اقتصادی را در كشور به اجرا گذاشت.
ونزوئلا عضو جامعه ملل آمریكای جنوبی ‹‹SACN›› است.
همچنین مراجعه شود به بخش: كاشفان آمریكای جنوبی و رئیس جمهور ونزوئلا- فهرست روسای جمهور ونزوئلا
[ویرایش] دولت و سیاست
‹‹ لطفا اطلاعات جدید به مقالات مربوطه این بخش اضافه كنید››
اطلاعات سیاسی بیشتر در مورد كشور ونزوئلا
رئیس جمهور ونزوئلا از طریق رای گیری انتخاب می شود و حق رای مستقیم برای عموم وجود دارد. رئیس جمهور پس از انتخاب شدن هم وظایف رئییس دولت و هم وظایف رئیس حكومت را به عهده دارد. مدت ریاست جمهوری شش سال است و هر فرد تنها برای دو بار متوالی می تواند به این سمت دست یابد. رئیس جمهور معاون خود را منصوب كرده و در مورد تعداد و تركیب كابینه تصمیم گیری می كند و در نهایت با همكاری مجمع قانون گذاری اعضای كابینه را تعیین می كند. اگر رئیس جمهور تشخیص دهد كه قسمتی از قانون قابل ایراد است می تواند از هیان مقننه بخواهد آن قسمتها را مورد بازنگری قرار دهد، اما اگر اكثریت اعضای مجلس با ایرادات مطرح شده از جانب رئیس جمهور مخالف باشند، ایرادات ملغی می شود .
مجلس ونزوئلا تحت عنوان مجلس ملی ونزوئلا یا Asamblea Nacional فعالیت می كند. 167 نماینده مجلس كه سه تن از آنها از میان افراد بومی انتخاب می شوند، برای یك دوره پنج ساله انتخاب می شود و تنها امكان انتخاب آنها برای سه دوره وجود دارد. نمایندگان از طریق آرای مردمی و درقالب احزاب ائتلافی یا كاندیداهای مستثل انتخاب می شوند. بالاترین مقام قضایی كشور ‹‹ نظام قضایی عالی ونزوئلا›› است كه قضات آن توسط مجلس برای یك دوره 12 ساله انتخاب می شوند. شورای ملی انتخابات ونزوئلا مسئولیت رسیدگی به فرایند انتخابات را به عهده دارد و متكشل از پنج مدیر است كه مستقیما توسط مجلس ملی انتخاب می شوند.
مجازات اعدام در سال 1863 لغو شد و بدین ترتیب ونزوئلا اولین كشوری محسوب می شود كه اعدام را غیر قانونی اعلام كرده است.
[۲][۳]
همچنین مراجعه شود به: وقایع سیاسی كنونی ونزوئلا
[ویرایش] واحدهای اجرایی=
[ویرایش] ایالات
اصلی|ایالات ونزوئلا ونزوئلا به 23 ایالت (estados)، یك پایتخت به نام كاراكاس،سرزمین های فدرال تحت الحمایه و منطقه مورد مناقشه گیانا نزوئلاتقسیم شده است. همچنین ونزوئلا از نگاهی دیگر به 335 شهر و در نگاه خردتر به 1084 بخش تقسیم شده است.
ایالات ونزوئلا (و مراكز آنها كه در دو كمان آورده شده) شامل موارئد زیر است:
|
ایالت آمازون (پورتو آیاكوچو) آنزوآتگویی (بارسلون ونزوئلا) آپور (سان فرناندو دی پور) آراگوآ (ماراكای) باریناس (باریناس) بولیوار (سیوداد بولیوار) كارابوبو (والنسیا) كوجدیس (سان كارلوس) دلتا آماكارو (توكوپیتا) فالكون (كورو) گوآریكو (سان خوآن دی لاس موروس) لارا (باركوئیزیمتو) |
مریدا (مریدا) میراندا (لاس تكوس) موناگاس (ماتورین) نووا اسپارتا (لا آسونسین) پورچوگسا (گوآنارا) سوكره (كومانا) تاچیرا (سان كریستوبال) تروجیلو (تروجیلو) یاراكوی (سان فلیپ) وارگاس (لا گوایرا) زولیا (ماراكایبو) سرزمینهای فدرال تحت الحمایه ونزوئلا: |
توجه: سرزمینهای فدرال تحت الحمایه ونزوئلا در حقیقت ایالت نیستند، بلكه زیر بخشهای منطقه ای ویژه هستند.
