دیمیتری دونسکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سنت دیمیتری ایوانویچ دنسکُی(روسی: Дмитрий Донской)(دوازدهم اکتبر 1350 مسکو - 9 می 1389 مسکو) به عنوان شاهزاده بزرگ مسکو از 1359 و دوک بزرگ ولادمیر از 1363 تا پایان زندگی اش حکمرانی میکرد. او اولین شاهزاده مسکو بود که آشکارا رؤسای تاتار در روسیه را به مبارزه طلبید. نام دنسکی او(به معنای «از دُن») به پیروزی بزرگ او بر تاتارها در جنگ کولیکُوُ(1380) اشاره میکند.

[ویرایش] پادشاهی آغازین

دیمیتری در سن 9 سالگی بر تخت دوک نشین مسکو نشست. در هنگام طفولیتش حکومت حقیقتاٌ توسط السکیس مطروپی روس اداره میشد. در 1360 بالاترین رتبه در میان شاهزادهای روسی که دوک بزرگ ولادمیر بود به وسیله یک خان مغول به دیمیتری کنستانتیویچ از «نیژنی نُوگُرُد» واگذار شده بود. در سال 1363 هنگامی که آن شاهزاده عزل شد، سرانجام ایوانویچ در ولادمیر تاج گذاری کرد. او سه سال بعد با دیمیتری کنستانتیویچ صلح کرد و با دخترش إودُخیا ازدواج کرد. در 1376 ارتش متحد آنان ولگای بلغارستان را ویران کرد. مهمترین اتفاق در دوران آغازین پادشاهی او ساختن اولین سنگ بنای کرملین بود که در سال 1367 کامل شد. دژ نو این امکان را به شهر داد تا در دو محاصره الگیرداس های لتونی در سالهای 1368 و 1370 ایستادگی کند. دیمیتری تصمیم گرفت تا نبرد خود را با «توِر» در مکان دلخواه خود انجام دهد. دیگر شاهزادهای شمالی روسیه ریاست او را تصدیق کردند و سربازان خود را در جنگ مشرف به وقوع بر ضد مغولان شرکت دادند.

[ویرایش] مبارزه با مغولان

حکومت 30 ساله دیمیتری منجر به پایان یافتن سلطه مغولان در مکانی که هم اکنون روسیه است شد. سپاه مفول به شدت به وسیله جنگهای داخلی و رقابت های قومی ضعیف شد. دیمیتری از این موقعیت به سود خود استفاده کرد و رهبر مغول را آشکارا به مبارزه طلبید. اگرچه او امتیاز مقام خان را برای جمع آوری مالیات از تمام روسیه نگه داشته بود اما به دلیل رهبری اولین سپاه پیروز روسی بر مغولان شهرت دارد. «مامای» افسر مفول و مدعی تخت در 1378 ارتشی را برای تنبیه او به خاطر تلاشش برای گسترش قدرت فرستاد که به وسیله دیمیتری دفع شد. دو سال بعد «مامای» شخصآ رهبری نیروی بزرگی را بر ضد مسکو به عهده گرفت که دیمیتری این سپاه را در جنگ کولیکُوُ شکست داد. «مامای» شکست خورده خیلی زودی به وسیله حریف ژنرالش تُختامیش عزل شد، آن خان ادعای دوباره قوانین مغول بر سرزمین های روسیه را کرد و برای پایداری دیمیتری در مقابل «مامای» به مسکو تاخ و تاز کرد. دیمیتری وفاداری خود را تُختامیش و سپاه مغول متعهد شد و دوباره به مقام اولیه مأمور جمع کننده مالیات مغولو دوک بزرگ ولادمیر رسید. دیمیتری تاهنگام مرگش در سال 1389 اولین دوک بزرگی بود که تمام تمام عناوینش را به غیر از خان به پسرش واسیلی واگذار کرد.