سروج
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سروج:(عبری: שְׂרוּג به معنی شاخه),نام نخستزاده رعو[۱] و جد بزرگ ابراهیم[۲] است که نام او در نسبنامه عیسی یاد شده است.[۳] هنگام تولد ناحور سیسال داشت.[۴] نام مادرش عورا[۵] و نام همسرش ملکاه بود.[۶] او یگانهپرستی را رها کرد و به پرستش بتان روی آورد، به فرزندش ناحور سحر آموخت.[۷]. سروج در دویست و سیسالگی مرد[۸]. شهر اکدی و محدودهای به نام سروجی در غرب حران به نام او نامگذاری شده است. بر اساس یوبیل،نخست نام او سروح(عبری:סאראה) بوده است و پس از بنای شهر اور نامش به سروج تغییر یافته است.[۹] در تذکرههای مسیحی یونانی از او با نام سروچ یاد شده است.
| نسب چهرههای تورات/عهد عتیق از آدم تا داوود | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| آدم تا سام | آدم | شیث | انوش | قینان | مهللئیل | یارد | خنوخ | متوشالح | لمک | نوح | سام | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ارفکشاد تا یعقوب | ارفکشاد | شالح | عابر | فالج | رئو | سروج | ناحور | تارح | ابراهیم | اسحاق | یعقوب | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| یهودا تا داوود | یهودا | فارص | حصرون | ارام | عمیناداب | نحشون | شلمون | بوعز | عوبید | یسی | داوود | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ویرایش] پانویس
- ↑ پیدایش ۱۱:۲۰
- ↑ اول تواریخ ۱:۲۶
- ↑ لوقا ۳:۵۳
- ↑ پیدایش ۱۱:۷۰
- ↑ یوبیل ۱۱:۱
- ↑ ملکاه ۱۱:۶
- ↑ یوبیل ۲۱:۱۴
- ↑ یوبیل ۱۱:۱
- ↑ یوبیل ۱۲:۳۲
[ویرایش] منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴.

