غلامرضا روحانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سید غلامرضا روحانی
سید غلامرضا روحانی

سید غلامرضا روحانی (۲۱ اردیبهشت ۱۲۷۶ خورشیدی تا ۸ شهریور ۱۳۶۴) شاعر طنز پرداز ایرانی است که تخلص مستعار اشعار طنزش اجنه میباشد. استاد محمدعلی جمال‌زاده او را رئیس طایفه‌ فکاهی سرایان می‌نامد.



فهرست مندرجات

[ویرایش] زندگی

پدرش میرزا سید شکرالله متخلص به آزادی و جدش میرزا سید محمد تفرشی متخلص به علی، از شاعران دوره قاجار بودند. غلامرضا روحانی در بیست و یکم اردیبهشت سال ۱۲۷۶ شمسی در مشهد به دنیا آمد. انتشار اشعارش در سال ۱۲۹۸ در حالی که بیش از ۲۲ سال از عمر وی نمی‌گذشت در جرائد و نشریات مختلف تهران از قبیل: گل زرد، امید، نسیم شمال، ناهید و توفیق آغاز گردید. در سال ۱۳۱۳ قسمتی از اشعار وی به نام طلیعه فکاهیات روحانی به طبع رسید که نظیر اینگونه اشعار فکاهی در دوره جدید ادبیات فارسی خیلی کم و بدین مایه و معیار دیده نشده بود. به مرور ایام اشعار سید غلامرضا روحانی مصدر الهام و سرمشق گرانبهایی برای جوانان با ذوق دیگر گردید بطوریکه امروز ایران دارای یک مکتب " فکاهی " منظوم است.


[ویرایش] بررسی آثار

سید غلامرضا روحانی با زبان طنز به بیان اوضاع اجتماعی دوران خود می پردازد و از دردهایی که مردم ایران به آن مبتلا هستند از افیون، دخان، خرافات، متجددین دروغین، بی دانشی، درد زنان بی یاور، جهل و بیسوادی، جنگ، و تقلید از سیئات عالم غرب سخن می گوید و نجات ایران را در تحصیل علم و دانش ، دوری از سستی و تنبلی و ایمان واقعی میداند.


[ویرایش] کتاب ‌شناسی

  • طلیعه فکاهیات روحانی, (۱۳۱۳),
  • جلد اول کلیات اشعار و فکاهیات روحانی, اجنه (۱۳۴۳), انتشارات سنایی با مقدمه ای از سید محمدعلی جمال‌زاده
  • یکی یک پول خروس - جلد دوم اشعار و فکاهیات روحانی, (زیر چاپ)
  • برهان واضح

[ویرایش] پیوند به بیرون

ویکی‌گفتآورد
مجموعه‌ای از نقل‌قول‌های مربوط به
در ویکی‌گفتاورد موجود است.


[ویرایش] منابع

  • مجله سروش - سال هفتم - شماره ۳۰۸ - ۲۰ مهرماه ۱۳۶۴ - خنده سازان و خنده پردازان به نوشته یکی از بزرگان اهل تمیز