Kraftur

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Kraftur í klassískri eðlisfræði eru áhrif sem valda hröðun lausra hluta. Nettókrafturinn sem verkar á tiltekinn hlut getur verið summa margra einstakra krafta sem verka á hlutinn.

Kraftur er vigurstærð. Hann er skilgreindur sem breyting í skriðþunga og hefur því bæði tölugildi og stefnu. SI-mælieining krafts er njúton, táknuð með N. Lögmál Newtons fjalla um krafta og áhrif þeirra á hluti.

Í nútíma eðlisfræði er oftast talað um kraft sem víxlverkun einda með tilstuðlan annarra einda. T.d. er kjarnakrafturinn leiddur á milli kjarneinda með tilstuðlan miðeinda, rafsegulkrafturinn á milli hlaðinna agna að tilstuðlan ljóseinda og því vilja sumir eðlisfræðingar halda því fram að til séu svokallaða þungeindir sem eiga að leiða þyngdarkraftinn.

  Þessi grein sem tengist eðlisfræði er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við hana.