[ویرایش] مناطق
مناطق ونزوئلا
ایالتهای ونزوئلا به نه مجموعه اجرایی تقسیم بندی می شوند كه با حكم ریاست جمهوری تشكیل می شوند. مناطق به همراه ایالات مربوطه در فهرست زیر آورده شده اند:
آندیان: باریناس، مریدا، تاچیرا، تروجیلو، شهر پائز آپور
مركز: میراندا، وارگاس، كاراكاس پایتخت ونزوئلا
مركزی: آراگوآ، كارابوبو، كوجیدیس
مركز غربی: فالكون، لارا، پورچوگیسا، یاراكوی
گینه: بولیوار، آمازون، دلتا آماكورو
جزیره ای: نووا اسپارتا، سرزمین های فدرال تحت الحمایه
لیانوس: آپور، به استثنای شهر پائز، گوآریكو
شمال شرقی: آنزئاتگوئی، موناگاس، سوكر
زولیان: زولیا
[ویرایش] جغرافیا
اصلی|جغرافیای ونزوئلا
ونزوئلا با مساحتی به اندازه 916455 كیلومتر مربع، پس از نیجریه سی و سومین كشور بزرگ جهان از لحاظ مساحت است. از لحاظ اندازه با نامبیا قابل قیاس است و مساحت آن نصف مساحت ایالت آلاسكا در ایالات متحده آمریكا است. سرزمین های اصلی ونزوئلا در فلات آمریكای مركزی واقع شده، جزایر كارائیب آن از طریق تقسیمات در حواشی فلات كارائیب مرزی شكل گرفته است. ونزوئلا 2800 كیلومتر خط ساحلی دارد و گونه های مختلفی از چشم اندازها را در خود جای داده است. امتدادهای طولانی شمال شرقی جبال آند به شمال غربی ونزوئلا می رسد و تا شمال ساحل كارائیب ادامه دارد و در آنجا بلندترین نقطه ونزوئلا؛ یعنی ‹‹پیكو بولیوار›› به چشم می خورد.
در قسمتهای مركزی این كشور‹‹لاونس›› به وفور یافت می شود. لانوس دشتهای وسیعی هستند كه از غرب دور مرز كلمبیا تا دلتای ‹‹ رود اورینوكو›› در شرق كشور امتداد دارد. هایلندز بریده بریده گینه در جنوب كشور لبه شمالی سرچشمه های آمازون و آبشار فرشته، كه بزرگترین آبشار جهان می باشد را در خود جای داده است. قطع درختان و تبدیل مناطق جنگلی به زمینهای كشاورزی موجب آن شده است كه جنگلهای ونزوئلا سالانه 20000 هكتار كاهش یابد.
از جهتی دیگر می توان این كشور را به نه منطقه جغرافیایی تقسیم كرد، كه برخی از آنها با منطق طبیعی همخوانی داشته و یكی از آنها جبال آند است. دریاچه ماراكایبو در نزدیكی خلیج ونزوئلا لولندز این كشور را تشكیل می دهد. منظومه كورو، كه منطقه ای كوهستانی در شمال غربی است مركز رشته كوهها و دره های مختلفی محسوب می شود. رشته كوه مركزی ونزوئلا به موازات ساحل امتداد یافته و شامل تپه های اطراف كاراكاس، رشته كوه شرقی كه خلیج كاریاكو آن را از رشته كوه مركزی جدا ساخته، شامل كل ایالت سوكر و شمال موناگاس می شود. منطقه لانوس نیز كه در بالای رود اوریناكو واقع شده است یك سوم مساحت كشور را تشكیل می دهد. در بخش زیرین آن، منطقه اوریناكو جنوبی قرار دارد (توضیحات در مورد گینه ها در بالا ارائه شده است). منطقه جزیره ای از نووا اسپارتا و سرزمینهای فدرال تحت الحمایه تشكیل شده است. آخرین منطقه جغرافیایی منظومه دلتا است كه یك مثلث را تشكیل داده و شامل دلتای آماكورو است و سكوی ایستگاه آتلانتیك از ساحل منشعب شده است.
رود اوریناكو بزرگترین و مهمترین رود این كشور محسوب می شود كه منشا یكی از وسیعترین آبریزهای آمریكای لاتین است. از میان دیگر رودهای مهم می توان به رود كارونی و رود آپور اشاره كرد.
هوای منطقه استوایی و معمولا گرم و مرطوب است. البته در هایلندز هوا معتدل و سرد است. كاراكاس كه پایتخت ونزوئلا است، یزرگترین شهر این كشور می باشد. دیگر شهرهای مهم این كشور شامل ماراكایبو، باركوئیزیمتو، والنسیا، ماراكای و سیوداد گینه می باشد.
