تخار (قوم)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تٌخار نام قومی هندواروپایی ساکن تخارستان بود. مردمی قوی و نیرومند بودند و زبان آنان تخاری بود.
تخارها در قرون وسطی و قبل از مهاجمات هونها و ترکان آلتایی به ماوراءالنهر، در حدود مرزهاى ايران و تبت ساكن بودند. زبان آنان شاخهاى از زبان ايران بود. مانی پسر فدیک در ميان آن طايفه ميزيسته و از اين رو او را چینی ناميدهاند. پس از هجوم مردم آلتایی به حدود مذكور كه از آن پس به ترکستان موسوم گرديد٬ تخارها كوچ كرده به داخل ايران آمدند و در حدود بلخ٬ بدخشان و غور سكنى گزيدند و نام تخارستان را از خود به آن نواحى دادند.
[ویرایش] منابع
این مقاله شامل بخشهایی به قلم محمد معین (درگذشته در ۲۱ تیر ۱۳۵۰) است. حقوق معنوی آن بخشها برای محمد معین محفوظ است.
- فرهنگ فارسی دکتر معین
- سبكشناسى بهار ج 1 ص25

