دانشگاه پیام نور
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دانشگاه پیام نور یکی از دانشگاههای ایران است که در سال ۱۳۶۷ تاسیس شد.
شیوه آموزشی این دانشگاه، آموزش باز و از راه دور است. اسن شیوه عمدتاً با توجه به ویژگیهای اقلیمی، اقتصادی و جمعیتی کشورها شکل گرفتهاست. آموزش از راه دور از دیر باز وجود داشتهاست. اما این نظام با ویژگیهای کنونی خود از اواسط دهه شصت میلادی در اروپا شکل گرفت و کشور انگلستان آغازگر فعالیت رسمی نظام آموزش از راه دور به شکل اولیه آن یعنی آموزش مکاتبهای بود. با تکامل سریع تکنولوژی در بعد ارتباط جمعی، این نظام به شکل امروزی رایج شد.
[ویرایش] تاریخچه دانشگاه پیام نور
دانشگاه پیام نور براساس تصمیمات جلسات ۹۴ مورخ ۲۷/۸/۶۵ و۹۷ مورخ ۲۵/۹/۶۵ شورای عالی انقلاب فرهنگی عملاً با پذیرش اولین گروه دانشجو در مهرماه ۱۳۶۷ تأسیس شد. این دانشگاه پس از تأسیس، با پذیرش اولین گروه دانشجویی خود در ۵ رشته تحصیلی ودر ۲۸ مرکز باقیمانده از دانشگاه ابوریحان بیرونی و دانشگاه آزاد اسلامی از مهرماه سال تحصیلی ۶۸-۱۳۶۷ فعالیت آموزشی خود را آغاز کرد.
گستردگی دانشگاه در اقصی نقاط کشور موجب شده از نظر سرمایهگذاری مالی، کمک دانشگاه برای راه اندازی واحدهای جدید امکانپذیر نباشد . برهمین اساس در تاریخ ۱۹/۵/۷۳ طبق دستور وزیر فرهنگ وآموزش عالی وقت و بازگشت به استعلام از شورای گسترش آموزش عالی مورخ ۱۸/۴/۷۳ واحدهای دانشگاه پیام نور زیر نظر مرکز آموزشی، مربوط بر این که بار مالی برای دولت نداشته باشد موافقت نمود . لذا توسعه دانشگاه وتأسیس شعب جدید از محل کمکهای مردمی و محلی وامکانات مهیا شده از سوی هیأت مؤسس انجام میشود.
در حال حاضر دانشگاه در سراسر کشور دارای ۱۲۹ مرکز و۹۹ واحد در ده منطقه ساماندهی شدهاند همچنین با احتساب یک مرکز برون مرزی که در سازمان مرکزی فعالیت میکند تعداد مراکز به ۱۳۰ مرکز و ۹۹ واحد و جمعاً ۲۲۹ مرکز و واحد میرسد.