ونئزوئلا از لحاظ برخورداری از تنوع جانوری و گیاهی در رتبه هفدهم جهان قرار دارد و گونه های مختلفی از حیوانات و گیاهان در آن به چشم می خورند.
[ویرایش] اقتصاد
اقتصاد ونزوئلا
بخش نفت مهمترین بخش اقتصاد مختلط ونزوئلا محسوب می شود و قریب به یك سوم تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص داده است و بیش از 80% عواید حاصل ازصادرات و نیمی از درآمد دولت از بخش نفت تامین می شود. بخش نفت از طریق ‹‹صنایع نفتی دولتی ونزوئلا››(PDVSA) فعالیت می كند و علاوه بر موارد دیگر مركز توزیع CITGO كه در ایالات متحده مستقر است و بیش از 14000 نمایندگی جزء توزیع بنزین وابسته به آن را در ید تملك خود دارد. علیرغم برخورداری از منابع عظیم نفتی، 5% از مردم ونزوئلا در فقر به سر می برند.
[۴], and thousands are unemployed.
ونزوئلا همچنین .ابستگی شدیدی به بخش كشاورزی خود دارد. بخشهایی كه از توان بالایی برای رشد از لحاظ صادرات برخوردار هستند، تولید محصولات قهوه و كاكائو می باشد. روزگاری ونزوئلا از حیث تولید قهوه در كنار كلمبیا قرار داشت، اما در دهه 70 و 80 قرن 20 كه طی آن محصولات نفتی باعث شد ونزوئلا موقتا به ثروتمندترین كشور آمریكای جنوبی تبدیل شود، تولید قهوه در ونزوئلا كاهش یافته و در ردیف محصولات فرعی اقتصادی قرار گرفت. امروزه، ونزوئلا كمتر از 1% قهوه جهان را تولید می كند كه بخش اعظمی از تویلد قهوه نیز در بازار داخلی مصرف می شود. با وجود این، قهوه ونزوئلا بار دیگر وارد بازار محصولات خاص آمریكای شمالی شده است. صنعت كاكائوی ونزوئلا از زمان استعمار این كشور توسط اسپانیا كه در طی آن بردگان آفریقایی در زمینهای كشت كاكائو مشغول به كار بودند، رو به ضعف نهاد. مركز اصلی پرورش كاكائو از مدتها پیش آفریقای غربی استوایی بوده است. در سالهای اخیر تلاش فراوانی برای احیای دوباره صنعت كاكائو در ونزوئلا صورت گرفته است؛ چرا كه نوع كمیابی از كاكائو به نام ‹‹ چوآ›› كه تنها در این كشور به عمل می آید، بهترین و خوش بوترین كاكائوی جهان محسوب می شود كه در ساخت شكلاتهای خاصی از آن استفاده می شود. بزرگترین شركت تولید كننده كاكائو در ونزوئلا ‹‹ال ری›› است، البته شركتهای دیگری مانند ‹‹ سیووی›› (نستل) هستند كه با استفاده از كاكائوی ونزوئلایی شكلات تولید كرده و به بازارهای اروپایی صادر می كنند.
ونزوئلا یكی از پنج كشور موسس ‹‹اوپك›› است كه كارتل بین المللی نفت محسوب می شود. اوپك ابتكار ‹‹ خوآن پابلو پرز آلفونزو›› بود كه در سال 1960 در واكنش به بهای پایین نفت در بازارهای داخلی و خارجی مطرح شد. از سال 2005، ونزوئلا به عضویت ‹‹مركوزر›› در آمده و به جمع كشورهای برزیل، آرژانتین، پاراگوئه و اروگوئه پیوسته است، اما هنوز در آنجا حق رای به دست نیاورده است.
