سلسله پهلوی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سلسله پهلوی (۱۳۰۴ تا ۱۳۵۷) سلسله ایی است که پس از انحلال سلسه قاجار، بر ایران حکومت کردند، رضاشاه پهلوی، شاه ایران از (۱۳۰۴ تا ۱۳۲۰) و بنیانگذار سلسله پهلوی بود.
محمدرضا پهلوی (۱۲۹۸ - ۱۳۵۹) از ۱۶ سپتامبر ۱۹۴۱ تا وقوع انقلاب ایران در ۱۱ فوریه ۱۹۷۹ شاه ایران بود. او با وقوع انقلاب ایران برکنار شد و از این رو آخرین شاه نظام سلطنتی در ایران به حساب میآید. سلطنت پهلوی با انقلاب ایران برچیده شد.
انقلاب ۱۳۵۷ ایران، انقلابی بود که با شرکت اكثر مردم و احزاب ملی، مذهبی، کمونیستی، و روشنفکران ایران، نظام پادشاهی این کشور را سرنگون، و پیشزمینهٔ روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی در ایران را فراهم کرد. ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ را روز پیروزی این انقلاب میدانند. این انقلاب به رهبری آیتالله خمینی به پیروزی رسید.
[ویرایش] شاهان پهلوی
[ویرایش] جُستارهای وابسته
[ویرایش] پیوند به بیرون
| نخستوزیران رضاشاه |
|---|
|
محمدعلی فروغی • حسن مستوفی • مهدیقلی هدایت • محمود جم • احمد متین دفتری • علی منصور • |

