Hellir
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Hellir í Síle.
Hellir er íholt rými sem teygir sig inn í fjallshlíð eða hamra, eða leynist neðanjarðar eða undir hrauni.
Hellar voru áður fyrr notaðir sem mannabústaðir, og sjálfsagt verið fyrstu skýli mannsins fyrir veðri og vindum. Seinna með þróun mannkyns urðu hellar aðeins að skjóli fyrir skepnur, og jafnvel innréttaðir sem slíkir. Þó eru enn til hellar þar sem fólk býr. Í Kína er hellir sem nefnist Sjongdong (enska: Zhongdong) og þar hefst fólk við í húsum sem eru byggð í hellinum.
Sumstaðar á Íslandi eru hellar enn notaðir sem fjárhús.
[breyta] Sjá einnig
[breyta] Tenglar
- Töfrahallir neðanjarðar; grein um hella úr Lesbók Morgunblaðsins 1953
- Hellar og torfbæir; grein úr Lesbók Morgunblaðsins 1978
- Hellanöfn síðustu ára - tilurð nafngifta; grein úr Lesbók Morgunblaðsins 1990
- Verður eyðilegging hraunhellanna stöðvuð?; grein úr Lesbók Morgunblaðsins 1991
- Forn smiðja í Rútshelli; grein úr Lesbók Morgunblaðsins 1995
- Mynd af Sjongdong-helli í Kína