همچنین مراجعه شود به: فهرست شركتهای ونزوئلایی، فهرست شركتهای تعاونی ونزوئلایی
[ویرایش] جمعیت شناسی
اصلی|مردم شناسی ونزوئلا
مطاله ای كه اخیرا بر روی گروههای نژادی انجام شده بیانگر آن است كه 60% جمعیت ونزوئلا ‹‹مستیزو›› (نژاد مختلطی از سفید پوستها، سیاه پوستها و سرخپوستها)، 29% ‹‹سفید پوست›› (عمدتا اسپانیایی، ایتالیایی، آلمانی و پرتغالی)، 8% آفریقایی، 1% آمریكایی سرخپوست، و 2% آسیایی (چینی، ژاپنی، كره ای و نژادهای كشورهای خاورمیانه) هستند. مروم ونزوئلا تركیبی از میراثهای گوناگون هستند. در جریان موج مهاجرتهایی كه در قرن بیستم رخ داد، سرخپوستانی كه در طول تاریخ در ونزوئلا بوده اند، استعمارگران اسپانیایی و برده های آفریقایی وارده از كشورهای دیگر و نیز افرادی كه اهل كشورهای همجوار آمریكای جنوبی بودند به جماعتهای اروپایی تحت حمایت پیوستند. همچنین جوامعی مختلفی از اروپای شرقی، مانند جمهوری چك، لهستان، رومانی، اوكراین، لیتوانی، لتونی، بلغارستان، كرواسی و مجارستان به چشم می خورد. حدود 85% مردم ونزوئلا در مناطق شهری در قسمت شمالی كشور زندگی می كنند. درحالی كه تقریبا نیمی از خاك ونزوئلا در جنوب رود اوریناكو قرار گرفته، این منطقه تنها 5% از مردم كشور را در خود جای داده است.
زبان رسمی و ملی ونزوئلا اسپانیایی است، اما در كنار آن 31 زبان بومی دیگر مورد استفاده مردم قرار می گیرد، (وای یو، پمون، واراو، كارینا، یانومامی، گوآجیبو و غیره)، كه البته باید زبانهایی را كه توسط مهاجران به كشور آورده می شود را نیز به فهرست زبانهای مورد استفاده در ونزوئلا افزود. 96% از مردم این كشورحداقل به ظاهر پیرو كلیسای كاتولیك روم هستند. قریب به 4% از مردم پیرو آیین و ادیان دیگر هستند.
همچنین مراحعه شود به: فهرست شهرهای ونزوئلا
[ویرایش] بهداشت عمومی
میزان مرگ و میر نوزادان در ونزوئلا 45/21 نفر در ازای 1000 نفر است كه در مقایسه با سوئد میزان مرگ و میر در ونزوئلا هشت برابر بیشتر است. سوء تغذیه كودكان (كودكان زیر 5 سال) در ونزوئلا 17% است كه به دو دسته كودكان مریض و كودكانی كه در وضعیت خطرناكی قرار دارند تقسیم بندی می شوند. این دسته بندی، دسته بندی رسمی مورد استفاده سازمان ملل در خصوص سوء تغذیه است. مناطقی كه مشكلات مزبور ناشی از سوء تغذیه دامنگیر آنها می شود مناطقی هستند كه فقیرترین مردم در آن ساكن هستند. ایالت دلتای آماكورو (30%) و ایالت آمازون (24%) بدترین وضعیت را دارا هستند %).[۵]
نبا به اعلام سازمان ملل، میزان افرادی كه از تاسیسات بهداشتی مناسب محروم هستنند، 32% است كه اكثریت آنها ساكنان مناطق روستایی هستند كه وسائل اولیه بهداشتی را نیز ندارند.
ref>Unicef. Venezuela.
Accessed 20 September 2006.</ref> Travellers to Venezuela are advised to obtain vaccinations for a variety of diseases including typhoid, yellow fever, cholera, hepatitis A, hepatitis B and hepatitis D.[۶]. به افرادی كه به ونزوئلا سفر می كنند توصیه می شود به علت شیوع بیماری های زیاد در این كشور، از جمله حصبه، تب زرد، وبا، هپاتیت آ، هپاتیت ب و هپاتیت د، حتما به خود واكسن بزنند. ]] .[۷] هنگامی كه بیماری وبا در عصر كنونی در دلتای اوریناكو شیوع پیدا كزد، رهبران سیاسی ونزوئلا به پرونده سازی نژادی بر ضد مردم بومی متهم شدند. اتهام مطرح شده این بود كه رجال سیاسی می خواستند با پرونده سازی تقصیر را از گردن موسسات و نهادهای وابسته به خود بردارند كه این امر در نهایت منجر به هر چه وخیم تر شدن بیماری همه گیر شد.
.[۸].
به افرادی كه به ونزوئلا سفر می كنند توصیه می شود به علت شیوع آلودگی آب نوشیدنی كه آمیخته به فاضلاب تصفیه نشده است، صرفا از آبهای تهیه شده در بطری استفاده نمایند. تنها 3% از فاضلاب كشور ونزوئلا تصفیه می شوند و هیچ یك از شهرهای مهمی كه نامشان را در اینجا می آوریم، محلی برای تصفیه فاضلاب ندارند: كاراكاس، ماراكایبو و والنسیا.
]][۹].<0
تقریبا 5،000،000 نفر از مردمی كه در ونزوئلا زندگی می كنند به آب نوشیدنی سالم دسترسی ندارند كه این امر باعث شده مردم ونزوئلا در ردیف فقیرترین كشورهای آمریكای جنوبی قرار بگیرند.
