موشک کروز
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
موشک کروز نوعی هواپیمای بیسرنشین هدایت شونده است که مسیر آن تا رسیدن به هدف قابل تغییر و هدایت است. در اغلب موشکهای کروز در واقع از نوعی موتور جت استفاده میشود و بنابر تعریف نمیتوان به آنها موشک گفت.
هدایت موشکهای کروز امروزی توسط رایانهای که در آنها قراردارد انجام میشود. در این رایانهها مدلی از زمین و پستی و بلندیهای آن تا هدف وجود دارد و موشک کروز با استفاده از سامانهٔ موقعیتیاب ماهوارهای (مانند جیپیاس) و با حرکت در نزدیکی زمین و تغییر مکرر ارتفاع و مسیر خود به هدف میرسد.
ردیابی و انهدام موشکهای کروز با کلاهک اتمی به دلیل پرواز نزدیک به زمین برای سیستمهای ردیاب و رادار مشکل است و به این دلیل جزو سلاحهای هستهای استراتژیک محسوب میشوند.
موشک کروز برای مخفی ماندن از دید سیستمهای راداری دارای دوخصوصیت است. ۱-سطح مقطع راداری کمی دارد که ردیابی آن را برای سیستمهای ضدموشکی راداری مشکل میکند. ۲-به خاطر استفاده از موتور توربوفن، حرارت کمی تابش میکند و در نتیجه امکان قفل حرارتی روی آن نیز کم است.
موشکهای کروز بسته به شیوهٔ پرتاب به سه دسته تقسیم میشوند:
- زمینپایه
- هواپایه
- دریاپایه
موشکهایی که از زیردریایی پرتاب میشوند دریاپایه و موشکهایی که از ناوها پرتاب میشوند ناوپرتاب نامیده میشوند.[1]
موشک هوا به هوا · موشک هوا به زمین · موشک زمین به هوا · موشک زمین به زمین · موشک بالیستیک · موشک بالیستیک قارهپیما · موشک بالیستیک دریاپایه · موشک ضد بالیستیک · موشک کروز · موشک ضد کشتی · راکت ضد زیردریایی · موشک هدایتشونده ضد تانک · جنگافزار ضدماهواره
فهرست موشکها
انواع هدایت
موشک ضد تشعشع · موشک سیمدار · با هدایت فروسرخ · هدایت با پرتو · هدایتشونده با لیزر · هدایت فعال · هدایت نیمهفعال

