منبر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
منبر کرسی دارای یک پا، یا چند پله که خطیب یا واعظ بر بالای آن نشیند وخطبه بخواند، یا وعظ وارشاد کند. معمولاً منبر ها از چوبهای گرانقیمت «ساج» و یا چوب «تیک» که در برابر عوامل طبیعی مانند: گرما ، باد ، رطوبت، هوا و غیره مقاومت میکند میساختهاند. همچنین برای جذاب وزیبایی بودند این منابر بیشتر از این چوبها استفاده مینمودهاند. البته گاهی نیز برای کاهش هزینه ومصرف «منبر» ویا در دسترس نبودن چنین موادی از سنگ و گچ وگاهی از ساروج نیز برای ساخت «منبرها» به کار میبردهاند.
[ویرایش] منبع
- ناصر، العبودی، حسین، (المنابر والمساجد) العروبة للنشر: ، چاب سوم، انتشار سال ۱۹۵۵ میلادی. (به عربی).

