Norðvesturleiðin
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Norðvesturleiðin er siglingaleið frá Atlantshafinu til Kyrrahafsins í gegnum norðurheimskautseyjaklasa Kanada.
[breyta] Saga og orðsifjar
Frá lokum 15. aldar til 20. aldarinnar reyndu Evrópumenn að finna siglingaleið norður og vestur fyrir Ameríku. Englendingar kölluðu þessa ímynduðu siglingaleið norðvesturleiðina en spánverjar kölluðu hana Aniánsund. Leitin að þessu sundi var drifkrafturinn á bak við mikið af könnunarleiðöngrum Evrópumanna beggja vegna Norður-Ameríku.
Norðvesturleiðin var fyrst sigld af Roald Amundsen sem sigldi á 47 tonna síldveiðibát, Gjøa, sem hafði verið breytt. Siglingin tók þrjú ár og lauk árið 1906. Þá kom Amundsen til bæjarins Eagle í Alaska og sendi símskeyti til að staðfesta afrek sitt. Leiðin sem hann hafði farið var mjög óhagkvæm; Bæði var þar of grunnt og einnig tók ferðin allt of langan tíma. Norðvesturleiðin var ekki farin á einu ári fyrr en árið 1944 þegar St. Roch, kanadísk sérstyrkt skonnorta undir stjórn Henry Larsen, komst frá austri til vesturs áður en hafið lagði með því að sigla norðar en áður hafði verið gert. Áður höfðu þeir siglt frá vestri til austurs á 28 mánuðum.

