بحث:محمد طغانیان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
محمد طغانیان دهکردی نوازنده چیره دست مقامهای بختیاری محسن فارسانی در باره این نوازنده بزرگ و گمنام موسیقی بختیاری می نویسد : «همه آنانی که دوستدار موسیقی مقامی ایران هستند حتماً با نام و کارهای محمد طغانیان دهکردی آشنا هستند. طغانیان در دهکرد (شهرکرد کنونی) زاده شد و عمری در اشاعه موسیقی محلی سرزمین بختیاری صرف نمود و مقامهای بسیاری را به ثبت رساند. طغانیان مقامهای بسیاری را حفظ و اشاعه داد. او یکی ار مروجین موسیقی محلی و فولکلور ایران بود. او کمانچه نواز بسیار چیره دستی بود. در سال ۱۳۸۰ برای دیدن او به خانه اش رفتم در حالی که پزشکان دو پای او را از بالای زانو قطع کرده بودند. با این حال می گفت که در این حال کمانچه بهترین مسکن درد من است. نمی دانم که او هنوز در قید حیاط است یا نه؟ اما آنروز با وجود کهولت سن از هر مقامی کمی برایم نواخت. چیره دستی او در کار نواختن کمانچه حیرت آور بود. او با کمانچه اش بطور معجزه آسایی نام مرا صدا زد. او می توانست هر واژه ای را بوسیله کمانچه اش بازگو کند. باور کردنی نبود که کمانچه اش زبان سخن داشت! او گفت کمانچه ام را مانند فرزندم دوست دارم و وصیت کرده ام هنگامی که مُردم آن را با من دفن کنند. امروز سالها از آن ماجرا می گذرد و من هیچگاه وصیت او را فراموش نکرده ام.
او در سن سیزده سالگی عازم تهران شد و نزد استاد صبا به آموختن موسیقی پرداخت. او در کمانچه نوازی استادی مسلم شد و به اصفهان رفت. و در شانزده سالگی فعالیت هنری خود را ابتدا با رادیو ارتش و سپس با رادیو اصفهان آغاز کرد». طغانیان در تابستان 1385 به رحمت ایزدی پیوست.
منبع : سرزمین شیرهای سنگی، محسن فارسانی، ص 84.

