Hin íslenska fálkaorða

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Orðuveitingar
Hinnar íslensku
fálkaorðu
2000-2009
1990-1999
1980-1989
1970-1979
1960-1969
1950-1959
1940-1949

Hin íslenska fálkaorða er íslensk heiðursviðurkenning veitt einstaklingum, bæði íslenskum og erlendum. Nýjum orðuhöfum er oftast veitt viðurkenningin 1. janúar eða 17. júní það ár.

Orðan var stofnuð af Kristjáni X. þann 3. júlí 1921 til að sæma þá sem hafa eflt hag og heiður Íslands.

Samningur milli nokkurra ríkja vegna heimsókna þjóðhöfðingja og orðuveitinga tengdum þeim er einnig ábyrgur fyrir stórum hluta orðuveitinga.

Við andlát orðuhafa ber afkomendum að skila orðunni. Ein orða nýtur þó undantekningar á þessu, stórkross sem að átti að veita Jóhannesi Kjarval 1965 en hann afþakkaði. Sættir náðust þó með því að orðan var varðveitt í Listasafni Íslands en Jóhannes vildi aldrei fá hana í hendur.

[breyta] Stig fálkaorðunnar

Stjarna stórkrossriddara fálkaorðunnar
Stjarna stórkrossriddara fálkaorðunnar

Í hækkandi virðingarröð:

  • Riddarakross
  • Stórriddarakross
  • Stórriddarakross með stjörnu
  • Stórkross
  • Keðja ásamt stórkrossstjörnu (einungis fyrir þjóðhöfðingja)

[breyta] Tengt efni

[breyta] Heimildir

Á öðrum tungumálum