Spjall:Ást

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Fjandinn sjálfur! Getur maður elskað bíla? er þetta fjandakornið ekki bara kjánaleg enska? Í Brekkukotsannál heldur Álfgrímur að orðið ást sé danska. Það er kannski einum of, en að elska bíla eða pizzur!! Fokk, segi ég bara. Mönnum líkar við bíla, það er rótsettur bílaáhugi í e-m, eða állt varðandi bíla fellur að skapi e-s, eða að pizzur eru uppáhaldsréttur e-s. Fjandinn hafi þessa sveitamennsku íslendinga að éta allt eftir engilsöxum og elska dauða hluti. Þetta er holgrafin heimska smáborgarans sem hefur komist í tæri við dálitla borgarmenningu. Megi þeir sem elska bíla eða pizzur ekki lifa í synd með þessum dauðu hlutum, heldur giftast þeim og reyna eignast með þessu krakka og... - Bíddu var ekki einhver Norðmaður sem giftist graskeri um árið? Hvernig væri ef fólk sem elskar dauða hluti færu að dæmi þess apakötts? Fjandinn sjálfur, segi ég aftur. - Hákarl.

Ég ber ábyrgð á þessu Hákarl. Já, ég tek undir með þér, nóg er komið af þessari helvítis efnishyggju taumlausrar neyslu sem virðist vera allsráðandi hvert sem litið er. Og já, ég þýddi þetta nær orðrétt af ensku síðunni sem eru slök vinnubrögð. Ég er sekur. Hins vegar vil ég segja mér til varnaðar að ég hóf þessa grein undir formerkjum samvinunnar, sem er að hefja greinarnar og einnig er það nú víst svo að þetta unga sem leikur sér segist stundum elska tívólí, kleinuhringi, þríhjólið mitt, o.s.frv. Í stað þess að bölsótast hér á spjallinu mæli ég með því að þú bætir frekar eða endurorðið efni greinarinnar. Kveðja --Jabbi 20:36, 23 apríl 2007 (UTC)

Þú afsakar - ég á það til að gjamma dálítið út í loftið, en ég meinti þetta samt að mestu. Þetta að elska hluti er æði furðulegt á íslensku. Love á ensku er svo miklu viðtækara orð en að elska á íslensku. - - Það fyndna við þetta er samt að ég sjálfur var frekar misgáfaður í þessu innleggi. Ég virðist ekki kunna að beygja köttur!! Hef eitthvað verið að flýta mér. Eignarfallið Apakötts! Fjandinn er ég með hálm í hausnum? Það á auðvitað að standa: apakattar. Svona er maður rosalega misgáfaður stundum, og er svo að væna aðra um annað eða hitt. En þú afsakar. Og ég var ekki að skamma þig - heldur þjóðina. Og veit ég þó að hún les þetta ekki öll einsog hún leggur sig hér á þessum blöðum. En ég gat stundum ekki þagað - ég með minn stóra kjaft. Og vissulega gat ég breytt þessu, en stundum ræð ég ekki við mig. - Hákarl.