حسن دانش
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شیخ حسن حسامالاسلام دانش نماینده رشت در دوره اول مجلس شورای ملی ایران بود.
[ویرایش] زندگی
او فرزند ملا اسماعیل رشتی بود و در سال ۱۲۶۵ ه.ق در نجف اشرف به دنیا آمد. در کودکی به همراه پدرش به رشت رفت و مقدمات را در همین شهر فراگرفت و سپس برای ادامه تحصیل به تهران و قم و کربلا رفت.
او شعر میگفت و در شعر «دانش» تخلص میکرد. در بازگشت به ایران از طرف ناصرالدین شاه قاجار به دریافت لقب حسامالاسلام و عصا و عبای مرحمتی نایل شد. او در ابتدای نهضت مشروطهخواهی به مشروطه خواهان پیوست و در منابر در ستایش مشروطه سخن میگفت. او در انتخابات دوره اول مجلس شورای ملی که در سال ۱۳۲۴ ه.ق به صورت صنفی برگزار شد، از طرف هفده صنف از اصناف رشت به نمایندگی برگزیده شد، لیکن پس از به توپ بسته شدن مجلس در سال ۱۳۲۶ ه.ق ابتدا به رشت بازگشت و سپس به بغداد مهاجرت کرد.
حسامالاسلام دانش پس از اعاده مشروطیت در سال ۱۳۲۷ ه.ق و خلع محمدعلی شاه، به ایران بازگشت و تا پایان عمر در رشت به وعظ و ارشاد اهالی مشغول بود.
وی در سال ۱۳۴۶ ه.ق ( ۱۳۰۶ ه.ش) در سن ۸۱ سالگی بدرود حیات گفت و پیکرش را در قم به خاک سپردند.
[ویرایش] آثار
- دیوان اشعار دانش گیلانی
- ریاحین الاشواق فی بساتین الاسواق.
[ویرایش] منبع
با اختصار به نقل از " نمایندگان گیلان در مجالس قانونگزاری " (سلسله مقاله)، با همکاری هومن یوسفدهی، نشریه گیله وا، شماره ۶۲، ص ۳۵ .

