Pípuhattur
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Pípuhattur er hattur með háum, strokklaga kolli, flötum ofan og var almennur á 19. og byrjun 20. aldar. Pípuhattar eru svartir og stundum fernisbornir til að gera þá gljáandi. Pípuhatturinn féll úr tísku þegar hraði samfélagsins jókst, og við það varð hann sparihattur og síðan aðeins borinn af sóturum og af syrgjendum við jarðarfarir. Grár pípuhattur er stundum notaður sem giftingarhattur. Pípuhattur var hér áður fyrr stundum kallaður stromphattur í hálfkæringi.

