جیمز مونرو
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
جیمز مونرو (زادهٔ ۲۸ آپریل ۱۷۵۸-درگذشتهٔ ۴ ژولای ۱۸۳۱) پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده (۱۸۱۷ تا ۱۸۲۵) بود و چهارمین نفر از ویرجینیا که به این سمت میرسید. مونرو، از یاران نزدیک توماس جفرسون بود و از دیپلماتهایی که از انقلاب فرانسه حمایت کرده بودند. او در جنگ ۱۸۱۲ تحت فرمان جیمز مادیسون سمتهای دبیر جنگ و دبیر دولت (وزارت امور خارجه) را به عهده داشت و نقشی کلیدی بازی کرد. در طول دوران او فلوریدا به خاک آمریکا اضافه شد (۱۸۱۹)، واقعهٔ سازش میسوری (۱۸۲۰) پیش آمد (که در آن مونرو ایالتی بردهداری را اعلام کرد) و دکترین مونرو، یعنی اعلام مخالفت ایالات متحده با دخالت اروپا، نیز اعلام شد (۱۸۲۳). گرچه مونرو از اعضای قدیمی حزب دموکرات-جمهوریخواه بود، در دوران ریاست جمهوریاش از تحزب دوری کرد. دورهٔ او را «دورهٔ احساسات نیک» مینامند.
شهر مونروویا پایتخت کشور آفریقایی لیبریا به نام جیمز مونرو نامگذاری شدهاست.
| رئیسجمهورهای آمریکا | |
|---|---|
| واشنگتن | ج. آدامز | جفرسون | مدیسون | مونرو | ج.ک. آدامز | جكسون | ون بورن | و. هریسون | تایلر | پولک | تیلر | فيلمور | پیرس | بوکانان | لینکلن | جانسون | گرانت | هیس | گارفیلد | آرتور | کلیولند | هریسون | کلیولند | مککینلی | ت.روزولت | تافت | ويلسون | هاردینگ | كوليج | هوور | ف.روزولت | ترومن | آيزنهاور | کندی | ل. جانسون | نیکسون | فورد | کارتر | ریگان | ج.ه.و.بوش | کلینتون | ج.و.بوش |

