Kjarnakraftur

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Kjarnakraftur er krafturinn sem heldur kjarna atóma saman. Nánar tiltekið er þetta krafturinn sem kjarneindir, eins og róteindir og nifteindir, finna sín á milli. Kjarnakrafturinn er afskaplega staðbundinn kraftur að því leitinu að hann nær ekki yfir mikið rúm eins og þyngdarkrafturinn eða rafsegulkrafturinn heldur hverfur mjög nálægt kjarneindinni.

Helstu einkenni kjarnakraftsins eru:

  • Hann finnst aðeins af sterkeindum.
  • Við mjög lítinn aðskilnað kjarneinda er krafturinn sterk fráhrindandi sem heldur kjarneindunum aðskildum.
  • Ef kjarneindir eru meira en 1.3 fm í burtu frá hvor anniri deyr krafturinn út mjög hratt.
  • Hann er næstum óháður hleðslu.
  • Hann er háður því hvort spunar kjarneindanna eru samsíða eða andsamsíða.
  Þessi grein sem tengist eðlisfræði er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við hana.