[۱۰] As of the year 1999 there were an estimated 110,000 people in Venezuela living with HIV.[۱۱][۴]
بر اساس برآوردهای به عمل آمده، از سال 1999 تاكنون قریب به 110000 نفر در ونزوئلا مبتلا به ایدز بوده اند. ===نیروی نظامی=== اصلی| نیروی نظامی ونزوئلا
[ویرایش] فرهنگ و میراث
اصلی: فرهنگ ونزوئلا| میراث ونزوئلا
میراث، هنر و فرهنگ ونزوئلا تاثیراتی بسیار زیادی را از تكامل تاریخی میراث، فرهنگ و هنر آمریكای لاتین پذیرفته است. این تاثیر پذیری در بناهای تاریخی و معماری، مناظر، بناهای یادبود و نظایر آن نیز صورت گرفته است.
ref>Coro and its Port. UNESCO World Heritage Centre (1993).</ref> art[۱۲]
فرهنگ ونزوئلا را مردم بومی منطقه با توجه به تاثیراتی كه از اسپانیایی ها و آفریقایی ها از آغاز دوران استعمار گرفتند، شكل داده اند. قبل از این دوره، فرهنگ بومی منطقه در هنر سنگ شناسی، صنایع دستی، معماری و سازمانهای اجتماعی منعكس شده بود. فرهنگ بومی طی سالیانی تا حد بسیار زیادی جذب فرهنگ اسپانیایی شد. فرهنگ مختلط حاصله به منطقه از لحاظ فرهنگی تنوع بخشیده است.
هنر ونزوئلایی در داخل و خارج به تدریج مورد توجه و.اقع شده است. این فرهنگ در ابتدا بیشتر ریشه در مذهب داشته است، در اواخر قرن 19 در هیات تاریخی و قهرمانی نمود پیدا كرد كه این كار به رهبری مارتین تووار انجام شد. مدرنیسم در قرن بیستم بر كشور سلطه پیدا كرد. آرتور میشلان، كرستابول روجاس، آرماندو رورون، مانوئل كابر، جیزز-رافائل ساتو، كارلوس كروز- دی یز (كه هر دو سهم عمده ای در زمینه تكامل هنر متحرك ایفا كردند) و یوسف مرهی از جمله هنرمندان بنام و شهیر ونزوئلایی هستند.
پس از فتح ونزوئلا توسط اسپانیا، ادبیات ونزوئلا به تدریج شروع به رشد كرد و تفكر و فرهنگ اسپانیایی بر آن حاكم بود. به دنبال ظهور ادبیات سیاسی در خلال جنگ استقلال ونزوئلا، رومانتیسم در كشور جوانه زد. رومانتیسم اولین ژانر ادبی مهمی بود كه در ونزوئلا ظهور كرد و نماینده آن ‹‹خوان ویسنته گونزالس ›› بود. اگرچه شعرای ونزوئلایی بیشتر قصه سرایی را مطمح نظر خود قرار داده اند، با این حال چهره های مهمی در میان شاعران به چشم می خورد كه شهیرترین آنها‹‹ آندراس الوی بلنكو›› است و پس از او‹‹ فرمین تورو››قرار دارد. از میان نویسندگان و رمان نویسان بزرگ این كشور می توان به ‹‹رامولو گالگوس››، ‹‹ترسا دی لا پارا››، ‹‹آرتور آسلر پیتری››، ‹‹آدریانو گونزالس لئون››، ‹‹میگوئل آترو سیلوا›› و ‹‹ماریانو پیكون سالاس›› اشاره كرد. یك شاعر بزرگ دیگری به نام ‹‹آندراس بلو›› هست كه پیرو مكتب اصالت انسانی بود كه علاوه بر شاعری مربی و روشنفكر نیز محسوب می شود. فلاسفه و روشنفكرانی نظیر ‹‹لاریانو والنیلا لانز›› و ‹‹خوزه گیل فورتول›› و بسیاری از نویسندگان ونزوئلایی معتقد به پوزیتیویسم ونزوئلایی بودند.
بزرگترین آرشیتكت ونزوئلا در عصر جدید ‹‹كارلوس رائول ویلانووا›› بوده است كه دانشگاه مركزی ونزوئلا را طراحی كرد. دانشگاه مركزی ونزوئلا یكی از بناهای میراث فرهنگی جهان است. Aula Magna. نمونه های بارز معماری ونزوئلا شامل ‹‹عمارت كنگره ونزوئلا››، ‹‹ تماشاخانه بارالت››، ‹‹مجتمع فرهنگی ترسا كارینو›› و ‹‹پل ژنرال رافائل اوردانتا›› می باشند.
