ملات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ملات مواد خمیری و چسبنده ای است که جهت اتصال رجها به یکدیگر و برای به وجود آوردن جسم واحدی از اسکلت و استخوان بندی ساختمان به کار می رود. وجود ملات باعث می گردد که ساختمان به صورت یک پارچه در آید. ملات مرغوب اولاً قامت بنا را استوار ساخته و در ثانی در اثر یکپارچگی قطعات سبب انتقال نیروها به قسمتهای زیرین اسکلت ساختمان می گردد. از ملات جهت کارهای گوناگون ساختمانی استفاده می شود.

فهرست مندرجات

[ویرایش] دسته بندی ملاتها

ملاتها عوماً به دو دسته تقسیم می گردند:

1- ملاتهای هوازی: ملاتهایی که ترکیبات فعل و انفعالات آنها در هوای خشک انجام شده و مقاوم می گردند. →چنانچه ملاتهای هوازی در مجاورت رطوبت قرار گیرد ابتدا در آنها دگرگونی به وجود آمده و چنانچه اندود باشند طبله کرده و اگر در بین رجها به کار رفته باشد، اسکلت دچار نقایصی فنی شده و بالاخره ماهیت خود را از دست داده و در نتیجه سبب تخریب بنا می گردد.


2- ملاتهای آبی: ملاتهای که در مجاورت رطوبت و یا در زیر آب خودگیری خود را انجام می دهند و سخت می گردند. →چنانچه ملاتهای آبی کا بنا به نوع مواد چسبنده خود، در هوای خشک واقع شوند، وجود گرما باعث پوک شدن ملات می شود. پوکی در ملات سبب جدا شدن رجها از یکدیگر و به مرور زمان سبب جایچایی در قطعات به کار رفته در اسکلت بنا می گردد.

  • به طور کلی مقاومت ملات به وضع اقلیم، مکان و محیط و نوع و کاربرد ساختمان بستگی کامل دارد. به همین دلیل است که نوع آن انتخاب می گردد. مثلاً ملاتی که برای ساختمان یک حمام بکار می رود، با ملاتی کع برای ساختن یک بادگیر مصرف می شود کاملاً متفاوت است.

[ویرایش] ملاتهای مورد استفاده در معماری ایرانی

[ویرایش] ملاتهای هوازی

  • ملات گل
  • کاهگل
  • سیم کاهگل
  • ملات ریگ
  • ملات گچ و خاک
  • ملات گچ

[ویرایش] ملاتهای آبی

  • ملات گل آهک
  • ملات ماسه آهک
  • ساروج
  • ملات قیر چارو

[ویرایش] منابع

  • معماری ایران - مصالح شناسی سنتی حسین زمرشیدی
  • جزوه سازه در معماری سرکار خانم مهندس زهره بزرگمهری 1385