Djákni
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Djákni (úr grísku διάκονος, diakonos) er vígður þjónn kirkjunnar, en munur er á milli kirkjudeilda hvaða skilningur er lagður í vígslu og hlutverk djákna. Hugtakið djákni er líka þekkt í tengslum við söguna Djákninn á Myrká og margir íslenskir hestar bera nafnið Djákni.
Efnisyfirlit |
[breyta] Djákni í þjóðkirkjunni
Innan íslensku þjóðkirkjunnar hafa um 30 manns vígst til starfa sem djáknar hin síðari ár, flestir með B.A. próf úr guðfræðideild Háskóla Íslands.
Johann Hinrich Wichern (1808 – 1881) er gjarnan talinn einn af frumkvöðlum djáknaembættisins eins og það er þekkt innan þjóðkirkjunnar í dag. En Wichern þessi sinnti munaðarleysingjum í Hamborg um miðbik nítjándu aldar. Samkvæmt kenningum evangelískrar kirkju fylgir hinn almenni kristni einstaklingur því fordæmi sem Kristur sýndi þegar hann kraup niður, gerðist þjónn og þvoði fætur lærisveinana sinna. Í starfi djáknanna fær þessi þjónusta á sig fasta mynd.
[breyta] Djákni í Rómversk-kaþólsku kirkjunni
Alla jafna er djákni í Rómversk-kaþólskri kirkju sá sem hefur hlotið fyrstu vígslu og stundar starfsþjálfun sem hluta af sínu prestsnámi og stefnir að loknu frekara námi að djáknavígslu.
[breyta] Djákni í öðrum, kristilegum söfnuðum
Í Hvítasunnukirkjum og bræðasöfnuðum tíðkast það víða að þeim úr stjórn safnaðanna sem falin eru ákveðin verkefni sé gefið embættisheitið djákni.
[breyta] Heimildir
Þýsk Wikipediasíða um djákna