سبكهای موسیقایی بومی منطقه بوته آزمایشی برای میراث فرهنگی ونزوئلا است و اغلب گروههایی مانند ‹‹آن سولو پابلو›› و ‹‹سرناتا گویانیسا›› نماینده آن هستند. ‹‹كوآترو›› ساز موسیقی ملی ونزوئلا است. سبكهای موسیقی خاص و ویژه این كشور عمدتا از منطقه لانوس و مناطق اطراف آن، از قبیل ‹‹آلما لانرا›› (توسط پدرو الیاس گوتیرز و رافائل بولیوار كورونادو)، ‹‹فلورنتینو ی ال دیابلو›› (توسط آلبرتو آرولو تورآلبا، ‹‹ كنسرتو ان لا لانورا›› (توسط خوآن ویسنته تورآلبا) و ‹‹كابالو ویجو›› (توسط سیمون دیاز) گرفته شده است. ‹‹گائیتا›› نیز یكی دیگز از سبكهای مردم پسند در موسیقی است كه معمولا در جشن سال نو و به ویژه در منطقه زولیا نواخته می شود. ‹‹جاروپو›› رقص ملی ونزوئلا محسوب می شود. ترسا كارنو ونزوئلایی یكی از اساتید مسلم و شهیر پیانو در سطح جهانی در اواخر قرن 19 بود.
ونزوئلا همچنین به خاطر داشتن بیس بال بازهایی كه شهرت جهانی دارند مورد توجه بوده است. ‹‹لوئیز آپاریسیو›› كه در تالار مشاهیر بیس بال كاپرستاون نیویورك (ایالات متحده) قرار دارد، ‹‹دیوید كانسپسیون›› ‹اوسوالدو گوئیلن››، ‹‹آندراس گالاراگا››، ‹‹عمر ویزكوئل››، ‹‹لوئیز سوجو››، ‹‹بابی آبرو›› و ‹‹خوان سانتانا›› برنده جایزه Cy Young در سالهای 2004 و 2006 از جمله بیس بال بازان و معروف ونزوئلا هسستند. اگرچه بیس بال از محبوبیت فوق العاده ای در ونزوئلا برخوردار است (و سرگرمی مردم محسوب می شود)، اما با توجه به بازیهای زیاد تیم ملی فوتبال ونزوئلا، بر محبوبیت این ورزش نیز افزوده شده است.
همچنین مراجعه شود به بخشهای: موسیقی ونزوئلا، آشپزی در ونزوئلا، اسپانیایی های ونزوئلایی تبار، فهرست مشاهیر ونزوئلایی، فهرست ورزشكاران ونزوئلایی حاضر در لیگ برتر بیس بال.
[ویرایش] تعطیلات
نوع: "wikitable" |- bgcolor=#eeeeee ! تاریخ: نام محلی: نام انگلیسی: توضیحات: |- اول ژانویه | Día de Año Nuevo آغاز سال نو آغاز سال نو در كشور |- ششم ژانویه | Día de Reyes عید تجلی جشن مسیحیان: متجلی شدن سه مجوس به عیسی پیامبر |- پانزدهم ژانویه | Día del Maestro روز معلم | - |- دوشنبه و سه شنبه قبل از چهارشنبه خاكستر كارناوال كارنیوال | - |- از یكشنبه نخل ریزان تا عید پاك | Semana Santa هفته مقدس آغاز مصایب مسیح و رستاخیز عسیی مسیح |- نوزدهم مارس | Día de San José روز یوسف نبی به افتخار یوسف نبی |- نوزدهم آوریل | 19 de abril روز اولین اقدام موثر ونزوئلا برای رهایی از یوق استعمار كه در19 آوریل 1810 انجام شدآغاز جنبش استقلال ونزوئلا یادبود كودتای 1810 و آغاز جنبش استقلال ونزوئلا |- اول می | Día del Trabajador روز كار | - |- بیست و چهارم ژوئن | Batalla de Carabobo جنگ كارابوبو روز قطعی شدن استقلال ونزوئلا كه همچنین به روز ارتش مشهور است. |- پنجم جولای | 5 de julio روز استقلال ونزوئلا امضای اعلامیه استقلال ونزوئلا |- بیست و چهارم جولای | Natalicio del Libertador تولد سیمون بولیوار كه همچنین به روز نیروی دریایی مشهور است. |- سوم آگوست | Día de la Bandera روز پرچم در گذشته جشن روز پرچم در 12 مارس برگزار می شده است، تا اینكه در 31 آگوست 2006 به افتخار پیاده شدن فرانسیسكو دی میراندا در سانتا آنا دی كورو در سال 1806 زمان این جشن تغییر یافت. |- دوازدهم اكتبر | Día de la Resistencia Indígena روز مقاومت مردم بومی در گذشته