Almenna afstæðiskenningin
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Almenna afstæðiskenningin er annar meginþáttur afstæðiskenningar Einsteins. Fjallar einkum um þyngdaraflið og lýsir hreyfingu hluta með öðrum hætti en tíðkast í sígildri eðlisfræði. Hún var sett fram árið 1905.

