Ávarpsfall
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Ávarpsfall er fall í málfræði sem tekur gildi þegar orðið er sagt í beinni ræðu, það er að segja þegar viðkomandi er ávarpaður.
[breyta] Ávarpsfall í íslensku
| Föll í íslensku |
| Nefnifall Þolfall Þágufall Eignarfall |
Íslenska hefur tæknilega ekki ávarpsfall, þótt nokkur orð hafi falli undir þetta eins og orðið Jesús, sem einusinni beygðist eins og samheitið Iesus beygist í Latínu- og var ávarpsfall orðsins Jesús "Jesú".
Dæmi:
- Drottinn minn og frelsari, Jesú!
- Jesú, komdu hingað.
[breyta] Ávarpsfall í latínu
| Föll í latínu |
| Nefnifall Ávarpsfall Þolfall Eignarfall Þágufall Sviptifall Staðarfall |
Ávarpsfall er nokkuð algegnt í latínu.
Dæmi:
- Et tu, Brute.
- Þú líka, Brutus.
- Volo te occidere, Marce.
- Ég vil drepa þig, Marcus.