به این جشن Día de la Raza می گفتند، به مناسبت بزرگداشت ورود كریستف كلمب به آمریكای جنوبی. |- اول نوامبر | Día de Todos los Santos روز تمامی قدیسان | - |- هفدهم تا نوزدهم نوامبر | Feria de la Chinita | Feria of La Chinita تنها در منطقه زولیا، معجزه ‹‹بانوی رزاریوی چیكوینكورا›› برگزار می شود. |- هشتم دسامبر | Inmaculada Concepción آبستنی مقدس مریم عذرا جشن آبستن شدن (مریم، مادر عیسی مسیح) از گناه اول به لطف پروردگار |- بیست و چهارم دسامبر | Nochebuena | Christmas Eveشب كریسمس تولد عیسی مسیح (Divino Niño). |- سی و یكم دسامبر | Nochevieja شب سال نو آخرین روز سال |}
[ویرایش] سمبلهای ملی
گل ملی:اركید از نوع كاتلیا موزیا كه همچنین به نام ‹‹گل ماه می›› معروف است. این گل برای اولین بار در سال 1839 در منطقه شمالی كشور كشف شد و در تاریخ 23 می سال 1951 به عنوان مظهر ملی/ گل ملی انتخاب شد.
سمبولهای ملی ونزوئلا شامل ‹‹پرچم ملی ونزوئلا››، ‹‹نشان ملی ونزوئلا›› و‹‹سرود ملی ونزوئلا›› می شود .
]].[۱۳]
از آنجا كه گیاهان و حیوانات نیز به وفور در منطقه یافت می شوند، دولت رسما این دو را نیز به عنوان سمبولهای ونزوئلا انتخاب كرد. : [۱۴]
درخت ملی ونزوئلا ‹‹تاب بویا آراگوآنی›› نام دارد. كاریبها به این درخت‹‹ آراوانیJJ می گویند كه تنها در مناطقی كه دمای ملایم دارند رشد می كند. این درخت بین 6 تا 12 متر قد دارد.‹‹تاب بویا آراگوآنی›› در دوره ای پس از بارش باران و اغلب در ماههای اولیه سال می روید. ‹‹رامولو گالیگوس›› این فصلها را ‹‹ بهار طلایی›› آراگوآنی ها می نامد. این درخت در 29 ماه می 1945 به عنوان درخت ملی ونزوئلا انتخاب شد.
پرنده ملی این كشور تریپال ‹‹ایكتروس›› نام دارد. تمام اعضای این پرنده بجزء سر و بالهایش به رنگ زرد- پرتغالی است. سر و بالهای آن سیاه بوده و مایه ای از سفیدی نیز در آن به چشم می خورد و در اطراف چشمهای آن نیز دانه های آبی رنگی دیده می شود. این پرنده در جنگلهای لانوس، مناطق جنگلی و در بخشهای شمالی و جنوبی اوریناكو یافت می شود . ترپیال به خاطر صدای سحرآمیزش نزد مردم این كشور بسیار عزیز و دوست داشتنی است و در 23 می 1958 به عنوان پرنده ملی ونزوئلا انتخاب شد.
[ویرایش] همچنین مراجعه شود به
موضوعات مرتبط با ونزوئلا
توجه:
< reference/>
[ویرایش] منابع
الگو:Col-2
منابع هاروارد
| Author = Encyclopaedia Britannica | Surname1 = EB | Year = 2006 | Title = Venezuela - Country Fact Page | Journal = Encyclopaedia Britannica Country Fact Page | URL = http://www.britannica.com/nations/Venezuela | Access-date = July 4, 2006
}}. منابع هاروارد
| Author = Central Intelligence Agency | Surname1 = CIA | Year = 2005 | Title = Venezuela | Journal = The World Factbook 2005 | URL = https://www.cia.gov/cia/publications/factbook/geos/ve.html | Access-date = January 22, 2006 منابع هاروارد
| Surname1 = Bevilacqua | Given1 = M | Surname2 = Cardenas | Given2 = L | Surname3 = Flores | Given3 = AL et al. | Year = 2002 | Title = State of Venezuela's forests: A case study of the Guayana Region | Journal = World Resources Institute | URL = http://pubs.wri.org/pubs_content_text.cfm?ContentID=1607 | Access-date = January 30, 2006
}}.
