مرتضی کیوان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
|
پیشنهاد شده است که این مقاله یا بخش با مرتضی کيوان ادغام گردد. (بحث). |
مرتضی کیوان قزوینی منتقد ، روزنامه نگار و فعال سیاسی و اولین ویراستار ایرانی و پایه گذار انجمن ادبی شمع سوخته[1]بوده است. همچنین وی کارمند وزارت راه در دولت مصدق و همسر پوری سلطانی بوده و زاده همدان است.
مرتضی کیوان از سال 1324 به عضویت حزب توده در می آید. در کنار فعالیت سیاسی در حزب ، سردبیری مجلات و روزنامه های مختلفی را بر عده داشته است . او تسلط زیادی بر روی ادبیات مدرن چپ دنیا داشته است. وی حلقه اتصال بسیاری از شاعران و نویسندگان نظیر احمد شاملو ، سیاوش کسرایی ، مصطفی فرزانه ، سایه ، نجف دریابندری و ... بوده است. شاملو ، نیما ، کسرایی و سایه در سوگ او شعرهایی سروده اند.
بعد از کودتای ۲۸ مرداد مرتضی کیوان به همراه چند افسر فراری ارتش که به خانه وی پناهده شده بودند دستگیر شد و در سحرگاه روز بيست و هفتم مهر ۱۳۳۳ دستور مستقیم شاه اعدام شد. وی تنها غیر نظامی بود که اعدام شد.
کتاب مرتضی کيوان به کوشش شاهرخ مسکوب، نشر کتاب نادر، در سال 1382 نگاشته شد.
[ویرایش] پیوند به بیرون
- تیرباران مرتضی کیوان مردی که شب به سلام آفتاب رفت
- سخنی با زنده ياد شاهرخ مسکوب درباره «کتاب مرتضي کيوان»
- ياد آر! از عموهايت، از «مرتضی»
- شعر احمد شاملو درباره مرتضی کیوان

