پارهخط
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در هندسه، پارهخط به جزئی از خط اطلاق میشود که به دو نقطه انتهایی محدود شده، و تمامی نقاط مابین آندو را در بر بگیرد.
در مورد چندضلعیها، پارهخط را ضلع مینامند هرگاه که دو نقطهٔ انتهایی آن در حکم دو رأس مجاور چندضلعی باشد، و در غیر این صورت، به آن قطر گفته میشود.
[ویرایش] جستارهای وابسته
- وتر
- چندضلعی