منابع هاروارد | Surname1 = Dydynski | Given1 = K | Surname2 = Beech | Given2 = C | Year = 2004 | Title = Lonely Planet Venezuela | Publisher = Lonely Planet | ID = ISBN 1-74104-197-X | URL = http://books.google.com/books?ie=UTF-8&hl=en&vid=ISBN174104197X&id=JDdb1alDGYIC | Access-date = January 30, 2006
}}.
منابع هاروارد | Author = Earth Trends | Surname1 = Earth Trends | Year = 2003 | Title = Biodiversity and Protected Areas — Venezuela | Journal = EarthTrends Country Profiles | URL = http://earthtrends.wri.org/pdf_library/country_profiles/bio_cou_862.pdf | Access-date = January 30, 2006 منابع هاروارد | Author = Earth Trends | Surname1 = Earth Trends | Year = 2003b | Title = Coastal and Marine Ecosystems — Venezuela | Journal = EarthTrends Country Profiles | URL = http://earthtrends.wri.org/pdf_library/country_profiles/coa_cou_862.pdf | Access-date = January 30, 2006
}}. منابع هاروارد
| Author = Earth Trends | Surname1 = Earth Trends | Year = 2003c | Title = Population, Health, and Human Well-Being — Venezuela | Journal = EarthTrends Country Profiles | URL = http://earthtrends.wri.org/pdf_library/country_profiles/pop_cou_862.pdf | Access-date = January 30, 2006
}}.
الگو:Col-2
منابع هاروارد | Author = Library of Congress (Federal Research Division) | Surname1 = Library of Congress | Year = 2005 | Title = Country Profile: Venezuela | Journal = Library of Congress | URL = http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/profiles/Venezuela.pdf | Access-date = January 30, 2006
}}.
منابع هاروارد | Surname1 = Peck | Given1 = D | Year = 2000 | Title = The Annotated Ramsar List of Wetlands of International Importance: Venezuela | Journal = The Ramsar Convention on Wetlands | URL = http://www.ramsar.org/profile/profiles_venezuela.htm | Access-date = January 22, 2006
}}.
منابع هاروارد | Author = World Health Organization | Surname1 = World Health Organization | Year = 2004 | Title = Venezuela: 2004 Update | Journal = WHO Epidemiological Fact Sheets | URL = http://www.who.int/GlobalAtlas/predefinedReports/EFS2004/EFS_PDFs/EFS2004_VE.pdf | Access-date = January 30, 2006
}}.
منابع هاروارد | Author = World Resources Institute | Surname1 = World Resources Institute | Year = 2006 | Title = Venezuela: Overview | Journal = Global Forest Watch | URL = http://www.globalforestwatch.org/english/venezuela/ | Access-date = January 30, 2006
}}.
الگو:Col-end
- Child, Jack. "The Politics and Semiotics of the Smallest Icons of Popular Culture: Latin American Postage Stamps." Latin American Research Review, 40:1 (2005) 108-137.
[ویرایش] لینكهای بیرونی=
الگو:Portalpar ‹‹لینكهای خواهران|ونزوئلا››
[ویرایش] دولت=
- الگو:Es icon Venezuelan Government Entry Portal
- الگو:Es icon National Institute of Statistics
- الگو:Es icon Ministry of Tourism
منابع عمومی
- الگو:En icon الگو:CIA World Factbook link
- الگو:En icon Venezuela at Encyclopaedia Britannica
- الگو:En icon Venezuela from the Library of Congress Country Studies
[ویرایش] سایر
- الگو:En icon الگو:Wikitravel
- الگو:En icon Satellite views of Venezuela from Google Maps
- الگو:En icon WikiMapia has one or more wiki satellite maps of Venezuela.
- الگو:En icon الگو:Dmoz
[ویرایش] ======جا برای لینك دیگری ندارد==
لطفا لینك دیگری به این مقاله اضافه نكنید. ویكیپدیا كلكسیون لینكها نمی باشد. اگر احساس می كنید، لینك مورد نظر شما می تواند مفید باشد، به جای آنكه آن را به این بخش اضافه كنید، آن لینك را به صفحه ویژه بحث در مورد این مقاله discussion page اضافه كنید. لینكهایی كه تایید نشده باشند، حذف می گردند.
============================================================================= -->
آمریكای جنوبی
دسته ها: دسته: ونزوئلا دسته: كشورهای آمریكای جنوبی دسته: كشورهای اسپانیایی زبان دسته: كشورهای عضو جی 15

