دستگاه مختصات قطبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

دستگاه مختصات قطبی، یک دستگاه مختصات دوبعدی است که در آن مکان هر نقطه، با فاصلهٔ آن تا مرکز مختصات (r) و زاویه خط رسم‌شده از مرکز به آن نقطه (θ) مشخص می‌شود.

[ویرایش] کاربرد

یکی از کاربردهای مختصات قطبی در محاسبه انتگرال‌ها می‌باشد. گاهی حل یک انتگرال در مختصات دکارتی مشکل و یا غیر قابل حل است. در این‌گونه شرایط با یک تغییر متغیر مناسب می‌توان انتگرال را در مختصات قطبی حل و به جواب مورد نظر رساند.

[ویرایش] تبدیل به مختصات دکارتی

دو نوع مختصات دکارتی و قطبی به صورت زیر به یکدیگر قابل تبدیل هستند:

تصویر:Mokhtasat_Ghotbi_0001.png تصویر:Mokhtasat_Ghotbi_0002.png


[ویرایش] منبع


این نوشتار در زمینهٔ ریاضیات خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.