مچاچنگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

یک مچاچنگ سیلیکونی
یک مچاچنگ سیلیکونی

مچاچنگ، چرمینه، سابوره یا دیلدو (این آخری وام‌واژه از زبان‌های فرنگی‌است) یک آلت تناسلی مردانهٔ مصنوعی از نوعی پلاستیک سیلیکونی است که از آن برای التذاذ جنسی استفاده می‌شود. برخی انواع پیشرفته آن توانایی لرزیدن دارند و با باطری کار میکنند. اینگونه آلات بیشتر در میان همجنس‌گرایان و در بسیاری موارد زوجات غیر همجنسگرا مورد استفاده دارد. نوع خاصی از چنین آلتی در قدیم در ایران با نام کیر کاشی معروف بود که در زبان عامیانه از آن به نام «کیر مصنوعی» نام برده می‌شود.

فهرست مندرجات

[ویرایش] تاریخچه

باستان شناسان در حفاری‌های خود از دوره‌های آغازین زندگی بشر, از دوران سنگی تا دوران معاصر, به کشف اشیائی به شکل آلت مردانه که از سنگ و یا چوب ساخته شده بود نائل آمدند که حاکی از استمرار تاریخی استفاده از مچاچنگ‌ها (دیلدوها) توسط انسانهای اولیه تا به امروز است. در کتاب حزقیال از کتب عهد عتیق، به استفاده از این آلت اشاره شده‌است.[۱] دین اسلام نیز استفاده از این گونه وسایل و دیگر وسایل خودارضایی را به شدت منع کرده‌است و استفاده از این گونه وسایل را جزو گناهان کبیره محسوب میکند.

نکته مهم در بحث مربوط به سابقه تاریخی «مچاچنگ» گستردگی استفاده از آنها در فرهنگ‌ها و قاره‌های مختلف و بعضا متضاد است. سابقا در ایران این آلات با نام «کیر کاشی» معروف بودند.

[ویرایش] انواع دیلدو

دیلدوها اصولا به دو گونه تخصصی ساخته میشوند. نوع اول برای استفاده در فرج و نوع دیگر آنها برای استفاده در مقعد طراحی و به کار برده میشوند. البته اکثر دیلدوها استفاده مضاعف دارند. اندازه و شکل مچاچنگ‌ها بنا بر نوع استفاده شان از یکدیگر متفاوت است.

[ویرایش] ایمنی و سلامتی

حفظ پاکیزگی و نظافت یکی از بایدها در استفاده از اینگونه وسایل است و در صورت رعایت نکردن میتواند ناقل بیماریهای مختلف جنسی بگردد. بنابراین بعد از هر بار استفاده شدیدا توصیه میشود که در صورت امکان شسته و یا با مواد بهداشتی تمیز گردد و در لای پارچه‌ای تمیز قرار داده شود تا میکروبها و خاک بر روی آن قرار نگیرند.

[ویرایش] پانویس

  1. کتاب حزقیال فصل ۱۶ بند ۱۷

[ویرایش] جُستارهای وابسته

[ویرایش] منابع