حصرون
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حصرون (عبری: חֶצְרוֹן به معنی «حصار کشیده») از شخصیتهای تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در سفر پیدایش،سفر خروج و کتاب تواریخ ایام و در ردیف پدرسالاران بنیاسرائیل ذکر شدهاست. حصرون پسر فارص[۱] و برادر حمول از سبط یهودا بود.[۲] حصرون از نیاکان داوود پادشاه بود. حصرون سه پسر به نام یارحیل،ارام و کالیب داشت.[۳] حصرون در شصت سالگی با خواهر جلعاد دختر ماکیر ازدواج کرد؛ و از او صاحب فرزند پسری به نام سجوب شد که بعدها پدر یائیر شد.[۴] پس از مرگ حصرون، زنش اشور را زایید. حصرون در شهر کلب افراث مُرد و در همان شهر دفن گردید. نام حصرون در نسبنامه عیسی در عهد جدید آمدهاست.[۵]
[ویرایش] پانویس
[ویرایش] منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.

